ee tn”, : ¢ = ‘ ee ACTA SO CEFRA TLS PRO FAUNA ET FLORA PENNICA VOLUMEN PRIMUM. $$ SS. eS . HELSINGFORSIZ. Ex officina typographica societatis litterariz fennice. Loca-— 1306. ah y Peal od BE ues r. aye’ . 7 { petea ota * <9 = Index. Reuter, 0. M. Hemiptera Gymnocerata Scandinavie et Fenniz. P. I. Cimi- cidae (Capsina). Pagg. 1—206 et tabula. (1875). Lindberg, S. 0. Monographia Metzgerie. Pagg. 1—48 et tabule due. (1877). Sahlberg, J. Enumeratio Coleopterorum Brachelytrorum Fennie. P. I. Sta- phylinide. Pagg. 1—248. (1876). EOS “Pal ere HEMIPTERA GYMNOCERATA SCANDINAVIAE ET FENNIAE DISPOSUIT ET DESCRIPSIT Qs Wee ee Ee Re Pars I. CIMICIDAE (CAPSINA). CUM TABULA. (Societati exhibita die 3 Octobris 1874.) HELSINGFORSLA. Ex officina typographica societatis litterariz fennice. 1875. or ™ ia a, <. = fig ae apy an er, Rte R te oe ‘Biatinet te is ee Spied 1 iad wheat | aan eatin ‘ “ ner |, fe Alin: Ssits> eesti ear 5 aR AON EST TheciAitees ae a “Rin Sag AST perees Pee ae | as she 2 Lvl een noe iecus obit sae re . 38 iP ; iw ¥ how aged 3s Carma et con 3 Ter HEMIPTERA GYMNOCERATA Fieb. Rostrum 3—4-articulatum, a coxis anticis longe remotum. Antennae liberae, 3—5-articulatae, saltim capitis longitudine. Divisio familiarum: A. Basis antennarum semper in superficie capitis superiore distingvenda. Antennae plerumqve 4-articulate. Caput lateri- bus obtusis. Scutellum in speciebus europaeis semper dimidio abdomine brevius. BL. Hemelytra plerumque cuneo discreto et embolio praedita (raro cuneo destituta, venis areolatim conjunctis et membrana venis nullis, in hoc casu antennae articulo secundo breyi, articulis duobus ultimis gracilibus, setaceis, pilosis, tertio basin versus in- crassato). Pectus compositum. Antennae articulis duobus ultimis praecedentibus plerumqve multo gracilioribus. — Cimicidae (= Acanthiidae Reut. olim, Lsometopidae et Phytocoridae Fieb.). BB. Hemelytra cuneo nullo. Pectus haud compositum. C. Membrana formae macropterae venis areolas 1—4 for- mantibus. Tarsi in speciebus nostris 3-articulati. Arolia nulla. D. Rostrum longum, tenue. Oculi supra postice sinuati. Ocelli valde appropinqvati. Corium margine exteriore ultra me- dium reflexo. Membrana areolis 4 longitudinalibus venas nullas emittentibus instructa. — Saldidae (= Saldae Fieb.). DD. Rostrum breve, arcuatum, articulis robustis. Membrana formae macropterae areolis 1—3 venas 1—complures emittentibus. Antennae 4-articulatae, saepe articulis minutis majoribus immixtis. Pedes antici raptatorii. (Tarsi in exoticis interdum heteromeri.) — Reduviidae (= Reduviae et Nabidae Fieb.). ye) Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. CC. Membrana formae macropterae a corio haud discreta vel venis raro hinc inde conjunctis, interdum areolis 1—2 basali- bus venas emittentibus instructa, in hoc casu autem arolia dis- tincta vel tarsi (saltim postici) bi-articulati. i. Corpus subtus pube sericea, metallice nitente dense vestitum. Hemelytra tota coriacea, corio, clavo et membrana haud discretis. Antennae 4-articulatae, saepe articulis minutis majoribus immixtis. Pedes antici saepe raptatorii. Tarsi interdum heteromeri, 3-vel 2-articulati, articulo ultimo plerumqve apice inciso, ungvi- culis in incisura positis. Arolia nulla. — Hydrometridae (= Limno- batidae, Hydroessae et Hydrometrae Fieb.). EE. Corpus subtus pube sericea, metallice nitente destitutum. F. Antennae 5-articulatae. Arolia distincta. Tarsi bi-articu- lati. Clavus membranaceus cum membrana confluens. Caput subtus sulco longitudinali instructum. —- Hebridae. FF. Antennae 4-articulatae. G. Tarsi (saltim postici) biarticulati. Caput subtus sulco longitudinali instructum. H. Ocelli distincti. Pedes antici raptatorii. — Phymatidae. HH. Ocelli haud distingvendi. — Aradidae (= Aradidae et Tingididae Fieb.). GG. Tarsi tri-articulati. Ocelli rarissime desunt. Arolia distincta. I. Membrana venis tantum 5 et ocelli distincti; raro mem- brana venis circiter 8, ad partem areolas 2 basales formantibus, ocelli in hoc casu haud distingvendi. — Lygaeidae (= Pyrrho- coridae, Lygaeidae et Berytidae FiebD.). II, Membrana yenis compluribus. Ocelli semper distincti. — Coreidae. AA. Basis antennarum in superficie capitis superiore haud distingvenda. Antennae in generibus europaeis 5-articulatae. Ca- put lateribus acutis. Scutellum magnum, saltim dimidio abdomi- nis aeqvilongum. — Pentatomidae (= Discocephalidae, Macropel- tidae, Cydnidae, Tetyrae et Arthropteridae Fieb.). Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae oo Familia CIMICIDAE Stal, Reut-.: Antennae 4-articulatae, nondum apice clavatae, articulis duo- bus ultimis praecedentibus plerumqve multo gracilioribus. Rostrum liberum, articulis qvatuor vel tantum tribus distinctis. Ocelli, qvum adsunt, inter se late distantes. Pronotum plerumqve trapezoidale, latitudine nondum longius. Hemelytra saepe cuneo instructa. Pec- tus compositum. Segmenta abdominalia 6. Segmenta genitalia ma- ris duo, primum autem segmentis abdominalibus omnino consimile; segmentum secundum supra et infra visibile, apicem abdominis occu- pante, apice apertura, interdum supra lobo obtecta, instructum. Segmenta genitalia feminae tria: primum tantum subtus distin- evendum, a laminis duobus elongatis, interne conniventibus, api- cem seementi tertii attingentibus et vaginam terebrae externam formantibus compositum, inter lobos laterales segmentorum ulti- morum (vel segmenti ultimi) positum; segmenta secundum et ter- tium ad basin usqve bifida, utringve margine interno lobi lateralis segmentum primum attingentia; segmentum secundum margine apicali utriusque lobi plerumqve magis minusye sinuato, angulo apicali interno rotundato, interdum tantum ut lobus minutus triangularis extus ad latera segmenti tertii distingvendum, inter- dum et extus ad latera hujus segmenti et utringve ad basin va- ginae ut lobus parvus triangularis distingvendum (in hoc casu nempe margine apicali utriusque lobi valde sinuato, medio sub marginem segmenti ultimi ventralis recondito (?), ex. gr. in per- pluribus speciebus subfamiliae Anthocorina); segmentum ultimum ventrale saepe lobo medio apicali producto. Dispositio subfamiliarum: A. Antennae articulo tertio basin versus haud incrassato. Hemelytra venis haud areolatim conjunctis. 4 - Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. B. Cuneus fractura completa, usqgve ad marginem heme- lytrorum interiorem ducta discretus. (In Diplaco cuneus haud discretus.) Caput ante oculos raro horisontaliter productum. Anten- nae articulis duobus ultimis praecedentibus gracilioribus. Rostrum 4-articulatum. Membrana vel areolis duabus vel areola unica (ra- rissime venis liberis). CAPSINA Reut. BB. Cuneus fractura incompleta, tantum ab apice emboli formata. Caput ante oculos horisontaliter prolongatum. Ocelli for- mae macropterae inter se distantes. C. Clypeus elongatus. Caput subtus haud canaliculatum. Antennae articulis duobus ultimis saepe tenuibus. ANTHOCORINA Reut. CC. Clypeus triangularis, apicem versus latior. Caput sub- tus canaliculatum. Antennae articulo ultimis tenuibus, pilosis. Species brachypterae. CIMICINA Stal. AA. Antennae articulo tertio basin versus incrassato, se- cundo brevi, apicem versus dilatato, ultimis setaceis, longis. He- melytra venis hine inde areolatim conjunctis. CERATOCOMBINA Reut. * Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. a Subfamilia CAPSINA Reut. Dispositio divisionum: A. Caput inter oculos sulco tenui longitudinali instructum (vel vertice postice transversim impresso). Pronotum lateribus saltim antice acutis, apice emarginato. Prostethii mucro postice excavatum. Hemelytra furca cubiti completa, cuneo longo. Alae unco nullo. Corpus elongatum vel elongato-lineare. Mas seg- mento genitali subtus saepe carinato. Miraria Reut. AA, Caput inter oculos sulco tenui longitudinali destitutum vel rarissime canalicula verticali instructum, in hoc casu tamen pro- notum lateribus haud acutis, immarginatis. GL. Pronotum lateribus antice subtiliter marginatis vel acu- tis, apice strictura annuliformi instructum. Alae unco nullo. Caput verticale, vertice lato, genis altis. Antennae evidenter longius infra oculos insertae. Hemelytra furca cubiti discreta, cuneo elongato- triangulari. Arolia magna, apice divaricata. Mas segmento geni- tali subtus carinato. Loparia Reut. BB. Pronotum lateribus antice rarissime marginatis vel acu- tis, in hoc casu autem strictura apicali destitutum et alarum areola unco instructa; callis latera haud superantibus. C. Hemelytra furca cubiti completa vel sub-completa. Pro- notum apice strictura annuliformi instructum. Alae unco nullo. Arolia magna, apice divaricata. D. Hemelytra vena brachiali distincta, cuneo elongato-trian- gulari. Pronotum obsolete punctatum. Mas segmento genitali subtus plerumqve carinato. Phytocoraria Re ut. DD. Hemelytra vena brachiali rarissime distincta, cuneo breviusculo, fractura saepe profunda. Pronotum callis discretis, disco postico distincte, saepe fortiter punctato.. Capsaria Reut. CC. Hemelytra furca cubiti rarissime completa, in hoc casu autem pronotum strictura annuliformi apicali nulla. Antennae haud _ vel vix magis qvam oculi superne distantes. Species saepe dimorphae 6 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I, FE. Hemelytra vena cubitali ultra medium profunde impressa, deinde abrupta. ‘Tarsi articulo ultimo incrassato. Membrana uni- areolata. Bryoceraria Reut. HE. Hemelytra vena cubitali haud profunde impressa. 'Tarsi articulo ultimo haud incrassato. Membrana plerumqve bi-areolata. F. Pronotum apice rarius strictura annuliformi instructum. Alae rarissime unco instructae, tunc autem pronotum strictura api- cali, instructum vel oculi postice pronoto imcumbentes. Cylleco- raria Reut. FF. Pronotum apice strictura annuliformi nulla. Alarum areola unco distincto instructa. Oculi pronoto nondum incumbentes. G. Corpus opacum vel opaculum. Clypeus crassus, latus. Pronotum margine apicali medio sinuatum, lateribus saepe tereti- bus, antice interdum subtiliter marginatis. Prosthethil mucro raro planus, plerumqve excavatus, marginatus, rarissime convexus. Scutellum basi detectum. Unqviculi saepe dentati vel bifidi. Cor- pus supra plerumqve nigro-hirsutum. Oneotylaria Reut. GG. Corpus saltim supra nitidum. Clypeus sat angustus, plerumqve distincte carinato-compressus. Pronotum lateribus non- dum marginatis. Prosthethii mucro convexus vel planus, non- dum excayatus. Plagiognatharia Reut. Conspectus generum: I, Divisio Miraria Reut. A. Tarsi articulo primo secundo multo longiore, subtus to- mentoso. B. Pronotum margine basali truncatum, basin scutelli obte- gens, disco crebre, concinne, sat fortiter punctatum. Scutellum distincte punctatum. Mais F., Reut. BB. Pronotum margine basali distincte sinuatum, apice saepe strictura annuliformi obsoleta instructum, disco obsolete puncta- tum. Scutellum laeve, basi libera. C. Caput latitudine distincte, plerumqve multo longius. Oculi angulos pronoti attingentes. Megaloceraca Fieb., Reut. CC. Caput transversum. Oculi ab angulis pronoti distan- tes. Vertex distincte transversim impressus. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 7 D. Membrana areolis totis vel dimidio externo opacis, cum cuneo confluentibus. Pronotum antrorsum haud declive. Clypeus a fronte impressione obsoleta discretus. Antennae articulo primo apicem versus distincte attenuato. Teracotoris Fieb. DD. Membrana areolis totis membranaceis. Pronotum an- trorsum declive. Clypeus a fronte declivi superne vix discretus. Antennae articulo primo apicem versus haud attenuato. Corpus supra molliter longius pubescens. Leptopterna Fieb. AA. ‘Tarsi breviores, articulo primo secundo vix longiore. Vertex sulco medio longitudinali profundo. Frons breviter pro- ducta. Oculi angulos pronoti attingentes. Pronotum antrorsum declive, strictura apicali distincta, lateribus sat explanatis. Pan- thius Curt. II. Divisio Loparia Reut. Lopus Hahn, Reut. Ill. Divisio Phytocoraria Reut. A. Antennae articulo primo saltim pronoto aeqvilongo, setis pluribus rigidis ornato. Rostrum longissimum. Femora_ postica longa, anum superantia. Corpus supra opacum, intricato-pilosum. Phytocoris Fall., H.-S ch. AA, Antennae articulo primo minus longo, pronoto semper (saepeqve multo) breviore. Femora postica anum haud superantia. Corpus supra haud intricato-pilosum. B. Caput vertice immarginato. Prostethii mucro margi- natus. Pronotum basi late rotundatum, haud vel ipso medio vix sinuatum. C. Rostrum coxas posticas haud superans, interdum multo brevius. Caloceris Fieb., Reut. CC. Rostrum coxas posticas superans, segmentum tertium ventralem attingens, articulo primo mucronem prostethii superante. Tarsi postici articulo primo secundo duplo longiore. Gula longa. Oncognathus Fieb. BB. Caput vertice saltim lateribus marginatum. Tarsi postici articulo tertio secundo longiore. Mesosternum convexum. D. Caput magnum. Vertex medio fere immarginatus. An- tennae articulo primo clypeum haud superante. Rostrum segmen- tum ventralem tertium attingens, articulo primo mucronem super- ante. Gula obliqva. Dicrooscytus Fieb. 8 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. DD. Caput parvum. Vertex latitudine tota minus acute marginatus. Antennae articulo primo clypeum superante. Rostrum coxas posticas haud attingens, articulo primo mucronis apicem fere attingente. Gula haud obliqva. Pronotum callis unitis, tylum sat crassum formantibus. Hemelytra haud punctata. Plesiocoris Fieb. IV. Divisio Capsaria Reut. A. Antennae articulo secundo haud vel a basi apicem ver- sus sensim incrassato. B. Tarsi postici articulo primo secundo haud vel parum longiore. CG. Oculi modice vel parum exserti, a pronoto haud distan- tes, interne distincte emarginati. Pronotum basi qvam apice ple- rumqyve circiter duplo latius. D. Vertex saltim lateribus marginatus. Hemelytra pubes- centia. E. Hemelytra pilis aureo-flavis fragilibus destituta, cuneo oblongo-triangulari, fractura parum profunda. F. Caput haud latum. Genae haud altae. Lygus Hahn, Reut. FF. Caput latum. Clypeus a fronte parum vel vix promi- nens. Genae altae. Lorae buccatae. Rostrum longum, coxas posticas superans. Hadrodema Fieb., Reut. EE. Hemelytra pilis aureo-flavis fragilibus vestitum. Cuneus declivis, fractura magis minusve profunda. G. Corpus supra nitidum. Pronotum disco minus dense et sat fortiter punctatum. Cuneus fractura sat profunda, apice niger. Femora postica vix incrassata. Cyphodema Fieb., Reut. GG. Corpus supra opacum vel sub-opacum. Vertex utrin- qve macula lutea. Pronotum disco dense et plerumqve subtiliter punctatum. Cuneus fractura profunda, apice ferrugineus vel pal- lidus. Femora postica incrassata. Poeciloscytus Fieb., Reut. DD. Vertex immarginatus vel tantum ad oculos minus dis- tincte marginatus, margine haud elevato. Hemelytra glabra. H. Pronotum crasse punctatum. Vertex ad oculos utringve marginatus, convexus. Clypeus fortiter prominens. Rostrum tan- tum coxas intermedias attingens. Camptobrochis Fieb. HH. Pronotum remotissime sat obsolete punctatum. Vertex immarginatus. Clypeus a latere yisus arcuatus, apicem versus la- Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae, 9 tior, a fronte parum prominens. Rostrum coxas posticas attingens. Liocoris Fieb. CC. Oculi valde, fere tota latitudine ultra apicem pronoti exserti, a pronoto magis minusve distantes. Vertex pone oculos transversim obsolete marginatus. Pronotum apicem versus valde angustatum, basi qvam apice triplo latius. Antennae saepe a basi sensim incrassatae. ‘Tibiae spinulosae. Ungviculi validi, ad me- dium usqve dentato-dilatati, dein subito subtiles. Deraeocoris Kirschb., Stal. ? BB. Tarsi articulo primo secundo duplo vel fere duplo longiore. Tibiae haud spinulosae. Pedes pilosi. Antennae articulo primo apicem clypei haud vel vix attingente. Corpus saltem supra lon- gius molliter pilosum. Pronotum strictura apicali dense tomentosa. J. Caput breve, transversum, verticale. Oculi exserti, a pronoto longe distantes. Antennae articulo secundo crassiusculo, ubiqve fere aeqvicrasso. Hemelytra furca cubiti incompleta. Mem- brana pilosa. Bothynotus Fieb. IT. Caput haud transversum, fere porrectum. Oculi a pro- noto parum distantes. Antennae articulo secundo apicem versus (praesertim 5) sensim minus fortiter incrassato. Hemelytra furca cubiti completa. Membrana glabra. Alloeotomus Fieb. AA. Antennae articulo secundo a medio subito clavato- incrassato. Caput latum. Vertex immarginatus. Tibiae spinulo- sae. Capsus F., Stal. V. Divisio Bryocoraria Reut. A. Rostrum crassum, apicem mesosterni fere attingens, ar- ticulo primo capite fere breviore. Pronotum fortiter transversum, dense punctatum. Metasternum nitidum. Corpus breviter ovatum, fere glabrum. Monalocoris Dah|b. AA. Rostrum crassum, medium mesosterni haud superans. Pronotum elongato-trapezoidale, strictura apicali opaca. Metaster- num opacum. Corpus parce tenuiter pubescens. Bryocoris Fall. VI. Divisio Cyllecoraria Reut. A. Vertex latus apicem pronoti obtegens vel saltim postice subcarinato-productus, arcuato-marginatus vel acutus. Oculi pro- noto incumbentes. Pronotum strictura apicali nulla, Cuncus frac- tura profunda, am. 1, Miris calcaratus Fall. Hem. Svec. 131, 5. Burm. Handb. II, 265, 2. H. Sch. Wanz. Ins. III, 39. Zett.. Ins. Lapp. 280, 3. Am. et Serv. Hist. d. Ins. 278, 2. Mey. Caps. 34, 1. Schill. Hem. Het. Sil. p. 52. F. Sahlb. Mon. Geoc. 86, 1. Kirschb. Rh. Wiesb. 33, 4. Flor. Rh. Div: f,° 421, 1. Dowel ef se Br. Hem: 286, 4.- Thoms. Op- ent. IV, 414, 2. Miris dentata Hahn. Wanz. Ins. I, 15, fig. 8. Brachytropis calcarata Fieb. Kur. Hem. 241, 1. Var. a, grisescens Fieb. (5 ©): Pallescens vel testaceus, pro- noto lateribus utrinqve vitta intra-laterali nigricanti vel ferruginea, hemelytris venis fusco-cingulatis. Brachytropis calcarata varr. a et B Fieb. 1. ¢. Var. b, virescens Fieb. (@): Virescens, capite et pronoto pal- lidioribus, antennis extus, tibiis apice tarsisqve rufo — ferrugineis. Brachytropis calearata var. y Fieb. 1. ¢. Habitat inter gramina in Lapponiam usqve freqvens. — JZIZ. et MF. — Europa tota. Nympha imagini statura sat similis, vitta laterali utrinqve sangvinea, rudimentis alarum elongatis. Jmago initio Augusti (Pargas). AA. Femora postica inernua. Miris F., Reut. A. Antennae articulo primo longius dense piloso. Femora postica apice subito constricta. Spec. 2—3. 2. M. (M.) virens L., F. Tenuiter pubescens, colore varians; antennis corpore paullo brevioribus, articulo primo pronoto dimidio breviore; fronte apice prominulo, clypeum haud superante; clypeo a fronte impressione transversa sat profunda discreto; pronoto longitudine postice parum angustiore. Mas et femina: Fronte oculo circiter duplo latiore. Long. 8'/5 m. Mm. Cimex virens L. Syst. Nat. V, 502, 102. Schr. En. Ins. Aust. 288, 555. Miris virens F. Syst. Rh. 254, 7. Mey. Caps. 35, 4. F. Sahlb. Mon. Geoc. 86, 3. Kirschb. Rh. Wiesb. 33, 6. Flor. Rh. Livl. I, 423, 2. Thoms. . Op. ent. IV, 414, 3. Miris laevigatus Fall. H. Svec. 180, 4 partim. Lobostethus virens Fieb. Eur. Hem. 243, 1. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 19 Var. a, virescens Fieb. (6@): Virescens, capite et pronoto utrinqve vitta laterali fusca vel nigra; hemelytris venis saepe fusco- cingulatis; antennis saepe rufescentibus. Cimex virens L. 1. ¢. Miris ruficornis Hahn Wanz. Ins. II, 135, 220. Lobostethus virens varr. a et B Fieb. 1. ¢. Var. b, testaceus Reut. (69): Pallide testaceus, capite et pro- noto vitta laterali postice abbreviata nigro-fusca. Var. c, fulvus Fieb. (6@): Pulchre rufo-ferrugineus vel ful- vus, capite et pronoto ut in var. a. Miris laevigatus Hahn Wanz. Ins. II, 76, fig. 161. Miris fulvus Fieb. Weit. Beitr. I, 101, 2. Habitat in gramine, in agris etc., freqvens; in Lapponia ta- men haud inventus. Varietatem ¢ in frondibus Abzetes autumno in par. Pargas aliqvoties inveni. — MH. et MF. — Europa tota. 3. M. (M.) laevigatus L. Antennis corporis longitudine, articulo primo pronoto paullo breviore; fronte vix prominente; clypeo impressione transversa ob- soleta discreto; pronoto basi longitudine distincte angustiore ; pec- tore macula nigra. Mas et femina: Fronte oculo fere duplo latiore. Long. 7%/, —8 m. m. Cimex laevigatus L. Syst. Nat. 780, 101. DeG. Mém. III, 129 30. Schr. Faun. Boic. 95, 1163. Cimex testaceus Scop. Ent. Carn. n:o 393 (forte). Miris laevigatus F. Syst. Rh. 253, 2. Fall. Hem. Svec. 130, 4 partim. Burm. Handb. II, 265, 1. H. Sch. Wanz. Ins III. 48, fig. 259. Am. et Serv. Hist. des Ins. 277, 1. Mey. Caps. 35, 3. F.Sahlb. Mon. Geoc. 86, 3. Kol. Mel. ent. II, 98, 70. Schill. Hem. Het. Sil. p.52. Kirschb. Rh. Wiesb. 33,5. Flor Rh. Livl. I, 425, 3 et II, 608. Fieb. Eur. Hem. 240. 1. Doug]. et Sc. Br. Hem. 284. 2, Pl. X, fig. 4, Thoms. Op. ent. IV, 414, 4. Miris virens Hahn Wanz. Ins. II, 79, fig. 165. Var. a, pallescens Fall. (6@): Stramineus, capite pronotoque vitta laterali nigro-fusca, hemelytris venis fusco-cingulatis, limbo pallido, corpore subtus utrinqve vitta percurrente laterali fusca vel sangvinea. Miris laevigatus a pallescens Fall. 1. c. et Fieb. 1. c. Var. b, grisescens Fall. (4): ,,Fuscescenti-testaceus, capite et pronoto ut in var. a signatis; hemelytris clayo ut etiam corio limbo pallido, venis areolae minoris fuscis.“ Miris laevigatus B grisescens Fall. |. c. et Fieb. 1. c. 20 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Var. c, virescens Fall. (@): ,Corpore subtus flavo-virescenti ; capite et pronoto flavescentibus, hemelytris et saepe pedibus, scu- tello pronotoqve postice viridibus, antennis extus tiblisge apice rufescentibus“. Miris laevigatus 0 virescens Fall. 1. c. et € virescens Fieb. 1. c. Habitat in Svecia australi et media inter gramina locis ari- dis passim: Scania, Fallén; Bahusiae, ipse, Ostrogothia, Hag- lund. In Norvegia australi, Siebke et ipse. In Fennia hacte- nus haud lectus. — Varr. 6 et ¢ rarius occurrunt. — MH. .— Kuropa fere tota. | AA. Antennae articulo primo brevissime dense piloso. L’e- mora postica apice haud subito constricta. Hemelytra a basi usqve pronoto latiora. Mas dimorphus. Spec. 4. 4, M. (M.) holsatus F. Brevior et latior; antennis corpore brevioribus, articulo primo capitis subtransversi latitudine paullo breviore, secundo tertio haud duplo longiore; fronte haud producta, clypeo ab hoc vix dis- creto; testaceus, vitta capitis et pronoti utrinqve lata nigro-fusca ; scutello fusco, linea media testacea; pedibus testaceis; hemelytris intus late fuscescentibus, limbo toto lato cuneoqve pallide testa- ceis; membrana infuscata, venis fuscis; abdomine dorso nigro. Forma macroptera (4): Hemelytris dorsum fere tertia parte longitudinis superantibus, membrana magna, margine exteriore cuneo aeqvilongo; alis his fere aeqvilongis. Long. 7 m. m. Forma brachyptera (SQ): Hemelytris dorsum paullo (4) vel haud () superantibus; membrana parvula, margine exteriore cu- neo duplo breviore. Long. 5—6 m. m. Mas et femina: Fronte oculo circiter duplo latiore. Long. 4 57 Moms OG Tm. nt Miris holsatus F. Syst. Rh. 254, 4. Fall. Hem. Sv. 132, 7. H. Sch. Wanz. Ins. Ill, 41, fig. 256. Zett. Ins. Lapp. 280. 4. Mey. Caps. 36, 5. Kol. Mel. Ent. IJ, 99, 72. Schill. Hem. Het. Sil. 52. Sahlb. Mon. Geoc. 86, 2. Kirschb. Rh. Wiesb. 34, 7. Flor. Rh. Livl. I, 427, 4. Fieb. Eur. Hem. 239, 3. Dougl. et Sc. Brit. Hem. 283, 1. Thoms. Op. ent. IV, 414, 5. Miris holsaticus Burm. Handb. II, 265, 4. Habitat in gramine in Lapponiam usqve ubiqve sat freqvens. Mas forma brachyptera rarissime occurrit; tantum unicum speci- men olim inveni. — MH. et MF. — Europa tota. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Seandinaviae et Fenniae. 21 Genus Megaloceraea Fieb., Reut. Corpus duriusculum, supra glabriculum. Caput porrectum, horizontale, latitudine distincte, saepe multo longius. Vertex sulco longitudinali distincto. Antennae paullo ante oculos insertae. Oculi angulis pronoti contigui. Rostrum mesosterni apicem parum su- perans. Pronotum margine basali plerumqve distincte sinuatum, lateribus acutis, disco obsolete punctato, fere laevi. Scutellum basi libera, haud punctatum. Tarsi postici articulo primo subtus tomentoso secundo multo longiore. Sexus consimiles. A. Tibiae longe pilosae, spinulis nullis. Antennae articulo primo longe et dense piloso, corpore paullo longiore. Caput latitu- dine paullo longus. Frons antice producta, apice bifida, clypewm obtegens. Clypeus a fronte impressione profunda discretus. No- tostira Fieb. — Spec. 1. 1. M. (N.) erratica L. Pallide virescens, pectore medio, capite antennisqve articulo primo subtus nigris; membrana fuscescenti, areola mimore macu- laqve elongato-triangulari pone apicem cunei hyalinis; dorso abdomi- nis nigro; antennis pedibusqve testaceis, femoribus nigro-punctatis. Mas: Angustior, antennis corpore paullo longioribus, articulo primo capite cum pronoto paullo longiore; obscurior. Long. 8 1/5 — 8'/, m. m. Femina: Paullo latior, antennis corpore parum longioribus, articulo primo capite pronotoqve conjunctim aeqvali. Long. 8 '/, —87/, m. m. Cimex erraticus L. Syst. Nat. II, 731, 107. Cimex fuscofasciatus G6ze Beitr. Il, 267, 76. Cimex quvadrilineatus Schr. Faun. Boic. 95, 1164. Miris hortorum W olff. Ic. Cim. 160, 154, Tab. XVI, fig. 154. Miris erraticus Fall. Hem. Sv. 132, 6. Hahn, Wanz. Ins. II, 78, figg. 163 et 164. Burm. Handb. II. 265, 8. H. Sch. Wanz. Ins. III, 40. Mey. Caps. 34,2. Am. et Serv. Hist. des Ins. 278, 3. Kol. Mel ent. II, 98, 68. Schill. Hem. Het. Sil. p. 52. F. Sahlb. Mon. Geoc. 87, 4. Kirschb. Rh. Wiesb. 32, 1. Flor Rh. Livl. I, 431, 6 et II, p. 608. Doug]. et Sc. Br. Hem. 287, 4. Thoms. Op. ent. IV, 415, 6. Miris Triticti Curt. Brit. Ent. XV, 701. Notostira erratica Fieb. Eur. Hem. 242, 1. Var. a, virescens Fieb. (4, @): Virescens, corio intus clavoqve nigricantibus, hoc extus cuneoqve virescentibus; capite toto nigro vel postice pallido; pronoto nigro, lateribus vittisqve disci 1—3 22 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. virescentibus; subtus fere toto nigro (4) vel virescenti (@); pro- noto feminae colore viridi plerumqve valde extensa, virescenti, vit- tis angustis 4 nigris notato. Cimex 4-lineatus Schr. 1. ¢. Miris erraticus L., Fall., Hahn ete. 1. ¢. Notostira erratica a virescens Fieb. 1. ¢. Var. b, ochracea Fieb. (49): Rufescenti pallido-flavescens, pronoto lateribus vittisqve tribus disci, hemelytris venis limbo- qve pallidis, capite stria media nigra; 6 ut © praecedentis sig- nato, subtus nigricante. Notostira erratica B ochracea (Schumm.) Fieb. 1. c. Habitat in plantis agrariis in Svecia australi et media nec non in Fennia australi passim. Var. b praesertim autumno 0c- currit. — MH. et MF. — Europa tota. AA. Tibiae breviter pilosae, tenuissime spinulosae. Antennae articulo primo breviter adpresso- piloso vel subtiliter pubescente, arti- culo tertio qvarto triplo longiore. rons parum vel haud prominens, clypeum haud obtegens. Clypeus a fronte impressione haud pro- junda discretus. Spec. 2—3. B. Antennae corpore longiores, articulo primo pronoto lon- giore, breviter adpresso-setoso. Femora postica wbiqve aeqvi-crassa. Caput latitudine multo longius. Megaloceraea Fieb. — Spec. 2. 2. M. (M.) Tongicornis Fall. Lineari-elongatus, pallide virescens, capite pronotoque raro dilutissime fuscescentibus; antennis extrorsum, tiblis apice tarsis- qve fuscescentibus. Mas et femma: Long. 10% m. m. Miris longicornis Fal}. Hem. Sv. 129, 3. H. Sch. Wanz. Ins. III, 48, fig. 258. Mey. Caps. 37, 7. Kirschb. Rh. Wiesb. 32, 2. Flor Rh. Livl. I, 434, 8. Dougl. et Se. Br. Hem. 289, 5. Thoms. Op. ent. IV, ALSO: Miris megatoma Muls. et Rey. Ann. Soc. Linn. Lyon 1852, p. 107 sec. A. Dohrn in Stett. Ent. Zeit. XIX, p. 228. Megaloceraea longicornis Fieb. Eur. Hem. 243, 1. Habitat apud nos rarissimus, tantum in Vestrogothia a Gyl- lenhal inventus. — Mus. Fall. —- Europa media et australis. BB. Antennae corporis longitudine, articulo primo capitt aequi- longo, subtilissime pubescente. Femora postica basin versus cras- siora. Caput sat longum. Clypeus compressus, superne elevatus. Trigonotylus Fieb. — Spec. 3. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 23 3. M. (Tr.) ruficornis Fall. Virescens, antennis tarsisqve rufis. Mas et femina: Long. 5*/3;—53/, m. m. Miris ruficornis Fall. Hem. Sv. 133, 8. H. Sch Wanz. Ins. III, 40. Zett. Ins. Lapp. 281, 5. Mey. Caps. 37, 6. Schill. Hem. Het. Sil. p. 52. F. Sahlb. Mon. Geoc. 87, 6. Kirschb. Rh. Wiesb. 32, 3. Flor Rh. Liv]. I, 435, 9 et II p. 608. Dougl. et Sc. Br. Hem. 290, 6. Thoms. Op. ent. 413, 1. Trigonotylus ruficornis Fieb. Eur. Hem. 248, 1. Habitat in gramine, praesertim locis humidis et ad littora sat freqvens. — MH. et MF’. — Europa borealis et media. Nympha: Statura imaginis, virescens, glabra, striis mediis tribus dorsalibus percurrentibus albidotestaceis; thorace lateribus obscurius virescente; rudimentis alarum elongatis, apicem seg- menti abdominis secundi attingentibus, testaceo-virescentibus, pal- lido-marginatis ; dorso abdominis puncto basali pulchre ochraceo; antennarum colore in rufum vergente. Imago yj" (Pargas). Genus Teratocoris Fieb. Corpus elongatum vel oblongum, subtilissime pubescens. Caput breve, transversum, angulo faciali recto. Vertex transver- sim impressus. Frons antice brevissime obtuse prolongata, haud declivis. Clypeus a fronte impressione transversa obsoletiore dis- cretus. Oculi ab angulis pronoti distantes, prominuli. Antennae paullo ante oculos insertae, articulo primo apicem versus atte- nuato. Rostrum apicem mesosterni haud attingens. Pronotum apicem versus parum angustatum, strictura apicali distincta, basi late emar- ginatum, disco antrorsum haud declive. Scutellum basi detectum. Hemelytra saepe abbreviata, areolis membranae totis vel dimidia parte punctatis, opacis, cum cuneo sub-confluentibus. Tarsi postici articulo primo secundo multo longiore. Mas et femina dissimiles. Mas: forcipite sinistra longa, valde hamato-reflexa. Jemina tere bra brevi, medium ventris haud attingente. Victus in Cyperaceis et in Phragmite. Nympha imaginis statura. A. Oculi magni, convert. Erons inter oculos oculo vix plus 13 latior, a vertice impressione sat profunda discreta, prolongatione 24 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. antica convexa. Antennae articulo primo subtilissime piloso, sub- glabro. Pronotum lateribus distincte sinuatis, disco pone medium impressione transversali distinctissima, disco postico transversim di- stincte rugoso. Cuneus a corio haud diseretus. Mas femina multo minor. — Spec. 1. 1. T. antennatus Boh. Elongatus, pallide virescens, capite, pronoto hemelytrisque plus minusve nigro- et rubro-variegatis; antennis, basi apiceque fuscis exceptis, femoribus apice tibiisque posticis rubris; anten- narum articulo secundo primo 2/, longitudinis superante, pronoto disco antico convexo. Forma macroptera (Q): Capite basi pronoto angustiore ; pronoto lateribus basin versus sensim sat fortiter dilatatis, basi qvam apice duplo latiore, hemelytris abdomine circiter 1/, longitudinis super- antibus, cuneo haud discreto, membrana minus angusta, vena cu- bitali, areolam minorem formante, vix distincta, alis hemelytris paullo brevioribus. Forma brachyptera: Capite basi pronoti latiore (4) vel pa- rum angustiore (Q); pronoto lateribus basin versus modice dilata- tis, basi qvam apice vix plus dimidio (3) vel 2/, (@) latiore; he- melytris abdomini aeqvilongis (4) vel hoc paullo brevioribus (9), membrana angusta, brevi, areola tota coriacea, alis abdomine 1/; vel fere dimidio brevioribus. Mas: Antennarum articulo primo capite plus dimidio longiore; abdomine tenui, segmento genitali ad insertionem forcipitis valde hamato-reflexae in latere sinistro semicirculariter exciso, supra SI- num mutico. Long. 3 3/; m. m. Femina: Antennis articulo primo capite vix plus dimidio lon- giore; abdomine oblongo, apice acuminato. Capsus antennatus Boh., Nya Svenska Hem. 76, 34. Thoms. Op. ent. IV, 416, 10. Teratocoris antennatus Fieb. Eur. Hem. 246, 1. Var. a (68): Capite nigro, postice maculis duabus, interdum confluentibus, orbitisque oculorum flavidis vel dilute virescentibus ; pronoto scutelloque nigris, illo flavo- et rubro-variegato;, hemelytris flavidis, inaeqvaliter infuscatis, sutura clavi plagaque corii basali cum illa parallela saepe rubris; membranae areola fusca. (Var. a Boh.) Var. b (§): Dilute virescens, macula majore intraoculari alte- Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 25 raque magna apicali lineaque media pronoti longitudinali nigro- Hiscis. = Var..c Boh) Var. ¢ (Q): Dilute virescens, macula tantum capitis inter an- tennas fusca. (Var. b Boh.) Var. d (Q): Ut praecedens, sed tantum pronoti linea longi- tudinali fusca. (Var. d Boh.) Habitat in foliis Phragmitis. Prope Holmiam detexit B o- heman; in paroecia Pargas nonnulla specimina legi; Helsingfor- siae, J. Sahlberg et ipse. — MH. et MF. — Germania. A seqventibus oculis majoribus, fronte angustiore, cuneo haud discreto nec non notis aliis pluribus distincta. Mas praeterea differt statura multo minore capiteqve formae brachypterae pronoto latiore. AA. Oculi mediocres. Frons inter oculos oculo saltim dimi- dio latior, a vertice impressione obsoletiore discreta, prolongatione antica minus convexa. Antennae articulo primo piloso. Pronotum lateribus leviter vel parum sinuatis, disco pone medium impressione obsoleta, disco postico obsolete punctato vel raro subtititer rugoso. Cuneus a corio distincte vel in forma brach. interdum obsoletius discretus. Mas femina parum vel haud brevior. — Spec. 2—5. 2. T. hyperboreus J. Sahlb. Pallide virescens, supra glaber; fronte inter oculos oculo duplo latiore; antennis corpore longioribus nigro-fuscis vel virescentibus, articulo primo capite vix dimidio longiore; pronoto trapeziformi, longitudine nonnihil latiore, postice subtiliter ruguloso; hemelytris margine scutellari commissuraqve anguste nigro-fuscis; membrana obscura. Forma macroptera (@): Hemelytris abdomine longioribus, mem- brana completa, obscure hyalina, areola minore angusta, majore dimidiato-coriacea. Long. 4 1/, m. m. Forma brachyptera (5): 6 hemelytris abdomine nonnihil lon- gioribus, cuneo elongato, membrana sat completa, area tamen unica, alis abdominis longitudine. Long. 4 1/, m. m. © hemelytris ab- domine nonnihil brevioribus, cuneo brevi, membrana angusta, area unica tota coriacea pallida, alis abdomine dimidio brevioribus. Long. 4—4!/, m. m. Mas: Angustior, elongatus, abdomine lineari; segmento ge- nitali ad insertionem forcipitis valde hamato-reflexae in latere si- 26 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. nistro semicirculariter exciso, supra sinum submutico; antennis plerumqve totis fuscis. Femina: latior, oblonga, abdomine oblongo, apice acuminato, corpore pallidiore. Teratocoris hyperboreuvs J. Sahlb., Tornea Lappm. Hem. 225, 9. Var. a (5): Capite nigro, postice maculis duabus, interdum confluentibus, orbitisqve oculorum dilute virescentibus vel pallidis; antennis totis nigris, pronoto scutelloque nigris immaculatis; hem- lytris sordide pallidis, intus magis minusve dilute infuscatis. (Var. a J. Sahlb.) Var. b (3): Capite pallide virescente, supra medio nigro; antennis dilutius fuscis; pronoto nigro-fusco, lateribus maculisque duabus disci pallidis; scutello nigro-fusco, hemelytris vix infusca- tis.s (Var. b J. Sahlb.) Var. c ($8): Corpore supra pallide virescenti vel dilute fla- vido, supra linea media distincta plus minusve dilatata ex apice tyli usque ad apicem scutelli ducta maculisque plerumque angulorum anticorum pronoti nigris; antennis pallidis. (Var. ¢ Sahlb.) Habitat inter Carices in regionibus sylvatica et subalpina Lapponiae, J. Sahlberg. Var. c g rarissime occurrit. — WEF. 3. TT. viridis Dougl. et Sc. Virescens vel lividus, supra glaber, fronte inter oculos oculo duplo vel fere duplo latiore; antennis corpore longioribus, obscure ferrugineis vel pallidis, apice fuscis; pronoto disco postico pun- ctato; membrana sub-hyalina. Forma macroptera (3): Hemelytris abdomen fere 1/, longitu- dinis superantibus, membrana,magna, dilute obscurata, iridescente, areola minore minutissima, majore dimidio basali coriaceo, vire- scenti; alis hemelytrorum longitudine. Long. 5!/; m. Forma brachyptera (468). 3: Hemelytris abdomini aeqvilongis, cuneo angusto, membrana sat magna, hyalina, areola tantum unica, dimidiato-coriacea, alis hemelytris vix brevioribus. Long. 5 m.m. — ©: Hemelytris abdomine paullo brevioribus, membrana angusta, are- ola tota coriacea, livida; alis abdomine !/; brevioribus. Long. 51/, m.m. Mas: Elongatus, antennis obscure ferrugineis, articulo primo capite (supra visu) fere duplo longiore, obscure virescenti, mar- gine externo nigro, articulo secundo art. primo fere !/; longiore; se- Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. Qt gmento genitali ad insertionem forcipitis valde hamato-reflexae in Jatere sinistro semicirculariter sinuato; virescens, capite medio cruce valde dilatata, pronoto, lateribus, basi maculisque duabus disci exceptis, scutello, maculis duabus pallidis baseos exceptis, nigris, hemelytris commissura anguste fusca. Femina: Oblonga, antennis lividis, apice obscurioribus, arti- culo primo capite dimidio longiore; livida, oculis vittaque media longitudinali capitis nigris. Teratocoris viridis Doug}. et Sc. Ent. Monthl. Mag. 1867, 46. Teratocoris hyperboreus var. d J. Sahlb. Tornea Lappm. Hem. 225, 9. Habitat inter Carices in Lapponia et fennica et rossica rarus, J. Sahlberg. Etiam ad oppidum Jacobstad nonnulla specimina nec non feminam unicam in Karelia rossica legit J. Sahlberg. — MS. —. Britannia, Rossia. Praecedenti similis, sed multo major, antennis maris ferru- gineis, articulo primo multo longiore, obscure viridi, margine exte- riore nigro, nec non membrana magis hyalina coloreque corpo- ris maris viridiore feminaeque lividiore (nec sordide pallido-testa- ceo) distingvendus. 4, TT. Saundersi Dougl. et Sc. Elongatus, pallide virescens, sub-opacus, subtus griseo-pu- bescens; fronte inter oculos oculo */; ($3) vel fere duplo latiore; antennis pallidis corpore multo longioribus, secundo apice articu- lisque ultimis infuscatis; pronoto basi longitudini aeqvilato; pedi- bus totis virescentibus, rostro apice ungviculisque nigris. Forma macroptera (3): Hemelytris abdomen circiter !/, lon- gitudinis superantibus, membrana magna, areolis duabus instructa, minore minutissima, majore dimidio basali coriacea, virescenti, alis hemelytris aeqvilongis. Long. 6 m. m. Forma brachyptera (68) 3: Hemelytris abdomine nonnihil lon- gioribus vel hoc aeqvilongis, cuneo angusto, membrana sat magna, hyalina, area tamen tantum unica, coriaceo-dimidiata, alis hem- elytris vix brevioribus. Long. 5 m. m.; &: Hemelytris abdomine paullo brevioribus, membrana angusta, brevi, areola tota coriacea; alis abdomine !/; brevioribus. Long. 5!/3; m. m. Mas: Angustior, virescens, abdomine lineari; antennarum ar- ticulo primo capite (supra visu) fere duplo longiore; segmento genitali ad insertionem forcipitis in latere sinistro semiculariter 28 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica 1. sinuato et supra sinum fortiter dentato-producto, forcipite hamato- reflexa. Femina: Uatior, virescens, abdomine oblongo; antennarum articulo primo capite circiter ?/; longiore. Miris longicornis F. Sahlb. Mon. Geoc. 87, 5 (excl. syn.) sec. spec. Miris antennatus Flor. Rh. Livl. I, 433, 1 partim. Teratocoris Saundersi Doug]. et Scott Ent. Monthl. Mag. 1869, 260, 2. Reut. Caps. Syn. 4, 2. Teratocoris Flori J. Sahlb. Hem. Het. Ryska Kar. 290, 79. Var. b (3): Capite pronoto scutelloque linea longitudinali, puncto ad basin tyli, annulo ad insertionem antennarum, maculis pone oculos angulisque pronoti posticis nigris. (Var. b J.Sah1b.) Habitat in Phragmite nec non inter Heleochares ad littora maritima in Alandia, Nagu, Pargas, insula Runsala et circa Hel- singforsiam freqventer; ad oppidum Jakobstad Ostrobothniae et ad littora Maris Albi ab J. Sahlberg lectus; in Svecia ad Hol- miam, Boheman; Bahusia circa Strémstad, ipse. — MH. et LF. — Anglia, Rossia. A praecedente colore, femina magis elongata, viridi, nec non structura segmenti genitalis maris distinetus. Nympha: Tota virescens, tantum apice rostri et tarsorum . -—30 nigro. Imago 7°; ~ (Pargas). 5. T. paladum J. Sahlb. Lineari-elongatus, flavo-virescens, supra glaber, subtus te- nuiter griseo pubescens; fronte inter oculos oculo duplo longiore ; antennis corpore longioribus, parte dimidia apicali articuli primi secundoque toto pulchre rubris, ultimis fuscis; pedibus elongatis, geniculis, tarsorum basi tibiisque posticis totis rufis, rostro apice nigro. Forma macroptera ($@): Hemelytris abdomine longioribus, membrana magna, areolis duabus, majore dimidio coriceo dilute vire- scenti; alis longis. Long. 53/,—6%/,; m. m. Forma brachyptera (3): Hemelytris abdomine paullo longioribus, membrana breviore, areola tantum unica, dimidiato-coriacea. Long. 41/, —51/, m. m.; &: Hemelytris abdomine nonnihil brevioribus, areola membranae brevis et angustae unica tota viridi, alis dimidio abdo- mine vix longioribus. Long. 5!/, m. m. Mas: Minor, linearis; antennis articulo primo capite plus Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 29 duplo longiore; segnvento genitali ad insertionem forcipitis in latere sinistro sub-quadrangulariter exciso, forcipite valde hamato-reflexa. Femina: Lineari-elongata; antennis articulo primo capite duplo longiore. Miris antennatus Flor. Rh. Livl. I, 433, 1 partim. Teratocoris paludum J. Sahlb. Hem. Het. ryska Kar. 291, 80. Habitat in Carice vesicaria. In Sudermannia legit C. Stal; in paroecia Jomala Alandiae nec non in par. Pargas passim legi; prope Helsingforsiam, J. Sahlberg; in paroecia Parikkala Kare- hiae Ladogensis et in regione montana Kareliae rossicae ad Dwo- retz detexit J. Sahlberg. — MH. et MF. A praecedente corpore angustiore et graciliore, colore satu- ratius viridi, saepe in capite et pronoto in flavum vergente, capite minore oculisqve parvulis, antennarum pedumqve colore nec non structura segmenti maris genitalis distingvendus. Nympha: imagini statura simillima, tota viridis, tantum apice rostri et tarsorum nigro, antennarum articulis tribus ultimis genu- busqve ferrugineis; adultior ut praecedens, sed capite stria unica, pro- et meso-noto striis tribus longitudinalibus nigricantibus, dorso abdominis striis tribus percurrentibus rufo-ferrugineis, antennis ex- tus, genubus tibiisqve rufo-ferrugineis. Imago *y,° (Pargas.) Genus Leptopterna Fieb. Corpus elongatum, molliculum, laeviusculum, supra molliter pilosum. Caput transversum, subnutans, angulo faciali recto. Ver- tex postice transversim impressus. [rons antice declivis, breviter obtuse producta. Clypeus a fronte superne vix discretus. Oculi prominuli. Antennae mox ante apicem oculorum insertae, articulo tertio secundo circiter duplo breviore et primo longiore, articulis duobus ultimis primo et secundo multo tenuioribus. Rostrum coxas intermedias attingens, articulo primo dilatato, caput super- ante. Pronotum antice declive, strictura apicali distincta, lateri- bus postice fere teretibus; angulis posticis suberectis. Prostethii mucro marginatus. Scutellum basi detectum. Hemelytra feminae saepe abbreyiata. ‘Tibiae posticae longe pilosae, haud spinulosae, Tarsi articulo primo secundo multo longiore. 30 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Mas: Segmento genitali subtus longitudinaliter carinato, lobo apicali semirotundato basi impressione obsoleta sub-discreto, leviter deflexo.. Femina terebra brevi, medium ventris haud attingenti. 7ictus inter gramines. 1. L. ferrugata Fall. Angustior, elongata, breviter et remote fuscescenti-pilosa, flavo- et fusco-variegata; capite vitta fusca antice furcata, postice fere cruciata; pronoto utrinqve vitta longitudinali lata fusca; scu- tello utrinqve fusco; hemelytris dilute fuscescentibus, lateribus pallidioribus, cuneo flavescenti; dorso abdominis fusco, vitta lata media lateribusqve flavescentibus; pectore fusco-variegato; ventre flavescenti, lateribus latius vittaque media percurrente angustiore fuscis; antennis articulo secundo primo duplo et dimidio longiore. Mas: Alatus, hemelytris dorsum sat longe superantibus, an- tennis corpore parum brevioribus, subtiliter pilosis, articulo se- cundo tertio et qvarto simul sumtis aeqvilongo. Long. 73/,-—8 m.m. Femina: Dimorpha, antennis corpore paullo brevioribus, ar- ticulis duobus primis fortiter incrassatis, dense longius pilosis, ar- ticulo secundo tertio et qvarto conjunctim longiore; pedibus longe et dense pilosis. Forma macroptera: Hemelytris abdomen paullo superantibus, alis his parum brevioribus. Long. 8—8'/, m. m. Forma brachyptera: Hemelytris valde abbreviatis, medium dorsi abdominis haud attingentibus, margine exteriore late rotun- datis, apicem versus acuminatis, clavo discreto, venis elevatis, mem- brana nulla. Long. 8 m. m. Miris dolobratus F. Syst. Rh. 253, 1 et Ent. Syst. 183, 1, forte. Miris ferrugatus Fall. Hem. Sy, 129, 2. Schill. Hem. Het. Sil. 52. Flor -Rhynch. Livl. I, 439, 11. Thoms. Op. ent. IV, 416, 9. Lopus ferrugatus H. Sch. Wanz. Ins. II, 46, fig. 263. Mey. Caps. 39, 2. F. Sahlb. Mon. Geoc. 89, 2. Kirschb. Rh. Wiesb. 36, 12. Lopomorphus ferrugatus Dougl. et Sc. Br. Hem. 295. yal WA saa, es el oe Habitat in Svecia australi et media, nec non in Fennia au- strali circa Aboam et in Alandia passim sat freqvens. In Lappo- nia rossica ad litus:Maris Albi legit J. Sahlberg. Feminae forma macroptera raro occurrit. — MEH et MF. — Europa tota. Larva: Elongata, virescenti-albicans, sub-opaca, pallido-pube- scens, furca antrorsum vergente capitis, oculis, antennis pedibus- Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. dl que nec non stria utrinqve corpus pescurrente lata griseo-fusce- scentibus; antennis pedibusqve densius pilosulis; rostro apice tar- sisqve nigris; pro- et meso-noto aeqvilongis ; abdomine corpore re- liqvo aeqvilongo; coxis albidis. Imago *y_° (Pargas.) 2. LL. dolabrata L. Latior, elongata, longius pallido-pilosa, fusco-flayoque-vari- egata; capite nigro-fusco, punctis qvinqve flavis; pronoto flavo, vittis longitudinalibus duabus latis percurrentibus fuscis: scutello basi fusco; hemelytris disco obscurioribus, fuscescentibus, lateri- bus late flavis vel rufescentibus; dorso abdominis flavo, vittis lon- gitudinalibus qvatuor in punctis dissolutis fuscis percurrentibus; ventre flavo, vitta laterali utrinqve aliaque media interdum defi- cliente fuscis, pedibus longius nigro-pilosis, femoribus distincte nigro-conspersis, raro totis nigris. Mas: Alatus, antennis corpore paullo longioribus, apicem versus totis nigris, articulo primo longius nigro-piloso, pronoto subaeqvilongo; femoribus magis nigro-conspersis, saepe supra to- tis nigris. Long. 91/,—9?/, m. m. Femina: Dimorpha, antennis corporis longitudine, apicem versus nigris, articulo primo pronoto nonnihil breviore. Long. 8%/, —9 m. m. Forma macroptera: Hemelytris abdominis longitudine, ex- plicatis. Forma brachyptera: Hemelytris abbreviatis, medium dorsi ab- dominis superantibus et fere trientem posticam dorsi attingenti- bus, membrana brevi uniareolata praeditis. Cimex dolobratus L. Syst. Nat. V, 180, 103. Scop. Ent. Carn. 135, 3892. Schr. En. Ins. Austr. 285, 549. Miris abbreviatus Wolff Ic. Cim. 116, 110, Tab. XI, fig. 110 a—f. ©. Miris lateralis Wolff Ic. Cim. 115, 109, Tab. XI, fig. 109 a—b. (/. F. Syst. Rh. 254, 3. Miris dolobratus Fall. Hem. Svec. 128, 1. Hahn Wanz. Ins. II, 75, 160. Zett. Ins. Lapp. 280, 1. Schill. Hem. Het. Sil. 52. Flor. Rh. Livl. I, 437, 10. Thoms. Op. ent. IV, 415, 8. - Phytocorisy dolobratus Burm. Handb. II, 267, 5. Miris picticeps Curt. Guide arr. Brit. Ins. sec. Curt. Br. Ent. XV, 701. Lopus dolobratus H. Sch. Wanz. Ins. III, figg. 261 et 262. Mey. Caps. 38, 1. F. Sahlb. Mon. Geoc. 88, 1. Kirschb. Rh. Wiesb. 36, 11. Leptopterna dolobrata Fieb. Eur. Hem. 244, 1. Lopomorphus dolobratus Doug. et Sc. Br. Hem. 297, 3, 32 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Var. b, aurantiacus Reut. (3): Pronoto vittis duabus latis nigris exceptis hemelytrisqve rufoferrugineis vel pulchre aurantiaco- rufis, his summo margine flavo; antennis pedibusqve nigris, ti- biis medio ferrugineis, dorso abdominis toto nigro. Leptopterna dolobrata « Fiehb. 1. ¢. Habitat praesertim in plantis syngenesicis, in Lapponiam, ad Kilpisjiirvi, usqve (69°), in partibus media et australi Sveciae et Fenniae freqvens; var. b varius. Feminae forma macroptera minus freqventer ocurrit. — MH. et MI. -— Europa tota. Larva parva (q): Albido- et fusco-virescenti-variegata, elon- gata, supra pilis brevibus nigris erectis densius hirta; capite pro- noto latiore, sub-qvinqvangulari, sub-horisontali, albido, oculis, margine postico, clypeo lituraqve media viridi-fuscescentibus; tho- race supra virescenti-fusca, linea media percurrente lateribusqve nec non striis discoidalibus duabus incurvatis mesonoti albidis; pronoto mesonoto aeqvilongo; abdomine supra maculis fusco- virescentibus in seriebus qvatuor positis notato; corpore subtus pectore fusco-et albido-variegato ventreqve sordide virescenti-al- bido; antennis fuscis, basi articuli secundi ferruginea, vel totis fer- rugineis; pedibus fuscis, brevius nigro-pilosis vel testaceis, coxis trochanteribusqve albidis. Jympha mox ante explicationem (47): Flavo-virescens, su- pra pilis erectis nigris brevioribus densius hirta, capite, thorace dorsoqve abdominis omnino ut in imagine coloratis; rudimentis ala- rum postice fuscis, limbo laterali flavo-virescenti; mesonoto pro- noto paullo longiore, margine postico rotundato. Imago ** (Pargas); 44 (Alandia.) Genus Pantilius Curt. Corpus magnum, oblongum, supra pubescens. Caput breve, angulo faciali recto. Vertex sulco longitudinali profundo. rons antice vix declivis, breviter producta, clypeum obtegens. Clypeus impressione transversa profunda bene discretus. Oculi granulati, prominuli, interne emarginati, pronoto contigui. Antennae corpore 1/, breviores, in sinu oculorum insertae, crassae, articulo primo cylindrico, pronoto multo breviore, articulo tertio secundo %/, bre- viore. Pronotum antrorsum declive et lateribus angustatum, stric- tura apicali et callis distinctis, lateribus antice marginatis. Pro- stethii mucro marginatus. Hemelytra abdomen superantia. Pede: . x . . 1 . 9° Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae ct Fenniae. sis) pilosuli. Tibiae posticae subtiliter spinulosae. Tarsi postici bre- viores, articulo primo secundo vix longiore. Sexus consimiles. Mas segmento genitali subtus medio carinato et longitudi- naliter sat profunde strigoso, supra incisuram sinistram tuberculo armato, lobo medio apicali longius producto. Victus in foliis arborumn. 1. P. tunicatus F. Supra ferrugineo-rufus, subtiliter nigro-irroratus, parcius et breviter adpressim nigro-pilosus; antennis ferrugineis, articulo primo nigro-punctato, secundo et tertio apice nigris; hemelytris margine interiore saturate rufo; membrana fuscescenti, venis rufis, pone api- cem cunei macula magna hyalina, postice late fusco-determinata, signata; corpore subtus pedibusqve testaceis, femoribus apice nigro- conspersis; stigmatibus nigris. Mas: Fronte oculo aeqvilato. Long. 10—10'/, m. m. Femina mihi ignota. Cimex tunicatus F. Mant. ins. 303, 242. Lygaeus tunicatus F. Ent. Syst. 1V, 170, 121. Syst. Rh. 233, 148. Miris tunicatus Germ. Faun. Ins. Eur. V, fig. 28. Thoms. Op. ent. IV, 417 11. Phytocoris tunicatus Fall. Hem. Sv. 85, 18. Pantilius tunicatus Curt. Ent. Mag. I, p. 197, (1883). Doug]. et Se. Br. Hem. 333, 1, Tab. XI, fig. 2. Lopus tunicatus Mey. Caps. 40, 3. Kirschb. Rh. Wiesb. 37, 13. Flor. Rh. Livl. I, 441, 1. Conometopus tunicatus Fieb. Eur. Hem. 249, 1. Habitat in foliis Coryli avellanae in Svecia australi rarus; Ostrogothia, Dahlbom; in Alandia legit Lund. — MH. et MF. — Europa fere tota. Divisio Loparia Re ut. Corpus oblongum. Caput verticale, longitudine duplo latius. Vertex latus, sulco longitudinali destitutus. Clypeus a fronte im- pressione haud discretus. Genae altae. Lorae haud discretae. An- tennae evidenter longius infra oculos insertae, vix magis qvam oculi superne distantes, articulo primo latitudine verticis aeqvi- longo. Oculi breves. Pronotum lateribus acutis, antice submar- ginatis, apice strictura lata instructo. Mucro prostethii planus. Hemelytra furca cubiti discreta, cuneo elongato-triangulari. Tibiae posticae spinulosae. Coxae posticae ab epipleuris hemelytrorum 3 54 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. longe distantes. Mas segmento genitali subtus carmato. Femina terebra brevi. Genus Lopus generi Panttilio divisionis praecedentis pro- ximum. Genus Lopus Hahn, Reut. Antennae corpore breviores, articulo secundo ultimis con- junctim vix longiore. Alae unco nullo. Diagnosis ut divisionis. 1. L. gothicus L. Niger, pilis longis erectis nigris dense pilosus, macula ver- ticis utrinqve testacea; epimeris prothoracis serieqve laterali utrin- qve macularum ventris testaceis vel rufescentibus; hemelytris limbo pallido; membrana nigricanti, venis nigris; cetero colore varians. Mas: Hemelytris longioribus; segmento genitali subtus trans- versim strigoso, medio longitudinaliter subtiliter carinato, supra incisuram sinistram profundam dente magno valido armato. Long. i ae Femina: Hemelytris abdominis longitudine; terebra medium yentris paullo superanti. Long. 5°/, m. m. Cimea gothicus L. Faun. Svec. 966. Syst. Nat. 726, 72. Scop. Ent. Carn. 131, 381. Schr. En. Ins. Austr. 283, 545. F. Mant. II, 305, 271. Lygaeus gothicus Wolff. Ic. Cim, 33, Tab. IV, fig. 33. Capsus gothicus F. Syst. Rh. 244, 20. Panz. Faun. Germ. 92, 15. Fall. Hem. Sy. 117, 4. Flor Bh. Livl. I, 479, 1. Thoms. Op. ent. 431, 46. Lopus gothicus Hahn Wanz. Ins. I, 12, fig. 5. Mey. Caps. 41,5. Kol. Mel. ent. II, 100, 73. Kirschb. Rh. Wiesb. 37, 14. Fieb. Eur. Hem. 266, 3. Dougl. et Sc. Br. Hem. 475, 1. Phytocoris gothicus Burm. Handb. II, 271, 22. Var. a, typica: Pronoto lateribus late, postice abbreviate, rufo- testaceis; scutello, basi excepta, cuneoqve miniatis, corii limbo, apice excepto, late flavo-testaceo. Cimex gothicus L. 1. ¢. Var. b, superciliosa L., m.: Pronoto fere unicolore; scutello ipso apice pallido; hemelytris limbo corii late albido, cuneo nigro. Cimex superciliosus LL. Syst. Nat. IT, 728, 85. Capsus albomarginatus F. Syst. Rh. 245, 24. Fall. Hem. Svec, 117, 3. =~ Or Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. Habitat in Galio et Urtica in Svecia australi haud infreqvens. Ostrogothia, Haglund; ad Holmiam, J. Sahlberg. — MH. — Europa fere tota. Divisio Phytocoraria Reut. Corpus elongatum, sat magnum. Caput rarissime porrectum. Vertex sulco longitudinali destitutus. Lorae haud discretae. Oculi eranulati, magni, utringve emarginati, orbita interiore antrorsum divergente. Antennae in sinu oculorum insertae, magis qvam oculi superne distantes, scapo plerumqve longo, semper apicem clypei superante. Pronotum strictura apicali annuliformi instructum, disco obsolete punctatum. Mucro prostethii postice excavatus, margi- natus. Metasternum orificiis sat magnis. Hemelytra rarissime abbreviata; venis brachiali et cubitali distinctis, hac ramo supero furcae completo. Cuneus elongato-triangularis. Alae unco nullo. Tibiae spinulosae. Arolia magna, apice divaricata. Mas segmento genitali subtus saepe medio longitudinaliter carinato. Genera Dirooscytus Fieb. et Plesiocoris Fieb. divisioni se- qventi proxima. Genus Phytocoris Fall., H. Sch. Corpus sat magnum, oblongo-ovatum. Caput nutans, raro fere verticale, inter oculos sulco longitudinali destitutum. Vertex postice haud marginatus. Clypeus fortiter prominens, a latere visus leviter arcuatus. Lorae haud discretae. Gula haud obli- qva. Oculi magni, granulati, utrinque emarginati, orbita interiore apicem versus divergentes. Antennae articulo primo apicem clypei longe superante, setis pluribus rigidis ornato; corpore longiores, tenues, basi ad oculos interne insertae. Rostrum coxas posticas sat longe superans, articulo primo apicem mucronis attingente. Pronotum trapezoidale, lateribus fere rectis, apicem versus sat fortiter angustatis, margine basali late rotundato, medio sub-sinu- ato, disco postico fortiter convexo-declivi, antico callis distincte discretis, basi qvam apice vix triplo latiore. Scutellum basi ple- rumqve detectum. Mesosternum disco postice convexum, medio late et profunde impressum. Metasternum apice convyexum. Fe- 36 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. mora postica crassa et longa, anum longe superantia. Tibiae spi- nulosae. Tarsi articulo ultimo secundo parum longiore. Mas segmento genitali sat magno, supra apice apertura magna irregulari, sinistrorsum profundius sinuato, subtus apicem versus plerunque subtilissime striguloso, carinula tenui longitudinali, saepe sat obsoleta, instructo. Memina terebra medium ventris superante, apicem rostri attingente. Nympha (junior) imagini similis, pronoto breviter trapezoi- dali, lateribus rectis parum angustatis, margine basali recto et longitudine duplo latiore, mesonoto pronoto aeqvilongo, rudimen- tis alarum brevibus, metanoti apicem paullo superantibus; anten- nis articulo tertio secundo fere aeqvilongo, duobus ultimis simul sumtis longioribus. (Sec. nymph. Ph. Pima Kirschb.) Victus in arboribus, raro inter herbas. Inter Lichenes in truncis et ramis arborum currunt, secundum Kaltenbach (die Pflanzen- feinde p. 562) aphides et larvas parvulas perseqventes. a. Tibiae omnes nigro- vel fusco-tri-annulatae. EFemora postica ante apicem plerumqve fascia obliqva albida vel pallida. Species supra nigro-pilosae et albido- vel albo-intricato-pubescentes. An- tennae articulo primo tenuit vel vix incrassato, secundo basi et saepe etiam medio albo, tertio basi albo. Membrana venis albidis, saepe pro parte fuscis vel nigricantibus. Clypeus a fronte impres- sione obsoleta parum discretus. Oculi fere verticaliter m capitis la- teribus positi. Segmentum genitale maris supra smum sinistrum haud dentato-productum, aperturae margine superiore mutico. Vie- tus in arboribus. Spec. 1—6. b. Antennae articulo primo vittis longitudinalibus percurrenti- bus tribus nigris duabusqve albidis signato, articulo secundo primo 13/, — duplo longiore, tertio secundo ?/; breviore, quarto tertio breviore, duobus ultimis simul swmntis secundo parum longioribus. Ocul prominentes. Mas fronte oculo paullo angustiore. Spec. 1—2. c. Articulus antennarum primus pronoto dimidioque capite simul sumtis aeqvilongus. Spec. 1. 1. Ph. Populi L. Ochro-leucus vel pallidus, subtus pectore abdomineque fusco- variegatis, supra opacus, atro-variegatus, nigro-pilosus et albo-in- tricato-pubescens, capite pronotoque antice pallidis, fusco-irroratis ; pronoto postico lateribusqve magis minusye extense atris, margine aor Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. Oe basali anguste (infra angulos et medio antrorsum magis extense) pallido vel albo; hemelytris atro-variegatis, maculis pluribus mar- ginalibus, macula disci media majore rotundata aliaqve anteapicali rhomboidali, nec non guttulis pluribus conspersis albis; membrana fusco-adspersa, margine exteriore macula didyma hyalina, venis al- bis, vena cubitali crassiore, nigra; femoribus apice atro-variegatis, tibiis annulis tribus tarsisque apice nigris. Mas: Fronte supra sinum oculorum magnorum et exserto- rum oculo paullo angustiore; hemelytris dorsum abdominis paullo magis qvam dimidia parte longitudinis superantibus ; segmento ge- nitali sinistrorsum anguste angulariter emarginato, subtus cari- nula humili instructo. Long. 7 m. m. Femina: Fronte oculo exserto nonnihil angustiore; hemely- tris longitudinis vix tertia parte dorsum superantibus; terebra me- dium ventris superante. Long. 7—7!/,; m. m. Cimex populi L. Syst. Nat. V, 503, 109. Lygaeus Populi F. Syst. Rh. 237, 171. Phytocoris Populi Fall. Hem. Sv. 84, 16. Burm. Handb. II, 268, 9. F. Sahlb. Mon. Geoc. 90, 1. Flor Rh. Livl. J, 413, 1 et II, 594, 3. Fieb. Eur. Hem. 260, 8. Capsus Populi Thoms. Op. ent. IV, 419, 6. Var. b (&): Nigredine magis extensa. Habitat in Populo balsamifera, Salice caprea et Sorbu aucu- paria varius. Scania—Holmia; Pargas, ipse, Yliine et Nylandia, F. Sahlberg. — MH. et MF. — Europa praecipue media. Ph. dimidiatus Kirschb. (hirsutulus Flor) Ph. Populi co- lore et signaturis simillimus, ab hoc corpore minore, oculis femi- nae vix exsertis, fronte inter oculos latiore, antennarum articulo primo paullo breviore et testaceo-consperso, haud longitudinaliter lineato, pronoto angustiore, disco nitido et magis nigro-picto di- vergens, in Fennia hactenus haud inventus. (Ph. hirsutulus, ab J. Sahlberg in Ent. ant. s. 6. Kar. p. 174, 65 ut incola Kare- liae relatus, ad Ph. longipennem Flor referendus.) — ce. Articulus antennarum primus pronoto vix longior. Cor- pus supra nigredine valde extensa, fere totum nigrum. Spec. 2. 2. Ph. distinetus Dougl. et Se. Ochro-leucus, subtus pectore abdomineqve fusco-variegatis, supra opacus, nigro-variegatus, nigro-pilosus et pilis cupreis intri- 38 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica 1. catopubescens; capite pronotoque antice pallidioribus, pronoto postice ultra medium, margine apicali maculaque triangulari media basali exceptis, late nigro; scutello disco nigricante; hemelytris fere totis nigris, tantum margine externo, maculis nonnullis minus distinctis maculaqve sat magna obliqva subrhomboidali, apicem corii basinqve cunei occupante, pallidioribus; cuneo marginis inte- rioris basi puncto nigerrimo notata; membrana et pedibus ut prae- cedentis. Mas: ¥Fronte supra sinum oculorum oculo fere aeqvilato; hemelytris paullo magis qvam tertia parte longitudinis dorsum su- perantibus; segmento genitali sinistrorsum late, sed profunde si- nuato, subtus medio carimula obsoletissima instructo. Long. 67/5 m. m. Femina: Fronte supra oculorum sinum oculo nonnihil la- tiore; hemelytris abdominis apicem paullo superantibus; terebra medium ventris paullo superante. Long. 6+/; m. m. Phytocoris distinctus Doug). et Sc. Br. Hem. 502, 1. Unicum marem in Smolandia legit Boheman. — MH. — Anglia. Praecedenti minor, articulo antennarum primo multo breviore, corpore nigredine multo magis extensa supraqve pilis cupreis in- tricato-piloso mox distingvendus. A Ph. dimidiato Kirschb., cui sat similis, articulo antennarum primo nigro- et pallido-lineato nec testaceo-consperso, ut etiam oculis magis exsertis divergit. A Ph. intricato iisdem notis nec non nigredine corporis bene di- stinctus. bb. Antennae articulo primo pallido- et nigro- vel fusco-con- sperso, haud longitudimaliter lineato. Spec. 3—6. d. Pronotum pallidum vel virescens, lateribus late et deter- minate nigro-limbatis. Antennae articulo primo subtus toto ngro, supra strigis 8—4 obliqvis pallidis vel albis notato, articulo secundo primo vie magis qvam dimidio longiore, ultimis simul sumtis se- cundo distincte longioribus. Spec. 3. 3. Ph. Tiliae F. Virescenti-albidus vel cretaceus, albo-intricato-pubescens, sub- tilius nigro-pilosus; antennis articulo primo pronoto capiteque di- midio simul sumtis aeqvilongo; pronoto lateribus levissime sinua- tis, late determinate nigris vel fuscis, basi mox ante marginem Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 39 basalem fascia tenui, medio interrupta, nigra vel fusca; membrana griseo-adspersa et irrorata, venis virescentibus vel albidis, vena cubitali nigra, crassiore, areolis parum obscuratis; femoribus nigro- vel fusco-adpersis, posticis albo-sub-biannulatis. Mas: Fronte oculo parum vel nonnihil latiore, oculis modice- imagnis; hemelytris dimidio longitudinis abdomen superantibus. Long. 5!/, m. m. Femma: Fronte supra sinum oculorum oculo circiter 1/3 la- tiore; hemelytris minus longis; terebra medium ventris distincte superanti. Long. 61/2 m. m. Lygaeus Tiliae F. Syst. Rh. 237, 169. Phytocoris Tiliae Fall. Hem. Sy. 85, 17. Kirschb. Rh. Wiesb. 39, 18. Flor, Rh. Liv]. II, 599, 5. Fieb. Eur. Hem. 260, 10. Dougl. et Sc. Br. Hem. 303, 2, Tab. X, fig. 8! Phytocoris Populi Mey. Caps. Tab. VII, fig. 1. Capsus Tiliae F. Sahib. Mon. Geoc. 98, 14. Thoms. Op. ent. IV, 418, 4. Phytocoris marmoratus Doug]. et Sc. Ent. Monthl. Mag. 1869 p. 261 = varie- tas nigredine valde extensa (apud nos haud inventa). Colore variat: Var. a, typica: Virescenti-albus, pronoto lateribus late nigris, margine basali guttis 4 nigris notato; scutello apicem versus stri- gis duabus, parvis, divergentibus, nigris; hemelytris corio macula nigra in trienti basali posita margineqve externe nigro-variegato, cuneo apicem versus nigro-consperso, apice ipso testaceo. Var. b, signata: Pronoto et scutello ut in var. a, hemelytris densius nigro-marmoratis, corio in triente basali fascia nigricante, apice macula trapezoidali pallida, antice distincte et anguste angu- latim nigro-terminata, clavo nigro-conspurcato, cetero ut in var. a. Var. c: Ut var. b, sed colore supra leviter in ferrugineum vergente. Var. d, cretacea (4): Albicans, angustus, dilute fuscosig- natus, pronoto et scutello ut in var. typica; hemelytris fasciis transversis duabus latis dilute fuscis, altera ante medium, altera ante maculam corii trapezoidalem apicalem; membrana vena cu- bitali fusca, basi alba. An species diversa? Habitat apud nos rarissimus: in Qvercetzs Ostrogothiae, Gy 1- lenhal et Haglund; Holmiae, Boheman; prope Aboam, F. Sahlberg; Ostrobothnia, Wasastjerna. Varietatem d in Smo- landia invenit Boheman. — MH. et MF. — Europa tota. Var. cretacea mari Ph. longipennis Flor var. decoloratae sat 40 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica IT, similis, sed brevior, magis fuscescenti signata, structura frontis, oculorum antennarumqve mox distingvenda. dd. Pronotum lateribus haud vel basin versus indeterminate nigro-limbatis. Spec. 4—6. e. Antennae articulo primo pronoto et dimidio capite simul sumtis aeqvilongo, subtus plerumgve albo, articulo secundo primo 2 fere duplo longiore, tertio secundo circiter ?/; breviore, qvarto tertio /o breviore, dwobus ultimis conjunctim secundo aeqvilongis. Spee. 4. 4. Ph. longipennis Flor. Pallide testaceo-albidus vel rubido-albus, supra nigro-pilosus et albo-intricato-pubescens; antennis corpore longioribus; oculis feminae parum prominentibus; pronoto lateribus levissime sinuato ; cuneo summo apice rufo-testaceo; membrana venis albis, tantum cubitali nigra et incrassata; antennarum articulo primo pedibus- qve longius pilosis. Mas: Fronte supra sinum oculorum maximorum oculo fere duplo angustiore; hemelytris abdomen dimidio longitudinis super- ante. Long. 23/, m. m. Femina: Fronte supra oculorum sinum oculo vix vel parum latiore. Long. 64/,—71/,; m. m. Colore variat: Var. a, decolorata: Supra tota albicans; pronoto limbo ba- sali strigis transversis 3-—6 nigris notato; scutello apicem versus strigis duabus divergentibus nigris; hemelytris parce et dilute fusco-conspersis, macula corii apicali trapezoidali innotata, distincte, sed anguste angulatim nigrodeterminata, cuneo apicem versus ni- ero-vel fusco-consperso, apice ipso testaceo. Phytocoris longipennis Flor, Rh. Livl. II, 601, 6. Var. b, signata: Ut var. a, sed pronoto lateribus et basi indeterminate fuscis, margine basali pallido, raro pronoto dimi- diato-fusco; hemelytris densius nigro-marmoratis, corio macula apicali trapezoidali innotata, antice latius nigro-terminata, saepe etiam macula transversa ante medium notato; antennis articulo primo rarissime, basi excepta, toto nigro. Phytocoris Populi Kirschb. Rh. Wiesb. 38, 16 (verisimiliter). Phytocoris dimidiatus Fieb. Eur. Hem. 260, 9. Dougl. et Sc., Br. Hem. 307. 4, nec Kirschb! Phytocoris dubius Dougl. et Sc. Br. Hem. 305, 3. Capsus longipennis Thoms. Op. ent. IV, 418, 5. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 4] Habitat apud nos rarissimus: in paroeciis Pyhajarvi et Pa- rikkala Fenniae orientalis in Zilia vulgart legit J. Sahlberg. In Scania sec. Thomson inventus. — MF. — Rossia, Anglia, Ger- mania, Gallia, Helvetia. Ph. dimidiatus Kirschb. ut synon. hujus a Doug! et Scott citatus, antennis articulis paullo brevioribus, vertice inter oculos latiore corporeqve supra plerumqve multo magis nigricante distingvendus. Ph. dubius Doug]. et Sc. L ec. secundum figu- ram a Fieber delineatam et pictam tantum varietas Ph. longi- penms obscurius picta mihi videtur. ee. Antennae articulo primo pronoto vix vel haud longiore. ‘Spec. 5—6. f. Clypeus apice medium articuli promi antennarum haud at- tingens. Caput sat fortiter nutans. Membrana vena cubitali haud incrassata, raro obscuriore. Antennae articulo primo pronoto ix longiore. Femora postica latitude circiter 7-plo longiora. Spec. 5. 5. Ph. intricatus Flor. Opacus, dilute flavo-ferrugineus, nigricante-ferrugineoqve-ad- spersus et nebulosus, nigro-pilosus, pallido-pubescens ; antennis cor- pore distincte longioribus, griseis, articulo secundo basi angustis- sime medioque latius nec non articulo tertio summa basi pallidis, articulo secundo primo duplo vel fere magis qvam duplo longiore, tertio et qvarto simul sumtis secundo brevioribus, tertio secundo fere dimidio breviore, qvarto tertio paullo breviore, pronoto late- ribus leviter sinuatis, angulis posticis prominulis, mox ante mar- ginem basalem fascia transversali angusta in medio interrupta ni- era vel strigis nonnullis transversalibus nigris notato, margine ipso postico albido, disco postice dilutissime ferrugineo-infuscato: he- melytris griseo-flavo-ferrugineis, dilute fusco-ferrugineo-adspersis ; corio macula rhomboidali apicali pallidiore, antice angulatim nigro- marginata; cuneo ferrugineo-fusco, fusco-consperso, basi albido; membrana fusco-nebulosa, nebulis duabus marginis exterioris ma- joribus signata, areolis plerumqve totis infuscatis. Mas: Fronte supra sinum oculorum oculo fere !/; angustiore, oculis magnis; hemelytris abdomen longe superantibus; segmento genitali subtus carinula sat longa tenui et humili instructo. Long. 61/. mM. mM. Femina: Fronte oculo parum latiore; oculis supra superficiem 42 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. verticis haud prominentibus ; hemelytris abdomen minus longe su- perantibus; terebra dimidium ventris paullo superante. Long. 64/5 MM: Phytocoris intricatus Flor. Rh. Liv: 2 G03,47 Habitat apud nos rarus. Ad Holmiam legit Boheman. In paroecia Pargas in frondibus Pini Abzetis nee non in Isthmo Karelico in Pino sylvestri, J. Sahlberg; Karelia rossica, A. Ginther. — MH. et MF. — Europa borealis et media. A Ph. dimidiato Kirschb., cui affinis mihi videtur, antenna- rum articulis primo et tertio brevioribus, pronoto haud dimidiato- nigro, fronte maris angustiore oculisqve feminae supra superficiem verticis haud prominentibus et minus sphaericis distinctus. A Ph. Pini differt antennis longioribus, articulo primo pronoto fere lon- giore, tertio secundo fere duplo breviore, vertice maris inter oculos angustiore, pronoto lateribus sinuatis, vena cubital membranae haud incrassata corporeqve supra plerumqve parum et dilute fusco- ferrugineo-variegato. Capsus minor Thoms. Op ent. IV, 418, 3, ut incola Scaniae descriptus, ad speciem supra descriptam forsitan referendus. ff. Clypeus apice medium articuli antennarum pram attin- gens. Caput minus fortiter nutans. Membrana vena cubital mgra et incrassata. Antennae articulo primo pronoto haud longiore. Femora postica breviora et incrassata, latitudine plerumqve circiter quvintuplo longiora. Spec. 6. G6. Ph. Pini Kirschb. Opacus, dilute flavo-ferrugineus vel griseo-flavescens, nigri- canti- et ferrugineo-adspersus et -nebulosus, nigro-pilosus, albo- intricato-pubescens; antennis corpore longioribus, griseis, ut in spec. praecedente signatis, articulo secundo primo duplo longiore, tertio et qvarto simul sumtis secundo aeqvilongis vel paullo lon- gioribus, tertio secundo circiter /; br eviore, qvarto tertio 1/3 breviore, pronoto lateribus rectis, limbo postico fascia transversali angusta, lateribus et medio interrupta, nigra, ipso margine pallido. Mas: Fronte supra sinum oculorum oculo nonnihil latiore; oculis modice magnis: hemelytris abdomen longe superantibus; segmento genitali subtus mutico. Long. 61/3 m. m. Femina: Fronte oculo fere dimidio latiore; antennarum arti- culo primo pronoto fere breviore; hemelytris abdomen minus longe Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae, 43 superantibus, terebra ventris medium paullo superante. Long. 6—6!/, m. Mm. Phytocoris Populi Lett. Ins. Lapp. 273, 9 excl. syn. (sec. sp. typ.) Phytocoris Pini Kirschb, Bh, Wiesb. .123, 3. -Fieb. Eur.. Hem. 261, 11. Dougl. et Sc. Ent Monthl. Mag. XI, p. 144. Phytocoris crassipes Flor. Rh, Livl. II, 606, 8. Dougl. et Sc. Br. Hem. 309, 5 verisimiliter. Reut. Caps. Syn. 5, 5. Capsus minor Thoms. Op. ent. IV, 418, 3 forte. Colore variat: Var. a: Pronoto disco postico fuscescenti; hemelytris fere totis nigro-fuscis, tantum macula corii apicali basiqve cunei pallidis. Var b: Hemelytris dense fusco-conspersis, corio basi, macula majori media apiceqve nec non cuneo basi pallidis. Var. c: Hemelytris fere innotatis, pallide flavescenti-griseis, tantum ramo furcae cubiti interiore cuneoque apice fuscis. Capsus minor Thoms. |. e¢. forte. Habitat in frondibus Pini sylvestris. Ad Holmiam, Bohe- man; Lapponia, Zetterstedt. In Alandia nec non in paroeciis Nagu et Pargas, ubi passim haud infreqvens, ipse; Ylane, J. Sahl- berg. — MH. et MF. — Europa borealis et media. Descriptio Kirschbaumi in specimina nostra bene qvadrat. Specimina fennica et scandinavica speciminibus ex Europa meri- dionali, in Abieti pectinata (Gallia, Puton) et in Pio picea et sylwestri (Helvetia, Frey-Gessner) lectis, plerumqve corpore majore et minus obscure picto divergunt. Sine dubio tamen ad eandem speciem referenda. Nympha colore imagini valde similis. Imago 3] 7° (Pargas). aa. Tibiae tantum anticae dilute fusco-triannulatae, posticae basi late fuscae. Membrana venis rufo-testaceis. Femina marv bre- vior, hemelytris margine excurvatis, abdomen vix superantibus, inter- dum abbreviatis. Spec. 7—8. g, Antennae articulo primo tenui, longo. Frons dechwis. Clypeus a fronte parum discretus. Oculi fere verticaliter im capitis lateribus posits. Spec. 7. 7. Ph. Umi L., Fall. Subtus fuscescens, supra rubiginosus, subtilissime pubescens; oculis supra superficiem verticis parum prominentibus, nigris; an- tennis pedibusqve testaceis, antennarum articulo primo fusco-irro- 44 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica 1. rato; pronoto sat longo, ante marginem basalem transversim fusce- scenti, hinc inde nigro-piloso; hemelytris margine exteriore rufo- testaceo- et fusco-variegato, cuneo fusco-rufo, basi pallide flavo ; membrana griseo-irrorata, margine exterlore maculis duabus albi- dis: femoribus posticis apicem versus fuscentibus. Mas: Fronte supra sinum oculorum oculo circiter 1/3; la- tiore; hemelytris abdomen circiter triente longitudinis superanti- bus; segmento genitali subtus longitudinaliter carinato-compresso. Long. 72/;—73/,4 ™M. m. Femina: Fronte oculo dimidio latiore; dimorpha: Forma macroptera: Hemelytris abdomen circiter '/, longio- ribus. Long. 7!/2 m. m. Forma brachyptera: Hemelytris abdominis longitudine. Long. 61/, m. mM. Cimex Ulini L. Syst. Nat. 503, 110. Cimex floralis F. Mant. Ins. I, 3038, 298. Lygaeus floralis F., Ent. Syst. IV, 171, 127. Miris longicornis Wolff, Ic. Cim. 155, Tab. XV, fig. 149, forte. Lygaeus vividus F. Syst. Rh. 237, 170. Phytocoris Ulmi F all. Hem. Svee. 89, 25. Phytdcoris longicornis Burm. Handb. I, 269, 10. Phytocoris divergens Mey. Caps. 44, 3, Tab. I, fig. 1. Kirschb. Rh. Wiesb. 39, 19. Flor, Rh. Livl. I, 415, 2 et II, 594, 2. Fieb. Eur. Hem. 209, 6. Capsus Ulmi Thoms. Op: ent TV, 41871. Habitat in Ulmo campestri et in Quercu robori rarus. Scania, Fallén et Boheman; prope Aboam in silva Muhkuri unicum specimen legit J. Sahlberg. — MH. et MS. — Europa tota. Nympha (ex Helvetia a Frey-Gessner communicata) ima- gini colore simillima, sed tibias habet anteriores fere innotatas, posteriores autem annulis tribus fusco-rufis distinctis signatas. — (Mus. Frey-Gessn.). ge, Antennae articulo primo pronoto haud longiore, meras- sato. Frons parum declivis, a clypeo prominente impressione pro- funda discreta. Caput leviter nutans. Segmentum genitale maris sinistrorsum profunde sinuatum, supra sinum fortiter dentato-pro- ductum, apice marginis superioris medio dente prominente imstruc- tum. Spec. 8. 8. Ph. varipes Boh. Opacus, dilute testaceus, dense cinereo-sericeus; capite et pronoto sub-nitidis, plerumqve vittis tribus longitudinalibus pallidis Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. Ad et cinereo-sericeis; pronoto basi longitudine circiter %/, latiore: hemelytris fusco-variegatis, corio apice macula pallida trapezoidali, antice dilute sangvineo-terminata; femoribus praesertim posticis apicem versus fusco-conspurcatis, ante apicem fascia obliqva pal- lida; membrana ut praecedentis. Mas: Fronte oculo circiter ?/; latiore: hemelytris abdomine multo longioribus. Long. 7 m. m. Femma: Fronte oculo circiter 3/,; latiore; dimorpha: Forma macroptera: Hemelytris abdomen superantibus, corio margine externo margine externo cunei vix magis qvam triplo lon- giore. -Long. 7 m. m. Forma brachyptera: Hemelytris abdominis longitudine, corio margine externo curvato cunei margine externo circiter 31/, longiore. Long. 6 m. m. Variat colore supra fuscescenti-, flayescenti- vel rufescenti- testaceo. Miris Ulmi F. Syst. Rh. 256, 17 nec L. Phytocoris Ulmi H. Sch. Wanz. Ins. Ill, 9, fig. 234. Mey. Caps. 43, 2. Kirschb. Rh. Wiesb. 40, 20. Flor, Bh. Livl. I, 416, 3 et II, 593, 1. fied, Hur, Hem. 259; 5. Douwg 1. et Sc. Br. Hem 313,"1. Phytocoris varipes Boh. Ent. ant. sédr. Sverge p. 107. Phytocoris trroratus Perr. Ann. Soc. Linn. Lyon. 1857 sec. spec. a Puton missum (= varietas supra rufo-testacea.) Capsus varipes Thoms. Op. ent. IV, 418, 2. Habitat in Calluna vulgari montis Kullaberg Scaniae, B o- heman. Tarde et parum alte saltat (Boh. 1. c.) — MA —- Europa fere tota. Genus Calocoris Fieb., Reut. Corpus supra nec marmoratum nec intricato-pilosum, mag- num, oblongo-ovatum. Vertex immarginatus. Frons in nostratis supra basin clypei haud tumida. Lorae haud discretae. Oculi magni, granulati, utrinqve emarginati, orbita interiore apicem ver- sus divergente. Antennae articulo primo clypei apicem sat longe superante, qvam in genere praecedente tamen plerumqve breviore, Setis rigidis pluribus haud ornato. Rostrum articulo primo mu- cronis apicem fere attingente, raro pronotum trapezoidale, margine basali late rotundato medio saepe truncato vel subsinuato. Scu- tellum basi saepe obtectum. Hemelytra abdomine longiora. Pro- sterni mucro leviter excavatus, marginibus acutis vel elevatis. 46 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Femora postica anum haud superantia, plerumqve crassa. Tibiae spinulosae. Tarsi postici articulo primo secundo haud vel vix lon- ciore. Mas et femina similis, raro colore nonnihil dissimiles. Mas segmento genitali sinistrorsum plus minusve profunde emarginato, lobo apicali lato vel latiusculo semper distincte pro- ducto, subtus carina plerumqve distincta, saepe distinctissima In- structo. Femina terebra plus minusve longa, basi plerumqve sqvama obtecta, rarissime sqvama nulla vel brevissima. Victus in foliis arborum et inter herbas. A. Gala distincta. Caput haud verticale. Antennae articu- lis ultimis secundo plerumqve tenwioribus, ad vel prope oculorum apicem interne insertae. Spec. 1—9. B. Clypeus sat fortiter prominens. Rostrum coxas medias superans, saepe longum, articulo primo apicem mucronis prosternt attingente. Calocoris Fieb., Reut. Spec. 1—8. a. Cuneus apice latins nigro vel fusco. Spec. io: b. Corpus supra subtilissime pallido-pubescens vel glabrum. Articulus antennarum primus minus robustus, saepe tenuis. Cor- pus nitidum. Spec. 1—2. 1. . (C.) striatellus F. Pallide virescens, supra ferrugineus, sub-glaber, antennis pe- dibusqve pallidis, illis apicem versus nigris, femoribus ferrugineo- variegatis; capite frontis vittis tribus longitudinalibus maculisqve nonnullis apicalibus, pronoto maculis parvis duabus marginis an- terioris, qvattuor majoribus disci nec non fascia basali medio saepe interrupta, scutello basi ima, lineis venas hemelytrorum terminan- tibus maculaqve externa apicis corli nec non cuneo apice nigris ; pronoto strictura apicali, linea media longitudinali margineqve ipso pasali, scutello, venis hemelytrorum cuneoqve flavis; rostro coxas posticas superante; corpore subtus nigro-fusco et testaceo-va- riegato. Mas: Obscurior, fronte oculo fere 4/, latiore; segmento ge- nitali sinistrorsum late et sat profunde sinuato; lobo apicali bre- viter producto; subtus carinula tenuissima instructo. Long. 7— 775 mH. Ui: Femina: Pallidior, fronte oculo duplo latiore; terebra medium ventris longe superante; segmento secundo genitali- utrinqve mar- gine apicali parum profunde sinuato; segmento ultimo ventrali Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. AT apice profunde acutangulariter bisinuato, lobo medio Jongius an- gulariter producto. Long. 71/,—72/3; m. m. Lygaeus striatellus F. Syst. Rh. 136, 164. Panz. Faun. Germ. 93, 17. Miris striatellus Wolff, Ic Cim. 156, Tab. XV fig. 150, a, b. Phytocoris striatellus Fall. Hem. Sv. Sy. 84, 15. Hahn Wanz. Ins. Bi: 133, fig. 218. Zett. Ins. Lapp. 272. 8. Kol. Mel. ent. II, 113, 89. Capsus striatellus Mey. Caps. 94, 81. F.Sah1b. Mon. Geoc. 105, 30. Kirschb. Rh. Wiesb. 56, 50. Flor Rh. Livl. I, 492, 14. Thoms. Op. ent. IV 420, 9. Calocoris striatellus Fieb. Eur. H. 251, 1. Deraeocoris striatellus Doug). et Sc. Br. Hem. 318, 2. Deraeocoris fornicatus Doug). et Sc. Br. Hem. 329, 11 sec. Sc. in Ent. Monthl, Mag. XI, p. 117. Habitat in foliis Qvercus roboris in Svecia australi et media passim freqventior. In Fennia tantum in Alandia, (J. Sahl- berg), circa Aboam, ubi sat freqventer occurrit, et in Yline (?) lectus. — MH. et MF. — Europa tota. Nympha: Imagini simillima; ovata, pilis longioribus nigris erectis hirtus, capite testaceo aeqvilongo ac lato, nutante, vittis longitudinalibus qvingqve clypeoqve virescenti-infuscatis; pronoto utringve virescenti-infuscato, ferrugineo-tincto, stria media mat- gineqve postico sulphureis; mesonoto sulphureo, striis duabus basalibus, basi latioribus, postice convergentibus, metanotoqve, linea media angusta sulphurea excepta, virescenti-fuscis vel fu- Sco-virescentibus; abdomine dorso pallide flavo, sat dense rufo- ferrugineo-tincto, vitta lata media obscurius ferruginea, pone ba- sin et ante apicem pallide flavo-interrupta; pedibus sordide fusco- virescentibus, nigro-pubescentibus, tarsis fuscis: antennis nigro- pubescentibus, sub-ferrugineis, articulo secundo 3:tio 1/, longiore. 25—3 Imago “*3°° (Pargas). ’ 2. C, (C.) sex-guttatus F, Niger, capite macula utrinqve orbitali, pronoto strictura api- cali, macula utrinqve laterali media nec non macula majore disci, scutello cordatim, corio basi, margine externo excepto, ultra me- dium, clavo apice cuneoqve basi late flavis, geniculis tiblisqve sordidis; rostro sordide testaceo coxas posticas attingente; orificiis trochanteribusqve albidis; membrana infuscata, areolis totis infu- Scatis, venis fuscis, fascia lata media arcuata albida notata. Mas: Fronte oculo circiter duplo latiore; segmento genitali simstrorsum sat profunde sinuato, mox supra sinum denticulo ob- 48 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. soleto armato, subtus medio carina longitudinali tenuissima et obsoleta; lobo apicali producto, apice sub-rectangulariter rotun- dato. Long. 7?/; m. m. Femina: Fronte oculo plus duplo latiore; hemelytris dorsum sat longe superantibus; terebra medium attingente: segmento se- eundo genitali utrinqgve margine apicali levissime sinuato; seg- mento ultimo ventrali apice sat profunde bisinuato, lobo medio = sqvama) angulatim et minus longe producto. Long. 77/2 m. m. Cimex sexguttatus F. Mantissa II, 304, 254. Lygaeus sexguttatus F. Ent. Syst. IV, 174, 139. Syst. Rh. 237, 1. Phytocoris sexguttatus Fall. Hem. Svee. 86, 20. Capsus sexguttatus H. 8 ch, Wanz. Ins. II, 77, fig. 395. Mey. Caps. 92, rir Flor, Rh. Livl. I, 494, 15. Thoms. Op. ent. IV, 419, 7. Polymerus (Lophyrus) sexguttatus K ol. Mel. ent. II, 106, 80. Calocoris sexguttatus Fieb. Eur. Hem. 252, 4. Deraeocoris sexguttatus Doug). et Se. Br. Hem. 322, 5. Habitat inter gramina rarus. In Scania passim freqventior. Oelandia et prope Holmiam, Boheman; in Karelia Ladogensi, J. Sahlberg. — MH. et MF. — Europa tota. bb. Corpus supra pilis aureis sat dense vestitum. Articulus an- tennarum primus robustus. Spec. 3—5. c. Pronotum strictura apicali annuliformi lata. Articulus antennarum secundus, apice nigro excepto, testaceus. Spec. 3—4: d. Articulus antennarum secundus tertia parte apicali valde incrassata, fusiforme, mgra. Spec. 3. 3. (. (C.) variegatus Costa. Fusco-niger, opacus, articulo antennarum primo toto nigro, tertio basi albo qvartoqve testaceis; rostro coxas posticas attin- gente; tibiis, apice excepto, testaceis ; cuneo medio albo vel testaceo, femoribus rufis; membrana nigricante, venis nigris, vena intermedia pallidiore ; orificiis trochanteribusque albis. Mas: Hemelytris tantum cuneo medio transversim albo-fas- ciato; antennis clava articuli secundi qvam feminae paullo cras- siore: fronte oculo circiter dimidio latiore; segmento genitali sub- tus distincte carinato, ad sinum sinistrum impresso , lobo apicali breviter producto, apice fere rectangulariter rotundato. Long. 62/, m. m. Femina: Pronoto margine basali utringve, scutello apice, corio basi et margine costali maculaqve laterali mox pone medium Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 49 testaceis; fronte oculo fere 4/, latiore; terebra medium ventris superante; segmento secundo genitali utrinqve marginem internum versus rotundato-dilatato; segmento ultimo ventrali margine api- cali medio exciso, in sqvamam haud producto, ipso medio trun- catulo. Long. 63/, m. m. Phytocoris bifasciatus Hahn, Wanz. Ins. III 48, 265, fig. 152, excl. synon. Globiceps variegatus Costa, Cimic. Regn. Neapolit. Cent. Capsus bifasciatus F. Sahlb. Mon. Geoc. 121, 68. Kirschb Rh. Wiesb. 48, 35. Flor, Rh. Liv]. I, 488, 11. Closterotomus bifasciatus Fieb. Eur. Hem. 261, 1. Closterotomus variegatus Reut. Caps. Syn. 5, 7. In Fennia australi passim. In foliis Salicis auritae et cine- reac, Alwi incanae et Sprraeae salicifoliae inveni. Karelia rossica, Giinther; Kuusamo, Maklin. — JZ’. — Europa fere tota. Lygaeus bifasciatus F. ad Pilophorum cinnamopterum Kirs chb. referendus. Nympha rufo-brunnea, antennis, tibiis tarsisqve testaceis, an- tennarum articulo secundo clava minus crassa rufo-brunnea, arti- culo tertio apice qvartoqve toto brunnescentibus; pronoto limbo postico sat anguste abdomineqve basi late flavis. Imago medio Julii (Pargas). dd. Avrticulus antennarum secundus apicem versus nec nisi levissime incrassatus. Spec. 4. 4, (C. (€.) fulvomaculatus DeG. Fuscus, antennis articulo primo obscure testaceo vel fusco, ultimis nigro-fuscis; capite macula orbitali utrinqve, rostro coxas posticas attingente, pronoto, lateribus vittisqve duabus latissimis disci exceptis, scutello apice vel fere toto, hemelytris, plaga magna apicali corii, basi apiceqve cunei exceptis, pedibusqve lurido-te- staceis, femoribus fusco-conspersis; membrana dilute infuscata, venis testaceis, areolis margine late hyalino-cingulatis. Mas: Fronte oculo circiter '/; latiore; segmento genitali si- nistrorsum late et parum profunde sinuato, mox supra angulum sinus dente brevi obtuso armato, infra angulum foveolato; lobo medio producto, apice anguste rotundato; subtus carina distincta longitudinali instructo; plerumqve qvam femina obscurior. Long. 67/4 m.. 1m. Femina: Fronte oculo circiter dimidio latiore, terebra me- dium ventris paullo superante; segmento secundo genitali utrin- 4 50 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. qve margine apicali late et minus profunde sinuato; segmento ventrali ultimo medio profunde exciso; sqvamula parva, postice albo-marginata. Long. 67/; m. m. Cimex fulvomaculatus DeG. Mém. III, 294, 33. Cimex Genistae Scop. Ent. Carn. n:o 389 verisim. Schranck, Faun. Boie. 87, 1140 verisim. Phytocoris fulvomaculatus Fall Hem. Sv. 88, 24. Ze tt. Ins. Lapp. 273, 10. Kol. Mel. ent. IJ, 109, 84. Capsus fulvomaculatus H. Sch. Wanz. Ins. III, 50, fig. 267, et 81, fig. 362. Mey. Caps. 96, 84. F. Sahlb. Mon. Geoc. 109, 40. Kirschb. Rh. Wiesb. 49, 36. Flor, Rh. Livl. I, 505, 21. Thoms. Op. ent. IV, 419, 8. Calocoris fulvomaculatus Fieb. Eur. Hem. 253, 5. Dougl. et Sc. Br. Hem. 316, 1, Tab. XI, fig. 1*). Var. b (35): Ut var. a, sed cuneo miniato. Var. c (5): Supra tota nigro-fusca, tantum capite maculis orbitalibus angustioribus cuneoqve medio testaceis vel coccineis. Capsus fulvomaculatus F. S ahlb. Var. 7, 1. «. (H. Sch 1... fig. 5932) Habitat in foliis Alni glutinosae et Salicis repentis nec non in Urticu dioica passim haud infreqvens. Usque in Lapponiam occurrit. Varietatem c praesertim in Lapponia inventa, Maklin et J. Sahlberg. — MH. et MF. — Europa tota. Nympha rufo-brunnea, nitida, glabra: mesonoto dorsoqve ab- dominis basi late sulfurescentibus, ventre medio dilute virescente- flavo, interdum etiam lateribus et apice sulfurescentibus; antennis testaceis, apice articuli secundi nigricanti; femoribus tibiisqve den- sius nigropunctatis, nigropilosulis, illis apice fusco-annulatis, his testaceis, nigrospinulosis, tarsis apice fuscis. Jmago initio Julii (Pargas). cc. Pronotum strictura apicali annuliformi angusta, lineare. Antennae nigrae, articulo tertio interdum basi ferrugineo. Caput et pronotum nitida. Pronotum disco postico transversim ruguloso, antice bifoveolato. Spec. 5. 5. C. (C.) seticornis F., Fieb. Niger, rostro piceo coxas intermedias parum superante, mar- gine pronoti postico nec non interdum linea longitudinali media, tibiis tarsisqve, apice excepto, nec non femorum basi plerumqve ferrugineis; pedibus rarissime totis nigris; hemelytris colore va- *) Ad GC. fulvomaculatum sunt etiam referendi: C. femoralis Luc et C. distingvendus Garb. (vide Puton Not. pour servir a l’ét. d. Hém. I p. 24 et Deser. d’esp. nouv. ou peu conn. p. 425), species mihi ignotae. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 34 riantibus; membrana infuscata, areolis arcuqve areolas extus ter- minante hyalinis, tibiis fortiter nigro-spinosis. Mas: Fronte oculo 3/, angustiore; hemelytris dorsum longe superantibus; segmento genitali nitido sinistrorsum late et minus profunde emarginato, ad sinum foveola distinctissima instructo, lobo apicali lato, sat longe producto, apice rotundato; subtus valde convexo, carina tenui medio instructo. Long. 8 m.. m. Femina: Fronte oculo circiter 1/3 latiore; hemelytris dorsum paullo superantibus; terebra pilosa medium ventris haud superante; sqvama nigra, magna, lata, apice late rotundata; segmento secundo genitali utrinqve, margine apicali late et parum profunde sinuato, segmento ultimo ventrali medio profunde exciso. Long. 71/, m. m. Cimex seticornis F. Mantissa II, 305, 269. Schr. F. Boic. 89, 1146. Cimex hirtus Schr. Faun. Boic. 87, 1141 forte. Lygaeus seticornis F. Ent. Syst. IV, 179, 160. Miris tibialis Wolff, Ic. Cim. 117, 111, Tab. II, fig. 111, a, b. Capsus seticornis F. Syst. Rh. 244, 18. Miris seticornis Wolff, Ic. Cim. 158, 152, Tab. XVI, fig. 132, a, b. Lygaeus fulvomaculatus var y Fall. Mon. Cim. 82, 46 fem. Phytocoris apicalis Hahn, Wanz. Ins. I, 220. Phytocoris lateralis Hahn, Wanz. Ins. I, fig. 114. Fall. H. Sv. 88, 23. Zett. Ins. Lapp. 273, 11. Phytocoris seticornis Burm. Handb. III, 269, 12. Kol. Mel. ent. II, 114, 91. Capsus lateralis F. Sahlb. Mon. Geoc. 108, 38. Kirschb. Rh. Wiesb. 58, 54. Flor Rh. Livl. I, 503, 20. Calocoris seticornis Fieb. Eur. Hem. 251, 19. Deraeocoris seticornis Doug\. et Sc. Br. Hem. 324, 7. Capsus seticornis Thoms. Op. ent. 420, 10. Var. a (468): Hemelytris nigris, corio basi magis minusve late et margine externo ultra medium late testaceo, cuneo, apice excepto vel et apice et basi exceptis miniato vel testaceo. Var. b (4): Hemelytris totis testaceis, corio tantum angulo apicali externo cuneoqve apice nigris. Habitat inter gramina rarius; Scania, Fallén et Boheman, Ostrogothia, Dahlbom, Boheman et Haglund, Bahusia, ipse, Oelandia, Boheman, Norvegiae alpes, Boheman; in Fennia in Ylane, Tavastia, Karelia fennica et rossica, sec. F. et J. Sahl- berg; Petrosawodsk, Giinther. — MH. et MF. — Europa tota. Varietas cuneo toto nigro apud nos, qvantum mihi innotuit, hactenus haud inventa. aa. Cuneus wnicolor vel: tantum apice ipso angustissime fusco. Antennae plerumqve crassiusculae, articulo primo saepe breviusculo. ita | 2 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Pedes mgr o-pubescentes. Femora postica guttis mgris vel fuscis vel ferrugineis adspersis vel in linea positis notata. Corium saepe plaga postica notatum. Corpus robustum. Spec. 6—8. 6. G. (C.) roseomaculatus De G. Luteo-virescens, supra nigropubescens, colore supra in ferru- eineum saepe vergente, antennis pedibusqve crassiusculis, ferru- gineis, illis femorum basi virescenti, tarsis nigris, femoribus, sal- tim anticis subtus punctis ferrugineis, in linea queseaiies. positis. notatis; pronoto disco plus minusve distincte ferrugineo-bivittato , clavo apice venaqve exceptis corioqgve plagis duabus posterioribus lateritiis, scutello vitta media nigrofusca; membrana nigricante areolis pellucidis, venis ferrugineis. Mas: supra obscurior, capite nigro, orbitis plagaqve longitu- dinali media pallidis; pronoto antice maculis duabus nigris; scu- tello medio latius nigro-vittato; fronte oculo circiter 1/, latiore; hemelytris abdomen paullo superantibus; segmento genitali sini- strorsum angulariter profunde exciso, supra incisurae sinum tu- bereulo distincto instructo; lobo apicali sat longe producto, apice sat anguste rotundato, subtus medio vitta longitudinali magna nigra, carina disticta instructo. Long. 7%/, m. m. Femina: Pallidior, capite luteo-virescente; scutello linea me- dia longitudinali nigra; hemelytris ut maris; fronte oculo fere 4/, latiore; terebra medium ventris vix attingente; segmento secundo genitali lobo utroqve laterali margine apicali latissime et leviter sinuato; segmento ultimo ventrali ubiqve fere aeqvilato, medio la- tissime et parum profunde bisinuato, lobo medio magno, sub-mem- branaceo, apice late rotundato. Long. 71/.—7°/, m. m. Cimex roseomaculatus DeG. Mém. 193, 32. Cimex rosatus Schr. Faun. Boic. 90, 1149. Capsus eruentatus Villers, Linn. Ent. 533, 188. Lygaeus ferrugatus F. But. Syst. IV, 173, 132. Syst. Rh. 236, 163. Phytocoris ferrugatus Fall. Hem. Sv. 86, 19. Hahn, Wanz. Ins. I 204, fig. 104. Burm. Handb. II, 270, 16. Kol. Mel. Ent. II, 111, 87. Capsus ferrugatus F. Sahlb. Mon. Geoc. 104, 29. Mey. Caps. 52, 12. Kirschh. Rh. Wiesb. 57, 53. Flor, Bh. Livl. I, 496, 16. Homodemus ferrugatus Fie b. Ew. Hem. 249. 1. Deraeocoris ferrugatus Dougl. et Sc. Br. Hem. 327, 9. Capsus roseomaculatus Thoms. Op. ent. IV, 421, 15. Habitat in plantis variis, praesertim in Chrysanthemo leucan- themo, varius. Scania — Holmia. Alandia passim; Pargas, ipse; Or Oo Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. Aboae, Elfving; Uskela, Bonsdorff; Isthmus karelicus fre- qventer, J. Sahlberg; Padasjoki, Engstrém; Karelia rossica, Giinther. — MH et MF. — Europa. Nympha: Supra rufo-brunnea, nitida, subtus flavo-virescens, antennis pedibusqve rufo-brumneis, capite linea media angusta lon- gitudinali aliaqve transversa verticis, thorace supra linea media lata longitudinali, abdomine marginibus lateralibus lineaqve angusta dorsali flavescentibus ; abdomine basi sulfurea; tarsis nigris. Imago po 71 = (Alandia); fy 72 (Pargas). 7. €, (€.) bipunetatus F. Prasinus, crassus, supra longius nigro-pubescens, scutello mmaculato, pronoto disco punctis duobus approxinatis transversim positis nigris; antennis pedibusqve crassiusculis, femoribus posti- cis parce fusco-conspersis, tarsis fuscis; rostro coxas posticas at- tingente, apicem versus brunneo; membrana dilute infuscata, venis pallidis; corpore subtus immaculato. Mas: Fronte oculo nonnihil latiore; hemelytris apicem dorsi paullo superantibus; segmento genitali sinistrorsum sat profunde sub-angulatim emarginato, supra sinum dente valido instructo; lobo apicali breviusculo, carinula tenuissima. Long. 61/, m. m. Fenuna: Fronte oculo fere dimidio latiore; hemelytris ut maris; terebra medium abdominis attingente; segmento secundo genitali margine apicali utrinqve leviter sinuato; segmento ultimo ventrali apice profunde et minus late bisinuato, lobo medio sat longe producto, apice anguste rotundato. Long. 6'/, m. m. Cimex pabulinus Scop. Ent. Carn. 132, 384, var 2, (nec L). Lygaeus bipunctatus F. Syst. Rh. 235, 158. Phytocoris bipunctatus Fall. Hem. Sy. 78, 2. Burm. Handb. II, 270, 14. Ze t t. Ins. Lapp. 271, 1. Capsus bipunctatus H. Sch. Wanz. Ins. III, 79, fig. 298. Mey. Caps. 51, 10. F. Sahlb. Mon. Geoc. 101, 20. Kirschb. Rh. Wiesb. 60, 58. Flor, Rh. Livl. I, 498, 17. Thoms. Op. ent. 421, 13. Calocoris bipunctatus Fieb. Eur, Hem. 254, 10. Deraeocoris bipunctatus Doug. et Sc. Br. Hem. 319, 13. Var. b (SQ): Pronoto punctis disci destituto. Var. c (4): Clavo vitta media corioqve vittis duabus longi- tudinalibus dilute lateritiis. Habitat in plantis viaticis in Svecia media et australi pas- sim; in Svecia boreali rarus. Specimina in Urtica dioica in Ba- 54 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. husia sat freqventer legi. In Fennia, qvantum mihi imnotuit, solum Helsingforsiae a Nylander lectus. — MH. et MF. — Europa. A seqvente corpore magis robusto et nigro-pubescente, an- tennis tenuioribus, scutello innotato, femoribus parce et subtilius nigro-guttatis tibiisque haud nigro-punctatis distinctus. 8. (C. (€.) Chenopodii Fall. Griseo-virescens, dense aureo-pubescens, antennis sat cras- sis, apicem versus rufescentibus; pronoto plerumqve maculis dua- bus scutelloqve lineis binis longitudinalibus apiceqve rostri nec non dorso abdominis saltim medio nigris; hemelytris saepe plaga cori longitudinali membranaqve fuscis, hac venis testaceis ad apicem areolae minoris fuscis; femoribus sat robustis, dense nigro-gutta- losis, tibiis apice nigris, spinis e punctis nigris nascentibus. Mas: Fronte oculo magno fere 1/; angustiore; segmento ge- nitali sinistrorsum sat profunde et late sinuato, margine sinus su- periore fere in medio denticulo acuto fusco-marginato armato; sub- tus carinula longitudinali instructo. Long. 8—8!/, m. m. Femina: Fronte oculo circiter '/; latiore; terebra medium ventris haud attingente; segmento ultimo ventrali apice leviter et late bisinuato lobo, medio apice late rotundato. Long. 8 m. m. Cimex biguttatus Schr. F. Boic. 94, 1160 (forte). Miris laevigatus Panz. Faun. Germ. 13, 21. Wolff, Ic. Cim. 36, Tab. IV, fig. 36, a, 6, (non Lin.) Phytocoris Chenopodii Fall. Hem. Svec. 77, 1. Kol. Mel. Ent. II, 113, 90. Capsus Chenopodii F. Sahlb. Mon. Geoe. 100, 18. Mey. Caps. 51, 11. Kirschb. Rh. Wiesb. 57, 51. Flor, Rh. Livl. I, 501,19. Thoms. Op. ent. IV, 420, 11. Calocoris Chenopodii Fieb. Eur. H. 255, 12. Deraeocoris Chenopodii Dougl. et Sc. Br. Hem. 325, 8. 1. C. Chenopodi * annulicornis F. Sablb. Supra pilis fuscis immixtis; antennis articulis duobus ultimis basi albis. Long. 8 m. m. Capsus annulicornis F. Sahlb. Mon. Geoe. 100, 19. *) Habitat in Chenopodiis in Svecia australi et media. In Fen- nia in Satakunda, Nylandia, Tavastia et Karelia lectus. Karelia rossica, Ginther. BB. Clypeus parum prominens, basi cum fronte confluens. *) C. 4-punctatus F., mihi ignotus et sec. Fallén in Svecia lectus, a C. Chenopodii femoribus minus dense nigro-guttulatis tibiisqve haud fusco-puncta- tis differt (sec. Fieb.). An merito species distincta? Fallén dicit 1. c. p. 76: Ad speciem propriam minime referenda. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. a5 Rostrum coxas medias haud superans, articulo primo apud nostratos caput vix superante. Antennae im margine oculorum interiore ad apicem oculorum insertae, articulo secundo apicem versus nonnihil merassato. Pronotum flavo-variegatum. Cuneus in spec. nostra unicolor. Pedes rufescentes vel plus minusve nigro-variegati. Py- enopterna Fieb. Spec. 9. 9. C. (P.) striatus L. Niger, nitidus, glaber; antennis nigro-fuscis, articulo primo fer- rugineo, tertio basi plerumqve albo-annulato; pronoto lateribus macu- laqve maxima media, scutello plagis duabus postice convergentibus, hemelytrisqve obscure ochraceis, his venis nigro-marginatis angulo- qve corii interno latius nigro; cuneo pallide aurantiaco; pedibus rufis, tibiis spinulosis, coxis, trochanteribus et tarsis nigris; ventre marginibus segmentorum lateribus testaceis. Mas: Fronte oculo fere duplo latiore; segmento genitali si- nistrorsum profunde et minus late emarginato, fere in medio mar- ginis sinus superioris tuberculo sat magno armato; lobo apicali longe producto, angusto, obliqve triangulari, apice acutangulariter rotundato; subtus carina tenui longa distinctissima instructo. Long. 9*/, mH. mM, Femina: Fronte oculo duplo latiore; terebra medium rae at- tingente; segmento ultimo ventrali apice leviter et late bisinuato, lobo apicali lato et parum producto. Long. 91/,—9!/,; m. m. Cimex striatus L. F. Sv. 960. Syst. Nat. 730, 105. Scop. Ent. Carn. 133, 387. DeG. Mem. III, 191, 29, Tab. XV, ff. 13—15. Schr. En. Ins. austr. 284, 547. Miris striatus Wolff. Ic. Cim. 37, Tab. IV, fig. 37, a, b. F. Syst. Rh. “955, 15. Capsus striatus Panz. Faun. Germ. 93, 22. Mey. Caps, 94, 80. F. Sahlb. Mon. Geoc. 97, 11. Kirschb. Rh. Wiesb. 49, 37. Flor, Rh. Livl. I, 490, 13. Phytocoris striatus Fall. H. Sv. 88, 14. Hahn, Wanz. Ins. II, 134, fig. 219. Burm. Handb. II, 267, 4. Am. et Serv. Hist. d. Ins. 279, 1. Zett. Ins. Lapp. 272, 7. Polymerus (Cyllecoris) striatus Kol. Mel. ent. I, 103, 76. Pycnopterna striata Fieb. Eur. Hem. 262, 1. Deraeocoris striatus Doug). et Sc. Brit. Hem. 320, 4. Habitat in foliis Alni glutinosae, Sorbi fennicae et Salicis cinereae et auritae passim. In Svecia media passim, in Scania ra- rior, sec. Fallén. In Fennia in insula Alandia et in paroecia Par- gas, ipse, in insula Runsala prope Aboam freqvens; Yline et Nylan- dia sec. F. Sahlberg. — MH. et MF. — Europa fere tota. 56 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Nympha: Fusca, nitida, abdomine supra basi dilutiore, seg- mento primo margine postico toto segmentisqve duo et tertio an- eulis posticis sulfureis, ventre basi late virescenti-flavo, pedibus rufis. Imago yr 1871 (Alandia.) AA. Gula vi« distincta. Caput breve, verticale. Clypeus parum prominens. Antennae articulis duobus ultimis secundo aeqve crassis, ultimo penultimo plus 1/3 breviore, medio marginis iterio- ris oculorum insertae. Cuncus unicolor. Megacoelum Fieb. Spec. 10. 10 C. (M.) infusus H. Sch. Oblongus, rufo-testaceus, nitidus, fere glaber; oculis, scu- tello medio, clavi basi anguste, corii apice, pectore abdommegqve nigropiceis; cuneo miniato; membrana dilute infuscata, venis areolae minoris rufis, cetera fusca; tibiis posticis apice anguste nigris, tarsis albidis, apice fuscis; rostro coxas posticas vix attingente. Mas: Fronte supra sinum oculo aeqvilato; hemelytris dor- sum paullo superantibus; segmento genitali sinistrorsum sat pro- funde sinuato, margine mox supra ipsum sinum dente valido sat -acuto instructo; lobo apicali sat longe producto, apice rotundato- angulato; subtus carina distinctissima, utrinqve strigis obliqve im- pressis longis definita instructo. Femina mihi ignota. Capsus infusus H. Sch. Wanz. Ins. IV, 30, fig. 381 (fig. bona). Kirschb. Rh. Wiesb. 55 49. Thoms. Op. ent. IV, 421, 14. Phytocoris validicornis Boh. Nya Sv. Hem. 14, 19. Megacoelum infusum Fieb. Eur. Hem. 249, 1. Calocoris Lethierryi Fieb. Dodec. 18, 7 sec. Put. Notes sur des Hem. I, p. 23 (sec. spec. typ.). Calocoris rubidus Garb. Cat. Ital. sec. Put. Deser. d’esp. nouv. ou peu conn. 425, 8. Habitat in Pinetis. Tantum ad Holmiam a Boheman in- ventus. — MH. — Europa media et australis. Genus Oneognathus Fieb. Corpus oblongum, supra subtiliter pubescens. Caput parum nutans. Vertex immarginatus. Frons sat convexa. Clypeus basi a fronte impressione sat profunda discretus, fortiter prominens, ubique aeqvilatus. Gula longa obliqva. Lorae haud discretae. Oculi modici, granulati. Antennae corpore nonnihil breviores vel hui aeqvilongae, articulo primo capiti aeqvilongo, dimidio longitu- dinis clypeum superante, duobus ultimis secundo aeqvilongis. Ro- Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. OW strum segmentum ventralem tertium attingens, articulo primo mu- cronem prosterni superante. Pronotum trapezoidale, breve, basi margine late rotundato basin scutelli obtegens, nigro-pallidoqve- variegatum. Prosterni mucro excavatus, marginatus, elongato- triangulare. Mesosternum postice rotundatum, sub-bilobatum. Me- tasternum medio convexum. Hemelytra maris qvam feminae paullo longiora, cuneo unicolori valde elongato. Femora postica anum haud superantia, parum crassa. ‘Tibiae spinulosae. Tarsi postici articulo primo secundo duplo longiore. Mas et femina discolores. Mas segmento genitali sinistrorsum latissime semicirculariter sinuato, lobo apicali brevissime producto, apice late rotundato, subtus ne minime qvidem carinato. Femina terebra longissima basin ventris fere attingente, basi ipsa obtecta, segmento secundo genitali margine apicali utriusqve sat profunde sinuato, medio longo qvam lateribus fere triplo longiore, segmento ultimo ventrali medio profunde emarginato, apice ipso (= sqvama) truncato. Victus inter herbas agrestes. Nympha adualta imagini statura simillima, pedibus antennis- qve robustiovibus et brevioribus, metanoto apice recto, rudimentis hemelytrorum hoc plus triente longitudinis superantibus. 1. ©. binotatus F. Virescens, capite apice, pronoto disco utrinqve, hemelytris, venis, marginibus cuneoqve exceptis, plus minusve late nigris vel fuscis, antennis sordide ferrugineis; tibiis apice tarsisqve nigris. Mas: Hemelytris pallide ochraceis, nigro-signatus, nigredine plerumqve magis extensa; fronte oculo '/, latiore. Long. 67/;—7 m. m. Femina: Pallide virescens, nigredine minus extensa; fronte oculo fere duplo latiore. Long. 7 m. m. Lygaeus binotatus F. Ent. Syst. IV, 172, 130. Syst. Rh. 235, 159. Phytocoris binotatus Fall. Hem. Svec. 78, 3. Capsus binotatus H. Sch. Wanz. Ins. III, 77, fig. 296. Mey. Caps. 92, 78. Kirschb. Rh. Wiesb. 59, 56. Flor, Rh. Livl. J, 499, 18. Thoms. Op. ent. 422, 17. Oncognathus binotatus Fieb. Eur. Hem. 246, 1. Deraeocoris binotatus Doug. et Sc. Br. Hem. 828, 6. Habitat in plantis agrariis et viaticis rarus. Scania passim, Fallén; Smolandia Boheman, Vestrogothia, Gyllenhal; in Alan- diae insula Bergé, J. Sahlberg et ipse; Bothnia orientalis, Wa- 58 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. sastjerna; Fennia orientalis, Maklin et J. Sahlberg; Karelia rossica, Giinther. — MH. et MF. — Europa tota. Nympha: virescens, breviter nigro-setosa, oculis, antennis, pedibus rudimentisque alarum paullo obscurioribus; abdominis dorso basi puncto nigricanti. Imago 1° 1871 (Alandia.) Genus Dicrooscytus Fieb. Corpus oblongo-ovatum. Caput magnum, crassum, sub-tri- angulare, fortiter nutans. Vertex ad oculos utringve marginatus. Frons convexiuscula. Clypeus basi a fronte impressione discre- tus, sed vix altius prominens. Lorae discretae. Gula brevis, obli- qva. Oculi granulati, antrorsum orbita interiore fortiter divergen- tes. Antennae prope apicem oculorum interne insertae, articulo primo clypeum haud superante, tenues, corpore aeqvilongae. Ro- strum coxas posticas longe superans, articulo primo crasso, mu- cronem prosterni superante. Pronotum breve, trapezoidale, apicem versus sat fortiter angustatum, angulis posticis late rotundatis, basin scutelli obtegens, disco sub-ruguloso, callis distincte discre- tis. Mucro prosterni excavatum, alte marginatum. Mesosternum breve. Hemelytra subtiliter punctata, maris qvam feminae abdo- men longius superantia. Femora postica crassa. Tibiae spinu- losae. Tarsi postici articulo tertio secundo longiore. Mas et fe- mina similes. Mas segmento genitali sinistrorsum sat profunde emarginato, sinu medio recto, lobo apicali minus longe producto, apice obtus- angulariter rotundato, subtus carinula longa tenui instructo. e- mina terebra longissima, basin ventris fere attingente, segmento secundo genitali margine apicali leviter sinuato, medio qvam la- teribus fere duplo longiore, segmento ultimo ventrali medio utrin- qve anguste, sed sat profunde acutangulariter exciso, lobo medio lato, sat longe producto, apice late rotundato. Victus in foliis Pint vel Juniper. 1. D. rufipennis Fall. Virescens, subtiliter pubescens, dorso abdominis nigro, scu- tello hemelytrisqve, marginibus exceptis, rufo-ferrugineis, cuneo ve- nisqve membranae dilute rufescentis iridiscentisqve cinnabarinis ; tibiis brunneo-spinulosis. Mas: Fronte oculo aeqvilato. Long. 51/2 m. m. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 59 Femina: Fronte oculo dimidio latiore. Long. 51/3 m. m. Phytocoris rufipennis Fall. Hem. Svec. 92, 31. Zett. Ins. Lapp. 274, 16. Capsus rufipennis H, Sch. Wanz. Ins. VI, 50, fig. 610. F. Sahlb. Mon. Geoe. 105, 31. Kirschb. Rh. Wiesb. 55, 48. Flor, Rh. Liv). I, 489, 12. Thoms. Op. ent. IV, 422, 18. Dicrooscytus rufipennis Fieb. Eur. Hem. 269, 1. Dougl. et Se. Br. Hem. 478, 1, Tab. XV, fig. 8. Habitat in foliis Pini sylvestris passim. Usqve in Lappo- niam occurrit. — MH. et MF. — Europa. Genus Plesioeoris Fieb. Corpus oblongum, subtiliter pubescens. Caput parvulum, crassiusculum, fortiter nutans. Vertex tota latitudine postica sub- tilissime marginatum. Frons convexa. Clypeus basi a fronte di- stincte discretus, ubiqve aeqve latus, prominens. Gula haud obli- qva, brevis. Oculi parvuli, granulati. Antennae ad apicem ocu- lorum interne insertae, corpore breviores, articulis ultimis simul sumtis secundo brevioribus. Rostrum coxas posticas haud attin- gens, articulo primo mucronis medium vix attingente. Pronotum breve, trapeziformi, vix declive, apicem versus lateribus sat forti- ter angustatuin, basi truncatum, disco antico callis in tylum trans- versum confluentibus, postico transversim sub-rugoso-punctato. Mucro prosterni triangularis, lateribus marginatus, disco tylo me- dio elevato. Mesosternum postice convexum. Hemelytra haud punctata, abdomine longiora. Femora postica vix incrassata. Tibiae subtiliter spinulosae. Tarsi postici articulo tertio secundo aeqvi- longo, crassiusculi. Mas et femina consimiles. Mas segmento genitali late, sat profunde sinuato, lobo api- cali sat brevi, lato, apice late rotundato; subtus basi carinula laevi sat longa, tenuissima, vix elevata instructo. Fema terebra me- diam ventris nonnihil superante; segmento ultimo ventrali ubiqve fere aeqvilongo, medio utrinqve sat late et profunde bisinuato, lobo medio magno, lato, sed minus longe producto, apice obtus- angulato. Victus in Salicetis. 1. PI. rugicollis Fall. Virescenti-luteus, opacus, antennis apicem versus fuscis, pro- noto postice hemelytrisqve prasinis, margine horum pallidiore, membrana hyalina, venis viridibus, ungviculis nigris. 60 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Mas: Fronte oculo circiter 1%/, latiore. Long. 61/,; m. m. Femina: Fronte oculo fere triplo latiore. Long. 6!/. m. m. Phytocoris rugicollis Fall. Hem. Sv. 79, 6. Phytocoris marginata Zett. Ins. Lapp. 272, 5. Capsus rugicollis H. Sch. Wanz. Ins. III, 80, fig. 299. F. Sahlb. Mon. Geoc. 102, 23. Kirschb. Rh. Wiesh. 182, 55 a. Flor, Rh. Livi. 1, 337, 38. Thoms. Op. ent. IV, 422, 19. Tylonotus rugicollis Fieb. Crit. p. 22, 41. Plesiocoris rugicollis Fie b. Eur. Hem. 272, 1. Habitat in Salicetis in Lapponiam usqve haud infrequens. — MH. et MF. — Europa. Nympha: Laete virescens, opaca, nuda, supra linea media cor- pus percurrente, plerumqve etiam pronoto postice rudimentisqve ala- rum, nec non basi lateribusqve abdominis flavo-virescentibus, oculis dilute ferrugineis, tibiis nigro-punctatis, tarsis nigris. Imago 77 1871. (Alandia.) Divisio Capsaria Reut. Corpus oblongo-ovatum vel ovatum, latiusculum, magnum vel mediocre. Caput haud porrectum, inter oculos raro canalicula te- nuissima instructum. Vertex saepe marginatum. Genae haud altae. Lorae haud discretae. Oculi plerumqve emarginati. Antennae basi magis qvam oculi superne distantes, articulo primo minus longo. Pronotum strictura apicali distincta, disco antrorsum de- clive, callis discretis, antice confluentibus, postice punctatum, basi qvam apice plerumqve multo latius et margine postico late rotun- datum. Scutellum basi plerumqve detectum. Hemelytra rarissime abbreviata (° Bothynoti pilosi), epipleuris sat latis, vena brachiali rarissime distincta, vena cubitali ramo furcae supero completo vel sub-completo, rarissime haud completo (Bothynotus). Cuneus bre- vior, haud elongatus, fractura saepe profunda. Alae unco nullo. Ti- biae spinulosae. Arolia magna, divaricata. Mas segmento genitali subtus haud carinato. Genus Lygus (subg. Lygocoris) divisioni praecedenti proxi- mum; Capsus Heterocordylo divisionis Gyllecoraria, Bothynotus forsitan Orthocephalo ejusdem divisionis affines. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 61 Genus Lygus Hahn, Reut. Corpus oblongo-ovatum, subtilissime pubescens, supra haud pilis fragilibus vestitum. Vertex plerumqve tota latitudine elevato- marginatus, rarlus tantum ad oculos utrinqve, sat convexus, haud latus, longitudine antennarum articuli primi haud vel vix latior. Oculi modice exserti, a pronoto haud distantes. interne distincte emarginati. Clypeus plus minusve prominens. Genae haud altae. Rostrum articulo primo apicem mucronis prosterni fere superante. Antennae ad oculorum marginem interiorem inferne insertae, ar- ticulo secundo a basi apicem versus tenuissime incrassato. Pro- notum apicem versus fortiter vel sat fortiter convexo-declive, disco antice callis elevatis glabris, postice plerumqve profunde puncta- tum, basi late rotundatum, basin scutelli obtegens, lateribus api- cem versus sat fortiter angustatis, basi qvam apice circiter duplo latius. Prosterni mucro triangularis, lateribus sat acute margina- tus. Hemelytra abdomen longiora, cuneo oblongo-triangulari, fra- ctura haud profunda. Tarsi postici articulo secundo primo paullo longiore. Mas et femina consimiles. Mas segmento genitali sinistrorsum sat late et profunde si- nuato-emarginato, lobo apicali plus minusve producto, subtus mu- tico. Femina terebra plus minusve longa, plerumqve medium ven- tris vix vel parum superante, basi sqvama obtecta. Nympha imagini statura sat similis, pronoto margine postico distincte et late rotundato, rudimentis alarum sat latis. Victus in foliis arborum et fruticum, nec non in herbis variis. A. Antennae tenues, corpore dimidio longiores. Rostrum coxas posticas attingens vel paullo superans. Spec. 1—10. B. Vertex tantum ad oculos utrinque striola abbreviata trans- versa a marge sat remota, impressa, marginem latam, sed haud merassatam formante. Areola membranae major angusta, elongata, medio haud dilatata. Virescentes. Eemora postica angusta, annu- ls apicalibus destituta. Tibiae impunctatae, rectae, pallido-spinu- losae, anticae externe muticae. Lygocoris Reut. Spec. 1—2. 1. L. (L.) pabulinus L. Virescens, subtilissime albo-pubescens, supra subtiliter obso- lete punctatus, scutello transversim subtiliter rugoso; antennis ar- ticulis ultimis, tibiis apice tarsisqve fuscis; membrana sub-hyalina, pone maculam hyalinam ad apicem cunei plaga marginis exterioris 62 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. fusca elongato-triangulari aliaque plaga sat lata ad apicem areo- larum, apicem membranae versus excurrente, notato, venis vire- scentibus. Mas: Fronte oculo !/; latiore; segmento genitali sinistorsum sat late et profunde sinuato, lobo apicali brevi, apice fere rectan- eulato. Long. 53/, m. m. Femina: Fronte oculo dimido latiore terebra medium ven- tris attingente; segmento genitali secundo utrinqve medio sinuato; sqvama apice acutangulo, medio stria transversa impressa, lati- tudini basali aeqvilongo. Long. 6!/; m. m. Cimex pabulinus L. Faun. Svec. 947 (verisim.). De Geer Mém. des Ins. III, 293, 31 (verisim). Miris pabulinus F. Syst. Rhyng. 254, 5. Phytocoris pabulinus Fall. Hem. Svec. 79, 4. Ph. pabulina Zett. Ins. Lapp. 212, 2. Capsus pabulinus H. Sch. Nom. ent. p. 49. Kirschb. Rh. Wiesb. 57, 52 et p- 111. Flor, Rh. Livl. 507, 22. Thoms. Op. ent. 424, 24. Phytocoris affinis Mey. Caps. 48, 6, tab. I, fig. 5 (forte). Lygus pabulinus Fieb, Kur. Hem. 276, 10. Dougl. et Sc. Brit. Hem. 457, 1. Habitat inter herbas, praesertim in Urtica, locis umbrosis passim. Scania—Lapponia—Norvegia— Karelia rossica. — MZ. et MF. — Europa tota. A Calocori affini H. Sch., cui sat similis, magnitudine paullo minore, colore viridi minus obscuro, pubescentia albicante abdo- mineque supra toto virescente L. pabulinus L. differt. — L. chlo- ris Fieb., ab J. Sahlberg (in Ent. Ant. s. 6. Kar. p. 175, 77) ut incola Fenniae enumeratus, secundum specimina a Sahlberg collecta, ad Orthotylum virescentem Fall. Q pertinet. 2. LL. (L.) flavovirens Fie b. Ochraceo-viridis, albo-pubescens, supra subtilissime punctatus, scutello transversim subtiliter ruguloso; antennis articulis ultimis tarsisqve nigricantibus, tibiis apicem versus obscure fulvescenti- bus; pronoto callis incisura communi media postica M-formi; hemelytris virescentibus, corio margine cuneoqve praesertim mar- ginibus nec non venis membranae saturate viridibus; membrana vix infuscata, pone maculam hyalinam ad apicem cunei plaga mar- ginis exterioris elongato-triangulari aliaqve angusta ab apice areo- lae apicem membranae versus minus longe excurrente dilute fu- scis nec non macula distincta fusca ad apicem areolae majoris interne notato. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae, 63 Mas: Valde oblonga, fronte oculo circiter '/; latiore; seg- mento genitali sinistrorsum sat late et profunde sinuato, lobo api- cali brevi, apice obtus-angulariter rotundato. Long. 61/; m. m. Fenuna mihi ignota. Lygus favovirens Fieb. Eur. Hem. 276, 11, verisimiliter. In Norvegia australi ad montem Krogklaeven in foliis Aco- mti septentrionalis specimina tria m. Augusti 1870 inveni. — MR. — Germania, Gallia, Helvetia. Praecedenti similis, sed angustior, colore antice flavescenti, postice saturatius viridi, venis membranae viridibus nec non pro- noto subtilius punctulato distingvendus. BB. Vertex tota latitudine distincte elevato-marginatus. Tibiae anticae spinulosae, spimis rarissime vix conspicuis. Hemelytra te- muter albo- vel pallido-pubescentia. Lygus Hahn. Spec. 3—10. a. Supra subtiliter punctatae. Spec. 3—10. b. Hemelytra dilute rufo-testacea, interdum corio postice no- tato, cuneo apice sat anguste rufo vel nigro-rufo. Tibiae pallidae, mpunctatae, spinulis concoloribus, anticae interdum fere muticae. Spec. 3—4. 3. L. (L.) rubricatus Fall. Oblongo-ovatus, flavo-rufescens, subtus fusco-variegatus, an- tennis luteis pedibusque immaculatis, illis articulis ultimis fusce- scentibus, femoribus posticis apice rufis; rostro segmentum ven- tralem tertium attingente; membrana iridescenti, venis rufescenti- bus, areolis apice, maculis duabus ad marginem exteriorem mar- gineqve apicali late infuscatis; tibiis anticis distincte spinulosis. Mas: Fronte inter oculos oculo fere aeqvilato; segmento genitali sinistrorsum late obtusangulariter emarginato, apice bre- viter et anguste acuminato-producto. Long. 43/,—5 m. m. Femina: Fronte inter oculos oculo !/, latiore; terebra medium ventris attingente; segmento secundo genitali margine apicali utringve levissime sinuato, segmento ventrali ultimo medio profunde bisinuato, sqvama membranacea. Long. 43/, m. m. Phytocoris rubricatus Fall. Hem. Sv. 100, 45. Ph. rubricata Zett. Ins. Lapp. 275, 27. Lygus rubricatus Hahn, Wanz. Ins. 156, fig. 80. Fieb. Eur. Hem. 274, 3 Doug]. et Scott, Brit. Hem. 462, 6. Capsus rubicundus Mey. Caps. 72, 44. Capsus rubricatus F. Sahlb. Mon. Geoc. 106, 34. Kirschb. Rh. Wiesb. 58, 55 et p. 111. Flor, Rh. Livl. I, 526, 32. Thoms. Op. ent. IV, 21, 23. 64 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Var. a: Capite pronoto scutelloque totis flavo-rufescentibus, hemelytris rufo-testaceis, cuneo apice nigro-rufo. Var. b: Ut var. a, sed capite flavo-rufescente, pronoto late- ribus scutelloque infuscatis. Var. ce: Ut var. b, sed pronoto scutelloque totis infuscatis, illo margine summo postico, hoc apice testaceis. Var. d: Ut var. ¢ sed etiam capite infuscato, hemelytris fusco-rufis, apicem versus obscurioribus, cuneo fusco-rufescenti, apice nigro. Lygus rubricatus var. B Fieb. Eur. Hem. 274, 3. Habitat in foliis Pin sylvestris in Lapponiam usqve haud infrequens. Var. d rarissima. — MH. et MF. — Europa borealis et media. Nympha: Virescens, imaginis statura, femoribus posticis apicem versus rubris. 4. L. (L.) cervinus H. Sch. Oblongo-ovatus, pallide flavo-virescens, supra dilute rufo- testaceus, antennis articulo secundo apice late, tertio basi excepto qvartoque nigro-fuscis; rostro coxas posticas attingente; scutello lineis duabus longitudinalibus hemelytrisqve ante cuneum obscure fulvis; membrana hyalina, venis rufo-testaceis, areolis apice ma- culaque maculam hyalinam pone cuneum definiente nec non plaga sub apicem areolam excurrente fuscis; femoribus posticis apice fulvo-variegatis; tibiis anticis sub-muticis. Mas: Fronte inter oculos oculo dimidio angustiore. Long. A*/5 TN. Wi. Femina: Fronte inter oculos oculo aeqvilato; terebra ventris medium paullo superante; cetero fere ut in praecedente. Long. 4'/5 m. m. Capsus cervinus H. Sch. Wanz. Ins. fig. 617. Mey. Caps. 103, 91. Kirschb. Rh. Wiesb. 61, 60. Phytocoris lucorum Boh. Nya Sv. Hem. 67, 20, sec spec. Capsus lucorum Flor, Rh. Livl. 524, 31. Orthops cervinus Fieb. Eur. Hem. 278, 5. Dougl. et Sc. Brit. Hem. 454, 2. Var. b: Dilutior, lineis scutelli signaturisque hemelytrorum obsoletis. Habitat in foliis Ziliae rarissimus. Ad Holmiam, Boheman; Bothnia orientalis, Wasastjerna. — MH. — Europa media. Praecedenti colore similis, sed latior, capite paullo breviore, rostro breviore tibiisqve anticis subtilissime vix visibiliter spinu- Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 65 losis. Structura capitis divisioni sequenti appropinquat. Ab Or- thope antennis longioribus, teretioribus, articulo secundo haud crassiusculo rostroque longiore, nec non victu in arboribus distin- gvendus. — Capsus lucorum Thoms. Op. ent. 425, 28 haud Phyt. lucorum Boh. esse videtur; clypeus apice enim niger tibiaeque fuscospinulosae. A Lygo luicorum Mey. ,tibiis subtiliter fusco- spinulosis differt.“ L. lucorum Mey. tibiis spinis sat validis ni- gris gaudet (= C. contaminatus Thoms.). — Capsus cervinus Thoms. (nec Mey.) hemelytris pube pallida dense yestitis, nigro-variegatus, Hadrodemae rubicundae simillimus, sed vertice po- stice aeqvaliter acute marginato, mihi ignotus. bb. Vurescentes, saepe nigro-notatac. Hemelytra margine ex- teriore concolore. Femora apice nigro- vel fusco-annulata. Dorsumn abdominis plerumque nigrum, virescenti-marginatum. Spee. 5—11. c. TLibiae nigro-punctatae. Spec. 5—8. d. Oblongo-ovatae. Tibiae testaceo-spinosae. Caput vertice medio tenuiter sulcato. Antennae longiores, corporis longitudine. Spec. 5—7. 5. L, (L.) innotatus Re ut. Supra dilute virescens, albido-pubescens, antennis articulis duobus ultimis apiceque tarsorum fuscis; scutello transversim ru- guloso; hemelytris unicoloribus, virescentibus, tantum margine summo scutellari commissuraque anguste pallidis; membrana tota hyalina, innotata, areolis concoloribus, venis pallide flavis. Long. £3) Wks I Lygus innotatus Reut. Pargas sns Hem. 322, 3. Rarissimus. In Betula alba in par. Pargas unicum specimen legit J. Sahlberg. — MS. Seqventibus multo minor; membrana tota hyalina mox distin- evendus. ~ 6. L. (L.) contaminatus F a 11. Supra virescens, minus subtiliter albo-pubescens, subtus pal- lidior; antennis articulis duobus ultimis fusco-ferrugineis, apice vaginae tarsorumque nigro-fusco; pronoto minus fortiter convexo- declivi, concolore; scutello transversim ruguloso; corio stria pa- rum lata transversali interna ante cuneum nigra; membrana le- viter infuscata, venis pallidis, areolis dilute brunnescentibus. his - 3] 66 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica 1. apicem versus maculaqve mox pone cuneum fuscis, macula in me- dio marginis exterioris obsoleta. Mas: Oculis magnis, fronte oculo plus duplo angustiore; seg- mento genitali lobo apicali apice acuminato-producto. Long. 6 m. m. Femina: Fronte oculo paullo plus dimidio latiore; terebra medium yentris superante. Long. 5!/,—6 m. m. Phytocoris contaminatus Fall. Hem. Svee. 79, 5! Ph. contaminata Zett. Ins. Lapp. 272, 3. Capsus contaminatus F. Sahlb. Mon. Geoc. 102, 22, sec. spec. Capsus viridis Flor, Bh. Livl. I, 531, 34, partim. Lygus contaminatus Fieb. Eur. Hem. 274, 5. Reut. Caps. Syn. 9, 12. Lygus suleifrons Doug). et Scott (nec Kirschb.) Brit. Hem. 459, 4, excl. syn. Habitat in foliis Betulae albae et Alni glutinosae passim. Ly- gus sulcifrons Kirschb., tibiis nigro-spinosis mox distingvendus, mihi ignotus, in Scandinavia et Fennia vix occwrrit. — MH. et MF. — Europa tota. Nympha: Virescens, supra pilis brevissimis nigris hine inde pubescens; abdomine glabro, basi puncto medio nigro, antice ochraceo vel toto ochraceo, notato; femoribus apicem versus punctis nonnullis nigris annulisqve duobus anteapicalibus obsoletis fusce- scentibus, tibiis nigro-punctatis et ferrugineo-spinulosis, tarsis ni- eris; pedibus breviter sat dense nigro-pubescentibus; antennis apicem versus fuscis. Imago ae 74 (Pargas). 7. L. (L) viridis Fall. Virescens, supra minus subtiliter albo-pubescens, nitidus; antennis articulo secundo apicem versus duobusqve ultimis, apice vaginae tarsorumque fuscis; tylo apice nigro; pronoto fortiter convexo-declivi, plaga transversa basali nigra; hemelytris clavo maculaque sub-triangulari, in angulo interno cori sito, plus mi- nusve late nigris vel nigro-fuscis; membrana leviter infuscata, areolis apice latius maculisque duabus marginis exterioris distin- ctis nigrofuscis, altera infra cuneum, altera in medio marginis. Mas: Fronte inter oculos magnos oculo parum angustiore; segmento genitali lobo apicali apice acuminato-producto. Long. 5'/3—6 m. m. Femina: Fronte oculo circiter 1/; latiore, terebra medium ventris superante, sqvama elongato-triangulari. Long. 6—61/, m. m. ‘euter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 67 Phytocoris viridis Fall. Hem. Svee. 93, 33, certe! Capsus viridis F. Sahlb. Mon. Geoc. 106, 32, sec. spec. Flor, Rh. Livl. I, 501, 34, partim. Lygus commutatus Fieb. Eur. Hem. 274, 6. Lygus contaminatus Doug. et Se. Brit. Hem. 461, 5. Capsus suleifrons Thoms. (nec Kirschb.) Op. ent. 425, 26. Lygus viridis Reut. Caps. Syn. 10, 13. Var. b (Q): Pronoto concolore, clayo fere toto viridi vel tan- tum ad marginem interiorem brunnescenti; macula distincta trian- eulari in angulo cori postico notata. Habitat apud nos rarius; Scania et Vestrogothia, Fallén; Bahusia, ipse; In paroecia Pargas in foliis praesertim Sorbi aucu- pariae et Spiraeae salicifoliae, nec non in foliis Alni glutinosae et fthamm frangulae plura specimina legi; prope Aboam in foliis Sorbi fennicae; Ylaine, J. Sahlberg; Helsingforsiae, Nylander. — MH. et MF. — Europa borealis et media. Praecedenti simillimus, magis nigro-signata, pronoto magis declivi, corio apice macula triangulari sat lata nigra notato, mem- brana obscurius signata, clypeo apice nigro, antennarum articulo se- cundo apice sat late fuscescente, nec non fronte maris inter oculos minores et minus prominentes latiore distingvendus. Habitat in arboribus, nondum autem in foliis salicum, ut Z. limbatus, cujus varietas vel femina ,,. viridis Fall.“ a Fieber et Thomson consideratus. C. sulefrons Kirschb. tibiis nigrospinosis mox di- stingvendus. dd. Ovata. Tibiae wigro-spinosae. Vertex convexiusculus, haud sulcatus. Antennae breviores, articulo secundo latitudine basis pronoti paullo longiori. Spec. 8. 8. L. (L.) limbatus Fall. Pallide virescens, parce pallido-pubescens, nitidus, antennis extrorsum fuscis, clypeo, apice rostri articuloque ultimo tarsorum nigris; pronoto postice plus minusve late, scutello, clayo toto ma- culaque magna in angulo corii interno nigris vel fuscis; membrana areolis brunnescentibus, apice sat late infuscatis, venis pallidis, vel fere aequaliter infuscata, macula hyalina marginis exterioris, vel arcu apicali, macula pone apicem cunei striaque ad apicem areolae majoris fuscis; femoribus apice saepe fusco-biannulatis, — apicem versus late rufis. Mas: ¥ronte oculo circiter duplo latiore; segmento genital 68 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. lobo apicali brevi, apice late obtusangulariter rotundato. Long. 51/,—5?/, m. m. Femina: Fronte ut maris; terebra medium yentris superante ; sqvama lata. Long. 5'/, m. m. Phytocoris limbatus Fall. Hem. Svec. 92, 82. Lygus limbatus Hahn, Wanz. Ins. I, 152, fig. 77. Fieb. Eur. Hem. 274, 4. Capsus limbatus Mey. Caps. 47, 5. F. Sahlb. Mon. Geoe. 106, 33. Kirschb. Rh. Wiesb. 184, 66 a. Flor, Rh. Livl. I, 528, 33 partim. Thoms. Op. ent. IV, 424, 25. Var. b (3, &): Ut var. typica, sed scutello macula utrinque basali apiceque ferrugineis. Var. ¢ (@): Pallido-virescens, pronoto postice minus late, scu- tello, macula basali utrinque apiceque exceptis, clayo tantum mar- gine scutellari maculaque rhomboidali minus lata anguli intern cori fuscis. Habitat in Salicetis, praesertim in Salice nigricante et S. au- yita varius: Svecia australis, Thomson; parr. Pargas et Sagu sae- pius, ipse, insula Runsala prope Aboam sec. F. Sahlberg, Uskela, Bonsdorff, Yline, J. Sahlberg et ipse, Karelia, J. Sahtberg. — Karelia rossica, Gtinther. — MH. et MF. — Europa. Nympha: Imagini colore simillima, virescens, glabra, anten- nis pedibusque omnino ut in imagine signatis, rudimentis alarum posterius nigricantibus. Imago 2779° 1872 (Pargas), =o 1874 (Pargas.) ce. Ovatae. Tibiae spins nigris, sed haud nigro-punctatae, posticae leviter incurvatae. Antennae breviusculae, articulo secundo basi longitudine pronoti sub-aeqvilongo. Dorsum abdominis virescens vel pallido-virescens. Supra subtiliter, sed densius albo-pubescentes. Spec. 9—11. 9. L, (L.) lucorum Mey. Virescens, antennis articulis ultimis nee non apice rostri tar- sorumqve fuscis; pronoto subtiliter punctulato, plagis longitudina- libus qvattuor postice latioribus obscurius virescentibus, saepe sub- nigricantibus; scutello transversim sat fortiter rugoso; hemelytris macula in angulo cunei interiore nigra, rarius obsoleta, corio etiam saepissime angulo exteriore fuscescente; membrana leviter infu- ‘scata, venis pallidis, areolis dilute brunneis, apice latius nigrican- tibus, ad apicem areolae minoris plaga nigricanti minore aliaque ad apicem areolae majoris lata curvata, versus apicem membranae Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 69 excurrente et cum plaga minore, pone apicem cuneum sita, saepe conjuncta, ad marginem exteriorem maculam magnam hyalinam includente, nigrofuscis. Mas: Fronte oculo circiter 2/; latiore; segmento genitali lobo medio breviter producto. Long. 4*/; m. m. Femina: Fronte oculo circiter dimidio latiore, terebra me- dium ventris vix superante, segmento ultimo ventrali apice minus profunde, sed sat late angulatim emarginato, lobo medio late ro- tundato. Long. 5 m. m. Capsus lucorum Mey. Caps. 46, 3, Tab. VI, fig. 2. Capsus pabulinus F. Sahlb. Mon. Geoc. 101, 21, sec. specimen typ. Capsus contaminatus Kirschb. (nec. Fall) Rh. Wiesb. 65, 66 et 184, 66. Flor, Rh. Livl. II, 612, 330. Thoms. Op. ent. IV, 425, 27. Lygus lucorum Fiecb. Eur. Hem. 215, 9. Doug]. et Sc. Br. Hem. 458, 2. Reut. Caps. Syn. 11, 14. Habitat in herbis variis, ex. gr. Spiraea ulmaria, Urtica dioica, Artemisia campestri et absinthio ete., nondum, ut L. contammatus Fall. in arboribus (,in Almetis“, Fall.). Passim. Svecia media et australis; Bahusia, ipse. Pargas saepius, ipse; Taipalsaari, Maklin; Karelia, J. Sahlberg. Karelia, rossica, Gtinther. — MH. et MF. — Europa borealis et media. 10. L. (L.) nigronasutus Stal. Virescens, capite, pronoto antice scutelloque basi saepe fla- vescentibus; clypeo nigro; clavo maculis nonnullis nigricantibus, corio vitta longitudinali prope suturam clavi nigricanti, maculis apicalibus nigris; cuneo summo apice fusco; membrana areis, basi areolae majoris excepta, nigrofuscis, angulo externo pone apicem cunei fasciaqve arcuata ab apice areolarum marginem externum versus excedente fuscis; antennis articulo secundo apice duobus- que ultimis nigricantibus. Long. 51/; m. m. Deraeocoris nigronasutus Stal, Sib. Hem. 184, 46. Unicum specimen ad Solomena in regione montana Kareliae rossicae invenit J. Sahlberg. — MF. — Sibimia. 11. L. (L.) Spinolae Mey. Flavo-virescens vel totus virescens, antennarum articulo se- cundo apice duobusque ultimis totis, rostro, basi excepta, apice tibiarum tarsorumque fuscescentibus; pronoto subtilissime pun- ctulato; scutello transyersim rugoso; hemelytris dense subtiliter 70 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. punctatis, apice summo cunei semper nigro; membrana venis vi- rescentibus, areolis dilute brunneis, apice parum infuscatis, ma- cula pone cuneum aliaque in medio marginis exterioris sita et in arcu lato apicali continuata dilute fuscis. Mas: Fronte inter oculos oculo circiter 7/; latiore; segmento genitali lobo medio breviter producto, apice sub-angulato. Long. reas ae oe Femina: Fronte inter oculos oculo plus duplo latiore; te- rebra medium ventris superante; sqvama lateribus subrectis, apice angulata. Long. 51/; m. m. Capsus Spinolae Mey. Stett. Ent. Zeit. 1841, p. 86. Caps. 45, 2, Tab. I, fig. 2. Lygus Spinolae Fieb. Eur. Hem. 275, 8. Habitat in foliis Spiraeae salicifoliae varissimus. Ad Hone- fos Norvegiae plura specimina inveni; Svecia meridionalis, sec. spec. in Mus. Holmiae; Pargas bis, ipse; Aboae, J. Sahlberg. — MH. et MF. — Helvetia. A JL. lucorum colore viridi in flavum saepissime vergente hemelytrisque immaculatis, tantum apice summo cunei nigro mox distingvendus. A praecedente hemelytris immaculatis discedens. aa. Supra impresso-punctatae. Hemelytra summo margine laterali nigre. Tibiae haud nigropunctatae, sed nigro-spinulosae. Dorsum abdominis marginibus exceptis nigrum. Antennae brevi- usculae, corpore dimidio tantum paullo longiores, articulo secundo pronoti bast breviore. Spec. 12. 12. L. (L.) pratensis L. Griseo-flavescens vel virescens vel rufescens, varicolor; an- tennis fuscis, articulo primo, interdum basi excepta, basique se- cundi saepissime feurugineis; apice cunei plus minusve late nigro, rarissime concolore; membrana areolis hyalinis apice fuscis; fe- moribus posticis apice annulis duobus vel tribus, tibiarum basi annulis duobus apiceque summo tarsorum fuscescentibus. Mas: Fronte oculo aeqvilato; segmento genitali sinistrorsum late et profunde sinuato, lobo medio sat breviter producto, apice flavo-ciliato obtusangulariter rotundato. Femina: Fronte oculo fere dimidio latiore; terebra medium ventris attingente, sqvama sat magna, aeqvilateraliter triangulari. Capsus pratensis Burm. Handb. der Ent. II p. 272, 23 (18395). F lor, Bh. Livl. I, 517, 28. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 71 L. pratensis * punctatus Zett. Supra glaber, nitidus, valde profunde impresso-punctatus, fer- rugineo-testaceus, subtus saepissime nigro- vel ferrugineo-variega- tus; pronoto disco medio plagis ferrugimeis flavisque variegato, ruga antica transversa bilobata angulisque posticis nigris; scutello testaceo, basi striis duabus mediis, saepe confluentibus nigris; he- melytris sexus utriusque clavo plaga media corioque apice fascia lata angulata fuscis notatis; membrana venis ferrugineis, areolis apice late infuscatis, macula hyalina pone apicem cunei supra et infra latius fusco-marginata notata, margine apicali et interiore latissime arcuatim obscure nigricante. 5, ©. Long. 63/,—7!/, m. m. Cimex umbellatarum Scop. Ent. carn. 118, 385 (forte). Lygaeus wnbellatarum Panz. Deutsch. Ins. 93, 10, sec. Flor. - Phytocoris punctata Zett. Ins. Lapp. 273, 11, sec. spec. typ. Capsus punctatus F. Sahlb. Mon. Geoe. 110, 42, sec. spec. typ. Phytocoris alpina Kol. Mel. Ent. 120, 100, Tab. X, fig. 24 (forte). Habitat in Pinetis inter Callunas passim sat freqvens. Forma maxima, colore vix varians. — WH. et MF. — Europa borealis et media. L. pratensis ** gemellatus H. Sch. Supra glaber, griseo-virescens, nondum rufo-virescens, re- mote, sed fortiter impresso-punctatus; hemelytris pronoto vix vel parum densius punctatis; scutello cordato-flavescenti. g3. Long. 67/, mM. Mm. Mas: ,Pronoto hemelytrisque punctis striisque fuscis“ (sec. Kirschb.). | Femina: Supra tota unicolor, tantum apice cunei nigro. Capsus gemellatus H. Sch., Wanz. Ins. III, 81, fig. 801. Kirschb. Rh. Wiesb. 64, 63. Unicam feminam in Ostrogothia legit P, Wahlberg. Pargas, ipse. — MH. et Mh. — Europa tota. L. pratensis *** typicus Reut.: Supra glaber, saepe rufescens, minus dense, sed fortiter im- presso-punctatus, pilis brevissimis in fundo punctorum conspiculs, nitidus; hemelytris pronoto distincte densius punctatis; varicolor, scutello cordato-flavo. 6, ©. Long. 6'/, m. m. Mas: Subtus nigro-variegatus, abdomine saepe medio macula et lateribus plaga magna nigris; clavo plaga media plus minusve distincta apiceque corii fascia angulata latiore nigricante. 72 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Femina: Subtus fere unicolor, virescens vel pallescens, clavo plaga corioque fascia apicali saepe obsoletis vel nullis. Var. a (3, &): Supra pallide virescens vel rubescens, pronoto angulis posticis plagisque anticis in disco basin versus excurren- tibus nigris ($) vel saepe fere innotato (Q); membrana venis fla- vis, macula in angulis areolarum alteraque pone maculam infra- cunealem hyalinam nigricantibus, cetero parum infuscata vel in- terdum fere tota hyalina (@). Var. b (3, &): Supra rufescenti-testacea, membrana fusce- scente, areolis, apice excepto, maculaque magna pone apicem cu- nei hyalinis: cetero ut var. a. Cimex pratensis L. Faun. Svec. 949. Syst. Nat. V, 498, 86. Scop. Ent. carn. 113, 386. Lygaeus pratensis F. Ent. Syst. IV, 171, 126, Syst. Rhyng. 234, 155. Phytocoris pratensis Fall. Hem. Svec. 90, 28. Zett. Ins. Lapp. 273, 12. Kolen. Mel. Ent. I, 119, 99. Capsus pratensis Hahn, Wanz. Ins. I, 217, fig. 112. F. Sahlb. Mon. Geoe. 111, 43. Kirschb. Rh. Wiesb. 64, 64. Thoms. Op. ent. 424, 21. Lugus pratensis Fieb. Eur. Hem. 273, 1. Dougl. et Sc. Brit. Hem. 464, 8 Habitat haec forma intermedia in pratis et agris inter gra- mina. — MH. et MF. — Europa tota. L. pratensis *°** campestris L. Supra subtiliter griseopubescens, dense minus fortiter pun- ctatus, minus nitidus; varicolor, apice cunei saepe concolore. 4, ©. Long. 5 m. m. Mas: Subtus obscurior, pectore plus minusve nigro-variegato, ventre macula media nigra plagaque laterali ferruginea saepe no- tato; pronoto saepissime longitudinaliter dilute fusco-, griseo- vel flavescenti-striato-variegato; scutello saepe nigro, macula basali utrinque apiceque flavis, rarissime toto nigro. 3 Femina: Subtus saepissime griseo-virescens, unicolor; pro- noto saepissime fere unicolore, striis longitudimalibus qvattuor di- scoloribus obsoletis; scutello saepissime flavo, basi striis duabus magis minusve dilatatis nigris. Cimex campestris L. Faun. Svec. 950. Syst. Nat. V, 949, 87. Phytocoris campestris Fall. Hem. Svec. 91, 29. Hahn, Wanz. Ins. I, 218, fig. 113. Zett. Ins. Lapp. 273, 13. Kol. Mel. ent. II, 118, 97. Capsus campestris F. Sahlb. Mon. Geoe. 111, 44. Kirsehb Rh. Wiesb. 65, 67. Thoms. Op. ent. IV, 424, 22. Lygus campestris Fieb. Eur. Hem. 273, 2. Doug]. et Se Br. Hem. 4638, 7. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. tS Var. a (S68): Supra griseo-virescens, venis areolarum albis vel fuscis; hemelytris inter venas plus minusve longitudinaliter striatim fusco-maculatis, maculis postice saepe in fascia trans- versa positis. Var. b (S58): Supra tota fusea, vertice, maculis qvingve di- scoidalibus pronoti, punctis utrinqve apiceque summo scutelli cu- neoque, basi apiceque exceptis, ferrugineis ; subtus ferrugineo-fusco- qve-variegata; articulo primo antennarum fusco, secundo basi api- ceqve exceptis, ferrugineo. Forma minima, cum praecedente in agris et pratis cohabi- tans, ubiqve freqvens. — MH. et MF. — Europa tota. Species haecce magnitudine, sculptura coloreqve valde variat. Species auctorum Capsus punctatus, gemellatus, pratensis et cam- pestris unicam tantum speciem constituere videntur, ut jam Bur- meister et Flor putaverunt.. Vide Flor, |. c: p. 520, not. Punctura etenim densior etiam pubescentiam densiorem efficit. Larvae et: nymphae omnium subspecierum aeqvaliter signatae, punctis sex pronoti nigris mox dignoscuntur. Nympha: Supra glabra vel sub-glabra, sordide virescens vel testacea, pronoto rudimentisqve alarum plus minusve fulvescenti- bus vel rufescentibus, interdum tamen totis virescentibus, anten- nis apicem versus femoribusqve annulis duobus apicalibus fusce- scentibus vel obscure fulvis, tibiis apice tarsisque nigris; pro-, meso- et metonoto disco utrinqve puncto nigerrimo notatis, hoc in me- tanoto minus distincto, minusculo, rudimentis alarum plus minusve fuscescenti-, fulvo- vel testaceo-variegatis, striolis saepe plus minusve angulatis fulvis vel nigricantibus notatis ; puncto dorsi abdominis mox pone basin nigerrimo; dorso vittis quinqgve longitudinalibus plus minusve (istinctis sordide albidis vel glaucis (vel marinis). Imago provenit initio m. Augusti (Pargas). Hibernat imago. AA. Antennae breves, dimidio corpore haud vel parum longio- res, articulo secundo pronoti latitudine basalt breviore, crassiusculo, articulo primo excepto plerumqve wgrae. Rostrum coxas medias attingens vel nonnihil superans. Hemelytra fortiter punctata. Dor- sum abdominis nigrum. EFemora apice plerumgve late nigro- vel fusco-biannulata. Tibiae impunctatae, anticae muticae. Victus in floribus Umbellatarum. Orthops Fieb., Reut. Spee. 13—15. a. Cuneus testaceus, apice nigro. Antennae articulo secundo ultimis simul sumtis distincte longiore. Spec. 13. 74 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. 12. L. (.) Kalmii L. Variicolor; antennis nigris, articulo primo pallido-variegato; scutello flavo, macula basali triangulari magis minusve extense, corio fascia apicali cuneoque apice nigris vel nigro-fulvis: mem- brana hyalina, venis pallidis, areola majore apice minoreqve tota nigricantibus, arcu apicali lata, intus saepe strias duas emittente, nigricante; ventre flavo, medio lateribusqve fulvis. Mas: Fronte oculo magno paullo angustiore vel latitudine aeqvali. Long. 4—4!/, m. m. Femina: Fronte oculo aeqvilato; interdum hoc plus qvam 1/; latiore Long. 4—4?/3; m. m. Cimex Kalmii L. F. Sv. 948. Syst. Nat. 728, 84. Lygaeus favovarius F. Ent. Syst. IV, 178, 154. Syst. Rh. 243, 10. Phytocoris flavovarius Fall. Hem. Sv. 93, 34. Hahn, Wanz. Ins. I, 211, tig. 109. Burm. Handb. II, 272, 24. Capsus Kalmi H. Sch. Nom. ent. I, 52. Mey. Caps. 105, 95. F. Sahlb. Mon. Geoc. 112, 47. Kirschb. Rh. Wiesb. 65, 65 et 113. Flor, Rh. Envi. I, 521, 29.° Thoms. Op. ent. IV, 227, 32. Phytocoris Kalmii Lett. Ins. Lapp. 274, 20. Kol. Mel. ent. II, 122, 108. Orthops flavovarius Fieb. Eur. Hem. 278, 7. Dougl. et Sc. Br. Hem. 452, 1. Var. a: Niger, nitidus; capite inter oculos pallido; pronoto nigro, macula laterali utrinqve ferruginea, fere obsoleta; hemely- tris sulphureis vel flavo-testaceis, clavo apice excepto, corio fascia apicali lata ad marginem usque extensa cuneoqve dimidio apicali nigris vel nigro-fulvis; tibiis supra anguste nigricantibus; ventre etiam apice fulvo. Orthops favovarius Fieb. 1. ¢. ' Var. b: Ut var. a, sed pronoto nigro, plaga media macula- qve laterali antica utrinqve pallidis. Orthops favovarius B Fieb. 1. ¢. Var. c: Ut praecedens, sed pronoto pallido, plaga antica bi- lobata maculaqve utrinque ad angulum posticum nigris. Orthops favovarius y Fieb. 1. ¢. Var. d: Supra lurida; capite, basi excepta, pronoto callis fasciaqve basali magis minusve distincta, scutello macula basali minore, clavo intus, corio fascia apicali ad venam postcostalem abrupta apiceqve cunei angustius nigro-fulvis vel obscure fulvis; ventre apice flavo. Orthops Kalmi Fieb. 1. ¢. Habitat in plantis umbelliferis in Lapponiam usqve freqvens. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. v5 Var. a praesertim autumno occurrit. — MH. et MI’. — Europa tota. Nympha: Sordide virescens, subtiliter et breviter nigro-pilo- sula, capite, pronoto, stria media angusta (in medio disci dilatata) lateribusqve exceptis, scutello basi macula triangulari, rudimentis alarum postice nigricantibus maculis nonnullis indeterminatis, saepe valde extensis, nec non abdominis dorso vittis longitudinalibus qvinqve sat latis, qvarum externo latissima, — fulvescentibus ; abdominis dorso basi puncto nigro; corpore subtus virescente, pectore lateribus fulvo-maculato, ventre lateribus apiceque fulvis; interdum tota virescens, alarum rudimentis postice nigricantibus; femoribus posticis annulis duabus fulvis, tibiis tarsisque ferrugineis, his nec non rostro apice nigris. IJmago Se Hibernat imago. (Pargas.) aa. Cuneus viridis, apice saepe anguste obscuriore. Anten- nae articulo secundo ulitinus simul sumtis aequilongo. Spec. 14—15. 14. L. (0.) pellucidus Fieb. Subtus pallide ochraceus; dense albopubescens; capite flavi- canti, maculis tribus fuscescentibus, apice nigro; pronoto nigri- cante, callis angulisqve basalibus fuscis; corio et cuneo pallide virescentibus, illo apice guttis duabus fuscescentibus, clavo fusce- scenti, marginibus fuscis ; membrana hyalina, venis testaceis, areola majori flavicanti, areola minore nigricanti, pone hanc vitta obliqva ad marginem vergente aliaque recta pone angulos areolarum ni- ericantibus; pedibus pallide virescentibus, femoribus posticis sub- tus apice annulo punctoqve fuscis; antennis fusco-testaceis, arti- culo secundo dimidio basali articulisqve ultimis nigris. Long. 41/3 —4!/, m. m. Orthops pellucidus Fieb. Eur. Hem. 279, 4. Habitat in floribus Umbellatarum in Kareliae rossicae regione montana rarius, J. Sahlberg et A. Gitinther. — M2. — Helvetia. 15. L. (0.) transversalis I. Viridis, capite macula magna media, clypeo toto, pronoto, an- nulo antico, plaga media lateribusqve antice exceptis, scutello flavo macula parva triangulari basali, clavo fere toto, corio macula magna apicali cuneoque apice angustissime, pectore ventreque apice vitta- que intra-latera nigris; membrana hyalina, immaculata; antennis 76 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I, articulo primo virescenti, secundo ferrugineo, apice ultimisque ni- eris; femoribus posticis apice nigro-biannulatis. Lygaeus transversalis F. Syst. Rhyng. 238, 175. Phytocoris Pastinacae Fall. Hem. Svee. 94, 55. Capsus Pastinacae F. Sahlb. Mon. Geoc. 113, 48. Flor, Rh. Livl. I, 528, 30. Capsus lucidus Kirschb. Rh. Wiesb. 131, 8. Orthops Pastinacae Fieb. Eur. Hem. 178, 3. Dougl. et Sc. Br. Hem. 455, 3. Capsus transversus Thoms. Op. ent. IV, 427, 34. Mas: Fronte oculo '/, latiore; segmento genitali sinistror- sum late sinuato, lobo apicali brevi, apice obtusangulato. Long. 4'/, m. Mm. Femina: Fronte oculo plus dimidio latiore; terebra medium ventris sub-attingente. Long. 4!/, m. m. Habitat in Umbelliferis minus freqvens. Scania—Holmia. Alandia, EK. Bonsdorff; Nagu, ipse. Karelia rossica m regione montana passim copiose, in reg. paludosa rarius, J. Sahlberg. — MH et MF. — Europa tota. Obs. Capsus cervinus Thoms. Op. ent. 426, 32 mihi igno- tus, ad C. cervinum Mey. vix referendus, a Thomson I. c. de- scriptus est: ,Rufescens, elytris minus fortiter punctatis pube pal- lida dense vestitis. Praecedenti (C. rubicundo) simillimus, sed paullo angustior, magis nigro-variegatus, vertice postice aeqvaliter acute marginato, elytris minus crebre, sed paullo fortius punctatis discedens. “ Genus Hadrodema Fieb., Reut.. Corpus ovatum, supra tenuiter pubescens, pilis fragilibus nullis. Caput breve, fere verticale, latum. Vertex longitudine articuli primo antennarum latior. Clypeus a fronte parum vel vix prominens. Genae sat altae. Lorae buccatae. Gula sub-erecta. Oculi modice exserti, interne distincte emarginati. Rostrum coxas posticas paullo superans, articulo primo dilatato, a pectore re- moto, apicem mucronis paullo superante. Antennae dimidio cor- poris longiores, articulo secundo simplici. Pronotum trapeziforme, postice transversim convexum, antice declive, callis distinctis, basi qvam apice duplo latius, margine basali sub-sinuato, scutelli basin obtegenti. Prosterni mucro acute marginatus. Hemelytra abdo- mine longiora, pubescentia, cuneo brevi, incisura parum vel haud profunda. Femora postica qvam antica parum longiora. Tarsi po- . ~ - . ° rd teuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. (7 stici articulo secundo primo paullo longiore. Mas et femina con- similes. | Mas segmento genitali lobo apicali lato et brevi. Femina (saltim JZ. Pinastri) terebra medium ventris sat longe superante. Nympha_ breviter ovata, capite pronoti basi aeqvilato; pro- noto trapezoidali, latitudini marginis anterioris aeqvilongo; rudimen- tis alarum latis, margine externo late rotundato. (Sec. nymph. H. Pinastri). Victus in pinetis. A. Vertex tota latitudine acute marginatus. Antennae arti- culo promo evidenter infra oculorum apicem inserto. Pronotum stri- ctura apicali dense pubescente, opaca, disco minus profunde punctato. Hemelytra obsolete punctata. Orvificia metasterni conspicua. Tygi- mus Fieb. 1. 4H. (Z.) nigriceps Fall. Capite, pronoto pectoreqve nigris; scutello, macula basali triangulari excepta, hemelytris abdomineqve pistazino-viridibus, antennis ferrugineis vel virescentibus, pedibus immaculatis cum coxis in luteum vergentibus; rostro luteo, apice nigro; membrana infuscata, venis luteis. Mas: Fronte oculo duplo latiore; segmento genitali sinistror- sum late sinuato, lobo apicali brevi, lato, apice late rotundato. Long. 4!/, m. m. | Femina: mihi ignota. Phytocoris nigriceps Fall. Hem. Svec. 104, 53. Zygimus nigriceps Fieb. Dodecas, p. 8, Tab. VI, fig. 7. A Boheman in Pino sylvestyt detecta et in Smolandia et Vestrogothia, nec non in pinetis montis Kinnekulle Vestrogothiae capta. — WH. AA. Vertex medio paullo tenuius marginatus. Antennae ad margmem intertorem oculorum mox supra apicem oculorum insertae. Pronotum fortiter punctatum. Hemelytra distincte, sat fortiter, sed remote punctata. Orificia distincta, Wadrodema Fieb. 2. H. (H.) Pinastri Fall. Nigra, fusco-pubescens, nitida; pectore flavo-variegato; ca- pite, medio excepto, antennis longis, pronoto margine basali pedi- busqve flavo-testaceis; oculis nigris; femoribus basi et maculis 18 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica f. apicalibus, tibiis strigis longitudinalibus apiceqve, nec non ungyicu- lis rufescenti-castaneis, membrana nigricante, venis nigris. Mas: Fronte supra sinum oculorum oculo circiter dimidio la- tiore; segmento genitali sinistrorsum late sinuato, lobo apicali brevi, apice late rotundato, subtus transversim striguloso. Long. 43/, m. m. Femina: Fronte oculo fere 2%/, latiore; terebra medium ven- tris sat longe superante, segmento secundo genitalil apice vix si- nuato, segmento ventrali ultimo ubiqve fere aeqvilongo, sqvama albida, magna, apice sat late rotundata. Long. 41/,—4%/, m. m. Phytocoris Pinastri Fall. Hem. Sv. 112, 68. Zett. Ins. Lapp. 277, 33. Hahn, Wanz. Ins. I, 87, fig. 173. Capsus Pinastri F. Sahlb. Mon. Geoc. 118, 60. Kirschb. Rh. Wiesb. 54, 47. Flor, Rh. Livl. I, 536, 37. Thoms. Op. ent. IV, 426, 29. Hadrodema Pinastri Fieb. Eur. Hem. 278, 3. Var. b (4): Supra testacea, pronoto, callis lineaqve media longitudinali exceptis, scutello, maculis tribus exceptis, corporeqve subtus, lateribus exceptis, nec non signaturis pedum picescentibus. Var. ¢ (&): Tota testacea, pronoti callis, pectoris medio, ab- dominis basi signaturisqve pedum rufo-brunneis; oculis nigris. Hadrodema pinastri (Weibchen) Fieb. 1. ¢. Habitat in Pinetis in Lapponiam usqve passim. — JZH. et MF. — Europa fere tota. Nympha rufo-picea, capite, litura media maculisqve nonnullis lateralibus exceptis, pronoto limbo antico angustius limboqve po- stico ultra medium albido-testaceis; dorso abdominis transversim albido-lineato; antennis testaceis, articulo primo basi et apice rufo-- piceis; pedibus ut in imagine pictis. Jmago initio m. Augusti (Pargas). Genus Cyphodema Fieb., Reut. Corpus ovale, nitidum, supra pilis sqvamiformibus aureo- flavis, fragilibus pubescens. Caput fere verticale. Oculi modice exserti, interne distincte emarginati, parum granulati. Pronotum trapeziforme, apicem versus convexo-declive, basi qvam apice cir- citer duplo latius, margine postico late rotundato, medio distincte sinuato vel truncato, disco minus dense et fortiter punctato, callis valde discretis, nitidis. Mucro prosterni marginatus. Hemelytra abdomine paullo longiora, concinne punctata. Cuneus fractura sat Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 79 profunda, plus minusve declivis, apice nigro. Femora postica qvam antica longiora, vix vel leviter incrassata. Tibiae spinulosae. Tarsi postici articulo secundo primo aeqvilongo. Mas segmento genitali sinistrorsum late semiculariter sinuato, lobo apicali lato, brevi, apice obtusangulato, margine sinistro recto. Femina terebra medium ventris attingente. lympha (subg. Agnocoris) Dbreviter ovata, capite cum oculis longitudine paullo latiore, rudimentis alarum sat longis. A.*) Articulus primus antennarum brevis, verticis latitudini aeqvilongus vel hoc brevior. Rostrum coxas intermedias attingens. Vertex medio fere immarginatus. Corpus minus fortiter convexum. Agnocoris Reut. 1. €. (A) rubicundum Fal]. Ferrugineus, subtus medio niger, antennis ferrugineis, extror- sum fuscis, capite, pronoto antice, linea media longitudinali in scu- tello continuata margineqve postico testaceis; scutello rubro-testa- ceo, interdum longitudinaliter fusco-bivittato; hemelytris rubicun- dis; membrana fusca, nigro-signata, venis testaceis; femoribus apice fusco-bi-annulatis, basi fuscis; tibiis inpunctatis, pallido-spi- nosis, apice fuscis. Mas: Fronte oculo circiter 1/, latiore. Long. 5—5!/,; m. m. Femina: Fronte oculo 3/, vel fere duplo latiore; sqvama te- rebrae oblongo-triangulari, parva. Long. 5—5!/, m. m. Phytocoris rubicundus Fall. H. Sv. 92, 30. Zett. Ins. Lapp. 273, 15. Kol. Mel. ent. II, 124, 106. Lygus rubricatus Hahn. Wanz. Ins. I, fig. 30. Capsus rubricatus Mey. Caps. 73, 45. Capsus rubicundus F. Sahlb. Mon. Geoc. 111, 45. Kirschb. Rh. Wiesb. 68, 72. Flor, Rh. Livl. I, 534, 36 Thoms. Op. ent. IV, 426, 31. Hadrodema rubicunda Fieb Eur. Hem. 278, 2. Var. b (3): Pronoto plaga intra-laterali lata utringve macu- lisqve duabus discoidalibus indeterminatis, scutello summo apice excepto corioqve postice late nigris. Habitat in Norvegia, Svecia et Fennia media et australi in Salicetis passim. Etiam in foliis Qvercus semel legi. — MH. et MF. — Europa tota. Nympha junior: Rubicunda, supra glabra, capite, thorace ru- dimentisqve alarum in fuscum leviter vergentibus, antennis pedi- *) Subgenus Cyphodema Fieb, Reut. in Europa australi occurrit. 80 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. busqve albidis, femoribus, apice summo annuloqve anteapicali ex- ceptis, fusco-sangvineis, apice tibiarum tarsorumqve fuscescenti; capite margine postico, pronoto marginibus lineaqve media in meso- et metanotis continuata, marginibus exteriobus rudimentorum ala- rum marginibusqve segmentorum dorsalium abdominis, nec non stria illis parallelis transversali in utroqve segmento albis. Adulta: ut praecedens, capite postice late albicante, dorso thoracis rudi- mentisqve alarum fuscescentibus, pronoto medio antice late ma- culaqve postica basali, scutello postice maculisqve plurimis rudi- mentorum alarum albido-testaceis; dorso abdominis magis albicanti, tantum in utroque segmento striis qvattuor horisontalibus, transver- sim positis sangvineis, puncto basali obscure sangvineo. Imago circiter 15 Julii (Pargas). Genus Poeciloseytus Fieb., Reut. Corpus ovale, opacum vel sub-opacum, supra pilis sqvami- formibus aureo-flavis, fragilibus vestitum. Caput fere verticale, utringve ad oculos macula (vel atomo) testacea notatum. Vertex, pubescentia divulsa, postice distincte marginatus. Oculi modice exserti, granulati, interne distincte emarginati. Rostrum in spe- ciebus nostris coxas intermedias haud vel parum superans. An- tennae ad marginem oculorum interiorem inferne insertae. Pro- notum trapeziforme, apicem versus convexo-declive, basi basin scutelli obtegens ibiqve qvam apice saltim duplo latius, disco dense et plerumqve subtiliter punctato, callis disci antici distinctis, sed haud nitidis. Mucro prosterni triangularis, marginatus. Hemelytra saltim feminae abdomine vix longiora, concinne punctata. Cuneus fractura profunda, declivis, apice ferrugmeo vel pallido. Pedes saltatorii. Femora postica qvam antica multo lon- giora, incrassata. Tibiae spinulosi. Tarsi postici articulo primo se- cundo haud longiore. Mas et femina concolores. Nympha (subg. Poeciloscyty ovalis, vertice distincte margl- nato, pronoto trapeziforme, margine postico recto ibiqve longitu- dine duplo latiore. Victus praesertim in Rubiaceis. A. Tarsi postici breves, articulo secundo primo haud longiore. Corpus convexum. Gula brevissima, vix distingvenda. Clypeus promi- nens. Pronotum apicem versus valde convexo-declivis, latitudine ba- sali fere brevior. Orificia magna. Charagochilus Fieb. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. SI 1. P. (Ch.) Gyllenhali Fall. Niger, opacus, pubescentia fulva hine inde maculatim vesti- tus: pronoto margine utrinqve postice, scutello apice, corio basi ima et margine apicali, cuneo yenisqve membranae fuscae ferrugineis : antennis pedibusqve obscure testaceis, femoribus basi late annu- lisqve apicalibus nec non tibils apice nigris. Mas mihi ignotus. Femina: Fronte oculo plus duplo latiore; terebra medium ventris attingenti, segmento ultimo ventrali ubiqve fere aeqvilongo, medio bis angulatim inciso, sqvama sat magna, oblongo-triangulari, pallido. Long. 21/,—2%/, m. m. Phytocoris Gyllenhali Fall. Hem. Sv. 97, 40 Zett. Ins. Lapp. 275, 22 Capsus Gyllenhali H. Sch Wanz. Ins III, 86, fig. 310. Mey. Caps. 61, 28. F. Sahlb. Mon. Geoc. 116, 5 . Kirsehb Rh Wiesb 69, 75. Flor, Rh. Livl. I, 546, 48. Thoms. Op ent. IV, 428, 37 Charagochilus Gyllenhali Fieb Eur. Hem. 271. 1. Dougl. et Se Br. Hem. 446, 1, Tab XV, fig. 1. Habitat inter gramina locis avidis passim, praesertim in Galio vero; etiam in Urtica dioica. In Lapponiam usque occurrit. — MH. et MF. — Europa tota. AA. Tarsi postici articulo secundo primo distincte longvore. Corpus minus altum. Gula distincta, sat longa. Metasternum me- dio tylo instructum. Orificia parva, imconspicua. B. Clypeus vix prominens. Pronotum nigrum. Hemelytra lateribus (maris) paullo vel (feminae) valde dilatata. Cuneus lati- tudine basali haud longior, fractura profundissima. Mucro pro- sterni excavatus, medio carina tenui instructus. Systratiotus Doug. et Sc. 2) P. °(8:) aigritas’ Fall. Niger, sub-opacus, aureo-pilosus; hemelytris margine cori apicali, cuneo basi intus apiceqve, venis membranae nigrae annu- lisqve tibiarum anteriorum nec non orificiis ferrugineis; membrana macula pone cuneum pallida. Mas: Fronte oculo duplo latiore; segmento genitali sinistror- sum sat anguste, fere rectangulariter exciso, margine pone sinum (= margine sinistro lobi apicalis) basi impresso; lobo apicali lato, brevi, apice late rotundato. Long. 4!/2 m. m. Femina: Fronte oculo fere triplo latiore; terebra medium ven- tris attingenti; segmento primo genitali lobo utroqve laterali margine 6 82 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica &: apicali late sinuato; segmento ultimo ventrali medio sat profunde acutangulariter bis emarginato, lobo apicali (= sqvama) angulariter producto, sat brevi et lato. Long. 47/,; m. m. Phytocoris nigrita Fall. Hem. Sv. 97, 39. Capsus nigritus H. Sch. Wana. Ins. VI, 45, fig. C01. F. Sahlb. Mon. Geoe. 116, 56. Kirschb. Rh. Wiesb. 69, 73 et 113. Flor, Rh. Livl. 7,544 44. Thoms. Op. ent. IV, 428, 38. Polymerus nigritus Fieb. Eur. H..391, 2: Systratiotus nigritus Do ugl. et Sc. Br. Hem. 444. ], Tab. XIV, fig. 9 (figura optima!). Habitat in Galio vero in Svecia media et australi nec non in Fennia australi rarius. — MH. et MF. — Europa borealis et media. P. (S.) holosericeus Hahn praecedenti similis, sed corpore majore antennisque fuscis, articulo primo toto, secundo et tertio basi late sordide flavis, in Europa meridionali occurrens, qvan- tum mihi innotuit, in Scandinavia haud inventus. BB. Clypeus fortiter prominens. Pronotum limbo basali flavo. Hemelytra lateribus maris haud, feminae nonnihil dilatata. Cuneus saltim maris latitudine basali distincte longior, fractura sat pro- funda, declivis. Mucro prosterni planus, refleco-marginatus. Poe- ciloseytus Fieb. 3. P. (P.) unifasciatus F. Niger, opacus, aureo-pilosus, flavo-variegatus; antennis basi, femoribus anticis apice, tibiis, basi apiceqve exceptis, ferrugineis ; scutello apice, corio basi ultra medium, margine laterali, macula anguli apicalis interioris aliaqve anguli externi flavis; cuneo flavo, macula nigra fulvo-cingulata, vel toto fulvo, macula laterali nigra; femoribus basi flavis; tibiis nigrospinulosis. Mas: Hemelytris abdomen longe superantibus ; fronte oculo plus '/; latiore; segmento genitali minus late, sed profunde sub- angulariter sinuato, lobo apicali lato, breviter producto, apice late rotundato, pallido-piloso. Long. 61/2 m. m. Femina: Hemelytris abdomen paullo superantibus, postice fortiter declivibus; terebra medium ventris vix superante, sqvama lata, sat breviter triangulari. Long. 5'/; m. m. Lygaeus unifasciatus F. Ent. Syst. IV, 1%8, 158. Capsus unifasciatus F. Syst Rh. 243, 9. H. Sch. Nom. ent. I, p. 51. Mey. Caps. 104, 93. F. Sahl b. Mon. Geoc. 108, 39 Kirschb. Rh Wiesb. 61, 59 et p. 112. Flor, Rh. Livl. I, 544, 42. Thoms. Op. ent. IV 428, 39. Renter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 83 Miris sennfavus Wolff, Ie. Cim. 154, Tab. XV, fig. 148 a, b. Phytocoris semiflavus Fall. Hem. Sy. 86, 21. Hahn, Wanz. Ins. I, 208, fig. 107 Phytocoris unifasciatus K 01. Mel. ent. II, 123, 105. Poeciloscytus unifasciatus Fieb. Eur. Hem. 276, 1. Dougl. et Se Br. Hem. 401, 1) Tab. XV, fig. 6 ¢. Var. a (68): Antennis articulis primo toto secundoqve, apice ipso excepto, ferrugineis. Sd b (3): Antemnis tantum articulo primo ferrugineo. Var. ¢ (@): Ut var. a, sed pronoto summo margine basali, scutello apice anguste, hemelytris margine antico vel toto, stria angusta anguli corii interni cuneoqve basi apiceqve flavis. Phytocoris lateralis Hahn, Wanz. Ins. II. 85 fig. 169. Phytocoris marginatus Hahn, 1. ¢. fig. 170. Habitat in Galio vero freqvens. In Lapponia haud occurrere videtur. — MH. et MF. — Europa fere tota. Nympha adulta: Ovata, obscure virescens, ubique dense bre- vissime nigro-hirta, oculis pallidis; antennis virescentibus, colore in testaceum vergente; linea media thoracis dorsum percurrente pallida; abdomine supra medio pallescenti, puncto*basali nigerrimo; rudimentis alarum apice late nigris; apice tibiarum tarsorumqye nec non tibiis et tarsis posticis nigricantibus. Imago oa 1871 (Alandia), = 1872, —— 1873 (Pargas). 4. P. (P.) vulneratus Wolff. Viridi-flavescens vel stramineus, opacus, aureo-pubescens: antennis pallido-ferrugineis, articulo secundo apice nigro; capite vitta media, saepe deficiente, verticis margine, pronoto vittis di- scoidalibus duabus appropinqvatis, antice et postice abbreyiatis, angulisqve posticis nec non scutello basi magis minusve late nigris; hemelytris vittis binis fuscis obsoletis; cuneo apice excepto laete cinnabarino; membrana nigricante, venis pallidis; dorso abdominis nigro; pedibus flavis vel ferrugineis, femoribus guttis nonnullis api- calibus nigris, apice rufescentibus, tibiis nigro-spinulosis, tarsis apice fuscis. Mas: Hemelytris abdomen sat longe superantibus; fronte oculo circiter 1/; latiore; segmento genitali sinistrorsum fere rect- angulariter profunde sinuato, margine superiore mox supra angu- lum breyiter obtusangulariter producto. Long. 51/, m. m, 84 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Femina mihi ignota. Lygaeus vulneratus Wolff, Panz. Faun Germ 100, 22. Phytocoris Dalmnanni Fall. Hem. Sv. 87, 22: Hahn, Wanz. Ins. 210, fig. 108. Capsus Dalmanni H. Sch. Nomencl. ent. p. o1. Kirschb. Rh Wiesb. 63, 62. Wior. Bho Link. 539,045: Poeciloscytus vulneratus Fieb. Eur. Hem 277, 2 Capsus vulneratus Thoms. Op. ent. IV, 428, 40. Var. b (&): Capite pronoto scutelloqve totis flavicantibus. Habitat inter herbas locis aridis in Scania minus freqvens. Etiam in insula Oelandia a Boheman lectus. Vivit, sec. Fie- ber, in Achillea millefolio. — MH. — Kuropa fere tota. A P. cognato Fieb., cui valde similis, pronoto magis flave- scente articuloqve primo ferrugineo discedens, paullo major. — Specimen masculinum e Gallia a Puton missum speciminibus sveci- cis paullo minus, capite orbitis exceptis, pronoto, marginibus antico et postico vittisqve tribus longitudinalibus disci exceptis, scutello, apice flavo excepto, clavo, basi apiceqve exceptis, corioqve vittis binis nigris, P. cognato simillimus. An species hae duae re vera diversae ? Genus Camptobrochis Fieb. Corpus ovale, convyexum, supra glabrum, nitidum, fortiter impresso fusco-punctatum, subtus nitens, nigrum, subtiter pallido- pubescens, prosterno flavo. Caput breve, verticale, laeve. Vertex tantum ad oculos utrinqve subtiliter marginatus, convexus. Cly- peus angustus, fortiter prominens. Oculi magni, exserti, granu- lati, ab apice pronoti haud remoti, interne sat leviter emarginati. Rostrum saltim in specie nostra tantum coxas intermedias attin- gens, articulo primo caput parum superante. Antennae ad apicem oculorum interne insertae, articulo primo clypeum haud super- ante, secundo duobus ultimis simul sumtis fere dimidio longiore, pronoti latitudine basali breviore. Pronotum apicem versus forti- ter convexo-declive, fortiter impresso-punctatum, callis distinctis, basi apice fere duplo latius, basin scutelli obtegens. Prosterni mucro planus, postice excavatus, marginibus elevatis. Mesoster- num postice latum. Hemelytra abdomine longiora, incisura cunei profunda. Membrana areola majore late rotundata. Femora po- stica valida. Tibiae subtilissime spinulosae. Tarsi postici articulo Reuter, Hemiptera Gymnocerata Seandinaviae et Fenniae. 85 secundo (ab angulo basis superiore usqye) primo longiore. Mas et femina consimiles. Mas lobo apicali segmenti genitalis sat brevi. Lemna te- rebra medium ventris attingente, segmento ultimo ventrali mar- gine apicali utrinqve recto, sqvama oblongo-triangulari. 1. €. punetulatus Fall. Niger, rostro piceo; capite linea transversali inter oculos, scutello punctis tribus hemelytrisque griseo-testaceis, his nigro- signatis, apice cunei semper nigro; membrana venis fusco-testacels ; pedibus ferrugineo- et nigro-variegatis ; scutello impresso-punctato. Mas: Fronte oculo fere 4/; latiore; pronoto tantum apice et basi puncto medio parvo testaceo notato; clavo basi commissura- que, corio basi, macula vel plaga media apiceque late nigris; cu- neo apice late nigro; membrana hyalina, venis testaceis, apicem versus piceis et piceo-cingulatis, dimidio apicali infuscata. Long. 3 °/a-In, IM. Femina: Fronte oculo vix magis qvam dimidio latiore; capite nigro, vitta media pallida; antennis articulo primo ferrugineo, se- cundo apicem versus leviter incrassato; pronoto lateribus late, basi et apice anguste nec non linea media longitudinali laevi testa- ceis; corio apice utrinqve punctoque rotundato medio apicali ni- gris; membrana tota hyalina. Long. 4'/. m. m. Phytocoris punctulatus Fall. Hem. Sv. 95, 36 (©), sec. spec. Capsus punctulatus F. Sahib. Mon. Geoe. 112, 46, sec. spec. Kirschb. Rh. Wiesb. 67, 70 (?). Flor, Rh. Liv]. I, 532, 35. T homs. Op. ent. IV, 497,35. Capsus Falléni Hahn, Wanz. Ins. I, fig. 175 (figura optima!). Camptobrochis Fal/éni Fieb. Eur. Hem. 248, 1, verisimiliter. Camptobrochis punctulatus Reut. Caps. Syn. 4, 3. Habitat apud nos in Svecia australi rarus: Scania, teste Fal- lén et Boheman, Oelandia et Gotlandia, Boheman; in Fen- nia australi ad Helsingforsiam in Zanaceto vulgare legit W. Ny- lander; in Karelia rossica in floribus Achilleae millefolii, J. Sahl- berg. — MH. et MI’. — Europa fere tota. Genus Lioeoris Fieb. Corpus ovale, convexiusculum, supra elabrum, punctulatum, nitidum, subtus subtilissime pubescens. Caput nutans, angulo fa- ciali subacuto, Vertex totus immarginatus. Clypeus a latere vi- 86 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. sus arcuatus, apicem versus latior, basi a fronte parum promi- nens. QOculi sat magni, sub-laeves, sat fortiter exserti, apicem pronoti contigui, interne leviter emarginati. Rostrum coxas posti- cas attingens, articulo primo mucromis medium attingente. An- tennae ad marginem oculorum interiorem inferne insertae, articulo primo apicem clypei fere superante, secundo pronoti latitudine ba- sali breviore, apicem versus levissime incrassato, duobus ultimis simul sumtis multo breviore. Pronotum apicem versus minus for- titer convexo-declive, disco remote et subtiliter punctatum, basi qvam apice duplo latius, basin scutelli obtegens. Prosterni mucro triangularis, apice acuminatus, lateribus acute elevatis. Mesoster- num breve, latum. Hemelytra abdomine paullo longiora, postice declivia, incisura cunei minus profunda. Femora postica valida. Tibiae spinulosae. Tarsi postici articulo secundo primo longiore. Mas et femina consimiles. Mas segmento genitali sinistrorsum late et profunde sinuato; lobo apicali brevi, apice fere rectangulariter rotundato. Femina terebra medium yentris attingente, segmento genitali secundo mar- gine apicali utrinqve late et profunde sinuato, medio qvam lateri- bus plus duplo longiore, segmento ultimo ventrali ubique aeqvi- longo, medio angulatim acutangulariter bi-emarginato, lobo medio acutangulariter rotundato. Nympha ovata, statura imagini haud dissimilis. Victus inter Urticas. 1. L. tri-pustulatus F. Niger, nitidus, antennis pedibusqve testaceo- et nigro-vari- egatis; capite maculis nonnullis nigris exceptis scutelloque auran- tiaco-testaceis; pronoto aurantiaco-testaceo maculis nigris qvattuor saepe confluentibus nigris, vel nigro, tantum antice latius, linea media disci margineqve postico utrinqve testaceis; hemelytris nigris, corio basi maculis duabus marginis exterioris saepe ob- soletis cuneoqve fascia media lata aurantiacis; membrana fusca, pone apicem cunei macula magna alba, venis fuscis. Mas: Fronte oculo dimidio latiore. Long. 4!/; m. m. Femina: Fronte oculo fere duplo latiore. Long. 4'/; m. m. Cimex tripustulatus F. Mant. II, 304, 258. Schr. F. Boic. $5 1135. Cimex quadrimaculatus Schr. F. Boic. 92, 1154, verisim. Lygaeus tripustulatus F. Ent. Syst. 1V, 176, 145. Syst. Rh. 239, 182. Phytocoris tripustulatus Fall, Hem. Sy, 96, 88. Hahn, Wanz. Ins. I, 215, fig. Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 87 111.. Burm. Handb. II, 273, 25. Zett. Ins. Lapp. 275, 21. Kol. Mel. Ent. Hi, 120,101. Capsus tripustulatus H. Sch. Nom. ent. I, 52. Mey. Caps. 106, 96. F. Sahlb. Mon. Geoc. 113, 49. Kirschb. Rh. Wiesb. 64, 65 et 112. Flor, Bh. Liv]. I, 515, 27. Thoms. Op. ent. IV, 427, 36. Liocoris tripustulatus Fieb. Eur. Hem. 270, 1. Dougl. et Se. Br. Hem. 450, 1, Tab. XV, fig. 4. Var. b: Aurantiaco-signata, corio toto nigro. Var. c, autumnalis m.: Flavo-testaceo-notata, corio basi di- stincte maculaqve magna mox pone medium flavo-testaceis. Lygaeus bissguttatus F. Ent. Syst. 1V, 174, 135, verisim. Phytocoris Pastinacae Hahn, Wanz. Ins. I, 2138, fig. 110. Habitat in Urtica dioica passim freqvens. In Lapponia ra- rius sec. Zetterstedt. — MH. et MF. — Europa tota. Nympha: Virescens, ubiqve densius subtiliter nigro-pilosa, ocu- lis, stria interna apiceqve articuli antennarum primi, articulis 2 et 3 utroqve annulis duobus articulogve qvarto, basi excepta, nigris; fe- moribus maculis prope apicem annula duo formantibus, tibiis an- nulo basali apicaliqve, tarsis annulo ante medium apiceqve nigris; metanoto maculis doabus marginis postici, rudimentis alarum ma- cula apicali maculaqve basali dorsi abdominis nigris; rudimentis alarum basi et medio signaturis viridibus notatis. Jmago — 02, ua 1874 (Pargas), hibernat. Genus Deraeocoris Kirschb., Stal. Corpus ovale vel ovatum, sat robustum, fere glabrum, supra fortiter impresso-punctatum. Caput nutans, Jaeve. Vertex con- vexus, pone oculos transversim obsolete marginatus. Clypeus pro- minens. Gula convexa vel convexiuscula, haud obliqva. Oculi valde exserti, fere tota latitudine ultra apicem pronoti excedentes, interne vix emarginati, a pronoto magis minusve distantes, laeves. Rostrum mesosternum superans, articulo primo capiti aeqvilongo. Antennae prope apicem oculorum interne insertae, pilosae, articulo primo clypei apicem longe superante, secundo apicem versus in- crassato, ultimis tenuibus simul sumtis longiore. Pronotum valde convexo-declive, basi longitudine paullo latius ibiqve qvam apice triplo latius, scutelli basin obtegens. Mucro prosterni planus, acute elevato-marginatus. Mesosternum breve, convexum. Meta- sternum orificiis magnis. Hemelytra fractura sat profunda, furea cubiti completa. Femora postica qvam anteriora paullo longiora. 88 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Tibiae spinulosae. Tarsi articulo primo secundo vix longiore. Ungviculi validi, ad medium usqve dentato-dilatati, dein subito tenues. Nympha: mihi ignota, secundum Kirschbaum (Rh. Wiesb. p. 27) pilis erectis, apice compresso-clavatis, instructa. Victus inter herbas. A. Pronotum strictura apicali annuliformé glabra. Scwtellum distincte punctatum. Spec. 1. 1.. D. laniarius L. Niger, colore varians; capite, apice excepto, rufo-testaceo; cuneo apice excepto, rufo; membrana fumata, macula pone cuneum magna, triangulari, angulum areolae majoris attingente, alba, venis fuscis, fusco-cingulatis ; orificiis albis; capite fere porrecto; anten- nis articulo secundo tertio duplo et dimidio longiore, apicem ver- sus fortiter incrassato, duobus ultimis testaceis. Mas: Fronte oculo vix duplo latiore; segmento genitali sini- strorsum late et profunde sinuato; lobo medio haud producto, apice latissime rotundato, antennis articulo secundo a basi usqve apicem versus aeqvaliter incrassato, Long. 71/2 m. m. Femina: Fronte oculo fere 24/3 latiore; terebra fere trientem basalem ventris attingente; sqvama magna; antennis articulo se- cundo triente apicali distinctius incrassato. Long. 71/3—7!/2 m. m. Capsus capillaris Burm. Handb. II, 274, 2. Am. et Serv. Hém. 281, 3. Fieb. Eur. Hem. 264. 10. Dougl. et Sc. Br. Hem. 422, 1, Tab. XIV, fig. 6. Thoms. Op. ent. IV, 480, 44. Capsus tricolor Kirschb. Rh. Wiesb. 52, 41. Var. a (S58): Tota flavo-ferruginea, clavo margine scutellari commissuraqve nigris; pedibus flavo-ferrugineis. Cimew capillaris F. Mantissa II, 805, 270. Lygaeus capillaris F. Ent. Syst. IV, 180, 161. Capsus capillaris « Fieb. 1. ¢. Var. b (58): Pronoto toto nigro vel nigro, lateribus et an- tice rufo-ferrugineo; clavo nigro, corio rufo-ferrugineo, postice late nigro; pedibus flavo-ferrugineis, femoribus praesertim posticis basi late fuscis vel piceis; scutello rufo-ferrugineo, saepe basi nigro; abdomine lateribus ruto. Cimex laniarius L. Syst. Nat. 726, 75. Lygaeus danicus F, Ent. Syst. IV, 181, 165, Wolff, Ic. Cim. 34, Tab. IV, fig. 34, Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniac. 89 Phytocoris danicus Fall. Hem. Sv. 109, 64. Capsus capillaris B Fieb 1. ¢. Var. ¢ (4): Pronoto, scutello hemelytrisqve nigris. corio in- terdum basi scutelloqve apice pallescentibus; femoribus posticis apice pedibusqve anterioribus luteis. Cimex tricolor F. Mantissa II, 306, 272. Lygaeus tricolor F. Ent. Syst. 1V, 181, 167. Wolff, Ic. Cim. 35, Tab. IV, tig. a a, Wy. Capsus tricolor Flor, Rh. Livl. I, 509, 23. Capsus capillaris y Fieb. 1. ¢. Habitat in Svecia australi rarus: Beli! Oelandia, Bohe- man; Holmiae, Boheman. Norvegia in Osterdalen, Siebke. In paroecia Sakkola Isthmi Karelici etiam unicum specimen var. ¢ in Carduo crispo legit J. Sahlberg. — WH. et MF. — Europa tota. AA. Pronotum strictura apicali annuliformi sericeo-tomentosa, opaca. Scutellum glabrum. Spec. 2-3. 2. D. seutellaris F. Niger, scutello coccineo; tibiis apicem versus saepe magis minusve obscure ferrugineis; membrana fumata, linea transversa pone cuneum, tantum angulum areolae minoris attingente, alba, ve- nis fuscis, fusco-cingulatis; antennis articulo secundo apicem ver- sus leviter incrassato, articulo tertio vix plus duplo longiore, ulti- mis nigris; capite nutante. Mas wihi ignotus. Femina: ¥ronte oculo vix duplo latiore; terebra medium ventris vix superante, segmento genitali secundo margine apicali utrinqve leviter sinuato; segmento ultimo ventrali medio qvam la- teribus breviore, medio late et minus profunde bisinuato, lobo medio lato, magno, apice obtusangulariter rotundato. Long. 51/3 m. m. Lygaeus seutellaris F. Ent. Syst. IV, 180, 163. Capsus scutellaris F. Syst. Rh. 245, 22. Flor, Bh. Livl. I, 510, 24. Fieb. Eur. Hem. 264, 9. Thoms. Op. ent. 429, 48. Dougl. et Sc. Br. Hem. 443, 2 (nec Burm., nec Hahn). Phytocoris seutellaris Fall. Hem. Sv. 109, 63. Apud nos rarissimus: Ostrogothia, Zetterstedt; Bahusia prope Strémstad, ipse; in Yline Fenniae australis et in par. Ruo- vesi Tavastiae, J. Sahlberg, ad Thusby Nylandiae, O. Eng- strém, in Kontschosero Kareliae rossicae, A, Gitinther, — MF, — Europa fere tota, 90 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. 3. D. Morio Boh. Niger, nitidus, subglaber; vertice linea transversa fusco-fer- ruginea; antennis articulo secundo utriusque sexus apicem versus vix incrassato et articulo tertio distincte magis qvam duplo lon- giore; corio apice macula ferruginea obsoleta notato; membrana fusca, linea transversa hyalina pone cuneum tantum angulum areo- lae minoris attingente. Mas: Long. 8 m. m. Femina: Long. 7 m. m. Phytocoris Morio Boh. Nya Sv. Hem 68, 22, sec. spec. typ. Deraeocoris Morio Reut. Caps. Syn. 6, 8. In fruticibus Oelandiae a Boheman detectus. — MH. A praecedente corpore majore, structura antennarum heme- lytrisque paullo densius punctatis distinctus. Genus Bothynotus Fieb. Corpus ovatum, longe molliter pilosum. Caput_ verticale, laeve, breve, cum oculis longitudine '/; latius. Vertex latus, con- vexiusculus, pone oculos constrictus, immarginatus. Clypeus valde elevatus. Rostrum medium mesosterni attingens, articulo primo capite vix longiore. Antennae dimidio corpore paullo longiores, infra oculos et prope apicem illorum insertae, longe pilosae, arti- culo primo clypeum vix superante, secundo modice et fere aeqva- liter incrassato et tertio haud duplo longiore, qvarto primo sub- aeqvilongo. Pronotum trapeziforme, postice convexum, apicem versus valde declive, basi qvam apice triplo latius, basin scutelli obtegens, lateribus distincte sinuatis, apice strictura annuliformi tomentoso-sericeo, callis disci confluentibus, arcum formantibus, nitidis, laevibus, marginibus profunde impressis, disco fortissime impresso-punctato. Scutellum transversim subtiliter rugulosum, medio carinula longitudinali elevata instructum. Prosternum basi marginatum. Mesosternum medio valde conyexum. Metasternum ovificiis tuberculatis. Hemelytra sub-pellucida, obsolete punctata, cuneo oblongo-triangulari, fractura modice profunda; furca cubiti incompleta. Membrana magna, breviter pilosa, vena areolae ma- joris late rotundata. Pedes pilosi. Femora postica anticis haud crassiora. ‘Tibiae muticae, Tarsi articulo primo secundo multo Reuter, Hemiptera Gymnocerata Scandinaviae et Fenniae. 9% longiore, tertio fere aeqvilongo. Ungviculi validi, basi dente magna instructi. Mas et femina similes. Mas segmento genitali sinistrorsum late et profunde sinuato, lobo apicali producto, sat angusto, apice acutangulato. Femina mihi ignota. Nympha breviter ovalis, crassa, haud punctata, opaca, undi- que dense longissime molliter pilosa; capite verticali, longitudine parum latiore; oculis ab apice pronoti remotis, exsertis, rotundis ; fronte oculo triplo latiore; antennis articulo primo apicem clypei sat longe superante, secundo fere aeqvaliter incrassato, tertio hoc 1/, breviore, qvarto tertio aeqvilongo; pronoto basi longitudine 2'/, latiore et apice tantum dimidio latiore, leviter convexo, disco antice utrinqve striga impressa valde obtusangulata nigra; meso- noto pronoto aeqvilongo, apice latissime rotundato; abdomine late ovali, crasso, medio pronoti apice triplo latiore; rudimentis ala- rum ovalibus, tantum maculam basalem dorsi attingentibus; pedi- bus breviusculis; statura Chernw abietis L. valde similis. (Long. 24/, -ii! tn) Victus in Pinetis. 1. B. pilosus Boh. Niger, longe molliter griseo-fusco-pilosus, antennis fuscis, hemelytris fusco-testaceis, cuneo obscuriore, fusco; membrana di- lute infuscata, venis, angulo basali venae internae areolis majoris albo excepto, fuscis, anguste fusco-cingulatis; pedibus lutescenti- bus, tarsis obscurioribus. Mas: Fronte oculo vix triplo latiore. Long. 5'/, m. m. Femina mihi ignota. Phytocoris pilosus Boh. Nya Sv. Hem. 68, 23, sec. spec. typ. Capsus Fairmairei Sign. Ann. Soc. Ent. de Fr. Sér. 2, X, 542, Tab. XVI, fig. 4. Capsus horridus Muls. et Rey. Op. ent I, p. 151 = femina brachyptera sec. P u- ton in litteris. Capsus pilosus Kirschb. Rh. Wiesb. 53, 45. Thoms. Op. ent. IV, 429, 42. Bothynotus Minki Fieb. Wien. Ent. Monatschr. 1864, 77. Trichymenus pilosus Reut. Caps. Syn. p. 8. Bothynotus pilosus Put. Notes pour. serv. a l’ét. d. Hém. I, p. 24. Habitat in Svecia boreali (sec. Thomson) et media ra- rus. Holmiae, Smolandia, Boheman; Ostrogothia, Haglund; etiam in museo Academiae Christianiensis specimen norvegicum vidi; in foliis Pic abietis unicum marem in par. Pargas m. Augusti 1873 cepi. — MH, et MF. — Germania et Gallia. 92 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica I. Nympha: Obscure sangvinea, opaca, dense et longe fusco- pilosa, capite, oculis vittaque apicali utrinqve exceptis, lineis dua- bus angulatis pronoti impressis, rudimentis alarum, macula rotun- data basali dorsi abdominis nec non abdomine apice fusco-nigris; antennis pedibusqve fumatis. In Pimo abiete d. a 1874. (Pargas). Genus Alloeotomus Fieb. Corpus feminae ovatum, maris oblongum, parum convexum, supra cum antennis pedibusqve molliter albido-pilosum. Caput fere porrectum, haud transversum. Vertex marginatus. Clypeus latus, basi cum fronte confluens. Gula brevis. Oculi magni, sat exserti, a pronoto parum distantes, granulati. Rostrum coxas po- sticas attingens, articulo primo capite vix longiore. Antennae prope apicem oculorum interne insertae, articulo primo capite su- perante, secundo apicem versus distincte, in mare sat fortiter, in- crassato, ultimis multo longiore. Pronotum parum declive, basi qvam apice plus duplo latius, strictura apicali dense tomentosa, opaca, callis discretis, confluentibus, disco fortiter, minus crebre punctatum. Scutellum punctatum, basi obtectum. Prosterni mucro marginatus. Metasternum orificiis haud conspicuis. Hemelytra abdomine longiora, fortiter minus crebre punctata. Femora postica haud incrassata. Tibiae muticae. Tarsi articulo primo valido, secundo plus duplo et tertio paullo longiore. Mas et femina con- colores Mas segmento genitali sinistrorsum late et profunde sinuato, lobo apicali brevissime producto, apice latissime rotundato. f- mina terebra medium ventris longe superante, segmento genitali secundo ubiqve sat longo, margine apicali utrinqve late et leviter sinuato; segmento ventrali ultimo medio latissime et leviter bisi- nuato, lobo medio brevi, lato, apice late rotundato. Victus mm Pinetis. 1. f serebs : NWT | f rene - - CW . } ee SUPECLUTEL olypeis:* j We > 4 callits. “f . f os = -ynucre proslerte . | anNMMLTLTTUS = ae he | QCA. SN Vora discreta. ! ° . F basts rostre. } basis scutellé | » clavus. es COSTE. | > OPEN WAMETO JOS LTT. | | ; cna subcostiles: vena brachialis. & 4 acctaludlit COLUM H ‘ v ARMLCUTMM . vena tubitets, ‘a sa f emboliumn. ) Cyne. — 9RESOSLCTTUUT . CULMS ploua : | | } LOG a \ PALLASOETTUTT? ee OPTHECEMMAIE ~ acclalitla Co0x“me >—,- — é WC1TVOLLLLE ° COLO Proslica « tractura Cclinee. ‘ 3 CAL MURA: TACCMT ONE . | | acl HUY OF. | | lobus seq. ut. - DORL: SCU SS OMI é segroertirre UIT : wenttnle. segirt. 2 geritale.- seqirentisn | GO0ML,SCU segn. 3 genital. - vagina terrliae. | Die 5 F Liewendal fi-fors vn we oa ty Aye a : Daas poi a Gee al vote q Pee ~ wi 1Vabs > aan he Pe Tet AY hal ha a a Pte a 7 me “ mes Ce ui! MONOGRAPHTA METZGERLE. AUCTORE 5. 0. LINDBERG. CUM TABULIS DUABUS. DDI ae (Societati exhibita die 3 Octobris 1874.) ———— Recueil, 1; p./26, 0.43 (1835); Bep: urs pd 36. mi, 45, tab. 4, fig. 45 (1874). Nees. Nat. eur. Leb., 3, p. 481, ‘n.)1,°p.'p. (1838). Endl. Gen. pl., 1 suppl.,- p. 1138, n. 472, p. p. (1840). Hef. ‘Lin Hook:-—f, Fl. antares, 2; sPs-1 pop) 167,40. 21 Cie et P. 2,\p.. 445, n.-16, sp.'89 (1847). Mont. in D.-d'Urv. Voy. Pole Sud, 1, p. 213 (1845); in Gay. Hist. fis: Chile) Bot.. 7; -p:295; ni 24, pip. 1850): Hofmeist. Verg]. Unters. héh. Krypt., p. 22, tab. 4, figg. 1—8 (1851); High. Crypt., pp. 41 et 84, tab. 5, figg. 25—30 (1862): anat. Mitt. in Hook.-f, Fl. N.-Zel., 2, p. 166, n. 28 (1855). Sull. Moss. U. S., pp. 82 et 89, n. 13, tab. 7 (1856). Gottsch. in G. R. Hep. eur., 27 et 28, sp. 274, c. ic. (1863); Mexik. Leverm., p. 261, n. 30 (1863). Kny. in Pringsh. Jahrb. wiss. Bot., 4, p. 67, tab. 5 (1864): anal. Cogn. in Bull. soc. bot. Belg., 10, p. 290, n. 25 (1872). Leitg. in Mittheil. nat. Ver. Steierm., 1872, p. 3, tabb. 1 et 2: anal. Lindb. in Act. soc. sc. fenn., 10, p. 494, n. 6 (1875). == — sect. (1.6. TN. Syn! Hep. tases 4; p. 502 4846 )2 Papa B. Gr. in Gray. Nat. Arr. Brit. Pl., 1, p. 679, n. 325 (1821), — nec pp. 686 et emend. 775, n. 326. Hervera B. Gr. in Gray. Nat. Arr. Brit. Pl., i, pp. 685 et emend. 775, n. 325 (1821), — nec p. 678, n. 324, Fasciola Dum, Comm. bot., p. 114 (1823), S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. t Biasia Fy. in Physiogr. sillsk. arsb. 1823, p. 95, p. p.; St. agr. femsj., piesl, pe po (1825): — — sect. 2. Metzgeria Alnf. in Fr. Fl. scan., p. 254 b, sp. 1243 (1835). Echinogyna Dum. Syll. Jung. Eur., p. 83, n. 22, tab. 2, fig. 22 (1831). Echinomitrium Cord. in Sturm. Deutschl. FI., 2, fase. 22 et 23, p.77, tabb. 21 et 22 (1832), et fasc. 26 et 27, p. 138, tab. 38 (1835). Nees. Nat. eur. Leb., 1, p. 99, n. 21 (1833). Hiiben. Hep. germ., p. 46, n. 16 (1834), Naeg. in S. N. Zeitschr. wiss. Bot., 2, p. 138 etc., tab. 2, figg. 1—4 (1845): anat. Gymnomitrium sect. a) Metzgeria Endl. Gen. pl., p. 45, n. 472 a, p. p. (1836). Hoc maxime naturale genus nulli alio quidem arcte con- nexum, sed sine dubio Radule (multo minus Lejewnee) affine est et in tribu Anomogamarum formas frondosas earum complectitur. Jam in Naturg. eur. Leberm., 3, p. 480 (1838) ill. Nees, nullam tamen argumentationem eloquens, recte animadvyertit: ,Die Gat- tung Metzgeria entspricht den Jubuleen, denen sie sich an threr Stelle auch in den analogen Verhdltnissen des Vorkommens nahert*. Rationes, quibus inter Anomogamas genus Metzgeriam nunc poni- mus, sunt sequentes. Et in truncis arborum vivis, nec umquam in putridis, et ad saxa rupesque umbrosas, rarius in terra ipsa, mere et vulgo de- presse vel inter alios muscos mixta, species vigent. Color earum plus minusve flavus vel luteus, que materia tingens stirpis sicgze in aqua, presertim calida vel alkalina, facillime dissolvitur, post emollitionem denuo siccata planta flaccida decolorataque restat. Frons plus minusve regulariter dichotoma est et, ut in Wetzgeria conjugata, furcata et lineari, has Anomoganus peculiares gemmas magnas, rotundas — ovales et disciformes, a cellulis multis in uno soloque strato compositas, ale foliacee et indumentum cor- ticale caulis in apicibus angustatis frondis vel, ut in JZ Lieb- manni et dichotoma, facies ipsa postica alarum procreant. Ale foliares in postica sua facie sepe gerunt pilos, eisdem e lobulo postico Radule egredientibus similes et equidem in apice sucto- rio-ramosos. Inflorescentiz, quarum pars thallina amphigastria 8 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. sectionis Marchesinie (Phragmicome) generis Lejeunee quoad for- mam bene simulat, inveniuntur et ad angulos dichotomie, h. e. apicales, et alternatim ad latera, non in linea mediana, faciei po- sticae caulis. Seta brevis est. Verisimillime tandem prothallium, ad hoe tempus ignotum, disciforme est. Elateres quidem eisdem Riccardie et ob insertionem apica- lem penicillatamque in valvulis thecalibus, et ob formam, ut sin- culam spiram latam et fascieformem includentes, similes sunt, sed in Frullaniis et Lejeuneis quoque hoc organon apicaliter et penicillatim affixum et unispirum observatur et de cetero cum Riccardia nihil commune Metzgeria possidet. Hoc genus satis superque etenim diversum habitu et habitatione, colore, structura plane alia frondis et androecii, gonidiis, absentia perfecta stolo- num et involucri*), calyptra gynogena etc. Illud tamen verum mem- brum Opisthogamarum et vix dubitanter Cephalozie, ex. gr. C. (Zoopsidi) argentee, Odontoschismati et aff. proximum nobis esse videtur. Ut hac duo genera in diversis seriebus analoga, sed nullo modo inter se affinia sint in systemate naturali. Ista maxime artificialis tribus Jungermaniarum frondosarwm etenim componitur a formis, que mutuam fere eandem relationem, ut species Phasci, Gymnostomi et Weissie (sensu antiquiore), ostendunt. Conspectus generis. Sectio 1. Hwmetegeria Lips. Cellule caulis lumen magnum ob membranam earum parum incrassatam ostendentes, eedem alarum foliacearum omnes conformes, regulariter hexagons et vix incrassate, pili marginales semper elongati. _ *) In Riccardia sessili quoque adest involucrum, licet fugax. Calyptra etenim ejus nondum matura ostendit bracteas fere verticillatas et quoad mag- nitudinem, formam et incisuram valde varias. Optime e R. pingui his notis distinguitur. Elateres sunt flavo-brunnei, maxime et irregulariter hic illic flexuosi, spira angustior, valde contorta, ut volvulos 8—12 faciens, et longe infra apices elateris obscura; spori fere nigri, haud pellucidi et vix papillu- losi. R. pinguis tamen possidet elateres flavos, paullo longiores, sed medio duplo crassiores, fere strictos, spiram latissimam, parum contortam, ut solos volvulos 5—7 facientem, et fere in ipsis apicibus elateris distinctam; spori ejus sunt flavo-brunnei, sat pellucidi et dense papillulosi. S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 9 A) Scorpioideo-ramosez. M. pubescens (Schrank.) Radd. Dioica, perfecte plana optimeque undulata, et antice et po- stice ubique densissime villosa, strato corticali caulis maxime indistincto. — Fig. 1. M. frontipilis Lindb. n. sp. Dioica, convexa, haud undulata, caule et antice et postice dense, alis foliaceis solum antice remotius et in marginibus dense subvillosa, strato corticali caulis indistincto. — Fig. 2. M. filicina Mitt. Dioica, convexa, haud undulata, antice semper glaberrima, postice in caule haud vel sparsissime, in marginibus sparse, in ipsis alis foliaceis numquam tamen setoso-pilosa, strato corticali caulis distincto. —- Figg. 3. 5B) Dichotome M. Liebmanni L. G. Dioica, plana optimeque undulata, postice ubique, presertim in caule, dense villosa, pilis breviusculis, e basi divaricata irregulariter sursum nutantibus et curvatulis, marginalibus in plano alarum positis, vix umquam geminis, caule antice a 4 —6, postice a 6—9 cellulis corticalibus obtecto. — Figg. 10. M. dichotoma (Sw.) Nees. Dioica, convexa, haud vel vix undulata, postice ubique, pre- sertim in caule et marginibus, dense, in alis remotius, setoso- pilosa, pilis longis, e basi divaricata deorsum curvatulis vel strictiusculis, marginalibus in plano alarum positis, vix um- quam geminis, caule antice a 3—5, postice a 5—8 cellulis corticalibus obtecto. — Figg. 7. M. myriopoda Lindb. n. sp. Dioica, maxime convexa, haud undulata, postice in caule et marginibus, haud in alis, densissime setoso-pilosa, pilis lon- giusculis, sursum nutantibus et strictis, marginalibus fascicu- 10 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. latim ternis — senis, caule antice a 2, postice a 4—6 cellulis corticalibus obtecto. — Figg. 4. 7. M. hamata Lindb. n. sp. Dioica, maxime convexa, haud undulata, postice in caule et marginibus, haud in alis, dense setoso-pilosa, pilis longissi- mis, divaricatis et hamato-deflexis, marginalibus geminis, caule et antice et postice a 2 cellulis corticalibus obtecto. — Figg. 5. 8. M. conjugata (Ray.) Lindb. n. sp. Autoica, convexa et sepissime distincte undulata, postice in caule sat dense, in marginibus remotius, vix tamen im alis, setoso-pilosa, pilis longiusculis, strictis et divaricatis, margi- nalibus sepissime geminis, caule antice a 2, postice a 3—6 cellulis corticalibus obtecto. -- Figg. 6. 9. M. furcata (Buddl.; L.) Dum., Lindb. Dioica, plana et plus minusve undulata, postice rarius gla- berrima, sed, preesertim in caule, remote, juxta (non in ip- sis) margines et in alis remotius etiam setoso-pilosa, pilis longiusculis, singulis, strictis et e facie postica alarum diva- rieatis, caule antice a 2, postice a 3--5 cellulis corticalibus obtecto. — Figg. 8. 10. M. rigida Lindb. n. sp. Dioica, canaliculato-concayva, undulata, omnibus partibus ubi- que glaberrima, caule antice a 4—6, postice a 7—9 cellulis corticalibus obtecto. — Figg. 11. Sectio 2. Sclerocaulon Linps. Cellule caulis lumen fere nullum ob membranam ea- rum maxime incrassatam ostendentes, esedem alarum fo- liacearum difformes, marginales etenim in serie extima majores, elongate oblongee optimeque incrassate, ut margo limbatus fiat, ceteree rhombeo- vel rectangulari-ovales, ad S. O. Lindberg, Monographia Metzgeriz. 1] angulos bene incrassate ideoque distincte collenchymatice, pili marginales valde maximam partem breves et pungenti- spiniformes. 11, M. linearis (Sw.) Aust. — Figg. 9. U al i me = = = 1. Metzgeria pubescens. Dioica, grandiuscula, parum elongata, sat regulariter _ densius et alternatim pinnata vel subdecomposita, ramis bre- vibus, linearis et equilata, plana et in alis undulata, -ubi- que et antice et postice conformiter densissime villosa; p7lé antici breviusculi, postici longiores, omnes singuli, complu- res marginales tamen gemini vel terni et inter se diver- gentes, sursum nutantes et irregulariter curvatuli, nulli in apice suctorio-ramosi; caulis vix ullum stratum corticale ostendens, cellule peripherice etenim interioribus simillime et equimagne, magis tamen incrassate, et antice et po- sticee sex—decem, vulgo octo. — Fig. 1. Jungermania furcata Vill. Hist. pl. Dauph., 3, P. 2, p. 926, n. 14, excl. synon. (1789)? Jungermania pubescens Schrank. Prim. fl. salisb., p. 231, n. 860, excl. synon. (1792). Schrad. Spic. fl. germ., 1, p. 76, n. 7, excl. synon. (1794); Syst. Samml. krypt. Gew., 2, p. 7, n. 110 (1797). Roth. Tent. fl. germ., 3, P. 1, p. 414, n. 47 (1800). De. Hie Aram ol. 2, Op. 427,>m, 1143 -.(1805).. W. ME Bot. Taschenb., 1, p. 435, n. 45 (1807). Poir. Cuam.) Enc. méth., Bot., suppl. 3, p. 173, n. 76 (1813). Hook. Brit. Jung., p. 20, mn. 79, (1813—16); Bl scot., 2; p: 1.19, n: 61 (1821) 3-in Sm. Engl. Fl., 5, P. 1, p. 127, n. 80 (1833). Schwegr. Hist. musc. hep. prodr., p. 31, n. 95 (1814). Wallr. Ann. bot., p. 119, n. 927 (1815); Fl. erypt. Germ., 1, p. 50, n. 96 (1831). Web.-f. Hist. muse. hep. prodr., p. 99, n. 102 (1815). Mart. Fl. crypt. erl., p. 184, n. 39 (1817). Schwein. Musc. hep. Amer. sept., po 20m 56.1821). oR Wo Muses brit.. 2 ed.) ps 2414 as 79 (1827). Spreng. (L.) Syst..veg., 16 ed., 4, P. 1, p. 233, n. 12 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. 189 (1827). -Lindenb. Syn. Hep. eur., p. 95, n. 98 (1829). Dub. Bot. gall, 2, p. 590, n. 55 (1830). Ekart. Syn. Jung. germ., p. 67, n. 98 (1832). Hartm. Skand. Fl., 2 ed., p. 364, n. 59 (1832). Wils. in Sm. Engl. Bot., suppl. 2, tab. 2751 (1832). Tayl. in Mackay. Fi. hib., 2, p. 56, n. 5, excl. spec. fert. (1836). Jungermania furcata forma Teesd. in Trans. L. Soc., 2, p. 120 (1794). Jungermania tomentosa (haud Sw.) Hoffm, Deutsch). Fl., 2, p. 91, n. 34 (1796). Funck. Crypt. Gew. Ficht., 4, n. 96 (1804). Metzgeria pubescens Radd. in Att. soc. Modena, 18, p. 46 (1818). Leman. in Dict. sc. nat., 30, p. 477 (1824). Dum. Recueil, 1, p. 26 (1835); Hep. Eur., p. 140, n. 9 (1874). De N. in Mem. accad. Torino, 2 ser., 1, p. 325, n. 58 (1838). Nees. Nat. eur. Leb., 3, p. 504, n. 2, excl. spec. fert. (1838). Mont. in Ann. sc. nat., 2 ser., 18, p. 16, n. 97 (1842)? G. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 504, n. 3, excl. pl. magalh. (1846). Rab. Deutschl. Krypt.-Fl, 2, P. 3, p. 13, 2. 5954, excl. spec. fert. (1848); Krypt.-Fl. Sachs., 1, p. 307 (1863). Hartm. Skand. Fl., 5 ed., p. 428, n. 2 (1849). Sull. Moss. U.S, p. 89, m. 2 (1856). Mitt. in Journ. L. Soc, 5, p. 124, n. 249 (1861), et 8, p. 93 (1865). Cook. Brit. Hep., p. 25, n. 121 (1868). Boul. Fi. crypt. de Est, p. $46, n. 91 (1872). Cogn. in Bull. soc. bot., Belg., 10, p. 292, n. 83 (1872). D.-Moor. in Proc. Irish Acad. 2 ser., 2, p. 665, n. 2 (1876). Hervera pubescens B. Gr. in Gray. Nat. Arr. Brit. Pl. 1, p. 685, n. 2 (1821). Fasciola pubescens Dum. Comm. bot., p. 114 (1823). Echinogyna pubescens Dum. Syll. Jung. Eur., p. 84, n. 125 (1831). Echinomitrium furcatum var. y. pubescens Cord. in Sturm. Deutschl. Fl, 2, fasc. 22 et 23, p. 78 (1832). Echinomitrium pubescens Hitben. Hep. germ., Pp. 48, n. 2 (1834). Genth. Crypt. Nassau, 1, p. 75, n. 72 (1836). Hamp. Prodr. fl. Hercyn., p. 77, n. 410 (1836). Delin. Cook. Brit. Hep., fig. 183 (0). Ekart. Syn. Jung. germ., tab. 3, fig. 19 (¢). Engl. Bot., suppl. 2, tab. 2751 (¢ et & ster.). Hook. Brit. Jung., tab. 73 (c). S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 13 Exsice. Funck. Crypt. Gew. Ficht., 4, n. 96 (9). G. R. Hep. eur. 9 et 10, n. 84 (2). H.G. Deutschl. Leb., 2, n. 30 (oc). Husn. Hep. Gall., 4, n. 93 (¢). Schrad. Syst. Samml. krypt. Gew., 2, n. 110 (&). Habitat inter alios muscos vel mera ad rupes et saxa, rarius ad cortices arborum frondosarum locis umbrosis in regionibus montuosis, precipue plus minusve calcareis, Europe, e Norvegia (Mostamarken ad oppidum Throndhjem, 63° 20° lat. bor.) in Italia usque superiore, et Americe septemtrionalis. Semper ad hoc tem- pus sterilis observata, licet plante: femineze et mascule optime in- termixtee interdum crescant, ut in cespitulo nostro, ad corticem arboris cujusdam in insula Vancouveri anno 1861 a Dre Lyall lecto. In Simla Himalaye boreali-occidentalis temperate quoque alt. 8000—10000 ped. provenit, teste cl. Mitten. Planta ad 3 cm. usque longa et 2 mm. lata, pallida vel pallido- viridis, raro pallido-rufescens, «tate albescens, sicca haud_ nitida, parum pellucida, sat regulariter densius et alternatim pinnata, ramis interdum fere fastigiatis, nonnullis vulgo apice bifurcis, haud ge- niculata, linearis et apice quoque obtusissimo equilata, rarius e po- stica sola facie caulis prolifera, plana, valde serpentina et in alis undulata, ubique et antice et postice densissime conformiter vil- losa. Pili antici breves, postici longiores, omnes singuli, complu- res marginales tamen gemini vel terni et inter se divergentes, sur- sum nutantes et irregulariter curvatuli, laxiusculi, cylindrici, te- retes, jam e basi sensim acuti, nulli in apice suctorio-ramosi. Caulis concolor, crassus et rigidus, faciebus ambabus equiter prominens, a circiter 40—50 cellulis (in sectione transversa plana frondis) magnis, valde incrassatis et.inanibus constructus, vix ut in ceteris speciebus a strato corticali obtectus, sed cellule peri- phericee caulis sunt interioribus simillime et equimagne, magis tamen incrassate et vix chlorophylliferee, et anticxe et postice 6 —10, vulgo 8. Cellule alarum foliacearum omnes conformes, 0,0285—0,0225 mm., sat regulariter quinqu- vel sexangulares, haud in- crassate, sed laxe, levissime, marginales rectilineate. Periche- tia ubique et antice et postice densissime villosa, ut a pilis om- nibus longis et singulis, marginalibus tamen yulgo geminis vel 14 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. ternis, eisdem posticis ipsius frondis perfecte simillimis, ornata; pistillidia 2—10, vulgo 5 vel 6, biseriata, glaberrima; paraphyses nullee. Androecia late obverse reniformia, apice distincte emargi- pata, margine, presertim apicis, ubique maxime incurya, ut, e postica facie visa, globosa fere fiant, caule, ut in toto genere, ob alas foliaceas inflatas carinato-impresso, postice pre ceteris orga- nis densissime villosa, pilis eisdem ipsius frondis simillimis, sed paullo brevioribus, antice rima late semilunari vel orificio oblongo optime aperta, pilis marginalibus singulis vel binis et inter se di- vergentibus, nonnullis paucis intra marginem in facie antica, ce- terum glaberrima, affixis; antheridia 5—9, biseriata, subglobosa, stipite fere subnullo et ab una cellula formato; paraphyses nulle. 2. Metzgeria frontipilis. Dioica, grandiuscula et elongata, sat regulariter remo- tilus et alternatim pinnata vel subdecomposita, ramis bre- vibus, linearis et eequilata, antice valde convexa ob mar- gines latissime revolutos, alis haud undulatis, antice ubique — et postice in caule et marginibus sat dense, sed numquam in facie postica alarum, ubi glaberrima, subvillosa; pel: an- tice in caule breves, aliis duplo longioribus parcissimis in- termixtis, in eadem postica tamen omnes pili caulini longi et sursum nutantes, ceteri, i.e. in facie antica et margini- bus alarum, breves et subdivaricati, omnes singuli, com- plures marginales tamen gemini vel terni et inter se diver- gentes, nonnulli caulini soli in apice suctorio-ramosi; caulis vix ullum stratum corticale ostendens, cellule peripherice etenim interioribus simillime et equiter incrassate, distinc- tius tamen majores, et antice et postice octo—duodecim, vulgo novem. — Fig. 2. Jungermania pubescens Tayl. in Mackay. Fl. hib., 2, p. 56, n. 5, spec. fert. in obs. (1836)? Metzgeria pubescens Nees. Nat. eur. Leb., 3, p. 504, n. 2, spec. fert. (1838)? Mont. in D.-d’Urv. Voy. Pole Sud, 1, p. 214: ,alter- natin divisa, pubescens, margine costaque subtus setulosis“, excl. S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 1d synon. (1845); in Gay, Hist. fis. Sila Bote 7, p297, nm 2, excl. diagn.: ,utrinque pubescens“ et synon. (1850). G. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 504, n. 3, spec. sol. magalh. (1846). Jungermania (Metzgeria) furcata var. B. pubescens H.-f. T. in Hook.-f. Fl. antarct., 2, p. 445, excl. synon. (1847). Melzgeria sp. tertia Mitt. in Hook.-f. Fl. N.-Zel., 2, p. 166, in obs. (1855). Metzgeria frontipilis Lindb. apud Soc. F. Fl. fenn. die 3 Oct. 1874. Habitat (supra rupes?) ad Fretum magalhanicum (Jacquinot), Hermite Island, Cape Horn, in silvis etc. (© ster., Brit. Antarct. Exped. 1839—43, J. D. Hooker). Sterilis nobis sola nota. Planta ad 4 cm. usque longa et 1,5 mm. lata, pallida, etate fuscescens, sicca haud nitida, parum pellucida, sat regulariter remotius et alternatim pinnata, ramis nonnullis interdum apice bifurcis, vulgo distincte geniculata, linearis et apice quoque ob- tusissimo equilata, vix umquam e postica sola facie caulis pro- lifera, antice valde convexa, marginibus late revolutis, vix ser- pentina, nec alis undulatis, antice ubique, angustissimo spatio secundum c:uulem excepto, et postice in caule et marginibus sat dense, sed numquam in facie postica alarum, ubi glaberrima, sub- villosa. Pili in facie antica caulis breves, aliis duplo longioribus parcissimis intermixtis, in eadem postica tamen caulis omnes pili longi et sursum nutantes, ceteri, i. e. in facie antica et margini- bus alarum, breves et subdivaricati; omnes pili frondis singuli, complures tamen marginales gemini vel terni et inter se diver- gentes, laxiusculi, cylindrici, teretes, acutiusculi, nonnulli caulini soli in apice suctorio-ramosi. Caulis concolor, crassissimus et ri- gidus, faciebus ambabus equiter prominens, a circiter 45—60 cel- lulis (in sectione transversa semilunari frondis) majusculis, incras- Satis et inanibus constructus, vix ut in ceteris speciebus a strato cor- ticali obtectus, sed cellule periphericz caulis sunt interioribus simil- lime et equiter incrassate, distinctius tamen majores et vix chloro- phylliferee, et anticee et posticae 8—12, vulgo 10 vel 11. Cellule alarum foliacearum omnes conformes, 0,025—0,02 mm., regulariter quinqu- vel sexangulares, haud incrassate, sed laxissime, levis- sime, marginales rectilineate. Perichetia maxime immatura so- lum observata, qua causa rite investigari non potuerunt, et antice tamen et postice villosa esse videntur. Calyptra? Antheridia? 16 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. 3. Metzgeria filicina. Dioica, grandis et valde elongata, sat regulariter et densiuscule alternatim pinnata vel subdecomposita, ramis breviusculis, linearis et equilata, antice convexa ob alas recurvatas, alis haud undulatis, antice semper glaberrima, postice in caule haud vel sparsissime, in marginibus sparse, in ipsis alis tamen numquam, setoso-pilosa; pele plus mi- nusve breves, singuli, stricti, marginales divaricati et in aversum distincte nutantes, nulli in apice suctorio-ramosi; caulis et antice et postice a sex — decem, vulgo octo, cellulis paullo majoribus, sed laxis, obtectus. — Figg. 3. Metzgeria filicina Mitt. in Hook. Journ. Bot. Kew Misc., 3, p. 361, n. 164 (1851). Habitat ad arbores in viciniis urbis Quito, verisimile in monte ignivomo Pichincha, Ecuador (¢ et c. fr., W. Jameson). — Spe- cimina missa et a clar. auctore et ab amicissimo M. A. Lawson, professore oxoniensi. Planta ad 6 cm. usque longa et 1,25 mm. lata, luridulo-pal- lida, sicca nitidula, valde pellucida, sat regulariter alternatim pin- nata vel subbipinnata, linearis et apice quoque obtuso equilata, e postica sola facie caulis parce vel vix prolifera, antice convexa, haud serpentina, alis foliaceis latissime recurvatis, haud undulatis, antice semper glaberrima, postice in caule sparsissime vel vix, in marginibus tamen densius, in ipsis alis foliaceis pumquam setoso- pilosa. Pili plus minusve breves, singuli, stricti et e margine di- varicati, rigidi, cylindrici, superne tamen indistincte sensim angusti- ores, obtusi, nulliin apice suctorio-ramosi. Caulis concolor, crassus et rigidissimus, faciebus ambabus equiter prominens, a circiter 60—75 cellulis (in sectione transversa subsemilunari frondis) maju- sculis, bene incrassatis et inanibus constructus, et antice et po- stice a 6-10, vulgo 8, cellulis paullo majoribus, sed laxis et haud chlorophylliferis obtectus. Cellule alarum foliacearum omnes con- formes, 0,065 — 0,04 mm., sat regulariter quinqu- vel sexangulares, vix incrassatee, levissime, marginales rectilineate. Perichetia co- piosa, postice ad latera caulis posita et nonnulla in ipso angulo S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 17 dichotomiz cauline (et lateralia et apicalia ut in Radula etc.), in statu sterili vel nondum foecundata, e basi callosa arcuato-sube- recta, ceterum tenuia et vulgo caule carentia, subrotunda apiceque recurvatulo paullum vel vix emarginata, alis valde incurvis et margines fere conniventes habentibus, pistillidia in basi callosa perichetii, 3—8, alternatim biseriata, divaricata (i. e. in plano perichetii erecta). brevia, cylindrico-conica, obtusa, astyla, glaber- rima et ab alis foliaceis plus minusve inclusa, parapliyses nulle; calyptra tamen eyoluta, basi lata, fere cordata et partem inferio-° rem colli calyptralis circumvolyentia, alis valde undulatis et in margine setoso-pilosis, superne quoque a pilis submarginalibus lon- giusculis, densis, strictis et erectis ornata, ceterum et antice et postice glaberrima, nonnumquam elongata et calyptram plus mi- nusve equantia vel superantia, patenti-erecta, e basi lata in fron- dem cauligeram et eidem normali perfecte similem abrupte atte- nuata. Calyptre copiose, albide, e basi mediana callosa_ peri- chetii exeuntes et cum ea arcte connate, seepissime due fere col- laterales in eadem inflorescentia, pistillidiis sterilibus numquam in calyptra, sed ex ea omnino liberis et in ipsa axi perichetiali inter calyptram et apicem perichetii affixis, ut infima duo vel singulum pistillidium foecundatum esse videatur, ideoque perfecte eynogene, e planta patentes et retro curvatule, clavate, 1,5 mm. longee et superne 0,6 mm. crassz, dimidio superiore setoso-pilose, pilis inferioribus brevioribus et paucioribus, sparsis et patentibus, superioribus longis et creberrimis, erectis, strictis, cylindricis, ob- tusis, rigidissimis et in penicillum densissimum congestis, etate deciduis, qui pili post foecundationem pistillidii ante calyptram primi excrescunt et maturescunt, cellule apicis rotundati et stig- mate carentis in suturis dissolvuntur et decidunt, qua causa ver- tex calyptralis, sporogonio prosiliente, asperulus videtur; cellule hyaline et laxissime, inferne in strata 10—8, superne in eadem 5—3 disposite. Seta 3,5 mm. alta, erecta, stricta, alba, hyalina, a cellulis erectis et longe rectangularibus composita; calceolus e fundo calyptre dissolutus et sete arcte adherens, longiusculus, quam ea paullo latior, obconicus, obtusiusculus, a cellulis parvis et cubicis constructus. TZheca 0,75 mm. longa et 0,5 mm. crassa, fusco-brunnea, haud nitida, globoso-ovalis, in ipsa basi usque secta, valvulis 4, ellipticis, obtusiusculis et abrupte apiculatis, divaricato- patentibus, extus canaliculatis, apice recurvyulo et marginibus re- 2 18 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. curvis, brunneis et pellucidis; cellule breviter rectangulares vel subquadrate, in sectione transversa valvularum rectangulari-qua- dratze et equimagne, in duo strata disposite, quorum parietes connati (inclusi) sunt tenuissimi et vix colorati et soli gerunt in- crassationes jugiformes et semiteretes (h. e. fibras spirales solum minimam partem evolutas), fusco-brunneas, ad parietes liberos abrupte truncato-desinentes et, ex apice suo (in faciebus valvula- rum posito) visas, nodulos simulantes, paries liber (superficialis) cellularum exteriorum tenuissimus et hyalinus, sine vestigiis fibra- rum, idem strati interioris tamen multo crassior et brunneolus, in solis summis cellulis valvule annulos et spiras sat indistinctas et vix intensius coloratas ostendens. lateres omnes in apiculo val- vularum incurvo et cum eis deciduo affixi, penicillatim confertis- simi, 0,5 mm. vel longiores, angusti et acutissimi, suberecti, dense et irregulariter contorti et intricati, membrana tenuissima et maxime hyalina, ut inconspicua fiat, fibra spirali singula, equi- longa, brunnea, pellucida, tenui et valde compressa, ut latissime fascizeformi, densissime spiraliter contorta, ut faciem totam mem- brane fere obtegat. Sport 0,020—0,025 mm., perfecte globosi, mi- nutissime et densissime papillulosi, brunnei, vix pellucidi. Planta mascula eisdem femineis intermixta et simillima, sed minor minusque ramosa. Androecia ad latera postica caulis posita, copiosa, albida, pellucida, laxissime texta, antice et postice ubique glaberrima, caule tenuissimo, artificialiter evoluta et explanata ad 2,25 mm. usque longa, linearia, fascizeformia, obtusissima, margini- bus valde inflexis et superne pilos breves, densos, clavatos, obtu- sos, incurvos et unicellulares gerentibus, in ipsa natura tamen arcte circinata, ut globulos, a duobus vel fere tribus gyris spiralibus compositos et 0,4—0,25 in diametro crassos, forment. Antheridia 4—8, in longitudine fere tota caulis ad latera ejus alternatim et biseriatim affixa, magna, globosa, albido-grisea, pellucida, stipite subequilongo, tenuissimo, stricto, cylindrico, terete, ab una et singula cellula levissima et hyalina constructo; paraphyses nulle. 4. Metzgeria Liebmanni. Dioica, grandis et elongata, vulgo apice solum bifurea, ramis brevibus, linearis, hic illic tamen distinctissime an- gustior, plana vel planiuscula, in alis optime undulata, S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 19 postice ubique, preesertim in caule, dense villosa; p7lz bre- viusculi, singuli, e basi divaricata irregulariter sursum nu- tantes et curvatuli, marginales vix umquam gemini et inter se divergentes, sed in plano ipsius frondis positi, nonnulli in apice suctorio-ramosi; caulzs antice a quatuor — sex, postice tamen a sex — novem cellulis laxis, sed vix ma- joribus, obtectus. — Figg. 10. Metzgeria Liebmanni L. G. in G. L. N. Syn. Hep., fase. 4, p. 505, n. 4 (1846). Gottsch. Mexik. Leverm., p. 262, n. 2, excl. var. B (1863). Habitat (ad rupes?) 10000 ped. alt. ad Vaqueria del Jacal in monte ignivomo Pico de Orizaba reipublice mexicane (fertilis, Sept. 1841, Fr. M. Liebmann, n. 167). | Planta ad 5 cm. usque longa et 3,5 mm. lata, flaccida, brunneolo-pallida, superne szepissime brunneo-purpurea, sicca in- distincte nitidula, parum pellucida, vix dichotoma, sed apice vulgo bifurca, interdum simplex, linearis, hic illic tamen distinctissime angustior, apice obtusissimo szpe latior, e postica sola facie caulis prolifera, plana vel raro antice non nihil convexula, vix ser- pentina, sed arcuato-adscendens, alis foliaceis optime undulatis, antice semper glaberrima, postice ubique, presertim in caule, dense villosa. Pili breviusculi, singuli et vix umquam in margi- nibus frondis paucissimi gemini et inter se divergentes, rigidi, irregulariter sursum distinctius nutantes et curvatuli, cylindrici, haud etate complanati, obtusi, raro in apice suctorio-ramosi, marginales omnes in plano ipsius frondis positi. Caulis concolor, sat tenuis, laxiusculus, faciebus ambabus, presertim tamen in ea- dem postica, prominens, a circiter 30 cellulis (in sectione trans- versa plana frondis) majusculis, incrassatis et inanibus construc- tus, antice a 4—6, postice tamen a 6—9 cellulis vix majoribus, laxis et paullo chlorophylliferis obtectus. Cellule alarum folia- cearum omnes conformes, 0,04 — 0,035 mm., sat regulariter quinqu- vel sexangulares, distincte incrassatule, levissime, marginales rectilineate. Perichetia in ipso margine alarum et postice ubique, preesertim in caule, a pilis densis, singulis, longis, rectis et diva- ricatis ornata. Calyptra (una vix matura solum visa) breviter 20 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. clavato-pyriformis, ubique, preecipue tamen in apice, pilos nume- rosissimos et densissimos, longos, strictos et divaricatos gerens. Androecia ? 5. Metzgeria dichotoma. Dioica, grandiuscula et elongata, plus minusve regula- riter dichotoma, ramis brevibus, linearis, interdum tamen hic illic indistincte angustior, antice vulgo sat valde convexa ob alas recurvatas et haud vel vix undulatas, postice ubi- que, preesertim in caule et marginibus, dense, in ipsis alis foliaceis tamen remotius setoso-pilosa; dlc longi, singuli, deorsum curvatuli vel strictiusculi, divaricati, marginales Vix umquam gemini et inter se divergentes, sed in plano ipsius alze positi, fere nulli in apice suctorio-ramosi; cadles antice a tribus — quinque, postice tamen a quinque — octo cel- lulis laxis, sed paullo majoribus, obtectus. — Figg. 7. Jungermania dichotoma (non P.-B.) Sw. Prodr. veg. Ind. oce., p. 145 (1788); Fl.. Ind. occ. 3, p. 1876 (1806). Gmel. (L.) Syst. nat. 13/ed4'2:-P. 95 %p. 1353, ni71) (1791). > We Wied ee pl. crypt., p. 5 (1803). Poir. (Lam.) Enc. méth., Bot. suppl. 3, p. 174, n, 82 (1813). Schwegr. Hist. musc. hep. prodr., p. a1, n. 293 (1814). Jungermania furcata W. M. Bot. Taschenb., 1, p. 435, in obs. p. p. (1807). Web.-f. Hist. musc. hep. prodr., p. 98, in obs. p. p. (1815). Steud. Nomencl. crypt., p. 226, p. p. (1824). Spreng. (ii) asyet. wer., 16 ed,, A, P. 1, p. 232,n See 1327). Wallr.- Fl. crypt. germ., 1, p. 49, n. 95, p. p. (1831). Metzgeria ciliata Radd. in Att. soc. Modena, 19, p. 41, n. 45 (1822), Metzgeria dichotoma Nees. Nat. eur. Leb., 3, p. 508, in obs. (1838), G. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 504, n. 2 (1846). Jungermania hymenophylloides Kunz. Mss., e G. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 504, n. 2, ut synon. (1846). Metzgeria furcata var. y. setulosa Gottsch. Mexik. Leverm., p. 262 (1863). Metzgeria Liebmanni var. 8. Gottsch. Mexik. Leverm., p. 262 (1863). Metzgeria longiseta (%) et M. pallida (2) Aust. Mss. 1874. S. O. Lindberg, Monographia Metzgeriz. 21 Habitat wna cum aliis muscis ad truncos arborum et ad ru- pes saxaque. — India occidentalis: ins. Jamaica, “inter muscos, nec ad lapides, in summis montibus* (c. fr., 1784, Ol. Swartz; &, ded. amic. C. F. Austin); ins. Cuba (9 ster., 1856—8, Ch. Wright). Brasilia, prov. Minas Geraes, opp. Caldas, Pedra Branca, socia JZ. myriopoda in cortice arboris (¢, Junii 5), et Pedra da Vista, ad saxa (co et Q ster., Julii 31), et ad opp. S. Paulo (¢ et 9 ster., Apr. 1854, G. A. Lindberg). Planta ad 3,5 cm. usque longa et 2 mm. lata, pallida vel superne brunneolo-flavida vel viridula, sicca nitida, valde pellu- cida, plus minusve regulariter dichotoma, linearis, interdum tamen hic illic indistincte angustior, apice obtusissimo sepe latior, e postica sola facie caulis prolifera, antice, vulgo sat valde, convexa, vix serpentina, alis foliaceis haud vel parum undulatis, antice semper glaberrima, postice ubique, presertim in caule, et in mar- ginibus dense, in ipsis alis foliaceis tamen remotius setoso-pilosa. Pili longi, singuli vel in marginibus pauci gemini et inter se di- vergentes, laxiusculi, irregulariter, majorem partem deorsum, cur- vatuli, cylindrici vel etate compressi, obtusi, vix umquam in apice suctorio-ramosi, marginales omnes in plano ipsius frondis positi. Caulis concolor, sat tenuis et laxus, faciebus ambabus, praesertim tamen in eadem postica, prominens, a circiter 25 cellulis (in sec- tione transversa vulgo semilunari frondis) majusculis, incrassatulis et inanibus constructus, antice a 3—5, postice tamen a 5—8 cel- lulis parum majoribus, laxis et paullo chlorophylliferis obtectus. Cellule alarwm foliacearum omnes conformes, 0,05—0,035 mm., sat regulariter quinqu- vel: sexangulares, haud incrassate, sed laxe, leevissime, marginales pulvinate prominentes. Perichetia in ipso margine alarum et postice ubique, parcius tamen in ipsis alis, a pilis densis, singulis, longis, rectis et divaricatis ornata. Calyptra clavato-pyriformis, fere solum superne pilos parum numerosos, longitudine varios, remotos, laxiusculos et divaricatos gerens. An- droecia postice, vix tamen in caule eorum et numquam in margi- nibus, pilos densiusculos, longos et rectos ostendentia; antheridia 3-10. Sub nomine Jungermanie dicholome jam ab ipso auctore due diversissime species interdum confuse fuerunt; sic in collectione ejus quidem nunc adest sola vera species, specimen tamen, “J/ungerm. dicho- foma prodr.“ manu ipsa Swartzii inscriptum et amico ejus Ehrhart 22 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. missum, et a Melzgeria dicholoma fertii et a M. hamata feminea sterili componitur, in herbario Schraderi quoque invenimus duo diversa authentica speciminula, ambo ad M/. hamatam pertinentia, licet ab ipso auctore “J. dichotoma* nominata, e clarissimo A. Nordmann, cui multos typos Swartzii debemus, sub hac denominatione veram solam speciem accepimus. Sed in Prodr. et Fl. Ind. occ. sola vera M. dichotoma describitur, quod ex his optime patet: “/rondes plano-lineares, late virides*, sed M. hamata, ab eo false distributa, est in fronde subteres et brunneola, fructus bene //. cc. describitur, in omnibus tamen ejus speciminibus W. hamate Q sterilia sola adsunt, tandem //. cc. dicitur: “habitat inter muscos*, qua causa copia WM. dichotome authentica a plantis separatim excerptis formatur, WV. hamate contra a cespitulis me- ris et coherentibus. Et ideo de vera Jung. dichotoma dubium ne mini- mum quidem nobis restare potest. 6. Metzgeria myriopoda. Dioica, grandiuscula et elongata, dichotoma — subsim- plex, ramis longis, linearis et equilata, antice maxime con- vexa — subteres ob alas optime reflexas et haud undulatas, postice in caule et ipsis marginibus densissime, haud vel vix tamen in alis foliaceis setoso-pilosa; p7li longiusculi, stricti et sursum nutantes, marginales fasciculatim terni— seni, raro solum gemini, et inter se divergentes, nonnulli in apice suctorio-ramosi; caulis antice a duabus cellulis laxis multoque majoribus, postice tamen a septem— tribus, vulgo sex — quatuor, cellulis minoribus, ut sepe indistinc- tis, sed laxis, obtectus. — Figg. 4. Muscus erectus, foliis capillaceis minimis Gron. FI. virg., 1 ed., 1, p. 128, n. 346 Claytonii (1739)? Jungermania acaulis linearis ramosa, extremitatibus furcatis obtusiuscu- lis (non L.) Gron. FI. virg., 2 ed., p. 172, n. 346, excl. synon. (1762)? Jungermania ciliifera Schwein. Musc, hep. Amer, sept., p. 20, n. 57 (1821)? S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 23 Jungermania rhizophora Nees. in Nov. act. acad. Leop., 12, P. 197, n. 3 (1824)? Spreng. (L.) Syst. veg., 16 ed., 4, P. 2ao,n. 192 (L327)? Jungermania furcata var. y. linearis Nees. Hep. Jave, p. 11, excl, synon. (1830)? — — var. B. linearis Nees. in Mart. Fl. bras., 1, P. 1, p. 325, excl. synon. (1833). Metzgeria furcata a. extensa Nees. Nat. eur. Leb., 3, p. 485, p. p. (1838). G. L. N. Syn. Hep., fase. 4, p. 502, p. p. (1846). Jungermania furcata (haud L.) W. H. in Drumm. Muse, amer., 2 ser., n. 177, excl. synon. (1841). Metzgeria furcata Sull. Muse. allegh., p. 67, n. 283, p. p. et excl. synon. (1846). Metzgeria myriopoda Lindb. apud Soc, F. Fl. fenn. die 3 Oct. 1874. Lp 1, p Exsice. Drumm. Muse. amer., 2 ser., n. 177 (forma humilis et perfecte sterilis). Sull. Muse. allegh., 2, n. 283, specimen solum dextrum (forma minor, sine ullis org. gener.). Habitat ad rupes umbrosas et arbores. — America septem- trionalis, “in declivibus madidis umbrosis“ montium Alleghany Mountains (ster., 1843, W. S. Sullivant et Asa Gray), Tennessee, Warren Co, Ben Lomond, ad rupes (sine vestigiis org. gener., Apr. 5, 1870, ©. A. Fredriksson), ad urbem New Orleans (ster., Th. Drummond). Brasilia, loco non designato (calyptrifera, 6. Sello), prov. Minas Geraes, opp. Caldas, Pedra Branca, ad arbo- rem (2 ster., Junii 5), et villa Regnellii, in trunco Citre awranti (forma minima et omnino sterilis, Noy. 1854, G@. A. Lindberg). Planta ad 5 cm. usque longa, sed solum 1 mm. lata, lurido- pallida vel viridis, sicca haud nitida, sat pellucida, dichotoma vel remote subpinnata vel interdum subsimplex, linearis et apice quo- que obtusissimo equilata, e postica facie caulis et, precipue in formis minoribus, e marginibus alarum foliacearum prolifera, an- tice maxime convexa — subteres ob alas optime reflexas, ut mar- gines earum sepissime conniventes fiant, haud serpentina, nec alis foliaceis undulatis, antice semper glaberrima, postice in caule et in marginibus densissime, in ipsis alis foliaceis haud vel raris- 24 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. sime et parcissime setoso-pilosa. Pili longiusculi, stricti et sur- sum nutantes (patentes), rigidi, cylindrici, obtusi, teretes, margi- nales fasciculatim terni — seni, raro gemini, et inter se divergen- tes, nonnulli in apice suctorio-ramosi. Caulis concolor, sat tenuis et rigidus, faciebus ambabus, in eadem postica tamen multo ma- vis, prominens, a circiter 20 cellulis (in sectione transversa ellip- tica frondis) parviusculis, valde incrassatis et inanibus construc- tus, antice a 2 cellulis multo majoribus, postice tamen a 7—3, vulgo 6—4, cellulis minoribus, ut sepe indistinctis, laxis et chlo- rophylliferis obtectus. Cellule alarum foliacearum omnes confor- mes, 0,05—0,04 mm., sat regulariter quinqu- vel sexangulares, vix incrassate, levissime, marginales rectilineate. Perichetia in ipso margine alarum et postice ubique, preesertim ad basim, a pilis longis, densissimis, strictis et divaricatis, eisdem marginalibus sepe binis vel fasciculatim ternis, ornata. Calyptra (vix matura solum visa) obovato-subglobosa, ubique conformiter pilos numerosissimos, densos et longos, strictos et divaricatos gerens. Androecia? Autopte judicent, num ne Jungermania ciliifera Schwein. hee nostra species sit, quo casu Melzgeria ciliifera nominanda. Descriptio etenim /, c. in libello nunc rarissimo Schweinizii ad formam J/. my- riopode parvam et nulla vestigia organum generativorum gerentem, qualis in opere et Drummondii et Sullivantii adest, sat bene quadrat, ut verba data sunt: “J. fronde lineari anguslissima, ramosa, eatremi- fatihus non furcalis sed subbifidis, laciniis attenuatis, subenervi, mar- gine frondis, lobis spathulatis, clavatis et difformibus, interdum stolo- niformibus, intermixtis ciliis, ornato. v. v. —- A new species, forming dense tufts along rocks and earth, from which it is easily separa- led. Though allied to the two former (J. furcata and J. pubescens), it is manifestly distinct by the curious margin of the very narrow and tender frons. The fructification has not hitherto been observed by me. It is smaller, and af a more delicate construction than the rest. The color green or yellow — no pubescence except the inter- spersed ciliae of the margin.“ A non minus quam 5 speciebus diversis tali modo componitur J/, furcata Nees. Nat. eur. Leb., 3, pp. 485—503 (1838): a. extensa (p. 485) = MW. linearis, myriopoda et hamata; B. communis 1. major (p. 487) = M. conjugata (et hamata?); * albescens (p. 487) = M. conjugata; B 2. minor (p. 487)= M. furcata vera et conjugata; S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 295 y. opuntia (p. 488) = M. conjugata; 0. gemmifera 1. pallescens aut wruginosa (p. 488) = M. furcata; 6 2. violacea (p. 489) = M. conjugata, minim. p., et furcata; s. prolifera (p. 489) = WM. furcata; €. ulvula (p. 489) — M. furcata. Synopsis Hepaticarum, fase. 4, p. 503 (1846) his formis novam addit: B 1 ** campylotricha (Wallr.) = WM. hamata? Sequente distributione speciei tamen ill. Gottsche in opere suo prestantissimo: De Meaikanske Levermosser (1863) utitur: A «a. extensa 1 (p. 261)= M. hamata; De (Be 2) po 2 B B. communis (p. 261) = M. conjugata?; TG: 202) ==.7 . y. setulosa (p. 262) = M. dichotoma, secundum specimina ab ipso auctore determinata et a fratre meo in Brasilia (vide supra) lecta ; i (t.262) ==? 7. Metzgeria hamata. Dioica, sepissime grandis et valde elongata, optime dichotoma, ramis longis, linearis et equilata, antice maxime convexa — subteres ob alas optime reflexas et haud un- dulatas, postice in caule et ipsis marginibus dense, num- quam tamen in alis foliaceis, setoso-pilosa; p7l¢ longissimi, divaricati et hamato-deflexi, marginales gemini et inter se divergentes, fere nulli in apice suctorio-ramosi; caules et antice et postice a duabus cellulis majoribus et laxis ob- tectus. — Figg. 5. Jungermania dichotoma Sw. Mss. p. p., nec Prodr., nec Fl. Ind. oce. Jungermunia furcata var. B. elongata Hook. Brit. Jung., in textu ad tabb. 55 et 56, p. p.: ,on the ground“ (1813—16)? Web.-f. Hist. muse. hep. prodr., p. 98, in obs. 2, p. p. (1815)? Ekart. Syn. Jung. germ., p. 66, p.p. (1832)? — — yar. B. maxima (vix Web.) Nees. Hep. Jave, p. 11, excl. synon. (1830)? Mont. in Ann. sc, nat., 2 ser., 3, p. 210, n. 31 (1835)? 26 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. — — var. epigea Wallr. Fl. crypt. Germ., 1, p. 49 (1831)? Hervera furcata var. B. elongata B. Gr. in Gray. Nat. Arr. Brit. Pl, £'p. 685, 'p: ‘p. (1821)? Echinogyna furcata var. B. elongata Dum. Syll. Jung. Eur., p. 84, p. p. (1831)? Echinomitrium furcatum var. B. epigeum Hiben. Hep. germ., p. 46, p. p. (1834)? Genth. Crypt. Nassau, 1, p. 74, p. p. (1836)? Metzgeria furcata a. extensa Nees. Nat. eur. Leb., 3, p. 485, p. p. (1838). Mont. in d@Orb. Voy. ’Amér. mér., 7, P. 2, p. 60 (1839)? G. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 502, p. p. (1846). Jungermania (Metzgeria) furcata H.-f. T. in Hook. Lond. Journ. Bot., B06 480,m: 62: pa py et ps, 572, - ne 4679 pe 44): a0 Hook.-f. Fl. antarct., 2, p. 445, n. 89, p. p. (1847). Metzgeria furcata Sull. Muse. allegh., p. -67,. 1. 263, p. pz et oxel: synon. (1846). — — var. B 1 ** campylotricha G. L. N. Syn. Hep., fase. 4, p. 503 (1846)? = Mitt im Hook.t. FP N:-Zel.;, 2.-p.- 166, “n 4, “p:; po 41555). in Journ. L. Soc., 5, p. 123, n. 248 (1861). Hook.-f. Handb. He Zeal: VL. pode, TI, pp (loud). — — A a. extensa 1. Gottsch. Mexik. Leverm., p. 261 (1863). Jungermania campylotricha Wallr. Mss. e G. L. N. op. cit.? Metzgeria linearis (non Aust.) Lindb. in Act. soc. sce. fenn., 10, p. 494, n. 26, excl. synon. Sw. (1875); in Rab. Hedwigia, 15, p- 10 (1876). D.-Moor. in Proc. Irish Acad, 2 ser., 2, p. 666, n. 3 (1876). Limpr. in Cohn. Krypt-Fl. Schles., 1, suppl. p. 441, n. * (1877). Delin. Ekart. Syn. Jung. germ., tab. 1, fig. 1:2 (ster.)? Hook. Brit. Jung., tab. 56, fig. 2 (ster.)? Exsice. G. R. Hep. eur., 56 et 57, n. 559 (perfecte sterilis). Sull. Muse. allegh., 2, n. 283, specimen solum sinistrum (sine vestigiis organum generativorum). 5. O. Lindberg, Monographia Metzgeriz. 27 Habitat in solo turfoso humido (et rupibus?) et ad corticem arborum. — In comitatu Sutherland Scotiz (2 ster., 1837, R. K. Greville); Hibernia, comit. Kerry, Killarney, terra humida infra rupes (perf. ster., Julii 23), et Connor Hill infra Brandon Moun- tains, solo turfoso, inter alios muscos, ex. gr. Breuteliam chryso- comam, Bryum pseudotriquetrum, Mnium punctatum, Pleuroziam purpuream*) etc. (sine vestigiis org. gener., Julii 18, 1873, 8. 0. L.), in ipsis montibus Brandon Mountains (perf. ster., D. Moore). Ame- rica septemtrionalis, “in declivibus madidis umbrosis* montium Alleghany Mountains (perf. ster., 1843, W. S. Sullivant et Asa Gray). Ins. Jamaica (perf. ster., Ol. Swartz). Hermite Island ad promontorium Cape Horn, inter Leptostomum*) Menziesti (Q ster.), et Nova Zelandia, ad corticem arborum (¢ et calyptrifera, Brit. Antarct. Exped. 1839—43, J. D. Hooker, n. 164). Sikkim Indiz orientalis, 10000—12000 ped. alt. (Q ster., J. D. H.). *) Jungermania cochleariformis Weiss. Pl. crypt. fl. gott., p. 123, p. p. (1770) sit varietas robusta Nardie emarginate; nullibi de lobulis mentionem facit. Sed J. purpurea Lightf. Fl. scot., 2, p. 778, n. 13, excl. synon. omn., sola “planta adulta“ (1777), sine dubio wllo Pleurozia est, his optimis verbis etenim clar. auctor plantam suam J. c. pingit: “Zhe leaves in the adult plant are roundish, or obtusely oval, convex on the upper side, concave on the under, den- sely imbricated, embracing the nerve at their base, and deflex’'d in such a man- ner over the nerve as to make the stalks appear almost round, or at least semi- cylindrical. Between these leaves, at their base, on the under (!) side, may be discovered other lesser leaves, or auricles, nearly of the same shape with the lar- ger ones. In the young plants the leaves are round, plain, alternately and more thinly set, very variable in size, and without auricles. The fructifications we have never yet been able to discover. In bogs, rivulets, and cascades, by the sides of the highland mountains abundantly“. In Scotiz montuosis frequenter et hic illic frequentissime, ut in comitatu Sutherland in boreali-occidentali parte ejus, provenit. Planta “junior“ Lightfootii ad hepaticam plane aliam (an Martinelliam?) pertinet, et synonyma ab eo data omnia falsa vel saltem maxime incerta sunt. Sub J. albicante eod. pag. tamen ab eo dicitur: “on the upper (!) side of the stalk, is a small scale, or auricle, hardly visible without a microscope, but none on the under side.“ **\ Species solum hujus generis Leptostomi nobis est Leptotheca Gau- dichaudii Schwegr., e ceteris diversa tantum peristomio melius evoluto et re vera multo magis affinis Leptost. gracili, inclinanti etc., quam he L. macro- carpo et erecto. Sat bonum peristomium in LZ. gracili quoque invenitur, exo- stomium etenim conformatum a dentibus sedecim, subquadratis, a cellulis paucis et inter se trabeculatis, operculo adherentibus et cum eo deciduis, endostomium tamen est corona sat alta, margine erosa et a cellulis subqua- 28 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. Planta ad 10 cm. usque longa et 2,5 mm. lata, pallida, fla- vida, viridula vel lurido-flava, sicca nitidula, valde pellucida, per- fecte dichotoma, linearis et apice quoque obtusissimo equilata, e postica facie caulis, rarissime e margine alarum foliacearum, pro- lifera, antice maxime convexa — subteres ob alas fere conni- venti-reflexas, haud serpentina, nec alis foliaceis undulatis, antice semper glaberrima, postice in caule et in marginibus dense, num- quam in ipsis alis foliaceis setoso-pilosa. Pili longissimi, omnes gemini, rarissime terni, et inter se divergentes, plus minusve hamato- deflexi, rigidi, cylindrici, teretes, obtusi, perrari in apice suctorio- ramosi. Caulis concolor, sat tenuis et rigidus, faciebus ambabus, vix in eadem postica magis, prominens, a circiter 20 cellulis (in sectione transversa subelliptica frondis) parviusculis, incrassatis et inanibus constructus, et antice et postice a 2 cellulis multo ma- joribus, laxis et vix chlorophylliferis obtectus. Cellule alarum foliacearum omnes conformes, 0,065—0,05 mm., sat regulariter quinqu- vel sexangulares, ubique conformiter incrassatule vel laxiusculee, levissime, marginales rectilineate. Perichetia in ipso margine alarum et postice in caule, haud tamen in ipsis alis, a pilis singulis, longissimis, densis, decurvis et divaricatis ornata. Calyptra elongato-pyriformis, ubique conformiter pilos numerosos, densiusculos et longos, curvatulos et divaricatos gerens. Andyroe- cia pilos paucissimos et breves solum in caule eorum ostendentia; antheridia 4—8. De Jungermania lineari Sw. vide infra sub MW. lineari. Var. B. procera (Mitt.) Lindb. Ad 10 cm. usque longa, magis pellucida et viridis, simpli- cior, ramis longissimis, minus pilosa, pilis laxioribus, rectioribus, marginalibus perplurimis solitariis, cellulis alarum foliacearum majoribus, ut 0,1 mm. diam., et laxioribus, magis chlorophyllife- ris; cetera ignota. dratis papillosisque edificata. Habitum Spherocephali androgyni nostrum Leptostomum Gaudichaudii possidet et semper dioicum, nec synoicum, se pre- bet, stomata ejus in theca basilaria, ut ceterum specierum, sunt superficialia. Leptostomum inter Georgiaceas et Spheerocephaleas, cui sectioni Mniacearum Hymenodon, Rhizogonium, Mesochete et aff. proxima sint, in serie naturali ponendum esse videtur. S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 29 Metzgeria procera Mitt. in Hook.-f. Fl. N.-Zel., 2, p. 166, n. 1, in obs, (1855). Habitat in insula Guadeloupe Antillarum, 3000 ped. alt. (2 ster., Funck et Schlim, n. 228). — Specimen communicavit ipse oculatissimus et experientissimus auctor W. Mitten. De hac omnino nihil aliud /. c. dicitur, quam: “M. procera és very near to’M. fureata in size and habit, but far more laaly areolate.“ Var. y. azurea Lindb. Pulchre azurea, ad 2,5 cm. longa, parum ramosa — simplex, minus conyexa et pilosa, pilis brevioribus, subrectis, marginalibus maximam partem solitariis; ceterum typo simillima. Habitat ad urbem Quito, Ecuador (Q ster., W. Jameson), e specimine, ab amicissimno M, A. Lawson donato. 8. Metzgeria conjugata. Autoica, grandiuscula et sat elongata, vulgo bene di- chotoma, ramis brevibus, linearis, hic illic tamen distincte angustior, antice convexa ob margines late reflexos et plus minusve distincte undulatos, postice in caule sat dense, in marginibus tamen remotius, in ipsis alis foliaceis haud vel hic illic remotissime setoso-pilosa; pez longiuseuli, stricti et divaricati, marginales sgpissime gemini et inter se diver- gentes, permulti in apice suctorio-ramosi; caulis antice a duabus, postice tamen a tribus — sex cellulis majoribus et laxis obtectus. — Figg 6. Lichen terrestris supinus minimus dichotomus, oblongis segmentis, inter muscos reptans Ray. Syn. st. brit., 2 ed., p. 41, n. 9 (1696); Hist. pl., 3, p. 48 (1704). Bob. (Mor.) Hist. pl. oxon., 3, p. G23, n. .6- (1699). Lichen parvus repens, foliis anguslis non squamosis, ceranoides Didi Hort. sices 2 fol, 17,,n. 1d. Marsilia minima, angustifolia, floribus nigricantibus ex inferiori folio- rum parte a subhirsuta, et turbinata vagina erumpentibus Mich. Nov. pl. gen., p. 5, nm. 4, excl. synon, Ray, Syn. ed. 3 (1729). 30 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. Lichenastrum tenuifolium furcatum, thecis globosis pilosis: planta ter- restris Dill. Hist. musc., p. 512, n. 45 D et E, synon. p. p. (1741). Jungermania foliis linearibus, dichotomis, inferne florifera Hall. Hist. st. Helv., 3, p. 64, n. 1885, p. p. (1768). Jungermania furcata (non L.) Weiss. Pl. crypt. fl. gott., p. 108, f. adultior (1770). Neck. Meth. musc., p. 128,n.3, p. p. (1771). Web. Spic. fl. goett., p. 159, n. 223, a p. p. et var. B (1778). Hedw. Theor. gen. 1 ed, p. 90 (1784), et 2 ed., p. 162 (1798). Leers. Fl. herb., 2 ed., p. 253, n. 912, p. p. (1789). Hoffm. Deutschl. Fl., 2, p. 90, n. 33 (1796). Michx. Fl. bor.- am, .2,. p..280,. p.. p..(1803)2 De WO) Wl inane. 2 eed. 2p. 427; mn. 1142; max. p. (1805)., W. Mo Bot 2laschenb, dcp: 434) nn. 44, p. p./(1807); Rohl. Dentsenl: v1.2 cde see 131, n. 46 (1813). Schwegr. Hist. musc. hep. prodr., p. 31, n. 94 (1814). Funck. Crypt. Gew. Ficht., 21, p. 3, n. 438 (1815). Web.-f. Hist. musc. hep. prodr., p. 97, n. 101, p. p. (1815). Mart. Fl. crypt. erlang, p. 184, n. 40, p. p. (1817). Hook. FI. scot, 2, p. 118, n. 60, p. p. (1821). Schwein. Muse. hep. Amer. sept., p. 20, n. 55, p. p. (1821). Spreng. (1:.), Syst. veg., 16 ed.,.4, P. 1, p» 232,.n. 188, op. mei ieee, Lindenb, Syn. Hep. eur., p. 94, n. 96, p. p. (1829). Dub. Bot. vall., 2, p. 590; n. 54, p. p. (1830). Wallr: Fl: crypt: Gen, 1; p. 49, n: 95, p. p. (1831). Ekart: Syn. Jang: serm) p)-66; a p. p. (1832). Tayl. in Mackay, FI. hib., 2, p. 56, n. 4, p.. p. (1836). — — var. B. maxima Web. Spic. fl. goett., p. 160 (1778). Lindenb, Syn. Hep. eur., p. 95 (1829). Nees. Hep. Jave, p.11 (1830)? — — var. B. elongato Hook. Brit. Jung., in textu ad tabb. 55 et 56 (p.o?): 48138 165-(Sin:) “Engl. Fo. Pp. 227 (p-. p.27: 1833. Web.-f. Hist. musc. hep. prodr., p. 98, in obs. 2, p. p. (1815). Nees. in Nov. act. acad. Leop., 12, P. 1, p. 197, n. 4 (1824)? Ekart. Syn. Jung. germ., p. 66 (p. p.?): 1832. — — var. epiyea Wallr. FI. crypt. Germ., 1, p. 49 (1831)? Hervera furcata B. Gr. in Gray. Nat. Arr. Brit. Pl, 1, p. 685, n. 1, p. p. et excl. var. y (1821). Fasciola furcata um. Comm. bot., p. 114, p. p. (1823). S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 31 Echinogyna furcata Dum. Syll. Jung. Eur., p. 83, n. 123, excl. synon. nonn. (et var. B, p. p.?): 1831. Echinomitrium furcatum var. B. Cord. in Sturm, Deutschl. Fl, 2, fase. 22 et 23, p. 78 (1832). — — Nees. Nat. eur. Leb., 1, p. 99, p. p. (1833). H.G. Deutschl. Leb., 2, n. 29 (1836). Hamp. Prodr. fl. Herc, p. 77, n. 409, p. p. (1836). — — var. B. epigeum Hiben. Hep. germ., p. 46 (1834). Genth. Crypt. Nassau, 1, p. 74 (1836). — — var. pubescens Cord. in Sturm. Deutschl. Fl., 2, fasc. 26 et 27, p. 138, excl. synon. omn. (1835). Metzgeria furcata Dum. Recueil, 1, p. 26, max. p. (1835); Hep. Kur., p. 139, n. 1, excl. synon. nonn. et var. B p. p. (1874). yao. Deutsch.’ Krypt-01.,- 2)" P. 3, p. 13, n. 5953, p.- p. (1848); Krypt.-Fl. Sachs., 1, p. 307, p. p. (1863). Sull. Moss. U. Se D. O98, D 1, pp. (1856). Girg.-"in’ Arch. Naturk. Liv. bie, 2 Ser, 2, p..66, n.-13, p. p. (1860). Mitt.. in Seem. Fl. vit., fase. 10, p. 418, n. 1 (1871)? Boul. Fl. crypt. de PEst, p. 845, n. 90, p. p. (1872). Aust. Hep. bor.-amer., p. 29, n. 117 (1873). Limpr. in Cohn. Krypt.-Fl. Schles., Pop. ooo; Be 11261877). — — varr. B. communis 1. major, et * albescens, et B 2. minor p- p., et ». opuntia Nees. Nat. eur. Leb., 3, pp. 487—489 (1838). G. L. N. Syn. Hep., fase. 4, pp. 502 et 503 (1846). Bayrh. in Jahrb. Naturk. Nassau, 5, p. 54 (1849). Jack, Leb. Badens, pp. 82 et 83 (1870). — — var. rupestris Jack. in G. R. Hep. eur, 11 et 12, n. 120 (1659). — — var. B B. communis Gottsch. Mexik. Leverm., p. 261 (1863)? — — var. B. elongata Cogn. in Bull. soc. bot. Belg., 10, p. 291 (1872). Metzgeria glabra DeN. in Mem, accad. Torino, 2 ser., 1, p. 325, n. 57, p. p. (1838). Metzgeria conjugata Lindb. in Act. soc. sc. fenn., 10, p. 495, n. 27 (1875); in Rab. Hedwigia, 15, p. 11 (1876). D.-Moor. in Proe. Irish Acad. 2 ser., 2, p. 666, n. 4 (1876). Limpr. in Cohn. Krypt.-Fl. Schles., 1, suppl. p. 441, n. ** (1877). 32 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. Delin. Bisch. Handb. bot. Term., tab. 56, figg. 2755—7 (ce. fr.). Dill. Hist. musc., tab. 74, fig. 45 D et E (ster.) Ekart. Syn. Jung. germ., tab. 1, fig. 1:2 (ster.)? Hedw. Theor. gen., 1 ed, tab. 19, figg. 99 et 100, et tab. 20, figg. 101—109; 2 ed, tab. 21, figg. 4 et 5, et tab. 22, figg. 1—9(c. fr.). Hook. Brit. Jung., tab. 56, fig. 2 (ster.)? Mich. Nov. pl. gen., tab. 4, fig. 4 (c. fr.). Sturm. Deutschl. Fl., 2, fase, 26 et 27, tab. 38 (c. fr.). Exsice. Aust. Hep. bor.-amer., n. 117 (inflor.). Buddl. Hort. sicc., 2, fol. 17, n. 15 (inflor.). Funck. Crypt. Gew. Ficht., 21, n.. 438 (inflor.). G. R. Hep. eur., 11 et 12, nn. 119 (calyptr.) et 120 (inflor.); 27 et 28, n. 274) (inflor.). H. G. Deutsch]. Leb., 2, n. 29 (fruct. jun.). Husn. Hep. Gall., 4, n. 92 (inflor.). Habitat ad rupes siliceas umbrosas et truncos radicesque arborum frondosarum, ubi sepe Metzgeria furcata associata, sed non mixta, optime deget, rarius et pejus evoluta ad saxa humida, nondum, quantum scimus, tamen in solo ipso observata. Sero auctumno — primo vere thece ejus maturant, sed, ob absentiam frequentem Jovis pluvii, sat raro perfecte evolute inveniuntur. — Scandinavia: Suecia, prov. Skane, in latere septemtrionali rupis ad Skiralid uberrime, una cum JZ. furcata quoque copiosa (Juli 7, 1875, S. 0. L. et K. G. Grotenfelt), et paroecia Broby, ad Slottarp (1864, ©. 0. Hamnstrém), prov. Bohusliin, ad rupes in- sule Skafté (Juli 1864, G. Retzius); Norvegia merid.-occid., prov. Séndre Bergenhus Amt, ad rupes gneiss. insularum Mosteré (Julii 1873) et Beré (Juli 1876, R. Hartman). Britannia: Anglia, comit. Kentshire, Tunbridge (D. Thorp in herb. Buddlei), comit. Yorkshire, Scawton Howle (Junii 30, 1841, R. Spruce), comit. West- moreland, Harter Fell (Julii 1, 1877, G. Stabler), comit. Lancashire, Todmorden (1856, J. Nowell); Hibernia, in parte ejus boreali (circ. 1690, W. Sherard), comit. Kerry, Killarney, arboricola ad Tore Cascade et Glena, inter Cyclodictyon letevirens ad saxa irro- rata in O’Sullivans Cascade (Julii 22—24, 1873, 8. 0. L.). Gallia, prov. Normandie, ad opp. Vire (A. Pelvet), dep. Orne, Saint-Aubert (T. Husnot). Helvetia, pagus Graubiindten, ad rupes juxta opp. S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 33 Ausser-Ferrera, haud procul ab alpe Spliigen (Aug. 27, 1867, J. B. Jack). Germania: Baden, ad opp. Salem (Sept. 20, 1864, J. B. Jack), in montibus Fichtelgebirge (H. Chr. Funck), Saxonia, in valle Annatbal prope opp. Eisenach (A. Rése), Silesia, Kunzen- dorf (Junii 1862, Dr. Hilse). Livlandia, ins. Oesel, in radice ar- boris ad Kolts (G. K. Girgensohn). Bohemia, in rupe ad urbem Prag (KE. Kratzmann). Tyrolia, Vorarlberg, opp. Bregenz (Aug. 1858, J. B. Jack). Carniolia, in monte Golouz prope opp. Lai- bach (Maji 26, 1870, K. Deschmann et A. Palmén). Croatia, ad urbem Agram (Mart. 1847, H. von Klinggraff). Italia, Frasse- nelle in prov. Padova (Apr. 2, 1877, ©. Massalongo). Ad Lenko- ran in prov. Baku ad Mare caspicum (©. A. Meyer). Insula Ce- lebes (ex herb. Lugduno-batavo). America septemtrionalis, New York, Catskill Mountains (Aug. 1868, P. T. Cleve). Planta ad 3,5 cm. usque longa et 1—2 mm. lata, pallida, viridi-pallida, viridis, brunneola vel fusco-brunneola, sicca nitidula vel fere nitida, valde pellucida, perfecte dichotoma vel, preesertim in formis minoribus, irregulariter ramosa et furcata vel subbi- pinnata, bene linearis, sed hic illic sepe angustior, apice obtu- sissimo fere semper latior, e postica sola facie caulis prolifera, antice convexa, nonnumquam fere teres ob alas valde reyolutas, vix serpentina, alis foliaceis undulatis, antice semper glaberrima, postice in caule sat dense, in margivibus tamen remotius, in ipsis alis foliaceis non vel hic illic remotissime setoso-pilosa. Pili plus minusve longi, singuli vel in marginibus sepe plurimi gemini et inter se divergentes, rigidi, recti, cylindrici, teretes, obtusi, per- multi in apice suctorio-ramosi, marginales, ubi solitarii, in plano ipsius frondis positi, ceteri e facie postica frondis recto angulo exstantes. Caulis concolor, sat tenuis et rigidus, faciebus amba- bus, presertim tamen in eadem postica, prominens, a circiter 20 cellulis (in sectione transversa vulgo semilunari frondis) maju- sculis, incrassatulis et inanibus constructus, antice a 2, postice tamen a 3—6, vulgo 5, cellulis majoribus, laxis et chlorophylli- feris obtectus. Cellule alarum foliacearum omnes conformes, 0,065—0,04 mm., sat regulariter quinqu- vel sexangulares,. laxe, levissime, marginales rectilineate. Perichetia in ipso margine alarum et postice solum parcius in caule a pilis singulis, breviu- sculis, rectis et divaricatis ornata. Calyptra pyriformis, ubique, 3 B4 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. presertim in apice dilatato, pilos numerosiores, sat sparsos et longos, divaricatos gerens. Androecia numerosiora et majora quam superposita vel intermixta perichetia, pilos nonnullos et breves solum in caule eorum fere semper postice ostendentia; antheridia 3—10, stipite brevi, ab una cellula cylindrica formato. Specimina archetypa Sherardii, quorum inspectionem perpetue be- nevolentiz amicissimi M. A. Lawson, professoris oxoniensis, nuperrime debemus et que in herbario Morisonii nunc quoque temporis asser- vantur, ad Melzgeriam conjugatam pertinent, autoicas inflorescentias solas gerentia vel maximam partem perfecte sterilia. In charta adglutinata legimus: ,,Zichenis species, found creeping amongst moss. in the north of Ireland“ (manu Sherardii inscriptum) cum synonymis: ,,Lichen terrest. supinus minimus dichotomus oblongis segmentis inter muscos reptans R.S.“ (e manu Sherardii) et ad imum ,,6. H. Ox. 623“ (e@ manu Dillenii ?). Sine dubio n. 45 D et E Dillenii eadem species e loco tunbrid- gensi (confer Ray. Synops. ed. 3) est, sed in herbario ejus specimina desiderantur. De sua Jungermanie furcate var. B. maxima dixit Weber pater in Spicil. fl. goett., p. 160 (1778): ,,lnsignis varielas est, frondibus multo latioribus, Marchantie /fere similibus, quam hinc inde ad rupes sylvarum Hercynicarum legi. Frondes molles, nervus medius, color ex luteo viridis, tandem fructificatio, a J. furcata diversam non esse demonstrant*. Hance plantam re vera Metzgeriam conjugatam esse vix dubii suspicamur, precipue ob locum rupestrem et fructificationem. Fructus WM. hamate etenim solum in Nova Zelandia repertus et in Ku- ropa, saltem non in continente, sententia nostra, vix umquam detegendus. Hee varietas maxima Web. vel, quid eadem sit, var. elongata Hook. cum stirpe, in G. R. Hep. ew. sub n. 120 divulgata, optime, e de- scriptione et figura datis, convenire videtur. Var. B. violacea (Ach.) Lindb. Minuta, erecta, pulchre coerulea, apicibus attenuatis et pro- pagula disciformia gerentibus. Jungermania violacea Ach. in W. M. Ind. mus. pl. crypt, p. 5, nom. solum (1803); Beitr. Naturk., 1, p. 77(1805). Schwegr. Hist. muse. hep. prodr., p. 39, in nota (1814). Web.-f. Hist. musc- S. O. Lindberg, Monographia Metzgeriz. ao hep. prodr., p. 100, n. 103, excl, synon. et loc. europ. (1815). Lindenb. Syn. Hep. Eur., p. 95, n. 97, p. p. (1829). Metzgeria furcata var. 6 2. violacea Nees, Nat. eur. Leb., 3, p. 489, minim. p. (1838). G@. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 503, minim. p. (1846). Delin. W. M. Beitr. Naturk., 1, tab. 1, fige. 1—-3 (ster.). Habitat ad Dusky Bay Nove Zelandiz (sine vestigiis org. gener., 1773, A. Sparrman). Archetypa specimina hujus nullo modo ad Metzgeriam furcatam, sed ad MW. conjugatam referri debent. rons quidem omnino sterilis, sed nimis magna, optime dichotoma et antice convexa, in marginibus ipsis hic illic geminato- et postice in caule, numquam tamen in alis folia- ceis, setoso-pilosa, cellule alarum foliacearum majores et laxiores, quibus notis certo a se MW. furcatam alienat. Ad basim est brunneola, cetero- quin ubique pulcherrime azurea, color qui in aqua alkalina immutatus restat, non ut in omnibus nostris speciminibus varietatis /rudiculose hujus decoloratur et pallescit. Veram Jungermaniam violaceam solum in Nova Zelandia lectam vidimus. 9. Metzgeria furcata. Dioica, parva, irregulariter ramosa et furcata, ramis brevibus, interdum subsimplex, vix linearis, sed hic illic angustior, plana et undulata, postice non raro glaberrima, vulgo tamen, presertim in caule, remote, juxta (sed non in ipsis) margines et in ipsis alis foliaceis minus etiam setoso- pilosa; pli longiusculi, omnes singuli, stricti et e facie postica frondis divaricati, nonnulli seepe in apice suctorio- ramosi; caulis antice a duabus, postice tamen a quatuor, interdum hic illic tribus vel quinque, cellulis majoribus et laxis obtectus. — Figg. 8. Muscus lichenoides parvus, corticibus arborum adnascens, foliolis an- gustis non squamosis Buddl. Hort. sicc., 2, fol. 16, n. 3, et suppl. vol., fol. 9, n. 4. 36 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. Lichenastrum saxatile erectum, tenuifolium, furcatum Dill. Cat. pl. Giss.*), p. 213 (1718). Muscus squamosus, foliis subrotundis densissimis, erectus, furcatus Buxb. Enum. pl. Hall., p. 225 (1721): fide Dill. Hepatica arborea globulifera Vaill. Prodr., p. 57, n. 8 (1723); Bot. par., p. 98, n. 8, excl. synon. (1727). Ulva saxatilis furcata, latiusculis et tenerioribus segmentis Dill. in Ray. Syn. st. brit., 3.ed., p. 63, n. 8, excl. synon. omn. et loc. Tunbridge (1724). Lichenastrum tenuifolium furcatum, thecis globosis pilosis: planta ru- pestris et arborea Dill. Hist. musc., p. 512, n. 45 A—C, F et G, excl. synon. Ray., Bob., Buddl. fol. 17, Mich, et Clayt. (1741). Lichenastrum furcatum Dill. Hist. musc., p. 513, ut synon. (1741). Marsilia minima, angustifolia, floribus nigricantibus ex inferiori fo- liorum parle, a subhirsuta et turbinata vagina erumpentibus (haud Mich.) Hall, Enum. st. Helv., 1, p. 125, n. 5, excl. synon. (1742). Jungermania acaulis linearis ramosa, extremitatibus furcatis obtusiu- sculis L. Fl. suec., 1 ed., p. 338, n. 928, excl. synon. Mich. (1745). Scop. Fl. carn., 1 ed., p. 123, n. 4 (1760). *) In collectione nostra adsunt duo opera Dillenii, titulum quidem fere eundem, sed contentum diversissimum habentia: ,J0. Jac. Dillenii M. L. Ac. Nat. Cur. Coll. Catalogus plantarum circa Gissam sponte nascentium; Cum Observationibus Botanicis, Synonymiis necessariis, Tempore et Locis, in quibus Plante reperiuntur. Premittitur prefatio et disser- tatio brevis de variis plantarum methodis, Ad calcem vero adjicitur fungorum et muscorum methodica recensio hactenus desiderata. Francofurti ad Moenum, Apud Joh. Maximilianum A Sande, 1718%. Dedicatio (pp. 6), praefatio (pp. 8): »Scribebam Gisse, Calend. Maj. 1718“, pp. 1—240, index (pp. 8), synonyma (pp. 8). Hoc librum false dicitur a Pritzel, Thesaur., 2 ed., p. 84, solum esse editionem alteram sequentis: ,J0. Jac. Dillenii M. L. Ac. Nat. Cur. Coll. Catalogus plantarum sponte circa Gissam nascentium. Cum Appendice, Qua Plante post editum Catalogum, circa et extra Gissam observate recensentur, Specierum novarum vel dubiarum Descriptiones tra- duntur, Genera Plantarum nova figuris eneis illustrata describuntur : pro supplen- dis Institutionibus Rei Herbarie Josephi Pitton Turnefortii. Impensis Auctoris; Prostat Francofurti ad Moenum, Apud Joh. Maximilianum a Sande, 1719. In folio post titulum dicitur: ,,Appendiz ad Catalogum plantarum sponte circa Gissam nascentium“. Dedicatio (pp. 4), prefatio (pp. 6): ,,Seribe- bam Gisse, Pridie Nonarum Aprilis, 1719“, pp. 1—169, c. tabb. 12 et mappa. In specimine nostro non adest: ,, Examen Responsionis A. Qu. Rivini (Pritzel).* S. O. Lindberg, Monographia Metzgeriz. at Jungermania foliosa, divaricata, vagina globosa Hill. Gen. Nat. Hist., Dap 122, n. 4 (Tot) Jungermania furcata L. Sp. pl., 1 ed., 2, p. 1136, n. 26, excl. synon. Mich. (1753), et 2 ed., 2, p. 1602, n. 27 (1763); Fl. suec., 2 ed., p. 404, n. 1049 (errore: “multifida*!): 1755. Huds. Fl. angl., 1 ed., p. 437, n. 28 (1762). O.-Miill. Fl. fridrichsd., p. 208, n. 941, excl. f. palud. (1767). OEd, Enum. pl. Fl. dan., p. 43, n. 468 (1770). Weiss. Pl. crypt. fl. gott., p. 108, f. tenerrima (1770). Neck. Meth. musc., p. 128, n. 3, p. p. (1771). Schreb. Spic. fl. lips, p. 109, n. 784 (1771). Scop. Fl. carn., 2 ed., 2, p. 352, n. 1353 (1772). Lightf. Fl. scot., ay 791; n. 25 (1777). Poll. Hist. pl. palat., 3, p. 201, n. 1076. (1777). Web. Spic. fl. goett., p. 159, n. 223, w p. p. (1778). Retz. Fl. Scand. prodr., 2, p. 221, n. 1300 (1779). Leyss. Fl. hal., 2 ed., p. 276, n. 1124 (1783). Willd. Fl. berol. prodr., p. 344, n. 995 (1787). Roth Tent. fl. germ., 1, p. 486, n. 34 (1788), et 3, P. 1, p. 413, n. 46 (1800). Lam. Ene. méth., Bot. 3, p. 287, n. 32 (1789). Leers. Fl. herb. 2 ed. p. 253, n. 912, p. p. (1789). Ehrh. Beitr., 5, p. 34 (1790). Schrank. Prim. fl. salisb., p. 231, n. 861 (1792). Schum. Enum. pl. Sell., 2, p. 98, n. 1087 (1803). Rebent. Prodr. fl. neom., p. 280, n. 944 (1804). De€. Fl. frang., 3 ed., 2 p. 427, n. 1142, min. p. (1805). Sm. Engl. Bot., 23, tab. 1632 (1806). W. M. Bot. Taschenb., 1, p. 434, n. 44, p. p. (1807). Wahlenb. FI. lapp., p. 396, n. 722 (1812); Fl. suec, 1 ed, 2, De LOdpg ne 1469 (1826), et 2 ed., 2, p. 824, n. 1469 (1833). Hook. Brit. Jung., p. 20, n. 78, excl. var. B (1813—16); El) sedtacon Pao hla,cn- 60, p. p. (1821); (Sm.) Engl. Fl., 5, P. 1, Pp. 127, n- 79, excl. var. B (1833). Web.-f. Hist. muse. hep. prodr., p. 97, n. 101, p. p. (1815). Mart. Fl. crypt. erlang., p. 184, n. 40, Pp. P. (1817). Hartm. Skand. Fl., 1—4 edd. (1820—43). &preng. (L.) Syst. veg., 16 ed., 4, P. 1, p. 932, n. 188, p. p. (1827). Lindenb. Syn. Hep. eur., p- 94, n. 96, p. P. (1829). Dub. Bot. gall., 2, p. 590, n. 54, Dp. P. (1830). Wallr. Fi. crypt. Germ., 1, p. 49, n. 95, p. p. (1831). Ekart. Syn. Jung. germ., p. 66, n. 96, p. p. (1832). Tayl. in Mackay. Fi. hib., 2, p. . 56, n. 4, p. p. (1836). ~Jungermania foliis linearibus, dicholomis, inferne florifera Hall. Hist. st, Helv., 3, p. 64, n. 1885, p. DP. (1768). 38 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. Metzgeria glabra Radd. in Att. soc. Modena, 18, p. 45 (1818). Leman. in Dict. sc. nat, 30, p. 478 (1824). DeN. in Mem. accad. Forino;2 seri, 1;. ps - 325, mn. 7p. gp: (18358); Hervera furcata B. Gr. in Gray. Nat. Arr. Brit. Pl, 1, p. 685, n. 1, p. p. et excl. var. B (1821). Fasciola furcata Dum. Comm. bot., p. 114, p. p. (1823), Blasia furcata Fr. in Phys. sallsk. arsb. 1823, p. 99; Stirp. agr. femsj., ‘p.' 31 (1825). Echinomitrium furcatum Cord. in Sturm. Deutsch]. Fl, 2, fase. 22 et 23, p. 77, excl. varr. (1832). Nees. Nat. eur. Leb., 1, p. 99, p. p. (1833). Hitben. Hep. germ., p. 46, n. 1, excl. var. B (1834). Genth:*’ Crypt. Nassau, 1, p. 74, mn. 71, ‘excl. var: 6 (1830): Hamp: Prodr. “i. “Herc. “p. 771, 0.409: pop. \osb). a. wa Deutsch]. Leb., 4, n. 78: var. lineare (1837). Metzgeria furcata Dum. Recueil, 1, p. 26, min. p. (1835); Hep. Eur., p. 139, n. 1, min. p. (1874). Rab. Deutsch]. Krypt.-Fl., 2, P. 3, p- 13, n. 5953, p. p. (1848); Krypt.-Fl. Sachs., 1, p. 307, p. p. (1863). Hartm. Skand. Fl, 5—10 edd. (1849—71). Klinggr. Hoh. Crypt. Preuss., p. 11, n. 1 (1858). Girg. in Arch, Naturk. Livi. etc., 2 .ser.,-2, p.,66,.n..13, p.sp-i eee: Jens. in Bot. Tidsskr., 1, p. 94,n. 11 (1866). Boul. FI. crypt. de l'Est, p. 845, n. 90, p. p. (1872). Lindb. in Act. soc. se. fenn., 10, p. 496, n. 28 (1875); in Rab. Hedwigia, 10, p. 11 (1876). L.-Moor. in Proc. Irish Acad., 2 ser., 2, p. 665, n. 1 (1876). Limpr. in Cohn. Krypt.-Fl. Schles., 1, suppl. p. 441, Tig LOAD — — varr. B 2. minor p, p., et &. prolifera, et &. uula Nees. Nat. eur. Leb., 3, pp. 487—489 (1838). G. L. N. Syn. Hep., fase. 4, p. 503 (1846). Bayrh. in Jahrb. Naturk. Nassau, 9, p. 54 (1849). Jack. Leb. Badens, pp. 82 et 83 (1870). Cogn. in Bull. soc. Bot. Belg., 10, p..291 (1872). —— 2 9. dpnor -5-laé. an edd. A: hat. 2, ce. 1,0. 6, 0. bGOt (1851). Delin. Att. soc. Modena, 18, tab. 7, fig. 1(¢ et fr.). Dill. Hist. musc., tab. 74, fig. 45 A—C, Fet G (c. fr.). Ekart. Syn. Jung. germ., tab. 1, fig. 1, excl. 1:2 (Co et fr.). Fl. dan. 11, fasc. 31, tab. 1832 (¢. fr-). S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 39 Hofm. High. Crypt., tab. 5, figg. 25—30 (anat.). Hook. Brit. Jung., tab. 55, figg. 14—16, 18—21 (C), et tab. 56, figg. 1, 3-—13 (% fr.). Leitg. in Mitth. nat. Ver. Steierm., 1872, tabb. 1 et 2 (anat. of et 9 etc.). Sm. Engl. Bot., 23, tab. 1632 (c. fr... Sturm. Deutsch]. Fl., 2, fasc. 22 et 23, tab. 21 (c. fr.). Sull. Moss. U.S., tab. 7 (of et fr.). Vaill. Bot. par., tab. 23, fig. 11 (c. fr.). Exsice. Buddl. Hort. sicc., 2, fol. 16, n. 3 (co), et suppl. vol., fol. 9, n. 4 (Cc). Dil). -Herb.. fol. 163; n. 45 (co et fre G6 Ry Hep: eur:, 3 et 4, 7 31 (9 ster.); 17 et 18, n. 179 (co et calyptr.); 27 et 28, n. 274 (perf. ster.); 60 et 61, n. 603 (perf. ster.). H. G. Deutschl. Leb., 4, n. 78 (perf. ster.). RB. Bosch, Mouss. env. Paris, 1, n. 5 (& ster.). Habitat heec facile vulgatissima omnium hepaticarum euro- pearum e confinibus mediterraneis in Lapponie alpina regione, ubi nunc eo ad septemtriones usque progressa est, ut 69° 5’ lat. bor. in fissuris rupium gneissiticarum alpis Leutsuvaara ad lacum Kilpisjirvi juxta limites norvegicos in Lapponia tornensi-enonte- kensi inventa sit forma prolifera (perfecte sterilis, Aug. 1867, J. P. Norrlin). Semper in locis in umbra viget, ubi pluvie mox defluunt, ut ad truncos radicesque arborum, fagorum cortices ta- men alio substratui preferre videtur, saltem ibi sepe pulcherri- meque fructificat, rupes saxaque silicea, sed numquam in calca- reis nec in terra, quamvis licet inter muscos terricolas quoque interdum crescere dicatur. In Scandinavia sterilis planta feminea frequentissima, fertilis tamen vel mascula*) rarissima. Nulla ,,in America, Asia vel Africa“ lecta specimina vidimus, sed solum australiensia: Queens Land, ad fontes rivi Brisbane River, supra Hypopterygii speciem (2 ster., Hartmann), et Victoria, ad sinum Apollo Bay (38° 45' lat. merid.) prope promontorium Cape Otway (c. fr., 1857, F. von Miiller), que ex europeis, ex. gr. hibernicis *) Dania, prov. Sjelland (7, A. Mérch). Suecia, prov. Skane, ad trun- cos fagorum, raro ad rupes siliceas, in Skiralid (¢ et fr., Julii 1875, S. 0. L. et K. G. Grotenfelt); prov. Smaland, Mélneberg (°f, Julii 1875, K. A. Th. Seth); prov. Vestergéthland, in monte Hunneberg (c. fr., 1822, J. E. Wikstrom); prov. Ostergéthland, ad amnem Motala-strém (¢, hat 1863, Hj. Holmgren). Fennia, prov. Osterbotten, in paroecia Sideby, ad rupem (of, Junii 1859 Pp. A. Karsten). 40 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica I. fertilibus, solum differunt facie postica frondis et perichetii et calyptris pro more longe et dense pilosis, fere setoso-villosis. Planta ad 2,5 cm. usque longa et 0,5 — 1 mm. lata, viridis — flavida, raro albida, eruginosa vel coerulescens, sicca haud ni- tida, pellucida, laxiusculs et fragilis, irregulariter ramosa et fur- cata, interdum subsimplex vel alternatim subpinnata vel subde- composita, haud linearis, sed hic illic angustior, e margine alarum foliacearum et e postica facie caulis vulgo et in apice, interdum acutiore et angustiore, nonnumquam prolifera, plana, antice raro lenissime convexa, optime serpentina, alis foliaceis undulatis, an- tice semper glaberrima, postice sepissime ubique, preesertim in caule et rarius juxta (vix umquam pili parcissimi in ipsis) margi- nes, remotius, in ipsis alis foliaceis vulgo parcius setoso-pilosa. Pili plus minusve breves, singuli nec umquam gemini, rigidiusculi, recti vel rectiusculi, cylindrici, teretes, obtusi, nonnulli interdum apice suctorio-ramosi, omnes e facie postica frondis recto angulo exstantes, ut intramarginales et non in plano ipsius frondis positi. Caulis concolor, valde tenuis et sat laxus, postice solum promi- nens, a circiter 10 cellulis (in sectione transversa plana frondis) parvis, incrassatulis et inanibus constructus, antice a 2, postice tamen a 4, interdum hic illic 3 vel 5, cellulis majoribus, laxis et chlorophylliferis obtectus. Cellule alarum foliacearum omnes con- formes, 0,05—0,035 mm., regulariter quinqu- vel sexangulares, distincte incrassatule, levissime, marginales pulvinate prominen- tes. Perichetia in ipso margine alarum et postice parcius in caule, non raro in ipsis alis quoque, a pilis singulis, brevibus, rectis et divaricatis ornata. Calyptra elongato-pyriformis, vulgo in apice solo dilatato pilos paucos, sparsos et breviusculos, divaricatos, gerens, raro ubique longe denseque pilosa vel perfecte glaberrima. Androecia copiosissima, semper ubique glaberrima; antheridia 2—3. Var. B. fruticulosa (Dicks.) Lindb. Minuta vel minutissima, fuscoviridis, eruginascens vel coeru- lescens, antice spe convexior, furcata et hic illic subdigitato- ramosa, his ramis adscendenti-erectis, angustatis et acutis, caule eorum multo crassiore, alis foliaceis tamen in propagula discifor- mia plus minusye transmutatis, ramis non propaguliferis valde ob- tusis et dilatatis, ut fere truncatis, pilis nonnullis interdum per- fecte marginalibus. S. 0. Lindberg, Monographia Metzgerie. 4] Riccia fruticulosa (haud O.-Miill.) Dicks. Pl. crypt. Brit. fasc. 1, p. 8, excl. synon. (1785). Teesd. in Trans. L. Soc., 2, p. 121 (1794). Jungermania fruticulosa Sm. Engl. Bot., 35, tab. 2514 (1813). Jungermania furcata var. y. eruginosa Hook. Brit. Jung., in textu ad tabb. 55 et 56 (1813—16); (Sm.) Brit. Fl, 5, P. 1, p. 127 (1833). Jungermania violacea (naud Ach) Web.-f. Hist. musc. hep. prodr., p. 100, n. 103, excl. synon. Ach. et Schwegr. (1815). Steud. Nom. crypt., p. 229, p. p. (1824). Lindenb. Syn. Hep. eur., p. 95, n. 97, excl. pl. n-zel. (1829). Ekart. Syn. Jung. germ., p. 67, pv. 97 (1832). Hervera furcata var. y. eruginosa B. Gr. in Gray. Nat. Arr. Brit. Pl, 1, p. 685 (1821). Fasciola violacea Dum. Comm. bot., p. 114 (1823). Echinogyna violacea Dum. Syll. Jung. Eur., p. 84, n. 124, excl. sy- non. (1831). Echinomitrium violaceum Cord. in Sturm. Deutsch]. Fl., 2, fase. 22 et 23, p. 81, excl. synon. (an oO et fr. excl.?): 1832. Echinomitrium furcalum var. 0. violaceum Hiiben. Hep. germ., p. 47, excl, synon. (1834). Genth. Crypt. Nassau, 1, p. 74 (1836). Metzgeria violacea Dum, Recueil, 1, p. 26 (1835). Cogn. in Bull. soc. bot. Belg., 10, p. 292, n. 82 (1872). Metzgeria furcata var. 0. gemmifera 1. pallescens aut wruginosa, et 0 2. violacea vald. max. p. Nees. Nat. eur. Leb., 3, pp. 488 et 489, excl, synon. Ach. et Schwegr. (1838). G. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 503 (1846). Bayrh. in Jahrb. Naturk. Nassau, 5; p. 54 (1849). Jack. Leb. Badens, p. 83 (1870). — — var. p. gemmifera §.-Lac. in Prodr. fl, bat., 2, P. 1, p. 87 (1851). — — var. B. violacea Dum. Hep. Eur., p. 139 (1874). — — yar. 6. ewruginosa D.-Moor. in Proc. Irish Acad., 2. sere 2. D: 665 (1876). Delin. Engl. Bot., 35, tab. 2514 (ster.). Hook. Brit. Jung., tab. 55, figg. 17, 22—29 (ster.). Sturm. Deutsch]. Fl. 2, fase. 99 ef 23). tab: Fon Ges vet trys 42 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. Exsice. G. R. Hep. eur., 36 et 37, nu. 307 (@ ster.). Habitat ad radices et basim arborum fruticumque locis hu- midioribus vel umbrosissimis Britannia, Belgii, Galliz et Germa- nie. Fructus perfectus, calyptre et andrecia ad hoc tempus a solo clar. Corda in Bohemia (,,im Jahre 1830 am Isargebirge auf dem Kamme an der Ullersdorfer Seite an Baumstocken dusserst selten“) inventa sunt, sed specimina ejus nemo inspexit. — In natura melius investigari debet, ni forsitan e I. furcata magis quam ut varietas diversa sit. Forma curiosa, viventes truncos arborum altitudinem 10 pedum usque cespitibus suis laxis et digitum vel interdum plures pedes qua- dratas latis induens, flavo- vel saturate viridis in vivo est. Substratui non ut cetere forme horizontaliter imposita, sed lobos suos in recto an- gulo e trunco arboreo erigit, unde habitus peculiaris. Viriditatem suam nativam planta, dimidium anni in herbario asservata et sicca, in coeruleo- viridem vel azureum colorem mutat; non tamen uno eodemque tempore per totum specimen, sed maculatim tardissimeque hec commutatio progre- ditur, ut non antea quam 4—6 hebdomadas dierum perfecta sit. — Jack. Leb. Badens, p. 83. De Jungermania violacea Ach. vide Metzg. conjugatam. * Metzgeria subundulata Aust. Planta viridi-lutea, optime serpentina, pro more dense no- paleaceo-angustata, alis in adversum curvatis et undulatis, frons ideo antice canaliculata, postice ubique subvilloso-pilosa; pzle ubi- que singuli, longi, divaricati, flexuosuli et sublaxi, nulli stricte marginales vel in apice suctorio-ramosi; cellule alarum foliacea- rum fere duplo minores, laxe, chlorophyllifere; perichetia creber- rima, postice ubique et in margine ipso dense villosa. Metzgeria subundulata n. sp.? Aust. Mss. 1874. Habitat in insula Cuba (@ ster., 1856—8, Ch. Wright). * Metzgeria crassipilis Lindb. M. furcate typice quoad magnitudinem, habitum et ramifi- cationem simillima, sed pallida, parum pellucida, antice distincte 5. O. Lindberg, Monographia Metzgeriz. 43 convexa, postice in ipsa facie alarum densa propagula disciformia et in caule ramulos propagantes gerens, ibidemque in caule den- sissime, In alis tamen foliaceis et in ipsis marginibus earum den- siuscule setoso-pilosa; pili omnes solitarii, crassi et longi, divari- cati rigidique, in caule alisque irregulariter nutantes vel curvatuli, marginales plus minusve in plano frondis positi vel in aversum nutantes; cellule alarum foliacearum distincte minores, haud vel vix chlorophylliferee; perichetia glaberrima. Habitat in rupibus umbrosis Americe septemtrionalis, ad hoc tempus tamen sola feminea sterilis planta inventa, ut in Pennsil- vania, Laurel Hill (Junii 23, 1843, W. S. Sullivant), et Tennessee, Warren Co, Ben Lomond, M. myriopode intermixta (Apr. 5, 1870, C. A. Fredriksson). Subspecies sat distincta colore pallido frondis, antice plus minusve convex, propagulis alaribus et hirsutie aliena; quasi media est inter J/. furcatam, cujus structuram caulinam quoque possidet, et W/. dicholomam, multo minus tamen affinem. In natura melius investiganda. 10. Metzgeria rigida. ¢ Dioica, parva, dense dichotoma, ramis brevibus, linea- ris, sed hic illic angustior, antice canaliculato-concava, alis parum undulatis, omnibus partibus ubique glaberrima vel caulis rarissime pilos nonnullos, fere omnes apice suctorio- ramosos, postice emittens; caulis antice a quatuor — sex, po- stice tamen a septem — novem cellulis vix majoribus et bene incrassatis obtectus. — Figg. 11. Jungermania (Melzgeria) furcata var. y. wruginosa H.-f. T. in Hook.-f. Fl. antarct., 1, p. 167, excl. synon. (1845). Metzgeria furcata Hook.-f. Handb. N. Zeal. Fl., 2, p. 542, n. 1, p. p. (1867). Habitat ad corticem arborum in insulis Lord Auckland’s group (Brit. Antarct. Exped. 1839—43, J. D. Hooker). Plante mascule et feminez, calyptras paucissimas ostendentes, in eodem cespite inter se mixte. Planta ad 1,25 cm. usque longa et 0,75 mm. lata, lurido- pallida, superne coerulescens, sicca haud nitida, vix pellucida, 44 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica I. rigida, tenax et fere cartilaginea, dense dichotoma, ramis brevi- bus et apice haud angustioribus, vix linearis, sed hic illic nopa- leaceo-angustata, prolifera non observata, valde serpentina, antice canaliculato-concava, alis foliaceis parum undulatis, omnibus suis partibus perfecte glaberrima vel caulis nonnullos pilos, perplurimos apice suctorio-ramosos, rarissime postice emittens. Caulis lute- scens, crassus et rigidus, postice magis prominens, a circiter 20 cellulis (in sectione transversa obverse semilunari frondis) maju- sculis, valde incrassatis et inanibus constructus, antice a 4—6, postice a 7—9 cellulis vix paullo majoribus et bene incrassatis obtectus. Cellule alarwm foliacearum conformes, 0,035—0,0225 mm., regulariter quinqu- vel sexangulares, toto ambitu conformiter valde (melius quam in ulla alia specie hujus sectionis) incrassate, levissime, marginales simillime, rectilineatsee. Perichetia glaber- rima. Calyptra pyriformis, glaberrima. Androecia parum nume- rosa, glaberrima. Magnitudine et habitu MW. furcate, notis tamen datis distinctis- sima, ut omnibus partibus suis rigida et incrassata, ut et ubique gla- berrima. Rigiditate et structura caulina ad sequentem paullulum nutat. > 11. Metzgeria linearis. Dioica, parva, dichotoma, ramis brevibus, linearis, sed pluribus locis distincte angustior, antice inconspicue con- vexa et ideo subplana, alis foliaceis undulatis et limbatis, ubique glaberrima vel postice hic illic solum in caule se- toso-pilosa, in marginibus alarum tamen valde irregulariter et sparse spinosa — setoso-pilosa; pzlz caulini singuli, lon- giusculi, flexuosi et sursum distinctius nutantes, plures e medio, rarius jam e basi, vix tamen umquam suctorio-, ramosi; caulis vulgo antice a quatuor et postice a quinque cellulis parum majoribus, sed laxis, obtectus. — Figg. 9. Jungermania linearis Sw. Prodr. veg. Ind. oce., p. 145 (1788); FI. Ind. oce., 3, p. 1878 (1806). Gmel. (L.) Syst. nat., 13 ed., 2, P. 2, p. 1353, n. 72 (1791). W. M. Ind. mus. pl. crypt. p- 5 (1803). Poir. (Lam.) Enc. méth., Bot. suppl. 3, p. 174, n. S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 45 84 (1813). Schwegr. Hist. muse. hep. prodr., p. 31, n. 96 (1814). Steud. Nom. crypt., p. 226 (1824). Jungermania furcata W. M. Bot. Taschenb., 1, p. 435, in obs., p. p. (1807). Web.-f. Hist. musc. hep. prodr., p. 98, in obs., p. p. (1815). Spreng. (L.) Syst. veg., 16 ed. 4, P. 1, p. 232, n. 188, p. p. (1827). Wallr. Fl. crypt. Germ., 1, p. 49, n. 95, pipe (3ar) Metzgeria furcata a. extensa Nees, Nat. eur. Leb., 3, p. 485, p. p. (1838). G. L. N. Syn. Hep., fasc. 4, p. 502, p. p. (1846). Metzgeria marginata Aust. Mss. 1874. Lindb. apud Soc. F. Fl. fenn. die 3 Oct. 1874. Metzgeria linearis Aust. in Bull. Torrey Bot. Club, 6, n. 3, p. 18, n. 3 (1875). Habitat ad cortices arborum locis subhumidis Indi occiden- talis: ins. Hispaniola, h. e. St. Domingo (¢, 1785, Ol. Swartz), et Cuba (¢, 1856—8, Ch. Wright). Planta ad 2 cm. usque longa et 1 mm. lata, luride viridulo- pallida, apicibus tamen vulgo coerulescentibus, sicca vix nitida, parum pellucida, tenax, intricata, perfecte dichotoma, linearis, sed hic illic angustior, apice obtusissimo sepissime latior, interdum tamen angustior, e postica facie caulis prolifera et in eadem ala- rum foliacearum propagula disciformia gerens, antice indistincte convexa ideoque subplana, vix serpentina, alis foliaceis undulatis, limbatis, antice semper glaberrima, postice quoque ubique gla- berrima vel raro in caule, numquam in ipsis alis, setoso-pilosa, in marginibus valde irregulariter et sparse spinosa vel setoso- pilosa. Pili caulini longiusculi, singuli, rigidi, flexuosuli et di- stinctius sursum nutantes, cylindrici, obtusi, plures e medio, ra- rius jam e basi, vix tamen umquam suctorio-, ramosi; pili margi- nales eisdem caulinis simillimi vel, valde maximam partem, bre- ves et spineformes, acutiusculi— pungentes, divaricato-patentes vel patentes. Caulis siccus albidus et nitidus, valde crassus et rigidus, faciebus ambabus, presertim tamen in eadem postica, prominens, a circiter 20 cellulis (in sectione transversa subplana plant) majusculis, maxime omnium specierum incrassatis, ut lu- men minimum et indistinctum fiat, et inanibus constructus, vulgo antice a 4, postice tam@n a 5 cellulis parum majoribus, sed laxis et vix chlorophylliferis, obtectus. Cellule alarum foliacearum 46 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica. I. 0,035—0,025 mm., rhombeo- vel rectangulari-ovales, incrassate, spatiis trigonis distinctissimis, levissime; eedem marginales lim- bum optimum, ab una serie et strato formatum, facientes, ut ma- jores (0,065—0,05 mm. long), oblique posite et curvatule, quasi incube, elongate oblonge, fistulam textoriam vel Pleurosigmata quoad formam emulantes, multo magis et conformiter incrassate leniterque inflate. Perichetia? Calyptra? Androecia copiosissima, postice ubique, presertim in alis suis, pilos numerosos, spinefor- mes et acutos, plus minusve longos, divaricatos ostendentia; antheridia 3—’7. Tali modo in FV. Ind. occ. |. c¢. describitur: ,,rondes lineares, angustissime, subcapillares, pollicares et ultra, dichotome divaricate, reptantes vel decumbentes, apice acutiuscule, margine (ope lentis) cartilagineo ciliate; pallide virides, nervo medio crasso. fructifica- tiones numeroscee e latere inferiore frondis. Perianthia globosa, mi- nuta, ciliata.“ Ex hac descriptione clarissime apparet eandem speciem pre se ill. Swartz habuisse, quam oculatissimus amicus Austin Mefz- geriam marginatam nuperrime nominavit. Specimina et illius et hujus stirpis authentica inter se comparare postremo tempore nobis contigit. Collectioni Swartzii, non a se ipso, sed a clar. J. E. Wikstrom in or- dinem reducte, species quidem nunc deest, sed cespitulum ejus, ,/un- germ. linearis prodr.* a manu ipsius auctoris inscriptum, in herbario Schraderi inspeximus. In eodem Swartzii e contrario aliam speciem, M. hamatam, sine ulla denominatione invenimus, unde in errorem in- ducti sumus eam ut Jung. linearem considerare, error quidem gravis, sed facillimus, presertim quum nullum aditum ad Foram Indie occidentalis, sed tantum ad diagnosin brevissimam maximeque inanem, e Prodromo ejus transscriptam, tunc vero temporis habuissemus. S. O. Lindberg, Monographia Metzgerie. 47 Distributio geographica Metzgeriarum. : : Boge Be g | 28 1. M. pubescens .| + SB Oe af: eis gia 9M: trontipiisees | ==" | = | SO eee ome OER LNs AN A ee Me x ws = 4S esi a nc 4. M. Liebmanni .| — — +. See ene a | eae lage Pe We AC ROCOMA «.:| > 5 — + a2 a = = 6. M. myriopoda .| — + ae SR a Ni ae fe) deo hamiata 3». /-¢;2))' + + a a mes au 8. M. conjugata + +} — ] — |] + 24 Abs Me furcatay 2... = a ma ee ne i ms * M.subundulata.) — | — | + | — Sr oe tine oe * M. crassipilis Big aA renee peed fae ge bate Oe Wie HeIGa. a.) Seales pa Ce eee | PE Woe = ii Me lmearis .)..\. += + |= =e ek Sieger ales =< a Explicatio figurarum. Fig. 1. Metzgeria pubescens (Schrank.) Radd. — p. 11, n. 1. Norvegia, prov. Sondre Throndhjems Amt, in rupibus montis Dalabjerget prope Mostadmarken haud procul opp. Throndhjem (perf. ster., 1836, J. Angstrom). . M. frontipilis Lindb. — p. 14, n. 2. Cape Horn (& ster., J. D. Hooker). Figg. 3. M. filtcma Mitt. — p. 16, n. 3. In viciniis urbis Quito (2, W. Jameson). Figg. 4. MZ. myriopoda Lindh. — p. 22, n. 6. Brasilia, Pedra Branca (Q ster., G. A. Lindberg). Bigg. 5. M. hamata Lindb. — p: 25, n. 7. Scotia, comit. Sutherland (@ ster., R. K. Greville). Figg. 6. IZ conjugata (Ray.) Lindb. — p. 29, n. 8. Suecia, prov. Skane, in valle Skaralid (c. fr., 8. 0. L. et K. G. Grotenfelt). Figg. 7. MW. dichotoma (Sw.) Nees. — p. 20, n. 5. Brasilia, Pedra da Vista (¢, G. A. Lindberg). Figg. 8. MW. furcata (Buddl.; L.) Dum., Lindb. — p. 35, n. 9. Fennia, ins. Aland, sacell. Getha, ad rupes umbrosas juxta Pansarnis (@ ster., Julii 17, 1875, R. Hult et J. J. Tikkanen). Yigg. 9. AZ. linearis (Sw.) Aust. — p. 44, n. 11. Cuba (¢, Ch. Wright). Figg. 10. WZ. LInebmanni L. G. — p. 18, n. 4. Mexico, Pico de Orizaba (2, Fr. M. Liebmann, n. 167). Figg. 11. ML. rigida Lindb. — p. 43, n. 10. Lord Auckland’s group (2, J. D. Hooker). a a" A) Obs. Omnes he sectiones transverse in parte perfecte sterili frondis factee sunt. ee) eames Vit 2 Gia Ral AtEe Kot Soe Faun Fl. fern. Omnes figurae 8° ath.hos F Liewendal, Hfors Delin. Fr Bifving IM hanvate UML turcata, — 9AM. linearis. 4 4 M.tilicina. — 4% Mmyriopoda. — « 6. Mconjugata.— 7M. dichotoma.— & 7M. pubescens. — 2M. trontipilis, — Mee EAGERTAE . 690 z Omnes figurae Delin. Fr. Elfving. lith.hos F.Liewendal, H-fors. 10. M. Liebmanni. — 1. M.rigida. bial, 4! Lin: en ENUMERATIO COLEOPTERORUM BRACHELYTRORUM FENNIAE. Systematisk férteckning éfver de inom Finlands naturalhistoriska omrade hittills funna Coleoptera Brachelytra jemte uppgift om arternas utbredning och beskrifningar af nya och mindre kanda species. Af John Sahliberg. I. STAPHYLINIDAE. (Anmaéald den 5 Februari 1876.) LAR PPR PPD DDL SL LP LPS LLL LLL LLL I HELSINGFORS, Finska Litteratursallskapets tryckeri, 1876. ATL SANAS. WO Adobo. ainnlat fr oh ‘8 AG ite ' ~ rat Nogiid sim, Naursinuh nn pis eae a Geet» msi Fn. De stora svarigheter, Staphylinidernas studium erbjuder, hafva nagot fordrdjt fortsittningen af min forteckning éfver vara Coleo- ptera. Under tiden hafva nagra arbeten 6fver denna insektgrupp af framstaende virde utkommit och kunnat af mig begagnas. Til- lika hafva under de senare dren ett stort antal typexemplar isyn- nerhet af svarare grupper blifvit mig godhetsfuilt meddelade af nutidens férnimsta kinnare af dessa insekter, neml. Sharp i Scot- land, Thomson i Lund, Fauvel i Caen och Kraatz i Berlin, hvarigenom ett riktigt bestimmande af vara hithérande former be- tydligt underlattats. Afven har jag varit i tillfille att komplettera kinnedomen om arternas utbredning inom omradet genom resor i dess mellersta och 6stra delar, hvilka forut varit i entomolo- giskt hiinseende foga kinda. Sa vidt det varit mdjligt, har jag sokt utreda och bestiimma alla fran vart omrade forut beskrifna arter, men likvil forblifva nagra annu okiinda, dels emedan typ- exemplaren ej kunnat aterfinnas i mig tillgiingliga samlingar, dels emedan de af tidens tand redan blifvit s& skadade, att de ej mer kunnat bestimmas. Denna sistnimnda omstindighet har till stor del sin grund i det forut brukliga foga limpliga sittet, att pa nal uppspetsa aifven de minsta insektformer. Forutom de samlingar, hvilka redan finnas omniaimnda i min forteckning 6fver vara Coleoptera Carnivora, hafva foljande statt mig till begagnande: en stérre samling, hvilken forvarades pa Frugard och for flera Ar sedan blifvit sammanbragd af Professor A. E. och Lektor N. K. Nordenski6ld férnaimligast i Mantsila socken i Nyland, men ifven innehdll nagra intressanta arter fran Ladoga Karelen; en af Ingeniér J. Faust gjord insamling af Staphylinider fran Sulkava i nirheten af Nyslott samt fran trakten af Viborg, af- vensom smirre samlingar af studeranden W. Heimbiirger fran Abo, Ryska Karelen och Jyviiskyli, af studeranden L. G. Kil- jander fran Wiitasaari och Kuopio samt af studeranden EK. J. 4 Buddén frin Kuopio lin. Fran alla dessa samlingar hafva de for den finska samligen behéfliga exemplaren med stérsta frikostig- het blifvit till sillskapet Pro Fauna et Flora Fennica 6fverlatna. Deremot har jag thyviirr dinnu icke, da tryckningen begyn- ner, lyckats skaffa mig tilltrade till en stor del af de Staphylini- der, hvilka blifvit samlade af Professor F. W. Miklin och Greive C. G@ Mannerheim och hyilka numera tillhora det finska Uni- versitetet. Ehuru efterféljande forteckning ej kan gora ansprak pa full- stiindighet, isynnerhet hvad Aleocharidernas utbredningsférhallan- den betriffar, hoppas jag likval, att densamma af vinnerna till var insektfauna, sdsom ett vigtigare bidrag till kinnedomen om vara Staphylinider, skall réna ett vilvilligt emottagande. QoQ Inledning. De talrika arterna af Staphylinidernas familj lefva for det mesta af rof eller af i upplésning stadda organiska imnen samt visa for Ofrigt till lefnadssitt och vistelseort de stérsta olikheter. Man traffar dem hufvudsakligast under ruttnande vegetabilier, i svampar, 1 utsipprande saft af loftrid, i spillning samt under ned- falna l6f, mossa och stenar merindels pa fuktiga stillen. Ett icke ringa antal uppehaller sig afven invid vattenkanten af sjéar och floder, der de flesta loépa omkring med stor snabbhet jagande Poduror och andra smirre insekter, men nagra grifva sig under- jordiska gangar i den fuktiga jorden, i hvilka de stérre delen af dagen halla sig dolda. Nagra forekomma under barken af afdéda trad, der tillracklig fuktighet finnes, nagra uppehalla sig i blom- mor och ett temligen stort antal har uteslutande antriiffats i vissa myrarters stackar eller tillsammans med andra i samhiillen lefvande Hymenoptera och en art lefver slutligen i Strandsvalans bo. Sasom fullbildade patraffas Staphyliniderna foretriidesvis om varen och hésten, och ett icke ringa antal synes efter regeln Ofvervintra under detta stadium. Af dessa ses i synnerhet i de nordligare trakterna flera arter i stor mingd krypande pa snoén under solskensdagar tidigt pa varen. Ganska manga halla sig om dagen dolda, men framkomma mot aftonen och kunna da med liitt- het fangas medelst haf fran grismattan isynnerhet pa sumpiga ingar. Niastan alla arter lépa snabbt p& marken vanligtvis med bakkroppen uppatbojd. Om varen och hésten ser man flera af dem flyga midt pa dagen, men senare pa sommaren ar det endast under lugna och varma aftnar, som de svirma omkring pa sina skira vingar, belysta af den sjunkande solens stralar. Da kan man ofta fanga i mingd ifven af de eljest svaratkomliga tunnel- orifvande arterna. Staphylinidernas familj eger talrika representanter inom alla zoner och yerldsdelar och nagra arter ga norrut langre iin Coleo- 6 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. ptera af nagon annan familj. Inom hvarje mindre fauna-omrade Atminstone inom de kalla och tempererade zonerna utgora de utan tvifvel den artrikaste familj inom ordningen. Flera arter hafva dock en ganska vidstriickt geografisk utbredning och nagra maste betecknas siisom kosmopoliter, till foljd hvaraf antalet af fran hela jorden kiinda species ej ir synnerligen stort. Enligt Fauvels berikning torde de uti samlingar bevarade arterna ej Ofverstiga 6000. Hirvid bor dock ihagkommas, att knappt nagon grupp bland Skalbaggarne torde blifvit s& forbisedd uti de varmare lainderna, som hithérande insekter, hvilka i allminhet hvarken genom miark- virdiga former eller lysande fiirger och vackra teckningar aro ut- miirkta. Afven i flera linder, hvilkas insektfauna blifvit omsorgs- fullt bearbetad, torde Staphyliniderna vara jemnférelsevis mindre vil kinda, till foljd hvaraf det ar svart, att nogare redogoéra for arternas geografiska utbredning. I C. Sahlbergs Insecta fennica upptagas redan ar 1832 fran Finland 304 species. Af dessa synas dock 19 (Anthophagus man- dibularis, Tachinus dubius, T. pallens, Staphylinus ochropus, St. immundus, Aleochara testacea, A. inqvinalis, A. depressiuscula, A. angustata, A. validicornis, A. agaricola, A. impressifrons, A. pellu- cida, A. intricata, A. haemorrhoidalis, A. exigua, Oxyporus Schin- herri, Oxytelus pallipes, O. mordax) ej vara skilda fran andra 1 samma arbete upptagna species. Om hirtill laggas 4, som af mig ej kunnat tydas, sjunker antalet af i detta arbete upptagna verk- liga och kinda arter till 281. Genom sirskilda uppsatser af Man- nerheim och Miaklin har sedermera faunan fordkats med annu nigra 10-tal arter. Om man dock betinker, hvilka framsteg kan- nedomen om dessa insekter pa senare ar gjort isynnerhet genom Kraatz’, Thomsons och Sharps arbeten, och att redan insam- lingar blifvit gjorda i de flesta delar af omradet, torde det ej fore- falla alldeles ovintadt att i narvarande forteckning upptagas mer in 620 species. Af dessa arter forekomma: pa Skandinaviska halfon omkr. 520 bl. derifr. kanda omkr. 690 arter, i Storbritannien 1 OB GES, és i 3 760 3 i Ostersjéprovinserna , 210 ,, 7 i i 220 5 i Tyskland go.) BAD oe © o TH O5O (is Af de omkr. 100 species, hvilka tillhéra var fauna, men annu ej fro antriffade pd Skandinayiska halfon, tillhéra nagra dersta- Sablberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 7 des ej antriffade genera, nemligen: Dinopsis erosa, Phymatura bre- vicollis, Ph. gyrophaenoides, Phloeodroma concolor, Dasyglossa pro- spera, Thinobius longipennis och Th. longicornis, hvaraf atminstone Dinopsis, Phloeodroma och Dasyglossa hafya en ganska stor ut- bredning inom vart omrade. Af 6friga arter, som dro mera ut- bredda hos oss, men adnnu ej funnits inom Skandinayien, torde foljande fortjena namnas: Ocypus fulvipennis, A. fallaciosa, Xantholinus distans, Anotylus pusillus, Stilicus fragilis, Oxyporus mazillosus, Sunius neglectus, O. Mannerheimii, Stenus fasciculatus, Tachyporus pallidus, St. seabriculus, Ischnosoma elegans, Microglotta nidicola, Bryocharis formosus, Atheta punctulata n. sp., Boreaphilus Henningianus. Angaende sligtbegrénsningen inom Staphylinidernas grupp aro forfattarne af ganska skiljaktig mening. Under det man tem- ligen allmant uttalat forkastelsedomen 6fver en mingd af de af Thomson uppstallda genera, emedan former, som forekomma utom Skandinavien, ofta bilda sa tydliga Ofvergangar emellan dem, att man stannar i villradighet, hvar grénsen bor uppdragas, hafva der- emot Mulsant och Rey, hvilka nyligen begynt bearbeta Frank- rikes Staphylinidfauna, i samma riktning med Thomson Annu mer forékat sligtena. Detta har foranledt Fauvel, den talangfulle och grundliga forskaren och utgifvaren af Fauna Gallo-Rhenana, att underkasta detta arbete en striéng kritik*), hvilken ifven ir riktad i allmainhet emot forfarandet att uppstilla genera pa for lésa karaktaérer. Ehuru i grunden hysande samma dsigter med denne forfattare, har jag likval, da jag betanker, huru stort in- flytande Thomsons arbeten i sjelfva verket utéfvat pa kinnedomen om Staphyliniderna och att hans gruppering i niistan alla fall laim- par sig pa den Finska faunan, icke ansett sk&l vara att i niarva- rande lilla férteckning afvika fran det system, som foljes i hans arbete Skandinaviens Coleoptera, hvilket helt sikert kommer att amnu en liingre tid utgéra den vigtigaste handbok for bestiimman- *) Fauv. Annuaire entomologique 1874, p. 70. 8 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. det af Finlands Staphylinider. Afven anser jag genusbegriinsningen i allminhet vara af en jemforelsevis underordnad betydelse. En vida stérre svarighet och mera tvekan har jag haft vid den ritta uppfattningen och begrinsningen af nagra species, ty likasom flera andra insektarter upptriida stundom Staphyliniderna i varieteter, hvilkas ritta natur det ofta dr ganska svart att ut- reda, isynnerhet vid fragan om sillsynta former. Sasom princip torde bora fasthallas, att d& man funnit bestiimda karaktarer for tvenne former, och 6fvergangar emellan dem saknas, dessa bora betraktas sdsom siirskilda species, tills man funnit bevis for, att de hora tillsammans. Detta giiller isynnerhet for dem, som hafva skilda utbredningsomraden. Jag har derfor ej vagat sasom racer till samma art sammansla naéegra i fjilltrakter och den hoégre nor- den lefvande former med korta tickvingar och outvecklade flyg- vingar och deras nirmast stéende med lingre flygorganer och tiickvingar forsedda representanter fran laglandet. Da dessutom nistan alltid nigon mindre olikhet i antennernas byggnad, kropps- formen eller punkturen forefunnits mellan dem, synes det mig vara rittare, att Atminstone tills vidare anse dem for skilda species med organerna limpade efter de lefnadsférhallanden, i hvilka de lefva. Bland dylika till var fauna hérande former, hvilka i alla fall torde fértjena en niérmare undersdkning, kunde namnas: Othius lapidicola — O. volans n. sp. Lathrobium longulum — L. longipenne. Atheta clavipes — A. punctulata un. sp. Geodromicus globulicolis — G. plagiatus. Arpedium brunnescens — A. brachypterwm. Bland Staphyliniderna kinner man iinnu nistan inga variete- ter, som motsvara de hos Carnivora anmiirkta rufino, nigrino och opacino, men af flere Omalider, hvilka vanligen till fargen aro gul- bruna, forekomma stundom pa deras nordligaste forekomstorter exemplar, som fro mycket morkare, brunsvarta eller beckfirgade. Af ndgra arter af sligtena Mycetoporus, Aleochara och Atheta har man stundom funnit varieteter utmiirkta af djupa parvis stallda eropar pA prothorax, och, sisom redan Fauvel anmirkt, forekomma af sligtet Aleochara, ehuru mycket siillan, varieteter af nara 4 gan- ger mindre kroppsstorlek an den normala. a eee ae Fam. Staphylinidae. Trib. Staphylinina. 1. Creophilus maxillosus L.— Thoms. Sk. C. I, 141, 1. — Kraatz I D. 529, 1. — Seidl. F. B. 268. — Staphylinus Sahlb. I. F. 308, 1. — Emus Fauv. F.-G. Rh. 399, 1. Temligen allmin i kadaver och afskrideshégar afvensom under fu- cus vid hafsstranden och utbredd éfver hela omradet dtminstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd dfver h. Eur. samt stirre delen af As. och, n. Am. — U. F. MM. 2. Leistotrophus nebulosus Fabr. — Kraatz. I D. 534, 7. — Seidl. F. B. 268. — Fauv. F. G.-Rh. 396, 1. — Schizochilus Thoms. Sk. C. IZ, 122, 7. Sillsynt; funnen i Kuusamo af Maklin, — Utbredd 6fver m. och s. Eur. och n. As. — Mdkl. sami. 3. L. murinus L. — Kraatz LZ. D. 235, 2. — Seidl. F. B. 268. — Fauv. F. G.-Rh. 397, 2. — Staphyl. Sahlb. L EF. 308, 2. — Schizochilus Thoms. Sk. C. I, 142, 2. Temligen allmin i spillning och utbredd 6fver hela omradet atmin- stone nda till Muonioniska (68°). De Lappska exemplaren dro betyd- ligt mindre an sydfinska. — Utbredd éfver hela Eur. och n. As. — U. F, M. 4. Trichoderma pubescens De Geer. —- Thoms. Sk. C. LI, 142, 1. — Staphyl. Sahlb. I. F. 209, 3. — Kraatz I. D. 546. 7. — Fauv. F. G.-Rh. 402, 2. — Leistotrophus Seidl. F. B. 269. Temligen sillsynt i sédra Finland, afven funnen vid Frugard i Ny- land (60° 40’). — Utbredd dfver stérre delen af Eur. — U. F. M&M. 5. Platydracus stercorarius Oliv. — Thoms. Sk. C. I, 1438, 1. — Staphyl. Sahlb. L F. 312, 13. — Fauv. F. G.-Rh. 404, 6. — Kraatz L D. 543, 2. — Leistotrophus Seidl. F. B. 269, 10 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Sallsynt; funnen i Abo lin af C. Sahlberg, i Wiborgs lan af Mannerheim och i Pargas af O. Reuter. — Spridd ofver stérre de- len af Eur. och n. As. — U. F. M. 6. Pl. latebricola Grav. — Thoms. Sk. C. IZ, 143, 2. — Sta- phyl. Kraatz J. D. 545, 4. — Fauv. F. G.-Rh. 406, 9. — Lei- stotrophus Seidl. F. B. 269. Sallsynt; funnen i Nyland af A. Helenius och Maklin, vid Petrosavodsk af A. Ginther. — Siallsynt, men utbredd ofver m. och s. Kur. — U. F. &. 7. Pl. fulvipes Scop. — Thoms. Sk. C. IZ, 144, 3. — Staphyl. Kraatz I D. 545, 5. — Leistotrophus Seidl. F. B. 269. — Staphyl. Fauy. F. G.-Rh, 403, 4. — St. erythropus Gyl1., Baw wogd EF. 310.8. Sallsynt; ett exemplar ar taget i Eura socken af C. Sahlberg, jag har funnit den vid Jalguba i Ryska Karelen (62°) den 25 Juni 1869 och nara Gorki vid floden Svir d. 9 Juni 1875. — Funnen Afven i s. Sv., vid Petersburg och pa flera stillen, ehuru sallsynt, i s. och m. Eur. och Sibk — U. F. mM. 8. Staphylinus erythropterus L. — Thoms. Sk. C. IZ, 145, 7. — Kraatz I D. 547, 8. — Seidl. F. B. 268. — Fauv. F. G.- th. 407, 11. — St. castanopterus Gyll. — Sahlb. LF. 372, 12. Var. b. elytris obscurioribus, femoribus piceis. Temligen siallsynt i skogar under stenar och mossa i sédra och mel- lersta Finland, afven tagen i Lappland af F. Sahlberg. — Utbredd 6f- ver hela Kur. och n. As. — 'U. F. i. 9. St. caesareus Cederh. — Thoms. Sk. C. I, 146, 2. — Kraatz I. D. 548, 9. — Seidl. F. B. 268. — Fauv. F. G.- fh, 408, 12. — St. erythropterus Gyll. — Sahlb. LF. 312, 11. Allman i spillning isynnerhet pa leriga akrar i sédra och meller- sta Finland, men mig veterligen ej funnen nordligare an vid Uledborg (64°). —— Allman 6fver h. Eur. och angrinsande delar af As. — U. F. M. 10. Ocypus ophthalmicus Scop. — Seydl. & B. 270, — Staphyl. Fauv. F. G.-Rh. 411, 17. — Ocypus cyaneus Payk., Kraatz I D. 555, 6. — Staphyl. Sahlb. I F. 309, 4. — Goe- rus Thoms. Sk. C. If, 147, 2. Sallsynt under stenar pa sandiga stillen i sydvestra Finland; fun- nen i Abo skargard af C. Sahlberg, A. Cajander, O. Reuter m. fl, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 11 i Nyland af A. Donner och W. Snellman. — Funnen i s. Sv., vid Petersburg och spridd 6fver m. och s. Eur. och angransande delar af As. och Afr. — U. F. M. 11. 0. brunnipes Fabr. — Thoms. Sk. C. I, 148, 1. — Kraatz I. D. 557, 9. — Seidl. F. B. 270. — Staphyl. Sahlb. I. F. 310, 7. — Fauv. F. G.-Rh. 410. 16. Sallsynt; funnen i Pargas af Prytz enl. C. Sahlberg, vid Kir- jola af Maklin samt vid Frugard i Nyland af Holmberg och Nor- denskiéld. — Funnen Afven i sédra Sv. och utbredd i m. Eur., ehuru den férekommer sparsamt. — U. F. M. 12. 0. fuscatus Grav. — Thoms: Sk. C. IL, 148, 2. — Kraatz I D. 558, 10. — Seidl. F. B. 270. — Staphyl. sub- punctatus Gyll. — Sahlb. I. F. 310, 6. — Staph. fuscatus Fauv. F.-G. Rh. 414, 21. Ej sillsynt i skogar under mossa och tradstubbar i sédra och mel- lersta Finland; ifven funnen i Lappland af F. Sahlberg. — Utbredd 6fver hela Eur. och angransande delar af As. — U. F. M. 13. 0. picipennis Fabr. -— Thoms. IZ, 148. 4. — Kraatz L D. 559, 11. — Seidl. F. B. 270. — Staph. Fauv. F. G.-Rh. 414, 20. — Staphyl. aeneo-cephalus Gyll. — Sahlb. LF. 310, 9. Temligen allman under stenar och mossa m. m. pa torra stillen 1 sidra och mellersta Finland; nordligast har jag traffat den i Ryska Ka- relen (62°). — Utbredd dfver hela Eur. och n. As. och Afr. — U. F. M. 14. 0. cupreus Rossi. — Thoms. Sk. C. If, 149, 5. — Kraatz I. D. 560, 12. — Staphyl. aeneicollis Gyll. — Sahlb. L F. 311, 10. — O. aeneo-cephalus Seidl. F. B. 271, — Staph. Fauv. FP. G.-Rh. 417, 24. Temligen sillsynt i sydvestra Finland. — Utbredd ofver en stor del af Eur. och n. Afr. — U. F. M. 15. 0. fulvipennis Er. Alatus, niger, capite prothoraceqve nigro-aeneis, nitidis, dense punctulatis, linea media laevi, tenuis- sime griseo-pubescentibus; antennis, elytris pedibusqve rufis, COxis nigris, scutello postice nigro-tomentoso, abdomine nigro, opaco, obsolete griseo-lineato. Long. 5—6 lin. 12 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, I. Er. Gen. et spec. Staph. 413, 15. (1839). — Kraatz TA). IL. 561, 13. — Redt. Faun. Austr. Ed. IIL, 207. Staphylinus Fairm. et Lab. Faun. Ent. Frang. 511, 28, — Fauv. F. G.-Rh. 415, 22. St. vagans Heer. Faun. Col. Helv. II, 255, 23. (1839). Sallsynt under stenar, mossa och tradstubbar isynnerhet i skogar. Funnen i Ylane af F. Sahlberg och forf., hvilken afven tagit den vid Abo, Helsingfors och i Parikkala i Ladoga Karelen (61° 30°) d. 20 Aug. 1872 och 1 Juni 1873. — Fordfrigt ar den funnen i Tyskland, Oster- rike, Schweitz, Frankrike, sidra Ryssland och Sib. — JU. F. MM. 16. Tasgius ater Grav. — Thoms. Sk. C. I, 149, 1. — Seidl. F. B. 270. -— Ocypus Kraatz L D. 562, 15. — Staphyl. morio Sablb. L F. 309, 5. — Staph. Fauv. F. G.-Rh. 418, 26. Sillsynt under stenar och mossa i sydvestra Finland. Funnen i Yline af C. och F. Sahlberg och i Keuru (62%) af G. Bergroth. — Observerad afven i s. Sv. samt p& flera stallen, ehuru sallsynt, i m. och s. Eur. och n. Am. -—— U. F. Mo 17. T. pedator Grav. — Thoms. Sk. C. H, 149, 2. — Ocypus Kraatz 561, 14. — Seidl. BF. B. 271. — Staph. Fauy. FE. G.-Bh. 471, 25. Sillsynt; ett exemplar taget i Yline forvaras i C. Sahlbergs sam- ling. — Funnen p& Gotland och p& nagra fa lokaler i m. och s. Eur. samt 1 Algier, 18. Anodus morio Grav. — Thoms. Sk. C. If, 150, 1. — Ocypus Kraatz I. D. 563, 16. — Seidl. F. B. 271. — Staph. edentulus Fauy. (ex. Block) F. G.-Rh. 419, 28. Sallsynt; funnen p& Kastelholms ruiner pa Aland i Aug. 1872 af R. Sievers, i Pargas af O. Reuter samt i Mohla socken pa Karelska naiset (60° 30’) af forf. —- Funnen is. Sv., vid Petersburg och utbredd 6f- ver mi, Hur — 00, ah | | 2 19. Philonthus splendens Fabr. — Thoms. Sk. C. Lf, 150, ie Seid i BO oe Waaats 2. 2 Seale Fan. i G.-Rh. 339, 1. — Staph. Sahlb. I. F. 313, 14. Ej sillsynt i spillming och utsipprande bjérksaft 1 sddra och mel- lersta Finland, jag har ej funnit den nordligare an i Ruovesi (62°). — Utbredd éfver stérre delen af Eur. och narmaste delar af As. och Afr. — U. F. M, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. ro 90. Ph. laminatus Creutz. — Thoms. Sk. C. I, 155, 2. Me aatz £2. 570, 8 Sera Bw. e722 — Fan. F.-G. Rh. 455, 22. — Staphyl. Sahlb. L F. 323, 15. Var. b: elytris cyaneis. Utbredning och forekomst sisom féregiende arts. Varieteten ar sill- synt och endast tagen 1 Lemo af Tammelin. — U. F. Mm. 21. Ph. rotundicollis Menetr. Catal. rais. vog. au Cauc. 145. — Hochh. Bull. d. Mosc. 1849, I. 135. — Fauv. F. G- Bh. 456, 23. — Ph. scutatus Kr. — Thoms. Sho C2 WW, ‘156, 4. — Kraatz L D. 580, 12. — Seidl. F. B. 278. Sallsynt, men utbredd éfver hela omradet; funnen i Ylane af F. Sahlberg, i Lappland af Blank m. fl. och i Metsapirtti kapell samt vid Kirjavalaks invid Ladoga strand af forf. — Funnen i Sv., Ost.-prov., Engl., Tyskl., Osterrike, Frankr. och i en stor del.af As. — U. F. M. 99. Ph. nitidus Fabr. — Thoms. Sk. C. LL, 156, 5. — eeteo kh 276, 7 Seidl FB. ' 273) — Seaphy. Sahlb. L F. 320, 29. — Fauv. F. G.-Rh. 440, 3. Sallsynt i hastspillning i sédra Finland; funnen i narheten af Abo och Ylane samt i sédra Karelen i Pyhajarvi socken (60° 55’). — Utbredd sfver en stor del af Eur., ehuru den forekommer sparsamt. — U. F. M. 93. Ph. aeneus Ross. — Thoms. Sh. C. IT, 156, 6. — Kraatz L D. 578, 11. — Seidl. F. B. 273. — Staphyl. Sah lb. 1319, 2S. Allmin i spillning, afskrideshégar och rutina svampar Sfver hela omradet &tminstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd dfver hela Eur., n. As. och n» Amer. — U. F. &. 24. Ph. proximus Kraatz Wiegm. Arch. 1859, 1, 8. — Ph. suecicola Thoms. Sk. CO. Il, 157, 7; IX, 146 et X, 315. — Ph. carbonarius Er. —-Kraata LD. 577, 9. Sallsynt; funnen i utsipprande saft i narheten af Abo af O. Reu- ter, Mannerheim och forf. — Utbredd dfver stérre delen af Eur. och n. och m. As. — U. F. UM. 95. Ph. addendus Sharp. Niger, nitidus, elytris aeneis, ca- pite pone oculos utrinqve punctis nonnullis impressis, antennis tenuioribus, articulis 4 et 5 latitudine longioribus, penultimis pa- 14 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, I. rum transversis, prothorace lateribus vix impresso, disco utrin- qve juxta seriem dorsalem punctis duobus; abdomine parce punc- tulato, nigropiloso, segmentis anterioribus basi lineis duabus trans- versis impressis medio subabruptis, angulum acutum elevatum apicem versus emittentibus, segmentis ventralibus basi paullo den- sius punctatis. Long. 5—51/q lin. Mas: segmento septimo ventrali apice emarginato, tarsis anticis haud dilatatis. Sharp Add. Brit. Col. in Trans. Entom. Soc. of Lond. 1866, 440, 8. (1867). — Fauy. F. G.-Rh. 443, 7. Var. 6: minor. Ph. succicolae Thoms. simillimus sed differt antennis tenuio- ribus, articulis penultimis minus transversis, 4 et 5 latitudine lon- ‘ gioribus. A Ph. aeneo Ross. abdomine multo remotius et subti- lius punctato tarsorumqve in mare structura distinctus. Sallsynt; tagen vid Villnis af Mannerheim, vid Frugard af Nor- denskiodld; jag har funnit den i utsipprande bjirksaft i Ylane, vid Helsingfors och i Ruovesi (62°). — Fordfrigt funnen i Scotland och i Ostra Sibirien. — U. F. MM. Denna art antog jag férr vara Thomsons Ph. succicola, men da Dr Sharp godhetsfullt lemnat mig exemplar af sivaél denna, som den enligt hans &sigt riitta Ph. succicola Thoms. och jag ej sett nagot typexemplar af denna senare, har jag ansett rattast att folja Sharps nomenclatur. I Man- nerheims samling stér arten sisom Ph. carbonarius Gy ll. 26. Ph. carbonarius Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 157, 8. (sec. spec. typ.). — Seidl. F. B. 273. — Fauvy. F. G.-Rh, 443, 8. — Ph.. tenuicornis Muls. et Rey. Opusc. ent. II, p. 74. — Kraatz Berl. ent. Zeitschr. 1868, 351. Praecedenti minor, antennis adhuc tenuioribus, segmentis ab- dominis dorsalibus basi lineis duabus transversalibus impressis continuis rectis; prothorace punctis apicalibus a punctis dorsalibus duplo magis quam a margine antico remotis. Siillsynt; funnen vid Villnis af Mannerheim, 1 Osterbotten af Wasastjerna, jag har funnit den i utsipprande bjérksaft 1 Ruovesi (62°) d. 11 och 18 Juni 1874. — Funnen Afven i Sy., Ost.-prov., Tyskl., Frkr. och Storbritannien. — U. F. M. 27. Ph. setosus n. sp. Niger, nifidus, elytris subaeneis, ca- pite collo lato adfixo, pone oculos utringve punctis parcis impres- Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. VD sis; antennis tenuioribus, articulis 4 et 5 latitudine aeqvilongis; prothorace disco utrinqve juxta seriem dorsalem punctis duobus impressis; elytris parcius satis fortiter punctatis; abdomine den- sius fusco-pubescenti, subtilius punctato. Long. 4 lin. Mas: tarsis anticis fortiter dilatatis, subtus dense griseo- pubescentibus, segmento 1:0 ventrali apice angulariter exciso. Ph. carbonario Gyll. affinis, sed distincte minor et angustior, capite angustiore, collo latiore, elytris parcius et profundius pun- ctatis, abdomine densius fusco-pubescenti tarsisqve anticis maris for- tius dilatatis distinguendus. — Caput subqvadrato-rotundatum pro- thorace paullo angustius; fronte punctis interioribus inter se duplo magis qvam ab ocularibus remotis; temporibus parce inaeqvaliter punctatis et setosis; collo lato, qvam intervallo oculorum vix an- gustiore; clypeo antice’ linea distincta transversa impressa; ore piceo, palpis maxillaribus qvam in Ph. carbonario paullo breviori- bus, articulo ultimo lineari-subulato. Antennae tenuiores, protho- racis medium attingentes, nigrae, griseo-pubescentes, articulo 2:0 3:0 fere breviore, 4 et 5 subqvadratis, 6—10 sensim paullo brevio- ribus, 10:0 leviter transverso, ultimo hoc fere dimidio longiore, apice obliqve emarginato-truncato. Prothorax transversim con- vexus, antrorsum angustatus, lateribus basin versus lenissime si- nuatis; supra nigro-aeneus, nitidus, punctis dorsalibus satis pro- fundis, apicalibus a margine antico magis qvam in Ph. carbonario remotis, disco utringve juxta seriem punctis 2 obliqve positis tri- busqve versus angulum anticum impressis. Elytra aeneo-nigra, remote, satis fortiter punctata. Abdomen supra pube depressa fusca densius adspersum setisqve sparsis nigris munitum, nigrum, minus profunde, parcius punctatum. Pedes piceo-nigri, pubescen- tes, tibiis spinulosis, tarsis posticis articulo 1:0 2:0 duplo longiore. Sallsynt jag har funnit den vid Kontschosero i Ryska Karelen d. 21 Aug. 1869. — U. F. mM. 28. Ph. umbratilis Grav. — Thoms. Sk. C. I, 158, 9. — Kraatz I. D. 583, 16. — Seidl. F. B. 274. — Fauv. F. G.- Rh. 447, 13. — Staphyl. carbonarius Sahlb. L F. 321, 33. (ve- risimiliter). Temligen silisynt i slammet vid strinder i sddra och mellersta Finland; nordligast har jag funnit den vid Jakobstad (63° 40’) och tal- rikast pi Mjélén nara Helsingfors under torkad hafstang. — Spridd éf- 16 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. ver Eur., och angrinsande delar af As. samt n. Amer., men forekommer sillsynt. — U. F. M. 99. Ph. atratus Grav. — Thoms. Sk. C. I, 158, 10. — Kraatz IL D. 586, 19. — Seidl. F. B. 274. — Fauy. F. G.- Rh. 456, 24. — Staphyl. Sahlb. I. F. 321, 32. Var. b: capite prothorace elytrisqve virescenti-aeneis, niti- dissimis. Staphyl. lucens Mann. Brach. 28. 48 (1830) sec. spec. typic. Sallsynt vid sjéstrinder och pa fuktiga stallen; funnen af C. Sahl- berg i Ylane, jag har tagit den vid Helsingfors samt i sddra Karelen, Ladoga Karelen, norra Karelen och Ryska Karelen. — Uthbredd dfver stérre delen af Eur. och n. As. — U. F. XM. Obs. Ph. lucens Er., Kraatz alia est species Ph. polito Gy11. affinis, tarsis anticis maris haud dilatatis aliisqve notis ab hac specie distingvenda. 30. Ph. cephalotes Grav. — Thoms. Sk. C. IZ, 158, 11. — Kraatz L D. 592, 27. — Seidl. F. B. 274. — Fauv. F. G.-Rh. 446, 12. — Staphyl. Sahlb. I. F. 321, 34. Var. b: &: capite maximo, subqvadrato. — Ph. megacepha- lus Heer. Faun. Helv. I. 263. Hj sallsynt i bjérksaft, spillning och i slamm vid strander och ut- bredd éfver hela omradet atminstone anda till Muonioniska (68°). Va- rieteten Ar siallsynt. — Utbredd dfver hela Eur. och angransande delar af As. och n. Amer. — U. F. M. Sma exemplar fran Lappland samlade af Fellman sta i Manner- heims samling under namn af Ph. hyperboreus Mann. 31. Ph. sordidus Grav. — Thoms. Sk. C. II, 159, 12. — Kraatz ZL D. 591, 25. — Seidl. F. B. 274. — Fauv. F. G.- Rh. 448, 14. — Staphyl. Sahlb. L F. 322, 38. Utbredd éfver hela omradet och forekommer allmannast i Lappmar- kerna. Den vistas pa likadana lokaler som fodregaende. — Utbredd 6f- ver hela Eur. och skall afven forekomma i As., Afr. och Amer. t. 0. m. i sddra halfklotet — U. F. I. 32. Ph. fimetarius Grav. — Thoms. Sk. C. I, 158, 13 et IX Suppl. 148, 138. Obs. — Kraatz I. D. 592, 26. — Seidl. F. B. 274. — Staphyl. Sahlb. [ F. 372, 372 — Fauv. F. G-Rh. 446, 34. | Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 17 Sallsynt i spillning och under ruttnande vegetabilier i sédra Fin- land; jag har funnit den vid Mjatusow vid Svir den 17 Juni 1875. — Utbredd éfver stérre delen af Eur. och Sib. samt afven funnen i n. Afr. — U. F. M. Obs. C. Sahlbergs uttryck ,,sat freqvens* om denna art ir sikert be- roende af forvexling med nirstaende species. 33. Ph. ebeninus Grav. — Thoms. Sk. C. If, 158, 15. et IX, 149, 15. obs. — Kraatz I D. 596, 30 (partim). — Fauv. F. G.-Rh. 459, 28. — Seidl. F. B. 275. — Staphyl. Sahlb. LT. F325; 46; Sallsynt, i sydvestra Finland; funnen af C. Sahlberg och Man- nerheim i Abo lan. = Byer i Sy. och Ost.-prov. och utbredd 6fver m. och s. Eur. — Sahlb. saml. 34. Ph. varians Grav. — Thoms. Sk. C. IT, 158, 16 et IX, 149, 16. obs. — Stapyl. Sahlb. LF. 329, 55. — Ph. ebe- ninus var. minor Kraatz LT D. 596, 30. — Fauv. F. G.-Rh. 459, 28. Allman i spillning i mellersta och sédra Finland. —- Utbredd éfver hela Eur. — U. F. M. 35. Ph. dimidiatus Sahlb. Niger, nitidus, elytris rufis, basi inaeqvaliter nigris, antennis extrorsum pedibusqve fusco-piceis; ca- pite suborbiculato, punctis frontalibus interioribus ocularibus ap- proximatis; antennis crassiusculis, articulis penultimis transversis; prothorace lateribus prope basin obsolete sinuato, disco utrinqve juxta seriem dorsalem 4-punctatam unipunctato; elytris remote punctulatis; abdomine satis crebe subtilissime punctato, fusco-pu- bescente; tibiis anticis minus fortiter spinulosis. Long. 4 lin. Mas: segmento 7:0 ventrali apice profunde subangulariter emarginato, tarsis anticis fortiter dilatatis. Fauy. F. G.-Rh. 459, 28) not. Staphylinus Sahlb. 1. F. 326, 51. (1830). Philonthus caucasicus Er. Gen. et sp. Staph. 466, 63 (par- tim). — Redt. Fawn. Austr. Ed. II, 278. Ph. ebeninus var.?2 Kraatz Ins. Deutschl. 597. Ph. ebenino Gray. affinis, sed antennis crassioribus, abdo- mine densius et subtilissime punctato, fusco-pubescente, praeter colore facillime distingvendus. 18 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Sallsynt; ett enda exemplar ar funnet vid Villnis af Mannerheim. _. Férdfrigt antraffad endast i s. Ryssl. och As. och ett par ganger 1 m. Eur. — Mann. sam. 36. Ph. corvinus Er. — Thoms. Sk. C. II, 160, 17. et IX 150, 17. obs. — Kraatz I D. 599, 31. — Seidl. F. B. 276. not. Sillsynt; jag har funnit den i Parikkala (61° 30°) vid sjéstrander i Aug. 1872 och vid Helsingfors. — Afven funnen i Sv., Tyskl., Osterrike och Brit. -- U. F. M. 37 Ph. debilis Er. — Thoms. Sk. C. IX, 149, 161. — Kraata lb D004, 38 Seidl. fight 276, any. ae G.- Rh. 454, 20. Temligen sallsynt under ruttnande vegetabilier, men utbredd éfver hela omridet; nordligast har jag funnit den vid Muonioniska kyrkoby 1 Lappland (68°). — Utbredd Gfver stérre delen af Eur. och angransande delar af As. och Afr. samt 4fven funnen in. Am. — U. F. M. 92 Ph. ventralis Grav. — Thoms. Sk. C. I, 160, 18, et IX, 150, 18 obs. — Kraatz I D. 605, 39. — Seidl. 2. 2976. — Fauv. F. G.-Rh. 453, 19. — Staphyl. Sahlb. L F. 325, 45. — Staphyl. immundus Sahlb. L F. 326, 4. (sec. spec. typica). Temligen sillsynt i sédra Finland. — Utbredd dfver nastan h. Enur., As., Afr. och Amer. — U. F. &. 39. Ph. discoideus Grav. — Thoms. Sk. C. I, 160, 19. — Kraatz L D. 605, 40. — Seidl. F. B. 276. — Fauv. F. G.- Rh. 454, 21. — Staphyl. Sahlb. 1 F. 324, 43. Ej sallsynt i gammal spillning i sydvestra Finland; afven tagen 1 Osterbotten (63°) af Wasastjerna. — Spridd Ofver m. och n. Kur. samt aifven funnen i As., Afr. och Amer. — U. F. XW. 40. Ph. qvisqviliarius Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 160, 20 et IX, 151, 20. obs. —Kraatz I D. 607, 42. — Seidl. F. B. 276. — Stapyl. Sahlb. L F. 325, 46. — Fauy. F. G.-Rh. 463, 60. Var. b: (Ph. rubidus Erx.). Temligen allman i sddra och mellersta Finland under ruttnade vege- tabilier och i slammet vid flod- och sjéstrinder. Nordligast har jag ta- eit den vid Kirjavalaks (62°). Varieteten funnen i Viborgs lan af Mak- lin. — Utbredd Oéfver h. Eur., en stor del af As. och Afr. samt afven tagen i Kalifornien. — U. F. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 19 41. Ph, sangvinolentus Grav. — Thoms. Sk. C. I, 1617, 22. — Kraatz I. D. 600, 33. — Seidl. F. B. 276. — Fauv. F.-G. Rh. 451, 17. — Staphyl. Sahlb. I. F. 326, 50. Var. b: signaturis elytrorum obsoletis. Kj sillsynt i gammal hiastspillning och under mossa i sddra Fin- land; nordligast ar den funnen i Muonioniska (68°) af Maklin. — Utbredd éfver nistan hela Eur. och afven funnen i Algier. — U. F. &/. 42. Ph. puellaNordm.— Thoms. Sk. C. IT, 162, 24. et IX. 151,24. obs. — Kraatz I. D. 620, 60. — Seidl. F. B. 278. — Fauv. F. G.-Rh. 446, 11. — Staphylinus punctus Gyll., Sahlb. L. F. 330, 59. Sallsynt i spillning och utsipprande bjérksaft i skogar; funnen i Nyland af C. Sahlberg, vid Villnis af Mannerheim, i Pargas af O. Reuter och i flera exemplar i Ruovesi vid Pekkala (62%) i Juni 1874 af forf. — Foréfrigt funnen i Sv., vid Petersburg samt pa nagra stallen im. Kur. — U. F. M. 43. Ph. politus Fabr. — Thoms. Sk. C. I, 162, 25. — Kraatz ZL D. 581, 14. — Seidl. F. B. 273. — Fauv. F. G.-Rh. 473, 42, — Staphyl. Sahlb. I. F. 320, 31. — Staphyl. fuscyennis Mann. Brach. 28, 47. — Fauv. F. G.-Rh. 473, 242. Temligen allman i spillning, under mossa och nedfallna l6f och ut- bredd éfver hela omridet anda till Muonioniska (68°). — Utbredd dfver hela Eur. och Sib., samt afven tagen i Algier. — U. F. &. 44, Ph. decorus Grav. — Thoms. Sk. C. 163, 26. — Kraatz L D. 580, 13. — Seidl. F. B. 275. — Fauv. F. G.-Rh. 472, 41. — Staphyl. Sahlb. I F. 320, 30. Sallsynt under nedfallna l6f och mossa pa fuktiga stallen 1 skogar. Funnen p& Runsala nara Abo af Mannerheim, i Ylane af C. Sahlberg och forf., som afven tagit den vid Helsingfors, pa Konevits holme i La- doga, i Parikkala i Ladoga Karelen samt vid Pekkala i Ruovesi (62°), dock endast vartiden. — Spridd éfver m. Eur. och afven funnen i Sy. och Ost.-prov. — U. F. M. 45. Ph. varius Gyll. —Thoms. Sk. C. II, 163, 27.— Kraatz IL D. 583, 17. — Seidl. FP. B. 275, — Fauy. PF. G.-Rh, 476, 46. — Staphyl. Sahlb. L. F. 327, 35. Allman i spillning och utbredd ofver hela omradet Atminstone anda till Tschapoma (67°) i Ryska Lappmarken. — Utbredd éfver hela Enr, och angransande delar af As. och Afr. — U. F. M, 20 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 46. Ph.albipes Grav. — Thoms. Sk. C. I, 163, 28. — Kraatz L D. 585, 18. — Seidl. F. B. 275. — Fauv. F. G.-Rh. 482, 55. — Staphyl. Sahlb. I Ff. 328, 40. Sallsynt i spillning i sydvestra Finland; &fven tagen vid Vasa af Wasastjerna, i Lappland af F. Sahlberg och i norra Osterbotten af Maklin. — Spridd ofver en stor del af Eur. och Sib. — U. F. MM. Anm. Mannerheim siger om denna art (Brachel., 29, 58.) ,in Fin- landiae australis stercoratis freqventissimus*, men troligen har han samman- blandat flera arter. 47. Ph. lepidus Gray. — Thoms. Sk. C. I, 163, 29. — Kraatz I. D. 588, 22. — Seidl. F. B. 275. — Fauv. F. G.-Rh. 474, 44, — Staphyl. Sahib. L F, 323, 41. Sallsynt under stenar; tvinne exemplar dro tagna i Ylane for flera Sr sedan af C. Sahlberg, i Talpalsaari och Nyland ar den funnen af Maklin. — Tagen i mellersta Sv. samt pa flera stallen i m. och s. Eur. och i Ostra Sibh — U. F. M. 48. Ph. marginatus Miill. — Thoms. Sk. C. I, 163, 30 et, TX. 153, 30. obs. — Kraatz L D. 587,21. — Seidl. ¥. B. 275. — Staphyl. Sahlb. I. F. 322, 36. — Fauv. F. G.-Rh. 478, 49. Allman i spillning, ruttna svampar och utsipprande saft dfver hela omradet. — Utbredd ofver hela n. och m. Kur. — U. F. M. 49, Ph. cruentatus Gmel. — Crotch. in Harold Col. Heft. VI, 100. — Fauv. F. G.-Rh. 479, 51, — Ph. bipustulatus Panz. Thoms. Sk. C. I, 163, 31 et IX. 153. obs. — Seidl. F. B. 277. — Staphyl. Sahlb. I F. 327, 52. — Kraatz I. D. 601, 34. x Sallsynt i spillning i sydligare delen af omradet; afven funnen 1 Osterbotten (63°) af Wasastjerna. — Utbredd éfver hela Eur. och en stor del af As. — U. F. M. 50. Ph. longicornis Steph. — Harold. Cat. col. 590. — Fauv. F. G.-Rh. 480, 53. — Ph. scybalarius Nordm., Thoms. Sk. C. If, 164, 32. et IX. 153, 32. — Kraatz I. D. 601, 35, — Seidl fF. B: 277, 32. Sallsynt; funnen i Lappland af F. Sahlberg, i norra Osterbotten och vid Kirjola i Viborgs lan af Maiklin samt vid Helsingfors af Aberg. — Utbredd éfver stérre delen af jorden. — U. F. M. 51. Ph. opacus Gyll. — Thoms. Sk. C. Ll, 164, 33. et IX. 153, 33. obs. — Seidl. F. B. 277, — Staphyl. Sahlb. L F. 328, 53. — Ph. vavians Kraatz I. D. 602, 36. —Fauv. F. G.-Rh. 482, 54. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 21 Allman i spillning, ruttna svampar och utsipprande saft af loftrad dfver hela omradet. — Utbredd 6fver h. Eur. — U. F. MM. 52. Ph. agilis Grav. — Thoms. Sk. C. I, 165, 34. et IX. 153, 34. obs. — Kraatz IL D. 603, 37. — Seidl. F. B. 277. — Staphyl. Sahlb. I. F. 328, 54. (partim?)— Ph. varians var. B. Fauv. EF. G.-Rh. 482. Sallsynt i spillning i sédra Finland; funnen i Abo, Ylane och i nar- heten af Viborg. -— Spridd éfver m. Eur. och afven funnen i Sv. — Oe oh ME 53. Ph. nigrita Nordm. — Thoms. Sk. C. IT, 165, 35. — Kraatz IT D. 611, 47. — Seidl. F. B. 277. — Fauv. Faun. G.-Rh, 484, 57. Sallsynt under mossa och lf pa fuktiga stallen. Funnen vid Ka- vantholm i Viborgs lin af Mannerheim, i Pargas af O. Reuter, vid Torneé af Ehrstrim, samt vid Svirfloden i Ryska Karelen d. 6 Sept. 1869 och i Juni 1875, vid Helsingfors krypande pa snén d. 28 April 1875 samt under léf om varen och hésten och vid Haapajarvi i Nur- mis af forf. — Afven funnen i Sy., Ost.-prov. och allmannare i m. och s. Eur. — U. F. 54. Ph. virgo Grav. — Thoms. Sk. C. IZ, 165, 36. — Kraatz I. D. 611, 48. — Fauv. F. G.-Rh. 486, 61. — Staphyl. Sahlb. L F. 330, 38. ' Sillsynt under mossa och léf m. m. pa fuktiga stallen; funnen 1 Abotrakten af Mannerheim, ©. Sahlberg o. a., afvensom vid Muo- nioniska (68°) af forf. — Féréfrigt ar denna art utbredd dfver storre delen af Eur., men forekommer mest vid hafskusterna. — U. F. M. 55. Ph. micans Grav. — Thoms. Sk. C. I, 165, 57. — Kraatz L D. 612, 49. — Seidl. F. B. 278. — Staphyl. Sahlb. I. F. 329, 57. — Fauv. F. G.-Rh. 484, 58. Temligen allmin pa fuktiga stillen isynnerhet vid sjéstrander och utbredd 6fver sédra och mellersta Finland. — Allman och utbredd 6fver hela Eur., n. As. och n. Amer. — U. F. i. 56. Ph. fulvipes Fabr. — Thoms. Sk. C. I, 166, 38. — Kraatz LI D. 614, 52. — Seidl. F. B. 278. — Staphyl. Sahlb. EF 329: 56. | Ej sallsynt i slammet och under smastenar vid de sammanhangande vattendragen i mellersta och éstra Finland; nordligast har jag funnit den vid stranden af Etserinselka (62° 50’). — Utbredd éfver hela Eur. och 22 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. angransande delar af As. och uppgifves afven forekomma i n. Amer. — 57. Ph. tenuis Fabr. Angustior, niger, nitidus, prothorace, pedibus elytrisqve laete rufis, his basi nigris, antennarum articulis duobus basalibus obscure rufis, penultimis parum transversis, capite ovato; prothorace oblongo, convexo, utrinqve juxta seriem dorsa- lem 5-punctatam punctis 5 parvis impressis; elytris prothorace brevioribus. Long. 21/3 lin. Mas: tarsis anticis fortiter dilatatis. Er. Gen. et Spec. Staph. 488, 101. — Heer. Faun. Col. Helv. 270. — Kraatz Ins. Deutschl. 617, 58. — Seidl. Faun. Balt. 278. — Redt. Faun. Austr. Ed. IIL. 214. — Fauv. F. G.-Rh. 477, 48. Staphylinus Faby. Ent. Syst. I. 2. 528, 43. (1792). Species pulchra et distinctissima, colore prothoracis et ely- trorum postice laete rufo insignis. Sallsynt pi sandiga stillen under stenar i sydéstra Finland; jag har funnit den vid Kirkkojarvi i Mohla d. 8 Juni och vid Rajajoki vid Luutahanta by d. 30 Juni 1866, vid floden Svir d. 6 Sept. 1869, och d. 10 Juni 1875, samt i flera exemplar vid Angila backarne 1 Parik- kala (61° 30’) d. 8—9 Aug. 1872, samt 1 Juni 1873. — Afven funnen vid Petersburg, i Ostersjéprovinserna och pa flera stallen i m. Eur. samt 6. Sib — U. F. mM. 58. Gefyrobius nitidulus Grav. — Thoms. Sk. C. LI, 167, 1.— Philonthus Kraatz I D. 589, 23. — Seidl. Faun. B. 275. — Fauy. F. G.-Rh. 475, 45. — Staph. Sahlb. I. F. 328, 42. Sallsynt; funnen vid Villnis (60° 35’) af Mannerheim. Den uppgifves lefva tillsammans med lilla svarta myran (Lasius niger). — Funnen i Sy., Ost.-prov. och h. 0. d. i m. och s. Eur. — Mann. sami. 59. Remus cinerascens Grav. — Thoms. Sk. C. Il, 168, 1. — Philonthus cinerascens Kraatz I. D. 622, 62. — Seidl. F. B., 279. °— poet eta Sahlb. L F. 336, 74. — Erichsonius Fauv. F. G.-Rh. 428, Sallsynt vid gyttjiga mae i Sédra och mellersta Finland; nordli- gast har jag funnit den vid Svatnavlok i Ryska Karelen (62° 40’) samt i Ruovesi. —- Utbredd ofver stérre delen af Eur. och n. Amer. — U. F. M. 60. Bisnius villosulus Steph. — Erichsoniws Fauy. ‘i G.-Rh. 430, 3. — B. elongatulus Er., Thoms. Sk. C. II, 168, 1. — Phi- lonthus Kraatz I. D. 623, 64.— Seidl. F. B. 279. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 23 Sallsynt; funnen endast vid Helsingfors af W. Heimbiirger. — Af ven tagen i Sv., Tyskl., Osterrike, Engl. och Frkr. — U. F. M. 61. B. semipunctatus Fairm. et Germ. Elongatus, niger, nitidus, minus subtiliter griseo-pubescens, antennis basi pedibusque obscure testaceis; elytris nigro-piceis, margine apicali anguste et obsolete rufescenti; capite prothoraceqve crebrius punctatis, area media longitudinali laevi notatis; antennis crassiusculis, articulo 4:0 latitudine parum longiore, 5—10 sensim leviter incrassatis, 5:0 subqvadrato, 10:0 distincte transverso; elytris prothorace paullo lon- gioribus, dense subtiliter punctatis. Long. 2 lin. Mas: segmento 7:0 ventrali profunde exciso. Philonthus Fairm. et Germ. Ann. ent. Franc. 1861, 434. Erichsonius Fauy. F. G.-Rh. 431, 6. B. procerulo Grav. affinis, sed differt elytris obscurioribus, unicoloribas, nec apice late rufis, subtilius punctatis, pubescentia densiore antennisqve crassioribus, articulo 5:0 latitudine haud longiore, 6:0 transverso. A. B. villosulo Steph. antennis obscu- rioribus, capite paullo longiore, prothorace lateribus crebrius pun- ctato mox distingvendus. / Sallsynt; funnen vid Urpala i Viborgs lan (60° 30') af Maklin. — For ofrigt ar den i Eur. hittills kind endast fran sydvestra delen, men har sakert en stirre utbredning, ehuru den troligen blifvit forblan- dad med B. procerulus. — Den Ar afven funnen i Afr., Am. och Austr. — Maéakl. sami. 62. Gabrius vernalis Grav. — Thoms. Sk. C. I, 170, 7. — Philonthus Kraatz I. D. 605, 39. — Seidl. F. B. 276. — Staphyl. Sahlb. I. F. 324, 44. — Fauv. F.-G.Rh. 487, 62. Temligen sallsynt i sydligare delen af omradet under stenar pa fuktiga stallen; nordligast har jag funnit den vid Tiudie i Ryska Kare- len (62° 30’). — Utbredd ofver stiérre delen af Eur. och As. — U. F. M. 63. G. splendidulus Grav. — Thoms. Sh. C. IL, 170, 2. — Philonthus Kraatz I. D. 608, 43. — Seidl. F. B. 277. — Fauv. F. G.-Rh. 465, 33. — Staphyl. Sahlb. I. F. 330, 61, et Staph. nanus Grav. — Sahlb. Ll. F. 330, 60. Temligen allman under barken af murkna tradstammar, under mossa och lof i skogar och utbredd 6fver stérre delen af omradet. Nordligast har jag funnit den vid Porjeguba i Ryska Lappmarken (66° 50’). — Utbredd 6fver hela Eur. och Sib — U. F. M. 24 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 64. Gabrius nigritulus Grav. — Philonthus Fauvy. F. G.-Rh. 469, 38. — G. aterrimus Gray. — Thoms. Sk. C. I, 170, 3.— Philonthus Kraatz IL D. 616, 56. — Seidl. F. B. 278. — Sta- phyl. Sahlb. LT F. 3387, 6. Allman p& fuktiga stallen, under ruttnande vegetabilier, och under mossa i skogar ofver hela omradet anda till Muonioniska (68°). — Ut- bredd éfver alla verldsdelar,. — U. F. M. Var b: G. trossulus Nordm. — Thoms. Sk. C. IL 171, 4. et IX. 156, 4. obs. — Philonthus Kraatz I. D. 616, 55. — Seidl. F. B. 278. — Staphylinus aterrimus var. b. Sahib. LF. 331, 62. forte. Temligen sillsynt vid strinder af sjéar och hafvet, men utbredd éfver stérre delen af omridet Atminstone till Imandra 1 Ryska Lappmar- ken (67° 50’). — Utbredd ofver n, Eur. — UF. M. 65. Qvedius molochinus Gravy. — Thoms. Sk. C. I, 178, 7. — Kraatz I. D. 500, 12. — Seidl. F. B. 267, — Staphyl. Sahlb. I F. 3/4, 17. — Fauv. F.-G.Rh. 516, 24. Var. b: dimidio minor, antennis pedibusqve totis refo-ferru- gineis. — Gyll. — Sahlb. l. ¢. var. b. Var. c: elytris nigris. — Gyll. — Sahl. 1. ¢ var. e. Temligen allman i skogar under mossa, under barken af ruttnade tradstammar, under stenar o. s. v. Ofver hela omradet anda till Muonio- niska (68°) och Ponoj. Var. ¢. ar sillsynt; tagen i Muonioniska af Maklin, jag har funnit den vid Tiudie i Ryska Karelen. — Utbredd éfver hela Eur., n. As. och afven funnen i Nordamerika. — U. F. M. 66. Q. fuliginosus Grav. — Thoms. Sk. C. I, 173, 2. — Fauyv. F. G.-Rh. 515, 23. — Kraatz I. D. 503, 14. — Seidl. F. B. 267. — Staphyl. tristis Gyll. — Sahlb. I F. 314, 16. Temligen sillsynt pa enahanda lokaler med fdregaende i siédra Finland. Jag har ej funnit den nordligare an vid Dvoretz i Ryska Ka- relen (62° 20’). — Utbredd éfver stérre delen af Eur. och angransande delar af As. och Afr. — U. F. MW. 67. Microsaurus cinctus Payk. — Qvedius Seidl. F. B. 266. — Fauv. Ff. G.-Rh. 514, 21. — M. impressus Panz. — Thoms. Sk. C. IT, 174, 1. — Qvedius Kraatz I. D. 499, 10. — Staphyl. Sahlb. LF. 317, 21. Var. b: punctis serierum elytrorum obsoletis, leviter impressis. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 25 Staphylinus rufocinctus Mann. Brach. 26, 33. sec. specimen typicum. 1 Sallsynt i sédra Finland under ruttnande vegetabilier; funnen pa Aland, vid Abo, der den synes vara mindre sillsynt, i Nyland och i s0- dra Karelen. Varieteten ar tagen i Abo lin af Mannerheim. — Ut- bredd éfver en stor del af Eur. och niarmaste delar af As. och Afr. — w . . 68. M. fulgidus Fabr. Mant. Ins. I, 220, 14. (Staphylinus). — M. 4-punctatus Thoms. Sk. C. IX, 159, 3a. — M. fulgidus var. b. Thoms. Sk. C. IL, 174, 8. — Qvedius Fauv. F. G.-Rh. 505, 12. — Kraatz I. D. 492, 3. partim. — Seidl. Ff. B. 266. par- tim. — Staphyl. variabilis Gyll. —Sahlb. I F. 3/4, 18. var. e et f. Sallsynt, men utbredd dfver hela omradet; skall foretradesvis uppe- halla sig i kallare och stall. Jag har funnit den i Lappland vid Muo- nioniska (68°). — Utbredd 6fver hela Eur. och afven funnen 1 de dfriga verldsdelarna. — U. F. MM. Anm. Da Fabricii beskrifning p. a. st. tydligen synes hinfora sig till denna form, har jag ansett det limpligare att bibehalla denna benamning, an att helt och hallet forkasta densamma och antaga det af Thomson fore- slagna, ehuru det maste erkinnas, att denne sistnimnde forfattare forst ritt begransat arten. Obs. M. ochripennis Men., Fauv. (M. puncticollis Thoms. verisimili- ter) alia est species nondum in Fennia capta, qvae praesertim differt capite pone oculos utrinqve punctis 2 profundis in linea transversa positis, elytris re- motius punctatis, abdomine toto nigro, antennis pedibusqve obscurioribus, pu- bescentia obscuriore nec non segmentis 5 et 6 ventralibus in mare medio nigro- sericeo-pubescenti. (Spec gallicum). 69. M. cruentus Oliv. — Thoms. Sk. C. LX, 162, 3d. — Qvedius Kraatz I D. 495, 5. — Seidl. F. B. 266. — Fauv. F. G.-Rh. 508, 15. — Redt. F. A. Ed. LT. 198. Var. b: elytris totis rufis. Sallsynt; funnen vid Trollbéle nara Ekenis af Maklin, jag har tagit den under barken af Sorbus aucuparia vid Pekkala 1 Ruovesi (62°) d. 14 Juni 1874. — Funnen vid Petersburg, i s. Sv. och utbredd 6fver m. och s. Eur. samt en del af As. — U. F. MM. 70. M. mesomelinus Marsh. — Qvedius Fauv. F. G.-Rh. 506, 13. — M. temporalis Thoms. Sk. C. IX, 161, 36. — Sta- phylinus variabilis Gyll. et Sahlb. L F. 314, 18 varr. a et b. — Qvedius fulgidus Kraatz I. D. 492, 3, partim. — Microsaurus id. Thoms. Sk. C. II, 174, 3, partim. 26 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Temligen allman i skogar under mossa och bark af murkna trad- stammar och utbredd éfver sdédra och mellersta Finland. — Synes vara utbredd éfver hela norra delen af gamla och nya verlden. — U. F. M. 71. M. maurus Sahlb. LF. 317, 23. (Staphylinus). — Qvedius Seidl. F. B. 266. — M. Fageti Thoms. Sk. C. 161, 30. -~ Qvedius Fauv. F. G.-Rh. 503, 10. Temligen sallsynt under barken af murkna stubbar och mossa vid tradstammar afvensom i utsipprade saft af bjork 1 skogar 1 sédra och mellersta Finland; nordligast har jag funnit den 1 Ruovesi (62°). — Afven ar den tagen is. Sy., vid St. Petersburg och i Belgien och har troligen en stérre utbredning. — U. F. MM. 72. M. xanthopus Er. — Thoms. Sk. C. II, 175, 4. et X. 163, 4. obs. — Qvedius Kraatz, I. D. 495, 6. — Seidl. F. B. 267. — Fauv. F. G.-Rh. 510, 16. — Staphylinus variabilis Sah\b. L F. 314,18. var.‘c. Var. b: elytris rufis. Allman under barken af saval léf- som barrtrad 1 sédra och mel- lersta Finland, nordligast har jag funnit den vid Solomino i Ryska Ka- relen (62° 10’). — Utbredd éfver hela Eur. och Sib. — U. F. M. 73. Microsaurus nigripennis n. sp. Elongatus, rufus, nitidus, capite abdominisqve apice piceis, elytris nigris, limbo anguste ru- fescenti; capite breviter ovali, clypeo impresso; antennis extrorsum parum incrassatis, articulis penultimis leviter transversis; protho- race prope punctum anteriorem seriei dorsalis utrinqve puncto impresso; elytris prothorace parum longioribus, remote punctatis; abdomine parce obsoletissime punctato. Long. 4 lin. Colore rufo, elytris nigris ab omnibus nostris speciebus primo intuitu distingvendus; praecedenti affinis, sed punctis seriei dor- salis magis approximatis differt. — Caput orbiculato-ovale, piceum, nitidum, omnium subtilissime transversim strigosum et remote vix visibiliter punctatum, clypeo vage impresso, palpis piceo-rufis; punctis impressis capitis ut in WZ. mesomelino, antennarum structura etiam ut in illo. Prothorax transversus, coleopteris haud augu- stior, lateribus rotundatus, apicem qvam basin versus paullo magis angustatus et compressus, angulis basalibus late rotundatis; supra laevissimus, serie dorsali bipunctata, puncto antico a puncto api- cali fere duplo magis, qvam a posteriore remoto, in disco laterali Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 27 utrinqve puncto setigero a puncto antico seriei dorsalis aeqve longe ac hoc a margine antico remoto praetereaqve puncto uno alterove prope angulum anteriorem impressis; seta laterali a mar- gine remota. Scutellum laeve, piceo-rufum. Elytra prothorace parum longiora, minus crebre subtilius punctata, tenuiter pube- scentia. Abdomen fere parallelum, paullo remotius et subtilius qvam in M. mesomelino punctatum, piceo-rufum, tenuissime pu- bescens; segmento 6:0 ventrali utringve punctis 3 setigeris in- structo. Pedes rufo-ferruginei; tarsis posticis articulo 5:0 1:0 1/4 longiore, anticis fortiter dilatatis. Sallsynt; funnen vid Pitkaranta i Ladoga Karelen af Nordenskidld och i Helsingfors i boningsrum af O. Engstrém. — U. F. MM. 74. M. polystigma Wank. Nigropiceus, antennis, pedibus segmentorumqve ventralium marginibus rufo-testaceis, antennis tenuioribus, articulis penultimis parum transversis, capite utrinqve juxta oculos punctis 4 impressis, prothorace serie dorsali punctis tribus, lateribus nonnullis impressis, elytris subopacis, parce mi- nus fortiter punctatis. Long. 3'/3 lin. Mas: segmento 7:0 ventrali apice leviter emarginato, tarsis anticis valde dilatatis. Qvedius Wank. Ann. Ent. Fr. 1867, 253. — Fauv. F. G.-Rh. 511, 18 not. Staphylinus variabilis var. h. Mann. Brach, 26, 29. (1830). M. xanthopodi Ey. statura simillimus, sed elytris subopacis, minus fortiter punctatis, punctura capitis prothoracisqve a conge- neribus mox distingvendus. —- Caput prothorace paullo augustius, orbiculato-ovatum, nigrum, nitidum, fronte laevi, ad orbitam ocu- lorum utrinqve punctis 4 magnis et profundis impressis, primo oculo fere contiguo, ante medium orbitae sito, ceteris inter se magis approximatis, angulum rectum formantibus, puncto inter- medio ab oculis remoto, vertice utrinqve punctis nonnullis mino- ribus instructo, temporibus oculorum diametro fere breyioribus, subglabris; ore piceo, palpis rufis. Antennae ab oculis parum remotae, fusco-ferrugineae, basi rufo-testaceae, articulo primo ter- tio longiore, hoc secundo obconico dimidio longiore, 4—6 sensim paullo latioribus et brevioribus, 5:0 subqvadrato, 7—10 aeqvali- bus, leviter transversis, ultimo subovato. Prothorax ut in MM. xanthopode formatus, nigro-piceus, nitidus, punctis in serie dorsali 28 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. tribus, ultimo paullo remotiore, pone medium sito, disco laterali utringve punctis tribus in triangulum positis, interioribus magis approximatis, praetereaqve punctis nonnullis ad angulum apicalem, omnibus parvis, minus profundis; seta laterali a margine remota. Scutellum laeve. Elytra prothoracis longitudine, picea, sutura rufescenti, subopaca, remotius minus fortiter punctata. Abdomen apicem versus levissime angustatum, nigro-piceum, segmentis dor- salibus margine pallidioribus, ventralibus apice anguste rufo-testa- ceis, densius pubescens, subtiliter parcius punctatum, subtus apice longius nigro-setosum. Pedes toti rufo-testacei, tarsis posticis articulo 1:0 qvinto distincte breviore. Sallsynt; funnen vid Villnas i Abo lan af Mannerheim. — Af- ven funnen i Lithauen och i déstra Sibirien. — Mann. sami. 75. M. laevigatus Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 176, 7. et 1X 165, 7. obs. — Staphyl. Sahlb. LF. 316, 20. — Qvedius Kraatz I. D. 497, 8. — Seidl. F. B. 267. — Fauv. F. G.-Rh. 512, 19. Allmin under barken af barrtrad och utbredd 6éfver hela omradet norrut, si lingt barrskogar forekomma. — Utbredd ofver storre delen af Eur. och n. Asien. — U. F. i. 76. M, scitus Gyll. — Thoms. Sk. C. If, 177, 8 et IX, 165, 8. — Staphyl. Sahlb. I F. 316, 19. — Qvedius Kraatz I. D. 498, 7. — Fauv. F. G.-Rh. 510, 17. Sallsynt under barken af murkna stammar af saval barr- som lof- trad i sédra Finland. Funnen pa Aland af R. Sievers samt oftare i narheten af Abo och Helsingfors. Nordligast ar den mig veterligen an- triffad vid Pardala naira Nyslott (61° 55’) af Faust. — Utbredd dfver stérre delen af Eur. — U. F. MM. 77. M. brevis Er. — Thoms. Sk. C. ID, 177, 9 et IX. 169, 9. obs. — Qvedius Kraatz I. D. 500, 11. — Seidl. F. B. 266. — Fauv. F. G.-Rh. 510, 6. Ej sallsynt tillsammans med Formica rufa och skall afven fore- komma med Lasius fuliginosus der den traffas mest tidigt om varen under smistenar, tridstycken och lof vid kanten af myrstackar. Utbredd éfver stirre delen af omradet; nordligast har jag funnit den vid Imandra i Ryska Lappmarken (67° 30’). — For ofrigt antraffad har och der i nord- ligare delen af Eur. — U. F. M. 78. Raphirus umbrinus Er. — Thoms. Sh. C. IZ, 178, 7. et XI, 168. obs. — Qvedius Kraatz I. D. 509, 21. — Seidl. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 29 F. B. 264. — Staphyl. mauro-rufus Gyll. — Sahlb. LF. Orr, 22. Sallsynt under stenar, tradstycken o. s. v. vid vatten; funnen i Nyland af Maklin, i Abo lan af Mannerhein, C. Sahlberg och O. Reuter, i Ruovesi, vid stranden af Hvita Hafvet (64° 30’) under Fucus, samt nordligast vid Muonioniska (68°) af forf. — Utbredd ofver n. foch m. Kur. — U. F. &/. Var. b (maritimus): major, obscurior, niger, abdominis seg- mentis haud pallido-marginatis, elytrorum margine apicali vix pi- ceo, pedibus nigro-piceis, tarsis, geniculis anterioribus late, posti- cis anguste ferrugineis. Sallsynt under Fucus vid Hafskusten; funnen p& Aland af R. Sie- vers, vid Helsingfors af A. Helenius, W. Heimbiirger och forf,, som tagit den i stor mangd i Oktober 1875. Enstaka exemplar har jag afven antraffat vid Ladoga, vid Svir och nordligast vid en back nara Paanajirvi i Kuusamo (66° 30’). — U. F. M. 79. RR. limbatus Heer. Faun. Col. Helv. 1, 281. (Qvedius). — Fauv. FF. G.-Rh. 525, 36. — R. mauro-rufus Thoms. Sk. C. IT, 178, 2 et IX. 169, 2. obs. — Qvedius Kraatz I. D. 512, 26. — Seidl. #. B. 265. — Staphyl. praecox Gyll.— Sahlb. LF. 3/8, 24. Temligen sallsynt i skogar under bark och i murkna stubbar i sédra och mellersta Finland; funnen flera ginger vid Abo, i Yline (61°) och 1 sédra och ryska Karelen, i Tavastland och Savolaks samt vid Muo- nioniska (68°), — Sallsynt in. och m. Eur. — U. F. M. 80. R. suturalis vy. Kies. — Qvedius v. Kies. Stett. Ent. Zet. VI, 225. — Kraatz I. D. 511, 24. — Seidl. F. B. 265. — Fauyv. Faun. G.-Rh. 524, 34. — R. marginalis Thoms. Sk. CO. IX. 172, 2c. Kj sallsynt under mossa, nedfallna léf o. d. i skogar 6fver hela omradet anda till Muonioniska (68°). — Utbredd fver stiérre delen af Kur. — U. F. M. 81. R. attenuatus Gyll. — Thoms. Sk. C. IT, 179, 4. — Staphyl. Sahlb. I. F. 318, 25. — Qvedius Kraatz I. D. 515, 29. — Seidl. F. B. 264. — Fauv. F. G.-Rh. 532, 45. Allmain under stenar, mossa och nedfallna léf och utbredd dfver hela omradet anda till Muonioniska (68°) och Ponoj. — Utbredd dfver hela Eur. och Sib — U. F. M 30 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 89. BR, boops Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 179, 5. — Staphyl. Sahlb. I F. 318, 26. — Qvedius Kraatz I. D. 516, 30, — Seidl. F. B. 264. — Fauv. F. G.-Rh. 534, 48. Temligen sillsynt p& enahanda lokaler med foreg&iende och troligen lika utbredd ofver vart omraéde; nordligast ar den funnen i Muonioniska (68°) och vid Ponoj i Ryska Lappmarken (67°), — Utbredd 6fver hela Eur. — U. F. M. 83, Euryporus picipes Payk. — Thoms. Sh. CG. 1. 180, 1. — Kraatz dD: 482, 4:.—,Seidl..&. B. 268. — F any, G.-Fth. 541, 1. Mycket sallsynt, jag har funnit den under Fucus pa Mjélén nara Helsingfors d. 20 Maj 1873 samt under mossa pi samma holme d. 23 Maj 1874, afven ar den funnen pa Angsholmen vid Helsingfors i Juni 1873 af W. Snellman, vid Abo af Pippingskéld, och i Uskela af Maklin. — Féréfrigt ar den funnen i Sv., Ost.-prov., Tyskl., Osterrike, Engl., Frankr. och Schweitz, ehuru den fverallt ar en stor sallsynthet. — Va, Ms, 84. Heterothops praevius Er. — Thoms. Sk. CO. 1, #842. — Kraatz L D. 484, 14. — Seidl. F. B. 263. Sallsynt; funnen i Pargas socken d. 5 Juli 1872 af H. Ingelius. — Afven tagen i sddra Sv. och utbredd éfver m. och s. Eur. och an- erinsande delar af As. — U. F. M. 85. 4H. dissimilis Er. — Thoms. Sk. C. I, 181, 2. — Kraatz. I D. 485, 3. — Seidl. F. B. 263. — Fauv. F. G.-Rh. 538, 4. — Staphyl. subuliformis Gyll. — Sahlb. LT F. 319, 27. (partim). Sallsynt; funnen flera ginger under stenar och mossa i trakten af Abo samt i Ylane (61°) af forf. — Utbredd éfver storre delen af Eur., As. och n. Afr. — U. F. M. 86. H. 4-punctulus Gray. — Thoms. Sku Ge 1613. 2 Kraaty LD. 486, 4.— Seidl. FE. B263q-ee uv. £. G.-Rh. 538, 3. Sallsynt; funnen n&gra ganger vid Abo; jag har ffven tagit den pa en liten holme i Hvita hafvet naira Tschuja (64° 40’) d. 2 Aug. 1869. — Utbredd dfver n. och m. Eur. — U. F. iM. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 31 Trib. Xantholinina. 87. Othius fulvipennis Fabr. — Thoms. Sk. C. I, 185, 7. — Kraatz. & D. 654, 1. — Seidl. F. B. 279. — Fauv. F. G.-Rh. 368, 1. — Staphyl. fulminans Gray. — Sahlb. LF. 334, 71. Sallsynt under mossa i lifskogar i narheten af Abo, der den ar funnen af ©. Sahlberg, C. Lundstrém och forf., hvilken afven tagit den under léf i en lummig aspskog nara Humbaritsa by vid Ladoga i Ryska Karelen (60° 40’) d. 15 Juni 1875; vid Kirjola ar den tagen af Maklin. — Funnen i Sy., vid Petersburg och utbredd ofver m. och s. Kur. — U. F. M. ~88. 0. melanocephalus Grav. — Thoms S&. C. IZ, 189, 2. — Kraatz I. D. 656, 3. — Seidl. F. B. 279. Sallsynt; har jag funnit den i Kivinebb socken i sydéstra Karelen d. 16 Juni 1866. — Funnen i Sy. och pa flera staillen i m. Eur. — 89. 0. lapidicola vy. Kies. Nigro-piceus, nitidus, antennis pedibusqve fusco-testaceis, ano elytrisqve fuscis; antennarum ar- ticulis penultimis transversis, prothoracis serie dorsali utrinqve tripunctata, puncto antico margini fere contiguo, secundo a tertio duplo magis qvam a margine antico remoto; elytris prothorace distincte brevioribus, remote fortius punctatis. Long. 27/3 lin. v. Kiesenw. Stett. Ent. Zeit. IX, 321. (1848). — Kraatz Ins. Deutschl. 657, 5. — Fauv. F. G.-Rh. 369, 2. — O. melano- cephalus, var. Heer Faun. Col. Helv. I. 248, 2. — Seidl. Faun. Balt. 279. — O. longicornis Thoms. Opuse. ent. 369. (forte). O. melanocephalo Grav. major et obscurior, elytris protho- race distincte brevioribus, ceterum simillimus. Sallsynt under mossa och stenar; tagen i nirheten af Abo af 0. Reu- ter, i Tavastland och vid Kirjola af Maklin, jag har funnit den pa slutt- ningen af Kivakko-tunturi fjall mellan Kuusamo och Ryska Lappmarken d. 15 Juni 1870, afvensom nordligast vid Muonioniska (68°) d. 12 Juni 1867. — Afven funnen pa ee af Alperna och nagra andra hiégre berg i sydligare Eur. — U. F. . 32 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 90. 0. volans n. sp. Linearis, alatus, nigro-piceus, nitidus, elytrorum humeris et margine apicali anoqve fuscis, antennis, pal- pis pedibusqve rufo-testaceis ; prothoracis serie dorsali utrinqve tripunctata, puncto antico margini fere contiguo, secundo a tertio duplo magis qvam a margine antico remoto; elytris prothoracis longitudine, fortius minus crebre punctatis. Praecedenti affinis situqve punctorum prothoracis similis, sed magis convexus, elytris obscurioribus, distincte longioribus et paullo crebrius punctatis ut videtur distinctus. Caput ovatum, nigrum, vertice utringve parce punctato, fronte punctis anterloribus qva- dratim positis, ore piceo, palpis testaceis. Antennae pallide rufo- testaceae, apicem versus incrassatae, articulo primo lenissime curvato, apicem versus incrassato, secundo fere duplo longiore, 9:0 et 3:0 obconicis, 4:0 subqvadrato, 5—10 sensim paullo latio- ribus, ultimo penultimo distincte transverso fere duplo longiore, breviter ovato. Prothorax coleopterorum latitudine et latitudine sua distincte longior, lateribus subrectis; supra transversim mo- dice convexus, nigro-piceus, lateribus dilutioribus, dorso utrinqve tripunctato, sed puncto primo parvo margini fere contiguo, unde series dorsalis e punctis tantum 2 majoribus profundis composita videtur; puncto horum anteriore a postico qvam a margine api- cali fere duplo magis remoto. Elytra prothoracis longitudine, satis fortiter, minus crebre punctata, nigro-picea, humeris anguste margineqve apicali dilutioribus. Alae amplae albidae. Abdomen obsolete punctatum, nigrum, parum nitidum, ano marginibusqve segmentorum 5:1 et 6:1 anguste testaceis. Pedes toti cum coxis pallide rufo-testacei. Sallsynt under mossa i skogar i sédra Finland; jag har iagit den i Ylane (61°) och vid Helsingfors. — U. F. M. 91, 0. myrmecophilus Kies. — Thoms. Sk. C. I, 186, 2. _. Kraatz 1. D. 658, 6. — Siedl. > B. 279. — Fauy. F. G.-Rh. 369, 3. — Staphyl. melanocephalus Sahlb. I F. 336, 73. (sec. specimina in coll. Sahib. et Mann.). Temligen sallsynt under mossa och nedfallna léf i skogar; funnen i Yline af C. Sahlberg, vid Villnas af Mannerheim, vid Kirjola af Maklin samt vid Helsingfors flera ginger isynnerhet om hésten, vid floden Svir i Ryska Karelen och vid Pekkala i Ruovesi (62°) d. 18 Juni 1874 af forf. — Afven funnen i Sy., Tyskl., Osterrike, Frkr., Italien och Engl. — U. F. mM. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 33 92. Baptolinus pilicornis Payk. — Kraatz I. D. 661, 2. — Seidl. F. B. 279. — Gyrohypnus Thoms. Sk. C. IT, 187, — Fauy. I. G.-Rh. 372, 1. — Staphyl. Sahlb. L F. 335, 72. Temligen sallsynt i djupa barrskogar, under barken af murkna granstammar, men utbredd 6fver hela omradet; nordligast har jag funnit . den vid Muonioniska (68°) och pa Rysk Lappska halfén vid Kusrika. — Spridd éfver en stor del af Eur. — U. F. mM. 93. B. alternans Grav. — Kraatz I. D. 660, 1. — Seidl. F. B. 280. — Gyrohypnus Thoms. Sk. C. IL, 187, 2. — Staphyl. pilicorns var. 6. Sahib. LL BF. 335, 72. — Gyrohypnus nigriceps Mann. Staph. 34, 11. — B. affinis Fauyv. F. G.-Rh. 373, 2. Temligen sallsynt under barken af Tall (Pinus sylvestris) i sddra och meliersta Finland; nordligare 4n i Ruovesi (62°) har jag ej funnit den. — Utbredd éfver stérre delen af Eur. — U. F. M. Anm. Namnet B. affinis Payk., som Harold velat foresla for denna arti Catal. Col. 606, ager visserligen prioritet (Payk. Mon. Staph. 24. 1789), men da det hanfor sig till den ljusa varieteten eller ett nyklickt exemplar och beskrifningen lemnar oafgjordt, om férf. haft fér sig en sadan varietet af denna eller féregaende art, torde vara rittast, att anvinda Gravenhorts benaémning. 94, Gauropterus fulgidus Fabr. — Thoms. Sk. C. I, 188, 1.— Xantholnus Kraatz I. D. 642, 14.—Seidl. F. B. 281, — Fauv. &. G.-Rh. 384, 3.— Staphyl. pyropterus Gyll. — Sahlb. To FP B34) °70; Sallsynt; funnen vid Abo af Mannerheim och Tams samt i flera exemplar invid afskrades hégar pa Observatoriibergen i Helsingfors af W. Heimbirger. — Utbredd ofver h. Eur. utom den nordligaste delen, och afven funnen i n. Afr. och v. As. — U. F. M. 95. Nudobius lentus Gray. — Thoms. Sk. C. IJ, 188, 1. — Xantholinus Kraatz I. D. 644, 15.— Seidl. F. B. 282. — Fauv. F. G.-Rh. 384, 2. — Staphyl. Sahlb. LF. 333, 66. Allman under bark af barrtrid, isynnerhet Pinus sylvestris, och ut- bredd éfver stérre delen af omrddet; nordligast har jag tagit den vid Porjeguba pi Lappska halfén (67°). — Utbredd éfver hela Eur., ehuru den ar sillsyntare i sydligare delen, och afven funnen i Sib. — U. F. M. 96. Xantholinus punctulatus Payk. — Thoms. Bk. ae 3 1894 et IX, 976,°1. — Kraatz 1 D635, 3.— Seidl. fF. B. 281. — Staphyl. Sahlb. I. F. 333, 67. : 34 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Temligen allman under stenar, mossa och nedfallna lof i sédra och mellersta Finland; jag har sfyen funnit den vid Soukelo i Ryska Lapp- marken (66° 40’). — Utbredd éfver hela Eur., n. As., Afr. och Am. — 97. X. ochraceus Gyll. — Thoms. Sk. C. IT, 189, 2 et IX, 176, 2. — Kraatz Ll )..636: 4. — Seidl, FB st — Sta- phyl. Sahib. L F. 332, 64. Allman under stenar och tradstycken pa bordigare jordman och under ruttnande vegetabilier i sddra och mellersta Finland. Nordligast ar den mig veterligen funnen ; sodra Osterbotten af Wasastjerna samt vid Svitnavlok i Ryska Karelen (62° 35') af forf. — Utbredd 6fver h. Eur. och n. As. — U. F. M. 98. X. atratus Heer. — Thoms. Sr. Cedi! 290 a: Ett exemplar, som ganska val dfverensstiammer med ofvan citerade beskrifning, ar taget i Pargas af O. Reuter. Den synes mig dock vara foga skild fran X. punctulatus Payk. — Funnen i Skane, 1 sallskap med Formica rufa. — Reut. saml. 99. X. picipes Thoms. Sk. C. IT, 190, 4 et IX, 177, 4. obs. Sallsynt; fannen vid Villnas nara Abo af Mannerheim; jag har tagit den tillsammans med Formica rufa i Ylane (61°). — Afven fun- nen i Sv. — Mann. sami. Anm. 1. Denna art star i Mannerheims samling under namn af X. an- gustatus Mann. och upptages i Brachel. 34, 15 sisom Gyrohypnus parvulus Grav. Anm. 2. De 4 foregaende arterna anses af Fauvel, hvilken undersdkt en mangd exemplar fran vidt skilda lokaler, sisom varieteter af samma species. 100. xX. relucens Grav. Niger, nitidus, antennis, pedibus. anoqve rufo-testaceis, elytris pallide testaceis, circa scutellum in- fuscatis; capite subovato, convexiusculo, subtilissime omnium di- sperse, lateribus parce profundius punctato ; prothorace seriebus dorsalibus et lateralibus plerumqve 6-punctatis; elytris protho- race fere brevioribus, parce punctulatis; abdomine remote subtili- ter punctato et pubescente. Long. 41/, lin. Kraatz L D. 624, 2. — Redt. Faun. Austr. Ed. I, 218. — Fauv. F. G.-Rh. 387, 6 not. Staphylinus Grav. Mon. Col. Micr. 101, 102. (1806). Xantholinus glabratus var. b. Er. Gen. et Spec. Staph. 320, 29. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 35 Statura magna, colore puncturaqve ab omnibus nostris spe- ciebus mox distingvendus. Af denna intressanta art, som egentligen tillhér sédra Europas fauna, har jag funnit ett exemplar vid Tiudie i Ryska Karelen (62° 30’) den 3 Juli 1869. — Funnen afven i Osterrike och Tyskl., samt i kust- landerna vid Medelhafvet. — U. F. M. 101. X. tricolor Fabr. — Thoms. Sk. C. I, 191, 5. — Kraatz I D. 638, 7. — Seidl. F. B. 281. — Staphyl. Sahlb. I. F. 334, 69. — Fauv. F. G.-Rh. 390, 11. Ej sillsynt under mossa och i murkna tradstubbar i sédra och mellersta Finland. Nordligast har jag funnit den vid Svatnavlok i Ry- ska Karelen (62° 35’). — Spridd éfver stérre delen af Eur., ehuru den pa manga orter r sallsynt. — U. F. M. 102. X. distans Muls. et Rey. Rufotestaceus, nitidus, ca- pite, prothorace subaeneo-micanti antice abdomineqve supra ni- gricantibus; capite utrinqve parce subtiliter punctato; prothorace seriebus dorsalibus circiter 10-punctatis, lateralibus irregularibus; elytris prothorace fere brevioribus, parce fortiter punctatis; abdo- mine parce subtilissime punctato. Long. 37/3 lin. Kraatz I. D. 639, 8. — Fauy. F. G.-Rh. 381, 12. — X. tricolor var. distans. Muls. et Rey. Opuse. ent. IZ, 71. (1853). — Seidl. F B. 281. X. tricolori Gy1l. simillimus, sed multo minor, antennis paullo brevioribus, prothorace antice nec postice infuscato elytrisqve non- nihil brevioribus distingvendus. Sallsynt; funnen i narheten af Nyslott af Faust 1874; jag har tagit den under mossa vid Svatnavlok och Juustjarvi (62° 45’) i Ryska Karelen i Juli 1869, vid Luukala nara Villmanstrand den 27 Aug. 1872, i Kihtelysvaara d. 27 Juli 1875, samt nordligast vid Nurmis kyrkoby i i Norra Karelen (63° 30’) d. 17 Juli 1875. — Afven funnen i Tyskl., Engl., Frkr., Osterrike och Italien. — U. F. M. 103. X. Hesperius Er. Elongatus, angustus, niger, nitidus, elytris nigro-subaeneis, margine apicali testaceo; tarsis antennis- qve fusco-ferrugineis, articulo primo piceo, capite parce subtiliter — punctato, fronte medio laevi, sulcis intermediis modice conniven- tibus, lateralibus obliqvis, distinctis, interne puncto majusculo terminatis; prothorace basin versus subaeqvaliter angustato, se- 36 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. riebus dorsalibus 10-punctatis, lateralibus flexuosis, circiter 12- punctatis; elytris hoc paullo longioribus, parce minus subtiliter, extus subseriatim punctatis, abdomine obsolete punctato. Long. 31/, lin. Er. Gen. et sp. Staph. 329, 47 (1840). X. lineavi Grav. et longiventri Heer affinis, sed prothora- cis serie laterali flexuosa, haud dispersa, elytris longioribus, apice testaceis, extus fortius subseriatim punctatis distinguendus. Ett exemplar fran Osterbotten forvaras i Wasastjernas samling, der det stod under namn af Lathrobium multipunctatum. — Tillhér egentli- gen medelhafslandernas fauna. Det finska exemplaret dfverensstimmer fullkomligt med ett fran Algier, som godhetsfullt blifvit mig meddeladt af Fauvel. 104. X. linearis Oliv. — Thoms. Sk. C. I, 191, 6 et IX, WRG Create T OCA ea — Seidl. F. B. 281. — Fauv. F. G.-Rh. 392, 13. — Staphyl. longiceps Gyll. — Sahlb. L F. 331, 63. Temligen sillsynt under stenar och mossa m. m. i sddra Finland; nordligast har jag triffat den vid Kontschosero i Ryska Karelen (62° 20’). _—— Utbredd éfver stirre delen af Eur., v. As. och n. Afr. — U. F. MM. Var. b: X. multipunctatus Thoms. Sk. C. IL, 191, § et IX, 179: Sallsynt; jag har funnit ett exemplar under mossa i en djup gran- skog nara Helsingfors d. 23 Oktober 1872. — Afven tagen i sédra Sy. — Sahlb. saml. Var. c: major, pallidior, capite prothoraceqve lateribus den- sius punctatis, haud reticulato-strigosis. Sallsynt; jag har funnit den vid Helsingfors. — Sahib. sam. 105. Leptacinus parumpunctatus Gyll. — Thoms. Sk. C. IT, 193, 1. — Kraatz I D. 648, 1. — Seidl. F. B. 280. — Fauv. F. G.-Rh. 374, 1. — Staphyl. Sahlb. [ F. 333, 66. Sallsynt under ruttnande vegetabilier och pa drifbankar i sédra Finland. Funnen vid Abo af F. Sahlberg, vid Villnis af Man- nerheim, och i Viborgs lin af Faust. — Funnen afven i Sv. och vid Petersburg, samt p& flera stillen i s. och m. Eur., samt i As., Afr. och Amer. — Sahlb. sam. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. at 106. L. batychrus Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 192, 2. — Kraatz I. D. 649, 2.— Seidl. F. B. 280, — Fauvy. F. G.-Rh. 375, 2. — Staphyl. Sahlb. I. F. 332, 65. Temligen sallsynt under mossa och stenar i lundar samt under ruttnande vegetabilier. Funnen i niarheten af Abo af Mannerheim 0. a.,1 Ylane af forf., som afven tagit den vid Petrosavodsk i ryska Ka- relen (62°); i Wasastjernas samling finnes den Afven frin Osterbotten. — Utbredd éfver stérre delen af Eur. och afven funnen i As. och Afr. 107. L. linearis Grav. — Thoms. Sk. C. I, 193, 3 et IX, 178, 6. — Seidl. F. B. 280. — Kraatz I. D. 649, 3. Temligen sallsynt under ruttnande vegetabilier och pa drifbankar; funnen vid Villnis och i Viborgs lin af Mannerheim; i Pargas af O. Reuter; jag har tagit den vid Helsingfors och vid Petrosavodsk (62°). — Utbredd ofver en stor del af Eur. — U. F. Mm. Upptages af Mannerheim i Brach. 34, 16, sasom Gyrohypnus proce- rulus Grav., under hvilket namn den star i hans samling. 108. L. formicetorum Mirkel. — Thoms. Sk. C. LL, 193, 4, — Kraatz I D. 650, 4. — Seidl. F. B. 280. Allman i sallskap med Formica rufa och utbredd ofver stérre de- len af omridet; nordligast har jag antriffat den vid Kantalaks i Ryska Lappmarken (67°). — Utbredd dfver stérre delen af Eur. och Sib. — Trib. Paederina. 109. Paederus gregarius Scop. — Fauv. F. G.-Rh. 331, 3. — P. littoralis Grav. — Sahlb. I F. 342, 1. — Thoms. Sh. C. I, 196, 1. — Kraatz I. D. 726, 2. — Seidl. F. B. 262. Sallsynt; funnen for flera Ar sedan i Osterbotten enl. ett exemplar i Mannerheimska samlingen. — Allmiin i m. och s., sallsynt i n. Eur. — Mann. saml. 110. P. riparius L. — Sahlb. 1 Ff. 343, 2. — Thoms. Shree i 196, 2. — Kraatz LD: 727, 4. — Seidh £. B. 262. — Fauv. F. G.-Bh. 332, 4. Ej sallsynt p& fuktiga stallen vid sjéstrander i sédra och mellersta Finland; nordligast har jag funnit den vid Juustjarvi i Ryska Karelen 38 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. (62° 40’). —- Utbredd éfver h. Eur. och n. As., samt forekommer afven i Nord-America. — U. F. M. 111. P. fennicus F. Sahlb. n. sp. Niger, mandibulis, prothorace oblongo, abdominis segmentis 5 basalibus pedibusqve rufis, his geniculis nigris, antennis palpisqve basi late testaceis, apice nigro- fuscis, elytris coeruleis, prothorace paullo longioribus et latiori- bus. Long. 31/, lin. Mas: segmento 7:0 ventrali apice late minus profunde exciso. P. longipenni Er. colore simillimus, sed differt elytris di- stincte brevioribus et angustioribus alisqve parum explicatis. Ca- put suborbiculare, prothorace fere latius, nigrum, nitidum, supra parum convexum, fronte medio laevi, lateribus leviter longitudi- naliter impressum, parce punctulatum et pilosum, mandibulis ru- fotestaceis; palpis maxillaribus testaceis, articulo penultimo apice late nigricante, labialibus fuscis. Antennae prothoracis basin at- tingentes, tenues, articulo tertio secundo fere duplo longiore, 4:0 5:0 parum breviore, 5—10 sensim paullo brevioribus et cras- sioribus, ultimo penultimo subovato distincte longiore, apice obli- qve angustato; fusco-nigrae, articulis 3 primis 4:oqve maxima ex parte testaceis. Prothorax oblongus, elytris dimidio angustior, basin versus leviter angustatus, ante medium leviter rotundatus, supra modice convexus, rufus, nitidus, laevis, dorso parce bise- riatim, lateribus disperse punctatus et pilosus. Scutellum nigrum, sublaeve. Elytra prothorace circiter 1/, longiora, dense punctata, tenuiter albido-pubescentia, sed haud nigro-pilosa, caerulea, ni- tida. Alae parum explicatae. Abdomen obsolete punctulatum, parce nigro-pilosum, nitidum, rufum, segmentis duobus ultimis nigris. Pectus nigrum, tenuiter griseo-pubescens. Pedes rufo- testacei, coxis posticis basi anguste, geniculis posterioribus late, anterioribus anguste nigris, tibiis tarsisqve obsolete infuscatis. Sallsynt, endast 2 exemplar aro funna pa Aland af F. Sahlberg samt ett stérre antal nira Abo af E. Bonsdorff. Den kan mahanda anses sisom en nordlig form af P. longipennis Er., hvilken ar allman im. Eur., och afven funnen i Sv., Ost.-prov. och vid Petersburg. — O87 112. Lathrobium punctatum Geoffr. — Fauv. I. G.-Rh. 341, 1. — L. brunnipes Fabr. — Sahlb. I. F. 338, 4. — Thoms. Sk. C. I, 189, 1. — Kraatz I D.672,1. — Seidl. &. B. 259. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 39 Allman under stenar och mossa isynnerhet pa odlade stillen, och utbredd défver nastan hela omradet. Nordligast har jag traffat den i Muonioniska (68°), — Utbredd éfver nistan h. Eur. — U. F. /. 113. L. elongatum L. — Sahlb. I F. 337, 7. — Thoms. Sk. C. IT, 199, 2. — Kraatz I. D. 672, 2. — Seidl. F. B. 259. Allman under stenar o. d. 6fver hela Finland; Atminstone till Muo- nioniska (68°). — Fordfrigt ar den utbredd 6fver nastan hela Eur. — 114. L. boreale Hoch. — Thoms. Sk. C. IT, 199, 3. — Seidl. F&F. B. 259. — L. geminum Kraatz I. D. 673, 3 ? Sallsynt under stenar, isynnerhet invid strinder. Funnen vid Abo af H. Ingelius, vid Helsingfors af R. Sievers och A. Hele- nius samt i Parikkala och Ruovesi (62°) af forf. — Funnen i Sy., Ost.-prov., Tyskl. (?), Engl. och s. Ryssl — U. F. M. 115. L. fulvipenne Gyll. — Sahlb. ZF. 338, 3. — Thoms. ee CO, Th. t98,. 4 ef 1X, 182, 4. — Kraatz TD. 674, 2. — Seidl. F. B. 259. — Fauv. F. G.-Rh. 344, 6. Hj sallsynt under stenar, léf och mossa och utbredd dfver hela omradet, atminstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd 6fver stérre delen af n. och m. Eur., men synes saknas i s. Eur. — U. F. Mw. 116. L. rufipenne Gyll. — Sahlb. 1. F. 387, 2. — Thoms. Sk. C. IT, 199, 5. — Kraatz I. D. 575, 5.— Seidl. F. B. 259. — Fauv. Ff. G.-Rh. 345, 7. — L. punctulatum Mann. Brach. 37, 4. Sallsynt; funnen vid Villnis af Mannerheim; vid Ladogas strand i Ryska Karelen af W. Heimbiirger; jag har tagit nagra exemplar vid stranden af Pyhiajarvi i Yline (61°) i Juni 1863 samt vid Pyhajarvi pa Karelska naset och vid Mjatusow vid Svir i Juni 1875, afvensom vid Hoplax trask nara Helsingfors i Oktober s. 4. — Antraffad i Sy., n. Tyskl., Osterrike, Engl. och Frkr. — U. F. w. 117. L. rufipes Maik]. Lineare, nigrum, nitidum, antennis, palpis pedibusqve rufo-testaceis; capite ovato, parce punctato, antennis tenuioribus, articulis 5—10 sensim brevioribus, penul- timo latitudine longiore; prothorace parum convexo, oblongo, parce fortiter, dorso subbiseriatim punctato, linea media laevi, elytris prothoracis longitudine, subtiliter vage punctatis; abdomine se- riceo-pubescente. Long. 3 lin. 40) Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Mas: segmentis 5:0 et 6:0 ventralibus leviter canaliculatis, hoe apice exciso. Femina: segmento 6:0 ventrali apice producto, rotundato. Miklin Bull. d. Mose. 1845, 546. — L. punctatum Er. Gen. et Spec. Staph. G00, 21. — Kraatz I. D. 679, 12 (forte). L. Zetterstedti Rye affine, prothorace paullo longiore minus convexo, multo remotius punctato, elytris subtilius punctatis, co- lore pedum et antennarum abdominisqve in mare structura facile distingvendum (ut jam optime demonstravit Miklin 1. c¢.). Sallsynt under stenar, mossa och léf pa fuktiga stallen; funnen i narheten af Helsingfors af Maklin, i Osterbotten af Wasastjerna, i Uskela nara Abo af H. Ingelius samt vid Hoplax trisk nara Hel- singfors, vid Kexholm, Tammerfors och Pyhajarvi pa Karelska naset, pa Valamo, vid Svir och nordligast vid Haapajarvi i Nurmis (63° 40') i norra Karelen af forf. — Afven antraffad i Engl. och troligen utbredd Ofver stérre delen af Eur. — U. F. &. Obs. Qvum speciem hance a seqvente separavi, me auctoritati duorum auctorum rerum Staphylinorum scientissimorum, Kraatzi et Fauveli, op- posui; nam horum uterqve non solum specimina a me hujus speciei ,,L. pun- ctatum Zett.“ determinavit, sed etiam nuperrime publice declaravit, ut L. ru- fipes Mak. et L. punctatum Zett. synonyma sint; Fauvel in Annuaire ento- mologique 1875 p. 67, et Kraatz in Deutsche entomologische Zeitschrift 1876 p. 174. Qvum autem saepe L. punctatum Zett. et in Fennia australi et in Lap- ponia copiose inveni et nullum specimen vidi, qvod transitum in L. rufipede faceret, et qvum praeterea structura et punctura prothoracis in L. rusipede longe alia est ac in nostro L. Zetterstedtii Rye (L. punctato Zett.), de qvo jam Zetterstedt in Insecta lapponica p. 68 dicit thoracem ,convexum* et satis crebre et profunde“ punctatum esse, non dubitavi, has uti duas species vere distinctas qvin constituerim. 118. L. Zetterstedti Rye Ent. Ann. 1872, 25. — L. pun- ctatum Zett. — Sahlb. I. F. 240, 6. — Thoms. Sk. C. I, 199. Gi8t Isa. G. Sillsynt, men utbredd 6fver hela Finland; funnen i Lappland (68°), Osterbotten, Karelen och vid Helsingfors, der jag oftare tagit den vid hafsstranden under torkad vass, afvensom krypande pa snén tidigt om varen pi sumpiga dngar o. d. — Funnen afveni Sy., Tyskl., Engl. och Frkr. — U. F. M. 119. L. qvadratum Payk. — Sahlb. LF. 339, fees Thoms. Sk. C. IL 200, 9 et IX, 183, 9.— Kraatz I D. 678, 10. — Seidl. F&F. B. 260. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 4] Ej sallsynt pa fuktiga stillen vid sjéstrander 6fver hela omradet; nordligast har jag funnit den vid Muonioniska (68°). — Utbredd 6fver h. Eur. — U. F. M. Var. b. L. terminatum Grav. — Thoms. Sk. C. If, 200, 10 et IX, 183, 10. — Kraatz IL D. 679, 11. — L. qvadratum var. Sahlb. LF. 339, 5. var. b, c e d. — Seidl. F. B. 260. Kj sallsynt vid strander och troligen lika utbredd som féregdende art; jag har dock ej tagit den nordligare 4n vid Paanajairvi i Kuusamo (66° 20’). — Utbredd éfver h. Eur. — U. F. M. 120. L. filiforme Grav. — Thoms. Sk. C. If, 201, 11 et IX, 184, 114. — Kraatz I. D. 181, 14. — Seidl. F. B. 259. — L. limeare Sahlb. I F. 341, 8. Sallsynt i sédra Finland under stenar och tradstycken m. m. pa odlade bérdiga stallen; funnen oftare i narheten af Abo samt 1 Ylane och vid Helsingfors, nordligast fr den tagen i sddra Osterbotten af Wasastjerna. — Funnen i Sy. och vid Petersburg, samt utbredd 6f- ver m. Kur. — U. F. M. 121. L, dilutum Er. Lineare, piceo-testaceum, nitidum, an- tennis pedibusqve pallide testaceis; capite magno, apice angustato, prothorace fere latiore, crebre punctato, fronte medio sublaevi; antennis crassiusculis, moniliformibus; prothorace latitudine sesqvi longiore, dense punctato, linea media laevi; elytris prothorace paullo latioribus et distincte brevioribus, distincte punctatis; abdomine obsolete punctato, longius parce pubescente. Long. 21/,—21/, lin. Mas: segmentis 6:0 et 7:0 ventralibus levissime longitudina- liter impressis, 7:0 apice late triangulariter exciso. Er. Kaf. March. I, 509, 10. (1837). — Gen. et Sp. Staph. 60e Pae Mraat yell) GS4. 18... Kany Ff G.—hih. coop the L. longulo Grav. distincte majus, colore pallidiore, capite prothoraceqve crebrius et minus profunde punctato mox distinctum. Sillsynt; jag har funnit tvinne exemplar under mossa pa sluttnin- gen af fjallet Nuorunen i Kuusamo (669 25’) den 8 Juli 1874. — Af- ven funnen i n. Tyskl., samt i fjalltrakter 1 Frkr., Ital., Schweitz och Osterrike. — U. F. M. 122. IL. longipenne Fairm. Lineare, nigro-piceum, nitidu- lum, antennis, palpis pedibusqve pallide testaceis; capite protho- 42 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. race fere latiore, apice angustato, fortius remote punctato, fron- te medio sublaevi; prothorace latitudine sua dimidio longiore, la- teribus remote fortiter punctatis, medio linea lata laevi; elytris prothorace distincte latioribus et 1/, longioribus, obsolete et parce punctatis, alis explicatis; abdomine crebre subtiliter punctato, longius parce griseo-piloso. Long. 2 lin. Fairm. et Lab. Faun. Ent. frane. 555, 12. — L. longulum forme ailée Fauy. F. G.-Rh. 349, ES L. longulo Grav. simillimum, sed differt elytris multo lon- gioribus et latioribus, corporeqve minus nitido. Sallsynt; jag har funnit den under ruttnande vegetabilier vid Pe- trosavodsk i Ryska Karelen (62°) d. 3 Sept. 1869 samt i Ylane. — Forofrigt ar den funnen i Frkr. — U. F. M.. Anm. Fauvel anser denna vara en langvingad form af foljande art; jag har i inledningen framhallit de skil, hvarfor jag Atminstone tills vidare upp- tagit den sisom ett skildt species. 123. L. longulum Grav. — Thoms. Sk. C. dt, 204, 2. _Ryaatgd. D. 681,15: — Seidl F. Waaeos = Yau. F. G.-Rh. 349, 13. — L. minutum Sahlb. L F. 341, 9. Allman under stenar, tradstycken o. d. pa fuktiga stillen, afven- som under hafsting (Fweus) vid hafskusterna i sddra och mellersta Fin- land. Nordligast har jag funnit den vid stranden af Hvita hafvet (04° 40'). — Utbredd ofver stérre delen af Eur. — Re eee 124. Cryptobium fracticorne Payk. — Thoms. Sk. C. HU, S02 0 Braaet J. 0.095, J. eeids. i 260. — La- throbium Sahlb. I F. 341. — Cr. glaberrimum Hbst. — Fauvy. F. G.-Rh. 364, 1. Temligen sillsynt under stenar och mossa pa fuktiga stallen, men utbredd ofver hela omridet, 4tminstone anda till Muonioniska (68%). Na- got allmannare forekommer den under hafsting vid Finska vikens stran- der. — Utbredd éfver h. Hur. — U. F. M. 125. Stilieus fragilis Grav. Niger, parum nitidus, tenuiter griseo-pubescens, prothorace oblongo, obsolete carinato, scutello, coxis pedibusqve anticis sangvineis, elytris prothorace distincte longioribus, dense subtiliter punctatis, summo apice pallidis, an- tennis extrorsum, geniculis posterioribus tarsisqve fusco-ferrugi- neis. Long. 3 lin. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 43 Mas: segmento qvarto ventrali apice tuberculo parvo pro- minulo rufo ciliis nigris in arcu circum hoc positis munito; qvinto medio profunde excavato, fovea levissima, utringve carina acuta nigro-ciliata, apice dentato-prominula; sexto exciso. Femina: segmentis ventralibus aeqvalibus, sexto medio levi- ter rotundato-producto. Er. Gen. et spec. Staph. 630, 1. — Kraatz I. D. 697, 1. — Seidl. F. B. 260. — Redt. Faun. Ausir. Ed. HI, 229. — Fauv. FE. G.-Rh. 304, Poederus Grav. ean Micr. 140, 7. (1806). Sallsynt; funnen i narheten af Viborg af Maklin, vid Frugard af Nordenskiéld samt vid Pardala nara Nyslott (61° 50’) af I. Faust. — Funnen i Petersburg samt pa skilda stallen im. Kur. — UO. F. 126. St. rufipes Germ. — Thoms. Sk. C. I, 202, 1. — Kraatz I D. 698, 2. — Seidl. F. B. 260. — Fauv. F. G.-Rh. 301, 2. Sallsynt i spillning och under stenar och tradstycken pa odlade stillen i sédra Finland; funnen vid Frugard af Nordenskidld, vid Kirjola nara Viborg tillsammans med Formica rufa af Maklin, vid Helsingfors och Abo, samt p& Karelska naset och vid Svir af forf., och pi Runsala af W. Heimbiirger. — Funnen i Sy. och Ost.-prov., samt utbredd dfver m. och s. Eur. — U. F. M™. 127. St. similis Er. — Thoms. Sk. C. I, 203, 2. — Kraatz IL D. 699, 4. — Seidl. F. B. 260. — Fauv. F. G.-Rh. 302, 4. Sallsynt under ruttnande vegetabilier i sédra Finland; jag har funnit den i narheten af Abo, i Yline (61°) och i Pyhajarvi pa Ka- relska naset, i Viborgs lan ar den funnen af Maklin. — Antraffad 1 Sy. och Ost.-prov. och utbredd éfver m. Eur. — U. F. M. 128. St. orbiculatus Payk. sec. Maklin Acta societ. Fenn. 1862, 35. — Paederus Sahlb. I. F. 343, 3. — St. affinis Er., Thoms. Sk. C. I, 203, 3. — Kraatz I. D. 700, 6. — Fauv. F. G.-Rh. 303, 6. — St. orbiculatus var. affims Seidl. F. B. 260. Kj sallsynt under stenar och tradstycken pa odlade stallen i sédra Finland; nordligast ar den funnen i narheten af Vasa (62°) af Wasa- stjerna. — Utbredd 6fver en stor del af Eur. och angransande delar af As. och Afr. — U. F. M. 44 Acta Societatis pro Fauna et. Flora Fennica. I. 129. St. Erichsoni Fauy. Not. ent. V. 1867, 114. et Faun. G.-Rh. 302, 3. — St. orbiculatus Er. — Thoms. Sk. C. I, 204, 4. — Kraatz I. D. 700, 7. — Redt. Faun. Austr. Ed. I, 229. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar pa den sandiga stranden af Pyhajarvi sj pa Karelska niaset (60° 50’) d. 26 Juni 1875 (och afven sett den p& stranden af floden Neva vid Schliisselburg). —- Funnen 1 s. Sv., Ost.-prov. och pa flera stallen i m. Eur. — U. F. M. 130. Lithocharis ochracea Grav. — Thoms. Sk. C. I, 204, 1. — Kraatz I D. 716, 10. — Seidl. F. B. 261. — Fauv. F. G.-Rh. 320, 7. — Paederus rubricollis Grav. — Sahlb. I fF. SID, 9. kj sallsynt under ruttnande vegetabilier, pa drifbankar och 1 gam- mal spillning i sydvestra Finland, 4tminstone Anda till Ylane (61°); af- ven funnen i Viborgs lan af Faust. — Utbredd ofver stérre delen af Eur. och afven funnen i narheten af storre stader i As., Afr. och Ame- ipa. — .U, £. A. 131. Medon obscurellus Er. Fusco-picea, omnium subtilis- sime confertissimeqve punctulata, opaca, dense griseo-holosericeo- pubescens, antennis, ore pedibusqve laete flavis; capite subtrian- culari, nigro, gula lineis duabus subparallelis instructa; protho- race subqvadrato, latitudine paullo longiore, basin versus suban- gustato; elytris hoc distincte latioribus et fere dimidio longiori- bus. Dong. 17/5 tin: Mas: segmento septimo ventrali apice levifer emarginato. Lithocharis Kr. Gen. et sp. Staph. 624, 25. (1840). — Kraatz rT. D. I, 719, 15. — Seidl. F. B. 261. — Redt. Faun. Austr. Ed. WI, 233. M. obsoleto Nordm. valde affinis, sed paullo minor, capite magis triangulari et paullo longiore, elytris paullo brevioribus co- loreqve magis fusco distingvendus. Sallsynt; funnen flera ginger under sma stenar och tradstycken m. m. invid gamla spillningshégar pa afstjelpningsplanen pa Observatorii- bergen vid Helsingfors, der den frst uppticktes af A. Helenius; i Pargas ar den funnen under liknande foérhdllanden af O. Reuter. — For ia ar den antriffad vid Petersburg, i Tyskland och Osterrike. — UO, oud 132. Scopaeus laevigatus Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 208, 1, — KraatzZ 1D. 703, 2. — Seidhipl ae cod. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 45 Sallsynt p& fuktiga stallen i sydéstra Finland; funnen i sédra Ka- relen af W. Nylander och Mannerheim; jag har tagit den i Kivi- nebb och Rautus soknar p& Karelska naset i Juni och Juli 1866, vid Konevitz holme i Ladoga i Juni 1869 och 1875, vid Tiudie i Ryska Karelen (62° 30’) i Juli 1869, samt i Parikkala och vid Kirjavalaks 1 Ladoga Karelen i Aug. 1872. — Funnen 4fven i s. Sv., vid Peters- burg, i Tyskl., Frankr., och Osterrike. — U. F. M. 133. Se. sulcicollis Steph. Jill. Brit. ent. V. 277. sec. Fauv. F. G.-Rh. 314, 10. — Sc. minutus Er. — Thoms. Sk. C. Z, 208, 2. — Kraatz, I. D..708, 7..— Seidl, FB. .261. Sallsynt; jag har funnit flera exemplar under stenar pa sandiga backar vid Angila i Parikkala (61° 30’) i Ladoga Karelen d. 8—9 Aug. 1872, och d. 1 Juni 1873. — Afven funnen i s. Sv. samt m. och s. Eur. — U. F. M. 134. Sunius filiformis Latr. — Thoms. Sk. C. II, 209, 1. “KR paatz 1. D. 727-7. — Seidl F. B. 262. —¥Fauv. F. G:-Rh. 295, 2. — Paedurus extensus Mann. Brach. 39, 6. Sallsynt; funnen i narheten af Abo af O. Reuter, i Sjundea i Nyland af Maklin; jag har funnit ett exemplar i den s. k. Skansskogen vid Abo i Maj manad 1864 under sten pa en torr sandig backe. — Fun- nen i Sy., vid Petersburg samt utbredd i m. och s. Eur, — U. F. M. 135. §. neglectus Mirkel. Linearis, niger, parum nitidus, confertim punctatus, antennis, pedibus elytrisqve sinuatim testa- ceis; capite subtus elytrisqve fortiter punctatis, elytris prothorace paullo longioribus et latioribus. Long. 1?/, lin. Mirkel in Germars Zeitschr. fiir Ent. V. 239, 139 (1845). — Kraatz I. D. 722, 3.— Seidl. F. B. 262.— Redt. Faun. Austy. Ed. UI, 234. — 8. gracilis Payk. partim. — Fauv. £. G.-Rh. 298, 6. Var. b. Pallide ferruginea, signaturis elytrorum, antennis pedibusqve pallide flavis. S. angustato Payk. simillimus, elytris brevioribus, punctura fortiore praesertim in elytris et gula apiceqve elytrorum latius et magis sinuatim testaceis facile distingvendus. — Ej sillsynt under stenar pa torra sandiga backar i sédra och mel- lersta Finland; nordligast ar den funnen i Kuusamo af Maklin. — Funnen afven i Ost.-prov. och Tyskland samt har troligen en stérre ut- bredning, ehuru den blifvit blandad med nastféljande art. — U. F. M. A6 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 136. §S. angustatus Payk. — Thoms. Sk. C. I, 209, 2. — Kraatz L D. 723, 4. — Seidl. F. B. 262. — Paederus Sahlb. L F. 343, 4. — S. gracilis Payk. — Fauv. F. G.-Rh. 298, 6, partim. Var. b. Rufo-ferruginea, elytris pedibusqve pallidioribus. — Gyll. — Sahlb. /. ¢. var 6. Temligen sallsynt under stenar pa torra sandiga stillen i sédra och mellersta Finland; nordligast har jag funnit den vid Segosero i Ryska Karelen (63°). — Utbredd ofver stérre delen af Eur. — U. F. M. 137. §. pulchellus Heer. Elongatus, linearis, nigro-fuscus, subopacus, tenuiter griseo-pubescens, antennis pedibusqve pallide testaceis, elytris testaceis, macula magna nigra basin qvam api- cem magis approximata versus marginem exteriorem ornatis; ca- pite oblongo, basin versus sub-angustato, prothorace latiore, crebre punctato; prothorace basi fortiter angustato, subdepresse dense punctulato; elytris prothorace distincte longioribus et latioribus, minus crebre fortiter punctatis, abdomine basi leviter angustato, dictincte, basi paullo crebrius punctato. Long. 1*/4 lin. Heer, Faun. Col. Helv. I, 230, spec. immat. (1839). — Fauv. F. G.-Rh. 295, 3. — S. dwersus Aubé Ann. ent. France. 1850, 378, 25. Praecedente angustior, elytris abdomineqve remotius et for- tius punctatis signaturisqve elytrorum mox distingvendus, S. bi- maculato Ex. simillimus, sed differt capite latiore et prothorace magis depresso. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar under ruttnande vegetabilier i en tridgird i Petrosavodsk (62°) d. 25 Aug. 1869. — Foéréfrigt ve- terligen funnen endast i Engl., Frkr. och Schweitz. — U. F. M. Trib. Stenina. 138. Dianous coerulescens Gyll. — Thoms. Sk. C. LU, 2/7, 1. — Kraatz I D. 739. 1..— Seidl. F. B, 292. — Stenus Sahlb. L F. 421, 1. — Fauv. F. G.-Rh. 229, 1. Sallsynt vid stranden af forsande bickar, der den oftast finnes vid vattenqvarnar pa tridvaggar, som af det nedrinnande vattnet hallas fuk- tiga. — Funnen i Ylane af F. Sahlberg, vid Frugérd af Norden- Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 47 skidld, i Tammela af E. Bonsdorff, i norra Savolaks af C. Lund- strém samt i Hinnerjoki i sédra Satakunta, vid Tuovilanlaks i norra Savolaks (63920’) och pa flera stallen i Ryska Karelen i Juni och Juli 1869 af forf. — Utbredd éfver n. och m. Eur. — U. F. M. 139. Stenus bimaculatus Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 212, 1. — Sahlb. Ll F. 422, 3. — Kraatz I. D. 746, 5. — Seidl. FP. B. 253. — Fauv. F. G.-Rh. 241, 15. Sallsynt pa fuktiga stallen vid strinder; funnen i flera exemplar i sidra Osterbotten af Wasastjerna; jag har tagit ett exemplar i Met- sapirtti pa Karelska naset vid ett dike, som utfaller i Ladoga, den 1 Juli 1866, samt ett stérre antal under nedfallna léf vid en sjéstrand nara Mjatusow vid Svir den 18—19 Juni 1875. Af Zetterstedt upp- gifves den afven vara funnen vid stranden af Tornea elf. — Antraffad i Sv. och vid Petersburg, samt utbredd dfver m. och s. Eur. — U. F. M. 140. St. Juno Fabr. — Sahlb. LF. 423, 4. — Thoms. Peel, elo 2 raat. Ds; 747.6 — Seid ee. - Dd. 254, — Fauv. F. G.-Rh. 246, 21. Allman pa fuktiga stallen isynnerhet vid strander af sjéar och flo- der éfver hela omradet anda langt in i Lappmarkerna (68° 30’). — Utbredd 6fver h. Eur., n. Afr., n. Asien och n. America. — U. F. M. 141. St. ater Mann. Brach. 42, 4. — Thoms. Sk. C. I, oie, 3. ree piaae I. D. 749, 8. — Seidl. F. B. 254. — Fauvy. F. G.-Rh. 247, Sallsynt ; jag har funnit den pa Karelska nadset i Rautus d. 26 Juni och i Valkjarvi (60° 30’) d. 6 Aug. 1866. — Afven funnen i Sv., Ost.-prov. och p& flera stillen i m. och s. Eur. samt i Algier, — U. F. M. 142. St. longitarsus Thoms. Sk. C. IJ, 213, 4. -- Seidl. FE. B. 254. — Fauv. F. G.-Rh. 247, 23. Sallsynt; jag har funnit den vid stranden af en sjé i Rautus pa Karelska naset i Juni 1866. — Foréfrigt funnen endast i sddra Sverige, Tyskl., Brit., Frkr. och Spanien. — U. F. MW. 143. St. fasciculatus J. Sahlb. Niger, subopacus, parcius pubescens, antennis palpisqve nigris, his articulo primo piceo; capite coleopteris dimidio angustiore, fronte late bisulcata, pro- thorace oblongo, basin versus angustato, medio canalicula abbre- viata, dense punctato; elytris prothorace paullo longioribus et 48 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. multo latioribus, inaeqvalibus, confertim fortiter punctatis: abdo- mine dense punctato, marginato, segmentis dorsalibus 2—4 basi carinis tribus, intermedia distinctiore, instructis, tarsis posticis elongatis, articulo primo secundo duplo longiore. Long. 12/3 lin. Mas: metasterno impresso, parcius cinereo-villoso; abdomi- nis segmento ventrali 7:0 apice angulariter exciso, 6:0 longitudi- naliter late excavato, excavatione fere laevigata, utrinqve obtuse carinata et dense flavescenti-pilosa, 5:0 apice obsoletissime im- presso et piloso. Femina: segmentis ventralibus aeqvalibus, haud pilosis, 7:0 apice rotundato. J. Sahlb. Ent. ant. sydistr. Kar., Not. Faun. et Fi. Fenn. XI, 341, 180 (1870). — Seidl. F. B. 24. Species prothorace angusto, capite parvo, fronte excavata, elytris inaeqvalibus structuraqve et punctura abdominis a conge- neribus mox distingvenda. Sallsynt pa leriga sjéstrander, men utbredd dfver hela omradet; jag har redan funnit den pa flera stillen pa Karelska niset, i Ryska Karelen, i Parikkala i Ladoga Karelen, i Nurmis och Kihtelysvaara i norra Karelen, i Hollola och Ruovesi i Tavastland, vid stranden af Pyha- jarvi i Ylane och vid sjén af samma namn vid Tammerfors, vid Jakob- stad i sédra Osterbotten samt i Kuusamo och nordligast vid Soukelo i Ryska Lappmarken (66° 40’). P& Hogland ar den funnen af R. Sie- vers, 1 Pargas af 0. Reuter, i Nylands skérgard af E. Bergroth, i Viborgs lin af Mannerheim och nara Nyslott af J. Faust. — Utom Finland ar den veterligen ej ainnu funnen, men skall helt saikert an- traffas, om den eftersékes pa tjenlig lokal. — U. F. M. 144. St. speculator Lac., Er. — Kraatz L D. 761, 25. — Redt. F. A. Ed. I, 241. — St. boops Gyll. — Thoms. Sk. C. If, 215, 7. — Sahlb.- [YF 494, 655 Setdk FF -P. 254, — St. elavicornis Scop., Fauv. F. G.-Rh. 242, 16. Allman under stenar, 16f och mossa p& torrare stallen sAval pa odlad mark, som i skogar och utbredd 6fver hela omradet, Atminstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd éfver h. Eur. och angrinsande delar af As. — U. F. MM. : Var. b: distincte minor, ceterum simillima. Long. 21/, lin. Sallsynt; jag har funnit den i Hollola och vid Jyvaskyla. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 49 145. St. lustrator Er. — Thoms. Sk. C. IX, 191, 8b. — Kraatz I D. 764, 28. — Siedl. F. B. 255. — Redt. F. A. Ed. IT, 246. — Fauv. F. G.-Rh. 244, 18. Sallsynt pi sumpiga angar under nedfallna lof isynnerhet af Salix- buskar, men synes vara utbredd éfver hela omrddet. Funnen i Oster- botten af Wasastjerna; jag har funnit den p& Aland, i Ylane, vid Hel- singfors, i Pyhajirvi i sédra Karelen, vid Svir, i Nurmis i norra Ka- relen samt nordligast i Muonioniska kyrkoby (68°). Vid Helsingfors ar den oftare antraffad vid Hoplax trisk och vid Gammelstaden tidigt om varen och sent p& histen. — Afven funnen vid Petersburg, i s. Sv., Tyskl., Frankr. och Engl. — U. F. M. 146. St. coxalis n. sp. Niger, subopacus, confertim pun- ctatus, parcius tenuiter pubescens, femoribus basi angustius piceo- rufis, palpis basi pallide testaceis; capite coleopteris paullo an- custiore, fronte excavata, late bisulcata; prothorace oblongo, ba- sin versus angustato, obsolete canaliculato, abdomine basi fortius, apice subtilius et parcius punctato. Long. 21/,—2'/2 lin. Mas: abdominis segmento 7:0 ventrali apice triangulariter exciso; 6:0 late longitudinaliter excavato, excavatione laevigata, utrinqve carina acuta, elevata, postice denticuli instar prominula, terminata, apice inter carinas rotundato-emarginato; 5:0 obsolete impresso et apice levissime emarginato; metasterno leviter exca- vato, longius pubescente. Femina: segmento 7:0 yentrali apice rotundato-producto. Statura et magnitudine St. atvo Mann. similis, sed femori- bus basi piceo-rufis structuraqve abdominis in mare distingven- dus; a St. lustratori differt capite angustiore, corpore minus ni- tido, densius punctato, pedibus obscurioribus structuraqve segmen- torum ventralium in mare. — Caput prothorace paullo latius, te- nuiter cinereo-pubescens, confertim punctatum; fronte leviter ex- cayata, late bisuleata, interstitio convexiusculo. Palpi articulo primo pallide testaceo, secundo basi testaceo, apice leviter infus- cato, tertio nigro. Antennae tenues, nigrae, articulo 3:0 4:0 fere dimidio longiore, 4—S8 sensim brevioribus, 7 et 8 paullo incrassa- tis, 9 et 10 subglobosis. Prothorax latitudine sua paullo longior et basi elytris duplo angustior, ante medium leviter dilatatus, basin versus subsinuato-angustatus; confertim et satis profunde punctatus, canalicula dorsali obsoleta utringve abbreviata im- pressa; niger, subopacus, subglaber. Elytra prothorace distincte 4 50 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. longiora, convexa, basi prope suturam obsolete impressa; confer- tim profunde punctata, postice vix rugulosa, subopaca, nigra. Ab- domen coleopteris angustius, marginatum, dense minus fortiter, apice paullo subtilius punctulatum, tenuiter albido-pubescens, segmentis dorsalibus basi impressis, 2—5 basi carinula acuta in- structis. Corpus subtus parce griseo-albido-pubescens. Pedes eraciles, nigri, femoribus basi anguste piceo-rufis; tarsis posticis tibiis paullo brevioribus, articulo primo 5:0 distincte et 2:0 plus duplo longiore; 4:0 simplici 3:0 breviore. Sallsynt; jag har funnit den pa gungflyn vid traskstrander 1 nar- heten af Svir i Ryska Karelen, nemligen vid Gorki d. 9, och nara Mja- tusow (61°) d. 17 och 19 Juni 1875, der afven W. Heimbirger fann nagra exemplar. — U. F. M. 147. St. hyperboreus n. sp. Niger, nitidus, fortiter puncta- tus, subglaber, palpis articulo primo testaceo, femoribus ultra medium rufis; capite coleopteris paullo angustiore, fronte exca- vata et bisulcata, interstitio elevato-carinato; prothorace latitu- dine haud longiore, inaeqvali, medio obsolete canaliculato; elytris hoc longioribus, inaeqvalibus; abdomine marginato, segmentis an- terioribus carina media basali instructis, tarsis posticis elongatis, articulo primo secundo duplo longiore. Long. 12/3 lin. Mas: femoribus posticis leviter incrassatis; abdomine seg- mentis ventralibus 2—6 longitudinaliter leviter impressis, impres- sionibus griseo-pubescentibus et ciliis sensim longioribus instru- ctis, excavatione segmenti sexti utrinqve carina subtili terminata; segmento 5:0 apice obsolete, 6:0 late rotundatim emarginato, 7:0 profunde triangulariter exciso. Seqventi affinis, sed capite angustiore, prothorace inaeqvali, medio obsolete canaliculato, colore femorum abdominisqve in mare structura facile distingvendus. — Caput cum oculis coleopteris paullo angustius, nigrum, nitidum, crebre punctatum; fronte le- viter excavata, late bisulcata, interstitio elevato, subcarinato; palpis nigris, articulo primo pallide testaceo. Antennae brevius- culae, nigrae, articulo 3:0 2:0 1/; longiore, 7:0 oblongo. Protho- rax basi coleopteris fere duplo angustior, latitudine sua aeqvi- longus, ante medium rotundato-dilatatus, crebre fortiter puncta- tus, medio canalicula obsoleta et abbreviata instructus, lateribus utringve obsolete impressus. Elytra prothorace paullo longiora, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. Sil inaeqvalia, inter humeros et suturam obsolete torulosa, dense fortiter subrugoso-punctata, subglabra, nigra, nitida. Abdomen distincte marginatum, dense, postice subtilius punctatum, tenuis- sime subargenteo-pubescens; segmentis 2—6 basi carinula media angusta instructis. Pedes elongati, picei, femoribus basi late rufis, tarsis posticis tibiis paullo brevioribus, articulo primo secundo duplo longiore ultimo subaeqvali. Sallsynt; jag har funnit den i Ryska Lappmarken, vid Kantalaks d. 26 Juni, samt vid Ponoj och Pializa 22—28 Aug. 1870. De flesta exemplar togos i af starkt regn bildade vattensamlingar uppe pa tundran. — U. F. M. 148. St. proditor Er. Niger, nitidus, fortiter punctatus, parce et tenuiter pubescens, palpis articulo primo testaceo, femo- ribus basi anguste piceo-rufis; capite coleopteris latiore, fronte excavata, profunde bisulcata, interstitio elevato, carimato; anten- narum articulo 7:0 oblongo; prothorace oblongo, lateribus rotun- dato, supra medio depresso vix canaliculato; elytris prothoracis longitudine; abdomine marginato, obsoletius punctato, segmentis anterioribus carina basali media praeditis; tarsis posticis elon- gatis, articulo primo secundo duplo longiore. Long. 11/,.—1%/, lin. Mas: segmento ventrali 7:0 apice triangulariter exciso, 6:0 obsolete depresso, apice profunde emarginato, sinu utrinqve den- ticulo terminato. Femina: segmento 7:0 apice late rotundato. Er. Kédf. d. Mark. I. 550, 24. (1837). St. ripaecola J. Sahlb. Ant. Lappl. Col., Not. Faun, et Flora Fenn. XI, 414, 80 (1870). A praecedentibus capite cum oculis maximis coleopteris la- tiore, femoribus basi anguste tantum piceo-rufis et elytris bre- vioribus facile distingvendus. A S¢. grandicipite Thoms. colore pedum satis distinctus videtur. Sallsynt pi sumpiga angar vid strander af floder och sjéar; jag har funnit den i Muonioniska kyrkoby (68%), vid Juustjarvi, Tiudie, Dvo- retz och Svir i Ryska Karelen, i Mohla pi Karelska naset samt vid Hel- singfors, der den traffas talrik isynnerhet var och hést under lof vid ro- ten af Salix-buskar vid Hoplax-trisk. — Afven funnen i Tyskl., Engl., Osterrike och Schweitz. — U. F. M. Obs. Articulum septimum antennarum St. proditoris e Svecia subrotunda- tum descripsit oculatissimus Thomson, qvare incertum est, si eadem sit species. 52 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, I. 149. St. carbonarius Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 218, 712. et Opusc. ent. 127. — Sahlb. L F. 432, 19. — Seidl. Hy, B. 953. — Fauy. F. G.-Rh. 263, 47. — St. mger Mann., Kraatz L D. 758, 14. — St. sublobatus Muls. et R. Opuse. Cah. 12, 160. Allmin p& fuktiga angar och vid strinder samt utbredd ofver hela omridet atminstone anda till Muonioniska (68°); afven funnen tillsam- mans med Formina rufa af Maklin. — Utbredd dfver stérre delen af n. och m. Eur., ehuru den fr sillsyntare i m. delen. — U. F. MM. 150. St. subglaber Thoms. Niger, opacus, supra fere gla- ber, palpis basi fuscis; capite coleopterorum latitudine, fronte la- tiuscula subplana; prothorace latitudine haud longiore, crebre punctato; elytris prothorace fere longioribus, crebre fortiter sub- rugoso-punctatis; abdomine apice subacuto, distincte marginato, creberrime, apice subtilius punctato, segmento ultimo dorsali pro- ducto, aeqvali; Long. 1/. lin. Mas: segmento 7:0 ventrali medio triangulariter exciso, 6:0 vix emarginato, aeqvali. | Thoms. Opase. ent. 329 (1870). Praecedenti minor, angustior, supra fere glaber, elytris sub- rugoso-punctatis, abdomine apice angustiore, segmento ultimo dor- sali apice vix emarginato distinctus. Siillsynt; funnen i Pargas af O. Reuter. — Afven funnen i Skane. — U. F. M. 151. St. humilis Er. — Thoms. Sk. C. I, 218, 13 et IX. 194, 18. obs. — Kraatz L D. 773, 39. — Seidl. F. B. 258. — Redt. F. A. Ed. IL 242. — Fauv. F. G.-Rh. 263, 46. — St. argus Gyll. — Sahlb. LF. 430, 16. Sallsynt pi fuktiga angar i sédra och mellersta Finland. Fun- nen vid Abo, i Ylane, vid Helsingfors, pad Karelska naset, i Nurmis i norra Karelen och nordligast vid Tschuja invid Hvita hafvet (64° 40’). — Utbredd ofver stirre delen af Eur., ehuru den Ar sillsyntare i vestra delen och annu ej kind fran Brit, samt afven funnen i n. Amer. — 152. St. circularis Grav. — Thoms. Sk. C. LI, 219, 14. — Kraatz:5, Dy 774,40. — Seidl. Pad gps. Redt. £. A, Ed, TID, 242.\— Fauy. F. G.-Rh. 249, 26. ~ Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 53 Temligen sallsynt pa fuktiga stallen, isynnerhet under léf och mossa 1 sddra och mellersta Finland; vid Helsingfors férekommer den mindre sparsamt; nordligast har jag funnit den i Kihtelysvaara i norra Karelen (62° 30’). —- Utbredd ofver h. Eur. och angriansande delar af As. — U. F. M. 153. 5 Qaauue. br..-— Thoms, Sk. “C. fo 270 tee Kraatz I. D. 775, 42. — Seidl. F. B. 253. — Redt. F. A. 242. Sallsynt under nedfallna léf pa sumpiga angar i sddra och mel- lersta Finland; jag har funnit den vid Abo, Helsingfors, i Ruovesi samt pa flera stallen i Karelen, nordligast vid Nurmis kyrkoby (63° 30'), — Af- ven funnen is. Sv. — U. F. M. 154. St. scabriculus n. sp. Angustus, niger, opacus, con- fertissime profunde punctatus, palpis articulo primo testaceo; capite coleopteris parum angustiore, fronte leviter bisulcata; pro- thorace oblongo, subcordato; elytris rugoso-punctatis; abdomine angusto, basi tantum obsoletissime marginato, segmentis dorsali- bus 2—4 medio carinula basali instructis; pedibus gracilibus, to- tis nigris. Long. 1—1!/, lin. Mas: segmento 7:0 ventrali subtriangulariter exciso, 6:0 le- viter emarginato, vix depresso. Species parva, angusta, punctura confertissima, subrugosa, abdominisqve structura ab affinibus nostris mox distingvenda. St. eumero v. Kies. simillimus, sed elytris longioribus et minus grosse punctatis, fronte minus excavata, sulcis minus profundis an- tennisqve tenuioribus vere distinctus. — Caput coleopteris paullo angustius, confertim punctatum, antice distincte griseo-pubescens ; fronte parum excavata, late bisulcata, interstitio convexo. Palpi elongati, nigri, articulo primo pallide testaceo. Antennae tenues, nigrae, articulis 2 primis magnis incrassatis, 3:0 4:0 distincte longiore, 5—8 sensim brevioribus, 8:0 globoso. Prothorax cole- opteris dimidio angustior, latitudine sua paullo longior, ante me- dium rotundato-dilatatus, basin versus fortius angustatus; supra modice convexus, medio canalicula obsoletissima utrinqve abbre- viata impressa, confertissime ruguloso-punctatus, subglaber. Ely- tra prothorace 1/; longiora, lateribus leviter rotundata, apice le- viter conjunctim emarginata; supra conyexa, confertissime et satis profunde punctata, interstitiis subrugosis, unde fere scabra appa- reant elytra. Abdomen coleopteris distincte angustius, cylindri- 54 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. cum, apicem versus leviter angustatum, immarginatum, segmentis tantum basalibus obsoletissime marginatis, segmentis dorsalibus basi impressis, 2—4 carinula media basali aliaqve utrinqve late- rali obsoletiore instructis; dense, apice paullo subtilius puncta- tum, tenuissime pubescens. Corpus subtus fortius punctatum, distinctius griseo-pubescens; prosterno convexo, medio subcari- nato. Pedes elongati, graciles, nigri, tenuissime pubescentes; tarsis posticis tibiis 1/; brevioribus, articulo primo ultimo subae- qvali et secundo dimidio longiore. Sillsynt vid sandiga sjistrinder; jag har funnit den vid stranden af Pyhajarvi i Ylane, vid Helsingfors, der jag funnit flera exemplar, i Ruovesi i norra Tavastland, vid Svir, Justjarvi och Petrosavodsk 1 Ryska Karelen, vid Kirjavalaks i Ladoga Karelen, vid Haapajarvi i Nurmis pi Lysarholmen nara Jakobstad samt nordligast vid Kuusamo kyrkoby ee — OF ae Obs. Seidlitz har sammanfért denna art med den i sddra Europas fjall- trakter forekommande St. eumerus v. Kies.; genom jemférelse med af Fauvel meddelade exemplar fran Pyreneerna, har jag dock Gfvertygat mig om, att den ir ett val skildt species. Thyvarr har har jag annu ej fatt se Mannerheims typexemplar af S¢. formicetorum, hvilket finnes 1 Professor Miklins virjo a Universitetets-museum; dock synes den att déma af beskrifningen vara en skild art. 155. St. buphtalmus Grav. — Thoms. Sk. C. IT, 220, 16. Krad 2D 76213. — Seidl, FB. 232, —— ieee ee Ed. IIT, 239. — Fauvy. F. G.-Rh. 253, 32. Allmin vid strinder af floder och sjéar éfver hela omradet. — Allman 6fver h. Eur. — U. F. M. 156. St. incrassatus Er. — Thoms. Sk. C. 220, 13. — Kraatzcd 2),-752,12.— Seidl. Ff. Bp. 250. Hedi. 2, A. Ed. II, 240. — Fauv. Faun. G.-Rh. 252, 31. Sallsynt vid sjéstrander afvensom under Fucus vid hafsstranden; funnen i Abo lin af Mannerheim, vid Urpala i sédra Karelen af Maklin samt vid Helsingfors och nordligast vid stranden af Vigsjén i Ryska Karelen (63° 50’) af forf. —- Utbredd ofver storre delen af Eur., ehuru den ar sallsynt éfver allt. — U. F. @. 157. St. melanarius Steph. Ill. Britt. ent. V. 299. sec. Rye. Ent. monthl. mag. I. 1864, 39. — Fauy. F. G.-lh, 254, 33. — Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 5D St. cinerascens Er. — Kraatz IL D. 759, 22. — Seidl. F. B. 255. — Redt. F. A. Ed. ID, 240. — St. nigripalpis Thoms. Sk. C. IT, 221, 18 et IX, 194, 18 (sec. specimen typicum). Temligen sallsynt pa sjéstrander, men utbredd dfver stérre delen af omradet; jag har funnit den i Nyland, Tavastland, i skilda delar af Karelen samt nordligast vid Soukelo i Ryska Lappmarken (66° 40’). — Utbredd éfver h. Eur., ehuru den forekommer mera sparsamt. — U. F. M. 158. St. atratulus Er. — Thoms. Sk. C. I, 229, 19. — Kraatz JL. D. 759, 21. — Fauv. F. G.-Rh. 256, 37. Sallsynt; jag har funnit den vid Helsingfors, vid Kexholm samt vid floden Svir och Tiudie (62° 30') i Ryska Karelen. — Spridd éfver storre delen af Eur. — U. F. &. Obs. Descriptio Seidlitzi, in F. B. 255, praesertim verba: , Halsschild so lang als breit, Fligeldecken 1'/, mal so lang als der Hals" in nostris spe- ciminibus haud qvadrat. 159. St. canaliculatus Gyll. — Sahlb. LF. 428, 12. — Thoms. Sk. CO. I, 222, 20. IX, 194, 20 obs. — Kraatz L D. 754, 15. — Seidl. F. B. 255. — Redt. F. A. Ed. HT, 240, — Fauv. F. G.-Rh. 259. Kj sallsynt vid strinder och utbredd éfver hela omradet atmin- stone anda till Imandra (68°). — Utbredd éfver n. och m. Kur, — U3 Fs. aM 160. St. palposus Zett. Ins. Lapp. 70, 6. — Fauv. F. G.-Rh. 251, 29. — St. argentellus Thoms. Sk. C. If, 222, 22. Seidl. F. B. 255. — Redt. F. A. Ed. IT, 245, — St. buphthal- mus Gyll. — Sahlb. L F. 428, 11. — St. carbonarius Kr. — Riaaie 2 fou, 20. Allmin p& sandiga strander af sjéar, floder och hafvet och utbredd dfver hela omradet Atminstone Anda till Ounasjirvi (68° 40’) och Imandra. — Utbredd dfver n. och m. Eur. — U. F. M. 161. St. ruralis Er. Niger, opacus, confertissime puncta- tus, breviter crassius argenteo-pubescens, palpis nigris; capite elytris distincte angustiore, fronte haud excavata, leviter bisul- cata, interstitio subelevato; antennis breviusculis, articulo 3:0 4:0 longiore; prothorace oblongo-cordato, confertissime subrugoso- punctato, medio obsoletissime canaliculato; elytris hoc longioribus, 56 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, L. inaeqvalibus, profundius confertissime rugoso-punctatis; abdomine creberrime punctato. Long. 1%/, lin. Mas: segmento 7:0 ventrali emarginato. Gen. et spec. Staph. 697, 13. (1840).— Redt. F. A. Ed. IL. 239. — Kraatz, I. D. 751, 11. — Fauy. F. G.-Rh. 252, 30. St. palposo Zett. pubescentia crassa, depressa, argentea si- milis, sed capite angustiore, pubescentia parciore, magnitudine minore segmentisqve ultimis ventralibus in mare haud impressis distingvendus, a St. melanario et buphtalmo pubescentia argentea, punctura crebriore articuloqve basali palporum obscuriore diversus. Sallsynt; jag har funnit den vid en sandig astrand nara Gorki vid Svir (60° 30’) d. 12 Juni 1876. — Funnen i m. Europas bergstrakter, i Osterrike och Ryssland samt i As. — Huruvida den dr identisk med den i England funna St. Shepherdi Crotch, torde annu ej vara fullt ut- redt. — Sahib. saml. 162. St. lapponicus n. sp. Elongatus, plumbeo-niger, niti- dulus, dense subtiliter punctatus, tenuiter albido-pubescens, pal- pis articulo primo testaceo; capite coleopteris angustiore, fronte subplana, profunde bisulcata, interstitio lato, convexo; prothorace oblongo, tenuiter canaliculato; elytris hoc longioribus, inaeqvali- bus; abdomine subtilissime punctato. Long. 13/,—2. lin. Mas: segmento 7:0 ventrali apice leviter emarginato, 5:0 et 6:0 medio longitudinaliter impressis. An St. labilis Thoms. Sk. C. 223, 23. nec Er.? St. nitenti Steph. affinis sed fronte profunde bisulcato, punctura multo subtiliore elytrisqve inaeqvalibus facillime distin- gvendus. — Caput coleopteris distincte angustius, clypeo pro- ducto, fronte haud excavata, sed profunde bisulcata, interstitio lato, convexo, dense subtiliter punctatum; palpis nigris, articulo primo testaceo. Antennae tenues, nigrae, tenuiter albido-pube- scentes, articulo 3:0 4:0 paullo longiore, 8:0 oblongo, 7:0 distincte breviore. Prothorax latitudine dimidio longior, ante medium le- viter dilatatus, per totam longitudinem tenuiter canaliculatus, la- teribus depressus, fere inaeqvalis, dense subtiliter punctatus. Elytra prothorace distincte latiora et paullo longiora, parum con- vexa, inaeqvalia, versus suturam depressa et paullo ante medium late et obsolete subfoveolato-impressa, plumbeo-nigra, subniti- da, tenuissime griseo-albido-pubescentia, dense subtiliter pun- Y Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. D7 ctulata. Abdomen subdepressum, late marginatum, segmentis sin- gulis longitudinaliter convexis, subtilissime punctulatum, nitidum, albido-pubescens, segmentis 2—5 basalibus carinis 4 minus dis- tinctis instructis. Pedes graciles, nigri; tarsis posticis tibiis 1/, brevioribus, articulo primo secundo duplo longiore, ultimo aeqvali. Sallsynt pa sandiga sjéstrander; funnen i Lappland af F. Sahl- berg, vid Muonio Ofverby af Maklin; jag har tagit den vid stranden af Ounasjarvi i Torneaé Lappmark (68° 30’) d. 22 Juli 1867 och vid Hattanpaéa vid stranden af Pyhajarvi sjé nara Tammerfors d. 5 Juni 1874. — U. F. M. Obs. Fauvel har gjort mig uppmarksam pa, att denna art, hvilken jag forr upptagit i mina Bidrag till Lapplands Colepter-fauna under namn af St. labilis Er., ej} kan vara Erichsons species, emedan denne forfattare siager om densamma ,,elytris aeqvalibus.* Da dessutom uttrycken ,,thorax dense pro- fundeqve punctatus, interstitiis passim subrugulosis, elytra densius profunde punctata“ ej lata tyda sig pa var art, har jag sett mig tvungen, att for denna foresla ett nytt namn, ehuru det fr mig en gata, hvad den ritta fran Fin- land af Erichson beskrifna St. labilis ar. For framtida efterforskningar bifogas har Erichsons beskrifning pa denna art: St. labilis: ,Plumbeo-niger, subnitidus, confertim punctatus, densius al- bido-pubescens, palpis articulo primo piceo, fronte profunde bisulcata, thorace elongato, subtiliter obsolete canaliculato, abdomine densius minus subtiliter punctato. — Long. 2 lin. Sten. canaliculatus Sahlb. Ins. Fenn. I. 428, 12. Habitat in Fennia, Dom. Prof. Sahlberg. Statura omnino St. buphthalmi, at gracilior, plumbeo-niger, nitidulus, pube densiore albida incanus. Antennae breviusculae, articulo tertio qvarto parum longiore. Palpi nigri, articulo primo piceo. Caput thorace paulo la- tius, coleopteris plus dimidio angustius, dense profundeqve punctatum, fronte haud excavata, late profundeqve longitudinaliter bisulcata, interstitio convexo, aeqve ac frontis latera elevato. Thorax elongatus, coleopteris duplo angustior, lateribus ante medium levissime rotundatus, cylindricus, dense profundeqve punctatus, interstitiis passim subrugulosis, dorso subtiliter obsoletius per to- tam longitudinem canaliculatus. Elytra thorace parum longiora, aeqvalia, den- sius profunde punctata, interstitiis planis. Abdomen coleopteris paulo angu- stius, basin versus sensim angustatum, crebrius minus fortiter punctatum, niti- dum. Pedes nigri, tarsis breviusculis. Mas abdominis segmento inferiore sexto apice leviter emarginato, qvinto qvartoqve medio longitudinaliter late depressis; femina latet. Obs. Fronte haud impressa at fortiter bisulcata, thorace elongato, la- teribus vix rotundato, canaliculato ab affinibus distinctus.6 Erichson Gen. et spec. Staph. 697, 12. (1840). 58 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 163. St. confusus n. sp. Plumbeo-niger, tenuiter albido- pubescens, antice confertim fortius punctatus; capite coleopteris paullo angustiore, fronte excavata, late bisulcata, interstitio ele- yato, subcarinato; palpis articulo primo pallide testaceo; pro- thorace oblongo, tenuiter canaliculato, abdomine sub He pun- ctato. Long. 2 lin. Mas: abdominis segmento 7:0 apice fortius, 6:0 leviter emar- ginato. St. aemulus Thoms. Sk. C. ID, 223, 24. forte. St. nitentt Steph. simillimus et valde affinis, sed paullo major, punctura densiore et paullo minus profunda, fronte distin- ctius excavata et bisulcata segmentisqve 5 et 6 ventralibus maris vix impressis distinctus videtur. — Caput coleopteris paullo an- sustius, confertim punctatum, tenuiter pubescens; fronte leviter excayata, late et satis distincte sulcata, interstitio elevato, sub- carinato; palpis nigro-piceis, articulo primo toto secundoqve basi anguste testaceo. Antennae tenues, nigrae, articulo 3:0 4:0 paullo longiore, 8:0 oblongo. Prothorax latitudine 1/; longior, basin ver- sus angustatus, fortiter punctatus, niger, subnitidus, parce tenul- ter albido-pubescens, per totam longitudinem tenuiter canalicula- tus. Elytra prothorace vix longiora, sed multo latiora, sat fortiter punctata, versus suturam obsolete torulosa, plumbeo-nigra, subni- tida, tenuissime griseo-albido-pubescentia. Abdomen subcylindri- cum, distincte marginatum, subtiliter parce punctulatum, nitidu- lum, nigrum, segmentis 2—5 dorsalibus basi carinis 4 acute ele- vatis instructis. Pedes elongati, piceo-nigri, tarsis posticis tibiis 1/, brevioribus, articulo primo secundo duplo longiore, qvinto fere longiore. Sallsynt; jag har funnit den vid Vigsjén (63° 50’) och Svir i Ry- ska Karelen, i Kihtelysvaara, Eno och Nurmis socknar i norra Karelen ifvensom vid Jyvaskyla och Helsingfors. — U. F. M. 164. St. nitens Steph. Plumbeo-niger, nitidus, subtilissime pubescens, parce profunde punctatus, capite coleopteris paullo angustiore, fronte haud excavata, late obsoletissime bisulcata, prothorace oblongo, obsolete canaliculato, elytris prothorace vix . longioribus, abdomine subtilius punctato. Long. 1°/44—2 lin. Mas: segmentis 5 et 6 ventralibus medio leviter impressis et griseo-albido-pubescentibus, 6 et 7 apice obsolete rotundato- emarginatis. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 59 Steph. Jil. Brit. ent. V. 300, sec. Harold Cat. Col. 638. — St. aemulus Er. Gen. et Spec. Staph. 704, 26. — Redt. IF. A, Ed. TE, 299. — Kraatz L D. 75618 = Sexdd £. B, 255, Praecedenti affinis sed paullo minor, punctura parciore et profundiore, fronte obsoletius bisulcata abdominisqve in mare structura distinctus. — Caput coleopteris parum angustius, for- tius confertim punctatum, nigrum, nitidum, fronte vix excavata, obsolete et latissime bisulcata, interstitio subelevato; palpis pi- ceis, articulo primo toto secundoqve basi anguste testaceis. An- tennae tenues, nigrae, apice saepe piceae, articulo tertio qvarto paullo longiore, 8:0 oblongo. Prothorax latitudine 1/3 longior, ba- sin versus angustatus, remote fortiter punctatus, niger, nitidus, parce tenuissime griseo-pubescens, per totam longitudinem tenui- ter canaliculatus. Elytra prothorace vix longiora, fortiter et pro- funde remote punctata, versus suturam obsolete torulosa, plum- beo-nigra, nitida, pube tenuissima griseo-albida parce. adspersa. Abdomen subcylindricum, distincte marginatum, subtiliter parce punctulatum, nitidum, nigrum, segmentis 2—5 dorsalibus basi ca- rinis 4 distinctis et acutis instructis. Pedes elongati, piceo-nigri, tarsis posticis tibiis 1/; brevioribus, articulo primo secundo duplo longiore, 5:0 subaeqvali. Sillsynt pi fuktiga angar isynnerhet under nedfallna l6f af Salix- buskar, men utbredd éfver hela vestra delen af vart omrade. Nordligast har jag funnit den vid Soukelo i Ryska Lappmarken (66° 40’) I narheten af Helsingfors férekommer den talrik hist och var vid Hoplax- trisk och pa andra stillen. — Utbredd éfver n. och m. Eur., men fore- kommer sparsamt. — U. F. M™. 165. St. melanopus Marsh. — Harold. Cat. Col. 638. — Fauv. F. G.-Rh. 256. 36. — St. nitidus Lac. — Thoms. Sk. C. Hf, 225, 28, — Kraatz I. D. 756, 17. — Seidl. F. B. 235. — Redt. F. A. Ed. II, 239. Sillsynt; funnen nagra ginger invid Abo af O. Reuter, och forf. — Funnen i s. Sv., och utbredd éfver m. Eur. — U. F. WM. 166. St. argus Grav. — Thoms. Sk. C. I, 224, 25, 1X. 195, 25. obs. — Kraatz L D. 770, 35. — Seidl. F. B. 256. — Redt. F. A. Ed. WT. 241, — Fauv. F.G.-Rh. 262, 45. — St. opticus Sahlb. [ F. 431, 18? 60 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Temligen sallsynt, men utbredd ofver hela omradet; nordligast har jag funnit den vid Hetta i Torneé Lappmark (68 40’). — Utbredd dfver h. Eur. — WU. F. M. 167. St. vafellus Er. — Thoms. Sk. C. IT, 224, 26 IX. 195, 26. obs. — Kraatz I. D. 771, 37. — Seidl. F. B. 256. — Redt. F. A. Hd. WT. 241. — Fauv. F.-G. Rh. 258, 39. Sallsynt; funnen i Abo lin af Mannerheim, jag har antraffat den vid Helsingfors, vid Tammerfors, i Ruovesi, i Etseri, vid Jakobstad samt nordligast i Kuusamo (66° 20’). — Sallsynt in. och m. Eur. — U. FP. M. 168, St. fuscipes Grav. — Thoms. Sk. C. Il, 225, 27 et IX. 195, 27. obs. — Sahlb. LT F. 431, 17. — Kraatz I D. 772, 38. — Seidl. F. B. 256. — Redt. F. A. Ed. HI. 241. — Fauv. F. G.-Rh. 259, 41. Var. b: minor, fortius punctatus. Allman pa fuktiga stallen isynnerhet i skogar under mossa vid tradrotter samt under l6f och utbredd éfver hela omradet atminstone till Muonioniska (68°). Varieteten ar funnen vid Helsingfors af A. Hele- nius, och i Pyhajarvi pa Karelska naset af forf. — Allman i n. och m. EKur., sallsyntare i s. Eur. — U. F. M. 169. St. opticus Grav. — Thoms. Sk. C. IT, 222, 21. — Kraatz TL D. 778, 47. — Seidl. F. B. 257. — Redt. F. A. Ed, IT, 243. — Fauv. F. G.-Rh. 261, 44. Sallsynt; tagen vid Hoplax af Maklin, jag har funnit den vid Kexholm, Helsingfors, vid Svir floden, Tammerfors, Jyvaskyla elt nordli- gast 1 Kuusamo (66°). — Utbredd éfver stérredelen af Bur. 7, F. Md. 170. St. erassus Steph. Jil. Brit. Ent. V. 287, sec. Ha- rold Cat. Col. 635. — St. crassiventris Thoms. Sk. C. ID, 226, 29. — Seidl. F. B. 257. —Redt. F. A. Ed. HT, 246. — Fauv. F. G.-Rh. 260, 42. — St. nigritulus Er. — Kraatz I. D. 775, 43, (partim). — Redt. F. A. 242. — St. nigritulus var. b. Sahib. I. Ff. 429, Kj sallsynt vid strander af sjjar och hafvet i sddra Finland; 4f- ven har jag funnit den vid Hvita hafvet under Fucus (64° 40’). — Utbredd ofver stirre delen af Eur. — U. F. M. Var. b: elytris caerulescentibus. Jag har funnit den vid Hvita hafvets strand vid ‘’schuja den 2 Aug. 1869. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 61 171. St. littoralis Thoms. Sk. C. 226. 30. — Redt. F. A, 0. ITT, 246. Fj sallsynt pa sandiga strander éfver hela omradet atminstone anda till Muonisniska och Imandra (68°). — Funnen i Sv., vid Petersburg, i Tyskl. och Brit. samt har troligen en stérre utbredning, ehuru den blifvit blandad med féregaende art. — U. F. M&M. Obs. A praecedenti, ut mihi videtur, species vere distincta. 172. St. biguttatus L.—Sahlb. Ll F. 421, 2.— Thoms. Sh. C. I, 227, 31. — Kraatz I. D. 742, 1. — Seidl. #. B. 252. — Redt. Ff. A. 288. — Fauv. F. G.-Rh. 2381, 1. Allman vid stranderna af floder och sjéar i stérre delen af omra- det, men jag har ej funnit den nordligare an vid Paanajarvi i Kuusamo (66° 30’). — Utbredd éfver h. Eur. och n. As. — U. F. M. 173. St. bipunctatus Er. — Thoms. Sk. C. IZ, 227, 381. — Kraatz I D. 741, 2. — Seidl. F. B. 252. — Redt. F. A. Ed. IT, 238. — Fauyv. F. G.-Rh. 232, 2. Temligen sillsynt i stra delarna af omradet; nordligast har jag funnit den vid Tiudie i Ryska Karelen (62° 30’). — Utbredd éfver hela Europa och en stor del af As. samt a4fven funnen i n. Amer. (Sitcha). — U. F. M. Var. b: palpis totis nigris. J. Sahlb. Ent. ant. Kar., Not. F. et Fl. Fenn. XI, 342, 134. Jag har funnit ett exemplar vid Suvanto sjé pa Karelska niaset d. 2 Aug. 1866. — U. F. M. ‘ 174. St. bilineatus J. Sahlb. Niger, opacus, confertissime profunde rugoso-punctatus, parce argenteo-pubescens; capite ely- tris parum angustiore, fronte excavata, late bisulcata, antennis palpisqve nigris, his articulo primo ferrugineo; prothorace oblongo, ante medium dilatato, supra medio inaeqvaliter impresso; elytris prothorace parum longioribus et multo latioribus, apice emar- einatis; abdomine dense, apice obsoletius punctato, marginato, seg- mentis dorsalibus basi haud carinatis; tarsis valde elongatis, arti- culo primo secundo duplo longiore. Long. 1'/5 lin. Mas: abdominio segmento ventrali septimo apice triangula- riter exciso, 6:0 longitudinaliter impresso, impression elaevigata, u- trinque carina obsoletissima terminata; apice leviter emarginato. 62 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. J. Sahlb. Lappl. Col., Not. F. et Fl. Fenn. TX, 421, 78. (1870). St. longitarsi Thoms. primo intuitu similis, sed minor, punc- tura confertissima, pubescentia argentea abdominisqve structura mox distingvendus. St. aterrimo Er. punctura densiore, pubescen- tia multo magis conspicua, statura coloreqve antennarum pedum- qve valde diversus. Sallsynt; funnen i Viborgs lan af Mannerheim och vid Jyvas- kyla af W. Heimbirger, jag har tagit den pa leriga sjistrander vid Wuontisjarvi i Torneé Lappmark (68° 30’) d. 24 Juli 1867 samt vid stranden af Pyhajarvi i Yline om varen 1868. — U. F. M/. 175. St. pusillus Steph.— Thoms. Sk. C. IL, 229, 35. — Kraace J.-D: 76124 — Seidl. F. Be 253 — Redt.. 4. 22 240. — Fauv. I. G.-Rh. 250, 27. Sallsynt vartiden under stenar och léf pa sandmarker; funnen flera ginger vid Abo samt vid Helsing fors, pa Konevits holme i Ladoga och vid Tiudie och Wojatsch (63° 50’) i Ryska Karelen. — Utbredd éfver stérre delen af Eur. — U. F. M. 176. St. nanus Steph. Jil. Brit. Ent. V. 301. sec. Harold. Cal. Col. 638, — Fauv. F. G.-Rh. 240, 13. — St. cireularis Gyll. — Sahlb. LZ F. 432, 20. — St. declaratus Kr., Thoms. Sk. CO. I, 229, 86. — Kraatz I. D. 774, 41. — Seidl. &. B. 253. — Redt. F. A. Hd. IIT. 242. Sillsynt; funnen p& Aland, vid Abo, i Parikkala, vid Svir och nord- ligast i Kuusamo (66°) af Maiklin. — Utbredd dfver h, Eur. och nar- liggande delar af As. och Afr. — U. F. ML. 177. St. nigritulus Gyll. — Sahlb. I. F. 429, 13. — Thoms. Sk. C. I, 229, 37. — Seidl. F. B. 258. — Fauv. F. G.-fh. 264, 48. — St. campestris Er., Kraatz. I. D.764, 44. — Redt. F. A, Ed. IIT, 242. Sallsynt funnen i siédra Finland af C. Sahlberg. Jag har tagit den p& Aland i Juli 1864. vid Gorki vid Svir (60° 30’) d. 15 Juni 1875 samt nigra ginger vid Hoplax triisk naira Helsingfors. — Spridd éfver m.-och s. Eur. och Afven funnen i m. och s. Sv. samt vid Peters- burg. — U. F. MM. 178. St. fulvicornis Steph. Jil. Brit. Ent. V. 284. see. Harold. Cat. Col. 863. — St. paganus Er., Thoms. Sk. C. IL Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 63 231, 40. — Kraatz. I. D. 793, 70. — Seidl. F. B. 268. — Redt. F. A. Ed. TT. 245, — Fauy. F. G.-Rh. 263, 51. Sallsynt; funnen i Pargas af O. Reuter, jag har tagit den vid Hoplax trask nara Helsingfors om hésten 1874. — Allmin i Ost.-prov. samt tagen i s. Sv. och pa spridda stallen i m. och s. Eur. — U. F. M. 179. St. fornicatus Step. l/l. Brit. Ent. V. 278. sec. Harold Cat. Col. 636. — Fauv. F. G.-Rh. 269, 57. — St. incrassatus Er., Thoms. Sk. C. IX, 198, 416. — Kraatz I. D. 797, 72. — Seidl. F. B. 258. — Redt.: F. A. Ed. Ti, 245. Sallsynt; funnen vid Helsingfors och i Pargas af 0. Reuter, jag har antraffat den vid Tammerfors och vid Tiudie i Ryska Karelen (620 30’), der den forekom pa gungfly vid Gluhilampi och Tiutilampi, d. 1-2 Juli 1869. —— Funnen i Skane och vid Petersburg samt spidd dfver h. m. och s. Eur., ehuru den forekommer sparsamt. — U. F. M@. 180. St. cicindeloides Schall. — Thoms., Sk. C. IT, 233, 21. —Sahlb. 1 F. 424, 6. — Kraatz LT D. 795. 68. — Seidl. F. B. 258. — Redt. F. A. Ed. I, 245. — Fauv. F. G.-Rh. 268, 55. Temligen sillsynt pa fuktiga stillen mest p&é gunegfly invid strinder af mindre sjiar i sédra och mellersta Finland; nordligast har jag tagit den vid Haapajarvi i Nurmis (63° 40’). —- Utbredd ofver h. Eur. —- U. F. M. 181. St. oculatusGrav. — Sahlb. LF. 428, 7.— Thoms. Sk. C. 1 238, 42. — Kraatz LT D..795,69: — Seidl. F. B. 258. — Redt. Ff. A. Hd. HT, 245. — St. similis Fauy. F. G.-Rh. 58..ee Hbst. Allmin pa sumpiga angar; triaffas i likhet med alla féljande arter bland graset, dit den uppklattrar isynnerhet om aftnarna och der den litt kan fangas med haf; gar norrut atminstone till Nurmis i norra Karelen (63° 40’). — Utbredd dfver stérre delen af Eur. och angrinsande delar af As. och Afr. — U. F. mM. 182; St. tarsalis Ljung. —Sahlb. LF. 426, 8. — Thoms. Sk. C, IT, 282, 48. — Kraatz J. D. 794, 67..— Seidl. F.B, 238. — Redt. &. A. Hd. HH, 245. — Fauv. F. G.-Rh. 267, 52. Allman pai fuktiga angar ofver hela omradet inda till Muonioniska (68°) — Utbredd Sfver h. Eur., n. Afr., As. och Amer. — U. F. M 64 Acta Secietatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 183. St. binotatus Ljung. — Sahlb. JF. 427, 9. — Thoms. Sk. C. I, 232, 44. — Kraatz D. 779, 48. — Seidl. F. B. aoe - Redt. L.A ee di eao. Fauv. F. G.-Rh. 272, 61. Allmin bland Carices pi sumpiga angar och vid strinder af floder och sjéar Sfver hela omradet anda till Muonioniska och Imandra. — Ut- bredd éfver h. Eur. — U. F. M. 184, St. pubescens Steph. Ill. Brit. Ent. V. 297. sec. Harold Cat. Col. 639. — Fauv. F. G.-Rh. 271, 59 — St. subimpressus Er., Thoms. Sk. C. IL, 232, 45. et IX. 197, 45 Obs. — Kraatz I. D. 780, 49. — Seidl. F. B. 256. — Redt. F. A. Ed. Hl, 2438. Var. b: antennarum clava infuscata. Temligen sillsynt isynnerhet pa Carew vesicaria och ampullacea vid strinder af far och bickar, men utbredd ofver stérre delen af omradet Stminstone anda till Kuusamo (66° 25’). — Funnen i Sy. och pa flera stillen im. Eur. — U. F. M. 185. St. pallitarsis Steph. Zl. Brit. Ent. We 28: ‘sec. Harold. Cat. Col. 639. — Fauv. F. GRh. 276, 62. — St. plan- taris Er., Thoms. Sk. C. ID 233, 46. et IX, 199, 46. Obs. — Kraatz L D. 781, 50.— Seidl. F. B. 256. — Redt.. 34 aa. If. 243. Sallsynt; funnen i Viborgs lin af Mannerhein, jag har tagit den vid Muonioniska och Hetta i Torned Lappmark (68° 40’) samt vid Huhtilampi i Kihtelysvaara kapell 1 norra Karelen d. 27 Juli 1875. — Ut- bredd ofver h. Eur. och angrinsande delar af As. — U. ¥. MM, 186. St. bifoveolatus Gyll. — Sahlb. LF. 470, 10. — Thoms. Sk. C. ID, 234, 49. et IX, 199, 49. — Kraatz I. D. 781, 51. — Seidl. F. B. 256. — Fauv. F. G.-Rh. 276, 67. — St. planus Er. Redt. F. A. £d.,, Wl, 248. Ej sillsynt pa sumpiga skogsangar och karr ofver hela omradet. Talrikast forekommer den inom Lappmarkerna, der jag tagit den anda vid Karesuando (68° 40’). — Utbredd dfver n. och m. Eur. — U. F. uu. 187. St. flavipes Steph. Jil. Brit. Ent. V, 249. sec. Horold. Cat. Col. 635. — Fauy. F. G.-Rh. 278, 78. — St. filum Er., Thoms. Sk. G. IL, 235, 51. — Kraatz I. D. 792, 65. — Seidl. F. B. 276. — Redt. F. A. Ed. IH, 244. Sallsynt p& skogsingar bland grasrotter, derifrin den om aftonen uppkryper lings grisstran. Jag har funnit pi Kannisto ing vid Kolva Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 65 ’ 7 Yiline (61°), i Rautus socken pa Karelska naset samt flere ganger i nirheten af Helsingfors. Funnen i sydligaste Sverige samt spridd 6 fver m. och s. Eur. — U. F. MM. 188. St. impressus Germ.— Thoms. Sk. C. IT, 236, 52, et IX, 200, 52, Obs. — Kraatz I. D. 788, 52. — Seidl. F. B. 257.-—Redt. F. A. Ed. UT. 244. — Fauv. F. G.-Rh. 283. 78. Temligen sillsynt i skogslundar under mossa och lof i sydvestra Finland, nordligast har jag tagit den i Ruovesi (62°). — Utbredd 6fver stérre delen af Kur. —- U. F. M. 189. St. geniculatus Gravy. —- Thoms. Sk. C. I, 236, 73, et IX, 200, 53. Obs. — Kraatz I. D. 788, 60. — Seidl. F. B. 257. — Fauy. F. G.-Rh. 285, 82. — Redt. F. A. Ed. IIT, 244. — St. proboscideus Gyll., Sahlb. 1 FF. 429, 14. kj sallsynt i skogslundar under mossa i sédra och mellersta Fin- land; jag har afven funnit den pa fjellens sluttningar vid Imandra i Ryska Lappmarken (68°). — Utbredd éfver h. Eur. — U. F. W. 190. St. flavipalpis Thoms. Sk. C. LIL, 236, 54 et 200, 52, Obs. — Seidl. F.. B.. 257. — Redt. Ff. A. Hd. HT, 246. Kj sallsynt under mossa i skogar och utbredd éfver hela omradet ainda till Kilpisjarvi (69°). — Funnen i Sv. och Ost.prov. — @% F. M. Obs. Nonne varietas praecedentis? 191. St. Erichsonis Rye. Knt. Monthl. Mag. I, 108 (1864). —Fauy. F. G.-Rh. 287, 87. — St. flavipes Er., Thoms. Sh. C. IT, 238, 87..— Kraatz I D. 789, 61. — Seidl. F. B. 257. — Redt. F. A. Kd. II, 244. Sallsynt i skogslundar i sédra Finland. Jag har funnit den pa Ka- relska naset, samt nagra ganger i narheten af Helsingfors. — Funnen i Sv. och Ost.prov. samt allmin i m och s. Eur. — U. F. &. 192. St. palustris Er. — Thoms. Sk. C. I, 238, 54, et IX, 200, 56, Obs. — Kraatz I. D. 796, 62. — Seidl. F. B. 257, — Redt. F. A. Ed. I, 244. — Fauv. F. G.-Rh. 287, 84. Temligen sillsynt bland gris p& skogsingar, men utbredd éfver hela omradet Anda till Muonioniska (68°). — Utbredd défver n. och m. Eur. — U. F. mM. By) 66 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Trib. Aleocharina. 193. Autalia impressa Gray.— Thoms. Sk. I, 261, 1. — Kraatz L D. 31, 1. — Seidl. F. B. 291. — Redt. F. A. Kd. II, 129. — Muls. et Rey. Ann. Linn. de Lyon 1872, 403, 1. — Aleochara Sahlb. I. F. 345, 3. Ej sallsynt i svampar isynnerhet pa senhésten i sddra Finland och troligen utbredd afven i mellersta delen, ehuru jag ej tagit den nordli- gare an vid Kirjavalaks i Ladoga Karelen (61° 50’). — Funnen i s. och m. Sv., vid Petersburg samt utbredd éfver m. Eur. — U. F. DL. 194. A. rivularis Grav. — Thoms. Sk. C. II, 261, 2, et IX, 303, 2. — Kraatz I. D. 32, 2. — Seidl. F. B. 261. — Redt: F. A. Ed. II, 129. — Muls. et Rey.*Ann. Linn. de Lyon. 1872. 406, 2. Sallsynt i torkad spillning i sédra Finland; tagen i Pargas af O. Reuter, jag har funnit den i Yline (61°), vid Helsingfors och pa Ka- relska naiset. — Utbredd Ofver stérre delen af Europa. — U. F. M. 195. A. puncticollis Shar'p. Proc. ent. soc. London. 1864, 163.— Thoms. Sk. C. XI, 204, 3. — Aleochara rivularis Sahlb- I. F. 349, 4. sec. specimina typica. Temligen sillsynt i utsipprande saft och i spillning, men utbredd ofver en stor del af omridet; funnen pa Aland, vid Abo, i Ylane, pa Karelska niaset, i Nurmis i norra Karelen, i sddra Osterbotten och nord- ligast i Kuusamo (66°). — Troligen lika utbredd som foregdende art —U. F. M. 196. Hygronoma dimidiata Grav.—Thoms. Sk. Col. I, 274, i. — Kraatz J.D. 321, 4. — Seid. 2B 291, — Bee. A. Pd. dat 176, Sallsynt vid gyttjiga strinder bland Phragmites communis. Funnen i Pargas af O. Reuter, i narheten af Svir vid Humbariza och Mjatusow - i Juni 1875 af W. Heimbirger och forf., hvilken afven tagit den vid Toubila i Pyhajairvi socken pi Karelska niset d. 28 Juni 1875 samt nordligast vid Dvoretz i Ryska Karelen (62° 20’). — Funnen i s. Sv., Tyskl. och Osterrike samt allmainnare i v. Eur. — U. F. &™. 197. Oligota pusillima Grav. — Thoms. Sk. C. I, 262, 7. — Kraatz I. D. 347, 1. — Seidl. F. B. 314. — Redt. & A. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 67 Ed. II, 179. — Muls. et Rey. Col. Fr. Brev. Al. 1873. 150. 15. — Aleochara Sahlb. I. I. 884, 70. Ej sillsynt isynnerhet om viren under stenar och ruttnade vegetabilier samt tillsammans med Formica rufa och utbredd éfver hela omradet at- minstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd éfver h. Eur. och n. Afrika. — U. F. M. 198. 0. inflata Mann. Brach. 72, 1. (Microcera). — Kraatz L D. 346, 3. — Muls. et R. Col. Fr. Brev. Aleoch. 1873, 126, 6. — O. subtilis Kr., Thoms. Sk. C. LX, 205, 2. ; Sallsynt wader ruttnande vegetabilier; jag har funnit ett exemplar nira Dvoretz i Ryska Karelen (62% 20’) d. 19 Aug. 1869. — Afven funnen vid Petersburg, is. Sv., samt h. 0. d. i m. Eur, Afr. och As. — U. F. M. 199. 0. granaria Er. ,Linearis, nigra, nitida, antennis pedi- busqve ferrugineo-testaceis, elytris abdomineqve profunde et crebre punctatis, antennarum articulis ultimis qvatuor abrupte crassioribus, abdomine apice subito acuminato. Long. °/, lin. O. pusillimo Grav. dimidio major, antennarum structura et aliis notis diversa“. Mann. Er. Kaf. Mark. I, 134, 4. (1857). —Kraatz I. D. 349, 5. — Muls. et Rey. Col. Fr. Brev. 1873, 105, 2. pl. 2. f. 22. — Fauv. F. G.-Rh. 659, 8. — O. tantilla Mann. Bullet. Mose. 1843. I, 81, 9. Sallsynt; funnen tillsammans med Formica rufa vid Kavantholm af Mannerheim, vid Hoplax nara Helsingfors af Maiklin. —Funnen i Engl. samt p& nigra stillen i m. Eur., der den uppgifves forekomma mest i kallare. Anm. D& det fnnu ej lyckats mig att fi se nagot finskt exemplar af denna art, har jag afskrifvit Mannerheims diagnos. Synonymen 0. granaria ar anford efter Fawvel. 200. Somatium apicatum Er. — Microcera Thoms. Sk. C. IL, 264, 2, et IX, 206, 2, Obs. —Muls. et Rey. Col. Fr. Brev. Aleoch. 1873. 115, 2. — Oligota Kraatz Berl. ent. Zeit. I, 351, 2. — Seidl. F. B. 314. — Fauv. F. G.-Rh. 656, 2. — Redt. F. A. Ed. III, 178. Sallsynt; jag har tagit omkr. 20 exemplar ibland murkna tradsmu- lor vid roten af en gammal pil p& Mjélon utanfor Hefsingfors i Maj 1871. — Funnen foréfrigt i s. Sv., i Tyskl., Frkr., Engl., Afr. och Amer. — U. F. Mm. 68 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 901. §. flavicorne Boisd. et Lac. — Microcera Thoms. Sk. C. If, 264, 2, et IX, 206, 2. Obs. — Muls. et Rey. Col. Fr. Br. Al. 1813, 102, 1. — Oligota Kraatz I. D. 360, 6. — Seidl. F. B. 314. — Redt. F. A. Ed. WI, 177. — Fauvy. F. G.-Rh. 655, 1. Sillsynt; tagen i Pargas af O. Reuter, jag har funnit den under barken af en murken stubbe vid Kolva i Ylaéne (71°) i Augusti 1868. — Fnnnen i s. Sv., Tyskl., Osterrike, Frkr. och Engl. — U. F. M. 202. Gymnusa brevicollis Payk.— Thoms. Sk. C. I, 221, 1. — Kraatz I. D. 873, 1. — Seidl. F. B. 327. — Redt. F. A, Ed. Wl, 182. — Fauv. F. G.-Rfth. 622, 2. — Aleochara Sahib. Li s92, 84. Var. b: antennarum scapo piceo-nigro. Sallsynt under mossa och nedfallna léf p& sumpiga stallen, men ut- bredd oéfver hela omradet inda till Muonioniska (68°). Varieteten har jag funnit i Nurmis och vid Hoplax-trask nara Helsingfors. — Utbredd dfver en stor del af Eur., n. As. och n. Am., ehurn den ar sallsynt dfverallt. — U. F. M. 203. G. variegata v. Kies. Linearis, nigra, fere oleo-micans, prothorace elytrisqve pube cinered-flava variegatis, tarsis sordide testaceis; confertim punctata; elytris disco inaeqvalibus. Long. 21/4 lin. Mas: segmento penultimo dorsali apice medio triangulariter €Xciso. Femina: segmento penultimo ventrali apice tridentato, dente medio triangulari, lateralibus multo longiore. v. Kiesenw. Stett. ent. Zeit. VI, (1845), 223. — Kraatz I. D. 374, 2. — Seidl. F. B. 327. — Thoms. Opuse. ent. 372. — Redt! FA, Ed. I, 182.,— Fauv ¥. Gakk. 624, 1. Praecedenti affinis, sed minor, angustior, magis linearis, den- sius et fortius punctata, antennarum scapo concolore pubeqve cine- reo-fulva variegata mox distingvenda. Sallsynt i norra Finland, jag har funnit den under mossa pa sum- piga stillen och invid stranden af Muonio-elf efter édfversvamning vid Muonioniska kyrkoby (68°) den 11 och 27 Juni 1867 samt vid Paana- jarvi i Kuusamo d. 25 Juli 1873. — Funnen i m. Tyskl., Frkr. och Engl. — U. F. M. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 69 Gen. Dinopsis Matth. Caput insertum, latum, deflexum, genis marginatis. Mandi- bulae tridentatae. Maxillae mala interiore elongata cornea, apice uncinato, intus inaeqvaliter dentata. Ligula bifida, laciniis palpis parum brevioribus. Palpi labiales validi, 3-articulati, articulo primo maximo, 2 et 3 parvis, ultimo acuminato. Mentum latum, apice emarginatum. Labrum transversum, antice late rotundatum. Palpi maxillares tenues, elongati, triarticulati, articulo tertio apicem versus incrassato. Antennae filiformes, tenues, scapo brevi. Prothorax basi utringve sinuatus. Elytra angulo exteriore sinuato, abdomen apicem versus angustatum, setis lateralibus nullis. Pedes_ bre- viusculi, tibiis parce et obsolete spinulosis, calcaribus satis distin- ctis; tarsis triarticulatis, apice setis nonnullis instructis*), ungviculis brevibus; posticis articulo ultimo duobus antecedentibus simul sumtis longitudine aeqvali. Coxae posticae basi contiguae, extus explanatae. Detta sligte star i afseende 4 kroppformen midt emellan Gymnusa och Myllena, men utmirker sig bland alla Aleocharider genom treledade tarser, tretandade mandibler samt derigenom, att maxillarpalperna helt och hallet sakna fjerde leden. 204. D. erosa Steph. Latiuscula, postice attenuata, atra, opaca, omnium subtilissime punctulata, tenuiter sericeo-pubescens, antennis, palpis pedibusqve nigro-fuscis, tarsis luteis; prothorace valde transverso, apicen versus rotundato-angustato, angulis ba- salibus subrectis, apicalibus deflexis, rotundatis. Long. 13/, lin. Mas: segmento penultimo dorsali apice triangulariter eXciso. Steph. I. Brit. Ent. V, 149, (1832), sec. Harold. Cat. Col. 552. — Fauv. F. G.-Rh. 633, 1. D. fuscata Matth. Ent. Mag. V, 194. f. 2. — Kraatz I. D. 376, 1.— Seidl. F. B. 327. — Redt. F. A. Ea. TT, 182. Gymnusa laticollis Ey, Gen. et Spec. Staph. 212, 2. Sallsynt i slammen och gyttjan vid sjéstrander i sédra och mellersta Finland. Funnen i Ylane af ©. Salhberg, i Wiborgs lan af Man- nerheim, vid Nyslott af J. Faust, vid Jyvaskyla af W. Heimbirger; *) Dessa borst saknas pa Kraatz’ figur (Gen. Aleochar. II, 16), men der- ~emot dro klorna afbildade for langa. 70 ‘Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. jag har tagit den vid Likolampi i Parikkala d. 23 Juli 1872, den 4 Juni 1873, och den 9 Juli 1875, vid stranden af Pyhajarvi nara Tammerfors d. 5 Juni, vid Iso-Kuormanne i Rouvesi d. 29 Juli 1874, vid Taubila i Pyhajarvi p& Karelska naset och vid Gorki vid Svir i Juni 1875 afvensom nordligast vid Haapajarvi i Nurmis (63° 40’) d. 19 Julis. 4. — Funnen i Tyskl., Osterrike, Engl. och Frkr. — U. F. 203. Lomechusa strumosa Fabr. — Thoms. Sh. C. I, 242, 1. — Sahlb. L F. 403. 1. — Kraatz I D. 113, 1. — Seidl. F. B. 316. — Redt. F. A. Ed. IIL, 142. Temligen sallsynt vartiden tillsammmans med Formica sangvinea och rufa i sddra Finland; nordligast har jag funnit den vid Kontschosero i Ryska Karelen (62° 20’). — Utbredd ofver en stor del af Eur., ehuru den forekommer sparsamt. — U. F. MM. 206. L. inflata Zett? — Thoms. S&. C. I, 242, 2. Sallsynt; funnen vid Wasa af Blank enl. M&kl. Col. Myrmec. Fenn. 16, 53. i 207. Atemeles paradoxus Grav.— Thoms. Sk. C. Lf, 243, 1. — Kraatz LT D. 116, 1. — Seidl. F. B. 316. — Redt. F. A. Ed. IID, 142. Sillsynt; funnen tillsammans med Myrmica levinodis och Lasius fuliginosus 1 narheten af Helsingfors, der den first upptacktes af Maklin. — Utbredd dfver m. Eur. och afven funnen vid Petersburg och is. Sv. 208. A. emarginatus Payk. — Thoms. Sk. C. II, 248, 2, et IX, 209, 2, Obs. — Kraatz I. D. 118, 2. — Seidl. F. B. 316. — Redt. F. A. Ed. I, 142. — Lomechusa Sahlb. I. F. 404, 2. | Sallsynt tillsammans med F. sanguinea och rufibarbis om varen i sidra Finland. Funnen flera ganger i narheten af Abo, der den forst antriffades af C. Sahlberg, och vid Kavantholm i Wiborgs lan af Man- nerheim. Jag har funnit den vid Willmanstrand afven tillsammans med Myrmica laevinodis och nordligast i Parikkala (61° 30’). — Utbredd Ofver stérre delen af Eur. — U. F. MM. 209. Myrmedonia humeralis Grav. — Thoms. Sk. C. II, 256, 1. — Kraatz I D. 122, 4. — Seidl. F. B: 315. — Redt. F. A. Ed. II, 144. — Aleochara Sahlb. I. F. 364, 56, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 71 Allman om vren under léf, tradstycken o. d. invid stackar af For- mica rufa och Lasius fuliginosus och utbredd ofver hela omradet anda till Muonioniska (68°). — Utbredd ofver h. Eur. — U. F. M. 210. M. cognata Mirkel.— Thoms. Sk. C. U1, 256, 2. — Kraatz L D. 123, 5. — Seidl. F. B. 315. — Redt. F. A. Ed. dTE* 320, Sallsynt tillsammans med Lasius fuliginosus och under mossa i skogar tillsammans med Myrmica-arter:i sédra Finland. Funnen vid Urpala och Hoplax af Maklin, i Wichtis af Helenius, i Ylane af F. Sahlberg, vid Kirjola af J. Alfthan; jag har tagit den vid Humbaritsa i Ryska Karelen, i Parikkala (61° 40') samt nagra ganger vid Helsing- fors, der afven W. Heimbirger funnit den. —- Funnen i s. Sv., vid Petersburg samt utbredd éfver m. Eur. — U. FM. 211. M. funesta Grav. — Thoms. Sk. C. Il, 207, 3. — Kraatz L D. 124, 6. — Seidl. F. B. 825. — Redt. F. A. Ed. IU, 114. — Aleochara Sahib. EF 326, 26. Sallsynt tillsammans med Lasius fuliginosus i sddra Finland. Fun- nen vid Willnis af Mannerheim, i Ylane af C. Sahlberg, vid Ur- pala af Maklin samt vid Helsingfors, pa Karelska naset (61°) och vid Humbaritsa i Ryska Karelen af forf. —- Utbredd ofver stirre delen af Eur. — U. F. M. 212, M. lugens Grav. — Thoms. Sk. C. IX, 211, 36.— Kraatz L D. 123, 9.—Muls. et Rey. Col. Fr. Brev. 1873.76, 7. Forekommer temligen allman vid Urpala i Wiborgs lan tillsammans med Lasius fuliginosus enl. M&aklin Col. Myrm. Fenn. 7, 8. Nagot finskt exemplar har jag ej sett. — Funnen is. Sv. och pa flera stallen im. Kur. 913. M. laticollis Mirkel.— Thoms. Sk. C. U1, 257, 4,— Kraatz L D. 127, 1#: — Seidl. F. B. 315. — Redt. F. A. Ui, 144. Ej sallsynt tillsammans med Lasius fuliginosus i sodra Finland; nordligast har jag antraffat den vid Jalguba i Ryska Karelen (62°). — Utbredd dfver stérre delen af Eur. — U. F. M. 914. M. limbata Payk. — Thoms. Sh. Coll, 2i2, 34 Kraatz L D. 125, 8. —Seidl. F. B. 319. — Redt,.i.A. Ed. Ill, 144. — Aleochara Sahlb. Env. BBD 9:37. 72 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Temligen sallsynt under stenar tillsammans med Lasivs flavus i sddra Finland, nordligast ar den funnen i sédra Osterbotten (62°) af Wasastjerna. Enl. Maklins uppgift (Col. Myrmec. Fenn. 6, 4) fore- kommer den afven tillsammans med Formica fuliginosa. — Utbredd éfver stirre delen af Eur. — U. F. /. 215. Zyras collaris Payk.— Thoms. Sk. C. I, 259, 1. — Aleochara Sahlb. I. F. 648. — Myrmedonia Kraatz I. D. 122, 8 — Seidl. F. B. 315. — Redt. F. A. Ed. HT, 1438. Kj sallsynt om varen pa sandiga sjéstrander, under léf och mossa samt tillsammans med Myrmica-arter Ofver stérre delen af omradet. Nord- ligast ar den funnen vid Muonioniska (68°) af F. Sahlberg. — Ut- bredd 6fver n. och m. Eur. — UW. FL. M. 216. Astilbus canaliculatus Fabr.— Thoms. Sh. C. I, 206, 1. — Aleochara Sahlb. I F. 356, 21. — Myrmedonia Kraatz I. D. 129, 13. — Redt. F. A. Ed. LIT, 143. — Drusilla Seidl. Pd. 294. Allmin under mossa, stenar, tridstycken o. d. isynnerhet i barr- skogar ofta tillsammans med Myrmica- och Lasius-arter samt utbredd dfver hela omradet anda till dess nordligaste delar. — Allman 6fver h. Eur. — U. F. M. 215. Aleochara fuscipes Fabr. — Thoms. Sk. C. ID, 267, 1.— Kraatz I. D. 86, 3. — Seidl. F. B. 320. — Redt. F. A, Ed. ITT, 108. — Muls. et Rey. 304, 2. Pl. I, fig. 2. Sallsynt under cadaver i sydvestra Finland och p& Aland; nord- ligare an i Yline (61°) har den veterligen ej blifvit antraffad hos oss. — Allman i m. och gs. Eur. och afven funnen i Sv. och vid Petersburg. — U. F. M. Var. b (pygmaea): fere qvadruplo minor, nitidior. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar vid Kolva i Ylaine ar 1865. — Sahlb. Sami. 218. A, brevipennis Grav. — Thoms. Sk. I, 245, 3. — Kraatz I. D, 92, 10.— Seidl. F. B. 319.— Redt. F. A. Ed. HT, 137. — Muls. et Rey. Ann. Lyon, 1873, 312, 4. Pl. Il, f. 4. — A carnivora Gyll. — Sahlb. LF. 397. 98. Kj sallsynt vid sjéstrander och p& sumpiga Angar isynnerhet om varen i sédra Finland; jag har afven funnit den vid hafskusten vid Hel- Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 73 singfors och nordligast vid Jakobsstad (63° 40’). — Utbredd ofver stirro _ delen af Eur. — U. F. M. Var. b (pygmaea): qvadruplo minor, prothoracis disco utrinqve pone medium foveola profunda notato. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar vid stranden af Pyhajarvi sjé invid Hattanpaa nara Tammerfors i borjan af Juni 1874. — SahIb. sam. 9219. A. fumata Gray. — Er., Thoms. Sk. C. Il, 248, 4, — Kraatz I. D. 93, 11. — Seidl. F. B. 320. — Redt. F. A. Ed. UI, 137, — Muls. et Rey. Ann. Lyon. 18738, 316, 9. — A. curta Sahlb. I. F. 400, 97. Sallsynt p& fuktiga stillen; jag har funnit den vid Helsingfors, i Ylane, der afven ©. Sahlberg torde funnit den, och vid Solomino i Ry- ska Karelen (62°). — Foérekommar sparsamt éfver stérre delen af Eur. Obs. An varietas praecedentis ? 220. Baryodma bipunctata Grav.— Thoms. Sk. C. I, 249, 1, et 1X, 215, 1, Obs. — Muls. et Rey. Ann. Lyon 333, 1. — Aleochara Sahlb. IL F. 395, 87. — Kraatz I. D. 91, 9. — Seidl. F. B. 319. — Redt. &. A. Ed. IT, 129. Var. b: solito duplo minor. — Gyll.—Sahlb. 1. ¢ var. 6. — A. intricata Mann. Brach. 66, 4.— Sahlb. I F. 396, 88. sec. spec. typicum. Allman i spillning i sédra och mellersta Finland; nordligast ar den veterligen funnen vid Solomino i Ryska Karelen (62°). Varieteten ar sillsynt. — Arten dr utbredd éfver stérre delen af Eur. och n. As. — 921. B. morion Gray. — Thoms. Sk. C. I, 250, 2. —- Aleochara Sahlb. I. F. 206, 100. — Kraatz Ll. D. 108, 29. — Seidl. F. B. 119. — Redt. F. A. Ed. Li, 137. — Muls. et Rey. Ann. Lyon. 1873, 640, 6. — Aleoch. exigua Mann. Brach. 17. — Sahlb. 1 F. 402, 101. Temligen sillsynt i sédra och mellersta Finland; nordligast har jag funnit den vid Maselgi i Ryska Karelen (63°).— Funnen vid Petersburg, is. Sy. och utbredd 6fver m. Eur. — U. F. M. 222. B. bisignata Er. — Thoms. Sk. C. II, 250, 3, et IX, 215, 3, Obs. — Muls. et Rey. Ann. Lyon. 1873, 372, 12. — 74 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. J. _ Aleochara Kraatz I. D. 108, 24.—Seidl. F. B. 319.— Redt. WO A. a. Lif, 139. Sallsynt, tagen i Pargas af O. Reuter; jag har funnit den i Kuo- lemajarvi pa Karelska naset d. 23 Aug. 1866 och i Ylane (61°). — Funnen i Ost.-prov. och s. Sv. samt utbredd éfver m. Eur. — U. F. M. 223. B. mycetophaga Kraatz. — Muls. et Rey. Ann. Lyon. 1878, 402, 21. — Aleochara Kraatz I. D. 102, 22, (1856). — B. lata Thoms. Sk. C. IT, 251, 3, et IX, 213, 4, Obs. Sallsynt funnen i Abo lin af C. Sahlberg, O. Reuter och Man- nerheim, vid Frugard af Nordenski6ld; jag har tagit den vid Wiborg d. 29 Aug. 1866. — Afven funnen i Skane och i m. Eur. — U. F. MM. Anm. Ehuru Seidlitz i Faun. Balt. p. 318. not. siger, att denna art har tydliga sidoborst pa prothorax och derfor ej] kan vara samma art med Thomsons B. lata, har jag ej tvekat att sammanféra dem, sedan jag erhallit exemplar fran Frankrike af Fauvel, och funnit att dessa, liksom vara, hafva langre har pa prothorax sidor, men sakna egentliga borst. 224, B. laevigata Gyll. Nigra, nitida, tenuissime fulvo- pubescens, antennarum! basi, elytris pedibusqve laete rufis, an- tennis extrorsum, prothoracis lateribus segmentorumqve ventralium marginibus piceis; capite prothoraceqve parce subtilissime pun- ctato; antennis brevibus, extrorsum incrassatis, articulo 4:0 parum, 10:0 fortiter transverso, ultimo hoc duplo et dimidio longiore; elytris prothoracis longitudine, confertim punctatis; abdomine sublineari, minus confertim profundius punctato. Long. 12/3 lin. Mas: segmento 7:0 dorsali apice leviter emarginato et subti- lissime crenulato, eodem ventrali utrinqve leviter emarginato, apice producto. Aleochara Gyll. I. Svec. I, 433, 55, (1810). — Sahlb. L£ F. 399, 55. — Er. Gen. et Spec. Staph. 174, 32. Praecedenti affinis sed corpore glabriore, punctura protho- racis vix visibili, elytrorum profunda coloreqve laetiore distin- guenda. Ab Aleochara fumata Gray. mesosterno subtiliter sed distincte carinato, a seqventibus prothorace lateribus haud setoso facile distinguenda. Sallsynt; funnen vid Wasa af Wasastjerna; jag har tagit ett exemplar p& en sandvall invid en sjéstrand nara Gorki vid Svir d. 14 Juni 1875. — Afven funnen i Sv. — U. F. M. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Stapbylin. 75 Obs. Specimen a Gyllenhalio missum in collectione Mannerheimii examinavi. 295. B. signata Man'n. n. sp. Crassiuscula, nigra, nitida, tenuissime flavo-pubescens, antennarum articulis tribus basalibus, macula apicali elytrorum pedibusqve totis rufis; antennis extrorsum, prothoracis lateribus segmentorumqve ventralium marginibus an- guste piceis; capite prothoraceqve obsolete, elytris brevibus con- fertim granulato-punctatis; abdomine lineari, parcius fortiter pun- ctato. Long. 2 lin. Mas: segmento 7:0 dorsali apice levissime emarginato, sub- tilissime crenulato, eodem ventrali rotundato-producto._ Pracedenti affinis sed fere duplo major, colore elytrorum antennarumqve structura distinguenda; B. mycetophagae Kraatz etiam affinis, sed pubescentia tenuiori, punctura abdominis pro- fundiore coloreqve diversa. Ab Alcochara brevipenni Gray., cui statura abdominisqve punctura simillima est, mesosterno cari- nato praeter colorem distingvenda. — Caput ovatum, parce sub- tilissime punctulatum, fronte medio laevi, nigrum, nitidum, tenu- issime aureo-pubescens; ore piceo, palpis rufis. Antennae cras- siusculae prothoracis basin vix attingentes, tenuiter pubescentes, vix pilosae, piceae, articulis tribus basalibus rufescentibus: arti- culo secundo et tertio tenuibus, aeqvalibus, 4:0 5:0 distincte angustiore subqvadrato, 5-10 sensim levissime incrassatis, trans- versis, ultimo penultimo duplo longiore, apice attenuato. Pro- thorax longitudine fere duplo latior, antrorsum angustatum, an- eulis omnibus obtusis, supra leviter convexus, parce subtilissi- me punctatus, tenuiter fulvo-pubescens, setis lateralibus nullis, niger, nitidus, lateribus piceis. Scutellum obsolete punctatum. Elytra prothoracis longitudine, angulo externo rotundato, confertim subgranulato-punctata, subopaca, tenuissime flavo-pubescentia, ni- gra, apice versus suturam macula magna indeterminata rufa. Ab- domen crassiusculum, sublineare, segmentis 2-4 basi sensim levius impressis, fortiter minus dense, apice remotius punctatum, nigrum, ano segmentorumqve ventralium marginibus anguste piceis. Pedes toti rufo-ferruginei, coxis piceis, tarsis posticis tibiis parum bre- vioribus. Sallsynt; funnen i Wiborgs lan af Mannerheim och vid Abo af O. Reuter. — Mannerh. sami. 76 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, I. 226. B. crassiuscula Sahlb. Linearis, nigra, subnitida, cre- berrime punctulata, griseo-pubescens, antennarum basi pedibusqve piceis, tarsis elytrisqve pallide ferrugineis, his circa scutellum mar- gineqve exteriore infuscatis, capite parvo, inserto; antennis apicem versus levissime incrassatis; prothorace apicem versus angustato, setis lateralibus instructo; elytris hoc brevioribus, angulo exteriore rotundato; abdomine crasso, dense punctulato, opaco. Long. 2— 2Q1/,/ lm. Aleochara Sahlb. I F. 396, 89, (1831). — Seidl. F B. 319. — A. tristis Kr. Gen. et Spec. Staph. 162, 8. —Kraatz I. D. 89, 7, — Redt. F. A. Ed. II, 136. — Baryodma Muls. et Rey. Ann. Lyon. 1873, 149, 5. Seqventi -simillima, sed abdomine opaco, qvam elytris haud remotius et profundius punctato, elytris pedibusqve pallidioribus distinguenda. Sallsynt; funnen af 0. Sahlberg vid Abo; jag har tagit den na- gra ganger i Ylane. — Funnen vid Petersburg och troligen utbredd 6fver hela Eur. — U. F. M. 227. B. tristis Grav. — Thoms. Sk. C. I/, 242, 5, et IX, 217, 5, Obs. — Aleochara Sahlb. I. F. 595, 86. — Seidl. F. B. 319. — Muls. et Rey. Ann. Lyon. 1873, 356, 7. — Aleochara migripes Mill. — Kraatz I. D. 90, 8. — Redt. F. A. Ed. III, 138. Sallsynt; i C. Sahlbergs samling forvaras exempler, hvilka troli- gen aro fran Abo lan. — Afven funnen i s. Sv., vid Petersburg och pA spridda orter i m. och s. Enr. 228. B. lanuginosa Gray. — Thoms. Sk. C. II, 252, 6, et IX, 216, 6. — Muls. et Rey. Ann. Lyon. 1873, 394, 18. — Aleochara Sahlb. I. F. 3899, 98. — Kraatz I. D. 93, 12. — Seidl. F. B. 818. — Redt. F. A. Kd. I, 130. Kj sallsynt pa sumpiga stillen i sédra Finland, nordligast har jag funnit den vid Tammerfors (61° 30'). — Utbredd défver stérre delen af Eur. — U. F. M. 229. B. villosa Mann. Linearis, nigra, subopaca, fusco- pubescens, antennarum basi pedibusqve piceis; prothorace densius punctato, lateribus setoso, elytris hoc latioribus et longioribus; Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 77 antennis tenuibus, articulo 4:0 latitudine longiore; abdomine basi parce et subtiliter punctato, apice fere laevigato. Long. 2 lin. Mas: segmento 7:0 ventrali apice triangulariter producto. Aleochara Mann. Brach. 67, 9, (1839). — Sahlb. LF. 379, 94. — Kraatz I. D. 94, 13.— Seidl. F. B. 378. Praecedinti affinis, sed minor, angustior, prothorace minore, antennis gracilioribus a congeneribus facile distinguenda. Sallsynt; funnen i narheten af Abo af Mannerheim, C. Sahl- berg, O. Reuter och forf., hvilken afven antraffat den i Ylane. — Féréfrigt funnen vid Petersburg, i Tyskland, Frankrike och England samt pa Sicilien. — U. F. M. 230. B. maesta Grav. — Thoms. Sk. C. Il, 252, 7, et 216, 7. — Aleochara Kraatz I. D. 99, 19. — Seidl. F. B. 318. — Redt. F. A. Ed. I, 139. Temligen sillsynt i spillning och utsipprande bjérksaft i sédra Fin- land. — Fordéfrigt ar den spridd éfver en stor del af Eur. — U. F. M. Anm. | Mannerheims samling star den under namn af A. laeviuscula Mann. 231. B. suecicola Thoms. Sk. C. IX, 216, 76. — Ale- ochara Seidl. F. B. 819, Sallsynt i utsipprande saft af léftrid, spillning o. -d.; tagen af J. Faust vid Nyslott; jag har funnit den i Ruskiala (62°) d. 29 Juli 1875. — Funnen i Sv. och Tyskl. — WF. MW. 232, 3B. diversa n. sp. Linearis, convexa, nigra, nitida, pube grisea minus tenui vestifa, antennis basi, ore, pedibus anoqve obscure rufis; antennis crassiusculis, articulo 4:0 subqvadrato; prothorace parcius punctato; elytris confertim punctatis, angulo exteriore vix sinuato; abdomine apicem versus parum angustato, segmentis singulis basi dense subtilissime punctatis, posterio- ribus apice punctis sparsis satis profundis setigeris impressis. Long. 1°/, lin. Mas: segmento 7:0 dorsali apice levissime sinuato, subtiliter crenulato, eodem ventrali medio acute producto, utrinqve sinuato. B. lanuginosae Gray. statura et colore simillima, sed differt ab hac aliisqve speciebus hujus generis punctura abdominis. — Caput ovatum, subdeflexum, nigrum, nitidum, parce subtiliter pun- ctatum, fronte medio laevi, parce tenuiter pubescens; clypeo sub- 78 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, I. carinato, convexo; ore piceo; palpis obscure rufis. Antennae prothoracis basin vix attingentes, crassiusculae, tenuiter pilosae, nigro-piceae, articulo secundo tertio subaeqvali, tenuibus, obconicis, 4:0 praecedenti paullo latiore, sed latitudine sua fere breviore, 5:0 hoc multo latiore sed vix longiore, distincte transverso, 6:0 5:0 paullo latiore, 6—10 subaeqvalibus, longitudine plus gvyam dimidio latioribus, ultimo ovato, penultimo duplo longiore. Protho- rax basi coleopteris vix angustior, longitudine sua fere dimidio latior, lateribus basiqve rotundatus, apicem versus paulo augusta- tus; convexus, niger, nitidus, minus dense subtiliter punctatus, parce longius griseo-pubescens, lateribus setis minus longis exsertis instructus. Elytra prothoracis longitudine, angulo exteriore ob- soletissime sinuato, confertim, minus subtiliter punctata, nigra, parum nitida, apice obsolete picescentia, pube grisea uti in prothorace depressa sed longiore vestita. Abdomen apicem versus parum angustatum, segmentis-singulis, praesertim 5:0 et 6:0 dimidio basali, satis dense, subtilissime punctatis, postice punctis remotis multo profundioribus setas posticem vergentes seriatim dispositas gerenti- bus, segmento 7:0 supra dense minus subtiliter punctato; nigrum, nitidum, segmentis ventralibus obsolete piceis, ano rufescenti. Meso- sternum tenuiter usqve ad} apicem acuminatam carinatum, stru- ctura ut in B. bisignata Er. Pedes obscure rufi, femoribus piceis. Sallsynt; funnen i Nyland och i Taipalsaari af Maklin; i F. Sahl- bergs samling finnas exemplar utan angifven lokal. — Sahlb. och Makl. sam. 233. B. lygaea Kraatz. Sublinearis, nigra, nitida, pube tenui fusca vestita, antennis basi femoribusqve piceis, tibiis tarsis- qve fusco-ferrugineis; antennis crassiusculis, articulo 4:0 subtrans- verso; prothorace parcius punctulato, abdomine apicen versus parum angustato, dense punctulato. Long. 1%/, lin. Mas: segmento penultimo dorsali apice parum emarginato, obsoletisssime crenulato, eodem ventrali obtuse triangulariter pro- ducto. Muls. et Rey. Ann. Lyon. 1873, 20. — Aleochara Kraatz Berl. ent: Zeit. 1868, 317. B. maestae Gray. simillima, antennis brevioribus, prothorace subtilius et praesertim abdomine dense punctulato distinguenda. Caput oyatum, subdeflexum, nigrum, nitidum, parce subtilissime Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 79 punctatum, fronte medio brevi, clypeo subcarinato-convexo, palpis nigro-piceis. Antennae prothoracis basin haud attingentes, arti- culo tertio oblongo, secundo paullo longiore, 4:0 leviter transverso, Seqventi distincte angustiore, 5—10 apicem versus levissime in- crassatis, transversis, ultimo ovato, penultimo duplo longiore. Pro- thorax basi elytris vix angustior, latitudine sua duplo brevior, antror- sum parum angustatus, angulis omnibus obtusis, supra parum convexus, parce subtilissime punctatus, niger, nitidus, pube tenui pallide fusca vestitus. Elytra prothorace vix longiora, crebre minus fortiter punctata, nigra, nitida, margine summo apicali piceo, an- gulo externo levissime sinuato. Abdomen apice vix angustatum, nigrum, nitidum, totum dense, in segmentis posterioribus parum remotius punctulatum, longius fusco-pubescens et parce setosum, segmentis 2—4 dorsalibus basi fortiter impressis. Pedes fusco- picei, tibiis tarsisqve pallidioribus. Sillsynt; jag har funnit den vid Abo och Helsingfors samt i krea- tursspillning vid Solomino i Ryska Karelen (62° 10’) d. 28 Aug. 1869. — Afven funnen i Tyskl., Frkr. och Engl. — U. F. M. Obs. Specimina fennica fere duplo majora sunt, qvam qvod e Scotia communicavit celeberrimus Sharp. 234. B, moerens Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 253, 8, et. IX, 217, 6. Obs. — Aleochara Sahlb. L F. 398, 91. — Seidl. F. B. 818. — B. sanguinea (L.) Muls. et R ey. Ann. Lyon. 18732. 380, 14. Sallsynt i svampar i sydvestra Finland; afven tagen vid Nyslott (62°) af Faust. — Funnen i Sv., Ost.-prov. och i m. Kur. — U. F. M. 235. B. lugubris Aubé Amn. ent. franc. 1850, 311, (Ale- ochara). — Seidl. F. B. 318. — B. linearis Thoms. Sk. C. IL, 258, 9, et IX, 219, 9, Obs. — A. fumata Gyll. — Sahlb. LF. 400, 98. — A. moerens Er.—Kraatz I D. 108, 23.— A. hae- morrhoidalis Mann. Brach. 67, 7. Allman i ruttna Svampar om hdésten och utbredd éfver hela om- radet; nordligast har jag funnit den vid Porjeguba i Ryska Lappmarken (67°), — Utbredd ofver h. Eur. — U. F. mM. 236. 8B. bilineata Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 254, 10. — Aleochara Sahlb. I. F. 401, 99. — Kraatz I. D. 105, 25. — Seidl. F. B. 317. — Redt. F. A. Ed. I, 137. 80 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Sallsynt i spillning i sédra Finland; jag har afven funnit den vid Segosero i Ryska Karelen (63°). — Utbredd Ofver stérre delen af Eur. — U. F. M. 237. B. fucicola n. sp. Nigra, nitida, pedibus nigro-piceis, elytris macula apicali interna sangvinea; prothorace lateribus parce profunde, dorso fortiter biseriatim punctato, elytris confertim et profunde, abdomine crebre punctato. Long. 1°/, lin. Mas: segmento 7:0 dorsali apice leviter emarginato, margine crenulato, eodem ventrali medio obtuse triangulariter producto. B. binotatae Kraatz affinis, sed fere duplo major, protho- race oleo-micante elytrisqve multo crebrius et profundius sub- rugoso-punctatis distingvenda. Caput deflexum, nigrum, nitidum, parce minus subtiliter punctatum, fronte medio laevi; palpis nigro- piceis. Antennae prothoracis basin) haud attingentes, crassius- culae, nigro-fuscae, articulo secundo tertio subaeqvali, 4:0 longi- tudine vix latiore, 5—10 sensim crassioribus, ultimo penultimo fortiter transverso duplo longiore, subacuminato. Prothorax elytris vix angu- stior, angulis obtusis, latitudine sua dimidio brevior, apicem versus angustatus, angulis obtusis, supra convexus, ater, nitidus, lateribus parce fortiter punctatus, dorso lineis duabus fortiter punctatis im- presso, intervallo subelevato, laevi; setis lateralibus exsertis. Elytra prothorace fere breviora, fulvo-pubescentia, confertim forti- ter punctata, interstitiis subrugosis, nigra, nitida, intus macula rufa apicali satis determinata notata. Abdomen parallelum, totum subtiliter satis crebre punctatum, nigrum, subopacum, fusco-pu- bescens; segmentis 2—4 basi impressis. Pedes picei, tibiis tarsis- qve dilutioribus, illis dense setosis. Sallsynt; jag har funnit den under Fucus vid Hvita hafvet nemligen vid Soroka d. 3 och 5 Aug. 1869 samt vid Kouta i Ryska Lappmarken (06° 40’) d. 27 Juli 1870. — U. F. M. 938. B. nitida Grav. — Thoms. Sk. C. I, 252, 11, et 1X,218, 11, Obs. — Aleochara Salhb. LF. 401, 28. — Kraatz L D. 105, 26: — Sela ks B. 24 = Bee F, A. Ed. I, tot: Temligen sallsynt i spillning och under ruttnade vegetabilier, men utbredd dfver storre delen af omradet; nordligast ar den tagen i sédra Oster- botten af Wasastjerna. — Utbredd ofver h. Europa, — U. #. M. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 81 239. B. binotata Kraatz I. D. 106, 27. (Aleochara). — Seidl. F. B. 318. — Redt. F. A. Ed. I, 140. — B. longula Thoms. Sk. C. If, 254, 12, et IX, 218, 12, Obs. Sallsynt i spillning p& sandmarker isynnerhet vid sjéstrinder; jag har funnit den i Ylane (61°), pa Konevits holme i Ladoga d. 14 Juni 1869 och vid Kexholm d. 2 Juli 1873. —- Funnen i Ost.-prov., s. Sv. och Tyskl. — U. F. M. 240. B. subtilis n. sp. Elongata, postice leviter angustata, nigra, nitida, pedibus fusco-ferrugineis, elytris rufis, basi margine- qve exteriore obsolete infuscatis, subtiliter punctatis, prothorace lateribus haud setoso, minus parce, dorso biseriatim punctulato, antennis extrorsum crassioribus; abdomine basi densius, apice re- mote punctulato. Long. 11/, lin. Mas: segmento 7:0 dorsali apice haud emarginato, subtiliter crenulato, eodem ventrali medio obsolete producto. Species ab affinibus punctura elytrorum subtiliore, prothorace lateribus setis destituto, abdomine apice augustato antennarumqve structura facile distingvenda. — Caput ovatum, deflexum, nigrum, nitidum, parce subtiliter punctatum, fronte medio laevi; palpis piceis. Antennae prothoracis basin attingentes, basi tenues, apicem versus incrassatae, articulo secundo tertio paullo longiore, 4:0 la- titudine fere longiore, 5—10 fortiter transversis, ultimo maximo, penultimo triplo longiore, apice obtuse rotundato. Prothorax co- leopterorum latitudine et longitudine sua dimidio latior, apicem versus angustatus, lateribus rotundatis, angulis omnibus obtusis, basi intra angulos subsinuatus; supra transversim convexus, niger, nitidus subaeneo-micans, lateribus paullo crebrius qvam in B. nitida subtilissime punctulatus, tenuissime pallido-pubescens, setis lateralibus nullis, dorso seriebus duabus e punctis inordinatis paullo majoribus impressis, intervallo laevi, subconvexo. Elytra protho- racis longitudine, dense subtiliter punctata et tenuissime pallido- pubescentia, laete rufa, basi lateribusqve paullo obscuriora, an- gulo externo vix sinuato. Abdomen apicem versus leviter angu- statum, nigrum, nitidum, tenuiter fusco-pubescens, haud setosum, basi densius, apice parcius subtiliter punctatum, segmentis 2—4 basi transversim impressis. Pedes fusco-ferruginei. Sallsynt; jag har funnit den vid Vatajirvi i Kuusamo (66° 25’) d. 21 Juli 1873. — U. F. mM. 6 82 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 241. Nanoglossa pulla Gyll. Elongata, nigra, opaca, dense punctata, dense longius griseo-pubescens, antennis basi et apice pedibusqve rufis, articulis 4—10 fortiter transversis; elytris protho- race longioribus, nigro-piceis, margine suturali apicaliqve rufe- scentibus, abdominis segmentis ventralibus postice piceis. Long. tint Aleochara Gyll. Ins. Svec. IV, 494, 56—57 (1827), sec. sp. typ. — Fairm. et Lab. Faun. Fr. 451, 27.— Haploglossa Kraatz I. D. 80, 2. — Microglotta Seidl. F. B. 320. — Redt. F. A. Ed. II, 136. — Microglossa Muls. et Rey Annal. Lyon 1874, 48, 3. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar vid roten af en gammal alm i Hattanpaa tradgard nara Tammerfors (61° 30’) d. 4 Juni 1874. — Funnen i Sy. och Ost.-prov. samt utbredd ofver m. Eur. — U. F. 242. WN. nidicola Fairm. Nigra, parum nitida, confertissime et subtiliter punctulata, dense griseo-pubescens; antennis apicem yersus incrassatis, nigro-brunneis, basi apiceqve testaceis, articulo 6:0 leviter transverso 5:0 multo angustiore; elytris prothorace longioribus, rufescentibus, lateribus leviter infuscatis; pedibus pallide rufotestaceis. Long. 1?/; lin. Mas: segmento penultimo dorsali subgranuloso-punctato, ven- trali utringve leviter sinuato. Aleochara Fairm. Annal. ent. de France 1852, 688, 2. — Faun. ent. franc. 451, 28. — Microglotta Redt. F. A. Ed. II, 136. — Microglossa Muls. et Rey Annal. Lyon 1874, 51, 4. — M. pulla Thoms. Sk. C. I, 282, 1? N. pullae Gyll. simillima, sed paullo minor, densius et sub- tilius punctata, elytris pallidioribus, rufis, abdominis segmentis po- stice haud piceis, pubescentia breviore et minus densa antenna- rumqve structura facile distingvenda. Allman i strandsvalans (Hirundo riparia) bo ooh troligen utbredd dfver hela omradet; jag har funnit den vid Svir, i Nurmis i norra Ka- relen samt vid Palojoki (68° 20’) i Torneé Lappmark. — Afven funnen i Tyskl., Frankr. och Sib. vid Jenisej och troligen utbredd dfverallt, der strandsvalan hackar. — U. F. M. Anm. Thomson har bestimt at mig denna art till Microglotta pulla Gyll., men ett exemplar sindt af Gyllenhal sjelf och ett annat fran Sverige af Boheman, hvilka férvaras i C. Sahlbergs samling och 6fverensstimma med Gyllenhals beskrifning pa féreg&ende species, hafva dfvertygat mig derom, att ifragavarande art dr vil skild och att Faimairs uppfattning af Gyllenhals Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 83 species: ir den ratta. Sirskildt torde uttrycken ,undique pube longiore densa depressa cinereo-pallescente obducta* — ,elytra aut nigra aut picea, margine suturali et apicali saepe anguste testaceis* — ,ventre segmentorum marginibus anguste testaceis“ ej gerna kunna tydas pa niirvarande art. Gravenhorsts beskrifning pa A. pulla synes mig vara alltfor kuapphandig for att kunna ut- tydas. 243. N. picipennis Gyll. Nigra, subnitida, supra glabrius- cula, antennis fuscis, basi pedibusqve obscure rufis, elytris postice picescentibus; antennis crassis, articulis penultimis valde transver- sis; elytris crebre satis fortiter punctatis. Long. 1'/, lin. Aleochavra Gyll. Ins. Svec. IV, 489, 23—24 (1827). — Microglotta Thoms. Opuse. ent. IV, 373. Statura et magnitudine N. pullaec, sed corpore supra fere glabro, antennis crassioribus puncturaqve elytrorum mox distin- evenda. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar vid Vesijarvis strand vid Lahtis i Hollola (61°) den 7 Juni 1872. — Afven funnen i Vester- gitland. — Sahlb. sami. 944. Dinarda dentata Grav. — Thoms. Sk. C. I, 244, 7. — Kraatz I D. 111, 2. — Seidl. F. B. 316.— Redt. fF. A. iid. IT, 141. | Ej sallsynt i sédra och mellersta Finland om varen i sillskap med Formica sangvinea, rufa och cunicularia. Enl. Makl. Col. myrmecoph. Fenn. skall den afven vara tagen i sallskap med ,,Myrmica rubra“ vid Vasa (63°) af Blank. — Utbredd dfver stérre delen af Kur.— U. F. M. 245. D. Markelii vy. Kies. — Thoms. Sk. C. I, 244, 2,— Kraatz I D. 110, 1. — Seidl. F. B. 316. — Redt. F. A. Ed. II, 141. j Sallsynt; funnen tillsammans med Formica rufa vid Urpala och Kirjola af Maklin och vid Kavantholm (60° 50’) af Mannerheim. — _ Funnen i Sv., vid Petersburg och pa flere stallen i m. Eur.— UF. M. 246. Thiasophila angulata Er. — Thoms. Sk. C. II, 246, 1. — Kraatz 1. D. 70, 1. — Seidl. F. B. 320.— Redt. F. A. Ed. II, 135. — Muls. et Rey Annal. Lyon 1874, 224, 1. Allman tillsammans med Formica rufa isynnerhet om varen och utbredd éfver nastan hela omradet Atminstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd dfver stérre delen af Eur. — U. fF. M™. 84 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 247. Th. inqvilina Mirkel. Picea, elytris antennisqve brun- neis, his crassiusculis, articulis 6—10 fortiter transversis, basi et apice, ano pedibusqve ferrugineis, capite abdomineqve ante apicem nigricantibus. Long. 17/, lin. Kraatz, IL D. 71, 2.—Redt. F. A. Ed. UI, 135. — Seidl. ¥. 2. et. Aleochara Mirkel. Germ. Zeit. V, 223, 69 (1845). Aleochara diversa Muls. Opuse. ent. II, 64, 3. Sallsynt; funnen i sallskap med Lasius fuliginosus vid Hoplax nara Helsingfors af Maklin; jag har tagit den i stackar af Formica exsecta i Muonioniska (68°) och i Kuusamo. — Funnen vid Petersburg, i Tysk- land och Engl. — U. F. &. 948. Notothecta flavipes Grav. — Thoms. Sk. C. IH, 107, 1. — Seidl. F. B. 297. — Aleochara Sahlb. I. F. 386, 73. — Homalota Kraatz I. D. 263. — Sharp Rev. Brit. Homalot., Trans. ent. soc. of London 1869, 233, 124. — Redt. F. A. Ed. HI, 163. Var. b: prothorace bifoveolato. Makl. Col. Myrmec. Fenn. 9, 24. Allmin i stackar af Formica rufa och utbredd ofver stérre delen af omridet &tminstone finda till Kuusamo (66°). — Utbredd 6éfver nastan h. Eur. -—- JZ. F. m@. 949. N. confusa Mirkel. — Thoms. Sk. C. IM, 107, 2. Seidl F. B. 297. — Homalota Kraatz I. D. 264, 71. — Sharp Brit. Homal. 234, 125. — Redt. F. A. Ed. II, 162. Sallsynt i sillskap med Lasius fuliginosus i sddra Finland. Funnen vid Urpala i Viborgs lan af Maiklin, nara Gorki vid Svir (60° 40') af W. Heimbirger och forf., hvilken oftare funnit den i narheten af Hel- singfors. — Funnen i Sy., vid Petersburg och pa flera stillen i m. Kur. — U. F. M. Anm. P& grund af oriktig bestimning har jag upptagit denna art i min forteckning dfver Coleoptera fran Lappland 1870. 950. lLyprocorrhe anceps Er. — Thoms. Sk. C. IL, 108, 1. — Homalota Kraatz I. D. 264, 71.—Sharp Brit. Homal. 232, 123. — Notothecta Seidl. F. B. 297. Temligen allman tillsammans med Formica rufa i sédra och mel- lersta Finland. Nordligast har jag funnit den i Ruovesi (62°). — Utbredd dfver stérre delen af Eur. -—- U. F. M. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn, Staphylin. 85 251. Bolitochara lunulata Payk. — Thoms. Sk. C. I, 278, 1. — Kraatz I. D. 39, 2.— Seidl. F. B. 312. — Redt. F. A. Ed. Ill, 130. — Aleochara Sahlb. I F. 348, 7. — B. flavicollis Muls. et Rey Col. Fr. Brev. Aleoch. 1871, 206, 3. Allman om hésten i svampar i sédra och mellersta Finland; nord- ligast har jag funnit den vid Haapajarvi i Nurmis (63° 40’). — Ut- bredd éfver h. Eur. — U. F. M. Gen. Phymatura n. g. Caput subinsertum, pone.oculos prominulos leviter angusta- tum. Mandibulae prominentes. Palpi maxillares modice elongati, articulo 3:0 2:0 paullo longiore et crassiore, qvarto praecedenti duplo breviore, aciculato. Antennae extrorsum fortiter incrassatae, scapo qvam articulo penultimo palporum breviore, articulo 2:0 et 3:0 paullo elongatis, subaeqvalibus, 4:0 minimo. Prothorax transversus, basi subtiliter marginatus, coleopteris parum angustior. Abdomen apice levissime angustatum, segmentis 2—4 basi impressis. Meso- sternum carinatum. ‘Trochantera postica ovalia, mediocria. Tarsi postici tibiis parum breviores, articulo primo secundo lWngiore, 2—4 subaeqvalibus, ultimo primo vix breviore. Hithérande arter, af Kraatz och Redtenbacher forda till slagtet Bolitochara, afvika dock s& vasendtligen fran 6friga ditraknade species genom kroppsform och prothoracis samt antenners struktur, att ett sar- skildt genus fér dem torde bira uppstillas. De dro temligen korta och tjocka med mjukhrig kropp. Hufvudet ar nagot smalare an prothorax och nagot insinkt i detsamma. Ogonen dro utst&ende, hjessan obetyd- ligt afsmalnande, kinderna kantade. Mandiblerna dro temligen fram- staende. Maxillarpalpernas nistsista led ar langre och tjockare an den foregdende, slutleden syllik. Antennerna aro korta och mot spetsen tyd- ligt incrasserade; skaftet kort, andra och tredje leden langstrackta af samma langd, fjerde liten, nigot transversell, 5—10 starkt transversella finhariga och férsedda med utstéende borst. Prothorax ar vid basen, hvilken ar fint kantad, obetydligt smalare an taickvingarna, samt mycket kortare an bredden. Elytra dro langre an prothorax, rynkigt punkterade och vid yttre vinkeln sinuerade. Abdomen ar nagot nedplattad, i spet- sen obetydligt afsmalnande, segmenten 2—4 vid basen starkt intryckta, 6:te foga langre an 5:te. Mesosternum ‘framtill med en fin k6l mellan héfterna. Benen aro mjukhariga; baktarserna nfgot kortare 4n tibierna, deras forsta led dubbelt si lAng som den andra, men foga langre 4n den 5:te. Trochantera medelmattiga, ovala. Hanarne hafva p& sjette dorsalsegmentet en liten kndl. 86 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 252, Ph. brevicollis Kraatz. Nigra, parum nitida, densius griseo-pubescens, crebre punctulata, antennis pedibusqve rufo-te- staceis, elytris ferrugineis, circa scutellum angulisqve exterioribus late nigrofuscis; antennarum articulo 4:0 leviter, 5—10 sensim for- tius transversis, ultimo breviter ovato penultimo 2?/,' longiore, hoc longitudine sua duplo latiore; prothorace longitudine duplo latiore, ante basin impresso, basi intra angulos leviter sinuato; abdomine dense, segmento 6:0 paullo parcius punctato. Long. 11/, lin. Mas: segmento 6:0 dorsali paullo fortius punctato, postice medio granulo armato; segmento septimo ventrali sub-triangulariter producto, apice ipso rotundato. Bolitochara Kraatz Ins. Deutschl. 40, 5 (1856). An Homalota nitidicolis Fairm. et Lab. Faun. ent. Fy. 417, 78? Athetae boletophilae Thoms. primo intuitu similis, sed sculp- tura elytrorum, forma capitis et articulo primo tarsorum postico- rum elongato longe diversa, Bolitocharae affinis, sed statura pro- thoracis breviore et latiore mox distingvenda. Sallsynt; jag har funnit nagra exemplar pa en Boletus, som vaxte pa en granstubbe i Ruovesi (62°) d. 10 Juli 1874. — Férut veterligen tagen endast i Schlesien. — U. F. M. 253. Ph. gyrophaenoides n. sp. Rufotestacea, parum nitida, densius flavo-pubescens, crebre punctulata, capite, prothoracis di- sco abdominisqve cingulo ante apicem piceo, elytris circa scutellum anguste maculaqve ad angulum externum fuscis; antennarum arti- culo secundo tertio paullo longiore et crassiore; prothorace longi- tudine duplo latiore, ante basin impresso, basi intra angulos leviter sinuato; abdomine dense, segmento 6:0 paullo remotius punctato. Long. 11/3 lin. Mas: segmento 6:0 dorsali postice granulo obsoleto armato, 7:0 ventrali apice subtriangulariter producto, apice ipso rotundato. Praecedenti valde affinis, colore pallidiore, pubescentia flava antennisqve paullo tenuioribus distincta videtur. Caput latum, ad oculos prominulos dilatatum vertice leviter rotundatim angusta- tum, rufo-piceum, subnitidum, subtilissime inaeqvaliter punctatum, tenuiter flavo-pubescens, ore rufescenti, palpis pallide testaceis. Antennae prothoracis basin parum superantes, pallide testaceae, tenuissime pubescentes et parce pilosae, articulo 2:0 3:0 paullo Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 87 breviore et angustiore, 4:0 leviter transverso, 5—10 extrorsum parum crassioribus, omnibus longitudine distincte latioribus, ulti- mo oyato, penultimo duplo longiore. Prothorax longitudine duplo latior et coleopteris parum angustior, lateribus modice rotundatis, apicem qvam basin versus magis angustatus, angulis posticis sub- rectis, basi utrinqve leviter sinuato, tenuissime marginato; supra convexus, ante scutellum leviter impressus, piceus, limbo pallidi- ore, dense subtiliter punctulatus, flayo-pubescens. Scutellum breve, rufescens. Elytra prothorace dimidio longiora, angulo exteriore sinuato, crebre subrugoso-punctata, ad suturam marginata, pallide testacea, flavo-pubescentia, prope scutellum anguste maculaqve obsoletiore versus angulum externum fuscis. Abdomen subde- pressum, crebre punctulatum, flayo-pubescens, segmentis 2—4 ru- fo-testaceis, basi satis fortiter impressis, 5:0 et 4:0 piceis, margi- nibus testaceis, 6:0 ceteris paullo remotius punctulato. Pedes toti pallide testacei, pubescentes. Corpus subtus rufo-testaceum, pe- ctore infuscato. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar i Ylane vid Kolva (61°) om hésten 1870. — Sahlb. sami. Obs. An tantum varietas pallida praecedentis? 254. Phloeopora reptans Grav. — Thoms. Sk C. I, 289, 4; et, [X,; 225, 1; Obs. — Kraatz. I. D. 337, 1. — Seidk F. B. 293. — Redt. F. A. Ed. I, 175. — Aleochara Sahlb. I. F. 354, 17. Kj sallsynt under bark i sydvestra Finland; jag har afven tagit den nara Gorki vid Svir (60° 40’). — Utbredd 6fver stérre delen af Eur. — U. F. M. ° 255. Phil. corticalis Grav. — Thoms. Sk. C. I, 289, 2, et IX, 225, 2. — Kraatz I. D. 387, 2. — Seidl. F. B. 298. — Redt. F. A. Ed. LT, 175. Sallsynt under barken af barrtrad i sédra Finland; jag har funnit den nagra ganger pa Karelska naset och i Parikkala (61° 30’). — Funnen i Sv., vid Petersburg och pa spridda stallen i m. Eur. — U. F. M. Gieu. Philoeodroma Kraatz. Corpus lineare, depressiusculum. Caput pone oculos subdila- tatum, basi constrictum, oculis rotundatis, parum prominulis. Palpi 88 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. maxillares breves, articulo tertio clavato, ultimo hoc triplo bre- viore, lineari. Palpi labiales brevissimi, articulo primo apice in- crassato, secundo multo crassiore et duplo longiore (sec. Kraatz). Antennae breviusculae, apicem versus vix incrassatae, articulo se- cundo tertio paullo longiore, obconico. Prothorax leviter trans- versus, angulis posticis rectiusculis. Elytra subrugoso-punctata, angulo exteriore sinuato. Abdomen segmentis dorsalibus 2—5 basi modice impressis, 6:0 5:0 longiore. Tarsi postici articulo pri- mo secundo paullo longiore, 5:0 4:0 duplo longiore. I kroppsform 6fverensstimmer detta slagte ganska mycket med Phloeopora, men skiljer sig genom finare antenner med ej sa starkt trans- versella leder samt mera plattryckt kropp, kortare maxillar- och annor- lunda byggda labialpalper. Afven med sligtet Homalota (plana) foreter det en ganska stor yttre likhet, men det skiljer sig latt genom formen och punkturen hos elytra. Den enda kanda arten lefver under barken af trad. 256. Phi. concolor Kraatz. Nigra, subnitida, confertim pun- ctulata, parce subtilissime pubescens, antennis pedibusqve piceis, tarsis ferrugineis, prothorace transversim qvadrato, depressiusculo, medio longitudinaliter biimpresso, abdomine toto crebre punctu- lato. Long. 12/, lin. Kraatz LT D. 339, 1, (1857). — Redt. F. A. Ed. I, 176. Phloeporae corticali Er. magnitudine aeqvalis et primo intuitu simillima, sed magis depressa, impressione prothoracis, punctura abdominis apice densiore coloreqve obscuriore distingvenda. Caput late ovatum, parum convexum, basi fortiter constrictum, fronte plana, nigrum, nitidum; clypeo convexo, sublaevi; ore palpisqve concoloribus. Antennae prothoracis basin haud attingentes, nigro- piceae, basi paullo dilutiores, tenuiter pubescentes, articulo 2:0 3:0 distincte longiore, 4:0 subgloboso, 5:0 parum angustiore, 5—10 extrorsum levissime incrassatis, leviter transversis, ultimo ovato, apice obtuso, penultimo duplo longiore. Prothorax coleopteris paullo angustior, longitudine paullo latior, subqvadratus, basin versus obsoletissime angustatus, lateribus setis obsoletis instructus, basi late rotundatus, tenuissime marginatus, angulis anticis obtu- sis, posticis rectiusculis; supra subdepressus, medio impressioni- bus duabus parallelis apicem versus evanescentibus lineolaqve obsoletissima inter has anterius notatus; niger, nitidus, crebre punctulatus, tenuissime griseo-pubescens. Scutellum breviter tri- Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 89 angulare, subtilissime punctulatum. Elytra prothorace 4/; longiora, depressa, apice conjunctim leviter emarginata, paullo fortius sub- strigoso-punctata, qvam prothorace densius griseo-pubescentia, an- gulo exteriore sinuato. Abdomen parallelum, lateribus setis bre- vissimis et tenuibus instructum, aeqvaliter, dense punctulatum, nigrum, nitidum, tenuiter griseo-pubescens, segmentis 2—5 basi transversim impressis, 6:0 5:0 fere duplo longiore. Pedes brevius- culi, picei; tarsis pallide ferrugineis, posticis tibiis 1/, brevioribus. Sallsynt; jag har funnit den under bark af Ronn (Sorbus aucupa- via) vid Pekkala i Ruovesi den 12 Juni 1875 4fvensom under bark af tall (Pinus sylvestris) i Muonioniska (68°) och i Mohla i sédra Karelen. — For ofrigt ar den veterligen funnen endast pa ett par stallen i Tyskl. och Osterrike. — U. F. M. 257. Ischnoglossa prolixa Grav.— Thoms. Sk. C. II, 274, 1, et IX, 226, 1, Obs. — Kraatz I D. 58, 1. — Seidl. F. B. 321. — Redt. F. A. Ed. I], 133. — Bolitochara elegantula Mann. Brach. 83, 49. — Aleochara Sahlb. I. F. 377, 57, sec. spec. typicum. Sallsynt under barken af trad; funnen vid Villnas nara Abo af wel Mannerheim och i narheten af Nyslott (61° 55’) af Faust. — Funnen i Sv., Tyskl., Osterrike, Engl. och Frkr. — U. F. M. 258. I. rufopicea Kraatz I D. 59, 2. — Thoms. Sk. C. IX, 226, 2. — Redt. F. A. Ed. III, 134. Sallsynt under barken af barrtrad; jag har funnit den pa Aland, vid Pekkala i Ruovesi under barken af Pinus sylvestris den 18 Juni 1874 samt vid Muonioniska (68°) d. 17 Juni 1867 likaledes under barken af tall. — Funnen i Sv., Tyskl., Frkr. och Engl. — U. fF. &. 259. Leptusa pulchella Mann. Crassiuscula, subopaca, cre- bre punctulata, fulvo-pubescens, piceo-rufa, capite abdominisqve cingulo nigricantibus, ore, antennis pedibusqve rufo-testaceis, ely- tris, ano segmentorumqve ventralium marginibus rufis; antennis pilosis, extrorsum fortiter incrassatis, articulo ultimo subgloboso, penultimo longitudine triplo latiore; prothorace basi foveola obso- leta impressa, intra angulos posticos obsolete sinuato. Long. 11/, lin. _ Mas: abdominis segmento’ dorsali 6:0 carina longitudinali me- dia instructo. 90 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. T. Bolitochara Mann. Brachel. 83, 48 (1830). Aleochara Sahlb. Ins. Fenn. 377, 56 (1831). L. anali Gyll. affinis, sed paullo crassior, antennis apice for- titer incrassatis, pilosis, articulo 6:0 5:0 distincte latiore, 6—10 extrorsum latioribus, 10:0 longitudine triplo latiore, ultimo subglo- boso facillime distingvenda. Sallsynt; funnen for flera Ar sedan vid Villnas i Abo lin af Man- nerheim. — Mann. sami. 260. L. analis Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 275, 1, — Kraatz I D. 62, 2. — Seidl. F. B. 310. — Redt. F. A. Ed. II, 134. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1872, 270, 2. — Aleo- chara Sahlb. I. F. 354, 16. Allman under barken af trad isynnerhet tail (Pinus sylvestris) dfver hela omradet atminstone anda till Kusraka i Ryska Lappmarken (67°), — Utbredd ofver n. och m. Eur. — U. F. Mw. 261. L. fumida Er. — Thoms. Sk. C. IZ, 275, 2, et IX, 226, 2, Obs. — Kraatz I. D. 63, 3. — Seidl. F. B. 310. — Redt. F. A. Ed. III, 134. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1872, 274, 3. Sallsynt under barken af loftriad; jag har funnit den p& Karelska naset, i Ylane och vid Jakobstad (63° 40’). — Funnen i Sv. och utbredd éfver m. Eur. — U. F. M. 262. Pachygluta ruficollis Er. — Thoms. Sk. C. If, 276, 1. — Leptusa Kraatz I. D. 64, 4. — Redt. F. A. Ed. II, 134.— Muls et Rey Ann. Lyon 1872, 370, 1.— Sipalia Seidl. PF, -B; 319. Sallsynt; jag har funnit den p& Runsala holme nara Abo i Sep- tember 1863. — Funnen i gs. Sy. och Ost.-prov. samt utbredd 6fver m. Eur. — Sahlb. sami. 263. Dexiogyia corticina Er.— Thoms. Sk. C. II, 278, 1. — Ischnoglossa Kraatz I. D. 58, 3. — Seidl. F. B. 321. — Redt. F. A. Ed. I, 113. Var. b: rufo-testacea, capite abdominisqve cingulo nigro. Sallsynt under barken af trad; funnen i Taipalsaari af Maklin; jag har tagit den vid Toubila i Pyhajarvi d. 26 Juli 1866 och vid Jyvaskyla (62° 10’) under bark af tall (Pinus sylvestris) d, 10 Juni 1872, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 91 — Funnen i Sv., vid Petersburg, i Tyskl., Osterrike, Frkr. och Engl. — 264. Thamiosoma castanoptera Kraatz I. D. Il, 76, 4 (Euryusa). — Seidl. F. B. 816. — Redt. F. A. Ed. III, 1395. — Th. laticollis Thoms. Sk. C. IT, 279. . Sallsynt ; jag har funnit ett exemplar vid Helsingfors (60° 10’). — Afven tagen i Skane, vid Berlin, och i Osterrike. —- Sahlb. sam. 265. Orataraea suturalis Mann. — Thoms. Sk. C. I, 283, 1. — Aleochara Sahlb. L F. 376, 55. — Microglossa Redt. F. A. Ed. IT, 136. — Microglotta Seidl. F. B. 320. — Aleochara praetexta Er. Gen. et Sp. Staph. 176, 36. — Haploglossa Kraatz I. D. 82, 4. — Euryusa Wocki Schneid. Stett. ent. Zeit. 1862, 330. Sallsynt; funnen vid Villnaés nara Abo af Mannerheim och vid Helsingfors den 20 Maj 1831 af C. Sahlberg. — Utbredd Ofver hela Eur., men férekommer mycket sparsamt. — U. IF. M. Anm. Pa grund af oradtt bestamning ar denna art upptagen i min for- teckning 6fver Coleoptera fran Lappland 1870. Gen. Cyphea Fauy. Corpus crassiusculum, sublineare. Caput transversum, inser- tum; genis ubiqve marginatis, palpis maxillaribus articulo penul- timo tumido, ultimo distincto. Ligula brevis, lata, integra. Oculi magni. Antennae apice incrassatae, articulo secundo ovali, 3:0 sesqvi longiore, ultimo ovali. Prothorax coleopterorum latitudine, basi medio foveola impressa, utringve ante angulos posticos sub- prominulos sinuata. Elytra subrugoso-punctata, angulo externo subexciso. Abdomen apicem versus leniter angustatum, segmentis dorsalibus 2:0 fortius, 3—4 obsoletissime impressis. Tarsi postici articulo primo elongato. . Den enda hittills kinda hithérande arten har af Coleopterologerna fatt sig anvisad mycket olika plats i systemet. Kraatz och Hampe hafva fort den till Placusa, med hvilket sligte den 6fverensstammer i munde- larnes och tarsernas byggnad samt lefnadssattet, deremot har Fau- vel, som bildat slagtet, ansett det sté narmast Zuryusa. Thomson raknar det till Bolitochariderna och uppvisar dess naturligaste plats vara 92 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. bredvid Thamiosoma. Den afviker dock vasentligen i kroppsform och byggnaden af prothorax och abdomen. 966. C. curtula Er. Subglabra, nitidula, nigra, confertim punctulata, antennis basi, genubus tarsisqve brunneis, capite con- vexo, prothorace duplo angustiore, antennarum articulis 4—10 sensim latioribus transversis; prothorace transverso, antice com- presso, lateribus subexplanatis; abdomine toto dense subtiliter punctato. Long %/, lin. Mas: abdomine segmento 6:0 dorsali carinula brevi, elytris prope scutellum tuberculo obsoleto instructis. Fauv. Ann. ent. Franc. 1868, 219, pl. 5, fig. 5, k-n. — Thoms. Opusc. ent. 129. — Fauv. F. G.-Rh. 664, 1. Oxypoda Er. Col. Mark. I, 350, 14 (1837). — Gen. et spec. Staph. 151, 121. — Kraatz I. D. 191, 45. Placusa Kraatz Berl. ent. Zeitsch. 1843, 343. — Redt. Ff Al Ra TH 175. — Seidl” BL 3I7. Pl. carbonaria Hampe Stett. ent. Zeit. 1850, 348, 6. Sallsynt under barken af Asp (Populus tremula); jag har funnit den nara Rattijarvi vid Saima kanal den 1 September 1866, i Ylane, och vid Jalguba i Ryska Karelen (62°) den 25 Juni 1869, men hvarje gang har ett enda exemplar antraffats. — Afven funnen i Helsingland i Sv., Tyskl., Osterrike och Frkr. — U. F. M. 967. Encephalus complicans Westw.— Thoms. Sk. C. II, 265, 1. — Kraatz I. D. 352, 1.—Seidl. F. B. 313. — Redt. FB. A. Ed. I, 178. — Fauv. Faun. G.-Rh. 630, 1. Sallsynt i skogslundar 1 sédra Finland, der jag fingat den med har fran graset eller funnit den bland mossa vid tradstubbar; jag har tagit den p& Luotosaari i Birkkala i Juni 1871, vid Hoplax nara Helsingfors d. 4 Maj 1872, i Parikkala d. 12 Aug. 1872, nara Mjatusow vid Svir d. 18 Juni 1875 samt nordligast vid Jalguba i Ryska Karelen (62°) d. 1 Sept. 1869, men hvarje gang endast enstaka exemplar. — Funnen fordfrigt endast i Skane, i n. Tyskl., Engl. och Frkr. mycket sallsynt. 268. Gyrophaena nana Payk. — Thoms. Sk. C. I, 266, °°! Kraatz DE D) 357, 6) — Seidl. F Boia! — Readtr?. A. Ed. UI, 178. — Aleochara Sahlb. I F. 382, 66. — Muls. et Rey Ool. Fr. Brev. 1871, 47, 8, pl. 1, f. 18. — Fauv. F. G.-Rh. 636, 4. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 93 Allman i svampar i sédra och mellersta Finland, men jag har ej funnit den nordligare an vid Jakobstad och i Nurmis (63° 40'). — Ut- bredd dfver h. Eur. och Sib — U. F. M. 269. G. pulchella Heer. — Thoms. Sk. C. IX, 229, 2b. — Seidl. F. B. 313. — Redt. F. A. Ed. HW, 179. — Muls. e¢ Rey Col. Fr. Brev. 1871, 25, pl. 1, fig. 7. — Fauv. F. G.-Rh. 633, 1. Sallsynt; jag har funnit den tillsammans med foregdende art i Ylane, Rautus och Kivinebb socknar p& Karelska naset, i Parikkala i Ladoga-Karelen samt nordligast vid Jalguba i Ryska Karelen (62°) under Juni—Sept. — Afven funnen i Skane, vid Petersburg och pé flera stillen im. Eur. samt i Sib — G@ F. M. 270. G. affinis Mann. — Thoms., Sk. C. I, 267, 3, et 1X, 230, 3, Obs.—Kraatz I. D. 357, 4. — Seidl. F. B. 313. — Redt. F. A. Ed. III, 178. — Aleochara Sahlb. I F. 383, 67. — Muls. et Rey Ool. Fr. Brev. 1871, 29, 3, pl. 1, fig. 8. — Fauy. F. G.-Rh. 634, 2. Var. b. Thoms. Sk. C. £X, 230, 3, var. Ej sallsynt i svampar isynnerhet tradsvampar i sédra och mellersta Finland; nordligast har jag funnit den vid Jakobstad (63° 40’). Varie- teten ar sillsynt.— Utbredd ofver nastan hela Eur., n. As. och n. Amer., ehuru den ar sallsyntare i sédra delen. — U. F. M. 271. G. laevipennis Kraatz I. D. 358, 7. — Thoms. Sh. C. I, 267, 4. — Seidl. F. B, 313. — Redt. F. A. Kad. I, 179. — Fauv. F. G.-fth. 639, &. Var. b: elytris nigris, humeris anguste pallide flavis. Temligen sallsynt i svampar i sddra och mellersta Finland; nordli- gast har jag funnit den vid Juustjarvi i Ryska Karelen (62° 40'). — Funnen i Sv., Ost.-prov., Tyskl., Engl. — UF. Mu Anm. Jag har ej vagat citera Muls. och Rey, emedan den afbildning, de gifvit af hanens abdominalsegment pl. 1 fig. 16, alldeles icke Ofverensstémmer med narvarande arts. 972. G. bihamata Thoms. Sk. C. IX, 230, 26. — Fauvy. F. G.-Rh. 638, 7. — G. Carpini Baudi Berl. ent. Zeit. XI, 1869, 380, 13. — G., despecta Muls. et Rey Ann. Lyon. 1872, 140, 9, pl. 1, fig. 14. 94 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, I. Temligen sillsynt i svampar isynnerhet tradsvampar; funnen vid Fru- gird i Nyland af Nordenskiéld, vid Nyslott af Faust, i Pargas af Reuter; jag har tagit den flera ganger i Ylane, i Ruovesi, i Parrikkala, vid Jalguba och Solomina i Ryska Karelen samt nordligast vid Haapa-~ jarvi i Nurmis (63° 40’). — Funnen i Sy., Tyskl., Frkr. och Italien. — 273. G. fasciata Marsh. Ent. Brit. 514, sec. Gemm. et Harold. Cat. Col. 548. — G. congrua Er., Thoms. 8S. C. ZH, 238, 6. — Seidl. F. B. 312. — Redt. F. A. Ed. HI, 178. — Fauv. F. G.-Rh. 631, 6. — Kraatz I. D. 358, 6. Temligen sallsynt i jordsvampar; jag har tagit den vid Ylane, i Ruovesi, vid Solomino och Dovretz i Ryska Karelen samt nordligast vid Jakobstad (63° 40’). — Funnen i Sv. och vid Petersburg samt utbredd ofver m. och s. Eur. och Sib — U. F. MW. 274. G. manca Er. — Thoms. Sk. C. ID, 268, 7, et IX, 233, 7, Obs. — Kraatz I D. 361, 12. — Siedl. & B. 373: — Redt. F. A. Ed. ID, 179. — Muls. et. Rey Col. Fr. 1871, 32, pl. 1, fig. 21. — Fauv. F. G.-Rh. 642, 12. Sallsynt i tradsvampar; jag har funnit den i en stor Almsvamp vid Toubila i Pyhajarvi socken den 26 Juli 1866 samt i Bjirksvampar d. 26 Juni—18 Juli 1874 i Ruovesi (62°). — Uthbredd éfver m. Eur. och Sib. samt afven funnen is. Sv. — U. F. M. 275. G@. polita Gyll.— Thoms. Sk. C. I, 269, 8, et IX, 233, 8, Obs. — Muls. et Rey Col. Fr. Brev. 1871, 80, pl. 1, fig. 22. — ?G. strictula Er., Kraatz I. D. 360, 10.—Fauv. F. G.-Rh. 648, 13. — Redt. F. Av Ed. III, 179. — Aleochara po- lita Sahlb. I F. 383, 68. Temligen sallsynt i traidsvampar i Juni, Juli och Aug. i sydvestra Finlands skogar; jag har afven funnit den vid Kirjola och Wiborg i sédra Karelen samt nordligast vid Pekkala i Ruovesi (62°). — Funnen i Sv. och troligen utbredd dfver m. Eur. — U. F. w. Obs. Descriptiones Erichsoni, Kraatzi, Seidlitzi et Fauveli in nostra specie non qvadrant, haec enim nigra est et antennas apicem versus distincte incrassatas habet, ut optime descripserunt Gyllenhal et Thomson; qvare crediderim @. politam Er. et auctorum recentiorum aliam constituere speciem. 276. G. Boleti L. — Kraatz I. D. 621, 13. — Seidl. F. B. 313. — Redt. F. A. Ed. II, 179. — Fauv. F. G.-Rh. 645, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 95 16. — Muls. et Rey Col. Fr. Brev. 1871, 87, 19, pl. 1, fig. 24. — Aleochara Sahlb. I. F. 384, 69. — G. punctipennis Thoms. Sk. C. ID, 269, 10. Forekommer i stor mangd pi Polyporus pinicola i vara granskogar, der den torde vara den allminnaste skalbaggen. Norrut forekommer den Atminstone anda till Jakobstad och Nurmis, (63° 40’), der jag funnit den finnu vara temligen allmin. — Utbredd dfver nastan h. Eur. — U. F. M. 277. Falagria suleata Payk. — Thoms. Sk. C. I, 297, 1. — Kraatz L. D. 34, 2. — Seidl. F. B. 292. — Redt. F. A. Ed. I, 129. — Aleochara Sahlb. I. F. 845, 1. Allman i spillning ach under ruttnande vegetabilier samt utbredd dfver hela omradet 4tminstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd dfver hela Eur. — U. F. M. 978. F. sulcatula Gray. — Thoms. Sk. C. I, 298, 2.— Kraatz. L D. 35, 3. — Redt. F. A. Ed. HI, 129. — Seidl. F. B. 292. — Aleochara sulcata var. b. Sahlb. IL F. 345, 7. Sallsyntare an foregdende art i sddra Finland, och ainnu veterli- gen ej tagen nordligare an vid 61°. — Utbredd Ofver stérre delen af Eur. — U. F. 279. F. obscura Grav. — Thoms. Sk. C. IT, 298, 3. — Kraatz I. D. 35, 4. — Seidl. F. B. 292.— Redt. F. A. Ed. IIT, 130. — Aleochara Sahlb. I. F. 346, 2. Temligen sillsynt under ruttnade vegetabilier i sédra Finland, nord- ligast har jag funnit den vid Petrosavodsk (62°). — Utbredd fver h. Kur. — U. F. M. 280. F. nigra Grav. — Thoms. Sk. C. I, 298, 4>— Kraatz. I. D. 36, 5. — Seidl. F. B. 293. — Redt. F. A. Ed. IT, 130. Salisynt under stenar p& sandiga backar i sddra Finland; funnen i Pargas af O. Reuter, jag har traffat den i Sakkola, Metsapirtti och Py- hajarvi pi Karelska naset (60° 50’). — Funnen i s. Sy. och Ost.-prov. samt utbredd éfver m. Eur. — U. F. &/. 281. Calodera uliginosa Er. — Thoms. Sk. C. IZ, 321. — Kraatz I D. 143, 4. — Seidl. F. B. 293. — Redt. F. A. Ed. Il, 147. 96 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Sallsynt p& gyttjiga stallen isynnerhet vid sjéstrander i Juni och Juli i sddra och mellersta Finland; jag har funnit den i Ylane, i Rau- tus socken pi Karelska naset, i Parikkala i Ladoga-Karelen samt nord- ligast vid Pekkala i Ruovesi (62°). — Funnen i Sv., Tyskl. och Oster- rike. — U. F. M. 982. ©. Lapponica J. Sahlb. Nigra, nitidula, dense griseo- pubescens, tibiis apice, geniculis anguste tarsisqve pallide testaceis ; antennis crassis, unicoloribus, articulo secundo tertio dimidio lon- giore, qvarto transverso qvinto angustiore; prothorace subqvadrato, basi foveola obsoleta impressa; pedibus breviusculis, tibiis crassis. Long. 11/3 lin. J. Sahlb. Ant. Lappl. Col., Not. Faun. et El. Fenn. XI, 416, 100 (1870). Praecedenti affinis, sed minor, antennarum pedumqve colore et structura, prothorace minus convexo puncturaqve subtiliore distingvenda. Sallsynt; jag har funnit tre exemplar vid stranden af Muonio elf vid Muonioniska kyrkoby (68°) den 25 Juni 1867. — U. F. M. 983. @. aethiops Grav. — Thoms. Sk. C. I, 302, 4. — Kraatz L D. 144, 7. — Seidl. F. B. 293. — Redt. F. A. Ed. IIT, 147. Sallsynt p& sumpiga angar och vid sjéstrander, men utbredd ofver nistan hela omradet; funnen i Pargas af O. Reuter; jag har tagit den vid Helsingfors, vid Kexholm, i Parikkala, vid Svir, i Eno socken i norra Karelen samt nordligast vid Porjeguba i Ryska Lappmarken (67°). — Funnen i Sv. och vid Petersburg samt utbredd ofver m. Kur. — U. F. M. 984. Ithyocara rubens Er. — Thoms, Sk. C. 1X, 239, 7. — Seidl. F. B. 326. Sallsynt; funnen i Osterbotten af Wasastjerna, i hvars samling den star under namn af Aleochara terminalis. — Funnen i Sy., Tyskl., Frkr. och Engl. 985. I. laticollis Thoms. Nigra, subopaca, dense sericeo- pubescens, antennis pedibusqve obscure testaceis; antennarum ar- ticulo 4:0 seqventibus abrupte angustiore, 5—10 transversis sub- aeqvalibus; prothorace fortius transverso, coleopterorum latitudine, basi obsolete foveolato; elytris hoc vix longioribus, apice fusco- Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 97 testaceis; abdomine toto dense subtilissime punctato. Long. 1"/. lin. Thoms. in J. Sahlb. Ant. Kar. Col., Not. Faun. et F'. Fenn. XI, 345, 163 (1870). I. rubente fere brevior, sed latior, prothorace breviore et la- tiore mox distingvenda. Sallsynt; jag har funnit ett enda exemplar af denna utmarkta art p& den gyttjiga stranden’ af Yskjarvi sj6 i Mohla socken, pa Karelska naset (60° 25’), d. 11 Juni 1866. — U. F. M. 286. Tachyusa constricta Kr.— Thoms. Sk. C. IL, 3, 7. — Kraatz I. D. 151, 3. — Seidl. F. B. 294. — Redt. F. A. Kd. TIT, 149. Funnen temligen talrikt pi den leriga stranden af en biflod till Svir nira Gorki by (60° 30’), der den léper omkring med stor snabbhet in- vid vattenranden och férst uppticktes den 12 Juni 1875. — Funnen i sddra Sy. och utbredd 6fver m. Eur. — U. Ff. M. 987. 'T. coarctata Er.— Thoms. Sk. C. I, 4, 2.— Kraatz L DD 52, 2 — Seidl F B.. 294. — Redt,. i. A Kd. Tht 149. Sillsynt; jag har funnit flere exemplar tillsammans med foregdiende art vid Svir (60° 30’) d. 12—14 Juni 1875. — Troligen lika utbredd som foregAende, ehuru den i allmanhet forekommer sparsammare. — U. F, M. 288. Ischnopoda leucopus Marsh. Ent. Brit. 526. — Aleo- chara flavitarsis Sahlb. I F. 349, 49. — Tachyusa id. Kraatz L D. 153, F—Seidl. FB. 1295 (G). — Neat. fA.” He. IT, 149. — I. chalybea Er., Thoms. Sk. C. I, 5, 1. — T. coerulea Seidl. fF. B.294 (9). Mas: antennis longioribus et tenuioribus, articulo penultimo haud transverso; segmento 7:0 ventrali distincte producto. Femina: antennis brevioribus et crassioribus, articulo penul- timo transverso; segmento 7:0 ventrali apice anguste triangulariter exciso. Var. b: prothorace prope basin utringve foveola impressa. Sallsynt i slammet p& sandiga flod- och biackstrainder, der den uppe- haller sig invid vattenranden. Funnen af C0. Sahlberg i sddra Fin- land, i Mantsila af Maklin, i Viborgs lan af Mannerheim; jag har funnit den p& Valamo d. 4 Juli 1875, i Ruskiala 1 norra Karelen d. 29 Julis. &, vid Jalguba i Ryska Karelen i Juni 1869 samt i stor q 98 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. mangd vid en Diflod till Svir nara Gorki i Juni 1875; pa sistnamnda stille ar den afven tagen af W. Heimbirger, hvilken ocksa funnit den vid Jyvaskyla (62° 15’). — Funnen i Syv., Ost.-prov. och pa nagra stallen im. Eur. — U. F. M. 989. Thinonoma atra Grav. — Thoms. Sk. C. I/, 6, 1. —— Aleochara Sahlb. I F. 358, 24. — Tachyusa Kraatz I. D. 155, 10. — Seidl. F. B. 295. — Redt. FAP Ra TT 149: Allman pi fuktiga stallen isynnerhet vid strander af sjéar och flo- der i mellersta och sédra Finland; nordligast har jag funnit den vid Tschuja vid Hvita hafvet (64° 40’). — Utbredd ofver h. Eur. —— U. F. M. 990. Th. concolor Er. Atra, subopaca, tenuissime pubescens, antennis pedibusqve piceis, tarsis ferrugineis; antennis breviusculis, articulis penultimis subtransversis; prothorace transverso, canali- culato, postice angustato, elytris prothorace paullo longioribus; abdomine apice angustato, confertissime subtiliter punctulato. Long. 14/, lin. Tachyusa, Kraatz 1 °D,.155, 2. — Seidl. FB 295. — Redt. F. A. Ed. II, 150. — Homalota Er. Gen. et Spec. Staph. 126, 100 (1840). Praecedenti affinis, sed minor, prothorace breviore et latiore, antennis crassioribus, articulis penultimis transversis abdomineqve apice angustato facillime distingvenda. Sillsynt; jag har funnit ett exemplar under ett kadaver vid stran- den af Ponoj-floden i Ryska Lappmarken (67°) d. 10 Aug. 1870. — Funnen i Tyskl., Osterrike, Engl. och Frkr. — UF. Mw. 991. Gnypeta coerulea Sahlb. Coeruleo-nigra, subnitida, tarsis fusco-testaceis, dense subtiliter punctata; fronte impressa, antennis apicem versus lenissime incrassatis, articulis vix trans- versis; prothorace subqvadrato, basi transversim impresso; abdo- mine toto confertissime punctulato. Long. 1'/, lin. Mas: fronte latius impressa, prothorace canaliculato, seg- mento 7:0 ventrali paullo producto, angustiore. Thoms. Opuse. ent. 3738. Aleochara Sahlb. I F. 351, 12 (1831). Homalota ripicola v. Kies. Stett. ent. Zeit. 1844, 317, — Kraatz LT D. 227, 28. Homalota carbonaria Sharp. Brit. Homal. 114, 17. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 99 Var. b: prothorace dorso trifoveolato. G. carbonariae Mann. simillima sed paullo major, subcoe- ruleo-niger, minus nitidus, parcius pubescens impressioneqve ca- pitis distingvenda. Sallsynt pa sandiga strinder af sjéar och hafvet, men utbredd Ofver storre delen af omr&det Atminstone anda till Kuusamo (66° 30’). Varie- teten har jag funnit vid Helsingfors. — Funnen i Sv., Tyskl. och Engl. 992. G. carbonaria Mann. — Bolitochara Mann. Brach. 75, 4. — Aleochara Sahlb. I. F. 351, 11.— G. labils Er., Thoms. Sk. C. II, 7, 1. — Dinaraea Seidl. F. B. 295. — Homalota Kraatz L D. 226, 27. — Sharp Brit. Homal. 113, 16. — Redt. F. A. Ed. I, 156. Ej sillsynt vid sandiga strander och utbredd dfver hela omradet; nordligast har jag funnit den vid Hetta i Torneaé Lappmark (68° 30 ). — Utbredd ofver stérre delen af Eur. — U. F. M. 993. G. velata Er. Nigra, dense sericeo-pubescens, antennis ferrugineis basi pedibusqve pallide testaceis; antennis apicem versus leviter incrassatis, articulis penultimis subtransversis; prothorace transversim subqvadrato, basi foveolato interdum canaliculato, ely- tris hoc fere #/; longioribus, dense subtiliter punctato; abdomine toto dense subtilisssime punctato. Long. 1?/, lin. Homalota Er. Col. March. I, 319, 8 (1837). — Gen. et Spec. Staph. 88, 15. — Kraatz I. D. 226, 26. — Redt. F. A. Ed. UI, 157. — Dinaraea Seidl. F. B. 295. Sallsynt vid sandiga flodstrinder; jag har funnit den vid Svir d. 16 Juni 1869 (60° 30’) (och vid Neva vid staden Schlisselburg d. 23 Juni 1875). — Funnen i Livland., Tyskl., s. Ryssl. och Frkr. — U. F. Mf. 994. Aloconota insecta Thoms. Sk. CO. LJ, 8, 1. — Homa- lota Sharp Brit. Hom. 97, 8. Sallsynt pi fuktiga strinder; jag har funnit den i Pudasjarvi i norra Osterbotten (65° 30’) d. 23 Juni 1873 samt vid Pyhajarvi pa Karelska naset d. 29 Juni 1875; 1 Maklins samling finnes ett exemplar fran Kirjola. — Afven funnen i Sv. och Engl. — U. F. 295. A, pavens Er. — Homalota Er. Kaf. d. March. 689.— Gen. et Sp. Staph. 85, 8. —Kraatz IL D. 214, 16.—Sharp Brit. 100 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Hom. 98, 4. — Redt. &. A. Ed. I, 156. — Dimaraea Seidl. F. B. 395. — A. lissonura Thoms. Sk. C. LI, 9, 2. Sillsynt; funnen i Viborgs lan af Mannerheim; jag har tagit den vid stranden af Vesijarvi vid Lahtis i Hollola i sédra Tavastland (61°) d. 7 Juni 1872 samt nara Gorki by vid Svir d. 11 Juni 1875. — Funnen Afven i Sv. och vid Petersburg samt utbredd Ofver m. Eur. 296. A. gregaria Er. — Homalota Kraatz I. D. 215, 17. — Sharp. Brit,;;Hom, 126,27. — Redt.. fA, Ed. HE 159. — Dinaraea Seidl. F. B. 296.— A. immunita Er., Thoms. Sk. G.. AIT AI 0, 3. Sallsynt vid strander af sjéar och floder samt vid Finska viken och Hvita hafvet, men utbredd éfver hela omradet. Nordligast har jag funnit den vid Muonioniska (68°). — Utbredd ofver h. Hur. — U. F. M. Obs. Variat colore elytrorum pedumqve plus minusve pallido. 297. Dilacra luteipes Er. — Thoms. Sk. C. HT, 31, 1.— Homalota Kraatz I. D. 224, 24.— Sharp Brit. Hom. II, 15. —— eidd.: fi. a0/., =, edt. BA. id TE 160, Sallsynt under Phragmites o. d. vid strainder i sddra Finland; jag har funnit den vid Helsingfors samt i Ruskiala i Karelen (61° 55’) d. 29 Juli 1875. — Funnen i s. Sv., i Ost.-prov. och p& spridda stallen im. Eur. — U. F. M. 298. Ocyusa maura Er. — Thoms. Sk. C. ZI, 11, 1. — Kraatz L D. 157. — Seidl. F. B. 325. — Redt. F. A. Ed. Hil, 150. Sallsynt p& sumpiga stillen och gungflyn emellan grasrétter; jag har funnit den vid Svir, i Pyhajarvi pa Karelska niset samt i flera exem- plar i Parikkala socken i Juni manad afvensom nordligast i Muonioni- ska i Torne&é Lappmark (68°) d. 25 Juni 1867. — Fumnen i s. Sv., Tysk)., s. Ryssl., Frkr. och Engl. — U. F. M. 999. O. picina Aubeé. Mat. Col. franc., Ann. ent. Fr. 1850, 3038 (Calodera). — Seidl. F. B. 825. — O. ruficornis Kraatz I. D. 158, 2. — O. longitarsis Thoms. Sk. C. IX, 242, 2: sec. Seidl. Sallsynt; jag har funnit den i Mohla och Pyhajarvi pa Karelska naset (60° 40’) i Juni och Juli 1866. — Funnen i s. Sv. och pa nagra stillen i m. Eur. — U. F. WV. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 101 Obs. Specimen nostrum nomine 0. picinae Aubé determinavit clarissi- mus G. Thomson, sed a descriptionibus citatis differt antennis tenuioribus, pedibus nigris, tarsis geniculisqve rufis; et solum specimen paullo majus prae- cedentis esse videtur, qvare haud sine dubio hanc speciem in faunam fennicam introduxi. 300. Acrostiba borealis Thoms. Sk. C, IJ, 12, 1. — Seidl. & B. 826. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar i en dalsinkning 1 Nygards park i Yline i Aug. manad. — Funnen for ofrigt i Svenska Lappmarken, i Skane och enl. Thomson i Afrika. — Sahlb. sami. Anm. Fauvel, at hvilken jag meddelat exemplar af denna art, anser att den borde foras till sligtet Ocalea. ae 301. Hydrosmecta longula Heer. — Thoms. Sk. C. II, 13, 1. — Seidl. F. B. 295. — Homalota Sharp Brit. Hom. 105, 10. Temligen sillsynt vid sjé- och flodstrander, emellan vat grof sand och sm&stenar, men utbredd éfver stérre delen af omradet; nordligast har jag funnit den vid Imandra sjé i Ryska Lappmarken (68°). — Funnen i Sv., Brit. och sddra Europas fjalltrakter. — U. F. M. 302. H. tenella Mann. Linearis, depressa, opaca, dense eriseo-pubescens, nigra, creberrime subtilissime punctata, pedibus fuscis; capite ovato prothoraceqve subqvadrato canaliculatis; an- tennis tenuibus, articulis penultimis qvadratis; abdomine dense aeqvaliter punctato. Long. %/, lin. Mas: segmento 7:0 ventrali paullo producto, apice rotundato, capite supra foveolato. Bolitochara Mann. Brach. 81, 36 (1830). Thinoecia simillima Muls. et Rey Opuse. ent. 1873, XV, 187. H. longulae Heer. affinis, sed distincte minor, antennis bre- vioribus et crassioribus, articulis penultimis latitudine haud lon- gioribus distincta. — Caput prothorace parum angustius, latitu- dine paullo longius, ovatum, nigrum, subopacum, dense subtilissime punctatum et pubescens, oculis prominentibus, ore palpisqve fusco- piceis. Antennae prothoracis basin paullo superantes, fusco-piceae, tenuissime griseo-pubescentes; articulo secundo obconico, qvam ter- tio fere duplo longiore, hoc fere triangulari latitudine sua aeqvi- longo 4:oqve subqvadrato parvis, aeqvalibus, 5—10 latitudine fere breyioribus, extrorsum levissime incrassatis, ultimo ovato. Pro- 102 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. thorax coleopteris paullo angustior, transversim qvadrangularis, Supra parum convexus, medio late canaliculatus, niger subnitidus, dense subtilissime punctatum, tenuissime griseo-pubescens. Elytra prothorace sesqvi longiora, apice truncata, nigra, opaca, dense subtilissime punctulata et griseo-pubescentia. Abdomen lineare, totum aeqvaliter dense et subtilissime punctatum, griseo-pube- scens, segmentis 2—4 basi depressis, 6:0 5:0 dimidio longiore. Pedes fusci, tibiarum basi anguste tarsisqve testacels, posticis breviusculis, articulo primo secundo perparum longiore sed qyinto distincte breviore. Sallsynt; funnen vid Villnas af Mannerheim; jag har tagit flera exemplar bland fuktig sand invid stranden af Pyhajarvi sjd pa Karelska naset (60° 40’), nedanfor Prestgarden d. 5 samt 26—30 Juni 1875. — U. F. M. 303. H. subtilissima Kraatz. ,,Linearis, subdepressa, niti- dula, fusca, thorace elytrisqve dilutioribus, antennis, pedibus ano- qve testaceis, thorace transversim subqvadrato coleopteris angu- stiore, basi foveolato, saepius canaliculato, abdomine supra omnium confertim subtiliter punctato. Long. 9/, lin.“ Kraatz. Mas: abdominis segmento 7:0 ventrali paullo producto. Homalota Kraatz Stett. ent. Zeit. XV, 126 (1874). — Ins. Deutschl. 230, 31. — Sharp Brit. Hom. 108, 12. Sallsynt; ett defekt exemplar, som synes tillhéra denna art, fran Abo lan forvaras under namn af H. inconspicua 1 Mannerheims samling. — Féréfrigt ar den funnen i Tyskl., Frkr. och Skotland; den uppgifves forekomma mest invid skogsbackar. 304. Myllaena dubia Grav. — Thoms. Sk. C. IJ, 15, 1. — Kraatz I D. 368, 1. — Seidl. F. B. 327. — Redt. F. A. Ed. III, 181.— Fauvy. F. G.-Rh. 625, 1. — Aleochara Sahlb. DP SE) REL ad Temligen sallsynt pa dyiga sjéstrander, men utbredd ofver nastan hela omradet; funnen i Tornea Lappmark af F. Sahlberg, jag har ta- git den nordligast vid Soukelo (66° 30') i Ryska Lappmarken. — Ut- bredd éfver stérre delen af Eur. och afven funnen i n. Afr. och n. Am. 305. M. intermedia Er. — Thoms. Sk. C. Il, 16, 2. — Kraatz I D. 269, 2. — Seidl. F B. 327. — Redt. F. A. Ed. IT, 181, — Fauv. F. G.-Rh. 625, 2. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 103 Temligen sallsynt invid strander af sjéar och dammar pa dyiga stallen i sddra och mellersta Finland; nordligast har jag funnit den vid Jakobstad (63° 40’). — Funnen i Sv., vid Petersburg samt pa flera stallen i m. och s. Eur. — U. F. Mw. 306. M. minuta Grav. — Thoms. Sk. C. II, 16, 3. — Kraatz I D.-369, 3. — Seidl. F. B. 327. — Redt. F. A. Ed. IIT, 181. — Fauv. F. G.-Rh. 628, 6. Ej sallsynt pa dyiga stallen invid vatten i sédra och mellersta Fin- land; nordligast har jag funnit den vid Dvorets i Ryska Karelen (62° 20’). — Utbredd 6fver stérre delen af Eur. och afven tagen i n. Amer. — U. F. M. 307. M. brevicornis Matth. Ent. mag. 1838, V, 196. — Fauv. F. G.-Rh. 627, 5. — M. gracilis Heer., Thoms. Sk. C. ITT, 16, 4. — Kraatz I D. 869, 4. — Seidl. F. B. 327. — Redt. F. A. Ed. ID, 181. — M. grandicollis v. Kies. Stett. ent. Let. V, 342. Sallsynt; jag har funnit ett exemplar vid Lohikoski nara Jyvaskyla (62° 10’) den 13 Juni 1872. — Funnen i Skane, Tyskl., Osterrike, Engl., Frkr. och Schweiz, — U. F. M. 308. Oxypoda spectabilis Mark. 7 Germ. Zeitschr. fiir Ent. V, 214, 47 (1844). — Sharp Not. Brit. Oxyp., Trans. ent. soe. 1871, 187.— Seidl. F. B. 322. — O. ruficornis Gyll., Thoms. Sk. C. IIT, 17, 1.—Kraatz I D. 161, 1. —Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 68, 1. Sallsynt under lof 1 skogar samt tillsammans med Lasius fuliginosus. Funnen i narheten af Abo af Mannerheim, vid Kolva 1 Ylane krypande pa snén i Januari manad 1872 af forf., i sallskap med Lasius fuligi- nosus vid Urpala i Viborgs lin af Ma klin, samt nordligast vid Pardala nara Nyslott (61° 45’) af J. Faust. — Afven funnen i s. Sv., Tyskl. och Frkr. — U. F. MM. Obs. Da Aleochara ruficornis Gyll. ej ar identisk med den under detta namn férst af Gravenhorst uppstillda arten, har jag efter Sharps foredéme for detta species anvindt Markels benimning 0. spectabilis, ehuru denna ur- sprungligen foéreslagits for varieteten med elytra kring scutellen och yttervin- keln beckfargade. 309. 0. luteipennis Er.—Kraatz I. D. 162, 3.— Seidl. F. B. 322. — O. lividipennis Thoms. Sk. C. II, 18, 2. — ?Muls. et Rey Ann Lyon. 1854, 75, 3. 104 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. 1. Sallsynt; funnen i narheten af Helsingfors af A. Helenius. — Funnen i Sv., Tyskl., Engl. och Frkr. — U. F. ™. 310. 0. opaca Gray. —- Thoms. Sk. C. III, 19, 3. — Kraatz I D. I, 165, 6. — Seidl. F. B. 322. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 89, 7.— Aleochara Sahlb. I. F. 390, 79. Var. b: prothoracis lateribus, elytris segmentorumque mar- ginibus rufescentibus. Muls. et Rey /. ¢. var. a.— Oxypoda Sahlbergi Seidl. F. BES28. Allman under ruttnande vegetabilier, i spillning och under nedfallna l6f och utbredd éfver hela omradet anda till Enare (69°). — Utbredd Ofver h. Eur. — U. F. UM. Obs. Impressio basalis prothoracis in speciminibus plurimis deest, in aliis magis minusve distincta est, sed minime uti differentia specifica habenda. 311. 0. vittata Mirk. — Thoms. Sk. C. IX, 246, 3b. — Kraatz I. D. 163, 4 — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 79, 4, — Seidl. F& B. 322. Sallsynt; funnen tillsammans med Lasius fuliginosus vid Urpala i Viborgs lin af Maklin. — Afven funnen i s. Sy., Tyskl., Engl. och Frkr. — Makl. saml. 312. 0. longipes Muls. et Rey Ann. Lyon VII, 1861, 102 et 1874, 72, 2.— O. metatarsalis Thoms. Sk. C. IX, 246, 8c. Sallsynt; funnen vid Frugard af Nordenskiédld, vid Helsingfors af Helenius. — Funnen i Sy., Engl. och Frkr. — U. F. w. 313. O.humidula Kraatz. Elongata, nigra, sericeo-pubescens, antennarum basi pedibusqve rufo-testaceis, elytris prothoracisqve lateribus fuscis; antennis apicem versus leviter incrassatis, arti- culo 2:0 3:0 subaeqvali, 4:0 latitudine paullo longiore, 5:0 qva- drato, penultimis leviter transversis; prothorace coleopteris fere latiore et longitudine sua vix dimidio latiore, aeqvali, convexo, apice compresso, angulis basalibus late rotundatis; elytris protho- race paullo longioribus, angulo exteriore sinuato; abdomine apicem versus Satis fortiter angustato, postice longe et dense:nigro-setoso. Long. 14/, lin. Kraatz Berl. ent. Zeit. 1865, 414. — Muls. et Rey Ann, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 105 Lyon 1874, 82, 5. — O. umbrata Er. Gen. et spec. Staph. 144, 5. — Kraatz I D. 168, 10. O. umbratae Gyll. longior, antennis longioribus et tenuiori- bus, articulis exterioribus minus fortiter transversis; prothorace longiore, aeqvali, angulis posticis late rotundatis abdomineqve apicem versus dense setoso mox distingvenda. Sallsynt pa fuktiga stillen under nedfallna léf i sydvestra Finland; jag har funnit den pa Aland, vid Abo och i Ylane (61°). — Antraffad aifven i Tyskl. och Frkr. — U. F. M. 314. 0. lateralis Mann. Brach. 70, 7. — Thoms. Sk. C. Uf, 19, 4. — Kraatz I D. 164, 5. — Seidl. F. B. 322, — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 93, 8b.— Aleochara Sahlb. L. F. 391, 82 (partim). — O. pellucida Mann. Brach. 70, 6.— Aleochara Sahlb. LF. 391, 81. — O. nitidiventris Fairm. et Lab. Faun. ent. Fr. 488, 24. Sallsynt under mossa, i bjérksaft och 1 ruttnande svampar, men ut- bredd éfver sédra och mellersta Finland; i sydvestra Finland ar den oftare funnen, nordligast har jag tagit den i Ruovesi (62°). — Funnen 1 Syv., i Osterrikes och Tyskl. fjalltrakter och pa Pyreneerna. — U. F. MV. 315. O. lentula Er. Latiuscula, nigra, subopaca, sericeo- pubescens, antennis, pedibus abdominisqve apice fusco-testaceis; antennis elongatis, apicem versus parum incrassatis, articulo se- cundo tertio paullo longiore, 4—10 leviter transversis, ultimo elon- gato, acuminato, medio coarctato; prothorace transverso, apice parum angustato, angulis posticis late rotundatis, supra basi foveo- lato medioqve obsolete canaliculato; elytris prothorace longioribus, angulo exteriore sinuato; abdomine apicem versus leviter angustato, apice setoso. Long. 11/, lin. Mas: segmento 6:0 vertrali postice subangulato. Er. Kaf. March. 849, 13 (1837). — Gen. et spec. Staph. 150, 20.—Kraatz I. D. 168, 11.—Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 138, 23. O. umbratae Gyll. paullo latior, prothorace apice parum an- gustato, angulis posticis late rotundatis antennisqve minus crassis facillime distingvenda. Sallsynt; jag har funnit flere exemplar under nedfallna l6f pa fuk- tiga stallen vid Vigsjén och Vigfloden i Ryska Karelen (64°) d. 22 och 23 Juli 1869. — Funnen i Tyskl., Engl.(?) och Frkr. — U. F. M, 106 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Obs. Sharp har i bref underrattat mig, att denna art enligt hans asigt vore skild fran den ratta O. lentula Er. och troligen utgér ett nytt species, men, da jag ej sett nagot typiskt exemplar af Erichsons art och vara exem- plar vil dfverensstimma med Reys ofvan citerade noggranna beskrifning samt afven Fauvel bestaimt dem till O. lentula, har jag ansett det vara rattast, att atminstone tills vidare beskrifva den under detta namn. 316. O. umbrata Gyll. — Thoms. Sk. C. I, 19, 5. — Muls. et Rey Ann. Lyon. 1874, 145, 25. — Aleochara Sahlb. L. F. 890, 80. — O. cuniculina Er., Kraatz I D. 169, 12. — O. familiaris v. Kies. Stett. ent. Zeit. 1843, 307. kj sallsynt pa fuktiga stallen under léf och mossa i sédra och mel- lersta Finland; nordligast har jag funnit den i Nurmis i norra Karelen (63 40’). — Utbredd 6fver stérre delen af Eur. — U. F. MM. 317. 0. picea Mi&kl. Elongata, postice attenuata, nigra, minus tenuiter griseo-pubescens; elytris fuscis, antennarum basi pedibusqve testaceis; antennis elongatis tenuibus, articulo secundo tertio paullo longiore, 4:0 latitudine fere duplo longiore, penul- timis qvadratis; prothorace convexo aeqvali, apicem versus angu- stato; elytris hoc vix longioribus, opacis, confertim tenuiter rugu- loso-punctatis, angulo exteriore sinuato. Long. 1!/, lin. Makl. Bull. d. Mosc. 1845, IV, 544, 7. Praecedentibus multo angustior, pubescentia longiore et den- siore, antennis tenuioribus, articulis penultimis haud transversis, 4:0 elongato facillime distingvenda. Sallsynt; funnen under mossa vid Urpala af Maklin, vid Viborg af J. Faust samt vid Frugard i Nyland af Nordenskiéld. —U F. &@. 318. 0. solitaria Kraatz. lLatiuseula, nigro-fusca, griseo- pubescens, capite abdominisqve medio nigris; antennis basi, pedi- bus anoqve testaceis; antennis breviusculis, apice fortiter incrassatis, articulo 4:0 transverso, 10:0 longitudine duplo latiore; prothorace longitudine sua dimidio latiore, apice angustato, angulis omnibus obtusis; elytris hoc paullo longioribus, angulo exteriore sinuato, tarsis posticis articulo primo secundo fere triplo longiore. Long. 3/, lin. Kraatacdod)c180, 29. Praecedentibus minor, brevior, antennis crassis, articulis 4— 10 valde transyersis distingvenda, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 107 Sallsynt; jag har funnit den vid Jalguba i Ryska Karelen (62°) d. 23 Juni 1869, i Ruovesi d. 22 Juni 1874, afvensom i Ylane. — Funnen i Tyskl. och Osterrike. — U. F. M. 319. 0. exoleta Er. Gen. et Spec. Staph. 149, 16. — Kraatz I D. 179, 27. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 123, 18. — Seidl. F. B. 323. — O. riparia Thoms. Sk. C. II, 20, 6. Sallsynt; funnen i Nyland af Maklin; jag har tagit den vid Soroka vid Hvita hafvet i Juli 1869 samt nordligast vid Muonioniska (68°). — Utbredd 6fver en stor del af Hur. — U. F. M. 320. 0. verecunda Sharp. Elongata, obscure testacea, ca- pite abdominisqve medio piceis, pedibus testaceis, dense subti- lissime punctata,.opaca, sericeo-pubescens; antennis extrorsum levi- ter incrassatis, articulo secundo tertio longiore, 4:0 et 5:0 subae- qvalibus, 7—10 transversis, ultimo penultimo duplo longiore; pro- thorace! convexo, aeqvali,’ elytris vix breviore, abdomine apicem versus leviter angustato et nigro-setoso. Long. 1'/, lin. Sharp Not. of Brit. Oxypoda, Trans. Ent. Soc. Lond. 1871, 187. O. exoleta Er. affinis, sed paullo angustior, magis convexa, prothorace basi haud impresso praesertim distingvenda. Sallsynt; funnen af Nordenskiéld vid Frugard i Nyland. — Afven antraffad i Engl. — U. F. MM. 321, 0. islandica Kraatz. Elongata, convexa, fusco-brun- nea, opaca, sericeo-pubescens, capite abdominisqve medio nigri- cantibus, antennarum basi pedibusqve testaceis; capite crebre sub- tiliter punctato, antennis apicem versus leviter incrassatis, articulo secundo tertio paullo longiore, 4:0 subqvadrato, 5—10 leviter trans- versis, ultimo ovato penultimo plus qvam dimidio longiore; pro- thorace convexo aeqvali, elytris fere latiore, longitudine sua vix dimidio latiore; elytris prothoracis longitudine, creberrime subtili- ter punctatis, angulo exteriore fortiter sinuato; abdomine apicem versus vix angustato, subtilissime aeqvaliter punctato, apice lon- gius nigro-piloso. Long. 1—1'/, lin. Kraatz Stett. ent. Zeit. 1857, 285. Species statura angustiore, magis convexa, elytris prothorace aeqvali convexo haud longioribus a congeneribus diversa et gener! 108 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Bessoporae affinis, sed differt antennis longioribus et minus crassis abdomineqve apice setoso. Sallsynt; jag har funnit den vid Hvita hafvet nara Soroka och Kusraka i Juli 1869 och Sept. 1870, vid Ponoj i Ryska Lappmarken (67°) i regnvattensamlingar uppe pa tundran d. 23 Aug. 1870, samt nagra gan- ger vid Helsingfors sent pa hosten. — Afven funnen pa Island. — U. F. M. 322. 0. rugulosa Kraatz. Elongata, modice convexa, rufo- ferruginea, tenuissime griseo-pubescens, capite abdominisqve seg- mentis intermediis infuscatis; antennarum basi pedibusqve pallide testaceis; capite crebre subtilissime punctato, antennis apicem versus modice incrassatis, articulo secundo tertio dimidio longiore, 4:0 fere transverso, 5—10 sensim crassioribus, ultimo penultimo dinsticte transverso duplo longiore, ovato, obtuso; prothorace trans- verso, convexo, aeqvali, elytrorum latitudine, crebre subtiliter pun- ctato, elytris prothorace vix longioribus, creberrime subrugoso- punctatis, angulo exteriore fortiter exciso; abdomine dense subti- liter aeqvaliter punctato; postice distincte setoso. Long. 3/,—1 ln. Kraatz f. D. 179, 28 (1856), teste Fauyv. -Ammns -eni. 1875, 66. O. riparia Fairm. Ann. ent. France 1859, 38. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 167, 38. O. mutata Sharp Brit. Oxypod., Trans. Ent. Soc. 1871, fat: Praecedenti valde affinis, sed paullo minor, pallidior, protho- race minore, punctura distinctiore antennisqve apice fortius in- crassato, articulo secundo tertio distinctius longiore distingvenda. Sallsynt under mossa och léf pa fuktiga stallen, jag har funnit den nira Helsingfors och i Yline (61°). — Funnen afven i Frkr., Engl. och Tyskl. (7). — U. F. MM. 323. 0. exigua Er. Breviuscula, subfusiformis, parum con- vexa, nigra, nitida, tenuissime pubescens, prothorace, elytris abdo- minisqve apice piceis, antennarum basi pedibusqve pallide testa- ceis; capite obsolete punctato; antennis apicem versus leviter incrassatis, articulo secundo tertio paullo longiore, 4:0 subqva- drato, 5:0 vix, 10:0 distincte transverso, ultimo ovato penultimo duplo longiore; prothorace transverso, leviter convexo, dense sub- tilissime punctato, basi utrinqve infra angulos subsinuato; elytris Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 109 prothorace fere brevioribus, dense minus subtiliter punctatis; ab- domine basi dense, apicem versus sensim parcius punctato, longius griseo-pubescente, apice distincte nigro-piloso. Long. 4/, lin. Er. Kaf. March. I, 348, 11 (1837).— Gen. et spec. Staph. 150, 18. — Kraatz I. D. 174, 19. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 154, 28. Praecedenti affinis, sed minus convexa, elytris brevioribus, ab- domine longius pubescenti, segmentis posterioribus remote pun- ctatis a congeneribus mox distingvenda. Sallsynt; jag har funnit den under ruttnande vegetabilier pi en skogsang vid Tschapoma i Ryska Lappmarken (66°) d. 30 Aug. 1870. — Utbredd éfver m. Eur. — U. F. M. 324. Sphenoma togatum Er. — Thliboptera Thoms. Sk. C. UI, 21, 1. — Oxypoda Kraatz I. D. 170, 14. — Seidl. F. B. 323. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 104, 12. — Thliboptera hospita Grimm., Thoms. Sk. C. IZ, 21, 2. Sallsynt under stenar och lof pa torra sandiga backar i sédra Fin- land, funnen vid Villnas af Mannerheim, i Taipalsaari i sédra Savolax af Maklin samt nordligast vid Kontschosero i Ryska Karelen (62° 20’) d. 21 Aug. 1869 af forf. Varieteten Sph, hospita Grimm. har jag funnit nara Mjatusow vid Svir i Sept. 1869. — Utbredd dfver stirre delen af Kur. — U. F. M. 325. Sph. abdominalis Mann. — Thliboptera Thoms. Sh. C. Ill, 22, 3. — Aleochara Sahlb. [I F. 398, 83. — Oxypoda Kraatz I. D. 172, 16. — Seidl. fF. B. 323. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 101, 11. Sallsynt under nedfallna lof i skogar och tillsammans med Lasius fuliginosus, afyensom i svampar. Funnen i narheten af Abo af Manner- heim och forf., i Viborgs lan af Maklin. Jag har Afven tagit den i flere exemplar i Ruovesi den 8 Juli 1874, nara Mjatusow vid Svir i Sept. 1869, samt nara Kem och Kouta (66°) vid Hvita hafvets kust i Juli 1869 och 1870. — Utbredd dfver n. och m. Eur. och dfven funnen pa higre berg is. Kur. — U. F. Vi. 326. Sph. planipennis Thoms. — Thiliboptera Thoms. Sk. C. IT, 22.— Oxypoda atricapilla Mikl. Col. Myrm. Fenn., Bull. Mose. 1846, 166 (forte). , Sallsynt; jag har funnit den vid Muonioniska (68°), i Ylane och vid Abo. — Funnen i s. Sy. och troligen utbredd éfver m. Eur. — U, F, M. 110 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 327. Baeoglena praecox Er.— Thoms. Sk. C. IX, 249, 1, — Oxypoda Kraatz I. D. 176, 22. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 127, 20. Sallsynt under nedfallna l6f och mossa pa fuktiga stallen i sédra och mellersta Finland; jag har funnit den vid Helsingfors, i Parikkala (61° 30’) d. 5 Juni 1873, vid Hattanpéa naira Tammerfors d. 6 Juni 1874 Afvensom i Ylane, der den forekom tillsammans med F. rufa. — Funnen i Sv. och pa flere stallen i m. Kur., synnerhet i bergstrakter. 328. Bessopora soror Thoms. Sk. C. II, 24. — O. flava Kraatz I D. I, 175, 21 (ierte) Sallsynt; nagra exemplar aro funna i Pargas af O. Reuter. — Tagen afven i m. Sv., Engl. och Osterrike. — U. F. &™. 329. B. annularis Mann. — Oxypoda Mann. Brach. 76, 8. — Kraatz Ll. D. 188, 41. — Muls. et Rey Ann. Lyon 201, 45. — Aleochara Sahlb. L F. 353, 15. — Bessopora helvola Thoms. Sk. C. IID, 24, 2. Var. b: pallidior, corpore toto pallide rufo-testaceo. Oxypoda helvola Er. Gen. et spec. Staph. 147, 12. Kj sallsynt under mossa i skogar och utbredd 6fver hela omradet anda till Muonioniska (68°) och Rysk-lappska halfon. Den forekommer ifven tillsammans med Formica rufa. -- Utbredd ofver h. Kur. -— U. F. WM. 330. B. amaena Fairm. — Oxypoda Fairm. et Lab. Faun. ent. Fr. 436, 17 (1854) — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 195. 43.—O. flavicornis Kraatz I. D. 185, 86. — Bessopora Thoms. Sk. C. I, 25, 4. Sallsynt; jag har funnit den pa en torr sandbacke vid Kontschosero (62° 20’) i Ryska Karelen den 16 Aug. 1869. — Afven funnen i s. Sv. och utbredd 6fver m. Eur. — U. F. M. . 331. B. haemorrhoa Mann. — Thoms. Sk. C. IT, 26, 5. — Aleochara Sahlb. LL F. 359, 20. — Oxypoda Kraatz I. D. 184, 34. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 188, 41. — O. myr- mecophila Mirk. in Germ. Zeitschr. Ent. II, 214, 11. Var. b: rufo-testacea, capite abdominisqve cingulo piceis (immatura). Muls. et Rey J. ¢. var. a. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 111 Hogst allman i myrstackar tillsammans med Formica rufa och F. ewsecta ofver hela omrdet till Muonioniska (68° 20') och Kantalaks. — Utbredd ofver h. Eur. och angransande delar af As. — U. F. M. 332. B. ferruginea Er. — Thoms. Sk. C. I, 27, 6. — Kraatz L D. 189, 42. — Muls. et Rey Ann. Lyon, 204, 46. Sallsynt; jag har funnit den i Ylane och vid Kantalaks (67°) 1 Ry- ska Lappmarken d. 25 Juni, da jag fann den tillsammans med Formica rufa. — Funnen i s. Sv., Tyskl. och Frkr. — U. F. Mw Obs. Specimina nostra paullo obscuriora sunt, qvam qvod amicissime communicavit Fhomson, et prothoracem habent aeqvaliter convexum nec basi transversim foveolatum, ut auctor descripsit; sed specimina Thomsoni verisi- militer immatura sunt, nec aliam constituunt speciem. 333. B. subrugosa n. sp. Elongata, linearis, subdepressa, parcius pubescens, subopaca, ferruginea, capite abdominisqve cin- gulo ante apicem nigris, pedibus pallide testaceis; antennis apicem versus modice incrassatis, articulis 4—10 transversis; prothorace apicem versus vix angustato, minus dense evidenter punctato; elytris depressis, prothorace brevioribus, fortiter remote ruguloso- punctatis; abdomine sublineari, minus dense aeqvaliter punctato, apice haud setoso. Long. 2/3 lin. B. ferrugineae Er. affinis, sed paullo minor, obscurior, an- tennis brevioribus, punctura minus densa et evidentiore, in elytris rugosa fere ut in Bolitochara ab omnibus speciebus hujus generis distincta. Caput ovato-rotundatum, deflexum, prothorace multo angustius, nigro-piceum, subtiliter punctatum, ore palpisqve ru- fescentibus. Antennae prothoracis basin attingentes, apicem versus modice incrassatae, testaceae, pallide pubescentes; articulo 2:0 3:0 sesqvi longiore, 2:0 obconico, 3:0 subtriangulari, latitudine vix longiore, 7—10 distincte transversis, extrorsum sensim cras- sioribus et paullo longioribus, 4:0 5:0 abrupte minore, ultimo pe- nultimo magis qvam duplo longiore, apice obtuso, hoc longitudine sua duplo latiore. Prothorax longitudine sua ?/; latior, coleopterorum latitudine, lateribus modice rotundatis, apice vix angustior, angulis anticis parum deflexis, obtusis, basi levissime rotundatus, angulis posticis obtusiusculis; supra parum convexus, subaeqyalis, eviden- ter minus dense punctatus, tenuiter pallido-pubescens, ferrugineus, subopacus. Elytra prothorace distincte breviora, depressa, forti- ter remotius rugoso-punctata, tenuiter pallido-pubescentia, ferru- 112 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica, J. ginea, opaca, sutura paullo obscuriore, angulo exteriore exciso. Abdomen sublineare, apice angustatum, aeqvaliter minus dense evidenter punctatum, ferrugineum, minus tenuiter pallido-pubes- scens, segmento 4:0 maxima ex parte, 5:0 toto, 6:0-qve basi piceis. Pedes cum coxis pallide} testacei; tarsorum posticorum articulo primo elongato. Sallsynt; jag har funnit den tillsammans med Formica rufa i Skans- skogen i nirheten af Abo den 2 October 1864. — Sahlb. sam. Obs. Denna art har varit sind till paseende till Fauvel, hvilken ater- siindt den med forklaring, att den troligen fir en ny art. 334. Mycetodrepa alternans Grav. — Thoms. Sk. C. III, 28, 1. — Oxypoda Kraatz I. D. 177, 25.— Mauls. et Rey Annal. Lyon 1874, 119, 17. — Aleochara Sahlb. L #. 385, 72. Temligen allmin i svampar isynnerhet senare pa hésten i sidra Fin- land, men jag har ej funnit den nordligare an i Ruovesi och vid Jal- euba i Ryska Karelen (62%). — Utbredd ofver h. Eur., med undantag af dess nordligaste del. — U. F. MW. 335. Hygropora cunctans Hr. — Kraatz I. D. 135, 1. — Muls. ef Rey Ann. Lyon 1874, 213, 1. — Pycnaraea Thoms. Sk. C. IX, 251, 1. — Pyenar. curticollis Thoms. Sk. C. IL, Fs a Sallsynt p& fuktiga stillen; jag har funnit den i Rautus pa Karel- ska naset (60° 30’) d. 25 Juni 1866. — Funnen i Sv., Tyrolen och n. Frkr. — U. F. M. Obs. Upptages i min afhandl.: ,Entomologiska anteckningar fran sédra Karelen“ under namn af Pycnaraea lentula Er. 336. H. nigripes Thoms. — Pycnaraca Thoms. IX, 251. Sallsynt; jag har funnit den vid Kantalaks i Ryska Lappmarken (67°) d. 18 Juli 1870. — Afven funnen i Skane. — U. F. i. Gen. Dasyglossa Kraatz. Corpus latiusculum, sericeo-pubescens. Caput parvum, inser- tum, genis ubiqve marginatis, ocellis parvulis. Labrum transver- sum setulosum, angulis anticis rotundatis. Mandibulae apice bifidae, dente interiore breviore et obtusiore. Maxillae mala interiore extus cornea, apice spinulosa, intus membranacea, dense pilosa. Palpi Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 113 maxillares tenues, 4-articulati, articulo 3:0 2:0 longiore, sed haud crassiore, ultimo penultimo duplo breviore et multo angustiore. Mentum apice leviter emarginatum, ligula brevis, fere usqve ad basin bifida, laciniis apice setulosis. Palpi labiales distincte triar- ticulati, articulis subcylindricis, sensim angustioribus, articulo primo secundo fere duplo longiore. Antennae tenuiores, apicem versus levi- ter incrassatae, articulis 2—3 elongatis, subaeqvalibus. Scutellum breviter triangulare. Elytra breviuscula, angulo exteriore sinuato. Abdomen apicem versus vix angustatum, haud setosum, segmentis 2—4 basi impressis, 6:0 5:0 paullo longiore. Coxae intermediae apice contiguae, postice lobo interiore triangulari. Pedes tenuio- res; tibiae pubescentes, tarsi 5-articulati, postici articulo primo secundo duplo longiore, 2—4 sensim brevioribus. Detta sligte dofverensstimmer till kroppsform och mundelarnas bygg- nad mest med slagtet Myrmedonia, i narheten af hvilket det stilles af Kraatz och Redtenbacher. Dock synas mig den otydligt kantade prothorax, de hopstétande mellanhofterna, de bakat ej triangelformigt ut- vidgade epimera metathoracis, punkturen och den ytterst fina sidenartade beharingen anvisa 4t detsamma en naturligare plats bland Oxypoderna, med hvilka det afven dfverensstammer i lefnadssiatt. 337. D. prospera Er. Nigro-fusca, subopaca, omnium cre- berrime et subtilissime punctata, antennis, palpis pedibusqve rufo- testaceis; prothoracis limbo, elytrorum humeris, segmentorum ab- dominalium marginibus apiceqve rufo-ferrugineis; antennarum ar- ticulis 4—10 sensim paullo brevioribus et latioribus, 4:0 subqva- drato, leviter transverso; prothorace latitudine duplo breviore, basi obsolete foveolato; elytris prothorace vix longioribus; abdomine pone medium apicem versus leviter angustato, dense aeqvaliter punctulato. Long. 1%/, lin. | Mas: segmento penultimo ventrali apice fortius subtriangu- lariter producto, utrinqve sinuato. Femina: segmento penultimo ventrali apice late rotundato. Kraatz I. D. 131, 1. — Redt. F. A. Kd. I, 145, — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 60, 1. | Oxypoda Er. Gen. et Spec. Staph. 142, 3 (1840). Oxypoda leporina v. Kies. Stett. ent. Zeit. V, 1844, 320. Denna intressanta art forekommer under léf pa mycket fuktiga stallen invid sjéstrander och tyckes hos oss hafva en ganska stor utbredning, ehuru den ar mycket sillsynt. Jag har tagit den nara Pekkala i Ruovesi 8 114 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. (62) d. 2 Juli 1874, vid en liten sjé nara Mjatusow vid Svir d. 18 och 19 Juni 1875 samt nordligast vid Nurmis kyrkoby (65° 38’) i norra Karelen d. 14 Juli samma fr. — For Ofrigt ar den funnen vid Leipzig, i Thiiringen, vid Strassburg, pa nagra op i Osterrike och Schweiz samt i Sib. vid Ob och Jenisej. — U. F. 338. Disochara longiuscula Grav. — Thoms. Sk. C. I, 30, 1. — Muls. et Rey Ann. Lyon 1874, 218, 1. — Oxypoda Kraatz I D. 167, 9. — Oxyp. procerula Mann. Brach, 71, 9. — Aleochara Sahlb. LI. F. 392, 82. Var. b: prothorace, elytris abdominisqve basi fuscis. Sahlhb. J. c. var. 6. Allman under nedfallna léf och mossa pa fuktiga stallen isynnerhet vid sjéstrander och utbredd éfver hela omradet anda till Muonioniska (68°) och Ponoj. — Utbredd ofver n. och m. Eur. — U. F. M. 339. D. obscura Kraatz. Elongata, linearis, nigra, subo- paca, tenuissime sericeo-pubescens, dense punctulata, antennis basi pedibusqve rufescentibus; antennis elongatis, crassiusculis, articulo 4:0 5:0 distincte minore, 5—7 subqvadratis sensim le- vissime incrassatis, ultimo penultimo leyissime transverso dimidio longiore; prothorace lateribus rotundato, leviter convexo, basi foveo- lato; abdomine parallelo. Long. 1?/, lin. Oxypoda Kraatz I. D. 1057, 8—9 (1857). Var. b: prothorace abdominisqve basi fusco-piceis. D. longiusculae Gray. paullo latior, abdomine apice vix an- gustato, capite paullo latiore, antennis brevioribus, articulis penul- timis leviter transversis, ultimo penultimo haud duplo longiore distincta. Sallsynt; jag har funnit den under léf vid stranden af Vigsjén vid Wojatsch i Ryska Karelen (64") d. 22 Juli 1860. — Afven funnen i Tyskland. — U. F. mM. 340. -D. funebris Kraatz. Elongata, nigra, subopaca, sericeo- pubescens, dense punctulata, pedibus piceis; antennis minus elon- gatis, crassiusculis; articulo 4:0 5:0 distincte minore, 5—10 aeqvi- longis, sensim leviter incrassatis, 8—9 qvadratis ; prothorace coleo- pteris fere latiore, late canaliculato; abdomine apice parum angu- stato. Long. 12/3 lin. Kraatz I. D. 166, 8 (1856). Praecedentibus paullo angustior, colore nigro, pedibus obscure Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 115 piceis, prothorace latiore antennarumqve structura mox distin- gvenda. Sillsynt; jag har funnit ett exemplar under léf pa ett fuktigt stille i granskog vid Haapajirvi i Nurmis (63° 40’) d. 22 Juli 1875. — Por Ofrigt ar den veterligen funnen endast i Schlesien. — Sahlb. sami. 341. Demosoma formiceticola Miirk.—-Thoms. Sk. C. 111, 33, 1. — Oxypoda Kraatz I D. 182, 32. — Muls. as Rey Ann. Lyon 1874, 176, 36. Kj sallsynt isynnerhet om varen tillsammans med Formica rufa och utbredd éfver hela omridet Atminstone anda till Muonioniska (68°), der jag funnit den lika talrik, som i sddra Finland. — Utbredd diver nastan h. Eur. — U. F. MM. 342. D. advena Maik]. Latiuscula, subdepressa, picea, pro- thorace elytrisqve rufis, antennis pedibusqve pallide testaceis, subti- lissime punctulata, sericeo-pubescens ; antennis brevibus, apicem ver- sus valde incrassatis, articulo penultimo longitudine duplo latiore; prothorace transverso, basi medio impresso, elytris hoc 1d ribus; abdomine toto dense subtilissime punctato. Long. 17/, lin. ‘Oxypoda Miakl. Bull. Mose. 1846, 169? erick. Praecedenti latior, magis depressa, antennarum articulis pen- ultimis fortius transversis distingvenda. — Caput parvum, pro- thorace duplo angustius, nigrum, subtilissime punctatum, ore ru- fescenti, palpis pallide testaceis. Antennae prothoracis basin vix attingentes, ferrugineae, basi pallide testaceae, articulo 2:0 3:0 distincte longiore, hoc subtriangulari, 4:0 distincte transverso, 5—10 sensim latioribus, omnibus fortiter transversis, 9 et 10 lon- gitudine duplo latioribus, ultimo breviter ovato, praecedentibus duo- bus simul sumtis longiore. Prothorax coleopterorum latitudine et longitudine sua dimidio latior, apicem versus leviter angustatus; supra parum convexus, basi medio obsolete impressus, dense subti- lissime punctatus, obscure rufus. Elytra prothorace longiora, obscure rufa, dense subtilissime punctulata, tenuissime pubescentia, angulo exteriore exciso. Abdomen apicem versus parum angustatum, totum dense subtilissime punctatum, sericeo-pubescens, piceum, apice seg- mentorumqve marginibus rufis. Pedes pallide testacei, tarsis posticis articulo primo secundo duplo longiore. Sallsynt; funnen vid Ekeni’s af Maklin, i Pargas af O. Reuter och vid Jakobstad (63° 40’) af forf. — U. F. M. 116 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 343. D. curta n. sp. Breviuscula, modice convexa, rufo- ferruginea, subtilissime punctulata, sericeo-pubescens, capite ab- dominisqve medio nigricantibus, antennis pedibusqve testaceis ; an- tennis apicem versus incrassatis, articulo 2:0 3:0 distincte longiore; prothorace aeqvaliter convexo; elytris subdepressis, prothorace di- stincte longioribus; abdomine sublineari, dense aeqvaliter pun- ctato. Long. 4/, lin. D. formiceticola Miirk. minor, pallidior, abdomine haud di- latato, elytris longioribus, prothoracis angulis posticis magis obtusis antennarumqve structura distingvenda. A D. rufescenti Kraatz punctura subtiliore et elytris longioribus, a D. juvenili Muls. et Rey prothorace multo breviore antennisqve tenuioribus distincta videtur. — Caput parvum, prothorace duplo angustius, nigrum, subtilissime punctatum, ore rufescenti; palpis pallide testaceis. Antennae prothoracis basin attingentes, tenuiores, apicem versus leviter incrassatae, pallide testaceae, pubescentes, articulo 2:0 3:0 fere dimidio longiore et paullo crassiore, 4:0 subqvadrato 5:0 di- stincte angustiore, 5—10 apicem versus sensim paullo crassiori- bus, 5:0 leyiter, 10:0 fortiter transverso, ultimo oyato, obtuso, penultimo duplo longiore. Prothorax fortiter transversus, longitu- dine fere duplo latior, basi coleopterorum latitudine, apice qvam basi paullo angustior, angulis anticis compressis obtusis, posticis subrotundatis, basi late rotundata utringye vix sinuata; supra modice convexus, aeqvalis, subtilissime dense punctulatus, tenuis- sime sericeo-pubescens, rufo-ferrugineus. Scutellum late triangu- lare, rufescens. Elytra prothorace distincte longiora, parum con- vexa, angulo exteriore exciso, dense et subtiliter subrugoso-punctata, sericeo-pubescentia, rufo-ferruginea, circa scutellum paullo obscu- riora. Abdomen apicem versus parum angustatum, totum dense et subtilissime punctatum, tenuissime griseo-pubescens, rufo-ferru- gineum, segmentis 4:0 et 5:0 totis basiqve sexti nigricantibus, segmento 6:0 5:0 sesqvi longiore. Pectus nigro-piceum. Pedes rufo-testacei. Sallsynt; jag har funnit den vid Hattanpaa nara Tammerfors (61° 30’) i Juni 1874. — Sahlb. sami. 344. D. canaliculata n. sp. Latiuscula, linearis, nitidula, nigra, parce tenuissime flavo-pubescens, antennis basi pedibusqve ferrugineis; capite magno, pone oculos subdilatato; prothorace Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 117 transverso, canaliculato; elytris rugoso-punctatis, prothorace paullo longioribus; abdomine dense subtiliter punctato, segmentis 2—4 fortiter transversim impressis. Long. 11/5 lin. D. (Mniusae) incrassatae Muls. et Rey affinis, sed paullo major et latior, elytris longioribus abdominisqve structura distin- gvenda. — Caput magnum, prothorace paullo angustius, subro- tundatum, pone oculos leviter dilatatum, subtilissime punctatum, nigrum, tenuissime pubescens, ore palpisqve breviusculis piceis; oculis subrotundatis, mediocribus. Antennae breviusculae, pro- thoracis medium paullo superantes, pubescentes, fuscae, basi ferru- gineae, articulo 2:0 3:0 distincte longiore et crassiore, obconicis, 4—10 sensim crassioribus, 4:0 vix,* 10:0 fortiter transverso, ultimo breviter ovato penultimo fere dimidio longiore. Prothorax trans- versus, coleopteris vix angustior, apice qvam basi haud angustior, sed angulis apicalibus leviter deflexis, basi late rotundato, lateri- bus subrectis, angulis omnibus obtuse rotundatis, supra leviter convexus, niger, nitidus, subtiliter sed tamen qvam in capite paullo fortius punctatus, medio longitudinaliter canaliculatus, basi late impressus. Scutellum late triangulare, obsolete punctatum. Ely- tra prothorace 1/, longiora, apice subtruncata, evidenter subrugoso- punctata, nitidula, parce pubescentia. Abdomen lineare, dense, po- stice paullo remotius et subtilius punctatum, tenuiter pubescens, segmentis 2—4 basi fortiter transversim impressis, 6:0 5:0 paullo - longiori et angustiore. Pedes ferruginei, femoribus paullo obscu- rioribus, tarsis posticis tenuibus, tibiis dimidio brevioribus, arti- culo primo secundo duplo longiore. Sallsynt; jag har funnit den vid stranden af Onega sj6 nara Jal- guba (62) i Ryska Karelen d. 23 Juni 1869, afvensom under mossa pa fuktiga stallen i Januari 1874 vid Kolva i Ylane.—U. F. M. . Gen. Eurylophus nov. gen. Linearis, pubescens. Caput magnum. Genae ubiqve mar- ginatae. Mandibulae valde elongatae, tenues, falcatae, prope basin dente valido armatae. Maxillae mala interiore intus dense spinu- loso-ciliata. Ligula satis elongata, basi angustior, apice fissa, | lobis rotundatis. Palpi labiales triarticulati, articulo primo magno secundo crassiore et plus qvam triplo longiore, tertio lineari, prae- | 118 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. cedenti angustiore et fere duplo longiore. Palpi maxillares satis elongati, articulo tertio secundo longiore et crassiore, 4:0 parvo, subulato. Labrum brevissimum, apice late rotundatum, ciliatum. Prothorax transversus. Elytra minus fortiter punctata, angulo ex- teriore haud exciso. Abdomen lineare, segmentis 2—4 basi im- pressis. Tarsi omnes 5-articulati, postici articulo primo secundo duplo longiore. Genus statura corporis Athetae simile, sed tarsorum structura Oxypodis magis approximans, mandibularum forma, structura labil et magnitudine capitis diversum. 345. E, grandiceps n. sp. Linearis, niger, nitidus, ore, an- tennis tarsisqve ferrugineis, geniculis rufo-piceis, tenuissime griseo- pubescens, densius punctatus; capite prothorace fere latiore; pro- thorace transverso, basin versus angustato; elytris hoc paullo lon- gioribus, abdomine lineari, dense punctulato. Long. 17/3 lin. Bessobiae monticolae statura similis, capite maximo formaqve mandibularum valde insignis et a ceteris affinibus primo intuitu dignotus. — Caput magnum, crassum, antice angustatum, vertice dilatatum, convexum, subtilissime obsolete punctatum, nigrum, ni- tidum, tenuissime griseo-pubescens; ore piceo, mandibulis palpisqve elongatis rufis. Oculi parvuli, rotundati. Antennae tenues, pallide. rufae, tenuiter pubescentes, articulis 1—3 sensim_brevioribus, obconicis, 4:0 latitudine distincte longiore, 5—10 sensim latiori- bus, 7:0 qvadrato, ultimo penultimo parum transverso fere dimidio longiore, ovato. Prothorax capite paullo angustior et distincte brevior, transversus, basin versus leviter angustatus, lateribus basi- qve leviter rotundatis, angulis anticis obtusis, posticis rotundatis; supra modice convexus, postice medio fortius impressus, subti- lissime punctatus, tenuiter griseo-pubescens, lateribus setis non- nullis nigris armatis. Scutellum dense punctatum. Elytra protho- race haud latiora, sed 1/; longiora, apice truncata, nigra, nitidula, subgranulato-punctata et omnium subtilissime alutacea, minus te- nuiter griseo-pubescentia. Abdomen sublineare, nigrum, nitidum, dense, postice paullo remotius, punctatum, griseo-pubescens, seg- mento 6:0 5:0 paullo longiore et angustiore, 2—5 basi sensim levius impressis. Sallsynt; jag har funnit ett enda exemplar i en tridsvamp nara Paa- najarvi i Kuusamo (669 30’) d. 4 Sept. 1870. — U. F. mM. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 119 346. Coprothassa sordida Marsh. — Homalota Fauvy. F. G.-Rh. 673, 1. — Oxypoda lividipennis Mann. Brach. 70, 2 (1830) sec. spec. typica. — Aleochara Sahlb. I. F. 388, 77. — Homalota Er. Gen. et spec. Staph. 129, 108. — Kraatz I. D. 311, 121. — Coprothassa melanaria Thoms. Sk. C. III, 34, 1. — Homa- lota Sharp Brit. Hom. 254, 143. Mas: segmento 7:0 dorsali apice obsoletissime emarginato, eodem ventrali apice leyiter producto, angusto. Femina: segmento 7:0 dorsali apice obsolete sinuato, ventrali exciso, margine postico pallide ciliato. Temligen sallsynt i spillning och under ruttnande vegetabilier 1 sédra och mellersta Finland. Nordligast ar den funnen vid Petrosavodsk (62°) af A. Giinther. — Utbredd 6fver stérre delen af Eur. och afven tagen i Afr., As. och Amer. — U. F. MV. Obs. Talrika exemplar af denna art, forvarade under namn af 0. lividipennis i. Mannerheims och C. Sahlbergs samlingar, hafva dfvertygat mig derom, att Erichsons tolkning af denna art dr den ratta. Harold har infort Marshams benamning H. sordida, ehuru af beskrifningen ej med saikerhet framgar, att denna art verkligen asyftas, hvarfor afven Sharp lemnat Marshams namn utan afseende. 347. C. melanaria Mann. — Oxypoda Mann. Brach. 70, 3. (1830) sec. spec. typic. — Aleochara Sahlb. I F. 389, 78. — Homalota Kraatz I. D. 312, 122 (forte). — Aleochara tenera Sahlb. I. F. 386, 74 (1831) sec. spec. typicum. — Homalota Fauv. F. G.-Rh. 677, 7. — Homalota testudinea Er., Sharp Brit. Hom. 255, 144. — Coprothassa Thoms. Sk. C. LIT, 33, 2. Sallsynt i spillning i sédra Finland. Funnen i Abo lan af ©. Sahl- berg och Mannerheim, i Nyland och Taipalsaari af Maklin samt nordligast vid Solomino i Ryska Karelen (62") i Aug. 1869 af forf. — Fuonnen i m. och s. Sv. och i Ost.-Prov. samt utbredd éfver m. och s. Eur., Sib. och n. Afr. — U. F. M. Obs. Att Erichsons Homalota testudinea ar identisk med Manner- heims och Sahlbergs melanaria enligt Erichsons egen undersdkning, har redan blifvit offentliggjordt saval af Schaum i Stett. ent. Zeit. X, 373 och Motschulsky i Etudes entomologiques 1857, p. 62, som af Erichson sjelf i Bericht ueber Leist. Ent. 1846, 37. Likval hafva de flesta nutidens entomologer bibehallit Erichsons benamning. Da mina undersékningar af Mannerheims typexemplar ofverenstimma med Erichsons, har jag ej tvekat att ater infora Mannerheims benamning Fauvel har velat inféra namnet tenera ~ahlb., men di Mannerheims benamning 4r ett ar dldre, har jag trott mig bora gifva detsamma féretride, ehuru hans beskrifning ar mycket ofullstandig. 120 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. 348, Acrotona aterrima Grav.— Thoms. Sk. C. III, 36, 1. — Homalota Kraatz I. D. 313, 1238. — Sharp Brit. Hom. 256, 145. — Fauv. F. G.-Rh. 681, 12. — Aleochara Mannerheimii Sahlb. I. F. 380, 61, sec. spec. typica. — A. fuscula Mann., Sahlb. 2 F. 379, 60. Ej sallsynt i spillning, under ruttnande vegetabilier och i utsipprande saft af loftrad ofver hela omradet atminstone anda till Muonioniska (68°). — Utbredd 6fver h. Eur. och afven tagen i Sib. och n. Afr.— U. F. M. Obs. I C. Sahlbergs samling sta under namn af A. aterrima flere ar- ter, hvarfér jag ej har citerat Ins. Fenn. 349, A. pygmaea Grav. — Aleochara Gray. Micr. 86. — — Homalota Kraatz I. D. 314, 124.— Sharp Brit. Hom. 257, 146. — Fauvy. F. G.-Rh. 681, 11. — Aleochara obfuscata Gy1l., Sahlb. I. F. 385, 71. — Acrotona Thoms. Sk. C. ITT, 36, 2. Temligen sallsynt i gammal spillning och under ruttnande vegeta- bilier i sddra Finland. I Ylane och i narheten af Helsingfors har jag oftare funnnit den och nordligast vid Vigsjén i ‘Aig Karelen (63° 30’). — Utbredd dfver stérre delen af Eur. — U. F 350. A. muscorum Bris. Nigra, parum nitida, elytris nigro- fuscis, pedibus testaceis, femoribus paullo obscurioribus, crebre sub- tiliter punctata, tenuiter griseo-pubescens; antennis apicem versus leviter incrassatis, articulo 4:0 qvadrato, 7—10 transyersis, ultimo penultimo duplo longiore; prothorace leviter transverso, apicem versus distincte angustato, convexiusculo, aeqvali; elytris hoc paullo longioribus, dense subtiliter subruguloso punctatis; abdomine apicem versus angustato, supra crebre, apice vix parcius punctato, longius pubescenti, apice distincte nigro-setoso. Long. 1 lin. | Homalota Bris. Ann. Soc. Ent. Fr. 1860, 344. — Sharp Brit. Hom. 259, 147. — Scriba Berl. Ent. Zeitschr. 1871, 161, 14. A. aterrimae affinis, sed minor, angustior, antennis apicem ver- sus distincte crassioribus elytrisqve pallidioribus distingvenda; ab A. pygmaea differt antennis brevioribus, articulo primo tarsorum posticorum breviore, ab A. fungi antennarum structura et colore diversa. Sallsynt; jag har funnit den i Ylane. —- Allman i Storbritannien och afven. funnen i Frkr. och Tyskl. — Sahlb. saml. - Anm. Fauvel anser denna art for en varietet af A. parva, hvaraf han haft framfor sig en mangd exemplar fran vidt skilda lander. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 121 351. A. subsinuata Er. — Homalota Er. Gen. et Spec. Staph. 125, 98. — Kraatz I. D. 316, 127. — Sharp Brit. Hom. 262, 150. — Fauy. F. G.-Rh. 675, 4. — Acrotona fimetaria Thoms. Sk. C. HT, 37, 3 Sallsynt; funnen i Borgnas kapell i Nyland (60° 30’) af Maklin. — Utbredd éfver m. Eur., ehuru den forekommer sparsamt. — Mak]. saml, 352. Pb bp. a = @ 4 Ka. K. ib hy alae 23. Ph. aeneus Rossi Als AC St. oc. 5, Kar dk Kb: T. Tv. . ee ie ae. fi Ka. K. Kb td». SERS. 5 RR AY 65 ay Ka. K : Ka. 3 Nora ees (G ia. Ka. : Kas | di tee K. s Ka. , Ka. 4 (aia {Eo Aas ie Ka. kK. Ris Perk, S/ 2 Ka; a. “Kha.ekK. Kb. Ka. Ka. wr. Ska. K, : Ka. Kb . ic a . Oia KK. T. 5.) Ka. K Ka. K Kr. Kr. Oa Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 229 Remus Holme. 59. R. cinerascens Gray. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. Bisnius Steph. 60. B. villosulus Steph. IISA as. ag 61. B. semipunctatus Frm. . . . . . .« Ka. Gabrius Leach. 62. G. vernalis Gray. es A Sa RS a Co a Kr. 63. G. splendidulus Grav. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. ae ee 64. G. nigritulus Grav. Al. A. St. N. T. S. Ka, K. Kr. Oa. O. L. Lr. var. trossulus Nordm. . A. St. N. . S. Ka. K. Rae Subtrib. Qvedides. Qvedius Leach. 65. Qu. molochinus Grav. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. . O. L. Ly. var. ¢. niger. Dali est | Meaeeeeee aig eo Mean ge ae Eas Mcrae Ge. On sungimnosms Grav. .. A. St... ye | fe ire AOR Microsaurus Dej. 67. M. cinctus Payk. Bile A. ue N- az 3 68. M. fulgidus Fabr. sie ERE ee 5 69. M. cruentus Oliv. cu lee Dds eek. Misi 70. M. mesomelinus Mrsh. Al. A. St. N. T. : Chay... 71. M. maurus Sahlb. Be TN Ss eas co yn ay 72. M. xanthopus Er. A. St. Ne "Po & Ka. ir. Pbpb bp a wh 7 Ai: a. — e . T!M 83. E. picipes Payk, Er. fat Wee” WW, Heterothops Kirby. 84, H. praevius Er. A. 85. H. dissimilis Er. 1% : 86. H. 4-punctulus Gray. A. 1 230 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. T. Trib. Xantholinina. Subtrib. Othiides. Othius Leach. 61.50. fulvipennis Vabr. we OA. i. 8... 2 Wa. ae 68.0. unelamocephahmiGrys.) Wh iP. 0%. 86 Poo Kad. vane Seater Me 89. 0. lapadicale . Kies. 095, AWM. TS) ). a. 4 Ae. 15 90. O. volans J. Sahlb. . A. SHEN... Says 91. O. myrmecophilisy.Ks.. A. St.N.T.. 3. 3 . . Kr. Baptolinus Kraatz. 92. B. pilicornis Payk. . GABON TS.) Kale Kbrikras Oa. lr. 93. B. alternans Grav. - AL Bia. P we Ta, vad aK Subtrib. Xantholinides. Gauropterus Thoms. 94. G. fulgidus Fabr. A. Nd: Nudobius Thoms. 95. N. lentus Grav. Al. A. St..N..T..S.) Ka Sk Sita oa ae ior: Xantholinus Er. 96. X. punctulaius Payk. AL StoN2n “AKay.. oo VaGeeaie 9%. X. ochraceus Gyll. Al. A. St. N. T..S. Ka. K. . Ky, Dam 98. X. atratus Heer. AOR ORI TCA Soke Ea - 99. X. picipes Thoms. HS SEMEN cha Me, . 100. X. relucens Grav. oats Mies A's) CULE tne a oan aman SD 101. X. tricolor Fabr. ALeStiNc al. SiKal ike acon 102. X. distans Muls. 0 eRe A ol Bae. Ce a a 103. X. Hesperius Kr. «Pisa? > a ae dette! fe OU 104. X. linearis Oliv. » SABES: Kask: Kr v. multipunctatus Thms. . NP v. major J. Sahib. N. Leptacinus Er. 105. L: parumpunciatusGll. . .A.. ./es. eA) Ras oo bos. 106. L. batychrus Gy 11. vi Aesth ye a) 1 20. Rian 107. L. linearis Grav. A NR. Kas ¢ RA: 205 108. L. formicetorum Mark. . A. St.N.T.S. Ka... Kr . . . Lr. Trib. Paederina. Paederus Fabr. 109. P. gregarius Scop. eA Raa... eel ems 110. P. riparius L. ALAS. ORNS Ka Ra, gale 111. P. fennicusF.Sahlb. Al, A. Latrobium Gravy. 112. L. punctatum Gffr. Al. A. St. N. T. . Ka. K. Kb. Kr. Oa. 113. L. elongatum L. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. Oa. 114. L. boreale Hoch. SRS. SNe vce ye Sue O° SS Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. Oa. . 115. L. fulvipenne Gyll. eis Whi 52 fe I!) ods nr Oa: 116. L. rufipenne Gyl1l. Ae St. N Ka. dot dt Hie): 117. L. rufipes Mak). Piety Nam ee. OK Oa. 118. L. Zetterstedti Rye. Mi ee: sd ns Ke Soe 119. L. qvadratum Payk. Al. A. St. N. T. 8. Ka. K. Kb. Kr. . v. terminatum Gry. AS SiN. TOS. Kas Keb. dra: 120. L. filiforme Grav. A. St. N Oa. 121. DL. dilutum Er. fh epee : a is 1 122 T.. longipeunawairm, §.. .)\St.2 6. ... ta pereni i 123. L. longulum Grav.. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. . Kr. Oa. Cryptobium Mann. 124. Cr. fracticorne Payk. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. . Kr. Oa. Stilicus Latr. 125. St. fragilis Grav. AON SPRL os 126. St. rusipes Germ. A. x : 127. St. similis Er. MA, PORE 3 uk Ea. aE ay ea at 128, St. orbiculatus Payk. A. St: No. Kanteen tie@aan 129. Si. Erichsont Fauv: .. ... . >. «» Ka . Lithocharis Latr. 130. L. ochracea Gray. SAAR Seeks) i Bh a. Medon Steph. 131. M. obscurellus Er. Bo: a ae: Ae Scopaeus Er. 132) ScntnenmntaaG yibolajwwn 2.02) STA, Rae Kor it 133. Sc. sulcicollis Steph. K Sunius Leach. 134. S. filiformis Latr. Ai. © Ns ; 135. S. neglectus Markel. . A. . N. T. 2 ae Kr 136. S. angustatus Payk. . A. St. N.. . Ka. . . ‘Kr 137. S. pulchellus Heer. sh Lexy Joelle Beak ae eee SE Trib. Stenina. Dianous Leach. 138. D. coerulescens Gyll. . . St. N.T.5S. Ka... Kr. Stenus Latr. 139: Stbamaentatus: G yl... ain) es ey st. Ban 2) 02 Ba Oa 140. St. Juno Fabr. Al} A.*St. Nv T. Se Ka. Ki Kb. Kr. Oa: 141. St. ater Mann. MES one ime nuncate 1: 142. St. longitarsis Thoms. . . a SRY a 143. St. fasciculatus J. Slb. . A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. Oa. 144, St. speculator Lac, Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. Oa. 145. St. lustrator Er. Alt)... Sih M . . Ka. oe ebm TAG Say copalie J. SHEVWAM......1 0 A.A. tt di 14; ise hyperboreus J. Sia Uba ae, 0 hee 8 eh ats 148. St. proditor Er. AL Care ae ame CO Pe 232 149. - 150. 151. 152. 153. 154. —-— 155. 156. 157. 158. 159. 160. 161. 162. 163. 164. 165. 166. 167. 168. 169. 170. Wr 172: 143: 174. 175. 176. 177. 178, 179. 180. 181. 182. 183. 184, 185. 186. 187, 188. 189, 190. 191. 192. St. St. St. St. St. ~ ~ S St. St. oa St. ~ St. St. St. St. St. ~ St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. CS a ~ ~ St. ~ St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. St. . favipalpis Thms, St. St. Se Se oS Se US. UCC, es Se, Oe Oe S ~ CF Oo, ~ . Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. carbonarius Gyll. Al. subglaber Thoms. humilis Er. circularis Gravy. Al. pumilio Er. : scabriculus J.Shlb. . buphthalmus Grv. Al. incrassatus Kr melanarius Steph. atratulus Er. : canaliculatus Gy1}. Al. palposus Zett. Al. ruralis Er. : lapponicus J. Shib. . confusus J. Shlb. nitens Steph. melanopus Marsh. argus Gray. vafellus Kr. fuscipes Grav. Al. opticus Gray. crassus Steph. Al. littoralis Thoms. biguttatus L. bipunctatus Er. 3 bilineatus J. Sahib. . pusillus Er. nanus Steph. Al. nigritulus Gyll. Al. fulvicornis Steph. fornicatus Steph. cicindeloides Grav. . oculatus L. Al, tarsalis Lijung. Al. binotatus Ljung. pubescens Steph. pallitarsis Steph. bifoveolatus Gy ll. flavipes Steph. impressus Germ. geniculatus Gravy. Erichsonis Rye. : palustris Er. ‘ Has. A. St. Ds. / Was es 9 Soaeait 5 Mest Ns. 2 Be Os AP f: ara A. St. N. AS St. N, Ys aa» a Eee Fe ONS es AL ote Nee Te A. St ee ae St ee Ms) ea tp Art eel: 1 ARR a Mes a hake Ae Pte. 20. Aca rates Ne D. hats ak ALS SAE, Siena. ro a Py? De : ffs Ps re, aera li PEP PO PPP PP Pb. pe AAARzwAAArBe eM AA wes. wa Ka. Ker. Qa, 27k, Ka, Shs ie: Ka. .'* See. Ka. K. | See ee (B ie. Oa:.0-. >. Kak. Br. Oa; OR. Aa, Kr. Ka. K. Kr. 1a, Kr. Q Key: ke es A Asey ys, Ka. K. Kes Oa; 0. ab. : Kr. eR: Ch eee . ie OF oh ie Piss 3 Ka. Oa. Kay, Ky his cites es SPE ed 4 Oe tors Ka: K. Kobe Kr. Oan@s i) K. : OF. ehh Kr, QO. -4: Kani Be vege. Ka. K. Kr. Oa. O. Ka. K: Kr. : # Ka: ; 4. P Kr. K: Kr. Cte Ka. K: Kb. Kr. ea. i. Kb Grae Cae © Kr, -OacOe: Ka. KK: Kr.-Oa Os. Ii Ka. de Kr. E Ka. of hak, ae : Sas Ka, K.- Kb.) Kx. O. L. Ka. Kat. K: Keb. Kae o. L Ka. K. ‘ “Vas K. Kr. QO. L. mM. Lr. . Sie Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. Trib. Aleocharina. Autalia Leach. 193. A. impressa Grav. 194. 195. 196. £9; 198. 199; 200. 201. 202. 203. 204, A. rivularis Grav. Hygronoma Er. H. dimidiata Grav. Oligota Mann. O. pusillima Gravy. O. inflata Mann. O. granaria Kr. Somatium W oll. M. apicatum Ex. M. flavicorne Boisd. A. puncticollis Sharp. Al. Al. Gymnusa Karsten. G. G. variegata v. Kies. Dinopsis Matth. D. erosa Steph. Lomechusa Grav. 205. L strumosa Fabr. 219 220, . L. inflata Zett? brevicollis Payk. Al. Atemeles Dillwyn. . A. paradoxus Gravy. . A. emarginatus Payk. Myrmedonia Er. . M. limbata Payk. Zyras Steph. . Z. collaris Payk. Astilbus Dillwyn. . A. canaliculatus F br. Aleochara Grav. 7. A. fuscipes Fabr. var. pygmaea J. Sab b. . A. brevipennis Grav. var. pygmaea J. Sah lb. . A. fumata Gray. Baryodma 'l'homs. B. bipunctata Grav. var. intricata Mann. . M. humeralis Grav. Al. . M. cognata Mirkel. . M. funesta Grav. . M. lugens Gravy. . M. laticollis Mirkel. Al. Al. Al. Al. Al. Be Sb. N. Ae Bh. A. N. A. A, St. 8. FF Ns NR a ES A... St. Ae St. iN... St. c: f.. Bt Ne : Wa A. Aa St ES Pe Be oes Ka. Ka. «J i Kb. Oa. Ka. Ka. Kr. Ka. K. . Oa. : Kr. Ka. Ka. Kb. Oa. Ka. K. Kb. Kr. Key): Oa. Ka. K. Ka.) Ks Kb, (Kr Oa: Kas K. Kr. Ka. K. Kr. Ka. ; Ka. K Kr. ye Ka. Oa. Ka. ir) Ka Ki \\s ea: K; Oa. Kr. Kr. Qa. 233 O° aS 0.45. be 16 NON N Hy . morion Grav. . bisignata Er. . mycetophaga Kr tz. . laevigata Gyl1l. . signata J. Sahib. . erassiuscula Shib. . tristis Grav. lanuginosa Gravy. villosa Mnn., Kr. maesta Grav. succicola Thoms. diversa J. Sahlb. lygaea Kraatz. . moerens Gy ll. . lugubris Aubé . bilineata Gyll. . fucicola J. Sahlb. nitida Grav. . B. binotata Kraatz. . B. subtilis J. Sahlb. Nanoglossa Kraatz. . N. pulla Gyll. . N. nidicola F airm. . N. picipennis Gy 11. Dinarda Leach. . D. dentata Grav. . D. Markelii v. Kies. Thiasophila Kraatz. . Th. angulata Er. _ Th. inqvilina Mark. Notothecta Thoms. . N. flavipes Grav. . N. confusa Mark. Lyprocorrhe Thoms. . L. anceps Kr. Bolitochara Mann. B. lunulata Payk. Al. Phymatura J. Sahlb. Ph. brevicollis Krtz. . Ph. gyrophaenoides J.Sb. . Phloeopora Er. . Phi. reptans Grav. . Phl. corticalis Grav. Phloedroma Kraatz. Phl. concolor Kraatz. .- Ay, St. A. St. > PP Q Net. Se Az - A 2 we 24 we rs) Ane ALS 2 Ka. Kr. Ka. Ka. : s Kr. Ka. i Hea : S. by Se ~ : y Kr. SA ee rt Kr. Kay K: Kr Kr Kr. ; Kr. Ka. Kb. Kr. Ka. Ke Kr. Ka. Ka. Kr. uA fie FE. Kr. fy aN a Kr. i Ka. Ka: Kih. Kaz ah a ie Kr. Ka: KK. Ka. Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. Oa. Tag? Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. Ischnoglossa Kraatz. . I. proliva Grav. . I. rufopicea Kraatz. Leptusa Kraatz. _ L. pulchella Mann. . L. analis Gy 11. . L. fumida Er. A. Al. A. ALA Sta Ns: 2-18. St. A. Pachygluta Thoms. 2. P. rujicollis Kr. Dexiogyia Thoms. . D. corticina Kr. A. Thamiosoma Thoms. . Th. castanoptera Krtz. . Crataraea Thoms. Cr. suturalis Mann. Cyphaea F auv. 3. C. curtula Er. A, Encephalus Westw. ', FE. complicans Westw. . Gyrophaena Mann. . G. nana Payk. _ G, pulchella Weer. . affinis Mann. G . G. laevipennis Kr tz. 2. G. bihamata Thoms. 7. fasciata Marsh. . manca Ky. G G . 4, polita Gyll. G . Boleti L. Falagria Leach. . F. suleata Payk. . F. suleatula Grav.. . F. obscurd Gray. . F. nigra Grav. Colodera Mann. . C. uliginosa Er. ; . C. Lapponica J. Shib. . C. aethiops Grav. Ithyocara Thoms. 4. J. rubens Er. 5. I. laticollis Thoms. Tachyusa Er. . T. constricta Kr. . T. coarctata Er. ae ALA, A. A. A. Al, A. AY Be Ischnopoda Steph. . I. leucopus Marsh. St. Bt. Nak. 1: Strats St. N. St. St. St. St. St. St.N. iN. sR: N. N. IN. ° N. IN. i Sint 5. Ka. Ka, Ka. K. Kb. ICD: Ay. Go 1 K. ND. Kr. SKE: a kr. Kr. Kr. Kr. Kr. Ker: 239 Oa. O. Oa. ‘54 Oe Oa. Sines OanOnL. ¢¢ Oahiy. 236 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Thinonoma Thoms. 289. Th. atra Grav. Al. A, St. .N. .T..8. Ka. K. Eb; Kr:+Qa! 291. G. coerulea Sahlb. 290. Th. concolor Er. Bh Pra? ie ends, oe ee ee 3 STU, 4h ies Gnypeta Thoms. ek NP ea Tt ae PAO gH: war. }irifepeolatae: Swonre .8 TU. WENGE AL AAC ‘ Sa 292. G. carbonaria Mann. Al. A. St. N. T. 8S. Ka. K. Kb. Kr. Oa. O. L,. Lr. 293. G. velata Er. oP Eee tu | CR ae Aloconota Thoms. 294. A. insecta Thoms. Wi Ma Pe Peary eae Se Oe : et, 295. A. pavens Er. he tsa her Wee eam op UO rae ee 296. A gregaria Kr ores Mes Ka Kr. 0. L Dilacra Thoms. 29%. D. luteipes Er. oo Me ink at aN 2) Pe 2a Ocyusa Kraatz. 298. O. maura Er. ob Uae! Piece os) Ca Ree rie ae a 299. O. picina Aubé. Be ASN, ay, pat GMERS sie) es Acrostiba Thoms. 300. A. borealis Thoms. ease 304. M. dubia Grav. Al, 305. M. intermedia Er. 306. M. minuta Grav. Al. Hydrosmecta Thoms. 301. H. longula Heer. AS Sth. 30. of Ras Ks ee ae 302. H. tenella Mann. A. Ka 303. H. subtilissima Krtz? A. Myllaena Er. . 8: Kaekiud-) Keo OalO AE: Ika. K. Kb. Kr. Oa. S.Ma: KK. Kb. ir: pe p> ot HHA 0%. M. brevicornis Matth. Oxypoda Mann. 308. O. spectabilis) Mark. . A. St. . . S. 309. O. luteipennis Er. 0) te iw AN SR RAE ae ER” Re MR 310. O. opaca Gray. AL SAL St. ONO. 8 aa. Eid OR eOalre Sie par Saniberge Seidl, . A: St.42 Mee. b nave aie 311. O. vittata Mark. < aero) ms eon 312. O. longipes M1s. et R. LANG 313. O. huwmidula Kraatz. Al. A. St. eS” : Vlye Lk Be 314. O. lateralis Mann. ay: =) Oe ae rr 0) earabih: GSES 315. O. lentula Kr. He otra, eee or a ae 316. O. umbrata Gyll. ORE AG. baie 317, O. picea Mak]. N Ka. : 318. \Onsohioniaweraatz: 0b St {Bes «toe. 319. O. exoleta Er. se whe Bhatt Seow oe eT. 320. O. verecunda Sharp. Apr Na) ie: asl tice : : 321. Ov tlomicaMraate. ie. Ne yo hk ee Ie 322. O. rugulosa Kraatz. . . St. N O . exigua Kr. Se Mo Ceres | eee Ste Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. Sphenoma Man n. 324, Sph. togatum Kr. 320. 326. BL 328. 329. 330. 331. 332. 333, 304, var. hospita Grimm. Sph. abdominalis Munn. . Sph. planipennis This. Baeoglena Thoms. B. praecow Kx. Bessopora Thoms B. soror Thoms. B. annularis Mann. var. helvola Kr. B. amaena F airm. B. haemorrhoa Mann. B. ferruginea Kr. > B. subrugosa J. Sahib. . Mycetodrepa Thoms. AL M. alternans Grav. Hygropora Kraatz. . A. cunctans Kir. . A. nigripes Thoms. Dasyglossa Kraat 7. D. prospera Kr. Disochara Thoms. . D. obseura Kraatz. _ D. funebris Kraatz. eA Le 3. D. longiuscula Grav. Al. Demosoma Thoms. . D. formiceticola Mark. . . D. advena Mak. 343. D. curta J. Sahlb. : 344. D. canaliculata J. Sb... Eurylophus J. Sallb. Acrotona Thoms. . A. aterrima Grav. . A. pygmaea Grav. . A. muscorum Bris. . A. subsinuata Kr. . A. parens M1s. et Rey . A. negligens M1s. et R, . . A. parva Sahlb. 0. A. fungi Grav. . A, orbata Kr. 5. E. grandiceps J. Shib. . Coprothassa ‘i'homs. . C. sordida Marsh. . C. melanaria Mann. Al. A. A. A. = A. A. wt Ps} 'p ZA ZA ys dae Re. Ka SE os Bee Ps ee a: . Ka. ee Pa es odes has BR he AAS Bie Ps. Ka, Ss. Ka. Ka. 2 ae eS. Ka. ita. K. Kb. Kb. K. Kb. aot Kr. Kr. Kr. Lr oO. L. Lr. O. By; be; Lr. kr. En; ri 4) Ka. . E A, longicornis Grav. Al. A. St. N. T. 8. Ka. K. . Kr. WA. macrocera Thms. . A. 2:3 Dochmonota Thoms. D. clancula Er. i 3) iad Cea C, Geostiba Thoms. G. circellaris Grav. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr Trib. ILypocyptina. Hypocyptus Er. H. discoideus? Er. STW URE an Se GRP ay! WAG TER Hi. pulicarius Er. ahh ee ee EN ES H. laeviuseulus Munn. . A. St. N. T. . Ka. K. . Kr. H. pygmaeus Kraatz. . A. .N. Trib. Trichophyina. Trichophya Mann. Tr. pilicornis Gy ll. aie Se Ne i eB Trib. Phloeocharina. Phloeocharis Mann. Phi. subtilissma Mnn. . A. St. N... . Kaloo’ © OKe Trib. Euaesthetina. Euaesthetus Grav. E. scaber Grav. » AL Bt oe oS Kay. Fee Bee: E. laeviuseunlus Mnn. . A. St. N. T. S. Ka. . '.)' Kr. E. rujicapillus Er? ie no. ae: PPM San «(WPI SG Trib. Oxytelina. Subtribus Oxytelides. Bledius Leach. Bl. tricornis Hbst. TO San ec: Ce ea Bl. fracticornis Payk. . A. St. N. T. . Ka. K. Kb. Kr. aera Ge hs, Oa. O. L. Oa. O. 17 Lr. Mea i Lr 242 496. 497, 498. 499. 500. Bl. subterraneus Kr. Bl. pallipes Grav. Bl. longulus Kr. Hesperophilus Ste H. arenarius Payk. Astycops Thoms. A. talpa Gyll. Platysthetus Man 1. Pl. cornutus Grav. 502. Pl. capito Heer. 525. 526. . Pl. nodifrons Sahlb. . Pl. nitens Sablb. Pyctocraerus Thoms. _P. arenarius Geoffr. Oxytelus Grav. . O. rugosus Fabr. . O. insecatus Grav. . O. fulvipes Er. Epomotylus Grav. E. sculptus Grav. Tanycraerus Thoms. . T. laqueatus Marsh. Anotylus Thoms. . A. sculpturatus Gray. . A, complanatus Grav . A. nitidulus Grav. . A. tetracarinatus Blch. 5. A. affinis Czw. Haploderus Steph. . A. caelatus Grav. Trogophloeus Man . Tr. bilineatus Steph. . Tr. Erichsoni Sharp. Taenosoma Mann. 9. T. elongatula Kr. . T. pusilla Grav. . T. gracilis Mann. . T. corticina Grav. . T. foveolata Sahib. . T. exigua Er. Subtrib. Thinobiides. Thinobius v. Kies. et K, A Bt aa A. BG Ms Ka. A St. N. TT. 3. Ka n. AL St. Ne. oa Se Na ead : AL A. St. NAb. Ka. ce Nea) Al.VA; bi No TP. Ka. A Wt. Wat a. ce A. A. St. N. Ka. Al. WA. St. No PB Ke A. Ve ot EO EN Ab A. Sta: TS: Ka: Pena ean} Ag St. 5 . Wan AS Se Moi n. Aisa : A. St. N,. By Ka. OAR ES A. St. N. AL. A. St: BT. St Ka. Al. A. N. Ne. Th. longipennis Heer. . Th, longicornis J.Sh1b. . . Kh. Kb. Kb. Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Kr. Kr. Kr. Kr. 5 MI : ar: “Oi 0.4L. Lr. Sia Bs OS: Oa. O L. QO. Lr. Lr. Lr. Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. Subtrib. Coprophilides. Syntomium Curti 527. S. aeneum Mill. Oxyporus Fabr. 528. O. rufus L. 529. O. Mannerheimii G1). 530. O. mawillosus Fabr. var. Schiénherrit Sh1b. S. i, eae Trib. Oxyporina. A. St. £. So > Oe. et, Th. “Be he 1% isa GS. eres Trib. Tachyporina. Subtrib. Tachyporides. Conurus Er. 531. C. pubescens Grav. 532. C. littoreus L. 533. C. pedicularius Grav. Al. 534. C. bipunctatus Grav. Tachyporus Grav. 535. T. obtusus L. 536. T. abdominalis Gyll. 537. T. jocosus Say. Al. Al. var. centrimaculatus J.Sb. . var. obscurellus Ze tt. 538. T. hypnorum Fabr. 539. J. chrysomelinus L. 540. T. flavipes Maki. 541. T. pallidus Sharp. 542. T. pusillus Grav. 543. T. scitulus Kr. Al. Al. Al. 544. T. corpulentus J.Shlb. . 545. T pulchellus Mann. 546. 7. humerosus Kr. 54%. T. transversalis Gray. 548. T. crassicornis Mann. 549. T. nitidulus Fabr. Lamprinus Heer. 550. L. saginatus Gray. Cilea Du Val. 551. C. silphoides L. Tachinus Gravy. 552. 7. subterraneus L. 553. T. humeralis Grav. 554. T. proximus Kraatz. Al. A Se Ne AT. Se Bas Kip. A. St. N. T. Ka A. St Ne T: Ka. K A. T. S.. Ka. K Ae Stee 8. a. a. I A Sees Ka. K. Kb. > WE, Kb. AN ye | RI A os CP AY Sto? S:. Ka. Ko Kp. Bye fe Pree ees cineeee, A. N. S. TS hn 22 oar A Se Ter: 2° Kae A SIE oe tor eee ce ee Sphere ie) ae. A. St. N Kano.) Kan, is SEN ORE NR Se Bi Sire ia ce, A. pe teh. a Pea. ies A. St. N Ka. K A Sto. 8, PD Se WE Ka. Kb. ier: Kr. Kr. Kr. Kr. Kr. Kr: Kr. Kr. Kr. Kr. Kr. Kr. Kr. Kr. Kr. Rr. Oa. Oa. OP. or: Lr. Lr. 244 Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. 0. I. rufipes De Geer. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. 6. T. atripes J. Sahib. oot, T. marginatus Gyll. . A. St.N.. . Ka. 538. JT. pallipes Grav. pedis tt, IN ie 52 Kean, 39 9. T. laticollis Grav. «WAS, SoS. ek Soey Ke. Kl ie 560. 7. marginellus Fabr. Al. A. St. N. . . Ka. K. . 061. 7. fmetarius Grav. Al. A. St. N.. . Ka. K. i Kr. 562. 7. rufulus J. Sahlb. ah 563. 7. flavipes Fabr. Bay ere at Ne ee) ae 564. 7. collaris Gravy. a) A EE, AN aa a i ae Drymoporus Thoms. 565. Dr. elongatus Gyll. . . StN. . ay ate 066. Dr. punctipennisJ.Sbg.. . . . . . Ka. Subtrib. Mycetoporides. Mycetoporus Mann. abc MM) Markelin MUA ty. oy So) sox ee. yin ap OE a0; AM. splendens Marsh. ax. oii) ax) ur. w Kae 569. M. punctus Gyll. sie A N 4 Wa. var. bicolor Makl. ae. oti Me Uh var. remirufus Heer. . . . N. eke 570. M. rujicollis Mik]. me AL 2) ip. 571. M. crassicornis Maik]. ; N ree: 572. M. clavicornis Steph. . A. N 4 573. M. niger Fairm. na Maer we” ialent o 574. M. boreellus J. Sahlb. . ae ak Fen am ie VON ts 575. M. tenuis Muls. Be i cor mines ici alk) IRR aa 516; 4, tongulus Mann... 29 A. St. Mosk) Mar KK Gk 577. M. lepidus Grav. Al, A. St. N. 7.5: Ka. K. Kibe di: 578. M. bimaculatus Lac. ..A. St.» . « Ka. K. 579. M. piceus Mak}. Bie wy a MAN Ras 2 Saas Acen 580. M. debilis Makl. a hic sais epee aa sich Ischnosoma Thoms, 581. I. splendida Grav. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. 582. J. longicormis, Mikl.. . A. St. NW. .. 8S. Ka. K. .. Ker. 583. I. elegans Makl. Pee let be, i ade on Oe’) hy ate Ie Megacronus Steph. 584. M. striatus Oliv. at A, Bryocharis Lac. 585. Br..cingulain Mann. .: A> St: BB. a soe ae 586. Br. jormosus Gray. ». A. St..N: T. i Ka. . bse, Bryoporus Kraatz. 587. Br. cernuus Grav. TR SI eo ls 588. Br. rugipennis Pand. Bolitobius Leach. 589. B. lunulatus L. Al, A. St, N. TT. S. Kia. Kobe: ° e (=) . Be ae Ee I. Lr. Lr. Lr. ar: . Tar. ilar, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 245 590. B. speciosus Er. Pe ORES I A URN a an 0 A © eg 591. B. pulchellus Mann. . A. Lordithon Thoms. 592. L. trimaculatus Payk. . A. St.N.T.. - ~ Kb. Kr. . 593. L. pygmaeus Ih. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. Kb. Kr. Oa. O. L. Lr. Trib. Olisthaerina. Olisthaerus D ej. Bad, OD. aebsimate Payle: oA. Bt. Boe 6) a, Be nt 3) OL Te Ee ay: Ee MEG ACORNGUUS LL ter htop Vin el bah ytee Pel ge 6 eat age ce Oe Ty. Trib. Omaliina. Subtrib. Anthophagides. Anthophagus Grav. 596. A. alpinus Payk. Te Gis pcan ai ee area) irda abe gi me aa! eds 597. A, homalinus Ze tt. AA Se, ee) Re kare) ni ie: tia, Bom Ay aboreniaine Maps| sy ike. oo. ae. Te RT: 599. A. caraboides L. A AY SE. Be MES ie. Ree: Bae Geodromicus Re dt. 600. G. plagiatus Fabr. Bi” Tha ented Riba a tah OIA as RS Mere. et tant ilo) NR var. nigrita Mill. De SE i I Se a We ar ene ia, ea 601. Gaglobuliecalizs Magny |. oS, Th) be: Lesteva Latr. 602. L. longaelytrata Gze. . A. St. N. . S. Ka. K. Kb. Kr. Oa. v. longula Mann. BEE Se RMON ania at Ai Boreaphilus Sahlb. Ol cre on mma VGMe SINT Weors ie) Ven XE) ee a aN Wee an Abe aaa, ents CRT GORCOTIES oS NUT Ps ts he We ah 8 he ye ee ee Coryphium Steph. RUS Ce angssticole OUCS 57) lives ce) a iia neh Oh ie Rhee gate ale RR) ee Subtrib. Omaliides. Arpedium Er. 605. A. qvadrum Grav. i Be 4) UR Be Ca PAN ED eine. "Ee Ee 606. A. brachypterumGrav. . . St. N. . . Ka. K. Kb, Kr. Oa. O. L. Lr. 607,).A. Orimucscans Jae U BD. uiN SR ee aR ea Vital as ee Cylletron Thoms. 608. O. nivale Thoms. Se ee ee Ah ee Me Ue ae heen mere veaal CT Olophrum Er. BaCariaticollerd< tagtnDs bs Oke!) ee Tae ON Rb teed ae 610. O. boreale Pay k. 1 OM ha Se Kbe Ker. \Qasg ey its: Da, 611. O. consimile Gy 1}. pA. Bt: Ka. K. Kb. Kr. Oana Bb. Lr. i 246 va r. minor J. Sahlb. 612. O. rotundicolle Shlb. 613 614 615 616 617. 618. 0 Be &, : 2 va . assimile Payk. Lathrimaeum. . atrocephalum G11. Al. Porrhodites Kraatz. . P. fenestralis Zett. Deliphrum Er. . tectum Payk. r. picipennis J. Sbg. . D. arcticum Er. Ay A. Pycnoglypta Thoms. P. lurida Gyll. var. b. J. Sahlb. var c. J. Sahlb. Acrulia Thoms. Mae . inflata Gyll. Acrolocha Thoms. , A. suleulum Steph. Anthobium Leach. | . minutum L. . A. Lapponicum Mnn, Al. . A. granulipenne J.Sb. . . A. ophthalmicum Payk. . ay . longipenne Kr. Acidota Leach. . A. crenata Fabr. . A. cruentata Mann, . A. qvadrata Ze tt. Etheothassa Thoms. . E. crassicornis J.Shlb. . Whe 5 E. Phloeostiba Thoms. deplanata Gy1I. concinna Marsh. . Phil. plana Payk. . Phil. Lapponica Zett. . Xylodromus Heer. . X. monilicornis Gyl1l. oS SS. 9.S Phloeonomus Heer. 5. Phi. pusillus Grav. Omalium Gray. . rivulare Payk. . septentrionis Thms. . . laeviusculum Gy1l. . excavatum Steph. . caesum Gray. Al. Al, Al. A. > > oS ee ee Pee St. St. St. St. ayy atte | She St. St. St. St. St. St. N. A A AZ Az 2a Zoe a RS i 2 ake HR ae Rs es pst) Ka. i Sos, Hee K ; 1b, K. Bi Kb. Kb. Kb, . K. . ES. Acta Societatis pro Fauna et Flora Fennica. I. Kr. Kr. Kr. Oa. Oa. ra: Pee ad Sons Lr. ae ee i . Ihr. Lr. Lr. ‘Lit. Lr. Lr, Sahlberg, Enumer. Coleopt. Fenn. Staphylin. 247 Os Ween: Wits) 1. gy. Caen! ie ee a ea eae os 642. O. exiguum Gyll. ST, Na Ba CE GA. Nl. Ue os a LS et 7 Phyllodrepa Thoms. 643. Ph: rufpes Geofir. Al. A. St. N.0- 20 ee. eRe. var. nigra Gray. WDYAG Sk. IN: ‘ 644. Ph. Salicis Gy 11. A rte DE Re a 645. Ph. brunnea Pay k. Sie. lReeinreene 646. Ph. ioptera Steph. hala, ws | eh ade et et Ae PRD een yt 8k 647. Ph. linerris Ze tt. SR AES 2) Geet sh) «Va a >. |” ate phe repeal Subtrib. Proteinides. Proteinus Latr. 648. Pr. brachypterus Fbr. Al. A. St. N. T. S. Ka. K. . Kr. . L. . 649. Pr. macropterusGyll. . A.St.N.T. . Kao. . «© «© . . br. 650. Pr. clavicornis St ph. SEA ASP RES! a SORES SPREE GAA Pe, Megarthrus Kirby. 651. M. depressus Payk. . A St NOP Kas Kk. Kb Baa Oaibany, 652. M. sinuaticollis Bd.etL.. A. St. N. T. . Ka. K. Kb. . Oa. . . Lr. Hehe TEOWINUE ES DAHL) lig. Ee calitine ath ye) BeRat sepa ogee eae iad ONG dniscolie Sr eeles Giie, A Shs Goa Lees ~ ek IRB og irk MPS ake Fam. Micropeplidae. Micropeplus Latr. 654. M. tesserula Curt. ee eI er aes CC 9 ad te EU Tillage. Sid. 96. 283—284. Chilopora rubicunda Er. — Kraatz J. D. 147. 2. — Thoms. Sk. C. IX, 237, 1. -- Muls. et Rey 512, 2. — Tachyusa Kir. Kaf. d. Mark I, 309. 4 (1839). Sallsynt; jag har funnit ett exemplar lépande med stor snabbhet pa fuktig sand vid Kolva i Ylane (61°) d. 1 Sept. 1877. — Funnen 4fven i Skane samt pa negra stillen i m. Kur. — Sahlb. sami. Sid. 235. Chilopora Kraatz. 283—284. Ch. rubicunda Er. . . St. Rattelse, Sid. 215 infores i stillet for 620. Acrolocha fovulum: 620. Acrolocha suleulum Steph. Oblonga, nigro-picea, ni- tida, elytris abdominisqve lateribus et apice pallidioribus, antennis basi late pedibusqve rufo-testaceis; capite prothoraceqve dense subtilissime strigoso-punctato; prothorace satis convexo, medio obsoletissime impresso, angulis omnibus obtuse rotundatis; elytris convexis, punctato-striatis, striis basi irregularibus, interstiis ob- solete strigosis. Long. 1 lin. Mas: segmento 7:0 ventrali late emarginato, medio spinula armato. Omalium Steph. Ill. Brit Ent.. V, 336 (1832). — Fauv. F. G.-Rh. Suppl. 6, 2’. A. striatae Grav. valde affinis, sed differt prothorace medio haud biimpresso, angulis posticis magis rotundatis, corpore antico subtilius punctato et strigoso, elytris haud alutaceis coloreqve pallidiore. Sallsynt; tagen 1 Kuusamo (66°) af Maklin, jag har fonnit ett exemplar naira Mjatusov vid Svir d. 6 Sept. 1869. — Funnen 4fven i Brit. och Fr. samt ar troligen mer utbredd ehuru ofta forvexlad med A, striata. — U. F. M. ey > ity 4