Je denken gaat bijna altijd over anderen en je voelt niet meer wie, wat en hoe jij bent. Je maakt je zorgen en piekert en je wilt alles zelf oplossen, terwijl dat niet nodig is. Je aanbidt dus al het ongeruste, het drama, het ego dus met andere woorden je aanbidt dat wat buiten je zelf ligt - dat wat buiten je eigen diepe innerlijke denken ligt. Het altijd maar naar buiten gerichte denken maakt je leven tot een zorgelijke toestand.