LORD BACON’S WORKS.
VOLUME THE NINTH.
DE AUGMENTIS SCIENTIARUM.
LIBRI. VIII.—IX.
NOVUM ORGANUM.
.
THE WORKS
OF
FRANCIS BACON,
Hord Chancellor of England,
A NEW EDITION:
BY
BASIL MONTAGU, ESQ.
VOERaIX:
ee
LONDON: ie = a i!
WILLIAM Stra MDCCCXXVIII.
t
Thomas White, Printer, | Johnson’s Cuurte
PREFACE.
Tuis Volume contains the two last books of the treatise “ De Augmentis,” and the “ Novum Or- ganum.” | In the year 1605 Lord Bacon, in the Advance- ment of Learning, divided knowledge respecting the Mind of Man, into the understanding and the will.* Knowledge respecting the understanding he di- vided into Invention, Judgment, Memory, Tradition. “ Man’s labour is to invent that which is sought or propounded ; or to judge that which is invented ; or to retain that which is judged; or to deliver over that which is retained. So as the arts must be four; art of inquiry or invention: art of examination or Judgment; art of custody or memory; and art of elocution or tradition.”+ Under the head of Invention, after having ex- plained the deficience of the Art of Invention, “‘ which,” he says, “ seemeth to me to be such a defi- cience as if, in the making of an inventory touching
me mee voli pel] 3; + See vol. ii.1 6. VOL b
vl PREFACE.
the estate of a defunct, it should be set down, ‘ of ready money nothing : for as money will fetch all other commodities, so this knowledge is that which should purchase all the rest. And like as the West- Indies had never been discovered, if the use of the mariner’s needle had not been first discovered, though the one be vast regions and the other a small mo- tion; so it cannot be found strange if sciences be no farther discovered, if the art itself of invention and discovery hath been passed over.”*
He then adds, “ This part of invention, concerning the invention of sciences, I purpose, if God give me leave, hereafter to propound, having digested it into two parts; whereof the one I term “ Experientia Li- terata,” and the other “ Interpretatio Nature :” the former being but a degree and rudiment of the lat- ter. But I will not dwell too long, nor speak too great upon a promise.” +
The Novum Organum was published, imperfect and incomplete, in the year 1620, when Lord Bacon was Chancellor. The reasons for the publication at that period are stated in his letter to the King: “ And the reason, why I have published it now, spe- cially being unperfect, is, to speak plainly, because I number my days, and would have it saved. There is another reason of my so doing, which is to try, whether I can get help in one intended part of this work, namely, the compiling of a natural and experimental history, which must be the main foun-
* Advancement of Learning, vol. ii. p. 176 + Advancement of Learning, vol. ii. 182.
PREFACE. Vil
dation of a true and active philosophy.”(#)—Such are the causes assigned by Lord Bacon, each deser- ving a separate consideration.
The first of these two reasons is “ because I number my days, and would have it saved.” The meaning of this cannot be mistaken. Bacon was born in the year 1560. His health was always delicate. Etiam, he says, nonnihil homi- nibus spei fieri putamus ab exemplo nostro proprio ; neque jactantiz causa hoc dicimus, sed quod utile dictu sit. Si qui diffidant, me videant, hominem inter homines etatis mee civilibus negotils occupatissimum, nec firma admodum valetudine (quod magnum habet temporis dispendium), atque in hacre plané protopi- rum, et vestigia nullius secutum, neque hecipsa cum ullo mortalium communicantem; et tamen veram viam constantér ingressum, et ingenium rebus sub- mittentem, hec ipsa aliquatents (ut existimamus) provexisse. (@)
In the year 1617, when he was fifty-seven years of age, the great seals were offered to him. Un- mindful of the feebleness of his constitution; un-
(x) Postea, xil.
(a) “* We judge also that mankind may conceive some hopes from our example, which we offer, not by way of ostentation, but because it may be useful. If any one therefore should despair, let him consider a man as much employed in civil affairs as any other of his age, a man of no great share of health, who must therefore have lost much time, and yet, in this undertaking, he is the first that leads the way, unassisted by any mortal, and stead- fastly entering the true path, that was absolutely untrod before, and submitting his mind to things, may somewhat have advanced the design.”—Shaw’s Translation.
Vili PREFACE.
mindful of his love of contemplation, and that genius is rarely prompt in action or consistent in general conduct : (6)—Unmindful of his own words, “1 ever bore a mind to serve his majesty in some middle place that I could discharge, not as a man born under Sol, that loves honour; nor under Jupiter, that loves business; for the contemplative planet carries me away wholly.” (c) —Unmindful of his own words, “ Men in great place are thrice servants: servants of the sovereign in state; servants of fame; and servants of business: soas they have no freedom neither in their persons, nor in their actions, nor in their times. Power they seek, and lose liberty : they seek power over others, and lose power over themselves.”(d)—Unmindful of his admonition, ‘‘ Accustom(e) your mind to judge of the proportion or value of things, and do that substanti- ally and not superficially; for if you observe well, you shall find the logical part of some men’s minds good, but the mathematical part nothing worth:
(b) Their early habits have been those of contemplative in- dolence; and the day-dreams, with which they have been ac- customed to amuse their solitude, adapt them for splendid spe-— culation, not temperate and practicable counsels. —CoLERIDGE.
(c) Letter to Lord Burleigh.
(d) Essay on Great Place. Vol. i. p. 50.
(e) Hobbes, who was intimate with Lord Bacon, says, in his preface to the Leviathan, ‘‘ But there is another saying not of late understood, by which they might learn truly to read one ano- ther, if they would take the pains; and that is, ‘ nosce teipsum,’ read thyself: which was not meant, as it is now used, to counte- nance, either the barbarous state of men in power towards their inferiors; or to encourage men of low degree to a saucy be- haviour towards their betters; but to teach us, that for the simi-
PREFACE. 1X
that is, they can judge well of the mode of attaining the end, but ill of the value of the end itself; and hence some men fall in love with access to princes ; others, with popular fame and applause, supposing they are things of great purchase, when, in many cases, they are but matters of envy, peril, and impe- diment.” (f)—Unmindful of his own doctrine how much “ worldly pursuits divert and interrupt the prosecution and advancement of knowledge, like unto the golden ball thrown before Atalanta, which, while she goeth aside and stoopeth to take up, the
race is hindered Declinat cursus, aurumque volubile tollit.” (g)
litude of the thoughts and passions of one man to the thoughts and passions of another, whosoever looketh into himself, and considereth what he doth when he does think, opine, reason hope, fear, &c., and upon what grounds ; he shall thereby read and know what are the thoughts and passions of all other men upon the like occasions. I say the similitude of passions, which are the same in all men, desire, fear, hope, &e.; not the simili- tude of the objects of the passions, which are the things desired, feared, hoped, &c.: for these the constitution individual, and particular education do so vary, and they are so easy to be kept from our knowledge, that the characters of man’s heart, blotted and confounded as they are, with dissembling, lying, counter- feiting, and erroneous doctrines, are legible only to him that searcheth hearts.” ‘Give e’en a fool the employment he desires And he soon finds the talents it requires.” CowPeEr.
‘‘ As a man thou hast nothing to commend thee to thyself, but that only by which thou art a man, that is by what thou chusest and refusest,’—Bisuop Tay or. |
(f) Advancement of Learning. Vol. ii. 286.
(g) Advancement of Learning. Vol. ii. p. 52; and Wisdom of the Ancients, Atalanta. Vol. iti. p. 66.
Xx PREFACE.
Regardless of these important truths, so deeply impressed upon his mind, he, either deluding himself with the supposition that, in place he had more power to do good, (h) or, influenced by worldly am- bition, like “ the seeled dove which mounts and mounts, because he cannot see about him; (2) or
(h) In his Essay on Great Place, he says, ‘ In place there is license to do good and evil; whereof the latter is a curse: for in evil the best condition is not to will; the second not to can. But power to do good is the true and lawful end of aspiring; for good thoughts (though God ac- cept them), yet towards men are little better than good dreams, except they be put in act; and that cannot be without power and place, as the vantage and commanding ground.” But in the Advancement of Learning, he says, ‘“‘ The merits of founders of states, lawgivers, extirpers of tyrants, and other eminent persons in civil merit, are commonly confined within the circle of an age or nation, and are not unlike seasonable and favouring showers, which, though they be profi- table and desirable, yet serve but for that season wherein they fall, and for a latitude of ground which they water: but the me- rits of the inventors and authors of new arts, such asendow man’s life with new commodities and accessions, like the influences of the sun and the heavenly bodies, are for time permanent, for place universal :—those again are commonly mixed with strife and perturbation: but these have the true character of divine presence, and come in ‘ aura leni,’ without noise or agitation.”— (See Vol. ii. p. 62.) And to the same effect Bishop Berkeley, in his minute philosopher says. ‘“* For my part, I should think a man, who spent his time in such a painful impartial search after truth, a better friend to mankind than the greatest statesman or hero: the advantage of whose labours is confined to a little part of the world, and a short space of time: whereas a ray of truth may enlighten the whole world, and extend to future ages.”
(2) Essay on Ambition, ante. Vol. i. 127.
PREFACE. Xl
goaded by worldly want; or actuated by his favou- rite opinion, that perfection consisted in the union of contemplation and action, of Saturn the planet of rest and Jupiter the planet of action, he, in an evil
hour accepted the offer. ‘¢ Forth reaching to the fruit, he pluck’d, he eat.”
One of the consequences was the publication of the Novum Organum in its present state; the sacri- fice of his favourite work, upon which he had been engaged for thirty years, and had twelve times transcribed with his own hand. (w)
The second reason assigned by Lord Bacon for the publication of the Novum Organum in 1620 is, to try whether I can get help in one intended part of this work, namely, the compiling of a Natural and Lvperimental History, which must be the foundation of a true and active philosophy. (6) The meaning of this seems also to be obvious. Lord Bacon’s conviction of the importance of Natural History, as the primitive matter of philosophy, appears in every part of his works in the Advancement of Learning; (a) the Sylva Sylvarum; (vr) the New Atlantis; (c) the Wisdom of the Antients; (d) and the Novum Organum. It seems probable, therefore, that he availed himself of the moment when power was entrusted to him, to induce the king to assist in the formation of “ such a collection of natural history
(w) See Rawley’s Life, and postea, xii. (5) Ante, vi. (a) Vol. u. 102. (x) Vol. iv. (c) Vol. ii. 368. (d) Vol. iii. p. 31.
xli PREFACE.
as he had measured out in his mind, and such as really ought to be procured, which is,” he says, “a great and royal work, requiring the purse of a prince, and the assistance of a people.” He, therefore, in his presentation letter to the king, expresses his anxiety for the compiling a Natural History, (y) and, he renews his solicitation in his next letter to the king. (7) Copies of the work were presented
To the King,
To the University of Cambridge,
To Sir Henry Wotton, and
To Sir Edward Coke.
_ The following are the letters of presentation and
the answers:
To THE Kina. It may please your most excellent Majesty,
Ir being a thing to speak or write, specially to a king, in public, another in private, although I have dedicated a work, or rather a portion of a work, which at last I have overcome, to your majesty by a public epistle, where I speak to you in the hearing of others; yet I thought fit also humbly to seek ac- cess for the same, not so much to your person, as to your judgment, by these private lines.
The work, in what colours soever it may be set forth, is no more but a new logic, teaching to invent and judge by induction, as finding syllogism incom-
(y) Next page. (x) Postea, xvi.
PREFACE. : xiii
petent for sciences of nature ; and thereby to make philosophy and sciences both more true and more active. oe Ps
This tending to enlarge the bounds of reason, and to endow man’s estate with new value, was no improper oblation to your majesty, who, of men, is the greatest master of reason, and author of bene- ficence.
There be two of your council, and one other bishop (p) of this land, that know I have been about some such work near thirty years; so as ] made no haste. And the reason why I have published it now, specially being unperfect, is, to speak plainly, because I number my days, and would have it saved. There is another reason of my so doing, which is to try, whether I can get help in one intended part of this work, namely, the compiling of a natural and experimental history, which must be the main foun- dation of a true and active philosophy.
This work is but a new body of clay, whereinto your majesty, by your countenance and protection, may breathe life. And, to tell your majesty truly what I think, I account your favour may be to this work as much as an hundred year’s time: for I am persuaded, the work will gain upon men’s minds in ages, but your gracing it may make it take hold more swiftly; which I would be very glad of, it being a work meant, not for praise or glory, but for practice and the good of men. One thing, I con- fess, | am ambitious of, with hope, which is, that af-
(p) Dr. Lancelot Andrews, Bishop of Winchester.
X1V PREFACE.
ter these beginnings, and the wheel once set on
going, men shall seek more truth out of Christian
pens, than hitherto they have done out of heathen.
I say with hope; because I hear my former book of
the Advancement of Learning, is well tasted in the
universities here, (k) and the English colleges
abroad: and this is the same argument sunk deeper.
And so I ever humbly rest in prayers, and all other duties,
Your majesty’s most bounden and devoted servant, Fr. VeRuLAM, Canc.
York-House, this 12th of October, 1620.
This Letter was written with the King’s own hand, to my Lord Chancellor Verulam, upon his Lord- ship’s sending to his Majesty his Novum Orga- num.
My Lord,
I have received your letter and your book, than the which you could not have sent a more accept- able present unto me. How thankful I am for it cannot better be expressed by me than by a firm re- solution I have taken; first, to read it through with care and attention, though I should steal some hours from my sleep. Having otherwise as little spare-time to read it as you had to write it. And then to use the liberty of a true friend, in not spar-
(x) In the year 1620 the Advancement of Learning was known in our universities. —Qy. Is it known in the year 1828?
PREFACE. XV
ing to ask you the question in any point whereof I shall stand in doubt: “ Nam ejus est explicare, cu- jus est condere,” as on the other part I wil! willingly give a due commendation to such places as in my opinion shalldeserve it. In the mean time I can with comfort assure you, that you could not have made choice of a subject more befitting your place, and your universal and methodical knowledge; and in the general, I have already observed, that you jump with me, in keeping the mid-way between the two extremes ; as also in some particulars, I have found that you agree fully withmy opinion. And so praying God to give your work as good success as your heart can wish, and your labours deserve, I bid you heartily farewell. ) James R.
Octob. 16, 1620.
To the King, thanking his Majesty for his gracious acceptance of his book. May it please your Majesty,
I cannot express how much comfort I received by your last letter of your own royal hand. I see your majesty is a star, that hath benevolent aspect and gracious influence upon all things, that tend toa general good.
“* Daphni, quid antiquos signorum suspicis artus ? Ecce Dionzi processit Ceesaris astrum ;
Astrum, quo segetes gauderent frugibus, et quo Duceret apricis in collibus uva colorem. (n)
This work, which is for the bettering of men’s
(n) Virgil, Eclog. IX. vers. 46—50.
Xv1 PREFACE.
bread and wine, which are the characters of tem- poral blessings and sacraments of eternal, I hope, by God’s holy providence, will be ripened by Cesar’s star.
Your majesty shall not only do to myself a sin- gular favour, but to your business a material help, if you will be graciously pleased to open yourself to me in those things, wherein you may be unsatisfied. For though this work, as by position and principle, doth disclaim to be tried by any thing but by expe- rience, and the results .. experience in a true way ; yet the sharpness and profoundness of your majesty’s judgment ought to be an exception to this general rule; and your questions, observations, and admo- nishments, may do infinite good.
This comfortable beginning makes me hope far- ther, that your majesty will be aiding to me, in setting men on work for the collecting of a natural and experimental history; which is ‘ basis totius negotil,” a thing, which I assure myself will be, from time to time, an excellent recreation unto you; I say, to that admirable spirit of yours, that delighteth in hight: and I hope well, that even in your times, many noble inventions may be discovered for man’s use. For who can tell, now this mine of truth is opened, how the veins go; and what lieth higher, and what lieth lower? But let me trouble your ma- jesty no further at this time.. God ever preserve and prosper your majesty.
October 19, 1620.
0241 : ae : t ae Ks voy 3 Ber end os CS died 0 Ra,
Sate apo Mee SE ake C2 oupf sea “)
CA my)
Z ; ; COMP? CMM Lig CCCP, hess) ? oe Airy MS rfl oe oP acypreae wedi /y Aprpuioy fo Apron eed F? OGRE Cf) SELES Fs oe (PZ aft ie ay ake
PREFACE. xVil
To the Marquis of Buckingham. My very good lord, 7 I send now only to give his majesty thanks for the singular comfort, which I received by his majes- ty’s letter of his own hand, touching my book. And I must also give your lordship of my best thanks, for your letter so kindly and affectionately written. I did even now receive your lordship’s letter touching the proclamation, and do approve his ma- jesty’s judgment and foresight about mine own. Neither would I have thought of inserting matter of state for the vulgar, but that now-a-days there is no vulgar, but all statesmen. But, as his majesty doth excellently consider, the time of it is not yet proper, I ever rest Your lordship’s most obliged friend, and faithful servant, Fr. Verutam, Cane. Indorsed, in answer to his majesty’s directions touch- ing the proclamation for a parliament.
A Letter from the Lord Chancellor Verulam to the University of Cambridge upon sending to their public library his Novum Organum, to which this letter written with his own hand is affixed.
Almz Matri Academie Cantabrigiensi
Cum vester filius sim et alumnus, voluptati mihi erit, partum meum nuper editum vobis in gremium dare: Alitér enim velut pro exposito eum haberem. Nec vos moveat, quod via nova sit. Necesse est enim talia per etatum et seculorum circuitus evenire.
XVill PREFACE.
Antiquis tamen suus constat honos; ingenii scilicet : nam fides verbo Dei et experientia tantiim debetur. Scientias autem ad experientiam retrahere, non conceditur: at, easdem ab experientia de integro excitare, operosum certé, sed pervium. Deus vobis, et studiis vestris faveat.
Filius vester amantissimus,
France. VERvuLaM, Canc.(o) Ex /Edibus Eborac.
3 Octob. 1620.
Lord Bacon to Sir Henry Wotton. My very good Cousin,
Your letter which I received from your lordship(y) upon your going to sea was more than a compensa- tion for any former omission; and I shall be very glad to entertain a correspondence with you in both kinds, which you writ of; for the latter whereof
(0) Translation by Archbishop Tenison in Baconiana :—192.
‘¢ Seeing I am your son, and your disciple, it will much please me to repose in your bosom, the issue which I have lately brought forth into the world; for otherwise I should look upon it as an exposed child. Let it not trouble you, that the way in which I gois new; such things will of necessity happen in the revolu- tions of several ages. However, the honour of the ancients is secured : that, I mean, which is due to their wit. For faith is only due to the word of God, and to experience. Now, for bringing back the sciences to experience, is not a thing to be done: but to raise them anew from experience, is indeed, a very difficult and laborious, but not a hopeless undertaking. God prosper you and your studies.
Your most loving Son, Francis Verulam, Chancel.
(y) Qy.
PREFACE. X1X
J am now ready for you, having sent you some ure of that mine. I thank you for your favours to Mr. Mewtus, and I pray continue the same. So wishing you out of that honourable exile, and placed in a better orb, I ever rest,
Your lordship’s affectionate kinsman,
and assured friend, Fr, Verutam Cane. (p) York House, Octob. 20th, 1620.
Sir Henry Wotton to Lord Bacon. Right honourable, and my very good Lord,
‘I have your lordship’s letters dated the 20th of October, and | have withal by the care of my cousin, Mr. Thomas Meawtis, and by your own special favour, three copies of that work, wherewith your lordship hath done a great and ever-living benefit to all the children of nature; and to nature herself in her uttermost extent and latitude: Who never before had so noble nor so true an interpreter, or (as I am readier to style your lordship) never so in- ward a secretary of her cabinet. But of your said
(p) When this Letter, together with the other two next before and after it, were written, upon the occasion of my Lord Chan- cellor’s publishing his Novum Organum, Sir Henry Wotton, so eminent for his many embassies, great learning, candour, and other accomplishments, was resident at Vienna, endeavouring to quench that fire which began to blaze in Germany, upon the proclaiming the Elector Palatine King of Bohemia. How grateful a present this book was to Sir Henry, cannot better be expressed than by his answer to this letter ; which though it may be found in his Remains, I hope the reader will not be displeased to see part of it transcribed in this place.—Bacon’s Letters.
XX PREFACE.
work, which came but this week to my hands, I
shall find occasion to speak more hereafter; having yet read only the first book thereof, and a few aphorisms of the second. Jor it is not a banquet that men may superficially taste, and put up the rest in their pockets; but in truth a solid feast, which requireth due mastication. Therefore when I have once myself perused the whole, I determine to have it read piece by piece at certain hours in my do- mestic college as an ancient author; for I have learned thus much by it already, that we are ex- tremely mistaken in the computation of antiquity,(q) by searching it backwards, because indeed the first times were the youngest ; especially in points of na- tural discovery and experience. For though I grant
(q) Bentham in his Book of Fallacies, says :
«¢ What in common language is called old time, ought (with reference to any period at which the fallacy in question is em- ployed) to be called young or early time.
As between individual and individual living at the same time and in the same situation, he whois old, possesses, as such, more experience than he who is young ;—as between generation and generation, the reverse of this is true, if, as in ordinary language, a preceding generation be, with reference to a succeeding genera- tion, called old ;—the old or preceding generation could not have had so much experience as the succeeding. With respect to such of the materials or sources of wisdom which have come un- der the cognisance of their own senses, the two are on a par :— with respect to such of those materials and sources of wisdom as are derived from the reports of others, the later of the two pos- sesses an indisputable advantage.
In giving the name of old or elder to the earlier generation of
PREFACE. Xx1
that Adam knew the natures of all beasts, and Solomon of all plants, not only more than any, but more than all since their time; yet that was by divine infusion, and therefore they did not need any such Organum as your lordship hath now delivered to the world; nor we neither, if they had leit us the memories of their wisdom. ,
But I am gone further than I meant in speaking of this excellent labour, while the delight yet I feel, and even the pride that I take in a certain congeni- ality, as] may term it, with your lordship’s studies, will scant let me cease: and indeed I owe your lord- ship even by promise, which you are pleased to re- member, thereby doubly binding me, some trouble this way ; I mean, by the commerce of philosophical experiments, which surely, of all other, is the most ingenuous traffic: therefore, &c.
the two, the misrepresentation is not less gross, nor the folly of it less incontestable, than if the name of old man or old woman were given to the infant in its cradle.
What then is the wisdom of the times called old? Is it the wisdom of gray hairs? No.—lIt is the wisdom of the cradle.(r)
(r) No one will deny that preceding ages have produced men eminently distinguished by benevolence and genius; it isto them that we owe in succession all the advances which have hitherto been made in the career of human improvement: but as their talents could only be developed in proportion to the state of knowledge at the period in which they lived, and could only have been called into action with a view to then-existing circumstances, itis absurd to rely on their authority, at a period and under a state of things altogether different.
VOL, IX. C
Xxli PREFACE.
That a copy was sent to Sir Edward Coke, ap- pears from the following melancholy exhibition of this great lawyer’s mind.
In the library of the late Thomas Earl of Leices- ter, the descendent of Sir Edward Coke, at Holkham in Norfolk, is a copy of the Novum Organum inti- tled Instauratio Magna, printed by John Bill in 1620, presented to Sir Edward, who at the top of the title page has written Edw. C. ex dono auctoris.
Auctori Consilium. Instuara paras veterum documenta sophorum : Insturare Leges Justitiamq ; prius.
And over the device of the ship passing between Hercules’s pillars, Sir Edward has written the two following verses.
<‘ It deserveth not to be read in schooles, But to be freighted in the Ship of Fools.” (s)
(s) Alluding to a famous book of Sebastian Brand, born at Strasburgh about 1460, written in Latin and High Dutch verse and translated into English in 1508, by Alexander Barklay, and printed at London the year following by Richard Pynson, printer to Henry VII. and Henry VIII. in folio, with the following title, “« The Shyp of Follys of the World: translated in the Coll. of Saynt Mary Otery in the count of Devonshyre, oute of Latin, Frenche, and Doche, into Englesse tongue, by Alex. Barklay, preste and chaplen in the said College m,cccce,viir.” It was dedicated by the translator to Thomas Cornish, bishop of Tine and suffragan bishop of Wells, and adorned with a great variety of wooden cuts.
PREFACE. Xxiil
The Novum Organum is noticed by Lord Bacon in other letters, both before and after the publication in 1620. In the year 1609 he wrote To Mr. Matthew, upon sending to him a part of
Instauratio Magna. Mr. Matthew,
I plainly perceive by your affectionate writing touching my work, that one and the same thing af- fecteth us both; which is, the good end to which it is dedicated ; for as to any ability of mine, it cannot merit that degree of approbation. For your caution for church-men and church-masters, as for any impe- diment it might be to the applause and celebrity of my work, it moveth me not; but as it may hinder the fruit and good which may come of a quiet and calm passage to the good port which it is bound, I hold it a just respect; so as to fetch a fair wind I go not too far about. But the truth is, that I at all have no occasion to meet them in my way; except it be as they will needs confederate themselves with Aristotle, who, you know, is intemperately magnified by the schoolmen ; and is also allied, as I take it, to the jesuits, by Faber, who was a companion of Loyola, and a great Aristotelian. I send you at this time the only part which hath any harshness; and yet I framed to myself an opinion, that whosoever allowed well of that preface, which you so much commend, will not dislike, or at least ought not to dislike, this other speech of preparation; for it is written out of the same spirit, and out of the same
XXIV PREFACE.
necessity: nay, it doth more fully lay open, that the question between me and the ancients, is not of the virtue of the race, but of the rightness of the way. And to speak truth, it is to the other but as pal- ma to pugnus, part of the same thing more large. You conceive aright, that in this, and the other, you have commission to impart and communicate them to others according to your discretion. Other matters I write not of. Myself am like the miller of Gran- chester, that was wont to pray for peace amongst the willows; for while the winds blew, the wind- mills wrought, and the water-mill was less customed. So I see that controversies of religion must hinder the advancement of sciences. Let me conclude with my perpetual wish towards yourself, that the appro- bation of yourself, by your own discreet and tempe- rate carriage, may restore you to your country, and your friends to your society. And so I commend you to God’s goodness.
Gray’s-Inn, Oct. 10, 1609.
And there is another letter, in which, to use his own words, it appears ‘how much his heart was upon it.”
To Mr. Matthew. Sir,
I thank you for your last, and pray you to be- lieve, &c. And I must confess my desire to be, that my writings should not court the present time, or some few places, in such sort as might make them either less general to persons, or less perma-
PREFACE. XXV
nent in future ages. As to the Instauration, your so full approbation thereof I read with much com- fort, by how much more my heart is upon it; and by how much less I expected consent and concurrence in a matter so obscure. Of this I can assure you, that though many things of great hope decay with youth, and multitude of civil businesses is wont to diminish the price, though not the delight of con- templations, yet the proceeding in that work doth gain with me upon my affection and desire, both by years and businesses. And therefore I hope, even by this, that it is well pleasing to God, from whom, and to whom, all good moves. To him I most heartily commend you.
And in his address written in the year 1622, to “An Advertisement touching an Holy War, To the Right Reverend Father in God, Lancelot Andrews, Lord Bishop of Winchester, and Counsellor of Estate, to his Majesty.” After mentioning the instances of Demosthenes Cicero and Seneca, “ All three persons that had held chief place of authority in their countries; all three ruined, not by war, or by any other disaster, but by justice and sentence, as delinquents and criminals,” he says,
“ These examples confirmed me much in a reso- lution, whereunto I was otherwise inclined, to spend my time wholly in writing; and to put forth that poor talent, or half talent, or what it is, that God hath given me, not as heretofore to particular ex- changes, but to banks or mounts of perpetuity, which will not break. Therefore having not long
XXVi PREFACE.
since set forth a part of my Instauration which, is the work, that in mine own judgment, ‘si nun- quam fallit imago,’ I do most esteem; I think to proceed in some new parts thereof. And although I have received from many parts beyond the seas, testimonies touching that work, such as_ beyond which I could not expect at the first in so abstruse an argument; yet nevertheless I have just cause to doubt, that it flies too high over men’s heads: (m) have a purpose therefore, though I break the order of time, to draw it down to the sense, by some patterns of a Natural Story and Inquisition. And again, for that my book of Advancement of Learning may be some preparative, or key, for the better opening of the Instauration, because it exhibits a mixture of new conceits and old; whereas the Instauration gives the new unmixed, otherwise than with some little aspersion of the old for taste’s sake: I have thought good to procure a translation of that book into the general Janguage, not without great and ample additions, and enrichment thereof, especially in the second book, which handleth the partition of
(m) Mr. Chamberlain, in a letter to Sir Dudley Carleton, Ambassador at Holland, dated at London, October 28, 1620, men- tions, that Mr. Henry Cuffe, who had been Secretary to Robert, Earl of Essex, and executed for being concerned in his treasons, having long since perused this work, gave his censure, ‘“ that a fool could not have written such a work, and a wise man would not.” And, in another letter, dated February 3, 1620-1, Mr. Chamber- lain takes notice, that the King could not forbear sometimes, in reading that book, to say, that it was “like the peace of God, that passeth all understanding.’
PREFACE. Xxvil
sciences; in such sort, as I hold it. may serve in lieu of the first part of the Instauration, and acquit my promise in that part.”
Such are the different sentiments expressed by Lord Bacon of his favourite work.
The notices of this work by his faithful Secre- tary and Biographer Dr. Rawley, and his admirer Archbishop Tenison, are as follows :—
Dr. Rawley, in his life of Lord Bacon, says, ‘* T have been induced to think, that if there were a beam of knowledge derived from God, upon any man in these modern times, it was upon him: for though he was a great reader of books, yet he had not his knowledge from books, but from some grounds and notions from within himself. Which, notwithstanding, he vented with great caution and circumspection. His book of Instauratio Magna (which, in his own account, was the chiefest of his works,) was no slight imagination or fancy of his brain; but a settled and concocted notion; the production of many years labour and travail. I my- self, have seen, at the least, twelve copies of the ‘Instauration, revised, year by year, one after another; and every year altered and amended in the frame thereof; till, at last, it came to that mo- del in which it was committed to the press: as many living creatures do lick their young ones till they bring them, to their strength of limbs.”
And Archbishop Tenison, speaking of the Novum Organum, says, (a) The second part of
(a) Baconiana. 28,
XXVill PREFACE.
his great Instauration (and so considerable a part of it, that the name of the whole is given to it) is his Novum Organum Scientiarum, written by himself in the Latin tongue, and printed also most beautifully and correctly in folio, at Lon- don. (6) This work he dedicated to King James, with the following excuse; that, if he had stolen any time, for the composure of it, from his ma- jesty’s other affairs, he had made some sort of restitution, by doing honour to his name and his reign. The king wrote to him, then chancellor, a letter of thanks, with hisown hand. (c) Part of the dedication is then stated.
This Novum Organum containeth in it, instruc- tions concerning a better and more perfect use of reason in our inquisitions after things. And there- fore the second title which he gave it was, directions concerning interpretations of nature. And, by this art he designed a logic more useful than the vulgar, and an Organon apter to help the intellectual powers, than that of Aristotle. For he proposed here, not so much the invention of arguments, as of arts; and in demonstration, he used induction, more than contentious syllogism; and in his induction, he did not straightway proceed from a few particular sensible notions, to the most general of all; but raised axioms by degrees, designing the most general
(b) 1620. andio 2d. part Res. part of this Orga. is publ. in an Engl. Version.
(c) Dated Octob. 16.1629. See Collect. of Letters in Resusc. p. 83.
PREFACE. XX1X
notions for the last place; and insisting on such of them as are not merely notional, but, coming from nature, do also lead to her.
This book containeth three parts, the Preface ; the distribution of the work of the great Instaura- tion; Aphorisms, guiding to the interpretation of nature.
The preface considereth the present unhappy state of learning, together with counsels and advices to advance and improve it. To this preface there- fore, are to be reduced the Indicia, and the proem in Gruter, (e) concerning the interpretation of nature ; the first book de Augmentis Scientiarum, which treateth generally of their dignity and advancement ; and his lordship’s “Cogitata et Visa”( f) written by him, in Latin, without intention of making them public in that form, and sent to Dr. Andrews, (g°) as likewise to Sir Thomas Bodley, with a desire to receive their censures and emendations. ‘The latter returned him a free and friendly judgment of this work, in a large and learned letter, published in the Cabala, in the English tongue, and by Gruter in the Latin. (2) The like, perhaps, was done by the former, though his answer be not extant.
To the distribution, belongeth that Latin frag- ment in Gruter, (2) called, The Delineation, and Ar-
(e) Script. p. 285. and 479.
(f) Pub. by Gruter among the Scripta. (g) Anno 1607. See Resusce. p. 35.
(h) Inter Scripta Philos. p. 62.
(2) Inter Scripta. p. 293.
XXX PREFACE.
gument, of the second part of the Instauration. So doth that (7) of the philosophy of Parmenides and Telesius, and (especially) Democritus. For, as he sheweth in the beginning of that part) he designed first to consider the learning of which the world was possessed; and then to perfect that; and that being done, to open new ways to further discoveries.
To the Aphorisms is reducible, his letter to Sir Henry Savil, touching helps for the intellectual powers, written by his lordship in the English (4) tongue. A part of knowledge then scarce broken, (/) men believing that nature was here rather to be fol- towed than guided by art; and as necessary (in his lordship’s opinion) as the grinding and whetting of an instrument or the quenching it, and giving it a stronger temper.
Also there belong to this place, the fragment called “ Aphorismi et Consilia, de Auxiliis Mentis.” And “ Sententiz Duodecim de Interpretatione Na- ture ;” both published by Gruter in the Latin tongue, in which his lordship wrote them. (mm)
The imperfection of this work from its hasty publication, its nature, and the probable object of the whole work will be attempted in the conclusion of this Preface, which will be continued in the next volume.
(7) Pag. 208.
(k) Resusce. p. 225, &c.
(1) See of late, Spinoza on that subject. (m) See Script. p. 448, 451.
FRANCISCI BACONI DeA nh UN. TS
DE VERULAMIO,
VICE-COMITIS SANCTI ALBANI,
DE
DIGNITATE ET AUGMENTIS SCIENTIARUM.
LIBER OCTAVUS.
AD REGEM SUUM., CALRUT. .f
Partitio Doctrine Civilis in Doctrinam de Conversa- tione, Doctrinam de Negotiis, et Doctrinam de Im- perio sive Republica. |
Vetus est narratio, Rex Optime, convenisse com-
plures philosophos sollennitér coram legato regis
exteri, atque singulos pro virili parte sapientiam suam ostentasse, ut haberet legatus que referret de mirabili sapientia Grecorum. Unus tamen ex eorum numero silebat, et nihil adducebat in medium; adeo
“ut legatus ad eum conversus diceret, “ Tu verd quid
habes quod referam 2” Cui ille; “ Refer,” inquit, “ regi
tuo te invenisse apud Grecos aliquem qui tacere VOL. 1X. B
Ad DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
sciret.” Equidem oblitus eram, in hac Artium Sy- nopsi Artem T'acendi interserere ; quam tamen (quo- niam plertimque desideretur) exemplo jam proprio docebo. Etenim, ctim me tandem ordo rerum ad illud deduxerit, ut paull6 post de Arte Imperii trac- tandum sit ; clmque ad tantum regem scribam, qui perfectus adeo in ea Arte sit magister, ipsamque ab incunabulis suis hauserit ; nec omnino immemor esse possim, qualem apud Majestatem tuam locum susti- nuerim; consentaneum magis existimavi meipsum tacendo de hac re apud Majestatem tuam, quam scribendo, probare. Cicero vero non solum Artis, vertiim etiam Eloquentiz cujusdam que in tacendo reperiatur, meminit. Cum enim sermones nonnullos suos, cum alio quodam ultr6 citroque habitos, in epistola quidam ad Atticum commemorasset, sic scribit ; “‘ Hoc loco sumpsi aliquid de tua eloquentia, nam tacui.” Pindarus vero (cui illud peculiare est, animos hominum inopinato sententiola aliqua mira- bili, veluti virgula divina, percutere) hujusmodi quidpiam ejaculatur; “ Interdim magis afficiunt non-dicta quam dicta.” In hac parte igitur tacere, aut (quod silentio proximum est) brevis admodum esse, decrevi. Vertum, antequamad Artes Imperii perve- niam, haud pauca de aliis Doctrine Civilis portionibus sunt premittenda.
Scientia Civilis versatur circa subjectum, quod ceterorum omnium maximé est materize immersum, idedque difficillmé ad axiomata reducitur. Sunt tamen nonnulla, que hanc difficultatem levant. Primo enim, quemadmodum Cato ille Censorius de
LIBER OCTAVUS. 3
Romanis suis dicere solitus est, “ Ovibus eos similes esse quarum gregem integrum minore quis molestia ageret quam unam aliquam; quoniam si paucas ex grege ut rectam ineant viam propellere possis, cetere ultrO6 sequentur:” similitér, hoc quidem respectu, Ethicee munus est quodammodo illo Poli- tice difficilius. Secund6, proponit sibi Ethica, ut ‘animus bonitate interna imbuatur et cumuletur; at Civilis Scientia nihil amplius postulat, preter boni- tatem externam: hec enim ad societatem sufficit. Itaque non raro accidit, ut regimen sit bonum, tempora mala: siquidem in Sacra Historia illud non semel occurrit, cum de regibus bonis et piis narretur; “ Sed adhuc populus non direxerat cor suum ad Dominum Deum patrum suorum.” Itaque, et hoc quoque respectu, duriores partes sunt Ethice. Tertid, hoc habent respublice ut tanquam machine grandiores tardius moveantur; nee sine magno molimine, undé haud tam cit6 labefactantur ; sicut enim in Aigypto septem anni fertiles steriles septem sustentdrunt ; ita in rebuspublicis priorum tempo- rum bona institutio efficit, ut sequentium errores hon statim perniciem inferant: at singulorum ho- minum decreta et mores magis subitd subverti solent. Hoc denique Ethicam gravat, Politice succurrit.
Scientia Civilis tres habet partes, juxta tres so- cietatis actiones summarias; Doctrinam de Con- versatione, Doctrinam de Negotiis, et Doctrinam de Imperio sive Republicd. Tria siquidem sunt bona, que ex Societate Civili homines sibi parare expe-
4: DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
tunt; Solamen contra Solitudinem, Adjumentum in Negotiis, et Protectio contra Injurias. Suntque istee tres Prudentie plané inter se diverse, et sepe- numerO disjuncte; Prudentia in Conversando, Prudentia in Negotiando, et Prudentia in Guber- nando.
Enimvero, quod ad Conyersationem attinet, illa certé affectata esse non debet, at multo minus neglecta; ctim prudentia in ejus moderamine et decus quoddam morum in seipsa pre se ferat, et ad negotia tam publica quam privata commodé admi- nistranda plurimim juvet. Etenim sicut actio oratori tanti habetur, licét sit externum quiddam, ut etiam illis alteris partibus que graviores et inte- riores videntur anteponatur; eodem feré modo in viro civili Conversatio, ejusque regimen (utctinque in exterioribus occupetur) si non summum, at certé eximium, locum invenit. Quale enim pondus habet vultus ipse, ejusque compositio? Recteé poéta ;
“< Nec vultu destrue verba tuo.”
Poterit enim quis vim orationis vultu labefactare, et plané prodere. Quin et facta, non minus quam verba, vultu paritér destrui possint, si Ciceroni cre- damus; qui, ctim fratri affabilitatem commendaret erga provinciales, non in hoc eam potissimtm sitam dixit ut aditus preberet ad se faciles, nisi etiam vultu ipso comitér accedentes exciperet; “ Nil interest habere ostium apertum, vultum clausum.” Videmus quoque Atticum sub primum Ciceronis cum Cesare congressum, hello adhuc fervente, diligentér et serio Ciceronem per epistolam monuisse de vultu et gestu
LIBER OCTAVUS. 5
ad dignitatem et gravitatem componendis. Quod si tantum possit oris et vulttis solius moderatio, quanto magis sermo familiaris, et alia que ad Conversatio- nem pertinent? Atque sané summa et compendium decori et elegantie morum in hoc feré sita sunt, ut quasi equa lance et propriam dignitatem et aliorum metiamur et tueamur ; quod etiam non malé expres- sit T. Livius, licét alii rei intentus, eo persone charactere: “‘ Ne (inquit) aut arrogans videar, aut obnoxius; quorum alterum est, alienze libertatis obliti, alterum suze.” Ex contrariad vero parte, si urbanitati et elegantia morum externe impensius studeamus, transeunt ille in affectationem quandam deformem et adulterinam; “ Quid enim deformius, quam scenam in vitam transferre?” Quinetiam, licét in excessum illum vitiosum minimeé prolabantur, temporis tamen nimium in hujusmodi leviculis ab- sumitur ; animusque ad curam ipsarum, magis quam oportet, deprimitur. Idedque sicut in academiis adolescentes litterarum studiosi, at sodalium con- gressibus plus satis indulgentes, moneri soleant a preceptoribus, “ Amicos esse fures temporis;” sic certé assidua ista in Conversationis decorum animi intentio magnum gravioribus meditationibus furtum facit. Deindé, qui primas adeo in urbanitate obti- nent, et ad hance rem unam quasi nati videntur, hoc feré habent ut sibi ipsis in ill4 sola complaceant, et ad virtutes solidiores et celsiores vix unquam aspi- rent : quando e contra, qui sibi in hac parte defecttss sunt conscii, decus ex bond existimatione querunt. Ubi enim adest bona existimatio, omnia feré decent; ubi vero illa deficit, tum demum a commoditate
6 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
morum atque urbanitate subsidium petendum est. Porro, ad res gerendas vix gravius aut frequentius reperias impedimentum, quam hujusce decori externi curiosam nimis observationem ; atque illud alterum, quod huic ipsi inservit, nimirum anxiam temporis atque opportunitatum electionem. Egregié enim Salomon; “ Qui respicit ad ventos, non seminat; qui respicit ad nubes, non metit:” creanda siquidem nobis est opportunitas, sepitis quam opperienda. Ut verbo dicamus, urbana ista morum compositio ve- lutivestis animi est, et proindé vestis commoditates referre debet. Primtim enim talis esse debet, ut sit in usu communi; rursts, ut non sit nimis delicata aut sumptuosa: deindé ita conficienda, ut si qua sit in animo virtus, eain exhibeat maximé conspicuam, si qua deformitas, eandem suppleat et occultet ; postremo, et super omnia, ne sit nimis arcta atque ita animum angustiet, ut ejusdem motus in rebus gerendis cohibeat et impediat. Verum hec pars Scientiz Civilis de Conversatione elegantér profectd a nonnullis tractata est, neque ullo modo tanquam Desiderata reponi debet. 7
CAPUT IH.
-Partitio Doctrine de Negotiis in Doctrinam de Occa- sionibus Sparsis, et Doctrinam de Ambitu Vite. Exemplum Doctrine de Occasionibus Sparsis, ev Parabolis aliquibus Salomonis. Precepta de Am- bitu Vite. |
DoctrinaM de Negotiis partiemur in Doctrinam de
Occasionibus Sparsis, et Doctrinam de Ambitu Vi-
LIBER OCTAVUS. 7
tz: quarum altera universam negotiorum varietatem complectitur, et vitae communis tanquam amanuensis est; altera ea tanttim, que ad propriam cujusque fortunam amplificandam spectant, excerpit et sug- gerit, que singulis pro intimis quibusdam rerum suarum tabellis aut codicillis esse possint. Veruim antequam ad species descendamus, aliquid circa Doc- trinam de Negotiis in genere prefabimur. Doctri- nam de Negotiis pro rei momento tractavit adhuc nemo, cum magna tam litterarum quam litteratorum existimationis jactura. Ab hac enim radice pullulat illud malum, quod notam eruditis inussit ; nimirtim, eruditionem et prudentiam civilem rar6 admodim conjungi. Etenim si quis recté advertat ex Pru- dentiis illis tribus, quas modo diximus ad vitam civilem spectare, illa Conversationis ab eruditis feré contemnitur, tanquam servile quiddam atque in- supér meditationibus inimicum. Quod vero ad illam de Republica Administrandé, sané si quando rerum gubernaculis admoveantur eruditi, munus suum non incommodeé sustinent; vertim ea promotio contingit paucis. De Prudentia autem Negotiandi (qua de nunc loquimur) in qua vita humana plurimtm ver- satur, nulli omnino libri conscripti habentur ; preter pauca quedam Monita Civilia in fasciculum unum aut alterum collecta, que amplitudini hujus subjecti nullo modo respondent. Etenim si libri aliqui exstarent de hoc argumento, sicut de ceteris, minimé dubitaverim quin viri eruditi aliquo experientia ma- nipulo instructi ineruditos, licét diutind experientia edoctos, longé superarent, et proprio illorum quod dicitur arcu usi magis e longinquo ferirent.
8 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Neque vero est cur vereamur,ne Scientie hujus tam varia sit materia, ut sub preceptionibus non cadat : multo siquidem angustior est quam illa Reipublice Administrande scientia, quam tamen apprimé vide- mus excultam. Hujus generis Prudentie apud Ro- manos, optimis temporibus, exstitisse videtur non- nulli professores. Testatur enim Cicero moris fuisse, paullo ante sua secula, ut Senatores prudentia et rerum usu maximé celebres (Coruncanii, Curil, Lelii, et alii) statis horis in foro deambularent, ubi civibus copiam sui facerent, et consulerentur non de jure sed de negotiis omnigenis; veluti de filid elo- canda, sive de filio educando, sive de predio coé- mendo, de contractu, accusatione, defensione, aut alid qudcunque re que in vité communi interveniat. Ex quo liquet, prudentiam quandam esse consilium dandi, etiam in negotiis privatis, ex universali rerum civilium cognitione et experientia promanantem ; que exerceatur quidem in casibus particularibus, ex- trahatur autem ex generali casuum consimilium observatione. Sic enim videmus in eo libro, quem ad fratrem conscripsit Q. Cicero de Petitione Consu- latiis (quem unicum a veteribus habemus, quantum memini, tractatum de Negotio aliquo Particulari) quanquam ad consilium dandum de re tum presenti -potissimum spectaret, plurima tamen contineri axio- mata politica, que non usum solum temporarium, sed normam quandam perpetuam circa electiones populares prescribant. In hoc genere autem nihil invenitur, quod ullo modo comparandum sit cum Aphorismis illis, quos edidit rex Salomon, de quo tes-
LIBER OCTAVUS, 9
tatur Scriptura, “ Cor illi fuisse instar arene maris ;” sicut enim arene maris universas orbis oras circun- dant, ita et sapientia ejus omnia humana non minus quam divina complexa est. In Aphorismis vero illis, preter alia magis theologica, reperies liquidd haud pauca precepta et monita civilia prestantissima ex profundis quidem sapientiz penetralibus scaturien- tia, atque in amplissimum varietatis campum excur- rentia. Quoniam verO Doctrinam de Occasionibus Sparsis (que Doctrine de Negotiis portio est prior) inter Desiderata reponemus, ex more nostro paullis- per in illa immorabimur, atque exemplum ejusdem ex Aphorismis sive Parabolis illis Salomonis desump- tum proponemus. Neque vero quis ut arbitramur nos meritO sugillare possit, quod ex scriptoribus Sacre Scripture aliquem ad sensum politicum tra- hamus. Equidem existimo, si exstarent commentarii illi Salomonis ejusdem de Natura Rerum (in quibus de omni vegetabili, a musco super murum ad ce- drum Libani, iteémque de animalibus, conscripsit) non illicitum esse eos secundum sensum naturalem interpretari, quod idem nobis liceat in Politicis.
10 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
EXEMPLUM PORTIONIS DOCTRIN.Z DE OCCASIONIBUS SPARSIS, EX PARABOLIS ALIQUIBUS SALOMONIS.
PARABOLA. 1. Mollis responsio frangit iram. I;XPLicaTio.
Si incendatur ira principis vel superioris adver- sus te, et tus jam sint loquendi partes, duo precipit Salomon: alterum, ut fiat responsio; alterum, ut eadem sit mollis. Prius continet tria_precepta. Primo, ut caveas a silentio tristi et contumaci: illud enim aut culpam totam in te recipit, ac si nihil ha- beas quod respondere possis; aut dominum occulté iniquitatis insimulat, ac si aures ejus defensioni licét juste non paterent. Secundo, ut caveas a re com- perendinanda, neque tempus aliud ad defensionem postules: hoc enim aut eandem notam inurit, quam prius (nimirim dominum tuum nimia mentis pertur- batione efferri), aut plané significat te artificiosam quandam defensionem meditari, cm in promptu nihil habeas; adeo ut optimum semper fuerit, aliquid in presentia et e re nata in excusationem tui adducere. Tertid, ut fiat prorsiis responsio ; responsio (in- quam) non mera confessio, aut mera submissio, sed aliquid apologize et excusationis inspergatur : neque enim alitér tutum est facere, nisi apud ingenia valdé generosa et magnanima, que rara admodum sunt. Sequitur posteriore loco, ut responsio sit mollis, mi- nime prefracta aut aspera.
LIBER OCTAVUS. 11
PARABOLA. | 2. Servus prudens dominabitur in filium stultum ; et partietur hereditatem inter fratres. _ Expvicatio.
In omni familid turbata et discordi semper ex- surgit aliquis servus aut humilis amicus prepotens, qui pro arbitro se gerat ad lites familize componen- das, cuique eo nomine et familia tota et dominus Ipse sint obnoxii. TIlle, si suam rem agat, familie mala fovet et aggravat; sin fidelis revera fuerit et integer, plurimtim certé meretur: adeo ut etiam tanquam inter fratres haberi debeat, aut saltém procurationem hereditatis accipere fiduciariam.
PARABOLA.
3. Vir sapiens, si cum stulto contenderit, sive iras-
catur sive rideat, non inveniet requiem. E;xPLICATIO.
Monemur sepitis, ut congressum imparem fu- giamus; eo sensu, ne cum potioribus decertemus. At haud minus utile est monitum, quod hic exhibet Salomon, “ Ne cum indigno contendamus:” iniqua enim prorstis sorte hec res transigitur. Siquidem, Si superlores simus, nulla sequitur victoria; si su- peremur, magna indignitas. Neque juvat etiam in hujusmodi contentione exercenda, si interdtm ve- luti per jocum agamus, interdim cum fastu et con- temptu. Nam quoctinque nos vertamus, leviores indeé efficiemur, neque commodé nos explicabimus. Pessimé autem fit, si hujusmodi persona qudcum contendimus (ut Salomon loquitur) aliquid affine
Rat be « DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
habeat cum stulto; hoc est, si sit audaculus et te- merarius. PARABOLA.
4. Sed et cunctis sermonibus, qui dicantur, ne ac- commodes aurem tuam, ne forte audias sercum tuum maledicentem tibi.
E;XPLICATIO.
Vix credi possit, vitam quantum perturbet inu- tilis curiositas circa illas res, que nostra intersunt : nimirim, quando secreta illa rimari satagimus que detecta et inventa egritudinem quidem animo infe- rant, ad consilia autem expedienda nihil jnvent. Primo enim sequitur animi vexatio et inquietudo, cum humana omnia perfidiz et ingratitudinis plena sint. Adeo ut, si comparari possit speculum ali- quod magicum, in quo odia et quecunque contra nos ullibi commoyentur intueri possemus, melius nobis foret si protintis projiceretur et collideretur. Hujusmodi enim res veluti foliorum murmura sunt, et brevi evanescunt. Secundo, curiositas illa animum suspicionibus nimiis onerat, quod consiliis inimicissi- mum est eaque reddit inconstantia et complicata. Tertio, eadem mala ipsa sepissimé figit, alias pre- tervolatura. Grave enim est conscientias hominum irritare: qui, si latere se putent, facilé mutantur in melius, sin deprehensos se sentiant, malum malo pellunt. Merito igitur summe prudentiez tribue- batur Pompeio Magno, quod Sertorii chartas uni- versas, nec a se perlectas nec aliis permissas, igni protinus dedisset.
-LIBER OCTAVUS. 13
a PARABOLA,
5. Advenit veluti viator pauperies ; et egestas quasi wir armatus.
EXPLIcATIO.
Elegantér describitur in Parabola, quomodo prodigis et circa rem familiarem incuriosis super- veniant naufragia fortunarum. A principio enim pedetentim et passibus lentis, instar viatoris, advenit oberatio et sortis diminutio, neque feré sentitur: at non multo post invadit egestas, tanquam vir ar- matus, manu scilicét tam forti et potente ut el amplius resisti non possit ; clim apud antiquos recté dictum sit, “ Necessitatem ex omnibus rebus esse fortissimum.” Itaque viatori occurrendum, contra armatum muniendum.
PARABOLA. 6. Qui erudit derisorem, ipse sibi injuriam facit ; et qui arguit impium, sibi maculam generat. | EXPLICATIO.
Congruit cum precepto Salvatoris, ut non mit- tamus margaritas nostras ante porcos. Distinguun- tur autem in hac Parabola actiones Preceptionis, et Reprehensionis; distinguuntur itidém persone De- risoris, et Impii; distinguitur, postremo, id quod rependitur: in priore enim rependitur opera lusa ; in posteriore, etiam et macula. Cum enim quis erudit et instituit derisorem, jactura primum fit temporis ; deindé, et alii conatum irrident, tanquam rem vanam et operam male collocatam ; postremd, derisor ipse scientiam quam didicit fastidio habet. At majore cum periculo transigitur res in reprehen-
14 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
slone impii; quia non solum impius non auscultat, sed et cornua obvertit, et reprehensorem odiosum sibi jam factum, aut confestim convitiis proscindit, aut saltém postea apud alios criminatur.
PARABOLA.
7. Filius sapiens letificat patrem : filius vero stul- tus mestiti@ est matri su@.
| E;XPLICATIO.
Distinguuntur solatia atque zgritudines cecono- mice, patris videlicét et matris, circa liberos suos. Etenim filius prudens et frugi precipuo solatio est patri, qui virtutis pretium melius novit quam mater, ac propterea filii sui indoli ad virtutem propensz magis gratulatur; quinetiam gaudium illi fortassé affert institutum suum, quod filium tam probé educarit, illique honestatem morum preceptis et ex- emplo impresserit. E contra, mater calamitati filii plus compatitur et indolet; tum ob affectum maternum magis mollem et tenerum, tum fortassé indulgentiz suze conscia, qué eum corruperit et de- pravaverit.
PARABOLA.
8. Memoria Justi cum laudibus ; at nomen Im- piorum putrescet.
EXPLICATIO.
Distinguitur inter famam virorum bonorum et malorum, qualis esse soleat post obitum. Viris enim bonis, exstincta invidia (que famam eorum, dum vixerant, carpebat) nomen continuo efHorescit, et laudes magis indiés invalescunt: at viris malis, licét fama eorum per gratiam amicorum et factionis suz
LIBER OCTAVUS. 1g:
hominum ad breve tempus manserit, paullo post fastidium nominis oboritur; et postremo laudes ille evanide in infamiam, et veluti in odorem gravem et tetrum, desinunt. PARABOLA.. 9. Qui conturbat domum suam, possidebit ventos. | E;XPLICATIO.
Utile admodtiim monitum, de discordiis et turbis domesticis. Plurimi enim ex dissidils uxorum, aut exheredationibus filiorum, aut mutationibus fre- quentibus familia, magna sibi spondent; ac si indé vel animi tranquillitas, vel rerum suarum adminis- tratio felicior, sibi obventura foret. Sed plerumque abeunt spes sue in ventos. Etenim tum mutationes illee, ut plurimtm, non cedunt in melius; tum etiam perturbatores isti familie sue molestias varias et in- gratitudinem eorum, quos aliis preteritis adoptant et deligunt, sepenumero experiuntur; quin et hoc pacto rumores sibi progignunt non optimos, et famas ambiguas: neque enim malé a Cicerone no- tatum est; “ Omnem famam a domesticis manare.” Utrumque autem malum per ventorum possessionem elegantér a Salomone exprimitur: nam exspectatio- nis frustratio, et rumorum suscitatio, ventis recté comparantur.
PARABOLA. 10. Melior est finis orationis, quam principium. E;XPLICATIO.
Corrigit Parabola errorem frequentissimum non solum apud eos, qui verbis precipué student, verim etiam apud prudentiores. Is est, quod homines de
16. DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
sermonum suorum aditu atque ingressu magis sint soliciti quam de exitu, et accuratits exordia et pre- fatiunculas meditentur quam extrema orationum. Debuerant autem nec illa negligere, et ista, ut longé potiora, preparata et digesta apud se habere; revol- ventes secum, et quantum fierl potest animo prospi- cientes, quis tandem exitus sermonis sit futurus, et quomodo negotia indé promoveri et maturari possint. Neque hic finis. Quinimmo non epilogos tantim et sermonum, qui ad ipsa negotia spectant, egressus meditari oportet ; verim etiam et illorum sermonum cura suscipienda, quos sub ipsum discessum com- modé et urbané injicere possint, licét a negotio prorsus alienos. quidem cognovi consiliarios duos, viros certé magnos et prudentes, et quibus onus rerum tune precipué incumbebat, quibus illud fuit perpetuum et proprium, ut quotiés cum principibus suis de negotiis ipsorum communicarent, colloquia in rebus ad ipsa negotia spectantibus nunquam termi- narent, verum semper aut ad jocum aut aliud aliquid quod audire erat volupe diverticula quererent, atque (ut adagio dicitur) sermones marinas aqua fluviatili sub extremum abluerent. Neque hoc illis inter artes postremum erat. | PARABOLA.
11. Sicut musce mortue fetere faciunt unguentum optimum, sic hominem pretiosum sapientid et gloria parva stultitia.
E;XPLICATIO.
Iniqua admodum et misera est conditio hominum
virtute precellentium (ut optimé notat Parabola), 7,
LIBER OCTAVUS. 7
quia erroribus eorum, quantumvis levissimis, nullo modo ignoscitur ; vertim, quemadmodum in gemma valdé nitidé minimum quodque granulum aut nube- cula oculos ferit et molestia quddam afficit, quod tamen si in gemma vitiosiore repertum foret, vix notam subiret: similitér in viris singulari virtute preditis minima queque vitia statim in oculos et sermones hominum incurrunt, et censura perstrin- guntur graviore, que in hominibus mediocribus aut omnino laterent aut veniam facilé reperirent. Itaque viro valdé prudenti parva stultitia, valdé probo parvum peccatum, urbano et moribus eleganti paul- lulum indecori, de fama et existimatione multum detrahit. Adeo ut non pessimum foret viris egre- gils, si nonnulla absurda (quod citra vitium fieri possit) actionibus suis immiscerent, ut libertatem quandam sibi retineant, et parvorum defectuum notas confundant. — | _ PARABOLA.
12. Homines derisores crvitatem perdunt ; sapientes wero avertunt calamitatem.
? EXPLIcaTIo.
Mirum videri possit quod in descriptione homi- num, qui ad respublicas labefactandas et perdendas veluti natura comparati et facti sunt, delegerit Salo- mon characterem non hominis superbi et insolentis, non tyrannici et crudelis, non temerarii et violenti, non impii et scelerati, non injusti et oppressoris, non seditiosi et turbulenti, non libidinosi et voluptarii, ~non denique insipientis et inhabilis; sed derisoris. Veriim hoc sapientia ejus regis, qui rerumpublica-
VOL. IX. C
18 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
rum conservationes et eversiones optimé norat, dig- nissimum est. Neque enim similis feré est pestis regnis et rebuspublicis, quam si consiliarii regum aut senatores, quique gubernaculis rerum admoven- tur, sint ingenio derisores. Hujusmodi enim homines periculorum magnitudinem, ut fortes videantur senatores, semper extenuant, lisque qui pericula prout par est ponderant veluti timidis insultant ; consultandi et deliberandi maturas moras et medi- tatas disceptationes, veluti rem oratoriam et tzdii plenam et ad summas rerum nihil facientem, subsan- nant; famam, ad quam principum consilia precipue sunt componenda, ut salivam vulgi et rem citO pre- tervolaturam, contemnunt; legum vim et auctorita- tem, ut reticula quedam quibus res majores minimeé cohiberi debeant, nil morantur; consilia et przecau- tiones in longum _prospicientes, ut somnia quedam et apprehensiones melancholicas, rejiciunt ; viris revera prudentibus et rerum peritis, atque magni animi et consilii, dicteriis et facetiis illudunt; deniqte funda- menta omnia regiminis politici simul labefactant. Quod magis attendendum est, quia cuniculis, et non impetu aperto hec res agitur, neque ccepit esse inter homines (prout meretur) suspecta. PARABOLA. 13. Princpes, qui libentér prebet aures verbis men- dacii, omnes servos habet improbos. E;XPLICATIO. Cum princeps talis fuerit, ut susurronibus et sy- cophantis absque judicio faciles et credulas aures prebeat, spirat omnino tanquam a parte regis aura
LIBER OCTAVUS, 19
pestilens qua omnes servos ejus corrumpit et inficit. Alii metus principis rimantur, eosque narrationibus fictitiis exaggerant; alii invidie furias concitant, presertim in optimos quosque ; alii criminationibus aliorum proprias sordes et conscientias malas eluunt ; alii amicorum suorum honoribus et desideriis velifi- cant, competitores eorum calumniando et mordendo ; alii fabularum argumenta contra inimicos suos, tan- quam in scena, componunt ; et innumera hujusmodi. Atque hee illi, qui ex servis principis ingenio sunt magis improbo. At illi etiam, qui natura probiores sunt et melius morati, postquam in innocentid sud parum presidii esse senserint (quoniam princeps vera a falsis distinguere non noyvit), morum suorum pro- bitatem exuunt, et ventos aulicos captant, lisque servilem in modum circumferuntur. “ Nihil enim, ut ait Tacitus de Claudio, tutum est apud principem, cujus animo omnia sunt tanquam indita et jussa.” Atgue bené Comineus; “ Preestat servum esse prin- cipis cujus suspicionum non est finis, quam ejus cujus credulitatis non est modus.” PARABOLA.
14. Justus miseretur anime jumenti sui; sed mise-
ricordice impiorum crudeles. E:XPLICATIO.
Inditus est ab ips& natura homini misericordiz affectus nobilis et excellens, qui ctiam ad animalia bruta extenditur, que ex ordinatione divind ejus imperio subjiciuntur. Itaque habet ista misericordia analogiam quandam cum illa principis erga subditos. Quinetiam illud certissimum est, quod quo dignior
20 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
est anima, ed pluribus compatiatur. Etenim anime anguste et degeneres hujusmodi res ad se nihil per- tinere putant : at illa, que nobilior est portio universi, ex communione afficitur. Quare videmus sub veteri lege haud pauca fuisse precepta, non tam meré czerimonialia, quam misericordiz institutiva ; quale fuit illud, de non comedendo carnem cum sanguine ejus, et similia. Etiam in sectis Esseorum, et Pytha- goreorum, ab esu animalium omnino abstinebant. Quod etiam hodieé obtinet, superstitione inviolata, apud incolas nonnullos imperii Mogollensis. Quin et Turce (gens licét et stirpe et disciplina crudelis et sanguinaria) brutis tamen eleemosynas largiri solent, neque animalium vexationes et torturas fieri sustinent. Verum, ne forte hec que diximus omnis generis misericordie patrocinari videantur, salubritér subjungit Salomon; “ Impiorum misericordias esse crudeles.” Ea sunt, quando hominibus sceleratis et facinorosis parcitur, Justitiz gladio feriendis: crude- lior enim hujusmodi misericordia, quam crudelitas ipsa, Nam crudelitas exercetur in singulos, at miseri- cordia illa universum facinorosorum exercitum, con- cess4 impunitate, in homines innocentes armat et immittit. PARABOLA.
15. Totum spiritum suum profert stultus ; at sapiens
reservat aliquid in posterum. I; XPLICATIO.
Corrigit Parabola pracipueé (ut videtur) non ho- minum vanorum futilitatem, qui dicenda tacenda facile proferunt; non parrhesiam illam, qua absque
LIBER OCTAVUS. 21
discrimine et judicio in omnes et omnia involant ; non garrulitatem, qua ad nauseam usque aliis obstrepunt; sed vitium aliud magis occultum, nempé sermonis regimen minimé omnium prudens et politicum : hoc est, cllm quis ita sermonem in colloquiis privatis in- stituit, ut queecunque in animo habeat, que ad rem pertinere putet, simul et tanquam uno spiritu et oratione continuata proferat. Hoc enim plurimtm ne- gotiis officit. Siquidem primo oratio intercisa, et per partes infusa, longé magis penetrat quam continuata ; quoniam in continuatd pondus rerum non distincté et sigillatim excipitur,nec per moram nonnullam insidet, sed ratio rationem antequam penitus insederit expel- lit. Secundo, nemo tam potenti et felici eloquentia valet, ut primo sermonis impetu eum quem alloqui- tur mutum et elinguem plané reddat; quin et alter aliquid vicissim respondebit, et fortassé objiciet: tum vero accidit, ut que in refutationem aut repli- cationem reservanda fuissent, preemissa jam et antea delibata vires suas et gratiam amiserint. Tertio, si quis ea que dicenda sunt non simul effundat sed per partes eloquatur, aliud primo aliud subindé injiciens; sentiet ex ejus quem alloquitur vultu et responso, quomodo singula illum affecerint, quam in partem accepta fuerint, ut que adhuc restant dicenda cautiis aut sede ha aut excerpat. PARABOLA.
16. Sv spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne dimiseris ; guid curatio Saciet Cessare magna peccata.
yp DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
E:XPLICATIO.
Precipit Parabola quomodo se quis gerere de- beat, clim iram atque indignationem principis incur- rerit. Praceptum duplex: primo, ut non dimittat locum suum; secundo, ut curationi, tanquam in morbo aliquo gravi, diligentér et cauté attendat. Consueverunt enim homines, postquam commotos contra se principes suos senserint, partim ex dede- coris impatientia, partim ne vulnus observando refricent, partim ut tristitiam et humilitatem eorum principes sui perspiciant, se a muneribus et functio- nibus -suis subducere; quinetiam interdum ipsos magistratus, et dignitates quas gerunt, in principum manus restituere. At Salomon hanc medendi viam, veluti noxiam, improbat; idque summa profecto ratione. Prim6d enim, dedecus ipsum nimis illa publicat ; undé tum inimici atque invidi audaciores fiunt ad ledendum, tum amici timidiores ad subve- niendum. Secundo, hoc pacto fit ut principis ira, quee fortassé si non evulgaretur sponte concideret, magis figatur, et veluti principio jam facto hominis deturbandi in precipitium illius feratur. Postremo, secessus iste aliquid sapit ex malevolo, et tempo- ribus infenso; id quod malum indignationis malo suspicionis cumulat. Ad curationem autem perti- nent ista: primo, caveat ante omnia ne stupiditate quadam, aut etiam animi elatione, indignationem principis minimé sentire aut indé prout debeat effici videatur: hoc est, ut et vultum non ad tristitiam contumacem, sed ad meesstitiam gravem atque mo-
LIBER OCTAVUS. : 23
destam componat, et in rebus quibuscunque agendis se minus solito hilarem et letum ostendat; quin et in rem suam erit, amici alicujus opera et sermone apud principem uti, qui quanto doloris sensu in intimis excrucietur tempestivé insinuet. Secundo, occasiones omnes vel minimas sedulo evitet, per quas aut res ipsa que indignationi caussam prebuit refri- cetur, aut princeps denuod excandescendi et ipsum quadcunque de caussa coram aliis objurgandi ansam arripiat. Tertio, perquirat etiam diligentér occa- siones omnes, in quibus opera ejus principi grata esse possit; ut et voluntatem promptam redimendi culpam preteritam ostendat, et princeps suus sentiat quali tandem servo, si eum dimittat, privari se con- tigerit. Quartd, culpam ipsam aut sagacitér in alios transferat, aut animo illam non malo commissam esse insinuet, aut etiam malitiam illorum, qui ipsum regi detulerunt vel rem supra modum aggravarunt, indicet. Deniqte in omnibus evigilet, et curation sit intentus. | PARABOLA,
17. Primus in caussd sud justus: tum 'venit altera
pars, et inguirit in eum. E;XPLicATio.
Prima in unaquaque caussd informatio, si paul- lispér animo judicis insederit, altas radices agit, eumque imbuit et occupat; adeo ut egré elui possit, nisi aut manifesta aliqua falsitas in materia informa- tionis, aut artificium aliquod in eddem exhibenda deprehendatur. Etenim nuda et simplex defensio, licét justa sit et praponderans, vix prajudicium
24. DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
informationis prime compensare, aut libram justitiz semel propendentem ad equilibrium reducere per se valet. Itaque et judici tutissimum ut nihil, quod ad merita caussee spectat, prelibetur priusquam utraque pars simul audiantur; et defensori opti- mum, si judicem senserit preeoccupatum, in hoc potissimum (quantum dat caussa) incumbere, ut versutiam aliquam et dolum malum ab adversa parte in judicis abusum adhibitum detegat. PARABOLA. | 18. Qui delicate a pucritiad nutrit servum suum, posted sentiet eum contumacem.
I;XPLICATIO. Servandus est principibus et dominis, ex consilio
Salomonis, in gratia et favore suo erga servos modus. Is triplex est: primo, ut promoveantur per gradus, non per saltus; secundd, ut interdum assuefiant repulse; tertid (quod bené precipit Ma- chiavellus) ut habeant prez oculis suis semper aliquid, quo ulterius aspirare possint. Nisi enim hec fiant, reportabunt proculdubié principes in fine a servis suis, loco animi grati et officiosi, fastidium et con- tumaciam. Etenim, ex promotione subita, oritur insolentia; ex perpetua desideratorum adeptione, impatientia repulse ; denique, si vota desint, deerit itidém alacritas et industria. PARABOLA. — 19. Vidisti virum velocem in opere suo; coram regibus stabit, nec erit inter ignobiles. EXPLicatio. Inter virtutes, quas reges in delectu servorum
LIBER OCTAVUS. 25
potissimtim spectant et requirunt, gratissima est pre cunctis celeritas et in negotiis expediendis strenuitas. Viri profunda prudentia regibus suspecti; utpote qui nimitim sint inspectores, et dominos suos inscios et invitos ingenii sui viribus (tanquam machina) circumagere possint. Populares invisi; utpote qui regum luminibus officiunt, et oculos populi in se convertunt. Animosi pro turbulentis seepé habentur, et ultra quam par est ausuris. Probi et vite integre tanquam difficiles existimantur, nec ad omnes nutus heriles apti. Denique non est virtus alia, que non habeat aliquam quasi umbram, qua regum animi offendantur: sola velocitas ad mandata nihil habet, quod non placeat. Insupér, motus animorum regio- rum celeres sunt, et more minus patientes. Putant enim se quidvis efficere posse; illud tantum deesse, ut cito fiat. Itaque ante omnia iis grata est celeritas. PARABOLA.
20. Vidi cunctos viventes, gui ambulant sub sole, cum
adolescente secundo, qui consurgit pro co. EXXPLICATIO.
Notat parabola vanitatem hominum, qui se ag- glomerare solent ad successores designatos princi- pum. . Radix autem hujus rei est insania illa, hominum animis penitus a natura insita; nimirum, ut spes suas nimiim adament. Vix enim reperitur, qui non delectatur magis iis que sperat, quam iis que fruitur. Quinetiam novitas humane nature grata est, et avidé expetitur. In successore autem principis ista duo concurrunt; Spes, et Novitas.
26 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Innuit autem Parabola idem, quod olim dictum erat ; primd a Pompeio ad Syllam, posted a Tiberio de Macrone; “ Plures adorare solem orientem, quam occidentem.” Neque tamen imperantes, multtm hac re commoventur, aut eam magni faciunt, sicut nec Sylla nec Tiberius. fecit ; sed rident potits hominum levitatem, nec pugnant cum somniis: “ Est autem,” ut aiebat ille, “ spes vigilantis insomnium.” PARABOLA.
21. Erat civitas parva, et pauci in ed viri. Venit contra eam rex magnus, et vadavit eam, instruxitque munitiones per gyrum, et perfecta est obsidio: in-— wentusque est in ed oir pauper et sapiens, et liberavit eam per sapientiam suam ; et nullus deinceps recordatus est hominis illius pauperis.
EXPLIcaTIO.
Describit Parabola ingenium hominum pravum et malevolum. Ii in rebus duris et angustis confugiunt feré ad viros prudentes et strenuos, licet antea con- temptui habitos. Quamprimtim autem tempestas transiérit, ingrati demum erga conservatores suos reperiuntur. Machiavellus vero, non sine caussa, in- stituit questionem ; “ Uter ingratior esset erga bené meritos, princeps an populus ?” Sed interim utrum- que ingratitudinis arguit. Attamen hoc non solim ex ingratitudine principis aut populi oritur, sed ac- cedit plerumque his invidia procerum, qui secreto indolent eventui, licét felici et prospero, quia ab ipsis profectus non sit: itaque et meritum hominis extenuant, et ipsum deprimunt.
LIBER OCTAVUS. yas f
PARABOLA. 22. Iter pigrorum quasi sepes spinarum. EXPLicaTIo.
Elegantissimé ostendit Parabola pigritiam in fine laboriosam esse. Diligentia enim et sedula przepa- ratio id preestant, ut pes in aliquod offendiculum non impingat, sed ut complanetur via antequam ineatur. At qui piger est, et omnia in extremum momentum executionis differt, necesse est ut perpetuo et singu- lis passibus quasi per rubos et sentes incedat, qui eum subindé detineant et impediant. Idem obser- vari possit etiam in familia regenda; in qua si adhi- beatur cura et providentia, omnia placidé et veluti sponte procedunt, absque strepitu et tumultu: sin hee desint, ubi major aliquis motus .intervenerit, omnia simul agenda turmatim occurrunt; tumul- tuantur servi; edes personant.
| PARABOLA.
23. Qui cognoscit in judicio faciem, non bene facit ; iste, et pro buccella panis, deseret veritatem.
EXPLICATIO.
Prudentissimé notat Parabola, in judice magis perniciosam esse i‘acilitatem Morum quam Corrup- telam Munerum. Munera enim haudquaquam ab omnibus deferuntur; at vix ulla est caussa, in qua non inveniatur aliquid quod flectat judicis animum, sl personas respiciat. Alius enim respicietur, ut po- pularis ; alius, ut maledicus; alius, ut dives ;. alius, ut gratus ; allus, ut ab amico commendatus ; denique omnia plena sunt iniquitatis, ubi dominatur respectus personarum ; et levi omnino de caussa, veluti pro buccella panis, judicium pervertetur.
28 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
PARABOLA.
24. Vir pauper calumnians pauperes similis est im- bri vehement, in quo paratur fames. |
| EXPLicaTio.
Parabola ista antiquittis expressa et depicta fuit sub fabula hirudinis utriusque ; nimirum, plene et vacuz. Pauperis enim et famelici oppressio longé gravior est, quam oppressio per divitem et repletum, quippé que omnes exactionum technas et omnes nummorum angulos perquirit. Solebat hoc ipsum etiam spongiis assimilari ; que aride fortitér sugunt, madide non itém. Monitum autem utile continet, tum erga principes, ne prefecturas provinciarum aut magistratus viris indigentibus et obzratis com- mittant ; tum erga populos, ne reges suos cum nimia egestate conflictari permittant.
PARABOLA.
25. Fons turbatus pede, et vena corrupta, est justus
cadens coram impio.— 7 E;XPLICcATIO.
Precipit Parabola, rebuspublicis ante omnia ca- vendum esse de iniquo et infami judicio, in caussa aliqua celebri et gravi; preesertim ubi non absol- vitur noxius, sed condemnatur insons. Etenim in- juriz inter privatos grassantes turbant quidem et pol- luunt latices justitia, sed tanquam in rivulis; verum judicia iniqua qualia diximus, a quibus exempla pe- tuntur, fontes ipsos justitie inficiunt et inquinant. Postquam enim tribunal cesserit in partes injustitie, status rerum vertitur tanquam in latrocinium publi- cum: fitque plané, ut homo homini sit lupus.
LIBER OCTAVUS. 29
| PaRABOLA.
26. Noli esse amicus hominis iracundi, nec ambu- lato cum homine furioso.
Ce IXPLICATIO.
Quanto religiosius amicitie jura inter bonos ser- vanda et colenda sunt, tanto magis cavendum est jam usque a principio de prudente amicorum de- lectu. Atque amicorum natura et mores, quantum ad nos ipsos spectant, omnino ferendi sunt: cum vero necessitatem nobis imponunt, qualem erga alios personam induamus et geramus, dura admo- dum et iniqua amicitiz conditio est. Itaque interest in primis, ut precipit Salomon, ad vite pacem, et presidia, ne res nostras cum hominibus iracundis, et qui facilé lites et jurgia provocant aut suscipiunt, commisceamus. Istud enim genus amicorum per- petuo nos contentionibus et factionibus implicabit : ut aut amicitiam abrumpere, aut incolumitati pro- prie deesse, cogamur. |
PARABOLA.
27. Qui celat delictum, querit amicitiam ; sed qui
altero sermone repetit, separat federatos. E;xPLIcATIO.
Duplex concordiam tractandi, et animos recon- ciliandi, via: altera, que incipit ab amnestia; altera que a repetitione injuriarum, subjungendo apologias et excusationes. Equidem memini sententiam viri admoditim prudentis et politici; “ Qui pacem trac- tat, non repetitis conditionibus dissidii, is magis animos dulcedine concordie fallit quam sequitate componit.” Vertim Salomon, illo scilicét pruden-
30. DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
tior, in contraria opinione est; et amnestiam pro- bat, repetitionem prohibet. Etenim in repetitione hec insunt mala; tum quod ea sit veluti unguis in ulcere, tum quod periculum impendeat a nova alter- catione (siquidem de injuriarum rationibus inter partes nunquam conveniet), tum denique quod de- ducat rem ad apologias; at utraque pars malit videri potius offensam remisisse, quam admisisse ex- cusationem. PARABOLA.
28. In omni opere bono erit abundantia ; ubi autem
verba sunt plurima, ibi frequentéer egestas. E:xPLICATIO.
Separat Salomon hac Parabola fructum laboris lingue et laboris manuum; quasi ex altero prove- niat egestas, ex altero abundantia. Etenim fit fere perpetuo ut qui multa effutiant, jactent multa, multa promittant, egeni sint; nec emolumentum capiant ex illis rebus, de quibus loquuntur. Quinetiam, ut plurimtm, industrii minimé sunt aut impigri ad opera, sed tantummodo sermonibus se, tanquam vento, pascunt et satiant. Sané, ut poéta loquitur, “ Qui silet est firmus.” Is, qui conscius est se in opere proficere, sibi plaudit et tacet: qui vero e contra conscius est auras se inanes captare, multa et mira apud alios predicat.
PARABOLA.
29. Melior est correptio manifesta, quam amor
occultus. I;XPLICATIO. Reprehendit Parabola mollitiem amicorum, qui
LIBER OCTAVUS. 31
amicitie privilegio non utuntur in admonendo libere et audactér amicos, tam de erroribus quam de peri- culis suis. “ Quid enim faciam (solet hujusmodi mollis amicus dicere), aut quo me vertam? Amo illum quantum quis maximé, meque si quid illi adversi con- tigerit ipsius loco libentér substituerim ; sed novi ingenium ejus; si liberé cum eo egero, animum illius offendam, saltém contristabo, neque tamen _ pro- ficiam; atque citilis eum ab amicitid mea alienabo, quam ab iis que in animo fixa habet abducam.” Hu- jusmodi amicum, tanquam enervem et inutilem, re- darguit Salomon, atque plus utilitatis ab inimico manifesto quam ab ejus generis amico sumi posse pronunciat. Siquidem ea fortassé audire ei conti- gerit ab inimico per contumeliam, que amicus mussat pre nimiad indulgentia. PARABOLA.
30. Prudens advertit ad gressus suos ; stultus di- vertit ad dolos.
I;XPLICATIO.
Due sunt prudentiz species ; altera vera et sana, altera degener et falsa, quam Salomon ‘* stultitie’ nomine appellare non dubitat. Qui priori se dederit, viis et vestigiis propriis cavet ; periculis prospiciens, meditans remedia, proborum opera utens, contra improbos seipsum muniens; cautus inceptu, receptu non imparatus ; in occasiones attentus, contra im- pedimenta strenuus; cum innumeris aliis, que ad sul ipsius actiones et gressus regendos spectant. At altera species tota est consuta ex fallaciis et astutils, spemque ponit omnino in aliis circumye-
5 > an DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
niendis, iisdemque ad libitum effingendis. Hance meritO rejicit Parabola, non tantim ut improbam, sed etiam ut stultam. Primo enim minimé est ex iis rebus, que in nostra sunt potestate, nec etiam aliqua constanti regula nititur ; sed nova quotidié comminiscenda sunt stratagemata, prioribus fatis- centibus et obsoletis. Secundo, qui vafri et subdoli hominis famam et opinionem semel incurrerit, pre- cipuo se ad res gerendas instrumento prorsts pri- vavit; hoe est, fide: itaque omnia partim votis suis consentientia experietur. Postremo, Artes iste, utclnque pulcre videantur et. complaceant, attamen szpius frustrantur: quod bené notavit Tacitus; “ Consilia callida et audacia exspectatione leta, tractatu dura, eventu tristia.” PARABOLA.
31. Noli esse justus nimium, nec sapientior quam
oportet ; cur abripiare subito ? EXXPLICATIO.
Sunt tempora, ut inquit Tacitus, “ in quibus magnis virtutibus certissimum est exitium.” Atque hoc viris virtute et justitia egregiis aliquando subito, aliquando diu anté pravisum, contingit. Quod si adjungatur etiam prudentia, hoc est, ut cauti sint et ad propriam incolumitatem evigilent, tum hoc lucrantur ut ruina eorum subit6 obveniat, ex occultis omnino et obscuris consiliis; quibus et evitetur in- vidia, et pernicies ipsos imparatos adoriatur. Quod vero ad illud ‘nimitm’ quod in Parabola ponitur (quandoquidem non Periandri alicujus, sed Salomo- nis verba sunt ista, qui mala in hominum vita seepitis
LIBER OCTAVUS, 33
notat, nunquam precipit) intelligendum est non de virtute ipsa, in qué nimiim non est, sed de vana ejus atque invidiosd affectatione et ostentatione. Simile quiddam innuit Tacitus de Lepido; miraculi loco ponens, quod nunquam servilis alicujus senten- tiz auctor fuisset, et tamen tam sevis temporibus incolumis mansisset ; “ Subit (inquit) cogitatio, utrum hec fato regantur, an etiam sit in nostra potestate cursum quendam tenere inter deforme obsequium et abruptam contumaciam medium, peril- culo simul et indignitate vacuum 2”
PARABOLA.
32. Da sapienti occasionem, et addetur et sapientia.
EXPLicaTio.
- Distinguit Parabola inter sapientiam illam que in verum habitum increverit et maturuerit, et illam que natat tantum in cerebro et conceptu, aut sermone jactatur, sed radices altas non egerit. Siquidem prior, oblata occasione in qua exerceatur, illic6 ex- citatur, accingitur, dilatatur, adeo ut seipsa major vi- deatur : posterior ver6, que ante occasionem alacris erat, occasione data fit attonita et confusa; ut etiam ipsi qui ea se preeditum arbitrabatur in dubium vo- cetur, annon preceptiones de ea fuerint insomnia mera et speculationes inanes ?
PARABOLA. 33. Qui laudat amicum voce altd, surgendo mané, erit illi loco maledictionis. © EXPLICATIO. Laudes moderate, et tempestive, et per occasio- nem prolate, fame hominum atque fortune pluri- VOL. 1X. D
34 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
mum conferunt; at immoderate, et streperee, et impor- tuné effuse nihil prosunt : imm6, potilis ex sententia Parabole impensé nocent. Primo enim manifesto se produnt, aut ex nimid benevolentid oriundas, aut ex composito affectatas, quo collaudatum potius falsis preeconiis demereantur quam veris attributis ornent. Secund6, laudes parce et modeste invi- tant feré presentes, ut ipsis etiam aliquid adjiciant ; profuse contra et immodice, ut aliquid demant et detrahant. Tertid (quod caput rei est) conflatur illi invidia, qui nimitim laudatur ; cim laudes omnes nimiz videantur spectare ad contumeliam aliorum, qui non mintis merentur. PARABOLA.
34. Quomodd in aquis resplendent facies, sic corda
hominum manifesta sunt prudentibus. EXPLICATIO.
Distinguit Parabola inter mentes prudentium et ceterorum hominum, illas aquis aut speculis com- parans, que species et imagines rerum reciptunt ; cum alter similes sint terre, aut lapidi impolito, in quibus nihil reflectitur. Atque eo magis apté com- paratur animus hominis prudentis ad speculum, quia in speculo imago propria spectari possit una cum imaginibus aliorum; id quod oculis ipsis sine speculo non conceditur. Quod si animus prudentis adeo capax sit, ut innumera ingenia et mores observare et internoscere possit, superest ut detur opera quo red- datur non mints varius applicatione quam repre- sentatione ;
“Qui sapit, innumeris moribus aptus erit.”’ >
LIBER OCTAYVUS. 35
Atque his Salomonis Parabolis diutius fortassé im- morati sumus, quam pro modo exempli; dignitate et rei ipsius, et auctoris, longitis provecti.
Neque tantiim in usu erat apud Hebrezos, sed alibi etiam priscorum sapientibus frequentissimum ; ut si cujuspiam observatio in aliquid incidisset, quod vita communi conducibile fuisset, id redigeret et contraheret in brevem aliquam sententiam vel Para- bolam, vel etiam Fabulam. Vertim, quod ad Fabulas (sicut alias dictum est), illa exemplorum vicarii et supplementa olim exstiterunt: nunc, quando tem- pora historiarum copia abundent, ad animatum scopum rectilis et alacrits collimatur. At modus scribendi, qui optimé convenit argumento tam vario et multiplici (quale est tractatus de Negotiis et Oc- casionibus Sparsis) aptissimus ille esset, qnem delegit Machiavellus ad tractandas res politicas; nimirum per observationes, sive Discursus (ut loquuntur) super Historiam et Exempla. Nam Scientia, que recentér et quasi in eonspectu nostro ex particulari- bus elicitur, viam optimé novit particularia denuo repetendi: atque certé ad practicam longé conducit magis, cm discursus sive disceptatio sub exemplo militat, quam clim exemplum disceptationi subjun- gitur. Neque enim hic ordo tantum spectatur, sed res ipsa. Cum enim exemplum statuitur tanquam disceptationis basis, universo cum circumstantiarum apparatu proponi solet, que discursum interdum corrigant, interdum suppleant; unde fit loco exem- plaris ad imitationem et practicam. Ubi e contra, exempla in gratiam disceptationis adducta succincté
36 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
et nudé citantur, et tanquam mancipia nutus tantum disceptationis observant.
Hoc vero discriminis opere pretium fuerit obser- vasse ; quod sicut Historie Temporum optimam prebent materiam ad discursus super politica, quales sunt illi Machiavelli, ita Historia Vitarum optime adhibentur ad Documenta de Negotiis; quoniam omnem occasionum et negotiorum, tam grandium quam leviorum, varietatem complectuntur. Immo, reperire est basin ad Preceptiones de Negotiis, utraque illa Historia adhuc commodiorem. Ea est, ut discursus fiant super Epistolas, sed prudentiores et magis serias; quales sunt illze Ciceronis ad Atti- cum, et alia. Siquidem Epistole magis in proximo et ad vivum negotia solent representare, quam vel Annales vel Vite. Quaré jam et de materia et de form4 portionis prime Doctrine de Negotiis, qu tractat Occasiones Sparsas, diximus ; eamque inter Desiderata numeramus.
Est et alia portio ejusdem Doctrinz, que tantum differt ab illa alteraé de qua diximus, quantum sapere et sibi sapere. Altera enim movere videtur, tanquam a centro ad circumferentiam; altera, tan- quam a circumferentia ad centrum. Est enim Pru- dentia quedam consilii aliis impertiendi; est vero et alia suis rebus prospiciendi; atque he nonnunquam conjunguntur, sepius separantur. Multi siquidem in suis ipsorum rationibus instituendis prudentissimi sunt, qui tamen in rebuspublicis administrandis aut etiam consiliis dandis nihil valent: formice similes, que creatura sapiens est ad sese tuendum, sed horto
¥
- LIBER OCTAVUS. 37
plané noxia. Hec virtus sibi sapiendi Romanis ipsis, licét patria optimis curatoribus, non ignota fuit: undé Comicus, “Nam pol sapiens fingit fortunam sibi.” Quin et in adagium apud ipsos versum est, “ Faber quisque fortune proprie :” et Livius hance ipsam Catoni Majori tribuit; “ In hoc viro tanta vis animi et ingenii inerat, ut quocunque loco natus esset sibi ipse fortunam facturus videretur.”
Hoc genus Prudentiz, si quis ipsum profiteatur et palam venditet, semper habitum -est non modo non politicum, verum etiam infaustum quiddam et inauspicatum: sicut in ‘Timotheo Atheniensi obser- vatum est ; qui, postquam preclara multa facinora in decus et commodum civitatis sue edidisset, atque administrationis sue (sicut tum moris erat) populo rationem redderet, singula conclusit hac clausula ; “ Atque in hac re Fortune partes fuerunt nulle.” Contigit vero, ut post id temporis nunquam ei quid- quam felicitér cesserit. Sané nimis elatum hoc et altum sapiens, eddem spectans, qué Ezechielis illud de Pharaone; “ Dicit, Fluvius est meus, et ego feci memetipsum :” aut illud Habacuci prophete ; “ Exsul- tant et sacrificant reti suo :” aut illud etiam poéte, de contemptore Detim Mezentio ;
‘‘ Dextra mihi Deus, et telum quod missile libro : Nunc adsint.”
Denique Julius Cesar nunquam (quod memini)
impotentiam cogitationum suarum arcanarum pro- didit, nisi simili dicto. Cwm enim aruspex ei refer- ret exta reperta fuisse non bona, admurmuravit submissé ; “ Erunt letiora cim volo :” quod etiam
38 DE AUGMENTIS SCLENTIARUM
dictum mortis suze infortunium non dit precessit. Vertim excessus iste fiducize (ut diximus) res, ut profana, ita semper infelix. Quaproptér viris mag- nis et veré sapientibus visum, successus quoslibet felicitati sua, non virtuti aut industria, tribuere: nam et Sylia Felicem se, non Magnum cognomina- vit; et Caesar (melitis quam supra) ad navis guber- natorem: “‘ Cesarem vehis, et Fortunam ejus.”
Aitamen iste sententiz ; “ Faber quisque fortu- nz sue,” “ Sapiens dominabitur astris,” “ Invia virtuti nulla est via,” ac similes, si intelligantur et adhibean- tur potitis pro calcaribus ad industriam quam pro stapedibus ad insolentiam, magisque ut progignant in hominibus decretorum constantiam et robur quam arrogantiam et jactantiam, tanquam sane et salu- tares merito habite sunt, ac proculdubio in pectori- bus hominum magnanimorum sedem nonnullam occuparunt; ed usque, ut cogitationes tales quando- que egré dissimulent. Videmus enim Augustum Cesarem (qui, cum avunculo suo comparatus, potius ab illo diversus quam inferior fuit, sed vir certé paullo moderatior) sub finem vite petiisse ab amicis, qui lectum ejus circumstabant, ut postquam expiras- set sibi plauderent; quasi conscius sibi fuisset, “« Mimum vite a se commodé transactum.” Hee quoque Doctrine portio inter Desiderata numeranda est: non quin in praxi, etiam nimio plus quam oportet, usurpata sit et frequentata; verum quod libri de ila silent. Quamobrem ex more nostro, sicut in priore, nonnulla ejus capita recensebimus ; eamque Fabrum Fortune, sive (ut diximus) Doctri- nam de Ambitu Vita, nominabimus.
LIBER OCTAVUS. 39
Ac primo quidem intuitu novum quoddam, et insolitum argumentum tractare videbor, docendo homines quomod6 Fortune sue Fabri fieri possint : doctrinam certé, cui quivis libentér se discipulum addixerit, donec difficultatem ejusdem habuerit perspectam. Non enim leviora sunt, aut pauciora, aut minus ardua, que ad Fortunam comparandam requiruntur quam que ad Virtutem; resque est eequé difficilis ac severa, fieri veré Politicum ac veré Moralem. At hujus Doctrine pertractatio plurimtim ad litterarum tum decus, tum pondus, pertinet. Interest enim in primis honoris litterarum, ut homi- nes isti pragmatici sciant eruditionem haudquaquam avicule qualis est alauda similem esse, que in sub- lime ferri et cantillando ‘se oblectare soleat, at nihil aliud ; quinimmo ex accipitris potilis genere esse, qui et in alto volare, ac subindé ciim visum fuerit descendere et preedam rapere novit. Deindé et ad Perfectionem Litterarum hoc ipsum spectat, quia legitime inquisitionis vera norma est, ut nihil inve- niatur in globo materize, quod non habeat parallelum in globo crystallino sive intellectu. Hoc est, ut nihil veniat in Practicam, cujus non sit etiam Doc- trina aliqua et Theoria. Neque tamen littere hanc ipsam Fortune Architecturam alitér admirantur, aut estimant, quam ut opus quoddam inferioris generis. Nemini enim Fortuna propria, pro dono Esse sui a Deo concesso, ullo modo digna retributio esse possit.. Quin et non rar6 fit, ut viri,virtutibus egregii Fortu- nz suz sponte renuncient, ut rebus sublimioribus vacent. Digna tamen est Fortuna, quatents virtutis
40 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
ac bené merendi organum est, sua quoque specula- tione et doctrina.
Ad hance Doctrinam pertinent precepta nonnulla Summaria, nonnulla Sparsa et Varia. Praecepta Summaria versantur circa veram Notitiam et Alio- rum, et Sul. Primum igitur preceptum (in quo cardo Notitize Aliorum vertitur) illud constituatur, ut procuremus nobis quantum fieri possit fenestram illam, quam olim requisivit Momus. TIlle, ctim in humani cordis fabrica tot angulos et recessus conspi- catus esset, id reprehendit quod defuisset fenestra, per quam in obscuros illos et tortuosos anfractus inspicere quis possit. Hanc autem fenestram obti- nebimus, si omni sedulitate nobis informationem comparemus et procuremus de Personis, quibuscum intercedunt negotia, particularibus ; earumque inge- niis, cupiditatibus, finibus, moribus, auxillis, et admi- niculis, quibus precipué suffulciuntur et valent; et rurstis defectibus et imbecillitatibus, quaque ex parte maximeé pateant et obnoxii sint amicis, factio- nibus, patronis, clientelis ; rursusque inimicis, invi- dis, competitoribus, etiam temporibus et aditibus
‘¢ (Sola viri molles aditus et tempora noris)” ;
denique institutis et normis quas sibi preescripserunt, et similibus. Quinetiam non scolum informatio capienda est de Personis, sed insuper de Actionibus particularibus, que de tempore in tempus in motu sunt et tanquam sub incude; quomodo regantur et succedant, quorum studiis foveantur, a quibus oppug- nentur, cujusque sint ponderis et momenti, et quid secum trahant, et hujusmodi. Etenim Actiones
-LIBER OCTAVUS. 41
presentes ndsse, et in se plurimim prodest, et illud insupér habet quod absque hoc etiam Personarum notitia valdé futura sit fallax et erronea. Mutantur enim homines simul cum Actionibus; et alii sunt,» dum Actionibus ipsis implicentur et obsideantur, ali postquam rediérint ad ingenium. Atque he de ‘rebus particularibus informationes, que tam ad Per- sonas quam ad Actiones spectant, sunt tanquam propositiones minores in omni activo syllogismo. Nulla enim observationum aut axiomatum (undé conficiuntur majores propositiones politice) veritas aut excellentia ad conclusionis firmamentum sufficere possit, si in minore propositione fuerit erratum. Quod ver6é hujusmodi notitia comparari possit, fide- jussor nobis est Salomon, qui ait; “ Consilium in corde virl, tanquam aqua profunda ; sed vir prudens exhauriet illud.” Quamvis autem ipsa notitia non cadat sub preceptum, quoniam individuorum est, attamen mandata de eadem elicienda utilitér dari possunt.
Notitia hominum sex modis elici et hauriri potest ; per Vultus et Ora ipsorum, per Verba, per Facta, per Ingenia sua, per Fines suos, deniqte per Relationes Aliorum. Quantum ad Vultus attinet, minimé nos moveat vetus adagium, “ Fronti nulla fides.” Licét enim hoc ipsum non perperam dictum sit de Vultiis et Gesttis compositione externa et generali, attamen subsunt subtiliores quidam motus et labores Oculo- rum, Oris, Vultis, et Gestfis ; ex quibus reseratur et patet, ut eleganter ait Q. Cicero, veluti “ janua quedam anim.” Quis Tiberio Cesare occultior ?
42 - DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
At Tacitus, notans characterem et modum loquendi diversum quo usus est Tiberius in laudando apud senatum res a Germanico et a Druso gestas, de lau- dibus Germanici sic; “ Magis in speciem adornatis verbis, quam ut penitus sentire videretur :” de laudi- bus Drusi sic; “ Paucioribus, sed intentior, et fida oratione.” Itertum Tacitus eundem Tiberium, alias etiam ut nonnihil pellucidum, notans; “ In aliis,” inquit, ‘erat veluti eluctantium verborum; solutits vero loquebatur, quando subveniret.” Sané difficilé reperiatur simulationis artifex aliquis tam peritus et egregius, aut vultus aliquis ita coactus, et (ut ille loquitur) jussus, qui a sermone artificioso et simula- torio possit istas notas sejungere, quin aut sermo sit solito solutior, aut comptior, aut magis vagus et oberrans, aut magis aridus et quasi eluctans.
Ad Verba Hominum quod attinet; sunt quidem illa, ut de urinis loquuntur medici, meretricia. Sed isti meretricii fuci optimé deprehenduntur duobus modis; ctim scilicét proferuntur verba aut ex im- proviso, aut in perturbatione. Sic Tiberius, ctim ex Agrippine verbis aculeatis subito commotus esset et nonnihil abreptus, extra innate simulationis terminos pedem protulit ; “Audita hee,” inquit Tacitus,“ raram occulti pectoris vocem elictiere ; correptamque Greco versu admonuit, ideo Jedi quia non regnaret.” Quaré poéta perturbationes hujusmodi non inscité appellat Torturas, quod ab lis secreta sua prodere homines
compellantur : “‘ Vino tortus et ira.”
Ipsa sane testatur experientia paucos admodum repe-
LIBER OCTAVUS. » AS
riri, qui erga arcana sua tam fidi sint, animumque gerant aded obfirmatum, quin interdum ex iracun- did, interdum ex jactantia, interdum ex intima erga amicum benevolentia, interdum ex animi imbecilli- tate qui se mole cogitationum onerari ampli non sustineat, interdum denique ex alio quopiam affectu intimas animi cogitationes revelent et communicent. Ac ante omnia sinus animi excutit, si simulatio simulationem impulerit, juxta adagium illud Hispa- norum; “ Dic mendacium, et erues veritatem.”
Quin et Factis ipsis, licét humani animi pignora sint certissima, non prorstis tamen fidendum ; nisi diligentér atque attenté pensitatis prius illorum et Magnitudine et Proprietate. Illud enim verissimum ; “ Fraus sibi in parvis fidem prestruit, ut majore emolumento fallat.” Italus vero seipsum in ipso stare lapide putat ubi preco preedicat, si melits. solito tractetur absque caussa manifesta. Etenim officia ista minora homines reddunt oscitantes, et quasi consopitos, tam ad cautionem quam ad indus- triam, atque recté a Demosthene appellantur < ali- menta socordie. Porro proprietatem et naturam nonnullorum Factorum, etiam que beneficiorum loco habentur, subdolam et ambiguam luculentér cernere licet ex eo quod Antonio Primo imposuit Mutianus ; qui post reditum cum eo in gratiam, sed fide pessima, plurimos ex Antonili amicis ad dignitates evexit ; “« Simul amicis ejus prefecturas et tribunatus largi- tur :” hoc autem astu Antonium non munivit, sed exarmavit penitus et desolavit, amicitias ejus ad se transferendo.
44, DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Certissima autem clavis ad animos hominum reserandos vertitur in rimandis et pernoscendis vel Ingentis et Naturis ipsorum, vel Finibus et Intentio- nibus. Atque imbecilliores certé et simpliciores ex Ingeniis, prudentiores autem et tectiores ex Finibus suis optime judicantur. Certé prudentér et faceté (licét meo judicio minus veré) dictum fuit a Nuntio quopiam Pontificis, sub reditu ejus a legatione apud nationem quandam, ubi tanquam ordinarius rese- derat. Interrogatus de delectu successoris sui, consilium dedit ; “ Ut nullo modo mitteretur aliquis, qui eximié prudens esset, sed potits mediocritér tantum: quoniam (inquit) ex prudentioribus nemo facile conjiciet, quid verisimile foret illius gentis homines facturos.” Sané non raro intervenit ille error, et maxime familiaris est virls prudentibus, ut ex modulo ingenii proprii alios metiantur, ac proindé ultra scopum sepius jaculentur ; supponendo quod homines majora quedam meditentur et sibi desti- nent, et subtilioribus technis utantur, quam que illorum animos unquam subiérint. Quod etiam elegantér innuit adagium Italicum, quo notatur ‘nummorum, prudentie, fidei semper minores inveniri rationes quam quis putaret.’ Quare in levioris ingenii hominibus, quia multa absurda faciunt, capienda est conjectura potius ex propensionibus Ingeniorum quam ex destinationibus Finium. Porro, principes quoque (sed longé aliam ob caussam) ab Ingeniis optimé judicantur, privati autem ex Fini- bus. Principes enim fastigium adepti humanorum desideriorum, nullos feré sibi propositos Fines habent
LIBER OCTAVUS. 4.5
ad quos presertim vehementér et constantér aspi- rant, ex quorum Finium situ et distantia reliquarum suarum actionum possit excipi et confici directio et scala :.id quod inter alia caussa est vel precipua, ut “ corda eorum (quod Scriptura pronunciat) sint in- scrutabilia.” At privatorum nullus est, qui non sit plané veluti viator, et proficiscatur intenté ad ali- quam itineris metam, ubi consistat; undé non maleé divinare quis poterit quid facturus sit, aut non facturus. Si enim in ordine sit quidpiam ad finem suum, probabile est facturum : sin sit in contrarium finis, minimé. Neque de Finium, aut Ingeniorum, in hominibus diversitate informatio capienda est simplicitér tantum, sed et comparate ; quid scilicét predominetur, et reliqua in ordinem cogat. Sic, ut videmus, Tigellinus, cium se Petronio Turpiliano inferiorem sentiret in voluptatibus Neroni minis- trandis et pregustandis, “metus (ut ait Tacitus) Neronis rimatus est ;” et hoc pacto emulum evertit.
Ad notitiam quod attinet de hominum animis secundariam, nimirim que ab Aliorum Relatione desumitur, brevitér dicere sufficiet. Defectus et vitia didiceris optimé ab inimicis, virtutes et faculta- tes ab amicis, mores et tempora a famulis, opiniones et meditationes ab intimis familiaribus cum quibus frequentitis colloquia miscent. Fama popularis levis est, et superiorum judicia mints certa : etenim coram illis tectiores incedunt homines. Verior fama e do- mesticis emanat.
Vertim ad inquisitionem istam universam via maximé compendiaria in tribus consistit: primim,
4.6 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
ut amicitias multas comparemus cum ejusmodi ho- minibus, qui multiplicem et variam habent tam Rerum quam Personarum notitiam ; in primis vero enitendum ut saltém singulos habeamus presto, qui pro negotiorum atque hominum diversitate nos de unaquaque re certiores facere et solidé informare possint: secunddo, ut prudens temperamentum et mediocritatem quandam persequamur et in Libertate Sermonis, et in Taciturnitate; frequentits Liberta- tem usurpantes, at cium res postulat Silentium. Libertas siquidem in Sermone etiam alios invitat et provocat, ut pari libertate erga nos utantur, et sic multa deducit ad notitiam nostram; at Taciturnitas fidem conciliat, efficitque ut ament homines secreta sua apud nos tanquam in sinu deponere: tertio, is nobis paullatim acquirendus est habitus, ut vigi- lante et presente animo, in omnibus colloquiis et actionibus, simul et rem que instat geramus, et alia que incidunt observemus. Nam sicut Epictetus precipit, ut Philosophus in singulis suis actionibus ita secum loquatur; “ Et hoc volo, et etiam institutum servare :” sic Politicus in singulis negotiis ita secum statuat ; “ Et hoc volo, atque etiam aliquid quod in futurum usui esse possit addiscere.” Itaque, qui eo sunt Ingenio, ut nimitim ‘ Hoc agant,’ et toti sint in presente negotio quod in manibus habent, de ils autem que interveniunt nec cogitant quidem (id quod in se agnoscit Montaneus), illi certé ministri regum aut rerumpublicarum sunt vel optimi, sed ad proprias fortunas claudicant. Interim cautio ante omnia adhibenda, ut impetum animi et alacritatem
b]
LIBER OCTAVUS. A
nimiam cohibeamus; ne multa sciendo ad nos multis immiscendum feramur. Infelix enim quiddam est et temerarium, Polypragmosyne. Itaque ista, quam comparandam precipimus, notitia Rerum et Perso- narum varietas, htic tandem redit; ut et Rerum quas suscipimus, et Hominum quorum opera utimur, magis cum judicio delectum faciamus, undé cuncta et magis dextré et magis tutd disponere et adminis- trare sciamus.
Notitiam aliorum sequitur notitia sul. Ktenim non minor diligentia adhibenda est, sed major potits, ut nos de nobis ipsis quam de allis vere et accuraté informemus. Quippé cum oraculum illud, ‘* Nosce teipsum,” non tantum sit canon prudentie uiversalis, sed et in politicis pracipuum locum habeat. Optimé enim homines monet S. Jacobus; “ Eum, qui vultum in speculo consideravit, oblivisci tamen illicd qualis fuerit ;” ut omninod frequenti inspectione sit opus. Idque tenet etiam in politicis. Sed specula scilicét sunt diversa. Nam speculum divinum, in quo nos contueri debemus, est Verbum Dei; speculum autem politicum non aliud est quam status rerum et tem- porum, in quibus vivimus.
Exxamen igitur accuratum, nec quale esse solet sul nimitim amantis, instituendum est homini de propriis Facultatibus, Virtutibus, et Adminiculis ; necnon de Defectibus, Inhabilitatibus, et Obstaculis : ita rationem subducendo, ut hee perpetuod in majus, illa autem minoris potits quam revera sunt e#stimen- tur. Ex hujusmodi autem examine in considera- tionem veniant que sequuntur:
48 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Prima consideratio sit, quomodo alicui homini moribusque et natura suze cum Temporibus con- veniat ; que si inventa fuerint congrua, omnibus in rebus magis liberé et soluté agere et suo ingenio uti liceat; sin sit aliqua antipathia, tum demtm in universo vite cursu magis cauté et recté est inceden- dum, minusque in publico versandum. Sic Tiberius fecit, qui morum suorum sibi conscius, cum seculo suo non optimé convenientium, ludos publicos nun- quam spectavit ; quinetiam per duodecim continuos annos postremos nunquam in senatum venit: ubi contra Augustus perpetuo in oculis hominum vixit, quod et Tacitus observat; “ Alia Tiberio morum via.” Eadem et Periclis ratio fuit.
Secunda sit Consideratio, quomodo alicui con- veniat cum Professionibus et Generibus Vite que in usu et pretio sunt, quorumque sibi delectus sit faciendus: ut sijam decretum non sit de Genere Vite, maximé aptum et ingenio suo congruum sumat; sin jampridém id Genus Vitex, ad quod minus a natura factus est, fuerit ingressus, sub prima occasione se subducat et novam conditionem arripiat. Id quod a Valentino Borgia videmus factum ad vitam sacerdotalem a patre inutrito, quam tamen posted ejuravit suo obsecutus ingenio, et vite militari se applicuit: quanquam principatu zequé ac sacerdotio indignus, cum utrumque homo pestilens dehonestaverit.
Tertia sit Consideratio, quomodo se habeat quis comparatus ad Aiquales et ASmulos suos, quos veri- simile sit eum habiturum in fortuna sud compe-
LIBER OCTAVUS. . 4G
titores; eumque vite cursum teneat, in quo maxima inveniatur virorum egregiorum solitudo, atque in quo probabile sit seipsum inter ceteros maximé posse enitere. Id quod a C. Cesare factum est ; qui ab initio orator fuit, et caussas egit, et in toga potissi- mim versabatur. Ctm vero vidisset Ciceronem, Hortensium, Catulum eloquentie gloria excellere, rebus vero bellicis clarum admodum neminem preter Pompeium, destitit ab incepto, et potentie illi civil multtim valedicere jubens transtulit se ad artes militares et imperatorias, ex quibus summum rerum fastigium conscendit.
Quarta sit Consideratio, ut nature sue et ingenii rationem habeat quis in deligendis Amicis ac Neces- sariis: siquidem diversis diversum genus Amicorum convenit ; aliis solenne et taciturnum, aliis audax et jactabundum, et complura id genus. Certé notatu dignum est, quales fuerint amici Julii Cesaris, An- tonius, Hirtius, Pansa, Oppius, Balbus, Dolabella, Pollio, reliqui. Illi scilicét jurare solebant, “ Ita vivente Cesare moriar,” infinitum studium erga Cesarem pre se ferentes; erga omnes alios arrogantes et contemptores: fueruntque homines in negotils ge- rendis impigri, fama et existimatione mediocres.
Quinta sit Consideratio, ut caveat quis sibi ab Exemplis, neque ad imitationem aliorum se inepté componat ; quasi quod aliis fuerit pervium, etiam sibi patere necesse sit! neutiquam secum reputans, quantum fortassé interfuerit inter suum et illorum, quos ad exemplum sibi delegit, ingenium et mores.
In quem errorem manifesto incidit Pompeius, qui (ut VOL. IX. : E
50 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM >
Cicero scriptum reliquit) toties solitus erat dicere ; « Sylla potuit, ego non potero?” Qua in re vehe- mentér sibi imposuit, cim ingenium et rationes agendi Sylle a suis toto ccelo, ut aiunt, distarent : cum alter ferox esset, violentus, quique factum in omnibus urgeret ; alter gravis, legum memor, omnia- que ad majestatem et famam componens, undé longé minus erat ad perficienda que cogitarat efficax et validus. Sunt et alie hujus generis preceptiones ; verum he ad exemplum reliquarum sufficient. Neque vero “ Nosse seipsum” homini sufficit ; sed ineunda etiam est ratio secum quomod6 se Ostentare, Declarare, denique Flectere se et Effingere com- modé et prudentér possit. Ad Ostentandum se quod attinet, nihil videmus usu venire frequentius quam ut qui virtutis habitu sit inferior, specie virtutis externa sit potior. Non parva igitur est prudentie prerogativa, si quis arte quadam et decoré specimen sui apud alios exhibere possit; virtutes suas, merita atque fortunam etiam (quod sine arrogantia aut fastidio fieri possit) commode Ostentando ; contra vitia, defectus, infortunia et dedecora artificiosé occultando: illis immorans easque veluti ad lumen obvertens, his subterfugia querens aut apté ea inter- pretando eluens; et similia. Itaque de Mutiano, viro sui temporis prudentissimo et ad res gerendas impigerrimo, Tacitus; ‘‘ Omnium, que dixerat fece- ratque, arte quadam Ostentator.” Indiget certé res hee arte nonnulla, ne tedium et contemptum pariat: ita tamen ut Ostentatio quepiam, licét usque ad vanitatis primum gradum, vitium sit potitis in ethicis
LIBER OCTAVUS. 51
quam in politicis. Sicut enim dicisolet de calumnia ; “ Audactér calumniare, semper aliquid heret :” sic dici possit de jactantid (nisi plané deformis fuerit et ridicula), “ Audactér te vendita, semper aliquid heret.” Herebit certé apud populum, licét pruden- tiores subrideant. Itaque existimatio parta apud plurimos paucorum fastidium abundé compensabit. Quod si ista, de qua loquimur, sui Ostentatio de- centér et cum judicio regatur; exempli gratia, si nativum quendam pectoris candorem et ingenuitatem pre se ferat; aut si illis temporibus adhibeatur, vel cum pericula circumstent (ut apud viros militares in bellis), vel ctim alii invidia flagrent; aut si verba, que ad laudes proprias pertinent, tanquam aliud agenti excidisse videantur, miniméque vel serié vel prolixé nimis lis insistatur; aut si ita quis se laudi- bus honestet, ut simul etiam censuris et jocis erga se non abstineat; aut si denique hoc facit non sponte, sed tanquam lacessitus et aliorum insolentiis et contumellis provocatus; non parvum certé hec res existimationi hominis cumulum adjicit. Neque saneé exiguus est eorum mumerus, qui ciim natura sint magis solidi et minimé ventosi, atque propterea hac arte honori suo velificandi careant, moderationis sue nonnulla cum dignitatis jactura dant poenas. Verum hujusmodi Ostentationem virtutis, ut- cunque aliquis infirmicre judicio et nimitim fortassé ethicus improbaverit, illud nemo negarit ; dandam saltem esse operain, ut virtus per incuriam justo suo pretio non fraudetur, et minoris quam revera est estimetur. Hee verd, in virtute estimanda, pretii
bY DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
diminutio tribus modis solet contingere: primo, | quando quis in rebus gerendis se et operam suam offert et obtrudit, non vocatus aut accersitus ; hujus- modi enim officiis remunerationis loco esse solet, si non repudientur. Secundo, quando quis in principio rei gerendz viribus suis nimitm abutitur, et quod sensim erat prestandum uno impetu effundit; id quod rebus bené administratis preproperam conci- liat gratiam, in fine autem satietatem inducit. Tertid, quando quis virtutis sue fructum in laudibus, plausu, honore, gratia, sibi preebitis nimis cito et levitér sentit, atque in iis sibi complacet: de quo prudens habetur monitum ; “ Cave ne insuetus rebus majoribus videaris, si heec te res parva sicuti magna delectat.”
Defectuum enimverd sedula Occultatio minoris haudquaquam momenti est, qudm virtutum prudens et artificiosa Ostentatio. Defectus autem occultantur et latent maximé triplici quadam industria, et quasi tribus latebris; Cautione, Pretextu, Confidentia. Cautionem dicimus, quando iis rebus prudentér ab- stinemus, quibus pares non sumus; ubi contra in- genia audacula et inquieta se facilé ingerunt sine judicio rebus quibus non insueverunt, et proindeé de- . fectus suos proprios publicant et quasi proclamant. Pretextum dicimus, ctim sagacitér et prudentér viam nobis sternimus et munimus, qua benigna et commoda de vitiis et defectibus nostris fiat inter- pretatio, quasi aliundé provenientibus aut alio tendentibus quam vulgo existimatur. Etenim de Jatebris yitiorum non malé poéta ;
LIBER OCTAVUS. 53
‘¢ Seepé latet vitium proximitate boni.”
Quaré, si quem Defectum in nobis ipsis perceperi- mus, opera danda ut personam et pratextum vir- tutis finitime mutuemur, sub cujus umbra lateat. Verbi gratid, tardo gravitas pretexenda, ignavo lenitas, et sic de ceteris. Illud etiam utile, pro- babilem aliquam caussam obtendere et in vulgus spargere, qua adducti ultimas vires nostras promere refugiamus ; ut quod non possimus, nolle videamur. Quod ad Confidentiam attinet, impudens certé est remedium, sed tamen certissimum atque efficacissi- mum; nempé, ut quis ea omnind contemnere et vilipendere se profiteatur, que revera assequi non possit: mercatorum prudentium more, quibus so- lenne est et proprium ut pretium mercium suarum attollant, aliorum deprimant. Est tamen et aliud Confidentiz genus hoc ipso impudentius; nimirim, perfricta fronte Defectus suos etiam opinioni obtru- dere et venditare, quasi in iis quibus maximé desti- tuitur se eminere credat; atque ut hoc facilius ce- teris imponat, se in iis rebus quibus revera plurimim pollet fingat diffidentem; quemadmodum fieri vi- demus in poétis : poéta enim carmina sua recitante, s] unum aliquem versiculum non admodum dixeris probandum, audias illicd; “ Atqui hic versus pluris mihi constitit, quam reliquorum plurimi.” Tum vero alium quempiam versum adducet quasi sibi sus- pectum, et de eo quid putes sciscitabitur, quem satis norit inter plurimos esse optimum et censurz mi- nimé obnoxium. Ante omnia verd ad hoc quod nunc agitur (ut scilicét specimen sui quis edat coram
54 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
aliis illustre, et jus suum in omnibus retineat), nil magis interesse judico quam ne quis per nimiam suam nature bonitatem et suavitatem se exarmet et injuriis et contumeliis exponat: quin potits in om- nibus aliquos animi liberi et generosi, et non aculei minus quam mellis intra se gestantis, igniculos sub- indé emittat. Quze quidem munita vite ratio, una cum prompto et parato ad se a contumeliis vindican- dum animo, aliquibus ex accidente imponitur et necessitate quadam inevitabili, propter aliquid in- fixum in persond aut fortuna sud: veluti fit in deformibus, et spuriis, et ignominia aliqua mulcta- tis; undé hujusmodi homines, si virtus non desit, felices pleriimque evadunt.
Quod vero ad se Declarandum attinet ; id alia res omnino est ab Ostentatione sui, de qua diximus. Neque enim ad virtutes aut defectus hominum re- fertur, sed ad actiones vite particulares. Qua in parte nihil invenitur magis politicum, quam ut me- diocritas quedam servetur prudens et sana, In sensa animi circa actiones particulares aperiendo aut re- condendo. Licét enim profunda taciturnitas, et consiliorum occultatio, et is rerum gerendarum modus qui omnia ceecis et (ut moderne lingue potius loquuntur) surdis artibus et mediis operatur, res sit et utilis et mirabilis; tamen non raro evenit, ut quod dicitur, “ Dissimulatio errores pariat, qui dissimula- torem ipsum illaqueant.” Nam videmus viros poli- ticos maximé omnium insignes liberé et indissimu- lantér fines, quos peterent, palam proferre non du- bitdsse. Sic L. Sylla manifesto pre se tulit, “ Se
LIBER OCTAVUS, 55
omnes mortales vel felices vel infelices fieri cupere, prout sibi essent vel amici vel inimici.” Sic Caesar, cim primum profectus est in Gallias, nil veritus est profiteri, “Se malle primum esse in villa obscura quam secundum Rome.” Idem Cesar, coepto jam bello, dissimulatorem minimé egit, si audiamus quid Cicero de illo pradicet. ‘ Alter,” Caesarem innuens, “non recusat sed quodammodo postulat, ut (ut est) sic appelletur Tyrannus.” Similitér videmus, in epistola quadam Ciceronis ad Atticum, quam mi- nimé fuerit Augustus Cesar dissimulator; qui in ipso ingressu ad res gerendas, cum adhue senatut esset in deliciis, solitus tamen erat in concionibus apud populum jurare illa formula; “ Ita parentis honores consequi liceat.” Illud autem non minus quiddam erat, quam ipsa tyrannis. Verum est, ad invidiam paullulim leniendam, solitum eum simul ad statuam Julii Cesaris, que in rostris posita erat, manum protendere. Homines autem ridebant, et plaudebant, et admirabantur, et inter se ita loque- bantur; “ Quid hoc est? Qualis adolescens!” Sed tamen nihil malitia in eo suspicabantur, qui tam candidé et ingenue quod sentiret loqueretur. Et isti quidem, quos nominavimus, prospera omnia con- secuti sunt; Pompeius contra, qui ad eosdem ten- debat fines, sed viis magis umbrosis et obscuris (sicut Tacitus de eo loquitur, “ Occultior non melior ;” atque Sallustius similitér idem insimulat, “ Ore probo, animo inverecundo”) id prorsus agebat, et in- numeris technis moliebatur, ut cupiditates suas et ambitionem alté recondendo interim rempublicam
o6 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
in anarchiam et confusionem redigeret, quo illa se necessariO in sinus ejus conjiceret, atque hoc pacto summa rerum ad eum deferretur quasi invitum et renitentem. Cum vero hoc se putaret consecutum, factus consul solus (quod nunquam cuiquam conti- gisset) nihilo plus ad fines suos proficiebat ; eo quod etiam illi, qui proculdubid eum fuissent adjuturi, quid vellet non perciperent. Adeo ut tandem co- actus sit tritam et vulgarem inire viam; ut scilicét, pretextu se Cesari opponendi, arma et exercitum compararet. Adeo lenta, casibus obnoxia, et ple- rlimque infelicia solent esse ea consilia, quee pro- funda dissimulatione obteguntur! Qué de re idem sensisse videtur Tacitus, cim simulationis artificia, tanquam inferioris subsellii prudentiam, constituit pre artibus politicis: illam Tiberio, has verdé Au- gusto Cesari attribuens. Etenim, de Livid verba faciens, sic loquitur ; quod fuisset illa cum artibus mariti et simulatione filii bené composita.
Quod ad animum Flectendum et Effingendum attinet ; totis viribus certé incumbendum ut animus reddatur occasionibus et opportunitatibus obsequens, neque ullo modo erga eas durus aut renitens. Neque enim majus fuerit impedimentum ad res gerendas, aut fortunas hominum constituendas, quam illud ; “ Idem manebat, neque idem decebat ;” videlicét, cliim homines iidem sint, et natura sud utantur, postquam occasiones se mutaverint. Bené itaque Livius, cum Catonem Majorem introducit tanquam fortune sue architectum peritissimum, illud subjun- git; quod ei fuerit ingenium versatile. Atque hinc
LIBER OCTAVUS. 57
fit, quod ingenia ‘gravia, et sollennia, et mutare nescia plus plerimque habeant dignitatis, quam fe- licitatis. Hoc vero vitium in aliquibus a natura penitis insitum est, qui suopte ingenio sunt viscosi, et nodosi, et ad versandum inepti. At in aliis con- suetudine obtinuit, que est altera natura, atque opinione quadam (que in animos hominum facilé obrepit), ut minimé mutandam sibi putent rerum gerendarum rationem, quam prius bonam et pros- peram sint experti. Prudentér enim observat Machia- vellus in Fabio Maximo, quod “ pristinum suum et inveteratum cunctandi et belli trahendi morem retinere mordicus voluerit, cum natura belli esset alia, et acriora postularet consilia.” In aliis porrd idem vitium ex inopia judicii progignitur, cum homi- nes periodos rerum et actionum non tempestivé dis- cernant, sed tum demum se vertant postquam Opportunitas jam elapsa sit. Tale quidpiam in Atheniensibus suis redarguit Demosthenes, eos aiens esse “ rusticis similes, qui in ludo gladiatorio se pro- bantes semper post plagam acceptam in eam partem muniendam scutum transferunt qua percussi sunt, non prius.” In aliis rursis hoc ipsum contingit, quia operam in vid e& quam semel ingressi sunt collocatam perdere gravantur, nec receptui canere sciunt ; sed potitis se occasionibus superioribus su- periores fore constantia sud confidunt. Veriim ista animi viscositas et renitentia,a quacunque illa tan- dem radice pullularit, rebus gerendis et fortune hominum est damnosissima; nihilque magis politi- cum quam animi rotas reddere cum rotis fortune
58 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
concentricas et simul volubiles. Atque de pre- ceptis duobus Summariis, circa Fortune Architec- turam, hactents. Precepta autem Sparsa haud pauca sunt. Nos tamen perpauca deligemus, pro modo exempli.
Primum Preceptum est; “ Faber Fortune amusse sua perité utatur, eamque rité applicet ;” hoc est, animum assuefaciat ut rerum omnium pretium et valorem estimet, prout ad fortunam et fines suos magis aut minus conducant, hocque curet sedulo non perfunctorié. Mira enim res, sed verissima: inveniuntur plurimi, quorum mentis pars logica (si ita loqui licet) est bona, mathematica pessima; vi- delicét, qui de rerum consequentiis satis firmitér judicant, de pretiis vero imperitissimé. Hine fit, ut alii privata et secreta cum principibus colloquia, alii auras populares, tanquam magna adepti, admi- rentur (cm sit utrumque sepenumero res et in- vidia et periculo plena), alii autem res metiantur ex difficultate atque opera sua in eis impensa; fieri oportere existimantes, ut quantum moverint tan- tum etiam promoverint. Sicut Cesar de Catone Uticensi, veluti per ironiam, dixit (narrando quam laboriosus fuerit, et assiduus, et quasi indefatigabilis, nequetamen multtim ad rem) “ Omnia,” inquit,“ magno studio agebat.” Hinc etiam illud accidit, ut homines sepitis seipsos fallant, qui si magni alicujus aut ho- norati viri opera utantur, sibi omnia prospera pro- mittant; cm illud verum sit, non grandissima que- que instrumenta, sed aptissima, citius et felicius opus quodque perficere. Atque ad mathematicam
LIBER OCTAVUS. 59
veram animi informandam, opere pretium est illud in primis ndsse et descriptum habere, quid ad cujusque for- tunam constituendam et promovendam primum statui debeat, quid secundum, et sic deinceps. Primo loco, Emendationem Animi pono: animi enim impedi- menta et nodos tollendo et complanando, citius viam fortune aperueris, quam fortune auxiliis animi im- pedimenta sustuleris. Secundo loco, Opes pono et Pecuniam; quam summo loco plurimi fortassé collocaverint, cum tanti sit ad omnia usts. Verum eam opinionem similem ob caussam abjudico, atque Machiavellus fecit in alid re, non multtum ab ea discrepante. Cum enim vetus fuerit sententia, « Pecuniam esse nervos Belli ;” ille contra non alios esse nervos belli asseruit, quam nervos virorum for- tium et militarium. Eodem prorstis modo veré asserl possit, nervos fortune non esse pecuniam sed potius animi vires; ingenium, fortitudinem, auda- clam, constantiam, moderationem, industriam, et similia. Tertio loco, colloco Famam et Existimatio- nem ; eo magis quod illa zstus quosdam habeant et tempora, quibus si non opportuné utaris, difficile erit rem in integrum restituere. Ardua enim res, Famam precipitantem retrovertere. Postremo loco, pono Honores, ad quos certé facilior aditus per unumquodque ex illis tribus, multo magis per omnia conjuncta datur, quam si ab Honoribus auspiceris et deindé ad reliqua perrexeris. Verim, ut in ordine rerum servando haud parum est momenti, ita non multo minus in servando ordine temporis, cujus perturbatione frequentissimé peccatur, dum ad fines
60 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
' tum properatur quando initia essent curanda ; atque, dum ad maxima queque subitd advolamus, que in medio posita sunt temeré transilientes. At illud recté precipitur ; “ Quod nunc instat, agamus.”
Secundum Preceptum est, ut caveamus ne animi quadam magnitudine et prefidentiaé ad magis ardua quam par est feramur, neve in adversum fluvii remi- gemus. Optimum enim consilium circa fortunas hominum,
‘“« Fatis accede, Deisque.”
Circumspiciamus in omnes partes, et observemus qua res pateant, qua clausze et obstructze sint, qua proclives, qua arduz, neque viribus nostris ubi non patet aditus commodus abutamur. Hoc si fecerimus, et a repulsd nos immunes prestabimus, et in nego- tiis singulis nimis dil non herebimus, et moderatio- nis laudem reportabimus, et pauciores offendemus, et denique felicitatis opinionem acquiremus: dum que sponte fortassé eventura fuissent, nostre indus- trie accepta ferentur.
Tertium Preceptum cum proximé precedente nonnihil pugnare videri possit ; licét probe intellec- tum, minimé. Illud hujusmodi est; ut occasiones non semper exspectemus, sed eas quanddque provo- cemus et ducamus. Quod etiam innuit Demosthe- nes, magniloquentia quadam: “ Et quemadmodum receptum est, ut exercitum ducat imperator ; sic a cordatis viris res ipse ducende, ut que ipsis viden- tur ea gerantur, et non ipsi persequi eventus tantum cogantur.” Etenim, si diligenter attendamus, duas observabimus easque discrepantes species eorum, qui
LIBER OCTAVUS. 61
rebus gerendis et negotiis tractandis pares habean- tur. Alii siquidem occasionibus commode sciunt uti, sed nihil ex se moliuntur aut excogitant ; alii toti sunt in machinando, qui occasiones que oppor- tuné incidunt non arripiunt. Harum facultatum altera, alteri non conjuncta, manca omnino et imper- fecta censenda est.
Quartum est Preceptum, ut nihil suscipiamus, in quo necesse sit temporis plurimum insumere : verum ut versiculus ille aurem semper vellicet ;
‘< Sed fugit interea, fugit irreparabile tempus.”
Neque alia subest caussa cur ii, qui professionibus laboriosis aut rebus similibus se addixerunt (veluti jureconsulti, oratores, theologi doctiores, librorum scriptores, et hujusmodi) in fortuna sua constituenda et promovenda minus sint sollertes, quam quod tem- pore, alias scilicét insumpto, indigent ad particularia pernoscenda, opportunitates captandas, et machinas que ad fortunam suam spectent comminiscendas et meditandas. Quinetiam, in aulis principum et rebus- publicis eos reperias et ad fortunam suam promoven- dam et ad aliorum invadendam maximé efficaces, qui nullo publico munere funguntur, sed in hoc de quo loquimur Ambitu Vite perpetud occupantur. Quintum est Praceptum, ut Naturam quodam- modo imitemur, que “ nihil facit frustra.” Id quod factu non erit admodum difficile, si negotia nostra omnium generum perité commisceamus et contexamus, In singulis enim actionibus ita animus est instituendus et preparandus, atque intentiones nostre aliz aliis
62 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
substernende et subordinande, ut si in aliqua re voti compotes in summo gradu fieri non possumus, in secundo tamen liceat consistere; immo vel in tertio: quod si nec in aliquaé omnino parte rei herere aut consistere possimus, tum vero ad alium quempiam preter destinatum finem operam impensam flecta- mus. Sin nec in presenti aliquem fructum demetere queamus, saltem aliquid ex ea extrahamus quod in futurum prosit. Si verd nihil solidi nec in presenti -nec in futuro indé elicere detur, satagamus saltém ut aliquid existimationi nostre indé accrescat, et alia id genus ; rationes semper a nobis ipsis exigendo, quibus constet nos fructus aliquid plus minus ex singulis actionibus et consiliis nostris percepisse ; neque ullo modo permittendo, ut tanquam confusi ac conster- nati animum illic6 despondeamus, si forte scopum ° principalem non licuerit attingere. Nihil enim minus convenit viro politico, quam uni rei unice esse intentum. Qui enim hoc facit occasionum innumerarum jactura mulctabitur, que rebus agen- dis ex obliquo intervenire solent; queque fortasse magis fuerint propitia et commode ad alia, que posted usui futura sint, quam ad ea que in manibus habeamus. Idedque bené calleamus illam regulam ; “¢ Heec oportet facere, et illa non omittere.”
Sextum est Preceptum, ut nos rei alicui nimis peremptorié non astringamus, quanquam casul videatur primo intuitu minus obnoxia; sed semper habeamus vel fenestram apertam ad evolandum, vel posticum aliquod secretum ad redeundum.
Septimum Preceptum est antiquum illud Bian-
LIBER OCTAVUS. 63
tis, modo non ad perfidiam, sed ad cautionem et moderationem, adhibeatur; “ Et ames tanquam inimicus futurus, et oderis tanquam amaturus.” Nam utilitates quasque mirum in modum prodit et corrumpit, si quis nimitm se immerserit amicitiis infelicibus, molestis et turbidis odiis, aut puerilibus et futilibus zemulationibus.
Hec, exempli loco, circa doctrinam de Ambitu Vitee sufficient. Illud enim hominibus in memoriam subindé reducendum est, longé abesse ut adumbra- tiones iste, quibus utimur in Desideratis, loco justo- rum tractatuum ponantur; sed sint solummodo tanquam schede aut fimbriz, ex quibus de tela integra judicium fierl possit. Neque rursis ita desipimus, ut fortunam absque tanto quantum diximus molimine minimé parari asseramus. Probé enim novimus, eam tanquam sponte in gremium aliquorum defluere: alii autem eam diligentid sold et assiduitate (cautione nonnulla aspersd) absque arte multa aut operosa adipiscuntur. Verim sicut Cicero, oratorem perfectum depingens, non id vult ut caussidici singuli tales esse debeant aut possint : ac rursus, sicut in principe aut aulico describendo (quod nonnulli tractandum susceperunt) modulus effingitur prorsis secundum artis perfectionem, non autem secundum practicam vulgatam ; idem et nos in politico instruendo prastitimus, politico (inquam) quoad fortunam propriam.
Enimvero illud utique monendum, Preecepta, que circa hance rem delegimus et proposuimus, omnia ex genere eorum esse que Bonz Artes vocantur.
ad
64 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Quod enim ad Malas Artes attinet, si quis Machia- vello se dederit in disciplinam qui precipit “ virtu- tein ipsam non magnopereé curandam, sed tantum speciem ejus in publicum versam : quia virtutis fama et opinio homini adjumento sit, virtus ipsa impedi- mento ;” quique alio loco precipit “ ut homo politicus illud tanquam fundamentum prudentiz sue subster- nat; quod presupponas homines non recté nec tuto ad ea que volumus flecti aut adduci posse preter- quam solo metu, idedque det operam ut omnes “quantum in se est obnoxii sint, atque in periculis et angustiis constituti ;” ita ut politicus suus videa- tur esse, quod Itali dicunt, seminator spinarum: aut si quis axioma illud, quod a Cicerone citatur, amplecti velit; “ Cadant amici, dummodo inimici intercidant ;” sicut triumviri fecerunt, qui inimico- rum interitum amicissimorum exitio redimebant: aut si quis L. Catiline imitator esse velit, ut rerum- publicarum incendiarius fiat et perturbator, quo melius in aquis turbidis piscari et fortunam suam expedire possit ; “ Ego (inquit), si in fortunis meis incendium sit excitatum, id non aqua sed ruina restinguam :” aut si quis illud Lysandri ad se transferat, qui dicere solebat “ pueros placentis, viros perjuriis allicien- dos ;” cum aliis ejusdem farine pravis ac perniciosis dogmatibus (quorum, ut fit in ceteris rebus omni- bus, major est numerus quam rectorum et sanorum) si quis inquam hujusmodi inquinata prudentia delec- tetur ; non iérim inficlas eum, quandoquidem legibus caritatis et virtutis omnibus seipsum solutum for- tunze solummod6 manciparit, posse majore compendio
LIBER OCTAVUS. 65
et celeritis fortunam suam promovere. Fit vero in vita, quemadmodum et in via, ut iter brevius sit feedius et coenosius; neque sané, ut per viam melio- rem quis incedat, multa circuitione opus est. Tantum ver6 abest, ut homines ad hujusmodi artes pravas se applicare oporteat, ut potius sane (si modo sint apud se, seque sustinere valeant, neque ambitionis turbine et procellé in adversum rapiantur) ante oculos proponere debeant non solim mundi chorographiam generalem illam, quod “ omnia sint vanitas et vexatio spirits,” verum etiam et illam magis specialem: videlicét quéd ipsum Esse, sejunc- tum a Bené Esse, maledictionis loco sit, et quo grandius sit Esse, eo major sit maledictio; quodque amplissimum virtutis premium sit ipsa virtus, quemadmodum et ultimum vitii supplicium est vitium ipsum, sicut egregié poeta ; << Que vobis, quee digna, viril, pro laudibus istis Preemia posse rear solvi? Pulcherrima primim Dii moresque dabunt vestri.”
Et e contra non minus vere ille de sceleratis, “ Atque eum ulciscentur mores sui.” Quinetiam mortales, dum in omnes partes cogitationes suas. agitant et diffundunt, ut fortunis suis recté prospectum atque consultum sit, interim in mediis illis animi transcur- sibus ad divina judicia et providentiam eternam oculos attollere debent; que szpissimé impiorum machinationes et consilia prava, licét profunda, subvertit et ad nihilum redigit, secundum illud Scripture ; “ Concepit iniquitatem, et pariet vani- tatem.” Imm6, etsi injuriis et malis artibus absti- VOL. IX. F
66 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
neant, attamen hec jugis et irrequieta anhelatio ad ardua fortune, absque cessatione et quasi sine sab- bato, tributum temporis nostri Deo debitum minimé solvit; qui, ut videre est, facultatum nostrarum decimas, temporis autem septimas exigit et sibi seponit. Quorstim enim fuerit os gerere in cceli sublimia erectum, mentem vero humi prostratam et pulverem instar serpentis comedentem? Quod etiam ethnicos non fugit ; ‘“¢ Atque affigit humi divinee particulam aure.” |
Quod siin hoc sibi quisquam adblandiatur, quod fortuna sua, utcunque eam malis artibus obtinuerit, recté uti decreverit; sicut de Augusto Cesare et Septi- mio Severo solitum erat dici, “ Debuisse illos aut nun- quam nasci, aut nunquam mori” (tantain ambitu for- tune sue patrdrunt mala ; tanta rursUs summa adepti, contulerunt bona): intelligat nihilomints hanc ma- lorum per bona compensationem post factum probari, consilium autem hujusmodi merito damnari. Abs re postremo nobis non fuerit, in cursu isto incitato et fervido versus fortunam nostram, frigidam paullispér adspergere, haustam e dicterio illo non inelegante Caroli Quinti mperatoris, in Institutionibus suis ad filium; “ Imitari Fortunam mores mulierum, que procos plus nimio ambientes plerumque superbé aversantur.” Verum hoc ultimum remedium per- tinet ad eos, quibus gustus ex morbo animi corruptus est. Innitantur potitis homines lapidi illi, qui Theo- logie et Philosophie est tanquam angularis; que idem feré asserunt de eo, quod primum queri debeat. Etenim Theologia edicit, “« Primim querite
LIBER OCTAVUS. 67
regnum Dei, et ista omnia adjicientur vobis :” Philo- sophia autem simile quiddam jubet; “ Primim querite bona animi, cetera aut aderunt aut non oberunt.”. Quamyis autem hoc fundamentum, humanitis jactum, interdum locetur super arenas ; quemadmodum videre est in M. Bruto, qui in eam vocem sub exitum suum prorupit ; “ Te colui, Virtus, ut rem; ast tu nomen inane es :”
At idem fundamentum, divinitis locatum, firmatur semper in petra. Hic autem Doctrinam de Ambitu Vite, et simul Doctrinam Generalem de Negotiis, concludimus.
CAPUT fil.
Partitiones Doctrine de Imperio, sive Republied, omit- tuntur ; tantim aditus fit ad Desiderata duo; Doctrinam de Proferendis Finibus Imperiu, et Doc- trinam de Justitia Universali, sive de Fontibus Juris.
Venlo jam ad Artem Imperii, sive Doctrinam de Republica Administranda; sub qua etiam Cico- nomica continetur, ut familia sub civitate. In hac parte, sicut jam antea dixi, silentium mihi imperavi. Neque tamen prorstis diffidere debui, quin possim de illa fortassé non imperité aut inutilitér disserere utpoté qui longa experientia edoctus, et per tot munerum et honorum gradus ad amplissimum regni magistratum favore Majestatis tue indulgentissimo, nullo merito meo, evectus fuerim, eundemque ma- gistratum per annos quatuor integros gesserim et
68 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
(quod pluris est) Majestatis tua mandatis et collo- quiis per annos octodecim continuos assueverim, quod etiam e stipite aliquo politicum exsculpere potuisset; quique etiam inter omnes artes pluri- mum temporis in Historiis et Legibus contriverim. Que omnia non jactantia ad posteros refero, sed quia ad litterarum dignitatem nonnihil pertinere putem, quod homo quispiam ad litteras potiliis quam ad aliud quidquam natus, et ad res gerendas nescio quo fato contra genium suum abreptus, ad civilia tamen munera tam honorifica et ardua sub rege pru- dentissimo assumptus fuerit. Vertim, si quid circa Po- liticam posthac parturiet otium meum, erit fortassé proles aut abortiva aut posthuma. Interim, ne (Scientiis omnibus, jam veluti in subselliis suis collocatis) sedes hee tam excelsa omnino vacet, decrevi duas tantium Civilis Scientia portiones, que ad arcana imperil non pertinent, sed sunt nature magis communis, ut Desiderata notare, earumque more nostro exempla proponere.
Cum Artes Imperii tria Officia Politica complec- tantur; primo ut Imperium conservetur, secundod ut Beatum efficiatur et Florens, tertid ut Ampli- ficetur Finesque ejus longits proferantur; de duo- bus primis Officiis maxima ex parte egregie a non- nullis tractatum est, de tertio siletur. Illud itaque inter Desiderata reponemus, et more nostro exem- plum ejus proponemus; eam doctrine partem Con- sulem Paludatum, sive Doctrinam de Proferendis Imperii Finibus, nominantes,
LIBER OCTAVUS. 69
Exemplum Tractatts Summarii de Proferendts Finibus Imperi. Dictum Themistoclis, sibi ipsi applicatum, incivile certé fuit et inflatum; sin de aliis atque in genere prolatum fuisset, prudentem sane observationem et pergravem censuram complecti videatur. Rogatus in convivio ut citharam pulsaret, respondit; “ Fidi- bus se nescire, cetertim posse oppidum patvum in magnam civitatem evehere.” Ista certé verba, ad sensum politicum translata, facultates duas multum inter se discrepantes in iis, qui rerum gubernacula tractant, optimé describunt et distinguunt. Etenim si regum consiliarios, senatores, aliosque ad negotia publica admotos, qui usquam fuerunt, attente in- tueamur, reperientur profecto (licét rarissimeé) non- nulli, qui regnum aut civitatem e parvis ampla efficere possint, fidicines tamen sint valdé imperiti: e contra autem alii quamplurimi in cithara aut lyra (hoc est, aulicis tricis) miri artifices, qui tantum abest ut rempublicam amplificare possint, ut potius a naturé comparati videantur ad statum reipublice beatum et florentem labefactandum et evertendum. Sané artes ille degeneres et prestigie, quibus sepenumerO consiliarii atque rerum potentes et gratiam apud principes suos et famam in vulgus reportant, haud aliud nomen merentur quam peritie cujusdam fidicularie; utpoté cum sint res magis grate in presens, et artificibus ipsis ornamento, quam ad rerumpublicarum quarum sunt ministri opes et amplitudinem utiles aut accommode. Oc-
70 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
current proculdubio et alii consiliarii, atque reipub- lice gubernatores minimé spernendi, qui sint nego- tlis pares, possintque res commodé administrare, easque a manifestis precipitiis et incommodis con- servare, a virtute tamen ill4 rerumpublicarum erectrice et amplificatrice longo intervallo absunt.
Verum, qualescunque demum fuerint operarii, conjiciamus oculos in opus ipsum; qualis nimirtim censeri debeat vera Regnorum et Rerumpublicarum Magnitudo, et quibus artibus obtineri possit. Dig- num profecto argumentum, quod principes perpetud in manibus habeant et diligentér meditentur ; quo nec vires suas in majus estimantes inceptis se vanis et nimis arduis implicent, nec rurstts easdem plts zequo despicientes ad consilia pusillanima et meti- culosa se demittant.
Magnitudo Imperiorum, quoad molem et terri- torlum, mensure subjicitur ; quoad reditus, calculis. Numerus civium et capita censu, urbium et oppi- dorum multitudo et amplitudo tabulis, excipi possint. Attamen non reperitur inter civilia res errori magis obnoxia, quam verum et intrinsecum excipere valo- rem circa vires et copias imperii alicujus. Assimi- latur regnum celorum non glandi aut nuci alicul grandiori, sed grano sinapis, quod inter grana est minimum; quod tamen habeat interim intra se pro- prietatem quandam et spiritum innatum, quo se et eitius attollat et latiis diffundat: eodem modo, invenire est regna et status ambitu quidem et regio- num tractu. valdé ampla, que tamen ad Fines ulterius Proferendos aut latius imperandum sunt
LIBER OCTAVUS. 7
minis apta; alia contra, dimensione satis exigua, que tamen bases in quibus maxime monarchiz inedificentur esse possint.
1. Urbes munite, plena armamentaria, equorum propagines generose, currus armati, elephanti, ma- chine atque tormenta bellica omnigena, et similia ; sunt certé ista universa nihil aliud quam ovis induta pelle leonina, nisi gens ipsa stirpe sua et ingenio sit fortis et militaris. Immo, nec numerus ipse copia- rum multum juvat, ubi milites imbelles sunt et ignavi. Recté enim Virgilius; “ Lupus numerum pecorum non curat.” Exercitus Persarum in campis Arbele ocuiis Macedonum tanquam yastum homi- num pelagus subjiciebatur; adeo ut duces Alexandri, nonnihil ipso spectaculo perculsi, regem interpella- rent, atque ut noctu prelium committeret ei auctores erant: quibus ille, ‘“‘ Nolo (inquit) suffurari victo- riam.” Ea autem etiam opinione fuit facilior. Tigranes Armenius, castrametatus in quodam colle cum exercitu quadringentorum millium, ctim spec- taret aciem Romanorum, que quatuordecim millia non excessit, contra se tendentem, in dicterio illo suo sibi complacuit; “ Ecce, inquit, hominum pro lega- tione nimio plus quam oportet, pro pugna longé minus.” Eosdem tamen, priusquam occubuisset sol, satis multos ad se infinita strage profligandum expertus est. Innumera sunt exempla, quam sit multitudinis cum fortitudine congressus impar. Primo igitur pro re certissimd et exploratissima decernatur et statuatur, quod caput omnium que ad Magnitudinem Regni aut Statis spectent sit, ut
72 DE AUGMENTIS SCIENTI[ARUM
Populus ipse sit Stirpe et Ingenio bellicosus. Atque illud, magis tritum quam verum, quod nervi belli sint pecuniz, si desint nervi lacertorum in gente molli et effeminaté. Recté enim Creeso, ostentanti aurum, respondit Solon; “ At si quis, 0 rex, veuerit, qui melits quam tu ferrum gestet, illi profecté totum hoc cedet aurum.” Quare quicunque is tandem sit princeps aut status, cujus subditi nativi et indigenz non sint animosi et militares, potentiam suam admo- dum sobrié estimet: atque e contra principes, qui dominantur in gentes animosas et martias, nOrint illi satis vires suas, si sibi alias non desint. Quod attinet ad copias mercenarias (quod solet adhiberi remedium, cum copiz native desint), plena sunt omnia exemplis ; quibus liquid patet, quod quicun- que status illis innitetur, poterit fortassé pennas ad tempus breve nido majores extendere, sed defluent ill: paulld post.
2. Benedictio Jude et Issacharis in unum nunquam convenient ; nimirum, ut eadem tribus aut gens sit simul et leonis catulus, et asinus procumbens inter sarcinas, Nequé unquam fiet, ut populus tributis oppressus fortis exsistat et bellicosus. Verum est, collationes publico consensu factas minus animos subditorum dejicere et deprimere, quam que ex imperio mero indicuntur. Id quod liquido videre est in tributis Germanie Inferioris, quas ‘ [’xcisas’ vocant; atque aliqua ex parte in lis, quee ‘ Subsidia’ nominantur apud Anglos. Etenim notandum est, sermonem jam institui de animis hominum, non de opibus. Tributa autem que ex consensu conferun-
. LIBER OCTAVUS. 73
tur, et que ex imperio imponuntur, etsi eadem res sint quoad opes exhauriendas, varié tamen omninod animos subditorum afficiunt. Statuatur igitur et hoc, populum tributis gravatum idoneum ad impe- randum non esse. ;
3. Aspirantibus ad magnitudinem regnis et stati- bus prorsiis cavendum, ne Nobiles et Patricii, atque (quos vocamus) Generosi majorem in modum multi- plicentur. Hoc enim eo rem deducit, ut plebs regni sit humilis et abjecta, et nihil aliud fere quam nobilium mancipia et operarii. Simile quiddam fieri videmus in silvis ceduis; in quibus, si major quam par est caudicum sive arborum majorum relin- quatur numerus, non renascetur silva sincera et pura, sed major pars in vepres et dumos degenerabit. Eodem modo in nationibus, ubi numerosior justo est nobilitas, erit plebs vilis et ignava; atque e6 demum res redibit, ut nec centesimum quodque caput sit ad galeam portandam idoneum ; presertim si peditatum spectes, qui exercittis plertimque est robur precipuum; undé succedet magna popula- tio, vires exigue. Nusquam gentium hoc quod dico luculentitis comprobatum est, quam exemplis Anglie et Gallie; quarum Anglia, quamvis terri- torio et numero incolarum longé inferior, potiores tamen partes feré semper in bellis obtinuit hanc ipsam ob caussam, quod apud Anglos coloni et infe- rioris ordinis homines militia habiles sint, rustici Galliz non itém. Qua in re mirabili quidam et profunda prudentid excogitatum est ab Henrico Septimo Angliz rege (id quod in Vite ejus Historia
74 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
fusius tractavimus), ut predia minora atque domus agricolationis instituerentur, que habeant certum eumque mediocrem agri modum annexum, qui dis- trahi non possit; eo fine ut ad victum liberaliorem sufficiat, utque agricultura ab iis exerceretur qui domini fuerint fundi aut saltém usufructuarii, non conductitii aut mercenarii. Nam ita demum charac- terem illum, quo antiquam Italiam insignivit Virgi- lius, merebitur regio aliqua ;
‘“‘ Terra potens armis, atque ubere glebe.”
Neque pretereunda est illa pars populi (que Angliz feré est peculiaris; nec alibi quod scio in usu, nisi forté apud Polonos), famuli scilicét nobilium. Hujus enim generis etiam inferiores quoad pedita- tum agricolis ipsis minimé cedunt. Quare certis- simum est, quod magnificentia et splendor ille hospitalis atque famulitia et veluti satellitia ampla, quze in more sunt apud nobiles et generosos in Anglia, ad potentiam militarem apprimé conducant ; ubi contra, nobilium obscura et magis privata et in se reducta vite ratio copias militares minuit.
4. Danda est omnino opera ut arbor ista monar- chie, qualis fuit Nebuchadnezzaris, truncum habeat satis amplum et robustum ad ramos suos et frondes sustentandos: hoc est, ut numerus indigenarum ad subditos extraneos cohibendos satis supérque sufficiat. Illiigitur status ad Imperii Magnitudinem bené com- parati sunt, qui jus civitatis facilé et libenter largiun- tur. Vana siquidem fuerit opinio posse manipulum -hominum, utctnque animis et consilio excellant, regiones nimio pliis amplas et spatiosas imperil Jugo
LIBER OCTAVUS. 75
cohibere et frenare. Id ad tempus fortassé facere possint, sed diuturnitatem hac res non assequitur. Spartani parci fuerunt, et difficiles in codptandis novis civibus. Undé, donec intra parvos limites dominati sunt, res eorum firme fuerunt et stabiles : at. postquam limites suos coepissent proferre, et latius dominari quam ut stirps Spartanorum turbam exte- rorum imperio commodé coércere posset, potentia eorum subito corruit. Nulla unquam respublica sinus suos ad novos cives recipiendos tam profuse laxavit, quam respublica Romana. Itaque par erat instituto tam prudenti fortuna, clm in imperium tote orbe ammplissimum succreverint. Moris apud eos erat, jus civitatis prompteé elargiri, idque in supremo gradu; hoe est, non solim jus commercii, jus connubii, jus hereditatis, verim etiam jus suf- fragii, et jus petitionis sive honorum: hocque rur- sus non singulis tanttm. personis, sed totis. familiis, immo civitatibus et nonnunquam integris nationibus communicarunt. Huc adde consuetudinem deducendi colonias, quibus Romane stirpes. in solum exterum transplantabantur. Que duo instituta si simul com- ponas, dices profectO non Romanos se diffudisse super universum orbem, sed contra orbem universum se diffudisse super Romanos; que securissima pro- ferendi imperii est ratio. Subit mirari spits imperium Hispanorum, quod tam paucis indigenis tot regna et provincias amplexari et freenare possit. At certé Hispaniz ipse pro arboris stemmate satis grandi haberi debent, cum longé ampliorem conti- neant regionum tractum qudm Rome aut Spartze
76 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
sub initiis suis contigerat. Porrd, quanquam jus civitatis satis parce soleant Hispani impertire, quod proximum tamen est faciunt; quippé qui cujus- cunque nationis homines ad militiam suam ordina- riam promiscué admittant. Quinetiam, summum belli imperium haud raro ad duces natione non Hispanos deferunt. Attamen et illam ipsam viden- tur non ita pridém indigenarum paucitatem sensisse, eique succurrere cuplisse; ut ex Pragmatica Sanc- tione, hoc anno promulgata, cernere est.
5. Certissimum est Artes Mechanicas Seden- tarias, que non sub dio sed sub tecto exercentur, atque manufacturas delicatas (que digitum potius quam brachium requirunt), sua natura militaribus animis esse contrarias. In universum, popul belli- cosi feriari gaudent, et pericula quam labores minus exhorrent. Atque in hoc ingenio suo non sunt ad- modum reprimendi si animos ipsorum in vigore conservare cordi nobis sit. Magno itaque adjumento Sparte, Athenis, Rome, aliisque antiquis rebuspub- licis fuit, quod habuerint non ingenuos sed servos plerimque, quorum laboribus istiusmodi opificia ex- pediebantur. Vertim mancipiorum usus, post legem Christianam receptam, maxima ex parte abiit in de- suetudinem. Huic vero rei proximum est, ut artes iste alienigenis tantiim permittantur, qui propterea alliciendi aut saltém facilé recipiendi sunt. Nativo- rum autem plebs ex tribus generibus hominum constare debet; nempé ex agricolis, famulis inge- nuis, et artificibus, quorum opera robur et lacertos viriles postulant ; cujusmodi sunt fabri ferrarii, lapi-
LIBER OCTAVUS. 17
darii, lignarii, et similes; non annumerando militiam descriptam.
6. Ante omnia ad Imperii Magnitudinem con- fert, ut gens aliqua armorum studium profiteatur, tanquam decus suum et institutum vite primarium, et in precipuo honore habitum. Que enim a nobis adhuce dicta sunt, ad habilitates tantum erga arma spectant; quorstim autem habilitas, si non rei ipsi incumbitur ut producatur in actum? Romulus (ut narrant, aut fingunt) postquam e vivis excesserat illud civibus suis legavit, ut ante omnia rem milita- rem colerent, undé in caput orbis terrarum urbs eorum insurgeret. Imperii Spartani fabrica universa (non nimis prudentér quidem, sed diligentér tamen) ad illum finem et scopum composita est et con- structa, ut cives sui belligeratores essent. Persarum et Macedonum idem erat institutum, sed non tam constans aut diuturnum. Britanni, Galli, Germani, Gothi, Saxones, Normanni, et nonnulli alii etiam ad tempus armis se precipué dediderunt. Turce idem institutum, lege sud haud paullulim exstimulati, hodie retinent, sed magna cum militia sue ut nunc est declinatione. In Europa Christiana, gens que illud adhuc retinet et profitetur soli sunt His- pani. Verum res est tam liquida et manifesta, unum- quemque in eo proficere maximé in quo plurimum impendit studii, ut verbis non indigeat.. Satis sit innuisse, desperandum omnino alicui nationi esse, que non ex professo arma et militiam colat, iisque precipué studeat et incumbat, sibi veluti ultro ob- venturam insignem aliquam Imperii Magnitudinem :
78 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
contra autem, certissimum esse temporis oraculum, nationes illas, que in armorum professione et studiis diutiis permanserint (id quod Romani, Turceque, potissimum fecére), miros in Imperio Amplificando facere progressus. Quin et ille, que bellicd gloria per unius tantummodo seculi spatium floruére, indé tamen unico illo szeculo eam Imperii Amplitudinem assecute sunt, quam longo post tempore etiam re- missa ill4 armorum disciplina retinuerunt.
7. Preecepto precedenti affine est, ut status quis utatur ejusmodi Legibus et Consuetudinibus, que justas illi caussas aut saltém praetextus arma capes- sendi tanquam in promptu ministrent. Etenim ea est insita animis hominum justitiz apprehensio, ut bellum (quod tot sequuntur calamitates) nisi gravem ob caussam, saltém speciosam, inferre abstineant. Turcis prest6 est semper et ad nutum belli caussa; propagatio scilicét legis et sect sue. Romani, quanquam pro magno decore imperatoribus apud eos fuerit si Fines Imperii ipsorum protulissent, tamen ob hanc solam caussam, ut fines proferrentur, nun- quam bella susceperunt. Aspiranti igitur ad impe- rium nationi illud in more sit, ut sensum habeat vividum et acrem injuriz alicujus vel subditis suis Jimitaneis vel mercatoribus vel publicis ministris illate, neque a prima provocatione diutius torpeat aut tardet. Itém, prompta sit et alacris ad auxilia mittenda sociis suis et foederatis: id quod perpe- tuum erat apud Romanos: adeo ut si forte in popu- lum foederatum, cui etiam cum alts foedus defensi- yum intercederet, hostilis impressio facta esset, atque
LIBER OCTAVUS, 19
ille a plurimis suppetias peteret, Romani omnium primi semper adessent, beneficii decus nemini pre- ripiendum relinquentes. Quod vero attinet ad bella antiquis temporibus propter statuum conformitatem quandam aut correspondentiam tacitam gesta, non video in quo jure illa fundata sint. Talia fuerunt bella, que a Romanis suscepta erant ad Graciam in libertatem vindicandam; talia a Lacedemoniis et Atheniensibus ad constituendas aut evertendas de- mocratias et oligarchias; talia quandoque illata sunt a rebuspublicis aut principibus, sub pretextu subditos alienos protegendi et a tyrannide liberandi. Ad rem presentem sufficiat, ut illud decernatur ; non esse exspectandam statui alicui Imperii Ampli- tudinem, nisi ad quamvis occasionem justam se armandi protints expergiscatur.
8. Nullum omnino corpus, sive sit illud natu- rale sive politicum, absque exercitatione sanitatem suam tueril queat. Regno autem, aut reipublice, justum atque honorificum bellum loco salubris ex- ercitationis est; bellum civile profecto instar caloris febrilis est; at bellum externum instar caloris ex motu, qui valetudini in primis conducit. Ex pace enim deside atque torpente et emolliuntur animi, et corrumpuntur mores. Sed utctinque res se habeat, quatenus ad alicujus status felicitatem, Magnitudinis proculdubid interest ut quasi semper in armis sit. Atque exercitus veteranus perpetud tanquam sub vexillis habitus, etsi res sit magni proculdubid sumptus et impense, attamen ejusmodi est ut statui alicui quasi arbitrium rerum inter vicinos, aut saltém
80 : DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
plurimum existimationis ad omnia conferat. Id quod isigniter cernere est in Hispanis, qui jam per annos centum et viginti exercitum veteranum ad aliquas partes, licét non semper ad easdem, aluerunt.
9. Maris Dominium monarchize quedam epitome est. Cicero, de Pompeii contra Cesarem apparatu, scribens ad Atticum: “ Consilium (inquit) Pompeii plané Themistocleum est: putat enim, qui mari potitur, eum rerum potiri.” Atque Casarem Pom- peius proculdubio delassdsset et attrivisset, nisi inani fiducié inflatus 2b illo incepto destitisset. Preelia navalia quanti fuerint momenti, ex multis exemplis patet. Pugna ad Actium orbis imperium determi- navit: pugna ad Insulas Cursolares circulum in naribus Turce posuit. Multotiés certé evenit, ut victoriz navales finem summe belli attulerint; sed hoc factum est, cum alez hujusmodi preliorum totius belli fortuna commissa est. Illud minimé dubium, quod qui maris potitur dominio, in magna hbertate agit et tantum quantum velit de bello sumere potest : ubi contra, qui terrestribus coplis est supe- rior, nihilominus plurimis angustiis conflictatur. At hodié atque apud nos Europeos, si unquam aut uspiam, potentia navalis (quae quidem huic regno Britarnniz in dotem cessit) summi ad rerum fastigia momenti est: tum quia pleraque Europe regna mediterranea simplicitér non sunt, sed maxima ex parte mari cincta; tum etiam quia utriusque Indiz thesauri et opes imperio maris veluti accessorium quiddam exsistunt.
10. Bella moderna velutiin tenebris gesta cen-
LIBER OCTAVUS. ~ 81
seri possunt, pre gloria et decore vario, que in homines militares priscis temporibus a rebus bellicis resilire solebant. Habemus_ hodié, fortassé ad animos faciendos, Ordines quosdam honorificos mili- tie; qui tamen jam facti sunt et armis et toge communes. Etiam in Scutis Gentilitiis stemmata nonnulla habemus; insupér, Hospitia quedam Pub- lica militibus emeritis et mutilatis destinata, et hujusmodi. Vertim apud veteres in locis ubi victo- rie parte sunt, exstructa Tropea, Laudationes Funebres, et Monumenta Magnifica occumbentium in bello, Coronze Civica Militares singulis concesse, nomen ipsum Imperatoris quod postea reges maxim! a belli ducibus mutuati sunt, redeuntium ducum bellis prosperé confectis celebres Triumphi, Donativa atque Largitiones ingentes in milites sub exercituum dimissionem ; hee (inquam) tot et tanta fuerunt, et tam insigni splendore coruscantia, ut pectoribus mortalium etiam maximé conglaciatis igniculos sub- dere, eaque ad bellum inflammare potuerint. Ante omnia verO mos ille Triumphandi apud Romanos non res erat ex pompa, aut spectaculum quoddam inane, sed inter prudentissima plané nobilissimaque instituta numerandus: utpoté, qui in se hec tria haberet; Ducum Decus et Gloriam, Aérarii ex spoliis Locupletationem, et Donativa Militum. Verum honor Trivmphi fortassé monarchiis non competit, praterquam in personis regis ipsius aut filiorum regis, quod etiam temporibus imperatorum Rome obtinuit ; qui honorem ipsum triumphi sibi et filiis suis de bellis, que prasentes ipsi confecerant, VOL. IX. G
82 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
tanquam peculiarem reservaérunt ; Vestimenta autem solummodo, et Insignia Triumphalia, aliis ducibus indulserunt.
Vertm, ut sermones hos claudamus, nemo est (ut testatur Sacra Scriptura) “ qui sollicité cogitando potest apponere ad staturam suam cubitum unum,” in pusillo seilicét corporis humani modulo; ceterim in magna regnorum et rerumpublicarum fabricd imperium amplificare et fines proferre, reges penes et dominantes est. Nam prudentér introducendo leges, instituta, et consuetudines (quales jam propo- suimus), et alias his similes, posteris et saeculis futuris magnitudinis sementem fecerint. Vertim ista con- silia apud principes raro tractantur, sed res Fortune plerumque committitur.
Atque hc habuimus, que de Proferendis Imperii Finibus m preesentia occurrunt. Verum quorsim ista commentatio; cum Monarchia Romana futura sit inter mundanas ut creditur ultima? Nisi quod nobis instituto nostro fidis, neque uspiam de via de- clinantibus (quandoquidem Amplificatio Imperii fuerit inter Officia tria Politices tertium) illud om- nino pretermittere non licuerit. Restat jam Desi- deratum alterum ex lis, que posuimus, duobus; nimirum, de Justitia Universali, sive de Fontibus Juris.
— Qui de Legibus scripserunt, omnes vel tanquam Philosophi, vel tanquam Jurisconsulti, argumentum illud tractaverunt. Atque Philosophi proponunt multa dictu pulcra, sed ab usu remota. Juriscon- sulti autem, sue quisque Patria Legum (vel etiam
LIBER OCTAVUS. 83
Romanarum, aut Pontificiarum) placitis obnoxii et addicti, judicio sincero non utuntur, sed tanquam e vinculis sermocinantur. Certé cognitio ista ad viros civiles proprié spectat ; qui optimé nérunt quid ferat societas humana, quid salus populi, quid equitas naturalis, quid gentium mores, quid rerumpublica- rum forme diverse; idedque possint de Legibus ex principiis et preceptis, tam eequitatis naturalis quam politices, decernere.. Quamobrem id nunc agatur, ut Fontes Justitia et Utilitatis Publice petantur, et in singulis Juris partibus Character quidam et Idea Justi exhibeatur, ad quam particularium regnorum et rerumpublicarum leges probare, atque indé emendationem moliri quisque, cui hoc cordi erit et cure, possit. Hujus igitur rei, more nostro, Exem- plum in uno titulo proponemus.
EXEMPLUM TRACTATUS DE JUSTITIA UNIVERSALI SIVE DE FONTIBUS JURIS, IN UNO TITULO, PER APHORISMOS.
PROCGEMIUM.
ApHorisMus I. In Societate Civili aut Lex, aut Vis, valet. Est autem et Vis quedam Legem simulans, et Lex non- nulla magis Vim sapiens quam AXquitatem Juris. Triplex est igitur Injustitia Fons; Vis mera, Illa- queatio malitiosa pretextu Legis, et Acerbitas ipsius Legis. APHORISMUS 2. Firmamentum Juris Privati tale est. Qui in- juriam facit, re utilitatem aut voluptatem capit,
84. DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
exemplo periculum. Ceteri utilitatis aut voluptatis illius participes non sunt, sed exemplum ad se perti- nere putant. Itaque facile coéunt in consensum, ut caveatur sibi per Leges; ne injurize per vices ad singulos redeant. Quod si ex ratione temporum et communione culpz id eveniat, ut pluribus et poten- tioribus per Legem aliquam periculum creetur quam caveatur, factio solvit Legem ; quod et sepe fit. APHORISMUS 3.
At Jus Privatum sub tutela Juris Publici latet. Lex enim cavet civibus, magistratus Legibus. Ma- gistratuum autem auctoritas pendet ex majestate imperil, et fabrica politiz, et Legibus Fundamen- talibus. Quare, si ex illa parte sanitas fuerit et recta constitutio, Leges erunt in bono usu; sin minus, parum in lis presidii erit.
APHORISMUS 4.
Neque tamen Jus Publicum ad hoc tantim spectat, ut addatur tanquam custos Juri Privato ne illud violetur, atque ut cessent injurie; sed exten- ditur etiam ad religionem, et arma, et disciplinam, et ornamenta, et opes, denique ad omnia circa Bene Esse civitatis.
APHORISMUS 5.
Finis enim et scopus, quem Leges intueri atque ad quem jussiones et sanctiones suas dirigere debent, non alius est quam ut cives felicitér degant. Id fiet, si pietate et religione recté instituti, moribus honest, armis adversus hostes externos tuti, Legum auxilio adversus seditiones et privatas injurias muniti, 1m- perio et magistratibus obsequentes, copiis et opibus.
LIBER OCTAVUS. 85
locupletes et florentes fuerint. Harum autem rerum instrumenta et nervi sunt Leges. APHORISMUS 6.
Atque hunc finem optime Leges assequuntur, plurime vero ipsarum aberrant. Leges enim mirum in modum, et maximo intervallo, inter se differunt ; ut aliz excellant, aliz mediocritér se habeant, aliaze prorstis vitiose sint. Dictabimus igitur pro judicil nostri modulo quasdam tanquam Legum Leges, ex quibus informatio peti possit, quid in singulis Legi- bus bené aut perperam positum aut constitutum sit.
APHORISMUS 7.
Antequam vero ad Corpus ipsum Legum Parti- cularium deveniamus, perstringemus paucis Virtutes et Dignitates Legum in genere. Lex bona censeri possit, que sit Intimatione certa, Precepto justa, Executione commoda, cum Forma Politi congrua, et generans Virtutem in Subditis.
TTTULUS De Prima Dignitate Legum, ut sint Certe.
ApHorisMus 8.
Legis tantum interest ut certa sit, ut absque hoc nec Justa esse possit. “Si enim incertam vocem det tuba, quis se parabit ad bellum ?” Similitér, si incer- tam vocem det Lex, quis se parabit ad parendum ? ‘Ut moneat igitur oportet, priusquam feriat. Etiam illud recté positum est; optimam esse Legem, que minimum relinquit arbitrio eds id quod Certi- tudo ejus prestat.
86 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
APHORISMUS 9.
Duplex Legum Incertitudo: altera, ubi Lex nulla prescribitur ; altera, ubi ambigua et obscura. Itaque de Casibus Omissis a Lege primo dicendum est; ut in his etiam inveniatur aliqua norma Certi- tudinis. 7
De Casibus Omissis a Lege. ApxorisMus 10.
Angustia prudentiz humane Casus omnes, quos tempus reperit, non potest capere. Non raro itaque se ostendunt Casus Omissi et Novi. In hujusmodi Casibus triplex adhibetur Remedium, sive Supple- mentum; vel per Processum ad Similia, vel per usum Exemplorum licét in Legem non codluerint, vel per Jurisdictiones que statuunt ex arbitrio boni viri et secundum discretionem sanam, sive ille Curiz fuerint Pretoriz sive Censorie.
De Processu ad Similia, et Extensionibus Legum. ApnorisMus 11.
In Casibus Omissis deducenda est norma Legis a similibus; sed cauté, et cum judicio. Circa quod servande sunt regule sequentes. Matio prolifica, Consuetudo sterilis esto, nec generet casus. Itaque quod contra Rationem Juris receptum est, vel etiam ubi Ratio ejus est obscura, non trahendum est ad consequentiam.
ApHorismus 12.
Bonum publicum insigne rapit ad se Casus Omis- sos. Quamobrem quando Lex aliqua reipublice commoda notabilitér et majorem in modum intuetur
LIBER OCTAVUS. 87
et procurat, Interpretatio ejus [:xtensiva esto et Amplians. Aprnorismus 13.
Durum est torquere Leges, ad hoc ut torqueant homines. Non placet igitur extendi Leges poenales, multo mints capitales, ad delicta nova. Quod si crimen vetus fuerit et Legibus notum, sed prosecutio ejus incidat in casum novum a Legibus. non provi- sum, omnino recedatur a placitis Juris potitis quam delicta maneant impunita.
ApuHorismus 14.
In Statutis, que Jus Commune (presertim circa ea que frequentér incidunt, et dit. codluerunt) plane abrogant, non placet procedi per Similitudi- nem ad Casus Omissos. Quando enim respublica tota Lege diu caruerit, idque in Casibus expressis, | parum periculi est si Casus Omissi exspectent reme- dium a Statuto Novo.
ApuHorismus 15.
Statuta, que manifesto Temporis Leges fuére atque ex occasionibus reipublice tunc invalescentibus nate, mutata ratione temporum satis habent, si se in Propriis Casibus sustinere possint: preposterum autem esset, si ad Casus Omissos ullo modo trahe- rentur.
ApuorisMmus 16.
Consequentiz non est consequentia: sed sisti debet Extensio intra Casus proximos. Alioqui labe- tur paullatim ad dissimilia; et magis valebunt acu- mina ingeniorum, quam auctoritates Legum.
88 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
+
ApHorIsMus 17, — In Legibus et Statutis brevioris stili extensio facienda est liberitis: at in illis, qua sunt enumera- tiva casuum particularium, cautius. Nam ut ex- ceptio firmat vim Legis in casibus non exceptis, ita enumeratio infirmat eam in casibus non enumeratis. ApHoRisMus 18.
Statutum Explanatorium claudit rivos Statuti prioris, nec recipitur posted Extensio in alterutro Statuto. Neque enim facienda est super-extensio a judice, ubi semel ccepit fieri Extensio a Lege.
; Apuorismus 19.
Sollennitas Verborum et Actorum non recipit Extensionem ad Similia. Perdit enim naturam sol- lennis, quod transit a more ad arbitrium; et intro- ductio novorum corrumpit majestatem veterum.
APHORISMUS 20.
Proclivis est Extensio Legis ad Casus Post-natos qui in rerum natura non fuerunt tempore Legislate. Ubi enim Casus exprimi non poterat, quia tunc nullus erat, Casus Omissus habetur pro Expresso, si similis fuerit ratio. 3
Atque de Extensionibus Legum, in Casibus Omissis, hee dicta sint: nunc de usu Exemplorum dicendum.
De Exemplis, et usu eorum. APHoRIsMus 21.
De Exemplis jam dicendum est, ex quibus Jus hauriendum sit, ubi Lex deficit. Atque de consue- dine que Legis species est, deque Exemplis que per frequentem usum in consuetudinem transiérunt tan-
LIBER OCTAVUS. 89
quam JLegem tacitam, suo loéo dicemus. Nunc autem de Exemplis loquimur, que raro et sparsim interveniunt, nec in Legis vim coaluerunt ; quando, et qua cautione, norma Juris ab ipsis petenda sit, cium Lex deficiat.
APHORISMUS 22.
Exempla a temporibus bonis et moderatis petenda sunt,.non tyrannicis aut factiosis aut dissolutis. Hu- jusmodi Exempla temporis partus spuril sunt, et magis nocent quam docent.
APHORISMUS 23.
In Exemplis, recentiora habenda sunt pro tutio- ribus. Quod enim paull6 anté factum est, undé nullum sit secutum incommodum, quidni itertim re- petatur? Sed tamen minus habent auctoritatis Recentia: et si forté res in melius restitui opus sit, Recentia Exempla magis seculum suum sapiunt quam rectam rationem.
ApnHorismus 24. | At Vetustiora Exempla cauté, et cum delectu, recipienda: decursus siquidem etatis multa mutat, ut quod tempore videatur antiquum, id perturbatione et inconformitate ad presentia sit plané novum. Medii itaque Temporis Exempla sunt optima, vel etiam talis temporis quod cum tempore currente plurimum conveniat ; quod aliquand6 preestat Tem-
pus Remotius magis quam in Proximo.
| APHOoRISMUS 25.
Intra fines Exempli vel citra potius se cohibeto,
nec illos ullo modo excedito. Ubi enim non adest
90 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
norma Legis, omnia quasi pro Suspectis habenda sunt. Itaque, ut in Obscuris, minimum sequitor. APHORISMUS 26.
Cavendum ab Exemplorum Fragmentis et Com- pendiis; atque integrum Exemplum, et universus ~ejus Processus introspiciendus. Si enim incivile sit, nisi tota Lege perspecté, de parte ejus judicare, multo magis hoc valere debet in Exemplis; que ancipitis sunt uss, nisi valdé quadrent.
APHOoRISMUS 27,
In Exemplis plurimum interest, per quas manus transiérint et transacta sint. Si enim apud Scribas tantum et Ministros Justitia ex Cursu Curie, absque Notitia manifesta Superiorum obtinuerint, aut etiam apud errorum magistrum Populum, conculcanda sunt et parvi facienda. Sin apud Senatores aut Judices aut Curias Principales ita sub oculis posita fuerint, ut necesse fuerit illa approbatione judicum saltém tacité munita fuisse, plus dignationis habent.
ApnorisMus 28.
Exemplis que publicata fuerint, utcunque mints fuerint in usu, cm tamen sermonibus et discepta- tionibus hominum agitata et ventilata exstiterint, plus auctoritatis tribuendum. Que vero in scriniis et archivis manserunt, tanquam sepulta et palam in oblivionem transiérunt, minus. Exempla enim, sicut aque, in profluente sanissima.
ApuHorisMus 29,
Exempla, que ad Leges spectant, non placet ab
Historicis peti; sed ab Actis Publicis, et Traditionibus
LIBER OCTAVUS. 91
diligentioribus. Versatur enim infelicitas queedam in-
ter Historicos vel optimos, ut Legibus et Actis Judici-
alibus non satis immorentur; aut si forté diligentiam
quandam adhibuerint, tamen ab Authenticis longé
varient. 7 APHORISMUS 30.
Exemplum, quod Aitas Contemporanea aut Proxima respuit, clim Casus subindeé recurreret, non facilé admittendum est. Neque enim tantum pro illo facit, quod homines illud quandoque usurparunt, quam contra quod experti reliquerunt.
APHORISMUS 81.
Exempla in Consilium adhibentur, non utique jubent, aut imperant. Igitur ita regantur, ut auc- toritas preteriti temporis flectatur ad usum pre- sentis. |
Atque de Informatione ab Exemplis, ubi Lex deficit, hac dicta sint. Jam dicendum de Curiis Preetoriis, et Censoriis.
De Curiis Pretoriis, et Censoriis. APHORISMUS 32. CurR1#£ sunto et jurisdictiones, que statuant ex arbi- trio boni viri, et discretione sand, ubi Legis norma deficit. Lex enim ut antea dictum est non sufficit Casibus; sed ad ea, que plertimque accidunt, apta- tur. Sapientissima autem res Tempus (ut ab anti- quis dictum est), et novorum Casuum quotidié auctor et inventor. _ ApHoRisMus 33.
Interveniunt autem novi Casus, et in Criminali-
bus qui poena indigent, et in Civilibus qui auxilio.
92 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Curias, que ad priora illa respiciunt, Censorias ; que ad posteriora, Preetorias appellamus. APHORISMUS 34,
Habento Curize Censoriz jurisdictionem et po- testatem, non tanttm nova delicta puniendi, sed etiarn poenas a Legibus constitutas pro delictis ve- teribus augendi; si Casus fuerint odiosi et enormes, modo non sint capitales. Enorme enim tanquam novum est.
APHORISMUS 35.
Habeant similitér Curie Pretoria potestatem, tam subveniendi contra Rigorem Legis, quam sup- plendi Defectum Legis. Si enim porrigi debet remedium ei, quem Lex preteriit, multo magis ei quem vulneravit.
ApnHorismus 36.
Curiz iste Censorie et Pretoriz omnino intra Casus enormes et extraordinarios se continento, nec Jurisdictiones ordinarias invadunto; ne forté tendat res ad Supplantationem Legis, magis quam ad Supplementum.
ApnorisMus 37.
Jurisdictiones iste in Supremis tantum Curtis residento, nec ad Inferiores communicantor. Partum enim abest a potestate Leges condendi potestas eas supplendi, aut extendendi, aut moderandi.
ApuorisMus 38.
At Curie ille uni viro ne committantur, sed ex pluribus constent. Nec decreta exeant cum silen- tio; sed Judices sententia suw rationes adducant, idque palam, atque adstante corond: ut quod ipsa
LIBER OCTAVUS. 93
potestate sit liberum, fama tamen et existimatione sit circumscriptum. ApHorisMus 39.
Rubrice sanguinis ne sunto ; nec de capitalibus in quibuscunque Curis, nisi ex Lege nota et Sok pronunciato. Indixit enim mortem Deus ipse pe. posted inflixit. Nec vita eripienda nisi el, qui se In suam vitam peccare prils ndsset.
Apyonrismus 40.
In Curiis Censoriis, calculum tertium dato; ut judicibus non imponatur necessitas aut Absolvendi, aut Condemnandi, sed etiam ut Non Liquere pro- nunciare possint. Etiam Censoria non tantum Peena, sed et Nota, esto; scilicét que non infligat suppli- cium, sed aut in admonitionem desinat, aut reos ig- nominia levi, et tanquam rubore castiget.
ApuHorisMus 41.
In Curiis Censoriis, omnium magnorum crimi- num et scelerum actus inchoati et medii puniun- tor; licét non sequatur effectus consummatus ; isque sit earum Curiarum usus vel maximus: cium et severitatis intersit initia scelerum puniri, et cle- mentiz perpetrationem eorum (puniendo actus me- dios) intercipi.
APHORIsMUs 42.
Cavendum in primis, ne in Curtis Pretoriis pre- beatur auxilium in Casibus, quos Lex non tam omisit quam pro levibus contempsit, aut pro odiosis reme- dio indignos judicavit.
Apiorismus 43. Maximé omnium interest Certitudinis Legum
94. DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
(de qua nunc agimus), ne Curie Pretorie intumes-
cant et exundent in tantum, ut pretextu rigoris
Legum mitigandi etiam robur et nervos iis incidant
aut laxent, omnia trahendo ad arbitrium. ApHorismus 44.
Decernendi contra statutum expressum, sub ullo equitatis pratextu, Curiis Preetoriis jus ne esto. Hoc enim si fieret, Judex prorsts transiret in Legislato- rem, atque omnia ex arbitrio penderent.
ApHorismus 45,
Apud nonnullos receptum est ut Jurisdictio que decernit secundim equum et bonum, atque illa altera que procedit secundum jus strictum, lis- dem Curiis deputentur : apud alios autem, ut diversis. Omnino placet Curiarum Separatio. Neque enim servabitur distinctio Casuum, si fiat commixtio Ju- risdictionum: sed arbitrium Legem tandem trahet.
ApuHorisMus 46.
Non sine caussa in usum venerat apud Romanos Album Pretoris, in quo prescripsit et publicavit quomodo ipse jus dicturus esset. Quo exemplo Ju- dices in Curtis Pretoriis regulas sibi certas (quan- tum fieri potest) proponere, easque publice affigere, debent. Etenim optima est Lex, que minimum re- linquit arbitrio Judicis ; optimus Judex, qui minimum sibi. |
Verum de Curiis istis fusiis tractabimus, cum ad locum de Judiciis veniemus; obitér tantum jam locuti de ils, quatenus expediant et suppleant omissa a Lege.
LIBER OCTAVUS. | 95
De Retrespectione Legum. ApuorisMus 47. Est et aliud genus Supplementi Casuum Omisso- rum, cim Lex Legem supervenit, atque simul Casus Omissos trahit. Id fit in Legibus sive statutis, que retrospiciunt ut vulg6 loquuntur ; cujus generis Leges rard, et magna cum cautione, sunt adhi- bende. Neque enim placet Janus in Legibus.
Apnorismus 48.
Qui verba aut sententiam Legis Captione et Fraude eludit et circumscribit, dignus est qui etiam a Lege sequente innodetur. Igitur in Casibus Fraudis et Evasionis dolose justum est, ut Leges retrospiciant, atque altere alteris in subsidiis sint ; ut qui dolos meditatur, et eversionem legum pre- sentium, saltem a futuris metuat.
ApHorismus 49.
Leges, que Actorum et Instrumentorum veras intentiones contra Formularum aut Sollennitatum Defectus roborant et confirmant, rectissimé preterita complectuntur. Legis enim, que retrospicit, vitium vel pracipuum est quod perturbet. At hujusmodi Leges confirmatorie ad pacem ect stabilimentum eorum, que transacta sunt, spectant. Cavendum tamen est, ne convellantur res judicate.
AruHorismus 50.
Diligentér attendendum, ne ex Leges tanttim ad Preterita respicere putentur, que Ante-acta infir- -mant; sed et ex, que Futura prohibent et restrin- gunt, cum Preteritis necessarid connexa. Veluti, si que Lex artibus aliquibus interdicat, ne mercimonia
96 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
sua in Posterum vendant: hec sonat in Posterum,
‘sed operatur in Preeteritum. Neque enim illis alia
ratione victum querere jam integrum est. APHoRisMus 51.
Lex Declaratoria omnis, licét non habet verba de Preterito, tamen ad Preterita ipsa vi Declara- tionis omnino trahitur. Non enim tum incipit in- terpretatio cim declaratur, sed efficitur tanquam contemporanea ipsi Legi. Itaque Leges Declarato- rias ne ordinato, nisi in casibus ubi Leges cum jus- titia retrospicere possint.
Hic vero eam partem absolvimus, que tractat de Incertitudine Legum ubi invenitur Lex nulla. Jam dicendum est de altera illa parte, ubi scilicét Lex exstat aliqua, sed perplexa et obscura.
De Obscuritate Legum. ArpuHorismus 582. Osscuritas Legum a quatuor rebus originem ducit ; vel ab Accumulatione Legum nimia presertim ad- mixtis obsoletis, vel a Descriptione earum Ambigua aut minus perspicua et dilucida, vel a Modis Enu- cleandi Juris neglectis aut non bene institutis, vel denique a Contradictione et Vacillatione. Judicio-
rum. De Accumulatione Legum nimid.
ApPHorRismus 53. Dicit Propheta; “ Pluet super eos laqueos.” Non sunt autem pejores laquei quam Laquei Legum, preser- tim Poenalium; si numero immense, et temporis de- cursu inutiles, non lucernam pedibus prebeant, sed retia potitis objiciant.
LIBER OCTAVUS. 97
Apuorismus 54.
Duplex in usum venit Statuti Novi condendi ratio: altera Statuta priora circa idem subjectum con- firmat et roborat, dein nonnulla addit aut mutat ; altera abrogat et delet cuncta que anté ordinata sunt, et de integro legem novam et uniformem sub- stituit.. Placet posterior ratio. Nam ex priore ra- tione ordinationes deveniunt complicate et perplexe ; et quod instat agitur sané, sed Corpus Legum interim redditur vitiosum : in posteriore autem major certé est adhibenda diligentia, dum de lege ipsa delibe- ratur, et anteacta scilicét evolvenda et pensitanda antequam lex feratur ; sed optimé procedit per hoc Jegum concordia in futurum.
Apuorismus 55.
Erat in more apud Athenienses, ut contraria Le- gum capita (que Anti-Nomias vocant) quotannis a sex Viris examinarentur, et que reconciliari non po- terant proponerentur populo, ut de illis certum ali- quid statueretur. Ad quorum exemplum ii, qui potestatem in singulis politiis lezum condendarum habent, per triennium aut quinquennium aut prout videbitur Anti-Nomias retractanto. Ez autem a viris ad hoc delegatis pritis inspiciantur et preparentur, et demum Comitiis exhibeantur, ut quod placuerit per suffragia stabiliatur et figatur.
ApnHorismus 56,
Neque vero contraria Legum capita reconciliandi, et omnia (ut loquuntur) salvandi, per distinctiones subtiles et quesitas, nimis sedula aut anxia cura esto. Ingenii enim hec tela est, atque utctinque
VOL. IX. H
98 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
modestiam quandam et reverentiam pre se ferat, inter noxia tamen censenda est ; utpoté que reddat Corpus universum Legum varium, et malé consu- tum. Melius est prorstis ut succumbant deteriora, et meliora stent sola.
Apuorismus 57.
Obsolete Leges et que abiérunt in desuetudinem, non minus quam Anti-Nomie, proponantur a Dele- gatis ex officio tollende. Ctm enim Statutum ex- pressum regularitér desuetudine non abrogetur, fit ut ex contemptu legum obsoletarum fiat nonnulla auctoritatis jactura etiam in reliquis; et sequitur tormenti illud genus Mezentii, ut leges vive in com- plexu mortuarum perimantur. Atque omnino ca- vendum est a gangreena in Legibus.
ApHorismus 58.
Quin et in Legibus et Statutis obsoletis, nec no- vitér promulgatis, curiis preetoriis interim contra eas decernendi jus esto. Licét enim non malé dictum sit, ‘neminem oportere legibus esse sapientiorem,’ tamen intelligatur hoc de legibus cum evigilent, non cum dormitent. Contra recentiora vero ta- tuta (que juri publico nocere deprehenduntur) non utique Pretoribus, sed Regibus et Sanctioribus Consiliis et Supremis Potestatibus, auxilium pre- bendi jus esto; earum executionem per edicta aut acta suspendendo, donec redeant Comitia aut hujyus- modi ceetus, qui potestatem habeant eas abrogandi, ne salus populi interim periclitetur.
LIBER OCTAVUS, 99
De novis Digestis Legum.
| ApuHorismus 59.
Quéd si Leges aliz super alias accumulate in tam vasta excreverint volumina, aut tanta confusione laboraverint, ut eas de integro retractare et in cor- pus sanum et habile redigere ex usu sit; id ante omnia agito, atque opus ejusmodi opus heroicum esto, atque auctores talis operis inter legislatores et instauratores rité et meritO numeranter.
ApnHorismus 60.
Hujusmodi Legum Expurgatio, et Digestum novum, quinque rebus absolvitur : primo, omittantur Obsoleta, que Justinianus ‘ antiquas fabulas’ vocat ; deindé, ex Anti-Nomiis recipiantur Probatissime, ab- oleantur contrarie; tertid, Homoio-Nomie, sive leges quee idem sonant atque nil aliud sunt quam iterationes ejusdem rei, expungantur, atque una que- plam ex ils que maximé est perfecta retineatur vice omnium; quarto, si que legum Nihil determi- nent, sed questiones tanttim proponant easque re- linquant indecisas, similitér facessant; postremd, que Verbosz inveniuntur et nimis prolixe, contra- hantur magis in arctum.
7 ApuorisMus 61.
Omnino vero ex usu fuerit, in novo Digesto Legum, Leges pro Jure Communi receptas, qua tanquam immemoriales sunt in origine sua, atque ex altera parte Statuta de tempore in tempus superaddita, seorsum digerere et componere: ctim in plurimis rebus non eadem sit in jure dicendo Juris Communis
100 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
et Statutorum interpretatio et administratio. Id quod fecit Trebonianus in Digesto, et Codice.
| APHoRISMus 62.
Verum, in hujusmodi Legum Regeneratione atque structura nova, veterum legum atque librorum legis Verba prorstis et Textum retineto. Licét per centones et portiones exiguas eas excerpere necesse fuerit, ea deindé ordine contexito. Etsi enim for- tassé commodits (atque etiam, si ad rectam rationem respicias, melits) hoc transigi posset per textum novum, quam per hnjusmodi consarcinationem ; tamen in legibus non tam stilus et descriptio, quam auctoritas et hujus patronus antiquitas spectanda est. Alias videri possit hujusmodi opus Scholasticum potius quiddam et Methodus, quam Corpus Legum Imperantium.
APHORIsMUs 63.
Consultum fuerit in novo Digesto Legum vetera volumina non prorsus deleri et in oblivionem cedere, sed in bibliothecis saltém manere, licét usus eorum vulgaris et promiscuus prohibeatur. Etenim in caussis gravioribus, non abs re fuerit legum preteri- tarum mutationes et series consulere et inspicere ; at certé sollenne est antiquitatem presentibus asper- gere. Novum autem hujusmodi Corpus Legum ab lis, qui in politiis singulis habent potestatem legis- latoriam, prorstis confirmandum est ; ne forté, pre-_ textu veteres leges digerendi, leges nove impona- mur occulto.
APHORIsMUS 64. Optandum esset, ut hujusmodi Legum Instaura-
LIBER OCTAVUS. — 101
tio illis temporibus suscipiatur, que antiquioribus, quorum acta et opera retractant, litteris et rerum cognitione prestiterint. Quod secus in opere Jus- tiniani evenit. Infelix res namque est, cum ex ju- dicio et delectu etatis minus prudentis et erudite antiquorum opera mutilentur et recomponantur. Ve- runtamen szpé necessarium est, quod non opti- mum.
Atque de Legum Obscuritate, que a nimid et confusé earum acumulatione fit, hee dicta sint. Jam de Descriptione earum Ambigua et Obscura dicen- dum.
De Descriptione Legum Perplevd et Obscura.
APHORISMUs 65.
Descriptio Legum Obscura oritur, aut ex Loquaci- tate et Verbositate earum, aut rursts ex Brevitate nimia, aut ex Prologo legis cum ipso corpore legis pugnante.
APHORISMUs 66.
De Obscuritate vero Legum, que ex earum De- scriptione prava oritur, jam dicendum est. Loquaci- tas que in perscribendo leges in usum venit, et Proiixitas, non placet. Neque enim quod vult et captat ullo modo assequitur, sed contrarium potius. Cum enim casus singulos particulares verbis appo- sitis et propriis persequi et exprimere contendat, majorem indé sperans certitudinem e contra qus- tiones multiplices parit de verbis; ut difficiliis pro- cedat interpretatio secundum — sententiam legis que sanior est et verior, propter strepitum ver- borum.
102 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Apnorismus 67.
Neque propterea nimis Concisa et Affectata Brevitas majestatis gratia, et tanquam magis impe- ratoria, probanda est; presertim his seculis, ne forté sit Lex instar Regule Lesbia. Mediocritas ergo assectanda est, et verborum exquirenda gene- ralitas bene terminata; que licét casus compre- hensos non seduld persequatur, attamen non com- prehensos satis perspicue excludat.
Aruorimus 68,
In Legibus tamen atque Edictis Ordinariis et Politicis, in quibus ut plurimum nemo jurisconsultum adhibet sed suo sensui confidit, omnia fusitis expli- cari debent, et ad captum vulgi tanquam digito monstrari.
APHoRIsMUS 69.
Neque nobis Prologi legum qui inepti olim habiti sunt, et leges introducunt Disputantes, non Juben- tes, utique placerent, si priscos mores ferre pos- semus. Sed Prologi isti legum plerimque (ut nunc sunt tempora) necessariO adhibentur, non tam ad ex- plicationem legis, quam instar suasionis ad perferen- dam legem in Comitiis; et rurstis ad satisfaciendum populo. Quantum fier! potest tamen Prologi evi- tentur, et lex incipiat a Jussione.
ApHoRismus 70.
Intentio et Sententia Legis, licét ex Prefationi- bus et Preambulis (ut loquuntur) non malé quan- doque eliciatur, attamen Latitudo aut Extensio ejus ex illis minimé peti debet. Sapeé enim Preambu- lum arripit nonnulla ex maxime plausibilibus et spe-
LIBER OCTAVUS. 1038
ciosis ad exemplum, ciim lex tamen multd plura complectatur: aut contra, lex restringit et limitat complura, cujus limitationis rationem in Preambulo inseri non fuerit opus. Quare Dimensio et Latitudo legis ex Corpore legis petenda. Nam Praambu- lum sepé aut ultra aut circa cadit.
ApuorisMus 71.
Est ver6 genus perscribendi leges valde vitiosum. Cim scilicét Casus, ad quem lex collimat, fusé ex- primitur in Preambulo: deindé ex vi verbi ‘ talis’ aut hujusmodi relativi Corpus legis retro vertitur in Preambulum, undé Preambulum inseritur et in- corporatur ipsi legi: quod et obscurum est et minus tutum, quia non eadem adhiberi consuevit diligentia in ponderandis et examinandis verbis Preambuli, que adhibetur in Corpore ipsius legis.
Hanc partem de Incertitudine legum, que ex mala descriptione ipsarum ortum habet, fusitis trac- tabimus, quando de Interpretatione legum postea agemus. Atque de Descriptione legum Obscura hee dicta sint ; jam de Modis Enucleandi Juris di- cendum.
De Modis Enucleandi Juris, et Tollendi Ambigua. |
APHORISMUS 72.
Modi Enucleandi Juris, et Tollendi Dubia, quin- que sunt. Hoc enim fit aut per Perscriptiones Judi- clorum, aut per Scriptores Authenticos, aut per Libros Auxiliares, aut per Prelectiones, aut per Responsa sive Consulta Prudentum. Hee omnia, si
104 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM ,
bené instituantur, presto erunt magna legum Ob- scuritati subsidia.
De Perscriptione Judiciorum. Apuorismus 78.
Ante omnia, Judicia reddita in Curiis Supremis et Principalibus atque Caussis Gravioribus, preser- tim dubtis, queeque aliquid habent difficultatis aut novitatis, diligentér et cum fide excipiunto. Judicia enim anchore legum sunt, ut leges reipublice.
APHORISMUS 74,
Modus hujusmodi Judicia excipiendi, et in scripta referendi, talis esto. Casus precisé, Judicia ipsa exacte, perscribito; Rationes Judiciorum, quas ad- duxerunt judices, adjicito; Casuum ad exemplum adductorum auctoritatem cum casibus principalibus ne commisceto; de Advocatorum Perorationibus, nisi quidpiam in iis fuerit admodim eximium, sileto.
APHORISMUS 75.
Persone, que hujusmodi Judicia excipiant, ex Advocatis maximé doctis sunto, et honorarium libe- rale_ ex publico excipiunto. Judices ipsi ab hujus- modi Perscriptionibus abstinento; ne forté opinioni- bus propriis addicti, et auctoritate propria freti, limites referendarii transcendant.
ApuHorisMus 76.
Judicia illa in ordine et serie temporis digerito, non per Methodum et Titulos. Sunt enim scripta_ ejusmodi tanquam Historie, aut Narrationes Legum. Neque soliim acta ipsa, sed et tempora ipsorum judici prudenti lucem prebent.
LIBER OCTAVUS. 105 De Scriptoribus Authenticis.
ApnorisMus 77.
Ex Legibus ipsis, que Jus Commune constituunt, deindé ex Constitutionibus sive Statutis, tertio loco ex Judiciis Perscriptis Corpus Juris tantummodo constituitor. Prater illa, alia Authentica aut nulla sunto, aut parcé recipiuntor.
ApruonrisMus 78.
Nihil tam interest Certitudinis Legum (de qua nunc tractamus) quam ut Scripta Authentica intra fines moderatos coérceantur, et facessat multitudo enormis auctorum et doctorum in jure; undé laceratur sententia legum, judex fit attonitus, pro- cessus immortales, atque advocatus ipse (cum tot libros perlegere et vincere non possit) compendia sectatur. Glossa fortassé aliqua bona; et ex scrip- toribus classicis pauci, vel potilis scriptorum pauco- rum paucule portiones, recipi possint pro authen- ticis. Reliquorum nihilomints maneat usus nonnullus in bibliothecis, ut eorum tractatus inspiciant Judices aut Advocati,ctim opus fuerit ; sed in caussis agendis
in foro citare eos non permittitor, nec in auctoritatem transeunto.
De Libris Auxiliaribus.
APHOoRISMus 79. At Scientiam Juris et Practicam Auxiliaribus Libris ne nudanto, sed potiis instruunto. Ti sex in genere sunto: Institutiones, De Verborum Signi-
ficatione, De Regulis Juris, Antiquitates Legum, Summe, Agendi Formule.
106 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
ApHorismus 80.
Preparandi sunt juvenes et novitii ad scientiam — et ardua juris altius et commodits haurienda, et imbibenda, per Institutiones. Institutiones illas ordine claro et perspicuo componito. In illis ipsis universum Jus Privatum percurrito: non alia omit- tendo, in aliis plus satis immorando ; sed ex singulis queedam brevitér delibando, ut ad Corpus Legum per legendum accessuro nil se ostendat prorstis novum, sed levi aliquaé notione preceptum. Jus Publicum in Institutionibus ne attingito, vertm illud ex fon- tibus ipsis hauriatur.
ApHorisMus 8].
Commentarium de Vocabulis Juris conficito. In explicatione ipsorum, et sensu reddendo, ne curiosé nimis aut laboriosé versator. Neque enim hoc agitur, ut Definitiones verborum querantur exacte, sed Explicationes tantum que legendis juris libris viam aperiant faciliorem. Tractatum autem istum per litteras alphabeti ne digerito. Id indici alicul relinquito: sed collocentur simul verba que circa eandem rem versantur, ut alterum alteri sit juva- mento ad intelligendum.
ApnHonrisMus 82.
Ad Certitudinem Legum facit (si quid aliud) Tractatus bonus et diligens de Diversis Regulis Juris. Is dignus est, qui maximis ingeniis et prudentissimis jure-consultis committatur. Neque enim placent, que in hoc genere exstant. Colligende autem sunt Regule, non tantim note et vulgate, sed et aliz magis subtiles et recondite, que ex legum et rerum
LIBER OCTAVUS. 107
Judicatarum harmonid extrahi possint; quales in
Rubricis optimis quanddque inveniuntur: suntque
dictamina generalia rationis, que per materias legis
diversas percurrunt, et sunt tanquam saburra juris. Apuorismus 83.
At singula Juris Scita aut Placita non intelligan- tur pro Regulis, ut fieri solet satis imperité. Hoc enim si reciperetur, quot Leges, tot Regule. Lex enim nil aliud, quam Regula Imperans. Verim eas pro Regulis habeto, que in forma ipsa justitiz herent: undé, ut plurimtm, per Jura Civilia diver- sarum rerumpublicarum exdem Regule feré repe- riuntur; nisi forté propter relationem ad formas politiarum varient.
ApHorIsMus 84.
Post Regulam, brevi et solido verborum com- plexu enuntiatam, adjiciantur Exempla et Decisiones Casuum, maximé luculente ad Explicationem ; Dis- tinctiones et Exceptiones ad Limitationem ; Cognata ad Ampliationem ejusdem Regule.
ApuHorismus 85.
Recté jubetur, ut non ex Regulis Jus sumatur, sed ex Jure quod est Regula fiat. Neque enim ex Verbis Regulz petenda est probatio, ac si esset Textus Legis. Regula enim Legem (ut acus nautica polos) indicat, non statuit.
ApuHorisMus 86.
Prater Corpus ipsum Juris, juvabit etiam Anti- quitates Legum invisere; quibus licét evanuerit auctoritas, manet tamen reverentia. Pro Antiquita- tibus autem Legum habeantur Scripta circa Leges et
108 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Judicia, sive illa fuerint edita, sive non, que ipsum Corpus Legum tempore precesserunt. Earum siquidem jactura facienda non est. Itaque ex iis utilissima quaeque excerpito (multa enim invenientur inania et frivola), eaque in unum volumen redigito: ne antique fabule, ut loquitur Trebonianus, cum Legibus ipsis misceantur. APHORISMUS 87.
Practice vero plurimum interest, ut jus univer- sum digeratur ordine in Locos et Titulos; ad quos subit6 (prout dabitur occasio) recurrere quis possit, — veluti in promptuarium paratum ad presentes usus, Hujusmodi Libri Summarum et ordinant sparsa, et abbreviant fusa et prolixa in lege. Cavendum autem est, ne Summe iste reddant homines promp- tos ad Practicam, cessatores in Scientia ipsa. EKarum enim officlum est tale, ut ex ils recolatur Jus, non perdiscatur. Summe autem omnino magna diligen- tid, fide, et judicio sunt conficienda, ne furtum faciant legibus.
Aprnorismus 88.
Formulas Agendi diversas in unoquoque genere colligito. Nam et practice hoc interest; et certeé pandunt ille oracula et occulta legum. Sunt enim non pauca que latent in legibus, at in Formulis Agendi melius et fusiiis perspiciuntur; instar pugni et palme.
De Responsis et Consultis. APHoRISMUS 89.
Dubitationes Particulares, que de tempore in
tempus emergunt, dirimendi et solvendi aliqua ratio
LIBER OCTAVUS. 109
iniri debet. Durum enim est ut ii, qui ab errore cayere cupiant, ducem vie non inveniant ; verum ut actus ipsi periclitentur, neque sit aliquis ante rem peractam juris pranoscendi modus.
ApHoRisMus 90.
Responsa Prudentum, que petentibus dantur de jure sive ab Advocatis sive a Doctoribus, tanta valere auctoritate, ut ab eorum sententid Judici recedere non sit licitum, non placet. Jura a Juratis Judicibus sumunto.
ApnHorisMus 91.
Tentari judicia per Caussas et Personas fictas, ut eo modo experiantur homines qualis futura sit legis norma, non placet. Dedecorat enim majes- tatem legum, et pro preevaricatione quapiam cen- senda est. Judicia autem aliquid habere ex scena deforme est.
APHORISMUS 92. |
Judicum igitur solummodo tam Judicia, quam Responsa et Consulta, sunto: illa de Litibus Pen- dentibus, hec de Arduis Juris Questionibus in thesi. Ea Consulta sive in privatis rebus sive in publicis a Judicibus ipsis ne poscito (id enim si fiat, Judex transeat in Advocatum); sed a Principe, aut Statu. Abillis, ad Judices demandentur. Judices vero, tali auctoritate freti, disceptationes advocatorum, vel ab his quorum interest adhibitorum, vel a Judicibus ipsis (si opus sit) assignatorum, et argumenta ex utrdque parte audiunto; et, re deliberata, jus expediunto et declaranto. Consulta hujusmodi inter judicia refer- unto et edunto, et paris auctoritatis sunto.
110 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
De Prelectionibus. n
ApuHorisMus 93,
Prelectiones de Jure, atque Exercitationes eorum qui juris studiis incumbunt et operam dant, ita in- stituuntor et ordinantor, ut omnia tendant ad ques- tiones et controversias de jure sedandas potius quam excitandas. Ludus enim (ut nunc fit) fere apud omnes instituitur, et aperitur ad altercationes et questiones de jure multiplicandas, tanquam osten- tandi ingenii caussdé. Atque hoc vetus est malum. Etenim etiam apud antiquos gloriz fuit, tanquam per sectas et factiones, questiones complures de jure magis fovere quam exstinguere. Id ne fiat, provideto.
De Vacillatione Judiciorum.
ApyorisMus 94.
Vacillant Judicia vel propter Immaturam et Pre- festinam Sententiam, vel propter A‘mulationem Curiarum, vel propter Malam et Imperitam Perscrip- tionem Judiciorum, vel propter Viam prebitam ad Rescissionem eorum nimis facilem et expeditam. Itaque providendum est ut Judicia emanent matura deliberatione pritis habita, atque ut Curie se invicém revereantur, atque ut Judicia perscribantur fidelitér et prudenter; utque Via ad rescindenda Judicia sit arcta, confragosa, et tanquam muricibus strata.
APHORISMUs 995.
Si Judicium redditum fuerit de casu aliquo in aliqua Curid Principali, et similis casus intervenerit in alid curid, ne procedito ad Judicium antequam fiat consultatio in collegio aliquo judicum majore.
LIBER OCTAVUS. © Et
Judicia enim reddita, si forté rescindi necesse sit, saltém sepeliuntor cum honore.
| ApruorisMus 96.
_ Ut Curie de jurisdictione digladientur et con- flictentur, humanum quiddam est; eoque magis, quod per ineptam quandam sententiam (quod boni et strenui sit judicis, ampliare jurisdictionem Curie) alatur plané ista intemperies, et calcar addatur ubi freno opus est. Ut verO ex hac animorum conten- tione, Curia judicia utrobique reddita (que nil ad jurisdictionem pertinent) libentér rescindant, intole- rabile malum ; et a regibus, aut senatu, aut politia plané vindicandum. Pessimi enim exempli res est, ut Curie, que pacem subditis prestant, inter se duella exerceant.
Arnorismus 97,
Non facilis esto, aut proclivis ad judicia rescin- denda aditus per Appellationes,; aut Impetitiones de Errore, aut Revisus, et similia. Receptum apud nonnullos est, ut lis trahatur ad forum superius, tanquam res integra; judicio indé dato seposito, et plané suspenso: apudalios vero, ut judiclum ipsum maneat in suo vigore, sed executio ejus tantum cesset. Neutrum placet ; nisi Curia, in quibus judicium redditum sit, fuerint humiles et inferioris ordinis: sed potitis, ut et judicium stet, et proce- dat ejus executio; modo cautio detur a Defendente de damnis et expensis, si judicium fuerit rescissum.
Atque hic Titulus, de Certitudine Legum, ad exemplum Digesti reliqui quod meditamur sufficiet.
112 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
Jam vero Doctrinam Civilem (quatents eam nobis tractare visum est) conclusimus, atque una cum e4 Philosophiam Humanam; sicut etiam, cum Philo- sophia Humana, Philosophiam in genere. Tandem igitur paullulum respirantes, atque ad ea que pre- tervecti sumus oculos retroflectentes, hunc tractatum nostrum non absimilem esse censemus sonis illis et preludiis, que pretentant musici dum fides ad modulationem concinnant ; que ipsa quidem auribus ingratum quiddam et asperum exhibent, at in causs& sunt ut que sequuntur omnia sint suaviora: sic nimirum nos in animum induximus ut in cithara musarum concinnandé et ad harmoniam veram redigenda operam navaremus, quo ab aliis postea pulsentur chord meliore digito aut plectro. Sané, cum nobis ante oculos proponamus temporum horum statum, in quibus littere jam tertid ad mortales videntur rediisse, et una diligenter intueamur quam variis jam nos inviserint instructe presidiis et aux- iliis; qualia sunt ingeniorum nostri temporum com- plurium acumen et sublimitas, eximia illa monumenta scriptorum veterum que veluti tot faces nobis pre- lucent, ars typographica ‘libros cujuscunque for- tune hominibus larga manu suppeditans, oceani sinus laxati et orbis ex omni parte peragratus, undé experimenta plurima priscis ignota comparuerunt, et ingens accessit Naturali Historia cumulus, otium quo ingenia optima in regnis et provinciis Europe ubique abundant, cum negotiis minus his in locis implicentur homines quam aut Greci propter popu- lares status, aut propter ditionum amplitudinem
.
LIBER OCTAVUS. rr
Romani solebant, pax quad fruitur hoc tempore Britannia, Hispania, Italia, etiam nunc Gallia et alie regiones non pauce, consumptio et exinanitio omnium, que videntur excogitari aut dici posse circa controversias religionis, que tot ingenia jam~ dit diverterunt a ceterarum artium studiis, summa et excellens Majestatis tue eruditio, cul (tanquam Pheenici volucres) aggregant se undique ingenia, proprietas denique illa inseparabilis, que tempus ipsum sequitur ut veritatem indiés parturiat ;—hze (inquam) clim cogitamus, non possumus non in eam spem animum erigere, ut existimemus tertiam hanc — litterarum periodum duas illas priores apud Grecos et Romanos longo intervallo superaturam: modo salteém homines et vires suas, atque defectus etiam virlum suarum, probé et prudentér nosse velint; atque alii ab aliis inventionis lampada, non con- tradictionis torres, accipiant ; atque inquisitionem veritatis pro incepto nobili, non pro delectamento aut ornamento putent; atque opes ac magnificen- tiam impendant in res solidas et eximias, non in pervulgatas et obvias. Ad labores meos quod attinet, si cui libeat in eorum reprehensione aut sibi aut aliis placere, veterem certeé et ultime patientie petitionem exhibebunt illi ; “ Verbera, sed audi.” Reprehendant homines quantum libuerit, modo attendant et per- pendant que dicuntur. Appellatio sané legitima fuerit (licét res fortassé mints ed indigebit), si a primis cogitationibus hominum ad_ secundas provo- cetur, et ab xvo presenti ad _posteros,
Veniamus nunc ad eam Scientiam, qua caruerunt
VOL. IX, I
114 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM.
duz ille priscee temporum periodi (neque enim tanta illis felicitas concessa est), Sacram dico et divinittis Inspiratam Theologiam, cunctorum laborum ac peregrinationum humanarum sabbatum ac portum nobilissimum.
FRANCISCI BACONI BAK ON IS
DE VERULAMIO,
VICE-COMETTS SANCTI ALBANI,
DE
DIGNITATE ET AUGMENTIS SCIENTIARUM.
LIBER NONUS.
AD REGEM SUUM. CALU ECT.
Partitiones Theologie Inspirate omittuntur : Tantum aditus fit ad Desiderata tria: Doctrinam de Legi- timo Usu Rationis Humane in Divinis ; Doctrinam de Gradibus Unitatis in Crvitate Dei ; et Emanationes Scripturarum.
JAM vero, Rex optime, clim carina parva, qualis nos- tra esse potuit, universum ambitum tam veteris quam novi orbis scientiarum circumnavigaverit (quam secundis ventis et cursu, posterorum sit judicium), quid superest, nisi ut vota tandem perfuncti persol- vamus? At restat adhuc Theologia Sacra, sive Inspirata: veruntamen si eam tractare pergamus,
116 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
exeundum nobis foret e naviculé Rationis Humane, et transeundum in Ecclesiz navem, que sola acu nautica divina pollet ad cursum recté dirigendum. Neque enim sufficient amplius stella Philosophie, que hactenus precipue nobis affulserunt. Itaque par foret, silentium quoque in hac re colere. Quam- obrém partitiones legitimas circa eam omittemus ; pauca tamen, pro tenuitate nostra, etiam in hance couferemus loco votorum. Id eo magis facimus, quia in corpore Theologiz nullam prorstis regionem aut tractum plane desertum aut incultum inveni- mus: tanta fuit hominum diligentia in seminandis aut tritico, aut zizaniis !
Tres igitur proponemus Theologize Appendices, quze non de Materia per Theologiam Informata aut Informanda, sed tantummodo de Modo Informatio- nis, tractent. Neque tamen, circa eos tractatus (ut in reliquis consuevimus) vel Exempla subjungemus, vel Precepta dabimus. Id theologis relinquemus. Sunt enim illa, ut diximus, instar votorum tantum.
1. Prerogativa Dei totum hominem complec- titur, nec minus ad Rationem quam ad Voluntatem Humanam extenditur: ut homo scilicét in univer- sum se abneget, et accedat Deo. Quare, sicut Legi Diving obedire tenemur, hicét reluctetur Voluntas ; ita et Verbi Dei fidem habere, licét reluctetur Ratio. Etenim, siea duntaxat credamus que sunt Rationi nostr consentanea, rebus assentimur, non auctori; quod etiam suspecta fidei testibus prastare solemus. At fides illa, quae Abrahamo imputabatur ad justi- tiam, de hujusmodi re exstitit quam irrisui habebat Sara; que in hac parte imago quedam erat Ra-
LIBER NONUS. _~ 117
tionis Naturalis. Quanto igitur Mysterium aliquod Divinum fuerit magis absonum et incredibile, tanto plis in credendo exhibetur honoris Deo, et fit. vic- toria Fidei nobilior. Etiam et peccatores, quo magis conscientia sud gravantur, et nihilominus fidem de salute sua in Dei misericordia collocant, eo Deum majore afficiunt honore: omnis autem desperatio Deo pro contumelia est. Quinetiam, si attenté rem perpendamus, dignius quiddam est Credere quam Scire, qualitér nunc scimus. In Scientia enim mens humana patitur a sensu, qui a rebus materiatis re- silit; in Fide autem anima patitur ab anima, que est agens dignius. Alitér se res habet in statu Gloriz : tune siquidém cessabit Fides, atque cognos- cemus sicut et cogniti sumus.
Concludamus igitur Theologiam Sacram ex Verbo et Oraculis Dei, non ex Lumine Nature aut Rationis Dictamine, hauriri debere. Scriptum est enim, “ Coeli enarrant gloriam Dei:” at nusquam scrip- tum invenitur, “ Coeli enarrant voluntatem Dei.” De ila pronunciatur, “Ad Legem et Testimonia, si non fecerint secundum verbum istud,” ete. Neque hoc tenet tantum in grandibus illis mysteriis de Deitate, Creatione, Redemptione ; vertim pertinet etiam ad interpretationem perfectiorem Legis Moralis; “ Dili- gite inimicos vestros ; benefacite his qui oderunt vos, etc, ut sitis fill patris vestri qui in ccelis est, qui pluit super justos et injustos.” Que certé verba plausum illum merentur, “ Nec vox hominem sonat.” Siquidem vox est, que Lumen Nature superat. Quinetiam vi- demus poétas ethnicos, presertim ctim patheticé lo- quantur, expostulare non raré cum Legibus et Doc-
{18 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
trinis Moralibus (que tamen Legibus Divinis mult6 sunt indulgentiores et solutiores), ac si Nature liber- tati cum malignitate quaddam repugnent:
“« Et quod Natura remittit, Invida jura negant.”
Ita Dendamis Indus ad Alexandri nuntios, “ Se in- audisse quidem aliquid de nomine Pythagore et aliorum sapientum e Grecia, et credere illos fuisse viros magnos; vitio tamen illo labordsse, quod scilicét nimia in reverentia et veneratione habuissent rem quampiam phantasticam, quam‘ Legemet Morem’ vocitabant.” Quare nec illud dubitandum, mag- nam partem Legis Moralis sublimiorem esse, quam quéd Lumen Nature ascendere possit. Verunta- men quod dicitur, habere homines etiam ex Lu- mine et Lege Nature notiones nonnullas Virtutis, Vitii; Justitie, Injurie; Boni, Mali; id verissimum est. Notandum tamen, Lumen Nature duplici significatione accipi: primo, quatenUs oritur ex sensu, inductione, ratione, argumentis secundum Leges Coeli ac Terre; secundd, quatenus anime humane interno affulget instinctu secundum Legem Conscientiz, que scintilla quedam est et tanquam reliquiz pristine et primitive puritatis. In quo posteriore sensu precipué particeps est anima lucis nonnullius ad perfectionem intuendam et discernen- dam Legis Moralis; que tamen lux non prorsus clara sit, sed ejusmodi ut potius vitia quadamtenus ~ redarguat quam de officiis plené informet. Quare Religio, sive Mysteria spectes sive Mores, pendet ex Reyelatione Divina.
LIBER NONUS. 119
Attamen usus Rationis Humane in spiritualibus multiplex sané exsistit, ac laté admodum patet. Neque enim sine caussa est, quod Apostolus Religio- nem appellaverit Rationalem Cultum Dei. Recor- detur quis cxrimonias et typos veteris Legis; fuerunt ille rationales et significative, longé dis- crepantes a cerimoniis idololatrie et magia; que tanquam surde et mute erant, nihil docentes ple- rimque, immo ne innuentes quidem. Precipue Christiana Fides, ut in omnibus, sic in hoc ipso eminet; quod auream servet mediocritatem circa usum Rationis et Disputationis (que Rationis pro- les est) inter leges Ethnicorum et Mahometi, que extrema sectantur. Religio siquidem Ethnicorum fidei aut confessionis constantis nihil habebat ; contra, in religione Mahometi, omnis Disputatio interdicta est: ita ut altera erroris vagi et multipli- cis, altera vafre cujusdam et caute imposture, fa- cilem pre se ferat; ctim sancta Fides Christiana Rationis usum et Disputationem, sed secundum debitos fines, et recipiat et rejiciat.
Humane Rationis usus, in rebus ad Religionem spectantibus, duplex est; alter in Explicatione Mys- teril, alter in Tllationibus que inde deducuntur. Quod ad Mysteriorum Explicationem attinet, vide- mus non dedignari Deum ad infirmitatem captts nostri se demittere, Mysteria sua ita explicando ut a nobis optimé ea possint percipi; atque Revelatio- nes suas in Rationis nostre syllepses et notiones veluti inoculando; atque Inspirationes ad intellec- {um nostrum aperiendum sie accommodando, quem-
« :
120 | DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
admodum figura clavis aptatur figure sere. Qua tamen in parte, nobis ipsis deesse minimé debemus ; cum enim Deus ipse opera Rationis nostre in Ilu- minationibus suis utatur, etiam nos eandem in om- nes partes versare debemus, quo magis capaces simus ad Mysteria recipienda et imbibenda: modd animus ad amplitudinem Mysteriorum pro modulo suo dilatetur, non Mysteria ad angustias animi con- stringantur. | Quantum vero ad Illationes, nésse debemus re- lingui nobis usum Rationis et Ratiocinationis (quoad Mysteria) secundarium quendam et respectivum, non primitivum et absolutum. Postquam enim Ar- ticuli et Principia Religionis jam in sedibus suis fuerint locata, ita ut a Rationis examine penitus eximantur, tum demum conceditur ab illis Ilationes derivare ac deducere secundum analogiam ipsorum. In Rebus quidem Naturalibus hoc non tenet. Nam et ipsa principia examini subjiciuntur, per Inductio- nem inquam, licet minime per Syllogismum : atque eadem illa nullam habent cum Ratione repugnan- tiam, ut ab eodem fonte tum prime propositiones, tum medie deducantur. Alitér fit in Religione ; ubi et prime propositiones authypostate sunt, atque per se subsistentes; et rursus non reguntur ab ill4 Ratione, que propositiones consequentes dedu- cit. Neque tamen hoc fit in Religione sola, sed etiam in aliis scientiis tam gravioribus quam levio- ribus; ubi scilicét propositiones primarie Placita sint, non Posita: siquidem et in illis Rationis usus absolutus esse non potest. Videmus enim in ludis
LIBER NONUS.°© 121
puta schaccorum aut similibus, primas Judi normas et leges meré positivas esse, et ad placitum ; quas re- cipi, non in disputationem voeari, prorsus oporteat: . ut verO vincas, et perité lusum instituas, id artifi- ciosum est et rationale. Eodem modo fit et in Legi- bus Humanis ; in quibus haud pauce sunt Maxime (ut loquuntur), hoc est, Placita mera Juris, que auctoritate magis quam ratione nituntur, neque in Disceptationem veniunt. Quid vero sit justissimum, non absoluté, sed relativé (hoc est, ex analogia illa- rum Maximarum), id demum rationale est, et latum disputation! campum prebet. Talis igitur est Se- cundaria illa Ratio, que in Theologia Sacra lo- cum habet, que scilicét fundata est super Placita Dei.
Sicut veré Rationis Humane in Divinis usus est duplex, ita et in eodem usu duplex Excessus ; alter, cim in Modum Mysterii curiosius quam par est in- ‘quiritur, alter cm Tllationibus aqua tribuitur auc- toritas ac Principiis ipsis. Nam et Nicodemi discipu- lus videri possit, qui pertinacils querat ; “ Quomod6 posset homo nasci cum sit senex?” Et discipulus Pauli neutiquam censeri possit, qui non quandoque in doc- trinis suis inserat; “ Ego, non Dominus:” aut illud “Secundum consilium meum.” Siquidem Illationi- bus plerisque stilus iste conveniet. Itaque nobis res salubris videtur et in primis utilis, si tractatus in- stituatur sobrius et diligens, qui de usu Rationis Humane in theologicis utilitér pracipiat, tanquam Divina quedam Dialectica: utpoté, que futura sit instar opiate cujusdam medicine, que non modo speculationum quibus schola interdum laborat inania
122 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
consopiat, verlim etiam controversiarum furores que in Ecclesia tumultus cient nonnihil mitiget. Ejus- modi tractatum inter Desiderata ponimus; et So- phronem, sive de Legitimo usu Rationis Humane in Divinis, nominamus.
2. Interest admodum pacis Ecclesie, ut Foedus Christianorum a Servatore prescriptum in duobus illis capitibus, que nonnihil videntur discrepantia, bené et claré explicetur: quorum alterum sic definit; “ Qui non est nobiscum, est contra nos:” alterum autem sic; ‘‘ Qui contra nos non est, nobiscum est.” Ex his liquidd patet esse nonnullos articulos, in quibus qui dissentit extra Foedus statuendus sit ; alios verO, in quibus dissentire liceat salvo Foedere. Vincula enim communionis Christiane ponuntur, Una Fides, Unum Baptisma, &c.; non Unus Ritus, Una Opinio. Videmus quoque tunicam Salvatoris inconsutilem exstitisse, vestem autem Kcclesie ver- sicolorem. Palez in aristé separande sunt a fru- mento; at zizania in agro non protinus evellenda. Moses, ctim certantem reperisset Atgyptium cum Israélita, non dixit; “ Cur certatis?” Sed gladio evaginato AEgyptium interfecit. At cum Israelitas duos certantes vidisset, quamvis fierl non potuit ut utrique caussa justa contingeret, ita tamen eos allo- quitur; “ Fratres estis, cur certatis?” His itaque perpensis, magni videatur res et momenti ct usis esse, ut definiatur qualia sint illa et quante latitudinis, que ab Ecclesie corpore homines penitus divellant et acommunione fidelium eliminent. Quod si quis putet hoc jampridém factum esse, videat ille etiam atque etiam, quam sinceré et moderate. Illud interim ve-
2
LIBER NONUS. 123
risimile est, eum qui pacis mentionem fecerit repor- taturum responsum illud Jehu ad nuntium (“ Nun- quid pax est, Jehu ?”) “Quid tibi et paci? Transi, et sequere me :” cim non pax, sed partes, plerisque cordi sint. Nobis nihilomints visum est tractatum de Gradibus Unitatis in Civitate Dei, ut salubrem et utilem, inter Desiderata reponere.
3. Cum Scripturarum Sacrarum circa Theologiam informandam tante sint partes, de earum Interpre- tatione in primis videndum. Neque nunc de Aucto- ritate eas Interpretandi loquimur, que in consensu Kcclesie firmatur, sed de Modo Interpretandi. Is duplex est; Methodicus, et Solutus. Etenim la- tices isti divini, qui aquis illis ex puteis Jacobi in infinitum prestant, similibus feré hauriuntur et exhi- bentur modis, quibus aque naturales ex puteis solent: he siquidem aut sub primum haustum in cisternas recipiuntur, undé per tubos complures ad usum commodé diduci possunt ; aut statim in vasa infunduntur, subindé prout opus est, utenda. Atque modus ille prior Methodicus Theologiam nobis tan- dem peperit Scholasticam, per quam Doctrina Theo- logica in artem, tanquam in cisternam, collecta est, atque indé Axiomatum et Positionum rivuli in omnes partes sunt distributi. At in Interpretandi modo Soluto duo interveniunt Excessus: alter ejusmodi presupponit in Scripturis perfectionem, ut etiam omnis Philosophia ex earum fontibus peti debeat, ac si Philosophia alia quevis res profana esset et ethnica. Hee intemperies in scholé Paracelsi precipué, nec- non apud alios invaluit: initia autem ejus a Rabbinis
124 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
et Cabalistis defluxerunt. Veriim istiusmodi homines non id assequuntur quodvolunt, neque enim honorem: ut putant, Scripturis deferunt; sed easdem potitis © deprimunt, et polluunt. Ccoelum enim Materiatum et Terram qui in Verbo Dei quesiverit (de quo dic- tum est; “ Coelum et Terra pertransibunt, Verbum autem meum non pertransibit”), is sané transitoria inter eterna temeré persequitur. Quemadmodum enim Theologiam in Philosophia querere, perindé est ac sl vivos queras inter mortuos; ita e contra Phi- losophiam in Theologia querere, non aliud est quam mortuos querere inter vivos. Alter autem Inter- pretandi modus, quem pro Excessu statuimus, vide- tur primo intuitu sobrius et castus; sed tamen et Scripturas ipsas dedecorat, et plurimo Ecclesiam afficit detrimento. Is est (ut verbo dicamus) quand6 Scripture divinitus inspirate eodem, quo Scripta Humana, explicantur modo. Meminisse autem oportet, Deo Scripturarum Auctori duo illa patere, que humana ingenia fugiunt ; Secreta nimirum Cor- dis, et Successiones ‘Temporis. Quamobrem, cum Scripturarum dictamina talia sint ut ad cor scriban- tur, et omnium seculorum vicissitudines complec- tantur, cum eterna et certa prescientiaé omnium heeresium, contradictionum, et stattis Ecclesiz varii et mutabilis tum in communi, tum in electis singulis, interpretande non sunt solummodo secundum latitu- dinem et obvium sensum loci, aut respiciendo ad occasionem ex qua verba erant prolata, aut pracisé ex contextu verborum precedentium et sequentium, aut contemplando scopum dicti principalem ; sed sic
LIBER NONUS. 1235
ut intelligamus complecti eas non soliim totaliter au- collectivé, sed distributivé etiam in clausulis et voca- bulis singulis, innumeros doctrine rivulos et venas ad Ecclesiz singulas partes et animas fidelium irri- gandas. Egregié enim observatum est, quod re- sponsa Salvatoris nostri ad quzstiones non paucas ex iis que proponebantur non videntur ad rem, sed quasi impertinentia. Cujus rei caussa duplex est : altera, quod cum cogitationes eorum qui interroga- bant non ex verbis, ut nos homines solemus, sed immediaté et ex sese cognovisset, ad cogitationes ecrum non ad verba respondit; altera quod non ad eos soltiim locutus est qui tunc aderant, sed ad nos etiam qui vivimus, et ad omnis evi ac loci homines, quibus Evangeliuin fuerit preedicandum. Quod etiam in aliis Scripture locis obtinet.
His itaque preelibatis, veniamus ad tractatum eum, quem desiderari statuimus. Inveniuntur pro- fecto inter scripta theologica libri Controversiarum nimio plures ; Theologiz ejus, quam diximus Positi- vam, massa ingens; Loci Communes; Tractatus Speciales; Casus Conscientie ; Conciones et Homi- lie; denique prolixi plurimi in libros Scripturarum Commentarii. Quod desideramus autem est hujus- modi: Collectio scilicét succincta, sana, et cum judicio, Annotationum et Observationum super textus Scripture particulares; neutiquam in locos communes excurrendo, aut controversias persequen- do, aut in artis methodum eas redigendo, sed que plane sparse sint et native. Res certé in concio- nibus doctioribus se quanddque ostendens, qux ut
126 DE AUGMENTIS SCIENTIARUM
plurimtim non perennant; sed que in libros adhue non coaluit, qui ad posteros transeant. Certé quem- admodum vina, que sub primam calcationem mol- litér defluunt, sunt suaviora quam que a torculari exprimuntur, quoniam hee ex acino et cute uve ali- quid sapiant ; similitér salubres admodum ac suaves sunt doctrine, que ex Scripturis lenitér expressis emanant, nec ad Controversias aut Locos Com- munes trahuntur. Hujusmodi tractatum Emana- tiones Scripturarum nominabimus.
Jam itaque mihi videor confecisse globum exi- guum Orbis Intellectualis, quam potui, fidelissimé ; una cum designatione et descriptione earum partium, quas industria et laboribus hominum aut non con- stantér occupatas, aut non satis excultas, invenio. Quo in opere, sicubi a sententia veterum recesserim, intelligatur hoc factum esse animo Proficiendi in Melius, non Innovandi aut Migrandiin Aliud. Neque enim mihimetipsi, aut argumento quod in manibus habeo, constare potui, nisi plané decretum mihi fuisset aliorum inventis quantum in me fuerit addere, cum tamen non minus optaverim etiam inventa mea ab aliis in posterum superari. Quam autem in hac re equus fuerim, vel ex hoc apparet; quod opiniones meas proposuerim ubique nudas et inermes, neque alien libertati per confutationes pugnaces preejudi- care contenderim. Nam in ils que recté a me posita sunt subest spes id futurum, ut si in prima lectione emergat scrupulus aut objectio, at in lectione iterata
LIBER NONUS. 127
responsum se ultro sit exhibiturum : in lis vero, in quibus mihi errare contigit, certus sum nullam a me illatam esse vim veritati per argumenta contentiosa ; quorum ea feré est natura, ut erroribus auctoritatem concilient, recté inventis derogent: siquidem ex dubitatione error honorem acquirit, veritas patitur repulsam. Interim in mentem mihi venit respon- sum illud Themistoclis, qui clim ex oppido parvo legatus quidam magna nonnulla perorasset, homi- nem perstrinxit ; “‘ Amice, verba tua civitatem desi- derant.” Certé objici mihi rectissimé posse existimo, quod verba mea seculum desiderent : seeculum forté integrum ad probandum, complura autem secula ad perficiendum. Attamen, quoniam etiam res que- que maxime initiis suis debentur, mihi satis fuerit sevisse posteris et Deo Immortali: cujus numen supplex precor, per Filium suum et S rvatorem nos- trum, ut has et hisce similes Intellectis Humani victimas, Religione tanquam sale respersas, et Gloriz suze immolatas, pro- pitius accipere dignetur.
‘ " x ee tee a fo s ‘ . . : ” ’ z ' ~ « j . t 4 4 + « o ° ’ - , » , N 4 - os
, re. <_ ‘a » ea) as ¥
~ NOVUS ORBIS
SCIENTIARUM,
SIVE
DESIDERATA.
Lin. IT.
Errores Nature, sive Historia Preeter-Generatio- num.
Vincula Nature, sive Historia Mechanica.
Historia Inductiva, sive Historia Naturalis in Ordine ad condendam Philosophiam.
Oculus Polyphemi, sive Historia Litterarum.
Historia ad Prophetias.
Philosophia secundum Parabolas Antiquas.
Lis. IIT.
Philosophia Prima, sive de Axiomatibus Scientiarum Communibus.
Astronomia Viva.
Astrologia Sana.
Continuatio Problematum Naturalium.
Placita Antiquorum Philosophorum.
Pars Metaphysice de Formis Rerum.
Magia Naturalis, sive Deductio Formarum ad Opera. VOU. ax K
130 DESIDERATA.
Inventarium Opum Humanarum. Catalogus Polychrestorum.
Lis. 1V.
Triumphi Hominis, sive de Summitatibus Nature Humane.
Physiognomia Corporis in Motu.
Narrationes Medicinales.
Anatomia Comparata.
De Curatione Morborum habitorum pro Insanabili- bus.
De Euthanasia exteriore.
De Medicinis Authenticis.
Imitatio Thermarum Naturalium.
Filum Medicinale.
De Prolongando Curriculo Vite.
De Substantia Anime Sensibilis.
De Nixibus Spirits in Motu Voluntario.
De Differentid Perceptionis et Sensis.
Radix Perspective, sive De Forma Lucis.
inv:
Experientia Litterata, sive Venatio Panis. Organum Novum.
Topice Particulares.
Elenchi Idolorum.
De Analogié Demonstrationum.
DESIDERATA. 131
bw. VE De Notis Rerum. Grammatica Philosophans. Traditio Lampadis, sive Methodus ad Filios. De Prudentia Sermonis Privati. Colores Boni et Mali Apparentis, tam Simplicis quam Comparati. Antitheta Rerum. _ Formule Minores Orationum.
in. Ve
Satyra Seria, sive de Interioribus Rerum. Georgica Animi, sive de Cultura Morum.
Lis. VIII.
Amanuensis Vite, sive de Occasionibus Sparsis.
Faber Fortune, sive de Ambitu Vite.
Consul Paludatus, sive de Proferendis Imperii Fini- bus.
Idea Justitia Universalis sive de Fontibus Juris.
Lips EX
Sophron, sive de Legitimo Usu Rationis Humane in Divinis.
Irenzus, sive de Gradibus Unitatis in Civitate Dei.
Utres Ceelestes, sive Emanationes Scripturarum.
Se Oe EE ST ee ea, eT 4 ’ ‘ . e , . | “ : , ry . : . . ‘ f oo ’ 4 : 4 : . | 5 . aC) % : : id e i ; , ae : ; « 4 he Py = : . * . he . o * os | A aad , ‘ . a 4 , ; | . 4 : . . . a - : : ‘ 5 | ‘ ‘ * ‘ % : : | ° | | / : - Ms 5 : : F i t ’ ’ s 7 y « x : : di . : 3 . wok 4 * . ; : 5 ; | . oer ‘ : or x : ?: ‘ : . 3 y a} : t ; .
PRAN Cis. Ce Ss DE VERULAMIO SIC COGITAVIT TALEMQUE APUD SE
rationem instituit, quam Viventibus et Posteris notam fieri, ipsorum
interesse putavit.
Cum illi pro comperto esset, intellectum humanum sibi ipsi negotium facessere, neque auxiliis veris (que in hominis potestate sunt) uti sobrié et commode; unde multiplex rerum ignoratio, et ex ignoratione rerum detrimenta innumera : omni ope connitendum existimavit, si quo modo commercium istud mentis et rerum (cui vix aliquid in terris, aut saltem in terrenis, se ostendit simile) restitui posset in integrum, aut saltem in melius deduci. Ut ver6 errores qui invaluerunt, quique in eternum invalituri sunt, alii post alios (si mens sibi permittatur) ipsi se corrige- rent, vel ex vi intellecttis propria, vel ex auxiliis atque adminiculis dialectice, nulla prorsus suberat spes; propterea quod notiones rerum prime, quas mens haustu facili et supino excipit, recondit, atque
rccumulat (unde reliqua omnia fluunt), vitiose sint, VOL. IX. L
146
et confuse, et temeré a rebus abstracte; neque minor sit in secundis et reliquis libido et inconstantia ; ex quo fit, ut universa ista ratio humana qua utimur, quoad inquisitionem nature, non bene congesta et edificata sit, sed tanquam moles aliqua magnifica sine fundamento. Dum enim falsas mentis vires mirantur homines et celebrant ; veras ejusdem, que esse possint (si debita ei adhibeantur auxilia, atque ipsa rebus morigera sit, nec impotentér rebus insul- tet) pretereunt et perdunt. Restabat illud unum, ut res de integro tentetur, melioribus presidiis; utque fiat scientiarum, et artium, atque omnis huma- nz doctrine, in universum instauratio, a debitis excitata fundamentis. Hoc vero licét aggressu infinitum quiddam videri possit, ac supra vires mor- tales; tamen idem tractatu sanum invenietur ac sobrium, magis quam ea que adhuc facta sunt. Exitus enim hujus rei est nonnullus, In ils vero, qu jam fiunt circa scientias, est vertigo quedam, et agitatio perpetua, et circulus. Neque eum fugit, quanta in solitudine versetur hoc experimentum, et quam durum et incredibile sit ad faciendam fidem. Nihilominus, nec rem, nec seipsum deserendum putavit ; quin viam, que una humane menti pervia est, tentaret atque iniret. Praestat enim principium
dare rei, que exitum habere possit, quam in lis, qué
147
exitum nullum habent, perpetua contentione et studio implicari. Viz autem contemplative, viis illis acti- vis decantatis feré respondent ; ut altera ab initio ardua et difficilis, desinat in apertum; altera primo intuitu expedita et proclivis, ducat in avia et preeci- pitia. Ctm autem incertus esset, quando hee alicui posthac in mentem ventura sint ; eo potissimum usus argumento, quod neminem hactenus invenit, qui ad similes cogitationes animum applicuerit ; decrevit prima queque, que perficere licuit, in publicum edere. Neque hec festinatio ambitiosa fuit, sed sollicita; ut si quid illi humanitus accideret, exstaret tamen designatio queedam, ac destinatio rei quam animo complexus est; utque exstaret simul signum aliquod honest suze et propense in generis humani commoda voluntatis. Certé aliam quamcunque ambitionem inferiorem duxit re, quam pre manibus habuit. Aut enim hoc quod agitur nihil est; aut tantum, ut merito ipso contentum esse debeat, nec fructum extra
querere.
id . : ‘ ; : ‘ : ‘ . : her - ; | ; b - ' : ; | ee ans | | | : . Ear e : : | ime i | rete : : , ; 3 2 : al 7 : | | ; pee eae : ; : : ae + . ; S : a : . | | * ; : F | | » : ‘ ‘ . a 5 ; : ; i | : : : ; : oo : | ; a . a : | : : : ae Cae) : ee ; : ‘ ey 7 tad ey a 2 | : ie . ; eee ; fe
SERENTIS SIM O POTENTISSIMOQUE PRINCIPI, AC DOMINO
NOST RO
PAC OFR-O;
DEI GRATIA, MAGNE BRITANNIE
Francie, et Hibernie Regi, Fidei Defensori, &c.
SERENISSIME, POTENTISSIMEQUE Rex, PoteriT fortasse Majestas tua me furti incusare, quod tantum temporis, quantum ad hec sufficiat, negotiis tuus suffuratus sim. Non habeo quod dicam, temporis enim non fit restitutio; nisi forté quod detractum fuerit temporis rebus tuis, id memorize nominis tui, et honori seculi tui reponi possit; si modo hee alicujus sint pretii. Sunt certé prorsus nova; etiam toto genere: sed descripta ex veteri admodum exemplari, mundo scilicét ipso, et natura rerum et mentis. Ipse certé (ut ingenué fatear) soleo zstimare hoc opus magis pro partu temporis, quam ingenii. Illud enim in eo solummod6 mira- bile est; initia rei, et tantas de iis quee invaluerunt suspiciones, alicuiin mentem venire potuisse; cetera non illibentér sequuntur. At versatur proculdubid casus (ut loquimur) et quiddam quasi fortuitum, non minus in iis que cogitant homines, quam in
150 - EPISTOLA DEDICATORIA.
lis que agunt aut loquuntur. Verim hunc casum (de quo loquor) ita intelligi volo, ut si quid in his que affero sit boni, id immense misericordiea et bonitati divine, et felicitati temporum tuorum tri- buatur: cui et vivus integerrimo affectu servivi, et mortuus fortasse id effecero, ut illa posteritati, nova hac accensa face in philosophie tenebris, perlucere possint. Merito autem temporibus regis omnium sapientissimi et doctissimi, Regeneratio ista et Instau- ratio scientiarum debetur. Superest petitio, Majes- tate tud non indigna, et maximé omnium faciens ad id quod agitur. Ea est, ut quando Salomonem in plurimis referas, judiciorum gravitate, regno pacifico, cordis latitudine, librorum denique quos composuisti nobili varietate, etiam hoc ad ejusdem regis exem- plum addas, ut cures historiam naturalem et experi- mentalem, veram et severam (missis philologicis) et que sit in ordine ad condendam philosophiam, deni- que qualem suo loco describemus, congeri et perfict: ut tandem post tot mundi etates, philosophia et sci- entize non sint amplits pensiles et aérea, sed solidis experientiz omnigenee, ejusdemque bene pensitate, nitantur fundamentis. Equidem Organum prebui ; verum materies a rebus ipsis petenda est. Deus Opt. Max. Majestatem tuam dit servet incolumem. Serenissime Majestati tue Servus Devinctissimus, et Devotissimus, Franciscus VERULAM, Cancellarius.
FRANCISCI
DE VERULAMIO INSTAURATIO MAGNA.
PRAFATIO.
De statu scientiarum, quod non sit felix, aut majorem in modum auctus ; quodque alia omnind, quam prio- ribus cognita fuerit, via aperienda sit intel- lectui humano et alia comparanda auxilia, ut mens suo jure in rerum naturam uti possit.
VipENTUR nobis homines, nec opes, nec vires suas bené nosse ; vertim de illis majora, quam par est, de his minora, credere. Ita fit, ut aut artes receptas insanis pretiis estimantes, nil amplius querant; aut seipsos plus equo contemnentes, vires suas in levioribus consumant; in iis, que ad summam rei faciant, non experiantur. Quare sunt et sue scien- tiis columne, tanquam fatales ; cim ad ulterius pene- trandum, homines nec desiderio, nec spe excitentur. Atque, ciim opinio copie inter maximas causas inople sit; climque ex fiduciaé prasentium, vera auxilia negligantur in posterum; ex usu est, et plané ex necessitate, ut ab illis, que adhuc inventa sunt, in ipso operis nostri limine (idque relictis ambagibus, et non dissimulantér) honoris et admirationis ex- cessus tollatur ; utili monito, ne homines eorum aut
152 PREFATIO.
copiam, aut utilitatem, in majus accipiant, aut cele- brent. Nam si quis in omnem illam librorum varie- tatem, qua artes et scientie exsultant, diligentius introspiciat, ubique inveniet ejusdem rei repeti- tiones infinitas, tractandi modis diversas, inventione preoccupatas ; ut omnia primo intuitu numerosa, facto examine, pauca reperiantur. Et de utilitate aperté dicendum est; sapientiam istam, quam a Grecis potissimim hausimus, pueritiam quandam scilentia videri, atque habere quod proprium est puerorum; ut ad garriendum prompta, ad generan- dum invalida et immatura sit. Controversiarum enim ferax, operum effoeta est. Adeo ut fabula illa de Scylla, in litterarum statum, qualis habetur, ad vivum quadrare videatur; que virginis os et vultum extulit, ad uterum vero monstra latrantia succinge- bantur et adhezrebant. Ita habent et scientia, quibus
insuevimus, generalia queedam blandientia et spe-
ciosa; sed cum ad particularia ventum sit, veluti ad partes generationis, ut fructum et opera ex se edant, tum contentiones et oblatrantes disputationes exo- riuntur, in quas desinunt, et que partis locum obtinent. Preterea, si hujusmodi scientize plané res mortua non essent, id minimé videtur eventurum fuisse, quod per multa jam secula usu venit; ut ille suis immote fere hzreant vestigiis, nec incrementa genere humano digna sumant: eO usque, ut sape- numero non soliim assertio maneat assertio, sed etiam quzstio maneat quzstio, et per disputationes non solvatur, sed figatur et alatur; omnisque tra- ditio et successio disciplinarum representet et exhi-
PREFATIO. 153
beat personas magistri et auditoris, non inventoris, et ejus qui inventis aliquid eximium adjiciat. In artibus autem mechanicis, contrarium evenire vide- mus: que, ac si aure cujusdam vitalis forent participes, quotidié crescunt et perficiuntur ; et in primis auctoribus rudes plerumque et feré onerose et informes apparent, posted verO novas virtutes et commoditatem quandam adipiscuntur, e6 usque ut citiiis studia hominum et cupiditates deficiant et mutentur, quam ille ad culmen et perfectionem suam pervenerint. Philosophia contra et scientiz intellectuales, statuarum more, adorantur et cele- brantur, sed non promoventur: quinetiam in primo nonnunquam auctore maximé vigent, et deinceps degenerant. Nam postquam homines dedititii facti sint, et in unius sententiam (tanquam pedarii sena- tores) coiérint, scientiis ipsis amplitudinem non addunt, sed in certis auctoribus ornandis et stipandis servili officio funguntur. Neque illud afferat quis- piam ; scientias paullatim succrescentes, tandem ad statum quendam pervenisse, et tum demum (quasi confectis spatiis legitimis) in operibus paucorum sedes fixas posuisse; atque postquam nil melius inveniri potuerit, restare scilicet, ut que inventa sint exornentur et colantur (atque optandum quidem esset, heec ita se habuisse): rectius illud et verius ; istas scientiarum mancipationes nil aliud esse, quam rem ex paucorum hominum confidentia, et reliquorum socordia et inertié natam. Postquam enim scientiz per partes diligentér fortassé exculte et tractate fuerint, tum forté exortus est aliquis,
154 PRAEFATIO.
ingenio audax et propter methodi compendia accep- tus et celebratus, qui specie tenus artem constituerit, revera veterum labores corruperit. Id tamen posteris gratum esse solet, propter usum operis expeditum, et inquisitionis nove tedium, et impatientiam. Quod si quis, consensu jam inveterato, tanquam temporis judicio. moveatur, sciat se ratione admodum fallaci et infirma niti, Neque enim nobis magna parte notum est, quid in scientiis et artibus, variis seculis et locis, innotuerit, et in publicum emanarit; multo minus, quid a singulis tentatum sit, et secreto agita- tum. Itaque nec temporis partus, nec abortus exstant in fastis. _Neque ipse consensus, ejusque diuturnitas magni prorsus estimandus est. Utcunque enim varia sint genera politiarum, unicus est status scientiarum, isque semper fuit, et mansurus est popularis. Atque apud populum plurimum vigent doctrine, aut contentiose et pugnaces, aut speciose et inanes; quales videlicet assensum aut illaqueant, aut demulcent. Itaque maxima ingenia proculdubid per singulas etates vim passa sunt; dum viri captu et intellectu non vulgares, nihilo secitis existimationi sux consulentes, temporis et multitudinis judicio se submiserint. Quamobrem altiores contemplationes, sl forté usquam emicuerint, opinionum vulgarium ventis subindé agitate sunt, et extincte: adeo ut tempus, tanquam fluvius, levia et inflata ad nos devexerit, gravia et solida demerserit. Quin et illi ipsi auctores, qui dictaturam quandam in scientiis invaserunt, et tanta confidentid de rebus pronun- tiant; culm tamen per intervalla ad se redeunt, ad
PREFATIO. 155
querimonias de- subtilitate nature, veritatis recessi- bus, ‘rerum obscuritate,. caussarum implicatione, ingenii humani infirmitate. se convertunt: in: hoc nihilo tamen modestiores,: .ctim: malint communem hominum et rerum conditionem caussari, quam de seipsis confiteri. | Quin illis hoc feré solenne est, ut quicquid ars aliqua non attingat, id ipsum ex eadem arte impossibile esse statuant. Neque vero damnari potest. ars, ciim ipsa disceptet, et judicet. Itaque id agitur, ut ignorantia etiam ab ignominia libe- retur. Atque que tradita et recepta sunt, ad hunc feré modum se habent: quoad. opera sterilia, ques- tionum plena; incrementis. suis tarda et languida ; perfectionem in toto simulantia, sed per partes male impleta ; delectu autem popularia et auctoribus ipsis suspecta, idedque artificiis quibusdam munita, et ostentata. Qui autem et ipsi experiri, et se scientiis addere, earumque fines proferre statuerunt, nec illi a receptis prorsus desciscere ausi sunt, nec fontes rerum petere. Vertim se magnum quiddam consecutos putant, si aliquid ex proprio inserant et adjiciant ; prudenter secum reputantes, se in assentiendo mo- destiam, in adjiciendo libertatem tueri posse. Ve- rum dum opinionibus et moribus consulitur, medio- critates iste laudate in magnum scientiarum detri- mentum cedunt. Vix enim datur, auctores simul et admirari, et superare, sed fit aquarum more, que non altitis ascendunt, quam ex quo descenderunt. Ataque hujusmodi homines, emendant nonnulla, sed partim promovent; et proficiunt in melius, non in majus. Neque tamen defuerunt, qui ausu majore
156 PREFATIO.
omnia integra sibi duxerunt, et ingenii impetu usi, priora prosternendo, et destruendo, aditum sibi et placitis suis fecerunt ; quorum tumultu non magno- pere profectum est; cum philosophiam et artes non re ac opere amplificare, sed placita tantum permu- tare, atque regnum opinionum in se _transferre contenderint: exiguo sane fructu, ctim inter errores oppositos, errandi causse sint feré com- munes. Si qui autem nec alienis, nec propriis. placitis obnoxii, sed libertati faventes, ita animati fuére, ut alios secum simul querere cuperent ; ili sane affectu honesti, sed conatu invalidi fuerunt. Probabiles enim tanttm rationes secuti videntur, et argumentorum vertigine circumaguntur, et pro- miscuaé querendi licentia severitatem inquisitionis enervarunt. Nemo autem reperitur, qui in rebus ipsis et experientid moram fecerit legitimam. Atque nonnulli rursus, qui experientiz undis se commisére, et feré mechanici facti sunt; tamen in ipsa expe- rientia erraticam quandam inquisitionem exercent, nec ei certé lege militant: quin et plerique pusilla quedam pensa sibi proposuére, pro magno ducentes, si unum aliquod inventum eruere possint; instituto non minis tenul, quam imperito. Nemo enim rei alicujus naturam in ipsa re recté aut felicitér per- scrutatur ; verum post laboriosam experimentorum variationem non acquiescit, sed invenit quod ulterius querat. Neque illud imprimis omittendum est, quod omnis in experiendo industria, statim ab initio opera quedam destinata prepropero et intempestivo studio captavit; fructifera (inquam) experimenta,
PRAEFATIO. 167
non lucifera, quesivit ; nec ordinem divinum imitata est, qui primo die lucem tantum creavit, eique unum diem integrum attribuit; neque illo die quic- quam materiati operis produxit, vertim sequentibus diebus ad ea descendit. At, qui summas dialectice partes tribuerunt, atque indé fidissima scientiis pre- sidia comparari putdrunt, verissimé et optimé vide- runt, intellectum humanum sibi permissum merito suspectum esse debere. Vertim infirmior omnino est malo medicina, nec ipsa mali expers: siquidém dialectica, que recepta est, licét ad civilia, et artes que in sermone et opinione posite sunt, rectissimé adhibeatur, nature tamen subtilitatem longo inter- vallo non attingit ; et prensando quod non capit, ad errores potius stabiliendos, et quasi figendos, quam ad viam veritati aperiendam valuit.
Quaré, ut que dicta sunt, complectamur, non videtur hominibus aut aliena fides, aut industria pro- pria, circa scientias hactenis felicitér illuxisse ; pre- sertim cum et in demonstrationibus et in experi- mentis adhuc cognitis partim sit presidii. A&dificium autem hujus universi, structura sua, intellectui hu- mano contemplanti, instar labyrinthi est; ubi tot ambigua viarum, tam fallaces rerum et signorum similitudines, tam oblique et implexe naturarum spire et nodi, undequaque se ostendunt : iter autem, sub incerto senstis lumine, interdum affulgente, interdum se condente, per experientiz et rerum par- ticularium sylvas, perpetud faciendum est. Quin- etiam duces itineris (ut dictum est) qui se offerunt, et ipsi implicantur; atque errorum et errantium
158 PREFATIO.
numerum augent. In rebus tam duris de judicio hominum ex vi proprid, aut etiam de felicitate for- tuité, desperandum est : neque enim ingeniorum quantacunque excellentia, neque experiendi alea sepius repetita, ista vincere queat. Vestigia filo regenda sunt: omnisque via, usque ‘a ‘primis ipsis sensuum perceptionibus, certaé ratione munienda. Neque hac ita accipienda sunt, ac si nihil omnind tot seculis tantis laboribus actum sit. Neque enim eorum, que inventa sunt, nos poenitet. Atque anti- qui certé in iis, que in ingenio et meditatione ab- stractaé posita sunt, mirabiles se viros prestitére, Veruim, quemadmodum seculis prioribus, ctim ho- mines in navigando per stellarum tantiim observa- tiones cursum dirigebant, veteris sané continentis oras legere potuerunt, aut maria aliqua minora et mediterranea trajicere ; priusquam autem oceanus — trajiceretur, et novi orbis regiones detegerentur, necesse fuit, usum aciis nautice, ut ducem vie magis fidum et certum, innotuisse: simili prorsus ratione, que hucusque in artibus et scientiis iInventa sunt, ea hujusmodi sunt, ut usu, meditatione, observando, argumentando, reperiri potuerint, utpote que sen- sibus propiora sint et communibus notionibus feré subjaceant ; antequam vero ad remotiora et occul- tiora nature liceat appellere, necessariO requiritur, ut melior et perfectior mentis et intellectus on usus et adoperatio introducatur.
Nos certé zterno veritatis amore devicti, viarum incertis, et arduis, et solitudinibus nos commisimus: et divino auxilio freti et innixi, mentem nostram et
PREFATIO. 159
contra opinionum violentias et quasi instructas acies, et contra proprias et internas hesitationes et scrupu- los, et contra rerum caligines et nubes, et undequaque volantes phantasias, sustinuimus; ut tandem magis -fida et secura indicia viventibus et posteris compa- rare possemus. Qua in re si quid profecerimus, non alia sané ratio nobis viam aperuit, quam vera et legi- tima spirittis humani humiliatio. Omnes enim ante nos, qui ad artes inveniendas se applicuerunt, con- jectis paullispér in res, et exempla, et experientiam oculis, statim, quasi inventio nil aliud esset, quam quedam excogitatio, spiritus proprios, ut sibi oracula exhiberent, quodammodo invocarunt. Nos vero inter res casté et perpetuo versantes intellectum longius a rebus non abstrahimus, quam ut rerum imagines et radii (ut in sensu fit) coire possint; unde fit, ut in- genil viribus et excellentia non multum relinquatur. Atque quam in inveniendo adhibemus humilitatem, eandem et in docendo secuti sumus. Neque enim aut confutationum triumphis, aut antiquitatis advo- cationibus, aut auctoritatis usurpatione quadam, aut etiam obscuritatis velo, aliquam his nostris inventis majestatem imponere aut conciliare conamur ; qualia reperire non difficile esset ei, qui nomini suo, non animis aliorum lumen affundere conaretur. Non (inquam) ullam aut vim, aut insidias hominum judi- clis fecimus aut paramus, veriim eos ad res ipsas, et rerum foedera adducimus; ut ipsi videant, quid habeant, quid arguant, quid addant, atque in com- mune conferant. Nos autem, si qua in re vel malé credidimus, vel obdormivimus, et mints attendimus,
160 PREFATIO.
vel defecimus in vid, et inquisitionem abrupimus ; nihilominus iis modis, res nudas et apertas exhibe- mus, ut errores nostri, antequam scientize massam altius inficiant, notari et separari possint; atque etiam ut facilis et expedita sit laborum nostrorum continuatio. Atque hoc modo, inter empiricam et rationalem facultatem (quarum morosa et inauspicata divortia et repudia omnia in humana familia turba- vere) conjugium verum et legitimum, in perpetuum, nos firmasse existimamus.
Quamobrem, ctiim hee arbitrii nostri non sint, in principio operis, ad Deum Patrem, Deum Verbum, Deum Spiritum, preces fundimus humillimas et ar- dentissimas, ut humani generis e2rumnarum memores et peregrinationis istius vite, in qua dies paucos et malos terimus, novis suis eleemosynis, per manus nostras, familiam humanam dotare dignentur. Atque illud insuper supplices rogamus, ne humana divinis officiant ; neve ex reseratione viarum senstis, et accen- sione majore luminis naturalis, aliquid incredulitatis et noctis animis nostris erga divina mysteria obori- atur: sed potils, ut ab intellectu puro, a phantasiis et vanitate repurgato, et divinis oraculis nihilominis subdito et prorstis dedititio, fidei dentur que fidei sunt. Postrem6, ut scientiz veneno, a serpente in- fuso, quo animus humanus tumet et inflatur, depo- sito, nec altum sapiamus, nec ultra sobrium, sed veri- tatem in charitate colamus.
Peractis autem votis, ad homines conversi, que- dam et salutaria monemus, et equa postulamus. Monemus primtim (quod etiam precati sumus) ut
PRAEFATIO. : 161
homines sensum in officio, quoad divina, contineant. Sensus enim (instar solis) globi terrestris faciem aperit, coclestis claudit et: obsignat. Rursus, ne hujusce mali fuga, in contrarium peccent; quod certé fiet, si nature inquisitionem ulla ex parte veluti interdicto separatam putant. Neque enim pura illa et immaculata Scientia naturalis, per quam Adam nomina ex proprietate rebus imposuit, principium aut occasionem lapsui dedit: sed ambitiosa illa et imperativa scientiz moralis de bono et malo dijudi- cantis cupiditas, ad hoc ut homo a Deo deficeret, et sibi ipsi leges daret, ea demtim ratio atque modus tentationis fuit. De scientiis autem que naturam contemplantur, sanctus ille philosophus pronuntiat, “ Gloriam Dei esse celare rem; gloriam Regis autem rem invenire :” non aliter ac si divina natura, inno- centi et benevolo puerorum ludo delectaretur, qui ideO se abscondunt ut inveniantur; atque animam humanam sibi collusorem in hoe ludo, pro sua in homines indulgentia et bonitate, cooptaverit. Pos- tremO omnes in universum monitos volumus, ut scientize veros fines cogitent; nec eam aut animi caussa petant, aut ad contentionem, aut ut alios despiciant, aut ad commodum, aut ad famam, aut ad potentiam, aut hujusmodi inferiora, sed ad meritum et usus vite, eamque in charitate perficiant et regant. Ex appetitu enim potentiz angeli lapsi sunt; ex appetitu scientiz homines, sed charitatis non est excessus ; neque angelus aut homo per eam unquam in periculum venit.
Postulata autem nostra que afferimus talia sunt. De nobis ipsis silemus: de re autem que agitur
VOL. IX. . M
162 PREFATIO.
petimus, ut homines eam non opinionem, sed opus esse cogitent, ac pro certo habeant, non sectz nos alicujus aut placiti sed utilitatis et amplitudinis humane fundamenta moliri. Deinde ut suis com- modis zequi, exutis opinionum zelis et praejudiciis, in commune consulant, ac ab erroribus viarum atque impedimentis, nostris presidiis et auxiliis, liberati et muniti laborum qui restant et ipsi in partem veniant. Pretered ut bené sperent, neque instau- rationem nostram, ut quiddam infinitum et ultra mortale, fingant et animo concipiant; cium revera sit infiniti erroris finis et terminus legitimus; mor- talitatis autem et humanitatis non sit immemor, cm rem non intra unius etatis curriculum omnino perfici posse confidat sed successioni destinet ; denique scientias non per arrogantiam in humani ingenii cellulis, sed submissé in mundo majore querat. Vasta vero ut plurimum solent esse que inania: solida contrahuntur maximé et in parvo sita sunt. Postrem6o etiam petendum videtur (ne forte quis rei ipsius periculo nobis iniquus esse velit) ut videant homines, quatenus ‘ex eo quod nobis asserere necesse sit (si modo nobis ipsi constare velimus) de his nostris opinandi, aut sententiam ferendi sibi jus permissum putent: clim nos omnem istam rationem humanam prematuram, anticipantem, et a rebus temeré et citiiis quam oportuit abstractam (qua- tenus ad inquisitionem nature), ut rem variam et perturbatam et malé exstructam,rejiciamus. Neque postulandum est, ut ejus judicio stetur, que ipsa in judiclum vocatur.
DISTRIBUTIO
OPERIS.
~
Ejus constituuntur Partes sex.
Prima; Partitiones Scientiarum.
Secunda ; Novum Organum sive Indicia de Interpretatione Nature.
Tertia ; Phenomena Universi, sive Historia Naturalis et Experimentalis ad condendam Philosophiam. Quarta; Scala Intellectus.
Quinta; Prodromi, sive Anticipationes Philosophie Se- cunde.
Sexta ; Philosophia secunda, sive Scientia Activa.
Singularum Argumenta.
Pars autem instituti nostri est ut omnia, quantum fieri potest, aperté et perspicué proponantur. Nu- ditas enim animi, ut olim corporis, innocentiz et simplicitatis comes est. Pateat itaque primo ordo operis, atque ratio ejus. Partes operis a nobis con- stituuntur sex.
Prima pars exhibet scientize ejus sive doctrine, in cujus possessione humanum genus hactenus ver- satur, summam, sive descriptionem universalem. Visum enim est nobis etiam in iis que recepta sunt nonnullam facere moram: eo nimirtim consilio, ut
164 DISTRIBUTIO OPERIS.
facilis et veteribus perfectio et novis aditus detur. Pari enim feré studio ferimur et ad vetera excolenda et ad ulteriora assequenda. Pertinet etiam hoc ad faciendam fidem ; juxta illud ; “ Non accipit indoctus verba scientia, nisi prilis ea dixeris, que versantur in corde ejus.” Itaque Scientiarnm atque Artium receptarum oras legere, necnon utilia quedam in illas importare tanquam in transitu, non negligemus.
Partitiones tamen Scientiarum adhibemus eas, quee non tanttim jam inventa et nota, sed hactenus omissa et debita complectantur. Etenim inveniun- tur in globo intellectuali, quemadmodum in terrestri, et culta pariter et deserta. Itaque nil mirum videri debet si a divisionibus usitatis quandoque recedamus. Adjectio enim dum totum variat, etiam partes earumque sectiones necessario variat : recepte autem divisiones recepte summe Scientiarum, qualis nunc est, tantum competunt.
Circa ea vero que ceu omissa notabimus, ita nos geremus, ut non leves tantum titulos et argumenta concisa eorum, que desiderantur, proponamus. Nam siquid inter omissa retulerimus (modo sit dignioris subjecti) cujus ratio paullo videatur obscurior, adeo ut meritO suspicari possimus homines non facilé intellecturos, quid nobis velimus aut quale sit illud opus quod animo et cogitatione complectimur, per- petud nobis cure erit, aut preecepta hujusmodi operis conficiendi, aut etiam partem operis ipsius jam a nobis confectam ad exemplum totius subjungere : ut in singulis aut opera aut consilio juvemus. Etenim etiam ad nostram existimationem, non solum aliorum
DISTRIBUTIO OPERIS. 165
utilitatem pertinere putavimus; ne quis arbitretur, levem aliquam de istiusmodi rebus notionem men- tem nostram perstrinxisse, atque esse illa que desi- deramus ac prensamus, tanquam votis similia. Ea vero talia sunt, quorum et penes homines (nisi sibi ipsi desint) potestas plané sit, et nus apud nosmet rationem quandam certam et explicatam habeamus. Neque enim regiones metiri animo ut augures, auspiciorum caussa, sed intrare ut duces, prome- rendi studio, suscepimus. Atque hee prima Operis pars est.
Porro pretervecti artes veteres intellectum hu- manum ad trajiciendum instruemus. — Destinatur itaque Parti Secunde, doctrina de meliore et perfec- - tiore usu rationis in rerum inquisitione, et de auxiliis veris intellectiis: ut per hoc (quantum conditio humanitatis ac mortalitatis patitur) exaltetur intel- lectus, et facultate amplificetur ad nature ardua et obscura superanda. Atque est ea, quam adducimus, ars (quam Interpretationem Nature appellare con- suevimus) ex genere logice ; licet plurimum, atque adeO immensum quiddam intersit. Nam et ipsa illa logica vulgaris auxilia et presidia intellectui moliri ac parare profitetur: et in hoc uno consen- tiunt. Differt autem plané 4 vulgari, rebus prae- cipué tribus: viz. ipso fine, ordine demonstrandi, et inquirendi initiis.
Nam huic nostre scientiz finis proponitur, ut inveniantur non argumenta, sed artes; nec princi- pils consentanea, sed ipsa principia; nec rationes probabiles, sed designationes et indicationes operum.
166 DISTRIBUTIO OPERIS.
Itaque ex intentione diversa, diversus sequitur effec- tus. Illic enim adversarius disputatione vincitur et constringitur: hic natura, opere.
Atque cum hujusmodi fine conveniunt demon- strationum ipsarum natura et ordo. In logicd enim vulgari opera feré universa circa syllogismum con- sumitur. De inductione vero dialectici vix serid cogitasse videntur; levi mentione eam transmitten- tes, et ad disputandi formulas properantes. At nos demonstrationem per syllogismum rejicimus, quod confusilis agat, et naturam emittat e manibus. Tametsi enim nemini dubium esse possit, quin, que in medio termino conveniunt, ea et inter se conve- niant (quod est mathematic cujusdam certitu- dinis): nihilomints hoc subest fraudis, quod syllo- gismus ex propositionibus constet, propositiones ex. verbis, verba autem notionum tessere et signa sint. Itaque si notiones ips mentis (que verborum quasi anima sunt, et totius hujusmodi structure ac fabrice basis) malé ac temeré a rebus abstracte, et vage, nec satis definite et circumscripte, denique multis modis vitiose fuerint, omnia ruunt. Rejicimus igitur syllogismum ; neque id solum quoad principia, (ad que nec illi eam adhibent) sed etiam quoad pro- positiones medias: quas educit sané atque parturit utcunque syllogismus, sed operum steriles, et a practicd remotas, et plane quoad partem activam scientiarum incompetentes. Quamvis igitur relin- quamus syllogismo et hujusmodi demonstrationibus famosis ac jactatis, jurisdictionem in artes populares et opinabiles (nil enim in hac parte movemus),
DISTRIBUTIO OPERIS. 167
tamen ad naturam rerum, inductione per omnia, et tam ad minores propositiones, quam ad majores, utimur. Inductionem enim censemus eam esse demonstrandi formam, que sensum tuetur, et natu- ram premit, et operibus imminet ac feré immiscetur.
Itaque ordo quoque demonstrandi plane inverti- tur. Adhuc enim res ita geri consuevit, ut a sensu et particularibus primo loco ad maximé generalia advoletur, tanquam ad polos fixos circa quos dispu- tationes vertantur; ab illis ceetera per media deri- ventur, vid certé compendiaria, sed precipiti, et ad naturam impervia ad disputationes vero proclivi et accommodaté. At secundtm nos, axiomata con- tinenter, et gradatim excitantur, ut nonnisi postremo loco ad generalissima veniatur ; ea vero generalissia evadunt, non notionalia, sed bené terminata; et talia que natura ut revera sibi notiora agnoscat, quaeque rebus hereant in medullis.
At in forma ipsa quoque inductionis, et judicio quod per eam fit, opus longé maximum movemus. Ea enim de qua dialectici loquuntur, que procedit per enumerationem simplicem, puerile quiddam est, et precarid concludit, et periculo ab instantia con- tradictoria exponitur, et consueta tantum intuetur nec exitum reperit. :
Atqui opus est ad scientias inductionis forma tali, que experientiam solvat, et separet, et per exclusiones ac rejectiones debitas necessariO con- cludat. Quod si judicium illud vulgatum dialecti- corum tam operosum fuerit, et tanta ingenie exer- cuerit ; quanto magis laborandum est in hoc altero,
168 DISTRIBUTIO OPERIS.
quod non tantim ex mentis penetralibus, sed etiam ex nature visceribus extrahitur ?
Neque tamen hic finis. Nam _ fundamenta quoque scientiarum fortiiis deprimimus et solidamus, | atque initia inquirendi altitis sumimus, quam adhuc homines fecerunt: ea subjiciendo examini, que logica vulgaris tanquam fide aliena recipit. Etenim dialectici principia scientiarum a scientiis singulis tanquam mutuo sumunt: rursus notiones mentis primas venerantur: postremo informationibus im- mediatis senstis bené dispositi acquiescunt. At nos logicam veram singulas scientiarum provincias ma- jore cum imperio, quam penes ipsarum principia sit, © debere ingredi decrevimus : atque illa ipsa principia putativa ad rationes reddendas compellere, quousque plané constent. Quod vero attinet ad notiones primas inteilectiis; nihil est eorum que intellectus sibi permissus congessit, quin nobis pro suspecto sit, nec ullo modo ratum nisi novo judicio se stiterit, et secundtim illud pronuntiatum fuerit. Quinetiam senstis ipsius informationes multis modis excutimus. Sensus enim fallunt utique, sed et errores suos in-— dicant: vertim errores presto, indicia eorum longe petita sunt.
Duplex autem est senstis culpa: aut enim desti- tuit nos, aut decipit. Nam primo, plurime sunt res que sensum etiam recté dispositum, nec ullo modo impeditum effugiunt ; aut subtilitate totius corporis, aut partium minutiis, aut loci distantia, aut tardi- tate atque etiam velocitate mottis, aut familiaritate objecti, aut alias ob caussas, Neque rursus, ubi
DISTRIBUTIO OPERIS. 169
sensus rem tenet, prehensiones ejus admodum firme sunt. Nam testimonium et informatio senstis semper est ex analogia hominis, non ex analogia universi : atque magno prorsus errore asseritur, sensum esse mensuram rerum.
Itaque ut his occurratur, nos multo et fido mi- nisterio auxilia sensui undique conquisivimus, et contraximus: ut destitutionibus substitutiones, va- riationibus rectificationes suppeditentur. Neque id molimur tam instrumentis, quam experimentis. Kte- nim experimentorum longé major est subtilitas, quam senstis ipsius, licét instrumentis exquisitis adjuti: de iis loquimur experimentis, que ad in- tentionem ejus quod queritur perité, et secundum artem excogitata et apposita sunt. Itaque percep- tioni sensis immediate ac proprie non multum tri- buimus: sed eo rem deducimus, ut sensus tanttim de experimento, experimentum de re judicet. Quare existimamus nos sensls (a quo omnia in naturalibus petenda sunt, nisi forte libeat insanire) Antistites re- ligiosos, et oraculorum ejus non imperitos interpretes hos prestitisse: ut alii professione quadam, nos re ipsa, sensum tuerl, ac colere videamur. Atque hujus- modi sunt ea, que ad lumen ipsum nature, ejusque accensionem, et immissionem paramus: que per se sufficere possent, si intellectus humanus equus et instar tabule abrase esset. Sed cum mentes homi- num miris modis adeo obsesse sint, ut ad veros rerum radios excipiendos sincera et polita area prorsus desit ; necessitas quaeedam incumbit, ut etiam huic rei remedium querendum esse putemus.
170 | DISTRIBUTIO OPERIS.
Idola autem, a quibus occupatur mens, vel ad- scititia sunt, velinnata. Adscititia verO immigrartint in mentes hominum, vel ex philosophorum placitis et sectis, vel ex perversis legibus demonstrationum. At innata inherent nature ipsius intellecttis, qui ad errorem longé proclivior esse deprehenditur, quam sensus, Utcunque enim homines sibi placeant, et in admirationem mentis humane ac feré adora- tionem ruant, illud certissimum est; sicut speculum inzequale rerum radios ex figura et sectione propria immutat, ita et mentem, cum 4 rebus per sensum patitur, in notionibus suis expediendis et comminis- cendis, haud optima fide rerum nature suam natu- ram inserere et immiscere.
Atque priora illa duo Idolorum genera, xgré; postrema ver6 hee nullo modo evelli possunt. Id tantim relinquitur, ut indicentur, atque ut vis ista mentis insidiatrix notetur et convincatur, ne forté a destructione veterum, novi subindé errorum surculi ex ipsa mala complexione mentis pullulent, edque res recidat, ut errores non extinguantur, sed permu- — tentur : verim e contra, ut illud tandem in eternum ratum et fixum sit, intellectum nisi per inductionem, ejusque formam legitimam, judicare non posse. Ita- que doctrina ista de expurgatione intellectis, ut — ipse ad veritatem habilis sit, tribus redargutionibus absolvitur : redargutione philosophiarum, redargu- tione demonstrationum, et redargutione rationis humane native. His vero explicatis, ac postquam demim patuerit, quid rerum natura, quid mentis natura ferat; existimamus nos thalamum mentis
DISTRIBUTIO OPERIS. 171
et universi, pronuba divina bonitate, stravisse et ornasse. E:;pithalamii autem votum sit, ut ex eo con- nubio auxilia humana, et stirps inventorum, que ne- cessitates ac miserias hominum aliqua ex parte do- ment et subigant, suscipiatur. Hee vero est Operis pars secunda.
At vias non solim monstrare et munire, sed inire quoque consilium est. Itaque Tertia Pars operis complectitur Phenomena Universi; hoc est, omnigenam experientiam, atque historiam natura- lem ejus generis que possit esse ad condendam philosophiam fundamentalis. Neque enim excellens aliqua demonstrandi via, sive naturam interpretandi forma, ut mentem ab errore et lapsu defendere ac sustinere, ita ei materiam ad sciendum preebere et subministrare possit. Verlm lis, quibus non conji- cere et hariolari, sed invenire et scire propositum est ; quique non simiolas et fabulas mundorum commi- nisci, sed hujus ipsius veri mundi naturam intro- spicere, et velut dissecare in animo habent ; omnia arebus ipsis petenda sunt. Neque huic labori, et inquisitioni, ac mundane perambulationi ulla in- genil, aut meditationis, aut argumentationis substi- tutio, aut compensatio sufficere potest; non si omnia omnium ingenia coierint. Itaque aut hoc prorsus ha- bendum, aut negotium in perpetuum deserendum. Ad hunc vero usque diem ita cum hominibus actum est, ut minimé mirum sit, si natura sui copiam non faciat.
Nam prim6, senstis ipsius informatio et deserens et fallens, observatio indiligens et inaequalis et
172 DISTRIBUTIO OPERIS.
tanquam fortuita, traditio vana et ex rumore, practica operi intenta et servilis, vis experimenta- lis ceca stupida vaga et prerupta, denique histo- ria naturalis levis et inops, vitiosissimam materiam intellectui ad philosophiam et scientias conges- serunt.
Deindé, prepostera argumentandi subtilitas et ventilatio, serum rebus plané desperatis tentatur remedium: nec negotium ullo modo restituit, aut errores separat. Itaque nulla spes majoris augmenti, ac progresstis sita est, nisi in restauratione quadam scientiarum. | , |
Hujus autem exordia omnino a naturali historia sumenda sunt, eaque ipsa novi cujusdam generis et apparatis. Frustra enim fuerit speculum expolire, si desint imagines: et plané materia idonea preepa- randa est intellectui, non solum preesidia fida com- paranda. Differt vero rursus historia nostra (quem- admodum logica nostra) ab ea que habetur, multis rebus: fine, sive officio; ipsa mole et congerie; dein subtilitate ; etiam delectu; et constitutione in ordine ad ea que sequuntur.
Primo eam proponimus Historiam Naturalem, que non tam aut rerum varietate delectet, aut pra- sentl experimentorum fructu juvet quam lucem inventioni caussarum affundat, et philosophiz enu- tricande primam mammam prebeat. Licet enim opera, atque activam scientiarum partem precipue sequamur, tamen messis tempus expectamus, nec muscum et segetem herbidam demetere conamur. Satis enim scimus axiomata recte inventa, tota
DISTRIBUTIO OPERIS. 173
agmina operum secum trahere ; atque opera non sparsim, sed confertim exhibere. Intempestivum autem illum et puerilem affectum, ut pignora aliqua novorum operum properé captentur, prorsus damna- mus et amovemus, ceu pomum Atalanta quod cursum retardat. Atque Historie nostra Naturalis officium tale est.
Quoad congeriem vero, conficimus historiam non solim nature libere ac solute; (cum scilicet illa sponte fluit, et opus suum peragit, qualis est his- toria coelestium, meteororum, terra et maris, mine- ralium, plantarum, animalium); sed multo magis nature constricte et vexate ; nempé, cum per artem et ministerium humanum de statu suo detruditur, atque premitur et fingitur. Itaque omnia artium mechanicarum, omnia operative partis liberalium, omnia practicarum complurium, que in artem pro- priam non coaluerunt, experimenta, (quantum inqui- rere licuit, et quantum ad finem nostrum faciunt) perscribimus. Quinetiam (ut quod res est, eloqua- mur) fastum hominum et speciosa nil morati, multo plus et oper et presidii in hac parte, quam in illd altera, ponimus : quandoquidem natura rerum magis se prodit per vexationes artis, quam in libertate propria.
Neque corporum tantum historiam exhibemus, sed diligentiz insuper nostre esse putavimus, etiam virtutum ipsarum (illarum dicimus, que tanquam cardinales in naturd censeri possint, et in quibus nature primordia plané constituuntur, utpoté mate- ria primis passionibus ac desideriis, viz. Denso, Raro,
174 DISTRIBUTIO OPERIS.
Calido, Frigido, Consistenti, Fluido, Gravi, Levi, aliisque haud paucis) historiam seorstim comparare.
Enimvero ut de subtilitate dicamus, plané con- quirimus genus experimentorum longé subtilius et simplicius quam sunt ea que occurrunt. Complura enim a tenebris educimus et eruimus, que nulli in mentem venisset investigare, nisi qui certo et con- stanti tramite ad inventionem caussarum pergeret ; cum in se nullius magnoperé sint usus, ut liquidd appareat, ea non propter se quesita esse, sed ita prorsus se habeant illa ad res et opera, quemadmo- dum litterze alphabeti se habeant ad orationem et _verba: que licét per se inutiles, eedem tamen omnis sermonis elementa sunt.
In delectu autem narrationum et experimentorum melitis hominibus cavisse nos arbitramur, quam qui adhuc in historia naturali versati sunt. Nam omnia fide oculata, aut saltem perspecta et summa quadam cum severitate recipimus : ita ut nil referatur auctum miracull caussa, sed que narramus a fabulis et vanitate casta et intemerata sint. Quinetiam et recepta queque ac jactata mendacia (que mirabill quodam neglectu per secula multa obtinuerunt et inveterata sunt) nominatim proscribimus et notamus ; ne scientiis amplitis molesta sint. Quod enim pru- dentér animadvertit quidam ; fabulas, et superstitio- nes, et nugas, quas nutricule pueris instillant, mentes eorum etiam serid depravare: ita eadem nos movit ratio, ut solliciti atque etiam anxli simus, ne ab initio, ctim velutiinfantiam philosophiz sub historia naturali tractemus et curemus, illa alicui vanitati
DISTRIBUTIO OPERIS. 175
assuescat. At in omni experimento novo et paullo subtiliore, licét (ut nobis videtur) certo ac probato, modum tamen experimenti, quo usi sumus, aperteé subjungimus: ut, postquam patefactum sit, quo- modo singula nobis constiterint, videant homines quid erroris subesse et adhzrere possit; atque ad probationes magis fidas, et magis exquisitas (si que sint) expergiscantur: denique ubique monita, et scrupulos, et cautiones aspergimus, religione quadam, et tanquam exorcismo omnia phantasmata ejicientes ac cohibentes.
Postrem6, ciim nobis exploratum sit, quantopere experientia et historia aclem mentis humane disgre-, get; et quam difficile sit (presertim animis vel te- neris, vel preeoccupatis) a principio cum natura con- suescere ; adjungimus szpitis observationes nostras, tanquam primas quasdam conversiones et inclina- tiones, ac veluti aspectus historie ad philosophiam : ut et pignoris loco hominibus sint, eos in historiz fluctibus perpetu6 non detentos iri; utque, cium ad opus intellecttis deveniatur, omnia sint magis in procinctu. Atque per hujusmodi (qualem describi- mus) historiam naturalem, aditum quendam fieri posse ad naturam tutum et commodum, atque materiam intellectui preberi probam et preparatam censemus. |
Postquam vero et intellectum fidissimis auxiliis ac preesidiis stipavimus, et justum divinorum operum exercitum severissimo delectu comparavimus; nil amplius superesse videtur, nisi ut philosophiam ipsam aggrediamur, Attamen in re tam ardua et
176 DISTRIBUTIO OPERIS
suspensa, sunt quedam que necessario videntur in- terponenda: partim docendi gratia, partim in usum presentem. :
Horum primum est, ut exempla proponantur in- quirendi et inveniendi, secundum nostram rationem ac viam, in aliquibus subjectis representata : sumendo ea potissimim subjecta, que et inter ea que que- runtur sunt nobilissima, et inter se maximé diversa; ut in unoquoque genere exemplum non desit. Neque de iis exemplis loquimur, que singulis praceptis ac regulis illustrandi gratia adjiciuntur (hoc enim in secunda parte operis abundé prestitimus) ; sed plané typos intelligimus et plasmata, que universum mentis processum, atque inveniendi continuatam fabricam et ordinem in certis subjectis, iisque variis et insignibus, tanquam sub oculos ponant. Etenim nobis in mentem venit in mathematicis, astante ma- china, sequi demonstrationem facilem et perspicuam: contra absque hac commoditate, omnia videri invo- luta et quam revera sunt subtiliora. Itaque hujyus- modi exemplis Quartam Partem nostri operis attri- buimus: que revera nil aliud est, quam secunde partis applicatio particularis et explicata.
At Quinta Pars ad tempus tantum donec reliqua perficiantur adhibetur, et tanquam foenus redditur, usque dum sors haberi possit. Neque enim finem nostrum ita petimus occecati, ut que occurrunt in vid utilia negligamus. Quamobrem quintam partem operis ex lis conficimus que a nobis aut inventa, aut probata, aut addita sunt: neque id tamen ex ratio- nibus atque prescriptis interpretandi, sed ex eodem
DISTRIBUTIO OPERIS. 177
intellecttis usu, quem alii in inquirendo et inveniendo adhibere consueverunt. Etenim cum, ex perpetua nostra cum natura consuetudine, majora de medita- tionibus nostris, quam pro ingenii viribus, speramus; tum poterunt ista veluti tabernaculorum in vid positorum vice fungi, ut mens ad certiora conten- dens in iis paullispér acquiescat. Attamen testamur interim, nos illis ipsis, quod ex vera interpretandi forma non sint inventa aut probata, teneri minimé velle. Istam ver6 judicii suspensionem non est quod exhorreat quispiam in doctrina, que non sim- plicitér nil sciri posse, sed nil nisi certo ordine et certa vid sciri posse asserit: atque interea tamen certos certitudinis gradus ad usum et levamen constituit ; donec mens in caussarum explicatione consistat. Neque enim ille ipse schole philo- sophorum, qui Acatalepsiam simplicitér tenuerunt, inferiores fuére istis‘ que pronuntiandi licentiam usurpadrunt. Illa tamen sensui et intellectui auxilia non paraverunt, quod nos fecimus: sed fidem et auctoritatem plané sustulerunt; quod longe alia res est, et feré opposita.
Sexta tandem pars operis nostri (cui relique ‘Imserviunt ac ministrant) eam demum recludit et ;proponit philosophiam, que ex hujusmodi (qualem ‘anté docuimus et paravimus) inquisitione legitima, ‘et casta, et severa educitur et constituitur. Hance verO postremam partem perficere et ad exitum perducere, res est et supra vires, et ultra spes nostras collocata. Nos ei initia (ut speramus) non contemnenda, exitum generis humani fortuna dabit ;
VOL 1 N
178 DISTRIBUTIO OPERIS.
qualem forté homines, in hoe rerum et animorum statu, haud facilé animo capere aut metiri queant, Neque enim agitur solum felicitas contemplativa, sed veré res humane et fortune, atque omnis operum potentia. Homo enim nature minister et interpres tantum facit et intelligit, quantum de nature ordine opere vel mente observaverit: nec amplius scit, aut potest. Neque enim ulle vires. caussarum catenam solvere aut perfringere pos- sint, neque natura alitér quam parendo vincitur. Itaque intentiones geminz ille, humane scilicet Scientiz et Potentiz, veré in idem coincidunt : et frustratio operum maximé fit ex ignoratione caussarumi.
Atque in eo sunt omnia, siquis oculos mentis a rebus ipsis nunquam dejiciens, earum imagines, plané ut sunt, excipiat. Neque enim hoc siverit Deus, ut phantasiz nostre somnium pro exemplari mundi edamus: sed potius benigné faveat, ut apocalypsim, ac veram visionem vestigiorum et sigillorum creato- ris super creaturas, scribamus.
Itaque tu, Pater, qui lucem visibilem primitias creaturz dedisti, et lucem intellectualem ad fasti- gium operum tuorum in faciem hominis inspirasti, opus hoc, quod a ttia _ bonitate profectum tuam gloriam repetit, tuere et rege. ‘Tu postquam con- versus es ad spectandum opera que fecerunt manus. tuze, vidisti quod omnia essent bona valde; et re- quievisti. At homo conversus ad opera que fece- runt manus su, vidit quod omnia essent vanitas et vexatio spirits ; nec ullo modo requievit. Quare
DISTRIBUTIO OPERIS. 179
si in operibus tuis sudabimus facies nos visionis tus et Sabbati tui participes. Supplices petimus, ut hee mens nobis constet: utque novis eleemosynis, per manus nostras et aliorum quibus eandem mentem largiéris, familiam humanam dotatam velis.
DEEST PARS PRIMA INSTAURATIONIS,
QUA COMPLECTITUR PARTITIONES SCIENTIARUM.
Ille tamen ex Secundo Libro, de Progressibus faciendis in Doctrinaé Divina et Humana, nonnulla ex parte peti
possunt.
SEQUITUR SECUNDA PARS
INSTAURATIONIS, QUA ARTEM IPSAM
Interpretandi Naturam, et verioris adoperationis Intellecttis exhibet: neque eam ipsam tamen in corpore tractatts justi, sed tantum digestam per summas in
Aphorismos.
PARS SECUNDA OPERIS, QUE DICITUR, NOVUM ORGANUM,
) SIVE
INDICIA VERA DE INTERPRETATIONE NATURE.
—— wp ae ee eae ee ee ee ng ee ee ae ee ee ee
1 ok ‘ ‘ ' s ‘ * ‘ . ae : A : , 4 * p n i a . 4 Ed . A“ ~ ‘ ‘ : : P ‘ a ‘ t eet ° e ‘ = pe : ) . ¥ . ti S', Re < . . ~ - 4 . . J ‘ i . ' , ‘ a 3 \ 5 ss me, ; : i; " re eP) ' - - x : . : ’ : : “a i . hal \ ’ i : \ ’ J 4 . ] s i ~ # ‘ S ‘ * e ’ ‘ ¢ , Cheta . a ‘ : ‘ : t ji ¢ : : ‘ »~ i : : i ; . " ‘ . . 4 a os . > z . , » ' : ; >
PRAFATIO.
Qui de natura, tanquam de re explorata, prenuntiare ausi sunt, sive hoc ex animi fiducia fecerint sive ambitiosé, et more professorio, maximis illi philoso- phiam et scientias detrimentis affecere. Ut enim ad fidem faciendam validi, ita etiam ad inquisitio- nem extinguendam et abrumpendam efficaces fuerunt. Neque virtute propria tantum profuerunt, quantum in hoe nocuerunt, quod aliorum virtutem corrupe- -rint, et perdiderint. Qui autem contrariam huic viam ingressi sunt, atque nihil prorsus sciri posse " asseruerunt, sive ex sophistarum veterum odio, sive ex animi fluctuatione, aut etiam ex quadam doctrine copia, in hance opinionem delapsi sint, certé non con- temnendas ejus rationes adduxerunt; veruntamen nec a Veris initlis sententiam suam derivarunt, et studio quodam, atque affectatione provecti, prorstis modum excesserunt. At antiquiores ex Grecis (quorum scripta periérunt) inter pronunciandi jac- tantiam, et acatalepsie desperationem, prudentits se sustinuerunt. Atque de inquisitionis difficultate, et rerum obscuritate, saepius querimonias et indig- nationes miscentes, et veluti frenum mordentes, tamen propositum urgere, atque nature se immis- cere, non destiterunt: consentaneum (ut videtur) existimantes, hoc ipsum (videlicet utrim aliquid
186 PRFEATIO.
sciri possit) non disputare, sed experiri. Et tamen illi ipsi, impetu tantum intellecttis usi, regulam non adhibuerunt, sed omnia in acri meditatione, et mentis volutatione et agitatione perpetua, posuerunt. Nostra autem ratio, ut opere ardua, ita dictu facilis est. Ea enim est, ut certitudinis gradus consti- tuamus, sensum per reductionem quandam tueamur, sed mentis opus quod sensum subsequitur, plerum- que rejiclamus, novam autem et certam viam, ab ipsis sensuum perceptionibus, menti aperiamus et muniamus. Atque hoc proculdubio viderunt et illi qui tantas dialectice partes tribuerunt. Ex quo liquet, illos intellectui adminicula quesivisse, mentis autem processum nativum, et sponte moventem, sus- pectum habuisse. Sed serum plane rebus perditis hoc adhibetur remedium ; postquam mens ex quo- tidiand vite consuetudine, et auditionibus, et doc-— trinis inquinatis occupata, et vanissimis idolis. obsessa fuerit. Itaque ars illa dialectice, sero (ut diximus) cavens, neque rem ullo modo restituens, ad errores potius figendos, quam ad veritatem aperiendam valuit. Restat unica salus ac sanitas, ut opus mentis universum de integro resumatur; ac mens, jam ab ipso principio, nullo modo sibi permittatur, sed perpetuo regatur; ac res, veluti per machinas, conficiatur. Sané si homines opera mechanica nudis manibus, absque instrumentorum vi et ope, aggressi essent, quemadmodum opera intellectualia nudis fere mentis viribus tractare non dubitarunt ; parve admo- dum fuissent res, quas movere et vincere potuissent, li- cét operas enixas, atque etiam conjunctas prestitissent-
PREFATIO. 187
Atque si paullispér morari, atque in hoc ipsum exemplum, veluti in speculum, intueri velimus; ex- quiramus (si placet) si forté obeliscus aliquis, mag- nitudine insignis, ad triumphi vel hujusmodi magni- ficentie decus transferendus esset, atque id homines nudis manibus aggrederentur, annon hoc magne cujusdam esse dementiz spectator quispiam rei so- brius fateretur ? Quod si numerum augerent opera- riorum, atque hoc modo se valere posse confiderent, annon tanto magis? Sin autem delectum quendam adhibere vellent, atque imbecilliores separare, et ro- bustis tanttim et vigentibus uti, atque hinc saltem se voti compotes fore sperarent, annon adhuc eos impensitis delirare diceret ? Quinetiam si hoc ipso non contenti artem tandem athleticam consulere statuerent, ac omnes deinceps, manibus et lacertis et nervis ex arte bene unctis et medicatis, adesse juberent, annon prorsus eos dare operam, ut cum ra- tione quddam et prudentia insanirent, clamaret ? atque homines tamen simili malesano impetu, et conspiratione inutili, feruntur in intellectualibus; dum ab ingeniorum vel multitudine et consensu, vel ex- cellentia et acumine, magna sperant ; aut etiam dia- lecticd. (que quedam athletica censeri possit) mentis nervos roborant, sed interim licét tanto studio et conatu, (si quis veré judicaverit) intellectum nudum > applicare non desinunt. Manifestissimum autem est, in omni opere magno, quod manus hominis prestat sine instrumentis et machinis, vires nec singulorum intendi, nec omnium coire posse.
Itaque ex his que diximus pramissis, statuimus
188 PREFATIO.
duas esse res, de quibus homines plané monitos vo- lumus, ne forté ille eos fugiant aut pretereant. Quarum prima hujusmodi est; fieri fato quodam (ut existimamus) bono, ad exstinguendas et depellen- das contradictiones et tumores animorum, ut et ve- teribus honor, et reverentia intacta et imminuta maneant, et nos destinata perficere, et tamen mo- destia fructum percipere possimus. Nam nos, si profiteamur nos meliora afferre quam antiqui ean- dem quam illi viam ingressi, nulla verborum arte efficere possimus, quin inducatur quedam ingenii, vel excellentie, vel facultatis comparatio, sive con- tentio; non ea quidém illicita aut nova, (quidni enim possimus, pro jure nostro, neque eo ipso alio quam omnium, si quid apud eos non recté inventum aut positum sit, reprehendere aut notare?) sed tamen utcunque justa aut permissa; nihilominus impar fortasse fuisset ea ipsa contentio, ob virium nostrarum modum. Verum cum per nos illud aga- tur, ut alia omnino via intellectui aperiatur illis in- tentata et incognita, commutata jam ratio est; cessant studium et partes, nosque indicis tantum- modo personam sustinemus; quod mediocris certé est auctoritatis, et fortune cujusdam potils quam facultatis et excellentia. Atque hac moniti species ad personas pertinet, altera ad res ipsas. | Nos siquidem de deturbanda ea, que nunc floret, philosophid, aut si qui alia sit aut erit hac emen- datior aut auctior, minimé laboramus. Neque enim officimus, quin philosophia ista recepta, et aliz id genus, disputationes alant, sermones ornent,
PREFATIO. 189
ad professiora munera et vite civilis compendia adhibeantur et valeant. Quin etiam aperté signifi- eamus et declaramus, eam quam nos adducimus philosophiam ad istas res admodum utilem non futuram. Non prest6 est; neque in transitu capi- tur; neque ex prenotionibus intellectui blanditur ; neque ad vulgi captum, nisi per utilitatem et effecta descendet.
Sint itaque (quod felix faustumque sit utrique parti) duze doctrinarum emanationes, ac due dispen- sationes ; due similiter contemplantium sive philoso- phantium tribus ac veluti cognationes ; atque ille neutiquam inter se inimice aut alienz, sed foederate et mutuis auxiliis devincte : sit denique alia scientias colendi, alia inveniendi ratio. Atque quibus prima potior et acceptior est, ob festinationem, vel vite civilis rationes, vel quod illam alteram ob mentis infirmitatem capere et complecti non possint (id quod longé plurimis accidere necesse est), optamus ut iis feliciter et ex voto succedat quod agunt ; atque ut quod sequuntur teneant. Quod si cui mortalium cordi et cure sit non tantum inventis herere atque lis uti, sed ad ulteriora penetrare; atque non disputando adversarium sed opere naturam vincere; denique non bellé et probabilitér opinari sed certo et ostensivé scire; tales tanquam verl scientiarum filii nobis (si videbitur) se adjungant ; ut omissis nature atriis que infiniti contriverunt, aditus aliquando ad interiora patefiat. Atque ut melius intelligamur, utque illud ipsum quod volumus ex nominibus impositis magis familiariter occurrat ;
190 PRAFATIO.
altera ratio sive via, Anticipatio Mentis, altera In- terpretatio Nature, a nobis appellari consuevit.
Est etiam quod petendum videtur. Nos certé cogitationem suscepimus et curam adhibuimus ut que a nobis proponentur non tantum vera essent, sed etiam ad animos hominum (licét miris modis occupatos et interclusos) non incommodé aut asperé accederent. Veruntamen equum est ut ab homi- nibus impetremus (in tanta presertim doctrinarum et scientiarum restauratione) ut qui de hisce nostris aliquid, sive ex sensu proprio, sive ex auctoritatum turba, sive ex demonstrationum formis (que nunc tanquam leges quedam judiciales invaluerunt) stat- uere aut existimare velit; né id in transitu et velut aliud agendo facere se posse speret; sed ut rem pernoscat, nostram, quam describimus et munimus, viam ipse paullatim tentet, subtilitati rerum, que in experientia signata est, assuescat, pravos denique,
atque alté herentes mentis habitus, tempestiva et quasi legitima mora corrigat ; atque tum - demtim (si placuerit), postquam in potestate sua esse ceperit, judicio suo utatur.
SEQUITUR PARTIS SECUNDZ SUMMA, DIGESTA IN APHORISMOS.
PARTIS SECUNDA: SUMMA, DIGESTA IN
APHORISMOS.
APHORISMI
De Interpretatione Nature, et Regno Hominis.
APHORISMUS I.
Homo nature minister et interpres, tantum facit et intelligit, quantum de nature ordine re vel mente observaverit, nec amplitis scit, aut potest.
II.
Nec manus nuda, nec intellectus sibi permissus multum valet; instrumentis et auxiliis res perficitur ; quibus opus est non minus ad intellectum, quam ad manum. Atque ut instrumenta mantis motum aut elent, aut regunt; ita et instrumenta mentis, intel- lectui aut suggerunt, aut cavent. |
IIT.
Scientia et potentia humana in idem coincidunt, quia ignoratio caussze destituit effectum. Natura enim non nisi parendo vincitur: et quod in contem- platione instar causse est, id in operatione, instar regulz est.
192 NOVUM ORGANUM.
IV.
Ad opera nil aliud potest homo, quam ut cor- pora naturalia admoveat et amoveat: reliqua natura intus transigit.
3 V.
Solent se immiscere naturee (quoad opera) me- chanicus, mathematicus, medicus, alchymista, et magus : sed omnes (ut nunc sunt res) conatu levi, successu tenul.
vI.
Insanum quiddam esset et in se contrarium ex- istimare ea, que adhue nunquam facta sunt, fieri posse, nisi per modos adhuc nunquam tentatos.
VU.
Generationes mentis et mantis numerose admo- dum videntur in libris et opificiis. Sed omnis ista varietas sita est in subtilitate eximia et derivationibus paucarum rerum, que innotuerunt; non in numero
Axiomatum. VIII.
Etiam opera que jam inventa sunt casui deben- tur et experientiz#, magis quam scientiis: scientiz enim quas nunc habemus, nihil aliud sunt quam quaedam concinnationes rerum antea inventarum; non -modi inveniendi aut designationes novorum operum.
IX,
Caussa vero et radix feré omnium malorum in scientiis ea una est; quod dum mentis humane vires falso miramur et extollimus, vera ejus auxilia non
queramus.
NOVUM ORGANUM. : 191
%
Subtilitas nature subtilitatem sensis et intellecttss multis partibus superat: ut pulchre ille medita- tiones et speculationes humane et caussationes res malesana sint, nisi quod non adsit qui advertat.
XI.
-Sicut scientia, que nunc habentur, inutiles sunt ad inventionem operum : ita et logica, quee nunc ha- betur, inutilis est ad inventionem scientiarum.
XII.
Logica, que in usu est, ad errores (qui in notioni- bus vulgaribus fundantur) stabiliendos et figendos valet, potius quam ad inquisitionem veritatis; ut magis damnosa sit, quam utilis.
Hii,
Syllogismus ad principia scientiarum non adhi- betur, ad media axiomata frustra adhibetur, cm sit subtilitati nature longé impar. Assensum itaque constringit, non res,
Se ke
Syllogismus ex propositionibus constat, proposi- tiones ex verbis, verba notionum tessere sunt. Itaque si notiones ipsze (id quod basis rei est) confuse sint et temeré a rebus abstractz; nihil in iis que super- struuntur est firmitudinis. Itaque spes est una in inductione vera.
XV.
In notionibus nil sani est, nec in logicis, nec in physicis ; non Substantia, non Qualitas, Agere, Pati ipsum Esse, bone notiones sunt; mult6 minis Grave,
Leve, Densum, Tenue, Humidum, Siccum, Generatio,
VOL. 1X. O
192 NOVUM ORGANUM.
Corruptio, Attrahere, Fugare, Elementum, Materia, Forma et id genus; sed omnes phantastice et malé terminate.
XVI.
Notiones infimarum specierum, Hominis, Canis, Columbe, et prehensionum immediatarum senstis, Calidi, Frigidi, Albi, Nigri, non fallunt magnoperé ; quze tamen ipse a fluxu materie et commissione rerum quandoque confunduntur; relique omnes (quibus homines hactents usi sunt) aberrationes sunt, nec debitis modis a rebus abstracte et excitate.
XVII.
Nec minor est libido et aberratio in constituen- dis axiomatibus, quam in notionibus abstrahendis ; idque in ipsis principlis, que ab inductione vulgari pendent. At multO major est in axiomatibus et propositionibus inferioribus quze educit syllogismus.
XVIII.
Que adhuc inventa sunt in scientiis ea hujusmodi sunt, ut notionibus vulgaribus feré subjaceant: ut vero ad interiora et remotiora nature penetretur, necesse est, ut tam notiones, quam axiomata magis certa et munita vid a rebus abstrahantur ; atque omnino melior et certior intellecttis adoperatio, in usum veniat.
: OD.
Due vie sunt atque esse possunt ad inquiren- dam et inveniendam veritatem. Altera a sensu et particularibus advolat ad axiomata maximé genera- lia, atque ex iis principiis eorumque immota veritate judicat et invenit axiomata media; atque hee via in
NOVUM ORGANUM. 193
usu est: altera a sensu et particularibus excitat axiomata, ascendendo continentér et gradatim, ut ultimo loco perveniatur ad maximé generalia; que via vera est sed intentata.
Eandem ingreditur viam (priorem scilicet) intel- lectus sibi permissus, quam facit ex ordine dialectice#, Gestit enim mens exilire ad magis generalia, ut acquiescat, et post parvam moram fastidit experien- tiam: sed hac mala demim aucta sunt a dialectica ob pompas disputationum.
XXI.
Intellectus sibi permissus, in ingenio sobrio et patiente et gravi (presertim si a doctrinis receptis non impediatur), tentat nonnihil illam alteram viam que recta est, sed exiguo profectu; cum intellectus nisi regatur et juvetur res inzqualis sit, et omnin6d inhabilis ad superandam rerum obscuritatem.
XIE
Utraque via orditur a sensu et particularibus, et acquiescit in maximeé generalibus: sed immensum quiddam discrepant ; cm altera perstringat tantim experientiam et particularia cursim ; altera in iis rité et ordine versetur; altera rursiis jam a principio constituat generalia quedam abstracta et inutilia; altera' gradatim exsurgat ad ea que revera nature sunt notiora.
XXIII.
Non leve quiddam interest inter humane mentis
idola et divine mentis ideas, hoc est inter placita
194. NOVUM ORGANUM.
quedam inania, et veras signaturas atque impres- siones factas in creaturis prout inveniuntur. XXIV.
Nullo modo fieri potest, ut axiomata per argu- mentationem constituta ad inventionem novorum operum valeant ; quia subtilitas nature subtilitatem argumentandi multis partibus superat. Sed axio- mata a particularibus rité et ordine abstracta nova particularia rursus facilé indicant et designant ; itaque scientias reddunt activas.
REV.
Axiomata, que in usu sunt, ex tenui et manipulari experientia et paucis particularibus, que ut pluri- mum occurrunt, fluxére; et sunt feré ad mensuram eorum facta et extensa: ut nil mirum sit, siad nova particularia non ducant. Qudd si forte instantia aliqua non pris animadversa aut cognita se offerat, axioma distinctione aliqua frivola salvatur, ubi emen-
dari ipsum verius foret. XXVI.
Rationem humanam, qua utimur ad naturam, anticipationes nature (quia res temeraria est et pre- matura); at illam rationem que debitis modis elicitur a rebus, interpretationem nature docendi gratia vocare consuevimus.
XXVII.
Anticipationes satis firme sunt ad consensum ; quandoquidem si homines etiam insanirent ad unum modum et conformitér, illi satis bene inter se con-
gruere possent.
NOVUM ORGANUM. 195
XXVIII.
Quin longé validiores sunt ad subeundum assen- sum anticipationes quam interpretationes; quia ex paucis collecte, iisque maximé que familiaritér occur- runt, intellectum statim perstringunt et phantasiam implent ; ubi contra interpretationes ex rebus admo- dum variis et multtim distantibus sparsim collect intellectum subito percutere non possunt ; ut necesse sit’ eas quoad opiniones duras et absonas, feré instar mysteriorum fidei, videri.
XXIX.
In scientiis que in opinionibus et placitis funda- te sunt, bonus est usus anticipationum et dialectice ; quando opus est assensum subjugare non res.
XX,
Non, si omnia omnium etatum ingenia coierint et labores contulerint et transmiserint, progressus magnus fieri poterit in scientiis per anticipationes : quia errores radicales, et in prima digestione mentis, ab excellentia functionum et remediorum sequentium non curantur.
9.0.8.8
Frustra magnum exspectatur augmentum in scien- tiis ex superinductione et insitione novorum super vetera ; sed instauratio facienda est ab imis funda- mentis, nisi libeat perpetuo circumvolvi in orbem, cum exili et quasi contemnendo progressu.
XXXII.
Antiquis auctoribus suus constat honos, atque
adeo omnibus ; quia non ingeniorum aut facultatum
196 NOVUM ORGANUM.
inducitur comparatio, sed viz ; nosque non judicis sed indicis personam sustinemus. | XXXII. | .
Nullum (dicendum enim est aperté) recté fieri potest judicium nec de via nostra, nec de lis que se- cundim eam inventa sunt, per anticipationes (ratio- nem scilicet que in usu est), quia non postulandum est ut ejus rei judicio stetur, que ipsa in judicium vocatur.
XXXIV,
Neque etiam tradendi aut explicandi ea que ad- ducimus facilis est ratio; quia que in se nova sunt intelligentur tamen ex analogia veterum.
XXXV.
- Dixit Borgia de expeditione Gallorum in Italiam, eos venisse cum creta in manibus ut diversoria nota- rent, non cum armis ut perrumperent; itidem et nostra ratio est, ut doctrina nostra animos idoneos et capaces subintret ; confutationum enim nullus est usus, ubi de principiis et ipsis notionibus, atque etiam de formis demonstrationum dissentimus.
XXXVI.
Restat vero nobis modus tradendi unus et sim- plex, ut homines ad ipsa particularia et eorum series et ordines adducamus ; et ut illi rursts imperent sibi ad tempus abnegationem notionum, et cum rebus ipsis consuescere inciplant.
XXXVI
Ratio eorum qui acatalepsiam tenuerunt, et via
nostra, initlis suis quodammodo consentiunt; exitu
NOVUM ORGANUM. 197
immensiim disjunguntur et opponuntur. Illi enim nihil sciri posse simplicitér asserunt ; nos non mul- tum sciri posse in natura ea, que nunc in usu est, vid: veriim illi exindé auctoritatem sensis et intel- lecttis destruunt ; nos auxilia lisdem excogitamus et subministramus.
XXXVIII.
Idola et notiones falsee que intellectum huma- num jam occuparunt, atque in eo alté herent, non solim -mentes hominum ita obsident, ut veritati aditus difficilis pateat; sed etiam dato et concesso aditu, illa rurstis in ipsa instauratione scientiarum occurrent, et molesta erunt; nisi homines pre- moniti, adversus ea se, quantum fierl potest, mu- niant.
<x Rix.
Quatuor sunt genera Idolorum que mentes hu- manas obsident. Tis (docendi gratia) nomina im- posuimus ; ut-primum genus, Idola Tribus ; secun- dum, Idola Spectis; tertium, Idola Fori; quartum, Idola Theatri vocentur.
XL.
Excitatio Notionum et Axiomatum per Inductio- nem veram, est certé proprium remedium ad Idola ar- cendaet summovenda; sed tamen indicatio Idolorum magni est ustis. Doctrina enim de Idolis similitér se habet ad Interpretationem Nature, sicut doctrina de Sophisticis Elenchis ad Dialecticam vulgarem.
| XLI.
Idola Tribtis sunt fundata in ipsa natura hu-
mana, atque in ipsa tribu seu gente hominum. Fals6
198 NOVUM ORGANUM.
enim asseritur, sensum humanum esse mensuram rerum; quin contra, omnes perceptiones tam senstis quam mentis sunt ex analogia hominis, non ex ana- logia universi. Estque intellectus humanus instar speculi inzequalis ad radios rerum, qui suam natu- ram nature rerum immiscet,.eamqne distorquet et inficit. XL.
Idola Spectis sunt idola hominis individui. Ha- bet enim unusquisque (preter aberrationes nature humane in genere) specum sive cavernam quandam individuam, que lumen nature frangit et corrum- pit; vel propter naturam cujusque propriam et sin- gularem, vel propter educationem et conversationem cum aliis; vel propter lectionem librorum, et aucto- ritates eorum quos quisque colit et miratur, vel prop- ter differentias impressionum, prout occurrunt in animo preoccupato et predisposito, aut in animo zequo et sedato, vel ejusmodi; ut plane spiritus hu- manus (prout disponitur in hominibus singulis) sit res varia, et omnino perturbata, et quasi fortuita: unde bené Heraclitus, homines scientias querere in minoribus mundis, et non majore sive communi.
XLII.
Sunt etiam idola tanquam ex contractu et socie- tate humani generis ad invicem, que Idola Fori, prop- ter hominum commercium et consortium, appella- mus. Homines enim per sermones sociantur; at verba ex captu vulgi imponuntur. Itaque mala et inepta verborum impositio miris modis intellectum obsidet. Neque definitiones aut explicationes, qui-
NOVUM ORGANUM. 199
bus homines docti se munire et vindicare in nonnullis consueverunt, rem ullo modo restituunt. Sed verba plané vim faciunt intellectui, et omnia turbant ; ‘et homines ad inanes et innumeras controversias et commenta deducunt.
XLIV..
Sunt denique idola que immigrarunt in animos hominum ex diversis dogmatibus philosophiarum, ac etiam ex perversis legibus demonstrationum; que Idola Theatri nominamus ; quia quot philosophie re- cepte invente sunt, tot fabulas productas et actas censemus que mundos effecerunt fictitios et sceni- cos. Neque de his que jam habentur, aut etiam de veteribus philosophiis et sectis tantim loquimur, ctiim complures alie ejusmodi fabulze componi et concinnari possint; quandoquidém errorum -pror- sus diversorum causse sint nihilominus feré commu- nes. Neque rursus de philosophiis universalibus tantiim hoc intelligimus, sed etiam de principiis et axiomatibus compluribus scientiarum, que ex tradi- tione et fide et neglectu invaluerunt: veriim de singulis istis generibus idolorum fusius et distinctits dicendum est, ut intellectui humano cautum sit.
XLY.
Intellectus humanus, ex proprietate sud, facilé supponit majorem ordinem et zqualitatem in rebus, quam invenit: et cium multa sint in natura mono- dica et plena imparitatis, tamen affingit parallela, et correspondentia, et relativa que non sunt. Hine -commenta illa, in coelestibus omnia moveri per cir- culos perfectos, lineis spiralibus et draconibus (nisi
200 NOVUM ORGANUM.
nomine tenus) prorsus rejectis. Hine elementum— ignis cum orbe suo introductum est, ad constituen- dam quaternionem cum reliquis tribus, que subji- cluntur sensui. Etiam elementis (que vocant) im- ponitur ad placitum decupla proportio excesstis in raritate ad invicem; et hujusmodi somnia. Neque vanitas ista tanttim valet in dogmatibus, verim etiam in notionibus simplicibus. XEVEL
Intellectus humanus, in iis que semel placuerunt (aut quia recepta sunt et credita, aut quia delectant), alia etiam omnia trahit ad suffragationem. et con- sensum cum illis: et licet major sit instantiarum vis et copia, que occurrunt in contrarium; tamen eas aut non observat, aut contemnit, aut distinguendo summovet et rejicit, non sine magno et pernicioso prajudicio, qué prioribus illis syllepsibus auctoritas maneat inviolata. Itaque recté respondit ille, qui, © cium suspensa tabula in templo ei monstraretur eorum qui vota solverant, quod naufragii periculo elapsi sint, atque interrogando premeretur anne tum quidem deorum numen agnosceret, quesivit denuo, “‘ At ubi sint illi depicti qui post vota nuncu- pata perierint ?” Eadem ratio est feré omnis super- stitionis, ut in astrologicis, in somniis, ominibus, nemesibus, et hujusmodi; in quibus homines, delec- tati hujusmodi vanitatibus, advertunt eventus ubi implentur; ast ubi fallunt, licet multo frequentits, tamen negligunt, et pretereunt. At longé subtilius serpit hoc malum in philosophiis et scientiis; in quibus quod semel placuit reliqua (licet multo fir-
NOVUM ORGANUM. 201
miora et potiora) inficit, et in ordinem redigit, Quin- etiam licet abfuerit ea, quam diximus, delectatio et vanitas, is tamen humano intellectui error est pro- prius et perpetuus, ut magis moveatur et excitetur affirmativis, quaém negativis; cum rite et ordine gquum se utrique prebere debeat; quin contra, in omni axiomate vero constituendo, major est vis in- stantie negative. XLVIL.
Intellectus humanus illis, que simul et subit6 mentem ferire et subire possunt, maximé movetur ; a quibus phantasia impleri et inflari consuevit: reli- qua vero modo quodam, licet imperceptibili, ita se habere fingit et supponit, quomodo se habent pauca illa quibus mens obsidetur ; ad illum vero transcur- sum ad instantias remotas et heterogeneas, per quas axiomata, tanquam igne, probantur, tardus omnino intellectus est et inhabilis, nisi hoc illi per duras le- ges et violentum imperium imponatur.
XLVILI,
Gliscit intellectus humanus, neque consistere aut acquiescere potis est, sed ulteritis petit; at frustra. Itaque incogitabile est ut sit aliquid extre- mum aut extimum mundi, sed semper quasi neces- sarlO occurrit ut sit aliquid ulterius: neque rursis cogitari potest quomodo eternitas defluxerit ad hunc diem; cum distinctio illa que recipi consuevit, quod sit infinitum a parte ante et a parte post, nullo modo constare possit; quia inde sequeretur, quod sit unum infinitum alio infinito majus, atque ut consumatur infinitum, et vergat ad finitum. Si-
202 NOVUM ORGANUM.
milis est subtilitas de lineis semper divisibilibus, ex impotentia cogitationis. At majore cum pernicie in- tervenit hac impotentia mentis in inventione caus- sarum: nam cum maximé universalia in natura positiva esse debeant, quemadmodum inveniuntur, neque sunt revera caussabilia; tamen intellectus hu- manus nescius acquiescere, adhuc appetit notiora, Tum vero ad ulteriora tendens ad proximiora recidit, videlicét ad caussas finales; quee sunt plané ex natura hominis, potitis quam universi: atque ex hoc fonte philosophiam miris modis corruperunt. Est autem equé imperiti et leviter philosophantis, in maximé universalibus caussam requirere, ac in subordinatis et subalternis caussam non desiderare. XLIX.
Intellectus humanus luminis sicci non est; sed re- cipit infusionem a voluntate et affectibus, id quod generat ad quod yvult scientias. Quod enim mavult homo verum esse, id potils credit. Rejicit itaque difficilia, ob inquirendi impatientiam; sobria, quia coarctant spem; altiora nature, propter superstitio- nem; lumen experientie, propter arrogantiam et fastum, ne videatur mens versari in vilibus et fluxis ; paradoxa, propter opinionem vulgi; denique innu- meris modis, iisque interdum imperceptibilibus, af- fectus intellectum imbuit et inficit.
L.
At longé maximum impedimentum et aberratio -jntellecttis humani provenit a stupore et incompe- tentid et fallaciis sensuum ; ut ea que sensum feriant, illis que sensum immediaté non feriunt, licet potio-
NOVUM ORGANUM. 903
ribus, preponderent. Itaque contemplatio feré de- sinit cum aspectu; aded ut rerum invisibilium exigua aut nulla sit observatio. Itaque omnis ope- ratio spirituum in corporibus tangibilibus incluso- rum latet, et homines fugit. Omnis etiam subtilior meta-schematismus in partibus rerum crassiorum (quam vulgo alterationem vocant, clm sit revera latio per minima) latet similitér: et tamen nisi duo ista, que diximus, explorata fuerint et in lucem producta, nihil magni fieri potest in natura quoad opera. Rursus ipsa natura aéris communis, et cor- porum omnium, que aérem tenuitate superant (que plurima sunt) feré incognita est. Sensus enim per se res infirma est, et aberrans; neque organa ad amplificandos sensus aut acuendos multim valent ; sed omnis verior interpretatio naturee conficitur per instantias, et experimenta idonea et apposita; ubi sensus de experimento tantum, experimentum de natura et re 1psa judicat. | Lt.
Intellectus humanus fertur ad abstracta propter naturam propriam ; atque ea, que fluxa sunt, fingit esse constantia; melius autem est naturam secare, quam abstrehere, id quod Democriti schola fecit, que magis penetravit in naturam, quam relique. Materia potitis considerari debet, et ejus schematismi et meta-schematismi, atque actus purus, et lex acttis sive motiis; forme enim commenta animi humani sunt, nisi libeat leges illas actiis formas appellare.
LII. Hujusmodi itaque sunt idola, que vocamus Idola
204 NOVUM ORGANUM.
Tribts ; que ortum habent aut ex equalitate sub- stantie spiritis humani; aut ex preoccupatione ejus; aut ab angustiis ejus; aut ab inquieto motu ejus; aut ab infusione affectuum; aut ab incompe- tentia sensuum ; aut ab impressionis modo.
LIII.
Idola Spectis ortum habent ex propria cujusque natura et animi et corporis; atque etiam ex educa- tione, et consuetudine, et fortuitis. Quod genus, _ licet sit varium et multiplex, tamen ea proponemus, in quibus maxima cautio est, queque plurimum va- lent ad polluendum intellectum, ne sit purus.
Liv.
Adamant homines scientias et contemplationes particulares; aut quia auctores et inventores se earum credunt; aut quia plurimum in illis opere posuerunt, lisque maximé assueverunt. Hujusmodi vero homines, si ad philosophiam et contemplationes universales se contulerint, illas ex prioribus phan- tasiis detorquent et corrumpunt; id quod maximé conspicuum cernitur in Aristotele, qui naturalem suam philosophiam logice sue prorstis mancipavit, ut eam feré inutilem et contentiosam reddiderit. Chymicorum autem genus, ex paucis experimentis fornacis, philosophiam constituerunt phantasticam, et ad pauca spectantem : quinetiam Gilbertus, post- quam in contemplationibus magnetis se laboriosis- simé exercuisset, confinxit statim philosophiam con- sentaneam rei apud ipsum prepollenti.
LV. Maximum et velut radicale discrimen ingeniorum
NOVUM ORGANUM. 205
quoad philosophiam et scientias illud est ; quod alia ingenia sint fortiora et aptiora ad notandas rerum differentias ; alia ad notandas rerum similitudines. Ingenia enim constantia et acuta, figere contempla- tiones, et morari et herere in omni subtilitate diffe- rentiarum possunt: ingenia autem sublimia et dis- cursiva etiam tenuissimas et catholicas rerum simili- tudines et agnoscunt, et componunt: utrumque autem ingenium facilé labitur in excessum, pren- sando aut gradus rerum, aut umbras. LVI.
Reperiuntur ingenia alia in admirationem anti- quitatis, alia in amorem et amplexum novitatis effusa ; pauca vero ejus temperamenti sunt, ut modum tenere possint, quin aut que recté posita sunt ab antiquis convellant, aut ea contemnant, que recté afferuntur a novis. Hoc vero magno scientiarum et philosophie detrimento fit, quum studia potits sint antiquitatis et novitatis quam judicia: veritas autem non a felicitate temporis alicujus, que res varia est, sed a lumine nature et experientia, quod eternum est, petenda est. Itaque abneganda sunt ista studia, et videndum ne intellectus ab illis ad consensum abripiatur.
LVII.
Contemplationes nature, et corporum in simpli- citate sua, intellectum frangunt et comminuunt: contemplationes vero nature, et corporum in compo- sitione et configuratione sua, intellectum stupefa- elunt et solvunt. Id optimé cernitur in schola Leucippi et Democriti, collata cum reliquis philoso-
206 NOVUM ORGANUM. |
phiis. Ila enim ita versatur in particulis rerum, ut fabricas feré negligat: relique autem ita fabricas. intuentur attonite, ut ad simplicitatem nature non penetrent. Itaque alternande sunt contemplationes iste et vicissim sumendz; ut intellectus reddatur simul penetrans et capax, et evitentur ea que dixi- mus incommoda, atque idola ex iis provenientia. LVIII.
Talis itaque esto prudentia contemplativa in arcendis et summovendis Idolis Spectis; que aut ex predominantia, aut ex excessu conipositionis et divi- sionis, aut ex studiis erga tempora, aut ex objectis largis et minutis, maximé ortum habent. Generali- tér autem pro suspecto habendum, unicuique rerum naturam contemplanti, quicquid intellectum suum potissimum capit et detinet; tantoque major adhi- benda in hujusmodi placitis est cautio, ut intellectus servetur equus et purus.
LIX.
At Idola Fori omnium molestissima sunt; que ex foedere verborum et nominum se insinudrunt in in- tellectum. Credunt enim homines, rationem suam verbis imperare; sed fit etiam ut verba vim suam super intellectum retorqueant et reflectant; quod — philosophiam et scientias reddidit sophisticas et in- activas. Verba autem pleriimque ex captu vulgi induntur, atque per lineas vulgari intellectul maxime conspicuas res secant. Cum autem _intellectus acutior aut observatio diligentior eas lineas trans- ferre velit, ut ille sint magis secundum naturam, verba obstrepunt. Unde fit ut magne et solennes
NOVUM ORGANUM.. 207
disputationes hominum doctorum sepé in contro- versias circa verba et nomina desinant ; a quibus (ex more et prudentiaé mathematicorum) incipere con- sultius : foret, easque per definitiones in ordinem redigere. Qua tamen definitiones in naturalibus et materiatis huic malo mederi non possunt ; quoniam et ipse definitiones ex vetbis constant, et verba gig- nunt verba: adeo ut necesse sit ad instantias parti- culares, earumque series et ordines recurrere, ut mox dicemus, cim ad modum et rationem consti- tuendi notiones et axiomata deventum fuerit. | LX.
- -Idola que per verba intellectui imponuntur duo- rum generum sunt: aut enim sunt rerum nomina, que non sunt (quemadmodum enim sunt res, que nomine carent per inobservationem ; ita sunt et no- mina que carent rebus, per suppositionem phantas- ticam), aut sunt nomina rerum que sunt,sed confusa et male terminata et temeré et inequalitér a rebus abstracta. Prioris generis sunt Fortuna, Primum Mo- bile, Planetarum Orbes, Elementum Ignis et hujus- modi commenta, que a vanis et falsis theoriis ortum habent. Atque hoc genus idolorum facilits ejicitur, quia per constantem abnegationem et antiquationem theoriarum exterminari possunt.
At alterum genus perplexum est et alté herens ;
quod ex mala et imperité abstractione excitatur.
Exempli gratia, accipiatur aliquod verbum, Humi-
dum si placet, et videamus quomodo sibi constent.
que per hoc verbum significantur; et invenietur
verbum istud Humidum nihil aliud, quam nota con- VOL, IX. P
208 NOVUM ORGANUM:
fusa diversarum actionum, que nullam constantiam aut reductionem patiuntur. Significat enim et quod circa aliud corpus facilé se circumfundit; et quod in se est indeterminabile, nec consistere potest ; et quod facilé cedit undique ; et quod facilé se dividit et dis- pergit; et quod facilé se unit et colligit; et quod facilé fluit et in motu ponitur ; et quod alteri corpori facilé adheret, idque madefacit ; et quod facilé redu- citur in liquidum sive colliquatur, ciim antea con- sisteret. Itaque cim ad hujus nominis predica- tionem et impositionem ventum sit; si alia accipias flamma humida est; si alia accipias, aér humidus non est; si alia, pulvis minutus humidus est; si alia, vitrum humidum est; ut facilé appareat istam notionem ex aqua tantum et communibus et vulgaribus liquoribus, absque ulla debita verificatione, temeré abstractam esse.
In verbis autem gradus sunt quidam pravitatis et erroris. Mints vitiosum genus est nominum sub- stantie alicujus, presertim specierum infimarum et bene deductarum, namnotio Cretz, Luti, bona, Terre mala: vitiosius genus est actionum, ut Generare, Cor- rumpere, Alterare: vitiosissimum qualitatum (exceptis objectis senstis immediatis), ut Gravis, Levis, Tenuis, Densi, etc. et tamen in omnibus istis fieri non potest, © quin sint alia notiones aliis paullo meliores, prout in sensum humanum incidit rerum copia.
LXI.
At Idola Theatri innata non sunt nec occulto in- sinuata in intellectum; sed ex fabulis theoriarum et perversis legibus demonstrationum plane indita et recepta. In his autem confutationes tentare et sus-
NOVUM ORGANUM. 209
cipere consentaneum prorsus non est illis, que a nobis dicta sunt. Ctim enim nec de principiis con- sentiamus nec de demonstrationibus; tollitur omnis argumentatio. Id verd bono fit fato ut antiquis suus constet honos. Nihil enim illis detrahitur, ciim de vid omnino questio sit. Claudus enim (ut. dicitur) in vid antevertit cursorem extra viam. Etiam illud manifesto liquet, currenti extra .viam, quo habilior sit et velocior, eo majorem. contingere aberrationem.
Nostra vero inveniendi scientias ea est ratio, ut non multum ingeniorum acumini et robori relinqua- tur; sed que ingenia et intellectus feré exequet. Quemadmodum enim ad hoc ut linea recta fiat, aut circulus perfectus describatur, multum est in con- stantiad et exercitatione mantis, si fiat ex vi mantis propria; sin autem adhibeatur regula aut circinus, parum aut nihil; omnino similis est nostra ratio. Licet autem confutationum particularium nullus sit usus ; de sectis tamen et generibus hujusmodi theo- riarum nonnihil dicendum est; atque etiam paull6 post de signis exterioribus quod se malé habeant; et postremo de caussis tante infelicitatis et tam diuturni et generalis in errore consensiis ; ut ad vera minus difficilis sit aditus, et intellectus humanus volentius expurgetur et idola dimittat.
LXII.
Idola Theatri sive theoriarum multa sunt, et multo plura esse possunt, et aliquand6 fortassé erunt. Nisi enim, per multa jam secula, hominum ingenia circa religionem et theologiam occupata
210 | NOVUM ORGANUM.
fuissent ; atque etiam politi civiles (presertim mo- narchise) ab istiusmodi novitatibus, etiam contem- plationibus essent averse; ut cum periculo et detrimento fortunarum suarum in illas homines in- cumbant, non solum premio destituti, sed etiam contemptui et invidiz expositi; complures aliz pro- culdubio philosophiarum et theoriarum sectz, similes illis que magna varietate olim apud Grecos florue- runt, introducte fuissent. Quemadmodum enim super phenomena etheris plura themata ceeli con- fingi possunt; similitér et multo magis super phe- nomena philosophiz fundari possunt et constitul varia dogmata. Atque hujusmodi theatri fabule habent etiam illud, quod in theatro poetarum usu venit: ut narrationes fictee ad scenam narrationi- bus ex historia veris concinniores sint et elegantiores, et quales quis magis vellet. ;
In genere autem in materiam philosophiz sumi- tur aut multum ex paucis aut partim ex multis; ut utrinque philosophia super experientie et naturalis historie nimis angustam basin fundata sit, atque ex paucioribus quam par est pronunciet. Rationale enim genus philosophantium ex experientia arripiunt varia et vulgaria, eaque neque certO comperta, nec diligentér examinata et pensitata; reliqua in medi- tatione, atque ingenii agitatione ponunt.
Est et aliud genus philosophantium, qui in paucis experimentis sedulo et accurate elabordrunt, atque indé philosophias educere et confingere ausi sunt ; reliqua miris modis ad ea detorquentes.
Est et tértium genus eorum, qui theologiam et
NOVUM ORGANUM. 211
traditiones ex fide et veneratione immiscent ; inter
quos vanitas nonnullorum ad petendas et derivan-
das scientias a spiritibus scilicét et gentis deflexit ;
ita ut stirps errorum, et philosophia falsa, genere
triplex sit: Sophistica, Empirica, et Superstitiosa. LXxIll.
Primi generis exemplum in Aristotele maximeé conspicuum est, qui philosophiam naturalem dialec- ticd sud corrupit ; cim mundum ex categoriis effe- cerit ; anime humane, nobilissime substantie, genus ex vocibus secunde intentionis tribuerit ; negotium densi et rari, per quod corpora subeunt majores et minores dimensiones sive spatia, per frigidam dis- tinctionem acttis et potentie transegerit; motum singulis corporibus unicum et proprium, et si parti- cipent ex alio motu id aliundé moveri, asseruerit, et innumera alia, pro arbitrio suo, nature rerum im- posuerit; magis ubique sollicitus quomodo quis respondendo se explicet, et aliquid reddatur in verbis positivam, quam de interna rerum veritate; quod etiam optimé se ostendit in comparatione philoso- phi ejus ad alias philosophias, que apud Grecos celebrantur. Habent enim homoiomera Anaxagore, atomi Leucippi et Democriti, coelum et terra Par- menidis, lis et amicitia Empedoclis, resolutio corpo- rum in adiaphorum naturam ignis et replicatio eorundem ad densum Heracliti, aliquid ex philosopho naturali, et rerum naturam et experientiam et cor- pora sapiunt; ubi Aristotelis physica, nihil aliud quam dialectics voces pleriimque sonet; quam etiam in metaphysicis sub solenniore nomine, et ut magis
212 NOVUM ORGANUM.
scilicét realis, non nominalis, retractavit. Neque illud quenquam moveat, quod in libris ejus de ant malibus, et in problematibus, et in aliis suis tractati- bus, versatio frequens sit in experimentis. [le enim prils decreverat, neque experientiam ad _ consti- tuenda decreta et axiomata rité consuluit ; sed post- quam pro arbitrio suo decrevisset, experientiam ad sua placita tortam cireumducit et captivam; ut hoe etiam nomine magis accusandus sit, quam sectato- res ejus moderni (scholasticorum philosophorum ge- nus) qui experientiam omnino deseruerunt. LXIY.
At philosophiz genus Empiricum placita magis: deformia et monstrosa educit, quam Sophisticum aut rationale genus; quia non in Juce notionum vulga- rium (que licét tenuis sit et superficialis, tamen est quodammodo universalis, et ad multa pertinens) sed in paucorum experimentorum angustiis et ob- scuritate fundatum est. Itaque talis philosophia. illis, qui in hujusmodi experimentis quotidiée versan- tur, atque ex ipsis phantasiam contaminarunt, pro- babilis videtur, et quasi certa; cateris, incredibilis et vana. Cujus exemplum notabile est chymicis, eorumque dogmatibus ; alibi autem vix hoc tempore invenitur, nisi forté in philosophia Gilberti. Sed tamen circa hujusmodi philosophias cautio nullo modo pretermittenda erat ; quia mente jam preevi- demus et auguramur, si quando homines, nostris monitis excitati, ad experientiam se serid contulerint (valere jussis doctrinis sophisticis), tum demum propter prematuram et preeproperam intellectas
NOVUM ORGANUM. 213
festinationem, et saltum sive volatum ad generalia et rerum principia, fore ut magnum ab hujusmodi philosophis periculum immineat; cui malo etiam nunc obviam ire debemus.
LXV.
At corruptio philosophiz ex Superstitione, et theologia admista, latius omnino patet, et pluri- mum mali infert, aut in philosophias integras, aut in earum partes. Humanus enim intellectus non mi- nus impressionibus phantasiz est obnoxius, quam im- pressionibus vulgarium notionum. Pugnax enim genus philosophiz et sophisticum ilaqueat intellec- tum: at illud alterum phantasticum et tumidum, et quasi poeticum, magis blanditur intellectui. Inest enim homini quzedam intellecttis ambitio, non minor quam voluntatis; praesertim in ingeniis altis et elevatis.
Hujus autem generis exemplum inter Grecos il- lucescit pracipué in Pythagora, sed cum supersti- tione magis crassa et onerosd conjunctum ; at peri- culosils et subtilius in Platone, atque ejus schola. Invenitur etiam hoc genus mali in partibus philo- sophiarum reliquarum, introducendo formas ab- stractas, et caussas finales, et caussas primas; omit- tendo sepissimé medias, et hujusmodi. Huie autem rei summa adhibenda est cautio. Pessima enim res est errorum apotheosis, et pro peste intel- lectis habenda est si vanis accedat veneratio. Huic autem vanitati nonnulli ex modernis sum- ma levitate ita indulserunt,: ut in primo capitulo Geneseos, et in libro Job, et aliis scripturis sacris, phi- losophiam naturalem fundare conati sint ; inter viva
914 NOVUM ORGANUM.
quzrentes mortua. ‘T'antoque magis hee vanitas inhibenda venit et coercenda, quia ex divinorum et humanorum malesand admistione non solim edu- citur philosophia phantastica, sed etiam religio heretica. Itaque salutare admodum est, si mente sobria fidei tanttim dentur que fidei sunt. )
“ LXV],
Et de malis auctoritatibus philosophiarum, que aut in vulgaribus notionibus, aut in paucis experi- mentis, aut in superstitione fundate sunt, jam dictum est. Dicendum porrod est, et de vitiosa ma-
teria contemplationum, preesertim in philosophia
naturali. Inficitur autem intellectus humanus ex intuitu eorum, que in artibus mechanicis fiunt, in quibus corpora per compositiones aut separa- tiones ut plurimum alterantur; ut cogitet simile quiddam etiam in naturd rerum universali fieri. Unde fluxit commentum illud elementorum, atque illorum concursu, ad constituenda corpora natu- ralia. Rurstis, cim homo nature. libertatem con- templetur, incidit in species rerum, animalium, plan- tarum, mineralium, undé facilé in eam. labitur cogi-
tationem, ut existimet esse in natura quasdam formas
rerum primarias, quas natura educere molitur, atque reliquam varietatem ex impedimentis, et aberratio- nibus natura in opere suo conficiendo, aut ex diver- sarum specierum conflictu, et transplantatione alte- rius in alteram, provenire. Atque prima cogitatio qualitates primas elementares, secunda proprietates occultas et virtutes specificas nobis peperit; qua- yum utraque pertinet ad inania contemplationum
gag ‘thy i *
“NOVUM ORGANUM. 215
eompendia, in quibus acquiescit animus, et a soli- dioribus avertitur. At medici, in secundis rerum qualitatibus et operationibus, attrahendi, repellendi, attenuandi, inspissandi, dilatandi, astringendi, discu- tiendi, maturandi, et hujusmodi, operam preestant meliorem; atque nisi ex illis duobus (que dixi) compendiis (qualitatibus scilicet elementaribus, et virtutibus specificis) illa altera (que recté notata sunt) corrumperent, reducendo illa ad primas quali- tates, earumque mixturas subtiles et incommensu- rabiles, aut ea non producendo cum mapjore et dili- gentiore observatione ad qualitates tertias et quartas, sed contemplationem intempestivé abrumpendo, illi multo melius profecissent. Neque hujusmodi vir- tutes (non dico eaedem, sed similes) in humani cor- poris medicinis tantum exquirende sunt; sed etiam in ceterorum corporum naturalium mutationibus. Sed multo adhuc majore cum malo fit, quod quiescentia rerum principia, ‘ ex quibus,’ et non mo- ventia,‘ per que’ res fiunt, contemplentur et inquirant. I]la enim ad sermones, ista ad opera spectant. Neque enim vulgares ille differentize mottis, que in natu- rali philosophia recepta notantur, generationis, cor- ruptionis, augmentationis, diminutionis, alterationis, et lationis, ullius sunt pretil. Quippé hoc sibi vo- lunt ; si corpus, alias non mutatum, loco tamen mo- veatur, hoc lationem esse; si manente et loco et specie qualitate mutetur, hoc alterationem esse; si vero ex illa mutatione moles ipsa et quantitas cor- poris non eadem maneat, hoc augmentationis et
216 NOVUM ORGANUM.
diminutionis motum esse; si eatenus mutentur, spe- ciem ipsam et substantiam mutent, et in alia mi- grent, hoc generationem et corruptionem esse. At ista meré popularia sunt, et nullo modo in naturam penetrant ; suntque mensure et periodi tantum, non species mottis. Innuunt enim illud, ‘ hucusque,’ et non ‘quomodo, vel ex quo fonte.’ Neque enim de corporum appetitu, aut de partium eorum processu, aliquid significant; sed tantum ciim motus ille rem aliter ac prius, crasso modo, sensui exhibeat, inde divisionem suam auspicantur. Etiam cum de caussis motuum aliquid significare volunt, atque divisionem ex illis instituere, differentiam motis naturalis et violenti, maxima cum socordia, introducunt ; que et ipsa omnino ex notione vulgari est ; cum omnis mo- tus violentus etiam naturalis revera sit, scilicet cum externum efficiens naturam alio modo in opere ponet, quam quo prius.
At hisce omissis ; si quis (exempli gratia) obser- vaverit, inesse corporibus appetitum contacttis ad in- vicem, ut non patiantur unitatem nature prorsus di- rimi, aut abscindi, ut vacuum detur: aut si quis dicat, inesse corporibus appetitum se recipiendi in natura- lem suam dimensionem, vel tensuram ut, si ultra eam, aut citra eam comprimantur aut distrahantur, statim in veterem spheram et exporrectionem suam se recupe- rare et remittere moliantur: aut si quis dicat, inesse corporibus appetitum congregationis ad massas con- naturalium suorum, densorum videlicet versus orbem terre, tenuiorum et rariorum versus ambitum ceell ;
NOVUM ORGANUM. 217
hac et hujusmodi veré physica sunt genera motuum; at illa altera plané logica sunt et scholastica, ut ex hac collatione eorum manifesto liquet. |
Neque minus etiam malum est, quod in philoso- phiis et contemplationibus suis, in principiis rerum atque ultimitatibus nature investigandis et trac- tandis, opera insumatur; cum omnis utilitas et fa- cultas operandi in mediis consistat. Hine fit, ut abstrahere naturam homines non desinant, donec ad materiam potentialem et informem ventum fuerit; nec rursus secare naturam desinant, donec perven- tum fuerit ad atomum, que, etiamsi vera essent, tamen ad juvandas hominum fortunas parum possunt.
LXVII.
Danda est etiam cautio intellectui de intempe- rantiis philosophiarum, quoad assensum prebendum aut cohibendum ; quia hujusmodi intemperantize videntur Idola figere, et quodammodo perpetuare, né detur aditus ad ea summovenda.
Duplex autem est excessus: alter eorum, qui facilé pronunciant, et scientias reddunt positivas et -magistrales; alter eorum, qui acatalepsiam intro- duxerunt, et mqulsitionem vagam sine termino ; quorum primus intellectum deprimit, alter enervat. Nam Aristotelis philosophia, postquam ceteras philo- sophias (more Ottomanorum erga fratres_ suos) pugnacibus confutationibus contrucidasset, de sin- gulis pronunciavit; et ipse rurstis questiones ex arbitrio suo subornat, deindé conficit, ut omnia certa sint et decreta; quod etiam apud successiones suas valet, et in usu est.
218 NOVUM ORGANUM.
At Platonis schola acatalepsiam introduxit, primo tanquam per jocum et ironiam, in odium veterum s: phistarum, Protagore, Hippie, et reliquo- rum, qui nihil tam verebantur, quam né dubitare de re aliqua viderentur. At Nova Academia acatalep- slam dogmatizavit, et ex professo tenuit. Que licét honestior ratio sit, quam pronunciandi licentia, cum ipsi pro se dicant, se minimé confundere inquisitionem, ut Pyrrho fecit et Ephectici, sed habere quod sequantur ut probabile, licet non habeant quod teneant ut verum; tamen postquam animus humanus de veritate invenienda semel despe- raverit, onnind omnia fiunt languidiora: ex quo fit, ut deflectant homines potitis ad ameenas dispu- tationes et discursus, et rerum quasdam peragra- tiones, quam in severitate inquisitionis se sustineant. Vertim quod a principio diximus, et perpetud agimus, sensui et intellectui humano eorumque infirmitati auctoritas non est deroganda, sed auxilia prebenda.
LXVIII.
Atque de Idolorum singulis generibus, eorumque apparatu jam diximus; que omnia constanti et solenni decreto sunt abneganda et renuncianda, et intellectus ab iis omnino liberandus est et expur- gandus; ut non alius feré sit aditus ad regnum hominis, qued fundatur in scientiis, quam ad regnum ceelorum, in quod, nisi sub persona infantis, intrare non datur.
LXIXx. At prave demonstrationes, Idolorum veluti mu-
NOVUM ORGANUM. 219
nitiones quedam sunt et presidia; esque quas in dialecticis habemus id feré agunt, ut mundum plane cogitationibus humanis, cogitationes autem verbis, addicant et mancipent. Demonstrationes vero poten- tid quddam philosophie ipsa sunt, et scientiz. Quales enim ex sunt, ac prout rité aut male insti- tute, tales sequuntur philosophie, et contempla- tiones. Fallunt autem et incompetentes sunt ez, quibus utimur in universo illo processu, qui a sensu et rebus ducit ad axiomata et conclusiones. Qui quidém processus quadruplex est, et vitia ejus toti- dem. Primo, impressiones -senstis ipsius vitiose sunt ; sensus enim et destituit, et fallit. At destitu- tionibus substitutiones, fallaciis rectificationes deben- tur. Secundo, notiones ab impressionibus sensuum malé abstrahuntur, et interminate, et confuse sunt, quas terminatas et bené finitas esse oportuit. Tertio, inductio mala est, que per enumerationem simplicem principia concludit scientiarum, non adhibitis exclu- sionibus et solutionibus, sive separationibus nature debitis. Postremo, modus ille inveniendi et probandi, ut primo principia maxime generalia constituantur, deindé media axiomata ad ea applicentur et proben- tur, errorum mater est, et sclentiarum omnium calamitas. Verum de istis, que jam obitér perstrin- gimus, fusius dicemus, cium veram interpretande nature viam, absolutis istis expiationibus et expur- gationibus mentis, proponemus. LXX.
Sed demonstratio longé optima est experientia ;
modo hereat in ipso experimento. Nam si traduca-
220 NOVUM’ ORGANUM.
tur ad alia que similia existamantur, nisi rité et ordine fiat illa traductio, res fallax est. At modus experiendi, quo homines nunc utuntur, cecus est et stupidus. Itaque ctiim errant. et vagantur nulla via certa, sed ex occursu rerum tanttim consilium capiunt, circumferuntur ad multa, sed parim promovent ; et quandoqué gestiunt, quandodque distrahuntur ; et semper inveniunt quod ulterits querant. Feré autem ita fit, ut homines levitér et tanquam per ludum ex- periantur, variando paulluliim experimenta jam cog- nita ; et, si res non succedat, fastidiendo, et conatum deserendo. Quod si magis serid et constantér ac laboriosé ad experimenta se accingant, tamen in uno aliquo experimento eruendo operam collocant ; quemadmodum Gilbertus in magnete, chymici in auro. Hoc autem faciunt homines instituto non minus imperito, quam tenui. Nemo enim alicujus rel naturam in ipsa re felicitér perscrutatur, sed amplianda est inquisitio ad magis communia.
Quod si etiam scientiam quandam et dogmata ex experimentis moliantur, tamen semper feré studio: prepropero et intempestivo deflectunt ad praxin: non tanttim propter usum et fructum ejusmodi praxeés, sed ut in opere aliquo novo veluti pignus sibi arripiant, se non inutilitér in reliquis versaturos: atque etiam aliis se venditent, ad existimationem meliorem comparandam de is in quibus occupati sunt. Ita fit ut, more Atalanta, de vid decedant ad tollendum aureum pomum, interim vero cursum interrumpant, et victoriam emittant e manibus. Verum in experientiz vero curriculo, eoque ad nova
NOVUM ORGANUM. 221
opera producendo, divina prudentia omnino et ordo pro exemplari sumenda sunt. Deus autem primo die creationis lucem tantum creavit, eique operi diem integrum attribuit ; nec aliquid materiati operis eo die creavit. Similitér et ex omnimoda experien- tid, primum inventio caussarum et axiomatum verorum elicienda est, et lucifera experimenta non fructifera querenda. Axiomata autem recté in- venta et. constituta praxin non strictim sed con- fertim instruunt, et operum agmina ac turmas post se trahunt. Vertim de experiendi viis, que non minus quam vie judicandi obsesse sunt et intercluse, postea dicemus : impresentiarum de experientia vulgari, tanquam de mala demonstratione, tanttm locuti. Jam vero postulat ordo rerum, ut de iis, quorum paullo anté mentionem fecimus, signis, quod philosophie et contemplationes in usu malé se habeant, et de caussis rei primo intuitu tam mirabilis et incredibilis, quedam subjungamus. Signorum enim notio preparat assensum : caussarum vero explicatio tollit miraculum. Que duo ad extirpationem Idolorum ex intellectu faciliorem et clementiorem multum juvant. LXXI.
Scientiz, quas habemus, feré a Gracis fluxérunt. Que enim Scriptores Romani aut Arabes aut recen- tiores addiderunt, non multa, aut magni momenti sunt : et qualiacunque sint, fundata sunt super basin eorum que inventa sunt a Grecis. Erat autem sapientia Grecorum professoria, et in disputationes effusa: quod genus inquisitioni veritatis adversissi-
2292 - - NOVUM ORGANUM.
mum est. Itaque nomen illud Sophistarum, quod per contemptum ab iis qui se philosophos haberi voluerunt in antiquos rhetores rejectum et traduc- tum est, Gorgiam, Protagoram, Hippiam, Polum; etiam universo generi competit, Platoni, Aristoteli, Zenoni, Epicuro, Theophrasto, et eorum successori- bus, Chrysippo, Carneadi, reliquis. Hoc tanttim intererat ; quod prius genus vagum fuerit et merce- narium, civitates circumcursando, et sapientiam suam ostentando, et mercedem exigendo ; alterum vero solennius et generosius, quippe eorum qui sedes fixas habuerunt, et scholas aperuerunt, et gratis philo- sophati sunt. Sed tamen utrumque genus (licét cetera dispar) professorium erat, et ad disputationes rem deducebat, et sectas quasdam atque hereses philosophiz instituebat et propugnabat: ut essent feré doctrine eorum (quod non malé cavillatus est Dionysius in Platonem) “ Verba otiosorum senum ad imperitos juvenes.” At antiquiores illi ex Gracis, Empedocles, Anaxagoras, Leucippus, Democritus, Parmenides, Heraclitus, Xenophanes, Philolaus, reli- qui (nam Pythagoram, ut superstitiosum, omittimus), scholas (quod novimus) non aperuerunt: sed majore silentio, et severitis, et simplicitis, id est, minore cum affectatione et ostentatione, ad inquisitionem verita- tis se contulerunt. Itaque et melits, ut arbitramur, se gesserunt; nisi quod opera eorum a levioribus istis, qui vulgari captui et affectui magis respondent ac placent, tractu temporis extincta sint: tempore (ut fluvio) leviora et magis inflata ad nos devehente, graviora et ‘sclida mergente. Neque tamen istia
NOVUM ORGANUM. 223
nationis vitio prorsis immunes erant: sed in ambi- tionem et vanitatem secte condende, et aure popu- laris captande nimium propendebant. Pro desperata autem habenda est veritatis inquisitio, cum ad hujus- ‘modi inania deflectat. Etiam non omittendum videtur judicium illud, sive vaticinium potils sacer- dotis Angyptii de Grecis : quod semper pueri essent, neque haberent antiquitatem scientiz, aut scientiam antiquitatis. Et certé habent id quod puerorum est ; ut ad garriendum prompti sint, generare autem non possint: nam yerbosa videtur sapientia eorum, et operum sterilis. Itaque ex ortu et gente philoso- phi, que in usu est, que capiuntur signa bona non sunt. LXXIl. | Neque multo meliora sunt signa, que ex natura temporis et etatis capi possunt, quam que ex natura loci et nationis. Angusta enim erat et tenuis notitia perillam ztatem, vel temporis vel orbis : quod longé pessimum est, prasertim ils qui omnia in experientia ponunt. Neque enim mille annorum historiam, que digna erat nomine historiz, habebant ; sed fabulas et rumores antiquitatis. Regionum vero tractuumque mundi exiguam partem noverant ; cum omnes hyper- boreos, Scythas; omnes occidentales Celtas indistincté appellarent: nil in Africa ultra citimam A<thiopie partem, nil in Asia ultraGangem ; multo minus Novi Orbis provincias, ne per auditum sané aut famam aliquam certam et constantem, ndssent; immo et plurima climata et zone, in quibus populi infiniti spirant et degunt, tanquam inhabitabiles ab illis pro- VOL. IX. Q
2294 NOVUM ORGANUM.
nuntiata sint : quinetiam peregrinationes Democriti, Platonis, Pythagore, non longinque profectd sed potius suburbanze ut magnum aliquid celebrarentur Nostris autem temporibus et Novi Orbis ‘partes com- plures et veteris orbis extrema undique innotescunt ; et in infinitum experimentorum cumulus excrevit. Quare si ex nativitatis aut geniturze tempore (astro- logorum more) signa capienda sint, nil magni de istis philosophiis significari videtur.: LXXIIL.
Inter signa nullum magis certum aut nobile est, quam quod ex fructibus. Fructus enim et opera inventa pro veritate philosophiarum velut sponsores et fide-jussores sunt. Atque ex philosophiis istis Grecorum, et derivationibus earum per particulares scientias, jam per tot annorum spatia vix unum expe- rimentum adduci potest, quod ad hominum statum levandum et juvandum spectet, et philosophiz spe- culationibus ac dogmatibus veré acceptum referri possit. Idque Celsus ingenué ac prudentér fatetur ; nimirtim experimenta medicine primo inventa fuisse, ac postea homines circa ea philosophatos esse et caussas indagasse et assigndsse ; non ordine inverso evenisse, ut ex philosophia et caussarum cognitione ipsa experimenta inventa aut deprompta essent. Itaque mirum non erat, apud Aigyptios (qui rerum inventoribus divinitatem et consecrationem attribue- runt) plures fuisse brutorum animalium imagines quam hominum : quia bruta animalia, per instinctus naturales, multa inventa pepererunt ; ubi homines ex sermonibus et conclusionibus rationalibus pauca aut nulla exhibuerint.
NOVUM ORGANUM. 225
At chymicorum industria nonnulla peperit ; sed tanquam fortuito et obitér, aut per experimentorum quandam variationem (ut mechanici solent), non ‘ex arte aut theoria aliqua; nam ea quam confinxerunt experimenta magis perturbat quam juvat. Eorum etiam, qui in magia (quam vocant) naturali versati sunt, pauca reperiuntur inventa; eaque levia et im- posture propiora. Quocirca quemadmodum in religione cavetur, ut fides ex operibus monstretur ; idem etiam ad philosophiam optimé traducitur, ut ex fructibus indicetur et vana habeatur que sterilis sit, atque eo magis si, loco fructuum uve et olive, pro- ducat disputationum et contentionum carduos et spinas.
LXXIV.
Capienda etiam sunt signa ex incrementis et pro- gressibus philosophiarum et scientiarum. Que enim in natura fundata sunt crescunt et augentur: que autem in opinione variantur, non augentur. -Itaque si istee doctrine plané instar plante a stirpibus suis revulse non essent, sed utero nature adhererent, atque ab eadem alerentur, id minimé eventurum fuisset, quod per annos bis mille jam fieri videmus: nempe ut scientiz suis hereant vestigiis et in eodem feré statu maneant, neque augmentum aliquod me- morabile sumpserint ; quin potitis in primo auctore maxime floruerint et deinceps declinaverint. In ar- tibus autem mechanicis, que in natura et experientiz luce fundate sunt, contra evenire videmus:. que (quamditi placent) veluti spiritu quodam replete. continuo vegetant et crescunt ; prim6 rudes, deindé commode, postea excultz et perpetuo aucte.
226 NOVUM ORGANUM.
LXXV. : Etiam aliud signum capiendum est (si modé signi appellatio huic competat ; clim potils testimo- nium sit atque adeo testimoniorum omnium validis- simum); hoc est propria confessio auctorum, quos homines nunc sequuntur. Nam et illi, qui tanta fiducid de rebus pronuntiant, tamen per intervalla cum ad se redeant ad querimonias de nature subti- litate, rerum obscuritate, humani ingenii infirmitate, se convertunt. Hoc vero si simplicitér fieret, alios fortassé qui sunt timidiores ab ulteriori inquisitione deterrere, alios vero qui sunt in genio alacriori et magis fidenti, ad ulteriorem progressum acuere et incitare possit. Vertim non satis illis est de se con- fiteri, sed quicquid sibi ipsis aut magistris suis incog- nitum aut intactum fuerit id extra terminos possibilis ponunt, et tanquam ex arte, cognitu aut factu im- possibile pronuntiant: summa superbia et invidia, suorum inventorum infirmitatem in nature ipsius calumniam, et aliorum omnium desperationem ver- tentes. Hinc schola Academie Nove, que acatalep- siam ex professo tenuit, et homines ad sempiternas tenebras damnavit. Hinc opinio, quod forme sive vere rerum differentie (que revera sunt leges acttis puri) inventu impossibiles sint, et ultra hominem. Hinc opiniones ille in activa et opera- tiva parte; calorem solis et ignis toto genere differre ; né scilicét homines putent, se per opera ignis aliquid simile iis que in natura fiunt educere et formare posse. Hainc illud: compositionem tan- tum opus hominis, mistionem vero opus solius nature esse: né scilicet homines sperent aliquam ex arte
NOVUM ORGANUM. 237
corporum naturalium generationem aut transforma- tionem. Itaque ex hoc signo homines sibi persua- deri facilé patientur, né cum dogmatibus non soltim desperatis, sed etiam desperationi devotis fortunas suas et labores misceant.
LXXVI.
Neque illud signum pretermittendum est ; quod tanta fuerit inter philosophos olim dissensio et scho- larum ipsarum varietas: quod satis ostendit, viam a sensu ad intellectum non bené munitam fuisse, cum eadem materia philosophie (natura scilicet rerum) in tam vagos et multiplices errores abrepta fuerit et distracta. Atque licét hisce temporibus dissensiones et dogmatum diversitates, circa principia ipsa et philosophias integras, ut plurimum extincte sint ; tamen circa partes philosophiz innumere manent questiones et controversie ; ut plané appareat, neque in philosophiis ipsis, neque in modis demonstratio- num aliquid certi aut sani esse.
LXXVII.
Quod verd putant homines in philosophia Aris- totelis magnuin utique consensum esse; ctim post illam editam antiquorum philosophiz cessaverint et exoleverint, ast apud tempora que secuta sunt nil melius inventum fuerit ; adeo ut illa tam bené posita et fundata videatur, ut utrumque tempus ad se traxerit: primo quod de cessatione antiquarum philosophiarum post Aristotelis opera edita homines cogitant id falsum est; ditt enim postea, usque ad tempora Ciceronis et secula sequentia, manserunt opera veterum philosophorum. Sed temporibus in- sequentibus, ex inundatione barbarorum in imperium
228 NOVUM ORGANUM.
Romanum, postquam doctrina humana velut naufra- gium perpessa esset; tum demtim_philosophiz Aristotelis et Platonis, tanquam tabulze ex materia leviore et minus solida, per fluctus temporum ser- vate sunt. Illud etiam de consensu fallit homines, si acutils rem introspiciant. Verus enim consensus is est, quiex libertate judicii (re prits explorata) in idem conveniente consistit. At numerus longé maximus eorum, qui in Aristotelis philosophiam con- senserunt, ex prajudicio et auctoritate aliorum se illi mancipavit; ut sequacitas sit potills et coitio quam consensus. Quod si fuisset ille verus consen- sus et laté patens, tantum abest ut consensus pro vera et solidd auctoritate haberi debeat, ut etiam violentam presumptionem inducat in contrarium. Pessimum enim omnium est augurium quod ex con- sensu capitur in rebus_ intellectualibus: exceptis divinis et politicis, in quibus suffragiorum jus est. Nihil enim multis placet, nisi imaginationem feriat, aut intellectum vulgarium notionum nodis astringat, ut supra dictum est. Itaque optime traducitur illud Phocionis a moribus ad intellectualia; ut statim se examinare debeant homines, quid erraverint aut peccayerint, si multitudo consentiat et complaudat. Hoc signum igitur ex aversissimis est. Itaque quod signa veritatis et sanitatis philosophiarum et scien- tiarum, que in usu sunt, malé se habeant; sive capiantur ex originibus ipsarum, sive ex fructibus, sive ex progressibus, sive ex confessionibus auctorum, sive ex consensu ; jam dictum est. LXXVIII. Jam vero veniendum ad caussas errorum et tam
\
NOVUM ORGANUM. 229
diuturne in illis per tot secula more; que plurime sunt et potentissime : ut tollatur omnis admiratio, heec que adducimus homines hucusque latuisse et fugisse; et maneat tantiim admiratio, illa nunc tandem alicui mortalium in mentem venire potuisse, aut cogitationem cujuspiam subiisse: quod etiam (ut nos existimamus) felicitatis magis est cujusdam, quam excellentis alicujus facultatis; ut potitis pro temporis partu haberi debeat, quam pro partu ingenii.
Primo autem tot seculorum numerus, veré rem reputanti, ad magnas angustias recidit. Nam ex viginti quinque annorum centuriis, in quibus me- moria et doctrina hominum feré versatur, Vix sex centuriz seponi et excerpl possunt, que sctentiarum feraces, earumve proventui utiles fuerunt. Sunt enim non minus temporum quam regionum eremi et vastitates. Tres enim tantum doctrinarum re- volutiones et periodi recté numerari possunt: una, apud Grecos; altera, apud Romanos; ultima, apud nos, occidentales scilicet Europe nationes: quibus singulis vix due centuria annorum merito attribui possunt. Media mundi tempora, quoad scientiarum segetem uberem aut letam, infelicia fuerunt. Neque enim caussa est, ut vel Arabum, vel Scholasticorum mentio fiat: qui per intermedia tempora scientias potitis contriverunt numerosis tractatibus, quam pondus earum auxerunt. Itaque prima caussa tam pusilli in scientiis profectis ad angustias temporis erga illas propitii rité et ordine refertur.
10D. G9. At secundo loco se offert caussa illa magni certé
930 NOVUM ORGANUM.
per omnia momenti: ea videlicét, quod per illas ipsas zetates, quibus hominum ingenia et litterz maximé vel etiam mediocritér floruerint, Naturalis Philosophia minimam partem humane opere sortita sit. Atque hec ipsa nihilominus pro magna scien- tiarum matre haberi debet. Omnes enim artes et scientize ab hac stirpe revulse, poliuntur fortassé et in usum effinguntur, sed nil admodum crescunt. At manifestum est, postquam Christiana fides re- cepta fuisset et adolevisset, longé maximam inge- niorum prestantissimorum partem ad Theologiam se contulisse ; atque huic rei et amplissima premia proposita, et omnis generis adjumenta copiosissime subministrata fuisse: atque hoc Theologize studium precipue occupasse tertiam illam partem sive perio- dum temporis apud nos Europzos occidentales; eo magis, quod sub idem feré tempus et litterz florere, et controversiz circa religionem pullulare cceperint. At evo superiori, durante periodo illa secunda apud Romanos, potissime philosophorum meditationes et industrize in Morali Philosophié (que Ethnicis vice Theologia erat) occupate et consumpte fuerunt: etiam summa ingenia, illis temporibus ut plurimum ad res civiles se applicuerunt, propter magnitudinem imperii Romani, quod plurimorum hominum opera indigebat. At illa etas, qué Naturalis Philosophia apud Grecos maximé florere visa est, particula fuit temporis minimé diuturna; cum et antiquioribus temporibus septem illi qui sapientes pominabantur, omnes (preter Thaletem) ad Moralem Philosophiam et civilia se applicuerint; et posterioribus tempori-
NOVUM ORGANUM. 231
bus postquam Socrates philosophiam de celo in terras deduxisset, adhuc magis invaluerit Moralis Philosophia, et ingenia hominum a Naturali aver- terit.
At ipsissima illa periodus temporis, in qua in- quisitiones de natura viguerunt, contradictionibus et novorum placitorum ambitione corrupta est, et inu- tilis reddita. Itaque quandoquidém per tres istas periodos Naturalis Philosophia majorem in modum neglecta aut impedita fuerit, nil mirum si homines parim in ea re profecerint, cum omnino aliud egerint. 7
LXXxX.
Accedit et illud, quod Naturalis Philosophia, in lis ipsis viris qui el incubuerint, vacantem et inte- grum hominem, presertim his recentioribus tempo- ribus, vix nacta sit ; nisi forté quis monachi alicujus in cellulé, aut nobilis in villula lucubrantis, exem- plum adduxerit : sed facta est demtim Naturalis Phi- losophia instar transitQs cujusdam et ponti-sternii ad alia.
Atque magna ista scientiarum mater mira indig- nitate ad officia ancille detrusa est; que medicine aut mathematicis operibus ministret, et rursts que adolescentium immatura ingenia lavet et imbuwuat velut tinctura quadam prima, ut aliam posted feli- clus et commoditis excipiant. Interim nemo ex- spectet magnum progressum in scientiis (presertim in parte earum operativa), nisi Philosop'iia Naturalis ad scientias particulares producta fuerit, et scientiz particulares rursus ad Naturalem Philosophiam re-
2352 ’ NOVUM: ORGANUM.
ducte. Hinc enim fit, ut astronomia, optica, mu- sica, plurime artes mechanice, atque ipsa medicina, atque (quod quis magis miretur) philosophia moralis et civilis, et scientie logice nil feré habeant altitu- tudinis in profundo; sed per superficiem et varieta- tatem rerum tantum labantur: quia postquam par- ticulares istz scientiz dispertite et constitute fuerint, a Philosophia Naturali non amplius alantur; que ex fontibus et veris contemplationibus motuum, ra- diorum, sonorum, texture, et schematismi corporum, affectuum, et prehensionum intellectualium, novas vires et augmenta illis impertiri potuerit. Itaque minimé mirum est si scientiz non crescant, cum a radicibus suis sint separate.
— OXXXI.
Rursis se ostendit alia caussa potens et magna, cur. scientiz partiim promoverint. Ea vero hec est; quod fieri non possit, ut recté procedatur in curri- culo, ubi ipsa meta non recté posita sit, et defixa. Meta autem scientiarum vera et legitima non alia est, qudm ut dotetur vita humana novis inventis et copiis. At turba longé maxima nihil ex hoc sapit, sed meritoria plané est, et professoria; nisi forte quandoque eveniat, ut artifex aliquis acrioris Ingenil, et glorie cupidus, novo alicui invento det operam ; quod feré fit cum facultatum dispendio. At apud plerosque tantum abest, ut homines id sibi propo- nant, ut scientiarum et artium massa augmentum obtineat; ut ex ed, que presto est, massa nil am- pliiis sumant aut querant, quam quantum ad usum professorium, aut lucrum, aut existimationem, aut
NOVUM ORGANUM. oe
hujusmodi compendia convertere possint. Quod si quis ex tanté multitudine scientiam affectu ingenuo et propter se expetat; invenietur tamen ille ipse, potitis contemplationum et doctrinarum varietatem, quam veritatis severam et rigidam inquisitionem se- qui. Rursts, si alius quispiam fortassé veritatis in- quisitor sit severior; tamen et ille ipse talem sibi proponet veritatis conditionem, quz menti et intel- lectui satisfaciat in redditione caussarum rerum que jampridem sunt cognita ; non eam que nova operum pignora, et novam axiomatum lucem assequatur. Itaque, si finis scientiarum a nemine adhuc bene positus sit, non mirum est si in lis, que sunt subor- dinata ad finem, sequatur aberratio. | LXXXII.
Quemadmodum autem finis et meta scientiarum malé posita sunt apud homines; ita rursts etiamsi illa recté posita fuissent, viam tamen sibi delegerunt omnino erroneam, et imperviam. Quod stupore quodam animum rité rem reputanti perculserit ; non ulli mortalium cure aut cordi fuisse, ut intel- lectui humano, ab ipso sensu et experientia ordinaté et bene condita, via aperiretur et muniretur; sed omnia vel traditionum caligini, vel argumentorum vertigini et turbini, vel castis et experientiz vage et inconditz undis et ambagibus permissa esse. Atque cogitet quis sobrié et diligentér, qualis sit ea via, quam in inquisitione et inventione alicujus rei homines adhibere consueverunt; et primo nota- bit proculdubio inveniendi modum simplicem et in- artificlosum, qui hominibus maximé est familiaris.
234 NOVUM ORGANUM.
Hic autem non alius est, quam ut is qui sead invenien- dum aliquid comparat et accingit, prim6 que ab aliis circa illa dicta sint inquirat et evolvat; deindé pro- priam meditationem addat, atque per mentis multam agitationem, spiritum suum proprium sollicitet, et quasi invocet, ut sibi oracula pandat; que res omnind sine fundamento est, et in opinionibus tanttim volvitur.
At alius quispiam dialecticam ad inveniendum advocet, que nomine tenus tantum ad id quod agitur pertinet. Inventio enim dialectice non est principiorum, et axiomatum precipuorum, ex quibus artes constant, sed eorum tantim que illis consen- tanea videntur. Dialectica enim magis curiosos et importunos, et sibi negotium facessentes, eamque in- terpellantes de probationibus et inventionibus prin- ciplorum sive axiomatum primorum, ad fidem, et veluti sacramentum cuilibet arti praestandum notis- simo responso rejicit.
Restat experientia mera, que, si occurrat, casus; si quesita sit, experimentum nominatur. Hoc autem experientie genus nihil aliud est, quam (quod aiunt) scope dissolute, et mera palpatio, quali homines noctu utuntur, omnia pertentando, si forté in rec- tam viam incidere detur; quibus mult6 satius et consultius foret, diem prestolari, aut lumen accen- dere, et deinceps viam inire. At contra, verus experientie ordo primo lumen accendit, deindé per lumen iter demonstrat, incipiendo ab experientia ordinata, et digesta, et minimé preposterd aut erratica, atque ex ea educendo axiomata, atque ex axiomatibus constitutis rurstis experimenta nova,
NOVUM ORGANUM. 235
cium nec verbum divinum in rerum massam absque ordine operatum sit.
Itaque desinant homines mirari, si spatium scien- tiarum non confectum sit, cum avid omnino aber- raverint ; relictaé prorsus et deserta experientia, aut in ipsa (tanquam in labyrintho) se intricando, et circumcursando; culm rité institutus ordo per expe- rientie sylvas ad aperta axiomatum tramite con- stanti ducat.
LXXXIII.
Excrevit autem mirum in modum istud malum, ex opinione quadam, sive xstimatione inveteratd, verum tumidd et damnosé; minui nempé mentis humane majestatem, si experimentis, et rebus parti- cularibus sensui subjectis, et in materia determinatis, diui ac multim versetur: presertim cum hujusmodi res ad inquirendum laboriose, ad meditandum igno- biles, ad dicendum aspere, ad practicam illiberales, numero infinite, et subtilitate tenues esse soleant. Itaque jam tandem htc res rediit, ut via vera non tantum deserta, sed etiam interclusa et obstructa sit, fastidita experientid, nedim relicté, aut malé administrata.
Rursus verO homines a progressu in scientiis detinuit et feré incantavit reverentia antiquitatis, et virorum, qui in philosophia magni habiti sunt, auc- toritas, atque deindé consensus. Atque de consensu superius dictum est.
De antiquitate autem, opinio quam homines de ipsa fovent, negligens omnino est, et vix verbo ipsi congrua. Mundi enim senium et grandevitas pro
236 NOVUM ORGANUM.
antiquitate veré habenda sunt; que temporibus nostris tribui debent, non juniori etati mundi, qualis apud antiquos fuit. Illa enim etas, respectu nostri, antiqua et major; respectu mundi ipsius, nova et minor fuit. Atque reveraé quemadmodum majorem rerum humanarum notitiam, et maturius judicium, ab homine sene exspectamus, quam a juvene, propter experientiam, et rerum, quas vidit et audivit et cogitavit, varietatem et copiam; eodem modo et a nostra etate (si vires suas noOsset, et experiri et intendere vellet) majora multo quam a priscis tem- poribus exspectari par est; utpote xtate mundi srandiore, et infinitis experimentis et observationibus aucta et cumulata.
Neque pro nihilo zstimandum, quod per longin- quas navigationes et peregrinationes (que seculis nostris increbuerunt) plurima in natura patuerint et reperta sint, que novam philosophies lucem immittere possint. Quin et turpe hominibus foret, si globi materialis tractus, terrarum videlicet, marium, astrorum, nostris temporibus immensim aperti et illustrati sint; globi autem intellectualis fines inter veterum inventa et angustias cohi- beantur.
Auctores vero quod attinet, summe pusillanimi- tatis est, auctoribus infinita tribuere, auctor1 autem auctorum, atque adeO omnis auctoritatis, T’empori jus suum denegare. Recté enim Veritas, Temporis filia dicitur, non Auctoritatis. Itaque mirum non est, si fascina ista antiquitatis, et auctorum et con- sensts, hominum virtutem ita ligaverint, ut cum
NOVUM ORGANUM. | 237 rebus ipsis consuescere, (tanquam maleficiati) non potuerint. ,
LXXXY.
Neque solum admiratio antiquitatis, auctoritatis, et consenstis, hominum industriam in lis que jam inventa sunt acquiescere compulit; vertim etiam operum ipsorum admiratio, quorum copia jampridém facta est humano generl. Ktenim culm quis rerum varietatem, et pulcherrimum apparatum, qui per artes mechanicas ad culium humanum congestus et introductus est, oculis subjecerit, e0 certeé inclinabit, ut potilis ad opulentize humane admirationem, quam ad inopiz sensum accedat ; minimé advertens primi- tivas hominis observationes, atque nature operationes, (que ad omnem illam varietatem instar anime sunt, et primi mottis) nec multas, nec alté petitas esse ; cetera ad patientiam hominum tantim, et subtilem et ordinatum mantis, vel instrumentorum motum, pertinere. Res enim (exempli gratia) subtilis est certé et accurata confectio horologiorum, _ talis scilicét, que ccelestia in rotis, pulsum animalium in motu successivo et ordinato, videatur imitari; que tamen res ex uno aut altero nature axiomate pendet.
Quod si quis rursus subtilitatem illam intueatur, que ad artes liberales pertinet; aut etiam eam que ad corporum naturalium preparationem per artes mechanicas spectat, et hujusmodi res suspiciat ; veluti inventionem motuum ccelestium in astronomia, concentuum in musica, litterarum alphabeti (que etiam adhuc in regno Synarum In usu non sunt) in grammaticé; aut rurstis in mechanicis, factorum
238 NOVUM ORGANUM.
Bacchi et Cereris, hoc est, przeparationem vini et cervisiz, panificiorum, aut etiam mens delitiarum, et distillationum et similium ; ille quoque si secum cogitet, et animum advertat, per quantos temporum circultus (cum hee omnia, preter distillationes, antiqua fuerint) hec ad eam quam nunc habemus culturam perducta sint, et (ut jam de horologiis dic- tum est) quam parum habeant ex observationibus et axiomatibus nature, atque quam facilé, et tanquam per occasiones obvias, et contemplationes incurrentes, ista inveniri potuerint ; ille (inquam) ab omni admi- ratione se-facilé liberabit, et potits humane condi- tionis miserebitur, quod per tot secula, tanta fuerit rerum et inventorum penuria, et sterilitas. Atque hee ipsa tamen, quorum nunc mentionem fecimus, inventa philosophia et artibus intellectis antiquiora fuerunt. Adeod ut (si verum dicendum sit) cum hujusmodi scientie rationales et dogmatice incepe- rint, inventio operum utilium desierit.
Quod si quis ab officinis ad bibliothecas se con- verterit, et immensam quam videmus librorum va- rietatem in admiratione habuerit, is examinatis et diligentius introspectis ipsorum librorum materiis et contentis, obstupescet certé in contrarium ; et post- quam nullum dari finem repetitionibus observaverit, quamque homines eadem agant et loquantur, ab ad- Miratione varletatis transibit ad miraculum indigen- tia et paucitatis earum rerum, que hominum men- tes adhuc tenuerunt et occuparunt.
Quod si quis ad intuendum ea, que magis curiosa habentur quam sana, animum submiserit, et
NOVUM ORGANUM. 239°
Alchymistarum aut Magorum opera penitis intro- spexerit, is dubitabit forsitan utrim risu, an lachry- mis potius illa digna sint. Alchymista enim spem alit sternam, atque ubi res non succedit, errores proprios reos substituit; secum accusatorié repu- tando, se aut artis aut auctorum vocabula non satis intellexisse, unde ad traditiones et auriculares su- surros animum applicat; aut in practice sue scru- pulis et momentis aliquid titubatum esse, unde ex- perimenta in infinitum repetit ; ac interim clm, inter experimentorum sortes, in queedam incidat aut ipsa facie nova, aut utilitate non contemnenda, hujus- modi pignoribus animum pascit, eaque in majus os- tentat et celebrat, reliqua spe sustentat. Neque tamen negandum est, Alchymistas non pauca inve- nisse, et inventis utilibus homines dondsse. Verum fabula illa non malé in illos quadrat de sene, qui filiis aurum in vined defossum (sed locum se _ nescire simulans) legaverit ; unde illi vine fodiendz dili- gentér iucubuerunt, et aurum quidem nullum reper- tum, sed vindemia ex ea cultura facta est uberior.
At naturalis Magie cultores, qui per rerum Sym- pathias et Antipathias omnia expediunt, ex conjec- turis otiosis et supinissimis rebus virtutes et opera- tiones admirabiles affinxerunt; atque si quando opera exhibuerint, ea illius sunt generis, ut ad admi- rationem et novitatem, non ad fructum et utilita- tem, accommodata sint.
In superstitiosa autem Magia (si et de hac di- cendum sit) illud imprimis animadvertendum est, esse tantummodo certi cujusdam et definiti generis
VOL, 1X. R
24.0 NOVUM ORGANUM.
subjecta, in quibus artes curiose et superstitiose, per omnes nationes, atque etates, atque etiam reli- giones, aliquid potuerint aut luserint. Itaque ista missa faciamus: interim nil mirum est, si opinio copie caussam inopie dederit. |
LXXXVI.
Atque hominum admirationi quoad doctrinas et artes, per se satis simplici et propé puerili, incre- mentum accessit ab eorum astu et artificio, qui scientias tractaverunt et tradiderunt. Illi enim ea ambitione et affectatione eas proponunt, atque in eum modum efformatas, ac veluti personatas in ho- minum conspectum producunt, ac si ille omni ex parte perfectz essent, et ad exitum perducte. Si enim methodum aspicias, et partitiones, ille prorsts omnia complecti et concludere videntur, que in illud subjectum cadere possunt. Atque licét membra illa malé impleta, et veluti capsule inanes sint ; tamen apud intellectum vulgarem scientize formam et ra- tionem integre pre se ferunt.
At primi et antiquissimi veritatis inquisitores, meliore fide et fato, cognitionem illam, quam ex re- rum contemplatione decerpere, et in usum recon- dere statuebant, in aphorismos, sive breves easdem- que sparsas nec methodo revinctas sententias, con- jicere solebant ; neque se artem universam complecti simulabant, aut profitebantur. At eo quo nunc res agitur modo, minimé mirum est, si homines in iis ulteriora non querant, que pro perfectis et numeris suis jampridém absolutis traduntur.
LXXXVII. Etiam antiqua magnum existimationis et fidei
NOVUM ORGANUM. 241
incrementum acceperunt, ex eorum vanitate et levi- tate, qui nova proposuerunt ; presertim in Philoso- phie Naturalis parte activa et operativa. Neque enim defuerunt homines vaniloqui et phantastici, qui partim ex credulitate, partim ex imposturda, ge- nus humanum promissis onerarunt: vite prolonga- tionem, senectutis retardationem, dolorum levatio- nem, naturalium defectuum reparationem, sensuum deceptiones, affectuum ligationes et incitationes, in- tellectualium facultatum illuminationes et exsalta- tiones, substantiarum transmutationes, et motuum ad libitum roborationes et multiplicationes, aéris im- pressiones et alterationes, ccelestium influentiarum deductiones et procurationes, rerum futurarum divi- nationes, remotarum representationes, occultarum revelationes, et alia complura pollicitando et osten- tando. Vertim de istis largitoribus non multum aberraverit, qui istiusmodi judicium fecerit, tantum nimirum in doctrinis philosophie inter horum vani- tates et veras artes interesse, quantum inter res gestas Julii Ceesaris, aut Alexandri Magni, et res gestas Amadicii ex Gallia, aut Arthuri ex Britannia, in historiz narrationibus intersit. Inveniuntur enim clarissimi illi imperatores revera majora gessisse, quam umbratiles isti heroes etiam fecisse fingantur ; sed modis et viis scilicét actionum, minimé fabulosis et prodigiosis. Neque propterea equum est vere memorie fidem derogari, quod a fabulis illa quand6- que lesa sit et violata. Sed interim minimé mirum est, si propositionibus novis (presertim cum men- tione operum) magnum sit factum prajudicium, per
242 ' NOVUM ORGANUM,
istos impostores qui similia tentaverunt ; ciim vani-
tatis excessus et fastidium etiam nunc omnem in
ejusmodi conatibus mag nanimitatem destruxerit. LXXXVIII.
At longé majora a pusillanimitate, et pensorum, que humana industria sibi proposuit, parvitate et tenuitate, detrimenta in scientias invecta sunt. Et tamen (quod pessimum est) pusillanimitas ista non sine arrogantia et fastidio se offert.
Primtim enim omnium artium illa reperitur cau- tela jam facta familiaris, ut in qualibet arte aucto- res artis suze infirmitatem in nature calumniam vertant; et quod ars ipsorum non assequitur, id ex edidem arte impossibile in natura pronunciant. Neque certé damnari potest ars, si ipsa judicet. Etiam philosophia quz nunc in manibus est, in sinu suo posita quedam fovet, aut placita, quibus (si diligen- tils inquiratur) hoc hominibus omnino persuaderi volunt; nil ab arte, vel hominis opere arduum, aut in naturam imperiosum et validum, exspectari de- bere; ut de heterogenia caloris astri et ignis, et mistione, superius dictum est. Que si notentur ac- curatius, omnino pertinent ad humane potestatis circumscriptionem malitiosam, et ad quesitam et ar- tificlosam desperationem que non solum spei augu- ria turbet, sed etiam omnes industrize stimulos et nervos incidat, atque ipsius experientiz aleas abji- ciat; dum de hoc tantum solliciti sint, ut ars eorum perfecta censeatur; glorie vanissime et perditis- sim dantes operam, scilicét ut quicquid adhuc in- ventum et comprehensum non sit, id omnino nec
NOVUM ORGANUM. 243
inveniri, nec comprehendi posse in futurum creda- tur. At si quis rebus addere se, et novum aliquod reperire conetur, ille tamen omnino sibi proponet et destinabit unum aliquod inventum (nec ultra) per- scrutarl et eruere; ut magnetis naturam, maris fluxum et refluxum, thema ceeli, et hujusmodi, que secreti aliquid habere videntur, et hactenus parum felicitér tractata sint: cim summe sit imperitie, rel alicujus naturam in se ipsa perscrutari, quando- quidem eadem natura, que in aliis videtur latens et occulta, in aliis manifesta sit, et quasi palpabilis, atque in illis admirationem, in his né attentionem quidem moveat; ut fit in natura consistentie, que in ligno vel lapide non notatur, sed solidi appella- tione transmittitur, neque amplius de fuga separatio- nis aut solutionis continuitatis inquiritur : at in aqua- rum bullis eadem res videtur subtilis, et ingeniosa ; que bulle se conjiciunt in pelliculas quasdam, in hemispherii formam curiosé effictas, ut ad momen- tum temporis evitetur solutio continuitatis.
Atque prorsus illa ipsa que habentur pro secre- tis, in aliis habent naturam manifestam et commu- nem; que nunquam se dabit conspiciendam, si ho- minum experimenta aut contemplationes in illis ipsis tantum versentur. Generalitér autem et vulgo in operibus mechanicis habentur pro novis inventis, si quis jampridém inventa subtilits poliat vel ornet elegantius, vel simul uniat et componat, vel cum usu commodius copulet, aut opus majore aut etiam mi- nore quam fieri consuevit mole vel volumine exhibeat, et similia.
244 NOVUM ORGANUM.
Itaque minimé mirum est, si nobilia et genere humano digna inventa in lucem extracta non sint, cim homines hujusmodi exiguis pensis et puerilibus contenti et delectati fuerint ; quinetiam in lisdem se magnum aliquod secutos, aut assecutos putaverint.
LXXXIX:
Neque illud pretermittendum est, quod nacta sit Philosophia Naturalis per omnes etates adversarium molestum et difficilem ; superstitionem nimirim et zelum religionis czecum et immoderatum. Etenim videre est apud Grecos, eos qui primtim caussas natu- rales fulminis et tempestatum insuetis adhuc homi- num auribus proposuerunt, impietatis in deos eo nomine damnatos : nec multo melius a nonnullis an- tiquorum patrum religionis christian exceptos fulisse eos, qui ex certissimis demonstrationibus (qui- bus nemo hodié sanus contradixerit) terram rotun- dam esse posuerunt, atque ex consequenti antipodas esse asseruerunt.
Quinetiam ut nunc sunt res, conditio sermonum de natura facta est durior et magis cum periculo, propter theologorum scholeasticorum summas et me- ‘thodos; qui cim theologiam (satis pro potestate) in ordinem redegerint et in artis formam effinxerint, hoc insupér effecerunt, ut pugnax et spinosa Aristo- telis philosophia corpori religionis plus quam par erat immisceretur.
Eddem etiam spectant (licét diverso modo) eorum commentationes, qui veritatem christiane religionis ex principiis et auctoritatibus philosophorum dedu- cere et confirmare haud veriti sunt; fidei et senstis
NOVUM ORGANUM. 245
conjugium tanquam legitimum multé pompa et solennitate celebrantes, et grata rerum varietate animos hominum permulcentes ; sed interim divina humanis impari conditione permiscentes. At in hujusmodi misturis theologiz cum philosophia, ea tantiim, que nunc in philosophia recepta sunt, com- prehenduntur; sed nova, licét in melius mutata, tantum non summoventur et exterminantur. Denique invenias ex quorundam theologorum imperitia, aditum alicui philosophiz quamvis emen- date pene interclusum esse. Alii siquidém simpli- citis subverentur, ne forté altior in naturam inquisitio ultra concessum sobrietatis terminum penetret ; tra- ducentes et perperam torquentes ea, que de divinis mysteriis in scripturis sacris adversts rimantes secreta divina dicuntur, ad occulta nature, que nullo inter- dicto prohibentur. Alii callidits conjiciunt et animo versant, si media ignurentur singula ad manum et -virgulam divinam (quod religionis ut putant maximé intersit) facilitis posse referri: quod nihil aliud est, quam Deo per mendacium gratificarivelle. Alii ab exemplo metuunt, ne motus et mutationes circa phi- losophiam in religionem incurrant ac desinant. Alii denique solliciti videntur, ne in nature inquisitione aliquid inveniri possit, quod religionem (preesertim apud indoctos) subvertat, aut saltem labefactet. At isti duo posteriores metus nobis videntur omnind sapientiam animalem sapere; ac si homines, in mentis sue recessibus et secretis cogitationibus, de firmitu- dine religionis et fidei in sensum imperio diffiderent ac dubitarent ; et propterea ab inquisitione veritatis
246 NOVUM ORGANUM.
in naturalibus periculum illis impendere metuerent. At veré rem reputanti Philosophia Naturalis, post verbum Dei, certissima superstitionis medicina est ; eademque probatissimum fidei alimentum. Itaque merito religioni donatur tanquam fidissima ancilla : cum altera voluntatem Dei, altera potestatem mani- festet. Neque enim erravit ille qui dixit ; “ Erratis nescientes scripturas et potestatem Dei :” informatio- nem de voluntate et meditationem de potestate nexu individuo commiscens et copulans. Interim mints mirtim est si Naturalis Philosophie incrementa eohi- bita sint; cum religio, que plurimum apud animos hominum pollet, per quorundam imperitiam et zelum incautum in partem contrariam transiérit, et abrepta fuerit. xe.
Rursus in moribus et institutis scholarum, aca- demiarum, collegiorum, et similtum conventuum, que doctorum hominum sedibus et eruditionis culture destinata sunt, omnia progressul scientiarum adversa inveniuntur. Lectiones enim et exercitia ita sunt disposita, ut aliud a consuetis haud facilé cuiquam in mentem veniat cogitare, aut contemplari. Si vero unus aut alter fortassé judicii libertate uti sustinuerit, is sibi soli hanc operam imponere possit; ab aliorum autem consortio nihil capiet utilitatis. Sin et hoe toleraverit, tamen in capessenda fortuna industriam hanc et magnanimitatem sibi non levi impedimento fore experietur. Studia enim hominum in ejusmodi locis in quorundam auctorum scripta, veluti in carceres, conclusa sunt ; a quibus si quis dissentiat, continuo ut
NOVUM ORGANUM. 24:7
homo turbidus et rerum novarum cupidus corripitur. At magnum certeé discrimen inter res civiles et artes : non enim idem periculum a novo motu et a nova luce. Verum in rebus civilibus mutatio etiam in melius suspecta est ob perturbationem ; cum civilia auctoritate, consensu, fama, et opinione, non demon- stratione nitantur. In artibus autem et scientiis. tanquam in metalli-fodinis, omnia novis operibus et ulterioribus progressibus circumstrepere debent. Atque secundum rectam rationem res ita se habet, sed interim non ita vivitur: sed ista, quam diximus, doctrinarum administratio et politia scientiarum augmenta duritis premere consuevit. KCI. ‘ | Atque insupér licét ista invidia cessaverit; tamen satis est ad cohibendum Augmentum Scientiarum, quod hujusmodi conatus et industria preemiis care- ant. Non enim penes eosdem est cultura scientiarum et premium. Scientiarum enim augmenta a magnis utique ingeniis proveniunt; at pretia et pramia Sclentiarum sunt penes vulgus aut principes viros, qui (nisi raro admodtm) vix mediocritér docti sunt. Quinetiam hujusmodi progressus non solum premiis et beneficientia hominum, vertim etiam ipsa populari laude, destituti sunt. Sunt enim illi supra captum maxime partis hominum, et ab opinionum vulgarium ventis facilé obruuntur et extinguuntur. Itaque nil mirum si res illa non felicitér successerit, que in honore non fuit. Cll Sed longé maximum progressibus scieutiarum et
248 NOVUM ORGANUM. —
novis pensis ac provinciis in iisdem suscipiendis ob- staculum deprehenditur in desperatione hominum, et suppositione impossibilis. Solent enim viri pru- dentes et severi in hujusmodi rebus plané diffidere : nature obscuritatem, vite brevitatem, sensuum falla- clas, judicii infirmitatem, experimentorum difficulta- tes, et similia secum reputantes. Itaque existimant esse quosdam scientiarum, per temporum et etatum mundi revolutiones, fluxus et refluxus ; cm aliis tem- poribus crescant et floreant, aliis declinent et jaceant : ita tamen ut, cum ad certum quendam gradum et statum pervenerint, nil ulteritis possint.
Itaque si quis majora credat aut spondeat, id putant esse cujusdam impotentis et immaturi animi ; atque hujusmodi conatus, initia scilicét leta, media ardua, extrema confusa habere. Atque cum hujus- modi cogitationes ex sint, que in viros graves et judicio prestantes facilé cadant; curandum revera est, né rei optime et pulcherrime amore capti seve- ritatem judicii relaxemus aut minuamus; et sedulo videndum quid spei affulgeat, et ex qua parte se os- tendat; atque, auris levioribus spei rejectis, ea que plus firmitudinis habere videntur omnino discutiende sunt et pensitande. Quinetiam prudentia civilis ad consilium vocanda est et adhibenda, que ex pre- scripto diffidit, et de rebus humanis in deterius con- jicit. Itaque jam et de spe dicendum est; preser- tim cium nos promissores non simus, nec vim aut insidias hominum judiciis faciamus aut struamus, sed homines manu et sponte ducamus. Atque licét longeé potentissimum futurum sit remedium ad spem
NOVUM ORGANUM. 249
imprimendam, quando homines ad particularia, pre- sertim in Tabulis nostris Inyeniendi digesta et dis- posita (quz partim ad secundam, sed multo magis ad quartam instaurationis nostre partem pertinent) adducemus, cum hoc ipsum sit non spes tantum, sed tanquam res ipsa: tamen ut omnia clementius fiant, pergendum est in instituto nostro de preeparandis hominum mentibus; cujus przeparationis, ista osten- sio spei pars est non exigua. Nam absque ea reliqua faciunt magis ad contristationem hominum (scilicet, ut deteriorem et viliorem habeant de lis, que jam in usu sunt, opinionem quam nunc habent ; et suze con- ditionis infortunium plus sentiant et pernoscant), quam ad alacritatem aliquam inducendam, aut in- dustriam experiendi acuendam. Itaque conjecture nostra, qua spem in hac re faciunt probabilem, ape- riende sunt et preponende: sicut Columbus fecit, ante navigationem illam suam mirabilem maris Atlan- tici; cllm rationes adduxerit, cur ipse novas terras et continentes, preter eas que anté cognite fuerunt, in- veniri posse confideret: que rationes, licét primo rejec- te, postea tamen experimento probate sunt et rerum maximarum causse et initia fuerunt. XCIII.
Principium autem sumenduma Deo: hoc nimi- rum quod agitur, propter excellentem in ipso boni naturam, manifesté a Deo esse; qui auctor boni et pater luminum est. In operationibus autem divinis, initia queque tenuissima exitum certo trahunt. At- que quod de spiritualibus dictum est, regnum Dei non venit cum observatione; id etiam in omni majore
250 NOVUM ORGANUM.
opere providentiz divine evenire reperitur, ut omnia sine strepitu et sonitu placidé labantur, atque res plane agatur, priusquam homines eam agi putent aut advertant. Neque omittenda est prophetia Danielis de ultimis mundi temporibus: “ Multi pertransibunt et multiplex erit scientia :” manifesté innuens et sig- nificans esse in fatis, id est in providentia, ut per- transitus mundi (qui per tot longinquas navigationes impletus plane, aut jam in opere esse videtur) et Augmenta Scientiarum in eandem etatem incidant. XCIV. |
Sequitur ratio omnium maxima ad faciendam spem; nempé ex erroribus temporis preteriti et viarum adhuc tentatarum. Optima enim est ea re- prehensio, quam de statu civili haud prudentér admi- nistrato quispiam his verbis complexus est : “ Quod ad preterita pessimum est, id ad futura optimum videri debet. Si enim vos omnia, que ad officium vestrum spectant, prestitissetis, neque tamen res vestre in meliore loco essent, ne spes quidem ulla reliqua foret, eas in melius provehi posse. Sed cum rerum vestrarum status non a vi ipsd rerum sed ab errori- bus vestris malé se habeat, sperandum est, illis erroribus missis aut correctis, magnam rerum in me- lius mutationem fieri posse.” Simili modo si homines ‘per tanta annorum spatia viam veram inveniendi et colendi scientias tenuissent, nec tamen ulteritis pro- gredi potuissent, audax proculdubid et temeraria foret opinio, posse rem in ulterius provehi. Quod si in vid ips erratum sit, atque hominum opera in lis consumpta in quibus minimé oportebat; sequitur ex
NOVUM ORGANUM. 251
eo, non in rebus ipsis difficultatem oriri, quee potes- tatis nostre non sunt, sed in intellectu humano ejusque usu et applicatione; que res remedium et medicinam suscipit. Itaque optimum fuerit illos ipsos errores proponere: quot enim fuerint errorum impedimenta in preterito, tot sunt spei argumenta in futurum. Ea vero, licét in his que superits dicta sunt, non intacta omnino fuerint; tamen ea etiam nunc brevitér, verbis nudis ac simplicibus represen- tare visum est. | XCV.
Qui tractaverunt scientias, aut empirici, aut dog- matici fuerunt. Empirici, formicee more, congerunt tantum et utuntur; rationales, aranearum more, telas ex se conficiunt : apis vero ratio media est, quee materiam ex floribus horti et agri elicit, sed tamen eam propria facultate vertit et digerit. Neque ab- simile philosophize verum opificium est; quod nec mentis viribus tantum aut precipte nititur, neque ex historia naturali et mechanicis experimentis pre- bitam materiam in memoria integram, sed in intel- lectu mutatam et subactam, reponit. Itaque ex harum facultatum (experimentalis scilicet et ratio- nalis) arctiore et sanctiore foedere (quod adhuc factum non est) bené sperandum est.
XCVI.
Naturalis Philosophia adhuc sincera non inveni- tur, sed infecta et corrupta: in Aristotelis schola per logicam, in Platonis schola per theologiam naturalem ; in secunda schol Platonis, Procli et aliorum, per mathematicam; que Philosophiam Natu-
252 NOVUM ORGANUM.
ralem terminare, non generare aut procreare debet. At ex Philosophid Naturali pura et impermista me- liora speranda sunt.
XCVII.
Nemo adhuc tanta mentis constantid et rigore inventus est, ut decreverit et sibi imposuerit, theorias et notiones communes penitiis abolere, et intellectum abrasum et equum ad particularia de integro appli- care. Itaque ratio illa humana quam habemus, ex multa fide et multo etiam casu, nec non ex puerili- bus, quas primo hausimus, notionibus, farrago que- dam est et congeries.
Quod si quis ztate matura et sensibus integris, et mente repurgata, se ad experientiam et ad parti- cularia de integro applicet, de eo melitis sperandum est. Atque hac in parte nobis spondemus fortunam Alexandri Magni: neque quis nos vanitatis arguat, antequam exitum rei audiat, que ad exuendam om- nem vanitatem spectat.
Etenim de Alexandro et ejus rebus gestis Aéschi- nes ita locutus est: “ Nos certé vitam mortalem non vivimus; sed in hoc nati sumus, ut posteritas de nobis portenta narret et predicet :” perindéac si Alexandri res gestas pro miraculo habuisset.
At evis sequentibus Titus Livius melitis rem ad- vertit et introspexit, atque de Alexandro hujusmodi quidpiam dixit: “ Eum non aliud quam bene ausum vana contemnere.” Atque simile etiam de nobis judi- cium futuris temporibus factum iri existimamus : nos nil magni fecisse,sed tantum ea, que pro magnis habentur, minoris fecisse. Sed interim (quod jam
NOVUM ORGANUM. 253
diximus) non est spes nisi in regeneratione scientia-
rum; ut ex scilicét ab Experientia certo ordine exci-
tentur et rurstis condantur: quod adhuc factum
esse aut cogitatum nemo (ut arbitramur) affirmaverit. XCVIII.
Atque Experientie fundamenta (quando ad hance omnino deveniendum est) aut nulla, aut admodum infirma adhuc fuerunt; nec particularium silva et materies, vel numero, vel genere, vel certitudine, informando intellectui competens, aut ullo modo sufficiens, adhuc quesita est et congesta. Sed contra homines docti (supini sané et faciles) rumores quos- dam Experientiz, et quasi famas et auras ejus, ad philosophiam suam vel constituendam vel confirman- dam exceperunt, atque illis nihilomints pondus legitimi testimonii attribuerunt. Ac veluti si regnum aliquod aut status non ex litteris et relationibus a legatis et nuntiis fide-dignis missis, sed ex urbano- rum sermunculis et ex triviis, consilia sua et negotia gubernaret ; omnino talis in philosophiam adminis- tratio, quatenis ad Experientiam, introducta est. Nil debitis modis exquisitum, nil verificatum, nil numeratum, nil appensum, nil dimensum in Naturali Historia reperitur. At quod in observatione indefi- tum et vagum, id in informatione fallax et infidum est. Quod si cui hee mira dictu videantur, et querele mintis juste propiora, cum Aristoteles tantus ipse vir, et tanti regis opibus subnixus, tam accuratam de animalibus historiam confecerit, atque alii nonnulli majore diligentia (licét strepitu minore) multa adjecerint, et rursts alii de plantis, de metal-
254 NOVUM ORGANUM.
lis, et fossilibus, historias et narrationes copiosas conscripserint ;-is sane non satis attendere et perspi- cere videtur, quid agatur ‘In presentia. Alia enim est ratio Naturalis Historiz, que propter se confecta est; alia ejus, que collecta est ad informandum intellectum in ordine ad condendam philosophiam. Atque he due historiz tum aliis rebus, tim praci- pue in hoc differunt; quod prima ex illis specierum naturalium varietatem, non artium mechanicarum experimenta, contineat. Quemadmodum enim in civilibus ingenium cujusque, et occultus animi affectuumque sensus, melius elicitur, cum quis in perturbatione ponitur, quam alias: simili modo, et occulta nature magis se produnt per vexationes artium, quam cum cursu suo meant. Itdque tum demum bené sperandum est de Naturali Philosophia, postquam Historia Naturalis (que ejus basis est et fundamentum) melits instructa fuerit; antea vero minimé. XEIX.
Atque rursts in ipsa experimentorum mechani- corum copia, summa eorum, que ad intellecttis infor- mationem maximé faciunt et juvant, detegitur inopia. Mechanicus enim de veritatis inquisitione nullo modo sollicitus, non ad alia quam que operi suo subserviunt, aut animum erigit, aut manum porrigit. ‘Tum vero de scientiarum ulteriore pro- gressu spes bené fundabitur, cum in Historiam Natu- ralem recipientur et aggregabuntur complura expe- rimenta, que in se nullius sunt ustis, sed ad inventio- nem caussarum et axiomatum tantum faciunt; que
~ NOVUM ORGANUM. 255.
nos Lucifera experimenta, ad differentiam Fructife- rorum, appellare consuevimus. Illa autem miram habent in se virtutem et conditionem ; hanc videlicét, quod nunquam fallant aut frustrentur. Cum enim ad hoc adhibeantur, non ut opus aliquod efficiant, sed ut caussam naturalem in aliquo revelent, quaqua- versum cadunt, intentioni equeé satisfaciunt, clim quzstionem terminent. of
At non soltim copia major experimentorum que- renda est et procuranda, atque etiam alterius generis, quam adhuc factum est; sed etiam methodus plané alia, et ordo et processus, continuande et provehende Experientiz introducenda. Vaga enim Experientia et se tanttm sequens (ut superius dictum est) mera palpatio est, et homines potits stupefacit, quam in- format. At cum Experientia lege certa procedet, serlatim et continentér, de scientiis aliquid melius sperarl poterit.
Ck:
Postquam vero copia et materies Historie Natu- ralis et Experientie talis, qualis ad opus intellectus sive ad opus philosophicum requiritur, presto jam sit et parata; tamen nullo modo sufficit intellectus, ut in illam materiem agat sponte et memoritér ; non magis, quam si quis computationem alicujus ephe- meridis memoritér se tenere et superare posse speret. Atque hactentis tamen potiores meditationis partes, quam scriptionis in inveniendo fuerunt ; neque adhtic Experientia Litterata facta est : atqui nulla nisi de scripto inventio probanda est. Illa vero in usum
VOL, IX. S
256 NOVUM ORGANUM.
veniente ab Experientia facta demum Litterata, me- lius sperandum. CII.
Atque insupér cum tantus sit particularium nu- merus et quasi exercitus, isque ita sparsus et diffusus ut intellectum disgreget et confundat, de velitatio- nibus et levibus motibus et transcursibus intellectiis non bene sperandum est ; nisi fiat instructio et coor- dinatio per Tabulas Inveniendi idoneas, et bené dispositas et tanquam vivas, eorum que pertinent ad subjectum in quo versatur inquisitio, atque ad harum Tabularum auxilia preeparata et digesta mens appli- cetur.
CII.
Vertm post copiam particularium, rité et ordine veluti sub oculos positorum, non statim transeundum est ad inquisitionem, et inventionem novorum particu- larium, aut operum; aut saltém, si hoc fiat, in eo non acquiescendum. Neque enim negamus, post- quam omnia omnium artium experimenta collecta et digesta fuerint, atque ad unius hominis notitiam et judicium. pervenerint, quin ex ipsa traductione ex- perimentorum unius artis in alias, multa nova inve- niri possint ad humanam vitam et statum utilia, per istam Experientiam quam vocamus Litteratam ; sed tamen minora de eA speranda sunt; majora ver6 a nova luce axiomatum ex particularibus illis certa vid et regula eductorum, que rurstis nova particu- laria indicent et designent. Neque enim in plano via sita est, sed ascendendo et descendendo; ascen- dendo primo ad axiomata, descendendo ad opera.
NOVUM ORGANUM. 257
CIV.
Neque tamen permittendum est, ut intellectus a particularibus ad axiomata remota, et quasi general- issima (qualia sunt principia, que vocant, artium et rerum) saliat et volet ; et ad eorum immotam verita- tem axiomata media probet, et expediat : quod adhtic factum est, prono ad hoc impetu naturali intellectitis, atque etiam ad hoc ipsum, per demonstrationes que fiunt per syllogismum, jampridém edocto et assue- facto. Sed de scientiis tum demum bené sperandum est, quando per scalam veram, et per gradus con- tinuos, et non intermissos aut hiulcos, a particula- ribus ascendetur ad axiomata minora, et deindé ad media, alia aliis superiora, et postremo demtm ad generalissima. Etenim axiomata infima non mul- tum ab experientia nuda discrepant. Suprema vero illa, et generalissima (que habentur) notionalia sunt et abstracta, et nil habent solidi. At media sunt axiomata illa vera, et solida, et viva, in quibus humane res et fortune site sunt; et supra hee quoque, tandem ipsa illa generalissima ; talia scilicét que non abstracta sint, sed per hac media vere limi- tantur. |
Itaque hominum intellectui non plume addende, sed plumbum potils et pondera; ut cohibeant om- nem saltum et volatum. Atque hoc adhtic factum non est; ctim vero factum fuerit, melitis de scientiis sperare licebit.
_ CV.
In constituendo autem axiomate, forma induc-
tionis alia quam adhuc in usu fuit excogitanda est ;
258 NOVUM ORGANUM.
eaque non ad principia tanttm (que vocant) pro- banda et invenienda, sed etiam ad axiomata minora, et media, denique omnia. Inductio enim que pro- | cedit per enumerationem simplicem, res puerilis est, et precariO concludit, et periculo exponitur ab in- stantia contradictoria, et plerumque secundum pauciora quam par est, et ex his tantummodo que prestO sunt, pronunciat. At inductio, que ad in- ventionem et demonstrationem scientiarum et artium erit utilis, naturam separare debet, per rejectiones et exclusiones debitas; ac deindé, post negativas tot quot sufficiunt, super affirmativas concludere; quod adhue factum non est, nec tentatum certé, nisi tan- tummodo a Platone, qui ad excutiendas definitiones et ideas, hac certé forma inductionis aliquatents utitur. Verum ad hujus inductionis, sive demonstra- tionis, instructionem bonam et legitimam, quamplu- rima adhibenda sunt, que adhuc nullius mortalium cogitationem subiére; adeo ut in e@ major sit con- sumenda opera, quam adhuc consumpta est in syllo- gismo. Atque hujus inductionis auxilio, non solum ad axiomata invenienda, verum etiam ad notiones ter- minandas, utendum est. Atque in hac certé induc- tlone spes maxima sita est. CVI.
At in axiomatibus constituendis per hanc induc- tionem, examinatio et probatio etiam facienda est ; utram quod constituitur axioma aptatum sit tantum, et ad mensuram factum eorum particularium ex quibus extrahitur; an vero sit amplius, aut latius. Quod si sit amplius, aut latius, videndum an eam
NOVUM ORGANUM. 259
suam amplitudinem et latitudinem per novorum particularium designationem, quasi fide-jussione qua- dam firmet; né vel in jam notis tanttim herea- mus, vel laxiore fortassé complexu umbras et formas abstractas, non solida et determinata in materia, prensemus. Hec vero cim in usum venerint, solida tum demtim spes merito affulserit. CVI.
Atque hic etiam resumendum est, quod superitis dictum est de Naturali Philosophia producta, et scientiis particularibus ad eam reductis, ut non fiat scissio et truncatio scientiarum; nam etiam absque hoc minus de progressu sperandum est.
CVIII.
Atque de desperatione tollenda, et spe facienda, ex preteriti temporis erroribus valere jussis, aut rec- tificatis, jam dictum est. Videndum autem et si que alia sint, quae spem faciant. [llud vero occurrit ; si hominibus non querentibus, et aliud agentibus, multa utilia, tanquam casu quodam, aut per occa- sionem, inventa sint ; nemini dubium esse posse, quin lisdem querentibus, et hoc agentibus, idque via et ordine non impetu et desultorié, longé plura detegi necesse sit. Licét enim semel aut itertim accidere possit, ut quispiam in id forté fortuna incidat, quod magno conatu et de industria scrutantem antea fugit; tamén in summa rerum, proculdubio contra- rium invenitur. Itaque longé plura, et meliora, atqué per minora intervalla, a ratione et industria, et directione, et intentione hominum, speranda sunt,
260 NOVUM ORGANUM.
quam a casu, et instinctu animalium, et hujusmodi, que hactents principium inventis dederunt. CIX.
Etiam illud ad spem trahi possit, quod nonnulla ex his quee jam inventa sunt ejus sint generis, ut antequam invenirentur, haud facilé cuiquam in men- tem venisset de iis aliquid suspicari; sed plane quis illa ut impossibilia contempsisset. Solent enim homines de rebus novis ad exemplum veterum, et secundum phantasiam ex lis preeceptam et inquina- tam, hariolari; quod genus opinandi fallacissimum est, quandoquidém multa ex his, que ex fontibus rerum petuntur, per rivulos consuetos non fluant.
Veluti si quis, ante tormentorum igneorum in- ventionem, rem per effectus descripsisset, atque in hune modum dixisset ; inventum quoddam detectum esse, per quod muri, et munitiones queque maxime, ex longo intervallo concuti et dejici possint; homines sané de viribus tormentorum et machinarum per pondera, et rotas, et hujusmodi arietationes et im- pulsus, multiplicandis multa et varia secum cogita- turi fuissent: de vento autem igneo, tam subito et violentér se expandente et exsufflante, vix unquam aliquid alicujus imaginationi, aut phantasiz occur- surum fuisset ; utpoté cujus exemplum in proximo non vidisset, nisi forte in terre motu, aut fulmine, que ut magnalia nature, et non imitabilia ab homine homines statim rejecturi fuissent.
Eodem modo si, ante fili bombycini inventionem, quispiam hujusmodi sermonem injecisset ; esse quod-
NOVUM ORGANUM. 261
dam fili genus inventum ad vestium et supellectilis usum, quod filum linteum aut laneum tenuitate, et nihilominus tenacitate, ac etiam splendore, et molli- tie longe superaret ; homines statim aut de Serico aliquo vegetabili, aut de animalis alicujus pilis deli- catioribus, aut de avium plumis et lanugine, aliquid opinaturi fuissent ; vertim de vermis pusilli textura, edque tam copiosa, et se renovante, et anniversaria, nil fuissent certé commenturi. Quod si quis etiam de vermi verbum aliquod injecisset, ludibrio certé futurus fuisset, ut qui novas aranearum operas som- niaret.
Similitér si, ante inventionem acts nautice, quis- piam hujusmodi sermonem intulisset ; inventum esse quoddam instrumentum, per quod cardines, et puncta ceeli, exacté capi et dignosci possint ; homines statim de magis exquisita fabricatione instrumentorum as- tronomicorum, ad multa et varia, per agitationem phantasie, discursuri fuissent; quod vero aliquid inveniri possit, cujus motus cum ccelestibus tam bené conveniret, atque ipsum tamen ex ccelestibus non esset, sed tanttim substantia lapidea, aut metallica, omnino incredibile visum fuisset. Atque hec tamen et similia, per tot mundi etates, homines Jatuerunt, nec per philosophiam, aut artes rationales inventa sunt, sed casu, et per occasionem ; suntque illius (ut diximus) generis, ut ab iis que antea cognita fuerunt plane heterogenea, et remotissima sint, ut preenotio aliqua nihil prorsis ad illa conducere potuisset.
Itaque sperandum omnino est, esse adhuc in nature sinu multa excellentis ustis recondita, que
262 ‘NOVUM ORGANUM.
nullam cum jam inventis cognationem habent, aut parallelismum; sed omnino sita sunt extra. vias phantasiz, que tamen adhuc inventa non sunt ; que proculdubio per multos saeculorum circuitus et -am- bages et ipsa quinddque prodibunt, sicut illa supe- riora prodierunt; sed. per vlam, quam nunc tracta- mus, properé et subitO et simul representari, et an- ticlpari possunt. ae CX.
Attamen conspiciuntur et alia inventa ejus gene- ris, que fidem faciant, posse genus humanum nobilia inventa, etiam ante pedes posita, preterire et tran- silire. Utctinque enim pulveris tormentarii, vel fill bombycini, vel actis nautice, vel sacchari, vel papyri, vel similium inventa, quibusdam rerum et nature proprietatibus niti videantur, at certé imprimendi artificium nil habet, quod non sit apertum, et fere obvium. Et nihilomints homines non advertentes litterarum modulos difficilitis scilicét collocari, quam litteree per motum mands scribantur; sed hoc in- teresse, quod litterarum moduli semel collocati infi- nitis impressionibus, litter autem per manum exarate unice tantum scriptioni, sufficilant; aut fortassé iterd’m non advertentes, atramentum ita inspissari posse, ut tingat, non fluat, praesertim lit- teris resupinatis et impressivne facta desupér, hoc pulcherrimo invento (quod ad doctrinarum propaga- tionem tanttim facit) per tot szecula caruerunt.
Solet autem mens humana, in hoc inventionis curriculo, tam leva sepenumerod et malé composita esse, ut primo diffidat, et paullo post se contemnat ;
NOVUM ORGANUM. 263
atque primo incredibile ei videatur aliquid tale in- veniri posse, postquam autem inventum sit, incre- dibile rursus videatur, id homines tamdit fugere potuisse. Atque hoc ipsum ad spem rité trahitur ; superesse nimirim adhtic magnum inventorum cu- mulum, qui non solliim: ex operationibus incognitis eruendis, sed et ex jam cognitis transferendis et componendis et applicandis, per eam quam diximus Experientiam Litteratam, deduci possit.
CXI. Ea
Neque illud omittendum ad faciendam spem; . reputent (si placet) homines infinitas ingenii tem- poris, facultatum expensas, quas homines in rebus et studiis longé minoris ustis et preti collocant ; quorum pars quota si ad sana et solida verteretur, nulla non difficultas superari possit. Quod idcirco adjungere visum est, quia plavé fatemur Historie Naturalis et Experimentalis collectionem, qualem animo metimur, et qualis esse debet, opus esse mag- num, et quasi regium, et multe opere atque 1m- pense.
CXII.
Interim particularium multitudinem nemo refor- midet, quin potits hoc ipsum ad spem revocet. Sunt enim artium et nature particularia phenomena manipuli instar ad ingenii commenta, postquam ab evidentia rerum disjuncta et abstracta fuerint. Atque hujus vie exitus in aperto est, et feré in propinquo ; alterius exitus nullus, sed implicatio infinita. Homi- nes enim adhtic parvam in Experientia moram fece- runt, et eam levitér perstrinxerunt, sed in medita-
264 NOVUM ORGANUM.
tionibus et commentationibus ingenii infinitum tempus contriverunt. Apud nos vero si esset prest6 quispiam, qui de facto nature ad interrogata re- sponderet, paucorum annorum esset inventio caus- sarum, et scientiarum omnium,
CXIII.
Etiam nonnihil hominibus spei fieri posse putamus ab exemplo nostro proprio; neque jactantize caussa hoc dicimus, sed quod utile dictu sit. Si qui diffidant, me videant, hominem inter homines etatis mez civilibus negotiis occupatissimum, nec firma admodum vale- tudine (quod magnum habet temporis dispendium), atque in hac re plane protopirum, et vestigia nullius secutum, neque heec ipsa cum ullo mortalium com- municantem; et tamen veram viam constantér in- gressum, et ingenium rebus submittentem, hzec ipsa aliquatenus (ut existimamus) provexisse. Kt dein- céps videant, quid ab hominibus otio abundantibus, atque a laboribus consociatis, atque a temporum suc- cessione, post hec indicia nostra exspectandum sit ; presertim in vid, que non singulis solummodo per- via est (ut fit in via illa rationali), sed ubi hominum labores et opere (presertim quantum ad experien- tie collectam) optimé distribui, et deindé componi possint. Tum enim homines vires suas nosse inci- pient, ciim non eadem infiniti, sed alia alii pre- stabunt.
CXIV. Postrem6, etiamsi mult6 infirmior et obscurior aura spei ab ist Nova Continente spiraverit ; tamen omnind experiendum esse (nisi velimus animi esse
NOVUM ORGANUM. 265
plané abjecti, statuimus. Non enim res pari peri- culo non tentatur, et non succedit; ctim in illo, in- gentis boni, in hoc, exigue humane opere jactura vertatur. Verum ex dictis, atque etiam ex non dictis, visum est nobis spei abundé subesse, non tantiim homini strenuo ad experiendum, sed etiam prudenti et sobrio ad credendum. Oxy:
Atque de desperatione tollenda, que inter caussas potentissimas ad progressum scientiarum remoran- dum et inhibendum fuit, jam dictum est: atque simul sermo de signis et caussis errorum, et inertiz et ignorantize que invaluit, absolutus est ; prasertim cam subtiliores causse, et que in judicium popu- lare, aut observationem non incurrunt, ad ea, que de Idolis animi humani dicta sunt, referri debeant.
Atque hic simul pars destruens Instaurationis nostre claudi debet, que perficitur tribus Redargu- tionibus; Redargutione nimirum Humane Rationis Native, et sibi permissze ; Redargutione Demonstra- tionum; et Redargutione Theoriarum, sive philoso- phiarum et doctrinarum que receptze sunt. Re- dargutio vero earum talis fuit, qualis esse potuit; videlicet per signa, et evidentiam caussarum ; cim confutatio alia nulla a nobis (qui et de principiis, et de demonstrationibus, ab aliis dissentimus) adhiberi potuerit.
Quocirca tempus est, ut ad ipsam artem et nor- mam Interpretandi Naturam veniamus; et tamen nonnihil restat, quod prevertendum est. Cum enim in hoc primo aphorismorum libro illud nobis propo-
266 NOVUM ORGANUM.
situm sit, ut tam ad intelligendum, quam ad reci- piendum ea que sequuntur, mentes hominum pre- parentur; expurgata jam et abrasa et equata mentis area, sequitur ut mens sistatur in positione bona, et tanquam aspectu benevolo ad ea que pro- ponemus. Valet enim in re nova ad prejudicium non sclum preoccupatio fortis opinionis veteris, sed et preeceptio sive prefiguratio falsa rei que affertur, Itaque conabimur efficere, ut habeantur bone et vere, de tis que adducimus, opiniones, licét ad tem- pus tantummodo, et tanquam usurarie, donec res ipsa pernoscatur. CXVI.
Primo itaque postulandum videtur, ne existiment homines nos more antiquorum Grecorum, aut quo- rundam novorum hominum, Telesii, Patricii, Severini, sectam aliquam in philosophia condere velle; neque enim hoc agimus, neque etiam multum interesse putamus ad hominum fortunas, quales quis opinio- nes abstractas de natura et rerum principiis habeat : neque dubium est, quin multa hujusmodi, et vetera revocari, et nova introduci possint ; quemadmodum et complura themata cceli supponi possunt, quae cum phenomenis sat bené conveniunt, inter se tamen dissentiunt.
At nos de hujusmodi rebus opinabilibus, et simul inutilibus, non laboramus. At contra nobis consti- tutum est experiri, an revera potentie et amplitu- dinis humane firmiora fundamenta jacere, ac fines in latius proferre possimus. Atque licét sparsim, et in aliquibus subjectis specialibus, longé veriora ha-
NOVUM ORGANUM. 267
beamus, et certiora (ut arbitramur) atque etiam magis fructuosa, quam quibus homines adhuc utun-. tur (que in quintam Instaurationis nostre partem congessimus), tamen theoriam nullam universalem, aut integram proponimus. Neque enim huic rei tempus adhuc adesse videtur. Quin nec spem ha- bemus vite producende, ad sextam Instaurationis partem (que philosophie per legitimam Nature In- terpretationem invente destinata est) absolvendam ; sed satis habemus, si in mediis sobrié et utilitér nos geramus, atque interim semina veritatis sincerioris in posteros spargamus, atque initiis rerum magna- rum non desimus. CXVII.
Atque quemadmodum sect conditores non su- mus ; ita nec operum particularium largitores, aut promissores. Attamen possit aliquis hoc modo oc- ,currere; quod nos, qui tam sepé operum mentio- nem faciamus, et omnia eo trahamus, etiam operum aliquorum pignora exhibeamus. Vertim via nostra, et ratio (ut sepé perspicueé diximus, et adhuc dicere juvat) ea est ; ut non opera ex operibus, sive expe- rimenta ex experimentis (ut empirici), sed ex operi- bus et experimentis caussas et axiomata, atque ex caussis et axlomatibus rursus nova opera et expe- rimenta (ut legitimi Nature Interpretes) extraha- mus.
Atque licét in Tabulis nostris Inveniendi (ex qui- bus quarta pars Instaurationis consistit), atque etiam Exemplis Particularium (quas in secunda parte ad- duximus), atque insuper in Observationibus nostris super Historiam (que in tertia parte operis descripta
268 NOVUM ORGANUM.
est), quivis vel mediocris perspicacie et sollertiz complurium operum nobilium indicationes, et desig- nationes ubique notabit; ingenué tamen fatemur, Historiam Naturalem, quam adhuc habemus, aut ex libris, aut ex inquisitione propria, non tam copiosam esse et verificatam, ut legitime Interpretationi satis- facere aut ministrare possit.
Itaque si quis ad mechanica sit magis aptus et paratus, atque sagax ad venanda opera, ex conver- satione sola cum experimentis, ei permittimus et re- linquimus illam industriam, ut ex Historia nostra, et Tabulis, multa tanquam in via decerpat, et applicet ad opera, ac veluti foenus recipiat ad tempus, donec sors haberi- possit. Nos verd, ctim ad majora con- tendamus, moram omnem preproperam et prema- turam in istiusmodi rebus, tanquam Atalanta pilas (ut szepils solemus dicere) damnamus. Neque enim aurea poma puerilitér affectamus, sed omnia in victoria cursiis artis super naturam ponimus ; neque muscum, aut segetem herbidam demetere festinamus, sed messem tempestivam exspectamus.
CXVIII.
Occurret etiam alicui proculdubio, postquam ipsam Historiam nostram, et Inventionis Tabulas per- legerit, aliquid in ipsis experimentis minus certum, vel omnino falsum; atque propterea secum fortassé reputabit, fundamentis et principiis falsis et dubiis inventa nostra niti. Vertim hoc nihil est; necesse enim est, talia sub initiis evenire. Simile enim est, ac si inscriptione aut impressione una forte littera aut altera perperam posita aut collocata sit; id enim legentem non multiim impedire solet, quando-
NOVUM ORGANUM. 269
quidém errata ab ipso sensu facilé corriguntur. Ita etiam cogitent homines multa in Historia Naturali experimenta falsO credi et recipi posse; que paullo post a caussis et axiomatibus inventis facilé expunguntur, et rejiciuntur. Sed tamen verum est, si in Historia Naturali, et Experimentis magna et crebra et continua fuerint errata illa nulla ingenii aut artis felicitate corrigi aut emendari posse. Ita- que si in Historia nostra Naturali, que tanta diligen- tid, et severitate, et feré religione probata et col- lecta est, aliquid in particularibus quandoque subsit falsitatis, aut erroris; quid tandem de Naturali His- toria vulgari, que pre nostra tam negligens est, et facilis, dicendum erit? aut de philosophia et scientiis super hujusmodi arenas (vel syrtes potils) edificatis? Itaque hoc quod diximus neminem mo- veat. CXiX:
Occurrent etiam in Historia nostra et Experimen- tis plurime res, primo leves et vulgate, deinde viles et illiberales, postremo nimis subtiles ac meré specu- lative, et quasi nullius ustis: quod genus rerum, hominum studia avertere et alienare possit.
Atque de istis rebus, que videntur vulgate, illud homines cogitent; solere sané eos adhuc nihil aliud agere, quam ut eorum, que rara sunt, caussas ad ea, que frequentér fiunt, referant et accommodent: at ipsorum, que frequentér eveniunt, nullas caussas inquirant, sed ea ipsa recipiant tanquam concessa et admissa.
Itaque non ponderis, non rotationis ccelestium,
270 NOVUM ORGANUM.
non caloris, non frigoris, non luminis, non duri, non mollis, non tenuis, non densi, non liquidi, non con- sistentis, non animati, non inanimati, non similaris, non dissimilaris, nec demtim organici caussas querunt; sed illis, tanquam pro evidentibus et manifestis, re- ceptis, de ceteris rebus, que non tam frequentér et familiaritér occurrunt, disputant et judicant.
Nos ver6, qui satis scimus nullum de rebus raris aut notabilibus judicium fieri posse, multo minus res novas in lucem protrahi, absque vulgarium rerum caussis, et caussarum caussis, rité examinatis et reper- tis, necessari6 ad res vulgarissimas in Historiam nos- tram recipiendas compeliimur. Quinetiam nil magis philosophiz offecisse deprehendimus, quam qu6d res, quee familiares sunt et frequentér occurrunt, contem- plationem hominum non morentur et detineant, sed reciplantur obitér neque earum causse queri soleant: ut non sepils requiratur informatio de rebus igno- tis, quam attentio in notis. |
EXX:
Quod ver6 ad rerum vilitatem attinet, vel etiam turpitudinem, quibus (ut ait Plinius) honos prefan- dus est; ex res, non minus quam lautissime et pre- tiosissime, in Historiam Naturalem recipiende sunt. Neque propterea polluitur Naturalis Historia: sol enim equé palatia et cloacas ingreditur, neque tamen polluitur. Nos autem non Capitolium aliquod aut Pyramidem hominum superbize dedicamus aut con- dimus, sed templum sanctum ad exemplar mundi in intellectu humano fundamus. Itaque exemplar se- quimur. Nam quicquid essentid dignum est, id
NOVUM ORGANUM. yet
etiam scientid dignum, que est essentiz imago. At vilia equé subsistunt ac lauta. Quinetiam, ut e quibusdam putridis materiis, veluti musco et zibe- tho, aliquando optimi odores generantur; ita et ab instantiis vilibus et sordidis, quanddéque eximia lux et informatio emanat. Vertim de hoc nimis multa; cim hoc genus fastidii sit plané puerile et effoemi- natum. | CXXI.
At de illo omnin6 magis accuraté dispiciendum ; quod plurima in Historia nostra captui vulgari, aut etiam cuivis intellectui(rebus presentibus assuefacto) videbuntur curiose cujusdam et inutilis subtilitatis. Itaque de hoc ante omnia et dictum et dicendum est; hoc scilicét, nos jam sub initiis et ad tempus tantim lucifera experimenta, non fructifera querere; ad exemplum creationis divine, quod szpitis diximus, que primo die lucem tantum produxit, eique soli unum integrum diem attribuit, neque illo die quic- quam materiati operis immiscuit.
Itaque si quis istiusmodi res nullius esse usts putet, idem cogitat ac si nullum etiam lucis esse usum censeat, quia res scilicét solida aut materiata non sit. Atque revera dicendum est, simplicium naturarum cognitionem bené examinatam et defini- tam instar lucis esse; que ad universa operum pene- tralia aditum prebet, atque tota agmina operum et turmas, et axiomatum nobilissimorum fontes potes- tate quidam complectitur et post se trahit; in se tamen non ita magni usiis est. Quin et litterarum elementa per se et separatim nihil significant, nec
VOL. IX. i i
272 NOVUM ORGANUM.
alicujus ustis sunt, sed tamen ad omnis sermonis compositionem et apparatum instar materie prime sunt. Etiam semina rerum potestate valida, usu (nisi in processu suo) nihili sunt. Atque lucis ipsius radii dispersi, nisi coéant, beneficlum suum non im- pertiuntur.
Quod si quis subtilitatibus speculativis offenda- tur, quid de scholasticis viris dicendum erit, qui sub- tilitatibus immensum indulserunt ? que tamen sub- tilitates in verbis, aut saltem vulgaribus notionibus (quod tantundem valet), non in rebus aut natura consumptz fuerunt; atque utilitatis expertes erant, non tantum in origine, sed etiam in consequentiis : tales autem non fuerunt, ut haberent in presens uti- litatem nullam, sed per consequens infinitam ; quales sunt ez de quibus loquimur. Hoc vero sciant ho- mines pro certo, omnem subtilitatem disputationum et discursuum mentis, si adhibeatur tantum post axiomata inventa, seram esse et preposteram: et subtilitatis tempus verum ac proprium, aut saltém precipuum, versari in pensitanda experientia, et indé constituendis axiomatibus: nam illa altera subtilitas naturam prensat et captat, sed nunquam appre- hendit aut capit. Et verissimum certé est, quod de occasione sive fortuna dici solet, si. transfe- ratur ad naturam : videlicét, eam a fronte comatam, ab occipitio calvam esse.
Denique de contemptu in Naturali Historia rerum aut vulgarium, aut vilium, aut nimis subtilium, et in originibus suis inutilium, illa vox muliercule ad tu- midum principem, qui petitionem ejus ut rem in-
NOVUM ORGANUM. 273
dignam et majestate sua inferiorem abjecisset, pro oraculo sit; “ Desine ergo rex esse:” quia certissi- mum est, imperium in naturam, si quis hujusmod! rebus ut nimis exilibus et minutis vacare nolit, nec obtineri nec geri posse.
CXXIl.
Occurrit etiam et illud; mirabile quiddam esse et durum, quod nos onmes scientias atque omnes auctores simul ac veluti uno ictu et Impetu summo- veamus: idque non assumpto aliquo ex antiquis in auxilium et presidium nostrum, sed quasi viribus propriis.
Nos autem scimus, si minus sincera fide agere voluissemus, non difficile fuisse nobis, ista, que affe- runtur, vel ad antiqua secula ante Grecorum tem- pora (ctim scientie de natura magis fortassé, sed tamen majore cum silentio floruerint, neque in Grecorum tubas et fistulas adhuc incidissent), vel etiam (per partes certé) ad aliquos ex Grecis ipsis referre, atque astipulationem et honorem inde pe- tere: more novorum hominum, qui nobilitatem sibi ex antiqua aliqua prosapia, per genealogiarum fa- vores, astruunt et affingunt. Nos vero rerum evi- dentia freti, omnem commenti et imposture condi- tionem rejicimus; neque ad id quod agitur plus interesse putamus, utrum que jam invenientur antiquis olim cognita, et per rerum vicissitudines et secula occidentia et orientia sint, quam homini- bus cure esse debere, utrtim Novus Orbis fuerit in- sula illa Atlantis, et veteri mundo cognita, an nunc primum reperta. Rerum enim inventio a nature
274 NOVUM ORGAXUM.
luce petenda, non ab antiquitatis tenebris repe- tenda est.
Quod vero ad universalem istam reprehensionem attinet, certissimum est veré rem reputanti, eam et magis probabilem esse, et magis modestam, quam si facta fuisset ex parte. Si enim in primis notioni- bus errores radicati non fuissent, fieri non potuisset, quin nonnulla recté inventa alia perperam inventa correxissent. Sed cum errores fundamentales fuerint, atque ejusmodi ut homines potius res neglexerint ac preteriérint, quam de illis pravum aut falsum judi- cium fecerint ; minimé mirum est, si homines id non obtinuerint, quod non egerint ; nec ad metam per- venerint, quam non posucrint aut collocarint ; neque viam emensi sint, quam non ingressi sint aut te- nuerint. |
Atque insolentiam rei quod attinet, certé si quis mantis constantid atque oculi vigore lineam magis rectam, aut circulum magis perfectum se describere posse, quam alium quempiam, sibi assumat, indu- citur scilicét facultatis comparatio: quod si quis as- serat se, adhibita regula aut circumducto circino, lineam magis rectam aut circulum magis perfec- tum posse describere, quam aliquem alium vi sola oculi et mantis; is certé non admodum jactator fue- rit. Quin hoe, quod dicimus, non solum in hoc nostro -conatu primo et incceptivo locum habet; sed etiam pertinet ad eos quihuic rei posthac incumbent. Nos- tra enim via inveniendi scientias exeequat fere inge- nia, et non multum excellentie eorum relinquit : cum omnia per certissimas regulas et demonstrationes
NOVUM ORGANUM. | 375
transigat. Itaque hee nostra (ut sepé diximus) fe- licitatis cujusdam sunt potitis quam facultatis, et potils temporis partus quam ingenii. Est enim certé casus aliquis non minus in cogitationibus hu- manis, quam in operibus et factis.
CXXEI-
Itaque dicendum de nobis ipsis quod ille per jocum dixit, presertim cum tam bene rem secet: “fieri non potest ut idem sentiant, qui aquam et qui vinum bibant.” At czeteri homines, tam veteres quam novi, liquorem biberunt crudum in scientils, tanquam aquam, vel sponte ex intellectu manantem, vel per dialecticam tanquam per rotas ex puteo haustam. At nos liquorem bibimus et propinamus ex infinitis confectam uvis, iisque maturis et tempestivis, et per racemos quosdam collectis ac decerptis, et subindé in torculari pressis, ac postremo in vase repurgatis et clarificatis. Itaque nil mirum, si nobis cum aliis non conveniat.
CXAIY.
Occurret proculdubio et illud: nec metam aut scopum scientiarum a nobis ipsis (id quod in aliis re- prehendimus) verum et optimum prefixum esse. Esse enim contemplationem veritatis omni operum utilitate et magnitudine digniorem et celsiorem: longam vero istam et sollicitam moram in experien- tid et materia, et rerum particularium fluctibus, mentem veluti humo affigere, vel potius in Tartarum quoddam confusionis et perturbationis dejicere; at- que abstracte sapientiz serenitate et tranquillitate
276 NOVUM ORGANUM,
(tanquam a statu multo diviniore) arcere et summo- vere. Nos vero huic rationi libentér assentimur ; et hoc ipsum, quod innuunt ac preoptant, precipué atque ante omnia agimus. Etenim verum exemplar mundi in intellectu humano fundamus; quale invenitur, non quale cuipiam sua propria ratio dictaverit. Hoe autem perfici non potest, nisi facta mundi dissec- tione atque anatomia diligentissima. Modulos verd ineptos mundorum et tanquam simiolas, quas in philosophiis phantasia hominum exstruxerunt, om- nind dissipandas edicimus. Sciant itaque homines (id quod superitis diximus) quantum intersit inter humane mentis idola, et divinee mentis ideas. Illa enim nihil aliud sunt, quam abstractiones ad pla- citum: he autem sunt vera signacula Creatoris super creaturas, prout in materia per lineas veras et exquisitas imprimuntur et terminantur. Itaque ip- sissimee res sunt (in hoc genere) veritas et utilitas : atque opera ipsa pluris facienda sunt, quatenus sunt veritatis pignora, quam propter vitaze commoda. CXXV.
Occurret fortassé et illud: nos tanquam actum agere, atque antiquos ipsos eandem, quam nos, viam tenuisse. Itaque verisimile putabit quispiam etiam nos, post tantum motum et molitionem, deventuros tandem ad aliquam ex illis philosophiis que apud antiquos valuerunt. Nam et illos,in meditationum suarum principiis, vim et copiam magnam exemplo- rum et particularium paravisse; atque In commen- tarios, per locos et titulos, digessisse ; atque inde
NOVUM ORGANUM. 277
philosophias suas et artes confecisse; et posted, re comperta, pronuntidsse; et exempla ad fidem et docendi lumen sparsim addidisse ; sed particularium notas et codicillos ac commentarios suos in lucem edere, supervacuum et molestum putdsse: idedque fecisse, quod in edificando fieri solet, nempé post edificii structuram, machinas. et scalas a conspectu amovisse. Neque alitér factum esse credere certé oportet. Vertim nisi quis omnino oblitus fuerit eorum que superits dicta sunt, huic objectioni (aut scrupulo potits) facilé respondebit. Formam enim inquirendi et inveniendi apud antiquos et ipsi profi- temur, et scripta eorum pre se ferunt. Ea autem non alia fuit, quam ut ab exemplis quibusdam et par- ticularibus (additis notionibus communibus, et for- tassé portione nonnulla ex opinionibus receptis, quee maximé placuerunt) ad conclusiones maximé generales sive principia scientiarum adyolarent ; ad quorum veri- tatem immotam et fixam conclusiones inferiores per media educerent ac probarent, ex quibus artem constituebant. ‘Tum demim si nova particularia et exempla mota essent et adducta, que placitis suis refragarentur, illa aut per distinctiones, aut per regularum suarum explanationes, in ordinem subtili- tér redigebant ; aut demum per exceptiones grosso modo summoyebant: at rerum particularium non refragantium caussas ad illa principia sua laboriosé et pertinacitér accommodabant. Verum nec His- toria Naturalis et Experientia illa erat, quam fuisse oportebat (longé certé abest) ; et ista advolatio ad generalissima omnia perdidit.
278 NOVUM ORGANUM.
CXXVI.
Occurret et illud; nos, propter inhibitionem quandam pronuntiandi et principia certa ponendi, donec per medios gradus ad generalissima rité per- Ventum sit, suspensionem quandam judicii tueri, atque ad acatalepsiam rem deducere. Nos vero non Acatalepsiam, sed Eucatalepsiam meditamur et proponimus: sensui enim non derogamus, sed minis- tramus; et intellectum non contemnimus, sed regi- mus. Atque melius est scire quantum opus sit, et tamen nos non penitus scire putare, quam penitus scire nos putare, et tamen nil eorum que opus est scire. |
CXXVII.
Etiam dubitabit quispiam potitis quam objiciet ; utrum nos de Naturali tanttm Philosophia, an etiam de scientiis reliquis, Logicis, Ethicis, Politicis, secun- dum viam nostram perficiendis loguamur. At nos certe de universis hec, que dicta sunt, intelligimus : atque quemadmodum vulgaris logica, que regit res per Syllogismum, non tanttim ad naturales, sed ad omnes scientias pertinet ; ita et nostra, que procedit per Inductionem, omnia complectitur. Tam enim Historiam et Tabulas Inveniendi conficimus de Ira, Metu, et Verecundia et similibus; ac etiam de exemplis rerum Civilium; nec mints de motibus mentalibus Memorize, Compositionis et Divisio- nis, Judicii, et reliquorum: quam de Calido et Frigido, aut Luce, aut Vegetatione, aut similibus. Sed tamen ciim nostra ratio Interpretandi, post Historiam preparatam et ordinatam, non mentis tanttim motus et discursus (ut logica vulgaris), sed
NOVUM ORGANUM. 279
et rerum naturam intueatur; ita mentem regimus,
ut ad rerum naturam se, aptis per omnia modis,
applicare possit. Atque propterea multa et diversa
in doctrina Interpretationis precipimus, que ad
subjecti, de quo inquirimus, qualitatem et conditio-
nem modum inveniendi nonnulla ex parte applicent. CXXVIII.
At illud de nobis ne dubitare quidem fas sit ; utriim nos philosophiam et artes et scientias, quibus utimur, destruere et demoliri cupiamus: contra enim, earum et usum et cultum et honores libentér amplectimur. Neque enim ullo modo officimus, quin iste, quee invaluerunt, et disputationes alant, et sermones ornent, et ad professoria munera ac vite civilis compendia adhibeantur et valeant, denique tanquam numismata quedam, consensu inter homi- nes recipiantur. Quinetiam significamus aperté, ea, qua nos adducimus, ad istas res non multum idonea futura; cum ad vulgi captum deduci omnino non possint, nisi per effecta et opera tantum. At hoc ipsum, quod de affectu nostro et bona voluntate erga scientias receptas dicimus, quam vere profitea- mur, scripta nostra in publicum edita (presertim libri de Progressu Scientiarum) fidem faciant. Ita- que id verbis amplils vincere non conabimur. [lud interim constantér et diserté monemus ; his modis, qui in usu sunt, nec magnos in scientiarum doctrinis et contemplatione progressus fieri, nec illas ad am- plitudinem operum deduci posse.
| CXXIX. Superest ut de Finis excellentia pauca dicamus.
280 NOVUM ORGANUM,.
Ea si prius dicta fuissent, votis similia videri potuis- sent : sed spe jam facta, et iniquis prajudiciis sub- latis, plus fortassé ponderis habebunt. Quod si nos
omnia perfecissemus et plané absolvissemus, nec -alios in partem et consortium laborum subindé vo- caremus, etiam ab hujusmodi verbis abstinuissemus, ne acciperentur in predicationem meriti nostri. Cum vero aliorum industria acuenda sit, et animi exci- tandi atque accendendi; consentaneum est, ut que- dam hominibus in mentem redigamus.
Primo itaque videtur inventorum nobilium intro- ductio inter actiones humanas longé primas partes tenere: id quod antiqua secula judicaverunt. Ea enim, inventoribus divinos honores tribuerunt ; iis autem, qui in rebus civilibus merebantur (quales erant urbium et imperiorum conditores, legislatores, patriarum a diuturnis malis liberatores, tyrannidum debellatores, et his similes), heroum tanttum honores decreverunt. Atque certé si quis ea recté confe- rat, justum hoc prisci seculi judicium reperiet. Ete- nim inventorum beneficia ad universum genus hu- manum pertinere possunt; civilia ad certas tantum- modo hominum sedes: hee etiam non ultra paucas etates durant; illa, quasi perpetuis temporibus. Atque statiis emendatio in civilibus non sine vi et perturbatione plertimque procedit : at inventa beant, et beneficium deferunt absque alicujus injuria aut tristitia.
Etiam inventa quasi nove creationes sunt,
et divinorum operum imitamenta; ut bene cecinit ille:
NOVUM ORGANUM. 281
‘¢ Primim frugiferos foetus mortalibus egris Dididerant quondam preestanti nomine Athene ; Et REcREAVERUNT vitam, legesque rogarunt.”
Atque videtur notatu dignum in Solomone; quod cum imperio, auro, magnificentid operum, sa- tellitio, famulitio, classe insuper, et nominis clari- tate, ac summa hominum admiratione floreret, tamen nihil horum delegerit sibi ad gloriam, sed ita pronuntiaverit : “ Gloriam Dei esse, celare rem; glo- rlam regis, invest?ware rem.”
Rursus (si placet) reputet quispiam, quantum intersit inter hominum vitam in excultissima quapiam Europe provincia, et in regione aliquaé nove Indie maximeé ferd et barbara: ea tantum differre existi- mabit, ut meritO hominem homini Deum esse, non solim propter auxilium et beneficium, sed etiam per statis comparationem, recté dici possit. Atque hoc, non solum, non celum, non corpora, sed artes prestant. |
Rursts, vim et virtutem et consequentias rerum inventarum notare juvat : que non in aliis manifestius occurrunt, quam in illis tribus, que antiquis incog- nite, et. quarum primordia, licét recentia, obscura et ingloria sunt: Artis nimirim Imprimendi, Pul- veris Tormentarii, et Acts Nautice. Hec enim tria, rerum faciem et statum in orbe terrarum muta- verunt: primum, in re litteraria: secundum, in re bellicd: tertium, in navigationibus. Unde innumere rerum mutationes secute sunt; ut non imperium aliquod, non secta, non stella, majorem efficaciam et
282 NOVUM ORGANUM.
quasi influxum super res humanas exercuisse videatur, quam ista mechanica exercuerunt.
Preeterea non abs re fuerit, tria hominum ambi- tionis genera et quasi gradus distinguere: primum eorum, qui propriam potentiam in patria sua ampli- ficare cupiunt ; quod genus vulgare est et degener : secundum eorum, qui patriz potentiam et imperium inter humanum genus amplificare nituntur; illud plus certé habet dignitatis, cupiditatis haud mints: quod si quis humani generis ipsius potentiam et imperium in rerum universitatem instaurafe et am- plificare conetur, ea proculdubio ambitio (si modo ita vocanda sit) reliquis et sanior est et augustior. Homi- nis autem imperium in res, in solis artibus et scientiis ponitur. Nature enim non imperatur, nisi parendo.
Preeterea, si unius alicujus particularis inventi utilitas ita homines affecerit, ut eum, qui genus humanum universum beneficio aliquo devincire potu- erit, homine majorem putaverint; quanto celsius videbitur tale aliquid invenire, per quod alia omnia expedité inveniri possint ? Et tamen (ut verum omnino dicamus) quemadmodum luci magnam habe- mus gratiam, quod per eam Vias inire, artes exercere, legere, nos invicem dignoscere possimus, et nihilo- minus ipsa visio lucis res preestantior est et pulchrior, quam multiplex ejus usus : ita certé ipsa contempla- tio rerum, prout sunt, sine superstitione aut impos- turd, errore aut confusione, in seipsa magis digna est, quam universus inventorum fructus.
Postrem6 siquis depravationem scientiarum et
NOVUM ORGANUM. 283
artium ad malitiam et luxuriam et similia objecerit ; id neminem moveat. Illud enim de omnibus mun- danis bonis dici potest, ingenio, fortitudine, viribus, forma, divitiis, luce ipsa, et reliquis. Recuperet modo genus humanum jus suum in naturam, quod ci ex dotatione divinad competit, et detur ei copia: usum vero recta ratio, et sana religio gubernabit. CXXX:
Jam vero tempus est ut artem ipsam Interpre- tandi Naturam proponamus: in qua licét nos utilis- sima et verissima precepisse arbitremur, tamen necessitatem ei absolutam (ac si absque eA nil agi possit), aut etiam perfectionem non attribuimus. Etenim in ea opinione sumus; si justam Nature et Experientie Historiam presto haberent homines, atque in ea sedulo versarentur, sibique duas res imperare possent; unam, ut receptas opiniones et notiones deponerent, alteram, ut mentem a gene- ralissimis et proximis ab illis ad tempus cohiberent ; fore ut etiam vi propria et genuind mentis, absque alia arte, in formam nostram Interpretandi incidere possent. Est enim Interpretatio verum et naturale opus mentis, demptis lis que obstant: sed tamen omnia certé per nostra precepta erunt magis in procinctu, et multo firmiora.
Neque tamen illis nihil addi posse affirmamus : sed contra, nos, qui mentem respicimus non tantum in facultate propria, sed quatenus copulatur cum rebus, artem inveniendi cum inventis adolescere posse statuere debemus.
LIBER SECUNDUS APHORISMORUM.
LIBER SECUNDUS APHORISMORUM.
DE INTERPRETATIONE NATURA,
SIVE
DE REGNO HOMINIS.
APHORISMUS. I. Super datum corpus novam naturam, sive novas naturas generare et superinducere, opus et intentio est Humane Potentia. Date autem nature formam, sive differentiam veram, sive naturam naturantem, sive fontem emanationis (ista enim vocabula habe- mus, que ad indicationem rei proximé accedunt) invenire, opus et intentio est Humane Scientie. At- que his operibus primariis. subordinantur alia opera duo secundaria, et inferioris note; priori, Transfor- matio corporum concretorum de alio in aliud, intra terminos possibilis ; posteriori, inventio, in omni ge- neratione et motu, Latentis Processtis continuati ab efficiente manifesto, et materia manifesta, usque ad formam inditam ; et inventio similitér Latentis Sche- matismi corporum quiescentium, et non in motu. II.
Quam infelicitér se habeat scientia humana, que in usu est, etiam ex illis liquet que vulgo asserun-
VOL. IX. U
288 NOVUM ORGANUM.
tur. Recté ponitur; veré scire, esse per caussas scire._ Etiam non male constituuntur caussze quatuor ; Materia, Forma, Efficiens, et Finis. At ex his, caussa Finalis tantum abest ut prosit, ut etiam scientias cor- rumpat, nisi in hominis actionibus. Forme inventio habetur pro desperata. Efficiens vero et Materia (quales queeruntur et recipiuntur, remote scilicét, absque latenti processu ad Formam) res perfunctoriz sunt, et superficiales, et nihili feré ad scientiam veram et activam. Neque tamen obliti sumus, nos superius notasse, et correxisse errorem mentis hu- mane, in deferendo Formis primas essentie. Licet enim in natura nihil yeré existat preter corpora in- dividua, edentia actus puros individuos ex lege ; in doctrinis tamen, illa ipsa lex, ejusque inquisitio, et inventio, atque explicatio, pro fundamento est tam ad sciendum, quam ad operandum. Eam autem legem, ejusque paragraphos, Formarum nomine in- telligimus ; praesertim ctim hoc vocabulum invalue- rit, et familiaritér occurrat. oe
Qui caussam alicujus nature (veluti albedinis, aut caloris) in certis tantiim subjectis novit, ejus Scientia imperfecta est ; et qui effectum super certas tantum materias (inter eas quze sunt susceptibiles) inducere potest, ejus Potentia paritér imperfecta est. At qui Efficientem et Materialem caussam tan- tummod6 novit (que causse fluxe sunt, et nihil aliud quam vehicula, et caussee Formam deferentes in aliquibus), is ad nova inventa, in materia aliquatenus simili et przparata, pervenire potest; sed rerum
NOVUM ORGANUM. 289
terminos altitis fixos non movet. At qui Formas novit, is nature unitatem in materiis dissimillimis complectitur. Itaque que adhuc facta non sunt, qualia nec nature vicissitudines, neque experimen- tales industriz, neque casus ipse, in actum unquam perduxissent, neque cogitationem humanam subitura fuissent, detegere et producere potest. Quare ex Formarum inventione, sequitur contemplatio vera, et operatio libera. Iv. |
Licét vie ad potentiam, atque ad scientiam hu- manam, conjunctissime sint, et feré eedem; tamen propter perniciosam et inveteratam consuetudinem versandi in abstractis, tutitis omnino est ordiri, et excitare scientias ab iis fundamentis, que in ordine sunt ad partem activam, atque ut illa ipsa partem contemplativam signet et determinet. Videndum itaque est, ad aliquam naturam super corpus datum generandam et superinducendam, quale quis pre- ceptum, aut qualem quis directionem aut deductio- nem maximé optaret; idque sermone simplici, et minimé abstruso.
Exempli gratia; si quis argento cupiat superin- ducere flavum colorem auri, aut augmentum ponde- ris (servatis legibus materie), aut lapidi alicui non diaphano diaphaneitatem, aut vitro tenacitatem, aut corpori alicui non vegetabili vegetationem ; viden- dum (inquam) est, quale quis preceptum, aut de- ductionem potissimum sibi dari exoptet. Atque primo, exoptabit aliquis proculdubio sibi monstrari
290 ‘NOVUM ORGANUM.
aliquid hujusmodi, quod opere non frustret, neque experimento fallat. Secundo, exoptabit quis aliquid sibi preescribi, quod ipsum non astringat, et coerceat ad media quedam, et modos quosdam operandi par- ticulares. Fortassé enim destituetur, nec habebit facultatem et commoditatem talia media compa- randi et procurandi. Quod si sint et alia media, et alii modi (preter illud preceptum) progignende talis nature, ea fortasse ex lis erunt, quze sunt in operantis potestate ; a quibus nihilomints per an- gustias preecepti excludetur, nec fructum capiet. Tertio, optabit aliquid sibi monstrari, quod non sit eequé difficilé, ac illa ipsa operatio de qua inquiritur, sed propiuls accedat ad praxin.
Itaque de Preecepto vero et perfecto Operandi, pronuntiatum erit tale; ut sit certum, liberum, et disponens, sive in ordine ad actionem. Atque hoc ipsum idem est cum inventione Forme vere. Etenim Forma nature alicujus talis est, ut ea posita natura data infallibiliter sequatur. Itaque adest perpetud, quando natura illa adest, atque eam universaliter affirmat, atque inest omni. Eadem Forma talis est, ut e& amotd natura data infallibiliter fu- giat. Itaque abest perpetud, quando natura illa abest, eamque perpetud abnegat, atque inest soli. Postremo, Forma vera talis est, ut naturam datam ex fonte aliquo essentiz deducat, que inest pluribus, et notior est nature (ut loquuntur) quam ipsa Forma. Itaque de Axiomate vero et perfecto Sciendi, pro- nuntiatum et preceptum tale est; ut inveniatur na-
NOVUM ORGANUM. 291
tura alia, que sit cum natura data convertibilis, et tamen sit limitatio nature notioris, instar generis veri. Ista autem duo pronunciata, activum et con- templativum, res eadem sunt; et quod in Operando utilissimum, id in Sciendo verissimum.
v.
At Preceptum sive Axioma de Transformatione corporum, duplicis est generis. Primum intuetur corpus, ut turmam sive conjugationem naturarum simplictum: ut in auro hee conveniunt; quod sit flavum; quod sit ponderosum, ad pondus tale; quod sit malleabile, aut ductile, ad extensionem talem; quod non fiat volatile, nec deperdat de quanto suo per ignem; quod fluat fluore tali; quod separetur et solvatur modis talibus; et similitér de ceteris naturis, que in auro concurrunt. Itaque hujusmodi Axioma rem deducit ex Formis naturarum simplicium. Nam qui Formas et modos novit super- inducendi flavi, ponderis, ductilis, fixi, fluoris, solu- tionum, et sic de reliquis, et eorum graduationes et modos, videbit et curabit, ut ista conjungi possint in aliquo corpore, undé sequatur T'ransformatio in aurum. Atque hoc genus operandi pertinet ad ac- tionem primariam. Eadem enim est ratio generandi naturam unam aliquam simplicem, et plures; nisi quod arctetur magis et restringatur homo in ope- rando, si plures requirantur, propter difficultatem tot naturas coadunandi, que non facilé conveniunt, nisi per vias nature tritas et ordinarias. Utcunque tamen dicendum est, quod iste modus operandi (qui naturas intuetur simplices, licét in corpore concreto)
292 NOVUM ORGANUM.
procedat ex lis, que in naturdé sunt constantia, et eterna, et catholica, et Jatas prebeat Potentie Hu- mane vias, quales (ut nunc sunt res) cogitatio hu- mana VIX capere aut representare possit.
At secundum genus Axiomatis (quod a Latentis ProcessUs inventione pendet), non per naturas sim- plices procedit, sed per concreta corpora, quemad- modum in natura inveniuntur, cursu_ ordinario. Exempli gratia; in casu ubi fit inquisitio, ex quibus initlis, et quo modo, et quo processu, aurum, aut aliud quodvis metallum, aut lapis generetur, a primis menstruis aut rudimentis suis, usque ad mineram perfectam ; aut similitér, quo processu herbe gene- rentur, a primis concretionibus succorum in terra, aut a seminibus, usque ad plantam formatam, cum universd ill& successione mottis, et diversis et conti- nuatis nature nixibus; similitéer, de generatione or- dinatim explicata animalium, ab initu ad partum ; et similitér de corporibus aliis.
EnimverO neque ad generationes corporum tan- tum spectat hec inquisitio, sed etiam ad alios motus et opificia nature. Exempli gratia; in casu ubi fit inquisitio de universa serie, et continuatis actionibus alimentandi, a prima receptione alimenti, ad assimi- lationem perfectam; aut similitér de motu volun- tario in animalibus, a prima impressione imagina- tionis, et continuatis nixibus spiritds, usque ad flexiones et motus artuum; aut de explicato motu lingue, et labiorum, et instrumentorum reliquorum, usque ad editionem vocum articulatarum. Nam hac quoque spectant ad naturas concretas, sive collegia-
NOVUM ORGANUM. 293
tas, et in fabric&a; et intuentur veluti consuetudines nature particulares, et speciales, non leges funda- mentales et communes, que constituunt Formas. Ve- runtamén omnino fatendum est, rationem istam videri expeditiorem, et magis sitam in propinquo, et spem injicere magis, quam illam primariam.
At pars Operativa similitér, que huic parti Con- templative respondet, operationem extendit et pro- movet, ab iis que ordinario in natura inveniuntur, ad quedam proxima, aut a proximis non admodum remota; sed altiores et radicales operationes super naturam pendent utiqué ab Axiomatibus primariis. Quinetiam ubi non datur homini facultas Operandi, sed tantum Sciendi, ut in ccelestibus (neque enim ceditur homini operari in ceelestia, aut ea immutare aut transformare),tamen inqulsitio facti ipsius, sive ve- ritatis rei, non minus quam cognitio caussarum et consensuum, ad primaria illa et catholica Axiomata de naturis simplicibus (veluti de natura rotationis spontaneze, attractionis sive virtutis magnetice, et aliorum complurium que magis communia sunt, quam ipsa ceelestia) refertur. Neque enim speret aliquis terminare quastionem, utrum in motu diurno revera terra, aut coelum rotet; nisi naturam rota- tionis spontanee prils comprehenderit.
VI.
Latens autem Processus, de quo loquimur, longé alia res est, quam animis hominum (qualitér nunc obsidentur) facilé possit occurrere. Neque enim intelligimus mensuras quasdam, aut signa, aut scalas processtis, in corporibus spectabiles ; sed plané pro-
294, NOVUM ORGANUM.
cessum continuatum, qui maxima ex parte sensum fugit.
Exempli gratid; in omni generatione et trans- formatione corporum, inquirendum, quid deperdatur et evolet, quid maneat, quid accedat ; quid dilatetur, quid contrahatur; quid uniatur, quid separetur ; quid continuetur, quid abscindatur ; quid impellat, quid impediat ; quid dominetur, quid succumbat ; et alia complura.
Neque hic rursus, hec tantum in generatione aut transformatione corporum querenda sunt; sed et in omnibus aliis alterationibus, et motibus, sim1- litér inquirendum, quid antecedat, quid succedat ; quid sit incitatius, quid remissius; quid motum prebeat, quid regat ; et hujusmodi. Ista vero omnia scientlis (que nunc pinguissima Minerva, et prorsus inhabili contexuntur) incognita sunt et intacta. Cum enim omnis actio naturalis per minima transigatur, aut saltém per illa que sunt minora, quam ut sensum feriant, nemo se naturam regere aut vertere posse speret, nisi illa debito modo comprehenderit, et no-
taverit. VIL.
Similitér, inquisitio et inventio Latentis Schema- tismi in corporibus, res nova est; non minus, quam inventio Latentis Processtis et Forme. Versamur enim plané adhuc in atriis nature, neque ad interiora paramus aditum. At nemo corpus datum nova natura dotare, vel in novum corpus felicitér et ap- posité transmutare potest, nisi corporis alterandi aut transformandi bonam habuerit notitiam. In
NOVUM ORGANUM. 295
modos enim vanos incurret, aut saltém difficiles et perversos, nec pro corporis natura, in quod operatur. Itaque ad hoc etiam via plané est aperienda et munienda.
Atque in anatomia corporum organicorum (qualia sunt hominis, et animalium) opera sané recté et utilitér insumitur, et videtur res subtilis, et scruti- nium nature bonum. At hoc genus anatomie spec- tabile est, et sensui subjectum, et in corporibus tan- tum organicis locum habet. Vertim hoc ipsum obvium quiddam est, et in promptu situm, pre ana- tomia vera Schematismi Latentis in corporibus, que habentur pro similaribus: presertim in rebus speci- ficatis, et earum partibus, ut ferri, lapidis; et parti- bus similaribus plante, animalis, veluti radicis, folii, floris, carnis, sanguinis, ossis, etc. At etiam in hoc genere non prorstis cessavit industria humana; hoc ipsum enim innuit separatio corporum similarium per distillationes, et alios solutionum modos, ut dissimila- ritas compositi per congregationem partium homo- genearum appareat. Quod etiam ex usu est, et facit ad id quod quezrimus; licét sepius res fallax sit, quia complures nature separationi imputantur et attribuuntur, ac si pritis substitissent in composito, quas revera ignis et calor, et alii modi apertionum de novo indunt, et superinducunt. Sed et hec quoque parva pars est operis, ad inveniendum Schematismum verum in composito ; qui Schematismus res est longe subtilior, et accuratior, et ab operibus ignis potius confunditur, quam eruitur et elucescit.
Itaque facienda est corporum separatio et solutio,
296 NOVUM ORGANUM.
non per ignem certé, sed per rationem et induc- tionem veram, cum experimentis auxiliaribus ; et per comparationem ad alia corpora, et reductionem ad naturas simplices, et earum Formas, que in composito conveniunt et complicantur; et transeundum plané a Vulcano ad Minervam, si in animo sit veras corpo- rum texturas et Schematismos (undé omnis occulta, atque, ut vocant, specifica proprietas et virtus in rebus pendet; undé etiam omnis potentis altera- tionis et tranformationis norma educitur) in lucem protrahere. 7
Exempli gratia; inquirendum, quid sit in omni corpore spiritls, quid essentie tangibilis; atque ille ipse spiritus, utrum sit copiosus et turgeat, an jejunus et paucus; tenuis, aut crassior; magis aé- reus, aut igneus ; acris, aut deses; exilis, aut robus- tus; In progressu, aut in regressu; abscissus, aut continuatus; consentiens cum externis et ambienti- bus, aut dissentiens; etc. Et similitér, essentia tangibilis (que non pauciores recipit differentias, quam spiritus) atque ejus villi, et fibre, et omnimoda textura; rurstis autem collocatio spirits per corpo- ream molem, ejusque porl, meatus, vene et cellule, et rudimenta, sive tentamenta corporis organici, sub eandem inquisitionem cadunt. Sed et in his quoque, atque adeo in omni Latentis Schematismi inventione, lux vera et clara ab Axiomatibus primariis immittitur, que certé caliginem omnem et subtilitatem discutit.
VIII.
Neque propterea res deducetur ad atomum, qui
presupponit vacuum, et materiam non fluxam
NOVUM ORGANUM. 297
(quorum utrumque falsum est), sed ad particulas ve- ras, quales inveniuntur. Neque rursus est, quod ex- horreat quispiam istam subtilitatem, ut inexplicabi- lem ; sed contra, quo magis vergit inquisitio ad natu- ras simplices, eo magis omnia erunt sita in plano et perspicuo; translato negotio a multiplici, in sim- plex ; et ab incommensurabili, ad commensurabile ; et a surdo, ad computabile ; et ab infinito et vago, ad definitum et certum; ut fit in elementis lit- terarum, et tonis concentuum. Optime autem cedit inquisitio naturalis, quando physicum terminatur in mathematico, At rursus multitudinem, aut frac- tiones nemo reformidet. In rebus enim que per numeros transiguntur, tam facilé quis posuerit, aut cogitaverit millenarium, quam unum, aut mille- simam partem unius, quam unum integrum. ies
Ex duobus generibus Axiomatum, qu superits posita sunt, oritur vera divisio Philosophie, et Scien- tiarum ; translatis vocabulis receptis (que ad indica- tionem rei proximé accedunt) ad sensum nostrum. Videlicét, ut inquisitio Formarum, que sunt (ratione certé, et sud lege) eterne et immobiles, constituat Metaphysicam; inquisitio ver6 Efficientis, et Ma- teri, et Latentis Processis, et Latentis Schematismi (que omnia cursum nature communem et ordi- narium, non leges fundamentales et eternas respi- ciunt) constituat Physicam ; atque his subordinentur similiter practicee due; Physica Mechanica; Meta- physica (perpurgato nomine) Magia, propter latas ejus vias, et majus imperium in naturam.
298 NOVUM ORGANUM.
.¢
Posito itaque doctrine scopo, pergendum ad precepta; idque ordine minimé perverso, aut per- turbato. Atque indicia de Interpretatione Nature complectuntur partes in genere duas; primam de educendis aut excitandis Axiomatibus ab Experientia ; secundam de deducendis aut derivandis Experimentis novis ab Axiomatibus. Prior autem trifariam dividi- tur, in tres nempé Ministrationes, Ministrationem ad Sensum, Ministrationem ad Memoriam, et Ministra- tionem ad Mentem, sive Rationem.
Primo enim paranda est Historia Naturalis, et E;xperimentalis, sufficiens et bona; quod fundamen- tum rel est, neque enim fingendum, aut excogitan- dum, sed inveniendum, quid natura faciat aut ferat.
Historia vero Naturalis et Experimentalis tam varia est et sparsa, ut intellectum confundat et dis- greget, nisi sistatur et compareat ordine idoneo. Itaque formande sunt Tabule et Coordinationes Instantiarum, tali modo et instructione, ut in eas agere possit intellectus.
Id quoque licét fiat; tamen intellectus sibi per- missus, et sponte movens, incompetens est, et inhabilis ad opificium axiomatum, nisi regatur, et muniatur. Itaque tertid, adhibenda est Inductio legitima, et vera, que ipsa clavis est interpretationis. Incipien- dum autem esta fine, et retro pergendum ad reliqua.
al Inquisitio Formarum sic procedit ; super naturam datam primo facienda est Comparentia ad Intellectum omnium Instantiarum notarum, que in eadem natura
NOVUM OR GANUM. 299
conveniunt, per materias licét dissimillimas. Atque hujusmodi collectio facienda est historicé, absque contemplatione preefestina, aut subtilitate aliqua majore. Exempli gratia; in inquisitione de Forma
Calidi.
Instantie Convenientes in Natura Calidi.
1. Radii solis, preesertim estate et meridie.
2. Radii solis reflexi et constipati, ut inter montes, aut per parietes, et maximé omnium in speculis comburentibus.
3. Meteora ignita.
4. Fulmina comburentia.
5. Eructationesflammarum ex cavis montium, ete.
6. Flamma omnis. 7
7. Ignita solida.
8. Balnea calida naturalia.
9. Liquida ferventia, aut calefacta.
10. Vapores et fumi ferventes, atque aér ipse, qui fortissimum et furentem suscipit calorem, si conclu- datur; ut in reverberatortiis.
11. Tempestates alique sude per ipsam constitu- tionem aéris, non habitd ratione temporis anni.
12. Aér conclusus et subterraneus in cavernis non- nullis, presertim hyeme.
13. Omnia villosa, ut lana, pelles animalium, et plumagines, habent nonnihil teporis.
14. Corpora omnia, tam solida, quam liquida, et tam densa, quam tenuia (qualis est ipse aér) igni ad tempus approximata.
300 NOVUM ORGANUM.
15. Scintille ex silice et chalybe per fortem per- cussionem.
16. Omne corpus fortitér attritum, ut lapis, lig- num, pannus, etc. adeo ut temones, et axes rotarum, aliquando flammam concipiant; et mos excitandi ignis apud Indos Occidentales fuerit per attritionem.
17. Herbe virides et humide simul concluse et contrusz, ut rose, pisee in corbibus ; adeo ut foenum, sl repositum fuerit madidum, sepé concipiat flammam.
18. Calx viva aqua aspersa.
19. Ferrum, cim primo dissolvitur per aquas fortes in vitro, idque absque ullé admotione ad ignem: et stannum similiter, etc. sed non aded intense.
20. Animalia, presertim et perpetuo per inte- riora; licét in insectis calor ob parvitatem corporis non deprehendatur ad tactum.
21. Fimus equinus, et hujusmodi excrementa ani- malium recentia.
22. Oleum forte sulphuris et vitrioli exsequitur opera caloris, in linteo adurendo.
23. Oleum origani, et hujusmodi, exsequitur opera caloris, in adurendis ossibus dentium.
24. Spiritus vini fortis et bené rectificatus exse- quitur operacaloris; adeo ut, si albumen ovi in eum injiciatur, concrescat et albescat, feré in modum al- buminis cocti; et panis injectus torrefiat et incrus- tetur, ad modum panis tosti.
25. Aromata, et herbe calide, ut dracunculus, nasturtium vetus, etc. licét ad manum non sint calida (nec integra, nec pulveres eorum), tamen ad linguam
NOVUM ORGANUM. 301
et palatum parim masticata percipiuntur calida, et quasi adurentia.
26. Acetum forte, et omnia acida, in membro ubi non sit epidermis, ut in oculo, lingua, aut aliqua alia parte vulnerata, et cute detecta, dolorem cient, non multum discrepantem ab eo qui inducitur a calido.
27. Etiam frigora acria et intensa inducunt sen- sum quendam ustionis ;
“¢ Nec Bore penetrabile frigus adurit.”
28. Alia.
Hance Tabulam Essentiz et Preesentie, appellare consuevimus.
XII.
Secundo, facienda est Comparentia ad Intellectum Instantiarum, que natura data privantur: quia Forma (ut dictum est) non mints abesse debet, ubi natura data abest, quam adesse, ubi adest. Hoc vero infinitum esset in omnibus.
Itaque subjungenda sunt Negativa Affirmativis, et privationes inspiciende tantum in illis subjectis, que sunt maximé cognata illis alteris, in quibus natura data inest et comparet. Hance Tabulam De- clinationis, sive Absentiz in Proximo, appellare con- suevimus. | Instantie in Proximo, que pricantur naturd Calidi. ae 1. Lune, et stellarum, et cometarum ea ae radii non inveniuntur calidi ad tactum : vel subjunctive. quinetiam observarisolent acerrima fri- gora in pleniluniis.
At stelle fixe majores, quando sol eas subit, aut sl approximatur, existimantur fervores solis augere
302 NOVUM ORGANUM.
et intendere; ut fit cum sol sistitur in Leone, et diebus canicularibus,
Ad Secundam. 2. Radi solis in medidé (quam vocant) regione aéris non calefaciunt ; cujus ratio vulg6 non malé redditur, quia regio illa nec satis appropinquat ad corpus solis undé radii emanant, nec etiam ad terram undé reflectuntur. Atque hoc liquet ex fasti- giis montium (nisi sint prealti), ubi nives perpetud durant. Sed contra notatum est a nonnullis, quod in cacumine Pictis de Tenariph, atque etiam in Andis Peruvie, ipsa fastigia montium nive destituta sint; nivibus jacentibus tantum inferils in ascensu. Atque insupéer aér illis ipsis verticibus montium deprehen- ditur minimé frigidus, sed tenuis tanttim et acer; adeo ut in Andis) pungat et vulneret oculos per nimiam acrimoniam, atque etiam pungat os ventri- culi, et inducat vomitum. Atque ab antiquis nota- tum est, in vertice Olympi tantam fuisse aéris tenui- tatem, ut necesse fuerit illis, qui e6 ascenderant, secum deferre spongias aceto et aqua madefactas, easque ad os et nares subindé apponere, quia aér ob tenuitatem non sufficiebat respirationi: in quo vertice etiam relatum est, tantam fuisse serenitatem et tranquillitatem a pluviis, et nivibus, et ventis, ut sacrificantibus litterze descripte digito in cineribus sacrificiorum super aram Jovis manerent in annum proximum, absque ulla perturbatione. Atque etiam hodié ascendentes ad verticem Picts de Tenariph, eO vyadunt noctti et non interdiu; et paulld post ortum solus monentur et excitantur a ducibus suis, ut festinent descendere, propter periculum (ut
NOVUM ORGANUM. ——- 308
videtur) a tenuitate aéris, ne solvat spiritus et suffocet.
Reflectio radiorum solis, in regionibus propé cir- culos polares, admodum debilis et inefficax invenitur in calore: adeo ut Belge, qui hybernarunt in Nova Zembla, ciim exspectarent navis sue liberationem et deobstructionem a glaciali mole (que eam obsede- rat), per initia mensis Julii spe sua frustrati sint, et coacti scaphe se committere. Itaque radii solis di- recti videntur partim posse, etiam super terram planam; nec reflexi etiam, nisi multiplicentur et uniantur, quod fit, cium sol magis vergit ad per- pendiculum; quia tum incidentia radiorum facit angulos acutiores, ut line radiorum sint magis in propinquo : ubi contra in magnis dbliquitatibus solis” anguli sint valde obtusi, et proindé linee radiorum magis distantes. Sed interim notandum est, multas esse posse operationes radiorum solis, atque etiam ex natura calidi, quz non sunt proportionatz ad tactum nostrum: adeo ut respectu nostri non operentur us- que ad calefactionem, sed respectu aliorum nonnul- lorum corporum exsequantur opera calidi.
Ad2=4* Fiat hujusmodi experimentum. Accipiatur speculum fabricatum contra ac fit in speculis com- burentibus, et interponatur inter manum et radios solis; et fiat observatio, utriim minuat calorem solis, quemadmodum speculum comburens eundem auget et intendit. Manifestum est enim quoad ra- dios opticos, prout fabricatur speculum in densitate ineequali respectu medii et laterum, ita apparere si- mulacra magis diffusa, aut magis contracta. Itaque idem videndum in calore.
VOL. IX. X
304 . NOVUM ORGANUM.
ada 5* Fiat experimentum diligentér, utrum per specula comburentia fortissima et optimé fabricata, radii lune possint excipi et colligi in aliquem vel mi- nimum gradum teporis. Is vero gradus teporis, si fortassé nimis subtilis et debilis fuerit, ut ad tactum percipi et deprehendi non _possit,’ confugiendum erit ad vitra illa que indicant constitutionem aéris calidam aut frigidam; ita ut radii lune per specu- lum comburens incidant, et jaciantur in summita- tem vitri hujusmodi, atque tum notetur, si fiat de- pressio aque per-teporem.
Aa2™6* Practicetur etiam vitrum comburens super calidum, quod non sit radiosum aut luminosum; ut ferri, et lapidis calefacti, sed non igniti, aut aque ferventis, aut similium: et notetur, utrum fiat aug- mentum et: intentio ecalidi, ut in radiis solis.
aa2™ 7» Practicetur etiam speculum comburens in flamma communi.
aaa se Cometarum (siet illos numerare inter me- teora libuerit) non deprehenditur constans aut mani- festus effectus in augendis ardoribus anni, licét sicci- tates spits inde sequi notate sint. Quinetiam trabes, et columnz lucide, et chasmata, et similia, appa- rent sepitis temporibus hybernis, quam estivis; et maximé per intensissima frigora, sed conjuncta cum siccitatibus. Fulmina tamen et coruscationes et tonitrua raro eveniunt hyeme, sed sub tempus mag- norum fervorum. At stelle (quas vocant) caden- tes existimantur vulgo magis constare ex viscosa aliquéd materia splendida et accensa, quam esse na-
ture ignee fortioris. Sed de hoc inquiratur ul- terius.
NOVUM ORGANUM. 305
Ad4™9: Sunt quedam coruscationes, que prebent lumen, sed non urunt: ez vero semper fiunt sine tonitru.
aas= 10" Eructationes et eruptiones flammarum in- veniuntur non minus in regionibus frigidis quam ca- lidis; ut in Islandia et Greenlandia : quemadmodum et arbores per regiones frigidas magis sunt quandod- que inflammabiles, et magis picee ac resinose, quam per regiones calidas ; ut fit in abiete, pinu, et reliquis: verum in quali situ et natura soli hujusmodi erup- tiones fieri soleant, ut possimus Affirmativee subjun- gere Negativam, non satis quesitum est.
Ad6™ 11" Omnis flamma perpetuo est calida magis aut mints, neque omnino subjungitur Negativa: et tamen referunt ignem fatuum (quem vocant), qui etiam aliquando impingitur in parietem, non mul-_ tum habere caloris; fortassé instar flamme spirits vini, que clemens et lenis est. Sed adhuc lenior videtur ea flamma, que in nonnullis historiis fidis et gravibus invenitur apparuisse circa capita et comas puerorum et virginum; que nullo modo comas adu- rebat, sed mollitér circum eas trepidabat. Atque certissimum est, circa equum in itinere sudantem, noctti et suda tempestate apparuisse quanddque coruscationem quandam_ absque manifesto calore. Atque paucis abhinc annis, notissimum est, et pro miraculo quasi habitum, gremiale cujusdam puellx paull6 motum aut fricatum coruscasse: quod for- tassé factum est ob alumen aut sales quibus gremiale tinctum erat, paullo crassitis herentia et incrustata, et ex fricatione fracta. Atque certissimum est,
306 NOVUM ORGANUM.
saccharum omne, sive conditum (ut vocant) sive simplex, modo sit durius, in tenebris fractum aut cultello scalptum coruscare. Similitér aqua marina et salsa noctu interdum invenitur remis fortitér percussa coruscare. Atque etiam in tempestatibus spuma maris fortitér agitata noctu coruscat; quam coruscationem Hispani ‘pulmonem marinum’ vocant. De illa flamma autem quam antiqui naute vocabant Castorem et Pollucem, et moderni Focum Sancti Ermi, qualem calorem habeat, non satis quesitum est.
Ad 74m 128 Omne ignitum, ita ut vertatur in ruborem igneum, etiam sine flamma perpetuo calidum est, neque huic Affirmative subjungitur Negativa: sed quod in proximo est, videtur esse lignum putre ; quod splendet noctt, neque tamen deprehenditur calidum : et squamez piscium putrescentes, que etiam splen- dent noctu, nec inveniuntur ad tactum calide ; neque etiam corpus cicindele, aut muscze (quam vocant Luciolam) calidum ad tactum deprehenditur.
Aa 8 13" De balneis calidis, in quo situ et natura soli emanare soleant, non satis quesitum est: itaque non — subjungitur Negativa.
Ado 14° Liquidis ferventibus subjungitur Negativa ipsius liquidi in natura sud. Nullum enim invenitur liquidum tangibile, quod sit in natura sua et maneat constantér calidum, sed superinducitur ad tempus tanttim calor, ut natura adscititia: adeo ut que po- testate et operatione sunt maxime calida, ut spiritus vini, olea aromatum chymica, etiam olea vitrioli et sulphuris, et similia, que paullod post adurunt, ad primum tactum sint frigida. Aqua autem balneo-
NOVUM ORGANUM. 307
rum naturalium excepta in vas aliquod, et separata a fontibus suis defervescit perindé ac aqua igne cale- facta. At verum est corpora oleosa, ad tactum paull6 minus esse frigida quam aquea; ut oleum minus quam aqua, sericum mints quam linteum. Verum hoc pertinet ad Tabulam Graduum de fri- gido.
Ad 10 15 Similitér vapori fervido subjungitur Nega- tiva nature ipsius vaporis, qualis apud nos invenitur. Etenim exhalationes ex oleosis, licét facilé inflam- mabiles, tamen non inveniuntur calide, nisi a cor- pore calido recentér exhalaverint.
Ad 10™ 16 Similitér aéri ipsi ferventi subjungitur Ne- gativa nature aéris ipsius. Neque enim invenitur apud nos aér calidus; nisi fuerit aut conclusus, aut attri- tus, aut manifesté calefactus a sole, igne, aut aliquo alio corpore calido.
Ad 1117" Subjungitur Negativa tempestatum frigi- darum magis quam pro ratione temporis anni, que eveniunt apud nos flante Euro et Borea: quemadmo- dum et contrariz tempestates eveniunt flante Austro et Zephyro. Etiam inclinatio ad pluviam (presertim temporibus hyemalibus) comitatur tempestatem te- pidam : at gelu contra, frigidam.
Ad 12m 18° Subjungitur Negativa aéris conclusi in cavernis tempore estivo. At de aére concluso omnind
diligentits inquirendum. Primd enim non absque caussa in dubitationem venit, qualis sit natura aéris, quatenus ad calidum et frigidum in natura sua pro- prid, Recipit enim aér calidum manifesto ex impres-
“308 NOVUM ORGANUM.
sione coelestium ; frigidum autem fortassé ab expira- tione terre; et rursus in media (quam vocant) regione aéris, a vaporibus frigidis et nivibus: ut nullum judi- cium fieri possit de aéris natura per aérem qui fords est et sub di6, sed verius foret judicium per aérem conclusum, Atqui opus est etiam ut aér concludatur in tali vasi et materia, que nec ipsa imbuat aérem calido, vel frigido ex vi proprid, nec facilé admittat vim aéris extranei. Fiat itaque experimentum per ollam figularem multiplici corio obductam ad mu- niendam ipsam ab aére extraneo, facta mora per tres aut quatuor dies in vase bené occluso: deprehensio autem fit post apertionem vasis, vel per manum, vel per vitrum graduum ordine applicatum.
Adis™19*° Subest similitér dubitatio, utrtm tepor in Jana, et pellibus, et plumis, et hujusmodi, fiat ex quodam exili calore inherente, quatents excernuntur ab animalibus ; aut etiam ob pinguedinem quandam et oleositatem, que sit nature congrue cum tepore ; vel plané ob conclusionem et fractionem aéris, ut in articulo preecedente dictum est. Videtur enim omnis aér abscissus a continuitate aéris forinseci, habere nonnihil teporis. Itaque fiat experimentum in fibro- sis, quae fiunt ex lino; non ex lana, aut plumis, aut serico, que excernuntur ab animatis. Notandum est etiam, omnes pulveres (ubi manifesto includitur aér) minus esse frigidos, quam corpora integra ipso- rum: gquemadmodum etiam existimamus omnem spumam (utpote que aérem contineat) minus esse frigidam, quam liquorem ipsum.
NOVUM ORGANUM. 309 |
Aad 14-20* Huic non subjungitur Negativa. Nihil enim reperitur apud nos sive tangibile, sive spiritale, quod admotum igni non excipiant calorem. In eo tamen differunt, quod alia excipiant calorem citids, ut aér, oleum, et aqua; alia tardius, ut lapis et metalla. Verum hoc pertinet ad Tabulam Graduum.
Adis™21* Huic Instantia non subjungitur negativa alia, quam ut bene notetur, non excitari scintillas ex silice et chalybe, aut alia aliqua substantia dura, nisi ubi excutiuntur minutia alique ex ipsa substantia lapidis vel metalli, neque aérem attritum unquam per se generare scintillas, ut vulgo putant: quin et ipsee ile scintilla ex pondere corporis igniti magis vergunt deorsum quam sursum, et in exstinctione redeunt in quandam fuliginem corpoream.
Ad 16 22* Hjxistimamus huic Instantie non subjungi Negativam. Nullum enim invenitur apud nos corpus tangibile, quod non ex attritione manifesto calescat ; adeo ut veteres somniarent non inesse ccelestibus aliam viam aut virtutem calefaciendi, nisi ex attri- | tione aéris per rotationem rapidam et incitatam. Vertim in hoc genere ulteritis inquirendum est, utrum corpora que emittuntur ex machinis (qualia sunt pile ex tormentis) non ex ipsa percussione contrahant aliquem gradum caloris; adeo ut postquam decide- rint, inveniantur nonnihil calida. At aér motus magis infrigidat quam calefacit; ut in ventis, et follibus, et flatu oris contracti. Verum hujusmodi motus non est tam rapidus ut excitet calorem, et fit secundiim totum, non per particulas: ut mirum non sit, si non generet calorem.
310 NOVUM ORGANUM.
Aa 17 23" Circa hanc Instantiam facienda est inquisitio diligentior. Videntur enim herbe et vegetabilia viridia et humida aliquid habere in se occulti caloris. Tle vero calor tam tenuis est, ut in singulis non percipia- tur ad tactum, vertim postquam illa adunata sint et conclusa, ut spiritus ipsorum non expiret in aérem, sed se invicém foveat ; tum vero oritur calor manifestus, et nonnunquam flamma in materia congrua.
Ad 18™ 24* Etiam circa hanc Instantiam diligentior fa- cienda est inquisitio. Videtur enim calx viva aqué as- persa concipere calorem, vel propter unionem caloris qui antea distrahebatur (ut anté dictum est de herbis conclusis), vel ob irritationem et exasperationem spi- rittis ignei ab aqua, ut fiat quidam conflictus et anti- peristasis. Utra vero res sit in caussa, facilius appa- rebit, si loco aque immittatur oleum: oleum enim eque ac aqua valebit ad unionem spiritds inclusi, sed non ad irritationem. Etiam faciendum est ex- perimentum latius tam in cineribus et calcibus diver- sorum corporum, quam per immissionem diversorum liquorum.
Ad 19 25° Huic Instantize subjungitur Negativa alio- rum metallorum, que sunt magis mollia et fluxa. Et- enim bracteole auri solute in liquorem per aquam regis nullum dant calorem ad tactum in dissolutione; neque similitér plumbum in aqua forti; neque etiam argentum vivum (ut memini); sed argentum ipsum partm excitat caloris, atque etiam cuprum (ut memini), sed magis manifesto stannum, atque omnium maxime ferrum et chalybs, que non solim fortem excitant calorem in dissolutione, sed etiam
NOVUM ORGANUM. 311
violentam ebullitionem. Itaque videtur calor fieri per conflictum, ctim aque fortes penetrant et fodiunt et divellunt partes corporis, et corpora ipsa resistunt. Ubi vero corpora facilis cedunt, vix excitatur calor.
Ad a0 26° Calori animalium nulla subjungitur Nega- tiva, nisi insectorum (ut dictum est) ob parvitatem corporis. Etenim in piscibus collatis ad animalia ter- restria magis notatur gradus caloris, quam privatio. In vegetabilibus autem et plantis nullus percipitur gradus caloris ad tactum, neque in lachrymis ipso- rum, neque in mediullis recentér apertis. At in animalibus magna reperitur diversitas caloris, tum in partibus ipsorum (alius est enim calor circa cor, alius in cerebro, alius circa externa), tum in accidenti- bus eorum, ut in exercitatione vehementi, et febribus.
Ad 21™ 27* Huic Instantiz vix subjungitur Negativa. Quinetiam excrementa animalium non recentia ma- nifesté habent calorem potentialem, ut cernitur in im- pinguatione soli.
Adee 23 Liquores (sive aque vocentur, sive olea) qui habent magnam et intensam acrimoniam, exse- quuntur opera caloris in divulsione corporum, atque adustione post aliquam moram: sed tamen ad ipsum tactum mantis non sunt calidi ab initio. Operantur autem secundim analogiam, et poros corporis cul adjunguntur. Aqua enim Regis aurum solvit, argen- tum minimé: at contra, aqua fortis argentum solvit, aurum minimé: neutrum autem solvit vitrum; et sic de czeteris.
Aa 24" 999 Fiat experimentum spiritis vini in lignis, ac etiam in butyro, aut cera, aut pice; si forté per
312 NOVUM ORGANUM.
calorem suum ea aliquatenis liquefaciat. Etenim Instantia 24°. ostendit potestatem ejus imitativam caloris in incrustationibus. Itaque fiat similitér experimentum in liquefactionibus. Fiat etiam expe- rimentum per vitrum graduum sive calendare, quod concavum sit in summitate sud per exterius; et im- mittatur in illud econcavum exterius spiritus vini bené rectificatus, cum operculo ut melits contineat calorem suum; et notetur utrum per calorem suum faciat aquam descendere.
Ad 25" 30* Aromata, et herbe acres ad palatum, multo magis sumpte interius, percipiuntur calida. Viden- dum itaque in quibus aliis materiis exsequantur opera caloris. Atque referunt naute, clim cumuli et masse aromatum dit concluse subito aperiuntur, periculum instare illis qui eas primo agitant et extrahunt, a febribus et inflammationibus spirits. Similitér fieri poterit experimentum, utrim pulveres hujusmodi aromatum aut herbarum non arefaciant laridum, et carnem suspensam super ipsos, veluti fumus ignis.
Aad26™ 31* Acrimonia sive penetratio inest tam frigi- dis, qualia sunt acetum, et oleum vitrioli, quam calidis, qualia sunt oleum origani et similia. Itaque similitér et in animatis cient dolorem, et in non animatis divel- lunt partes et consumunt. Neque huic Instantie subjungitur Negativa. Atque in animatis nullus re- peritur dolor, nisi cum quodam sensu caloris.
Aa 27 328 Communes sunt complures actiones et ca- lidi, et frigidi, licéet diversA admodum ratione. Nam et nives puerorum manus videntur paulo post urere ; et frigora tuentur carnes a putrefactione, non minus
NOVUM ORGANUM. 313
.
quam ignis; et calores contrahunt corpora in minus,
quod faciunt et frigida. Vertm hec et similia op-
portunius est referre adInquisitionem de Frigido. ~ APHORISMA XIII.
Tertid facienda est Comparentia ad Intellectum Instantiarum in quibus natura, de qua fit inquisitio, inest secundum magis et minus; sive facté compara- tione incrementi et decrementi in eodem subjecto, sive facta comparatione ad invicem in subjectis di- versis. Cum enim Forma rei sit ipsissima res ; neque differat res a Forma, alitér quam differunt apparens et existens, aut exterius ct interius, aut in ordine ad hominem et in ordine ad universum; omnino sequi- tur, ut non recipiatur aliqua natura pro vera Forma, nisi perpetuo decrescat quando natura ipsa decrescit, et similitér perpetuo augeatur quando natura ipsa augetur. Hanc itaque Tabulam, Tabulam Graduum sive Tabulam Comparative appellare consuevimus.
Tabula Graduum, sive Comparative in Calido.
Primo itaque dicemus de iis que nullum prorsts gradum caloris habent ad tactum; sed videntur habere potentialem tanttim quendam calorem, sive dispositionem et preparationem ad calidum. Postea demum descendemus ad ea, que sunt actu, sive ad tactum calida, eorumque fortitudines et gradus.
1. In corporibus solidis et tangibilibus non inve- nitur aliquid, quod in natura sua calidum sit origi- nalitér. Non enim lapis aliquis, non metallum, non sulphur, non fossile aliquod, non lignum, non aqua, non cadaver animalis, inveniuntur calida. Aquz autem calide in balneis videntur calefieri per acci-
114 NOVUM ORGANUM.
dens, sive per flammam, aut ignem subterraneum, qualis ex A.tna, et montibus aliis compluribus evomi- tur; sive ex conflictu corporum, quemadmodum ca- lor fit in ferri et stanni dissolutionibus. Itaque gradus caloris in inanimatis, quateniis ad tactum humanum, nullus est ; veruntamen illa gradu frigoris differunt ; non enim equé frigidum est lignum, ac metallum. Sed hoc pertinet ad Tabulam Graduum in Frigido. )
2. Attamen quoad potentiales calores et prepa- rationes ad flammam, complura inveniuntur inani- mata admodum disposita, ut sulphur, naphtha, petrelzum.
3. Que antead incaluerunt, ut fimus equinus ex animali, aut calx, aut fortassé cinis aut fuligo ex igne, reliquias latentes quasdam caloris prioris re- tinent. Itaque fiunt quedam distillationes et sepa- rationes corporum, per sepulturam in fimo equino; atque excitatur calor in calce, per aspersionem aque ; ut jam dictum est.
4. Inter vegetabilia non invenitur aliqua planta, sive pars plante (veluti lachryma, aut medulla) que sit ad tactum humanum calida. Sed tamen (ut superils dictum est) herbe virides conclusze cales- cunt; atque ad interiorem tactum, veluti ad pala- tum, aut ad stomachum, aut etiam ad exteriores partes post aliquam moram (ut in emplastris et un- guentis) alia vegetabilia inveniuntur calida, alia frigida.
5. Non invenitur in partibus animalium, post- quam fuerint mortue aut separate, aliquid calidum
NOVUM ORGANUM. 315
ad tactum humanum. Nam neque fimus equinus ipse, nisi fuerit conclusus et sepultus calorem retinet. Sed tamen omnis fimus habere videtur calorem po- tentialem, ut in agrorum impinguatione. Et simili- tér, cadaverd animalium hujusmodi habent latentem et potentialem calorem ; adeo ut in cemeteriis, ubi quotidié fiunt sepulture, terra calorem quendam oc- cultum colligat, qui cadaver aliquod recentér imposi- tum consumit, longe citius quam terra pura. Atque apud orientales traditur inveniri textile quoddam tenue et molle, factum ex avium plumagine, quod vi innaté butyrum solvat et liquefaciat, in ipso levitér involutum.
- 6. Que impinguant agros, ut fimi omnis generis, creta, arena maris, sal, et similia, dispositionem non- nullam habent ad calidum.
7. Omnis putrefactio in se rudimenta quedam exilis caloris habet, licét non hucusque, ut ad tactum percipiatur. Nam nec ea ipsa que putrefacta sol- vuntur in animalcula, ut caro, caseus, ad tactum percipiuntur calida ; neque lignum putre, quod nocti splendet, deprehenditur ad tactum calidum. Calor autem in putridis quanddque se prodit per odores tetros et fortes.
8. Primus itaque caloris gradus, ex lis que ad tactum humanum percipiuntur calida, videtur esse calor animalium, qui bené magnam habet graduum latitudinem. Nam infimus gradus (ut in Insectis) vix ad tactum deprenditur; summus autem gradus vix attingit ad gradum caloris radiorum solis in regioni- bus et temporibus maximé ferventibus, neque ita
316 NOVUM ORGANUM.
acris est, quin tolerari possit a manu. Et tamen re- ferunt de Constantio, aliisque nonnullis, qui consti- tutionis et habits corporis admodtm sicci fuerunt, quod acutissimis febribus correpti, ita incaluerint, ut manum admotam aliquantulum urere visi sint.
9. Animalia, ex motu et exercitatione, ex vino et epulis, ex venere, ex febribus ardentibus, et ex dolore, augentur calore.
10. Animalia in accessibus febrium intermitten- tium, a principio frigore et horrore corripiuntur, sed paullo post majorcm in modum incalescunt ; quod etiam faciunt a principio in causonibus, et febribus pestilentialibus.
11. Inquiratur ulterius de calore comparato in diversis animalibus, veluti piscibus, quadrupedibus, serpentibus, avibus; atque etiam secundum species ipsorum, ut in leone, milvio, homine ; nam ex vulgari opinione, pisces per interiora minus calidi sunt, aves autem maximé calide, presertim columbe, accipi- tres, struthiones.
12. Inquiratur ulterits de calore comparato in eodem animali, secundum partes et membra ejus di- versa. Nam lac, sanguis, sperma, ova, inveniuntur gradu modico tepida, et mints calida quam ipsa caro exterior in animali, quando movetur aut agitatur. Qualis ver6 gradus sit caloris cerebro, stomacho, corde, et reliquis, similitér adhuc non est queesitum.
13. Animalia omnia, per hyemem et tempestates frigidas, secundiim exterius frigent ; sed per interiora etiam magis esse calida existimantur.
14, Calor ccelestium etiam in regione calidissima,
NOVUM ORGANUM. O17
atque temporibus anni et diei calidissimis, non eum gradum caloris obtinet, qui vel lignum aridissimum, vel stramen, vel etiam linteum ustum incendat aut adurat, nisi per specula comburentia roboretur; sed tamen e rebus humidis vaporem excitare potest.
15. Ex traditione astronomorum ponuntur stelle alize magis, aliz minus calide. Inter planetas enim post Solem ponitur Mars calidissimus, deindé Jupi- ter, deindé Venus; ponuntur autem tanquam frigidi, Luna et deindé, omnium maximé Saturnus. Inter fixas autem ponitur calidissimus Sirius, deindé Cor Leonis, sive Regulus, deindé Canicula, ete.
16. Sol magis calefacit, quo magis vergit ad per- pendiculum, sive Zenith, quod etiam credendum est de altis planetis, pro modulo suo caloris; exempli gratia, Jovem magis apud nos calefacere, cim po- situs sit sub Cancro, aut Leone, quam sub Capricorno, aut Aquario.
17. Credendum est solem ipsum, et planetas re- liquos, magis calefacere in perigzis suis, propter pro- pinquitatem ad terram, quam in apogeis. Qudd si eveniat, ut in aliqua regione sol sit simul in perigzo, et propius ad perpendiculum ; necesse est ut magis calefaciat, quam in regione ubi sol sit similitér in pe- rigeo, sed magis ad obliquum. Adeo ut comparatio exaltationis planetarum notari debeat, prot ex per- pendiculo ant obliquitate participet, secundum regio- num varietatem.
18. Sol etiam, et similitér reliqui planete, calefa- cere magis existimantur, cum sint in proximo ad stellas fixas majores; veluti cum sol ponitur in-
318 NOVUM ORGANUM.
Leone, magis vicinus fit Cordi Leonis, Caudz Leonis, et Spice Virginis, et Sirio, etCanicule, quam cim poni- tur in Cancro, ubi tamen magis sistitur ad perpendicu- lum. Atque credendum est partes cceli majorem infun- dere calorem (licét ad tactum minimé perceptibilem), quo magis ornate sint stellis, preesertim majoribus.
19. Omnino calor ccelestium augetur tribus mo- dis ; videlicét ex perpendiculo, ex propinquitate sive perigeo, et ex conjunctione sive consortio stellarum.
20. Magnum omnino invenitur intervallum inter calorem animalium, ac etiam radiorum ccelestium (prout ad nos deferuntur), atque flammam, licét lenissimam, atque etiam ignita omnia, atque insuper liquores, aut aérem ipsum, majorem in modum ab igne calefactum. Etenim flamma spirittis vini, pre- sertim rara, nec constipata, tamen potis est stramen, aut linteum, aut papyrum incendere; quod nunquam faciet calor animalis, vel solis, absque speculis com- burentibus.
21. Flamme autem, et ignitorum, plurimi sunt gradus in fortitudine et debilitate caloris. Verum de his nulla est facta diligens inquisitio; ut necesse sit ista leviter transmittere. Videtur autem ex flammis illa ex spiritu vini esse mollissima; nisi forté ignis fatuus, aut flamme, seu coruscationes ex sudoribus animalium, sint molliores. Hanc sequi opinamur flammam ex vegetabilibus levibus et po- rosis, ut stramine, scirpis, et foliis arefactis, a quibus non multum differre flammam ex pilis aut plumis. Hance sequitur fortassé flamma ex lignis, prasertim iis que non multum habent ex resina aut pice; ita
NOVUM ORGANUM. 319
tamen ut flamma ex lignis que parvaé sunt mole (que vulg6 colligantur in fasciculos) lenior sit, quam que fit ex truncis arborum et radicibus. Id quod vulgo experiri licet in fornacibus que ferrum exco- quunt, in quibus ignis ex fasciculis et ramis arborum non est admodum utilis. Hance sequitur (ut arbitra- mur) flamma ex oleo, et sevo, et cera, et hujusmodi oleosis et pinguibus, que sunt sine magna acrimonia. Fortissimus autem calor reperitur in pice et resina ; atque adhuc magis in sulphure, et caphura, et naphtha, et petreleo, et salibus (postquam materia cruda eruperit), et in horum compositionibus, veluti pulvere tormentario, igne Greco (quem vulg6 ignem ferum vocant), et diversis ejus generibus, que tam obstinatum habent calorem, ut ab aquis non facilé exstinguantur.
22. Existimamus etiam flammam, que resultat ex nonnullis metallis imperfectis, esse valdé robus- tam et acrem. Verum de istis omnibus inquiratur ulterius.
23. Videtur autem flamma fulminum potentio- rum has omnes flammas superare; adeo ut ferrum ipsum perfectum aliquando colliquaverit in guttas ; quod flamme illz alterze facere non possunt.
24. In ignitis autem diversi sunt etiam gradus caloris, de quibus etiam non facta est diligens in- quisitio. Calorem maximé debilem existimamus esse ex linteo usto, quali ad flamme excitationem uti solemus; et similiter ex ligno illo spongioso, aut funiculis arefactis, qui ad tormentorum accensionem
VOL, IX. ¥
320 NOVUM ORGANUM.
adhibentur. Post hunc sequitur carbo ignitus ex lignis, et anthracibus, atque etiam ex lateribus igni- tis, et similibus. Ignitorum autem vehementissimé calida existimamus esse metalla ignita, ut ferrum, et cuprum, et cetera. Vertim de his etiam facienda est ulterior inquisitio.
25. Inveniuntur ex ignitis nonnulla longé cali- diora, quam nonnulle ex flammis. Multo enim calidius est, et magis adurens ferrum ignitum, quam flamma spirittis vini.
26. Inveniuntur etiam ex illis que ignita non sunt, sed tantum ab igne calefacta, sicut aque fer- ventes, et aér conclusus in reverberatoriis, nonnulla quze superant calore multa ex flammis ipsis, et ignitis.
27. Motus auget calorem; ut videre est in folli- bus et flatu; adeo ut duriora ex metallis non solvan- tur, aut liquefiant per ignem mortuum aut quietum, nisi flatu excitetur.
28. Fiat experimentum per specula comburentia, in quibus (ut memini) hoc fit; ut.si speculum pona- tur (exempli gratia) ad distantiam spithame ab objecto combustibili, non tantoperé incendat aut adurat, quam si positum fuerit speculum (exempli gratia) ad distantiam semi-spithame, et gradatim et lenté trahatur ad distantiam spithame. Conus tamen, et unio radiorum eadem sunt, sed ipse motus auget operationem caloris.
29. Existimantur incendia illa, que fiunt flante vento forti, majores progressus facere adversus ven-
NOVUM ORGANUM, 321
tum, quam secundum ventum; quia scilicét flamma resilit motu perniciore, vento remittente, quam pro- cedit vento impellente.
30. Flamma non emicat aut generatur, nisi detur aliquid concavi, in quo flamma movere possit et ludere ; preterquam in flammis flatuosis pulveris tormentarii, et similibus, ubi compressio et incarce- ratio flamme auget ejus furorem.
31. Incus per malleum calefit admodum; aded ut si incus fuerit laminz tenuioris, existimemus illam per fortes et continuos ictus mallei posse rubescere, ut ferrum ignitum ; sed de hoc fiat experimentum.
32. At in ignitis que sunt porosa, ita ut detur spatium ad exercendum motum ignis, si cohibeatur hujusmodi motus per compressionem fortem, statim exstinguitur ignis; veluti cum linteum ustum, aut filum ardens candelz aut lampadis, aut etiam carbo aut pruna ardens, comprimitur per pressorium, aut pedis conculcationem, aut hujusmodi, statim cessant operationes ignis.
33. Approximatio ad corpus calidum auget ca- lorem, pro gradu approximationis ; quod etiam fit in lumine: nam quo propits collocatur objectum ad lumen, eo magis est visibile.
34. Unio calorum diversorum auget calorem, nisi facta sit commistio corporum. Nam focus magnus, et focus parvus in eodem loco, nonnihil invicem augent calorem; at aqua tepida immissa in aquam ferventem refrigerat.
35. Mora corporis calidi auget calorem. Etenim calor perpetud transiens et emanans commiscetur
322 -NOVUM ORGANUM.
cum calore preinexistente, aded ut. multiplicet ca- lorem. Nam focus non equé calefacit cubiculum per moram semi-hore, ac si idem focus duret per horam integram. At hoc non facit lumen; etenim lampas aut candela in aliquo loco posita non magis llluminat per moram diuturnam, quam statim ab initio.
36. Irritatio per frigidum ambiens, auget calorem ; ut in focis videre est per gelu acre. Quod existima- mus fieri non tanttim per conclusionem et contrac- tionem caloris, que est species unionis, sed per exasperationem: veluti clim aér aut baculum vio- lenter comprimitur aut flectitur, non ad punctum loci prioris resilit, sed ulteriis in contrarium. Ita- que fiat diligens experimentum, per baculum vel simile aliquid immissum in flammam, utrim ad latera flamme non uratur citils quam in medio flamme.
57. Gradus autem in susceptione caloris sunt complures. Atque primo omnium notandum est, quam parvus et exilis calor etiam ea corpora, qua caloris minimé omnium sunt susceptiva, immutet tamen et nonnihil calefaciat. Nam ipse calor mantis globulum plumbi, aut alicujus metalli, paullisper detentum nonnihil calefacit. Adeo facilé, et in om- nibus transniittitur et excitatur calor, corpore nullo modo ad apparentiam immutato.
38. Facillimé omnium corporum apud nos et excipit, et remittit calorem aér; quod optimé cerni- tur ip. vitris calendaribus. Eorum confectio est talis : accipiatur vitrum ventre concavo, collo tenui et ob-
NOVUM ORGANUM. Bi ok
longo; resupinetur et demittatur hujusmodi vitrum ore deorsum verso, ventre sursum, in aliud vasculum vitreum ubi sit aqua, tangendo fundum vasculi illius recipientis, extremo ore vitri immissi, et in- cumbat paullulum vitri immissi collum ad 0s vitri recipientis, ita ut stare possit ; quod ut commodits fiat, apponatur parum cere ad os vitri recipientis, ita tamen ut non penitus obturetur os ejus, ne ob defectum aéris succedentis impediatur motus, de quo jam dicetur, qui est admodum facilis et delicatus. Oportet autem ut vitrum demissum, antequam inseratur in alterum, calefiat ad ignem a parte su- periori, ventre scilicet. Postquam autem fuerit vitrum illud collocatum, ut diximus, recipiet et con- trahet se aér (qui dilatatus erat per calefactionem), post moram sufficientem pro exstinctione illius adsci- titii caloris, ad talem extensionem sive dimensionem, qualis erit aéris ambientis aut communis tunc tem- poris quando immittitur vitrum, atque attrahet aquam in sursum ad hujusmodi mensuram. Debet autem appendi charta angusta et oblonga, et gradi- bus (quot libuerit) interstincta. Videbis autem prout tempestas diei incalescit aut frigescit, aérem se contrahere in angustius per frigidum, et exten- dere se in Jatius per calidum ; id quod conspicietur per aquam ascendentem quando contrahitur aér, et descendentem sive depressum quando dilatatur aér. Sensus autem aéris, quatentis ad calidum et frigi- dum, tam subtilis est et exquisitus, ut facultatem tacttis humani multum superet ; adeo ut solis radius aliquis, aut calor anhelitts, multo magis calor
324 NOVUM ORGANUM.
manus, super vitri summitatem positus, statim de- primat aquam manifesto. Attamen existimamus spiritum animalium magis adhuc exquisitum sen- sum habere calidi et frigidi, nisi quod a mole corpo- red impediatur et hebetetur.
39. Post aérem existimamus corpora esse maximé sensitiva caloris ea, que a frigore recenter immutata sint et compressa, qualia sunt nix et glacies; ea enim leni aliquo tepore solvi incipiunt et colliquari. Post illa sequitur fortassé argentum vivum. Post illud sequuntur corpora pinguia, ut oleum, butyrum, et similia; deinde lignum; deinde aqua; postremo lapides, et metalla, que non facilé calefiunt, pre- sertim interius. Illa tamen calorem semel suscep- tum diutissimé retinent; ita ut later, aut lapis, aut ferrum ignitum in pelvim aque frigide immissum, et demersum per quartam partem hore (plus mints) retineat calorem, ita ut tangi non possit.
40. Quo minor est corporis moles, eo cititis per corpus calidum approximatum incalescit; id quod demonstrat omnem calorem apud nos esse corpori tangibili quodammodo adversum.
41. Calidum, quatentis ‘ad sensum et tactum hu- manum, res varia est et respectiva; adeO ut aqua tepida, si manus frigore occupetur, sentiatur esse calida ; sin manus incaluerit, frigida.
APHORISMA XIV.
Quam inopes simus historiz, quivis facile adver- tet, clim in tabulis superioribus, preterquam quod loco histories probate: et instantiarum certarum nonnunquam traditiones et relationes inseramus,
NOVUM ORGANUM. 825
(semper tamen adjecta dubiz fidei et auctoritatis nota) sepenumero etiam hisce verbis, ‘ fiat experi- mentum,’ vel ‘ inquiratur ulterius’ uti cogamur.
XV.
Atque opus et officium harum trium Tabularum, Comparentiam Instantiarum ad Intellectum vocare consuevimus. Factaéa autem Comparentia, in opere ponenda est ipsa Inductio, invenienda est enim, super Comparentiam omnium et singularum Instantiarum, natura talis, qua cum natura data perpetuo adsit, absit ; atque crescat, et decrescat ; sitque (ut supe- rius dictum est) limitatio nature magis communis. Hoc si mens jam ab initio facere tentet affirmativé (quod sibi permissa semper facere solet) occurrent phantasmata, et opinabilia, et notionalia malé ter- minata, et axiomata quotidié emendanda; nisi libeat (scholar'um more) pugnare pro falsis. Ea tamen proculdubio erunt meliora aut praviora, pro facul- tate et robore intellects qui operatur. At omnino Deo (Formarum inditori et -opifici) aut fortasse an- gelis et intelligentiis competit, Formas per affirma- tionem immediate nosse, atque ab initio contempla- tionis. Sed certé supra hominem est; cui tantim conceditur, procedere primo per negativas, et pos- tremo loco desinere in affirmativas, post omnimodam exclusionem.
XVI.
Itaque nature facienda est prorsus solutio et se- paratio; non per ignem certé, sed per mentem, tan- quam ignem divinum. Est itaque Inductionis vere opus primum (quatenus ad inyeniendas Formas) Re-
326 NOVUM ORGANUM.
jectio sive Exclusiva naturarum singularum, que non — inveniuntur in aliquaé instantia, ubi natura data adest ; aut inveniuntur in aliqua. instantid, ubi natura data abest; aut inveniuntur in aliqué in- stantid crescere, cum natura data decrescat; aut decrescere, clim natura data crescat. Tum _ vero post Rejectionem et Exclusivam debitis modis factam, secundo loco (tanquam in fundo) manebit (abeunti- bus in fumum opinionibus volatilibus) Forma Affirma- tiva, solida, et vera, et bené terminata. Atque hoc breve dictu est, sed per multas ambages ad hoc per- venitur. Nos autem nihil fortassé ex iis, que ad hoc faciunt, preetermittemus.
XVII.
Cavendum autem est, et monendum quasi per- petuo, ne, cm tantz partes Formis videntur a nobis tribui, trahantur ea, que dicimus, ad Formas eas, quibus hcminum contemplationes et cogitationes hactenuUs assueverunt.
Primo enim, de Formis copulatis, que sunt (ut diximus) naturarum simplicium conjugia ex cursu communi universi, ut leonis, aquile, rose, auri, et hujusmodi, impresentiarum non loquimur. Tempus enim erit de iis tractandi, cum ventum fuerit ad La- tentesProcessus, et Latentes Schematismos, eorumque inventionem, prout reperiuntur in substantiis (quas vocant) seu naturis concretis.
Rursus vero, non intelligantur ea que dicimus (etiam quatenus ad naturas simplices) de Formis et ideis abstractis, aut in materia non determinatis, aut male determinatis. Nos enim cum de Formis lo-
NOVUM ORGANUM. $27
quimur, nil aliud intelligimus, quam Leges illas et determinationes acttis puri, que naturam aliquam simplicem ordinant et constituunt ; ut calorem, lu- men, pondus, in omnimoda materié et subjecto sus- ceptibili. Itaque eadem res estForma Calidi,autForma Luminis, et Lex Calidi, sive Lex Luminis; neque verd a rebus ipsis et parte operativa unquam nos abstra- himus, aut recedimus. Quare ctim dicimus (exempli gratia) in inquisitione Forme Caloris, rejice tenuita- tem, aut tenuitas non est ex Forma Caloris; idem est ac si dicamus, potest homo superinducere calorem in corpus densum; aut contra, potest homo auferre aut arcere calorem a corpore tenul.
Quod si cuiquam videantur etiam Forme nostre habere nonnthil abstracti, quod misceant et conjun- gant heterogenea (videntur enim valde esse hetero- genea calor celestium, et ignis; rubor fixus in rosa, aut similibus, et apparens, in iride, aut radiis opalii, aut adamantis; mors ex summersione, ex crematio- ne, ex punctura gladii, ex apoplexia, ex atrophia ; et tamen conveniunt ista in natura calidi, ruboris, mortis), is se habere intellectum n6rit consuetudine, et integralitate rerum, et opinionibus captum et de- tentum. Certissimum enim est, ista, utcunque he- terogenea et aliena,coire in Formam, sive Legem eam que ordinat calorem, aut ruborem, aut mortem; nec emancipari posse potentiam humanam, et libe-_ rarl a nature cursu communi, et expandi et exaltari ad efficientia nova, et modos operandi novos, nisi per revelationem et inventionem hujusmodi Formarum ;
328 NOVUM ORGANUM.
et tamen post istam unionem nature, que est res maximeé principalis, de nature divisionibus et venis, tam ordinariis quam interioribus et verioribus, suo loco postea dicetur.
XVIII.
Jam vero proponendum est exemplum Exclu- slonis sive Rejectionis naturarum, que per Tabulas ‘Comparentiz reperiuntur non esse ex Forma Calidi ; illud interim monendo, non soliim sufficere singulas Tabulas ad Rejectionem alicujus nature, sed etiam unamquamque ex Instantiis singularibus in illis con- tentis. Manifestum enim est ex iis que dicta sunt, omnem Instantiam contradictoriam destruere opina- bilede Forma. Sed nihilomintis quanddéque perspi- cultatis caussa, et ut usus Tabularum clariiis demon- stretur, Exclusivam duplicamus, aut repetimus.
Evemplum Exclusive, sive Rejections Naturarum a Forma Calidi.
1. Per radios solis, rejice naturam elementarem.
2. Per ignem communem, et maximé per ignes subterraneos (qui remotissimi sunt, et plurimum in- tercluduntur a radiis ccelestibus), rejice naturam coelestem.
3. Per calefactionem omnigenuim corportm, (hoc est, mineralium, vegetabilium, partium exterlorum animalium, aque, olei, aéris, et reliquorum) ex ap- proximatione sola ad ignem, aut aliud corpus cali- dum, rejice omnem varietatem, sive subtiliorem texturam corporum,
4, Per ferrum et metalla ignita, que calefaciunt
NOVUM ORGANUM. 329
alia corpora, nec tamen omnino pondere aut substan- tia minuuntur, rejice inditionem sive mixturam substantiz alterius calidi.
5. Per aquam ferventem, atque aérem, atque etiam per metalla, et alia solida calefacta, sed non usque ad ignitionem sive ruborem, rejice lucem aut lumen.
6. Per radios lune, et aliarum stellarum (ex- cepto sole), rejice etiam lucem et lumen.
7. Per Comparativam ferri igniti, et flamme spi- ritts vini (ex quibus, ferrum ignitum plus habet calidi et minus lucidi, flamma autem spiritis vini plus lucidi et minus calidi), rejice etiam lucem et lumen.
8. Per aurum et alia metalla ignita, que densis- simi sunt corporis secundum totum, rejice te- nuitatem. |
9. Per aérem, qui invenitur ut plurimum frigi- dus, et tamen manet tenuis, rejice etiam tenuitatem.
10. Per ferrum ignitum, quod non intumescit mole, sed manet intra eandem dimensionem visi- bilem, rejice motum localem, aut expansivum secun- dum totum.
11. Per dilatationem aéris in vitris calendariis et similibus, qui movetur localitér et expansivé mani- fest6, neque tamen colligit manifestum augmentum caloris, rejice etiam motum localem, aut expansivum secundum totum.
12, Per facilem tepefactionem omnium corporum, absque aliqua destructione aut alteratione notabili, rejice naturam destructivam, aut inditionem violen- tam alicujus nature nove.
330 NOVUM ORGANUM.
13. Per consensum et conformitatem operuin si- milium, que eduntur a calore et a frigore, rejice motum tam expansivum vas contractivum, secun- dum totum.
14. Per accensionem caloris ex attritione corpo- rum, rejice naturam principialem. Naturam princi- plalem vocamus eam, que positiva reperitur in na- turd, nec caussatur.a natura precedente.
Sunt et alia naturze : neque enim Tabulas confici- mus perfectas, sed exempla tantim.
Omnes et singulee nature preedicte non sunt ex Forma Calidi.. Atque ab omnibus naturis predictis liberatur homo in operatione super Calidum.
APHORISMA XIX.
Atque in Exclusiva jacta sunt fundamenta In- ductionis verze; que tamen non perficitur donec sistatur in Affirmativa. Neque vero ipsa Exclusiva ullo modo perfecta est, neque adeo esse potest sub initiis. Est enim Exclusiva (ut plané liquet) rejectio naturarum simplicium: quod si non habeamus adhuc bonas et veras notiones naturarum simplicium, quomodo rectificari potest Exclusiva? At nonnulle ex supradictis (veluti notio nature elementaris, notio nature ccelestis, notio tenuitatis) sunt notiones vage, nec bene terminate. Itaque nos, qui nec ignari sumus, nec obliti, quantum opus aggrediamur (viz. ut faciamus intellectum humanum rebus et nature parem), nullo modo acquiescimus in his que adhuc precepimus: sed et rem in ulterius provehimus, et fortiora auxilia in usum intellectts machinamur et ministramus, que nunc subjungemus. Et certeé in
NOVUM ORGANUM. 331
‘Interpretatione Nature animus.omnino talitér est preparandus et formandus, ut et sustineat se in gra- dibus debitis certitudinis, et tamen cogitet (presertim ‘sub initiis) ea, que adsunt, multum pendere ex tis que supersunt.
XX.
Attamen quia cititis emergit veritas ex errore quam ex confusione, utile putamus ut fiat permissio intellectui, post tres Tabulas Comparentize Prime (quales posuimus) factas et pensitatas, accingendi se et tentandi opus Interpretationis Nature in Affirma- tiva; tam ex Instantiis Tabularum, quam ex iis que alias occurrent. Quod genus tentamenti, Permis- -sionem Intellectts, sive Interpretationem Inchoatam, sive Vindemiationem Primam appellare consuevimus.
Vindemiatio Prima de Formé Calidi.
Animadvertendum autem est, Formam rei inesse (ut ex lls, que dicta sunt, plané liquet) Instantiis universis et singulis, in quibus res ipsa inest ; alitér enim Forma non esset: itaque nulla plane dari potest Instantia contradictoria. Attamen longé magis con- spicua invenitur Forma et evidens in aliquibus Instan- tlis, quam in aliis; in iis videlicet, ubi minus cohibita est natura Forme, et impedita, et redacta in ordinem, per naturas alias. Hujusmodi autem Instantias, Elu- cescentias vel Instantias Ostensivas appellare con- suevimus. Pergendum itaque est ad Vindemiationem ipsam Primam de Forma Calidi.
Per universas et singulas Instantias, natura, cujus limitatio est Calor, videtur esse Motus. Hoc autem maximé ostenditur in flamma, que perpetuo movetur et in liquoribus ferventibus aut bullientibus, qui etiam
3) NOVUM ORGANUM.
perpetuo moventur. Atque ostenditur etiam in incita- tione sive incremento caloris facto per motum, ut in follibus, et ventis : de quo vide Instant. 29. Tab.3. At- que similitér in aliis modis motts, de quibus vide In- stant. 28. et 31. Tab. 3. Rursis ostenditur in exstinc- tione ignis et caloris per omnem fortem compressio- nem, quee freenat et cessare facit motum: de qua vide Instant. 30. et 32. Tab. 3. Ostenditur etiam in hoc, quod omne corpus destruitur aut saltem insignitér alteratur ab omni igne et calore forti ac vehementi: unde liquid6 constat, fieri a calore tumultum et per- turbationem, et motum acrem in partibus internis corporis; qui sensim vergit ad dissolutionem.
Intelligatur hoe quod diximus de Motu (nempé, ut sit instar generis ad Calorem), non quéd calor generet motum, aut quod motus generet calorem (licet et hac in aliquibus vera sint); sed quod ipsissi- simus Calor, sive ‘ quid ipsum’ Caloris sit Motus, et nihil aliud, limitatus tamen per differentias, quas mox subjungemus, postquam nonnullas cautiones adjece- rimus ad evitandum zquivocum.
Calidum ad sensum, res respectiva est, et in ordine ad hominem, non ad universum, et ponitur recté ut effectus Caloris tanttm in spiritum anima- lem. Quinetiam in seipso res varia est, cum idem corpus (prout sensus predisponitur) inducat percep- tionem tam calidi quam frigidi: ut patet per Instant. 41. Tab. 3.
Neque verO communicatio Caloris, sive natura ejus transitiva, per quam corpus admotum corpori calido incalescit, confundi debet cum Forma Calidi.
NOVUM ORGANUM. aao
Aliud enim est calidum, aliud calefactivum. Nam per motum attritionis inducitur calor absque aliquo ealido precedente, unde excluditur calefactivum a Forma Calidi. Atque etiam ubi calidum efficitur per approximationem calidi, hoc ipsum non fit ex Forma Calidi ; sed omnino pendet a natura altiore et magis communi ; viz. ex natura assimilationis sive multipli- cationis sui: de qua facienda est separatim in- quisitio.
At notio ignis plebeia est, et nihil valet: compo- sita enim est ex concursu qui fit calidi et lucidi in aliquo corpore ; ut in flamma communi, et corporibus accensis usque ad ruborem.
Remoto itaque omni xquivoco, veniendum jam tandem est ad Differentias veras que limitant Motum, et constituunt eum in Formam Calidi.
Prima igitur Differentia ea est; quod calor sit motus expansivus, per quem corpus nititur ad dilata- tionem sui, et recipiendi se in majorem spheram sive dimensionem, quam pritis occupaverat. Hec autem Differentia maximé ostenditur in flamma; ubi fumus sive halitus pinguis manifesto dilatatur et aperit se in flammam.
Ostenditur etiam in omni liquore fervente, qui manifesto intumescit, insurgit, et emittit bullas; at- que urget processum expandendi se, donec vertatur in corpus longé magis extensum et dilatatum, quam sit ipse liquor; viz. in vaporem, aut fumum, aut aerem.
— Ostenditur etiam in omni ligno et combustibili; ubi fit aliquando exsudatio, at semper evaporatio.
334 NOVUM ORGANUM.
Ostenditur etiam in colliquatione metallorum, ‘que (clm sint corporis compactissimi) non facilé intumescunt et se dilatant: sed tamen spiritus eorum, postquam fuerit in se dilatatus, et majorem adéo dilatationem concupiérit, trudit plané et agit partes crassiores in liquidum. Quodd si etiam calor fortis intendatur, solvit et vertit multum ex lis in volatile.
Ostenditur etiam in ferro aut lapidibus: que licét non liquefiant aut fundantur, tamen emolli- untur. Quod etiam fit in baculis ligni; que cale- facta paullulum in cineribus calidis fiunt flexibi- lia.
Optimé autem cernitur iste Motus in aére, qui per exiguum calorem se dilatat at continuo et mani- fest6 : ut perInstant, 38, Tab. 2.
Ostenditur “etiam in natura contrarié Frigidi. Frigus enim omne corpus conitrahit et cogit in an- gustius; adeo ut per intensa frigora clayi excidant ex parietibus, era dissiliant, vitrum etiam calefactum et subitO positum in frigido dissiliat et frangatur. Similitér aér per levem infrigidationem recipit se in angustius: ut per Instant. 38. Tab. 3. Verum de his fusitis dicetur in inquisitione de Frigido.
Neque mirum est, si Calidum et Frigidum edant complures actiones communes (de quo vide Instant. 32 Tab. 2.), cm inveniantur duze ex sequentibus Differentiis (de quibus mox dicemus) que competunt utrique nature ; licét in hac Differentia (de qua nunc loquimur) actiones sint ex diametro opposite. Cali- dum enim dat motum expansivum et dilatantem,
NOVUM ORGANUM. : 335
frigidum autem dat motum contractivum et coé- untem.
Secunda Differentia est modificatio prioris ; hee videlicet, quod calor sit motus expansivus sive versus circumferentiam: hac lege tamen, ut ‘una feratur corpus sursum. Dubium enim non est, quin sint motus complures mixti. Exempli gratia: sagitta aut spiculum simul et progrediendo rotat, et rotando progreditur. Similitér et motus caloris simul est et expansivus et latio in surstim.
Hec vero Differentia ostenditur in forcipe, aut bacillo ferreo immisso in ignem: quia si immittatur perpendicularitér tenendo manum superiis, citd Manum adurit; sin ex latere aut inferiis omnin6o tardius.
Conspicua etiam est in distillationibus per des- censorium ; quibus utuntur homines ad flores deli- catiores, quorum odores facilé evanescunt. Nam hoc reperit industria, ut collocent ignem non subtér sed supra, ut adurat minus. Neque enim flamma tantim vergit sursum, sed etiam omne calidum.
Fiat autem experimentum hujus rei in contraria natura frigidi: viz. utrum frigus non contrahat cor- pus descendendo deorsim; quemadmodum calidum dilatat corpus ascendendo surstm. Itaque adhi- beantur duo bacilla ferrea, vel duo tubi vitrei, quoad cetera pares; et calefiant nonnihil; et ponatur spongia cum aqua frigidd, vel nix, subter unam, et similitér super alteram. Existimamus enim ce- leriorem fore refrigerationem ad extremitates, in eo
VOL, 1x. Z
336 NOVUM ORGANUM.
bacillo ubi nix ponitur supra, quam in eo ubi nix ponitur subtér: contra ac fit in calido.
TertiA Differentia ea est; ut calor sit motus, non expansivus uniformitér secundum totum, sed expan- sivus per particulas minores corporis; et simul cohi- bitus, et repulsus, et reverberatus, adeo ut induat motum alternativum, et perpetud trepidantem, et tentantem, et nitentem, et ex repercussione irrita- tum; unde furor ille ignis et caloris ortum habet.
Ista vero Differentia ostenditur maximé in flammé et liquoribus bullientibus: que perpetuo trepidant, et in parvis portionibus tument, et rursts subsi- dunt.
Ostenditur etiam in lis corporibus, quze sunt tam durz compagis, ut calefacta aut ignita non intu- mescant aut dilatentur mole; et ferrum ignitum, in quo calor est acerrimus.
Ostenditur etiam in hoc, quod per frigidissimas tempestates focus ardeat acerrime.
Ostenditur etiam in hoc, quod ctim extenditur aer in vitro calendari absque impedimento aut re- pulsione, uniformitér scilicet et squalitér, non per- cipiatur calor. Etiam in ventis conclusis, licét eram- pant vi maxima, tamen non percipitur calor insignis ; quia scilicét motus fit secundum totum, absque motu alternante in particulis. Atque ad hoc fiat experimentum, utrim flamma non urat acrius ver- sus latera, quam in medio flamme.
Ostenditur etiam in hoc, quod omnis ustio transi- gatur per minutos poros corporis, quod uritur ; adeo
NOVUM ORGANUM. SST
ut ustio subruat, et penetret, et fodicet, et stimulet; perinde ac si essent infinite cuspides acts. Itaque ex hoc illud etiam fit, quéd omnes aque fortes (si proportionate sint ad corpus, in quod agunt) edant opera ignis, ex natura, sud corrodente et pungente.
Atque ista Differentia (de qua nunc dicimus) communis est cum natur4 frigidi; in quo cohibetur motus contractivus, per renitentiam expandendi ; quemadmodum in calido cohibetur motus expansivus, per renitentiam contrahendi.
Itaque sive partes corporis penetrent versis in- terius, sive penetrent verstUs exterius, similis est ra- tio licét impar admodum sit fortitudo: quia non habemus hic apud nos in superficie terre aliquid, quod sit impensé frigidum. Vide Instant. 27. Tab. 9.
Quarta Differentia est modificatio prioris: hec scilicet quod motus ille stimulationis aut penetra- tionis debeat esse nonnihil rapidus et minimé len- tus, atque fiat etiam per particulas, licét minutas ; tamen non ad extremam subtilitatem, sed quasi ma- jusculas.
Ostenditur hec Differentia in comparatione ope- rum que edit ignis, cum iis que edit tempus sive zetas. Aitas enim sive tempus arefacit, consumif, subruit, et incinerat, non mints quain ignis, vel potits longé subtilitis: sed quia motus ejusmodi est lentus admodum et per particulas valdé exiles, non percipitur calor.
Ostenditur etiam in comparatione dissolutionum ferri et auri. Aurum enim dissolvitur absque calore
338 | NOVUM ORGANUM.
excitato; ferrum autem cum vehementi excitatione caloris, licét simili feré intervallo quoad tempus. Quia scilicet in auro, ingressus aque separationis est clemens et subtilitér insinuans, et cessio partium auri facilis: at in ferro, ingressus est asper, et cum: conflictu, et partes ferri habent obstinationem ma-' jorem.
Ostenditur etiam aliquatentis in gangrezenis non- nullis et mortificationibus carnium; que non exci- tant magnum calorem aut dolorem, ob subtilitatem putrefactionis.
Atque hee sit Prima Vindemiatio, sive Interpre- tatio inchoata de Forma Calidi, facta per permissio- nem intellecttis.
Ex Vindemiatione autem istA Prima, Forma sive definitio vera caloris (ejus, qui est in ordine ad uni- versum, non relativus tantummodo ad sensum) talis est, brevi verborum complexu: ‘ Calor est motus ex- pansivus, cohibitus, et nitens per partes minores.’ Modificatur autem expansio; ut expandendo in am- bitum, nonnihil tamen inclinet versus superiora. Modificatur autem et nixus ille per partes; ut non sit omnino segnis, sed incitatus et cum impetu non- nullo.
Quod vero ad Operativam attinet, eadem res est. Nam designatio est talis : ‘ Siin aliquo corpore natu- rali poteris excitare motum ad se dilatandum, aut expandendum; eumque motum ita reprimere et in se vertere, ut dilatatio illa non procedat equalitér, sed partim obtineat, partim retrudatur ; proculdubio generabis calidum: non habita ratione, sive corpus
NOVUM ORGANUM. 339
illud sit elementare (ut loquuntur), sive imbutum a celestibus; sive luminosum, sive opacum ; sive tenue, sive densum; sive localitér expansum, sive intra claustra dimensionis prim contentum ; sive’vergens ad dissolutionem, sive manens in statu; sive animal, sive vegetabile, sive minerale, sive aqua, sive oleum, sive aér, aut aliqua alia substantia quecunque sus- ceptiva motts predicti. Calidum autem ad sensum, res eadem est: sed cum analogia, qualis competit sensui, Nunc vero ad ulteriora auxilia proceden- dum est. APHORISMUS XXI.
Post Tabulas Comparentie Prime et Rejectionem sive Exclusivam, nec non Vindemiationem Primam factam secundum eas, pergendum est ad reliqua auxilia intellectts, circa Interpretationem Nature, et Inductionem veram ac perfectam. In quibus pro- ponendis, ubi opus erit Tabulis, procedemus super Calidum et Frigidum ; ubi autem opus erit tantum exemplis paucioribus, procedemus per alia omnia: ut nec confundatur inquisitio, et tamen doctrina ver- setur minus in angusto.
Dicemus itaque primo loco, de Prerogativis In- stantiarum: secundo, de Adminiculis Inductionis : tertid, de Rectificatione Inductionis: quarto, de Variatione Inquisitionis pro Natura Subjecti: quinto, de Prerogativis Naturarum quatenus ad Inquisitio- nem, sive de eo quod inquirendum est prius et pos- teritis: sextO, de Terminis Inquisitionis, sive de Synopsi omnium Naturarum in Universo: septimo, de Deductione ad Praxin, sive de eo quod est in Ordine ad Hominem: octavo, de Parascevis ad In-
340 _ NOVUM ORGANUM.
quisitionem : postremo autem, de Scala Ascensorid et Descensorid Axiomatum. XXII.
Inter Prerogativas Instantiarum, primd propo- nemus Instantias Solitarias. Ez autem sunt Solita- riz, quze exhibent naturam, de qua fit inquisitio, in talibus subjectis que nil habent commune cum aliis subjectis, preter illam ipsam naturam: aut rursus que non exhibent naturam, de qua fit inquisitio, in talibus subjectis que sunt similia per omnia cum aliis subjectis, preterquam in illé ipsé natura. Ma- nifestum enim est, quod hujusmodi Instantiz tollant ambages, atque accelerent et roborent Exclusivam ; adeo ut pauce ex illis sint instar multarum.
Exempli gratia: si fiat inquisitio de natura Co- loris, Instantiz Solitarie sunt prismata, gemme chrystallinze que reddunt colores, non solum in se, sed exterils supra parietem: item rores, etc. Iste enim nil habent commune cum coloribus fixis in floribus, gemmis coloratis, metallis, lignis, ete. pre- ter ipsum colorem. Unde facilé colligitur, quod color nil aliud sit quam modificatio imaginis lucis immissee et recepte: in priore genere, per gradus diversos incidentie; in posteriore, per texturas et schemati:mos varios corporis. Istz autem Instan- tie sunt Solitaria quatents ad Similitudinem.
Rurstis in eddem inquisitione, vene distincte albi et nigri in marmoribus, et variegationis colo- rum in floribus ejusdem speciei, sunt Instantize So- litariae. Album enim et nigrum marmoris, et ma- cule albi et purpurei in floribus garyophylli, conve- niunt feré in omnibus preter ipsum colorem. Unde
NOVUM ORGANUM. 341
facilé colligitur, colorem non multum rei habere cum naturis alicujus corporis intrinsecis, sed tantim situm esse in positura partium crassiori et quasi mechanica. Istze autem Instantize sunt Solitaria, quatenus ad Discrepantiam. Utrumque autem genus, Instantias Solitarias appellare consuevimus ; aut Fe- rinas, sumpto vocabulo ab astronomis. XXIII.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus se- cundo loco Instantias Migrantes. Eze sunt, in qui- bus natura inquisita migrat ad generationem, cim prius non existeret; aut contra migrat ad corrup- tionem, cm prils existeret. Itaque in utraque antistrophe, Instantie tales sunt semper gemine; vel potius una Instantia in motu, sive transitu, pro- ducta ad periodum adversam. At hujusmodi Instan- tie non solim accelerant et roborant Exclusivam, sed etiam compellunt Affirmativam, sive Formam ipsam in angustum. Necesse est enim ut Forma rei sit quippiam, quod per hujusmodi Migrationem in- datur ; aut contra per hujusmodi Migrationem tol- latur, et destruatur. Atque licét omnis exclusio promoveat Affirmativam; tamen hoc magis directé fit in subjecto eodem, quam in diversis. Forma autem (ut ex omnibus que dicta sunt manifesto li- quet) prodens se in uno ducit ad omnia. Quo autem simplicior fuerit Migratio, eo magis ha- benda est Instantia in pretio. Praterea Instantie Migrantes magni sunt uss ad partem operativam ; quia ctim proponant Formam copulatam cum effi- ciente aut privante, perspicué designant praxin in
342 NOVUM ORGANUM.
aliquibus ; unde facilis etiam est transitus ad proxi- ma. Subest tamen in illis nonnihil periculi, quod indiget cautione ; hoc videlicét, ne Formam nimis retrahant ad efficientem, et intellectum perfundant, vel saltem perstringant falsd opinione de Forma, ex intuitu efficientis. Efficiens verO semper ponitur nil aliud esse, quam vehiculum, sive deferens Forme. Vertm huic rei, per Exclusivam legitimé factam, facilé adhibetur remedium.
Proponendum itaque est jam exemplum Instantize Migrantis. Sit natura inquisita, Candor, sive Albedo : Instantia Migrans ad generationem, est vitrum inte- grum, et vitrum pulverizatum. Similitér, aqua sim- plex, et aqua agitata in spumam. Vitrum enim integrum, et aqua simplex, diaphana sunt, non alba: at vitrum pulverizatum, et aqua in spuma, alba, non diaphana. -Itaque querendum quid acciderit ex ista’ Migratione vitro, aut aque. Manifestum enim est, Formam Albedinis deferriet invehi per istam con- tusionem Vitri, et agitationem aque. Nihil autem reperitur accessisse, preter comminutionem partium vitri et aque, et aéris insertionem. Neque vero partim profectum est ad inveniendam Formam Albe- dinis, quod corpora duo per se diaphana, sed secun- dim magis et minus (aér scilicét et aqua, aut aér et vitrum), simul posita per minutas portiones exhibeant albedinem, per refractionem inzqualem radiorum lucis. | 7
Verum hac in re proponendum est etiam exem- plum periculi et cautionis, de quibus diximus. Ni- mirum facilé hic occurret intellectui ab hujusmodi
NOVUM ORGANUM. 343
efficientibus depravato, quod ad Formam Albedinis aér semper requiratur; aut quod Albedo generetur tantum per corpora diaphana; que omnino falsa sunt, et per multas Exclusiones convicta. Quin potius apparebit (misso aére, et hujusmodi) corpora omnino «qualia (secundum portiones opticas) dare diaphanum ; corpora vero inzequalia, per texturam simplicem, dare album; corpora ineequalia secundim texturam compositam, sed ordinatam, dare reliquos colores, preter nigrum; corpora vero inequalia per texturam compositam, sed omnino inordinatam et confusam, dare nigrum. Itaque de Instantia Mi- grantead generationem in natura inquisita Albedinis, propositum est jam exemplum. JInstantia autem Migrans ad corruptionem in eddem natura Albedinis, est spuma dissoluta, aut nix dissoluta. Exuit enim albedinem, et induit diaphanum aqua, postquam fit integrale sine aére. ;
Neque vero illud ullo modo pretermittendum est, quod sub Instantiis Migrantibus comprehendi debeant non tanttm ille que migrant ad generationem et privationem, sed etiam ille qua migrant ad majora- tionem et minorationem; ctm illz etiam tendant ad inveniendam Formam, ut per definitionem Forme su- perils factam, et Tabulam Graduum manifesto liquet. Itaque papyrus, que sicca cim fuerit, alba est, at madefacta (excluso aére, et recepta aqua) minus alba est, et magis vergit ad diaphanum, similem habet rationem cum Instantiis supradictis.
XXIV. Inter Prarogativas Instantiarum, tertio loco
344 NOVUM ORGANUM,.
ponemus Instantias Ostensivas, de quibus in Vinde- miatione Prima de Calido mentionem fecimus ; quas etiam Elucescentias, sive Instantias Liberatas, et Pre- dominantes, appellare consuevimus. Ez sunt, que ostendunt naturam inquisitam nudam et substan- tivam, atque etiam in exaltatione sud, aut summo gradu potentie suze; emancipatam scilicét, et libera- tam ab impedimentis, vel saltem per fortitudinem sue virtutis dominantem super ipsa, eaque suppri- mentem et coercentem. Cttm enim omne corpus suscipiat multas naturarum Formas copulatas, et in concreto, fit ut alia aliam retundat, deprimat, fran- gat, et liget; undé obscurantur Forme singule. Inveniuntur autem subjecta nonnulla, in quibus natura inquisita pre aliis est in suo vigore; vel per absentiam impedimenti, vel per predominantiam vir- tutis. Hujusmodi autem Instantie sunt maxime Ostensive Forme. Vertim et in his ipsis Instantiis adhibenda est cautio, et cohibendus impetus intel- lecttis. Quicquid enim ostentat Formam, eamque trudit, ut videatur occurrere intellectui, pro suspecto habendumest, etrecurrendum ad Exclusivam severam et diligentem. |
_ Exempli gratia; sit natura inquisita, Calidum. Instantia Ostentiva motiis expansionis, que (ut su- perils dictum est) portio est precipua Forme Calidi, est vitrum calendare aéris. Etenim flamma, licét manifesto exhibeat expansionem, tamen propter momentaneam exstinctionem, non ostendit progressum expansionis. Aqua autem fervens, propter facilem transitionem aque in vaporem et aerem, non tam
NOVUM ORGANUM. 345
bené ostendit expansionem aque in corpore suo. Rursus ferrum ignitum, et similia, tantum abest ut progressum ostendant, ut coutra per retusionem et fractionem spirits, per partes compactas et crassas (que domant et franant expansionem) ipsa expansio non sit omninO conspicua ad sensum. At vitrum calendare claré ostendit expansionem in aére, et conspicuam, et progredientem, et durantem, neque transeuntem.
Rursus, exempli gratia; sit natura inquisita, Pondus. Instantia Ostensiva Ponderis, est argentum vivum. Omnia enim superat pondere magno in- tervallo, preter aurum; quod non mult6 gravius est. At prestantior Instantia est ad indicandam Formam Ponderis, argentum vivum, quam aurum; quia aurum solidum est, et consistens, quod genus referri videtur ad densum; at argentum vivum liquidum est, et turgens spiritu, et tamen multis partibus exsuperat gravitate diamantem, et ea que putantur solidissima. Ex quo ostenditur Formam Gravis, sive Ponderosi dom nari simpliciter in copia materiz, et non in arctaé compage.
XXV.
Inter Prerogativas Instantiarum ponemus quarto loco Instantias Clandestinas, quas etiam Instantias Crepusculi appellare consuevimus. Ke sunt veluti opposite Instantiis Ostensivis. Exhibent enim na- turam inguisitam in infima virtute, et tanquam in incunabulis, et rudimentis suis; tentantem, et tan- quam primo experientem, sed sub contraria natura latentem, et subactam. Sunt autem hujusmodi In-
346 NOVUM ORGANUM,
stantie magni omnind momenti, ad inveniendas Formas; quia sicut Ostensive ducunt facilé ad dif- ferentias, ita Clandestine ducunt optimé ad genera; id est, ad naturas illas communes, quarum nature inquisite nihil aliud sunt quam limitationes. Exempli gratia; sit natura inquisita, Consistens, sive se determinans ; cujus contrarium est Liquidum, sive fluens. Instantiz Clandestine sunt ille, quee ex- hibent gradum nonnullum debilem et infimum Consis- tentis in fluido; veluti bulla aque, que est tanquam pellicula quedam consistens, et determinata facta ex corpore aque. Similiter stillicidia, que, si adfuerit aqua que succedat, producunt se in filum admoduin tenue, ne discontinuetur aqua; at si non detur talis copia aque, que succedere possit, cadit aqua in guttis rotundis, que est figura que optimé aquam sustinet contra discontinuationem. At in ipso tem- poris articulo, cum desinit filum aque, et incipit descensus in guttis, resilit ipsa aqua surstm ad evi- tandam discontinuationem. Quin in metallis, quae cum funduntur sunt liquida, sed magis tenacia, reci- piunt se sepé gutte liquefacte sursum, atque ita herent. Simile quoddam est Instantia speculorum puerilium, que solent facere pueruli in scirpis ex saliva, ubi cernitur etiam pellicula consistens aque. At multo melits se ostendit hoc ipsum, in altero illo ludicro puerili; quando capiunt aquam, per sapo- nem factam paullo tenaciorem, atqne inflant eam per calamum cavum, atque indé formant aquam, fanquam in castellum bullarum ; que per interpo- -sitionem aéris inducit consistentiam, eO usque ut se
NOVUM ORGANUM., - 347,
projici nonnihil patiatur absque discontinuatione. Optimé autem cernitur hoc in spumé et nive, que talem induunt consistentiam, ut feré secari possint ; cum tamen sint corpora formata ex aére et aqua, que utraque sunt liquida. Que omnia non obscuré innuunt, Liquidum et Consistens esse notiones tantim plebeias, et ad sensum ; inesse autem revera omni- bus corporibus fugam et evitationem se disconti- nuandi; eam vero in corporibus homogeneis (qualia sunt liquida) esse debilem et infirmam, in corpori- bus vero que sunt composita ex heterogeneis, magis esse vividam et fortem: proptered quod admotio heterogenei constringit corpora, at subintratio ho- mogenei solvit et relaxat.
Similiter, exempli gratiaé; sit natura inquisita, Attractio, sive Coitio Corporum. Instantia circa For- mam ejus Ostensiva maximé insignis est, magnes. Contraria autem natura Attrahenti est, Non Attra- hens; licét in substantia simili. Veluti ferrum, quod non attrahit ferruam, quemadmodum nec plum- bum plumbum, nec lignum lignum, nec aquam aqua. Instantia autem Clandestina est, magnes ferro ar- matus, vel potitis ferrum in magnete armato. Nam ita fert natura, ut magnes armatus in distantia ali- qua non trahat ferrum fortius, quam magnes non armatus. Vertim si admoveatur ferrum, ita ut tan- gat ferrum in magnete armato, tune magnes arma- tus longé majus pondus ferri sustinet, quam magnes simplex et inermis, propter similitudinem substan- tice ferri versus ferrum ; que operatio erat omnino Clandestina, et latens in ferro, antequam magnes
348 NOVUM ORGANUM.
accessisset. Itaque manifestum est, Formam Coitio- nis esse quippiam, quod in magnete sit vividum et robustum, in ferro debile et latens. Itidem, nota- tum est sagittas parvas ligneas absque cuspide fer- red, emissas ex sclopetis grandibus, altius penetrare in materiam ligneam (puta latera navium, aut simi- lia), quam easdem sagittas ferro acuminatas, propter similitudinem substantie ligni ad lignum, licét hoe anté in ligno latuerit. Itidem, licét aér aérem, aut aqua aquam manifesto non trahat in corporibus in- tegris; tamen bulla approximata bulla, facilits dis- solvit bullam, quam si bulla illa altera abesset, ob appetitum Coitionis aque cum aqua et aéris cum aére. Atque hujusmodi Instantize Clandestine (que sunt ustis nobilissimi, ut dictum est) in portionibus corporum parvis et subtilibus maxime se dant con- spiciendas. Quia masse rerum majores sequuntur Formas magis catholicas, et generales; ut suo loco dicetur. XXVI.
Inter Prerogativas Instantiarum ponemus quinto loco Instantias Constitutivas, quas etiam Manipula- res appellare consuevimus. Ez sunt, que consti- tuunt unam speciem nature inquisite tanquam For- mam Minorem. Cutm enim Forme legitime (que sunt semper convertibiles cum naturis inquisitis) la- teant in profundo, nec facilé inveniantur, postulat res et infirmitas humani intellectis, ut Forme Parti- culares, que sunt congregative Manipuiorum quo- rundam Instantiarum (neutiquam vero omnium) in notionem aliquam communem, non negligantur,
NOVUM ORGANUM. 349
verim diligentits notentur. Quicquid enim unit naturam, licét modis imperfectis, ad inventionem Formarum viam sternit. Itaque Instantie que ad hoc utiles sunt, non sunt contemnende potestatis, sed habent nonnullam Prerogativam.
Vertm in his diligens est adhibenda cautio, ne intellectus humanus, postquam complures ex istis Formis Particularibus adinvenerit, atque inde parti- tiones sive divisiones nature inquisite confecerit, in illis omnino acquiescat, atque ad inventionem legiti- mam Forme Magne se non accingat; sed presup- ponat naturam velut a radicibus esse multiplicem et divisam, atque ulteriorem nature unionem, tanquam rem supervacue subtilitatis, et vergentem ad merum abstractum, fastidiat et rejiciat. |
Exempli gratia; sit natura inquisita, Memoria, sive excitans et adjuvans Memoriam. Instantie Constitutive sunt; ordo, sive distributio, que ma- nifestO juvat memoriam: item loci in Memoria ar- tificiali; qui aut possunt esse loci secundum pro- prium sensum, veluti janua, angulus, fenestra, et similia; aut possunt esse persone familiares et note; aut possunt esse quidvis ad placitum (modo in ordine certo ponantur) veluti animalia, herbe, etiam verba, littere, characteres, persone historice, et cetera; licét nonnuila ex his magis apta sint et commoda, alia mints. Hujusmodi autem loci Me- Moriam insignitér juvant, eamque longé supra vires naturales exaltant. Item carmina facilits herent, et discuntur memoritér, qudm prosa. Atque ex isto Manipulo trium Instantiarnm, videlicét ordinis, loco-
350 NOVUM ORGANUM.
rum artificialis memoria, et versuum, constituitur species una auxilii ad Memoriam. Species autem illa, Abscissio Infiniti. recté vocari possit. Cum enim quis aliquid reminisci, aut revocare in memo- riam nititur, si nullam prenotionem habeat, aut perceptionem ejus quod querit, querit certé et molitur, et hac illac discurrit, tanquam in infinito. Quod si certam aliquam prenotionem habeat, statim abscinditur infinitum, et fit discursus memorize magis in vicino. In tribus autem illis Instantiis que su- perius dictze sunt, prenotio perspicua est et certa. In prima videlicet, debet esse aliquid quod congruat cum ordine: in secunda, debet esse imago, que rela- tionem -aliquam habeat, sive convenientiam ad illa loca certa: in tertidé, debent esse verba, que cadant in versum; atque ita abscinditur infinitum. Alle autem Instantize dabunt hanc alteram speciem; ut quicquid deducat intellectuale ad feriendum sensum (que ratio etiam pracipue viget in artificiali me- morid) juvet Memoriam. Alia Instantia dabunt hanc alteram speciem ; ut que faciunt impressionem in affectu forti, incutientes scilicét metum, admira- tionem, pudorem, delectationem, juvent Memoriam. Alice Instantiz dabunt hanc alteram speciem; ut que maxime imprimuntur a mente pura, et minus preoccupatd anté vel post, veluti que discuntur in pueritia, aut que commentamur ante somnum, etiam prime queque rerum vices, magis hereant in Me- moria. Alize Instantie dabunt hance alteram speciem ; ut multitudo circumstantiarum, sive ansarum, juvet Memoriam; veluti scriptio per partes non continua-
NOVUM ORGANUM. 351
tas; lectio, sive recitatio voce alta. Alize denique Instantiz dabunt hance alteram speciem; ut que exspectantur, et attentionem excitant, melitis he_ reant, quam que pretervolant. Itaque si scriptum aliquod viciés perlegeris, non tam facilé illud memo- ritér disces, quam si illud legas deciés, tentando interim illud recitare, et ubi deficit memoria, inspici- endo librum. Ita ut sint veluti sex Forme Minores eorum, que juvant Memoriam; videlicét abscissio infiniti; deductio intellectualis ad sensibile; im- pressio in affectu forti; impressio in mente pura; multitudo ansarum ; preexspectatio.
Similitér, exempli gratia; sit natura inquisita, Gustus, sive Gustatio. Instantiz quae sequuntur sunt Constitutive : videlicét, quod qui non olfaciunt, sed sensu eoa natura destituti sunt, non percipiant, aut gustu distinguant cibum rancidum, aut putridum ; neque similitér alliatum, aut rosatum, aut hujusmodi. Rursus, illi qui per accidens nares habent per de- scensum rheumatis obstructas, non discernunt aut percipiunt aliquid putridum, aut rancidum, aut aqua rosacea inspersum. Rursus, qui afficiuntur hujus- modi rheumate, si in ipso momento ctim aliquid foctidum aut odoratum habent in ore, sive palato, emungant fortitér, in ipso instanti manifestam per- ceptionem habent rancidi vel odorati. Que Instantiz dabunt et constituent hance speciem, vel partem potitis gusttis; ut sensus gustationis ex parte nihil aliud sit, quam olfactus interior, transiens et descen- dens anarium meatibus superioribus in os et palatum. At contra, salsum, et dulce, et acre, et acidum, et
VOL. IX. AA
S52 NOVUM ORGANUM.
austerum, et amarum, et similia, hec (inquam) omnia eque sentiunt illi, in quibus olfactus deest, aut obturatur, ac quisquam alius: ut manifestum sit, sensum gusttis esse compositum quiddam ex olfactu interiori, et tactu quodam exquisito; de quo nune non est dicendi locus.
Similitér, exempli gratia; sit natura inquisita, Communicatio Qualitatis, absque commistione sub- stantiz. Instantia lucis, dabit vel constituet unam speciem Communicationis; calor verd et magnes, alteram. Communicatio enim lucis est tanquam momentanea, et statim perit, amota luce originali. At calidum, et virtus magnetica, postquam transmissa fuerint, vel potitis excitata in alio corpore, herent et manent ad tempus non parvum, amoto primo mo- vente.
Denique magna est omnino Prerogativa Instan- tiarum Constitutivarum, ut que plurimum faciant, et ad definitiones (presertim particulares), et ad divisiones, sive partitiones naturarum; de quo non malé dixit Plato, “ Quod habendus sit tanquam pro Deo, qui Definire et Dividere bené sciat.”
XXVII. Inter Prerogativas Instantiarum ponemus sexto loco Instantias Conformes, sive Proportionatas; quas etiam Parallelas, sive Similitudines Physicas, appel- lare consuevimus. Ez vero sunt, que ostendunt similitudines et conjugationes rerum, non in Formis Minoribus (quod faciunt Instantiz Constitutive) sed plané in concreto. Itaque sunt tanquam primi et infimi gradus ad unionem nature. Neque consti-
NOVUM ORGANUM. 353
tuunt aliquod axioma statim ab initio ; sed indicant et observant tantim quendam consensum corporum. Attamen licét non multim promoveant ad inveniendas Formas, nihilomintus magna cum utilitate revelant partium universi fabricam, et in membris ejus exer- cent veluti anatomiam quandam ; atque proindé veluti manu-ducunt interdum ad axiomata sublimia et nobilia, presertim illa que ad mundi configura- tionem pertinent, potils quam ad naturas et Formas simplices.
Exempli gratia; Instantiz Conformes sunt que sequuntur: speculum, et oculus; et similitér fabrica auris, et loca reddentia echo. Ex qua conformi- tate, praeter ipsam observationem similitudinis, que ad multa utilis est, proclive est insupér colligere et formare illud axioma; videlicét, organa sensuum et corpora que pariunt reflexiones ad sensus, esse similis nature. Rursus ex hoc ipso admonitus intellectus, non egré insurgit ad axioma quoddam altius et nobilius. Hoc nimirim; nihil interesse inter consensus, sive sympathias corporum sensu preditorum, et inanimatorum sine sensu, nisi quod in illis accedat spiritus animalis ad corpus ita dis- positum; in his autem absit. Adeo ut quot sint consensus in corporibus inanimatis, tot possint esse sensus in animalibus, si essent perforationes in cor- pore animato, ad discursum spiritis animalis in membrum rité dispositum, tanquam in organum idoneum. Et rursus, quot sint sensus in animalibus, tot sint proculdubio motus in corpore inanimato, ubi spiritus animalis abfuerit; licet necesse sit multo
354 _NOVUM ORGANUM.
plures esse motus in corporibus inanimatis, quam sensus in animatis, propter paucitatem organorum sensis. Atque hujus rei ostendit se exemplum valdé manifestum in doloribus. Etenim ctm sint plura genera doloris in animalibus, et tanquam varii ‘illius characteres (veluti alius est dolor ustionis, alius frigoris intensi, alius puncture, alius compressionis, alius extensionis, et similium) certissimum est omnia illa, quoad motum, inesse corporibus inanimatis ; veluti ligno aut lapidi cum uritur, aut per gelu constringitur, aut pungitur, aut scinditur, aut flec- titur, aut tunditur, et sic de aliis; licét non subin- trent sensus, propter absentiam spirittis animalis.
Item Instantia Conformes (quod mirum fortasse dictu) sunt radices et rami plantarum. Omne enim vegetabile intumescit, et extrudit partes in circum- ferentiam, tam sursum quam deorsum. Neque alia est differentia radicum et ramorum, quam quod radix includatur in terra, et rami exponantur aéri et soli. Si quis enim accipiat ramum tenerum et vegetum arboris, atque illum reflectat in aliquam terre particulam, licét non cohereat ipsi solo, gignit statim non ramum, sed radicem. Atque vice versa, si terra ponatur superius, atque ita obstruatur lapide, aut aliqua dura substantia, ut planta cohibeatur, nec possit frondescere sursum, edet ramos in aérem deorsum.
Item Instantize Conformes sunt, gummi arborum, et plereque gemme rupium. Utraque enim nil aliud sunt, quam exsudationes, et percolationes suc- corum; in primo genere scilicét, succorum ex arbo-
NOVUM ORGANUM., 355
ribus ; in secundo, ex saxis; unde gignitur claritudo et splendor in utrisque, per percolationem nimirim tenuem et accuratam. Nam inde fit etiam, quod pili animalium non sint tam pulchri, et tam vividi coloris, quam avium plume complures ; quia succi non tam delicaté percolantur per cutem, quam per calamum.
Item Instantiz Conformes sunt, scrotum in ani- malibus masculis, et matrix in femellis. Adeo ut nobilis illa fabrica, per quam sexus differunt, (qua- tenis ad animalia terrestria) nil aliud videatur esse, quam secundum exterius, et interius; vi scilicét majore caloris genitalia in sexu masculo protrudente in exterlus, ubi in femellis nimis debilis est calor, quam ut hoc facere possit; unde accidit, qudd contineantur interius.
Item Instantiea Conformes sunt, pinne piscium, et pedes quadrupedum, aut pedes et ale volucrum ; quibus addidit Aristoteles quatuor volumina in motu serpentum. Adeo ut in fabricd universi, motus viventium plerumque videatur expediri per quater- niones artuum, sive flexionum.
Item dentes in animalibus terrestribus, et rostra in avibus, sunt Instantiz Conformes; unde mani- festum est, in omnibus animalibus perfectis, fluere duram quandam substantiam versus os.
Item non absurda est Similitudo et Conformitas illa, ut homo sit tanquam planta inversa. Nam radix nervorum et facultatum animalium est caput ; partes autem seminales sunt infime, non computatis extremitatibus tibiarum et brachiorum. At in plan-
306 NOVUM ORGANUM.
ta, radix (quee instar capitis est) regularitér infimo loco collocatur ; semina autem supremo.
Denique illud omnino precipiendum est, et seplus monendum ; ut diligentia hominum in inqui- sitione et congerie Naturalis Historia deinceps mutetur plane, et vertatur in contrarium ejus quod nunc in usu est. Magna enim hucusque, atque aded curiosa fuit hominum industria, in notandad rerum varietate, atque explicandis accuratis animalium, herbarum, et fossilium differentiis; quarum plere- que magis sunt lusus nature, quam serie alicujus utilitatis verstis scientias. Faciunt certé hujusmodi res ad delectationem, atque etiam quanddque ad praxin ; verum ad introspiciendam naturam parum, aut nihil. Itaque convertenda plane est opera, ad inquirendas et notandas rerum similitudines et ana- loga, tam in integralibus, quam partibus. Ille enim sunt, que naturam uniunt, et constituere scientias incipiunt.
Vertim in his omnino est adhibenda cautio gravis, et severa; ut accipiantur pro Instantiis Conformi- bus et Proportionatis, ille qua denotant Similitudi- nes (ut ab initio diximus) Physicas ; 1d est, reales et substantiales, et immersas in natura, non fortuitas et ad speciem; multo mints superstitiosas aut curi- osas, quales naturalis magiz scriptores (homines levissimi, et in rebus tam seriis, quales nunc agimus, vix nominandi) ubique ostentant ; magna cum vani- tate et desipientid, inanes similitudines et sym- pathias rerum describentes, atque etiam quandoque affingentes. |
NOVUM ORGANUM. 357
Vertim his missis etiam in ipsa configuratione mundi in majoribus non sunt negligende Instantie Conformes : veluti Africa, et regio Peruviana, cum continente se porrigente usque ad Fretum Magellani- cum. Utraque enim regio habet similes isthmos, et similia promontoria, quod non temeré accidit.
Item Novus et Vetus Orbis; ineo quod utrique orbes versus septentriones lati sunt, et exporrecti, versus austrum autem angusti et acuminati.
Item Istantize Conformes nobilissime sunt, frigora intensa in media (quam vocant) a€éris regione, et ignes acerrimi, qui sepé reperiuntur erumpentes ex locis subterraneis; que duc res sunt ultimitates et extrema, nature scilicét frigidi, versus ambitum coeli, et nature calidi versus viscera terre, per antiperistasin, sive rejectionem nature contrarie,
Postremo autem in axiomatibus scientiarum, no- tatu digna est Conformitas Instantiarum. Veluti tropus rhetorice, qui dicitur Preeter-exspectatum, conformis est tropo musice, qui vocatur declinatio cadentia. Similitér, postulatum mathematicum, ut que eidem tertio equalia sunt, etiam inter se sint equalia, conforme est cum fabrica syllogismi in logicdé, qui unit ea que conveniunt in medio. Deni- que multtiim utilis est in quamplurimis sagacitas quedam in conquirendis et indagandis Conformitati- bus et Similitudinibus Physicis.
XXVIII.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus sep- timo loco Instantias Monodicas ; quas etiam irregu- lares, sive heteroclitas (sumpto vocabulo a gram-
358 NOVUM ORGANUM.
maticis) appellare consuevimus. Ez sunt, que os- tendunt corpora in concreto ; que videntur esse extravagantia, et quasi abrupta in natura, et minimé convenire cum aliis rebus ejusdem generis. Etenim Instantiz Conformes sunt similes alterius: at Instan- tiz Monodice sunt sui similes. | Usus vero Instan- tiarum Monodicarum est talis, qualis est Instan- tiarum Clandestinarum; viz. ad evehendam et uni- endam naturam ad invenienda genera, sive com- munes naturas, limitandas postea per differentias veras. Neque enim desistendum ab inquisitione, donec proprietates et qualitates, que inveniuntur in hujusmodi rebus que possunt censeri pro miraculis nature, reducantur et comprehendantur sub aliqua Forma sive Lege certa: ut irregularitas sive singula- ritas omnis reperiatur pendere ab aliqua Forma com- muni, miraculum vero illud sit tandem solummodo in differentiis accuratis, et gradu et concursu raro; et non in ipsa specie: ubi nunc contemplationes homi- num non procedant ultra, quam ut ponant hujus- modi res pro secretis et magnalibus nature, et tan- quam incausabilibus, et pro exceptionibus regula- rum generalium.
Exempla Instantiarum Monodicarum sunt, sol, et luna, inter astra; magnes, inter lapides; argen- tum vivum, inter metalla; elephas, inter quadru- pedes; sensus veneris, inter genera tactls ; odor venaticus in canibus, inter genera olfactiis. Etiam S. litera apud grammaticos, habetur pro Monodica ; ob facilem compositionem, quam sustinet cum con-
NOVUM ORGANUM. 309
sonantibus, aliquando duplicibus, aliquando tripli-
cibus.: quod nulla alia littera facit. Plurimi autem
faciende sunt. hujusmodi Instantie ; quia acuunt et
vivificant inquisitionem, et medentur intellectui de-
pravato a consuetudine, et ab iis que fiunt plertimque. XIX:
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco octavo Instantias Deviantes ; errores scilicét nature, et vaga, ac monstra: ubi natura declinat et deflec- tit a cursu ordinario. Differunt enim Errores natu- re ab Instantiis Monodicis, in hoc; quéd Monodice sint miracula specierum, at Errores sint miracula individuorum. Similis autem feré sunt ustis; quia rectificant intellectum adversts consueta, et revelant Formas Communes. Neque enim in his etiam desis- tendum ab inquisitione, donec inveniatur caussa hu- jusmodi declinationis. Veruntamén caussa illa non exsurgit ad Formam aliquam proprié, sed tantum ad latentem processum ad Formam. Qui enim vias nature noverit, is deviationes etiam facilitis observa- bit. At rursts qui deviationes noverit, is accuratitis vias describet.
Atque in illo differunt etiam ab Instantiis Mo- nodicis, quod multo magis instruant praxin et operativam. Nam novas species generare, arduum admodum foret: at species notas variare, et inde rara multa ac inusitata producere, minus arduum. Facilis autem transitus est a miraculis nature, ad miracula artis. Si enim deprehendatur semel natura in variatione sud, ejusque ratio manifesta fuerit : expeditum erit e6 deducere naturam per artem, quo
360 NOVUM ORGANUM.
per casum aberraverit. Neque soliim e6, sed et aliorsim ; clim errores ex und parte monstrent et aperiant viam ad errores et deflexiones undequaque. Hic vero exemplis non est opus, propter eorundem copiam. Facienda enim est congeries sive Historia Naturalis Particularis, omnium monstrorum, et par- tuum nature prodigiosorum; omnis denique novita- tis, et raritatis, et inconsueti in natura. Hoc vero faciendum est cum severissimo delectu, ut constet fides. Maximé autem habenda sunt pro suspectis, que pendent quomodocunque a religione, ut pro- digia Livii: nec minus, que inveniuntur in scripto- ribus magiz naturalis, aut etiam alchymiz, et hujusmodi hominibus; qui tanquam proci sunt et amatores fabularum. Sed depromenda sunt illa ex gravi et fida historia, et auditionibus certis. 0.6.6
Inter Przerogativas Instantiarum, ponemus loco nono Instantias Limitaneas; quas etiam Partici- pia vocare consuevimus. Ee vero sunt, que exhi- bent species corporum tales, que videntur esse compositze ex speciebus duabus, vel Rudimenta inter speciem unam et alteram. He vero Ins- tantie inter Instantias Monodicas sive Heteroclitas recté numerari possunt: sunt enim in universitate rerum rare et extraordinariz. Sed tamen ob dig- nitatem, seorsim tractande et ponende sunt: optimé enim indicant compositionem et fabricam rerum, et innuunt caussas numeri et qualitatis specierum ordi- nariarum in universo, et deducunt intellectum ab eo quod est, ad id quod esse potest.
NOVUM ORGANUM, 361
Harum exempla sunt : muscus, inter putredinem et plantam; comete nonnulli, inter stellas et me- teora ignita; pisces volantes, inter aves et pisces ; vespertiliones, inter aves et quadrupedes; etiam
‘‘ Simia quam similis turpissima bestia nobis ;” et partus animalium biformes, et commisti ex specie- bus diversis, et similia. XXXI.
Inter Preerogativas Instantiarum ponemus de- cimo loco Instantias Potestatis, sive Fascium (sumpto vocabulo ab insignibus imperil), quas etiam Ingenia, sive Manus Hominis appellare consue- vimus. Ez sunt opera maximé nobilia et perfecta, et tanquam ultima in unaquaque arte. Cum enim hoc agatur precipué, ut natura pareat rebus et com- modis humanis ; consentaneum est prorsus, ut opera, que jampridem in potestate hominis fuerunt (quasi provinciz antea occupate et subacte), notentur et numerentur ; presertim ea, que sunt maximé enu- cleata et perfecta: propterea quod ab istis proclivior et magis in propinquo sit transitus ad nova et hac- tents non inventa. Si quis enim ab horum contem- platione attenta propositum acritér et strenué ur- gere velit, fiet certé, ut aut producat illa paull6 longitis; aut deflectat illa ad aliquid, quod finiti- mum est; aut etiam applicet et transferat illa ad usum aliquem nobiliorem.
Neque hic finis. Vertim quemadmodum ab operibus nature raris et inconsuetis erigitur intel- lectus et elevatur ad inquirendas et inveniendas Formas, que etiam illorum sunt capaces : ita etiam in operibus artis egregiis et admirandis hoc usu vyenit :
362 NOVUM ORGANUM.
idque multo magis, quia modus efficiendi et ope- randi hujusmodi miracula artis, manifestus ut pluri- mum est; cum plerimque in miraculis nature sit magis obscurus. Attamen in his ipsis cautio est adhibenda vel maximé ; ne deprimant scilicet intel- lectum, et eum quasi humo affigant.
Periculum enim est, ne per hujusmodi opera artis, que videntur velut summitates quedam et fas- tigia industriz humane, reddatur intellectus attoni- tus et ligatus, et quasi maleficiatus quoad illa; ita ut cum aliis consuescere non possit, sed cogitet nihil ejus generis fieri posse, nisi eadem via qua illa effecta sunt, accedente tantummodo diligentia majore, et preparatione magis accurata.
Contra illud ponendum est pro certo: vias et modos efficiendi res et opera, que adhuc reperta sunt et notata, res esse plerumque pauperculas; atque omnem potentiam majorem pendere et ordine deri- vari a fontibus Formarum, quarum nulla adhuc in- venta est.
Itaque (ut alibi diximus) qui de machinis et arietibus, quales erant apud veteres, cogitasset, licet hoc fecisset obnixé, atque ztatem in eo consumpsis- set, nunquam tamen incidisset in inventum tormen- torum igneorum operantium per pulverem pyrium. Neque rursts, qui in lanificiis et serico vegetabili observationem suam et meditationem collocasset, unquam per ea reperisset naturam vermis aut serici bombycini.
Quocircé omnia inventa, que censeri - possunt magis nobilia, (si animum advertas) in lucem pro-
NOVUM ORGANUM. 363
diére, nullo modo per pusillas enucleationes et ex- tensiones artium, sed omnind per casum. Nihil autem representat aut anticipat casum (cujus mos est, ut tantum per longa secula operetur) preter inventionem Formarum.
Exempla autem hujusmodi Instantiarum particu- laria nihil opus est adducere, propter copiam eo- rundem. Nam hoc omnino agendum; ut visitentur et penitus introspiciantur omnes artes mechanic, atque liberales etiam (quatenus ad opera), atque inde facienda est congeries sive Historia Particularis, tanquam magnalium, et operum magistralium, et maximeé perfectorum in unaquaque ipsarum, una cum modis effectionis sive operationis.
Neque tamen astringimus diligentiam, que adhi- benda est in hujusmodi collecta, ad ea que censen- tur pro magisteriis et arcanis alicujus artis tantim, atque movent admirationein. Admiratio enim proles est raritatis: siquidem rara, licét in genere sint ex vulgatis naturis, tamen admirationem pariunt.
At contra, que revera admirationi esse debent, propter discrepantiam que inest illis in specie, colla- tis ad alias species, tamen si In usu familiari prast6 sint, levitér notantur. Debent autem notari Mo- nodica artis, non minus quam Monodica nature; de quibus antea diximus, Atque quemadmodum in Monodicis nature posuimus solem, lunam, magne- tem, et similia, que re vulgatissima sunt, sed natura tamen feré singulari: idem et de Monodicis artis faciendum est.
Exempli gratia: Instantia Monodica artis, est
364 NOVUM ORGANUM.
papyrus, res admodim vulgata. At si diligentér animum advertas, materie artificiales aut plané textiles sunt per fila directa et tranversa; qualia sunt, pannus sericus, aut laneus, et linteus, et hujus- modi: aut coaugmentantur ex succis concretis ; qualia sunt later, aut argilla figularis, aut vitrum, aut esmalta, aut porcellana, et similia; que si bene uniantur, splendent, sin mints, indurantur certé, sed non splendent. Attamen omnia talia, que fiunt ex succis concretis, sunt fragilia; nec ullo modo he- rentia, et tenacia. At contra, papyrus est corpus tenax, quod scindi et lacerari possit ; ita ut imitetur et feré emuletur pellem sive membranam alicujus animalis, aut folium alicujus vegetalis, et hujusmodi opificia nature. Nam neque fragilis est, ut vitrum ; neque textilis, ut pannus; sed habet fibras certé, non fila distincta, omnino ad modum materiarum naturalium: ut inter artificiales materias vix inve- niatur simile aliquod, sed sit plané Monodicum. Atque preferenda sané sunt in artificialibus ea que Maximeé accedunt ad imitationem nature; aut é contrario eam potentér regunt et invertunt.
Rursus, inter Ingenia et Manus Hominis, non prorsus contemnenda sunt prestigie et jocularia. Nonnulla enim ex istis, licét sint usu levia et ludicra, tamen informatione valida esse possunt.
Postremo, neque omnino omittenda sunt supersti- tiosa, et (prout vocabulum sensu vulgari accipitur) magica. Licét enim hujusmodi res sint in immen- sum obrute grandi mole mendaciorum et fabula- rum; tamen inspiciendum paullispér, si forté subsit
NOVUM ORGANUM. 365
et lateat in aliquibus earum aliqua operatio natura- lis: ut in fascino; et fortificatione imaginationis ; et consensu rerum ad distans ; et transmissione impres- sionum a spiritu ad spiritum, non mints quam a corpore ad corpus; et similibus.
66.6 946
Ex iis, quee anté dicta sunt, patet; quod quinque illa Instantiarum genera, de quibus diximus (viz. In- stantiarum Conformium, Instantiarum Monodicarum, Instantiarum Deviantium, Instantiarum Limitanea- rum, Instantiarum Potestatis) non debeant reservari, donec inquiratur natura aliqua certa (quemadmodum Instantiz relique, quas primo loco proposuimus, nec non plurime ex iis, que sequentur, reservari debent): sed statim jam ab initio facienda est earum collectio, tanquam historia quedam particularis; eo quod di- gerant ca que ingrediuntur intellectum, et corrigant pravam complexionem intellectts ipsius, quem om- nino necesse est imbui, et infici, et demum perverti ac distorqueri ab incursibus quotidianis et consuetis.
Itaque adhibende sunt ex Instantie tanquam preparativum aliquod, ad rectificandum et expur- gandum intellectum. Quicquid enim abducit intel- lectum a consuetis, equat et complanat aream ejus, ad recipiendum lumen siccum et purum notionum -verarum.
Quin etiam hujusmodi Instantiz sternunt et pre- struunt viam ad operativam; ut suo loco dicemus, quando de Deductionibus ad Praxin sermo erit.
0.0.4 05 Inter Prerogativas Instantiarum ponemus loco
366 NOVUM ORGANUM.
undecimo Instantias Comitatis, atque Hostiles; quas etiam Instantias Propositionum Fixarum appel- lare consuevimus. Ez sunt Instantie, que exhibent aliquod corpus sive concretum tale, in quo natura inquisita perpetuo sequatur tanquam comes quidam individuus : aut contra, in quo natura inquisita per- petud fugiat, atque ex comitatu excludatur, ut hostis et inimicus. Nam ex hujusmodi Instantiis formantur propositiones certe et universales, aut affirmative, aut negative; in quibus subjectum erit tale corpus in concreto, predicatum vero natura ipsa inquisita. Etenim propositiones particulares omnino fixe non sunt, ubi scilicét natura inquisita reperitur in aliquo concreto fluxa et mobilis; viz. accedens, sive acquisita, aut rursus recedens, sive deposita. Quocirca particulares propositiones non habent Prerogativam aliquam majorem, nisi tantum in casu Migrationis, de quo antea dictum est. It nihilomints, etiam particulares illa propositiones comparate et collate cum universalibus multum ju- vant; ut suo loco dicetur. Neque tamen, etiam in universalibus istis propositionibus exactam aut abso- lutam affirmationem vel abnegationem requirimus. Sufficit enim ad id quod agitur, etlamsi exceptionem nonnullam singularem aut raram patiantur.
Usus autem Instantiarum Comitatts est, ad an- gustiandam Affirmativam Forme. Quemadmodum enim in Instantiis Migrantibus angustiatur Affirma- tiva Forme ; viz. ut necessarid poni debeat Forma rei esse aliquid, quod per actum illum Migrationis inditur aut destruitur: ita etiam in Instantiis Co-
‘NOVUM ORGANUM. 367
mitattis angustiatur Affirmativa Forme; ut neces- sarid poni debeat Forma rei esse aliquid, quod talem concretionem corporis subingrediatur, aut contra ab eddem abhorreat ; ut qui bené nd6rit constitutionem aut schematismum hujusmodi corporis, non longé abfuerit ab extrahendd in lucem Forma nature in- quisite.
Exempli gratia; sit natura inquisita, Calidum. Instantia Comitatts, est flamma. Etenim in aqua, aére, lapide, metallo, et aliis quamplurimis, calor est mobilis, et accedere potest et recedere: at omnis flamma est calida, ita ut calor in concretione flamme perpetuo sequatur. At Tnstantia Hostilis Calidi nulla reperitur apud nos Nam de visceribus terre nihil constat ad sensum; sed eorum corporum, que nobis nota sunt, nulla prorstis est concretio que non est susceptibilis caloris.
At rursts, sit natura inquisita, Consistens. In- stantia Hostilis, est aér. Etenim metallum potest fluere, potest consistere; similitér vitrum; etiam aqua potest consistere, cm conglaciatur: at im- possible est ut a€r unquam consistat, aut exuat fluorem.
Verum de Instantiis hujusmodi propositionum fixarum supersunt duo monita, que utilia sunt ad id quod agitur. Primum, ut si defuerit plané uni- versalis Affirmativa aut Negativa, illud ipsum dili- gentér notetur tanquam non-ens: sicut fecimus de Calido, ubi universalis Negativa (quatentis ad entia que ad nostrain notitiam pervenerint) in rerum na- turd deest. Similitér, si natura inquisita sit Asternum,
VOL. IX. BB
368 NOVUM ORGANUM.
aut Incorruptibile ; deest Affirmativa universalis hic apud nos. Neque enim preedicari potest AEternum aut Incorruptibile de aliquo corpore eorum, que infra coelestia sunt, aut supra interiora terre. Alte- rum monitum est, ut propositionibus universalibus, tam affirmativis quam negativis de aliquo concreto, subjungantur simul ea concreta, que proximé viden- tur accedere ad id quod est ex non-entibus: ut in calore, flammz mollissime et minimim adurentes ; in incorruptibili, aurum, quod proximé accedit. Om- nia enim ista indicant terminos nature inter ens et non-ens ; et faciunt ad circumscriptiones Formarum, ne gliscant et vagentur extra conditiones materie. XXXIV.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco duodecimo ipsas illas Instantias Subjunctivas, de quibus in superiori aphorismo diximus: quas etiam Instantias Ultimitatis sive ‘Termini, appellare con- suevimus. Neque enim hujusmodi Instantie utiles sunt tantum, quatenus subjunguntur propositionibus fixis; verum etiam per se, et in proprietate sua. In- dicant enim non obscure veras sectiones nature, et mensuras rerum, et illud quousque natura quid faciat et ferat, et deinde transitus naturze ad aliud. Talia sunt ; aurum, in pondere; ferrum, in duritie; cete, in quantitate animalium ; canis, in odore; inflam- matio pulveris pyrii, In expansione celeri; et alia id genus. Nec mints exhibenda sunt ea, que sunt ultima gradu infimo, quam que supremo: ut spiri- tus vini, in pondere; sericum, in mollitie; vermiculi cutis, In quantitate animalium ; et cetera.
NOVUM ORGANUM. 369
mkxy.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco decimo-tertio Instantias Foederis sive Unionis. Ee sunt, que confundunt et adunant naturas, que exis- timantur esse heterogenee, et pro talibus notantur et signantur per divisiones receptas.
At Instantiz Foederis ostendunt operationes et effectus, que deputantur alicui ex illis heterogeneis ut propria, competere etiam .allis ex heterogeneis ; ut convincatur ista heterogenia (que in opinione est) vera non esse, aut essentialis, sed nil aliud esse, quam modificatic natures communis. Optimi itaque sunt usus ad elevandum et evehendum intellectum a differentiis ad genera; et ad tollendum larvas et simulacra rerum, prout occurrunt et prodeunt per- sonate in substantiis concretis.
Exempli gratia: sit natura inquisita, Calidum. Omnino videtur esse divisio solennis et authentica, quod sint tria genera caloris ; viz. calor ccelestium, calor animalium, et calor ignis : quodque isti calores (presertim unus ex illis comparatus ad_ reliquos duos) sint ipsa essentid et specie, sive natura specifica differentes et plane heterogenei: quandoquidém calor ceelestium et animalium generet et foveat, at calor ignis contra corrumpat et destruat. Est itaque Instantia Foederis experimentum illud satis vulga- tum, cium recipitur ramus aliquis vitis intra domum ubi sit focus assiduus, ex quo maturescunt uve, etiam mense integro citius quam fords; ita ut ma- turatio fructts etiam pendentis super arborem fier! possit scilicet ab igne, cum hoc ipsum videatur esse
3710 NOVUM ORGANUM.
opus proprium solis. Itaque ab hoc initio facilé in- surgit intellectus, repudiata heterogenia essentiali, ad inquirendum que sint differenti ille que revera reperiuntur inter calorem solis et ignis, ex quibus fit, ut eorum operationes sint tam dissimiles, utcunque illi ipsi participent ex natura communi.
Que differenti reperientur quatuor: viz. pri- mo, quod calor solis respectu caloris ignis, sit gradu longé clementior et lenior: secund6, quod sit (pra- sertim ut defertur ad nos per a€érem) qualitate multo humidior: tertid (quod caput rei est) qu0d sit snmmeé inzqualis, atque accedens et auctus, et de- inceps recedens et diminutus, id quod maximé con- fert ad generationem corporum. Recté enim asseruit Aristoteles, caussam principalem generationum et corruptionum, que fiunt hic apud nos in superficie terre, esse viam obliquam solis per zodiacum: unde calor solis, partim per vicissitudines diel et noctis, partim per successiones estatis et hyemis, evadit miris modis inequalis. Neque tamen desinit ille vir, id, quod ab eo recté inventum fuit, statim corrumpere et depravare. Nam, ut arbiter scilicé’ nature (quod illi in more est), valde magistralitér assignat caussam generationis accessui solis; caussam autem corruptionis, recessul: cum utraque res (accessus videlicét solis, et recessus) non respective, sed quasi indifferentér praeebeat caussam tam generation! quam corruptioni: quandoquidém ineequalitas caloris, ge- nerationi et corruption! rerum, equalitas, conserva- tioni tantim ministret. Est et quarta differentia inter calorem solis et ignis, magni prorstis momenti:
NOVUM ORGANUM. o71
viz. quod sol operationes suas insinuet per longa’ temporis spatia, ubi operationes ignis (urgente homi- num impatientia) per breviora intervalla ad exitum perducantur. Quod si quis id seduld agat, ut calo- rem ignis attemperet et reducat ad gradum modera- tiorem et leniorem (quod multis modis facilé fit) ; deinde etiam inspergat et admisceat nonnullam hu- miditatem ; maximé autem si Imitetur calorem solis in inequalitate ; postremo, si moram patientér tole- ret (non certé eam que sit proportionata operibus solis, sed largiorem, quam homines adhibere solent in operibus ignis); is facilé missam faciet heterogeniam illam caloris, et vel tentabit, vel exeequabit, vel in aliquibus vincet opera solis, per calorem ignis. Si- milis Instantia Foederis est, resuscitatio papilionum ex frigore stupentium et tanquam emortuarum, per exiguum teporem ignis: ut facilé cernas, non magis negatum esse igni vivificare animantia, quam matu- rare vegetabilia. Etiam inventum illud celebre Fracastorii de sartagine acritér calefacta, qua circun- dant medici capita apoplecticorum desperatorum, expandit manifesté spiritus animales, ab humoribus et obstructionibus cerebri compressos et quasi exstinc- tos; illosque ad motum excitat, non aliter quam ignis operatur in aquam aut aérem, et tamen per consequens vivificat. Etiam ova aliquando exclu- duntur per calorem ignis, id quod prorsus imitatur calorem animalem ; et complura ejusmodi: ut nemo dubitare possit quin calor ignis in multis subjectis modificari possit; ad imaginem caloris ccelestium et animalium. ;
Similitér sint nature inquisite, Motus et Quies.
372 NOVUM ORGANUM.
Videtur esse divisio solennis atque ex intima philo- sophia, quod corpora naturalia vel rotent, vel fe- rantur recta, vel stent sive quiescant. Aut enim est motus sine termino, aut statio in termino, aut latio ad terminum. At motus ille perennis rotationis vi- detur esse ccelestium proprius: statio sive quies videtur competere globo ipsi terre: at corpora cetera (gravia que vocant, et levia, extra loca sci- licét connaturalitatis suze sita) feruntur recta ad massas sive congregationes similium; levia sursum, versus ambitum cceli, gravia deorstim, versus ter- ram. Atque ista pulcra dictu sunt.
At Instantia Foederis est cometa aliquis humi- lior ; qui cum sit longé infra ccelum, tamen rotat. Atque commentum Aristotelis, de alligatione sive sequacitate comete ad astrum aliquod, jampridem explosum est; non tantum quia ratio ejus non est probabilis, sed propter experientiam manifestam dis- curstis et irregularis mots cometarum per varia loca ceelt.
At rursis alia Instantia Foederis circa hoc sub- jectum est motus aéris: qui intra tropicos (ubi cir- culi rotationis sunt majores) videtur et ipse rotare ab oriente in occidentem. |
Et alia rurstis Instantia foret fluxus et refluxus maris, si modo aque ipse deprehendantur ferri motu rotationis (licét tardo et evanido) ab oriente in occidentem ; ita tamen, ut bis in die repercuti- antur. Itaque, si hee ita se habeant, manifestum est motum istum rotationis non terminari in ceelesti- bus, sed communicari aéri et aque.
NOVUM ORGANUM. 373
Etiam ista proprietas levium, nimirtim ut feran- tur sursum, vacillat nonnihil. Atque in hoc, sumi potest pro Instantia Foederis bulla aque. Si enim aér fuerit subter aquam, ascendit rapidé verstis superficiem aque, per motum illum plage (quam vocat Democritus), per quam aqua descendens per- cutit et attollit aérem sursim ; non autem per con- tentionem aut nixum aéris ipsius. Atqui ubi ad superficiem ipsam aque ventum fuerit, tum cohi- betur aér ab ulteriore ascensu, per levem resisten- tiam quam reperit in aqua, non statim tolerante se _discontinuari: ita ut exilis admodum sit appetitus aéris ad superiora.
Similitér sit natura inquisita, Pondus. Est plané divisio recepta, ut densa et solida ferantur versus centrum terre, rara autem et tenula versts ambitum coeli; tanquam ad loca sua propria, Atque loca quod attinet (licét in scholis hujusmodi res valeant), plane inepta et puerilis cogitatio est, locum aliquid posse. Itaque nugantur philosophi, cum dicant quod, si perforata esset terra, corpora gravia se sisterent quando ventum esset ad centrum. LEsset enim certé virtuosum plane et efficax genus nihili, aut puncti mathematici, quod aut alia afficeret, aut rursus quod alia appeterent: corpus enim non nisi a corpore pa- titur. Verum iste appetitus ascendendiet descendendi, aut est in schematismo corporis quod movetur, aut in sympathia sive consensu cum alio corpore. Quod si inveniatur aliquod corpus densum et solidum, quod nihilomints non feratur ad terram, confunditur hujusmodi divisio. At si recipiatur opinio Gilberti,
374 NOVUM ORGANUM.
quod magnetica vis terre ad alliciendum gravia non extendatur ultra orbem virtutis sue (que operatur semper ad distantiam certam, et non ultra), hocque per aliquam Instantiam verificetur, ea demi crit Instantia Foederis cirea hoc subjectum. Neque ta- men occurrit impresentiartim aliqua !nstantia super hoc certa et manifesta. Proximé videntur aecedere cataracte coeli, que in navigationibus per Oceanum Atlanticum versus Indias utrasque sepé conspici- untur. Tanta enim videtur esse vis et moles aqua- rum, que per hujusmodi cataractas subito effunditur, ut videatur collectio aquarum fuisse anté facta, atque in his locis hesisse et mansisse ; et postea potitis per caussam violentam dejecta et detrusa esse, quam naturali motu gravitatis cecidisse: adeO ut conjici possit, corpoream molem densam atque compactam, in magna distantia a terra, fore pensilem tanquam terram ipsam, nec casuram, nisi dejiciatur. Verum de hoc nil certi affirmamus. Interim in hoc et in multis aliis facile apparebit, quam inopes simus Historiz Naturalis ; cium loco Instantiarum certarum, nonnunquam suppositiones afferre pro exemplis cogamur. |
Similitér sit natura inquisita, Discursus Ingenii. Videtur omnino divisio vera, rationis humane, et solertie brutorum. Attamen sunt nonnulle in- stantiz actionum, que eduntur a brutis, per quas videntur etiam bruta quasi syllogizare : ut memorize proditum est de corvo, qui per magnas siccitates feré enectus siti, conspexit aquam in trunco cavo arboris; atque clim non daretur ei intrare propter angustias,
NOVUM ORGANUM. 375
non cessavit jacere multos lapillos, per quos surgeret et ascenderet aqua, ut bibere posset; quod postea cessit in proverbium.
Similitér sit natura inquisita, Visibile. Videtur omnino esse divisio vera et certa, lucis, que est visibile originale, et primam copiam facit visui; et coloris, qui est visibile secundarium, et sine luce non cernitur, ita ut videatur nil aliud esse quam imago aut modificatio lucis. Attamen ex utrdque parte circa hoc videntur esse Instantie Foederis; scilicét, nix in magna quantitate, et flamma sulphuris: in quarum altera videtur esse color primulim lucens, in altera lux vergens ad colorem.
MEXVIL, - Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco decimo-quarto Instantias Crucis; translato vocabulo a Crucibus, que erectz in biviis indicant et signant Viarum separationes. Has etiam Instantias Deci- sorlas et Judiciales, et in casibus nonnullis Instan- tias Oraculi, et Mandati, appellare consuevimus. Earum ratio talis est. Cum in inquisitione nature alicujus intellectus ponitur tanquam in equilibrio, ut incertus sit, utri naturam e duabus, vel quanddque pluribus, caussa nature inquisite attribui aut assig- nari debeat, propter complurium naturarum concur- sum frequentem et ordinarium, Instantie Crucis ostendunt consortium unius ex naturis (quoad natu- ram inquisitam) fidum et indissolubile, alterius autem varium et separabile; unde terminatur questio, et recipitur natura illa prior pro caussa, missa alter et repudiata. Itaque hujusmodi Instan- tie: sunt maxime lucis, et quasi magne auctoritatis ;
376 NOVUM ORGANUM.
ita ut curriculum interpretationis quandoque in illas desinat, et per illas perficiatur, Interdum autem Instantie Crucis ille occurrunt, et inveniuntur inter jampridém notatas; at ut plurimtm nove sunt, et de industria atque ex composito quesite et appli- cate, et diligentia sedula et acri tandem erute.
Exempli gratia; sit natura inquisita Fluxus et Refluxus Maris, ille bis repetitus in die, atque sex-ho- rarius, in accessibus et recessibus singulis, cum dif- ferentia nonnulla que coincidit in motum lune. Bi- vium circa hance naturam tale est.
Necesse prorsts est, ut iste motus efficiatur, vel ab aquarum progressu et regressu, in modum aque in pelvi agitate, que, quando latus unum pelvis alluit, deserit alterum; vel a sublatione et subsiden- tid aquarum e profundo, in modum aque ebullien- tis, et rursus subsidentis. Utri vero causse fluxus et refluxus ille assignari debeat, oritur dubitatio. Quod si recipiatur prior assertio, necesse est ut, cum sit fluxus in mari ex una parte, fiat sub idem tempus alicubi in mari refluxus ex alid. Itaque ad hoc re- ducitur inquisitio. Atqui observavit Acosta, cum aliis nonnullis (diligenti facta inquisitione), quod ad littora Floride et ad littora adversa Hispanie et Africe, fiant fluxus maris ad eadem tempora, et re- fluxus itidem ad eadem tempora; non contra, quod cum fluxus fit ad littora Florida, fiat refluxus ad lit- tora Hispanie et Africe. Attamen adhuc diligen- gentius attendenti, non per hoc evincitur motus at- tollens, et abnegatur motus in progressu. Fieri enim potest, quod sit motus aquarum in progressu, et nihilominus inundet adversa littora ejusdem alvei
NOVUM ORGANUM. 377
simul; si aque scilicet. ille contrudantur et compel- Jantur aliundeé, quemadmodum fit in fluviis, qui fluunt et refluunt ad utrumque littus horis iisdem, cum tamen iste motus liquido sit motus in pro- gressu, nempe aquarum ingredientium ostia flumi- num ex mari. Itaque simili modo fieri potest, ut aque venientes magna mole ab Oceano Orientali Indico, compellantur et trudantur in alveum Maris Atlantici, et propterea inundent utrumque latus simul. Querendum itaque est, an sit alius alveus, per quem aque possint iisdem temporibus minui et refluere, atque presto est Mare Australe, Mari At- Jantico neutiquam minus, sed potilis magis latum et extensum, quod ad hoc sufficere possit.
Itaque jam tandem perventum est ad Instantiam Crucis circa hoc subjectum. Ea talis est: si pro certo inveniatur, quod cum fit fluxus ad littora ad- versa tam Floride, quam Hispania, in Mari Atlan- tico, fiat simul fluxus ad littora Peruvie, et juxta dorsum Chine in Mari Australi; tum certé per hanc Instantiam Decisoriam abjudicanda est assertio, quod fluxus et refluxus maris, de quo inquiritur, fiat per motum progressivum: neque enim relinquitur aliud mare, aut locus, ubi possit ad eadem tempora fieri regressus, aut refluxus. Commodissimé autem hoc sciri possit, si inquiratur ab incolis Paname, et Lime (ubi uterque Oceanus, Atlanticus et Australis, per parvum Isthmum separantur), utrum ad contra- rias Isthmi partes fiat simul fluxus et refluxus maris, ane contra. Vertim hec decisio, sive abju- dicatio certa videtur, posito quod terra stet immo-
378 NOVUM. ORGANUM.
bilis. Quod si terra rotet, fieri fortasse potest, ut eX inequali rotatione (quatenus ad celeritatem sive incitationem) terre et aquarum maris, sequatur com- pulsio violenta aquarum in cumulum surstim, que sit fluxus; et relaxatio earundem (postquam am- plits cumulari non sustinuerint) in deorsum, que sit refluxus. Vertim de hoc facienda est inquisitio separatim. Attamen etiam hoc supposito, illud eque manet fixum, quod necesse sit fieri alicubi refluxum maris ad eadem tempora, quibus fiunt fluxus in alts partibus.
Similiteér, sit natura inquisita, posterior ille mo- tus ex duobus quas supposuimus, videlicét motus maris se attollens, et rurstis subsidens; si forté ita acciderit, ut (diligenti facto examine) rejiciatur motus alter, de quo diximus, progressivus. Tum vero erit trivium circa hance naturam tale. Necesse est, ut motus iste, per quem aque in fluxibus et re- fluxibus se attollunt, et rursus relabuntur, absque aliqua accessione aquarum aliarum que advolvuntur, fiat per unum ex his tribus modis; vel quod ista aquarum copia emanet ex interloribus terre et rur- | sus in illa se recipiat; vel quod non sit aliqua am- plior moles aquarum, sed quod eadem aque (non aucto quanto suo) extendantur, sive rarefiant, ita ut majorem locum et dimensionem occupent, et rursus se contrahant; vel quod nec copia accedat major, nec extensio amplior, sed exadem aque (prout sunt tam copid, quam densitate aut raritate) per vim ali- quam magneticam desuper eas attrahentem, et evo- cantem, et per consensum, se attollant, et deinde se remittant. Itaque reducatur (si placet) jam inqui-
NOVUM ORGANUM. 379
sitio (missis duobus illis motibus prioribus) ad hunc ultimum ; et inquiratur si fiat aliqua talis sublatio per consensum, sive vim magneticam. Atqui primo manifestum est universas aquas, prout ponuntur in ~ fossa, sive cavo maris, non posse simul attolli, quia defuerit quod succedat in fundo: adeo ut si foret in aquis aliquis hujusmodi appetitus se attollendi, ille ipse tamen a nexu rerum, sive (ut vulgo loquuntur) ne detur vacuum, fractus foret et cohibitus, Relin- quitur, ut attollantur aque ex aliqua parte, et per hoc minuantur et cedant ex alid. Enimvero rur- sus necessarlo sequetur, ut vis illa magnetica, cim super totum operari non possit, circa medium ope- retur intensissimé, ita ut aquas in medio attollat ; ille vero sublate, latera per successionem deserant et destituant.
Itaque jam tandem perventum est ad Instantiam Crucis circa hoc subjectum. Ea talis est: si inve- niatur, quod in refluxibus maris aquarum superficies in mari sit arcuata magis et rotunda, attollentibus se scilicét aquis in medio maris, et deficientibus circa latera, que sunt littora; et in fluxibus eadem superficies sit magis plana et equa, redeuntibus sci- licét aquis ad priorem suam positionem; tum certé per hance Instantiam Decisoriam potest recipi sub- latio per vim magneticam, alitér prorsus abjudi- canda est. Hoc vero in fretis per lineas nauticas non difficile est experiri; videlicét utrim in refluxi- bus versus medium maris, Mare non sit magis altum sive profundum, quam in fluxibus. Notandum autem est, si hoc ita sit, fierl (contra ac creditur) ut attol-
380 NOVUM ORGANUM.
lant se aque in refluxibus, demittant se tantum in fluxibus, ita ut littora vestiant et inundent. Similitér, sit natura inquisita, Motus Rotationis Spontaneus; et speciatim, utrim Motus Diurnus, per quem sol et stelle ad conspectum *nostrum oriuntur et occidunt, sit motus rotationis verus in ceelestibus, aut motus apparens in ccelestibus, verus interra. Poterit esse Instantia Crucis super hoc sub- jectum talis. Si inveniatur motus aliquis in oceano ab oriente in occidentem, licét admodum languidus et enervatus; si idem motus reperiatur paullo inci- tatior in aére, presertim intra tropicos, ubi propter majores circulos est magis. perceptibilis; si idem motus reperiatur in humilioribus cometis, jam factus vivus et validus; si idem motus reperiatur in plane- tis, ita tamen dispensatus et graduatus, ut quo pro- plus absit a terra, sit tardior, quo longius, celerior, atque in coelo demum stellato sit velocissimus; tum certé recipi debet motus diurnus pro vero in ceelis, et abnegandus est motus terre; quia manifestum erit, motum ab oriente in occidentem esse plane cos- micum, et ex consensu universi, qui in summitatibus | coeli maximé rapidus gradatim labascat, et tandem desinat et exstinguatur in immobili, videliceét terra. Similitér, sit natura inquisita, Motus Rotationis ille alter apud astronomos decantatus, Renitens et Con- ‘ trarius Motui Diurno, videlicét ab occidente in orien- tem, quem veteres astronomi attribuunt planetis, etiam ccelo stellato, at Copernicus, et ejus sectatores terre quoque; et queratur utrum inveniatur in rerum natura aliquis talis motus, an potilis res con-
NOVUM ORGANUM. ook
ficta sit et supposita, ad compendia et commoditates calculationum, et ad pulchrum illud, scilicét de expe- diendis motibus ccelestibus per circulos perfectos. Neutiquam enim evincitur iste motus esse in supernis verus et realis, nec per defectum restitutionis planetz in motu diurno ad idem punctum ceeli stellati; nec per diversam politatem zodiaci, habito respectu ad polos mundi; que duo nobis hunc motum pepere- runt. Primum enim phenomenon per anteversionem et derelictionem optime salvatur; secundum per lineas spirales; adeo ut inzequalitas restitutionis, et declinatio ad tropicos, possint esse potitis modifi- cationes mottis unici illius diurni, quam motus reni- tentes, aut circa diversos polos. Et certissimum est, si paullisper pro plebeiis nos geramus (missis astrono- morum et schole commentis, quibus illud in more est, ut sensul in multis immerito vim faciant, et obscuriora malint), talem esse motum istum ad sen- sum, qualem diximus ; cujus imaginem per fila ferrea (veluti in machina) aliquando representari fecimus.
Vertm Instantia Crucis super hoc subjectum poterit esse talis. Siinveniatur in aliqua historia fide digna, fuisse cometam aliquem vel sublimiore m, vel humiliorem, qui non rotaverit cum consensu manifesto (licét admodum irregulariter) motis di- urni, sed potitis rotaverit in contrarium coeli; tum certé hucusque judicandum est, posse esse in natura aliquem talem motum. Sin nihil hujusmodi inveni- atur, habendus est pro suspecto, et ad alias Instan- tias Crucis circa hoc confugiendum.
382 NOVUM ORGANUM.
Similitér, sit natura inquisita, Pondus sive Grave. Bivium circa hanc naturam tale est: necesse est, ut gravia et ponderosa vel tendant ex natura sud ad centrum terre, per proprium schematismum; vel ut a massa corporea ipsius terrae, tanquam a con- gregatione corporum connaturalium, aitrahantur et rapiantur, et ad eam per consensum ferantur. At posterius hoe si in caussa sit, sequitur ut quo propitis gravia appropinquant ad terram, eo fortils et majore cum impetu ferantur ad eam; quo longitis ab ea absint, debilius et tardius (ut fit in attractionibus magneticis), idque fieri intra spatium certum; aded ut si elongata fuerint a terra tali distantia, ut virtus terre in ea agere non possit, pensilia mansura sint, ut et ipsa terra, nec omnino decasura.
Itaque talis circa hanc rem poterit’ esse In- stantia Crucis. Sumatur horologium ex iis que moventur per pondera plumbea; et aliud ex lis que moventur per compressionem lamine ferrez ; atque vere probentur, ne alterum altero velocius sit, aut tardius ; deindé ponatur horologium illud movens per pondera, super fastigium alicujus templi altis- simi, altero illo infra detento; et notetur diligenter, si horologium in alto situm tarditis moveatur quam solebat, propter diminutam virtutem ponderum. Idem fiat experimentum in profundis minerarum, alté sub terrd depressarum; utrum horologium hujusmodi non moveatur velocius quam solebat, propter auctam virtutem ponderum. Quod si inve- niatur virtus ponderum minui in sublimi, aggravari
NOVUM ORGANUM. 383
in subterraneis, recipiatur pro caussdé ponderis at- tractio a massa corporea terre.
Similitér, sit natura inquisita, Verticitas Acts Ferree, tacte magnete. Circa hanc naturam tale erit biviuin. Necesse est, ut tactus magnetis vel ex se indat ferro verticitatem, ad septentriones et austrum ; vel ut excitet ferrum tantummodo et habi- litet, motus autem ipse indatur ex presentid terre; ut Gilbertus opinatur, et tanto conatu probare niti- tur.. Itaque hue spectant ea, que ille perspicaci industria conquisivit. Nimirum quod clavus ferreus, qui di duravit in situ verstis septentriones et aus- trum, colligat mora diutinad verticitatem, absque tactu magnetis: ac si terra ipsa, que ob distantiam debilitér operatur (namque superficies aut extima incrustatio terre virtutis magnetice, ut ille vult, expers est), per moram tamen longam, magnetis tactum suppleret, et ferrum excitet, deinde excitum conformaret et verteret. Kursus, quod ferrum ignitum et candens, si in exstinctione sua exporriga- - tur inter septentriones et austrum, colligat quoque verticitatem absque tactu magnetis: ac si partes ferri in motu posite per ignitionem, et posted se reci- pientes, in ipso articulo exstinctionis sua magis essent susceptive et quasi sensitive virtutis manantis a terra, quam alias, et inde fierent tanquam excite. Vertim hee, licét bene observata, tamen non eviicunt prorsts quod ille asserit.
Instantia Crucis autem circa hoc subjectum pote- rit esse talis. Capiatur terrella ex magnete, et no- tentur poli ejus; et ponantur poli terrelle versus
VOL. 1X. C
384 NOVUM ORGANUM.
orientem et occasum, non versus septentriones et austrum, atque ita jaceant: deinde superponatur acus ferrea intacta, et permittatur ita manere ad dies sex aut septem. Acus vero (nam de hoc non dubi- tatur) dum manet super magnetem, relictis polis mundi, se vertet ad polos magnetis; itaque quam- diui ita manet, vertitur scilicet ad orientem et occi- dentem mundi. Qudd si inveniatur acus illa re- mota a magnete, et posita super versorium, statim se applicare ad septentriones et austrum, vel etiam paullatim se eo recipere, tum recipienda est pro caussa, presentia terre: sin aut vertatur (ut prits) in orientem et occidentem, aut perdat verticitatem, habenda est illa caussa pro suspecta, et ulterils inqui- rendum est.
Similitér, sit natura inquisita, Corporea Substan- tia Lune ; an sit tenuis, flammea, sive aérea, ut plu- rimi ex priscis philosophis opinati sunt ; an solida et densa, ut Gilbertus et multi moderni, cum nonnullis ex antiquis, tenent. Rationes posterioris istius opinionis fundantur in hoc maximé, quod luna radios solis reflectat ; neque videtur fieri reflexio lucis nisi a solidis.
Itaque Instantiz Crucis circa hoc subjectum ex esse poterint (si modo alique sint) que demonstrent reflexionem a corpore tenui, qualis est flamma, modo sit crassitiei sufficientis. Certé caussa crepus- culi, inter alias, est reflexio radiorum solis a supe- riore parte aéris. Ktiam quandoque reflecti vide- mus radios solis temporibus vespertinis serenis a fimbris nubium roscidarum, non minori splendore,
NOVUM ORGANUM. 385
sed potius illustriori, et magis glorioso, quam qui redditur a corpore lune; neque tamen constat eas nubes coaluisse in corpus densum aque. Etiam videmus aérem tenebrosum poné fenestras noctu reflectere lucem candele, non minUs quam corpus densum. Tentandum etiam foret experimentum immissionis radiorum solis per foramen, super flam- mam aliquam subfuscam et ceruleam. Sané radii. aperti solis incidentes in flammas obscuriores, viden- tur eas quasi mortificare, ut conspiciantur magis in- star fumi albi, quam flammee. Atque hee impre- sentiarim occurrunt, que sint ex natura Instantia.- rum Crucis circa hane rem; et meliora fortassé re- periri possunt. Sed notandum semper est, reflexio- nem a flamma non esse exspectandam, nisi a flamma alicujus profunditatis: nam alitér vergit ad diapha- num. Hoe autem pro certo ponendum, lucem semper in corpore equali, aut excipi et transmitti, aut resilire.
Similitér, sit natura inquisita, Motus Missilium, veluti spiculorum, sagittarum, globulorum, per aérem. Hunc motum schola (more suo) valdé ne- gligentér expedit; satis habens, sl eum nomine motiis violenti a naturali (quem vocant) distinguat : et quod ad primum percussionem sive impulsionem attinet, per illud, quod duo corpora non possint esse in uno loco, ne fiat penetratio dimensionum, sibi satisfaciat; et de processu continuato istius motis nihil curet. At circa hance naturam bivium est tale: aut iste motus fit ab aére vehente, et pone
386 NOVUM ORGANUM.
corpus emissum se colligente, instar fluvii erga scapham, aut venti erga paleas; aut a partibus ipsius corporis non sustinentibus impressionem, sed ad eandem laxandam per successionem se promoven- tibus. Atque priorem illum recipit Fracastorius, et feré omnes qui de hoc motu paullo subtilits inquisi- verunt ; neque dubium est, quin sint aéris partes in hac re nonnulle; sed alter motus proculdubio verus est, ut ex infinitis constat experimentis. Sed inter ceteras, poterit esse circa hoc subjectum Instantia Crucis talis; quod lamina, aut filum ferri paulo contumacius, vel etiam calamus sive penna in medio divisa, adducta et curvata inter pollicem et digitum, exsiliant. Manifestum enim est, hoc non posse imputari aéri se pone corpus colligenti, quia fons mottis est in medio lamine vel calami, non in extremis.
Similitér sit natura inquisita, motus ille rapidus et potens IXxpansionis Pulveris Pyri in flammam; unde tante moles subvertuntur, tanta pondera emit- tuntur, quanta in cuniculis majoribus et bombardis videmus. Bivium circa hanc naturam tale est: aut excitatur iste matus a mero corporis appetitu se dilatandi, postquam fuerit inflammatum ; aut ab ap- petitu mixto spiritts crudi, quirapide fugit ignem, et ex eo circumfuso, tanquam ex carcere, violentér erumpit. Schola autem, et vulgaris opinio tantim versatur circa priorem illum appetitum. Putant enim homines se pulchré philosophari, si asserant flammam ex forma elementi necessitate quadam do-
NOVUM ORGANUM. 387
-nari locum ampliorem occupandi, quam idem corpus expleverat, ciim subiret formam pulveris, atque inde sequi motum istum. Interim minimé advertunt, licét hoc verum sit, posito quod flamma generetur, {amen posse impediri flamme generationem, a tanta mole que illam comprimere et suffocare queat; ut non deducatur res ad istam necessitatem, de qua loquuntur. Nam quod necesse sit fieri expansionem, atque inde sequi emissionem, aut remissionem corpo- ris quod obstat, si generetur flamma, recté putant. Sed ista necessitas plané evitatur, si moles illa solida flammam supprimat, antequam generetur. Atque videmus flammam, presertim in prima generatione, mollem esse et lenem, et requirere cavum, in quo ex- periri et ludere possit. Itaque tanta violentia huic rei per se assignarinon potest. Sed illud verum ; genera- tionem hujusmodi flammarum flatulentarum, et veluti ventorum igneorum, fieri ex conflictu duorum cor- porum, eorumque nature inter se plané contrarie ; alterius admodum inflammabilis, que natura viget in sulphure; alterius flammam exhorrentis, qualis est spiritus crudus, quiest in nitro: adeo ut fiat conflictus mirabilis, inflammante se sulphure quan- tum potest (nam tertium corpus, nimirim carbo salicis, nil aliud feré prestat, quam ut illa duo cor- pora incorporet, et commodé uniat), et erumpente spiritu nitri quantum potest, et una se dilatante (nam hoc faciunt et aér, et omnia cruda, et aqua, ut acalore dilatentur), et per istam fugam et eruptio- nem interim flammam sulphuris, tanquam follibus occultis, undequaque exsufflante.
388 NOVUM ORGANUM.
Poterant autem esse Instantiz Crucis circa hoc subjectum duorum generum. Alterum eorum cor- porum que maxime sunt inflammabilia, qualia sunt sulphur, caphura, naphtha, et hujusmodi, cum eorum misturis, que citils et facilitis concipiunt flammam, quam pulvis pyrius, si non impediantur : ex quo liquet, appetitum inflammandi per se eftec- tum illum stupendum non operari. Alterum eorum quz flammam fugiunt et exhorrent, qualia sunt sales omnes. Videmus enim, si jaciantur in ignem, spiritum aqueum erumpere cum fragore, antequam flamma concipiatur ; quod etiam lenitér fit in follis paull6 contumacioribus, parte aquea erumpente, an- tequam oleosa concipiat flammam. Sed maximeé cernitur hoc in argento vivo, quod non malé dicitur aqua mineralis. Hoc enim, absque inflammatione, per eruptionem et expansionem simplicem, vires pul- veris pyrii feré adequat; quod etiam admixtum pulveri pyrio, ejus vires multiplicare dicitur.
Similitér, sit natura inquisita, Transitoria Natura flamme, et exstinctio ejus momentea. Non enim vi- detur natura flammea hic apud nos figi et consis- tere, sed singulis quasi momentis generari, et statim exstingui. Manifestum enim est, in flammis que hic continuantur et durant, istam durationem non esse ejusdem flamme in individuo, sed fierl per succes- sionem nove flamme seriatim generate, minimeé autem manere eandem flammam numero; id quod facilé perspicitur ex hoc, quod, substracto ali- ‘mento sive fomite flamme, flamma statim pereat. Bivium autem circa hanc naturam tale est: mo-
NOVUM ORGANUM. 389
mentanea ista natura, aut fit remittente se caussA que eam primo genuit, ut in lumine, sonis, et moti- bus (quos vocant) violentis, aut quod flamma in na- turd sua possit hic apud nos manere, sed a contrariis naturis circumfusis vim patiatur et destruatur. Itaque poterit esse circa hoc subjectum Instan- tia Crucis talis. Videmus flammas in incendiis ma- joribus, quam alté in. surstim ascendant: quanto enim basis flamme est latior, tanto vertex sublimior. Itaque videtur principium exstinctionis fieri circa la- tera, ubi ab aére flamma comprimitur, et malé ha- betur. At meditullia flamme, que aér non contin- git, sed alia flamma undique circumdat, eadem numero manent; neque exstinguuntur, donec paulla- tim angustientur ab aére per latera circumfuso. Itaque omnis flamma pyramidalis est basi circa fo- mitem largior, vertice autem (inimicante aére, nec suppeditante fomite) acutior. At fumus angustior circa basin, ascendendo dilatatur, et fit tanquam pyramis inversa; quia scilicét aér fumum recipit, flammam (neque enim quispiam somniet aérem esse flammam accensam, cum sint corpora plané hetero- genea) comprinit. Accuratior autem poterit esse Instantia Crucis ad hanc rem accommodata, si res forté manifestari possit per flammas bicolores. Capiatur igitur situla parva ex metallo, et in ea figatur parva candela cerea accensa ; ponatur situla in patera, et circumfundatur spiritus vini in modica quantitate que ad labra situle non attingat; tum accende spiritum vini. At spiri- tus ille vini exhibebit flammam magis scilicét ceru-
6)
390 NOVUM ORGANUM.
leam, lychnus candela autem magis flavam. Note- tur itaque utraum flamma lychni (quam facilé est per colorem a flamma spirittis vini distinguere, ne- que enim flamme, ut liquores, statim commiscentur) maneat pyramidalis, an potitis magis tendat ad formam globosam, cium nihil inveniatur quod eam destruat aut comprimat. At hoc posterius si fiat, manere flammam eandem numero, quamdiu intra aliam flammam concludatur, nec vim inimicam aéris experiatur, pro certo ponendum est.
Atque de Instantiis Crucis hee dicta sint. Lon- gores autem in ils tractandis ad hunc finem fuimus, ut homines paullatim discant et assuefiant de natura judicare per Instantias Crucis, et experimenta luci- fera, et non per rationes probabiles.
XXXVI
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco decimo-quinto Instantias Divortii: que indicant separationes naturarum earum, que ut plurimum occurrunt. Differunt autem ab Instantiis que sub- junguntur Instantiis Comitatis; quia ille indicant separationes nature alicujus ab aliquo concreto, cum quo ila famillaritér consuescit, he vero separationes nature alicujus ab altera natura. Dif- ferunt etiam ab Instantiis Crucis; quia nihil deter- minant, sed monent tantum de _ separabilitate unius nature ab alterd. Usus autem earum est ad pro- dendas falsas Formas, et dissipandas leves contem- plationes ex rebus obviis orientes; adeo ut veluti plumbum et pondera intellectui addant. :
Exempli gratia: sint nature inquisite quatuor
NOVUM ORGANUM. 391
nature ille, quas Contubernales vult esse Telesius, et tanquam ex eddem camera; viz. Calidum, Luci- dum, Tenue, Mobile sive promptum ad motum. At plurime inveniuntur Instantiz Divortii inter ipsas. Aér enim tenuis est et habilis ad motum, non calidus aut lucidus: luna lucida, absque calore: aqua fer- vens calida, absque lumine: motus actis ferreze super versorium, pernix et agilis, et tamen in corpore fri- gido, denso, opaco: et complura id genus.
Similitér sint nature inquisite, Natura Corporea, et Actio Naturalis. Videtur enim non inveniri actio naturalis, nisi subsistens in aliquo corpore. Atta- men possit fortasse esse circa hanc rem Jnstantia nonnulla Divortii. Ka est actio magnetica, per quam ferrum fertur ad magnetem, gravia ad globum ter- re. Addi etiam possint aliz nonnull operationes ad distans. Actio siquidem hujusmodi et in tempore fit, per momenta, non in puncto temporis; et in loco, per gradus et spatia, Est itaque aliquod mo- mentum temporis, et aliquod intervallum loci, in quibus ista virtus sive actio heret in medio inter duo illa corpora que motum cient. Reducitur itaque contemplatio ad hoc; utrum illa corpora, que sunt termini motus, disponant vel alterent corpora media, ut per successionem et tactum verum labatur virtus a termino ad terminum, et interim subsistat in corpore medio ; an horum nihil sit, preter corpora, et vir- tutem, et spatia ? Atque in radiis opticis, et sonis, et calore, et aliis nonnullis operantibus ad distans, probabile est media corpora disponi et alterari: eo magis, quod requiratur medium qualificatum ad de- ferendam operationem talem. At magnetica illa, sive
392 NOVUM ORGANUM.
coitiva virtus, admittit media tanquam adiaphora, nec impeditur virtus in omnigeno medio. Quod si nil rei habeat virtus illa aut actio cum corpore me- dio, sequitur quod sit virtus aut actio naturalis ad tempus nonnullum, et in loco nonnullo, subsistens sine corpore: clm neque subsistat in corporibus terminantibus, nec in mediis. Quare actio magne- tica poterit esse Instantia Divortii circa naturam corpoream, et actionem naturalem. Cui hoc adjici potest tanquam corollarium aut Jucrum non pre- termittendum: viz. quod etiam secundum sensum philosophanti sumi possit probatio, quod sint entia et substantiz separate et incorporee. Si enim virtus et actio naturalis, emanans a corpore, sub- sistere possit aliquo tempore, et aliquo loco, omnino sine corpore; propé est ut possit etiam emanare in origine sud a substantia incorporea. Videtur enim non minis requiri natura corporea ad _actio- nem naturalem sustentandam et devehendam, quam ad excitandam aut generandam. XXXVIIL.
Sequuntur quinque ordines Instantiarum, quas uno vocabulo generali Instantias Lampadis, sive Informationis Prime, appellare consuevimus. Ez sunt quee auxiliantur sensui. Ctm enim omnis In- terpretatio Nature incipiat a sensu, atque a sensuum perceptionibus, recta, constanti, et munita via ducat ad perceptiones intellects, que sunt notiones vere et axiomata : necesse est ut quanto magis copiose et exacte fuerint representationes, sive prebitiones ipsius senstis, tanto omnia cedant facilius et fe- licius.
NOVUM ORGANUM. 393
Harum autem quinque Instantiarum Lampadis, prime roborant, ampliant, et rectificant actiones senstis immediatas : secunde deducunt non-sensibile ad sensibile : tertiz indicant processus continuatos, . sive series earum rerum et motuum, que (ut pluri- mum) non notantur, nisi in exitu aut periodis: quarte aliquid substituunt sensui in meris destituti- onibus: quinte excitant attentionem senstis et advertentiam, atque una limitant subtilitatem rerum. De his autem singulis jam dicendum est.
XXXIX.
Inter Przerogativas Instantiarum, ponemus loco decimo-sexto Instantias Janue sive Porte: eo enim nomine eas appellamus, que juvant actiones sensts immediatas. Inter sensus autem manifestum est partes primas tenere visum, quoad informationem: quare huic sensui precipué auxilia conquirenda. ‘Auxilia autem triplicia esse posse videntur: vel, ut percipiat non visa; vel, ut majore intervallo; vel ut exactius et distinctius.
Primi generis sunt (missis bis-oculis et hujusmodi, que valent tantum ad corrigendam et levandam in- firmitatem vistis non bené dispositi, atque ideo nihil amplius informant) ea, quze nuper inventa sunt, perspi- cilla, que latentes et invisibiles corporum minutias, et occultos schematismos et motus (aucta insignitér specierum magnitudine) demonstrant: quorum Vi, in pulice, musca, vermiculis, accurata corporis figura et lineamenta, nec non colores et motus prius non conspicui, non sine admiratione cernuntur. Quin- etiam aiunt lineam rectam calamo vel penecillo
O94 NOVUM ORGANUM.
descriptam, per hujusmodi perspicilla inequalem admodum et tortuosam cerni : quia scilicét nec mo- tus mantis, licét per regulam adjute, nec impressio atramenti aut coloris revera equalia existant ; licét ille inzequalitates tam minute sint, ut sine adju- mento hujusmodi perspicillorum conspici nequeant. Etiam superstitiosam quandam observationem in hac re (ut fit in rebus novis et miris) addiderunt ho- mines : viz. quod hujusmodi perspicilla opera nature illustrent, artis dehonestent. Illud ver6d nihil aliud est, quam quod texture naturales multo subtiliores sint quam artificiose. Perspicillum enim illud ad minuta tantiim valet: quale perspicillum si vidisset Democritus, exsiluisset forté, et modum videndi ato- mum (quem ille invisibilem omnino affirmavit) in- ventum fuisse putdsset. Vertim incompetentia hu- jusmodi perspicillorum, preterquam ad minutias tan- tim, (neque ad ipsas quoque, si fuerint in corpore ‘majusculo) usum rei destruit.. Si enim inventum extendi posset ad corpora majora, aut corporum ma- jorum minutias, adeo ut textura panni lintei con- spici posset tanquam rete, atque hoc modo minutiz latentes et ineequalitates gemmarum, liquorum, uri- narum, sanguinis, vulnerum, et multarum aliarum rerum cernl possent, magne proculdubio ex eo in- vento commoditates capi possent.
Secundi generis sunt illa altera perspicilla, que memorabili conatu adinvenit Galileus: quorum ope, tanquam per scaphas aut naviculas, aperiri et exer- ceri possint propiora cum ceelestibus commier- cia. Hine enim constat, galaxiam esse nodum sive
NOVUM ORGANUM. 395
coacervationem stellarum parvarum, plané nu- meratarum et distinctarum: de qua re apud anti- quos tantiim suspicio fuit. Hine demonstrare vide- tur, quod spatia orbium (quos vocant) planetarum non sit plané vacua aliis stellis, sed quod coelum in- cipiat stellescere, antequam ad coelum ipsum stella- tum ventum sit; licét stellis minoribus, quam ut sine perspiciliis istis conspici possint. Hinc choreas illas stellarum parvarum circa planetam Jovis (undé ‘conjici possit esse in motibus stellarum plura centra) intueri licet. Hine inzqualitates luminosi et opaci in luna distinctitiis cernuntur et locantur; adeo ut fieri possit quedam seleno-graphia. Hinc macule in sole,et 1d genus: omnia certé inventa nobilia, qua- tents fides hujusmodi demonstrationibus tuto adhi- beri possit. Que nobis ob hoc maxime suspecte sunt, quod in istis paucis sistatur experimentum, neque alia complura investigatu aque digna eaddem ratione inventa sint.
Tertii generis sunt bacilla illa ad terras mensu- randas, astrolabia, et similia: que sensum videndi ‘non ampliant, sed rectificant et dirigunt. Quod si sint alia instantie, que reliquos sensus juvent ipso- rum actionibus immediatis et individuis, tamen si ejusmodi sint que informationi ipsi nihil addant plus quam jam habetur, ad id quod nunc agitur non faciunt. Itaque earum mentionem non feci- mus.
| XL. .
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco
decimo-septimo Instantias Citantes, sumpto voca-
396 NOVUM ORGANUM,
bulo a foris civilibus, quia citant ea ut compa- reant, que prius non comparuerunt, quas etiam Instantias Evocantes appellare consuevimus. Ee deducunt non-sensibile ad sensibile.
Sensum autem fugiunt res, vel propter distan- tiam objecti locati; vel propter interceptionem sen- sus per corpora media; vel quia objectum non est habile ad impressionem in sensu faciendam ; vel quia deficit quantum in objecto, pro feriendo sensu; vel quia tempus non est proportionatum ad actuandum sensum ; vel quia objecti percussio non toleratur a sensu; vel quia objectum ante implevit et possedit sensum, ut novo motui non sit locus. Atque hee precipueé ad visum pertinent, et deinde ad tactum. Nam hi duo sensus sunt informativi ad largum, at- que de communibus objectis; ubi reliqui tres non informent feré nisi immediaté et de propriis ob- jectis.
In primo genere non fit deductio ad sensibile, nisi rel, que cerni non possit propter distantiam, adjiciatur aut substituatur alia res, que sensum magis e longinquo provocare et ferire possit: ve- luti in significatione rerum per ignes, campanas, et similia. |
In secundo genere fit deductio, cim ea que inte- rius propter interpositionem corporum latent, nec commodé aperiri possunt, per ea que sunt in su- perficie, aut ab interioribus effluunt, perducuntur ad sensum: ut status humanorum corporum per pulsus, et urinas, et similia.
At tertii et quarti generis deductiones ad plu-
NOVUM ORGANUM, 397
rima spectant, atque undique in rerum inquisitione sunt conquirende. Hujus rei exempla sunt. Patet quod aer, et spiritus, et hujusmodi res, que sunt toto corpore tenues et subtiles, nec cerni nec tangi possint. Quare in inquisitione circa hujusmodi cor- pora, deductionibus omnino est opus.
Sit itaque natura inquisita Actio et Motus Spiri- tis qui includitur in corporibus tangibilibus. Omne enim tangibile apud nos continet spiritum invisibi- lem et intactilem, eique obducitur atque eum quasi vestit. Hine fons triplex potens ille et mirabilis processus spiritis in corpore tangibili. Spiritus enim in re tangibili, emissus corpora contrahit et desiccat, detentus corpora intenerat et colliquat, nec prorstis emissus nec prorsis detentus infor- mat, membrificat, assimilat, egerit, organizat, et similia. Atque hec omnia deducuntur ad sensibile per effectus conspicuos. |
Etenim in omni corpore tangibili imanimato, spiritus inclusus primo multiplicat se, et tanquam depascit partes tangibiles eas que sunt maximé ad hoc faciles et preparatze, easque digerit, et conficit, et vertit in spiritum, et deindé una evolant. Atque hee confectio et multiplicatio spiritis deducitur ad sensum per diminutionem ponderis. In omni enim desiccatione, aliquid defluit de quanto; neque id ipsum ex spiritu tanttim preinexistente, sed ex cor- pore quod pritis fuit tangibile et noviter versum est: spiritus enim non ponderat. Egressus autem sive emissio spirittis deducitur ad sensibile in rubigine metallorum, et aliis putrefactionibus ejus generis,
398 NOVUM ORGANUM.
que sistunt se antequam pervenerint ad rudimenta vite, nam ille ad tertium genus processtis perti- nent. Etenim in corporibus magis compactis spi- ritus non invenit poros et meatus per quos evolet: itaque cogitur partes ipsas tangibiles protrudere et anté se agere, ita ut ille simul exeant, atque indé fit rubigo, et similia. At contractio partium tangi- bilium, postquam aliquid de spiritu fuerit emissum, (unde sequitur illa desiccatio) deducitur ad sensibile, tum per ipsam duritiem rei auctam, tum multé magis per scissuras, angustiationes, corrugationes, et complicationes corporum, que indé sequuntur. Etenim partes ligni desiliunt et angustiantur ; pelles corrugantur; neque id solum, sed (si subita fuerit emissio spiritts per calorem ignis) tantum prope- rant ad contractionem, ut se complicent et con- volvant.
At contra ubi spiritus detinetur, et tamen dila- tatur et excitatur per calorem aut ejus analoga (id quod fit in corporibus magis solidis aut tenacibus), tum verO corpora emolliuntur, ut ferrum candens ; fluunt, ut metalla; liquefiunt, ut gummi, cera, et similia. Itaque contrarie ille operationes caloris (ut ex eo alia durescant, alia liquescant) facile recon- ciliantur; quia in illis, spiritus emittitur, in his, agitatur et detinetur: quorum posterius, est actio propria caloris et spirits, prius, actio partium tan- gibilium tanttim per occasionem spirits emissi.
Ast ubi spiritus nec detinetur prorsus, nec pror- sls emittitur, sed tanttim inter claustra sua tentat et experitur, atque nacta est partes tangibiles obedi-
NOVUM ORGANUM. 399
entes et sequaces in promptu, ita ut quo spiritus agit ee simul sequantur : tum vero sequitur effor- matio in corpus organicum, et membrificatio, et re- lique actiones vitales, tam in vegetabilibus quam in animalibus. Atque hec maximé deducuntur ad sensum, per notationes diligentes primorum inccep- tuum, et rudimentorum sive tentamentorum vite in animalculis ex putrefactione natis: ut in ovis formi- carum, vermibus, muscis, ranis post imbrem, etc. Requiritur autem ad vivificationem, et lenitas caloris, et lentor corporis ; ut spiritus nec per festinationem erumpat, nec per contumaciam partium coérceatur : quin potius ad cerze modum illas plicare et effingere possit.
Rursus, differentia illa spirittis, maximé nobilis et ad plurima pertinens, viz. spiritis abscissi, ramosi simplicitér, ramosi simul et cellulati, ex quibus prior est spiritus omnium corporum inanimatorum, secundus vegetabilium, tertius animalium, per plurimas Instantias deductorias tanquam sub oculos ponitur.
Similitér patet, quod subtiliores texture et sche- matismi rerum (licét toto corpore visibilium, aut tan- gibilium) nec cernantur, nec tangantur. Quare in his quoque per deductionem procedit informatio. At differentia schematismorum maximé radicalis et primaria sumitur ex copia vel paucitate materie, que subit idem spatium sive dimensum. ' Reliqui enim schematismi (qui referuntur ad dissimilaritates partium, que in eodem corpore continentur, et collo-
VOL, IX. DD
400 NOVUM ORGANUM.
cationes ac posituras earundem) pre illo altero sunt secundarii.
Sit itaque natura inquisita, Expansio sive Coitio Materiez in corporibus respectivé: viz. quantum ma- teria impleat quantum dimensum in singulis. Etenim nil verius in natura, quam propositio illa gemella ; ‘ex nihilo nihil fieri: neque, quicquam in nihilum re- digi: vertim quantum ipsum materie sive summam totalem constare, nec augeri aut minui. Nec illud minis verum; ‘ex quanto illo materiz sub iisdem spatiis sive dimensionibus, pro diversitate corporum, plus et minus contineri;’ ut in aqua plus, in aére minus: adeo ut si quis asserat, aliquod contentum aque in par contentum aéris verti posse, idem sit ac si dicat, aliquid posse redigi in nihilum: contra si quis asserat, aliquod contentum aéris in par conten- tum aque verti posse, idem. sit ac si dicat, aliquid posse fieri ex nihilo. Atque ex copia ista et pauci- tate materiz, notiones ille densi et rari, que varié et promiscué accipiuntur, proprié abstrahuntur. Assumenda est et assertio illa tertia, etiam satis certa: quod hoc, de quo loquimur, plus et minus materie in corpore hoc vel illo, ad calculos (facta collatione) et proportiones exactas, aut exactis pro- pinquas reduci possit. Veluti si quis dicat inesse in dato contento auri talem coacervationem materie, ut opus habeat spiritus vini, ad tale quantum mate- riz equandum, spatio vicies et semel majore, quam implet aurum, non erraverit.
Coacervatio autem materiz, et rationes ejus de-
NOVUM ORGANUM. 401
ducuntur ad sensibile per pondus. Pondus enim respondet copiz materiz, quoad partes rei tangibilis: spiritus autem, et ejus quantum ex materid, non venit in computationem per pondus; levat enim pondus potius, quam gravat. At nos hujus rei Tabulam fecimus satis accuratam; in qué pondera et spatia singulorum metallorum, lapidum preci- puorum, lignorum, liquorum, oleorum, et pluri- morum aliorum corporum tam naturalium quam artificialium, excepimus ; rem polychrestam, tam ad lucem informationis, quam ad normam opera- tionis; et que multas res revelet omnino preter exspectatum. Neque illud pro minimo habendum est, quod demonstret omnem varietatem, que in corpo- ribus tangibilibus nobis notis versatur (intelligimus autem corpora bene unita, nec plané spongiosa, et cava et magna ex parte aére impleta), non ultra rationes partium 21. excedere: tam finita scilicét est natura, aut saltem illa pars ejus cujus usus ad nos -maximé pertinet.
Etiam diligentie nostra esse putavimus, experiri si forté capi possint rationes corporum non-tangi- bilium sivi pneumaticorum, respectu corporum tan- gibilium. Id quod tali molitione aggressi sumus. Phialam vitream accepimus, que unciam fortassé unam capere possit: parvitate vasis usi, ut minori cum calore posset fieri evaporatio sequens. Hance phialam spiritu vini implevimus feré ad collum; eli- gentes spiritum vini, quod per Tabulam priorem eum esse ex corporibus tangibilibus (que bené unita, nec cava sunt) rarissimum, et minimum continens ma-
402 NOVUM ORGANUM.
teriz sub suo dimenso, observarimus. Deinde pon- ‘dus aque cum phiala ipsa exacté notavimus. Postea vesicam accepimus, que circa duas pintas contineret. Ex ea aérem omnem, quoad fieri potuit, expressimus eO usque ut vesice ambo latera essent contigua: etiam pritis vesicam oleo oblevimus cum fricatione leni, quo vesica esset clausior: ejus, si qua erat, po- rositate oleo obturata, hanc vesicam circa os. phiale, ore phiale intra os vesice recepto, fortitér ligavimus, filo partim cerato, ut melius adheresceret et arctius ligaret. ‘Tum demum phialam supra carbones ar- dentes in foculo collocavimus. At paulo post vapor sive aura spiritis vini, per calorem dilatati et in pneu- maticum versi, vesicam paullatim sufflavit, eamque universam Veli instar undequaque extendit. Id post- quam factum fuit, continuo vitrum ab igne removi- mus, et super tapetem posuimus, ne frigore disrum- peretur: statim quoque in summitate vesice foramen fecimus, ne vapor cessante calore in liquorem resti- tutus resideret, et rationes confunderet. Tum vero vesicam ipsam sustulimus, et rursus pondus excepi- mus spirittis vini qui remanebat. Inde quantum consumptum fuisset in vaporem seu pneumaticum, computavimus; et facta collatione, quantum locum sive spatium illud corpus implésset, quando esset spi- ritus vini in phiala, et rursus quantum spatium im- pleverit, postquam factum fuisset pneumaticum in vesica, rationes subduximus: ex quibus manifesté liquebat, corpus istud ita versum et mutatum ex-
pansionem centuplo majorem, quam antea habuisset, acquisiVisse.
NOVUM ORGANUM. 403
Similitér sit natura iuquisita, Calor aut Frigus ; ejus nempé gradiis, ut a sensu non percipiantur ob debilitatem. Hec deducuntur ad sensum per vitrum calendare, quale superitis descripsimus. Calor enim et frigus, ipsa non percipiuntur ad tactum: at calor aérem expandit, frigus contrahit. Neque rurstis illa expansio et contractio aéris percipitur ad visum: at aér ille expansus aquam deprimit, contractus attollit ; ac tum demtim fit deductio ad visum, non anté, aut alias.
Similitér sit natura inquisita, Mistura Corpo- rum; viz. quid habeant ex aqueo, quid ex oleoso, quid ex spiritu, quid ex cinere et salibus, et hu- jusmodi: vel etiam (in particulari) quid habeat lac butyri, quid coaguli, quid seri, et hujusmodi. Hee deducuntur ad sensum per artificiosas et peritas separationes, quatents ad tangibilia. At natura spirits in ipsis, licét immediaté non percipiatur, tamen deprehenditur per varios motus et nixus cor- porum tangibilium, in ipso actu et processu separa- tionis sue : atque etiam per acrimonias, corrosiones, et diversos colores, odores, et sapores eorundem corporum post separationem. Atque in hac parte, per distillationes atque artificiosas separationes, strenué sané ab hominibus elaboratum est ; sed non multo felicitis quam in ceteris experimentis, que adhuc in usu sunt: modis nimirim prorsus palpa- toriis, et viis cacis, et magis operosé quam intelli- gentér, et (quod pessimum est) nulla cum imita- tione aut emulatione nature, sed cum destructione (per calores vehementes, aut virtutes nimis validas)
4.04: NOVUM ORGANUM.
omnis subtilioris schematismi, in quo occulte rerum virtutes et consensus precipué site sunt. Neque illud etiam, quod alias monuimus, hominibus in mentem aut observationem venire solet in hujus- modi separationibus: hoc est, plurimas qualitates in corporum vexationibus, tam per ignem quam alios modos, indi ab ipso igne, iisque corporibus que ad separationem adhibentur, que in composito prius non fuerunt: undé mire fallacia. Neque enim scili- cet vapor universus, qui ex aqua emittitur per ignem, vapor aut aér antea fuit in corpore aque ; sed factus est maxima ex parte per dilatationem aque ex ca- lore ignis.
Similitér in genere omnes exquisite probationes corporum sive naturalium sive artificialium, per quas vera dignoscuntur ab adulterinis, meliora a vilio- ribus, huc referri debent: deducunt enim non-sensi- bile ad sensibile. Sunt itaque diligenti cura undique conquirende.
Quintum vero genus latitantiz quod attinet, manifestum est actionem sensts transigi in motu, motum in tempore. Si igitur motus alicujus corpo- ris sit vel tam tardus vel tam velox, ut non sit pro- portionatus ad momenta, in quibus transigitur actio senstis, objectum omnino non percipitur: ut in motu indicis horologii, et rursus in motu pile sclo- peti. Atque motus, qui ob tarditatem non percipi- pitur, facilé et ordinarid deducitur ad sensum, per summas mottis: qui vero ob velocitatem, adhuc non bene mensurari consuevit, sed tamen postulat in- quisitio nature, ut hoc fiat in aliquibus.
NOVUM ORGANUM. 405
Sextum autem genus, ubi impeditur sensus prop- ter nobilitatem objecti, recipit deductionem; vel per elongationem majorem objecti a sensu; vel per hebetationem objecti per interpositionem medii ta- lis, quod objectum debilitet, non annihilet; vel per -admissionem et exceptionem objecti reflexi, ubi per- cussio directa sit nimis fortis ; ut solis in pelvi aque.
Septimum autem genus latitantiz, ubi sensus ita oneratur objecto, ut nove admissioni non sit locus, non habet feré locum nisi in olfactu et odoribus ; nec ad id, quod agitur, multum pertinet. Quare de deductionibus non-sensibilis ad sensibile, hee dicta sint.
. Quandoque tamen deductio fit non ad sensum hominis, sed ad sensum alicujus alterius animalis, cujus sensus in aliquibus humanum excellit : ut non- nullorum odorum, ad sensum canis; lucis, que in aére non extrinsecus illuminato latentér exsistit, ad sensum felis, noctue, et hujusmodi animalium que cernunt noctt. Recté enim notavit Telesius, etiam im aére ipso inesse lucem quandam originalem, licét exilem et tenuem, et maxima ex parte oculis homi- num aut plurimorum animalium non inservientem ; quia illa animalia, ad quorum sensum hujusmodi lux est proportionata, cernant noctu; id quod vel sine luce fieri, vel per lucem internam, minus credi- bile est.
Atque illud utique notandum est, de destitutio- nibus sensuum, eorumque remediis, hic nos tractare, Nam fallacie sensuum ad proprias inquisitiones de sensu et sensibili remittende sunt: excepta illa mag-
4.06 NOVUM ORGANUM.
nd fallacid sensuum, nimirim quod constituant li- neas rerum ex analogid hominis, et non ex analogia universi, que non corrigitur, nisi per rationem et philosophiam universalem.
xi.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco decimo-octavo Instantias Vie, quas etiam Instantias Itinerantes, et Instantias Articulatas appellare con- suevimus: ez sunt que indicant nature motus gra- datim continuatos. Hoc autem genus Instantiarum potiis fugit observationem, quam sensum. Mira enim est hominum circa hanc rem _indiligentia. Contemplantur siquidem naturam tantummodo de- sultorié et per periodos, et postquam corpora fuerint absoluta ac completa, et non in operatione sua. Quod si artificis alicujus ingenia et industriam ex- plorare et contemplari quis cuperet, is non tantum materias rudes artis, atque deinde opera perfecta conspicere desideraret, sed potius preesens esse, clm artifex operatur et opus suum promovet. Atque simile quiddam circa naturam faciendum est. Ex- empli gratia, si quis de vegetatione plantarum inqui- rat, ei inspiciendum est ab ipsa satione seminis alicujus (id quod per extractionem, quasi singulis diebus, seminum que per biduum, triduum, quatri- duum, et sic deinceps in terra manserunt, eorumque diligentem intuitum facilé fieri potest), quomodo et quand6 semen intumescere et turgere incipiat, et veluti spiritu impleri; deindé quomodo corticulam rumpere, et emittere fibras, cum latione nonnulla sui interim sursum, nisi terra fuerit admodum con-
NOVUM ORGANUM. 407
tumax; quomodo etiam emittat fibras, partim radicales deorstim, partim cauliculares surstim, ali- quando serpendo per latera, si ex e& parte inveniat terram apertam et magis facilem, et complura id genus. Similitér facere oportet circa exclusionem ovorum ; ubi facilé conspici dabitur processus vivi- ficandi et organizandi, et quid et que partes fiant ex vitello, quid ex albumine ovi, et alia. Similis est ratio circa animalia ex putrefactione. Nam circa animalia perfecta et terrestria, per exsectiones foe- tuum ex utero, minus humanum esset ista inquirere; nisi forté per occasiones abortuum, et venationum, et similium. Omnino igitur vigilia quedam ser- vanda est circa naturam, ut que melius se conspi- ciendum prebeat noctu, quam interdiu. Istz enim contemplationes tanquam nocturne censeri possint, ob lucerne parvitatem et perpetuationem. Quin et in inanimatis idem tentandum est: id quod nos fecimus in inquirendis aperturis liquorum per ignem. Alius enim est modus aperture in aqua, alius in vino, alius in aceto, alius in omphacio ; longé alius in lacte, et oleo, et ceteris. Id quod facilé cernere erat per ebullitionem super ignem lenem, et in vase vitreo, ubi omnia cerni perspicué possint. Vertim hec brevitis perstringimus, fusils et exac- tilis de iis sermones habituri, cim ad inventionem Latentis rerum Processtis ventum erit. Semper enim memoria tenendum est, nos hoc loco non res ipsas tractare, sed exempla tantum adducere. XUIL. Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco
408 NOVUM ORGANUM.
decimo-nono Instantias Supplementi, sive Substitu- tionis ; quas etiam Instantias Perfugii appellare con- suevimus. Ez sunt, que supplent informationem, ubi sensus plané destituitur: atque idcircd ad eas confugimus, cim ‘Instantie Proprie haberi non possint. Duplicitér autem fit substitutio: aut per Graduationem, aut per Analoga. Exempli gratia: non invenitur medium, quod inhibeat prorsus ope- rationem magnetis in movendo ferrum: non aurum interpositum, non argentum, non lapis, non vitrum, lignum, aqua, oleum, pannus aut corpora fibrosa, aér, flamma, et cetera. Attamen per probationem exactam fortassé inveniri possit aliquod medium, quod hebetet virtutem ipsius plus quam aliquod aliud, comparative et in aliquo Gradu: veluti quod non trahat magnes ferrum per tantam crassitiem auri, quam per par spatium aéris; aut per tantum argentum ignitum, quam per frigidum; et sic de similibus. Nam de his nos experimentum non feci- mus: sed sufficit tamen, ut proponatur loco exem- pli. Similitér non invenitur hic apud nos corpus, quod non suscipiat calidum igni approximatum. Attamen longé citiiis suscipit calorem aér, quam lapis. Atque talis est substitutio, que fit per Gradus.
Substitutio autem per Analoga, utilis sané, sed mints certa est; atque idcircd cum judicio quodam adhibenda. Ea fit, ctim deducitur non-sensibile ad sensum, non per operationes sensibiles ipsius cor- poris insensibilis, sed per contemplationem corporis alicujus cognati sensibilis. Exempli gratia: si in-
' NOVUM ORGANUM. 409
quiratur de Mistura Spirituum, qui sunt corpora non- visibilia; videtur esse cognatio quedam inter cor- pora, et fomites sive alimenta sua. Fomes autem flammee videtur esse oleum et pinguia; aéris, aqua et aquea : flamme enim multiplicant se super halitus olei, aér super vapores aque. Videndum itaque de misturd aque et olei, que se manifestat ad sensum; quandoquidem mistura aéris et flammei generis fu- giat sensum. At oleum et aqua inter se per compo- sitionem aut agitationem imperfecté admodum mis- centur; eadem in herbis, et sanguine, et partibus animalium, accuraté et delicaté miscentur. Itaque simile quiddam fieri possit circa misturam flammei et aérei generis in spiritalibus; que per confusio- nem simplicem non bené sustinent misturam, eadem tamen in spiritibus plantarum et animalium misceri videntur: presertim cim omnis spiritus animatus depascat humida utraque, aquea et pinguia, tan- quam fomites suos.
Similitér si non de perfectioribus Misturis spiri- talium, sed de Compositione tantiim inquiratur ; nempé, utrtm facilé inter se incorporentur, an po- titis (exempli gratia) sint aliqui venti et exhalationes aut alia corpora spiritalia, que non miscentur cum aére communi, sed tanttiim herent et natant in eo, in globulis et guttis; et potius franguntur ac com- minuuntur ab aére, quam in ipsum recipiuntur et incorporantur ; hoc in aére communi et aliis spirita- libus, ob subtilitatem corporum, percipi ad sensum non potest, attamen imago quedam hujus rei, qua- tentis fiat, concipi possit in liquoribus argenti vivi,
410 NOVUM ORGANUM.
olei, aquz ; atque etiam in aére, et fractione ejus, quando dissipatur et ascendit in parvis portiunculis per aquam; atque etiam in fumis crassioribus ; deni- que in pulvere excitato et herente in aére ; in qui- bus omnibus non fit incorporatio. Atque repreesen- tatio predicta in hoc subjecto non mala est, si illud primo diligentér inquisitum fuerit; utram possit esse talis heterogenea inter spiritalia, qualis invenitur inter liquida: nam tum demim hee simulacra per Analogiam non incommode substituentur.
Atque de Instantiis istis Supplementi, quod dixi- mus informationem ab iis hauriendum esse, quando desint Instantiz Proprize, loco Perfugii; nihilominus intelligi volumus, quod illee etiam magni sint usts, etiam cum propriz instantiz adsint; ad roboran- dam scilicét informationem una cum propfiis. Ve- rum de his exactits dicemus, quando ad Adminicuia -Inductionis tractanda sermo ordine dilabetur.
XLIII.
‘Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco vicesimo Instantias Persecantes ; quas etiam Instan- tias Vellicantes appellare consuevimus, sed diversa ratione. Vellicantes enim eas appellamus, quia vel- licant intellectum, Persecantes, quia persecant na- turam; unde etiam illas quandoque Instantias De- mocriti nominamus. Ez sunt, que de admirabili et exquisitd subtilitate nature intellectum submonent, ut excitetur et expergiscatur ad attentionem, et ob- servationem, et inquisitionem debitam. Exempli gratid: quod partiim guttule atramenti ad tot litteras vel lineas extendatur ; quod argentum, exterius tan-
NOVUM ORGANUM. 411
tum inauratum, ad tantam longitudinem fili inau- rati continuetur ; quod pusillus vermiculus, qualis in cute invenitur, habeat in se spiritum simul et figu- ram dissimilarem partium ; quod partm croci, etiam dolium aque colore inficiat; quod partim zibethi aut aromatis, longé majus contentum aéris, odore; qudd exiguo suffitu tanta excitetur nubes fumi; quod sonorum tam accurate differenti, quales sint voces articulate, per aérem undequaque vehantur, atque per foramina et poros etiam ligni et aque (licét admodum extenuate) penetrent, quin etiam repercutiantur, idque tam distincté et velocitér ; quod lux et color, etiam tanto ambitu et tam perni- citér, per corpora solida vitri, aque et, cum tanta et tam exquisita varietate imaginum permeent, etiam refringantur et reflectantur ; quod magnes per cor- pora omnigena, etlam maximeé compacta, operetur : sed (quod magis mirum est) quéd in his omnibus, in medio adiaphoro (quale est aér) unius actio aliam non magnoperé impediat; nempé quod eodem tem- pore, per spatia aéris devehantur et visibilium tot imagines, et vocis articulate tot percussiones, et tot odores specificati, ut viole, rose, etiam calor et frigus, et virtutes magnetice ; omnia (inquam) si- mul, uno alterum non impediente, ac si singula ha- berent vias et meatus suos proprios separatos, neque unum in alterum impingeret aut incurreret. Solemus tamén utilitér hujusmodi Instantiis Per- secantibus subjungere Instantias, quas Metas Perse- cationis appellare consuevimus; veluti, quod in iis, que diximus, una actio in diverso genere aliam non
4.12 NOVUM ORGANUM.
perturbet aut impediat, ctim tamen in eodem ge- nere una aliam domet et extinguat: veluti, lux solis, Jucem cicindele ; sonitus bombarde, vocem ; fortior odor, delicatiorem; intensior calor, remissiorem ; lamina ferri interposita inter magnetem et aliud fer- rum, operationem magnetis. Verum de his quoque, inter Adminicula Inductionis, erit proprius dicendi locus. xLI¥.
Atque de Instantiis, que juvant sensum, jam dic- tum est: que precipui usUs sunt ad Partem Informa- tivam. Informatio enim incipit a sensu. At uni- versum negotium desinit in Opera; atque quemad- modum illud principium, ita hoc finis rei est. Se- quentur itaque Instantie precipui ustis ad Partem Operativam. Ez genere duz sunt, numero septem: quas universas, generali nomine, Instantias Practicas appellare consuevimus. Operative autem Partis, vitia duo; totidemque dignitates Instantiarum in genere. Aut enim fallit operatio, aut onerat nimis. Fallit operatio maximé (presertim post diligentem naturarum inquisitionem) propter malé determinatas et mensuratas corporum vires et actiones. Vires au- tem et actiones corporum circumscribuntur et men- surantur, aut per spatia loci, aut per momenta tem- poris, aut per unionem quanti, aut per predominan- tiam virtutis: quee quatuor nisi fuerint probé et diligentér pensitata, erunt fortassé scientie specula- tione quidém pulchre, sed opere inactive. Instantias vero quatuor itidém, que huc referuntur, uno no-
NOVUM ORGANUM. 413
mine Instantias Mathematicas vocamus, et Instantias Mensurz.
Onerosa autem fit Praxis, vel propter misturam rerum inutilium, vel propter multiplicationem in- strumentorum, vel propter molem materie, et cor- porum que ad aliquod opus requiri contigerint. Itaque ez instantie in pretio esse debent, que aut dirigunt operativam ad ea que maximé hominum intersunt; aut que parcunt, instrumentis; aut quxe parcunt materi sive supellectili. Eas autem tres Instantias, quee huc pertinent, uno nomine Instantias Propitias sive Benevolas vocamus. Itaque de his septem Instantiis jam sigillatim dicemus; atque cum iis partem illam de Preerogativis sive Dignitatibus Instantiarum claudemus.
XLV.
Inter Preerogativas Instantiarum, ponemus loco vicesimo-primo Instantias Virge, sive Radii; quas etiam Instantias Perlationis, vel ‘de Non Ultra’ ap- pellare consuevimus. Virtutes enim rerum et mo- tus operantur et expediuntur per spatia, non indefi- nita aut fortuita, scd finita et certa, que ut in singulis naturis inquisitis teneantur et notentur, plurimim interest Practice, non solim ad hoc, ut non fallat, sed etiam ut magis sit aucta et potens. Etenim in- terdum datur virtutes producere, et distantias tan- quam retrahere in propius; ut in perspicillis.
Atque plurime virtutes operantur et afficiunt tantim per tactum manifestum; ut fit in percus- slone corporum, ubi alterum non summovet alterum, nisi impellens impulsum tangat. Etiam medicine,
414 NOVUM ORGANUM.
que exterius applicantur, ut unguenta, emplastra, non exercent vires suas, nisi per tactum corporis. Denique objecta sensuum tactis et gustiis, non fe- riunt nisi contigua organis. | Sunt et aliz virtutes que operantur ad distan- tiam, verim valdé exiguam, quarum paucz adhtc notatz sunt, clm tamen plures sint quam homines suspicentur: ut (capiendo exempla ex vulgatis) cim succinum aut gagates trahunt paleas; bulle ap- proximate solvunt bullas; medicinz nonnulle pur- gative eliciunt humores ex alto, et hujusmodi. At virtus illa magnetica per quam ferrum et magnes, vel magnetes invicém, coéunt, operatur intra orbem virtutis certum, sed parvum: ubi contra, si sit ali- qua Virtus magnetica emanans ab ipsa terra (paullo nimirum interiore) super acum ferream, quatenus ad verticitatem, operatio fiat ad distantiam magnam. Rursiis, si sit aliqua vis magnetica, que operetur per consensum, inter globum terre et ponderosa, aut inter globum lune et aquas maris (que maximeé credibilis videtur in fluxibus et refluxibus semi-men- struis), aut inter coelum stellatum et planetas, per quam evocentur et attollantur ad sua apogea; hec omnia operantur ad distantias admodum longinquas. Inveniuntur et quedam inflammationes sive concep- tiones flamme, que fiunt ad distantias bene magnas, in aliquibus materiis ; ut referunt de naphtha Baby- lonicd. Calores etiam insinuant se per distantias amplas, quod etiam faciunt frigora; adeo ut habi- tantibus circa Canadam, moles sive masse glaciales que abrumpuntur et natant per oceanum septen-
NOVUM ORGANUM. 415
trionalem, et deferuntur per Atlanticum versus illas oras, percipiantur et incutiant frigora e longinquo. Qdores quoque (licét in his videatur semper esse quedam emissio corporea) operantur ad distantias notabiles; ut evenire solet navigantibus juxta littora Florida, aut etiam nonnulla Hispanie, ubi sunt sylve tote ex arboribus limonum, arantiorum, et hujus- modi plantarum odoratarum, aut frutices rorisma- rini, majorane, et similium. Postremo radiationes lucis, et impressiones sonorum operantur scilicet ad distantias spatiosas. |
Verum hec omnia, utctinque operentur ad dis- tantias parvas sive magnas, operantur certé ad _fini- tas et nature notas, ut sit quiddam Non Ultra; idque pro rationibus, aut molis seu quanti corporum, aut vigoris et debilitatis virtutum; aut favoribus et im- pedimentis mediorum; que omnia in computationem venire et notari debent. Quinetiam mensure mo- tuum violentorum (quos vocant), ut missilium, tor- mentorum, rotarum, et similium, cum he quoque manifestO suos habeant limites certos, notande sunt.
Inveniuntur etiam quidam motus et virtutes con- trarie illis que operantur per tactum, et non ad distans, que operantur scilicét ad distans, et non ad tactum; et rursiis, que operantur remissius ad distantiam minorem, et fortius ad distantiam ma- jorem. Etenim visio non bene transigitur ad tactum, sed indiget medio et distantid. Licét meminerim ‘me audisse ex relatione cujusdam fide digni, quod ipse in curandis oculorum suorum cataractis (erat
VOL. IX. EE
416 NOVUM ORGANUM. ;
autem cura talis, ut immitteretur festuca quedam parva argentea intra primam oculi tunicam, que pel- liculam illam cataracte removeret et truderet in an- gulum oculi) clarissimé vidisset festucam illam supra ipsam pupillam moventem. Quod utctinque verum esse possit, manifestum est majora corpora non bené aut distincté cerni, nisi in cuspide coni, coeuntibus radiis objecti ad nonnullam distantiam. Quinetiam in senibus oculus melits cernit remoto objecto paullo lon- gius, quam propits. In missilibus autem certum est percussionem non fieri tam fortem ad distantiam nimis parvam, quam paullo post. Hee itaque et similia in mensuris motuum quoad distantias notanda sunt.
Est et aliud genus mensure localis motuum, quod non pretermittendum est. Illud vero pertinet ad motus non progressivos, sed spheericos ; hoc est, ad expansionem corporum in majorem spheram, aut contractionem in minorem. Inquirendum enim est inter mensuras istas motuum, quantam compressio- nem aut extensionem corpora (pro natura ipsorum) facilé et libentér patiantur, et ad quem terminum -reluctari incipiant, adeo ut ad extremum Non Ultra ferant; ut clim vesica inflata comprimitur, sustinet ila compressionem nonnullam aéris, sed si major fuerit, non patitur aér, sed rumpitur vesica.
At nos hoc ipsum subtiliore experimento magis exacté probavimus. Accepimus enim campanulam ex metallo, leviorem scilicet et tenuiorem, quali ad excipiendum salem utimur; eamque in pelvim aque immisimus, ita ut deportaret secum aérem, qui con- tinebatur in concavo, usque ad fundum pelvis. Lo-
NOVUM ORGANUM, 417
caveramus autem prius globulum in fundo pelvis, super queni campanula imponenda esset. Quare illud eveniebat, ut, si globulus ille esset minusculus (pro ratione concavi), reciperet se aér in locum mino- rem, et contruderetur sollim, non extruderetur, Quod si grandioris esset magnitudinis, quam ut aér libentér cederet; tum aér majoris pressure impa- tiens campanulam ex aliqua parte clevabat, et in bullis ascendebat.
Etiam ad probandum qualem extensionem (non minus quam compressionem) pateretur aér, tale quippiam practicavimus. Ovum vitreum accepimus, cum parvo foramine in uno extremo ovi. Aérem per foramen exsuctione forti attraximus, et statim digito foramen illud obturavimus, et ovum in aquam immersimus, et dein digitum removimus. Aér ver6 tensura 1114 per exsuctionem facta tortus, et magis quam pro natura sua dilatatus, idedque se recipere et contrahere nitens (ita ut si ovum illud in aquam non fuisset immersum, aérem ipsum traxisset cum si- bilo), aquam traxit ad tale quantum, quale sufficere posset ad hoc, ut aér antiquam recuperaret spheram sive dimensionem.
Atque certum est corpora tenulora (quale est aér) pati contractionem nonnullam notabilem, ut dictum est: at corpora tangibilia (quale est aqua) multo egritis, et ad minus spatiun patiuntur com- pressionem. Qualem autem patiatur, tali experi- mento inquisivimus.
Fieri fecimus globum ex plumbo cavum, qui duas circitér pintas vinarias contineret ; eumque satis per
418 NOVUM ORGANUM.
latera crassum, ut majorem vim sustineret. In illum aquam immisimus, per foramen alicubi factum; atque foramen illud, postquam globus aqua impletus fuisset, plumbo liquefacto obturavimus, ut globus deveniret plané consolidatus. Dein globum forti malleo ad duo latera adversa complanavimus; ex quo necesse fuit aquam in minus contrahi, cium sphera figurarum sit capacissima. Deinde, cim malleatio non amplius sufficeret, zegritis se recipiente aqua, molendino seu torculari usi sumus; ut tandem aqua impatiens pressure ulterioris per solida plumbi (instar roris delicati) exstillaret. Postea, quantum spatii per eam compressionem imminutum foret, computavimus: atque tantam compressionem passam esse aquam (sed violentiaé magna subactam) intel- leximus.
At solidiora, sicca, aut magis compacta, qualia sunt lapides et ligna, nec non metalla, multo adhuc minorem compressionem aut extensionem, et feré imperceptibilem ferunt; sed vel fractione, vel pro- gressione, vel aliis pertentationibus se liberant; ut in curvationibus ligni aut metalli horelogiis moven- tibus per complicationem lamin, missilibus, mallea- tionibus, et innumeris aliis motibus apparet. Atque hac omnia cum mensuris suls in indagatione nature notanda et exploranda sunt, aut in certitudine sud aut per estimativas, aut per comparativas, prout dabitur copia.
XLVI. |
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco yicesimo-secundo Instantias Curriculi, quas etiam In-
NOVUM ORGANUM. 419
stantias ad Aquam appellare consuevimus; sumpto vocabulo a clepsydris apud antiquos, in quas infun- debatur aqua, loco arene. Ez mensurant naturam per momenta temporis, quemadmodum Instantie Virge per gradus spatil. Omnis enim motus sive actio naturalis transigitur in tempore; alius velo- cius, alius tardius, sed utcunque momentis certis, et nature notis. Etiam illz actiones, que subit6 vi- dentur operari, et in ictu oculi (ut loquimur), depre- henduntur recipere majus et minus quoad tempus. Primo itaque videmus restitutiones corporum coelestium fieri per tempora numerata; etiam fluxus et refluxus maris. . Latio autem gravium versils terram, et levium versts ambitum cceli, fit per certa momenta, pro ratione corporis quod fertur, et medii. At velificationes navium, motus animalium, perla- tiones missilium, omnes fiunt itidém per tempora (quantum ad summas) numerabilia. Calorem vero quod attinet, videmus pueros per hyemem manus in flanma lavare, nec tamen uri; et joculatores vasa plena vino vel aqua, per motus agiles et equales, vertere deorsim, et sursim recuperare, non effuso liquore, et multa hujusmodi. Nec minus ips com- pressiones, et dilatationes, et eruptiones corporum fiunt, alia velocits, aliz tarditis, pro natura corporis et mottis, sed per momenta certa. Quinetiam in ex- plosione plurium bombardarum simul, que exaudiun- tur quandodque ad distantiam triginta milliarium, percipitur sonus prils ab lis qui prope absunt a loco ubi fit sonitus, quam ab iis qui longé. At in visu(cujus actio est pernicissima) liquet etiam requiri ad eum
420 NOVUM ORGANUM.
actuandum momenta certa temporis ; idque probatur ex lls, que propter mottis velocitatem non cernun- tur; ut ex latione pile ex sclopeto. Velocior enim est preetervelatio pila quam impressio speciei ejus, que deferri poterat ad visum.
Atque hoc, cum similibus, nobis quanddque du- bitationem peperit plané monstrosam; videlicét, utrtim ceeli sereni et stellati facies ad idem tempus cernatur quando vere exsistit, an potils aliquanto post; et utrum non sit (quatenus ad visum cceles- tium) non minus tempus verum, et tempus visum, quam locus verus, et locus visus, qui notatur ab as- tronomis in parallaxibus. Adeo incredibile nobis videbatur, species sive radios corporum ccelestium, per tam immensa spatia milliarium, subito deferri posse ad visum ; sed potius debere eas in tempore aliquo notabili delabi. Verum illa dubitatio (quoad majus aliquod intervallum temporis inter tempus verum et visum) postea plané evanuit; reputantibus nobis jacturam illam infinitam, et diminutionem quanti, quatentis ad apparentiam inter corpus stelle verum, et speciem visam, que caussatur a distantia ; atque simul notantibus ad quantam distantiam (sex- aginta scilicét ad minimum milliariorum) corpora, eaque tantum albicantia, subito hic apud nos cernan- tur; cum dubium non sit lucem ccelestium, non tan- tiim albedinis vividum colorem, vertim etiam omnis flamme (que apud nos nota est) lucem, quoad vigo- rem radiationis multis partibus excedere. Etiam im- mensa illa velocitas in ipso corpore, que cernitur in
PS ee ee See ee
NOVUM ORGANUM. 421
motu diurno (que etiam viros graves ita obstupefecit, ut mallent credere motum terre) facit motum illum, ejaculationis radiorum ab ipsis (licét celeritate, ut diximus, mirabilem) magis credibilem. Maximé vero omnium nos movit, quod si interponeretur in- _ tervallum temporis aliquod notabile inter veritatem et visum, foret ut species, per nubes interim orientes, et similes medii perturbationes, interciperentur se- penumero, et confunderentur. Atque de mensuris temporum simplicibus hec dicta sint.
Verum non solum quzrenda est mensura mo- tuum et actionum simplicitér, sed multo magis com- ‘parative : id enim eximii est ustis, et ad plurima spec- tat. Atque videmus flammam alicujus tormenti ignel citius cerni, quam sonitus audiatur; licét ne- cesse sit pilam prius aérem percutere, quam flamma que poné erat, exire potuerit; fieri hoc autem prop- ter velociorem transactionem motts lucis, quam soni, Videmus etiam species visibiles a visu citiiis excipi, quam dimitti; unde fit quod nervi fidium, digito im- pulsi, duplicentur aut triplicentur quoad speciem, quia species nova recipitur, antequam prior dimitta- tur; ex quo etiam fit, ut annuli rotati videantur glo- bosi, et fax ardens, noctu velocitér portata, conspicia- tur caudata. Etiam ex hoc fundamento inequalitatis motuum quoad velocitatem, excogitavit Galilzeus. caussam fluxus et refluxtis maris, rotante terra velo- clus, aquis tarditis; idedque accumulantibus se aquis in surstim, et deinde per vices se remittentibus in de- orstim, ut demonstratur in vase aque incitatius mo- vente. Sed hoc commentus est concesso non conces-
422 NOVUM ORGANUM.
sibili (quod terra nempe moveatur), ac etiam non bené informatus de oceani motu sex-horario.
At exemplum hujus rei de qua agitur, videlicét de comparativis mensuris motuum, neque solim rei ipsius, sed et ustis insignis ejus (de quo paullo anté locuti sumus), eminet in cuniculis subtérraneis, in quibus collocatur pulvius pyrius; ubi immense mo- les terre, edificiorum, et similium, subvertuntur, et in altum jaciuntur, a pusilla quantitate pulveris pyrii. Cujus caussa pro certo illa est, quod motus dilatationis pulveris, qui impellit, multis partibus. sit pernicior, quam motus gravitatis per quem fieri possit aliqua resistentia ; adeo ut primus motus per- functus sit, antequam motus adversus inceperit, ut in principiis nullitas quaedam sit resistentiz. Hinc etiam fit, quod in omni missili, ictus non tam robustus, quam acutus et celer, ad perlationem potissimum valeat. Neque etiam fierl potuisset, ut parva quantitas spi- ritis animalis in animalibus, presertim in tam vastis corporibus qualia sunt balene aut elephanti, tan- tam molem corpoream flecteret et regeret, nisi prop- ter velocitatem motus spiritus, et hebetudinem cor- pore molis, quatenus ad expediendam suam resis- tentiam.
Denique, hoc unum ex precipuis fundamentis est experimentorum magicorum, de quibus mox dice- mus; ubi scilicét parva moles materia longé majo- rem superat, et in ordinem redigit : hoc, inquam, si fieri possit ante-versio motuum per velocitatem unius, antequam alter se expediat. |
Postremo, hoc ipsum Prius et Posterius in omni
Pepe: Sot ai toate: Se FS he FE Ay Le Oe Pm
Lad FA. Pon al® &
NOVUM ORGANUM. © 423
actione naturali notari debet ; veluti quod in infu- sione rhubarbari eliciatur purgativa vis prits, astric- tiva post; simile quiddam etiam in infusione viola- rum in acetum experti sumus, ubi primd excipitur suavis et delicatus floris odor, post, pars floris magis terrea, que odorem confundit. Itaque si infundan- tur viola per diem integrum, odor multo languidiis excipitur ; quod si infundantur per partem quartam hore tantum, et extrahantur, et (quia paucus est spiritus odoratus qui subsistit in viola) infundantur post singulas quartas hore violz nove et recentes ad sexies, tum demum nobilitatur infusio, ita ut li- cét non manserint viole, utcunque renovate, plus quam ad sesqui-horam, tamen permanscrit odor gra- tissimus, et viol4 ipsa non inferior, ad annum inte- grum. Notandum tamen est, quod non se colligat odor ad vires suas plenas, nisi post mensem ab infu- sione. In distillationibus vero aromatum macerato- rum in spiritu vini patet, quod surgat primo phlegma aqueum et inutile, deinde, aqua plus habens ex spi- ritu vini, deinde post, aqua plus habens ex aromate. Atque hujus generis quamplurima inveniuntur in distillationibus notatu digna. Vertim hec sufficiant ad exempla. XLVI.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco vicesimo-tertio Instantias Quanti, quas etiam Doses Nature (sumpto vocabulo a Medicinis) vocare con- suevimus. He sunt que mensurant virtutes per Quanta corporum, et indicant quid Quantum Cor- poris faciat ad Modum Virtutis. Ac primo sunt
4,24, NOVUM ORGANUM.
quedam virtutes quz non subsistunt nisi in Quanto Cosmico, hoc est, tali Quanto quod habeat consen- sum cum configuratione et fabricé universi. Terra enim stat; partes ejus cadunt. Aque in maribus fluunt et refluunt; in fluviis minimé, nisi per in- gressum maris. Deinde etiam omnes feré virtutes particulares secundum multum aut parvum corporis operantur. Aque large non facilé corrumpuntur ; exigue citO. Mustum et cervisia maturescunt longé cititis, et flunt potabilia, in utribus parvis, quam in doliis magnis. Si herba ponatur in majore portione liquoris, fit infusio, magis quam imbibitio: si in mi- nore, fit imbibitio, magis quam infusio. Aliud igi- tur erga corpus humanum est balneum, aliud levis irroratio. Etiam parvi rores in aére nunquam ca- dunt, sed dissipantur, et cum aére incorporantur. Kt videre est in anhelitu super gemmas, parum illud humoris, quasi nubeculam vento dissipatam, conti- nuo solvi. Etiam frustum ejyusdem magnetis non trahit tantum ferri, quantum magnes integer. Sunt etiam virtutes in quibus parvitas Quanti magis potest; ut in penetrationibus, stylus acutus citits penetrat, quam obtusus; adamas punctuatus sculpit in vitro; et similia.
Vertim non hic morandum est in Indefinitis, sed etiam de Rationibus Quanti corporis erga modum virtutis inquirendum. Proclive enim foret credere, quod Rationes Quanti rationes virtutis adequarent : ut si pila plumbea unius uncie caderet in tali tem- pore, pila unciarum duarum deberet cadere duplo celeritis, quod falsissimum est; nec ewdem rationes
NOVUM ORGANUM. 425
in omni genere virtutum valent, sed longé diverse. Itaque he mensure ex rebus ipsis petende sunt, et non ex verisimilitudine, aut conjecturis.
Denique in omni inquisitione nature Quantum corporis requiratur ad aliquod effectum, tanquam Dosis, notandum; et cautiones de Nimis et Parum aspergende.
XLVUI.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco vicesimo-quarto Instantias Lucte; quas etiam In- stantias Praedominantiz appellare consuevimus. Ee indicant predominantiam et cessionem virtutum ad invicem; et que ex illis sit fortior et vincat, que infirmior et succumbat. Sunt enim motus et nixus corporum compositi, decompositi, et complicati, non mints quam corpora ipsa. Proponemus igitur pri- mim species precipuas Motuum sive virtutum acti- varum ; ut magis perspicua sit ipsarum comparatio in robore, et exindé demonstratio atque designatio Instantiarum Lucte et Pradominantie.
Motus Primus sit Motus Antitypize materiz, que inest in singulis portionibus ejus, per quem plané annihilari non vult: ita ut nullum incendium, nul- lum pondus aut depressio, nulla violentia, nulla de- nique etas aut diuturnitas temporis possit redi- gere aliquam vel minimam portionem materi in nihilum, quin illa et sit aliquid, et loci aliquid occu- pet; et se (in qualicumque necessitate ponatur), vel formam mutando vel locum, liberet; vel (si non de- tur copia) ut est, subsistat; neque unquam res eo deveniat, ut aut nihil sit, aut nullibi. Quem Motum
426 NOVUM ORGANUM.
schola (que semper feré et denominat et definit res, potius per effectus et incommoda, quam per caussas interiores) vel denctat per illud axioma, ‘quéd duo corpora non possint esse in uno loco ;’vel vocat ‘ Mo- tum, ne fiat penetratio dimensionum.’ Neque hujus motus exempla proponi consentaneum est: inest enim omni corpori. _
Sit Motus Secundus, Motus (quem appellamus) Nextis; per quem corpora non patiuntur se ulla ex parte sui dirimi a contactu alterius corporis, ut que mutuo nexu et contactu gaudeant. Quem motum schola vocat ‘ Motum, ne detur vacuum:’ veluti cim aqua attrahitur sursum exsuctione, aut per fistulas ; caro per ventosas ; aut cm aqua sistitur, nec effluit in hydriis perforatis, nisi os hydriez ad immittendum aérem aperlatur ; et innumera id genus.
Sit Motus Tertius, Motus (quem appellamus)Li- bertatis ; per quem corpora se liberare nituntur a pressurd aut tensura preter-naturali, et restituere se in ‘dimensum corpori suo conveniens, cujus motts etiam innumera sunt exempla: veluti (quatents ad liberationem a pressura) aque in natando, aéris in volando, aque in remigando, aéris in undulationi- bus ventorum, lamine in horologiis. Nec inelegan- tér se ostendit motus aéris compressi in sclopetis ludicris puerorum, cum, alnum aut simile quiddam excayant, et infarciunt frusto alicujus radicis succu- lentze, vel similium, ad utrosque fines; deinde per embolum trudunt radicem vel hujusmodi farcimen- tum in foramen alterum, unde emittitur et ejicitur radix cum sonitu ad foramen alterum, idque ante-
NOVUM ORGANUM. 4.27
quaém tangatur a radice aut farcimento citimo, aut embolo. Quatenus vero ad liberationem a tensurd, ostendit se hic motus in aére post exsuctionen in ovis vitreis remanente, in chordis, in corio, et panno; re- silientibus post tensuras suas, nisi tensure ille per mo- ram invaluerint, et cetera. Atque hunc motum schola sub nomine ‘ Mottis ex Forma Elementi innuit: satis quidem inscité, cum hic motus non tantiim ad aérem, aquam, aut flammam pertineat, sed ad omnem diver- sitatem consistentiz ; ut ligni, ferri, plumbi, panni, membrane, etc. in quibus, singula corpora sue habent dimensionis modulum, et ab eo egré ad spatium aliquod notabile abripiuntur. Verum quia Motus iste Libertatis omnium est maximé obvius, et ad infinita spectans, consultum fuerit eum bené et perspicueé dis- tinguere. Quidam enim valdé negligentér confun- dunt hune motum, cum gemino illo Motu Aniitypiz etNextis; Liberationem scilicét a pressura, cum Motu Antitypie ; a tensura, cum Motu Nexis; ac si ideo cederent aut se dilatarent corpora compressa, ne sequeretur penetratio dimensionum ; ideo resilirent et contraherent se corpora tensa, ne sequeretur va- cuum. Atqui si aér compressus se vellet recipere in densitatem aque, aut lignum in densitatem lapidis, nil opus foret penetratione dimensionum : et nihilo- miniis longé major posset esse compressio illorum, quam illa ullo modo patiuntur. Eodem modo si aqua se dilatare vellet in raritatem aéris, aut Japis in raritatem ligni, non opus foret vacuo: et tamen longé major posset fieri extensio eorum, quam illa ullo modo patiuntur. Itaque non reducitur res ad
428 NOVUM ORGANUM.
penetrationem dimensionum, e! vacuum, nisi in ulti- mitatibus condensationis et rarefactionis. Ciim tamen — isti motus longé citra eas sistant et versentur, neque aliud sint, quam desideria corporum conservandi se in consistentiis suis (sive, si malint, in formis suis), nec ab iis recedendi subito, nisi per modos suaves, ac per consensum alterentur. At longé magis necessa- rium est (quia multa secum trahit), ut intimetur hominibus, Motum Violentum (quem nos mechani- cum, Democritus, qui in motibus suis primis expe- diendis etiam infra mediocres philosophos ponendus est, Motum Plage vocavit) nil aliud esse quam Motum Libertatis, scilicét a compressione ad relaxa- tionem. Etenim in omni sive simplici protrusione, sive volatu per aérem, non fit summotio aut latio localis, antequam partes corporis preeternaturaliter patiantur et comprimantur ab impelilente. Tum vero partibus aliis alias per successionem trudenti- bus, fertur totum; nec soliim progrediendo, sed etiam rotando simul; ut etiam hoc modo partes se liberare, aut magis ex zquo tolerare possint. Atque de hoc Motu hactents.
Sit Motus Quartus, Motus cui nomen dedimus Motus Hyles: qui motus antistrophus est quodam- modo Motui, de quo diximus, Libertatis. Etenim in Motu Libertatis corpora novum dimensum, sive novam spheram, sive novam dilatationem aut con- tractionem (hc enim verborum varietas idem innulit) exhorrent, respuunt, fugiunt, et resilire ac veterem consistentiam recuperare totis viribus contendunt. At contra in hoc Mctu Hyles, corpora novam sphe-
NOVUM ORGANUM. 4.29
ram sive dimensum appetunt; atque ad illud liben- tér et properé, et quandoque valentissimo nixu (ut in pulvere pyrio) aspirant. Instrumenta autem hujus mottis, non sola certé, sed potentissima, aut saltém frequentissima, sunt calor et frigus. Exempli gratia: aér, si per tensuram (velut per exsuctionem in ovis vitreis) dilatetur, magno laboret desiderio seipsum restituendi. At admoto calore, e contra appetit dilatari, et concupiscet novam spheram, et transit et migrat in illam libentér, tanquam in novam formam (ut loquuntur), nec post dilatationem nonnullam de reditu curat, nisi per admotionem frigidi ad eam invitetur; que non reditus est, sed transmutatio repetita. Eodem modo et aqua, si per compressionem arctetur, recalcitrat, et vult fierl qualis fuit, scilicét latior. At si interveniat frigus intensum et continuatum, mutat se sponte sua et libentér in condensationem glaciei: atque si plane continuetur frigus, nec a teporibus interrumpatur (ut fit in speluncis et cavernis paullo profundiori- bus), vertitur in crystallum, aut materiam similem, nec unquam restituitur.
Sit Motus Quintus, Motus Continuationis : intel- ligimus autem non Continuationis simplicis et prima- riz, cum corpore aliquo altero (nam ille est Motus Nextis), sed Continuationis sui, in corpore certo. Certissimum enim est, quéd corpora omnia soluti- onem continuitatis exhorreant; alia magis, alia minis, sed omnia aliquatenus. Nam ut in corpori- bus duris (veluti chalybis, vitri) reluctatio contra
430 NOVUM ORGANUM.
discontinuationem est maximé robusta et valida, ita etiam in liquoribus, ubi cessare aut languere saltem videtur motus ejusmodi, tamen non prorsts reperitur privatio ejus ; sed plané inest ipsis in gradu tanquam.infimo, et prodit se in experimentis pluri- mis, sicut in bullis, in rotunditate guttarum, in filis tenuioribus stillicidiorum, et in sequacitate corporum glutinosorum, et ejusmodi. Sed maximé omnium se ostendit appetitus iste, si discontinuatio tentetur usque ad fractiones minores. Nam in mortariis, post contusionem ad certum gradum, non ampliis operatur pistillum: aqua non subintrat rimas mi- nores: quin et ipse aér, non obstante subtilitate corporis ipsius, poros vasorum paullo solidiorum non pertransit subito, nec nisi per diuturnam insinua- tionem.
Sit Motus Sextus, motus quem nominamus Motum ad Lucrum, sive Motum Indigentie. Is est, per quem corpora, quando versantur inter plane hetero- genea et quasi inimica, si forté nanciscantur copiam aut commoditatem evitandi illa heterogenea, et se applicandi ad magis cognata (licét illa ipsa cognata talia fuerint, que non habeant arctum consensum cum ipsis),tamen statim ea amplectuntur, et tan- quam potiora malunt; et lucri loco (unde vocabu- Jum sumpsimus) hoc ponere videntur, tanquam talium corporum indiga. Exempli gratia: aurum, aut aliud metallum foliatum non delectatur aére cir- cumfuso. Itaque si corpus aliquod tangibile et crassum nanciscatur (ut digitum, papyrum, quidvis
NOVUM ORGANUM. 431
aliud) adheret statim, nec facilé divellitur. Etiam papyrus, aut pannus, et hujusmodi, non bene se habent cum aére qui inseritur et commistus est in ipsorum poris. Itaque aquam aut liquorem libentér imbibunt, et aérem exterminant, Etiam saccharum, aut spongia infusa in aquam aut vinum, licét pars Ipsorum emineat et longé attollatur supra vinum aut aquam, tamen aquam aut vinum paullatim et per gradus attrahunt in surstm.
Unde optimus canon sumitur aperture et solu- tionum corporum. Missis enim corrosivis et aquis fortibus, que viam sibi aperiunt, si possit inveniri corpus proportionatum et magis consentiens et -amicum corpori alicui solido, quam illud cum quo
tanquam per necessitatem commiscetur, statim se aperit et relaxat corpus, et ilud alterum intro recipit, priore excluso aut summoto. Neque opera- tur, aut potest iste Motus ad Lucrum, solummodo ad tactum. Nam electrica operatio (de qua Gilber- tus, et alii post eum tantas excitarunt fabulas) non alia est quam corporis per fricationem levem exci- tati appetitus, qui aérem non bene tolerat, sed ‘aliud tangibile mavult, si reperiatur in propinquo.
Sit Motus Septimus, Motus (quem appellamus) Congregationis Majoris ; per quem corpora ferun- tur ad massas connaturalium suorum: gravia, ad globum terre; levia, ad ambitum cceli. Hunc schola nomine Mottis Naturalis insignivit ; levi contempla- tione, quia scilicét nil spectabile erat ab extra, quod eum motum cieret (itaque rebus ipsis innatum — -atque insitum putavit), aut forte quia non cessat. VOUn ee ey
4.32 NOVUM ORGANUM.
Nec mirum: semper enim prest6 sunt ccelum et ter- ra; cum e contra causse et origines plurimorum ex reliquis motibus interdum absint, interdum adsint. Itaque hunc, quia non intermittit, sed ceteris inter- mittentibus statim occurrit, perpetuum et proprium; reliquos, adscititios posuit. Est autem iste motus revera satis infirmis et hebes, tanquam is qui (nisi sit moles corporis major) cxteris motibus, quamdit ope- rantur, cedat et succumbat. Atque ctim hic motus hominum cogitationes ita impleverit, ut feré reliquos motus occultaverit; tamen parum est quod homi- nes de eo sciunt, sed in multis circa illum erroribus versantur.
Sit Motus Octavus, Motus Congregationis Mino- ris ; per quem partes homogeneze in corpore aliquo separant se ab heterogeneis, et coéunt inter sese ; per quem etiam corpora integra ex similitudine substan- tie se amplectuntur et fovent, et quanddque ad dis- tantiam aliquam congregantnr, attrahuntur, et con- veniunt: veluti, cum in lacte flos lactis post moram aliquam supernatat ; in vino feces et tartarum sub- sidunt. Neque enim hee fiunt per motum gravita- tis et levitatis tantum, ut aliz partes summitatem petant, aliz ad imum vergant; sed multo magis per desiderium homogeneorum inter se coeundi, et se uniendi. Differt autem iste motus a Motu Indigen- tie, in duobus. Uno, quod im Motu Indigentiz sit stimulus major nature maligne et contrariz: at in hoc motu (si modo impedimenta et vincula absint) uniuntur partes per amicitiam, licét absit natura aliena que litem moveat: altero, quod arctior sit
NOVUM ORGANUM. 433
unio, ef tanquam majore cum delectu. In illo enim, ‘modo evitetur corpus inimicum, corpora etiam non admodum cognata concurrunt: at in hoe coéunt substantia, germana plané similitudine devincte ; et conflantur tanquam in unum. Atque hic motus omnibus corporibus compositis inest; et se facilé conspiciendum in singulis daret, nisi ligaretur et frenaretur per alios corporum appetitus et necessi- tates, que istam coitionem disturbant.
Ligatur autem motus iste plertimque tribus modis : torpore corporum ; freno corporis dominan- tis; et motu externo. Ad torporem corporum quod attinet ; certum est inesse corporibus tangibilibus pigritiam quandam secundum magis et mints, et exhorrentiam motis localis; ut, nisi excitentur, ma- lint statu suo (prout sunt) esse contenta, quam in melius se expedire. Discutitur autem iste torpor triplici auxilio: aut per calorem, aut per virtutem alicujus cognati corporis eminentem, aut per motum vividum et potentem. Atque primo quoad auxilium caloris : hine fit, quod calor pronuntietur esse, ‘ illud quod separet Heterogenea, congreget Homogenea.’ Quam definitionem Peripateticorum merito derisit Gilbertus; dicens eam esse perinde ac si quis dice- ret ac definiret hominem illud esse, quod serat triti- cum, et plantet vineas: esse enim definitionem tan- tim per effectus, eosque particulares. Sed adhuc magis culpanda est illa definitio ; quia etiam effectus uli (quales, quales sunt) non sunt ex proprietate ca- loris, sed tanttim per accidens (idem enim facit fri- gus, ut posted dicemus), nempe ex desiderio partium
434. NOVUM ORGANUM.
homogenearum coéundi; adjuvante tanttim calore ad discutiendum torporem, qui torpor desiderium illud antea ligaverat. Quoad vero auxilium virtutis inditz a corpore cognato; illud mirabilitér elucescit in magnete armato, qui excitat in ferro virtutem de- tinendi ferrum per similitudinem substantiz, discusso torpore ferri per virtutem magnetis. Quoad vero auxilium mottis, conspicitur illud in sagittis ligneis, cuspide etiam lignea ; que altits penetrant in alia ligna, quam si fuissent armate ferro, per similitudi- nem substantiz, discusso torpore ligni per motum celerem: de quibus duobus experimentis etiam in Aphorismo de Instantiis Clandestinis, diximus. Ligatio vero Mottis Congregationis Minoris, que fit per freenum corporis dominantis, conspicitur in_ solutione sanguinis et urinarum per frigus. Quamdiu enim repleta fuerint corpora illa spiritu agili, qui singulas eorum partes cujuscunque generis, ipse ut dominus totius, ordinat et cohibet, tamdiu non coé- unt heterogenea propter frzenum : sed postquam ille spiritus evaporaverit, aut suffocatus fuerit per fri- gus, tum solute partes a freno coéunt secundum desiderium suum naturale. Atque ideo fit, ut omnia corpora, que continent spiritum acrem (ut sales, et hujusmodi), durent et non solvantur, ob freenum per- manens et durabile spiritis dominantis et imperiosi. Ligatio verd Mottis Congregationis Minoris, que fit per motum externum, maximé conspicitur in agitationibus corporum, per quas arcetur putrefac- tio. Omnis enim putrefactio fundatur in congrega- tione homogeneorum; unde paullatim fit corruptio
NOVUM ORGANUM. 435
prioris (quam vocant) forme, et generatio nove. Nam putrefactionem, que sternit viam ad genera- tionem nove forme, pracedit solutio veteris; que est ipsa coitio ad homogeniam. Ea vero, si non im- pedita fuerit, fit solutio simplex; sin occurrant varia que obstant, sequuntur putrefactiones que sunt rudimenta generationis nova. Quod si (id quod nunc agitur) fiat agitatio frequens per mctum ex- ternum, tum vero motus iste coitionis (qui est deli- catus et mollis, et indiget quiete ab externis) distur- batur et cessat; ut fieri videmus in innumeris; veluti, cum quotidiana agitatio aut profluentia aque arceat putrefactionem; venti arceant pestilentiam aéris; grana in granariis versa et agitata maneant pura; omnia denique agitata exterius non facilé putrefiant interius.
Superest ut non omittatur coitio illa partium corporum, undé fit praecipué induratio et desiccatio. ~Postquam enim spiritus, aut humidum in spiritum versum, evolaverit in aliquo corpore porosiore (ut in ligno, osse, membrana, et hujusmodi), tum partes crassiores majore nixu contrahuntur et coéunt, unde sequitur induratio aut desiccatio : quod existimamus fieri, non tam ob Motum Nexts, ne detur vacuum, quam per motum istum amicitiz et unionis.
Ad coitionem verO ad distans quod attinet, ea infrequens est et rara: et tamen in pluribus inest, quam quibus observatur. Hujus simulacra sunt, ctim bulla solvat bullam; medicamenta ex similitu- dine substantie trahant humores; chorda in diversis fidibus ad unisonum moveat chordam ; et hujusmodi.
436 NOVUM ORGANUM. >
Etiam in spiritibus animalium hune motum vigere existimamus, sed plané incognitum. At eminet certé in magnete, et ferro excito. Cum autem de motibus magnetis loquimur, distinguendi plané sunt. Quatuor enim virtutes sive operationes sunt in mag- nete, que non confundi, sed separari debent; licet admiratio hominum et stupor eas commiscuerit. Una, coitionis magnetis ad magnetem, vel ferri ad magne- tem, vel ferri exciti ad ferrum. Secunda, vertici- tatis ejus ad septentriones et austrum, atque simul declinationis ejus. Tertia, penetrationis ejus per aurum, vitrum, lapidem, omnia. Quarta, commu- nicationis virtutis ejus de lapide in ferrum, et de ferro in ferrum, absque communicatione substantie. Vertim hoc loco de prima virtute ejus tantum loqui- mur, videlicét coitionis. Insignis etiam est motus coitionis argenti vivi et auri; adeo ut aurum alliciat argentum vivum, licét confectum in unguenta, at- que operarii inter vapores argenti vivi soleant tenere in ore frustum auri, ad colligendas emissiones ar- genti vivi, alias crania et ossa eorum invasuras ; undé etiam frustum illud paullo post albescit. At- que de Motu Congregationis Minoris hee dicta sint. |
Sit Motus Nonus, Motus Magneticus; qui licét sit ex genere Motiis Congregationis Minoris, tamen si operatur ad distantias magnas, et super massas rerum magnas, inquisitionem meretur separatam ; presertim si nec incipiat a tactu, quemadmodum plurimi, nec perducat actionem ad tactum, quem- admodum omnes motus congregativi; sed corpora
NOVUM ORGANUM. 437
tanttim elevet, aut ea intumescere faciat, nec quic- quam ultra. Nam si Juna attollat aquas, aut turge- scere aut intumescere faciat humida; aut ccelum stellatum attrahat planetas versiis sua apogea; aut sol alliget astra Veneris et Mercurii, ne longitis ab- sint a corpore ejus. quam ad distantiam certam; videntur hi motus nec sub Congregatione Majore, nec sub Congregatione Minore bené collocari; sed esse tanquam congregativa media et imperfecta, idedque speciem debere constituere propriam.
Sit Motus Decimus, Motus Fuge; motus scilicét Motui Congregationis Minoris contrarius ; per quem corpora ex antipathiad fugiunt et fugant inimica, seque ab illis separant, aut cum illis miscere se re- cusant. Quamvis enim videri possit in aliquibus hic motus esse motus tantiim per accidens, aut per consequens, respectu Mottis Congregationis Minoris, quia nequeunt coire homogenea, nisi heterogeneis exclusis et remotis: tamen ponendus est motus iste per se, et in speciem constituendus, quia in multis appetitus Fuge cernitur magis principalis, quam appetitus Coitionis.
Eminet autem hic motus insignitér in excretioni- bus amimalium; nec mints etiam in sensuum non- nullorum odiosis objectis, preecipué in olfactu et gustu. Odor enim feetidus ita rejicitur ab olfactu, ut etiam inducat in os stomachi motum expulsionis per consensum ; sapor amarus et horridus ita rejici- tur a palato aut gutture, ut inducat per consensum capitis conquassationem et horrorem. Veruntamen etiam in aliis locum habet iste motus. Conspicitur
438 | NOVUM ORGANUM.
enim in antiperistasibus nonnullis; ut in aéris medi& regione, cujus frigora videntur esse rejectiones natu-- re frigide ex confiniis ccelestium ; quemadmodum etiam videntur magni illi fervores et inflammationes, que inveniuntur in locis subterrancis, esse rejecti- ones nature calide ab interioribus terre. Calor enim et frigus, si fuerint in quanto minore, se invi- cem perimunt; sin fuerint in massis majoribus, et tanquam. justis exercitibus, tum vero per con- flictum se locis invicém summovent, et ejiciunt. Etiam tradunt cinamomum et odorifera, sita juxta latrinas et loca foetida, diutius odorem retinere, quia recusant exire et commisceri cum foetidis. Certé argentum vivum, quod alias se reuniret in corpus integrum, prohibetur per salivam hominis, aut axungiam porci, aut terebinthinam, et hujus~ modi, ne partes ejus coéant; propter malum con- sensum quem habent cum hujusmodi corporibus, a quibus undique circumfusis se retrahunt; adeo ut fortior sit earum Fuga ab istis interjacentibus, quam desiderium uniendi se cum partibus sui similibus; id quod vocant mortificationem argenti vivi. Etiam quod oleum cum aqua non misceatur, non tantum in caussa est differentia levitatis, sed malus ipsorum consensus: ut videre est in spiritu vini, qui cum levior sit oleo, tamen se bené miscet cum aqua. At maximé omnium insignis est Motus Fuge in nitro, et hujusmodi corporibus crudis, que flammam ex- horrent ; ut in pulvere pyrio, argento vivo, necnon in auro. Fuga vero ferri ab altero polo magnetis, a Gilberto bene notatur non esse Fuga propria,
NOVUM ORGANUM. 439
sed conformitas, et coitio ad situm magis accommo- datum. :
Sit Motus Undecimus, Motus Assimilationis, sive Multiplicationis sui, sive etiam Generationis Simplicis. Generationem autem Simplicem dicimus non corpo- rum integralium, ut in plantis, aut animalibus; sed -corporum similarium. Nempe per hunc motum corpora similaria vertunt corpora alia affinia, aut saltem bené disposita et preparata, in substantiam et naturam suam; ut flamma, que super halitus et oleosa multiplicat se, et generat novam flammam ; aér, qui super aquam et aquea multiplicat se, et generat novum aérem; spiritus vegetabilis et ani- malis, qui super tenulores partes tam aquel quam oleosi in alimentis suis multiplicat se, et generat novum spiritum; partes solids plantarum et anima- lium, veluti folium, flos, caro, os, et sic de ceteris, que singule ex succis alimentorum assimilant et generant substantiam successivam, et epiusiam. Neque enim quenquam cum Paracelso delirare juvet, qui (distillationibus suis scilicét occecatus) nutritionem per separationem tantum fier voluit; quodque in pane vel cibo lateat oculus, nasus, cere- brum, jecur; in suceo terre radix, folium, flos. Etenim sicut faber ex rudi massa lapidis vel Jigni, per separationem et rejectionem superflui, educit folium, florem, oculum, nasum, manum, pedem, et similia; ita archeum illum fabrum internum ex alimento, per separationem et rejectionem, educere singula membra et partes, asserit ille. Verim missis
44.0 NOVUM ORGANUM.
nugis, certissimum est partes singulas, tam similares, quam organicas, in vegetabilibus et animalibus, succos alimentorum suorum feré communes, aut non multum diversos, primo attrahere cum nonnullo delectu, deinde assimilare, et vertere in naturam suam. Neque Assimilatio ista, aut Generatio simplex, fit solum in corporibus animatis, verim et inani- mata ex hae re participant; veluti de flamma et aére dictum est. Quinetiam spiritus emortuus, qui in omni tangibili animato continetur, id perpe- tud agit, ut partes crassiores digerat et vertat in spiritum, qui deinde exeat; unde fit diminutio pon- deris et exsiccatio, ut alibi diximus. Neque etiam re- spuenda est in Assimilatione, accretio illa, quam vulg6 ab alimentatione distinguunt; veluti cttm lutum inter Japillos concrescit, et vertitur in materiam lapideam ; squamme circa dentes vertuntur in substantiam non minus duram, quam sunt dentes ipsi, etc. Sumus enim in ea opinione, inesse corporibus omnibus deside- rium assimilandi, non minus quam coéundi ad homo- genea: vertim ligatur ista virtus, sicut et illa, licét non lisdem modis. Sed modos illos, necnon solutionem ab iisdem, omni diligentia inquirere oportet, quia pertinent ad senectutis refocillationem. Postremo videtur notatu dignum, quod in novem illis motibus, de quibus diximus, corpora tanttim nature sue con- servationem appetere videntur; in hoc decimo autem propagationem.
Sit Motus Duodecimus, Motus Excitationis; qui Motus videtur esse ex genere Assimilationis, atque
NOVUM ORGANUM. 441
eO nomine quanddque a nobis promiscué vocatur. Est enim motus diffusivus, et communicativus, et transitivus, et multiplicativus, sicut et ille; atque effectu (ut plurimum) consentiunt, licét efficiendi modo et subjecto differant. Motus enim Assimila- tionis procedit tanquam cum imperio, et potestate, jubet enim, et cogit assimilatum in assimilantem vertiet mutari. At Motus Excitationis procedit tanquam arte et insinuatione, et furtim; et invitat tantum, et disponit excitatum ad naturam excitan- tis. Etiam Motus Assimilationis multiplicat et transformat corpora et substantias; veluti, plus fit flamme, plus aéris, plus spirittis, plus carnis. At in Motu Excitationis, multiplicantur et transeunt vir- tutes tantim; et plus fit calidi, plus magnetici, plus putridi. Eminet autem iste Motus precipue in calido et frigido. Neque enim calor diffundit se in calefaciendo per communicationem primi caloris ; sed tanttim per Excitationem partium corporis ad motum illum, qui est Forma Calidi; de quo in Vin- demiatione Prima de Natura Calidi diximus. Itaque longé tardiiis et difficiliis excitatur calor in lapide aut metallo, quam in aére, ob inhabilitatem et impromptitudinem corporum illorum ad motum illum; ita ut verisimile sit, posse esse interius versus viscera terrae materias, que calefierl prorsus respu- ant, quia ob condensationem majorem spiritu illo destituuntur, a quo Motus iste Excitationis plerum- que incipit. Similitér magnes induit ferrum nova partium dispositione et motu conformi; ipse autem nihil ex virtute perdit. Similitér fermentum panis,
442 NOVUM ORGANUM.
et flos cervisiz, et coagulum lactis, et nonnulla ex venenis, excitant et invitant motum in massé fari- naria, aut cervisia, aut caseo, aut corpore humano successivum et continuatum; non tam ex Vi exci- tantis, quam ex predispositione et facili cessione excitati.
Sit Motus Decimus-tertius, Motus Impressionis ; qui Motus est etiam ex genere Motus Assimilationis, estque ex diffusivis motibus subtilissimus. Nobis autem visum est eum in speciem propriam consti- tuere, propter differentiam insignem quam _ habet erga priores duos. Motus enim Assimilationis sim- plex corpora ipsa transformat; ita ut si tollas primum movens nihil intersit ad ea que sequuntur. Neque enim prima accensio in flammam, aut prima versio in aérem, aliquid facit ad flammam aut aérem, in gene- ratione succedentem. Similitér, Motus Excitationis omnino manet, remoto primo movente, ad tempora bené diuturna; ut in corpore calefacto, remoto primo calore; in ferro excito, remoto magnete ; in massa farinarid, remoto fermento. At Motus Im- pressionis, licét sit diffusivus, et transitivus, tamen perpetuo pendere videtur ex primo movente; adeo ut sublato aut cessante illo, statim deficiat et pe- reat ; itaque etiam momento, aut saltem exiguo tem- pore transigitur. Quare Motus illos Assimilationis et Excitationis, Motus Generationis Jovis (quia ge- neratio manet), hunc autem motum, Motum Gene- rationis Saturni (quia natus statim devoratur et ab- sorbetur) appellare consuevimus. Manifestat se vero hic motus in tribus; in lucis radiis; sonorum per-
NOVUM ORGANUM., 4A3
cussionibus; et magneticis, quatents ad communi- cationem. Etenim amota luce, statim pereunt colo- res, et relique imagines ejus; amota percussione prima, et quassatione corporis indé facta, paullo post perit sonus. Licét enim soni, etiam in medio per ventos, tanquam per undas agitentur: tamen di- ligentils notandum est, quéd sonus non tam dit durat, quam fit resonatio. Etenim impulsa campana, sonus ad bené magnum tempus continuari videtur ; unde quis facilé in errorem labatur, si existimet toto illo tempore sonum tanquam natare et herere in aere, quod falsissimum est. Etenim illa resonatio non est idem sonus numero, sed renovatur. Hoc autem manifestatur ex sedatione sive cohibitione corporis percussi. Si enim sistatur et detineatur campana fortitér et fiat immobilis, statim perit sonus, nec re- sonat amplits; ut in chordis, si post primam per- cussionem tangatur chorda, vel digito ut in lyra, vel calamo ut in espinetis, statim desinit resonatio. Mag- nete autem rcmoto statim ferrum decidit. Luna autem a mari non potest removerl; nec terra a ponderoso dum cadit. Itaque de illis nullum fieri potest experimentum ; sed ratio eadem est.
Sit Motus Decimus-quartus, Motus Configuratio- nis, aut Sits ; per quem corpora appetere videntur non coitionem, aut separationem aliquam, sed situm, et collocationem, et configurationem cum aliis. Est autem iste motus valdé abstrusus, nec bené inquisi- tus. Atque in quibusdam videtur quasi incaussabi- lis; licét revera (ut existimamus) non ita sit. Ete- nim si queratur, cur potitts coelum volvatur ab
4.4.4 NOVUM ORGANUM.
oriente in occidentem, quam ab occidente in orien- tem; aut cur vertatur circa polos positos juxta Ursas, potils quam circa Orionem, aut ex alia aliqua parte coeli; videtur ista questio tanquam quedam exstasis, clim ista potius ab experientia, et ut posi- tiva recipi debeant. At in natura profecto sunt quedam ultima et incaussabilia ; vertim hoc ex illis non esse videtur. Etenim hoc fieri existimamus ex quaddam harmonia et consensu mundi, qui adhuc non venit in observationem. Qudd si recipiatur motus terre ab occidente in orientem; esedem ma- nent questiones. Nam et ipsa super aliquos polos movetur. Atque cur tandem debeant isti poli collo- cari magis ubi sunt, quam alibi? Item verticitas, et directio, et declinatio magnetis ad hunc motum re- feruntur. Etiam inveniuntur in corporibus tam na- turalibus quam artificialibus, presertim consistenti- bus, et non fluidis, collatio quedam et positura partium, et tanquam villi et fibre, que diligentér “Investigandz sunt; utpoté sine quarum inventione corpora illa commodé tractari aut regi non possunt. At circulationes illas in liquidis, per quas illa dum pressa sint, antequam se liberare possunt, se Invicém relevant, ut compressionem illam ex xquo tolerent, Motui Libertatis verius assignamus.
Sit Motus Decimus-quintus, Motus Pertransitio- nis, sive Motus secundum Meatus ; per quem virtu- tes corporum magis aut minUs impediuntur, aut provehuntur a mediis ipsorum, pro natura corporum et virtutum operantium, atque etiam medii. Aliud enim medium luci convenit, aliud sono, aliud calori
NOVUM ORGANUM. 4AD
et frigori, aliud virtutibus magneticis, nec non aliis nonnullis respective.
Sit Motus Decimus-sextus, Motus Regius (ita enim eum appellamus) sive Politicus; per quem partes in corpore aliquo praedominantes et imperan- tes reliquas partes franant, domant, subigunt, ordi- nant, et cogunt eas adunari, separari, consistere, moveri, collocari, non ex desideriis suis, sed prout in ordine sit et conducat ad bené esse partis illius im- perantis; adeo ut sit quasi Regimen et Politia que- dam, quam exercet pars regens, in partes subditas. Eminet autem hic motus precipue in spiritibus ani- malium, qui motus omnes partium reliquarum, quamdit ipse in vigore est, contemperat. Invenitur autem in aliis corporibus in gradu quodam inferiore ; quemadmodum dictum est de sanguine et urinis, que non solvuntur, donec spiritus, qui partes earum commiscebat et cohibebat, emissus fuerit aut suffo- catus. Neque iste motus omnino spiritibus proprius est, licét in plerisque corporibus spiritus dominentur ob motum celerem, et penetrationem. Veruntamen in corporibus magis condensatis, nec spiritu vivido et vigente (qualis inest argento vivo et vitriolo) re- pletis, dominantur potits partes crassiores ; adeo ut nisi frenum et jugum hoc arte aliqua excutiatur, de nova aliquaé hujusmodi corporum transformatione minimé sperandum sit. Neque vero quispiam nos oblitos esse existimet ejus quod nunc agitur; quia cilm ista series et distributio motuum ad nil aliud spectet, quam ut illorum Pradominantia per Instan- tias Luctz melits inquiratur, jam inter motus ipsos,
446 NOVUM ORGANUM.
Predominantiz mentionem faciamus. Non enim in descriptione Mottis istius Regii, de Predominantia motuum aut virtutum tractamus, sed de Preedominan- tia partium in corporibus, hec enim ea est Predo- Minantia, qu speciem istam motts peculiarem constituit.
Sit Motus Decimus-septimus, Motus Rotationis Spontaneus; per quem corpora motu gaudentia, et bené collocata, natura sud fruuntur, atque seipsa se- quuntur, non aliud ; et tanquam proprios petunt am- plexus. Etenim videntur corpora aut movere sive termino; aut plané quiescere ; aut ferri ad termi- num, ubi pro natura sud aut rotent, aut quiescant. Atque que bené collocata sunt, si motu gaudeant, movent per circulum: motu scilicét eterno, et infi- nito. Que bené collocata sunt, et motum exhor- rent, prorsus quiescunt. Que non bené collocata — sunt, movent in linea recta (tanquam tramite bre- vissimo) ad consortia suorum connaturalium. Re- cipit autem Motus iste Rotationis differentias novem. Primam, centri sul, circa quod corpora movent: se- cundam, polorum suorum, supra quos movent : ter- tiam, circumferentiz sive ambitiis sui, prout distant a centro: quartam, incitationis sue, prout celerius aut tardius rotant: quintam, consecutionis motts sui, veluti ab oriente in occidentem, aut ab occidente in orlentem : sextam, declinationis a circulo perfecto per spiras longius aut propius distantes a centro suo: septimam, declinationis a circulo perfecto per spiras longits aut propius distantes a polis suis: octavam, distantiz propioris aut longioris spirarum
NOVUM ORGANUM., 447
suarum ad invicém: nonam et ultimam, variationiz ipsorum polorum, si sint mobiles, que ipsa ad rota- tionem non pertinet, nisi fiat circularitér. Atque iste motus commun! et inveterata opinione habetur pro proprio ccelestium. Attamen gravis de illo motu lis est inter nonnullos tam ex antiquis quam modernis, qui Rotationem terre attribuerunt. At multo fortasse justior movetur controversia (si modo res non sit omnino extra controversiam), an motus videlicét iste (concesso quod terra stet) ceeli finibus contineatur, an potius descendat, et communicetur aéri, et aquis. Motum autem Rotationis in missi- libus; ut in spiculis, sagittis, pilis scloppetorum, et similibus, omninod ad Motum Libertatis rejici- mus.
Sit Motus Decimus-octavus, Motus Trepidatio- nis, cui (ut ab astronomis intelligitur) non multum fidei adhibemus. Nobis autem corporum natura- lium appetitus ubique serio perscrutantibus occurrit iste motus; et constitul debere videtur in speciem. Est autem hic motus veluti eterne cujusdam capti- vitatis. Videlicét ubi corpora non omnino pro na- turd sud bene locata, et tamen non prorsus male se habentia, perpetuo trepidant, et irrequicteé se agant, nee statu suo contenta, nec ulteritis ausa progredl. Talis invenitur motus in corde et pulsibus anima- lium; et necesse est ut sit in omnibus corporibus, que statu ancipiti ita degunt, inter commoda et incommoda, ut distracta liberare se tentent, et denud repulsam petiantur, et tamen perpetuo expe- rlantur.
W Obs ik: GG
448 NOVUM ORGANUM.
Sit Motus Decimus-nonus et postremus, motus ille cul vix nomen mottis competit, et tamen est plané motus. Quem motum, Motum Decubitis, sive Motum Exhorrentiz mottis vocare licet. Per hunc motum terra stat mole sua, moventibus se ex- tremis suis in medium; non ad centrum imaginati- vum, sed ad unionem. Per hunc etiam appetitum omnia majorem in modum condensate motum ex- horrent, atque illis pro omni appetitu est non mo- verl; et licét infinitis modis vellicentur et provocen- tur ad motum, tamen naturam suam (quoad pos- sunt) tuentur. Quod si ad motum compellantur, tamen hoc agere semper videntur, ut quietem et statum suum recuperent, neque amplius moveant. Atque circa hoc certé se agilia prebent, et satis per- nicitér et rapidé (ut pertesa et impatientia omnis more) contendunt. Hujus autem appetitts imago ex parte tantum cerni potest; quia hic apud nos, ex subactione et concoctione ccelestium, omne tangibile non tanttim non condensatum est ad ultimitatem, sed etiam cum spiritu nonnullo miscetur.
Proposuimus itaque jam species, sive elementa simplicia motuum, appetituum, et virtutum activa- rum, que sunt in natura maximé catholica. Neque parum scientiz naturalis sub illis adumbratum est. Non negamus tamen et alias species fortasse addi posse, atque istas ipsas divisiones secundum veriores rerum venas transferri, denique in minorem nume- rum posse redigi. Neque tamen hoc de divisionibus -aliquibus abstractis intelligimus : veluti, si quis dicat, corpora appetere vel conservationem, vel exaltatio-
NOVUM ORGANUM. 4.4.9
nem, vel propagationem, vel fruitionem nature sue ; aut si quis dicat, motus rerum tendere ad conserva- tionem et bonum, vel universi, ut Antitypiam et Nexum, vel universitatum magnarum, ut Motus Congregationis Majoris, Rotationis, et Exhorrentiz Mots, vel formarum specialium, ut reliquos. Licét enim hec vera sint, tamen nisi terminentur in mate- ria et fabricé, secundum veras lineas, speculativa sunt, et minus utilia. Interim sufficient, et boni erunt ustis ad pensitandas Preedominantias virtutum, et exquirendas Instantias Lucte; id quod nunc agitur.
Etenim ex his quos proposuimus motibus alu prorsus sunt invincibiles ; alii aliis sunt fortiores, et illos ligant, frenant, disponunt; alii aliis longius jaculantur; alii alios tempore et celeritate praver- tunt; alii alios fovent, roborant, ampliant, accele- rant.
Motus Antitypiez omnino est adamantinus et invincibilis. Utrim vero Motus Nexis sit invin- cibilis, adhuc heremus. Neque enim pro certo affir- maverimus, utrum detur vacuum, sive coacervatum, sive permistum. At de illo nobis constat; rationem illam, propter quam introductum est vacuum a Leu- cippo et Democrito (videlicét quod absque eo non possent eadem corpora complecti et implere majora et minora spatia), falsam esse. Est enim plane plica materia complicantis et replicantis se per spatia, inter certos fines, absque interpositione vacul: neque est in aére, ex vacuo bis millies (tanttim enim esse
450 NOVUM ORGANUM.
oportet) plus quam in auro. Id quod ex potentis- simis corporum pneumaticorum virtutibus (que alitér tanquam pulveres minuti natarent in vacuo), et multis aliis demonstrationibus, nobis satis liquet. Reliqui vero Motus regunt et reguntur invicém, pro rationibus vigoris, quanti, incitationis, ejaculationis, necnon tum auxiliorum, tum impedimentorum que occurrunt.
Exempli gratia: magnes armatus nonnullus de- tinet et suspendit ferrum, ad sexagecuplum pondus ipsius; eO usque dominatur Motus Congregationis Minoris, super Motum Congregationis Majoris : quod si majus fueril pondus, succumbit. Vectis tanti roboris sublevabit tantum pondus; ed usque dominatur Motus Libertatis, super Motum Congre- gationis Majoris; sin majus fuerit pondus, succum- bit. Corium tensum ad tensuram talem non rum- pitur; eO usque dominatur Motus Continuationis, super Motum Tensure; quod si ulterior fuerit ten- sura, rumpitur corlum, et succumbit Motus Continu- ationis. Aqua per rimam perforationis talis effluit ; eo usque dominatur Motus Congregationis Majoris, super Motum Continuationis; qudd si minor fuerit rima, succumbit, et vincit Motus Continuationis. In pulvere sulphuris solius immissi in scloppetum cum pila, et admoto igne, non emittitur pila; in eo Motus Congregationis Majoris vincit Motum Hyles. At in pulvere pyrio immisso vincit Motus Hyles in sulphure, adjutus Motibus Hyles et Fuge in nitro. Et sic de ceteris. Etenim Instantize Lucte
Lal
NOVUM ORGANUM. 451
(que indicant Predominantiam Virtutum, et secun- dim quas rationes et calculos predominentur et suc- cumbant) acri et sedula diligentia undique sunt con- quirende. |
Etiam modi et rationes ipsius succumbentiz motuum diligentér sunt introspiciende. Nempé, an omnino cessent, vel potils usque nitantur, sed ligentur. Etenim in corporibus hic apud nos, nulla vera est quies, nec In integris, nec in partibus; sed tanttim secundum apparentiam. Quiles autem ista apparens, caussatur aut per Atquilibrium; aut per absolutam Predominantiam Motuum. Per Aiqui- librium, ut in bilancibus, que stant si equa sint pon- dera. Per Predominantiam, ut in hydriis perforatis, ubi quiescit aqua, et detinetur a decasu, per Pre- dominantiam Mottis Nextis. Notandum tamen est (ut diximus) quatents nitantur motus illi succum- bentes. Etenim si quis per luctam detineatur exten- sus in terra, brachiis et tibiis vinctis, aut alitér deten- tis; atque ille tamen totis viribus resurgere nitatur, non est minor nixus, licét non proficiat. Hujus autem rei conditio (scilicét utrum per Pradominan- tiam, motus succumbens quasi annihiletur, an potius continuetur nixus, licét non conspiciatur), que latet in conflictibus, apparebit fortasse in coucurrentiis. Exempli gratia; fiat experimentum in scloppetis, utriim scloppetus, pro tanto spatio quo emittat pilam in linea directa, sive (ut vulg6 loquuntur) in puncto blanco, debiliorem edat percussionem ejaculando in supra, ubi Motus Ictis est simplex, quam desuper, ubi Motus Gravitatis concurrit cum I[ctu.
452 NOVUM ORGANUM.
Etiam canones Predominantiarum qui occurrunt, colligendi sunt. Veluti, quod quo communius est bonum quod appetitur, eo Motus est fortior: ut Motus Nextis qui respicit communionem universi, fortior est Motu Gravitatis, qui respicit communio- nem densorum. Etiam quod appetitus, qui sunt boni privati, non preevalent plerumque contra appe- titus boni magis publici, nisi in parvis quantis. Que utinam obtinerent in civilibus.
ALIX.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco vicesimo-quinto Instantias Innuentes; eas scilicét, quee commoda hominum innuunt aut designant. Etenim ipsum Posse et ipsum Scire naturam huma- nam amplificant, non beant. Itaque decerpenda sunt ex universitate rerum ea, quee ad usus vite maximé faciunt. Vertim de iis erit magis proprius dicendi locus, clim Deductiones ad Praxim tractabimus. Quinetiam in ipso opere Interpretationis circa sin- gula subjecta, locum semper Charte Humane, sive Charte Optative assignamus. Etenim et querere et optare non inepté pars scientiz est.
i.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco vicesimo-sexto Instantias Polychrestas. Ee sunt, que pertinent ad varia, et spills occurrunt: ideo- que opere et novis probationibus haud partum par- cunt. Atque de instrumentis ipsis atque ingeniatio- nibus proprius erit dicendi locus, cum Deductiones ad Praxim et Experimentandi Modos tractabimus. Quinetiam que adhuc cognita sunt et in usum vene-
_ NOVUM ORGANUM. 4.53
runt, in Historiis Particularibus singularum artium describentur. In presenti autem subjungemus que- dam Catholica circa ea pro exemplis tantim Poly- chresti. |
Operatur igitur homo super corpora naturalia (preter ipsam admotionem et amotionem corporum simplicem) septem precipué modis: nempé, vel per exclusionem eorum que impediunt et disturbant: vel per compressiones, extensiones, agitationes, et hujusmodi : vel per calorem et frigus: vel per moram in loco convenienti: vel per freenum et regimen mo- tiis: vel per consensus speciales: vel per alternatio- nem tempestivam et debitam, atque seriem et suc- cessionem horum omnium; aut saltem nonnullorum ex illis.
Ad primum igitur quod attinet ; aér communis qui undique presto est et se ingerit, atque radii coe- lestium, multum turbant. Que itaque ad illorum exclusionem faciunt, merito haberi possint pro Poly- chrestis. Huc igitur pertinent materies et crassities vasorum, in quibus corpora ad operationem prepa- rata reponuntur. Similitér, modi accurati obtura- tionis vasorum, per consolidationem et lutum sa- pientiz, ut loguuntur chymici. Etiam clausura per liquores in extimis, utilissima res est: ut cum infun- dunt oleum super vinum aut succos herbarum, quod expandendo se in summitate instar operculi, optimé ea conservat illasa ab aére. Neque pulveres res male sunt; qui, licét contineant aérem permistum, tamen vim aéris coacervati et circumfusi arcent; ut fit in conservatione uvarum et fructuum intra are-
454. NOVUM ORGANUM.
>
~nain, et farinam. Etiam cera, mel, pix, et hujus- “modi tenacia, recté obducuntur ad clausuram perfec-
-tiorem, et ad summovendum aérem et ccelestia.
Etiam nos experimentum quanddque fecimus po- nendo vas necnon aliqua alia corpora intra argentum vivum, quod omnium longeé densissimum est ex tis
que circumfundi possunt. Quinetiam specus et ca-
verne subterranee magni ustis sunt ad prohibendum
insolationem et aérem istum apertum predatorium ; qualibus utuntur Germani septentrionales pro gra-
nariis. Necnon repositio corporum in fundo aqua- rum ad hoc spectat, ut memini me quippiam audisse de utribus vini demissis in profundum puteum, ad
infrigidationem scilicét ; sed casu et per neglectum |
ac oblivionem ibidem remanentibus per multos annos, et deinde extractis ; unde vinum factum est non solim non vapidum aut emortuum, sed multo magis no- bile ad gustum, per commixtionem partium suarum (ut videtur) magis exquisitam. Qudd si postulet res, ut corpora demittantur ad fundum aquarum, veluti intra fluvios aut mare, neque tamen aquas tangant, nec in vasibus obturatis concludantur, sed aére tantum circumdentur; bonus est usus vasis illius quod adhibitum est nonnunquam ad operan- dum subter aquis super navigia demersa, ut urina- tores diutils manere possint sub aquis, et per vices ad tempus respirare. Illud hujusmodi erat. Con-
ficiebatur dolium ex metallo concavum, quod demit-
tebatur equabiliter ad superficiem aqua, atque sic deportabat totum aérem qui continebatur in dolio secum in fundum maris. Stabat autem super pedes
NOVUM ORGANUM. ADDS
tres, (instar tripodis) qui longitudinis erant aliquanto’ minoris statura hominis; ita ut urinator posset, clm -anhelitus deficeret, immittere caput in cavum dolii,. et respirare, et deinde opus continuare. Atque au- divimus inventam esse jam machinam aliquam navi- cul aut scaphe, que homines subter aquis vehere possit ad spatia nonnnlla. Veriim sub tali vase, quale mod6é diximus, corpora quevis facilé suspendi possint; cujus caussd hoc experimentum adduxi- mus. Est et alius usus diligentis et perfecte clausurze corporum : nempe, non solum ut prohibeatur adi- tus aéris per exterius (de quo jam dictum est), vertim etiam ut cohibeatur exitus spirits corporis, super quod fit operatio per interius. Necesse est enim ‘ut operanti circa corpora naturalia constet de summis suis: viz. quod nihil expirarit aut effluxerit. Fiunt enim profunde alterationes in corporibus, quando, natura prohibente annihilationem, ars prohibeat etiam deperditionem aut evolationem alicujus par- tis. Atque hdc de re invaluit opinio falsa (que si vera esset, de ist& conservatione summez certe abs- que diminutione esset feré desperandum) : viz. spi- ritus corporum, et aérem majori gradu caloris atte- nuatum, nullis vasorum claustris posse contineri, quin per poros vasorum subtiliores evolent. Atque in hance opinionem adducti sunt homines per vulgata illa experimenta, poculi inversi super aquam cum candela aut carta inflammata, ex quo fit ut aqua sursum attrahatur: atque similiter ventosarum, que super flammam calefacte trahunt carnes. Existi-
4.56 NOVUM ORGANUM.
mant enim In utroque experimento aérem attenua- tum emitti, et inde quantum ipsius minui, idedque aquam aut carnes per Nexum succedere ; quod fal- sissimum est. Aér enim non quanto diminuitur, sed spatio contrahitur ; neque incipit motus iste succes- sionis aque, antequam fiat exstinctio flamme aut re- frigeratio aéris: adeo ut medici, quo fortils attra- hant ventosee, ponant spongias frigidas aqua made- factas super ventosas. Itaque non est cur homines multum sibi metuant de facili exitu aéris, aut spiri- tuum. Licét enim verum sit, etiam solidissima cor- pora habere suos poros, tamen egre patitur aer, aut spiritus, comminutionem sui ad tantam subtilitatem ; quemadmodum et aqua exire recusat per rimam mi- nusculam. 7
De secundo ver6 modo ex septem predictis illud imprimis notandum est, valere certé compressiones et hujusmodi violentias ad motum localem, atque alia id genus, potentissimé, ut in machinis et missi- libus: etiam ad destructionem corporis organici, atque earum virtutum que consistunt plane in motu. Omnis enim vita, immo etiam omnis flamma et ig- nitio destruitur per compressiones: ut et omnis ma- china corrumpitur et confunditur per casdem. Etiam ad destructionem virtutum que consistunt in posituris, et dissimilaritate partium paullo cras- siore, ut in coloribus (neque enim idem color flo- ris integri et contusi, neque succini integri et pulve- rizati): etiam in saporibus (neque enim idem sapor pyri immaturi, et ejusdem compressi ac subacti; nam manifesto dulcedinem majorem concipit). Verum
NOVUM ORGANUM. 457
ad transformationes et alterationes nobiliores corpo- rum similarium non multum valent iste violentiz ; quia corpora per eas non acquirunt consistentiam aliquam novam constantem et quiescentem, sed tran- sitoriam et nitentem semper ad restitutionem et libe- rationem sui. Attamen non abs re foret hujus rei facere experimenta aliqua diligentiora; ad hoc scili- cét, utrum condensatio corporis bené similaris (qua- lia sunt aér, aqua, oleum, et hujusmodi), aut rarefac- tio similitér per violentiam indita, possint fieri con- stantes et fixes et quasi mutate in naturam. Id quod primo experiendum per moram __ simpli- cem; deinde per auxilia et consensus. Atque illud nobis in promptu fuisset (si modo in mentem venis- set), cum aquam (de qua alibi) per malleationes et pressoria condensavimus, antequam erumperet.. De- buerimus enim spheram complanatam per aliquot dies sibi permisisse, et tum demum aquam extraxisse ; ut fieret experimentum, utrum statim impletura fuis- set talem dimensionem, qualem habebat ante con- densationem. Quod si non fecisset aut statim, aut certé paullo post, constans videlicet facta videri po- tuisset ista condensatio: sin mints, apparuisset fac- tam fuisse restitutionem, et compressionem fuisse transitoriam. Etiam simile quiddam faciendum erat circa extensionem aéris in ovis vitreis. Etenim de- buerat fieri, post exsuctionem fortem, subita et firma obturatio ; deinde debuerant ova illa manere ita ob- turata per nonnullos dies; et tum demum expert- endum fuisset, utrim aperto foramine attractus fuis- set aér cum sibilo, aut etiam attracta fuisset tanta
458 NOVUM ORGANUM.
quantitas aque post immersionem, quanta fuisset ab initio, si nulla adhibita fuisset mora. Probabile enim, aut saltem dignum probatione est, heec fieri potuisse et posse; propterea quod in corporibus paullo magis dissimilaribus similia efficiat mora temporis. Etenim baculum per compressionem curvatum post aliquod tempus non resilit: neque id imputandum est alicui deperditioni ex quanto ligni per moram, nam idem fiet in lamina ferri (si augeatur mora) que non est exspirabilis. Quod si non succedat experimentum ‘per moram simplicem, tamen non deserendum est negotium, sed auxilia alia adhibenda. Non enim partum lucri fit, si per violentias indi possint corpo- ribus nature fixe et constantes. Hac enim ratione aér possit vertiin aquam per condensationes, et com- plura alia id genus. Dominus enim est homo mo- tuum violentorum, magis quam ceterorum.
At tertius ex septem modis, refertur ad magnum illud organum, tam nature quam artis, quoad ope- randum ; videlicét calidum et frigidum. Atque in hac parte claudicat plané potentia humana, tanquam ex uno pede. Habemus enim calorem ignis, qui ca- loribus solis (prout ad nos deferuntur), et caloribus animalium, quasi infinitis partibus potentior est et intensior. At deest frigus, nisi quale per tempesta- tes hyemales, aut per cavernas, aut per circumda- tiones nivis et glaciei, haberi potest: quod in com- paratione equari potest cum calore fortasse solis meridiano in regione aliqua ex torridis, aucto insuper per reverberationes montium et parietum: nam hujusmodi utique tam calores, quam frigora ab ani-
NOVUM ORGANUM. 459
malibus ad tempus exiguum tolerari possunt. Nihili autem sunt fere pre calore fornacis ardentis, aut alicujus frigoris quod huic gradui respondeat. Ita- que omnia hic apud nos vergunt ad rarefactionem, et desiccationem, et consumptionem : nihil feré ad condensationem et intenerationem, nisi per misturas et modos quasi spurios. Quare Instantiz Frigoris omni diligentia sunt conquirende; quales videntur inveniri in expositione corporum super turres quando gelat acriter ; in cavernis subterraneis; circumda- tionibus nivis et glaciei in locis profundioribus, et ad hoc excavatis; demissione corporum in puteos; se- pulturis corporum in argento vivo et metallis; im- mersione corporum in aquis, que vertunt ligna in lapides ; defossione corporum in terra (qualis fer- tur apud Chinenses esse confectio porcellane, ubi masse ad hoc facte dicuntur manere intra terram per quadraginta aut quinquaginta annos, et trans- mitti ad heredes, tanquam minere quedam artifi- ciales) ; et hujusmodi. Quinetiam que interveniunt in natura condenzationes, facte per frigora, similitér sunt investigandee ; ut, caussis eorum cognitis, trans- ferri possint in artes. Quales cernuntur in exsuda- tione marmoris et lapidum; in rorationibus super vitra per interius fenestrarum, sub auroram, pest gelu noctis; in originibus et collectiontbus vaporum in aquas sub terra, undé seepé scaturiunt fontes: et quecunque sunt hujus generis.
Inveniuntur autem preter illa que sunt frigida ad tactum, quedam alia potestate frigida, que etiam condensant ; yeruntamen operari videntur super cor-
460 NOVUM ORGANUM.,
pora animalium tantim, et vix ultra. Hujus generis se ostendunt multa in medicinis et emplastris. Alia autem condensant carnes et partes tangibiles ; qualia sunt medicamenta astringentia, atque etiam inspis- santia; alia condensant spiritus, id quod maximé cernitur in soporiferis. Duplex autem est modus con- densationis spirituum, per medicamenta soporifera, sive provocantia somnum: alter per sedationem mo- tls; alter per fugam spirituum. Etenim viola, rosa sicca, lactuca, et hujusmodi benedicta sive benigna, per Vapores suos amicos et moderaté refrigerantes, invitant spiritus ut se uniant, et ipsorum acrem et inquietum motum compescunt. Etiam aqua rosacea, apposita ad nares in deliquiis anime, spiritus resolu- tos et nimium relaxatos se recipere facit, et tanquam alit. At opiata et eorum affinia spiritus plané fu- gant, ex qualitate sud maligna et inimica. Itaque si applicentur parti exteriori, statim aufngiunt spin- tus ab illa parte, nec amplius libentérinfluunt: sin sumantur interilis, vapores eorum, ascendentes ad caput, spiritus in ventriculis cerebri contentos un- dequaque fugant; ciimque se retrahant spiritus, neque in aliam partem effugere possint, per conse-— quens coéunt, et condensantur, et quanddque plané exstinguuntur et suffocantur, licét rursus eadem opiata moderaté sumpta, per accidens secundarium (videlicét condensationem illam quze a coitione suc- cedit), confortent spiritus, eosque reddant magis ro- bustos, et retundant eorum inutiles et incensivos motus, ex quo ad curas morborum, et vite prolon- gationem haud parim conferant.
NOVUM ORGANUM. 461
Etiam preparationes corporum ad excipiendum Frigus tion sunt omittende; veluti qudd aqua partim tepida facilis conglacietur, quam omnin6 frigida et hujusmodi.
Preeterea, quia natura Frigus tam parce suppe- ditat, faciendum est quemadmodum pharmacopole solent ; qui quando simplex aliquod haberi non _pos- sit, capiunt succedaneum ejus, et Quid pro Quo, ut vocant ; veluti lignum aloes pro xylobalsamo, cassiam pro cinamomo. Simili modo diligentér circumspici- endum est, si que sint succedanea frigoris; vidlelicét quibus modis fierl possint condensationes in corpori- bus, alitér quam per frigus, quod illas efficit, ut opus suum proprium. _ Ille autem condensationes vi- dentur intra quaternum numerum (quantum adhue liquet) contineri. Quarum prima videtur fieri per contrusionem simplicem: que parum potest ad den- sitatem constantem (resiliunt enim corpora) sed ni- hilominus forté res auxiliaris esse queat. Secunda fit per contractionem partium crassiorum in corpore aliquo, post evolationem aut exitum partium tenuio- rum, ut fit in indurationibus per ignem, et repetitis exstinctionibus metallorum, et similibus. Tertia fit per coitionem partium homogenearum, que sunt maximé solide in corpore aliquo, atque antea fuerant distractee, et cum mints solidis commiste: veluti in restitutione mercurii sublimati, qui in pulvere longe majus occupat spatium, quam mercurius simplex, et similitér in omni repurgatione metallorum a scortis suis. Quarta fit per consensus, admovendo que ex vi corporum occulta condensant ; qui consensus ad-
462 NOVUM ORGANUM.
Ad
huc raro se ostendunt, quod mirum minimé est, quoniam antequam inventio succedat Formarum et Schematismorum, de inquisitione consensuum non multum sperandum est. Certé quoad corpora ani- malium, dubium non est quin sint complures medi- cing, tam interius qudm exterilis sumpte, que condensant tanquam per consensum, ut paulld ante diximus. Sed in inanimatis rara est hujusmodi operatio. Percrebuit sané, tam scriptis quam fama, narratio de arbore in una ex insulis sive Terceris sive Canariis (neque enim bené memini), que perpetuod stillat ; adeo ut inhabitantibus nonnullam commodi- tatem aque preebeat. Paracelsus autem ait, herbam vocatam rorem solis meridie et fervente sole rore impleri, ctim alize herbe undique sint sicce. At nos utramque narrationem fabulosam esse existimamus. Omnino autem illz Instantize nobilissimi forent usts, et introspectione dignissimze, si-essent vere. -Etiam rores illos mellitos, et instar manne, qui super foliis quercls inveniuntur mense Maio, non existimamus fieri et densari a consensu aliquo, sive a proprietate folii querctis; sed cum super aliis foliis pariter ca- dant, contineri scilicét et durare in foliis querctis quia sunt bené unita, nec spongiosa, ut plurima ex aliis.
Calorem verd quod attinet, copia et potestas nimirum homini abundé adest ; observatio autem et inquisitio deficit in nonnullis, lisque maxime necessa- rlis, utcunque spagyrici se venditent. Etenim ca- loris intensioris opificia exquiruntur et conspiciuntur ; remissloris verO, que maximeé in vias nature incl- dunt, non tentantur, idedque latent. Itaque vide-
NOVUM ORGANUM. 468
mus per vulcanos istos qui in pretio, sunt, spiritus corporum magnopere exaltari, ut in aquis fortibus, et nonnullis aliis oleis chymicis, partes tangibiles indurari, et emisso volatili, aliquando figi; partes homogeneas separari; etiam corpora heterogenea grosso modo incorporari et commisceri; maximé autem compages corporum compositorum, et subti- liores schematismos destrui et confnndi. Debue- rant autem opificia caloris lenioris tentari et exquiri ; unde subtiliores misturze et schematismi ordinati gigni possint, et educi, ad exemplum nature, et imitationem operum solis ; quemadmodum in Apho- rismo de Instantiis Foederis quedam adumbravimus. Opificia enim nature transiguntur per longé mino- res portiones, et posituras magis exquisitas et varias, quam opificia ignis, prout nunc adhibetur. Tum vero videatur homo revera auctus potestate, si per calores et potentias artificiales, opera nature possint specie representari, virtute perfici, copia variari: quibus addere oportet accelerationem temporis. Nam rubigo ferri longo tempore procedit, at versio in crocum Martis subit6: et similiter de erugine et cerussi: crystallum longo tempore conficitur, vi- trum subit6 conflatur: lapides longo tempore con- crescunt, lateres subit6 coquuntur, ete. Interim (quod nunc agitur) omnes diversitates caloris.cum effectibus suis respectivé diligentér et industrié undique sunt colligende et exquirende: ccelestium, per radios suos directos, reflexos, refractos et unitos in speculis comburentibus : fulguris, flamme, ignis carbonum : ignis ex diversis materiis ; ignis aperti, conclusi, an- VOL, IX. HH
464 - NOVUM ORGANUM. >
gustiati et inundantis, denique per diversas fabricas fornacium qualificati; ignis flatu exciti, quieti et non exciti; ignis ad majorem aut minorem distantiam re- moti; ignis per varia media permeantis: calorum humidorum, ut balnei Marie, fimi, caloris animalium per exterius, caloris animalium per interius, foeni conclusi: calorum aridorum, cineris, calcis, arene
tepide ; denique calorum eke generis cum gra- _dibus eorum.
Precipué vero tentanda est inquisitio et inven- tio effectuum et opificiorum caloris accedentis et re- cedentis graduatim, et ordinatim, et periodicé, et per debita spatia et moras. Ista enim inequalitas ordinata revera filia coeli.est, et generationis mater : neque acalore aut vehementi, aut precipiti, aut subsultorio, aliquid magni exspectandum est. Etenim et in vegetabilibus hoc manifestissimum est; atque etiam in uteris animalium magna est caloris inequa- litas, ex motu, somno, alimentationibus et passioni- bus foemellarum que uterum gestant; denique in ipsis matricibus terrze, iis nimirum in quibus metalla et fossilia efformantur, locum habet et viget ista ine- qualitas. Quo magis notanda est inscitia aliquo- rum alchymistarum ex reformatis, qui per calores equabiles lampadum et hujusmodi, perpetud uno tenore ardentium, se voti compotes fore existima- runt. Atque de opificiis et effectibus caloris hac dicta sint, neque vero tempestivum est illa penitus scrutari antequam rerum Forme et corporum Sche- matismi ulterilis investigati fuerint, et in lucem pro- diérint. Tum enim querenda et adoperanda, et
NOVUM ORGANUM. 465
aptanda sunt instrumenta, quando de exemplaribus constiterit. Quartus modus operandi est per moram, que
certé et promus et condus nature est, et quedam dispensatrix. Moram appellamus, cim corpus all- quod sibi permittitur ad tempus notabile, munitum interim ad defensum ab aliqué vi externa. Tum enim motus intestini se produnt et perficiunt, cim motus extranei et adventitii cessant. Opera autem etatis sunt longé subtiliora quam ignis. Neque enim possit fieri talis clarificatio vini per ignem, qua- lis fit per moram: neque etiam incinerationes per ignem tam sunt exquisitz, quam resolutiones et consumptiones per sewcula. Incorporationes etiam, et mistiones subite et precipitate per ignem, longé inferiores sunt illis, qua fiunt per moram. At dis- similares et varil schematismi, quos corpora per moras tentant (quales sunt putredines), per ignem_ aut calorem vehementiorem destruuntur. [lud in- terim non abs re fuerit notare; motus corporum penitus conclusorum habere nonnihil ex violento. Incarceratio énim illa impedit motus spontaneos cor- poris. Itaque mora in vase aperto plus facit ad sepa- rationes ; in vase penitus clauso ad commistiones ; in vase nonnihil clauso, sed subintrante aére, ad pu- trefactiones; utcunque de opificiis et effectibus more undique sunt diligenter conquirende In- stantie.
At regimen mottis (quod est quintus ex modis operandi) non partim valet. Regimen autem motts vocamus, ciim corpus aliud occurrens corporis alte- rius motum spontaneum impedit, repellit, admittit,
466 NOVUM ORGANUM.
dirigit. Hoc vero plerumque in figuris et situ vaso- rum consistit. Etenim conus erectus juvat ad con- densationem vaporum in alembicis; at conus inversus juvat ad defzecationem sacchari in vasis resupinatis. Aliquando autem sinuatio requiritur, et angustiatio, et dilatatic per vices, et hujusmodi. Etiam omnis percolatio huc spectat ; scilicét cttm corpus occur- rens uni parti corporis alterius viam aperit, alteri obstruit. Neque semper percolatio aut aliud regi- men motis fit per extra, sed etiam per corpus in corpore: ut cum lapilliimmittuntur in aquas ad col- ligendam limositatem ipsarum; syrupi clarificantur cum albuminibus ovorum, ut crassiores partes adhe- rescant, et postea separari possint. Etiam huic re- gimini motiis satis levitér et inscité attribuit Telesius figuras animalium, ob rivulos scilicét et loculos ma- tricis. Debuerat autem notare similem efformatio- nem in testis ovorum, ubi non sunt ruge aut inzequa- litas. At verum est regimen mottis efformationes perficere in modulis et proplasticis.
Operationes verO per consensus aut fugas (qui sextus modus est) latent seepenumero in profundo. Ista enim (quas vocant) proprietates occulte, et specifice, et sympathize, et antipathie, sunt magna ex parte corruptele philosophie. Neque de con- sensibus rerum inveniendis multum sperandum est, ante inventionem Formarum et Schematismorum Sim- plicitum. Consensus enim nil aliud est quam sym- metria Formarum et Schematismorum ad invicem.
Atqui majores et magis catholici rerum consen- sus non prorsus obscuri sunt. Itaque ab iis ordien- dum. Eorum prima et summa diversitas ea est; ut
NOVUM ORGANUM. 467
quedam corpora copia et raritate materie admodum discrepent, schematismis consentiant: alia contra copia et raritate materiz consentiant, schematismis discrepent. Nam non malé notatum est a chymicis in principiorum suorum triade, sulphur et mercu- rium, quasi per universitatem rerum permeare (nam de sale inepta ratio est, sed introducta, ut possit comprehendere corpora terrea, sicca, et fixa). At certeé in illis duobus videtur consensus quidam na- ture ex maximé catholicis conspici. Etenim consen- tiunt sulphur; oleum, et exhalatio pinguis; flamma; et fortassé corpus stelle. Ex alterd parte consen- tiunt mercurius; aqua et vapores aquei; aér; et fortassé ether purus et interstellaris. Attamen iste quaterniones gemine, sive magnze rerum tribus (utraque intra ordines suos) copia materia atque densitate immensum differunt, sed schematismo valdé conveniunt: ut in plurimis se produnt. At contra metalla diversa copia et densitate multum conveniunt (presertim respectu vegetabilium, etc.), sed schematismo multifariam differunt; et similiter vegetabilia et animalia diversa schematismis quasi infinitis variantur, sed intra copiam materia, sive densitatem, paucorum graduum continentur. Sequitur consensus maximé post priorem catho- licus, videlicét corporum principalium et fomitum suorum; videlicét menstruorum, et alimentorum. Itaque exquirendum, sub quibus climatibus, et in qua tellure, et ad quam profunditatem metalla sin- gula generentur; et similitér de gemmis, slve ex rupibus, sive inter mineras natis: in qua gleba erre, arbores singulz, et frutices, et herbe potissi-
4.68 NOVUM ORGANUM.
mum proveniant, et tanquam gaudeant: et insimul quz impinguationes, sive per stercorationes cujus- cunque generis, sive per cretam, arenam maris, cineres, etc. maximé juvent ; et que sint ex his pro varietate glebarum magis apte et auxiliares. Etiam insitio et inoculatio arborum et plantarum, earumque ratio, que scilicét plantz super quas foelicius inse- rantur, etc. multum pendet de consensu. In qua parte non injucundum foret experimentum quod novitér audivimus esse tentatum, de insitione arbo- rum sylvestrium (que hucusque in arboribus hor- tensibus fieri consuevit), unde folia, et glandes majo- rem in modum amplificantur, et arbores fiunt magis umbrose. Similitér, alimenta animalium respectivé notanda sunt in genere, et cum negativis. Neque enim carnivora sustinent herbis nutriri; unde etiam Ordo Folitanorum (licét voluntas humana plus possit quam animantium ceterorum super corpus suum), post experientiam factam (ut aiunt), tanquam ab hu- mana natura non tolerabilis, feré evanuit. Etiam materie diverse putrefactionum, undé animalcula generantur, notanda sunt.
Atque consensus corporum principalium erga subordinata sua (tales enim ii possint censeri quos ‘notavimus) satis in aperto sunt. Quibus addi pos- sunt sensuum consensus erga objecta sua. Qui con- sensus cum manifestissimi sint, bené notati, et acri- tér excussi, etiam aliis consensibus qui latent mag- nam prebere possint lucem.
At interiores corporum consensus et fuge, sive amicitiz ct lites (tedet enim nos fere vocabulorum sympathize et antipathie, propter superstitiones et
NOVUM ORGANUM. 4.69
inania), aut falsO ascripte, aut fabulis conspersa, aut per neglectum rare admodum sunt. Ete- nim si quis asserat inter vineam et brassicam esse dissidium, quia juxta sata minus leté proveniunt, presto ratio est: quod utraque planta succulenta sit et depredatrix, undé altera alteram defraudat. Si quis asserat esse consensum et amicitiam inter sege- tes, et cyaneum, aut papaver sylvestre, quia herbe illee feré non proveniunt nisi in arvis cultis: debuit is potilis asserere dissidium esse inter ea, quia pa- paver et cyaneus emittuntur et creantur ex tali succo terre, qualem segetes reliquerint et repudiaverint; adeo ut satio segetum terram preparet ad eorum proventum. Atque hujusmodi falsarum ascriptio- num magnus est numerus. Quoad fabulas vero, ille omnino sunt exterminande. Restat tenuis certé copia corum consensuum, qui certo probati sunt ex- perimento; quales sunt magnetis et ferri, atque auri et argenti vivi, et similium. At in experimen- tis chymicis circa metalla inveniuntur et alii nonnulli observatione digni. Maxima vero frequentia eorum (ut in tanta paucitate) invenitur in medicinis non- nullis, que ex proprietatibus suis occultis (quas vo- cant) et specificis, respiciunt aut membra, aut hu- mores, aut morbos, aut quandoque naturas individuas. Neque omittendi sunt consensus inter motus et affec- tus lune, et passiones corporum inferiorum, prout ex experimentis agriculture, nautica, et medicine, aut alias, cum delectu severo et sincero, colligi et recipi possint. Vertim Instanti# universe consensuum se- cretiorum quo magis sunt infrequentes, eo majori cum diligentié sunt inquirende, per traditiones, et
470 NOVUM ORGANUM,-
narrationes fidas et probas; modo hoc fiat absque ulla levitate, aut credulitate, sed fide anxid et quasi dubitabundd. Restat consensus corporum modo operandi tanquam inartificialis, sed usu Polychrestus, qui nullo modo omittendus est, sed sedula observa- tione investigandus. Is est coitio, sive unio corpo- rum proclivis, aut difficilis, per compositionem, sive appositionem simplicem. Etenim corpora nonnulla facilé et libentér commiscentur et incorporantur, alia autem egreé et perversé: veluti pulveres melitis in- corporantur cum aquis; calces et cineres, cum oleis ; et sic de similibus. Neque tantum sunt colligende Instantiz propensionis, aut aversionis corporum erga misturam, sed etiam collocationis partium, et distributionis, et digestionis, postquam commista sint; denique et predominantie post misturam transactam.
Superest ultimo loco ex modis septem operandi, septimus et postremus; operatio scilicét per alter- nationem, et vicissitudines priorum sex: de quo an- tequadm in singulos illos paullo altits fuerit inquisi- tum, tempestivum non foret exempla proponere. Series autem, sive catena hujusmodi alternationis, prout ad singula effecta accommodari possit, res est et cognitu maximé difficilis, et ad opera maxime va- lida. Summa autem detinet et occupat homines impatientia hujusmodi tam inquisitionis, quam praxeos; clim tamen sit instar fili labyrinthi, quoad opera majora. Atque hec sufficiant ad exemplum Polychresti.
NOVUM ORGANUM. ATI
LI.
Inter Prerogativas Instantiarum, ponemus loco vicesimo-septimo atque ultimo Instantias Magicas. Hoc nomine illas appellamus, in quibus materia, aut efficiens, tenuis aut parva est, pro magnitudine ope- ris et effecttis qui sequitur; adeo ut, etiamsi fuerint vulgares, tamen sint instar miraculi, aliz primo in- tuitu, aliz etiam attentius contemplanti. Has vero natura ex sese subministrat parcé ; quid vero factura sit sinu excusso, et post inventionem Formarum, et Processuum, et Schematismorum, futuris temporibus apparebit. At ista effecta Magica (quantum adhue conjicimus) fiunt tribus modis: aut per multiplica- tionem sui, ut in igne, et venenis, que vocant speci- fica, necnon in motibus, qui transeunt et fortifican- tur de rota in rotam; aut per excitationem sive invitationem in altero, ut in magnete, qui excit acus innumeras, virtute nullatents deperdita aut dimi- nuta, aut in fermento, et hujusmodi; aut per ante- versionem mottis, ut dictum est, de pulvere pyrio, et bombardis, et cuniculis: quorum priores duo modi indagationem consensuum requirunt, tertius, men- suree motuum. Utrim vero sit aliquis modus mu- tandi corpora per minima (ut vocant), et transponendi subtiliores materia schematismos (id quod ad omni- modas corporum transformationes pertinet, ut ars brevi tempore illud facere possit, quod natura per multas ambages molitur), de eo nulla hactentis nobis constant indicia. Quemadmodum autem in solidis et veris aspiramus ad ultima et summa; ita vana et tumida perpetud odimus, et quantum in nobis est profligamus.
4.72 NOVUM ORGANUM.
LIl.
Atque de Dignitatibus sive Prerogativis Instan- tiarum hee dicta sint. Illud verO monendum, nos in hoc nostro Organo tractare logicam, non philoso- phiam. Sed ctim logica nostra doceat intellectum et erudiat ad hoc, ut non tenuibus mentis quasi cla- viculis rerum abstracta captet et prenset (ut logica vulgaris), sed naturam revera persecet, et corporum virtutes et actus, eorumque leges in materia deter- minatas Inveniat; ita ut non solim ex natura men- tis, sed ex natura rerum. quoque hec scientia ema- net; mirum non est, si ubique naturalibus contem- plationibus et experimentis, ad exempla artis nostra, conspersa fuerit et illustrata. Sunt autem (ut ex lis que dicta sunt patet) Prerogative Instantiarum numero 27; nominibus, Instantiz Solitarie: In- stantie Migrantes: Instantia Ostensive: Instantive Clandestine: Instantiz Constitutive: Instantiz Conformes: Instantiz Monodice; Instantie Devi- antes: Instantie Limitanez: Instantize Potestatis : Instantie Comitatis et Hostiles: Instantize Sub- junctive: Instantia Foederis: Instantiz Crucis: Instantia Divortii: Instantie Januz: Instantie Ci- tantes: Instantiz Vize: Instantiz Supplementi: Instantia Persecantes: Instantiz Virge: Instantiz Curriculi: Doses Nature: Instantiz Lucte: Instan- tie Innuentes : Instantiz Polychrestz : Instantiz Ma- gice, Usus autem harum Instantiarum, in quo Instan- tias Vulgares excellunt, versatur in genere, aut circa Partem Informativam; aut circa Operativam ; aut cir- cautramque. Atque quoad Informativam, juvant ille aut Sensum, aut Intellectum. Sensum, ut quinque
NOVUM ORGANUM. 473
Instantiz Lampadis: Intellectum, aut accelerando Exclusivam Forme, ut Solitariz ; aut angustiando et _propius indicando Affirmativam Forme, ut Migran- tes, Ostensive, Comitattis, cum Subjunctivis; aut erigendo Intellectum, et ducendo ad genera et na- turas communes, idque aut immediaté, ut Clandes- tine, Monodice, Foederis, aut gradu proximo, ut Constitutive, aut gradu infimo, ut Conformes, aut rectificando Intellectum a consuetis, ut Deviantes, aut ducendo ad Formam Magnan, sive Fabricam Uni- versi, ut Limitanee, aut cavendo de Formis et caussis falsis, ut Crucis et Divortii. Quod vero ad Operativam attinet; ille practicam aut designant > aut mensurant; aut sublevant. Designant aut os- tendendo a quibus incipiendum, ne actum agamus, ut Instantiz Potestatis, aut ad quid aspirandum si detur facultas, ut Innuentes : mensurant quatuor ille Mathematicze: sublevant Polychrestz et Magice. Rurstis ex istis Instantiis 27. nonnullarum (ut superius diximus de aliquibus) facienda est collectio _ jam ab initio, nec exspectanda particularis inquisitio naturarum. Cujus generis sunt Instantie Confor- mes, Monodice, Deviantes, Limitanee, Potestatis, Janu, Innuentes, Polychreste, Magice. He enim aut auxiliantur et medentur intellectui et sensui; aut instruunt praxin, in genere. Relique tum de- mum conquirende sunt, ctim conficiemus Tabulas Comparentie ad opus Interpretis circa aliquam na- turam particularem. Sunt enim Instantiz Prero- gativis istis insignitze et donate anime instar, inter vulgares Instantias Comparentie, et ut ab initio diximus, pauce ilarum sunt vice multarum ; quo-
474 -NOVUM ORGANUM.
circa cum Tabulas conficimus, ille omni studio sunt investigande, et in Tabulas referende. Erit etiam earum mentio necessaria in lis que sequuntur. Pre- ponendus itaque erat earum tractatus. Nunc veré ad adminicula et rectificationes Inductionis, et dein- -eeps ad concreta, et Latentes Processus, et Latentes ‘Schematismos, et reliqua que Aphorismo 21. ordine proposuimus, pergendum ; ut tandem (tanquam cu- ratores probi et fideles) tradamus hominibus fortu- nas suas emancipato intellectu, et facto tanquam majore ; unde necesse est sequi emendationem sta- tis hominis, et ampliationem potestatis ejus super naturam. Homo enim per lapsum et de statu inno- centie decidit, et de regno in creaturas. Utraque autem res etiam in hae vita nonnulla ex parte re- parari potest ; prior per religionem et fidem, poste- rior per artes et scientias. Neque enim per male- dictionem facta est creatura prorsiis et ad extremum rebellis, sed in virtute illius diplomatis, ‘ In sudore vultus comedes panem tuum,’ per labores varios (non per disputationes certé, aut per otiosas cere- monias magicas) tandem et aliqua ex parte ad panem homini prebendum, id est, ad usus vite humane subigitur.
-END. OF VOLUME THE NINTH.
Thomas White, Printers Johnson’s Court.
eu ey
ee ae ee
ty of Toronto Library
REMOVE POCKET
THE
“6 ‘TO, Sest "SOTTUA
*"sUBaTyY “99 pUNOOST, ‘SToueig ‘UuoDeg q