Markies de Sade heeft alle gruwelen die in de menselijke geest kunnen opkomen en die in daden omgezet kunnen worden zonder enige terughoudendheid beschreven. Het is Sade's grote verdienste dat hij systematisch naar de duistere driften in de mens heeft gespeurd en als eerste heeft gewezen op de samenhang van bloeddorstigheid, wreedheid en erotiek. Als moralist streed hij in zijn werk tegen het kwade, door dit in al zijn objectieve mogelijkheden te tonen.

Hij heeft verschillende keren gevangen gezeten (totaal ca. 12 jaar), maar meer door kwaadaardige wraakoefeningen van zijn familie (m.n. zijn schoonmoeder), om zijn met kennis van zaken scherp gestelde atheïsme, zijn materialistische filosofie, zijn revolutionaire denkbeelden en progressieve opvattingen en later uit toorn van Napoleon omdat hij in de sleutelroman "Zoloé et ses deux acolythes ou quelques decades de la vie de trois jolies femmes" (1800) het liefdesleven van Joséphine de Beauharnais had beschreven, dan op grond van zijn 'sadistische geschriften'.