SER AUR " gue Ft: ALG /E MARIS MEDITERRANEI ET ADRIATICI. 7 trees ai r Wb j " Tw , tv, "s M, mi. "T j Nt: " 4 É 4 "NE p bM - ^" t l E / 1 ME Mc 545 C nii E &, re 9d. m ; 1^. m * m E io H , ! j i 1 "VA M zw 1 : 1 ' " ; ' i T : c , ; Er J j |. . á eT à i ALG /E Ut A UIS MEDITERRANEI ET ADRIATICI, OBSERVATIONES IN DIAGNOSIN SPECIERUM ET DISPOSITIONEM GENERUM. AUCTORE JACOBO G. AGARDH. PARISIIS APUD FORTIN, MASSON ET CG*. —— 1842 T OQ « The search into structure and affinities among the works of creation is something like that after first principles. » HARVEY. p———————————————————ÀMPÓÀ—Ó A ÓÓÓ Paris. — Imprimerie d'Au£pÉE Saivri, rue Saint-Jaeques, 38. AMELIE WILEELMINE GRIFFITH. Opus suum dicatum voluit ÁucuoRe a7. us Alpe maris Mediterranei et Adriatici, si a numero Operum illas illustrantium judicare liceat, inter optime cognitas existi- mande sunt. Cryptogamiam 4quaticam JFulfenii, Algologiam Adriaticam Naccarüi, Hydrophytologiam Regni JYeapolitanz Illustrissimi Delle Chiaje, Floram Morece Boryanam, Botanicon Gallicum Dubyanum atque Floram Caprarice Morisii et De Notaris diversas provincias Nereidis Mediterranec peculiari studio traclasse inter omnes constat. Algologos celeberrimos Italix: et Gallie Meneghini, Zanardini, Papafava, Nardo , Bertoloni et Montagne multa nova adjecisse :eque liquet. Algo- logiam Adriaticam peregrinantibus Botanicis multa debere; nec obliviscemur; Martens, C. A4gardh, Fr. Rudolphi, Kytzing, Du- by, pluresque alii Adriam visitarunt. Nec ii tacendi, qui ipsi auctoriam gloriam spernentes, liberalitate qua hospitibus suas collectiones panderent iisque auxilia largiti sunt, magis forsan quam alii ad cognitionem Algarum in sua quisque provincia contulerunt: Biasoletto , Ruchinger , pater filiusque, Solier, Risso, Perreymond. Post tot et tantorum Virorum studia atque opera, Algologiam mediterraneam scribere nostrum non fuit; observationes sub longiori cursu ad littora utriusque maris vel ad vivum vel ad specimina in collectionibus Algologorum Italie, quibus fere omnibus mihi aditus pateret, factas communicare tantum vo- lui. Equidem ita materialia ditissima ad meam habui dispositio- nem, etsi quid boni operi nostro inest auxiliis tantis adscribe- tur. Collectionem Algarum Corsicarum ditissimam transmisit Leveillé; algas Adriaticas plures communicarunt Zanardini, Meneghini et Nardo ; Niceenses et Galloprovinciae dederunt pe INotaris, Risso, Giraudi et Perreymond;; Cetteanas Salzman ; et ex pluribus Mediterranei oris, ex Constantinopoli a Castagne lectas, e Malta, littore Hispanice et imprimis Galloprovincia ma- gnam copiam largitus est So/ier; ante omnes autem mihi no- minandus Aiasoletto, qui omnes suas, incredibiles pene, Alga- rum Ádriatici collectiones , tum continuo labore ab ipso comparatas, tum a Cel. Caribone et Papafava ex Dalmatia trans- missas insigni liberalitate ad meam dispositionem panderet. Ipse denique, jam itineris Paterni comes, iterum Tergestum et Venetiam adii, locisque familiaris et nova quedam addere et multa novo examini subjicere potui. Mare Mediterraneum du- plici quoque cursu perscrutatus sum ; littora Gallie a Cette usque ad insulas Stoechadum et Niceam mensibus Aprilis — Junii 1837 visitavi, et dein per totum fere annum proxime preterlapsum littora mediterranea Italie a Salerno et Amalfi regni Neapolitani usque ad Niceam et inde Massiliam per- quisivi. -— Yl -— Quum breve tantum tempus observationes.redigendi fuit, et aditus ad Bibliothecam ditiorem sub itinere raro patuit, in synonymia parcus fui, vix alia afferens synonyma, quam quze speciminibus mihi innotuerant. Hinc nec opus recentissimum Harveyanum; nisi jam sub prelo sudante nostro, videre licuit, unde e multis eximiis, quod continet, nihil nobis vindicare potuerimus. Attamen nostrarum forsan summa laus erit, quod in multis cum 7//o congruentem opinionem expressus sum. Contra aliud quoque, quod nobis forsan vitio vertitur, pauca praemonenda habeo. In multis et precipue physiologicis, ut de structura et formatione partium, de functionibus et valore orga- norum fructificationis, ab idzis diu receptis sepe recedi, et quandoquidem in spatia ab Algologis nondum visitata primos at timidos passus ausus sum. Cupiditati tantum novarum me in his indulsisse neminem crediturum fore spero; quz certa sunt, quique meo judicio incerta tantum indigitare volui, attentio- nem observatorum in illam directionem dirigens et omnia du- bia, quz: ad rem denique illustrandam conferre potuerint iu ' auxilium meum vocans. Nec hypothesibus tantum vagis opinio- nem propriam condidi; observationibus directis opinionem fundare et dubia decidere semper qussivi; etsi ultra observa- tionem quandoquidem progressus sum directionem sequi, qua observationes propric: animum przsagientem impellerent. Est in- genii humani communis sors, ut influenti vi earum, quibus occupatur rerum, in unam vel alteram directionem abit; meum quoque longo studio Algas amplectens, impulsui ipsorum stu- diorum potius obediisse, quam aliorum theoriis raptum fuisse in meum defensum vocare volui. Et si meas idzas olim refutatas videbo, eo me consoler, quod ad veritatem enucleandam forsan — Vi — perverse me: opiniones contulerint. Diu calcatam viam przde- cessorum tutissimum iri facile scio, sed hac via metam scientize non semper attingi eque mihi persuasum habeo —Quas quoque ob rationes nullum Algologise hodiernz librum majori gaudio accepi quam de Álgis maris rubri opus recentissimum Decais- nei; et pagellis sequentibus in opiniones amici dilectissimi re- futandas magis quam aliorum incubui. Vegetatio maris mediterranei cum confinibus comparata aspectum! quodammodo peculiarem offert. Species qua mare rubrum inhabitant, in mediterraneo vix obveniunt, ( exceptis cosmopolithis quibusdam, in omni mari fere aeque provenien- tibus); genera illius numerosa et characteristica, Sargassum et Caulerpa, in mediterraneo paucissimis et aliis speciebus repre- sentantur. JEque a vegetatione Atlantici maris non parum ablu- dit. Laminariez in illo numerose duabus speciebus in Mediter- raneo proveniunt;genus Zci, in Atlantico numerosum, omnino desideratur (Vucus vesiculosus quandoquidem undis vagis ad- portatur et in Adriatico sub forma peculiari provenit); multe species Floridearum (,Chondrus crispus et Ch. mamillosus , Rhodomenia laciniata, Rh. palmetta, Rh. ciliata, Delesseria sanguinea, D. sinuosa, D. alata etc.) imprimis maris apertioris e tribu Spheerococcoideorum et Delesseriearum rupes mediter- ranei non ornant; Callithamn?a et Ceramia. xariora evadunt. Genera contra Bryopsis, F'alonia, Griffithsia, Polysiphonia in mediterraneo numerosiora sunt; et vegetatio rupium sole expo- sitorum (Algas plurimas Zoospermeas, Laurencias etc. — magis in generali cosmopolitas — complectens ) in utroque mari —1X — quali forsan numero gaudet. In enumeratione peculiari cura stationes Algarum indicare conatus sum ; hic insuper pauca de generali aspectu Vegetationis diversarum stationum przmittere volui. Rationes, qua in diversitates vegetationis marinze de- terminandas valide sunt, precipue in expositione versus lucem et mare tranquillum aut undis infestum quzrendse sunt. Hoc de mediterranea vegetatione, in qua diversitates latitudinis minus eminent, insigniter valet. In sinubus majoribus magis tranqnillis soleque expositis, scepe sabulosis et parum profundis, precipue obveniunt Zoospermec, ob lucem intensiorem colore viridi fere semper indutae. Ad saxa sparsa limitis supremi vigent ftivularioe, Lyngbyc, plures Con- feres, ad rupes majores Bryopsis myura, 4nadyomene, Dasy- cladus, et Laurencie plures. Ad saxa rupesque profundius de- mersas et hinc luce magis fracto expositas Gystosemra barbata, C. crinita, C. selaginoides etc., Sargassa, Codium bursa, Padina pavonia, Liagorse etc. proveniunt. In sinubus profundis tranquillissimis luce minus expositis praecipue exspectand:e sunt Siphones et Dictyotez; Bryopsides fere omnes, J/alonia intricata, Codium tomentosum, ;Asperococ- cus bullosus, Stilophorae, Striaria, Cutleria, Zonarie, Halyse- ris et Dictyoto? species plurimae saxa rupesque hic ornant. Algae nonnulle Floride ex violaceo tincte , Grateloupia, Gigartina etc. cum his quandoquidem obveniunt. Mare apertum amant Z/oridex, rupes tamen a luce et vehe- mentissimo fluxu absconditas precipue inhabitantes ; emersas et rora maris fere tantum irrigatas Catenellam, Polysiphoniam obscuram, Ghondrum Griffithsiee et Gelidium ustulatum legi; in scrobiculis (cum Cystoseira. abrotanifolia war-) Rytiphleca uec cens tinctoria sepe adest ; supremum limitem undis magis infestum amant JVemalion, Gelidii cornei plures formae, Zypnoa musci- formis, Gigartina acicularis etc. ; rupes profundius demersas fere ubique tegit Cystoseira amentacea ; rupes superiores at ma- gis absconditas inhabitant Callithamnia pleraque, Griffithsice, Rhodomenéa palmetta, Peyssonellia, Chondrus noreegicus, Geli- dii cornei formce; rupesque absconditas profundiores Phyllo- phora nereosa et Ph. Heredia, Sph. coronopifolius ornant. In ca- vernis minutis inter spongias fere semper deprehenduntur Sphar. Lactuca et Chondria uvaria cum F'alonia utriculari. Algas classem constituere propriam cum Patre (Syst. Alg- p. XI. etc.) considero, quam in plures familias dividere jam an- tea tentavi (Zoospermeca, Florides et Fucoidese, seriebus tribus Harweyanis Chlorospermeis Rhodospermeis et Melanospermeis omnino fere respondentes). Utrum his adnumerandze sint D/ato- meze,an potius ad regnum animale abeant, inter Auctores gravis- simos nondum constat; nobis familiam propriam inter Algas constituere videntur, quam vero hic omisimus, minus argu- menüs eorum, qui naturam animalem urgent, convicti, quam quia operibus recentissimis nihil novi addere potuerimus. Ean- dem fere ob rationem Corallineas et Halimedeas exclusimus; Mo- nagrapho Decaisneo, et locus in systemate et tota historia plan- tarum difficillimarum mox illustrabitur. Contra ex Algarum classe omnes illas productiones, quae ex putredine quadam aut in solutionibus chemicis oriuntur, exclusas voluerim. Tribum ita justis limitibus circumscriptam, classem a vicinibus Liche- nibus et Fungis zeque distinctam dies postera forsan monstra- bit. : Scripsi Parisiis 20 martii 1842. jJ. G. ÁGARDH. I. ZOOSPERMEJE. J. Ac. CuanAcTER. Alez fructu duplici — an semper?— instructz, uno interno ex granulis chlorophylli transformatis, denique motu vivacissimo przeditis, constante (Sporidia nob.) ; altero externo, morphosi cellule aut ramuli transformati orto, intra perispo- rium hyalinum granula chlorophylli numerosa , in sporam (?) coalita, fovente (Coniocystc?).—Frondes colore saepissime virides, rarius in olivaceum aut violaceum abeuntes, cellulis articulis vel tubis in stratum aut seriem singulam coordinatis constantes, nunc singulis individuis, nunc numerosis in gelatina communi nidulantibus constituti, filiformes, membranaceo-expansce aut (in ultima tzibu) subfrondosas. Algae nunc aqua dulci limitatze, nunc mari proprie, nunc utroque loco aàeque provenientes, in lacubus fluviis et mari substagnanti numerosiores, raro vere marinz (Siphonece), superficiem aquarum et loca soli exposita praeoptantes, parasitze, rupicolz aut a fundo limosiore denique arreptze et natantes ; in omnibus zonis forsan deque provenientes. SrRUCTURA FRoNDIs. Zoospermez e cellulis contexte sunt, quae vero in diversis sectionibus diversis formis induuntur. In IVostochineis sunt rotundate aut ellipsoidee, nunc invicem separat: (Palmella), nunc in seriem filiformem coordinata (Nostoc.). In Rivularieis et Oscillatorieis sunt cellulae tubiformes extus subcontinu:, contentu tantum interno articuliformiter diviso. In Conferveis et Zygnemeis sunt cellule articuliformes, h. e. cylindricze apicibus truncatis cohzerentes, et dissepimentis veris transversalibus discrete. In .Siphoneis tubos elongatos 1 PEN RUM constituunt, cylindraceos aut claviformes, simplices aut szepissi- me ramosos, ramis denique diaphragmate simplici disjunctis. In Ulvaceis denique sunt cellulae rotundato-angulatz, in stratum singulum tubiforme aut (collapsu) membraniforme coordinate. Membranam cellularum fibris tenuissimis duplici directione subspirali excurrentibus contextam esse, alio loco (vide Dissert. nostr. in dct. nov. cad. nat. curiosor.) monstrare conatus sum. Hac structura precipue evidens est in cellulis magnis Conferece melagonii, C. crassce, etc. , in quibus fibrz in fasciculos nonnullos principales contorquentur, et ex his denuo in fibras plus minus simplices, spatia inter fasciculos relicta implentes, separantur. Nec minus in omni Conferva majori, post elapsum sporidiorum decolorata, observatu facilis est membranze e fibris contextura. In Siphoneis cgrius observatur, attamen in /'alonia et Dasyclado recentibus (exsiccatze Siphonec? ita collabuntur, ut plicae in membrana per exsiccationem orte numquam denuo extenduntur) similem structuram videre mihi contigit. Nusquam vero melius quam in filamentis interioribus et cavitatem frondis percurrentibus Codii bursce hzec structura apparet; in his enim fibrae adeo laxae sunt ut sub cultello immo separantur, duplici directione spirali excurrunt, et contortione mutua membranam formant, fere ut tela duplici filorum apparatu contextuntur. Sunt continuationes, ni fallor, harum membrana fibrarum, quae internum illum filorum apparatum in Caulerpis adeo evi- dentem (vide Mont. sur la str. des Caulerpées), constituunt, quaeque aliquando in interiore cellularum C. melagoniü sparsis- sima ipse videre credidi. Aliquando quoque extra cellulae mem- branam in fila tenuissima solvi videntur, sed observatu difficil- lima, et non nisi sub lente maxime augente, et in ramis per elapsum sporidiorum omnino hyalinis. Hoc modo in Jr. arbus- cula ramo , sporas emittente, vidi membranam strato filorum circumdatam, et in Conferece specie, ad C. vesicatam proxima, frondem quasi serie ciliorum subtilissimorum cinctam observavi. VzcrrATIOo. Omnem cellulam fibris spiralibus contextam esse dixi ; est prolongatione continua harum fibrarum, quod cellulze Tac prolongantur , subinde dividuntur, et tota frons increscit. Hoc autem duplici modo fieri vidétür. Partim enim tendentia pecu- liari fibrarum ad novas cellulas certis distantiis procreandas impelluntur cellulae; partim, certa nactà longitudine, diaphrag- mata in cellulis jamjam formatis nova oriuntur (vide Ao. Observ. de form. cell. in 4nn. des sc. Nat.). Ile crescendi modus — seu formatio cellularum suprautricularis — in omni juvenili Confervá existere crediderim, et forsan etiam per totum vitz spatium in omnibus illis speciebus, quarum articuli terminales inferioribns breviores sunt (in C. pellucida et affin.); alter autem formationis cellularum modüs — seu intrautriculari divisione — in illis speciebus, quae initio affixee denique solute, utroque apice, seu rectius per totam longitudinem, equaliter increscere videntur (Conf. linum et aff.) precipue observatur; in illis speciebus, quarum articuli terminales ceteris multo longiores sunt, quaeque divisione continua articuli terminalis increscere videntur, eque obveniens (in Conf. membranacea et affin:). Cellulze Szphonearum-— seu illas tubos appellare mavis — semel formatze; transversalibus septis numquam dividuntur, et apices praecipue increscere et vigentes apparent. Ramus nempe omnis ut protuberantià ad apicem tubi principalis inchoatur, quae sensim in novum tubum prolongatur, canalem cum. tubo primario contiguum initio, ut videtur, formans. Rami novi basi sensim strangulantur et simplici membrana, ni fallor, denique a ramo primario distinguuntur. Juvenilem Bryopsi- den arbusculam, in aqua dulci depositam contentum inter- num a fronde principali in ramulos emittentem vidi, unde tunc diaphragmata nulla contiguitatem utriusque canalis runipere, credere fas fuit. Contra; in planta matura sporidia ex uno ràmo emittuntur huncque omnino vacuum reddunt, dum materia granulosa in altero et vicino nullam plane subit mutationem. FnucriiCATIo. Duplex fructus -apparatus in Zoospermeis existere videtur, ütrum vero in diversis individuis, an in eo- dein utrumque obveniat, nondum liquet. 1* Sporidia in unaquaque frondis parte, cellülaarticulo aut tu- reni ed bo, interna et simplici morphosi chlorophylli oriuntur. Organa fructificationis in regno vegetabili simplicissima, vesicula sim- plici, granula includente, constare videntur. Sporidia ad parietes cellularum initio affixa sunt (— forsan fibris mem- branam constituentibus adharentia, quasi sporz suis pla- centis—), forma irregularis apparent, sepe oblonge et puucto singulo: aut pluribus notate (in Bryopside)—2an nucleo sic 'dicto cellule, vel potius basi perlucente, quo ipsa fibris affixa sint? —; donec sensim succo cellularum nutrita matura fiunt, certam formam induunt, ovatam aut subpyriformem , libera evadunt, et denique motu vivacissimo instructa, aperturam mamillaformem , inter fibras membrana ortam, in quaque cellula singulam (— an semper? —) quarunt, et per hanc erum- ;pentia, in aqua circumdante libera natantia, ad certum locam evolutioni aptum sensim aggregantur. Motu inchoante sporidia TOslro, semper przeunte, instruuntur — an rostri origo in punctis granulorum membrana adharentium quarenda sit?—, quod motu evanescente denique radix sporidii |germinantis evadit. — Hoc modo sporidia numerosissima . in | unaquaque cellula contineri palam est. — Fructum sporidiorum in Drapar- naldieis, in Conferveis, in Zygnemeis (Hydrodictyo),in Ulvaceis et in Siphoneis existere, observationibus probatum fuit. 9* Coniocystce rarius ut videtur provenientes, sed eam ob causam non minus forsan normales. Loco quod sporidia singulo constant granulo chlorophylli, coniocyste numerosissima in sphaeram coalita includere videntur. Coniocyste in Calothrice confereicola eX C. scopulorum, in pluribus Conferece speciebus, in Siphoneis et. Chctophora invente sunt; illis forsan insuper analoge habeantur spore Zygnematum, copulatione ortz. In Zaucheria constare videntur perisporio hyalino, cujus deni- que ruptura spora libera evadit, et in aqua circumjacente motum induit, donec denique tranquilla, singule plante fit origo (vide Obs. Unger in Act. nat. curios.). in Bryopsi Bal- bisiana jam anno 1857 coniocystas in speciminibus ad Vil- lam Francam lectis observavi, etdein plantam vivam per longius m M us temporis spatium observare licuit, sed nullam plane coniocys- tarum evolutionem videre contigit. Coniocystas tamen iis ana- logas esse, quarum vidit evolutionem Unger, negare noluerim; sed sporas in nulla alia Bryopsidis specie huc usque notas esse, dum in Zr. Balbisiana nunquam non inveniantur (1) perpen- denti mihi, et eodem tempore in Bryopsi Balbisiana sepe caespi- tulos ramulorum prolificantium ad apices ramorum provenire consideranti, nec impossibile fore videtur, Coniocystas in planta matri Jam, prolificationibus istis originem dare. Nec ea mihi displiceret opinio, quae Coniocystas Bryopsidis Balbisianee ut conceptacula consideret, per qu: sporidia interna ex ramo erumpunt, velut in Zr. arbuscula ex mamilla tenuiore prove- niunt, utque sporidia viva in Conferece specie — C. zonatce proxima — ex coniocystis subsimilibus segregari vidi;sed haec omnia dubia, qux observationes posteriores tantum solvent. Cujusnam nature sint coniocystz in Cheetophora, in Calothrice, et in Conferva invente, observationibus nondum probatum fuit. Observationibus itaque Ungeri et Vaucherii scire nostrum de natura coniocystarum totum nititur (2). Ex his sequuntur spo- (1) Organa externa Bryopsidis Balbisiane a Meneghinio et. Montagne descripta, licet nihil plane de earum natura et functionibus constet , tanti tamen valoris existimata fuerunt , ut non tantum pro veris sporis declararentur, sed nostre quoque de evolutione sporidiorum. observationes, quz totam evolutionis historiam complectuntur, quasi numquam factz, silentie denegantur (Decaisne, Pl. arab., p. 426). Qua quidem rei ratione, declarare coacti sumus, nos motum sporidiorum in Bryopside non semcl sed pluries observasse, et recenlissime quidem mense febr. hujus anni, in speciminibus Br. plumosc ad Villam Francam lectis; et ad veri- talem nostrarum observationum probandam, immo testem citare potuerimus Cel. Risso, cui non tantum motum sporidiorum in interno tubo, sed etiam rostrum, quo muniti sunt, ma- millam per quam egrediuntur et motum vivacissimum in liquido circumjacente monstrare felices fuimus. Ita de novo totam seriem nostrarum observationum revidimus, et ne singulam vel minimam modificationem in omnibus, que anno 1836 enuntiavimus, facere cogimur. Addere lubet : si frustula quedam Iodii juxta sporidia vivacissima deponuntur, ista in ipso momento moriuntur, que in liquido cireumjacente jam erupta erant; quz vero in tubis plante adhuc inclusa fuerunt motum continuant magis lentum , dum tandem haec quoque tranquilla evadunt. Eodem modo sporidia viva, aqua dulci superfusa, statim moriuntur. (25 'Organa hzc externa, in Zoospermeis multis observata, vera crux fuit systematicorum. Honorem proprii generis Calothrici confervicolee tribuerunt, quod, auctoribus Bory et Duby, ad Ceramieas una cum Bulbochete et Auduinella relatum fuit. Auctore eodem celeberrimo Bory, du Mes ram singulam coniocystis contentam esse , quce germinans novi individui singuli origo est. Magna itaque in eo inest differentia coniocystarum et sporidiorum , quod licet utraque organa sin- gula individua tantum generant, est compositio utriusque longe diversa, sporidia quodammodo simplicia, coniocystze ex pluribus composita. Eadem, ut infra videbimus, de sporis diversis Flori- dearum valent , quce sive integro endochromate , sive parte tan- tum constent , eodem modo germinant et easdem plantas gene- rant. : ; Cum hoc, compositionem quandam infimarum quoque plan- tarum probante phenomeno, observationem quodammodo coharentem afferre liceat. Frondem JZnadyomenes a cellulis elongatis , seu tubis, 5-5 , basi in radiculas totidem abeuntibus, singulisque apice cellulis novis stellatim radiantibus ornatis , constare, perbene notum est. Dum singula series cellularum ra- diantium ab apice tuborum basalium abit, radicula singula a tubo basali emissa sufficit; ut autem prima series cellularum radiantium noya serie coronatur , emittuntur quoque e singulis tubis, qui basalibus proximi sunt, radices tubiformes singuli, qui externe membranam tuborum basalium omnino investiunt. 5i itaque ex apice tuborum basalium radiatim exeunt tubi 4 (quo- rum quisque apice cellulis radiantibus coronatus est) emittun- tur quoque radices 4, dignitatem novi individui singulis his 4 tubis quodammodo tribuentes. Ut novae series cellularum ra- diantium generantur , ex inferioribus eodem modo radices con- Confervz species plures ad ipsum genus Ceramii translata fuerunt (vide Bory, Morée n. 1502.) In opere recentissimo Decaisnei nobis vitio verlitur, quod Siphoneas Vlvaceis affines poscimus, quum seeundum Cel. auctorum ad F'ucoideas nostras, sive Aplosporeas Decaisnei pertineant — suadentibus hic quoque coniocystis Bryopsidis Balbisianc. Nobis, quorum praecordia pejori luto finxit Deus, hz» omnes affinitates parum elucent, nec contra illas disserere zobis opere pretium erit. Quod attinet affinitatem Siphonearum cum Fucoideis verbo sufficiat : si, ratione nulla dubiz nature coniocystarum Bryopsidis Balbisiane habita, observatione immo proba- tun: fuisse existimemus, esse sporas in illis revera contentas ; quare affinitatem magis Sipho- nearum quam aliarum Zoospermarum cum Aplosporeis hec organa probant? Decaisneum fugere non potuit, organa Siphonearum analoga, saltem quoad aspectum externum , quo tota - nititur nostra hodierna cognitio horum organorum , in omnibus fere Zoospermarum familiis jamdudum cognitas esse. TEM, MS tinuo emittuntur. Si frons non dissecta observatur, radices cellulam interne percurrere , facile crederes ; invicem autem se- paratis tubis radiculas externe membranam tubi basalis sequi palam facitur ; attamen protuberantiam minorem in ipso apice tubi basalis inflecti tunc quoque apparet (1). Radiculas a basi ramorum majorum Aryopsidis arbusculce demissas quoque vidi. Disrosrrro. Quum characteres fructificatione innitentes, quze- nam cives familiz legitimi sint , tantum decidere queant, limites Zoospermarum nondum fixos dare ausim. Diatomacceas iis re- ferre, ut Montagneo placuit, haud justum crediderim ; si regno vegetabili revera pertineant, familiam propriam certe consti- tuunt. Nec ab illis longe alienas JDesmidiaceas censeo, saltem inter Zoospermeas et juxta Ulvaceas, ut eas disposuit Meneghini, non relatas voluerim. Opinionem Decaisnei, qui Siphoneas Fu- coideis vicinas vult, nec agnoscere potuerim ; eodem jure omnes Zoospermez Fucoideas ingrederentur. Zoospermez verz nobis itaque sunt Ulvacec , Confervece, Siphonec , et Draparnaldiec? ; hisque verosimiliter adjiciendze sunt JVostochinece , Oscillatoriece , Rivulariec, Zygnemece et Batrachospermece. Lemaniece familiam per se constituere nobis videntur. Differentias fructificationis infra tribum quamque videbis. (1) Crescendi modum vegetabilium, quasi oculis nudum, palam facit hzc plantula. Probat illius erescendi modus certam esse relationem inter ramos radicesque; ramosque singulos certo quodam radice nutriri, vel quod idem significat , unam plantam esse pluribus individuis, per se vegetantibus , compositam ; monstrat individuum singulum in plura abire posse, ut autem ad propriam individualitatem evehuntur singule partes, proprio radice et propria, ut ita dicam, vita quoque instruuntur; denique punctum indifferentie inter tendentiam cres- cendi centripetalem centrifugalemquc ( h. e. inter radicem et caulem) non eodem loco manere; sed in singulis individuis ejusdem individui compositi, ut ita dicam, esse locis diversis situm ; tendentiam nempe radicantem cujuscumque rami ad ipsorum basin incipere, unde caulem ra- mos gignentem duplici modo increscere debere, nempe axin illius centrifugali directione, peripheriam vero centripetali , facile sequitur. ir ec I. RIVULARIEE. Zarv. Br. FI. Tribum a Harvey constitutam conservo , licet hodie, charac- teribus habitualibus tantum distinguenda, ab Oscillatorieis (mediantibus G/ozothrichia et Calothrice) structura vix recedat. Fructificatio hucusque ignota; sed duplicem suspicor. 1^ Ex analogia cum Oscillatoria annulos interiores frondis in sporas transformari vel in sporidia solvi, credere fas est ; 2* in Diplo- - trichia globulos inter fila frondis nidulantes, intra membranam hyalinam granulosam foventes materiam , quae sensim abit in filum annulatum, initio spiraliter convolutum, denique sese eri- gens et perisporium in.formam cylindraceo-ovatam extendens , donec filum ceteris consimile constituerit, vidi. Utrum globuli Isti , fila nova generantes, fuerint iis similes et analogi, quos in Rivularieis omnia fila basi gerant, et utrum ex annulo fili , cui adnati sint, erupti fuerint, an alio modo nati et explicandi sint , observatione decidere non potui. 1. GroiormicuiaA z)[)b. Fila simplicia obclavato-subulata , globulo hyalino insidentia singula, materia interna basi subcontinua superne annulata farcta , sine ordine in strato mucilaginoso frondis laxius nidu- lantia. Stratum mucilaginosum , quam in ceteris generibus hujus tribus evidentius, et fila in illo laxius disposita, sine ordine sparsa, attamen quodammodo radiantia, nunquam apposi- tione ramosa. Ipsa fila diverse quoque formae; contentus nempe intra membranam hyalinam inclusus ad basin crassiorem est indivisus, superne vero ut in reliquis generibus annulatim divisus. 1. Gl. angulosa nob. Riv. angulosa. 4g. syst. p. 25. Hab. (an in mari 9) Galloprovincize ; sp. d. Perreymond ? ees i i. RivuraniA Ag. Syst. p. 19, excl. sp. Fila simplicia a globulo hyalino egredientia singula , materia interna subregulariter annulata farcta, e centro subradiantia et fastigiatim sine ordine apposita , in frondem gelatinosam subglo- bosam dense stipata. 2. R. atra. Roth. 4g. l. c. p. 24. Hab. in F'uco Sherardi aliisque parasitica, nec non ad saxa in limite maris frequenter. Quibusnam A. /fucicola Zanard. a forma vulgari differt nesciam. | 3. R.bullata. Berkel. 4lcyon. bullatum: Lamour. Hab. adrupes subemersas , vehementiori fluxu expositas, inlimite ma- ris; prope Niceam, Ipse, in Adriatico, Biasoletto! Species inquirenda : 4. R. Medusce Menegh. litt. ad Corinaldi n. 1. I1. ZONOTRICHIA 720b. Fila simplicia , intus annulata , a globulo hemispherico egre- dientia singula, e centro radiantia, zonatim apposita, in frondem gelatinosam compactam multizonatam densissime disposita. À Rivularia distat : fila tenuiora utrinque longe attenuata et ita arcte stipata, ut gelatina nulla separata apparent ; nec, ut in illa, sunt vere fastigiata, sed fila ejusdem «setatis in zonas concen- tricas quasi strata diversa disponuntur, crescendi modum di- versum indicantia. R. heematites hujus species videtur. 5. Z. hemispherica nov. sp. Fronde hemispherica ceruginoso-vi- rente intus multizonata, filis densissimis apice longissime acuminatis. Hab. ad saxa; Pole in Istria legit Biasoletto. Frons pusilla, radio longitudinem lineae vix a&equante. "v 1v. Diprornicura 720b. Fila simplicia intus annulata, a globulo hemispherico egre- dientia bina, e strato medullari radiantia, sacculo mucilaginoso basi cincta, in frondem gelatinosam (szpe separatione inflatam) laxe disposita. barra Stratum quasi separatum medullare initio adest ; at denique inflata fronde parum perspicuum. Huic proximum, vel juxta basin filorum radiantium , observantur sacculi sat magni mem- brana hyalina constantes, fila spiraliter convoluta gemina, altero majori, basi subcoh:rentia includentes. Ut in ovo animali nova proles, sic a contentu sacculi jam in ipso fila formari vi- dentur, initio spiraliter convoluta , sed mox sese erigentia et membranam sacculi extendentia, donec illum denique perrum- punt (?) et illius residua quasi gelatina informis ad basin filo- rum observantur. Fila ita formata sunt longissime clavata, intus annulata, basi sepe adhuc torto et annulis ibidem subdiscretis. Rivularia bullata an etiam huc referenda? 6. D. polyotis nov. sp. Fronde magna lite viridescente inflato- bullata, lobis conformibus numerosis. Hab. in Insula Pago (anne marina? ); sp. ded. Biasoletto. Frondes nuce avellana majores, denique globosa et cavae vi- dentur, habitu JVostoc. pruniforme non male referentes, sed siru- ctura diversissimz. II. OSCILLATORIEE. 44g. syst. p. 24, excl. gener. Fructus Oscillatoriearum valde obscuri, duplicis forsan forma. 1? Ànnulos intra tubum frondis mobiles, denique rotundatos et versus apicem hyalinum progredientes vidi (an denique elapsos et in sporidia mobilia solutos?) 2? Coniocystc (?) ad fila laterales ; an denique separatze et in tubum ipsze elongatae (ut in Vauche- riis fieri dicitur) vel intra cuui cud demum rumpentem tubum generantes ? E15 Obs. Plures species Oscillatoriae marinz dicuntur ; quum vero ipsi nullas vivas marinas vidimus, algologis in loco viventibus illustrationem harum plantarum difficillimarum linquere cogi- mur. Ita etiam species quedam Scytonematisin mari obveniunt; sed genus revera aqua dulcis hic omittere posse credidimus. v. Lyuv2x4 .dg. syst. n.37. 7. L. semiplena nob. Calothrix semiplena 4g. Aufz. n. 4o. Hab. ad saxa in ipso limite maris Tergestini. C, Agardh ! 8. L. luteofusca nob. Calothrix luteofusca 4g. auf. n. 41. Hab. ad saxa et in scrobiculis aqua vix superfusis, in czepites minutos col- lecta, ad Tergestum. C. 4gardh ; ad Massiliam. Ipse. 9. L. confereoides 4g. syst. p. 73. Hab. ad lapides rora undarum superfusos ; prope Massiliam legi! ab hac vix distat L. o/ivacea Zanard. prope Tergestum lecta. 10. L. crispa Jg. syst. p. 74. Hab. ad alias plantas plerumque parasita, denique in stratum fluctuans intricata, in utroque mari tranquilliori parumque profundo ; ad St. Hos- pice prope Niczam frequentem legi; ex Corsica, Leveille. 1I. L. ferruginea Ag. syst. p. 79. Hab. in salinis Tergestinis, Bíasoletto ! vi. Carorunmx 4g. syst. n. 36. 12. C. puleinata 4g. Aufz. p. 11. Hab. in paleis Fusinz, C. Agardh ! Inquirende : 15. C. stellulata Zanard. ad C. confereicolam accedere vi- detur. i4. C. variegata Zanard. mihi ignota; in specimine dato vc ND c quoad: maximam partem JBryopsin tenuissimam Denot. , inter quam fila sparsissima plantz Oscillatorez inveni. 19. C.? ambigua Mengh. III. CONFERVEE nob. in. Act. Holm. vil. CowrEnvA 4g. syst. n. 49. Genus de novo revidendum, hodie intactum relinquo, quum et otium observationes redigendi, et materialia non ad manus habeam. Sequentes species e Mediterraneo vidi. 16. C. tortuosa 44g. syst. p. 98. Hab. in coespites funiculares dense intricata, e rupibus in summo refluxus limite maris vehementioris dependens, non rara; ad Cette, Niceam, Genuam, Livorno cet. legi. 17. C. rigida Jg. syst. p. 97. Hab. in cespites late expansos laxe intricata, in mari substagnanti tran- quilliori ut in salinis, etc. ; ex Adriatico dedit Biasoletto ! 18. C. setacea .4g. syst. p. 98. 19. C. linum 4g. syst. p. 97. Hab. iisdem cum precedente locis frequentior; ad Cette cet. legi. 20. C. crassa. dg. syst. p. 99. Hab. in sinubus majoribus, junior ad rupes infra limitem demersos affixa, adultiorin ccespites alias algasintricanteslaxe implexa; ex Adriatico, B iasoletto! ex Corsica, Leveillé ! ad Massiliam cet. Ipse ! 21. C.crea 4g. syst. p. 100. Hab. in scrobiculis planioribus ut ad saxa sinuum minorum in Mediter. raneo rarius ; ad Niczeam, Jpse, ex Corsica. Leveilé ! 22. C. Ruchingeri 4g. syst. p. 112. 29. C. Rudolphiana 4g. Aufz.n. 406. Hab. in Adriatico ad littus Tergestinum rejecta. 24. C. sericea, Jg. syst. p. 115. Hab. in scrobiculis parum profundis, in limite maris utriusque frequentior. — 13 — 25. C. heteronema 4g. syst. p. 114. Hab. cum precedente, in sinubus tranquillioribus species maximopere varians; in utroque mari passim. 26. C. Neesiórum .4g. Aufz. n. 49. 27. C. diffusa 4a. syst. p. 116. Hab, cum przcedentibus rarior, 28. C. Hutchinsice 44g. syst. p. 120. Hab. in mari Niczensi legit Rísso! species ab anglica forsan diversa. 29. C. pellucida 4a. syst. p. 120. Hab. ad rupes obscuriusculas refluenti mari denudatas in czspites minutas erectiusculas collecta; ad St. Hospice prope Niczam, Zpse ; prope Massiliam. ISolier ! 50. C. catenata, 42. syst. p. 119. Hab. ad rupes et saxa separata sinuum minorum, vehementiori mari expo- sitorum rarius; ad St. Hospice prope Niceam legi. 31. C. prolifera 4g. syst. p. 119. Hab. in sinubus tranquillioribus ad saxa utriusque maris frequenter. 32. C. Echninus Bias. 33. C. repens nov. sp. Hab. ad rupes magis expositas, in limite maris Mediterranei ; ad Niczeam, Massiliam usque ad Pozzuoli prope Neapolin legi. Ceespites nigricanti-virides, supra rupes horizontaliter expansi, pollicares. Frondes repentes, et radicibus demissis radicantes, maximopere intricatae. Radices ramos filiformes attenuata, raro articulatz, a basi articulorum fron- dis egredientes. Rami e fronde primaria erectiusculi, inter ramulos flexuosi, ramulis subsecundis versus apicem sensim brevioribus, infra geniculum fere quodque egredientibus, obsiti, apice sepe elongato nudo ramulos superemi- nente. Articuli longitudine variantes, diametro saltem 6plo longiores, sepe 10plo illum superantes. — dA — IV. ULVACEE .4g. excl. gener. viii. Bactra. Lyngb. ref. Frons capillaris simplex aut ramosa, plana aut tubulosa, viridis aut scepissime colorata, regulariter areolata, areolis serie singula aut multiplici dispositis quaternarie divisis. Genus huc usque parum intellectum et manco charactere ubique circumscriptum. Frondem in plurimis speciebus esse planam constat ; in Uva aureola, quam huic generi adnume- randam esse crediderim, frons adest tubulosa. Frons plerumque simplex est, aut, si rami adsint, prolificatione orti; Bangia ele- gans Chauv. fronde gaudet dichotoma. Dispositionem denique regularem cellularum, earumque in quatuor divisionem, et ex hac pendentem tendentiam seriem areolarum (initio simplicem) longitudinalem multiplicandi , characterem pracipuum generis existimarem. | 34. B. fuscopurpurea, Lb. Hydr. p. 85, tab. 24. Hab. ad saxa trabesque ligneos sspe emersos, undarumque spuma irri- gatos ; ad Cette frequentem et ad Nicczam legi. 35. B. lutea nov. sp. frondibus subrectis luteo - nitentibus , areolarum serie subsimplici, areolis longitudinaliter subbi- natis, binis diametrum fili vix &equantibus. Hab. ad rupes vehementissimo fluctu irrigatas solequeexpositas; ad Livorno ?t Genuam legi. Stratum luteo-nitens subcoritinuum, rupes subemersas longe lateque tegit. Frondes tenues filiformes, unciales et ultra, recte, nunquam tortze, singula plerumque cellularum serie constantes, cellulis per binas longitudinaliter approximatis, simplicibus vel transverse divisis et tunc divisionem quater- nariam generis offerentibus. À B. fuscopurpurea. et recens et exsiccata planta facile colore dignoscitur; structurae differentiis 2egre verbis exprimendis. P. crispa Lb. incola marium borealium, alias locis similibus obve- — 15 — niens, colore in rufescentein vergente, filis crispis et serie imul- tiplici cellularum distinguitur. Species inquirenda : 56. Bangia Zanardinüi Menegh. litt. ad. Corinaldi , n. 9. ix. EwrEROMonPHA Zink. ref. Frons capillaris simplex aut ramosa, plana aut tubulosa, vi- ridis areolata, areolarum seriebus numerosis longitudinalibus, areolis sporidia pauca indefinita continentibus. Quale a Linkio et sequentibus auctoribus fuit definitum et circumscriptum genus, tale retineri non posse mihi videtur. Neminem fugit Ulvas planas duplici membrana esse constitutas, et itaque unicam differentiam /nteromorphee et Ulece in eo con- sistere, quod in Z//ra membrans coalite sunt et quasi in mem- branamsingulam expanse ; in É£riteromorpha vero membranze ita laxe cohaerent, ut seepissime solvuntur, unde frons necessarie tubulosa evadit. Quam parvi momenti sit hic character plures species ( UIva compressa et U. linza) quoque palam faciunt, stipite harüm basi tubuloso in frondem planam ssepius àbeunte. Si itaque Enferomorphe? genus ulterius retinendum erit, Ent. clathratce et proxime affinibus, quarum cellula seriebus longi- tunalibus disponuntur, limitatum voluerim. 57. Ent. percursa nob. U. percursa 48. sp. p. 424. Hab. in fossis subsalsis salinarum; prope Cette, mense aprilis, legi. Fila in fronde juniori omnino confervoidea, areolis singula serie longitudinali dispositis, indivisis et articulos mentientibus. Postea vero divisione longitudinali in binas dividuntur, ita ut ireolze gemellze, linea hyaliná discretze, articulum singulum con- stituunt. Denique terna observantur et quidem ita dispositz, ut vel omnes tres in eodem plano cernuntur, vel plerumque tertia gemellis quasi superimposita ; quae quidem dispositio per plures articulos continuata frondes stria longitudinali percursas nominare induxit. acl 58. Ent. marginata nov. sp. Fronde filiformi subsimplici plana in funiculos laxos contorta longitudinaliter areolata , seriebus subternis numerosioribusve, marginalibus subdiversis. Hab. ad trabes undis maris aperti irrigatos; ad Nizzam, mense octobris, legi. Frondes in funiculos laxos contortz, filiformes, planc, simplices (semel ramulum minutum vidi), tenuissima vix capillares, latioribus multiseriatis angustioribusque triseriatis intermixtis, quasi marginatze , cellulis marginali- bus intensius coloratis subquadratis. Color prasino viridis. Frondem magnopere auctam pilis tenuissimis hyalinis or- natam vidi, eodem modo ac in Zryopside et Conferece specie jam supra memoravi ( p. 2)- Cellule adultiores extra frondem, hinc quasi verrucosam , prominent et in ramulum prolifican- tem denique abire posse videntur; qualiter ortum ramulorum in Bangia crispa quoque observavi. | De genere non certus sum ; initio ad Bangiam referi, ha- bitu fere B. velutinam aemulante et cellulis marginalibus sub- regularibus ductus; divisione vero quaternaria — in Bangiis adeo evidenti — nusquam observanda, potius Enteromorphee sub- junxi. Diversitas cellularum marginalium et medizx frondis inde pendere videtur, quod marginales cellulae utriusque paginae arcte coalitz:: sunt, mediis spatium inter utramque paginam linquentibus, unde formam frondis revera ancipitem esse pu- taverim ; cellula: medie frondis quoque formz irregulares sunt. Àn ad genus Percursarice transferenda sit, nec satis scio ; genus Meneghinianum mihi ignotum; specimina enim, quz auc- tori debeo a vulgaribus Ent. clathratee formis distinguere non potui. | 3o. Ent. clathrata Lk. 4g. sp. 4lg. : Hab. ad littora sinuum et scrobiculorum in utroque mari. x. Urva Ac. sp. 4lg. ref. Frons expanso-membranacea aut tubulosa viridis areolata, ar- eolis inordinatis forma indefinitis sporidia pauca continentibus. RT s . Bertolonü 4g. syst. p. 185. . compressa L. 4g. Icon. t. 16. . Linza L. 4g. syst. p. 185. . lactuca L. 4g. syst. p. 189. . latissima L. 4g. syst. p. 188. . rigida 4g. syst. p. 189. * SEE -E-ESE- Hab. sepe promiscue species omnes in sinubus TEAMS in ipso limite vel parum demersze. U. rigidam sepe pro U. latissima sumi suspicor; distat illa fronde minore semper umbilicata aut brevissime scutato-stipi- tata, in lacinias profundiores fissa, margine eximie undato- crispa, colore inferioris frondis obscuriore, rigiditate, substantia denique subcornea, et imprimis fronde nunquam non poris fenestrata. Hic character illam ad U. reticulatam Forsk. adpro- pinquat, sed haec laciniis fere linearibus tamen facile distin- guitur. | xri. PonruvnA 24g. 46. P. vulgaris 4g. Icon. n. 28. Hab, in mari Adriatico frequenter; in Mediterraneo tantum ad Villam Francam a me visa. V. SIPHONEJE Grev. 4g. Britt. p. 185. Familia maxime naturalis a Bory quodammodo primum indicata, sed non nisi opere Grevillei bene constituta, licet ab hoc quoque, sequentibusque omnibus, limitibus nimium angustis fuerit circumscripta. Jaloniam lysium et 4na- dyomene non tantum consentiens algologorum vox a Sipho- neis removit, sed plures immo de natura earum vegetabili dubitarunt : nobis haz plante Siphonearum cives certissimi videntur. b» BUNC PNE xri. Bavorsis Lamour Journ. Bot. IT. p. 429. 4g. sp. p. 447. 47. Br. tenuissima Mor.et Denot. Fl. capr. p. 203. cespite in- tricato, filis tenuissimis inferne simpliciusculis superne di- chotomis, ramis sparsissimis patentibus. Hab. ad corallinas, Flabellariam cet, parasitans, in sinubus tranquillissi- mis infra limitem maris; in portu Villae Francz, mense sept., legi. Caspites parvuli pollicares, in aqua nubeculam tenuissimam referentes, et levissimo motu flexi ac undati. Fila parcissime dichotoma , ramis inferiori- bus patentibus, superioribus subhorizontalibus, sinubus semper rotunda- tis, apicibus obtusis. . « Ab omni Bryopside hucusque nota, tenuitate insigni et frondium simplicitate diversa. Ex habitu omnino Vaucheria, sed frondium ipsarum nitor, et materies pulveracea quam fovent ab hoc genere amovent. » Mor. et Denot. l. c. A8. Br. Balbisiana Lamour : caespite magno, filis crassis nunc simplicibus infra apicem globuliferis, nunc ramoso-intricatis.- apice plumatis, ramentis distichis simplicibus abbreviatis subequilongis. Far. «. Lamourouxi : cespite atroviridi, filis subsimplicissi- mis infra apicem nunc globuliferis nunc in czspitem similem prolificantibus, coniocystis singulis vel pluribus subsecundis. Br. Balbisiana Lamour. ess. p. 66? Hab. in sinubus tranquillissimis ad saxa ceteraque paulo infra superficiem maris; ad Livorno, et in portu Ville France, cum illius detectore Russo, legi. | Caspites 3-4 pollicares, atrovirides. Fila vix implexa, sed e basi cespitis subdivergenter exeuntia, et elastice dissilientia , si vi externa confusa fuerint, plerumque simplicissima et paulo infra apicem coniocysto singulo aut rarius pluribus subsecundis ornata, media czespitis erectiuscula, exteriora sepe re- curva et quasi stolonifera, infra apicem denique caespitem similem emittunt. Prolificationes ex eodem loco ac coniocyste proveniunt; utrum. vero ex ipsis ' ortum ducant an juxta coniocystas proveniant, observatione decidere. non potui. Far. 8. disticha : cespite herbaceo-viridi dense intricato , USB ramis filorum inferioribus subdivaricatis intricantibus, supe- rioribus erectiusculis apice penicillo lineari-lanceolato plumatis, ramentis distichis simplicibus abbreviatis subzequilongis. Br. Balbisiana 4g. syn. p. 449, (excl. syn. Lamour.) Hab. in sinubus luce magis expositis undarumque violentia infestis; ad Livorno, Genuam, Massiliam, etc. legi; ex Adriatico dedit Diasoletto. Formam cum antecedente confusam distinguere volui, et habitu maxime diversam pro specie diversa immo habui. Cespites quam in antecedente multo minus nitentes et magis prasino-virides, plerumque ita ramulis diva - ricatis intricati ut vix extorquentur. Fila rarius subsimplicia, szepissime plus minus ramosa ramis divaricatis, nunc apice nuda nunc plumosa.Ramenta dis- tiche egredientia, sepissime lineam non longa, omnia longitudine zequali, aut media vix sublongiora, rarius in ramos eodem modo plumatos excres- centia, — Sequentes itaque formas distinguere licet : 1* JVuda : ramis apice non plumatis. B. Balbisiana Lam. ess. p. 65. 2* Simpliciuscula : frondibus ramosis apice plumatis. Br. cu- pressina Ag. sp.? non Lamour. 3* Prolifera : frondibus ramoso-elongatis plumatis, nonnullis elongatis apice plumatis. il ; 49. Br. Rosc? 4g. syst. p. 179 : fronde pyramidata pluries pinnata, pinnis erectiusculis infra medium plumatis circum- scriptione lanceolatis, pinnulis distichis subdistantibus, mediis longioribus simplicibus aut conformiter pinnellatis. Hab. rarius in utroque mari; a Tergesto usque ad insulam Pago Dalmatiz Biasoletto; e littore Galloprovincis Solier et Perreymond. Ceteris plerumque major, plus minus decomposita. Pinnz pinnuleque in- fra medium plumatz, circumscriptione lanceolatz, ob pinnas medias majo- res et plerumque cempositas, infimis supremisque subsimplicibus brevio- ribus. Quum specimina nulla authentica ad manus habeo synonyma afferre nolui; plante autem in systematze Algarum ex Adriatico citat:e nostram identicam esse, parum dubito. 50. Br. muscosa Lamour. mem. p. 155. f. 4 : fronde claviformi ri- gidiuscula, ramentis undique egredientibus simplicibus rigidis, | uu superne densis, inferne raris, rachi parum tenuioribus obsita. Hab. ad scopulos vehementiori fluxu expositos in limite maris, ad Cette et Massiliam legi. Caespites minuti sesquipollicares virides erecti et parum mucosi. Frondes simplices, aut semel vel bis dichotomze, claviformes, inferne et supra me- dium fere nude, superne ramentis obtectze. Ramenta rachide vix dimidio te- nuiora, precipue versus apicem densissima, erecta rigidiuscula, omnia sub- zequali longitudine. 51. Br. myura nov. sp. : fronde claviformi lubrica ramentis undique egredientibus simplicibus elongatis rachi multiplo tenuioribus infra medium obtecta. Hab. in fissuris rupium et scrobiculis parum profundis, paulo infra limi- tem maris tranquilli; ad Amalfl regni Neapolitani, ad Livorno et prope Niz - zam legi. Caespites 2-3 pollicares, lzte virides, tactu lubricze et eximie flexiles. Fron- des simplices aut semel vel bis furcate:e, basi nudiusculze, mox ramentis ob- tectze. Ramenta rachide multiplo (usque decuplo) tenuiora, media vel su- prema longiora, simplicissima flexilia et levissimo aquae motu fluctuantia. Characteribus priori magnopere accedit , sed ni magnopere fallor, species distinctissima. Filum primarium quam in ceteris speciebus magis crassum , ramenta tenuiora quam in aliis. Co- lore et mucositate ceterum nudo oculo facile dignoscitur. 52. Br. cupressoides Lamour. mem. p. 155. tab. 1. f. 5 : fronde erecta pyramidata composito-ramosa, ramis ramulisque supra medium nudis, apice subcapitato-penicillatis, ramentis undi- que egredientibus, mediis sublongioribus , supremis apicem racheos aequantibus. Hab. inter corallinas aliasque algas ad rupes vehementiori fluxu expositas in limite maris; ad Massiliam cum .Soliero legi. Ex Niceea dedit Zusso, ex Adria- tico Biasoletto. Est quasi Bryopsis muscosa composita, singulis ramis fere fron- dem illius referentibus ; attamen magis lubrica et charte arctius adhaerens , atque rami brevius plerumque plumati. Far.? adriatica. Fronde magis composita, ramulis densioribus longius versus basin descendentibus. Hab. ad saxa insule Lido Venetiorum; ad Galloprovincize littus, Giraud. TU NM Species forsan diversa, lubricitate et colore cum antecedente, ramificatione magis cum Zr. arbuscula conveniens. 53. Br.secunda J. 4g. symb. : caespite subgloboso, frondibus circumscriptione sublancoideis infra medium ramosis, ramis omnibus ramulosis ramulisque undique egredientibus secun- datis, infimis longioribus apicem racheos vix aequantibus. Hab. ad caules Posidoniz: rejectos aliisque algis parasitica; prope Massi- liam et Niceam legi. 54. Br. corymbosa nov. sp.: fronde pyramidata decomposito-ra- mosa, ramis fere a basi egredientibus apice recurvis, inferio- ribus majoribus compositis , ramulis subcorymboso-penicil- latis, ramentis undique egredientibus, inferioribus compositis. Hab. in Codio membranaceo parasita, infra limitem maris tranquillioris ad Livorno mense julii legi. Frondes minutze, vix bipollicares, czespitosce, inde a basi decomposito-ramo sissimse, circumscriptione fere triangulares, Rami ab apice sepe recurvo usque infra medium penicillatze , ramulis versus apicem sensim brevioribus, minoribus sabcorymbosis, majoribus penicilliformibus, ramentis inferiori- bus ramosis, superioribusque uno alterove ramulo instructis, undique egre- dientibus. 55. Br. plumosa Huds: fronde pyramidata decomposito-pinna- to-ramosa, ramis patenti-horizontalibus infra medium pinnato- ramosis circumscriptione triangularibus, pinnulis subdistan- tibus, infimis longioribus simplicibus aut conformiter pinnel- latis. Far. «. Plumosa : fronde pluries pinnata, pinnis subregulariter distichis. Br. plumosa. Grev. Ag. Britt. p. 187. Br. arbuscula. Lam. mem. p. 154. tab. 1. f. 1. Far. B. 4Arbuscula : fronde decomposito-ramosa, ramis undi- que egredientibus. Br. arbuscula 44g. sp. p. 491. Br. hypnoides Lam. mem. p. 155, Hab. ad palos et saxa aliisque algis parasitica, in sinubus tranquillioribus ; var. «. in portu Villee Francz; 6. in canalibus Venetiorum frequentem legi. Species inter omnes divulgatissima, in Oceano usque ad littora sinus Codani obveniens , saepe 5-6 pollicaris et magno- EU TM vere decomposita, ramis ob pinnas versus apicem longitudine decrescentes circumscriptione triangularibus. Form: allatze non nisi etate diverse mihi videntur; juniore zetate frons distiche pinnata, pinnis novis autem continuo provenientibus denique undique ramosa evadit. | xui. Copium eg. sp. p. 451. .56. C. adhaerens 4g. sp. p. 457. Hab. ad rupes a luce absconditas, infra limitem maris vehementioris, in Adriatico prope Tergestum Biasoletto ! in Mediterraneo a Massilia usque ad Pozzuoli regni Neapolitani legi. Initio fere umbilicata, inferiore latere rupibus arctissime adhaerens, obscure atroviridis pilisque longis albescentibus extra superficiem ipsius plante prominentibus — caput diceres Me- dusse—maxime lubrica, et arreptu difficillima ; sinubus varie di- visa et irregulariter bullato-expansa, laciniae sensim segregantur, extremitates a rupibus plus minus solvuntur, deorsum invol- vuntur et aliquando ita cylindricee apparent, cum frondibus C. tomentosi tamen numquam commutandz. 57. C. Bursa 42. sp. p. 457. Hab. ad lapides vel plerumque ad caudices emortuos Posidoniz. in si- nubus tranquillioribus sabulosis; ad Tergestum Biasoletto! a Cette usque ad Pozzuoli in mediterraneo legi. Frons recens e mari protracta est depresso-globosa , dura , atrovirescens , intus cava , at filis in nodos varie collectis denuo- que discretis undique percursa. Filamenta hzc interiora ad stratum horizontale internum, ex quo fila clavata verticalia stratum externum constituentia surgunt, extensa sunt, fron- disque tendentiam centrifugalem cogunt. Hinc accidit ut si seca- tur frons, laciniarum margines statim contrahuntur et in globum novum vel cylindrum plus minus involvuntur — fere irritabi- litatem animalem crederes. Cavitas interna est humore repleta , qui, ab aqua marina diversus, ejusdem nature videtur ac suecus in interiore tuborum contentus. — Quum in caudice —98 — crescit Posidonize, ipso apice spe imposita est, huncque omnino involvens , vix nisi dilaceratione frondis, hinc sspe perforate , solvitur. Tendentia frondis centrifugali saepe oritur juxta basin protuberantia, quze sensim a matrice segregatur, magnitudine fere pisi majoris, sensim inflatur et in frondem novam matri conformem evolvitur. Hinc sepe 3-4 individua in eodem caudice conjuncta, maximopere invicem adpressa et ob vicinas diversam formam induta, sepe deprehenduntur. 58. C. tomentosum dg. sp. p. 455. Hab ad saxa parum demersa in sinubus tranquillis sabulosis utriusque maris. 59. C. flabelliforme 442. sp. p. 455. Hab. ad saxa demersa in sinubus tranquillioribus a luce magis absconditis utriusque maris. Caudice longe repente, variis distantiis frondes emittente , quodammodo transitum ad Caulerpas haec format. xiv. DasycLADUus .dg. sp. 4. p. 15. 60. D. clapceformis 4g. l. c. Hab. in fissuris rupium sole undisque subexpositorum in limite maris utriusque. XV. Varowia Jg. sp. p. 428. 61. F.ovalis 4g. sp. p. 241. Hab. ad conchas corallinasque cavernarum et maris profundioris, in Adria- tico DBiasoletto ! ad Massiliam $olier. 62. V. utricularis Ag. sp. p. 431. Hab. inter corallinas spongiasque in cavernis sinübusque a limite maris vehementioris parum remotis, luceque minus expositis, in Adriatico ut vi- detur rarius, in Mediterraneo ad Niczeam ipse frequentius legi. Frondes clavatze , infima basi decumbentes et inter alias algas repentes, mox ascendentes, czxspites minutos sepe subhemi- sphericos formantes; recentes durz rigida, at facillime colla- bentes et flaccidae. —À ^ — 65. F.. A gagropila 4g. sp. p. 430. Hab. inlacuna exteriori Veneta natantem, et ad Lido copiose rejectam, legi ; ex insula Pago et Tergesto dedit Biasoletto. 64. F. intricata 4g. sp. p. 430. Hab. ad saxa in sinubus tranquillissimis maris parum profundi, ut in portu Liburnico et Ville Francz Zpse ; in Adriatico ad Venetiam JVardo ! Czespites usque sesquipedales. xvi. ÁNADYOMENE 74g. Sp. p. 299. 65. Jn. stellata. 44g. sp. p. 400. Hab. in fissuris rupium planiorum , in ipso limite maris undis soleque . expositi, parum profundi; in Adriatico ut ex insula Pago Biasoletto! ad Ni- cceam Jpse ; ex Galloprovincia Perreymond ! Recens omnino herbaceo-viridis, foliolis subcarnoso-rigidis erectis quasi aridis et ne minime quidem lubricis, in rosulas mi- nutas inordinatim plicatis. De natura vegetabili nulla plane dubia; ad Valoniam sese habet ut Codium ad Vaucheriam. xvii. CavurgRPA. Lamour. Mont. compt. rend. de l'4cad. des sc. 1837. 66. C. prolifera 4a. sp. p. 444. Hab. in Mediterraneo, ut videtur sporadice proveniens, plerumque rara, a me non lecta. II. FUCOIDEJE. 4g.(syst. p. 35. ref. J 4g. in act. Holm.) CuanacrER. Álgee monoicz (?) fructu duplici in iisdem indi- viduis; uno intra perisporium hyalinum nudum aut szepissime inter fila stipantia basi affixum sporam singulam fovente; altero : sporidia motu vivacissimo przedita in ramulis frondis articulata vel in filis sporas circumdantibus contenta (sepe in propagulum o DEML... singulum numerosa coalescentia?). — Frondes colore ex oli- vaceo fuscescentes, articulatze vel inarticulatz , cylindraceze plan: aliquando gigantez et (in ultima tribu) organa foliis similia proferentes. Algze sepissime marins: , Oceanum prafe- rentes, loca sole exposita at szepe demersiora, sed profunda vix inhabitantes, in sinubus majoribus vehementia fluctuum non nimium expositis sed currentibus percursis precipue vigentes, fere omnes rupicole, rarius parasite, et apparatu radicali va- lidiori szepe affixce. Plura genera zona frigida et temperata limi- tantur, alia in calidiore fere tantum obveniunt. Oss. Licet nondum certis experimentis probatum fuerit, sporidia in his plantis existere, tamen plures observationes ita explicandz mihi videntur. 1? In £ctocarpo — si huc revera pertinet — et in Jesogloia sporidia viva ex planta erupta ipse vidi, sed locum eruptionis detegere non potui. 2? In Padina vidi spongiolas ad paginam frondis affixas, e filis minutis recepta- cula cylindracea gerentibus constitutas, quz: ex analogia cum Fucacearum filis sporigeris sporidia continere suspicor. 5* In Himanthalice lorece excrescentia parasitica, quam injuria forsan ad Elachisteam retulerunt, quamque e filis magnopere evo- lutis scaphidiorum revera consistere, ipse suspicatus sum (vide Diss. nostr. in ct. nat. curios.), et probare conatus est Decaisne , viderunt Cel! Crouan sporidia motu przdita ex api- cibus filorum egredientia. — Presentiam itaque sporidiorum in his plantis vix in dubium vocare vellem, licet observationibus multa dubia adhuc solvenda restant. Nec semper sporidia forsan evolvuntur; in multis granula sporidiigena intra singu- lum articulum vel in pluribus arcte stipautur, et articuli (singuli vel plures) ita transformati, integri a planta matri solvuntur et propagula plantze evadunt. Argumenta hujus nos- tre opinionis, et cwtera familiam spectantia infra tribus di- versas videbis. VI. ECTOCARPEE .4g. sp. 4g. p. 9. excl. gen. xvi. Ecrocampus Lb. 4g. sp. p. 55. Fructus Ectocarpi valde obscuri, forsan duplicis generis : 1? Capsule sic dicte , intra perisporium hyalinum sporam sin- gulam foventes. 2? Sporidia in inferioribus ramulorum articulis evoluta et motu praedita; sepe intra articulos arcte conglobatz- et membrana articulorum cincte propagulum plante singulee formantia, denique delabentia ut in Sphacellariis evoluta? 67. Ect. monocarpus s. sp. p. 48. Hab. ad saxa in limite maris Adriatici C. 44gardh ! 68. Ect. simpliciusculus 4g. sp. p. 87. Hab. in F'uco Sherardi maris Adriatici parasitans, C. 4 gardh ! 69. Ect. ccespitulus nov. sp.: cespite minuto luteo-olivaceo, filis irregulariter ramosis, inferioribus tri-polytomis, superioribus dichotomis, ramis elongatis erectiusculis apice hyalinis, arti- culis diametro 3plo longioribus. Hab. ad ramos superiores Cystoseire amentacec parasita, in mari Gallopro- vincize; ad Nizzam Jpse. prope Frejus Perreymond. Czspiteslineas nonnullas alti, molles, luteo- olivaeez. Frondes tenuissima, irregulariter ramosse, ramis inferioribus trichotomis aliquando subumbella- tis, superioribus parce dichotomo-ramulosis , omnibus erectiusculis, ultimis elongatis simpliciusculis. Articuli diametro triplo longiores, granulis sparsis farcti. Capsula: obovatz, pedicello monoarticulato suffulte , intra perispo- rium hyalinum massam granulosam includentes , ad ramos superiores nata. 70. Ect. siliculosus 44g. sp. p. 37. Hab. in aliis algis parasita, in Mediterraneo rarior; in portu Villae France legi. 71. Ect. leetus 4g. sp. p. 46. n NB s VII. SPHACELLARIEJE nob. Frons articulata polysiphonia. Fructus duplex (?): spore in ramulis terminalibus sphacellatis singule (?) denique apice aperto elabentes. Sporidia in ramulis transfoimatis inclusa , sepissime non evoluta sed cum perisporio in propagulum sin- gulum denique solutum abeuntia. Negante licet optimo Decaisneo, fructificationem quamdam in ramulis sphacellatis contineri , tamen nullis factis quibus- cumque experimentis veterem opinionem infringentibus hanc linquere non ausus sum. Rationes, quas affert algologus illustr. rem extra dubium ponere mihi non videntur; si enim validae forent, omni tempore et in omni specimine adhuc crescente sphacellas sane invenire debueremus. Hzec vero minime est rei ratio; in certis enim individuis tantum inveniuntur, et in di- versis speciminibus diversam habent evolutionem ; aliquando apices omnino hyalini. Sporas praeterea e sphacellis emissas ipse vidi; licet postea per spatium plurium hebdomadum nullam subierunt mutationem, unde de natura haud certus sum. Agglo- merationem materiz in sphacellis exsiccatione pendere zeque est falsissimum, ut cuique has plantas vivas observanti facile pa- tebit. De natura organorum, quae capsulas appellarunt auctores eque dubia adsunt ; saltim mihi longe aliter explicanda viden- lur ac ex observationibus auctorum concludere liceat. Mihi enim non spore vera apparuerunt, qu: ut alias ex perisporio elabentes singulz singulam plantam procreant; sed capsulam sic dictam jam in planta matri articulatim dividi, et (cum in- cludente membrana) denique integram segregari , atque novam plantam mera evolutione partium jam existentium formari cre- diderim. Hanc opinionem sequentibus rationibus assumo. 1* In Sph. filicina, quz capsulas in axilla ramulorum sessiles et sat magnas gerit, talem materiz interna divisionem observare cre- didi (capsuliferam nunquam viventem vidi). 2^ In Sph. tribu- Teo. Wn loide capsule , ad ramulos pedicellate , sunt initio clavatae; materia intra membranam hyalinam inclusa sensim in articulos dividitur, et capsule a forma clavata in tricornem abeunt, h. e. infra apicem capsule oriuntur initia prima duorum ramulorum oppositorum, qui capsula formam tricornem determinant (nem- pe facie plana advertente, clavata forma in iis manente, quae e latere observantur). 5* Haec organa (capsule) Sph. tribuloides a propagulis que in Sph. cirrhosa a planta matri segregata, et novam plantam formantia vidi, revera non distare mihi viden- tur. (Vide Obs. de Germ. A4lg. in .4ct. Holm. et 4nn. des sc. nat. 1836). Frondes Sphacellariz siphone centrali tubuloso, circa quem periphericae serie singula disponuntur, constitute sunt. In ju- niore planta tubulus centralis materia granulosa farctus apparet (et, ni fallor sphacellis terminatus?); in adultiore et caulescente cellulosus evadit (divisione intrautriculari?) In Cladosthepho stratum medullare frondem percurrit; idem valet de Sph. squa- mulosa Suhr. Characteres alü, utrumque genus distinguentes, magis habituales, quam structura frondis fructusque fundati. Cel. Decaisne Galaxauram et Digeneam Sphacellarizis refert ; illam examinare nondum mihi licuit; Dzgerneam vero Rhodo- meleis referendam esse, ex analysi fructus a Suhrio dato satis patere mihi videtur. Sph. crassam et Sph. callitricham ad Cera- mieas transferendas esse opere Harveyi et Decaisnei liquet ; de fructificationibus, qus novo genere tribuunt, dubia tamen adesse crediderim. x1x. SrHACELLARIA Lb. 4o. sp. 4lg. p. 15. 72. Sph. pumila 4g. sp. p. 52. Hab. ad Halyserin maris Adriatici legit C. 44 gard/! 73. Sph. Tribuloides Menegh. lit. ad. Corinaldi. n. 6. Hab. ad rupes sole et vehementiori fluxu expositas in limite maris Medi- terranei ; ad Speziam Meneghini ! ad Nizzam Ipse! Cespites minuti vix unciales, fastigiato-densissimi , ex fusco olivacei. CE c S Frondes basi plerumque nudiusculz, et a medio fascieulo ramorum obsessze, Rami subvagi, nunc oppositi, nunc alterni aut sparsi, erecto-adscendentes, axillis acutissimis, sphacella plerumque hyalina aut in aliis materia obscu- riore repleta, frondi parum latiore, terminati. Ramuli in superiore parte hyalini. Articuli siphones duos monstrantes, diametro sesquilongiores. Pro- pagula eodem modo ac rami disposita, intra membranam materiam gra- nulosam articulatam foventia; a latere visa: clavata apice rotundato; a facie observata : tricornia, h. e. basi longe cuneata infra ipsum apicem gibbo utrinque singulo (binis ita oppositis) ornata, vertice rotundato subelevato ; (anne denique a ramo soluta et decidentia, gibbis oppositis in ramulos duos, vertice et basi in alios abeuntibus, et ita plantze novz& prima initia formantia — ut propagationen Sph. cirrhoss in act, Holm. descripsi.) Tantam habet cum Sph. racemosa Grev. similitudinem , ut si de justa observatione acutissimi algologi scotici dubitare fas fuit, illam sane crederes, cujus autem propagula ut racemus capsularum male fuerint intellecta et depicta. Nec impossibile foret speciem Meneghinianam cum alia quadam e speciebus rupicolis marium borealium identicam esse; hze autem semper hucusque steriles observate fuerunt. Nostram cum specie Meneghiniana identicam esse, specimineauthentico edoctus sum. 74. Sph. cirrhosa. 4g. sp. p. 27. 75. Sph. cereicornis. Ag, sp. p. 55. : Hab. utraque in aliis algis parasitans rarius. 76. Sph. scoparioides B. composita. 4g. sp. p. 26; an Sph. ulex Bonnem? Hab. ad Tergestum, legit C. 4gardh. 77. Sph. scoparia : fronde caulescente stuposa decomposito-pin- nata, pinnis pinnulisque regulariter alternantibus , articulis subcontiguis. Var. Hyemalis : ramis bipinnatis, pinnis piunulisque paten- tibus. SpA. disticha Lb. p. 105, tub. 51. 4g. sp. p. 26! an Sph. spartioides Menegh. litt. ad. Corinaldi? Far. JEstivalis vamis fasciculatis bipinnatis pinnis pinnu- lisque adpressis. Sph. scoparia. 4g. sp. p. 19! Hab. àd saxa sinuum, infra limitem demersa, utriusque maris frequenter. LOU co 78. Sph. filicina : fronde caulescente stuposa decomposito-pin- nata, pinnis subsemipinnatis, pinnulis inferioribus pinnz cujusvis sursum subsecundis, superioribus alternantibus, geniculis subpellucidis. Far. Hyemalis : ramis bipinnatis, pinnulis superioribus elon- gatis subdistantibus simpliciusculis aut sursum. pinnella una alterave instructis. Sph. simpliciuscula. 4g. sp. p. 51! Far. ZEstivalis : ramis tripinnatis, pinnellis densissimis ap- proximatis. ph. filicina. 4g. sp. p. 29! Hab. ad rupes obscuriores magis submersas in sinubus minoribus caver- nisque a vehementiori mari non. nimium seclusis ; in Mediterraneo a Cette usque ad Salerno regni Neapolitani legi. Sph. simpliciuscula ad Sph. filicinam omnino sese habet, ut forme allat:e Spi. scoparice, a statu denudato aut onusto plantze pendentes. Sph. disticha Lb. pro Sph. simpliciuscula. facile sumitur, at charactere allato pinnularum distinguuntur. In utraque Sph. filicince forma sunt nempe pinnelle inferiores in pinna quaque sursum versz, infimis axillaribus; superiores ut in Sph. scoparia alternant. Ceterum Sph. d planta gra- cilior, unde recens immo tactu distinguitur; in exsiccata geni- cula plerumque pellucida. Sph sertulara Bonnem. forsan est forma Sph. filicince, ad speciem primariam ut Sph. reticulata ad Sph. cirrhosam sese habens. Sp. inquirenda : 79. SSph. Bertiana Denot., anne ramenta novella a Cladoste- pho propullantia? xx. CLAposTEPHUs. Jg. sp. Jg. 11, p. 9. 8o. Cl. myriophyllum. Ag. l. c. p. xo. Hab. in utroque mari a profundiori rejecta. 91. Cl. spongiosus. 42. l. c. p. 19. Hab. in scrobiculis parum profundis maris Adriatici. Er. Species inquirendee : 82». Cl. Hedwigioides Bory Moree. n. 1494. 85. CI. dubius Bory. l. c. n. 1495. VIII. CHORDARIEJE. 42. ref. Hare. in Fl. Hibern. Fructus Chordariearum duplices suspicor : 1* Sporce inter fila- menta fructifera per totam (frondem sparsze, sessiles singulz, per- isporio hyalino cinctz, granulosa materia homogenea et indivisa constantes. 2* Sporidia, ni magnopere fallor, a M. vermiculari emissa (plures enim algz in vaso aderant), motu przdita, gra- nulis in fronde inclusis parum majora et colore convenientia, denique germinantia,radicem teretiusculam elongatam deorsum primum emittentia, ipsa dein in ramulum moniliformiter arti- culatum sensim abeuntia observavi (utrum autem sporidia e capsulis sic dictis erupta essent an filamentis stipantibus ori- ginem deberent, videre mihi non contigit. Insuper in Liebmannia propagula e transformatis filamentis fructigeris (et ex sporidiis coalescentibus?) orta, lancoidea, articulato-constricta, me judice, propagulis SpAhacellarice jam supra descriptis, iisdemque GCutle- rice et Dictyotearum analoga, Riquer ita denique separata et in plantam novam evoluta. Quoad structuram cum Cryptonemeis magis quam aliis con- veniunt Chordaries ; immo statu scientize hodierno cum G4ozo- cladeis fere eodem jure conjungentur ac familiam propriam efficiunt. Licet enim in fructu differentiam adesse facile constat, tamen cujusnam nature hzc differentia sit, parum liquet. Ita distinctioni utriusque sufficiet, quod in. GZozocladeis spore (?) numeroszx congregate adsint, dum in Chordarieis sporz (?) sin- eulz et simplices appareant ; sed nec sphaerosporz adhuc locum Gloiocladearum inter Florideas adhuc corroboraverunt, nec cu- jusnam nature sint fructus Chordariearum innotuit. À Dictyo- teis distant Chorariez sporis per totam frondem sparsis ( nec in ap. soros definitos congregatis) et a Laminarieis insuper filamentis fructiferis articulato-moniliformibus. Quibusnam characteribus ductus fuerit Decaisne in familia Chordariearum stabilienda sane ignoro, quum et analysin dederit plante, quz vix Chordarieis veris pertinet, et quasi anormale considerat filamenta fructifera in Ch. flagelliformi esse articu- lata, quod me judice characterem prccipuum hujus tribus effi- cit. Nec quid per hilum intellectum vult comprehendere potui; eodem enim modo sporz insertz mihi vise sunt ac in sectioni-. bus omnibus vicinis. Nec denique limites huic tribui datos agnoscere potuerim : Chordam Laminarieis, Stilophoram et Cut- leriam Dictyoteis , et JVemalion Florideis pertinere, vix dubita- verim. & xxi. MynioseguA Grec. Cr. Fl. et Hare. Br. Fl. p. 391. 84. M. crustaceum noy. sp. frondibus granuliformibus in crustam late expansam collectis, filis clavatis arctissime sti- patis articulatis, articulis diametro duplo longioribus, supe- rioribus granula seriata continentibus. Hab. ad saxa insule Brioni Istrize, Biasoletto! Crusta expansione usque pollicaris, frondibus minutis con- stituta. Fila clavata apicibus obtusis non regulariter in idem planum terminantia,sub lente ex luteo fuscescentia, articulata et granulis interioribus inferne serie singula dispositis superne farctioribus instructa. — Exsiccatum tantum vidi; sed hujus generis, ni nimium fallor. xxr. HitpENsBRANDTIA JVardo. 85. H. Nardi Zanard.... Hab. ad saxa subdemersa palatiorum Venetiz; sp. d. Zanardini. Huic generi forsan pertinent calcare illae crustze, quee ad rupes demersas maris Mediterranei szepe obveniunt, expansione usque sesquipollicares, quasi leviter zonatz, e cellulis subcubicis in — 33 — series obliquas longitudinales tramsvérsale&$que dispositis cófi- stantes. Plantas autei à me parum intellectàs, generis illustrissitiis auctoribus ad illustrandas linquo, hic tantum ne in erutüera- tione deficerent collocate, loco in systemate adhuc incerto. Structura cum 7Myrionemate et Cheet. pellita vicinas suadet, sed fructus forsan ad Sguamariam revocabunt. xxiii. ConywEPHÓRA Jg. syst. p. 19. 86. C. umbellata 4g. aufz. n. 25. Hab. in Cystoseira Hoppíii parasitia, ád Tergéstum noi rara, '87. C. flaccida 4g. aufz. n. 34. Hab. cum przcedente. xxiv. Myniocrapnia J. 4g. symb. p. 48. 88. M. Posidonice J. Ag. L c. p. 5o. Hab. foliis Posidoniz innata ; prope Massiliam rejectam legi. xxv. MxsocLoia 4g. syn. 4dlg. scand. (non system.) 89. M. mediterranea nov. sp. : fronde irregulariter ramosissi- ma olivacea ; filamentis moniliformibus simplicibus e cellulis elongatis, in "pavipesetins stratum collectis, egredientibus. Hab. aliis algis parasitica, in limite maris ; prope Massiliam legi. Quoad formam externam M. vermiculàri simillima, et eodérü modo ramificatione varians, at structura diversa. lhií specié me- diterranea est frons interior filis ánastomosantibus páucissimis percursa,sed multiplici serie cellularüm in stratütü periplie- ricum coalescentiüm cincta, et ex hoc egrédiuntür filárientà moniliformia simplicia. Si revera Mesogloiz species sit, cujus ánalysis à Decaistié dàta fuerit (pl. Arab. tab. v. f. v2 et 13), ad présenter speciem à JM. forsan referenda erit, a Mesog. gracili Berkel. Glean. tab. 15, f^ 1, longius distans. Sed filamenta fructifera a Decaisne de- picta ad plantam Sporochnoideam vel Laminarieam potius in- digitant. xxvi. LiEBMANNIA gen. nov. Frons cellulis rotundatis in centro densioribus constituta, fila- mentis clavato-moniliformibus invicem subliberis cincta. Fru- ctus duplex? Sporc........ ?' Propagula ad apicem filamen- torum et horum morphosi orta lancoidea, materia granulosa subarticulato-constricta longitudinaliterque divisa constantia , singula aut plura sepissime quaterna intra perisporium HM num laxissimum ejusdem forma sessilia. ! Planta maxime singularis, habitu omnino /7es. vermicu- laris adultioris, sed et structura et fructu longe diversa. Cel- lulz seu potius fila anastomosantia laxa in interiore 7esogloice, in praesenti desiderantur, immo potius cellulze versus axin den- siores fiunt. Fructus non ejusdem naturze ac sporz sic dictce in Mesogloia mihi videntur; ille cum sporis Dictyotearum, propagula presentis cum filamentis fructiferis earumdem com- parandz sunt. Hinc fructificationem przesentis generis ut alterum fructum Aesogloice considerare initio propensus eram, at, stru- ctura quoque diversa, proprium genus poiius constituere credo: fructum nihilominus alterum in Mesogloia existere posse satis ut mihi videtur probans. Morphosi filamentorum moniliformium, et ni fallor, ex arti- culo supremo formantur propagula. Materia granulosa interna sensim in corpus lancoideum. coalescit, quod denique 3-4ies articulato-constrictum et inferioribus partibus cruciatim divisis apparet. Perisporium laxissime propagalum includit, quam hoc duplo latius, fere obpyriforme et hyalinum. Propagula nunc singula, nunc bina, sepe quaterna intra idem perisporium ob- servantur ; nonnulla apice bifida, quasi divisionem futuram indicantia. Perisporium plura propagula continens, rumpi vide- tur, laciniis rupti singula invo]ventibus? WS 90. L. Leveillei, nov. sp. Hab. aliis algis parasitica (?), in utroque mari; ex Corsica misit Leveillé, ex Tergesto Biasoletto ! XI. DICTYOTE£ Grev. 4g. Britt. p. 48. Familiam a Greville eximie illustratam hodierno nostrae cogni- tionis statu intactam relinquendam esse credidi, exclusa tantum Chorda , que Laminarieis referenda est. Decaisne in recentissimo suo opere Cutleriam et Sporochnum rhizodem ad Chordarieas relatos vult, sed eodem plane jure reliqua genera (.Zsperococcus, cet.) in quibus sporz et filamenta fructifera adsint , illis adnu- meranda essent. Fructus duplex esse videtur. 1* Sporce in soris vari: at defi- nitze formze collecte obovatz , in perisporio hyalino conformi et basi augustiori affixo singulze nidulantes , simplici morphosi cel- lularum epidermidis formata. 2? Sporidia (? vel spora? ) aut in cellulis per frondem sparsis singulis immersa (Dictyota, Halyse- ris, Dictyosiphon), aut in filamentis seminiferis (?) sporas cin- gentibus (LZsperococcus , Cutleria , Stilophora) , aut ab iisdem separatis ( Padina) inclusa. : . Sporas sororum in quibusdam generibus membranam epider- midis perrumpi observavit Greville et affirmavit Decaisne, quod strictissimo jure dictum, mihi videre non contigit. Sporz sim- plici morphosi cellularum epidermidis ita formari mihi visae sunt, ut cellula grandescit extra planum frondis prominet, gra- nulosa materia interna in sporam abit singulam , que maturitate membrana cellule seu perisporio tegitur. Cellule in sporas trans- formata ex interiore strato immediate exeunt ; ubi stratum in- terius multiplici cellularum serie constituitur (Stzlophora) pe- risporz in filamentum longum basi attenuatz , quod ex intimo strato egredi videretur, mihi apparuerunt. In Padina eodem modo transformatione cellularum epidermidis oriuntur sporz , sed hic membrana insuper exteriore, qua crescendi modo ipsius plante pendere videtur, initio teguntur. Eodem modo explicanda Dow eu sunt vesicule in frondibus Dictyotearum observata; est mem- brana nempe epidermidis, quae ab interiore separatur et inflatur, dum strati interioris pars denudata sensim novo epidermide te- gitur, quae aliquando sporifera evadit, unde spore tunc mem- brana duplici cooperte sunt. Quod alterum attinet fructificationis genus , in diversis genc- ribus sat insignem existere differentiam jam monui. In Dictyota et Halyseri ut sporae sparsa sed ejusdem naturse ac sporze soro- rum vulgo existimantur; mihi vix ita considerandz videntur. In diversis enim individuis semper obvenire , ipsa frondi immersa esse , et numquam formzae sat definitee apparent; mihi nec um- quam contigit sporam talem nudam et a cellulosa separatam vi- dere; potius itaque ut sporidia numerosa in cellula sporzformi aggregata consideranda esse existimarem. In Padina pavonia vidi czspitulos minutos (a sporis separatos) ex filis , Sporochnorum fere similibus, constitutos ramosis, et in ramis clavaeformibus series transversales granulorum gerentibus. Filamenta ista cla- vato-moniliformia, quz in czeteris plurimis Dictyotearum generi- busobservata fuerunt, fructificationi pertinere vix dubito. Cujus- nam autem natur: sint haud liquet. Àn sporis sparsis Dictyotze analoge et itaque sporidia quodammodo transformata , et in planta ipsa sese primum evolventia, denique ut propagula SpAa- cellarice integra delabentia et plantam propagantia? Huic opi- nioni spore Cutlerice favere videntur, in quibus non tantum transversaliter sed sepe etiam longitudinaliter est divisus con- tentus internus. In nonnullis speciebus Dictyotee (D. Kunthi) heee sporarum jam in planta matrici evolutio omnino normalis ; et in Halyseri idem aliquando obvenire videtur. Conf. Grev. 41g. Britt. p. 65. xxvi. HarvskRm 4g. sp. p. 141. 91. A. polypodioides Ag. l.c. p. 142. Hab. ad rupes parum demersas obscuriusculas currentibusque expositas sinuum apertiorum, in utroque mari frequenter. py MN xxvii. Dicrvora. Lamour. Grev. lg. Britt. p. 57. 92. D. Solierii Chauv. Mem. 4cad. Normand.; Laminaria padi- nipes Bory, Dict. latifolia Suhr. Beytr. 1859, p. 65. cum fig. - Hab. ad rupes aliquantulum demersas obscuriusculas currentibusque ex- positas in mari Galloprovincie , ad insulam Cháteau d'If Solier, ad cap Croissette Ipse legi ; ad Corsicam ex Montagne ! 95. D.atomaria Grev. 4g. sp. p. 128. P. phasiana Bory Moree n. 1456. D. laciniata Lamour et Montagne Crypt. 4lger. n. 169? Hab. iislem cum antecedente locis; ad Pozzuoli, Amalfi, cet. in vicinia Neapolis, ad insulam Ste-Marguerite et ad Massiliam legi. De opinione Algologorum Gallize, Lamourouxii, Gaillonii, Bo- ryii, et Montagnei , qui hanc speciem ad Padinam referunt, alio loco (Symb. Cont. 1) jam meam qualemcumque attuli senten- tiam. Planta viva examinata eamdem opinionem, qua insuper auctoritate Grevillei corroboratur, conservo ; preter similitudi- nem habitualem lzvissimam, a Padinis toto ccelo recedit. 94- D. linearis Grev. 4g. sp. p. 54. excl. syn.: fronde augustis- sima lineari dichotoma, segmentis patentibus, ultimis sursum sublatioribus apice obtusissimo aut subfurcato, soris in lineis tranusversalibus parallelis. Hab. in sinubus tranquillissimis sublimosis , ad lapides demersos cas- pitosa, ut in portu Ville France prope Niceam legi; ex Grzecia a Zac dam lectam dedit Biasoletto. 95. D.implexa Lamour. Del. Egypt. t.56.f. 3: frondeinferne la- tiore versus apices angustissimos sensim attenuata dichotomna intricata , soris per discum frondis longitudinaliter sparsis. " Hab. in sinubus magis expositis ad rupes parum demersas; in utroque mari haud' rara; ad Tergestum, Niczam, Livorno, etc., legi. 96. D. fasiola Lam. 442. sp. p. 156. Hab. in utroque mari rarior species; ad Tergestum, Amalfi, etc. , rejec- tam legi. ME. 97. D.repens nov. sp.: frondibus a radice repente stolonifera in czespites minutos rigidos collectis linearibus coriaceis simpli- cibus obtusis aut parcissime dichotomis , segmentis erectiuscu- lis transversaliter rugulosis. | Hab. ad rupes vehementiori fluxu expositas in limite maris prope St. Hospice Nicez legi. Caspites minuti vix ultra bipollicares , rupibus per radices elongatos repentes et foliola nova sparsim emittentes arctissime adherentes, recentes dilute olivaceo-lutescentes sublubrice, exsiccatz ferruginne et quasi co- riacez, charte parum adhaerentes. Frondes a radice surgentes ssepe sim- plicissime, longissime cuneatz, rarius parce dichotomz;; segmenta lineam vix late, transverse rugulosa — fere frondem diceres transverse lineatam Amansic. An species a D. fasciola diversa, vel tantum forma a loco cres- cendi dependens, et ut omnes, quz in rupibus expositis limitis crescunt, fronde nana arcte adhzrente firmiori et simpliciori in- structa et distincta. Frons tamen transverse rugulosa a loco na tali vix pendere queat, et axilli dichotomiarum acutiores quam in D. fasciola, unde speciem revera diversam existimarem. xxIx. ZoNARIA Ag. nob. Symb. Cont. 1. 98. Z. adspersa 4g. sp. p. 128. Hab. e profundiori mari Massiliz semel frequenter rejectam ad cap. Croisette legi. Fructus ignoti, sed crescendi modus et frons umbilicata se- quenti proximam suadent. 99. Z. collaris 4. sp. p. 127. Stiftiaprototypus Nardo Isis 1854, p. 071.et seq. Stiftia Nardi Zanard... Zanardinia prototypus Nardo.... Padina omphalodes Mont. Cr. Algier. n. 168. Hab. rupibus conchyliisque demersis adnata, in sinubus tranquillioribus utriusque maris rara species; ex insula Pago Biasoletto, ex Venetia Zanardini, ex Massilia Solier, es Nizza Rísso; ad Pozzuoli, Amalfi, Salerno et in portu Ville Franca legi. Planta rarissima et quantum novi in loco natali antea numquam lecta, unde omnes illius descriptiones revera parum quadrant, et synonymia plus TI m-m quam fas fuit increvit, — Frons primaria et adulta est colore et substantia coriacea late expansa, inferiori pagina velamine denso radicali instructa, illaque rupibus arcte adhaerens, superiore glabra sed varie et longitudina- liter plicata; caeterum undarum vi et animalculorum plerumque magno- pere lzesa et crescendi modo varie lobata. A superiore pagina hujus frondis primariz surgunt frondes novella paterzeformes stipite brevissimo affixee— in planta exsiccata umbilicum mentiente — et limbo corona pilorum ter- minato; maxime juveniles minutissimz — piso minores— adulte usque in magnitudinem, cyathiformem basin Himanthalize superantem excrescentes, omnes tenuissime membranaces, integrz at rigidiusculz et facillime fisse. — Limbus pilorum frondem coronans, ex apicibus liberis serierum lon- gitudinalium cellularum frondis constituitur — plantz crescendi modum indicans , omnibus generis speciebus communem cet cujus in loco citato descriptionem dedi, cujusque infra Cutleriam etiam mentionem feci. Fruc- tum non vidi, unde a Zonariz genere, quale limitavimus, separare nolui, licet plantam singularem nomine algologi meritissimi ornatam maluissem. — Speciem Agardhianam esse Mediterranez identicam nullus dubito. xxx. Papia .4dans. nob. Symb. Cont. 1. 100. P. pavonia Gaill. 4g. sp. p. 125. P. mediterranea. Bory Moree, n. 1455. Hab. ad saxa demersa et in fissuris rupium planiorum maris parum pro- fundi solique expositi ubique. xxx. CurtERIA Grev. 4g. Britt. p. 60. t. 10. Formationem fructus sequenti modo observavi. Sori extra frondem prominentes per inferiorem partem plante adulte sparsi, initio filamentis cylindraceis obtusis constantes. Filamenta plerumque simplicia vel basi ima furcata, duplicis denique nature; exteriora in filamenta incurvata longiora articulata soros tegentia abeunt; interiora granulis minutis in series transversales dispositis initio laxioribus denique farctis repleta, in sporas transmutantur. Spore mature pedicello subhyalino ipsis duplo breviore suffulte, clavato-cylindraces, materia gra- nulosa initio in massam informem vel in articulos obsoletissimos subdivisa implete ; (denique in propagula materiam internam — articulatim et longitudinaliter subdivisam includentia abeuntes et a planta matri integre delabentes seorsim vegetantes?). : Organa fructificationis Cutleriz fructum Dictyotearum bene explicare mihi videntur. Non tantum cum filamentis sic dictis seminiferis Stzlophorce et 4sperococci analoga, sed etiam cum sporis lateralibus, seu capsulas mavis, Sphacellarice — quz de- nique in, propagula articulatim divisa et immo ramis jam in planta matri instructa abire vidimus — comparanda considero. Cutleria insigne exemplum illius crescendi modi offert, quem - in Algis sepius obvenientem observavi. Series nempe cellularum longitudinales , quibus constituitur frons, sunt initio invicem liberi et fila elongata articulata formantes; henden elongatione et suddivisione in articulos continua, longitudine. increscit frons, simul conjunctione plurium filorum paginas frondis, plus minus latas formans, —— fere eodem modo ac caules Cel/osice in fron- dem latam monstrosam coalescunt. Subdivisionem frondis irre- gularem hoc crescendi modo pendere, cuique elucebit. Cutleriam ad Sporochnoideas relatam vult Decaisne l. c.; nec mihi talis dispositio displiceret, modo ceteras Dictyotcas, exceptis Dictyota et Haliseri, iisdem quoque retulisset ; alias nullam video causam cur Cutleriam Sporochneis a affiniorem judicaverit. 101. €. multifida Grev. l. c. 4g. sp. p. 155. Hab. ad lapides sinuum tranquilliorum soli, expositas et mari parum pro- fundo superfusas ; ex insula Pago Biasoletto; ex Livorno Meneghini, in portu Ville France nascentem, et ad Massiliam rejectam Jpse legi. Recens carnosula crassa fragilissima , nunc latius expansa, nunc fere filiformis, apice penicillato. xxxll. ÁsPEROCcOCCUS Lamour. Greve. 4lg. Britt. p. 49! 102. 44. Sipuosus, 4g. Sp. p. 146. Hab, ad rupes parum demersas, soli; subexpositas utriusque. maris ; in viz. cinia Neapolis frequens; ad. Massiliam, Nizzam legi. Enc.Clathratum. 4g. syst. vix ab. hac specie distinctum, multo. minus. genus proprium cum. Boryo et. sequentibus Galliz algo- m EN logis considerare potuerim. Frons .4. sinuosi est initio vesicula hemispherica basi plana super rupes expansa, in juvenili minuta sensim usque in magnitudinem capitis humaui grandescens, va- rie lobata evadit atque bullosa, donec partibusomnibus non aequa evolutione sequentibus, frons hic illic rumpitur, et expansione circa factam lacunam continuante, margines foraiminis invol- vuntur, nova foramina oriuntur usque dum deniqne tota frons reticulatim perforata est. Eodem plane modo peripherico in- crescit Asp. bullosus, fronde initio angusta et cylindrica, denique diametro ultra pollicari cernitur. Si itaque in fructificatione nulla adest differentia — et nusquam nisi habitu diverso genus fundatum invenimus —genericcze harum specierum distinctionis nullam plane invenio ansam. 103. 4sp. bullosus Lam. 4g. sp. p. 186. Hab. in sinubus tranquillioribus, currentibus tantum expositis , infra li- mitem maris; ex insula Pago Dalmatie 4edit Biasoletto ad Niceeam Ipse. 104. sp. compressus Griff. 4lg. Danm. n. 8. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum et insulam Pago Bíasoletto ! ex mari Galloprovinciz. Giraud; ! xxxur. PuwcrAmn Grev. 4g. Britt. p. 532. 105. P. latifolia. Grev. Ll. c. "Hab. in mari Adriatico ad Tergestum, Venetiam, insulam Pago cet. sp. d. Biasoletto et Zanardini. Frons quam in specie anglica firmior nobis videtur, alias quantum vidi omnibus conveniens, xxxiv. Sruiani Grev. Zlg. Britt. p. 54. t. 9. 106. Str. attenuata. Grev. [. c. Hab. aliis algis parasitica , in sinubus tranquillioribus sublimosis; ex in- sula Pago et Venetia Biasoletto; ad Tergestum et in salinis ad. Cette Ipse legi. 107. Str. crinita,J. 44g. symb., Solenia. crinita, dg. syst. et Sp. p. 421. Hab. in. lagunis Venetia; etiam. ad Tergestum, C. 4gardh, Biasoletto cet. E Ne Hanc ut juvenilem plantam antecedentis considerat D" Grif- fiths; licet opinionem tante auctoritatis ut meam ipsius facile | agnoscerem, seorsim utraque enumeravi, quum aspectus sat diversos offerant, et veri transitus mihi nondum obvenerint. xxxv. SriILoPHORA J. z/g. symb. p. 6. Frons (cylindracea ramosa) solida, cellulis rotundatis contexta. Spore obovate cum filis seminiferis clavato-moniliformibus in. soros definitos verruceformes, per totam frondem inordinate prominentes, collecta. 108. 5t. adriatica. J. 4g. l. c., Spor. adriaticus. 4g. Icon. ZAlg. Europ. t. 30! Hab. in Cystoseira aliisque algis parasitica ad Tergestum frequenter! ex Constantinopoli ded. .Solier. Monente Grevilleo , hanc speciem a St. rhizode vix differre, agnoscere cogor; forme tamen adsunt, quarum in specie atlan- tica analogas non vidi, unde separatam posui. 100. St. papillosa nob. ; fronde compresso-cylindracea versus apices multo angustiores sensim attenuata irregulariter di- chotoma et per totam plerumque frondem ramentis irre- gulariter propullantibus obsessa, axillis obtusis, ramulis supremis furcatis divaricatissimis. Zon. papillosa. 4g. sp. p. 155; Dictyota papillosa Lamour. Hab. cum antecedente in mari Adriatico ut videtur haud rara; ex Trieste et insula Pago Biasoletto ; e Venetia INardo. X. SPOROCHNOIDE Grev. lg. Britt. p. 56. Exclusis Stilophoris, limites a Greville huic tribui datos adoptavi. Decaisne, l. c. p. 155, fructu Sporochni bene illus- trato, differentiam a Fucaceis ceterisque in perisporii dehiscentia quaerit. Nobis hoc respectu nullus plane character differentialis mM On sese obtulit. In utroque casu sporz morphosi articuli terminalis filorum fructiferorum oriuntur; membrana articuli perisporium fit, et contentus granulosus in sporam singular solidescit, quce denique matura per apicem perisporii rupti egreditur. Nec Thoream Sporochnoideis adnumerare potuerim; si a. Cheeto- phoreis removenda est, sane multo potius in vicinia Mesogloice disponitur. xxxvi. ÁnrHRocLADIA Duby mem. Ceram. p. 18 (1852)! Elaionema, Berkel. Glean. p. 49. tab. 19. f. 3 (1853). Organa, qua ab utroque auctore ut conceptacula siliqua- formia articulata ad basin filorum verticilli affixa describuntur, vix verum fructum sistunt sed filamentis seminiferis Stilophorce analoge mihi videntur, unde genus ad Dictyoteas pertinere vix dubito, immo a Stilophora vix diversum fructus melius noti forsan monstrabunt. Duby Ceramieis suum genus retulit, me judice, nullo respectu affine. 110. 44. oillosa Duby l. c. 4g. sp. p. 155. Hab. in mari Mediterraneo ut videtur rarissima; ad Massiliam legit Solier |! ad Livornoet Bajas regni Neapolitani Jpse ; ad. Cette a Dunal lectam etiam vidi (si de planta non fallit memoria). xxvvit. DeswmanesriA Lamour. Grev. 4g. Britt. p. 50. 111. D. filiformis J. Ag. symb. p. 6. Hab. aliis parasitica , in utroque mari rarissima ; ad Tergestum et Massi- liam singula specimina legi; ex Galloprovincia Giraudi. Frons 4-6 pollicaris , pennam passerinam crassa, dichotomo-ramulosa, ramulis patentibus vagis abrupte desinentibus, lineam non longis, apice fasciculis pluribus filorum inordinatis demum unifariam versis, comosis. Fila fasciculorum viridia, omnino simplicissima, usque 40 articulis constan- tia, 3-4 lineas longa. Articuli diametro sesqui — duplo longiores, granulis sparsis instructi. Color plante recentis pulchre at dilutius olivaceus. Me- dium frondis occupatur filis articulatis longitudinalibus simplicibus, superne versus peripheriam arcuatim excurrentibus crassioribus, in cellulas obova- EE LL | tas horizontales totam superficiem tegentes abeuntibus. aut in plures divi- - sis. Fila penicillata externa sunt quasi continuationes interiorum centralium, | vel potius sunt ipsz cellule periphericze obovatz in fila evolute, unde loci, quibus a ramulis egrediuntur, quasi leviter excavati apparent, cellulis obo- vatis circumcirca prostantibus. Planta singularis quoad structuram forsan potius Sporochni species, sed habitu magis Desmarestia, unde donec fructus in- notescunt huic retuli. Xl. LAMINARIEE Grev. Als. Britt. p. 24 (mutat. limitibus). Fructificatio diu obscura operc Patris de Maecrocystide et pul- chra analysi Decaisnei jam bene cognita, soris non definitis et per plus minus magnam frondis partem expansis, filamentisque fructiferis obovato-truncatis inarticulatis a Dictyoteis Corda- rüsque differens. Durvilleeam et Phyllosporam a Laminarieis removendas esse, hinc facile patet; contra. Chordam Lamina- reis pertinere vix dubium mihi videtur. Fructificatio plane eadem, unde nesciam cur Chordam Chordarieis relatam vult cel. Decaisne (p. 150). Idaas de vegetatione Laminariearum a pluribus algologis pro- fessas (Bory, Montagne, cet.) esse falsissimas, jam plurimis locis probare conatus sum. Planta juvenilis initio vegetatione przci- pue terminali evolvitur, unde frons novella. L. digitatee L. Sac- charinam omnino zmulat,, et frondes primarice Macrocystidis erect? et anguste formantur ; mox vero. adeo prevalet tenden- tia peripherica, ut frons fere tantum in latitudinem increscit, partes exteriores folii rima supra basin inchoante et versus apicem sensim progrediente ab interioribus, non eodem impulsu sese evolventibus, segregantur, et laciniz exteriores Laminarixe caulisque sic dictus Macrocystidis oriuntur ; progrediente evo- lutione, nove lacinie ad znternum latus exterioris laciniz La- minarie vel caulis Macrocystidis continuo formantur, donec frondes laciniatas aut foliosas harum. plantarum notissimas habemus. Hanc esse veram illarum explicationem a frondibus EE biennibus Laminarix optime elucet, in quibus frons novella ab apice stipitis frondem prioris anni separat, in altum tollit, sensim evolvitur et basi denique omnino laciniata est, dum apices laciniarum adhzrente fronde prioris anni adhuc in unum coercentur. — Cum hoc neutiquam dictum volumus, frondem undarum violentia non posse dilacerari, sed injuria ut crediderim ab auctoribus allatis statuitur crescendi mo- dum Laminariz à Lessoniis in eo differre, quod laciniz ab apice deorsum formantur. xxxvi. Cuompa Stackh. Grey. p. 86. 112. Ch. lomentaria Lb. Hydr. p. 74. t. 48. Hab. ad rupes parum demersas lapidesque in sinubus minoribus plerum - que vehementiori currente percursis; ad Niceeam et Massiliam legi. xxxIx. Laminaria. Lamour. Greve. 4lg. Britt. p. 27. 113. L. brevipes 4g. sp. Alg. p. 116, et L. purpurascens ejusd. p. 117. Hab. cum Lictyota Solieriüi in vicinia Massiliz, species alias rarissima. Stipite breviore et fronde constanter minore a LZ. digitata differt ; substantia insuper frondis ad L. bulbosam propius accedens. Juvenilis planta fere elliptica et integra, sensim magis magisque laciniatur, et frons senilis £L. purpurascentem 4g. sistit. Hanc itaque cum Boryana specie ejusdem nominis, quz est Floridea Gastrocarpea, haud confundenda est. XII. FUCACEJE 74g. syst. p. 57, excl. gener. Structuram fructus jam alio loco (nov. Fl. Soc. et in ct. ZHolm. 1856) illustrare conatus sum ; hodie ad pulchram ana- lysin. Decaisnei insuper referre tantum opus erit. Alter fructi- ficationis forma in filis receptaculorum forsan adest, licet hoc experimentis directis nondum probatum fuerit. Observationes Crouani de C. scutulata ita explicand:e nobis videntur. WA ES xL. Focus. Lg. Syst. 4lg. n. 98. 114. F. Sherardi 4g. l1. c. Hab. in mari Adriatico frequenter; in Mediterraneo quantum novi nondum visus. xL. CysrosEma 4g. ref. J. 4g. symb. p. 5. Species numerosas mediterraneas generis difficillimi rite dis- tinguere operam dedi, in opiniones contra summas algologize hodiernz auctoritates abludentes quandoquidem incurrens. Forme diverse e locis natalibus magnopere pendent et in diversis speciebus analogz proveniunt, apparenter sepe a specie, cui revera pertinent, longius distantes, quam a ludentibus formis aliarum specierum discrepant. Ita forma barbata, ut ita dicam, forme vesiculose et evesiculosz in omni specie provenire posse videntur. Vesicule in speciebus maris Mediterranei rarius quam in Átlantico proveniant, ubi differentic limitum maris elabentis et refluentis majores vesiculas magis necessarias reddere viden- tur. Specimina maris profundioris plerumque vesiculis ornata sunt, quandoquidem filiformia seu barbata ; in scrobiculis nas- centia nana et evesiculosa evadunt. Sectio 1I*.. Frondibus spinosis. 115. C. corniculata Zanard : caule trunciformi breviori sub- corymbose expanso, ramis frondiumque basi exasperato mu- ricatis ; frondibus erectiusculis superne pinnato-ramosis un- dique dense spinosis ; spinis eglandulosis validis subdecuren- tibus,superioribus simplicibus conicis, inferioribus compressis ' bi-multifidis, scaphidiis in basi inflata spinarum nidulantibus subsolitariis. : ^F. corniculatus Wulf. Crypt. .4q. n. 29. fide Icon. et sp. auth. in mus. Findobonensi!! Habitat in mari Adriatico frequens, in Mediteraneo rara; ad Tergestum et Salerno legi. -— — -— « Caudex illi trunciformis anserini crassitudine calami, teretiusculus co- riaceo-lignescens, nodosis extus exasperatus gibberibus, ex rufo ater copiosos apice in ramos abit sat respective breves » zquali fere altitudine omnes, re- siduis spinarum frondis undique et densissime muriculatos. Frondes usque semipedales ex apice ramorum caulis exeuntes, teretiusculz, pinnatim un- dique ramosz, ramis simpliciusculis pollicaribus erecto-patentibus, spinis- que densis undique obsesse. Spinz simplices bifidae ant multifidze sczepe mixte, furcatze compressa aut depressa: Receptacula propria nulla vidi, sed spin: scaphidia gerentes, apice approximate, subdistinctae manent, Cyst. squarrosa Denot. ad Niceam lecta huic videtur proxima, at un co specimine viso, rem decidere non audeam. 116. Cyst. amentacea Bory : caule trunciformi breviori subco- rymbose expanso, ramis imbricato-spinosis; fondibus erec- tiusculis superne pinnato-ramosis undique dense spinosis ; spinis glandulosis subulatis simplicibus aut supra medium furcatis, supremis scaphidia gerentibus in receptacula oblon- go-cylindracea coalescentibus. C. ericoides y. amentacea, Ag. sp. Alg. Hab. ad rupes in ipso limite vehementiori mari expositas, ad littora Gallo provincie frequentissima ; ad oras Itali: rariorem vidi. Caulis penna anserina vix crassior, 1-3 pollicaris, in ramulos numerosissi- mos pollicares imbricato spinulosos corymbose terminatus. Frondes ple- rumque pedales basi reliquiis spinularum parce muriculate, ramis sesqui- pollicaribus et dense spinulosis, spinis quam in antecedente specie longio- ribus magis subulatis scepissime simplicibus ant prope medium furcatis. Receptacula ramos ramulosque omnes terminantia, 1-3 lineas longa, ex in- flatis spinarum confluentium basibus formata, spinulisque parum prominen- tibus cincta, obtusa. — Folia primaria linearia costata integerrima simplicia aut pinnatifida, Planta recens in mari iridescens. 117. Gyst. sedoides 44g. : caule trunciformi elongato simplicius- culo, ramis abbreviatis subsimplicibus undique vestito ; spinis glandulosis subulatis incurvis basi bifurcis; scaphidiis in inflata spinarum basi nidulantibus..... Hab. (quantum novi) ad oras Africze huc usque solummodo lecta. 118.Cyst. Montagnei nob. : caule trunciformi elongato parce ra- moso tophulis conicis sublevibus racemosis obsesso ; fron- Ic S Lu dibus ex apice tophulorum subsingulis, in fasciculos collectis dichotomo-ramosissimis , inferne teretiusculis , süperne ex plano triquetris costatis laxé aculeatis spinis glandulosis coni- cis simplicibus, supremis scaphidia gerentibus i in receptacula verrucoso cylindracea breviora approximatis. Cyst. granulata Far. Turneri Mont. Cr. Alg. p. 18. Hab. e profundiori mári rejectam ad Cette mense aprilis frequentem, ad Massiliam rariorem legi; ex Adriatico dedit Biasoletto! « Facie trunci salicis àlbze resecte , cüi in resecto capite sylvà virgarum succrescit » verba Wulfeni, plantami nostram mirifice pingentia hie citem.: Caulis-circiter pedalis crassitie digiti, ramis paucis instructus sed per totam longitudinerh tophulis inferne parcioribus superne insignioribus racemose obsessus. Tophuli conici ex apice frondes singulas aut binas emittentes. Frondes juniores ut vulgo foliiformes planz lineares costatz, lineam latz, margine integrz vel rarius denticulatz ; frondes adultiores inferne teretes crassitie penna columbinz circiter 6pollicares, superne dichotomo ramo- sissimee ex plano triquetre et hinc in planta exsiccata costatze, spinis co- nicis numerosis lineam circiter longis obsessa. Vesiculas nullas vidi, Spinze in basi inflata scaphidia foventes, nunc laxiüs dispositae, nunc approximate in receptaculum oblongo-cylindraceum verrucosum; vix vere in unum c€oa- lescentes. — Species distinctissima at quoad synonymiam nondum clara, a Montagne primum bene descripta, sed cüm C. granulata male confusa. Ipse jam 1857 illam cognovi et nomine C. abietis marinc ad amicos distribui. Nec adhuc convictus sum speciem Teneriffe a nostra vere diversam esse; si enim frondes cum tophulis a caule arripiuntur, specimina ita collecta cum C. abiete omnino convenirent ; at duce Montagneo, qui (Il. Canar. p. 137) C. abietam per discos illos, cum quibus in herbariis vulgo ob- venit , revera rupibus adfixam esse asseruit; species distinctas jam pono. 119. C. concatenata 42.: caule trunciformi parce ramoso to- phulis anguste conicis leviter mucronulatis racemosis obsito; frondibüs ex apice tophulorum subsingulis in fasciculos collec- tis pinriato-ramosissimis inferneteretiüsculis süperne ancipiti- bus costatis laxe aculeatis, ramis subhorizontalibus plerumque ud MM, Ln. oppositis, spinis subglandulosis compresso-subulatis simplici- bus.superioribus scaphidia foventibus in receptacula verrucoso- filiformia elongata approximatis. Far.«.: caule firmiore, frondibus brevioribus evesiculosis, ramis minus evidenter oppositis. C. selaginoides Wulf. Crypt. Aqu. n. 28!! C. selaginoides Zanard... Hab. in utroque mari rarior species, ex Adriatico Biasoletto ! ad Livorno Ipse ; e littore Galloprovinciz .$olier et Perreymond. Caulis velut tota planta quam in precedente specie gracilior; tophuli an- gustiores a basi frondium incrassata consistunt, in nostris omnibus leviter muriculati. Frondes ex iis surgunt graciles subsingule in fasciculos apices frondium coronantes collectz;, circiter 4-pollicares subpinnatim ramosis- sims, ramis subhorizontaliter egredientibus sepe oppositis, ramo altero seepe spinaeformi. Vesicule desunt, alias characteres sequentis formae. Far. B. Caule breviori graciliori , frondibus longissimis, ra- mis oppositis eximie horizontalibus, vesiculis ellipticis concate- natis. C. concatenata "4g. sp. p. 57. Hab. in mari Mediterraneo ad Malagam Hgnseler ; aliunde non vidi. Caulis vix pennam anserinam crassus, 2-3 pollicaris, frondibus dense egredientibus basi incrassatis usque bipedalibus ornatus. Rami frondium ortu horizontales fere reflexi et leniter incrassati , juniores triquetro-plani costati pinnatifidi laxe dentati, adultiores filiformes vesiculis concatenatis linea vix longioribus ' elongato-ellipticis instructi. Receptacula terminalia fere filiformia, velut vesicule, spinis minutis subulatis hic illic sparsis ins- tructa. Color etiam in exsiccata olivaceus. À Cystos. Montagnei differt partibus omnibus gracilioribus, ramificatione pinnata et forma receptaculorum , qua in toto genere angustissima sunt, verrucoso -filiformia, spinis non in unum vere coalescentibus, laxe hic illic prominentibus con- stituta. 120. C. crinita Duby.: caule trunciformi elongato parce ra- moso levi, frondibus densis fasciculatis basi z:equalibus ramo- sissimis, ramis erectiusculis intertextis, spinis subulatis simplici- bus ecostatis, in adultioribus sparsissimis, versus apicem ramo- à ! "TN — o rum inflata basi in receptacula cylindracea verrucosa acuminata laxe spinosa coalescentibus. F. crinitus Desf. Atl. 2. p. 425. fide Duby Bot. Gall. p. 956!! Bory Moree, p. 520. Hab. in mari Mediterraneo, ut videtur, profundiori ad saxa littoris sabu- losi ; juxta Cette et Telonem Jpse! ad Niczam et Corsicam ex Duby; ad Afri- cam Desfontaines; ad Grzeciam ex Bory. Caulis pennam cygneam et ultra crassus, plerumque pedalis, parce ramo- sus verrucoso-inzequalis (at , nullis tophulis obsitus) subtruncatus vel apice in frondes numerosas abruptius solutus. Frondes precipue ex apice ramo- rum caulis, etiam inferne fasciculatim exeuntes, basi haud incrassate, ju- niores subplanz costatz, linea augustiores, dichotomo-ramosissimze, adultze filiformes semipedales intricato-ramosissim: , ramis erectiusculis subal- ternis, spinis laxissime obsitze. Spinze subulatze simplices rarissime furcatze, versus apicem ramorum paulo densiores basi demum inflat et in recepta- cula verrucoso-cylindracea uncialia parcissime spinosa, spina sepe singula, confluentes. Quoad receptacula forsan potissimum C. granulatam zemulat ; quoad caulem ceterosque characteres ita C. barbatze convenit ut nisi adessent spince facile pro illa sumeretur. À Turnero quoque cum C. barbata conjuncta , siquidem species Dubyana Desfon- tainesii revera identica sit. A C. selaginoide colore nigrescente statim distinguenda. 2. Frondibus inermibus. 121. C. barbata : caule trunciformi parce ramoso truncato, frondibus undique, egredientibus basi subzqualibus paten- tibus filiformibus inermibus, vesiculis elongato-ovalibus, recep- taculis lancoideis verrucosis submucronatis inermibus. Far.«. Turneri. Frondibus abbreviatis, vesiculis subnullis, receptaculis inermibus. F. barbatus Turn. Hist. t. 250. Ag. sp. p. 57. F. faniculaceus Wulf. Crypt. Aqu. n. 21, fidesp.in Hb. Find. F. abies var. G. Bertol. 4moen. t. IF, f. 2 b. c! TW I Far B. Hoppii frondibus elongatis, vesiculis numerosis con- catenatis , receptaculis elongatis. C. Hoppii 4g. sp. p. 59. Fcon. ined. t. 2. F. granulatus var. concatenatus. Turn. Fuc. n. 35 excl. syn. F.. concatenatus YFulf. Crypt. n. 26; fide sp. auth. in Hb. Findob. F. abies Bertol. 4moen. t. IF.f. »a. Hab. lapidibus profundius demersis in sinubus majoribus adnascens, per totum Mediterranei littus. ab Occitania et Galloprovincia usque. ad littora Tauri; ad Tergestum, Cette, Telonem, Massiliam, etc., legi. Caulis pennam; cygneam et ultra crassus, nunc simplex abbreviatus, nunc pedalis parce ramosus semper abrupte desinens, apice ipso ramis denudato. Frondes per totam caulis longitudinem egredientes, a basi vix crassiori sequales, filiformes inermes subpinnato-ramosissime , in profundiori mari elongatze 3-/A pedales vesiculiferze, in vadis abbreviata semipedales evesi- culos:. Vesicule ubi adsunt sepe numerosissimze concatenatze cylindraceze aut elongato-ellipsoidez, ssepe semiunciales diametro vix linee, Receptacula nunc abbreviosta bilinearia, nunc elongata vesiculis longiora, plerumque mucronata verrucosa sed inermia. Inter formas, quas hic conjunxi, diversitates magnae quidem adsunt, sed e loco natali ut crediderim pendentes, et extrema formis intermediis confluentia. Ab auctoribus omnibus excepto Bertolonio distinctze, sed ad diversas species a diversis auctori- bus relata. Var. «, a plerisque ut propria species habita , sed ni fallor justo latius patens, formas inermes filiformes aliarum spe- cierum haud raro complectens; a Turnero cum F. crinito con- juncta; var. f. cum F'. concatenato L. a Wulfenio Espero cet. commutata, a Turnero ad C. granulatam relata, ab Agardhio ut species propria descripta. In Mediterraneo species frequentis- sima, in Atlantico, ut crediderim, plane desideratur, nisi in mari vicino Gaditano adsit; specimina quae F. barbati nomine insignita ex Atlantico provenientia vidi, aliis speciebus semper pertinue- runt. 122. C. discors 4g. sp. 41g. p. 62 : caule gracili teretiusculo e am verrucoso apice in frondes abeunte; frondibus junioribus planis costatis lineari-lanceolatis acutis serratis distiche pinnatis ; adul- tioribus inferne nudiusculis submuriculatis superne decompo- sito-pinnatis ; vesiculis obovatis receptacula longa ovata distiche gerentibus. j Hab. in sinubus tranquillioribus vel in profundiori mari Mediterraneo ad oras Galli: et Italize ; ad Cette, Telonem, Niczam legi. Caulis licet gracilior in hoc evidenter adest 2-4 pollicaris , crassitie pennze anserinz, inferne nudus verrucosus ex apice frondes emittens. Frondes ju- niores evidenter costate punctatee margine serrulate, pinnate aut apice pin- natifidee distichee; lamina frondium sensim obliteratur et in spinulas plus minus insignes, frondium ramos muriculatos reddentes, mutatur. Frondes ad ultiores inferne sepe nude plus minus muriculato-scabrz ; a medio plerumque de- composito-pinnatz, circumscriptione triangulares , pinnis sepe omnino fili- formibus, aliquando longissimis 3-4 pollicaribus (forma sepe C. barbatze no- mine venditata). Vesiculee quam in C. abrotanifolia minus confluentes; hinc breviores trilineares, rarius concatenatz., Receptacula sepe longe stipitata , respectu vesicularum quam in C. abrotanifolia majora. Formze multo obveniunt , nonnullae ita abludentes ut pro aliis speciebus potius habeantur, et omnes diagnosi singula zegre com- prehenduntur. 125. C. abrotanifolia 44g. sp. .4lg. p. 65 : caule subnullo; frondibus junioribus ancipitibus subcostatis pinnatifidis, laciniis anguste lanceolatis obtusis integris distichis; adultioribus ubi- que lzevibus infra medium decomposito-pinnatis ; vesiculis mag- nis receptacula minora demum ovato-apiculata apice distiche gerentibus. F. fimbriatus Lamour. Bory Moree., n. 1447. Hab. in scrobiculis sinubusque minoribus a mari apertiori parum seclusis, in mari Mediterraneo haud rara; in Adriatico frequentissima ; ad Cette Ter- gestum, etc, legi. Caulis in hac specie ceterorum analogus vix ullus, sed frondes a radice immediate proveniunt, Folia juniora et radicalia compressa potius quam plana, obsolete costata, in exsiccata planta rugosa, coriacea et quam in ante- cedente multo firmiora, pinnatifida ; lacinie basi attenuatz, anguste lanceo- TN m lat:: margiue integrze, apice rotundatze , simplices aut laciniis Obtusissimis pinnatifidze. Frondes adultiores foliorum evolutione ortze, unde revera eadem ramificatio, sed rami sensim magis filiformes evadunt et obsoletius distichi decompositi, nullo muricülorum vestigio. Ramuli vesicula ampla demum usque semipollicari, diametro linez,, compresso-cylindracea, receptacula ge- rente toti fere constituuntur. Receptacula minuta vix bilinearia, ovato-acu- minata, simplicia vel furcata, ex vesiculis disticha fimbriantia apice nume- rosiora. | Ab auctoribus summae auctoritatis et Ànglis omnibus cum C. discorde conjungitur; nec sine longo utriusque planta in locis natalibus studio contra opinionem Domine Griffiths et Grevillei ut species diversas ponere ausus fuissem. Licet formae obveniant, quae utrum ad hanc vel illam speciem pertineant obser- vatori dubicze videantur, tamen species revera distinctas esse ex tota vegetatione utriusque concludere vellem. Nec scio si planta Anglica , quam C. abrotanifoliam judicant, revera planta Medi- terranea sit ; mihi nulla specimina Atlantica C. abrotanifolize huc usque obvenerunt, quum contra C. discordem ex utroque mari frequentem vidi. XLI. SARGASSUM. .4g. Genus revisione egens, monographico opere illustrare jamdu- dum in curis fuit. Species foliis pinnatifidis instructze, in pro- priam sectionem ab antecedentibus auctoribus relatze,form:e alia- rum specierum scepissime sunt, vix varietatis nomine salutanda. Tales formas in permultis speciebus jam vidi; et in omnibus provenire posse vix dubitarem. Tres species in Mediterraneo ob- veniunt. 124. S. salicifolium Bory. Moree, n. 1442 S. vulgare. Ag. sp. var. a, D, 9,1! S. megalophyllum. Mont. Cr. Alger. n. 171? Hab. ad rupes demersiores sinuum majorum a Grecia usque Gibraltarium; ad Niezeam, Amalfi, Salerno, etc. legi; in Adriatico Diasoletto. 125. S. linifolium. Ag. sp. p. 18 , excl. var. Q. Hab. in mari Adriatico frequenter; in Mediterraneo rarissima. — O4 — 126. S. Hornschuchü. 44g. sp. p. 40. S. amygdalifolium Bory, Moree , n. 1440. Hab. e profundiori rejectam in utroque mari legi; ad, Cette, Livorno, Trieste, etc. semper rara. —— ES (i) a Familia III. FLORIDE E. CnanmacrER. Algz dioicze, fructu duplici semper in diversis individuis : uno saepissime externo, intra pericarpium subgela- tinosum aut cellulosum sporas numerosas fovente ; altero szepis- - sime immerso intra perisporium hyalinum sporas 4 generante. — Frondes colore sepissime roseze aut purpurascentes , rarius ex olivaceo vel violaceo tincta, articulatze vel inarticulatz, cy: lindrace: aut planz, rarissime (et non nisi in ultima tribu) or- gana foliis similia exhibentes. Algze semper marine et maria sal- siora praeferentes, raro loca sole exposita inhabitantes, obscuriora vel aperti maris vel sinuum non nimium seclusorum praoptan- tes, plurims rupicole aut in vicinia rupium aliis parasitz, pauce in sabulosis, paucissimz in limosis et mari stagnanti. degunt. In zona frigida et calida paucae, in temperata maximo numero obveniunt. SrRUCTURA FRoNDIs. Floridez omnes cellulis contexta sunt , qua vero nunc elongate et filiformes, nunc abbreviata rotun- date aut polygonz sunt. Cellulz aut in singula serie longitudi- nali alterz alteris superimpositze (Ceramiece), aut in multiplici serie ita in frondem coordinata, ut in eodem plano horizontali cellula» diversarum serierum terminantur (7thodomelece)— et in utroque casu frons articulata dicitur —; aut denique cellulae di- versarum serierum in eodem plano horizontali non terminantur (ceterce Floridece) et frons inarticulata aut cellulosa appellatur. In his duplex saltim cellularum stratum agnoscere licet : inter- num longitudinale et axin constituens, atque externum ab inte- riore subarcuatim excurrens, subhorizontale et periphericum. NU NE Cellule strati interioris nunc rotundate — plerumque irregulari- ter dispositze et quidem aut medi: tenuiores quasi axin formantes (Sphaerococcus), aut mediz majores. exterioribus sensim minori- bus(Gracilaria,etc.), rarius circa consimilem cellulam centralem radiatim coordinatis (Laurencia),auttubum centralem singulum contentu proprio instructum cingentibus (Heringia); — nunc tenues filiformes (in Cryptonemeis), seepissime in stratum centrale irregulariter et maximopere intricate (JVemostoma, etc.), vel laxiores et anastomosibus in reticulum conjuncte ( Gigartina), aut in medio subnulle frondem tubulosam. reddentes (Dumon- tia, Chrysymenia), aut juxta parietem exteriorem: frondis tubu- lose sparsee (Catenella), aut ad singulum tubum centrale inarti- culatum (G4oiopeltis) aut articulatum (Zndocladia) reducte. Cellule plerumque quasi vacuzs et hyaline, rarius coloratee (Laurencice qucedam), aut amylaceis (?) granulis facile sese sol- ventibus (Gracilaria, Spheerococcus) replete — Stratum exter- num et periphericum cellulis minoribus et colorante materia repletis nunc singula serie dispositis (Spheerococcoidee) , nunc multiplici serie et quasi radiatim internum stratum cingentibus (Gloiocladece, etc.), plerumque arctissime conjunctis, rarius in fila sublibera abeuntibus (Dudresnaja), vel muco laxo circum- datis (Chylocladia , etc.) constitutum est.— Membrana cellula- rum , ut in czeteris Álgis , e fibris tenuissimis duplici directione excurrentibus et invicem sese contorquentibus contexta est. Membrana in multis sat tenuis ; in permultis cellule membranas crassas habentes Mohlii (precipue in Sph. isiformi, Sph. spi- 10350, etc. insignes) obveniunt. VrecETATIO. Íncrementum frondis a. modo formationis cellu- larum quodammodo. pendere patet ; attamen inter utrumque caute distinguendum. Cellule suprautriculari .formatione sepissime formantur ; fibre quibus constat membrana cellule continuo elongantur, et ob dispositionem plus minus spiralem in novas cellulas confi- ciendas semper coguntur ; prolongatione ita fibrarum ab una in alteram cellulam series qu:eque verticalis longitudinaliter incres- —.- aD cit. Cellula nova ita formata ad certam quemdam limitem pro- longatur , quo adepto ulterius longitudine non increscit — nisi sub peculiaribus rationibus aliquando inusitatam longitudinem adipiscitur — nec divisione transversali septa nova in cellulis jam formatis oriri videntur, utin Confervis fieri observationibus Mohlii constat. Hinc in fronde articulata sunt cellule adulta longitudine constantes, et cellula» breviores quo juniores vel quo magis apicibus propiores sint — unde quoque in Florideis cha- racteres e longitudine articulorum desumti eximii existimandi : sunt, dum in Conferveis multis articuli vicini longitudine sat diversa s:epe observantur. | Cellule autem peripherica directione quoque increscunt et augentur, id est, certo diametro adepto (in Polysiphonia, Lau- rencia , etc.) intra-utriculari formatione longitudinaliter subdi- viduntur. Fibre singule a membrana, quam constituunt, quo- dammodo separantur, nunc ab uno adalterum parietem trans- euntes denique in novam membranam , cellulam novam sepa- rantem , augentur ; nunc spatio vacuo in pariete laxis fibris con- stituto orto, hoc sensim grandescit et fibre includentes in membranam solidescunt. | Ut vel uno vel altero modo vel combinatione utriusque fit augmentum cellularuim, oritur ipsius frondis increscendi modus diversus. In speciebus articulatis monosiphoniis (Ceramiece) su- prautriculari formatione cellule nove tantum formantur; est itaque in his vegetatio frondis eximie terminalis. . Gloiocladece et Cryptonemece plereque sunt quasi Ceramieze composite ; h. e. constant strato centrali fibrarum longitudi- nalium a quibus fila transversalia moniliformiter articulata in stratum periphericum circumdans exeunt.Cellule (seu articuli), formatione suprautriculari in utroque earum strato angentur : formatione cellularum novarum in strato centrali prolongatur frons , et novis cellulis strati exterioris peripherice increscit; est itaque frondis vegetatio in his perrpherico-terminalis , seu fere potius exogenea nominanda. Ut in antecedentibus, est suprautriculari formatione quod lon- gitudinaliter increscunt F/oridece articulatee polysiphonece; sed EON i: ie Rm augmentum frondis periphericum fit in his intrautriculari cellu- larum formatione. Constat nempe frons cellulis periphericis magnis , pluribus circa cellulam consimilem radiatim dispositis. Cellulz istzv radiatze in multis speciebus intus-formatione cellu- larum novarum continuo przgnantes sunt ; juniores cellule in cavitate adultiorum formata: semper externum seu peripheri- cum latus occupant; et novis cellulis continuo formatis, juniores generate cellule antea formatas versus peripheriam continuo cogunt. Hoc modo sunt semper recentissime format cellula , quae radiatas immediate tangunt; et facile ita explicatur fron- dem initio articulatam sensim cellularum strato irregulari cir- cumdari, et speciem frondis inarticulatz indui posse (ita infe- rior pars plurium specierum Polysiphonice, et in generali omnes frondes «spurie articulate » dictae, ortee sunt ;eodem modo quo- que augmentum cellularum in Laurencia fieri putaverim ). Duplex itaque frondis increscendi modus, AAodomeleis Chon- drieisque vegetationem vindicat terminali-centralem seu endo- geneam. In 2elesserieis et Spherococcoideis utroque modo (et intra- utriculari et suprautriculari formatione) cellula augeri videntur. Cellulas, seu fila, strati interioris frondium directione longitu- dinali (seu verticali) excurrere dixi. Sed alia quoque directione hic filorum verticalis decursus combinari mihi visus est ; eadem enim tendentia spiralis, quz in directione fibrarum ipsam mem- branam cellulz constituentium determinanda valida est, eadem quoque influenti vi fila (seu cellulas) in spirales , sed maximo- pere laxas, cogere mihi apparuit. Ita fila interiora in PoZyide,ut a peripheria arcuatim versus centrum descendunt, ibique cum aliis contorquentur, spiralem sequi directionem, videre credidi. Sed przcipue in Polysiphonia manifestatur tendentia hzc spiralis ; series nempe longitudinales Siphonum, qui frondes hujus generis constituunt, in spirales plus minus laxas evidenter flectuntur; in nonnullis speciebas spirz multis articulis percursis tantum com. plentur, in aliis singulo vel duobus articulis jam completa (ex. gr. P. A4gardhiana Grev-).—Ut positio organorum exteriorum et appendicularium a dispositione partium interiorum necessarie — pendet, ita, hac dispositione spirali fibrarum vel cellularum , explicatur spiralis dispositio, qua in partibus exterioribus ali- quando insignis est (Spharospore in Polysiphoniis , etc.). Floridee, ut cetere Alge, nulla epidermide tecte sunt, sed membrana exterior frondis a cellulis terminalibus diver- sarum serierum cellalarum, qux frondem constituunt, con- texta est. Hinc nec sporas Floridearum membrana circum- datas esse fere concludere liceat, hinc singularis crescendi modus, in multis Algis facile observandus, explicatur. Series nempe longitudinales cellularum frondem constituentium in multis Algis initio apice libere sunt, nonnulle magis quam ceterz et ab iis quodammodo independentes evolute, et non nisi serius in frondem cellulosam coalescentes (ex. gr. Laurencice plures, Polpysiphonic? et preterea in Cutleria et Zonaria pra- cipue hoc evidens est). Eodem modo cellule superficiales mul- tarum Floridearum sepe in media fronde, magis quam vicinz impulsz, peculiarem assequuntur evolutionem. Ita locis, qui- bus formantur capsula in Chondro, sunt cellule superficiales in stratum filorum moniliformium mutate; ita proveniunt nemathecia ipsa, ita spongiose excrescentie in Peyssonellia et Polyide explicandz sunt. FnucriricATIO. Duplex fructificationis apparatus in Florideis adest, cujus utriusque sequentes modificationes observavi. * Spheerosporce ( seu « fructus granularis » auctorum ) sunt fructus illi sepissime spherici, rarius oblongi, e perisporio hyalino et contentu granuloso denique in sporas / dilabente, constituti. Spherospore nunc singulxe et nudz in ramulis sitze (Callithamnion), nunc plures ad internum latus involucri ex ramulis transformatis orti, seriatim dispositi — et Gloiocarpum sic dictum formantes (Griffithsia); nunc in ipsis canalibus frondem articulatam percurrentibus evolute, et quidem aut in apice rami vix mutati (Po/ysiphonia), aut in ramulo trausformato siliquzformi Dasya , Odonthalia , Rytiphleea, etc.) nidulantes — stichidium formantes; — nunc in strato epidermatico cellu- larum vel in cellulis superficie proximis nate, et quidem aut et, Uds. per frondem inarticulatam sparsz (SpAeeroccoidece), aut in sotos circumscriptione definitos collectze (JVitophyllum) aut in Sporo- phyllis propriis aggregatee. (Plocamium, PDelesseria, Solieria). Constant itaque, ubicumque formate sint, ex membrana ramuli aut cellule. transformatez — perzsporium dicta — et ex en- dochromate hujus sphzrico aut ellipsoideo, maturitate in sporas 4 diviso. Hzec endochromatis divisio aut ita fit, ut latera partis cujusque triangula sphzerica efficiant (Delesseria, Polysi- phonia, Griffithsia, etc., etc.); aut dividitur endochroma oblon- go-ellipsoideum tribus lineis transversalibus, ita ut partes mediz discoides, extrema conico-hemisphearice evadunt (Ca- tenella, Thamnophora), aut denique singula transversali divi- sione, parte quaque cruciatim longitzdinaliter divisa (/7ypncea, Squamaria). Hos differentes divisionis modos appellavimus (divisionem triangularem, d. zonatam et d. cruciatam). Oriun- tur itaque semper spore ex contentu cellule initio liquidiore, dein granuloso-solidescente. denique regulariter in partes suas definitas dilabente; hinc sporas nulla membrana exteriori cir- cumdatas esse liquet, sed cohaerentia partium unice contineri; hinc germinantes cito in formam spharicam abire, vel germi- nationi non faventibus conditionibus in partes numerosas dis- solvi observatum fuit (1). (Vide J. Ag. de Germ. Alg. in ct. Holm.) (1) Postquam superiora jam scripseram Fasc. J/IJ. Crypt. Franc. Desmazierii videre contigit , ubi a Cel. Cronan opiniones nostras de natura ac functionibus sphzrosporarum re- jeetas invenimus. Doleo quod tota series observationum, qua hzc contra meam sententiam argumentatio niti dicitur, non locum ibidem invenerit. Ut sit, ad superiora referre nobis sufficiat; verbum tamen addere lubet. Dicunt Cel. auctores spharosporas in partes suas non dilabi, nisi immaturas vel externa vi perturbatas. Nobis sphaerosporze immature nunquam divise obvenerunt, maturz semper ; nec difficile hoc probatur. Observent precor Stichidium cujuscumque sit Algz; superiores in illo nidulantes spharosporz minute sunt et indivisz ; inferiores sensim majores, adulte infime semper divise (in partes 4, nec 3). In Dasya seu genere Gaillonc Crouan sunt stichidia initio sublancoidea ; sphaerosporz in inferioribus arti- eulis stichidii evolutz: primum elabuntur, superiores sensim sequuntur , increscente continuo stichidio et superne novas spherosporas generante, parte inferiore vacuo; est itaque in his visu facillimum quid sit juvenile quid adultum , et nunquam non corroboratam nostram opi- nionem vidi. TUNIS NN 5» Capsule sunt fructus Floridearum, qui, plerumque ex- terni, intra pericarpium varie formatum sporas magno numero . collectos continent. Fructus capsularis sequentes modificatio- | nes in generibus diversis Floridearum offert. — 1n Ceramieis constat pericarpio hyalino subgelatinoso, intra quod sporz ob- longe numeros: laxius nidulantur ( — Favelle). Favelle aut nuda obveniunt (Callithamnia pleraque), aut ramulis tenuiori- bus cinctz (Ceramium, Microcladia, Spyridia, Ptilota) aut in- volucro proprio tectz ( Griffithsia) ; plerumque in axillis vel ad ramulos sessiles sunt, rarius in. ramulo proprio terminales Wrangelia, Griffithsice. plurimse. — In Cryptonemeis capsule a fructu Ceramiorum parum divers: mihi videntur ; sunt sporz numeros in glomerulum arcte congeste, pericarpio hyalino sed arctius includentecircumdate; bas Favellidia appellavi. Favelli- dia nunc nuda, seu ramulis parum tegentibus cincta sunt ( G/oio- cladec?); nunc intra stratum periphericum frondis nidulantia et externe vix conspicua, secedentibus filis periphericis denique elabentia (/Vemostomece); nunc intra stratum proprium locis pe- culiaribus externe evolutum nata ( Spongiocarpec); nunc intra stratum cellularum exteriorum formata, et membrana tenacis- sima cincta non nisi illa dilacerata (?) libera (Gasterocarpee); vel denique intra protuberantiam externam plus minus insignem provenientia, aut nuda et poro terminali erumpentia (Grate- loupia) , aut reticulo proprio circumdante inclusa (Gigartina). — In Spherococcoideis et Delesserieis est fructus | capsularis subsphzricus (aut hemisphzaricus) et intra pericarpium cellu- losum, distentione vel dilaceratione denique apertum, sporas oblongas'in glomerulum arcte congestas e placenta centrali egredientes fovens; capsulas has Coccidia nominavi. — In A/ho- domeleis et Chondrieis denique sunt. Keramidia plerumque ovata aut urceolata , rarius subsphzrica (JAytiphlea) , intra peri- carpium celluloso-membranaceum apice poro regulari pertu- sum, sporas pyriformes ad placentam basalem affixas gerentia. — Favelle ct Favellidia eo modo formari videntur, ut cellule fructigerz circumdantes peculiari impulsu perducte plexum —-— BD producunt cellularum minutissimarum, quz sensim in glomeru- lum singulum arctissime conglobantur, qu:que singulae sporam singulam morphosi endochromatis formatam producunt. H:ec iutem illarum origo non nisi in juvenilibus observanda, raro in íÍructu maturo perspicua (JZrangelia): an revcra semper cadem? (In Gasterocarpeis precipue Favellidium transformatione sin- eulz cellula, cujus endochroma in sporas numerosas abiisset, ortum fuisse, facile crederes). Cellulz Favellas vel l'avellidia ita constituentes raro ex singula cellula vel placenta provenire vi- dentur (Chrysymenia, V'rangelia ?) sepius productum omnium cellularum circumJacentium crediderim ; matura Pavellidia potius in strato frondium nidulantia et libera, quam certo puncto affixa, rarissime placente adhuc adhzrentia (Chrysy- menia, Grateloupía) mihi visa sunt. Spore Coccidiorum ex endochromate cellularum, in fila clavato-articulata a placenta singula centrali egredientia coordinatarum, formantur ; origo itaque Favellideis subsimilis, at placenta Coccidiorum norma- liter singula et in fructu maturo adhuc detegenda; spore minus arcte coharent suntque eam ob causam pericarpio com- muni incluse. Spore Keramidiorum origine non magnoperc diversa gaudent ; loco autem filorum multiarticulatorum Coc- cidii, sunt fila sporifera in Keramidiis ad terminale articulum reducta; hinc perispore magis pyriformes et invicem omnino libere. Cujuscumque itaque generis sint capsulz, sporz semper ex integro endochromate formata: sunt, et singula: spore peri- sporio proprio inclusz; maturitate e perisporiis erumpunt, unde Spore ipse nulla vera membrana cincta videntur. Duplex itaque hic fructificationis apparatus, variis uterque modificationibus, omnibus famili: civibus legitimis communis videtur. In eodem individuo uterque nunquam, raro si unquam in eadem planta parte uterque evolvitur ; unus in alterum nun- quam transgrediens et neuter alterius modificatio normalis consi- -derandus(1).Sporz unius ex endochromate integro cellule trans- (4) Theoriani de identitate utriusque organorum generis jamdiu relictam fuisse post opera tot. recentiora credere licuisset , quum sub nova forma et novis areument- ^--3c*ow. * cA formate, alterius ex.quarta endochromatis parte constituuntur; Spharosporzs in strato exteriore vel subepidermatico frondis semper, quantum novi, formantur, vel ubi nuda sunt, ab illo egrediuntur. Fructus capsularis contra (sepissime saltim ) strati interioris productum : mihi apparuit ; hoc est, pericarpium ex strato frondis exteriore, et sporz a cellulis strati interioris oriun- tur. Positione quoque magis centrali sepe gaudent capsula, spharosporis peripherica magis inhabitantibus. Hinc. quoque evolutionis ordinem plane contrarium sequi videntur spore utriusque fructificationis : ut in peripherico strato formata , et ex transformatione organorum appendicularium orte, legem his communem sequuntur spharosporae, h. e. ordine versus apicem adscendente maturescunt (ex. gv. Polysiphonia, Dasia, Plocamium, eic.). Spore capsularum contra, in interiore strato nate et morphosi partium centralium creatz, legem his im- recentissimo Decaisnei denuo resurgentem invenimus, Spharosporas ut organa normalia et principalia considerat ; fructum capsularem ut illius quandam modificationem anormalem (pag. 109) sequentibus ut videtur argumentis probare conatus est. 1? Fructus capsularis in multis generibus non adest , dum Spharosporz fere omnibus communes sint ; quodque ad pro- bandum generum dedit compulationem , qua pateret 10 genera Capsulis, 19 Sphzrosporis tantum esse ornatas, et 21 utroque fructificationis genere gaudere. Auctorem in hac argumenta- tione sequens, longe aliam rei rationem invenio; fructum capsularem paucissimis generibus ex- ceptis, fere in omnibus cognitum , et sphzrosporas in multis ignotas esse sed utrnmque in longe plurimis hodie innotuisse video. Decaisneum vero fructum capsularem in Gasterocarpeis pro Sphzrosporis habuisse , velut in aliis quoque vagis auctorum determinationibus esse in er- rorem inductum crediderim. Utcumque sit, ne minima quidem est hujus argumenti vis in theo- riam datam stabiliandam. 29 Contendit (p. 145 et p. 166) fructum capsularem iisdem locis ac Sph:erosporas obvenire et horum sxpe indui formam. Doléo quod nec huic assertioni fidem dare potuerim, immo si seriem Floridearum. percurremus, contrarium p'ane in longe pluribus obvenire videbimus. In generibus costaris fructum capsularem ad costam fere semper situm , Sphzrosporas contra in lamina frondis nidulantes invenimus. In ecostatis pluribus filifor- mibus capsulas ad ramos principales, Sph:rosporas contra in ramulis exterioribus ( Calli- thamnion, JV rangelia , Spyridia, Hypnca, Plocamium, etc.) ; in generibus multis planis cap- sulas ad marginem , Sphzrosporas in medio laminz nidulantes observo (Rhodomenia , etc.). Generalem itaque legem esse, nullo modo assumere liceat; et exceptione si tantum singula , 'tota, si quid video, collabitur hujus argumentationis vis.— Si denique vera sunt, qua de utriusque "organi diversitate attulimus , nimirum utraque in eodem individuo nunquam obvenire , evolu- ionem utriusque esse plane contrariam, unum esse interioris, alterum vero exterioris strati productum , elucet non tantum fundamenta , quibus theoriam fundaverit esse falsa, sed omnem quoque doctrinam de identitate utriusque organi necessario esse falsis principiis conditam. "T X positam (ex gr. in inflorescentia terminali) obediuntur, h. e. or- dine descendente mature fiant (ex. gr. in. Rhodomenia et in generibus quarum spore in filis moniliformibus oriuntur, sunt semper articuli terminales, quz? przcociores sunt,et in Ahodome- leis Chondrieisque, spora articuli terminalis tantum evolvitur). Utrum diverse huic positioni et origini sporarum granula- rium capsulariumque attribuendum est, quod ha endochro- mate toto, illae quarta tantum parte formata sint — velut cellule multa periphericz, duplici dichotomia nata, dispositionem qua- ternariam sspe accipiunt (Endocladia, Bangia, etc.) — vel alize adscribendum est cause, parum liquet. Sporas utriusque fructificationis germinare, etsingulas singu- lam plantam producere, experimentis probavi. lhadiculam ger- minantis spore membranam quamdam perrumpere olim cre- didi ; colorationem nempe intensiorem ipsius spore, prssen- tiam membranz indicare putavi ; hanc tamen melius agglo- meratione majori malerie interne attribuendam esse hodie credere propensus sum. Originem enim sporarum et ipsarum evolutionem perpendenti germinationem simplici evolutioni par- tium sporam constituentium fieri mihi videtur. Spora ita nulla membrana coercita , partes singulas a vicinis quodammodo in- dependentes evolvit, eodem modo ac frondem ipsam aliquando (saltim) increscere supra vidimus. Preeter fructificationis formas normales supra allatas, alia quo- que organa in Florideis obveniunt, quz pro fructificationis quo- dam genere vulgo habentur. Ita in Chondro et Phyllophora ne- mathecia,sic dicta, existere, neminem fugit — nuncin ipsa lamina frondis subimmersa (Chondrus),nunc extra frondem prominentia et subseparata (PAyllophora); semper ex filis clavato-monilifor- mibus radiantibus constantia. De. natura nematheciorum var'ze opiniones algologorum; a plurimis ut fructus granularis con- siderari videntur. Cel. Montagne (7/es Canar. p. 159), endo- chromata filorum nemathecii in partes divisa observavit, quod quidem significaret nematheciorum filamenta spharosporas zc mA continere. Licet opinionem tante auctoritatis, observatione ut videtur fundatam, contradicere non audeam , sepissime tamen hec organa examinasse ct nunquam divisionis cujusdam ves- tigia me invenisse confiteor. Contra opinionem Cel' Montagne id quoque afferre licet, quod nemathecia cum fructu capsulari in eodem individuo semel esse inventa (Grev. J4lg. Brit. p. 152) et illerum crescendi modum a normali sphzrosporarum evo- lutionis ordine recedere. His rationibus ductus, aliam expli- cationem nematheciis tribuendam esse , nec longe petitam dari posse, putaverim ; sectionem enim frondis capsuliferee. Chon- dri Norvegici observanti,, stratum exterius frondis (in sterili e cellulis granuliformibus constitutum) esse in fructifera, nempe iis locis qui capsulis respondent et precipue unius pagina, multo magis crassum et revera filis moniliformibus constitutum apparebit. Si itaque hzc filamenta amplius adhuc evoluta (et forsan abortientibus sporis nutrita) putamus, omnino structuram Nemathecioruur: haberemus. Nemathecia itaque esse organa luxurianti vegetatione a normali functione aversa et partibus accessoriis ( Pericarpio ) tota constituta existima- verim. | In favorem hujus opinionis insuper afferenda : 1? Verruce spongiosze fructigere in. Polyide et Squamaria, structura om- nino convenientes, eodem modo evolutione peculiari strati ex- terioris orte sunt; et in iis fructus ipsos provenire, observa- tone probatum erit. 2* Nec talis a propria destinatione muta- tionis, in aliis algis desiderari videntur exempla ; si enim non valde fallor sunt ejusdem nature organa, quorum mox infra sermo erit. — Si itaque hec nostra de natura nematheciorum Opinio vera sit, haud mirum si in eodem individuo fructum capsularum normalem cum nematheciis mixtum invenimus; nec impossibile foret sphaerosporas inter fila nemathecii, sed in aliis individuis, nidulantes obvenire posse ; vix autem in ar- ticulis ipsorum filorum spharosporas natas exspectarem. Nec nematheciis ipsis propagationis functionem denegare voluerim; o Mi ou immo in Ph. Brodicei nemathecia a forma spherica in cylin- dricam sensim abire et denique frondem: constituere novam ipse vidi, et nemathecia in cseteris speciebus eodem loco ac prolificationes provenientia , similem iis crescendi modum sua- dent. Hec autem novam prolem procreandi vis, cum germi- natione proprie sic dicta sporarum neutiquam comparanda est. Ut in multis plantis superioribus gemmse, ita sunt organa mera extus evolutione creata , quorum ulteriori evolutione no- vum procreatur individuum. In Algis Britannicis, opere eximio Grevilleano (p. 110, Tab. XXI, f. 9) organa quaedam describuntur Zaurencice pinnatifidce, in interiore capsula inventa, de quorum natura autem nulla ulterior datur opinio. Sunt corpuscula cylindracea, cellulis hyalinis minutissimis granuliformibus axin. centralem tegentibus cons- tantia. Ipse in planta citata eadem inveni, et quidem antheri- diis sic dictis Polysiphonic? analoga putaverim. Haec: in: paucis speciebus antea tantum inventa , ipse in permultis deprehendi, et quidem etiam in aliis Ceramiorum generibus. In Polysiphonia plerumque pedicellata sunt, et ad apices ramulorum externe disposita; in Callithamnio plumula ad latus internum pinnu- larum, e geniculo fere quoque egredientia pyramidata subses- silia; in Griffithsia setacea et Gr. secundiflora. ex interiore ramulorum involucri numerosa, elongato-pyramidata, in om- nibus eodem modo h. e. filis abbreviatis clavatis ab. axi radian- tibus constructa. Lyngbyeus singula fere observatione ductus, haec organa ad regnum animale pertinere declaravit ( Zydr. p. 112); mihi, si propriam sententiam dare liceat , locum , quo in omnibus plantis, in quibus huc usque innotuerunt, ob veniant precipue perpendenti, eaque in iisdem individuis ac Keramidia (in Polysiph. hirta) vulgaris formae esse observata, vel ir aliis spo- rarum locum in interiore capsulz tenere consideranti, verosimi- le apparet eadem esse (velut supra de nematheciis opinatus sum) organa transformata normalis fructificationis, quae causa qua dam ignota, nimio forsan succuum succursu, ad luxuriantem evolutionem jam in planta matrici perveniunt. — 06. — Clavis synoptica. generum Floridearum. TRIBUS I. CERAMIEF. Frons tubuloso-articulata ; Favellze nuda. Sphaerospore subexterne. Genera : CarurrHawwriox. Lb. GRIFFITHSIA. Ág. WnANGELIA. Ág. SeynIDIA. Harv. BinpEnaA. J. Ag. CeRAM1UM: Roth. Ag. PriroTA. Ag. MicnocraDia. Grev. TRIBUS II. CRYPTONEMERE. Frons fibroso-cellulosa. Fa- vellidia subimmersa. Spharosporz inclusz. SusTR. l. GrorocLADEz. Harv. — SusrR. III. SPoxcrocanrEz. Grev. Genera : Cnovuau1A. Nob. PorviDEs. Ag. DopnESNAJA. Crouan. PzvssowELLiA. Decne. NaccAR1A. Endl. PurLoPHona. Grev. ref. HETEROCLADI1A. Decne. Cnowpnus. Lam. ref. GrotocLADIA. Nob. SuBTR. IV. GasrEROCARPEX. Grev. GrororELTIs. Nob. ' DuwuounT1a. Grev. GrorosrpPHON1A. Berk. - HarywENIA. Ag. NrMaAzrurox. Dub. KALLYMENIA. Nob. Supr. IIl. NEMosTowE x. Nob. SuBTR. VI. CoccocAnPE x. Nob. CATENELLA. Grev. CnvpProxEuIA. Nob. ExpocraDiA. J. Ag. ? GEriDIUM. Lam. ref. NEMosTOoMA. Nob. ? Sunn1a. Nob. * GRATELOUPIA. Ág. GiGARTINA. Lam. ref. CinRysvMENIA. Nob. ap a TRIBUS III. CHONDRIEZX. Frons cellulosa continua.. Kera- nidia externa. Sphaerosporz in ramulis incluss sparsa. Genera : Cuvrocrapia. Grev. ref. CuauriA. Lamour. LaunENCIA. Lamour. Licronia. J. Ag. BoNNEMAISONIA. Ag. ref. CALOCLADIA, Grev. MaMMEA. J. Ag. TRIBUS IV. RHODOMELE/. Frons cellulosa areolata aut irticulata. Keramidia externa. Sphaerosporz seriatze inclusa. Genera : Dasva. Ag. PorvsirHoNIA. Grev. ÁLsIDIUM. Ág. DIGENEA. Ag. RuopowEra. Ag. ÁCANTHOPHORA Lam. OpoxTHALIA. Lb. DicryowENIA Grev. BorRvocanPA. Grev. RvTIPHLEA. Ág. J. Ag. AMANSIA. Lam. Porvzowia. Suhr. DicrvuRus. Bory. HrurrREMA. Brown *. (Martensia Hering.) CrAUDEA. Lamour. TRIBUS V. SPHEROCOCCOIDEJ. Frons cellulosa con- inua. Coccidia externa. Sphaerosporez sparsa inclusa. Genera. HvrxEg4. Lamour. ref. GnACILARIA, Grev. ref. RuopoMENIA. Grev. HzniNc1a. Nob. * Seu Rococcus. Grev. TRIBUS VI. DELESSERIE £. Frons cellulosa continua. Coc- cidia externa. Spherosporz in soris definitis aut sporophyllis propriis collectae. Genera : PLocauiUM. Lam. ref. TuawNorHona. Ap. ref. NITOPHYLLUM. Grev: HywENENA. Grev. SoLrERIA. Nob. DELEssniA. Lamour. 4. Gloiopeltis. Genus novum, Typo Fuco tenaci Turn. tab, 495,structura in- signi facile distinguendum. Stratum interius frondis ex tubo centrali singulo constat, certis distantiis in ramos conformes abeunte, qui denique in ramulos densissimos stratum externum constituentes, corymbosé terminantur. Stra- tum externum e filis moniliformibus densissime stipatis et muco involutis constitutum, tubum internum subvacuum, siphone angusto centrali tantum percursum, includit. Favellidia inter fillamenta strati exterioris nidulantia, iisque subobtecta, externe prominentia, sporas minutas angulatas continent. — Quoad structuram Catenellie forsan proximum, at tubo centrali flexuoso singulo diversum, et natura strati exterioris G/oiocladeis magis propinquum. 9. Suhria. Genus novum, Typo PAyllophora vittata Grev., Yllustratori Alga- rum Capensium dicatum voluerim. 9. Hémitreme. Utrum. nomen Brownianum an Heringii jure prioritatis gaudeat, nesciam. 4. Heringia. Genus novum, Typo Spharococco rostrato et Spher.mirabili 4g. , nomine Álgologi meritissimi, ornatum voluerim. -—-— 09 — TRIBUS 1 CERAMIEE. Frons tubulosa articulata, rarissimecellulosa. Fructus duplex : Favellae aut ad ramos nude aut ramulis paucis vel involucro subregulari cinctz, intra perisporium hyalinum submucilagino- sum irregulariter denique solutum sporas laxius nidulantes nu- merosas foventes. Sphe?rosporce ex ramulo vel cellula. formate omnino externz (vel rarissime subinclusax)intra perisporium hyalinum in sporas /4 triangule divisz. Ceramiex ab auctoribus omnibus immo in recentissimis ope- ribus algologorum Anglie et Decaisnei cum Rhodomeleis con- juncte, me judice Cryptonemeis multo magis affines, quantum- cumque habitus diversi. Fronde articulata cum Rhodomeleis conveniunt, alias conformatione fructuum longe diversz. Cera- mieis adnumero : Callithamnion, Griffithsiam, Wrangeliam, Spyridiam, Binderam, Ceramium, Ptilotam et Microcladiam. Characteres, quos Ceramieis tribuit Decaisne, l. c. p. 182, e conformatione fructuum Polysiphoniz aperte des umsit, et idea harum structure deceptus, in opiniones nature sat contrarias de fructibus Ceramiorum incurrit. Ita organa C. polyspermi et C. clavulati memorata sunt sphaierosporze normales Callitham- nii, nec magis gemmis. analoge, quam sphzrosoporz in ce- teris Florideis; ita organa Cer. diaphani citata sunt Favelle normales generis Ceramii. /Éque formam ramulorum fructifi-- cantium Cer. ciliati abortui cuidem injuria tribuit; rami steri- les hujus speciei nunquam non forcipati et eodem modo in- curvati obveniunt. xLII. CartrruAMMION Zb. 4g. 11, p. 156. Frons articulata monosiphonia. Fructus duplex : Favellc sepe bine, in axillis vel ad inferiorem ramulorum partem ses- siles, nud: aut ramulis paucis stipate, intra perisporium hya- linum sporas numerosas angulatas foventes. Sphevosporce., BO ue ad apicesramulorum subvagz, spharicz aut sepissime oblong:e, intra perisporium hyalinum in sporas 4 triangule divisze. Quum Jam antea (Zn. Symbolis, p. 41)differentiam generum Ceramiorum exponere tentavi, ulterius de ea disserere non opus esse existimo, licet postea contra opinionem meam cel. Crouan (in. Des:nazieres, Crypt. de. France, Fasc. FII) quoque ad- versarios viderim. Divisionem, quam ipsi dederunt generis eorum Ceramii, nos non agnoscere posse, nec dicere opus erit. Sub- genus. eorum Gaillona ne Ceramieis quidem pertinet, et structura et fructu plantas. Rhodomelearum tribui pertinere monstrantibus. Characteres, quibus cetera subgenera condide- runt,. species maxime affines separant, immo plantam juvenilem a senili in aliud genus relegat ; ex gr. Callith. corymbosum et C. versicolor, quorum hoc ad Prevostiam illud ad Callithamnion pertineret. I. Aiamis vagis. 127. C. barbatum Ag. sp. p. 181. -- Hab. ad Massiliam, a Schouesboe olim inventa. 128. C. irregulare J. 4g. symb. p. 49. Hab. inter bulbos Posidoniz, a mari rejectos, intricatam, prope Massiliam legi. 2. Ramis oppositis. 129. C. variabile Ag. sp. p. 163. Hab. in mari Adriatico. C. 4gardh. 13o. C. cruciatum 44g. sp. p. 1605 €. dubium Zanardini ? Hab. ad saxa molarum rupesque in limite maris utriusque frequens. 131. C. Turneri Ag. sp. p. 160. Hab. in mari Adriatico, rarius. C. subrerticillatum Zanard. ut speciem propriam agnoscere vix. potuerim ; ad formam primariam sese habet, ut forma ver- ticillata C. plumulc ad formam distiche ramosam. 132. C. decipiens nov. sp : fronde tetrastiche pinnata, pinnis M emm patentissimis abbreviatis oppositis pinnulatis, pinnulis inferiori- bus suboppositis, superioribus alternis patentibus incurvis, arti- culis diametro 2-5plo longioribus. - Hab. ad corallinas aliasque parasita in limite maris apertioris; prope Niczeam mense novembr. legi. C. cruciato vel forsan potius C. pumilo Harv. proximus, sed ni fallor diversus, Statura priori minor. Fila simplicia aut parcissime dichotoma, pinnis zquelongis brevissimis ad geniculum quodque angulo subrecto egredientibus sed mox incurvis rigidiusculis pinnulatis obsita. Pinnulz infe- riores opposite incurva, extrorsum pinnellis paucis ornatz, superiores simplices in rachide flexuosa alterna. Articuli fili primarii diametro sub- triplo longiores, pinnularum duplo et sesquilongiores. Ob formam generalem frondis fere omnino cylindricam oculo quoque nudo a C. cruciato distinguenda, ceterum ramis pa- tentibus fere C. plumule facile cognoscendum. ' Hac nota a des- criptione C. pumili Harv., cui alias lubenter nostram speciem retulissem, quoque recedit. 133.C.oppositifolium nov. sp. : fronde distiche bipinnata, pinnis pinnulisque oppositis sursum incurvis, pinnulis simplicibus 5-7ies articulatis, articulis cylindricis diametro subtriplo lon- gioribus. Hab. in mari Galloprovincie ; ad Massiliam legit .Solier! Species inter majores generis, crassitie et colore C. flexuosum emulans at ramis oppositis statim dignoscenda; speciebus oppositi-rameis omnibus mihi cognitis multiplo crassior. Frondes pinnzeque singule circumscriptione lineares, pinnulis simplicibus inferne magis incurvis, superne parum den- sioribus — nec comam ut in C. cruciato formantibus — omnes sursum in- curvatze — nec ut in C. plumula recurvz — simplicitate et forma pinnarum a C. floccoso, quod alii ad C. plumulam relatum volunt, satis diversa. C. Touarsii Mont. species incerta hujus generis — fide auctoris — habitu et longitudine articulorum dignoscitur. 134. C. plumula Ag. sp. p. 159. J. 4g. symb. p. 43. Hab. in utroque mari species frequentior. ——G1 ^ 005. Ramis pinnatis, pinnis secundis. 135. C. semipennatum nov. sp. : fronde decomposito-pinnata, pinnis pinnulisque erectiusculis elongatis subsecundis, articulis cylindraceis diametro triplo-quadruplo longioribus, sphzerospo- ris interiore pinnularum latere secundis subracemosis. "Hab. in mari Galloprovinciam alluente Perreymond? Nisi obstaret articulorum forma, in C. stricto ita insignis, cum hac specie : nostram conjungere vix dubitaverim. Caspitem format semipollicarem pulchre roseum. Itami secundati, inferiores tamen nunc unum nunc alterum latus alternanter occupantes, superiores interiore latere omnes secundi. Articuli cylindracei in ramis pinnatis diametro 3plo, in secundariis tenuio- ribus usque /Aplo diametrum superantes. Spharosporz fere sphzericce , in ramulis ita abbreviatis disposite, ut conjunctione multorum racemos minutos interiore latere secundos formare videntur. " -Ludentem: €. Turneri formam habere critici forsan propensi erint, dispositionem spharosporarum subsimilem et vacillantem quodammodo in illo pinnarum ordinem ut argumenta sus opinionis afferentes. Observent vero precor brevitatem et sim- plicitatem pinnarum illius angulumque fere rectum, quo a fronde primaria egrediuntnr; quie omnia C. Turneri circum- scriptionem frondis singule fere linéarem tribuunt; in nostra vero pinnge valde elongate cum ramis primariis eamdem fere altitudinem attingunt, angulo acutissimo egrediunt unde frons circumscrptione flabelliformis evadit. 4. Ramis alterne pinnatis, pinnis distichis. 136. C. caudatum J. 4g. symb. p. 86. * Hab. ad rupes in ipso limite maris non nimium expositas; ad insulam Ste-Margerite mense junio legi; a Perreymond quoque inventa. 457. G. seminudum 4g. sp. p. 167. Hab. ad rupes obscuriores a vehementiori fluxu non nimium remotas paulo infra limitem maris utriusque. Ad Livorno, Niczeam, Cette, Terges- tum, etc., legi. 138. C. tripinnatum Ag. sp. p. 168 J. 4g. symb. p. 45. Hab. cum praecedente, ad Cette speciem rarissimam legi. 139. C. Thuyoides Ag. sp. p. 172. Hab. e mari Adriatico rejectam vidi. 5. Ramis alterne pinnatis , pinnis. tetrastichis. 140. C. scopulorum 44g. sp. p. 166. Hab. ad truncos Cystoseire amentacez et ad scopulos vehementissimo fluxu expositos in limite maris; prope Nizzam mense novembris legi; ex oris Galloprovinciz Perreymond. Caspites densissimi subspherici, diametro semipollicares, tactu lubrici, sub aqua ex violaceo et purpureo iridescentes, in exsiccata purpurascentes. Frons 2-3 pinnata a basi articulata. Pinnz inferiores breviores pinnula una vel altera erectiuscula instrucia, superiores distiche pinnulatz pagi- nam planam (nec marginem) filo primario advertentes, dorso — seu latere exieriore— pinnula singula sepe ornate, rachide inter pinnulas alternas eximie flexuosa. Pinnule ut plurimum simplices, articulis 5-8 constantes rarius interiore latere pinnellis brevissimis secundis instructe et spharos- poras obovatas interiore latere subsessiles gerentes. Rami omnes angulo 45^ egredientes. Articuli 1 1/2- 3plo diametro longiores. 6. Ramis quoquefariam. egredientibus, ultimis subdichotomis. 141. C. pedicellatum 442. sp. p. 174. Hab. inter rejectamenta ad Massiliam legi. 449. C. clavatum Ag. sp. p. 180. Hab. ad rupes magis absconditas paulo infra limitem maris Galloprovin- cie ; ad Nizzam, Massiliam, Cette, etc., legi. 443. C. versicolor 4g. sp: p. 170. Hab. in aliis algis parasitans, in Adriatico haud rara; in Mediterraneo ad littora Galloprovincie Giraudi! 144.C.grande nov.sp. : fronde ceespitosa maxima,caulibus hirtis virgatis, ramis lateralibus abbreviatis articulatis ramulosis, ra- mulis ultimis dichotomo-fastigiatis subcorymbosis , axillis acu- tissimis, articulis crassis diametro sesquilongioribus. Hab. ad rupes insularum Stechadum, Perreymond ! E, ERN Species hujus generis forsan maxima, eaulibus 4-5 pollicaribus, penna passerina crassioribus inarticulatis, basi in czespitem junctis, ubique residuo ramulorum hirtis, superne ramis lateralibus virgatis. Rami zequali fere lon- gitudine, nonnullis inferioribus cauli conformibus, denuo ramulis minutis decompositi. Ramuli densissime dichotomi ad geniculum quodque divisi, sinubus acutissimis, ramellis sub zequali longitudine fere corymbum efficien- tibus. Articuli in ramis distincti, diametro sesquilongiores, tubo interno in exsiccala angusto collapso, circeumdante multo latiori hyalino. Inter C. versicolorem et C. granulatum quodammodo inter- medium, illo multiplo majus et caulibus hirtis, articulorumque brevitate diversum ; ab hoc ramulis erectis, nec divaricatis, et colore a pallido roseoque variegato, distinguendum. 145. C. granulatum 4g. sp. p. 177. Hab. ad rupes et saxa undarum vi et sole sepe exposita in limite maris; a littore Occitanize usque ad Amalfi regni Neapolitani passim legi. 146. C. tetragonum 4g. sp. p. 176. Hab. ad rupes, prope Cette tantum legi. Species inquirendee : 147. C. minutissimum Zanard. — an C. tenella Dillw? 148. C. Savianum Menegh. litt. ad. Corinaldi n. 5. xiv. Gnurrizusia 4g. sp. Alg. J. 4g. symb. p. 39. Frons articulata monosiphonia. Fructus duplex: Favellc involucro regulari umbellatim ambiente tecte, intra perispo- rium hyalinum sporas numerosas angulatas foventes. Spheero | spora& ad internum latus involucri regularis verticillati seriatim dispositee sphzricze, intra perisporium hyalinum in sporas 4 triangule divisz. Postquam (Zn symbol. p. 37) genericam distinctionem Grif- fithsie contra opinionem cel. Duby et Montagnei defendere co- -— natus sum, novis et eximiis meam sententiam confirmantibus argumentis instructus fui. Alio loco jam monstravi ( Observ. physiol. 4lgar. in. 44ct. nat. Curios.) structuram frondis. ge- neri esse peeuliarem, articulos nempe duplici constare mem- brana, quarum fabrica ut videtur evenit, quod, in oinnibus hujus generis speciebus, ut in aqua dulci recentes deponuntur articuli crepitante sonu elastice disrumpuntur et succum cellu- larem longe ejiciunt; phenomenon quod in nullo alio genere familie observavi. SEcTIo PniMA. — Fronde nuda dichotoma. * Geniculis articulorum vix contractis ; involucro ex apice pe- dunculi egrediente , filamentis dichotomis constante. 449. Gr. secundiflora. J. 4g. symb. p. 39. Hab ad saxa rupesque magis absconditas et obscuriores haud rara; a Mas- silia usque ad Livorno frequentem legi ; ex Constantinopoli dedit Solier ; in mari Adriatico ad Ragusam Biasoletto ! fructiferam: mense octobr. legi. 150. Gr. spherrica Schousb. 4g. sp. p. 130 Hab. ad rupes vehementiori mari subexpositas; mense aprilis ad Cette fructiferam legi; ad Massiliam sSolier , Schousboe, Ipse. A Gr. setacea hec species zgrius distinguitur, et revera di- versam esse, dubitare propensus sum. 154. Gr. irregularis Ag. sp. p. 150. Hab. ad caules et inter bulbos rejectos Posidoniz intricata ; ad Massiliam mense majo fructiferam legi; ceterum in Adriatico lecta. 152. Gr. tenuis 4g. sp. p. x3t. Hab. in littus sabulosum Venetiorum insulz rejectam legi. 155. Gr. furcellata nov. sp. : fronde minuta tenera regulariter dichotoma fastigiata, apicibus furcellatis, axillis. acutiusculis, articulis cylindraceis diametro 5-6plo longioribus, geniculis non contractis, involucris. ... und, Hab. in sinu tranquillo abscondito, ad saxa paulo infra superficiem maris demersa, prope Amal(i regni Neapolitani mense junio legi. Caespes vix pollicaris. Frondes tenuissimze, crassitie fere Gr. tenuis, a basi ad apicem usque regulariter furcatae, ramis autem nunc densioribus nunc magis distantibus, versus apicem crebrioribus, frondem fastiriatam redden- tibus. Articuli cylindracei, ramigeri ut vulgo superne dilatati, diametro 4-6plo longiores, geniculis pellucidis non contractis. Color recentis miniatus, fere idem quem ceterz species aere expositze primum induuntur, exsicca- tione in roseum pulcherrimum abit. Gr. tenui proxima species, at abunde diversa. Frondes in illa non regulariter dichotomz, ramis potius lateralibus et quodam- modo divaricatis, sinubus rotundatis patentissimis, et neutiquam fastigiate, apicibus ramorum elongatis nudis. Obs. ad hanc sectionem insuper perüinent : Gr setacea, Gr. arachnoides et Gr. secunda Hare. ^. Geniculis articulorum . contractis; ineolucro ex apice pe- dunculi egrediente. filamentis simplicibus constante. 154. Gr. opuntioides nov. sp. : fronde regulariter dichotoma fastigiato-flabellata, axillis acutiusculis, articulis oblongis diame- iro 4-6plo longioribus, geniculis eximie contractis, involucris pedunculo pyriformi suffultis , filamentis involucri simplicibus oblongis incurvis. Hab. in sinubus obscuriusculis paulo infra superficiem maris; ad saxa mole extra portum Liburnie, ad Amalfi regni Neapolitani et fructiferam prope Nizzam mense septembr. legi. Frons sesqui-pollicaris reg lariter dichotomo-fastigiata flabellata, ramis fere in planum expansis erectiusculis, articulis singulis aut binis plerumque ramos intercedentibus. Rami ultimi paululum attenuati incurvati. Articuli oblongi vel cylindracei, apicibus rotundatis contractis, superiore ramifero pyrifor- miter inflato, diametro /4-6plo iongiores, in planta exsiccata — geniculorum majori contractione — sape ellipsoidei. Pedunculi involucrorum, articulis breviores (tertia vel quarta parte) at duplo crassiores, eximie pyriformes, singulis articulis aut rarissime binis constantes, umbella involucri coronati. Rami involucrorum indivisi oblongo-cylindracei. — MUS ene ** Geniculis articuloruf contractis; involucro sessili ad apicem articuli verticillato, filamentis simplicibus constante. 155. Gr.phyllamphora nov. sp. : fronde inferne dichotoma su- perne subsecundo-ramosa, axillis patentibus, articulis oblongis diametro 4-6plo longioribus, fertilibus pyriformibus ex verticis disco articulum ampullaformem ex peripheria involucrum gerentibus, geniculis contractis. Hab. in sinubus tranquillioribus magis absconditis inter alias Algas repens in ipso limite maris ; ad Livorno rariorem, in vicinia Nicez magis frequen- tem, mense septembr. fructiferam legi. Caspites depressi unciali expansione. Frondes inter alias Algas repentes tenuissimze,inferne irregulariter dichotomze nudiuscule, superne ramos versus apicem sensim breviores subsecundos vel vagos emittentes. Articuli diame- tro A-6plo longiores, inferne magis cylindracei, superne geniculis eximie contractis magis oblongi superiore apice ramigero inflato; fructigeri eximie pyriformes, infra apicem ramulorum siti, et articulo singulo ampullzformi vel szepius ramo e binis ternisve constante coronati, sporas in sinu inter arti- culos inflatos relicto intra involucrum foventes. Involucrum paulo infra apicem articuli inflati egrediens, et ita geniculum verticillatim cingens, e filamentis simplicibus incurvatis vix ulira geniculum supereminentibus constans. Species ramificatione cum Gr. irregulari fere conveniens, sed minor geniculis evidentius contractis et potissimum conforma- tione fructus diversa et maxime insignis. Ut sequentes species gerit involucra ad ipsos ramos frondis verticillata (nec in pe- dunculo laterali umbellata); ut in antecedentibus vero mutan- tur articuli fertiles ( manente licet insequente articulo et hoc immo basi inflato). Conjunctione hac duorum articulorum, fere formam offert fructuum Cucumis Lagenariz, et sporz in sinu, inter apicem inflatam inferioris basimque. gibbam superioris articuli orto, recipiuntur. 156. Gr. Schousboei Mont. in P. Webb. Otia Hisp.p.11 tab.10. fronde regulariter dichotoma fastigiata : axillis acutiusculis, arti- culis diametro 2-3plo longioribus, inferioribus oblongis , supe- sci Ls rioribus ellipsoideis, fertilibus conformibus, geniculis eximie contractis, involucri filamentis simplicibus. Gr. opuntia J. 4g. symb. p. 8o. Gr. imbricata Schousb; Gr. Giraudii Sol. Hab. in sinubus magis absconditis et tranquillis inter Algas et Corallinas repens; ad saxa mole extra portum Liburniz, et Massilize ad Cap Croissette cum .Solierio legi; ex Adriatico Biasoletto. Huic speciei proxime convenit Gr. cespitosa Harv., e cap. B. Spei oriunda, et vereor ne tot antea huic speciei datis nomi- nibus Harveyanum quoque adjungetur. Hujus sectionis insuper species sunt Griff. corallina et G. barbata maris Atlantici incole ; in. Gr. corallina, ad oras sinus Codani obveniente, vidi fila involucralia verticillata initio sim- plicia denique sporis delapsis in filamenta longa multo tenuiora umbellatim ramosa excrescere, unde assumere licet ista fila- menta, quà Gr. barbate.charactarem et nomen tribuerunt, huic speciei non esse peculiaria, sed in aliis speciebus quoque obvenire posse. SEcrio II. — Fronde ramellis vestita, ramulosa. 157. Gr. equisetifolia A42. sp. .4lg. p. 133. Hab. in sinubus tranquillis soleque expositis ad Saxa in limite maris; intra molam portus Liburnici frequentem legi. Opinioni ill» Rothii , qua ramenta medio articulorum affixa statuit, non: possum non accedere. Constat nimirum frons filo centrali articulato singulo, cujus ex articulorum medio verticil- lus ramentorum egreditur. Rami autem a tubo centrali non ibidem separantur, sed illum (quasi tubi peripherici circumcirca dispositi) tangentes usque ad geniculum sequuntur, ibique a tubo centrali discretze offerunt speciem verticilli ad geniculum egredientis. xLv. WnawezLiA -dg. sp. 441g. J. «1g. symb. p. 57. Frons articulata monosiphonia, articulis inferioribus rectan- ETT, gule cellulosis. Fructus duplex : Z'avell/e in apice ramulorum terminales solitarie , involucro penicilliformi tecte, e sporis pyriformibus intra perisporium hyalinum conforme singulis, denique arcte conglobatis, constantes. Spherosporce adinternum latus filorum penicillatorum sessiles sphzericee, intra perispo- . rium hyalinum in sporas /4 triangule divisa. Hab. in sinubus tranquillioribus. alis Aigis. parasita; ad Massiliam, Niczam, insulam Ste.-Marguerite, et Bajas Neapolitorum legi, Ad Trieste et insulam Brioni Biasolétto! Ex Galloprovincia insuper a Giraudi et Perrey- mond lectam vidi. 158. JP. penicillata Ag. sp. Alg. p. 158. Dasya spinella Duby II. Mém. sur les Ceram. p. 12. tab. IT, f. 4, 5 (nec fig. 3). tab. IH. f. 21 Cer. Boucheti Duby Bot. Gall. p. 969 (nec Cer. Boucheri Duby Mem. et Cronan. in 4nn. des Sc.). Ceram peni- cillatum Bertol. in Moris Stirp. Sard. Elench. III p. 55? JFr. tenuem a. Sp. od vix nisi zetatis differentia a priori diversam existimo. 159. 77r. multifida J. 4g. symb. p. 98. Gri iffithsia multifida "Ag. Sp. p. 193. Hab. in sinubus tranquillis frigidioribus ad lapides profundius demersos insule Cháteau d'If Massiliz ; et prope Amalfi regni Neapolitani legi. XLVI. SPYRIDIA Zary. Br.fl. p. 536. Frons | articulata monosiphonia , membrana internodii rec- tangule cellulosa. Fructus duplex : Favellce ad ramulos laterales, ramellis brevibus involucrantibus tecte , intra perisporium laxum . hyalinum sporas angulatas numerosas foventes. Sphe- rospore ad filamentorum basin numerose sessiles, externz, spharice, intra perisporium hyalinum in sporas 4 triangule divisa. 160.. Sp. filamentosa Harv. l.c. 4g. sp. p. 141. Hab. ad saxa rupesque in sinubus tranquillioribus sole expositis parumque profundis utriusque maris frequenter. 5x) MEO Ab hac specie distinctam crediderim var. 9. continuum 44g. Sp. p. 144 ; et anne ad Binderam transferenda sit ulterius fruc- tuum examen docebit. I6r. Sp. claeulata nob. fronde nube óc idco dichotoma fili- formi geniculis prostantibus ciliatis, internodiis hexaedre areo- latis, apicibus patulis. Cer. claeulatum 4g. sp. p. 152. Hab. ad saxa sole exposita in limite sinuum tranquilliorum; in portu Villae-France mense sept. et octbr. legi. Caspites 2-3 pollicares purpurei. Frondes teretes capillares, a basi ad apicem zqualem crassitem. servantes, subregulariter dichotom:e, furca apicis patula, articulata articulis diametro 3plo longioribus, geniculis pros- tantibus verticillo ciliorum minutissimorum cinctis. Internodii membrana e multiplici serie cellularum regularium hexaedre-rectangularium contexta apparet, fronde a superficie visa; sectione transversali, cellule. formam magis oblongam exhibent,et circa tubum vacuum singula serie peripherica, ultra viginti cellulas continente , dispositze observantur. Mediterranea planta ab Agardhiana parum distat, loco na- tali licet diversissimo; rami minus clavulati. Habitus fere Cer. ciliati sed structura diversissima et cum Spyridia omnino con- gruens, hujus esse speciem evidenter suadet. Hujus structurze in spec. 4Igar. jam mentio facta fuit, sed Spyridia tunc tem- poris nondum ut genus proprium constituta, minoris tantum momenti haec considerata fuit textura. Montagneo, Algas Cuben- ses describenti, accuratiorem descriptionem debemus ; male tamen filamenta compressa dixit plantamque cum Polysiphonia comparat, quz in eo longe distat, quod internodia tubis elon- gatis, articuli longitudinem zequantibus , formantur, dum in Spyridia cellulae numerosze, serie longitudinali dispositze, inter- nodium occupant. xLvil. CERAMIUM 24g. sp. "lg. p. 158. excl. sp. Frons articulata monosiphonia , ad genicula cellulis irregu- laribus ornata. Fructus duplex. Favellce ad ramulos lateraliter — S uz sessiles filis involucrantibus paucis fulte, intra perisporium gelatinosum hyalinum sporas angulatas numerosas laxas foven- tes. Sphaerospore in cellulis geniculorum intumescentibus nidu- lantes (et ad genicula singula transversaliter numerosa) sphae- ricze, intra perisporium hyalinum in sporas 4 triangule divisc. 162. C. ciliatum 4g. sp. p. 158. Hab. ad rupes vehementissimo fluxu expositas, in limite maris utriusque frequenter. 165. C. diaphanum 4g. sp. p. 150. . LJ . Oa . . * . . . LÀ Hab. in aliis Algis parasitica, in sinubus tranquillioribus utriusque maris. 164. C. rubrum 4g. sp. p. 146. Hab. cum precedente, species in Mediterraneo minus frequens. TRIBUS II. CRYPTONEME/E. Frons cellulosa duplici strato constituta ; interiore e filis plus minus intertextis, rarissime e tubo singulo aut cellulis minoribus constituto; exteriore nunc filis moniliformibusliberis,nunc muco involutis velin stratum compactius coalescentibus , nunc cellulis rotundatis sepissime radiantibus constante. Fructus duplex : Favellidia in interiore strato vel ad basin filorum exterioris frondi subimmersa , rarissime intra pericarpium proprium evo- luta, intra perisporium hyalinum membranaceum sepe tena- cissimum arctissime circumdans sporas minutas numerosissimas in glomerulum congestas foventia. Spherosporee sphoricse aut oblonga (in paucioribus generibus tantum notx), morphosi cellularum peripheriz formatz, in sporas / divisione triangula, zonata aut cruciata divisae. Gryptonemee sunt Ceramiee in quibus ramenta adeo densa sunt, ut stratum periphericum omnino includens formant. In Gloiocladeis sub forma ramentorum ct adhuc fere libera aut tantum muco laxiori involuta stratum externum adest ; in se- 6 TT S NN quentibus sectionibus ramenta omnino transformantur et sub forma cellularum radiantium tantum obveniunt. Fructus cap- sularis in Ceramieis et Cryptonemeis fere idem ; perisporium tan- tum in illis magis laxum et submucilaginosum , in his arcte ad- pressum et saepe tenacissimum. Plantz;, quas nomine Cryptonemearum conjunxi , apud auc- tores in plures familias disperse fuerunt. G/oiocladeas Harv. Spongiocarpeas et Gasterocarpeas Grey. et partcm F'loridearum hujus complectuntur. Ipse in priori dispositione (Symb. p. 11 et sequ.) plura genera inter Spharococcoideas assumseram, aliam tamen generum limitationem , tunc nondum mihi claram , prz- dicans. Sphaerosporarum fructum in multis generibus nondum detectum esse, dicere Justum erit; et hinc locum inter F/Zorideas nondum stabilitum considerari posse. Structura G/oiocladea- rum quoque cum Chordarieis magnopere convenit, et hac ductus, horum tribuum affinitatem ipse antea agnovi. Fructuum autem cum Favellis Ceramiorum similitudinem perpendenti , et totam seriem memoria repetenti, ut a Gloiocladeis in INemostomeas et ex hisin Gasterocarpeas et plura genera ad Spherococcoideas an- tea relata transit structura,et immo sphzrosporas in pluribus ge- neribus haud divellendis jamjam esse detectas consideranti, vix dubium mihi videtur, quin in ceteris quoque Cryptonemearum generibus sphaerospors detegendaesint, locum certum inter Flo- rideas his plantis vindicantes. Quo charactere Gasterocarpeas circumscriptas vult Decaisne ignoro, quum illis Zypneam, Chondriam et 44canthophoram adnumeraverit— quae me judice longe diversis sectionibus per- tinent —; et de Champia verba faciens (p. 180) illam Gastero- carpeis adnumerandam esse, utpote sphaerosporas in interiore et versus apicem ramulorum sparsas gerentem — character, ni fallor, FZorideis omnibus inarticulatis communis — animad- verterit. Cryptonemearum subdivisionem aptiorem spherospore de- tectae et l'avellidia melius cognita forsan olim dabunt. In Idaeas autem antea de diversitate sectionum diversarum receptas quo- £8. dammodo indulgere coactus fui, et subdivisiones quantum per- miserint structurz characteres ad habitum externum confor- mare conatus sum. SuBTRIRUS 1. GrOIOCLADEZ. Frondes cylindracee aut compressze gelatinoso-lubricze; filis periphericis moniliformibus invicem liberis aut muco laxiori coharentibus. Favellidia in plexu filorum subinvolucrantium sita, extrorsum subnuda. Spherospora...... XLVII. CnovawiA gen. nov. Frons tubulosa articulata, tubo singulo centrali filis verti- cillatis divaricatis rigidiusculis subliberis distantibus ad geni- cula ornato. Fructus duplex? Favellidia pone apicem ramulo- rum Subsolitaria, basi filorum verticillatorum affixa hisque subobtecta ; intra perisporium hyalinum membranaceum con- geriem subglobosam sporarum minutarum foventia. ISpheeros- porc.....— Ales lubrice minut filiformes ramosissimz, tubo centrali hyalino verticillis distantibus ad genicula cincto. A Dudresnaja differt favellidiis pone apicem ramulorum — hinc fere utin JVaccaria inrostrum excurrentium—subsolitariis, et filis fere omnino obtectis, filis ipsis rigidiusculis divaricatis a tubo (nec a filis longitudinalibus tubum circumdantibus) soli- tario et articulato egredientibus. Tota frons noduloso-verticillata a JVaccaria facile distinguit, etnisi obstarentfructus potius Callithamniüis verticillatis vicinam suaderet. — Fratribus Crouan, Algologis celeberrimis, adversariis acerrimis, genus dicavi. 165. Cr. attenuata, nob. Mesogloia attenuata "dg. syst. p. 5. Mes. moniliformis Griff. in Alg. Danmon; Griffithsia nodu- losa 4g sp. Als. p. 436. Hab. aliis Algis parasitica in mari apertiore; in Adriatico ad Tergestum, in Mediterraneo ad Livorno et ad Cette legi. NNI P xruix. DupngswAJA Crouam Ann. des sc. nat. (reform. char). Frons articulato-tubulosa,tubo denique intus-divisione cellu- loso, extus strato arcte adpresso filorum longitudinalium, fila peripherica moniliformiter articulata muco non involuta gerentium, cincto. Fructus duplex? Favellidia per frondem sparsa numerosa, ad basin filorum moniliformjum breviter pedicellata et plexu horum umbellatim involucrantium cincta, extrorsum nuda, intra perisporium hyalinum membranaceum congeriem subglobosam sporarum minutarum foventia. SSpha- rosporc obovatze ad fila moniliformia sessiles, denique sporas 4 continentes ? — Algc:e maximopere lubrica ramosissimz filifor- mes coccineo- purpurez, ramulis initio subverticillatis denique frondem ut stratum densum cooperientibus. Auctores laudati hujus generis a /esogloia defectu filorum longitudinalium differre predicant, unde genus novum « et structura et fructu Ceramieis conveniens » in vicinia Wran- geli: collocatum volunt. Quod primum structuram attinet, sequentem ipse observavi. Tubus centralis juvenilis est initio simplex articulatus et verticillis regularibus filorum monili- formium infra geniculum quodque egredientium cinctus; sed tubus centralis intus sensim dividitur, unde in adulta planta frons interior cellulosa apparet. Eodem tempore oritur stratum externum filorum longitudinalium, quod, ad tubum arctissime adpressuni, externum illius latus omnino obtegit. Fila hzc arüicalata sunt, at non contracta , et filis verticillatis monilifor- nibus ortum debere videntur, unde verticilli in filis longitudi- nalibus regulariter insidentes apparent; sed increscente fronde, nova fila moniliformia emittuntur ubicumque spatia relicta sunt, donec frondem omnino investiant fila peripherica. Hic crescendi modus a Ceramieis longe aberrat, in quibus ramenta vix nisi rami juniores existimandi sunt, cum «etate in ramos mutati, unde frons adulta in Ceramzeis ramentis denudatur si quaedam ex his in juvenili planta adessent. Nec fructus l'avellis Ceramtorum vere similes sunt; perisporium in Ceramieis laxum ^. 095-7 et quasi gelatinosum, est in Dudresnaja tenue et sporas arctissi- me cingens, ut in Cryptonemeis omnibus. — Organa quse Spha- rosporas appellavi naturae dubia mihi sunt; contentus internus divisus mihi apparuit, sed non regulariter in partes / dila- bens——an initia tantum Favellidii ? Preeter speciem sequentem, D. coccineam Cr. et D. divarica- tam (Mes. divaricata .42.; M. Hudsoni Auct 4ngl.)generiadnu- mero. Hancad Dumontiam relatam volunt Cel. Crouan, sed structura a Dumontia, quale a Greville hoc genus constitutum fuit, longe recedit, et cum frondeadulta D. coccinece in omnibus convenit. Mesogloiam purpuream Griff. plantam sui generis crediderim, ad Vemalion potius quam Dudresnajam acceden- tem. | 166. p. purpurifera nov. sp. : fronde cylindrica ramis pyrami- datis densissime obsita, ramulis conformibus plus minus ra- mulosis, filis periphericis ramulorum verticillatis basi trichoto- mis superne dichotomis, articulis ellipsoideis diametro duplo- longioribus. Hab. in sinubus obscurioribus, a vehementiori mari non omnino seclusis ad lapides infra limitem maris; ad Pozzuoli et Amalfi regni Neapolitani mense junio legi. M. coccinece proxima , et pro hujus forma obscuriore magis- que contracta atque densius ramulosa initio habui, sed insuper structura diversa. Articuli nempe in /. coccinea cylindracei et diametro 3plo /4plo longiores sunt, atque ipsa, fila semper dichotoma mihi apparuerunt; in nostra sunt ramiinfimi filorum moniliformium oppositi, articulique breviter elipsoidei diame- tro vix duplo longiores. Ceterum ipsa planta ita dense ramulosa ct rami ita breves , ut difficillime separantur et omnes plerum- que in exsiccata confluant; in aqua dulci praeparata chartam margine coccineo late tingit, ipsa planta alias obscure purpurea. Oss. Uirum vera 2. coccinea in mari Mediterraneo obveniat, an semper. nostra species sit, decidere non audeam. Plantam sane olim a me ad Ste-Marguerite insularum Stoechadum lectam pro illa specie semper habui, sed specimine nullo jam ad manus presente, et strueturam illius ignoranti mihi res dubia manet. — 86 -— 1. NaccaniA Zndl. Gen. plant. (reform. char.) Frons cellulosa, cellulis interioribus oblongatis hyalinis strato cellularum granuliformium in ramis primariis arcte coalescen- tium, in secundariis laxorum et in fila dichotoma divaricata articulata invicem sublibera abeuntium, cinctis. Fructus du- plex? Favellidia in intumescenutibus ramulis subsingula ad basin filorum sessilia et plexu horum umbellatim involucran- tium cincta,intra perisporium hyalinum congeriem subglobosam sporarum minutarum foventia. Sperospora.... Algae filiformes aut compresso-plansz, rosez, pinnatim ramosissimze, ramis primariis compactis , ramulis ob ramenta laxiora intumescentibus. Plante, qua hoc genus constituunt, rarissima. videntur, unde dubia de fructu adhuc manent. In JV. JZisghii fructus duplex describitur, in ramulis intumescentibus uterque situs : unus in medio ramulorum globum seminum includens, alter infra basin filorum seminibus minutissimis constans (4g. sp. Allg. p. x12. Grev. lg. Britt. p. 152). Diagnosis, quam supra dedi, ab hac descriptione abludit et a planta desumta est, quam olim cum dubio in vicinia Sph. 7eedii refcri. Si autem verum est fructum a structura ipsius frondis pendere, etab una ad alte- rum concludere licere, ideam quam supra de fructificatione dare volui, justam esse parum dubito. Spaerosporas vel organa his analoga ab auctoribus descripta non vidi; quz autem des- cribuntur veras esse, magnopere dubito, licet in descriptionem antecedentium auctorum haud male cadere videtur analysis data plante, nostro judicio maxime affinis, in. recentissimo opere Decaisnei nomine Zeterocladice ut genus novum propo- sitae. Nobis — si contra auctoritates tantas opinionem hypothesi fultam affere liceat, sphzerosphoras vel in ipsis filis peripericis ramulorus formari, aut ad hzc externe sitas fore, verosimile videtur. Ad genus JVaccarice itaque, praeter speciem sequentem, nu- meramus JV. Schousboei (Sph. Schousboei 4g. symb. p. 16); em Lc et Heterocladiam Decaisnei, genus JVaccarice proximum et a Rytiphlas longe remotum crediderim. JVaccaria differt a Dudresnaja filis periphericis in fronde primaria ad stratum simplex cellularum reductis, ipsorum filorum natura, fructibus- que tantum in ramulis sitis et subsolitariis, dum in Dudresnaja per totam frondem sparsa sint favellidia et numerosa. 167. NN. JWigghii Endl. (Cheetospora Wigghü 42. Sp. Alg. p. 112, Grev. 4Ig. Britt .p. 452. Hab. e profundiori mari rejectam, prope Niczeam, in Mediterraneo quan- tum novi primus et solus, legit Ztsso! Lr. GrorocrApia gen. nov. Frons cylindracea gelatinosa, cellulis interioribus oblongatis, stratoque exteriore filorum' articulato- moniliformium muco omnino immersorum constituta. Fructus duplex? Favellidia ad ramulos lateralia globosa..... Spheerospora..... Alge minute lu- bricze coccineze filiformes parce dichotomze, ramis subdivaricatis. Plantam nusquam bene referendam et structura: characteri- bus sat insignem proprii generis typum constituere cogor, licet fructus diagnosi nimium brevi tantum cogniti sint. Dudresnayce forsan proxima, at filis periphericis omnino muco involutis di- versa. Specimen fructiferum non ad manus habere doleo, unde fructus fusiorem analysin in posterum differre coactus sum. 168. Gl. furcata nob. Chondria furcata 44g. Aufz. n. 49. Hab. in .Sph. bifido parasitans ; ad Trieste legit C. A4gardh ! Lu. Ngwauox Duby (?). J. 4g. Symb. Cont. prima. Frons filis longitudinalibus in columnam centralem den- sissime stipatis intricatis simpliciusculis, versus peripheriam in- fila horizontalia moniliformiter articulata arcuatim transeunti- bus, constituta. Fructus duplex? Favellidia in superiore parte florum moniliformium sita, intra perisporium (?) glo- m merulum sporarum a puncto centrali egredientium continen- tia. Sperospore..... Algee lumbriciformes gelatinosze purpurea parce dichotoma. Postquam loco citato genus constituere conaveram , Floram Caprariz videre contigit , et analysin structure fructusque nos- tris omnino convenientem lztus agnovi. Rationes, quae auctores operis dicti perducerunt, plantam ad JMesogloiagm veferre — nempe structura conveniens Mesogloice multifidce — 1n eo quo- que ipse agnovi, quod hanc speciem JVemalioni congenerem declaravi. Sed utramque speciem a c:eteris Mesogloice speciebus et structura et fructu non parum differre observanti facile patebit, unde illas genus proprium constituere debere, mihi persuasum habeam. Auctores Flore Caprarie suam speciem a Dubyana longe remotam praedicant, quod sine examine spe- ciminum originalium dijudicare nec nequeam, nec ausim. Nos- tram autem plante Bertolonii, Agardhi, et Flore Caprarie identicam esse scimus ; unde generis nomen, quod plante primi inventoris tribuere voluit Cel. Duby, retinere debere credide- rimus. — Decaisne in recentissimo opere /Vemalion ad. Chor- darieas velatum voluit ; ex modo quo fructum interpretavimus liquet, cur huic opinioni hodie assentire non potuerimus. — Opinionem denique illustris auctoris Flore Mores (p. 525), quoque afferre lubet, qui, Àgardhium carpens quod JVemalion Chordarieis attulerit, ad Alcyonidium illum ipse refert. Si auctor specierum Algarum in JVemalione disponendo vitium commiserit, hoc illius temporis de affinitate idais sane ignos- cendum, quum immo Cel. Decaisne in recentissimo opere ipsam illam de affinitate JVemaulionis ideam amplexus est. Bo- ryana autem opinio, et recentius professa, et examine plante vivze fundata, multo magis singularis mihi videtur, quum inter nostri evi botanicos satis constat Z[cyonidia, quibus JVemalion adnumerat Bory, ne plantas quidem esse, sed regno animali pertinere. Jlcyonidium defractum ex 4plysia emissum ipse vidi; et Jlcyonidium. diaphanum esse productum animale, jamdudum innot ui ec ib. urs 169. N. lubricum (Dub. l. c.?) Chordaria nemalion 4g. sp. p. 167. Mesogl. Bertolonü Flor. Capr. n. 201. 4lcyonidium ne- malion Bory Moree. n. 1477. Hab. ad rupes sole et undarum maxima violentia expositas in limite maris Mediterranei et Adriatici; ad littora Galloprovincie frequentem legi. Ex insula Pago Biasoletto! . SUBTRIBUS II. NEMOSTOME £. Frondes membranaceo-carnose , filis periphericis monilifor- mibus in stratum compactum coalescentibus. Favellidia intra stratum filorum moniliformium nidulantia, secedentibus filis denique elabentia (extus parum conspicua). LUI. CATENELLA Grey. Ala. Britt. p. 166. Frons filis laxis, interioribus longitudinalibus anastomosan- tibus versus peripheriam in moniliformia fila abeuntibus, cons- ututa. Fructus duplex? Favellidia..... Spheerosporce e cellulis periphericis formate, oblong:e, intra perisporium hyalinum de- nique in sporas 4 zonatim divise. — Algxw minute reptantes cispitosc, moniliformiter constricte, obscure purpurascentes. 170. C. opuntia Grey. L. c. Hab. ad saxa emersa, rora undarum irrigata, a luce subabscondita utrius- que maris; ad Tergestum et Leghorni ipse legi, fructiferam dedit Meneghini ! LIV. NEMOSTOMA gen. nov. Frons filis interioribus densissimis intricatis versus periphe- riam in fila moniliformia fasügiata abeuntibus constituta. Fruc- tus duplex? .Favellidia ad basim filorum moniliformium sita iisque externe obtecta, denique secedentibus filis per porum superficiale elabentia, intra perisporium tenue, hyalinum con- geriem globosam sporarum foventia. Spherospore....... Algac plana aut cylindraceo-compressaé, carnosae, vinoso-purpure:e, simplices, fisse aut dichotomze. Plante hujus generis cum Zalymenia diu conjunctz, potius Gloiosiphonie et Nemalioni affines mihi videntur. A Zalyme- nia differunt : strato interno filis densioribus constituto ; cel- lulee magnae anastomosantes, quae in Zalymenia stratum in- ternum limitant, in /Vemostoma desiderantur, vel rectius a filis moniliformibus ita parum diametro discrepant, ut horum arti: culi inferiores tantum existimantur; loco cellularum granuli- - formium, que in Zalymenia cellulas anastomosantes sspe externe tegunt, cellulz ist:» in /Vemostoma in fila articulato-mo- niliformia excrescunt et frondi carnosam substantiam tribuunt. Ortus denique sporarum in utroque genere forsan diversus. In JNemostoma spors oriri videntur morphosi filorum monili- formium, et favellidia juvenilia filis moniliformibus amplecten- tibus et versus superficiem frondis conniventibus teguntur ; sporis maturis fila moniliformia secedunt et apertura in super- ficie frondis formatur. In Zalymenia contra sporas numerosas in interiore cellule magn: oriri facile putaveris, et favellidia matura sporas intra sacculum hyalinum cellule arctissime adhuc inclusas et conjunctas emittere crediderim. * Fronde plana integriuscula : Irideea Bory Dict. CI. etc. 171. JV. minor nob. : fronde minuta obovata in stipitem cu- neatim attenuata, superne denique fissa, margine crenulata. H. edulis ear B. media, 4g. sp. Alg. p. 205. excl. syn. Hab. in mari Mediterraneo ad Malagam Honseler ! Cum forma majori Zal. reniformis male confusa, et ad genus lVemostomee? certe pertinens. A 7. eduli magnitudine facile distinguitur. Hal. marginata Roussel et Hal. Dubyi Chauv., quie generi presenti quoque pertinere videntur, forma diverse dicuntur. — 9f — i72. JN. marginata nob.: fronde oblonga vel suborbiculari, margine subtiliter incrassato affixa (H. marginata Mont. Crypt. A lgier. n. 46). ** Fronde plana wel tereti-compressa dichotoma : . Haly- menic. sp. 4g. 175. .N. dichotoma, nov. sp. : fronde carnosa ex tereti com- pressa dichotomo-fastigiata, segmentis linearibus cuneatisve versus apicem attenuato-obtusis spe proliferis. Hab. ad saxa et corallia demersa in Adriatico ad Tergestum frequentior, in Mediterraneo ad Niceam rarius. Habitus exsiccata fere Chondri cujusdam, recens carnosa vi- noso-purpurea. Frons 5-4 pollicaris, nunc teretiuscula, nunc compressa 1-2 lineas lata, dichotomo-fastigiata, segmentis supra axillas rotundatas incurvato-conniventibus, supremis angustio- ribus furcatis. Interior frondis filis maximopere intricatis lon- gitudinalibus transversalibusque occupatur, in centro subden- sioribus, versus peripheriam in fila moniliformia abeuntibus. Favellidia generis. Nunc pro forma Zalymenie ligulate habita, nunc cum Halym. furcellata confusa, ab utraque abunde diversa. Pro Hal. Monardiana Mont. initio habui , at specimine authen- tico hujus a Cel. De Notaris dato, errorem agnovi. Zal. platyna fronde plana latiori facile distinguitur. SUBTRIBUS III. SPONGIOCARPEEX. Frondes membranaceo-carnosz, filis aut cellulis peripheri- cis in stratum compactum coalescentibus, in fructifera planta stratum aut verrucas subspongiosas e filis laxioribus monili- formibus constitutas generantibus. Favellidia inter fila spongio- lorum evoluta, iisque obtecta, denique secedentibus filis ela- bentia. Spherospore (quantum innotuerunt) cruciatim divise. is. MD uu. Obs. Polyides lumbricalis wt incola maris Mediterranei in Flora Caprarie citatus (7. 131), in Mediterraneo obvenientem nunquam vidi ; nec planta Caprariz est species marium borea- lium ; radix fibrosa et circuli illi annulares, quos bene nuncu- pant auctores, quosque in ivera specie nunquam videre mihi contigit, mediterraneam ab atlantca specie statim distinguunt. Apices insuper in foliola lanceolata compressa videntur et stru- ctura quoque diversa. Planta autem mediterranea viva nunquam : a me visa, illustrationem ulteriorem aliis linquere cogor. Lv. PevssonwELUA Decsne Pl. drab. p. Y41. (Squamaria Zanard.) Frons inferiore pagina radicante, depressa, cellulis minutis oblique radiantibus contexta. Fructus duplex? Favellidia..... Spherospore in plexu filorum clavato-moniliformium a super- ficie radiatim egredientium et spongiolas zonatim transversales in pagina superiore frondis formantium sit, oblongo-ellipsoi- dez, intra perisporium cellulis frondis affixum in sporas /4 cru- ciatim divise.— Algae flahelliformes depressze, ad rupes expansce et inferiore pagina radicantes denique squammatim solute et varie lobatze, concentrice subzonatze. Genus a Zanardinio et Decaisneo eodem fere tempore con- stitutum. Quum vero opus Zanardinii non ad manus habeam, prioritaüis jus nec illi nec huic decidere potuerim ; nomen interea hujus adoptavi. Analysi fructus eximio a Decaisne dato nihil addere a mus; plantam F/orideis peztinere cumillo extra dubitationis alam positum existimamus; nec locus inter F/orideas dubius mihi videtur. Equidem spongio!orum structura cum Polyide omnino convenire, nec a Chondro longe distare, satis patere crediderim. in. Polyide vero unus diittn in Squamaria alter hucusque tantum observati fuerunt. x do 174. P. squamaria Decaisne. Zon. squamaria Ag. sp. p. 151. Hab. ad rupes obscuriusculas demersiores et ad caules Fucacearum maris apertioris utriusque fere ubique; fructiferam mense octobris legi. vi. Puyzrornona Grev. 4lg. Britt. p. 155. reform. Frons cellulis minutis angulatis densissimis constituta. Fruc- tus duplex? JVemathecia extra superficiem frondis prominen- tia subpedunculata, spharica aut rugoso-angulata , cellulis radiantibus densissimis constituta (sporas foventia?), sepe in foliola prolificantia transformata. — Algz stipite teretiusculo subplanz, chartaceo-membranacezx, a lamina marginibusve pro- liferae, nervosz aut enerves, coccineo-purpurascentes. Genus Grevilleanum in plura dividendum crediderim, fructu diversarum specierum nimium diverso. Phyllophore? nomen speciebus proprie prolificantibus et nematheciis instructis con servo ; his vero species quasdam Chondri, eadem structura et fructu convenientes, adjungo. Ph. vittatam, Ph. lactucam, etc. itaque excludo; et Ch. Herediam, Ch. Brodiai et forsan. Ch. membranifolium species Phyllophoree existimo. De natura fructus Phyllophorz multa dubia solvenda restant. Organa, quae a Greville Capsulce nominantur, raro sporas conti- nere videntur (mihique spore nunquam obvenerunt), sepissime ut vera Nemathecia radiantibus cellulis minutissimis tota cons- tituuntur, nec raro in foliola prolificantia excresunt. Hinc in om- nibus speciebus « capsule » et foliola prolificantia iisdem locis obveniunt ( in Ph. rubente et Ph. nereosa in disco frondis serie- bus longitudinalibus dispositz, in Ph. eredia ex margine velaxil- lis prodeuntes, in PA. Brodiceiad apices frondium sitze); hinc ad basin foliolorum prolificantium residua nondum transformata nematheciorum observantur et organa formant, quz a Greville ut nemathecia generis descripta fuerunt. Sphzrosporas quoque in nematheciis quzrendas esse putaverim ; utrum autem inter fila moniliformia, qualia in Peyssonellia obveniant, an in ipsis zu dC articulis filorum, qualiter ex observatione Montagnei concludere liceat, quzrenda sint, nondum liquet. 175. Ph. nervosa Grev. 4g. sp. 4lg. p. 236! Hab. ad rupes obscuras currentibus expositas infra limitem maris Medi- terranei frequenter; a Cette usque ad Salerno regni Neapolitani legi; ex Corsica Leveille! , Nemathecia juxta marginem serieutrinque singula et in utra- que pagina disposita, pedunculo brevi suffulta, sectionem verti- calem fere reniformem offerentia, e corpusculis obovatis compo- sita, quae ulteriore dissectione granulis ( cellulis) minutis radia- tis constare apparent. 176. Ph, Heredia nob. 4a. sp. 4lg. p. 243. Hab. cum praecedente per totum littus Mediterraneum; a Massilia Salerno usque legi. Nemathecia rugoso-echinata, marginalia vel axillaria, obovata frondis colore, interiore cellulis obscurioribus, versus periphe- riam cellulis radiantibus densissime stipatis constituta. Lvit. Cgoxpnus Grev. 4/19. Britt. p. 126. reform. Frons cellulis interioribus hexagono-prismaticis et superficiali- bus granuliformibus constituta.Fructus duplex? Favel/idia intra stratum cellularum superficialium radiantium sepe in nema- thecia hemisphzrica abeuntium sita,congeriem sporarum obova- tarum intra perisporium arcte adpressum foventia. Sphoro- spore ex endochromate filorum nemathecii formata ( fide Mont. Il.Canar. p. 159) —Alg: compresso-plans aut cylindraceze,sub- coriacez dichotomo-fastigiatze, enerves ex livido vel olivaceo pur- purascentes. Genus quale a Greville fuit constitutum non adoptatum voluerim. Ch. Heredia, Ch. Brodicei et forsan Ch. membranifo- lius Phyllophorce species mihi videntur ; Ch. flabellifolium Rho- e oos domenic? speciem putaverim ; Ch. repens et Ch. multipartitus sunt mihi Gracilarice species; Ch. mamillosus ad Gigartinam referendus mihi videtur. Contra Gigartinas plures, nemathe- ciis nempe instructas, a Chondro non removendas censeo. Genus ita constitutum PAyllophore proximum mihi videtur, nemathe- ciis hemisphzricis et frondi semiimmersis — dum melius veri fructus innotuerint — distinguendum. 177. Ch. noreegicus Lam. 4g. sp. 4lg. p. 225. Hab. ad rupes obscuriores infra limitem demersas sinuum tranquilliorum; ad littora Galloprovincize mense octobr. fructiferam legi. Specimina in descriptionem F. crenulati Turn. omnino res- pondentia, qu: vero tantum formas Ch. norvegici undis ani- malculisque infestas considero, cum. forma primaria ad Massi- liam legi. 478. Ch. Griffithsice nob. Sph. Griffithsice 4g. sp. p. 316. Hab. ad saxa rupesque in limite maris utriusque. Species Chondri certissima nobis videtur , ob frondem tere- tiusculam nullomodo separanda, structura et fructu convenien- tibus. Ch. pusillus Mont. (.4nn. dessc. nat. 2 ser. vol. x p. 287 pl. 13f.9) huic proximus videtur, at specimine nullo viso, qui- busnam differat ignoro. SuBTRIBUS IV. GASTEROCARPEE. Frondes gelatinoso-membranacez cellulis periphericis in stra- tum compactum coalescentibus. t/avellidia intra stratum exter- num nidulantia (frondis dissolutione denique clabentia?). Sparospore quantum innotuerunt triangule divise. Lvnri Harywzwia 4g. sp. 4g. p. 199. reform. Frons filis interioribus varie intertextis, versus superficiem in — 06 — cellulas rotundatas anastomosantes, extus cellularum granu- liformium strato scpe tectos, abeuntibus, constituta. Fructus duplex? Favellidia infra stratum externum nidulantia frondis dissolutione elabentia (?) intra perisporium arctissime circum- dans tenacissimumque congeriem sporaram obovatarum foventia. Spheerospora... Algze planze aut cylindracez, gelatinoso-membra- nacee, dichotomz multifidz aut laciniatz , roseo-coccinez. Sporas numerosas in interiore cellule singula in hac ut in nonnullis aliis Cryptonemearum generibus formari, ex appa- rentia fructus maturi facile crederetur ; utrum autem revera ita fit, an sporz hic ut alias in cellulis minutis singulis denique in glomerulum coalescentibus singulz oriuntur, adhuc decidere non audeam. *. Fronde membranacea expanso-plana subpinnatim divisa. 179. H. F'loresia 442. sp. p. 209. : fronde membranaceo-plana, inferne cuneato-subpalmata , superne decomposito - pinnata, pinnis pinnulisque linearibus, minoribus pinnellisque a basi . latiore sensim attenuatis subacuminatis. Hab. ad saxa demersiora maris magis aperti ad Venetiam et Tergestum Biasoletto! in Mediterraneo ad Pozzuoli Ipse. 180. H. spathulata nov. sp. : fronde membranacea plana inferne cuneato-subpalmata, superne bipinnata, pinnis lanceolatis pinnulas spathulato-obtusas a margine et disco emittentibus. Hab. a profundiori maris Galloprovinciz rejectam legit Solier! Frons usque pedalis, basi cuneata, in folium integriusculum vel palmati- fissum elliptico-lanceolatum surgens, pagina nunc nuda nune prolifera, a margine pinnas2-3pollicares,ultra semipollicem latas,basi parum attenuatas, versus apicem acuminato-obtusas emittens. Pinnulcz obtusissim:e, obovato- spathulatze, basi magnopere angustatze. Structura generis : stratum nempe externum e cellulis laxis rotundato-angulatis subdepressis anastomosibus junctis constitutum ; fila axin frondis occupantia magnopere intricata. Ramificatione fere 77. Floresicq? substantiam firmiorem et fere cy em colorem 77. ligulatee conjungens, ab utraque satis diversa no- bis videtur. 181. H. cureicornis nov.sp.:fronde carnoso-membranacea plana subsessili , basi uniformiter excisa superne laciniato-pinnata pinnis a basi latiore attenuatis, pinnulis densissimis abbre- viatis recurvato-divergentibus, aut obtusissimis simplicibus aut laciniatis, laciniis divergentibus obtusis. Hab. in cavernis profundioribus frigidis a mari non nimium seclusis ; ex insula Cháteau d'Tf Galloprovincia dedit Solier. Frons circumscripiione fere reniformis, vix 2pollices alta, 3-4 lata, sub- sessili basi excisa, area basali latiore indivisa, infra medium vero totius frondis in lacinias 6-8 subpalmatim fissa, laciniis margine densissime pin- natis, versus apicem sensim angustioribus, Pinnze laciniarum seu mavis pinnule frondis, semipollicares usque-uncialibus intermixtc, inferne lineares nudiuscule et integre, supra medium dilatatze in lacinias numerosas fissav. Laciniz a basi latiore attenuata vel lineari-oblongz, obtusissimze, 1-9 lineas longs et basi lineam latze, divergentes sepe recurvae, Fructiferam non vidi; sed structura quantum video generis. Color quam in ceteris intensior vi- noso-coccineus. "" Fronde carnosa compresso-plana dichotoma aut multifida. 182. H. multifida J. 49. symb. p. 19: fronde carnosa compresso- plana orbiculari subdichotomo-laciniata, laciniis decompositis superne dilatatis crenulato-multifidis, lacinulis brevissimis rotundato-obtusis, sinubus laciniarum obtusissimis seepe dis- tanter crenulatis. Hab. specimen (speciei forsan Atlanticze) e collectione dedit So/ier / Colore et substantia fere 77. pinnulatam Ag. A4ufz. cwulat, at ramificatione velut structura longe diversa. Ramificatio inter laciniatam et dichotomam intermedia , laciniis pollicaribus basi 2-9 lineas latis superne in laminam irregularem dilatatis ei apice dentibus numerosis obtusissimis per sinus rotundaios excisis. Ad marginem sinuum majorum processus minuti crenuliformes ad- sunt, nunc simplices nunc fissze, denique forsan in lacinias ex- crescentes, Fila interiora frondis densissima, et ex cellulis strati 7 MEC NN exterioris nova cellularum granuliformium series exit, unde speciem JVemostomca primo intuitu zemulat. 185. H. Monardiana Mont. Crypt. AlIgier n. 50 p. 9. 184. H. elongata 4g. sp. p. 209. Hab. ex oris Hispanice Mediteraneis sp. d. Solier! A Greville ut forma Z. ligulate? existimata, sed meo judicio diversa ; forma colore et, ni fallor, structura abludente. 185. H. trigona gy . sp. p. 211. Hab. in Mediterraneo rarius; ad Massiliam Jpse! ad Algier Russel (ex Cl. Montagne). Ramificatione et exteriore forma cum Dum. ventricosa Lam. forsan magis quam aliis convenit, atstructura magnopere diversa. Illa vere tubulosa etutrumque stratum cellularum cellulis trans- versaliter singulis constituitur, centro frondis fere omnino vacuo. In JJ. trigona est stratum exterius cellularum anastomosantium cellulis numerosis formatum, et internum frondis filis intricatis occupatur. 47. furcellata, cujus fila interiora tenuissima sunt, facile hoc charactere distinguitur. 186. H. furcellata 442. sp.p. 212! Hab. in mari Adriatico ad Tergestum JBiasoletto ! Kar. subcostata. Varietatem precedentis crediderim, licet a forma primaria maximopere abludit. Frons usque 5-pollicaris, lineam et dimi- diam in exsiccata lata, quasi costa percursa, superne articulato- constricta, articulis cylindraceis. Cum Z7. trigona ssepius confu- sam vidi, at structura 4. furcel!atee ; an sp. distincta? LX. KArLYwENIA gem. ov. Frons filis interioribus abbreviatis subcellulz-formibus parum intertextis granulosis, versus superficiem in cellulas rotundatas subradiantes abeuntibus, constituta. Fructus duplex : Farellidia s X intra stratum externum nidulantia, congeriem sporarum oblon- garum intra perisporium laxius foventia, Spheerosporcae in exte- riore strato cellularum formatz, intra perisporium hyalinum in sporas / triangule divisze. —Algz planze, subcarnoso-membrana- cez, laciniate, enerves, roseo-coccines. Fucum reniformem Turn.a Grevillein Alg. Britt. ad /ridceam et dein a Hookero, adnuente algologo Scotiz, ad Ahodomeniam xe- latum, proprium genus existimo, Zalymenice multo magis quam Iridece et Rhodomenic conveniens. Stratum internum cellulis constat elongatis filiformibus, attamen quam in Zridea multo brevioribus laxioribus minusque intertextis, a cellulis polyedris HRhodomenie longius adhuc diversis. Favellidia fere /ridec, sporas laxius coherentes includentia (nec ut in Halymenia arctissime conjunctas) et placenta centrali Ahodomenie omnino destituta. Sphzrospor:e fere Zthodomeniae. 187. K. Requienii nob (Rhodomenia Requienii J. Ag. symb. 2:3). Hab, e profundiori maris Mediterranei rejectam ad Massiliam legi; fruc- tiferam mense oct. legit Solier / 188. K. reniformis nob., H.reniformis 42. sp. p. 201! Hab. in utroque mari ut videtur rarissima! SuBTRIBUS V. COCCOCARPEX. Frondes membranaceo-cornez, cellulis aut filis periphericis in stratum compactum coalescentibus, Favellidia semiprostantia, intra stratum frondis externum in pericarpium subtransforma- tum nidulantia, denique poro subregulari elabentia. Spharo- sporz, quantum innotuerunt, triangule divisc. Genera hujus sectionis transitum ad sequentia formant, favel- lidiis prominentibus aliquando immo placenta instructis et poro subregulari elabentibus. — 100 — LX. CnYPTONEMIA gen. nop. Frons cellulis interioribus subfiliformibus tenuissimis versus peripheriam in cellulas rotundatas abeuntibus constituta. Fruc- tus duplex? Favellidia intra stratum externum pustuliformiter inflatum. hemispharicum, denique apice apertum , in plexu filorum moniliformium anastomosantium nidulantia , glomeru- Ium sporarum obovatarum intra perisporium hyalinum foven- tia. Spherospore... Algz a stipite teretiusculo planze membrana- cec, ex roseo purpurascenies , saepe proliferae. In foliolis exterioribus oriuntur distentione membranarum epidermidis spatia quasi inflata, superficiem velut pustulis ob- sitam reddentia. Cellulae filiformes strati medullaris, antea bre- viores, elongantur, laxiores fiunt, et spatia antea subvacua reti- culo filorum moniliformium anastomosantium implent. In plexu horum filorum et infra epidermidem oritur glomerulus spora- rum, externe filis ambientibus moniliformibus tectus , versus internum , ni fallor, frondis stratum initio spectans, denique poro in superficie frondis orto elabens. lta conformationem fructus in Cr. lactuca observavi; a structura Phyllophore ut apparet longe diversam. Cum Ka//ymenia meo judicio proxime convenit, sed cellule medullares arctius stipatae et granuloso contentu cellularum illius carent. Favellidia insuper semipro- minentia, poro aperta, et fila moniliformia anastomosantia inter quae nidulantur, genericam distinctionem satis probant. Sub- stantia carnosa. Kallymenice , chartaceo-membranacea | Crypto- nemuce. 189. Cr. lactuca nob. Sph. lactuca Ag. sp. p. 251. Hab. inter spongias cavernarum obscuriorum infra limitem maris utrius- que haud frequenter. 190. Cr. dichotoma nov. sp. : fronde cuneata-lineari superne di- chotoma subflabelliformi, segmentis linearibus obtusissimis basi saepe articulato-strangulatis prolificantibus. Hab. inter corallia spongiasque infra limitem maris; ad St. Hospice prope Niez:am mense sept. legi. — 101 — Nisi substantia crassior et color dilutior diversitatem quamdam suaderent pro mera et vulgari forma .Sph. palmette facillime sumeres; accuratius inspecta diversissima. Frondes sesqui-bipollicares a basi scutata plures, stipite brevissimo in laminam cunealo-linearem marginibus aliquantulum inflexis subcanaliculatam, 2-2-1/2 lineas latam superne dichotomam mox expanso; segmenta nunc regulari divisione dichotoma frondis ortz, nunc basi quasi strangulata et prolificationes aemulantia, ulteriore divisione subfla- bellata, apicibus rotundato-truncatis. Structura generis : Cellule. nempe interiores filiformes densissime stipatze, externo strato cellularum radiantium minulissimarum serie multiplici dispositarum tectee (nec ut in $ph. palmetta. cellulis interioribus magnis polyedris singula serie cellularum minorum circumdatis constituta). LXI. Gkumivw Gre. AlLg. Britt. p. 159, reform. Frons filis tenuissimis continuis maxime intricatis centralibus, cellulisque periphericis rotundatis constituta. Fructus duplex : Favellidia... Splharosporce minutze e periphericis cellulis for- matze intra perisporium in sporas 4 triangule divisae. Algae ener- ves membranaceo-cornez , compresso-plane , lineares pinnata , purpurascentes. Quumspecimen nullum capsuliferum ad manushabeam,fruc- tus analysin accuratiorem dare non potui. Tota interior frons filis, quam in ceteris generibus, densioribus tenuissimis ca- nali subcontinuo percursis (nec ut in plerisque articulatis aut granulosa materia repletis) maximopere intricatis, sed vix ana- stomosantibus — saltim a reticulo laxo Gigartince longe diversis — longitudinalibus et versus periphericas cellulas oblique ex- euntibus. Cellule peripherice pluribus seriebus dispositae, mi- nutze rotundata fere Chondri, nec in fila moniliformia Grate- loupice radiatim exeuntes. À genere Grevilleano excludo G. Burmanni et G. crassifolium, quie nobis Gigartince species sunt ; idem forsan de G. cornicu- lato valet. G. Labillardieri ad genus Suhrice nob. (Phyllophora vittata, Grev.) refero; G. mirabile una cum Chondro rostrato genus Zeringice nob. constituit, — 102 — 191. G. corneum Grey. L. c. 4g. sp. p. 279. Hujus praecipuas formas in Mediterraneo vidi : ^ F'ar. e. 42. sp. p. 279. Hab. in scrobiculis maris profundioris. ad rupes obscuriores infra limitem demersas, rarior forma. Far. y. 442. sp. p. 281. Hab. iisdem cum precedente locis at multo frequentior, | Far. 6. 42. Sp. p. 282. F'ar. o. dg. sp. p. 284. Hab. ad rupes maxime expositas, in ipso limite inaris fere ubique. F'ar. c. 48. sp. p. 285. Hab. cum praecedente inter alias duas rarior. 192. G. ustulatum nob. Sph. ustulatus A8. sp. p. 524. Hab. cum praecedentibus in limite maris utriusque. Hanc speciem ad Z/ypneeam refert Cel. Montagne (Canar. p. 160) ; sed structura quantum video Gelidii; immo formam protei G. cornet aliquando credidi. LXI. GRATELOUPIA 7. 5p. p. 221. Frons filis intricatis anastomosanlibus versus superficiem in fila angulato-moniliformia arct'ssime conjuncta abeuntibus con- stituta. Fructus duplex? Favellidia intra stratum externum in pericarpium subregulare apice pertusum abiens nidulantia , in- tra perisporium hyalinum sporas obovatas in glomerulum con- gestas foventia. Spheerosporce.... Alge compresse aut plana membranacee , ex olivaceo- purpurascentes , dichotoma pin- natee aut laciniate ramentisque prolificantibus saepe exasperatae. À Nemostoma differt fructibus intra pericarpium subregulare et poro pertusum nidulantibus, filis periphericis frondis arctius invicem cohzrentibus et hinc fronde membranacea potius quam — 103 — carnosa, coloreque in olivaceum facile abeunte. À Chondro differt tota structura, habitu aliquando magnopere conveniens. 193. Gr. filicina Ag. sp. p. 225. Hal. ramentacea dell. Chiaje Hydr. Neap. Tab. XF I. Hab. ad saxa sinuum majorum non nimium demersa, in utroque mari passim ; in Mediterraneo usque ad Pozzuoli regni Neapolitani legi. 194. Gr. dichotoma nov. sp. : fronde cylindraceo-compressa di- chotomo-fastigiata , segmentis patentibus linearibus , ultimis sepe elongato-ensiformibus, favellidiis in segmentis termi- nalibus. Hab. ad rupes et saxa refluxu maris subemersa in sinubus vehementiori mari subexpositis ad littora Galloprovincic et Nicec mens. sept. et oct, legi; etiam a Atsso, Giraudi et Solier communicata. Frondes 14 1/2-3pollicares a basi scutata ccspitose, per dichotomias numerosas subflabellato- fastigiatee. Segmenta omnino linearia et lineam fere lata, super axillas acutiusculas patentia; terminalia obtusa aliquando quasi articulato-constricta, sepius valde elongata incurva in superiore parte glo- merulos sporarnm gerentia. — Color et substantia antecedentis, cui, nisi tota obstaret ramificatio, Chondrum potius suadens, lubenter adjunxissem. 195. Gr. verruculosa Gre. Sph. verruculosus A2. sp. p. 265. E] Hab. ad rupesrefluxu maris emersas soleque expositas, ad littora Gallopro- vincis et Italie superioris; ex Corsica giganteam misit Zevetlle! Cum signo dubii a Greville ad. Grateloupiam relata , me ju- dice, generis sp. genuina. Lx. GieanrrmNA ZLamour. reform. Frons cellulis multangulis in fila anastomosantia coordinatis , in centro densioribus, versus superficiem in fila moniliformia densissime stipata abeuntibus constituta. Fructus duplex : Fa- vellidia intra stratam externum, in pericarpium subregulare denique pertusum abiens, nidulantia, intra reticulum filorum anastomosantium undique ambientium sporas in glomerulum congestas foventia. Spheerosporce oblongze, e cellulis periphericis formate, in sporas 4 divise. — Algae cylindricze aut compresse — 104 — vel fere plan: enerves, pinnatz dichotom: aut divaricate ra- mosa, ex atrovirescenti-violacec , fructus ad ramulos sessiles hemisphericos gerentes. Nomen infaustum retinendum credidi , licet in genere hujus nominis construendo omnes plane Algologim scriptores, magis forsan quam in aliis infelices existimandi sunt. Forma exteriore tantum ducti, plantas diversissimas huc retulerunt. In Algis Bri- tannicis Grevillei melioris constructionis generis tentamen qui- dem factum fuit, distincto genere Gracilaric?, sed utroque manco charactere condito, et utroque speciebus haud legitimis nimium onusto, utrumque jam ab initio vaccillavit, et denique consentiente auctore in vetus diversissimorum specierum amal- gama species utriusque conjunctz fuerunt ( in Flora Britannica Hookeri ). Secundum characteres, quos hic utroque generi tri- buimus, longe sane distant. Frondes Gracilarice cellulis magnis rotundatis granulosa materia facile effluente repletis constant ; species Gigartnc? e cellulis angulatis in fila moniliformia laxissima anastomosantia coordinatis contexte sunt. Fructus Gracilarice. sunt Coccidia , Gigartince Favellidia (attamen intra pericarpium inclusa). Sphaerosporas Gzgartince ipse non vidi, unde modum, divisionis ignoro-— Species sequentes ut Gigar- üna typos afferamus : G. pistillata et G. acicularis Lamour. ; G. Chamissoii et G. livida (Gracilarice sp. Greve.) G. crassifolia et G. Burmanni (Gelidü sp. Greville); G. Teedü et G. Chauvin (Jhodomenice sp. Greville); G. mamillosa (Chondri sp. Greville). À genere itaque Grevilleano Gigarting G. ustulatam (Geli- dii sp. nob.) G. plicatam et G. Griffitsio (Chondri sp. ob.) G. duram et. G. concinnam (Gracilarice sp. nob.) et G. divergens (AIypnece sp. nob.) excludo; G. isiformis et aff. G. subulata, G. congesta et G.spinella etiam excludendz videntur, sed specimini- bus fructiferis nullis visis, locum in systemate hodie indicare non potueriu. 106. 6. Teedii Lamour. 48. sp. lg. p. 277. Hab. ad saxa sinuum tranquilliorum parum infra superficiem raris ; in — 105 — Adriatico ad Tergestum Biasoletto; in portu Pozzuoli regni Neapolitani fre- quentem legi. 197. G. acicularis Lamour. 48. sp. p. 252. Sph. elongatus d. Chiaje Hydr.t. XF III. Hab. ad rupes obscuriores vehementiori fluxu expositas, in limite maris utriusque frequenter. LXIV. CHRYSYMENIA gen. nov. l'rons tubulosa, filis sparsissimis tubum percurrentibus, peri- phericis cellulis duplici aud triplici strato dispositis oblongis, interioribus majoribus, exterioribus granulifornibus saepe muco laxiori involutis, contexta. Fructus duplex :i Faveliidia infra stratum externum, in pericarpium subregulare denique apice apertum abiens, ad placentam basalem affixa, reticulo filorum stellatim anastomosantium cincta, intra perisporium hyalinum sporasnumerosissimas in glomerulum congestas foventia. Sph«e- rospora celiulis infra-epidermaticis formatee sphaericee, in sporas 4 triangule divise.—Alg:x cylindracee aut compressz, continuz, tubulosz aut inferne caulescentes ramulis tabulosis piunatz, pyropo vel aurco nitentes. Genus placenta basali fructuum et fronde fere tubulosa inter Cryptonemeas quodammodo alienum, ad calcem apposui, for- san olim alio loco disponendum. Dunontia ventricosa Lamour. et Z/alym. pinnulata 4£g., quostypos nostri generis considera- mus, in vicinia Zalymenic semper disposite fuerunt, a qua me judice longe recedunt, et Chylocladice Grevillei fere melius con- veniunt. Nomen Dumontio sub quo una species a Lamourouxio memorata fuit retinueram, nisi in Algis Britannicis typum Du- montic? plantam longe diversam proclamaverit Greville, et ita genus hoc auctoritate non violanda sacraverit. Allatis speciebus Chrysymenie Chylocladiam uvariam Gree. adjeci, que meo judicio vix differt. Favellidia ad unguem cum Cr. ventricosa conveniunt : hemispherica sunt, separatione duarum frondis — 106 — membranarum ita formata, ut exteriorinflatur, et inferior ut ligamentum internum, simplici cellularum serie. constitutum, basin hemispherze efficit. Ad medium strati. inferioris cellule in placentam agglomerantur, qua ipsum favellidium gerit. Glo- merulus sporarum sacculo hyalino proxime tegitur, filis inter basin et membranam externam pericarpii extensis stellulatim anastomosantibus insuper vestitus. In plexu horum filorum spore formari videntur, minutissim: sunt, fere ovat:e et arcte conglomeratze. — Quoad internam fructus siructuram a specie- bus allatis vix recedit Chr. acicularis, sed forma externa peri- carpii diversa, initio nempe subspharica demum apice producto suburceolata. Idem denique de Chyl. clavellosa Grev. valere videtur, unde hanc speciem 8eneri nostro quoque adnumeravi, licet obstante externa forma pericarpii. Genus ita formatum a Chylocladia differre videtur fronde. tubulosa, nec articulato- constricta, sporis minutissimis inter fila agglomeratis (nec sin- gula serie a placenta radiantibus cuneato-angulatis) et forma ac dispositione filorum quse sporarum glomerulum circumdant. * Favellidüs intra pericarpium hemisphericum. 198. Chr. ventricosa nob. Hal. ventricosa. 4g. sp. p. 212. Hab. e profundiori mari plerumque rejectam a Massilia Pozzuoli usque * raram legi; in Adriatico Biasoletto ! 199. Chr. pinnulata nob. Hal. pinnulata 4g. Aufz. H. Algie- riensis Mont. Cr. Aleier. n. 48. pl. 9. f. 2. Hab. in utroque mari species rarior! 200. Chr. uvaria nob. Chondria wuvaria 4g. sp. p. 547. Hab. inter spongias et zoophyta in cavernis obscurioribus et ad saxa maris profundioris Mediterranei atque Adriatici frequenter. Fructus rariores in foliis superioribus speciminis magni in- veni. "* Favellidüs intra pericarpium subspheericum denique apice producto urceolatum, — 107 — 201. Chr. firma nov.sp.: fronde caespitosa erecta stricta ramosis- sima, ramis teretiusculis agglutinato-intricatis patentibus a basi parum attenuata versus apicem longissime angustalis , favellidiis..... Hab. e profundiori mari fyrrheno ad Pozzuoli rejectam legi. Csspes 3-A pollicaris, purpureus, maximopere intricatus. Frondes leviter compresse ramosissimze, invicem vicinis ita agglutinatee ut non nisi laceratis speciminibus extricandz, attamen strictee erectiusculz. Rami infe- riores sape oppositi, nunc distichi nunc unifariam versi, ramulis paucis alternis obsiti, superiores ramulique alterni versus apicem, rami superemi- nentem sensim breviores, omnes patentes rigidiusculi, ipsa origine vix an- gustati et dein versus apicem longissime attenuati, usque pollicares. Frons tubulosa cellulis minutis triplici serie dispositis, interioribus sensim mino- ribus et quasi dilaceratis, constituitur. À Chr. clavellosa. distat fronde rigidiore purpurea intri- cata minus ramosa, ramis vagis, superioribus alternis mulio longioribus et versus apicem longissime attenuatis; a sequente tota ramificatione et habitu. 202. Chr.acicularis nov. sp. fronde caespitosa vage expansa firma ramosissima, ramis erecto-recurvatis intricatis ramulos simpli- ciusculos subhorizontales et divaricatos sursum emittentibus, ramulis rigidis utrinque parum attenuatis obtusis, pericarpiis favellidii ovatis ad. ramos sessilibus. Hah. e profundiori maris Tyrrheni ad Pozzuoli rejectam legi; ex Adriatico Biasoletto Ramificatio color et totus habitus Gigartinam acicularem. fere. revocans ; ramuli tantum obtusi et structura diversa. Cum precedente a caeteris differt strato exteriore pellucido subnullo, cellulisque triplici serie dispositis, intimis quasi dilazeratis. Pericarpium favellidii inilio subsphaericum denique ovato-urceolatum, limbo pellucido nullo. Sub nomine Cyl. uncinate Me- negh. speciem ex Venetia dedit Zanardini, ramificatione cum nostra fere convenientem, at colore et substantia CA. clavellost propinquiorem, stratoqune pellucido frondem cingente evidenti, et cellulis subsingula serie dispositis longe diversam, 2095. Chr. claeellosa nob. Chondria clavellosa 4g. sp. p. 9551 Hab, in mari Adriatico ut videtur raras; ad Trieste ipse legi. E P 8 — 108 — Pericarpia potius lagenaeformia h. e. inferiore parte sphzerica superne in collum apice dilacerata lacinia apertum producta, — quam conica vel oburceolata, qualia ab auctoribus descri- buntur. TRIBUS III. CHONDRIEE. Frons cellulosa continua vel articulato-constricta , cellulis minutis contexta. Fructus duplex : Keramidia ad frondem externa , intra pericarpium cellulosum , apice regulariter aper- tum, sporas pyriformes ad placentam centralem angustiori apice affixas, radiatim exeuntes, singulas perisporio hyalino cinctas , invicem subliberas gerentia. Spceerosporc? in ramulis sparse, e cellulis infra-epidermaticis formate, intra perispo- rium hyalinum in sporas / triangule divisa. Chondriece cum ARhodomeleis intima affinitate juncta, fructu capsulari omnino eodem, structura et vegetatione parum dis- crepantibus, et spharosporis immo in. apice ramulorum aut in ramentis propriis obvenientibus fere convenientes. Species plures Laurenciee habent cellulas 4-5 circa axin radiatim dis - positas permagnas, divisione inirautriculari denique cellulis minoribus circumdatas — scu structuram omnino Polysiphonice alarumque generum c tribu A'hodomelearum. À. Spherococ- coideis differunt pericarpio semper aperto, forma saepissime ur- ceolata et praecipue sporarum formatione et forma. Spore nempe Spheroccoideorum in. articulis filorum clavato-moniliformium —et itaquein singulo filo multiarticulato spore numerosae—for- mantur; in Chondrieis contra inchoantur spore ut papilla obovata, invicem omnino libere, ex placenta sensim magis ma- gisque provenientes, dum denique pyriformes intra sacculum quemque sporam singulam continent. Ex ortu diverso forma diversa insuper pendet. Chondrieis adnumero : Chylocladiam Greve. GChampiam, Lau- renciam, Lictoriam nob., Bonnemaisoniam, Calocladiam Grev, et Mammeam nob. — 109 — vxv. Cuvrocrabia Grev. ref. Frons tubulosa, filis sparsissimis percursa et diaphragmatibus cellulosis divisa , cellulis periphericis sub-duplici serie dis- positis , constituta. Fructus duplex : Keramidia sphzrica aut ovata (denique) pertusa, sporas cuneatas simplici serie a placenta centrali radiantes, intra reticulum laxissimum filorum rectangulariter anastomosantium , foventia. Spherosporce iu cellulis infra-epidermaticis ramulorum nidulantes spharicz, denique sporas 4, triangulari divisione natas , intra perispo- rium continentes. — Algze cylindracez celluloso-tubulosze arti- culato-constricte , aut inferne caulescentes ramulis articulatis pinnatz , ob stratum externum inconstructum gelatinoso-hya- linum sepe sublubrice, purpureo vel aureo nitentes quando- quidem subiridescentes. Genus quale fuit a Greville constitutum aliquantulum mu- tare debere credidi. Differentiam fructus existere jam monuit Aleologus acutissimus, Keramidia in. Ch. clavellosa et Cf. articulata esse poro pertusa, in Ch. parvula et Ch. Kaliformi vero clausa. Quod attinet Ch. pareulam, porum denique existere convictus sum. Immo reticulum, quod obovatam congeriem sporarum cingit, per partem superiorem Keramidii ovati in cana- lem producietin ipso pertuso apice terminari, videre credidi ; unde canalis elapsui sporarum inserviens haud infitiendus. Specimen capsuliferum C. kaliformis non ad manus habere doleo, sed apicem capsula denique. produci et pertusum esse asseruit Turner, quod in Chrysymenia aciculari etiam fieri, propria observatione edoctus sum. Differentize itaque capsule perforatae vel poro destitutze haud. nimi tribuenda est vis, h. e. porum, saltim in adultiore etate, in omnibus capsulis placenta centrali instructis adesse fere convictus sum. Majoris momenti autem differentia sporarum, quam indigitavit Anglus celeber- rimus, esse mihi videtur, et genere Chrysymenice consteucto, species quasdam cum hoc omnino convenientes a Chylocladia — 110 — ad illud transtuli. A genere Grevilleano ceterum excludenda Chondria furcata 4g., quse est Gloiocladea, et forsan Ch. ra- mentacea, quae fronde solida differre videtur. Sporse quam in Chrysymenia majores sunt et singula serie ex placenta radiatim exeuntes, in perisporio hyalino singulz nidu- lantes. Placenta in Ch. ovali et Ch. mediterranea basalis est, in Ch. pareula in columellam centralem producta. Reticulum filis anastomasantibus, rectangula fere formantibus, contextum congeriem sporarum cingit, et, canalem in apice perforato kera- midii terminantem format (Ch. mediterranea). Hic fibrarum ap- paratus, quem. cum antecedente genere communem habet, genus Cryptonemeis adproqinquat, sed placenta evidens et sporarum forma ab illorum tribu removet. | In structura frondium quoque differentia ; stratum nimirum gelatinosum, quod totam frondem investit, est in variis specie- bus plus minus conspicuum ; in Chylocladia. ovali, Ch. medi- terranea, Ch. pareula, Ch. kaliformi sat latum, in Ch. articulata et Ch. capensi Har angustissimum. Hze ultimze species in eo quo- que ab aliis differunt, quod tubus subtriplici serie cellularum constituitur, cellulis intimis quasi disrupturz vestigia offe- rentibus. In. Ch. ovali et Ch. mediterranea pars inferior frondis, seu caulis, cellulis fere repletur. lisdem differentiis in. Chrysy- menice diversis speciebus obvenientibus, his generum distinctio- nem initio fundavi; sed fructus talem dispositionem | non concedunt. Genera itaque fructu distincta at quoad structuram frondis series parallelas specierum offerentia, considerari de- bere putavi. * Fronde articulato-constricta, articulis diaphragmate celluloso distinctis. 20/4. Ch. phalligera noe. sp..:fronde tereti compressa su perne articulato-constricta dichotoma, ramis elongatis erecto-paten- tibus ex axilla ramulos minutos singulos ant binos cruciatos — 111 — lancoideos fructiferos gerentibus, articulis lancoideo-cylin- draceis diametro 4-uplo longioribus. Hab. ad lithophyta maris profundioris Galloprovinciz; ad Niczam Jpse, ad Massiliam Soler ! Frons 3-Spollicaris, pennam columbinam crassa, ex tereti compressa, sensim attenuata, superne teretiuscula, regulariter et subdistiche dichotoma. Rami basi aliquantulum contracti, inferiores 2/3 pollicis distantes, erecto- patentes, superiores ramulique longiores articulato-constricti, articulis subcy lindricis, apicibus angustatis.Ad basin dichotomarum et szepe ad genicula articulorum superiorum egrediunt ramuli subverticales, nunc singuli, nunc bini cum ramis crucem formantes, superiores sublancoidei sesquilineam longi et articulo singulo constantes, medii apiculo articuli novelli coronati, inferiores elongati pluri-articulati, omnes spherosporas in lineam transver- salem articuli penultimi dispositas gerentes. Frons tubulosa, duplici cellula- rum strato constat, exteriore cellulis minutis coloratis, interiore cellulis hexagono-prismaticis multo majoribus, denique sphaerosporas quadripartitas gerentibus, contexta; stratum externum hyalinum subnullum. Keramidia..... Color recentis roseo-carneus. Species distinctissima et cum nvlla alia confundenda. Zomen- tarice impudicce. Mont. charactere singulo smulans, articulis elongatis facile dignoscitur. 205. Ch.kaliformis Grev. Ag. sp. p. 355. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum Venetiamque frequenter; in Mediter- raneo rara, 206. Ch. pareula Grev. Alg. Britt. p. 119. Hab. in utroque mari; ad Massiliam et Cette Ipse. 207. Ch. articulata Gre. 42. sp. A4lg. p. 557. Hab. in mari Adriatico, ad Tergestum non rara. Accuratius examinand:z form: adriaticze antecedentium spe- cierum ; ni fallor ab atlanticis quzdam diverse obveniunt. — 112 — ** Caule continuo, ramentis articulatis obsito. 208. Ch. mediterranea nov. sp. fronde inferne nudiuscula dicho- toma, fasciculo ramorum apice obsita, ramis elongatis articu- lato-constrictis versus apicem longe attenuatis ad stricturas verticillis ramulorum ornatis, ramulis lancoideis fructigeris, keramidiis sphzricis pellucido limbo cinctis. Hab. ad conchylia et saxa utriusque maris; in Adriatico ad Tergestum Biasoletto ; ad Lido Venetiorum et in Mediterraneo ad Massiliam legi. Caspes 2pollicaris densissimus, recens ex olivaceo et purpureo iridescens. Frondes basi nudiuscule , caule inarticulato plerumque. vix semipollicari , rarius pollicari dichotomo, apice fasciculum ramorum. gerente. Rami 1-1/2pollicares, inferne nudi, infra medium et ad apicem usque articulato- constricli, ramulisque verticillatis obsiti, apice longe attenuato. Ramuli 1-3-lineares lancoidei, majores articulati, dieiut et keramidia (in diversis individuis) gerentes. Keramidia spherica extra frondem omnino prominentia, pellucido limbo angustissimo cincta, sporas obovatas ex pla- centa basali egredientes foventia. Simplici cellularum strato frons constructa videtur, strato exteriore inconstructo sat augusto: Diaphragmata cellulis, frondis similibus, constituta. Ch. ovali sine dubio proximam et plurimis convenientem attamen distinctam existimavi. Color recentis diversus, in medi- terranea sepe iridescens.. Substantia firmior et magis cartila- einea; frons minus elongata, magis cazspitosa ramosa, Rami ex apice caulis fere fasciculatim egredientes, quam in C/. oealr longiores, versus apicem acuminati, evidentius et szepius cons- tricti, ramulis densis verticillatis. Hoc respectu velut colore cum Ch. capensi convenit ; hzec autem structura et fronde multo ro- bustiore differt. Lvxi. LaunENciA Grep. Zl. Britt. p. 108. * Cellulis centralibus maximis 4-5, circa axilem minorem radiatim dispositis. 209. L. striolata 42g. 4ufz. lronde ccspitosa flaccida subgelati- — 113 — nosa, ramis dense pyramidatis ramulisque conformibus vagis, ramentis undique egredientibus sublancoideo-clavatis obtusis, cellulis superficialibus elongatis filiformibus. Hab. in mari Adriatico apertiori ad Tergestum et Lido Venetiorum rejec- tam legi ; mense majo fructifera. Frons statu recenti flaccida, aliquantulum gelatinosa. cespitosa, ramis eximie pyramidatis ramulorum conformium duplici triplicique serie ornatis ; Ramenta, ut rami, undique egredientia et vaga, versus apicem sensim bre- viora, invicem fere cqualiter distantia, basi apiceque attenuata, attamen obtusiuscula et quasi clavata, juniora oblonga et. maxime juvenilia fere obovata. Frons sub lente cellulis elongatis diametro triplo et quadruplo lon- gioribus seriatis constituta apparet, Keramidia urceolato-truncata, pericar- piorum cellulis hexagonis. Spharosporee in cellulis radiantibus, axilem cin- gentibus, nidulantes. À L. tenuissima. an vere diversa? Differe videtur z//a, fronde recenti rigidiuscula majori, ramentis basi apiceque qualiter fere acuminatis /et precipue cellulis superficialibus magis ro- tundatis, longitudine diametrum ipsorum parum superante. In L. tenuissima ramuli sepe verticillis filorum glaucescentium ornantur, quze frondi articulatam faciem tribuunt. 210. L. tenuissima Lamour. 4g.sp. p. 552. Hab. cum przecedente in Adriatico hand rara; in Mediterraneo ad Cette, etc., legi. i 211. L. dasyphylla Lamour. 42. sp. 4lgar. p. 550. Hab. cum precedentibus in utroque mari. » 212. L. Boryana Denot. fronde csspitosa rigidiuscula subcarti- laginea, ramis inferne nudiusculis, superne vage subfasciculatis ; ramulis linearibus subvirgatis; ramentis undique egredientibus, sparsis aut ex singulo puncto numerosis, lanceolato-filiformibus utrinque attenuatis sub-rugulosis. Hab. àd rupes magis expositas in limite apertioris maris Galloprovincize; ad Niceam De Notaris! ad Toulon Ipse, initio Iunii, legi. ! Frondes a basi crustacea ccespitose, 2-3p(llicares, basi crassitie penne columbine in tenuitatem fere selaceam superoe attenualze, eximie cartila- 2 $ — 114 — ginec et tendines fere referentes, inferne nudiuscüle, supra medium ramis conformibus erecto-patentibus subsimplicibus dense aggregatis obsitze. Rami per totam longitudinem ramentis sparsis aut. ex singulo puncto nu- merosis, fere squelongis bilinearibus | simplicibus lanceolato-filiformibus utrinque longe attenuatis, rugulosis ad medium spharosporas gerentibus ornati. Cellule 4-5 majoresoblongo-cylindracec axilem cellulam subzequalem radiatim cingunt, cellulis minoribus inter illas et praecipue versus superfi- ciem radiantibus numerosissimis dispositis. Gellule haud in eodem plano horizontali disposite. Laurencio specics videtur, licet primo aspectu aliquid habet A Isidium referens. Fide Denotaris, est hec Gigartina denudata bory Morée n. 1463. ** Cellulzis frondis subaequalibus a centro vix radiantibus. 2195. L. pinnatifida Lam. 4g. sp. p. 537. Hab. in mari Adriatico; ex Tergesto et Insula Pago Biasoletto; in Medi- terraneo ad Niceam, etc., legi. 214. L. obtusa Lam. 4a. sp. p. 340. Hab. ad rupes magis, expositas paulo infra limitem sinuum parum profun- dorum utriusque maris frequenter. Formas hujus prz&cipas in mediterraneo vidi : Series 1* Fronde magis gelatinosa, exsiccatione cartilaginea lutescente, charte vix adhceerente. Far. «. ramentis oppositis cylindraceo-clavatis subhorizonta- libus simplicibus ant singulo ramentorum pari ornatis. Far. D. gracilis Ag. sp. p. 42 ramentis oppositis abbreviatis submultifidis, segmentis cylindraceo-clavatis. Far. y. intricata (L. intricata Lam?) ramentis subsparsis, majoribus minoribusque mixtis, papillaeformibus cylindraceo- truncatis. — 115 — Series » Fronde parum gelatinosa, exsiccatione membranacea purpurascente charte adherente, ramentis suboppositis. Var 9. patens ( L. patentiramea Mont? ) fronde parum gela- tinosa, ramentis subhorizontalibus cylindraceo-clavatis distanti- bus simplicibus lzvibus. Kar s. paniculata Ag. sp. p. 945 fronde ramentis erectiusculis in ramo eximie pyramidato densissimis cylindraceo-clavatis subsimplicibus laevibus. Series 5" Fronde eximie pyramidata, exsiccatione subcartila- ginea, ramentis supremis papillceformibus. Far y. glandulosa (F. cyanospermus Del. Egypt. t. 57?) fronde parum gelatinosa magis membranacea exsiccatione pur- purascente chartze adhzerente, ramentis patentibus, in ramo py- ramidato sparsis brevissimis papillzeformibus cylindraceo-trun- catis, inferioribus clavatis eodem modo glanduliferis. Far n. Botryoclada (L. Botryoides Bory, moree n. 4475? nec Turn.) fronde subgelatinosaexsiccatione magis cartilaginea albes- cente, ramentis patentibus in ramo eximie pyramidato distanti- bus sparsis, superioribus brevissimis glanduliformibus, inferiori- bus botryoideo-glandulosis. 215. L. papillosa 4g. sp. p. 544. Gigartina julacea Bory Moree n. 1462? et L. thyrsoides Bory l. c. n. 1476. Hab. ad rupes profundius demersas et fluxu vehementiori expositas in utroque mari; in vicinia Neapolis frequens. Caespites usque pedales, recentes ex olivaceo fuscescentes, frondibus basi usque pennam anserinam crassis. Species inquirenda : 216. Laurencia fastigiata mont. Cr. Alger. n. ó0. |— 116 — uxvn. Licronia J. fg. symb. p. 22. 217. L.taxiformis J. 44g. l. c. Hab. in mari Mediterraneo, a Delile ad Alexandriam lecta! Genus eodem fere tempore a me ipso et a Montagne, nomine -Asparagopsis, constitutum. In dissertatione, mense nov. 1840, ad Linnsam transmissa, quae prima in diario 1841 apparuit nostrum constituimus; mense Januarii ejusdem anni in Academia Scientiarum Parisiensi suum promulgavit Cel. Monta- gne. »xvig. BoxxEMArsoxNIA fg. ref. J. 4g. symb. p. 21! In observatione l. c. expressa, sphaerosporas in ciliis divaricato- multifidis quaerendas esse suspicionem protuli; hodie hoc mihi eo verosimilius apparet, quod Zhamnophoram Telfairice Harv. Allg. Telf. tab. CXXF, quo mihi vera species Bonnemaisonia videtur, omnino ita constructo fructu l. c. descriptam invenio. 210. B. asparagoides 4g. Sp. p. 197. Hab. in mari Mediterraneo ut videtur rarissima; in aliis Algis parasiticam infra limitem maris obscurioris prope Massiliam Ipse legi. TRIBUS IY. RHODOMELEZ. Frons articulata vel areolata, rarissime cellularum divisione speciem frondis continuz gerens. Fructus duplex : Keramidia ad frondem externa, intra pericarpium cellulosum, apice regu- . lariter apertum, sporas pyriformes ad placentam centraiem an- gustiori apice affixas, radiatim exeuntes, singulas perisporio hyalino cinctas, invicem subliberas, gerentia. SpAcrosporee in ramulis szepe transformatis siliquzeformibus incluse, simplici uc NM as duplici aut multiplici serie dispositae (Stichidium. formantes) intra perisporium hyalinum in sporas /4 triangule divisae. Affinitatem hujus tribus cum Chondrieis proximam jam su- pra indicavi, et magis fere antecedentium auctorum morem gerens, qui structurae dictae articulatee aut inarticulatze tantum dederunt, quam propria opinione ductus ut diversas tribus distinxi. Differentia indicata structure et ab illa pendente dispo- sitione sphaerosporarum unice differunt. Limites et characteres, quibus (in symb. p. 25 et seq.) fami- liam circumscribere conatus sum , conservo, ab opinione Cel. Decaisne de affinitatibus generum huc pertinentium in multis recedens. Aytiphleis illius nostra tribus fere responderet , sed 1" Dasyam , Polysiphoniam et AIsidium ad. Ceramieas retulit ; 2" Claudece novam familiam 4nomalophyllearum condidit ; 3^ Novum genus Zeterocladiam Rytiphlais adnumerat. 4^ Cete- rum canthophoram Digeneam et Dictyurum exclusit et totam tribum manco charactere, me judice; condidit.—Quod primum attinet. affinitatem Dasyc Polysiphonice cet. cum Ceramdtets, ilum antecedentium Algolorum opinione ductum fuisse cre- dere fas est. Quantum ulla alia genera in tota serie Joridearum discrepant, Ceramiec^ a Polysiphonia aliisque fhodomeleis distare mihi videntur ; 2? Characteres Anomalophylleis tribu- tos de novo examinavi, sed nisi ex fenestrata fronde vel e sti- chidiorum in media fronde , loco ad margines, proventu cha- characteres distinctionis sumendi sunt, nullam video rationem Claudeam a Rhodomeleis distinguendi. 5^ Licet novum genus Heterocladice tantum ex analysi ab ipso Decaisneo daia cogno- verim, opinionem de affinitate cum Aytzphles vix justam cre- diderim. Omnes generis characteres ad J|Vaccariam illud ap- propinquare mihi videntur, et; sphaerosporarum in duplici eerie dispositio forsan magis accidentalis censenda sit. Polyphacea- rum denique tribum suis Rytiphleis vicinum posuit Algologus celeberrimus, quod omnibus, que de affinitate habeo idaeis ita repugnat, ut quid respondeam sane nesciam. Specimina non ate —ihits.— ad manus habere doleo, unde me Scaberiam Fucaceis veferen- tem errasse, nondum agnoscere potuerim. Lxix. Dasva dg. J. 4g. symb. p. 29. 219. JD. símpliciuscula 4g. sp. p. 122. J. 4g. symb. p. 35. Hab. ad rupes paulo infra limitem maris demersas obscuriusculas ; ad Amalfi regni Neapolitani et ad Massiliam cum Solier legi; in Adriatico C. Agardh ! Sec. specimina in DDesmazieres Cr. nouv. de France. Fasc. FII. n. 3o1 est hoc C. Boucheri Crouan ; synonymis omnibus et hujus et var. «. et var. f. ab auctoribus cit. allatis revi- dendis. i 220. D. arbuscula 4g. sp. p. 121. J. 4g. symb. p. 55. C. Bou- cheri Duby II mem. (nec Bot. Gall.) p. 15!! C. Boucheri var. «. et D. Crouan. in Desmaz. l. c. n. 502 et 505. Hab. in limite maris fluxu non nimium expositi, aliis Algis parasitans; in Adriatico ad Tergestum, in Mediterraneo ad Cette Massiliam Nizzam cet. legi. 291. D. elegans 4g. sp. p. 117. J. 4g. symb. p. 52. Hab. in Spharococco confervoide aliisque Algis parasitica; ad littus ex- ternum insulz Lido Venetiorum mense Aprilis pulcherrimam legi; ad Trieste et ex insula Brioni Biíasoletto! ad Cette ex Montagne. Obs. D. Kuetzingianam Bias. Linn. XI. p. 477. revera huc pertinere specimine ab auctore dato jam certior factus sum. Est vero forma state provecta, stichidiis magnopere elongatis , qualia in omnibus hujus generis speciebus occurrere statuimus. 299. D. punicea Menegh.: fronde continua terectiuscula sub- dichotomo-ramosissima ramisque abbreviatis subhorizontali- patentibus undique vestitis ornata , penicillis subverticillatis inde a basi articulatis dichotomis, articulis diametro duplo longioribus. Hab. inter rejectamenta maris Adriatici ad Tergestum legit Béasoletto, — 119 — Dasyam planam Duby II. Mém. sur les Céram. (nec 4g.) quam 2. elegantis formam antea suspicavi (symb. p. 33), ut speciem diversam hodie propono, a Meneghinio, ni fallor no- mine Bailoun : puniceg insignitam.Cum 2.e/egantia ceteris spe- ciebus differt penicillis inde a basi articulatis et immediate a fronde continua, nec ex apice ramulorum abbreviatorum, egre- dientibus; a D. eleganti vero differt, dispositione penicillorum verticillata, articulis brevioribus et habitu ex ramis brevioribus sat diverso. 995. D. spinella 4g. sp. p. 117. J. 4g. symb. p.51 (nec Duby et Crouan). Hab. ad conchas cet. e profundiori mari Adriatico retractas ; ad Tergestum C. Agardh ; ex insula Pago Biasoletto! alias a nemine quantum novi reperta. 294. D. plana Ag. sp. p. 118. J. 4g. symb. p. 5o (nec Duby et ceter-). D. ornithoryncha Mont. Crypt. Algier. n. 17. Rytiph. pumila Zanard. Hab. cum precedente sp. rarissima; ad Trieste C. 4gardh ; ex Dalmatia Papafava. et Zanardini ; in Mediterraneo ad Nizzam Jpse. rxx. PorvsmHowiA Grev. 4g. sp. 4lg. Il. p. 55 (Hutchinsia). Generis naturalissimi numerosissimique species distinguere et in tribus naturales coordinare, difficillimum inter Algologos judicatum fuit conamen; et monographicum opus, quod jamdiu praparat Cel. Suhr, oculis anxiis jure exspectatur. Botanicorum, qui Hafniz fuit, conventui primas lineas suse dis- positionis et icones pulcherrimas monstrans Monographus, characteres tribuum in varia ramorum a caule egressionis dis- tantia invenisse declaravit. Nobis, si in paucis speciebus nu- merus articulorum ramos intercedentium constans obvenerit , in longe plurimis maximopere varians apparuit; unde princi- pia a Monographo proposita hic me non sequi potuisse magno- pere doleo. Genus vero in Mediterraneo et przcipue Adriatico ditissimum hic omittere nolui, unde proprio marte dispositio- — 120 — nem et characteres tentavi , quibus quo difficilior fuerit conatus eo mitius Algologorum judicium sperare audeam. Characteribus in speciebus Algarum generi tributis et unicui- que notis nihil addere potuerim. His tamen contrarias observa- tiones nonnullas adjecit Ce. Duby (in II. mem. sur les Ceramiees) quas contradicere cogor. Primum nemp sporas forma qua- dratas in P urceolata invenisse dicit; ex figura autem data lucu- lenter apparet, illum cellulas ipsius membranas pro sporis male interpretasse; constat nempe pericarpium hujus speciei ut om- nium totius generis ex cellulis quadratis ant rectangularibus, — quz non nisi continuationem sistunt cellularum ipsam fron- dem constituentium —in Keramidiis autem, ut in omni parte terminali abbreviatis et formam quadratam magis induen- tibus. Formant he cellula series longitudinales initio simplices sed increscente keramidio (plerumque) magis magisque dicho- tomas, et in nonnullis speciebus apice invicem omnino discre- tas. Nec majori jure (oco citato p. 10) contenditur, sporas esse membranae extoriori affixas ; sunt nempe semper ad placentam centralem in fundo Keramidii affixae, et, ni nimium fallor, ab interiore strato cellularum frondis formata. Distinctionem specierum earumque in tribus coordinationem quod attinet, pauca premononda habeo. Series duas sat dis- tinctas discernere credidi. In prima, sisectio frondis transver- - salis observatur, adparet tubus centralis tenuior cirea quem si- phones subcylindrici disponuntur, tubo centrali plerumque ma- jores, numero sepissime 5, ant rarius (in P. breviarticulata) 4. Si siphones in plures non subdividuntur, quod juxta periphericum latus semper fit, siphones ex superficie visi regulares apparent et tota frons articulata dicitur (Tribus 1-5); Sin vero siphones in plures cellulas subdividuntur oritur extrastratum, quod siphoni- bus illis quinis constituitur, novum tuborum tenuissimorum stratum periphericum (1). Cellule, qu: hoc externum stratum (1) De modo hujus cellularum formationis vide Disserta!. nostr. i» nov. act. Naíur, Curios. — 121 — constituunt sunt interioribus tubis multo minores, unde frons ex superficie visa reticulata apparet et continua dicitur (Tribus 4-5). Plerumque in inferiore tantum planta talis siphonum subdivisio efficitur, unde in superioribus ramis ipsi siphones peripherici sunt et, ex superficie visi, regulares apparent; sed aliquando (in P. subcontinua) usque in ultimos ramulos conti- nuatur subdivisio tuborum et articuli ex superficie visi aspec- tum polysiphonium assumunt, licet principales, quibus exte- riores orti sunt, revera semper quini manent. — In serie secunda adest tubus centralis major, circa quem radiatim dis- positi sunt Siphones numerosissimi (10-15-20), qui in sectione transversali formam habent oblongo-obovatam, sed ex superficie visi cylindrici apparent et, diametro breviori tantum conspicuo, angustisimi sunt, atque ita arcte invicem adpressi ut interstitia obscura (nec utin antecedente serie hyalina) obveniunt. Quum insuper ipsi siphones obscurissimi sunt translucet in medio tubus centralis nulla materia repletus, unde frondes harum specierum quasi linea hyalina longitudinali notatae, sub lente apparent. Siphones fere semper indivisi manent et peripherici, unde in longe plurimis speciebus tota frons articulata est, sipho- nibusque regularibus superficialibus percursa (7ribus 6-7 et sp. extran. : P,nigrescens, P, fastigiata, P. "Agardhiana etc.) rarius dividuntur Siphones etstrato exteriori celularum minorum civcumdantur et frons tunc continua apparet (P. JFulfeni, P. complanata) — 'Tribum sextam a ceteris facillime distinctam 2* seriei adnnmeravi, licet articulos paucivenosos speciebus illius tribuant auctores; quantum ex exsiccata videre licet sunt poly- siphonii et omninostructure specierum secunde seriei. Possibile immo foret, hanc tribum a genere removeri et ad. Atytiphleeam transferri debere, sed donec spherospore deteguntur, que quantum novi in nulla ill. us specie observat fuerunt, hoc in medio relinquere cogor. Ad characteres supra allatos duarum serierum notas quasdam habitnales addere liceat. Species secundz seriei sunt in vivo ple- rumqueatropurpureze vel olivacee, sepius parasitze, rigidiuscule — 122 — et vix gelatinoss, in exsiccata eximie nigrescentes et chartze laxius adhaerentes; species primae seriei lzetioribus coloribus gauden- tes, aut in vivo rose: velletius purpurez vel fuscescentes , seepe rupicole, in exsiccata obscuriores sed vix nigrescentes, charte saepissime adhzrentes. Series 1* Oligosiphonia. Tubus centralis tenuior siphonibus subcylindricis 4-5 cinc- lus ; siphones nunc simplices et peripheriam constituentes, nunc divisi et strato exteriori cellularum circumdati. * Filis primariis articulatis vepentibus- intricatis , secundariis verticalibus deeomposito-ramosis, ramis densissimis divaricatis. 225. P. spinella Ag. sp. p. 110. filis primariis repentibus intri- catis, secundariis decomposito-ramosis, ramis subverticalibus divaricatis ad geniculum fere quodque egredientibus apice in- curvis, articulis diametro :qualibus 3-4-venosis. Hab. in aliis Algis (Ryt. pinnastroide) parasita ; ad Salerno regni Neapoli- tani Jpse , ad Tergestum Biasoletto , ad littora Galloprovinciz Giraudi. Caspes purpureus exsiccatione nigrescens. Fila decomposito-ramosa et inter ramos flexuosa , radiculis et apicibus ramorum incurvatis Algas alias amplectentia et intricantia. Rami ad geniculum quodque plerumque egre- dientes verticales vel apicibus inflexis patentes divaricati, majores minores- que intermixti, majores parce ramulosi, minores ramulique subulato-filifor- mes parum rigidi. Articuli diametro zequales, ramulorum geniculis leviter contractis. 99204. rigens. Ag. sp. p. 111. À me in Mediterraneo non inventa. ** Filo primario articulato repente radicante, secundarüis erectis simplicibus aut vage ramulosis ; ramulis plerumque sparsissimis irregulariter secundis. 297. P. secunda 4g. sp. p. 106 : cespite subroseo, filo primario radicante apice incurvo, secundariis verticalibus secundis a ge- niculo quoque tertio quartove egredientibus abreviatis simpli- — 423 — articulis primariorum diametro duplo- secundariorum ses- qui longioribus 3-4 venosis. Hab. in aliis Algis parasitica, ad rupes vehementissimo zstu expositas in limite maris; prope Niceam mense Sept. copiose legi. Colore amoene roseo ab affinibus statim dignoscitur; distat insuper : filo primario apice sursum curvato, secundariis plerum- que ad geniculum quodque quartum vel densius egredientibus lineam circiter longis, versus primarium leviter curvatis et articulorum structura ac longitudine. 228. P. tenella 42. sp. p. 105 : caespite coccineo tenuissimo, filo primario repente radicante apice incurvo, secundariis ver- ticalibus secundis a geniculo fere quoque egredientibus sube- longatis simplicibus, articulis. diametro sublongioribus 9$- 4-venosis. Hab. in mari Mediterraneo et Adriatico species rarior; ad Tergestum legit Biasoletto. Csespes minutus ex roseo coccineus. Fila primaria fere crassitie P. secunde, dichotoma repentia apice incurva filis radicantibus deorsum et ramis secun- dariis sursum subverticalibus instructa. Fila secundaria quam in P. secunda duplo tenuiora, at longiora, ad geniculum fere quodque egrediuntur omnino, simplicia, versus apicem longe attenuata. Articuli in filo primario et secun- dariis longioribus diametro paulo longiores, ceteri illum fere czquantes , omnes 3-// venosi, Habitus potius Ca/lithamnii ; tenuitate et colore roseo a se- quentibus statim dignoscenda; a P. secunda ramis longioribus densioribus at tenuioribus articulisque brevioribus differt. 299. P. obscura. 42. sp. p. 108. : cespite obscure purpureo, filo primario repente radicante, secundariis verticalibus sparsis elongatis parcissime ramosis, articulis primariis et secundariis diametro parum longioribus 5-7 venosis. Hab. ad lapides subemersos undis irroratos magis absconditos, in mari — 424 — Adriatico ad Tergestum legit Biasoletto; ad Massiliam mense Septembris Jpse. - | Cespites vix unciales , denso velamine lapides obtegentes , refluente mari denudati et quasi in cristas rigidiusculas congesti, obscure purpurei, ex- siccati fere nigrescentes. Fila primaria repentia, dense intricata, vage di- chotoma radiculos elongatos inarticulatos hyalinos deorsum et fila secundaria sursum emittentia. Fila secundaria erecta simpliciuscula vel ramulis paucis subsecundatis obsita, apice elongato nuda. Rami secundariorum angulo fere recto egredientes, mox incurvi, Articuli in filo primario et in secundariis fere omnes diametro paulo longiores, siphones numerosiores quam in affinibus monstrantes. 280. P. intricata nob. : caespite intricato obscure purpureo, filo primario repente radicante , secundariis verticalibus sparsis elongatis vage ramosis , ramis subsecundatis, articulis infimis supremisque filorum brevissimis, mediis diametro sublongio- ribus sub5-venosis. P. lepadicola var. B. intricata 4g. sp. p. 107. Hab. inter alias Algas, in limite maris tranquillioris natantes, parasitica; in salinis Tergestinis Biasoletto , ad Chioggiam Nardo, ad littora Galloprovincice Perreymoud. Habitu et plerisque characteribus cum P. obscura. convenit, at cespes laxior inter alias algas intricatus, rami filorum secundariorum numerosiores , magis elongati , et articulorum diversitas distinctam speciem suadent. In speciminibus majo- ribns articuli medii usque duplo diametro longiores sunt; in- fimi et supremi semper diametro breviores, venas quam in P. obscura pauciores monstrant. P. divaricata 44g. sp. p. 108 , marium borealium incola, differt a P. zntricata ramis eximie curvatis secundato-decompositis, articulis filorum mediis dia- metro 4-plo, ramorum duplo, longioribus, infimis rami cujusvis quam sequentibus parum brevioribus. 261. P. pulvinata. 42. sp. p. 109. c:espite elongato purpurascen- te, filo primario decumbente radicante, secundariis erec- tiusculis subcespitosis elongatis vage ramosis, ramis secun- — 125 — datis versus apicem numerosis, articulis mediis diametro 2-Oplo, infimis supremisque sesqui-longioribus 2-5venosis. Hab. ad saxa demersa maris tranquillioris, frequentior species. Characteribus magis quam habitu cum antecedentibus con- venit; C:spes aliquando 2-5pollicaris e roseo purpureus. Rami numerosiores et magis compositi versus apices longitudine de- crescentes et secundati , erectiusculi, axillis secundariorum acutis. Ad P. pulvinatam proxime accedit H. badia 4g. sp. p. 74; differt vero fronde eximie czxspitosa, ramis densioribus strictis eximie secundatis, et precipue articulis bivenosis diametro 4-5 plo longioribus. — Z. tenella Kütz, quoad specimina sub hoc nomine a DBiasoletto communicata, juvenilis planta, colore laetius purpureo alias vix diversa, mihi videtur. 252. P. deusta 4g. sp. p. 75. cespite arachnoideo-fluctuante, filis, primariis subdecumbentibus radicantibus subdichoto- mo-ramosis, ramis elongatis simpliciusculis longe attenuatis, ultimis subsecundis , articulis primariorum nodosis diametro 5 plo, superiorum duplo longioribus, trivenosis. Hab. in mari Adriatico ; in littus rejectam vel in cestu fluctuantem ad Ter- gestum mense Aprilis legi. Caspes laxissimus et levissimo aqua: motu fluctuans, 3-/ pollicaris e basi subscutata fila numerosa emittens. Fila primaria vix setacea elongata ; inferne nodoso-articulata et radiculis a geniculis elevatis numerose egredientibus instructa, superne ramis lateralibus ad geniculum fere quodque sextum egre - dientibus ornata. Rami patentes subiucurvati , valde elongati et a basi latiore longissime attenuati , simpliciusculi aut ramulis parcis subsecundatis obsiti. Articuli inferiores diametro 4-5plo longiores, geniculis elevatis; superiores cylindracei diametrum duplo superantes. Color ex purpureo ferrugineus. Chartze adheeret sed parum gelatinosa. Ad P. pulvinatam proxime accedere videtur, colore substantia et radiculis conveniens, at characteribus allatis sat diversa. Des- criptio Wulfenii parum quadrat. — 126 — *** Filis primariis erectiusculis a basi articulatis, dichetomis vel plus minus lateraliter ramulosis, articulis pauci-venosis plerumque elongatis, 2595. Polys. nodulosa nov. sp. cespite vigidiusculo, filis primariis a basi. nodoso-articulatis lateraliter ramosis ramulisque su- bulatis mollibus patentibus obsitis, articulis primariorum dia- metro 3-4plo, ramorum duplo longioribus 2-5venosis. Hab. ad lapillos, etc. in sinubus substagnantibus et parum profundis ; ex insula Pago Biasoletto ; ex sinubus Galloprovincise. Solier ! Czespes 2-3 pollicaris ferrugineus rigidiusculus parum gelatinosus et chartze leviter adharens. Fila primaria setacea inde a basi subnodoso-articulata, ra- mis conformibus ramulisque minoribus interspersis per totam longitudinem lateraliter obsita. Rami conformes, plus minus decompositi, ramulis minutis ad genicula plurima obsessi, apice elongato nudiusculi. Ramuli ex basi la- tiore sensim angustati, molles (nec stricti, rigidi) patentes. Articuli in filo primario diametro 3plo-4plo longiores, in ramis sensim breviores donec in ramulis diametrum saequant, siphones in ramis duos in filis primariis ple- rumque 3 spiraliter tortos exhibentes. Genicula elevata precipue in exsiccata visibilia. . Substantia et colore ad P. deustam proxime accedit; defectu radiculorum, ramificatione eximie laterali, ramis magis decom- positis et ramulis brevibus distincta. 254. P. Biasolettiana Ag. sp. p. 106 cespite minuto rigidiusculo, filis primariis a basi articulatis inferne nodosis subdichotomis, ramis attenuatis patentibus, ultimis subsecundis, articulis primariorum diametro subtriplo ramorum duplo lengioribus 2-Óvenosis. Hab. in aliis Algis parasita; ad Tergestum C. A4gardh, ex insula Pago dedit Biasoletto. Caspes vix sesquipollicaris, purpurascens. Filum primarium basi nodoso- arliculatum, vix setaceum , sursum sensim attenuatum , subdichotomo-ra- mosum, ramis supra axillas subrotundatas leviter inflexis decompositis. Ra- muli patentiores aliquando subhorizontales, superiores irregulariter secundi. Articuli inferiores ad genicula nodosi, siphonibus spiraliter tortis; superiores cylindrici; infimi fili primarii diametrum parum superant, medii triplo lon- giores, ramorum denuo longitudine decrescentes. — 127 — Inter species minores generis, attamen tenuissimis non nu- meranda, ramulis nudo oculo facile distinguendis, rigidiuscu- lis et parum gelatinosis, unde levius tantum charte adheret. 235. P. divergens nov. sp. : cespite minuto rigidiusculo, filis pri- mariis a basi articulatis cylindricis subdichotomis ramulisque minoribus subhorizontalibus divergentibus obsessis, articulis diametro subzqualibus 3-4 venosis. Hab. in mari Adriatico ; ex insula Pago dedit Biasoletto. Cespes minutus uncialis vel parum ultra, ex purpureo nigrescens, chartze laxe adharens. Fila primaria a basi articulata cylindrica, inter ramos confor- mes flexuosa, inferne dichotoma superne divergenter ramuiosa. Ramuli an- gulo fere recto egredientes, superiores eximie quoque patentes, longe at parum attenuati, simplices aut infra apicem subfurcati , sepe leviter incurvi, Articuli primariorum infimi diametro breviores, medii paulo longiores, su- premi subzquales, eximie obscuri, venis sub 4 difficilius distinguendis. Genicula obscura non elevata. À P. Biasolettiana, cui proximam existimo, differt : ramis magis divergentibus aliquando immo recurvis, unde frons fere eaeque lata ac longa, ultimis haud secundis, nec geniculis ele- vatis, articulis brevioribus. Var. Heteronema : major, filo primario ultra setaceo , secun- dariis multo tenuioribus intricatis. Quasi forma antecedentis anni prolificans, unde a forma primaria magnitudine, diversitate primariorum et secundario- rum eximia, et ramis magnopere intricatis vix extorquendis differt, alias specie vix distinguenda. 296. P. forcipata nov. sp. coespite minuto rigidiusculo, filis pri- mariisa basi articulatis cylindricis subregulariter dichotomis, ramis ramulisque fastigiatis subcorymbosis, ultimis convergen- tibus forcipatis, articulis primariorum 2-2 plo diametro lon- gioribus, ramulorum zqualibus 5-4 venosis. Hab. in mari Adriatico; ad Tergestum JBiasoletto, Caespes 2-pollicaris ex coccineo purpurascens. Fila primaria setacea sen: — 128 — sim in crassitiem capillarem attenuata, per dichotomias laterales alternas di- visa. Rami fere distichi, ad geniculum quodque /-5ve egredientes, e patenti erectiusculi, pluries dichotomi, ramulis supra axillas convergentibus fere ejusdem longitudinis, ultimis forcipatis. Articuli in filo primario 2-3plo dia- metro longiores, in ramis parum superantes, in ramulis denique illum sequant, omnes 3-A-venosi. Affinitate P. patenti proxima, characteribus facile distincta. b! 257. P. subtilis De Notar.: caespite minuto lubrico, filis prunariis a basi articulatis cylindricis subdichotomis ramisque minori- bus patentibus parce ramulosis obsitis, ramulis subsecundatis patenti-incurvis, articulis primariorum diametro 2-5plo lon- gioribus, ramulorum zqualibus, subtrivenosis. Hab, inter alias Algas ad rupes vehementiori fluxu expositas in limite maris; ex Nicea dedit De Notaris ; Ibidem , ad Genuam et Livorno Ipse legi. Cespites minuti sesquipollicares lubrici. Fila primaria capillaria dicho- toma ramisque minoribus lateraliter obsita. Rami parum tenuiores conformes patentes et subincurvi, ramulis patentibus elongatis longeque attenuatis flaccidis subsecundatis obsiti. Articuli infimi diametro parum longiores, me- dii duplo vel subtriplo longiores, supremi zequales, venis duobus couspicuis. Keramidia urceolata proportionaliter magna, fronde duplo latiora, brevis- simo pedicello ad ramulos superiores affixa. Ad P. fibratam Hare. proxime accedit, et nonnisi varietatem hujus statura minorem credere fere propensus sum. 238. P. Morisiana nov. sp. : caespite Imajori lubrico, filis prima- riis a basi articulatis cylindricis subdichotomis ramisque mi- noribus patentibus parce ramulosis obsitis , ramulis subse- cundatis patenti-incurvis, articulis diametro 6-8plo longio- ribus bivenosis. P. stricta, Fl. Capr. p. 209? Hab. in aliis parasitica ; ex Insula Pago dedit Biasoletto. Cum precedente in omoibus convenit, statura majore (5 pol- licar1) et articulorum longitudine et structura exceptis. Cum illa igitur ut varietas diversa ad P. fibratam forsan revocanda. Obstat — 129 — vero quod, licet specimina anglica P. fibratee sunt nostris adhuc majora, articulis tamen multo brevioribus gaudeant. P. roseola -9., qua P. fibratae synonymon plerumque existimatur, est longe diversa planta, colore roseo, ramis primariis virgatis, secundariis tenuissimis dichotomo - subfastigiatis fascicu - latis, ramulis erectis, axillis acutis, articulis bivenosis diame- tro usque /4plo longioribus distinguenda. — Synonymon alla- tum Fl. Capr. huc pertinere pro certo affirmare non audeam; descriptio autem data in nostram haud male quadrat. Magis differt descriptio Cer. Morisiani Bert. stirp. Sard. p. 25, qui ab auctoribus florz Caprarie ad eamdem refertur, meo judicio in antecedentem potius cadens. Sine speciminibus antem omnis conjectura vana. 259. P. variegata 44. sp. p. 81 : cespite majori lubrico, filis pri mariis a basi articulatis inferne dichotomis superne lateraliter ramosis fastigiatis, ramis erecto-patentibus elongatis simpli- ciusculis flaccidissimis subalternis, articulisinferioribus diame- tro zequalibus, mediis sesqui-duplo-longioribus, 2-5 venosis Hab. ad palos et saxa sinuum tranquillorum et canalium minus limpido- rum maris Adriatici; in regione Venetie frequentissima, usque ad insulam Pago Dalmatiz saltim descendens. Caespes 1-3 pollicaris, ex sanguineo-violaceus, filis inferioribus in exsic- cata ob genicula obscura pulchre variegatis, superioribus tenuissimis lubricis, levissimo motu fluctuantibus. Fila primaria vix setacea, ad genicula levis- sime nodosa, longis distantiis dichotoma, articulis nunc 24 nunc tantum 6 dichotomias intercedentibus, inferiorum distantiis plerumque longioribus. Rami eodem modo decompositi, ramulis vero superioribus plus lateralibus sensim attenuati, ultimi elongati curvi ramulis sparsissimis ornati, basi leviter et apice longissime attenuati. Axillee superiores acute, infimce pa- tentes, ramo decumbente aliquando radicante. 240. P. purpurea nob.: cespite majori lubrico, filis primariis a basi articulatis inferne sub-dichotomis superne lateraliter ra- mosis, ramis apice penicillatis patentibus, ramulis elongatis utrinque longe attenuatis subalternis, articulis diametro ses- quilongioribus bivenosis. — 430 — P. arachnoidea (. purpurea 4g. sp. p. 89. Hab. ad Insulas Venetize legit C. A gardh. Csespes 2-3 pollicaris obscure purpureus. Fila primaria ultra capillaria ad genicula leviter nodosa, lateraliter potius quam dichotome ramosa; rami 6-9 articulis distantes, binis binisque plerumque approximatis et singulis articulis discretis, basi nudi, superne ramulis penicillatis lateralibus obsiti. Ramuli in ramo quoque pauciores 6-8, approximati, basi nuda ramorum longiores, apice racheos ipsos ferente parum breviores, inzqualiter flexi, basi apiceque longe attenuati, Articuli ramorum principalium omnes, in- fimis non exceptis, diametro sesquilongiores sunt, ramulorum zequales 2-3 venosi. Ramulis penicillatis lateralibus, colore et substantia rigidiore ab antecedente facilius dignoscitur. P. collabens, 4s. sp. p. 82 ramificatione laterali et articulorum longitudine fere conve- niens, distat filis primariis ut in P. variegata nigro variegatis, superne subroseis tenuissime membranaceis collabentibus, sub- regulariter dichotomis sed simul ramis abbreviatis laterali- bus dense ramulosis subfastigiatis obsitis, ramulis brevibus basi nihil apiceque brevissime attenuatis, ultimis subsecundis. P. denudata, quoad speciminulum originale Dillwynii a Bor- rero missum, pars inferior P. collabentis, cujus rami laterales desunt, esse mihi videtur; specimina Adriatica in spec. Algar. citata ad P. purpuream forsan melius revocantur. P. denuda- tam Dillw. ad P. 4gardhianam neutiquam pertinere posse, structura articulorum optime demonstrat. »At. P. arachnoidea -4g. sp. p. 88.: cwspite majori lubrico, filis primariis a basi articulatis, inferne nodosis dichotomis, superne lateraliter ramosis, ramis penicillatis, ramulis erectis elongatis apice longissime attenuatis distantibus subalternis, articulis primariorum diametro 5-plo ramorum triplo longio- ribus, infimis rami cujusvis brevioribus. Hab. in mari Adriatico ad Venetiam et Tergestum. Habitu cum przecedente satis convenit ; Fila primaria subdichotoma fasti- giata, basi insigniter nodoso-articulata, setacea. Rami 5-6 vel multo pluribus articulis distantes, inferiores patentes, superiores erecto-adpressi, ramulis -— 131 — elongatis lateralibus virgati. Articnli inferiores superioresque rami cujusvis insigniter inzequales; in filo primario sunt 3plo, medii 5plo longiores; in ramis sunt infimi sesqui — sequentes sensim longiores, medii usque 3plo diametro longiores; in ramulis sunt infimi zequales, medii diametro sesqui- longiores; omnes 2-3 venosi. **** Filo primario erecto firmo inferne subcontinuo per totam longitudi- nem ramis lateralibus plus minus decompositis erectiusculis obsesso, ramulis densis penicillatis articulatis, articulis pauci-venosts. 242. P. sanguinea 4g. sp. p. 87 : filo primario erecto firmo fere a basi articulato, ramis lateralibus patentibus pyramidato, ramulis erectis inferne subdichotomo-fastigiatis, superne late- raliter ramulosis, apice ramulos breviores supereminente, ar- ticulis mediis diametro 4-8plo, infimis et ramulorum duplo longioribus 5 venosis. Hab. in mari Adriatico, ad Venetiam et Tergestum Biasoletto. D Caespes ex roseo sanguineus 3-/ pollicaris minimo aquz motu fluctuans. Fila primaria basi setacea et crassiora mox in ramulos tenuissimos attenuata, plerumque inde a basi articulata at siphonibus segrius distinguendis, per totam longitudinem ramis obsessa, Rami articnlis 5-6 pluribusve distantes, inferiores elongati, versus apicem sensim longitudine decrescentes minusque decompositi. Ramuli conformes, lateraliter quidem ramosi sed inferioribus divisionibus fere squalibus inferne subdichotomi, ramellis supremis evi- denter lateralibus versus apicem ipsis supereminentem longitudine decres- centibus, Axilli superiores acutissimi, inferiores subpatentes. Articuli fili primarii infimi diametro subzquales, sensim longiores evadunt, ita ut in media parte diametrum /plo vel usque 8plo superant, in ramis 2-8plo lon- giores et in ramulis ultimis diametro &quales sunt, omnes, ubi distinguendi siphones, 2-3 venosi. Habitu ad P. roseolam Ag. forsan proxime accedit, at ramifi- catione pyramidata et apice elongato virgatoque ramulorum fa- cile distincta. 243. P. Perreymondi nov. sp. filo primario erecto firmo inferne subcontinuo ramis lateralibus patentibus pyramidato, ramulis strictis subdichotomo fastigiatis subcorymbosis, articulis me- — 132 — düs diametro subduplo longioribus; infimis supremisque equalibus trivenosis. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum Aiasoletto ; in Mediterraneo ad oras Galloprovinciz Solier et Perreymond. Frons ex sanguineo-purpurea 2-3 pollicaris, pyramidata. Filum prima- rium ultra setaceum inferne subcontinuum mox articulatum, ramis lateralibus obsitum Rami inferiores vix unciales, versus apicem sensim breviores; ra- muli basi, usque ad articulum 10-12, nudi dein fere per dichotomias subdi- visi, fastigiati fere corymbosi. Axilli acuti. Articuli in inferiore filo primario diametro sublongiores, in superiore duplo et in ramis sesqui-longiores; in ramulis diametro fere cquales, venis 2-3 ubique distinguendis. Keramidia ,depresso-urceolata ad apices ramulorum breviter pédicellata. Inter insigniores species Generis est quasi forma contracta an- tecedentis speciei; ramis densius obsessis et ob abbreviatam ra- chin fastigiatis et. corymbosis articulisque brevioribus facile distinguenda. 244. P. Montagnei De Notaris filo primario erecto firmo inferne subcontinuo ramislateralibus patentibus pyramidato, flexuoso, ramulis strictis dichotomo-ramulosis sublancoideis, articulis inferioribus brevissimis, superioribus diametro zsqualibus Ó-/Avenosis. Hab. ad rupes vchementiori zstu expositas maris aperti, ad Niceam /pse; Risso et Dc 'otaris; ad Frejus Perreymond. : Caspes 2-3 pollicaris ex violaceo sanguineus. Filum primarium fere inde a basi articulatum setaceum vel ultra, sepissime ad geniculum quodque sextum ramos decomposito-penicillatos circumscriptione sublanceolatos emittens, inter ramos subalternos flexuosum. Ramificatio in ramulis magis dichotoma, ultimis longe attenuatis. Articuli basales diametro plus duplo breviores, sequentes illum non z:equantes, nusquam saltim longiores ; siphones in filo primario magis irregulares 4-6 visibiles, in ultimis tres observandi. Keramidia initio oblique turbinato-truncata, denique subsphzrica infra api- cem ramulorum subsessilia. Spharospore in ramulis teneribus obscuritate insignes, In statu bene evoluto ipsa circumpscriptione frondis fere lanceolata dignoscitur; juvenilis autem planta est magnopere ha- — 1833 — bitu diversa et accuratiori articulorum examine ad typum tan- tum referenda. 245. P. vestita nov. sp. filo primario erecto inferne subcontinuo, ramis lateralibus patentibus pyramidato ramulisque minutis sparsis obsito, ramulis lateraliter ramulosis flexuosis subco- rymbosis patentibus, articulis mediis duplo longioribus, infi- mis supremisque diametro subzqualibus trivenosis. Hab. in mori Adriatico ad Tergestum et insulam Pago, Biasoletto. Frons purpurea 2-3 pollicaris. Filum primarium fere a basi articulatum vix setaceum lateraliter ramis conformibus ramulisque minutis inferne sparsis- simis superne ad geniculum fere quodque egredientibus obsitum, Rami ra- mulique basi nudiusculi, lateraliter ramulosi potius quam dichotomi,' basi nuda strict et z:equales, apice subcorymbosi inzqualiter crassi et flexuosi patentes et saepe divaricato-recurvi. Articuliinferiores in filo primario ramis- que diametro fere breviores, media duplo longiores, superiores sesquilon- giores, ramellorum denique zquales, omnes trivenosi, geniculis longiorum subelevatis. Ad. P. Perreymondii proxime accedere videtur at ramificatio- ne diversa, in ramulis magis laterali, ramellis divaricatis flexuo- sis, nec erecüis strictis, et ramellis brevibus fila primaria in- vestientibus dignoscenda. Color magis purpureus et substantia minus lubrica. 246. P. polyspora 44s. sp. p. 80. filo primario erecto firmo inferne subcontinuo ramis lateralibus patentibus vage obsito, ramulis subsecundato-penicillatis subfastigiatis, articulis dia- metro sub:equalibus 4-5 venosis. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum, Biasoletto! ' Specimina, qui ex mari Adriatico vidi, adhuc juvenilia vi- dentur, et filum primarium inde a basi articulatum monstrant. Conveniunt vero ramificatione, magis quam in proximis, ir- regulari, ramulis ultimis evidenter secundis et siphonibus nu- merosis usque in ultimis continuatis aspectum eximie obtusum et crassiusculum his tribuentibus. — 134 — 247. P. subcontinua 44g. sp. p. 62. filo primario erecto crasso continuo ramis lateralibus densissimis reticulato-venosis pyra- midato, ramulis subdichotomo-ramulosis fastigiatis articulatis, articulis diametro brevioribus apparenter multivenosis. Hab. ad oras Galloprovincie, Solier. Filum primarium crassitie pennae passerinz, versus apicem sensin: atte- nuatum per totam longitudinem ramis conformibus 2-3 pollicaribus versus - apicem sepsim brevioribus subalterne obsitum, hami ramulique quoque- versum egredientes, majores reticulato-venosi, minores articulati inferne subdichotomi, aliquando ramulis approximatis binis apparenter trichotomi, superne evidentius lateraliter ramosi, ramulis erecto adpressis, cireumscrip- tione fere lancoidei. Articuli, si lente parum augente observatur frons, fere ubique geniculis obscurioribus distinguendi, diametro semper breviores; sub microscopio vena confluunt, articulatze apparent, et siphones tantum in ultimis ramulis evidentes observantur, ibi quoque numerosi (5-7). Injuria in speciebus Algarum fila distiche ramosa huic spe- ciei tribuuntur; comp:essione nimia ita tantum apparuerunt. 248. P. breviarticulata 4s. sp. p. 92. filo primario erectiusculo inferne subcontinuo mox articulato ramis subsecundatis ob- sito, ramulis basi attenuatis superne laxissime penicillatis, arti- culis diametro duplo brevioribus bivenosis, latitudine,sipho- num longitudinem zquantibus. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum Basoletto! ad Venetiam Ruchinger, et JVardo ; Ipse rejectam legi. Frons vix tripollicaris, purpurea, inferne laxius superne arcte charte ad- haerens. Fila primaria passerinz pennse crassitie, sursum sensim attenuata, erecta (infima an recurvata ramos sursum subsecundatim emittentia?) su- perne subdichotoma, apice rarnulis laxissimis lateralibus obsita aut sspe subnuda, fere inde a basi articulata. Ramelli sublancoideo-elongati, utrinque longe attenuati, Articuli omnes fere zequali longitudine et structura diametro fere duplo breviores, siphonibus duobus in infima parte visibilibus latissimis, longitudine ipsorum latitudinem vix szequante. Pol. elongella Hare.proxima, at colore purpurascente,inferne immo nigrescente, et articulis brevioribus bivenosis distinguenda; cum illa forsan ad Tribum secundam melins referenda. | — 135 — 249. P. elongella Harv. Br. Fl. filo primario erecto subrecur- vato inferne subcontinuo, mox articulato, ramis erectiusculis subsecundatis obsito, ramulis lateralibus penicillatis subse- cundato-dichotomis fastigiatis, articulis inferioribus diametro brevioribus, superioribus longioribus sub 5-venosis. Hab. in mari Adriatico; ex Tergesto et Insula Pago Biasoletto! Frons vix 3 pollicaris pulchre rosea charte laxius adhaerens. Filum prime- rium basi crassitie pennze passerinz, cito in tenuitatem capillarem attenua- tum, inferne erectiusculum mox recurvum ramos sursum emittens. Rami a basi latiore attenuati, ramulis lateralibus eodem modo decompositis versus apicem sensim brevioribus pyramidati. Ramuli ultinii penicillati subsecun- datim dichotomi fastigiatique, ramellis basi vix attenuatis rachidem sub- gequantibus. Articuli in inferiore planta confluentes, dein irregulariter venosi diamelro subdimidie breviores, superne regulares, siphonibus tribus notati, dismetro zquales et longiores. Siphones ipsorum diametro duplo longiores. 250. P. ornata nov. sp. filo primario erecto subrecurvato inferne SODUDRO mox articulato, ramis patentibus subsecundatis su- perne ramellis lateralibus abbreviatis tenuioribus divaricato- flexuosis subulatis obsitis, articulis inferioribus diametro bre- vioribus, superioribus zqualibus 5-4 venosis. Hab. in mari Adriatico aliis Algis parasitica; a Tergesto dedit Zíasoletto! Caspes 2-4 pollicaris, ex roseo carneus inferne purpurascens, chartae adhzrens. Fila primaria pennam passerinam crassa, in crassitiem capillarem sensim attenuata, a basi crectiuscula scd mox recurva, ramos undique ermit- tentia, subdivaricata et eximie intricata szepeque ita conglutinata ut non nisi fractis ramis extricanda, superne subidichotoma vel potius irregulariter se- cundata. Rami a basi latiore sensim angustati, eodem modo divisi et preci- que versus apicem ramulis laxis ornati. Ramuli quasi heterogenei, ramis multiplo tenuiores, angulo fere recto egredientes, eximie flexi, simplices aut sepissime ramellis subulatis divaricato-recurvis obsessi. Articuli in fronde primaria reticulatim. venosa inferne non distinguendi, superne diametro subdimidio breviores, siphonibus 5-6 percursi; in ramulis melius regulares, diametrum zquant et siphones 32-4 aut apice binos monstrantes. Species pulchra P. elongellce proxima at ramulis zmox distin- guenda; a P. Ruchingeri ex P. Elongata longius distat substan- — 486 — tia teneriore et colore fere P. elongellz. A. P. breviarticulata articulorum structura quoque statim dignoscitur. 251. P. Ruchingeri 4g. sp. p. 86. filo primario erecto inferne continuo superne subarticulato ramis lateralibus pyramidato, ramulis laxe penicillatis, ramellis basi attenuatis simplicius- culis erectis, lateralibus distantibus apice racheos brevioribus, articulis mediis subsesquilongioribus infimis supremisque diametro zequalibus, trivenosis. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum et ex insula Pago iasoletto ! aliis adnatam et rejectam extra Lido Venetiorum mense apr. et maji Ipse legi. Caespes in mari natans fere spharicus, ultra semipedalis, intense purpureus, charlze adhaerens. Fila primaria pennam passerinam crassa, sensim decompo- sitione attenuata, ramis lateralibus 3-5 pollicaribus versus apicem longitu- dine decrescentibus pyramidata. Rami ramulique conformes ad geniculum quodque 5-7 egredientes vel immo longius distantes, basi nudi superne ra- mellis lateralibus paucis, inferioribus eodem modo ramulosis, superioribus simplicibus elongatis, versus apicem longitudine decrescentibus et apicem subnudum non szequantibus, Axilli acuti, inferiores patentes. Articuli in infimo filo primario diametro breviores reticulatim venosi et confluentes, sed in ramis majoribusjam distinguendi, diametro zequales et longiores, dum medii usque diametrum duplo superari, ultimique denuo equales, omnes ubi distincti trivenosi, geniculis paulisper elevatis. Siphonum diameter longitudine ipso- rum saltim duplo brevior. Keramidia ex spharico ellipsoidea. Characteribus a quibusdam JP. elongata formis cgrius dis- tinguitur, attamen diversam esse putaverim. Frondes primarice lenuiores ideoque citius articulate, articulatione in ramis primariis fere ubique et precipue in exsiccata geniculis elevatis semper observanda, articuli longiores et substantia tenerior videtur, magis gelatinosa unde frons semper chartee adhaeret. 252. P.elongata Ag. sp. p. 82 filo primario erecto ramisque majoribus ,continuis reticulato-venosis superne penicillatis, ramellis basi attenuatis simpliciusculis erectis lateralibus dis- tantibus apice racheos brevioribus, articulis inferioribus dia- metro brevioribus, supremis :&quantibus subtrivenosis. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum ; etiam in. Mediteraneo ad Nicoeom inter rejectamenta legi. — 4357 — ****- Filo primario firmiore plerumque continuo ramulis abbreviatis divari- calis. spinuliformibus juventute penicilligeris per totam longitudinem. obsesso, articulis paucivenosis, 259. P. Solierii nov. sp. filo primario fere abasiarticulato subdi- chotomo ramisque verticalibus longioribus brevioribusque obsesso, ramulis simpliciusculis subulatis, junioribus diver- genter penicillatis, articulis primariorum diametro subqua- druplo longioribus, ramorum «qualibus brevioribusve tri- venosis, geniculis subcontractis. Hab. in profundiori mari Galloprovincie ; cum retibus extractam prope Massiliam mense Augusti legit Solier! Filum primarium circiter setaceum, in nostris tripollicare et inde a basi articulatum, semel vel bis dichotomum ramisque 3-6 linearibus subvertica- libus obsitum. Rami longiores eodem modo ramulosi, brevioresque ramellis divaricatis dichotomis monosiphoniis terminati et lateraliter obsiti, adultiores subulati. Articuli in filo primario diametro fere quadruplo longiores ob ge- nicula obscura facilius observandi, in ramis longioribus diametrum sequant venis tribus notati et geniculis contractis submoniliformes, in brevioribus ramis subulatis sunt diametro breviores. Articuli penicillorum diametro 4-6plo, et ultimi usque 10plo longiores. Species inter omnes hujus tribus tenuissima, primo intuitu JWrangeliam fere &mulans, vera autem affinitate ad P. byssoi- dem accedens. 254. P. foeniculacea Ag. sp. p. 60 filo primario continuo, ramis verticalibus longioribus brevioribusque superne adscendenti- bus obsesso, ramulis simpliciusculis clongato-flaccidis longe attenuatis patentibus, superne fasciculatim penicillatis, arti- culis subobsoletis reticulatis, ramulorum diametro :qualibus vel sesquilongioribus trivenosis, geniculis subcontractis. Hab. in sinubus sabulosis substagnantibus Galloprovincise Solier ! Cwspes 3-4 pollicaris ex purpureo griseus, exsiccatione nigrescens. Fila primaria fera passerinam pennam crassa, versus apicem in tenuitatem ca- | pillarem abeuntia, vix divisa, sed per totam longitudinem ramis densis bre- vioribus longioribusque intermixtis obsita. Rami semilineam vix distantes, sine ordine — seepe secundati vel irregulariter alterni — ex geniculo quoque — 4388 — secundo, quarto sextove... angulo recto egredientes, mox adscendentes, 3-A lineares vel usque pollicares, majores eodem modo ramulosi, breviores ramulique patentes potius quam horizontales, elongati simpliciusculi flaccidi subincurvati longe attenuati penicillo filorum denso terminati. Articuli in fronde primaria et ramis majoribus ob genicula obscuriora quidem distin- guendi diametro subzequales at reticulatim venosi, siphonibus transversaliter in cellulas ellipticas subdivisis, in ramulis longioribus diametro sesquilon- giores denique zequales 3 venosi, geniculis sepe contraetis. Hujus videtur sectionis, licet ramulis flaccidis elongatisque ab aliis speciebus differt ; ceterum ramificatione, ramulorum forma, et articulis fere obsoletis, totoque habitu ab omnibus distinctu facilior. 255. P. hirta nov. sp. filo primario continuo crasso valdeque atte- nuato ramis conformibus dichotomo verticaliterque ramu- loso, ramulis superioribus.simpliciusculis elongato-flaccidis longe attenuatis patentibus inferioribus furcatis crassis rigidis divergentibus, articulis inferioribus obsoletis, ramorum su- premis diametro duplo brevioribus. ramulorum subzxquan- tibus trivenosis, geniculis :qualibus. Hab. in mari Galloprovincie, Solrer? Frons 3-4 pollicaris, inferne crassitie penna passerine rigidiuscula, superne in tenuitatem capillarem attenuata et subflaecida, pluries dichotoma, ramis patentibus conformibus, et per totam longitudinem ramulosa. Ramuli densissimi, inferiores brevissimi crassi rigidi semel vel pluries furcati, su- periores multo tenuiores plus minus elongati et inde a basi latiore attenuati subflaccidi, verticaliter exeuntes, apicibus adscen entibus pinicilligeris. Ar- ticuli fere omnes equali longitudine, unde in crassioribus, ut distinguendi sunt, diametro multo breviores apparent et in tenuiore parte dimidio bre- viores; in tenuissimis ramulis diametrum subaequantes, plurimi reticulatim venosi, ultimis siphones 3 distinctos monstrantes. Keramidia supra medium ramulorum sessilia et plerumque singula, rarius in singulis ramis bina. Si deessent ramuli inferiores pro forma P. elongatae forsan ha- beretur, majori autem jure huic sectioni adnumceratur. Cum P. f«eniculacea continuitate fere totius frondis convenit, habitu au- tem diversissimo statim dignoscenda. 2506. P. fibrillosa Ag. sp. p. 78. filo primario vage subdichotomo, — 139 — inferne continuo rigidiusculo, superne ramisque patentibus flaccidissimis articulatis dense ramulosis, ramulis abreviatis, junioribus patentibus penicilligeris, adultioribus subvertica- libussubulatis, articulis ramorum diametro sesquilongioribus, ramulorum zqualibus trivenosis, geniculis non elevatis. H. lubrica Ag. sp. p. 941! H. pilosa Nacc. .4lgol. Adr. Hab. ad saxa demersa maris tranquillioris Adriatici. Ad exitum canalis majoris Venetiorum legi. Caspites 5-6 pollicares ob ramos divergentes intricati purpurei, statu omnino recenti fragiles et rigidiusculi apicibus tenuissimis lubricis et flac- cidissimis, cito decompositi et tunc toti magnopere lubrici. Filum prima- cium inferne usque pennz passerinz crassitie, superne in tenuitatem ultra capillarem attenuatum, irregulariter dichotomum vel vage ramosum et per totam longitudinem ramulis brevibus obsessum. Rami ex ipsis geniculis egredientes conformes subdivergentes, superiores patentes, altenualo-peni- cilligeri. Ramuli lineam, vix longi, juniores patentes apice penicilligeii, adultiores rigidi spinzeformes subverticales simplices aut bi-trifurcati. Arli- culi in inferiore parte obsoleti reticulatim celluiosi, in rauiis superioribós sensim magis conspicui diametro sesquilongiores et supremi equales vei parum longiores venis tribus conspicuis, geniculis nusquam elevatis. Quantum video a speciminibus Anglicis nomine Dillwyniano inscriptis, quz Dna. Griffiths debeo, nostra haud differt. Nec illam a H. lubrica, qux Naccarianze H. pilosce identica est, distinguere queam. Equidem dubius sum an jure a sequentibus distingua- tu . 257. P. spinulosa. 4g. sp. p. 79. filo primario vage ramoso in- ferne continuo superne ramisque patentibus rigidiusculis arti- culatis dense ramulosis, ramulis spiniformibus, junioribus pa- tentibus simpliciusculis, adultioribus verticalibus spinulosis, articulis ramorum diametro subduplo longioribus, ramulo- rum equalibus trivenosis, geniculis subelevatis. Hab. in mari Adriatico; ad Tergestnm et ex insula Pago B/asoletto' Habitus quam in antecedente multo rigidior, tota planta ra- mentis spiniformibus ornata, nec differentia superioris et infe- rioris planta, in przcedente adeo conspicua, in presenti adest. — 440 — Licet itaque multo firmior quam P. fibrillosa. tamen articuli evidentiores, et etiam in ramis majoribus distinguendi ; siphones quoque magis distantes tubo hyalino latiori inclusi, ct genicula scepius, saltim in exsiccata, elevata sunt. 258. P. spinosa nob. filo primario dichotomo ramisque intricato- divaricatis continuis dense ramulosis, ramulis spiniformibus verticalibus divaricato-multifidis subcontinuis. Rhodomela spinosa 442. syst. 4lg.p. 200!! Hutchinsia Ranieriana Zanard. Mem. cum fig. ( fide sp. dati!) - Hab. in mari Adriatico; in littus Venetiorum rejectam legi. À praecedente differt filis crassioribus magis divergenter ra- mosis scepe recurvis et intricatis, ramulis magis compositis, om- nibus spinulosis et articulis fere nusquam distinguendis. In ultimis ramulis, ubi aliquando distinguntur articuli, diametro eequales videntur et 5-4 venosi. Nomen amicissimi Zanardinii lubentius rctinueram , quum vero lex prioritatis nunc temporis omni alia consideratione ante- ponitur, jamdiu plante datum conservandum credidi. Nec hoc ineptum : ut nomen P. spinulosce Xa planta est quasi P. spinosce forma diminutiva. 259: P. flexella 4s. sp. p. 65:filo primario continuo ramis late- ralibus conformibus pyramidato denseque ramuloso, ramis junioribus tenuibus inter penicillos laterales densissimos hor- sum versum flexuosis , adultioribus ramulis spiniformibus la- teralibus simplicibus vel spinulosis et penicilligeris dense vestitis , articulis ramorum obsoletis, ramulorum diametro subduplo brevioribus. Hab. ni fallor, in radicibus Posidonic parasitica, in mari Galloprovincie; cum .So/iero ad Massiliam rcjectam legi. Caospes 3-4 pollicaris recenti statu ob penicillos ex alro-griseus, in exsic- cata omnino nigricans, secundum «etatem ceterum aspectus magnopere di- versos offerens, — 441 — Planta vernalis. Fila primaria pennam passerinam crassa, ramis confor- mibus versus apicem sensim brevioribus magis irregulariter pyramidata, ramulisque tenuioribus dense vestita. Ramuli vix setacei simpliciusculi at per totam longitudinem penicillis lateralibus versus apicem densioribus obsiti et eximie flexi, supremi subspiniformes et subarticulati siphones 3-4, articuli diametro multo breviores, monstrantes. Penicilli ex geniculo quoque secundo exeuntes ramulorum inferiores ex singulo filo semel vel bis tantum furcato rigidiusculo constant, superiores sensim flaccidi, filis elongatis numero- sissimis. Planta cstivalis, Ramuli tenues plante vernalis jam ramis majoribus subconformes; penicilli in ramulos abierunt spiniformes linea vix longiores eximie patentes sed vix verticales, ex geniculo quoque secundo exeuntes, totum ramum et precipue apicem investientes, superiores simplices, infe- riores nova spinularum serie ornatos, omnes ex apice ut in vernali statu pe- nicilligeros, articulatos, articulis 3 venosis diametro brevioribus. Planta autumnalis penicillis ramisque deperditis defigurata, Keramidia ro- tundato-ovata infra apices ramulorum nudorum et spherosporas vulgaris form: in ramulis singula serie dispositas (diversorum individuorum) gerens. . Planta szstivalis habitu eleganti a ceteris magnopere recedit et pro specie distincta facile habeatur. Vernalem penicillis diver-. gentibus pulchre ornatam pro specie Dasyce initio habui, donec mense Octobris autumnalem formam Stichidiis Polysiphoniz ornatam legere contigit. Series 1T. Polysiphonia. Tubus centralis latior siphonibus numerosis 10-15 pluribusve radiatim dispositis, sectione transversali fere obovatis, cinctus; si- phones szpissime simplices et peripheriam constituentes, rarius divisi et exteriore strato cellularum circum dati. *9** Filis primarüs subrepentibus articulatis, secundarüs verticalibus com- pressis distiche pinnatis., 260. P. pennata 4a. sp. p. 102. P. Corinaldii Menegh. litt. ad Corinaldi, n. 5. Hab. inter alias Algas repens et denique c:zespites densos formans ad saxa demersa luce undisque minus exposita; ad Livorno et Marseille legi. -— 442 — reett* Filo primario parum. crassiori à basi articulato polysiphonio, arti- culorum siphonibus numerosissumis angustissimis interstitio subnullo sejunctis. 261. P. tripinnata nov. sp.: filo primario a basi articulato polysi- phonio subregulariter pluripinnato, pinnis pinnulisque alter- nis erectiusculis lanceolatis, rachide inter pinnellas simplices a basi attenuatas flexuosa, articulis diametro subaequalibus 8-10 venosis, geniculis subaequalibus. Hab. in mari Adriatico ad Tergestum Biasoletto ! Caspes 2-3 pollicaris ex livido purpurascens, exsiccatione nigrescens. Fila primaria ultra setacea, inde a basi articulata, ni fallor compressa et subdistiche ramosa. Rami infimi breviores, sequentes elongati sesquipolli- cares, versus apicem sensim longitudine decrescentes, et ita circumscrip- tionem lanceolatam frondi tribuentes, per totam longitudinem eodem modo pinnati. Pinnze ad geniculum quodque quintum egredientes subregulariter alternze, infimee et superiores minores, medic 2-3 lineares, ovato-lanceo- late, rachide inter pinnulas conformes erectiusculas flexuosa. Pinnelle a basi latiore sensim attenuatae obtusiuscule, ut rachides flexuoss. Articuli cylindrici, medii diametro sublongiores, inferiores supremique breviores , siphonibus 8-12 conspicuis percursi, geniculis vix elevatis distincti, Sphze-. rosporas in inferiore et media pinnularum parte nidulantes singula serie subspirali pulchre dispositas vidi. P. armatce proxima, attamen distinctissima; aspectus spinu losus illius in presenti omnio desideratur, et potius pinnata dici- tur. Ramuli inferiores magis compositi, omnes patentes aut erecti, nunquam horizontales et divaricati. Utrum Zroussone- tia flocculosa Grat. hujus forma sit nec ne decidere non aude- am, quum specimin nullum authenticum ad manus habeam. Quoad descriptionem diverse videntur, unde proprio nomne nostram separavi. 262. P. armata nov. sp. : flo primario a basi articulato polysi- phonio pyramidatim ramoso inter ramos flexuoso, ramulis inferioribus subhorizontalibus divaricatis divergenterque spi- nulosis, superioribus patentibus subulatis, articulis diametro subaequalibus 7-8 venosis, geniculis subelevatis. Hab. ad lapides demersas ceteraque maris tranquillioris Adriatici; ad Vene- tiam mense Majo legi. — 4145 —- Caspites 2-3 pollicares densi. Fila primaria ceteris parum crassiora se- tacea a basi articulata subpinnatim ramosa et inter ramos flexuosa. Rami ra- mulive ad geniculum quodque quartum plerumque egredientes, submixti at plerumque versus apicem longitudine decrescentes, longiores et supremi angulo acuto , ramuli inferiores angulo subrecto egredientes. Ramuli a basi latiori sensim. acuminati, superiores simpliciusculi penicilligeri, adultiores divergenter ramulosi, infimi subrecurvi. Articuli ubique distincti, infimi rami cujusvis brevissimi, superiores diametro parum longiores, in ramulis spinz- formibus diametrum vix zequantes. Siphones 6-8 distinguendi. Genicula le- viter elevata. 263. P. opaca 4g sp. p. 97 : filo primario a basi articulato poly- siphonio ramis ramulisque lateralibus pyramidato,apice stricto longe supereminente,ramulis simpliciusculis, fertilibus acumi- natis flexuosis, supremis obtusis, articulis diametro subzqua- libus 10-15-venosis, geniculis subelevatis. Hab. ad saxa ceteraque; in mari Adriatico ad Tergestum 7pse, ex insula Pago Biasoletto ! in Mediterraneo ad littora Galloprovincis: Solier et Perrey- mond. Inter P. ramulosam et P. armatam quasi intermedia et ab utraque difficilius distinguenda, et quidem habitu facilius quam characteribus. Toto nempe habitu aliquid stricti inest quod in illa omnino desideratur nec in ramis flexuosis hujus deprehenditur. Ramificatio eximie pyramidata, apice producto ramulos laterales supereminente. Rami ramulique patentes, nec ut in antecedente erectiusculi, nec inferiores ut in sequente horizontaleset divaricati magisqueirregulariter exeuntes. Ramuli. infertores acuminati simpliciusculi, nec ut in sequente divari- cato-ramulosi, supremi ob penicillos filorum obtusiusculi. Articulorum denique siphones numerosiores, et genicula ele- vata potius quam contracta. 264. P. ferox nov. sp. filo primario a basi articulato polysipho- nio dichotomo ramisque ramulis conformibus horizontalibus divergentibus simpliciusculis subulatis obsitis, apice nudis elongatis , articulis primariorum diametro brevioribus ramu- lorum brevissimis 6-8 venosis. Hab. inter alias algas ex Constantinopoli allatas intricatam dedit Solier. Fila primaria fere passerinam pennam crassa 3-/. pollicaria dichotoma, ra- mis patentibus, inferioribus angulo immo recto egredientibus, conformibus, per totam longitudinem ramulis subulatis lineam fere longis angulo recto ad geniculum quodque 3-5 egredientibus, a basi latiore magnopere attenuatis penicilligeris. Articuli frondis primarie diametro fere semibreviores sat dis- tincti et siphones 7-8 monstrantes ; ramulorum brevissimi , siphonibus strias punctorum transversalium czemulantibus. P. armata proxima nobis videtur , licet multo major et rami- ficatio quadammodo P. spinulosce. 265. P. ramulosa 442. sp. p. 98. filo primario a basi articulato po- lysiphonio inferne subdichotomo superne ramis erectiusculis 'fastigiato ramulisque abbreviatis attenuato-obtusis flexuosis obsito, articulis diametro subaequalibus 8-10 venosis , genicu- lis subcontractis. Hab. in mari Adriatico ad Venetiam Auchinger; ex sinubus substagnanti- bus Galloprovincia Solier. Caespites densi 3-/ pollicares obscure purpurei, exsiccati nigrescentes. Fila primaria setacea secundariis parum crassiora inferne per dichotomias sub- regulares , superne ramis magis lateralibus versus apicem sensim brevioribus fastigiata et ramis vix longiora, ramulis sparsis inferne vix patentibus su- perne erecto-adpressis flexuosis attenuatis attamen obtusis obsessa. Articuli nunc aliquantulum breviores, nunc diametro parum longiores, obscuri me- dio quasi dilucidiores ob canalem centralem translucentem, siphones 8-10 monstrantes. Siphones quam in plurimis speciebus evidentius torti , nullis interstitiis invicem discreti. Genicula plerumque contracta. f******* Kilo primario continuo ramulisque subarticulatis reticulatim veno- sis , articulorum siphonibus mumerosissimis strato egleriore tuborum munorum 'circumdatis. 266. P. J'ulfeni 42. sp. p. 95. Hab. in utroque mari, aliis parasitans. Species inquirenda : 2607 P.radicans Menegh. litt. ad Corinaldt, n. 4. — 145 — nxxr. Ryriennza. J. 4g. Symb. p. 56. 268. R. pinastroides Ag. Syn. — Grev. 4lg. Brittann. p. 10f. Hab. in sinubus parum profundis ad saxa demersa, luce et undis exposita in utroque mari frequenter. 2609. R. tinctoria 44e. sp. p. 52. fronde compressa plano-sub- canaliculata ex margine bipinnata, pinnis utrinque zequaliter pinnulatis lamina rachide subcontraria, pinnulis sublinea- ribus lz:vibus apice incurvis. Hab. in scrobiculis parum profundis , unda szpe superfusis soleque maxi- me expositis utriusque maris; in Adriatico usque ad Insulam Pago Biasoletto ! In Mediterraneo ad Niceam , Pozzuoli, etc. Czespites 2-3 pollicares densissimi, ex crusta radicali surgentes, basi le- viter purpurascentes superne-lutescentes , ex loco natali arreptee citissime in purpureum abeuntes, exsiccatione denique nigrescentes. Frons plana sed leviter canaliculata, simplex aut ramosa, bipinnata apice incurvo obtusa. Pinne ex margine distichz, paulo supra basin oblique ita tort: ut paginam planam nec marginem rachidi advertant , pinnulate, pinnulis utrinque seequaliter evolutis sublinearibus et utrinque lzvibus, apice involuto. Cellule frondem constituentes centrales majores hexagono -prismaticte eodem plano verticali et horizontali dispositee apparentiam frondi articulatam tri- buunt, quz: tamen ob cellulas irregulares externas in recenti, nisi luce adver- titur, parum conspicua, in exsiccata, ubi minus collabuntur genicula quam pars media cellularum, quasi rugze transversales interiore canaliculi latere observanda est. F'ar. horridula : pinnis densioribus subdivaricatis pinnulisque recurvis frondem hinc teretiusculam subtegentihus. Hab. ex Insula Pago dedit Biasoletto. 270. R. semicristata noe. sp. fronde compressa plano-subcanali- culata, apice acuminato rectiuscula ex margine bipinnata, pinnis inferioribus utrinque subzqualiter pinnulatis , supe- rioribus sursum nudis deorsum pinnulatis, lamina rachide parallela , pinnulis a basi latiori attenuatis subrecurvis dorso cristatis. 10 — 146 — Hab. a profundiori mari rejectam ad Pozzuoli regni Neapolitani legi. Primo aspectu et toto habitu A. tinctorie simillima, accuratius vero ins- pecta plures et pulcherrimos offert characteres. Pinne pinnulzeque a basi latiore in apicem acutiusculum, recurvum potius quam incurvum, sensim attenuantur; et marginem nec laminam rachidi advertunt, Pinnze superiores - sursum nudae sunt, deorsum pinnula una alterave instructz, interiores utrinque pinnulate. Pinnule pinneque juniores interiore latere subca- naliculato leves, exteriore autem singula serie gibborum subcontigue cristatee, gibbis minutissimis diametrum pinnulz fere altis a basi latiore py- ramidatim attenuatis fere apiculatis basi parum distantibus. Keramidia fere spherica, basi paulo latiora, apice perforato gibbis similibus cristato, ad latus exterpum pinnularum supra medium sessilia, sporas pyriformes numerosis - simas, in hemisphaeram circa placentam collectas, foventia. 271. A. complanata Ag. sp. p. 54. Obs. Quamquam et in systemate et in speciebus Algarum inter Sparococcum cristatum et. fytiphlceam complanatam. fuerit distinctum, et utraque ad suum genus relata fuerit, licet ph. cristatus et a Lyngbyeo et a Grevilleo iconibus optimis. et de- scriptionibus eximiis fuerit illustratus tamen in. pluribus ope- ribus synonyma Agardhii et Grevillei cum Zt. cristata Lam. con- qusas invenimus. Plantee sane sunt toto ccelo diversissimze ; ,Sph. cristatus est marium borealium rarior incola, in Atlantico usque ad Angliam borealem et in sinum Codanum superiorem descen- dens; Aytiphlea complanata est Europa australis incola, usque ad Hiberniam rarius adscendens, ixxr. DicryouEN1A Grep. syn. J. 4g. symb. p. 27. 272. D. volubilis Grev. Ll. c. 48g. sp. I. p. 574. Folubilaria Medi- terranea bory Moree. Hab. ad truncos vetustos Posidonize ceteraque profundioris maris ; ex In- sula Pago Dalmatie Biasoletto; ad Livorno Ipse legi. — 1A7 — xxi. ArsipruM 249. Zcon. Alg. Eur. n. 9. J. 48g. symb. p. 29. 275. -4 Is. corallinum Ag. L. c. Hab. in sinubus tranquillis maris parum profundi ad lapides demersos ; in Adriatico ad Tergestum frequenter ; ad Livorno et Pozzuoli /pse legi. Frondes a crusta late expansa numerose, caspitem densum formantes , sub aqua fere e griseo nitentes, emersz purpurea, exsiccatz sepe ex rubro albescentes ; basi crassitie pennae corvinz apice abruptius attenuatze, inferne irregularius dichotoms , superne ramis densioribus ornate. Rami szepe se- cundati patentes, majores decompositi , minores a basi latiore magnopere at- tenuati fere subulati, aut nudi rigidiusculi, aut nova ramellorum serie ornati et tunc molliores. Ramelli utrinque attenuati sublancoidei. Cellule frondem constituentes duplicis forms; interiores 7-8, centralem cellulam mino- rem cylindrico-prismaticam radiatim circumdantes, majores, sectionem transversalem obovato-angulosam offerentes, longitudinaliter parum ]on- giores quam crasse, omnes in eodem plano horizontali disposite , aspec- tum illum articulatum frondi tribuunt ; exteriores sensim minores et irregu- lares nunc partem mediam cellularum interiorum magis translucentem nunc genicula obscuriora tegentes fasciatum aspectum frondi addunt. xxiv. DicxwzA 4 g.sp.idl1g.1.p.588.Suhr Beitr.Flora 18306.fig. 34. 275. D. simplex 4g. l. c. Hab. in serobiculis et ad rupes parum demersas species plerumque sor- didior; ex Dalmatia Papafava, ex Galloprovincia Giraudi, ex Neapoli Dele Chiaje. LXxv. ÁCANTHOPHORA Lam. Grey. Syn. n. LNIH. 275. c. Delilei Lam. ess. -42. sp. p. 363. Hab. inter Sphar. musciformem sepe intricata, ad rupes in limite maris ; ad littora Neapolitana primus, ni fallor, legit Delle Chiaje! ex Torre del Greco dedit Martens ; Ipse ad Pozzuoli legi. Recens ex olivaceo viridescens nitens, exsiccatione nigrescens. Frons tere- tiuscula per totam longitudinem ramis brevioribus longioribusque inter- mixtis pinnatim subpyramidata, spinulisque sparsis obsessa. Rami majores plus minus decompositi , minores ramulique obtusiusculi lateraliter spinulis sparsioribus apiceque densis armati. Spinule a basi latiore pyramidatim — 148 — attenuatze diametro basali 3plo longiores, eximie patentes immo subrecurvi, sparsi , inferiores szpe bini. Acanthoph. muscoidem ab hac differre dubito; characteri- bus datis saltim non distinguenda. TRIBUS V. SPHJEROCCOIDE FE. Frons cellulosa conünua, cellulis rotundatis angulatisve contexta. Fructus duplex: Coccidia ad frondem externa, intra pericarpium eellulosum denique apertum, sporas obovatas in articulis filorum moniliformium e placenta centrali egredien- iium formatas, in glomerulum congestas, generantia. Sp/iaro- sporco in soris indefinitis per frondem sparse, minute, sphaerice aut oblongse, intra perisporium hyalinum in sporas /, triangule aut cruciatim (?) divise. | In observatiuncula (symb.; p. 11) jam antea monui, Genera quie 4. c. Spharococcoideis adnumeravi, in fructu capsulari differentias, ulteriori examini subjiciendas offerre. Aliam hujus tribus limitationem hoc fructuum accuratius examen necessa- riam reddidit, et multe species, quz olim genus Spharococct ingrediebantur, ad Cryptonemeas relegare coactus sum. Ut tribum hodie limitamus, genera sequentia Sphorococcoideis pertinent : Z/ypnea , Gracilaria , Rhodomenia , Heringia, et Sphaerococcus. xxvi. lHiyrx A ZLamour. Grev. syn. n. txvit. reform. Frons cellulis oblongo-angulatis, versus superficiem minori- bus, constituta. Fructus duplex : Coccidia hemisphzrica apicu- lata, perforata, sporas obovatas ad placentam hemispharicam affixas. intra. pericarpium cellulosum foventia. Sp/icerosporce oblonge in cellulis periphericis nidulantes, denique in sporas 4 cruciatim divise. — Alge cylindricee enerves. membrana- ceo-cartilaginez, ex atrovirente purpuracentes , ramosissimze, — 149 — Antecedentium Áuctorum morem gerens, potius quam propria sententia ductus, //ypne&am a Gracilaria distünxi. Ut autem talis distinctionis rationes quodammodo sufficientes essent, genus aliquantulum magis, quam antea factum fuerit, extenderc coactus sum. ]|ta constitutum differt a Gracilaría colore, substantia membranacea potius quam carnosa, et structura, ni fallor, diversa. Cellule apparent magis irregulares et angulatz, medi: majores et versus superficiales minutas sensim magnitu- dine decrescentes, nec quantum vidi granulosa materia, in Gracilaria adeo evidenti, replete. Etiam in structura fructus differentiam videre credidi. Pericarpium cellulis minutis consti- tuitur, (7. confereoides) sed non radiantibus ut in Gracilaria; placenta ma]or videtur, e cellulis elongatis contexta, ex superficie hemispharica sporas emittens; in Gracilaria contra ipsa pla- centa minuta et glomerulus seminum major. Spherosporas simplices nuncupant Angli, transversaliter divisas indicant Montagne et Decaisne; nobis quidem divise apparuerunt (7. armata) sed hoc minime zonatim, sed plerumque cruciatim h. e primum sectione transversali, parte utraque dein longitudna- liter in bina abeunte. Ceterum evidens in hoc genere tendentia ramulos sepe spinuliformes et divaricatos emittendi ; in Gracila- ria rami simplices et elongati manent. 276. H. armata nob. Sph. armatus Ag. Aufz. n. 75. Hab. ad lapides sole expositos et parum demersos, in sinubus tranquillis ulr usque maris; ad Livorno, mense Majo frequentem legi. Planta recens atrovirens, czespite magno ' lapides tegens. Frons pedalis teres, ramis elongatis per totam longitudinem ramulis obsessis. Ramuli patentes, medii plerumque longiores 2-3 pollicares, omnes ramentis aculeiformibus simplicibus aut denuo decompositis obsiti. Ramenta nunc simplicia et a bas! latiore acuminata, nunc et sepius superne dilatata et divaricato-ramosa. Coccidia ad ramos sessilia et in ramentis nidulantes. Hec species in collectionibus sepe nomine. Gzg. dure obve- nit, a qua vero toto coelo distat ; propius habitu convcnit cum Gelidio J4mansii Lamour. 277. H. Confervoides nob. Sph. confervoides 449. sp. p. 505. -* — 150 — Hab. ad lapides in sinubus limosioribus tranquillissimis utriusque maris; in Veneta lacuna splendidissima (3-/, pedalis); in portu Villae France, 278. H. divergens nob. Sph. divergens 4g. sp. Alg. p. 525. Hab. in mari Ádriatico; ad Venetiam legerunt Ruchinger et Zanardini, Structura fere H. confervoidis et huic certe proxima. 279. .H. musciformis Lamour. 42. sp. p. $20. Hab. ad saxa rupesque in limite maris aperlioris. 280. H. Rissoana nob. Sph. divaricatus 4g. Aufz. n. 75. Hab. ad saxa in sinubus limosioribus tranquillissimis utriusque maris; in salinis Tergestinis et ad Venetiam C. A4gardh! in portu Villze Franeze fpse. Csespites diffusce laxze at intricatissimze. F'rondes omnino recentes rigidius- cule et fragilissims, ita ut potius in fragmenta dilabuntur quam integrum specimen extricatur, in aere vero mox flexiles, 4-5 pollicares, irregulariter ramose, inferne subdichotoms, superne ramis minoribus instructae et per- totam longitudinem ramulis minoribus undique egredientibus obsessa, apice recto nuda. Ramuli subulati acuminati subsimplices, majoribus denuo eompositis. Color flavidus aliquantulum diaphanus. Cellule admodum laxe, prismatico-polyedrz. dimidio longiores quam crasse non in eodem plano dispositee, centrum occupant; peripheria constituitur cellulis magis rotundatis minoribus, unde superficies plante cellulas quasi minoribus re- pletas monstrat. H. musciformi sine dubio proxima, at rami magis divaricati, apices recti et czespitum habitus diversus. Nomen Agardhianum mutare coactus sum, planta Novz-Hollandie. eodem nominc antea Jam generi introducta. Lxxvil. Gnacimamnia Grev. Alg. Brit. p. 121. reform. à Frons cellulis oblongo-cylindraceis magnis, granulosa mate- ria facile effluente repletis, versus superficiem in fila monilifor- mia densissime stipata abeuntibus contexta. Fructus duplex: Coccidia hemisphzrica apiculata, glomerulum sporarum oblon- garum ex placenta centrali egredientium intra pericarpium filis moniliformibus densissimis constitutum foventia, Sphoerosporae oblonge in cellulis periphericis nidulantes ( denique in sporas — 151 — 4 cruciatim divise?) —Algz cylindracez aut compresso-plane , enerves subcarnosz, ex carneo purpurascentes, subdichotomo- ramosissimze. A genere Grevilleano hujus nominis species plures excludenda Grac. Chamissoiet Gr. livida ad Gigartinam, Gr. confereoides et Gr. divaricata forsan ad Hypriceam melius referendis. Contra Rhodomeniam polycarpam, Chondrum multipartitum et Ch. re- pentem, Gigartinam duram ct? G. Helminthochorton nostro generi adnumeramus. Z7ypnec ect Rhodomenice proximum ge- nus, a Gigartiína, cum cujus speciebus semper confusum fuit, lonetus distans. B 381. Gr. compressa Grey. p. 125. Ag. sp. 41g. p. 908. Sph. Im- perati d. Chiaje Hydr. neap. t. XX. et Hal. proteus Ejusd. Tab. LE? Hab. ad rupes et sa&a demersa in sinubus magis expositis, utriusque maris; ad Tergestum et Pozzuoli frequentem legi. Statu recenti frons hujus subcarnosa et omnino teres, colore carneo in luteum facile abeunte, exsiccatione magnopere colla. bitur et omnino compressa apparet. Lamifacilefranguntur, sepe secundati sunt ct elongato-incurvi, vix jure distichi dicuntur. 28». Gr.dura ncb. Sph. durus Ag. sp. p. 1o. Hab. ad saxa sinuum tranquilliorum utriusque maris ut videtur rarius; in portu tranquillissimo Ville France legi. Color fere antecedentis sed substantia in exsiccata cornea, ra- mificatio magis diffusa, rami magis elongati, in exsiccata tere- üusculi, facile distinguunt. Far. Lyra:fronde dichotoma ramisque erectiusculis per to- tam longitudinem ramulis subhorizontalibus secundis abre- viatis obsitis. Hab. ad rupes infra limitem demersas in sinubus prope Bajas regni Nea- politani legi. Radix callus expansus frondes plures gerens. Frons teres filiformis pennam columbinam crassitie equans, parce dichotoma, axillis acutis; rami elongati — 152 — 'subarcuati,a basi crassiore attenuati, per totam plerumque longitudinem ramu- lis simplicibus serie singula secunda patenter vel subhorizontaliter exeuntibus obsessi. Substantia tenacior rigida , exsiccatione cornea. Color ex livido- carneus, Frons cellulis laxis rotundatis, granulosam materiam facile sece- dentem foventibus, versus peripheriam sensim minoribus, constituitur. An species nova Gr.durc? proxima,substantia colore et structura conveniens, ramificatione hand parum abludens. Frons in Gr. dura magis dichotomo-fastigiata, ramis subdivaricatis. Cum qui- busdam formis Sph. confervoidis ramificatione convenit, at co- lore et substantia statim distiguenda; rami insuper undique aequali crassitie , ipsa tantummodo basi apiceque obtuso leviter angustatis, nec ut in Sph.Confereoide utrinque longe acuminatis, apicibus acutissimis. Cellule magis rotundate, et omnes, peri- pherico strato excepto, equali fere magnitudine, nec ut in. Sph. Confervoide forma sat irregulares et medi: majores. 285. Gr.repens nob. Sph. repens 48. sp. Alg. p. 244. Hab. ex profundiori mari Niceensi cum retibus extractam dedit. Amic. Russo! Fronde aliquantulum angustiore , sterili ct hand intricata a speciminibus Hispanicis tantum distat. Gr? Helminthochorton Sph. Helminthochorton 44g. sp. p. 255. Hab. ad oras Galloprovincie Giraudi et Perreymond ! Planta viva a me non visa et fructibus, quantum novi, non- dum detectis, locum in systemate adhuc incertum existimare cogor. Habitu cum nonnullis ph. cornei formis ita convenit, ut nisi structure attenditur, una pro altera specie facile sumi- tur, ct multa nomine ph. Helminthochorton venditata speci- mina ad S»ph. corneum pertinent. — 4158 — rxxvii. RnopouENiA Gre. Ig. Britt. p. 84 , excl. sp. Frons cellulis prismatico-angulatis versus superficiem in cel- lulas minutas (anne aliquando in fila moniliformia?) abeuntibus constituta. Fructus duplex : Coccidia hemispharica , glomeru- lum sporarum obovatarum , in filis clavato-moniliformibus ex placenta basali egredientibus nidulantium, intra pericarpium cellulosum foventia. Spheerosporce rotundate, in cellulis peri- phericis nidulantes, denique in sporas 4 triangule-divisae—Algze plane aut compresse, enerves membranacee ex roseo purpuras- centes, dichotomz laciniate aut pinnatz. A genere Grevilliano excludendz AA. polycarpa (Gracilarie sp. nob.), Rh. Chauvinii et Rh. Teedit (Gigartine sp. nob.) , Rh. reniformis (Kallymenice sp. nob.). Genus ita constitutum , Gracilaric proximum, differt colore plerumque coccineo , sub- stantia membranacea , fronde plerumque plana et imprimis coc- cidiis hemisphericis (non apiculatis) pericarpio cellulis minutis (non vero radiantibus) contexto, filis moniliformibus sporigeris invicem magis distinctis dichotomo-fastigiatis clavatis ultimo ar- ticulo maximo; Spasrosporx denique magis rotundatz evidenter tetraspore. In Rh. laciniata structuram singularem observavi ; fila nempe minutissima moniliformia totam ni fallor frondem pervadunt, cellulas rotundatas magnas (an potius lacunas) mi- noribus repletas circeumdantia, versus superficiem ut plerumque fastigiata, et stratum externum formantia. 285. Rh. jubata Grev. 4lg. Britt. p. 91. Hab. e profundiori mari rejectam ad Massiliam legi. 200. Rh. bifida Grev. 41s. Britt. p. 85. Hab. ex utroque mari rejecta dicitur, incola mihi dubia. 287. Rh. palmetta Grev. L. c. p. 88, t. 15. Far. Niceensis nob. (H. Niceensis Duby. Bot. Gall.): fronde lineari simplici dichotoma aut subpalmata segmentis subpaten- — 454 — tibus obtusis aut. plerumque acuminatis et sepe in. frondem teretiusculam filiformem dichotomam abeuntibus. Hab. ad rupes a luce absconditas plerumque abiuptas currentibusque expositas in inferiore refluxus limite maris-Mediterranei; a Massilia usque ad Amalfi regni Neapolitani legi. Aspectum induit sat peculiarem et quantum novi in forma Atlantica non observatum , apice nempe frondis in filum dicho- tomum omnino terctem, cirrhum diceres, abeunte. Pars haec superior apice aliquando in nova foliola dilatatur , aut folia pro- lificantia gerit; structura densiore est, et cellulis minoribus con- texta. Alias a forma primaria non distinguenda. Structura eadem, cellule nempe 5-6-agono-prismaticz, membrana tenui disjunctz, hyalinz, strato superficiali colorato cellulis minoribus serie sin- 2ula dispositis constituto. LxXIx. SeHxRococcus 4g. Grev. o. Britt. p. 137. Frons costata e cellulis granulosa materia repletis contexta; centralibus tenuioribus in fila dichotoma longitudinalia coor- dinatis, stratum medullare formantibus; cellulis exterioribus rotundatis a centrali strato radiantibus pceripherico strato mi- nutissiimarum cellularum tectis. Fructus duplex : Coccidia he- misphzerica glomerulum sporarum obovatarum, in filis clavato- moniliformibus ex placenta basali egredientibus nidulantium, intra pericarpium cellulosum foventia. SSphoerosporae....... Mg compresso-plans costatze, membranacezs, roseo-purpurascentes, - subpinnato-ramossisimae. Fructus omnino Zodomenia,, at structura diversa. Stratum medullare, in Sphorococco evidens, in hcdomenia desideratur. Fila strati medullaris versus peripheriam quoque horizontaliter egrediuntur (si recte viderim), at inter cellulas majores strati medii sparsissima. An his analoga judicanda sint fila monilifor- mia in interiore A. laciniate? 288. Sph. coronopifolius Ag. sp. Ig. p. 290. Plocamium vul- gare delle Chiaje Hydr. Neap. tab. XF 1I. — 455 — Hab. ad rupes obscuriores a vehementiori fluxu parum remotas profundius demersas utriusque maris, frequens. Far. pennata. Pinnis a margine densissimis patentibus sub- aequalibus medio coccidium gerentibus. Hab. ex mari Adriatico dedit Biasoletto ! Frons 2-3 pollicaris subplana lineam vix lata parce dichotoma, sequentis conformibus patentibus superne aut per totam longitudinem deuse pinnata. Pinne a margine egredientes, nunc suboppositze, nunc secundae vel sepe duobus tribusve singulam opponentibus, aut simplices aut subdichotomzee, a basi latiore parum attenuatz, 2-3 lineas longse semilinea tenuiores, ad me- dium Coccidium singulum gerentes, Habitu a forma primaria tantopere recedit ut pro specie diversissima facile habeatur. Frons densius pinnata, pinnis to- tam marginem occupantibus, fructiferis quam in Sph. corono- pifolio multiplo longioribus medio, nec apice, coccidia geren- tibus, unde hec haud mucronatam apparentiam habent. TRIBUS VI. DELESSERIE E. Frons cellulosa continua, cellulis rotundatis angulatisve con- texta. Fructus duplex ; Coccidia ad frondem externa, jntra pericarpium cellulosum, denique apertum, sporas obovatas in articulis filorum moniliformium e placenta centrali egredien- tium formatas, in glomerulum congestas, generantia. Sp/ice- rospora in soris definitis vel in sporophyllis propriis collects, sphzaricz aut oblongae, intra perisporium hyalinum in sporas 4 triangule aut zonatim divisa. CO LXXx. Procauiuw Grev. 4s. Britt. p. 87. 289. .PI. coccineum Lb. 42. sp. Alg. p. 180. Hab. ad rupes obscuriores profundius demersas utriusque maris. Far. Uncinata. Àn sp. distincta, in Mediterraneo fere quam forma primaria frequentior. — 156 — LxxxL Nrrorenyrruw Gree. Jio. Britt. p. 77. Genus, si quid aliud ab Algologo Scoti» eximie illustratum et nulla facta mutatione sane adoptandum. Sporas longe pedi- cellatas pinxit ; et ita revera apparent, sed pedicellus articulatus est h. e. spora, ut alias, in filo moniliformi-clavato evolvuntur, sed preeminente cvolutione spore articuli terminalis inferiores vix conspiciuntur. 290. JV. ocellatum Grev. Alg.. Br. p. 78. Zonaria rosea delle Chiaje Hydr. Neap. Tab. XII. T Hab. aliis Algis parisitica in utroque mari frequenter. | 291. JV. Hillie Grev.14I2.. Britt. p. 8o. Hab. specimen unicum (huic proximum at sterile) ad Massiliam rejectum legi. 292. JV. laceratam Greve. .4lg. Britt. p. 85. Hab. in utroque mari, hic illic rejectam ad Livorno, Salerno etc. legi; in Adriatico frequentior (numne hujus formz, qua pro A^. bifida vulgo haben- tur ?) LXXXII. SOLIERIA 7209. gen. Frons filiformis costata, costa immersa cellulis filiformibus constituta, strato cellularum oblongarum versus superficiem minorum tecta. Fructus duplex : Coccidia in ramulis lancoideo- subulatis singula aut plura immersa, intra pericarpium cellu- losum sporas subpyriformes ad placentam centralem affixas, invicem liberas, foventia. Sphe?rosporce in sporophyllis lingu- latis a costa egredientibus numerose, denique quadripartitae. Optimo jure in speciebus Algarum ad Delesseriam approxi- mata, fuit dein a Greville male ad Gracilariam , nec minori injuria a Montagne ad. Gigartinam velata. Non tantum costa, qua licet immersa, evidenter adest, et ex qua ramuli fructi- ficantes eu nnns a Gracilaria et Gigartina vemovent, sed precipue fructus apparatus (pisei d et sane Jelesserice — 157 — proximus. Coccidia in ramulis omnino immersa sunt, habent placentam ex costa egredientem et centralem, a qua spora pyri- formes radiatim exeunt. Sporz invicem omnino libere in filis moniliformibus quidem evolvuntur , sed articulo terminali cieteris multo praecociore fere speciem sporarum pyriformium habent, (ut in Chondrieis fila sporigera submono-articulata et basi in pedicellum longe attenuata). 299. S. chor dalis nob. 4g. sp. p. 1x89. Gigartina Gaditana Mont in P. JFebb Otia Hispanica pent. I1 p. 15. tab. 7. f. d-i. Num vere in Mediterraneo lecta sit ignoro ; specimina ex mari Nieaensi perhibita in collectione Rhissoana vidi. Lxxxim. DErksskRIA Grey. lg. Britt. p. 71. D. Hypoglossum Lam. 42. sp. Alg p. 176. Far. ovalifolia : frondibus primariis angustissimis lanceolato- linearibus, foliolis junioribus obovatis ovalibusve sensim adultiore state in lanceolatas transeuntibus, soris mediam frondem juniorem occupantibus. Hab. aliis Algis parasitica; ex Venetia Zanardini, a Massilia Soler; ipse ad Niceam legi. Àn species distincta ? frondes primarie semilineam vix late sepe spiraliter tortz, vel margine eximie crispatee — et tunc Wormskoldiam crispam Zan. constituentes—; foliola juniora pri- mariis sublatiora a. forma obovata obtusissima in ovalem et denique lanceolatam sensim transeuntia. Sori qui in specie pri- maria apicem plerumque occupant, in nostra fere semper me- dium seu immo basin foliolorum ornant. 4 2 m i eiiis tit dits ptor À | Wade e L ps "Wiper id Ae [ s vant uio nan | n j Ü yx md ph t tovg itin Lo » OE hes ges dicis hes UN ACANTHOPHORA Lamowr. Delilei Lam. ALSIDIUM Ag. Corallinum 242. AMANSIA Lamour. ANADYOMENE Ag. Stellata Ag. ARTHROCLADIA Jub. villosa .Dub. ASPEROCOCCUS Lamour. bullosus Lam. compressus Gri/f. sinuosus 4g. BaNGIA Lb. J. Ag. fuscopurpurea Zb. lutea J. Ag. Zanardinii Mezegh. BINDERA J. Ag. BONNEMAISONNIA Ag. asparagoides Ag. BOTRYOCARPA Grev. BRYOPSIS Lamour. Arbuscula. Balbisiana Za. corymbosa J. Ag. cupressoides Lam. muscosa Lam. myura J., 4g. INDEX. po— 441 plumosa Huds. 147 Ross Ag. AAT secunda J. 4g. 447 tenuissima Mor. et Denot. 67 CALOCLADIA Grev. 94 CALLITHAMNION Zb. 34 barbatum Ag. cundatum J. 4g. 43 clavatum 4g. 45 cruciatum 4g. A0 decipiens J. As. A1 dubium Zanard. 44 grande J. Ag. A0 granulatum 4g, irregulare J, Ag. Ue minutissimum Zanard, » oppositifolium J. 49. 45 pedicellatum 4g. plumula 4g. 66 Savianum Menegh. 116 scopulorum Ag. 146 seminudum Ag. 61 semipennatum J. Ag. 4S subverticillatum Zanard. 21 tetragonum 4g. 48 thuyoides Ag. 21 tripinnatum 4g, 48 Turneri 4g. 19 variabile Ag. 20 versicolor 44g. MD (CC ERI E- c QU - — 160 — CALOTHRIX Ag. 11 ventricosa J. Ag. 406 ambigua Menegh. 12 uvaria J. Ag. 106 luteofusca Ag. 11 pulvinata 44g 2 CLADOSTEPHUS Ag. 30 semiplena Ag. 11 dubius Bory. 51 stellulata Zanard- 44 Hedwigioides Bory. 51 variegata Zanard, 41 spongiosus Ag. 30 SERRE AN verticillatus 4g. 350 opuntia. 89 CLAUDEA Lamour. 6T CAULERPA Laoamour. 24 CERAMIEJE J. Ag. 69 ConiuM Stakh. Ag. 92 CERAMIUM Ag. 80 adherens Ag. 22 Boucheri Dub. 418 bursa Ag. 22 Boucheti Dub. 79 flabelliforme Ag. 23 ciliatun Ducl. 84 tomentosum Ag. 23 lavul AEN du UNO A CONFERVA £. Ag. 12 diaphanum 4g. $4 ! : 1 penicillatum Bertol 79 vrea Dillv. 2 Eurum do 81 catenata JZtoth. 13 erassa Ag. 412 CHAMPIA Lamour. 67 diffusa Roth. 43 Chcetospora Ag. 86 Echinus Dias. 15 CHONDRIEE J. Ag. 408 heteronema 44g. 19 Hutchinsie Dill. 13 CHONDRUS Síackh. 94 WBarsn do 19 Griffithsie J. 4g. 95 Neesiorum Ag. 13 norvegicus Lam. 95 pellucida Huds. 45 CHORDA Stackh. Lb. 45 prolifera Ag. n lomentaria Lb. 45 repens J. Ag. 15 CHORDARIEJ Ag. Harv. EY] rigida 4g. D Ruchingeri 4g. 12 CHYLOCLADIA Grev. 109 Rudolphiana 4g. 49 articulata. 111 : ; sericea Lb. 12 clavellosa, 107 Setuceal db 49 Kaliformis. un tortuosa Dillp. 12 mediterranea, 412 parvula. 414 | CONFERVE.E J. Ag. 19 uaria. 106 CORYNEPHORA Ag. 33 CHRYSYMENIA J. Ag. 405 aud. es 35 : B ); 45 E ^ " 1 umbellata 4g. 33 - elavellosa J. Ag. | firma J. Ag. 407 CROUANIA J. Ag. 83 pinnulata J. 4g, 106 attenuata, 83 ^ CRYPTONEMEFE. J. Ag. CUTLERIA 6Grev. multifida Gr. CvsrosEIRA Ag. J. Ag. abrotanifolia 4g. amentacea Bory, barbata J. Ag. concatenata 4g. ^ corniculata Zanard. crinita Dub discors 4g. ericoides var, granulata va*. Hoppii, Aq. Montagnei J. 4g. sedoides As. selaginoides Zanard. squarrosa Derot, DASYA Ag. arbuscula 4g. cervicornis J. Ag. elegans Ag. ornitoryncha Mont. plana Ag. plana Dub, punicea J. Ag. simpliciuscula 4g. spinella 4g. spinella Dub. DASYCLADUS Ag. clava formis 24g. DELESSERIA Lamour. hypoglossum Zam. DESMARESTIA Grev. filiformis J. 49. DICTYOMENIA Grev. DicrYorA Lamour. Grev. atomaria Grev. fasciola Lam. implexa Lum. laciniata Lam. latifolia Suhr. linearis Grev. papillosa Lam. — 161 — 66 39 40 46 52 47 50 48 46 49 Phasiana Bory. repens J. Ag. Soli erii Chauv, DICTYOTE/E Grev. DICTYURUS Bory. DUMONTIA Grev. ventricosa. DiPLOTRICHIA J. Ág, polyous J. Agr DUDRESNAJA Crouan. ECTOCARPEJE Ag. J. Ag. EcTOCARPUS Lb. casspitulus J. 45. lzetus Ag. monocarpus Ag. siliculosus Lb simpliciusculus 4g, Elaionema Berfel. ENDOCLADIA J. Ag. ENTEROMORPHA Zb. J. Ag. clathrata L5, marginata J. 4g. pereursa J, 4g. FLORIDEJE J. Aj. FUCACE/E Ag. FUCOIDEJE J. 4j. Fucus LZ. Ag. Sherardi Turn, | GASTROCARPEJE Grev. Gehlidium, GLOIOCLADEJE Harv. GLOIOCLADIA J. Ag. GLOIOPELTIS J. Ag. GLOIOSIPHONIA Berkel. GLOIOTRICHIA J, Ag. angulosa J.; Ag. GRACILARIA Grev. J. Ag, GRATELOUPIA Ag. dichotoma. filicina, verruculosa. GRIFFITHSIA Ag. Equisetifolia 4g. furcellata J. 49g. Giraudii Sol, imbricata Schousb. irregularis Ag. multifida 44g. Opuntia J. Ag. Opuntioides J, 4g. phyllamphora J'. 49. Schousboei Mont, secundiflora J. 4g. spharica Schousb, tenuis Ag. HALYMENIA Ag. Algieri^nsis Mont. curvicornis J. Ag. cdulis Far. Ag. elongata 44a. Floresia ^g. furcellata 42. marginata, Mont. Monardiana Mont. mulüfida J. 4g. pinnulata. Ag. reniformis Ag. spathulata J. Ag. irigona 4g. ventricosa Ag. HALYSERIS Tozz. Ag. poly podioides 4g. HEMITREMA Zrown. HERINGIA J. Ag. HETEROCLADIA Decsne. HILDENBRANDTIA 4Vardo. Nardi Zanard. L'utchinsia 4g. HYMENENA Grev. HYPNJAEA Lamour. armata J. Ag. confervoides J. 4g. divergens J. Ag. musciformis J. Ag. Rissoana J. Ag. Iridea Bory. KALLYMENIA J. Ag LAMINARIA Lam. Grev. brevipes 4g. padinipes Bory- — 162 — 74 78 15 78 78 15 79 78 66 77 77 75 75 75 95 106 97 90 98 96 98 91 98 D 106 99 96 - 98 106 36 36 67 67 66 32 52 119 68 148 149 149 150 150 150 90 93 ps 45 37 purpurascens Ag. purpurascens Bory. LAMINARIEJE Grev, LAURENCIA Lamour. Boryana De JVot. dasyphylla. obtusa. pinnatifida, papillosa, striolata, tenuissima. LiEBMANNIA J. Ag. Leveillei J. Ag. LicTORIA J. Ag. LYNGBYA Ag. confervoides 4g. crispa Ag. ferruginea Ag. luteofusca J. Ag. semiplena J. Ag. MAMMEA J. Ag. MESOGLOIA. attenuata Ag. coccinea Ag. gracilis Decsne mediterranea J, Ag. moniliformis Griff. MARTENSIA Her. , MICROCLADIA (rev. MYRIOCLADIA J. Ag. Posidonie J. Ag. MYRIONEMA Grev. crustaceum. J Ag. NACCARIA Endl. NEMALION Duby. lubricum Dub. NEMOSTOMEE J. Ag. NEMOSTOMA J. Ag. dichotema J.4g. marginata J. Ag. minor J. Ag. NITOPHYLLUM Grev. Hilliz. laceratum, ocellatum. ODONTHALIA Ab. OSCILLATORIE/E Ag. PanriNA Adans. J. Ag. Mediterranea Bory. omphalodes Mont. pavonia Gaill. PEYSSONELLIA Decsne, squamaria Decsne, 39 156 156 156 156 156 10 39 39 28 39 99 92 PHYLLOPHORA Grev. J. Ag. Heredia J, Ag. nervosa Grev, PLOCAMIUM Zam. Grev. coccineum. uncinatum, POLYIDES Ag. rotunda Mor, et De Not, POLYSIPHONIA Grev. arachnoidea 4g. armata J. Ag. (badia). Biasolettiana. 4g. breviarticulata 49. Corizaldi Menegh. deusta Ag. (divaricata). divergens J. 4g. elongata 4g. elongella Harp. ferox J. A9. fibrillosa Gre. flexella A3. foeniculacea 43. forcipata J. Ag. hirta J. Ag. intricata J. Ag. lepadicola B. Aq. lubrica Ag. Montagnel De JVot. Morisiana J. Ag. nodulosa J. Ag. obseura 44g. opaca Ag. ornata J. 4g. pennata 4g. Perreymondii J. 4g. pilosa Nacc. polyspora Ag. pulvinata 24g. purpurea J. Ag. radicans Menegh. ramulosa 4g. Ranieriana Zanard. vigens 44s. — 163 — 93 94 94 155 155 155 66 92 416 130 142 4125 126 134 145 125 124 121 136 155 145 138 140 457 197 158 424 124 139 132 128 126 125 145 135 441 151 139 133 124 129 144 144 140 122 Ruchingeri Ag. sanguinea 4g. secunda 4g. Solierii J. Ag. spinella Ag. spinulosa Ag. spinosa Àg. stricta Mor. et De Not. subcontinua Ag. subtilis De Vot. tenella A5. tripinnata J, 4a. variegata As. vestita J. 4g. Wulfeni 45. POLYZONIA Suhr. PORPHYRA Ag. vulgaris Ag. PTILOTA Ag. PUNCTARIA. Grev. latifolia Grev. RHODOMELA Ag. J. Ag. RHODOMENIA Grev. bifida Grev. jubata Grev. palmetta Crev. RIVULARIA Ag. J. Ag. angulosa 4g. atra Roth. bullata Aerkel. fucicola Zanard. hcematites Dee, meduse Meregh. RIVULARIEE Harv. RYTIPHLEA Ag. J. Ag. pinnastroides. semicristata. tinctoria. SARGASSUM Ag. amygdalifolium Bory. Hornschuchii A. linifolium. 4. megalophyllum Mont. salicifolium Bory. pgulgaré Ag. var. 145 deo (Qu Cot e QU QU Ct et - SIPHONEJE (Grev. Solenia A9. crimta, SOLIERIA J.:Ag. chortadis, SPHACELLARIA Jb. Bertiana Dc INot. cervicornis Ag. cirrhosa 4g. disticha Lb. filicina Ag. pumila 44g. scoparia scoparioides 44g simpliciuscula Ag. spartioides Mengh. Tribuloides Mengh. Ulex Bonnem. BPHACELLARIEJE J. Ag.- SPHJEROCOCCUS Ag. Grev. ZA cicularis Ag. Bifidus Ag. (Brodici Ag.) (Burmanni Ag.) (Chamissoi Ag:) (Chauvinii Bory.) Compressus Ag. Confervoides Ag. GCorneus Ag. coronopifolius Ag. (crassifolius Ag.) (cristatus As.) divergens Ag. durus Ag. elongatus d. Chiaje. ( flabellifolius Bory.) (gigartinus Ag.) Griffithse Ag. Hercdia Ag. jubatus Ag. Lactuca. Ag. (Livius Ag.) (mamillosus Ag.) (membranifolius. Ag.) (mirabilis Ag.) (multipartitus Ag.) nervosus Ag. norvegicus Ag. palmeua Ag. (plicatus Ag.) (polycarpus Grev. pusillus Mont. (repens Ag.) (rostratus Ag.) (Schousboei J. Ag.) Teediü. ustulatus Ag. verruculosus Ag. SPONGIOCARPE/E Grev. SPOROCHNOIDEJE Grev. SPOROCHNUS Ag, J. Ag. adriaticus Ag. SPYRIDIA. Harv. clavulata J. 4g. filamentosa Harv. Stiphtia Nardo. STILOPHORA J. Ag. adriatica J. Ag, papillosa J, 4g. STRIARIA Grev. attenuata Gr, crinita J. Ag. SUHRIA J. Ag. THAMNOPHORA Ag. J. Ag. TnuonEA Boug. WRANGELIA Ag. multifida penieillata tenuis VALONIA Ag. cgagropila 45. intricata A7, ovalis Ag. utrieularis 4g. ULvaA L. Ag. Bertolouit 4g. compressa L. Lactua L. latissima £L. linza £L. percursa Ag. rigida dg. ULV AGEJE Ag. J. Ag. Zanard4nia Nardo. ZONARIA Ag. J. Ag. adspersa Ag. collaris 45. papillosa 42. squamaria Az. ZONOTPI!CHIA J. Ag. bemispherica J, Ag. 104 103 [n z IO EM 1 u TUE TTE y Um c2 TE hf Tm E m ) ' » New York Botanical Garden Library QK572.5.M 4 A32 gen | Agardh, Jacob Georg/Algae Maris Mediterr 5185 00157 9059 3 ERES D