My ae ss * eS r * 7 ae OT a , ow aoe) ~ et 4 «eee oO a eal 3G ACTA SOCIETATIS PRO FAUNA ET FLORA FENNICA. OS VOLUMEN SEPTIMUM. qc ————— Sh ob Ye - HELSINGFORSIZ. EX OFFICINA TYPOGRAPHICA HEREDUM J. SIMELII, 1890. Pars prima. a Fe oF ae WRN hie ae in Pali te = ans cette étude sur les Lichens du Brésil, jai essayé de tracer pe les principaux contours @un nouveau systeme de Lichens, basé sur les résultats actuellement admissibles de la morphologie et de la classification, J’av choisi comme sujet, pour les recherches de détail nécessaires a ce but, une collection de lichens récoltée dans 1700 localités environ, pendant un voyage que je fis en 1885 dans les états des Mines et de fio de Janeiro, Crest a cette collection que se rapportent les analyses des 582 espéces et variétés que je pré- sente dans cet ouvrage; mais, pour généraliser les descriptions, j’ at aussi recouru pendant Vexécution de mon travail aux riches col- lections du Musée d’ Histoire Naturelle de Paris et les ai compa- rées avec les publications lichénologiques. Jat mis exclusivement entre crochets les additions ainsi obtenues. Déduction faite des Cladonies, que jai commencé a traiter dans un autre ouvrage (Monographia Cladomarum universalis), la collection du Brésil, que j analyse ici, embrasse 516 espéces et sous- especes, dont 240 sont nouvelles pour la science. Pour que la science piisse profiter de cette collection, j’ai Vintention de la distribuer entre quelques musées et plusieurs sa- vants, comme exsiccata portant les numéros sous lesquels ils sont déja cités dans ce travail. Je ne puis manquer Wadresser ici mes plus vifs remerciements a MM. les professeurs Ph. Van Tieghem a& Paris, E. Warming a Copenhague, et J. Miiller & Genéve, ainsi qwau conservateur du Musée d’ Histoire Naturelle de Paris, M. P. Hariot, qui, avec une extreme lnenveillance, ont mis & ma disposition soit des collections de musées, soit leurs propres herbiers, et mont ainsi procuré Voc- casion Wétudier des échantillons authentiques dun grand nombre W@especes exotiques décrites par Fée, Persoon, Montagne, Tucker- man, Nylander, Krempelhuber, Miiller @ Argovie, Leigthon et autres. Helsingfors, le 20 aotit 1890. Poe Woy! iM as, Ea 1) , 7 sich’ gah aes ‘ey! es hay. ‘eo 1a ‘ings a8 rust ae natin’ ‘eae ue Ww Ev ie } anid t Fs f 7 a adh yh x binelt ie ¥ Pada sm sige He a > ta Introduction. Les systémes de Lichens, fondés sur l’hypothése du déve- loppement des gonidies des éléments hyphiques, ont perdu leur base fondamentale par suite de la découverte que les Lichens sont des plantes complexes, formées d’Ascophytes (Ascomycétes) qui vivent en symbiose avec des Algues. Une difference plus ou moins grande dans la structure des gonidies, sans quelle soit accompagnée de dissemblances dans les organes formés des hyphes, ne peut plus étre considérée comme offrant une base suffisante pour établir les groupes prin- cipaux d’un systeme de Lichens. Des groupements tels, par exemple, que celui du systeme de Nylander ?), encore admis par plusieurs auteurs, ot, d’aprés une idée bien passée de mode, on tend a relier les Lichens en une chaine ininterrompue, en les rattachant dun cdté aux Champi- gnons par les Pyrénolichens, et d’un autre coté aux Algues par les espéces qui a cause de leur richesse en Algues muqueuses rappellent celles-ci, de tels groupements présentent maintenant un manque de caractéres propres a un systeme naturel. Méme tous les autres systémes actuellement admis par les lichenologues reposent sur la fausse hypothese concernant lori- gine des gonidies, et ménent par suite a des conséquences qui ne sont pas d’accord avec des faits constatés aujourd'hui. Toutefois, dans cette étude, notre intention n’est pas d’en faire la critique, pas plus que celle des anciens systemes, qui ont été établis a une époque ot l'anatomie des Lichens était étu- *) Dans le Synopsis methodica lichenum (1858-—60) Nylander classe les Lichens en: Collémacés, Myriangiacés et Lichénacés. Dans les Lichenes Novae Zelandiae (1888) il les divise en: Ephébacés, Collémacés et Lichénacés. Vill Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. diée dune facon trop imparfaite. Nous renvoyons pour cela le lecteur au précis, encore aujourd’hui presque complet, des systé- mes de Lichens, qui se trouve dans ,,Geschichte und Litteratur der Lichenologie’“ par A. v. Krempelhuber. Dans cette introduction, nous nous bornons a mettre en évidence seulement quelques-uns des principes et des points de vue généraux qui nous ont servi de guide pour l’établissement du systeme de Lichens que nous exposons dans ce travail. Lorsquwil s’agit d’établir un systeme de Lichens cette que- stion se présente la premiere: Les Lichens forment-ils un groupe naturel bien distinct des Ascomycetes? Caracteres différentiels. Jusque dans ces derniers temps on a considéré comme une des différences capitales entre les Lichens et les Ascomycétes les dissemblances dans les organes de fécondation de ces groupes. Les spermaties qui se développent dans les spermogonies ont généralement été considérées comme des organes de fécon- dation males des Lichens, et plusieurs naturalistes ont regardé comme organes femelles les carpogones avec Jeurs ascogones et trichogynes, découverts par Stahl. Chez les Ascomycetes, au contraire, les pollinides et les carpogones constitueraient les or- ganes de fécondation le plus généralement rencontrés. Ajoutons que l’on trouverait encore dans certains genres une autre sorte dorganes de fécondation. Sans plus approfondir la question concernant les organes de fécondation des Ascomycétes ayant des affinités avec les Li- chens, nous pouvons cependant avancer ici que linconstance de ces organes et leur compléte dissemblance dans certains genres, sont un argument important qui parle contre leur fonction comme véritables organes de fécondation. Si la formation des ascospores était dans plusieurs cas le résultat d’une fécondation antérieure, leur apparition sans fécondation dans nombres d’espéces serait en contradiction avec les lois générales de la nature. Ces opinions ont été émises par plusieurs auteurs qui re- jettent méme complétement toute sexualité chez les Ascomycetes. Introduction. rx Quant aux Lichens, Méller a montré que les spermaties sou- mises a la culture germent et donnent un thalle de conformation normale, et que, par conséquent, elles ne sont pas des organes de fécondation, mais bien des conidies analogues aux spermaties des Ascomycetes. Aussi les nomme-t-il pour cette raison pycno- conidies ?). On a trouvé des ascogones ou des trichogynes dans un grand nombre de genres de différents groupes. Stahl en a trouvé dans les espéces suivantes: Collema microphyllum Ach.?), C. con- glomeratum Hofim.*), C. melaenwm Ach. (multifidam Koerb.)*), C. pulposum Ach.*), C. chalazanum Ach.*), ©. myriococcum Ach.”), Leptogium Hildenbrandii (Garov.)*), L. microscopicwm Nyl.°), Omphalaria botryosa (Mass.)}°), Physica stellaris (L.) 14), Ph. pulverulenta (Schreb.)!*), Dermatocarpon miniatum (L.)*); Fiinfstiick dans: Peltigera malacea Ach.**), P. canina L. 1), var. rufescens (Hoffm.)*°), P. polydactyla Hoffm.17), P. horizontalis Hoffm. '’), P. aphthosa L.1°), P. venosa Hoffm. 2°), Nephroma to- 1) Moller A., Ueber die Cultur flechtenbildender Ascomyceten ohne Al- gen (1887) p. 17. *) Stahl E., Beitriage zur Entwickelungsgeschichte der Flechten I (1887) p. 12, pl. I fig. 1, 5, 7, 8, 10, pl. IE fig. 2—6, pl. III fig. 1, 6—8. ) L. ¢., p. 23, pl. I fig. 2; 4, pl. Il fig. 1. Dy Eee... 143; D4. Dek C.D i24,pl..1 fig. 3..6,.9, pl. TL fig, 35. *) L. c., p. 33, pl. III fig. 2, pl. IV fig. 1—6. eye, Ys Od. Por €.4- “20. OU: 2) At. p.-30. 10) Deartss pe 39. 1) L. c., p. 42. Comp. aussi Lindau G., Ueber die Anlage und Ent- wicklung einiger Flechtenapothecien (1888) p. 23. 12) Stahl, J. c., p. 42. Comp. Lindau, 1. ¢., p. 26. s jeotanl I. -c,, p. 42. 14) Fiinfstiick M., Beitrage zur Entwickelungsgeschichte der Lichenen (1884) D- 5; plone 2p Ly fie. 1, 34, 9.41% pl V fig. c., p. 12, pl. III fig. 1, pl. IV fig. 5—8, 12, pl. V fig. 6—17. C., p. 12. Cf 12: tay Pt 13. G,p« 13, pl. IV fig, 2. Gs.4 Ds. ko. ee o ou » 1 no co. SS 24 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. mentosum (Hoffm.) +), WN. laevigatwm (Ach.) *); Lindau dans: Ana- ptychia ciliaris (L.)*), Ramalina fraxinea (L.) *), Parmelia tiliacea (Hoffm.) *), Xanthoria parietina (L.)°), Lecanora saxicola (Pol- lich.) 7), LZ. subfusca (L.)*), Lecidea goniophila Floerk. (entero- leuca) °). Jai observé moi-méme des ascogones ou des trichogynes dans: Pyrenopsis (jeune et d'une espéce inconnue), Usnea laevis (Eschw.), Sphaerophoropsis stereocauloides Wainio, Coccocarpia pellita (Ach.), dans plusieurs espéces de Cladomes et dans le Pseudopyrenula (jeune et d’une espéce inconnue). Dans le Pyrenopsis on observa des ascogones renflés affec- tant un peu la forme d’une spirale, avec un trichogyne en spi- rale a sa partie inférieure et qui ne s’étendait pas jusqu’a la surface du jeune hymenium. Dans ?Usnea laevis les ascogones étaient enroulés en spi- rale, prolongés par un trichogyne, qui différait sensiblement des jeunes paraphyses gréles et connexes, s’étendant droit jusqu’a la surface du jeune hymenium. Dans le Sphaerophoropsis stereocauloides on observa sur de trés jeunes apothécies de nombreux trichogynes, coniques a leur extrémité, en partie fasciculés et agglutinés, et se prolongeant au-dessus de ’hymenium. En dessous ils se continuaient en une hyphe droite, qui ne différait pas des autres hyphes, ce qui em- pécha d’en suivre la marche plus loin, la préparation étant faite pour un autre but. Dans le Coccocarpia pellita var. parmelioides et var. sma- ragdina on trouve sur certains exemplaires (v. I p. 209 et 210) un grand nombre de trichogynes, qui recouvrent toutes les jeunes apothécies d’un duvet trés perceptible, déja distinct a la loupe. *) Wonistick, 1..c...p. 46, pl. TL ae.5, 4; a) ae be a. op eV sie. 10; *) Lindau, hcp. 11, pl. X fig. 4-3. Cabs LO. al. Oe ‘Li. eine yy Bae eae te chi ie A A 0 ae oF Oy eg sy Dis, > fe. Ge *) Lite, pd, pl. X fig. 7. *) li: C., p. AQ), Introduction. XI Ces trichogynes s‘allongent en dessous en hyphes droites qui ne sont pas bien distinctes des autres hyphes environnantes. Dans les autres exemplaires des mémes variétés, toutes les apothécies, méme les plus jeunes, sont complétement lisses et ne montrent aucune trace de trichogynes poussant au dehors. En revanche, jai observé plusieurs fois sur le thalle, du reste compléetement lisse, des faisceaux d’extrémités d’hyphes semblables a des tricho- gynes, et qui étaient probablement le premier indice de l’apothécie. Dans le Cl. pyxidata, Cl. papillaria et plusieurs autres es- péces on apercoit aussi, a la naissance de la toute jeune verrue des podétions, des extrémités @hyphes semblables a des tricho- gynes, souvent en petits faisceaux plus ou moins unis et qui se prolongent en dessous par des hyphes droites ne se distinguant pas nettement des hyphes environnantes. Dans une espéce de Pseudopyrenula (n. 1505) a jeunes apo- thécies, dont le développement paraissait arrété, on voit, au som- met de l’excipulum, des extrémités d’hyphes semblables a des tri- chogynes, qui se prolongent jusque dans le nucleus par des hy- phes légérement irréguliéres, quelquefois en forme de spirale. J'ai aussi trouvé de semblables organes dans quelques autres Pyreno- lichens incomplétement développés. Ces faits, constatés par plusieurs auteurs, montrent que la formation soit des asques, soit de lhymenium, soit méme de lexcipulum, est souvent précédée de l’apparition des soi-disant ascogones, dont les prolongements, ou trichogynes, dépassent sou- vent la surface du tissu environnant, mais restent, dans d'autres cas, complétement renfermés dans le thalle ou dans Vapothécie (comp. Fiinfstiick, 1. ¢.). Ces derniers cas doivent exclure toute possibilité de fécondation par les spermaties, d’autant plus qu'il a déja été démontré par Moller que les spermaties remplissent la fonction de conidies. Aucun indice de quelque autre organe male de fécondation n'a été observé chez les Lichens. Il est vrai que les trichogy- nes se rapprochent souvent ou croissent en faisceaux, phénomene analogue 4 la soudure des ,,pollinides“‘ et des ,,ascogones* chez les Ascomycetes, mais aucune anastomose des trichogynes n’a pu étre observée chez les Lichens, ce qui du reste ne serait pas en- core une preuve de fécondation, car les anastomoses des hyphes XII Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. sont des phénomenes extrémement généraux, aussi bien chez les Lichens que chez les Champignons. De plus, la circonstance que les trichogynes sont en général divisés en articles nombreux par des cloisons, s*oppose & ce qu’on puisse les considérer comme intermédiaires pour la fécondation des ascogones. C’est pourquoi nous trouvons plus vraisemblable que les ascogones sont une espéce de réservoir nutritif+) pour la forma- tion des spores, ou présentent en général une phase du dévelop- pement des hyphes précédant la formation des asques sans fé- condation. Nous laissons de cdoté la question de savoir si les tricho- gynes remplissent quelque autre fonction que celles des poils en general chez les Lichens ou s‘ils ne sont peut-étre que des pro- longements accidentels d’ascogones qui, par suite d'une accumu- lation plus abondante de substances assimilées, leur permettent de se développer avec plus de vigueur que les autres parties de la jeune apothécie. Nous considérons done comme un fait démontré, qu’il n’y a aucune différence essentielle et bien marquée au point de vue des organes de fécondation entre les Ascomycétes et les Lichens. Un caractére auquel on peut distinguer, au premier coup d’ceil, les Lichens supérieurs des Ascomycétes consiste dans lor- ganisation plus parfaite du thalle des Lichens. Cet organe, com- parable au strome*) des Ascomycetes, montre cependant chez les Lichens inférieurs une transition & un thalle qui ne se distingue de celui des espéces parentes d’Ascomycétes que par Ja présence des gonidies. On cite également, comme un caractére propre aux Lichens, la présence de la lichénine dans lhyménium des Lichens. Les réactions caractéristiques a l’iode, observées dans l’hymenium de la plupart des Lichens supérieurs, n’apparaissent pourtant pas non plus dans un grand nombre d’espéces de Lichens inférieurs, qui, sous ce rapport, ne peuvent point se distinguer de la plu- part des Ascomycétes. 1) Comp. Van Tieghem, Traité de botanique (2 ed. 1890) p. 1132. *) Comp. par ex. le strome dans le Naetrocymbe Koerb. (Millardet, Mém. hist. des Collem. p. 16, pl. JI f. 18—22). Introduction. XIE Comme, en tout cas, les Lichens se distinguent des Asco- mycétes par leur symbiose avec les Algues, il sen suit quil doit y avoir entre eux une différence de structure soit chimique, soit moléculaire, méme si elle ne peut étre précisée a l'aide des moy- ens actuellement fournis par la science. Mais il ressort de ce qu'un grand nombre de genres, aussi bien de Discolichens que de Pyrénolichens, montrent des transitions aux Ascomycetes, que cette différence n’est pas bien tranchée ni d’une importance sul- fisante pour marquer deux séries de développement ou deux grou- pes naturels bien séparés depuis le commencement. Par conséquent ce nest que par un caractére biologique, savoir leur symbiose avec les Algues, que les Lichens se distin- guent des Ascomycétes. Crest le seul caractére général qui les distingue des Champignons. Formes intermédiaires entre les Lichens et les Ascomyce- tes. Plusieurs auteurs, qui ont adhéré & lhypothése que les goni- dies proviennent des éléments hyphiques, ont aussi rangé parmi les Lichens un grand nombre d’espéces manquant de gonidies, c’est- a-dire les Pseudolichens, qui sont, en partie, dans les récents ouvrages de mycologie, déja considérés comme des Champignons. Telles sont par ex. les especes: Biatorella resinae (Fr.), B. difformis (Fr.), plusieurs espéces d’Arthonia, comme l'A. punctiformis Ach., A. dispersa (Schrad.) Nyl.), A. galactites (D. C.) Duf.?), A. sub- astroidea Anzi*), A. Scandinavica (Th. Fr.) Nyi, A. fusespora (Th. Fr.) Almg., Calicitum parietinum Ach., C. pusillum Floerk., C. pusiolum Ach., C. byssaceum Fr., Coniocybe paitida (Pers.) Fr. [C. crocata Koerb.], Leptorhaphis epidermidis (Ach.) Th. Fr., L. populicola (Nyl.), Arthopyrenia punctiformis (Ach.) Arn., A. cin- chonae (Ach.) Mill. Arg., la plupart des espéces de Mycoporum, ainsi que les nombreuses espéces parasites des Lichens dans les genres: Buellia, Lecidea, (Epiphora, Agyrium), Arthona (Sphinctrina), Caliciwm, Verrucaria Nyl., Endococcus, Xenosplhae- rid, ete. En ce qui concerne les espéces parasites, il serait possible d’admettre qu’elles sont de véritables Lichens, qui, pour leur sym- 1) Comp. Almquist 8., Monographia Arthoniarum Scandinaviae (1880) p. 43. 2) 5.2¢;, p> 40. 3) L. ¢., p. 40. h XIV Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. biose, profitent des gonidies de leur plante nourriciére. On ne peut pourtant citer aucun fait a lappui d’une pareille hypotheése, qui ne parait pas non plus vraisemblable a prior7, parce que, dans ce cas, un thalle contenant des gonidies devrait s’y former aussi bien que dans les autres especes vivant en symbiose. On connait méme un certain nombre de pareilles espéces, se trou- vant sur d'autres Lichens, mais munies d’un thalle gonidifére. Comme exemple nous pouvons citer la Buellia scabrosa (Ach.) Koerb., ott lon trouve un thalle jaune-vert souvent parfaitement distinct, quoique plusieurs auteurs ne l’aient pas remarqué a cause de son développement souvent trés faible. Ces espéces parasites privées de gonidies, par leurs carac- teres principaux, se rattachent par conséquent aux Champignons, quoique plusieurs d’entre eux donnent avec Viode la méme réac- tion que la majeure partie des Lichens. On ne peut non plus nier que les Pseudolichens montrent une ressemblance si parfaite avec les genres correspondants de Lichens, qu’on ne peut les distinguer de ces derniers que par absence de gonidies. Ils montrent de la fagon la plus claire la grande affinité des Lichens avec les Ascomycetes et forment une transition im- médiate a ceux-ci. Mais en méme temps, cette transition des genres de Lichens aux Ascomycétes appartenant aux différents groupes, prouve que les Lachens composent un groupe polyphylétique caractérisé par des phénomenes biologiques analogues, provenant d’un développe- ment analogue, ou lichénisation, d’un certain nombre de genres de Gymnocarpes?) aussi bien que de Pyrénocarpes ayant, en partie, une proche parenté entre eux, en partie, peu d’affinite. fl suit de la que les Lichens ne forment pas wn groupe systématique distinct, mais appartiennent en partie aux Gymno- carpes, (Discomycétes, dans le sens le plus large) en partie aux Pyrénocarpes (Pyrénomycétes, dans le sens le plus large) parmi les Ascophytes. C’est pourquoi nous divisons les Gymnocarpes Vaprés leurs phénomeénes biologiques, et non d’aprés leur développement 1) Pour ce qui concerne les ,,Hymenolichens“ voir la fin de ce travail p. 239 (partie IJ). Introduction. KY systématique ou phylogénétique, en Discomycéetes et Discolichens et les Pyrénocarpes en Pyrénomycétes et Pyrénolichens. Nous avons jugé aussi convenable d’admettre la dénomination d’Asco- phytes+) proposée par Th. Fries, pour ne désigner sous le nom d’ Ascomycétes, d’accord avec Vusage généralement adopteé, que les Ascophytes privés de gonidies, au contraire des Lichens. Il y a lieu de remarquer ici qu’aussi les Discolichens et les Pyrénolichens, de méme que les Cyclocarpées, les Graphidées et les Coniocarpées, ainsi que certaines de leurs divisions, sont des groupes polyphylétiques, dont les genres, dans le systéme em- brassant a la fois les Lichens et les Ascomycétes, doi- vent étre rangés aupres des genres des Discomycétes et des Pyrénomycétes avec lesquels ils ont de l’affinité. Les Cyclocarpées et les Coniocarpées sont, a l'état lichénisé, des groupes tout-a-fait isolés, sans formes intermédiaires et avec des caractéres distincts, tandis qu’au contraire, a l'état de Cham- pignon, ou par leurs représentants privés de gonidies, elles mon- trent des transitions et constituent des associations extrémement peu différentes, fait complétement explicable au point de vue de la théorie de la descendance. A l’état de Champignon, on peut bien les concevoir comme se trouvant dans un état de dé- veloppement plus primitif, ot plusieurs des caractéres du groupe ne sont par encore parus. La plupart des tribus appartenant aux Lichens n’ont au- cun représentant parmi les Ascomycétes, tandis qu’au contraire les Buelliées, les Lécidées et les Lécanactidées de méme que les Graphidées, les Caliciées et les Pyrénolichens représentent un développement ou, pour ainsi dire, une continuation des groupes, en partie peu marqués, en partie bien délimités, parmi les Discomycétes et les Pyrénomycétes. La réunion des Lichens et des Ascomycétes en un groupe commun doit donc visiblement modifier les systemes admis jusquici dans la my- cologie; car des genres d’Ascomycétes, qui, jusqu’a présent, n’a- vaient pas été considérés comme formant des groupes parti- culiers, réunis aux Lichens se trouvent étre des représentants inférieurs de tribus de Lichens renfermant aussi des genres ayant une organisation trés développée. 1) Th. Fries, Lich. Scand. (1871) p. 2. XVI Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Evolution analogue du thalle dans différents groupes. Dans les Lécanorées, les Théloschistées, les Buelliées, les Pannariées, les Collémées, les Lécidées, les Coniocarpées et les Pyrénolichens, on trouve des genres a thalle crustacé aussi bien que squamuleux, foliacé ou méme fruticuleux. En général on trouve aussi dans les mémes groupes naturels des états intermé- diaires, qui indiquent que ces derniéres formes de thalle ne sont quun développement plus parfait de la premiére forme et se produisant d’une facon analogue dans les diffé- rents groupes. Une classification des Lichens en groupes prin- cipaux, caractérisés seulement par l’aspect habituel du thalle, n’est done pas naturelle. Il est déja généralement admis dans la lichénologie que, dans plusieurs cas, ces différents types de thalles peuvent appar- tenir 4 des mémes groupes naturels, ce quwil est aussi facile de prouver par l’observation des formes intermédiaires. Crest le cas par ex. dans les Pyrénolichens, oti le Dermato- carpon miniatum foliacé et les Verrucarza crustacées présen- tent dans le méme groupe naturel deux formes de thalle différen- tes. De méme le Sphaerophorus fruticuleux et le Calicrwm a thalle crustacé ou squamuleux sont généralement admis comme appartenant au méme groupe, et sont aussi, a certains égards, rattachés entre eux par les formes intermédiaires des Tholuwrna et Thylophoron. Dans les Collémées, les thalles crustacés, folia- cés et fruticuleux montrent des transitions si distinctes que dans plusieurs cas on ne peut pas méme distinguer les genres d’aprés ce caractere. En ce qui concerne l'affinité des différentes formes de thal- les dans les Théloschistées, les Buelliées et les Lécidées, les opi- nions ont, par contre, singuliérement divergé. La série Thélo- schistes, Xantoria et Placodium dune part, et les Anaptychia, Physcia, Pyxine, Rinodina et Buellia d’autre part, montrent pour- tant, déja en partie, par les espéces qui entrent dans ce travail, une transition bien nette du thalle crustacé et squamuleux au thalle foliacé et fruticuleux. On trouve aussi cette transition du type squamuleux au type foliacé dans: Xanthoria polycarpa (Ehrh.), Tntroduction. XVII lychnea (Ach.) et substellaris (Ach.) Wainio (= Ph. fallax Hepp), Physica aegialita (Ach.) et Pyxine minuta Wainio. Quant aux autres détails, nous les donnerons dans les descriptions des gen- res et des sous-genres de ces tribus. Les Lécidées renferment des genres ayant en général des aspects fort différents, mais qui se rapprochent beaucoup par leurs formes inférieures. Le thalle fruticuleux des Cladines et autres Cladonies est formé, comme je l’ai déja montré antérieurement 1), des stipes métamorphosés en podeétions, ayant l’aspect d’un thalle, et qui, dans quelques espéces, comme CV. caespiticia (Pers.) Floerk. et quelques variétés épiphylles ont encore visiblement conservé leurs caractéres de stipes. Plusieurs variétés épiphylles de Cla- doma et les Baeomyces, munies d’apothécies subsessiles, se rap- prochent tellement du Lecidea, que si les autres espéces et va- riétés des genres ci-dessus nommés étaient disparues, il y aurait a peine une raison de les distinguer du Leczdea. Dans le genre Cladonia on trouve aussi des thalles primaires crustacés, squa- muleux et foliacés; ces deux premiéres formes de thalle sont également représentées dans le Lecidea et le Baeomyces. Le Sphae- rophoropsis encore, a un thalle fruticuleux, mais c’est un genre tres isolé, qui pourtant par ses apothécies ressemble complete- ment au Lecidea. Evolution analogue des spores dans différents groupes. Les avis ne sont pas peu partagés au sujet de limportance des spores pour la classification des Lichens, ce qu'il est bien facile dexpliquer, vu l’inégale constance que les spores mon- trent dans les différents groupes. Chez les Théloschistées, Buel- liées, Peltigérées, Stectées, Pannariées, Heppiées et plusieurs moin- dres tribus, elles sont fort constantes, mais, dans les Gyrophorées et les Parmélées, trés développées au point de vue du thalle, elles sont simples et incolores dans toutes les autres, a l'exception d’un certain nombre d’espéces ot elles peuvent étre méme brunes et parenchymateuses, par ex. dans les Umbilicaria pustulata (L.) *) Wainio, Tutkimus Cladoniain phylogenetillisesta kehityksesti (1880) p. 7. XVII Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Hoffm. et Atestia Loxensis (Fée) Trév., qui par leur aspect exté- rieur peuvent a peine se distinguer des genres les plus voisins, les Gyrophora et Alectoria. Les spores sont singuliérement variables dans les genres du Lecidea et du Graphis, qui, pour cette raison, ont été divisés par plusieurs auteurs en un certain nombres de genres séparés. Dans ce cas, comme en général dans la classification, on n’aboutit qu’a un systéme artificiel, si l’on établit les divisions d’aprés un schéma déterminé une fois pour toutes. Pour trouver les groupes naturels, on doit, dans chaque cas, étudier séparément la constance des caractéres et leur développement morphologique, pour leur attribuer une importance primaire ou secondaire, quoi- que l'on puisse en effet obtenir bien souvent aussi des résultats exacts au moyen d’analogies. Il est également d’un poids impor- tant, aussi bien pour la détermination de laffinité et du rang des formes et des groupes, que pour l’étude du développement mor- phologique et phylogénétique des caractéres, d’observer les for- mes intermédiaires. Quant a ce qui concerne les différents types de spores chez le Lecidea et le Graphis, ils se rapprochent par les formes in- termédiaires, de sorte que, a l’égard de certaines espéces, on ne peut déterminer avec précision a quel groupe, établi d’aprés la nature des spores, on doit les rapporter, et parfois, par suite d’une affinité marquée, on doit rapporter de telles espéces a des groupes auxquels elles ne ressemblent pas au point de vue des spores. Ainsi, par ex., on peut citer parmi les groupes a spores simples certaines variétés et sous-espéces du Lecidea vernalis (L.) Ach. (v. subduplex Nyl., *L. epixantherdiza Nyl.), qui ont en partie des spores cloisonnées (a 1 cloison). Le Graphis Afzelaz Ach. a spores brunes a une trés grande affinité avec le Gr. atro- alba Wainio, qui a des spores incolores, et, dans un grand nom- bre d’espéces, les spores sont trés peu colorées. Quant aux au- tres exemples, nous les citons dans la deuxiéme partie de notre travail, ol nous aurons souvent l’occasion d’indiquer, parmi les espéces du Brésil, de telles formes intermédiaires entre les diffe- rents sous-genres et les sections. L’existence de ces formes intermédiaires a son explication dans ce que l’évolution des spores a eu lieu dans les différents Introduction. EX groupes daprés le méme schema. Aux spores d'un développe- ment supérieur appartiennent les parenchymateuses brunes, dont le développement ontogénétique est le suivant. D’abord elles sont simples et incolores, ensuite elles se divisent par des cloisons transversales et enfin méme par de longitudinales, formant un tissu. parenchymateux, qui pendant ce développement a méme pris une teinte brune. Les spores dont la membrane montre des €paississements et des stries sont pareillement un dévelop- pement de celles & membranes minces. L’évolution phylogéné- tique des spores doit aussi avoir été semblable, quoique dans certains cas un retour a des phases plus simples puisse aussi avoir eu lieu. Dans des séries d’évolution complétement distine- tes, les types plus simples de spores ont done ainsi, d’une fagon indépendante, engendré des types analogues, qui, dans ces cas, ne sont nullement une preuve daffinité. Nous retrou- vons ainsi la spore parenchymateuse brune dans l’ Umbilicaria pustulata, VAtestra Loxensis (congénére a | Alectoria), le Lecidea (Rhizocarpon), le Graphis (Phaeographina), ainsi que dans les En- docarpon pallidum (Ach.) et psorodewm (Nyl.) appartenant aux Py- rénolichens, sans qu’il puisse y avoir aucune affinité entre ces gen- res. Egalement dans le méme genre, une évolution analogue de spores peut avoir lieu et entrainer la formation de certaines for- mes intermédiaires entre les sections basées sur les caractéres des spores. Groupes caractérisés par les gonidies. On trouve dans la plupart des tribus plusieurs espéces de gonidies '). Dans les Peltigérées, Stictées, Pannariées (Lécidées) et les Pyrénolichens, on trouve des gonidies appartenant aussi bien aux Cyanophycées quaux Chlorophycées, et, comme on le sait, il y a aussi des groupes qui ne se distinguent l’un de l'autre par aucun autre caractere perceptible qu’en ce que dans l'un des groupes les gonidies appartiennent aux Cyanophycées, et dans Yautre aux Chlorophycées. Font partie de cette catégorie: le *) Nous ne tenons pas compte de la présence de différentes espéces d’Algues dans les céphalodies, que nous considérons comme des monstruosités. xx Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Gloeocapsidium et le Protococcophila (il p. 38 et 39) du genre Lecidea, Emprostea et le Peltidea (I p. 179) du genre Peltigera), le Parmostictina et le Parmosticta, de méme le Lecidostictina et le Lecidosticta (I p. 183) du genre Pseudocyphellaria, le Lecano- stictina et le Lecanosticta, de méme |’Eustictina et \Husticta (1 p. 187) du genre Sticta, le Lecanolobarina et le Lobarina ainsi que le Aicasolia et YEHulobaria (I p. 194) du genre Lobaria. Chez les Collémées, ot les gonidies sont d’espéces extrémement variées, elles appartiennent pourtant toutes aux Cyanophycées. Chez les Caliciées, comme chez les Coniocarpées en général, et chez les Graphidées on trouve également plusieurs sortes de go- nidies, mais toutes appartenant aux Chlorophycées. Dans plusieurs tribus on ne trouve, en revanche, qu’une sorte de gonidies. Nous trouvons par conséquent que, dans certains groupes, les gonidies présentent un signe distinctif des plus importants, accompagné d’autres caractéres du plus grand poids. Dans d’au- tres cas, leurs dissemblances coincident avec les différences des espéces, ou constituent des groupes peu importants, pour lesquels on ne peut découvrir d’autres caractéres que ceux donnés par les gonidies. On doit naturellement pourtant admettre que, quand les Lichens choisissent toujours pour leur symbiose les mémes especes d’Algues, cela dépend de certaines particularités de ceux- la, ne pouvant étre précisées avec les moyens fournis par la science. Par ces considérations on peut donc établir des groupes daprés ce caractére, de méme qu’en général les caractéres ex- clusivement biologiques et physiologiques peuvent dans une cer- taine mesure étre utilisés pour la classification naturelle des plantes. Disposition des gonidies. A Yunanimité on a considéré comme un caractére de la plus haute importance la disposition des gonidies dans le Lichen. D’aprés ce caractére J. v. Flotow a partagé les Lichens en deux séries: ,,Lichenes Heteromerici et ,,L. Homoeomerici‘‘*), qui ré- 1) Le Nephromiwm et le Nephroma ainsi que le Solorinina et le Solorina sont également des groupes analogues. *) Comp. A. vy. Krempelhuber, Geschichte und Litteratur der Licheno- logie 11 (1869) p. 193. Introduction. XT pondent dans les traits principaux aux familles de Lichens et de Byssacées de E. Fries!), et aux Collémacés et Lichénacés de Ny- lander 2). Un examen plus minutieux de ces groupes montre cependant que, méme chez les Homoeomerici, il peut se déve- lopper dans le thalle une couche médullaire privée de gonidies (chez les Ephebe, Ephebeia et Leptodendriscum Wainio), et que les Coenogonium, appartenant aux Heteromerici, ainsi qu'un tres grand nombre de Lichens a thalle crustacé, n’ont pas de couche médullaire particuliére sans gonidies, laquelle couche nest pas ordinairement développée dans les espéces ou exemplaires de Lichens inférieurs, oti le thalle a une minime é€paisseur. En regle générale, les gonidies ne se présentent que sur les parties de la couche médullaire du thalle ow elles regoivent une lumiére suffisante pour leur développement. Chez les espéces fruticuleuses le Ramalina inflata et le Thelochistes exilis on peut aussi observer que, sur le cOté om- bragé du thalle, les gonidies ne se développent pas, et, dans quel- ques espéces, elles ne s’y montrent qu’en trés petit nombre. Chez les Collémées, méme dans les espéces a thalle épais, les hyphes de la couche médullaire sont trés dispersées, et les gonidies en- tourées d’un mucilage transparent, qui permet a la lumiere de pénétrer dans toute la couche médullaire. La couche corticale supérieure pseudoparenchymateuse ou cartilagineuse mest pas, chez les ,,Heteromerici‘, aussi intransparente que la couche mé- dullaire, c'est pourquoi l’on trouve les gonidies dans les parties de cette couche trés voisines de la couche corticale. Certaines parties des Lichens, en particulier la couche corticale et lhypo- thalle (méme la partie marginale), doivent aussi, pour une cause encore inexpliquée, offrir pour les Algues des conditions tout a fait défavorables, puisque, en général, on n’y en trouve pas. Quand, par exception, elles viennent sur la couche corticale (par ex. dans le Peltigera aphthosa), elles y engendrent des déformations par- 1) E. Fries, Summa Vegetabilium Scandinaviae I (1846) p. 102. 2) La troisiéme famille, les Myriangiacés, mise par Nylander dans son Essai d’une nouvelle classification des Lichens* et dans son ,,Synopsis me- thodica Lichenum“, appartient aux véritables Champignons, par la raison quelles manquent totalement de gonidies, ce qui a déja été démontre par Millardet et Bornet. XXII Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. ticuliéres nommeées céphalodies. Lihymenium, également, ne con- tient que rarement des gonidies; on n’y en trouve que dans un petit nombre de Pyrénolichens et dans le groupe Gonothecrum Wainio, du genre Lecidea, comme nous aurons l’occasion de le montrer dans la deuxiéme partie de notre travail (II p. 29); les gonidies hyméniales ont pourtant toujours un tout autre aspect que celles du thalle et appartiennent peut-étre aussi a une autre espeéce. Dans la plupart des genres de Lichens supérieurs, les go- nidies se montrent avec beaucoup de constance dans l’excipulum, cest pourquoi ce caractére est unanimement considéré comme un des plus importants pour Ja distinction des genres et des tri- bus. Chez les Stereocaulon, Placodium, Pyxine, Stictées, Gya- lecta, Graphis et plusieurs genres de Pyrénolichens, la présence des gonidies dans les apothécies est, ou moins constante, ou sans coincidence avec d’autres caractéres plus importants; aussi cette diagnose ne peut-elle servir 4 constituer que des groupes secon- daires. Chez le Gyalecta perminuta Wainio, on trouve, sur le . méme exemplaire, des gonidies dans quelques apothécies, tandis que dans les autres elles manquent completement. Ajoutons que les gonidies peuvent se trouver, ou dans la couche externe de l’excipulum (chez les Collema, Baeomyces, Gya- lecta, Graphis, Pyrénolichens) ou, chez d'autres groupes, dans la couche médullaire voisine de la couche corticale, ou sous lhy- pothecium (Parméliées, Lécanorées, etc.). Dans le premier cas, la couche contenant des gonidies est sortie de fragments arrachés du thalle lors de la croissance des apothécies, qui y étaient enfon- cées a l’époque de leur premier développement (Gyalecta, plusieurs especes de Graphis, Aspidotheliwm Wainio), ou elle est issue d'un renflement ou excroissance (amphitecium) du thalle autour de 'hymenium et du perithecium (Collema, Graphis, plusieurs genres de Pyrénolichens). Quand les gonidies sont renfermées dans les parties intérieures des apothécies, c’est dans une couche médul- laire lachement feutrée qu’elles se trouvent, et elles sont alors en continuité immédiate avec la zone gonidiale du thalle, d’ot elles ont passé dans les apothécies; mais, dans d’autres cas, cette con- tinuité n’a lieu que pendant la premiére période de développe- ment des apothécies. Chez les genres qui ont des apothécies Introduction. XXII sans gonidies, l’excipulum est aussi en général cartilagineux ou pseudoparenchymateux (Lecidea, etc.), mais pourtant, dans quel- ques cas exceptionnels, il contient aussi une couche médullaire feutrée (Stereocaulon, Stictées), qui n’a pas été reliée a la zone gonidiale du thalle (Stereocaulon). Parfois cette couche offre qu'un faible développement (certaines Stictées). Par conséquent, les gonidies de Vexcipulum sont toujours, dune maniére ou d’une autre, isswes primitivement du thalle. Pseudostromes des Lichens. Les genres Glyphis Ach., Chiodecton Ach. et Trypetheliwm Spreng., établis par les anciens auteurs d’aprés l’aspect stromatique de Yexcipulum, n’ont pas été maintenus dans ce travail comme genres autonomes. Leur soi-disant strome, que j’ai appelé pseu- dostrome +), provient d’une adhérence des périthéces des apothé- cies agglomérées et saillantes du thalle [chez les Glyphis, Pseu- dopyrenula stirps Melanothelium Wainio, Leptorhaphis subg. To- masellia (Mass.), Arthopyrenia, etc.], ou bien dans sa composi- tion il entre aussi bien les périthéces que les amphitéces ?), c’est- a-dire les parties environnantes du thalle, quelquefois altérées et contenant différentes matiéres colorantes, ou souvent aussi, des frag- ments de substratum. Dans plusieurs espéces ces pseudostromes sont globuleux et a base étranglée, mais dans de nombreuses es- peces aussi, trés indistincts. Ils sont toujours, a l’égard de leur évolution, des formations secondaires, ne paraissant qu’apres que les périthéces (ou l’hymenium) sont formées. Leur apparition dé- pend en général tout simplement de la coincidence de proémi- nence et d’adhérence simultanée des apothécies, quoique plusieurs auteurs aient appelé aussi stromes (chez le Sarcographa Fée), les apothécies immergées et adhérentes. 1) Pour les distinguer des stromes des Champignons, nous nommons pseudostromes les excipula adhérents, parce que ces organes, aussi bien par leur structure que par leur mode de développement, présentent des différences importantes. Aussi les stromes des Champignons sont-ils plutdt analogues au thalle des Lichens supérieurs (comp, Van Tieghem, 1. c. p. 1156). *) L’excipulum est formé, soit du périthéce (ou ,,excipulum proprium“), soit de l’amphithéce (ou ,excipulum thallodes*), scit de tous les deux. XXIV Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Dans un assez grand nombre d’espéces on trouve pourtant, sur le méme exemplaire, une partie des apothécies, ou seulement quelques-unes d’entre elles, adhérentes en forme de pseudostromes ou plus ou moins groupées, tandis que d’autres sont complete- ment simples et isolées. A l’égard de ces espéces, on trouve aussi que les mémes auteurs les rapportent tantdt aux genres earactérisés par les pseudostromes, tant6t a ceux ayant de simples apothécies. Ces formes intermédiaires sont trés nom- breuses, et, dans la deuxiéme partie de notre travail nous au- rons loccasion d’en décrire plusieurs exemples. Surtout dans le genre Graphis on trouve des transitions d’apothécies simples a des composées, en ce que les hymenium et les excipulum y sont souvent plus ou moins rameux ou radiés. En rattachant a des genres particuliers (Sarcographa Fée, Medusula Nyl., Glyphis Ach.) les espéces qui ont d’une fagon plus constante leurs apo- thécies composées, on en vient a& les éloigner des espeéces pour lesquelles elles ont de Vaffinité par les spores, les paraphyses, la structure de l’excipulum et souvent aussi le méme habitus général [comp. sect. Platygramma (Meyer) et Pyrrhographa (Mass.)|; de plus, on ne peut donner pour ces genres que des caracteres re- latifs et vagues. Méme pour le Glyphis, qui forme pourtant une section trés isolée, outre les apothécies composées, on en trouve souvent aussi, sur les mémes exemplaires, quelques-unes de com- plétement simples. Chez les Pertusaria on trouve également des transitions entre les apothécies simples et les composées, et pareillement chez les espéces de Lecidea, Lecanora et Buellia, ou l'on trouve des apothécies confluentes. Dans ces derniéres la transition est si évidente qu’aucun auteur n’a encore cru devoir diviser ces gen- res en raison d'une telle dissemblance. Groupes caractérisés par les paraphyses. Parmi les Pyrénolichens et les Graphidées on trouve beau- coup de genres naturels, qui se distinguent entre eux par le ca- ractére des paraphyses, outre celui des spores. Les paraphy- ses ramifiées et connexes se rencontrent chez les Pyrénolichens suivants: Aspidopyrenium, Heufleria, Astrothelium, Campylothe- Introduction. XXV lium, Pseudopyrenula, Leptorhaphis, Microthelia, Arthopyrenia, Haplopyrenula. Par contre, elles sont simples ou non con- nexes, chez les Aspidothelium, Porina et Strigula, et variables chez les Bottaria, Pyrenula et Thelenella. Parmi les Gra- phidées, elles sont ramifiées et connexes chez les Helmintho- carpon, Opegrapha, Chiodecton et Arthonia, mais simples ou non connexes chez les Acantothecium, Graphis et Melaspilea. Chez les Pertusariées elles sont aussi ramifiées et connexes. Dans les groupes supérieurs, elles sont, en général, simples ou variables, et, dans ce dernier cas, tout a fait insuffisantes pour caractériser des groupes naturels, méme subordonnés; dans plusieurs cas pour- tant, elles donnent des caractéres spécifiques moins importants. Surtout dans le genre Parmelia, on peut observer que parmi les espéces voisines, les unes ont des paraphyses simples et les autres de connexes. Chez les Leczdea versicolor Fée (il, p. 36), L. dichroma Fée (Il, p. 37), L. micrococca (Koerb.) Nyl. (Il, p. 38), et L. leptoplaca Wainio (Il, p. 43) appartenant aux Psoro- thecwum (Mass.), Biatorina (Mass.) et Hucatillaria Th. Fr., on trouve des paraphyses ramifiées et connexes, quoiqu’en général elles soient simples dans les espéces voisines des mémes grou- pes. Dans le Lecanora symmictella Wainio (1, p. 75) apparte- nant a l’Hulecanora (Th. Fr.) de méme que dans une partie des espéces du sous-genre Lecanza (Mass.) Wainio (ou les especes appartenant au Calenia Mill. Arg.), les paraphyses sont égale- ment ramifiées et connexes, mais elles sont, du reste, en général, simples chez le Lecanora. Comme la plupart des espéces énu- mérées tiennent de trés prés aux espéces a paraphyses simples, ce caractére ne parait pas suffisant pour constituer des groupes différents dans ces genres. Le genre Ochrolechia encore est caractérisée, outre ses spo- res, par ses paraphyses ramifiées, mais non connexes. Caracteres chimiques. Quoique plusieurs auteurs aient vivement protesté contre la valeur des diagnoses chimiques pour la détermination et la clas- sification des Lichens, elles coincident pourtant souvent com- plétement avec des signes distinctifs que personne n’hésite a em- XXVI Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. ployer dans la lichénologie. La couleur des apothécies, des spo- res et du thalle est regardée comme donnant une diagnose trés importante; or, comme elle est causée par la présence ou l’ab- sence de certaines matiéres colorantes, on peut arriver aussi aux mémes résultats systématiques par l’étude des réactions de ces organes. Dans les cas ou lon peut distinguer les variétés, les espéces, ou les groupes, d’aprés la couleur de certains organes, on ne peut qu’atteindre a une plus grande précision scientifique, en montrant par quelle substance chimique ces dissemblances sont causées. Mais la méme couleur, surtout la blanche, la jaune et la brune, s’obtient par un grand nombre de matiéres chimi- ques différentes, qui, par conséquent, dans des cas particuliers, peuvent produire des ressemblances apparentes, qui, pourtant, ne sont pas réelles. Si l’on néglige dans ce cas les réactions chimi- ques, on est alors porté a considérer comme unités systémati- ques dun rang plus ou moins élevé, des collection d’individus qui, en fait, different les uns des autres. Dans les cas ott chez les Lichens les matiéres en question sont déja caractérisées par leur couleur, on obtient, naturellement, les mémes résultats systématiques, méme sans étudier les réac- tions. Quand les variétés, les espéces ou les groupes sont aussi caractérisés par d’autres propriétés que la présence de certaines matiéres, les résultats systématiques ne changent pas non plus si lon néglige les réactions. Mais méme dans ces deux cas, les réactions donnent une utile diagnose accessoire, et peuvent s’em- ployer pour controler les résultats acquis, ce qui, en particulier, est d’un grand poids pour les groupes difficiles a classer. Il se présente aussi de mombreux cas ow la variabilité des matieres, chez les Lichens, n’est pas accompagnée d’autres chan- gements dans l’aspect de l’espéce. Dans de telles occurrences on se trouve dans le doute au sujet de l'importance de cette varia- bilité, mais on a, pour fixer son opinion, les mémes méthodes que celles qui concernent les autres caractéres, comme la cou- leur, la dimension etc. Quand une diagnose basée sur les réac- tions chimiques est inconstante, il y a des exemplaires, ou méme des parties du méme exemplaire, ot les matiéres réagissantes se trouvent moins abondamment, de sorte que, dans ce cas, comme dans les autres on trouve des transitions plus ou moins nettes. Introduction. XXV Nous ajoutons enfin ici un apercu du systeéme que nous avons suivi dans ce travail. Ascophyta tm. rr. I. Gymnocarpeae Wainio. 1. Discolichenes. (2. Discomycetes.) A. Cylocarpeae Wainio. [Gyrophoreae (Gray') Nyl.?): Gyrophora.| Parmelieae Wainio: Parmelia (Anzia, Heterodea, Platysma, Cetraria, Ever- nia), Ramalina (Dufourea, Alectoria, Atestia, Argopsis, Schizopelte), Us- fea. tf. | Roccelleae (Nyl.*) Mass. *): Rocella, Combea. | | Thamnolieae Mass. *): Thamnolia.] Stereocauleae Naeg. et Hepp®*): Stereo- caulon. I 66. Lecanoreae Wainio: Candelaria (Knigh- tiella), Haematomma, Lecanora (Ic- madophila, Acarospora), Maronea, Ochrolechia, Phlyctis. I 69. Pertusarieae Mass.7): Pertusaria (Vari- cellaria). I 104. Thelochisteae Norm.*): Theloschistes (Xanthoria), Placodium (incl. subg. Blastenia). I 112. Buellieae Wainio: Anaptychia, Physcia, Pyxine, Rinodina, Buellia. I 127. *) Gyrophorideae Gray, Nat. Arrang. Brit. Plants (1821): Krempelh., Gesch. Lichenol. II p. 97. — ?) Ess. Nouv. Classif. (1854) p. 13. — 3) L. «., p- 11. — *) Sched. Crit. (1855) p. 15. — °) L. c, p. 15. — *) Flecht. Eur. (1853) tab. IL — 7) L. c., p. 17. — *) Conject. Mut. Heterolich. (1871) p. 16, Con. Gen. Lich. (1852) p. 241 (nomen). XXVIII Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Peltigereae (Fée °) Nyl.?°): Peltigera (Nephroma, Solorina, Solorinella). 1 178. Sticteae: Mass.11): Pseudocyphellaria, Sticta, Lobaria. I 182. Pannarieae (Mass.'2 et Nyl.*8) Wai- nio: Erioderma, Pannaria (Psoroma, Massalongia, Parmeliella), Coccocar- bia 1.201, Heppieae Mill. Arg.4*): Heppia. I 212. Collemeae (Gray **) Wainio: Leptoden- driscum, Leptogium, Lepidocollema, Collema (Lecidocollema), Pterygiop- sis (Cryptothele), Pyrenopsis, Calo- thricopsis, Ephebeia (Ephebe, Ther- mutis,cet.). 1 “219. Lecideae Wainio: Cladonia (Pilophoron), Baemyces (Glossodium, Thysanothe- cium, Gomphillus), Sphaerophoropsis, Lecidea, Biatorella (cet.). I 245. Coenogonieae (Link '*) Wainio: Coeno- gonium. IL 63. Gyalecteae Mass.'7): Gyalecta (Petrac- tis, Ionaspis, cet.). II 67. Urceolarieae Wainio: Urceolaria. Il 72. Thelotremeae Miill. Arg. 1°): Thelotrema (Polystroma), Gyrostomum. II 75. [Chrysothriceae Wainio: Chrysothrix.| Pilocarpeae Wainio: Pilocarpon. If 88. Lecanactideae Wainio 1%): Lecanactis. IL 90, ®) Ess. Crypt. Ecorc, (1824) p. LXVI. — °°) L. c, p. 13. — 4) L. «., p. 15. — +2) L. c., p. 15. — 1%) Hue, Addend. (1886) p. 60. — 1) Princ. Clas- sif. (1862) p. 37. — 4%) Collematideae Gray, 1. c. —- 1°) Coenogeniaceae Link, Handb. Gew. (1833): Krempelh., ]. c. p. 168. — 1”) L. ¢., p. 16. — '*) Graph. Féean. (1887) p. 3. — 3%) Stizenb., Beitr. Flechtensyst. (1862) p. 155 pr. p. Introduction. 9.43.3 B. Gyraphideae Eschw. (em.) 2°): Acantho- thecium, Graphis, Helmintocarpon, Opegrapha, Chiodecton (Dirina), Artho- nia, Melaspilea (Xylographa, cet.). Il 92. C. Coniocarpeae (Meyer 7!) Wainio. Sphaerophoreae Fr.??): Sphaerophorus (Pleurocybe, Acroscyphus). II 168. Calicieae (Fée 2%) Endl. 24): Tylophoron (Tylophorella, Tholurna), Pyrgillus (Acolium), Calicium, Coniocybe. IL 170. II. Pyrenocarpeae 2) Wainio. 1. Pyrenolichens. (2. Pyrenomycetes.) Dermatocarpon, Normandina, Aspido- thelium, Aspidopyrenium, Heufleria, Astrothelium, Campylothelium, Botta- ria, Pyrenula, Pseudopyrenula, The- lenella (Polyblastia), Porina (Verru- caria), Strigula, Leptorhaphis, Micro- thelia, Arthopyrenia, Haplopyrenula, Mycoporum (cet.). IL 136. Appendix. Lichenes imperfecti: Cora (Dichonema), Corella (Coriscium, Siphula, Leprocaulon, Leproloma, Lepraria, cet.). II 238. 20) Syst. Lich. (1824) p. 13 em. — *) Coniocarpi Meyer, Nebenst. Pflan- zenk. (1825) p. 322. — %) Syst. Orb. Veg. (1825) p. 258. — ?) Calycioides Fée, 1. c. p. XXVIII. — *4) Gen. Plant. (18836—40) p. LIII et 12: Krempelh., ]. c. p. 169. — 75) Familiae gonidiis egentes in hac tabula omisimus. ; = _ a. oi Wy Dr 85a FAG, d) Hier o = al ise a Ft = y Hl . ; % Lan ss Ita ary e ¥ gn face aera’ - 4 , ‘ ae p~ > _ Spe sIckh 4 vSD CC LOAM GY OF Bin & 7 in , ea is le I. Discolichenes Ascomycetes gymnocarpi cum algis symbiotice vigentes. Aymenium discum applanatum, dilatatum aut puncti- vel rimaeformem, primum excipulo thallove inclusum et demum aut jam primo denudatum, formans. A. GCyclocarpeae. Apothecia saltem primo orbicularia. Paraphyses arcte aut laxe conglutinatae, aeque longae, in capillitiwm haud continuatae. Sporae ejectae mazaedium (vel massam sporalem capillitio immix- tam) haud formantes. Trib. 1. Parmelieae. Thallus foliaceus aut fruticulosus filiformisve, applanatus aut teres, heteromericus. Stratwm corticale cartilagineum, ex hy- phis sat pachydermaticis, conglutinatis, crebrius aut increbrius septatis, lumine cellularum angusto instructis formatum. Stratewm medullare hyphis vulgo comparate pachydermaticis, lumine cellu- larum tenui. Gonzdia protococcoidea, simplicia, flavovirescentia. Apothecia thallo innata, demum elevata peltataque et basi excipuli bene constricta. Haxcipulwm thallodes, gonidia continens, strato cortical: cartilagineo, ex hyphis sat pachydermaticis, conglutina- is, lumine cellularum angusto instructis, formato, strato medullari stuppeo. Paraphyses evolutae, simplices aut ramoso-connexae. Sporae decolores aut raro fuscescentes, ellipsoideae aut oblongae aut globosae, simplices aut raro septatae (Schizopelte Th. Fr.) 2 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. muralesve (Atestia Trev. et Argopsis Th. Fr.), membrana in- terne haud incrassata, Subtribus Parmeliearum hic omisimus, quia tantum tria earum genera, omnia ad diversos subtribus pertinentia, in territorio nostro nobis obvenerunt. 1. Usnea. Dill., Hist. Musc. (1741) p. 56 (pr. p.); Pers. in Ust. Neue Annal. 1 St. (1794) p. 21; Ach., Lich. Univ. (1810) p. 127 et 618 (pr. p., excl. Neurop. me- laxantho); De Not., Framm. Lich. (1846) p. 26; Tul., Mém. Lich. (1852) p. 27; Mass., Mem. Lich. (1853) p. 72 (pr. p.); Speerschneid. in Bot. Zeit. 1854 p. 193, 209, 233, tab. 7; Koerb., Syst. Germ. (1855) p. 2; Linds., Mem. Sperm. (1859) p- 121, tab. IV fig. 1—8; Schwend., Unters. Flecht. (160) p. 110, tab. I, LH; Th. Fr., Gen. Heterolich. (1861) p. 47 (pr. p.); Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p. 266, tab. VIII fig. 7—11; Mill. Arg., Princ. Classif. (1862) p. 25; Th. Fr., Lich. Scand. (1871) p. 13; Tuck., Gen. Lich. (1872) p. 12 (pr. p.); Stirt., On Gen. Usn. (Scott. Nat. 1881) p. 2 (emend.); Tuck., Syn. North. Am. (1882) p. 40. Thallus fruticulosus aut demum fruticuloso-filiformis, teres aut angulosus, ramosus, undique similaris, rhizinis veris nullis, basi (saepe incrassata) substrato affixus. Stratwm corticale thalli chondroideum, ex hyphis formatum demum irregulariter contextis aut partim subverticalibus, ramosis, conglutinatis, in cellulas sub- oblongas elongatasve divisis, membrana incrassata et lumine cel- lularum angustissimo aut rarius bene distincto instructis, interdum demum subamorphum. Stratum medullare thalli parte exteriore myelohyphicum vel stuppeum et ex hyphis irregulariter contextis, membrana incrassata et lumine cellularum tenui instructis con- stans, in parte interiore axem chondroideum centralem, ex hyphis formatum longitudinalibus conglutinatis, membrana incrassata et tubulo tenui instructis, continens. Gondia protococcoidea (Bor- net, Rech. Gon, Lich. 1873 p. 25), globosa, membrana sat tenui. Apothecia lateralia aut demum habitu subterminalia (apice rami fertilis usque ad apothecium evanescente et demum solum appen- dicem, lateri inferiori excipuli affixam, formante), peltata, tenuia, subpallida aut substraminea. Hacipulwm lecanorinum, margine te- nui, vulgo radiato-ramoso, extus strato corticali chondroideo, cortici thalli simili, obductum. Hypotheciwm tenue, chondroideum, ex hyphis crebre contextis conglutinatis formatum, strato medullari impositum stuppeo, gonidia praecipue in parte inferiore infra stra- tum corticale excipuli et parcius infra hypothecium et interdum Usnea. ; 3 etiam in partibus interioribus continenti. Paraphyses arcte co- haerentes. Sporae 8:nae, decolores, ellipsoideae aut subglobosae, simplices, membrana sat tenui, sat parvae. ,,Conceptacula pyc- noconidiorum lateralia, thallo immersa leviterque protuberantia. Sterigmata tenuia, pauciarticulata, anaphysibus vel filamentis anastomosantibus immixta. Pycnoconidia fusiformi-acicularia, ad alterum apicem leviter fusiformi-incrassata, aut raro cylindrica, recta’ (Linds., Nyl, Th. Fr.). 1. U. barbata (L.) Ach. *U. florida (L.) Wainio. Lichen fioridus L., Spec. Plant. (1753) p. 1156. Usnea florida Ach., Meth. Lich. (1803) p. 307 (emend.). ; Thallus erectus, longitudine mediocris aut brevis, rigidiu- sculus aut mollis, sorediosus aut esorediatus, stramineo-glaucescens aut flavescens aut rarius rufescens vel puniceus, ramis omnibus teretibus, plus minusve verruculosus, verruculis minutis, ramis pri- mariis sat crassis, crebre ramulosis aut ramulis spinulaeformibus nullis. Stratum myelohyphicum KHO lutescens aut demum ru- bescens aut non reagens, jodo non reagens. Var. comosa (Ach.) Wainio. Lichen comosus Ach. in Kongl. Vet. Ac. Handl, 1795 p. 209, tab. 8 fig. 1 (hb. Ach.). Usnea plicata f. U. comosa Ach., Meth. Lich. (1803) p. 311. Lichen floridus L., Spec. Plant. (1753) p. 1156 (hb. Linn., conf. Wainio, Rey. Lich. Linn. 1886 p. 10). Usnea florida Ach., Meth. Lich. (1803) p. 307 (excl. var.) secund. hb. Ach. Thallus erectus, sat brevis aut longitudine mediocris, rigi- diusculus, sorediosus aut esorediatus, stramineo-glaucescens, ramis omnibus téretibus, crebre verruculosis, ramis primariis sat crassis, crebre ramulosis aut ramulis spinulaeformibus noullis. Stratum myelohyphicum crebre contextum, KHO lutescens aut non reagens, I non reagens. |Apothecia magnal. Sterilis ad corticem et ramulos arborum in silvis prope Si- tio (1000 metr. s. m.), n. 387, 974, et in Carassa (1400—1500 metr. s. m.), n. 1527, in civ. Minarum. — Thaldus fruticulosus, circ. S0—40 millim. altus, ramis primariis 1,5—0,7 millim. crassis, ra- mulis adventitiis interdum passim sat numerosis, brevibus aut sat brevibus, aut fere nullis, verruculis subalbidis, demum in partibus superioribus thalli saepe in soredia fatiscentibus. Stratwm corti- cale circ. 0,060—Q,100 millim. crassum, subamorphum, cartilagi- 4 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. neum, subpellucidum, tubulis ramosis, irregularibus, tenuibus. Stratum medullare exterius vel myelohyphicum sat bene evolutum, Axis chondroideus crassus, ex hyphis longitudinalibus formatus, membranis conglutinatis, indistinctis, tubulis conspicuis. U. florida y. U. strigosa Ach., Meth. Lich. (1803) p. 310, secundum spe- cimen |. c. (tab. 6 fig. 3) delineatum, in hb. Ach. asservatum, est forma hujus variationis, ramulis adventitiis sat brevibus numerosis ab ea differens (stratum myelohyphicum crebre contextum, KHO non reagens, thallus esorediatus). Var. mollis (Stirt.) Wainio. Usnea mollis Stirt., On Gen. Usn. (Scott. Nat. 1881) p. 11 (secund. deser.). U. barbata var. strigosa Miill. Arg., Lich, Parag. (1888) p. 3, n. 4141 (mus. Paris.). Thallus erectus, sat brevis aut Jongitudine mediocris, sat mollis, esorediatus, flavescenti-stramineus aut flavescenti-glauce- scens, ramis primariis sat crassis, ramis omnibus teretibus, crebre cartilagineo-verruculosis, ramulis adventitiis sat crebris brevibusque instructus. Stratum myelohyphicum laxissime contextum, fere ca- vernosum, KHO lutescens aut non reagens, I non reagens. Ad corticem et ramulos arborum in silvis prope Sitio (1000 metr. s. m.), n. 938, et in Carassa (1400—1500 metr. s. m.), n. 1155, 1548, in civ. Minarum. — Thallus fruticulosus, circ. 60—20 mil- lim. altus, ramis primariis circ. 2—0O,7 millim. crassis, ramulis ad- ventitiis spinulaeformibus, saepe circ. 1—2—3 millim. longis. Sfra- tum corticale subamorphum, cartilagineum, semipellucidum, in la- mina tenui stramineum, circ. 0,060—O,050 millim. crassum, tubu- lis tenuibus ramosis, irregulariter et in primis subverticaliter con- textis (in KHO conspicuis). Stratwm medullare myelohyphicum crassum, hyphis 0,004—0,002 millim. crassis, irregulariter contex- tis, materia amorpha granulosa straminea incrustatis, membrana incrassata, tubulo tenuissimo. Aazs chondroideus tenuis, ex hy- phis longitudinalibus formatus, membranis conglutinatis indistin- ctis. Apothecia circ. 3—15 millim. lata, disco stramineo aut thallo subconcolore, margine vulgo spinuloso-ramuloso, spinulis vulgo numerosis. Hxcipulum subtus verruculosum aut laevigatum. Hy- pothecium dilute stramineum. AHymeniwm circ. 0,080 millim. cras- sum, jodo subpersistenter caerulescens. pithecowm stramineum, subgrannlosum. Paraphyses 0,0015 millim. crass., apicem versus levissime incrassatae, gelatinam haud abundantem firmam percur- currentes, sat parce rammoso-connexae, septatae, levissime sub- constrictae. Asci clavati, 0,012—0,014 millim. crassi, apice mem- Usnea. 5 brana modice incrassata. Sporae distichae, breviter ellipsoideae aut subglobosae, apicibus rotundatis, long. 0,012—0,008, crass. 0,009—0,006 muillim. 7 Ad Lafayette in civ. Minarum (1000 metr. s. m.), n. 280, f. elepantem Stirt. (U. barbata v. elegans Stirt., Add. Lich. Queensl. p. 3: Lojka, Lich. Univ. n. 106; U. elegans Stirt. in Shir- ley, Lich. Fl. Queensl. I p. 108) legi, thallo creberrime spinuloso, spinulis vulgo 0,3—1 millim. longis tenuissimis (e verruculis ac- crescentes) dignotam (excipulum subtus laevigatum aut reti- culatum). Ad Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum f. denudatam Wai- nio legi, thallo instructam flavido-glaucescente, increbre cartila- gineo-verruculoso, apicem versus stramineo-soredioso, ramulis ad- ventitiis fere nullis, medulla myelohyphica laxe contexta, KHO lu- tescente (jodo non reagente). U. dasypogoides var. cladoble- phara Mill. Arg., Lich. Beitr. (Fl. 1886) n. 1006 (mus. Paris.), huic habitu subsimilis est, at thallo fere laevigato (soredioso) ab ea differt. Var. perplexans (Stirt.) Wainio. U. perplexans Stirt., On Gen. Usn. (Scott. Nat. 1881) p. 5 (secund. deser.). U. barbata f. ceratina Nyl. in coll. Lindig. n. 2568 (mus. Paris.). U. florida Nyl. in FI. 1874 p. 71 (Spruce, Lich, Amaz. et And. n. 48: mus. Paris). Thallus erectus aut subpendulus, sat brevis aut longitudine mediocris, vulgo rigidiusculus, esorediatus aut sorediosus, glau- cescenti- aut flavescenti-stramineus, ramis omnibus teretibus, ramis primariis sat crassis, creberrime verruculosis, verruculis angustis- simis. Stratwn myelohyphicum crebre aut sat crebre contextum, KHO rubescens, I non reagens. Ad corticem et ramulos arborum in silvis prope Sitio (n. 921, 1002) et ad Lafayette (n. 272) in civ. Minarum (circ. 1000 metr. s. m.). — Thallus fruticuloso-erectus aut subpendulus, long. circ. 50—160 millim., ramis primariis circ. 1—0,8 (—1,5) millim. crassis, verruculis angustissimis, at saepe demum leviter elonga- tis, interdum in spinulas 1—0,5 millim. longas accrescentibus, ramulis adventitiis passim sat numerosis, saepe circ. 10—5 miilim. longis. Stratum corticale cartilagineum, pellucidum, circ. 0,070— 0,060 millim. crassum, tubulis distinctis tenuibus, varie contextis, partim subverticalibus, ramosis. Stratum medullare myelohyphi- 6 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. cum sat bene evolutum, hyphis sat crebre contextis, haud ca- vernosum, KHO primo lutescens, dein rubescens, crystallos par- vos rubros formans. Azzs chondroideus vulgo sat crassus. Apo- thecia circ. 5—15 millim. lata, disco albido-stramineo aut carneo- pallido, margine spinuloso-ramuloso, spinulis numerosis. Hacipu- lum subtus laevigatum. Hypotheczum dilute stramineum. Hy- menium circ. 0,060—0,055 millim. crassum, jodo persistenter cae- rulescens. Hpitheciwm stramineum, subgranulosum. Paraphyses 0,0015 millim. crass., apice non aut levissime incrassatae, gelati- nam haud abundantem firmam percurrentes, sat parce ramoso- connexae furcataeque, septatae, partim apice subconstricte arti- culatae. Asc? clavati, apice membrana modice incrassata. Spo- yae distichae, ellipsoideae aut breviter ellipsoideae aut globosae (in eodem asco quoque), apicibus rotundatis, long. 0,011—0,007, crass. 0,008—0,005 millim. Ad ramulos arborum prope Lafayette (1000 metr. s. m.) et in Carassa (1400—1500 metr. s. m.) in civ. Minarum f. spinuli- feram Wainio legi, thallo creberrime spinuloso instructam, spinu- lis circ. 1—0,5 miliim. longis, tenuissimis, ramis minoribus sulfu- reo-sorediosis, medulla myelohyphica sat crebra, KHO rubescente, jodo non reagente. Facie externa subsimilis est f ele ganti Stirt. Var. subelegans Wainio. Thallus erectus aut subpendulus, sat brevis aut longitudine mediocris, sat mollis, esorediatus aut sorediosus, flavescenti-stra- mineus aut flavescenti-glaucescens, ramis omnibus teretibus, ra- mis primariis sat crassis, verruculis in maxima parte thalli mox in spinulas brevissimas creberrime dispositas accrescentibus. Stra- tum myelophyphicum laxissime contextum, fere cavernosum, KHO aurantiaco-rubescens, jodo non reagens. Frequens ad corticem et ramulos arborum in silvis prope Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 923, 989, 1106, 110%. — Ab U. constrictula Stirt., On Gen. Usn. (Scott. Nat. 1881) p. 11, thallo creberrime spinuloso recedit. Habitu similis est f. eleganti Stirt. (Lojka, Lich. Univ. n. 106), quae strato me- dullari KHO non reagente ab ea differt. — Zhallus fruticuloso- erectus aut subpendulus, long. circ. 50—130 millim., ramis pri- mariis circ. 4—0,8 millim. crassis, ramulis spinulaeformibus saepe circ. 0,3—1 millim. longis, ramulis adventitiis saepe circ. 5—1 ~I Usnea. millim. longis, passim sat numerosis, vulgo sat mollis. Stra- tum corticale subamorphum, cartilagineum, subpellucidum, circ. 0,050—O,070 millim. crassum, tubulis tenuissimis, subverticalibus aut varie contextis, ramosis, crebre septatis (in H,SQO,). Stra- tum medullare exterius vel myelohyphicum crassum, hyphis 0,003 —Q0,004 millim. crassis, irregulariter contextis, membrana in- crassata, tubulo tenuissimo, KHO primo lutescens, dein auran- tiaco-rubescens, crystallos parvos tenues rubros formans. Ais chondroideus tenuis, ex hyphis longitudinalibus formatus, mem- branis conglutinatis indistinctis. Apothecia circ. 3—10 millim. lata, disco carneopallido aut stramineo, margine vulgo spinu- loso-ramuloso, spinulis vulgo numerosis. Hxczpulwm subtus lae- vigatum aut interdum partim crebre brevissime spinulosum. Hy- pothecium dilutissime stramineum, AHymeniwm circ. 0,050—O0,055 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. EHpitheciwm sira- mineum, subgranulosum. Paraphyses 0,0015 millim. crass., api- cem versus levissime incrassatae, gelatinam haud abundantem fir- mam. percurrentes, sat parce ramoso-connexae, sat crebre septatae (in H,SO,). 132 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Apothecia subapicalia, caesio-pruinosa. Lzxcipulum subtus fibril- losum, margine membranaceo-dilatato, superne decorticato. Sat frequenter at parce ad ramos arborum in silvis prope Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 613, 971, 975, 1121. — Thallus laciniis circ. 10—30 millim. longis, inaequaliter lobato- dilatatis, apice circ. 6-2 millim. latis, tenuibus, KHO superne et inferne lutescentibus, I —, superne subconvexis et esorediatis at- que sat crebre aut parcissime fibrillosis, margine abundanter fibril- losis (fibrillis 4—1 millim. longis, simplicibus aut demum vulgo ramosis), subtus nudis et indistincte subsorediosis et strato me- dullari subaraneoso denudato. Stratum corticale solum partem superiorem thalli obtegens, 0,080—0,040 millim. crassum, ex hy- phis sublongitudinalibus, conglutinatis formatum, membranis sat tenuibus, sat distinctis. Stratum medullare tenue, hyphis 0,003 millim. crassis, laxe contextis, membrana tenui instructis. Apo- thecia circ. 4—15 millim. lata, prope apices laciniarum enata, de- mum apice thalli subtubulato quasi breviter podicellata, margine membranaceo, circ. 0,5—2 millim. lato, crenato-lobato aut rarius subintegro, disco fuscescente caesio-pruinoso, concavo aut plano. EHxcipulum strato corticali chondroideo, ex hyphis irregulariter contextis conglutinatis formato, membranis distinctis, | —: stra- tum medullare excipuli solum infra stratum corticale gonidia con- tinens. Hypothectwm albidum aut dilutissime pallidum. Ayme- nium 0,130—0,140 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. Epithectum granulosum, pallidum (in lamina tenui). Paraphyses 0,001 millim. crass., gelatinam firmam parum aut sat abundantem percurrentes, pr. p. ramoso-connexae, haud constrictae, apice haud incrassatae. Ascz clavati, 0,028 millim. crass., apice mem- brana leviter incrassata. Sporae 8:nae, distichae, oblongae aut ellipsoideae, apicibus retundatis aut obtusis, 1-septatae, medio non aut levissime constrictae, interne membrana incrassata, loculis sat parvis, ovoideis (loculis apicalibus vulgo nullis), fuscae, long. 0,036 —0,026, crass. 0,016—0,012 millim. Conceptacula pycnoconidio- yum in marginibus laciniarum sita, semiimmersa, papillas parvas fusconigras formantia. Sterigmata 0,003 millim. crassa, constricte aut subconstricte articulata, articulis ellipsoideis aut oblongis (aut subangulosis). Pycnoconidia oblonga aut subellipsoidea, apicibus obtusis, recta, long. 0,002, crass. 0,001—0,0005 millim. Anaptychia. 133 4, A. hypoleuca (Miihlenb.) Wainio. Parmelia Mihlenb., Cat. Am. Sept. (1813) p. 105: Tuck., Syn. Lich. New Engl, (1848) p. 33. P. speciosa b. hypoleuca Ach., Syn. Lich. (1814) p. 211 (hb. Ach.). Physcia speciosu var. hypoleuca Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p. 417; Mull. Arg., Rev. Lich. Fée (1887) p. 12. Physcia hypoleuca Tuck., Syn. North Am. (1882) p. 67. Thallus superne albidus aut rarius cinereo-albicans vel al- bido-glaucescens, subtus decorticatus, albidus vel partim pallidus, laciniis adpressis, planis aut convexis, margine sat crebre fibril- losis, fibrillis demum squarroso-ramosissimis, nigris. Apothecia disco fusco. Hxcipulum laevigatum, efibrillosum, margine demum laciniato-crenato, laciniis superne decorticatis. Frequenter ad corticem arborum in Brasilia provenit, n. 268, 540, 749, 791, 855, 964, 969, 987, 997, 1036, 1141. — Thallus laciniis cire. 1 (0,5—1,3) millim. latis, crassiusculis (circ. 0,3 mil- iim. crassis), KHO superne et inferne lutescentibus, crebre dicho- tome aut partim subdigitato-divisis, subcuneatis aut linearibus, contiguis aut remotis, superne convexis aut planis, inferne pla- niusculis aut concaviusculis, superne laevigatis nudisque, esore- diatis aut apice margineve sorediosis, subtus nudis et strato me- dullari denudato, margine fibrilloso, fibrillis circ. 2—1 millim. lon- gis, demum creberrime tenuissimeque simpliciter squarroso-ramo- sis. Stratum corticale circ. 0,060—0,070 millim. crassum, carti- lagineum, ex hyphis longitudinalibus conglutinatis sat normalibus formatum, membranis leviter incrassatis aut sat tenuibus, subdi- stinctis aut indistinctis, 1 —. Stratwm medullare hyphis 0,003— 6,002 millim. crassis, membrana tenui. Apothecia circ. 3—10 mil- lim. lata, in latere superiore thalli enata, cupuliformia elevataque, subpodicellata, disco concavo aut rarius planiusculo, margine vulgo incurvo, primum subintegro, demum laciniato-crenato aut raro la- ciniato, laciniis 0,5—1 millim. latis, circ. 4—1,5, raro —4 millim. longis. Hxcipulwm strato corticali chondroideo, crasso, albido aut extus pallido, ex hyphis formato conglutinatis, in parte interiore irregulariter contextis, in parte exteriore verticalibus, membranis tenuibus, | —; stratum medullare excipuli infra stratum corticale et infra hypothecium glomerulos gonidiorum continens. Hypothe- cium dilute pallidum aut albidum, ex hyphis crebre contextis sub- conglutinatis formatum. Hymenium 0,160—0,i70 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. Hpitheciwm testaceum aut testaceo- 134 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. fuscescens. ‘ Paraphyses 0,001 millim. crass., apice parum aut le- vissime incrassatae, neque ramosae, nec constrictae. Asci sub- clavati, circ. 0,032—0,030 millim. crass., apice membrana leviter incrassata. Sporae 8:nae, distichae, ellipsoideae aut oblongae, api- cibus rotundatis aut obtusis, medio non aut levissime constrictae, 1-septatae, loculis oblongis, in poros parvulos apicales saccatos continuatis, fuscae, long. 0,036—0,040, crass. 0,014—0O,020 millim. Conceptacula pycnoconidiorum thallo immersa, apice fusconigro prominulo. Sterigmata 0,002 millim. crassa, subconstricte articu- lata, articulis oblongis, irregularibus. Pycnoconidia cylindrico- oblonga, apicibus obtusis, recta, long. 0,003—0,002, crass. 0,0005 millim. *A. dendritica (Pers.) Wainio. Borrera dendritica Pers. in Gaudich. Voy. Uran. (1826) p. 207 (secund. specim. orig. in mus. Paris.), Thallus superne albidus aut albido-glaucescens |aut fusco- glaucescens|, subtus. decorticatus, albidus, laciniis laxe adpressis, apice adscendentibus, superne totis concavis aut partim planiu- sculis, margine sat crebre aut increbre fibrillosis, fibrillis simplici- bus, nigris. Apothecia incognita. Supra muscos rupium in Carassa (1400—1500 metr. s. m.), n. 1410, et ad truncos arborum prope Sitio (1000 metr.), n. 723, in civ. Minarum. — Cum A. hypoleuca ab auctoribus com- mixta est (conf. Nyl., Syn. Lich. p. 417). Praesertim fibrillis sim- plicibus ab ea differt, et in eam transire adhuc non observavimus. Thallus laciniis 0,83—2 millim. latis, sat tenuibus, inferne intusque KHO lutescentibus et superne haud distincte reagentibus aut lu- tescentibus, crebre dichotome et partim subdigitato-divisis, sub- cuneatis aut sublinearibus, remotis, demum interdum imbricatis, superne laevigatis nudisque, esorediatis aut apice margineque so- rediosis, superne praesertim apicem versus concavis aut partim totis planiusculis, subtus convexis aut partim planis nudisque, margine fibrilloso, fibrillis circ. 1—5 millim. longis, simplicibus aut raro (in specim. e Taiti) ramoso-connexis, ramis tenuissimis, in- crebris, divaricatis. Stratwm corticale circ. 0,060—O,030 millim. crassum, ex hyphis sublongitudinalibus conglutinatis formatum, membranis leviter incrassatis aut sat tenuibus, parum distinctis: Stratum medullare ex hyphis 0,003—0,002 millim, crassis, mem- Anaptychia. 135 brana tenui instructis formatum, in latere inferiore thalli denuda- tum aut rarius passim hyphis conglutinatis. *A. corallophora (Tayl.) Wainio. Parmelia Tayl. in Hook, Journ. Bot. (1847) p. 164. Physcia speciosa f. isidiosa Mill. Arg., Lich. Beitr. (Fl. 1888) n. 1328 (Nyl., Syn. Lich. 1858—60 p. 418). Thallus sicut in Ph. hypoleuca, at superne et parcius margine isidiosus, esorediatus, inferne obscuratus et ambitum ver- sus late albicans. EHxcipulwn totum extus isidiosum. 3 Ad corticem truncorum in silva prope Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 851. — Thallus laciniis circ. 1,5—1 mil- lim. latis, crassiusculis, KHO superne et intus lutescentibus, laxe adpressis, superne vulgo convexis aut convexiusculis, albidis, pas- sim crebre isidiosis (isidiis esorediatis, teretiusculis), subtus mar- gine fibrilloso, fibrilliis 2—1,5 millim. longis, nigris, demum crebre vel creberrime tenuissimeque simpliciter squarroso-ramosis. Stra- tum corticale swpertus circ. 0,030—O0,040 millim. crassum, carti- lagineum, sicut in A. hypoleuca. Stratum medullare hyphis 0,004 millim. crassis, membrana tenui. In iatere inferiore thalli stratum corticale deficiens, at hyphae partim leviter conglutinatae. Apothecia sicut in A. hypoleuca, margine demum laciniato- erenato. Hxcipulwm extus creberrime isidiosum, haud sorediosum, strato medullari solum infra stratum corticale gonidia continente. Hypothecium pallidum. Hymeniwm 0,160—0,200 millim. crassum. Epithecium testaceo-rufescens. Paraphyses 0,0015 millim. crassae. Asci clavati, 0,030—0O,028 millim. crass. Sporae oblongae aut parcius ellipsoideae, apicibus obtusis aut parcius rotundatis, me- dio vulgo distincte constrictae, 1-septatae, loculis majusculis, saepe subangulosis, fuscae, long. 0,032—0,045, crass. 0,016—O,018 (raro —Q0,013) millim. 5. A. speciosa (Wulf) Wainio. Lichen speciosus Wulf. in Jacq. Collect. Bot. III (1789) p. 119; Ach., Lich. Suec. Prodr. (1798) p. 123 (hb. Ach.). Physcia speciosa Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p. 416; Th. Fr., Lich. Scand. (1874) p. 133; Tuck. Syn. North Am. (1882) p. 67. Thallus superne albidus aut rarius cinereo-albicans vel al- bido-glaucescens, subtus albidus aut pallidus, superne et inferne strato corticali instructus, laciniis adpressis aut apice adscenden- tibus, superne planis aut rarius concavis, margine et parcius in- ferne fibrillosis, fibrillis demum vulgo irregulariter ramosis, sat 136 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. brevibus, pallidis aut cinerascentibus aut pro parte obscuratis. Apothecia disco fusco aut rufescente. Excipulum laevigatum, efi- brillosum, margine haud laciniato. Sat frequenter ad corticem arborum et rarius ad saxa in Brasilia provenit, saepe etiam fertilis, n. 141, 247, 454, 568, 687, 709 (f spathulata Wainio), 793, 869, 1037, 1265, 1531. — Thallus laciniis circ. 1—1,5 (—0,5) millim. latis, crassiusculis (cire. 0,3—0,4 millim. crassis, KHO superne et inferne lutescentibus, crebre dichotome et subdigitato-divisis, saepe inaequaliter crena- tis, cuneatis aut fere linearibus, sat contiguis, superne planis aut rarius concavis (inferne planis aut rarius convexis), laevigatis nu- disque, esorediatis aut apice margineve sorediosis, margine plus minusve et subtus parcius fibrillosis, fibrillis 0,5—1 millim. longis, demum vulgo irregulariter repetito-ramosis. Stratum corticale _ superius inaequaliter incrassatum, circ. 0,100—0,070 millim. cras- sum, cartilagineum, ex hyphis sublongitudinalibus, conglutinatis contextum, membranis leviter incrassatis, partim vulgo indistin- ctis, lumine 0,002—0,0015 millim. lato. Stratwm corticale infe- rius circ. 0,040—0,050 millim. crassum, ceterum strato corticali superiori consimile. Stratwm medullare hyphis 0,003—0,002 mil- lim. crassis, membrana tenui. Apothecia circ. 1,5—6 millim. lata, in latere superiore thalli enata, demum applanata adpressaque, sessilia, disco plano aut primum concavo, margine crasso, vulgo leviter incurvo, integro aut demum rugoso-crenulato, neque laci- niato, nec decorticato, aut rarius soredioso. Haxcipulum strato corticali chondroideo, crasso, albido, textura sicut in thallo; stra- tum medullare excipuli infra stratum corticale et infra hypothe- cium gonidia continens. Hypothecium albidum aut pallidum Hymenium 0,100—0,180 millim. crassum, jodo persistenter cae-, rulescens. Hpithecitum testaceo-rufescens aut fuscum. Paraplhy- ses 0,001—0,0015 millim. crass., apice parum aut leviter incras- satae (—0,002—0,003 millim. crass.), gelatinam firmam parun abundantem percurrentes, simplices aut parce ramoso-connexae, haud constrictae. Ascé clavati, circ. 0,030—0,020 millim. crass., apice membrana parum aut leviter incrassata. Sporae S:nae, di- stichae, ellipsoideae aut oblongae, apicibus obtusis aut rotundatis, medio non aut leviter constrictae, 1-septatae, loculis sat parvis, poris apicalibus nullis aut parum evolutis, fuscae, long. 0,032— Anaptychia. 137 0,019, crass. 0,017—0,010 millim. Conceptacula pycnoconidiorum thallo immersa, apice fusconigro prominulo, conceptaculo fusco. Sterigmata parte inferiore 0,002—0,003 millim. crassa, constricte articulata, articulis ellipsoideis oblongisve, articulo summo atte- nuato. Pycnoconidia cylindrico-oblonga, apicibus obtusis, recta, long. 0,003, crass. 0,001—0,0008 millim. F. spathulata Wainio. Laciniae thalli e parte apicibus spathulatis, circiter 2—8 millim. latis, adscendenti-recurvis, inferne sorediosis. — Ad cor- ticem prope Sitio in civ. Minarum, n. 709. In statum normalem transit et forma adventitia sit. 6. A. obscurata (Nyl.) Wainio. Physcia speciosa *Ph. obscu- rata Nyl., Lich. Nov.-Gran. (1863) p. 440 (mus. Paris.). Thallus superne obscuratus aut partim albidus, subtus albi- dus, laciniis sublinearibus, divaricatim dichotome divisis, laxe ad- pressis demumque imbricatis, margine sat crebre fibrillosis, fibril- lis demum sat bene ramosis, nigris. Apothecia disco fusco. Eact- pulum laevigatum, efibrillosum, margine demum laciniato-crenato, laciniis superne decorticatis. Var. serpens Wainio. Thallus laciniis apice haud sorediatis. Stratum corticale in basi excipuli et infra margines thalli jodo caerulescens. Ad saxa aprica in montibus Carassae in civ. Minarum (1450 —1500 metr. s. m.), n. 1242. — Forsan est subspecies A. ob- scuratae (Nyl.). — Thallus laciniis 0,3—1 millim. latis (in spe- ciminibus nonnullis —O,4 millim.), crassiusculis (—0,3—0,4 millim. crassis), KHO superne et inferne lutescentibus, superne planiu- sculis aut rarius convexiusculis, inferne planiusculis, superne lae- vigatis nudisque et esorediatis (in var. sorediata Wainio, coll. Lindig. n. 704, apice reflexo dilatatoque subtus soredioso), subtus nudis et passim indistincte sorediosis et strato medullari denu- dato, margine fibrilloso, fibrillis circ. 1—2 millim. longis, demum vulgo irregulariter repetito-ramosis, ramis sat firmis. Stratum corticale 0,150—O,100 millim. (in coll. Lindig. 0,060—0,080 millim.) crassum, cartilagineum, ex hyphis longitudinalibus conglutinatis formatum, zonam gonidialem obtegens, jodo haud reagens, infra margines laciniarum sat anguste continuatum ibique tenue et jodo intense caerulescens (in coll. Lindig.n. 7641 —). Stra- 138 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. tum medullare hyphis 0,003—0,004 millim. crassis, membrana te- nui, I —. Apothecia (solum sat juvenilia visa) mediocria, in la- tere superiore laciniarum enata, concava, demum breviter podi- cellata, margine demum laciniato-crenato, laciniis brevissimis. Excipulum strato corticali chondroideo, crasso, albido, in parte basali excipuli jodo intense caerulescente; stratum medullare exci- puli solum infra stratum corticale gonidia continens. Hypothe- cium dilute pallidum aut subalbidum. Mymeniwm 0,100—0,090 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. Hpitheciwm fu- scum. Paraphyses 0,0015 millim. crass., apice leviter aut parum incrassatae (—0,002—0,004 millim.), neque ramosae, nec con- strictae, apice arcte cohaerentes. Asc clavati, circ. 0,025 millim. crass., apice membrana leviter incrassata. Sporae 8:nae, disti- chae, ellipsoideae aut oblongae, apicibus obtusis rotundatisve, medio non aut levissime constrictae, rectae aut obliquae, !-septa- tae, loculis subangulosis, fuscae, long. 0,030—0O,022 millim., crass. 0,014—0,010 millim. 2. Physcia. Schreb., Gen, Plant. If (1791) p. 767 (pr. p.); Linds., Mem. Sperm. (1859) p. 238 pr. p., tab. XIII fig. 22—35; XIV fig. 11—15, 18; Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p. 406 (pr. p.); Th. Fr., Gen. Heterolich. (1861) p. 59 (pr. p.), Lich. Scand. (1871) p. 131 pr. p. (sect. Huphyscia Th. Fr.); Tuck., Gen. Lich. (1872) p. 24 (pr. p.), Syn. North Am. (1882) p. 67 (pr. p.). Parmelia Tul., Mém. Lich. (1852) p. 43, 63, 161, tab. I fig. S—16; Koerb., Syst. Germ. (1855) p. 84 (pr. p.); Schwend., Unters. Flecht. II (1863) p. 155 (pr. p.), tab. VIII fig. 1, 2; Lin- dau, Anlag. Flechtenap. (1888) p. 21; Bonnier, Rech. Synthés. Lich. (1889) p. 49 (or. Dp: )- Thallus foliaceus vel membranaceus, laciniatus, adpressus aut adscendens, latere inferiore vulgo rhizinis instructus aut raro destitutus, superne et saepe etiam inferne strato corticali obdu- ctus. Gonidia protococcoidea, infra stratum corticale superius thalli disposita. Stratum corticale swpertus thalli pseudoparen- chymaticum, ex hyphis formatum verticalibus, conglutinatis, cre- bre parenchymatice septatis, membranis tenuibus et cellulis par- vis. Stratum medullare stuppeum, hyphis sat tenuibus, membrana tenui, lumine comparate sat lato. Apothecia disco nigricante aut fusco aut rufo aut caesiopruinoso. Lxcipulum thallodes, strato Physcia. 139 corticali pseudoparenchymatico, strato medullari ex hyphis laxe contextis formato, praesertim infra stratum corticale gonidia con- tinente. HMypothecium albidum aut p€llescens aut fusconigrum. Sporae 8:nae, suboblongae aut ellipsoideae, fuscae, 1-septatae aut rarius 3—8-septatae, raro etiam nonnullis septis longitudinalibus submurales, interne membrana incrassata. Conceptacula pycno- conidiorum thallo subimmersa. Sterigmata articulata. Sect. 1. Euphyseia Th. Fr. Hypothecium albidum aut pal- lidum. Physcia **Euphyscia Th. Fr., Lich. Scand. (1871) p. 135 (em.). a. Albida Wainio. Thallus subalbidus, KHO superne lu- iescens. 1. Ph. alba (Fee) Miill. Arg., Rev. Lich. Fée (1887) p. 12. Farmelia Fée, Ess, Crypt. Keorc. (1824) p. 125, tab. XXX fig. 4, Suppl. (1837) p. 122. Lhalius superne albidus aut caesio- vel glaucescenti-albidus, sub lente haud maculatus, subtus pallidus aut obscuratus, KHO superne intusque lutescens, irregulariter crebre laciniatus, laciniis arcte adpressis, planis, tenuibus, vulgo sat linearibus, angustis, circ. 0,4—0O,7 millim. latis, discretis, remotis aut rarius contiguis, esorediatis, subtus rhizinis brevibus sat parcis obscuratis aut pas- sim pallidis instructus. Apothecza disco tenuiter caesio-prui- noso aut nudo fusco-nigroque. Hxcipulum efibrillosum. Sporae 1-septatae. sat frequenter ad cortices arborum in Brasilia provenit, n. 209, 324, 445, 519, 790, 985 (ad saxa itacolumitica in Carassa in civ. Minarum lusus paulum differens, n. 1315, 1511). — Affinis Ph. aipoliae (Ach.) Nyl. (Wainio, Adj. Lich. Lapp. I p. 135), quae thallo paulo crassiore, sub lente maculato, KHO superne ful- vescente ab ea differt. — Thallus plagas circ. 30—60 millim. la- tas formans, laciniis sublinearibus aut irregularibus, epruinosis, laevigatis, subtus obscuratis aut pallidis aut passim pallidis et passim obscuratis, rhizinis circ. 0,3—0,5 millim. longis, simplici- bus aut subsimplicibus. Stratum corticale superius pseudoparen- chymaticum, tenue (circ. 0,015 millim. erass.). Stratum corticale inferius tenue, ex hyphis formatum irregulariter contextis conglu- 140 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. tinatis, cellulis brevibus aut oblongis. Apothecia sat parva (0,3s— 1,5, raro 2,5 millim. lata), disco plano, opaco, margine sat tenui aut rarius crassiusculo, parum elevato aut rarius bene elevato, integro aut leviter flexuoso. Hacipulwm strato corticali pseudo- parenchymatico, albido. Hypotheciwm albidum aut dilutissime pal- lidum. Hymeniwm 0,180—0,080 millim. crassum, jodo persisten- ter caerulescens. Hpithecowm fuscum. Paraphyses sat laxe aut sat arcte cohaerentes, 0,002—0,001 millim. crassae, apice clavatae (0,004—O,002 millim. crass.), haud ramosae, haud constrictae aut clava interdum constricte articulata. Ascz clavati, 0,020—0O,022 millim. crass., apice membrana primo incrassata. Sporae 8:nae, distichae, oblongae aut ellipsoideae aut fusiformi-oblongae, apici- bus obtusis aut rotundatis, medio non aut levissime constrictae, loculis subangulosis, parvis, long. 0,028—0O,017 millim., crass. 0,013—0,008 millim. Pycnoconidia cylindrico-oblonga, apicibus obtusis, recta, long. 0,003—0,004, crass. 0,001 millim. 2. Ph, conveza Miill. Arg., Lich. Parag. (1888) p. 5 (spec. auth.). Thallus superne caesio-albidus aut albido-pallescens, subtus pallidus albidusve, KHO superne intusque lutescens, crebre irre- gulariter repetito-laciniatus, laciniis adpressis, convexis, circ. 1 (1,2—0,5) millim. latis, discretis, remotis, esorediatis, subtus rhi- zinis sat brevibus, sat parcis, pallidis aut fuscescentibus. Apothe- cia disco fusco aut nigro aut tenuiter caesio-pruinoso. + Hxcipu- lum efibrillosum. Sporae 1-septatae. Ad saxa prope Rio de Janeiro, n. 52 (ibi etiam a Glaziou lecta). — Ph. aipoliae (Ach.) haee species proxime est affinis. Specimen nostrum thallo caesio-albido et apotheciis nigris aut caesio-pruinosis a speciminibus a cel. Miill. descriptis differt, sed ceterum satis conveniunt et sine dubio ad eandem speciem per- tinent. — Zhallus plagas circ. 30—50 millim. latas formans, laci- niis vulgo sublinearibus, fragilibus, tenuibus aut crassiusculis, de- mum interdum leviter imbricatis, epruinosis, laevigatis (sub lente maculis nullis), constanter convexis, subtus concavis, rhizinis cire. i—O,5 millim. longis simplicibus instructus. Stratum corticale superius et inferius thalli pseudo-parenchymaticum. Apothecia 1—1,5 millim. lata, disco plano, opaco, nudo aut in eodem spe- simine pruinoso, margine integro, tenui, demum haud elevato. Lxcipulum strato corticali tenui in margine, inferne bene evoluto, Physcia. i41 grosse pseudo-parenchymatico; stratum medullare excipuli solum in margine et infra stratum corticale gonidia continens. Hypo- theczum albidum. Hymeniwm 0,110—0O,120 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. — Lpithectwm fuscum (fulvo-fuscum: Mill. Arg., 1. ¢.). Sporae 8:nae, distichae, ellipsoideae aut oblongae, apicibus obtusis aut rarius rotundatis, medio levissime consirictae, long. 0,022—0,015 (—0,024: Mill. Arg., 1. ¢.), crass. 0,010—0,007 millim., loculis sat parvis, plus minusve angulosis. Conceptacula pycnoconidiorum thallo immersa, conceptaculo pallido albidove, ad ostiolum nigricante. Sterzgmata 0,002 millim. crassa, constricte articulata, cellulis ellipsoideis. Pycnoconidia oblonga, apicibus obtusis, recta, long. 0,005—0,0035, crass. vix 0,001 millim. 3. Ph. integrata Nyl. (emend.). Ph. dilatata *Ph. integrata Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p, 424 (Tuck., Syn. North Am. 1882 p. 75). Ph.-obsessa Mont., Syll. p. 328, Nyl., Syn. Lich. p. 426 (mus. Paris.), haud Parm. obsessa Ach. — Coll. Glaziou n. 1824, 1916 (,,Ph. stellaris“ et ,,aegialita’’ Kremp., Fl. 1876 p. 74). Ph. astroidea *hypomela Tuck., Syn. North Am, (1882) p. 74 (pr. p.), Wright, Lich. Cub. n. 86 pr. p. Thallus superne albidus, subtus vulgo obscuratus aut rarius partim pallescens, KHO superne et intus lutescens, irregulariter crebre laciniatus, laciniis adpressis, planiusculis, inaequaliter dila- tatis cuneatisque, —1—3 millim. latis, contiguis et passim con- fluentibus, esorediatis aut rarius superne sorediosis, subtus rhizi- nis brevibus sat parcis nigricantibus aut rarius passim pallidis - instructus. Apothecia disco fusco-nigro aut fusco-rufescente aut livido-fuscescente. Lxcipulwm efibrillosum. Sporae 1-septatae. Var. obsessa Wainio. Ph. obsessa Mont., 1. c. Thallus esorediatus. — Ad corticem arborum in silva ad Sepitiba in civ. Rio de Janeiro, prope Sitio (1000 metr. s. m.), n. 812, in Carassa (1400 metr.), n. 1543, in civ. Minarum, — Thallus albidus vel caesio- aut glaucescenti-albidus, plagas —1 decim. latas formans, laciniis sat tenuibus, margine irre- gulariter crenatis, superne laevigatis, subtus fere usque ad mar- ginem nigricantibus aut partim rufescentibus, rhizinis circ. 0,3—0U,5 millim. longis, simplicibus, sat increbris, centro passim deficienti- bus. Stratum corticale supertus pseudo-parenchymaticum, tenue (circ. 0,015 millim. crass.), cellulis in series verticales dispositis, loculis 0,005—0,007 millim. latis. Stratum corticale imfervus 142 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. pseudo-parenchymaticum, tenue, cellulis parvis. Apothecia cire. 2.5—1 millim. lata, in latere superiore thalli enata, applanata, ses- silia, disco plano, opaco, nudo, margine crassiusculo aut tenui, vulgo demum haud aut parum elevato, integro aut transversim ruguloso. Hzcipulum strato corticali pseudo-parenchymatico, al- bido; stratum medullare excipuli parcius infra hypothecium ad latera apotheciorum et abundantius infra stratum corticale gonidia continens. Hypothectum dilutissime pallidum (aut intense palli- dum in coll. Glaz. 1916). Hymeniwm 0,140—O0,120 millim. cras- sum, jodo persistenter caerulescens. Hpitheciwm rufescenti-fusce- scens. Paraphyses 0,0015 millim. crass., apice leviter incrassatae (0,002—0,003 millim. crass.), gelatinam firmam parum abundan- tem percurrentes, haud ramosae, haud constrictae. Asci clavati, 0,022—0,018 millim. crass., apice membrana leviter incrassata. Sporae 8:nae, distichae aut monostichae, oblongae, apicibus obiu- sis aut rarius rotundatis, medio non aut vix constrictae, 1-septa- tae, loculis sat parvis, angulosis, fuscae, long. 0,028—0,023, crass. 0,012-—0,009 millim. (long. 0,027—0,020, crass. 0,015—O,011 mil- lim.: Nyl., Syn. Lich. p. 424). Conceptacula pycnoconidiorum thallo immersa. Pycnoconidia cylindrico-oblonga, apicibus obtusis, in- terdum medio levissime angustata, recta, long. 0,003, crass. 0,004 —0,0007 millim. Var. sorediosa Wainio. Parmelia Domingensis Mont., Cub. (1842) p. 225, Syll. p. 328 secund. specim. orig. in herb. Roussel: mus. Paris. (neque Ach., Syn. Lich. 1814 p. 212, nec Tuck. in Wright. Lich. Cub. n. 87). Thallus superne sorediosus. — Ad truncos arborum prope Rio de Janeiro (n. 155) et prope Sitio (n. 1024 b) in civ. Mina- rum. — Cum Ph. caesia (Hoffm.) facile commisci potest, at la- ciniis planis, contiguis, passim confluentibus et subtus vulgo ob- scuratis, et sorediis magis depressis ab eo differt et in Ph. inte- gratam var. obsessam transit. Ph. crispae (Pers.) minus est similis. —- JThallus superne albidus, KHO superne et intus lute- scens, sorediis in superficie tota et parce etiam in margine spar- sis, subtus nigricans aut (in specim. n. 1024 b) passim pallidus cinereusve, laciniis circ. 1 (—1,5) millim. latis, rhizinis nigris aut (in n. 1024 b) cinereis. Stratum corticale supertus pseudoparen- chymaticum, 0,020—O0,030 millim. crassum, loculis diam. 0,005— Physcia. 143 0,004 millim. Stratwm medullare hyphis 0,003 millim. crassis, membrana tenui. Stratum corticale inferius pseudoparenchyma- ticum, loculis cellularum parvis. Sporae oblongae aut ellipsoideae aut ovoideo-oblongae, apicibus obtusis, medio non aut levissime constrictae, 1-septatae, long. 0,023—0O,017, crass. 0,011—0,006 millim. 4. Ph. crispa (Pers.) Nyl., Syn. Lich: (1858—60) p. 423 (pr. p-), Fl. 1869 p. 322, Syn. Nov. Cal. (1868) p. 19; Krempelh., FI. 1876 p. 74; Tuck., Syn. North Am. (1882) p. 74. Parmelia Pers. in Gaudich. Voy. Uran. (1826) p. 196. Ph. domingensis Nyl., Enum. (1857) p. 106 (mus. Paris.). Ph. stellaris v. Domingensis Tuck. in Wright. Lich. Cub. n. 87: mus. Paris.). Haud Parm. Domingensis Ach. Thallus caesio- aut glaucescenti- aut olivaceo-albidus, sub- tus vulgo obscuratus, rarius albidus, KHO superne et intus lute- scens, iregulariter aut subdigitatim crebre laciniatus, laciniis ad- pressis, planis aut concaviusculis, margine sinuatis lobatisque aut crenatis, 1,5—4 millim. latis, contiguis, margine et simul parcius centro sorediosis, subtus rhizinis brevibus, parcis, vulgo nigrican- tibus, rarius albidis instructus. Apothecia disco fusco-rufescente aut fusco-nigro. Hxcipulum efibrillosum. Sporae 1-septatae. Var. hypomela Tuck., Syn. North Am. (1882) p. 74. Thallus subtus obscuratus, rhizinis obscuratis. — Ad trun- cos arborum prope Rio de Janeiro, n. 110, 199, et ad Sitio in civ. Minarum (1000 metr. s. m.), n. 1038. — Thallus plagas —50 millim. latas formans, laciniis sat tenuibus, subtus nigricantibus aut fuscescentibus aut partim testaceis aut ad marginem sat anguste albidis, rhizinis circ. 0,5 (—1,3) millim. longis, simplicibus, nigris. Stratum corticale supertus 0,020—0,012 millim. crassum, pseudo- parenchymaticum. Stratum medullure hyphis 0,002 millim. cras- sis, membrana tenui. Stratum corticale inferius deficiens aut de- fecte evolutum, ex hyphis sublongitudinalibus fuscescentibus fere conglutinatis aut subliberis normalibus formatum. Apothecza circ. 2,5—1,5 millim. lata, in latere superiore thalli enata, applanata, ses- silia, disco plano, opaco, nudo, margine crassiusculo, leviter elevato, subintegro (aut raro soredioso in specim. e Guadeloupe). Haxcipu- Jum strato corticali pseudoparenchymatico, albido, strato medul- lari fere toto gonidia continente. Hypothecoum testaceum aut pallidum. Hymeniuwm cire. 0,110 millim. crassum. Hpitheciwm fusco-rufescens aut rufescens. Paraphyses 0,0015 millim. crass., * 144 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. apice parum aut leviter incrassatae (—0,002—0,003 millim.), sat arcte cohaerentes, haud ramosae, haud consirictae. Ascz clavati, 0,020—0,018 millim. crass., apice membrana leviter incrassata. Sporae 8mnae, distichae, oblongae aut fusiformi- aut ovoideo- oblongae, apicibus obtusis, medio leviter aut non constrictae, 1-septatae, loculis subangulosis, fuscae, long. 0,032—0,021, crass. 0,014—0,007 millim. - In specimine originali Parm. crispae Pers. (in mus. Paris.) thallus sub- tus est albidus, rhizinis albidis. Ph. mollescens Ny]. in Jard. Ess. Hist. Nat Mendana (1857) p. 301, secund. specim. authent. in mus. Paris. ab ea non dif- fert, quare variatio thallo subtus albido instructa nuncupanda Ph, eee var: mollescens (Nyl.) Wainio. b. Sordulenta Wainio. Zhallus obscurus cinereusve, eprui- nosus, KHO non reagens. l:o. Brachysperma Wainio. Pycnoconidia brevia, suboblonga. 5. Ph. obscura (Ehrh.) Th. Fr., Lich. Scand. (1871) p. 141; Nyl., Syn. Lich. (1858--60) p. 427 (pr. p.). Lichen obscurus Ehrh., Pl. Crypt. (1791) n. 177 [in mus. Berol. ad v. ulothricem (Ach.) esorediatam pertinet|. Lichen orbicularis Neck., Meth. Muse. (1771) p- 88 (nomen forsan restituendum). Thallus superne cinereo-fuscescens aut rarius cinereo-albi- cans, subtus obscuratus, aut raro partim albidus, KHO haud rea- gens (aut interdum intus violascens), crebre irregulariter repetito- laciniatus, laciniis cire. 1,5—0,2 millim. latis, adpressis aut rarius adscendentibus, planis, vulgo discretis, esorediatis aut sorediosis aut isidiosis, subtus rhizinis sat brevibus obscuratis. Apothecia disco fusco aut atro, nudo. Hzcipulwm fibrillosum aut efibrillo- sum. Sporae 1-septatae. Var. cycloselis (Ach.) Wainio, Lich. Vib. (1878) p. 52. Li- chen cycloseis Ach., Lich. Suec. Prodr. (1798) p. 113 (hb. Ach.). Thallus superne cinereus aut cinereo-fuscescens aut cinereo- glaucescens vel cinereo-albicans, sorediosus, isidiis nullis, adpres- sus, medulla albida. Ad truncos arborum prope Rio de Janeiro sterilis (n. 34) et in Carassa (n. 1378 b) in civ. Minarum apotheciis juvenilibus. — Thallus laciniis irregularibus, contiguis, subtus nigricantibus aut Physcia. 145 passim pallidis, rhizinis parcis brevibus obscuratis. Lxcipulum strato corticali albido aut extus pallido, efibrilloso. Sporae (haud evolutae in specim. brasil.). Var. cycloselioides Wainio. Thallus superne cinereus aut dilute cinereo-fuscescens, ad- pressus, sorediis sparsis instructus, isidiis nullis, medulla partim croceofulva. | Ad corticem arboris et supra muscos in trunco prope Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 1024. — Thallus plagas circ. 20—15 millim. latas formans, laciniis circ. 1 (—0,5) millim. latis, irregularibus, contiguis, arcte aut (supra muscos) laxe ad- pressis, tenuibus, epruinosis, subtus nigricantibus, medulla passim eroceo-fulva, KHO violascente, rhizinis parcis, brevibus (circ. 0,5 millim. longis), nigricantibus, simplicibus. Apothecia efibrillosa, in basi materiam croceam continentia. Excipulum strato corti- cali pseudo-parenchymatico, albido aut extus pallido. Hypothe- cum albidum. Aymeniwm jodo persistenter caerulescens. Epi- thecium rufescens. Paraphyses 0,0015 millim. crass., apice leviter clavato-incrassatae, sat laxe cohaerentes, haud constrictae. Sporae S:nae, oblongae aut ellipsoideae, apicibus obtusis aut rotundatis, medio haud constrictae, long. 0,021—0,017, crass. 0,011-—0,009 millim., loculis sat angulosis, parvis. | Var. endococcina (Koerb.) Th. Fr., Lich. Scand. p. 143, Mill. Arg., FI. 1874 p. 331, var. endochrysea (Hamp.) Nyl., Syn. Lich. p. 427, et var. ulotri- coides Nyl., Lich. Nov.-Granat. (1863) p. 440 (excipulo fibrilloso: specim. orig. in mus. Paris.), thallo esoredioso (intus fulyo rubenteve) a variatione nostra differunt. Etiam var. endochroidea Nyl., FJ]. 1875 p. 442 (Wainio, Fl. Tay. p. 100), f. venusta (Bagl.) Mill. Arg., FJ. 1874 p. 331, f. sanguineolenta Miill. Arg., l. c., et f. subnigricans Mill. Arg., 1. c., quae omnes thallo intus croceo coccineove instructae sunt, variis notis ab ea recedunt. Var. recurva Wainio. Thallus superne cinereo-glaucescens aut albido-glaucescens, anguste laciniatus, laciniae apice adscendentes, in margine laci- nulis brevibus adscendentibus apice sorediosis instructae; me- dulla albida. Ad ramulos arborum prope Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 647. — Thallus plagas circ. 20—10 millim. latas formans, laciniis circ. 0,3—0,7 millim. latis, irregulariter subcu- neatis, remotis, tenuibus, epruinosis, KHO non reagentibus, subtus 10 146 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. albidis aut passim cinereis obscuratisve, rhizinis evanescentibus. Stratum corticale superius pseudoparenchymaticum, in parte in- feriore grosse cellulosum, in parte superiore minute cellulosum. Stratum medullare hyphis laxe contextis, membrana sat tenui, lumine comparate sat lato. Stratwm corticale infertus pseudo- parenchymaticum. Apothecia incognita. 6. Ph. setosa (Ach.) Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p. 429, Cromb., Lich. Cap. (1877) p. 170, Mill. Arg., Lich, Beitr. (Fl. 1888) n. 1324. Parmelia Ach., Syn. Lich. (1814) p. 208. Thallus cinereo-albicans aut cinereo- vel albido-glaucescens aut cinereo-fuscescens, subtus nigricans, KHO haud reagens, irre- gulariter crebre laciniatus, laciniis adpressis, concavis aut partim planiusculis, margine lobatis sinuatisque, contiguis aut remotis, circ. 2,5—1 (—0,8) millim. latis, margine sorediosis aut esoredia- tis, isidiis nullis, inferne rhizinis vulgo longiusculis, crebris, nigri- cantibus. Apothecia disco rufo aut fusco, nudo. Hxcipulum basi fibrillis instructum. Sporae 1-septatae. Ad truncos arborum in Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Mi- narum, n. 852, 853, 857. — Thallus plagas circ. 30—90 millim. latas formans, laciniis crassiusculis aut sat tenuibus, laevigatis, epruinosis, interdum demum subimbricatis, esorediatis aut saepe margine elevato passim sorediosis, sorediis cinereo-nigricantibus, sparsis, granulis sorediorum tenuissimis, rhizinis simplicibus, 0,5 —?2\5 millim. longis. Stratwm corticale superius I—, 0,020—0,030 millim. crassum, pseudoparenchymaticum, e seriebus cellularum pluribus horizontalibus formatum, membranis cellularum tenuibus, lumine cire. 0,008—0,004 millim. lato, seriebus verticalibus cellu- larum in hyphas parenchymatice divisas inter gonidia zonae go- nidialis continuatis. Stratwm medullare I—, membranis hypharum tenuibus. Stratum corticale inferiws pseudoparenchymaticum, e seriebus cellularum horizontalibus circ. tribus, cellulis sat parvis, membrana parum incrassata, jodo caerulescens (quod in lamina tenuissima et in limite interiore strati nigricantis distincte videri potest). Apothecia 3,5—1,5 millim. lata, disco plano aut concavo, nitidiusculo aut opaco, margine crassiusculo, integro aut flexuoso. Excipulum strato corticali pseudoparenchymatico, parte inferiore (in basi apothecii) nigricante, jodo caerulescente; stratum medul- lare excipuli stuppeum, fere totum gonidiis sparsis instructum, Physcia. 147 zona gonidiali infra hypothecium et marginem versus infra stra- tum corticale. Mypothecium dilutissime pallidum, ex hyphis cre- berrime contextis subconglutinatis formatum. Mymeniwm 0,090 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. Paraphyses sat arcte cohaerentes, 0,0015 millim. crass., apice clavatae, clava 0,004—Q,003 millim. crassa, ad septam unam saepe constricta. Ascit clavati, 0,020 millim. crass., apice membrana primum in- crassata. Sporae 8:nae, distichae, oblongae, apicibus obtusis aut raro rotundatis, haud constrictae, i-septatae, membrana interne incrassata, loculis angulosis, majusculis, fusconigricantes, rectae aut obliquae, long. 0,027—0,021, crass. 0,011—0,009 millim. (,,]. Q,030—0,020, cr. 0,015—0,010 millim.“*: Nyl, Syn. Lich. p. 429). Pycnoconidia ,,cylindrico-oblonga, long. fere 0,003, crass. vix 0,001 millim.“ (Nyl.. lL. c.). 2:0. Macrosperma Wainio. Pycnoconidia filiformia. 7. Ph. Carassensis Wainio (n. sp.). Thallus superne cinereus vel albido-cinereo-glaucescens aut obscure cinereus, subtus obscuratus, KHO non reagens, crebre irregulariter repetito-laciniatus, laciniis circ. 1—O,2 millim. latis, adpressis aut demum imbricatis, contiguis, planis, esorediatis, isi- diis nullis, subtus rhizinis evanescentibus aut brevibus, paucis. Apothecia disco fusco aut nigro, nudo. HKaxcipulwm efibrillosum. Sporae 3-septatae. Ad corticem arborum in horto in Carassa (1400 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 1378. — A Ph. obscurascente Nyl. (Syn. Lich. 1858—60 p. 429, Fl. 1869 p. 322) sporis minoribus: differt, — Thallus plagas circ. 20—15 millim. latas formans, I —, laciniis tenuibus, irregulariter cuneatis et sinuatis crenatisque, demum vulgo congestis aut creberrime imbricatis, epruinosis, laevigatis, subtus planis. Stratwm corticale superius pseudoparenchymaticum, e seriebus pluribus horizontalibus cellularum formatum. Stratwm medullare membranis hypharum tenuibus, versus zonam gonidia- lem cellulis globoso-inflatis passim instructum. Stratum corticale inferius pseudo-parenchymaticum, e seriebus cellularum horizon- talibus paucis formatum. Apothecia 1—2 millim. lata, disco plano aut concavo, opaco, margine sat tenui aut crassiusculo, integro 148 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. aut flexuoso. Exzcipulum strato corticali pseudoparenchymatico, in basi apothecii extus pallescente fuscescenteve; stratum medul- lare excipuli zonam gonidialem infra stratum corticale et glome- rulos sparsos infra hypothecium et in ceteris partibus continens. Hypothecium pallidum. Hymeniwm 0,120 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. Hpitheceowm testaceo-rufescens. Para- physes sat arcte cohaerentes, 0,0015. millim. crass., apice leviter aut parum incrassatae, haud constrictae, haud ramosae. Ascé clavati, 0,026—0,020 millim. crass, apice membrana incrassata. Sporae Smae, distichae, oblongae, apicibus obtusis aut rarius ro- tundatis, haud constrictae, fuscae, long. 0,031—0,026, crass. 0,012 —0Q,010 millim., membranis interne incrassatis, loculis angulosis. Conceptacula pycnoconidiorum thallo immersa, ostiolo nigricante. Sterigmata 0,002 millim. crassa, irregulariter ramosa, articulata (partim constricte), cellulis brevibus aut apicalibus partim elon- gatis attenuatisque. Pycnoconzdza filiformia, cylindrica, pro maxima parte curvata, long. 0,016—0,014 millim., crass. 0,0005 millim. 8. Ph. syncolla Tuck. in Nyl. Syn. Lich. (1858—60) p. 428, Fl. 1869 p. 322; Hue, Lich. Yunnan. (1889) p. 36. Ph. adglutinata *Ph. syncolla Nyl., Lich. Nov.-Gran. (1863) p. 441. Thallus superne cinereo- aut albido-glaucescens aut cine- reofuscoglaucescens, subtus obscuratus, KHO non reagens, crebre irregulariter repetito-laciniatus, laciniis circ. 0,83—0,4 (—1) millim. latis, arcte adpressis, contiguis et passim confluentibus aut sub- confluentibus, planis, esorediatis, isidiis nullis, rhizinis evanescen- tibus, at laciniae passim angustissime hypothallo caeruleonigri- cante discretae aut limitatae. Apothecia disco nigro aut fusco- nigro, nudo. Hxczpulwm efibrillosum. Sporae 1-septatae. Ad corticem arborum prope Sepitiba in civ. Rio de Janeiro, n. 431, 474, 509. — Thallus plagas circ. 20—70 millim. latas formans, laciniis tenuibus, irregulariter cuneatis atque sinuatis crenatisque, epruinosis, laevigatis, inferne strato corticali destitu- tis, I~. Stratum corticale swpertus pseudoparenchymaticum, e seriebus pluribus horizontalibus cellularum formatum. Apothecra 0,8—1,5 millim. lata, tenuia, disco plano, opaco, margine tenui aut sat tenui, integro aut flexuoso. Hacipulwm strato corticali pseudoparenchymatico, in basi apothecii extus nigricante; stratum medullare excipuli totum gonidia continens (in margine abundan- Physcia. 149 tius). Hypothecium albidum. Hymeniwm 0,100 millim. crassum, jodo persistenter caerulescens. Epitheciwm fuscum. Paraplyses arcte cohaerentes, 0,001 millim. crass., apice leviter incrassatae (0,002 millim.), haud constrictae, haud ramosae. ‘a M fig . te rs a ae it q bA iil vi Ae) ak alia eap ant, Gat Aste: ttt Tbs cus ee va us nay t ae sei (ep ‘aalirul hy “aed votes 9 Stik AN bpieer i) pala. : alifinag Bes Sti ain Eft ahs nt i lix perretiy if : aan Mel a Mi mts wiv! i en alin yh uv Melt ete dost a ribet f ee aitalla ily he bagi sa ate a ve pe ainnlis wae beg ANT eo. a ony Ae! iy pein. ee re: sf 4 4 4) 2) int yee: ti Aap (ivi Pian iat) ein; eRe? i! it i ei HE fe rie | are Saviati { ie ah mdlnaae abics asks) ted i nt is Bahan Mi H Ha fall cit At sri ay, ‘ehh y lay ay £) 4 yh wy } TY i” ch rey heb eee? ity ‘at u i phe ght i eta eS eon ‘ ay bt rt es hd Jos hus Seni ; Vine ai, a CHALE ARES | ik « Fars secundaa iS) Baeomyces. 2. Baeomyces. Pers. in Ust. Neue Ann. 1 St. (1794) p. 19 (pr. p.); Ach., Lich. Univ. (1810) p. 108, 572 (pr. p.); Mass., Ric. Lich. Crost. (1852) p. 138; Koerb., Syst. Germ. (1855) p. 274; Nyl., Syn. Lich, (1858—60) p. 175 (excl. Iemado- phila et Knightiella); Th. Fr., Gen. Heterolich. (1861) p. 81 (em.); Tuck., Gen. Lich. (1872) p. 152 (pr. p.); Th. Fr., Lich. Scand. (1874) p. 328 (em.); Tuck., Syn. North. Am. II (1888) p. 6 (pr. p.). Sphyridium Flot. in Jahresb. Schles. Gesellsch. Naturk. (1842) p. 196 (em.), Koerb., Syst. Germ. (1855) p. 273 (em.); Th. Fr., Gen. Heterolich. (1861) p. 81 (em.), Lich. Scand. (1874) p- 326 (em.); Krabbe, Entw. Flechtenap. (1882) p. 4. Thalius crustaceus, uniformis aut effiguratus, aut squamo- sus; hyphae strati medullaris tenues, membranis tenuibus. Gonidia protococcoidea aut leptogonidia (raro cyanophycea: Krempelh., Stids. p. 96). Apothecia pallida aut subcarnea aut rufescentia. Kecipulum lecideinum gonidiisque destitutum, intus cartilagineum aut raro parte intima stuppeum, stipitatum aut substipitatum, stipite raro (in strato exteriore) gonidia continente, intus carti- lagineo solidoque. Asci angusti, membrana tenui. Sporae 8:nae, decolores, ellipsoideae aut fusiformes, simplices aut 1—3-septatae. ,Vonceptacula pycnoconidiorum in tuberculis thalli inclusa. Sterig- mata sat crebre articulata. Pycnoconidia breviter cylindrica ob- longave, recta.‘ (Linds., Nyl., 1. ¢.). 1. B. erythrellus (Mont.) Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p. 181], Lich. Exot. (1859) p. 209. Biatora erythrella Mont. in Ann. se. nat. 2 sér. VIII (1837) p. 356, Syll. (1856) p. 387. Thallus crassitudine mediocris aut sat tenuis, squamosus, squamis adscendentibus, imbricatis, crenatis, esorediatis, superne albidis aut albido-glaucescentibus. Apothecia stipitata, cum sti- pite circ. 3—6 millim. alta, circ. 1,5—3 millim. lata, tenuiter marginata, margine undulato-crenato, aut demum immarginata, disco plano, carneo aut carneo-pallido. Excipulwm turbinatum aut demum peltatum, solidum, intus chondroideum. Sporae ob- longae, simplices, long. 0,007—0,010, crass. 0,0025 millim. (Nyl., syn. Lich. p. 181). Ad terram argillaceo-arenosam in Carassa (1400 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 1291. — Thallus circ. 0,3 millim. (0,15—0,2 ex Nyl., |. c. p. 182) crassus, subtus albus, KHO primo lutescens, dein rubescens, superne strato cortical disperso, valde inaequa- 4 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. liter incrassato, cartilagineo, ex hyphis irregulariter contextis, majore parte subverticalibus, increbre ramosis, conglutinatis, for- matum, membranis incrassatis, pellucidis, tubulo modice dilatato; infra zonam gonidialem adest stratum medullare sat bene evo- lutum, hyphis 0,003 millim. crassis, membranis tenuibus, tubulis dilatatis. Gonidia leptogonidia, maxima parte globosa, diam. Q,008—0,010 millim., parcius ellipsoidea, — 0,013 millim. longa, membrana tenuissima. Discus apotheciorum opacus, epruinosus, KHO partim ru- bescens, partim —. Stipes longitudinaliter sulcatus, circ. 0,5—1 millim. crassus, albidus aut carneo-albidus, KHO lutescens, dein rubescens, chrystalla rubra, brevia, tenuia formans, gonidiis desti- tutus aut in parte exteriore nonnulla fortuito continens, solidus, intus strato chondroideo, tubulis 0,0015—0O,002 millim. crassis longitudinalibus, gelatinam chondroideam sat abundantem pelluci- dam, ex stratis exterioribus membranarum conglutinatarum for- matam, percurrentibus, extus, praecipue in parte superiore, hyphis crassioribus (circ. 0,004—0,005 millim. crassis), irregulariter con- textis aut subverticalibus, conglutinatis, membranis leviter incras- satis, loculis circ. 0,003—0,002 millim. latis, elongatis (hoc stra- tum corticale in parte inferiore stipitis evanescens). Hxecipulum KHO primo lutescens, dein rubescens, textura stipiti satis simi- lis, at strato corticali magis evoluto (hyphis verticalibus, paullo crebrius septalis), strato medullari chondroideo, ex hyphis irregu- lariter contextis formato, margine disco concolore aut interdum intensius rubro, gonidiis destitutum. Hypothectum albidum aut dilute pallidum, ex hyphis tenuissimis crebre contextis subcon- glutinatis formatum, strato tenui ex hyphis crassioribus formato impositum. Hymeniwm 0,050 millim. crassum, jodo lutescens. Paraphyses sat arcte aut sat laxe cohaerentes, 0,0005 millim. crassae, apice levissime incrassatae, haud constrictae, haud aut parce ramosae. Asc? cylindrici aut cylindrico-clavati, 0,006— 0,005 millim. crassi, apice membrana levissime incrassata. Sporae S:nae, distichae, apicibus vulgo obtusis, decolores. 2. B. rubescens Wainio (n. sp.). Thallus tenuis, squamosus aut foliaceo-effiguratus, adnatus, esorediosus, albidus. Apothecia stipitata, cum stipite circ. 1,5— 0,5 millim. alta, circ. 1—2 millim. lata, tenuissime marginata, Baeomyces. 5 margine undulato-crenato aut subintegro, disco plano aut con- caviusculo, vulgo carneopallido. Hzcipulum primo turbinatum, demum peltatum, solidum, intus chondroideum. Sporae oblongae aut parcius ovoideo-oblongae, simplices, long. 0,011—0,007, crass. 0,004—90,003 millim. Ad latera abrupta arenosa collium in marginibus viarum prope Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 563, 571. — Affinis et habitu haud valde dissimilis est B. rhodochroo Krem- pelh. (Lich. Glaz. 1876 p. 58), quae sporis minoribus et thallo imbricato-subsquamuloso differt. A B. erythrello stipite breviore et squamis haud adscendentibus facile distinguitur. Thallus cire. Q,2 millim. crassus, KHO primo lutescens, dein rubescens, I —, ‘ squamis vulgo crenatis, subtus albidis, superne strato corticali disperso, valde inaequaliter incrassato, cartilagineo, ex hyphis ir- regulariter contextis, majore parte subverticalibus, increbre ra- mosis, conglutinatis, formato, membranis incrassatis, tubulo mo- dice dilatato; infra zonam gonidialem subdispersam adest stra- tum medullare tenue, hyphis sat laxe contextis, Gonidia lepto- gonidia, globosa aut parcissime subellipsoidea, diam. 0,010— 0,005 millim., membrana tenuissima, guttulas oleosas continentia, flavovirescentia. Dzscus apotheciorum opacus, epruinosus, car- neopallidus aut carneus aut pallidus aut raro in eodem thallo coccineus, KHO rubescens et chrystalla rubra formans. Stipes longitudinaliter sulcatus, 0,3—-O,5 millim. crassus, disco fere con- color, KHO lutescens, dein rubescens, chrystalla rubra, brevia, tenuia formans, gonidiis destitutus, solidus, intus chondroideus, tubulis 0,002 millim. crassis, longitudinalibus, gelatinam chon- droideam sat abundantem pellucidam, ex stratis exterioribus mem- branarum conglutinatarum formatam, percurrentibus, extus in la- mina tenui pallidus (passim maculis rubris) et pseudoparenchy- maticus, seriebus cellularum verticalibus et in hyphas strati chon- droidei continuatis, loculis cellularum cire. 0,005—0,004 millim. latis, membranis conglutinatis sat tenuibus. Excipulum conti- nuationem stipitis, textura ab eo parum differentem, format, KHO eodem modo reagens, margine disco concolore aut interdum in- tensius rubro, gonidiis destitutum. Aypothectwm pallidum. Hy- menium O,060---0,070 millim, crassum, jodo lutescens. Paraphy- ses sat arcte aut sat laxe cohaerentes, 0,0005—0,001 millim. 6 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. crassae, apice levissime incrassatae, haud ramosae, haud con- strictae. Ascz subcylindrici, 0,007—0,005 millim. crass., apice membrana leviter incrassata. Sporae 8:nae, distichae aut mono- stichae, apicibus obtusis aut altero apice rotundato, membrana sat tenui, decolores. 3. B. absolutus Tuck., Suppl. IZ Enum. N. Am. Lich. (1859) p. 201: Nyl., Syn. Lich. (1858—60) p. 178; Tuck., Gen. Lich. (1872) p. 153; Biatora icmadophila var. stipitata Mont. in Ann. Se. Nat. 4 sér. VIII (1857) p. 298 (nomen ineptum): mus. Paris. Le- canora leptaspis Fée, Bull. Soc. Bot. Fr. XX (1873) p. 313 (mus. Paris.). Thallus tenuisimus, effusus, subcontinuus aut subdispersus, esorediosus, virescens aut subcinerascens aut olivaceo-pallidus, aut subevanescens. Apothecia albido-carnea, stipitata aut rarius subsessilia, cum stipite circ. 1,5—0,5 millim. alta, circ. 2—1—0,6 millim. lata, fere immarginata aut tenuissime marginata, disco plano aut raro convexiusculo. Hzcipulum turbinatum aut de- mum peltatum, solidum, intus chondroideum. Sporae oblongae aut fusiformi-oblongae, simplices, long. 0,017—0,007, crass. 0,005 —0,004 millim. Ad latera abrupta saxorum itacolumiticorum in Carassa (1400—1500 metr. s. m.), n. 1299, et ad latera abrupta are- nosa collium in marginibus viarum prope Sitio (1000 metr. s. m.), n. 560, 569, 678, 764, in civ. Minarum. Specimina ad Sitio lecta omnia ad f. subsessilem Tuck. (in Wright, Lich. Cub. n. 24). apotheciis subsessilibus et vulgo paullo minoribus (0,6—1,2 millim. latis) a f. stipitata Mont. typica (n. 1299) recedentem (apotheciis 2—1 millim. latis, 1,5—1 millim. altis), pertinent. — Thallus homoeomericus, strato corticali destitutus. Gonzdia vere protococcoidea, globosa, diam. 0,010—0,006 millim., membrana bene distincta, sat tenui. Stipes 0,5—O,2 millim. crassus, disco fere concolor, gonidiis destitutus, solidus, intus chondroideus, tu- bulis 6,002—0,003 millim. crassis sublongitudinalibus aut con- textis, gelatinam chondroideam abundantem bene pellucidam, ex stratis exterioribus membranarum formatam, percurrentibus, ex- tus roseoalbidus (in lamina tenui), impellucidus et pseudoparen- chymaticus cellulisque mediocribus (in Zn Cl, -+I aut KHO con- spicuis). Hacipulum continuationem stipitis, textura ab eo haud ae | Sphaerophoropsis. differentem, format, extus item pseudoparenchymaticum, KHO —, gonidiis destitutum. Hypotheciwm (sub microscopio visum) sub- albidum, ex hyphis crebre contextis formatum. Hymeniwm 0,100 millim. crassum, jodo sat leviter caerulescens, disco opaco, sub- pruinoso. Paraphyses sat arcte cohaerentes, 0,001—0,0015 mil- lim. crassae, apice anguste subcapitatae aut parum incrassatae, haud ramosae, increbre septatae (in Zn Cl, + 1), haud constrictae. Asci cylindrici aut cylindrico-clavati, 0,008—0O,010 millim. crass., apice membrana parum incrassata. Sporae 8:nae, monostichae aut distichae, apicibus obtusis, membrana sat tenui, decolores. 3. Sphaerophoropsis Wainio (n. gen.). Thallus fruticulosus, brevis, teres, ramosus, solidus, rhizinis et hypothallo distincto destitutus, homoeomericus, totus gonidia continens, strato corticali destitutus, ex hyphis sat crassis (0,008 —0,006 millim. crassis), pachydermaticis sat laxe contextus, lu- mine cellularum angusto. Gonzdia palmellacea (pleurococcoidea?), globosa, saepe glomeruloso-connata. Apothecia lecideina, in ipsa superficie -thalli enata, demum subglobosa, apicibus aut prope apices thalli affixa. Hacipulum proprium, gonidiis destitutum, chondroideum, ex hyphis conglutinatis formatum, strato medullari nullo. Paraphyses pro parte ramoso-connexae. Sporae 8:nae, ellipsoideae aut oblongae, 1-septatae, decolores. 1. §Sph. stereocauloides Wainio (n. sp.). Thallus fruticulosus, 1,5—3,5 millim. altus, 0,4—0,2 mil- lim. crassus, teres, parce irregulariter subfastigiato-ramosus, lae- vigatus, glaucescenti-albidus vel fuscescenti-glaucescens. Apo- thecia subglobosa, jam primo immarginata, nigricantia aut fusca, epruinosa. Hypotheciwm rubescens. Epithecium rubescens. Sporae S:nae, ellipsoideae aut oblongae, primum simplices, demum 1-sep- iatae, long. 0,006—O,010, crass. 0,003—0,004 millim. Ad terram arenosam humosamque supra rupes in Carassa (1470 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 1424, 1453, 1462, 1475, 1476, 1480. — Thallus saepe caespitosus, erectus, solidus, hypo- thallo nullo distincto, ex initio verrucaeformi accrescens, homoeo- mericus, totus gonidia continens, strato corticali destitutus, ex 8 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. hyphis formatus 0,008—0,¢06 millim. crassis, irregulariter sat laxe contextis, ramosis, pachydermaticis, lumine cellularum an- gusto. Membrana hypharwm maxima parte exteriore in KHO turgescit et in gelatinam bene pellucidam disolvitur. Gonzdia pleu- rococcoidea (?), flavovirescentia, globosa, diam. 0,008—0O,004 mil- lim., vulgo 2—plura in glomerulos connata, membrana sat tenui. Apothecia apicibus aut lateri ad apices thalli affixa, in ipsa superficie thalli enata, juvenilia ,¢rechogynis* vel pilis conicis, numerosis, demum pro parte fasciculato-connatis instructa. Hc7- pulum basale, proprium, rubescens, KHO non reagens, ex hyphis conglutinatis formatum. Hypothectum KHO non reagens. Hy- menium jodo persistenter caerulescens. Epithectum KHO non reagens. Paraphyses 0,001 millim. crassae, apice haud incras- satae, gelatinam firmam, in KHO modice turgescentem percur- rentes, partim parce ramosae, partim etiam ramoso-connexae. Asct clavati, 0,010 millim. crassi, apice membrana incrassata. Sporae distichae, decolores, apicibus rotundatis aut rarius obtusis. 4. Lecidea. Ach., Meth. Lich. (1803) p. 32 (pr. p.); Nyl. in Hue Addend. (1888) p. 131 ‘excl. Gyalecta, Buellia, Biatorella et sp2cies gonidiis egentes). Biatora et Heterothectum et Lecidea Tuck., Gen. Lich. (1872) p. 153, 169, 177, Syn. North Am. II (1888) p. 8, 53, 60 (exci. Biatorella). Thallus crustaceus, uniformis aut ambitu lobatus, aut squa- mulosus, hypothallo aut hyphis medullaribus substrato affixus, rhizinis veris nullis aut rarissime fere evolutis (in L. breviu- scula), strato cortical nullo aut in speciebus magis evolutis thal- lum superne obtegente, subcartilagineo, ex hyphis formato sub- verticalibus, pachydermaticis, conglutinatis. Stratum medullare stuppeum, hyphis implexis, tenuibus, vulgo leptodermaticis aut membranis leviter incrassatis, lumine cellularum comparate sat lato aut sat angusto. Gonzdia thallina vulgo protococcoidea aut raro pelurococcoidea aut gloeocapsoidea. Apothecia lecideina, thallo innata aut in ipsa superficie thalli enata, vulgo dein mox emergentia adpressaque aut raro immersa permanentia. Hzxci- pulum proprium, gonidiis destitutum, ex hyphis formatum pachy- dermaticis aut leptodermaticis, conglutinatis, in cellulas parenchy- Lecidea. 9 dermaticas aut clongatas divisis, raro strato medullart aérem inter hyphas continente stuppeove instructum. Paraphyses sim- plices aut raro ramoso-connexae. Sporae forma variabiles, de- colores aut nigricantes, simplices aut septatae aut murales, 8:nae — solitariae ,aut raro — circ. 30mae (Mill. Arg., Lich. Beitr. n. 1486), interne membrana haud incrassata (aut raro intus in- crassata et simul decolores), interdum extus halone indutae. Con- ceptacula pycnoconidiorum thallo immersa aut verruculas in thallo formantia. Sterigmata simplicia aut pauciarticulata aut raro pluri- articulata. Pycnoconidia oblonga aut ellipsoidea aut cylindrica. Subg. I. Toninia (Mass.) Wainio. Zhalluws squamulosus aut squamuloso-areolatus vel ex areolis crenulatis lacinulatisve con- stans. Sporae tenues, longae, bacillares aut aciculares aut fusi- formi-aciculares, 5—pluri-septatae, decolores. Toninia Mass., Ric. Lich.’ Crost. (1852) p. 107; Koerb., Syst. Germ. (1855) p. 182. Toninia *Hutoninia Th. Fr., Lich. Scand. (1874) p. 330. 1. L. squamulosula Nyl., Lich. Nov.-Gran. (1863) p. 461, ed. 2 (1863) p. 349 (secund. descr.). Thallus squamulosus, squamulis circ. 0,5—0,3 millim. lon- gis, adscendentibus, incisis crenatisque, glaucescenti-albidis, supra hypothallum nigrum dispersis aut in crustam confertis. Apothe- cia 2,5—1,5 millim. lata, disco plano, fusco-nigro nigricanteve [,,aut fusco-rufescente‘|, nudo, margine crassiusculo, discum ae- quante, testaceo aut fuscescente, persistente. Mypothecioum pal- lidum. Epithecium olivaceo-nigricans. Sporae bacillares aut aci- culares, rectae, long. 0,074—0,032, crass. 0,604—0,002 millim. Ad corticem et ramos arborum prope Sitio (1000 metr. s. m.), n. 777, et in Carassa (1400—1500 metr. s. m.), n. 1385, in civ. Minarum. Zhallus hyphis 0,003—0,0025 millim. crassis, sat leptodermaticis. Gonidia protococcoidea, normalia. Hzct- pulum chondroideum, ex hyphis radiantibus formatum, (in la- mina tenui) basi fere decoloratum, in margine intus pallidum, extus rufescens. Aymenium circ. 0,080 millim. crassum, jodo leviter caerulescens, dein vinose rubens. Epithecitum KHO non reagens. Paraphyses sat arcte cohaerentes, 0,001 millim. cras- sae, apice haud incrassatae, neque constrictae, nec ramosae. 10 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Asci clavati, circ. 0,014 millim. crassi. Sporae 8:nae aut abortu pau- ciores, pluriseptatae, septis circ. 7—13 [—17], altero apice attenuato aut apicibus ambobus obtusis, interdum irregulariter ventricosis. 2. L. cinereonigra Wainio (n. sp.). Thallus squamuloso-areolatus, squamulis areolisve circ. 0,3 —(0,2 millim. latis, irregularibus subcrenulatisque, planis, tenuibus, adpressis, cinereo-glaucescentibus, supra hypothallum nigrum di- spersis. Apothecia 1,2—0,8 millim. lata, disco plano aut demum convexo, nigro aut livido-fuscescente, nudo, margine sat tenui aut mediocri, persistente aut demum excluso, fusco aut livido- fuscescente aut livido. Hypotheciwm fuscescens aut sordide pal- lescens. Epitheciwm nigricans aut olivaceo-nigricans. Sporae aci- culares, altero apice sensim attenuato, rectae, long. circ. 0,052— 0,040, crass. 0,002—0,0015 millim. Ad ramulos aborum prope Lafayette (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 252. — Squamis haud adscendentibus facile a L. squamulosula distinguitur. Minus affinis est *L. subluteolae Nyl., quam habitu in memoriam revocat. Apothecia adpressa. Excipulum chondroideum, ex hyphis radiantibus conglutinatis for- matum, in lamina tenui extus pallidum, intus fuscescens. Ay- menium circ. 0,080—0,060 millim. crassum, jodo caerulescens, dein vinose rubens. Paraphyses arcte cohaerentes, 0,001 mil- lim. crassae, apice non aut vix incrassatae, neque constrictae, nec ramosae. Asc? clavati, circ. 0,014 millim. crassi. Sporae altero apice obtuso, septis circ. 8—10. Subg. Il. Bacidia (De Not.) Wainio. Thallus crustaceus, uni- formis. Sporae tenues, longae, aciculares aut bacillares aut fusi- formi-aciculares, vulgo 8—pluriseptatae, decolores. Bacidia De Not. in Giorn. Bot. It. (1846) p. 189; Koerb., Syst. Germ. (1855) p. 185; Th. Fr., Lich. Scand. (1874) p. 342. Patellaria Mill. Arg., Princ. Classif. (1862) p. 56 (pr. p.). Mycobacidia Rehm in Rabenh. Krypt.- Fl. (1890) p. 337. 3. L. rubella (Ehrh.) Schaer., Lich. Helv. Spic. (1833) p. 168. Lichen rubellus Ehrh., Plant. Crypt. (1791) n. 196. Secoliga yubella Stizenb., Krit. Bem. Lecid. Nadelf. Spor. (1863) p. 47. Ba- cidia Th. Fr., Lich. Scand. (1874) p. 344. Thallus crustaceus, vulgo subcontinuus, tenuis aut medio- Lecidea. 11 cris, vulgo verruculoso-inaequalis, albidus aut cinereo-glaucescens. Apothecia vulgo 0,8s—O,5 (—1) millim. lata, disco plano aut de- mum convexo, carneo-pallido aut carneo-rufescente, nudo, mar- gine sat tenui, persistente aut rarius demum excluso, disco vulgo subconcolore. Hypothectwm pallidum aut raro partim rufotesta- ceum. Lpithecowm vulgo pallidum. Sporae aciculares, altero apice sensim attenuato, rectae, long. circ. 0,042—0,100, crass, 0,005— 0,003 (—O,002) millim. Ad corticem arborum prope Sitio et Lafayette (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 250, 357, 1129. — Specimina nostra ad var. luteolam (Schrad.) Th. Fr. (I. c.), margine apothecio- rum nudo dignotam, pertinent. Zhallus hypothallo indistincto. Gonidia protococcoidea. Apothecia adpressa. Lxcipulwm chon- droideum, ex hyphis radiantibus conglutinatis formatum, in lamina tenui pallidum aut decoloratum. AHymeniwm circ. 0,070— 0,100 millim. crassum, jodo intense aut sat dilute caerulescens deinde- que vinose rubens. Paraphyses haud valde arcte cohaerentes, 0,001 millim. crassae, apice non aut levissime incrassatae, ne- que constrictae, nec ramosae. Ascz clavati, circ. 0,010—0,012 millim. crassi. Sporae 8:nae, altero apice obtusiusculo aut bre- viter attenuato, septis vulgo circ. 6—7 [—,,16“], in speciminibus nostris 0,042—0,056 millim, longae, 0,005—0,003 (—O,002) millim. crassae. 4. L. Sitiana Wainio (n. sp.). Thallus crustaceus, vulgo subcontinuus, tenuis aut crassi- tudine mediocris, verruculoso-inaequalis aut granuloso-adspersus aut subcontinuus, albidus aut glaucescens. Apothecia 0,8—1 (—1,5) millim. lata, disco plano aut demum convexo, sanguineo- fuscescente aut fusco, nudo, margine tenui aut sat tenui, persi- stente aut rarius demum excluso, disco vulgo subconcolore. Ay- pothecium pallidum aut albidum. Epitheciwm rufescens. Sporae aciculares, altero apice sensim attenuato, vulgo rectae, long. 0,090 0,040, crass. 0,006—O,003 millim. Ad corticem arborum prope Sitio (1000 metr. s. m.) in Civ. Minarum, n. 813, 827, 828. — Affinis est L. rubellae, a qua colore apotheciorum differt. — Hypothallus indistinctus. Gonadia protococcoidea. Apothecia adpressa. Hacipulum parenchymatico- chondroideum, ex hyphis radiantibus conglutinatis fere parenchy- 12 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. matice septatis formatum, membranis incrassatis, in margine aut parte superiore extus (in lamina tenui) rufescens, ceterum palli- dum. Aymenium cire. 0,100—9,110 millim. crassum, jodo cae- rulescens deindeque vinose rubens. Paraphyses sat laxe cohae- rentes, 0,0015—0O,001 millim. crassae, apice non aut paululum incrassatae, neque constrictae, nec ramosae. Asc clavati, circ. 0,012—0,016 miullim. crassi. Sporae 8mae, altero apice obtuso aut breviter attenuato, pluriseptatae, septis circ. 12—numerosissimis. +. L, millegrana (Tayl.) Nyl., Lich. Nov.-Gran. (1863) p. 460, ed. 2 (1863) p. 349. Lecanora Tayl. in Hook. Journ. Bot. 1847 p. 159. Fatellaria Mill. Arg., Lich. Beitr. (Fl. 1887) n. 1169, (1888) n. 1434, Lich. Parag. (1888) p. 16. Thallus crustaceus subcontinuus, crassitudine mediocris aut crassiusculus aut raro sat tenuis aut tenuissimus, verrucoso- vel verruculoso-inaequalis, raro partim soredioso-granulosus, albidus aut albido-glaucescens. Apothecia 1,5—1 (—0O,8) milllm, lata, disco primum plano, demum vulgo convexo, carneo-fuscescente aut carneo-testaceo aut his coloribus variegato aut rarius fusco- nigricante, tenuiter pruinoso aut nudo, margine mediocri aut sat tenul, persistente aut subpersistente aut raro demum excluso, pallido aut testaceo- vel cinerascenti-pallescente. Hypotheciwie pallidum aut albidum aut raro partim pallido-rufescens. Epithe- cium pallidum aut testaceum aut raro purpureo-fuscescens. Spo- rae vulgo aciculares, altero apice sensim attenuato, vulgo rectae, long. circ. 0,086—0,046 [—,,0,114“], crass. 0,004—0,003, raro 0,002 millim. (raro medio ventricosae —0,005 millim. crassae). Ad corticem arborum locis numerosis lecta ad Lafayette et Sitio et in Carassa in civ. Minarum, n. 262, 291 b, 336, 55d, 854, 1020, 1023, 1244. — Species est valde variabilis, formis parum constantibus. — TZhallus hypothallo indistincto. Apo- thecia adpressa. Hacipulum proprium, parenchymatico-chondroi- deum, ex hyphis formatum radiantibus, conglutinatis, fere paren- chymatice septatis, cellulis brevibus aut oblongis, pallidum aut fere decoloratum. Hymenium circ. 0,080—0,160 millim. crassum, jodo caerulescens (interdum sat dilute) deindeque vinose rubens. Paraphyses arcte aut sat laxe cohaerentes, 0,001—0,0015 millim, crassae, apice non aut levissime incrassatae, neque constrictac, nec ramosae, Asct clavati, cire. 0,010—O0,014 millim. crassi. Lecidea. 13 Sporae 8:nae, altero apice obtuso, altero sensim attenuato, ‘circ. 3—15 |—,,27“] septatae. : *L, subluteola (Nyl.) Wainio. L. luteola *L. subluteola Nyl., Enum. Gén. Lich. (1857) p. 122. DL. subluteola Nyl., Fl. 1869 p. 122; Krempelh., F]. 1876 p. 269 (coll. Glaz. n. 1917: herb. Warm., n. 2206: mus. Paris.). Patellaria Mill. Arg., Lich. Beitr. (Fl. 1881) n. 358 (excl. var.), Lecidea fusca Fée, Bull. Soc. Bot. XX (1873) p- 317. Wright, Lich. Cub. n. 219 pr. p. (mus. Paris). Thallus crustaceus, crassitudine mediocris aut crassiusculus, verrucoso-inaequalis aut verrucoso-areolatus, supra hypothallum nigrum dispersus aut subdispersus, aut raro subcontinuus, albi- dus aut glaucescenti-albidus. Apothecia 0,s—1,5 millim. lata, disco primum plano, demum vulgo convexo, livido-nigricante aut fusco-nigro fuscove aut fusco-rufescente, tenuissime pruinoso aut nudo, margine mediocri aut sat tenui, persistente aut subpersi- stente, pallido aut testaceo aut cinereo-pallescente. Aypothectwm pallidum lutescensve. Hpitheciwm pallidum {aut subviolaceo-fu- scescens|. Sporae aciculares, rectae, altero apice sensim atte- nuato, long. 0,075—0,058, crass. 0,0045—0,003 millim. Ad corticem arboris prope Sitio (1000 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 1078. — Hypothallo nigro bene evoluto differt a L. millegrana, in quam interdum transit. Apothecia adpressa. Hzcipulum minute pseudo-parenchymaticum, in lamina tenui pal- lidum. Hymenium circ. 0,080 millim, crassum, jodo caerulescens deindeque vinose rubens. Paraphyses sat laxe cohaerentes, 0,0015 —0Q,001 millim. crassae, apicem versus sensim levissime aut vix incrassatae, neque constrictae, nec ramosae. septis transversalibus 5—4 et septis longitudinalibus paucis (1—2), fusco-nigrae, long. 0,024—0,016, crass. 0,011—0,008 millim. 3. U. chloroleuca Tuck., Obs. Lich. (1864) p. 268, Syn. North Am. II (1888) p. 150 (Wright, Lich. Cub. n. 123: mus. Paris.). Thallus crassitudine mediocris, subcontinuus, verrucoso-inae- qualis, caesio-glaucescenti-albidus, esorediatus, neque I, nec KHO, nec CaCl,O, reagens, KHO (CaCl, Q,) rubescens. ec.) Subg. I. Melanotheca (Fée) Wainio. Apothecia pro majore parte peritheciis aut amphitheciis confluentia et pseudostromata formantia. Melanotheca Fée, |. c. (conf. supra). 1. P. eruenta (Mont.) Wainio. Trypethelium cruentum Mont. in Ann. Sc. Nat. Bot, 2 sér. VIII (1837) p. 357, Syllog. (1856) p. 200 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. 372 (mus. Paris.); Nyl., Exp. Pyrenoc. (1858) p. 73. Stromatothe- lium Trev., Fl. 1861 p. 20. Melanotheca Mill. Arg., Pyr. Cub. (1885) p. 397. Thallus tenuis aut sat tenuis, partim pallescens vel pallido- glaucescens, partim |aut totus] sanguineo-rubescens, nitidulus aut opacus. Apothecia pro parte confluentia et pseudostromata pa- rum aut plus minusve distincta difformia extus sanguineo-rubi- cunda formantia, pro parte simplicia et verrucas 0,5—0,7 millim. latas, conoideas aut hemisphaericas sanguineo-rubescentes aut demum vertice sat anguste nigricantes formantia. Perztheczwm fuligineum, integrum. Sporae 8:nae, ellipsoideo-fusiformes, 3-sep- tatae, nigricantes, long. circ. 0,025—0,030, crass.0,012—0,015 millim. Ad corticem arboris prope Rio de Janeiro parce lecta, n. 127 b. — Thallus strato corticali cartilagineo, amorpho, ex hy- phis irregulariter contextis formato (tubulis hypharum passim con- spicuis), partim incrassato instructus, passim substrato immixtus, superne saepe materia rubra coloratus. Gonzdia chroolepoidea, cellulis circ. 0,010—0,012 millim. crassis, membrana sat crassa. Apothecia strato tenui thallino gonidiis destituto at passim cellu- las substrati continente maxima parte obducta. Materia rubra thalli et apotheciorum KHO solutionem violaceam effundit. Nu- cleus globosus, circ. 0,4 millim. latus, bene oleosus granulosusque, jodo non reagens. Paraphyses 0,0015 millim. crassae, neque ra- mosae, nec connexae. Asce subcylindrici aut cylindrico-clavati, membrana tenui. Sporae apicibus obtusis, halone nullo indutae, pariete crasso; loculi lenticulares, sat aequales, aut apicales vulgo reliquis minores. Subg. Il. Eupyrenula (Fée) Wainio. Apothecia simplicia aut subsimplicia. Pyrenula 2. Eupyrenula Fée, Ess. Crypt. Eeore. Suppl. (1837) p. 78 (pr. p.). Pyrenula Mass., 1. c. (conf. supra), et cet. auct. cit. 1. Pyramidalis Miill. Arg. Perithectum hemisphaericum aut conoideo-hemisphaericum, integrum. Nucleus depressus. Pyrenula § 2. Pyramidales Mill. Arg., Pyr. Féean. (1888) p. 30. 2. P. marginata (Hook.) Trev., Caratt. (1853) p. 13; Mill. Arg., Pyr. Féean. (1888) p. 31. V. marginata Nyl., Exp. Pyrenoc. (1858) p. 45 pr. p. Pyrenula. 201 Thallus hypophloeodes aut endophloeodes, macula glauce- scente aut olivaceo- vel pallido-glaucescente aut subalbida indi- catus. Apothecia verrucas circ. 1,7—1 millim. latas, hemisphae- ricas, nigras, vertice convexas aut rarius leviter minuteque um- bilicatas formantia, perithecio fuligineo, integro. Sporae &mae, vulgo oblongae aut rarius subfusiformes, 3-septatae, long. 0,024 —0,032 millim. [,,—O,040 millim.‘‘: Mull. Arg.], crass. 0,011—0,014 millim. [—0O,018 millim.“: Mill. Arg.]. Ad corticem arborum prope Lafayette (1000 metr. s. m.), n. 347, et in Carassa (1400 metr. s. m.), n. 1220, in civ. Mina- rum. — Thallus nitidulus. Hyphae et gonidia thalli cellulis sub- strati immixta. Gonidia chroolepoidea, circ. 0,008 millim. crassa, membrana sat tenui. Nuclews depresso-hemisphaericus, jodo non reagens. Paraphyses vix 0,001 millim. crassae, neque ramosae, nec nonnexae. Ascz cylindrici, membrana sat tenui. Sporae mo- nostichae, fuscescentes, apicibus rotundatis aut obtusis aut raro acutiusculis, loculis lenticularibus, fere aequalibus. | 3. P, Kunthii Fée, Etud. Crypt. Ecore. (1837) p. 80; Mull. Arg., Pyrenoc. Cub. (1885) p. 411, Pyr. Féean, (1888) p. 30. Thallus hypophloeodes aut endophloeodes, macula glauce- scente aut olivacea pallidave indicatus. Apothecia verrucas cire. 1—0,5 millim. latas, hemisphaericas, nigras, vertice convexas for- mantia, perithecio fuligineo, integro. Sporae 8:nae, oblongo- aut ellipsoideo-fusiformes, 3-septatae, long. 0,020—O,024 millim. [,.—0,018 millim.‘*: Mill. Arg., Pyr. Féean. p. 51], crass. 0,009— Q,011 millim. [,,—0,007 millim.“: Mill. Arg., 1. c]. Ad corticem arborum prope Sitio (1000 metr. s. m.) in Civ. Minarum, n. 1151. — Thallus nitidulus. Gonzdia chroolepoidea, circ. 0,008—Q,010 millim. crassa, membrana crassiuscula aut sat tenui. Nucleaws depresso-hemisphaericus, jodo non reagens. Para- physes 0,001 millim. crassae, neque ramosae, nec constrictae. Asct cylindrici. Sporae monostichae aut distichae, olivaceo-fusce- scentes, apicibus breviter acutatis aut rarius fere obtusis, loculis lenticularibus, sat aequalibus. t 4, P, mamillana (Ach.) Trev., Consp. Verr. (1860) p. 13; Mill. Arg., Pyrenoc. Cub. (1885) p. 411, Pyr. Féean. (1888) p. 30. Verrucaria Ach., Meth. Lich. (1803) p. 120. V. marginata Hook. *V. Santensis Nyl., Lich. Nov.-Gran. ed. 2 (1863) p. 248. Thallus endophloeodes vel hypophloeodes, macula pallido- 202 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. albescente jaut olivaceo-pallida] indicatus. Apothecia verrucas circ. 1—0,3 millim. latas, hemisphaericas, nigras, vertice con- vexas formantia, perithecio fuligineo, integro. Sporae Smae, fusi- formi-oblongae aut suboblongae, 3-septatae, long. 0,016—0O,020, crass. 0,005—0,008 millim. Var. subconfluens Wainio. Perithecia pro parte confluentia, pro parte solitaria. Ad corticem arboris prope Sepitiba in civ. Rio de Janeiro, n. 470. — Intermedia est inter subg. Melanothecam (Fée) et Eupyrenulam (Fée). — TZhallus strato suberoso destructo cor- ticis immixtus, superne fere amorphus, nitidulus. Gonzdia chroo- lepoidea, cellulis corticis inclusa immixtaque, circ. 0,010—0,008 millim. crassa, membrana sat tenui. Nclews depresso-hemisphae- ricus, jodo non reagens. FParaphyses neque ramosae, nec con- nexae. Asci subventricosi. Sporae saepe distichae, fuscescentes, apicibus acutis aut rarius obtusis, loculis lenticularibus, sat ae- qualibus. 2. Subglobosa Mill. Arg. Perithectwm subglobosum, inte- grum. Nucleus subglobosus. Pyrenula § 3. Subglobosae Mill. Arg., Pyr. Féean. (1888) p. 31. 5. BP. subducta (Nyl.) Wainio. Verrucaria Nyi., Lich. Nov.- Gran. (1863) p. 489, ed. 2 (1863) p. 247 (mus. Paris.), Lich. Nov.- Gran. Addit. (1867) p. 344. Thallus hypophloeodes vel endophloeodes, macula glauce- scente vel cinereo-glaucescente [aut pallida] indicatus. Apothecia diu thallo substratoque immersa subimmersave, demum semiim- mersa at diu strato tenuissimo thallode fere ad instar pruinae velata deindeque subdenudata denudatave et verrucas 1,3—0,5 millim. latas, hemisphaericas aut elevato-hemisphaericas, nigras (primo cinereo-nigricantes), vertice convexas formantia, perithecio fuligineo, integro, globoso. Sporae S8:nae, oblongae aut subven- - tricoso-oblongae, 3-septatae, long. (in specim. nostris) circ, 0,048 —0,058 millim. [,,0,038—0,102 millim.“: Nyl., ll. ce.], crass. 0,020— 0,024 millim. [,,0,016—0,032 millim.“: Nyl.]. Ad corticem arboris prope Sitio (1000 metr. s. m.) in Civ. Minarum, n. 742. — Thallus hypophloeodes vel endophloeodes, Pyrenula. 203 strato suberoso sclerenchymaticoque corticis (substrati) increscens, ibique zonam gonidialem hyphis immixtam formans, nitidulus. Gonidia chroolepoidea, circ. 0,008—0,006 miullim. crassa, mem- brana sat tenui. Nucleus globosus, jodo non reagens [aut inter- dum ,,dilute vinose rubens“: Nyl., Lich. Nov.-Gran. Addit. p. 344]. Paraphyses 0,001 millim. crassae, gelatinam abundantem percur- rentes, neque ramosae, nec connexae. Sporae distichae, fusce- scentes, apicibus rotundatis, pariete crasso; loculi crasse angu- loso-lenticulares, medii reliquis paullo majores. 6. P. Minarum Wainio (n. sp.). Thallus hypophloeodes vel endoploeodes, macula olivaceo- pallida olivaceave indicatus, Apothecia pro parte confluentia et pro parte simplicia, verrucas i,5—1 millim. latas, hemisphaericas, basi sat abruptas aut sensim in thallum abeuntes, strato thallode thallo concolore omnino obductas aut apice demum plus minusve denudatas et cinereo-nigricantes nigricantesve, vertice convexas formantia, perithecio fuligineo, integro, globoso. Sporae 8:ae, oblongae aut fusiformi-oblongae, 3-septatae, long. 0,026—O0,036 millim., crass. 0,011—0,015 millim. Ad corticem arboris prope Sitio (1000 metr. s. m.) in Civ. Minarum, n. 677. — Ad species inter Melanothecas et Eupy- renulas intermedias pertinet. — Affinis V. mastophorae Nyl. (Lich. Nov.-Gran. ed. 2 p. 248), quae praecipue apotheciis minori- bus ab ea differt. — Thallus cellulis substrati immixtus, macu- lam nitidiusculam formans. Gonidia chroolepoidea, circ. 0,010— 0,008 millim. crassa, membrana sat tenui. Nucleus globosus, circ. 0,38—0,72 millim. latus, jodo dilute violascens. Perzphyses in vertice vel ad ostiolum apothecii perithecium interne vestientes, pro parte simplices, pro parte parce ramoso-connexae, circ. 0,050 —0,040 millim. longae, suberectae, gelatinam in KHO diffluxam percurrentes. Paraphyses 0,001 millim. crassae, gelatinam sat abundantem percurrentes, neque ramosae, nec connexae. Asci subcylindrici aut suboblongi. Sporae monostichae aut distichae, olivaceo-fuscescentes, apicibus obtusis, pariete incrassato, loculis lenticularibus, fere aequalibus. Pd fn 204 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. 10. Pseudopyrenula. Miill. Arg., Lich. Beitr. (Fl. 1883) n. 602 (em.), Pyr. Cub. (1885) p. 876 et 407 (em.), Pyr. Féean. (1888) p. 4 et 28 (em.). Trypethelium Trev., F. 1861 p. 19 (em., conf. infra); Mill. Arg., Pyr. Cub. (1885) p. 376 et 359 (em.), Pyr. Féean. (1888) p. 4 et 389 (em.). Thallus crustaceus, uniformis, hypothallo et hyphis medul- laribus substrato affixus, rhizinis destitutus, strato corticalt nullo aut saepe fere amorpho et ex hyphis horizontalibus conglutinatis in materiam cartilagineam reductis formato instructus, strato me- dullari fere totvu gonidia continente. Gonidia chroolepoidea (cel- lulis minutis, concatenatis). Apothecza simplicia [in subg. Hetero- thelio Wainio] aut peritheciis vel amphitheciis confluentia et pseudostromata formantia [in subg. Trypethelio (Spreng.)]. Pe- yithecium rectum, fuligineum aut fuscescens pallidumve. Para- physes ramoso-connexae. Sporae S:nae, decolores, oblongae aut fusiformes, 3—pluri-septatae, interne membrana incrassata et locu- lis lenticularibus, compressis, aut rotundatis. Pycnoconidza brevia, tenuissima, recta, cylindrica aut utroque apice clavatula (in n. 51 et 785). Sterigmata simplicia. Subg. I. Trypethelium (Spreng.) Wainio. Apothecia pro ma- jore parte peritheciis aut amphiteciis confluentia et pseudostro- mata formantia. Trypethelium Spreng., Hinl. z. Kenntn. ad. Gewiichse (1894) p. 350: Ach., Lich. Univ. (1810) p. 58 et 306; Fée, Mon. Tryp. 1831 (pr. p.); Nyl., Exp. Pyrenoc. (1858) p. 71 (pr. p.); Tuck., Gen. Lich. (1872) p. 258 (pr. p.); Mull. Arg., Pyr. Cub. (1885) p. 376 et 389; Pyr. Féean. (1888) p. 4 et 9. Sect. 1. BEutrypethelium Mill. Arg. Sporae multiloculares (circ. 5—17-septatae). Trypethelium sect. 2. Eutrypethelium Mill. Arg., Pyr. Cub. (1885) p. 293. 1. Ps. eluteriae (Spreng.) Wainio. Trypethelium eluteriae Spreng., Einl. z. Kenntn. Gew. (1804) p. 351: Mill. Arg., Pyr. Cub. (1885) p. 393, Pyr. Féean. (1888) p. 15. Tr. Sprengelii Ach., Lich. Univ. (1810) p. 306; Fée, Mon. Tryp. (1831) p. 19; Nyl, Exp. Pyrenoc. (1858) p. 77 (pr. p.). Thallus endophloeodes vel substrato immixtus aut fere hy- pophloeodes, glaucescens vel stramineo-glaucescens [aut pallescens Pseudopyrenula. 205 cinerascensve], sat opacus. Pseudostromata elevata, rotundata aut irregulariter oblonga, depresso- vel applanato-convexa, basi abrupta aut leviter constricta, extus cinereo-fuscescentia, intus citrina vel fulvo-lutescentia et KHO solutionem rubescentem et demum violascentem effundentia, perithecia numerosa includentia, verticibus nigricantibus, minute umbonato-elevatis. Perztheczuwm globosum aut ovoideum, fuligineum, integrum, tenue. Sporae 8:nae, fusiformes, circ. 6—10-septatae |,,—14-septatae“: Nyl.], long. 0,028 —0,038 millim. [,,—0,055 millim.“*: Nyl.|, crass. 0,007—0,009 millim. Ad corticem arboris prope Rio de Janeiro, n. 19. — Thal- lus laevigatus. Gonzdia chroolepoidea, circ. 0,010 millim. crassa, membrana crassiuscula. Nucleus globosus aut ovoideus, jodo non reagens. Paraphyses 0,001 millim. crassae, gelatinam abun- dantem percurrentes, ramoso-connexae. Ascz subcylindrici aut cylindrico-clavati, membrana sat tenui. Sporae distichae, deco- lores, apicibus acutis aut subobtusis, loculis brevibus, latere cy- lindricis aut rotundato-cylindricis, fere aeque longis, halone nullo aut tenui indutae. *Ps. subsulphurea Wainio (n. subsp.). Thallus sat tenuis aut crassitudine mediocris, sulphureo- flavescens aut sulphureo-glaucescens, opacus. Pseudostromata bene elevata, depresso-subglobosa aut irregulariter ellipsoidea oblon- gave, convexa, basi bene constricta, extus thallo concoloria, in- tus fulvescentia et KHO solutionem violaceam effundentia, peri- thecia numerosa includentia, verticibus rarius demum denudatis nigricantibusque et umbonato-elevatis. Peritheciwm globosum aut ovoideum, fuligineum, integrum, tenue. Sporae 8:nae, fusiformes, circ. 10—14 (—9)-septatae, long. 0,034—0,047, crass. 0,007— 0,009 millim, Ad corticem arboris prope Sepitiba in civ. Rio de Janeiro, n. 413. — Colore thalli et pseudostromatum a Ps. eluteriae differt. Thallus pruina sulphurea (KHO non reagente) obductus, strato corticali fere amorpho ex hyphis horizontalibus conglutinatis for- mato KHO fulvescente instructus. Gonidia chroolepoidea, cire. Q,008—Q0,012 millim. crassa, membrana vulgo sat crassa. Pseudo- stromata gonidiis destituta. Nucleus ovoideus aut globosus, jodo non reagens. Paraphyses gelatinam abundantem percurrentes, crebre ramoso-connexae. Asci oblongi aut subcylindrici, mem- 206 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. brana sat tenui. Sporae distichae, decolores, apicibus acutis aut obtusiusculis, loculis brevibus, parte laterali rotundatis aut rotun- dato-subcylindricis, fere aeque longis, halone nullo aut tenui in- dutae. Sect. 2. Bathelium (Ach.) Miill. Arg. Sporae 3-septatae. Bathelium Ach., Meth. Lich. (1803) p. 111. Trypethelium sect. 1. Ba- thelium Mill. Arg., Pyr. Cub. (1885) p. 389. a. Chrysothelium Wainio. Pseudostromata extus obscurata, intus fulvescentia et materiam KHO violascentem continentia. 2. Pg, endochrysea Wainio (n. sp.). Thallus sat crassus aut crassitudine mediocris, glaucescens, saepe rugoso- vel verrucoso-inaequalis, nitidus. Pseudostromata bene elevata, depresso-subglobosa aut oblonga, convexa, basi vulgo partim constricta, extus fusco-cinerascentia aut testaceo- fuscescentia, intus fulvescentia et KHO solutionem vinose ruben- tem effundentia, apothecia numerosa includentia, verticibus sat late aut anguste denudatis, nigris, medio aut totis saepe umbo- nato-elevatis. Peritheciwm globosum aut ovoideum, superne saepe in collum conoideum continuatum, fuligneum, integrum, tenue. Sporae 8:nae, oblongae aut fusiformi-oblongae, 5-septatae, long. 0,032—0,050, crass. 0,010—0,015 millim. Ad corticem arboris in Carassa (1000 metr. s, m.) in civ. Minarum, n. 1157. — Habitu subsimilis Ps. mastoideae (Ach.). Thallus strato corticali pellucido, amorpho, chondroideo (tubulis hypharum horizontalibus conspicuis) instructus, subcontinuus. Go- nidia chroolepoidea, circ. 0,012—0,014 millim. crassa, membrana sat tenui aut crassiuscula. Nucleus ovoideus aut primo erecto- ellipsoideus, jodo non reagens. Paraphyses ramoso-connexae. Asci oblongo-clavati. Sporae distichae, decolores, apicibus obtu- sis, loculis anguloso-lenticularibus subglobosisve, vulgo sat ae- qualibus. 8. Chrysothallus Wainio. Pseudostromata (et majore mi- noreve parte etiam thallus) solum extus ferruginea vel ochracea fulvescentiave et KHO violascentia. Pseudopyrenula. 207 3. Pg, aenea (Eschw.) Wainio. Verrucaria aenea Eschw. in Mart. Icon. Sel. (1828) tab, 8 fig. 3, Lich. Bras. (1833) p. 133 (teste Mill. Arg. Lich. Eschw. 1884 p. 7). Verrucaria heterochroa Mont., Ann. Se. Nat. 2 sér. Bot. T. 19 (1843) p. 60, Syllog. (1856) p. 370 (mus. Paris.); Nyl., Exp, Pyrenoc. (1858) p. 52; Krempelh., Fl. 1876 p, 522 (hb. Warm.). Trypethelium Kunzei Miil. Arg., Pyr. Cub. (1885) p. 390, Pyr. Féean. (1888) p. 10 (etiam Fée, Mon. Tryp. 1831 p. 445, tab. 15 fig. 3, secund. specim. authent. obser- vante Mill. Arg., 1. c., sed neque descr. nec. icon. congruentes). Thallus macula ochraceofulvescente [aut partim olivacea vel olivaceo-lutescente|] indicatus, opacus. Apothecia pro parte confluentia et pseudostromata parum distincta difformia forman- tia, pro parte simplicia et verrucas 0,3—0,4 millim. latas, hemi- sphaericas, substrato thalloque obductas thalloque concolores, ver- tice convexas formantia. Peritheciwm conico-globulosum, fuligi- neum, integrum. Sporae 8:nae, oblongae, 3-septatae, long. 0,019 —0,021 millim. [,,—0,027 millim.: Nyl.], crass. 0,007—0,008 millim. Ad corticem arborum pluribus locis in Brasilia mihi obvia, n. 292. — Thallus substrato immixtus et fere hypophloeodes, ma- teria fulvescente, KHO solutionem violaceam effundente plus mi- nusve suffusus. Gonzdia chroolepoidea, circ. 0,010—0,008 millim. crassa, membrana sat tenui. Perdtheciwm tenue. Nucleus gra- nulosus oleosusque, jodo non reagens. Pavaphyses ramoso-con- nexae (in spir. aether. et KHO). Asci oblongi. Sporae deco- lores, apicibus obtusis, halone indutae, loculis lenticularibus, sat aequalibus. 4. Ps. aureomaculata Wainio (a. sp.). Thallus sat tenuis aut crassitudine mediocris, stramineus aut partim praesertimque circa apothecia fulvescens, laevigatus, opacus. 253; Johow, Hymenolich. (Pringsh. Jahrb. Wiss. Bot. KV A 1884) p. 363, tab. XVII fig. 1—3, XVIII, XIX fig. 14—16; Nyl. Syn. Lich. Ir (1885) -p. 49 (pr. maxima parte: mus. Paris.), FI. 1885 p. 449; Saccardo, Syll. nee VI (1888) p. 686 (pr. p.). Thele- phora Web. in Beitr. Naturk. I (1805) p. 236. Thallus foliaceus, reniformi-suborbicularis, circ. 5—150 mil- lim. latus, tenuis membranaceusque, ambitu See aut late rotundato-lobatus, lobis circ. 5—60 millim. latis, demum saepe subimbricatis, adscendens, margine limbato-revoluto, superne gla- ber, leviter concentrice striatus et subtilissime coriaceo-rugulosus, cinereo-albicans vel albido-glaucescens aut rarius pallescens, sub- tus pallescens et demum strato corticali (,,hymenio‘ Mattiroli et Johowi) carneo vel testaceo-pallido, irregulariter involuto-desqua- mescente, et /ypothallo laxissime stuppeo pallido ad basin pas- sim instructus. Ad terram humosam muscosamque haud rara in Carassa (1400—1500 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 402, 1176, 1182, 1234. — Thallus centro basive emoriens et ambitu sat diu ac- crescens, superne et infra zonam gonidialem laxe contextus, ex hyphis 0,006—0,004 millim. crassis, leptodermaticis, valde incre- bre septatis constans, zona gonidiali medium versus thalli sita, crebre contexta. In latere inferiore thalli inter areolas corticatas hyphae passim vamulzs brevibus irregularibus instructae sunt (conf. 1) Conf. p. 188 (pars II). Cora. 241 etiam Johow, |. c. p. 408, tab. XVIII fig. 7, 8 a). Gonzdia scyto- nemea, cellulis caeruleo-virescentibus, 0,011—0,009 millim. crassis in trichomata gyrosa pluricellulosa concatenatis, heterocystis (sat numerosis) dilute cupreis, hyalinis, intercalaribus, vagina gelati- nosa tenui instructa, glomerulos pluricellulosos (cellulis vulgo cire. 10-20), hyphis septatis crebre obductos, formantia. Stratwm cor- ticale (,hymenium“) ex hyphis verticalibus, leptodermaticis, con- glutinatis, superficiem versus increbre et parte interiore crebre (fere parenchymatice) septatis formatum (in acido lactico exami- natum). Hypothallus hyphis 0,006—0,007 millim. crassis, lepto- derrsaticis, parce septatis, haud cohaerentibus. Supra thallum interdum (in n. 1234) Leptosphaeria corae (Patouillard in Journ. de Bot. 1888 p. 150) crescit, quam cel. Ny- lander apothecia C. pavoniae esse existimat (Syn. Lich. Il p. 50, Fl. 1885, p. 449). Hyphis nigricantibus a basi apotheciorum ex- crescentibus et in thallum Corae expansis haec planta a Cora omnino differt, et evidentissime est parasita. A Mattirolo et Johow (lL ¢.) conzdia (,,basidiosporae“) hujus speciei describuntur, globosa, diam. 0,012 millim. (0,006—0,008 millim.: Mattirolo), fuscescentia, demum verruculosa, sterigmatibus quaternis (vel solitariis: Mattirolo) ex strato corticali inferiore (,,hymenio“) excrescentibus (rarissimis et difficillime observandis) affixa +). 2. ©. reticulifera Wainio (n. sp.). Thallus foliaceus, reniformi-suborbicularis, circ. 20—80 mil- lim. latus, tenuis membranaceusque, ambitu rotundatus aut late rotundato-lobatus, lobis circ. 7—80 millim. latis, demum saepe subimbricatis, primum vulgo substrato adnatus, demum adscen- dens, margine limbato-revoluto, superne glaber, leviter concen- trice striatus et subtilissime coriaceo-rugulosus, cinereo-albicans vel albido-glaucescens aut pallescens, subtus totus strato cortical: (,,hymenio“) primum albido, demum pallido vel fuscescenti-pallido, demum irregulariter reticulato-diffracto vel reticulato-lacunoso vel basin versus subareolato, adnato (haud involuto-desquamescente) obductus, et hypothallo evanescente aut interdum bene evoluto, laxissime stuppeo et spongioso-lacuneso, albido pallescenteve ad basin passim instructus. 1) Conf. p. 239. 16* 242 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Ad terram arenosam denudatam subumbrosamque locis nu- merosis prope viam ferratam in civ. Minarum (ad Sitio, cet.), ra- rius ad trucos ramosque arborum, n. 401, 739. — Non est Cora glabrata (Spreng.) Fr., quae ad statum juniorem, ,,hymenio‘ fere destitutum, C. pavoniae spectat. — Thallus centro basive emoriens et ambitu sat diu accrescens, superne et infra zonam gonidialem laxe contextus, ex hyphis 0,004—0,003 millim. crassis, leptodermaticis, valde increbre septatis constans, zona gonidiali medium versus thalli sita, crebrius contexta. In latere inferiore thalli inter areolas corticatas hyphae passim parce ramulis bre- vibus irregularibus instructae. In margine thalli soredia obveniunt, sine microscopio vix conspicua. Gonidia scytonemea, cellulis caeruleo-virescentibus aut pro parte olivaceo-glaucescentibus, 0,011 —0,008 millim. crassis, in trichomata gyrosa pluricellulosa con- catenatis, heterocystis dilute cupreis, hyalinis, intercalaribus, va- gina gelatinosa parum distincta instructa, glomerulos pluricellulo- sos, hyphis fere parenchymatice septatis crebre obductos, forman- tia. Stratum corticale (,,4ymenium*) ex hyphis verticalibus, lepto- dermaticis superficiem versus increbre aut sat crebre et parte interiore crebre septatis, irregulariter ramosis flexuosisque, par- tim conglutinatis, partim crebre approximatis, formatum (acid. laec- tic.). Hypothallus hyphis 0,003—0,004 millim. crassis, increbre septatis, apicem versus pannoso-cohaerentibus. Supra stratum corticale conidia saepe observantur perzsporiea, globosa, dilutissime olivaceo-obscurata, demum subtilissime ver- ruculosa, diam. 0,0035—0,0045 millim., germinantia hyphas 0,001 —(,0005 millim. crassas in stratum corticale (,,hymenium‘) pene- trantes evolventia. Ad parasitam, quae supra thallum etiam bene evoluta crescit, pertinent, at facile pro ,,basidzosporis‘* sumuntur. 2. Corella Wainio (nov. gen.). Thallus squamosus aut minute foliaceus, difformis, rotun- dato-lobatus, ambitu adscendens, superne glaber, inferne hypo- thallo albido, ex hyphis haud cohaerentibus leptodermaticis parce septatis constante obsitus, rhizinis veris destitutus, zona gonidiali partem superiorem maximamque thalli occupante, et strato me- dullari gonidiis destituto tenui in parte inferiore thalli sito, strate Corella. 243 corticali (,hymeniove’) destitutus. Stratwm medullare stuppeum, hyphis laxe contextis, 0,004—-0,003 millim. crassis, leptodermati- cis, increbre septatis, lumine sat lato. Zona gonedialis crebrius contexta, hyphis leptodermaticis, crebre, saepe fere parenchyma- tice septatis, glomerulos gonidiorum crebre obducentibus. Gonidia scytonemea, cellulis vulgo glaucescentibus, in trichomata gyrosa brevia aut sat brevia concatenatis, et heterocystis hyalinis inter- calaribus instructa, vagina gelatinosa tenui induta. 1. C. Brasiliensis Wainio (n. sp.). Thallus squamosus aut fere foliaceus, difformis, cire. 15—3 millim. longus latusque, circ. 0,180 millim. crassus, ambitu de- mum rotundato-lobatus, lobis 5—2 millim. latis, ambitu anguste adscendens, ceterum substrato adnatus, margine limbato-revoluto, superne glaber, sat laevigatus aut concaviusculus, cinereo-oliva- ceus aut obscure griseo-olivaceus, subtus albidus pallidusve, strato corticali (,,hymenio“) destitutus, hypothallo tenui albido instructus. Ad terram supra rupem in Carassa (1500 metr. s. m.) in civ. Minarum, n. 1309 (sterilis). — Corae proxime est affinis, at habitu vix diffect a Coriscio (Normandina) viridi (Ach.), quod tamen textura thalli et gonidiis ab ea distinguitur. — Thal- lus basin versus demum emoriens, maxima parte et usque in su- perficiem gonidiis impletus, zona tenui in parte inferiore thalli gonidiis destituta, hyphis 0,004—0,003 millim. crassis, leptoder- maticis, increbre septatis, ramosis, sat laxe contextis. MHypothal- lus tomentosus, hyphis 0,004—0,0045 millim. crassis, leptoderma- ticis, valde increbre septatis, parce dichotome ramosis, neque fa- sciculatis, nec conglutinatis. Gonzdia scytonemea, cellulis vulgo glaucescentibus aut olivaceo-glaucesecntibus, compresso-globosis, in trichomata 0,010—0,008 millim. crassa, gyrosa, pluricellulosa concatenatis, heterocystis dilute cupreis, hyalinis, intercalaribus, vagina gelatinosa tenui induta, glomerulos pluricellulosos hypris saepe fere parenchymatice septatis crebre obductos formantia (acid. lactic.) —————— =o oo . oe ai ae ati ee | . ats PAY ae teat re’ Seog —* + b! Bete inlet » ae | vw aa) ¥ 7 { ‘ = “ Rye ah; ' 7 f 1‘ « i “4 ‘ A CL: f f f ah | a > £HAyt? ‘) ia. t ryie 2 SHCTE EK AAT Rt Sry ist bern , A & 4 Mr - 4 2 h cue 7S ou : } : Mi p inght a ° = PAE fe fal bo y? phat) 4 {4A SF ot a ii ‘J Ww " =! — , rs - “sya aoe ’ ~ 1494 1 7 kal Ee Se nilhinrs 4 hia Oot Ai pees “ang 7 on Tia i inhibin, etry Bars Jie: . reg hp ot fer: At t rely yy Fi j Whe be pai PAM SAS nid we a a rar betinpmtoet Che BONE wie stots AsO AAS ae ; teem aro 4 hey wad pepenioans! Index. abbreviata Wainio......- PH..83 | Ambavillaria Bor:. 2 2/2 3.<<-- L187 aberrans Wainio.......-- L320 | smbigna Ach. i562 Sa4es I 64 PaSOUUIS. Duele. --.4 biyey'- axles Il 6 | Americana Mill. (Lecan.).. I 93 SASHES: VV ALLO... . | anatholodia- Kremp?. 22) <\- I 161 adspersa Mont.......6.:: Il 163 | anatholodioides Wainio ... 1177 aemialita Acchymis i. sie io ab ahs I 151 | anceps Nyl........--.. | ie Ee: -aemulans.Wainio ....:.. 2) 68 | Anadrta cNyl. 20, cy Seed frome It 24 demea\ Mschw-. . 6)... 4 6 oe II 207 | anguinaetormis Wainio ... Ll Llv gequalis, WaAINIO 265%. 2 nats 1196) | ameulataAchisg pis) 2). 2yans t= Ag Ud: aeruginascens Nyl. (Buell. angustata Kremp. (Parm.).. I 41 Bes pests al 5 Siar b. stiads ts I 166 | angustata Eschw. (Gr.).... HU 119 aeruginascens Karst. (Cyph.) II 27 | angustifolia Mont........ I 129 Moped VENI, os) Sse. 6 fei '31ts Iie |. Apthracocarpon °° 52s nan TS beta BpREUTANS EC IES So eat n wo tlle J 204 | Anthracothecium Mass. ... Li 186 aie eMC Ee a sis eh aye, ole i 439) |. Amtilaruny Wée 2. cere IT 161 albesbens Fée (Lecan, bland. aperiens Wainio........ IT 135 Mee tatal a ds wy htiahee at Opler I. 90 | araucariae Wainio (Arth.).. Ii 156 albescens Arn. (Lecid.)....I£ 17 | araucariae Wainio (Pseudop.) I 212 albescens Wainio (Gr.).-... IL 124 | argentea Mont.......... It 28 ase ling Mins 4a ones I 78 | argopholis Wahlenb. ..... 13.85 AeA AADILO: .&, cates shane lO) AOI VE etoile oo epee f ee atuiscamm: Noyl. 2 «.cvewhiatins dik 144 | -Arneldia, Mag... 2.5... spoqatous ducers slbodtrataeN yl... sie. ekdhhe II 42 | Arnoldiella Wainio ...... I 234 albocyphellata Mull, ..... BetS4 | Aah oie. s I ee stinele ee oom IT 148 albostriata Wainio....... If 103-| arthonioides Fée ss. . ssa II 167 albosuffusa Wainio ...... he79 | Anthopyrenia 2... 12) ee =. IT 233 album -Kée(Uhek) 2-262. x Ih, 64° | Arthotheliam® .-.~ 2.2 l of cl IT 149 aleurocarpa. Nyk-.. .2yin2 ssa hb i49 | arthzoclada Fée... ...4)2)% ss I. 40 Mellarthonaia. Nyls itive a . terete It 165 | arthrospora Wainio...... If 136 ameasporella Nyl.... 22.2; RRL?) aatiouiata ta: \.s; ise sas tee I 10 monaaonica Nyl. 222 2th te AT | Aseidium Wee eas eae Il 82 246 Ascolichenes ......--.- II 239 BBEMANLA.. » 6-5 5 2 2 0 es Iba aspera Eschw. ...-+-+-+-: Uaarer”| Aspicilia Mass. . Tt 96 Aspidopyrenium ....-... IT 190 Apidotheltum .......... IT 189 asserculorum Th. Fr...... aT assmmmas INYL 5 ion. ales ar II 120 asterella Nyl. ......2.+- 2t1 Astrotnelinmy ss. 40: 6s 2h Ge IT 193 atra Huds. (Lecan.) ...... 182 atra Wainio (Pterygiops.).. I 23 atra Pers. (Opegr.)....... T 135 aterrima Fee ......5.+%% i298 PTS IE ES, fete Gh eee iat ote ie ApPAvUMN OG Lie ton see se IT 86 atrichia, W ainio:.. Geiss. IT 24 atroalba Wainio (Gr.)..... It 123 atroalba Wainio (Pseudop.) . Il 211 atroalba Wainio (Arthop.).. IL 234 atroalbella Nyl.< 6-0 2 de ey ss PAL atroflavescens Kremp. .... I 98 atrofuscata Wainio ...... I 169 anrolutes, “Walnio-s 2 or. '%. 582 Fist7o atrofuscescens Wainio .... II 134 atrosetigera Nyl SG keds od aenen I 128 atroumbrina Wainio ..... T 162 atrovariais Tee. . Shae si. ae j Bel Alaina Ma sso oe BR Tt 130 soca Aeh: =~ Siero. Shae 183 aureomaculata Wainio.... I 207 aurivera WEG «262 <8". IT 54 arora LO INGU.).1. 66% 46 es I 184 australe Miill. (Callop.).... I 123 australis Laur. (Sphaer.).. . IL 170 AAUIEGUS! Wea te ee ieee ota oe I 224 Beer De Noth 2... 2 |B eed bacllifera, Karst...4°0>. oa Ot Pea eres gc ee 1596 Baeomyces... 221s. eee : Balansae Mull... 6's Se p49 Parasest 0s. cas a 8 3 Bathelum Ach... "05% TE 206;'215 Bistora Bat hes + Ge Oe ae En ask, PSU ai. ss Gos coche Petey Se ge ‘Biatorina Mass; .i 28 0. Pes Biatorinopsis ... ++. ++e- LTO pieelor Aarst,. «5. se es PEO Binmbia Do Not) 76.28 Ta biseptata Wainio....... . IT 159 Diana yd.) eS Lege Blastenia. Masa: . .....:.%. 1 Cae Blennothalia Trev. ...... a Soe. Bolandor: Tuck. 0.55% 7. Oi" tT 215 Bombyliospora Mass. Gtr Faro B sonplandi Brempis 2). 6a 5 IT 132 SOMME Tia hats yew he aD ee T 243 ! | Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. Botharia “a phase tetera IT 196 brachycarpa Wainio ..... IT 125 brachycarpoides Wainio .. . IL 126 Brachysperma Wainio .... I 144 Brasiiansa (Par yc =o cee. IT 50 Brasiliana Wainio (Lecid.mi- SeUSS):.. 32 ae 57 Brasiliense Wainio (Lept.). . I 226 Brasiliensis Nyl. (Phlyct.) .. 1103 Brasiliensis Wainio (Pyre- RODS). oeleie wes bee ee I 242 Brasiliensis Wainio (Eph.). I 245 Brasiliensis Wainio (Melas >.) IT 167 Brasiliensis Wainio (Core - a 243 Brassia Mass. . 78 brevis Wainio’....7. 0 eee t 1i3 breyiuscula Nyl. . . site os it 45 Brujeriana Hepp. . 562. it 56 Bache :. 6 2G) See I 164 buelliana: Mullic. fie Il 61 Buellicae . «2 5.5. eee ee pede bollatum Ach. -< <.q( eae I 229 byssinum Wainio ....... It 144 Byssocarpon Wainio ..... ii 141 Byssophoropsis Wainio It 142 Byssophorum Wainio..... IT 143 caesiella Wainio........ IT 122 caesiocarnea Wainio (Lecan. bland: f.). 2. aera 90 caesiocarneum Wainio (A- canth.) ... 2.2.2.5 oes 94 caesionigricans Wainio . I 101 caesiopruinosa Tuck. (Buell. subdise. £.). a0. 2 . 5c) eee I 167 caesiopruinosa Fée (Gr.) . . . LH 100 caesiorufella Wainio ..... [ 124 easesiorufaum Ach. ci. ee IT 124 caesium Ach... os)a< nee I 225 Galleria s: is 2 +s 5G eee OTA: CHliGiede «20.55.55... ee IT 170 Galera +. on on.) 3 te Re A Californioum: "Direks-5) 12 hae Tea Callopisma De Not....... I 121 Caloplaca.......+.+-5 I 117 Calothricopsis..\).) ous I 243 camptospora Wainio ..... Il 59 Campylacea Mass........ IT 230 Campylothelium ........ IT 195 canalicularis Nyl, ....fs.8% I 24 Candelaria... 2° Geen I 7 eanorubella, Ny... ome Ik. OL caperata Ach. (Parm.)..... I 36 caperata Nyl. (Stict.) ..... I 187 capitellata: Tayl. . . «/-./aim I 247 Carassense Wainio (Lepido- coll.) 0k. 5 [ 231 Carassense Wainio (Chiod.) . If 139 Index. Carassense Wainio (Derm.) . II 187 | circumtincta Nyl Carassensis Wainio (Lecan.) I 91 Carassensis Wainio (Ph.) ... I 147 Carassensis Wainio (Lobar.) I 200 Carassensis Wainio (Pyre- nops.) I 242 Carassensis Wainio ‘Lecid.). Il 40 Carassense Wainio (Thelotr.) H 79 Carassensis Wainio (Graph.) I 105 cartilagineum Wainio .... il 195 eascariiiae Mull. ........ TT 208 Gatilamia Masses 2.7. i.e a II 38 eatvileria, Wainio. . m0. : IL 165 Catopynenium Ii 186 WCIGEMEIUME 66. ee a ekers fans II 233 Cenomaee Ach... 34h ve he I 246 | @enozosia Mass... .. 0. 65 ef ES bs, Geranmay Myles. 2 stalls ale bins cerei Wainio (Pseudop.)... Ii 212 cerei Wainio (Arth.) ..... IT 158 eorma Mires. 2 4 on sfehe als [ 122 eeryicormms Kremp:s. «=. ist Senta NCH, 5 5... ict dee. dee, I 40 Chaenotheca Th. Fr. ..... Tl 183 Wien eetowr | ix x... hae de IL -137 enlgrotera Nyl... .....45 208 | chlaroterodes Nyl........ E.-80 enlorites: Taek: 5.0/3 io Mane Il 33 enlorocarpa, Mall. os, ass I 46 Whilovorraplian. «(3 «Ha % alae It 125 Chlorographina Miull...... IT 109 Chlorographis Wainio .-. ED 124 chlorographoides Wainio. .. I 134 ehilorolouca Tuck... 2... . bla 75 enloretica Achy: 252! 63. fl 224 vo LG) rh ae ae Eis Ss chrysentera Mont........ bb 9 WMG AORMCEA coc. 6 2 orate 8 = T. 182 Chrysothallus Wainio IL 206 PWarypothelium) «64.3 es II 206 wigamicosa Ach? 2 as i. I 127 eiliohitera, Waid... 265. °.. 36 exmchonae- Ach. 125. 25. - I 233 cinchonarum Fée (Thelotr.) . Il 82 cinchonarum Mill. (Leptorh.) If 231 cinerascens Kremp. (Lecan. BNW Vi) i005. o BAM ee 81 cinerascens Wainio (Aspid.) . Il 189 cinereocarnea Eschw...... I 80 cinereofuscescens Wainio .. I 166 cinereonigra Wainio ..... IL. 10 cinereonigricans Wainio... II 216 cinereorutescens Wainio... II 177 cineritia “ACh. oe ho 5 oe ts Ii 143 cinnabarinum Ach. (Plac.).. I 120 cinnabarinum D.C. (Conioc.) I] 162 circumscissa Wainio 247 ae eT ake BS airrhochroum. Achy) ix.) T 119 Giada, Nyl; ...... (iat I 246 cladoblephara Mill, Arg... I 5 2 CTE ee aa eR ene ee I 246 BPUAAO DEIN: 6. «a's ae « erer enone I 239 Glandestina Wée..... vss. % Et ¢lathratacDe Not: \e «02.20 semis I 184 Giipbewmis, Mall, >)... 6 ko tecs hs I 246 Clathroporina Miull....... Il 216 Clay aie TOMO s 6. ass 9. 8 eae I 214 clavuliferum Wainio ..... EB 95 COALCEALAL \OU ee eins si 3. a. oc Na ees 5, @ecesealpia: qatar sctes ©. «3744: I 206 Coenoroniese 2.52.52... IE 63 Coenesonwine ... 5, cc \a2 «aes Il 63 Cpllema..-.: sa eee ‘b.233 Callemeac, i222. Berane I 219 Collemetia; Tuck... saat: I 234 Collemodiopsis Wainio.... I 235 colorans. Wainto.-. ‘sx = aeioe: I 159 couumutata, Mull... .....-aeken I 105 comosa Ach. (Usn. barb. v.). I 3 comosa Eschw. (Anapt.) ... I 131 comparata Nylils ste. hay ate I 40 complanata Kremp. (Ram.) . I 15 complanata Sw. (Ram.).... I 21 complanata Fée (Arth.).... UL 154 complanata Nyl. (Strig.) .. . If 229 compressiuscula Wainio . [As compressis. Ach. Qa is idee 2 IT 169 éompulsa.. Kremipig.<. a0: aob- IT 121 concilianda Wainio...... a) concilians. Nylee!y2/, -aevew I 83 concolor Dicks. occe5: «fais be 0 BOM OV tA DOLD 69 i 26. s.5 ee I 240 |< eemnaetnads, Niviker ~- tae duct raccca a0 EL 197 eontigens: Wr. \(Ph.) 45 hak T A53 confluens Zenk. (Gr. cicatr. v.) IL 128 conformata Wainio (Parm.). I 36 conformata Wainio (Lecan.). I 95 conformis Wainio....... I 168 confundens Wainio...... IT 145 COMIAG VOM, 65% iis) od etdge tate II 162 Comioearpede... s 2)sig al ssa. IT 168 ConisearpomiDe. 2.43% 2 908 If 162 COO yO sis. 1.) 50a o Pe Re ede II 184 Comioloma, <4. 2. 25% 4B II 162 econqungens: Wyl)\.)...29. 3 eral I 122 connectens Wainio ...... T 154 consimilis Wainio (Parm.).. I 58 consimilis Wainio (Arth.) . . If 155 consociata’ Waimlo....... Ii 173 COMBOS MMW le tn a eee ToS diminuta Wainio (Lecid. gon. Wi) Bias, wd = rig itn ace IT 58 diminuta Wainio (Leptorh. aeie. £.)...\ ate aaa t + omen IT 231 dimorpha Wainio ....... LT. 195 Diploloma Mull, .. .. ... pean LL .98 Diplothallus Wainio...... I 222 diplotypa Wainio ....... It 30 disemia, Nyl? .: oc eee IE 214 Dirinaria. Tuck, (adc sae I 150 discitormis, Bro :>...).... . asians I. , 55 elataiSchaer. ... .' «abide speee I. 99 elegans Stirt. (Usn. barb. v.) i 5 elegans Fée (S a ) pk Aeon IT 229 eleutheroloma 1a ee LL..,.29 elongata Wainio (Gr.) . . IT 107 elongatum Wainio (Chiod.) . IT 138 eluteriae Spreng......... I 204 Emprostea Ach. . .4 s.,ee. I 179 Emdocarpiscum. .:. % sueieue'« I 215 Hmdbcarpon : «iso! = isiwaeaenae IL 186 endochroma Fée ........ H.. 44 ead sea Hamp. (Ph. obse. . Mdifas, «kg@liaiea t eentaeene mee 5 sities sea Wainio (Pseu- LOT). ). . sass oe) ead Se II 206 Pp. endococcina Koerb. (Ph. obse. Vv.) a es a» ee eel ees Index. endococcinea Wainio (Buell.) I 168 | endvcoccinea Wainio (Arth. Dama ARNG steaa soee are bk we II 165 Endoleuca Wainio...... I 60 endoporphyra Wainio wrk, Shs Endopyrenium .......- IT 186 Endoxantha Wainio..... I .65 Enterographa Fée ...... IT 138 Enterostigma Mull...... Ii 138 Entostelia Wallr. ...... IT 186 WpeSbeta e668) 8 eens J 244 epichlorina Wainio ..... i.98 epiphaeoides Wainio ..... I 176 epiphylia Mill. (Thelen.). . . IL 216 epiphylla Fée (Por.)..... HT 226 epirhoda Wainio....... Dm ed aS 0 eee 1... 38 Bise@@arniay <<) . 2 Sil ies ote LT 201 CRORa LUSCH WS, Lilet So eee I 196 erampens Tayls = o/c so. i 182 erythrantha Tuck....... 1.122 erythranthoides Wainio ... I 122 erythrellus Mont. ...... BE 5 erythroplaca Fée....... IT 83 Pechweilert. Tuck. . 2.4.2 2156 esorediata Wainio...... I 72 Eoaetbonuia: Th Fr... ss It 151 Eubottaria Wainio ..... th 19 eubuelliana Wainio..... II 60 Mncauicum: Ph. Bry 2-2. loy. II 176 Muedloplacay sc sc2 es) eye @ E18 Marcati aria. Baer. sx.\5 ace IT 41 Eugraphis Eschw....... I 121 Mulecanora Th. Bry -. is.) 2. a ks Huleeidea Th Fr. ...... EL...5F Euleptogium Wainio..... I 223 Eulobaria Wainio ...... I 194 Euocellularia Mill. ..... Il 83 Fuopegrapha Mull. ...... 2101 OR RS ae ae eee E239 Kuparmelia Nyl........ Af Kuphlyctis Wainio..... I 103 Huphyseia Th. Fr, 20. 51's I 139 Euplacodium Stizenb..... I 1i8 15000) 01 0 Ra er ee ae IT 220 HMPYEENOPSIS. «ss ewe I 239 Eupyrenula Wainio..... IT 200 Kuramalina Stizenb.... .-. Esks Hnsinctians Warn 0 x alse of ott fies eS Eustictina Wainio...... E188 Baibomimiag 2.2. Baieye hsp a, Eutrypethelium........ IT 204 emis Michie: oy ise. eta LeLi5 exarnia! Niyl.? isda eho Ere ft malig ELEpp «5 2 «erdreke Ge Fil: faamosa Walnio . . 2... a. I 62 iemmlosa Ach. . s,s sei be HW 127 ferruginea Wainio.... | ferruginosa Wainio Aepueiia Bee . 0. oo shece Fistularia Wainio flava Kremp. .. HeVACATIS. SWoavt 6: 6 aie. iets flavidoglauca Wainio.. flavovirescens Fee.... fer quis <2 ah pe rer. a Floridanum Tuck..... frumentaria Fée frustulosa Dicks...... flagellifera Wainio.... ashen DE AGA. Bema! Se ie) foe AA nak Vl oh ti bee 5. ve, Slee sete: eee a yepie eee PRP ks 7 sik bj op Mee eo lees = sia eee # «see AOS ss bavleusee furfuracea Pers. (Lecid.)...IHL 47 furfuracea Ach. (Coniocyb.) . IL 185 : il fusca Fée ftasecata. Wainlio ss. .../: fuscescens Fée fusisporella Nyl...... galactophylla Tuck.... Gasparrinia Gaudichaudi Fee gracilis Eschw. (Usn.) gracilis Pers. (Ram.) .. gracilis Mill. (Parm.). . | grammitis Fée pranstera Ach. \.<. 5.2 te: | Graphideae Me oe"): eee Pe a Graphing Millin so! i033 eregeria Weig.... ...:'. Grimselana Hepp griseosquamosa Wainio ... Guepinella Bagl...... | Garey Moug. . . «25% Gyalecta iGayaleetede. (0°. ¢ = 3)8 % Gyalectidium w (owe, se, Cy ee Hee ae 13 2 oa Jay eee ai Gene meer 8 en) sateq fle ee Singapore « ph oe ole ee ee Aen oe tere 5 eye ee LO 2, ewe, A » een eee Me i bes tee T 212 eterna Wyle as I 213 heterochroa Mont........ II 207 Heterothelium Wainio.... Ii 211 Pipahorma de, is ts pee pi ertetl. Wait’... %. aoa T 114 U1 206: £5000 tai II 102 homala, “Krenmip, 25.0.7 "ees 1793 Homalothelium Mill...... IT 211 homoboloides Wainio..... P59 homiptoma chy Ls. or ike ete ley: hymenocarpa Wainio..... p74 iyirenolchenes) .. 76%. 2": IT 239 hyperelloides Nyl.....°... It 180 hypocrocea Wainio ...... i ae oF Bypoeymiia Nyls Se PS29 hypoleuca Mihlenb. ee I 133 hypoleuca Wainio (Ure.)... HW 73 hypomela Tuck. (Ph. astr *), T 141 hypomela Tuck. (Ph. crisp. v.) I 143 hypomelaenoides Wainio I 160 Hy posilta Wee cf aera Ai I 35 hypomiltoides Wainio .... [I 35 hypospilota Wainio...... i eae | Hypotrachyna Wainio .... I 38 implexum Th. Fr........ I 68 incisocrenata Wainio..... I 44 includens Wainio....... Regs imcondita Kroemp. ss. e620: IT 36 inflata Hook. et Tayl. 2... I 14 insigne Wainio (Aspidop.). _ IE 190 SA OTIOT INL, 2,02 tet eae: 2 4 1 bees insignis Wainio (Galothrj% e243 insignis Wasnre (Gr.}<" 3.724 IT 112 insmauans | Noyl,) os. eos ik IT 54 inveprata Nyl. foe's. 8% I 141 intercalaris Kremp....-... f-°20 sprouts. Nyl. 3 o32n' es Bu Il 164 suorceris Ny. sss 2B IT 116 SIGMSRT TS es Ge Ne ee II 68 Irregularis Wainio ...... I 38 Irregularis Ma 5) Be Hee IT 112 irregularis BGOi sia s tee ee Re IT) 27 iia DAMIAN ly gg lig SE ae Terdecred EU, 5. xo oe iS I 206 isidiophylla Mill........ I 210 Acta Sccietatis pro Fauna et Flora fennica, VII. isidiosa Mull. (Parm. cap. f.) I 36 isidiosa Mill. (Parm. “sub- tev. i \. ise Greets bee £58 isidiosa Mill. (Parm.coron.f.) I 60 isidiosa Mill. (Parm. limb. f.) I 64 isidiosa Mill. (Physce. spec. f.) L135 isidiosa Miill. (Lept. trem. f.) I 225 isidiosum Wainio (Placod.) . I 118 isidiotyla Wainio ....... II 49 Psidiaa, Wyk 2. acshe er oat I 48 samaiconsiswAch: 7 4. lates bags | Jungermanniae Del....... IT 188 Founthit Wee . . Sete eaten Ii 201 Konze Miull.*2>-.3 ee II 207 lacunesa "Tay. «een ee I 196 lnevivata Pers... ie oem i Sok laevis Eschw. (Usm:) <5 aan. oes: laevis Nyl. (Stich.):. 22.8 I 188 Lafayetteana (Lecid.) 2 Ria II 14 Lafayetteanum Wainio(Lept.) I 227 Lafayettii Wainio....... II 22 Pathaorium. [eee X Ree I 236 latifolia Mont. ......... I 128 latissima..Wees, 2..ars s eemare dys 432 Lecanactideae..... : ; 90 Thecamaetis | .05'.. a: If 241 Leptotrema Mont. et v. d. ee iS 2 2 a Ree ee ey i Memeerium: . 5 3. ks os I 236 leucoblepharum Nyl. ..... IF S98 feucechlorum; Tuck. . 2.9. TEV Leucogramma Mass....... i) ee jeucomelaena L. (Anapt.) .. I 128 leucomelanum Nyl. (Thelotr.) Il 80 Jeuconephala Ny... 2.32 Il 110 UMEUCOSUICHAs 47s. 0s> stv 2. EF A627 886 femectrema Nylis. e f2 4 Il 84 lJeucoxantha Spreng. ..... i ee jimbata Laur. (Parm.)..... IT 65 jimbata Wainio (Pert.). ... I 110 eembieE ACS sas tae Ss T 154 PniserEhrenb. . 2... . 2. II 64 gieyeeiet Wand: .. 2. 2s: He 132 lividofusca Kremp. ...... I 84 lividofuscescens Nyl...... II 23 Miata. ses 28 ean es 2 ES I 193 tisbarna Nyko. I 194 lobapavEsehwe os o3 6s es II 113 iepedvn: Koerbs sh... a Il 25 aereonG. Waid: 20302 78 eS BLE haeereellas Myles 2c oa II 217 Bical teks 26 SL if ey a miacellanKremp. = 1. 60. °s% 3 II 104 macrescens Wainio ...... ETS ciacrocarpa, Pers: °: ose eo macrocarpoides Wainio.... I 42 Macrosperma Wainio.:... I 147 thacnlaris Koerbes = 2/3. 204 II 224 PAOD Wane oil bigest II <36 Matlotum: Ach. -,. 5 1. 25 PaaL | taamiiilana ACh: <4. 5 «3. IT 201 mamillatum Wainio...... I 172 iareimata Hook... «22. Ti 260 amareimellum Sw. . .°.%. 2s: I 228 251 Hina RES 6. a eee) ae I 205 Mareimum, Pers... . 2°22 2a. I 224 Wiese, Fo. cs,» Renee 299 MeselOneia ..i 5 2 he Pee I 203 tmashoides, Ach... . 2. 2st: II 221 1 De Se ae ale IT 146 tears PUG. 6 6 2 2 tht TE Re | medusaeformis Kremp.... II 115 Medusults 3908 ae Pe Ss 1 a megalostoma Wainio..... II 193 Mergsnert ‘Pucks... 2 oe So I 153 meiostoma Nyl. .......- I 54 melanobotrys Mull....... Il 43 melanocardia Tuck....... I 386 | melanocarpa Mill........ E261 ‘ melanochlora Kremp...... I 166 melanococca Wainio ..... II 20 melanocoma Mont........ I 180 Melanographa:.7) . eon IT 166 Melanotheca Fée..... II 199, 230 Melanothelium Wainio.... I 210 melanothrix Mont........ I 30 Melzspilea S050 8. 2 hase a II 166 Menegazzia Mass. ,......- I 27 Meristosporum Mass...... IL 215 mesoxanthoides Wainio ... I 87 micraspis. WaImlo Fees oes Il 15 microblasta Wvinio...... | ey mrcrocarpa Wee. 29. I 119, 124 micrococca: Koerb. <4. = 2% Il 38 Microglaena Koerb....... II 217 Microorapha a5 i > ai<2 eae II 156 Microphiale Stizenb. ..... EAU microptychium Tuck...... I 237 microscopica Wainio..... I 173 Mictothelia,. 2225 4.3. 3 4.2 28 II 232 Microtheliopsis Mull...... II 232 pillegrana ‘Tayi wong « hfe tee Il 12 Minarum Wainio (Parm.}.. I 48: Minarum Wainio (Thelotr.). IH 79 Minarum Wainio (Lecan.).. I 93 Minarum Wainio (Pyrenul.). H 203 mundata. Meyer > Sai te I 247 mimoer Née (Ph) Boies ee I 149 minor Mill. (Haplop.) . IL 235 | minuta Wainlo......5.- I 156 minutella Wainio (Arth.) .. Il 158 minutella Ach. (Calic. par. v.) Il 182 minutissima Wainio ..... IL 234 mimutuls, Hepp... s505 3% ire: minutulum Born. .. .I 234, II 239 paasetia (Myl. coe. aee es oe II 56 mederatum Nylons II 173 modesta Kremp. (Lecid.)... I 167 o” (eta Gist Se Dees 25 Moluccanum Pers........ I 223 molybdaea Pers......... 1.207 monilifera Wainio....... I 240 monosporum Nyl........ 1S es gmuititera NyLws .))s as jte oe I 100 multifida Mey. et Flots:,.i2.. 2a murina Weinio......... II 26 MUTGEumM, “Wade -»s) « ud Salas I 239 iP yreinuila, 3! 1)s) 4x5. Ae oe P39 Py renlias we .nhois 2 ee II 174 Pyrrhographa Mass....... If 117 fie cg >; ol ere ere aca ae ac I 152 | (q@rassiaccola ice... eas F393 quatuorseptata Wainio... . Ii 156 quercimum: Pers: 2 27%. ae Phere quercizans Del....... 1 189, 195 quinqueseptata Wainio.... II 135 Fabadta: Kerem p.” Wie 2 I 88 rosa Mail Pacer te con II 147 fadieata IN-yls i.9 aac.) I 215, 218 ama lana 3 os se el Gneteus ee boas rapaeformis Wainio...... EE 225 Feagoens Wallies): oss 32. I 22 recipienda Wainio....... 1175 Peewmya Walmto: \. 4° .- si I 145 PUMA: AE) Jos eacshonn pean I 65 reticulifera Wainio...... II 241 Fengera Aceh... 6-2 jae s I 154 Fetipora: Labi... 25° Pe I 246 rourueclla Wyle 2 ii ae I 155 revoluta Floerk. .... 2.2. Pol . 254 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. rhodochrous Kremp....... II 5 | simplicatum Wainio ..... II 194 rhodostomoides Wainio.... I 109 | simplicior Wainio....... IT 127 Rhyparothelium Wainio... Ii 208 | sinuosa Sm. (Parm.)...... I 57 Racasolia De Not... u's sm I 194 | sinuosa Pers. (Stict.)..... I 192 Ricasolii Mass.......... IL 167 | Sitiana Wainio (Lecid.) .:.I2 11 rigida Pers. (Ram.)...... L416 -| Sittiama Wainio (Gr) 2: ene II 120 moa Pee: (Gr). . -4ne-k oe II 102 | Sitiana Wainio (Pseudop.) . II 213 PINGGINA 8. 235 a feapecle ptt I 157 | Sitianum Wainio (Thelotr.). II 8f ripatia Wainio....c:. 4 sis. TL,..69 | seagwaedima Pers... <\- 20a I 210 rosoncinicha Pr... a) sb niswis IT 144 | smaragdula Wainio...... I 94 roralaMont.” ’.... 0° .evdese Shoe II 146 | Solenographa Mass....... IT 118 pbelia pesara.s. vos oo Sete LE 2dO | solide. Waimiowe tons. Gicrare I 246 rubelranume Ache: 86> 2 spies: 1.120 | Solorinaria Wainio ....... I 217 rubescens Wainio....... II 4 | sordidescens Wainio . : [ “68 eupreolor yotirt. «twee: eis aue TE.227 | sordidula Wainioe -ifeecne II 220 rubiginosa Kremp. (Lecan.). I 100 | Sordulenta Wainio ...... I 144 rubiginosa Thunb. (Pann.) . I 204 | soredians Nyl. ......... I 62 mips Ehotin:. °. .. ede: aber Il 68 | sorediata Nyl. (Parm. perl.v.) I 29 rubrocinctus Ehrenb...... II 143 | sorediata Wainio (Anapt. a ASS, ois -2 ae tape dearer Il 215 OSC WV.) 2 esi eet ena ede ee I 137 rufescens Wainio ....... II 177 | sorediata Tuck. (Pelt. can.v.) I 181 rufofuscescens Wainio.... I 172 | sorediifera Wainio ...... I 40 mtopadienssNyls . 2{gleis i sri I 73 | sorediosa Wainio (Ster. im- muda, Kremp:¥s. 52% see II 227 plex: 2.) ... +: iescuabet keane 68 rucusula, Kremp, ¢ ov. or sae II 152 | sorediosa Wainio (Ph. integr. moemlosa: Mall. oun jst! susesi ais L. 62 A) Se oer ke 142 BTA) LGC jo.) 7 sho . sfsh= ct TT.d06: | sparsa ‘Tay. (oo: > -aesemeee I 149 russeola Kremp.....s ./-+ II 15 | spathulata Wainio....... I 137 macsia Ach. 2 .. fc od xe 11.51) speciosa: Wulf, . cr. . .9: aaeme IT 135 saccatiloba Tayl......... L. 33.) gphaerale Ach... aa opessaene TI 140 Barents Mass |. | ecalie’ disse .ece Il.224 | Sphaerophoreac |... . sis II 168 sanguineum Sw.......--> IT 143 | Sphaerophoron...-....... II 169 Samtensis INL. . 4. owe weaker II 201 | Sphaerophoropsis ....... 7 Parcostaphar. 7. st +s wisi II 117 | Sphaerophorus......... II 169 saxatile Wainio (Chiod.)... II 141 | sphinctrinoides Nyl. ..... II 215 saxatiles Wainio (Arth.)... II 154 | sphinctrinum Nyl........ 1 230 saxicola Wainlo........-+ il ..U1 | Sphyridiom .... :i. syek aes 1 ee scalpturata Ach......... II 99 | spinulifera Wainio ...... 2 5 sceptrospora Wainio..... If 224 | spinulose, Wainie: .). Gee If 46 Schismatomma Flot. et Koerb.II 137 | Sprengelii Ach. ........ I] 204. READ POLS 0.05) ss pair's Se peeve I, 1 | spuriella Wainio.......% I 180 schizophylla Wainio ..... It 47 | squamulosa Ny. «...:.)acse 5 fy 28 sclerographa Wainio ..... If 136 | stellata Wainio......... I 131 Sclerophyton Eschw...... Joe | stellalata Tay. xis). santas I 174 Scolaecospora Wainio ....II 118 | stenophylloides Mull...... I 62 scrobiculata Scop........ I 194 | stenospora Nyl. ........ I 196 STAIN ANAT 57, nan 5) ae Spee II 91 | Stephanophoron .....«... I 230 scyphuliferum Ach....... II 86 | Stereocauleae.. . . +. «ssi ai I 66 TOME for80, » is" iia wtih im eae II 68 | stereocauloides Wainio....Il 7 Secoligella Miill......... 174 | hereocaalon: 056 sean Tae BORO MMOUE bs sia. a ein nee TE 220 | SGC 06,2 ns Mink I 186 Le ca Yn ae IT, 220) Streteae:. ..>. .. <0) aaa I 182 serenior Wainig......+. T4122.) Btictana- oa . 2). 5 \s is II 178 | symmictella Wainio...... | eed subcomparata Wainio..... 243) | ‘gpnicolla Mueles oe: tena aes I 148 subconfluens Wainio..... II 202 | Synechoblastus Trev...... T 236 subcrenulata Nyl........ Ev ti |. tenellavAch,. 5 ceera: sere aeons Iy-T25 Subecurtum Wainio ..-:... Il 178 | tenuis Tuck. (R. infl. v.). Lc subdisciformis Leight. .... I 167 | tenuis Wainio (Lobar.).... 1 199 Pcie Nl. < . 2 2 mest aid ais II 202 | tenuisecta Wainio....... II 19 subduplicata Wainio ..... I 166 | tenuissima Mey. et Flot.... I 114 subelegaus Wainio ...... 76° | herebrabumi Ache) 222s area IE 63 Subflavescens Wainio I 35 | Teretiuscula Wainio ..... TAG SMEG, Clos a dune oplshve ts es 1.46 | termitum:. Waimio. -: cir. ac Pik subgeniculata Nyl......... I 15 | testaceoglauca Wainio ....II 952 Subglaucescens Wainio ... I 28 | testaceorufescens Wainio ..II 39 Subslobosa 1! 011 Raa ee TE 202° |) tetracerie) Achy 20.) eae II 223 subsregaria > DL) eae anys das TE 243 halloedaema Mass.......H 18 subhaematites Kremp. .... ees 4) Phallorduma: * sac. ees ea Ibwi5 Subimmersa Wee .... 22. f- 98) | Thalloloma. "Trey. 4. 3 --3. 3 II 110 Subinermis Wainio ...... Ee °&) 'Bhamnonoma Tuck... <. 23: 3.2 EEG sublaevigata Nyl. (Parm.) . I 39, 53 |: theioplaca Wée. ~ . 0.7 2-5 saee dete sublaey igata Wainio (Lecan. theioplacoides...-...--- I 163 epichl. Bs WAP bine Seek sahsh oh ie ae ft oho \\ selena Webs sss aed oes II 232 Sublinearis Wainio...... dvabOet) Sibeleneila..: 2). nw ct ietene II 217 siombteola Nagle. re2s\ 6: ose) rs Tie chs she heloschisteaes.. "3s shera ate I 112 submiserula Wainio...... PE do etite Wiel oe histeeys sick. gs: eas ipikto subobscurata Wainio ..... The526: | Phelottemas 251 ciinepcece eee Li subolivacea Wainio ...... [> 23+. |. (Bhelokremese: 43%. o).0. sae TES ci subplebeja Wainio....... II 59 | thelotremoides Nyl....... Teo subpollinaria Nyl........ I. 26;)|) fresiman Wee”. cee ie EV EEG parietal Noy...) ..2<.-. Cave ceiieg ot EE AG Tijucana CW aires on = comers II 220 subrubellianum Wainio I 120 | tinetorum Despr.........- T 33 “subrudecta Wainio.. =... .-- TL 22; |) emasellia, Mass.” .0:". “ox: II 230 reper oaba. «Ny. s.caias 6) aw 5% Pisak-| Renimia. Mads. vos lave sveeae Teg SHOR ESSIIS “LUCK. 4) + «) oeraltey Ll.) 6... Tornabenia Mase... 22 ee Eee subsororia Wainio....... bot. | Bormabenia "Prev. 6.32 ¢<08 Big Subspiteca MUL. ogi. scge. TE. 9€-) tortuosa, Khnenbi:.3). 22-242: L283 SUSHI INV Lis a aicaoc a Foner coud E 18h) | tbrachelinum, Achy): ....-% IL 176 Smesnelaris Neb. iis sca a tee I 70 | tremelloides L....... I 224, 225 sepecoliata: Nyl.-..cs% siaie due Pe eehat: trighod]ed, (ACh <5 .'5 s: esewer rerime Lee substellata Wainio....... 1-247 | teicholoma, Mont... 2.5.3 (62% EL 392 substipitatus Wainio..... Pi (pe locteneosaycA Clas alae faye ein eee II 116 subsulphurea Wainio..... II 205 | tristissima Wainio....... II 40 subternaria Wainio...... Tee tai) *Eronadia, Mase) 3.3. s4s oleate II 68 — 256 Acta Societatis pro Fauna et Flora fennica, VII. tropica Ach.... 1... 06+s T1240 +. Vernicosa Pees i47. oa ce II 103 Trypethelium Spreng-..... II 204 | verruculifera Wainio ..... I 110 tuberculifera Nyl........ I 108 | verruculosum Wainio..... T 202 tuberculosa Fée ........ 31) *versicolor- Wee 5%. xi5 ee ee II 36 tumidula Almqu......... 1f163 | “vesiculosum Tuck... iu2-72 I 229 Fureida.. Mill. ss 65s ss I 109 | vespertilio Hoffm........ I 235 Tylophorella ........:- Ate). vallosa Ach. i so fa See 1 113 ByIGpNOLON GG... a (25-2. IL 171 | violaceofuliginea Wainio... II 57 vulophylla Wallr......... 1 71°) ‘violascens Wainio .”.. 225% I 170 ulothricoides Nyl. ....... 4 245 | virella Puck. oe 2.2 sre Il 52 nape cee gel Hc, Pan anna oes TI 225 || ‘viridescens ‘Wainio. 2.5. .. II 180 umbrinella Pers. :....... 1h; -53. | “viridialbaum’ Kromp-”.%. Se5 II 8} Wiscamlaria. so ea eS Re 73. | waridis “Ach, {eae aa ae II 188 Mircecolaricae . 6s. ae. Thy 72 | Vriesiana Mont: 23, 4%. 5 Be, | “TER eee £42 -| SWriehtit Taekess oie cece I 187 MENEOIOES ACM. OFS he PP ee TPt9 || “Wulfeni DC. 2 2s... 0% oa I 107 Waricellara.. 2 ¢/)s2 < Mags I 104 | vulgaris Mass. (Candelaria) . I 70 variolosa Kremp. (Pert.)... I 106 | vulgaris Koerb.(Lecan.atraf.) I 92 variolosa Pers. (Bottar.) ... II 197 | vulgaris Wainio (Anapt. leu- Warmingi Wainio (Parm.) . I 41 COMA. Ws) 2! diets st he ee eee I 128 Warmingi Mill. (Lecan.) .. I 83 | vulgaris Mill. (Rot.) ..... II 147 i RET ON ig 6) Ca ert a a Aa £289 ‘| sxanthina Mull... 248 wee I 37 5 etd Rect gt id a aaa Pca I 106 | xanthobolum Kremp...... I 119 Velloziae Wainio (Parm.) .. I 64 | Xanthoparmelia Wainio... I 60 Velloziae Wainio (Pert. tu- Mavthora i). 5 4G sees IT 113 ol og oat ar Ds ara ae RAI F108 | Yemensis: Ach... os yates I -20 Corrigenda. I p. lin. 1 int. pro: (Schizopelte, lege: (Ramalina, Schizopelte 29, 19 sup. addetur: In specim. ex Ind. Occ. in hb. Ach. me- dulla thalli KHO primum lutescens et demum dilute subrubescens, Ca Cl, O, —, KHO (CaCl, O,) intense rubescens; spo- rae long. 0,030—0,022, crass. 0.016—0,010 millim., membrana crassiuscula. Balansa Tuck. lege: Balansae ; » Garov. et Gibelli, De Pert. Eur. Ted. (1871) p. 3; Tuck. ¢ = 7 a aA, 18 sup. 4,” “quad » quod ar De igh Aa » chrystalla » crystalla ”» 7h 33 16 inf. ” ” ” ” Rat fees i, = De » adpressaque ,, adpressaque aut rarissime 3 , Affinis C 4 = 8 89 ” Usp. ” enus — £9 et FY ie inf. , Manzosia Microgloena substipitata Lafayettiana , Lafayetteana = » sunplices, » simplices (aut rarissime pro parte tenuiter 1-septatae), » » Lopadiopsis ,, Lecaniopsis » Affine » genus, » Mazosia » Microglaena Mieco BL/WHOI LIBRARY