^ TH d A LE L] a Li — : C [pig SA ^ y E 4:97 ir 53 VN 9 —ÁÀ i : o M'— —á(ü ! TERT MON peo A ; aes tie P Dod : TY. c. * | ARHEFTEN des naturforfd)enben Vereins Zu E IG A. Redigirt von D. Müller und Dr. Sodoffsky. au) wm I. Band. 92. Heft. ———UÁsmn s D EE ———————————— . FKtudolstadt. Druck und Verlag von G. Froebel. 125947. "ultor ra iu hus 2f 10 v dhniston 35$ a" [ cà fd $ MA 93 FÉ bir GS^iferarifde CU useigen. en neinetm 9Serfage. ift erfd)ienen. unb. burd) alle S8udfanbfungen qu besteben : Jauna bet VTorelt mít fteter Serücfficbtigung ber lebenben Xbíerce. Stenograpbifd) bargeftelft von Dr. G. (6. Giebel. Grflen SBanteà. weite 9(6tfeifung : Die Vógel und 42mznphibien der Vorctelt. Gr. 8, Gif. 1 50. 10 59 Sie t. 9lbtfeifung : 3Pie &iugetbiere ber Porwelt, foftet 1 05. 18 597: ; mit ber tritten. 2(6tfellung (Sifioe ) woirb ber erfte $S8anb. beá 9Rerfeé, bie DOirbeltbiere entfalteno , gejd)lefjen fein, — SOer gmeite S8anb. miro bie QAMiebertbiere, ber Dritte unb vierte SBanb bie 2Saucbtbiere befanz bein. Sebe Sibtfjeifung biloet eiu in. fid) abgefdlofenes Gangcé. L. Pfeiffer, MONOGRAPHIA HELICEORUM VIVENTIUM. Sistens descriptiones systemalicas et criticas omnium hujus familiae generum et specium hodie cognitarum. Fasc. I. Gr.8. 1 4. 10 5g SDiefeà 98eYf, weldjed tie Diagnefen ven mebr alá 2100 9(rten £eliceen entbàlt, wirb 2 9Dàube biloen, bie iw 5 bià 6 Seften ausgegeben. werben, Seipsig , im 9luguft 1847. d. A. divodifaus. -— Serner ift burd) alle 3Budjbanblungen au fies Thesaurus literaturae botanicae omnium gentium inde a rerum botanicarum initiis ad nostra usque tempora , quindecim millia opera recensens. Curavit Gf. ,|4. BPPrilzel. Grfte unb jtveite €icferung. Gr. 4. ebe gieferumg auf feinftem. SXafdienenpapier 2. 36[v., auf Ctreibz3Sefinpapier 3. Sr. $€cípsig , im ?luguít 1847. qw. 9I. S3rocfbais. Sá 9fuquiít Divfómalb in Serfin ift erídienen unb in alfen SSudbanb(unagen 3u. baben : BDisquisitiones anatomico - comparativae de membro piscium pectorali institutae in museo regio berolinensi a Dr. €. JReitenheimer. Adjectis tabulis duabus. Gr. A. Broch. Preis 1 $t. Alexandri Lehmann RELIQUIAE BOTANICAE sive Enumeratio plantarum in itinere per deserta Asiae mediae ab 4. Lehmunn annis 1839 — 1842 collectarum, Scripsit Al. |Bunge. Med. Dr. Botanices Prof. P. O, in Universitate Dorpatensi ete — £A Tice aia Dorpati 15947. (Aus den Arbeiten des naturf. Vereins in Riga abgedruckt.) Dicotyledoneae. Ordo FX. Hanunculaceae. 41. Clematis longecaudata. Ledeb. fl. ross. Í.. p. 3. HAB. | Án den Ufern des Sarafschan bei ioncdi a 1. September 1841 und an. den Felsgehüngen des obern Sarafschan | bei. Uramitau 7. September 1841. (florens et fructifera). À. CL glauca W. facile distinguitur longitudine caudarum et sepalis intus tomentoso-villosis; a. Cl. orientalis L., cujus carpella matura haud vidi, nisi segmentis subintegerrimis, vix distinguenda. Variat. enim. foliis cauleque glabris et cano-subvillosis, foliorum segmen- tis sbovatis. et lineari-lanceolatis. | Cl. orientalis L. ipsa subinde folia habet cano-villosiuscula. An igitur species jure distincta? ?. Atragene alpina XL. Ledeb. fl. ross. 1. p. 4. | HAB. |. Kalksteinberge an. der. Ufa-26. Juli 1839 (florens et. fructifera). 3. Thalietrum foetidum L. Ledeb. fl.ross. 1. p. 7 var. c et B. HAB. || Augitporphyrberge am. Ostufer des Tolkasch- Sees 14, Juni 1889 (florens), Kalksteinfelsen an der. Belaja bei Wosnessensk 3. Juli 1889 (fructiferum). C5 4. Thalietrum minus E. Ledeb. fl. ross. 1. p. 7. TuHAB. |. Gouv. Orenburg bei Spaskoje 4. Juni. Berge um oS — Perowskys Katschowka 7. Juni, 28. Juni 1839 (florens); | bei Ufa 19. Juli (fructiferum). 8* EC uL $. "Whalictri species nova? HAB. Auf den Alpen des Karatau 19. Sept. 1841. Specimen unicum haud rite determinandum, defloratum, fructibus plerisque jam lapsis. ^ Glabrum; caulis fere bipedalis, substrictus, sub- angulatus, foliatus. Folia lernatim decomposita; vaginarum auriculae breves subpatulae; petioli rami inferiores patentes, basi plerumque slipellati; segmenta cordato -reniformia vel rarius obovata, bi-trifida ; lobis grosse bi-iridenlalis. Paniculae rami patentes pauciflori subra- cemosi, pedicellis elongatis strictis. ^ Carpella subsena, sessilia, basi obtusa, profunde sulcata, oblonga, apice styli basi persistente acumi- nato-euspidata. 6. Pulsatilla patems Mill. Ledeb. fl. ross. 1. p. 19. HAB. Hüufig an. der. Heerstrasse. zwischen. Kasan. und Orenburg Mai 1839, am Flusse Dangus, zwischen Oren- burg und. IHlezkaja Mai 1841 (florens). 1. Anemone biflora BD€. Syst. 1. p. 20t. A.radice tuberoso-lignosa, foliis radicalibus gla- berrimis trisectis; segmentis longe petiolulatis tri- partitis trisectisve; partitionibus obovatis grosse in— ciso - bi - trifidis; lobulis abbreviatis obtusis obtuse sub- 1-2dentatis, involucri triphylli foliis subsessi- libus segmentis foliorum radicalium similibus, caule uni-rarius 2-3floro, pedunculis secundariis medio in- volucellatis, flore nutante demum erecto sepalis 95. ovalo- oblongis rotundalis extus sericeo - puberulis staminibusque persistentibus, gynophoro hemisphae- rico, carpellis oblongis dense lanatis, stylo adunco carpellis breviore. Syn. A. formosa Clarke ex Spr. n. Entd. III. p. 157. A. Gortschako wii. Kar. et Kir. Enum. pl. Song. Nr. 14. HAB. Auf Felsenschutt bei Tümen-bai- Chuduk, 19. April 1842 (omnino fere deflorata). Synonyma supra allata ad unam eandemque speciem pertinere nullum dubium ; comparatis speciminibus persicis A. biflorae DC. (Kotschy. pl. pers. austr, Nr. 233.) Songoricis A. Gortschakowii. Kar. et Kir. (Coll. 1841. Nr. 1142.) eum nostris ne minimum quidem video discrimen, quamvis descriptiones inter se discrepant. Foliorum lobi obovati nec lineares, petioli longiores, flores majores, quam de- seriptio Candolleana indicat. Staminum ovariorumque distributio, quam cl. De Candolle commemorat, ab aetate florum pendet; in flore enim juniore carpellis nondum accretis, nec non in flore omnino deflorato, carpellis jam lapsis, stamina evidentiora, eodemque lempore in flore secundario serius evolato carpellorum capitulum tumidum | stamina om- nino occultat. Involucrum in nostra planta semper trifoliatum uli in var. B. A. biflorae DC. 1n pedunculo secundario semper adest invo- lucellum, plerumque diphyllum, eliam in planta sougorica. Flores ju- niores semper nutantes, in planta songorica erecti, quia omnino de- florati. Perperam in descriptione plantae songoricae folia triparlila tribuuntur, semper enim sunt trisecia. Flores intus flavicantes, extus demum colore purpurascenli sulffusi. $. Anemonmne sylwestris E. Led. fl. ross. 1. p. 16. HAB. Orenburg ; Grebeni- Berge 15. Mai 1839 (florens). 9. Anemone alíaica Fiseh. Led. fl ross. 1. p. 16. HAB. Slatoust, Ufa. (Zan.). Specimina haud ab ipso Lehmanno lecta videntur; ad unguem congruunt cum allaicis. 10. Anemone ranunculoides L. Lcd. fl, ross. Í. p. 14. HAB. | Guberlinsk. 11. Anemone narcissiflora EL. Led. fl. ross. 1. p. 15. HAB. Auf dem lremel -tau. 42. Aug. 1840. 17. Adonis parviflora Fisch. DC. prodr. 1. p. 21. HAB. Am Inderschen. See; Mai (florens) in der obern . Irgis- Steppe, am. Bache Kaindi, Steppe der. Wasser- scheide des Kaindi- Baches 28. Mai 1842 (fructu maturo). Perperam a cl. Ledebour (fl. ross. 1. p. 23) A. aestivali L. ut var. y. adjungitur; facile enim. distinguitur. habitu. teneriori, praesertim vero carpellorum. margine superiore edentulo, in A. aestivali L. den- libus binis majusculis instructo. 13. Adonis aestivalis E. DC. prodr. 1. p. 24. HAB. Auf den Naatfeldern bei Buchara. 97. Már: 1842 (florens et cum fruclu. immaturo). a E e 14. Adonis vernalis EL. Led. fl. ross. 1. p. 24. HAB. Hüufig am Wege und auf den Hügelzügen zwischen Kasan und Orenburg ; 8. Mai 1839 (florens). 15. Adonis wolgemnsis Stew. DC. prodr. 1. p. 25. Adonis villosa. Led. Jnd. sem. horti Dorp. 1824. HAB. Auf einem Berge etwa 150 Werst vor Orenburg 5. Mai 1839 und auf dem Wege bis Orenburg hüufig 9. Mai 1839 (florens et cum fructu immaturo). Nullum video discrimen inter plantas Lehmannianas et specimina quae ipse legi ad Wolgam, et plantam altaicam. Pedunculi fructiferi in vera À. wolgensi immaturi erecti, mox nutant, vel potius arcuato- inflexi fiunt; idem in A. villosa. Foliorum forma omnino eadem. Flores in planta altaica primarii majores, herba tota magis canescit; at possideo specimina altaica omnino fere glabrata, et wolgensia ca- nescentia. Occurrit ad fluvium Irtysch varietas memorabilis, foliis minus divisis, segmentis multo latioribus. i16. Myosurus minimus L. Led. fl. ross. 1. p..26. HAB. In feuchten Niederungen der Lehmsteppe, zwischen der Sandwüste Kara-kum und dem Irgisflusse 22. Mai1842. 1;. Cernatocephaius faleatus JP'ers. Ledeb. fl. ross. 1. p. 26. "HAB. | Nowo-Alexandrowsk. 15. Mai 1840 porens et cum fructu. immaturo.) , an. Kanülen: bei --:Kermine zwischen DBuchara und Samarkand. 97. August 1841: (fructu ma- turo), um Buchara 25. Mürz 1842. (fructificans) .- Juss- Chuduk 24. April 1842. (florens et. fructificans) ; Granit- felsen bei: Bakali 27. Ápvil. 1842. (fructifera). 18$. Ceratoeephalus orthoeceras BC. Led. fl. ross. 1. p. 26. HAB. Am lehmigen. Ssakmara - Ufer. bei Ssakmarskoi Gorodok 10.Mai 1889. Nowo- Alexandrowsk 1. Mai 1840. Um Buchara auf angebauten Stellen 17. Mürz 1842 (florens). Auf deu. Lehmflüchen des .Kara-kum 20. .Mai 1842. (fructificans). .Am. Kaindi-Bache 98. Mai 1842 (fructu maturo). 2 B uns. Haec et antecedens plantae valde variabiles, nec forsan jure species duae distinctae. —Crista in dorso carpellorum C. orthoceratis plus minusve exculta, in planis solo aridissimo enalis. stylus in fructu brevior, strictior, crista quadrata: plantae vegelioris stylus longior, slrictus quidem, at crista in dorso minor, interdum dentiformis, tunc evanida. Specimina duo prope Bucharam in solo pingui locis cultis lecta, quamvis juniora, insignia fructu glabro, stylo lato stricto; cristae ne vesligium quidem. Vidi etiam specimina (ucrainica,) stylo falcato et crista in dorso prominula. 19. Hanunculus aquatilis L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 27. var. B. pantothrix. HAB. In den Kanülen um Buchara Octbr. 1841, 12. Màrz 1842 (florens et fructif.). 270. NKanumnculus divaricatus Schramk. Ledeb. 8. ross. 1. p. 28. HAB. Im Süd- Ural ; im Irgis 14. Juni 1841. Observ. Adsunt insuper e seclione Batrachiorum specimina duo plantulae minutae habitu omnino EK. Purshii, at carpellis transverse rugosis hispidulis; florum color ex male exsiccato specimine haud dignoscendus; nulli e speciebus hujus sectionis forsan arte nimis ad- auclis, omnino congruit. Brevibus liceat adumbrare formam insignem, quam specie distinguere vix ausim. Planta tota videtur emersa, ra- mosa, bipollicaris; folia petiolata triternalim secla, segmenta lineari- filiformia, obtusa, divaricata; flores minuti; sepala reflexa; petala spathulata, calyce duplo longiora; stamina pauca, (octo tantum video in floribus binis suppetentibus,) ovariorum capitulum vix superantia, Carpella turgida, transverse rugosa, superne hispidula, extus carinata, stylo longiusculo, demum revoluto, apiculata. «4744 B.. 71». Wasser- grüben zwischen. Ufa und Sterlitamak 92. August 1840, an HR. paucistamineus Tausch. ex Koch. syuops. ed. Il. p 433? 21. Hanunculus platyspermus Kiseh. Ledeb. fl. ross. 1.. p. 29. | HAB. Nowo-Alexandrowsk 1. Mai 1840. (flore s), 4. Mei (fruclificans). — Zwischen. dein Kuwan. und | Syr- Daria 9. Mai 1842 (fructu. maturo). de. M idee 72. EFiuamumculus linearilobus Bze. I. (Ranunculastrum) villoso - canescens; pube ad- pressa, foliis radicalibus trisectis; segmento medio petiolulato profunde tri-, lateralibus bipartitis; laci- niis integerrimis bi-tripartitisve; lobis linearibus elongatis obtusiusculis, caule ad ramificationem usque nudo subquinquefloro, folio caulino primo trisecto; segmentis linearibus integerrimis, caeteris bractei- formibus linearibus, sepalis adpressis villosiusculis, carpellorum capitulo ovato, carpellis compressissimis glabris in stylum longum uncinato revolutum atte- nuatis. HAB. | Bei Tiumen-bai-tau auf dürrem steinigem Boden 19. April 1812 (florens et fructificans). Species inler R. platyspermum et R, pedatum quasi media, ab utraque distinclissima fruetus forma. R. Meinshausenii Schrenk (Bull. phys. math. Acad. Imp. sc. Petersb. T. HI. Nr. 20) etiam aflinis videtur, sed R. chaerophyllo similis dicitur, a quo noster longius distat ; e brevi diagnosi insuper differt pube, sepalis etc. — Radix fasciculata fibris. earnosis et filiformibus mixtis. — Caulis et folia radicalia basi reiiquiis stupposis foliorum emarcidorum involuta. Folia radicalia sub- quina petiolata, petiolo 1$ — 2 pollices longo, pilis adpressis incano, lamina trisecta, utrinque adpresse villoso-canescens; in folio primario interdum segmen!um intermedium oblongum trifidum, lateralia bifida, laciniis integerrimis, caeterum segmentum medium semper petiolulatum, profunde tripartitum, laciniae lineares, interdum falcatae, linea angustio- res, 6 — 8 lineas longae, integerrimae vel rarius dente unico hinc munitae, vel bifidae, obtusiusculae; segmenta lateralia profunde bipartita vel bisecta, laciniis linearibus integerrimis vel bi-tripartilis, caeterum :bnilibus. Caulis semipedalis vel ad summum cum floribus 8. pollices altus, adpresse cano villosus, a basi ad altitudinem 4 — 5 pollicum nudus; hic folio instruetus profunde tripartito, laciniis linearibus inte- gerrimis, linea dimidia angustioribus. Cyma 3 — 7-flora, foliis bractei- formibus minutis linearibus. Flores minores quam in R. platyspermo. Sepala ovata erecta, pela!is plus dimidio breviora, patulo-villosiuscula. Pelala obovata rotundata ad summum 43 lineas longa, 3 lineas lata. n É—Ém os Styli in flore ovario longiores. Capitula fructuum (nondum maturo- rum) 4 lineas longa, paulo angustiora. Carpella compressissima , basi extus valde dilatata rotundata 1,3 lineae lata, 1,5 lineae longa ; stylo uncinato revoluto 0,8 lineae longo. ?3. Kanunculus pedatus Jit. Led. fl. ross. 1. p. 29. HAB. Bei Ilezkaja Sastschita 7. Mai 1841. Guberlinsk. Morastgründe am. Urkatsch 30. Mai 1842. (fructiferus). Orenburger Tauschhof 19. Mai 1839 (florens). In der Lehmsteppe am Irgis 24. Mai 1842 (florens). 21. Ranunculus reptams XL. sp. 773. B. flammula y. Led. fl. ross. 1. p. 32. HAB. Am Hüttenteich bei Slatoust (florens). Species sine ullo dubio genuina, quam eliam nuperrime agnovit cl. Koch. synops. ed. II. add. p. 434. 25. Ntanumnculus Purshii Hook. . terrestris. Led. fl. ross. 1. p. 35. Specimen floribus et fructibus carens, sed sine dubio huc spectans, verosimiliter haud ab ipso Lehmanno lectum: non procul ab lIremel- lau in jugo uralensi.. 26. Ranunculus auricomus L. Led. (l. ross. 1. p. 38. HAB. | Berg am See Tolkasch im Süd- Ural 14. Juni 1839 ( florens). ?73. Wanumnculus polyrrhizos Steph. Ledeb. fl. ross. 1. p. 39. HAB. llezkaja Sastschita 7. Mai 1841 (florens). 27$. NKnuanunculus propinquus €. A. Wey. Led. fl. ross. 1. p. 40? HAB. An quellenreichen Felsgehüngen des obern Saraf- schan 6. Septbr. 1841 (florens). Nulli aliae speciei subjungendus, at a R, propinquo quodammodo abhorret, sed ex unico specimine vix rite nova species constiluenda. Robustior, brevior; folia majora, crassiora, nervis subtus prominenti- bus, supra glabra, subtus ad nervos appresse parce pubescentia:; Carpellorum capitula. (immatura) majora; stylus ensiforimis | rectus, ereclus: caelera congruunt. cw 29. Hununculus polyanthem ios XL. Ledeb. fl. ross. b. podii HAB. Bei Ssakmara. — Bei llezkaja Sastschita 24. Mai 1839. n der neuen orenburgischen Linie bei der Sta- niza NNaslednika Juni 1840. An der Heerstrasse zwischen Slatoust und. Ssatkinsk 9. August 1840. Am Ilek 24. Mai 1841, Mugosarische Berge 29. Mai 1842. Morastgründe von Urkatsch 30. Mai 1842. (florens). | 30. Kamuneulus lanuginosus L. Led. fl.ross. 1. p. A2. HAB. Kalksteinberge an der Ufa 26. Juli 1839 (florens). 31. Kanunculus repens E. Led. fl. ross. 1. p. 43. HAB. Guberlinskische Berge. — Ilezkaja Sastschita 93. Mai 1839. m llek bei Bischbarmak 3. Juni 1842. (florens). 32. Hanunmnculus sceleratus E. Led. fl. ross. 1. p. 45. HAB. In Süd- Ural bei Kisilskaja 17. Juni 1839; bei Orenburg, — am Salzsee bei Bivsk 21. Juli 1839, zwi- schen Tscheliaba und Magnitnaja. 33. Ficaria ranumceuloides Yióneh. DC. Prodr. f. p. 44. Ran. Ficaria L. Led. fl. ross, 1. p. 30, HAB. llezkaja Sastschita 7. Mai 1841. — Vor Orenburg 19. Mai 1839. A 34. "Trollius europaeus E. Led. fl. ross, 1. p. 49. HAB. Waldwiesen am Ai im Gouvernement | Orenburg Juli 1839. 35. Amquilegia spec. HAB. Án den Felsen der subalpinen Region des Kara- tau 12. Septbr. 1841. Specimina suppetunt tria omnino deflorata, fructibus maturis se- minibusque jam omnibus elapsis; species igitur non determinanda. Alfinis videtur A. lactiflorae Kar. et Kir., sed eximie glauca, foliorum parlitiones minores, magis distantes, quasi folium quinato - pinnatum simulantes ; an A. glaucae Lindl. propior? 36. Delphinium paradoxum Eze. D. (Consolida?) annuum, monogynum, apetalum, ecalearatum, sepalis quinque subaequalibus! Lo WM uu JIAB. |. Am alten. Flussbette des Jan- Darja. im. Schatten des Saxaul, (Anabasis Ammodendron C. A. M.) 8. Mai 1842 (florens). Planta singularis, quam pro monstrositate D. camptocarpi F. et M. sumerem, nisi specimina adessent numerosa (circiter 30.) omnino inter se congrua. Radix annua, exilis. Caulis 3 — 8 pollices altus, simplex , patentius dense pubescens, pube subglandulosa. Folia coLyledonaria peliolata, oblonga, rotundata, integerrima ; caulina prima- ria cuneata obovata, trifida, laciniis lanceolatis aculiusculis integerrimis, taulina caelera inferiora plus minus profunde tripartita, lobo medio saepe integerrimo lineari, lateralibus bifidis, rarius omnibus bi-trifidis; superiora trisecta, segmento medio abbreviato, subulato, vel subnullo, lateralibus elongatis oblongo -linearibus petiolulatis acutis; carnosula pubescentia, Flores jam in axilla folii quinti vel sexti axillares soli- tarii, brevissime. pedicellati, ad imam basin bibracteolati, aequales, ecalearati, apetali. Pedicelli villosi lineam dimidiam .longi, in fructu ad summum sesquilineares. ^ Bracteolae minutae in ipsa axilla folii sessiles, pedicello soluto persistentes, lineares, brevissimae. . Sepala 5, AÀ lineas longa, exteriora angustiora, lineari - oblonga , dorso nervis viridibus picta, margine pallido cincta, extus patulo pilosa, interiora paulo latiora, inaequilatera, hinc glabra, intimum obovatum, dorso linea viridi pilosa. | Stamina subduodecim. Filamenta basi dilatata membra- nacea, superne parce ciliolata vel glabra. Antherae subglobosae flavae. Ovarium simplex, dense villosum, stylo glabro recto superatum. Fructus (immaturi) eum stylo. ad summum 6 lineas longi, transverse et oblique rugulosi, pubescentes, recti fructibus. D. camptocarpi similes. 37. Belphinium camptocarpum F. et Y. Ledeb, fl. ross. 1. p. 58. &. turcomanicum .Bge. ramosum, foliis inferioribus ^peliolatis; segmentis abbreviatis, pedicellis fo- lo florali sublongioribus patulis. HAB. Sandhügel zwischen dem Kuwan- und Jan - Daria 17. Juli 1841 (fructiferum). | Eandem. formam. | prope Ak-meschid. Turkestaniae legit. infelix Konolly, ex spe- cimine unico ab. inventore. 6. Lehmanno in. urbe. Bu- chara: communicato. — Primum. innotuit haec. forma e Á A ue speciminibus a Dr. Karelin in. Turcomania: boreali col- lectis. B. songoricum Kar. et Kir. Led. fl. ross. 1: p. 797 8 var. « vix nisi foliorum segmentis elongalis differt. y. rugulosum Bge. floribus in axilla foliorum sub- sessilibus, ovario cauli adpresso, recto, folio- rum segmentis elongatis oblongo - linearibus, caule simplici. HAB. | Lehmsteppe am Jaxartes ( Syr-Daria) zwischen Kiu- tup und Malibasch 11. Mai 1842. Djus-Alisai 17. April 1842 (florens). Haec forma apprime convenit cum descripüione D. rugulosi Boiss. in Ann. sc. nat. XVI. p. 261 et 362. Proxime huie affine etiam Delph. persicum Boiss. 0. robustum Bge. caule ramoso flexuoso, foliis ma- gis dissectis majoribus laciniis lato-linearibus elongatis, floribus numerosis dense racemosis; pedicello brevi, ovario glabriore horizontaliter patente. HAB. | Am Ufer des Aral - Sees 16. Mai 1842. Plantae. valde polymorphae formae, quas proposui, . me judice; neutiquam specie distinguendae, tum a soli natura, tum ab aetate pen- dent. Foliorum forma valde variat, sed folia subfloralia |superiora semper irisecta, segmento medio obsoleto, vel lineari, lateralibus multo breviore et angustiore. . Pedicellorum longitudo variat; flores ramorum secundariorum semper longius pedicellati; ^ Sepala nunquam, mec in planta turcomanica, glabra, semper ad nervos plus minus pilosa. Petali forma in eodem caule variat; est nempe apice. plus minus pro- funde bifidum , vel etiam integrum ; inferne rotundatum, auriculis sur- sum vel deorsum spectantibus. . Fructus varius; in eadem planta in- lerdum brevis, oblongus, reclus, tunc vero elongalus, arcuatus; junior interdum albo -villosus; adultus semper plus minus pubescens, lrans- verse rugulosus. 38. DBelphinium barbatum Ege. D. (Consolida) annuum, caule erecto divaricato- ramoso pube tenuissima retrorsa adpressa glauce- a— ME a scente, foliis dissectis; segmentis linearibus falcatis, pedicellis basi pluribraeteolatis glanduloso-villosis florem subaequantibus brevioribusve, sepalis barbatis, calcare conico obtuso rectiusculo sepalis paulo lon- giore,petalo antice utrinque bidentato; dente inferiore lanceolato-acuminatissimo, superiore ovato obtusius- eulo, filamentis exsertis glabris, ovario oblongo gla- bro stylum aequante. HAB. An sonnigen Felsgehüngen des Karatau- Geb m .. am obern Sarafschan 10. Septbr. 1841. Specimina perpauca suppetunt speciei distinelissimae, petali stru- clura ad D. Aconiti L. et D. anthoroideum Boiss. accedentis, ab utroque calcare apice recto integro, ab anthoroideo etiam pedicellis brevioribus glanduloso villosis sepalisque longe barbatis diversae. Radix simplex. — Caules e radice plerumque plurimi apice divaricato ramosi, graciles, 1 — 13 pedales, teretes, laeves, pube vix conspicua glaucescentes. Folia pleraque jam deperdita; caulina sessilia 3 - pol- lices longa, in lacinias lineari-filiformes recurvo -falcatas acutissimas dissecla, — Bracteolae ad basin pedicellorum fere imbricatae plures ad- pressae, minutae, linea dimidia vix longiores oblongo-lineares acutae. Pedicelli duas ad tres, saepissime 4, interdum usque ad 5 lineas longi, stricte paluli, dense patulo glanduloso-villosi. Flores videntur pallide eaerulescentes. — Calcar a basi ad apicem fere 4 lineas longum, lamina lanceolato oblonga surrecta. Sepala lateralia et inferiora pilis elon- galis tenuissimis densis apice ciliato - barbata. — Antherae caeruleo - ni- gricantes. — Ovarium glaberrimum breve stylum aduncum aequans. — Maec ad specimen unicum florens, caetera specimina tria vetusliora nil nisi caules ramosos pedicellosque delapso fructu persistentes, et hinc inde florem sterilem superstitem praebent. 39. Delphinium €onsolida KL. Led. fl. ross. 1. p. 58. HAB. In Baschkirenlande Juli 1839. 40. Belphinium elatum X. Led. fl. ross 1. p. 63. II AD. | Var. & auf den Kallsteinbergen an der Ufa 96. Juli 1839. dn WE uc Var. 8 a. subglabrum, im Thal des Nugusch, bei Wassi- liawskoi Juli 1839, in den Gebirgswüldern: zwischen Slatoust und. Miask; — Wosnessensk 3. Juni 1839. 41. Aconitum Anthora X. Led. fl. ross. 1. p. 65. HAB, Auf Wiesen und an Felsen zwischen Miask wnd Ufa 17. August 1840... Im Gouvernement Orenburg ai der Linie, 5 Werst südlich von Tungaterowa 23. Aug. 1839 (florens). 42. Aconitum Eycoetonum X. Led. fl. ross. 1, p. 66. Var.o. 0. HAB. Südostural zwischen Achnowa und. INi- skaja 1. Aug. 1840, bei Orenburg 7. Juni 1839 (florens). 43. Actaea spicata L. Led. fl ross. 1. p. 71. HAB. In Thal der Belaja 6. Juli 1839 (früctificans). Ordo IF. Berberideae. 44. Berberis integerrima Bge. B. spinis (infimis trifidis) simplicibus validis, fo- liis obovato-oblongis eoriaceis niuéronatis integerri- mis glabris reticulato- venosis, racemis axillaribus solitariis simplicibus multifloris subsessilibus folio duplo longioribus patulis cernuisve, baccis oblongo- obovatis, stigmate subsessili, seminibus oblongis. HAB. Hüwfig am steinigen Ufer des obern Sarafschan und an feuchten Abhüngen des Karatau-Gebirges 6. Se- plember 1841. — Persisch ,,Sirischk** (fructifera). Species videtur distincta ab affinibus B. turcomanica Kar. et B. crataegina DC., quarum neutram vidi, ab illa foliis integerrimis, sb hac foliorum forma racemisque, saltem fructiferis, folio duplo lon- gioribus; longius distat a B. heteropoda Schrenk foliis coriaceis nec membranaceis, racemis multifloris solitariis, baccisque dimidio minoribus. Rami fructiferi purpurei striato subangulosi stricti; spinae infimae ra- morum sterilium tripartitae vel basi utrinque unidentatae, caeterae omnes simplices validae. Folia fasciculata in peliolum brevem atte- nuala, basi cuneata, obovato-oblonga ad summum cum petiolo sesqui- pollicaria, apicem versus 8 — 9 lineas lata, vel minora, angustiora, ramorum annotinorum sterilium 8 lineas longa, 3 lineas lata, omnia integerrima , obsolete vel distincte mucronata, vel ramorum sterilium ceuspidata, coriacea, rigida, subtus pallidiora, venis prominentibus exi- mie retieulata. Racemi axillares solitarii subsessiles, ita quidem, ut plerumque pedicellus primarius ex ipsa axilla egredi videatur; 12 — 18 flori, pollices duos longi fructiferi plerumque penduli, rarius erecto- patentes. Peduneulus purpureus. Pedicelli basi bracteola minuta per- sistente suffulti, 4 — 5 lineas longi, patentes. Flores non vidi. Bacca Lom e malura obovato -oblonga alrosanguinea caesia 34 lineas longa, supra medium fere 23 lineas lata; siccata efflorescentia acida tecta, stylo brevissimo crasso et sügmate magno terminata. — Semina plerumque 2 vel 2 oblonga, 2 lineas longa, 0,8 lineae lata laevia pallide fusca. 45. MHBerberis nummiularia Be. B. spinis simplicibus validis, foliis obovato-sub- orbiculatis subcoriaceis mueronatis integerrimis gla- bris reticulato-venosis, racemis axillaribus solitariis simplicibus multifloris pedunculatis folio plus duplo longioribus patentissimis, baccis ovato-subglobosis, stigmate subsessili, seminibus obovatis. HAB. Inter praecedentis speciei specimina aderat hujus unicum specimen fructiferum, sine dubio eodem loco lectum. A praecedente distincta foliorum forma , praesertim vero racemís, baccis et seminibus, el planta junior in horto e seminibus enata habitu omnino discrepat, Rami pallidius purpureo fuscescentes, juniores glauci. Spinae pallidae, longiores quam in antecedente, omnes simplices. Folia glauca in petiolum 1 —4 pollicarem attenuata, basi breviter cuneata, lamina rotundata suborbicularis, pollice saepe longior et totidem lata, integerrima vel. rarissime dentibus paucissimis versus apicem instructa, apice semper breviter mucronulata; ramealia minora, at forma similia, Racemi pedunculali, nempe pedicello. primario ab axilla remoto, elon- gati, patentissimi, adscendentes 20 et pluriflori, fructiferi 24 — 3 polli- cares. Pedunculus viridi - purpurascens. Pedicelli basi bracteola minuta acuta .suffulti,. 2 lineas ad 2, 3 lineae longi patulo erecti. Flores ignoti. Bacca matura ovalo-subglobosa, sicca pallide rubra, haud pruinosa, cum sligmale 23 lin. longa, ad basin 2 lim. lata. Semina solitaria, bina vel terna obovoidea, 1,2 lin. longa, 0,8 lin. lata, laevia sordide flavicantia. . Hujus et antecedentis plantae juniores in horlo e seminibus enatae folia primaria habent spinuloso - dentata. 46. Leontice vesiearin Pall. Led. fl. ross. 1. p. 90. HAB. | Bei Tschuanbai 17. April ; beim Brunnen Tiumen- bai 19. April; auf lehmigen und steinigen Abhüngen bei Juss-Kuduk 94. April ; hüwfig in Lehngründen des Dio- ritplateaus. zwischen Juss-Kuduk wund. Bakali 25. April ; i IND auf der Lehmsteppe beim Syr- Darja 11. Mai, und. auf lockeren Lehmflüchen im Kara-kum 19. Mai 1842. ( Omnia specimina fructificantia, serius lecta fructu submaturo.) 47. Leontice Ewersmannmni Eze. L. ( Leontopetalum) viridis, foliis biternatim sectis; segmentis lateralibus oblongis, mediis obovato-cu- neatis bi-tripartitis; laciniis oblongis integerrimis bi-trifidisve, racemo terminali axillaribusque simpli- cibus, bracteis foliaceis pedicello profunde sulcato- hexaquetro multoties brevioribus, ovario bi-triovu- lato, fructu obovato apice truncato ante maturitatem rupto monospermo. HAB. Im Sande und Lehmsande des Jaman- Kisil - kum und des Batkak-kum nicht selten 21., 22.. 28. April 1842 (sine flore cum fructu submaturescente). Sine dubio eadem species eujus mentionem fecit cl. Ledebour in Flor. ross. 1. p. 81 in observatione sub nomine L. Leontopetali, quam amieus Ewersmann in itinere per easdem plagas collegerit; ab L. Leontopetalo pluribus notis discrepat; hanc, quam florentem et fruetu immaturo praeditam e Graecia possideo, talibus definiendum esse " censeo: — Leontice Leontopetalum IL. sp. 448. L. glauca, foliis biternatim sectis; segmentis or- biculatis integerrimis vel bi-tripartitis, racemo ter- minali axillaribusque simplicibus, bracteis foliaceis pedicelloteretiusculo vel obsolete hexagono multoties brevioribus, ovario quadriovulato, fructu ovato-glo- boso inflato acutiusculo 2—4spermo. Radix in nostra specie tuber ovatum, inferne rotundatum, pollicem crassum, paulo longius, ad collum aequaliter attenuatum, basi fibras paucas emittens, a tubere L. vesicariae facillime distinctum, alte in solo limoso absconditum. Folii (unici, quod adest,) radicalis petiolus ultra 6 pollices sub terra latens, pollicem circiter &upra solum egre- diens, in petiolulos 3 plusquam semipollicares divisus. Segmenta pri- maria trisecta, segmenta secundaria medium petiolulatum tripartitum, lateralia sessilia profunde biparlita bisectave, laciniis 7 — 10 lineas p - EC MN longis, circiter 3 lin. latis, integris bilrifidisve, carnosulis, supra pal- lidioribus. — Caulis parte inferiore 5 ad 6 pollices longa in terra re- condita, fructifer ultra solum semipedalis et quod excurrit, crassilie fere pennae anserinae. Folia caulina duo inferiora petiolata, petiolo basi vaginante, vagina in petiolum 1 — 1$ pollicarem attenuata, neque ut in L. Leontopetalo in formam stipularum biauriculata, radicali similia, at majora, magis partita; caetera subfloralia subsessilia, minora, minus parüita, vel unicum, vel duo, vel tria e quorum axillis prodeunt racemi secundarii. Racemus terminalis 2 — 5 pollices longus 20 — 40 florus. Bracteae subsemiamplexicaules ellipticae apice rotundatae 3 — 5 lin. longae, 23 lin. latae. Calyx, Corolla et Stamina jam omnino delapsa. Pedicelli fructigeri rigidi, stricti, patentes 1 — 12 pollices longi, pro- funde sexsu!cati, et angulis 6 acutis subalati; in L. Leontopetalo vel teretes. vel obsolete angulati,. — Ovarium lineam circiter longum bi- rarius triovulatum; stigma obtusum simplex. Fructus vesicarius, multo minor quam in L. Leontopetalo, basi acutus subtriangulari- obovatus apice truncatus, stigmale vix prominulo, initio clausus, sed ante ma- Luritatem jam ruptus, fere pollicem dimidium longus, apice tolidem latus, vel latior. Semen solitarium (in unico fructu vidi duo) gloho- sum, immalurum siccum ultra 2 lin. in diametro, Ordo III. Nymphaeaceae. 4s. Nymphaea alba E. Led. fl. ross. 1. p. 83. HAB. Im Flusse Kuganak 14. Juli 1839 (florens). Adest insuper Nymphaea specimen male exsiccatum, vix delermi- nandum; schedula illi adjecta talia profert: ,,Im Flusse Kuwan Daria [6. Juli 1841. Persisch: Nilu-paer d. h. Flügel des Nil. E numero radiorum stigmatis videlur N. pauciradiata mihi (fl. alt. IT. p. 272), sed ex folio corrugato et fracto, et flore nondum expanso, per exsiccationem putrefacto nil certi affirmarem. 49. Nuphar luteum Smith. Led. fl. ross. 1. p. 84. HAB. In Flusse Kuganak 14. Juli 1839 (florens). Ordo IV. Papaveraceae. 50. Papaver pavoninum F. et Wk. Ind. sem. h. pe- trop. IX. Nr. 2298. p. 89. | HAB. Im Sande und. Lehm zwischen Agatme und Kara- gata 16. April, bei Tiumen -bai 21. April, und in der Lehmsteppe zwischen Juss-Kuduk und Bakali 24. April 1842 (florens). 51. NKtoemeria orientalis Boiss. Ann. sc, nat. XVI. p. 374. HAB. An der Küste des Caspischen Meeres zwischen INNowo-Alexandrowsk und Airakli 19. Mai 1840. In den Schluchten des Sandsteins unweit Karagata 16. April, bei Tiumen-bai-tau 19. April, bei Juss-Kuduk 24. April, bei Bakali 25. April. Im Flussbette des Jan- Darja 8. Mai 1842 (florens et cum fructu immaturo). Planta nostra convenit cum speciminibus prope Baku lectis, quae nomine R. refractae accepimus, Vera R. refracta DC., quam in tractu Talysch lectam habemus, longe recedit. Folia in nostra minus dissecta, pinnatipartita, lobis pinnatifido incisis, ovato-oblongis, termi- nali obtuso. Flores multo minores, petala concolora (?) exsiccata intense caeruleo-violacea, vix semipollicaria. Stamina 10 petala aequantia vel superantia, fructus hreviores, circiter sesquipollicares, rarius erecti, plerumque refracti, rarissime glabri, semper fere a basi ad apicem setis validis patentissimis sparsis tecti, subclavati. Speciminis ad mare caspium lecti folia tenuius laciniata, flores vero ejusdem magnitudinis. 52. Glaucium squamigerumn Bíar. et Náir. Ledeb. fl. ross. 1. p. 744. . HAB. An Diovitfelsen umvceit Tiumen-bai- Kuduk 21. Apri! 1842. 9 * a Nc Magis glauca, quam planta songorica; folia caulina paulo majora, radicalia paulo brevius petiolata, caeterum simillima. 53. Glaueium persicum B€. Prodr. 1. p. 122? HAB. | An den steinigen Ufern eines linken Zuflusses des obern Sarafschan, bis in die subalpine Region des Ka- ratau 12. Sept. 1841. E speciebus mihi nolis nulli affinior, quam plantae arabicae, a Schimpero lectae, et ab Unione ilineraria nomine Gl. arabici sub Nr. 154 editae, sed exceptis setis nonnullis ad basin caulis et in paginae inferioris foliorum nervis omnino laevigata, striclior et ro- bustior. Sepalis siliquisque glabris laevibus ab omnibus excepto Gl. cappadocico Boiss, facile disinguitur; cum hoc vero ob foliorum formam confundi nequit; a Gl. squamigero Kar. et Kir., cui folio- rum forma accedit, differt statura et defectu squamarum in siliquis. Specimina perpauca manca suppetunt, neque ad constituendam novam speciem sufficiunt in genere, cujus specierum numerus jam forsan arte nimis auctus. Fragmenta caulium fere bipedalia, stricta, erecta superne glaberrima. Folia lyrato-pinnatipartita; lobi inferiores late ovati, su- periores subquadrali, summus late subquadrangulus, apice truncatus, omnes grosse dentali, dentibus latis brevibus, setoso-cuspidalis; viridia, glabra, laevia, hine inde ad nervos pilis fere squamaeformibus elongatis conspersa. Folia caulina superiora subcordato-semiamplexicaulia, summa late oblonga, parce dentata, dentibus mucronatis. Alabastrum 16O lin. longum, Sepala glaberrima glauca. Petala (ex sicco) pollice longiora, fere aurantiaca, uli videtur maculis purpurascentibus basin versus con- spersa, neutiquam vero macula solitaria ad basin picta. . Siliqua 7 pol- lices longa, vix incurva, apice recta, allenuata. Stigma late trilobum, lobis lateralibus longioribus, saepe demum erectis. Septum fungosum integrum. | Semina paulo minora quam in Gl, fulvo. 54. NEiypecoum pendulum IL. sp. 181. Syn.: H. caucasicum G. D. J. Koch. ex Led. fl. ross. 1. p. 94. H. parviflorum Kar. et Kir... Led. fl. ross. 1. p. 745. HAB. Im Lehmsande um Buchara 7. April ; im Sande zwischen Agatme und Karagata 16. April; Juss-Kuduk 94. April; im. Kisil-kum 30. April 1842 (florens et fru- ctificans). e WP - Nullum video discrimen inter plantam hanc et caucasicam, aslra- canicam, songoricam, euphraticam et arabicam, quas comparare licuit. Plantam europaeam non vidi. n omnibus petala exteriora (etiam in H. parvifloro) late obtuse triloba, interiora plus minus profunde tripartita, lobo medio stipilato, ambitu fimbriato, lateralibus violaceo maculatis, plus minus divergentibus. Styli juniores plerumque conni- veni; saepe etiam in fruciu maturo nondum distincli, persistentes vel decidui. Fructus nunquam teres, sed polius telragonus, maturus sem- per in articulos secedens, (nescio igitur cur a cl. Kar. et Kir., Enum. song. Nr. 54. in descriptione ad Chiazospermum amandatur H. pendulum) in planta songorica epidermis continua soluta persistit, dilabentibus articulis; in specimine euphratico epidermis cum articulis secedit, sed facile solubilis; in caeleris speciminibus, quae praesto sunt, fructus nondum omnino maturi. Herba glauca, lacinulae foliorum semper lineares, plus minus elongalae integerrimae. | Specimina prope Bucharam lecta magna, foliis elongatis; caetera multo minora graci- liora, foliis brevioribus, quod a soli diversitate pendet. Ordo VW. Fumariaceae. 55. €orydalis lomziflora. Pers. Led. fl. ross, 1. p. 98. HAB. Bei Nowo-Alexandrowsk 1. und 3. Mai 1840. (flo- vens et fructificans). 56. C€orydalis solida Sms. Led. fl. ross. 1. p. 100. HAB. Im Gouvernement Kasan. April 1789, — 6ei Ufa ( florens). 53. Fumaria Vaillamtii Loisel. Led. fl. ross. 1. p. 105. HAB. Im Gouvernement Orenburg an den Gehüngen des Kana bei Kannikolskaja 1. Juli 1839 ; bei Nowo-Alexan- drowsk 4. Mai 1840. Auf den Granitfelsen bei den Quellen von Bakali 25. April, bei Bakali 29. April. Auf den Granithügeln des obern Kaindibaches 28. Mai 1842. Ordo WI. €ruciferae. 1. ARABIDEAE. 58. Matthiola obovata Bge. M. ( Luperia?) perennis, incano-tomentoso-villosa, pube densissima ramosa eglandulosa, foliis radicali- bus obovatis inciso-sinuato-dentatis, caulibus graci- libus elongatis simplicibus incanis, foliis caulinis spa- Vhulato-oblongis sinuatis utrinque acute 1—2denta- tis, racemo fructifero laxo, floribus.....?, siliquis breviter pedicellatis erectis elongatis teretiusculis torulosis glabratis, stigmate dorso utrinque incras- sato brevissimo, seminibus oblongis subangulatis an- guste alatis. E HAB. An den Felsgehüngen des obern Sarafschan hüufig 10. Septbr. 1841. Unico specimini manco siliquae nonnullae adjectae, seminibus ma- iuris repletae; ex his unica germinavit planta, cujus, quum per hyemem periit, folia tantum radicalia cognovimus. Species videtur distinclissima, habitu ad Luperias accedens; siliquis glabris M. tataricae DC, affinis, a qua differt forma et indumento foliorum et caulis plantae semini- ferae; a M. odoratissima RBr. caeterisque differt siliquis glabris. Folia radicalia in planta culta dense villosa, pube ramosa haud appressa, in juniore vix pollice longiora, superne lineas 6 — 8 lata. Siliquae tri- pollicares vel paulo longiores, lineà paulo latiores. Semina 1,6" longa, lineam lata excepta basi, ala angusta cincta, lateribus rectilinea, turgidula. Radicula exacte rimalis. 59. Matthiola tatarien B€. Led.!l. ross 1. p. 109. HAB. | Am Inderschen See 20. Juni 1840. Variat caulibus junioribus canescentibus, et siliquis subimmaturis pube brevi ramosa hispidulis. 60. Matthiola robusta Bze. M. ( Luperia) perennis, incano-tomentosa, pube ri- gida ramosa, caulibus erectis simplicibus robustis, foliis inciso-pinnatifidis undulatis, pedicellis brevis- simis siliquae diamelro brevioribus Lotidemque cras- sis, siliquis calyce 6—7plo longioribus patulis vel arcuato - recurvis crassis vix compressis incanis, nervo medio valvarum prominente,stigmatle incrassalo. HAB. Am Vorgebirge Airakli an der Ostküste des kaspi- schen. Meeres 11. Mai (florens), 28. Mai (fructificans), bei I:Nowo-Alexandrowsk 19. Mai 1840. A. M. fragrante m. (Led. fl. ross. 1. p. 110) differt. foliis, pedicellis, siliquis patentibus erassioribus, stigmale incrassalo. Proxime affinis M. odoratissimae RBr., nec vero cum illa conjungenda. Multo robustior, densius incana , pubescentia rigidior. Flores virescenti- lulei paulo majores. Calyx circiter 4 lineas longus ut in M. odo- ralissima. Pedicelli breviores crassiores. Siliquae incanae crassio- res, 1,4'" latae, patentes subarcuatae, nec erectae striclae, inferiores vix pollice longiores, superiores ad summum 23 pollicem longae; in M. odoratissima 4 pollices excedentes. — Semina plano - convexa lineam lata, et paulo longiora , suborbiculata, ala angusta cincla. In unico specimine, etiam foliorum forma tantisper discrepante, et quo- dammodo ad M. tataricam accedente, siliquae arcuato-rellexae, at- lamen vix longiores, uli caulis incanae; an propria species? — Ut. melius specierum afíinium eluceant differentiae, diagnoses M. odoratissimae RBr. et M. fragrantis meae fusiores hic proponere liceat : M. odoratissima NKBRr. Led. fl. ross. 1. p. 109. M. ( Luperia) perennis, pube patula ramosa cane- scenti-villosa, caulibus erectis simplicibus, foliis ly- rato -:-pinnalipartitis undulatis, pedicellis latitudine siliquae sublongioribus multo tenuioribus, siliquis erectis strictis compressis canesceutibus calyce 12plo PAP Am longioribus, nervo medio valvarum prominulo, sti- gmale incrassalo. Hanc tantum e Tauria et Caucaso novi. M. fragrams m. l.c. M. ( Luperia) perennis, pube adpressa ramosa cane- scens, caulibus simplicibus adscendentibus, foliis si- nuato-dentatis planis, pedicellis latitudinem siliquae superantibus multo tenuioribus, siliquis erectis stri- ctis compressis pubescentibus calyce 6-—7plo longio- ribus, nervo medio valvarum vix prominulo, stigmate attenuato. In cretaceis ad Wolgam legi. 61. Matthioia echenopodifolia Fiseh. e£ YIey. Led. fl. ross. 1. p. 110. HAB. An trocknen Abhüngen bei Nowo- Alexandrowsk an der Ostküste des caspischen Meeres 12. Mai 1840. In der Lehmsteppe zwischen Tschakyr - Áta und. .INasar- bai-Kuduk 12. April, zwischen Agatme und Karagata 16. April ; in der Wüste Kisil-kum 99. April 1842 (florens). 62. NMÉatthiola Stoddarti Eze. M. (Acinotum) annua, ramosa, junior pube ramosa incana demum virescens, foliis petiolatis ovato- ob- longis sinuato- dentatis, floribus primariis ad basin caulis subsessilibus in apice ramorum racemosis lon- gius pedicellatis, petalis obovatis, siliquis torulosis subcompressis subsessilibus dorso enerviis, pube ra- mosa hispidulis demum viridibus calyce 5plo longio- ribus sero dehiscentibus, stigmate brevissime triden- tato; dente medio prominulo, seminibus quadrangula- ribus planis anguste alatis. Var. B. siliquis glandulosis. HAB. Auf dürren Lehmhügeln zwischen Agatme und Ka- ragata 14. April, gegen den Jan- Darja bei Kiutup 2. Mai, am Syr-Darja 9.und 11. Mai 1842 ; adest insuper ejusdem plantae specimen aetate prorectius, cui manu infelicissimi Stoddart adscriptum: .,inter Akmeschet et Es ES 14 .Taschkent Juni 1841. Varietatis B. specinina ad- sunt duo inter alia prope Agatme lecta. M. humilis DC., mihi e sola diagnosi nota, huic proxime ac- cedere videtur. Inter Pachynota et Acinota ambigit, attamen evi- denter ob stigma tridentatum ad posteriorem sectionem trahenda. Semina quidem ala cincta, sed idem videmus in M. tricuspidata RBr. cae- terum cotyledones stricte accumbenles, neque uL in M. parviflora RBr. oblique subincumbentes. Caulis florens 1-— 2 pollicaris, demum cum ramis fere semipedalis, Folia primaria petiolata, bipollicaria, 9 — 10 lineas lata, utrinque attenuala, acuta, sinuata, uli caulis pube ramosa, in planta juniore densa, canescentia; demum pili fiunt rariores et planta virescit. Flores infimi breviter pedicellati, pedicellis versus maturitatem fructus fere evanidis, ideoque siliquae primariae subsessiles. Calyx generis 4 lin. longus. Petala unguiculata, ungue calycem paulo excedente; lamina obovata, integra, 5 lineas longa, 4 lineas lata, primum videtur pallida, demum purpurascens. Staminum majorum fila- menta hinc medio dente acuta. Ovaria dense incana, in var. B. glan- dulis nigricanti-caeruleis validis sat. densis intermixtis. Siliquae (nondum omnino maturae in specimine Taschkentico) 20 lineas longae, lineam latae, lineares, strictae, placentis crassis subtereliusculae, aequaliter to- rulosae, sub stigmate contractae. Stigma totum linea vix longius, latiusque, jam junius dorso utrinque productum in dentes breves, ob- tusiusculos, horizontales vel demum erectiusculos, stigmate ipso inter eos longius prominente. Semina (immatura) utrinque truncata margine rectilinea, anguslissime alata, linea parum longiora, 0,9'^' lata. 63. Nasturtium palustre B€. Led. fl. ross. 1. p. 112. HAB. Am Ufer der Belaja bei Ufa Juli 1839 (florens et fructificans). 64. Nasturtium brachycarpum €. A. WM. Ledeb. fl. ross. 1. p. 113. HAB. Bei llezkaja Sastschita 23. Mai 1839. | Oberhalb Saratschik 16. Juni, bei Kisilskaja 17. Juni, bei Kula- gina am untern | Uralflusse 18. Juni 1840. In der Lehm- steppe gegen. den [rgis in feuchten INiederungen: auf der Lehmflüche des Karakum zwischen Kuk-Kaban und Terekli 20. Mai 1842. (florens et fructificans). "cac 65. Nasturtium amsphibiuma BC. Lcd. flross. [. p. [60 (sub Cochlearia). HAB. Bei Ilezkaja Sastschita 23. Mai 1839. 4n der neuen. Orenburgschen Linie, in sumpfigem Boden am Karawan-Osero (See) Ende Mai 1841. Im. Flusse Irgis 25. Mai 1842 (florens et fructificans). 66. Nausturtium austriacum €ramtz. Led. fl. ross. 1. p. 160 (sub Cochlearia). HAB. Bei Orenburg 20. Iuni 1839. An den Quellbüchen des llek 5. Iuni 1841 (florens). 67. Barbarea arcuata FEchb. Led. fl. ross. 1. p. 115. HAB. Bei Spaskoje im Gouvernement Orenburg 1839. An feuchten | Stellen der Steppe zwischen Orenburg und Bischtamak Ende Mai 1841 (florens et fructificans). 69$. Arabis arenosa Scop. Led. fl. ross. 1. p. 120. HAB. Auf Kalksteinbergen bei Ufa 26. Iuli 1839 (florens). Unicum specimen; ultima finis speciei, orientem versus, hucus-- que nota. 69. Arabis pendula L. Led. fl. ross. 1. p. 122. HAB. Auf Gupsfelsen am Ufer der Belaja bei Ufa 18. Iuli ; und bei Birsk 21. luli 1839. Auf Felsen um Miask 3. Aug. 1840 (florens et fructifera). 70. C€ardamine amara L. Led. fl.ross. 1. p. 124. Sine loci indicalione. 9. ALYSSINEAE. 131. Meniaeus linifolius Desv. Led. fl. ross. 1. p. 134. HAB. Bei der Warte in. Orenburg 14. Mai 1839, bei INowo-Alexandrowsk 3. Mai 1840. Hüufig an den Ufern des llek, und. den dünnen Hiügeln der Steppe zwischen Orenburg und. Bischtamak Ende Mai 1841. An den Diovitfelsen beim Brunnen. Tiumen- bai 18. April 1842. In der Lehmsteppe zwischen dem Kwwan- und Syr-Daria 9. Mai 1842 (florens et fructificans). E Wa 12. Berteroa incana BD€. Led. fl. ross. 1. p. 135. HAB. Bei llezkaja Sastschita 23. Mai 1839. Am Flusse Temir. in der Steppe jenseits des Uralflusses im Frühjahr 1840 (Mobitz.) Hüufig zwischen Ufa und. Sterlitamak 22. Aug. 1840 (florens et fruct.). 13. Berteroaà spathulata €. A. Wey. Led. l. c. HAB. Auf den Muschelkalk- und. Hornsteinhügeln beim Vorposten Chanskoi 93. Mai 1841. Auf den Granit- hügeln des obern Kaindi-Baches 28. Mai 1842 (florens). $34. Schivereckia podolica Amndrz. Ledeb. fl. ross. 1. p. 136. HAB. Im südlichen Ural (sine dato; fructifera), auf den Guberlinskischen Bergen (Zan ; florens). Auf dem Augit- porphyr- Berge am. Ostufer des Tolkasch-Sees 14. luni 1839 (fructifera). Sine dubio ad hoc genus etiam pertinet Draba borealis DC. Led. fl.ross. 1. p. 153, jam a cl. Besser Sch. contorta dicta (ex Led. l. c.), cujus specimina habeo in Nowaja Semlia a C. Leh- manno collecta. — Stamina in hac quamvis non vere dentata, attamen basi valde dilatata; caeterum Schol. podolicae simillima. 35. Psilonexma dasycearpum €. A. YEey. Led. fl. ross. 1. p. 137. HAB. Bei Tiumen-bai-tau 19. April. In den Felsschluch- ten bei lIuss-Kuduk 24. April ; bei Schi-Kuduk und auf dem Dioritplateau zwischen luss- Kuduk und. Bakali 25. April. In der Steppe am Kuwan-Darja 7. Mai, am Kaindi-Bache 28. Mai 1842 (florens et fructificans). . 46. Alyssum Fisceherianuma BD€. Led. fl ross, [. p. 138. HAB. Berge vor Orenburg 9. Mai 1889, Ufa ( Zan.), trockene Hochsteppe vom Urkatsch 30. Mai 1842. (flor.). 33. Alyssum minimum: Willd. Led. fl ross. 1. p. 140. HAB. An der Warte ( Majak) bei Orenburg Mai 1839: am lehmigen Ssakmara- Ufer bei Ssakmarskoi Gorodok 10. Mai 1839. Ueberall an der nórdlichen Steppe an Ilek Ende Mai 1841. Sehr hüufig auf dem Diorit- plateau. zwischen luss-Kuduk und. Bakali 25. April, bei Tiumen-bai-tau; — zwischen dem Jan- und Kuwan- Daria 4. Mai, am Kwuwean-Daria 7. Mai, gegen den Syr Darja 9. Mai 1842 (florens et fructifera). Forma hujus speciei, primo aspectu diversissima , attamen nullo signo carpico disünguenda, evidenter biennis lecta: bei llezkaja Sast- schita 7. Mai 1841. $$. Alyssum cryptopetalum Ee. A. annuum, pilis lepidoto-stellatis canescens, hu- mile, ramosum; foliis spathulato- oblongis obtusis, racemis confertis demum parum elongatis, floribus minutissimis, sepalis deciduis, petalis lineari-spathu- latis retusis calyce dimidio brevioribus minutissimis, staminibus exsertis, filamentis majoribus lateraliter dentatis vel saepius dilatatis, siliculis sursum imbri- catis pilis lepidoto-stellatis adpressis canis orbicula- ribus turgidis margine vix complanatis retuso emar- ginatis stylo brevissimo mucronulatis, loculis subdi- spermis, seminibus obovatis marginatis, HAB. An den Granitfelsen. bei Bakali 28. April 1842 (specimina perpauca fructificantia). Petalis styloque brevissimis ab omuibus facile distinctum , excepto A. marginato Steud., cui proxime aífine; ab hoc tamen dilfert racemis demum elongatis, petalis calyce dimidio brevioribus nec illum aequanlibus, staminibus paucissimis dentatis, majoribus plerumque dila- talis, nec omnibus dentalis, qualia in illo video; siliculis majoribus apice distincte emarginato-retusis, neutiquam acutatis, seminibus ala latiuseula cinclis, quae in À. marginato angustissima, vix ulla. In- super tota planta major. — Caules plerumque a basi ramosi demum Apollicares. Folia inferiora fere pollicem longa, 23 lin. lata, plerum- que tamen minora, basi attenuata, oblonga, apice rotundata, Racemi demum sesquipollicares et ultra. — Flores 0,7 lineae longi, pedicellis lineam longis suffulti. Petala 0,4 lineae longa, pellucido-albida. Sta- minum majorum filamentum unum alterumve dente aculiusculo auctum, caelera plerumque basin versus dilatata tantum, ovato-lanceolata, bre- viorum filamenta linearia. — Antherae e calyce prominentes flavae, or- Ms AE biculari-reniformes. Siliculae, nondum omnino maturae, pedicello erecto 1,7lineae longo suffultae, 2 lineas longae, 1.6 lin. latae, turgidae, versus marginem angustissime complanatae, pube adpressissima lepidoto- ramosa omnino canae. Stylus vix 0,2 lin. longus. —Dissepimentum generis, Semina latiuseule marginata, planiuscula, rufa, in loculo sae- pius duo. 139. Alyssum alpestre NE, Boiss. fl. orient. Ann. sc. nat. 1842. p. 151. HAB. Auf den Ilmen- Hügeln zwischen Tscheliaba und Magnitnaja (Zan.), Berge vor Orenburg 10. Mai, Gre- beni- Berge bei Orenburg 15. Mai, bei Spaskoje im Gouv. Orenburg luni; Porphyrberge am. Ostufer. des Tolkasch-Sees 14. luni 1839, 6ei Mertwaja Ssolj 7. Mai 1841. uf diürren Hügeln der Wasserscheide zwischen dem Or- und dem llek- Flusse 5. luni 1841. An den Granithügeln des Kaindi-Baches 28. Mai 1842 (florens et fructificans). Planta mire varians quoad indumentum, foliorum et silicularum formam et magnitudinem, nec, nisi invita natura, in plures species divellenda. $0. Draba repems YEN. Led. fl. ross. 1. p. 147. HAB. Auf Augitporphyrbergen des Ural am Ostufer des Tolkasch-Nees 14. luni 1839, Irendyk-Berg (Zan.) Haec uralensis planta medium quasi tenet inter caucasicam et si- biricam et utramque conjungere jubet; indumento foliorum cum sibi- rica eo convenit, quod pili saepius tri- quadripartiti sunt, rigidiores tamen; silicularum forma stylusque plantae caucasicae. $1. DBraba am lasiophylla Royle? Walp. rep. f. p. 150. HAB. Auf der Alpe Waschantra des Karatau- Gebirges 12. Septbr. 1841. Specimina duo, nulli speciei, mihi ex autopsia notae, omnino congrua, fruclifera, et tertium jam lapsis valvulis et seminibus. Folia integerrima, pube densa stellata incana. | Scapi aphylli, cum racemo fructifero fere 6pollicares, dense stellato-pubescentes. Flores ex ru- dimenlis videntur majusculi, in racemo 4 — 9, Petala alba. — Pedice!li e. mr frucliferi 3 lineas longi. Siliculae 6 — 7 lineas longae, lineà paulo latiores, basi attenuatae apice in stylum 0,3 lin. longum acuminatae, varie contortae, dense stellato-pubescentes. Semina in loculis 5 — 8, rufa, 0,6 lin. longa, 0,4 lin. lata. $2. BDraba lutea Gilib. Fl. altaica III. p. 83. HAB. | Bei Orenburg, Slatoust, (Zan.), am Karawan-Osero 294. Mai 1841. $3. Draba nemorosa E. Fl. alt. III. p. 84. HAB. Bei Slatoust ( Lessing.), bei Ilezkaja Sastschita 7. Mai 1841. $4. Braba verna L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 155. HAB. Bei llezkaja Sastschita 7. Mai 1841. 8. TurasripEAE. $5. 'Fhlaspi arvemse E. Led. fl. ross. 1. p. 162. Unicum specimen sine loci indicatione florens. $6. Mezacarpaea laciniata DC. Led. fl.ross. 1. p. 167. HAB. | In der Mugosarischen Steppe 11. luni 1841. Auf der Lehmsteppe zwischen dem See Aigirak und dem Syr-Darja 11. Mai. Auf der flachen Lehmsteppe zwischen dem Kara- Lum und dem Flusse Irgis 99. Mai 1842 (fructifera). CHARTOLOMA Bge. in Schecht. et Mohl. bot. Zeit. Jahrg. II. p. 249. Sepala quatuor basi aequalia erecto-patula. Petala quatuor spathu- lata, ungue lato indistincto, lamina erecta. Glandulae hypo- gynae indistinctae. Staminum majorum filamenta subulata basi crassiora, edentula, libera; minora filiformia. Ovarium ob- longum utrinque attenuatum uniovulatum. — Stigma sessile sim- plex latum. Silicula a lateribus compressissima late elliptica, alata, alis membranaceis planis, medio nervo valido arcuato, percussis, alleroque marginatis; matura indehiscens, unilocu- laris, loculo nervo simplici percurso; sub germinalione secus nervum medium in valvulas 2 compressas late alato-carinatas secedens, monosperma. Semen in funiculo brevi adnato pen- dulum, oblongum, laeviusculum. Embryo exacte pleurorhi- zeus; cotyledones lineari- oblongae obtusae; radicula medio incrassalta. 4 LI ; , 4 EE Habitus Isatidis, sed embryo pleurorhizeus. Thysanocarpo eliam affine genus, at in hoc, ex charactere carpico Alyssineis ad- numerando, silicula, ut in Peltaria a dorso compressa, nec a latere, neque igitur unquam in valvulas carinatas secedens; stylus insuper elongatus, semen compressum orbiculare. Moriera, habitu diver- sissima, differt alis transversim plicatulis, funiculis elongatis, ovario distinele biovulato, placentis valde prominulis etc. — Longius a nostro genere distant Crenularia et Brossardia, His mediantibus Th!a- spideis adnumerandum. Habitum tantum respiciens, nec seminum stru- cluram investigans, ob penuriam fructuum maturorum Isatidibus adnumeraveram, nomine ls. platycarpae Delect, sem. h. Dorp. 1843. p. 7. $7. Churtoloóoma platycarpum Eze. l.c. HAB. Bei Agatme zwischen Tschakyr-Ala und NNasarbai- Kuduk 12. April (florens), Djus Alisai 17. April. In der Lehmsandsteppe Batkak-kum 23. April 1842. (fructi- ficans, fructu. submaturescente). Planta annua flavicanti - viridis, suhglaucescens, habitu Isatidis. Caulis ereclus demum parce ramosus, ad summum 8 pollices altus, glaberrimus. Folia infima mox emarcida, basi latiuscula sesssilia, su- periora obtuse-auriculato-amplexicaulia, oblonga, sinuato-dentata, acula, 2 — 254 pollices longa, 8 — 9 lineas lata, summa integerrima, apice eiliolata. Racemis in caule et ramis solitarii simplices laxi praeler sepala glabri, ebracteati. Flores flavi sesquilineam longi. Sepala pa- tula lineam longa, pube patula simplici elongata villosula, mox decidua. Petala flava fere sesquilinearia, apice vix quam basi latiora, lineam dimidiam lata, apice rotundata, integra, erecta. Stamina majora sepa- lorum longitudine. — Ovarium glaberrimum, oblongum, utrinque alte- nualum, basi brevissime slipitatum, medio tumidulum, apice truncatum, stigmate exacte sessili lato simplici, jam in alabastro uniovulatum. Silieula matura 8 — 10 lineas longa, 64 — 8 lineas lata, e pedicello defecto, subflexuoso rigido, aequali, 4 lineas longo pendula, rachi fere adpressa, elliptico ovata, utrinque rotundata, vel apice retusa, rarius profundius emarginata, compressissima, chartacea, loculo centrali oblongo utrinque acuminato, utrinque medio nervo tenui, simplici, recto per- eusso, fere 5 lineas longo, duas lineas lato, ala utrinque tres lineas s ÉL lata, medio nervo valido armato costata, alteroque tenuiore marginata, caelerum tenuissime reticulato -venosa. Semen oblongum 3 lin. lon- gum, 1i lin. latum, tunica membranacea tenui subrugulosa. — Cotyle- dones dimidia linea paulo latiores, radiculae aequilongae stricte accum- bentes, Vide Tab. 1. 4. EvcLrDIEAE. $$, Euclidium syriacum Er. Led. fl. ross. 1. p. 167. HAB. Bei Orenburg Mai 1839; bei Nowo-Alexandrowsk 1 Mai 1840; auf den Begrübnissplützen um Buchara 4. April; bei Tiumen-bai 18. April ; bei luss- Kuduk 24. April; am Kwwan Darja 7. Mai; bei Malibasch 13. Mai 1842 (florens et fructiferum). $9. Euclidium ftatarieum» J€. Led. l e. HAB. In der Steppe jenseits des Urvalflusses am. Flusse Temir im. Frühjahr 1840 ( Dr. Mobitz), bei Nowo - Ale- vandrowsk 1. Mai 1840; auf den ÁAeckern um Buchara 30. Mürz (florens) ; auf der lehmig-salzigen Steppe zwi- schen dem Kara-kum und. dem Irgis 28. Mai 1842. 5. CAKILINEAE. 90. €horispora tenella B€. Led. fl. ros. 1. p. 169. HAB. Auf einer Grassteppe einige Werst vor Orenburg 10. Mai 1839; bei NNowo- Álexandrowsk 1. Mai 1840; an den Kanülen um Buchara 17. Máürz; bei Tiumen-bai, Iuss- Kuduk, und. auf den Granitfelsen bei Bakali 19. — 98. April 1842. 91. €C€horispora stricta BC. F. et Mey. Ind. I h. petrop. p. 24. HAB. | Bei Nowo-Alexandrowsk 15. Mai 1840; auf dem Dioritplateau zwischen luss-Kuduk und Bakali 94. April ; an den Granitfelsen. von. Bakali 27. April, am lan Darja 2. Mai, am Irgis 26. Mai 1842 (florens et fructu maturo). 6. SiISYMBRIEAE. 92. Míalcolmia africana Rr. Led. fl. ross. 1. p. 170. HAB. Auf sonnigen Abhüngen um Nowo - Alexandrowsk 4. x. 17. Mai 1840; auf steilen Lehmhiigeln und auf den S E Begrübnissplützen um. Buchara 4. April ; auf den Gra- nithügeln bei Bakali 25. April 1842 (florens et fructi- ficans). 93. Malcolmia stenopetala Bernh. Led. fl. ross. l. c. HAB. Auf Kolpin-Kriash am Ufer des Kaspischen Mee- res 27. Mai 1840. Lehmsteppe am Syr- Darja 11. Mai 1842 (fructu submaturo). 94. Malcolmia intermedia €. A. VK. Led. (l. ross. l. c. HAB. Auf dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. Apr. Zwi- schen Agatme u. Karagata 14. Apr. In der Steppe Kisil- kum 29. April. In der Lehmsteppe am Syr-Darja 11. Mai, am Flusse Irgis 26. Mai 1842 (florens et fructu matu- rescente). Variat siliquis glaberrimis, vel basi vel ex toto hispidis; ab affi- nibus facile distinguitur habitu divaricato, praesertim vero stigmate brevissimo basi incrassato. Eandem habeo ab amic. Ewersmann e de- serto Calmuccorum sub nomine M. divaricata Fisch, commu- nicatam, 95. Malcolmia laxa JX»€. Led. fl. ros. 1. p. i71. HAB. Auf den Begrübnissplützen um Buchara 4. April 1842 (florens et fructificans). Speeimina tria minuta evidenter huc speclanlia, glaberrima, a M. africana et stenopetala glabritie, ab intermedia stigmate di- slincta. Species hae quamvis inter se valde affines tamen facile distin- guendae, etsi habitu valde variant. 96. Hiesperis elata Híorm. C. A. M. Enum. cauc. casp. p. 187. ) HAB. Bei lljinskaja ( Zan.), bei Spaskoje 8. Iuni 1839. 93. Hesperis aprica Poir. Led. fl. ross. 1. p. 173. HAB. Auf sonnigen Hügeln bei Spaskoje, Gowv. Oren- burg 15. luni 1839, auf. den Guberlinschen Bergen: bei Petropawlowsk im Südost- Ural 31. Iuli 1840. 98. Dontostemon grandiflorus Bze. D. annuus, eglandulosus; caule erecto stricto se- lis simplicibus patentissimis hirto, foliis lineari-ob- 3 TERME UR longis sinuato-dentatis pube bipartita hispidis, race- mis elongatis multifloris laxis, floribus longiuscule pedicellatis, petalis calyce triplo longioribus; lamina lineari-oblonga, filamentis majoribus ad medium co- haerentibus demum solutis apice dilatatis, siliquis (junioribus) glabris rectis. HAB. An den Quellen von Agatme; zwischen Agatme und Karagata 14. April. Unweit Tiumen-bai 21. April ; bei luss-Kuduk 24. April, zwischen luss-Kuduk und. Ba- kali 95. April, und «an den Granitfelsen bei Bakali 28. April 1842 (florens). Planta tenera pulchella annua; caulis 3 — 4 pollicaris racemo florente semipedali superatus, ramos duos vel rarius plures edens racemiferos, strictus, selis longis simplicibus palentissimis usque ad inferiorem ramorum parlem veslitus, superne glabrescens. Folia sub- radicalia in petiolum attenuata, caelera sessilia fere duos pollices longa, qualuor lineas lata, oblonga, obtusa, sinuato-dentata, dentibus hori- zonlalibus acutiusculis utrinque tribus ad quinque; utrinque pube pa- tula bifurca, rarius 9 —4A radiata hirta; ramealia minora aculiusc.'a. Racemi basi hispidi, superne glabri, elongati 25- et pluriflori, florentes semipedales stricli, ebracteati. Flores distantes pedicellati. — Pedicelli linea paulo longiores, apice tantisper dilatati. Sepala basi subaequalia, 1,8 lineae longa, superne violacea, hyalino cincta, pube 2 — 3 fida hispidula, florum superiorum glabriora. Petala pollicem dimidium longa, linbo linea vix latiore, unguiculata, ungue calycem lineà excedente, apice crispatulo, lamina oblongo-elliptica apice rotundata; pallide pur- purascente, demum nervis intensius purpureis picta. Staminum majorum filamenta calycem subaequantia , a basi ad medium usque cohaerentia, demum ad basin usque soluta. Antherae flavo-virescentes. — G'andulae hypogynae minulissimae vix distinguendae. Ovarium lineare. Siliquae (juniores) sesquipollicem longae, tenuissimae, teretiuscuiae, torulosae, biloculares, infimae rarius basi hispidae, pleraeque glaberrimae, stigma simplex sessile acutiuseulum minutum. Semina, quantum ex immaturis concludere licet, minuta, oblonga, ala tenuissima hinc cincta. $99. BDontostem»om) circinatus Eze. D. annuus, eglandulosus, caule erecto demum ra- w- N58 3 mosissimo glabro, foliis runcinato - partitis pube bi- furca ciliolatis, racemis elongatis, floribus breviter pedicellatis, petalis linearibus spathulatis sepala tri- plo superantibus, staminibus majoribus per paria co- haerentibus, siliquis compressis glabris circinatim contorliis, stigmale acuto. HAB. In der Sandwüste Kisil-kum 30. April. | Zwischen dem Jan- und. Kuwan- Darja 4. Mai (florens). In der "Steppe zwischen dem Kuwan- und Syr-Darja 9. Mai 1842 (fructificans). Caules erecti, demum pedales, a basi ramosissimi teretes glaber- rimi. Folia inferiora petiolata, petiolo fere poliicari, lamina 1$ polli- cari, ad summum $8 9 lineas lata, runcinato- pinnatiparlila, lobis utrinque subquinis, angulato -dentatis, obtusis, infra et margine pube bifurca parca adspersa, supra glabra, vel saepius omnino glabra; cau- lina superiora et ramealia in petiolum attenuata, saepius pinnalifida, lobis utrinque binis ternisve distantibus, oppositis, oblongo-linearibus, oblusis, incurvis vel reclis horizontalibus, lobo terminali elongato-lineari obtuso. Racemi lerminales dissitiflori elongati. Flores breviter pedi- cellati; pedicelli glabri, dimidiam lineam longi. Flores illis praece- denlis speciei simillimi? at dimidio fere minores, Sepala linea paulo longiora. Petala linearia apice parum dilatata obtusa fere 4 lineas longa. Staminum structura eadem. Siliquae lineares 0,4 lineae latae, circinalim contorlae, compressae, stigmate brevi acuto terminalae, biloculares, bivalves, valvis extus nervoso-sirialis. Dissepimentum ener- vium, tenuissime transversim areolatum. —Funiculi seminales setacei longiusculi, liberi. Semina pallide rufa, nitidula, oblonga, immarginata, 0,5 lin. longa, 0,25 lin. lata. Radicula stricte dorsalis. 100. Pontostemon brevipes Bzc. D. annuus, eglandulosus, caule divaricato vel ere- clo ramoso glabro vel hinc inde pilis bifurcis adsper- so, foliis oblongis grosse sinuato dentatis subpinna- tifidisve parce hispidulis glabrisve, floribus subses- silibus, petalis linearibus calyce sesquilongioribus, staminibus majoribus per paria cohaerentibus, siliquis compressiusculis bifurcato retrorsum setosis glabre- g* uu — ^uo scenlibusve,inferioribus contortis, summis reclis slti- gmate aculo. HAB. Auf sterilen Lehmhügeln um Buchara 4. April (flo- rens), zwischen Tschakyr-Áta und INasarbai- Chuduk im Sande hüuwfig 12. April. Im Sande und auf dürren Lehmhiügeln um Agatme 13. April 1842 (florens et fru- ctificans). Praecedenti simillimus et proxime affinis, at floribus dimidio mi- noribus, foliis inferioribus minus profunde incisis, siliquis fere semper hispidis statim dignoscendus. ^ Sisymbrii brevipedis Kar. et Kir. specimina ab honest. soc. Nat. Cur. Mosqu. sub Nr. 1240 com- municata prope fontem Sassyk-pastau lecta anno 1841 sine dubio huc spectant; contra vero planta sub Nr. 1234 edita, ad fl. Ajagus 1841 lecta, nil niis Sisymbrium Thalianum Go y. esse videlur; deni- que, quam sub Nr. 96 prope Ajagus anno 1840 lectam accepi, planta mihi ex mancis speciminibus dubia, forsan ad sequentem speciem tra- henda. Nostra valde variat quoad indumentum. ^ Specimina prope Bucharam lecta, juniora, omnino fere glabrata, folia acule sinualo- denlata , flores duas lineas longi, siliquae jam juniores circinato-con- tortae hispidulae. In speciminibus prope Agaüme in limosis aridis lectis folia grosse obtuse-dentato-subpinnatifida, siliquae jam ad basin caulis oriundae, nonnul'ae rectae, pleraeque arcuato -recurvae, rarius gyrum completum conficientes; planta ibidem in sabulosis lecta magis hispida, flores minores, siliquae omnino conlortae. An mediantibus speciminibus praecedentis nonnullis, in arenis Kisilkum lectis, quorum folia pinnatipartita quidem, sed flores paulo minores, hae duae species in unam conjungendae ? 101. BDomntostemon scorpioides Eze. D. annuus, eglandulosus; caule ramoso erecto pu- be partita et simplici canescenti- hispido, foliis oblon- gis integerrimis superioribusve parce subdentatis pu- be partita hispidulis, racemis florentibus abbreviatis; floribus breviter pedicellatis, petalis lineari-spathu- latis calyce duplo longioribus, staminibus majorjibus per paria cohaerentibus, siliquis subtetragonis com-' e A o pressiusculis pube furcata cano- hispidissimis recurvis involutis rectisve, stigmate crassiusculo obtuso. HAB. ? um Buchara 23. Mürz (flores primos proferens). Zwischen Agatme und Karagata 14. April, bei Tiumen- bai 18. April, bei Juss- Kuduk 24. April. Steppen um Kuwan-Darja 7. Mai 1842. A praecedentibus facile dislinguitur stigmate obiuso, foliis infe- rioribus integerrimis et indumento; a Sisymbrio contortuplicato, caeterum similimo , staminibus et pelalis angustioribus minoribus, fo- lisque. Caulis 6 — 8 pollices altus, saepe a basi fere floriferus et ramosus, ramis patulis, pilis bifurcis et simplicibus undique hispidus. Folia inferiora oblonga, saepe plus quam bipollicaria, 9 — 10 lineas lala, pleraque minora, in petiolum attenuata, obtusa integerrima, ra- mealia superiora saepe utrinque bi-tridentata, utrinque pube bifurca rarius iri- pluriradiata plus minus dense obsita. Racemi florentes breves, demum elongati. Pedicelli linea paulo breviores, demum cras- silie siliquae. Flores tres lineas et quod excurrit longi. Petala calyce hispido duplo longiora, longe unguiculata, lamina obovato - oblonga. Stamina praecedentium. Siliquae (subimmaturae) 14 — 15 lineas longae subletragonae, patentim vel retrorsum canescenli-hispidae pilis. simpli- cibus furcatisque, raro reclae, plerumque apice recurvae, el saepius annulum completum apice efformanles. Stigma crassiusculum, brevissi- mum, obtusum, sessile. Semina 0,5 lineae longa, 0,3 lin. la!a, acute marginala, viridi-fuscescenlia. — An planta prope Bucharam lecta huc pertineat, nec ne, ob statum valde juvenilem dijudicari nequit ; attamen diversam esse vix credo; solo ferliliori enata glabrior. 102. Leptaleumi filifo!ium DC. Led. fl. ross. Í. p. 176. HAB. Um Nowo-Alexandrowsk &. Mai 1840, auf dürren Lehmhiügeln um Buchara 20. Mürz und auf den Be- grübnissplützen daselbst 4. April, auf dem Dioritplateau zwischen Juss- Kuduk und Bakali 25. April; und am Kuwan - Darja 7. Mai 1842 (florens et fructiferum). 103. Sisymbrium subspinescens Bze. S. (Norta) perenne, multicaule, glaberrimum; cau- libus ramosis; ramis divaricatis sterilibus subspino- . scentibus, foliis obovato-oblongis irregulariter den- c PO ue tato-laceris, racemis paucifloris laxis, floribus pedi- cellum subquadruplo superantibus, petalis spathulatis erectis,siliquis subtetragonis elongatis, stigmate sub- sessili capitato. Syn. ? Brassica subspinescens F. et M. in Karalin Enum. plant. Turcom. in Bull. d. l. soc. d. nat. d. Mosc. 1839. II. p. 145. HAB. Auf dem Vorgebirge Airakli an der Ostküste des kaspischen Meeres 11. Mai (florens) 28. ÀMai 1840 ( cum fructu. immaturo ). De synonymo vix ullum dubium; planta vero ad Sisymbrium nec ad Brassicam perlinet. ob seminis structuram. Species habitu et floribus magnis in genere dislinclissima, nec tamen genere sejun- genda, S. brassicaeformi C. A. Mey. quodammodo afínis. Tota glaberrima glauca. Radix lignosa multiceps; caules plurimi crassilie pennae corvinae vel columbinae, frucliferi vix pede alliores erecli vel patlenles, parce divaricato-ramosi. Rami steriles interdum apice in spinam producti. Folia infima in petiolum attenuata spathulala, inae- qualiler inciso-dentata, superiora ad basin ramorum majora, obovato- oblonga, runcinato vel sinuato-dentata, denlibus aculis, inlegris vel lacero-dentalis, inaequalibus, sursum deorsumque flexis, margine sub- undulata vel crispa, ramealia et summa decrescentia, lineari-oblonga, sinuato-ulrinque tri- bi- unidentata, vel rarius integerrima, omnia car- nosula. Racemi terminales stricli, dissitiflori, pauciflori, Flores 3— 15 pedicellati. Pedicelli in flore 12 lin. longi, demum elongali, patuli. Flos semipollicaris! — Sepala erectiuscula oblongo -linearia, carnosula 3,4 lineae longa, 0,8 lin. lata, apice rotundata. Petala dimidio pollice vix breviora, late unguiculata, ungue 23$ lin. longa, linea vix angu- stiore, limbo ab ungue parum distincto, sesquilineam lato, rotundato- subretuso; pallide flava. Glandula circularis ad basin staminum mino- rum parum conspicua, inler stamina majora vix ullae. Stamina majora A* lin, minora 4$ lin. longa; filamenta subulata; antherae sesquili- neares. Siliquae pedicello 4——5 lineas longo suffultlae, patentes, subarcuatae, tripollicares, linea dimidia parum latiores, subhexagonae, sub sligmale crassiusculo capitato parum contractae. Valvae trinerviae. Dissepimentum membranaceum hyalinum, enervium, reticulato - areo- C o latum, areolis majusculis longitudinaliter subserialis. Semina uniseria!ia, - lineari- oblonga, laevia planiuscula. — Cotyledones stricte incumbentes. 104. Sisymaibriumae stricfissimaume E, Led. fl ross. 1. p. 177. HAB. | An den Bergabhüngen bei Wosnessensk 2. Juli 1840 (florens). 105. Sisymbrium jumnmcceum WE. a FS. HAB. | Bei Orenburg 1839: in der Orenburgischen Steppe bei Hezkaja Sastschita 23. Mai, auf den Stinkkalkbergen am Flusse Ssüren 13. Juni 1839. In der Steppe jenseits des Uralflusses am. Flusse. Temir ( Dr. Mobitz) 1840. Ueberall in der nórdlichen Steppe am Ilek. Ende Moi und 4. Juni 1841. [n der. Lehmsteppe gegen. den Irgis hin 94. Mai 1842. 106. Sisymbrium decipiems ERge. Delect. sem. h. dorp. 1844. S. ( .Norta?) bienne, glaberrimum, glaucum; caule erecto tereti laevi superne patulo ramoso, foliis omni- bus petiolatis; radicalibus caulinisque lyrato-pinnati- partitis; lobis aeute angulato -grosse- dentatis, ra- mealibus lineari - oblongis integerrimis in petiolum attenuatis, petalis calyce patulo plus duplo longiori- bus, siliquis patentibus rectis strictis, stylo brevis- simo, dissepimento late uninervio, HAB. In den Felsenklüflen des Karatau . am obern Sa- rafschan 10. Septbr. 1841. Fragmentum tantum plantae, ub. videbatur, sal. magnae ramosis- simae autumno redivivae, el alienalae collectum erat, evidenter ad genus Sisymbrium speclantis, neque ulli e notis speciebus subjun- gendae. Habitum speciei e sectione Arabidopseos prae se ferebat, at foliis in petiolum attenuatis, glaberrimis et integerrimis ab omnibus facile distincelum. — Ramus caulis, ut videtur, erecti, plus quam pedalis, laxus, teres, iterum pluries ramificans, in racemum abiens, rachi fili- formi. Folia cum petiolo 15 — 2$ pollices longa, ad summum polli- cem dimidium lata, oblonga, aculiuscula vel acuta, inlegerrima, subtus glaucescentia, tenera, membranacea, saepe nervis tenuissimis lateralibus -— Bt percussa, subtrinervia. Racemus laxus pauciflorus, incomplelus. Pe- dicelli fructigeri lineas 2 longi. Florum vix vestigium. Siliqua bipol- licaris, linea dimidia parum latior, dissepimento contrarie compressius- cula, valvulis trinerviis subhexagona, apicem versus paulo attenuala. Stylus crassiusculus brevissimus, latitudine siliquae brevior, stigmate simplici quasi truncatus. Dissepimentum hyalinum. Semina oblonga, 0,6 lin. longa, 0,3 lin. lata, laevia, flavida, chalaza rufa, stricte no- torhizea. Ex his nonnulla germinaverunt, alteroque anno planta flo- ruit et fructus protulit, primo aspectu a spontanea diversissima, unde nomen. Haec S. brassicaeformi C. A. Mey. affinis, differt foliis, qualia in diagnosi indicantur, et siliquis ad summum 243 pollicaribus striclis, patentibus, dissepimento nervo lato percusso, hinc inde bifido, mox confluente et seminibus majoribus pallidioribus, hinc rufo pictis. Flores flavi, tres lineas et quod excurrit longi. Petala lineari - spathulata. Glandulae hypogynae inter stamina majora distinctae; hinc el ob ha- bitum et affinitatem Nortis adnumerandum esse censui. 107. Sisymbrium Loeselii E. Led. fl. ross. 1. p. 178. HAB. Bei Nowo-Alexandrowsk 93. Mai; zwischen Ster- litamak und. Ufa auf Schutt. hüufig 23. August 1840. An allen Kanülen zwischen Buchara und. Samarkand August 1841 (florens et fructificans). Specimen inter Buchara et Samarkand leclum, unicum, paululum abhorret a forma vulgari, quod vero ab eo tantum pendere videtur, quod autumnale et evidenter pluries depastum, habitum plantae perennis induens, iterum e basi ramos emisit abbreviatos, foliis nonnullis inte- gris, caeteris vulgari formae similibus. 10S. Sisymbrium pannonicum Jaeq. Led. l. c. p. 179. HAB. Zwischen Orskaja und Imperatorskaja in der óst- lichen Orenburgischen Steppe im Juli 1840 (fructifi- cans, folia inferiora omnino jam deperdita). Am Flusse llek 5. Juni 1842 (florens). 109. Sisymbrium Sophia L. Led. l.c. p. 180. HAB. In der Orenburgischen Steppe im Frühjahr 1839, bei INowo-Alezandrowsk 1. und 15. Mai 1840. Um Bu- chara auf den Feldern 23. Mürz 1842, bei Juss-Kuduk 24. April, Bakali 26. April. .Am Jan-Darja in grosser IÉ— AP o — Menge 4. Mai. n der ganzen. Steppe zwischen dem Jan- und. Kuwan- Darja sehr hüufig 5. Mai 1842 (flor. et. fructific.). 110. Sisymbrium pumilum Stephan. Lcd. l. c. p. Gf. HAB. Bei Buchara 17. Mürz (planta bieunis florens). Begrübnissplütze um Buchara 4. und 7. April 1842 (florens et. semine fere jam maturo). | Granitfelsen bei Bakali 29. April ; in den Saraul- Wüldern am Jan-Darja 8. Mai 1842 (fructiferum). Species ab omnibus facile distincta, habitu Arabidis feré al- pinae L. et floribus flavis fere Sis. Sophiae. Specimen prope Bucharam (17. Màárz) lectum, evidenter bienne, vegelius, primos flores expandens jam semipedale, foliis inferioribus quadripollicaribus, fere decem lineas latis, caeterum cum aliis omnino congruum, primo intuitu DBrabae luteae simillimum. 111. Sisymbrium comtortuplicatum B€. Led. fl. ross. 1. p. 183. HAB. | Bei Nowo-Alexandrowsk 1. Mai 1840 (flor. et fruct.). 112. Sisymbrium toxophyllum €. A. YNey. Ledeb. fl. ross, 1. p. 185. HAB. An der Warte bei Orenburg 24. Mai 1839. Am Ufer des Karawau- Osero und anderen feuchten Stellen der nórdlichen Steppe 24. Mai, an feuchten Stellen am llek Ende Mai 1841, in der lehmig-salzigen Steppe zwischen der Sandwüste Karakum und. dem Flusse Irgis 29. Mai 1842 (flor. et fructific.). STREPTOLOMA Bge. Calyx basi aequalis patulus. Petala breviter unguiculata emarginato- retusa. Staminum majorum filamenta extus appendiculato - dila- tata, glandula interstincta, minorum utrinque denticulo rotundato aucla glandulisque stipata. — Stigma subsessile capitatum subbi- lobum. Siliqua longitudinaliter torta, linearis, teretiuscula, inter semina constricta; valvae obsolete uninerviae. —Dissepimentum transverse areolatum , enervium. Funiculi- seminales setacei, elongati, liberi. Semina uniserialia pendula, granulata. —Cotyle- dones lineares stricte incumbentes. Herba annua, pilis centro affixis canescenli-asperula, foliis lineari- spathulatis, radicalibus interdum pinnatifido-dentalis, racemis ebraelea-- lis laxis, floribus albis. Genus habitu ab omnibus distinctum ,. differt a Sisymbrio slaminibus, dissepimento, seminibus granulatis. | A Dontostemone staminibus basi extus dilatatis, nec connalis, nec apice dente auctis et indumento, signo in generibus cruciferis semper gra- vioris momenti; cum Erysimo indumento convenit, caeterum longe abhorret; a Hesperide stigmate distinguitur; a Strophade sili- quis dehiscentibus, valvisque uninerviis differt; cum caeteris generibus nil habet communis. 113. Strepíoloma desertorum) EPze. HAB. Auf dürren Lehmhügelu bei Agatme 18. April. Zwischen Agatme und. Karagata 16. April, bei Tiunen- bai 18. April, bei Juss- Kuduk und. sehr hüufig in. der Lehmsteppe zwischen Juss- Kuduk und. Bakali 25. April und an den Granitfelsen bei Bakali 28. April 1842. Habitu et indumento planta florens in sterilissimis enata refert quodammodo Pachyneurum grandiflorum m, Radix exilis annua, vel forsan biennis. Folia radicalia plerumque lineari - oblonga, vel lineari spathulata, vel linearia, basi in petiolum attenuata, obtusiuscula, integerrima, rarissime (pr. Agatme lecta ) nonnulla pinnalifida, lobis utrinque binis vel ternis subhorizontalibus triangularibus acutis; ad summum 2 pollices longa, superne 3 lineas lala, plerumque minora, in speciminibus macris minutis 5 lineas longa, linea angustiora, uni- nervia, uli tola planta pilis centro afíixis, bicuspidalis, adpressis, plus minus dense tecta, viridia vel canescentia. Caules filiformes, primarius scapiformis aphyllus, erectus, florens ad summum 4 -5 pollicaris, saepe 1—2 pollices altus, rami laterales vel caules secundarii adscendentes, foliis paucis linearibus basi instructi. Racemi florentes capitati, demum laxissimi, floribus remotis pedicellatis. Pedicelli circiter 2 lineas longi. Flores sesqui-lineam longi, albi, patuli. Sepala oblonga rotundata, 0,7 lineae longa, pilis centro afüxis paucis veslita. Petala breviler unguiculata, lamina latiuscula, fere obcordato-oblonga, 1,4 lineae longa, superne 0,8 lineae longa, patula. Stamina majora basi exlus rotun- dato - dilatata, superne subulata, minora, basi utrinque subauriculata. Stylus vix ullus. ESAE. Stigma capitatum subbilobum. —Siliquae tenuissimae 6 — 9 lineas longae, omnino malurae non visae, inter semina toruloso -constrictae, plerumque longitudinaliter bis, ter, vel pluries tortae. Valvae distincte uninerviae, pilis centro affixis adspersae. Dissepimentum basi crassius, superne hyalinum, transverse areolatum, fere ut in Braya. Semina minulissima, lineari-oblonga, seriatim granulata, perpauca vidi subma- tura, attamen dislinelissime embryonem notorhizeum e sectione trans- versali observavi. 1414. Erysimsumm sisymibrioides €. A. WE. Led. fl. ross. 1. p. 186. HAB. Am Kwwan-Darja 5. Mai 1842. 115. Irysinnum versicolor Amedirz. Led. fl.ross. l. c. HAB. Auf dem Orenburger Tauschhof 18. Mai, bei Oren- burg 14. Mai 1839, bei Nowo- Alexandrowsk 1. Mai (florens), am Uralflusse bei Koschurelskaja Sept. 1840 (fructiferum). | Ueberall in der Steppe am Ilek. Mai 1841. in der Steppe auf der Wasserscheide des Kaindi- Baches 98. Mai 1842 (fructiferum) ; auf den Guberlin- schen Bergen ( Zan.). 116. Erysimum cheiranthoides E. Led. l.c. p. 189. HAB. Sehr hüufig zwischen Ufa und Sterlitamak 22. Aug. 1840 (fructif.). 117. Erysimum strictum» Gürtímn. Koch synops. ed. 2. p. 93. HAB. Zwischen Ufa und Sterlitamak 23. Aug. 1840, al- terum specimen sine loci indicatione lectum 15. Juni 1839. 118. Erysimuum Yfarsehallianume Amdrz. Ledcb. fl. ross. 1. p. 190. HAB. | Bei Troizk ( Zan.) in der nórdlichen Orenburgischen Steppe ( Zan.). 119. Erysimum Andrzejowshinnumna ERess. Led. fl. ross. l. c. HAB. In der Steppe jenseits des. Uralflusses am. Flusse Temir im Frühjahr 1840 ( Dr. Mobitz). — An der neuen Orenburgischen Linie ( Zan.). ME t 120. Syrenia siliculosa Amdrz. Led. fl. ross. 1. p. 193. HAB. Bei llezkaja Sastschita 23. Mai 1839. In der Steppe jenseits des Uralflusses am. Flusse Temir 1840 ( Dr. Mobitz); in der Steppe jenseits des Uralflusses an der obern Emba 1841 ( Syssow.); in den mugosarischen Vorbergen 6. Juni; in der Irgis- Steppe 16. Juni; in dem Karakum 29. Juni 1841. In der Sandwüste zwischen dem. Kumwan- und Syr - Darja 9. Mai, auf den Sandhü- geln am Syr-Darja 10. Mai; überall im ganzen Karakum 20. Mai 1842 (flor. et fructific.). 121. '"Fetraeme quadricormis Ege. Ledeb. fl. ross. 1. p. 194. T. foliis caulinis lineari-oblongis inlegerrimis, si- liquae incanae hirsutaeve cornubus erectis, stigmate subsessili. HAB. Auf steinigen trockenen Hügeln zwischen Tiumen- bai und Juss- Kuduk 33. April, am Jan- Darja 4. Mai; am Kwwan-Darja 7. Mai. In der Steppe zwischen dem Kuwan- und. Syr- Darja 9. Mai ; «m Ufer des Aralsees 16. Mai. In der lehmig salzigen Steppe zwischen der Wüste Karakum und dem Irgis 25. Mai 1842. 122. "Fetracmre recurvata Eze. T. foliis caulinis pinnatifidis sinuato-dentatisve, siliquae incanae stylo conico superatae, cornubus e- longatis patentissimis vel recurvis. HAB. Auf den dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. April (florens), 14. April (jam fructificans); auf den Hügeln un Bakali 28. April. In Sande des Kisil-kum 80. April. Bedeckt die Sandlehmsteppen am Jan-Darja 3. Mai, 4. Mai, am Syr-Darja 9. Mai 1842 ( fructificans). | Species distincta primo aspectu, quamvis praecedenli similis. Caules laxiores demum magis elongati, nunquam jam ab ima basi ra- cemigeri. Folia non solum radicalia sed etiam caulina om.ia, vel saltem inferiora, (quae in T. quadricorni lineari-oblonga integer- rima) pinnatifida, lobis utrinque 3 — 5 abbrevialis horizontalibus ob- tusis, vel sinuato-denlata, summa interdum integerrima. — Racemi minus Lo Wi. o densi. Flores paulo majores. Pedicelli demum longiores minus in- erassali, ut in illo rachi adpressi — Siliquae longiores graciliores inter- dum conlorlae, vel (ut eliam saepe in T. quadricorni) deorsum arcuali, Cornuum directio, jam in ovario distinguenda, omnino aliena. Cornva nempe graciliora, longiora; in T. quadricorni saepe bre- vissima, vel latitudinem siliquae vix aequanlia, rarius paulo superantia, in hac latitudine siliquae triplo, imo quadruplo longiora, patentissima vel saepius recurvato - deflexa , stylo crassiusculo comico superata. Semina majora longiora. CITHARELOMA Bge. Del. sem. h. dorp. 1843. p. VI. Sepala quatuor, lateralia basi saccata, omnia erecto-conniventia co- haerentia. Petala quatuor longe unguiculata, lamina anguste obovato-oblonga. Filamenta staminum breviorum brevissima subulata basi glandula annulari extus parum productà cincta, majorum vix antheram aequanlia latiuscula basi subarcuala, glan- dula hypogyna interstircta, — Antherae lineares. Ovarium tere- liusculum. — Stylus filiformis stigmatibus conniventibus acuminatus. Siliqua linearis vel silicula elliptica utrinque rotundata, interdum panduraeformis, vel ovata, compressa, inter semina subconstricta, bilocularis, bivalvis; valvae uninerviae, loculi 1- 4- polyspermi. Dissepimentum completum enervium, areolis transversim undulato- arcualis. Funiculi lineares elongali, ad medium septo adnmati. Semina compressissima, alata. Embryonis cotyledones invicem haud tegentes, divergentes, radicula remola dorsum cotyledonis alterius spectans; (quasi diceres embryonem notorrhizeum pres- sione laterali complanatum.) In Delecto sem. h. dorp. 1843. Ll. c., ubi genus primum evul- gavi, Camelineis perperam adnumeraveram, altera nempe generis species, quam prius, semine maturo haud viso, pro Matthiolae specie sumseram, nunc vero ex habitu et summa affinitate huc spectare nullus dubito, vera siliqua gaudet, et genus appropinquat Malcol- miae, a qua differt siliqua plana, valvis uninerviis, seminibus, funi- culis adnatis et habitu Farsetiae, quam inter Notorrhizeas re- praesentat ; a ceteris generibus longius distat. is. We 123. Cithareloma Lehmanni Bige. l c. C. viride, caule ramosissimo prostrato demum gla- brescente, foliis petiolatis ovato-oblongis obtusis in- tegerrimis undulato-subsinuatisve, siliquis abbrevia- lis apice rotundatis latitudine sua ad summum 3plo longioribus, loculis 1 — Aspermis. HAB. In Flugsande der Wüste Kisilkum 9292. Juli 1841 (florens et cum fructu maturo). Radix annua? — Caules divaricato-ramosi flexuosi, demum glabrati, pilis ramosis raris adspersi. — Folia breviter petiolata, ovato - oblonga, obtusa, integerrima vel undulato-subsinuala cum petiolo vix pollicaria, 34 — 4 lineas lata, pilis stellatis scabra, viridia. Racemi oppositifolii laxi ebracteati pauciflori. Flores 3 lineas longi, pedicello vix lineam longo suffulli. Calyx duas lineas longus, angustus, sepalis cohaeren- übus, demum soluüs deciduis. Petala suberecta, vel vix apice patula, spalhulata, albida. Stamina calyce breviora. Stylus ovarium aequans, cum illo staminibus brevior. Siliculae formae variae: complete evo- luta plerumque octosperma, 7-8 lineas longa, 2,3 lineae lata, lineari- eliiplica utrinque rotundata, inter semina saepe bis vel ter leviter contracla, fere ut in quibusdam Heliophilis, valde compressa plana; interdum vero 33 lineas longa, utrinque attenuata, latitudine tamen haud varians. 2 — 3sperma; saepe panduraeformis, et tunc telra- sperma, semper stylo lineam longo, recto, cuspidata; stigmatibus fructu malurescenle evanidis. — Valvulae planae membranaceae, tenues, uni- nerviae , tenuissime reliculato - venosae. ^ Dissepimentum completum omnino enerve areolis irregularibus. — Semina orbiculato-subreniformia compressissima, diamelro duas lineas metienlia, ala membranacea lalius- cula cincta. — Funiculi seminales lineam fere longi, maxima ex parte adnali. 124. Cithareiomaa vermumzn Ege. in Linnaea XVIII. p. 149. C. canescens; caule erecto cano-tomentoso ramo- so, foliis ovato-oblongis acutis acule grosse dentatis superioribus sessilibus, siliquis elongatis lato-linea- ribus latitudine sua plus octuplo longioribus, loculis suboctospermis. s& ac NE s HAB. Lehnsteppe zwischen Tschakyr-ata und. Nasarbai- Kuduk 19. April. Im Sande zwischen Agatme und. Ka- ragata 16. April. Lehmsandhügel bei Djus- Alisai 17. Apr. In grosser. Menge am Jan- Darja 2. Mai 1842 (florens eL cum fructu immaturo). Pro forma vernali praecedentis haberem, nisi illa culla, etiam junior, omnino alienum ostendisset habitum; at evidenter illi congener, ut eliam semina, quamvis immalura, docent, in quibus cotyledones eodem modo divergentes video, Radix annua, perpendicularis, alte descendens. Caules humiles, jam [florentes pollice breviores, angulali, pilis ramosis densis incani, a basi in ramos, quam caulis longiores, sesquipollicares et ullra, divisi. Folia inferiora in petiolum brevem allenuala, quam in praecedente multo majora, cum petiolo saepe plus quam bipollicaria, pollice parum angusliora, sinuato-dentata, dentibus nonnullis grossis inaequalibus aculis, superioribus brevibus; supra vi- ridia, pilis stellatis tenuibus, adpressis, adspersa, subtus incana pilis densioribus validioribus. Racemi in caule ramisque terminales abbre- viali, pauciflori. Flores majores brevius pedicellati, — Calyx 3 lineas longus, sepala lineari-oblonga linea dimidia haud latiora. Petala spa- thutata ungue latiusculo sensim et parum in laminam dilatato; 4j lineas longa, superne € lineae lata, purpurea, erecta. Staminum majorum filamenta basi glandulis minutis stipata, plana, hinc extus parum dila- lata, et quasi subarcuata, 2 lin. longa. — Antherae lineà vix breviores violaceae. Filamenta breviora subulata 1j lin. longa. — Ovarium teres hispidissimum, pilis valde ramosis patulis, Stigmata conniventia. Sili- qua junior densissime pilis ramosis patulis obtecta, demum rarescen- tibus, nondum matura cum stylo fere bilineari sesquipollicaris, plana, 11 —2 lin. lata, lineares inter semina subconstricla. — Stylus crassior et longior quam in praecedente. — Valvulae juniores evidenter carnosae, nervo vix conspicuo, longitudinaliter striatae, intus vernicosae, demum verosimilius membraraceae. —Dissepimentum crassius (quia junius?) eodem modo areolatum: funiculi breviores omnino fere admati. Se- mina immatura praecedentis, sed paulo minora. Cotyledones divergentes. 7. CAWELINEAE. 125. €amelima sativa Cramíz. Led. fl. ross. 1. p. 196. HAB. | Bei Orenburg 28. Juni 1839. n AS un 126. Camelina microcarpa Amdrz. Led. |. c. HAB. In der Steppe bei Kisilskaja 17. Juni. | Unterhalb Uralskaja Juni 1840. — Steppe am llek- Flusse 4. Juni 1842. 127. Subularia aquatica E. Led. fl. ross. 1. p. 227. HAB. m Hüttenteich bei Slatoust Aug. 1840. 8. LeeiniNEAE. 128. €C€apsella Bursa pastoris VYiómeh. Led. fl. ross. 1 p.,.199. HAB. Bei Ilezkaja Sastschita 7. Mai 1841, auf den Saat- feldern um Buchara 26. Mürz 1842 (florens et fructific.). 129. €C€apsella procumbens Fries. ex Koch. synops. Mn DA en HAB. | Unweit Nowo-Alexandrowsk am Kolpin-Kriash, an den ÜUfern von Sal:seen 28. Mai 1840, auf Feldern um Buchara 3. Mürz (florens), 16. Márz (fructificans), bei Juss-Kuduk 24. April 1842. 130. Lepidium Braba L. Led. fl. ros. 1. p. 202. HAB. |. Bei Nowo- Alexandrowsk 5. Mai, ebendaselbst an der Bai Antschi-basch 17. Mai 1840; überall im Ust- jurt; in den Lehmgründen der mugosarischen Steppe 10. Juni 1841. .Un£kraut auf den Feldern um Buchara 4. und. T. Ápril ; iu der Steppe am Kuwan Darja 7. Mai 1842 (flor. et. fructific.). 131. Lepidium coromnopifolium Fisch. Led. fl. ross. 1. p. 203. HAB. n der Steppe zwischen Ilezkaja Sastschita und Orenburg 23. Mai 1839. In feuchten Orten und an den Ufern der Büche der nórdlichen Steppe zwischen Oren- burg und. Bischtamak, Mai, in den mugosarischen Ber- gen 10. luni 1841; in der salzigen Lehmsteppe zwischen der Karakumwüste und. dem Irgis 28. Mai, in der Sand- strecke von Urkatsch bis zum Illek 30. Mai 1849. (flor. el. fructificans). —— res A MU uu Variat foliis inciso-pinnatifidis et omnibus integerrimis; hoc fre- quentius (L. songoricum Schrenk. enum. 1. p. 38.) 132. Lepidium lacerum €. A. WM. Led. fl.ross. 1. p. 203. Var. B. persicum m. humilius, foliis tenuissime pubescentibus, siliculis angustioribus. HAB. An den Felsgehüngen des obern Sarafschan 10. Sept. 1841. Plantae autumnalis, caules secundarios florentes gerentis specimina duo omnino congruunt cum speciminibus collectionis Kotschyanae plan- tarum Persiae australis sub Nr. 343. nomine L. persici Boiss. di- vulgatis, a diagnosi cl. Boissier vero ( Ann. des sc. nat. XVII. p. 196) pluribus nolis dislinclis; referenda enim sunt ad Bradypiptum ne- que ad Lepidiaslrum; stylus conspicuus, quamvis brevis. A planta allaica differt solummodo pube; in specimine tamen songorico, a cl. Karelin et Kirilow lecto, petiolos foliorum inferiorum eodem modo pubescentes video. Var. y. canum m. foliis incano - molliter villosis, superioribus glabrescentibus, sepalis hirsutulis. HAB. Auf Dioritfelsen des Tiumen - bai -tau. 19. April, auf den Granitfelsen bei Bakali 26. April 1842. (flores primos expandens). Mediante var. B. nullus dubito et hane plantam, a L. lacero disjungi specie non posse. Omnibus enim, praeter pubem densam * mollem, folia juniora radicalia tomento obducentem, cum planta son- gorica congruit, Folia tamen radicalia paulo latiora, aequaliter pin- nalifida, lacinis utrinque ad summum quatuor oblongis acutiusculis. Flos omnino idem, excepta sepalorum pube, ovarium junius idem, stylo brevi superatum. 133. Lepidium ruderale L. Led. fl. ross. 1. p. 204. HAB. |. Bei Nowo-Alexandrowsk am Ostufer des kaspischen Meeres 3. Mai 1840. 134. Lepidium perfoliatum XL. Led. fl. ross. 1. p. 206. HAB. Bei Ilezkaja Sastschita 23. Mai 1839, bei Nowo- Alexandrowsk 1. Mai 1840. — Zwischen Orenburg wund Bischtamak in der nórdlichen Steppe hüufig Ende Mai 4 mp es 1841. Auf Salzmooren zwischen dem Kisil-kum und dem Jan-Darja und. im alten Flussbette des Jan-Darja 3. Mai 1842 (flor. et fructific.) 135. Lepidium latifolium XL. Led. |. c. HAB. Bei Nowo-Alexandrowsk 298. Mai, bei Gurjew Juni. An der neuen Orenburgischen Linie bei Naslednizkaja ; zwischen Gurjew und. Saratschik Sept. 1840. Varietates duae insignes, quae a specie polymorpha haud divel- lendae videntur, alterius unicum specimen vix florens, alterius duo fructifera, variis locis collectae: y. lanceolatum, glaberrimum, glaucescens; fol iis coriaceis lanceolatis trinerviis integerrimis. HAB. Bei Inderskaja 19. Juni 1840 (viz florens). 0. stylatum, glaberrimum foliis summis ovatis acu- tis integerrimis, siliculis stylo manifesto apiculatis. HAB. |. An den Kanülen un Samarkand, Penschakent, und hüufig am. Sarafschan 9. September 1841 ( fructiferum). 136. Lepidium obtusum Hasiner in Bul. sc. Acad. Petrop. T. II. Nr. 13. HAB. In Karakum am Aralsee 30. Juni; am See Achpai- kul 2. Juli; am Flusse Kuwan-Darja 16. Juli. In den Lehmgründen zwischen dem Kwwan- und Jan-Darja 18. Juli. Im alten Flussbette des lan- Darja 19. Juli 1841 ( fructiferum). Species inilorescenliis densissimis fastigiato — corymbosis facile dislincta. 137. Lepidium cordatum Willd. Ledeb. fl. ross. 1. p. 207. HAB. In feuchten Niederungen zwischen der Sandwüste Karakum und. dem Irgis 92. Mai 1842 (flor.). Specimina pauca florentia tantum adsunt, a planta altaica distincta pube sat densa, in basi caulis retrorsa, brevi, superne et in foliis parciore. Folia margine subcrispala, hinc inde dentata, basi eximie auriculata. 138. Lepidium ecrassifolium Nit. Led. fl ross. 1. p. 208. HAB. Neue Orenburgische Linie ( Zan.). Im Karakum — M — 29. Juni 1841 (fructif.). Auf Salzmooren bei Terekli im. Karakum 20. Mai 1842 (florens). Praeter hanc formam vulgarem varietatis insignis specimina pauca juvenilia collecta: ,,auf den salzigen Gründen Kuli-Chani-Bad, zwischen Buchara und Wandrusi 11. April 1842.* Planta florens 3 pollices alta gracilior; folia radicalia petiolo plus quam pollicari suffulta, lamina oblonga, utrinque acuta 4—5 lineas longa 13 — 23 lin. lata. Folia caulina inferiora longe petiolata, lineari- oblonga, summa linearia ses- silia, reutiquam amplexicaulia, Inflorescentia pube simili ac in forma vulgari veslita, Flores multo minores, petala calycem parum exce- dunt, Silicula junior elliptica apice profundius emarginata, stylo emar- ginalura excepto, sligmale tantum prominulo. An igitur specie distin- guenda haec forma? 9. IsATiDEAE. (Silicula uni- vel pseudo-trilocularis, indehiscens, monosperma., Cotyledones incumbentes.) 139. IEsatis armenma L. Led. fl. ross. f. p. 210. HAB. Bei Nowo-Alexandrowsk 1. Mai (florens), 19. Mai (fructificans), 23. Mai 1840 (fructu submaturo). Auf lockerer Lehmsteppe zwischen dem Kuwwan- und Syr- Davja 9. Mai 1842 (fructificans). Characteres e pedicello aequali filiformi, (qualem etiam in I. emar- ginata Kar. et Kir. et in subsequente specie, alüsque vidimus) et e siylo depromli ad discernendam hanc speciem gencrice ab veris Isatidibus, nimis leves videntur. Majorem jam diversitatem praebet loculi telragoni structura, quae cum Tetrapterygio convenit. Ca- rinae nempe angulorum loculi cum alis magnis alternantium, interdum ala brevi subtriangulari auclae sunt in silicula maturescente, ita ul letrapteram limitesque inter Tetrapterygium et samerariam fere nullos diceres. n utraque cotyledones radicula multo latiores, lransversim arcuali. Eodem modo aliae Isatidis species transitum faciunt: Isatis minima nostra et I. campylocarpa Boiss, ad Tauscheriam; IL microcarpa Gay. mediante Pachyptery- gio brevipedi nostro ad Pachypterygium. ]n omnibus Isa- tidibus veris loculus fungosus, nec membranaceus ut in Tausche- ria el Pachypterygio, exceptis I. violascente et emargi- 4* — AS omms nala, etiam pedicellis aequalibus et radice annua distinclis. Sectionem hae species propriam constituunt, cui nomen sit: Eremoglaston m. 140. Nsatis violascens Bge. l. ( Eremoglaston) annua, caule parce ramoso foliis- que cordato- vel hastato-lanceolatis basi obtuse late auriculatis obtusis integerrimis dentatisve glabris, summis apice puberulis, racemis terminalibus simpli- cibus solitariis elongatis laxis, calyeibus pedicellis- que filiformibus glabris, siliculis dense villosulis panduraeformibus latitudine subduplo longioribus ba- si integris emarginatisve apice late truncato-emargi- natis alatis; ala margine medio dilatato - suberosa, loculo membranaceo uninervio. HAB. Lehmsandsteppe unweit Karagata 17. April, im Batkak-kum 21. April, Jaman Kisil-kum 23. April, Ki- sil-kum 30. April. Am Ian-Darja 4. Mai. In der Steppe am Kwwan-Darja 7. Mai, am Ufer des Aralsees 17. Mai 1842 (florens et fructificans, fructu submaturo). Videtur planta rara, specimina nempe in locis indicatis lecla ut plurimum singula, multum variantia quoad altitudinem caulis, foliorum magniludinem, siliculas tunc angustiores longiores, tunc breviores latio- res, pedicellos siliculos superantes vel illis dimidio breviores, a!arum marginem plus minus incrassalum , suberosum; sed signis in diagnosi indicatis omnia inler se convenientia, nec dubium de speciei identitate relinquentia. — Habitu peculiari ab omnibus Isatidibus nobis nolis praeter I. emarginatam Kar. et Kir. distinelissima; haec vero differt jam siliculis glaberrimis minus distincte panduraeformibus, ala- rum margine submembranaceo nec suberoso-dilatato. 1. songoriea Schrenk, quam non vidimus, forsan ad eandem seclionem spectans, differt silicularum. forma et pedicello hirto. — Caulis fructificans pe- dalis, vel ad summum 20 pollices altus, basi crassitie pennae corvinae, teres, levis, basi violascens, glaucescens. Folia infima oblonga in petiolum brevem altenuala, integerrima, subtus violacea, sequentia basi auriculata oblonga sessilia semiamplexicaulia, in specimine maximo plus quam bipollicaria, pollice parum latiora, plerumque breviora et multo angustiora, obtusa, integerrima rarius eroso-dentata, superiora sensim A m$ minora, auriculis latis obtusis amplexicaulia, supra basin angustala, obtusiuscula, summa minuta apice parce villosula. — Rami graciles ex axillis foliorum superiorum patentes, iterum ramificantes. — Racemus lerminalis simplex, semipedalis et longior, rameales breviores, omnes jam florentes laxissimi, ebracteati. Flores in genere majusculi, linea longiores, flavi. Pedicelli filiformes apice demum vix incrassali, in flore 2 lin. longi, in fructu interdum ad 6 lin. excrescentes, in aliis speciminibus vero longitudine immutati, glaberrimi, vel rarius ad axil- lam parce villosuli, demum deflexi. Silicula submatura: 5 — 53 lin. longa, infra mediam 2 — 24 lin. lata, infra apicem sinuato-anguslala, basi rotundata, vel rarius subanguslala, apice truncata vel emarginata, margine medio plus minus suberoso-incrassato, undique, sed in disco densius, pilis brevibus crassis mollibus patenlissimis veslita. — Loculus in media silicula convexus, 2 lin. longitudine vix excedens, lineam latus, nervo parum prominulo longitudinali percursus, lateralibusque vix conspicuis circumscriptus parietibus tenuibus membranaceis. Semen angustum fere bilineare. ^ Cotyledones oblique incumbentes ! 141. IAsnatis minima Be. Delect. sem. h. dorp. 1843. p. VII. Il. annua, erecta, demum ramosissima; foliis sagit- tato-lanceolatis sinuato - dentatis glabris, pedicellis apice incrassatis calycibusque villosulis, siliculis pe- dicello longioribus pubescentibus lineari-spathulatis incurvis, basi subteretibus clavatis suberosis, apice membranaceo complanatis truncato-emarginatis, lo- culo teretiusculo hine convexo illinc subconcavo utrinque costa crassa sulcisque binis profundis per- curso lateribus striato. HAB. Sandlehmstrecke zwischen dem Kwuwan- und lan- Darja 17. luli 1841 (planta serotina ramosissima, habitu peculiari). Bei Djus- Alisai 17. April. In der Steppe laman- Kisilkum 22. April, im Kisilkum 30. April. Sehr hüufig am lan- Darja 3. Mai, in der Steppe am Kuwan- Darja 7. Mai ; am Aigirak- See 16. Mai 1842 (florens et. fructificans). Species distinctissima, nulli nisi L ibericae et LI. campylo- carpae affinis, quae praeter alia differunt foliis hispidis, floribus zc A majoribus, pedicellis magis incrassatis siliculam aequantibus, calycibus glabris ete, —— Specimina vernalia magnitudine valde varia, nonnulla 4 — 6 pollicaria simplicia, alia cum racemis plus quam pedalia, ramosa ; specimina serotina duo, cum racemis 4—-5 pollices alta, divaricato- ramosissima. -— Radix annua simplex. Folia inferiora in petiolum attenuata oblonga, superiora sessilia, breviter obtuse- vel acutiuscule- auriculatla, obtusa; in planta vegetiore grosse sinuato-dentata, in ma- criore integerrima, glaberrima, summa subfloralia minuta, linearia, interdum apice villoso-puberula. Racemi dum florere incipiunt breves, violaceo - villosi, demum elongati, fructiferi Opollicares et longiores. Rachis glabra. Pedicelli florigeri 1—15 lin. longi, patulo villosi, demum 3 —4 lineas longi, deflexi, sensim clavato- inerassali, lamen basi fructus haud crassiores. Flores flavi lineam longi. Sepala mem- branacea, marginibus alba, medio violaceo tincta, pube ut in pedicellis erispa villosula. Petala calycem tertia circiter parte excedentia. Sili- culae pilis brevibus crassiusculis subvelutinae, 3 — 6 lineas longae, pars inferior sesquilinearis suberosa, incrassata, subteres, depressa; loculus circiter duas lineas longus, linea angustior superne planiusculus vel concavus, nervo valido bistriato percursus, sulcis profundis ad utrumque nervi latus antice in fossiculam profundiorem confluentibus exaratus, lateribus striatus, inferne gibboso convexus, nervo crasso sulcisque binis instructus, nervo producto in carinam appendicis planiusculae duas lineas longae, lineam latae, lingulatae, apice truncatae vel emarginatae, rarius rotundatae. Stigma brevissimum immersum. Semen generis, cotyledonibus stricte incumbentibus. 142, Esatis costata €. A. Mey. Led. fl. ross. 1. p. 211. HAB. m Gouv. Orenburg 9. Juli 1839. Am Ufer des Karawan- Osero Mai 1841. Hüufig an feuchten Orten am Ilek-Flusse Ende Mai 1841, bei Bischtamak 92. Juni 1842, an der neuen Orénburgischen Linie ( Zan.). 143. Pachypterygium laniprocarpum Xe. Delect. sem. h. dorp. 1843. p. VIII. P. siliculis oblongo-ellipticis pedicello bréviori- bus basi rotundatis glaberrimis, loculo centrali. HAB. | Am Jan-Darja 3. und. 4. Mai 1842. (florens et fru- cliferum). | Adest. insuper frustulum verosimiliter ab in- "Me ed felicissimo Stoddart collectum, cui adscriptum: | inter Taschkent et. Achmeschid. Differt a simillimo P. multicauli Kar. et Kir. (sub Pachy- pleris nomine) Enum. song. 1841. n. 127. fructu angustiore, basi haud emarginato in disco glaberrimo. Utraque speeies, simul in horto culiae, characteres specificos haud mutavere. — Planta annua gracilis vix semipedalis, a basi fere dichotome ramosa (vix jure igitur altera species, eodem modo ramificans, multicaulis nominatur), ramis patulis, glaberrima. Folia radicalia in petiolum attenuata, spathulato- oblonga, pollice plerumque breviora, lineam, vel rarius 2 lineas: lata, obtusa, sublius violacea; caulina lineari-hastata ,. auriculis brevibus ob- tusis, ad summum pollicem longa, plerumque semipollice breviora, aculiuscula. — Racemi in caule ramisque omnibus terminales solitarii ebracteolali, demum laxi elongati. Flores flavi Isatidis vel Tauscheriae, linea dimidia paulo longiores , pedicello selaceo florendi tempore fere : 2 lineas longo, patulo, demum 23 vel vix 3 lineas attingente deflexo, ipso apice nonnihil inerassato. Petala sepalis flavicantibus fere duplo longiora. Silicula duabus lineis parum brevior, lineam lata vel paulo laor, basi rotundata nee emarginata, glaberrima. Caetera generis. 144. Pachypterygium brevipes Eze. l. c. P. siliculis ovato- oblongis ultra loculum basila- rem angustatis productis, apice truncatis pedicello longioribus glabris. HAB. An den felsigen Abhüngen am obern Sarafschan- flusse 10. Sept. 1841. Unicum tantum adest specimen autumnale, habitu praecedenti si- millimum fructu tamen facile distinguendum; nec non folia caulina latiora, breviora obtusissima, basi semiamplexicaulia, vix auriculata, oblongo-cordala. Flores, qui supersunt, minulissimi. Pedicelli fructi- geri 14 lin. longi, vel breviores plerumque erecti, nec deflexi. Sili- cula 21 lineae longa, basi rotundata, supra basin lineam lata, loculo membranaceo acuminato basilari; ala fungosa loculo anguslior supra loculum producta in appendicem fungosam $ lin. latam, truncatam, ulrinque nervo impresso sulcatam, stigmale immerso. Caetera generis. 145. Tauscheria lasiocarpa Fisch. Led. fl. ross. f. p. 213. HAB. Am Vorgebirge Airakli am kaspischen Meer. und um iNowo - Alexandrowsk 11., 15. Mai und 4. luni 1840 (flor. et fruct.) | Im Flussbette des lIan- Darja 3. Mai. Steppe zwischen dem Kwwan- und. Syr- Darja 9. Mai, auf lockern Lehmflüchen im Karakum 19. Mai, in der obern Irgis-Steppe 24. — 28. Mai 1842. (fructificans et fr. maturo). 146. Tauscheria gymmocarpa Fisch. Led. l. c. HAB. | Um Nowo-Alexandrowsk 19. Mai 1840 (fructifera), am lan-Darja 2. und 4. Mai. Im ausgetrockneten Fluss- bette des lan-Darja hüufig 3. Mai (flor. et fruct.), auf Lehmflüchen im Karakum 19. Mai 1842 (fruct.). 147. Spirorhynchus sabulosus Kar. et lir. Enum. song. 1841. n. 128. HAB. Hüwfig im Sande zwischen Tschakyr -ata und. .INa- sarbai- Chuduk 19. April. Im Sande zwischen NNasarbai- Chuduk und. Agatme 13. April (florens). Im Kisilkwun 29. April, 1. Mai (florens et cum fr. juniore) 1849. Variat fructu glaberrimo et setulis brevibus obtusis sparsis hispi- dulo. Folia inferiora pinnatifida, lobis triangularibus distantibus den- Uculatis. Pedicelli saepe basi setulis hispiduli. Genus ex fructu Schim- perae proximum, flore et habitu abunde diversum. 10. OcurHopiEAE m. (Silicula nucamentacea indehiscens bilocularis, disperma, cotyledones incumbentes.) LACHNOLOMA Bge. Delect. sem. h. dorp. 1843. p. VIII. Sepala quatuor lateralia basi saccata, omnia erecto - conniventia. Petala quatuor unguiculata, lamina anguste spathulata. — Stamina 6 tetradynama libera edentula. Glandulae placentariae annulares. Ovarium oblongum in stylum subulatum productum. Stigma bi- fidum, lobis demum patulis. Silicula nucamentacea ovata sub- compresso telragona, longe sericeo crispo villosa, acuminata, bilocularis, dissepimento subfungoso, loculis monospermis. Semina obovata, testa tenuissima pendula in funiculo brevissima. | Co- tyledones ad basin transversim plicatae radiculae breviori incum- bentis, marginibus dissepimentum valvulasque spectantibus, pla- centae parallelis. Herba annua, pilis ramosis molliter villosula, foliis sinuatis, race- mis ebracteatis, siliculis villis sericeis velleriformibus teclis. — Genus distinclissimum, ex fructu O chthodio quodammodo affine, distinctum vero habitu, flore, calyce basi bisaccato, stylo et seminis structura, quà Stroganowiae, caeterum longe abhorrenti, appropinquatur. Flores omnino Matthiolae parviflorae. Siliculae, demta lanugine, fere Zillae. 118. Lachnoloma Lehmanni Bzge. l c. HAB. In lockern Lehingründen des Kisil.kum bei Bakali 29. April, auf der Lehmsteppe gegen den Jan- Darja 2. Mai. Zwischen dem Jan- und. Kwwan-Darja 4. Mai 1842 (florens el cum fructu immaturo) ; adsunt. insuper frustula. cum fructu maturo , quibus adscriptum: ,,in re- gione circa Kokand*: verosimiliter ab infelicissimo Stod - dart lecta. Radix annua simplex, perpendicularis, crassitie fili emporetici. Caulis cum racemo fructificante semipedalis, usque ad 8 pollices altus, solitarius erectus, parce a basi ramosus, ramis erectis; patulo villosus. Folia cotyledonaria plerumque in planta fructificante adhuc persistentia, obovato-oblonga, in petiolum attenuata, pollicem fere longa, superne 2 lin. et quod exc. lata, obtusa. Folia infima saepe, summa fere semper integerrima, caetera sinuato-pinnalifida, 13 — 2 pollices longa, in petiolum attenuata, sinubus utrinque 2 — 4, lobis fere triangulari- bus acutis, apice acutiuscula, pilis inaequaliter ramosis patulis villosula. Racemi ebracteolati 12 — 15 flori. Pedicelli lineam circiter longi, erecti, subadpressi, demum haud elongati. Sepala in calycem 3 lin. longum ovato-oblongum, demum fructus fere ventricosum, basi bisaccatum ad apicem usque cohaerentia, demum fructus incremento soluta, tenuissime villosa, membranacea, colore roseo suffusa. Petala calycem sesquilinea- excedentia, erectiuscula , lamina minuta vix lineam longa, obovato-ro- lundata, linea dimidia parum latior. Filamenta membranaceo dilatata, longiora calycem aequantia. Ovarium biloculare, biovulatum, — Stylus lana involutus. Silicula immatura lana densissima longissima, splendide x MEC. sericea velleriformi und.lata tecla, matura semini Gossypii haud absimilis, cum stylo persistente induralo 7 lineas longa, basi truncata, sine lanugine 2 fere lineas lata, totidemque crassa; placentae latae valvulis supereminentibus acuto marginatae. — Valvulae germinatione solutae ovato-ohlongae convexae uninerviae durissimae. Semen florum sesquilineam longum $ lineae latum, obovato-oblongum, hinc concavum. Cotyledones placentae parallelae, dissepimento valvulaeque contrariae, OCTOCERAS Bge. Sepala quatuor basi aequalia, patula, obtusa. Petala minutissima calyce breviora spathulata. Stamina 6 subaequalia. Filamenta basi dilatata libera edentula. Antherae cordatae. Ovarium sub- tetragonum, lateribus apice obtuse quadricornutum. — Stylus py- ramidalis. Stigma capilatum. — Silicula subcubica, stylo pyrami- dato superata, ad angulos superiores spinis quatuor patentibus subhamalis majoribus, ad angulos inferiores spinis 4 minoribus interdum deficientibus armata; lateribus scrobiculato-rugosa, lon- gitudinaliter nervo percursa, indehiscens nucamentacea, bilocula- ris, loculis monospermis. Semen pendulum, testa tenuissima membranacea. Cotyledones radiculae longiori stricte incumben- tes, planae, placentae parallelae, marginibus dissepimentum val- vulasque spectantes. k Herba annua habitu fere Euclidii sy riaci, et quodammodo Te- tracmes, quasi formam hybridam inter utramque sistens, pube ra- mosa subcanescens, foliis sinuato-pinnatifidis, racemis ebractealis, flori- bus minutissimis albis, fructibusque subsessilibus. Ochthodio, quod (ut jam alio loco monui, nothorrhizeum) proxime affine, attamen differt habitu, pube, floribus albis minutissimis, stylo manifesto, et siliculis spinosis; ab Euclidio seminibus nothorrhizeus. Schimpera, cujus synonymon videtur Traillia floribus et habitu simillima differt fructu uniloculari, monospermo, inermi, et slylo. 149. Oetoceras Lehmannianum Ege. HAB. Auf dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. April, auf den Granitfelsen bei Bakali 29. April, auf der Lehm- steppe am. Syr- Darja zwischen. Kiutup und Malibasch 11. Mai 1842. (florens et cum fructu. submaturo). — Ho -— Plantula humilis, florens omnino Telraemen recurvafam simulous, canescens, pilis ramosis flexuosis prostratis, demum glabrior. Radix annua simplex. Caulis primarius brevissimus ab ima basi in racemum abiens; rami laterales divaricati iterum ramosi. Folia in petiolum attenuata, inferiora saepe bipollicaria, sublyrato-pinnatifida, lobis utrin- que 2 — 4 ovato-oblongis, acutiusculis, terminali majore interdum utrin- que unidentato. Racemi demum tripollicares, et longiores, rachi valida fragili subflexuosa. Flores minulissimi linea dimidia breviores, vix latiores, subsessiles. Sepala pube ramosa sparsa vestita, obtusissima. Silicula. pedicello brevissimo incrassato insidens, rachi adpressa, lineam longa totidem fere crassa et lata, stylo $ lineae longo superata; spinae superiores majores compressae, subdeflexae, inferiores plerumque minores, interdum spina inferior eum superiore ala spinulosa coniuncta ; interdum spinae inferiores omnino deficiunt; junior interdum canescens, demum saepius omnino glabrata, —Caelera generis. 11. ANCHONIEAE. 150. Goldbachia laevigata D€. Led. fl. ross. 1. p 215. HAB. | Bei Nowo-Alexandrowsk 1., 3., 4. Mai 1840, auf lockeren Lehmflüchen im. Karakum 19. Mai 1842 ( flor. et. fructif ). 151. €Goldbachia tetráàgona Led. l. c. HAB. Auf den Aeckern um Buchara 297. Mürz. 4. und T. April 1842 (flor. el fructificans). An varietas praecedenti solo fertiliori enata? 152. €Goldbachia torulosa B€. Led. l c. HAB. Zwischen Agatme und Karagata 14. April, bei Agatme 17. April, bei Juss- Kuduk 24. April , auf dem Felsenschutte des Tiumen-bai Gebirges bei dem Brunnen gleiches Namens 18. April. — Zwischen dem Jan - Darja und Kuwan-Darja 4. Mai 1842 (florens et fructificans). Haec a prioribus, praeter fructum, differt: habitu divaricato, foliis radicalibus brevibus obovalis, saepe integerrimis, eximie glaucescentibus, calycibusque pubescentibus. ned. 1593. Sterigma tomentosum) BC. Led. l.c. HAB. An der Warte ( Majak) bei Orenburg 19. Mai 1839, bei INowo-Alexandrowsk 1., 4.. 15. Mai 1840 (florens et cum fructu immaturo). Planta orenburgensis striclior, foliis caulinis integris, caspica vero magis flexuosa, foliis omnibus pinnalifidis. 19. DnassickAE. 154. Brassica Rapa L. HAB. Im Südostural am Bache SPupat bei. Kymliaks- kaja 30. Juli 1840. Unicum specimen vix florens, nec tuto determinandum. 155. Brassica Napus L.? HAB. In subalpiner Hóhe des Berges Karatau bei Sa- markand, 19. Sept. 1841. Specimina duo tantum deflorata cum fructu maturo, foliis inferio- ribus deficientibus vix rite delerminanda. Glaberrima. Radix annua. Caulis teres. Folia, quae supersunt omnia, integerrima cordato-am- plexicaulia, obtusa, glauca. Pedicelli breviores quam in planta euro- paea; siliqua matura sine stylo pollicem tantum longa, neque fere bipollicaris ut in planta vulgari. Stylus 6 lineas longus siliquam dimidiam aequans, nec quadrantem. An igitur species dislincta ? 156. Sinapis orientalis L. Cod. 4961. HAB. Bei Orenburg. — Oberhalb Saraitschik 16. Juni 1840. Specimina duo, fructu nimis juvenili, sine dubio huc spectare videntur. 157. Eruca sativa Lam. Led. fl. ross. 1. p. 221. HAB. Auf den Aeckern und trocknen Hügeln bei Pen- schakent oberhalb Samarkand. 4. Sept. 1841 (fructifera). 13. BuwiADEAE. 158. Bunias orientalis LE. Led. fl. ross. 1. p. 226. HAB. Bei Ilezkaja Sastschita 93. Mai ; bei Wosnessenskoi Sawod 9. Juli 1839 (florens et fructificans). — "a .. Ordo WII. Capparidaceae. 159. €apparis herbacea Willd. Led. fl. ross. 1. p.234. HAB. Im alten. Flussbette des Jan- Darja 19. Juli 1841, auf allen Lehmhigeln zwischen Buchara und Samarkand bis an. die Hochthüler des Karatau 10. Sept. 1841. » Usbekisch: Kabar, auch wohl: Kawar.* Ordo VEI. Wiolaceae. 160. Wiola hirta XL. Lcd. fl. ross. 1. p. 248. HAB. Vor Orenburg Mai 1839. 161. Viola elatior Fries. Led. fl. ross. 1. p. 251. HAB. Bei Orenburg 1839. 162. Wiola pratensis Mert. et Koch. Led. l. c. HAB. Bei llezkaja Sastschita 23. Mai 1839; auf. den mu- gosarischen Bergen 29. Mai 1842. 163. Viola aremaria B€. Led. fl. ross. 1. p. 254. HAB. Bei Slatoust. 164. Viola tricolor E, Led. fl. ross. 1. p. 256. HAB. Im Südural auf Hügeln bei Woskressenskii Sawod 8. Juli 1839. — Zwischen Simsk und Ufa 17. Aug. 1840. Ordo I X. Broseraceae. 165. Parnassia palustris L. , Led. fl. ross. 1. p. 262. HAB. In Thal des Tanyp 22. Juli 1839 (florens). —— J--—————————— Ordo X. Polygalaceae. 166. Polygala sibiriea L. Codex n. 5140. HAB. Bei Spaskoje im Gouvernement. Orenburg 4. Juni 1839 (florens). Jam alibi monui ( Enum. alt. p. 63) P. tenuifoliam W., regio- nes orientaliores tantum inhabitantem, ab hac sine dubio specie differre, non tantum foliorum latitudine, quae variat, —- sunt enim specimina P. sibiricae macra, quorum folia angustiora, quam in nonnullis speciminibus vegetis P. tenuifoliae — sed etiam toto habitu, prae- serlim vero glabritie pedicelli, floris et fructus, qui in P. sibirica semper ciliatus, — Perperam igitur utraque species ab ill. Ledebour in Fl. ross. 1. p. 269 in unam conjungitur. 167. Polygala comoosa Sehhuhr. Ledeb. fl. ross. f. poXrt HAB. Bei Orenburg auf den Bergen Grebeni 15. Mai, bei Orskaja 90. Juni 1839, auf den mugosarischen Ber- gen 29. Mai 1842 (florens). Ordo XI. Frankeniaceae. 168 Franhenia hispida BC. Led. fl. ross. 1. p. 267. HAB. Auf der neuen Orenburgischen Linie; am Inders- kischen See 20. Juni und im September 1840. An den Salzseen der Insel des kaspischen Meeres, Prorwa ge- nannt, 8. Juni 1840, am Aralsee 297. Juni 1841, in den Sal:steppen jenseits des Uralflusses, wo es von den Kir- ghisen ,, Karimatau** genannt wird (flor. et fruct.). ——— EO. Ordo XII. Silenaceae. 169. Biuanthus capitatus B€. Led, (l. ross. 1. p. 276. HAB. In Goucernement. Orenburg bei Spaskoje 4. und 7. Juni 1839. (florens). 170. Dianthus polyzmorphus YE. Led. | c. HAB. Bei Kisilskaja Krepostj 15. Juni 1839, bei Kalmy- kowa. — Auf den mugosarischen Bergen 8. Juni 1841 (florens). 171. Bianthus Seguieri Will. var. y. b. Led. fl. ross. IB. A71 HAB. m Baschkirenlande zwischen Kanikowskaja und Wosnessenskoi Sawod. 2. Juli; am untern Aiflusse auf Kalksteinbergen beim Dorfe Borgaschi (? ) 29. Juli 1839, am Wege über den Ural zwischen Slatoust und. Miask August 1840. Im. Südostural zwischen Petropawlowsk und Achnowa 12. Juli 1840 (florens). 172. Dianthus rami»osissimus Pall. Ledeb. fl. ross. I I TIST HAB. Auf den Steppenhiügeln zwischen dem obern Ural und. dem Sakmaraflusse im. Gouvern. Orenburg 26. luni 1839 (florens). À planta aliaica differre videtur foliis patentissimis. 173. Dianthus pallidiflorus Ser. Led. l. c. HAB. Am untern. Aiflusse 25. Iuli 1839 (florens). 174. Bianthus rigidus MB. Led. fl. ross. 1. p. 280. HAB. In der Lehmsteppe am ldvgis- Flusse 16. luni 1841 ( florens). 175. Bianthus leptopetalus Willd. Led. l. c. p. 28f. HAB. An dürren Abhüngen um den Inderschen See 20. luni 1840. 4n der nórdlichen Steppe jenseits des Ural bei Ll) AME der Festung Naslednika ( Maximowitsch), In der Irgis- Steppe 14. [uni 1841 (florens). 176. Dianthus crinitus Sm. Led. fl. ross. f. p. 283. HAB. Auf Lehmhügeln nórdlich von Samarkand 4. Sept. 1841 (florens). 177. BDianthus squarrosus YEER. Led. fl. ross. 1. p. 284. HAB. In den mugosarischen Bergen 1840 ( Shemtschu- shnikow), kirghisisch: ,, Simijan*. Facile dignoscitur ab affinibus arenario et aciculari foliis multo brevioribus recurvis squarrosis. 178. Dianthus acicularis Fisch. Led. l. c. HAB. Auf dürren Steppenhügeln zwischen Orenburg und Orsk ( Zan.), im südlichen Baschkirenlande ( Zan.), auf Porphyrfelsen am. See Tolkasch, im Süd-Ural 14. luni 1839 (florens). Folia radicalia minime recla, sed quasi foliata, attamen haud squarrosa, sed conniventia, longiora quam in praecedente, angusliora el longiora quam in D. arenario, cujus folia semper rectissima. Squamae calycinae plerumque mucronatlae. Pelalorum lamina palmato-- fimbriata, lacinulis nunc longioribus, nunc brevioribus. Var. B. elatior, foliis rectiusculis, squamis caly- cinis obtusissimis. HAB. Auf den dürren Ilménhügeln zwischen Petropaw- lowsk und. Achnowa 12. luli 1840. | Zwólf Werst von Kisilskaja Krepostj 15. luni 1839 (florens). Forsan haec forma melius ad D. arenarium duceretur ? 179. Dianthus superbus E. Led. fl.ross. 1. p. 285. HAB. Auf dem Jaman-tau im Süd- Ural 28. Aug. 1839, auf dem lvemel-tau in einer Hóhe von 4000 — 4500 Fuss 11. August. 1840 (florens). 180. €ypsophila muralis E. Led. fl. ross. 1. p. 288. HAB. Jenseits des Uralflusses in. der Steppe zwischen Orsk. und. Troizk 92. Iuli. | Zwischen Tscheliaba und Miask, luli; zwischen Busuluk und... Uralskaja August 1840 (florens). EP 181. €Gypsophila alsinoides Bze. G. ( Dichoglottis) annua; caulibus solitariis parce ramosis foliisque lanceolato oblongis glanduloso-pi- losis, floribus decandris dichotome laxe paniculatis longissime pedicellatis, pedicellis erectis, calyce campanulato profunde quinquepartito; laciniis mem- branaceo-marginatis obtusis, petalis calycem vix su- perantibus ultra medium bipartitis. 3» HAB. Im Flussbette des Jan-Darja 8. Mai 1842, . . Specimina tria tantum plantae gracillimae inter alias plantas reperi, juvenilia, vix florere incipientia. Dichoglottidi linearifoliae F. et M. proxime affinis, attamen differt caule minus ramoso, stricto, fotiorum forma, inflorescentia, floribus majoribus, petalisque ultra me- dium bifidis. Radix exilis. Caulis tenuis 3— 5 pollices altus, stri- ctus, ramo uno alterove e mediorum foliorum axillis acutus, superne dichotome ramosus, pube glandulosa brevi tectus. Foliorum paria cum foliis cotyledonaribus usque ad dichotomiam 5 — 6, infima approximata, internodiis linea brevioribus, demum longioribus, internodio supremo pollicari vel longiore; folia seminalia linearia obtusa marcescentia. Caulina media caeteris majora, 5 — 6 lin. longa, sesquilineam lata, ima basi subconnata, oblongo-lanceolata, acutiuscula, uninervia, utrinque, subtus tamen parcius glanduloso-puberula; summum par, ad basin in- florescentiae dimidio minus. Folia ad basin ramificationum cymae minutissiima. Rami inflorescenliae tenuissimi glanduloso - pubescentes pollicares .et ultra, pluries dichotomi, interjectis pedicellis alaribus 10 lineas circiter longis, filiformi- setaceis, florendi tempore erectis, striclis, cum calyce glaberrimis, vel hinc inde glandulis paucissimis adspersis. Calyx linea vix longior, campanulatus, fere ad basin usque quinquepartitus, laciniis trinerviis, viridibus, margine hyalino, in exte- rioribus angustiore, in internis aream viridem aequante cinctis, obtusis. Petala quinque, lineam longitudine parum excedentia £ lineae lata, brevissime unguiculata, ultra medium bipartita, lobis oblongis obtusis ; alba — Stamina 10, ovario parum longiora, filamentis basi glanduloso- dilatatis, 5 alternis parum brevioribus — Ovarium globosum pluriovu- latum. Styli duo clavati intus sligmalosi, demum apice palslo sub- reeurvi. Fructus desideratur. A M — NL OS 192. Gypsophila uràalensis Lessimg. Led. fl. ross. 1. p. 292. HAB. Auf dem Taganai 7. August 1839; auf der felsigen Spitze des Iremel-Lau in einer Hóhe von 4500 — 4700' 11. August 1840 (florens et fructificans). 183. Gypsophila Gmelini Bge. Led. l. c. p. 293. HAB. Auf trocknen Hügeln des südlichen Baschkiren- landes ( Zan.). 184. Gypsophila elegans WB. Led. fl. ross. 1. p. ads, HAB. Am Ufer des kaspischen Meeres bei Airakli 22. Mai 1840 (florens). Forma perennis, multo robustior, caeterum omnibus parlibus eum planta caucasica conveniens. An haec G. diffusa F. et Mey.? cujus nomen tantum exstat in Karelin. Enum. turcom. pers. p. 121. in Bull. soc. nat, cur. mosq. 1839. II. p. 146. Ad sequentem transitum facit. 185. Gypsophila trichotoma Wender. Led. fl. ross. 129297. HAB. Auf lehmig salzigem Boden in der Steppe Kara- kum 98. Juni 1841 (florens). Unicum specimen lectum , glaberrimum, foliis caulinis numerosis latis, obtusissimis. 186. €Gypsophila p2aniculafa L. Led. l. c. HAB. Am untern. Uralflusse bei Kulagina 18. Juni 1840, auf den mugosarischen Bergen 10. luni. Sehr hüufig auf den Flugsandhügeln am See Karakugan 20, luni, Flugsandhügel am lIrgis 23. luni 1841 (florens). 187. €Gypsophila altissimza E. Led. [l. ross. 1. p. 298. HAB. Auf sonnigen Kalkhügeln im südlichen Baschkiren- lande 7. luni, auf den Gypsbergen am Tümerlac-Flusse 9. Iuli 1839. In der Steppe jenseits des Ural bei der Festung Naslednika ( Mecximowetsch) 1840 (florens). 188. Saponaria officinalis L. Led. fl. ross. Í. p. 300. HAB. | An den Ufern der Belaja und des Flüsschens Nu- gasch sehr hüufig 6. Iuli 1839 (florens). eu WMEOB 189. Saponaria parvula Bzge. S. ( Protleinia) caule pilis articulatis eglandulosis hispidulo, humili dichotomo, foliis petiolatis ova- lis oblongisveobtusis summis acutis, floribus alaribus solitariis, pedicellis ealyce oblongo demum ovato subbrevioribus, laciniis calycinis ovalis acutis, peta- lis lineari-spathulatis obsolete emarginatis exappen- diculatis, capsulae dentibus....... ? HAB. In Lehmschluchten der Wüste Kisil-kum 99. April 1842 (florens). Specimina adsunt perpauca, florere incipientia, S. orientali affinia, allamen abunde diversa: pube eglandulosa, foliis obtusis, caly- cibus jam junioribus ovatis nec cylindricis, praeserlim vero petalis albidis, omnino fere integerrimis; hac ultima nota species nostra eliam a caeleris hujus seclionis speciebus facile discernitur, exceptis S. me- sogitana Boiss. et S. calabrica Guss., petalis appendiculatis discrepantibus. — E plantulis, quae praesto sunt, maxima vix sesqui- pollicaris. Radix exilis simplex. Folia cotyledonaria mox marcescentia, linearia. Caulis a basi erectus , ad secundum foliorum par usque se- mipollicaris, vel paulo altior, abhinc dichotome ramosus divaricatus, internodiis, ut videlur, demnm omnibus aequalibus, circiter 3 lineas longis, pilis albis arliculalis nusquam. glanduligeris, in basi rarioribus, superne densioribus, patulis crispis, fere villosiusculus. — Folia paris primi in petiolum bilinearem attenuata, lamina 4 circiter lineas longa, basi 2 lineas lata; paris secundi 9 — 10 lin. cum petiolo longa, 3— 4 lineas lata, ovata, obtusa, omnino fere glabra, vel subtus ad coslam pubescentia, carnosula; ramorum sensim minora, sublus magis pubescenlia, supra glabra. Pedicelli alares 2 — 25 lineas longi. Flores erecti tres lineas et q. exc. longi. Calyx primum oblongo-cylindricus, fere 21 linearis, linea parum angustior, utrinque atlenuatas, demum ovatus, sesquilineam latus, vel latior, denlibus tertia parte tubi bre- vioribus, ovato triangularibus aculis, pilis articulatis densis patulis villosulus. Petala 3 lineas longa, longe unguiculata, lamina parum ab ungue distincta, spathulata, obsolete - emarginata, vel subintegerrima, lenuissime trinervia, nervo medio bifurco cum lateralibus confluente, 5* T fauce omnino nuda. Stamina 10 calyce paulo longiora. Ovarium stipite brevi suffultum, ovatum. — Styli duo. 190. Waccaria vulgaris Host. Led. fl. ross. 1. p. 302. HAB. Im Obstschei Syrt bei Tschernaja Retschka unter- halb Orenburg 25. luni 1840 (florens). 191. Silemne inflata Sm... Led. fl. ross. 1. p. 304. HAB. Am Ufer der Belaja zwischen Ufa und. Birsk luli 1859 (florens). 192. Silene procumbens Yfurr. Ledeb. fl. ross, 1. p. 206. HAB. | Am Ufer des Ural beim Dorfe Rasboinoi 92. luni, am linken Ufer der Belaja bei Ufa 15. Iuli 1839. In der nórdlichen Steppe jenseits des Uralflusses bei der Festung Naslednika ( Maximow) 1840 (florens). 193. Silene repens Patr. Led. fl. ross. 1. p. 308. HAB. Im Thale des Nugusch 8. luli 1839, auf steinigen Hiügeln bei Miaskoi Sawod 4. Aug. 1840 (florens). 194. Silene Otites Sm. Led. fl. ross, 1. p 309. &. Floribus dioicis spurie verticillato-racemosis, petalis basi ciliatis, foliis canescentibus radicalibus obovato-oblongis, radice bienni. HAB. Bei Spaskoje im Gouv. Orenburg Á. luni 1839, bei .:Nowo- Álexandrowsk, am Vorgebirge Aivakli am kaspischen Meere 4. Mai 1840 (florens). B. Floribus polygamis, panicula contracta, petalis basi ciliatis glabrisve, caule foliisque villosis pube- scentibus glabrescentibusve, radicalibus lineari - ob- longis elongatis, radice perenni. HAB. In Gowv. Orenburg bei Spaskoje 4. luni 1839, in der dürren Steppe am Irgis 14. luni 1841 (forma gla- brata), an der Küste des Aralsees 17. Mai 1842 (flor.). y. Floribus polygamis, panicula effusa, petalis glabris, foliis cauleque patenti-villosiusculis. HAB. n der Steppe bei Kisilskaja im Süd- Ural luni 1839; auf den mugosarischen Bergen 9. luni 1841 ( florens). ANN uu Nonne potius hae varielales pro speciebus distinctis habendae ? Formas transitorias haud vidi. 195. sileme sibirica Pers. Led. l. c. p. 310. HAB. Bei Ssergiewsk ( Zan.). 196. Silene multiflora Pers. Led. l.c. p. 211. HAB. Auf trocknen Wiesen zwischen Troizk und. Tsche- liaba 28. Iuli 1840, am Flüsschen Kalaudshur 15. luni ( Ssyssow). 197. Silene odoratissima MBge. Led. l. c. p. 312. HAB. Im Flugsande des Karakum am Aralsee 1. luli, auf den Sandhügeln zwischen dem Kwwan- und. lan- Darja 17. Iuli 1841 (florens et fructific.) Specimina duo tantum adsunt omnibus partibus plantae Songo- ricae simillima. Petalorum lamina ad basin usque quadripartita lobis 2—3fidis, neque integris, ut a me incaute in Fl. alt. II. p. 148. descripti el in icone ibidem citata depicti sunt. His decepti cl. Ka- rel. et Kirilow. Enum. song. 1841. Nr. 161 eandem plantam pro nova specie habuerunt; S. radians eorum est synonymon meae S. odoratissimae. 198. silene tatariena Pers. Led. l.c. HAB. | Auf Gypsfelsen am Ufer der Belaja bei Ufa 18.ITuli 1839 (florens). 199. Silene viscosa Pers. Led. | c. p. 213. HAB. Zwischen Orenburg und IHlezkaja Sastschita 29. Mai 1839, auf Kalkmergelfelsen bei INowo - Alexandrowsk 15. Mai ; am. Busen Aktschi- Basch bei Nowo - Alexan- drowsk 19. Mai 1840. Hín und wieder auf der Lehm- steppe des Karakum 20. Mai 1842 (florens). 200. Silene nana Kar. et NKir. Led. fl.ross. 1. p. 777. HAB. | Bei Agatme 14. April ; bei luss-Kuduk 24. April ; auf dem Dioritplateau zwischen luss-Kuduk und. Bakali 25. April ; auf den Granitfelsen bei Bakali 28. April 1842 (florens). 201. Silene altaica Pers. Led. l. c. p. 315. HAB. Auf den Guberlinskischen Bergen ( Zan.). a M Ls. 202. Silene nutams KL. Led. l.c. p. 218. HAB. Auf Wiesen im südlichen Baschkirenlande 7. luni, auf den hohen Ufern der Kana bei Kannikolskoi Sawod 1. Juli 1839 (florens). 203. silene ehlorantha Ehrh. Led. l.c. p. 319. HAB. Am obern Uralflusse bei Kisilskaja Krepostj luni 1839, auf der neuen Orenburgischen Linie bei der Festung NNaslednika ( Maximow.) 1840 (florens). 204. silene suffrutescens WIE. Led. | c. p. 322. Var. «. canescens, robustior, striis calycinis palli- dis, petalorum appendicibus acutiusculis. HAB. Auf sterilem steinigem Boden um Nowo- Álexan- drowsk 19. Mai 1840 (florens). Im Ustjurt auf felsigem Boden, am Aralsee im Herbst 1840 ( Ssyssow) (fructi- ficans), bei den Kirghisen ,, Tireskan** genannt. Var. B. viridior, tenerior, foliis angustioribus, siriis calycinis nigricanti-fuscis, petalorum appendi- cibus obtusis. HAB. Auf trocknen Hügeln am Irgis 26. Mai. Auf den Granithügeln am obern Bache Kaindi 28. Mai 1842 ( florens). Petalorum lamina bifida, nec bipartita, lobis lineari- oblongis ro- lundatis, unguis apice lateribus biauriculatus, corona minuta diphylla. 205. wMelandryum sylvestre Któhl. Led. l.c. p. 327. HAB. Am Ufer des Flusses Belaja luli 1839, auf Hü- geln oberhalb Uralsk Iuni 1840, am obern Emba-Flusse, in der Steppe jenseits des Ural ( Ssyssow) 1840 ; ín gras- reichen. Niederungen am obern Kaindi- Bache 28. Mai 1842 (florens). 206. Lychnis ehalcedonica L. Led. l.c. p. 320. HAB. Zwischen den Flüssen Ural und Sakmara, bei Aljinskaja 26. luni 1839, im südlichen Baschkirenlande am Flüsschen Selair ( Zan.) (florens). 207. Lychnmis fios cueuli E. Led. |. c. HAB. Auf Wiesen des Baschkirenlandes 30. luni 1839 ( florens). e Hae 208. Githago segetum Besf. Led. l.c. p. 332. HAB. lm Baschkirenlande an den € der Belaja 7. luli 1839 (florens). 209. C€ucubalus baecciferus E. Led. l. c. p. 333. HAB. Auf Gypsfelsen am. Ufer der Belaja 18. luli 1839 (florens et fructif.) 210. Acanthophylium spinosum €. A. Mey. Led. loco cit. HAB. Am Aralsee, in der Gegend genannt: Male Barssuki 22. luni 1840 ( Ssyssow). In der Sandwüste Karakum 29. luni, 1. luli; in der Aralsteppe 29. Iuli 1841 (florens et deflorata ). Ordo XIII. 4lsineae. 211. Sagina procumbens L. Lcd. fl ross. Í. p. 238. HAB. An Felsen um Miask 3. Aug. 1840. 212. Alsine globulosa €. 4. YK. Led. fl. ross. 1. p. 344. HAB. An Felsen des Karatau, am obern | Sarafschan 10. Sept. 1841. Specimina duo fructifera, seminibus omnino fere dispersis. 213. Alsine setacea Yiert. et iáoch. Led. fl. ross. f. p. 945. HAB. Zwischen dem Ural- und. dem Ui-Flusse; zwischen Tscheliaba und. Prochorowa: auf der Orenburgischen Steppe bei bei Togus-temir ( Zan.); auf dürrem, felsi- gem Grunde zwischen Petropawlowsk und | Achuowa 31. Juli 1840. 214. Alsime Villarsii YÀ. et Koch. Led. l. c. p. 350. HAB. Auf Porphyrfelsen des Irendyk- Gebirges am See Tolkasch 14. luni, auf Granitfelsen des Ilmen-Gebirges bei Muhametowa 14. August; bei Satkinskaja Pristanj August 1839; — ? auf Alpenhóhe im. Karatau-Gebirge 12. Sept. 1841. Planta in alpe Karatau lecta parum differt ab Uralensi foliis bre- vioribus, floribusque majoribus. 215. Lepyrodiclis holosteoides Fenmzl. Ledeb. l. c. p. 959: HAB. | Unkraut auf den Waizenfeldern um Buchara 4. und 6. April 1842 (florere incipiens). 216. Arenariae ( Eremogones) spec. nov.? Frustulum unicum adest in regione alpina montis Karatau lectum, 12. Sept. 1841; cum fructu maturo seminibus orbato, specie forsan "€ ab omnibus hucusque notis dislinclum ; tamen vix nisi ab ipso Mono- grapho delerminandum. A. Meyeri affine, at diversum caudiculis elongatis, foliis caudiculorum minime confertis, turionibus in axillis cujusvis foliorum paris ad ramificationem caulis usque densifoliis. Caulis glaber. Folia acerosa, pungentia, validiora quam in A. Meyeri; caulina patentissima ; turionum homomalla, juniora ima basi vix glan- duloso-ciliolata; inflorescentiae pauciflorae rami tenuissime glanduloso- pubescentes. Flores (e rudimentis) multo majores. Sepala dura, con- colora, eximie carinatla, margine glanduloso-ciliolata, acutissima, arcte imbricata. Petala calycem duplo saltem, ni magis, superantia. Capsula in valvas 6, apice bifidas fere omnino soluta, calycem excedens. Se- mina jam omnia elapsa. 217. Arenaria longifolia YE. Led. fl. ross. 1. p. 362, HAB. In der Orenburgischen Steppe ( Zan.), auf sonnigen Hügeln um Miask 3. Aug. 1840. In feuchten grasreichen INiederungen der Steppe oberhalb. Bischtamak 4. Juni 1841 (florens). 218. Aremnaria graminifolia Schrad. Led. c.p.363. HAB. Im südlichen Baschkirenlande ( Zan.), bei Oren- burg auf dem Majak-Hügel 20. Mai, bei Ilezkaja Sast- schita 24. Mai 1839. n der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir. April 1840. ( Mobitz). | Ueberall auf trocknen Hohen der Steppe jenseits des Ural , zwischen Bischtamak und. Orenburg Mai 1841; obere Irgissteppe 27. Mai, Hochsteppe am obern Kaindi- Bache 28. Mai 1842 (florens). Variae occurrunt formae; panicula glabra et glandulosa; caudi- culi abbreviati et elongati, (— A. Koriniana Fisch.) etc. 219. Aremaria serpyllifolia L. Led. l.c. p. 368. HAB. | Zwischen den Flüssen Ural und Ui ( Zan.), in den Felsenklüften des Karatau 10. Sept. 1840. 220. Müóhringia lateriflora Fenzl. Led. l. c. p. 371. HAB. Bei Slatoust ( Lessing), am hohen Ufer der Kana bei Kan-nikolskoi Sawod 1. Juli 18839. 221. Holosteum umbellatum L. Var. B. pleiandrum Fenzl. in Led. fl. ross. 1. p. 373. c—— MEN .—.. HAB. Auf den Mergelkalkfelsen um INowo-Alexandrowsk 17. Mai 1840, auf. den Dioritfelsen des. Tiumen-bai-tau 19. April, auf dem Dioritplateau zwischen luss - Kuduk und Bakali 25. April, an den Granitfelsen bei Bakali 27. April 1842 (florens et fructu maturo). 222. stellaria media Vill. Led. fl. ross, 1. p. 377. HAB. Bei Miask 3. Aug. 1840. 223. Stellaria graminea L. Led. fl. ross. p. 39f. HAB. Im südlichen Baschkirenlaude Mai 1839, ín der Steppe jenseits des Uralflusses am Flusse Temir 1840 ( Mobitz), bei Slatoust 6. Aug. 1840, ín feuchten Nie- . derungen am obern Kaindi-Bache 28. Mai 1842 (flor.). 224. C€erastium taurieum Fisch. Ledeb, fl. ross. 1. p. 40t. HAB. An den Ufern der Ssakmara 28. Juni, am Bache bei Wosnessensk 3. Juli 1839. 225. €C€erastium semidecandrum XL. Led. l. c. p.405. HAB. Am Wege auf der Hóhe des Uralgebirges zwischen Miask und. Slatoust 4. Aug. 1840. 226. €Cerastium vulgatum E. Led. fl. ross. 1. p. 408. «. braehypetalum Fenzl. in Led, l. c. HAB. Auf Felsen um Miask 3. Aug. 1840. 9. grandiflorum Fenzl. l. c. p. 410. HAB. | Auf dem Iremel-tau in 4500 — 4700' Hóhe 11. Aug. 1840. 227. €ernstium arvemse L. Led. L c. p. 412. «. latifolium Fenzl. l. c. HAB. In den Thülern des Tanyp 23. Juli, auf Kalkstein- bergen an der Ufa 26. Juli 1889. B. angustifolium Fenzl. l. c. HAB. Auf den Stinkkalkbergen am Flusse Ssyrenj 10. Juni 1839, an Felsen bei Miask 4. Aug. 1840. 228. WMalachium aquatieums Fries. Led. fl. ross. f. p. 416. HAB. Auf den Stinksteinfelsen am Ai bei Ssatkinskaja Pristanj August 1839. ——— 2e WE Ordo XIV. Linaceae. 229. Linum flavum X. Led. fl. ross. 1. p. 423. HAB. Bei Ssérgiewsk 5. Juli 1839 (florens). 230. Linum usitatissimuums E. Led. l.c, p. 425. HAB. An der. Heerstrasse zwischen Slatoust und. Ssat- kinsk 9. August, am Bache leruslan zwischen den Dór- fern Kutukowa und Tuluga unweit des Iremel-tau 11. ug. 1840. 231. Linum peremmne EL. Led. l.c. p. 426. HAB. Im Thale der Belaja 5. luli 1839. Ordo XV. Malvaceae. 232. Lavatera thuringiaca L. Led. fl. ross. 1. p. 430. HAB. An feuchten Wiesenründern bei Orskaja Krepostj 20. Juni 1839, am Ufer des Uralflusses bei Inderskaja 20. Iuni 1840. 233. Althaea officinalis E. Led. |. c. p. A3f. HAB. | Unweit Orenburg Iuli 1840, bei Troizk 25. Iuli 1840. 4n einem Brunnen der Sandwüste Karakum 29. Juni 1841. 234. Althaea taurinensis J»€. Led. l. c. HAB. Wild um Buchara im August 1841. 235. Althaea pallida W. et E&íit. Led. |. c. p. 432. HAB. Hüufig an Felsgehüngen des Sarafschan bis an den Karatau 10. Sept. 1841. v AMEN S 236. Malva mauritiana E Led. l.c. p. 434. HAB. Um Samarkand | auf bebauten Stellen wild ; Per- sisch: ,,Chairutscha*; Arabisch: ,, Chabbasi*, im October 1841 (florens et fructif.). 237. Malwa rotumndifolia L. Led. l.c. p. 435. HAB. Im Flugsande um die Quellen von Karagata 31. Juli 1841, bei Bakali 29. April 1842. 238. Mibiscus ternatus €avw. Led. l. c. p. 438. HAB. Hüufig als Unkraut auf den Aeckern um Samar- kand. und. Penschakent 28. September 1841. Usbekisch : »DBuri-tarakli.* 239. Gossypium herbaceum L.? HAB. Cultivirt zwischen Buchara und Samarkand. Per- sisch: ,, Pampah; Pumbuh-*, Aug. 1841. Specimina fructifera duo. Foliorum lobi acuminati. | Seminum lana speciminis alterius alba, rigidior; alterius rufescens, mollior. 240. Abutilonm Avicennae Gáürtn. Led. l. c. p. 439. HAB. | Auf Aeckern bei Buchara Aug. 1841. Ordo XWI. Tiliaceae. 241. Tilia parvifolia Ehrh. Led. fl. ross. Í. p. A4f. HAB. m Thale der Belaja 5. Juli 1839. In den Wiàl- dern um den Iremel-tau August 1840. Ordo XVII. Niypericineae. 242 Mypericum perforatum L. Led. fl. ross. 1. p. 447. HAB. ln Gouv. Orenburg 28. Juni ; zwischen Ufa und Birsk 19. Juli, bei Ssatkinskaja Pristanj Aug. 1839.— ? Hüufig an den Kanülen zwischen Buchara und Samar- kand und um Samarkand. selbst, bei Katte-Kurgan etc. Aug. 1841 (plantae autumnalis frustulum haud rite de- terminandum, attamen vix a planta europaea distinctum. 243. Miypericum quadrangulum EL. Led. l. c. p. 448. HAB. Im Baschkirenlande 29. Juli 1839, bei Slatoust 8. August; auf dem. Iremel-tau 11. August 1840. 2114. Hypericum hirsutum E. Led. l. c. p. 449. HAB. Bei Orenburg, Berda ( Zan.). 245. Miyperieum scabrum E, Led. l.c. p. 450. HAB. An Felsen am obern Sarafschan 8. Sept. 1841. Specimen omnino defloratum, foliis orbatum, sed sine dubio huc spectans. 246. Hypericum elegans Steph. Led. l. c. HAB. Im Siüdwural in der Steppe bei Kisilskaja 17. Juni 1859. : Ordo XVIII. Acerineae. 24*. Acer Lobelii Tem. Led. fl. ross. 1. p. 456. HAB. An dem reissenden Bergstrom des Waschantau, süd- ósllich von. Penschakent 14. Sept. 1841. Rami pauci, foliis plerisque adhuc persistenlibus, frretu unico, forma bene cum planta caucasica congruunt; at folia subtus pubescentia, nec glabra, lanugine in axillis nervorum tamen parciore. Squamulae gemmarum margine ciliolatae, quae in planta caucasica glabrae. An polius Á. sterculiaceum Wall.? 248. Acer iberico affine. HAB. Hüufig in den Felsgechüngen des Karatau 8. Sept. 1841. Rami tantum aliquot adsunt foliiferi sine flore et fructu, pedun- culis tamen superstitibus nonnullis nutantibus. Ab A. iberico parum recedit: cortice ramorum pallidiore minus laevi, petiolis brevioribus, foliorumque pagina inferiore villosu'o-pubescentibus; foliis paulo mino- ribus, nervorum pari infimo validiore, lobis repando - denticu'atis. Specimina támen nimis manca, ita ui mihil certi de specie, forsan nova, eruendum. Ordo XI X. Ampelideae. 219. C€issus negirophylla Bge. €. ecirrosa, glaberrima, caule tereti, foliis triner- viis late ovatis basi lruncatis breviter acuminatis grosse inaequaliter acuminato-dentatis petiolo 3plo quadruplove longioribus, eymis dichotomis oppositi- foliis, floribus quinariis senariisve, petalis liberis apice cucullatis, baccis obovatis stylo persistente cu- spidatis 2—93spermis subexsuccis. HAB. Rankt als Schlingpflanze an den Felsen des obern Sarafschan im. Karatau- Gebirge 10. Sept. 1841. ( Spe- cimina pauca fructifera, floribus paucissimis in. unico specimine ) Species distinctissima defectu cirrorum ; nulli comparanda nisi C. quadrangulari L., jam caule baccisque monospermis diversae; vel C. populneae Guill. et Pers., cujus folia vero cordata. Caulis partes lignosae teretes, cortice helvolo longitudinaliter rugoso (exsic- calione? ) tectae, crassitie calami scriptorii. — Rami annotini simplices flexuosi, tereles, subnodosi, fere omnino laeves vel vix striati. Folia peliolata, petiolo 5 — 8 lineas longo, ad basin ramorum annotinorum majora, sursum decrescentia, infima usque ad 3$ polices lata, 3 pol- lices longa, obscure subtriloba, basi omnino fere rectilinea, suprema interdum sesquipolicem tantum lala et longa, utrinque glaberrima, coriacea, lrinervia, nervis lateralibus supra basin nervos secundarios emitlentibus, interdum fere 5nervia, epidermidis duplicatura axillas nervorum explente ; basi integerrima, caeterum dentata, dentibus grossis, patentibus, latis, abrupte breviter longiusve acuminatis inaequalibus, junioribus apice incurvis. Cymae oppositifoliae solitariae, (semel ge- minatos video) in nullo specimine in cirros conversae, pedunculo oS communi sesquipollicari, pluries dichotoma, dicholomiae ramis primariis 5 — 6 lineas longis, caeteris sensim brevioribus, extimis brevissimis. Bracteae bracteolaeque minutae scariosae, fuscescentes obtusae. Flores minuti, lineae longi. Calyx membranaceus palulus, limbo obsolete lobato vel integerrimo. Petala 5 vel 6 (inter paucissimos flores, qui adsunt, alterum examinavi hexa- alterum pentamerum) lata basi inserta, apice cucullata, uninervia, seorsim secedenlia. Stamina 5 — 6. An- üherae facile deciduae pelalorum cucullo exceptae. ^ Urceolus intra stamina calycem fere duplo excedens, patulus, subrenatus; stylus linea dimidia longior, stigma simplex. Fructus pedicellati, pedicello 23 lineas longo, clavato, basi calyce et urceolo persistentibus fulti; videntur subexsucci, 24 lin. lati, 2 lin. longi, slylo linea parum breviore cu- spidali. Semina generis 2 vel 3 seminibus Vitis Viniferae parum breviores et latiores *). Qrdo X X. Geraniaceae. 250. Geranium sibiricum E. Led. fl. ross. 1. p. 459. HAB. | Am Ufer des Flusses Kuganak im Gouv, Orenburg 14. Juli 1839 (florens). 251. Geranium sanzuineum X. Led. |. c. p. 460. HAB. Im Thale der Belaja 5. Juli 1839, bei Ufa (flor.). 252. Geranium tuberosum E. Led. |. c. HAB. In der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir im Frühjahr 1840 (Mobitz), bei Nowo - Alexandrowsk 3. Mai, am Busen Antschi- Basch am Ostufer des kas- pischen Meeres 17. Mai 1840 (florens). *) His jam conscriptis accepi in collectione plantarum Persiae australis Kotschyi sub Nr. 726 Cissum vitifoliam Bois s., nostri speciei simillimam, et cum illa cirrorum defectu congruentem, attamen ut videtur diversam, foliis distincte quinquelobis, 5 — 7 nerviis, longius petiolatis. Flores in meo spe- cimine, incompleto, nondum expànsi, fructuum ne vestigium quidem. e M 253. Geranium sylvaticum E. Led,l. c. p. 464. HAB. Ln Gouv. Orenburg 28. Juni 1839 (florens). 254. €Geramium pratense L. Led. |.c. p. 466. Unicum specimen sine loci indicatione, (florens). 255. Geranium palustre L. Led. l. c. p. 467. Unicum specimen sine loci indicatione, ( florens). 256. Geranium collinum Steph. Led. l. c. HAB. Im Karatau 10. Sept. 1841, (florens). 257. €Geramium pseudo-sibirieum J. YEeyer. Led. l. c. p. 469. HAB. Inm südlichen Baschkirenlande 7. Juni 1839 (flor.). 258. Geramium Kobertianum XL. Led. l. c. 473. HAB. I» Wüldern bei Birsk 21. Juli 1839 (florens). 259. Erodium cicutarium XL'Herit. Led. l.c. p. 476. HAB. Bei Spaskoje 8. Juni 1839, an den Ufern der Büche zwischen Simsk und. Ufa 17. Aug. 1840 (florens). 260. Erodium oxyrrhynchum YEH. Led.l.c. p. 477. HAB. Auf den Flugsandhügeln zwischen dem Kuwan- und dem Jan-Darja 10. Juli 1841 (cum fructu maturo), bei Djus Alisai 17. April ; auf dürren steinigen Hügeln bei Tiumen-bai 20. April, im Jaman-Kisil-kum 22. April, auf den Granitfelsen bei Bakali 29. April; hüufig im Kisil-kum vom 30. April bis 6. Mai 1842 (florens). Evidenter annuum vel bienne. Plantae annuae junioris flores primos ferentis folia pleraque integra, folia serius enata et in planta bienni semper trisecta. Ordo X XI. Baisamineae. 261. Empatiens moli tangere K. Led. fl. ross. 1. p. A8. HAB. lI» Wüldern bei Birsk 91. Juli 1839, in. Wüldern um Slatoust 6. August 1840 (florens). 262. WNmpatiens parviflora B€. Led. l. c. HAB. Án den Quellbüchen des obern Sarafschan, im Ka- ralau- Gebirge 8. und. 10. Sept. 1841 (fructif. floribus paucissimis). Ordo X X1J. QO:ealideae. 263. Oxalis Acetosella E. Led. fl. ross. 1. p. 482. HAB. Gouv. Orenburg. Ordo XXIII. HBHiebersteiniaceae. 264. Tribulus terrestris E. Led. fl. ross. 1. p. 486. HAB. Im Flugsande um die Quellen von Karagata 31. Juli, hüufig zwischen Buchara und Samarkand. August 1841. Usbekisch: ,,Temur-tikan*, d. h. eisenpackend ; per- sisch: ,, Chari- Chassak*; wird in Pulverform dem Tabak beigemischt und bei Ausschlügen im Munde ge- raucht (flor. et fruct.). 265. Biebersteinia multifida BC. Led.l. c. p. 487. HAB. An sonnigen Abhüngen am kaspischen Meere bei INowo-Alexandrowsk, und. am Vorgebirge Airakli 8., 4. 11. Mai 1840. * Ordo XXIV. Zygophyllaceae. MILTIANTHUS Bge. Zygophyli sp. Chamiss. in Linn. V. p. 50. Sepala 5 oblique obovata, rotundata, aestivatione quincunciali omnia colorata, duobus interioribus omnino petaloideis, decidua. Petala nulla! Stamina 10 biseriata exserta, alterna longiora. Squamae fimbriatae inlus basi filamentorum adnatae. Antherae versatiles biloculares birimosae. Ovarium sessile, pentagonum, quinque- loculare, multiovulatum; ovula angulo centrali superposite ap- pensa subhemianatropa. Stylus simplex persistens. Stigma mi- nutum simplex. Capsula (immatura) acute pentagona prismatica, quinquelocularis, loculicide 5 valvis, polysperma. Semina.....? Herba perennis, dichotome ramosissima carnosa, Zygophylli facie foliis oppositis bi- (tri-) jugis, sti- pulatis, stipulis discretis membranaceis, floribus ala- ribus geminatis aurantiaco - miniatis (unde nomen), fructibus pendulis carnosis plus quam pollicaribus. Genus ob defectum petalorum, quorum ne vestigium quidem adest, et sepala petaloidea a Zygophyllo sejunctum. 266. Miltianthus portulacoides Bge. Syn.: Zygophyllum portulacoides Cham. l. c. HAB. In der dürren Steppe zwischen Buchara und. Ker- mine 96. Mürz (florens) ; auf lehmig sandigem Grunde zwischen Nasarbai-Chuduk und. Agatme 13. April ; und auf dürren Lehmhiigeln bei Agatme 14. April 1842. (cum fructu immaturo). — De synonymo nullum dubium, quamvis descriptio (1l. c.) haud - —emnibus punctis cum nostra planta congruit, Folia in nostra semper bijuga, in unico specimine trijuga, nunquam wnijuga, qualia in altero 6* —— t specimine observavit cl. Chamisso, forsan specie distincto etiam ob foliola multo majora; foliola enim in nostra planta florente ad summum A4— 5 lineas longa, 3 lineaslata, in fructificante ad summum 9 — 10 lineas longa, 7 — 8 lin. lata, nunquam vero ut in illo sesquipollicaria. Petiolus plerumque omnino muticus, interdum membranaceo-appendicu- latus. Stipulae, quae ibi semicirculares dicuntur, discretae, late ova- tae, inferiores obtusae, superiores acutiusculae, membranaceae. Pedi- celli calyce multo longiores. Sepala duo exteriora latiora, extus vi- rescentia intus colorata, duo intima aurantiaca. Stamina omnia exserta, longiora plus quam semipollicaria. Squamae imae basi staminum intus adnatae, longitudine variae, ad summum duas lineas longae, saepius breviores, tenuissime fimbriato -lacerae. Fructus nondum maturi, in paucis speciminibus, maximi pollicem et 8 lineas longi, ad summum semipollicem lati, apice obtusi, aculissime pentagoni, prismatici, evi- denter loculicido - dehiscentes. Loculi pluriovulati. Semina immatura duabus lineis parum breviora, raphe a fundo seminis ultra medium producta, adhaerens, et hilus igitur apici seminis propior quam chalazae. 267. Zyzophylum "*") atriplicoides Fisch. Led. fl. ross, 1. p. 486. HAB. Hüufig an den dürren Felsen am obern Sarafschan 13. Sept. 1841. Ramuli perpauci, foliis vetustioribus plerisque delapsis, el fructus fragmenta, bene cum diagnosi et descriptione congruunt. *) Zygophylla Asiae mediae deserta incolentia, quae nobis hucusque innotuere, tali modo discernenda : 1. folis simplicibus. . . . . 1.Z.atriplicoides Fisch. folis compositis 2. 2. foliis unijugis 3. foliis plurijugis 11. 3. foliolis latioribus obovatis oblon- gisve 4. foliolis angustioribus linearibus 7. stipulis herbaceis 5. stipulis scariosis 6. 9. petalis calycem aequantibus, fru- ctu angulato, foliolis obovato- oblongis)... cus etipüe dmi Fa bago:L: e — $5 268. Zyzophylilum Fabago L. Led. |. c. p. 485. HAB. Bei Nowo- Alexandrowsk 23. Mai, bei Gurjew 15. Juni (florens), bei Saraitschik 9. September 1840 (fructiferum). — ? Sehr hüufig um Buchara. August. Ueberall um. Samarkand. 7. October 1841 ( fructif.). Usbekisch: ,, Tüe-tapan-*, d. h. Kameelfutter. Plantae prope Bucharam et Samarkand lectae singula frustula tantum adsunt, fructifera, a vulgari forma fruclibus brevioribus et cras- sioribus parum recedentia. 6. 10. 11. 12. petalis calyce longioribus, fructu subalato, foliolis oblongis petioli appendice scariosa obo- vata, petalis. calycem aequanti- bus squamula filamentorum in- tegerrima , floribus axillaribus subsolitariis . inde. petioli appendice tenuissima li- neari, pelalis calycem superan- tibus squamula filamentorum den- ticulata, floribus alaribus gemi- nalüs 0.5. "P . foliolis petiolo longioribus 8. foliolis petiolo brevioribus, tere- tiusculo-carnosis 10. . foliolis cum petiolo articulatis 9. foliolis cum petiolo continuis, ca- unis. alBtq. .. 4. 2 e eoe . fructu ovoideo longiori quam lato, immaluro deflexo . . . . . fructu subgloboso acuto subalato- angulato, aequilato ac longo, erecto caulibus glabris herbaceis e rhi- zomale carnoso multicauli . . caule scabro basi lignoso fructibus exalatis 12. fructibus alatis 14. scabro-puberulum (stamina inclu- sa, fructus ovoideus) glabra 13. . Z. brachypterum Kar. et Kir. . A. latifolium Schrenk. . Z. Rosowii Bge. . Z. stenopterum Schrenk. . Z. ovigerum F. et M. . Z. Eichwaldi C. A. M. . Z. turcomanicum Fisch. ». H0. Z. furcatum €. A. M. . Z. Melongena Bge. uc Ru 269. Zygophylium brachypterum J3éar. et Mir. Led. l. c. HAB. In der Aralsteppe, genannt Barssuki, in. Herbst 1840 (Ssyssow). — Kirghisisch: ,, Kujan - Dschun- gatschka.* | An der NNordküste des Aralsees 1. Juli 1841 ( fructificans), Parum recedit a planta songarica statura elatiore, foliolis paulo, saltem foliorum inferiorum, latioribus. Z. Fabagini proxime affinis species, attamen primo intuitu a formis illius distinguitur ; florens prae- serlim petalis calycem multo excedentibus, intensius coloratis, fere ut in binis sequentibus speciebus. 270. Zyzgophylium ovigerum F. et WE in Kar. Enum. turcom. Bull. mosq. 1839. p. 149. Z. glabrum, caule e basi lignosa herbaceo erecto dichotome ramoso, foliis petiolatis unijugis; foliolis oblongo-linearibus obtusis petiolo longioribus, sti- pulis foliaceis inferioribus connatis, floribus alari- bus solitariis, pedicello calycem glabrum subaequante demum deflexo, petalis calycem subsuperantibus, sta- minibus longe exsertis, filamentorum squamis plurifi- 13. foliis inferioribus bi-summis uni- jugis (stamina exserta ; pedicelli sepalis breviores) . . . . . 12. Z. miniatum Cham. foliis omnibus tri- quadrijugis (stamina inclusa , pedicelli sepa- lis longiore) . . . . . .13.Z. subtrijugum C. A. M. 14 petala calycem excedentia 15. petala calyce breviora , . . . 14 Lehmannianum Bge. 15. glabrum, fructu latitudine duplo longiore . . . . . . . .15. Z. pterocarpum Bge. scabro-pubescens, fructu aequi- lato ac longo . . . . , .16. Z. macropterum C. A. M. His accedunt generice distinguenda: S«rcozygium . (flore tetramero, fructu 3— 21oculari indehiscente) et Miltianthus m. (flore apetalo). Ad Sarcozygium forsan trahendae nonnullae species capenses, v. g. Z. Morgsana L. cujus flores etiam tetrameri et fructus, quos vidi, quadrialati, quamvis maturi indehiscentes, T.-U- " ES dis intus villosis, fructu ovoideo latitudine duplo longior e. HAB. Am Ufer des kaspischen Meeres beim Vorgebirge Airakli und. bei Nowo-Alexandrowsk 11.,12., 92., 23. Mai 1840 (florens et cum fructu immaturo). Fructum maturum non vidi, qui forsan optimum praeberet characte- rem ad distinguendam hanc speciem a subsequente Z. Eich w aldi, eaete- rum simillimo. Jam fructu immaturo tamen praedita differt pedicellis deflexis, qui in illo stricti, erecti; foliolis latioribus obtusioribus, habitu robustiore, caule vix ima bssi lignescente, neque distincte fructicoso. Inter fructus immaturos quos vidi maximi 8 lineas longi. 271. Zyzophyllum Eichwaldi €. A. YK. Led. fl. ross. 1. p. 485. Var. «. divaricato ramosissima, fructibus minori- bus 3—341 lin. longis, 3 lin. latis. HAB. In Kisilkum 1. August, im Flugsande der Wüste Kisilkum bis zwischen Agatme und. Karagata, auch noch weiter gegen Buchara hin, 2. Aug. 1841 ( fragmenta cum fructibus nonnullis delapsis): Lehmsteppe zwischen Tscha- Kyr-ata und. Nasarbai-Kuduk 12. April, im Jaman-Kisil- kum 22. April 1842. (florens). Var. B. strictior, ramis fastigiatis, fructibus majo- ribus 5 lin. longis totidemque fere latis. HAB. Auf Gypshügeln bei Gurjew 15. Juni (omnino fere defloratum) 13. September 1840 (cum fructu maturo). Varietas c melius quadrat in plantam depictam in Eichw. casp. cauc. tab. 14. In utraque varietate alabastra, saltem juniora, pube- scentia. Varietatis 8 flores majores omnino Z, ovigeri. Squamae filamentorum eodem modo intus villoso-fimbriatae; var. & flores mino- res, filamentorum squamae margine minus fimbristae, facie interiore parcius villosulae, Haec species cum praecedente praeter alias notas facile a Z. Fabagine floribus semper solitariis distinguitur. 272. Zygophylium miniatum €hamiss. in Linnaea V. p. 49. Z. glabrum, caulibus herbaceis dichotome-ramo- sis prostratis, foliis petiolatis bi-(tri-) jugis summis GM M unijugis; foliolis late obovatis, stipulis membranaceis superioribus elongatis, pedicellis calyce brevioribus in dichotomiis geminis, petalis calycem multo superan- tibus, staminibus quinque longioribus exsertis squa- mis filamentorum parce fimbriatis intus glabris, fructu (juniore) prismatico elongato deflexo. HAB. Im Sande bei Tschakyr-Ata 11. April, in der Lehm- steppe zwischen Tschakyr - Ata und... Nasarbai- Chuduk 19. April, an den sterilen Lehmhügeln bei Agatme 13. April, im Kisilkum 29. April 1842 (florens). Zygophyllo Rosowii m, habitu simillimum, at foliis inferio- ribus semper pinnalis facile distinclum ; a Z. subirijugo longius distat foliolorum forma, folis superioribus semper unijugis, floribus breviter pedicellatis multo majoribus, et fructu, quantum e statu juniore con- cludere licet, multo longiore. Hic nempe flore modo delapso interdum jam pollice longior, linea vix latior, pentagonus, ut videtur floris ne- clare ilüinitus, vel viscidulus, arenae granulis tectus. Caeterum de- seriplioni cl. Chamisso, optimae nihil scirem, quod addam. 9*3. Zyzophyllum ELehmianmianum LZize. Z. humile, annuum, glabrum, caulibus angulatis diffusis dichotome-ramosis, foliis petiolatis bi- (uni-) jugis; foliolis obliquis oblongo-ellipticis apice ro- Lundatis, ràchi alato-marginata, floribus alaribus so- litariis (geminisve) brevissime pedicellatis, calyce colorato petala concolora superante, staminibus in- clusis, filamentorum squamula denticulata, fructibus (immaturis) nutantibus ellipticis quinquealatis, ala seminibus latiore. HAB. Im todten Salzthon der Küstensteppe um Nowo- Alexandrowsk Mai 1840. Speciei distinetissimae , ut videtur rarissimae, tria tantum adsunt specimina, florentia cum fructibus submaturescentibus. Z. pterocarpo magis quam aiiis affine, at facile distinctum caule humiliore et radice evidenter annua; fo'iis brevioribus latioribus obtusis, floribus minutis brevissime pedicellatis plerumque solitariis, nec geminatis, fructibus uM x. latioribus brevioribus latius alatis. An forsan Z. Karelini F. et M.?, cujus nomen tantum innotuit ex Karel, Enum. turcom. l. c. Nr. 185. Radix annua simplex perpendicularis lutescens, superne fere cras- silie pennae corvinae. Caules plures ab ima basi ramosi, videntur deeumbentes, carnosi, angulati, ad summum tripollicares, pluries di- cholomi. Stipulae minulae ovatae acutiusculae, hyalino - marginatae, vel omnino membranaceae. Folia summa et primaria plerumque uni- juga, media bijuga, petiolo communi latiuseulo subalato, ad foliolorum inserliones constricto, apice in mucronulum hebetem brevissimum pro- ducto. Foliola 3-5 lineas longa, ad summum duas lin. lata, subobli- qua, obovato-oblonga, apice rotundata, terminalia interdum basi con- fluentia, vel immo in unum solitarium connata. Flores lutei, alares el axillares plerumque solitarii, vel ubi gemini alter pierumque abor- üvus, brevissime pedicellati, pedicello erasso linea dimidia vix longiore. Sepala lutea obovata, obiusissima, 2 lineas longa, linea parum latiora, subtrinervia. Pelala sepalis parum breviora, spathulato-obovata, longe allenuata, apice subretusa, flavo-auranliaca concolora. Stamina petalis parum breviora. Squamuia filamento ex toto fere adnata, angusta, margine minulissime denliculata, tertiam vel dimidiam partem fila- menli adaequans, illo paulo latior. Ovarium in flore linea paulo longius, stylo vix semilineari superatum. —Capsulae pendulae, maturi- tali proxima 10 lineas longa, quinque lineas et q. exc. lata, utrinque rotundato-obiusa, late elliptica, quinquelocularis quinquealata; alae loculo latiores reliculato venosae, binae videntur angusliores, rigi- diusculae, subcori&ceae; loculi pluriovulati, pleiospermi. Semina (im- matura) imbricato-adscendentia, compressa, subangulata, 1,3 lineae longa. 274. Zyzophylilum miacropteruma €. A. WM. Led. fl. ross. 1. p. 484. HAB. Am Vorgebirge Airakli bei INowo - Alexandrowsk 1. Mai (florens), 11. Mai (defloratum), 22. Mai 1840 ( fructu maturescente). 270. Peganum Níarmala E. Lcd. |c. p. 459. HAB. | Bci Nowo-Alexandrowsk am. Ufer des kaspischen Meeres Mai ; bei Gurjew 12. Sept. 1840; am. Aral. in der Steppe genannt. Barssuki; kirghisisch: ,, Adras- han** ( Ssyssow). n der Irgis-Steppe 16. Juni ; in. der ac MM ui Sandwüste Kara-kum 99. Juni 1841 ; bei Buchara? Sche- dulae. inscriptum: |,, Persisch und. Bucharisch: Hasar- ispan; Arabisch: Churmal. — Mit Zucker gemischt und eingenommen zur. Befürderung der Ausscheidung des Sperma ; man isst 19. Tage lang davon zu einem Solotnik gegen Schmerzen in den Muskeln des Gesüsses und. der Beine ** (florens et fructiferum). Genus hoc a Rutaceis removendum et cum Malacocarpo et Te- tradicli Zygophylleis adnumerandum esse censeo, ob flores solitarios, seminum formam, testae et albuminis consistentiam, embryonem rectum, etc. 276. Malacocarpus crifhmifolius FK. et NK. Index nonus sem. h. petr. Nr. 1957. HAB. Am Vorgebirge Airakli am. Ufer des kaspischen Meeres bei INowo-Alexandrowsk 22. Mai 1840 (florens). Ordo X XV. NHutaceae. 277. NMKaplophylium obtusifolium». Led. Ííl ross, í. p. 490. Var. «e. Capsulis eximie tuberculatis calycibusque glabris, floribus intense citrinis majoribus, caulibus rigidis parce ramosis. HAB. | Bei Nowo- Alexandrowsk auf sterilem. steinigen Boden vom 5. bis 23. Mai 1840 (florens et cum fructu immaturo). Var. B. Capsulis calycibusque pubescentibus, cau- libus divaricato- ramosissimis, foliis anguste linea- ribus. HAB. Im Flugsande zwischen dem Kuwan- und lan-Darja 17. Juli. Wüste Kisilkum 93. Juli 1841 (fructificans, floribus nonnullis superstitibus). Var. y. Capsulis parce tuberculatis calycibusque pubescentibus, floribus ochroleucis minoribus, cauli- bus elongatis basi fructicosis inferne glabris laxe ra- mosis, foliis lineari-spathulatis parce tuberculatis. HAB. Auf den Flugsandhügeln zwischen dem Kuwan- und Ian-Darja 17. u. 18. Juli 1841 (florens et fructificans). Ob floris, filamentorum et capsulae structuram congruam conjunxi hic formas, habitu discrepantes, forsan specie distinguendas, tamen signis nimis levibus distinctas et varietate f. intermedia conjunclas. In omnibus cyma laxa 6 —20 flora, flores breviter longiusve pedi- cellati, sepala obtusa vel obtusiuscula. Petala breviter late unguiculata in var. c. ires, in var. y. duas lineas longa. Filamenta basi parum dilatata, sensim, neque abrupte, attenuala, intus infra medium hispida vel villosa, eglandulosa, ovarii anguli praesertim in var. g. et y. conis c-— o RA aculissimis apiculati. —Capsulae in var. c. verrucis grossis conferlissi- mis obtectae, glaberrimae, in var. y. parce tuberculatae cano-hispi- dulae; loculos semper video dispermos. 218. Maplophyllum lasianthum Bge. H. breviter hispidulum, caulibus herbaceis simpli- cibus, foliis ovatis breviter petiolatis, cyma laxa plu- riflora, floribus sessilibus, sepalis ovatis acutiusculis petalisque late et brevissime unguiculatis naviculari- bus ovato- oblongis extus canescenti-pubescentibus, filamentis basi valde dilatatis monadelphis abrupte attenuatis intus supra basin pilosis, ovarii grosse tu- berculati angulis exappendiculatis rotundatis. HAB. Im alten Flussbette des lan- Darja 3. Mai 1842 ( florens). Specimina duo vix florentia. Species ab omnibus mihi notis (18.), cum sequente et M. dichotomo DC. *) facile distincta staminibus basi monadelphis; ab H. versicolore vero caulibus simplicibus, pu- bescentia, statura minore, floribus majoribus sessilibus et s. p. ab H. dichotomo foliis, aliisque nolis abunde diversa. Caulis semipedalis tenuis, basi adscendens, erectus, simplex, vel ex axillis foliorum summorum ramulum vel binos protrudens, teres, tenue puberulus, foliatus. Folia omnia breviter petiolata, infima fere obovata, media ovata obtusa summa ovato-oblonga, semipollicaria vel lamina ad summum 7 — 8 lineas longa, petiolo 1— 14 lineas longa, 3 — 4 lineas lata, subtus sparse puberula, utrinque tenuiter glanduloso- punctata. — Cyma terminalis laxiuscula cum ramis lateralibus pluries dichotoma, foliata, folis summis minutis medio ramulorum insidentibus. Flores oblique alares omnino fere sessiles. — Calyx profunde quinque- partitus, lobis ovato-oblongis obtusiusculis € lineae longis, erectis, *) Planta e collectione Chesneyana, sub Nr. 216. ab ill. Lindley be- nevole communicata, sat bene cum diagnosi Rutae dichotomae DC. Prodr. 1. p. 711. n. 11. congruit. Calyces tantum in meo specimine glaber- rimi. In hac stamina basi monadelpha; de sua planta De Candolle affert stamina esse basi valde dilatata et persistentia, ex quo concludere licet con- nala esse. ENS dense pubescenti-villosis. Petala navicularia carinata, margine albido- subdiaphana, explanata 3 lin. longa, 1$ lin. lata, breviter late ungui- culata, fere aculiuscula, extus medio viridula, villoso-pubescentia. Fi- lamenta a basi terlia circiter parle valde dilatata, monadelpha, quodvis in apice partis dilatatae extus biglandulosum, intus villosulum, abhinc subulatum , petalis brevius. Antherae magnae, lineam longae, apice glandula minuta aculae (in aliis speciebus g!andula antherarum termi- nalis magna, v. gr. in H. Siversii). Urceolus hypogynus calyce brevior, cingens ovarium breviter slipitatum , tuberculatum, exappen- diculatum,: quinqueloculare. Styli basi subinde distincti infracti, superne in unum connali ovario plus duplo longiorem. Stigma minutum. 279. MHMaplophylium versicolor EF, et WEey. in Dull. phys. math. Acad. Petersb. T. III. Nr. 20? H. glaberrimum, tuberculatum, caulibus herbaceis demum ramosis, foliis obovatis ovatis ovato-oblon- gisve petiolatis, cyma multiflora congesta vel effusa, sepalis ovalis acutiusculis petalisque breviter abrupte unguiculatis oblongis glaberrimis nigro punctatis, filamentis basi valde dilatatis monadelphis infra me- dium abrupte attenuatis bidentatis intus villosis extus biglandulosis, ovarii quinquelocularis glabri tuber- culati angulis obtuse appendiculatis. Var. «e. cyma congesta fastigiata, floribus sessili- bus, foliis angustioribus. HAB. Auf den Flugsandhügeln zwischen dem Kuwan- und Jan-Darja 16., 17. Juli 1841. Var. B. cyma effusa, floribus pedicellatis, foliis latioribus, HAB. Auf den Sandhügeln am Syr-Darja bei Malibasch 4., 5. Juli 1841. ( Utriusque varietatis specimina cum fructu maturo, vamulisque nonnullis floribus serotinis instructis.) ; Dubitanter nostram plantam ad speciem Fischerianam refero, am- bigit enim diagnosis citata inter hanc et praecedentem , a qua haec differt jam glabritie omnium partium praeter staminum faciem internam ; c AA ab H. dichotomo foliis, a caeteris omnibus staminibus monadelphis distinguitur, Caules e radice plures basi vix ac ne vix quidem lignescentes, vix crassilie pennae corvinae, in planta fructificante 14 — 2 pedales, erecli, teretes, substramineo virescentes, nigro-punclati, basi ramosi, ramis ut videtur sterilibus foliata. Folia omnia in petiolum brevem attenuata, obtusa, crassiuscula, supra flavo-virentia; subtus pallidiora, utrinque nigro-punctata, forma varia, (pleraque in speciminibus nostris jam evanida,) interdum obovata, obovato - oblonga, tum ovata, vel ovato - oblonga, summa oblonga, 8 — 10 lineas cum petiolo longa, rarissime longiora ad summum pollicem dimidium lata, media plerumque 4 lineis, summa sesquilinea haud latiora, margine subdenti- culata. Cyma vel coarctata fructifera 23 — 3 pollices lata, vel effusa, pollices 4 in diametro metiens, 2 — 3 chotoma, multi- (50 — 70) flora bracteolata, bracteolis demum deciduis. Pedicelli florum alarium in var. c. brevissimi, laterales longiores; in var. f. fructiferi usque ad 3 lin. longi. Calyx minutus, laciniis lineam dimidiam vix aequantibus ovalis, tuberculatis glaberrimis, obtusiusculis urceolo hypogyno brevio- ribus. Petala pallide flavo virentia margine albida, nigro - punctata, oblonga, subhastata, abrupte in unguem brevem attenuata, duas lineas longitudine vix excedentia, vix lineam lata. Staminum filamenta diu- lius in fructu persistentia, basibus dilatatis in annulum connata, parte libera rufescentia, infra medium bidentala, abhinc abrupte attenuata, subulata; quovis dente extus glandula solitaria vel binis superpositis nigricantibus vel brunneis instructa, intus medio, i e. ad dentes pilis longis sat densis barbata. Antherae dimidio minores quam in H. lasiantho; praeter glandulam terminalem majusculam, brunneam, in- terdum duplicem, eliam ad basin connectivi glandula minore simili stipatae. Ovarium quinqueloculare, angulis obsolete appendieulatis ; stylus filiformis teres elongatus. Stigma minutum. Capsula glaberrima, grosse dense tuberculata, profunde umbilicata; loculi dispermi. Semina reniformia, transverse costato -rugosa , grisea. 280. Haplophylium robustum BEze. H. pilis brevibus patentibus dense pubescenti-vil- losum, tuberculatum ; caulibus robustis simplicibus herbaceis strictis, foliis crassis petiolatis infimis C ME num late orbiculatis obovatis ovatisve, summis ovato-ob- longis, cyma dichotome ramosissima laxiuscula mul- tiflora, floribus pedicellatis, sepalis ovatis acutius- culis, petalis ovato oblongis carinatis, filamentis li- beris; exterioribus supra medium bidentatis extus biglandulosis, interioribus sensim attenuatis, omnibus intus a basi ad medium villosis, capsulae 5locularis hispidulae tuberculatae angulis obtuse appendiculatis. HAB. Hüufig in der Lelmsteppe zwischen Kara-agatsch und Agatme 31. Juli und im. Jaman- Kisilkum 30. Juli 1841. (Spec. pauca cum fructu maturo maxima parte jam delapso, et ramis nonnullis, flores serotinos ge- rentibus.) Species ab omnibus nolis distinctissima caule robusto, foliisque magnis inferioribus saepe sine peliolo 2 — 3 pollicaribus, 14 — 2 pol- lices latis, crassis. Ab H. latifolio differt jam pubescentia, folio- rum forma etc. Caulis herbaceus plantae fructiferae 1$ — bipedalis, saepius vero- similiter altior, supra basin saepe lineas 3 — 4 in diametro metiens, robustus, erectus, teretiusculus, pube patula brevi densa canescens, tuberculis flavicantibus obsitus, simplex vel demum ramosus. Folia infima (pleraque deperdita) orbicu'aria, in diametro fere sesquipollicaria, in petiolum pollice dimidio longiorem subito attenuata; sequentia sen- sim ex obovalis in late ovata transeuntia, interdum usque ad 3 polli- caria, duos pollices lata, apice parum attenuala, semper obtusa, a medio caule decrescenlia, angusliora magis distantia, summa ovato- oblonga vel ob'ongo lanceolata; ramealia similia, at multo minora, omnia peliolata; peliolo in superioribus sensim breviore, supra plano, subtus convexo dense patulo - pubescenti - villoso, anguste marginato ; supra flavescenli viridia, subtus glauco-cinerascentia, utrinque, subtus lamen densius pubescentia, tuberceulala, sublrinervia , nervoso - venosa, nervis validis sublus vaide prominentibus, crassa, exsiccatione rigida fragilia. —Cyma terminalis pedunculata, dichotomo-ramosissima, fructi- fera interdum in diamelro quadripollicaris, canescens, bracteolata, bra- cieolis minutis ovalis oblongisve, linea brevioribus, demum deciduis. Flores numerosi pedicellati ochroleuci. Pedicelli in flore calycem A C NES aequantes, frucligeri parum elongati, lineam longi vel breviores. Calyx 5 partitus, lobis ovato-triangularibus, acutis, extus pubescentibus, urceolum hypogynum aequantibus. Petala ovato- oblonga, carinato- navicularia 7 vix unguiculata 25 lin. longa, linea parum latiora, acu- luscula, dorso ad nervum parce pilosa, glandulisque paucis parum conspicuis immersis stipata. Filamenta libera, exteriora sepalis ante- posita basi latiora, supra medium bidentala extus biglandulosa, abrupte subulato-attenuata, interiora petalis anteposila parum breviora, lanceo- lata, edenlula, eglandulosa, omnia intus a basi ultra medium breviter dense villosa. — Glandula in apice antherarum mediocris. — Ovarium quinqueloculare, pubescens. Stylus basi infractus, elongatus, filiformis. Stigma minutum. — Capsulae quinquelocularis hispidulae anguli obsolete appendiculati, subaculali, cerle non ro'undali, glandulosi; loculi di- spermi. Semina generis, nigricantia. Ordo XXVI. Celastrineae. 281. Euonymus verrucosus Seop. Led. fl. ross. T: p. 498. HAB. In Linden- und Eichenwüldern am INugusch 5. Juli. Im Thale der Belaja 6. Juli 1839. OA Ordo X XVII. Hhamnaceae. . 8282. Zizyphus vulgaris Lam.? Ramuli aliquot sine flore et fructu: ,,an den Lehmhügeln von — Samarkand 22. Sept. 1841. "A 295. Zizyphus spec. indet. — HAB. Ein Dornbaum in den Gürten von Buchara cultivirt. Rami duo foliis orbati, sine flore et fruclu, adjeclis baccis non- mullis. Rami validi, divaricalissimi, cortice fusco -griseo, laevi, gla- berrimo. Spinae geminatae validissimae, altera longior patula recta, allera brevis, reversa, subrecurva. Baccae 9 — 10 lineas longae, ob- longo-subglobosae, lucidae, rufo-badiae, dulces. Pyrena semipollicaris, basi attenuata , apice abrupte in conum brevem acuminata, insculpto- rugosa, bilocuiaris, asperma in omnibus baccis a me examinalis. 284. Khamnmnus cathartiea L. Led.fl. ross. 1. p. 501. HAB. | Grauwackenberge zwischen Wassiljewsk und. Wos- kressensk 8. Juli 1839, auf feuchten INiederungen am Irgis 14. Juni 1841. 285. Khammus Frangula XL. Led. fl. ross. 1. p. 503. HAB. m Thale des Tanyp 23. Juli 1839. VEM pea Ordo XXWIIK. Nitrariaceae. 286. Nitraria Sehoberi L. Led. fl. ross. 1. p. 505. HAB. | Am Ufer des kaspischen Meeres bei Airakli 22. Mai, bei Gurjew im Juni und 13. Sept. 1840. In der Aral- steppe Barssuki, kirghisisch: ,, Kis- kunmas* (Ssys- sow). Im Lehmsalzboden der Steppe an den mugosa- rischen Bergen 9. Juni. Im Sal:thon am Irgis 16. Juni ; im Salzmoor an der Nordküste des Aralsees 30. Juni 1841 (flor. et fruct.). Ordo XXI X. Juglandeae. 287. Juglans regia IL. Led. l| c. p. 507. Ramus sine loci indicatione verosimiliter vere 1842 prope Bu- charam lectus. Ordo XXX. Anacardiaceae. 288. W'istacia vera E. DC. Prodr. 2. p. 64. HAB. Kleine lichte Waldungen bildend auf den felsigen Abhüngen am obern Sarafschan, zwanzig Werst westlich von der Festung Uramitau 7. Sept.. auf den trocknen Hügeln des Karatau- Gebirges 7. und 14. Sept. Am nórdlichen Fusse des Waschantra- Gebirges nach dem Sarafschanthale hin, auf Lehmsandhügeln 14., 15. Sept. 1841 (fructifera). — 99 — Ordo XXXI. Papilionaceae. 1. SoPHOREAF. 289. Sophora paechycarpa Schremk. nd. sem. hort. bot. petr. IX. Nr. 3005. HAB. Hüufig auf der Lehmsteppe, sowie im. Flugsande ucischen Agatme und. Buchara 2. Aug. 1841. Specimina pauca fructifera, fructibus a S. alopecuroide facile distinguenda. Stamina e rudimentis ad basin usque libera, ima basi puberula. Calyx multo minor quam in S. alopecuroide. 290. Sophora alopecuroides L. Led. fl. ross. 1. p. 716. HAB. In der Streppe am. wuntern. Ural oberhalb Ssarait- schik 16. Juni, bei Kulagina 18. Juni 1840. Am Bache Faldyk, einem Zuflusse des Irgis 12. Juni 1841 (flor.); hüufig in der Lehmsteppe und im Flugsande in der NNühe von Buchara 4. Aug. 1841 (fructif.). fSchedulae adscriptum: Kkirghisisch: Mija: persisch: Buja talch ; die Kórner sehr bcrauschend. | Altero specimini adjecta schedula: ., Schek mija. jakschi kragandy.* AMMOTHAMNUS Bge. Calyx campanulatus subbilabiatus, dentibus duobus superioribus ab- breviatis, tribus inferioribus productis triangularibus acutis. Co- rollae papilionaceae vexillum remotum unguiculatum , lamina rolundata plicata ; alae utrinque auriculatae; carinae petaía libera dorso invicem se involventia. Stamina 10 diadelpha (9. et 1.) basi villosula. Ovarium stipitatum lineare pluriovulatum. Stylus incurvus glaber. Stigma capitatum minute penicillatum. Legumen moniliforme apterum contortum, bivalve oligospermum. Semina ovoidea estrophiolata. Radicula brevissima incurva. Suffrutex habitu Sophorae, a qua differt staminibus diadelphis et legumine complete in valvas duas dehiscente. y — WW . — 291. Amiunothaminus Eehmanni Bge. HABD Sehr háüufig in der Sandwüste Kisil - kum 21. Juli 1841. ( Specimina pauca, foliolis plerisque orbata, ad- jectis. leguminibus nonnullis. | Schedulae adscriptum: » Persisch: Talch- Buja wie Sophora alopecuroides.**) — Grosse Büsche im Sande zwischen Nasarbai Chuduk und Agatme 13. April. In der Sandwüste zwischen Agatme und Karagata 16. April. In laman-Kisilkum 22. April 1842. (florens). Suffrutex basi lignosa, ramosissima, ligno citrino. Rami annolini simplices graciles, cum inflorescentia pedales vel parum longiores, dense sericeo incani, teretes. Folia pinna!a in quovis ramo plerumque octo, inferiora rudimentaria paucifoliolata, superiora semipedalia vel longiora. Stipulae lineares, fa!catae, herbaceae, 2 lin. longae, imae petioli basi adnatae, et eum illo diutius persistentes. Petiolus teretiusculus patulo sericeo-canescens. Foliola 15 — 27, forma varia, basi semper cuneala, obcordata, vel obovata, apice rotundata, rarissime obovato - oblonga, obiusa vel acuta, nonnunquam unum aiterumve utrinque subunidenta- tum, vel subtrilobum, ad summum novem lineas longa, et tune 2 lin. lata, interdum sex lin. longa, quinque lin. lata, plerumque minora; supra pilis sparsis brevibus adpressis demum evanescenlibus pubescenlia, subtus densioribus sericea, petiolulata, opposita, vel saepius sparsa, superiora minora. Racemus terminalis simplex laxiflorus, 8 — 10 pol- lices longus. Peduncuius | — 2 pollices a basi nudus et rachis pube brevi patula sat densa villosulus. Bracleae lineari-subulatae herbaceae, duas lineas parum excedentes, pedicello longiores. Pedicelli villosi. Flores 20 — 40 albi. Calyx 3 lineas longus, duas et q. exc. latus, superne gibbus, sericeo villosiusculus ; dentes duo superiores abbreviati, obtusi, laterales triangulares aculiusculi, infimus parum longior subde- flexus. — Vexillum a caeleris petalis distans, quinque lineas longum dorso arcuatum, ungue calycem excedente, plicatum, lamina oblonga, basi subcordata, apice rolundala vix emarginata, glaberrima. — Alae unguiculatae, vexillo vix longiores, oblongae obtusae, utrinque obtuse auriculatae, auricula externa minuta; extus pubescenles, latere interiore vix rugulosae. Carina alis paulo brevior et latior, petalis dorso co- | pm — 101 — haerentibus, nec connalis, obtusis, basi acule auriculatis, exlus pube- scentibus. Stamina diadelpha; superius a caeteris remotum, filamento basi incrassato villoso, huic proxima eiiam basi villosa, et ima basi lantum, caetera sensim altius el fere ad medium usque connata, glabra, superne inflexa, inaequalia. Ovarium lineare, breviter, al distincte sti- pilatum , slipite glabro, sericeo - villosum, decemovulalum, — S:ylus e: sligma generis. Legumen annulato - contortum moniliforme, monilibus 1—4, oblongis, turgidis; isthmis plerumque elongatis, lato-linearibus, linea parum latioribus, compressis, apice longe producto aspermo, arcuato , aculiusculo ; bivalve, valvis submembranaceis, extus sericeo-, villosis; 1 — 4 spermum. Semina ovoideo-subglobosa 1,6 lineae longa 1,3 lineae lata, pallide lutescentia, raphe fusca. An huc forsan spectat Sophora songorica Schrenk.? in Bull. Ae. Petrop. T. HI. Nr. 20. Specie quidem differre videtur ex diagnosi, indumento parciore, foliolis numerosioribus oblongo - lanceo- latis mueronalis, alisque dorso lamellato - corrugatis. | De fructu dia- gnosis silet. 292. Sstyphnolobium japonicum Sehott. DC. Prodr. 2. p. 95 (sub Sophora). HAB. Alte Büumne um die Huinen von. Tímurs Palast bei Samarkand 7. Oct. 1841 ( Ramuli nonnulli fructigeri). 293. Amunodemdromn Sieversii Fiseh. Led. fl. ross. BE'5- nt, Var. Lehlimannianum, fructu breviorgglatiore sericeo pubescente. , HAB. In der Sandwüste Karakum auf Flugsandhügeln 28. Juni 1841 (fructu submaturo), Sandberge gegen den Aralsee 16. Mai 1842 (florere incipiens). Nolui specie distinguere formam caeterum insignem. — In planta saisanensi ovarium semper glaberrimum , ovulorum numerus varial a 3— 7, fructus glabri, plerumque longiores, saepe 14 lineas longi, duas lineas latitudine vix excedentes, vidi vero eliam fructus 8 lineas lantum longos, duabus lineis parum latiores. In planta aralensi ova- rium sericeo-puberulum, sutura ventralis pilis longioribus vestita, fructus longitudine lineas 8 vix unquam excedentes, lineas 3 et q. exc. lali, — 1402 — semper pube brevi adpressa :nduti praesertim basi et apice eliam in fructu. maluro saepe sericeo- canescenles; caeterum specimina aralensia cum songoricis omnino congruunt. 291. Amumodendrom Níarelimi F. et WE. Led. fl. ross. Lp Lb HAB. In Flugsand zwischen dem Kwuwan- und Jan-Darja 17. und. 18. Juli. Sehr hüufig im Flugsande der Wüste Kisil-kum 22. Juli 1841 (fructu maturo, plerumque jam delapso). In Flugsande des Batkakkum ?1. April, im Kisil-kum 30. April 1842 (vix florere incipiens). Specie a praecedente distinctum videtur; foliola semper ralione latitudinis multo longiora, plerumque lineam lata, saepe angusliora, rarius in ramis vegeltis autumnalibus usque ad duas lineas lata, plerumque pollice longiora, occurrunt fere bipollicaria; petioli quamvis plerumque breves, tamen subinde etiam elongantur. Ovarium in specimine Ka- reliniano dense sericeum, sed fructus in planta Lehmanniana glaberrimi 8— 10 lineas longi, 2 — 23 lineas lati, semel vidi legumen dispermum. 295. C€ercis Siliquastruma L. Led. fl. ross. 1. p. 718. Adest ramulus floriferus cui adscriptum: In hortis Bucharensibus legit cl. Stoddart vere 1841, et ramuli duo aphylli cum fructu ma- turo adjecta schedula: Persisch: Arghuan, Màrz 1842. 9. PonarxnikAE. 296. 'Fhermopsis lanceolata E&BBr. Led. fl. ross. 4. p. 902 315 HAB. [n der nórdlichen Steppe jenseits des. Ural. bei der Festung Naslednika Ende luli 1840 (fructif.). Mo- rastgründe vom Urkatsch auf der Wasserscheide zwischen der. Emba und. dem. IHek 30. Mai 1842 (florens). (0 3. GkNisTEAE. 297. Gemista tinetoria E, Led. ll. ross. 1. p. 516. HAB. Auf Porphyrfelsen am. Tolkaschsee 14. luni. | .Ám hohen Lehmufer des Ural bei. Iljinsk 95. luni, auf trocknen Wiesen zwischen Ufa und Birsk 19. luli 1839 (flor. et fructific.). cu ENS 298. €C€ytisus biflorus E/Herit. Led. l.c. p. 520. HAB. Auf den Hügeln Grebeni bei Orenburg Mai; bei llezkaja Sastschita 23. Mai (florens). Im Baschkiren- lande 2. und. 8. Iuli 1839 (fructific.). Hüufig zwischen Slatoust und Ssatkinsk 9. Aug. 1840 ( fructif.) In den Sandstrecken vom Urkatsch 30. Mai 1840 (florens). 299. Ononis hircina Jaeq. Led. l. c. p. 513. HAB. Bei Atamanskaja Staniza 291. Iuli; an der meuen orenburgischen Linie am Ufer des Flusses Ájat bei der Festung Konstantinowka 22. luli 1840. 300. Ononis repems E. Led. l.c. HAB. Hüufig an den Kanülen und Wegen zwischen Bu- chara und. Samarkand und um Samarkand selbst 28., 50. August, 4. Sept. 1842. 4. '[nirorikAE. 301. Medicago falcata XE. Led. fl. ross. 1. p. 524. HAB. An den Lehmufern des Ik bei Spaskoje 8. luni, in der Steppe bei Kisilskaja im luni 1839, bei Koschu- ralskaja 3. Sept. 1840. 302. WEediecngo sativa E. Ld. l.c. p. 525. HAB. Am Ostufer. des kaspischen Meeres bei INowo- Alexandrowsk 22., 25. Mai 1840, am untern Ural bei Kulagina 18. luni 1840. — Allgemeines Futterkraut um Buchara, Usbekisch und. Persisch: ,,Iunutschcha** 1841. 303. Medicago Iupulina L. Led. fl. ross. 1. p. 527. HAB. Hüufig an den Kanülen zwischen Buchara und Sumarkand. Ende August 1841, in den Hochthülern des Kara-tau. Sept. 1841. Var. 8. Willdenowiana: am Flusse Ssok im Gouvernement Orenburg ( Zan.), 304. '"Frigonella striata XL. fil. Led. l.c. p. 532. HAB. Im. Kara-kum 19. Mai 1842 (floreus et fructu im- maturo). — 104 — 305. "Trigonella grandiflora Be. Tr. (Buceras) patula, hispidula, foliolis suborbi- cularibus obovatisve mucronulatis retusis glabris sub- ius ad nervos hispidulis antice denticulatis, stipulis multifidis, pedunculis petiolum subaequantibus 2—3 floris, calycis membranacei dentibus ovatis acumina- tis tubi tertia parte brevioribus, vexillo late obcor- dato alisque obovatis calycem triplo superantibus, carina calyce duplo longiore, leguminibus (juniori- bus) linearibus elongatis minutissime glandulosis. HAB. Bei Bakali 28. April, im Salzmoor zwischen Kisil- kum und dem Jan-Darja 1. Mai. (Specimina pauca florentia.) | Am. Kwwan- Darja 9. Mai 1842. ( specimina duo deflorata). Species distinctissima, floribus in genere magnis (majoribus quam in Tr. platycarpa) dentibus calycinis brevibus et leguminibus glabris glandulis minutis sessilibus subviscidulis. Radix exilis annua. Caulis primarius 1 — 93 pollicaris erectus, laterales patuli, adscendentes, striati, pube sparsa patula hispiduli vel glabrati. Stipulae duas lineas longae semper fere multipartitae, lobis lanceolato - subulatis, terminali majore, lateralibus deflexis. Petioli 4 ad 10 lineas longi. Foliola 2— 4 lineas longa, 2 — 33 lineas lata late obovata, vel subrotunda, basi tamen semper aculiuscula, a basi ultra medium integerrima, abhinc dentibus utrinque 4 — 6 aculis in- structa, plerumque apice truncata vel retusa, nervo medio in denticulum parvum producto, plerumque omnino glabra, vel pilis paucis in pagina inferiore ad costam mediam adspersa. Pedunculi axillares in parte caulis superiore pauci, 3 — 4 lineas longi, apice 3 bracteolati, bracteolis minulis ovalis aculis, bi- triflori. Pedicelli bracteolas superantes linea dimidia parum longiores. Calyx tubuloso-campanulatus, tubo submem- branaceo laevi, nec striato, sesquilineam parum excedente ,. dentibus iriangulari-ovatis aculissimis semilinea brevioribus. Corolla semipolli- caris, laete flava. Vexillum late obcordatum 6 lin. longum, superne lineas 3. et q. exc. latum, alae vix breviores obovato - spathulatae, sesquilineam fere latae. Carina quadrilinearis. Stamina generis. Stigma capitatum. — Legumen (junius) pius quam pollicare , linea dimidia — 1405 — angustius, primum recliusculum, demum ut videtur arcuatum, laeve, neque eousque reliculatum , !'glandulis minutissimis sessilibus obsitum, pilis nullis. Ovula ultra 12. 306. 'Frigonella zeminiflora Bze. Tr. (Buceras) patulo - diffusa, pubescens; foliolis obovato-obcordatis denticulatis ima basi integerrimis, stipulis semisagittalis basi dentatis, floribus geminis (raro solitariis) sessilibus, dentibus calycinis subula- lis tubum suum aequantibus, vexillo calycem tertia parte excedente, leguminibus linearibus elongatis ar- cualis compressiusculis pubescentibus irregulariter reticulatis, seminibus oblique truncatis. HAB. An den Dioritfelsen bei Tiumen-bai-tau 19. und 20. April 1842 (flor. et fructif.). Inter Tr. arcuatam ei Tr. monantham videlur. intermedia, a priore differl numero florum, a posteriore, mihi tantum e specimi- nibus cullis nota, leguminibus arcuatis brevioribus compressis, areolis in superficie leguminum haud longitudinalibus, sed irregulariter dispo- siis. Habitus Tr. striatae, a qua facile distinguitur floribus sessi- libus et leguminibus longioribus rigidioribus; a Tr. polycerata (wolgensi, quam solam vidi, et a qua Tr. orthoceras Kar. et Kir. nullo modo distinguenda) differt leguminibus longioribus arcuatis el caule diffuso. Flores minuli vix trilineares. Legumina fere bipol- licaria vel parum breviora, linea dimidia vix latiora. — Semina, ut in affinibus, maculis nigricanlibus eleyalis tecta. 307. Melilotus brachystachys Bze. M. ( Coelorytis) caule laevi leretiusculo glabro, süipulis subu- latis basi subdentatis, foliolis oblongo-ellipticis subtus puberulis denti- culatis, racemis pedunculatis densis fructiferis abbreviatis, pedicellis ca- lyce subbrevioribus, calycis dentibus superioribus tubum aequantibus, vexillo carinam vix superante, leguminibus giabris sublaevibus maturis reliculalis sutura ventrali compressis caeterum turgidis dispermis, se- minibus turgidis laevissimis (luteis). HAB. Auf angebauten Stellen um Buchara August 1841. Specimina duo tantum collecta, nulli e notis speciebus omnino congrua. M. dentatae affinis, racemis vero brevissimis, nec fructi- E feris elongatis distineta. — Caulis bipedalis et ultra, crassitie pennae corvinae, Rami pauci patentissimi, Stipulae circiter tres lineas longae, ima basi uni- vel bidentatae. —Foliola ad summum 10 lineas longa, 3—4 lin. lata, argute breviter serrulata. Inflorescentia sesquipolli- caris saepe pollice brevior, pedunculo pollice breviore; racemo ipso eliam fructifero 5 — 9 lineas longo. Flores lineam longi, densi, nu- lantes, pallide flavi. — Legumen fere duas lineas longum, immaturum fere omnino laeve, maturum parce reliculatum fuscescens. 308. Melilotus alba Lam. Led. fl. ross. 1. p. 537. HAB. Án der mittleren Belaja 7. Juli 1839, bei Kula- gina 18. Juni 1840; an den Ufern des Irgis 14. Juni. Zwischen Buchara und. Samarkand 31. Aug. 1841. 309. wielilotus officinalis Lam. Lcd. l.c. HAB. Am obern Uralflusse 15. und. 18. Iuni ; auf Kal&- hügeln im südlichen Baschkirenlande 19. luni 1839. 310. "Trifolium medium E. Led. l. c. p. 547. HAB. Im Gouv. Orenburg am Sok- Flusse ( Zan.). 311. "Wrifolium pratemse E. Led. l.c. HAB. Auf Wiesen zwischen Ufa und Birsk 19. Iuli 1839, zwischen Buchara und Samarkand an den Kanülen wild, und kultivirt 31. Aug. 1841. 312. "Trifolium fragiferum) X. Led. l.c. p. 548. HAB. Bei llezkaja Sastschita ( Lessing), an den Kanülen der. Umgegend von Samarkand, und. an den Ufern des Flusses Sarafschan 28. Sept. 1841. 313. "Frifolium Lupinaster XL. Led. l.c. p. 551. HAB. Im Südural in der Umgegend des Sees Tolkasch 14. Juni, in Gouv. Orenburg 30. luni 1839. 314. '"Frifoliums montanum E. Led. l.c. p. 522. HAB. Am Flusse Ssakmara im Gouv. Orenburg 28. luni 1839, zwischen den Flüssen Ssyren und 1k ( Zan.). 315. "Frifolium repems L. Led. l. c. p. 553. HAB. Auf den Saatfeldern. von. Buchara und an. den Kanülen von Samarkand bis an die Hochthüler des Karatau Sept. 1841 und. 80. Mürz 1842. — 107 — 316 "Frifolium hybridum E. Led. |. c. p. 554. HAB. | Am Flusse Sok im Gouv. Orenburg ( Zan.). 317. 'KFrifolium agrarium E, Led. | c. p. 556. HAB. Im Gebiete der Sakmara Iuni 1839, bei Ssaburowa ( Zan.). ) 318. Lotus corniceulatus L. Led. |c. p. 560. HAB. Hüufig an den. Kanülen zwischen Buchara und Samarkand | Aug, 1841. Specimen unicum valde incompletum, a formis speciei polymor- phae vix discrepans. 319. Lotus angustissimus E. Led. l. c. HAB. Bei Guberlinsk ( Zan.). 5. GALEGEAE. 320. Psoralea drupacea Bge. Ps. canescens, glandulosa; caule fruticoso erecto ramoso slriato, stipulis lineari - lanceolatis liberis, foliis simplicibus breve petiolatis suborbiculatis in- aequaliter acule grosse dentatis, racemis axillaribus multifloris folium multoties superantibus, legumini. bus calyce longioribus villosis, pericarpio resinoso- succulento semini adhaerente. HAB. Zwischen Buchara und. Samarkand ; hüufig in der Lehmsteppe zwischen Kette- Kurgan. und... Penschakent, so wie auf den dürren Hügeln am Flusse Sarafschan, 31. Aug. und. 4. Sept. 1841. Foliis simplicibus, racemis elongatis multifloris et fructu fere drupaceo, haec species facile ab omnibus nolis distinguitur, attamen a genere haud removenda, nisi invita natura. — Fructum similem vidi eliam in aliis speciebus, v. gr. in Ps. obtusifolia DC. etc. Pianta integra videtur elata, adsunt rami plus quam pedales her- bacei, e caule lignoso, penna crassiore, corlice pallido, pilis densis palulis villoso, striato, giandulis sessilibus seriatim glanduloso. —Sti- pulae cauiimares 2 — 4 lineas longae, linea dimidia basi latiores, acu- minalae, extus pilosae, glanduloso-punctatae. Folia ramorum unifolio- lata, unicum lantum vidi bifoliolatum, accedente foliolo laterali solitario. — 108 — sine vestigio terlii ilii oppositi; hujus petiolus longior, fere pollicaris, in caeteris omnibus abbreviatus 1$ — 3 lineas longus, dense patentim villosus, puncli resinosis elevatis dense obsitus. —Foliola pleraque suborbiculata, saepe latiora quam longa, interdum basi truncata, sae- pius rotundata, pollicem lata et longa, ad summum sesquipollicaria, superiora minora, summa interdum fere rhombea; palminervia, basi inlegerrima, caeterum ambitu grosse sinuato-dentata, dentibus inaequa- libus ovato -triangularibus aculis, utrinque, subtus densius, villoso; supra impresse glanduloso-punctata, subtus glandulis elevatis brunneis obsita. Racemi ex omnibus axillis solitarii, pedunculali, florentes cum pedunculo plusquam tripollicares, rhachi villosa, demum 4 — 5 polli- cares, multi- (plusquam 50) flori. Flores plerumque terni in axillis bractearum ebracteolati. Bracteae ovalae, acutae, pedicellos superantes, linea vix longiores, glandulosae villosulae. Pedicelli brevissimi. Calyx duabus lineis vix brevior, cano villosus glandulosus, dentibus binis superioribus altius connatis oblongo -lanceolatis acutiusculis, lateralibus abbrevialis, illis fere dimidio brevioribus ovalis acutis; infimo producto, carinato, acuto, dentibus superioribus longiore, carinam subaequante. Vexillum tres lineas longum, late unguiculatum, lamina fere orbicula- ris emarginata, duabus lineis vix angustior, plicata, albida. Alae albae vexillo linea dimidia fere breviores, unguiculatae, lamina obovalo-ob- longa, basi auriculata, auricula magna obtusa. Carina alis brevior vix duas lineas excedens, obtusa, apice intus intense violaceo picta. Sta- mina diadelpha, omnia antherifera. — Ovarium stylo glabro brevius. Stigma capitatum. Legumen 23 lin. longum, 1$ lin. latum, et lineam crassum , sutura ventrali fere rectilinea, dorso gibbo convexum, bre- vissime slipitatum, styli basi persistente oblique apiculatum, turgidum, villoso -tomentellum , canum, pericarpium succo resinoso, nigricanti brunneo , balsamico repletum , semini adhaerens. Semen legumini conforme. 321. Giyeyrrhiza glandulifera WW. e£ Hiit. Ledeb. fl. ross. 1. p. 565. HAB. Auf den Guberlinschen Bergen bei Rasboinoi 22. luni 1839 (foliolis late ovatis acutis); bei Gurjew 15. Juni; bei Kulagina am. Ufer des. Uralflusses luni ; am Ural bei Ántonowa 5. Sept. 1840. (fructu. omnino — 109 — fere glabro, laevi). Gründe unweit Tschagansk 3. Sept. 1840. (fructu. glanduloso hispidissimo), umveit Sarait- schik. 15. Sept. 1840 (fructu. glaberrimo ). Am. Ural zwischen Ssacharnaja und. Kalmykowa hüufig Septhr. 1840 (fructu glabriusculo): auf den mugosarischen Ber- gen 8. Juni 1841 (foliolis fere obovatis, acutis vel emar- ginatis, floribus albidis) : an etwas feuchten Orten der Steppe Kara-kum 98. Juni 1841 (racemis folium superan- libus) ; in der subalpinen Region des Karatau 12. Sept. 1841. .. Schirin-buja d.h. süsses Holz (foliolis lon- gioribus angustioribus, fructu hispido). Planta valde variabilis, nee in plures species divellenda; variat caule laevi et. echinu!ato, foliorum forma et numero, racemis longio- ribus et brevioribus, laxioribus vel densioribus, florum colore, calycis indumento plus minus denso, fruclibus omnino glabris vel sparse echi- nulato - glandulosis (in uno eodemque specimine) vel densissime glan- dulis elongatis induratis obsessis, interdum abortu monospermis, plerum- que penla- hexaspermis. 322. €Gliycyrrhiza echinata E. Led. fl. ross. Í.. p. 566. HAB. | Ám rechten Ufer des Uralflusses zwischen Ssachar- — maja und. Kalmykowa | Sept. 1840 (fructif.), am untern Uralflusse oberhalb Ssaraitschik 16. Juni 1840. (flor.). 323. €Glyeyrrhiza asperrima E. (il. Led. l. c. HAB. | Bei Nowo-Alexandrowsk in der NNühe der sieben Brunnen 20. Mai (florens), am Inderschen See 20. luni und. 8. Sept. 1840 (fructif.). 324. C€aragana frutescems D€. Led. l.c. p. 569. HAB. Auf den Bergen Grebeni bei Orenburg 15. Mai 1839, in der Steppe jenseits des Ural an. dem Flusse Temir im Frühjahr 1840 (.Mobitz). | Ueberall in der Steppe am llek Mai 1841, an den Granithügeln des obern. Kaindi-Baches 28. Mai 1842 (florens). 325. €aragana grandiflora D€. Led. l.c. p. 570. HAB. Am Vorgebirge Airakli am kaspischen Meere bei Nowo - Alexandrowsk 1. und. 11. Mai (florens), 29. Mai 1840 (fructifera). — 1410 — 326. Halimodendrom argenteum. XP»€. Ledeb | cit. po5272. HAB. Im Flugsande am Irgis 16. Juni: Flugsandhigel an dem See Kara- kuga 20. Juni ; Sandwiüste Karakum 28. Juni (defloratum et. fructu. immaturo) ; Flugsand- hügel am Syr- Darja bei Malibasch 8. luli; an. dem Brunnen. Ilder ata. Iuli 1841; (serius schedulae adsceri- ptun:. ,, Kommt. auch. in. der. ganzen. Bucharei bis an den. Karatau: vor.*) Specimina praeter ultimum, ad puteum Eder Ala lectum , foliolis glaberrimis a planta songorica recedunt: in his folia ramorum vege- torum saepe trijuga. Speciminis ultimi foliola sublus tenuissime pu- berula, folia subinde quadrijuga. 327. €olutea eruenta Ait. Led l.c. p. 574. HAB. An den Felsgehüngen des ganzen obern Sarafschan und im Karatau 6. — 15. Sept. 1841 (fructifera). 328. Sphaerophysa salsula BC. Led. l.c. HAB. Auf der Sandstrecke zwischen dem Kuwan- und lan - Darja 17. luli. | Altes Flussbette des lan - Darja 19. Juli (florens) , auf Salzlehmboden und. auf. Aeckern zwischen Buchara und. Samarkand. Oct. 1841 (fructifera). 329. Erem»osparton aphyllum F. et ey. Ledeb. lie:5p.19732 HAB. In der Aralsteppe Barssuki; kirghisisch: Sajar kafak, luli 1840 (Ssyssow ; sine flore et fructu); in der Sandwüste Kara- kum 98. luni, beim Aralsee im Flug- sande 1. Juli 1841 (florens et cum fructu immaturo). Frutex, nec herba, caulibus lignosis subinde fere digitum mini- mum crassis. 6. AÁsTRAGALEAE. 330. Oxytropis pilosa D€. Led. fl. ross. 1. p. 581. HAB. mn Gouv. Orenburg bei Spaskoje Mai, am Maja bei Orenburg 30. Mai, in den Guberlinschen Bergen 24. luni, am hohen Ufer dev Belaja bei Ufa 17. luli 18839. m lIlek; — in der nórdlichen Steppe zwischen Ufa und. Sterlitamak Aug. 1840. — 11 — 331. Oxytropis diffusa Led. íl.ross 1. p. 585. Var. &. elongata. Led. l. c. HAB. Auf der neuen Orenburgischen Linie bei der Fe — stung Konstantinowa, am Ufer des Flusses Ajut (lajat ) 22. Iuli 1840; an den steinigen Bachufern in den mu- gosarischen Bergen luni 1841 (florens et fructificans). 332. Oxytropis floribunda D€. Lcd. l.c. p. 586. HAB. Auf Gypsbergen. an. der. Tumerlia 9. Iuli 1839 (fructif.), an der neuen orenburgischen Linie ( Zan.). In der Steppe jenseits des. Uralflusses am Temir. im Frühjahr 1840 ( Mobitz, florens). 333. Oxytropis Lehmanni Eze. 0. ( Phacoxylropis) caulibus abbreviatis decumben- tibus, stipulis a petiolo subliberis inter se connatis oppositifoliis, foliolis utrinque adpresse subsericeis elliptico- oblongis acutiusculis 5—7jugis, scapo de- mum folia plus duplo superante adpresse albo nigro- que pubescente, racemo pauci- (sub 8-) floro, bracteis linearibus pedicellum vix superantibus, floribus ..... ; dentibus calycis (adpresse nigro pilosi intermixtis pi- lis longioribus) subulatis tubo dimidio longioribus, leguminis erecti ovato-oblongi acuminati membrana- cei unilocularis brevissime adpresse nigro-pilosi sti- pite calycis tubum aequante. Frustulum adest in regione alpina montium Karatau 12. Septbr. 1841 lectum, e cauliculo fructifero quinquepollicari foliisque nonnullis constans, O. albanae Stev,, a qua O. humifusam Kar. et Kir. vix distinctam crediderim, proxime affinis; stipulis tamen oppositifoliis a peliolo liberis; connatis, ut videlur, satis distincta, O. cyanea MB. ab O, albana Stev. jam floris forma et dimensionibus primo aspectu distincta; planta europaea homonyma, (O. Gaudini mihi) ab utraque abunde diversa videtur *). *) ÜOxytropeos species ad sectionem tertiam cl. Koch. ( Synops. fl. germ. et helv. ed. II. p. 202.) naturalissimam spectantes, quae mihi innotuere, tali modo discernendae: 331. Oxytropis campestris ED€C€.? HAB. Zwischen dem Ural und dem Ui- Flusse in der Troizkischen Steppe: und auf dem Irendyk Berge im Ural am. Flusse Kisyl ( Zan.). De specie dubius sum; specimina adsunt pauca incompleta, in genere tam polymorpho dubia solvere haud idonea. cá D A Sect. Phacoxytropis. ( Legumen uniloculare suturis haud introflexis, inira calycem distincte stipitatum, stipite libero.) 1. Flores racemosi 2. Flores 2— 4, subumbellati 13. 2. Caulis elongatus 3. Caulis abbreviatus 6. 3. racemus elongatus 4. racemus abbreviatus 5. 4. flores foliolaque erecta . . . . O. glabra DC. flores foliolaque deflexa . . . O. deflexa DC. 5. legumina erecta . . . . . . O0. Meinshausenii Schrenk. legumina pendula. . . . . O0. amoena Kar, et Kir. 4 6. legumina pendula . . . . . O.lapponiea Grud. legumina patula vel erecta 7. 7. scapi villi patentissimi, dentes ca- lycini tubum dimidium superantes O. montana DC. (e Galloprovincia.) scapi pubes erecta vel adpressa 8. 8. calycis dentes abbreviati triangu- lares quadrantem tubi aequantes, " carinae mucro brevissimus . . O. Jacquini mihi. (O. montana autor. fl. germ. et helv. calycis dentes elongati tubi dimi- dium aequantes vel superantes, carinae mucro elongatus 9. 9. scapus folia subaequans 10. scapus foliis duplo longior 11. 10. foliola cinereo pilosa acuta . . O. Gaudini mihi. (0. cyanea aut. fl. germ.) foliola albo-sericea obtusa . . O. dichroantha Schrenk. 11. stipulae petiolo adnatae inter se liberae 12. stipulae a petiolo subliberae inter se comatae . . . . . . . 0. Lehmanni mihi. — 1138 — 335. Oxytropis caudata BC. Prodr. 2. p. 277. HAB. Bei Spaskoje im Gouv. Orenburg 9., 4., 7.. 10.. 22. luni 1839 (flor. et fructific.. Auf den Kameelber- gen luli 1840 (fructif.). Retinui sub hoc nomine speciem, mea opinione ab O. songo- rica diversam, quam jam Pallasius bene distinxit scapo sulcato nec laevi. Si quis tamen utramque conjungere vellet, tamen nomen O. caudatae, a Pallasio (sub Astragalo) et a Candolleo prius enume- ratae praevalere deberet. Haec O. caudata etiam in montibus altaicis, quamvis rarior, occurrit. —Diversam plantam collegi in praeruptis ad rivulum Terekta in regione altaica, perperam in Flora altaica (IL p. 287) cum 0. songorica conjunctam ; differt enim floribus omni- bus sparsis, calycinis dentibus bracteisque brevissimis. Hanc nomine O. confusae in herbario meo asservo. 12. viridis, vexillum calycis tubum plus triplo superans (flores 7À lin. ENG OV XVE. ER 67. Osecgunea MB. (ex alpibus osseticis.) incana, vexillum calycis tubum plus duplo superans (fl. pr. pr. 4 lin. longi PHSOE- 65 O. albana Stev. (ex alp. Cauc. orient. Chinalugh. Schahdagh. Syn. O. humifusa.) 13. leguminis stipes calycem aequans vel brevior 14. leguminis stipes calyce triplo lon- ERO... 050 UU W Orleoapgipes Fic (O0. revoluta Led. ?) 14. incana, pilis densis adpressis . . O. pauciflora mihi. (in alpinis ad Tschujam.) viridis, pilis sparsis patulis pube- EN. 2... orc. OO. triflora Hoppe. nigro- villosa scapis bifloris . . O. nigrescens Fisch. Huc verosimiliter etiam spectant a me non visae species sequentes: 0. persica Briss., O. Aucheri Briss., O. podoloba Kar. et Kir., O. Pumilio Ledeb., et O. Mertensiana Furcz. 8 — 114 — 336. Oxyirop:s somgoriea BC. l. c. var. ? HAB. Auf den mugosarischen Bergen 9. luni 1841; auf den Granithügeln am obern Kaindi-Bache 28. Mai 1842 (florens). Planta primo aspectu distinctissima, scapis laevibus et foliolis angustioribus cum. O. songorica vera congrua; at spica multiflora, floribus circa triginta, aeque distantibus, elongata ; bracteae anguslio- res acuminatae, dentes calycini fere subulati elongati acuminalissimi, tubum calycis aequantes; fructus (immaturi) longiores angustiores. Án el haec specie distinguenda ? 337. Astragalus hypozlottis L. Led. (l. ross. 1. p. 602. HAB. Beim Dorfe Spaskoje im Gouv. Orenburg &. luni 1839, auf der neuen Orenburgschen Linie bei der Fe- stung INaslednika luni 1840 ( Maximow.), am llekflusse 4. luni 1842 (florens). 338. Astragalus aduncus NE. DC. prodr. II. p. 286. HAB. Auf trocknen Hügeln des nórdlichen Turcomanien bei Nowo-Alexandrowsk 17. Mai, auf der Ustjurt-Steppe um JNowo-Alexandrowsk 17. Mai, auf dem Vorgebirge Airakli am. kaspischen Meere, an der Bucht. Mertwoi- Kultuk 11. Mai 1840 (florens). Specimina humiliora, valde incana, foliolis plerumque 5 — 6 jugis, rarius 7 — S jugis, caelerum sat bene congruunt cum planta e regio- nibus occidentem versus a mari easpio sitis. Stipulae inferiores sem- . per connatae, etiam summae basi cohaerentes; ad Hypoglottideos (sectionem minus naturalem) igitur referenda species; an ab A. Ono- brychi primo. aspectu diversissimo abunde dislincta? 339. Astragalus scopaeformis LLed. fl. ross. 1. p. 615. HAB. Bei Orenburg (Zan ), auf der neuen Orenburgschen Linie ( Zan. 1834), bei der Festung NNaslednika Mai 1840 ( Maximow.). 340. Astragalus amarus Pall. Led. fl ross. 1. p.626. Specimina duo sine flore et fructu in deserto aralensi: ,,Bars- suki^ Juli 1840 legit Ssyssow; schedulae adscriptum: kirghisisch : e ,, Balra. — H5 — 514. Astragnlus albieans EBongd. Ledeb. fl. ross. [. p. 610. à j Var. iéncanus, humilior, diffusus, foliis incanis. HAB. Háufig im Sande zwischen Tschakyr-Ata und. Na- sarbai- Kuduk 19. April; zwischen Nasarbai- Kuduk und Agatine 13. April; zwischen Agatme und. Karagata 14. April, und in der Lehmsandsteppe uiweit Karagata 17. April 1842 (florens ). 342. Asiragalus arborescens Bge. (an À. pauci- jugus Schrenk. ? Bull. Acad. petr. phys. math. II. Nr. 13. A. (Hypoglottideus) caule erecto ramoso arbore- scente pilis densissimis bipartitis brevibus cano, sti- pulis oppositifoliis connato- vaginantibus obtusis membranaceis demum glabratis ruptis, foliis inferio- ribus lernatis superioribus ternato- (rarissime gemi- nato-) pinnatis, petiolis elongatis persistentibus, fo- liolis oblongo- vel obovato-ellipticis rotundatis vi- ridibus supra glabratis subtus pube bipartita adpressa veslitis, racemis pedunculatis abbreviatis folium sub- aequantibus 5— I2floris, bracteis pedicello breviori- bus ovatis rachique glabris, tubo calycis demum rupto adpresse puberulo dentibus lanceolatis subdüplo lon- giore, legumine sessili turgido oblongo-ovoideo ob- tusissimo longe villoso biloculari, loculis subseptem- ovulatis subdispermis. HAB. Baumartig im. Flugsande des Kiísil -kum 22. Iuli 1841 (ramus foliolis fructibusque orbatus); im Flug- sande des Batkak-kum 21. April, im Kisil-kum 30. April 1842 (florens et fructificans). | Schedulae adscriptum: , frutex orgyalis.* Planta speeiosissima ex affinitate A. liyrcani, ab onmibus mihi nolis praeter A, unifoliolatum m. ct A. brachypodum Schrenk foliolorum numero, ab his vero rachi foliorum elongata lignescente, foliolorum forma, racemis brevioribus paucifloris , calycis indumento, fructus forma, etc. distincta. — Diagnosis A. paucijugi Schrenk set 8* — 116 — bene congruit cum nostra planta, attamen silet de signis nonnullis characteristicis et de fructu, ita ut de synonymo dubius sim. — Cum Á. cognato Schrenk, caeterum diversissimo convenit foliolorum forma. Frulex erectus orgyalis, ramosus, ramis elongatis angulatis canis, petiolis anni praeteriti persistentibus, submulicis, pa- lentissimis, 3 — 6 pollices longis, cano flavicantibus horridus. Folia e gemmis primaria brevius petiolata, petiolo saepe vix semipollicari, plerumque ternata, foliolis nempe tribus ipso apici petioli insertis, caelera ternato - pinnata, foliolo terminali a lateralibus saepe pollices duos immo interdum pollices quatuor remoto, rarius foliola lateralia iria vel quatuor sparsa, vel per paria subopposita. —Foliola carnosula magnitudine varia, plerumque 6 — 7 lin. longa, 3 — 93 lin. lata, in- terdum pollicem longa, et dimidium lata, obtusa vel emarginata, rarius aculiuscula, supra pilis bipartitis raris adspersa, demum saepe ommino glabrata, subtus densius pubescentia, attamen viridia. Racemi axillares florentes 2— 3 pollicares, nec demum elongati, pedunculo a basi usque ad flores cano, in parte florigera, pollice parum longiore, glabro. Bracteae membranaceae minutae ovalae subglabrae, pedicellum vix aequanles. Pedicelli cano- pubescentes linea dimidia vix longiores. Calyx cum dentibus tres lineas parum excedens, coloratus, basi glaber, superne pilis bipartitis sparsis pubescens, dentibus margine villoso- ciliatis, deflexis, lanceolatis linea longioribus, vel abbreviatis. Corolla purpurea. Vexillum obovatum, sursum arcuatum marginibus replica- tum, late unguieulatum, explanatum fere 8 lineas longum, plus quam ÀA lineas latum, emarginatum. — Alae tenuissime unguiculatae, ungue 2i lin. longo, lamina semi-obovato-hastata, fere À lin. longa, superne 14 lin. lata. Carina 4 lineas longitudine parum excedens, superne linea vix latior. Ovarium villosissimum sub anthesi calyce paulo bre- vius, exacte biloculare, loculis utplurimum 7 -ovulatis. Stylus glaber. Stigma capitatum. . Legumen calycem rumpens, subsessile, oblongum, turgidum, 4 lineas parum excedens, 2 lineis parum latius, totidemque fere crassum, obtusum, slyli basi persistente breviter cuspidatum, dense et longiuscule villosum, biloculare subtetraspermum. — Semina matura non vidi. — 14" — 343. Astragalus brachypus Schremk. Led. fl. ross. EL. 1. p.160. HAB. Auf den Sandhügeln bei Malibasch 14. Mai , zwi- schen dem Aigiraksee und. dem Syr-Darja 15. Mai, auf den Sandbergen gegen den Aralsee 16. Mai 1842 (flo- rere incipiens ). A planta songorica (a cl. Karelin et Kirilow lecta) vix differt, uisi racemis paulo minus densis, 20 — 30 floris; foliola saepius. quina, vix unquam solitaria, fructus desunt, ovarium congruum. 344. Astragalus umifoliatus Be. A. ( Hypoglottideus) fruticosus, divaricato-ramosus, inermis, canescens; ramis teretibus laevibus, stipulis connatis opposilifoliis membranaceis, petiolis abbre- viatis uni- (rarius 3-) foliolatis, foliolis orbiculari- ellipticis utrinque pilis bipartitis teclis, racemis pe- dunculatis elongatis folio multoties longioribus, ca- lycis demum rupti sericeo-pubescentis dentibus ovatis abbreviatis,legumine semiovato turgido acuto sessili albo-villoso calycem vix duplo excedente biloculari; loculis submonospermis. HAB. Hiüufig im Flugsande des Kisil-kum 22. Iuli 1841 (fructif.). Fragmenta duo valde incompleta fructifera speciei ab omnibus nolis facile distinctae, foliolis omnino fere orbata praesto sunt. A. brachypodi Schrenk affinis, differt vero foliolorum forma, floribus minoribus, leguminibus parcius et brevius villosis, et habitu; a sequente, quocum habitu magis convenit, distat foliolis, petiolis abbrevialis, race- misque pedunculatis. Rami fere pedales exacte teretes, pilis bipartitis brevissimis tecti, allamen virescentes, flexuosi, divaricato-ramosi. Petioli duos pollices ab invicem remoli, adhuc nondum delapsi, nec lamen lignescentes, sed fragiles mulici, infimi usque ad 7 lineas longi, caeteri breviores, summi vix lineam longitudine excedentes, plerique jam foliolis orbati, sed e cicalricibus nonnulli infimorum trifoliolati, caeteri omnes, ut summi, adhuc folioligeri, unifoliolati. Foliola perpauca quae supersunt sesquilineam longa tolidemque lata, vel angustiora, orbiculata vel -— ]1iI8 — orbieulato-elliptiea, vel obovala. Racemi palenlissimi plus quam qua- dripollicares, rachis a basi fere pollicem nuda, ex tolo canescens; flores 15 — 20 dissiti, e rudimentis minuti, nulanles. Pedicelli bra- eleolaeque tres quadrantes lineae longae. Calyx sesquilinearis, denti- bus triangulari- ovalis acutis, tubi lerijam parlem vix aequanlibus. Vexillum explicatum tres lineas excedens, apice 12$ lin. latum , ungue latissimo basi rotundato, lamina brevi truncata; alae parum breviores, ungue lenuissimo laminam subaequante; carina alis paulo brevior lres lineas haud attingens. Legumen 25 lin. longum, 13 lin. latum, lineam crassum , pilis mollibus elongatis haud densis villosum incomplete bi- loculare, di-, vel loculo altero. vacuo, monospermum. Semen pallide olivaceum. 3450. Astragalus karakugensis Bge. A. ( Hypoglottideus) fruticulosus, divaricato-ramo- sus, spinescens, adpresse canus; ramis subangulatis, stipulis connatis oppositifoliis membranaceis sericeis, petiolis elongatis persistentibus spinescentibus 3-, rarius 3foliolatis, foliolis linearibus elongatis acutis utrinque adpresse canescentibus, racemis sessilibus elongatis dissitifloris, calycis sericei demum rupti dentibus abbreviatis, legumine semiovato compres- siusculo calycem parum excedente dense breviter se- riceo-villoso biloculari; loculis quadriovulatis sub- monospermis. HAB. Auf den Flugsandhügeln an den Seen Kara-kuga 20. Juni. m Flugsande des Karakum 28. luni 1841; im Flugsande am Irgis 22. luni 1842 ; (huc etiam spe- clare videtur specimen autumnale absque foliolis et fructu cui adscriptum: kirghisisch: ,, Ak- dshilka** bei Karatama£ ( Ssyssow). Racemis sessilibus, i, e. in ipsa folii axilla florem solitarium vel binos gerentibus facile ab omnibus affinibus distinguitur, praeter A. cognatum Schrenk, jam foliolorum forma diversissimum. Multicaulis, caulibus perennantibus lignescentibus compresso- angu- latis; rami annolini graciles elongali, tereliusculi, striati, pilis biparti- tis densis, adpressis incani. Folia 1 — 2 pollices ab invicem remota. a "X ees Süpulae oppositifoliae apice breviter bidentatae, demum saepe ruptae, membranaceae, extus sericeo-pubescentes. Pelioli inferiores saepe pol- lice breviores, summi usque ad tres pollices longi, persistentes , spi- nescenles, Foliola plerumque tria, in foliis inferioribus in apice petioli approximala, in superioribus terminale magis magisque remotum usque ad distantiam sesquipollicarem, rarissime in foliis supremis foliola 4 - 5, numquam numerosiora, ommia linearia, 9 — 12 lin. longa, ad summum lineam lata, acula, utrinque adpresse incana. Racemi axillares solitarii vel varius gemini, sessiles, dissitiflori, 2$ — 9 pollices longi, rachi subflexuosa canescente. Bracleae minulae obtusiusculae membranaceae. Flores 6 — 12, infimi ex ipsa axila orti 1 — 3, longius pedicellati, cernui; caeleri ab his saepe valde remoti, rachi a basi saepe pollicem nuda. Calyx tubulosus canescens 23 lineae longus, dentibus lineari- lanceolatis vix dimidiam lineam longis rectis. — Vexillum sursum ar- cualum plicatum, marginibus replicatis, quinque lineas longum, late unguiculatum , lamina explanata ovata fere 2$ lineas lata, profunde emarginala. Alae fere 4j lin. longae, tenuissime longe unguiculatae, linea dimidia vix latiores, — Carina A4linearis unguibus tenuissimis plus quam bilinearibus. Ovarium sericeo - villosum , oblongo - lanceolatum ; stylus glaber; stigma simplex. Legumen in calyce sessile, semi-ovato- oblongum, oblique cuspidatum , sutura ventrali carinatum , tres lineas longitudine parum excedens, 1i lineas fere latum, turgidulum, molliter el breviler sericeo - villosum exacte biloculare, loculis monodispermis, Semina omnino malura haud vidi. 346. Astragalus Amumodendron Eze. A. ( Hypoglottideus) fruticosus, ramosus, subspine- scens, pilis bipartitis densissimis adpressis argenteo- canus; slipulis oppositifoliis connatis submembrana- ceis bicuspidatis incanis, petiolis elongatis subpersi- stenlibus, foliolis ternis quinisve (rarissime septenis) linearibus elongatis acutis utrinque albo -sericeis, racemis subsessilibus petiolo duplo-longioribus mul- Lifloris, bracteis pedicellum subaequantibus villosis, calycis in fructu illaesi patulo-villosi dentibus lan- ceolatis tubum dimidium subaequantibus, alis emargi- natis, leguminibus longe stipitatis calyce duplo lon- — 1?0 — gioribus oblongis subcompressis acuminatis longe villosis bilocularibus; loculis 6 —7ovulatis. HAB. An der Küste des kaspischen Meeres zwischen INowo- Alexandrowsk und. dem Vorgebirge Airakli 19. Mai (florens), beim Vorgebirge Airakli 22. Mai 1840 (cum fructu. immaturo) ; im Flugsande am Irgis 22. Juni 1841 (cum fructu maturo). Auf den Sandhügeln des rechten Ufers des Syr-Darja bei Malibasch 13. Mai 1842 (flov.). Synon. A. hyrcanus Karel. Enum. turcom. in Bull. soc. mosc. 1839. p. 152. (ex specim. autor.). Led. fl. ross. 1. p. 610 ex parte. A. hyrcano, et A. Gebleri valde affinis, attamen ab his, uti ab omnibus ejusdem categoriae facile distinctus jam legumine longe süpitato , stipite calycis tubum excedente, ideoque calyce fructifero illaeso, haud rupto. Frutex lignosus ut videtur humilis, divaricato -ramosus, ramis validis, junioribus subteretibus, demum compresso -angulatis pilis bi-- partitis brevibus densissimis adpressis argenteo - canis; petioli anni praeteriti flavicantes subglabrati, persistentes sublignescentes, plerumque pollicares, rarius in ramis vegetioribus usque ad tres pollices longi. Foliola terna vel quina, rarissime septem, plerumque 10 ad 12, in- terdum usque ad 20 lineas longa; unam, rarius usque ad duas lineas lala, semper aucta, margine subrevoluta, utrinque argenteo -incana, terminale saepe deflexum. Racemi axillares subsessiles, rarissime nempe flos infimus ex ipsa folii axilla progreditur, aequaliter dissitiflori, 2 ad 4 pollices longi, flores 6 — 15 gerentes. Rachis incana. Bracteae minutae, membranaceae pedicello parum breviores. Pedicelli lineam longi, primum patuli, in fructu nutantes, patulo albo- vel nigro- alboque villosi. Calyx tubuloso -campanulatus, 3$ lin. longus, pilis patulis, vel pure albis, vel, praesertim basi, albo nigroque mixtis villosiusculus ; dentes lanceolati aeuminati, lineam longi, superiores surrecti. Vexillum 8 lineas longum, late unguiculatum, lamina ovata, biloba, plicata, marginibus replicatis, sursum arcuata, purpurascens, Alae 7 lineas longae, longe unguiculatae, superne latiores profunde emarginatae. Carina 5 lin. longa, longe unguiculata laminis connatis duas lineas vix excedentibus, linea parum latioribus. Ovarium stipi- talum, stipite glabro, linea parum breviore, villosissimum, stylo glabro — 121 — duplo longiore superatum. Stigma capitellatum. — Legumen in stipite 2—3 longo, basi glabro, superne parce villosulo e calyce omnino egrediens, fere 5 lin. longum, 12$ lin. latum, in styli basin persisten- tem, plus quam lineam longum, acuminatum, molliter et longe patulo villosum, exacte biloculare, loculis 2— 3 spermis. Semina reniformia olivacea lineam lata. 347. Astragalus hyrcanus Pall. A. ( Hypoglottideus) fruticosus, ramosissimus, spi- nescens, pilis bipartitis adpressis incanus; slipulis oppositifoliis connatis submembranaceis bicuspidatis, petiolis brevibus persistentibus, foliolis 3—5 (rarius 7nis) lineari-oblongis obtusis utrinque incanis, ra- cemis pedunculatis abbreviatis paucifloris, bracteis pedieellos subaequantibus, calycis demum rupti patulo albo- vel albo-nigroque, villosuli dentibus abbrevia- lis, alis integris, leguminibus sessilibus calyce sub- duplo longioribus oblongis oblique rostratis, densis- sime et longe villoso-hirtis bilocularibus. (Var. «.. Pallasianus, canescens; foliis ramorum lon- gioribus, foliolis interdum septenis, calycibus nigro- pilosis, leguminibus calyce duplo longioribus brevius mollius villosis. HAB. In littore occidentali maris caspii legit S. G. Gmelin. ex Pall. Astr. p. 25. tab. 22. (minus bona) et C. A. Meyer. ( Enum. cauc. casp. p. 141.) Var. B. turcomanicus, canescens; foliorum petiolis abbreviatis, foliolis plerumque ternis, calycibus ni- gro-alboque pilosis, leguminibus calyce parum lon- gioribus longe et dense villosis. HAB. An dürren, sonnigen, steinigen Stellen des Ustjurt am kaspischen Meere beim Vorgebirge Airakli 11., 17., 22., 25., 28. Mai 1840 (florens el cum fructu immaturo). Var. y. Lehmannianus, incanus; petiolis parum lon- gioribus, foliolis utplurimum quinis, calycibus mol- liter albo villoso-sericeis, leguminibus calyce parum longioribus longe et dense villosis. — 22 — SHAB. In Sande zwischen Nasar-bai- Chuduk und. Ágatme 183. April, zwischen Agatme und. Karagata 14. April (florens); im. Jaman - Kisilkun 22. April, bei Bakali 98. April 1842 (cum fructu immaturo). ' Diagnosin mutavi, quia nulla ex illis quae exstant plantae omnino congrua videbatur. Foliola nunquam septenis plura vidi, nec unquam acuta, racemum semper pedunculatum, Formae, quas dislinxi, forsan species proprii juris sistunt. Indumentum frzcius A. hyrcani, co. Pallasiani, omnino alium quam in var. Q et y, quo hae formae congruunt cam À. brachypodo, ab A. hyrcano ($ nullo alio signo quam foliolis acutis et racemis elongalis dislinguendo. 348. Astragalus maugosaricus Eze. A. ( Hypoglottideus?) suffruticosus, multicaulis, vi- ridis; caulibus simplicibus glabris lucidis, stipulis ba- si connato-vaginantibus superioribus subliberis gla- bris, petiolis abbreviatis 3-5foliolatis, foliolis elon- gatis linearibus aculis subglabris, pedunculis folium superantibus breviter racemosis, bracteis minutis lan- ceolatis membranaceis pedicellum superantibus, ealy- cis cylindrici nigro-pubescentis dentibus subulatis tubo triplo brevioribus, leguminibus obovato-oblon- gis in stipitem brevem attenuatis dorso sulcatis ventre carinatis oblique rostratis Lenuissime puberulis semi- bilocularibu s. HAB. An den Glimmerschieferfelsen am Ufer eines Baches iu den mugosarischen Bergen 10. Juni 1841 (flor. et fructif.), in den Niederungen der Granithügel am obern Kaindi-Bache 28. Mai 1842. (flor.). Inter Hypoglottideos et Dissitifloros medius, ab omni- bus glabritie el foliolorum parvo numero facile dislinctus, magis quam ad alios A. braehylobo accedens, — Àn forsan ÁÀ. macropterus DC. Prodr. Il. p. 283? quod ex manca diagnosi vix eruendum. Radix lignosa nodulosa, repens, collo crassiusculo multicauli. Caulium basis persistens lignescens, protrudens caule plurimos graciles vix pedales, crassitie fili emporelici, corlice albido lucido facile sece- denle tectos, glaberrimos, simplices, basi vaginam aphyllam, rarius MER duas, deinde folia 59 vel 6 et ex axillis foliorum superiorum pedun- culum unicum vel binos gerentes, — Stipulae infimae vaginantes con- crelae membranaceae, superiores magis disUnetae, summae fere omnino inler se liberae, herbaceae, glabrae, lanceolatae, acutae. Folia breviler peüolata, —Petioli inferiores saepe 3 lineas tantum longi, superiores ad summum pollicares. Foliola in foliis inferioribus plerumque tria, lernalim ad apicem petioli inserla, latiora, breviora, lineari-oblonga, 7 — 12 lin. longa, 15 — 3 lin. lata, saepe distincte trinervia, in su- perioribus foliolum terminale sensim sensimque magis remotum, acce- dente foliolo quarto, vel jugo secundo complelo, omnia angusliora, longiora usque ad 23 pollices longa et linea haud latiora, viridia, pilis paucissimis brevibus medio fixis in utraque foliolorum pagina sparsis. Pedunculus plerumque ex axilla folii quarti, accedenti inter- dum allero ex axilla folii quinti, ad summum tripollicaris, superatus rachi florigera semipollicari, 8 — 12 flores gerente, glabriusculus. Bracteae ovatae, acuminalae, minutae membranaceae apice nigro pilosae, pedicellum superantes. Pedicelli $ lin. longi. ^ Calyx cylindricus basi gibbus, cum dentibus 4 lin. longus, (compressus) lineam latus, superne albo- puberulus, inferne pilis nigris brevibus adpressis seriatim: inter- mixtis striatus ; dentes e basi latiore subulati, nigricantes, linea dimidia vix longiores. Corolla calyce duplo longior pallide purpurascens. Vexillum late unguiculatum , obovato-oblongum, emarginatum 73 lin. longum, (explanatum) 3 lineas lalum. Alae fere 7 lin, longae, lamina oblongo-lineari, obtusa vel levissime emarginata lineam lala. — Carina 24 lineas longa, superne aculiuscula, nec tamen in mucronem pro- ducla. Legumen coriaceum, basi eompressum, cunealum, in slipitem brevem atlenualum, superne dilatatum, turgidulum, sulura ventrali nervo valido carinalum , dorsali sulco. profundo impressum, ob!ique cuspida- lum, eum slipite et mucrone lineas quinque excedens, superne 1,7 lineae latum, pilis tenuissimis adpressis puberulum, viride, semibilocu- lare, dissepimento nempe in parte inferiore complelo, apicem vero leguminis haud altingente; loculi multi- (plus quam 10-) ovulati, ovulis inferioribus abortivis 2 — 9 spermi, Semina malura haud vidi. 349. Astragnius braelhylobus BC. Prodr. IL. p. 255. Nr. 36. HAB. In dev. Sandwiüste Kava-kum 28. Juni (planta. ite- c M rin. florens candicans , foliolis quinis vel septenis, va- cemo dissitiflora), 29. Juni 1841 (fructificans, legumini- bus maturis, calycem vir excedentibus); in der Aral- steppe 17. und 18. Mai (forma vulgaris); auf dürren Hiügeln am Flusse Schitirgis, Mai (racemis abbreviatis densioribus paucifloris); am Irgis 26. Mai 1842 (vire- scens, racemis elongatis.) Planta valde variabilis, at ab Astr. virgato facile distinguenda, caule frulticoso. 350. Astragalus virgatus Pall. Astr. tab. 18. HAB. Auf den Bergen Grebeni bei Orenburg 15. Mai ; in der nórdlichen Uralsteppe zwischen Orenburg und. IHezkaja Sastschita 23. Mai, auf den Guberlinschen Bergen 22. luni 1839. n der neuen Orenburgschen Linie unweit Im- peratorskaja 90. Juli; in der Kirghisensteppe zwischen dem Flusse Emba und. dem Aral- See im Herbst 1840 ( Ssyssow). | Sandwiüste am Irgis 15. und 16. Juni, auf den Hornsteinhügeln an der Berdianka 21. Mai, in der hóhern Uralsteppe oberhalb Bisch-tamak 4. Juni , bei den mugosarischen Bergen 8. Juni 1841. Im Obstschei Syrt. Mai 1842 (flor. et fructif.) 351. Astragalus macropus Bze. A. ( Dissitiflorus) pilis bipartitis adpressis subca- nescens; caulibus basi sublignosis abbreviatis, stipu- lis liberis minutis lanceolatis acutis, foliis longe pe- tiolatis 9—13 foliolatis, foliolis lineari-oblongis ob- tusiusculis supra glabratis, pedunculis caule multoties longioribus, racemo dissitifloro abbreviato, bracteis ovato-oblongis acutiusculis, calycis prostrato - albo nigroque pilosi dentibus subulatis, leguminibus ere- clis demum glabratis oblongo-linearibus breviter ro- stratis compressis complete bilocularibus. Synon.: A. subulatus uralensis Pall. «Astr. tab. XX. C. A. virgatus 8? uralensis DC. Prodr. ll. p. 285. Led. fl. ross. 1. p. 625. — g5 — HAB. In Gouvern. Orenburg bei Spaskoje 4. Juni 1839. Ueberall in der Steppe am Flusse Ilek 22. Mai 1841 (florens et. cum fructu anni praeteriti). . Non tantum habitu, sed etiam bracteis, quae in vero A, virgato subulatae, et fructu exacte biloeulari ab A. .virgato distincta species. Ab A. subulato longius distat. 352. Astragalus subulatus YEH. Ledeb. (fl. ross. 1. p. 68tf. 1 Formarum variarum plerumque specimina solitaria collecta sunt: «. vulgaris, neue Orenburgsche Linie (Zan. 1834). n der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir im Früh- jahr 1840 ( Dr. Mobitz). B. forma magis compacta, rigidior, Steppe zwischen Ilezkaja Sastschita und Orenburg 23. Mai 1839, Steppe vom Urkatsch 30. Mai 1842. y. forma elatior, foliolis latioribus viridibus, Zn der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir im Frühjahr 1840 ( Dr. Mobitz). Ó. A. s, macilentus Pall. Ryn. Peski ( Lessing ? ). 353. Astragalus macrolobus YE. Fl. taur. cauc. suppl. p. 493. Var. &. incanus. HAB. m Gouvernement Orenburg bei Spaskoje 4. Juni 1839. Var. B. nigropilosus, legumine minus compresso, dorso profundius sulcato nigro-piloso. HAB. Auf Kalkbergen bei Werchoturskoi Sawod. 8. Juli 1839. Var. y. macilentus, legumine teretiusculo parce pilo- so, foliolis anguste linearibus. HAB. In der Lehmsteppe bei den mugosarischen Bergen 10. Juni 1841. Reiterato examine speciminum numerosissimorum speciei valde polymorphae, nunc persuasum habeo, me (Enum. alt. p. 70, ubi de hoc et affinibus disserui) signis nimis levibus et variabilibus distinxisse formas, quae specierum nomine neuliquam merentur. Variant enim, — 1426 — intra certos quidem limites, foholorum numerus, forma, indamentum, fructus longitudo, immo fornmia et directio, inflorescenliae eonformatio. Omnia haec non solum a solo pendent, sed eliam ab aestatis tempe- state. Neque nunc A. chaetolobum meum ab A. macrolobo (meo, qui emm icone Pallasiana ad amussin congruit) et a planta Mar- schalliana uralensi, quam hic var. e. dixi, distinguo. — Ver. B. nigro- pilosus transitum quasi faeit ad A. pyenolobum meum, tamem ut videlur specie distinguendum. — Plurimas insuper formas, plus minus divergentes e regionibus ailaicis orlas observavi, quas hie exponere haud idoneum duxi. 354. Astrazslies FHelmir Eiseh. Led.fl ross. 1. p. 613. HAB, Áuf den Guberlinschen Bergen, und auf den Ber- gen jenseits des Ural südlieh vom Dorfe Rasboinoi 92. Juni, awf den Stinkkalkbergen am Flusse Ssyrenj 10. Juni 1839. Auf Kalksteinfelsen bei. Wosnessensk 39. Juli ; Gypsberge beim Bache Tiumerlak 9. Juli 1839, bei Uskatyk im südlichen Baschkirenlende ( Zan ) (flor. et. fruct ific.). A. eriolobus m. ab hoc non disünctus, variat enim fructus longitudo. 355. Astragalus stenoeceras €. A. WK. Suppl. fl. alt. Nr. 77. 9. HAB. In der Steppe jenseits des Ural am. Flusse Temir im Frühjahr 1840 ( Dr. Mobit:). Speeimnina vernalia, sine fructu, flores in racemo abbreviato solito numerosiores; stipulae saepe nigricanles. 3506. Astragalus areuatus EFíar. et£ Bir. Enum. pl. alt. Nr. 247. HAB. Auf den Guberlinschen Bergen (Zan.. | An den Granithiigeln der obern Irgis-Steppe auf der Wasser- seheide des obern Kaindi- Baches 28. Mai 1842. (flor. et. fruct ific.). A. planta songoriea parum distat leguminibus brevioribus latio- ribus, densius et.longias villosis, neutiquam villoso - sericeis. — Foliola plerumque 5 — 7-, rarissime novem approximata, petioli breves. — A. eriocerati magis quam A, compresso: affinis, — m" — 357. Astragalus erioeeros F. et VE. Led. fl. ross. 1. p. 626. HAB. Am Vorgebirge Airakli bei Nowo Alexandrowsk 22. April, 1., 11, 12. Mai 1840 (flor. et fruct.). B. leguminibus brevioribus. HAB. Auf der Lehmsteppe zwischen dem Syr-Darja und dem See Aigirak 15. Mai 1842 (fructific.). 358. Astragalus subbijuzus Led. | ross. 1. p. 627, Diagnosi addendum: leguminibus (junioribus) oblongis a- cuminatis calyce subduplo longioribus rectius- culis compressis longe villoso-hirsutissimis bi- locularibus; loculis 16Govulatis. HAB. Auf dem Bergschutte bei dem. Brunnen. Tiumen- bai 18. April, bei Juss-Kuduk 24. April : an den Granit- felsen bei Bakali 97. April, Porphyrfelsen-Abhünge bei Bakali am Kisilkum 29. April 1842 (singula specimina cum flore et fructu). Pulchra species, A. eriocerati affinis. Foliola 4 — 9 lineas longa, 2— 4$ lineas lata. Flores pollicares, ex schedula ,,caerule- scenles.^ — Legumina juniora forma et longitudine aliquantulum variant ; oecurrunt 15 lineas longa, 3 lin. lata et 10 lineas longa, 4 lin. lata, rarius breviora, nunquam angustiora. 359. Astragalus scleroxylom Bre. A. ( Dissitiflorus) fruticosus, ramosus; pube bipar- tita adpressa incanus; stipulis basi petioli adhaeren- tibus inter se liberis extus incanis intus glabratis o- valis foliaceis, foliolis inferioribus sessilibus terna- tis, foliorum superiorum 3—5cuneato- vel lineari- oblongis obtusiusculis, pedunculis folio multoties lon- gioribus apice paucfiloris, bracteis late ovalis pedi- cello plus duplo longioribus, calycis tubo eylindraceo basi gibbo patenti-sericeo- villoso nigroque piloso dentes lanceolato-lineares quadruplo superante le- guminibus... (ovario lineari calycem aequante. dense sericeo-vil- loso multiovulato). HAB. Auf den Granitfelsen bei Bakali 96. und 98. April 1842 (primos flores expandens.) Praecedenti evidenter affinis, sed dislinctus caulibus elongatis fru- licosis, valde lignosis, foliolis angustioribus longioribus obtusis, pe- dunculis elongatis, calycis indumento, elc. insuper iisdem locis enatus serius floret; a caeteris affinibus jam foliolorum numero parvo, flori- busque magnis facile dignoscendus. . E besi lignosa, interdum digitum fere crassa, brevi, prodeunt caules lignosi crassitie pennae anserinae, vel tenuiores cortice griseo rimoso tecti, tortuosi ramosi, fasciculos foliorum breves gerentes, ramos annotinos rectos, interdum semipedales, incanos emittentes. Folia fasciculorum subsessilia, uni- trifoliolata, foliolis brevioribus obtusis, basi altenuatis, saepe complicatis; ramealia petiolata, petiolo 2 — 10 lineas longo, basi stipulis brevibus ovalis acutis, extus canis, inlus viridibus, adpressis, et ima basi petiolo adnatis fulto. Foliola vel in ipso apice terna, vel ternato- pinnata, vel quina, tribus superioribus plerumque approximatis, ut plurimum 6 lineas longa, rarius ad lineas 10 usque elongata, basi cuneato -attenuata, ad summum sesquilineam lata, utrinque pilis bipartitis adpressis incana, obtusa. Pedunculi cum floribus circiter tripollicares, incani, intermixtis in parte florigera ab- breviata pilis nigris. Flores, (ex schedula) caerulescentes, plerumque quini, horizontales, fere pollicares. —Bracteae extus nigro - villosae, intus glabratae, basi 13$ lin. latae, parum longiores. Calyx cylindricus iubo 7 lineas longo dentibus lanceolato- linearibus 2 lin. longis rectis, pilis albis mollibus patulis vel subretrorsis, densis, sericeo - villosus, intermixlis pilis nigris brevioribus; dentes extus nigro- pilosi, intus albo -sericeo - villosi. — Vexillum pollicare, plicatum, sursum arcuatum, marginibus replicatis, lamina explicata late obovato- orbiculari, vix retusa, 6 lineas lata. — Alae aequilongae, ungue tenui 8 lin. longo, lamina obovata, brevissime auriculata, integerrima, superne fere tres lineas lata. Carina parum brevior aculiuscula. Stamina generis. Ova- rium videtur biloculare, ovula plus quam viginti gerens, stylo glabro incurvo superatum. Fructus desunt. 360. Astragalus Turczaninowii Kar. et l&ir. Enum. song. Nr. 275. HAB. Hiüufig in der Sandwüste Kara- kum gegen den Aralsee 2. Juli 1841 (specimina perpauca foliolis fere omnino orbata, fructibus. plerisque delapsis). Im Sande — 1429 — bei Tschakyr-ata 11. April, bei Nasavrbai- Chuduk 19. Apr. Zwischen Agatme und. Karagata. 14. April; im laman- Kisilkum 92. April. Auf den Granit- und Sandhügelnu bei Bakali 28. April. | Zwischen dem Jan- und Kwurwan- Darja im Sande 4. Mai ; in. der Steppe am Kuwan- Darja 7. Mai (florens), Steppe am Aigirak-See 14. Mai 1842 (fructificans). Caulis in nostra planta semper herbaceus, qualem etiam in son- gorica vidimus. Pubescentia rigidula in caule, petiolis pedunculisque duplex; brevior biparlifa patula, et elongata simplex patentissima, in foliolis utrinque bipartita elongata, patens. Fructus in speciminibus vernalibus longiores, longius stipitati, in aestivalibus breviores, fere sessiles, A. eriocerati affinis, quamvis flores flavi. — Occurrunt specimina pube flavicanti - aurea. 361. Astragalus austriacus E. Led. fl. ross 1. p. 616. HAB. Auf Kalksteinfelsen beim Dovfe Iaroslawl in den Thülern des Ai im Gouvern. Orenburg 929. Juli 1839 (flor. et. fructif.). 362. Astragalus sulcatus E. Led. l.c. p. 619. HAB. An der neuen Orenburgschen Linie, unweit. Impe- ratorskaja, am Salzsee Kilsch - kul ; bei. der Festung INaslednika 24. Juli 1840 (florens et fructif.). 363. Astragalus orbiculatus Led. l.c. p. 623. HAB. Auf sterilen Salzlehmgründen und Sandstrecken zwischen dem Kwwan- und lan- Darja 17. luli 1841 (specimen iterum florens). Im Sande um Buchara 6. und. 10. April ; zwischen dem lan- und Kwwan-Darja 5. Mai 1842 (flor. et fructif.). 364. Astragalus Onobrychis E. Led. fl. ross. 1. p. 608. Speciei valde variabilis variae colleclae formae. &. latifolia, viridis, stipulis omnino fere discretis. HAB. In der Steppe bei Kisilskaja 17. luni 18359. [n der Steppe jeuseits des Uralflusses am. Flusse Temir 1840 ( Mobitz). Oberhalb Uralskaja luni 1840. Am llekflusse Iuni 1841; bei Bugulminsk ( Zan.) (florens). 9 cc w--D D. angustifolia, virescens stipulis connatis. HAB. In Gouvernement. Orenburg bei Spaskoje 4. luni 1859, am obern Hekflusse Mai, in der Lehnsteppe vom Urkatsch. 30. Mai 1842. (florens). | y. latifolia incana, stipulis inferioribus connatis. HAB. In der Sandwiüste Karakum 28. luni 1841 (flor.). 365. Astrazalus albieaulis B€. Led. l. c. p. 628. HAB. In den mugosarischen Bergen 29. Mai 1842 (flor.). Variat calycibus flavieanli villosis: zeeischen dem Ural und der. Wolga. Mai 1842 (Korin). 366. Astragnius giycyphyllos EK. Led. l. c. p. 621. HAB. An. den. Waldründern der. Wiesen des NNugusch- Thales im. Süd - Ural 5. Iuli; an den Ufern der Belaja 6. Juli 1839 (florens). 367. Astrazalus Cicer E. Led. fl. ross. 1. p. 620. HAB. In den Thalgehüngen an einem Arme der Belaja nichl. weit vom Dorfe Bugultschan 7. Iuli, auf Gyps- felsen am Ufer der Ufa 18. luli 1839, in der nórdlichen Steppe zwischen Ufa und Sterlitamak August. 1840 (flor. et fruct.). 368. S&stragalus comtorfuplieatus E. Led. fl. ross. 1. p. 639. HAB. Hüufig am Ufer des wntern. Uralflusses , z. B. bei Kulagina 18. Fuli, unweit. Saraitschik September 1840 (flor. et fruct.). 369. Astragalus oxyglottis Stew. Lep. l. c. p. 6206. Var. B. psiloglottis. HAB. Auffelsigem Boden bei Nowo-Alexandrowsk 17. Mai 1840 (unicum specünen florens), im. Kisilkum 29. April 1842 (pauca specimina vix florentia). 370. Astragalus amumophilus HEKíar. et NKir. Enum. song. HAB. Auf dürren Lehmhügeln an den Quellen von Agatme 13. und. 14. April. | Zwischen Agatine. und. Karagata 14. April : bei. Tiumen- bai-tau 18. April 1842 (flor. et fructificans). — 134 — Varial foliis supra glabris et. parce pubescentibus, fructibus gla- berrimis, et sallem junioribus, adpresse canescentibus. Ab A. oxy- glottide, cui proxime affinis, facile dignoscitur fructibus erecto- conniventibus, lalioribus, reliculatis, vexillo calycem duplo, nec triplo excedenle, truncalo-retuso nec profunde emarginato. 371. Astragalus filieaulis F. et WE. Led. fl. ross. mU HAB. Auf dürren Lehmhiügeln bei Agatme 14. April 1842 (flor. et. fruct. immat.) Duo specimina florentia et cum fructu juniore A. ammophilo intermixta erant, quae sine dubio huc spectant. Pedunculi plerumque folium superant. Flores in capitulo usque ad novem. Fruclus junio- res leviter sursum arcuati, rostro tenui deflexo. — Vexillum lineari-ob- longum emarginatum, lamina medio fere angustala. 372. Astragalus tribuloides EPel.? Led. (l. ross. 1. p. 637. HAB. Auf den dürren Lehmhiüge!n bei Agatne 18. April. Am. Kuwan-Darja 7. Mai 1842. (specimen unicum paulo vegetius) (florens et. fructif.) Planta nostra diagnosin Ledebourianam optime quadrat, praeter foliolorum numerum ; in nostra enim foliola 7 — 15, in diaguosi cilata folio dicuntur 7 — 9juga. — Magis dubitarem de identitate cum planta Delileana, quae inter Sesameos enumeratur a cl. De Candolle (Prodr. IL. p. 288.), quum nostra ob legumina evidenter sursum arcuala sine dubio ad Annulares spectat. — Plantam huic similimam, nec nisi foliolis angustioribus acutis dislinclam, habeo e collectione Chesneyana, ad Euphratem collectam sub. Nr. 166. 373. Astragalus amkylotus FE. et YR. Led. fl. ross. 1..p. 637. A. (Annularis) caulescens vel subacaulis, cane- scenli-hispidulus: stipulis lanceolatis ciliatis, folio- lis 5—13 oblongis retusis, pedunculis abbreviatis e- longatisve, racemis abbreviatis 2—0O floris, calycis cylindrici dentibus tubo dimidio brevioribus rectis, vexilli lamina basi auriculato-dilatata longe acumi- nala, leguminibus pube duplici hispidulis reticulatis 9* — 14352 — subteretibus dorso profunde sulcatis erectis sursum arcuatis apice inflexo hamatis. Specimen unicum florens cum altero unico À, oxyglottidis prope Nowo - Alexandrowsk in rupestribus lectum, a planta inderiensi caule erecto elongato diversum, floris et leguminis (junioris) structura -& aflistinetissima eum ila congruum. Diagnosin mutavi ob distinctionem . 8 proxime affini A. commixto m. 374. Astragalus ecommnixtus Eze. A. (Annularis) subacaulis, pube patula canescens; stipulis ovato-lanceolatis ciliatis membranaceis, fo- liolis 3 — 13 oblongo-elliptieis obtusis, pedunculis (plerumque) folium superantibus, racemis abbreviatis 2-5floris, calycis cylindrici dentibus tubum dimidium superantibus rectiusculis, vexilli lamina basi auricu- lato-dilatata in appendicem spathulatam rotundatam producta,leguminibus pube duplici canescentibus lae- vibus compressis dorso profunde sulcatis erectis sur- sum arcuatis apice inflexo hamatis. HAB. | Auf den dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. April. An den Sandlehmhügeln zwischen Agatime und. Karagata 14. April 1842 (specimina pauca florentia et cum fructu juniore). Eandem plantam accepi commixtam cum Astr. harpilobo Kar. et Kir. ad honest. soc. nat. cur. mosqu. Praecedenli proxime afínis, at vexilli forma, leguminibusque etam maluris haud reticulatis, facile distinguendus. Planta pusilla, caule brevissimo. Folia cotyledonaria diutius per- sistunt; caulina primaria plerumque 3 foliolata, demum foliolorum nu- merus adaugetur usque ad 12, et tune folia saepe bipollicaria. Sti- pulae hyalinae, latiores quam in praecedente acuminatae. Foliola usque ad tres lineas longa, fere sesquilineam lata, obtusa nec retusa, nec emarginata ut in praecedente; supra parce pilosula, subtus pube den- siore patula canescentia. Peduneui subradicales longitudine varii, jam florentes 1 — 2 pollicares, demum magis elongati, patulo-pubescentes, superne pilis nigris intermixtis. Flores in scapis primariis solitarii vel bini, in- sequentibus numerus adaugelur usque ad quinos, in apice ue MEC LL peduneuli approximati, subsessiles, 4$ lineas longi, albidi. —Bracteae minutae hispidulae, Calyx cum dentibus circiter 23 lin. longus, pilis albis nigrisque in dentibus crebrioribus, prostratis adspersus; dentes subulati, superiores patuli. Vexillum explanatum 45 lin. longum, ungue basi altenuato, circiter 2 lin. longo, superne lineam lato, laminae basis suborbiculata, fere 2 lin. lata, abrupte producta in appendicem sesquilineam longam, $ lineae latam, apice rotundatam, obsolete emar- ginatam, — Alae lineares, vexillo lineà breviores, apice bilobae. Carina obtusa alis semilinea brevior. —Legumen forma praecedentis , pube longiore sparsa, et brevi densiore, junius eanescens, demum hispidulum, loculis utplurimum heptaspermis. 3750. Astragalus ezmpylorhynehos FK. et M. Ind. sem. hort. petr. 1. p. 23? A. (Annularis) erectus, pilis adpressis brevibus parece hispidulus; stipulis ovato-laneeolatis membra- naceis aculis ciliatis; foliolis 5—11 elongato-linea- ribus truncatis supra glabris, pedunculis folium sub- aequantibus 1—93floris, floribus in apice subracemo- sis, calycis cylindrici dentibus linearibus tubo dimidio longioribus, vexillo obcordato - oblongo, legumine peduneculum subsuperante rectiusculo apice inflexo- hamato sutura ventrali carinato dorsali profunde sul- cato laevi pube simplici brevissima adpressa adsperso. HAB. In Dioritgebirge Tiumen - bai bei dem Brunnen gleiches Namens 18. April 1842. ( fructif.). Specimina tantum tria fructu. submaturo, —Praecedentibus arcte affinis, altamen distinctus foliolorum et vexilli forma, et leguminis recliuseuli pube simplici. ^A subsequente differt leguminibus laevibus pubescentibus, Caulis angulatus 2 — 3 pollicaris; foliola in speciminibus nostris ad summum 11; superiora saepe 10 lineas longa, dimidiam lineam lata, vel angustiora, Pedunculi pollicares. Vexillum plus quam irilineare supra medium fere sesquilineam latum ; apice lato profunde emarginato-bilobo. Alae breviores inaequaliter bilobae. Carina calycis denles parum superans. Legumen sesquipollicare vel paulo longius, leviter recurvum, apice compresso inflexo - hamatum, teretiusculum, — AE latius quam in praecedentibus, semibiloculare, polyspermum. Semina utrinque truncata. 376. Asíragalus quadrisuleatus Ege. A. ( Annularis) pilis simplicibus patulis hispidulus, diffusus; stipulis lanceolatis acuminatis parce ciliatis, foliolis cuneato-obcordatis 3—5 jugis, racemis sub- trifloris, pedunculis folia superantibus, calycis cylin- drici dentibus tubum dimidium aequantibus, vexillo oblongo-elliptico, leguminibus erectis elongatis sur- sum arcuatis apice inflexo-hamatis glabris reticulatis subtetragonis dorso, ventre lateribusque sulcatis. HAB. Auf den dürren Lehmhiügeln bei Agatme 13. April 1842 (florens et cum fructu immaturo). Praecedentibus affinis et inter illos et A. reticulatum MB. (a quo nulla nota differt A. oliganthus Kar. et Kir.) quasi medius. A praecedenübus facile jam distinguitur leguminibus glabris eximie reticulatis, foliolorum et vexilli forma; ab A. reticulato legumi- nibus erectis hamatis multo longioribus, et pube patula densiore, quae in illo parca brevis adpressa, vix ulla. An A. corrugatus Ber- tol. DC. Prodr. II. p. 289? Radix exilis perpendicularis; caulis primarius abbrevialus erectus, secundarii ex axillis cotyledonum tripollicares vel longiores patulo hispiduli. Stipulae liberae lanceolatae acuminatae, circiter 2 lin. longae, extus glabrae, ciliatae. Folia pollicaria, superiora breviler peliolata. Foliofa euneata emarginata, vel obcordata, 24 — 3 lineas longa, versus apicem ad summum sesquilineam lata, lobis acutiusculis vel rotundatis, supra glabriuscula g'aucescentia, subtus pilis brevibus patulis hispida. Peduneuli jam sub anthesi folio longiores, fructiferi sesquipollicares, patulo hispiduli, bi- triflori. Flores brevissime pedicellati, in apice peduneuli parum distantes. — Bracteae minutae subulatae. Calyx eum dentibus lanceolatis tubo subcampanulato dimidio vix longioribus, lineas duas longitudine haud attingens. Vexillum ires lineas longum omnino el aequaliter ellipticum, in unguem brevissimum vix attenuatum, Alae semisagilialae vexillo paulo breviores, carinam parum excedentes, Legumen maturescens fere sesquipollicare, vix lineà latius, lineare 2 ME arcuatum , acuminatum, acumine hamato-incurvo, seclione transversali fere tetragonum, dorso et ventre profundius, lateribus obsoletius uni- suleatum , venis transversis valde prominentibus reticulatum, complete biloculare, immaturum farctum loculis sub 19 spermis, seminibus imma- iuris distantibus, reniformibus. 377. Astragalus harpilobus JEínr. et Kir. Enum, song. Nr. 263. HAB. Auf den dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. April 1842 (flor. c. fruct. jun.) 948. Astragalus bakaliensis Ege. A. (CAnnularís) brevicaulis; foliolis 5— 7 ellipticis acutiusculis obtusisve adpresse pubescentibus, pedun- culis folio longioribusracemoso-subtrifloris, dentibus calycis campanulati lanceolatis tubum aequantibus, vexillo latissimo apice bilobo calycem pluries exce- dente, carina obtusissima calycem duplo alas vix su- perante, legumine (juniore) lineari deorsum leviter arcualo-sericeo pubescente. HAB. Bei Bakali 28. April 1842. Inter alias plantas pusillas ibidem lectas unicum reperi specimen speciei hujus distinclissimae: floribus ratione plantulae et sectionis, cui allinet, magnis, racemo dissitifloro, et legumine deorsum arcuato. Caulis abbreviatus vix semipollicaris, pilis adpressis canescens. Stipulae e basi lata acuminatae, linea vix longiores, ciliatae. Folia ad summum pollicaria, petiolo vix semipollicari dense hispidulo. Foliola 35 lin. longa lineam lata, foliorum infimorum obtusam, juniorum acu- tiuseula, elliptica, vel terminale obovato-oblongum subtus canescenti- patulo- villosa, supra demum glabrata. Pedunculi axillares florentes plus quam sesquipollicares. — Flores distantes racemosi bini vel terni. Bracteae minutae. Calyx campanulatus, canescens, tubo lineam circiter longo, dentibus subpatulis lanceolato - subulatis. — Vexillum brevissime unguieulatum, lale ovatum. 23 lineas longum, fere 3 lineas latum, apice profunde emarginatum , lobis rotundatis, plicatum , striatum, in- tense purpureum, — Alae semihastatae vexillo linea breviores, ungue — 1436 — tenui breviore quam lamina dimidia. Carina turgida obtusissima,, alis paulo longior, vexillo brevior. —Legumen junius horizontaliter patens lineare, leviter deorsum arcuatum, styli rep!icati basi sursum hamatum, sericeo - pubescens. 379. Astragalus vulpinus Willd. Ledeb. fl. ross. f. p. 635. HAB. Bei Ilezkaja Sastschita 93. Mai 1839. Am Ufer des Inderschen Sees Juni 1840. — Ueberall am. Ufer des Flusses llek Ende Mai; auf den mugosarischen Bergen 9. Juni 1841. 4n der Sandwüste Kara - kum 19. Maí 1842 (florens). 3S0. Astragalus leucospermus Eze. A. CAlopecuroideus) caule erecto villosissimo, sti- pulis membranaceis late triangularibus, foliolis 25 ad 40 elliptico-suborbiculatis obtusis subtus molliter villosiusculis supra praeter marginem glabris, spicis axillaribus sessilibus folio brevioribus, calycis ebra- cteolati longe et rigide villosissimi dentibus lanceo- latis tubum campanulatum corollamque subaequanti- bus, legumine incluso ovato-suborbiculari compres- siusculo calycis tubum dimidium aequante molliter longe villoso semibiloculari monospermo. Synon.: A. Alopecias Kar et. Kir, Enum. song. Nr. 266? non Pall. HAB. Án den Steppenhügeln um Penschakent | &. Sept. 1841. E characteribus A. Alopeciae Pall. affinis, multis tamen a de- scriplione et icone Pallasianis discrepat nolis: Tota planta pede humi- lior, foliola minuta, spicae multo breviores, calyx fauce haud con- tractus, neutiquam tomentosus, qualem exhibet icon Pallasiana, nec tenerrime et laxe albo-lanatus, qualem profert descriptio; praesertim vero legumen calyce brevius semper monospermum, semibiloculare, neque calycem explens et supereminens, biloculare, loculis subpenta- spermis ut in specie Pallasiana. — Specimen Karelinianum ex habitu et calyce huc spectare videlur, desunt vero legumina. — 137 — Specimen unieum autumnale, foliolis fere omnino orbatum, spica- rum plurimarum calyces frucliferi delapsi, raclhi nude persistentes alterque ramulus rudimentarius. Radix crassa lignescens. Caulis robustus, 3 —4 lineas in dia- melro crassus, 1Ó circiter pollices altus, pilis densissimis patentibus mollibus villosissimus, ramosus, ramis abbrevialis, superne in ramos plures divisus. Stipulae pleraeque jam detritae, magnae, ad basin cir- citer 4 lineas latae, 5 lin. longae vel longiores, triangulares,. mem- branaceae, nervosae. Folia caulina (e petiolis superstitibus) 4— 5 pollices longa, ramealia bi- tripollicaria vel breviora. Foliola foliorum caulinorum, quae supersunt, 4 lin. longa, 2j lin. lata (infimorum sine dubio majora), ramealium minora, 23 lin. longa, 1$ lin. lata, utrinque obtusa vel apice subemarginata. Spicae sessiles bipollicares, in dia- metro 15 — 16 lineas crassae, villosissimae densae. ^ Bracteae lineari subulatae 3 lineas longae membranaceae, hyalinae, brevius villosae, Flores sessiles. Calycis (frucliferi) tubus campanulatus, quatuor lineas longus, circiter 23 lin. latus, membranaceus, villis (2''") longis rectis patulis rigidulis vestitus; dentes lanceolati e basi latiore acuminali 34 — 4 lin. longi surrecti. Corolla flavicans (?). — Vexillum ab ungue 4 lineas longo sursum arcuatum, lamina fere 3 lin. longa, ovata, complicata. Alae circiter 7 lineas longae, carina paulo brevior. Le- gumen in calyce sessile 25 lin. longum, 12 lin. latum, molliter sericeo villosum. Semen magnum reniforme, pallide ochroleucum , hinc inde nigro - punctulatum. 381. Astragalus turbinatus Bge. A. ( Alopecuroideus) caule erecto hirsuto - subvil- loso, stipulis lanceolatis longe acuminatis hinc basi petiolo adnatis, foliolis 35—60 obovato - oblongis elliplicisve obtusis subtus canescenti - villosis supra longe pilosis, spicis capitatis in caule ramisque ter- minalibus, calycis (fructiferi) tubo turbinato longe villoso-hirsutissimo, dentibus calycinis tubo suo co- rollaque longioribus rectis, vexillo extus pubescente, legumine turbinato apice spongioso bigibbo villoso biloculari dispermo. — AEN HAB. In Flugsande der Wüste Kisilkun 21. und 22. Juli 1841 ( fructifer.). Speciei valde singularis, capitulis terminalibus et fruclus forma dislineussimae, nec ulli aliae nisi A. Echinopi Boiss. affinis, spe- cimina duo incompleta fruclifera colecta; allerum caule abbreviato valde ramoso, alterum fere simplici, pede vix humiliore, breviter villoso striato. Stipulae caulinares basi pelioli adnalae, e basi laliore (25'") lanceolatae, acuminalae, usque ad 7 lin. longae, extus villo- siusculae, demum glabratae. Folia caulina fere peda!lia, ramealia bre- viora; foliola numerosa, caulinorum ovalo-oblonga, aculiuscula, 5 — 6 lin. longa, 3— 4 lin. lata; ramealium minora obovato- oblonga sub- mucronulata, rotundata vel truncata. Capitula in caule ramisque ter- minajia, pedunculo circiter policari full, densissima, rachi brevi 6 ad 8 lineas longa, hirsuta. Bracteae lanceolato-'ineares, 5 lin. longae, linea dimidia angustiores, palulo hispido-villosae. ' Flores sessiles cir- citer novem lineas longi. Calycis (fructüiferi) tubus turbinatus, superne subtruncatus, fauce constricta, longe villoso-hirsutissimus, dentes lan- ceolato -lineares acuminati, rigiduli, 9 — 6 lin. longi hirsuto - ciliali. Corolla (e rudimentis) videtur flavescens. Vexillum explanatum circiter novem lineas longum, lamina obovala, emarginato - truncata, ungue latiusculo, extus pubescens; alae et carina videntur breviores, glabrae. Legumen calyci inclusum, brevissime stipitatum , basi subcompressum, allenuatum, obovatum, membranaceum , superne quasi expansum in discum orbicularem, margine obtusum, crasse spongiosum, medio sulco, villis elongatis conniventibus obtecto, percursum, styli basi in suleum recurva; complete biloculare, loculis pluriovulatis, constanter mono- spermis. Semen oblique reniforme, 12 lin. longum, laeve, helvolum. 382. Astiragalus Lehmanniamnus Eze. A. CAlopecuroideus) caule erecto villoso ramoso, stipulis ovato-lanceolatis acuminatis foliaceis, foliolis 13 —17 orbiculato-subreniformibus emarginatis retu- sisve mucronulatis supra glabrescentibus subtus mol- liter villosis, racemis axillaribus breviter peduncu- latis cylindricis, bracleis lanceolatis foliaceis, caly- cibus bibracteolatis sericeo-dense- velutinis demum * — 139 — globoso vesicariis villosis, leguminibus stipitatis ova- tis subtriquetris calyce multo brevioribus angustiori- busque dense sericeo-villosis bilocularibus multiovu- latis dispermis. HAB. [n der Steppe Kara-kum beim Aralsee, am Brunnen Estak-Kuduk 1. Juli 1841 (florens et fructific.). Lehm- sandsteppe unweit Karagata 17. April 1842. (florere. in- cipiens ). * (Fortsetzung folgt.) ] í 1 B NL " i LS TT - , - — MÀ B o H N pe. VEMM IA / a "2 uf E; ^A » 7, "Im ? E. » [ P I edd PL , 77 CPC gg HR d ey y -— á sue | ac 0l "di Pa in ] J LIBRARY i ^V YORK ^AUICAL, GARDEN ES E: 1 ws nt UNS LXGOBOUCNEX IL "^ E » eh rA s 2 SUC VY ANAYA V2 8-52 0 AC LR , à Gre TT 13 MICA SP? "m r2 v dl nr "a ALES 3 p !] Am t ' i ! - ja à ZUM MT vr VTMUTTT 11 bs PULAT E NTU A T N ML ET UN y í ALIE i P ! * * vy Vy 4 L4 d n" » Aul X uv n m j M " a '" "t n i ü d Vu Kcu Ww ! n ' 4 1 , d jv ! UP " " j ü r M ] 5 A b ! »J 4 P . * ^ l h ^ í 1N H * t " Ti h L] [4 UB L] |, ' Js ! ^ 4 - i "i e iris * "- o» 6. —— "adi cus. j MAT Mu D n f INA MD ! ) lá Br Kg i. C 4 e. o». Pru ot qne E UP us s Zr Bv. E n 2E Aba. cue 256 * . ; : : arx Lo Pd : REALEN, | PE ; DM ES TEARS New York Botanical Garden Library 4.B79 rn. e x o Jl O | TU vo/ jl | | | Alexand 1 | 85 xmi MO E EE -