À DES NATURALISTES de fMoscou. Tome XV. _ Moscon , DE L'IMPRIMERIE D'AUGUSTE SEMEN, IMPRIMEUR DE L'ACADÉMIE IMPÉRIALE MÉDICO-CHIRURGICALE: _ DD B/RU RSR D DS 1842 IEUATATE IHOSBOAAETCA CB TBMP, UTOÛP HO OTHEYATAHIN HPCACTABACHO OLBLAO BP Iencypanÿü Romurerz ysaxonennoe uncio sk3semnasposr. Mocksa, Aneapa 3 ana, 1642 rosa. Hencops M. Kazenoceckiü. FLORA BAICALENNI-DAURICA SEU DESCRIPTIO PLANTARUM IN REGIONIBUS CIS-ET TRANSBAICALENSIBUS ATQUE IN DAHURIA SPONTE NASCENTIUM _ Aucrore Nicorao ‘EURCZANINOW. Préface. Le pays dont je vais exposer ici la végétation comprend les arrondissements de Werkhné-Oudinsk et de Nertchinsk, ou la partie transhaïcalienne du gouvernement d’Irkoutsk et l'arrondissement d'Ir- koutsk même. Toute cette contrée est hérissée de montagnes plus ou moins hautes. Les plaines qui s'étendent sur les bords des rivières sont aussi très élevées. La ville d’Irkoutsk, bâtie sur les rives de l’Angara inférieure, ou l’Angara proprement dite, est élevée d'environ 500 pieds au dessus du ni- veau de la mer. Les plaines de l'Irkout et les transbaïcaliennes sont encore plus hautes. N'ayant pas eu d'instruments, Je n'ai pas pu mesurer la | e 4 hauteur des montagnes, je puis seulement dire que les plus hautes n'atteignent pas la limite de la neige, puisqu'on n'y trouve de neige , en été, que dans les endroits abrités du soleil. Mais une quantité de ces montagnes dépassent de beaucoup la région des forêts. Les chaines de montagnes les plus élevées sont: 1) Celle qu’on peut nommer Baïcalienne et qui environne le Baïcal du côté méridional. 2 ) Celle qui donne naissance d’un côté à l'Irkout et de Vautre à l’'Oka et qui s’unit à la partie occidentale de la première. 3) Le Yablonnoy Khrébet qui sé- pare l'arrondissement de Werkhné-Oudinsk de celui de Nertchinsk ( *). Sa partie méridionale est beau- coup plus haute que l'endroit par lequel on passe en allant par la grande route en Dahourie. La plus haute de ses alpes, et peut-être des alpes du pays, est le Tchokondo. 4) La partie septentrio- nale de cette chaine, qui se ramifie en plusieurs branches, lesquelles bordent le Baïical, l’Angara supérieure , le Bargouzin etc. Le plateau de l’Angara au Baïcal s'étend sur lés bords de cette rivière. D'abord il est rétréci par les montagnes et couvert de forêts, mais au delà du village Olonki, à 80 verstes d’Irkoutsk, > (*) L’arrondissement de Nertchinsk constitue la Dahourie proprement dite { ainsi je le désignerai par cette dénomination. en réservant le nom de pays transbaïcalien au district de Werkhné-Oudinsk. D commence à s'élargir et à prendre l'aspect d’une steppe , qui porte le nom de Balagansk. Les bords de l’Irkout sont en grande partie montagneux et boisés , mais aux environs de la forteresse de Tounka (*) 1ls sont plats et découverts et for- ment les steppes du Tor:et de la Tounka. La petite steppe de la Monda est aussi placée sur les bords de cette rivière non loim de ses sources. Sur les rives de l'Oka il y a aussi une steppe assez éten- due et très élevée. Le pays transbaïcalien a plusieurs plateaux d’une étendue assez considérable, tels sont: le plateau Khorimskoy (Xopnucraa crens) sur les bords de la rivière Ouda , entre Werkhné-Oudinsk et la branche de la chame Yablonnoy Krébet, d'ou dé- coule la dite rivière ; les steppes de la Selenga, du Tchikoï, de la Dschida, du Bargouzin, de l’Angara supérieure etc. Mais la plus grande des steppes de ces pays est celle qui s'étend à travers la frontière Chinoise de la Dahourie, entre les forteresses Akscha et Zourouvhaïitou. Le.sol des steppes est, pour la plupart, ou pierreux , ou impregné de sel amer; quelquefois , surtout près des rivières qui les traversent, 1l de- vient sablonneux. Les montagnes qui bordent les steppes sont dépourvues de bois, surtout dans (*) Il n’y a pas de véritables forteresses dans toute cette partie de la Sibérie, mais on qualifie de ce nom les chefs-lieux de l’administration des Cosaques sur la frontière Chinoise 6 leurs parties exposées au soleil. Les steppes bo- réales du Bargouzin et de l’Angara supérieure sont couvertes d’une infinité de lacs et de marais; mais des lacs pareils existent aussi dans les autres step- pes, quoiqu'ils ÿ soient moins nombreux. Les plus remarquables sont le Goussinoye Ozero sur la steppe de Sélenginsk et le lac desséché de Tareiï en Dahourie. Le Baïcal est entouré de tous côtés de monta- gnes. En grande partie ces montagnes forment ses bords mêmes et se terminent très souvent en ro- chers. Il n’y a de plaines que près des embouchu- res de quelques rivières, mais elles sont d'une étendue peu considérable. Cependant depuis l’em- bouchure de l’Angara supérieure jusqu’à l’embou- chure de la Sélenga et près du monastère Possols- koy, ces bords deviennent bas et sablonneux. Les rives des grands fleuves sont aussi en grande par- tie rocailleuses ou sablonneuses, cependant les bords de l’Argoun, dans la partie supérieure de cette rivière, sont marécageux. Quoique le pays, ainsi que je l’ai dit plus haut, soit découpé en plusieurs plateaux par les monta- gnes , dont la végétation est très différente de celle des steppes, on peut dire, qu'elle est assez uni- forme dans les mêmes localités. En effet bien peu des plantes qui viennent aux environs d’'Irkoutsk, ne croissent plus dans les endroits couverts de forêts, au delà du Baïcal. Pareillement, la majorité des espèces des steppes transbaïcaliennes se trouve - sur une ou sur l’autre steppe de ce côté du lac. Les différences diminueront probablement encore, quand le pays sera plus connu, car plusieurs des plantes que je n'ai observées qu’au delà du Baï- cal, sont propres aux contrées plus éloignées , p: ex: aux environs de Krasnoyarsk, à l’Altaï etc. Quelques espèces , (comme Arabis ambigua DC, et incarnata Pall., Astragalus uligmosus Linn., Convolvulus pellitus Ledeb., Lycopus australis R. Br.) croissent en Dahourie et sur les bords de PAngara, tandis que je ne les ai pas vues dans tout le pays transbaïcalien situé entre ces deux contrées. Quelques plantes communes en Europe se montrent en Dahourie (Thalictrum aquilegifo- lium Linn., Corydalis bulbosa Pers., Spiræa Arun- cus Linn., Lythrum Salicaria Linn., Pimpinella sa- xifraga Linn., Xanthium strumarium Linn, Che- nopodium urbicum Linn., Convallaria majalis Linn., Sagittaria sagittifolia Linn. etc.), quoiqu'elles n'aient pas été apercues dans le reste du pays, et quelques unes d’entre elles, dans toute la Sibérie. Voici la liste des plantes , qui ne dépassent pas le Baïcal. Elle comprend aussi les espèces, que j'ai vues sur le bord du Baïcal jusqu’à Koultouk, qui forme le point le plus occidental de ce lac , ainsi que les plantes des steppes du Tor et de la Toun- Ka jusqu’à la chaine des montagnes élevées, où commence la végétation alpine. Thalietrum Baicalense. flavum EL. {très rare) commutatum C. A. Mey. a es Anemone ranunculoides L. (très rare) Cimicifuga fœtida EL. Arabis fruticulosa C. A. Mey. Draba repens M. B. Sisymbrium humile C.A. Mey. Eutrema cordifolium m. Viola dactyloides R. et Sch. — [rcutiana m. — brachyceras m. (rare). — incisa m. — hirta dl: f, — montana L. Gypsophila altissima L. Lychnis flos Cuculi L. (très | Fun rare ). Spergula saginoides L. Cerastium maximum L. ue Beeringianum Cham. et Schlechtd. Krascheninnikowia rupestris m. Trigonella platycarpos EX Melilotus vulgaris W. Trifolium medium L. ( très rare) a pratense L. Oxytropis microphylla DC. . © Astragalus multicaulis Ledeb. —— cinereus m. — sulcatus L. — ceratoides MB. — tresticulatus Pall. Lathyrus pisiformis L. Rubus Chamæmorus EL. Potentilla olopetala m. Alchimilla vulgaris L. Cotoneaster multiflora Bge. Callitriche autumnalis L. Ceratophyllum demersum L Myricaria longifolia DC. Sium latifolium L. Cenolophium Fischeri Koch. Scabiosa ochroleuca L. Nardosmia frigida DC. Aster Bidens cernua L. , Artemisia glauca Pall. — rupestris L: — macrobothrvs Le- An Crepis præmorsa L. Campanula Cervicaria L. Adenophora marsupiiflora Fisch. Arctostaphylos alpina Spr. Andromeda calyculata 1e 4 Bolifolia fl Monotropa hypopithys L. Cuscuta monogyna Vabhl. Eritrichum rupestre Bge. 9 Solanum nigrum L. Orchis militaris L. Veronica serpyllifolia L. — fuscescens L. (rare) Pedicularis elata W. Gymnadenia cucullata Rich. Prunella vulgaris L. Epipogium Gmelini KR. Br. Scutellaria minor L. Epipactis latifolia Sw. ( très Lamium amplexicaule L. rare }) Glechoma hederaceum L. — palustris Sw. Lycopus Europæus L. Neottia Kamezatica Spr. Statice Gmelini W. Orithyia uniflora D. Don. Plantago media L. Sparganium natans L. ; Blitum capitatum L. Acorus Calamus L. Eurotia ceratoides C. À. Mey Calla palustris L. Axyris hybrida L. Cyperus fuscus L. — prostrata L: Carex Redowskiana C. A. - Polygonum dumetorum L. Mey ? (Fischeriana Gay) Daphne Mezereum L. (très — obtusata Liljebl. rare ) — Meyeriana Kunth. Salix microstachya m. Anemagrostis Spica venti Betula fruticosa L. Trin. Les plantes transbaïcaliennes, qui n’ont pas été » A » \ \ trouvées de ce côté du lac, sont, à l’exception des espèces alpines, les suivantes : %k HE eu trigynum Fisch. * Andreoskia pectinata DC. Adonis Dahurica Ledeb. | Erysimum Andrzejoskianum Trollius Americanus L. ” Bess. Aquilegia viridiflora Pall. * Camelina sativa Crantz. Aconitum Kuznetzowii Rchb. * Lepidium latifolium Linn. Chiazospermum erectum * Bunias cochlearioides Murr. Bernh. Polygala tenuifola W. Barbarea orthoceras Ledeb. * Lychnis brachypetala Fisch. Ptilotrichum elongatum C. A. * Arenaria halophila Bge. Mess © — lychnidea M. B, Tetrapoma barbareæfoliam * * Tribulus terrestris L. \ æ Ruta Dahurica DC. Rhamnus Dahuricus Pall. je _— Erythroxylon Pall. *k Medicago lupulina L. Trigonella Ruthenica L. Melilotus suaveolens Ledeb. Caragana microphylla DC. — pygmæa DC. spinosa DC. Oxytropis cœrulea DC. — sylvatica DC. cæspitosa Pers. ; — triphylla Pers. — lanata Pers. — myriophylla Pers. — brevifolia m. — oxyphylila DC. — glandulosa m. — squamulosa DC. * Astragalus phacæformis Bge. * _ versicolor Pall. — melilotoides Pall. — Dahuricus DC. — galactites Pall. Hedysarum fruticosum Pall. Lespedeza juncea Pers. — trichocarpa Pers. Le k Vicia sylvatica L. « — sepium L. * Amygdalus pedunculata Pall. Spiræa thalictroides Pall. » — hypericifolia L. * Potentilla stipularis L. À un verticillaris Pers. Chamærhodos Altaica Bge. 10 “ Myriophyllum pectinatum DC. * Nitraria Schoberi L. Ribes diacantha L. F. pulchellum m. Dikuscha Fisch. * “ Saxifraga hieraciifolia Wet K, * Carum Buriaticum m. «4 TS Bupleurum Dahuricum F. et M. Cnidium salinum m. Stenocællium divaricatum m. Czernævia lævigata m. * Rubia cordifolia Pall. Arctogeron gramineus DC. LS Bidens parviflora W. Ptarmica vulgaris DC. Artemisia capillifolia Fisch.* — anethifolia Stechm. — Turczaninowiana Bess. x Artemisia Gmelini Stechm. — Adamsii Bess. — Selengensis m. — annua L. — pectinata Pall. Senecio cannabifolius Less. Serratula glauca Ledeb. Saussurea laciniata Ledeb. — -papposa m Carlina vulgaris L. Crepis Pallasii m. Adenophora denticulata Fisch. — latifolia Fisch. — verticillata Fisch- Oxycoccus palustris Pers. * Gentiana triflora Pall. 11 Villarsia nymphoides Vent. Convolvulus arvensis L. var. sagittifolius Fisch. Ammanni Des- rouss. Ipomæa Sibirica Jacq. Steenhammera serrulata m. * Stenosolenium saxatile m. Cynoglossum divaricatum Lehm. Tournefortia Arguzia R. Br. Castilleja Sibirica Lindl. _ acuminata Spr. * Pedicularis fistulosa m. * striata Pall. sudetica: W. Scrofularia incisa Wéinm. Cymbaria Dahurica L. Veronica tubiflora m. * linarifolia Pall. grandis Fisch. LS Orobanche borealis m. Dracocephalum Moldavica L. Lophanthus Chinensis Benth. Leonurus supinus Steph. sibiricus L. — — Jlanatus Pers. Statice aurea L. — flexuosa W. Plantago Asiatica L. Chenopodium acuminatumW. Kochia Sieversiana C.A. Mey. Atriplex Sibiricum L. lenticulare C.A.Mey. _— Corispermum hyssopifoliumL. æ k * Li # x LS * Polygonum sericeum Pau. He salignum W. — LaxmanniLepech, — strictum Ledeb. Tragopyrum lanceolatumM.B. Rheum undulatum L. Passerina Stelleri Wikstr. Diarthron linifolium m. Thesium Basninianum m. — longifolium m. saxatile m. Euphorbia Chamæsyce L. — Cyparissias L. Ulmus pumila W. Alnus hirsuta m. * Juniperus Dahurica Pall Butomus junceus m. Potamogeton vaginatus m. Iris Tigridia Bge. Polygonatum Sibiricum Red. Paris Dahurica Fisch. Allium fistulosum L. — glaucum Schrad. Asparagus Dahuricus Fisch. Juncus salsuginosus m. Sparganium longifolium m. * Carex sabulosa m. Stipa splendens Trin. — capillata L. Pappophorum phleoides hi. Madrit. Milium cffusum L. Panicum Crus galli L. Arundo festucacea W. " Melica virgata m. 12 Melica nutans L. * Molinia squarrosa Trin. * Triticum macrourum m. Elymus Dahuricus m. * Elymus excelsus m. — Pseudo — agropyrum Trin. * Lycopodium annotinum EL. Les espèces que j'ai marquées d’un astérique avant le nom de la plante , sont celles qui ne ‘dé- passent pas , autant que je sache, le Yablonnoy Khrébet ; et le même signe après le nom, désigne celles qui sont propres à la partie septentrionale de l’arrondissement de Werkhné-Oudinsk. PLANTES QU'ON TROUVE SEULEMENT EN DAHOURIE. , L’astérique désigne celles qui ne sont propres qu'à la partie la plus orientale, c’est à dire au triangle formé par les fleuves Schilka et Argoun, depuis les villages Biankina et Arhounskoy Ostrog. Clematis angustifolia Jacq. Thalictrum aquilegifolium L. — sparsiflorum m. Pulsatilla Dahurica Spr. Ranunculus pedatifidus Smith. Aquilegia atropurpurea W. — leptoceras F. et M. — parviflora Ledeb. ( rare }, Delphinium parviflorum m. ( rare ). Aconitum Lycoctonum L. var. ranunculoides m. tenuifolium m. == tortuosum W. Actinospora Dahurica m. Cimicifuga simplex Wormsk. Pæonia albiflora Pall. * Corydalis pæoniæfolia Pers. bulbosa DC. * Cheiranthus aurantiacus Bge. Nasturtium globosum m. Cardamine prorepens Fisch. — lyrata Bge (rare). — parviflora L. * Andreoskia eglandulosa DC. Sisymbrium junceum MB. Viola variegata Fisch. * Lychnis fulgens Fisch. È saxatilis m. * Stellaria discolor m. Arenaria Dahurica Fisch : Es laricina Schlechtend. Cerastium glabellum m. Lu 13 Geranium Dahuricum m. - Dictamnus Fraxinella Pers. Rhamnus polymorphus m. Sophora flavescens Ait. Sphærophysa salsula DC. Oxytropis grandiflora DC. — mixotriche Bge. — leptophyila DC. prostrata DC. Astragalus ervoides m. — tenuis m. Vicia pallida m. Pseudo-orobus Fisch. Orobus venosus W. &«. an- gustifolius. Armeniaca Sibiriea Pers. Spiræa sericea m. sorbifolia EL. lobata Murr. Potentilla angustifolia Schlech- tend. — asperrima m. — rupestris L. glabra Lodd. Sanguissorba tenuifolia Fisch. Lythrum Salicaria L. Cotyledon fimbriata m. (rare). Pimpinella Saxifraga L. Bupleurum longeradiatum m. Cnidium Monnieri Cuss. Libanotis seseloides m. cachroides DC. Gomphopetalum viridiflorum nm). Peucedanum therebintaceus Fisch. puberulum. Callisace Dahurica Fisch. Viburnum Dahuricum Pali. Lonicera chrysantha m. Galium trifidum L. — Dahuricum m. Patrinia scabiosæfolia Fisck. Turczaninowia fastigiata DC. Calimeris incisa DC. = integrifolia m. Xanthium strumarium L. Artemisia Halodendron m. Ligularia speciosa F. et M. Senecio flammeus DC. = Argunensis m. Rhaponticum atriplicifolium DC. Cirsium Wlassowianum Fisck. Saussurea runcinata DC. elongata DC acuminata m. — — me pulchella Fisch. Achyrophorus aurantiacus DC. Crepis Stenoma m. * Campanula punctata Lam. Adenophora Gmelini Fisch. " Platycodon grandiflorus Alph. DC. * Lobelia Kamezatica Pall, Gentiana Dahurica } incon- Fisch. scabra Bge. nues à moi. Sczukinia diluta m. 1 4 Swertia obtusa Ledeb. Pinus Dahurica Fisch. Convolvulus sepium L. Iris ventricosa Pall. * Myosotis radicans m. — dichotoma Pall. * Eritrichum incanum m. Convallaria majalis L. Echinospermum compressum ”* Smilacina Dahurica m. | m. “ Lilium pulchellum Fisch. Hyoscyamus physaloides L. * Allium Sibiricum L ? ‘ Pedicularis grandiflora Fisch. — deflexum W. — spicata Pall. — condensatum m. — flava Pall Asparagus parviflorus m. * Orobanche macrolepis m. (rare) Boschniakia glabra Bong. Schœnus rufus Huds. Scutellaria speciosa Fisch. * Elæocharis acicularis R. Br Mentha Austriaca W ? Scirpus Bæothryon L. Chenopodium urbicum L. * Cyperus truncatus m. Geblera suffruticosa Fisch. Kobresia scirpina W. et Mey. Carex rupestris AIL , Euphorbia Pallasii m. ( ver- — cyperoides L. ticillata Pall. — lejorhyncha C.A. Mey. Betula Dahurica Palil. — orthostachys C.A.Mey. — Gmelini Bge. = hirtaul Alnus Sibirica Fisch. * Zizania latifolia m. Corylus heterophylla Fisch. Lycopodium rupestre L. Quercus Mongolica Fisch. Pour la végétation des alpes et des localités éle- vées qui les environnent, 1l faut remarquer qu’elle est d'autant moins variée que les alpes sont plus orientales. Ainsi sur les alpes de la Dahourie j'ai observé seulement # espèces (Oxygraphis glacialis Bge, Saxifraga Dahurica Pall. Crepis polytricha m. et Juncus biglumis L.), que Je n’ai pas trouvées ailleurs. À celles-ci il faudra ajouter la Swertia ob- tusa Ledeb., qui croît dans les forêts marécageuses 15 de ce pays. Les alpes de Bargouzin et de l'Angara supérieure nourrissent quelques plantes de la flore de la Sibérie boréale-orientale (Parrya macrocarpa R. Br., Artemisia trifurcata MB, Andromeda tetra- gona et ericoides, Toffieldia nutans W ? ) et quel- ques espèces particulières (Carex falcata et bra- chyphylla m.\. Physolophium saxatile m., ombel- lifère, que j'ai trouvée en quantité sur les rochers de la Schilka, se trouve aussi, quoique assez ra- rement , sur une alpe ( Ukalkit), entre les sources du Bargouzin et l'Angara supérieure. Si on compare maintenant notre flore avec la flore des autres pays septentrionaux, on sera sur- pris de la grande quantité de végétaux qu'ils ont en commun, malgré l’immense distance qui sépare ces pays. Ainsi J'ai compté 352 espèces de la flore des environs de St. Pétersbourg, c'est à dire plus de la moitié de toutes celles ‘qui la composent, parmi les espèces de notre flore, dont elles font plus d’un quart. Proportion d'autant plus forte, que le pays de St. Pétersbourg n'a ni alpes, ni ter- roirs salants. La Flora Suecica de Mr. Wahlenberg contient 452 espèces, qui croissent également dans cette partie de la Sibérie que je décris. 756 espè- ces, plus de la moitié du nombre que nous possé- dons, sont aussi indigènes de l’Altai. [1 nous man- que quelques familles naturelles, qui croissent en- core aux environs des monts Altaïens prie. les Apocynées , les Frankeniacées, les Paronychiées , eu revanche nous avons une Menispermée. Plusieurs 16 genres Européens et qui viennent non seulement sur l’Altaï, mais aussi aux environs de Krasnoyarsk, manquent aux environs du Baïkal et en Dahourie, p- € Anthemis, Gentaurea, Tragopogon, Onosma, La végétation des deux côtés du Baïcal et de la Dahourie a beaucoup de rapports, d’un côté avec la végétation de la Sibérie boréale-orientale et du Kamtchatkæ et de l’autre avec celle de la Chine boréale, en ce que plusieurs espèces sont commu- nes à ces pays et au nôtre. Il existe aussi quel- ques rapports avec la végétation de l'Amérique septentrionale , mais les points de contact ne sont pas nombreux. Nous avons quelques espèces Amé- ricaines, comme : Ranunculus Purshn Hook, Stel- laria stricta Hook, Spiræa lobata Murr., Mitella nuda L., Avena striata Mx et quelques genres qui n'ont été observés qu'en Amérique, p. e. Menisper- mum , Mitella, Zizania. Ayant présenté ainsi quelques détails relatifs à l'aspect du pays et à la distribution des végétaux sur sa surface, je vais maintenant donner quelques indicaiions sur mes courses, dans l'intention de montrer quelles parties de ces vastes. régions ont été explorées et ce qui reste à faire à ceux qui voudraient continuer mes travaux. J'ai employé la premiére année de mon séjour à Irkoutsk (1828) à parcourir les environs de cette ville , j'ai visité deux fois la baie Listwenischnaya du Baïcal, d’où l’Angara prend son origine, et“deux fois Je me suis rendu, par le chemin montagneux , 17 à la baie de Kotiouk ; de là j'ai été sur les alpes Khamar Daban et Baukhat et J'ai exploré les rives de l'Irkout, jusqu'à Touran, où je suis allé pour recueillir des échantillons d’un arbuste rare, le Ca- ragana jubata DC. J'ai consacré l'année 1829 à l'examen de la par- tie méridionale du pays transbaïcalien. Ayant tra- versé le Baïcal au commencement du printems, je me rendis à Werkné-Oudinsk et de là par Selen- ginsk à Kiakhta. Je visitai ensuite les bords du Tchikoï jusqu’à l'embouchure de la rivière Our- Jouk. De cet endroit, par un chemin latéral, Je retournai à Selenginsk et j'allai ensuite sur les bords du Baïcal à Possolskoy et aux eaux miné- rales de la Tourka. De là je traversai encore la grande route, et ayant passé de l’autre côté de la Sélenga, je parcourus les bords de cette rivière. Après avoir traversé la chaine de montagnes par le nouveau chemin, je repassai une autre partie de la chaine par l’ancienne route et retournai sur les bords de la Dschida, et de là à Possolskoy, et par le Baïcal, à Irkoutsk. Au printems de l’année 1830 j'ai parcouru la rive gauche de l’Angara jusqu'aux frontières de l'arrondissement d’Irkoutsk. Puis, ayant traversé de nouveau la chaîne Baïcalienne par les deux che- mins , je suis allé vers les sources de l’Irkout; et de là, ayant passé la grande alpe Noukhou-Daban, J'ai suivi les rives de l'Oka jusqu'à l'Okinskoï Ka- rauol. De Khanguimskoiïi Karaoul ou Monda j'ai fait NL MS 22 2 15 derixt excunsionr auf dde Kossogol, situé dans la Mongolie chinoise, mais à une distance si peu considérable de la frontière , que je n'ai pas hésité à admettre les espèces dont ces excursions m'ont enrichi, parmi les plantes de la flore Baïcalienne.. Toute l’année 18351 a été employée dans la Da- hourie, que j'ai parcourue trois fois depuis Tchita jusqu à Nerchtinskôi Zawod; de là, en longeant la frontière chinoise, je suis allé jusqu'à Akscha et de cet endroit , par un chemin latéral, de nou- veau à ‘Echita. J'ai fait aussi plusieurs eXCUrSIONS latérales , p. e. de Nertchinskoï Zawod à Argoun- skoi Ostrog, de Tchindant à Nertchinsk, d'Akscha par la frontière chinoise jusqu'à Altan , d’où j'ai visité l’alpe Fchokondo etc. L'année 1832 J'ai exploré le pays montagneux entre Akscha et Kiakhta ou la Dahourie alpine. Deux fois j'ai été sur le Tchokondo et sur quel- ques autres alpes de cette chaine. En 1833 je suis allé en Dahourie étudier la vé- gétation de sa partie la plus orientale, c'est à dire du triangle formé par les fleuves Schilka et Ar- soun. J'ai descendu en bâteau par la Schilka jus- qu'à sa jonction avec l’Argoun et de là , par l'Amour, jusqu’à l'endroit où se trouvait jadis no- ire forteresse Albazin. J'ai remonté ensuite par l'Amour ct l'Argoun jusqu'à l'Argounskoï Ostrog. Plusieurs fois j'ai fait des courses latérales pour recueillir des végétaux dans l’intérieur du triangle. Ayant visité de nouveau au printems de l’année . 19 1834 les bords de l’Angara jusqu’à Balagansk , Je me suis rendu ensuite sur le chemin de Yakoutsk, et l'ayant quitté à 100 verstes d'Irkoutsk, j'ai traversé les montagnes pour arriver au Baïcal près de l'embouchure de la Bougouldeiïkha. De là, par Kossaya Steppe, je suis allé à l’autre baie du Baï- kal, vis à vis de l'ile d’'Olkhon. Puis J'ai cotoyé les bords de cette ile, faisanteplusieurs excursions dans l'intérieur. Ensuite j'ai passé le Baïkal et j'ai longé le bord oriental jusqu’à l’embouchure du Bargouzin; puis, par la rive de ce fleuve, jusqu'au bourg de ce nom. Ayant visité une alpe située sur le torrent Grémiatchaya , j'ai continué de suivre les bords du Bargouzin presque jusqu'à ses sour- ces, d’où je me suis rendu par le chemin monta- gneux et les alpes Kawolka et Ukalkit jusqu'à Werkhné-Angarsk. Ensuite je suis descendu en bateau par l’Angara supérieure, et puis, en cotoyant les bords du Baïkal, je me suis rendu de nouveau à Bargouzinsk pour examiner sa végétation d’au- tomne. Dans la même année, un jeune cosaque nommé Kouznetsow, qui avait fait préalablement quelques voyages avec moi et voyagé en Chine avec la mission Russe, parcourut les hautes régions de l’Irkout et de l’Oka , visita plusieurs alpes sur les rivières latérales Tessa, Bougoussony , Monda etc., et y recueillit plusieurs espèces nouvelles et intéressantes. L'année suivante les circonstances m'ont forcé d'entrer au service civil, mais J'eus encore l’occa- Ds. 20 sion de visiter , vers la moitié de l'été, la rive méridionale du Baïkal depuis Koultouk jusqu’à Possolskoï. En 1836 je n'ai pas pu m'absenter, mais jai engagé un Jeune homme, Jean Kirilow, à parcourir de nouveau le pays qu'avait exploré Kouznetsow, qui mourut au retour de son der- nier voyage à Okhotsk. Mr. Kirilow a rempli cette mission avec un zèle et un succès remarquables , ayant trouvé plusieurs espèces échappées à son prédécesseur. Je ne puis également passer sous silence les ser- vices que m'ont rendus Mr. Stchoukin, Directeur des écoles de la province, en me communiquant plusieurs espèces, trouvées par lui et par ses su- bordonnés et en m'indiquant les endroits où elles croissent ; aimsi que Mr. Basouin , qui a ramassé pour moi des plantes aux eaux minérales de Po- grometz. Mais je dois les obligations les plus gran- des à Mr. Fischer, Directeur du jardin Botanique Impérial à St. Pétersbourg, qui m'a procuré les moyens de voyager pendant plusieurs années aux frais du cabinet de Sa Majesté, et m'a beaucoup aidé conjointement avec Mr. C. A. Meyer, à déter- miner avec précision les espèces douteuses, ou qui avaient été décrites dans les ouvrages que je n'ai pu me procurer. Je dois la même obligation à Mr. Trinius pour les Graminées. Il me reste à parler du plan de l’ouvrage que je publie. J'ai suivi le plus souvent l’immortel Prodromus systematis naturalis vegetabilium de 21 À Mr. de Candolle pour l’ordre des familles naturel- les, des tribus et des genres. Il m'a paru superflu de composer les phrases caractéristiques, quand J'ai trouvé que celles qui étaient déjà faites par les auteurs s’accordaient parfaitement avec les plan- tes que J'ai eues sous les yeux, mais Je modifiais toujours la phrase ou la description, sitôt qu’elle ne s’appliquait pas en quelque partie à la plante. Chaque fois je désigne l'ouvrage d’où j'ai tiré la phrase sans aucun changement. Pour les phrases des espèces qui n’ont pas été décrites, ou qui l'ont ete dans les livres que je ne possède pas , Je les ai composées moi-même , ayant LOUE soin de les faire comparatives avec les espèces rappro- chées. À cause du méme manque de livres, j'ai été obligé de copier des citations, surtout de fi- gures de plantes. J'ai omis toutes les espèces dont la patrie m'a paru douteuse, car plusieurs auteurs en citant la Dahourie comme patrie des plantes qu’ils décrivent , comprenaient sous cette dénomi- nation non seulement tout le gouvernement d’Ir- koutsk, mais souvent aussi les provinces d'Irkoutsk et d'Okhotsk et quelquefois la Sibérie occidentale. N. TurczanInow. Krasnoyarsk 11 Janvier. 1841. PLANTÆ VASCULARES. Plantæ contextu celluloso et vasis constantes , stomatibus donatæ , foliis veris instructæ. Koch. Syn. ÿT - Gerim. en Classis TL. EXOGENZÆ seu DICOTYLEDONEÆ. Caulis constans cortice, annulo ligneo produc- tionibus medullaribus radiato, et medulla ab an- nulo ligneo inclusa. In plantis fruticosis et arbo- rescentibus truncus stratis ligneis plurimis con- centricis , cortice obductis, formatus. Flores organis sexualibus instructi. Antherx sacculis binis compositæ, polline repletis, singulis sutura longitudinali notatis, quandoque apicibus suis in unicum coalitis et tunc antheram sutura transver- sali instructam exhibentibus. Embryo cotyledoni- bus duabus oppositis, rarius plurimis verticillatis, rarissime in plantis aphyllis nullis.—Xoc. L. c. 33 Subciassis LL THALAMIFLORAT, Petala plurima distinc:a staminaque thalamo nec calyci inseita.— Koch. d. c. Ordo 1 RANUNCULACEZÆ Juss. gen. 231.— DC. Sy 107. Calyx 3-6 sepalus. Petala 3, plura, sepe diminu- ta et nectariformia , rarius o. Stamina hypogyna, hbera , indefinita: antheris adnatis, rima dupliei dehiscentibus (rarius 5 ). Ovaria plurima, singula stylifera ; vel in unicum lobatum connata, lobis singulis styliferis ; vel'ovarium solitarium, placen- ia unilaterah. Carpella mono-polysperma. Semina suturæ interiori annexa. Embryo minimus, intra albuminis foveolam. Folia basi in vaginam semiam- plexicaulem sæpe dilatata , exstipulata. Koch. [. c. Tribus 1 CLEMATIDEÆ DC. syst 1 PS1. Calycis æstivatio valvata aut induplicata. Petala nulla aut plana. Antheræ lineares extrorsæ. Car- pella monosperma indehiscentia stylo accreto cau- data. Semen pendulum. —Caules sæpe sarmentosi. Folia opposita. Radices fibrosæ. DC. prodr. 1 p. 2. 1. CLEMATIS ZLinn. cen. n. 696. Endl. gen. n. 4168. Gaœrtn 1 p. 323 t. EXXIV f 3.— Lam. ill. t. 497 —Schkuhrt. CLI—Reich. ic pl. JL. Germ. cent. IV. t. LX—LXP. 24 Sepala 4-8 petaloidea , colorata. Petala o. Sta- mina omnia fertilia. Carpella plurima , nucumen- tacea in caudas plerumque barbato-plumosas pro- ducta.—Radices perennes, folia semper opposita. Sectio 1 Framuura DC. syst. 1 p. 138. fnvolucrum o. Carpellorum caudæ barbato-plu- mosæ. Î, CLEMATIS ANGUSTIFOLIA Jacq. CI caule crecto, folus pinnatim, bipinnatimve sectis, foliolis lanceolato-linearibus, lanceolatisve integris aut lobatis ; pedunculis terminalibus et axillaribus 1-3 floris subpaniculatis ; sepalis 6-8 obtusissimis, extus sericeis. ï Cl: angustifolia Jacq. en. 310. — icon. rar. 1. t. 104—DC. syst. 1 p. 153.—prodr. ? p. T—Spreng. syst. veg. 2 p. 666—Reichenb. icon. pl. Germ. cent IV. t. LXIT f. 4665. CI. erecta foliis angustis, cornu cervi divisuris Amm. ruth. n. 108. ÂAtrageune fokiis pinnatis foliolis ex lineari-fanceolatis sim- plicibus bi-et trifidis Gmel. Sib. 4 p. 194 n. 32. Clematis maritima Linn. sp. 767? excl. syn. CI. hexapetala Pall.'itin. 3 app: 1. 96% 1. 9,2: CI. Sibirica Lam. in Pall. edit. gall. p. 329. CI. Pallasii Gmel. syst, 873. Caules striati glabri, interdum ad apicem villosiusculi. Folia çoriacea ; glabra aut rarius cum petiolis et ad nervos subvillosa, acuminata vel obtusa, mucronata, inferiora sæpe bipinnatim secta, aut pinnatisecta, pinnis inferio- ribus tri-vel quadrisectis; segmenta superiora sæpe in Iobos duos aut tresdivisa. Sepala extus sericea, intus glabra, alba , staminibus duplo lungiora. Carpella pubescentia. 25 In campis totius Dahuriæ frequentissima, Ab incolis ru- thenis Kopylownik nuncupatur. Floret Julio 9, Observ. Clematis Dahurica Pers. enchir. 2 v. 99. DC. prodr. p. 7 a Patrinio lecta et in herbario Jussieuit a celeb. de Candolle visa, mihi nunquam obvia fuit et prorsus ignota. 2 ATRAGENE Zinn. gen. n. 695. Endl. gen. n. 4769—Gærtn. 1 p. 356 t. LXXIV f. 8.—Schkuhr t. CL. Sepala 4-6—8 petaloidea. Stamina exteriora ste- villa, dilaiata, petaliformia. Carpella plurima nu- cumentacea in caudas longissime barbatas produ- cta.—Frutices scandentes, folia opposita vel qua- terna. Carpella pilosa. 9 AÂTRAGENE ALPINA Linn. A. foliüs oppositis plerumque biternatim sectis, foliolis ovato-lanceolatis, indivisis serratis ; sepa- lis £ patentibus petala spathulata superantibus ; carpellis ellipticis acute marginatis C 4. Mey. in fl. Al. 2 p. 876. œ. floribus cœruleis, violaceis, roseis vel albidis. À. alpina Spr. syst. veg. 11. p. 644—Schkuhr. t. cree Koch, syn. fl. Germ. p. 3.- Reichenb. ic pl. fl. Germ cent. IF. t. LX. f. 4662, Clematis alpina DC. syst, 1 p. 165—prodr. 1 p. 10. &. floribus candidis,ochroleucis vel pal lide sulphureis, interdum rubicundis. À, Sibirica Spr. We: & 26 À. alpina Pall. fl. Ross. I p. 69 t. 76—Falk top. beytr. Ile. 2046.12 Atragene n. 53 Gmel. ft Sib. IF p. 194. Clematis Sibirica DC. syst. 1. p. 165 (excl. fors. Linn.)—prodr. L. c. sy n° Varietatem floribus cœruleis præditam semel tantummodo inveni in sylva Dahuriæ ad fl. Ingodam; multo frequen- tior prope Ochotiam, in insulis Curilis etc. Altera varietas, quæ apud nos semper flores candidos habet s ad fl. Ircut prope Ircutiam, atque in tota regione cis et transbaïcalensi , nec non in Dahuria ubique in sylvis provenit. Floret Junio, Observ. CI. Ledebour in flore Altaica HeséiBbit aliam spe- ciem fAtr. macrosepalaum) ‘in horto Dorpatensi cultam, quam in Dahuria prope oppidum Nerczinsk provenire dicit. Hujus specimina e China boreali a Kuznetsowio lecta accepi, in Dahuria vero nullibi vidi. Tribus Il ANEMONEÆ DC. syst. 1 p. 168. Calycis corollæque æstivatio imbricativa. Petala o vel plana,squama vel fovea nectarifera destituta rarius basi fovea nectarifera. Antheræ extrorsæ. Carpella monosperma indehiscentia. Semen pendu- lum. Koch. syn. fl. Germ. p. 5. 3. THALICTRUM Linn. gen. n. 697. End. gen. n. 4772 — Gœærtn. 1 p. 356 t. LXXIV f. 7. — Lam. ill. €. 497. — Schkuhr. t. CLI — Reichenb. ic. fl. Germ. cent II ran. t. XXI — XLVT. Calyx petaloideus 4-5. sepalus, regularis. Petala o. Stamina omnia fertila. Gynophorum minutum 27 disciforme. Carpella nucamentacea, monosperma, ecaudata. Sectio I. Triprertom DC. syst, 1 p. 169. Carpella stipitata, triquetra, alata , pendula, Ie- via (non striata). Flores hermaphroditi. 3 TŒHALICTRUM AQUILEGIFOLIUM Linn. Th. glabrum, subglaucum , petiolis ad ramificatio— nes stpellatis ; foliolis suborbiculatis, subcorda- us , incisis. lobis obtusis; floribus corymboso- paniculaiis erectis; filamentis apice dilatatis ; carpellis stylo brevissimo , clavato, inflexo api- culatis. €. 4! Mey. in fl. Alt. 2 p. 344. | Th. aquilegifolium Zinn. sp. 710.—DC. syst. 1 p. 169 — prodr. À p. Il — Spreng. syst. veg. IT p. 670 — Koch. sy. fl: Germ. p. 3 — Reichenb. icon # Germ. cent, IITL ran.t. XXXVI f. 4635. Thalictrum n. 26 Gmel. fl. Sib. IF. p. 193. Thalictrum Aquilegiæfolio, caule fistuloso, viridi, maximo, capsula seminis triquetra, lævi, turgida. mm. ruth. p. 34 n. 98. In pratis sylvaticis Dahuriæ. Florct Junio, Julio. 9, Sectio Il. Omaropaysa. Fisch. et Mey. ind. 1 sem. | hort. Im p. Petr. p. 40. Carpella stipitata, utriculata, compresso-plana ; striata, aptera. Flores hermaphroditi. 4 TuALICTRUM SPARSIFLORUM M. Th. glabrum, subglaucum ; radice fibrosa, petiolis 28 nudis, ternatim decompositis; foliolis ovatis, sub- cordatis , suborbiculatisve dentatis , incisisve ; floribus polygynis, sparsis, erectis; filamentis filiformibus ; carpellis oblique oblongis ( falcatis) utrinque attenuatis, nervosis; stylo elongato. Fisch. et Mey. loc. cit. In umbrosis lapidosis Dahuriæ maxime orientalis ad ripas fluviorum Schilka et Argun. Floret Junio, Julio. Y Ad viam Ochotensem etiam crescit Sectio III. Euraaricrrum DC. syst. 1 p. 172. Carpella sessilia, interdum brevissime stipitata, ovata aut suboblonga longitudinaliter striata. $ 2 Genuina, floribus hermaphroditis, fo- liis, multisectis, radice Hbrosa. DC ss 1 p. 175. À. Carpellis brevissime stipitatis com- pressis. — Subhdivisio media inter Omalo- physas et Euthalictra. 5. THALICTRUM ALPINUM Linn. Th. glaberrimum , glaucescens , radice repente, caule erectiusculo simplicissimo ; foliolis subor- biculatis , obtuse incisis, dentatisve ; floribus subpentagynis , racemosis, nutantibus ; stylo brevi. C. À. Mey. in fl. Alt. 2 p.347. Th. alpinum Linn. sp. 167.—DC. syst. 1 p. 175. — prodr. . L p. 12.—Spreng. syst. veg. IL p. 673.— F1. Dan. T. 11. fopt.) — Koch. syn. fl. Germ. p. 3. — Reichenb. icon. fl. Germ. cent IIL ran. T. XXVI f. 4625. opt.) 29 Habitat in locis humidis subalpinis passim e. gr. ad pe- dem alpis Urgudei, inter fl. Barguzin et Angaram su. periorem, in Dahuria prope Balczikan etc. Floret Junio. B. Car pellis inflatis, brevissime stipita- tis.—Subdivisio media inter Physocarpa et Euthalictra. G. Tnaricrrum BAICALENSE M. Th. glabrum, subglaucum , radice fibrosa, vagina petiolorum lacero-fimbriata ; folus subbipinnati- sectis, foliolis obtusis, ovatis subcordatis, ro- tundatisve bi-trilobis : lobis obtusis; floribus po- lygynis, paniculats ; filamentis (parum) dilatatis (albis) ; carpellis ovatis, stylo brevi subinflexo apiculatis. Habitus Th. aquilegifolii, fructus fere Th. micro- carpi, sed hujus carpella multo minora, globosa , fila- menta filiformia, foliola oblonga. In sylvis ad fl. Ircut. prope Ircutiam rarius, copiosum prope pagum Wedenskaya , ad rupem. Floret Majo, Junio. 9, C. Carpellis subcompressis, sessilibus. 4 (jomentrs delatatis , anthera | obtusa multo latioribus ; stylis cylindricis apte- ris, uncinatis; petiolis nudis ternatim supra decompositis CA. Milive: 7. THALICTRUM PrETALOIDEUM Linn. Th. glaberrimum , glaucum ; radice fibrosa ; folio- his suborbiculatis obtusis, acutisve trilobis , trifidis , trisectisve ; floribus erectis , corym- 30 bosis, confertis:; carpellis ellipticis,. subæquila- teris utrinque ébtusiusculis, stylo mediocri. €. A. Mey. ibid p. 345. Th. petaloideum Linn. sp. 770. — DC. syst. I p. 175. — prodr:\li p.19} Sprenss syst) ves ta p. NO Ball. - itin. LIT. p. 231 et 318.— Deless. icon. Sel. ‘16: 9. Th. stamineum Linn. fil. suppl. p. 971. Thalictrum caule ramoso, ramis plerumque heteromallis. Kraschen Van ou. act. Pelr. lp. 893. L 15100. In campis siccis apricis frequens e. gr. prope arcem Tun- ka, in transhbaicalensibus et Dahuria etc. Floret Julio. 9, b. filamentis jiliformibus, anthera multo angustioribus, stylis rectis intus utrinque membrana stigmatosa alæformi dilatata instructis C. À. Mey. ibid. eo. petiolis nudis, non stipellis ad rami- ficationum basin auctis. C. A. Mey. ibid «a petiolis ternatim supradecompositis, antheræ. semper acuminato-aristatæ. C. À. Mey. ibid. 8. durera FOE TIDUM Linn. sp. 768. Th. glaucescens , glanduloso-pubescens vel gla- brum ; caule obsolete costato ; auriculis vagina- rum brevibus imtégerrimis; foholis subrotundis , obovatisve tiridentatis vel trifidis, dentatisve : floribus polygynis laxe paniculatis nutantibus , carpellis suborbiculatis ellipticisve inæquilateris utrinque obtusiusculis ; stylo cblongo-ovato, di- midium carpelli longitudinem superante. J1 æ. laciniis foliolorum minus profundis, obtusiusculis. hi. fœtidum DC. syst. L p.176 — prodr.. [p.13 — Spreng. syst. veg. II p.673. — Ledeb. fl. Alt. IL p. 349.— Koch. syn. fl. Germ. p. 3.—Reichenb. ic. fl. Germ. cent. II. ran. t. XXVTI. f. 4626. 6. lacuniis foliolorum projundriorrbus, detiusCULLs. Th. acutilobum DC. syst. I. p. 177. — prodr. I. 2 13 — nDétiésiic, sel Pt. 10 Sphengt syst. veg Ip. 671.— Ct14,°Mey. in) Lebed:: fi. Alt ire. | Ambæ varietates in lapidosis rupestribus fere ubique pro- veniunt. Florent Majo, Junio et Julio. Specimina nostra Th. acutilobi cum Altaicis ab amic. Bunge missis exacte convenientia, pilis omnino destituta et lobis foliorum abrupte acutatis prædita. In speciminibus meis Bohemicis Sieberianis lobi foliolorum, præsertim in- termedii in acumen longiusculum sensim attenuati. Præte- rea dantur formæ intermediæ multæinter Th. foetidum Sibiricum et acutilobum de identitate utriusque nullum dubium relinquentes, sed planta Sibirica forte ab Europæa distincta, stylo (stigmate) oblongo ét an- sustiore , basique minus producto. £ 9 P 9. Trrazictrrum mMinus £. ? Th. glabrum, glaucescens; radice repente: caule basi nudo subangulato ; auriculis vaginarum bre- vibus rotundatis, denticulatis, patulis, floribus polygynis (sub anthesi D carpellis… stylo ovato, brevi. Th. minus à strictum Æoch. Sp JL. Cérm. p.42 Specimina florentia pauca hujus speciei a Æuznetsowio ‘prope Tunka lecta vidi, quæ stigmate breviori, panicula 32 contracta et auriculis denticulatis a T'h. fætido, radi- ce vero repente et caule basi forsan denudato a T'A. majori et elato recedunt et cum descriptione celeb. Kochii loco citato optime congruunt. 10. TaaALicTRUM ELATUM Jacq. Th. glabrum viride vel subglaucum ; radice fibro- sa: foliolis suborbiculatis obovatisve dentatis, incisisve : dentibus mucronulatis (abrupte acu- tatis), floribus polygynis , diffuse paniculatis erectiusculis , carpellis ellipticis inæquilateris utrmque obtusiusculis, stylo brevi. €. 4. Me. in Ledeb. fl. Alt. IT. p. 350. Th. elatum Jacq. h. vind. 3. p. 36.— DC. syst. 1. p 178 — prodr. TI. p. 13.—Spreng. syst. veg. IL p. 672.— Koch. syn. fl. Germ. p. 5. — Reichenb. ic. JT. ‘Germ. cet. TET. ran. t. XXXV. f. 4633. In pratis sylvaticis non rarum. Floret æstate. 9, 1. TuarcicrRaum maAsus Murr. Th. glabrum, glaucum; radice fibrosa , caule sub- angulato ; foliolis suborbiculatis , obovatisve subcordatis incisis dentatisque : dentibus mucro- nulatis , floribus polygynis diffuse paniculatis , nutantibus;, carpellis ellipticis subæquilateris utrinque acutiusculis, stylo brevi. C. 4. Mey. in JL. AÏt. pi Soi. Th. majus Murr. syst. 513.— DC. syst. 1 p. 179. — prodr, I p. 13. — Spreng. syst. veg. IL. p. 673. — Reichenb. ic. fl. Germ. cent. IIT. ran t. XXX. f. 46929. À Th.clato differt glaucescentia insigniore , floribus semper nutantibus , imprimis vero carpellis majoribus 39 2,-3 lin. longis, ellipticis, margine anteriore vix magis ventricosis, apice sæpius acutis, basi nune acutiusculis, nunc obtusiusculis; stylus brevis + lin. longus. €. 4. Men. L. c: Cum præcedente codemque tempore floret. D. 12. TuarictTRuM commuratum C. 4. Mey. te adnotatione ad Th. flavum in fl. Alt. IL p. 35 V4 Th. glabrum viride vel subglaucescens ; radice fi- brosa; caule sulcato: fohiohs oblongo-cuneiformi- bus acute imcisis; floribus polygynis paniculatis, erecus ; carpellis oblongo-ellipticis, subæquila- teris, utrinque obtusiusculis ; stylo late ovato Dbrevi. Ubique in pratis. Floret æstate. 9, Eadem planta cirea Petropolim vulgatissima crescit quoque in Kamezatka. Th. flavo valde similis defectu stipeliarum radiceque [ fibrosa præcipuc distincta. : E£) petiolis pinnatim decompositis £vel pit decomposiiss C4) Mey. in fl... AI. Il p. 9392. - f3. Tuaricrrum sImpLex Linn. Th. glabriusculum , subglaucum ; radice_ repente ; foliolis suborbiculatis ellipticisve subcordatis , cuneatisve acute incisis dentatisque ; floribus polygynis diffuse paniculatis nutantibus : car- pellis ellipücis , subæquilateris utrinque obtu- siusculis , stylo brevi (late ovato) C. 4 Je 2 Cp 353. Di 1 1822 3 34 Th. simplex Linn. fl. Suec. p 490—rmant. 78.— Willd. sp. pl. Il p. 4301.—%Koch.)syn. fl. Germ. p. 57. Dan.t: 244— Reichenb. ic. fl. Germ. cent IIL ran. t. XXXII. f. 4631. Latitudine foholocan variat et apud nos occurrunt etiam specimina foliolis inferioribus ovatis, superioribus oblon- gis, omnino similia specimini Helvetico Th. laserpi- Lil otre He a Schleicherio ‘misso. Hæc in collec- tionibus a me disiributis etiam nomine Th. hetero- phylli salutata fuerunt. În pratis siccioribus frequens. Floret æstate. B) petiolis ad ramificationum basin sti- pellis auctis CA Meÿ. rbid, p.555. 44. Tuazicrrum rzavum Linn. Th. glabrum viride vel subglaucescens ; radice re- sente ; caule sulcato ; foliohis oblongo-cuneifor- mibus acute incisis ; floribus polygynis corym- boso-paniculatis confertis, erectis ; carpellis ob- longo-ellipticis subinæquilateris utrinque obtusi- usculis, stylo brevi. C. À. Mey. sbid. Th flavum Linn. sp. 770.—DC. syst. I p. 882.—prod. F p: 14 Sprens ssl ven D 670 (exc sy acguer Poir.) —Pall. itin. IL p. 598. et III. p. 319.— Koch. syn. fl. Germ. p. 6.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IL. ran. t. XXIV. f. 4639. Thalictrum n. 29. Gmel. fl. Sib. IF. p. 193. (excel. fors. Var +. Flores in speeimine meo Ircutiano non omnes erecti. Fo- Hola minora quam in icone citata. Cæterum nec fructus maturos, nec plantam Europæam, nec Altaicam vidi. | In pratis prope Îrcutiam rarius. Floret æstate. 2. A r De) 15. Tuaricrraum vrRieyxum Fisch. T. glabrum, glaucum; caule erecto striato: folio- lis ovatis subcordatis, rarius oblongo-cuneifor- mibus, subtus glaucis; panicula laxa, divaricata ; floribus 1—3 gynis; carpellis oblongis InÆŒUI- lateris, utrmque acutiusculis ; stylo ovato, brevi. Th. trigynum Pisch. in DC. prodr. I. p. 14.—Spreng. syst. veget. IT. p. 672. In siccis regionis transbaicalensis et Dahuriæ copiose. Floret æstate. 2. 4. PULSATILLA Tourn. ‘Mill. Anemones sp. Linn.—Ancmones sect. 1 ct 2. DC. syst. de prodr.—Sectio 1. Pulsatilla Anemones ÆEndl. gen. n. 4773.— Lam. ill. t. 496.— Schkuhr T. CL.— Reichenb. icon. fl. Germcent IF. LYLIT—LTX: Calyx petaloideus 6 sepalus, regularis. Petala nulla. Slamina (omnia fertilia vel) exteriora sterilia in glandulas sessiles vel stipitatas mulata. Gyno- phorum hemisphæricum. Carpella multa, sicea (nucumentacea) stylo longissimo barbato apicu- ftac C4; Mey.iën fl. Alt. 2, p.367 Sectio L. EupuLsarTinza C. À. Mey. L c. Campanaria Diva ce Stamina exteriora sterila glanduliformia. Invo- lucrum campanulatum apice in lobos lineares vel selaceos sectum. 16. Pursarirxa paress AZill. P. floribus præcocibus erectis; glandulis sessili- bus; sepalis erectis patulis; foliis radicalibus 2: 306 palmatim decompositis vel supradecompositis : laciniis lanceolatis ; mvoluücralibus palmatiparti- Lis : parütionihus in lacinias elongatas, lineares frssis: 0.) 4 Mer Re; Pulsatilla patens Mill dict. n. 4.—Spreng. syst: veg. II. P: 6G4.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IV. t. LFIT. f. 4661. | Anemone patens Linie Sp EEE DCS SCAN prod M bp lo =RoGh Sn 1e CGern7 8 Ânemone n. 35. Gel. ie Sib. IF. p. 195: Pulsatilla Anemones folio dissecto, lanuginosa, flore mar- gine dilute-lutco patente Ammann. ruth. n. 104. p. 79. Ludit flore ochroleuco, albo, pallide et intense cæœruleo, intus albo vel in roseum vergente, extus pallide cœ- ruleo etc. Præterea variat foliolhis intermediis (partitio- nibus primariis) sessilibus vel petiolulatis. Hæc ultima forma exacte congruit cum 4. Wolfgangiana Bess., cujus specimen in horto Dorpatensi enatum possideo, præter glandulas hujus (an scemper?}) manifeste stipita- tas. P. Dahurica Fisch. speciei nostræ varietati memo- ratæ proxima nonnisi sepalis minoribus cerecto conni- ventibus, floribus tardioribus subhomallantheis glandulis- que nonnullis stipitatis distingui potest. Habitat ubique in locis montosis, campestribus et sylvati- cis: varietas flore ochroleuco prope Ircutiam vulgatissi- ma. Floret primo vere et interdum autumno. 2; 17. PuzsarTisea Danurica Spr. P floribus subcoætaneis erectiusculis (aut cer- nuis); Sepalis erectis conniventibus; glandulis substipitatis ; foliis radicalibus ternatim decom- posiis: lacinns lanceolatis oblongisve; involu- | cralibus palmati-partitis: partitionibus in lacinias lineares , elongatas fissis. P. Dahurica Spr. syst. veg. IL. p. 663. _ Anemone Dahurica Fisch. in DC. Prodr. L p.17: À. Nuttalliana DC. ibid. (fide speciminum a celeb. auctore floræ Boreali Americanæ missis.) Cultura probandum an revera distincta sit a præcedente species. _ Specimen ad fl Ingodam Dahuriæ enatum benevolen- tia amic. Æischeri debeo. Ipse legi in arenosis ad fl. Schilram ultra pagum Biankina exemplaria plurima deflorata et idco paulo dubia. Æuznetsowius ceandem plantam ad viam Ochotensem prope Allach Jun. re- perit. 2. 18. PuzrsaTizza vuozcaris ÆMuill. P. floribus subcoætaneis erectiusculis ; sepalis rec- üs patuhs; glandulis subsessilibus ; foliis pinna- tim supradecompositis: lacinus linearibus elon- gatis subincisis; imvolucralibus palmati-partitis : partitionibus in Jacinias elongatas Hess © À Dead cipr300 Pvuloaris il dict, 12 Sureng.. syst. vepg.. II. p.663 (excl. syn. P. intermediæ Lusch.).—Reichenb. icon. fl. Gerrr Cent 14: LIL: | Anemone Pulsatilla Linn. sp. 159.— DC. syst. IL p. 191.— prodr. I. p. 16. (excel. var. ;.).—Hayne Azneygew. IL t 29.— F1. Dan. t. CLIIL— Koch. syn. fl. Germ: p. 7. Anemone n. 34. Gmel. fl. Sib. IF. p. 195. B. tenuiloba m. pumila, flore minore, la- ciniis angustioribus, subsetacetis. 4 pauca parviflora, quæ in rupibus ad fl. Buguldeicha lesi, Fat ambigua p. et ;NPurcz: plant, exs. et forte specimina 38 etiamsi glandulis stipitatis gaudeant: P. Buugcana T'urcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 21. (non C. 4. Mey. Habitat «. ubique in siccis et lapidosis e. gr. ad trac- q tum Angarensem etc. B- in montosis apricis ad. fl n- godam, prope Zuruchaitui etc. nec non ad acidulam Pogromezensem. Floret Aprili. Majo. D. 19. PursATiLzLLA ALrpaAnA Spr. P. floribus coætaneis nutantibus aut erectiusculis, glandulis substipitatis ; sepalis conniventibus api- ce reflexis; foliis pinnatim supradecompositis : lacinmns abbreviatis, oblongis, incisis ; involucra- libus tri-multifidisve : lacinus subbifñidis lanceo- latis, aut multifidis oblongis. a. flore flavo. P. Albana Spr. syst. veg. II. p. 663. Anemone Albana Stev. in mém. des nat. de Mosc. IIL. P- 264.—M1IB. Jl. taur-cauc. suppl. p. 376.—DC. syst. L p. 545.—prodr. Jp #. Horibus cæœruleis; Taciniès Jolronwm abbreviatis; partitionibus primariis énvo- lucri subbifidis. P. Albana ?. C. A. Mey. in fl. Alt. 2: p. 370.—Ledeb. ic. fl. Ross. Alt. ill. t. 109. y. floribus cœrulervs® Tacunirs jollegwnr abbreviatis; partitionibus involucri prima- riis subtrifidis: laciniis iterum 2—3 fidis; floribus nutantibus. | P. Albana £. Bunge. fl. Alt. suppl. p. 558. n. 177. (fide speciminum ah auctore communicatorum). 39 D. floribus cæruleis, suberectis ;, laciniis foliorum longioribus ; involucralibus de- COMpoOsiLiS ; sepalis plerumaque exlus re- JLELTS. ) Anemone ambigua ç. Turcz. pl. exsicc. Habitat y. in alpe Czokondo versus limitem sylvarum, ubi florentem ad finem Junii legi; 5. in sabulosis ad fl Ircut, floret Majo et Junio; w. et P?. in limitibus floræ nostræ non observatæ. %. Varictas d. quasi transitum hujus speciei ad præcedentem et Pulsatillam pratensem feeit. 5. ANEMONE Linn. gen. 694. fexc. Pulsatillis). Anemones sectio 3, 4, 5 et 6. DC. syst. et prodr.—Sec- tio Anemanthus Ændl. gen. n. 4773.—Gaertn. 1. p. 357. t. LXXIV. f. 9.—Lam. üll. t. 496. — Schkuhr. t. CL.— Reich. icon. fl. Germ. cent. IF. t. NLPIET, Calyx petaloideus 5—12 sepalus , regularis. Pe- iala nulla. Stamina multa, omnia fertilia. Gyno- phorum hemisphæricum aut cylindricum (rarissime haud elevatum.) Carpella multa , sicca (nucumen- tacea) stylo brevi imberbi terminata. C. 4. Mey. mn D Alt: Ds Sion Sectio JI: ANEMONANTHEA DC. shit lp: 196: Carpella hirsutissima vel lanata, rarissime gla- bra. Caules simplicissimi, foliis 3 verticillatis , in- volucrifornubus dissectis et pedunculis solitarus , binis ternisve terminati. ©. 4. Mey. ibid. A0 6 1. Involucri foliolis sessilibus. 90. ANEMONE BAICALENSIS 71. À. radice fibrosa , foliis radicalibus longissime pe- tiolatis trisectis : segmentis latéralibus bipartitis, laciniis subtrifidis incisodentatis ; sepalis 5—7 obovato-oblongis, sæpe inæqualibus; gynophoro abbreviato, cylindrico ; carpellis oblongis utrin- que attenuatis, hirsutis; stylo brevi. Tota planta pilis patentibus mollibus vestita. Folia radi- calia cordata illis Geranii eriostemonis satis sumilia. Segmenta primaria basi attenuata aut subpetiolulata. Involucralia conformia, at minora sessilia. Pedunculi 1 —9% elongati. Carpella pauca 4—6. Species distinctissima, habitu quodammodo ad 4. sylvestrem accedens, sed jam inmvolucro sessili, præter multas alias notas ab co distincta. In umbrosis graminosis sylvaticis ad ripam meridionalem Baicalis prope ostia torrentium Chara-Murin et Wydren- ka cum Comaropside Sibirica. Versus medium Ju- Hi fere omnino defloratam inveni. D. $, 2, 1nvolucrc , foliolis petrolates; naser trunco cylindraceo horizonta li. 91. ANEMONE RANUNCULOIDES Lin, A. folüs radicalibus 3—5 sectis: segmentis sub- trifidis inciso dentatis; involucralibus ternis brevi- ter petiolatis trisectis : segmentis lateralibus sub- bifidis , omnibus oblongis basi integerrimis, a medio inciso-dentatis ; pedunculis subgeminis ; sepalis 5—6 ellipticis, oblongisve. ; 41 À. ranunculoides Linn. sp. 672. DONS pi206. — prodr. 1. p. 20.—Spreng. syst. veg. IL. p. 662.—/1. Dan. t. 140.— Koch. syn. fl Germ. p. 9.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IV. t. XLVII f. 4643. Anemone n. 40. Ginel. fl. SD IP p.199: Rarissima in betuletis prope fabricam Talzensem. Floret Majo De 29, ANEMONE REFLEXA Steph. A. folus radicalibus ternatim sectis : segmentis subtrifidis apice dentatis ; involucralibus ternis 3—9 sectis: segmentis rhomboideo-oblongis, basi plerumque imtegerrimis, a medio inciso-dentauis ; pedunculis solitaris (rarius gemimis); sepalis 5. 6 lineari-oblongis, obtusis, marginibus involu- tis, reflexis. À. reflexa Steph. ir Hailld\ sp. 2.)p. 1289.=DC. Spst. 1. pe 19%=prodr. 1. p. 20.—Spr. Syst. veg: IL p. 662.— Deless. icon. sel. vol. 1. t. 15. Glabra præter pedunculos et petiolos foliorum involucra- lium. Carpella oblongo ovata stylis longis, uncinatis terminata. Crescit magna in copia ad ripas Baicalis in umbrosis syl- vaticis, unde extenditur usque ad Ircutiam. Floret Majo et Junio. 9. $ 3. Involucri foliolis petiolatis; radice Jibroso- fasciculata vel repente. : \ 23. ANEMONE SYLVESTRIS Z&1H1. À. folus radicalibus involucralibusque palmatim 3 — D partitis: partitionibus fissis, incisis, serratis- 42 que; pedunculis solitariis binisve ;‘ sepalis 5 —6 obovato-ellipticis patentibus ; carpellis oblongis ( hirsutissimis) stylo horizontali multo longio- ribus C. À. Mey. in fl. Alt. 2. p. 364. À sylvestris Linn. sp. 461.— DC. syst. 1. p. 207.—prodr. 1. p. 20.—Spreng. syst. veg. IT. p. 662.— Curtis mag. t. 54.—Schkuhr. t. CLII. p. 98.— Koch. syn. fl Germ. p. 9.—Reichenb.…. icon. fl \Germwcent. IF. t. L. F1 4661, Anemone n. 36. Gmel. fl. Sib. IF. p. 196. Ubique in pratis sylvaticis. Floret Majo, Junio. 2. Anemone Ochotensis Fisch., qûæ forsan eadem ac A4. alba Juss: distinguitur statura minore, herba et se- palis minus lanuginosis , vix autcem pro specie propria tractari potest. Radix in utraque sæpe repit et fascicu- los foliorum protrudit. Sectio Il. AnEemonospermos DC. syst. 1. p. 208. Carpella lanuginosa vel glabra. Caulis dichoto- mus; folia opposita ; pedunculi terminales et e di- chotomia caulis. C. 4. Meÿ. l. c. p. 365. 94. ANEMONE DICIHOTOMA Linn. A. folüs sessilibus tripartitis: partitionibus lan- ceolatis oblongisve basi integerrimis, apice vel a medio inciso-serratis; sepalis 4—5 obovatis ellip- ticisve obtusis, patentibus ; carpellis glabris. A. dichotoma Linn. amoen. 1. p. 155.—DC. syst. {: p. 210.—prodr. 1. p. 21.—Spreng. syst. veg. IL p. 662.— Ledeb. fl. Alt. 2. p. 365. Anemone n. 37. Gmel. fl. Sib. IF. p. 197. In pratis humidiusculis non rara. Floret Majo et Ju- nlo. D. À 43 Sect10 [I OMALocaARnPus DC. syst, lp: 919 Carpella glaberrima, obovato orbiculata, planis- sima, alato marginata , stylo inflexo terminata.— Caules simplicissimi, foliis 3 sessilibus basi con- cretis involucriformibus et pedunculis umbellatis , - rarius solitaris terminati. Radix fibrosa. Flores albi vel dilute purpurascentes. Gynophorum gla- brum , hemisphæricum, parvum €. 4. Mey. |. c. 95. ANEMONE NARCISSIFLORA 1. À. foliis radicahibus palmatim 3 vel 5 partitis tri- sectisve: segmentis profunde bi-trifidisve incisis; caulinis tripartitis: partitionibus incisis integer- rimisve ; sepalis 5—6 patentibus obovatis ellipti- cisme. CO. A. Mey:l. c. À. narcissiflora Linn. sp. 763.—DC. syst. 1. p- 212.— prodr. 1. p. 21. (excl. var <)—Spreng. syst. veg. II p: 663.— Koch. syn. fl. Germ. p. 8.—Jacq. Austr. t. 159.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IV. t. XLVIIL f. 4647. . Anemone n. 42. Gmel. sus Sib. If. p. 200 À. fasciculata Lazxm, in nov. comm. Petrop. XVIII. p. 32. Variat longitudine pedunculorum: involucrum duplo su- perantibus eoque brevioribus, pubescentia plus minus copiosa , nunquam vero apud nos omnino deficiente. In alpis sæpe pumila et uniflora evadit, floribus ferc dupla minoribus. Vulgatissima apud nos planta, quam in pratis sylvaticis, tam in subalpinis et alpinis. Majo et Junio. De 4 6. ADONIS Linn. gen. 698. Endl. gen. n. 4778.—Gertn. 1. p. 855. t. LXXIV. f. GC.—Lam. ill. t 498:—Schkuhr t CE. — Reichenb. ic. fl. Germ. cent. [IL ran. t. XXI. Calyx 5 sepalus (sepalis basi adnatis vel subso- lutis). Petala 5—15, ungue nuda. Stamina multa, omnia fertiia Gynophorum elongatum. Carpella multa, sicca (nucumentacea) subglobosa. C. 4. Me. on 0 A2 bp, 957 : Sectio.. Consizico. DC. syst. Radix perennis. Sepala basi haud soluta. Petala 8—90 flava. Receptaculum abbreviatum pubescens. Carpella pubescentia (in 4. Pyrenaica glabra). Stylus infractus carpellorum vertici imncumbens. C A. Meÿ. ibid. de 0 96. ADONIS APENNINA Zinn. À. glaberrima, foliüis radicalibus squamæformibus, caulinis in lacinias lanceolatas vel oblongas di- visis; sepalis glabris; petalis (in nostra late obo- vatis); pedunculis fructiferis erectis. 5.) petalrs Vote 000 at À. Sibirica,. Patr. Ledeb. :ind. sem. hort. Dorp.. 1824. p. 1.—Reichenb. icon. crit. cent. Le Dep. Spreng. syst. veg. cur. post. P. 218. A, Ircutiana Fisch. DC. Prodr. 4, p.25. Sprens ss veg. Il. p. 645. À, vernalis PDC: is 45 In sylvaticis frequens. Majo et Junio. 9.. ÂAltera varietas, quæ genuina 4. Apennina Linn. sp, 772. et petalis ovato-lanccolatis dignoscitur apud nos non crescit. 97. Aponis DanuricAa Ledeb. À. glaberrima, folis radicalibus squamæformibus, caulinis in lacinias oblongas divisis; sepalis gla- bris; petalis oblongis vel oblongo-obovatis ; pe- dunculis fructiferis erectis. 2e Dähuuca Ledeb ec ="Reichenb. con, crits If pe 91. SON, À priore differt petalis angustioribus, carpellisque minus hirsutis. Cæterum simillima. In Dahuriæ campis prope Nerczinskoi Zawod etc. nec non in transbaicalensibus ad fl. Czikoi, inter Menzinskoi et Dschindinskoi Karaul. Floret Majo et Junio. 9,. HO CALLIANTHEMUM, C. 4 Mey. in fl. Al. Endl. gen. n. 4779.—Reichenb. ic. fl. Germ. cent. De ran.t. XX Calyx 5 sepalus. Petala 5-15 basi foveola necta- rifera instructa. Siamina multa, omnia fertilia. Gynophorum hemisphæricum. Carpella multa , sic- ca, subglobosa. Semen subglobosum €. 4. Meÿ. in JT. Alt. 2. p. 856.—Flores albr. 98. CALLIANTHEMUM RUTÆFOLIUM C. À. Afey.. C. folis radicahbus bipinnats, pinnulis tripartito- multifidis : lobulis linearibus ; caule 1 —3 (vel 6) {loro : calyce glabro; petalis obovatis inte- gerrinus vel inæqualiter crehatis : carpellis obli- 46 - que ovatis reliculato-rugosis immarginatis, ros- tranbrevi ‘areuato. Kochossin. iGern pe? (sub Ranunculo). CG: sutæfohium C 40e rc Le è J \ C. coriandrifolium Reichenb. icon. fl. Germ. cent. UL ran. 1. XX. f. 4693. Ranunculus rutæfolius Linn. $ 0087 DUC (excel. syn. Clusii et Morisont).— DC. syst. 1. p. 237.—prodr. p. 30.—Sprenrg. SSt VeSS IT | p} \GC49- Planta glaherrima, viridis aut glaucescens. Petala speciosa alba, basi macula aurantiaca. Variat caule a basi ramo- so 5—6. floro, staturaque multo majore. In alpibus Urgudei, Buchat , Schibet, Czokondo. etc. com- munis. Specimina majora et ramosa in subalpinis Da- huriæ prope Balczikan inveni. Floret Majo et Junio. Tiibus LL RANUNCULEÆ DC. syst. 1. p. 228. Calyeis et corolæ æstivatio linbricata. Petala basi squama aucta, vel poro nectarifero (rarius callo transversali) instructa. Carpella sicca mono- % Sperina. / 8. OXYGRAPHIS Bunge suppl. ad fl. Alt, p. 356. Calyx 5 sepalus persistens. Petala 13—15, supra basin intus callo transversali imstructa. Stamima numerosa, omnia fertiha (uniserialia). Carpella plu- runa $sicca, utrinque uninervia, gynophoro para- lella. Stylus apicalis, anceps, subulatus, apice stig- matosus. Semen erectum. Genus certe distinctum a Ranunculo et Ficaria præter carpella a dorso neque a latere compressa et ideo gy- 47 nophoro parallela nec contraria , utrinque uninervia et stigma terminale, etiam staminibus uniserialibus. Planta glaberrima, pumila, acaulis, radice fibroso-fascicula- ta, foliis radicalibus petiolatis suborbiculatis, ovatis vel evato-oblongis, grosse et obtuse dentatis, scapis uniflo- ris, floribus aureis: Stamina latcraliter dehiscentia. 29. Oxycrapmis GLACIALIS Bge LL. c. Ficaria ? glacialis Æisch. in DC. syst. 1. p. 305.—prodr. {. p. 44. | | Ranunculus ? Kamezaticus DC. syst. 1. p. 502,—prodr. 1. p. 403. — Schlechtd. in Linnæa 1831. p, 579. tab. VIE, Icon citata plantam defloratam bene exprimit. In summitatibus alpis Czokondo, in Dahuria, locis saxosis siccis (nec in paludibus\. Floret Junio. D 9. RANUNCULUS Linn. gen. 699. Endl. gen. n. 4783.—Gertn. 1. p. 353. t.: LXXIV. f 4.—Lam. ill. & 498.—Schkuhr. t. CLIT. — Rei- Chemb, cc. pl JL. Germ. cent. IE rent. — XXIIT. Calyx D rarius 3 sepalus basi æqualis. Petala 5, rarius 3. 4. 6—10., basi foveola vel squamula nec- tarifera aucta. Stamina multa, omnia fertilia. Gy- nophorum elongatum. Carpella multa, sicca, (late- raliter } compressa, semine erecto. ( Stigma latera- One 240 Me un ff A0" 21p) 504! Sectio L Barracuiun DC. Syst. 1. p. 233. Flores albi, ungue flavo. Fovea nectarifera nec squama iecta, nec margine prominulo mstructa. 48 Carpella transverse striato-rugosa, superne el in- ferne subuliter carinata, cæterum immarginata.— Plantæ aquaticæ submersæ vel natantes Koch. l. CNpe Ti 30. Ranuncuzus AqQuATILIS Linn. R. cauhibus natantibus vel repentibus vaginatis, obtusangulis ; foliis circumscriptione suborbicu- laus (in nostris) omnibus capillaceo-multifidis ; petalis obovatis; staminibus ovariorum capitulo longioribus (aut subæqualibus); carpellis sub- turoidis, transverse rugosis hispidis apice bre- viler apiculatis. Varictates apud nos observatæ : r. foliis omnibus capillaceo-multifidis: laciniis longis; floribus majusculis, cauli- bus elongatis. | R:° panthotrix Brot/OOEusS = DCS TS D RIAN— Reichenb. 1. ©. "E\TIL | R aquatibus F et }. DC. prodr) 1. p. 26. R. aquaülis P. à. C. 4° Méy\in fl Al 2) pe 635) 8. foliis minus dissectis; laciniis abbre- viatis setaceis; floribus majusculis; cauli- bus repentibus abbreviatis. R'aquatlis Bb CA Mec: R. aquatilis se, Koch. sy lie pause llussfiolrrseménzs Mis sets Re Huts abbrevratis, setaceis;., floribus Vdwslo minoribus; staminibus ovariorum capitu- lum subæquantibus, caulibus erectiuscu- l'iris ooiet subrepentibus. 49 e#. occurrit in aquis, f. in fossis vel in limo , y. in arena humidiuscula ad ripam Baicalis e. gr. prope Kultuk etc. Floret Junio et Julio. y. # Sectio II. HrcaronraA DC. prodr. 1. 30. Sepala et petala decidua, carpella lævia. Radix fibrosa. C. À. Mey. in fl. Alt. 2. p. 808.—Flores in omnibus nostris lutei. nm Foliis, indivisrs. 31. Ranuncurus Loncicauris C. 4. Mey. R. caule erecto paucifolio, simplici aut ramoso glabriusculo ; foliis radicahbus caulinisque infi- mis petiolatis, ellipticis oblongisve, integerrimis aut subdentatis; superioribus sessilibus lineari- lanceolatis integerrimis ; pedunculis elongatis axillaribus ; petalis basi tubulatis sepala hirsuta adpressa tarde decidua paulo superantibus ; carpellis glabris stylo recto apiculatis. R. longicaulis C. 4. Mey. L. c.—Ledeb. icon. pl. fl Ross. PAIE ble LL, 117. Caules in nostro glabri, pedunculi puberuli. Petala paulo majora quam in planta Altaica, aurea. À R. Flam- mula dignoscitur caule erecto, paucifolio, pedunculis elongatis axillaribus, sepalis adpressis tardé deciduis, petalorum forma, gynophoro piloso et stylis valde deci- duis; a R. gramineo radice fibrosa, pedunculis hir- sutis, petalis multo minoribus, squamula nectarifera minuta, stylo longiore totoque habitu. C. 4. Mey. L. c. In subalpinis sylvaticis humidis ad torrentem Dschemczugs Floret Julio. 2. NI 1942: | 4 20 39. Raxuxcuzus Frammuza Linn. p. replans. R. caule repente ad, genicula radicante, filiformi, subglabro ; foliis ie angustissimis (rarius sublingulatis) ; petalis sepala deflexa decidua su- perantibus; carpellis glabris, lævibus stylo brevi uncinatis. .R Flammula $. Spreng. syst. veg. IL p. 648. = Koch sn: fl. Germ. p. 15.—Reichenb. L ©: Lt X°f 4595. R. reptans Linn. sp. I. 113.— DC. syst. 1. p. 248.—prodr. 1 D. 39.— Wahlenb. jl. Suec. p. 344,— FT.) Dan.\ 1.108. Ranunculus foliis linearibus, caule repente Linn. fl. é 236. 18, po R. flammeus minimus Spergulæ folio Buxb. cent. V. app. n Ai. cum 1c. ; R. repens, gramineis foliis, e singulis geniculis radices agens. Amm. ruth. p. 80. n. 106. €. XIII f. 1. Ranunculus Gmel. fl: «Sib. IF: p.:204.,n.:45. var.\if. Sepala glabra aut hirsuta.—Certe est varietas BR. Fla mi- mulæ et ipse vidi specimina, circa Petropolim collecta transitum optime demonstrantia. In humidis passim, e. gr. prope Kultuk ad ripam Baica- lis, in deserto Alarensi /Sczuk.), ad acidulam Pogro- mezensem fBasnin) ete. Floret Junio et Julio. 9,. 433. Ranuxcurus PLANTAGINIFOoLIUS Murr. R. flagelliferus subglaber ; foliis radicalibus petio- latis coriaceis subcordato-ovatis ellipticisve, api- ce 3 vel 5 dentatis; scapis suberectis 1 —9-—3 floris; petalis (G—11) sepala hirsutiuseula de- flexa tarde decidua superantibus, carpellis sty- lo subuncinato apiculatis. C. 4. Mey. l. c p. 312. 51 R. plantaginifolius Mur. in nov. comm. Gœtt. VIII p. 391 2 fexcl. fors. syn. Aimm.). R. salsuginosus DC. syst. 1 p. 251—prodr. 1 p. 33 (excel. fors. syn. Pall.).—Spreng. syst. veg. IL p. 649. R. ruthenicus Jacq. hort. Vind. IL p. 119 f. 31. R. foliis radicalibus ovalibus, petiolatis, tridentatis Gmel. 1. Sib. 177 p. 203. R. palustris, foliis plantagineis, Juteus Æmm. ruth. p: MOMIe.. HO? Hanc plantam ad R. salsuginosum Pall. itin. III p. 213 pertineri edocebit inspectio speciminum authenti- corum, Specimina lecta in loco ab Ammannio indicato, ad fl Borsa Dahuriæ ( Bordsche) cum icone ejus (mm. ruths p. 81 n. 106 £ XII f. 2\ non conveniunt, sed specimina vegetiora speciei sequentis, qualia in umbro- sis prope Jrcutiam et in Dahuria pluries reperi, iconi citatæ satis similia sunt, præter numerum petalorum In locis salsis ubique provenit. Julio. 2. 34. :Raxoncuzus CymMezALzArilÆ DC. R. flagelliferus, folüis omnibus radicalibus petiolatis submembranaceis, orbiculatis ellipticisve subcor- datis, cuneatisve dentatis incisisve , cum scapis uni aut multifloris ovatis glabris ; petalis ungui- culatis sepala glabriuscula deflexa subæquanti- bus; carpellis stylo brevi, subuncinato apicu- use 4 Moy L'c..p. 915 | B. Cymbalariæ DC, syst. nat. T p, 2592,—prodr. 1 p. 33. R. Cymbalaria Spr., syst, veg. IT. p. 649. R. hederaceus Pall. itin. III. p. 511 (ex loco natali ob- servante cl C. 4. Mey.). Ranunculus Gmel. ft. Sib. IF p. 205? Â* 592 Planta magnitudine, forma foliorum et florum numero valde variabilis, in speciminibus pusillis interdum flagel- lis destituitur. Petala 5. Vulgatissima in humidis subsalsis et arenosis. Floret a Majo per totam æstatem D. B. Foliis lobatis, fissis, palmatim parti- tis, vel pinnatom sectvs. C4 Me Vic pret a. Caule debili radicante vel subnullo, foliis omnibus subsimilibus petiolatis. C. AM Pie: 35. Ranuncuzus NarTanxs C. 4. Mer. R. glaber , caule ramoso natante et radicante ; foliis radicahbus 3—5 lobis: lobis abbreviatis di- latatis, crenatis ; petalis unguiculatis , sepala re- flexa vix superantibus ; carpellis suborbiculatis stylo brevissimo Fectiusculo apiculatis. C. 4. Me. ibid. R. natans Ledeb. ic. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 114. Specimina duo floribus fructibusque orbata, cæterum Altai- cis simillima ad torrentem Aladscheja in aquosis legit cl. Kuznetsow. 36. Ranuxcuzus rRapicass C. 4. Mer. R. glaber, foliis subreniformibus profunde 3—5 fidis: lobis cuneiformibus obovatisve, omnibus aut tantum lateralibus incisis dentatis, integrisve ; petalis unguiculatis sepala reflexa superantibus; carpellis suborbiculatis stylo ps brevi apiculatis. 9 æ. foliis lobisque foliorum magis in- CESLSs. R. radicans C. 4. Mey. in fl. Alt. 2 p. 316.— Ledeb. icon. PROS. ATEN EN AAC B. foliis lobisque foliorum minus di- visis, lobis lateralibus interdum et omni- bus integris obovatis vel suborbiculatis. Ranunculus Gmel. fl. Sib. IF. p. 204 n. 50 €. LXXXIII. b. (exclus. syn. Lin. et Royeni). Varietas &. crescit in aquis stagnantibus Dahuriæ, P. in rivulis frigidis ad Baicalem, prope Ircutiam etc. Flo- ret Majo et Junio 9,? © Obs. Ranunculum Gmelini DC. (Gmel. fl. Sib. IF p.203 n: 49 €. LXXXIIT. B.) ex descriptione Gmelini caulibus hirsutis et interdum petalis bi-vel trifidis in- signem nullibi inveni. 37. Ranuncuzus uyrErporREus Rottb. R. glaber, foliis subreniformibus 3—5 lobis: lobis suborbiculatis integris, rarius emarginatis aut 2—3 dentatis; petalis unguiculatis sepala reflexa parum superantibus; carpellis suborbiculatis sty- lo brevissimo punctiformi apiculatis. R. hyperboreus Rottb. act. Hafn. 10 p. 458 1, 4 f. 16.— Fl\ Dan, t. 331— Wakhlenb. Lapp. n. 287— fl, Suec. 1 n, 616— DC. prodr. 1 p. 35.— Reichenb. icon. crit. cent. L. É 100.21. 99, R. Br. ji. uns. Melo. n.3. &. pusillus, foliis fere omnibus trilobis: lobis orbiculatis indivisis. R. pygmaeus Turcz. cat. pl Baic. Dah. n. 39 (non Wak- lenb.). 4 Petala magnitudine præcedenti speciei vix cedant a cujus varietate P. tantummodo stylo brevissimo punctiformi distingui potest, codem quoque charactere discernitur a R. pygmæo Wahlenb. cui adhuc propior. In udis ad torrentem Aladscheja var. # et in alpe Nachu- Daban var f. invenit am. Jok. Kirilow. Floret æstaté. 38. RanunNcuzus Pursun Æock. R. glaber, foliis cireumscriptione suborbiculatis, palmatim 3—5 sectis: segmentis in lacrmias fe neari-setaceas elongatas varie multifidis; petalis unguiculatis sepala reflexä superantibus, car- pellis. .…. | æ. laciniis foliorum brevioribus, infe- riorum setaceis, superiorum linearibus. R. Purshii Hook. fl. Bor. Amer. «. (fide speciminum ak illustrissimo auctore missis). 6. laciniis foliorum longissimis, omni- bus capillaribus, summorum. tandem bre- vroribus. | Fructum maturum in nostris non vidi. In planta Americana carpella sunt suborbiculata, compressa, stylo lato com- presso triangulari, ipsius carpelli fere longitudine et in illum utrinque decurrente, superata. Ambæ varietates in paludibus, aqua frigida repletis, quam Baicalensibus tam Dahuricis crescunt. Floret Junio et Julio 2? O? #&. Caulibus erectis vel saltem non radi- cantibus; foliis dissimilibus: radicati- F 55 bus petiolatis, caulinis plerumque ses- SLI CA, Mey. 1m. Alt. p.516) c. Gynophoro piloso. «ge. .Carpellis pubescentibus. 39. Ranuncuzus Auricomus Linn. R. glabriusculus, caule erecto ramoso ; foliis radi- calibus reniformibus crenatis, incisisve; caulinis palmato-multipartitis : partitionibus (in nostris) linearibus, integerrimis; petalis 3—5 sepala pu- bescentia adpressa superantibus; carpellis sub- orbiculatis stylo uncinato apiculatus €. A. Mer. .c. R. auricomus ZLinn. sp. 175—DC. sy t. 1 p. 266—prodr. pe S8.-Sprens Syst Vves IT p\ 651.=Koch. Syn. fl Germ. p. 16.— Reichenb. icon. pl. fl. Germ. cent. III. ræn Lt. XIT. - Ranunculus Gel. fl. Sib. IF. p. 202. Habitat ubique in pratis sylvaticis. Floret Majo et Junio 9,;.— Varietatem partitionibus foliorum caulinorum ser- Î ratis inter limites floræ nostræ non observavi. | 40. Raxuxcuzius aAmœnus Ledeb. R. patulo-pilosus, caule erecto paucifloro ; foliis radicalibus reniformibus , crenatis incisisve, aut plus minusve profunde palmatim sectis Jobis linearibus subintegerrimis ; petalis sepala patula duplo superantibus ; carpellis in capitulum ob- longum collectis, suborbiculatis stylo brevi un- cinato apiculatis. 56 R. amœnus Ledeb. fl. Alt. 2 p. 320—ic. pl. fl. Ross. Alt. at. 113. at Caulis simplex aut ramosus: ramis divergentibus elongatis. Foliorum radicalium forma, quam maxime vartat. In pratis humidis ubique frequens. Prope Ircutiam inveni- tur ad rivulum Kaja. Majo et Junio 9,. Observ. Kuznetsowius in pratis subalpinis prope Noryn- choroïi invenit duo specimina fructifera huic plantæ simillima, præter carpella, valde compressa, lana densa præsertim ad margines tecta et in capitulum globosum collecta. Videtur forma monstrosa ab evolutione impe- dita fructuum proventens. 8€. Carpellis et ovariis glaberrimis (pe- dunculis sulcatis vel profunde stri- atis). C4 Mey: tbid\ p, 529: 41. Ranuncurus SCELERATUS Linn. R. subglaber, caule ereeto ramoso; foliis omnibus petiolatis, radicalibus profunde trifidis : lobis lo- batis, incisis, dentatisque; caulimis tripartitis : partitionibus integris, ineisisve, summis indivisis oblongis ; petalis sepala deflexa subæquantibus, carpellis suborbiculatis stylo brevissimo recto apiculatis C. 4. Mey. ibid. p. 327. R. sceleratus Zinn. sp. 176.—DC. syst. 1 p. 268—pradr. 1 p. 34—Spreng. syst. veg. IT p. 652— Koch syn. fl. Germ. p. 18.—Reichenb. ic. pl. fl. Germ. cent IIL ran. t. XL f. 4598. Ranunculus Gmel. fl. Sib. IF. p. 203 n. 48 t. LXXXII f. A. Vulgatissimus in humidis et aquosis. Floret æstate ©. D7 49. Ranuncuzus Azraicus Laxm. R. glaber, caule erecto plerumque simplici uni- floro, rarius apice diviso bifloro; foliis radicali- bus petiolatis suborbiculatis, ellipticis cuneifor- mibusve apice incisis; caulinis sessihibus cunei- formibus profundius incisis vel palmatifidis ; la- ciniis limearibus integerrimis; petalis obcordatis, sepala patentia villosa superantibus ; carpellis suborbiculatis stylo apice uncinato terminatis. R. Altaicus Laxm. in nov. comm. Petrop. vol. XVIL p. 56 8 edeb fl Alt 2 p.525. R. sulfureus DC. syst. 1 p° 274 (excl. syn. Mart. Phipps, Wahlenb.). R. frigidus Willd. sp. Pl HE p. 1312 (non Schrank)-- DC. prodr. 1 p. 35—Spreng. syst. veg. II. p. 651— Reichenb. ic. crit. cent. LIT. P- 75 t. 289. Stylus in specimine meo fructifero uncinatus cum icone citata satis quadrat. In locis humidis alpium Schibet, Urgudei etc. Floret Junio 9. 43. Ranuncuzus PEpariripus Sith. R. subpilosus , caule erecto simplici untfloro , aut apice ramoso 2—4 floro; folus radicalibus cir- cumscriptione orbiculatis in lobos lineares vel centrales lanceolatos pedatim partitis ; caulinis sessilibus palmatisectis : segmentis linearibus elon- gatis ; petalis sepala puberula patula superanti- bus; carpellis (immaturis) ovatis tenuiter margi- natis, stylo subrecurvo terminatis. 56 R. pedatifidus Smith in Rees cyclop. n. 72.— DC. syst. 1 p. 275—prodr. 1 p. 36.—Spreng. syst. veg: IL \p. 659. \ R. Dahuricus Turcz. pl. exsicc. 1831. - Recdit a descriptione celeb. Candolli caule folioso (3, 4 folio) atque calyce puberulo. Planta gracilis, basi sæpius al medium nuda, dein foliis paucis, præsertim ad origi- nem ramorum vestita. Pedunculi clongati læviter striati pubescentes. À R amæno Ledeb. præsertim carpellis glabris dignoscitur. In sylva humida Dahuriæ non procul à Doroninsk inveni, Floret Junio D 44. RaAnuNcuLus POLYANTHEMOS Jinn. R. patentim pilosus, caule erecto multifloro; folus D-partiis: partutionibus multipartitis inciso-ser- ratis; Caulinis superioribus palmati-partitis : par- titionibus sublinearibus subintegerrimis; petalis sepala patula superantibus; carpellis stylo brevi ensiformi, uncinato apiculatis. C. 4. Mey. in fl. ADN D. 200. R. polyanthemos Linn. sp. 779— DC. syst. 1 p. 279—prodr. 1 p. 37.—Spreng. systs veg. I pp: 654= Koch. Syn. fl. Germ. p. 17.—Reichenb. üc. fl. Germ. cent. III. ran. t. XV/TIT. ° 4607. In pratis siccis prope Ircutiam et alibi non rarus. Floret æstate D. 45, RanuncuLuS REPENS Linn. R. flagelliferus subpubescens, caule suberecto , ra- moso; foliis pinnatim trisecüus: segmentis 2? —3- fidis, inciso-serratis; petalis sepala patentia sub- 29 glabra superantibus; carpellis stylo subuncinato (ensiformi) superatis €. A. Mey. in fl. Alt. 2 pr 229. R. repens Linn. Sp 10 DC Syst ep 280 prodr. 1. $ P. 38 —Spreng. syst. veg. Il p. 656.—Koch. syn. fi. Germ. p. 18.— Reichenb. ic. pl. fl. Germ. cent. HI ran. t. XX, f. 4610. In pratis bumidis ubique. Floret Junio, Julio. . >. Gynophoro et carpellis glabris, pedun- B. Gynop/ t pellis glab ped culis teretibus lævibus C. À. Mey. ibid. 46. Raxunxcurus zanucinosus Linn. R. caule erecto ramoso cum petiolis (plerumque ) pilosissimis; folus holosericeis trifidis, subtripar- iitisve: lobis dilatatis fissis incisisve serratis, petalis sepala pilosa patula superantibus; car- pellis stylo ensiformi uncinato apiculatis C. A. Hey. ibid. R. lanuginosus ? geraniifolius DC. syst. 1 p. 281.—prodr. ONCE 37.— Reichenb. ic. pl. jt. Germ. cent. IL ran. t. XIX. f. 4609. Variat floribus majoribus et minoribus (magnitudine sc- quentis) atque pubescentia plus aut minus copiosa et . densa: adsunt individua caulibus a basi ad originem ramorum glabris, supra, pedunculis , petiolisque parce pilosis, ob formam styli ad hanc speciem spectantia. R. propinquus Turcz. cat. pl. fl. Baic. Dah. n: 46 (non C. À. Mey.) est varietas alpina pumila hujus plantæ, uti ex Stylo etiam in speciminibus adhuc florentibus ob- servato, convictus sum. In pratis subhumidis copiose, alpes etiam adscendit; spe- cimina grandiflora ad ripam Baicalis prope Kulituk, ad 60 tractum Jacutensem etc. legi — subglabrata in Da- huria ad fl. Schilkam, in transbaicalensibus ad acidulam Pogromezensem alibique in locis similibus observata— pumila in alpe Czokondo inveni. Floret æstate. D 47. Ranuncuzus Acris Linn. R. adpresse pubescens , caule erecto multifloro, folüis radicalbus 3—5 partuts : partitionibus subrhombeis inciso-dentatis , supremis palmati- partis : partitionibus elongatis sublinearibus integerrimis vel apice incisis, dentatisque; pe- talis sepala subpatula superantibus ; carpellis stylo ensiformi brevi recto vel parum incurvato terminatis. ; k R. acris Linn) eps T79-DCSy SL 08 po pro, p. 36.—Spreng. syst. veg. IT. p. 654.—Ledeb. fl. Alt. 2. p. 331.— Koch. syn. fl. Germ. p. 17.—Reichenb. ic. fl. Germ. cent: III. ran. t. XVII. f. 4606, Ranunculus Gmel. fl. Sib. IV. p. 206. n. 53, Distinguitur a præcedente stylis carpellorum longitudine fere duplo brevioribus apice decurrentibus parum incur- vatis, non vero uncinatis. In pratis prope Jrcutiam alibique occurrit. Floret æs- tate. D. 48. Ranuncuzus ruzcueLLus C. A4. Mey. R. subglaber, caule erecto ramoso; foliis radicali- bus ellipticis serratis, vel rhombeis, oblongo- rhombeisve dentatis incisisve; caulinis in seg- menta linearia divaricata palmatim partitis; pe- dunculis adpresse pilosis ; petalis sepala adpressa pilosa superantibus ; stylis rectis. 6L R. pulchellus C. À. Mer. in fl. Alt. 9. p. 333.— Ledeb, ic pile fl. Ross» Alt ill to A4 Plerumaue glaber, interdum caules foliaque pilis parcis vestita. Petala aurea sepalis subduplo longiora; stylus satis longus rectus aut interdum parum incurvatus.— Datur forma foliis etiam radicalibus palmatipartitis , laciniis oblongis integerrimis. In humidis subalpinis frequens. Floret Maijo , Junio et passim Julio. . Tribus IV. HELLEBOREÆ DC. syst. 1. p. 306 Calycis et corollæ æstivatio imbricata. Petala varia vel nulla Antheræ extrorsæ. Carpella cap- sularia introrsum dehiscentia plejosperma. KocA. Eye Je Germ. p.19: 10, CALTHA Zinn. gen. n. 703, Endl. gen. n. 4786.—Gærtn. IL p. 176. t. CXVII. f. 4.—Lam. ill. t. 500.—Schkuhr t. CLIV. Calyx petaloideus regularis 5 sepalus. Petala 0. Capsulæ 4—10 polyspermæ. 49. CALTHA PALUSTRIS Linn,. C. caule adscendente; foliüis reniformibus vel cor- dato-orbiculatis crenatis, sepalis 5—8 ovalibus ( luteis ). a. communis. Floribus 5 sepalis; foliis ob. Dome crenatis; carpellis Circiter 10. C. palustris Linn. sp. 784.—DC. syst. 1. p. 308 «.— pood ip 47 = Sprens, syst) veg. |IT, pp. 659.2 62 Ledeb. fl. Alt. 3. p. 303.— Koch syn. fl. Germ. p. AO Reichenb. icon. pl. fl. Germ. cent. IF. t. CI. f, 4712. . Caltha Gmel. ie Stb. TP NP OA ne 05 #8. polysepala. Sepalis pluribus plerumaque Worarids Citcaulents Sons ionnmellis 5.0 46 7. membranacea, Sepalis 5 (quam in præce- dentibus minoribus); foliis membranaceis; coule 14 foroa:,.carpellis alerumaute Vorietas 1 übique in paludibus et aquosis vulgaris, ? in humidis alpis Urgudei crescit, ; inter lapides humidas torrentis Orthia, inter fabrieam Sehilkensem et Gor- bitza. Florent: « ab initio Maji usque ad finem Junii, » Junio, ; Junio et Julio. 2. 50. CazTna NATANS Pall. C. caule natante ad genicula radicante: foliis cor- dato-reniformibus repandis; sepalis 5 ovalibus (albis); carpellis numerosis. GC. natans Pall. ilin. edit, min. 3. p. 248.— DC. syst. 1. p. 311.—prodr. 1. p. 45.—Spreng: syst. veg. IL. p. 659. Caltha Gel, fl Sib, I 4 192 482: Foliorum sinus mox aperta, mox clausa lobis inter se conniventibus. Sepala plus quam dimidio minora quam In CAT ie orales Pre In paludibus non rara, prope Ircutiam crescit ad pontem Topkensem magna in copia. Floret Julio. 9. 11. TROLLIUS ZLinn. gen. n. 700. Ent Senn. #767,=G&rin: Ip: 176.t. CXLIIT. 63 J. 5.—Lam. ill t 499.—Schkuhr_t. CLII.— Reichenb. ic. pl. fl. Germ. cent. IV. t. CI. Calyx petaloideus 5 polysepalus , deciduus. Pe- talà sepalis minora nectariformia , unguiculata : lamina linearis subplana, basi fovea nectarifera denudata. Capsulæ plurimæ sessiles, polyspermæ. Bo sn. 1. Germ. p: 19. 51. Trozrius Asraricus Linn. T. sepalis patulis ultra 10; petalis stamina supe- rantibus , stylis concoloribus rectis germinibus duplo breyioribus. C. 4, Meÿ,.in fl : Alt. 9 b-04. T. Asiaticus Linn, sp. 782. (exel. syn. Tourn. et Buxb.)— DC. syst. 1. p. 313.—prodr. 1. p. 46.—Spreng. syst. vee. IL \ \p. 658, Pall. itin.\ Il. p. 528 et 565 et IL. PUS L. Trollius Gmel. fl. Sib, Ip. A0Dur.: 98: var rt (excl. syn. Tourn.) Helleborus ÂAconiti folio, flore globoso croceo Æmm. ruth. p. 16, n. 101. Ubique in pratis. Floret Majo et Junio. D,.— Ab incolis a pKO ILBBTE id est flos flammeus vocatur. 59, Trozzius Amertcanus Mühl. T. sepalis 5—10 patentibus; petalis staminibus brevioribus vel ea subæquantibus ; stylis conco- loribus recurvatis germinibus brevioribus. T. Americanus Mühl. et Gaiss. in Donn cat. hort. Cant.-- DC. syst. 1. p. 813.—prodr. 1. p. 46- 64 T. laxus Salisb. in Linn. Soc. 8. pe 303.— Pursh. fl. Bor. Aimer. 2. p: 391.—Hook. fl. Bor. Amer. œ flore plerumaque 5, rarius 6—7-sepalo, petalis 6—&. Tr. Americanus « pentapetalus herb. Banks ex DC. syst. P T. Dahuricus Turcz. pl. exsicc. #) flore S—10-sepalo, petalis 10—15. ‘T. Americanus ? decapetalus herb. Banks ex DC. syst.? Habitat « ad nivem deliquescentem torrentem Tymugyr circumdantem îäin sylva umbrosa et humida Dahuriæ maxime orientalis, non procul a loco, ubi fluvia Schilka et Argun junguntur; atque in transbaicalensibus prope alpem UÜkalkit versus Werchne-Angarsk. Floret Julio. 9,7. Altera varietas inter limites floræ uostræ non re- perta, ad viam Ochotensem ultra Jacutiam videtur non rara. Sepala ejusdem coloris, quam in præcedente at minora. Stylus in planta florente rectus, in fructifera deflectitur. Differentia hujus a Tr. Riederiano F. et Mey. [Tr. patulo « Deless. ic. sel. t. 44.) mihi adhuc obscura , ,_ naam et in nostro styli germinibus suis subduplo bre- viores sunt, utet in speciminibus Americanis. 19. ERANTHIS Salisb. &r. soc. Linn. 1807 vol. 8. p. 303. Endl. gen. n. 478S8.—Koellea Bir. diss. ren. 1811 p. 21.—Robertia Merat fl. Paris. 1812. p. 211. Reichenb. icon. pl. fl. Germ. cent. IV. t. CI f. ANNEE Calyx petaloideus 5 —8-sepalus, deciduus. Petala sepalis minora nectariformia , longe unguiculata : (0H lamina tubulosa, mæqualiter bilabiata , labio inte- riore brevissimo. Capsulæ plurimæ im receptaculo longe stipitatæ. Koch. syn. fl. Germ. p. 19. 53. ErantTais Sisirica DC. E. sepalis 5 ovalibus, capsulis stylo recto ter- minatis. E. Sibirica DC. syst. 1 p. 315.—prodr. 1 p. 46. Helleborus Sibiricus Spr. syst. veg. IL. p. 658. H. nivalis Sievers russ. (fide speciminis ex herbario illius” provenientis). Planta glaberrima, florifera circiter 8 pollicaris, fructifera ab 8 ad 9 pollices alta. Folia radicalia longe petiolata, circumscriptione orbicularia, palmatim 5 partita: parti- tionibus cuneato-rhombeis inciso-dentatis , incisuris 3— 10, caulina vel involucralia palmatim 67 partita: partitionibus elongatis integerrimis, rarius denticulis paucis instructis. Flos florendi tempore pédicello bre- vissimo insidet , dein pedicellus elongatur. Sepala alba , basi angustata, petala longe unguiculata labio late bi- lobo: lobis obtusis calloso-apiculatis. Capsulæ pedicel- latæ, ovato-oblongæ, venosæ, stylo recto pedicelli longi- tudine terminatæ. Semina orbicularia compressa. In muscosis ad ripam meridionalem Baicalis a pago Kul- tuk ad ostium torrentis Wydrenka. Florentem non vidi, nisi specimen herbarii Sieversiani; specimina fructi-fera mense Junio collegit Auznetsow, initio Julii jam semini- bus delapsis ipse inveni. 2. 54. ERANTIHIS UNCINATA 724 Ë. sepalis b—6 ovalibus, germinibus stylo recur- vato terminatis.- Ne. I. 1842. 5 66 E. Sibirica Turez. pl. exsicc. 1899 (non DC.) Priori duplo minor , florifera 2—3 pollicaris, glaberrima. Radix tuberosa pisi magnitudine. Folia radicalia , tem- pore florendi, vix evoluta , breviter petiolata, cæterum illis speciei præcedentis similia, involacralia radicalibus analoga. Sepala 5—6 ovalia , lactea, minora quam in £. Sibirica. Petala ejusdem formæ. Germina pedicellata, ovato-oblonga , stylo recurvato terminata. Capsulas ma- turas non vidi. Simillima præcedenti at videtur differre stylis recurvatis , statura minore , floribus minoribus et foliis involucralibus radicalibus similibus et magis dis- sectis quam folia involucralia Æ. Sibiricæ. In alpe Schibet ad nivem deliquescentem. Floret Junio. 9,. - 13. ISOPYRUM Linn. gen. 701. Endl: gen. n°4790 Gærtn "1 p. ST2 LC EXP. J. 5.—Schkuhr t. CLIIT. Calyx corollinus, 5 sepalus, deciduus. Petala se- palis minora, breviter unguicalata, basi cucullato- contracta vel subbilabiata. Capsulæ in receptaculo sessiles. Koch. syn. fl. Germ. p. 20. 55. IsoryrumM ruMArtotnEes Linn. J. radice annua: caule ramoso; auriculis ad ba- sin petiolorum subulatis : ( petalis } nectariis tu- bulosis trifidis ; carpellis 10—920. C. À Mey. im Hot 2 pr 299. I fumarioides Linn. sp. 188.—DC. syst. 1. p. 324.— prodr. dep. 48.—Spreng. SSL ve RP -469.— Schkuhr Handb. t. CLIIT. —Pall. itin. IIT. p. 3182 Isopyrum Gmel, ft. Sib. IF. p.191 7:72 67 Helleborus Fumariæ foliis Æmm. Ruth. p. 74 n. 100. {t. XII. I Flores flavescentes par vi. In ruderatis et cultis copiosissime. Floret ab initio Maji per totam fere æstatem. ©. 56. IsopyruM cRANDIFLORUM Fisch. J. radice perenni ; caule simplicissimo umifloro ; auriculis (dilatatis) ad basin petiolorum (sum- morum ) subsemicordatis ; petalis bifidis, bas gibbis; carpellis 3—5. C. 4. Mey. ibid. I. grandiflorum Fisch. in DC. prodr. 1. p. 48.—Spreng. syst. veg. IT. p. 470. | Aguilegia anemonoides Willd. in Berl. Mag. d. Ges. nat. Fr. VW. p. 401. €. 9. f. 6.—Trev. in Spr. Schrad. et Link Jahrb "11 2% pe 49.1. 1.f. 2.4. DC, syst. Tip339.— prodr. 1. p. 51.—Spreng. syst. veg. IL. p. 631. Flores pulchre coerulei, in gencre maximi. In rupibus alpium Buchat, Nuchu-Dabann , Kawokta etc. nec non in subalpinis ad torrentem Urgudei. Floret Jünio. 9}. 14. AQUILEGIA Zinn. gen. n. 975. Endl. gen. n. 4795.—Geærtn. IL p. 175. t. CXVIII {. 3.—Lam.ill.T. 488.—Schkuhr t. CXLVI. (quo- ad stigmata mala). Calyx petaloideus, 5 sepalus. Corolla 5 petala: petala infundibiliformia , margime limbi obliqui inter sepala aflixa, deorsum in calcar cavum pro- ducta. Capsulæ 5—15 discretæ. Koch. syn. fl | _ 65 Germ. p. 21.— Stamina intima membranacea , abortiva. 57. AquiceciA SiniricA Lam. À. calcaribus a basi conica, gracilibus , uncinatis Jamina sua truncata vel obtusa parum longio- ribus ( rarius subæqualibus ); capsulis 5 glaber- rimis, parallelis. u. concolor: lamina petalorum concolore. #. discolor: lamina petalorum discolore, albida vel ochroleuca. A. Sibirica Lam. dict. 1. p. 150.—DC. syst. 1, p. 336,— prodr. 1. p. 50.—Spreng. syst. veg. II. p. 630.—Deless. ic. sel. 1. €. 47.—Ledeb. fl. Alt. 2. p. 296. A. bicolor Æhrh. Beytr. VII p. 146.—Pers. ench. II. p. 85. Glaberrima præter petiolos et margines foliorum interdum pilosos. Pistilla mox staminibus breviores , mox illa ex- cedentia petalorum laminis subæqualia, Fructus basi contractus, turbinatus. Semina rufescentia, nitidula, obo- vato-oblonga , compressa, longitudinaliter { uno latere) carinata , subtrinervia. Dignoscitur ab À. vulgari capsulis glabris, a specie sequente calcaribus uncinatis, floribusque ut plurimum majoribus. Varietas discolor in pratis sylvaticis frequens, alteram nullibi inveni. Floret Majo et Junio. 9. 58. AqQuirecia LEprOcERAS Füisch. et Mer. À calcaribus erectis lamina truncata duplo lon- gioribus ; staminibus Jamina petalorum paulo Jlongioribus , siyhis parum brevioribus; sepalis 69 ellipticis stamina stylosque excedentibus; cap- sulis 5 glaberrimis apice divergentibus; semini- bus nitidulis F. et Mey. ind. 4 sem. hort. bot. Herr. p. 53. Accedit foliis et calcaribus ad À. Canadensem, sed sepalis dilatatis stamina stylosque excedentibus, ovariis glaberrimis aliisque notis satis diversa; ab 4. Sibiri- ca haud ægre dignoscitur calcaribus rectis interdum obliquis , sed nunquam hamatis, capsulis apice diver- gentibus , foliis in lacinias angustiores sectis etc; ab A. parviflora petalorum Jamina plana (in 4. par- vifiora cucullata) præter alias notas, diversissima. Flores magnitudine et forma 4. vulgaris (si calcaria elongata recta prætermittis) pulchre cœrulei , petalorum lamina apice flavescens. Fisch. et Mey. L c. Habitat in Dahuria maxime orientali ad ripas fluviorum Schilka et Argun, a Gorbitza versus unionem eorum » locis montosis et sylvosis. Julio jam fructiferam et cum seminibus maturis inveni. >. 59. AQUILEGIA GLANDULOSA Fisch. À. calcaribus inde a basi præcrassa valde curvatis, apice cephaloideis subhamatisque, lamina paten- ti-horizontali, supra acutata multo brevioribus ; pistillo demum superante stamina ab anthesis initio à basi inde divergentia, fructu turbinato, basi contracto. Fisch. et Lall. ind. 6 sem. hort. ete D 45: A. glandulosa Fisch. mss.— Trev. in Spreng. Schrad et fan Jahrb. dd Gew: 1fasce. 2 p.48 t..4 f.92 C— Ledeb. fl. Alt. IL p. 296. re A. glandulosa F: concolor DC. prodr. IL p. 50. 10 Sepala oblongo-ovalia, saturate violacco-cœrulea, raro alba. Labella f(laminæ petalorum) oblongo-cuneiformia , supra acutata, apice obtusiuscula, sepalis concolora, spatio fere ad basin usque ab ïinvicem separata. Calcaria infra crasse conoidea, supra tamen gracilia , orificii sui dia- metro duplo tantum longiora. Antheræ lineares. Pis- tilla 8—15 (dense pubescentia). Semina compresse ovoidea, minute granulosa, cœrulescenti-atra, opaca, longi- tudinaliter tricarinata. Aquilegia jucunda Fisch. _et ZLall, L. c. a nostra differt sepalis ovatis, apicem ver- sus magis attenuatis azureis , labellis ovato-subrotundis ochroleucis , toto latere invicem contiguis; staminibus parallelis ; antheris anguste-ovalibus; fructu ovoideo, basi umbilicato; pistillis minus numerosis (6—10) semi- nibusque crassioribus, longitudinaliter sub 5 carinatis. — Fisch et, LalToc En alpinis frequens. Floret Junio et Julio 2%. 60. AQUILEGIA VIRIDIFLORA Pall. À. calcaribus rectis (aut vix subincurvis) lamina lata truncata subemarginata vel obtusa longiori- bus; stylis longe exsertis ; sepalis ovali-oblongis acutiusculis petalis brevioribus. À, viridiflora Pall. act. acad. Petr. 1779 p. 260 €. IL. — DO SSL UD; 338— prodr. 1° p. 50 == Sprens St ve. II. p. 530 (excel. syn. plur.).— Murr. comm. Gætt. 1780 P: 8. t. 2.—Jacq. icon. rar. À t. 102. À. flava Lam. dict. IL p. 149 (excl. syn.). Variat foliis subtus glabris aut plus minusve pubescenti- bus. Capsulæ 3—4 pubescentes. Flores parvi luteo-vi- rescentes. Ad fluvium Czikoi in lapidosis prope ostium rivuli Urluk 71 atque in Dahuria inter Nerczinsk et Nerczinskoi Zawod. Floret Majo et Junio 2. Gi. AQUILEGIA ATROPURPUREA XP, A. calcaribus rectis lamina lata, truncata, sube- marginata vel obtusa brevioribus, vel eam sub- æquantibus, stylis subexsertis; sepalis ovalibus obtusis, petalis subbrevioribus. À. atropurpurea Wäilld. en. 517.—DC. syst. I p. 338.— prodr. 1 p. 51. A. Dahurica' Patr. in Deles. icon. sel. 1 €. 49.— DC. syst. 1 p. 338. R Specimina in uno eodemque loco lecta variant foliis sub- tus glabris aut plus minusve pubescentibus, petalis se- pala parum superantibus aut æquantibus, stylis breviter aut longius exsertis, ita ut limites inter varietates a celeb. de Candolle propositas omnino nullas esse credo. Sepala sordide cœrulea apice et ad margines sæpe vi- rescentia. Petala atro-cœrulea vel atrorubentia. Distin- guitur a præcedente præter colorem florum sepalis ob- tusis et calcaribus brevioribus. In rupestribus Dahuriæ, ultra oppidum Nerczinsk. Floret Majo et Junio ©. & | 62. AQuILEGIA PARVIFLORA Ledeb. À. calcaribus crassis rectis aut subincurvis, lami- nam ovatam cucullatam acutiusculam subæ- quantibus ; staminibus interioribus (abortivis) alato-crispis; petalis sepalis duplo brevioribus; capsulis pubescentibus. À. parviflora Ledeb. act. acad. Petrop. 1815. P. p. 514 n. 39.— DC. syst. 1 p. 339—prodr. 1 p. 51.— Spreng. syst. veg. IL p. 631. 72 Aquilegia Gmel, ft. Sib. IF. p. 186 t. LXXIF. Prostat inter plantas in Dahuria collectas et mecum com- municatas. Îpse non inveni. 2. Sepala cœrulea, petala albicantia (in sicco). Staminum in- teriorum structura ad 4. Canadensem et fo T m 0- sam accedit, distinguitur florum colore atque calcari- bus brevioribus. Variat uti præcedentes foliorum pagina inferiore glabra aut pubescente. 15. DELPHINIUM ZLinn. gen. 68i. Endl. gen. n. 4796-—Lam. ill. t. 482.—Gaærtn. 1 pe 10 © EX f. 8.—Schkuhr t. EXLV.—Rei- chenb. icon. pl. fl Germ. €. LXVIIL —LXXIV. Calyx petaloideus 5 sepalus: sepalum superius calcaratum. Corolla nectariformis 4 petala : petala : duo superiora calcarata, calcaribus inclusis, vel petala omnia in unum calcaratum coalita. Cap- sulæ 1, 3, 5 polyspermæ Koch. syn. fl. Germ. p.27: - | Sectio Decpinasrrum DC. syst. 1 p. 554. # Petala 4: duo superiora basi calcarata, 2 infe- riora medio barbata.—Radices perennes. À. Petalorum inferiorum lamina (pl£e- rumque) integerrima, dilatata. 63. DELPHINIUM GRANDIFLORUM LEnnNe« D. pubescens, caule ramoso; folus palmatim tri- sectis. segmentis imultipartitis, lacinis lineari- bus; calcari sepalis sublongiore; petalis mfer1- 73 oribus dilatatis integerrimis suborbiculatis ; cap- sulis pubescentibus. ù Delphinium grandiflorum Linn. sp. ed. 1 p. 531 ed. 9 p. 749.— DC, syst. 1 p. 351—prodr. 1 p. 53.—Spreng. syst. veg. IT. p. 617.—Pall. itin. IIT. p. 318.— Ledeb. fl. Al. 2 PH 289. Delphinium Gmel, fl. Sib. IF. p. 186 n. 18 (excel. var. I. ad D. cheilanthum pertinente) et p. 187 n. 19 var. IT, v. 2. Delphinium elatius, subincanum , perenne , floribus amplis azureis. mm. Ruth. n. 175 p. 132. a. caule erecto, apice ramoso; laciniis _ foliorum elongatis, angustis. BF. caule erecto, apice ramoso; laciniis foliorum abbreviatis, latioribus. D. Chinense Fisch. (fide speciminis hortensis). 7. caule a basi ramoso, laciniis abbre- viatis, latioribus. Ô. caule prostrato, ramosissimo; herba pilis adpressis tomentosa; floribus am- plioribus pubescentibus. » D. pubiflorum Turcz. pl. exsicc. 1829. D simelis vor L. séd\ flortbus duplo minoribus. Prætérea varietas «. ludit florum colore, specimen viridi- florum in transbaicalensibus , ab amic. Basnin, prope acidulam Pogromezensem lectum, possideo, alterum circa Jacutiam inventum communicavit am. Â{V. Sczukin. Vidi 74 etiam specimina hortensia foliorum laciniis latissimis, oblongis, forsan cultura orta. Varietas w. in locis montosis siccis ubique communis; 6. in arena mobili ad ripam Baicalis prope ostium fl. Turka copiose provenit, «. in Dahuriæ campis rarum, B. et y. inter limites floræ nostræ non observatæ , posteriorem prope Jacutiam legit N. Sczukin. Floret æstate 9. 64. DezrniNiuM curiLANTuuM Fisch. D. glabrum, caule erecto ramoso; foliis inferiori- bus palmatim 5—7 partitis, sectisve: segmentis rhombeis aut rhombeo-oblongis trifidis, lacimiis incisis ; Summis in segmenta 3—5 subintegerri- ma palmatim sectis; petalis inferioribus dilatatis suborbiculatis integerrimis vel læviter bifidis; calcari sepala adæquante; capsulis pubescenti- bus, reticulatim pictis. s D. cheilanthum ÆFisch. in DC. syst. d 352 et 545 — prodr. I p. 53.—Spreng. syst. veg. IL. p. 617. Delphinium Gmel. fl. Sib. IV. p. 187 n. 19 var. 1 P. LXXVI? (folia minime hirsuta). a. segmentis foliorum oblongo-rhombeis subtus glaucis, sinu baseos angulum obtu- sum formante; petalis inferioribus pres rumque) integris. #. segmentis foliorum rhombeis, subtus viæ pallidioribus, sinu baseos angulum acutum formante vel clauso; petalis in- ferioribus (plerumque) bifidis. D. sylvaticum Turcz. pl. exsicc. 1832. In sylvis Dahuriæ passim. Priorem varictatem inveni prope pe 59 Nerczinskoi Zawod, in viciniis Gorbitzæ etc., alteram in subalpinis prope torrentem Aguzakan. Ejusdem for- mam minorem ad fl Tessa legit am. J. ÆKirilow. Floret Julio D 65. DELPHINIUM PARVIFLORUM 7. D. glabrum , caule erecto subsimplici; foliüis pal- matim D partitis: segmentis rhombeis, trifidis , inciso dentatis ; petalis inferioribus dilatatis sub- orbiculatis integerrimis sepala adæquantibus ; calcari sepalis longiore; capsulis (junioribus) pubescentibus. Folia fere omnia conformia, utrinque concolora aut subtus vix glaucescentia. Flores duplo, quam in præcedente minores. An varietas parviflora præcedentis ? Legi ad fluvium Barguzin in lapidosis sylvaticis subalpi- nis. Floret Julio 9. B. Petalorum inferiorum lamina parva bifida. Petioli basi non dilatati. 66. Derrninium ELATUM Linn. D. folis palmatim 5 fidis: lacinis trifidis inciso- serratis ; pedicellis superne bracteolis 2 lineari- bus; petalis discoloribus (atris), capsulis glabris aut pubescentibus; semimibus lamellato-rugosis, lamellis imbricatis. D. elatum Linn. sp. 749.—Koch syn. fl. Germ. p. 92. (excel. forsan synonymis nonnullis). a. foliis inferioribus ambitu orbicula- is, segmentis approæimatis; caule pilis 76 patentissimis hispido; pedicellis glabris aut hispidulis; capsulis glabris. D. palmatifidum 4%. hispidum DC. syst. 1 p. 358—prodr. 1 p. bo Delphinium Grmel. fl. Sib. IV. p. 187 n. 19 var. III &. t. LXXIX. B. foliis inferioribus ambitu ovatis, ba- si truncatis vel cordatis; segmentis plus minusve divergentibus; caule glabro; pedi- cellis hispidis; capsulis glabris. D. palmatifidum £. glabellum DC. syst. et prodr. L. c. Delphinium Gmel. fl. Sib. IF. p. 187 n. 19 var. 1 «. t. LXXY. Ambæ varietates in sylvis crescunt, ?. loca subalpina magis amat. Floret Julio et Augusto 9,. Observatio. Ab hoc recedunt præcipue petalis concoloribus cœruleis D. laxiflorum DC., dyctiocarpum DC. aliaque.—D. cuneatum Slev. cujus specimina in Uc- rania prope oppidum Liwensk olim collegi semina hahet compresso triquetra, angulis alatis et hoc charactere a varietatibus D. elati bene distinguitur. Similem struc- turam seminum observavi in specimine e Helvetia orto et a cl. Schleicherio subtitulo D. intermedii var. Jfoliis mollissimis misso. G7. DezPpuinium TRISTE Fisch. D. foliis palmatim 5 partitis, sectisve : segmentis angustis inciso-subbipinnatifidis ; pedicellis su- perne bracteolis 2 ovatis ; petalis subconcolori- bus; capsulis molliter pubescentibus; semimibus triquetris inæqualiter rugosis. Ad D. triste Fisch. in DC. syst. 1 p. 362—prodr. 1 p. 56. E longinquo distinguitur a præcedento colore sepalorum fusco, præter alias notas. Petala atra. In campis ad fl. Dschida non procul a Charatzai, nec non in superiore regione fl. Ireut prope Monda. Floret Julio 2. 16. ACONITUM Linn. gen. 682. Endl. gen. n. 4797.—Gœrtn. 1 p. S11 t. LXPV. " f. 4.—Lam ill. t. 482.—Schkuhr t. CXLV.—Rei- chenb.ill. Aconit.—Ejusdem monogr. Aconit.—icon. pl. fl. Germ. cent. IV. t. LXXV.—C. Seringe esqu. d’une monogr. du genr. Acon. Calyx petaloideus, 5 sepalus ; sepalum superius (cassis) fornicatum. Petala 5 : duo superiora cuculli- formia, nectarifera, longe unguiculata ; reliqua mi- nuta linearia , etiam deficientia. Capsulæ 3—5 po- lyspermæ Koch. syn. fl. Germ. p. 23. Sectio I. Lycocronum DC. syst. 1 p. 367. Flores flavidi (vel rarius violascentes). Calyx de- ciduus, casside conica, limbo horizontali vel des- cendente. Capsulæ plerumque 3. Folia palmatipar- tita vel palmatifida. C. À. Mey. in fl. Alt. 2 p. 284. 1. Calcart inflexo, annulari vel spirali. Sepala lateralia æquilonga. Folia palma- tifida, lobis subrhombeis dilatatis. Cassi- dis basis rectangula. C. A. Mey. ibid. p. 286. 18 68. Acoxtrum Lycocronwum Linn. A. nectarus erectis, calcari filiformi circinnatim convoluto ; seminibus undique plicato-rugosis obtuse trigonis, carina arguta; foliis palmatis Koch syn. fl. Germ. p. 25. À. Lycoctonum Zinn. sp. 750.—DC. syst. 1 p. 369.— prodr. 1 p. 57. Varietates apud nos obviæ : “. pubescens, calcart Spinalr, costs fundo clavato, rostroque elongatis; flori- bus cœruleis vel violascentibus. A. Lycoctonum # septemtrionale Seringe in DC. prodr. Dojo rer À. excelsum Reichenb. monogr. Acon. n. 62 t. LIII. Hoc iterum variat casside magis elongata, subinflexa. 8. calcari semiannulari, labio breviore, casside supra frontem subconstricta, fun- do subclavato, diametro aperturæ 1: lon- giore, rostro apice subinflexo. Caule sub- glabro, ramoso, paucifolio, ramis divari- catis, subnudis; petiolis foliisque palma- tifidis pubescentibus: lobis exacte rhom- beis incisis, sinu foliorum clauso; flori- bus ochroleucis. À. ranunculoides T'urcz. pl. exsicc. 1833. Var. ”. vulgatissima in pratis sylvaticis 8. tantummodo in monte excelsa et lapidosa ad viam quæ a Gorbitza ad ostium fluvii Urow ducit observata. Florct Julio et Au- gusto 2. 3) 2. Calcari nectarii recto. Sepala latera- lia æquilonga. Folia palmatipartita: segmentis dissectis, lobis sublineari- bros Os, 4,,Meÿi. in y, A6, 2 ip,.284. 69. AconiITUM PARBATUM Patr. | À. calcari rectiusculo, obtuso; cassidis fundo sub- conico , basi rectangula, aperturæ diametrum subæquante. À. barbatum Patr. in DC. syst. 1 p. 367.—prodr. 1 p. 58 (excel. var. g.).—Deless. icon. sel. 1 t. 64.—Spreng. syst. ves. II. p. 620.—Reichenb. monogr. n. 54 t. XL. Cassidis -fundum conicüum, interdum subcylindricum vel etiam suhclavatum. | In pratis montosis sylvaticis ubique frequens. Floret Ju- Kio et Augusto 9, 70. AconiTuM GmEzint Reichenb. À. casside supra frontem constricta, fundo cy- ‘lindrico-clavato, diametro aperturæ 1: longiore, rostro apice inflexo. C. 4. Meÿ. L. c. A. Gmelini Reichenb. monogr. n. 55. t. XLVI.—Spreng. syst. vég. II. p. 620. c À. hispidum DC. syst. I p. 367. À. barbatum P. hispidum DC. prodr. I. p. 88. À. Pyrenaicum Pall. itin. IT. p. 511 et 529. Aconitum Gmel. fl. Sib. IV. p. 188 n. 20 (excel. syn. Linn. et varietate floribus purpurascentibus ad A. excelsum * Rchb. spectante) €. LXXXI. Præcedenti simillinum at casside elongata graciliore supra frontem constricta abunde differt. Crescit promisque cum præcedente codemque tempore floret. 9. 80 Sectio II. Eu—aconrrum C. À. Meÿ. ( Napellus et Cammarum DC. Endl.). Flores cœrulei, violacei, albi et variegati. Ca- lyx deciduus, casside elongata convexa vel conica, limbo adscendente. Capsulæ 3—5. Folia palmati- partita, rarius palmatifida. C. 4. Mey. in Jjl. Alt. 2 p. 281. 71. Acontrum Narezzus Linn. À. nectariis ex ungue arcuata horizontaliter cer- nuis, calcari subrecurvato, floribus racemosis , capsulis junioribus divaricatis ;: seminibus argute triquetris, dorso obtuse plicato-rugosis Koch syn. fl. Germ.'p. 24. À. Napellus Linn. sp. 751.—DC. prodr. 1 p. 62. Varietates floræ nostræ familiares: u. cucullis sæpe subinflatis, casside hi- ante convexæo—hemisphærica; filamentis pi- losis; foliis pedatim S partitis, partitio- nibus lincaribus plus minus angustis, sub- ternato-laciniatis, acutis. À. Napellus Reichenb. monogr. n. 13 t. I1—IV ? — icon. pl. JL. Germ. IV. t. XCIL f. 4700 (in omnibus conve- nit præter cucullos sæpe subinflatos).—C. 4. Mey. in fl. Alt. 2 p. 283 (fide Speciminis ab amic. Bunge commu- nicati }. © Jilamentis :Sla@bris Ccœterd cul Un var. « : 81 A. Hoppeanum Rchb. monogr. n. 8 t. LXV.—icon. pl. fl. Germ. cent. IV. t. XCIV. f. 4703. AGUICArE, cupitdio.,.Casside JornichLa , clausa; filamentis pilosis; foliis pedatim 5 partitis, partitionibus multipartitis, laci- niis dinearibus integris incisisve; necta- riis sæpe oblique inclinatis. $ A. multifidum ÆKochk in Rchb. monogr. n. 292. t. LXX.— icon. fl. Germ. cént. IV. t. XC. f. 4696. | In pratis sylvaticis omnes varietates fere ubique promis- cue crescunt. Flofét Julio et Augusto. D. 79. AconrTum AMBIGuuM Rchb? À. glaberrimum , nectariis ex ungue arcuata de- pendentibus; calcari adunco; caule pauci (2—4) floro; pedunculis erectis; capsulis..…. À. ambiguum Rchb. monogr. n. 9. ft. XXIII?—C. A. Mer. lin fl. Alt. 2 p: 283? Foliorum segmenta rhombea multipartita, sepala interme- dia plus minus ciliata, cassis fornicata, filamenta glabra. À planta homonyma Reichénbachiana recedit nectariis dependentibus , calcaribus aduncis , atque foliis magis dissectis. Talis est planta, quam in alpe Urguüudei et in Dahuria - invemi, sed illa a cl. ÆAuznetzow in alpinis prope Turan lecta, floribus exaëte cum priore convenit, recedit vero caule apice subvolubili, foliis profundius partitis, seg- mentis et laciniis distantibus anguste linearibus, acutis. Fructus utriusque desiderantur. Floret Julio et Au- gusto. ©. | Ne, L'1842 6. 82 73. AconiTum Kuznersowu Æchb. À. nectariis inflatis , erectis vel oblique inclinatis; calcari uncinato ; racemis basi ramosis subæqua- libus, capsulis junioribus parallelis vel divergen- tibus; foliüs pedatifidis; segmentis oblongo-cune- atis vel cuneato-rhombeis incisis, subtrifidis. À. Kuznetsowii Rchb. monogr. n. BS8ÙE) XL. Flores cœrulei, unicolores, cassis erecta, rostrum rectum, racemi æquales aut ramis inferioribus magis productis, subpyramidatis. Ad varietates 4. variegati in sy- nopsi floræ Germanicæ a cl. Koch enumeratas valde ac- cedit et forte illis adnumerandum, recedit racemis demum non paniculatis, rostro recto, aliisque notis læ- vioribus. In pratis sylvaticis transbaicalensibus et Dahuricis. Floret æstate. 9, | 74. ACONITUM TORTUOSUM . WF, A. nectarlis inflatis dependentibus, calcari unci- nato ; ramis adscendentibus unifloris (rarius bifloris); capsulis junioribus subparallelis , semi- nibus....; foliis pedatipartitis, partitionibus multipartitis, laciniis linearibus integerrimis vel subincisis. À, tortuosum Willd. enum. p. 576.—DC. syst. 1 p. 378— prodr. 1 p. 61.—Spreng. syst. veg. 9 p. 620.— Reichenb. mon. n. 31 t. XXIF. Caulis gracilis, interdum apice subvolubilis. Folia inferiora petiolata, petiolis vix longitudine foliorum, superiora subsessilia. Cassidis rostrum rectum, dorso parallelum. Habitus peculiaris ob ramos adscendentes, sæpissime 83 unifloros , caulem gracilem atque folia superiora subses- silia. Differt ab 4. ambiguo pedunculis in ramis adscentibus, non erectis atque nectariis inflatis, a cæteris nectariis dependentibus et habitu. In monte umbrosa sylvosa Dahuriæ Solonecznoy—Chrebet dicta, inter Nerczinsk et Nerczinskoy Zawod sita, atque ad fl. Argun, prope ejus ostium. Floret Julio et Au- gusto. (‘. 75. ACONITUM TENUIFOLIUM 7. À. nectaris inflatis erectis, calcari uncinato ; ramis adscendentibus mulufloris ; floribus congestis; capsulis junioribus convergentibus; seminibus ar- gute triquetris, transverse plicatis : plicis dorsa- hbus alatis, membranaceis, undulatis : foliis pe- datisectis subtus pubescentibus, segmentis pin- natisectis, lacimus linearibus, angustissimis, mar- gine revolutis, integris aut lacimula auctis. A. macrorhynchum Turcz. cat. pl. Baic. Dakh. n. 75. Caulis, pedunculi, petioli, foliorumque pagina inferior villis patentibus mollibus, pubeque brevi adpressa ves- titæ. Species bene distincta foliorum lÎaciniis angustis- simis , margine revolutis, præterea differt ab aflinibus nectariis erectis et floribus ad apicem ramorum con- gestis. Crescit magna in copia, in pratis sylvaticis ad fl. Argun et Schilka, prope unionem illorüm. Floret Julio et Au- gusto. 2. Tribus V. RANUNCULACEÆ SPURIE. Antheræ introrsæ. G* 04 17. ACTÆA Linn. gen. 674. Endl. gen.n. 4799.—Fisch. et Mey. ind. sem. hort. Imp., Petr. p. 20: 4cteæisect 1H DCrs6r et prodr.—Gærtn. Î. p. 154 t. CXIV. f. 1.— Lam. Lilo. 148 Aestivatio imbricativa. Calyx 4-5 sepalus, pe- taloideus, regularis. Corolla nulla. Stamina multa, exteriora (numero indefinita) dilatata, antheris destituta. Capsula solitaria baccata, indehiscens, polysperma. Semina compresso-angulata , lævia, horizontalia.—Herbæ perennes, foliüis 2—3 terna- tim sectis , segmentis incisis serratis, floribus ra- cemosis albis. Fisch. et Mey. |. c. 76. AcTæÆA spicATA Linn. À. caule basi squamoso, aphyllo ; pedicellis flo- rum longitudime in fructu vix incrassatis : la- mina staminum sterilium spathulata obtusa. F. et M. L. c. k é. fructibus subglobosis nigris. À. spicata Linn. sp. 199,— DC. syst. 1 p. 384 prodr, f. pe 65.—Spreng. syst. veg. IL p. 57t.—Koch syn fi Germ. Den, Actæa Gmel. fl. Sib. IV. p 191 n. 9 (excl. var}. C JRUCLLOUS SHbOLAaLLS TD, À. robra fl Alt 2% p. 174 (excl. syn. plur.) Turcz pl. “exsicc. 1839, À erythrocarpa Fisch. 89 Actæa Gel. JUS Sib. IV. p. 1921 n. 9 var. Habitat P. in sylvis umbrosis montium ad ripam Baicalis prope Kultuk, atque ad thermas Turkenses. Floret Julio 9,.— Alteram in regionibus, de quibus agitur, nusquam vidi. 18. ACTINOSPORA Turcz. Fisch: et Mey. L. cit. et INC 19. p. 2.—Endl. gen. n. 4S01. Aestivatio imbricativa. Flores abortu dioici vel polygami. Fœm : Sepala 5. Filamenta pauca, an- thera cassa terminata, exteriora filiformia simplicia, intima dilatata, per paria connata. Mas : Sepala 9, _allis plantæ foœmineæ majora. Stamina fertilia, nu- merosa, simplicia, filiformia ; sterilia pauca ferti- hbus intermixta, dilatata, per paria connata. Ova- ria abortiva, minima, vel plane nulla. F et jf. L. c. 77. AcTinosPoRA DAHURICA mn. Actæa Dahurica et pterosperma Turcz. pl. exsicc. 1831. Herba perennis. Caulis 3-4 pedalis basi glaber aut vix ad genicula puberulus, apice ramosus paniculatus pube molli obtectus. Folia bi-aut triternatim secta glabra vel ad nervos paginæ inferioris interdum pilis raris et sparsis vestita, Segmenta lateralia inæquilatera inciso-dentata, terminalia confluentia. Paniculæ infériores axillares re- motæ, superiores, bracteis setaceis stipatæ, magis appro- ximatæ, omnes alternæ, e racemis alternis compositæ. Flo- res dioici vel polygami magnitudine Cimicifugæ@ fœti- dæ. Scpala oblongo-obovata , basi plerumque attenuata, sordide alba, decidua. Filamenta sterilia fusea, per paria ultra medium connata, singula anthera sterili, orbicu- lari, candida terminata , fertilia cum antheris exsertis 86 alba. Ovaria 3—8, juniora pubescentia , maturantia cal- vescunt. Capsulæ omnino glabræ, intus dehiscentes gib- bosæ, stipitatæ circiter 4 spermæ. Semina ovato-oblonga, rugulosa, ala membranacea, fimbriato-lacera , appendici- bus squamarum Jaceæ satis simili, cincta.— Planta flori- fera odorem Îævem non ingratum pergit , fructifera in- star Cimicifugæ fœtet. In campis Dahuriæ orientalis ad fl. Argun et prope Ner- czinskoi Zawod. Floret Julio. 22 19. CIMICIFUGA Linn. amæn. VII. 435. l Endl. gen. n. 4802.—Acteæ sect. 1 DC. sÿst. et prodr.—Geærtn. I. p. 275 t. CXV. f. 5.— Lam. LL CAS. Aestivatio imbricativa. Calyx 4—5 sepalus, peta- loideus, regularis. Petala 4—5 (vel abortu pau- ciora), concava, fundo nectarifero. Stamina multa, omnia fertilia. Capsulæ 3—5 (rarius 2) siccæ, de- hiscentes, polyspermæ. Semina plana, squamosa, verticalia.—Herbæ perennes, folis bi-triternatim sectis , segmentis serratis , incisisve , {loribus race- moso-albidis.— Genus ab Actinospora et Bo- trophi, petalorum siructura, fere Ranunculi, optime distinctum. Fisch. et Mey. & c. 78. CimicrrucA FoœŒTipA Linn. C. racemis paniculatis æqualibus; ovarus 2—3 se- riceo-villosis; capsulisque (fere glabris) breviter stipitatis, stipite sua multoties longioribus. .Cim. fœtuda Linn. syst. nat. èd. 19 p. 659:=Spremg. syst. veg. IT p. 628.— Pall. itin. III. p. 317 et 319.— F1 Alt. 87 2 p. 294.— Koch. syn. fl. Germ. p. 26.—C. fœtida -. Fisch. et Mer. L. c. 4 Acitæa Cimicifuga Linn. amæn. 2 p. 354.—sp. ed. 2 p. 729.— DC. syst. 1 p. 382—prodr. 1 p. 64. Cimicifuga Gmel. fl. Sib. IF. p. 181 n. 10 £. LXX, Thalictroides fœtidissimum Christophorianæ facie Amm. Ruth. p. 76 n. 102. Prope Ircutiam frequentissima, in transbaicalensibus et in Dahuria non occurrit. Floret Julio et Augusto. 9. 79. CimictFucA siMPLEX Wormsk. C. racemis solitaris elongatis, aut subpaniculatis, terminali cæteris multo longiore; ovarus 2—5 sericeo-villosis, stipitem suam æquantibus ; cap- sulis subglabris stipite sua vix duplo longio- ribus. GC. simplex Wormsk. in DC. prodr. 1 p. 64. Actæa Cimicifuga F. simplex DC. ibid. Cimicifuga fœtida Ê. F. et Meyi Ne Actæa macropoda Turcz. pl hersic. 1851. Omnino distincta a præcedente species racemis terminali- bus longissimis ovariisque longe stipitatis. Capsulæ paulo majores et longiores plerumque 4, interdum 3 aut 5, rarius 2. Odor plantæ florentis non ingratus, fructiferæ minus fœtidus, quam prioris. Semina in utraque ovalia, compressa > utrinque muricata ; ala anguste fimbriato- lacera cincta. In Dahuria orientali inter Nerczinsk et Nerczinskoi Za- wod in sylvaticis humidis et montosis abunde crescit, præterea nullibi observata. Floret Julio et Augusto. ©). fi 88 20. PÆONIA Linn. gen. 678.. Endl. gen. n. 4804.—Gærtn. 1 P- 509 t..LXV. -f. 1.— Lam. ill. 1: 489.- Schkuhr t.. CXLPL Aestivatio imbricativa. Calyx inferus 5 sepalus (foliaceus) persistens. Petala 5 (interdum 6—10). Stamina multa, omnia fertilia. Discus carnosus ovaria Ccingens. Capsulæ 2—5 siccæ, dehiscentes, polyspermæ. Semina horizontalia, albuminosa. C. 4. Meye in je Alt. 2°p. 2706: 80. PzxoniA ANOMALA Linn. P. herbacea, folüis glabris ternatim vel biternatim sectis, segmentis pimnatipartits , laciniüis lanceo- latis oblongis acuminatis integerrimis vel plus minus incisis, capsulis subquimis glabris vel pu- bescentibus. €. 4. Mey. ibid. P: DATE HO Capsutis abris P. anomala Linn. mant. 247.— DC. syst. À p. 393 — prodr. 1 p. 66—Spreng. syst. veg. IL. p. 615.—Schkuhr Handb. te CNLIY. P. laciniata Pull. fl. Ross. II. P- 93. P. Sibirica Pall. ibid. t. 85. P. lobata Pall. itin. IT p. 553 et 555.—P. 5 capsularis ibid. IL p. 316. Pæonia Gmel. fl. Sibir. IF. p. 181 €. LXXI. #. capsulis pubescentibus jl. Al RE: Habitat varietas «, quam solam vidi, in montosis sylvati- cis ex. gr. in monte Baranczuk ad Baicalem , prope ori- à 59 ginem Angaræ , prope Tunka etc. Floret Majo et Ju- nio.—Rossice Maprunn xopenra id est radices Mariæ dicitur. DA à 81. PzxonrA azpircora Pall. P. herbacea, foliis glabris, subtus glaucis, ternatim biternatimve sectis, segmentis tripartitis trisec- tisve, lacinus lanceolatis vel ovato-lanceolatis , acuminatis ; capsulis 3—4 glabris apice recur- vatis. P. albiflora Pail. fl. Ross. IL. p. 90 t. 84.—DC, syst. 1 p. 392— prodr. 1 p. 66.—Spreng. syst. veg. II. p. 615. P, edulis Salisb. par. Lond. t. 78 (var. flore roseo). Pæonia Gmel. fl. Sibir. IV. p. 184 n. 13. Variat flore albo , aut albo subtus roseo , aut toto roseo. Omnes promiscue in Dahuria ad fl. Onon et Ingoda _atque ulterius copiose proveniunt. Floret Majo et Ju- nio. 9. Ordo IL MENISPERMACEZÆ Juss. gen. et DC. stade ni 607. Flores (abortu?) unisexuales , sæpissime dioici minimi, tegumenta floralia uni aut multiserialia, seriebus omnibus ternario aut quaternario numero constantibus, hypogyna, decidua, petala interdum nulla. d Siamina monadelpha , aut rarius libera, nunc petalis numero æqualia et usdem opposita, nunc petalis numero tripla, quadruplave, antheræ adnatæ extrorsæ , aut basi ad apicem filamenti insertæ. © Ovaria nunc plurima monostyla bas subcoalita, nunc solitaria stigmatibus plurimis co- 90 ronata intus multilocularia et ideo e plurimis car- pellis coalitis constantia, rarissime et verosimiliter abortu unilocularia. Drupæ fere in omnibus bac- catæ, monospermæ , obliquæ aut lunulatæ , com- pressæ; semen conforme ; embryo curvus aut peri- phericus, albumen nullum aut parvum carnosum; cotyledones planæ , nunc approximatæ , nunc mo- do singulari distantes et in loculis duobus seminis locatæ , radicula supera, interdum vero fructus apice cum basi per accrescendi modum contiguo infera dicenda. DC. prodr. je P- 95. Tribus IL MENISPERMEÆ DC. ibid. Flores sæpissime dioici, masculi quoad partium numerum symetricl. Carpella plurima distincta 1- locularia 1-sperma.—Folia simplicia DC. ibid. pr 00. 291, MENISPERMUM Tourn. mem. ac. Par. 1705. p. 237. Endl. gen. n. 4685.— Lam. ill. t. 824.—Menisper- mi sp. Linn. Juss. Lam. Willd. Sepala et petala ordine quaternario bi aut tri- serialia. Q Stamina 16-20. — ©. Ovaria 2— 4. Drupæ baccatæ subrotundo-reniformes monosper- mæ.—frutices scandentes DC. prodr. 1. p. 102. 82. Menispermum Dauvuricum DC. M. foluis peltatis glabris, subtus glaucis, cordatis, angulatis; augulis acutis, terminali acuminato vix mucronato, racemis solitariis, geminisve ca- pitellatis. 91 M. Dahuricum DC. syst. nat. di: pi 540,—prodr. 1 A D02.—Sprens. syst:\ves. IL\p., 157. Menispermum Gel. Je Sib. IF. p: 108. n. 86. Racemos plerumque solitarios observavi et nonnisi in speciminibus vegetioribus geminos vidi. Numerus florum in his usque ad 30, in minoribus vero ad tres et imo ad unicum florem reducitur. Ad pedes montium non rarum, sed mirum est inter in- numera specimina mascula me nunquam fœmineum in- venire potuisse. fn. Floret Junio. Ordo HI. BERBERIDEÆ Vent. DC. syst. IL. p. 1. Sepala 3—4—6 duplici serie alternatim dispo- _sita. Petala tot quot sepala et ïis opposita, rarius _ numero dupla. Glandulæ vel parapetalum ad basin petalorum. Stamina hypogyna, libera , petalis op- posita ; antheræ adnatæ: loculis valvula a basi ad apicem elastice dehiscentibus. Ovarium 1, unilo- culare, placenta unilaterali. Semina 1—3, ad basin placentæ adnexa. Embryo rectus, axilis, radicula hilum spectante. Koch syn. fl. Germ. p. 27. 22, BERBERIS Zinn. gen. 442. Endl. gen. n. ÉD Gen p. 200. t. XLII. — Vüm. cil. & 293.—Reichenb. ic. jl. Germ. cent. IT. €. XVIII. Sepala 6 squamis intus stipata. Petala 6 intus biglandulosa. Stamina edentula. Bacca 2 rarius 3-sSperma. Semina ad basin lateraliter inserta, erecta, oblonga, testa crustacea, albumine carnoso, 92 cotyledonibus foliaceis ellipticis, radicula longa,. apice capitellata. — Frutices folus primarus aboruvis et in spinas sæpius mutalis , secundarus in axillis fasciculatis. Flores im omnibus flavi DC. prodr. 1. p. 105. | 83. Bergerts Sisirica Pall. R. spinis 3—7-parütis, folnis lanceolato-obovatis ciliato-serratis; pedunculis (sohiartis ) unifloris, folio brevioribus DC. prodr. 1 bp. 108: B' Sibirica Pall.vitin.\II. \p. 191/app° Wr) AOB4 LEP OR DE syst Ip D Spren es SAS TEEr TP PPS Schull. syst. veg.. VII. 1: p. 12.—Pall. fl. Ross: IL p. 49.— Ledeb. fl. Alt. IT. p. 52. B. Altaica Paliife. Ross. t. LXVIT. Habitat in lapidosis et passim in arenosis ex. gr. ad tor- rentes Snieschnaya et Chamnei, in montibus editis Dahuriæ , in arenosis prope Tunka etc. Floret Junio. fn. Ordo IV. NYMPHÆACEÆ DC. prop. med. ed. 2. p. 119: Torus floris expansus nunc in conum inversum ovaria In e0 semi-immersa gerentem, nUNC in UrCeO- lum ovaria includentem et stigmatibus corona- tum. Calyx 4—6-sepalus. Corolla regularis: petala numerosa, . 93. CoryDArIS BULBOSA DC. C. radice tuberosa, globosa, solida; caule simplici erecto, basi unisquamato; foliis 3—4 biternatim sectis; segmentis oblongis subcuneatis bracteis- que apice incisis. C. bulbosa DC. fl. fran. IV. p. 637—Ssyst. nat. IL p. 119—prodr. 1 p. 1927. | C. Halleri Spr. syst. veg. IIL p. 160. C. solida Smith engl. De IUT. p. 353.— Koch syn. di Germ. p: 32. C. digitata Pers. ench. IT. p. 269— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IIT. t. VIIL f: 4462. Fumaria solida Linn. mant. ex Smith. Folium inferius in axilla squamæ nascens plus minus evos lutum , interdum tempore florendi nullum. Cum planta Europæa exacte convenit. Crescit in Dahuria ofrientali : prope pagum Biankina ad pedem rupis, prope Nérezinskoi Zawod et ulterius ad fl. Argun. Florét Majo. LE 104 $ 2 Radice fibrosa, caule ramoso, foliis caulinis plurimis alternis (Capnoides) DC. prodr. 1 p. 128. 94. CoRYDALIS PÆONIÆFOLIA Pers. C. caule erecto ramoso; folius bipinnatim sectis, subtus glaucis, segmentis ovatis, ultimis lobatis; bracteis oblongo-lanceolatis , integris , acutis vel acuminatis ; siliquis ovahibus. C. pæoniæfolia Pers. ench. II. p. 269.— DC. ae nat. II p. 122—prodr. 1. p. 128.—Spreng. syst ives.|\ IMpl 161. Fumaria pæoniæfolia Steph. in Willd. sp. pl. LIT. p. 859. Fumaria Gmel. fl. Sib. IF. p. 66 n. 89 t. XXXIV. Planta Dahurica ab Ochotensi discrepat bracteis latioribus lanceolatis utrinque acuminatis nec oblongo-linearibus, floribus et præsertim calcaribus minoribus. Planta fra- . gillima, flores carnei cum pedicellis articulati, unde valde caduci et fructus raro maturant. In umbrosis muscosis ad rivulos frigidos in fluvium Argun influentibus versus ejus ostium. Floret Julio. d. 95 Coryparis GErcert Ledeb. C. caule debili diffuso , ramoso; folus glaucescen- tibus trisectis, segmentis tripartitis, laciniis bracteisque cuneiformibus incisis ; bracteis infe- rioribus pedicellos superantibus ; fructibus ob- longis subtetraëdris compressis, longitudine pe- dicellorum. C. Gebleri Ledeb. ind. sem. hort. Dorp. p. a. 1823—f. Alt, IT. p. 246—Icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 49. Flores pallide lutei. Prope Ircutiam in ambulacro publico. Inveni etiam pauca specimina ad pedem alpis Chamar minoris. Floret Ju- n10. %. 105 96. Coryxpazis Simirica Lers. C. caule suberecto ramoso ; folus subglaucis, b-- pinnatim sectis: segmentis in lobos oblongo-: Hineares incisis ; bracteis linearibus pedicello sub- æqualhbus ; siliquis oblongo-obovatis pedicel- Jum vix excedentibus. @Sibuuca Pers, ench., IT p.270. DC: Syst. nat. Il p. 194— prodr. 1 p. 128.—Spreng. syst. veg. III. p. 161. Fumaria Sibirica Linn. fil. suppl. p. 314. Fumaria Gmel. fl. Sib. IV. p. 65 n. 87 t. XXXIIT. Variat floribus albis et aureis ; bracteæ infimæ incisæ, superiores integerrimæ. In pratis humidis prope Ircutiam /Sczukin) ; in subalpinis ad tractum circabaicalensem inter Oglok et Temnik etc. Floret Julio. 2. 97. CoRyDALIS IMPATIENS Æisch. C. caule subdiffuso ramoso; foliis glaucis bipin- natim sectis : segmentis in lobos oblongo-linea- res incisis; bracteis oblongo-linearibus pedicellis subæqualibus ; siliquis linearibus, basi angusta- is pedicellis duplo longioribus. _ C. impatiens Fisch. in DC. syst. nat. Il p. 124—prodr. 1 p. 128.—Spreng. syst. veg. IIT. p. 161. \ Flores semper aurcos vidi. Bracteæ integræ aut omnes sub- incisæ. Similis præcedenti at certe distincta fructibus longioribus pedicellos nempe duplo superantibus Fruc- tus in hac et in præccdente elastice dissiliunt. _In glareosis et sabulosis ad littora Baicalis prope Listwe- nischnaya, Kultuk etc. Floret Junio et Julio. D (La suite au N° prochain.) DU GOUVERNEMENT DE MOSCOE, AVEC UNE PLANCHE LITHOGRAPIIÉE ;, PAR G. Sischer de Maldheim. (Lu à la séance du 19 Décembre 1841.) "y? ÈS e—————— En soumettant à la Société cette revue des fos- siles du Gouvernement de Moscou, j'ai pour but principal de relever quelques erreurs de mon Oryctographie de ce Gouvernement , de préciser davantage les couches où ces fossiles se trouvent, et d'en compléter la liste. Le seul caractère iminéralogique des couches est insuflisant pour en déterminer l’âge relatif. La loi, dictée par la superposition et la pré- sence de corps organiques fossiles caractéristi- ques, peut et doit diriger le jugement du géolo- gue , lorsqu'il s’agit de l'âge des couches. Lister a déjà énoncé cette idée, que telles ou telles coquilles fossiles sont propres à tel ou tel terrain. Mais la géologie a changé de face et a fait des progrès rapides, depuis que Suirx en Angleterre, et Cuvier et BroxcNIART en France 107 ont employé les corps fossiles pour déterminer la succession des couches. Mais on a quelquefois douté de la valeur de ces documens; et ces dou- tes seuls ne pouvaient qu'induire en erreur. Si J'osais citer une preuve de la valeur des fossiles dans la définition de l’âge des couches, j'en appel- lerais à la sagacité de M. Léopold de Bucx, notre membre et mon ami. Il a indiqué, dans son dernier ouvrage {*}), la succession des couches en Russie d’après les fossiles, ce que nos géologues et les voyageurs qui ont visité ces endroits mêmes ont confirmé par leurs observations. Des géologues distingués, MM. Murcuison, de Verneuiz, Comte KEYSERLING ont visité une grande étendue de la Russie et jeté sur notre séologie une lumière qui ne doit plus s’éteindre. Je reviens aux études géologiques de notre gouvernement, La superposition trompe souvent ici l'attente du géologue , faute de la denudation du terrain qu’il examine, à MOINS Que sa vue ne Soit déjà bien exercée. Notre gouvernement étant gé- néralement cultivé , couvert de plantations et de constructions sans nombre, offre très peu de points où le géolague puisse jeter un regard dans l’in- (*) Leopold von Bucu: Beiträge zur Bestimmung der Gebirgs- formationen in Russland, (aus dem XV Bande des Archivs für Mineralogie , besonders abgedruckt) Berlin, 1840, 198 S. in 8. nebst drei Bthographirten Tafeln üu. einer Karte. 108 térieur, et même les carrières sont changées d'un moment à l'autre par la main active des ouvriers. On chercherait p. e. en vain le Ratofkite ou le fluor terreux que J'ai découvert en 1809 sur la Ratofka près de Véréia. J'ai recherché cette veine de Ratofkite pendant plusieurs étés consécutifs sans en trouver de trace. Les corps fossiles de nos contrées sont donc, à peu près, le seul moyen que nous ayons pour fixer l’âge relatif des couches. J'ai pensé, d’après quelques fossiles, que le terrain de notre capitale est caractérisé par le Laias. Lias est un nom anglais provincial qui a été généralement adopté pour désigner la formation de calcaire argileux, de marne et d'argile qui sert de base à l'Oolithe. Cette situation du Lias présumé a séduit l’auteur de l'Oryctographie de Moscou, et l'a porté à attribuer à l'Oolithe, le calcaire de Grégoriéva, de Vasiliefskoe, de Miatchkova, de Pro- topopova, en général tout le calcaire principal, tan- disque ses fossiles le placent au dessous de l'Ooli- the et le rangent avec le calcaire carbonifère ou Bergkalk. Il faut admettre un abaissement consi- dérable de ce que nous présumons Lias ou un soulèvement du calcaire, pour expliquer ce phé- nomène. Car les couches calcaires paraissent tou- jours plus élevées, et notre Laas se trouve dans des endroits plus bas, près des rivières. Il se caractérise par une argile noire, souvent marneuse, sabloneuse , pyriteuse et même bitumineuse, sou- 109 vent chargée de cristaux de Gyps (Calomensk), et remplie de Bélemnites et d’Ammonites. On le trouve dans le voisinage de la Moskwa , de la Yaouza, de la Synitchka, de la Rouza etc. On ne peut creuser un puits à Moscou, sans rencontrer des couches de cette argile ou marne noire. Il parait sur l'Oka , sur le Volga, toujours avec les mêmes caractères et les mêmes fossiles. 1] devient schisteux dans le district de Bronnitz, à Béchévo et à Bezpiatova sur ja Titcha, avec Ammonites ra- dians. Il est très développé sous cette forme dans le gouvernement de Vologda, à l’embouchure du Vim, district de Yarensk. Il se présente là en grandes plaques ( Domanite), dont on fait des tables, et, en le cuisant dans de l'huile, d'assez bons crayons noirs. Klaproth en a fait l'analyse, c'est le schiste liassique ou bitumineux, Brand- schiefer des Allemands , Ælan-shale, bituminous shale des Anglais. D’après les observations de M. Orrvreri , oflicier des mines, le terrain de Zaraïsk sur: l'Osétra ; Gouv. de Riasan , ressemble à celui de la Moskwa, avec la différence que la masse, contenant le même mélange de pétrifications, sou- vent noire comme celle de Moscou, est plus com- pacte , plutôt sablonneuse et ferrugineuse qu'ar- gileuse et pyritifère; celui de Tambov, près de la ville de Yélatina, comprend les mêmes Bélemnites, mais en outre des Gryphées, (Gryphaea Cymbium et dilatata.) On trouve ce Lias presque à fleur de terre sur 110 la Yaouza , sur la Moskwa, (à Chtoukino , Tata- rova, Chélépikha, Khorochova, Kountsova, sur la rive droite de la rivière près de Kalomensk, entre les villages Diakowa et Sabourowa, sur un espace de deux verstes, et puis entre les villages Besséda et Drosdowa sur un espace d’une verste , etc.) A la Fetré on l’a trouvé à 22 pieds de profondeur ; à Kaïnardyi, je l’ai vu à 40 pieds de profondeur, schisteux , marneux avec des empreintes de feuil- les. Cette marne schisteuse in situ est noire, et devient grisätre à l'atmosphère. Ces endroits offrent des dépôts de fossiles considérables. Mais Fendroit le plus intéressant est sans contredit Khorochova qui, sur une étendue de près de trois verstes, offre un dépôt de quinze pieds d'épaisseur. Des pétri- fications sans nombre attirent , par un éclat nacré et iridescent, le regard de l'observateur. Ce terrain étant souvent mêlé de nodules pyriteux, et le pyrite remplissant souvent les coquilles elles- mêmes, il est très sujet à s’altérer et à se décom- poser. On voit p. e. un Ammonite de grandeur colossale briller dans tout son éclat nacré, mais dès qu’on le touche, il tombe en poussière. Les coquilles aussi sont infiniment friables, surtout celles à pli comme Terebratula tetraedra Sow, et quelques espèces de Trigonia (ou Lyriodon Bronn). M. Friars , notre membre et mon ami, a imaginé un moyen facile de conserver ces coquilles; 1l les enduit d'une légère couche de blanc d'œuf, et elles gagnent en apparence et en solidité. Si 111 l'argile prédomine , les morceaux deviennent très durs avec le tems. Les coquilles univalves parais- sent extrêmement rares. En observant cet amas de fossiles de nature très différente , on ne peut pas ne pas admettre que la mer, en déposant ces debris, a été bien agitée. Car plusieurs genres de fossiles différens sont réunis dans une telle proximité, qu'il est 1m- possible de se représenter ce voisinage incommode pour des animaux vivans. Ils ne sont cependant pas brisés. Ils se détériorent quand on veut les enlever à leur matrice. Les ammonites du schiste de Bes- piatova sont tellement comprimés qu'ils ressemblent à une feuille de papier. Les térébratules tétraédres seules, quoique isolées et mélangées avec d’autres, occupent une couche paisible. I est à remarquer que la plupart de ces fossiles sont noirs, surtout s'ils ne présentent que le noyeau. Ceux qui sont garnis encore de leurs écailles naturelles sont rares. L'imnondation annuelle, lavant le rivage, dis- solvant l'argile, fait que quelques endroits parais- sent parsemés d’Ammonites et de Belemnites. Le fond de la rivière est en quelques endroits tapissé de Bélemnites. Ce fait rappelle les millions d'individus de Bélemnites enfouis au dessous du Cap Gol- den, dans un escarpement entre Lyme-Regis et le port de Bridport. Il rappelle cette même accumu- lation de Bélemnites dans quelques endroits de l’Alle- J12 magne, ce qui a inspiré le nom de Belemniten-Lias à quelques auteurs. | On trouve souvent dans ce -même terrain des troncs d'arbres, tantôt changés en Lignites, tantôt carbonisés, s1 j'ose m’exprimer ainsi, par le pyrite martiale ou l’acide sulphurique. Une preuve, dit M. LveLz, que quelquesuns de ces fragmens actuellement pétrifiés, ne l'étaient point encore lorsqu'ils furent déposés dans le fond de la mer , nous est fournie par un échanüllon qui figure aujourd’hui dans le Musée de la Société géologique de Londres; à la surface de ce fragment est incrusté une forme d’Ammonite. Nous avons élé assez heureux pour découvrir un fragment semblable. Un tronc d'arbre très gros, muni encore de son écorce, retient dans celle-ci un fragment d’'Ammonite avec tout son éclat macré. Je l'ai trouvé sur la rive droite de la Moskwa vis-à-vis de Zvénigorod , et deposé au Musée de l'Université. On en trouve une figure (un fragment du fragment) dans mon Oryctogra- phie, PL XLIH. p. 180. Les détails ne paraissent cependant pas conte- nir une preuve concluante pour établir un paral- Jelisme entre notre Lias présumé et le Lias d’An- gleterre. Il faut entendre la voix de Murcuiso, géologue dont la vue a embrassé tant de par- ties du globe, et dont l'expérience pratique est si éclairée. M. MurcuisoN annonce clairement (dans sa lettre imprimée dans notre Bulletin de 113 1811 (*) «gue le véritable Lias paraté ne pas exister en Russie.» Pour accorder ces idées, 1l faut admettre que quelques fossiles du Las peuvent avoir été conservés dans les couches inférieures de l’Ooli- the. Le vrai Lias en Angleterre est beaucour plus étendu et mieux suivi. Il forme la base de la vallée de Gloucester, peut être suivi au Sud- Ouest jusqu'à Lyme-Regis en Dorsetshire, et au Nord-Est jusqu’à Whitby en Yorkshire, où :1l est plus développé qu'en aucun autre endroit de l'Angleterre. M. le Professeur John Puarrrrps qui a donné un excellent ouvrage sur la géologie de Yorkshire et qui nous a malheureusement manqué dans notre comparaison , adopte une triple division du Lias de Yorkshire. M. Murcur- son pense même qu'une quadruple division est admissible, dans le Gloucestershire et le Worces- tershire, (Silurian-System. I. p. 16) savoir: 1. Le schiste liassique supérieur ; (Upper Lias- _ shale, the Alun-shale of Yorkshire; ) 2. Marne endurcie, (Marlstone.) 3. Schiste liassique inférieur; (lower Lias- shale ; ) à 4, Calcaire du Schiste liassique inférieur ; (Lime-stone of the lower Lias-shale.) LT < (*) Traduite en anglais dans le Philosophical Magazine 1841; et en allemand dans Lronnarp et Browws Jahrbuch de la même année. Mr 1649. 8 114 Chez nous il n'existe pas de continuation qu'on puisse suivre. Ge sont des Jlambeaux qui cou- vrent ca et là quelques parties de terrain. D'ailleurs les grands poissons et repüles fossiles qui ornent surtout le Lias d'Angleterre nous manquent tout à fait ou ne sont pas découverts. La dent de Requin trouvée sur la Yaouza, (Bulletin. VILE 1835. p. 241. PI VII £ 3.) et la vertébre d'Ichthy- osaurus, trouvée dans le district de Sysransk du Gouvernement de Simbirsk et décrite par M. Ercu- waLzp dans le Bulletin de l'Académie (1841) sont, à la vérité, des cas aflirmatifs, mais également applicables à l'Oolithe inférieur. Parmi ces reptiles, tels que les Megalosaurus, Téléosaurus, Geosaurus, Rhacheosaurus , Pleurosaurus , Plesiosaurus , — lPIchthyosaurus est sans aucun doute le plus remar- quable et il a été découvert par Conysrare à Lyme- Regis en Dorsetshire. Cet animal, suivant Guvrer, avait la mâchoire d’un Dauphin, les dents d’un Crocodile, la têté et le sternum d’un Lézard, les extrémités d’un Cétacé, mais au nombre de quatre, et les vertèbres d’un poisson, Il était d’ailleurs d’une grandeur formidable. Les fragmens de l’Ich- thyosaurus platyodon qu’on conserve dans le Musée britannique doivent avoir appartenus à un animal de plus de vingt-quatre pieds de long. M. Murcuison dit, dans la lettre déjà citée : «La partie inférieure du Jura, beaucoup plus développée , ne recouvre cependant jamais à elle seule de grandes régions géographiques; elle est 115 dispersée çà et là par lambeaux ou bien elle est cachée par des formations plus récentes. Depuis les flancs orientaux de l’'Oural au 64 degré, jusqu'à la mer caspienne, elle conserve toujours à peu près les mêmes caractères minéralogiques, et les mêmes fossiles. Cet étage est l'équivalent du Jura moyen et inférieur. Ce sont vos sables fer- rugineux, vos grès et argiles noires de la Mos- kwa, que nous avons déjà vus lan dernier sur le Voiga , entre Kostroma et Kinschma , à Macarietf sur l'Ounja et que nous avons retrouvés entre Arsamas et Simbirsk , entre Sysran et Saratoff, à Saragula , et près de la rivière Ilek , dans les en- virons d'Orenbourg. » | Il est donc constaté à présent, soit par des ob- servations directes soit par les fossiles: 1. Que la base de notre Gouvernement est for- mé par le calcaire carbomifère ou Bergkalk ; des carrières font voir le calcaire à nu, le long de Ja Moskwa, à Tessovo près de Mojaisk, à Grigoriévo et Vassihevskoe où il passe sous la rivière, à Drogomilov, à Moscou, traversant le fond de Ja Moskwa, à Miatchkova , sur un espace de six à sept verstes ; à Riba- lowa au dessous de Bronnitzy; il reparait de- puis Konstantinowskoï jusqu'à Tcherkisowa sur un espace de trente verstes. On le irou- ve sur Ja Rouza, la Protva, la Nara, la Cliaz- ma etc. L’/Oka est bordé par ce calcaire. La carte géologique de l’Oryctographie indique S* 116 assez bien ces localités. Il y a quelque diffé- rence minéralogique, mais les fossiles sont les mêmes. Il est blanc, comme la craie, à Miatch- kova , Protopopova, Podolsk, Kouriakina ; avec une teinte rougeâtre à .Vassilievo, à Ser- poukhov ; ferrugineux où jaunâtre à Grigo- rievo, sur la Cliazma ; dolomitique , depuis la Ratofka près de Véréia jusqu'à la Redkina. La dureté est également différente. Il serait inutile d’énumérer des localités is0- lées du Gouvernement, en considérant que Moscou ne fait qu'un petit point du grand espace que le calcaire carbonifère occupe em Russie. Les observations de géologues célè- bres, tels que Mexenporr, HELMERSEN, ErcHwazD, Murcurson, de VERNEUrz, Brasirus, Comte Key- SERLING, OLIVIERI, ROBERT et autres, ont con- siaté , que le calcaire carbonifère s'étend de- puis le Valdaï jusqu’à Arkhangel. M. le Comte KEYsERLING fait sous ce rapport une ‘obser va- tion ingénieuse sur l'état de nos connaissan- ces géoliques, en citant le passage de Puxr- Lips: «the mountaine lémestone may be consi- dered as peculiarly a Brittish-rock, for its extent in our islands ës far greater than in all the rest of Europe,» 1} montre, d’après ses propres recherches et celles des géologues cités , que la masse du ealcaire carbonifère occupe en Russie une étendue plus grande que les trois royaumes britanniques pris ensemble. 117 Une autre observation de BLasrus et de Kev- SERLING qui appelle tout notre intérêt, est celle-ci , que le Pronucrus Gicas des géolo- gues (Leptaena variabilis de l'Oryctographie) et le Spirifer mosquensis (Choristites s. Del- tyris mosq.) ne se rencontre jamais ensemble, et que là où le Gigas parait, on peut compter sur la présence de couches houillères. Cette observation nous donne donc l'espérance de trouver dans quelques endroits de notre gouvernement , les mêmes couches de houil- les, découvertes à Alexina, à Toula et à Kalouga. 9. Le calcaire carbonifère est immédiatement couvert par l'Oolithe inférieure , ou entouré de celle-ci comme d’une ceinture, là où le cal- caire parait soulevé, portant là seulement quelques couches de sables on presque im- médiatement la terre labourable. 9. L’Oolithe inférieure est souvent cachée par le detritus, mais à quelques endroits superposée du gré, que nos géologues appellent tertiaire, qui ne contient aucune trace de fossiles, que M. KevserziNc a retrouvé, à Koursk et Khar- koff, à Poltava et Tchernigoff, dans lequel se trouvent cependant des impressions de feuiiles et de troncs d'arbres encore existans. Le gré est employé comme pierre à meule et se trouve à Moscou au dessus de l'Oolithe. Je 118 J'ai même combiné autrefois avec ces couches prises comme du Lias. Je réserve pour la fin, mes observations sur une partie calcaire tufeuse, contenant des co- quilles fluviatiles ainsi que du detritus , afin de fixer sur le champ les fossiles de l'Obolithe inférieure, et en faire ressortir davantage les deux élemens principaux du gouvernement. SE L HONILES DE L'OOUTHE INFÉRIFURE. A. CÉPHALOPODES (: BELEMNITES Les Bélemnites ne peuvent pas être appelées coquilles. Ils forment au contraire un corps, un osselet interne, comme l'os des Sèches et parti- culièrement ceux des Ommastrèches ou Onycho- theutis, propre à soutenir les chairs et à résister aux corps durs que l’animal peut rencontrer dans sa natation, Car la nage des animaux céphalopo- des est rétrograde , en avançcant par l'extrémité opposée à la tête. La Bélemnite est composée de deux tests, l’un engainé et l’autre engainant. L'engamant ou la gaine se trouve le plus sou- vent. Mais l’engainé est rarement conservé. On Ja appelé alvéole ou godet ce qui désigne : plutôt le creux de la gaine. (jn pourrait le nommer 119 Rhizome (de oufœuæ, prenant racine) parcequ'il remplit le creux de cet alvéole. Même le nom d’al- véolite serait préférable. Le Rhizome est composé de concamérations , comme les Orthovères. Monr- roRT l'a considéré comme un corps ou genre dis- tinct, en le désignant sous le nom de Calirrhoë. La gaine est un test, alongeé plus ou moins cylindrique, conique ou hasté ou claviforme qui recouvre le rhizome par son alvéole. 11 est formé de couches successives , s’'emboitant leg uns les autres et composé de fibres parallèles et à peu près perpendiculaires à la surface. Quoique la quantité des Bélemmnites aux environs de Moscou soit immense, la différence des espèces ne paraît pas tres grande. D'après les observations d’Alcide D’OnrBreNY on peut, géologiquement , distribuer les Bélemnites en trois sections, suivant les couches où on les trouve. . 1. Espèces pourvues d’un sillon central et de deux sillons latéraux. Elles proviennent toutes du terrain néocomien et du gault. 2. Espèces munies d’un sillon ventral , sans sil- lons latéraux. Ces espèces sont propres aux couches oolithiques supérieures. 3. Espèces sans sillon ventral et sans sillons la- téraux ; elles appartiennent plus particulière- ment aux couches oolithiques inférieures et au Laias. 120 Nous trouvons dans notre terrain des exemples de la seconde et de la troisième section. L'Oryctographie contient quatre espèces de Bélemnites que nous devons examiner d’abord. Les descriptions des fossiles sont trop courtes dans l’Oryctographie, parcequ'on les a considérés comme connus. Mais, même pour les connus, les caractères ne paraissent pas superflus, pour con- vaincre le lecteur qu'on ne s'est pas trompé dans la définition. 1. Beremnitres Aalensis, Vozrz. ; B. conicus ; subdepressus , sulci re >; integer , basi dilatata. Belemnites Aalensis , Vozrz Belemn. pl. V. f. VIE #2 d. Von Zretex, Verstein. Würtembergs, Taf. "XIX. 10: Brown, Lethæa. p. 407. Belemnites giganteus, Scuroruem Petrefaktenk. 1.45. C'est la plus grande espèce et dont de ZIETEenN a donné les meilleures figures. L'Oryctographie ne présente qu'un fragment, p. 173. PI XLIX. f. 1. Il serait trop hardi de prononcer sur l'identité de l'espèce, si la localité et le rhizome n'’aidait à le reconnaître. Le fragment est garni de cristaux de gyps et trouvé dans l'Oolithe ferrugineuse de Kalomensk. Le rhizome ou l’alvéolite est repré- senté PI. X. f. 8. 9. I] n'était pas prudent à l'auteur de placer 121 sous cette figure le nom de Calirrhoë, parceque cette subscription fait croire que l’auteur partage l'opinion de MonTronT qui le prenait pour un corps particulier. Le texte de l'Oryctographie P- 173 lève cependant. ce doute pour celui qui non seulement contemple la planche, mais exa- mine aussi le texte. Loc. Moscou à Kalomensk.— Dans l'Oolithe fer- -rugineuse d'Aalen en Wuürtemberg. 2. Becemnires paæillosus ScaLorx. B. conicus, crassus, integer , apice subotuso , la- teribus plicatis.… | Son Alvéolithe ou Rhizome. PI L f. 1. Belemnites paxillosus Scurormem Petref I. 47. Vozrz, Belemn. p. 50. PE VE f. 2. t—F. PL VII f..9; Ne Zrexen, p. 209, t. XXIIL, fit ae. Broxn, p. 409. t. XXI, f. 16. a, b, c. Fiscuer, Oryct. p. 173. Je n'ai plus de doute que l'absolutus de l'Ory- ctosraphie, :p. 179./PI XLIX._ f 2 ne soit une variété du. paæillosus. La gaine dans les individus complets est cylin- droïde et faiblement deprimé. Le sommet est souvent tronqué et terminé par une fossette. Les deux sillons latéro-dorsaux peu prolongés ne s’ob- servent que dans des exemplaires bien complets. Le pli median du ventre devient large et comme 122 double par le frottement des couches extérieures, cest ce qui à donné occasion à former l’espèce de l’absolutus. Mais le sillon ventral devient avec l'age très profond et prolongé. J’en ai des échantillons où ce sillon est distinct depuis le sommet jusqu’à la base. | Le rhizome ou l’alvéolite, (PI I. f L.) est coni- que, assez alongeé , à articulations parallèles et lisses. | Loc. C'est l'espèce - la plus fréquente à Khoro- chova.—Dans l’'Oolithe ferrugineuse de Fran- conie,—de Suisse. 9. BELEMNITES brevis , BLAINVILLE. B. conicus, brevis, plicis latero-dorsalibus duabus, apice sæpius restrictiore, proméinulo. Belemnites brevis , Brainvizze, Belemn. p. 86. PI. Pr Bron, p. 411. t. XXI. f. 7. Belemnites breviformis, Vozrz, Belemn, p. 42. PI. II. f. 2— 4 Von JZrExEN, p.27 1: XXL 7e Conique , court, à sommet pointu, la pointe souvent distincte, paraissant brusquement par l’oblitération des couches extérieures. Le rhizome ou l'alvéolite (PI. I. £ 2.) est coni- que, alongée, à articulations ondulées. La pellicule qui couvre les articulations paraît du moins on- dulée. La pointe prolongée dans un stilet en est e xcentrique. 123 Loc. à Kharachova, au versant riveraim des montagnes de Vorovief.—Dans le Lias de la France , dans le schiste hassique de Gunders- hofen; dans le Wurtemberg etc. 4. Beceuvires Blainvillii NVorrz. Pr D +, 0. & B. conicus , tenuis , corneus, diaphanus , canali ventralé profundo. Belemnites Blainvillit ; Norrz, Belemn. p. 37. n. ©, PROAl € 9. Belemnites acutus, Brainvizze, Belemn. Notre exemplaire est jeune. La gaine est cornée, transparente, d’une couleur ferrugineuse claire. Elle est cylindrique, pointue au sommet, et le sillon ventral assez profond, mais ne passant point jusqu’à la base. Loc. Du versant des montagnes de Vorobief. — Dans les calcaires jurassiqus, ( Great-oolith ) aux environs de Caen. Nota. Belemnites Listeri , cité dans lOryctogra- pie ‘p. 174 mn. étant le seul exemplaire trouvé dans le calcaire de Podolsk , trouvera une place plus tard. DC O———— GENERUM PLANTARUMN NOVORUN. EX ORDINÉ COMPOSITARUM, ROSSLÆ INDIGENORUM. Aucrorisus Gr. KRareziN ET Jon. IfrriLow. CANCRINIA Kar. et Kir. nov. gen. Capitulum discoideum homogamum. Invo- lucri squamæ triseriales , oblongæ, adpressæ, ‘obtusiusculæ , nigro-margimatæ , disco brevio- res. Receptaculum convexiusculum epaleaceum scrobiculatum. Corolla extus glabra, tubo brevi, fauce campanulata 5-dentata, ecallosa. Genitalia inclusa. Styli rami truncati apiceque _solo penicillati. Pappi paleæ oblongo-lanceo- latæ, acuminatæ, hyalinmo-membranaceæ, inter- dum Ÿ-rarius 3-denticulatæ Achænium oblon- gum, basi subattenuatum, compressum, sulca- tum, glabrum.—Genus Eucephalophoris proxi- mum, at distinctum corollis glabris ecallosis, stylis inclusis, pappi paleis acumimatis , nec apiculatis et achæniis compressis glabris nez tetragonis pilis squamosis tectis. Dedicavimus honori Comitis illustrissimi Georgii Franc. a Cancrin , rei imdustriæ stre- nui promotoris scientiarumque fautoris soler- tissimi. : Cancrinia chrysocephala Kar. et Kir. Herba habitu Pyrethri discoidei, cespitosa, tota floccoso-lanata. Scapi e radice plurimi, ad summum 2: pollices longi. Folia petiolata, petiolis dilatatis, limbo obovato vel oblongo pinnatifido , laciniis bi-trilobis imtegrisve.— Capitula sphærica, diametro semipollicari. In- volueri squamæ villis floccosis tectæ. Corol- læ aureæ. Hab. in glareosis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Sarchan. F1. Julio. 9.. WALDHEIMIA Kar. et Kir. nov. gen. Capitulum multiflorum heterogamum, flori- bus radin ligulatis neutris, disci hermaphrodi- tis tubulosis 5-dentatis. Involuerum bi-trise- riale, squamis lato-oblongis, obtusis, margime nigro-membranaceis. Receptaculum convexum ebracteolatum. Stylus disei ramis truncaus _apiceque solo penicillatis , radui nullus. Achæ- hia (juniora) erostria, exalata, glanduloso-hir- tella , radui calva, disci pappo setoso distorto subuniseriali.— Genus e subtribu Senecionea- rum, Doronico proximum, at pappo uniseriali, setis valde distortis et divergentibus , paulo quam in illo latioribus , floribus radii neutris, higulis discoloribus roseis, involueri squamis obtusis totoque habitu diversissimum.—Dixi- nus in bhonorem viri celeberrimi Gotthelf Fischer von Waldheim , fundatoris præclaræ Societatis nostræ meritissimi, Zoologi rossici longe celebratissimi atque Palæontologi saga- CISS1mI. Faldheimia tridactylites Kar. et Kir. Herba perennis, multicaulis, glaberrima. Cau- les cortice fuscescente obducti, ex toto pro- strati, ramosissimi. Folia conferta, cuneata, carnosula , apice triloba , lobis obtusis, rarius summis acutiusculis. Ramuh monocephali. Li- gulæ roseæ integræ aut bidentatæ, disco duplo longiores, flores disci lutei. Capitula, neglecto pappo , exacte fere Leucanthemi Sibirici aut SCLECL: Hab. in glarecsis summarum alpium Alatau ad fontes {luviui Sarchan. Medio Juho florere inCipit. Z. | RICHTERIA Kar. et Kir. nov. gen. Capitulum multflorum radiatum , hgulis foemineis circiter 20, floribus dise herma- phroditis 5-dentatis extus glaberrimis , parce glandulosis. Involucrti ovatl squamaæ 2 —3- seriales, obtusæ, margine nigro-membranacez. Rececptaculum epaleaceum convexiuscüulum. Styhi rami truncati apiceque solo penicillati. Achænia oblonga, compressa, suleata, glabrius- Cl F2) He) cula. Pappi paleæ plurimæ, oblongæ apice eroso-denticulatæ basi subconcretæ.— Genus e subtribu Helentearum , Bahiæ proximum, at distinctum achæniis compressis sulcatis nec tetragonis, paleis pappi basi subconcretis, co- rollis disei extus glabris, denique patria longe diversa. — Dedicavimus clarissimo Æ4lexandro Richter Mosquensi, viro de cognitione bota- nices meritissimo. Richteria pyrethroides Kar. et Kir. Herba perennis , glaberrima aut tomentoso- sericea ; facie et capitulis Pyrethra nonnulla alpina simulans. Caules adscendentes simplices aut basi subramosi, ramis monocephalis. Folia bipinnatifida , lacintüis mucronatis, summa 1in- terdum integerrima. Involucri squamæ ob- longæ late nigro-marginatæ. Ligulæ inæquali- ter 3—4 denticulatæ, albæ aut roseæ: Flores disci juniores aurei, adulti parum in rubrum vergentes. Pappi paleæ subinæquales, apice bi-tri-denticulatæ, denticulis obtusis. Hab, in rupestribus summarum alpium Ala- iau ad fontes {ll Sarchan. Medio Julio flo- retao ACANTEOCEPHALUS Kar. et Kir. nov. gen. Capitulum homogamum (?), floribus omni- bus (?) quinquedentatis hermaphroditis. Re- cepiaculum nudum. Involucrum biseriale: squamis extimis o hiberis foliaceis, intimis arcte inter se connatis, dorso aculeis basi bulbosis 128 dense obtectis, superne in parte non concreta foliaceis. Corolla campanulata breviter 5-den- tata: dentibus inflexis conniventibus. Stylus ad nodum incrassatus antheræque basi nudæ inclusæ. Achænia marginalia plurima dorso cum involucro arcte connata, lateribus tuber- culatis intus in alam expansis , apice in ros- trum imcurvatum abrupte abeuntia; éntima ». 6. oblonga , compressa , intus vix alata in rostrum ipsis longius falcatum sensim desinen- tia. Pappus brevis coroniformis quinqueden- tatus.— Genus hoc valde singulare in tribu Cynarearum subtribum proprium inter Calen- dulaceas et Arctotideas ponendum, omni jure constituit. | Acanthocephalus umplexifolius Kar. et Kir. Herba annua , simplex aut ramosa, glaber- rima. Folia amplexicaulia oblonga grosse den- tata, auriculis acutis. Pedunculi axillares , breves, monocephali, apice fistulosi. Aculei im- volucri deflexi. Corollæ minutæ, videntur ochroleucæ. Achænia exteriora 1illis CArÿsan- themi Roxburghii subsimilia, interiora fructus Clematidum #æmulant , at omnia glaberrima. Hab. in herbidis montium Arganaty Songoriæ, inter fluv. Ajagus et Lepsa. Sub medium Junii mensis legimus plerumque defloratum. ©. . Foch d. 28 Decembris 1841. ENUNERATIO PLANTARUN IN DESERTIS IN JUGO SUMMARUM ALPIUM AL À PAU ANNO 1841 COLLECTARUM. Aucrorisus (Gr. Karercin ET Jon. KiriLow. RANUNCULACEZ. 1. Clematis orientalis L. DG. prodr. 1. p. 3. n. - 4.—Specimina nostra a Cl. glauca dignoscun- ‘tur sepalis florendi tempore et præsertim post anthesin semper reflexis ; cæterum discrimen inter has duas species vix ullum; nam in ut- raque lobi foliorum rarissime acuminati, ple- rumque obtusiusculi in mucronem obliquum abeuntes, interdum dente uno alterove auc- ti. —In sabulosis Songoriæ ad fl. pa Pri- mis diebus Augusti florens. LL 1849. 9 D. De (BA 8. 130 Clematis glauca W. var. sepalis rubicundis et carpellis brevioribus.—In glareosis ad {1 Sarchan montium Alatau. FI. Julio. Clematis Songorice Bunge delect. sem. hort. Dorpat. 1839 n.7.—Clematis Gebleriana Bong. enum. plant. ad Fa Noor-Sais. coll. n. {. tab. 1.—Inu colhibus lapidosis ad pedem montium Alatau , inter fluvios Lepsa et Baskan. Sub finem Julu florens. . Atragene olnina Le Pl St, 2 pl montosis et subalpinis Alatau ad fluvios Lep- sa et Sarchan. Exeunte Junio florentem, Ju- ho fructiferam legimus. . Thalictrum isopyroides CG. À. M. FI Alt. D. p. 346. In rupestribus Songoriæ prope Aja- gus medio Majo florentem legimus. . Thalictrum alpinum E. FI. Alt.,.2 p.35 ln lapidosis summarum alpium Alatau ad fl. Lep- sa, Baskan et Sarchan. Julio floret et fruc- tificat. | Thalictrum fœtidum L. FI Alt. 2 p. 349. In rupestribus montium Alatau inter fluvios Bas- kan et Sarchan, medio Julii fructibus matu- ris onustum invenimus. Thalictrum Sibiricum Gærtn. DC. prodr. 1 p. 15 n. 227—In pratensibus ad pedem mon- tium Alatau ad fl. Lepsa florens ineunte Ju- lo invenimus. Inter fluvios Lepsa et Baskan, nec non prope Arkalyk, Songoriæ , legimus Augusto mense fructibus maturis onustum. EE 9. Thalictrum minus L. DC. prodr. 1. p. 13. n. 23.—In subalpinis Alatau ad fl. Lepsa. FI. sub finem Junu. 10. Thalictrum majus Murr. F1 Alt. 2 p. 351.— In umbrosis sylvaticis montium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. sub finem Junu et Julio. 11. Thalictrum exaltatum GC. A. M. FI. Alt 2 p. 392.—In Songoriæ arundinetis ad fl Lepsa loco «Kokterek» dicto. Initio Augusti deflo- ratum Jectum. 12. Thalictrum simplex L. FI. Al. 2 p. 354. — In pratensibus montium Alatau ad fl Sar- chan. Julio fructificat. 13. Pulsatilla albana Spreng. 8 cærulea F1. Alt. 2. p. 3/1.—Alatau : in herbidis summæ alpis Suoktau ad fl. Lepsa. Florentem legimus sub finem Jun: 14. Anemone Gortschakowii Kar. et Kir. À. (Anemonanthea $ 1. DC. prodr.) folis glabris palmatim tripartitis: partitionibus la- teralhbus bipartitis, segmentis in lobos 2. 3 cuneatos breves 2 3—dentatos incisis; invo- lucri foliolis à cuneatis, inciso-multifidis , pe- dunculum uniflorum solitarium rarius binos cingentibus ; sepalis 5 oblongo-ellipticis obtu- sis ; carpellis oblongis lana obvolutis. —Planta circiter semipedalis. Pedunculi pilis adpressis tecti. Sepala jam emarcida rubescentia (in planta florente alba esse videntur) utrinque O* 132 pilosa.— Affinis de un A. bifloræ @ trifolio- late DC, nobis plane ignotæ , at in nostra pedunculi, si adsint bini, eodem involucro cinguntur, nec pedunculus alterus prope ba- sin involucellum bifolium gerit, scapus petio- Jis triplo longior, nec ejusdem longitudinis , flores erecti nec cernui. Hab. in fruucetis humidiusculis collium Son- goriæ ad rivulum Aï Primis diebus Junii jam ex toto defloratam invenimus. 9. 15. Anemone sylvestris L. FI. Alt. 2. p. 364.— Alatau: in subalpinis Suoktau ad fl. Lepsa. Exeunte Junio florens. 16. Anemone narcissiflora L. FIL. Alt. 2. p. 266. _ In herbidis alpium Alatau ad fontes fl. Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Julio. 17. Adonis parviflora Fisch. FI. Alt. 2. p. 338.— In Songoriæ fruticetis ad rivulum Donsyk, medio Majo florentem, nec non in arenosis ad fl. Lepsa Junio fructiferum legimus. 18. Adonis vernalis L. FIL Alt 2. p. 339.— Adonis villosa Kar. et Kir. enum. plant. anno 1840 collect. in Bull. de la Soc. des nat. de Moscou 1841. n. 16 potius ad hanc speciem perti- net.—In campis Songoriæ inter Karkaraly et Koriakovo ultimis diebus Aprilis lecta. 19. Adonis Wolgensis Stev. DC. prodr. 1. p. 25.— In fruticetis Songoriæ inter Semipalatinsk et Ajagus. FI. Majo. 20. Ceratocephalus orthoceras DC. FIL Alt. 2. p- » 139 304. In arenosis Songoriæ prope fontem Sas- syk-Pastau. Junio fructificat. 21. Ranunculus platyspermus Fisch. FI. Alt. 2. p. 306. In collibus Songoriæ ad fil. Ajagus Majo florentem legimus. 29. Ranunculus natans C. A.M. FI. Al 2. p. 815. In summis alpibus Alatau ad fl Sarchan, lecis nivibus lquefactis inundatis. Floret Julio. 23. Ranunculus fraternus Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. novar. in Songor. lect. p. 103. In lapidosis summarum alpium Alatau ad fon- tes fluvii Lepsa. Exeunte Junio floret. 24. Ranunculus Villarsii DC. prodr. !. p. 36. n. 86. Planta nostra ab europæa parum recedit foluis radicalibus profundius fissis, a caucasica (Ran. oreophilo MB.) herba vix pilosa. Carpo- phorum tenuiter villosum.—Alatau: in summa alpe Suoktau ad il. Lepsa, locis nivibus deli- quescentibus irrigatis. Florentem exeunte Ju- nlO InvVenimus. 25. Ranunculus polyanthemos L. FI Alt 2. p. 325. In pratis montium Alatau ad fl. Lepsa. FI. Junio. 26. Ranunculus lanuginosus L. FL Alt. 2, p. 329. In summa alpe Suoktau ad fl Lepsa. F1. ‘he finem Jumii, 27. Ranunculus gelidus Kar. et Kir. R. (Hecatonia $ 4. DC. brodr.) caule humili 1-5-loro, folüis glabris, radicalibus ternatim secUis , parütionibus petiolulatis subbiternati- 134 fidis , laciniis ovatis subrotundisve obtusissi- mis; caulinis biternatisectis; calycibus ad- presse pilosis ; carpophoro carpellisque stylo uncinato rostratis glabris.—Radix perennis, e fibris numerosis longissimis constans. Caulis 3-4-pollicaris, tenuiter pubescens ; inferior pars ejus unacum petiolis folhiorum inter la- pidum fragmina abscondita. Flores magnitu- dine À. acris , aurei.— Similis videtur R. dis- secto MB., quem non vidimus, sed lobi fohio- rum in nostro semper obtusissimi. Hab. in summis alpibus Alatau ad fontes fluvii Lepsa, in glareosis ad scaturigines nivi- bus formatas deliquescentibus. FI. sub finem Juniu. 9. 28. Ranunculus repens L. FI. Alt. 2. p. 329. In subalpinis humidis Alatau ad torrentes flu- - vium Sarchan influentes. Flor. medio Julio. 29. Ranunculus pulchellus GC. A. M. FIL Alt. 2. p. 3939. In summis alpibus Alatau ad fontes ilu- vi Sarchan, locis inundatis. Medio Julio flo- rens lectus. | 30. Callianthemum rutæfolium GC. A. M. FI. Alt. 2. p. 356. In summis alpibus Alatau ad fl. Lepsa, Baskan et Sarchan. F1. Junio, Julio. 31. Oxygraphis glacialis Bunge suppl. ad flor. Alt. n. 168. In summis alpibus Alatau ad fon- tes fl. Sarchan, locis limosis prope nives æter- nas, medio Julio florentem legimus. In alpe 99. 34. 135 Suoktau d. 1 Jul jam omnino defloratam in- venimuUsS. Urollius Asiaticus \ Li: FlAlt-:9. P- 301. In summis alpibus Alatau ad fl Sarchan. Medio Julio fructifer lectus. Trollius lilacinus Bge. suppl. ad fl. Alt. n. 159. In humidis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Lepsa. Exeunte Junio florens. Isopyrum grandiflorum Fisch. FI AIL. 2. p. 299. In fissuris rupium summarum alpium Alatau ad fl. Lepsa, Baskan, Sarchan et Aksu. FL Junio, Julio. . Asopÿyrum anemonoides Kar. et Kir. J. radice fusiformi gracili, folus subtriter- hatim sectis, segmentis obtusis ; petiolis folio- rum caulinorum basi auriculatis, sepalis 5 obtusis;, nectariis spathulatis truncatis ovaria 3. 4adæquantibus.—Tota planta sicuti omnes congeneres glaberrima, magnitudine et habitu Isop. thalictroidis, sed huic radix fasciculato- fibrosa et nectaria breviora semiovata stipite minuto filiformi suffulta. —Radix in nostro hinc inde vagimifera ; sepala alba , nectaria aurantiaca. Hab. in fissuris rupium regionis subalpinæ et alpinæ Alatau ad fontes fl. Lepsa et Sar- chan, haud frequens. FI. Junio, Julio. 2. 36. Aquilegia Sternbergit Rchb?—Ab icone Rei- chenbachiana (Iconogr. Germ. tub. 4733) re- cedit tantum foliis majoribus.— An potius var. 136 Aquilegicæ vulgaris ?—-In montosis sylvaticis Alatau sat frequens. FL a medio Juni usque ad medium Julu. , 37. Delphinium camptocarpum Fisch. et Mey. in Jitt. | D. (Consolida) annuum , pubescens, caule ramoso , foliis inferioribus petiolatis trisectis , segmentis 2-3-fidis; superioribus trilobis tri- partitisve , rameis iloralibusque subsessihibus trisectis , segmentis integerrimis; bracteolis setaceis cilatis; calcari elongato gracili pu-. berulo, sepalis glabris multo longiore ; petali galea apice oblique rotundata vel subtrunca- ta , ipso breviore ; pedicellis demum elongatis apice versus caulem inflexis ; carpellis arcua- tim adscendentibus rugosis pubescentibus.— Foliorum inferiorum segmenta trifida : laciniæ oblongæ breves bilobæ aut integræ. Lobuli foliorum inferiorum obtusi mutici, superiorum _calloso-mucronati. Sepala læte cærulea, media obovato-subrotunda lateralia oblongo-elliptica latitudine duplo fere superantia. Ovaria ad- presse pubescentia. — Ab aflini D. Ajacis differt foliüis minus compositis, petali galea breviore, pedicellis post anthesin inflexis et imprimis carpellis angustioribus arcuatim adscendenti- bus, qua nota ab omnibus congeneribus dis- tinctissimum.—Hab.in Turcomania boreali. ©. . B. Songoricum , foliorum inferiorum ses- mentis profunde tripartitis, laciniis elongatis 98. UNS Fm 137 lincaribus bilobis integrisve, lobulis omnium in mucronem callosum abeuntibus; sepalis pallide cærulescentibus oblongo-ellipticis ad basin parum angustatis, mediis lateralia lati- tudine vix excedentibus:; ovariüs albo-seri- ceis.—Forsan propria species, sed fructus no- bis ignoti.—Legimus in arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa, Junio mense florens. ©. Delphinium hybridum W. var. floribus ochro- leucis. Fisch. et Mey.—Delph. ochroleucum Stev. DC. prodr. 1. p. 54. n. 27.—In pratensi- bus montium Alatau ad fl. Lepsa. FI. Julio. o. Delphinium intermedium Ait. foliis glabris. In montosis et subalpinis Alatau ad fl. Bas- kan. F1. sub finem Julii. ; . Delphinium intermedium Aït. var? Folia cum petiolis patenter pilosa; calyces ciliati.—In pratensibus montium Alatau ad fi. Lepsa. Pri- mis diebus Julii florens legimus. . Delphinium laxiflorum DC. FL Alt. 2. D- 290 ?— Planta nostra ambigit inter D. laxi flo- rum et dictyocarpum ; cum priore convenit sepalis petala duplo superantibus, cum poste- riore carpellis glaberrimis, margine tantum hinc inde pilos raros ferentibus. An hæ duæ species in unicam conjungendæ?—A D. inter- medio et palmatifido petalis cum sepalis con- coloribus cæruleis statim dignoscitur. —In pra- tensibus montium Alatau ad fl Baskan. FI, Julio. | 138 42. Delphinium dasyanthum Kar. et Kir. D. (Delphinastrum $ 2) petiolis basi vagi- natis, foliis circumscriptione subrotundis basi cordatis , paulo ultra medium trilobis , lobis bifidis incisis, bracteolis in apice pedicellorum binis lineari-oblongis , sepalis undique hirsu- tis, petalis discoloribus {atris), medio barba- tis.—Caulis sesquipedalis, parte inferiore lapi- dum fragminibus obruta, plus minus pubes- cens, basi interdum glaber. Folia illis Geranii eriostemonts sat similia, marginibus et ad ner- vos puberula , cæterum glabra. Pedicelli cum bracteolis dense pubescentes. Bracteolæ flori plus minus approximatæ. Sepala intense cæ- rulea , majuscula, ad nervos præsertim villis prostratis sat dense vestita, Calcar apice in- curvum, Crassum, sepalis plerumque bre- vius.—Ab affinibus floribus majoribus, sepalis hirsutis, calcaribus brevioribus, nec non con- formatione foliorum bene distincta species. Hab. in lapidosis summarum alpium Alatau ad fluvios Sarchan et Baskan. Medio Julio {lorere incipit. 2. 43. Aconitum excelsum Rchb. monogr. Cum va- rietate floribus pallide roseis. In montosis Alatau ad fl. Lepsa, Baskan, Sarchan et Aksu. FI Julio. : 44. Aconitum pallidum Rchb. monogr ?—Conve- nit calcare arcuato, sepalis medio pilosis etc. recedit casside diametrum aperturæ non supe- 1:39 rante, interdum breviore. In montosis sylva- ticis Alatau ad fl. Lepsa. FI. Julio. A5. Aconitum Napellus Rchb. monogr ?—Medium 46. LN SI quasi inter hoc et Acon. Kusnetzowi:, cum priore cassidis forma, cum posteriore nectariis inflatis conveniens. In lapidosis alpium Alatau ad fl Sarchan. F1. Julio. Aconitum rotundifolium Kar. et Kir. À. (Euaconitum) casside naviculari, nectarii calcare truncato ovato labium ‘suum exce- dente, folus cordatis orbiculatis ultra medium septemlobis, lobis multifidis incisis, laciniis obtusiusculis puncto calloso terminatis, caule mulufloro.— Radix grumosa, plerumque e ca- runculis duabus constans. Folia fere Geranii rotundifolii. Flores cæruleo-lilacini. Filamenta glabra. Ovaria juniora pilosa ; fructus ignoti. — Species in genére tam confuso satis videtur distincta, cassidis forma ad 4. semigaleatum Pall. accedens. Calcaria fere À. biflori Fisch., at crassiora, a cæteris speciebus hujus generis magis discrepantia. Hab. in alpinis et subalpinis lapidosis Ala- tau ad fl Sarchan. Sub finem Julii florere incipit. >. . Pœonia intermedia C. À. M. FI. Alt. 2. p. 277. In montosis Alatau ad fl. Lepsa, Sarchan et Aksu. FI. Junio, Julio fructus maturat. j 140 BERBERIDE£. A8. Berberis heteropoda Schrenk. in Fisch. et. Mey. enum. pl. nov. p. 102.—Berberis sphæ- rocarpa Kar.et Kir. enum. pl. anno 1840 coli. 1. c. n. 46.—Fructus globosi vel oblongi atro- purpurei, interdum polline cærulescenti-glau- co adspersi, nunquam cærulei, ut errore dixi- mus in enum. nostra loco citato. In mont- bus Alatau frequentissima; Julio fructus ma- turat. Specimina perpauca florentia , Junio mense ad fl. Tentek in parte septentrionaliore montium Alatau lecta, communicavit amicis. medicus districti Ajagusici Bas. Swetajew. 4%. Leontice vesicaria Pall. DC. prodr. 1. p. 109. C5 n. 3.—In argillosis Songoriæ prope lacus sal- sos {y dictos, inter fluvios Ajagus et Lepsa. Primis diebus Junii mensis invenimus onus- tam fructibus perfecte maturis, jam plerum- que delapsis. NYMPHÆACEZ. . Nymphæa alba L. DC. prodr. 1. p. 115. In Songoriæ lacubus prope fluvium Lepsa. Flor. Augusto. PAPAVERACEZÆ. . Papaver nudicaule L. var. floribus croceis. In subalpinis Alatau ad fl. Lepsa; summas al- pes etiam ascendit , maxime magnitudine va- rians. F1. Junio, Julio. 141 - 59. Papaver hybridum L. DC. prodr. 1. p. 118 n. db. In arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Junio. 53. Glaucium squamigerum Kar. et Kir. GI. folus radicalibus petiolatis lyrato-pin- natifidis, caulinis sessilibus paucis minutis ple- rumque trifidis, siliquis squamis basi dilatatis obtectis, septis fenestratis. — Herba glabra, mag- nitudine Gl. lutei et corniculati. Foliorum lobi mucrone cartilagineo terminati. Flores aurei duplo fere quam in supra commemora- tis minores. Siiquæ et in speciminibus junio- ribus pedunculi, imo caules et folia squamis longiusculis albis , basi dilatatis , primo molli- bus, dein (in siliquis maturis) spinescentibus obtectæ. Siliquæ maturæ a basi ad apicem dehiscunt. Semina reniformia, punctato-muri- culata, Glaucii lutei.—Species tam habitu quam characteribus a congeneribus distinctis- SsimA. Hab. in rupestribus et glareosis montium. ÂAlatau ad fl. Baskan , Sarchan et Aksu. Julio invenimus fere omnino defloratum. 9, ? 54. Hypecoum parviflorum Kar. et Kir. H. siliquis compressis rectis pendulis, sub epidermide continuo articulatis : petalis exte- rioribus integris ovalibus, interioribus trilobis, lobis subæqualibus, medio spathulato, margine ciliato-fimbriato. —Herba magnitudine et habi- 142 * tu Chiazospermi penduli ; flores ejusdem di- mensionis. Sepala caduca, albido-membranacea, petalis duplo breviora. Petala lutea, lobus me- dius interiorum aureus. Epidermis siliquarum maturarum secedit et jam articulis delapsis persistit. Semina oblonga, compressa. Hab. in arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa. Me- dio Junio fere omnino defloratum lectum. ©. EL Chiazospermum lactiflorum Kar. et Kir. Ch. siliquis inarticulatis erectis compressis , petalis glabris, exterioribus trapeziformibus imtegris, interioribus (filamentis dilatatis) ad medium bilobis, inter lobos antheram subses- silem gerentibus; staminibus internis per paria sub antheris concretis, basi antherisque hbe- ris.— Habitus et characteres fere Chiaz. erecti. Petala lactea, intus striis longitudinalibus vio- Jaceis picta; interiora profunde divisa, anthe- ram perfectam bilocularem pollineque imple- tam in bifurcatura gerentia. Flores majusculi, minores tamen quam in Chiaz. erecto; siliquæ et semina eadem. Hab. in Songoriæ collibus sabulosis prope montes Arganaty. FI. Junio. ©. FUMARIACEE. 56. Corydalis Ledebouriana Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 lect. 1. ec. n. 54.—Seimina matura compressiuscula, nitida, atra, carunculata, ca- 143 runcula majuscula concava basin seminis cin- gente. —A Corydalide certe non separanda.—I{n- venimus nunc hanc plantulam pulchellam in fruticetis Songoriæ prope munimentum Àja- gus, medio Majo jam ex toto defloratam. 57. Corydalis longiflora Pers. FI Alt. 3. p. 242. In campis Songoriæ inter Semipalatinsk et Ajagus perfrequens. Ineunte Majo floret. 58. Corydalis Gebleri Ledeb. FI. Alt. 3. p. 246. In glareosis montium Alatau ad fl. Lepsa et Aksu. FIL Junio, Julio fructus maturat. 59. Corydalis Gortschakowii Schrenk. in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 100.—Capsulæ ma- turæ nutantes, oblongo-ellipticæ, stylo longo terminatæ ; valvæ elastice dissilientes. In sub- alpinis et alpinis Alatau ad fontes fl. Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Julio ; sub finem Julu fructus maturat. : 60. Corydalis tenella Kar. et Kir. C. (Capnoides) radice fibrosa, caule sub flo- ribus tantum foliato, folus radicalibus bi-aut tri-ternatisects , segmentis oblongis obtusis ; bracteis obovato-oblongis acutiusculis pedicel- Jum subæquantibus, calcari cylindrico obtuso apice subincurvo, petalorum longitudine, cap- sulis (immaturis) oblongo-ellipticis. Planta hu- milis, 4-pollicaris , tenella, caule a basi usque ad flores nudo memorabilis. Flores pallide rosel. | | L O1. 144 Rarissune occurrit in glareosis summarum alpium Alatau ad scaturigines nivibus deli- quescentibus formatas. Caulis et folia magna ex parte inter fragmenta lapidum sunt OC- culta, ita ut solummodo flores et foliorum pars superior aspectui repræsententur. F1. Ju- ho. 9, ? CRUCIFERZ. Nasturtium brachycarpum G. A. M. FI Alt. 3. p. 8. In herbidis Songoriæ ad rivulum Ai, inter fluvios Ajagus et Lepsa. FI. Junio. 62. Barbarea arcuata Andrz: FI. Alt. 3. pe 11. În GS. alpibus Alatau ad margines scaturiginum , lo- cis humidiusculis. F1. Junmio, Julio. Turritis glabra L. FI. Alt. 34e 15. In ru- pestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. Ju- lo deflorata. : G4. Arabis fruticulosa G. A. M. FL Alt. 5. p. 19. 65. Nunc frequentissimam imvenimus in montosis Songoriæ inter Semipalatinsk et Ajagus, mediv Maji florentem. Arabis pachyrhiza ee et Kir. (Alomatium $ 3 DC. pr.) radice cæspi- tosa crassa, foliis angustissimis subsemitereti- bus crassiusculis, pube simplici bifurcave centro aflixa cum caule , calyce, siliquisque vestitis, virentibus ; petalis cuneato-obovatis calyce duplo longioribus, lamina ab ungue vix distincta ; siliquis torulosis sæpe contor- 145 tis, pedicello multoties longioribus. —Radix lignosa , quam in præcedente multo crassior. Folia in planta viva fere semiterelia crassius- cula, exsiccata omnimo platia videntur. Racemi ebracteati multiflori. Petala (marcescentia) al- bida. Siliquæ circiter 2-pollicares, valvulis uni- nerviis. Stylus fere lineam longus, stigmate bilobo terminatus. Semina nnmarginata. Co- tyledones accumbentes. Hab. in lapidosis montis Bischtas, inter mu- nimentum Ajagus et rivulum Donsyk jacentis Sub finem Maji jam omuino deflorata. 9,. 66. Arabis erysimoides Kar. et Kir. À. (Alomatium $ 3 DC. prodr.) suffruticosa, pube simplici adpressa canescens , foliis inte- gerrimis sessiibus cuneato-linearibus, calyce basi æquali, petalis cuneato-obovatis calyce duplo longioribus, lamina ab ungue vix dis tincta, siliquis (immaturis) incano-pilosis, sub- torulosis, pedicellum triplo quadruplove exce- dentibus.—Radix lignosa fusiformis, crassitie pennæ anserinæ. Caules e radice plurimi, basi suffruticosi, adscendentes, ramosi. Racemi ter- minales ebracteati. Sepala, sicuti tota planta, incana. Petala in genere insolita , flava. Sili- quæ fere Ar. incarnatæ, at stylus brevissimus Ar. fruticulosæ. Valvulæ planæ unimerviæ, Semina (immatura) immarginata. Habitus, neglecto florum colore, fere À. fruticulose ; planta florens autem, siliquis destituta, primo N° 1. 1842, 10 67. 146 intuitu pro Erysimi speciem quamdam haberi potest. Hab. in argillosis désertorum Songoriæ in - ter rivulos Tschulak et Ai. FL Junio. 2. Arabis glandulosa Kar. et Kir. A. (Alomatium $ 4 DC. proûr.) annua, glan- dulis sessiibus tecta, caule erecto ramoso, foliis pinnatifidis glandulosis pilosisque, laci- nus linearibus ; calyce basi bisaccato, petalis calyce vix duplo longioribus, lamina obovato- oblonga.—Radix annua fusiformis. Altitudo va- ria: Spécimina majora, siliquis maturis onusta, semipedem superant; adsunt alia florifera tan- tum pollicaria. Folia in speciminibus minori- bus minus incisa, dentata, summa integerrima. Pedicelli breves, flores subæquantes. Sepala sæpe albido-marginata. Petala pallide rosea. Siiquæ circiter pollicares, pedicellis triplo vel quadruplo longiores. Valvulæ leviter concavæ, uninerviæ. Stylus subnullus. Semina uniseri- alia, ovata, immarginata.—Habitus potius Don- tostemonum, præsertim Dont. pectinati, at sta- mina omnia libera et edentula, cotyledones- que accumbentes. | Hab. in lapidosis subalpinis Alatau ad fl. Sarchan, rarissima. Florentem et fructiferam medio Julio invenimus. ©. 68. Cardamine impatiens L. HAE 0 p. 40. In glareosis ad fl. Lepsa montium Alatau: re- | 147 gionem subalpinam non raro ascendit. F1. Juni1o. . 69. Parrya nas ide Kar. et Kir. P. acaulis, cæspitosa , glandulis pedicellatis adspersa , glabra ; foliis radicalibus petiolauis omnibus runcimato-pinnatifidis, scapo 3-5-flo- ro, calycibus bisaccatis, siliquis lineari-lanceo- latis glandulosis, valvis uninerviis , seminibus alatis , funiculis adnatis.—Scapi in planta flo- rente 4-5-pollicares. Petala purpureo-rosea, emarginata , ungue calycem excedente ‘ paulo majora quam in Parrya macrocarpa. Siliquæ (immaturæ) circiter semipollicares, glandulis pedicellatis sicuti tota planta (præter petala) vestitæ. Semina in statu immaturo videntur lævia. Glandulæ hypogynæ valvariæ et placen- tariæ binæ. — Species, præter folia omnia pin- natifida , siliquis glandulosis a congeneribus optime dignoscitur. Flores odorem suavem redolent. Hab. in fissuris rupium summarum alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. sub finem Jun. 9: 10. Parrya stenocarpa Kar. et Kir. P. acaulis, cæspitosa, tota pilis simplicibus (præter petala) hirsuta glandulisque pedicel- latis adspersa , adulta glabriuscula; foliis radi- calibus petiolatis basi atienuatis lanceolatis integerrimis, dentatis, angulatis, incisis pinna- tüifidisve ; scapis 2 —5-floris, siliquis sublineari- à 10* 148 bus longissimis, junioribus pilosis , maturis glaberrimis, valvis uninervus , seminibus uni- serialibus alatis, testa semini arcte adhærente; funiculis adnatis.—Simillima Parryæ macro- carpæ, at siliquis angustioribus , sesquies aut duplo quam in illa longioribus, seminibusque exacte umiserialibus satis distincta. Habitus et statura omnimo Parryæ macro- carpæ. Foliorum forma summopere variat. In speciminibus floriferis caulis, folia, pedicelli et siliquæ juniores pilis simplicibus et glandulis pedicellatis (rarius subsessilibus) obtectæ , sed pi apice glandulferi tantummodo in sepalis observantur (in Parrya macrocarpa autem per totam superficiem sat numerosi) Specimina fructifera multo glabriora. Flores modori. Pe- tala purpureo-rosea, ungue calycem excedente, emarginata, magnitudine Parr)ÿæ macrocarpe. Siliquæ maturæ glaberrimæ , 3 —4-pollicares Cain pe macrocurpa ad summum 2: polices longæ). Valvæ medio uninerviæ, additis nervis aliquot lateralibus incompletis, medio paralle- lis. Semina exacte uniserialia , ala lata mem- branacea hyalina ecincta. | Hab. in rupibus montiun: Alatau inter fl. Baskan et Sarchan : legimus ineunte Julio mense fructibus perfecte maturis onustam. Eandem invenimus medio Julii florentem in glareosis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Sarchan. 9.. 145 T1. Farsetia spathulata Kar. et Kir. F. (Farsetiana DC?) tota præter petala pube stellata dense vestita, cæspitosa, caulibus pros- iratis, foluis sericeis , radicalhibus surculorum- que spathulatis, caulinis cuneato-oblongis ; filamentis omnibus edentulis, sihculis orbicu- latis (rarius subellipticis )}, septo integro.— Caules floriferi circiter 4-pollicares , fructiferi sæpe 8 pollices longi. Folia inferiora exacte Berteroæ spathulatæ. Calyx basi leviter bigib- bus, sæpe purpurascens. Petala rosea, varian- tia alba, calycem sesquies excedentia, angusta. Valvæ silicularum planæ. Semina in quoque loculo 2, late-alata. — À sectione Farsetiana etiamsi recedit septo integro et siliculis ple- rumque orbiculatis, attamen convenit cæteris no Is. Hab. in rupestribus Songoriæ ad fontem Lschingildy, inter fluvios Ajagus et Lepsa. Medio Junio plerumque defloratam legimus. 2. 12. Berteroa spathulata GC. A. M. FL Alt. 3. p. 48.—In montosis lapidosis Songoriæ prope Arkalyk et Ajagus. Initio Maji florens lecta. 13. Odontarrhena obovata C. À. M. FL Alt. 3. p. GI. In collibus apricis Songoriæ prope Aja- _ gus. FI. Majo. 14. Psilonema dasycarpum C. À. M. FL Alt 3. p. D1. In argillosis Songoriæ ad rivulum Ai; nec non in arenosis ad fl Lepsa. Junio fruc- tus maturafi. 150 75. Meniocus linifolius DC. FI Alt, 3. p. 45.— In montosis desertorum Songoriæ frequens. Junio fructus maturat. 76. Draba algida Adams DC. prodr. 1. p. 167 n. 12.—In rupibus summarum alpium Alatau ad fontes fl. Baskan. Sub finem Julu deflorata. 77. Draba glacialis Adams DC. pr. 1 p. 167 n. 14. Siliculæ, uti im speciminibus boreali-ame- ricanis , pube stellata tenuiter vestitæ; folia oblongo-lanceolata.—In lapidosis summarum alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan fre- quens. Floret Junio, Julio. 78. Draba hirta L. FL Alt. 3. p. 76.—In subalpi- nis lapidosis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Juho. | | : 79. Draba rupestris R. Br. DG. prodr, 1. p. 169 n.-28. var. pusilla, folits subintegris denta- tisve.—In lapidosis summarum alpium Alatau ad fl, Sarchan et Aksu rarior. F1. Julio. 80. Draba lactea Adams FI. Ali 8. p. 73. In rupestribus summarum alpium ÂAlatau perfre- quens. FI. Junio, Julio. : 81. Draba Wahlenbergii Hartm. Dr. Lapponica W. DC, pr. 1 p. 169 n. 30, In summis alpi- bus Alatau rarior. F1. Junio, Julio. | 82. Draba siliquosa MB. DC. prodr. 1 p. 170 n. 36. In rupibus summarum alpium ad fl. Baskan et Sarchan, rarior. Julio omnino de- | florata. | 89, Draba contorta Ehrh., F1. Alt 3 p. 83. In 151 glareosis Alatau ad fl Lepsa. F1. Junio. 84. Draba confusa Ehrh. FI. Alt. 3 p. 81. In alpinis et subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et et Sarchan, frequens. FI. Junio, Julio. 85. Draba confusæ Ehrh. var? siliculis subovatis undulatis contortisve, stylo longiusculo ter- minatis. An propria species? sed in eodem individuo interdum siliculæ planiusculæ ob- longæ observantur. — Rarissime occurrit im lapidosis alpium Alatau ad il. Sarchan, medio Julio deflorata. 86. Draba lutea Gilib. « brevipes FI Alt. 5. p. _ 83. In alpibus Alatau ad fl Sarchan. F1. Julio. 87. Draba nemorosa L. F1. Alt. 3. p. 85. In alpi- bus Matau ad fl. Lepsa. Junio fructifcat, Var. siliculis abbreviatis. In subalpinis lapi- dosis Suoktau ad fl. Lepsa. Junio deflorata. 96. Thlaspi Ceratocarpon Murr. FI. Alt. 3 p. 95. In herbidis ad rivulum ‘Tschulak Songoriæ, inter fl. Ajagus et Lepsa. FI. Jumio. 89. Thlaspi montanum L. F1. At. 9 p. 99. var. elatum, caule pedali aut altiore. —In subalpinis _ herbosis Suoktau ad fl. Lepsa. Sub finem Jun florens legimus. 90, Megacarpæa laciniata DC. FI. Alt. 3 p. 100. In campis Songoriæ inter Semipalatinsk et Ajagus, medio Majo florentem legimus; sub _ finem ejusdem mensis frequentissimam , sed 152 Jam ex toxo defloratam, observavimus inter Ajagus et rivulum Donsyk. 91. Euclidium Syriacum R. Br. DC. prions 184 n. 1. In collibus Songoriæ hinc inde, v. gr. ad rivulos Tschulak et Ai. Junio floret et fructificat. 92. Euclidium Tataricum DC. prodr. 1 p. 184. n. 2. In fruticetis collium prope Ajagus per- frequens. FI. Majo. 93. Chorispora tenella DC. FL Alt. 3 p. 107. In fruticetis Songoriæ prope Ajagus frequens. F1. Mayo. nn: 94. Chorispora Bungeana Fisch. et Mey. enum. pl. nov. a cl. Schrenk lect. p. 96. In glareo- sis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Lepsa et Sarchan. FL Junio, Julio. 95. Chorispora stricta DG. prodr. 1. p. 186, n. n. 2. In salsis Songoriæ ad rivulum Ai; nec non in fossis arenosis prope fontem Sassyk- pastau , inter Ajagus et Lepsa. Initio Junn jam fructus maturat. 96. Chorispora Sibirica DG. var. siliquarum ar- ticulis magis rugosis quasi tuberculatis.—In lapidosis summarum alpium Alatau ad fl. Lepsa et Aksu, sub finem Jun florens.— Loco natali a Chorispora Sibirica , quæ im praiis fluvio frtysch adjacentibus frequentis- sime occurrit, nec alibi in Songoria a nobis visa , diversissima videtur; attamen discrimen inter hanc et 1llam vix ullum. | 153 TE Malcolmia Africam R. Br. FL Alt. 3 p. 111. In argillosis Songoriæ ad rivulum Donsyk ; nec non in arenosis ad fl. Lepsa. Junio floret et fructificat. | 98. Malcolmia intermedia GC A. M. enum. pl cauc. casp. p. 186. In salsis Songoriæ ad lacus Kly, non procul a fonte Sassyk-pastau. Initio Junii jam fructus maturat. 99. Hesperis Sibirica L. F1 Alt. 3 p. 115. var. albiflora.— {In montosis et subalpinis Alatau frequens ; floret Junio et Julio. Varietatem floribus roseis nullibi vidimus. 100. Hesperis aprica Poir. FI. Alt. 3 p. 117. In- ter Karkaraly et Koriakovo, in apricis Songo- riæ. F1 primo vere. 101. Sésymbrium junceum MB. var. siliquis abbre- oiatis vix pollicem longis. An species propria ? Variat foliis integris et runcinato-pinnatifi- dis.—In montibus Arganaty Songoriæ; nec non in collibus ad rivulum Ai. F1. Junio. 102. Sisymbrium brassicæforme C. A. M. FI. Alt. 3 p. 129. In montosis rupestribus Songoriæ ad fontem ‘Fschingildy. FL Junio. 103. Sisymbrium pumilum Steph. DC. prodr. 1 p. 191 n. 8. In rupestribns montium Arga- naty, Songoriæ , medio Junio florens et fruc- tificans lesimus. 104. Sisymbrium Pannonicum Jacq. DC. prodr. 1 p. 193 n. 17. In Songoriæ pratensibus ad {ontem Fschingildy. FL Junio. 154 105. Sisymbrium Sophia L. FL Alt. 3 p. 135. In montosis et arenosis Songoriæ hinc inde. FI. Junio.—S. tenuissimum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. I. c. n. 90. potius hujus speciei varielas exilis est, e loco natali umbroso orta. 106. Sisymbrium brevipes Kar. et Kir. S. (Arabidopsis) annuum, multicaule, pube 2—9-fda setulisque simplicibus puberulum , caulibus adscendentibus , foliis radicalibus cuneato-obovatis oblongisve obtusis integerri- mis, caulinis perpaucis oblongis, petalis calyce subduplo longioribus , pedicellis brevissimis siiquæ latitudinem non aut vix excendenti- bus eaque tenuioribus; siliquis rectis contor- tisve, pube minutissima stellata setulisqus bi- furcis tectis, aut glabris; stigmate sessilr. Sisymbrium Sp. indet. Kar. et Kir. enum. pl 1840. n. 96. Plantula ad summum semipedalis , plerum- que humilior. Pedicelli brevissimi. Petala ob- longo-cuneata, obsolete emarginata, lactea. Sili- quæ exacte teretes, patulæ, juniores puberulæ, maturæ plerumque glabriusculæ. Valvulæ VIX convexæ trinerviæ, nervis lateralibus obsoletis. Semina oblonga uniserialia; cotyledones ac- cumbentes. Variat in eodem individuo siliquis rectis et contortis , glabris , et pubescentibus subhispidisve. —Affinis S. contortuplicato , hu- mili et Thaliano, ab ommibus pedicellis bre- vissimis latitudinem siliquæ non aut vix supe- 159 rantibus facile distinguitur, præterea a priore recedit foliis intégris et floribus plus quam duplo minoribus , a $. humili stylo nullo, a S. Thaliano siliquis sæpe puberulis. Hab. in fruticetis Songoriæ ad fl. Ajagus frequens; fl. Majo. Varietatem siliquis plerum- que contortuplicatis et hispidis legimus prope fontem Sassyk-pastau, Junio fructus maturan- tem. ©. | 107. Sisymbrium Thalianum Gay. FI Alt 3. p. 139. In fruticetis prope Ajagus frequens. FI. Majo, Junio. 108. Erysimum sisymbrioides C. À. M. FL Alt. 3 | p. 150. In fruticetis Songoriæ prope Ajagus frequens. FI. Majo. 109. Erysimum virgatum Roth. FL Alt. 3. p. 156. In subsalsis Songoriæ ad rivulum Ai. Initio Jun florens. / 110. Erysimum virgati Roth. var? Habitus rigi- dior, caulis ramosior, folia in caule pauciora, _siliquæ sæpe flexuosæ , stigmata brevissima.— In arenosis Songoriæ ad radicem montium Arganaty. Medio Junui fructificat. 111, Erysimum Andrzejowskianum Bess. FI. Alt. 3 p. 159. In collibus songori æ prope 4e et ahbi. FL Majo. 112, Conringia planisiliqua Fisch. et Mey. 8 ochro- leuca Schrenk. in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 97. Præter colorem petalorum a vera C, planisiliqua distinguitur siliquarum valvis 156 basi manifeste trinerviis.—In herbidis Songo- riæ rivulum Tschulak , primis diebus Junu florens. Nec non in umbrosis sylvaticis mon- tium Alatau ad fl. Sarchan: medio Julu fruc- tus maturat. 113. Tetracme quadricornis Bge. Endlich. gen. plant. n. 4909.— Notoceras quadricorne DC. prodr. 1. p. 140. n. 3.—In collibus lapidosis Songoriæ ad rivulos ‘Tschulak et Ai. Initio Jun floret et fructificat. 114. Leptaleum filifolium DC. prod, 1 °p 200! n. 1. In fruticetis Songoriæ inter rivulos Tschulak et Ai. Initio Jun jam defloratum. 115. Eutrema Edwardsi R. Br. Fl. Alt 5: p. 163. In summis alpibus Alatau ad fontes fl. Lepsa, locis lapidosis muscosis. Floret Junio. 116. Smeloiwskia integrifolia CG. À. M. F1 Alt. 3. P: 168. In alpinis et subalpinis Alatau ad fontes fl. Lepsa et Sarchan: FL Juno; sub finem Jul fructus maturat. 117. Smelorwskia flavissima Kar. et Kir.—Sisym- brium flavissimum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. IL c. n. 19 —Siliquæ (fere maturæ) subtetragonæ , omnino Smelowskiæ. Valvulæ concavæ uninerviæ. Septum integrum enerve. Semina in loculis 2. 3.—Smelorwvskiæ tanaceti- foliæ C. A. M. proxima , at distincta racemis glabris, siliquis pedicello brevioribus in medio nec versus apicem duilatatis, septis enervus 157 etc.—In umbrosis montium Alatau ad fl. Sar- chan. Julio deflorata. 118. Taphrospermum Altaicum C. À. M. FI Alt. 3. p. 173. In glareosis summarum alpium Alatau ad fontes fluvu Lepsa. Sub finem. : Jun florens legimus. 119. Camelina microcarpa Andrz. FI Alt. 3. p. 177. Insulæ fluvii Lepsa in Songoria. Junio fructificat. 120. Hymenophysa pubescens G. A. M. FI Alt. 5. p. 181. In arenosis Songoriæ ad fontem Sschingildy. Junio fructificat. 191: Lepidium lacerum C. A. M. FI Alt. 3 p. 191. In argillosis Songoriæ inter rivulos Tschulak et Ai, et alibi, haud frequens. F1. Junio. 029 Copsella elléptica C. À. M. FI. Alt. 3 p. 199. In salsis Songoriæ ad rivulum Ai fre- quens. Primis diebus Junii jam semina ma- turat. 123. Tauscheria gymnocarpa Fisch. FI Alt. 3 p. 202. In montosis fruticetis Songoriæ prope Ajagus et alibi. FI Majo, Junio fructus ma- turat. | 124 Tauscheria lasiocarpa Fisch. FL Alt 3 p.. 201. In montosis fruticetis prope Ajagus fre- quens. FI. Majo. 125. Ro. costata C. À. M. F]. Alt. 3 p. 204. In salsis Songoriæ ad rivulum Ai, Junio flo- 158 rentem, ad fl. Sarchan in glareosis Julio fruc- üubus maturis onustam Jegimus. 126. Îsatis emarginata Kar. et Kir. TI. ( Glastum ) glaberrima , siiculis ovali- oblongis , longitudine latitudinem majorem duplo excedente , basi rotundatis, apice trun- catis et emarginatis.— Species distinctissima , vix sesquipedem alta. Caulis a basi ramosus. Folia inferiora ovato-lanceolata, superiora lan- ceolata, acuta, auriculato-amplexicaulia, auri- culis rotundatis obtusis. Flores minores quam in aflinibus, lutei. Pedicelli capillares. Siliculæ pendulae, glaberrimæ. Loculus nervis simplici- bus circumscriptus, medio simili nervo percur- sus. Stigma sessile.—Jsatis lejocarpa DC., cujus fructus etiam ovali-oblongi dicuntur, recedit herba tomentosa , auriculis foliorum acutis, floribus multoties majoribus et siliculis utrin- que attenuatis. . Hab. in salsis Songoriæ ad lacus K{y dictos, non procul a fonte : Sassyk-pastau. Ineunte Junio fructifera lecta. © ? : Pachypteris Kar. et Kir. nov. gen. Calyx patulus, basi æqualis. Petala indivisa. Filamenta libera edentula. Stigma indivisum. Silicula supra torum sessilis, ovalis, plana, unilocularis, indehiscens : valvulis ala angusta elevata incrassata cinctis. Semen pendulum, immarginatum, læve. Funiculus umbilicalis ad- 159 natus. Cotyledones incumbentes. -Genus 1sa- tidi proximum , at distinctum siliculis ala elevata incrassata cinctis, funiculo umbilicali adnato, et habitu alieno. Nomen e verbis græ- CIS ræyde crassus et regie ala, ob alam cras- sam fructus cingentem. 127. Pachypteris multicaulis Kar. et Kir. Herba glaberrima, viridis, multicaulis, cauli- bus ramosis parce foliosis. Folia radicalia flo- rendi tempore emareida , caulina inferiora ob- longa , superiora linearia, omnia obtusa , basi auriculato-amplexicaulia , auriculis divergenti- bus obtusis , foliorum superiorum minutis. Racemi elongati, terminales et axillares , laxi, aphylli. Pedicelli capillares, floriferi erecto- patuli fructiferi penduli. Flores minimi flavi. Stylus nullus. Silicula ovalis, basi obsolete emarginata, monosperma, indehiscens: ala gla- berrima, disco pilis minutis albis pubescente. Funiculus umbilicalis adnatus, villosiusculus. Hab. in salsis Songoriæ ad rivulum Ai, m- ter fluvios Ajagus et Lepsa. Initio Junu flo- rentem et fructificantem legimus. ©? Spirorhynchus Kar. et Kir. nov. gen. Calyx basi æqualis. Filamenta 2 breviora stérilia, 4 longiora per paria connexa. Siliqua indehiscens ovali-oblonga monosperma, stipi- tem imcrassatum turbimatum insidens , apice rostro spiratim-falcato lateribus anguste alato 160 superata. Cotyledones imcumbentes.— Genus sane distinctissimum , Jsatideis associandum. Nomen e verbis græcis oxeîçæ linea spiralis et gvyz0c rostrum, ob fructuum rosirum spiratim- falcatum. 128. Spirorhynchus sabulosus Kar. et Kir. Herba annua, vix pedalem altitudinem attin- gens, plerumque humilior, glaberrima , a basi ramosissima. Folia sessilia linearia remote den- tata, superiora interdum integerrima. Racemi elongati, rariflori, aphylli Pedicelli filiformes, floriferi erecto patuli , trucüferi horizontales vel deflexi. Sepala linearia. Petala linearia, se- palis duplo longiora , sordide alba. Filamenta 2 breviora capillaria, antheras minutas polline destitutas gerentia ; lJlongiora dilatata plus quam ad medium per paria inter se connata. Siiquæ junioris rostrum rectiusculum, adultæ spiratim falcatum , ipsa siiqua cum stipite duplo triplove longius. Hab. in collhbus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. Sub medium Jun floret et fructificat. ©. 199. Goldbachia lœvigata DE: EE Ales p: 908. In collibus Songoriæ prope Ajagus. FI. Mayo. ou A 130. Goldbachia torulosa DC. prodr. paie n 9. In salsis Songoriæ prope fontem Sassyk- pastau. Sub medium Junu fructus maturat. 161 Cryptospora Kar. et Kir. nov. gen. Stamina omnia libera, edentula. Siliqua supra torum sessilis, indehiscens, falcata, in loculamenta 5. 6. septis transversalibus crassis divisa , in articulos ( seminibus jam maturis ) non secedens. Semina in loculis solitaria , ob- longa, notorhizea.—Genus singulare, Ancho- nieis adnumerandum , modificato paulum ista- rum defimitione. Nomen e verbis græcis xovx- ro celo et 6109œ semen , ob semina in loculis septis crassis imvoluta, quasi occulta. 151. Cryptospora falcata Kar. et Kir. ‘Herba annua , erecta , a basi ramosa , tota præter petala pilis furcatis tecta , florens ha- bitu Malcolmiam africanam bene referens. Folia sessilia, oblongo-lanceolata, utrinque acuta, integerrima. Rami simplices aut parum ramosi, racemo primum. contracto , dein valde elongato terminati. Flores pedicellis brevissi- ‘mis insidentes , minuti. Calyx basi æqualis. Petala calyce paulo longiora , albida, ungue angusto in Jaminam obovatam emarginatam desinente. Filamenta libera, edentula. Siliqua matura falcata vel arcuata, pollicaris et lon- gior , pedicello suo vix crassior, 5. 6. locu- laris: septis transversalibus crassis suberosis semina solitaria includentibus. Hab. in arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI, medio Junio: fructus maturat Augusta. ©. De 1849 11 “ 162 132. Stroganoïvia intermedia Kar. et Kir. Str. foliis radicalibns lanceolatis spathula- tisve, basi in petiolum attenuatis, caulinis ob- longis semiamplexicaulhibus , auriculis rotun- datis brevibus, stylo brevissimo.—Fere viridis aut vix glauca. Folia radicalia in petiolum vix lineam latum angustata , fere omnia lan- ceolata acuta, in nonnullis tamen speciminibus folium unicum occurrit obovato-spathulatum obtusum; caulina inferiora radicahbus simil- lima, at basi latiora ; superiora basi semiam- plexicaulia auriculis parvis, sed majoribus quam in Str. brachyota ; a qua præterea differt sili- culis majoribus, stylo brevissimo apiculatis. Flores albi generis. Hab. in montosis apricis Alatau inter flu- vios Baskan et Sarchan. Primis diebus Jul . mensis invenimus omnino defloratam et fruc- tibus maturis onustam. Specimen unicum flo- riferum , ad fl. Tentek in parte septentriona- lore montium Alatau decerptum , communi- cavit amicissim medieus distrieti Ajagusici Bas. Swetaëw. 2. 133. Stroganowia brachyota Kar. et Kir. enum. pl. 1840. n. 194. — Lepidium? desertorum Schrenk' in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 99.—Ut melius a præcedente distinguatur, definitioni anno præterito a nobis datæ adda- tur : stylo fere dimidiam latitudmem siliquæ æquante (semilineali).—Folia in omnibus spe- 163. ciebus hujus generis crassa et nervis longitu- dinalibus pluribus percursa sunt.— In collibus lapidosis Songoriæ prope Ajagus sat frequens. Majo florens. VIOLARIEÆ. M7 0/0 hiyla L. PLAT: l. p.298 [a ambro- sis sylvaticis montium Alatau ad 1 Lepsa, Sub finem Junn fructifera. 135. Viola canina L. F1 Alt, 1. p. 260. In subal- pinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. Junio floret, Julio fructificat. 136. Viola bi flora L,. FI. Alt, L.,p..261. In rupi- bus summarum alpium Alatau ad fl. Sarchan. FI. Jubho. 137. Viola biflora L. & acutifolia Kar. et Kir., foliis cordatis acutis , caule bas: Mestre villoso. In cæteris cum W. biflora genuina congruit. An specifice sejungenda?—Sub finem Junu florentem invenimus im fissuris rupium alpis Suoktau ad fl. Lepsa, nec alibi observa- VIMUS. . 138. Fiola Altaica Pall FI Alt. 1. p. 263. In omni régione alpium Alatau copiosissima. FI. Junio, Julio. 139. Viola occulta Lehm Fisch et Mey. ind. 1. sem. hort. petr. p. 41. In collibus apricis Songoriæ inter montcs Arganaty et fontem Eschingildy. Medio Junio fructibus maturis onustam legimus. 11° 164 DROSERACEZ. 140. Parnassia subacaulis Kar. et Kir. P. foliis radicalibus petiolatis ovatis in pe- tiolum attenuatis lanceolatisve , intimo etiam e radice orto petiolo vaginanti et cum basi caulis concreto ïinsidente; pedunculo apice in calycem gamosepalum, cum basi ovarii con- cretum , conicum sensim abeunte, petalorum lamina ovali; parapetalis cuneatis obtuse trifi- dis nudis; stigmatibus (an semper?) tribus.— Species sane distinctissima , a cæteris in non- nullis recedens, vix tamen generice separanda, nam calyx leviter gamosepalus in omnibus hujus generis speciebus, et parapetala nuda in Parnassia fimbriata Banks observantur.. Fruc- tus ignotl. : Hab. in herbidis subalpinis Alatau ad flu- vios Lepsa et Sarchan, frequens. FL Julio. 2. PoLYycALEZ. 141. Poly gala comosa Schkuhr. FI. Alt. 3. P: 247. In subalpmis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. Junio. FRANKENIACEÆ. 142. Frankenia hispida DC. FI. Alt. 2. p. 54. In salsis Songoriæ inter Usunbulak et Gorkot piket rarior. Augusto florens. \ 165 CARYOPHYLLEZÆ. 143. Gypsophila fastigiata L. 8 Cephalotes Schrenk. enum. pl. nov. p. 92. In subalpinis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 144. Gypsophila Gmelini Bge œ Patrini FI. Alt. D P: 198. In-collibus lapidosis Songoriæ pro- pe Ulugus. Augusto deflorata. 145. Gypsophila muralis L. FI. Alt. 2. p. 130. In _ arenosis sterilibus ad fl. Lepsa. FI. Junio. 146. Tunica stricta F. et M. Ind. sem. IV hort. petr. p. D0.—Gyÿpsophila stricta Bge. FI Alt. 2. p. 129.—In montosis et subalpinis Alatau ad. fl. Lepsa. Sub finem Junii florens. 147. Dichoglottis floribunda Kar. et Kir. D. decandra, foliis oblongo-lanceolatis, acu- tis , pedunculis flore vix duplo longioribus.— Caulis dichotomo-ramosissimus. Flores nume- rosi rosei. Corolla calyce longior.—A Dich. linearifolia , cui habitu et indumento affinis, dignoscitur floribus saturate roseis duplo vel triplo majoribus, folus latioribus acutiusculis pedunculisque multo brevioribus. Hab. in rupestribus montium Arganaty , inter filuvios Ajagus et Lepsa jacentium. F1. Junio. ©. 148. Heterochroa microphylla Schrenk. in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 92. In glareosis alpium Alatau ad fontes fl Lepsa , perrara. Sub finem Jun florens, 166 149. Acanthophyllum spinosum GC A. M. enum. pl. cauc. casp. in adnot. ad n. 1826.—Sapo- naria pungens Bge. FI. Alt. 2. p. 153. In sub- salsis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. FI. Junio. Le 150. Dianthus dentosus Fisch. FL Alt. 2. p. 134. In montosis apricis Alatau ad fluvios Lepsa et Sarchan. FI. Julio. 151. Dianthus crinitus Smith. DC. prodr. 1. p. 364. n. 108. In rupestribus Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau; nec non im montosis ÂAlatau ad fl Sarchan. FL Junio, Julio. 152. Dianthus superbus L. flore roseo. FI. Alt. 2. p. 137. In pratensibus montium Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 153. Silene inflata L. F1. Alt. 2 p. 128. In sylva- ticis montium Alatau ad fl Lepsa. FI. Junio. 154. Silene tenuis W. et Bunge.—Silene gramini- folia Kar. et Kir. enum. pl. 1840. coll. L c. nm. 154. non Bunge, nec Otth. In subalpinis herbidis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 155. Silene Otites Pers. FI. Alt. 2.p. 140. In pra- tensibus montium Alatau ad {fl Sarchan. FI. Julio. 156. Silene Sibirica Pers. FL Alt 2 p, 144. In herbidis Songoriæ ad rivulum Kantschaha. Initio Augusti semina maturat. 157. Silene holopetala Bge. FI Alt 2. p. 142. In lapidosis montium Alatau inter filuvios Lepsa 167 et Baskan. Sub finem Julii omnino deflorata lecta. | 158. Silene lithophila Kar. et Kir. S. perennis, caulibus cæspitosis simplhcibus; folus linearibus angustissimis , scabriusculis , subfalcatis, margine obsolete serrulatis; flori- bus longe spicatis, pedunculatis, solitariis op- positisve; calycibus longe clavatis 10-striatis, glaberrunis ; petalis fauce nudis biparüts, lobis linearibus obtusis : genitalibus longe ex- sertis, anthophoro glabro.—Habitu Si. Altai- cæ sinulis, sed anthophorum glabrum, petala bipartita nec bifida, fauce nuda. Ab aflinibus S. holopetala et Sibirica jam petalis bipartitis distinguitur; à eæteris longius distat. Hab. in rupibus montium Alatau ad fl. Lepsa, nec non inter Baskan et Sarchan. Medio Jul florentem, sub finem ejusdem mensis fructiferam legimus. %. 159. Silene quadriloba Turez. im litt. S. perennis, loribus spicato-paniculatis erec- is; calycibus elavato-cylindricis 10-striatis, viscoso-pubéscentibus ; petalis bipartitis , laci- mis bilobis, lobulis lateralibus brevioribus; anthophoro pubescente ; foliis lanceolatis vel lineari-lanceolatis plerumque undulatis, caule- que simplici erecto stricto viscosissimis. — Simil- lima $. viscosæ, a qua nonnisi petalis quadri- lobis dignoscitur. À 160. 161. 168 Hab. in arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Junio. 2. Eandem plantam amicissimus Tur- czaninow ad lacus salsos districti Minussinen- sis invenit.—Planta \ongarica ab Jenisseensi parum recedit spica Jlongiore verticillisque distantibus. Silene suaveolens Kar. et Kir. S. perennis, floribus longe spicato-panicula- tis erectiusculis, calycibus clavato-cylindricis 10-striatis dense pubescentibus; petalis 3 —4- partitis , lacinüs bilobis; genitalibus longissi- mis, anthophoro pubescente; folus radicalibus lingulatis, caulinis sublinearibus cauleque dense pubescentibus, incanis.—Habitus $S. vescosæ et quadrilobæ, sed petalis multifidis et indumento non viscoso optime ab illis dignoscitur. Flores albi, suaveolentes. Hab. in argillosis Songoriæ inter rivulum Ai et fontem Sassyk-pastau. FL Junio. 9. Silene radians Kar. et Kir. S. perennis , floribus longe spicatis, opposi- üs aut subpaniculatis , ante anthesin nutanti- bus, dein erectis; calycibus clavatis 10-striatis glaberrimis, dentibus ciliatis, bracteis barbatis ; petalis irregulariter multifidis , anthophoro pubescente; foliis limeari-lingulatis scabriuscu- lis, caule glabro.— Species memorabilis petalis adhuc magis divisis, quan in $. suaveolente , a qua cæterum plurimis notis supra expositis 169 diversissima.— Flores albi, odorem suavissimum redolentes. Hab. in arenosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. FI. Ju- niO. 2. 162. Silene nana Kar. et Kir. S. annua , caule erecto trichotomo —vel di- chotomo-ramoso; foliis elongatis , basi parum attenuatis, acuminatis, subciliatis, crassiusculis ; floribus solitariis sparsis axillaribus termina- Hbusve ; calycibus cylindraceo-clavatis, fructi- feris inflatis ; petalis sublinearibus integris basi cuneatis, calyce parum longioribus; an- thophoro glabro; seminibus magnis renifor- mibus marginatis, margine subundulato.— Sil. linifoliæ W. quodammodo ex habitu si- milis, sed plurimis notis nempe: petalis integ- ris, calycibus fructiferis inflatis , foliis acumi- natis glabris margine pilis raris ciliatis nec scabris, seminibus marginatis et cæteris, diver- sissima.—Flores albi. Specimina majora semi- pedem non attingunt , minora bi-aut tri-pol- licaria. Hab. in fossis arenosis Songoriæ non procul a fonte Sassyk-pastau. Sub medium Junii mensis invenimus jam omnino fere defloratam et semina maturantem. ©. 163. Silene noctiflora L. FI Alt. 2 P: 146. In glareosis ad fl. Lepsa regionis montium Ala- au. FL Julio. 150 164. Lychnis apetala Li. FI. Alt. 2 p. 186. In lapidosis alpium Alatau frequens. FI. Junio. 165. Lychnis sordida Kar. et Kir. L. perennis , pubescens, subviscosa, folris lanceolatis oblongisve, floribus hermaphroditis solitariis vel racemosis (2—5), calycibus cam- panulatis , petalis coronatis bifidis , denticulis duobus minutis utrmque ad latera, antho- phoro brevi.— L. saxatili Turcz. valde affinis, recedit petalis sordide purpureis eb denticulis lateralibus minutis, subovatis, obtusis, meduis multoties brevioribus (in L. saxatili dentes aut laciniæ Jlaterales lineares acuti fere dimi- diam longitudinem intermediorum æquantes).— Capsula immatura videtur 5-locularis; semina reniformia lævia. Hab. in pratensibus subalpinis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 9. 166. Lychnis dioica L. DC. prodr. 1 p. 386 n. 11. In pratensibus montium Alatau ad fl Lepsa. FI. Julio. | | 167. Lepyrodiclis cerastioides Kar. et Kir. L. pedicellis ( plerumque ) calyce longiori- bus , petalis oblongis apice parum latioribus . acute emarginatis, lobis obtusis; filamentis omnibus basi dilatatis, alternis latioribus lon- sioribusque. — Habitus Lep. holosteoidis aut Cerastii pilosi Ledeb. ( præter indumentum }. Pedicelli in planta juniore calyce breviores » in adulta plerumque 1llo longiores. Petala et 131 alba , calyce majora ; oblonga, versus apicem parum latiora, emarginata, sinu acuto angusto, lobis obtusis. Gapsula depresso-globosa, bival- vis. Semina #, subreniformia, Ilævia.—A L. holosteoide recedit petalis angustis , sinu an- gusto emarginats; à L, stellarioide (nobis ignota) pediceliis (saltem in planta deflorata) calyce longioribus , floribus albis , petalorum lobis ‘obtusis et præsertim filamentis basi di- Jatatis. Hab. in fruticetis collium Songoriæ prope munimentum Ajagus. FI. Majo. ©. 168. Alsine occulta Fisch. ( sub Arenaria ).— 4re- naria arcticæ Stev. var. sec. cl. Bge. In alpi- bus Alatau ad fluvios Lepsa et Sarchan. F1. Junio, Julio. 169. Asine verna Bartl. — Arenaria verna L. In subalpinis Alatau ad fl. Lepsa. FI. Junio. 170. Alsine tenuifolia Whlnb.— {renaria tenuifolia L. Copiosissime provenit in salsis Songoriæ ad rivulum Ai. FL Junio. 171. Lepigonum halophilum Bge, (sub ‘Arenaria FI. Alt. 2. p. 162).—Lep. rubrum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1340. coll. 1 c. n. 351. In salsis Songoriæ inter Usunbulak et Gorgoi piket. Augusto fructiferum. 179. Lepigonum salsugineum Yisch. et Mey.— Arenaria salsuginea Bunge. FI Alt. 2. p. 165. In salsis Songoriæ ad lacus K1ÿ prope fontem 172 Sassyk-pastau copiosissime; nec non ad rivu- lum Ai. F1. Junio. 173. Spergula saginoides L. DC. prodr. 1. p. 394. n. 8. In glareosis ad fl. Lepsa montium Ala- tau. Primis diebus Juln semina maturat. Bryomorpha Kar. et Kir. nov. gen. Calyx 5-sepalus. Petala 5 integra, calyce breviora. Stamina 10 basi in annulum coadu- nata, sepalis inserta. Glandulæ parvæ ad basin filamentorum. Stigmata 3. Capsula turbmata, apice truncata 6-valvis. Sémina reniformia , lævia , pauca.—Capsulas non perfecte maturas tantum vidimus, sed ob earum formam sin- gularem plantam nostram ab Arenariis neces- sarie separandam esse credimus. Capsula ma- tura verosimiliter alios characteres genericos manifestabit. Nomen ad habitum plantæ mus- coideum alludit. : 174. Bryomorpha rupifraga Kar. et Kir. Herba perennis, humilis, glaberrima. Gaules numerosissimi in cæspitem densissimam rupi- -bus arcte adpressam congesti, foliis multifariam imbricatis undique dense obtecti, in cauliculos breves divisi. Folia ovata, concava, apice mar- gimeque incrassata , acuminata, recta. Flores in apice caulium solitarni, subsessiles , inter folia omnino absconditi. Petala oblonga , in- tegra, virescentia , calyce breviora. Stamina inclinata. Glandulæ parvæ oblongæ inter fila- menta ad basin eorum positæ. 173 Hab. in rupibus summarum alpium Alatau ad fluvios Lepsa et Sarchan, prope nives æter- nas. F1. Junio, Julio. 2. 174. Mæœhringia umbrosa Bartl.—Arenaria umbrosa Bge. FI. Alt. 2. p. 173. In muscosis lapidosis alpium Alatau ad fluvios Lepsa et Sarchan. F1. Junio, Julio. | 176. Mæhringia trinervia Fenzl.— Arenaria triner- via L. FI. Alt. 2. p. 175. In sylvaticis umbro- ss montium Alatau frequens. F1. Junio. 177. Stellaria glauca With. FIL Alt. 2. p. 157. In montosis sylvaticis Alatau ad fl. Sarchan.— Ejusdem varietatem? foliis rigidis acuminatis, in glareosis summarum alpium sub finem Junu florentem invenimus | 178. Stellaria stricta Hook. fl. bor. amer ?—Sepalis acutissimis et capsula nigra cum planta ame- ricana convenit, sed caulis in nostra flacci- dus.—In umbrosis sylvaticis Alatau ad fl Sarchan, Julio semina maturans. : 179. Stellaria aquaticæ Poll. affinis. Distincta caulibus humillimis 2—3-foris, foliüs longio- ribus oblongo-linearibus. Habitu magis ad St. glaucam accedit , at petala calyce breviora.— Specimina perpauca Julio florentia', inveni- mus in lapidosis summarum alpium Alatau ad il. Sarchan jacentium. 180. Stellaria umbellata Turcz. catalog. FL Baic. Dah. n. 245. S. glaberrima, multicaulis, fohiis ovato- 174 oblongis apice callosis obtusis, pedunculis axillaribus terminalibusque elongatis capillari- bus 2—5-nis umbellatis, sepalis laneceolatis acutis, petalis nullis , capsulis ovato-oblongis calyce longioribus. Stirpem hanc amicissimus Turczanimow pri- mus detexit in alpibus Baicalensibus; nunc legimus in muscosis rupium summarum alpium Alatau ad fontes fluviorum Aksu et Sarchan, Julio florentem. 9: 181. Malachium aquaticum Fenzl. — Cerastium aguaticum L: FI. Alt. 2 p. 182. In glareosis ad fl. Lepsa et Baskan. FL Junio. 182. Cerastium lithospermifolium Fisch. Bunge. suppl. ad fl Alt. n. 137. C. pauciflorum FI. Alt. excl. syn. In glareosis ad scaturigines summarum alpium Alatau ad fluvios Lepsa et Sarchan jacentium, Fl. exeunte Junio, et Julio. 183. Cerastium Dahuricum Fisch. FL Alt 2. P- 177. In sylvaticis montium Alatau ad fl Lepsa. F1 Junio. 184. Cerastium incanum Ledeb. F1. Alt. 2. p. 180. In subalpinis herbidis Suoktau ad {1 Lepsa. Fl. sub finem Junii. 189. Cerastium pusillum Ser. DC. prodr:t}él. p. 418. n. 39.—C. alpinum FI Alt. 2. p. 180, excl. syn.—Cerastium incani var ? Kar. et Kir. entm.-pls an. 1840: eoll:sde. ann 19 fre quens ad torrentes ex alpibus Alatau exeun- tes. FI. Junio, Julio. 175 186. Cerastium falcatum Bunge suppl. ad FI. Alt. n. 138. In herbidis Songoriæ ad rivulum Suchaja-retschka prope Ajagus. FI. Majo. LINE zx. 187. Linum Sibiricum DC. FI Alt. 1. p. 440. In pratensibus montium Alatau inter fl. Baskan et Sarchan. F1 Julio. MALvAcrz. 158. Lavatera Thuringiaca 1. FI Al. 3. p. 235. In pratis montium Alatau ad fl. Sarchan. F1 "ho. HYPERICINEZ. 189. Hypericum hirsutum L. FL Alt. 3. p. 365. In montosis sylvaticis Alatau ad {L Sarchan. FI. Julio. 190. Hypericum alpestre Stev. B. giganteum Kar. et Kir., caule 2; pedali, foliis etiam majoribus pellucido-punctatis , calyce minus. profunde diviso, plerumque eglanduloso. Racemus flori- ferus 9 polices longus. In cæieris cum H. _alpestri genuino omnino congruit , nam et in speciminibus caucasicis folia pellucido-punctata observantur. Calyces apice glandulis paucis . instructi, etiamsi raro, in planta nostra occur- runt.—Specimina perpauca, primis diebus Julii florentia , invenimus in pratensibus montium Alatau inter fl. Lepsa et Baskan. 176 191. Hÿpericum elongatum Ledeb. FL Alt 3 p. 367. In glareosis ad fl Sarchan et Aksu re- gionis montanæ Alatau. Julio fructifcat. 1992. Hypericum apricum Kar. et Kir. H. ( Perforaria ) caule leviter compresso erecto glaberrimo ; foliis oblongo-linearibus glaucescentibus pellucido-punctatis; paniculæ racemiformis ramis erecto-patentibus oppositis trifloris, internodia subæquantibus ; calycis lacimis subrotundo-ovatis obtusissimis glan- duloso-dentatis; petalis margine nigro glan- dulosis; stylis demum divergentibus.—Caulis interdum ramosus, ramis omnibus panicula florifera terminatis, panicula centrali cæteris longiore.—Species H. elongato valde affinis, at calycis forma revera distincta. Hab. in montosis apricis Alatau ad fl. Bas- kan et Sarchan. FI. sub medium Juln. 2. GERANIACEZÆ. 193. Geranium tuberosum L. €. transversale Kar. et Kir., radicis tuberibus horizontalibus ob- longis 2. 3. fibris inter se conjunctis. In planta caucasica, fide speciminum plurimorum quæ nobis examinare licuit, tuber semper solitarium subglobosum.—In fruticetis collium Songoriæ prope Ajagus. FI. Majo. | 194. Geranium pratense L. FI Alt. 3. p. 229 In montosis sylvaticis Alatau ad fl Lepsa et Baskan. FL Junio, Julio. 177 195. Geranium saxatile Kar. et Kir. G. radice longe repente , multicauli ; cauli- bus angulatis subtiliter et adpresse pubescen- tibus; folus 95-lobis, lobis abbreviatis ovato- subrotundis , inciso-pinriatifidis ; pedunculis bifloris , fructiferis refractis ; calycibus ari- statis; petalis obovatis integris basi barbatis, calyce duplo longioribus; filamentis basi dila- tatis glabris; arillis lævibus tenuiter pube- scentibus.—G@. pratensi quam maxime affine et forsan mera hujus varietas, distinguitur tamen fohorum lobis duplo brevioribus circumseri- ptione ovato-subrotundis, pubescentia caulis ‘pedunculorum atque arillorum multo par- ciore, breviore et reverse adpressa , nec non filamentis glabris Geranium sylvaticum à nostro recedit pedunculis fructiferis erectis arillorumque pubescentia patentissima.—Radix in nostra specie crassa, repens, ad nodos fibris crassitie pennæ gallinæ auctus. Flores pallide cærulei aut læte cæruleo-violacer. Species “ulterius investiganda et præsertim. radicibus cum speciebus aflinibus comparanda. Hab. in subalpinis et alpinis lapidosis Ala- tau ad fl. Lepsa, Baskan et Sarchan. F1. Junio, Julio. 9, 196. Geraninm læœtum Ledeb. F1 Alt. 3. P- 298. In montosis-apricis Alatau inter fl. Sarchan et Baskan. Medio Julii omnino defloratum. Do 1642 12 175 197. Geranium albiflorum Ledeb. FI. Alt. 3. p. 230. In herbidis alpium Alatau ad fontes {L Lepsa. Sub finem Junu florens. 1 198. Geranium .dissectum 1. DC. prodr. 1. p. 643. n. 56. var. petalis calyce paulo brevio- ribus.—In herbidis ad 11. Lepsa, ad radicem montium Alatau. F1. Julio. 199. Geranium divaricatum Ehrh. DC. prodr. 1. p. 644. n. 61. In umbrosis sylvaticis montium Alatau ad fl Lepsa et Sarchan. F1. Julio. — Geranium divaricatum Kar. et Kir. enum. pl. . 1840. coll. I ce. n. 195. ad G. sibiricum ” pertinet. | 9200. Geranium Ro cpl EL. DC. prodr. |. p. 644. n. 63. In montosis sylvaticis Alatau ad {L. Lepsa. F1. sub fnem Juni. 201. Erodium oxyrhynchum MB. $ Songoricum Kar. et Kir. folüis inferioribus integris, Supe- rioribus trisectis tripartitisve. Medium quasi inter Erod. oxyrhynchum et glaucophyllum.— In arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk- pastau. Junio floret et fructificat. 202. Biebersteinia odora Steph FIL Alt. 3. p. 225. In lapidosis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Lepsa et Sarchan. FI. sub finem Junu et Julio. BALSAMINEZ. 203. Impatiens Noli tangere L. FL Alt. 1. p. 265. \ 179 Alatau: in humidis ad rivulos fluvium Baskan influentes. Sub finem Jul florens. 204. Im patiens parviflora DOY EL AIG: 1 p: 265. In sylvaticis montium Alatau ad fl Baskan. FL Julio. : | 205. Impatiens brachycentra Kar. et Kir. _ L pedunculis multifloris racemosis patenti- bus , f{loribus erectis, calcare fere sibbiformi, flore multoties breviore; foliis petiolatis lato- oblongis grosse serratis , serraturis infimis glandulosis.—Herba habitu mp. parvifloræ, 9 —12-pollicaris. Flores adhuc minores, lactei, maculis aureis notati, calcare flavescente. A Specie memorata distincta calcare valde abbre- viato, quod in 1. parviflora florem adæquat aut superat. Non desunt forte et ali distinctivi characteres , e conformatione et proportione petalorum desumpti, sed propter eorum tene- ritatem ex siccis speciminibus accurate de- scribere non possumus , in vivis observare nobis non licuit.—Siamina et capsulæ mp. parviflore. Hab. im umbrosis sylvaticis montium Alatau ad fl Baskan. Sub finem Julii lecta florens et fructificans. ©. ZYGOPHYLLEZÆ. 206. Zygophyllum macropterum GC. À. M. FI Alt. 2. p. L02. In Songoriæ monte Bischtas non procul ab Ajagus rarius; in salsis prope fon- 12° 150 tem Sassyk-pastau frequens. Sub finem Maji defloratum , medio Junio fructibus maturis onustum lesimus. RUTACEE. 207. Aplophyllum Sieversii Fisch.—Enum. pl. nov. a cl. Schrenk lect. p. 89.— Aplophyllum per- _ foratum Kar et Kir. enum. pl an. 1840. coll LE © nu 199/°In apricis montium Arga- naty, Junio florens. 108. Peganum Harmala L. DC. prodr. 1. p. 112. In insulis fl. Lepsa ad radicem montium Ala- tau. Sub finem Jul fructus maturat. (Continuabitur.) 24 RO a. EINER KURZLICH IN MOSKAU ENTDECKTEN MINERALQUELLE, von KR. HERMANN. c Im Jahre 1819 entdeckte man in Moskau, beim Graben eines Fundaments, eme Mineralquelle , welche schon damals einer oberflächlichen Unter- suchung unterworfen wurde. Seitdem gerieth die- selbe aber wieder in Vergessenheit , und wurde sogar vôllig verschuüttet. In letzterer Zeit ermnerte der Kaufmann Iwan Froloff wieder an diese Quelle und suchte bei Sr. Durchlaucht dem Herrn Kriegs- General-Gouverneur Fursten D. W. Galizin darum an, Nachgrabungen nach derselben anstellen zu lassen. Diese Nachgrabung führte auch bald zur Auflindung eines Mineralwassers , welches ich in Folge der Aufloderung Sr. Durchlaucht des Fuür- sten D. W. Galizin untersucht habe und auf welches ich hiermit die Kaiserliche Naturforschende Gesellschaft aufmercksam zu machen wunsche, da dieses Mineralwasser, in mehr als einer Hinsicht, Beachtung verdient. Diese Mineralquelle fand sich mitten in der Stadt Moskau, auf der Salenskischen Ploschtschad 152 unweit der Warwarkischer Pforte. Das Terrain bildet an diesem Punkte der Stadt eine thalfôr- mige Vertiefung, die auf der emen Seite von dem as von Krasnoicholm sebildet wird und deren tiefste Punkte von der Jausa durchstrômt werden. | Die Beschaffenheit des Bodens, aus dem die Quelle entspringt, habe ich nur bis zur Tiefe einer Saschen beobachten kônnen. Bis dahin war es moderhaltiges Schuttland ; doch zweifle ich nicht, dass sich tiefer ein Torflager vorfindet , m dem sich das Mineralwasser erzeugt. Bis jetzt ist die Quelle noch nicht gefasst. Das Wasser findet sich in einer , eine Saschen tefen Grube , deren Boden es einige Werschock hoch bedeckt , worauf es sich in dem umgebenden Ste verlauft. Ueber die Quantität des Wasser, welches diese Quelle gibt, lässt sich in diesem Augenblicke noch nichts bestimmtes sagen. Die Quelle muss zuvor noch tiefer aufoegraben und in Stein gefasst werden, ehe sich daruber zuverlässige Beobachtungen anstellen lassen. Das Wasser ist gegenwärtig nicht ganz klar, Sondern von ausgeschiedenem quellsauren Eisen- oxyde etwas getrüubt. : Der Geschmack des Wassers ist Dr eisenhaft und kalkig, mit emem Nebengeschmacke nach Moder, an den Geschmack des Pyrmonter-Wassers ermnernd. 183 Die Temperatur des Wassers betrug am 19° Aug. 1841 bei 18° R. Lufttemperatur 10° R. Sein spec. Gewicht war bei 15° R.—=1,0095. Beim Kochen entwickelt das Wasser ziemlich viel Gas.— 100 Raumtheile des Wassers gaben : 64, 60 Raumtheile Rohlensäure, 2, 00 — — Stickgas. 0, 15 — — Sauerstoffgas. 66, 75 Raumtheile. _Beim Kochen trubt sich das Wasser stark und setzt einen gelblich grauen Sinter ab. _Wenn man das Wasser der Destillation unter Wir ft , so bekommt man eim alkalisches Destüllat , das nach der Sättigung mit Salzsäure und nach der Verdampfung des Wassers eine reichliche Menge von Salmiak hinterlässt, woraus folgt, dass das Moskausche Mineralwasser ziemlich viel koh- lensaures Ammonium enthält. Verdampft man das Mineralwasser bis auf — seines ursprunglichen Volumens , so bleibt eine neutrale Flüssigkeit, die ausser Kali und Natron- Salzen auch noch Kalk-und Magnesia-Salze enthält. Setzt man zu dieser Flüussigkeit einen äusserst geringen Ueberfluss von Essigsäüre und hierauf eine Auflôsung von neutralem essigsaurem Kupfer- oxyde und erwärmt man sie bis auf 60° R. so fallt jetzt ein grau-gruner aufsgequollener Nieder schlag , der zu einem grünen, sich ins bräunlich 2 184 ziehenden Pulver austrocknet. Dieses ist eine Ver- bindung von Kupferoxyd und Wasser mit einer neuen organischen Säure, die ich Torfoxykrensäure genannt habe. Dieselbe gehôrt zu einer Gruppe neuer Säuren: die Oxykrensäuren, die aus Quell- siuren durch Aufnahme von Sauerstoff und Abgabe von Wasser entstéhen. Wenn man die von dem torfoxykrensaurem Kupferoxyd durch Filtriren getrennte Flüssigkeit mit Ammoniak ubersetzt, so fällt noch eine zweite organische Säure in Verbindung mit Kupferoxyd nieder. Dieselbe organische Säure findet sich auch noch in den durch das Verdampfen des Mineral- wassers ausgeschiedenen Erden in Verbindung mit Eisenoxyd und kann denselben durch Alkalien entzogen werden. Diese letztere Säure habe ich Torfquellsäure genannt. In Betreff der specielleren Untersuchungen dieser organischen Säuren ver- weise ich ubrigens auf meine Abhandlungen über den Moder in Erdmann’s Journal fur Chemie. Die Bestimmung der anderen in der Moskauschen Mineralquelle vorkommenden Bestandtheile bedarf weiter keiner besonderen Auseinandersetzung , weshalb ich mich blos auf die Angabe der durch die Analyse erhaltenen Resultate beschränken werde. 16. Unzen Nuürnb. Med. Gw. der Moskauschen Mineralquelle enthielten im August des Jahres 1841: 185 1. Fesre BESTANDTHEILE. Schwefelsaures KRali. . . . . 2,219. Gran. ne L. == Natronmuo PNR ss D SR; » — — —— "Chlornatrium.. . 23,041. — — — Chlormagnesium. 1,904. » Schwefelsaurer KRalk. . . «. . 1,712. » Phosphorsaurer Kalk. . 3: : 0,061. » - Fluorcalcium. See ic (C) (DIR » Kohlensaures Eisenoxydul. . . (0,660. » nn Manganoxydul. . 0,069. n — — — Magnesia. . . . 1,682. » ni — — Kalk. on 78:60: » KRieselerde. RS A ER 0) 400: n Kohlensaures Ammonak. : .. 3,448. à (NHY ; C) Hotfocykrensaure, 20% /4/7,1/0%0235. Mociquellsaure 54e NO 1A49) En 26,953, Gran. II. GASFORMICE BESTANDTHEILE In 100 rhl. Kubikzollen Wasser v. 10° R. 64,60. Kbz Kohlensäure. 2,00, — Stickgas. 0,15. — Sauerstoffgas. III. Temperarur Des Wassers —10° K. Das Moskausche Mineralwasser gehôrt offenbar zu emer besonderen Klasse von Mineralwässern , die ich mit dem Namen der Mineralischen-Sumpf- wässer bezeichnen werde , und die in der Natur 186 häufig vorkommen. Auch diese Wässer verdanken ihre mineralischen Bestandtheile der lôsenden Einwirckung der in ihnen enthaltenen Kobhlen- säure auf die Erd-und Gesteinschichten, welche sie durchfliessen. Aber ihre Kohlensäure ist nicht, wie bei den vulkanischen Mineral-wässern , vulkani- scher Entstehung , sondern entwickelt sich bei der Moderbildung, namentlich während des Ueberganges von Holz in Nitrolin, von Torfkohle in Braunkohle und später nach der Bildung der Moder-Quell- und Oxykrensäuren, durch die Eimwirkung dieser Säuren auf kohlensauren Kalk , in so fern dieser in der Nähe von Moderlagern vorkommt. Das kohlensaure Ammoniak, welches sich stets in den. mineralischen Sumpfwässern in Begleitung von Quellsäuren vorfinden wird, entsteht, wie wir jetzt wissën, aus dem Stickstoff, welchen Holz bei seiner Fäulniss aus der atmosphärischen Luft absorbirt. Was die medizinische Wirksamkeit anbelangt, die sich von der Moskauschen Mineralquelle erwar- ten lässt, so kann man aus der Aehnlichkeit der chemischen Zusammen:etznng derselben , mit der der Quellen von Pyrmont und der Porlaquelle in Schweden schliessen , dass sie der Wirkungsart dieser beruhmten Stahlquellen ähnlich sem durfte. Doch muss ich bemerken, dass der Gehalt des Moskauschen Mineralwassers an kohlensaurem Ammoniak und an Oxykrensäure ihre medizinische Wirkung auf eine Weise modifiziren kônnte, die nicht leicht a priori zu definiren wäre. Ich bin 187 daher der Meinung, dass obgleich die medizinische Wirksamkeit des Moskauschen Mineralwassers, in Betracht seines reichen Gehalts wirksamer minerali- scher Bestandtheile, Keinem Zweifel unterliegen «ann , die Art der Wirksamkeit und die Krank- l , die Art der Wirksamkeit 1 die Kranl heitsformen , in denen dieses Wasser mit Nutzen gebraucht werden kônnte, erst durch Beobachtun- gen ausgemittelt werden mussten Um aber diese Erfahrungen sammeln und diese Beobachtungen anstellen zu kônnen, wäre es die erste Erforderniss, dass die Moskausche Mineralquelle gefasst und in ihrer unmittelbaren Nähe eine, wenn auch für den Anfang kleine und wenig kostspielige Einrich- tung getroffen wurde, das Wasser in Form von Bädern benutzen zu kônnen. Ich hege das voll- standigste Vertrauen zu dem hochherzigen Sinne der Regierung , dass dieser Wunsch im Erfullung sehen werde. re RER GP PPS NOUVELLES ({LeTrTres ADRESSÉES AU VICE-PRÉSIDENT DE LA SOCIÉTÉ, G. Fiscuer pe Waznnei.) 1. De M. ce Pror. Joun Purczres. York. 17 Oct: 1841. Monsieur, J'ai reçu, avec un vif plaisir, le diplome et la lettre obli- geante que vous m'avez adressés, et qui m'assurent le titre de Membre ordinaire de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou. C'est un honneur tout à fait inattendu et qui m'est encore plus cher parce que la proposition d'élection prend son origine de votre faveur. Je puis assurer la Société que les recherches géologiques et palæontologiques qui m'ont valu sa bonne opinion, séront continuées de tous mes efforts et ce sera toujours une ré- elle gratification pour moi que de lui en communiquer les résul- tats. Dans ce moment je ne puis pas lui offrir quelque chose de nouveau, excepté l'ouvrage que j'ai récemment publié (sous la direction du gouvernement anglais ) sur les fossiles palae- ozoiques du Devonshire et de Cornouailles. Vous savez la petite lutte d'opinion au sujet de l'ancienneté de ces couches. Commissionné par «l'Ordonance Departement» qu di- rige le « Geological Survey » d'Angleterre, j'ai examiné celte question par le moyen des restes organiques et je crois que les résullats spéciaux et généraux de celte examen vous intéresseront. J'ai été conduit à proposer une nouvelle divi- sion des couches fossilifères, suivant leur relation à l'organi- 189 sation et, par la considération dés combinaisons organiques, j'ai osé distribuer en trois grandes coupes toute la série des for- malions. Savoir en: Cainozoiques ; les dépôts qui renferment les dépouilles de la vie actuelle, et de la vie tertiaire ; Mésozoiques ; les couches et les formations, de la craie — au nouveau grès rouge. Palaeozoiques ; les strates fossilifères du Zechstein, cal- caire carbonifère, etc. etc. —jusqu'à la terminaison ( réelle ou apparente) de la série des restes organi- ques dans les couches primaires. Chaque grande division se subdivise facilement, mais pour les détails de cette proposition, il faut vous rapporter à l'ouvrage, que j'espère vous faire parvenir avec les deux 1o- mes sur le Yorckshire, dont vous faites mention si honorable. Mille graces pour votre obligeance à m'envoyer les inté- ressans mémoires qui accompagnent votre lettre. Malheureuse- ment cette lettre ne m'est arrivée que très récemment. On l'a peut-être retenue à Londres, que je n'ai pas visité pendant ces douze derniers mois. Agréez etc. John Prirzrrs. 2. nE:M. Le Comte MANNERHEIM. Wibourg , ce 5 Nov. 1841. …… Le séjour que j'y ai fait,(à sa campagne dans le voisi- nage de Wibourg) pendant quatre mois, ce premier élé, a été très favorable pour ma santé qui commence de nouveau à souf- frir un peu de la vie sédentaire que je mène en ville. — La chasse aux insectes n’a élé nullement négligée et a été faite avec beaucoup de succès au commencement de l'été. Le mois de Juillet a été très pluvieux et alors les insectes dispa- rurent presque enlièremen£.— J'ai été assez heureux pour trouver 190 même quelques nouvelles espèces et plusieurs qui n'étaient pas connus comme indigènes en Finlande. — C'est surtout sur les Coléoptères microscopiques que J'ai fait mes recher- ches, et les Brachélytres de ma collection y à surtout beaucoup gagné. Je viens maintenant de finir le nouvel ar- rangement de celte partie de ma collection, d'après le grand ouvrage de M. ERICHSON, travail extrêmement pénible qui mavail continuellement occupé depuis le mois de Février. J'en possède maintenant 736 espèces, tandisque, lorsque je publiai mon Précis sur cette famille, je n'en avais que 402. Les Cassides de la collection de M. le Comte Desran que j'avais achetées me sont enfin parvenues. C'est, je crois, le seul fragment de ce fameux Musée de Coléoptères qui soit venu en Russie. D’après cet échantillon j'ai maintenant une idée de cette collection. Elle est très riche en espèces et en individus de chaque. espèce , mais en élégance el en netteté elle ne peut que de loin rivaliser avec la mienne, dont l'arrancement m'a couté un travail immense dans ces derni- ères années. — Votre Excellence ne l’a pas vue dans son état actuel. Je désirerais bien pouvoir la lui montrer un jour , car je nai pas encore perdu entièrement l'espoir de vous voir venir me faire le plaisir infini d'une visite à Wiboure, jusqu'où vous n'aurez de St. Pélersbourg que la route d’un seul jour. Pensant qu'il vous intéressera peut-être de savoir en quelles mains est tombée la collection —Dejean , je vais vous faire part de ce que j'enai appris jusqu’à ce Jour. Les Carabiques, Sternoxes et Lamellicornes ont été achetés par le Comte La Ferté Sénectère; les Brachélytres, Térédiles, Colaspides et Altires par le Marquis de Srtrora; les Malacodermes et tous les Hétéromères par le Marquis de Brüne; les Longi- cornes par M. Cuevrorar; les Palpicornes et Trimères par le Musée de Lyon; les Xylophages, Criocérides et Hispides 191. e par M. Rescue; les Erotyliens par M. Laconpaire; et enfin les Cassides par moi, aux prix indiqués dans votre Bullelin Acréez etc. | C'° Manner mers. 3. DU MÊME. Wibourg + Janvier 1842. na Je profite maintenant de la vacance des fèles, pour rédiger un ouvrage que j'ai destiné à Votre Bulletin. J'avais reçu pendant l'automne quelques envois d'insectes de l'ile de Sitkha et de la Californie, et jai concu d’abord l’idée de publier les nouvelles espèces de ces envois par des descrip- tions détaillées. Maintenant, en poursuivant ce travail, j'ai cru quil serait utile de donner en même tems une Faune entomolosique aussi complète que possible de l'ile de Sitkha, de la Californie et des iles Aléoutiennes, comme une contrée particulièrement intéressante du vaste Empire de la Rus- sie, pour faire de cette manière une espèce de manuel entomologique pour Îles voyageurs qui vont à l'avenir exploiter ces pays éloignés. Mais pour atteindre à ce but, il me faut le secours de mes confrères entomolocistes. C’est aussi pour l'exécution de ce projet que je m'adresse mainte- nant à votre Excellence, en implorant sa bienveillance, dont jai été heureux de recevoir déjà tant de preuves. Vous savez bien que sans un secours mutuel nous ne pour- rons jamais écrire de Faunes et de Monographies. — Quant à moi, ma colleclion a toujours été ouverte pour les pro- grès de notre belle science, jai communiqué lous mes Cur- culionites à M. Scuônuerr pour seconder son grand travail et mes Brachélytres étaient dans le temps à Berlin à la disposition de M. Norman, ainsi que mes Amara à celle de M. Zimmermann. ...…... C'° MaAnNERHEIM, 192 4. DE M. Le CONSEILLER D'ÉTAT ET CHEVALIER | CH. DE STEVEN. Sympheropol. 7 Dec. 1841. Aus alter Liebe blättere ich noch zuweilen im Bulletin des Naturalisies de Moscou. Eben jetzt habe ich N° ITE, 1839 vor mir in der ich den Artikel p. 434 über Chourtka al- pina früher nur flüchtig gelesen, jetzt aber sehe, dass Hr. v: Morscuuzsky der Meinung ist, Tetrao caucasica Pall. sei viel- leicht nach dem sibirischen Vogel beschrieben. Ich bin daher genôthigt zu erklären, dass ich 1805 in Tiflis bei dem Grafen Mussin-Puscuxin einige, ich glaube vier Exemplare des Sim, (Tetrao caucasicus) gesehen habe, die man ihm aus Ossetien ledendig gebracht, die aber in wenigen Tagen alle umkamen. Nach einem derselben ist die Zeichnung von einem Hrn. Wolf, Sohn des ehemalisen Akademikers in Petersbure, und die Beschreibung von mirgemacht worden. {ch bedauere nur herzlich, dass letztere so mangelhaft ausgefallen ist (*). Es ist also kein Zweifel, dass der in Parrass Werk be- schriebene, ein caucasischer Vogel ist. C. STEevEn. FAUNA CASPI0-CAUCASICA. Nous nous empressons d’an- noncer que la première partie du VIT** volume de nos nouveaux Mémoires (Tom. XIII de la collection) vient d'être achevée et que nous espérons de pouvoir la distribuer incessamment. — Elle contient l’intéressant travail de nôtre célèbre mem- bre, Mr. le Professeur et Académicien Ætchiwald, intitulée Fauna caspio-caucasica, de 290 pages in-# avec 40 planches lithographiées parfaitement exécutées. (*) Es ist mir unbekannt ob und wo Hr. v. STEVEN diese Beschreibung bekannt gemacht hat. Allein die Zeichnusg wurde mir damals von MaAR- SCHALL v. BIEBERSTEIN mitgetheilt, die ich Zur kurzen Notiz über den Sim benutzte. S. Mém. de la Soc. IV (éd. 2. 1856) p. 240. F. v. NV. OBSERVATIONS MÉTÉOROLOGIQUES FAITES À L'OBSERVATOIRE ASTRONOMIQUE DF L’UNIVERSITÉ IMPÉRIALE DE MOSCOU, PENDANT LES MOIS DE SEPTEMBRE, OCTOBRE, NOVEMBRE, DECEMBRE, 1841 ET COMMUNIQUÉES Par Mr. SPASSKY. | “m0 — 194 OBSERVATIONS | à | | | | | | SEPTEMBRE 184 (nouveau style). OBSERVATIONS MÉTÉOROLO RIALE de Moscou. L’élévation *) de l’observatoire astronomic 551 pieds ‘anglais. Latitude — 55° W | | _ BAROMÈTRE à O° D DATES. : (millimètres). DE RÉAUMUR. DE SAUSSURE- | è 1 8h. du |2h.après!10h. du 8h. du [2h après 10h. duh8h. du 12h. a près | 10h: Î matin. | midi. | soir. matin. | midi. | soir. matin. | midi. | soi : RU 7 | 701 700 7 092 0 2,0 16,0 À 59 H2 8( : 2 7470 A0 HS 0 16 0 24,5. 417,0 À 62 58 8:& : 5 À 746,5 | 745,9 | 749,0 À 15,0 15,0 8,0 75 60 gi|| Ë X | 748,6 750,0 752,0 E 42,0 20,0 47,0 80 52 CES | 5 SR 752 70 7505 752,1 À 15,0 22,5 415,0 79 _H2 8( 3 6 À 754,0 |. 755,6 753,4 À. 16,5 2,0 46,0 70 99 618 è 71 752600175230 750,9 À 414,0 47,0 44,0 62 45 6(4 | 8 À 749,2 | 749,4 | 749,7 À 17,0 22,0 16,0 50 55 : 9 D 72987 TE 0 AS 60 5 0 22,0 17,0 50 #2 : 10 D 7h77) 0747, 750,0 Re 400 23,0 12,0 50 50 CR pa, NET 44 À 750,9 | 754,5 | 754,0 14,5 29,0 15,0 X6 58 ÿ(|| 19 D '755%2) 756,2 756,0 45,5 23,5 411,0 60 25 6.4 45 À 755,9 | 755,2 755,9 45,0 25,0 12,8 65 34 5 || ME Pb 758 60 Dr 12,5 18,5 1128 87 63 814 : 10777 | 755 50 O7 9,0 18,0 10,0- 92 62 8 ï 16 752,9 | 749,0 747,3 9,9 19,5 9,5 85 54 9'E . 47 74M,9 | 743,1 740,7 8,5 14,0 9,0 94 80 9! : 48 740,8 | 737,5 15735 7,5 À> 9,0 5,0 92 93 9 8 ï 49 A7 00 74 S 7100 4,5 8,6 4,0 93 89 . 5% 20 A ATEN ler AT 1,0 h,0 0,0 7h 60 GE : OA RP 700 7 7 NO CNE Pb 7,0 },0 80 70 818 29 D 758,7. | 70 0 | 7H 0 6 8,0 5,0 85 70 8 25 Do 7h21 742,1 TO AMENESTS 8,0 3,0 71 56 708 24 À 741,6 | 741,6 | 741,6 Ê 5,0 5,0-- 0,0 75 75 34 25 Ê 741,6 | 741,6 AAC SET 7,0 4,0 80 60 . 80 DGA AIG ANG IP AUS AR UD 8,0 3,0 80 55 gl QT TS 747, 7H5,8 R 1,0 h,5 4,0 67 66 «, R 28 D 7507 117490 | 752040 20 9,0 0,5 82 76 | 4 2910758, 1070815 0768.80 0 ARO 6,5 5.0 82 64 j 50 À 758,5 | 758,5 | 758,51 41,0 5,0 2,0 80 70 4 DRE MULE) RCE MR de 0 at Lie 16 | H Moyennes] 748,75 | 748,41 | 748,6] 9,56 14,7% 8,6 À 73,8 57,3 74 sa à - S : 5 Lageles E SN Pen on re oups ré —— RE œ pus È HE ne L'élévation est calculée par Mr. Pérévotschikoff d'après les observations barons ) I faut ici comprendre des Brouillards secs qui provenaient vraisemblablemen ÿ ; | p } 1 m1 ÂTHERMOMÈTRE EXTÉRIEUR HYGROMÈTRE | MÉTÉOROLOGIQUES. 195 faites à l'observatoire astronomique de l’Université Imrt- éssus du niveau de la mer— 167, 9 mètres, ou à peu près bngitude — 35° 17° à l'Est de Paris. ee en ù DIRECTION DES ÆTAT DU CUE CL. 4 VENTS. Has 2h. après 10h. du 8h. du ma- 2h. après 1 in inidi. soir. tin. midi. St 5 SO. } C. Nuag. Soleil. Nuagesépais. bi, NO. 3 NO. 3. Nuageux. Ser. 1 3 INn.23 NE. 5. Nuageux. Pluie. N 3 NE. 5 NE. 5. Nuageux. Brouill. N 2 NE. 2 NE.3. Brouill.**) Brouill. N, 2 S. 1 "SE Brouill. Nuag. Soleil. S2 SE. 5 SE. 3. Cou v. Cou v. 5] 3 SE. 2 (D Couv. Nuag. Soleil. 51 5 S. 4 S. 4. Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. NE) S. 1 S. }° Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. S S. 3 C. Nuag. Soleil. Nuageux. S. 3. Gi Brouill. Ser. À C. Ce Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. E; 3. DAT Brouill. Brouill. À 6: C. Brouil]. Brouill. À GC: C. Brouill. Brouill. te NE. 5 NE. 5. Pluie. Brouill. N1 3 NE. 5 NE. 1. Pluie. Pluie. N': N.2 N.2. Neige. Pluie. N NO. 2 NO. 1 Cou v. Nuagesépais. NO 2 NO. 53 C. Nuages épais. Couv. O0! NO. 3 NO. 5. Nuages épais. Nuageux. LE NO. 5 C: Cou v. Couv. 0; 0. 3 O, 5. Nuagesépais. Cou v. O5 O. 5 O: 2: Cou v. Nuag. Soleil. 2. |, O0. 3 O. 3. Nuageux. Nuageux. D l' OU: 5. O. 3. Cou. Cou v. LE NE. 5 NE. 5. Neige. Nuageux. E. SE. 2 SE. 5. | Ser. Ser. S. SE. 3: SE. 5. Couv. Nuag. Soleil. nn D D Nu Re o nu «| TETE fais trois fois par jour pendaut plus de 40 ans. die des forêts, qui ont eu lieu alors dans les environs de Moscou. 10 h. du soir. Nuages épais Nuages épais Brouill. Brouill. Brouill. Couv. Couv, Nuag. Etoiles Nuages épais Cou v. Cou v. Ser. Nuag.Etoiles Brouill. Brouill. Couv. Brouill. Cou v. Couv. Nuages épais. NL: DE A, FE SRE RE Hi, a —————————— ||; 4 e { % és | ï ii KA fi p r Ë En RL à 4 Q 1 ja # fs SE SR SRE ER la NA 5h LA Je ji à. (2 f “ je # Po [LES fe] ns ‘ Nuag.Etoiles Cou v. Couv. _ Couv. Cou v. Sérein. Pluie. Nuageux. Screin. Couv. 13° 196 OBSERVATIONS & OCTOBRE 1841 (nouveau style). OBSERVATIONS : MÉTÉOROÏ de Moscou. L'’élévation de l’observatoire tro Î 551 pieds anglais. Latitude = DER A A AN ENT a D Te tanes MARIE EE A ER ATEN SV BAROMÈTRE À 0°. |THERMOMÈTRE EXTÉREUR) Hyceromi F ù | î k (millimètres) DE RÉAUMUR. DE SAUSSIE D ‘ à L h. du |2h.après| 10 h. ME A DIE après! 10 h. dulsh. du 2.2 pr 1 ; | matin. midL. soir. À matin. midi. soir. Ématin.| midi. u 4 À 755,5 755,1 755, 2,0 #,8 4,8 “ 2 | 750,2 750,2 750,2 h,0 7,0 9,8 b BR 7502 749,5 |'719,3 9,0 45,0 8,0 k y | 750,0 750,0 750,0 ,0 6,8 3,5 : 5 | 751,8 750,2 749,2 2,0 3,0 215 % 6 | 746,0 745,6 740,3 H,0 11,0 8, î 7 M UT7H0,5 ST 7 8,0 10,5 6105 Ë 8 | 757,5 228-211) 7285 9,5 12,0 8,0 9 | 728,3 728,0 | 728,0 410,0 10,0 6,0 10 À 754,1 F4 0075256 6,0 8,5 5,0 41 À 735,0 735,0 70,5 y 6,) 5,5 12 À 745,0 77,2 749,0 5,0 7,0 5,5 43 | 750,0 750,0 750,0 6,5 10,0 5,2 4H À 749,0 79,0 | 745,6 755 8,0 6,5 45 À 715,6 745,0 745,0 6,5 7,7 7,0 46 À 743,1 745,1 72,0 9,5 42,0 9,0 47 À 735,1 756,0 756,0 9,0 41,5 7,5 48 À 732,0 752,0 732,0 9,1 7,5 7,0 19 À 736,0 736,0 307 730 7,0 2,0 20 À 747,6 747,6 76,6 4,5 5,7 2,0 21 ZH6,7 | 749,7 749,7 2,0- 3,5 1,8 22 | 749,0 | 740,3 741,5 2,0 5,0 2,0 25 NU 7NA 5MRATHS:S 750,0 55 H,5 2,0 24 À 750,0 | 750,0 750,0 Lait 6,0 1,8 25 750,0 | 747,3 747,8 },0 8,9 5,0 26 À 748,9 | 718,9 748,9 5,0 41,5, 6,5 27 7}8:9 | 748,9 748,9 5,0 8,5 8,0 28 À 748,9 748,9 748,9 725 9,1 8,2 29 À 748,9 | 748,9 750,0 7,0 7,5 2,0 501! 755,80 753,8 753,8 À —1,0 14,0 | —5,0 54 | 756,0 | 759,7 | 759,7 | —y,o | —2,0 | —6,0 À ——— |) —— — |} ———| — Moyennes] 745,51 | 744,78 | 745,05 | EE MÉTÉOROLOGIQUES. 197 1 à l'observatoire astronomique de l'Université IMPÉRIALE Wssus du niveau de la mer — 167, 9 mètres, ou à peu près bngitude — 35° 17° à l'Est de Paris. DIRECTION DES LA ETAT DU CIEL. |! VENTS. an 2h. après | 40h. du À 8h. du ma- | 2 h. après | 10 b. du a. midi. soir. tiu. midi. | soir. MS15. S. 3 Cou v. Couv. Couv. S:12. S 3 Cou v. Nuageux. : Cou v. SO. 5. SO. 3 Cou v. Nuag. Soleil. Cou v. N. h. N. } Couv. Cou v. Couv. NE. 5. NE. 3 Pluie. Cou v. Couv. - NE. 5. NE 3 Cou v. Nuag. Soleil. Nuageux. SE. 3. SE. 2 Pluie. . Pluie. Pluie. SRE S:92 Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Pluie. N. H. C. Nuageux. Nuages épais, Pluie. C. CG: Pluie. Pluie. Couv. NO. x. C. Couv. Pluie. Pluie. N. k#. N. H. Nuageux. Nuageux. Nuageux. N. M: NY: Nuageux. Nuageux. Nuageux. D. D Rome Nuageux. Pluie. : Pluie. SO. 5. SO. 3. Nuageux, Cou v. _ Nuages épais. SAS: S. 5. Nuag. Soleil. Nuageux. Pluie. S.3. Gi: Pluie. Pluie. Pluie SO. 3. SO. 3. Pluie. . Pluie. Pluie. SO. 5. SO. 2. Nuages épais. | Pluie. Pluie. DA O2: Serelin. | Nuageux. Pluie. O. 5. O. 5. Couv. Pluie. Cou v. SNA. (NE Cou v. | Plüuie: Cou v. SO. 1. SO. 5. Nuageux. | Nuag. Soleil. Serein. SO. 5. SO. 5. Serein. Nuacecux. Serein. S. 3. Size . Nuageux. | N ac lodieu Nuag. Lune. S. 5. S. EE Nuay. Soleil. Serein. Serein. S. 3. Ss: Nuag. Soleil. | Couss Cou v. S. 5. S. 5. Couv. Couv. Couv. SO. 3. SO. 3. Cou v. Couxs Cou v. N. on NUE: Nuag. Soleil. Creme Serein. NP. IN: 3: Nuag. Soleil. Couv. Nuag. Lune. | | 198 OBSERVATIONS h l NOVEMBRE Î SAT (nouveau style). OBservarrons sr ÉOR ÈS PÉRIALE de Moscou. L'’élévation de l’Observation au dei | 7 pieds anglais. Latitude = 55° 44 RER D LES ED TOUR BE ES ST AE PR RS A CN PS RS EC PS TRE BAROMÈTRE A 0°. (millimètres) : [THERMOMÈTRE EXTÉRIEUR | HYGROMÈ DE RÉAUMUR. LA. DE SAUSSUIL HD AT ES. DRE M j à |8h. du |2b. après|40h. du 8h. du |2h.après| 10 h. du 8h. du 2 apres hu matin. midi. soir. À matin. midi. soir. matin.| midi. AL 4. de 4 759,7 759,7 759,7 À —5,0 —2,5 —},0 Ÿ 90 92 2 NT 0 757,2 758,2 { —5,0 —2,0 —6,0 88 70 5 À 759,0 760,0 759,0 À —6,0 0 EUR 50 61 } 758,0 760,3 760,5 1,0 4,7 — 0,6} 98 90 5 762.7 763,0 765,0 | —2,0 3,0 —5,0 9% 80 6 760.} 760,X 756,8 | —1,3 0,5 —5,5 À 95 90 7 755,1 752,0 |. 749,5 | —H4,0 2,0 0,0 À 90 90 8 746,2 746,2 740,0 4,0 4,5 0,0 à 98 99 9 73h,h 729,4 728,4 2,5 },0 0,0 À 98 . 90 40 751,2 751,2 725,2 0,0 —0,3 A0 80 85 41 720,8 720,5 729,9 —0,2 20 0,0 À 42 752,5 751, 726,0 —2,5 —1,0 | —1,5 45 750,8 752,5 729,3 mm 105230 AE 175250 75760, 0 RAS 5001 1200 45 77,4 77,4 74,2 lo 0 259) 020 » 16 758,6 | 756,9 755,2 1,5 2,0 2,0 47 758,9 | 758,9 738,0 ro) 1,0 0,5 138 729,8 730,0 756,5 0,0 —1,5 | —2,5 1700 7 710,5 | 73,1 À —1,5 | —1,5 |—1,5 20 À 710,0 ZHASDON OZ NE ES NL 022 21 AE 0 75598 750.6 À —1,0 —53,1 —53,0 22 À 750,6 750,6 7506 FO 1,0 —1 5 25 HALO AOUSS 750,1 la AE —9,5 2} 750,4 | 750,1 750,1 À —0,5 0,0 —0,} 25 749,6 753,2 753,2 0,8 1,0 —5,5 26 755,2 75500 1552000 —1,0 —53,0 27 À 754,4 | 754,4 | 7544 À —5,5 | —2,5 —3,0 238 751,1 749,2 746,5 —2,0 1,0 —0,5 29 746,5 742,5 742,0 0,5 1,0 0,0 À 50 7H4,X | 746,0 746,0 4,0 2,0 —1,0 {IMoyennes! 746,00 746,02 | 745,05 —1,59 0,04 |—2,12 ER Ne Ca D ed RS AR AT MAT RO DE SR ee A ee RE MÉTÉOROLOGIQUES. 199 : Hautes à l'observatoire astronomique de l'Université Im- “iiveau dé la mer—167, 9 mètres, ou à peu près 991 dgitude — 35° 17’ à l'Est de Paris. © | DIRECTION DES VENTS. . ÉTAT D 'UMCIE L. D du À 2h. après 40h. du 2h. apres | 40h. du midi. soir. malin. inidi. soir. N. H. N°3: Cou v. Couv. Nuageux. NO. 5. NO. 3 Serein. Serein. Serein. NO. 3. NO.3 Serein. Serein. Nuageux. NO. 5. NO. 3 Cou v. Couv. Nuageux. NO. x. NO. } Serein. Nuag. Soleil. Serein. NO. 3. NO. 3 Cou v. Nuag. Soleil. Nuag. Etoiles. SO. }. O. 35 Sereiu. Nuageux. Cou v. : SO. 3. SO. 3 Couv. Pluie. Pluie. De 2 SO. 2 Pluie. Nuag. Soleil. Neige. 0:35. O. 3 Cou v. Couv. Couv. SE. 5. SE. 3 Cour. Neige. Neige. SE. 5. SE. 2 Couv. Cou v. Nuag. Étoiles. O. 5. O. 5. Nuag. Soleil. Nuageux. _ Neige. O. 5. (QE Nuageux. Serein. Serein. C. SO. 2 Brouill. Cou v. Neige. SIDE TA SE. 1 Pluie. Couv. Pluie. D. 3. O3. Nuageux. Cou v. Couv. NO. 2. NO. 2 Neige. Neige. Cou v. SO. 5. SO. 3 Nuageux. Couv. Neige. C. SO. 3 Cou v. Cou v. Neige. D — C5 02: C. Couv. Nuageux. Cou v. M | €: C. Cou. Couv. Cou. | C NE. 3. Couv. Cou v. Neige. St. S. } SU. Couv. Couv. Gous. S 5 SLR à S 3 {ouv Couv. Cou v. S 3 D: 3: C: Cou Couv. Cou v. | C. DIE 5: Cou v Cou v. Couv. Si 3. S. 3. NL 3: Couv Couv. Couv. MIS) SE. 5. SR 5. S1 5. C: C. Pluie Cou v. Cou v. | | Pluie. Pluie. Neige. 200 OBSERVATIONS DÉCEMBRE 1S41 (nouveau style.) OBSERVATIONS MÉTÉON) ImpérraLe de Moscou. L'’élévation de l'Observatoire au di j | anglais. Latitude — 55° A1 BAROMÈTRE à O°. 'THERMOMÈTRE EXTÉRIEUR g (millimètres ). DE RÉAUMUR. | DE SAUSSURM | 8h. du |2h.après 40h. du 8h. du |2h.après 10h. . i8h. du|2.après|1} | matin. | midi. Û matin. | midi. Ematin.| midi. 746,3 | 746,5 l775 | Tire 745,6 746,6 17,5 | Turs 754,1 | 754,1 756,1 | 756,1 255,9 | 751.8 754,8 | 75,8 H8,5 | 749,3 737,4 | 747,1 RO 7 S SANS EN > S NO © © © © À » s » ss RO RO RO = © NO EN KO NO 9 © tr à © © Et © © À x 9 s NT » » ss w | | EE] w ss CR » Q » ww + » w D ss » No > D > = 2 » E] + NNNSOUS > > © N © © NN rt © © © © % DONDOES ES à à + S À © À OS NN © © NO s sw N2 SES w » > » 4,0 À 6,9 À }.0 1,8 À 7,0 | 4,5 À 1,2 À 8,5 & 6,0 | 1,0 À 751,55 À MÉTÉOROLOGIQUES. 201 ss faites à l'Observatoire astronomique de l'Université liveau de la mer—197, 9 mètres ou à peu près 551 pieds situde — — 35° 17: à l'Est de Paris. DIRECTIONS DES | ÉTAT DU CIEL. {| VENTS. Sh. du ma- 1. 2h. après 40h. du 2h. après | 40 h.du | L ap tin. midi. ; soir. midi. soir. Couv. Pluie. Nuag. Lune. SO: 5. SD": SO. 5. SO. 5 Cou v. Cou v. Brouill. SO. 3. (QE Brouill. Brouill. Couv. Ë GC: C. Brouill. Brouill.. Cou v. ï 6) SI. SE. 2. Brouill. Couv. Couv. IR l'E Se: de SES Cou v. Cou v. Couv. LA C. C. Cou v.. Cou v. Cou v. il ie SE. 5. SE. 5. Cou v. Cou v. Cou v. 512. SE. 5 SE 5. Cou v. Couv. Cou v. 512. SE. 5 SE. 3. Cou v. Cou v. Couv. Ni 5 SE. 3 SE. 5 Neige. Cou v. Pluie. Es SE. 5 SE: 3. Brouill, Pluie. Pluie. C. C. Neige. Couv. Cou v. C. (Ge Cou v. Cou v. Cou v. S] 9 SE. 5 SE. h Cou v. Couv. Couv. S1 3. SE. 3 SE. 5. Cou v. Nuag. Soleil. Ser. SF 5. SE. 3 C:: Brouill. Ser. Ser. JE 5. SE. 3 Se Neige. | Nuageux. Couv. Us. SE. 3 C. Neige. Neige. Couv. SE 3. SE. } SE. } Couv. Nuageux. Couv. SE. SE. 3. SE 3 Cou v. Cou v. Ser. SE. SE. 3. SE. 2 Ser. Nuageux. .. Couv. SE. SE: 5: SES ÇCouv. Cou v. Couv. SE. SE. }. SE. } Cou v- Couv. Couv. SE|}- SE: SE. } Nelse à Cou v. _. Couv. SE. C. | C. Cou v. Nuag. Soleil. Nuag. Lune. { C. C. Ser. Cour. Ser. (| NE. 3 NE. 5 Brouill. Nuag. Soleil. Nuageux. E C. C. Ser. Nuag. Soleil. Cou v. ( C. C: Brouill. Cou v. Brouill. ( , pt Brouill. Ser. Serein. SÉANGES DE LA SOCIÉTÉ IMPÉRIALE DES NATURALISTES DE MOSCOU. TR 2 ne ()) À) € En —— — SÉANCE DU 15 OCTOBRE 1841. Mr. R. Hermann communique la description d’un nouveau ini- néral russe, qu’il appelle Oural-Orthit. (V. Bullet. N° 3.1841) Mr. Murcuison envoie des observations géologiques sur la Russie (V. Bullet. N° 4. 1841) MM. Bcasius et le Comre KeysEerLziNe “ont transmis un mé- moire sur l'extension des formations géognostiques de la Russie européenne. (V. Bullet. N° 4. 1841.) Le premier Secrétaire Mr. Rouizrer présente sa description d’un nouveau ruminant du Caucase: (Aegoceros Pallasii). (V. Bullet. N° 4. 1841.) Mr. Tourczaniow a envoyé: a) la description d’un nouveau genre des Ombellifères de la Sibérie (Gomphopetalum). (V. Bullet. N° 3. 1841) et b) la suite de sa Flore Baicalo-Dahu- rienne. : Mr. KARELINE , voyageur de la Société envoie le Catalogue et la description des plantes recueillies pendant son voyage en 1840. (V. Bullet. N° 3 et 4. 1841.) Mr. le professeur Norpmans d’Odessa envoie la description et la figure d’une nouvelle espèce d'oiseaux, nommée par Mr. le Vice-Président Glareola Nordmanni. 203 Mr. le Docteur E. Traurverrer de Mitau a communiqué un supplément à son mémoire sur une nouvelle classification bota- nique. Mr. l’Académicien Branor a présenté au nom de Mr. Gelez- noff un article sur le dévellopement de la fleur Tradescantia virginica. Le premier Secrétaire, Mr. RouizutEerR présente : a) un apercu sur les travaux scientifiques de feu M. Bojanus jadis professeur à Vilna, qui peut servir de complément à d'autres biographies de cet illustre anatome. b) il fait lecture d’un compte rendu de son voyage en Alle- magne et en Hollande et d’une description détaillée des collections d’histoire naturelle qu'il a visitées, en faisant mention des différens nouveaux objets. c) de même il montre des échantillons d’Arachnoïdes pré- parées d’après la méthode employée au Musée de Berlin, qui présente l'avantage que l'animal sans changer de forme et de grandeur, conserve toutes ses couleurs, ce qui jusqu'à présent paraissait impossible. d.) Le même expose des copies moulées en plâtre de plu- sieurs fossiles russes remarquables du Musée de l’Universi- té de Moscou qu’il prie d’envoyer au Musée de l'Académie Impériale des Siences de St. Pétersbourg, aux Cabinets d'histoire naturelle de Londres, d’Oxfort et de Darmstadt. e.) 11 montre de même une méthode facile de moulage de plantes fossiles en papier qui offre l'avantage d’une pré- paration prompte et d’un transport facile presque comme des feuilles de papier ordinaire. Mr. Henexsrrôm de Tomsk envoie une herbe, nommée Pesyus, Borosenus, dont les habitans du Gouvernement de Tomsk prétendent, qu’elle guérit les chiens de plusieurs maladies et même de la rage. : Le second Secrétaire Mr. Renarn présente à la Société les Numéros 2, 3 et 4 du Bulletin de la Société qui ont paru pendant l’été 1841 sous sa rédaction. 204 Lecture de plusieurs lettres de Mr. KARÉLINE contenant l’ex- position des progrès de son voyage, dont nous avons déjà donné un extrait. L'Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg , Îles Universités de Moscou, de Kasan, de St. Pétersbourg, de Char- kow, de Dorpat, les Académies médico-chirurgicales de Moscou et de St. Pétersbourg, le jardin botanique de St. Pétersbourg, la Société Zoologique de Londres, le Lycée de Demidoff, de Jaros- law et celui de Richelieu à Odessa, le Comte Cancrine, Île Comte Stroganoff, Mr. Recke et Trautvetter de Mitau et Mr. Sodovsky de Riga accusent Îa réception des ouvrages de Ja Société et en témoignent leurs remercimens. , DONS 1. Objets offerts. Une Peau de renne , de Canis lagopus blanc et d’un jeune animal-semblable par Mr. Motschoulsky , membre ordinaire de la Société. Plusieurs Oursins fossiles des environs de Paris recus par l'entremise de Mr. le professeur Heimann, de la part de Mr. G. le Cointe de Laveau. Un exemplaire d’une musaraigne, (Sorex araneus) par Mr. T'schertkoff. Plusieurs oiscaux des bords de la mer noire par Mr. Nord- mann d'Odessa. Mr. l’Académicien ÆEichwald envoie les feuilles 21— 27 et les planches N°32, 35, 37 et 39 de son ouvrage: Fauna caspio- CAUCASICA. 2. Livres recus. 4. Hamilton, S. W. Campi Phlegraei; observations on the Volcanos of the two Sicilies ; With 54 plates illuminated. Naples, 1776 in-fol De la part du Prince Nicolas Golitzine. 205 2. Esper , Z. Fr. Description des Zoolithes nouvellement dé- couvertes d'animaux quadrupèdes inconnus et des cavernes qui les renferment. Trad. (de tAlleusnd rec) 1e planches illum, Nürnberg, 1774. in-fol. De la part du Prince Nicolas Golitzine. 3. Lindenberg, Z. B W. Monographie der Riccien mit 19 Tfln. Bonn, 1840. in-4°. De la part de l’auteur. 4. — Species hepathicarum. Fascicul. 1 Bonnæ, 1840. in-4°. De la part de l’auteur. 5. Havuns , 1. Sapaxazerca-an uyma 88 Ernnrs or8 pasanrorr Huua. Ouecca. 9xu. 2. Ors Asropa. 6. Junocsvees, ÀAaïekc. Tcropuueckiñ B3r1148 na pasgnrie Teopi xyAO%eCTBeHHOo-nperkpacnaro. Mocrkra 1841. — 4°. De la part du Lycée de Demidoff à Jaroslaw. 7. OGnezrenie. mpenozasanifa HNOAVrOANUHHXBE KYPCOBB HAYKP BD Aemnaorcroms Anneb cm 12-ro flagapa no Aeka6pa 1841 roza Mocxsa, 1841. — 4. De la part du Lycée de Demidoff à Ja- roslaw | 8. Kypnaus Cazosoacrra na 1841. N° 1, 9, 3.—8° De la part du rédacteur Mr. Gr. Klassen. 9. Kosaoscku , Auexc. Ruass; B3riaxb Ha ucropix Kocrpomt. Mocksa 1840.—8°. De la part de l’auteur. 10. Oéepcuauns, Ja. Ecrecrsennaa Mcropia Openéyprexaro Kpaa.— acts nepraa. Open6ypre 1840. — 8° or8 Agropa. 11. Murchison, Rod. J. The Silurian System. From the Edin- burgh Review. April, 1841 N° 147. Edinburgh 1841 in-8°. De la part de l’auteur. d 12. Mittheilungen aus dem Archiv des Gesellschaft praktischer Aerzte zu Riga. Erste he Riga, 1839.in-8° Par Mr. le Docteur Sodoffsky. 13. Jan der Hæœven J. en de Vriese, W. H. Tijdscrift voor Natuurlijke geschiedenis en Physiologie. Zevende Deel: 3 en 4e Stück. Leiden 1840. Achtste Deel {-e Stück. Leiden, 1844. De la part de Mr. Van der Hoceven. 206 14, Ancnoû Kypaarrs ua 1840 ro N° 12, Ha 1841 roxs N° 1 —5. De la part de la rédaction. 15. Brefeld, Franz. Der Stockfisch-Leberthran. Hamm , 1835. in-80 De la part de l’auteur. 16. Brefeld, Fr. Einige Worte über den von neuern Crimi- nalisten aufsestellten Grundsatz,dass der Grad der Tôdlich- keit einer Verletzung für den Thatbestand, beim Verbre- chen der Tôdtung irrelevant für die Zurechnung, zur Schuld aber wichtig sei.Münster, 1825.in-8° De la part de l’auteur. 17. — — Grundriss der Apotheken-Visitation. Münster, 1840. in-fol. De la part de l’auteur. 18.—— Das Zahnen als krankmachende Potenz.Hamm, 1840 in-8o, 19. Transactions of the Royal Society Pi tiens vol. 14. Edinb. 1840. in-4° De la part de la Société. 20. Proceedings of the Royal Society of Dont N° 17 et 18. 1840 —41. in-8°. De la part de la Société. 21. Herberger, J.Ë. u. Winkler, F. L. Jabrbuch für praktische Pharmacie u. verwandte Fächer. Band 4 Erstes u. 2-tes Hft. Landau, 1841. in-8°. De la part de Mr. Herberger. 22. Iuxoecku, VW. Pur, o noir3b n3cabaoania pacrenif orpa- | HHUCHHBXB MbCTHOCTEH MH O Pa3BCACHIM AAA CCH BAIN 6ÉoTauu- ueckuxB Ca408B. GC. Ilerepôyprr. 1841. in-8°. De la part de l’auteur. 23 Pruu, npousHeceHHHA LB TOPKECTBEHHOMB co6pauiu Puiwerr- erckaro aurea 22-ro Îrona 1841 roxa. Ounecca, 1841 in-8°. De la part du Lycée de Richelieu d’Odessa. 24. Sendungen der Kurländischen Gesellschaft für Literatur u. Kunst. 2-ter Bnd 1--3 Bogen. Riga, 1841. in-8° De la part de la Société. 25. Eversmann, Ed. Addenda ad celcherrimi Pallasii zoogra- phiam Rosso-asiaticam. fasc. 2. Casani, 1841.in-8°. De la part de l’auteur. 26. Bucklund, Pr. Adress delivered atthe anniversari meeting of the geological Society of London. 1840. in-8. De la part de l’auteur. 207 27. Hœninghaus , Fr. W. Abbildungen von 4 Pflanzen-Abdrüc- ke Crefeld, 1840. in-8°. De la part de l’auteur. 28. Journal de médecine et d'histoire naturelle, publié par l’Académie Impériale med.-chirurg. de Pétersbourg. Second Cahier en langues russe, francaise et allemande St. Péters- bourg, 1841. in-8°. De la part de l’Académie. 29. Sanucku Wunep. O6mecrsa Cezxperaro Xosañcrea JOxnoû Poccin ua 1841 roxs N° 2 — 4, Oxecca 1841. in-8°. De la part de la Société. 30. Kyphaas Muuancrepcrea Hapozuaro Ilpocrsbieuia na 1841 roa4r, Maprs, Anpbar, Maë, Îrous, lioup , Asrycre u npuéa- gacnia No 1—8 — 10. C. Ilerep6yprs 1841.—80. De la part de la rédaction. : 31. Omeuecmeennva Sanucknu Ha 1841 rogr No 1—2—3-9. C. Ilerepéyprs 1841. De la part du Rédacteur, Mr. Kraëvsky. 32. Kupfjer, le T. Annuaire magnétique et météorologique de Russie. L’année 1839. St. Pétersbourg, 1841. in-4°. 33. Kynheps , A. Pyxoroactro KB ABAIaHilO MarHeTHUCCKHXBR H METeOPOAOTHUECKHXE HAOAIOACHIH. C. Ilerep6. SA 747 34. Mémoires de l'Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg.VI-ème Série. Sciences politiques. Tom. 4, V-Îème livrais. Tom. 5, 3 et 4-ème, livraisons. Sciences mathémati- ques. Tom. 4, 5 et 6-ème livrais. St. Pétersbourg, 1840. in-4°. De la part de l’Académie. 38. Helmersen , Gr. Uebersichtskarte der Gebirgsformationen im europaischen Russland in gr. fol. mit Erläuterungen zu dieser Karte. St, Pétersbourg. De la part de l’auteur. 36 Apyeë Sdpasia ua 1841 roar. N° 13 , 15, 18, 36. C. Ile- rep6. 841—4°. De la part du Rédacteur, Mr. Grum. 37. Hocpednuks na 1841 roue N° 16, 25, 27, 41. C. Ilerep6. 1841—4°. De la part du Rédacteur. 38. Bulletin scientifique publié par l'Académie Impériale des Sciences de St. Pétershourg, 1841.in-4°. De la part de l’Aca- démie. 39. Saucerotte, Const : Compte-rendu du service médical de 208 l'hopital civil et militaire de Lunéville du 1 Octobre 1838 au {-er Octobre 1840. Lunéville, 1840. in-8. De la part de l’auteur. 40. — De l'influence de l'Anatomie pathologique sur les pro-. orès de la médecine depuis Morgagni jusqu'à nos jours. Paris , 1837. in-4°. De la part de l’auteur. 41. Demidoff, Anatole. Voyage dans la Russie méridionale: de V'Atlas d’histoire naturelle 5 livraisons in-fol. Du voyage scientifique in-8°. Livraisons 11 — 15 et la 6-ème livraison de l’Album in-fol. Paris, 1840—41. De la part de Mr. Ana- tole de Demidoff. 42, Catalog von Petrefacten Sammlungen nach Bronn’s Lethaea geognostica, herausgegeben von dem Heidelberger Mineralien- Comptoir. Heidelberg. 1841. in-8c. 43. Scacchi, Arcangelo: Memoria sopra una specie di Clavogel- la che vive nel golfo di Napoli. Napoli, 1839. in- -8°, De la part de l’auteur. 44. Recueil des Actes de la Séance publique de l’Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg, tenue le 29 Décem- bre 1840. St. Pétersbourg, 1841. De la part de l’Académie des Sciences. 45, Nordmannus, Alex. Symbolæ ad nn Staphyli- norum. Petropoli, 1837. in-40. De la part de l’auteur. 46. The Transactions of the Linnean Society of London. Vo- lume XVIII. Part the fourth. London, 1841. in-4°. De la part de la Société Linnéenne à Londres. | 41. Proceedings of the Linnéan Society. N° 8-12. De la part de la Société. : 48. List of the Linnean Society of London, 1841. in-40. De la part de la Société. 49. Schrenk. Enumeratio plantarum novarum a GI Schrenk lectarum. Petrop. 1841.in-8°. De la part de Mr. de Fischer . de St. Pétersbourg. 50. Endlicher, Steph. Genera plantarum secundum ordines 209 naturales disposita. fasc. 15, 16, 18. Vindobon. 1840 Par le libraire Eggers et Comp. 51. Sodoffsky , W. Das Seebad zu Dubbeln. Riga u. Mitau. 1839. in-8°. De la part de l’auteur. 52, Bpuxrocs, Ms. O roïcroTs nan HeyMBSpenxoñ TYuUHOCTH ucao- phueckaro bua. C. Ilerepé. 1841. in-8”. De la part de Pauteur. à | 33. Poiret, J. L. M. Histoire philosophique, littéraire, écono- mique des plantes de FEurope. Tom. 1—7 et planches Liv. 1—8. Paris, 1825-—29. De la part de Mr. de Golowine. 54. Abhañdlungen der Kôniglichen Akademie der Wissen- schaften zu Berlin aus dem Jahre 1839. Berlin, 1841. in-40. De la part de l’Académie. 55. Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhand- lungen der Kônigl. Preuss. Akademie der Wissenschaften zu Berlin im Julius 1840 u. im Jahre 1841. Berlin, 1841. in-8°. 56. Küppen, P. Ueber den Wald—u. Wasservorrath im Gebiete der oberen u. mittleren Wolga. (Mit 1 Karte) St. Petersburg, 1841. De la part de l’auteur. | 57. Kennens, II. O6 AuemxorcknxS 4Aeryunxr meckaxB. C. Ile- rep6. 1841. Orr Arrtopa. 38. Kennens, I. O mouausnoms npomncib. C. Ilerep6. 1841. in-8°. De la part de l’auteur. 59. Report of the ninth meeting of the british Association for the advancement of Science. London, 1840. in-8°. De la part de l'Association pour l’avancement des Sciences. : 60. Mémoires de la Société de Physique et d'Histoire naturelle de Genève. Toin. 9. {-ère partie. Genève, 1841. in-4. De la part de la Société. 61. Cnacckiü, M. Jerkuin o Mereopozorix ‘A. ®. Kewrua. Tour 2. Mocksa , 1841. in-8°. De la part de Mr. Spassky. 62. Yyenie Sanucku, usaasaemma Muneparopcxums KRasanckumr Vuansepenreromus na r. 1834 (N°0 1—9.) 1835 (N° 1—4.) 1836 (N° 1—4.) 1837 (N° 1—4.) 1838 (N° 1—4.) 1839 (N° 1—4.) / N. I. 1842 14 210 1840 (No 1—4.) 1841 No 1. KRasaur, 1835—41. in-8° De la part de l’Université de Kasan. 63. Proceedings of the zoological Society of London. Part. VII, 1839. in-8c. 64. Reports of the council and auditors of the zoological Society of London reard at the annual general meeting April 1840, 1841. London, 1840—41. in-85. 65. Transactions of the zoological Society of London. Vol Il. part 4 et 5. London 1840—41. in-4°. 66. Siebold , Theod. Observationes quædam de Salamandris et Tritonibus. Berolini, 1828. in-4°. Par Mr. le Docteur Rouillier. 67. — Observationes quaedam entomologicæ de Oxybelo uni- glume atque miltogramma conica. Erlangæ, 1841. in-4°. Par Mr. le Dr. Rouillier. 68. Zaddach, E. G. De apodis cancriformis Schaeff. anatome et historia evolutionis. Bonnæ, 1841. in-40o. Par Mr. le Dr. Rouillier. | 69. Will, Fr. Beiträge zur Anatomie der zusammengesetzten Augen mit facettirter Hornhaut. Lpzg, 1840. in-4°. Par Mr. le Dr. Rouillier. 70. Tchikatschoff , Pr. Coup d'œil sur la constitution géolo- gique des provinces méridionales du continent Napolitain et.— Ouvrage sans titre et inachevé. in-8°. De la part de l’au- teur par l'entremise de Mr. Île professeur Heimann. 71. Peligot , Eug. Recherches sur l'analyse et la composition chimiques de la betterave à sucre. Paris, 1839. in-8°. De la part de l'auteur par l'entremise de Mr. le professeur Heimann. 72. Index plantarum, -quæ e Museo Academiæ Imperialis scien- tiarum Petropolitanæ Botanicis pro mutuo commercio offerun- tur. 1840. De [a part de Mr. Meyer de St. Pétersbourg. 73. Report of the seventh meeting of the brithish Association for the novancement of Science. Vol. 6. 8. London 1838 in-8. 211 Membres admis dans la Société. a.) Honoraires. 1. Mr. de Teuerrkinr, Chef du corps des ingénieurs des Mi- nes, à St. Pétersbourg. b.) Ordinaires. 1. Mr. Accype Dp'Orrienx à Paris. 2. Mr. E. Horrmaw, Professeur de Minéralogie, à Kiew. 3. Mr. Kessier, à St. Pétersbourg. 4. Mr. Teuikarscnorr, Géologue, à St. Pétersbourg. 5. Mr. Euc, Peucor, professeur de Chimie, à Paris. 6. Mr. I. B. Dumas, membre de l’Institut de France, à Paris. 7 . Mr. Ans. Payen, Professeur de Chimie, à Paris. SÉANCE DU 19 NOVEMBRE 1941. a. Lectures. Mr. le Vice-président Fiscuer de Warpnerm en promettant une suite d'observations géologiques comme supplément à son ou- vrage : Oryctographie de Moscou, expose en premier lieu son opinion sur les Belemnites. Mr. Barr lit un mémoire sur la famille des bourdons (Bom- bus ) dans lequel il a exposé leurs caractères, leur genre de vie, la cause de leur bourdonnement, qu’il pense , en se fon- dant sur ses propres expériences , dépendre d’une expulsion brusque de l’air de leur organe respiratoire, —et finalement il parle de leurs parasytes et d’autres ennemis. Mr. le Professeur AzExaAnDrE Fiscuer et ALEXANDRE RICnTER ont trouvé autant qu'on peut en juger par les exemplaires assez défectueux que l'herbe envoyée de Tomsk par Mr. Heden- Strôm n’était probablement autre chose que lAgrostis vulgaris s. alba. 219 Le premier Secrétaire, Mr. Rouiszier montre : 1. Un vautour vivant (Vultur fulvus), attrapé à 60 verstes de Moscou , dont l'habitation en Russie est au Caucase et dans la partie méridionale de lOural. 2. Une vipère (Vipera berus) vivante, aussi du Gouvernement de Moscou. Mr. le Vice-président , Fiscuer de Wazouem fait la lecture d’une lettre du Comte Mannerheim, contenant l'indication des personnes, qui ont acquis les parties de la Collection entomo- logique du Comte Dejean de Paris,—de même d’une lettre de Mr. Philipps de Londres, dont les extraits se trouvent dans ce numéro. x Mr. Hermann donne à la Société les résultats de son analyse chimique de l’eau minérale, des environs de Taroussa, envoyée par Mr. de Bykhowetz. Mr. Arexanore Ricurer en alléguant des raisons de santé et d’occupations , prie d’être délivré de la charge de Bibliothé- caire près de la Société. ’ Mr. le Gouverneur civil de Tobolsk, Lapysexsxy, annonce à S. Excellence Mr. le Président, le Comte S. Stroganoff que le Djighittay vivant expédié à la Société a succombé en route près de Kasan et promet en même temps d'employer tous ses moyens pour en procurer un autre. Mr. Barr, Conservateur des objets d'histoire naturelle de la Société, présente une continuation du Catalogue des insectes appartenant à la Société, qu’il a mis en ordre., Lecture des lettres de remercimens pour l’envoi du Bulletin de la Société de la part de la Société philosophique de Phila- delphie , des Universités de Moscou, de Kasan et de Kiew, de Mr. de Fischer de St. Pétersbourg, de l’Académie médico-chi- rurgicale de Moscou. 213 DONS. a.) Objets offerts. Par Mr, Frars une collection de pétrifications du soi-disant , Lias ou Oolithe inférieure des rives de la Moskwa contenant 25 espèces. Mr. KaréLuive, voyageur de Îa Société envoie les caisses 81—84 avec des plantes. [ES b.) Livres offerts. . Omeuecméeenuux 3anucxu na 1841 roar N° 10, 11. C. Ilc- rep6. 841. in-8°. De la part de la Rédaction. . Hocpeonuxs ua 1841 ro4r N°42—45. C. Ilerep6. 841. in-8°. Ors Pezakropa. . Apyeé 30pa6in na 1841 roar N° 37—39. C. Ilerep6, 841.in-8, Or Pezakropa. . Mémoires de l’Académie Impériale des Sciences de St. Pé- tersbourg. VI-ème Série. Sciences mathématiques, physiques et naturelles. Seconde partie: Sciences naturelles, tome 8-ème 3—5 livraisons et Mémoires de l’Académie par divers savans et lus dans ses Assemblées. Tom. 8-ème, 3 et 4-ème livrai- sons. St. Pétershourg, 1841. in-4”. De la part de l’Académie. . Slavinsky et Hlouschevitsch : Extrait des observations faites à l'Observatoire de l’Académie Impériale des Sciences à Vilna . pendant les années 1837 et 1838. Vilna, 1841. in-4°. De la part des auteurs. . Transactions of the american philosophical Society , held at Philadelphia for promoting useful Knowledge. Vol. 7. New Series. Part 2 et 3. Philadelphia, 1840—41. in-8°. De la part de la Société. . Proceedings of the American philosophical Society. Vol. i. Nard4 Vol. 2::N°:19 717. Philadelphia, 1840— 41. in-4°. De la part de la Société. 214 8. Ancuoû XYphars ua 1841 ro4r, abne BTOPAA KHHXKA TPCTPA C. Ierep6. 841. 8. De la part de la rédaction. 9. Leonhard, Gust. Ueber einige pseudomorphosirte zeolithi- sche Substanzen aus Rheinbaiern. Stuttgrt, 1841. De la part de l’auteur. 10. Annales de la Société entomologique de France. Tom. 8-ème 1—4 trimestres. Paris, 1839. De la part de la Société. 11. Paoli, Dom. Ricerche sul moto molecolare de solidi. Firen- ze 1841. 8°. De la part de l’auteur. £ 12. Passerini , GC. Continuazione delle osservazioni nell’anno 1841 sulle larve di scolia flavifrons et. Firenze, 1841. in-4°. 13. Bulletin de la Société géologique de France. Tom. 12. Feuilles 12—17. Paris, 1841. in-8°. De la part de la Société. 14. Chevreul, M. E. Allgemeine Anleitung zur Analyse der or- ganischen Kôrper u. Betrachtungen über ihre Anwendungen. Aus dem Franzôs. mit Anmerkungen von $S. B. Trommsdorff. in-8°. Gotha 1825. Envoyé par l’auteur et PEfseuRe par Mr. le Professeur Heimann. 15. O603pruie IPeNCAABAHIA HPEAMETORF Le Huneparopcrkouzs Xa pEKOPCKOMB YHHBeEPCHTETE na 18% roxz. Xaprrors 1841. De la part de l’Université. c. Membre admis dans la Soctété. 1. Mr. Eug. Mich. Cryretre membre de on des Sct- ences à Paris. SÉANCE DU 18 DÉCEMBRE. a. Lectures. Mr. Hermann fait lecture d’une notice sur une eau minérale découverte dans la ville de Moscou même , qui pour ses prin- cipes constitutifs peut être comparée à plusieurs eaux minéra- les ferrugineuses des pays étrangers et notamment à celles de ND po Pyrmont. Mr. Hermann y à trouvé un nouvel acide, qu'il a désigné du nom d’Acide tourbe —oxycrénique. Mr. le Vice-président Fiscuer de Wazpuelm communique so second supplément aux observations géognostiques sur le Gou- vernement de Moscou contenant une exposition des Ammoni- tes avec l'indication de plusieurs nouvelles espèces, telles que l’'Ammonites depressus, polyplocus , virgatus, interruptus. Mr. le Président de la Société, le Comte S. SrrocANorF con- firme la distribution des travaux du bureau. La rédaction du Bulletin est confié au second Secrétaire, Mr. le Docteur Renard, qui s'est aussi chargé de l’arrangement de la bibliothèque de la Société. Mr. Bykniowerz de Taroussa communique: 1. Une observation sur une espèce de libellules qui a paru dans plusieurs endroits du Gouvernement de Kalouga en quantité prodigieuse et fut prise par les habitans pour la sauterelle. Elle n’a cependant causé aucun dommage aux blés. 2. Une notice sur la koulle [Lygnite) du district de Taroussa, promet en même temps des observations sur la notice de Mr. Murchison concernant la Géologie de la Russie. Lettres de remercimens de l’Académie de Turin, de St. Pé- tersbourg, du Lycée de Richelieu, de l’Université de Helsingfort pour l'envoi du Bulletin et de la part de Mr. Tcheffkine pour l'élection comme membre honoraire. DONS. a. Objets offerts. Mr. le Vice-président Fiscuer de Wazpueim présente quelques pétrifications du Gouvernement de Moscou, entre autres l’4m- monites virgatus et des Belemnites. Mr. KaRELINE, voyageur de la Société envoie 16 caisses des plantes et des graines. 216 b. Livres offerts. À. Huot. Nouveau cours élémentaire de Géologie. Tom. 1 — 2 avec 1 volume de planches. Paris, 1837. in-8°. De la part de l’auteur. 2. OGospruie npenozsasami »® WI. KRasauckxomr Yumsepcurers na 1841—42 rom. Kasaus, 1841. in-4. De la part de l’Uni- versité. de KYpha ur Muuncrepersa Hapoauaro Ilpocrbtmenia ma 1841 roar. CeuraGp. C. Ilerep6. 1841. in-8”. De la part de la ré- daction. 4. Apyec 3s0pacia ua 1841 roas. N° 40—49. C. Ilerep6. 1841. in-8. De la part de Mr. le Docteur Grum. 7 5. Iocpednurc. L'a3eta HPpOMHINACHHOCTH, XO3AËCTBA H PeAAPHDIXV Hayk® Ha 1841 roxs N° 46 — 50. C. Ilerep6. 841. 4. De la part de la rédaction. 6. Bulletin scientifique publié par l’Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg. IN° 204 — 208 et Supplément. N° 1. St. Pétersbourg, 1841. in-4°. De la part de l'Académie. 7. Journal de médecine et d'histoire naturelle publié par l’Académie I. médico-chirurgicale de St. Ptersbourg. 3-ème Cahier. Le même numéro en langues russe et allemande. St. Pétersbourg, 1841. in-8°. De la part de l’Académie médico- chirurgicale de St. Pétersbourg. 8. Kypnhaus Cazosoacrsea na 1841 roxr N° 5.. Mocksa 1841. in-80. De la part du rédacteur Mr. Klassen. 9. Omecrecmeennua sanucxu ua 1841 roas N° 12. C. Ilerep6. 1841. in-8°. De la part de la rédaction. 10. Sendungen der Kurländischen Gesellschaft für Literatur u. Kunst. Band 2. Bogen 4. Riga 1841. in-4°. De la part de la Société. ’ 247 SÉANCE DU 15 JANVIER 1642. S. Exc. Mr.le Vice-Président, Fiscuer De WALDuelM, fait lecture d’un mémoire contenant Îe second supplément à la des- cription des pétrifications rassemblées sur la pente oCCI- dentale de l'Oural par Mr. Wangenheim v. Qualen. Les nouvelles espèces sont Tetragonolepsis Murchisonit, Pa- laeoniscus Tschevkinii, — Modiola rectricta. Mr. le Vice-Pré- sident donne en même temps communication du programme de l'ouvrage sur lOural que Mr. Wangenheim se propose de publier. | Mr. le Vice-Président lit une notice sur un nouveau Coléop- tère trouvé par Mr. Karéline qu'il a nommé Cicindelu Karelinit. Le premier Secrétaire, Mr. Rouiczier, fait la démonstration d’une coquille fMytilus polymorphus) décrite d’abord par Pallas comme habitant le Volga, mais qui plus tard fut transporté par des radeaux dans la mer baltique et qui maintenant approche de plus en plus vers l'Ouest, de sorte, - qu'elle a été décrite par plusieurs naturalistes étrangers comme un nouveau genre, — par Chemnitz sous le nom de Mrytilus IVolgæ — par Rossmässler sous celui de Tichogonia Chemnitzii. Mr. Rouillier a apporté son échantillon de Hambourg. Le second Secrétaire, Mr. Rexarp, présente l'inventaire de 2070 volumes de la bibliothèque de la Société. S Ex. Mr. le Ministre des finances annonce dans une lettre au Président de la Société, Mr. {e Comte S. Stroganoff, que Mr. Karéline avec l'auguste permission de l'Empereur restera encore une année au-delà de lirtisch dans les pays confins de la Chinc, et demande en même temps, si la Société consent à supporter Îles frais de ce nouveau voyage. — La Société, quoique pleinement “onvaincue des résultats intéressans et importans des re- L 215 cherches ultérieures de Mr. Karéline, décide néanmoins, qu'ayant employé pour le voyage bis-annuel de Mr. Karé- line tous les moyens, dont elle pouvait disposer, elle ne saurait soutenir plus long temps cette entreprise et re- garde le voyage de Mr. Karéline aux frais de la Société comme terminé. Mr. Murcuisox annonce de Londres la réception des copies moulées d'animaux fossiles rares de la Russie. De même Mr. Buckzanp. Lettres de remercimens pour l'envoi du Bulletin de la Soci- été de la part des Universités de Moscou, Kasan , Kiew, Dorpat, Charkow, de l’Académie des Sciences de St. Pé- tersbourg, du Lycée de Demidoff à role. du Curateur de Hion de Kasan et de la part du Directeur du jardin botanique de St. Pétersbourg. DONS. a. Objets offerts. Mr. le Vice-Président, Fiscuer DE Wazpueim, présente plusi- eurs pétrifications de l’Oural, offertes à la Société par M. Wangenheim v. Qualen. | Mr. Sedakoff de Nertchinsk envoie une collection d'insectes de cette contrée. Mr. de Fischer de St. Pétersbourg envoie un paquet de plantes de la part du Dee dent de la Société d'histoire naturelle de la Louisiane à la nouvelle Orléans. b. Livres offerts. 1. Bullelin scientifique publié par l’Académie Impériale des Scieñces de St. Pétersbourg. T. IX. N° 209. 210. 211. 1841. 2. First Annual report, and transactions of the Botanical Society of Edinburgh. Instituted 17. March 1836. Sessions 1836—7. Edinburgh 1837. 219 3. Second Annual report , and proceedings of the Botanical Society. Sessions 1837—8 Edinburgh 1838. 4. Third Annual report and proccedings of the Botanical Society. Sessions 1838—9 Edinburgh 1841. 5. Archiv für wissenschaftliche Knnde v. Russland. Heraus geben von Ermann. 1841. Zweites Heft. Berlin. 6. lopanunocs Ilue. Ocuosania Borauuxn C. Nerep6ypre. 1841. Or Arropa. ve- Lo) 7. iKypuaus Caaosozcrsea N° 6. Mockra 1841. De la part du rédacteur, Mr. Klassen. 8. Apyes Sapasia. Ha 1841 roas. N° 50. OTrx Pesakropa. 9. Iocpednukse. lasera npomsmaennoctu, XO3AHCTBA H 3eMAAHHXE nayrB N° 51—592. 1841 roxa. Ors Pezarkropa. 10. ÆKyphaus Muuucrepcrsa Hapoauaro Ipocstmenia 1841 roaa. Hor6pa. Ors Pezakropa. 2 DE LA Société Impériale DES NATURALIS TES - de Moscou. Tome XV. = CO / ANNEE 1842. COCO 7 ns Se D a LE Ne \ 1 È= ee Nr, fMoscot ; DE L'IMPRIMERIE D’'AUGUSTE SEMEN, {MPRIMEUR DE L'ACADÉMIE IMPÉRIALE MÉDICO-CHIRURGICALE. \ RSR URSS _ 1842, IEUATATS IOSBOAAETCA CB TbMPB, UTOÛB HO OTIEYATAHIN HPEACTABACHO ÉHIAO BB Uencypanÿü Komnrers ysaronennoe uncio sksemnaaposs. Mocxsa, Mapra 9 zxun, 1842 roua. Tencopr M. Kazcenoecriñ. FLORA BAICALENSI-DARURICA DESCRIPTIO PLANTARUM IN REGIONIBUS CIS- ET TRANSBAICALENSIBUS ATQUE IN DAHURIA SPONTE NASCENTIUM Aucrore Nicocao TurczANINOW. (ConrinvarTio v. Buzz. N° I. 1842. pag. 3). Ordo VII. CRUCIFERÆ Juss. DC. syst. IT. p. 139. Calyx 4 sepalus. Corolla # petala. Stamina hy- _ pogyna 6, tetradynama: 4 longiora sepalis placen- tarus;, 2 breviora, remotiora, sepalis valvaribus op- posita. Ovarium liberum 1-2 (rarius 3 vel 4 lo- culare) bi-pluriovulatum ; placentis angustis inter- valvularibus. Semina exalbuminosa. Embryo cur- vatus , radicula ad cotyledones reflexa. — Folia plerumque alterna (exstipulata) Koch syn. fl. Germ. p. 33. Subordo I. PLEURORHIZEÆ DC, syst. IL p. 146. Cotyledones planæ, acttutn bebites! Radicula late- ralis. Semina compressa DC. ibid. N° II 18242. 15 224 Tribus 1 ARABIDEÆ seu PLEURORHIZEÆ SILIQUOSÆ DC. ibid. | Siliqua dehiscens (2 locularis 2 valvis, rarius 3 Jocularis 3 valvis) septo lineari seminibus plus minus latiore. Semina ovalia compressa, sæpe mar- ginata. Cotyledones planæ, accumbentes, septo pa- rallelæ DC. ibid. 29. CHEIRANTAUS ZX. Br. in hort. Kew. DC. syst. IL p. 178.—Endl. gen. n. 4848.—Roi- chenb. icon. fl. Germ. cent. IIL t. XL. AA. Cheiranthi sp. Linn. gen. 815. Siliqua linearis,quadrangula vel compresso-quadr- angula 2 locularis, 2 valvis: valvis medio cari- natis. Semina umniserialia. Stigma profunde bilo- bum, lobis recurvatis. Calyx basi bisaccatus. 98. CuEIRANTHUS AURANTIACUS Bge. Ch. folus oblongo-lanceolatis, repando-dentatis vel integerrimis , cauleque erecto pube adpressa vestitis ; petalorum unguibus angustissimis , la- minis. suborbiculatis ; siliquis patentibus com- pressis, incanis, pedicellis multoties (10-12) lon- gioribus , stylo crasso stigmateque bilobo api- culatis. is æ. Bungeanus foliis latioribus, viridibus. Ch, aurantiacus Bge. enum. pl. Chin. in act, Acad. sc. Petr. p. 79. 225 B. sericeus foliis angustioribus sericeis; D stylo breviore. Petala aurantiaca, in varietate 8. parum pallidiora. Sili- quæ 4-5 pollices longæ. Caules simplices, plerumque Solatarue ravius plures e radice, A CA Cheiri L distinguitur potissimum siliquis longissimis, quæ in hoc pedicellos duplo. vel triplo tantummodo superant. Præ- terea in nostro folia angustiora et longiora , atque un- gues petalorum angustissimi , stylusque multo longior. Habitat « in pratis et in rupestribus ad fluvia Schilka et Argun, in inferioribus eorum regionibus, nec non in China boreali prope Pekinum , 8 tantummodo in China boreali, ad limites Mongoliæ, lecta. Floret (in Dahuria Julio et Augusto. 9}. 30. NASTURTIUM R. Br. h. Kew. ed. 9 v. 4 p. 109. DC: syst. nat. IL p. 187.—Endl. gen. n. 4850.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. III. €. L.— LV. Siliqua linearis, elliptica vel globosa: valvis convexis vel planiusculis , enerviis vel basi rudi- mento nervi intermedn obsoleto notatis (ex Koch syn. fl. Germ.) vel nervo mtermedio per totam lon- gitudimem percurso. Semina inæqualiter biserialia. Genus ‘forte in duo vel pluria dividendum. Clandesti- n ariæ omnes, quas mihi examinare licuit, valvas medio manifeste nervigeras habent. Similem. nervum valvæ Nasturtii ofhcinalis plerumque offerunt. An ex hoc charactere Nasturtia macroloba a brachylobis separari possint ? Hæc insuper ab illis floribus flavis et seminibus punctato-exsculptis distinguuntur. Sed nervus valvarum in VNasturtio oficinali non semper mani- festus et inter species flavifloras dantur nonnullæ e. gr. 996 Sd ed Nasturtium sagittatum, quod siliquis elongatis et valvis univerviis et interdum obsolete vel manifeste trinerviis gaudeat. Sectio Bracnyrosos DC. syst. nat. I. p. 190. Roripa Crantz. Reichenb. ic. fl. Germ. t. ED LF Siliculæ plerumque abbreviatæ enerves. Flores fla vi. 99, NASTURTIUM PALUSTRE DC. N. siliquis (abbreviatis) oblongis turgidis pedicel- lum subæquantibus ; foliis inferioribus lyratis, superioribus, profunde pinnatifidis: lacinis .ob- longis dentatis; petalis calycem æquantibus. Koch syn. fl. Germ. p. 55. N. palusire DC. prods, ÆE jp. 137—=syst. nat. Hg 191 Spreng. syst. veg. Il. p. 881.— Reich. icon. fl: Germ. cent. IT LE. JUIL ff 2962 Ledleb Nil CAUCASE: Sisymbrium palusire Leysst} Hal. nm. 679. Siliquæ sæpe medio constrictæ. Ubique in humidis vel exsiccatis vulgatissima planta. Flo- ret æstate (©). 190. NaAsSTurRTIUM DENSIFLORUM 77. N. sihiculis ellipticis turgidis pedicellum subæ- quantibus, stylis subnullis ; folus petiolatis, inferioribus sublyratis , superioribus profunde pinnatifidis : lacimus oblongis dentatis; floribus congestis; petalis (versicoloribus) calycem subæ- q uantibus. 227 Antecedenti proximum et forte ejus mera varietas. Distin- guitur siliculis brevioribus ellipticis, floribus valde con- gestis , petalis roseis , rarius in speciminibus junioribus luteis intermixtis. In humidis prope Okinskoi Karaul invenit cl. J. Kirilow. Floret Junio. ©. 101. INASTURTIUM GLO2OSUM mn. N. pubescens, siliculis globosis, majoribus trival- vibus, stylo brevi apiculatis, pedicello multo brevioribus; foliis oblongis, utrinque attenuatis, auriculato-amplexicaulibus, dentatis, vel lyrato- runcinatis; petalis calyce brevioribus. Fisch. et Me cnd. Sem. kort. Petr. p. 33. Siliculæ exacte globosæ: minores bivalves, biloculares, septo integro, majores trivalves, triloculares, septis rima lon- gitudinali fenestratis. Vinculum naturalem efficit cum Tetrapomis, quibus et habitu valde appropinquitur. In humidis subsalsis Dahuriæ ad ostium fluvii Onon. Borsa. Floret Junio, Julio. Ou: 31. BARBAREA R. Br. hk. Kew. ed, 9. IF p. 109. Schkuhr t. LXXXII —Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IL. t. XLVII—XLIX. Siliqua linearis, teres (compresso-quadrangula) : valvulæ convexæ , nervo longitudinali prominulo. Stigma obtusum imtegrum vel emarginatum. Semi- na in quovis loculo uniserialia, (Calyx æqualis) Koch syn. fl. Germ. p. 56. 228 102. BaARPBAREA ARCUATA Reichenb. B. folus inferioribus et mediis lyrato-pinnatiparti- tis : lobo terminali ovato vel basi subcordato , (lateralibus quadriugis), superioribus ovatis au- riculatis, incisis; petalis calyce duplo longiorr- bus, siliquis adscendentibus pedicello patente multo crassioribus. C. 4. Meyÿ.in fl. Alt. IL. p. 11. B. arcuata Reichenb. Bot. Zig. (1820)—Bess. en. plant. Volh. (1822) p. 83—Spreng. syst. I. p. 894— Koch syn. ft Germ. p. 36.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IL t. XLVIIL f. 4357. B. Taurica DC. syst. veg. II. p. 207—prodr. I. p. 141. Erysimum Barbarea MB. fl. Taur. Cauc. II p. 116 (excl. synon, præter Pallasii ). Folia radicalia in hac et in affinibus sæpe lobos laterales paucos et minutos gerunt, interdum omnino üiis orbata et ad lobum terminalem solum reducta. Ubique vulgaris est planta. Floret Majo et Junio 2. 103. BARBAREA oRTHocERASs Ledeb. B. foliis inferioribus lyratis: lobo terminali ovato, superioribus ovatis, auriculatis, dentatis; petalis calyce duplo longioribus ; siliquis in pedicello adscendente rectis, cauli adpressis. B. orthoceras Ledeb. fl. Alt. IIL. p. 12 in adnotatione ad BP. arcuat am. Media inter præcedentein et sequentem. In alarcosis ad littus septentrionale Baicalis, inter osta fluviorum Barguzin et Angaræ superioris, mense Augustio florentem et simul fructiferam inveni. NE 299 104, BARBAREA STRICTA Andrz. B. folus inferioribus et medis lyratis : lobo ter- minali maximo ovato vel cordato, lateralibus plerumque brevibus, paucis, versus caulem de- crescentibus , in radicalibus sæpe nullis ; supe- rioribus ovatis vel oblongis , auriculatis, denta- us; petalis calyce sesquies longioribus; siliquis in pedicello adscendente rectis, cauli adpressis. B. stricta Andrz. in Bess. en. pl. Volh. p. 12—Koch syn. ft. Germ. p. 36.— Reichenb. ic. fl. Germ. cent. IL. t. XLVIL. f. 4385 B. vulgaris Mert. et Koch Deut. F1. 4. 667.—St. h. 43.—C. A. Mey. in Ledeb. fl. Alt. IT p. 10—Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 107. B. Iberica DC. prodr. 1 p. 141 (ex Bess.). B. parviflora Fries nov. éd 2 p. 207. In pratis ad fl. Angaram, mense Julio, omnino fere deflo- rata lecta. 4 (ex sent. cl. C. 4. Mey.). 39, STEVENIA Adams et Fisch. in Mem. soc. Mosq. 5 p. 84. Endl. gen. n 4855. Siiqua oblonga, inter semina sinuato-angustata, oligosperma, valvulis planis, subtorulosis, ener vis. Calyx basi bisaccatus. DC. protir 1h: 141. 105. STevenIA ALyssoipes Adams et Fisch. loc. cit. DC. syst nat. I p: 209=prodr. I p. 141.—De- an sc JP 20" -Sprens. syst. IL :p. SS0. Planta biennis, radice simplici, tenui, fusiformi, apice parce fibrillosa. Caulis teres, ima basi adscendens, vel 230 omnino erectus, cum foliis . pedunculis » Ssiliquisque pube stellata vestitus. Folia viridia, sessilia, oblongo- cuneata, obtusiuscula, integerrima. Racemi florentes co- rymbosi, fructiferi elongati. Sepala linearia, petala alba, unguiculata : ungue sepala æquante, lamina subrotunda ejusdem longitudinis. Stamina libera, edentula, .basi subulata. Siliquæ pedunculis breviores canescentes, stylo longo apiculatæ. Stigmata punctiformia, emarginata. Se- mina {-3 in singulo loculo, immarginata. In collibus et rupestribus hinc inde copiose provenit €. gr. prope Kultuk in loco dicto Schamanskoi Kamen {sa- xum Schamanorum), circiter 7 verstas a pago ad viam Tunkensem, prope Charatzai et cæt. Junio et Julio floret. te 33. TURRITIS Zinn. gen. p. 819. Endl. gen. pl n. 4853.—Schkuhr ‘Handb. t. CLXXXV.—Gærtn IL p. 297 t. CXLIIL. f. 8.— Reichenb.. icon. Jf. Germ cent He PV AE 4346. Siliqua linearis (compresso-tetragona): valvulæ convexiusculæ nervo longitudinali valido. Stigma obtusum, integrum vel breviter emarginatum. Se- mina in quoque loculo biseriata. (Calyx æqualis). Koch syn. fl. Germ. p. 37. - Distinguitur ab 4rabide et Car damine seminibus bi- seriatis, ab hoc etiam valvulis nervigeris, a WMastur- tiis fRoripis) siliquis elongatis et valvulis nervi- geris. Clandestinariæ vero a Turritibus rece- dunt valvulis magis convexis ideoque siliquis teretius- culis. 231 106. Turriris cLABRA Linn. T. foliis radicalibus dentats, pilis furcatis_ hispt dis, caulinis glabris basi cordato-sagittatis, am- plexicaulhbus; siliquis cauli adpressis, pedicellis sextuplo longioribus. T. glabra Linn. sp. 930.—DC. syst. IL p. 211—prodr. I. p- 142.—Spreng. syst. II. p. 893.—Ledeb. fl. Alt. IL p. 15.— Koch syn. JL Créer. D. 37.— Reichenb. icon. fl. Germ. L. c. Turritis n. 23. Gmel. ie Sib. III. p. 263. Crescit ad fl. Angaram. Inveni etiam pauca specimina in transbaicalensibus ad viam, quæ ad thermas Turkenses ducit prope Chaim. Junio et Julio _. 34. ARABIS Zinn. gen. 818. Endl. gen. pl. n. 4854.—Schkuhr Handb. t. CLXXXV.— Deless. icon. sel. II. t. 24—928S —Rei- chenb. icon. fl. Germ. cent. IL t. XXXHI—XLIV. Siliqua linearis: valvulæ planæ vel subconvexæ, nervo longitudinali evidente vel obsoletiore , vel _nervo evanido, venulis plurimis longitudinalibus prominulis notatæ. Stigma obtusum integrum, vel læviter emarginatum. Semina in quovis loculo uni- serialia. Koch. syÿn. fl. Germ. p. 37. Sectio [. Acomarium DC. syst. II. p. 214. Semina aptera, aut ala angustissima cincta. 1 107. ARABIS FRUTICULOSA C. A. Mer. A. frutescens, pube stellata canescens , foliis inte- 232 serrimis: inferioribus oblongo-spathulatis , pe- tiolatis; caulinis ovato-oblongis sessiibus ; caly- cibus pedicelli longitudine (basi bigibbis); sihi- quis puberulis erectis , pedicellis erecto-patulis multo longioribus. C. 4. Mey. im fl. Alt. II. D TO | Petala in nostra nonnisi rosea vidi Habitat in rupibus ad fluvium Angaram, ex. gr. inter pagos Olonki et Ponomarewa etc.—Floret Majo k. 108. ARABIS HIRSUTA SCOp. A. caule inferne pilis patentibus hirsuto; foluis oblongis , denticulatis, pube ramosa adspersis : radicalibus in petiolum angustatis, caulinis erec- to-patulis, basi truncato-auriculatis vel cordato- sessilibus, auriculis patulis ; siliquis erectis, an- guste linearibus . compressis , longitudinaliter venulosis nervo prominulo; seminibus impunc- Latis, subalatis Koch. syn. fl. Germ. p. 39. Arabis hirsuta Scop. Carn. 2 p.30.— DC. syst. IL. p. 2235 — prodr. I p. 144.—Spr. syst. veg. IL p. 889.— Ledeb. fl. Alt. UT p. 23.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IL n. 4349 ? Turritis hirsuta Linn. sp. 930.— Schkuhr Handb. n. 1860 LOL XXXT. Turritis Gmel. fl. Sib. Hip. 263 :n.,29. Varietatem foliis caulinis basi breviter cordatis apud nos tantummodo observavi. Semina subparallelogramma, la- teribus rectilineis, basi et apice rotundata, interdum truncata, undique alata: ala bas: et lateribus angustissi- ma, apice latiuscula , ergo forma satis diversa ab istis, Ù 239 quæ in icone Reichenbachiana citata depicta sunt. In speciminibus meis Mosquensibus semina nostris similia, sed præter apicem angustissime marginatam aptera. Sc- mina 4rabidis sagittatæ, quæ a plerisque huic speciei jungitur, in speciminibus meis Gallicis, a celeberrimo de Candolle missis, minora, suborbicularia et ala omni- no destituta. An plures species hic confusæ ? An forma seminum variat in una eademque stirpe ? Habitat in locis siccis passim e. gr. prope Tunka ad fl. Irkut , in transhaicalensibus et cæt.—Floret Majo et Ju- nio D, d. 109. ARARIS INCARNATA Pall. À. perennis , pube stellata incana; foliis sessilibus lineari-oblongis integerrimis ; calycibus pedicello subbrevioribus; petalorum lamina suborbiculata, patente; siliquis puberulis, patulis, pedicello pa- tulo (plerumque) longioribns ; (stylo elongato). | 624 Me) in 2. Alt. II 22 Stevenia cheiranthoides DC. syst. IL p. 210—prodr. IL p. 141.— Deless. icon. sel. IT t. 21.—Spreng. syst. veg. IT. p. 880. Petala alba aut rosea, siliquæ abbreviatæ vel longiores. Nervus longitudinalis aliquando manifestus, sæpe rudi- méntum ejus tantummodo ad basin valvulæ apparet, interdum omnino deficit. In rupestribus Dahuriæ ultra oppidum Nerczinsk satis copiosa, lecta etiam ad viam Mosquensem, circiter 80 verstas ab Ircutia.— Floret Majo et Junio. D. 110. Araris AmgieuaA DC. À. folüis subglabris, radicalibus petiolatis, cuneato- oblongis , ellipticisve integerrimis vel denticula- 234 us, caulinis sessilibus , basi attenuatis integerri- mis; caulibus érectis simplicibus; petalis calyce bisaccato subtriplo longioribus lamina dilatata ; siliquis junioribus patulis, dein suberectis. À. ambigua DC. syst. IL p. 231.—prodr. 1 p. 145.—Spr. syst. veg. IL p. 891. Sisymbrium Tilesii Ledeb. mem. acad. Petr. 5. 1895. D 548. ? 6? major, in acillrs proliferad Pomelibus basi foliisque inferioribus pube stellata vestitis; siliquis maturis plerumguwe pa- tulis. Radix tenuis ad collum multiceps : sæpe in arena ramif- cans, ramis nunc rosulas foliorum tantum , nunc caules protrudentibus. Caules foliaque inferiora in varietate . plerumque glaberrima , rarius hinc inde pilis raris ad- spersa. Folia radicalia plerumque ;, caulina semper inte- gerrima. Accedit ad varietatem «. celeb. de Candollii syst. et prodr. L. cc. præter folia subintegra. Specimina ad viam Ochotensem dlecta nostris simillima , at folia radicalia magis dentata , caulina inferiora etiam denti- culis parvis instructa , omnia pilis rigidiusculis aut bi- furcatis tecta. In aliis, ex insula Unalaschka , proveni- entibus, folia inferiora lyrato-pinnatifida, caulinaque inferiora inciso-dentata , cum caule parce pilosa. Ab omnibus hisce varietas nostra Ê. recedit statura multo majora atque caule et foliis inferioribus pube densa stellata obtectis, Stylus plerumque satis longus , sed in nonnullis individuis illum varietatis &. non superat. Dubia et polymorpha planta ab Arabide petræa Lam. vix nisi radice tenuiore, ut videtur bienni , distincta. Arabis lyrata L. seu Sisymbrium arabidoides 235 Hook. ab hac recedit radice annua et cotyledonibus in- cumbentibus observante el. Hook. in ji Bor. Amer:. P: 63. Varietas «. crescit in ripa arenosa fluvii Îrkut ex adverso pagi Wedenskaja, atque in insulis fl. Angaræ prope fabricam Telmensem etc.—/f. in rupibus ad fluvia Schilka et Argun prope eorum junctionem. Floret «. Majo et Junio, BP. florentem et fructificantem sub finem Julii inveni. a Ë \ Sectio IL Lomaspora DC. syst. I. p. 235. Semina ala lata marginata. 111. Arapis pPENDUuLA Linn. À. biennis setis sumplicibus et pube ramosa scabra ; folus serratis: radicalibus petiolatis ovatis , cau- linis obovato-oblongis acuminatis, cordatis; pe- dicellis calyce triplo longioribus ; petalis oblongis erectüs; siliquis glabris pendulis pedicello mul- toties longioribus ; seminibus marginatis. C. A4. Mey. in ft. Alt. HI. p. 25. À. pendula Linn. sp. 930.— DC. syst. II. p. 936.—prodr. Ep A4—=>Spr. syst.\ves. II p. 892. À. Patriniana DONC" Deless icon. sel IV?) 97: Arabis Gmel. fl. Sib. III. p. 264. t. LX. n. 96. Turritis latifolia hirsuta siliquis pendulis 4mm. ruth. p. 58. n. 79. Stirps in limitibus floræ nostræ crescens ad Ar. Patri- nianam DC. referenda ob folia subtus pallidiora, pube brevi stellata , plus minus densa obtecta. Pili in caule molliores aut rigidiores , quam in speciminibus 236 meis Ucranicis et Altaicis. Nec desunt individua cum illis .exacte congruentia et intermedia inter utramque formam. Vulgatissima in ruderatis, ad sepes, in hortis oleraceis et ubique in umbrosis. Floret Junio et Julio. a 35. MACROPODIUM 2. Br. Pall. itin. IL t. U. Endl. gen. n. 4958. Siliqua linearis (supra torum) pedicellata, valvis planis nudis uninervis. Semina orbiculata, com- _presso-plana , ala brevissima cincta. DC. prodr. I. p. 149. 112. Macrorontum nivaze À. Br. M. perenne, foliis indivisis serratis. Radix crassa horizontalis caulem et fasciculum foliorum (unde caulis anni futuri oriturus) emittens. Folia radi- calia plerumque tempore florendi emarcida, fasciculorum longe petiolata, oblongo-elliptica vel lanceolata serrata : superiora sensim brevius petiolata, summa sessilia, omnia alterna, serrata, glaberrima. Caulis simplex glaberrimus, præter partem floriferam, pilis brevibus cum pedicellis stipitibusque siliquarum vestitam. Racemus vel potius spica elongata , ob pedicellos brevissimos et incrassatos. Petala alba, angusta calycem excedentia. Filamenta exserta subæquilonga. Siliqua stipitata, utrin- que attenuata, matura reflexa, stigmate sessili terminata. M. nivale R. Br. in hort. Kew. ed. 2. vol. IV. p. 108.— DC. syst. nat. IL. p. 245.—prodr. I. p. 149.—Jedeb. fl. Alt. IIT. p. 32. Arabis nivalis Spr. syst. IT. p. 895. 237 Cardamine nivalis Pall. itin. IL. p. 568. et app. p. 740. n. 113. CU. Habitat in alpibus jugi Baicalensis Urgudei, Nuchu-Daban etc. Floret Junio et Julio. 9. | 36. CARDAMINE Linn. gen. 812. Endl. gen. n. 4859. — Schkuhr Handb. 1. CLXXXVII.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IT t. XXV—XXIX. Siliqua linearis vel lanceolato-linearis ; valvulæ planæ enerviæ vel rudimento nervi obsoleto ad basin notatæ. Semina in quoque loculo uniserialia. Cotyledones planæ. Koch syn. fl. Germ. p. 42. Hoc genus distinguitur ab Arabide defectu nervi valvu- larum, a Dentaria potissimum forma cotyledonum , nam alii characteres diagnostici e. gr. siliculæ lineari- lanceolatæ et funiculi dilatati nonnullis speciebus Car. daminis etiam sunt propriæ vide Koch syn. fl. Germ. p. 44. | IL Foliis omnibus indivisis. 113. Carpamine LENENSISs Andrz, C. perennis glaberrima , folus radicalibus ellipticis ovatisve obtusis integerrimis; scapis aphyllis ; pedicellis calycis longitudine; petalorum lamina obovata; stylo brevissimo conico. C. 4. Meÿ. in lin » Cardamine Lenensis Andrz. mss.— Ledeb. ic. fl. Ross Alt. ill. t. 968. ; C. bellidifolia Cham. et Schlechtend. in Linnæa 19896. 19 ?— Pall. itin. IIT p. 34 et 316? N° II. 1842. | 16 P: 2359 C. bellidifolia Linn. et C. alpina W. huic proximæ differunt petalis oblongo-cuneiformibus , posterior adhuc caule folioso vide Reichenb. icon. fl. Germ. cent. II. t. XXV. f. 4996. | In alpibus jugi Baicalensis Dee Nuchu-Daban etc. Floret Junio. 9. Ï. Foliis plerisque pinnatisectis. 114. CARDAMINE TENUIFOLIA 771. radice filipendulina; foliis radicalibus trisectis : segmentis laciniatis , caulinis alternis pinnati- sectis segmentis 3 v. » linearibus , integerrimis dentatisve €. À. Meÿy. in fl. Alt. IT. p. 43. (sub Dentaria). Dentaria tenuifolia Ledeb. in mém. de l’acad. de St. Pét. PV. p. 547.—DC. syst. II p. 279.—prodr. E p. 156.— _Spr. syst. IT. p. 884. Cardamine foliis trifidis acutis , laciniis integris vel in- cisis, caule erecto Gmel. fl. Sib. III p. 272. n. 41. t. LXV. (excl. syn. Tourn.) | 8. elatior, floribus majoribus. C. grandiflora Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 119. Utraque varietas floribus albis, pallide roseis et roseo- violaceis ludit. Siliqua lineari-lanceolata pedicello pa- rum longior, stylo longiusculo et crassiusculo terminata. Placentæ dorso valde convexæ , valvularum latitudine. Funiculi umbilicales primo setacei, dein dilatati. Coty- ledones planæ, crassæ. Crescit copiose in humidis prope Ircutiam et ubique in locis similibus; specimina floribus violaceis in Dahuria et ad fl. Barguzin legi. Varietatem P. ÆKuznetsowius 239 paca in qüantitate in moôntibüs Kultukensibus in- venit. Floret Majo in planitiebus et Junio in locis frigidioribus. 2. 115. CARDAMINE PROREPENS lisch. C. caule basi repente, subvilloso, sæpe flagellifero; | foliis omnibus pinnatisectis : segmentis subæqua- hibus , ovalibus, subinæquilatéris, integris vel repando-denticulatis; siliquis (junioribus) pube- rulis, pedunculum subæquantibus. C. prorepens Fisch. in DC. syst. IL. p- 256.—prodr. I. p. 151.—Spreng. syst. II. p. 886. Petala lactea obovata calyce triplo longiora. Siliquæ juni- ores pilis simplicibus vestitæ, adultiores pilis rarioribus hirtulæ , maturæ forte omnino glabratæ, aut abbreviatæ _ pedicellis suis breviores, aut longiores longitudine istorum. Placentæ dorso convexæ ut in plerisque conge- neribus. Stylus filiformis longus latitudinem siliquæ superans. In Dahuria ad fl. Ingodam , ad torrentia inter Kiachta et Akscha locis subalpinis, nec non ad fl. Schilka in Da- huria orientali. Floret Junio et Julio. 2, : 116. CARDAMINE LYRATA Bge. C. glabra, folus lyrato-pinnatifidis : segmentis den- ticulato-repandis , lateralibus oblongis paucis (1—2 jugis), terminali maximo subcordato ; caule angulato; siliquis patentibus pedicellis multo brevioribus ; stylo longiusculo filiformi C. lyrata Bge. enum. plant. Chin, in act. acad. sc. Petr. 1822 DUT. 16” 240 CG prorepens CA) Mer. in fl. Alt. II. p. 36. (in adno- tatione ad C. amaram.) Petala lactea, obovata , calyce triplo majora. Caulis in speciminibus meis ut videtur adscendens, erectus secun- dum cl. Bunge. Stylus in siliquis junioribus (maturas non vidi) satis longus, filiformis aut subconicus, latitu- dine siliquæ longior. Habitat in Dahuria orientali, sed nn nullibi obvia fuit. 9,. 117. CARDAMINE PRATENSIS linn. C. foliis pinnatifidis: segmentis radicalium subro- tundis ( petiolulatis ), caulinorum linearibus, lanceolatisve integris; stylo brevissimo vix sili- qua tenuiore; stigmate capitato. DC. syst. IT. p. 256. et prodr. L,p. 197. C. pratensis Linn. sp. 915. — Spreng. syst. veg. IL p. 886.—Schkuhr Handb. n. 1888. t. CLXXXVII.—Ledeb. fl. Alt. II. p. 37.— Koch syn. fl. Germ. p. 44.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. II. t. XXVIII. f. 4308. Cardamine Gmel. fl. Sib. III p. 271. n. 39. Variat foliis inferioribus pubescentibus , caule stolonifero , floribus albis aut roseis. Varietatem foliis dentatis apud nos non observavi. In paludosis ubique communis, varietatem pubescentem in Dahuriæ subalpinis inveni. Floret Majo et Junio. 2. 118. CARDAMINE MACROPHYLLA . C. puberula , stolonifera, foliis pinnatisectis: seg- mentis ovatis dentato-serratis , caulinorum acu- minatis, siliquis subhispidis erectis pedicello 241 longioribus; stylo elongato subulato ; stigmate capitato. C. 4. Meÿ. im Ledeb. fl. Alt. IL. p. 38. C. macrophylla Wild. sp. pl. III. p. 484.— DC. syst. IL p. 263.— prodr. ZI p, 152.—Spr: syst. Il p. 887.— Ledeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 146. Sisymbrium foliis pinnatis, pinnis ovato-seratis Gmel. fl Sib. III. p. 269. n. 33. t. G2. Petala rosea vel lilacina, obovata, subemarginata, calyce plus quam triplo majora. Ubique ad torrentes frigidos regionis Baicalensis et Dahuriæ e. gr. prope Listwenischnaja ad Baicalem etc. Floret Junio et passim Julio. 2. 119. CARDAMINE PARVIFLORA Linn. C. annua, subglabra, foliis pinnatipartitis : lobis sessilibus oblongis, linearibusve subintegerrimis ; siliquis glabris erectis, pedicello patulo filiformi longioribus, stylo brevi crasso latioribus. C. 4. Mey. in Ledeb. fl. Alt. III p. 39. C. parviflora Linn. sp. 919.—DC. syst. IT. p. 261.—prodr. L p. 152.—Spr. syst. IT. p. 887.—Koch syn. fl. Germ. p. 43. — Reichenb. ic. fl. Germ. cent. IL t. XXVI F. 4301. Sisymbrium pinnis foliorum pinnatis, pinnulis linearibus glaberrimis Gmel, fl. Sib. III. p. 270. n. 37. t. 64. Specimina nostra, quæ vidi, minuta, florentia bi-tripolli- caria, pilis brevissimis raris tecta. Petala alba angusta, calyce vix duplo longiora. | In humidis Dahuriæ subalpinæ hinc inde obvia. Floret Junio. ©. 249 37. PARRYA C. 4. Mer. Parrya R. Br.et subgenus Lejospora C. 4. Mey.— Endl. gen. n. 4856. Siliqua lato-linearis , valvis uninervis , venosis , placentis Imclusis. Semina biserialia , marginata vel immarginata, testa laxa, sæpe corrugata. Funicul umbilicales subalati, dissepimento adnati vel liberti. Stigmata duo conniventia. Sectio I. NeuroLoMa Andrz. Semina late marginata, testa corrugata , funiculi basi septo adnati. Endl. L. c. 120. ParryA mAcrocarrA R. Br. P. glanduloso-aspera, siliquis lineari-oblongis utrin- que acutis , inter semina sæpe constrictis, foliis petiolatis , oblongo-lanceolatis uirinque acumi- natils. . B. foliis incisis dentatisque. P. macrocarpa R. Br. flor. ins. Melv. in verm. Schrift. ed. Germ. p. 3719.—Cham. et Schlecht. in Linnæa 1826. p 18: P. arctica Turcz. pl. exs. (olim). Cardamine nudicaulis Linn. sp. pl. ed 1. p. 654. C. articulata Pursh fl. Bor. Amer. 2. p. 439.— DC. syst. IT. p. 268.—prodr. 1. p. 154. Hesperis arabidiflora f. aspera DC. syst. nat. IL p. 454. Arabis nudicaulis DC. syst. IL p. 240. 243 Neuroloma arabidiflorum £g. asperum et N. nudicaule DC. prodr. 1. p. 156. - Cardamine foliis ex lineari-lanceolatis sinuato-dentatis, caulibus nudis, siliquis compressis inter semina constric- us. Gmel. fl. Sib. III. p. 273. n. 43. Fructiferam sub finem Julii inveni in humidis alpium Kawokta et Ukalkit inter fontes fluvii Barguzin et An- garam superiorem sitis. ©}. Folia in omnibus individuis hic lectis, uti in aliis quæ ad vianm Ochotensem, Kamezatka et Unalaschka fuerunt in- venta et mecum communicata, fuerunt integra. Sed ad- sunt etiam in herbario meo duo specimina florifera, absque designatione patriæ, foliis profunde incisis in- structa. Semina aut magna, latitudinem totius siliquæ implentia uniseriata, aut angustiora subbiseriata. Flores albi aut purpurascentes. Tribus IL ALYSSINEÆ seu PLEURORHIZEÆ LATISEPTÆ. 38. ODONTARRHENA C. 4. Mey. in fl. Alt. IL. p. 58. Bud gen. 4979.—Deless, ic. pl. sel. IL't. 38. ( Numerus seminum ‘hinarius expressus ). — Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IT. t. XX. f. 4275 et 4276. Calyx erectiusculus, basi æqualis. Petala indivisa. Glandulæ hypogynæ valvariæ 4. Filamenta libera intus membranula appendiculata. Stigma simplex. Silicula supra torum sessilis , subelliptica com- pressa, bilocularis, dehiscens: loculis (plerumque) monospermis, valvulis planis, placentis filiformibus inclusis. Funiculi umbilicales setacei liberi. Semina 244 pendula immarginata vel marginata lævia. C. À, Men: de. Hoc genus ab Alysso distinguitur valvulis siliculæ dorso non convexis et funiculis septo non adnatis. Præterea semina in loculis plerumque solitaria et siliculæ apice (exclusa ©. Fischeriana) integerrimæ aut subinteger- rimæ. Ab Aurinia, Psilonemate, Ptilotricho et Octadenia filamentis appendiculatis præter alias notas recedit. ù 121. ODoNTARRuENA ToRTuosaA €. A. Mey. Ô. racemis compositis ; caulibus assurgentibus basi tortuoso-diffusis , foliis oblongis subobtusis ; siliculis subellipticis, stylo duplo triplove lon- gioribus ; seminibus immarginatis. C. 4. Mey. L. c. p. 60. a. siliculis exacte ellipticis, apice in- tegris, acutiusculis. Alyssum tortuosum W. et K.—DC. syst. IL. p. 306.—prodr. I. p. 161.—Spr. syst. IT. p. 861. (excl. syn. M. B.)—C. A, Mey. L c. À. tortuosum P. flexuosum Reichenb. pl crit, L Pie. XC. f. 193. et J. (excel. syn. MB). À. alpestre f. majus Koch syn. pl. Germ. p. 59? _#. siliculis obovato-ellipticis, apice sæpe retusis vel subemarginatis. À tortuosum f. DC. I. c.—C. 4. Mey. L. c. A. tortuosum &. Reichenb. L. c. f. 192. et 4. H. À. tortuosum Aeichenb. icon. fl. Germ. cent. IL t. XX. f. 4276. 245 Priorem varietatem in regionibus , de quibus agitur , tan- tummodo vidi. At forma silicularum transit aliquando in suborbiculatam aut ovatam , non raro in eodem speci- mine. Figura foliorum non minus variabilis , plerumque illa oblonga, versus apicem dilatata, latitudine 5—6-plo latiora, sæpe ratione latitudinis breviora, interdum obovata, vix duplo longiora, quam lata, An ergo Od. obovata et Fischeriana ab hac revera specifice distincta? Alyssum Sawranicum Andrz. nonnisi floribus paulo minoribus recedit et mera hujus videtur varietas. Alyssum alpestre L. jam a celeb. Kochio 4. tortuoso jungitur. In arenosis ad littora Baicalis prope thermas Turkenses etc. Floret Majo, Junio et Julio. 9. 122. OnontarRuEnA Fiscueriana C. 4. Mey. (in litt.) O. racemis simplicibus aut rarius subcompositis, caulibus basi prostratis assurgentibus; foliis oblongo-obovatis, subobtusis, spathulatisve; sili- culis obovatis , obovato-oblongis vel suborbicu- latis , apice retusis vel subemarginatis, stylo duplo vel triplo longioribus; seminibus immar- ginatis, Alyssum Fischerianum DC. syst. IL p. 311.— prodr. I. p. 162. Flores aurei , plerumque majores et copiosiores , quam in præcedente, folia multo latiora sæpe spathulata obtusis- ° sima , dantur tandem individua foliis angustioribus et non magis latis, quam in quibusdam speciminibus Od. tortuosæ , ad cujus varietatem F et silicularum forma valde appropinquitur. 246 În arenosis et rupestribus fere ubique. Floret Majo, Junio et Julio. 9. 39. ALYSSUM À. Br. in Denh. et Clapp. itin. vide Linnæa II. 9Ù 204 Endl. gen. n. 4874.—Gærtn. t. CXLI—Schkuhr t. CEXXXI. —Reichenb. pi. crit. t. V.—icon. fl. Germ. cent. Il 1 XVII XIX, et XX 7 29272. et 4979.—Alyssi sp. Linn. DC. Calyx erectus basi æqualis. Petala indivisa: Glan- dulæ hypogynæ valvariæ 4. Filamenta omnia vel nonnulla membranula appendiculata. Stigma sim- ‘plex. Silicula supra torum sessilis suborbiculata , apice retusa, compressa, bilocularis , dehiscens: loculis dispermis, valvulis disco convexis , limbo planis ; placentis filiformibus inclusis. -Fumiculi umbilicales oppositi a styli basi æquidistantes, basi membranacea dissepimento adnati. Semina pendula submarginata, lævia. C. À. Meÿ. in fl. Alt. IL. p. 58. 123. Azrvyssum Lenense Adams. À. perenne , pube stellata pilisque simplicibus in- canum; caulibus diffusis, foliis lineari-cuneatis acutiusculis; racemis demum subelongatis; se- palis caducis; petalis retusis calyce duplo longi- oribus; filamentis brevioribus filiformibus aut apice parum latioribus, longioribus membrana appendiculatis aut rarius uno duobusque denti- culis auctis ; siliculis obovatis, vel obovato- 77 suborbiculatis, subellipticisve stylo duplo lon- gioribus. A. Lenense Adams mem. soc. Mosq. nat. cur. VW. bp. 110.— DC. syst. IL p. 308.—prodr. I. bp. 161.—Spr. syst. IT. p. 860. Variat præter silicularum conformationem, sicuti similli- mum À. Altaicum C. A4. Mey., siliculis pube stellata scabris aut omnino glabris. Ab 4. Altaico distinguitur fillamentis inferioribus non subulatis et superioribus plerumque edentulis , rarius uno duobusque , non vero omnibus, denticulo parvo auctis. Sed verior ne sit mera ejus varietas. In arenosis et rupestribus cum præcedente fere ubique provenit, eodemque tempore floret. 9. 40. PTILOTRICHUM C. 4. Mer. in fl. Alt. II p. 64. Endl. gen. n. 4876. Calyx erectiusculus basi æqualis. Petala indi- visa. Glandulæ hypogynæ valvariæ 4. Filamenta lhibera inappendiculata. Stigma simplex. Silicula Supra torum sessilis , subelliptica, subcompressa, bilocularis, dehiscens, disperma (*), valvulis sub- convexis; placentis filiformibus inclusis. Semina pendula immarginata in quoque loculo solitaria. Funiculi umbilicales liberi setacei. C. 4. Meÿy. L. ©. — Flores in omnibus albi. (*) Admissis in hoc genere speciebus Europæis, character sic mutandus: Silicula 2—8 sperma, loculis ergo 1 —4 spermis. Semina marginata aut immarginata. 248 124. Pricorricuum ELoNGATuM C. 4. Mey. Pt. subcanescens: pube biradiata radus plumosis; foliis linearibus (latitudine 8-plo 10-plove lon- gioribus) obtusis. €. À. Mey. [. c. Pt. elongatum ZLedeb. icon. fl. Ross. Alt. ill, t. 275. Alyssum canescens £8. elongatum DC. prodr. I p. 164.— syst. IT. p. 322. À. Dahuricum Schlecht. in herb. Willd. ex Stev. Pt. canescens C. 4. Mey., inter limites floræ nostræ non- dum hucusque repertum, dignoscitur statura multo minore, pubescentia stellata 4 radiata atque foliis bre- vioribus latitudine nempe 4—5-plo tantum longioribus. Alyssum tenuifolium Steph. alteram speciem Pti- lotrichi floræ Baicalensi-Dahuricæ constituens nullibi a me repertum et mihi prorsus ignotum, foliis ex descrip- tione acutis et angustioribus a Pt. elongato differt. In siccis et lapidosis transbaicalensibus et Dahuricis copi- ose nascitur. Floret Majo, Junio et Julio. 9,. 41. DRABA Linn. gen. 800. Endl. gen. n. 4S880.—Deless. ic. sel. IL t. 44— 46. — Reichenb. pl. crit. t. 883. 385. 386. 38'1.—ic. fl. Germ.:cent. II t. XX. f. 4235. 4236 et XIII.—XP. | Silicula oblonga vel elliptica a dorso compressa, plana, vel valvulis subconvexis tumidiuscula. Fila- menta edentula. Funiculi liberi. Koch syn. 1. Germ. p. 61. 249 Sectio I. Curysonrara DC. Perennes , rarissime biennes , pube plerumque ramosa vestitæ; scapi plerumque aphylli simplicis- simi, rarius caules foliosi; folus planis vel basi vix carinatis , integerrimis dentatisve; floribus flavis ; stylo abbreviato C. 4. Meÿ. in fl. Alt. IIL 69. 125. DrABA REPENS M. B. D. scapis aphyllis, pilis simplicibus hirtis; foliis oblongis acutis subintegerrimis setulis ramosis hispidis; petalis calyce subpiloso triplo longio- ribus ( emarginatis ); siliculis oblongo-ellipticis glabris pedicello glaberrimo brevioribus : stylo brevi: sarmentis tandem elongatis radicantibus. 4. Mey. ..c. © D. repens M. B. fl. Taur. Cauc. IL. p. 89. et III p. 427. (excel. fors. syn.)—DC. syst. II. 338.—prodr. I. p. 168.— Spr. Syst. IL p. 873.—Reichenb. icon. bot. VII. n. 1033. 1034.— Ledeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 145. D. Gmelini Adams mém. des nat. de Mosc. F. P- 137. — DC. LU. cc.—Spr. L. c. TK Lepidium Gmel. fl. Sib. LIT. p. 255. n. 13. t. LPI. f. 2. In collibus prope Ircutiam ad viam Angarensem et ulterius ad Angaram. Floret Majo. 9. Sectio TE Leucoprasa DC. ({ Leucodraba et Holarges) Perennes , rarius biennes pube ramosa vel sim- plici plerumque vestitæ. Scapi subaphylli vel 250 caules foliosi, fois planis mtegerrimis dentatisve; floribus albis : stylo plerumque abbreviato C. À. Hey an y AUPIIE PTT. Nonnisi floribus albis a Chrysodraba distinguitur. A, Glabræ vel pilis simplicibus aut bi- furcis vestitæ. a) Acaules vel subacaules. 196. DrarA GEuDA 7. D. caulibus erectis glaberrimis; foliis oblongis sub- inteserrimis acutiusculis, basin versus longe attenuatis , glaberrimis vel pilis simplicibus bi- furcisve ciliatis; petalis calyce duplo majoribus ; siliculis ovato-oblongis pedicello sublongioribus, stylo brevi. æ. foliis pilis simplicibus ciliatis. D, gelida Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 131. 8. foliis vel omnino glabris eciliatis, vel basin versus ciliis paucis simplicibus a pi- ceque bifurcis instructis. D. primuloides Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 132 "20 Cespites foliorum plus minus densæ cauliferæ aut steriles. Caules simplicissimi, aphylili, rarissime ramulo et ad basin ejus folio aucti. Folia radicalia externa plerumque emarcida , cæteris multo breviora et latiora , obovata, obtusa, subdenticulata. Sepala glaberrima, oblonga, ellip- tica. Petala obovata, lactea. Filamenta subæqualia, basi dilatata. Siliculæ obovatæ vel ovato-oblongæ, glaberrimæ, pedicellis plerumque breviores, rarius illos æquantes. Valvulæ planæ, ad margines subconvexæ , nervo medio 251 dorsali destitutæ. Dissepimentum completum, hyalinum , enervium. Semina 8, in loculis biserialia, pendula, rufa. Stylus brevis sed manifestus, stigmate capitato subbilobo terminatus. Accedere videtur e. ad D. ciliatam Scop. P. ad D. læ- vigatam Hoppe, mihi ex descriptionibus tantum notas. Ab ïilla nostra recedit præsertim siliculis ovatis vel _ovato-oblongis, valvis enerviis, seminibus biserialibus et caule plerumque aphyllo, ab hac etiam silicularum forma, quæ in D. lævigata oblongo-lanceolatae (ex Aoch syn. fl. Germ. p. 62), ellipticae (ex Reichenbachio fl Germ. exc. IT. p. 666. et icon. fl. Germ. cent. IL n. 4239), stylo brevi, sed manifesto. Draba ochroleuca Bge. fl. Alt. suppl. p. 574, mihi etiam ignota, a nostræ variet. e, florum colore et forsan foliis crassioribus, car- nosis differre videtur. Varietas &. observata fuit in pluribus alpibus Baicalem circumdantibus , tam occidentalibus (Urgudei , Nuchu- Daban), tam boreali-orientalibus (Kawokta); in planitie- bus subalpinis rarius hinc inde occurrit. Grescit quoque in insulis Kurilensibus. Altera varietas in alpe Nuchu- Daban et in aliis ad fl Mondam sitis, a defuncto ÆXuz- netsowio et postea ab amicissimo ÆÂirilowio inventa. Floret Junio. 9,. à 127. Drasa Frannizensis Wulf. D. scapis subaphyllis glaberrimis; foliis lineari- oblongis glaberrimis acutiusculis integerrimis pilis simplicibus ciliatis et subhirtis ; petalis calyce glabro subduplo longioribus: siliculis ellipticis glaberrimis pedicello glaberrimo sub- longioribus , stylo subnullo. €. Æ Mey. in 1. AIO 78 | D. Fladnizensis Wulf. in Jacq. misc. I p. 147.—Koch syn. fl. Germ. p. 62.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent II. t. XIII. f. 4937.—DC. syst. IL. p. 345.—prodr. L p. 163.—Spreng. syst. IL. p. 874. (excel. syn. nonnulis.) D. Helvetica Schleich. exs. Helv. ( specimina aphylla. )- DC. U. cc. . R À D. lactea Adams in mém. des nat. de Mosc. V. p. 104.— DC. syst. IT. p. 347.—prodr. I. p. 170.—Spreng. syst. IT. p. 875.— Ledeb. icon. pl. fl Ross. Alt. ill. t. 200. Draba ciliaris Wall. Helv. n. 671. (excl. syn. Linn)) D. androsacea Wall. Lapp. n. 3117. D. Wabhlenbergii «& homotricha. Zindblom syn. Drab. in Linnæa 1839. p. 324. Flores minores quam in præcedente, lactei. Caules a- phylli aut folio unico vel duobus (elatiores) instructi. Siliculæ exacte ellipticæ aut suboblongæ. Forsan non immerito a cl. Lindblom cum D. Wahlenbergii con- juncta, a qua tantum defectu pubescentiæ stellatæ discrepat. In alpibus Baicalensibus occidentalibus et Dahuricis obvia. Floret æstate. 9. b) Caule folioso. 128. DRABA GRANDIFLORA C. A. Mey. D. caulibus simplicissimis foliosis, foliisque oblon- gis, obovatisve acutis integerrimis setis biparti- tis adpressis strigosis; petalis calyce glabrius- culo , apice subbarbato , subtriplo longioribus ; siliculis lineari-oblongis ( 16—924 - spermis) , glabris, pedicello glabro longioribus , stylo, sub- nullo. C. 4. Mey. in fl. Alt. IT. p. 74. 253 D. grandiflora C. 4. Mey. l. c.—Ledeb. icon. pl. fl. Ross. mo ALE. ll 967: 7 Pachyneurum grandiflorum Bge. del. sem. hort. Dorp. 1839. 15. Wiridis, caule Sglabro, folirs pilis ra- ris hirtis, radicalibus in petiolum longio rem angustatis, lanceolatis. Eutrema piliferum Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 171. Pili centro aflixi, aut si vis ab ipsa basi bipartiti, ramis adpressis. Siliquarum valvæ medio nervo crasso venis- que obsoletioribus percursæ. Semina immarginata, bise- rialia. Tantummodo varietatem # possidemus, quam simul ad fl. Tessa in subalpinis amic. ÆKirilow invenit, florentem et siliculis immaturis onustam versus medium Junii. 9. B. Foliis nonnullis pube stellata vestitis, hæœc etiam sæpe in caulem, pedicellos imo et in siliculas ascendente. a) Acaules et subacaules. 129. Draga Lapronica 7. D. scapis subaphyllis glaberrimis; foliis lanceolatis, basi attenuatis , disco pube stellata scabris (ra- rius glabratis), margine pilis simplicibus, rarius bifurcis cilatis; petalis calyce duplo longiori- bus; siliculis glabris ellipticis (rarius oblongo- ellipticis, lanceolatisve); stylo brevi aut subnullo terminatis. | È D. Lapponica Willd. herb. DC. syst. IL. p. 244 log I. p. 169.-— Wahlenb. fl. Suec. I p. 400.—XKoch syn. fl. Germ. p. 64.—Reichenb. icon. bot. seu pl. crit. VIIL p. N. II 1842 | 17 954. DTA 1019—1022.—icon. fl. Germ. cent. IL t. XIF. f. 49240. D, Wabhlenbergii Hartm. scand. 2 p. 197.— Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 138. CS D. pygmæa et nivalis ? Turcz. cat. pt. Baic. Dah. n. 136. ct 09e D. Wahlenbergii 8. heterotricha ZLindbl. syn. Drab. in Linnæa 1839 p. 324. Polymorpha uti omnes fere hujus sectionis Caules florife- ri et caudiculi Steniles mox in cespite denso congesti, mox radice divisa, more Androsaces villosæ, remoti. Pubes stellata foliorum plus minus copiosa. Siliculæ ple- rumque ellipticæ at in nonnullis individuis simillimis et eodem loco crescentibus in formam oblongam tran- seunt. Caules plerumque nudi, rarius monophylli. An varietas D. Fladnizensis? An Dr. nivalis Willd. et DC. prodr. certe specifice ab- hac distincta? Specimina siliculis oblongis nonnisi caule glaberrimo a Dr. frigi- da Saut. distinguuntur. In alpibus occidentalibus Baicalensibus Nuchu-Daban, Tsagan-Gol ad fl Tessa et cæt. atque in Dahuriæ alpe Czokondo. Floret æstate O9,. 130. DrapA rFRIGIDA Saut. D. scapo nudo, uni bifolioque, bodidelie de pube —. laxa adspersis, aut basi tantum puberu- o, pedicellis glabratis; foluis stellato-tomentosis, 1 simplicibus ciliatis, radicalibus et caudicu- lorum lanceolatis ellipticisve, basi attenuatis, caulinis semiamplexicaulibus integris dentatis- que, siliculis oblongis glabris süubdivergentibus, stylo brevi vel subnullo. = 255 D. frigida Saut. bot. Zeit. 8. 1. p. 712.— Koch syn fl. Germ. p. 63.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IT. t. XIII f. 4241. D. stellata Koch bot. Zeit. 6. 2. p. 427 (non Jacq.), —DC. syst. IT. p. 246—prodr. I. p. 169.—Deless. icon. sel. II. t. 46 B.—Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n: 139. D. lævipes DC. Il. cc. (varietas pedicellis glabris , siliculis longioribus) Deless. icon. sel. IT. t. 46 f. À. D. dubia Sut. % p. 46. Et hæc etiam variat siliculis brevioribus exacte ellipticis uti præcedentes; a D. hirta L. dignoscitur siliculis in pedicellis patulis divergentibus. In alpe Nuchu-Daban et ad fl. Oka sitam. Floret æs- tate ©9,. 131. DRAPA MACROPHYELLA mn. D. scapo nudo pilis simplicibus bifurcisve sparsis vestito ; caudiculis elongatis foliosis; foliis radi- calibus oblongo-obovatis basi attenuatis scapum subæquantibus , pubescentia stellata rara vesti- üs; pedicellis glabris; calycibus oblongis sub- barbatis, petalis duplo brevioribus ; siliculis (immaturis) ovato-oblongis glabris , stylo brevi apiculatis. Species recognoscenda ex paucis speciminibus mihi nota, sed ad nullam ex cognitarum reducenda. Folia multo majora , quam in affinibus, in specimine adultiore vix caule breviora, in junioribus illum superantia. Flores majores, lamina petalorum minus dilatata. In regione subalpina boreali-orientali, inter alpes Kawok- ta et Ukalkit, inter fontes fluvii Barguzin et Angaram superiorem sitis ad torrentem. Julio D. Lo 256 Bb Caztibass folro ss 132. DrABA niRTA Z. D. caule 1-5 phyllo, pube stellata ex toto vestito, aut inferne vel superne glabro; foliis acute den- tatis, tomentoso-stellatis, margine pilis simplici- bus ciliatis, radicalibus oblongis basi attenua- ts, caulinis ovatis semiamplexicaulibus ; petalis calyce duplo majoribus; pedicellis glabris, rarius puberulis ; siliculis ovato-oblongis glabris, cauli parallelis; stylo brevi vel subnullo. D. hirta Linn. sp. 897 — Wahlenb. fl. Lapp. p. 175 t. XI f. td et 3— DC. syst. Il. p. 343—prodr. 1 /p 169 — Spreng. syst. IT p. 814.—C. 4. Mey. io fe AW MT. pb. 77.— Koch syn. fl. Germ. p. 64 (in adnotatione). — Rei- chenb. icon. bot. VWIIT. p. 1026—1028.—Jaindbl. syn. Drab. in Linnæa 1839 p. 329. D. Dahurica Fisch. in DC. syst. IE p. 350—prodr. TI. p. 170.— Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 144. Varietas foliis radicalibus integerrimis inter limites floræ nostræ non reperta; adest in speciminibus meis inter Jacutiam et Ochotiam lectis, talem icon Xeichenbachia- na citata n. 1026 et 1027 optime exprimit. En subalpinis ad torrentem Balachta atque Dahuriæ in alpe Czokondo. Junio et Julio floret 2. 133. Drapga MoncozicA mn. D. caule folioso ramoso vel simplici cum pedicel- his foliüsque pube brevi stellata canescentibus, pilis simplicibus intermixtis nullis ; folüis denti- culatis vel subintegerrimis : radicalibus basi at- Do 4 tenuatis, caulinis superioribus ovatis, basi se- miamplexicaulibus; racemis confértis; petalis ca- lyce duplo majoribus; siiculis oblongis glabris divergentibus pedicellos plus duplo superanti- bus; stylo nullo. . Planta circiter 4 pollicaris ab affinibus distincta racemis abbreviatis confertis, siliculis divergentibus, stylo nullo, pubescentia densiore et defectu pilorum simplicium mar- ginem foliorum cingentium. An tamen sequentis va- rictas ? In alpe Nuchu-Daban, nec non in glareosis ad lacum Kos- sogol in confini Mongolia Chinensi. Floret æstate 9, aut 134. DrAza iNCANA Linn. D. caule folioso ramoso vel simplici, pube stellata Sparsa et pilis simplicibus cum pedicellis foliis- que vestito; foliis grosse dentatis radicalibus et inferioribus basi attenuatis oblongis, caulinis semiamplexicaulibus ; petalis calyce subduplo majoribus ; siliculis glabris, (aliquando) contor- tis, oblongis, pedicellis (plerumque) longioribus; stylo subnullo aut brevissimo. _ Dr. incana Linn. sp. 897 (ex Koch.)—Koch syn. fl. Germ. p> 65 (excel. var B.)— Reichenb. icon. bot. VIII f. 1029— 1032—icon. fl. Germ. cent. II. t. XIV. f. 4249.— Lindbl. SyYn. Drab. L c. p. 330 (excl. var B.). Dr. contorta Ehrh. Beytr. VIL p. 155. DC syst I p, 348—prodr. I. p. 170—C. A. Mey. in Ledeb. fl. Alt. HD es Dr. incana 8. Wakhlenb. fl. Suec. p. 398. 258 Variat rarius pedicellis elongatis siliculas duplo et ultra superantibus. In alpinis et subalpinis Baicalensibus et Dahuricis fre- quens. Floret æstate © & vel D. 135. DraBA conrusa Ehrh. Dr. caulibus ramosis foliosis cum pedicellis foliis- que pube stellata et pilis simplicibus incanis; foliis oblongis, ovatisve acutis dentatis ; petalis oblongis calyce pubescente subduplo longiori- bus; siliculis pube stellata imcanis (obliquis) pe- dicello longioribus; stylo brevissimo. C. 4. Mey. in 11 DEP p.61 Dr. confusa Æhrh. Beytr. VII. p. 155.— DC. syst. IL. p. 348 (excl. forsan var B8.).—Koch syn. fl. Germ. p. 65 (cum var P. Dr. incanæ).— Reichenb. icon. bot. VIII. f. 1033 — wcomi fl. Germ. cent, ILE) XP. 0. 40484 Dr. incana Spr. syst. veg. IT. p.876 (exc. syn. Dr. contor- tæ et Alyssi dentati Nutt.) —Z7B. fl. Taur. Cauc. p. 429.— Wahlenb. fl. Suec. p. 398. (excl. var B.). Draba incana 6. hebecarpa Lindbl. syn. Dr. L c. p. 331. Flores nullo modo in nostris majores ut in præcedente. In alpinis et subalpinis cum priore frequens. Floret æsta- te O a aut 9. 136. Draga pasycarra C. 4. Mer. Dr. caulibus subsimplicissimis foliosis cum folis oblongis acutis dentatis pube ramosa pilisque simplicibus obtectis; petalis calyce hirto duplo longioribus; siliculis lato-ellipticis (oblongo-ellip- ticisve) pube simplici canis pedicello pubescente 959 longioribus ; stylo brevissimo. €. 4. Mey. im fl. AIT. pe 79. | Dr. dasycarpa Ledeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 264. æ. alpicola: caule firmiore, plerumque hu- miliore, foliis minoribus subcoriaceis. #. subalpina: caule plerumaque elatiore, fo- liis majoribus membranaceis. Præterea variat siliculis, præsertim maturis, margine tan- tum vix ciliatis; talia a Dr. incana ægre dignos- cuntur. Varietas &. lecta fuit in alpe Nuchu-Daban ad torrentem Ischunt et in alpe Tsagan-Gol, $. ad pedem alpis Ur- gudei et ad torrentem Balachta, ubi etiam individua siliculis ciliatis observata. Floret æstate 2. Sectio III DrABEzLLA DC. Annuæ, pube ramosa et simplici vestitæ , cauli- bus foliosis ramosis, foliis sæpissime dentatis, ‘cau- linis sessiibus , floribus flavis vel albis , stigmate seseile ©. 4: Mey. in fl. Alt. 111. p. 83. 137. Lo. Gilib. D. caule ramoso folioso, foliüisque pube ramoso et pilis simplicibus pubescentibus; foliis acutius- culs dentatis, caulinis ovatis ; petalis emargina- is, calyce piloso sesquilongioribus ; siliculis elliptico-oblongis (20-40 spermis) glabris, pedi- cello brevioribus. C..4. Meÿ. L. c. Variat pedicellis siliculis duplo, triplo, quadruplove lon- gioribus. 260 D. lutea Gilib. fl. Lith. in Ust. del. 0p. % p. 357.— DC. syst. IL p. 351—prodr. I p. 171.—M. B. fl. Taur. Cauc. III. p. 428 (in adnotatione ad Dr. muralem). Dr. nemorosa var. Spr. syst. IT. p. 876. Dr. nemorosa &. lejocarpa Lindbl. L c. p. 333. Draba Gel. jt. Stb. HT pr 253 mn 7 (excl. syn. plur.). Übique vulgatissima. Floret Aprili, Majo et passim per totam æstatem ©. 138. DraApA NEmorosAa. L. Dr. caule ramoso folioso, folüisque pube ramosa et pilis simplicibus pubescentibus; foliis dentatis acutiusculis; caulinis ovatis ; petalis emarginatis (luteis) calyce piloso sesquilongioribus; siliculis elliptico-oblongis (32-40 spermis) pube simplhici vestitis pedicello glabriusculo brevioribus. C. 4. Me. 104. AM p.55, Dr. nemorosàa Linn. sp. p. 643.— Spreng. syst. IL p. 876 (excel. synon.). Dr. nemoralis Æhrh. Beytr. VIE p. 154.—DC. syst. IL p. 351—prodr. I p. 171.—M. B. fl Taur. Cauc. IL p. 95 III, p. 429.—Reichenb. icon. ‘fl. Germ. cent. IL) ENXIE f. 49236. | Lecta simul in glareosis ad lacum Kossogol. Junio ©. 139. DRABA ERIOPODA 7%. 2 Dr. caule simplici vel ramoso folioso foliisque pu- be ramosa et pilis simplicibus pubescentibus ; foliis subintegerrimis (minute denticulatisve) acu- hiusculis, caulinis ovatis, petalis subemarginatis 261 (aureis) calyce subpuberulo duplo longioribus ; siliculis ovato-oblongis 20 spermis glabris, pedi- cello pubescente paulo brevioribus. Flores majores ut in præcedentibus aurei nec lutei. Pedi- celli ratione silicularum breviores. Siliculæ basi ovatæ 20 Spermæ, seminibus multo majoribus pendulis. Habitat in subalpinis ad torrentem Urgudei et ad lacum Kossogol, nec non in Dahuria ad rivulum Korolla, prope Balczikanskoi Karaul. Floret Junio ©. 42. COCHLEARIA Tourn. Linn. gen. 803. Endl. gen. n. 4882.—Schkuhr t. CLXXXI.—Rei- :chenb. icon. fl. Germ. cent. IL. t. XVI (exel. f. 4256) et XVII. Silicula sessilis ovato-globosa aut oblonga, val- vis ventricosis. Semina plurima immarginata. Calyx æqualis patens. Petala integra. Stamina edentula DC. prodr. I. D 142. Sectio 1. EucocHLEanrrA. Silicula contrarie compressa, valvis convexis ple- rumque carinatis, nervo dorsali distincto. - 440. CocuLEaRIA GRANDIFLORA DC. GC. glaberrima, siliculis oblongis sublinearibus, ut- rinque obtusis, pedicellis duplo brevioribus; val- vis convexis ecarinatis:; septo nullo; foliis radi- cahbus longe petiolatis lanceolato-oblongis, cau- linis ovato-oblongis, basi cordato-amplexicauli- bus, grosse dentatis vel integerrimis. 262 C. grandiflora DC. syst. IL p. 368—prodr. I. p. 174— Spr. syst. IT. p. 878. Flores albi, magni. Petalorum lamina lata potius elliptica quam obovata. Siliculæ oblongæ, æquilatæ, aut basi paulo latiores. Valvulæ valde convexæ placentis approximatis. Septum nullum aut vestigia ejus ad apicem siliculæ. Se- mina plurima ad utramque placentam biserialia. Stylus brevis. Stigma capitato-bilobum. Planta nostra habitu. Cochleariam Armoraciam æmulat et præter notas sectionis floribus majoribus et siliculis oblongis nec glo- bosis omnino distincta. Cochlearia macrocarpa W. et Æ., mihi prorsus ignota, ex icone Reichenbachiana (icon. fl. Germ. cent. II. o 4263) dignoscitur siliculis utrinque attenuatis, parallele compressis. Proxima nost- ræ est Cochlearia sisymbrioides DC., cujus speci- mina florifera et fructibus maturis onusta, prope urbem Jacutiam lecta possideo. Huic folia inferiora sæpe pin- natifida, interdum irregulariter dentata, siliquæ pollicem longæ pedicellos fere æquantes, septo fenestrato sed manifesto præditæ; magnitudine florum nositræ non cedit. js In hortis oleraceis culta. Spontaneam vidi in pratis humi- dis prope Nerczinskoi Zawod. Floret Majo et Junio 9. Tribus IL THLASPIDEÆ SEU PLEURORHIZEÆ ANGUSTISEPTÆ. 43. THLASPI Zinn. gen. 802. + Endl. gen. n: 4885.—Gærtn. t. CXLI.—Schkuhr t. CLXXXI.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. 11. t. V et VI. (icon. super.). Silicula apice emarginata , valvis navicularibus dorso alatis, loculis 2-polyspermis. Petala æqualia. 263 Calyx basi æqualis. — Flores albi, rarius rosei. DC. prodr. I. p. 175. Sectio I. Nomisma DC. Valvæ per totum dorsum alatæ. Semina indefi- nita striata DC. ibid. 141. Turaspr ARVENSE L. Th. caule erecto subramoso , petalis oblongis ca- lyce paulo longioribus ; siliculis orbiculato-ob- cordatis plerumque 12 spermis. C. 4. Mey. in Al, LIT, p. 94. Th. arvense Linn. sp. 901.— DC.,syst. IL. p. 375—prodr. I. p. 175.—Spr. syst. II. p. 879 (excel. syn. Th. collini MB.)—MB. fl. Taur. Cauc. II p. 99.—Schkuhr t. CLXXX.—Koch syn. JL. Germ. p. 68.—Reichenb. icon. fl. Germ, cent. II t. W. f. 4181. | Thlaspi Gmel. fl. Sib. III. p. 253. n. 8. Variat pedicellis siliculis brevioribus et simul foliis basi subcordatis, ita ut limites inter Th. arvense et Th. Baicalense DC. omnino tolluntur. In cultis et ruderatis passim. Floret Majo, Junio ©. Sectio Il. Prerorrorrs DC. Siicula valvis per totum discum alatis: alis angustis, nervo vix ullo circumscriptis. Stylus plerumque _elongatus. C. 4. Mey. in fl. Alt. III. pu 96: 1429. TuLasPi cOcHLEARIFORME DC. Th. caule erecto simplicissimo ; petalis obovatis calyce multe longioribus; siliculis obcordato- 264 oblongis latitudine sua duplo longioribus 4-8 spermis. Th. cochleariforme DC. syst. IT p. 381—prodr. I. p. 176 — Deless. icon. sel. II. f. 52.—Spr. syst. IL. p. 879. Lepidium thlaspidioides Pall. itin. 3 p- 161. Petala magna alba, rarissime rosea vel violacea (in speci- minibus Mongolicis). In montosis et siccis prope pagum Ojok, ad Baicalem prope .Kadilnaja et Goloustnaja, in transbaicalensibus et cæt. Floret Majo D. / Tribus IV. TETRAPOMEÆ SEU PLEURORHIZEZÆ ; QUADRIVALVES. 44. TETRAPOMA Turcz. vide ind. sem. hort. Imp. Petr. p. 39. Endl. gen. n. 48853.—Tetracellion Turcz. pl. exs. Silicula ellipsoidea vel subglobosa sectione trans- versali teres. Valvæ concavæ 4. Dissepimenta 4, medio fenestrata. Calyx patens, basi æqualis. Petala indivisa. Glandulæ hy- pogynæ utrinque ad basin staminum breviorum. Fila- menta libera edentula. Stigma truncatum sub 4 lobum. Silicula substipitata 4 valvis: valvis subenerviis conca- vis, placentis dorso obtusis inclusis. Dissepimenta in- completa, vel completa ? Semina pendula, cumulato-sub- quadriseriata, immarginata, punctulata. Funiculi umbili- cales liberi, capillares.—Herhæ annuæ vel biennes, ha- bitu Nasturtii, pube simplici adspersæ, foliis runcinatis pinnatifidis; siliculis ovato-ellipsoideis (globosisve) tur- gidis ; seminibus minutis rufis. Æ. et M. ind. sem. hort. Inmp. Petr. p. 39. Se f 265 143. TETRAPOMA BARPAREÆFOLIA M. T. siiculis septis mcompletis unilocularibus, stylo distimcto. F. et M. [. c. Camelina barbareæfolia DC. syst. IL. p. 517—prodr. I p. 201.— Deless. icon. sel. IL t. 70.—Sprensg. syst. IL. P: 880. Tetracellion ellipsoideum Turcez. pers MS 52 Variat siliculis ellipsoideis vel subglobosis. Crescit abunde in Daburiæ alpinæ locis arenosis et lapi- dosis ad torrentes, in Dahuria orientali ad fl. Urow, nec non ad Schilkam et Argunam versus eorum junctionem. Frequentissima etiam ad Angaram superiorem, ubi indi- vidua siliculis subglobosis observavi. Floret Junio et Ju-, lio. 2. 45. HOLARGIDIUM Turcz. cat. pl. Baic. Dakh. Silicula oblonga sublinearis, sectione transversal: quadrata. Valvæ plane 4, loculi 4.—Dissepimenta completa. | Calyx subclausus , basi æqualis. Petala emarginata. Glan- dulæ hypogynæ 4. Filamenta libera, basi dilatata eden- tula. Stylus brevissimus, stigma subquadrilobum. Silicula supra torum sessilis, oblonga, sublinearis, basi apiceque angustata, obtusa, glaberrima , 4 valvis, 4 locularis. Valvæ planæ nervo dorsali ramoso , ad apicem non at- tingente, lateralibusque obsoletioribus pictæ. Placentæ dorso obtusæ, clausæ. Dissepimenta 4, in medio rectan- gule plicata, cruciatim cohærentia +: Semina in quoque loculo biserialia, pendula, plurima, immarginata, Iævia. Decba perennis aut forte biennis Æolargidum facie ct floribus, foliis radicalibus et caulinis grosse dentatis, pube simplici et ramosa vestita. - 266 144. Horarcinium KuZNETSOWIL mn. Crescit ad torrentes ex alpe Nuchu-Daban fluentes , ubi primum a Auznetsowio detecta fuit. Postea eandem ad lacum Kossogol, ad fluvium Tessa et in aliis locis vici- nis invenit amic. J. Kirilow. Floret Junio 9, aut a Subordo IL NOTHORHIZEÆ DC. syst. II. p. 438.—prodr. I. p. 186. Tribus V. SISYMBREÆ SEU NOTHORHIZEÆ : SILIQUOSÆ DC. ibid. 46. HESPERIS Zinn. gen. 817. Endl. gen. n. 4903—Schkuhr t. CEXXXIV —Rei- chenb. icon. fl. Germ. cent. II. t. LVIII et LIX. Siliqua linearis, tetragono-teretiuscula, interdum compressa. Stigmata duo conniventia vel diver- gentia (in H. pygmæa Hook et trichosepala m.). Semina uniserialia subirigona immarginata aut com- pressa, marginata. Filamenta libera edentula. Calyx basi bisaccatus. : _Sectio IL. Dercosma Andrz. (sp. Deil. DC.). Flores purpurascentes vel albi, rarissime sordi- de flavescentes. Petalorum lamina dilatata, obovata. . Siliqua tetragona teretiuscula. Dissepimentum hya- linum. Funiculi dilatati. Semima oblonga cylin- dracea-trigona. Radicula dorsalis. C. 4. Mey. in fl. Alt: EU. p: 114. 267 145. Hesprris SiriricA L. H. glandulosa, pubescenti-pilosa, pube pilisque simplicibus; foliis dentatis subintegerrimisve, ra- dicalibus ellipticis, caulinis oblongo-lanceolatis subcordatisve; pedicellis pubescentibus calyce barbato sublongioribus; petalorum lamima obo- vata; siliquis glanduloso-pubescentibus. C. 4. Deer 2 Alf TITI. p. 115. H. Sibirica Linn. sp. pl. ed. IL. p. 297,— Ledeb. icon. pl. ft. Ross. Alt. ill. t. 394. H. matronalis 8. Wälld. sp. pl. IIL p. 531 (excl syn. Amm.). È In pratis humidiusculis prope Ircutiam aliisque in locis similibus vulgaris. Floret æstate À. Sectio II. ARABIDIUM. Flores purpurei, rarius variantes albi. Petalo- rum lamina dilatata, obovata. Siliquæ compressæ. Dissepimentum subchartaceum. Semina compres- siuscula. Radicula dorsalis. Funiculi umbilicales , filiformes. C. 4. Mey. im fl. Alt. III. p. 116. 146. Hesperis APprICA Poir, H. glandulosa et pilis simplicibus hirta; foliis sub- inteserrimis dentatisve, radicalibus ellipticis , caulinis anguste-oblongis ; pedicellis glandulosis calycis barbati longitudine ; petalorum lamina obovata ; siliquis compressis glabris ; seminibus marginatis. C. A: Mey. in f{. Alt. III. p. 117. ; 268 H. aprica Poir. suppl. 3 p. 194— DC. syst. IL. p. 459— prodr.) L p. 489.=Spr. syst vee. Il. p. 900.— Deless. icon. sel. IT. t. G2. Hesperis pilosa minor .angustifolia, floribus amplis purpu- reis. Amm. Ruth. p. 55. Crescit ad lacum Baicalem prope Listwenischnaja in ru- pibus atque in arenosis et lapidosis transbaicalensibus passim. Floret Majo et Junio h. 47. DONTOSTEMON Andrz. Endl. gen.n. 4904.—Andreoskia DC. prodr. I. p. 190 non Reichenb. Siliqua teretiuscula : valvis convexis subtriner- viis. Stigma simplex subbilobum. Semina unise- rialia. Calyx erectus subæqualis. Filamenta majora denticulo aucta aut per paria inter se connata. : Nomen unicæ speciei tantum conveniens, forte mutandum, aut genus forte in duo dividendum ex filamentorum majore indole. Num ex eodem charactere sectiones duas propono. Sectio I. SYMPHYODYNAMIS. Stamina majora per paria connata. —Herbæ ra- mosæ biennes’, rarius perennes, glabræ aut pilis simplicibus tectæ , glandulisque truncatis obsitæ. Folia angusta, plerumque integerrima, rarius den- ticulata. 147. DonTosTEMON micrantTuus C. 4. Mey. D. biennis, pilosus , eglandulosus: folis subinte- gerrimis ; petalis lineari-oblongis , calyce sesqui- 269 longioribus; stylo crassitie stigmatis ; seminibus immarginatis. C4. Meÿ..im f. Alt. TIT, p.120. D. nr UN SAT c.— Ledeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. all. t. 363. ; Andreoskia parviflora Turcz. cal pl. Baic. Dakh. n. 155. Sisymbrium lineare DC. syst. IT. p. 464 (excel. syn- Gmel.)— DC. prodr. I. p. 191.—Spreng. syst IT p. 900. Petala in genere minora, alba vel subrosea, venis reti- culatis picta, nec flava uti autumavit cel. de Candolle ex speciminibus siccis et vetustis. Habitat in declivibus lapidosis montis Petruschina ad An- garam prope Îrcutiam, in transbaicalensibus ad- A. Dschida et- cæt. Floret Junio, Julio cn 148. Dontosremon intecrirorus CC. 4. Mey.. D. biennis, piloso-glandulosus vel eglandulosus ; foliis linearibus integerrimis,; petalis cuneato- oblongis calyce triplo longioribus,; stylo stig- mate tenuiore; seminibus immarginatis. D. integrifolius IC. > A. Mer. in ft. Alt. IIT. p. 120 (in ad- notatione ad D. micranthum). Andreoskia integrifolia (et forsan eglandulosa) DC. prodr. D \p: 190: Sisymbrium foliis linçearibus integerrimis pedunculis glan dulosis hispidis Gmel. fl. Sib. IIT p. 270 (excel. icone\ &. glandulis truncatis flavicantibus vel nigricantibus plus minus densis tecta. ( Huc synonyma citata omnia præter Andreoskiam eglan- dulosam). ME 1842 18 270 5. pilosa, eclandulosa. LM Andreoskia eglandulosa DC. prodr. ibid. ? Sisymbrium eglandulosum DC. syst. nat. Il p. 435?—Spreng. SRSUNT P: 901 ? 6 Ramosissima. Petala alba aut purpurascentia venis reti- culatis picta. Synonyma adducta ad varietatem $. huc potius quam ad sequentem speciem pertinere, puto, nam celeb. auctor prodromi nec de foliis sæpe denticulatis , nec de seminibus ala cinctis in descriptione Andr. eglandulosæ suæ non commemorat. In campis siccis et arenosis inter torrentia Bystraya dictis et ad pagum Tibilti, in subalpinis ad fl. Irkut ct Oka : in transbaicalensibus atque in Dahuria. Varietas p. pro- pe Kudara ad fl. Czikoi et in Dahuria lecta. Floret Ju- nio et Julio d. 149. DonTosTEMON EcLANDuLosus C. A! Wey. D. biennis, pilosus, eglandulosus, foliis lineari-ob- longis denticulatis subintegrisque ; petalis cu- neato-oblongis calyce duplo longioribus; stylo crassitie fere stigmatis;, seminibus ala membra- nacea angusta cinctis. - D. eglandulosus C. 4. Mey. ibid. in lan aabna secure Flores in meis speciminibus purpurei, venis anastamosan- tibus pictæ, minores quam in præcedente specie. Semina ala angusta, apice parum dlatiore marginata. Inveni semel in ripa elevata fluvii Argun, non procul ab ejus junctione cum fluvio Schilka. Initio Augusti sili- quis maturis onusta fuit, summitatibus plantæ tantum florentibus d. 2 Ad hanc sectionem pertinent: Dontostemon perennis C. À. Mey. et Andreoskia dentata Bge. enum. 271 pl) Chin. in mem: acad: Petr. A831 p, 80 ét And. crassifolia Bge. species, ni fallor, indescripta e Mongolia Chinensi. à [l Sectio II. DoxTosTEMoON. Stamina majora denticulo paulo infra apicem aucta.— Planta biennis glandulis truncatis tecta, cæterum præter folia , glaberrima. Folia glandu- lis et margine pilis raris simplicibus vestita , pec- tinato-pinnatifida. L! 150. DonTosTEMON PECTINATUS. Petala cuneato-obovata alba, unguibus purpuras- centia, aut purpurascentia unicolora, calyce ru- bicundo triplo longiora. Stylus stigmate tenuior. Andreoskia pectinata DC. prodr. I. p. 190. Sisymbrium pectinatum DC. syst. IT p: 485—Spr. syst. TP 902; a. caule humiliore ramosissimo: ramis dif fusis. PA: pectinata PDC TTL TC [A Hesperis pinnata Pers. ench. 9 p- 203, #. caule elatiore simplici erecto vel ra- mOSO: ramis patentibus. | A. pectinata $. et y. DC. L. c. \ Sisymbrium pectinatum Æisch. _Cheiranthus pinnatifidus Willd. sp. 3 p. 523. Hesperis punctata Poir. suppl. 3 p. 195 et H. pilosa ejusd. p. 197. : 18° 272 Sisymbrium an asperum Pall. itin.. Habitat «. in ripa sabulosa Baicalis prope monasterium Po;- solskoi ; P. in transbaicalensibus ad fluvium Selengarm Floret Junio et Julio d. 48. SISYMBRIUM Linn. gen. n. 813. _4 : Endl. gen. n. 4906.—Schkuhr t. CLXXXIII et CEXXXIV.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. I1. t. LXXII.—LXXX. Siliqua linearis , hexagono-teres, valvis conve- xis (sæpe trinerviis) Semina uniserialia. Glandulæ hypogynæ valvariæ 4. Filamenta libera, edentula. Sectio I. Norra. Racemi aphylli. Flores flavi vel ochroleuci. Ca- lyx patulus. Glandula annularis filamenta breviora cingens et dentes sæpe inter filamenta longiora. Siiquæ subcylindraceæ. Stylus brevissimus. Dis- sepimentum enerve. C. À. Mey. im fl. Alt. HI. D 126: . | à 191. Sisymerium sunceum MB. S. subglabrum glaucescens, caule erecto; folis oblongis, linearibusve subbipinnausectis , pinna- üfidis, runcinatis, dentatis, integerrimisve; pe- talis calyce subpatulo duplo longioribus ; pedi- cellis filiformibus : siiquis glabris , acutiusculis. GA Ne Len 10 5. junceum MB. ft. Taur. Cauc. I. p. 114-—DC; syst. IX. p. 462—prodr. I. p. 191—Spr. syst. veg. IL. p. 901. Planta apud nos tota glaberrima. Foliorum forma à siin- P 8 plici ad pinnatifidam variat. Petala aurei. In Dahuria ad limites Chinenses: ad fluvium Argun pro- pe Chailassutui, Abagaitui et Sochtui atque ad lacum Tarei locis salsis. Floret per totam fere æstatem 9,. \ Sectio II. Irro DC. Racemi aphylli. Flores de. Calyx laxus. Glan- dulæ minutæ utrinque ad basin filamentorum bre- viorum. Siliqua teretiuscula subcylindrica. Stylus brevis. Dissepimentum enerve. C. A. Mey. [. c. p.151. 3 152. SIisyMBRIUM HETEROMALLUM C. 4. Me. S. subglabrum , caule erecto, foliis petiolatis run- cinato-pinnatifidis : lobis oblongis integerrimis, denticulatisve , terminali longissimo ; petalis ca- lyce erectiusculo sesquilongioribus ; pedicellis filiformibus; siliquis nutantibus, longissimis. S: aol C. À. Mey. in fl. Alt. IIT. p. 132 — Ledeb. icon. fl. Ross. Alt. ill. t. 263. Planta nostra a homonyma Altaica, quam hucusque non vidi, recedit herba plerumque glaberrima, præter caulis _ basin, aliquando pilis paucis reversis subhirtam et sili- quis non secundis sed undique versis. Siliquis pendulis ab affinibus S. Zrione, Læselii et acutangulo dig- noscitur , præterea a posterioribus floribus multo mino- ribus. In rupestribus transbaicalensibus e. gr. prope Selenginsk, aliisque in locis similibus non rarum. (Crescit etiam ad 4 Angaram prope Balagansk ©. Floret æstate. 274 Sectio III Descurea DC. Racemi aphylli. Flores flavi. Calyx laxus. Glan- dula in utroque latere filamentorum breviorum. Siiqua cylindracea. Stylus brevissimus. Dissepi- mentum enerve. C: A, Mey. in jt AIME P: 195 | 153. Sisvmerium SorniA L. S. puberulum,.pube ramosa floccosa; caule erecto herbaceo; foliis subtripinnatisectis; petalis calyce patulo brevioribus; pedicellis filiformibus, sili- quis glabris, erecto-patulis. C. À. Mey. LL. c. S. Sophia Linn. sp. 922.—DC. syst. Ip} 474—prodr. je p. 193.—Spreng. syst. IT. p.. 904 MB) ler. Taur- Cauc. IT. p. 113.— Koch syn. fl. Germ. p. 48.—Rei- chenb. icon. fl. Germ. cent, II. t. LXXIV. f. 4405. In ruderatis frequens. Floret a Majo per totam æsta- tem, ©) Sectio IV. Ararrpopsis DC. acc aphylli. Flores albi. Calyx laxus. Glan- dulæ hypogynæ variæ. Siliqua teretiuscula. Stylus brevis ( rarissime elongatus). Dissepimentum ener- ve. C. A. Mer. in 70. Alt. HI. p. 136. 154. SisymeriuM HUMILE C. 4 Mer. — S. pube 3—4 fida et setulis furcatis simplicibusve pubescens et subhirtum ; caulibus diffusis; folus anguste oblongis subruncinatis dentatis, inte- gerrimisve; petalis calyce erectiusculo subduplo 225) longioribus, pedicellis siliqua recta, erecto-patula pubescente tenuioribus. C. 4. Mey. ibid. p. 137. Di humile Ledeb. icon. PL HMRoSs ATEN NE. 147 S? nanum DC. syst. IL p. 486?—prodr. I. p.195? Variat foliis integerrimis aut plus minus incisis, floribus minoribus (petalis calyce sesqui) et majoribus { petalis calyce duplo longioribus}), albis aut roseis, calycibus pube ramosa incanis aut intermixtis pilis simplicibus barbatis. Omnes tales variationes in individuis simul et promiscue crescentibus et inter se simillimis oc- currunt,. Habitat in apricis et sabulosis ad fl. Ircut e. g. prope Tunka, Tor etc. Floret a Majo per totam æstatem. 155. SIisyMPBRIUM SALSUGINEUM Pall. S. glaberrimum glaucum , caule solitario erecto; foliis radicalibus spathulatis subintegerrimis ; cau linis cordato-amplexicaulibus integerrimis; pe- talis calyce erectiusculo sesquilongioribus; pedi- cellis filiformibus; siliquis erecto-patulis. C À. Mey. in fl. Alt. IL p. 145. | S. salsugineum Pall. itin. II p. 466. App. p. 740. n. 1 PSN NN 7 S. salsuginosum Wäilld. sp. pl. III. p. 507. Turritis salsuginosa DC. syst. nat. IT. p. 219.—prodr. LT. p. 142.—Spreng. syst. veg. II. p. 805. Inveni ad rivulos salsos in fluvium Angaram influentibus, circiter 120 verstas ab Ircutia et in salsis transbaicalen- _sibus ad viam Turkensem. Floret Majo et Junio. ©. de 276 49. ERYSIMUM ZLinn. gen. n. 814. Endl. gen. n. 4908.—Geærtn. t CXLUI—Schkuhr . CLXXXHI.— Reichenb. icon. Germ. cent. IL Lt LXITENAX Siliqua linearis , nervo valvularum prominulo solitario , quadrangularis vel compresso-quadran- gularis, rarius teretiuscula. Stigma obtusum inte- grum vel emarginatum. Semina in quoque loculo uniserialia. Cotyledones planæ. 2 Sectio [. Cnerropsis. Siliqua compresso-tetragona: valvulis planius- culis dorso carinatis, placentis prominulis dorso Carinalis. Dissepimentum tenue. Siliquarum forma Cheiranthi, at seminum structura Erysimi. C. A. Mey. im fl. Alt. IT p. 153. = 156. Ervsimum Arraicum C. 4. Mer. \ E. perenne, folns sublinearibus , denticulatis , in- tegerrimisve , Siliquisque pube bipartita scabris vel incanis; laminis suborbiculatis magnis sul- phureis; glandulis placentariis truncatis trilo- bis; siliquis compresso-tetragohis erectis; stylo brevi vel mediocri subancipite, stigmate bilobo. C4: Me; De Erysimum lanceolato affine, radice cerassa perenni, floribus majoribus DC. syst. IL p.505. Folia in nostris speciminibus semper integerrima, viridia aut subincana, caulis a 5 pollicari ad pedalem altitudi- nem excrescit. Pedicelli calyce breviores. Memorabilem abnormam siliquam hujus plantæ ({ speciminis prope Krasnoyarsk lecti) possideo , cui placenta in membra- nam, denticulis duobus terminatam dorso, producta est. À speciebus perennibus Europæis glandulis placentariis truncatis subtrilobis distinguitur, quæ in illis profundæ bifidæ. In rupibus ad Baicalem, non procul a Listwenischnaja, in Dahuria etc. Floret Majo et Junio. 9,. 157. ERysiIMUM cnEIRANTHOIDES Z. \ E. annuum foliis oblongis sublinearibus subdenti- culatis, siliquisve pube 3—4 partita scabris; pe- talorum ; unguibus calycem æquantibus ; (pedi- cellis calyce duplo longioribus); laminis oblon- gis, parvis, flavis, glandulis placentarüs bilobis; siliquis compresso-tetragonis ( rarius exacte te- tragonis) erecto-patulis, stylo brevissimo cylin- drico ; stigmate subbilobo. C. 4. Mey. in f. Alt. AIT po 196. E. cheiranthoides Linn. sp. 2. 993.— DC. syst. nat. IL. p. 498.—prodr. I. p. 198.—Spr. syst, veg. IT. p- 906. (excel. syn. M. B.)— Schkuhr t. CLXXXII.— Koch syn. JL Germ. p. 50.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. II t. Dour 1383 Passim in siccis et lapidosis reperitur. Varietatem siliquis exacte tetragonis in ripis lapidosis fluvii Amur inveni. Floret æstate. ©. Sectio II. ERYSrMASTRUM. Siliqua exacte tetragona , valvulis placentisque ns \ » acute carinatis. Dissepimentum tenue. C. 4. Mey. 0 p. 156. 158. Ervysimum vircaTum Roth. E. bienne, foliis oblongis sublinearibusve denticu- latis, pube 2—3 partita scabris; petalorum un- guibus calycem superantibus; laminis obovato- oblongis, parvis, flavis ; ( pedicellis calycem subæquantibüs ); glandulis placentarus bifidis , siliquis tetragonis erectis pube stellata scabris; stylo brevi ancipiti; stigmate bilobo. C. À. Mey. l. c. E. virgatum Roth cat.bot. I. p. 14.— DC. syst. IL p. 496,— _prodr. 1: p. 497. (exck var, f cum synon. Cheir. firmi ad E. lanceolatum spectante.)—Spr. syst. IL p. 906.— Koch syn. fl. Germ. p. 50. E. longisiliquum Reichenb. icon. fl. Germ. L. c. L LAIT. f. 4389. | Ad fl. Angaram etc. Floret æstate. di 159. Erysimum ANDRZEJOwWwSkIANUM Bess. E. bienne, foliis sublinearibus subintegerrimis, sili- quisque pube bipartita scabris vel incanis ; peta- lorum unguibus calycem superantibus , laminis obovato-oblongis mediocribus , flavis ; glandulis placentariüis, truncatis subtrilobis ; (pedicellis ca- lyce brevioribus); siliquis tetragonis , erecto- patulis; stylo brevissimo subancipiti, stigmate bilobo. C. 4. Me. L C. D Ho E. Andrzejowskianum Bess. en. pl. Volkh. Ps 27. DC: syst IT. )p. 502. —prodr. I p. 199. 279 E. diffusum AZ. B. fl. Taur. Cauc. IL p. 116. (excel. syn.) _ Cheiranthus erysimoides Pall. itin. IL p. 456. Ch. pallidus Pall, itin. IL p. 320 ? Hesperis angustifolia, incana, floribus amplis luteis, siliquis longioribus mm. Ruth. p. 56. n. 767? In campis arenosis transbaicalensibus prope Selenginsk et in Dahuria ad fl. Onon. Floret Junio et Julio. 4. 50. BRAYA Sfernb. et Hoppe Denks. d. bot. Ges. zu Regensb. I. t. 165. Braya et Platypetalum Endl. gen. n. 4912 et 4923.—Braya et Sisymbri spp. Reichenb. icon. HG zu cent. 11. 1 LI f. 4570. t. EXXII. f. 4402 ei t. LXXIII, f. 4404. Calyx subpatens. Siliqua ovali-oblonga vel li- neari-elongata, teretiuscula polysperma valvis con- vexis uninervis aut nervo obsoleto enerviis. Se- mina biserialia. Brayæ et Platypetali junctionem affinitas summa specierum hic propositarum suadent. Cæterum hæc ge- nera nonnisi longitudine siliquarum distinctæ fuerunt, nota non tam gravi ut separationem natura junctorum necessitare potuisset. Sic in Drabis, quarum maxima pars fructibus siliculosis gaudent, dantur aliquæ species, quarum fructus revera siliquosi sunt. Br. supina et pinnatifida Koch plurimis characteribus cum veris Brayis convenientes , habitu, autem alieni, ulterius investigandæ, num e hoc genere, cæterum valde naturali, excluderi possint. Genus hoc in sectiones tres dividi potest: 1) Platype- talum siliquis ovali-oblongis, scapis subaphyllis, vel 280 ima basi tantum foliosis, foliis integerrimis vel denticu- lätis, floribus roseis aut albis. Huc Braya platypetala seu Platypetalum purpurascens R. Br. Braya rosea Bge, Plat. dubium et forte Platypetalum in- volucratum ejusd. mihi omnino ignotum, 2) Eubraya a præcedenti tantummodo siliquis lineari-elongatis rece- dit; huc Braya alpina Sternb. et Hoppe, Br. glabel- la Richards, Br. pilosu Hook., Br. siliquosa Bge. et nostra Br. versicolor. 3) Sisymbriastrum caule folioso, floribus semper albis et foliis pinnatifidis a dua- bus præcedentibus recedit , siliquarum RUE cum £Zu- braya convenit. 160. BRAYA ROSEA Bge. Br. siiculis ovali-oblongis calyce duplo longiori- bus, stigmate bilobo patente styloque manifesto superatis; petalorum lamina obovata, magis ‘ Jonga , quam lata; floribus in scapo nudo capi- tatis, rarius uno duobusve a capitulo subremotis, bractea suffultis; foliis lineari-lanceolatis basi attenuatis, integerrimis 2—3 dentatisque. Br. rosea Bge. del. sem. hort. Dorp. 1840. Draba rosea Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 140. Plantula a 6 lin. ad 3 pollices alta. Radix perennis fusi- formis sæpe multiceps. Caulis ima basi foliati aut sub- aphylli, pube simplici vel ramosa dense vestiti, interdum versus apicem folio unico aut duobus præditi > EX quo- rum axillis pedunculi a capitulo subremoti oriuntur. Folia subradicalia in petiolum longe attenuata, glabra vel basi præsertim parce ciliata. Capitulum densum pe- dunculis omnibus abbreviatis, calyce plerumque minori- bus. Flores in capitulo ebracteati, præter inferiores a 281 capitulo subremotos, si tales adsunt. Sepala subpatentia, obtusa, purpurascentia, margine angusto albicante cincta, tarde decidua. Petala calyce sesquies longiora rosea vel roseo-violacea , unguibus in laminam obovatam obtusam sensim abeuntibus. Stamina 6, tetradynama , filamentis , dilatatis liberis edentulis , antheris ochroleucis subglo- bosis. Glandulæ hypogynæ parvæ. Ovarium ovatum pilis paucis tectum. Siliqua ({ immatura } ovali-oblonga, valvis convexis. Semina 6—8 biserialia in quoque Îoculo. Coty- ledones ob. statum immaturum examinare non pôtui.— Species Br. p latypetalæ habitu proxima, distinguitur floribus intense roseis, vel roseo-violaceis capitatis atque petalorum lamina angustiore, quæ in illa latitudine lon- gitudinem suam excedit. In alpe Nuchu-Daban invenerunt cl. ÆAuznetsow et J. Kiri- low. Floret Junio. 9. 161. BrAyYA vERsICOLOR "1. Br. siliquis linearibus teretiusculis, calyce quadru- plo longioribus, stigmate subbilobo patente ma- nifesto superatis ; petalorum lamina obovata maÿis longa, quam lata ; floribus capitatis ; sca- pis nudis aut folia pauca gerentibus; folus radicalhibus lineari-lanceolatis , basi attenuats, inteserrimis, rarius 2—3 dentatis. Sisymbhrium nanum? Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 163. Præcedentis forma et magnitudine , sed habeo specimen unicum fere semipedale. Caules nudi aut foliis 1—3 vestiti. Flores inferiores capitulo approximati, ebracteati. Sepala viridia, albo-marginata , tarde decidua. Petala calyce duplo longiora , alba ‘aut rosea. Siliquæ { valde immaturæ ) duplo ac in præcedente specie longio- 262) res, multiovulatæ: ovulis biseriatis. Cætera ut in præcedente. Cum priore crescit, eodemque tempore floret. 51. EUTREMA À. Br. App. Of \Capit.i Parr.:VOoP ENX. Endl. gen. n. 4924.—Bge. del. sem. hort. Dorp. 1839. | Siliqua abbreviata , tetragono-anceps, septo in- completo plerumque unilocularis 4#—8 sperma, rarius bilocularis: valvulis subnavicularibus acute carinatis, placentis obtusis inclusis. Semina unise- rialia. Funiculi umbilicales papillæformes dissepi- menti vestigio adnati,rarius(in Eutr.inte gr ifolia) setacei basi tantum septo adhærentes. Calyx basi æqualis. Filamenta edentula. — Plantæ _perennes ! glaberrimæ vel in foliis minutissime ciliatæ. Flores albi. Calyx obtusus laxus. Petala integra. Dissepimemunt completum | solummodo in ÆEutr. septi- gero Bge. observatum, quod, suadente cl. Bunge, pro- prium genus constituere meretur, ex siliqua apice truncata. 162. Eurrema EDpwarpsit R. Br. E. foliis radicalibus longe petiolatis ovatis, cauli- nis mediis oblongis in petiolum breve attenua- tis, summis sessilibus ; racemis simplicibus; pe- talorum lamina ovato-subrotunda, | E. Edwardsii R. Br. L. c. (cum icone.) —verm. Schrift. ed. Germ. I p. 370 et 461.—Spr. syst. IL p. 880. — cur. post. p. 239.—Ledcb. icon. pl. fl. Ross. Alt: ill. 258; 283 Draba ? lævigata Cham. et Schlecht. in Linnæa I p. 985. In alpe Nucbu-D Din et in alia ad fl Monda, nec non in Dahuriæ subalpinis ad rivulum Korolla , prope Bal- czikan. Floret Jalio. 9. 163. EuTREMA PARVIFLORUM 77. E. foliis radicalibus longe petiolatis ovatis glabris, vel margine pilis raris subciliatis, medis in pe- tiolum breve attenuatis, summis sessilibus : recemis simplicibus; petalorum lamina cuneato- oblonga. M canule elatiore gracili, floribus mino- ribus. 2 Cuule humilrore crassiore,, floribus paulo majoribus. (Eutr. intermedium Turcz. plier) Flores ac in priore minores. Siliquæ vulgo breviores , sem- _ per #4 spermæ. In varietate $8., quasi intermedia inter hanc et Æ Édwardsii ; flores minores quam in hoc, tamen paulo majores ïillorum var. «& Folia, Jongiora. Funiculi unbilicales multo minores. # In alpe ad fl. maloi frcut varietas &., in glarcosis ad ]a- cum Kossogol altera varietas inventa. Florent Julio. 9. 164. EuTREMA coRDiroziuM 771. E. folüs omnibus petiolatis, profunde cordatis, inæqualiter obtusedentatis; racemis paniculatis. Cochlearia et Smelowskia cordifolia Furcz. pl. exsicc. Caulis sesqui aut bipedalis, sicuti tota planta glaberri- mus , erectus , teres, striatus , crassitie pennæ anscrinæ. | 284 Folia radicalia petiolo sæpe semipedali instructa , sinu profundo aperto cordato, inæqualiter obtuse denticulata, subundulata palminervia. Superiora conformia , adscen- dendo sensim minora et petiolo sensim breviore sufful- tas, summa deltoidea et oblongo-trapeziformia, breviter petiolata. Racemi ex axillis foliorum mediorum et supe- rlorum terminalesques, inferiores simplicissimi, superio- res sæpe divisi, terminalis paniculatus, omnes ebracteati, floriferi abbreviati , dein fructiferi elongantur ( semipe- dales } Pedicelli floriferi trilineales, fructiferi paulo longiores , adscendentes , siliquam (immaturam ) paulo superant. Klores magnitudine Cochleuriæ Armo- raciæ. Sepala untrinque obtusa elliptica, viridula, margine membranaceo albo cincta. Petala alba, nervoso- venosa, integra, sepalis plus duplo majora, ungue brevi incluso, lamina oblongo-elliptica. Filamenta omnia libe- ra, edentula, basi dilatata , alba. Antheræ parvæ vires- centes, basi subcordatæ. Ovarium sessile, utrinque obtu- sum, ovatum. Siliquæ {immaturæ ) utrinque angustatæ, curvulæ, valvulis convexis , nervo longitudinali aliisque obsoletis percursis. Placentæ obtusæ , dorso tristriatæ. Dissepimenti subnulli vestigia tantum in superiore sili- culæ parte. Semina his fragmentis affixa, oblongo-ovalia, uniserialia , pendula 4 aut 3 (unico sæpe abortiente }). Funiculi umbilicales dilatati aut papiMæformes. Stylus subnullus. Stigma indivisum.—Dubii generis ob semina immatura et quoad structuram internam ignota, atta- men plurimis characteribus ad Eutremata accedit. 2 In sylvis ad torrentem Zetczug, unico loco copiose prove- pit, præterea nullibi vidi et postea locum ubi crescit bæc memorabilis planta, non reperi. Floret Jumio De Ad hoc genus pertinere videtur ex analogia cum Æutfr. cordifolio Cochleuria n. 35 ÆKotschy coll. in monte Tauro. 285 52. SMELOWSKIA C. 4. Mey. in-fl. Al. II p. 165 Endl. gen. n. 4910— Huguenimia Reichenb. fl. Germ. exc. p. 691 —icon. di Germ. cent. Il. t. LXXXI f. 4415. Siliqua abbreviata , utrinque attenuata, subte- tragona : valvulis concavis subnavicularibus ; pla- centis filiformibus inclusis. Dissepimentum com- pletum (rarius perforatum). Semina uniserialia, septo parallela. Funiculi umbilicales setacei liberi. Calyx basi æqualis. Filamenta libera, edentula. Distinguitur præcipue ab Æutremate funiculis liberis et habitu. Præterea in omnibus speciebus Eutrematis, excepto Æ. integrifolio funiculi papillæformes. Dis- sepimentum fenestratum occurrit in Smelowskia cine- rea, e contra Eutrema septigerum et integrifo- lLium septo completo gaudent. Hutchinsia a Sme- lowskia recedit valvis acute carinatis et seminibus septo contrariis, ergo Hutchinsia alpina ab amic. C. 4. Mey. inter Smelowskias recepta, vix hujus generis est, sed aut inter Hutchinsias restituenda aut cum 77. brevicauli ex cotyledonum fabrica in proprio genere tractandæ, Tropidocarpo Hook. proximo. 165. SMELOWSKIA ASPLENIFOLIA /. S. caule , foliis caulinis , pedicellis, calycibusque pube subfloccosa simplici vestitis ; foliis pinna- tipartitis : lacimiis radicalium obovatis, bitrilo- bis, pinnati-lobatisque, caulinorum oblongis, integerrimis, bifurcisve ; siliquis pedicellis bre- vioribus; stylo subnullo aut brevissimo ; calyci- bus caducis. N° II 1842. 19 286 S. bifurcata Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 174. Hutchinsia bifurcata Bge. del. sem. hort. Dorp. 1840, Radix crassa, ramosa ,basi vestigiis foliorum tecta. Folia radicalia petiolata petiolis et ad rachin ciliata, laciniis subglabris apice barbatis. Gaulina breviter petiolata aut sessilia, omnia præsertim superiora pube floccosa vesti- ta. Distinguitur a Smelowskia cinerea laciniis folio- rum brevioribus confertioribus, siliculis brevioribus pe- dicellum non æquantibus, pedicellis dense pilosis atque stylis brevissimis. Nomen prius a me impositum mutavi, nam laciniæ foliorum non semper sunt bifurcatæ. In alpe Nuchu-Daban ad torrentem Dschochoi satis rara. Floret Julio 9. 166. SmELowskIA CINEREA C. À. Mey. S. pube ramosa incana aut subglabra ; foliis pin- natipartits : laciniis obtusis , oblongis integerri- mis, incisis pinnatifidisve ; siliquis longitudine pedicellorum stylo brevi filiformi superatis; ca- lycibus caducis. Sm. cinerea C. À. Mey. in fl. Al. IIT p 171—ZLedeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. HART Sisymbrium album Pall. itin. IIT. P. 739 App. n. 1092 f. U.-f. 1.—DC. syst. IT. p. 486—prodr. I. p. 195. . Nasturtium album Spr. syst. veg. IT. p. 383. Sisymbrium foliis pinnatis, pinnis integerrimis confluenti- bus, siliquis brevioribus. Gmel. fl. Sib. HIT. p.269 n. 96: “. iNCàRO-Cinered. | ». glabra. Habitat ‘. in rupe ad junctionem fluviorum Selenga et Czi- koi, in deserto lapidoso ad rivulum Monda prope Chan- 287 _ ginskoi Karaul, nèc non in Dahuria orientali ad fi. Schilka; $. in rupibus ad Baicalem ex adverso insulæ Olchon. Variétas Ê. specifice non differt, nam cum spe- ciminibus glabris individua parce puberula simul cres- ‘cunt. Floret Junio et Julio . Tribus VL CAMELINEÆ SEU NOTHORHIZEÆ | _ LATISEPTÆ. 53. CAMELINA Crantz Austr. I p. 17. Endl. gen. n. 4919—Deless. icon. sel. IH. t. 69 et 70.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IT. t. XXIF. 1. 42924994. Silicula turgida, pyriformis vel cuneata: valvu- læ valde convexæ, apice in processum linearem , stylo superne applicatum protractæ; dissepi- mentum valvulis dejectis stylo orbatum, valvuiæ nunc adhærente. Koch syn. fl. Germ. p. 67. 167. CaAMmErINA sATIVA Crantz. C. pubescens , foliis subintegerrimis ; siiculis obo- vats turgidis; valvulis hemisphæricis C. 4. Me). im f. Alt. IL p. 178. GC: sativa Crantz l. c.—Reichenb. icon. fl. Germ. lie: 4292, C. sativa $. DC. syst. IT p. 515—prodr. I. p. 201.—Spr. syst. uIl.:p 879 (exel. syn. præter Linnœæi).— Koch syn. AH Germ. p.07. Myagrum sativum ZLinn. sp. 894. M. sativum et Austriacum Schkuhr t. CLXXPVIII. Alyssum sativum #7B. fl. Taur. Cauc. Il. p- 105 ct 462. 19* 988 Myagrum Gmel. fl. Sib. III. p. 249 n. 1. (excel. var. 2 ad Tetrapomam barbareæfoliam spectante). Crescit hinc inde parce e. gr. ad fluvium Dschida prope Charatzai, in glareosis et subalpinis ad Schibatui et cæt. Floret Junio et Julio ©. 168. CAMELINA MicroCARPA Andrz. C. hirta, foliis subintegerrimis ; siiculis obovatis , compressiusculis; valvulis modice convexis. C. 4. Mey. lc. pi 177: C. microcarpa Andrz. mss.— DC. syst. IT. p. 517—prodr. I. p. 201.—Deless. icon. sel. IT. t. 69.—Bess. enum. pl. Volh. p. 11.—Reichenb. icon. fl. Germ. L. c. f. 4293. €. sativa w. pilosa DC. syst. IL. p. 516—prodr. I. p. 201. In glareosis ad Angaram prope Ircutiam et alibi non rara. Floret Majo et Junio ©. Tribus VIT. LEPIDINEÆ SEU NOTHORHIZEÆ ANGUSTISEPTÆ. 54. LEPIDIOUM Linn. gen. n. S01. Endl. gen. n. 49$2—Gœrtn. t. CXLI-Schkuhr t. CLXXX— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IL. t. IX. f. 4211-4214 et X. Silicula a latere compressa, oblonga, subrotun- da vel ovata: loculi monospermi, valvulæ navicu- lares, dorso carinatæ, vel alatæ. Filamenta eden- tula. Petala æqualia. Koch syn. fl. Germ. p. 71. 289 Sectio I. Drrerrrum DC. Siicula ovalis vel subrotunda, emarginata, apice anguste alata; cotyledones integræ; stylus sub- sullus. Koch ibid. p. 72. 169. LEPIDIUM RUDERALE L. L. annuum erectum vel diffusum subpubescens ; foliis radicalibus pinnatis: laciniis inciso-denta- tis, caulinis sublinearibus, incisis, dentatis inte- gerrimisve; floribus diandris apetalis; siliculis ellipticis emarginatis glabris. C. 4. Mey. in f1. AU, HI. D. 195. | L. ruderale Linn. sp. 900.—DC. syst. IL p. 540—prodr. I. p. 205.—Spr. syst. IT. p. 369.— MB. fl. Taur. Cauc. D TP. 98 -Kkoch syn. ft *Germ.l p\12.—Schkukhr t CLXXX.— Reichenb. icon. fl. Germ. L. c. t. X. f. 4215. Lepidium Gmel. fl. Sib. III. p: 254 n. 10. In cultis et ruderatis vulgatissimum. Floret æstate ©. Sectio IL. Leprprasrrum DC. Silicula ovata vel subrotunda, vix emarginata, aptera ; cotyledones integræ. Stylus subnullus. Koch, L. ‘c. 170. Lepipium LATIFOLIUM Linn. L. perenne erectum, subglabrum ; foliis ovatis, oblongisve acutis acuminatisve , inferioribus pe- tiolatis, serratis, incisisve, superioribus sessilibus serratis integerrimisve : floribus tetradynamis ; petalis calyce longioribus ; siliculis ovatis inte- 290 gerrimis pilosis (glabrisve). C. 4. Mey. in fl. Ale. DVD MS, L, latifolium ZLinn. sp. 899. 7. affine C. À. Mey. lc. foliis omnibus acu- iis Sérratrs, infertoribus OPatis,\SHpERro- rtbus oblongis; Facemis cymosis: suloculs demum glabrescentibus. TL. affine ZLedeb. ind. sem. hort. Dorp. 1891 app. p. 22.— DC. prodr. I. p. 207 —Hæc varietas sola intra limites floræ nostræ occurrit. Ovaria tenuissime puberula aut ciliata, siliculæ glaberrimæ. Crescit abunde in ruderatis et arenosis, subsalsisque trans- baicalensibus e. gr. in oppidis Werchne-Udinsk, Selen- ginsk, Troitzko-Sawsk et cæt. Floret Junio et Julio 9. ss 55, CAPSELLA Medik. DC. syst. IL p 383. Endl. gen. n. 4927 Gœrtn. t. CXLI—Schkuhr t. CEXXX.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. Ï. t. XI. f. 4991 et 4299. Silicula a latere compressa , obverso-triangularis vel oblonga, integra vel sinu Ilævi emarginata, lo- culis polyspermis. Valvulæ naviculares, dorso ap- teræ. Stamina edentula. Cotyledones incumbentes planæ. Koch syn. fl. Germ. p. 75. 171. Carsezza Bursa pasrorits Mæœnch. C. folis runcinato-pinnatifidis, lacmüs ovato-trian- gularibus acutis subdentatis, caulinis superiori- bus aindivisis; sihculis” triangulari-obcordatis. Koch rio d. 204 - €, Bursa pastoris Mœnch. meth. 271.—DC. syst. IL. 383—prodr. NP. 177.— Reichenb. icon. fl. Germ, |. c. f. 4299.—C. À. Mey. in fl. Alt. III p. 198. Thlaspi Bursa Spr. syst. IT. p. 879. Th. Bursa pastoris Linn. sp. 903—Schkuhr t. CLXXX. Thlaspi Gmel. fl. Sib. II. p. 253 n. 9. In cultis et ruderatis, ad vias et cæt. frequentissima. Ho ret a Majo per totam æstatem. À ©. Tribus VIII {ZSATIDEÆ SEU NOTORHIZEÆ NUCUMENTACEZÆ. 56. ISATIS Zinn. gen. n. 824. Endl. gen. n 4938—Gœærtn. t. CXLI—Schkuhr t… CLXX XVIII. (glandulæ observ. cl. C. A. Mer. haud bene depictæ)—Reichenb. icon. fl. Germ. cene He I [. 4277 4980. Silicula ‘a latere plano-compressa, indehiscens , dissepimento evanido unilocularis, monosperma. Cotyledones incumbentes subcanaliculatæ. Koch syn. fl. Germ. p. 79. RUE Sectio GLasTum DC. Silicula obovato-oblonga, ala fungosa angusta cinCia. 172. IsarTis opLoNcATA DC. I. siiculis obovato-oblongis “utrimque attenuatis glabris, latitudine 4 plo longioribus; loculo cen trahi complanato subtrinervio. TL. oblongata DC. syst. IL p. 872—prodr. I. p. 211—Spr. syst, IL p. 856. 292 Isatis intermedia et oblongata Turcz. cat. pl Baic. Dah. ñn. 180 et 181. Silicula versus apicem latior, apice attenuata; qua nota facile ab aflini fsatide tinctoria dignoscitur. I in- termedia mea recedit siliculis paulo brevioribus et basi minus angustatis, tamen vix pro distincta specie haberi potest, nam in iisdem individuis cum siliculis brevioribus aliquando dantur siliculæ normalis formæ. In ripa sabulosa Baicalis prope portum Listwenischnaja . prope ostium torrentis Sludenka etc.—Crescit etiam ad Angaram , ubi forma siliculis hrevioribus observata fuit. Floret Junio et Julio. d. 57. NESLIA Desv. journ. Bot. 3 p. 162. Endl. gen. n. 4942—Schkuhr t. CLXXVIIL-— Rei- chenb: icon. fl ‘Germ. cent. CNRS fe 4297. $ Silicula subglobosa, stylo coronata, indehiscens, unilocularis, monosperma. Cotyledones incumben- tes planæ. Koch syn. fl. Germ. p. 76. 173. Nescia paAnicuLaATA Desv. L. c. DC. syst. IL. p. 820—prodr. I. p. 202.—Spr. syst. IL p. 850.—C, À. Mey.-in fl. Alt. II. p. 206.—Reichenb. icon. fl. Germ. LEE Myagrum paniculatum Linn. sp. 894. Myagrum Gmel. fl. Sib. III. p. 249 n. 2. Planta habitu Camelinarum , erecta, ramosa, pilis bi- trifidis hispida, floribus luteis. Occurrit in cultis et inter segetes hiric inde. Floret Junio, Julio. ©. 293 Subordo III ORTHOPLOCEZÆ. Tribus IX. BRASSICEÆ SEU ORTHOPLOCEÆ SILIQUOSÆ. 58. BRASSICA Linn. gen. n. 820. Endl. gen. n. 4949—Gaœrtn. t. CX LIT. — Reichenb. icon. fl, Germ. cent. IT. t. XCII— XCPIIL. Siliqua linearis vel oblonga: valvulæ carinatæ, nervo dorsali recto, lateralibus nullis , vel notatæ venis, in nervum lateralem obscurum utrinque anastomosantibus. Semina globosa, in quovis lo- culo uniserialia. Cotyledones incumbentes , canali- culato-complicatæ. Koch syn. fl. Germ p. 54. 174. BrassicA cAMPESTRISs Linn. B. foluis glaucescentibus , inferioribus lyratis his- pidis , “superioribus cordato -amplexicaulibus , subintegerrimis glabris, siliquis erecto-patulis , rostro conico aspermo. C. 4. Mey. in fl. Alt. III. p. 212. - B, campestris Linn. sp. 931—DC. syst. IT. p. 588—prodr. I p. 214—Spr. syst. Il. p. 909.— Reichenb. icon. fl. Germ. L. c. t. XCII. f. 4434. Varietatem esse Br. Rapæ Linn. cl. Metzger cultura probavit. Crescit copiose inter segetes ct passim in pratis. Florct æstate. ©. 29 Subordo IV. SPIROLOBEE. Tribus X. BUNIADEÆ SEU SPIROLOBEE NUCUMENTACEEÆ. 59. BUNIAS Linn. gen. 823. R. Br. in hort. Kew. ed. 2. v. IV. p. 75.—Endl. ven. n. 4079 -Mæertn. ti CHLIL "SChELRE ts CLXXXIX.— Bunias et Lælia Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IL t. I f. 4159-4162. Silicula turgida ovata, teres vel quadrangularis , indehiscens, bilocularis, loculis superimpositis, vel quadrilocularis , loculis per paria superimpositis. Loculi monospermi. Cotyledones incumbentes spi- raliter convolutæ. Koch Syn..l. Germ. p° 14- Sectio LEJOCARPÆA. Flores albi. Calyx patulus. Silicula Subor alta à aptera, lævissima, bilocularis , stylo nullo. CA Mes in Ji: AN II . QT6. 175. Bunras cocuceariores Murr, B. glaberrima glaucescens, foliis sinuato-deniatis, caulinis auriculatis Amie CAS, siiculis læ- . vissinuis. €. A. Mey. L. c. B. cochlearioides Murr. in nov. comm. Gœtt. VIII. P- 49 €. III. Folia superiora pilis paucis ciliata, quales et in planta Altaica non semper deficiunt. Pauca specimina inveni in montosis humidis tractus Ner- czinensis, prope Konda. Initio Junii floruit. d. 295 Ordo VIIL VIOLARIEÆ DC. fl. Franc. 4 p. SO1—prodr. IL p. 287. 4 Calyx 5 sepalus. Corolla irregularis vel inæqua- lis 5 petala. Stamina 5, disco hypogyno inserta. Antheræ lateri interiori filamentorum , apice in membranam aridam productorum, adnatæ , ovario adpressæ, liberæ aut cohærentes. Ovarium unilo- culare. Placentæ 3 parietales. Stylus 1. Albumen carnosum. Embryo rectus, radicula hilum spectan- te. Folia stipulata. Koch syn. fl. Germ. p. 62. 69. VIOLA Zinn. gen. n. 1007. Endl. gen. n. 5040.:—Gertn. II p. 189. t. CXIL — Lomx Alt... 7299: Schkuhr t4::CCLXIX.: a. — Reichenb. icon. fl. Germ. cent. IIL €. LT —XXIIL. Calyx 5 sepalus: sepalis basi in appendicem productis. Petala inæqualia , inferius deorsum in calcar cavum productum. Stamina dilatata in cylindrum collocata , nec vere connata , duo infe- riora basi calcarato-appendiculata. Koch ibid. Sectio I. NomrInium Ging. Stigma rostratum , foraminulo ad extremitatem rostri silo; rostrum plus minus recurvum , nunc deorsum margimatum et tunc planiusculum et ob- liquum , nunc absque margine et tunc deorsum convexiusculum. Stylus ab apice ad basin attenu- 296 alus. Stamina oblonga, approximata. Torus pla- niusculus. Capsula sæpius trigona. Semina 15 — 27.—Folia seminalia sæpe obovata, vel oblonga. DC..prodr. L'p., 291. . LL Stigmatibus apice depressis, aut deorsum in orbem marginatis, caulibus subnullis. DC. ibid. a) Radicis truncus paulo infra collum in fibras crassiusculas divisus. 176. Vioza PpiNNATA L. V. folus ambitu subrotundis vel subreniformibus , multipartitis, laciniis multifidis 2—3 dentatis aut integerrimis, lineari-oblongis. V. pinnata Linn. sp. 1323. — DC. prodr. I p. 92992.— Schult. syst. veg.. VW. p. 332. — Spreng. syst. veg. I p: 726. œ. foliis palmatim pedatimve 5—9 sectis, dociniis lineari-oblongis dentatis integer- rimisque, petiolisque glabris. V. pinnata Turcz. cat. pl. Baic. Dak. n. 184. #. partitionibus primariis foliorum ter- nis multifidis, pinnatifidisque, petiolisque ciliatis, rarius glabris. V. dissecta Turcz. cat. pl. Baic. Duh. n. 187.—specimina glabra ad VW. dissectam Ledeb. fl. Alt. I p. 255. pertinent. Hæc forma transit etiam in illam quæ de- picta est in Reichenb. pl. crit. I. f. 84. 85 et icon. boë. cent. II. t. I. f. 4490. 297 Viola Gmel. fl: Sib. IF. p. 101. n. 66. t. XLIX. f. 4 Variat præterea radice infra collum plus minus divisa aut rhizomate brevi horizontali fibras crassas in terram emittente , aut radice füsiformi ut in icone Reichenba- chiana citata, sepalis obtusis aut acutiusculis, calcari porrecto aut subinflexo , floribus majoribus et minoribus. Semina in tostris turbinata ; rubicunda, Europæis paulo minora. Habitat &. in glareosis ad Baicalem et ad fluvium Oka, loca frigidiora amans; # prope frcutiam, in trans- baicalensibus et fere ubique satis communis. Floret Majo. D 177. Vioza paAcryLoides À. et Sch. V. foliis palmatim 5 sectis, segmentis lanceolatis subrhombeis incisis, ad basin valde attenuatis utrmque petiolisque pubescentibus. V. dactyloides R. et Sch. syst. veg. V. p. 351.—DC. prodr. I p. 2935. V. digitata W. herb.—Spreng. syst. veg. I p. 796. Viola Gmel. fl. Sib. IV. p. 100. t. XLIX. f. 3. Radix ad collum fere divisa, folia et pedunculos 1—2 ferens. Folia in speciminibus permultis, quæ vidi, sem- per 5 secta, ex celeb. de Candolle interdum 7 secta , segmenta triplinervia, viridia, subtus pallidiora. Sepala obtusa subtrinervia. Petala cœruleo-violacea striata, media dense barbata. Calcar obtusum, rectum sepalis longius. În umbrosis montosis prope Ircutiam infrequens, copiose vero prope Balagansk crescit. Floret Majo. 9. 298 178. Viora vartecara Pisch. V. obsolete puberula; radice infra collum divisa vel subfusiformi ; foliis cordato-orbiculatis , cordato-ovatisve subtus discoloribus purpuras- centibus, venis supra albo-variegatis ; sepalis obtusis. . | V. variegata Fisch. in DC. prodr. I. p. 993.—R. et Sch. snst. veg. M, p. 392-=Spr. Snsl. Vves L'-p70N In rupestribus et lapidosis Dahuriæ , fere totius frequens. Floret Majo. 9. 179. Viora IrcuTIANA 1. V. glabriuscula , radice a collo ipso divisa, foliis cordato-ovatis utrinque concoloribus, venis supra immarginatis; sepalis obtusis. | Præcedente minor, floresque minores. Petala roseo-violacea, striata, media dense barbata; calcar obtusum longitu- dine petalorum vel parum longior. In colle sicco ad rivulum Kaja prope Ircutiam copiose. Pauca specimina præterea legi ad Angaram prope ostium fluvii Kuda. Majo. 9. 180. ViozaA imeerris Ledeb. : V. radice a collo divisa, subfibrosa ; folus profun- de cordatis, utrinque aut tantummodo in pa- gina superiore hirtellis ; petalis obtusis imber- bibus; sepalis acuminatis. ; V. imberbis Ledeb. fl. Alt. I. p. 257.—icon. fl. Ross. Alt. ill. Æ. 236. fsuadente cl. C. A4. Mey. in litt) | 290 V. salina Turcz. pl. exs. 1830 Petala pallide cœrulea, striata; calcar obtusum, apice in- crassatum brevius quam in præccdentibus. Stigma cer- tissime marginaltum. - « v In humidis subsalsis prope salinas Ireutianas, in umbrosis montium ad fluvium Buguldeicha, in Dahuria etc. Ean- dem amic. Bunge fructiferam legit prope alpem Chan- dagatai-Daban. Majo. 9. 181. Vioza Parrinir DC. V. radice.a collo divisa : petiolis marginatis, foliis - que oblongis basi truncatis vel subcordatis pu- berulis aut glabris; stipulis petiolis dimidiatim adhærentibus ; sepalis acuminatis , calcaribus obtusis, brevibus. V. Patrinii DC. prodr. I. p. 293. (excl. var. f. et forsan ;.) — Spr. syst. veg. 1. p. 798. Petioli marginato-alati, præsertim versus apicem, limbum foliorum sæpe duplo vel triplo superantes, in specimi- nibus minoribus semper foliis longiores. Pedunculi, ubi stipulæ non adhærent, glaberrimi. Pctala alba, obtusa, venis cæruleis picta , media barbata. Calcar breve ; VIix appendicem sepalorum excedit. Capsulæ elongatæ, acutæ, glabræ;, semina lutescentia, rotundata, lævia. In umbrosis subhumidis prope [reutiam alibique non rara. Floret Majo. 9. b) Radice fusiformi, inferius divisa. 182. Vioza GmeziniAxA À. et Sch. V. folüs obovato-oblongis , lanceolatisve in petio- lum attenuatis et decurrentibus, glabris vel 300 supra pubescentibus ; stipulis adnatuis ; sepalis oblongis obtusis vel acutiusculis ; calcari ob- tuso, inflexo, brevi, appendicibus sepalorum pa- rum longiore. V. Gmeliniana R. et Sch. syst. veg. V. p. 354.—DC, prodr. I p. 294. «. et B. ( . et à. mihi ignota.) — Spr. Syst. [1 D 796. | Viola Gmel. fl. Sib. IV. p. 99. n. 64. t. XLIX. f. 2. Petala læte violacea, venis pallidioribus reticulatim picta, media dense barbata. In pratis sylvaticis prope Ircutiam et ubique copiose pro- venit. Specimina glabra majora in Dahuria inveni. Floret Majo. y. c) Radice articulata, petalis omnibus imberbibus. 183. Vioza PpaLusrris L. V. glabra, foliüis reniformi-cordatis , cordatisve : stipulis ovatis acuminatis glanduloso-serratis , lhberis ; sepalis obtusis, capsula nutante. V. palustris Linn. sp. 2. 1324. — DC. prodr. I. p. 294. ( var. «. vulgaris )— R. et Sch. syst. veg. VW. p. 563.— Spreng. syst. Il p. 797.—Koch syn. fl. Germ. p 83. { var. «. )— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. II. t. IL f. 4491. Folia in nostra, cujus tantummodo specimina minora vidi, exacte cordata, rarius subreniformia. In humidis turfosis prope Ircutiam ad viam Angarenscem. Floret Majo. 9. Je CE 01 184. VioLA BRACIYCERAS 7. V. glabra, foliis cordatis, cordato-orbiculatisve; sepalis ovatis, acuminatis; petalo inferiore sub- truncato , cæteris breviore; calcari brevissimo , gibberiformi , appendices calycinos non exce- dente : capsula nutante. Radix articukata, sæpe per intervalla cæspitem densam foliorum et pedunculorum emittens atque reliquiis fo- liorum anni præcedentis tecta. Petala alba, striata, minuta , magnitudine V’iolæ blandæ Nutt. cui valde affinis et distinguitur tantum petalo inferiore cæteris breviore , (nec longiore Reichenb. pl. crit. f. 104) et calcari breviore , non male gibbum ÆArtirrhinorum referente. . Observata tantummodo in rupe , paulo ultra stationem Kruglaja, non procul a via. Floret Majo et Junio, 2. $ II. Stigmatibus convexis, déorsum im- marginatis DC. prodr. L p. 295. a) Acaules, stigmate uncinato, nudo. 185. Viora miñta L. Ÿ. villosa, radice subfusiformi crassa; foliis corda- tis; capsulis subglobosis villosis ; sepalis obtusis; petalis emarginatis, mediüs barbatis. V. hirta Linn. sp. 1324.— DC. prodr. L p. 295.—Schult. syst. V. p. 360. (exclusa forsan var. f.)}—Spr. syst. Î. p. 797.— Koch syn. fl. Germ. p. 83.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. LIT. t. III--FV et VI. f. 4493. Apud nos semper inodora. Semina alba. MU 1842 20 302 In sylvaticis ad viam Angarensem hinc inde occurrit. Majo. 9. 186. ViozA errpsizA Ledeb. V. radice repente , articulata, capillari; folüs cor- datis, tenuiter hirtellis ; sepalis oblongis obtu- sis; petalis oblongis, omnibus imberbibus; cal- cari subinflato sepalis breviore; capsulis oblongo- trigonis. | V. epipsila Zedeb. in Link enum. I p. 9241. — DC. prodr. I p. 305.—Spr. syst. I p. 199. — Reichenb. icon. crit. I. p. 44. f. 105. V. epipsila Ledeb. et repens Turcz. cat. pl. Baic. Dak. n, 195. 198. Habitus, flores et capsulæ Fiolæ palustris a qua discer- mitur pubescentia et stigmate uncinato, subimmarginato. Petala in nostra paulo minora a quam in specimine Dorpatensi et icone citata, omnia imberbia , nec media subbarbata. In lapidosis humidis et umbrosis hinc inde reperitur e. gr. prope stationem Kruglaia, ad torrentes in inferiore regione fluvii Schilka etc. Floret Majo et Junio. 9. 187. ViIoLA INCISA 1. V. glabra , radice subdivisa, foliis ovatis inciso- dentatis; sepalis ovatis obtusis ; petalis medus dense barbatis. Species distinctissima forma foliorum. Pedunculi folia subæquantes circiter sesquipollicares. Stipulæ membra- naceæ liberæ. Flores illis f’iolæ hirtæ minores, inten- se cœrulei. Sepala margine albo cincta. Calcar obtusum, subincurvum longitudine sepalorum. Capsulæ ignotæ. / 303 In glareosis ad Baicalem paulo ultra vicum Goloustnaja, ad ostium rivuli Krestowka. Florct sub finem Mai. D. b) Caulescentes. œ. Stigmate glabro. - 188. ViozA MIRABILIS J. V. foluis late-cordatis, breviter acuminatis aut re- niformibus obtusis , junioribus convoluto-cucul- latis, stipulisque inferioribus oblongis , superio- ribus lanceolatis ciliatis subglabris ; sepalis tribus maximis ovato-oblongis vel oblongis acutis. V. mirabilis Linn. sp. 2. 1326.—DC. prodr. I p. 297.--- Schult. syst. VW. p. 317.—Spr. syst. L p. 801:—Ledeb. fl, Alt. I. p. 259.— Koch syn. fl. Germ. p. 86.— Réichenb. ic je Germ. cent. ET. 1 XIIT. Viola Gmel fl. Sib. IF. p. 98. n: 59, # XLIX, J: 1: (excel. syn. Linn.) | Petioli et pedunculi in nostris semper glabri, s&pe rufes- centes. Stipulæ inferiores rufæ seu rubiginosæ, qua nota statim ab aflinibus dignoscitur. Folia pilis raris ad- spersa , margine ciliata, stipulæ præsertim superiores ciliis densis vestitæ. Flores apetali et corollati, quoad magnitudinem varii, inodori. Sepala minus acuta, quam in planta Europæa, nervosa , margine ciliata. Petala pallide cœrulea , striata. Calcar obtusum cylindricum , plus minus longum. In sylvaticis ad Angaram prope Ércutiam rara, prope Ba- lagansk magis copiosa. Floret Majo. 2. 9. Stigmate papilloso (species valde inter se a fines, forsan in unicam colligendæ!) 304 Pedunculi fructiferi immutati. Capsula nutans. Planta æs- tivalis vernali plerumque dissimilis; hæc simplex, floribus corollatis et, foliis longe petiolatis , illa ramosa, floribus apetalis , toRts ad ramos breviter petiolatis , stipulis minutis. Koch Syn. fl. Germ. p. 84. 189. Vioza aArENArIA DC. ft. Fr. 4. 806. 1805. V. caulibus procumbentibus adscendentibus, pube brevissima subcanescentibus glabrisve ; folus cordatis obtusis, crenulatis, inferioribus reni- formi-cordatis; stipulis ovato-oblongis fimbriato- serratis petiolo pluries brevioribus ; sepalis ob- longo-lanceolatis, âcutis ; capsula ovata, acutius- cula. Koch L. c. V. arenaria DC. prodr. I. P: 298.—Spr. syst. L p. 799.— Ledeb fl AIT p.260 0 : V. Aflionii Pro diss, p.20. 1. 1. f. 3.=Schull. syst. ver F. p. 367.—Reichenb. plant. crit. «. arenaria f. 149— 146, P. livida f. 147—149.—icon. fl. Germ. cent. II. t. IX. f. 4500. 4801. V. rupestris Reichenb. plant. crit. f. 141,—icon. fl. Germ. V'Rc: fe 4499; V. glauca 47B. fl. Tuur. Cauc. suppl. p. 165. Übique in apricis et umbrosis. Floret Majo, in frigidiori- bus per totam æstatem. De 190. Vioza caniNa L. V. caulhibus procumbentibus , adscendentibusque glabris vel subpubescentibus; foliis e basi cor- data oblongo-ovatis , acutiusculis (non acumina- üs), imferioribus obtusis; petiolis apteris; sti- 205 pulis caulinis intermediis oblongo-lanceolatis , fimbriato-serratis , petiolo pluries brevioribus; sepalis ovato-lanceolatis, attenuato-acutis ; cap- sula truncato -obtusa, apiculata ; calcari ap- pendicis calycis subduplo longiore. Koch syn. Fe Oo: V. canina Zinn. sp. 1224.—Reichenb. icon. bot. seu pl. crit. f. 150—155.—icon. fl. Germ. l. c. t. X V. ericetorum Schrad. | V. pumila £. ericetorum DC. prodr. I p. 299. In sylvaticis ubique abundat. Floret Majo, in frigidioribus sæpe Junio. 2. 191. Vioza pPErsiciro£iA Roth. Ÿ. caulibus erectis, foliisque glaberrumis ; folus ex ovata basi lanceolatis in petiolum alatum repandis vel basi cuneatis; stipulis caulinis meduis foliaceis oblongo-lanceolatis inciso-denta- tis petiolo longioribus ; sepalis acutis; calcari appendices calycis subæquante. Koch syn. fl. Germ. p. 86. (Sub F. pratensi M. et K.) V. persicifolia Roth tent. fl. Germ. 2. 1. 271. V. lactea Koch et Ziz cat. pl. Palat. p. 6.—Fries nov. D 2. p. 276.— Roth enum. I. P.1159. V. montana Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 202. V. Ruppii Presl. Cech. 53.— Reichenb. icon. bot, I. t. 99. ec. d: e. f. (exel. figura principali.) In pratis sylvaticis prope Balagansk, rarius. %. Floret cum præcedentibus. Flores pallide-cærulei. 306 Sectio II. Discarprum Ging. Stigma erostratum apice plus minus bilobum , foraminulo inter lobos sito. Stylus ab apice ad basin attenuatus. Stamina oblonga , approximata. Torus planiusculus. Capsula sæpe trigona, oligo- sperma. Folia seminalia sæpe subrotunda. DC. prodr. Î. P. 300. 199. ViorA zIFLORA L. V. stigmate bifido, lobis crassis divergentibus ; fo- lis reniformibus; stipulis ovatis; sepalis lineari- bus; petalis glabris; calcari brevissimo ; semini- bus rotundo-ovoideis fuscis obscure punctatis- DC. L. ec: V. biflora Linn. sp. 1321.—Schult. syst. veg. V. p. 378.— Spr. syst. I p. 199.—MB. fl. Taur. Cauc: III. p. 167.— Ledeb, fl. Alt. I. p. 261.— Koch syn. fl. Germ. p. 86.— Reichenb. icon. fl. Germ. cent. III. t. 1. f. 4489, Viola Gmel. fl. Sib IF. p. 98 n. 61. ; Variat caule 1—3 floro. Flores aurei. In subalpinis et alpinis, nec non ad torrentes frequens, tam in regionibus cis et trausbaicalensibus , quam in Dahuria. Floret Majo, Junio 9. Sectio IIL CHAMÆMELANIUM Gineg. Stigma sphæroideo-capitatum utrinque fascicu- lis plorum onustum , foraminulo minuto sublate- ral. Stylus compresso-clavatus. Stamina oblonga approximata. Torus planiusculus. Capsula sæpe 307 trigona. Folia seminalia sæpius subrotunda. Petala 2 ungue barbata. DC. prodr. I. p. 300. 193. VioLA uNIFLORA À. V. pubescens, caule subnudo (apice tantum folu- fero) subunifloro; foliis grosse et inæqualiter dentatis, radicalibus reniformibus, caulinis ova- tis , cordatisve acuminatis; sepalis ovato-oblon- gis; calcari brevissimo saccato. V. uniflora Linn. sp. 1327.— DC. prodr. I. p. 301.—Schult. syst. ves. W. p. 378.—Spreng. syst. TI p. 139:—Ledeb. fl. AU. L p. 262. -Vrole Grnelf. Sib. IF, p. 101 ,n. 67 € XLWIIL. F: 5. Radix fibrosa Caulis uniflorus, rarissime biflorus. Folia tempore florendi imperfecte evoluta, radicalia jam fruc- tificante planta plerumque explicantur. Petala lutea magnitudine ’iolæ tricoloris. Ab affinibus Viola pubescenti Ait. et VW. canadensi L. præter alias notas foliis profunde serratis non ægre dignoscitur. Ubique in sylvis vulgatissima. Floret Majo . Sectio IV. MELANIUM Geineg. Stigma urceolatum, utrinque fasciculo pilorum onustum, apertura magna, inferne labello munita. Stylus ab apice ad basin attenuatus. Stamina tri- angularia, connexa. Torus concavus et ideo ova- rium paulo inferum. Capsula obsolete hexagona. Semina numerosissima 40—60. Folia seminalia sæ- pius ovata. Petala 5 inferiora ungue barbata DC. prodr. 1 p. 301. 308 194, ViozA AcrrTaicA Pall. V. (glaberrima) caule abbreviato; foliis ovalibus ; stipulis oblongo-lanceolatis, incisis : dentibus acutis (rarius obtusis) ; sepalis acutis denticula- us; calcari appendiculos sepalorum vix exce- dente Bge. in Ledeb; 1. AN, 1h, p 265! : V. Altaica Pall. herb. sec. Schult. syst. veg. V. p. 343 DC. prodr. I. p. 302.—Spreng. syst. I. p. 803.—MB. fl. Taur. Cauc. 3 p. 168. V. Pallasii Fisch. cat. hort. Gorenk. V. grandiflora Siev. in Pall. n. nord. Beytir. Viola Gmel. fl. Sib. IV. p. 99 n. 62 (excl. syn. Halleri). Petala apud nos tantum cœrulea vel cœruleo-violacea ob- _servavi. In alpibus Chamar et ad torrentem Gremiaczaja prope Barguzinsk. Floret Junio et Julio 2. Ordo IX. DROSERACEÆ DC. théor. 214. Calyx 5 sepalus, æstivatione imbricatus. Corolla regularis 5 petala. Stamina 5 plura hypogyna li- bera. Antheræ terminales. Ovarium liberum 1-3 loculare, placentis parietalibus. Styli plures , sæpe partiti, vel stigmata plura. Embryo rectus in axi albuminis, radicula ad hilum versa. Folia juniora circinnatim ab apice ad basin involuta. Koch syn. fl. Germ. p. 89. 3209 61. DROSERA Linn, gen, n. 391. Lam. ill. t. 290.—Endl. gen. n. 5035.—Reichenb. icon. ft. Germ. cent. IH t. XXIV. f. 4522— 4595. Calyx profunde 5 fidus. Petala 5. Stamina 5. Styli 3—5 bipartiti. Capsula unilocularis apice 3—5 valvis, placentæ parietales. Flores albi Koch [. c.— Herbæ (apud nos) acaules, floribus racemosis, sub- secundis, foliis glanduloso-pilosis. 195. DROSERA ROTUNDIFOLIA LL. D. foliis orbiculatis; scapo erecto foliis triplo lon- _ giore; stigmatibus clavatis indivisis. Koch L. c. D, rotundifolia Linn. sp. L 402.—DC. prodr. I. p. 318.— Schult. syst. VI, p. 160.—Spreng. syst. I, p. 955.— Reichenb. icon. fl. Germ. L. c. f. 4522. Drosera Gmel, fl. Sib. IV. p. 90 n. 42. In humidis subalpinis muscosis ad torrentem Wydrenka seu Chandagatai cum sequente invenit amic. Bunge. Flo- ret Julio ©. 196. DROSERA LONGIFOLIA Z, D. folis lineari-cuneatis; scapo erecto folis duplo longiore ; stigmatibus clavatis indivisis. Koch syn. p. 90, D. longifolia Linn. sp. 501.—Hayne in Schrad. Journ. 1801 p. 37.— Reichenb. icon. fl. Germ. L. c. f. 4524. D. Anglica Huds. Angl. 135.—DC, prodr. I p. 318.— Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 207. Cum præcedente eodemque tempore floret ©. 910 62. PARNASSIA Zainn. gen. n. 384. Endl. gen. n. 5039.—Gœertn. I D. 201 LIN Lam. ill. t. 216.—Schkuhr t. LXXXPL Calyx 9 sepalus. Corolla pentapetala. Parape- tala > setoso-ciliata , glandulifera. Stamina 5. Sty- lus nullus. Stigmata 4 sessilia. Capsula unilocu- laris , apice 4 valvis, valvulis nudis incomplete septiferis, placentæ septo aflixæ. Koch syn. p. 99. 197. PARNASSIA PALUSTRIS Z. P. parapetalis 9 — 15 setis; petalis breviter ungui- culatis ; foliis radicalibus cordatis, caulino am- plexicauli. Koch ibid. P. palustris Linn. sp. 391.— DC. prodr. I. p. 320.—Schult. syst. veg. WT. p. 695.—Spreng. syst. I p. 950.—Ledeb. JL. AU: 01 p.724? Parnassia Gmel. fl. Sib. IV. p. 91 n,. 44. Planta nostra ab Europæa non differt. Sed in Dahuria alpina legi unicum specimen floribus duplo minoribus : petalis nempe longitudine sepalorum, parapetalis 5 se- tis, antheris stamina excedentibus, foliis radicalibus læ- viter cordatis. De altera forma aut specie commemoratur in flora Altaica Be; Ubique in pratis humidis 9, 198. ParwassiA ovaTA Ledeb ? P. parapetalis 3 setis ; petalis longe unguiculatis ; foliis radicalibus ovatis, caulino amplexicauli cordato. 911 P. ovata Ledeb. act. Petr. 1815 p. 514?—DC. prodr. I. p. 320? P. Turczaninowii Ledeb. in litt. Præcedente tenerior. Petalorum ungues calyce longiores , lamina obovata trinervia. Parapetalorum setæ abbre- viatæ. Cum descriptione in prodromo dato in omnibus convenit et quomodo distinguitur a vera Parnassia ovata Ledeb. nescio. In rupestribus subalpinis ad torrentes Kudun, Tutchaltui ‘et cæt., atque in alpe humida ad fluvium frkut. Floret Julio ». Ordo X. POLYGALEZÆ Juss. Ann. Mus. 14 p.386. Calyx 5 sepalus, sepalis æstivatione imbricatis , duobus interioribus majoribus sæpe petaloideis (alæformibus). Corolla irregularis. Petala 3 —4 hy- pogyna, cum tubo stamineo plus minusve con- nata. Stamina inferne monadelpha, apice in pha- langes duas oppositas divisa. Antheræ 8 unilocu- lares, poro dehiscentes. Ovarium 1-2 loculare, dissepimento valvulis contrarus; loculis uniovula- us, ovulis pendulis, sæpe basi arillatis. Koch syn. JL Germ. p. 90. 63. POLYGALA Linn. gen. n. 851. Endl. gen. n. 5647.—Gœrtn. I. p. 294 t. LXIT f: 1—Lam. ill. t. 598.—Schkuhr t. CXCIF. Calyx 5 sepalus, persistens , sepala 2 interiora maxima, alæformia. Corolla 3—5 petala, staminibus adnata , petalo inferiore carinæformi. Capsula D ÉD compressa. Semina basi arillo 4 dentato cincta, apice nuda. Koch L. c. P- 90. Sectio Pozycazon DC. prodr. I. p. 324. Corolæ crista multifida. Filamenta in duas pha- langes ad apicem usque connata. Koch ibid. 199. PorycaALA SipiricA ZL. P. puberula, multicaulis, foliis oblongis acumina- us, inferioribus ellipticis , subrotundisve ; race- mis oppositifoliis paucifloris laxis ; alis subobli- quis capsula subrotundo-obcordata ciliata angu- stioribus. P. Sibirica Linn. sp. 987.—DC. prodr. I. p. 324.—Spr, syst. III. p. 166.—Ledeb. fl Alt. III. p. 248.—Icon. fl, Ross. Alt. ill. t. 448.— Pall. itin. II. p. 599. Polygala Gmel. fl. Sib. IV. p. 64 n. 84 t. XXXII. Polygala multicaulis, longius radicata, floribus ex foliorum alis. Amm. Ruth. p. 33 n. 43. Alæ basi attenuatæ, obovatæ , mucronatæ, vel subellipticæ acuminatæ, capsula parum longiores aut illam subæ- quantes, ex cl. Ledebour (fl. Alt. L. c.) paulo breviores. Capsula breviter unguiculata , margine puberula ciliata. Semina pilosa, arillo bilobo, lobis linearibus incurvis obtusis. In montosis apricis frequens. Floret Majo, Junio et pas- sim Julio 9. 200. PoLyGALA TENUIFOLIA À. _P. subglabra, multicaulis, foliis linearibus acumi- natis , inferioribus oblongis; racemis oppositifo- 319 his laxis, paucifloris ; alis subobliquis, capsula subrotundo-obcordata, glaberrima, angustioribus. P. tenuifolia Maülld. sp. IL p. 879.—DC; prodr. I. p. 324.—Spreng. syst. veg. LIT. p. 167. Herba et folia in speciminibus nostris glaberrima, in Chi- nensibus folia paulo latiora, oblonga et caulis tenuiter puberulus, capsulæ in omnibus glaberrimæ, qua nota præter folia angustiora a præcedenti bene dignoscitur. In montosis lapidosis apricis transbaicalensibus et Dahu- ricis vulgatissima. Floret cum præcedente DA 901. Porxyeazxa comosa Schkuhr. P. glabra , multicaulis , foliis inferioribus obovatis ellipticisve, superioribus lineari-lanceolatis ; ra- cemis terminalibus ; bracteis longitudine pedi- celli, flores ante anthesin superantibus ; alis obovato-ellipticis trinerviis , ovarium breve sti- pitatum obcordatum, latitudine æquantibus. P. comosa Schkuhr IL 324 t. CXCIV.—Reichenb. icon. bot. I. f. 54—56.—Spreng. syst. veg. IIL p. 166.— Ledeb. fl. AU. I. p. 247.— Koch, Spin. fl. Germ. p. 91. P. vulgaris y. alata DC. prodr. I. p. 325, P. hybrida DC. ibid.— Turcz. ue pl. Baic. Dah. n. 212. Planta nostra parum recedit a Germanica et ab iconibus citatis, floribus paulo majoribus. Venula nervos alarum anastomosans plerumque in nostra deficit. Stipes capsu- læ , etiamsi manifestus, tamen dimidio lineæ brevior. Flores roseo-violacei aut cœrulei. Cum planta Altaica exacte congruit. Frequens in montosis sylvaticis. Floret Majo, Junio 2. {Continuabitur ). TS OO GLAREOLA NORDMANNLFisch.(*) Tab. IT. (Brier Des Hnn. v. NorDMANN AN DEN VicEPRÆSipENTEN DER (ESELLSCHAFT.) Recht sehr freue ich mich Ew. Excellenz die Entdeckung emer Vogelart mittheilen zu kônnen, welche nicht allein nur für die Fauna von Russ- land und Europa, sondern mit aller Wahrschein- lichkeit ganz neu sein wird. Die Existenz dieses Vogels, von dem unsterblichen Pallas fälschhich fur die ächte Glareola torquata gehalten , kenne ich schon lange und habe solche bereits im Jahre 1833 in eimem Schreiben an Prof. Lichtenstein angezeigt ; aber indem damals von Naumannss vortrefflicher Ornithologie derjenige Theil, in wel- chem die Naturgeschichte der Glareola abgehan- delt wird, noch nicht erschienen war, so habe ich die Bekanntmachung der neuen Art bis weiter aufschieben zu muüssen geglaubt. (*) M. de Nordmann avait proposé le nom de G.nelanopte- ra, mais l'oiseau ayañt été envoyé à plusieurs collections sous le nom de Glareola Nordmanni, la Société vient de l’adopter. Den 9" Theil von Naumann’'s Werk erhielt ich 1839 während meines Aufenthalts in Paris, ersah auch sogleich, dass mein Vogel sich nicht bis Deutschland verfliegt, denn sonst wäre die Artver- schiedenheit Naumann's Scharfblick gewiss nicht entgangen. In Paris fehlten mir indessen Exemplare, so dass ich die neue Art in meinen «Observations sur la Faune Pontique » nicht beschreiben konnte. Mit einem Reisenden, Hrn. Herrmann aus Odessa, habe ich unter andern Gegenständen Ew. Excel- lenz ein altes Männchen im Frühjahrskleide (Mai) und ein anderes ebenfalls altes Männchen im Herbst- kleide (August) dieser neuen Acquisition die Ehre gehabt zu übersenden und legte zum Vergleichen auch ein Individuum (ebenfalls ein Männchen aus dem Mai) von Glareola torquata bei, imdem noch uberdies zwei Flügel und die Füsse beider Arten hinzugefüugt wurden, damit Ew. Excellenz auf den ersten Blick von der Artverschiedenheit sich uberzeugen kônnen. Bis jetzt kennen wir wenigstens 4 Arten vou der merkwurdigen Gattung Glareola, nämlich:. L},Gl. torquata Briss., —austriaca Gmel.—ferner 9) indica, 3) grallaria und 4) orientalis. Von diesen sind die drei ersten durchaus ver- schieden von meiner neuen Art.—Gl. orientalis ist es hôchst wahrscheinlich auch, der Sicherheit wegen aber musste man die Beschreibung noch verglei- chen. Mir fehlen indessen die litterarischen Hülfs- mittel dazu, wesswegen ich mir die Freiheit nehme, 316 das Nachschlagen Ew. Excellenz zu überlassen. Meine Vermuthung , dass Gl. ortentalis mit der neuen Art nicht zusammenfallen kônne, beruht auf der bei Naumann Th. IV. p. 438 hervorge- hobenen Angabe, dass die erwähnten 3 ausländi- schen Arten alle kleiner als G{. torquata sind. Die Grôsse der neuen Art kommt aber der der lezte- ren gleich. - Nur ein ungeubtes Auge kann die beiden lez- ten Arten verwechseln, denn vergleicht man sie mit einander, so unterscheid®t sich die neue Art von Glareola torquata auf den ersten Blick, 1) imdem das in allen Handbuüuchern (Naumann, Brehm, Key- serling etc.) herausgehobene Kennzeichen, welches der Gl. torquata beider Geschlechter zukommt, d. h die mittleren und grossen Deck- und die ver- längerten Achselfedern unter den Flügeln rostroth, auf die neue Art nie passt. Bei diesen sind die Unter{lüugel nicht rostroth , sondern tief schwarz. Genauer verglichen findet man noch folgende Unterschiede : 9) Die ganze Oberseite des Kôrpers bei G/. tor- quata ist heller mäusegrau, bei Gl. nov. sp. auf dem Rücken der Schultern und dem Unterrucken etwas dunkler grau mit einer stärkeren Benni- schung von metallischem Grun. 3) Bei Gl. torquata herrscht auf der ganzen Unterseite des Kôrpers, besonders an der Ober- brust und am oberen Theiïle des Bauches ein ange- nehmes Rostgelb, während bei der neuen Art auf s 317 # der Brust ein reineres Grau und auf dem Bauche ‘die weisse Farbe ohne auffallende Beimischung von Gelb in die Augen fallt. ; 4) Bei Gl. torquata, (alt), die Schwungfedern erster Ordnung schwarzbraun , die der zweiten Ordnung dunkelbraungrau, an den Spitzen mit mehr oder weniger breiten weissen Kanten (S. Abbildung Fig. 1. a.); bei Gl. n. sp. (alt) von al- lem diesem gar nichts, vielmehr alle Schivung- federn ganz einfarbig schwarz. (Fig. 2. a.) 5) Ist bei Gl. torquata die Alula einfarbig schivarzbraun ; bei der neuen Art die beiden grôssten Federn der Alula zwar ebenfalls schwarz- braun, aber zur Basis der inneren breiteren Fahne mit einem grossen eifôrmigen schneeweïissen Fleck (Fig. 2. b.). Um diesen Fleck wahrzunehmen muss man die oberste kleine braune Feder der Alula. aufheben oder die leztere gewaltsam auseinander breiten. Dieses Abzeichen tragt der Vogel schon in seinem ersten Jugendkleide an sich. 6) Bei Gl. torquata sind Kehle und Gurgel rostgelb; bei unserer Art mehr weiss und weni- ger gelblich tingirt. 7) Der Schnabel bei Gl. torquata ist bekannt- hch und besonders an der Wurzel im Frühjahre hoch zinnoberroth ; bei GL. nov. sp. viel weniger und dunkler oder schmutziger roth. _ 8) Geht die weisse Farbe bei Gl/. nov. sp. wei- ter an den Spitzen der Schwanzfedern herauf als bei Gl. torquata, so dass die schwarzhbaunen Spitzen DD 1872. | 21 15 der äusseren verlangerten Schwanzfedern bei dieser etwa 2 Zoll und drüber , bei jener etwas uber einen Zoll (1 Z. 2 Lin.), oft aber nur emen Zoll, mithin um die Hälfte weniger betragen. 9) Der Schnabel bei der neuen Art ist in der Regel etwas kleiner, die Hügel schmäler, woher der Vogel im Fliegen gestreckter und Schwalben- ähnlicher erscheint, die Beine um 3 Linien länger, der Lauf plumper und um : dicker oder breiter als bei G[. torquata. | Der Laaf bei GI. torquata 1 Z. 3 Lin. » » » ». nov. Sp. 1 Z. 6 Lin. 10) Die Zehen bei Gl. nov. spec. wenn auch uberhaupt eben so lang doch merklich stärker und plumper als bei Gl. torquata. Die tiefschwarzen Unterflugel unterscheiden die neue Art im Fliegen schon von weitem ; —sitzend auf der Erde, oder mit angstlichen Geberden und mit ausgebreiteten Flüugeln in der Nähe ïhres Nestes umherlaufend, erscheint sie hôher , da der Lauf länger ist, als bei G[. torquata. Beide Arten sind häufig in allen von mir bereis- ten Steppengegenden des südlichen Russland’s,— die neue Art besonders aber häufig und jetzt, Ende August, in Schwärmen von mehreren Hun- derten überall in der Steppe anzutreffen. Unter dieser Menge von Individuen kommt keine einzige GL. torquata vor, indem diese kleine Truppen fur sich bilden. In dem westlichsten Winkel von Bes- 0 sarabien, am Pruth und an der Donau traf ich im Mai dieses Jahres die Gl. torquata jedoch häufiger an, so dass es scheint, als ob unser Vogel eine mehr 6stlich vorkommende Form sei, und die kahlen Steppen nach Westen hin nur ausnahmsweise uberschreitet. Seine Nahrung besteht im Herbste nur in klei- neren Arten von Heuschrecken. Die Eier, 3—4 an der Zahl, liegen in einer nachlässig gemachten Vertiefung , am liebsten in einer solchen , welche von den Fusstritten des grossen Hornvieh's her- rübrt ; verhälinissmässig ziemlich gross, an dem einen Ende viel breiter und stumpfer abgerundet als an dem anderen zugespisten Ende ,—von Farbe schmutzig graugrüunlichgelblich mit kleinen und grossen schwarzen Flecken und Punkten. Die Diagnosen beider Arten sind leicht zu entwerfen : 1) Glareola torquata , Auct. Tectricibus infe . rioribus alarum rufo-castaneis. 2) Glareola nov. sp. Alis supra et subtus uni- coloribus nigris. Zu dieser neuen Art gehôrt als Synonym Pallas’s Glareola pratincola, denn in seiner vortrefilichen Zoographie II. p. 151 heisst es ausdrucklich : Alæ longissimæ etc. subtus nigræ, Woher est deut- hch hervorgeht, dass Pallas bei der Abfassung der Beschreibung nicht die ächte Glareola tor- quata vor sich gehabt hat. 21° 320 EKLAFRUNG DER Tafel IE. Fig. [. a) Der Unterflugel eines Männchens von Glareola torquata in halber Grôsse. b) Die dritte grosse Feder der Alula der GI. torquata in naturlicher Grôsse. c) Der Fuss desselben Vogels in natur- lhicher Grôsse. Fig. 2. a) Der Unterflügel eines Männchens der GL. nov. spec. ebenfalls in halber Grôsse. b) Die der vorigen Art entsprechende Fe- der der Alula der Glar. nov. sp. c) Der Fuss der Gl. nov. sp. im natuüurlicher Grôsse, um die Dimensionsverschieden- heit bemerklich zu machen. Dr. ALEXANDER v. NORDMANN. Odessa d. 13 September 184t. ENUMERATIO PLANTARUN IN DESERTIS ET IN JUGO SUMMARUM ALPIUM AL A TAU ANNO 1841 COLLECTARUM AvcroriBus Gr. Karen Er Jo Kirirow. (Cowrinuario. V. Buzz. N° I. 1842. pag. 129). — “es @———————— RHAMNEZ. PO amnus Catharticus L. FI Alt. 3 p. 252. Insulæ 1. Lepsa, in Songoria. Primis diebus Augusti fructus maturat. DO ramnus Fransula L. EL Alt !L. p. 252. Circa radicem montium Alatau ad ripas fluvu Lepsa. Sub finem Julii fructificat. , LEcuMINOSz. 211. Thermopsis alpina Ledeb. FI. Alt. 2. p. 119: 329 In subalpinis et alpinis Alatau frequens. FL Junio, fructus maturat sub finem Julu. 212. Ammodendron Sieversii Fisch. FI. AI 2. p. 110. In collibus sabulosis inter fontem Sassyk- pastau et montes Arganaty, Junio florentem, ad fl. Lepsa Augusto cum fructibus maturis legimus. 213. Ononis hircina Jacq. F1. Alt. 3. p. 249. In herbidis Songoriæ ad fl. Baskan. FL sub “- nem Julu. 214. Medicago falcata L. El. Alt: 2 pe 200 [n pratis montium Alatau frequens. FI. Junio , Julio. : 215. Medicago lupulina L: El Alt 3. 251 1n pratensibus ad fl. Lepsa. FL Junio, Julio. 216. Trigonella striata L. FL A, 3. p- 292. In arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa. Junio de- florata. 217. Trigonella orthoceras Kar. et Kir. enum. pl: an. 1840. coll. 1. c. n. 207. Cum præcedente, Junio fructificans. 218. Trigonella platycarpos L. FI. Alt. 3. p. 252. In glareosis ad fl. Aksu regionis montanæ Alatau. Julio fructus maturat. 219. Trifolium repens L. FI. Alt. 3. p. 256. In insulis fl. Lepsa, locis graminosis. FI. Junio. 2920. Glycyrrhiza Uralensis Fisch? distincta :laci- nus calycinis elongatis.—In Songoriæ subsalsis inter montes Arganaty et rivulum Fschingil- 500 dy.—Specimima pauca florere incipientia medio Junu invenimus. 221 Caragana arborescens «Lam. El, Alt.:93. p. 263. In montosis apricis Songoriæ ad rivulum Suchaja-retschka prope Ajagus. FI. Mao. 229. Caragana pygmæa DC. FIL Alt. 3. p. 265. In rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. FI. Julio. 223. Caragana jubata Poir. DC. prodr. 2. p. 269. In lapidosis alpium Alatau frequens ad fontes fl. Sarchan, alibi non vidimus. FI. Julio. 294. Halimodendron argenteum DC. FI Alt 3. p. 267. In subsalsis et arenosis Songoriæ fre- quens. FI. Junio. 295. Halimodendron argenteum DC. Ô. albiflorum Kar. et Kir. Præter colorem florum recedit etiam calycinis dentibus latioribus.—In sub- salsis Songoriæ ad fontem Tschingildy. FI Junio. Calophaca Songorica Kar. et Kir. enum. pi. an. 1840. coll. L c. n. 221. est eadem ac Ca- lophaca Hovenii Schrenk in Fisch. et Mey. enum. sp. nov. p. 74. 296. Sphærophysa salsula DC. FI. Alt. 4 p. 336. In salsis Songoriæ ad fl. Ajagus. FI. Augusto. 297. Phaca frigida L. var. stipulis angustioribus. In subalpinis pratensibus Alatau ad fluvios Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Julio. 298. Phaca bracteosa Kar. et. Kir. Ph. glaberrima, caulibus erectis simplicibus, DD stipulis ovato-oblongis subfoliaceis, foliolis 3—9 oblongo-ellipticis vel oblongo-ovatis, acutiusculis; pedunculis folia- triplo et ultra superantibus; racemis elongatis; bracteis ovato- oblongis calycem excedentibus; leguminibus stipitatis oblongis inflatis glaberrimis. — Species glabritie perfecta, racemis elongatis et præser- tim bractearum forma et dimensione a PA. frigida distinctissima.—Herba sæpe tripedalis. Radix cylindrica subtuberosa. Peduncuh 1in- terdum pedem longi, a medio floribus copiosis onusti. Flores pallide flavescentes, majores quam in Phaca frigida. Vexillum emargi- natum, intus biplicatum , alas carmamque superans. Alæ obtusæ integræ, carima ob- tusa longiores. Filamenta diadelpha ; antheræ croceæ. ; Hab. in pratis montanis et subalpinis Ala- tau ad fl. Sarchan et Aksu. Julio floret et fructificat. 9. 299. Phaca abbreviata Ledeb. FI. Alt. 3 p. 268. In subalpinis Alatau ad fl Lepsa et Sarchan rarior. F1. sub finem Junn et Julio. : 230. Phaca australis L. FLAT -S. p.270 "ls rupibus summarum alpium Alatau ad fontes fL Sarchan. F1. Julio. DUL Oxytropis ambigua DC. prodr. 2. p. 276. n. 11? — Distincta ab O. Uralensi leguminibus sutura tantum superiore anguste membrani- fera subunilocularibus , latioribus, ovatis, | 929 subinflatis (in O. Uralensi Sibirica legumina e basi leviter ovata, oblonga). Foliola oblonga, acutiuscula , sericea. Scapi folia excedentes. Spicæ sub confertæ 5—7-floræ. Bracteæ caly- cis Jlongitudine , lineari-oblongæ , margine submembranaceæ.—In lapidosis alpinis et sub- alpinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. _Junio, fructus Julio maturat. 232. Oxytropis frigida Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. L c. n. 230. var. floribus pulchre purpureo-violaceis. — In lapidosis alpis Suoktau ad fl Lepsa. Sub finem Jun florentem in- | venimus. 233. Oxytropis chionophylla Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 77.—In lapidosis. summarum alpium Alatau ad fontes fluvio- rum Lepsa et Sarchan , sub finem Junii flo- rentem, medio Julio fructiferam legimus. 234. Oxytropis Altaica Pers? 8 subincana Kar.°et Kir. Species verosimiliter propria, sed defici- entibus fructibus incerta. Recedit a vera O. Altaica, quacum habitu bene convenit, folio- ‘lis pilis subadpressis hirtis , bracteis membra- naceis tubum calycinum tantum æquantibus, floribus pallide cæruleis mucroneque carinæ etiamsi brevi, tamen duplo quam in specic commemorata breviore. Cum Ox. alpicola Lurcz. planta nostra commutari non potest propter lacinias calycinas elongatas tubum subæquantes ; a cæteris magis distat.—In her- 326 bidis summæ alpis inter fluvios Sarchan et Aksu jacentis, medio Julio florentem legimus. 235. Oxytropis macrocarpa Kar. et Kir. O. acaulis, villis mollibus patentibus ve- stita, Cinerascens; scapis fructiferis folia supe- rantibus ; foliolis numerosis ovato-oblongis acu- tiusculis, bracteis pedicellum adæquantibus, {loribus......: , leguminibus stipitatis , erectis , cylindricis, rostratis , albo-pubescentibus.— Fructibus jam maturis invenimus hanc spe- ciem, propter legumina stipitata cylindrica ; calyce quintuplo aut sextuplo longiora , cum O. cœrulea et cum ulla alia non confunden- dam. Sutura superior introflexa , membrana latiuscula prædita. à Hab. in montosis apricis Alatau inter fl Aksu et Sarchan, ubi medio Julii jam fructi- bus maturis onustam legimus. 9.. | 236. Oxytropis cærulea DC. prodr: 2. p. 276: n. 7. var ?—Planta nostra floribus congestis ad Ox. filiformem tendit, legumimibus (immaturis longiusculis ) ad O. cæruleam approximatur , mucrone carimæ breviusculo uncinulato ab utraque specie recedit. An ergo species distin- cta ?— In lapidosis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Sarchan. Medio Julio floret. 937. Oxytropis dichroantha Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 78. — In rupestribus subalpinis et alpinis Alatau ad fl. Sarchan et Aksu. Julio floret et fructificat. 3927 238. Oxytropis oligantha Bge. Suppl. ad FI. Alt. n. 296. In lapidosis summarum alpium Ala- tau ad fl. Sarchan et Lepsa. F1 sub finem Jun et Julio. 239. Oxytropis podoloba Kar. et Kir. O. pubescenti-subsericea, multicaulis, cauli- bus diffusis vel adscendentibus , ramosis : sti- pulis concretis acuminatis ; foliolis oblongis, pedunculis folio duplo longioribus ; floribus racemosis; bracteis setaceis, calyce duplo bre- Vioribus; alis integris , leguminibus stipitatis ; cylindricis, acuminatis deflexis, pubescentibus, subbilocularibus.—Facies Oxytrop. floribunde, a qua leguminibus stipitatis deflexis optime dignoscitur ; floribus laxe racemosis ab aflini- bus O. glabra et deflexa ; præter alias notas, differt. Flores 1llis Ox. floribundæ paulo mi- nores, violacei. Stipes leguminis dentes caly- cinos adæquat. Sutura superior ad medium crassities leguminis inflexa , intus anguste membranifera. Hab. in glareosis ad ff. Lepsa reglonis mon- tanæ Alatau. Sub finem Junu floret et fructi- ficat. 9,. 240. Oxytropis amæna Kar. et Kir. O. caulescens, adscendens, subvillosa ; stipu- lis petiolorum basi adnatis inter se concretis, extus villosis ; foliolis lanceolato-oblongis pa- ientibus; pedunculis demum folio duplo et 928 triplo longioribus; floribus subspicatis con- fertis; bracteis oblongis calyce brevioribus, dentibus calycis elongatis tubum æquantibus: mucrone carinæ brevissimo interdum sub- nullo ; leguminibus breviter stipitatis oblon- gis , acutis , deflexis , junioribus nigro-pubes- centibus, umilocularibus. -Summopere affinis O. deflexæ, at floribus duplo majoribus , den- tibus calycinis elongatis setaceis tubum sub- æquantibus (in O. deflexa dentes tubo duplo breviores) et præsertim mucrone carinæ bre- vissimo interdum subnullo facile ab illa di- stünguitur.—Flores pulchre violacei. Legumi- num sutura superior intus membranula angus- tissima obsoleta aucta. Hab. in herbidis subalpinis et alpinis Ala tau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. Junio , Ju- lio. 2. | 241. Astragalus Hemiphaca Kar. et Kir. A. perennis , caulescens , glaber ; foliolis 13—15 lanceolatis ; pedunculis folio triplo longioribus ; floribus racemosis ; calycibus nmigro pubescentibus , dentibus tubo breviori- bus; vexillo elongato subemarginato , alis in- tegris vexillo brevioribus, carinam calyce paulo longiorem fere duplo excedentibus ; le- guminibus in calyce sessilibus, ovatis, acutüs, subinflatis , glabris, subunilocularibus.—Bi- aut tri-pedalis, præter axin floralem et calyces glaberrimus. Folola subtus glaucescentia. Flo- 929 res albi, suaveolentes /majusculi : vexillum et alæ lacteæ, carina violascens. Leguminum su- tura inferior leviter introflexa , basi anguste membranifera, cæterum aptera —Ambigit inter Phacas et Astragalos , uti Astragali alpinus, oroboides, lapponicus, phacæformis , Phaca australis et aliæ nobis ignotæ, quæ cum nostro seriem aut potius sectionem propriam formant, nomine Hemiphacæ salutandam.— Leguminibus in calyce sessilibus noster a speciebus commemoratis, excepto 4. oroboide, præter alias notas differt , et ab hoc lesgumi- nibus glabris, floribus albis etc. Hab. in subalpinis Alatau ad fl. Sarchan. Medio Julio floret et fructificat. 2. 242. Astragalus phacæformis Bge. suppl. ad F1 Alt. n. 272. In herbidis alpium ad fontes fl. Aksu rarissime. Medio Julio fructus maturat. 243. Astragalus alpinus L ? Videtur distinctus vexillis atque dentibus calycinis elongatis, sed e speciminibus paucis absque fructibus de hac re dijudicare plane impossibile est. — Rarissime occurrit in rupibus summarum alpium Alatau ad fl. Baskan, sub finem Juli florens. ; 244. Astragalus hynoglottis L. FI. Alt. 3. p. 292. In pratensibus montium Alatau hinc inde. FI. Junio. 245. Astragalus densiflorus Kar. et Kir. À. (Hypoglottideus ) adpresse- pubescens 3 390 multicaulis ; caulibüs diffusis; foliolis 4—6- jugis ellipticis oblongisve supra glabris , sub- tus pube adpressa scabris ; pedunculis folia duplo et ultra longioribus ; spicis capitatis ovatis, demum subcylindrieis , floribus dense confertis; bracteis dentibusque calycinis tu- bum subæquantibus; vexillo plicato integro alas integras carinamque æquante; legumini- bus breviter stipitatis erectis sphæricis villoso- rugosis, erostratis, calycem non excedentibus, dispermis. — Habitus À multicaulis Ledeb. Stipulæ inferiores basi tantum concretæ , su- periores omnino liberæ. Calyx nigro-pilosus. Flores duplo minores quam in 4. kypoglotti- de , sordide violacei. Legumina parva, fere Onobrychidis sativæ, at His et bilocularia: Joculis IWOPOSperrus- Hab. in lapidosis alpium Alatau ad fontes fluviorum Lepsa et Sarchan. FI. sub finem Junu et Julio. 9. 246. Astragalus prostratus Fisch. — 4. adsurgens Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. I. c. n. 235.—In herbidis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Junio. 247. Astragalus cognatus Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 81. In collibus sabu- losis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Junio, fructus maturat Augusto. 246. Astragalus spartioides Kar. et Kir. À. (Dissitiflorus) suffruticosus, multicaulis, 391 # pilis adpressis subsericeus, caulibus erectis vel adscendentibus ; petiolis inferioribus denuda- is; foliolis 3. 5 linearibus elongatis , angu- _stissimis; pedunculis folia multo excedentibus, gracihbus , multifloris, floribus distantibus ; lacinus calycinis tubo duplo brevioribus ; le- guminibus in calyce sessilibus, pendulis , ob- longis, rostratis , compressis ( junioribus}), ca- lyce longioribus, pilis brevibus albis vesttis, semibilocularibus.— Caules albidi. Stipulæ li- beræ. Bracteæ pedicelli longitudine. Flores rosei, calyce duplo majores. Vexillum magnum obcordatum ; alæ levissime emarginatæ, vexillo breviores, carinam excedentes.— Ab 4. scopario Schrenk recedit caulibus elongatis, foliolis aucioribus angustissimis etc. Ab 4. brachy- podo Schrenk leguminum forma et indumento totoque habitu distinctissimus. Hab. in arenosis Songoriæ inter fontem Tschingildy et fluvium Lepsa. Medio Julio florentem imvenimus. 9.. 249. Astragalus brachypus Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 79. Variat floribus roseo-violaceis et albis.—In sabulosis Songo- riæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. FT Juuio. 250. Astragalus scoparius Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 82. In lapidosis mon- tüum Alatau inter fl Lepsa et Baskan. Initio 332 Jul mensis invenimus omnino fere deflo- ratum. 251. Astragalus polyceras Kar. et Kir. À. (Dissitiflorus) fruticosus, suberectus, pilis adpressis vestitus, virens aut subsericeus: foliolis 5—7 lineari-oblongis lineari-setaceisve; pedunculis elongatis folio multo longioribus 5 multfloris; floribus patentibus distantibus ; ) calycibus nigro-pilosis, dentibus brevibus, leguminibus pendulis , linearibus , triquetris , 2 arcuatis, in calyce breviter stipitatis , acutis, nigro-alboque pilosis, calyce quadruplo lon- gioribus. — Flores roseo-violacei. Foliolorum forma variat, sed in speciminibus angustifolis inferiora 1is speciminum folholis latiusculis præditorum similhia. Foliolorum pagina supe- rior plerumque virescit , etiamsi semper pili- fera. Caules albicantes.— 4. compresso Ledeb. non dissimilis, sed multo robustior , suberec- tus, racemi laxi multiflori et legumina pen- dula. Cum 4. depauperato Ledeb. nobis ignoto, commutari nequit, nam legumina in nostro l: ollices et pultra longa, nunquam gra- nuloso-rugosa , sed Jævia , pilis albis nigris- que obsita. Hab. in Ssalsis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. Junio floret et fructificat. à. 2592. Astragalus macroceras C. À. M.? in Bong. suppl. 2. ad FI Alt. p. 24. in adnot. ad n. 77. Planta deficientibus fructibus dubia.— 3939 Prope montes Arkat Songoriæ Maio florens lectus. 299. Astragalus stenoceras C. A. M. I. c. n. 77? In collibus apricis prope Ajagus, Majo flo- rehns; nec non im arenosis ad fl Lepsa, Junio fructificans. 254. Astragalus unilateralis Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. 1. c. n. 238.—Prope Arka- lyk Songoriæ, exeunte Majo vix florere inei- piens. 255. Astragalus arcuatus Kar. et Kir. enum. L € nn 24), In collibus apricis prope Ajagus < Songoriæ. Sub En Mayi floret et fr uctificat. 256. Astragalus petrœus Kar. et Kir. À. (Dissitiflorus) caulescens, sublignosus, pilis prostratis incanus, pedunculis folia supe- rantibus racemiferis, stipulis petiolo adhæ- rentibus; foliolis 9-11 oblongo-obovatis , ob- tusis, dentibus calycinis tubo duplo aut sub- triplo brevioribus ; leguminibus in calyce brevissime stipitatis, linearibus, compressis, piosis, adscendentibus, arcuato-hamatis, rostro recto terminatis, bilocularibus.—Radix lignosa, caules plures herbaceos 4—5-pollicares profe- rens. Folia pilis prostratis prope basin aflixis dense vestita, canescentia. Flores videntur ochroleuti; vexillo elongato , leviter emar O1 S nato.—Species À. arcuato nostro proxima, sed pubescentiæ indole foliolisque latioribus obtu- n° Il 1842, : 22 39 4 sis satis distincta. — An melius ad Jncanos referendus ? Specimina deflorata et leguminibus’ jam plerumque delapsis, invenimus sub medium Julii mensis in petrosis montium Alatau ad fl. Sarchan. 9,. 251. Astrasalus. Arbuscula. Pall, FI SP) 9 pb 304. In salsis Songoriæ ad rivulum Ai. Junio florens et fructificans. 258. Astragalus horizontalis Kar. et Kair. enum. : pl an 1840. coll. IL c. n. 246.—Specimina foliis paulo latioribus nunc invenimus ; an igitur hæc species varietas sit præcedentis ? — In salsis prope fontem Sassyk-pastau , Songo- riæ. Junio floret et fructificat. 259. Astragalus Eremothamnus Kar. et Kir. À. (Onobrychoideus) fruticosus, viridis , pilis prope medium affixis scaber ; foliolis 7—11. lineari-oblongis obtusis mucro- nulatis; pedunculis folio longioribus; floribus dense spicatis , spicis ovato-oblongis ; calyei- bus nigro-pilosis, dentibus tubo triplo brevio- ribus ; leguminibus in calyce breviter stipi- tatis, linearibus , triquetris, rostratis , nigrO- pilosis , calyce plus quam duplo longiori- bus.—Frutex circiter 4 pedes altus, erectus, a medio parum ramosus, ramis erecto-patulis. Flores pallidissime cærulescentes, fere albi.— Species ad 4 Arbusculam. et horizontalem nostrum accedit, sed ab utroque videtur di- erectus ,. 239 siincta caule erecto , a medio tantum parce ramoso (in éllis caulis semper a basi valde ramosus) superficie viridi (nec subsericea) et floribus dense spicatis. Hab. in campis sterilibus arenosis Songoriæ prope fontem Tschingildy. Medio Junio floret et fructificat. h. 260. Astragalus orbiculatus Ledeb. FL Alt. 3. p. 311. In salsis Songoriæ ad rivulum Ai, initio Junii florens. 261. Astragalus ammophilus Kar. et Kir. À. (Sesameus ) annuus, caulescens, diffusus, pube adpressa scaber; foliolis 9—15 obcor- datis, supra glabris, subtus adpresse pubes- centibus; pedunculis folio brevioribus , flori- bus circa pedunculum verticillatim dispositis, verticillo aut solitario terminali 4—5-floro , aut duobus #—5-floris , aut superiore uni- iloro; calycinis dentibus tubo brevioribus ; corolla calÿcem dupla excedente; leguminibus erectis, ovalis, acutis, subtriquetris, transverse- rugulosis, glaberrimis.—Parvulus, dispositione florum et plurimis characteribus 4. oxyglot- tidi proximus et forsan mera hujus varietas, diversus tamen videtur leguminibus latioribus et brevioribus , floribusque roseis minoribus, nempe carina calycem sesquies nec duplo excedente.—Stipulæ petioli basi adhærentes, inferiores subconcretæ, superiores liberæ. 22: 3936 Hab. in collhibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes ArganaLy. Sub medium Juni floret et fructificat. ©. 962. Astragalus filicaulis Fisch. et Mey. in Karel. enum. pl. Turcom. et Pers. n. 256. A. (Sesameus) annuus, parvulus , subere- ctus, cano-pubescens ; foliolis 9—19 oblongis oblongo-ellipticisve obtusis; pedunculis folio brevioribus 3—6G-floris;, leguminibus capitato- stellatis ovato-oblongis lanceolatisve compres- siusculis, patulo-villosis. — À proximo 4. cru- ciato Linn. distinguitur caule suberecto flori- bus minoribus roseis , denique leguminibus multo brevioribus et latioribus, basi non dilata- us patulo-villosis, nec adpresse pubescentibus. Invenimus hanc plantulam in apricis mon- tium. Arganaty, Songoriæ , sub medium Juni florentem et fructificantem. ©. 263. Astragalus arpilobus Kar. et Kir. A. (Annularis) annuus, caulescens, diffusus, molliter pubescens: foliolis 3—7 obcordatis; peduneulis gracilibus folia plerumque supe- rantibus; floribus 2—5 per totum peduncu- lum sparsis valde remotis aut solitariüs sub- sessiibus pedunculatisve ; calycinis dentibus erectis tubo duplo brevioribus; carina caly- cem duplo superante ; leguminibus pilosis cylindraceis erectis sursum arcuatis, rostro inflexo, non hamato, superatis.— Flores albidi. f 297 Pluribus noti#ÿ ab aflini 4. ankyloto Fisch. distinguitur, nempe foliolis obcordatis, pedun- culis plerumque folia superantibus; floribus remotis, Carina Calycem duplo excedente et rostro leguminum non hamato. 4. hispidulus DC. a nobis non visus, secundum descriptio- nem recedit foliolorum forma, pedunculis fohorum longitudime atque leguminibus junio- ribus rectis. Reliqui magis distant. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Avganaty. Medio Junio floret et fructificat. ©. 264. Astragalus oliganthus Kar. et Kir. À. (Annularis) annuus , suberectus, parvu- lus, pilis adpressis subhirtus, virescens ; sti- pulis ovato-lanceolatis herbaceis; foliolis 5-13 oblongis, basi cuneatis, apice emarginatis; pe- dunculis sub-3-floris folio brevioribus, flori- bus racemosis; calÿcibus pilis adpressis hirtis; corollis calycem duplo superantibus ; legumi- nibus (imiaturi;) deflexis, arcuatis, oblongis, rostralis, calyce duplo longioribus.—Flores al- bidi. 4. striatello MB. proximus, differt flori- bus minoribus , calycum pilis adpressis multo paucioribus (in 4. striatello calyces densissime nigro-pilosi, pilis patentibus) , et leguminibus in calyce subsessilibus (in 4st. striatello legu- mina etiam juniora stipite tubum calyemum æquante gaudent).—Ab 4. oxyglottide ; quo- 390 cum primo intuitu convenit, recedit disposi- tione florum, nec non fructibus deflexis. Hab. in arenosis Songoriæ inter munimen- tum Ajagus et rivulum Donsyk. Exeunte Majo tlorens lectus. ©. 265. Astragalus campylorhynchus Fisch. et Mey. Ind. 1 Sem. hort. Petr. P: 93.— In arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa rarissime occurrit, me- dio Junu fructifer. 266. Astragalus Alopecias Pall. FL Alt. 3 p. 517. In arenosis Songoriæ ad f1. Lepsa. Ineunte Augusto invenimus fructiferum. 267. Astragalus Sphærophysa Kar. et Kir. 4 À. (Christianus) perennis, caulescens, ere- ctus; caule fistuloso , crasso, villoso ; foliolis 9-11 obovato-orbiculatis obtusis retusisve, supra glabris subtus molliter villosis , cine-. reis; racemis axillaribus subsessihbus, fructi- feris compactis; calycibus floriferis parum, fructiferis valde inflatis, sphæricis, demum glabris , reticulatis , legumen stipitatum _ellip- soideo-triquetrum, glabrum, calyce ipso multo brevius et angustius , includentibus.— Species sane distinctissima! Flores flavi, calyce paulo longiores. Bracteæ lineari-oblongæ villosæ. Ca- lyx florifer molliter villosus, fructifer demum glabrescit, circiter 7 lineas in diametro. Den- tes calycini tubo sub duplo breviores. Legu- mina absque stipite et rostro vix 2 lineas lon- 299 : sa, sesquilineam lata, subbilocularia, poly- sperma. Stipulæ lanceolatæ, liberæ, petiolo non adhærentes. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ inter montes Arganaty et fontem Sassyk-pastau ; Junio floret; Augusto fructibus maturis onus- tum legimus inter montes Arganaty et Dschiiss- abatsch ad fl. Ajagus. 2. 268. Astragalus ellipsoideus Ledeb. FI. AI 3 p. 319.—In montosis lapidosis Songoriæ ad rivu- lum Donsyk. Junio defloratus. | 269. Astragalus dendroides Kar. et Kir. À. (Anthylloideus) fruticosus , erectus , ra- mosus, viridis; foliolis 9-10 ovalibus lanceo- latisve, obtusis vel acutis, mucronatis, supra glabris, subtus pilis raris prope medium affixis vestitis; pedunculis folia duplo superantibus ; spicis oblongis; calycibus frucuferis inflato- globosis albo-villosis, dentibus migricantibus, tubo subtriplo brevioribus ; leguminibus lon- gitudine calycis eoque inclusis , lanceolato- triquetris, dense albo-villosis.—Proximus A. physocalyci nostro et solummodo dentibus ca- lycinis re ipsa et ratione tubi multo breviori- bus, distingui potest.—Frutex 4. physocalyce altior, robustior et multo ramosior. Racemi minus conferti. Flores dilute cærulescentes, fere albi. Hab. in montosis apricis Alatau ad fl. Sar- chan. Medio Julio specimina pauca florentia 340 invenimus. Sub finem Julii eundem legimus fructibus maturis onustum inter fl. Baskan et Sarchan. h. 270. Astragalus intermedius Kar. et Kir. À. (Anthylloideus) fruticosus, caulescens , subviridis; foliolis 11-13 oblongis , acutiuseu- lis, supra glabris aut parce pilosis, subtus pi- lis prope medium aflixis vestitis ; pedunculis folia plus quam duplo excedentibus ; spicis subglobosis densis; calycibus inflato-globosis , albo-villosis; dentibus nigricantibus tubo tri- - plo brevioribus ; legumimibus ellipsoideis sub- triquetris, calyce duplo brevioribus eoque m clusis, dense albo-villosis, rostro obliquo su- peratis.—Medius quasi inter Astragalos no- stros physocalycem et dendroidem , cum éllo spicis densis subglobosis conveniens, ad Aunc dentibus calycinis abbreviatis accedens ; ab utroque recedit calycibus minoribus, fructum duplo superantibus, rostro fructuum obliquo incumbente , foliolis angustioribus, et folus ipsis multo minoris dimensionis.—Frutex 1— l;-pedalis, parum ramosus. Flores videntur albidi. Hab. in montosis aprieis Alatau inter fl Baskan et Sarchan. Sub medium Julii jam om- nino defloratus. h. 271. Astragalus albicans Bong. suppl 2 ad FI 2 Alt. n. 72 tab.2.—In arenosis Songoriæ prope 341 fontem Sassyk-pastau. Junio floret et fru- ctificat. 272. Astragalus nivalis Kar. et Kir. À. (Anthylloideus) perennis, multicaulis , diffusus, pilis adpressis subsericeus ; foliolis (minutis) 11-15 ellipticis vel orbiculatis, ob- tusis vel acutiusculis ; pedunculis folia duplo excedentibus; capitulis 3-5-floris; calycibus sub anthesi tubulosis , dein inflatis, dentibus abbreviatis; bracteis pedicellos brevissimos su- perantibus; leguminibus...…. — Habitus fere À. alpini. Stipulæ inter se concretæ petiolique basi adnatæ. Calyces nigro-pilosi. Flores palli- decærulei. Vexillum alas, alæ bilobæ carinam excedunt. Legumina ignota. Hab. in summis alpibus Alatau ad fontes fl. Sarchan, locis lapidosis ad scaturigines nivi- bus formatas deliquescentibus. Medio Julio floret. 2.. 273. Astragalus salsugineus Kar. et Kir. À. caulescens, pilis adpressis cinereus, cauli- bus foliis multoties brevioribus, foliolis 13-17 oblongo-ellipticis obtusis; pedunculis axillari- bus racemosis; lacinus calycinis subulatis tu- bo triplo brevioribus ; legumimibus in calyce sessilibus erectis, oblongis, albo-villosissimis. — Pubescentia e pilis adpressis non basi nec centro, sed prope basin aflixis. Stpulæ petioli basi adhærentes. Bracteæ lineares pedicellum superantes , calyce multo breviores. Flores 342 “ lactei, vexillo elongato.—4. Schanginianus Pall., cum nostro pluribus notis conveniens R pubescentia molli patentissima, foliols nume- rosioribus latioribusque et als characteribus diversissimus.—Noster ad Anthylloideos dis- cedentes referendus. Hab. in salsis Songoriæ ad rivulum Aï. Pri- mis diebus Junii floret et fructifhicat. 9:. 274. Astragalus scabrisetus Bong. suppl. 2 ad FI. ÂIt. n. 89 t. 5. In collibus lapidosis Songo- riæ ad rivulum Donsyk. Sub finem Maji men- sis floret et fructificat. Ejusd. var. caulescens. In collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et mon- tes Arganaty. Initio Junu florens. 275. Astragalus Turczaninowii Kar. et Kir. À. (Caprinus) suffruticosus, pilis patentibus mollibus villoso-incanus:; foliolis 11-13 lan- ceolatis, acutis, racemis folio subtriplo longio- ribus, a medio fere floriferis, multifloris: den- tibus calycinis subulatis tubo duplo brevio- ribus; leguminibus deflexis, in calyce. breviter stipitatis , oblongo-linearibus, compresso-tri- quetris, subareuatis, rostratis, albo-villosissimis, semibilocularibus , calyce rupto duplo Jong1o- ribus.—Stipulæ petiolo adhærentes, inter se hiberæ. Flores flavi, patuli, post anthesin deflexi.— An, neglecto florum colore, melus purpurascentibus dissitifloris adnumerandus ? 9 19 Hab. in sabulosis Songoriæ inter montes Ar- ganaty et fontem Sassyk-pastau. Junio floret et frucüficat. 9. 216. Astragalus longiflorus Pall. FL Alt. 5 p 391. In arenosis Songoriæ inter montes Ar- ganaty et fontem Sassyk-pastau ; nec non ad fl. Lepsa. Junio fructifer lectus. D Astragalus Schanginianus Pall. FI. Alt. 3 p. 2 i 332. In pratis montanis Alatau ad fl. Lepsa, Baskan et Sarchan. Medio Julio fructibus ma- turis onustus. 9. Astragalus abbreviatus Kar. et Kir. A. (Caprinus) perennis, caulescens , molliter villosus: caulibus abbreviatis: foliolis 31-33 ellipticis obtusis utrinque villoso-pubescenti- bus ; pedunculis paucis axillaribus 2-4-floris; dentibus calycinis tubo plus quam duplo bre- vioribus ; floribus extus pubescentibus: legu- minibus ellipticis utrimque attenuatis, in caly- ce stipitatis, compressis, albo-villosis , bilocu- laribus, polyspermis.— 4. Buchtormensi proxi- mus, distinguitur tamen floribus extus villo- siusculis et foliolis utrinqne molliter pubes- centibus, dum in illo (4. buchtormensi) pagi- nam. superiorem semper glabram observa- vimuUs. : î Hab. in subsalsis Songoriæ ad rivulum Ai, nec non in arenosis inter fontem Sassyk- pastau et montes Arganaty. FI. et fructus maturat Junio. 2. - 3414 279. Astragalus lithophilus Kar. et Kir. A. (Caprinus) perennis, caulescens, viridis, caulhbus foliis multo brevioribus, villis paten- tibus raris vestitis; foliolis 19-923 oblongis ob- Lusis, margine et ad nervum pilosis, cæterum fere glabris; pedunculis axillaribus 2-3-floris, floribus demum deflexis ;: dentibus calycinis tubum subæquantibus ; leguminibus in calyce stipitatis, inflato-subglobosis, membranaceis, rostratis, subvillosis , bilocularibus.— 4. Buch- tormensi et abbreviato nostro aflinis , at for- ma fructuum et pubescentia rara satis di- stinctus ; ab 4. dubio DC:, a nobis non viso, differt floribus pedunculatis et leguminibus subglobosis non acuminatis, nec compressis. Rarissime occurrit in subalpinis glareosis Alatau ad fontes fluvii Lepsa. Duo tantum specimina , alterum florens, alterum fructife- rum, sub finem Junii mensis imvenimus. 2. 280. Astragalus Alatavicus Kar. et Kir. : À. (Caprinus) perennis, subacaulis, molliter villosus , scapis foliis duplo et triplo breviori- bus ; foliolis numerosis 5-9-nis verticillatis ; dentibus calycinis tubo duplo et triplo bre- vioribus; floribus glabris ; leguminibus (juni- oribus) ellipsoideis, breviter in calyce stipita- Lis, molliter villosis, bilocularibus.— Distinctis- simus in genere foliolis verticillatis. Flores fla- vi, magnitudine florum À. Buchtormensis. 345 Hab. in herbidis summæ alpis Suoktau ad il. Lepsa, rarissime. Sub finem Juni floret et fructficare incipit. 2. 281. Astragalus platyphyllus Kar. et Kir. À. fincanus) acaulis, pilis adpressis raris vestitus ; foholis 9-11 ellipticis subrotundisve obtusis , junioribus subincanis, adultis viridi- bus; pedunculis foliis duplo longioribus, spi- cas subconfertas apice gerentibus, legumini- bus ovatis vel ovato-oblongis, in calyce sessi-- libus, acutis, apice subincurvis, pilis adpressis tectis, bilocularibus : loculis 4-spermis. —Aflinis A. clavato et brachycarpo, ab utroque recedit leguminibus basi, nec apice latioribus, præte- rea a priore leguminibus pilosis, et a poste- riore foliolis latioribus obtusis et fructibus in rostrum sensim attenuatis, nec obtusis. —Flo- res videntur ochroleuci. Hab. in montosis rupestribus Alatau ad fi. Lepsa et Sarchan. Sub finem Juni is om- mino defloratus. 9. 282. Astragalus Pallasii Fisch. FI. Alt. 3. p. 336. — In salsis Songoriæ ad rivulum Ai. Primis die- bus Junii jam fructus maturat. - 283. Astragalus lactiflorus Ledeb. FL Alt. 3 p. 339.—In collibus apricis Songoriæ ad rivulum - Donsyk. Initio Jun mensis fructifer lectus. 284. Hedysarum polymorphum Ledeb. & subgla- brum Kar. et Kir. caulibus erects, foliolhis supra glabris, subtus pilis pareis adpressis 346 vestitis, viridibus, lomenti articulis scabrius- culis.—In montosis apricis Alatau inter fluvios Sarchan et Aksu. Medio Julio florens et fru- ctificans. 9. sie 285. Hedysarum echinocarpum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. L c. n. 265.—An H. Songo- ricum Bong. suppl. 9) ad. Fl.. AÏt n 90 tab 8? cum quo in omnibus convenit, præter la- Cinias calycinas in nostro longiores, nempe tubum duplo et ultra excedentes.—In areno- sis Songoriæ ad fl. Lepsa. Sub finem Junu frucitus maturat. 286. Onobrychis arenaria DC. FL Alt. 3 p. 342. In montosis pratensibus Alatau ad fl. Lepsa. FI. sub finem Junui. 2811 Onobrychis micrantha Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 85. In arenosis Son- _goriæ ad fl. Lepsa Medio Junio floret et fructificat. 288. Onobrychis pulchella Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 87.—Cum præcedente rarissime, sub medium Jun fructificans. 289. Alhagi Kirgisorum Schrenk in Fisch.et Mey. enum. pl. nov. p. 84. In salsis inter montes Arganaty et Dschuüss-ahatsch. Medio Augusto fructus maturat. | 290. Cicer Songoricum Steph. DC. pr. 2 p. 354 n. 2. In montosis apricis Alatau ad fl. Lepsa et Aksu. Sub finem Junu floret, medio Julio fructus maturat. A 947 291. Vicia Cracca L. FI. Alt. 3 p. 319. -In mon- tosis pratensibus Alatau ad fl. Lepsa et Bas- kan. FI. Junio, Julio. Ejusd. var. stipulis apice nigro-maculatis. In montosis ad fl. Sarchan. FI. medio Julii. 209. Prcia brachytropis Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. I. c. n. 274. In pratis montanis Alatau ad fl. Lepsa. F1. Junio. 998. Vicia megalotropis Ledeb.—Fl. Alt. 3 p. 344. In montosis sylvaticis Alatau haud rara. F1. Junio, Julio. « 294. Vicia Biebersteinii Bess. DC. prodr. 2 p. 363 n. 74? var. leguminibus molliter pubescenti- bus. An species? sed e specimimibus perpaucis incompletis haud definienda. In subalpinis Ala- tau ad fontes fl. Lepsa, sub finem Junu fruc- tiferam invenimus. 295. Vicia Sepi El "AMt 3 p. 991. In pratis montanis Alatau ad fl. Lepsa. Junio floret. 296. Ervum tetraspermum L. FI Alt 3 p. 352. In lapidosis montium Alatau ad fl. Lepsa. Initio Jului fructiferum lectum. De Tothyrus piscjornus, L. FE Al. 3 p. 354. In pratis montanis Alatau ad fl. Lepsa. FI. Junio. 9298. Orobus subvillosus Ledeb. FI. Alt. 3 p- 999. In argillosis Songoriæ ad rivulum Ai et fon- tem Sassyk-pastau. Initio Jun jam omnino defloratus et fructibus maturis onustus. 318 RosAcErzx. 299. Cerasus Padus DŒ@NME Alt 2 pp 21%" 1 montosis Songoriæ ad rivulum Suchaja-rets- chka prope Ajagus. FI Majo. 300. Spiræa hypericifolia L. FIL Alt 2 p. 214. In rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. Julio semina maturat. 301. Geum rivale L. FI Alt. 2 p. 265. In prats montanis Alatau ad fl Lepsa. FL Junio. 302. Rubus Idœus L. FI. Alt. 2 p. 230. In mon- tosis apricis Alatau ad fl. Sarchan. Julio fruc- tus maturat. 303. Rubus cœsius L. F1 Alt. 2 p. 230. In insu- lis fluvii Lepsa, Songoriæ, frequens. FL Junio. 304. Rubus saxatilis L. FI Alt. 2 p. 231. In montosis sylvaticis Alatau ad fl. Lepsa. FL Juni1o. 305. Potentilla can C. A. M.—P. gelidæ var. minor Kar. et Kir. enum. |. c. n. 313.—In la- pidosis alpium Alatau ad fl. Baskan. Sub finem . Julii semina maturat. 306. Potentilla fragiformis W. Se syst. 2 p. B40?— Pot. gelida Kar. et Kir. enum. 1. c. n. excl. syn. et var. minore. In lapidosis sum- marum alpium Alatau ad fl. Lepsa. FI. sub _ finem Junu. : 307. Potentilla reptans L. DC. prodr. 2 p. 374 n. 21. In herbidis Songoriæ ad fl. Lepsa. Primis diebus Augusti florens. 349 308. Potentilla obscura WW. FI. Alt. 2 p. 254. fn pratis montanis Alatau ad il. Sarchan. Julio deflorata: 309. Potentilla fruticosa L. FI. Alt: 2 p. 234: In rupestribus subalpinis Alatau ad fl. Leps:. FI: Junio: 310. Potentilla süpina L. FI Alt: 2 p. 247. In arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa FI. Junio. 311. Potentilla conferta Bge. FI. Alt. 2 p. 340. . In rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. Julio semina maturat. | 312. Potentilla Songorica Bge. FI Alt. 2 p. 244. In collibus Songoriæ prope Ajagus. FI. Majo. 313: Potentilla sericea L.—P. sericea et dasyphyl- * la Bge. FI. Alt. p 242 et 243, In lapidosis alpium Alatau ad fontes fl. Lepsa. FL sub finem Juni. | 314. Dryadanthe Bungeana KL. et Kir.—S:hbal- dia tetrandra Bge. suppl. ad FI. Alt. n. 92. in rupibus summarum alpium Alatau fre- quens: FI Junio, Julio. 315: Sanguisorba alpina Dge. FI Alt, 1 p. 142. In montosis et subalpinis Alatau ad margines rivuloruis. F1. Juho: ï 316. Hulthemia berberifolia Dumort. — Endlich. gen. pl. n. 6538:—Rosa berberifolia Pall. F1, Alt. 2 p. 224. In argillosis Songoriæ FFAuenS. Junio fructus maturat. 317. Rosa alpina L..var? Ad R. pyrenaicam Gouan proxime accedit, sed calycis tubus et iaciniæ D 1H 1549, 23 350 glanduloso-hispidæ. In montosis apricis Afatau ad fl Sarchan. FI Julio. 518. Rosa heteracantha Kar. et Kir. R. caule valde aculeato, aculeis validis re- cts. horizontalibus imæqualibus; stipulis an- gusto-oblongis inter se et cum petiolo con- natis; foliolis 5—7 petiolulatis parvis subco- riaceis, utrinque glabris, suborbiculatis basi ovatis, interdum truncatis, crenulatis; sepalis indivisis; petalis emarginatis; fructibus globo- sis glaberrimis, stylis liberis villosissimis. —Fa- bitu ad R. pimpinellifoliam accedit, sed acu- leis validis statim dignoscitur ; a cæteris hujus generis speciebus, hucusque descriptis, satis videtur distincta. —Frutex altitudine À. cinna- momeæ. Caulis cortice atropurpureo obductus, glaberrimus, valde aculeatus. Aculei lutescen- tes, validi, longitudine inæquales, recti, hori- zontales, basi valde dilatati, solitarn, sæpius gemini , rarius terni, rarissime quaterni vel quini, et in hoc casu aculet 2 aut 3 validi crassi, reliqui fenuiores et breviores. Rami di- varicatl. Stipulæ inter se fere'ad apicem et cum petiolo concretæ, acutæ, glanduloso-ser- rulatæ vel integerrimæ. Petioli longiuscuh rhachisque foliorum subglabræ, rarius pube- rulæ. Foliola subcoriacea , supra obscure viri- dia, subtus pallidiora, inæqualiter et simplici- ter crenulata, basi integerrima. Pedunculi s0- litarüi foliorum longitudine aut paulo brevio- res, glaberrimi. Calycis urceolus globosus, glaberrimus ; laciniæ lanceolatæ acuminatæ, rarissime apice parum dilatatæ obtusæ, extus glabræ, intus villosulæ, apice ad marginem glandulis paucis obsitæ. Petala emarginata, ima basi saturate flava, apicem versus sensim pal- lidiora, albescentia. Styli villosissimi. Fructus glaberrimi lævissimi. Hab. in rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. Julio adhuc florens f. 319. Cratægus sanguinea Pall. FI. Alt, 2 p. 221.— Nostra var. inermis (Kar. et Kir, enum. pl. an. 1840 coll. 1. c. n. 328) nil misi vera est Cr. sanguinea , ne varietatis quidem nomen ineren$, nam rami superiores non raro in Cra- tægo sanguinea Spinis orbati observantur, in- {eriores vero semper sunt spinosi. — Legimus nunc ad fl Lepsa Songoriæ, Augusto fructus maturantem. 320. Cratægus laciniata Ucria DC, pr. 2 p. 629 -_ n. 35. In montosis apricis Alatau ad fl Lepsa. Sub finem Junii jam deflorata, 921. Cotoneaster vulgaris Lindl. var. folus subtus glabriuseulis. Fructus non vidimus. Forsan propria species. In subalpinis Alatau ad fl Lepsa sub finem Junu florentem legimus. 322. Coioneaster uniflora Bge. F1. Alt, 2 p. 220. In lapidosis summarum alpium Alatau ad fontes fluvu Lepsa. Sub finem Junii florens. ca 23* DES 392 3923: Pyrus aucuparia Gærtn. FI. Alt. 2 p. 223. In montosis Alatau ad fl. Sarchan , hinc inde. F1. Junio. 324. Pyrus Malus L. DC. ne 2:p. 6864 15. Pyrus Sieversits Led: Æl. Alt, 2 p.992 Ab europæa planta petalis paulo latioribus rece- dit, sed nullis certis characteribus separanda.— In montibus Alatau ad fl. Lepsa sub finem Junii omnino defloratam invenimus. Specimina pauca florentia, ad fl. Tentek ineunte Junio lecta, communicavit amiciss. medicus districti Ajagusici D. Bas. Swetajew. ONAGRARIE. 325 Epilobium latifolium L. F1 Alt. 2 p. 68. In glareosis alpinis Alatau ad fontes fl. Lepsa et Baskan. FI. Julio. 326. Epilobium alpinum L. FI. Alt. 2 p. 70. In- glareosis ad fl. Lepsa montium Alatau. Ineunte Julio defloratum. 327. Epilobium tetragonum L. F1. Alt. 2 p. 70. In humidiusculis montium Alatau ad fl. Sar- chan, Lepsa et Aksu. FI. Juho. HALORACEzx. 328. Myriophyllum verticillatum TL: DC. prodr. 3 p. 68-n. 4 In: lacubus Songoriæ prope flu- vium Lepsa. Ineunte Augusto floret. 329. Hippuris vulgaris I. FL Alt. 1 p. 7. Cum præcedente. 353 CERATOPHYLLEZÆ. 390. Ceratophyllum demersum L. DC. prodr. 3 p. Join, 1. Cüm præcedentibus. LYTHRARIEE. 391. Lythrum Hyssopifolia L. DC. prodr. 3 p. 81 n. 6. In salsis Songoriæ prope. Usunbulak. F1. Augusto. 392. Lythrum Thymifolia L. DC. prodr. 3 p. 81 ; n. 2.—AÀ præcedente tantummodo fructibus angustioribus et longioribus distinguitur. In salsis Songoriæ prope Uitas, inter Usunbulak et Gorkoi piket. Augusto defloratum. 339. Lythrum nanum Kar. et Kir. enum. 1]. c. n. 343.—Cum præcedente; Augusto semina ma- turat.— Lythrum micranthum Kar. et Kir. enum. |. c. n. 344. potius hujus speciei va- rietas albiflora est. TAMARTSCINEE. 334. Tamarix W. DC. prodr. 3 p. du. n. 1. In sabulosis prope Dschiss-Ahatsch Son- _ goriæ, inter frutices Anabasis Ammodendron- tis. FI. Augusto. : D) Hamoric ramosissima Ledeb, FL Alt. 1 p. 424. In salsis Songoriæ inter montes Ar gana- ty et fontem Ébohingiidy frequens. Medio Junii florere incipit. 356. Tamarix laxa W. FI. Alt. L tp: 422. In sal- sis Songoriæ ad lacus Kly dictos, prope fon- 354 tem "Sassyk-pastau. Junio jam ex toto de- florata. 397. Tamarix aa Ledeb. F1 Alt. 1 p. 421. Cum præcedente, Junio deflorescens. 338. Myricaria alopecuroides Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 65.—M. macro- stachya Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. 1. c. n. 348.—Specimina florifera nunc inve- nimus, ex inspectione quorum patet, spicas nostræ speciel tempore florendi semper per totam lJlongitudinem floribus vestitas esse. In glareosis Songoriæ ad fl. Lepsa et Aksu. FI. Junio, Julio. — PARONYCHIEZÆ. 399. Herniaria glabra LL El, Alt. p:Æ15. In lapidosis montium Alatau ad fl Lepsa; nec non in herbidis summæ alpis Suoktau ad fl Lepsa. FI. Junio, Julio. | CRASSULACEZ. 340. Umbilicus platyphyllus Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl nov. p. 71. In fissuris rupium montium Alatau ad fl. Sarchan. Medio Julio {lorentem lesimus. 341. Umbilicus alpestris Kar. et Kir. U. (Rosularia) folüis radicalibus rosulatis lato- linearibus mucronatis margine angusto cartila- gineo-ciliato cinctis ; caulinis oblongis sessilibus 5 _acutis; caulibus erectis adscentibusve glabris ; 399 floribus racemosis 3—7 ; sepalis acutis tubum corollæ excedentibus; corollæ lacimiis acutis , tubum abbreviatum subtriplo superantibus.— . Flores albidi, lacinus carina violascente nota- tis.— Umb. Samio DC., nobis ignoto, proximus, sed notis indicatis satis videtur distinctus. Hab. im rupibus subalpinis Alatau ad fl Sarchan et Aksu , radice profunde in fissuras intrante.—Florentem medio inveniunmus. 9. 342. Umbilicus a ffinis Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 72. In rupibus montium Alatau ad fl Lepsa. FI. Julio. 343. Umbilicus leucanthus Ledeb. FI Ale 2. p. 198. (sub Cotyled.)—Cotyledon rosea Less. in Linnæa 1834 IX. p. 177.—In collibus apricis Songoriæ ad fl. Ajagus. F1. Augusto. 344. Sedum hybridum L. FI Alt. 2. p. 192. In rupibus montium Alatau ad fl Sarchan. F1 Julio. 345. Sedum elongatum Ledeb. FIL Alt. 2. p. 193. In lapidosis alpium Alatau ad fl Lepsa. Sub finem Junü floret. Ejusd. var. foliis elongatis lineari-oblongis. An subalpinis Alatau ad fi. Lepsa frequens. FI. Junio, Julio. 346. Sedum gelidum Kar. et Kir.— Rhodiola geli- da Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p+ 67.—In rupibus summarum alpium Alatau ad fontes f]. Lepsa , Baskan et Sarchan. FI. sub finem Junii et Julio. 356 = FICOIDEZ. 347,-Nitraria Schoberi 1, FI. Alt. 2. p. 202. In salsis Songoriæ ad lacus Kly prope fontem Sassyk-pastau. Flor. Junio. : GROSSULARIEÆ. 348. Ribes aciculare Smith. FI. Alt. 1. p. 272, In rupestribus montium Alatau ad fl Sarchan. Julio fructus maturat. 349. Ribes saxatile Pall. var? baccis minoribus rubris, ramis inermibus.—In montosis apri- cis Alatau ad fl. Baskan. Julio fructiferum lectum. | 350. Ribes cuneatum Kar et Kir. enum. pl an. 1840. coll. 1 c. n. 365.—Baccæ glabræ , ma- turæ aitropurpureæ , immaturæ rubræ. — In rupestribus Songoriæ prope Ajagus, Majo floret, Augusto fructus maturat. Idem? lesi- mus in sylvaticis montium Alatau ad fl. Lep- sa, sub finem Junii defloratum. 391. Ribes rubrum L. var. folus basi truneatis, vel ‘parum attenuatis, rarissime subcordatis. —In montosis sylvaticis Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Junu defloratum. | ‘392. Ribes triste Pall. DC. prodr. 3 p. 481. n. 32. In subalpinis Alatau ad fl Lepsa. Sub finem Junu defloratum. “He Var. 8. foliis subtus puberulis. — Ribes atro- purpureum GC. À. M. FI Alt I. p. 268.— 391 In rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan fr ‘equens. Julio fructus maturat. 393. Ribes nigrum L. FI. Alt. 1. p. 969. In mon- tosis Songoriæ prope Ajagus. FI. Majo. SAXIFRAGACEZÆ. 354. Saxifraga oppositifolia L. DC. prodr. 4. p. 17. n. 1. In rupibus summarum alpium Ala- tau ad fontes fl. Lepsa , Baskan et _Sarchan. FI sub finem Junu et Julio. | 399. Saxifraga flagellaris W. FI Alt. 2. p- 120. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Lepsa , et ahbi frequens. FL Junio, Julio. É D 01 Sorifrapa Hirculus Li FL AR. 2: p. 121. In humidiusculis muscocis summarum alpium Alatau, haud rara. FI. Julio. 357. Saxifraga Sibirica L. FL Alt. 2. p. 171. In lapidosis alpium Alatau ad fl Lepsa et Sarchan. F1 Junio, Julio. : 398. Saxifraga cernua L. F1. Alt. 2. p. 122. In fissuris rupium summarum alpium Alatau ad fl. Lepsa etc. FI. Junio, Julio. ÜMBELLIFERÆ. 399. Aegopodium alpestre Ledeb. FI. Alt. 1. p. 354. In pratis montanis Alatau ad fl.-Lepsa. FI. sub finem Junur. Ejusd. var. foliorum radicalium pinnis nunc pinnatis , nunc trifoliolatiss Media fere inter Aeg. alpestre et Podagrariam. — In sylvati- 398 cis montium Alatau ad fl Sarchan. Julio florens. 360. Carum ? apiculatum Kar. et Kir. C. (Bulbocastanum) radice tuberosa; caule erecto ramoso striato tenuissime puberulo ; foliis florendi tempore marcescentibus aut omnino emarcidis, pinnatis, pinnis oppositis sessilibus inciso-pinnatifidis , laciniis dentatis, dentibus setaceo-apiculatis ; involucris involu- cellisque polyphyllis oblongis acutis margine albo-membranaceis ; germinibus oblongo-tur- binatis.—Folia radicaliqa in nonnullis specimi- nibus tempore florendi omnino emarcida, va- oima solum persistente; ramea brevissima aut in vaginam scariosam reducta. Umbellæ rad 5 7— 11, involucrum reflexum multoties exce- dentes. Umbellulæ 15—21-floræ , pedicelli inæquales, mvolucella reflexa duplo vel triplo superantes. Calycis margo minutissime quinque dentatus. Petala alba, variantia rosea, ovalia, integra cum lacinula inflexa apice subadnata , majuscula. Styli breves, erecti. Germina pu- berula Fructus non vidimus.— An sui generis ? nam à congeneribus omnibus petalis integris recedit. Ân Seseleos sp.? | Hab. in arenosis inter môntes Arganaty et fontem ‘Tschingildy, nec non ad fl Lepsa, rarissime. Medio Julio florens invenimus. 361. Carum setaceum Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 61.—Bunium? capillifolium 359 Kar. et Kir. enum. 1. ce. n. 375.—Cérte Cari species est! Fructus maturi oblongi. Valleculæ univittatæ , vittis torulosis. — In fruticetis collium Songoriæ ad rivulum Ai, hinc inde, in montosis Alatau ad fl Lepsa et Baskan frequens. F1. Junio, sub fine Jubii fructus maturat. 362. Carum atrosanguineum Kar. et Kir. (Carvi) radice fusiformi perenni, caule simplici ; foliüs radicalibus pinnatis, pinnis oppositis sessilibus trisectis, segmentis latera- hbus incisis 3—4-lobis , terminali sessili basi cuneato 5-lobo, laciniüis oblongis cuspidatis ; folus caulinis 1—2 minus compositis, vaginis imflatis ; involucro monophyllo caduco; invo- lucelli foliolis 3 oblongis acutis; radis um- bellæ valde inæqualibus.—Humilis, 4—6 polli- caris. Radii umbellæ alu pollice longiores, ali vix duas lineas excedunt. Pedicelli lineales. Petala lata, obcordata , cum lacinula oblique inflexa, atrosanguinea. Fructus, (non perfecte maturi) a latere compressi , illis Cari Carvi analogi. Carpophorum Jliberunm , apice furca- ium. Species a congeneribus colore {lorum aique umbellæ radis valde inæqualibus facile distincta. Hab. in umbrosis muscosis Tuplum Ssumina- rum alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. El. Julio. 2. 360 363. Chameæsciadium albiflorum Kar. et Kir. 364. Ch. foliorum pinnis sessilibus , involueri foliolis breviter petiolatis, petalis albis.—Radix fusiformis , perennis , longa , penna anserina crassior. Gaules plurimi diffusi. Foliorum radica- Hum pinnæ oppositæ sessiles, pinnatisectæ : seg- mentis profunde multipartitis, laciniis oblongis setaceo-acuminatis , acumine sæpe recurvo. Folia caulina, si adsunt , minus composita. Caules pedunculique radicales e radice pluri- mi, priores umbella perfecta, alteri umbellula terminati. Involucri polyphylli foliola subses- | gmentis In- tegris 2—3-fidisve. Involucella conformia, sed silia basi dilatata , pinnatisecta : se minus incisa, interdum integerrima. Umbellæ radii 5—6 subæquales. Petala obovata , inte- gra, phcata, apice inflexa, alba. Fructus (imma- turi) obovato-oblongi. Carpophorum subadna- tum apice bifurcum. Stylopodia conica; styli divaricati.— Planta omnino habitu et magni- tudine Chameæsciadii flavescentis CAM. à quo, præter colorem petalorum , bene di- stinguitur pinnis foliorum sessilibus, laciniis dnteute atque imvolucri foholis breviter Pé tiolatis. Hab. in herbidis subalpinis et one Alatau ad fl. Sarchan. FL Julio. >. Stum lancifolium MB. FI Alt L. p. 352 In pratensibus Songoriæ ad fl Ajagus. FI. Augusto. : / 361 365. Bupleurum aureum Fisch. nl. D: 348. In umbrosis sylvaticis montium. Alatau ad fl. Lepsa. FIL sub finem Junu et Julio. 366. Bupleurum triradiatum Adams. DC. prodr. 4. p. 130. n. 22. In herbidis alpinis et subal- pinis Alatau ad fontes {l. Sarchan. FL Julio. 367. Bupleurum exaltatum MB. DC. prodr. 4. p. 151. n. 50.—B. baldense FI Alt. 1. p. 350. In rupestribus montium Alatau ad fl. Sar- chan et Baskan. Sub medium Julu florere inCipit. 368. Seseli tenuifolium Ledeb. FI. Alt. 1. p. 333. In campis siccis sterilibus Songoriæ inter Dschartasch et Arkat. ue florens et fructificans. 369. Seselz strictum Ledeb. FI. Alt. 1. p. 338. In herbidis Songoriæ ad rivulos prope Arkat et : - Arkalyk. Augusto. floret et fructificat. 370. Seseli scariosum Kar. et Kir. S. radice fusiformi crassa ; caule erecto , striato, glabro, ramoso; foliis tripinnatis, laci- nus radicalium oblongis linearibusve, caulino- rum setaceis, margine tenuissime cartilagineo- serrulatis ; involucro utroque polyphyllo ; foliolis obtusis margine late scariosis. —Radix Crassa, in nonnullis speciminibus abbreviata , tuberiformis : collum substuposum. Caulis 2—53-pedalis, crassitie pennæ gallinæ. Folia radicalia in speciminibus florentibus emar- cida; caulina minus composita , laciniis elon- es 7? 362 gatis. Involucrum polyphyllum radiis umbellæ multoties brevius. Radii umbellæ centralis 1517, lateralium 7 —19. Umbellulæ 20—98- floræ ; pedicelli inæquales, tempore florendi ali involucello breviores, ali 1llum plus duplo excedentes, 1—3 lineas longi; defloratr magis elongantur. Calycis margo obsoletus, Petala subquadrata, basi truncata, apice emar- ginata , cum lacinula magna inflexa, majus- cula, lactea. Mericarpia oblonga , teretiuscula aut a latere parum compressa ; juga fliformia, valleculæ univittatæ, commissura bivittata. Semen latere interno parum impressum, carina élevata. — Ob involuera polyphylla species nostra ana s propriam constituit , cui nomen Cnidiastrum , ex analogia cum Iinvo- lucris Cnidiorum nonnullorum, proponimus. Hab. in argillosis Songoriæ ad rivulum Ai, primis diebus Junii nondum florens; ad fl po ° Lepsa circa radicem montium Alatau sub finem Junu florentem invenimus, et ibidem, exeunte Julio mense, jam ex itinere reduces, pauca specimina fructifera legimus. 9, Libanotis Buchtormensis DC. prodr. 4. p. 149. n. 1. In rupestribus montium Alatau ad {1 Sarchan , sub finem Jun florens.— L. Buchtormensis Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. 1. c. n. 384. ad L. vulgarem DC. pertinet. 209 372. Libanotis? sp. ob defectum fructuum indeter- minanda. Habitus Libanotidis, sed calycis margo obsolete 5-dentatus. Fructus valde immaturi puberuli.— In rupibus montium Alatau ad fl. = Sarchan. Julio floret.- 373. Cenolophium Fischeri Koch DC. prodr. 4. p. 152. In pratensibus Songoriæ ad fl. Ajagus. Augusto floret et fructificat. : 374. Conioselinum ? gayoides Less. in Linnæa IX. .p. 178. In omnibus exacte cum speciminibus Lessingianis convenit , præter valleculas et commissuram in nostro non vittis, sed striis tenuissimis pictas.—In lapidosis alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. Julio. — Huc refe- rendum etiam Pachypleurum alpinum Kar. et Kir. enum. pl an. 1840. coll. L ce. n. 395. excl. syn. ii 375. Conioselinum univittatum Turez. cat. fl. Baic. Dah. In pratis montium Alatau ad fl. Baskan. Sub finem Julii specimina fructifera pauca z invenimus. | 9376. Archangelica decurrens Ledeb. F1. Alt. 1. p. 916. In pratis montanis Alatau ad fl. Baskan et Sarchan. F1. Julio. 911. Ferula teterrima Kar. et Kir. F. (Ferularia) caule elato, tereti, subtilis- sime puberulo; foliis puberulis quadriternatim- sectis , Segmentis cuneatis incisis, laciniis oblongis acutiusculis integris bi-trilobisve , 20 { inflorescentia paniculata; ramis ex umbellis plurimis umbellatim dispositis constantibus , quarum centralis fructifera, reliquæ steriles. — Caulis circiter 6-pedes altus, vaginis aphyllis instructus. Folia radicalia fere sesquipedalia , in planta fructifera plerumque emarcida. In- volucra et involucella in speciminibus fructi- feris delapsa. Pedunculi umbellæ fertilis vix pollicem lJlongi, sæpium breviores; umbella- rum steriium 2—3-pollicares. Rad basi incrassati, umbellæ centralis 15—23 sesqui- pollicares , lateralium 11 aut pauciores, Vix pollicem longi. Umbellulæ 10—12-floræ; pe- dicelli 2—3-lineales. Calycis margo breviter o-dentatus. Petala ignota. Fructus elHpuco- oblongi 5 lineas longi, 2° lineas lat, a dorsü compressi, planiusculi. Mericarpia 5-juga, jugis 3 dorsalibus filiformibus, lateralibus margi- nantibus alatis. Vittæ vallecularum lateralium binæ, altera incompleta; vallecularum dorsa- hum solitariæ, crassæ; commissurales 7 —8 latitudine et longitudine inæquales, hinc inde inter se confluentes. Carpophorum biparti- tum , lhberum. Stylopodium depressum. Styh deflexi.— Fructus odorem ingratissinmum, 4ssani fœtidam æmulantem, spargunt.--Cum Ferula Assa fœtida commutari non potest , ob folia istius secundum descriptionem, multo minus composita.—Planta in melioribus speciminibus ulterius examinanda, forte sui generis. 365 Hab. in collibus lapidosis Songoriæ prôpe fontem Sassyk-pastau , inter fluvios Ajayus et Lepsa. Initio Junii specimina pauca fructifera invenimus. 9. 378. Ferula peucedanifolia W. DC. prodr. 4. P: 174.—Soranthus Meyeri Ledeb. FL Alt 1. p. 344. In arenosis Songoriæ inter fontem Kly et montes Arganaty. FI. Junio. 379. Dorema Songoricum Kar. et Kir. D. radice crassa fusiformi, caule tereti mi- nute puberulo nudo, vaginis elongatis aphyllis tecto; foliis puberulis subtus subcanescentibus ternatis, pinnis tripinnati$, segmentis pinnati- fidis, laciniis cuneatis trifidis, lacinulis obtusis; inflorescentia paniculata , râmis alternis , ra- mulis verticillatis altérnisvé, inferne iterum divisis, superne divisionibusque umbelluliferis ; floribus pedicellatis, involucris involucellisque nullis.— Caulis 2!:-3-pedalis. Folia radicaliz in planta florente marcescentia. Pamicula cr = citer sesquipedem longa. Umbellulæ jur1io- res subcapitatæ , adultiores pedicellis longitu- dine floris suffultæ. Galycis margo obsole- tus. Petala ohlonga, integra cum lacinula inflexa , aurea. Germina glabra. Stylopodiunm amplum, germine latius , obpatelliforme, mar- gine subcrenulatum. Styli crassi, erecti, breves. Fructus ignoti—Ex inflorescentiæ. forma ad hoc genus retulimus , sed si planta nostra verum Dorema esset, a D. glabro foliis magis N. II. 1842 24 306 et angustius divisis puberulis, a D. Ammo- niaco, nobis ignoto, floribus pedicellatis bene discerni posset. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. FI. Junio. 2. 380. Peucedanum officinale L. FI. Alt. I. p. 304. In fruticetis collum Songoriæ prope Ajagus. Augusto fructificat. 381. Peucedanum canescens bol. FL Alë: 1. p. 307. In argillosis Songoriæ ad rivulum Ai. Initio Junu florere incipit. Ejusd. var. caule pubescente, floribus in umbellula copiosioribus. Forsan distincta spe- cies. Mericarpia oblonga, vittæ vallecularum et commissuræ utrinque solitariæ.—In apricis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. Sub. medium Junii fructus maturat. 382: Peucedanum dissectum Ledeb. FL Alt 1. p 306. In collibus apricis Songoriæ ad rivulum Tschulak. FI. initio Junut. 383. Peucedanum elatum Ledeb. var. foliorum la- cinus brevioribus.—In pratis montanis Alatau ad fl Lepsa. FI. Junio. 384. Peucedanum pyramidatum Kar. et Kir.—P. paniculatum Ledeb. FL Alt. 1. p. 310. non Lois. —Nomen mutavimus ob . homonymum antiquius Loiseleurti. —In argillosis Songoriæ ad rivulum Ai copiosissime provenit, primis diebus Junn florens. 307 385. Heracleum barbatum Ledeb. FL AIL 1. P- 900. In pratis montanis Alatau ad {EL Sarchan. Bitio Julii floret, sub finem ejusdem mensis fructus maturat. 386. Anithriscus sylvestris Hoffm. DC. prodr. 4. p. 223. n. 4. In pratensibus montium Alatau ad fl. Sarchan. Sub finem Jul fructus ma- turat. 387. Anthriscus nemorosa Spreng. FL Al. LE. p. 361. In montosis sylvaticis Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Junii floret. 389. Chærophyllum Sphallerocarpus Kar. et Kir. Ch. ( Euchærophyllum ) radice tuberosa, caule hirto; foliis radicalibus in planta florente emarcidis, caulinis inferioribus ternatis; pinnis subbipinnatisectis, lacintis linearibus; superio- ribus minus compositis ; fructibus ovato- oblongis ;: mericarpiorum jugis filiformibus acutiusculis. Sphallerocarpus longilobus Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. loc. cit. n. 399. Specimina nostra, anno præterito lecta, fru- ctibus maturis carebant ; nunc inventis melio- ribus plantam nostram potius ad Chæro- phylla referendam esse putamus.—Facies fere Chæroph. bulbosi; fructus illis Sphallerocar pi Cymini similes, sed longiores. Ab omnibus Chærophyllis fructibus ovato-oblongis nec cylindraceis facile dignoseitur , at commissura 24* 368 sulco exarata , valleculæ univittatæ , calycis margo obsoletus , denique radix tuberosa , stirpem hanc Chærophyllis adnumerare sua- dent. Anno præterito errore quodam singulari cum hac specie folia quadripinnata longe aliæ plantæ mixta erant , quæ pro radicalia nostræ habuimus , ergo descriptioneñ quoad folia huc necessarie mutavimus. In rupestribus montium Alatau ad fl Lepsa, sub finem Junii florens et fructiferum legimus. | 389. Cachrys macrocarpa Ledeb. FI Alt I. p. 364. In argillosis Songoriæ mter rivulum Donsyk et munimentum Ajagus. FI. Majo. 390. Cachrys odontalgica Pall. FI. Alt. É. p. 963. In argillosis Songoriæ ad rivulum Ai, ad fl Lepsa et alibi Fl Junio; Augusto fructus maturat. 391. Conium maculatum L. FL Alt 1. p. 363. In pratensibus inter fl. Baskan et Sarchan. Julio floret et fructificat. 392. Aulacospermum or Éd var. fruc- tibus fuscescentibus, quam commemorat eeleb. Ledebour in F1 Alt. 4. (suppl) p. 399. In lapidosis subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et Aksu. FL Junio ; sub finem Julii fructus maturat. 393. Schrenkia vaginata Fisch. et Mey. enum. pl. nov. à cl. Schrenk lect. p. 64. Cachrys vagi- 309 nata Ledeb. FI. Alt. 1. p. 366.—In lapidosis Songoriæ ad fl. Lepsa circa radicem montium Alatau; nec non in rupestribus Alatau inter fluvios Sarchan et Baskan. FI. Junio; medio Julio fructus maturos profert. 394. Cryptodiscus! cachroides Schrenk im Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 65? Specimina deflorata , fructibus. tamen non- dum perfecte maturis , quæ evidenter ad ge- nus Cryptodiscum pertinent, hoc anno legi- mus , sed si Specie sint a planta Schrenkiana diversa aut non, decidere nequimus , nam deseriptio hujus generis solum e fructibus maturis a cl. Fisch. et Mey. L e. facta est. Radix fusiformis , penna anserina crassior ; colo stuposo. Caulis 1,—2-pedalis, teres, siriatus, crassitie pennæ anserinæ , ad lentem plis raris minutis adspersus , ramosus. Folia radicalia semipedalia et pedalia, in specimi- nibus majoribus tripinnata , in minoribus bi- pinnata , pinnuls pinnatifidis , lacinuis ovaus , oblongisve , scabriusculis, setaceo-apiculatis ; caulina pauca, minus composita, in alns speci- minibus subnulla ; vaginis adpressis. Involucra mvolucellaque oligophylla setacea. Umbella 9 —6-radiata, radiis 1 —3-pollicaribus. Umbel- lulæ 12-—20-foræ, pedicellis 2--7-linealibus. Calycis margo obsoletus. Petala oblonga , in- tegra cum lacinula parva involuta, alba. Fru- ctus cum descriptione L. c. bene quadrant, 370 præter superficiem eorum pilis minutis hir- tam , et nucleum , forsan ob statum immatu- rum, mericarpio adhærentem evittatumque. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et .montes Arganaty. Sub medium Junii fructificantem legimus. 9. ÂRALIACEEÆ. 395. Adoxa Moschatellina L. FL Alt. 2. p. 87. În muscosis umbrosis rupium alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FIL Junio, Julio. CAPRIFOLIACEÆ. 396. Lonicera humilis Kar. et Kixr. L. (6 2. DC.) humilis, ramis procumbenti- bus; folus ovatis ovalibusve acutiusculis, pilis raris subhirtis, margine rigide ciliatis; pedun- culis brevissimis sæpe subnullis, bractea lan- ceolata longitudine baccarum.—Frutex semi- pedalis, aut paulo altior cortice griseO sece- dente obductus. Rami divaricati, inferiores prostrati, juniores rubicundi, hirtelli , adult grisel glabrati. Folia breviter petiolata, petio- lis basi valde dilatatis longe ciliatis , venoso- rugosa , 4—8 lineas longa , 2!—5 lineas lata. Baccæ omnino distinctæ, obovatæ, rubræ. Hab. in subalpinis rupibus Alatau ad dex- tram ripam fl. Sarchan. Julio fructiferam in- venimus. h. 371 397. Lonicera nigra Li. DC. prodr., 4. 399: n. 33. Folia parum longiora, corollæ magis 91b- bosæ, quam in speciminibus europaeis, cum £ quibus in cæteris convenit. — In subalpinis ÂAlatau ad fl. Lepsa. Sub finem Juni mensis deflorescens. 398. Lonicera hispida Pall. FI Alt L. p. 251. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Lepsa. FI. sub finem Junu. | 399. Lonicera Sieversiana Bge. suppl. ad FI. AÏE. n. 62. In rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. Julio fructus maturat. var. foliis oblongo-obovatis , eximie glaucis. Cum præcedente. Julio fructus maturat. 400. Lonicera cœærulea L. FI Alt. 1. p. 247. In montosis Alatau ad fl Sarchan. Julio fructus maturat. var. foliis. utrinque pilosis.—Lon. Pallasii Ledeb. F1. Alt. 1. p. 247. In lapidosis alpium Alatau ad fontes fluvii Lepsa. Sub finem Junu florens. RUBIACEZ. \ AOÏ. Asperula odorata L. FIL Alt. 1. p. 139. In umbrosis sylvaticis montium Alatau ad il. Lepsa. FI. Junio. 402. Galium ruthenicum W. 86 rosmarini folium Eh Alt. 1. p, 138. In lapidosis subalpinis Alatau ad fontes il. Sarchan. F1. Julio. 312 403. Galium trichophorum Kar. et Kir. G. (S. 11. Lejaparines DC.) caule debili erectiusculo retrorsum scabrido; folus 4-8-nis, lineari-oblongeis, basi attenuatis , apice acumi- re) 9 natis subeuspidatis, ciliolatis ; pedunculis axil- laribus terminalibusque capillaribus trichoto- mis divaricatis ; corollæ lobis longe setiferis; fructibus glabris.—G. tenuissimo et divaricato quam maxime affine, sed corollæ lobis seta onga 1ps quant inati im digno- longa ipsos æquante terminatis statim digno scitur. Hab. in montosis lapidosis Alatau ad fl. Lepsa. Junio floret, Julio fructus maturos profert. ©. 404: Galium Aparine L. var. Gal. Vaillantii DC. prodr. 4 p. 600 n. 111.—In rupestribus Son- goriæ prope Ajagus. FI. Majo. 405. Galium Songoricum Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 57. In umbrosis syl- vaticis montium Alatau ad fl. Sarchan. Julio defloratum. V'ALERIANEÆ. 406. Patrinia rupestris Juss. DC. prodr. 4 p. 624 n. 3. În rupestribus alpis Suoktau ad fl. Lepsa. Sub finem Junii florens. — Specimina media fere inter hanc et P. intermediam adsunt et u- iramque speciem in unicam conjungere ten- dunt. 319 407. Valeriana dubia Bge. FI Alt. L p. 59 mn subalpinis glareosis Alatau ad fl. Lepsa. FI. Junio. 408. Valeriana petrophila Bge. FI. Alt. L'un In lapidosis summarum alpium Alatau ad fon- tes fluviorum Sarchan et Aksu. Julio floret et fructificat. Drpsaces. 409. Morina parviflora Kar. et Kir. M. (Diotocalyx) lobis calycis bifidis, corolla calycem. æquante.—A M. Persica, cujus tan- tum iconem in Coult. mém. s, 1. Dips. tab. [ f. 1 vidimus, longe diversa lobis calycinis bi- fidis, nec brevissime emarginatis , et corolla tubulosa æquali in limbum vix dilatata, caly- cem non excedente, Radix perennis, obliqua, penna anserina crassior. Caules e radice plerumque solitarn , adjectis aliquot sterilibus , interdum 2 aut 3, basi glaberrimi, a medio apicem versus dense pubescentes. Folia 3-6-na verticillata, linearia aut lineari-lanceolata, margine sinuato-dentata, dentibus spinosis, inferiora glaberrima, supe- riora puberula. Flores dense verticillati, ver- ticillis in caule 3, 4 approximatis vel ætate provectiore remotis Bracteæ folus simillimæ, at minores , verticillorum inferiorum liberæ , superiorum ad medium usque connatæ, flores amplectentes, subhirsutæ. Involucrum oblongo- 314 campanulatum, apice 4-5-dentatum , dentibus 2, 3 alternis duplo minoribus. Calyx supra ovarium constrictus, articulatus : tubus cum fructu arcte concretus , limbus foliaceus pro- 410. funde bilobus, lobis bifidis, dentibus obtusius- culis. Corolla limbo calycis inclusa , tubulosa, subbilabiata, labiis tridentatis, superiore paulo wajore, dentibus rotundatis. Stamina 2 tubo corollæ inserta ; filamenta barbata; antheræ 4-loculares. Stylus unicus, indivisus, stigmate capitato. Fructus siccus subcompressus, hinc convexus , illine leviter concavus , sulco pro- fundo impresso notatus, rugosus , apice obli- que truncatus. Semen compressum, scobifor- me, albuminosum, pendulum. Embryo in parte superiore seminis situs; radicula hilo conti- gua.—Tota planta odorem haud ingratum illum Labiatarum æmulantem spargit. Involucrum, calyx et corolla extus pubescentes. Color co- rollæ junioris sordide rubens, marcescentis atropurpureus. Hab. in lapidosis summæ alpis (jugi Alatau) ad sinistram ripam fl. Sarchan jacentis. Sub finem Julii mensis plerumque defloratam in- venimus. %. | Dipsacus azureus Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 53.—Cephalaria centauroi- des Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. IL. ce. n. 417.—Folia in planta florente semper emar- cida observavimus. In campis siccis Songoriæ x 319 ad radicem: montium Alatau inter fluvios Lepsa et Baskan. Sub finem Julu florens. 411. Scabiosa Caucasica MB. DC. prodr. 4 p. 654 n. 1. & rosea Kar.et Kir. Præter colorem florum, tubo corollæ pubescente nec sericeo-villoso et setis calycinis coronam vix excedentibus, a genuina Sc. Caucasica differt. Fructus maturos veræ Sc. Caucasicæ non vidimus, in juniori- bus setæ calycinæ corona multo longiores. An nostra diversa sit species ? | Hab. in subalpinis herbidis Alatau ad dex- tram ripam fl. Sarchan. FI. Julio. 2. 412. Scabiosa Songorica Schrenk in Fisch.et Mey. enum. pl. nov. p. 55. In montosis apricis Alatau ad fl. Lepsa, sub finem Junu vix flo- rere incipiens. Crescit quoque in campis ste- riibus Songoriæ ad radicem montium Alatau inter fl. Baskan et Lepsa, copiose ; sub finem Juhi jam fructibus maturis onusta. 413. Scabiosa Olivieri Coult. DC. prodr. 4 p. 656 mn. 12 var. floribus roseis.— Sc. rhodantha Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. I. c. AIS Comparatis specimimibus senioribus, nuper- rime in Songoria lectis, Sc. rhodantham no- stram a Sc. Olivieri specifice haud diversam esse, nobis persuasum habemus; involucri en foliola in eodem specimine ovata et ob- longa observantur , planta adultior semper 216 multo ramosior evadit, non minus variat pu- bescentia foliorum. In arenosis Songoriæ ad {1. Lepsa frequens. Junio floret et fructificat- Chair A1. Aster alpinus L, FI. At. 4 p. 95. In herbi- dis alpium Alatau ad fl Lepsa et Sarchan. FI. sub finem Junu et Julio. 415. Aster flaccidus Bge. suppl. n. 313.—4. Ar- gunensis DC, prodr. 5 p. 227 n. 4.— Aster in- termedius Turcz. im litt. In lapidosis summa- rum alpium Alatau ad fl Sarchan et Baskan. F1, Julio. A1G. Galatella dracunculoides DC. prodr. 5 p. 256 n. 6. In pratensibus montium Alatau ad fl: Sarchan : nec non in Songoriæ campis fre- quens. FI, Julio, Augusto. #8. discoidea DC. I. c.—Linosyris punctata Cass. DC. prodr. 5 p. 352 n. 2.— Aster dra- cunculoides & discoideus « major Ledeb. FI Alt. 4 p. 98. In Songoriæ RUES prope Ar- kalyk. Floret Augusto. 417. Galatella desertorum Less. in Linnæa IX. p. 185 (sub Gelasia). In salsis Songoriæ inter. Usunbulak et Gorkoi piket, exeunte Augusto florens. 418. Galatella Hauptii Lindl. DC. prodr. 5 p. 256 n. 9. In fruticetis Songoriæ ad fl. Ajagus. FL Augusto, 314 419. Galatella squamosa DC. prodr, D D 20) 12. À G. tenuifolia vix distingui potest folus margise serrulato-scabris ; foliola subulata in pedunculis et involucri squamæ exteriores acuminatæ in utraque specie observantur. In arenosis prope Semipalatinsk. FI Septembri. 490. Calimeris Altaica Nees DC. prodr. 5 p. 258. _ In arenosis Songoriæ ad fl Lepsa, Junio florens. 421. Rhinactina limonifolia Less.—DC. prodr. à) p. 278 n. 1 —/Aster obovatus Ledeb. FI. Alt. 4 p. 95. In rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 429. Erigeron pulchellum DC. prodr. 5 p. 287 n. 28. In alpinis herbidis Alatau ad fl. Lepsa. FI. sub finem Junu et Julio 423. Erigeron Canadense L DC. prodr. 5 p. 289 n. 40.—Mirum in modum magnitudine et ra- mositate variat. [In glareosis et herbidis ad fl Baskan circa radicem montium Alatau. FI. sub finem Julu. 424. Erigeron acre Li FI. Alt. 4 p. 89. In pra- tensibus montium Alatau ad fl. Lepsa et Sar- chan. FL Julio. 495. Erigeron alpinum Lam. DC. prodr. 5 p. 291 n. 52. In subalpinis herbosis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 496. Linosyris tatarica GC. À. M. in Bong. Suppl. 2 ad FI. Alt. n. 136. Tres varietates sequen- tes distinguendæ. 3718 æ scabra, caule apice corymboso-ramoso , foliis scabris.—Chrysocoma Tatarica Less. in | | Linnæa EX. p. 186.—/4ster dracunculoides 6 discoideus b. minor Led. FL Alt. 4 _p. 98.— Linosyris punctata Kar. et Kir. enum. pl. an. | 1840 coll. 1 c. n. 432 syn. — Linosyris gla- | brata Lindi. DC. prodr. 5 p. 353 n. 9?—Hab. » in Songoria, præsértim ad lacum Noor-Saissan | copiose ; in desertis Kirghisorum occidentali- bus (Less.) ; in Turcomania boreali (Karel.). B floribunda, caule à basi fere ramoso, ra- mis confertis, folus glabriusculis, capitulis qu in Var. © paule majoribus.—Hanc legi- mus in collibus apricis Songoriæ ad fl. Le fl Augusto florentem. 7 macilenta, caule tenui paree ramoso foliis- M que angustioribus villosiusculis. [In arenosis | Songoriæ ad fl. Lepsa, Augusto florens. ñ 497. Linosyris scoparia Kar. et Kir. L. herbacea, perennis, floccoso-villosula ; M caulibus ramosis; ramis divergentibus plerum- & que monocephalis; foliis angusto-linearibus À imvolueri turbinati squamis multisérialibus , M obtusis, villosis. —Species distinctissima, babitu Iphionas æmulans, sed antheræ nudæ. Invo-\ Jucri squamæ exteriores ovatiæ, interiores ob-\ longæ. Capitula magnitudine 1phionæ scabre. An Linosyris uniflora DC? sed nostra nun- quam fr ‘utescit et receptaculum habet alveo-k RÉ | F à | latum , mec nudum. 919 Hab. in arenosis steriibus Songoriæ inter Kantschaha et Aschtschissu. FL Augusto. 2. 4928. Conyza umbrosa Kar. et Kir. C. (Dimorphanthes) pubescens, caule ramoso; folüs petiolatis triplinerviis basi cuneatis, obo- . vatis vel obovato-oblongis, obtusis, inciso-ser- ratis , summis interdum integerrimis ; racemis axillaribus 3-4-cephalis, capitulis brevissime pedicellatis ; involucri squamis lineari-lanceo- latis acuminatis, medio hirtis.— Annua vel forte biennis. Habitu parum ad C. 4egyptiacam ac- cedit, foliis tamen longe petiolatis latioribus præter alias notas distinctissima. Conyzæ po- docephalæ DC. foliorum forma magis appro- praquatur, sed et ab hac racemis polycepha- his, capitulis minoribus aliisque notis valde diversa. 1 (L Hab. in umbrosis sylvaticis circa radices rupium montium Alatau ad fl. Sarchan. Flor. Julio. 499. Evax filaginoides Kar. et Kir. E. (Eu-evax?) caule dichotomo-ramoso, glo- merulis in dichotomia sessilibus atque ramos terminantibus; foliis floralibus reflexis acumi- natüis, glomerulo subbrevioribus ; receptaculo subgloboso; floribus disci masculis 1-2.—Invo- lucri squamæ paleæque aristatæ, sicuti tota planta, floccoso-lanatæ. Receptaculi forma et folus floralibus reflexis ab omnibus speciebus 360 hujus séctionis distincta. Habitus et magnitu- do fere Filaginis Germaniceæ , at achænia om- nia epapposa, ovalia , ie et stylus As- teroidearum. Hab. in arenosis Songoriæ prope Kusu-ker- petsch, ad fl Ajagus. Sub medium Augusti deflorata. ©. 430. Inula salicina L. FL Alt. 4 p. 93. In glareo- sis ad fl. Lepsa circa radicem montium Ala- tau. Sub finem Junu florens. | 431. Inula Britannica DC. prodr. 5 p. 467 n. 22. In herbosis Songoriæ ad fl. Lepsa. Augusto florens. Inula macrophylla Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. n. 436 eadem est ac J. gran- dis Schrenk enum. pl. nov. p. 50. Ricurerra Kar. et Kir. nov. gen. vide Bul- let. N° I. 1842 pag. 126. 432. Richteria pyrethroides Kar. et Kir. vide Bul- let. N° L 1842 pag. 127, CancriNrA Kar. et Kir. nov. gen. vide Bul- | let N° [L 1842 pag. 124. 7 433. Cancrinia chrysocephala Kar. et Kir. vid. Bullet. N° [. 1842 pag. 125. 434, Ptarmica speciosa DC. prodr. 6: p::93 pratensibus Songoriæ ad rivulum Kuraily. F1. Augusto. 435. Achillea setacea VW. et K. DC. prodr. 6 p: | 381 25. In pratensibus montium Alatau ad fl Baskan et Sarchan. Julio floret. 436. Achillea nobilis I. FI Alt. #4 p. 124. In col- libus apricis Songoriæ prope Adadyr. Augusto deflorata. 437. Achillea decumbens Lam. DC. prodr. 6 p. 29 25.—Cum descriptione in omnibus conve- præter caules in nostra semper erectos. Ab À. leptophylla, quacum foliorum forma convenit, differt paleis receptaculi integris gla- briusculis, non dentatis, nec subbarbatis. In apricis montium Alatau ad fl Baskan. F1. Julio. _ 438. Achillea trichophylla Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 48. In arenosis steri- libus Songoriæ ad 1: Eepsa circa radicem montium Alatau. Sub finem Juni florentem legimus. 439. Pyrethrum ambiguum Ledeb. FI Alt 4 p. 118. In pratensibus subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. Julio. 440. Pyrethrum pulchrum Ledeb. FL Alt 4 p. 118. In herbidis rupium summarum alpiuim Alatau ad fontes fl. Sarchan et Baskan. Medio Julii florere incipit. 441. Pyrethrum corymbosum W. DC. prodr. 6 p. 97 n. 24 var. pinnis foliorum yrofundius di- visis pappoque coroniformi breviore. In ru- pestribus montium Alatau imter fl. Baskan et Sarchan. FI. Julio. DU 1822. 29 982 442. Pyrethrum achilleæfolium MB. var. discoi- deum, hgulis nullis. In montosis Alatau inter fl. Baskan et Lepsa. FL Julio. Specimina anno præterito lJecta etiam ad hanc varietatem spectant. 4438. Pyrethrum saxatile Kar. et Kir. P. (Gymnocline) perenne, puberulum, cauli- bus adscendentibus erectisve, foliis canescen- tibus bipinnatipartitis, Jaciniis oblongis mu- cronulatis ; pedunculis elongatis 1-3-cephalis ; capitulis globosis; involucri multiserialis squa- mis regulariter imbricatis , omnibus obtusis membranaceo-marginatis, aut rarius inferiori- . bus in apicem angustum scariosum abeunti- bus; ligulis discum excedentibus.—P. tanace- toidi proximum , recedit capitulis floribusque plus quam duplo majoribus , involueri squa- mis omnibus (nec tantum interioribus) scario- sis, regulariter imbricatis, id est inferne sen- sim brevioribus (in P. tanacetoide squamæ ex- teriores interioribus Jlongitudme vix aut paulo. cedunt), denique pedunculis elongatis oligo- cephalis, nec conferto-corymbosis —Pappus, ut in P. tanacetoide, coroniformis brevissimus. Ligulæ breves, lateribus involutæ, trilobæ, flavæ. Hab. in Jlapidosis montium Alatau inter flu- vios Baskan et Sarchan. FI Julio. 9. 444. Pyrethrum discoideum Ledeb. F1. Alt. 4 p. 289 119. In collibus apricis Songorice prope fon- tem Sassyk-pastau. FI. Junio. 445. Artemisia Songorica Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 49.—Tota planta odo. rem suavem redolet. In arenosis Songorie inter montes Arganaty et fontem Sassyk-pas- tau. F1. Janio. 4AG. Artemisia campestris Li. FL Alt. 4 p. 86. In À 47. Artemisia juncea Kar.-et Kir. collibus cabulosis Songoricæ ad rivulum Ma- kantschi1 prope fl. Lepsa. Augusto floret. À. (Seriphidium $ 3. DC. prodr.) sulfruti- £osa, sericea, caulhibus adscendentibus, basi ra- mosis, ramis patentibus; folis radicalibus emarcidis, caulinis inferioribus trifidis, lobis obtusiuseulis , superioribus indivisis cuneato- oblongis; racemis axillaribus terminalibusque oligocephalis; capitulis cylindricis erectis 2-4 floris; imvolucri squamis exterioribus puberu- his subrotundis , interioribus elliptieis oblon gisve margine scariosis.— À. canæ Pursh pro- xima, differre tamen videtur floribus in capi- iulis paucioribus, capitulis cylindricis nec ova- is, fohorum laciniis obtusiusculis atque foliis superioribus oblongo-cuneatis, enervus. —Co- rollæ rubræ, colore 4. vulgaris. Hab. in salsis Songoriæ ad fl. Ajagus rarior. FI. Augusto. 9.—Specimen non florens Aujus plantæ vidimus in herbario Lessingiano. ; 2 + se 4 284. 448. Artemisia Turczaninowiana Bess. £ dasyantha Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 50. In rupestribus montium Alatau ad fl Sarchan. F1. Julho. | 449. Artemisia sacrorum Ledeb. FI. Alt. 4 p. 72. In montosis Alatau ad fl Sarchan hinc inde. Medio Julio vix florere-incipit. 450: Artemisia, pontica, Le FL Alt % p.717, In subsalsis Songoriæ ad rivulum Kuraily. FI. Augusto.. 45. Artemisia Austriaca Jacq. DC. prodr. 6 p. 112 n. 102. In rupestribus montiun Alatau ad fl. Baskan. Sub finem Julii florens. 452. Artemisia sericea Stechm. Ô Pallasiana Bess. DC. prodr. G p. 123. In rupestribus montium ÂAlatau ad fl. Sarchan. FI. Julio. 453. os rupestiis LL. y virtdujolea, DC. prodr. 6 p. 124. In pratis subalpinis Alatau ad fl Sarchan. F1. Julio. Â54. Artemisia frigida W. FI Alt. 4 p. 65. In montosis apricis Alatau ad fl Sarchan. FIL Julio. 455. Artemisia Absinthium LL. FI. Alt. 4 p. 62. In arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Augusto. 456. Tanacetum fruticulosum Ledeb. FI. Ah. 4 p. 58. In apricis montium Alatau inter fl. Sar- chan et Aksu. Exeunte Julio vix florere in- cipit. 451. . arenarium DC. prodr. 6. p. 184 1. 80?—Squamæ imvolucri exteriores plerum- 385 que acutæ, caules plerumque adscendentes.— An H. buchtormense DC? In colhibus sabulosis Songoriæ ad rivulum Makantschi prope flu- vium Lepsa. Primis diebus Augusti defloratum lectum. 458. Filago montana L. DC. prodr. 6 p. 248. n. 4. In collibus apricis Songoriæ ad rivulum Donsyk. F1. Majo, Junio. 459. Leontopodium alpinum Cass. DC. prodr. 6 p. 275. n. 1. In lapidosis alpium Alatau ad fon- tes {1 Lepsa. Sub finem Junii florens. 460. Leontopodium Sibiricum Cass. DC. prodr. 6 p. 276 n. 2. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Sarchan. FI. Julio. 461. Ligularia macrophylla DC. prodr. 6 p. 316 n. 13. In pratis montanis Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Juni florens lecta. 462. Ligularia thyrsoidea DG. prodr. 6 p. 315 n. WE, ‘În pratensibus montium Alatau ad fl. Lepsa. FI. Junio. 463. Aronicum Altaicum DC. prodr. 6 p. 320. In | lapidosis alpium Alatau ad fontes fl. Lepsa. FI. Junio, Julio. | WarpHermrA Kar. et Kir. nov. gen. vid. Bullet. N° 1. 1842 pag. 125. 464. Waldheimia tridactylites Kar. et Kir. vide Bullet. N° 1. 1842 pag. 1926. 69. Senecio subdentatus Ledeb. FE Alt 4# p. es, 110. In subsalsis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. FI. Junio. 986 466. Senecto octoglosus DC. prodr. 6. p. 324. In pratis subalpinis Alatau ad fl Sarchan. FI. Jalho. 467. Senecio pyroglossus Kar. et Kir. S. ($ 9. Tephroserides DC.) floccoso-arach- noideus, caule herbaceo erecto striato simplici; folis radicalibus ovatis vei oblongo-lanceola- is in petiolum dilatatum attenuatis, obtusis, denticulatis ; caulinis inferioribus oblongo- spathulatis subamplexicaulibus , summis lan- ceolatis acutis; corymbo simplici 2—3 cephalo: pedicellis apice valde incrassatis , bracteolas paucas elongatas angustissimas gerentibus, involucri ecalyculati squamis lineari-lanceola- ts oblique acumimatis; ligulis 12-17 disco duplo longioribus; achæntis glaberrimis; pappo corolla paulo breviore.—In hac serie specie- rum inter se valde similium $. aurantiaco . magis quam cæleris appropinquatur indumer- to, radis aurantiacis aliisque notis , at achæ- aus glaberrimis videtur distinctus. Accedit quoque ad S. Turczaninoiis et campestrem , sed éllius capitula majora , plerumque solita- ria , indumentum multo densius et præsertim achænia ad angulos hirta, hujus capitula mi- nora , ligulæ flavæ, herba glabrior et peduu- cui vix ac ne vix incrassati. ab. in pratis subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. Fl sub finem Junu et Julio. 9, | 387 ACANTHOCEPHALUS Kar. et Kir. nov. gen. vide Bullet. N° IL. 1842. pag. 127. 466. Acanthocephalus ampleæi folius Kar. et Kaur. Vide Bullet. N° I. 1842. pag. 128. 469. Echinops exaltatus Schrad. DC. prodr. 6. p. 923. n. 2. In pratensibus Songoriæ ad rivu- lum Kuraily, fluvium Ajagus influentem. Au- gusto frucitus maturat. 470. Echinops albicaulis Kar. et Kir. E. ($ 2. DC. prodr.) foliis pinnatipartitis , summis pinnatifidis, supra dense arachnoideis, subtus cauleque albo-tomentosis, laciniis latis _sinuato-incisis, dentibus spinis tenuibus termi natis; involucri partialis squamis exterioribus filiformibus, duplo quam interiores breviori- bus.—Ab E. Dahurico recedit folus supra arachnoïideis, lacimus latioribus inciso-sinuatis, capitulis brevioribus etc.; ab E. Ritro nsdem fere characteribus et squamis exterioribus in- volucri partialis longioribus dignoscitur. Hab. in arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa. Au- gusto defloratus lectus. 2%. = 471. Echinops Ritro L. Fi Alt 4. p. 44. In collibus apricis Songoriæ ad fl. Ajagus. FI. Augusto. | | 472. Echinops tricholepis Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl nov. p. bn pratis montanis ÂAlatau ad fl. Baskan et Sarchan. Medio Julio florere incipit. 388. 473. Saussurea pygmæa DC. FIL Alt Hp 14 In lapidosis alpinis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 474 Saussurea rigida Ledeb. FI. Alt. 4. D 92 In fruticetis Songoriæ prope Agadyr. Augusto deflorata. - 479. Sausssurea fruticulosa Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. n. 502.—Folia juniora mar- gine tantum revoluta , inferiora marcescentia convoluto-filiformia; ergo a varietatibus non- nullis Saus. salicifoliæ, quæ caulem basi fru- ticulosum et folia margine revoluta habent , nosira species nonnisi involucris angusliori- bus et longioribus distinguüitur; an satis?— In collibus lapidosis Songoriæ prope Usunbu- lak, Augusto florens. _ 476. Saussurea elegans Ledeb. FI. Alt. 4. p. 31. In lapidosis montium Alatau inter fl. Sarchan et Aksu; nec non in pratensibus Songoriæ ad {E Ajagus. FL Julio, Augusto. var. latifolia , folus inferioribus lato-lan- ceolatis integerrimis , subtus pubescentibus, Forsan distincta species. —Specimina perpauca, vix florere incipientia, sub medium Jul men- sis legimus in. subalpinis pratensibus Alatau ad fl. Sarchan. \ #77. Saussurea tenuis. Ledeb: FI Alr:4. p: 31- fn montosis apricis Songoriæ ad fl Ajagus. FT. Augusto. 289 4718. Saussurea sordida Kar. et Kair. S. (Benedictia) caule erecto subsimphici pi- losiusculo, apice subvilloso; foliis parce po lanceolatis acuminatis, radicalibus petiolatis in petiolum , caulinis in caulem decurrentibus , sinuato-dentatis, summis integerrimis ; capi- tulis 3—7 subcorymbosis, rarissime solitariis; involucri squamis adpressis ommibus acumi- natis hirsutis, exterioribus interiora subæ- quantibus ; receptaculo dense paleaceo.—Caulis 1—2-pedalis. Corollæ sordide cæruleo-lilacinæ. Habitus fere S. liatroidis , sed receptaculum dense paleaceum , antherarum caudæ ciliatæ, nec lanatæ, et capitula pauciora subcorymbosa. Hab. in pratis subalpinis Alatau ad li Sar- chan. EL Julio. 2. 479. Saussurea amara DC. FI. Alt. 4. p. 2L 1 salsis Songoriæ ad rivulum Kuraily, fluvium Ajagus influentem. Fl. Augusto. 400. Saussurea glomerata Poir. FL Alt. 4. p. 21. In herbidis Songoriæ hinc imde, e. gr. prope Arkalyk et Usunbulak. FI. Augusto. AS1. Aplotaxis involucrata Kar. et Kir. A. (Eriocorÿne) perennis, glaberrima, collo stuposo ; foliis radicalibus caulinisque basi attenuatis serratis sublinearibus acutiusculis aut oblongis obtusis; floralibus 14—17 bise- rialibus albido - membranaceis ovato-oblongis grosse serrais , glomerulo capitulorum duplo 990 Jongioribus eumque imcludentibus ; glomerulis 10—20-cephalis, capitulis sessihibus ; involueri 3 —4-serialis squamis lanceolatis, acutis , sca- bris, nigro-marginatis.—Planta 8—15 pollicaris. Caulis crassitie digiti majoris vel minoris, dense | foliosus, succo aquoso repletus. Folia 4—5 pollices longa, :—72 pollices lata, floralia grosse serrata, serraturis acuminatis, longitu- dine caulina æquantia, sed plerumque ns latiora. Capitula densissime congesta. Corollæ sordide lilacinæ. Filamenta papillosa ; antheræ longe caudatæ, caudis apice ciliatis. Pappus uniserialis plumosus, fere longitudine corolla- rum. Tota planta, præsertim capitula, odorem nauseosum ingratum spargunt.—Species hæc habitu accedit ad Apl. obvallatam DC. sed collo stuposo, folüs floralibus biserialibus, serraturis longioribus instructis, et capitulis numerosioribus nempe 10—920, nec 3, bene ab illa distincta. Rarissime occurrit in summis alpibus Ala- tau ad fontes fluv. Sarchan, inter saxa locis muscosis. Sub finem Julii florere incipit. 2. 482. Aplotaxis sorocephala Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 43. In glareosis sum- marum alpium Alatau ad fontes fl. Sarchan. FI. Julio. 483. Cousinia arachnoidea Fisch. et Mey. DC. prodr. 6. p. 593. n. 9. In arenosis sterilibus Songoriæ inter fluvios Lepsa et Baskan ad 991 pedem montium Alatau. Sub finem Julii lecta florens, sed caule foliisque jam emarcidis. 484. Cousinia a finis Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 41. In arenosis Songoriæ ad L" - É {l. Lepsa. Augusto {loret. 485. Cousinia affinis Schrenk var.?—In collibus sabulosis Songoriæ prope montes Arganaty, sub medium Junii mensis specimina pauca nondum florentia invenimus , quæ in hoc statu jam a planta genuina differunt foliis supra glabriusculis viridibus , subtus laxe cinereo-tomentosis. Capitula et forma foliorum exacte fere Cousiniæ affinis veræ. 186. Cousinia dissecta Kar. et Kir ($ 2.) caule arachnoideo-tomentoso, apice | 5 polycephalo; foliis utrin- que arachnoideo-tomentosis , radicalibus et caulinis inferioribus pinnatipartitis , laciniis linearibus sinuatis, dentibus rotundatis spino- SIS , superioribus minus dissectis , omnibus ala angusta decurrentibus ; involucri arachnoiïdei squamis hamato-recurvatis spinosis; achænis compresso-tetragonis irregulariter insculptis , apice inæqualiter dentatis. —Radix crassa fusi- formis. Folia arachnoidea, supra subviridia, subtus cana , caulina omnia decurrentia. Rha- chis folhiorum et alæ caulis spinoso-dentatsæ. Capitula ovata. Corollæ ochroleucæ , antheris purpureis. Pappus paucisetus corolla subtriplo 992 brevior; dentes achænii inæquales 4-5 ob- tusati.— À €. alata Schrenk dignoscitur caule simplici apice corymboso , capitulis duplo majoribus , alis caulinis multo angustioribus atque achænuüs irregulariter insculptis. —A C. Aucheri DC., nobis ignota, jam involucris arachnoideis diversa. Hab. in arenosis Songoriæ ad radicem montium Arganaty. Medio Junii florentem invenimus. 2%. 487. Cousinia alata Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 40. In arenosis Songoriæ prope montes ÂArganaty, specimina pauca . nondum florentia sub medium Junii inveni- mus. Initio Augusti in collibus sabulosis ad fl. Lepsa eandem: legimus florentem , sed cau- libus foliisque jam omnino emarcidis. 488. Ancathia igniaria DC. prodr. 6 p. 557. In collibus lapidosis Songoriæ ad fl. Ajagus. F1. Augusto. 489. Crupina pauciflora Kar. et Kir. C. capitulis 1-2-3-floris, floribus omnibus hermaphroditis papposis.—Habitus et cæteri characteres exacte fere Crupinæ vulgaris, pap- pi tamen setæ interiores plerumque integer- rime. Hab. in pratis montanis Alatau ad fl Lepsa. FI]. Jumio, Julio semina maturat. ©. 490. Centaurea pulchella Ledeb. FI Ale# p. 47. 293 In arenosis Songoriæ ad {l. Lepsa copiosissine provenit. F1. nt 491. Centaurea Ruthenica L. F1. Alt. 4 p. 46. In pratensibus montium Alatau inter fl. Baskan et Lepsa. F1: Juho. 499, Centaurea parvi flora Desf. DC. prodr. 6 p. 685 n. 109. In lapidosis montium Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 493. Onopordon Acanthium LL. DC. prodr. 6 p. 618 n. 1. In montosis apricis Alatau ad fl. Baskan. F1. Julio. A94. Carduus nutans L. FI. Alt. 4 P 3) var. Ca- pitulis minoribus. In pratis Songoriæ ad fl. Lepsa. Exeunte Junio floret. 495. Cirsium arvense LL. var. involucri squamis fere ommibus in spinam longiusculam subre- flexam productis, quod etiam in Speciminibus anno præterito lectis observavimus. In pra- tensibus ad fl. Baskan montium Alatau. F1. Junio. ï 496. Cirsium. incanum MB. FI Alt. 4 pe 9 im glareosis ad fl. Baskan montium Alatau. F1. Julio. 491. Cirsium heterophyllum Al. FI. Alt. 4 D In pratis montanis Alatau ad fl. Lepsa et Sar- chan. FI. Junio, Julio. 498. Echenais Sieversii Fisch. et Mey. enum. pl. nov. à cl. Schrenk lect. p. 44. Duas observa- vimus varielates: alteram caule 1-2-pedali , 394 foliis inferioribus runcinato-pinnatifidis, squa- marum involucri appendice scariosa angusta ; huc spectat Cirsium polyacanthum Kar. et Kir. enum, pl an. 1840 cold; .em2 510 alteram caule 4-6-pedali, #olus inferioribus pinnatipartitis, laciniis sinuato-runcinatis, Squa- marum involueri appendice latiuscula colora- ta. Hæcultima copiose provenit in pratis mon- tanis Alatau ad fl. Lepsa, Baskan et Sarchan, Julio florens ; priorem anno præterito inveni- mus in subalpinis Tarbagatai, Augusto flo- rentem. 499. Alfredia acantholepis Kar. et Kir. Sectio 2. Acantholepis. Involucri squameæ omnes lineari-oblongæ : exteriores prope basin spinuloso-ciliatæ , apice in spinam product ; intermediæ margine lacero-fimbriato cinctæ, spinuloso-apiculatæ ; intimæ bast integræ , in appendicem scariosam dentatam, apiculo iner- mi terminatam, abeuntes. Pappi setæ a pice non incrassatæ. À. foliis inermibus subtus tomentosis ly- ratis , lacinia términali maxima ovata acumi- nata , Squamis involucri intermedus floccoso- arachnoideis.— Habitus 4lfr. cernuæ vel stenc- lepidis; altitudo fere earumdem specierum. Squa- mæ imvolucri intermediæ villo arachnoiïideo- {loccoso facile secedente dense vestitæ, Capi- tulà cernua corollæque flavæ majores quam in supra commemoratis. Genitalia exacte con- 399 senerum. . Achænia (immatura) compressa striata. Hab. in pratis montium Alatau ad fl. Bas- kan. Sub finem Julii florens lecta. 9. 500. Alfredia nivea Kar. et Kir. À. (Acantholepis) caule ramoso,ramis mono- cephalis; foliis oblongis infimis in petiolum attenuatis, mediis basi cordato-amplexicauli- bus, sinuato-runcinatis, spinoso-dentatis, supra subglabris, subtus niveo-tomentosis ; involucri squamis intermedus pilis nigris brevissimis obtectis.— Species foliorum forma a cæteris distinctissima. Capitula cernua, corollæ flavæ. Hab. in lapidosis montium Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 9. : 901. Serratula nitida Fisch. DC. prodr. 6 p. 668 n. 8. In pratensibus Songoriæ ad rivulum Ai. FI. Junio. 502. Serratula glauca Ledeb. F1 Alt. 4 p. 38. In | subalpinis pratensibus Alatau ad fl Sarchan. FI. Julio. 508. Serratula angulata Kar. et Kir. enum. I. c. mn. 32, In montosis apricis Alatau miter fl. Lepsa et Sarchan. FI. Julio. 504. Serraitula lyratifolia Schrenk in Fisch. et ) Méy: enum,. pl. nov. p. 45. In subalpinis la- pidosis Alatau ad fl Sarchan. F1. Julio. 505. Jurinea adenocarpa Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 46. In arenosis Songoriæ 396 non procul a fonte Sassyk-pastau; nec non ad fl. Lepsa. FI. Junio. 06. Kælpinia linearis Pal DC: :prodet3pps 8 In arenosis ad fl. Lepsa Songoriæ. Junio flo- rens et fructificans. ejusd. var. achænus rectiusculis. In fossis arenosis Songoriæ prope fontem ee Junio deflorata. 507. Podospermum laciniatum DC. prodr. 7 p: LEP" 0 0. Ô Songoricum, caule polycephalo, folus ple- risque integris, aliis pinnatisectis. In arenosis Songoriæ ad. fl. Lepsa circa radicem montium Alatau. Exeunte Junio defloratum lectuin. 508. Tragopogon ruber S. G. Gmel. FI. AÏ. 4 p. 158. In collibus Songoriæ prope Ajagus. FI. Mao. 509. Scorzonera tuberosa Pall. F]. Alt. 4 p- 163. In montosis apricis Songoriæ ad fl. AJAgUS: FI. Majo. 510. Scorzonera pusilla Pall. FT. Alt. 4 p. 160. In argillosis Songoriæ prope munimentum Aja- gus. FI. Majo, Junio semina maturat. 511. Scorzonera Austriaca Jacq. Koch.—Scorzone- ra graminifolia Led. FL Alt. #4 p. 161. In sorr Jlapidosis Songoriæ prope ]. Majo. … Scorzonera stricta Hornem. DC. prodr. 7 P- 129 n. 33. In montosis Alatau inter fluvios Sarchan et Aksu. FI Julio. 397 513. Scorzonera pubescens DC. prodr. 7 p. 122 n, 35 var. caule ramoso polycephalo. In colli- bus apricis Songoriæ prope Arkalyk et Aja- gus. Fl. Mayo. 514. Picris Dahurica Fisch. DC. prodr. 7 p. 129. | In glareosis ad il. Sarchan et Aksu montium Alatau. FI. Julio. 515. Chondrilla lejosperma Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. I. c. n. 550.—Achænia ma- tura apice minute tuberculata.— In glareosis ad fl. Lepsa circa radicem montium Alatau ; nec non in arenosis inter montes Arganaty et fl. Ajagus. Augusto fructifera lecta. 516. Chondrilla Rouillier: Kar. et Kir. enum. |. c. n. 551. Ad rivulos circa montes Alatau, inter fluvios Baskan et Lepsa. FI. Augusto. b17. Chondrilla canescens Kar. et Kir. ‘Ch. ramis canescentibus, foliis radicalibus.…, caulinis lanceolatis lanceolato-oblongisve, u- trinque attenuatis, subglaucis, integris aut ra- rius denticulatis ; capitulis incanis sparsis ; achæniis apice squamoso-denticulatis, rostrum pappumque subæquantibus, — —A proxima CA. graminea differt achænis apice squamoso- denticulatis, nec muricatis, foliis latioribus lanceolatis denique involueris ramisque in- camis. Hab. in glareosis ad fl. Lepsa circa radicem montium Alatau. Ultimis diebus Juin mensis florens et fructifera lecta. 9. NID 1842 26 208 518. Chondrilla ambigua Fisch. in litt. Ch. caule ramosissimo, foliis angustissimis , involucris glabris viridibus, achænu rostro nullo. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ ad fl. Lepsa frequens. Augusto floret et fructificat. Crescit quoque in desertis Kirghisorum occi- _dentalibus, ubi primum reperta fuit. 9. 519. Taraxacum ceratophorum DC. prodr. 7 p. 146 n. 7.—Leontodon ceratophorus Ledeb. FI. Alt. 4 p. 149 in adnot. In herbosis alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI Juho. 520. Taraxacum corniculatum DC. prodr. 7 p. ie n. 9. In collibus Songoriæ ad fl. Ajagus. I. Majo. H21: pre glaucanthum DC. prodr. 7 p. 147 10. In montosis apricis Songoriæ prope A FI. Majo. 529. Taraxacum bicolori aff. In herbidis summarum alpium Alatau ad fl Sarchan , Julio mense, invenimus specimina hujus plantulæ florentia, sed achænia nobis ignota, quam ob rem noluimus specie dubia, quæ cæterum cum nülla hucusque nota con: venit, adaugere numerum specierum in genere tam difficih. Scapus nostræ plantæ glaberrimæ e radice semper solitarius, erectus. Folia ob- longo-spathulata integerrima aut minute re- moteqne denticulata , scapo semper breviora. 399 Involucri squamæ exteriores adpressæ, margi- ne angusto-membranaceæ , Ovato-lanceolatæ ecorniculatæ. Flores dilutissime roseï, albi aut lutei.—Proximum videtur Tar. bicolori, sed folia nunquam runcinata et locus natalis di- versissimus. . 593. Taraxacum Bithynicum DC. prodr. 7 p. 149 n. 27.—Cum descriptione Candolleana omnino quadrat. Achænia oblonga, latiuscula , rostro suo triplo longiora, striata, glaberrima. In glareosis summarum alpium Alatau ad fl. Sar- chan rarissime. Medio Julio vix florens. 92. 524. Crepis rigida W. et K. Triplex hujus plantæ datur varietas, nempe: æ communis, scabriuscula, involucris farino- sis eglandulosis, ramis inflorescentiæ abbre- viatis erecto-patulis. —Crepis rigida DC. prodr. 7 p. 160 n. 2.—Hab. in Hiungaria, Tauria, Caucaso , Persia. .B Lessingiana , aspera , involucris farimosis glandulosisque, ramis infilcrescentiæ abbrevia- tis erecto-patulis. —Ad fl. Jlek provinciæ Oro- politanæ lectam vidimus in herb. cl] Lessing. y Songorica, aspera, involucris farinosis slandulosisque , ramis inflorescentiæ elongatis subfasticiatis. Habitu a præcedentibus recedit, sed ope varietatis 5 cum planta communi jun- gitur.— Hanc in lapidosis montium Alatau in- 26* 400 ter fluvios Baskan et Sarchan Julio mense florentem legimus. 23. Crepis maulticaulis Ledeb. FI. Alt. 4 p. 195. In glareosis ad fl. Lepsa, Sarchan et Aksu montium Alatau; alpes sæpe ascendit. FI. exeunte Junio et Juho. : ‘526. Heteracia Szovitsii Fisch. et Mey. DC. prodr. 7 p. 178. In fossis arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. Primis diebus Junn mensis jam deflorata. | 527. Pterotheca bifida Fisch. et Mey. Ind. À. sem. hort. Petr. p. 43. Cum Re ineunte Junio florens. 528. Sonchus uliginosus MB. DC. prodr, 7 p. 15G 1. 17. In pratensibus Songoriæ ad fl. Lepsa. a fructificat. 529. Hieracium echioides Lumnitz. DC. prodr. 7 P: 206 n. 27. In montosis apricis Alatau ad fl. Lepsa, Sarchan et Baskan ; nec non in col- hbus Songoriæ hinc inde. FL Julio. 990. Hieracium vulgatum Fries. DC. .prodr.-7 p. - 214 n. 58. In sylvaticis montium Alatau ad fl. Sarchan et Baskan. F1 Julio. — Ad hoc per- üunet À. sylyaticum Kar. et Kir. enum. loc. Gil, n..000: 531. Hieracium umbellatum L. DC prodr. 7 p. 224 n. 98. In montosis apricis Alatau ad fl. Lepsa, Sarchan et Baskan. FI. Julio. 532. Mulgedium azureum DC. prodr. 7 p. 248 n. A01 6. In umbrosis sylvaticis montium Alatau ad {fl Sarchan. FL Julio. CAMPANULACEÆ. 233. Wahlenbergia clematidea Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 38. In sylvaticis montium Alatau frequèens. FI Junio, Julio. 93 i. Campanula glomerata L. FI. Alt. 1. p. 241. In montosis Alatau ad fl Lepsa. FI Junio, Julio. 539. Campanula Steveni MB. DC. prodr. 7. p. 479. In montosis et subalpinis Alatau ad fl Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Julio. 536. Adenophora Lamarckii Fisch. FI. Alt I. p. 245. In subalpinis Alatau ad fl Sarchan. FL Juho. 237. Adenophora lili folia Ledeb. DG prodr. 7. p- 492. n. 6.—A. communis Fisch. FI. Alt. 1. p. 246. In collibus Songoriæ ad fl Ajagus. _ Augusto florens. 533. Adenophora stylosa Fisch. FL Alt. 1. p. 245. In montosis apricis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. PyYROLACEZ. 599. Pyrola rotundifolia L. DC. prodr. 7. p. 172. n. 1. Flores albi; calycinæ laciniæ ob- tusæ.—In muscosis sylvaticis umbrosis Alatau ad fl. Lepsa. F. Junio, Julio. 540. Pyrola secunda L. FI Ali. 2. p. 98. In um- 402 brosis sylvaticis muscesis Alatau ad fl. Sar- chan. F1. Julio. ASCLEPIADEÆ. B4Â1. Cynanchum acutum L. Spreng. Syst. veg. 1. p- 851. non FI. Alt. quod ad C. longifolium Mart. spectat.—I[n arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau , nec non ad fl. Lepsa. FI. Junio; Augusto fructus maturat. APOCYNEAEF. 042." Apocynum Sibiricum Pall. FL Alt. 1. p. 235. In salsis Songoriæ prope Dschiiss-Ahatsch. Augusto fructiferum. GENTIANEZ. 543. Gentiana decumbens L. FI. Alt. 1. p. 280. In pratensibus montium Alatau inter fl. Sar- chan et Aksu. FI. Julio. 544. Gentiana Dahurica Fisch? Bge. monogr. in act. soc. nat. cur. Mosq. LE p. 214 n 11 Caules basi adscendentes. Pedunculi in apice caulium subumbellati. Bracteæ sub quavis umbella et aliæ florales calycem cingentes lineari-lanceolatæ, calycem æquanies aut vix excedentes. Calyces campanulati, latere non fissi, quinquefidi, dentibus oblongis acutis margine tenuissime serrulato-scabris. Corolla _5-fida , laciniis intercedentibus irregulariter 2—3 dentatis, dentibus obtusiusculis. Capsula corolla parum brevior. Stigmata spiratim re- 403 voluta; thecapodium tubi calycini longitu- dine. Semina parva , oblonga, ad lentem ru- gulosa. Hab. in pratensibus montium Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Junii jam omnino deflora- tam invenimus. %. | ; 545. Gentiana algida Pall. FI. Alt. 1. p. 281. In subhumidis alpium Alatau ad il Sarchan. FI. Julio. : 545. Gentiana angulosa MB. FI. Alt. 1. p. 283. | In alpibus Alatau ad fl Lepsa et Sarchan. F]. Junio, Jubo. 547. Gentiana prostrata Hænk.?—Capsula subcy- | lindrica, rarius obovata-oblonga , basin versus semper attenuata. Laciniæ corollæ extus viri- des, intus azureæ. Thecapodium post semina delapsa valde elongatur, ita ut corollam mul- toties superet. In descriptionem G. prostatæ a cl. Hooker in FI. Bor. Am. datam, planta nostra bene quadrat » præter capsulas nun- quam basi ovatas. Perperam tamen, ut nobis videtur, celeberrimus vir huc adduxit G. nu- tantem, quæ a descriptione ipsius (Gent. pro- stratæ), æque ac a speciminibus nostris, re- cedit inprimis lacinnis corollæ intercalaribus integerrimis et capsulis basi truncatis aut rotundatis , nec attenuatis. — Nostra planta frequenter occurrit in herbosis alpium Ala- tau ad fl Lepsa et Sarchan. FI sub finem Junu et Julio. 404 48. Gentiana riparia Kar. et Kir. enum pl an 1840. coll. n. 586.— Ad rivulos Sono prope Arkat. F1]. Mao. 549. Gentiana umbellata MB. FI. Alt. 2. p. 287. In pratensibus montium Alatau ad fl Sarchan frequens. FI. Julio. 990. Gentiana falcata Turez. in hitt. G. (Endotrichæ Bge.) humilis, multicaulis , glaberrima; caulibus basi ramosis erectis ad- scendentibusve oligophyllis, ramis unifloris elongatis nudis; foliis obtusis, radicalhibus oblongo-spathulatis in petiolum attenuatis , caulinis sessilibus oblongis; calycis profunde 5-partiti laciniis inæqualibus falcato-incurvis, basi saccatis; corollis fauce barbatis quinque- fidis, laciniis oblongo-obovatis obtusis ; capsu- lis corollam (azuream) vix excedentibus. Primum detecta fuit ab amicissimo Tur- czaninow in alpibus Baicalensibus. Nuperrime legimus in lapidosis saummarum:alpium Alatau ad fl. Sarchan et Aksu, Junio florentem. ©. . Gentiana glacialis Vill. FI. Alt. L. p. 258. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. . Swertia obtusa Ledeb. 8 albiflora FI. Alt. 1. p. 290. Memoratu dignum videbitur, hanc varietatem in regione alpina Alatau frequen- tissimam esse, ne unicum contra specimen floribus violaceis donatum nobis obvium fuis- —Flor. Julio. _ 405 553. Swertia connata Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 37. In humidis montium ÂAlatau ad rivulos, fluvium Sarchan influen- tes. FI. Julio. CoNvoLvULACEZ. B54. Convolvulus Pseudo-Cantabrica Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. now p. 210. dianthoides Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. n. 598.—In montosis apricis Alatau inter fl. Baskan et Sarchan. F1 Julio. Convolvulus pungens Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. n. 601. idem.est ac C. Gort- schakowii Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 16. Fr + 535. Convolvulus subsericeus Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 19. In collibus sabu- losis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. FI. Junio. : 990. Cuscuta europaea L. F1 Alt. 1! p. 294. In montosis apricis Alatau ads Sarchan. FI. Julio. BORRAGINEÆ. 557. Heliotropium curopæum BH AREAS, D. 173. In salsis Songoriæ ad lacus Kly prope _fontem Sassyk-pasiau , nec non prope Kusu- kerpetsch ad fl Ajagus. FI Junio, Augusto fructus maturat. di 406 ‘ 598. Heliotropium arguzioides Kar. et Kir. H. caulibus erectis strictis ramosis folhisque lanceolatis undulatis rugosis pube ramosa tomentosis; spicis conqugatis abbreviatis, caly- cis D-fidi villosi laciniis ovatis acutiusculis, corollæ extus pubescentis lobis subrotundis margine undulato-crispis ; ovarüs glabris. — Flores albi, odorem suavissimum redolentes. Fructus desiderantur. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ prope montes Arganaty. FI. Junio. ©. 999. Heliotropium acutiflorum Kar. et Kir. H. annuum, junius erectum, adultum diffu- sum; foliis omnibus petiolatis ovatis ovato- oblongisve acutis cauleque strigoso-pubescen- tibus; spicis terminalibus axillaribusque dicho- tomo-ramosis paucifloris, floribus distantibus ; calycinis laciniis oblongo-lanceolatis acutis hi- spidis; corollæ pubescentis lobis acutis; nuculis ovato-oblongis villosis. — ff. dasycarpo Ledeb. ex inflorescentia affine, diversum tamen folus omnibus petiolatis, petiolis inferioribus longi- tüdine folii, inflorescentia ipsa magis ramosa spicisque brevioribus , corollæ lobis acutis, denique nuculis ovato-oblongis. — Flores luridi, colore fere Nicotianæ rusticæ, inodori. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty, nec non inter Arganaty et fl Ajagus. Sub 407 medium Junii florentem , 0 fructibus maturis onustum legimus. ©. 560. Lithospermum officinale L. FL Alt. 1. p. 174. Ad margines rivulorum montium Alatau hinc inde. Exeunte Junio fructus maturat. | 561. Arnebïa cornuta Fisch. et Mey. Ind. 1. sem. hort. Petr. p. 22. In arenosis Songoriae prope fontem Sassyk-pastau , nec non ad fl. Lepsa copiose. FI. Junio. 962. Nonnea Caspia Fisch. et Mey.—Lycopsis Caspia Lehm. FI. Alt. 1. p. 185. In salsis Songoriæ ad lacus Kly prope fontem Sassyk-pastau. Junio plerumque deflorata. 963. Nonnea picta Fisch. et Mey. admet. 20 Tu 2. Sem. hort. Petr. p. 18. In collibus apricis Songoriæ haud rara. FI Majo et, initio J uni. 564. Stenosolenium perenne Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 34: In herbidis Alatau ad fl. Sarchan. FL Julio | 565. Eritrichium villosum Ledeb. FI. Alt. [. p. 191. (sub Myos.) In herbidis alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Julio. 066. Eritrichium latifolium Kar. et Kir. E. perenne, multicaule, molliter pubescens, caulibus adscendentibus simplicibus ; folus obtusis, radicalibus et caulinis inferioribus petiolatis oblongis , superioribus sessilhibus ovatis, racemis axillaribus terminalibusque ; corollis calycem plus duplo superantibus ; nuculis marginatis, margine aculeolis glochi- 408 datis uniserialibus cincto.— Species fere media Eritrichia inter et Echinosperma , cum prio- ribus toto habitu et areola insertionis brevi convenit , ad posteriora accedit aculeolis glo- chidatis et forsan fructibus , quos cæterum tantum jJuniores nobis inspicere licuit, exacte triangularibus , non ut in Eritrichiis, apice truncatis. Stylus brevis inter nuculos inclu- sus. Flores albi. KL Rarissime occurrit in rupibus summarum alpium Alatau ad fontes fluvu Sarchan. Medio Julii florens lectum. 92.. | 567. Myosotis stricta Link. F1 Alt. 1. p. 186. In apricis montium Arganaty, Junio florens. 268. Myosotis cæspitosa Schultz. FI Alt. 1 p. 165. In glareosis humidis ad fl. Lepsa Songoriæ. Junio deflorata. : b69. Myosotis palustris. With. FI Alt. 1 p. 189. In insulis fl Lepsa, locis humidis. Jumio florens. 570. Myosotis alpestris Schmidt. FI. Alt. 1 p. 169. In herbidis alpium Alatau ad {E Lepsa. FI. Junio. - 571. Rindera tetraspis Pall. FI. Alt. 1 p. 193. In collibus apricis Songoriæ prope Ajagus. FI. Majo. b712. Rindera ochroleuca Kar. et Kir. R. calycibus glabris, antheris manifeste su- pitätis.—-Habitus À: tetraspis, qua tamen rig1- 409 dior et fragilior. Flores ochroleuci. Filamenta valde dilatata. Stylus crassior, quam in À tetraspide. Hab. in arenosis Songoriæ ad rivulum Ma- kantschi, fluvium Lepsa influentem. Medio Ju- nio plerumque defloratam invenimus. 2. Rindera tetraspis sic erit definienda: caly- cibus villosis, antheris subsessilibus (floribus purpureis). 573. Solenanthus circinnatus Ledeb. ‘El AIL 1 P- 194. In montosis Songoriæ prope ji FI. Majo. 514. Cynoglossum officinale L. FL Alt. 1 p. 195. In subalpinis Alatau ad fl. Lepsa pauca spe- cimina sub finem Junu florentia imvenimus. 79. Cynoglossum stylosum Kar. et Kir. C. perenne, pubescens; foliis radicalibus lan- ceolato-elongatis in petiolum valde attenuatis, caulinis linearibus paucis ; corollis tubulosis ; nucularum aculeolis abbreviatis ; stylo longis- simo.—Pedale aut bipedale. Folia radicalia cum petiolo sæpe pedalia et longiora. Corolla atro- violacea, intus fornicata. Nuculæ lateribus acu- leolis abbreviatis dense obtectæ, dorso tuber- culatæ. Stylus nuculas subtriplo excedens , maturitate apice annulatim vel spiraliter tor- _tus.—Species distinctissima ab omnibus con- generibus nobis notis corollis tubulosis, acu- leolis nucularum abbreviatis et stylo longis- simo. An genus proprium ? | A10 Hab. in pratensibus subalpinis Alatau ad ff. Sarchan. Medio Juli plerumque defloratum lectum. 92. | 576. Echinospermum consanguineum Fisch. et Mey. ind. 5 sem. hort. Petr. p. 99.— In insulis fluvii Lepsa Songoriæ, locis herbosis. Medio Junio fructiferum. 577. Echinospermum patulum Lehm. F1. Alt. 1 p. 200.-1In collibus sabulosis Songoriæ prope montes Arganaty. Junio fructiferum lectum. 578. Echinospermum strictum Ledeb. FI Alt. 1 p. 200 var. caule humillimo, lateribus nucu- Jarum tuberculatis. In collibus lapidosis Son-. goriæ ad rivulum Donsyk. Ineunte Junio fru- ctificans. 519. Echinospermum tenue Ledeb. F1. Alt. 1 p. _ 901 var. stylo nuculas superante. In collhbus apricis Songoriæ ad rivulos ‘Tschulak et Don- syk. Initio Junii fructificat. B80. Echinospermum stylosum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. n. 631. In salsis Songoriæ ad rivulum A1. Junio fructiferum lectum. 581. Echinospermum semiclabrum Ledeb. FI Alt. . 1. p. 204.—Folia in specuminibus nostris su- periora plerumque superne glabra, sed infe-. riora in iisdem speciminibus interdum utrin- que hispida; cæterum quoad pedicellos, flores et fructus, nostrum plantæ Altaicæ simillimum est. In salsis Songoriæ ad rivulum Aï, nec non. 411 ad lacus Kly prope fontem po hopaston Junio fructificat. 582. Echinospermum minimum Lehm.Spreng. syst veg. 1 p. 568 n. 9. In arenosis ad fl. Lepsa Songoriæ. Junio fructus maturat. 583. Echinospermum lævigatum Kar. et Kir. E. annuum, caulibus ramosis erectis vel ad- scendentibus glabris, foliis semiamplexicaulibus oblongis margine revolutis rigide et breviter ciliatis ; pedunculis secundis horizontalibus setosis, fructiferis incrassatis calyce triplo lon- gioribus; corollis minutis calyce brevioribus ; nuculis margine aculeis uniseriatis glochidatis elongatis basi serrulatis concretis, intus serie aculeorum minutorum auctis , disco lateribus- que tuberculatis. —Folia utrinque glabra, pun- ctis callosis epilibus sparsis subaspera, margine revoluta, punctis callosis raris adspersa, e _quibus ciliæ oriuntur. Calyces acuti, consi- stentia et indumento foliis simillimi. fn non- nullis fructibus una e nucularum a cæteris diversa, nempe aculeis basi in marginem latum concretis, disco lateribusque lævissimis, obser- vatur.—#Æ£. minimo habitu. et pluribus notis affine , at glabritie foliorum et caulis aculeo- rumque conformatione optime ab illo di- stinctum. | Hab. in montosis apricis Songoriæ ad rivu- lum Ai, nec non in fossis arenosis prope fon- 412 tem Sassyk-pastau. Initio Junii omnimo lere defloratum invenimus. ©. 584. Rochelia stellulata Rchb. FI Alt. 1 p. 172. In collibus apricis Songoriæ prope Ajagus, nec non in arenosis ad fl. Lepsa. Junio fructus maturat. SOLANACEEÆ. 585. Hyoscyamus niger L. FI. Alt. 1 p. 298. In subsalsis Songoriæ ad rivulum Ai Junio florens. b86. Hyoscyamus pasillus L. FL Alt. Ep. 298. In salsis Songoriæ ad rivulum Ai, nec non in arenosis prope fontem Sassyk-pastau. FI. Junio. 587. Hyoscyamus physaloides L. FI. Alt. 1 p. 229. In campis Songoriæ hinc inde , haud rarus. FI. Majo. | SCROFULARINEZ. 588. Verbascum Schraderi Mey. chlor. hanov. p. 326. In insuwlis fl. Lepsa, locis herbosis. F1. Jun1o. 589. Verbascum Songoricum Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 26.—W. polÿstachyum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. IL. c. n. 638. In campis siccis Songoriæ ad fl. Lepsa frequens. FI. Junio. 590. Verbascum orientale MB. 8 Chaixi Koch syn. il. Germ. p. 914. In collibus apricis inter fl. Baskan et Lepsa circa montes Alatau. FI. Julio. 413 591. Verbascum candelabrum Kar. et Kir. enum. 1. c. n. 641. Flores interdum in eodem indi- viduo rosei et flavi observantur. Filamenta omnia lana violacea involuta, ima basi cum fauce corollæ aurantiaca. In pratensibus mon- tium Alatau ad fl Lepsa rarius. Jo florens inveñninus: 592. Verbascum phæniceum L. FI: Alt. 1 p. 231. In campis siccis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Junio. 593. Verbascum Blattaria L. Koch syn. fl. Germ. p. 015. In arenosis ad fl. Lepsa. Augusto flo- rens et fructiferum. . 594. Scrofularia aquatica L. Koch syn. fl. Fo | p. 915. In humidis ad rivulos montium Ala- tau inter fl. Lepsa et Baskan. Julio fructifera. 595. Scrofularia heucheriæflora Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 25.—Capsula ovata, acuminato-rostrata, sepalis plus duplo longior. In fruticetis collium Songoriæ ad rivulum Tschulak non procul a munimento Ajagus. | Initio Junii plerumque deflorata. 596. Scrofularia canescenti Bong. aff. forsan nova species , sed e speciminibus perpaucis incom- pletis non rite definienda , distinguitur tamen herba non canescente, folis inferioribus sæpe profunde bipartitis, lobo altero multoties mi- nore, pedicellis calyce longioribus, nec non panicula racemifera valde elongata. In salsis Songoriæ ad fl. Ajagus prope Kusu-kerpetsch. Augusto florens. 2,. N. IT 1842 DT A14 597. Scrofularia incisa Weinm. FI. Alt. 2 p. 442. Æ alpina Kar.et Kir. foliis angustioribus sæpe lobatis atque stamine sterili nonnihil longio- re. In glareosis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Sarchan. F1. Julio. 598. Scrofularia pinnata Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. IL. c. n. 658. In lapidosis subal- pinis Suoktau ad fl. Lepsa. Exeunte Junic florens. 599. Linaria præcox Bge. FI. Alt. 9 p. 144. B ra- à mosa: caulibus semper ramosis. Flores violacei aut rosel.—À vera L. præcoce, cujus specimina examinare nobis non licuit, secundum des- criptionem tantummodo caulium ramositate recedit.—In arenosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty, nec non prope fl. Lepsa. Junio floret et fructificat 600. Veronica paniculata Pall. FI Alt. 1 p. 29. In pratensibus montium Alatau ad fL Lepsa. FI. Julio. 601. Veronica longifolia L. F1 Alt. 1 p. 26. In insulis fluvii Lepsa, in Songoria. Funio florens. 602 Veronica læta Kar. et Kir. V. racemis terminalibus solitarus aut plu- rimis, foluis fasciculatis, subfalcatis, linearibus, acuminatis, basi attenuatis. grosse et inæqua- liter serratis integerrimisve , superioribus om- nibus integerrimis; {loribus pedicellatis ; villis e tubo corollæ prominentibus; staminibus co- 415 rollam plus quam duplo excedentibus.—Pube- rula, multicaulis , W. pinnatæ quam maxime affinis, foliis tamen in millenis speciminmibus a nobis visis nunquam pinnatis et barba inter- na corollæ densa, e tubo prominente, distincta videtur, Flores læte cærulei. Capsulæ obovatæ levissime emarginatæ, omnino Ÿ. pinnatæ. Fo- lia magis, quam in illa, scabra. Hab. in rupestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. FI Julio. 2. 603. Veronica spicata L. FI. Alt. 1 p. 30. In pra- tensibus montium Alatau inter fl Baskan et ) Suchan. F1 Julio. 604. Veronica ciliata Fisch. In lapidosis summa- rum alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan: FI. sub finem Junu et Julio. 605. Veronica Beccabunga L. F1 Alt. 1 p. 37. In | glareosis ad fl Lepsa regionis montanæ Ala- tau. Julio deflorata. 606. Veronica Anagallis L. FL Alt 1 p. 37. In humidis ad fl. Lepsa. Augusto fructifera. ; 607. Veronica biloba L. FI. Alt. 1 p. 40. In fru- _ ticetis collium Songoriæ frequens , Majo flo- rens ; Occurrit quoque in montosis sylvestri- bus Alatau hinc inde. 608. Veronica nudicaulis Kar. et Kir. V. annua , glandulosa, caule erecto à basi ad medium nudo; foliis oblongis, basi atte- nuatis, Integerrimis, glabris, margine glandu- 27 416 loso-ciliatis ; pedunculis axillaribus solitaris folio brevioribus ; calycis 4-partiti laciniis subinæqualibus obtusiusculis , obscure uni- rarius tri-nerviis , corollis calyce vix minori- bus aut 1llum subæquantibus , capsulis pro- funde bilobis ciliatis calyce paulo breviori- bus.—Planta pusilla 2—3-pollicaris. : Caulis simplex basi omnino denudatus, præter folia radicalia plerumque emarcida, interdum persi- stentia, inferne puberulus,superne cum pedun- culis pilis glanduliferis patentibus longiuscu- lis sparsis vestitus. Folia floralia oblonga, basi attenuata, margine, præsertim basin versus, pilis eaulinis similibus ciliata: summa angu- stiora, fere linearia. Laciniæ calycis lineari- lanceolatæ, obtusiusculæ, glanduloso-ciliatæ , plerumque medio nervo obscuro percursæ, interdum adjectis duobus lateralibus obsoletis, prope medium evanescentibus. Corolla pallide cærulea. Capsula glandulosa ciliata , stylum inter lobos includens.—Pluribus notis ad F bilobam accedit, tamen diversa caule basi semper nudo, foliis integerrimis pedunculos excedentibus, lacimis calycinis subimæqualibus obtusiusculis plerumque obscure uninerviss, (in W. biloba laciniæ istæ acuminatæ manifeste trinerviæ , nervis omnibus completis) corolla calycem subæquante atque pilis rarioribus duplo triplove longioribus. Hab. in montosis herbidis Songoriæ ad ri- 417 vulum Batpak prope munimentum Ajagus. Majo floret et fructificat. ©. 609. Veronica agrestis L. Koch syn. fl Germ. p. 530. In glareosis ad fl Lepsa regionis mon- tanæ Alatau perrara. Julio deflorata. 610. Diplophyllum cardiocarpum Kar. et Kir. D. puberulum , foliis ovato-oblongis basi attenuatis, sepalis margine subintegris capsula obcordata duplo longioribus, seminibus lævis- simis ( navicularibus ochroleucis ). —Annuum, magnitudine D. veronicæformis. Folia inferio- ra crenulata, superiora tridentata, summa in- tegerrima. Sepala basi leviter cordata , lobis acuminatis. Corolla ignota. Semina ochroleuca, lævissima, minora quam in D. veronicæformi. Hoc ultimum sic erit definiendum: D. hirsu- tum , foliis cordatis ovatisve, sepalis margine dentatis basi profunde cordatis, capsulas reni- formes paulo superantibus, seminibus rugosis _(navicularibus atris). Hab. in sylvaticis umbrosissimis montium Alatau ad fl. Lepsa. Exeunte Junio omnino defloratum invenimus. ©. 611. Gymnandra longiflora Kar. et Ki. G. glaberrima, folüs radicalibus petiolatis oblongis ovatisve basi attenuatis, crenatis aut integris, tubo corollæ calycem duplo aut sub- triplo superante, labio inferiore profunde tri- partito , staminibus tubo subinclusis labus 418 æqualibus multoties brevioribus.—Calyx ii fissus, apice integer aut levissime emarginatus, margine albo-membranaceus , ciliatus, Flores albidi. Tubus corollæ in als calycem duplo, in alus triplo fere superat. Ab omnibus con- generibus staminibus subinclusis labiis multo- tes brevioribus , atque tubo et labiis corollæ re ipsa longioribus, dignoscitur. Stylus, in specimimibus nostris omnibus florentibus , staminibus brevior et in tubo omnino 1in- clusus. Hab. in subhumidis alpium Alatau ad fl Lepsa. Exeunte Junio florens lecta. 2. 612. Euphrasia officinalis L. FL Alt. 2 p. 422. In herbidis alpium et subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FIL Junio, Julio. 613. Pedicularis abrotanifolia MB. FI. Alt. 2. p. … 426. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. sub finem Junui. | 614. Pedicularis verticillata L. Bge. suppl. 1. ad fl. Alt. n. 194. In subalpinis pratensibus -Ala- tau ad fl. Lepsa frequens. Sub finem Jumii florentem legimus. 615. Pedicularis proboscidea Ste. FL A 2 p. 430. In pratis subalpinis Alatau ad fl. Sarchan. Julio florens. | : GIG. Pedicularis rhinanthoides Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 22. In humidis subalpinis -et alpinis Alatau ad fl Sarchan. FI, Julio. s 419 617. Pedicularis sudetica W. Stev. monogr. n. 35.—B macrodonta Kar. et Kir., dentibus galeæ duplo quam in planta europæa longioribus.—In lapidosis alÿium Alatau ad fl. Lepsa. Exeunte Junio florens.. 618. Pedicularis flava Pall. FL Alt. 2. p. 433. In campis Songoriæ trans fl. Irtysch, haud rara. F1. Mao. 619. Pedicularis comosa L. var. rostro galeæ lon- giusculo.—Primo intuitu distincta videtur, innumeris tamen hujus speciei polymorphæ varietatibus cum planta commumi jungitur.— In montosis et subalpinis Alatau frequens , Junio et Julio florens. Aliæ varietates in his regionibus non occurrunt. 620. Pedicularis rubens Sieph. Ô Altaica Bge. suppl. 1. ad fl. Alt. in adnot. ad n. 199. In collibus apricis Songoriæ prope Arkalyk. FI. Majo. 621. Pedicularis rubens Steph. Bge. IL c. £ Alata- vica Kar. et Kir.— Ad varietatem B desertorum Bge. accedit , sed petioli villosissimi et folia multo minus composita. —In humidis alpium Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 622. Alectorolophus Crista Galli MB. FI. Alt. 2. p- 419.—4. major Rchb. icon. 8. f. 975. In pratis montanis Alatau ad fl. Sarchan et alibi haud rarus. FL Julio. 490 OROBANCHEZ. 623. Orobunche alba Steph. Wallr. monogr. n. 15. In montosis apricis Alatau inter fl. Baskan et Sarchan. F1. Julio, . 624. Orobanche amæna CG. A. M. F1 Alt, 2, p, 457. In arenosis Songoriæ inter fontem Tschingildy et fl. Lepsa; nec non in apricis montium Alatau ad fl. Lepsa. FI. Junio. 625. Orobanche borealis Turcz. —Kar. et Kir, enum. pl. an. 1840. coll. n. 673.—In apricis Alatau inter fl. Sarchan et Aksu. FI. Julio. 626. Orobanche bicolor GC. A. M. FI Alt. 2. p. 458. In præruptis arenosis ad fl Lepsa, in Songoria : flor, Junio. Sub finem August eandem invenimus fructiferam in salsis inter Usunbulak et Gorkoi piket. | nd 627. Phelipæa salsa C. À. M. F1 Alt. 2. p. 461. = In salsis Songoriæ hinc inde, haud rara. FI. Majo. LABIATE. 628. Mentha sylvestris I. FI. Alt. 2, p. 399. In glareosis ad fl: Lepsa et Baskan, circa radicem montium Alatau. FI. Julio. 629. Mentha arvensis L. FI. Alt. 2. p. 400. In glareosis ad fl. Lepsa et alibi, rarior. FI. Julio. 630. Salvia sylvestris L. FI Alt 1. p. 29. In pratis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Junio, Julio. 21 631. Zizyphora Lo diétées Lac, Flo Adt, 1. p. 90. In montosis avricis Alatau ad fl Lepsa. FI. Junio. var. media Benth. monogr.—Z. media Link FI]. Alt. 1. p. 21. In rupestribus non Alatau ad fl. Sarchan. Fl. Julio. ‘632. Faldermannia parviflora ‘Trautv. im Bull. scient. de l’'Acad. des sc. de St. Petersb. t. 7. n. 9.—Zizyphora tenuior Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. n. 708. et FI. Alt. —An Z. tenuior Li. re vera ab hac distincta?—In declivibus apricis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. FI. Junio. 633. Thymus Serpyllum L. FI Alt. 2. p. 391. In _ subalpinis Alatau ad … Poe Sarchan et Aksu. F1. Julio. 634. Thymus Marschallianus W. Fl Alt. 0, P. 390. In montosis fruticetis Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Jun florens. 635. Prunella vulgaris L. FL Alt. 2. p- 382. In herbidis insularum il. Lepsa , in Songoria, rarior. FI. Junio. 636. Scutellaria lupulina B6l AID 2 p: 9505. In pratensibus montium ÂAlatau ad fl. Sarchan et Aksu. F1. Julio. à 637. Scutellaria orientalis L. Spreng. syst. veg. 2. p. 702. non Siev. In arenosis ad fl. Lepsa, regionis montanæ Alatau. Julio florens et fructifera. 499 638. Nepeta micrantha Bge. Led. FI. Alt. 2. p. 401. In nostra folia superiora integerrima, cæterum cum speciminibus Altaicis exacte convenit.—: In arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk- pastau. FL Junio. 639. Nepeta nuda L. @ parviflora Benth. monogr. p. 486.—N. Ucranica MB. FI. Alt. 2. p. 403. non Linn.—In montosis pratensibus Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan.. FI. Julio. 640. Nepeta Ucranica L. Benth. monogr. p. 487. N:-Sibirica MB. FIL Alt. 2: p. 402.5A AN. parviflora MB. præter alios characteres differt staminibus corollam subæquantibus, non 1lla multo brevioribus.— In collibus apricis Son- goriæ hinc inde. FI. Majo. 641. Glechoma hederaceum L. FI. Alt. 2. p. 400. In herbidis montium Alatau ad fl. Lepsa, _ rarior. Julio defloratum. : 642. Dracocephalum Ruyschiana L. FI. Alt. 2. P: 388. In pratis montanis Alatau ad fl Sar- chan. FI. Julio. ; | 643. Dracocephalum pinnatum L. Benth. monogr. p. 493. var. pallidiflorum Kar. et Kir.—A speciminibus Altaicis parum recedit folns ca- pitulisque minoribus et floribus vix cærule- _ scentibus, fere albis.—In lapidosis alpium Ala- tau ad fl. Sarchan et Aksu. F1. Julio. 644 Dracocephalum Altaiense Laxm. FL Alt 2. p. 384. In subalpinis et alpinis herbidis Ala- tau frequens. F1. Junio, Julio. 645. Dracocephalum imberbe Bge. Benth. monogr. p. 494. In lapidosis saummarum alpium Alatau frequens. FI. Junio, Julio. 646. Dracocephalum stamineum Kar. et Kir. (ep) 7 D. perenne, pubescens, multicaule ; caulibus adscendentibus ramosis; foliis cordato-orbicu- latis reniformibusve obtuse inciso-crenatis ; bracteis parvis, cuneato-oblongis, integris 2—3-dentatisve, dentibus aristatis, calycibus- que bilabiatis villoso-lanatis . labio superiore late trifido , inferiore bipartito ; lobo medio labii inferioris corollæ vix emarginato; geni- tahbus longe exsertis. — Planta habitu Dr. imberbis, at minor foliisque mincribus instru- | cta. Bracteæ absque arista calyce triplo bre- viores , integræ muticæ aut aristatæ , vel ad latera dentibus 1. 2. aristatis auctæ. Calyces in junioribus cum bracteis lana spissa involuti, in Adultis multo minus lanati. Corollæ intense azureæ.—Calycis , præsertim deflorati , forma bilabiata ad species sectionis Moldavica acce- dit, sed toto habitu distinctissimum. Ambigit ergo inter Keimodracones , Calodracones et Moldavicas. Hab. in glareosis summarum alpium Alatau ad {1 Sarchan. Medio Julio florere imcipit. D. . Dracocephalum Inderiense Less. herb. D. (Moldavica) annuum , pubescens ; caule erectô ramoso,; foliis petiolatis obovato-elli- A9 À pticis basi attenuatis crenatis, floralibus angu- stioribus oblongis serratis, serraturis præsertim superiorum longe setiferis; verticillastris di- stimctis longe racemosis; bracteis oblongis ser- rato-setiferis ; calyce subbilabiato, labio supe-. riore late semitrifido, inferiore bipartito; co- rollis calyce paulo longioribus ; läbio galeam fere duplo superante.—Pedicelli post anthesin valde dilatati. Corollæ tenues albæ, fauce pa- rum ampliata, tubo post anthesin elongato.— À Drac. Moldavica jam primo intuitu differt floribus minutis tenuibus. Hab. in Songoriæ arenosis inter montes Ar- ganaty et fl. Lepsa. F1 Junio.—Primum in- ventum fuit a cl. Lessing ad lacum Inderien- sem. ©. 648. Dracocephalum integrifolium Bge. Ledeb. FI. Alt. 2 p. 387. In rupestribus montium Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Juni florens legimus, 649. Dracocephalum nutans L. Benth. monogr. p- 499. In montosis ad fl. Sarchan. FI. Julio. & alpinum Kar. et Kir. humile, cauhbus subdiffusis, foliis minutis, bracteis sæpe cre- natis , floribus parvis. — Forma fortasse e loco natali alpino orta ex habitu a vero Dr. nu- tante valde distincta , sed examini accuratiorti subjecta transitus plures manifestat, qui cum | planta genuina omnino ïllam conjungunt.— Hab. in herbidis inter saxa summarum alpium Alatau ad fl. Sarchan. FIL. Julio. 425 650. Chamæsphacos ilicifolius Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 28.—Flores rosei, nec violacei. In collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arga- naty. FI. Junio. 651. Lagochilus diacanthophyllus Benth. Fisch. et Mey. enum. plant. nov. a cl. Schrenk lect. p. 28. In omnibus convenit, præter dentes caly- cinos tubo breviores.— Ad fl. Tentek in parte septentrionaliore montium Alatau specimina pauca, Junio florentia, legit et nobiscum com- municavit amicissimus medicus districti Aja- gusici Bas. Swetajew. Lagochilus hirsutus Bge. Kar. et Kir. enum. pl. an. 1810 coll. I. c. nm. 703 est L. hirtus Fisch. et Mey. enum. - plant. nov. a cl. Schrenk lect. p. 32. 652. Leonurus glaucescens Bge. FI Alt. 2 p. 409. In arenosis Songoriæ prope montes Arganaty, nec non in pratensibus montium Alatau ad fl. Sarchan. FI. Junio, Julio. 653. Stachys sylvatica L. FL Alt. 2 p. 407. In montosis sylvaticis Alatau ad fl. Baskan. Juho florens. 654. Lagopsis flava Kar. et Kir. L. folus cordatis tri-quinque-partitis caule- que albo-villosis, laciniis cuneatis 3-5-fidis; verticillis subspicatis lanuginosis; labii inferio- L ms corollæ lobo medio plano emarginato.— 4926 Planta humilis 2-5-pollicaris, L. incanæ Bge quam maxime affinis, tamen minor, minus vil- losa, foliis profundius incisis, segmentis cune- aus paucidentatis, corollis flavis et labii infe- rloris lacinia media marginibus non inflexa atque emarginata.—Radix tenuis. Hab. in glareosis summarum alpium ‘Alatau ad fontes fl. Sarchan. FI. Julio. 2. O! 655. Phlomis orcophila Kar. et Kir. Ph. (Phlom?dopsis) pubescenti-hispida, radi- ce fibrosa ;- foliis radicalibus caulinisque pro- funde cordatis, floralibus angusto-lanceolatis ; bracteis calycibusque villoso-hirsutis; dentibus calyeinis non emarginatis aristatis : galea co- rollæ labium subæquante; lobis labu laterah- bus deflexis brevibus, intermedio illis duplo longiore bifido crenato; appendicibus filamen- torum brevissimis rectis; styli lobis abbrevia- tis. —Phl. alpinæ proxima, at dignoscitur. fo- his caulinis semper cordatis, labii imferioris structura atque appendicibus filamentorum brevissimis. À cæteris magis distat. | Hab. in pratus subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. sub finem Jun et Julio. 2. 656. Phlomis pratensis Kar. et Kir. Ph. (Phlomidopsis) caule pubescente sim- plici aut apice ramoso polystachyo; foliis radi- calibus et caulinis inferioribus longe petiolatis cordato-oblongis crenatis utrinque pubescen- { = 497 übus ; verticillastris multifloris ; calycis trun- cati dentibus abbreviatis, nervis tubi sub den- tibus anastomosantibus: galea labium superan- te; lobis labii æqualibus, medio truncato emar- gimato cæterum subintegerrimo ; styli lobis abbreviatis ; fillamentorum appendicibus rectis elongatis.—Radix videtur fibrosa, completam nobis observare non licuit. Caulis 1/-3-peda- lis. Petioli foliorum radicalium fere pedales : hispidissimi. Folia superiora et floralia basi itruncata aut parum attenuata , non cordata. Calyx pube stellata canescens 10-nervius, ner- vis omnibus crassis hispidis , 5-dentatus, den- tibus emarginatis , inter emarginaturas arista- tis—AÀ proxima Ph. agraria differt statura foliüisque majoribus , calycis nervis anastomo- santibus, dentibus minoribus sed magis emar- ginatis, galea labium superante , styli lobis abbreviatis et filamentorum appendicibus re- cts; a Ph. tuberosa, quacum styli forma con- venit, dignoscitur pubescentia foliorum caly- cumque, appendicibus rectis aliisque nous; denique a Ph. alpina recedit calycibus pube- scenti-canis , ad nervos tantum cum bracteis hispidis, nec villoso-hirsutis, foliis floralibus multo brevioribus atque latioribus etc. Hab. in pratensibus montium Alatau ad fl. Baskan. FI Julio. 2. 657. Phlomis oblongata Schrenk in Fisch. et Mey. : enum. plant. noy. p. 29. In pratis montanis 428 Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. sub finem Junui et Julio. 698. Eremostachÿs moluccelloides Bge. F1. Alt, 9 p- 415. In arenosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. F1. Junio. 659. Eremostachys gymnocalyxæ Schrenk in Fisch. et Mey. enum: plant. nov. p. 34. In campis siccis subarenosis Songoriæ inter montes Ar- ganaty et fontem Tschingildy. Medio Junio vlerumque deflorescens. LENTIBULARIEZÆ. 660. Utricularia vulgaris L. FI. Alt. 1 p. 17. In lacubus Songoriæ prope fl. Lepsa. FI. Julio. PRIMULACEZÆ. GGI. Lysimachia vulgaris L. FI. Alt 1 p- 307, In montosis Alatau ad fl. Lepsa. FI. Julio. 662. Cortusa Matthioli L. In subalpinis Alatau ad fl. Lepsa. Sub. finem Jun florens. 663. Primula nivalis Pall. FI. Alt. 1 p. 210. In k alpibus Alatau ad marginem one frequens. FI. Junio, Julio | 664. Primula auriculata Lam. F1. AIT. Lips 21m In alpinis et subalpinis herbosis Alatau per- frequens. FI. Junio, Julio. ; 665. Androsace maxima L. FI. Alt. 1 p. 214. In campis siccis Songoriæ hinc inde. FI. Majo. : 429 666. Androsace lactiflora Fisch. Spreng. syst. veg. 1 p. 577 n. 6. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Lepsa. FI Junio. 607. Androsace villosa L. & latifolia Fi. Alt. 1 p. 218. In rupibus summarum alpium Alatau ad fl. Sarchan. FI Julio. ejusd. var. dasyphylla.—A. dasyphylla Bge. FE Alt. 1 p. 218. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Lepsa et Aksu. Sub finem Juni floret, Julio semina maturat. PLUMBAGINEZ. 668. Statice chrysocoma Kar. et Kir. St. verrucosa, foliis radicalibus lineari-cune- atis cartilagineo-mucronaüs ; SCApIs ramosis aphyllis ramisque trigonis; squamis lanceola- tis acuminatis albo-pellucidis ; fasciculis 2-5- floris subcapitatis; bracteis tricuspidatis 1-2- floris; calycis limbo 5-partito, lobis oblongis obtusiusculis ; corolla calycem subæquante.— Radix crassa, lignosa, cortice fibroso rubicun- do obducta, multiceps, collo squamis nume- rosissimis obtecto. Gaules erecti vel adscen- dentes plurimi, omnes cum ramis verrucis ob-- tusis exasperati, apice fasciculum florum so- litarium gerentes. Rami steriles simplicés ab- breviati, verticillati, basi squamis pellucidis stipati. Bracteæ concavæ albidæ vel rubicun- dæ. Calyx aureus , splendens, plicatus, tubo nn IL 1842. 28 æ 430 piloso, limbo subbreviore ; limbus profunde: 5-fidus, dentibus 5 oblongis crispatulo-denti- culatis totidemque intercalaribus brevissimis. Corolla calyce vix longior aut illum subæ- quans, aurantiaca. —Florum colore cum sola St. aurea convenit, sed notis permultis supra . indicatis distinctissima. Hab. in lapidosis montis Bischtas Songoriæ prope munimentüum Ajagus. Ineunte Junio loret. 2. 669. Statice myriantha Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 14.—S$S%. latissima Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. n. 724—Nunc. copiosam invenimus in salsis Songoriæ ad rivulum Aï et ad lacus Kly, nec non inter fl. Lepsa et montes Arganaty. F1. sub finem Juli et Augusto, sed folia tempore hoc omnino emarcida. à 670. Statice eximia Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 13. [In montosis apricis Alatau ad fl. Sarchan , nec non in Songoriæ arenosis ad fl. Lepsa. FI. Julio. 671. Statice su ffruticosa EF AI hop 437. In salsis Songoriæ inter fl. Ajagus et Lepsa frequens. FI. Augusto. PLANTAGINEÆ. 679 Plantago major L FI. Alt l. pa D glareosis ad fl. Baskan. Julio deflorata. 431 Ejusd. var. foliis petiolisque pubescentibus. — In herbidis Songoriæ ad rivulum Batpak prope munimentum Ajagus. Augusto casio 673. Plantago maxima Jacq. FA Alt. 1. p. 145. In herbidis Sonebite inter Agadyr et Gorkoi piket. Augusto horde 674. Plantago lanceolata L. Spreng. syst. veg. 1. p. 434. In glareosis ad fl. Lepsa Songoriæ. FI. Junio. 675: Plantago minuta Pall. FI. né 1. p. 147. In salsis Songoriæ ad rivulum Aï, ad lacus Kly et alibi frequens. Junio florens et fructificans. 676. Plantago Lessingii Fisch. et Mey. adnot. ad ind. 2. sem. hort. Petr. p. 22. — In salsis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau rarior. Junio fruciifera. | 677. Plantago maritima L. F1 Alt. Î1. p. 148 In salsis Songoriæ inter fl. Lepsa et montes Ar- ganaty haud rara. Augusto semina matuürat, 67/8. Plantago tenuiflora Kit. FI Alt. 1. p. 147. In arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk- | pastau. FI. Junio. 679. Plantago polysperma Kar. et Kir. P. annua, acauhis, subglabra; folis radicali- bus angusto-linearibus planis uninerviis Oob- tusis scapum subæquantibus; Spica ovata ; bracteis latissimis, truncatis, glabris, margine scariosis , lacinias calycinas conformes subæ- quantibus ; capsula conica calycem plus duplo à 29: 439 excedente, biloculari: loculis 8-spermis, semi- nibus subtrigono-prismaticis , testa extremita- tibus utrinque relaxata. —Pussilla , habitu LP. minutæ, at plerumque glabra, rarius pilis paucis hinc inde adspersa. Scapi e radice plerumque solitarii erecti, interdum 2—4 adscendentes. Bracteæ et calycis laciniæ dorso virides. — Forma seminum et glabritie proxima PI. tenuifloræ , præsertim varietati ejus pyg- mææ , bracteis tamen brevioribus latioribus- que obtusissimis et seminibus in quoque loculo 8, neé 4, abunde ab 1illa distincta. Hab. in salsis Songoriæ inter Usunbulak et Gorkoiï piket. Augusto semina maturat. ©. AMARANTHACEZÆ. 680. Amaranthus retroflexus L. Spreng. syst. veg. 1. p. 999. In ruderatis prope Arkalyk , Son- goriæ. Sub finem Augusti adhuc florens. CHENOPODIACE x. 681. Brachylepis intermedia Kar. et Kir. B. caulibus basi fruticulosis ramosissinus, ramis herbaceis, foliis brevibus subulatis longe mucronatis, squamulis hypogynis Ovar1o triplo brevioribus fimbriatis. —Media quasi inter Br. salsam et elatiorem , squamulis minutis cum illa, folis mucronatis cum hac conveniens. Altitudo etiam media, nempe 6—8-pollicaris. Modo crescendi non male cum Anabasi brevi- 433 folia et forsan Anab. a fjéni Fisch.et Mey. (nobis ignota) congruit, at mucro foliorum longitu- dine ipsius folii et alarum vestigium in dorso sepalorum in speciminibus nostris, etiamsi ju- moribus, frustra quæsivimus. Hab. in salsis Songoriæ ad rivulum Kant- schaha , inter fl. Lepsa et montes Arganaty. Ineunte Augusto florens inventa. 2. 682. Anabasis aphylla L. FI. Alt. 1. p. 374. In | argilloso-salsis Songoriæ inter rivulos Kant- schaha et Aschtschissu. FL. Augusto. 683. Anabasis Ammodendron GC. A. M. FI Alt. 1. _p. 879. In argillosis Songoriæ inter ul Ai et fontem Sassyk-pastau. FI. Junio. 684 Anabasis brachiata Fisch. et Mey. im ltt. À. radice crassa lignosa, caulibus numerosis herbaceis aphyllis ramisque horizontali-paten- tibus tetragonis, calycibus fructiferis quinque- alatis, ala unica lata reniformi cæteris inter se subæqualibus multo maJore. Invenimus in collibus lapidosis Songoriæ ad fl. Ajagus, Augusto florentem. Crescit quoque in hittore orientali maris Caspu, ubi primum detecta fuit. 9. 685. Halogeton opposctiionus. CG À, NM FE Alt. p. 378. in adnot. ad gen.—Polycnemum oppo- sitifolium MB. FL Taur. Cauc. I. p. 191.— |: In arenosis ad 11 Lepsa, Songoriæ. Augusto florens. 686. Halimocnemis Sibirica €. ANR ORINEATE SE À 3 4, p- 962. In salsis Songoriæ prope Dschus- Ahatsch. FI. Augusto. 687. Halimocnemis villosa Kar. et Kir. H. annua, patentim villosa, ramis foliisque semicylindricis mucrone caduco terminatis alternis, sepalis 5 basi villosissimis , demum valdelinduratis, staminibus 4—5.—Toto habitu et sepalis valde induratis cum H. sclerosperma convenit , at villositate sepalorumque numero facile ab illa distinguitur. À H. Sibirica, qua- cum indumento can need foliüis mu- cronatis ramisque alternis atque sepalis in fructu valde induratis. | _ Hab. in salsis Songoriæ ad rivulum Kant- schaha , inter fluvium Lepsa et montes Arga- * naty. Augusto deflorata. 688. Salsola Arbuscula Pall. Spreng. syst. veg. 1. 924. In montosis lapidosis Songoriæ ad. rivulum Aï. F1 Junio. : | 689. Salsola rigida Pall. Spreng. syst: veg. 1. p: 924. In subsalsis Songoriæ prope PR Sassyk-pastau. Junio floret. 690. Salsola crassa MB. Spreng. syst. veg. 1. ps 094. ;În salsis Songoriæ prope Dschiis-Ahatsch ad fl. Ajagus. Augusto deflorata. ; | 691. Salsola collina Pall var. æ& FI. Alt. 1. P: 393. In sabulosis Songoriæ prope fl Lepsa. w Augusto deflorata. 692 Salsola: Kalr Pr El :AÏE.1. p. 992. In coll 435 bus .sabulosis prope fl. Lepsa. Augusto de- florata. 693. Horaninowia minor Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 10.—In salsis Songoriæ pro- pe fontem Sassyk-pastau. FI. Junio.— Varieta- tem: caule fohisque multo rigidioribus (an ob ætatem provectiorem?) legimus in salsis ad rivulum Kantschaha, inter fl. Lepsa et montes Arganaty. 694. Horaninowia ulicina Fisch. et Mey. in enum. Ménow a cl Schrenk lect. p. Fl.ÆTn sabu- losis Songoriæ inter montes Arganaty et _ Dschuiss-Ahatsch. F1. Augusto. 695. Schanginia lincfolia ©. A. M. FI Alt. I. p. 395. In salsis Songoriæ prope Dschiiss-Ahatsch ad fl Ajagus. Fl. Augusto. à 696. Schoberia microphylla GC. A. M. enum. pl. Cauc. Casp. p. 159.—Variat , uti Schanginia altissima, (jam observante celeb. C. A. M. L c.) seminibus horizontalhibus et verticalibus. Hanc ob rationem prætulimus Schanginias altissi- mam et Arbusculam nostram ad Schoberias transferre , nam characteres e seminum situ desumpti in hisce speciebus instabiles esse videntur; ergo sola Schanginia linifolia typus erit Schanginiæ generis, forma calycis pecu- liari atque stammum insertione InSignis. Hab. in Songoriæ sabulosis inter montes Arganaty et fl. Ajagus. FL Augusto. 136 697. Schoberia altissima C4 À. NE, FRA AIT PE NP. 409. in observ. ad calc. gen. — Schanginia altissima C. À. M. enum. pl: eauc. casp. p. 159.- In pratensibus Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Julio. 998. Schoberia corniculata G. À. M. FL Alt. 1. p. 399. In salsis Songoriæ ad fl. Ajagus et alhibi frequens. FI. Augusto. 699. Schoberia acuminata C. A. M. FI Alt. 1. p. 398. var. foliis apice setigeris. — In salsis inter fontem ‘Fschingildy et fl Lepsa. Junio vix florens. 700. Schoberia pygmæa Kar. et Kir. Sch. annua, simplex aut subramosa, glabra, viridis , foliis cylindricis sessilibus obtusis , floribus sessilibus axillaribus glomeratis 5. 6., calycibus cucullatis, utriculis (immaturis) len- ticularibus lævibus.— Species 2—5-pollicaris , a proxima Sch. salsa foliis obtusissimis, {lori- bus in axillis numerosioribus : calycibus non carinatis et seminibus verticalibus haud ægre dignoscenda. Styli interdum 3, sublaterales.— Quamvis semen verticale habet, sed ob causas supra commemoratas melius Schoberiis adnu- meranda. Hab. in salsis humidis Songoriæ inter Üsun- bulak et Gorkoi piket. FI. Augusto. ©. 701. Chenopodium album L. FL Alt 1. p. 404. In arenosis ad fl. Lepsa Songoriæ. Junio florens. : | 43 1 909. Chenopodium hybridum L. FL Alt I. p. 406. In umbrosis sylvaticis montium Alatau ad fl. Sarchan: nec non in fruticetis Songoriæ prope Arkalyk. FI. Julio, Augusto. 703. Chenopodium glaucum LL. FI Alt. 1. p. 407. In ruderatis Songoriæ prope Agadyr. FI. Augusto. 104. Chenopodium Botrys L. El. Alt. 1 p. 410 In apricis montium Arganaty. FI. Junio. 105 Chenopodium acuminatum W. FI. Alt. I. p. 407. In sabulosis Songoriæ prope fl Lepsa. Augusto fr uctiferum. 706. Echinopsilon sedoides Mo qu Tand.-— Kochia sedoides Schrad. FI. Aït. 1. p. 417. In salsis Songoriæ ad fl. Ajagus non procul a muni- mento ejusdem nominis. Medio Augusto vix florens. | 107. Londesia eriantha Visch. et Mey. adnot. ad ind. 2. sem. hort. Petr p. 15.—In arenosis Songoriæ ad rivulum ‘Fschulak, ad fl. Lepsa et alibi frequens. FI. Junio , sub finem Julii semina matura profert. 108. Panderia pilosa Wisch. et Mey. adnot. ad ind. 2 sem. hort. Petr. p. 21.—Copiose pro- venit in salsis Songoriæ ad fl. Ajagus prope Kusukerpetsch. Augusto floret. . | 109. Cam/forosma Ruthenicum MB. FL Alt E. p 151. In salsis Songoriæ hinc inde haud rara. FT. Augusto. 438 710. Blitum virgatum LL. Fl Alt. 1. p. 192. {In montosis apricis Alatau ad fl. Sarchan. Julio fructificans. 711. Polycnemum arvense L. F1 Alt. 1. p. 62. In ripa arenosa fl. Lepsa regionis montanæ Ala- tau. FI. Julio É 712. Halostachys Caspia C. À. M. in Hohen. enum. pl. prov. Talysch.— Halocnemum Caspium MB. FL Taur. Cauc. 3. p. 3.—In salsis Songoriæ prope Dschiss-Ahatsch. FI Augusto. 113. Atriplex nitens Rebent. FI. Alt. 4 p. 306. — A. micranthum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. n. 773 non C. A. M. In subsalsis Songoriæ ad fl. Ajagus. Augusto fructiferum. 7114. Atriplex dimorphostegium Kar. et Kir. À (Schizotheca) annuum, erectum, læve, a basi ramosum, ramis adscendentibus, foluis ova- us marginibus inflexis, basi 5-nervis , lepido- us, reticulatim-pictis, inferioribus petiolatis basi aitenuatis, superioribus subsessilibus la- uoribus subcordatis ; calycibus foemineis pro- funde bipartitis, margine denticulatis, dimor- phis: aliüis compressis dorso inappendiculatis , ahis turgidis dorso longitudinaliter cristatis , cristis magnis undulatis inter se connatis.— Herba fragilis. Flores masculi tetramert, ovaru rudimentis minutis.—Ab omnibus cristarum forma, directione et magnitudine diversissima. Hab. in salsis Songoriæ ad lacus Kly prope 439 fontem Sassyk-pastau. Sub medium Junii fru- ctiferum inventum. ©. 715 . Atriplex verruciferum MB. FI Alt. 4 p. 318. In salsis Songoriæ Dites Augusto florèns et fructificans 116. Atriplex umnoronthoides L. FI. Alt. 4 p. 237. In lapidosis montium Alatau ad fl. Sarchan. Julio florens. CORISPERMEE. 717. Corispermum hyssopifolium L. FI Alt. L p. 10. In collibus sabulosis Songoriæ inter fon- tem Sassyk-pastau et montes Arganaty. FI Jun:io. HS Coruspermæn Pallasis Siev. FI. AÏE 1 p. 11. In sabulosis Songoriæ prope fl. Lepsa. Augu- sto fructus maturat. 719. Agriophyllum arenarium MB. FL Taur. Cauc. 3 p. 6. In collibus sabulosis Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Augusto. POLYGONEE, 720. Poe sonum Songoricum Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 8.—Perigonn laciniæ obtusæ, inæquales, 3 lato-obovatæ, 2 oblongæ paulo breviores ; fructus maturi facies utrin- que acutæ Jlanceolatæ. In subalpinis et alpinis lapidosis Alatau ad fl. Lepsa, Sarchan et Bas- kan: FI. sub finem Juni et Julio. 440 : 721. Polyeonum aviculare LE. FI. Alt. 9 p. 85. In 5 Ï herbosis Songoriæ ad rivulos haud rarum ; nec non in salsis prope Ajagus. F1. Mayo. 122. Polÿgonum rupestre Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. n. 789. P. floribus axillaribus 3-8 distincte pedun- culatis ; fructis tecti faciebus ovatis Ilævissi- mis; ochreis inferioribus integérrimis , superi- oribus apice acuminato-2-4-dentatis ; folus ovato-ellipticis, ellipticis, oblongisve, acutiu- sculis, margine scabris; caulibus prostratis, radice perenni.— À P-ulpestrit 0 Æ AL, cui maxime afline, differre videtur floribus mino- ribus semper distincte pedunculatis. Pedun- cul longitudine variant, interdum florem du- plo excedunt , sæpius vero illum adæquant ; nunquam tamen breviores, dum flores L. al- pestris semper peduneculo brevissimo fulti ob- servantur. Nunc invenimus in subalpinis lapidosis Ala- tau ad fl. Lepsa, sub finem Junii florens. 2. 123. Poly gonum nodosum Pers. Rchb. pl. crit. icon. fig. 689.—P. lapathifolium FI. Alt. excel. syn. pl.—In glareosis ad fl. Baskan circa radicem montium Alatau. Sub finem Julii florens. 7124. Tragopyrum buxifolium MB: FL Taur. Cauc. 3 p. 284 var? foliis multo minoribus-basi paulo attenuats, nec cuneatis. An 77. lætevi- rens Ledeb? at folia basin versus plerumque AA1 attenuata , non rotundato-truncata. In rupe- stribus montium Arganaty. Junio deflorescens. 795. Tragopyrum lanceolatum MB. FI. Alt. 1 p. 73. In collibus apricis Songoriæ ad fl. Don- syk. Sub finem Maji florens. 196. Atraphaxis compacta Ledeb. FI. Alt. 2 p 55. In lapidosis montis Bischtas, Songoriæ. Ineun- te Junio florens. 727. Oxyria reniformis Hook. FI. Alt. 2 p. 56. In lapidosis alpinis et subalpinis Alatau frequens. FI. Junio, Julio. - 728. Rumex crispus L. F1 Alt 2 p.:514+ Im limo- sis ad rivulum Makantschi prope fl. Lepsa. Junio defloratus. 120 Ramex, obtusijolius Li. Schult syst. 7 D. 1404? —-Cum præcedente. Medio Junio speci- mina pauca vix florentia invenimus. 730. Rumex Fischeri Rchb. spicil. in icon. pl. rar. cent. IV. p. 58?—Folia radicalia in nostro ovata, obtusa, cordata, caulina lanceolata, om- nia undulata. Verticilli densissime conferti, Valvulæ cordato-orbiculatæ, obsolete denticu- latæ, omnes graniferæ, granis inæqualibus. In herbidis Songoriæ ad rivulum Batpak prope Ajagus. Augusto fructibus maturis onustum lesimus. 131. Rumex stenophyllus Ledeb FI. Alt. 2 p. 58. In humidis Songoriæ prope Arkalyk. Augusto fructifer. 449 739. Rumex domesticus Hartm FL Adt: 2 (p.00. In glareosis ad fl. Sarchan regionis montanæ Alatau. Julio defloratus. 133. Rheum compactum L. Spreng: syst. veg. 2 P- 272. In subalpinis Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Junn florens, medio Julii fructiferum legimus. 7134. Rheum leucorhizon Pall. FL Alt. 2 p. 91. In lapidosis montium Arkalyk Songoriæ. FI. Majo. 735. Rheum Caspium Pall. W. en. suppl. p.22. In argillosis Songoriæ inter rivulos ‘Fschulak et Ai. Primis diebus Junu mensis jam omnino defloratum. 736. Rheum aplostachyum Kar. et Kir. Rh. folus suborbiculatis auriculato-cordatis obtusis undulato-rugosissimis subtus discolo- ribus, floribus subverticillato-spicatis , spicis simplicissimis solitariis in apice scaporum, aut 2-5 racemosis, elongatis , remotis. —Species ab omnibus congeneribus nobis notis florum dis- positione, præter alias etiam haud parvi mo- menti notas, distinctissima.—Radix crassa {lava. Folia radicalia petiolata, petiolis subcompres- sis striatis puberulis, haud raro caulem ex- cedentia , suborbiculata, juniora subrotundo- elliptica, obtusa, basi auriculato-cordata, auri- culis brevibus sinum claudentibus, coriacea, undulato-rugosissima, supra viridia ad lentem minute glandulosa, subtus rubicunda , dense 443 verruculoso-scabra, 3-5-nervia, nervis percras- sis ramosissimis, ramulis reticulatim anastomo- santibus. Scapi ;-1-pedales, rarius altiores, teretes , subfistulosi, scabriusculi, plerumque mono-imterdum 2-5-stachyi; spicæ simplicissi- _mæ, remotæ, elongatæ. Flores circum spicas teretes in fasciculos irregulariter verticillorum instar dispositi, pedicellati, penduli; fasciculi primum conferti, dein remoti. Bractea lata bre- vissima membranacea fusca sub quovis fasci- culo. Pedicelli brevissimi, vix lineam longi, capillares, infra medium articulati, unde adul- ti caducissimi. Flores magnitudine Rh. pal- mati. Perigonn laciniæ obtusæ, 3 alternæ pau- lo breviores et angustiores oblongæ, majores oblongo-ellipticæ. Reliqua generis. Hab. in lapidosis summarnm alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1, sub finem Junii et Julio. 2, 737. Kæœnigia Islandica L. FL Alt. 1 p. 124. In herbidis alpium Alatau ad margines fontium. FI. Julio. 738. Pterococcus aphyllus Pall itinm. IL app. p. 138 n. 109. t. S. non F1. Alt. In sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et mon- tes Arganaty. Medio Juni omnino defloratus. 7139. Calligonum Caput Medusæ Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 9. In collibus sabu- losis Songoriæ inter montes Arganaty et fon- 44 tem Sassyk-pastau, nec non in vicinitate Îa- cus Balkasch. FI. Junio; Augusto fructus ma- turat. T'aYMELEZ, 740. Passerina annua Wickstr. FI. Alt. 2 p. 72. In arenosis Songoriæ ad fl. Ajagus, prope Ku- sukerpetsch. Augusto fructifera, A1. Passerina vesiculosa F. et M. in Karel. euum. pl. Turcom. n. 790. P. annua , caule erecto glabro ramoso ; fo- lüs sparsis breviter petiolatis oblongo-lineari- bus obtusis; racemis lateralibuss elongatis; flo- ribus pedicellatis glabris ; perigonii demum medio biarticulati articulo superiore caduco, inferiore persistente membranaceo-vesiculato , drupam includente ; lacinus limbi linearibus conniventibus.—Diarthron linifolium Turez, toto habitu huic simillimum, mox dignoscitur - staminum numero. In arenosis Songoriæ ad fl. Lepsa et Ajagus frequenter occurrit. FI. Junio. Primum dete- cta fuit in Turcomania boreali. ©. 742 Passerina Ammodendron Kar. et Kir. P. fruticosa, ramosissima, foluis alternis pe- tiolatis oblongo-linearibus acuminatis, inferi oribus fere glabris, superioribus ciliatis, flo- ribus termimalibus ebracteatis racemoso-capi- tatis villosissimis, laciniis perigonn acumimatis, 445 staminibus inclusis.— Flores flavi. — Passerina Chamædaphne Bge. ad nostram magis quam aliæ accedit , tamen longe diversa foliis latio- ribus oppositis subtus glaucis, inflorescentia paniculata, laciniis perigonui obtusis etc. Hab. in Songoriæ collibus sabulosis prope 11. Lepsa. FI. Junio; Augusti initio fructus ma- turat. h. ÉLÆACGNE#. 743. Elæagnus hortensis MB. d spinosa FI. Taur. Cauc. 1 p. 112 n. 286.—Folia in ramis supe- rioribus lanceolata utrinque lepidota, ramorum inferiorum multo latiora atque breviora , opaca , subtus tomentosa.— Frequens in locis subsalsis Songoriæ ad fl Lepsa et Ajagus: Augusto fructificat. 744. Hippophaë rhamnoides L. FL Alt. 4. p. 293. In insulis fl. Lepsa, circa radicem montium Alatau. Augusto fructificat. SANTALACÉÆ. 345. Thesium multicaule Ledeb. FI Alt 1. P- 276. In collibus lapidosis Songoriæ ad rivu- _ lum Donsyk. FI. Junio. D Mhccumn Alacayicum Kar, et Kar. Th. (Tribracteatum , calyce deflorato ad . basin usque involuto) glabrum, radice repente, caule solitario simplici aut apice ramoso, DIE 1822, : 29 446 foliis lineari-lanceolatis triner vis, inferioribus obtusis, superioribus acutis; bracteis laterali= bus florem subæquantibus aut 1illo breviori- bus; perigonüi lacinnis utrinque unidentatis ; filamentis antheram defloratanr non superan- übus, drupis turbinatis sessilibus perigonio involuto quadruplo longioribus. — Habitu cum Fh. repente , perigoni lacimis utrimque umni- dentatis cum 7h. multicauli convenit, ah illo dignoscitur foliüs latioribus trinervus, ‘bracteis omnibus fertilibus, forsan fructibus (qui in speciminibus nostris nondum perfecte à maturis turbinatr sunt) præsertim vero peri- gonti laeimus utrinque umidentatis; à TA. multicaul: caulibus solitarus , folus trinervus alisque characteribus diversum. — Fasciculus pilorum in hac specie non cingit filamenta , sed ab illis subremotus, superius insertus. Hab. in rupibus suUmMMArUmMm alpium Alatauw ad fl. Baskan, nec non in umbrosis sylvaticis subalpinis ad fl. Sarchan. F1. Julio. 2. EUPHORBIACEZ. 147. Crozophora sabulosa Kar. et Kir. C. herbacea, ramosa , folüs eglandulosis, . ovatis subcordatisve, subintegerrimis, obtusis, utrinque stellato-pubescentibus , nervis sub- tomentosis; racemis abbreviatis subtrifloris : flameutis ad medium connatis, antheris ovali- 447 bus; capsulis stellato-tomentosis pendulis, se- minibus glaberrimis.—Planta gracilis, sube- recta , ramosa. Radix exilis, annua. Caulis, peduneuli calycesque stellato-tomentesi. Flores minores quam in Cr. tinctoria. Antheræ ovales, partem liberam filamentorum æquantes aut illa breviores. Galycis laciniæ in floribus fomineis inæquales. Semina glaberrima sub lente minute excavato-punctulata.— C. tincto- rLæ proxima, at minor, folia semper eglandu- losa , flores minores , filamenta ad medium tantum concreta et antheræ ovales (in - C. tinctoria lineari-oblongæ; parte libera filamen- torum duplo longiores). À Croz. hierosolymi- tana Spreng., nobis plane ignota, recedere videtur foliis virentibus semper eglandulosis. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. Medio Junio floret. ©. 748. Euphorbia Turczaninowii Kar. et Kir. E. (Exstipulata, appendicibus involucri ro- tundatis) annua , glaberrima, glauca; caule dichotomo-ramoso; foliis inæquilateris, lan- ceolatis , basi attenuatis, apice attenuato- cuspidatis, margine tenuissime serrulatis, basi multinervis: floribus axillaribus solitariis sub- sessilibus; capsulis glabris Iævibus. —Plantula ad summum 4-pollicaris, in vivo exquisite glauca. Radix gracilis, perpendicularis, longa. Or Involucri appendices rotundatæ minutæ. Se | mina grisea pyramidata excavato-punctata.— E. lanceolatæ Rottl. videtur proxima , at di- stinctä folus latioribus basi multinerviis cap sulisque glabris Iævibus. Hab. in Songoriæ collibus buloser inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. FI. Junio. ©. 149. Euphorbia Inderiensis Less. herb. E. (exstipulata , appendicibus involucri ‘ro- tundatis) annua, glaberrima, viridis, dicho- tomo-ramosissima, foliis linearibus acutiuscu- lis omnibus conformibus : floribus solitariis in dichotomiis sessilibus; coccis glabris Jævi- usculis dorso carinaUis ; seminibus hexagono- cylindricis, apice recte basi oblique truncatis, inter angulos lineis transversis corrugatis 7 caruncula longe stipitata auctis.—Ab E. Szo- vitsii, ad quam habitu valde accedit, differt seminum forma, et ab E.-consanguinea Schrenk coccis læviusculis semimibusque carunculatis. Hab. in fossis arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. Primum inventa fuit a cl. Lessimg in montibus ad lacum Inde- riensem. ©. : | 750. Euphorbia Rapulum Kar. et Kir. E. (exstipulata , appendicibus involucri ro- tundatis) glaberrima, radice tuberosa depresso- _globosa; caule erecto ramoso; foliis oblongis, 449 obtusis , integerrimis , in caule late insidenti- bus, ad basin parum contractis, radiorum consimilibus minoribus ; umbellæ terminalis 9__3-fidæ radis bis vel ter divisis; capsulis Slabris rugulosis, seminibus Iævibus carun- cula magna reniformi instructis.—Radix succo acri venenoso flavo imbuta, forma sua illam Brassicæ Rapæ æmulans, magnitudine varians, | plerumque nuce Juslandis paulo minor. Caulis semipedaliss Umbellæ divisæ valde variabiles. Semina oblonga subtriquetra, dorso convexa, griseo-fuscescentia, caruncula substi- pitata lutea. Hab. in argillosis Encore inter rivulos Fe et ‘Tschulak. Primis diebus Junu mensis jam ex Loto defloratam et fructibus maturis onustam invenimus. 9. 751. ŒEuphorbia pachyrhiza Kar. et Kir. enui. pl an. 1840. coll. n. 812.—In rupestribus montium Alatau ad fl. Lepsa. LS Junii fructus maturat. ; 752. Euphorbia Altaica C. A. M. FIL Al. 4. bp 190.—In subalpinis et alpinis herbosis Alatau ad fl. Lepsa, Sarchan et Aksu. FL sub finem Junii, Julio frucuficat. 753. Euphorbia palustris E Hi Ali 4 p 193. In convallus montium Alatau ad fl Lepsa, hme inde. F1. Junio.. L HD 4 + Euphorbia subcordata C. A. M. Pl. Alt. 4. 450 p. 184 In glareosis ad rivulos montium Arganaty. Medio Junui fructifera. 755 Euphorbia Esula Le EL Alt. 4. p. 181. ‘In arenosis ad fl. Lepsa. Junio florens. 756. Euphorbia cæsia Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. n. 808. In collibus apricis Songo- riæ prope Ajagus. F1. Majo. 157. Euphorbia eriophylla Kar. et Kir enum. pl. an.’ 1840. coll. n. 809. Folia non raro basi subcordata, illis E. subcordatæ persimilia, at . hæc species glabritie perfecta a nostra rece- dit.—In montosis apricis ad rivulum Suchaja- retschka prope Ajagus. FI. Majo. 7158. Euphorbia virgata Kat. FL Alt. 4. p. 181. In glareosis ‘ad rivulos montium Arganaty. Junio fructificat. 7159. Euphorbia lucida W. et K. Koch syn. il Germ. p. 652. Ab europæa planta paulo re- cedit foliis radiorum latioribus reniformibus.— In graminosis convallium montium Arganaty. FI. Junio. | URTICEZ. 100. Urtica dioica LL. FL Alt. 4 p. 240 \uer angustifolia. In salicetis insularum fl. Lepsa. FI Junio. | 761. Urtica cannabina Li. FI Alt. 4. p. 241. In dechivibus apricis ad fl. Baskan. Julio florens. 762. Parietaria micrantha Ledeb. FI. Alt. 4. p. 451. 303. In muscosis inter saxa montium Alatau ad fl. Lepsa. F1. Julio. 163. Humulus Lupulus L. FI Alt. 4 p. 294. In sylvaticis montium Alatau dHiince inde. Sub finem Junu florens _SALICINEÆ. 364. Salix triandra L. FL Alt 4. p.294, var? _ staminibus 2—6. Amenta mascula tantum vi- dimus. — In ripa fluvi Ajagus prope muni- . mentum ejusdem nominis. Fl. Majo. 765. Salix tenuijulis Ledeb. FL Alt 4 p. 262. In Songoria ad {L. Ajagus, nec non in mon- tosis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Majo. 766. Salix viminalis L. FI Alt. 4 265 In mon- tosis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. Julio fructificat. 767. Salix pallida Ledeb. F1. Alt. 4 p. 261. Ad rivulum Ai, in Songoria. Junio fructifera. 168. Salix stipularis Smith. FI. Alt. À. p. 266. Ad fl. Ajagus et Lepsa no Julio fru- ctifera. 769. Salix Capræa L. FL Alt. . p. 266. In se alpinis ad fl. Lepsa. Julio fructificans. 7170. Salix cinerea L. Koch syn. fl Germ. p. 650. Ad rivulum Suchaja-retschka prope Aja- gus, in Songoria, Majo fructificans. 171. Salix Starkeana W. FI. Alt. 4. p. 274. Cum præcedente Majo defloratam invenimus. 432 }2° RTE arbuscula T. Koch. syn. fl. Germ. pre 657.—Ad fl. Sarchan regionis montanæ Alatau. Julio fructifera, 713. Salix cæsia Villl Koch syn. fl. Germ. p, 659, In lapidosis alpium Alatau ad fl Sar- chan. Julio deflorata. | 774. Salix sp. nova? e cohorte Frigidarum. Pro- xima $. prunifoliæ, differt tamen folns utrin- que concoloribus viridibus, bracteis oblongis emarginatis ovario paulo brevioribus atque stylis profundius divisis—Hab. in lapidosis summarum alpium Alatau ad fl. Lepsa, Julio floret et fructificat. 115. Salix prunifolia Smatt FL AÏE° f°p° 286! In alpibus Alatau ad fl Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Julio fructificat. 510: Populus alba L. FI Alt. 4. p. 29 24 4 Ajagus in Songoria. : 7177. Populus nigra L. FI. A 4. p. 296. Prope Kusukerpetsch ad fl. Ajagus in Songoria. 778. Populus laurifolia Ledeb. FI. Alt, 4. p. 297. _ Ad fl. Lepsa Songoriæ. 179. Populus nova species, folus oblongis, lanceo- latis rhombeisve , integerrimis , dentatis aut lobatis. —- Turanga Kirgisorum.—Specimina flo- ribus et frucübus destituta _possidemus , in. collibus sabulosis inter montes Arganaty eb. fl. Ajagus decerpta. 433 à CONIFERÆ. 780. Picea obovata Ledeb. FIL Alt. 4 p. 201. In montibus Alatau frequens. Julio fructificat. 181. Juniperus Sabina L. FIL Alt. 4 p. 298. In alpibus Alatau frequens. Junio fructificat. He Jencperus nana. W. FL Alt 4 p. 299. In alpibus Alatau ad fl Sarchan. Julio fructus maturat. {Continuabitur.) BEOBACHTUNE ù EINES (fn ŒINEmM BRIEFE AN DEN VicerRÆsIDENTEN G. Fiscuer v. WaLpneiM). Fat IL —"29@— ? Den Zahn Ihres wunderbaren Elasmotherium's , dessen Zeichnung ich Ihnen hiermit übersende, verdanke ich der Grossmuth des Kirgisenfursten Dochangir Chan. Er hat ihn von einem seiner. Unterthanen erhalten , der ihn westlich von Su- rico, in der Nähe des caspischen Mecres gefun- den. Man unterscheidet an ihm sehr gut die drei . Substanzen , die den Zähnen der Pachydermen, und doch schon in anderer Art denen der Wieder- käuer ausschliesslich zukommen. Zieht man noch die Form des Zahnes in Betracht, so kann kein Zweifel daruber obwalten, dass Ihr Elasmotherium, wie Sie es sogleich erkannt haben, em wabhrer Pachyderm gewesen. Ich habe mit a die Cement oder Corticalsubstanz bezeichnet, die von vorn in 455 die Mitte des Zahnes tief emdringt und seine äus- sere Belegung bildet ; ihre Aussenfläche ist durch kleine Erhôhungen auf eme eigenthumliche Weise uneben. Die milchweisse, an der Aussen- flâche aber schwärzlich gewordene Schmelzsub- stanz habe ich mit e bezeichnet, und die von on Schmelzprisma umschlossene Zahnsubstanz mit o. Die Oberfläche der Zahnsubstanz ist plait, bräunlich , mit dunkleren Längsstrichelchen ver- sehen und daher sehr unterschieden von der Oberfliche der Cementsubstanz. Bei x habe ich den Verlauf der Schmelzschlinge auf der Kautläche nach der Art und Weise , wie man die Schmelz- fallen weiter untèén am Zahn mit Bestimmtheit verlaufen sieht, ergänzen lassen. So sieht man, dass der Zahn aus einem einzigen faltigen Prisma mit sehr schmalen und langen Endflächen besteht, _ dessen beide seitlichen Hälften nach vorn zusam- mengeschlagen sind, so dass sein mittlerer Theil nach hinten und seine beiden einander genäherten “schmalen Seitenflichen oder Kanten nach vorn zu liegen kommen. Den mittleren Raum zwischen beiden Hälften fullt Cementsubstanz aus. Wenn an dem schmalen hinteren Isthmus der Zahu- substanz die Kalten des Schmelzes nur etwas tie- fer eindringen würden, so hätten wir auf der Kaufläche zwei gesonderte faltige Schmelzschlin- gen zwischen denen. Cement läge, und eine solche Bildung wurde ganz analog sein den Backzähnen pines africanischen Elephanten. Auch jetzt ist unser \oe 456 Zahn mit deneñ des Elephanten mehr als mit den Zähnen irgend eines anderen lebenden Thieres zu vergleichen. Auf der -anderen Seite verrieth der von lhnen abgebildete Unterkiefer , wie Sie es so scharfsinnig nachgewiesen haben, unläugbar die Verwandtschaft des Elasmotherium’s mit dem Rhi- noceros. Diese Ansicht bestätigt auch derStaatsrath Brandt, der die erschôpfendsten Studien über den Bau des Rhinoceros gemacht hat. Es scheint mir daher die ausgezeichnete Gattung Elasmotherium. ein Bindeglied zwischen Rhinoceros und Elephant. Weniger môchte ich es den Pferden vergleichen, deren Zähne im Alter doch auch Wurzeln bilden, ein Umstand der mir gerade wegen des Wechsels nach Alterszuständen und wegen Verschiedenheit der Arten ein und derselben Gattung in dieser Ruck- sicht , (ich denke an Arvicola ) bei Beurtheilung der Verwandschaften von geringerem Belange, ‘als die ubrige Structur des Zahnes scheint.—Bei b ist gewiss die vordere Seite des Zahnes, da er hier besonders stark abgeschliffen ist; c scheint mirs nach Vergleichung mit Ihrer Abbildung die Aus- senfläche. Demnach kann der Zahn nur ein rech- ter unterer, oder linker oberer sein; da. er indess in den Schmelsschlingen so ganz abweicht von den unteren Backzähnen, die Sie abgebildet ha- ben , so zweifle ich nicht daran, dass es éin obe- rer Backzahn der linken Seite ist. Der wie vielste aber ? Das getraue ich mir nicht zu bestimmen. | { 3: 457 Mass DES ZAHNES nach dem franzôüsischen Zollmasse. Grôssie Linge desselben + . . . . RER ON UE ut Grüsster Längen- -Durchmesser der Diet he der Krone. . PA As NE ee Ki Querdurchmesser des Zahnes in seiner Mitte. 3 3: 2 Grôsster Querdurchmesser seiner Krone. ÂALEXANDFR GRAF, KEYSERLING. St. Petersburg. 19 October 1841. NACHTRAG ZUR GESCHICHTE DES ELASMOTuERT UNI. Der Unterkiefer des Elasmotherium fand sich in der reichen Naturalien-Sammlung der Fuüurstin Catharina Romanowna Daschkow, ehemaliger Prä- sidentin der Academie der Wissenschaften. Die Füursun schenkte diese Sammlung im Jahre 1806 der Kais. Universitat zu Moskwa, aus der bestimmt aussedrückten Ursache, weil das Museum der Uni- versitat dem Publicum geôllnet werde ( * ). (*} Das Museum der Universität war den 30 Juni 1895 zum _ erstenmale geôffnet worden, und stand demselben alle Sonntage * von 11 bis 2 Uhr offen. S. G. Fiscaer, Discours sur l'utilité des collections publiques, ete. Moscou, 1805. 4. 458. Dieser Unterschädel , ganz von der Grôsse des Rhinoceros , den Unterschädel des Elephanten an Länge noch übertreffend , wurde wegen der Bil- dung seiner Zähne als ein urweltliches unbe- kanntes Genus erkannt und beschrieben , unter den Namen : Elasmotherium sibiricum, G. Fiscuer, Programme de la Soc. Impér. des Naturalistes. Moscou, 1808. in-4. avec deux planches. Diese Beschreibung wurde wiederhohlt, und mit denselben Abbildungen in die Memoiren der. Gesellschaft eimgeruckt. S. Mémoires de la Soc. Impér. des Naturalistes de Moscou, Vol. II. 1809. p. 255. PI. 21, 22. Der: besonders ab- gebildete zwWeite Backenzahn von hinten ist im Jahre 1812 verloren gegangen.* Ohngeachtet Sibirien als Fundort angegeben wurde , so konnte doch über die besondere La- serstätte desselben nichts ausgemittelt werden. BERNarRDI will auch in den Hôhlen von Palermo Elasmotherium, mit Elephanten, Rhinoceros und Ta- pir gefunden haben ( Journal für die Mineralogie à 1531. p. 117. und Meyer s Palaeologia. p. 147). Zähne sind nach Boué (Journal de Géologie, 111. 112.) in einem Diluvialmergel zu Szekszrod im Solnok-Comitate gefunden worden , und sollen nach seiner Meinung$ das Mittel zwischen Rhino- ceros- und Pferde-Zähnen halten. Zuletzt ist das Elasmotherium im Diluvium des Rheines vorgekommen nach Kauwp's Beobachtung à 459 die wir später beibringen werden , Wenn wir erst eimige frühere Citate angeführt haben. Cuvrer, Ossemens fossiles, FI. 1, p. 95. PI. Elas- : motherium, fig. 1—7 | Nouv. édit. in-8. III. 187. PI. 87. Cuvitre drüuckt sich über dieses seltene Thier so aus: «quel étonnant animal ne devait-ce pas être que cet Elasmotherium. » inobeenn Fischeri, DESMAREST, Hot aise 1820. p. 546 n. 850. Desmourins, Dict. classique, VI. p. 92. Elasmotherium Fischer, lo., Bapt. Fiscner, Sy- nopsis- mammalium. 1829. p. 417. n. 116. D Fischeri , V. Meyer. ns "1839. p. 78. Ueber die Stellung des Elasmotherinm #m die Nähe des :Rhinoceros geben Kawr’s Untersuchun- sen über Reste desselben, àäm Rheine gefunden : mèheren Aufschluss. J. J. Kaur , Ueber das Elasmotherium , im neuen Jabrbuche für Mineralogie u. s. w. 1840. p. 53. mit Laf. VII. A. Hr. Director Kaup gibt nach LAcrussanp's Zeichnung.des Hinterkopfs aus dem Diluvium des Rhéins eine scharfsinnige Zusarimenstellung dersel- ben mit unserem Unterkiefer des Elasmotherium,und .- sucht durch die vermuthliche Aehnlichkeit eines gehôrnten Flasmotherium die mit dem Rhinoceros CE] # » = e tauschend nachzuweisen.Der Verfasser dieser scharf- sinnigen Zusammenstellung zeigt zugleich, ausser . 460 der Verschiedenheit der Zähne, noch folgende Gat- tungs-Charaktere für das ÆElasmotherium (1 c. p. 455.): 1. Steigen die Stirnbeine fast senkrecht in die Hôhe und bilden hôüchstwahrschemlch einen steilen Hôcker für das Horn , indem er rauh und warzig ist. 2. Der Kopf steigt nach hinten steiler in die Hôhe und überragt nicht den Hinterkopf so bedeutend, wie bei Rh. tichorhinus; 3. Mheilt sich der Binterkopf nach oben in zwei Flügel , die bei Rh. tichorhinus und ber Rhi- noceros überhaupt nur angedeutet sind. 4. Die Apophysen des Processus mastoideus sind flüugelfôrmig ausgebreitet, was bei Rhinoceros jedenfalls nur angedeutet der Fall ist : 5. Ist die Entfernung von dem Gehôrloch bis zu den Gelenkkôpfen fur den Atlas mehr denn doppelt so gross, als bei dem Rhinoceros. 6. Dasselbe ist der Fall mit der Gelenkfläche für den Unterkiefer ; : 7. Ist der Stirnhôcker fur das Horn hinter dem Auge gelegen, bei Rhmoceros aber vor dem Auge. Ohngeachtet wir von dem Flasmotherium nur die Backenzähne des Unterkiefers kennen, und der vom Grafen Keyserling beschriebene ein Zahn aus dem Oberkiefer ist, so lassen sich #doch deutlichs Unter ‘schiede der Art nachweisen. 461 Bei Elasmotherium Fischeri sind die Seiteñfla- chen des Zahns vollkommen parallel, und die La- mellen der Oberfläche bilden zwei Querfortsätze , die die Randlamellen fast berühren. Bei Elasmotherium Keiserlingit sind die Seiten- flichen in der Mitte des Zahns dicker, mehr aus- gedehni, und die Lamellen auf der Kaufläche bil- den einen Haupt- und Centralfortsatz. Die Lamel- len sind dunner und tiefer ausgefurcht. Das Thier war grosser. G. FrscHer VON WALDHEIM: ne I, 1842, 30 ZNWEUTER NACHTRAG ZU DEN VON ERN. MAJOR VON QUALEN AM WESTLICHEN ABHANCE DES URALS CESAMMELTEN von G. Fiscner vox WALbuEïrM. (Cr. Buzcerin, 1840, N. IV. p. 480. : \ — 34 == a. Fossize KNOCHEN. Verschiedene neuerhaltene Knochenstüucke be- stätigen die Meinung, dass dieselben Sauriern an- gehôren. Ein hervorstechender Character ist die breite Ausdehnung der Gelenkkôpfe , besonders im Vergleiche der unbedeutenden Länge. Zuweilen ist der Gelenkkopf wie mit einem Flügel versehen. Wir wagen es, diese Knochenstücke, bis bestimm- iere Kennzeichen hinzukommen, einem neuen Sau rier Eurosaurus zuzuschreiben. | Diese Knochenstucke sind in der Duranowischen Erzgrube , 28 Arschinen tief, im Niveau der Kup- 463 fererze gefunden worden. Auch sind dieselben oft mit Kupferoxyd durchdrungen. Kleine Conglo- merate , eme Menge mit Kupferoxyd durchdran- gene Holzstäimme, oft ganze Bäume von 15 bis 20 Arschinen Lange, smd Begleiter derselben. Diese Kupfergrube liegt zwischen der Belaja und Dioma , zwischen den Flüsschen Tiäter und Osäk, zehn Werste von der Klütschofkischen Erzgrube , wo der Unterkiefer des Rhopalodon gefunden wurde. Ein merkwurdiger Humerus, ausgezeichnet durch seine breiten Fortsätze, und die durchbohrte Ge- lenkfliche zur Aufnahme der Una, ist m dersel- ben Gegend gefunden worden , und scheint dem Rhopalodon anzugehôren. Bei einer neueren Untersuchung ist der schup- pige und schwach zusammengedrückte Kôrper, {N. 7 des Nachtrags. 1. c.) für einen Fisch erkannt worden. Die Zeichnung desselben ist Hrn. Murchison mitgetheilt worden, unter dem Namen : Tetragonolepis Murchisonii, squamis rhomboida- libus longitudinaliter sulcatis. Ein neuer Fisch ist hinzugekommen Schwanzflosse deutlich abgedrückt ist. , déssen Aus dem Mergelschiefer der T roitzkischen Kup- ferhuüutte , der weit verbreitet ist und auch Mu- scheln, (Amphidesma donaciforme) enthält. 30* AG4 Palæoniscus Tschevkini:.. Tab. IV. Squamis rhomboidalibus , uni-Carinatis , cauda inæquali, lobo superiore longiore, inferiore breviore, squami fero. Ein Fragment, das Schwanzstück enthaltend, welches durch eine schwarze Kohlenlinie genau abgezeichnet ist. Der Abdruck hat 1 Zoll 10 Linien (franz.) Länge und 8 Linien Breite. Die Schwanzflosse ist ungleich, d. h. der obere Lobus ist bedeutend linger als der untere. Die Strahlen desselben haben rhomboidale Abtheilungen , zum Beweise , dass sie mit Schuppen bekleidet waren, die auch zum Theil noch auf dem oberen Lappen enthalten sind. Diese Schuppen bilden sehr in die Länge gezogene verschobene Vierecke, die zu bei- den Seiten sehr zugespitzt sind. Merkwurdig ist, dass nicht nur der Umriss mit einer Kohlenlinie bezeichnet ist, sondern dass auch die noch erhal- tenen Schuppen verkohlt , d. h. schwarz erschei- nen. Die rhomboidalen Eindrücke, die die Schuppen zuruck gelassen, haben Seidenglanz. Die Schup- pen selbst sind glanzlos, und besitzen , beson- ders die vordern, eine erhabene Längslinie. Diese Längslinie ist bei emigen Schuppen wieder, wie durch eine Furche, getheilt oder verdoppelt. Die Seitenlinie scheint nur durch einen schwarzen Strich, nahe an der Schwanzwurzel, angedeutet zu sein und liegt nahe an der Rückenlinie. à 465 b. Fossirz MoLLuskEN. l. Modiola restricta, n. sp. M. parva , parallela , apice restricto. Diese Muschel ist klein, und in ihren Kernen schwer zu bestimmen, da dieselbe dicht vom Gestein umschlossen ist. Fin offenes Exemplar lässt auf Verwandschaft mit Modiola æqualis Sow. (HEL. t. 210. f 3.) schliessen , allein der Ein- druck an den Seiten, den Sowrrpgy zum Kenn- _ zeichen seiner Art macht , fehlt. Sie kômmt mehr oder weniger verlängert VOr , ist von aussen glatt , am Schlossrande etwas erhaben und breiter, und fällt dann gegen die Spitze hin allmählig ab. Hr. v. Quaren fand dieselbe an der Dioma, im Kalkstein der Wasilofschen Erzgrube. 1. Amphidesma donaciforme. -Purzxprs Geol. of Yorksh. PI. XIE 0 v. ZIETEN , Versteinerungen Würtembergs. p. BAT. 69.14:409. im Mergelschiefer der Werchny-Troitzkischen Kupferhütte. Diese Individuen sind an der Spitze etwas zusammengedrückt. Wir haben dieselbe Muschel im untern Oolith ganz nahe bei Moskwa. Die unserige stimmt genau mit der Wurtembergischen überein. 2 Productus spinosus , SCHROTH. BRON , Lethæa D 1 206 s XYHL.-f.2. am Flusse Dioma in der Sansangulovischen 466 Erzgrube. Sie ist fast kugelrund. Die im vori- gen Nachtrage erwähnte und im Mergelschiefer vorkommende ist stark zusammengedrüuckt. 3. Productus Cancrini, Murcurson. Subdorsatus , subradiatus , subspinosus , siriis transversis undulatis parum disctinctis. Durch die stumpfen Stacheln scheint dieser Productus dem spinosus nahe zu stehen, von wélchem sie sich aber durch den Ruckenein- druck entfernt. Mit Prod. calvus zeigt dieser Rücken Aehnlichkeit, alleim die situmpfen Stacheln unterscheiden jenen hinlänglhich von diesem. 4. Spirifer undulatus., Sosv. SowerBy, Min. Conch. t. 562. f I. v. Ducn, Soc. géol. de France , Vol. IV. p. F63: PLeVIE SE 6. | | b. Scheint die untere Schaale von Prod. Cancrin: ZU sein. 6. Spirifer pinguis, Sow. t. 17L. Trigonotetra Walcotii, Bronn. p. 506. n. 6. sehr häufig in demselben Kalkstein. “ Terebratula Qualenit, sp. n. : Subovata , depressa, margine rotundato lineis eurvis obliteratis donato.: Kleiner als Terebr. punctata Sow. mit der sie in der Form Aehnlichkeit hat. (Länge 8. Lin.; grôsste Breite 6. Lin. franz.). Die Muschel ist sehr zusammengedruckt und glatt, aussen am Rande, wo die Anwachsstreifen etwas 467 dunkler und nn den Raude parallel laufend erscheinen. C. FossILE PFLANZEN. a. Adianthites Brownii ; À. stipite compresso, sulcato , fronde ramoso- pinnata , pinnis sessilibus alternantibus, ellipticis, rhachi crassissima nervis crebris flabellalis. _c. Adianthites Brongniarti. A. fronde pinnata, pinnis sessilibus, alternan- tibus , decurrentibus , lanceolatis , lobatis, lobis quaternis aut quinis, rhachi tenui, nervis flabellalrs.. d. Asplenites Hookeri A. stipite crasso sulcato, fronde bipinnatifida. pinnis dinearibus , subtruncatis ; rhachi crassa, nervis obliquis, {soriferis?) primo intuitu quandam affert affinitatem cum Asplenio thelypterode Hookeri ex America septentrionali. b. Hymenophyllites incerta. : H. fronde ramosa , supradecomposita , pinnis linearibus, apice ere rhachi et nervis distincts. Videtur genus intermedium inter Hymenophyl- hitem et Cheilanthitem Güpperti, sed soris deficientibus res facile decidi nequit, rene 165 Ur. Major W ANGENHEIM VOn QUALEN hat sich vorgenommen, seine Beobachtungen über diese merkwuürdige Gegend zusammenzustellen und unter folgendem Titel und Unterabtheïlungen bekannt zu machen: | | Praktische Ansichten zur Gebirgskunde des west- lichen Urals, zwischen den Flüssen Belaja, Kama und der westlichen Ik: etc. Im Vorberichte wird eine historische und tech- nische Uebersicht mehrerer Privat —Kupfer- .hüutten am westlichen Abhange der Urals erscheinen, mit den Mängeln ôrtlicher Verhält- nisse und môglichen Verbesserungen, nebst einer praktischen Darstellung der Gebirgs- : arten, Lagerungsverhältnisse, fossile Gegen- stände und Kupfererze. | T, ABSCHNITT. Hiütten-und Bergwesen. 1. Historisehe Uebersicht der westuralischen Kupferhütten ; — Grüundung —Rechte — Bergre- gierung. ù 9. Zustand des Hüttenwesens in administrativer und technischer Hinsicht; —Schmelzôfen, Spleis- ôfen ,—Reinigung des Kupfers ; —Mängel und Verbesserungen Us Schmelzung mit erhizter Luft etc. 3. Bergbau -mannichfaltige Arten der Kupfer- _erze; —Lagerung und Vorkommen;—die Basch- 469 kiren u. ihre Verhältnisse zu den Bergwerken. (Diesem Abschnitte folgt eine lithographirte Zeichnung der Werchny-Troitzkyschen Kup- ferhutte.) IT. ABscHNrTr. Geognostische Beobachtungen. 1. Meinungen der Geologen über die West- uralische Gebirgsformation; Dubuison , Ami Bouëé, Hermann, Rose, Kutorga, Bergjournal , meine Beiträge , Schurofsky, Murchison und v. Verneuil. | 2. Streichen der Gebirge, Formen, Hôhe, Plate- aux, Fallen und Steigen der Schichten;— Emtheilung der Schichten; —Erhebungen. 3. Gebirgsarten und ihre Auflagerungen, Reihen- folge der Schichten im Allgemeinen. 5. Reïhenfolge der Schichten im Einzelnen; — merkwürdige Gebirgszüge und Kupferminen (mit Durchschnitten). Sehr interessante Tuf- oder Kalksinter- Bildung (mit einer litho- graphirten Zeichnung ). Fossile Knochen, Pflanzen etc. etc. mit Zeichnungen. OBSERVATIONS MÉTÉOROLOGIQUES. (LETTRE ADRESSÉE AU PREMIER SECRÉTAIRE DE LA SOC1ÉTÉ. ) Comme les lecons publiques que je donne cet hiver, tous les mardis et jeudis , m'empêchent de prendre part aux Séances de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou, Je vous envoie , Mon- sieur , Ci-après une notice sur la température de Moscou , en vous priant de la communiquer à la Société dans la Séance d'aujourd'hui. Je désirerais, si la Société l’approuve, que cet article füt impri- mé dans le prochain Numéro du Bulletin. | Je vous envoie en même tems quelques données météorologiques de Kasan; je les ai recues de Mr. Knorr, membre de notre Société, qui les des- tine aussi au Bulletin. | J'ai l’honneur de vous apprendre que , par mes soins , depuis le mois de Juillet de l’année passée, on fait des observations régulières , une fois par semaine, sur la température des sources à Mitichtchi(Muimuuu );j'4ime à croire que cette nou- velle mtéressera la Société; je ne manquerai pas de lui communiquer les résultats de ces observations, lorsqu'elles embrasseront la période d’une année entière. Je n'ai encore recu que les observations de six mois; elles montrent que la température Al des ces sources abondantes est presque toujours constante; au mois de Juillet et au mois d’Août elle était de 4,55 degrés de Réaumur: pendant l’au- tomne elle s’est abaissée un peu, de sorte qu'aux pre- miers jours du mois de Janvier elle était de 4,25. Comme la température des sources est un élé- ment très important pour la Physique du Globe, je vous prie, Monsieur , à cette occasion , de de- mander de ma part à la Société, s'il ne se trouve- vait pas quelques membres qui fussent à même de se charger d’établir des observations sembla- bles sur la température des autres sources dans les environs de notre capitale. Si la Société agrée la proposition , que je lui soumets elle ne sera sûrement pas arrêtée par la dépense que nécessitera l'acquisition des thermomètres propres à cette sorte d’observations. De mon coté, je m'engagerais uon seulement à surveiller la construction de semblables thermomètres par le mécanicien de l'Université , et à les comparer entre eux, mais | encore à préparer une courte Imstruction pour faire ces observations, et à calculer les observations mêmes lorsqu'elles auront été envoyées à la Société. Ces observations sont de telle nature qu'il suf- fira de les faire deux, ou même une fois par mois, elles ne pourront donc être très incommodes pour celui qui les entreprendra; outre cela, elles sont d’upe'telle simplicité, qu'on peut en charger des personnes qui ne savent que lire et écrire. Le 19 Janvier 1842. sont M. Spasskry. 472 RÉSUMÉ DES | OBSERVATIONS MÉTÉOROLOGIQUES FAITES À L'OBSERVATOIRE ASTRONOMIQUE DE L'UNIVERSITE IMPERIALE DE MOSCOU, EN 1838— 1841. PAR M. Spassky. De ——— Les observations météorologiques , qui ont été faites à l'observatoire astronomique de Moscou et qui embrassent déjà un assez grand nombre d'années sont disséminées dans les feuilles de la ga- zette de Moscou ( Mocxogcxis 8510mocru ); et ce n’est -que depuis l’année passée que la Société Impériale des Naturalistes de Moscou les réimprime en détail dans son Bulletin. En 1838 Mr. Pérénotscithoft a calculé toutes celles qu'il a pü trouver dans la gazette ci-dessus mentionnée et dans le Magazin d'histoire naturelle de M. Dwigoubsky. Les résultats de ses ‘calculs , qui se rapportent principalement à la détermina- tion des moyennes de la température et de la pression atmosphérique , ainsi qu’à la recherche de quelques données sur la direction des vents et sur lPétat du ciel, se trouvent imprimés dans une des livraisons de ce Bulletin (*}); ils emlhras- ) (Moyez Île Bulletin de l'année 1838, N° IV. pag. 415. sent une période de dix-sept ans (1820 —1837). Pour compléter cette série continue et pour la rattacher aux observations détaillées que la Soci- été Impériale des Naturalistes de Moscou ne cessera de publier , j'ai l'honneur de lui présenter actuellement le résumé des observations météo- rologiques faites pendant les années 1838 à 1841. Je m'y suis borné aux observations barométri- ques et thermométriques, en négligeant celles qui ont rapport à la quantité des vapeurs d’eau, à la direction des vents et à l’état du ciel, parce que ces dernières m'ont paru affectées de trop d’in- exactitudes, pour que le travail du calculateur füt recompensé par quelque resultat bien exact. Les observations sur la quantité d’eau tombée de l'atmosphère en pluie et en neige ne se font pas du tout. Je dois faire remarquer encore que, dans mes cal- culs, j'ai adopté le nouveau style, tandisque Mr. Péréwostchikoff a fait les siens d’après le calendrier Julien, usité seulement en Russie. Ce changement m'a paru étre très nécessaire, parce qu'on est souvent dans le cas de comparer les données mé- téorologiques correspondantes de différents points de la terre, ce qui devient impossible lorsque ces données se rapportent à différentes périodes de tems. C’est pourquoi je donne aussi les tem- pératures moyennes des années précédentes pour les mois du calendrier grégorien, réduites par in- terpolation des moyennes de Mr. Péréwostchikoff — 6‘rrz * Dot 862 "SAULANTITIIN NA * CRLCRESOUE ‘UN UTULIN k‘024 QUE] 9p wnuixezyy KRACREATGS "UN UTUY ‘191 ‘ŒUUR,] 2p wnurixeIN = :#: DINIU 0c‘8cz GO°SHZ O+‘cH2 ON°CKZ cS°ecZ 02902 08 9C2 0C‘8c2 0c°2cz GO‘SEZ 90‘/C2Z CK°2C2 ce‘cc/ 08 :e2 08‘HHZ 0C‘rcz ez‘cez (TT 0z‘8cz Ge‘202 CL‘OHZ OK‘zCZ CO‘2#2 “UOTE 0 p |“ULULU NP | Ja"xeunp|)2"xemnp. bouua£orx ‘oui, 69°KTZ HOHEZ CHTZ ‘62 062 H°CZ cNGGZ c‘682 F°Cez &' 6/2 #k‘032 0‘6r2 0‘232 — °Hn ui LUN 1 CHK'6KZ ‘UN UL UXEIN SAINIVAXA LA TUNLVUAANAL AU ,0 ce‘ t8‘6CZ 896C/ pc‘cc2 GL°yC2 ac‘ 8c2 &0‘O0hZ A 00‘cez S6 HN 21°eC2z 9y“ecz cc #8°202 3° 8Cc2 9c‘CH2 Ch‘ egZ &c‘ecz *A495q0 c sapson -ua 0 IN CG°6CZ HG SCZ h8°reZ CF‘ONZ * 8r°2C2 0Z‘cCZ LO°SKZ 68 CZ eme C9‘HCZ 92°2S2 r98CZ 6H«°£H2 98‘8C2 ce°ecz *A10S 6L‘6S4 | ‘24q079( c‘8x2 | 'quorideg cc'9tz | C6‘9tz ‘00 OL°2HZ | SC°Zh2Z “appui qpecz l'age uinf SCHL | O2°VK2 LE FA 26602 Gr ‘JHAY cc 6CZ | 086 '2 SAR FAT 8 GCZ | pH°GSZ | ‘IAA 62°vcz | co‘yez | rxorauefg 6c8/ gc‘gcz | zo‘gez | -‘souusCojg cé‘6ecz | 66‘6C2 | ‘qua 26‘9ez | 86‘açcz | -quaaon ng‘zcez | S6‘&SZ | ‘2xqo1o() L1HN4 | Z6‘HHL -quiaides g6‘acz | HG CCZ ‘nov g6‘zcz | 68604 | ‘rpqtop KHKCz | SSHLZ ‘ump co*zez | 08 822 “LEIN 0r'‘8cz FO‘8cZ [RAY oc'enz | ce‘etz ‘SAUFt 6° ccz | HV'‘HC/ A CIRECR ST CCL ectecz “1ITAUR ecer "pr | uneuwu Hip ° Op soide"yg | np ‘ug ‘SION LA 889K2 ces | actcos | cotées levteuz | ooteus | ersuz | 63‘suz | “souuelot Ca t6ez À gteos | one | core | 2242 | o8fnc2 | 4999 CO‘rCZ CHE £ 09"OKZ 9°6 6042 | 4002 |Gorcn | CO Cu | cute |200-017 TS RON C8‘CK 1°ve 0‘S8c 6er Lion core | C0 CH Sn | ANCEGC | 21700 0‘ ‘© ‘ ‘aus CG6‘ZK2 C°L3 c°ze/ otecz | ogenz | t9‘snz | rn‘gnz | S2'SN2 os a 08 Stz 9° #tscz | «otcez | octz2uz | vaztz | 28°242 | VH°2HZ now Mec OVH Z ET cgcz | pes | goteuz | vztenz | cé eus | ve‘euz | ‘tmp HÉDZZR eee e “UN UTIUITN OCZ SLT p‘9c/ 606 1S‘cHZ cg 'cK/ LL CHZ SO‘ HHZ ‘ump lle‘:22 ‘oouue] op wnuuxtyf CL'HKZ 6°38 1°2ç2 g‘ecz | co‘ouz | ce‘ouz | z6‘9uz | 8S‘9n let OK'9KZ 86h c‘ocz | ctocz | octeuz | vo‘guz | cu‘gnz | H2°8K/ "[UtA V 0S‘r#2 0°2g c'esz | c‘ogz | cz'euz | 69‘s4u2 | s8‘euz | 89'8x2 "SICA 02‘HCZ AE Léotz | ‘ctogz | rene longs | pOfigz | 60667 | AO 1 SH g2 24 ocz | gzzz |'ootvez | rctyez | ez‘ocz | gz‘ocz | ‘aeraueg gr t- ee à L 16"SU2 cos | é2tacz | ttéez | vous | cetcuz | uv‘onz | rc‘onz | , “souuokogt « = SHS © *‘ ‘ouai lice 02 | 022 POS 26 6N2 6660 | PO) PR se H°#C 062 D co2 open |oDich2) Oo ce | AU ONT te bon 9‘re ‘OCZ Pz07 paetz lecteur Pros | 0817) 10 Er UN ges | 202 | ctyoz | sc‘okz | cotetz | 296 | sc'6ta | quordes (Ab EsnuErsp nnnEei c'64 cecz | o‘ccz | co‘enz | ac'ohz | 98 Ch | vH'eNZ ON L‘&r c‘6C/ g‘vcz | Ov‘enuz | 6644 | ov‘Guz | Pa CHZ SIT ACTE uecz | o‘6uz | on‘ruz | va‘vtz | gcfruz | 29°FH2 ‘umg : &°9r g‘cez | g‘yez | oo‘euz | g6‘zuz | 08fzuz | FH 2KZ DU LU à PAT #k°sez Lez | zacuz | où‘euz | 6x‘suz | ce‘cxz ‘LA cer ro 9‘9cz | 8c‘xnz "SIUIN 90€. secs. ef6oz, | h1fecz ‘1911492 È / 6°2K “a gr2 v‘K92 2S8H2 "xorauef OK8F ÎÈ ” LR E 09812 ce Et Z — - = ces == Re die RÉ RENTS L r<9z H la somme d’un tiers de la température du mois précédent et de deux us à le f | : pi A JS OBSERVATIONS JOURNALIÈRES , POUR CHAQUE MOIS SÉPA- . (NOUVEAU STYLE) (*) Jempérature : Août. Septemb. Octobre. |Novembre.| Decembre:| moyenue de l’année. 12,75 5 ,6% — 2,26 Go 44,05 7,61 DT 02 | 20 3,59 45,57 9,0} 4,45 0,86 — 6,21 4,75 = 4n,77 49,63 UE 1 — },66 3,95 13,53 40,65 4,52 0,86 — 41,8} H,75. 42,71 8,06 4,71 — 0,81 ei 0 2,87 45,10 12,60 4,45 — 0,78 — 2,22 4,41 15,77 9,76 41,73 — },07 — 7,87 A 14,86 9,07 0,30 — 4,37 —10,43 2,79 14,46 44,10 SNA — },93 — 8,91 278 13,91 8,59 2,82 — 4,9} — 35,2} 5,55 13,63 8,63 255 — 2,66 — 6,68 (5,87) 12,70 8,28 5,10 — 5,01 — 7,46 5,0% 13,59 8,58 3,85 — 0,47 — 6,47 4,01 46,04 8,68 4,88 — 0,66 — 6,78 ST 40,75 8,86 1,97 OA —12,1} 2,78 13,64 9,2} 5,18 — 2,19 — 6,81 #,10 12,80 7,04. 235 — 2,57 — 9,69 3,01 13,29 40,91 2,38 — 2,99 — },H0 2,97 18,07 41,55 h,12 — 3,5} —1},65 5,62 13,47 9,49 2,48 — 2,83 —41,0%4 2,68 46,21 10,92 5,78 — 1,22 — 4,80 4,53 4583 9,2 5,50 —2,16 7 10 So 1707 5,56 1,98 587 12,81 2,07 he au: + Le la température d is de Février d GR Wisssuivant, p. e. pour avoir la température du mois de Kévrier du nouveau REA Q a . 5 , és je prends À de la témpérature de Janvier et de la température de Février w _ | vieux style; les températures mensuelles pour les années 1833—1841 sont (lculées directement d'après le nouveau style. EE | 31* 480 6H | se uetuy | z6°c 16 2— | phgr—1 eg À Ü go‘c #g'e #scr | KO‘4K CO‘ 1— |oc8r—07er| : ee se PURE A ‘ou À sd EI Fe j-ua{opx | womy| or -Ulig | ‘AH ( Fo 2 à & “per reer a Oce1—0zel | SYOTHA a XA4Q 4AOd LNANAUVdAS SATA OTVO SNOSIYS LA SIG SANNAAON SAN L VAN T, RO rCS) 00 | Eco. Red CD À CU À LHO EE | pi 0— GS'O— | 1p‘O— | 07*0— | ‘soouaroyiplé : ms vie Je | Loic | çne 186 00H | cocr | Gé | 2r0r lc age | 2 | 6e |rrer—vcs|l Fa AU u ; } À = KE N) 25 toc | ne | cv 1S<6 99 cp | pour | 96‘er | 97‘6 got | ze. | 90°2— | 60°8— |'pce—08e | ‘on je À Er — — à . Quur oplquosq| sou | -qon -1d ‘1n0 “pin ain “IRIX | ‘ja °sirpg | ‘xa9 *‘AUR JR N 1220 S A (UE EUR 1EIN (RRE A IN JA £ | er ne RSR SL MTE r ES Eee D nr IPST—ICST LA OSSI —-OCSI Saonaa XAYG YXAOd LNANAUVAIS SAATNAO'TIVIA SION SA SANNAHAON SHUN LVAIANE L, ee. | ‘AI 481 En réservant pour une autre occasion l’ana- lyse plus profonde de ces données; afin d'en tirer quelques résultats sur les changemens préten- dues du climat de Moscou , et les comparer en- suite aux données correspondantes de quelques autres points dela Russie, je ne puis terminer cette notice sans faire les remarques suivantes: I. La pression atmosphérique moyenne, calculée d’après les observations des quatre dernières années, ne diffère que peu de celle que Mr. Péréwoischi- koff avait obtenue des observations des années précédentes et sur laquelle il a basé la détermi- nation de l'élévation de l'observatoire audessus . du niveau de la mer (*). 11. Par rapport à la température moyenne, je dois remarquer avant tout, que la moyenne arith- métique des trois ob$ervations, faites à St. du matin, à 2h. après midi et à 10h ou 11h. du soir n'exprime pas exactement la vraie température moyenne du jour, de sorte que les températures moyennes annuelles, consignées dans la dernière colonne verticale du tableau III, sont toutes un peu trop grandes; (**) mais comme ces résultats ES (“) Bulletin, l’année 1838. N° IV. pag. 415. (*) Sur quelques points de l’Europe, comme p. e. à Padoue, à Leith, à Halle etc. on a fait des observations thermométri- ques horaires , c’est à dire 24 observations par jour pendant une assez grande période ; on y connoit donc très exactement la marche du thérmomètre pendant le jour et la vraie tempéra- 482 sont déterminés pour chaque année de la même manière, l'erreur, qui s'y trouve, est toujours con- stante; il est donc permis de comparer ces données entre elles, sans craindre aucune inexactitude. Maintenant :1l suffit de jeter un coup d'œil sur ce tableau pour voir que la température moyenne de l’année à Moscou est soumise à d'assez grandes variations , et que ces variations ne présentent aucune régularité dans leur marche. Cependant ces variations s'accomplissent dans des limites beaucoup plus étroites que celles aux- quelles sont assujeties les variations des tempéra- tures moyennes des mois dans le courant de la ture moyénne du jour , du mois et de l’année. En comparant donc la moyenne arithmétique des trois observations faites trois fois par jour aux heures indiquées, avec la vraie tempéra- ture moyenne , on parvient à déterminer lerreur dont la première est chaque fois accompagnée. Comme Îles variations horaires de la température se font presque partout d'après les mêmes lois, il est permis d'en conclure que la dite erreur ne varie pas beaucoup pour les différents points de la terre, semblables entre eux sous d’autres rapports: De cette manière je trouve, en prenant pour terme de comparaison Îles observa- tions de Halle et de Gœttingue, que les moyennes arithméti- ques de la température à Moscou, consignées dans la dernière colonne verticale du Tableau ITE, sont toutes de 0,3 de degré a peu près plus grandes que la vraie température moyenne de l’année.—Les erreurs qui affectent les températures moyen- nes des mois sont différentes pour Îles différents mois: pour les mois d'été elles sont à peu près=(@°,5 et pour les mois d'hiver elles n’excèdent pas 0°,f. 483 même période: c’est ce qu'on voit aisément en considérant les chiffres de la dernière colonne horizontale du même tableau. On voit en même tems que, sous ce rapport, les mois d’hiver chez nous sont beaucoup plus inconstants que les mois d'été. Cependant si l'on partage ‘toute la série des années dont on possède les observations météoro- logiques, en un certain nombre de périodes égales, et s1 l'on prend les moyennes de ces différentes périodes, on trouvera une loi bien remraquable par rapport aux variations de la température moyenne. En effet en prenant quatre périodes , chacune de de » années, je trouve le résultat suivant. Température Différences. | | moyenne de l’année. DR 1. 306 9 —0,67. 0 1830: , 900. rs 550 922 15250 18407. ./: 9,28. On voit par la, que la température moyenne de l'année est soumise à des oscillations bien régulières, elle s'abaisse, puis monte et puis s’abaisse de nouveau. Il est vrai que les amplitu- des de ces oscillations (les différences) ne sont pas égales, de sorte qu'on est porté tout d'abord à croire que, malgré ces oscillations, l'abaisse- ment de température est progressif, mais on peut bien présumer qu'en prenant des périodes plus 484 Jongues cette différence d’ ie disparaîtrait entierement. Le fait de l’'abaissement de température pendant une assez longue période et de son élévation pen- dant la période suivante a été mis hors de doute par Mr. Dove; ce savant a montré de plus, que l’abaissement aussi bien que l'élévation de la température moyenne se fait sentir simultanément sur plusieurs points de l'Europe. (*) - Dans les tableaux IV et V j'ai comparé deux périodes plus longues, chacune de presque 11 années, la différence entre les températures mo- yennes de ces deux périodes est très petite, mais on voit que les mois d’hiver de la dernière période ont été plus froids tandis que les mois d’été ont été plus chauds que ceux de la période précédente. Le nombre d'années pendant lesquelles on a fait des observations météorologiques régulières et continuelles est, en général, encore trop petit pour entreprendre de donner une ‘explication de ce phénomène remarquable. Pourtant, si l’on prend en considération qu'entre les pôles et l'équateur il se produit un échange continuel d’air, et que tous les vents dans nos contrées sont produits par le combat perpétuel de ces deux courants (ES Voyez : Ueber die nicht periodischen Aenderungen der Temperaturvertheilung auf der Oberfläche der Erde. I. s. 61. 485 opposés, on ne sera pas loin d'en trouver la cause: tantôt ce sont les vents du nord (le courant pôlaire) qui prédominent chez nous et tantôt ce sônt les vents du Sud (le courant équatorial ); les premiers abaissent la température et les der- mers l’élévent. Ce fait prouve seulement, que, si l'un de ces courants d'air l'emporte sur l'autre , sa prédomi- nance dure assez longtems, sans que toutefois cette prédominance empêche entièrement le cou- rant opposé de se manifester quelquefois pendant Ja même période (Cette explication est justifiée en quelque manière par la remarque générale, d’après laquelle, aux hivers excessifs en Europe correspondent des hivers très tempérés en Améri- que ou en Asie et réciproquement , la même relation a lieu par rapport aux étés. On en con- clut que peudant que sur l’un des continents domine le courant pôlaire sur l’autre c’est le cou- rant équatorial qui se fait sentir davantage, de sorte que l'échange d'air entre le pôle et l'équa- teur se . manifeste dans nos contrées par deux courants qui s'établissent l’un à coté de l’autre. NM. Spassky. / SUPPLÉMENT. € 2 L] Dans l’article précédent j'ai cité le Mémoire de Mr. Dove: Ueber die nicht periodischen Aenderun- gen der Temperaturvertheilung auf der Oberfläche der Erde, où, en publiant plusieurs tableaux sur la marche correspondante de la température des différents points de la terre, il recommande à d’autres météorologistes d'adopter le même ordre dans des recherches semblables, de manière qu'elles puissent compléter les siennes. D'après les données que je viens de communiquer, il m’etait très facile de calculer les élémens nécessaires pour enregis- trer la ville de Moscou dans les tableaux de ce Mémoire à côté des autres points de l'Europe. Je communique ces élémens dans les tableaux suivants pour répondre ainsi aux vœux du météorologiste distingué de Berlm, et pour qu'on puisse mieux les comparer avec les données analogues des au- tres points, consignées dans le mémoire cité plus haut , j'ai disposé ces tableaux sous les mêmes C4 rubriques allemandes. NES. ue OS ni ue ‘PHuX| “22€ | *40N ‘4000 | ‘aides | “Sny | ‘ne aung | ‘en ‘ady |'zagnx | '1qa7 ‘YCSI—SCSI U2SUNIIPUYAI 4 949]1NJE °& EHSOIN jan] "aq |'40N l'a000 1d2S Say lune |'aung | terx | adyv zen | “xqox [a ‘OSST 2UNL S1Q QGS 1SNoNF ‘UISUNIIPUPAI À 9491}J1JU ‘III a GE CRD A LME A LS NE a NE ENTER SA 2 68° —| 1e 2—| 8H 6 — ‘n SON ét |98.2—— h6°s srur |cofcr |ra‘tr |61‘or [10h | ‘29 ‘AON D UETS su v ‘10 ‘Iunf *LEIN “udvy le7aein aq ‘urf ‘PCSI —SCQI U24ngP40dwuIT, 24972770 ‘I pa l'OS — eg lugter cer loctar lozte: lectn | 272 |o0—| 60°8— *NEASON — ————— pa" ‘20 F'°40N ‘0PO des snÿy ‘u£ |‘tung | “rex ad y |'ATRIN Aqo ‘uep "OSSI Lung S1q O0CS!I ,Snônp ‘uoungv4oduar 9497771747 488 RENE C7 ue EE O | 290 | 264 xe‘o— |-#00— | acy— | 680 | onto | o20— | ge'z— |-zan— | Scer Gç‘a— | 650 | 900 | 06ver | ep ob eco key | Ox‘r #6 0 060 Q2°4 LCSr GG 2) 290 | Jr 0c'‘0 6#°0— | 02‘ L— | 98‘e— | 48°+— | co‘ O2°# QC | 280 acer DDR Rae on | Hot |"g00 | 600 | SO GO EC | 20/0 60 co ag°c GES , uc‘o, | 08° c 18° 96 0— | 164 C0 JO 0) 2010 "090 | 604 Cp "cc | col 19°0 6c°& | #8°0 oG0=. | HO | 6210 cc° CH°0 1° 0 1601268 0 + SP Nr co8r ; 8e 0— 020 990 — ce Re Ho NES 6£'0— QE 7780 vc‘+ 91° ec8p 9#°0 8 8900002100 ect 19°0 t9°0 02'0 6° cr . 06°C 60 6 <0— |ec‘o— | z3‘o— | 200. | z6*0— | 8z‘o— | ce°0 LHO— | 60:— | 26 — | 08 | Dour 0e | 970 94° ce'0 r9°0 go o— | veto— | vutv— | 841 — | 06‘o— | see — | 68 | Ml Gac— | per— | pae— | ci‘o cao | 240 84 ‘0 940 , | 98‘r veto | #o0‘z— | 56‘r— | 8c8r | | EE — __— A ‘29(T | *AONT A'RARIO) -1d2S F *o0VY I[n ‘iunf "ACIN dy °ZICIN 4149 ‘urf ; A'PCSI—SC8I 1271100 28149/[u2q91S {nv u98072q uounraoduar 281919291999 :900Œ ‘ui S9P ‘III 10/01 1Z\ : cL°0 2e o— | cry | Koty— | gcfe— | oc8r 0 2z— cH°p &8‘0 CH‘L 800— | céy— | 0c‘a— | gp — | KL — 6&8r 08 {— POrD= Ar er cc‘y » 6S°0 #kZ°0 ve o— | cgrtz— | re‘e— TA 9Y°+— 80‘0 cp‘0 80‘ 18‘+ #10 &0‘0— | er‘0 Cp 181 66°S &6‘a o#‘r CD #0‘ c2o— | 2C‘0— | 8Kk‘o — | 600 — ës+ 10+— | 66°0 1 op 0er cd 11%— | gcto— | 62‘— | 820 88‘8 Ga81 Lo (TA 16°0 br‘o— | c20— 8cyp— | cy‘0 DRE 7er ey‘e h38r cc‘r G0‘0 c6‘0 cp‘p, LH°r cz°0 el | TOP re er CT8r 00‘0 99‘8 ra tt “o— | 2‘ 0— | céy— | 09 — | r8‘0— | 90°3 z0‘€ rex LA Ta8b 4) c6‘r 20°r eno— | 40°z— | 6c'e— | vtt — | H0‘0— | 6ç°0 92°0 en à cato— | cyfo— | 29° Vasr k UT ‘AON ‘4010; ‘1doç *ouv ‘inf ‘iun f ICI dv | "ZAC CURE ‘urf : : È ‘YÇQI 1UNnS S1q A 0881 “Snp. ogg o$14pluya7Z fan u28029q uounraodwa], 925111924919, : 20 0Œ "1H S9P T 19/0L nZ “| < ‘ 6 | à ÂÀ GaxG ner TEMPERATUR ZU KASAN VON STUNDE ZU STUNDE VOM 4 BIS 4} JANUAR 182 BEOBACNTET MIT DEM VOM Prof. Âvorr ERFUNDENEN UND VON Preguel ZU PARIS AUSGEFÜHRTEN STÜNDLICHEN THERMOMETROGRAPHEN. £ 4 (Cu. Kypsaar Mu. Hapoanaro NMpocrbwmenin 1839 Iron Ora. VII. pag. 39—46.) Monatstage nach neuem Style. | MIiTTLERE BAROMETERHGHE ZU KASAN AUS 40 JäHRIGEN BEOBACH- TUNGEN VON 1828 gis 4837. NORMAL-TEMPERATUR 0°. MITTLERE TEMPERATUR ZU KaAsAN. THERMOMETER—GRADE NACH RÉAUMUR'SCHER SCALE. 2 Jan. | 5 Jan. | 4 Jan. | 5 Jan. | 6 Jan. | 7 Jan. | 8 Jan. |9 Jan.|40 Jan.| 44 Jan.|12Jan.|13Jan. 14 Jan. | Monat Tel Variation. 1835h 1853 PRE LA AT | nach Millimetres- : Von 9 Von 12 Von 3 Centigr. Centigr. Centigr. Centigr. —6,9 —2,2 —8,6 3 | —6,5 —6,7 | —1,9 || c Ô Û D 74 26 us 6 66 7} EL ; neuem Styl. bis 12. bis 3 N. | bis 9 Ab. —6,9 | —2,5 —8,3 8 | —6,5 —6,7 | —5,0 | Lee 66 "| 21,5 —8,5 57 | —6,8 —6,9 | —6,0 |h 8 _6:5 —5,0 —8,9 0 70 —6,0 —6,0 Januar- + 0,42 + 0,05 +0,02 —20,28 15,54 —13,07 —6,0 —},6 —8,9 0 | —7,1 —6,4 | —5,8 || Sr 50 —9,0 a ls 5,8 | 2519 Februar. + 0,0} —0,11 —0,01 —19,62: — 10,25 — 15,64 RS —9,1 5 |NE7,1 —5,6 | —6,0 —5,5 | —5,0 —9,2 52 | —7,0 —5,} | —6,0 März —0,05 —0,11 sol — 2,72 — 3,50 — 1,89 —5,1 —},5 —8,8 2 | —6,9 —5,5 | —6,5 —,1 3,5 —8,6 2 619 8e —6,} April — 0,08 —0,16 + 0,02 + 0,35 ST + 5,04 —5,2 —5,1 —8,2° 4 | —6,9 —6,0 | —6,5 , hs i ; : ° : Mai —0,17 —0,36 +: 0,1} +17,03 + 9,55 + 8,97 Juni. —0,1} —0,26 + 0,09 16,88 + 45,55 15,12 Juli- —0,20 —0,16 —0,21 .+-16,29 + 47,35 +17,25 —5,2 5; 2 1 —6,6 ; \ à —5,0 756 32 27 65 August: —0,45 —0,23 0,08 +-17,97 14,07 + 45,53 SR) 7 à 8 5 66 ‘ Re JU 276 7 9 65 September. + 0,14 —0,15 —0,41 + 9,62 D 8,75 JL a7ÿ 6 se ,6 1 —6,6 À 52 6 M 2 69 October. —0,07 —0,18 | +0,15 . + 4,98 — 4,07 + 4,48 5,5 —8,8 2 5 —7,1 | 56 —8,3 9 = —6,6 November. —0,09 —0,17 — 0,09 — 1,46 7 — 3,65 —6,2 7 6 2 y 62 2 77 1 6 6,7 December. - 0,07 + 0,06 +0,05 1972 —19,55 13,16 5904 275 4 2 —6,5 : —5,6 FT 2 2 6.0 ù : 3 ; ê é Mivtel. —0,06 —0,145 0,03 + 4,9% + 14,51 + 2,54 Die Zeichen + und — sind-hier so zu verstehen, dass + ein Steigen,=ein Fallen des Barometers andeutet. Im Ja: nuar ist also das Barometer von 9 bis 42 um 0,12 gestiegen. Monat pach neuem Style. 480. Juli. August. September. | October. November. December. 1841. Januar. 1 Februar. | März. |'ayril. | Mai. Juni. HÔcuSTER UND NIEDRIGSTER BAROMETERSTAND, Maximum uND Minimum DER TEMPERATUR, VoRHERRSOHENDER Winp zu Kasan vom 1 Jurx 1840 8is 1 Jurr 1841 NEUEN STyLs. Hüchster 0° Normal-Temper, Millim.| Tag. ——————— Barometerstaud bei Temp: | der Lult. Réaum. SW NVind.| Millim. | AU Normal-Temper, Temperatur. |] Temp. ER Tag. [der Luft.| Wind.| 7 Tag. | Wind Réaum. Réaum 47 +410,0 SW 24,0 25 S | Regen. 45 + 14,4 SWV - 25,3 6 SO 15 —+9,7 | NW 20,1 07 SW 18 GS 8,9 | 7 | SW 19 0,0 | SO 1,8 | 47 so 28 2 | SO) 0, 7 EENX: Schnee 20 —10,1 S —53,1 ÿ SO ou —6,8 | NW | —1,5| 26 s 15 +0,2 | SVY | +358 | 25 | Sw 30 27,7 | NV | +41, | 26 | SW 1 +3,2 | NW 21,7 | 23 \'AU 5 +-40,6 | NW 27,8 18 SV Niedrigster Barometerstand bei Maximum der Minimum der : Temperatur. ? Grad Réaum. Tag. Wind. a Vorherrschender VVind. SUN RE ME: rene ee rue) cer qe. c'e SO durch © rückgänpig nach N 4: NN. , | Fortwährend zwischen NO uod NW schwankend, indem erselbe von dér) einen Richtupg zur andern sowohl uvch S als durch N durchging . : : - à + : : : . | SO uit Schwankung nach SVV und NNV.-: . Veränderlich durch die” $fanze MWindrose . …… . : fehr-wechselnd , von N durch S, bis NVV und durch N rurückgehend:.… . É SL | 1) sehr veräuderlich, von NO durch S nach NWW. SO mit NO und N Wechselnd. Gegen Eude des Mo- na SNN SUR AENN ESS LI EME MR RUES FRERE SD cri 5 CR PES ou TER schr veränderlich von NO durch N und ww nach SNV utid zurückgehend. E-COMMERCE NOUS CNE 2 DRE à in Anang NW, iu der Mitte SO, gegen das Eude des NIODAUS NINV SR ER Sonstige Witterangsbemerkungen. 5 5 5 ‘ Regenmenge 23,5 millim; kein Tag ganz heïiter; 20 Tage, wo leichte Wolken nur zuweilen sich am Himmel zeiglen. Regeumeuge H8,7 müillim; vom 3 bis 43 Heerrauch, der sich am 4} nach heftigem KRegen verlor. Bei der grôssten Trockenbeit zur Zeit des Heerrauchs enthielt die Luft moch 0,36 der zur Sältigang nôthigen Menge des WWasserlamipfes. Ueberhaupt waren 24 Regentage, 8 während des Heerrauchs, de. 2 ganz heitere, 9 Regen—Tage: Regenmeuge 5,7 millim. l 3 heitere, 9 Regén—und Schnee—Tage. «Regenmenge 20,9 millim. 12 Tage Schnee, H# mal bei NVV, 5 mal bei SO, 2 mal bei VWV, 1 mal bei SWV. 8 Tage Schnee bei wechselndem Wiude zwischen NO uud NW. # heitere Tage von 42-ten bis 45-ten bei strenger Källe. 7 heitere Tage. 5 heitere Tage. 42 heïtere Tage. Regenmenge 25,4 millum. Die Nacht vom 20 bis 21 war die erste, wo die Temperatur nicht bis auf 0° herabkam, am, 29. war aber das Mi- nimum— 4°,5. E 2 heitere Tage,, Am 9 War das Minimum der Temp—0°,5, am 22. +450,2, am 26,+10°,5, am 51—2°,0 un 8 Abends Schnee, Regenmenge 24,4 nullim. - À Regenmenge 14,8 millun. Am 26-ten und 27-ten war das Minim. der Temper.7°,0. Die grôsste Trockenheit war am 41, die Luft enthielt nur 0,2 der zur Sättigung nôthiven Dampfmenge. SÉANCES SOCIÉËTE IMPÉRIALE DES NATURALISTES DE MOSCOU: SÉANCE DU 19 FÉVRIER 1642. Mr. le Vice-President, Fiscuer De Wazpurmm, présente Îa description de deux nouveaux Orthoptères, Thrinchus Schrenkii et Decticus Sedakovü, dont le premier a été trouvé dans les steppes des Kirguises par le Docteur Schrenk, et l’autre a étéen- voyé de Verkhne-Oudinsk par un de nos membres, Mr. Sedakoff. Le même donne lecture d’une notice sur un nouveau genre de Coléoptères approchant des Silphides, genre qu’il a nommé Pelates provenant de la collection d'insectes de Sitka faite par le Professeur Eschscholz. Le même parle de 4 nouvelles espèces de fougères fossiles provenant de l’Oural: Adianthites Brownii, Adianthites Bron- gniarti, Asplenites Hookeri et Hymenophyllites incerta Le même communique une notice envoyée par un de nos membres, M. le Comte. AlexandregKeyserling, sur une dent fossile d’une nouvelle espèce de l’Elasmothérium. Vid. Bulletin N° 9. 1849. Le même présente un mémoire du Colonel Oliviéri sur Île sisement des roches dans le gouvernement de Moscou et de ses environs. # 400. LA Mr. le Comte Arerxavpre ÆKEYSERLING a envoyé une coupe gé- ognostique de Moscou à Bielef, coupe qu'il a ébauchée con- jointement avec MM. Murchison, de Verneuil et Blasius pen- dant leur voyage en Russie. ( Voyez le numéro précédent). Le Capitaine Kousmisreurrr, un de nos membres, envoie un tableau des époques auxquelles Ja Dwina septentrionale s’est couverte de glace à Arkhangelsk et celles, auxquelles a eu lieu la débacle. Mr. le Professeur Adjoint Spassky a transmis à la Société les articles suivans : 1. Un sommaire des observations météorologiques faites à l'observatoire astronomique de l'Université de Moscou depuis 1838 à 1841. 2, Une notice sur la température moyenne de Moscou de 1820 à 1841. 3. De la part du Professeur Knorr un tableau sur la tempé- rature moyenne de la ville de Kasan de 1828 à 1837. « Mr. Kar£uive, voyageur de la Société, a fait parvenir à la Société la suite de la description et la liste des plantes recueil- lies et décrites par lui et Mr. Kirilow dans le courant de l’an- née 1841.—Elle contient beaucoup de nouveaux genres, entre autres Cancrinia, Waldheimia , Richteria, Acanthocephalus. V. Bulletin N° 1 et 2 de 1842. . Le premier Secrétaire, Mr. le Professeur Rouillier a donné a cture de son plan général de Zoologie. Après avoir présenté un aperçu de l’objet de la Zoologie dans toute son étendue et dans son développement actuel, il a taché de tracer le plan rationel et logique de cette science, tant dans sa partie phi- losophique que dans son histoire. — Sous ce dernier point de vue, il expose le développement primordial de la Zoologie en Russie, explique le caractère des époques par lui admises, considère d’une manière critique les principales théories con- temporaines et décrit enfin à grands traits l’état actuel de la science en Europe, en se basant principalement sur les noti- nn 491 ces qu'il a rassemblées durant son voyage de l’année dernière aux pays étrangers Le second Secrétaire, Mr. le Docteur Rexann, présente l’inven- taire de 7014 volumes qui, conjointement avec les 1749 volumes notés par le ci-devant bibliothécaire Alexandre Richter, for- ment la bibliothèque de la Société Mr. l’Académicien Ercnwarn de St. Petérsbourg envoie un exemplaire complet de son ouvrage Fauna caspio-caucasica qui vient d'être terminé aux frais de la Société. Lecture d’une lettre de Mr KarRELINE, qui annonce à la So- ciété l’envoi de plusieurs caisses avec des mammifères et des oiseaux contenant beaucoup d’objets remarquables comme : Gy- pactus barbatus , Felis Manul, 4 Antilope Gutturosa, 3 Mo- * schus cr. 2 exemplaires d’une variété d’'Ovis Ammon (de plus de 10 pouds de pesanteur) etc. etc, Une seconde lettre de Mr. KakëLiNE avec un catalogue des mammifères et des oiseaux envoyés à la Société depuis les Nos 1204 à 1445 et l'annonce de l'envoi de 4 nouvelles caïsses NA ME LT let 148. 0 Une troisième lettre du même annonce le départ des caisses N° 60, 61 et 119 avec de grands animaux , et d’un baril N° 110 avec de l'esprit de vin, contenant 28 serpens et 142 lézards. Lecture des lettres de remercimens, pour l'envoi du Bulletin, de la part de l’Académie Royale des Sciences et du Musée d'histoire naturelle de Paris, de la Société Royale des Sciences _ de Gôttingue, du Lycée de Richelien à Odessa , de Mr. Meyer de Francfort, et pour l’envoi du diplôme comme membre de la “. Société de la part de Mr. Kessler de St. Pétersbourg. DONS. a. Objets offerts. S. Exc. Mr. le Vice-Président, Fiscner ne Wacpueim, présente au nom de Mr. le Colonel Olivieri 9 espèces de superbes exem- plaires de pétrifications recueillies à Moscou. 499 b. Livres offerts. t. Memorie della reale Accademia delle Scienze di Torino Serie seconda. Tom. 2. Torino 1849. 4° De la part de l’Académie. 2. Erichson, G. F. Genera et species Staphylinorum insecto- rum Coleopteorum on de Berol. 1840 4°, De la part de l’auteur. 3. Bulletin scientifique publié par l’Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg. Tom. IX. N° 912—9216 et Tom. X. N° 217 -219. De la part de l’Académie. ta Ermann, À. Archiv für wissenschaftliche Kunde von Russland. Jahrgany 1841,3tes Heft mit 2 Tafeln. Berlin. De # la part de la rédaction. sé Bassov, Bas. Diss. De lithiasi vesicæ in gencre et in specie de extractione calculi per sectionem perinæi. Acced. tabul. IX. Mosqu. 1841. 8°. De la part de l’auteur. 6. Jrcnou JKypnaur Ha 1841 TOAB, UACTB 4-4 KHHXKka 3. C. Herep6. 1841 iu-8°. De la part de la rédaction. 1. Omevecmcennvur Banmckn 8a 1842 roxs. N°1. C. ITerep6: 1842 in-8°, De la part du rédacteur M. Kraëvskw. 8. Iocpedonuxs ua 1842 roar N° 1—6. C. Ilerep6. 1842. 4. De la part de la rédaction. Se Apy25 30paein ua 1841 roar. N° 50. C. Herep6. 1841. 4. De la part du rédacteur Mr. le Docteur Grum. Membres admis . la Société Ordinaires. 1. tr. le Colonel Onvirri. 2 Mr. Senaxorr, Conseiller de Chu et Chevalier. 3. Mr. Kuiricorr, qui accompagne Mr. Karéline dans son voyage scientifique pour la Société. y 493 SEANCE DU 19 MARS 1842. Mr. Barr fait lecture d’une notice sur Îe genre des Hyme- noptères nommés Psitirus, proches des bourdons, dans laquelle il a exposé en détail les différences des deux genres. Mr. le Professeur Eversmaxx à cominuniqué un mémoire sur quelques nouvelles espèces des Lépidoptères ct une notice sur les pleurs du saule. - Mr. Givmertuar de Riga a envoyé une faune des Diptères de la Livonie et de la Kouriande. My. Bessee de Krjemeniec envoie la première partie. de son Enumération des plantes de la Russie occidentale et lieux cir- convoisins. d Le second Scerétaire , Mr. le Docteur RexarD, présente à la Société Le premier Numéro du Bulletin de la Société pour 1842, lequel a paru sous sa rédaction, et qui contient 14 feuilles et 2 planches. Lecture d’une lettre du marchand André Trophimoff d'Ob- dorsk du 11 Février sur un voyage qu'il entreprendra pour la recherche d’un squelette de mammouth que l'on dit avoir été observé plus au Nord d’Obdorsk. Lecture des lettres de remercimens pour l'envoi di Bulletin de la part de l’Académie Royale des Sciences de Paris, des Universités de Leyde et de Kasan ct de Mr. Fischer de St. Pétersbourg, DONS. a. Objets offerts. 1. Mr.'Sepakorr à envoyé 41 minéraux d’Irkoutsk. 2. Mr. Trorntmorr , marchand de Tobolsk , a fait parvenir à la Société deux peaux d’écureuils blancs et un morceau d’une craie toute particulière. 3. Mr. le Major du corps de génie, P. J; Pazmne, fait don d'un crâne fossile d’elan trouvé dans le district de Mor- chansk. N IL 1842. | 39 4. 10. 1 |. 494 B. Livres offerts. . Bulletin scientifique publié par l'Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg. Tom. X. N. 220-994 St. Pétersbourg. 1842. De la part de l’Académie. . Gelehrte Anzeigen herausgegeben von den Migliedern der KR. bayer. Akademie der Wissenschaften. München 184. N° 136—138 u. N° 246—248. 4°. De la part des Messieurs Martius et Zuccarini. Tenore, M. Della Candidea, nuovo generc fondato sel famiglia delle plante sinanteree. Naples 1834. 4°. De la part de l’auteur. Tenore, M. Su di una singolare trasformazione de frutti elle Nymphæa alba. 1832.—4° De la part de l’auteur. Tenore, M. Della Pinella, nuovo genere nella famiglia delle Aroidee. 1832. 4. De la part de l’auteur. . Martius, Friedr. Die Verbreitung der Palmen in der alten Welt mit besonderer Rücksicht auf die Floren-Reiche. 1-ste Abhandlung. München 1839. 4. De la part de lauteur. Pusch: Uebersicht der auf Bergbau , Hütten u. Salzwerks- kunde bezüglichen Abhandlungen u. Aufsätze, welche sich in verschiedenen periodischen Schriften zerstreut befinden von {740—1830. [Aus Karstens Archiv, 15-ter Bnd f-stes Ileft.) 8. De la part de l’auteur. . Martius , Fr. Herbarium floræ Brasiliensis. N°. 1. 9, 3. Monach. 1837. 8°. De la part de l’auteur. Brongniart , Alex. et Malaguti : Second Mémoire. sur les Kaolins ou argiles à porcelaine. Paris 1841. (Extrait des Archives du Musée d'Histoire naturelle de Paris) 4°. De la part de Mr. Brongniart. Ledebour, Car. Fr. Flora rossica. Fasc. 1. Sttgrdiæ 1841. 5°. De la part de l’auteur. Pictet, F. J. Histoire naturelle générale et particulière des insectes Névroptères. Première Monographie. 3-ème livraison avec 3 planches gravées.Paris, 1841 8°. De la part de l’auteur. 12. Herberger, J. E. u. Winckler, F. L. Jahrbuch für praktische Pharmacie u. verwandte Fächer. IV Band. 5-tes u. 6-tes Heft. Landau 1841. 8°. De la part de Mr. le Dr. Herberger. 13. RyYphaus Muunerepcrea Hapoauaro Ifpocrebmenis 8a 1841 ro4B, Honôpr.—S3a 1842 ro4r, flupape. Ifpu6arremin N° XIII XV. De la part de la rédaction. 14. Jrwcnou Kypuars na 1841 roav, uacrs 4, Kknuxka. 4. C. Ilerep6. 1841. 8°. De la part de la rédaction. 15. Kypnaus Cazaoroacrsa na 1841 roxr N° 4. n ua 1842 roar, N° 1: Mocxra. De la part du rédacteur Mr. Klassen. 16. Omcuccneennez Sanuckn 3a 1842 ro, Derspaar H Mapre. C. ilerep6. 1842. De la part du rédacteur KRrAEvsKy. 17. Hocpeonuxs ua 1842 roxr N° 7—10. C. Ilerep6. De la part du rédacteur. Membres admis dans la Société. a. Honoraitr'e, 1. Son Exc. Mr. le Gouverneur civil de Moscou, J. G. SENtAvIxE. b. Actuel. . 1. Mr. le Licutenant colonel M. J. Prorasorr chef de l’arron- dissement des mines de Bogoslofsk. SÉANCE LU 4 AVARIT 1942. Lecture d’une lettre de Son Excellence , Mr. le Président, le Comte STROGANOFF , autorisant Ja Société à proposer à Son Excellence, Mr. le Vice-Président Fischer de Waldheim , d’as- sister, au nom de la Société, à la réunion des naturalistes alle- mands qui aura lieu dans le courant de cette année à Mayence. La Socicté, persuadée qu'elle ne saurait être représentée d’une manière plus honorable, et à la fois plus avantageuse à ses travaux. futurs, que par Mr. le Vicc-Président, supplie S. € d'accéder à ses vœux ct d'entreprendre ce voyage au nom et aux frais de da Soci té. «) / 496 Mr. le Vice-Président, Fisener DE WaLzbnem, présente un ca- talogue des inséctes recueillis par Mr. Karéline dans la Sibérie orientale, avec les définitions des nouvelles espèces. La Société décide que ce catalogue sera imprimé aussi bien que celui des mammifères , des oiseaux et des plantes envoyés par Mr. Ke réline. ; ‘Le même a remis à la Société son mémoire contenant la description de tous les Orthoptères observés en Russie, accom- pagné d’un grand nombre de figures; 11 propose que cet ouvra- ge soit imprimé aux frais de la Société, comme faisant suite aux nouveaux Mémoires; et il formera en même temps le 4ème volume de son Entomographie de la Russie. Après l’impres- sion de cet ouvrage Mr. le Vice-Président promet de déposer au Musée de la Société la collection complète des Orthopières qu'il décrit. Le même a fait à la Société don d’une pétrification de Pen- tatremile , qui lui a été communiquée de Nertchinsk par Mr. Sedakofr. Le même présente au nom d’un de nos membres, Mr. Ie Ba- ron Chaudoir, 2 notices: « : 1. Un catalogue de Coléoptères rassemblés par Mr. Karéline près d’Artrabad. 2. Une description de quelques nouveaux genres de la fa- mille des Carabiques. Mr. Barr communique une description de quelques nouvel- les espèces de Bourdons (Bombus), observés en Russie. Le même fait lecture d’une notice sur le génre Dilique. Mr. Gocovive, membre de la Société, fait part de ses occupa- tions en histoire naturelle durant son dernier voyage dans le Nord de l'Europe. Il a signalé à la Société plusieurs savans distingués qui désirent entrer en rélation plus intime avec elle, et offre de doutribuer ai de rapprochement au prochain voyage qu 1] se dispose à entreprendre. Mr. le Professeur Rovizzier æ présenté au nom du bourgois ode ble Amossorr plusicurs échantillons de perles, qu'on pêche dans la 497 | rivière Varzoug,(District de Kola, Gouvernement d'Archangèlsk)— pêche,quijusqu'à présent se fait annuellement dansle mois de Juin, Quoique l’on trouve les moules margaritifères dans la plupart des rivières , qui se jettent dans la mer blanche , cependant les perles sont principalement exploitées dans cette rivière à 60 verstes d’'Archangelsk près du monastère de St. Nicolas Karélien. — La rivière Koudcha présente, auprès de la hutte d'exploitation, une rive composée d’une couche de débris de moules margaritifères, d’une épaisseur de plus d’une archine, recouverté d'une couche de terre sur laquelle ont poussé de grands arbres. — On trouve une description détaillée de la pêche de ces moules dans l'histoire de la ville d’Archangelsk par le prêtre Moltchanoff. Le même communique au nom de Mr. Auossorr des échan- tillons de mines d’argent de l'ile des Ours du dictrict de Kola, tirés d’une mine d'argent qui avait été exploitée sous le règne de l’Impératrice Elisabeth Pétrowna ; mais comme le filon ar- gcntifère se dirigeail dans la mer, cette mine a été abandonnée. Mr. le Docteur Traurverter de Mitau a envoyé un mémoire contenant une nouvelle classification des animaux. Mr. le Professeur Adjoint Sprassky a présenté le tableau des observations météorologiques faites à l'observatoire de l’Uni- versité de Moscou pour les mois de Janvier, de Février et de Mars de l’année 18492. Mr. Byknowerz de Taroussa envoie ses observations sur la température de la source minérale de Taroussa. Lecture de deux lettres : 6 1. de Mr. Kimberg de Lound et 2. de Mr. Brouch, Directeur de la Société d'Histoire naturel- Ile rhénane de Mayence, contenant des proposi tions d’échan- ge d’objets.— La lettre du dernier contient des obServations curicuses sur des Pachydermes fossiles trouvés a Weisenau près de Mayence. - V495 Lettre de Mr. Kar£1ive contenant 2 catalogues, l'un des mi néraus de l'Altai et lattredes animaus-et des oiseaux, qu'il a déjà expédiés à la Société. | Le même envoie une caisse contenant une corne fossile de la rive du Iénisséi. Lettres de remercimens pour l'envoi du Bulletin: de la part de la Société d'Histoire naturelle à New-York , de la Société - d'Histoire naturelle rhénane de Mayence, de l'Académie mé- * dico-chirurgicale de Moscou, et du Lycée de Demidoff à Ia- 5 d roslaff. DONS. à à à Obies ojo 1. Mr. le Vice-Président, Fiscuer DE Warpueim, a présenté plu- sieurs échantillons d’Orthoptères exotiques remarquables. 9. Mr. PRAVDIVINE : : ) 1. Une collection d'insectes du district de Podolsk. 2. Quel- ques pétrifications du même lieu. 3. Un squelette d’hiron- delle. 4. La peau d’un phoque qu'il a recue d’Archangelsk. b. Livres offerts. 1. Proceedings of the American philosophical Society. Vol. 2. N° 18. Ex. 2. Philadelphia 1841.— 4°. De la part de la Société. 2. Sendungen der Kurländischen Gesellschaft für Literatur u. Kunst. 2-ter Band, Bogen 4. 5 u 6. Riga 1841—49. 4°. De la part de la Société. 3. Schmalz, Eduard. ÜUecber das Abschen des Gesprochenen, als Mittel bei Schwerhôrigen u. Tauben das Gechôr môglichst zu ersetzen. Dresden 1841.—12°. De la part de l’auteur. 4. Schmalz, Ed. Diss. anat. De entozoorum systemate ncr- voso. Lips. LS 1 87 /Delaspant de l'auteur. 499 5. Vecruns. Âonoanenie Kr pyxoroacTey KB Mereopoiornue- ckumb Ha6411040HiaM8.) De la part de l’auteur. 6. Apyecs 30pacin na 1849 roar N° 1 — if. C. Herep6. 1842. 4°. De la part de la rédaction. 7. Hocpeonuxs ua 1849 roar. N° 11 — 13. C. [erep6. 1842. 9 Le De la part de la rédaction. 8. Ancnou acypnars ua 1841 roar. Uacre 4. ,Runxkra 5. C. Ierep6. 1842. 8 De la part de la rédaction. 9, Beauxanoez, Cryx. Pascyxaenie © peæopmb, KkakÿI0 npous- sea» Cokpars 82 Duiocoœin, en HPHUHHAXB I CABACTBIAXT. Mockra 1842. De la part de l’auteur. 19. Tchikatsckoff P. Coup d'œil sur la constitution géologi- que des provinces méridionales du royaume de Naples. Berlin 1842. 8°. De la part de l'auteur. Membres admis dans la Société. Ordinaires : 1. Mr. le Docteur Eouarn Scumazz de Dresde. 2. Mr. Cuevreuir, Entomologiste à Paris. 3. Mr. Soir, Entomologiste à Marseille. Membres décédés. a: Honoraires. | 1. Mr. le Général Michel Orcov à Moscou. 9. Le Conseiller d'état actuel Dimitri Lvov à Moscou. 3. S. Excellence Mr. Mich. Karcuexorrskv, Recteur de l'Uni- versité de Moscou. b. Ordinaires. 1. Mr. Aupouix, un des rédacteurs des Annales des Scien- ces naturelles à Paris. 2, Mr. Zerrer , Dessinateur de la Société des Naturalistes de Moscou. Ë — » IBASIEIE SIUIR IDIES DIB SIEIRVANTI | À ss AUTE z Fe NE | as Fi ? - . L ! SIN, Podolsx Rosfchislav]) Hachro) pouehoy [Loutehi|Podmontovo Taroussa , Alexin Ralougas : WoaxresensiSlohoda \ 0 Bjelef f ST EE i Terre noire. à Alluvion Sables egres © Gres/schistes et argiles Caleairéetmannes aSpirifer Dalcaire à Spirifen mosquensis Caltaire grès anerines. à Sables. Calcaire à Spirifenresupinalus: Î AB. Epoque moderne Ep. fertiaire. Ep. jurassique. |. Dogue CaroONICNOR ER 5 Ta D. 1. 1 a = ci E à ES 4) De Fä | Tab. . o PUR , BAL, ul] ‘ ï } Pen ne Glareota 2 lorguala Auct. À. Nordmanné Fisch Tab. ML. Hi ft & x FE & » Na . Elasmotherium , Keyserli AU &k vche T ACORISCUS , Pal DE LA ù a - été Jmpériale DES NATURALISTES D de fMoscou. Tome XV. Moscou 9 DE L'IMPRIMERIE D’'AUGUSTE SEMEN TMPRIMEUR DE L' ACADÉMIE IMPÉRIALE MÉDICO-CHIRURGICALE RRR SX 1842. IEATATE IMOSBOZAETCAÆ CB THMPB, ATOÔL IO OTrHedarauin NpeACTABAEHO OLBIO BB Iescypani KRomurerr Y3AKOHCHHOC AHCAO DK3CMIAAPOBE. Mocksa, Mains 23 ana, 1842 roaa. Iencops u Kasauepz LU]. Cueeupess. CA ENUMERATIO PLANTARUX IN DESERTIS IN JUGO SUMMARUM ALPIUM À IL À TA Ù ANNO 1841 COLLECTARUM Aucrorisus Gr KARErLIN ET Jou. KiriLow. ———— — ER, E=—— — — (Connixvario. V. Buzz. N° IL. 1842, pag. 321). ses De QD LTD RE — FIYDROCHARIDEÆ. 783. Hydrocharis Morsus ranæ L.—Spreng. syst. ves. 2. D. 273. In stagnis Songoriæ prope flu- vium Lepsa. Initio Augusti nondum florentem invenimus. FLUVIALES. _ 784. Potamogeton rufescens Schrad.—F]. Alt. 1. _ p-. 157. In stagnis Songoriæ prope fl. Lepsa. 785. Zanichellia palustris L.—FI. Alt. 4 p. 197. N° IIL 1842. 33 504 In stagnis prope Usunbulak, Songoriæ. Au- gusto fructificat. ORCHIDEZ. 786. Orchis latifolia Li.—F1l. Alt. 4. p. 168. In udis Songoriæ ad rivulum Ai; fl. Junio; nec non in humidis subalpinis Alatau ad fl. Sar- chan Julio florentem vidimus. 187. Orchis umbrosa Kar. et Kir. O. labello rotundato imdiviso inæqualiter crenato; germine Cornu Conicum Obtusum superante; bracteis lanceolato-linearibus acu- minatis , inferioribus flore duplo fere longio- ribus, superioribus illum adæquantibus; caule fistuloso ; radice tuberosa palmata.—Caulis l’-pedalis. Spica semipedem circiter longa. Habitus O. latifoliæ, sed ab hac uti ab ommi- bus radicibus palmatis donatis, labelli forma distinguitur. O. cruenta Retz, cui celeb. Sprengel in syst. veg. 3. p. 687. etiam label- lum indivisum adscribit, secundum specimina Norvegica quæ nobis examinare licuit et ex Wabhl. flor. Suec. labellum trilobum habet et forsan ab O. latifolia haud diversa. Hab. in salicetis umbrosis insularum fl. Lepsa, in Songoria. Medio Junio florens. 9, 788. Gymnadenia viridis Rich.—Fl Alt 4 p. 169. var. floribus majoribus. — In herbidis subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. sub finem Junu et Julio. 0 189. Goodycra repens R. Br.—Fl. Alt. 4 p. 171. In umbrosis sylvaticis muscosis Alatau ad fl. Sarchan. FL Julio. 190. Epipactis latifolia Sw.—FI. Alt 4. p. 172. In sylvis muscosis ad fl. Lepsa montium Ala- tau. Initio Jul nondum florens. 191 Neottia Camtschatica Spreng. syst. veg. 3. p. 707. In umbrosis sylvestribus muscosis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. IRIDEZ. 1 es tenufolra"Pall Fi AÏE L. p. 59. In | arenosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty. Junio semina maturat ; capsulæ sub arena omnino absconditæ. Do ns alophila, Pall,Fl AIT [. p. 57. var. floribus cærulescentibus.—In graminosis sub- humidis Songoriæ ad rivulum Makantschi prope fluvium Lepsa, Sub finem Jun de- florescens. 194. Iris Songorica Schrenk in Fisch. et Mey, enum. pl. nov. p. 3.—In argillosis Songoriæ inter rivulos Tschulak et Ai. FI. Junio. : 195. Iris Bloudowii Ledeb. FI Alt. 4. p. 331. In montosis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. Sub fine Juni omnino deflorata. AMARYLLIDEÆ. 796. Ixiolirion Ledebourii Fisch. et Mey. im Bong, et Mey. pl. Song.—N° 993.—In coli bus apricis Songoriæ ad fl. Ajagus, FI. Mao 506 LILIACEZ. 197. Telipa tricolor Ledeb.. FA AÏC 2p085 ln ae herbidis trans fl. Irtysch frequen- tissima. FI. primo vere. 198. Tulipa Altaica Pall.—Fl Alt. 2. p. 92, Mn collibus apricis Sôongoriæ prope Ajagus et alibi frequens. FI Majo. 199. Gagea Liottardi Schult.—Koch syn. fl. Germ. p. 713.— var. peduneulis glabris, foliolis peri- gonii iniegris emarginatisve.— Rarior in alpi- bus Alatau ad fl. Lepsa , locis mundatis, al nives deliqueseentes. Sub finem Junn florens. | 800. Gagea jiliformis Ledeb. FI, Alt. 2° .p. 50: sub Ornith. In herbidis Songoriæ trans fl. Irtysch perfrequens. FI. primo vere. 6801 Gagea arvensis Schult.— Koch syn. fl, Germ. p. 712. In fruticetis collium Songoriæ prope Ajagus. FT. Majo. 802. Lloydia serotina Salisb. — Nectarobothrium striatum Ledeb. FT AÏE 2. p. 36.—In lapi- dosis süummaruim alpium Alatau ad f{} Lepsa et Sarchan. Fi Juno, Julio. : 803. Fritillaria minor Ledeb. FL Alt. 2. p. 34 In humidis Songoriæ prope Ajagus. FI. Majo. 804. Fritillaria palidiflora Schrenk in Fisch. et Mey. enum. pl. nov. p. 5.— var. floribus sub- tessellatis.— In lapidosis alpium Alatau ad fl Lepsa. Sub finem Junu deflorescens. b07 805. Rhinopetalum Karelini Fisch. in Edinb. new phil. Journ. Jan. 1830. P- 19.—In argillosis Songoriæ inter rivulos Tschulak et Ai. Primis diebus Junii jam ex toto defloratum et fru- -ctübus maturis onustum invenimus. 806. Lilium Martagon L.—FL Alt. 2 p. 36. In sylvestribus montium Alatau ad fl. Sarchan. li: Julio. 807. Allium Schænoprasum L.—Spreng. syst. veg. 2. p. 939. var. caule foliüisque scaberrimis. Num distincta species? — In alpinis et subalpinis herbosis Alatau ad fl Baskan. FI. Julio. 808. Allium Inderiense Fisch. hort. Gorenk. Radix oblonga, reticulata. Scapus ultrapeda- lis, tenuis, teres, basi foliifer. Folia angustissi- ma, canaliculata aut involuta. Spatha bifida acuminata , pedicellis longior , demum rupta. Umbella 8—15-flora, subfastigiata, conferta. Pedicelli perigonium æquantes, demum illo longiores. Flores purpurei 4—5 lineas longi. Perigonu foliola lanceolata, apicem versus attenuata, sed summo apice obtusa, exteriora nonnihil longiora , stamina paulo superantia. Stamina simplicia basi membrana connexa, alterna breviora atque minus dilatata. Stylus perigonio paulo brevior, longitudine fere sta- minum majorum. Hab. in argillosis Songoriæ prope muni mentum Ajazus. FI Majo. 908 809. Allium atrosanguineum Kar. et Kir. À. ($ 3. Schult. syst.) radice cylindrica re- ticulata; seapo foliisque teretibus fistulosis; spatha imflata, apice bifida, maturitate rupta ; - umbella fastigiata 7—11-flora; pedicellis erec- tis, angulatis , apice valde inerassatis, subala- tis; perigonti fohiolis alternis inæqualibus, lineari-lanceolatis lanceolatisve , obtusis , sta- mina duplo excedentibus; filamentis subulatis simplicibus cum basi perigoni et inter se connatis —Spathæ et perigonia atrosangui- neæ.— À. monadelphum Turcz., huic perafline, differt spatha bivalvi neque bifida nèque in- flata , umbella globosa multiflora, floribus saturate et amoene purpureis, atque pedicel- lis per totam longitudinem fere æqualibus : apice vix incrassatis. Hab. in herbosis alpium Alatau ad fl. Lep- sa, Baskan et Sarchan. FI. sub finem Junu et Julio. 2. 810. Allium galanthum Kar. et Kir. A. ($ 3. Schult. syst.) bulbo tunicato ob- longo- cylindraceo ; scapo inferne folufero foliisque teretibus fistulosis, spatha bivalvi umbella subglobosa multiflora breviore; folio- lis perigonii ovalibus apice fornicatis acutius- culis , stamina simplicia uniformia subulata basi membrana connexa æquantibus.— Planta odore Allii Cepæ. Habitus et magnitudo ejus- 209 dem speciei. Bulbi tunicæ rufescentes. Vagi- næ foliorum amplæ, truncatæ. Pedicelli flore _multoties longiores. Flores lactei.— A proximo A. Jistuloso distiguitur staminibus perigonium non superantibus, umbella ob pedicellos lon- giores multo minus compacta, foliis breviori- bus atque florum colore; ab 4. Cepa, præter easdem notas, longe diversum stamimibus edentulis. : : Hab. in fissuris rupium montium Alatau ad fl. Lepsa. Ultimis diebus Junti imvenimus de- floratum. 92,. O1. Allium obliquum L.—FI. Alt. 1. p. 10. In _ sylvestribus montium Alatau ad fl. Lepsa. FI. * sub finem Junu et Julio. O12. Allium polyphyllum Kar. et Kir. A.(6 3. Schult. syst.) bulbo tunicato ovato- oblongo; scapis teretibus infra medium dense foliosis; foliis lato-linearibus obtusis, spatha bivalvi, umbella globosa multiflora breviore ; perigonii foliolis oblongis , obtusis , inæquali- bus, fornicatis , apice leviter emarginatis; sta- minibus simplicibus uniformibus perigonio subduplo longioribus.—Species 1—92-pedalis. Scapi e bulbo bini, altero multo breviore foliifero , umbella destituto. Foliorum vaginæ amplæ, teretes, infimæ scapum utrumque am plectentes. Folia ad summum semipedalia , omnino plana , margine angustissimo albido 10 cincta. Umbella magnitudine 4. obliqui. Flo- | res rosei.— 4. obliquum, ex habitu et chara- cteribus nostro afline, distinguitur foliis multo Jongioribus apicem versus longissime attenua- tis et floribus flavis. Hab. in Japidosis subalpinis Alatau ad fl. Sarchan. F1. Julio. 2 813. Allium amblyophyllum Kar. et Kir. À. (6 3. Schult. syst.) bulbo tunicato ovato- oblongo rhizomati obliquo adnato; scapo te- reti ad medium usque folufero; folus planis Jlaio-linearibus obsolete serrulatis; spatha bi- valvi, valvis suborbiculatis concavis, umbellam multifloram hæmisphæricam subæquantibus ; perigonit foliolis oblongo-lincaribus obtusis , staminibus simplicibus uniformibus perigo- nium paulo superantibus; stylis stamina ex- cedentibus.—Bulbi squamæ internæ hyalinæ lævissimæ , extimæ paucæ firmiores Scapus 15—2;-pedalis. Folia semipedem circiter lon- ga, 3—6 lineas lata. Spatharum valvæ striatæ in apicem obtusum brevem abrupte desinen- tes. Pedicelli in specimimibus junioribus flore breviores aut illum æquantes, demum magis elongantur. Perigonii foliola 3 lineas longa , post anthesin adhunc longiora, margine sub apice revoluta , quam ob causam quasi acuta esse videntur, re ipsa aulem semper sunt obtusa. Styli perigonium et stamima supe- rant.— 4, platyspatho Schrenk, a nobis non 511 viso, perafline videtur, at distinetum scapo ad medium folifero nec nudo et perigonn folio- his obtusis. Hab. in subalpinis pratensibus. Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Junn florens. 2. In summis alpibus ad fl Sarchan varieta- tem observavimus vix semipedalem, fohis an- gustoribus et paucioribus, floribus minoribus | atque pedicellis brevioribus donatam. Num _varietas hæe sit verum 4. platÿspathum (eti- amsi scapos nunquam habeat. nudos atque foliis breviores) et nostrum amblyophyllum hujus varietas vegetior! 814. Allium azureum Ledeb. FI. Alt. 3. p. 13. In subsalsis Songoriæ prope fontem Sassyk- pastau. FI. Juno. 815. Alliun oliganthum Kar. et Kir. enum. pi. an. 1840 coll. 1. ce. N° 868. @ elongatum : statura altiore, spathæ vaivis angustioribus acuminatis , pedicellis sub flore incrassatis at- que perigoni felohis paulo anguüstioribus. — In moniosis apricis Alatau ad fL Sarchan, FI. Julio. 816, Allium petræum Kar. et Kir. A: ($ 6. Schult. syst.) bulbo tunicato soli- - lario oblongo-cylindraceo ; SCapo inferne oli- gophyllo, folis lineari-canaliculatis aNQUSUIS ; umbella globosa multiflora , Spatha bivalvi, valvis abrupte acuminatis , altera umbellam subæquante, altera illam duplo triplove supe- 817. 512 rante; perigonti foliolis obtusiusculis mucro - nulatis; staminibus simplicibus umiformibus, perigonio duplo longioribus.—Folia et spathæ florendi tempore marcescunt. Flores ochro- leuci.—Habitus fere 4. condensati Turcz., at folia paulo latiora, inprumis vero spathæ valva altera valde elongata ab hoc nostram plantam bene distinguunt. Ab 4. flavo et affinibus umbella globosa non fastigiata neque effusa ; ab 4. Caucasico et globoso spathis longioribus atque folhiolis perigoni obtusiusculis, apice abrupte in mucronem brevem abeuntibus, ochroleucis, præter alias notas, abunde di- versum. | Hab. in Japidosis montium Alatau ad fl, Lepsa. FI Julio. 9,. Alliuni Caucasicum MB. on. SYSE ep. 1053. var. staminibus magis dilatatis, flori- bus majoribus paucioribusque.—In rupestri- bus montium Alatau inter fl Sarchan et Bas- kan. FI. Julio. 9.. 818. Allium globosum MB.—FI. Alt. 2. p. 18. In lapidosis Songoriæ prope Dschartasch. Augusto defloratum. S19. Allium subtilissimum Ledeb.—Fl. Alt. 3. p. 22, Copiose provenit in Songoriæ colhibus la- pidosis ad fl. Ajagus. FI. Augusto. 820. Allium lineare L.—FI. Alt. 2. p. 6. In are- nosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau el ‘montes Arganaty. FI. Juni1o. b13 Ejusd. var? radicibus tenuibus cylindricis aggregatis, foliis angustissimis florendi tempo- re emarcidis.—In herbidis ad radicem monti- um Alatau inter fl. Lepsa et Baskan. FI Julio. 821. Allium flavidum Ledeb. FI. Alt. 2. p. 7. In _ herbosis alpium Alatau ad fontes fl. Aksu rarissime occurit. FI. Julio. 822. Allium hymenorhizum Ledeb. FI Alt. 2. p. 12? Description optime quadrat , præter pe- rigonu foliola in nostro obtusa et stylum stamina adæquantem.—In pratensibus montium Alatau ad. fl Lepsa. FI Julio. 823. Allium rubens Schrad.—Schult. syst. 7. p. 1080.— 4. Stellerianum Ledeb. FI. Alt. 2. p. 24. non Willd.—In dechivibus apricis montium -Alatau inter fl. Sarchan et Aksu. FI. Julio. 824. Allium tulipæfolium Ledeb. FI. Alt. 2. p. 9. In collibus lapidosis Songoriæ frequens. Majo florens. 825. Allium robustum Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. L. c. n. 855. In argiliosis Songoriæ prope munimentum Ajagus. FI. Majo. 5 alpestre: statura graciliore , foliis angu- _stioribus, floribus pulchre atropurpureis, sta- minibus interdum perigonio brevioribus.- In subalpinis herbosis Alatau ad fl. Lepsa. Floret sub finem Junu et Julio. 826. Allium sabulosum Stev. Bulbi tunicæ costatæ Scapus teres basi folüfer. Folia teretia filiformia. Umbella glo- | - (2) 514 bosa laxa. Pedicelli floribus multotes longio- res, basi squamis hyalinis brevibus fulti. Flo- res flavidi. Perigonii foliola obtusa, alterna emarginata. Slamina simplicia, omnia unifor- mia, basi valde dilatata. In sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk- pastau et montes Arganaty. Sub medium Junn vix florere incipit. . Allium platystemon Kar. et Kir. A. ($ 11. Schult. syst.) bulbo solitario glo- boso tunicato; foliis in medio caulis binis , planis , linearibus, obtusis; Spatha 2—3-valvi acuta, pedicellis plerumque breviore, umbella hæmisphærica laxa ; foliolis perigonn ovatis acutis, alternis brevioribus; staminibus dilata- tis cohærentibus, perigonio triplo brevioribus alternis late triangularibus. — Species pulchella 3—6G-pollicaris, odore alliaceo omnino desti- tuta. Folia semper bina, caulem æquantia aut - paulo superantia , mmargine minutissime sub lente vix conspicue serrulata. Pedicelli viola- cei, » lineas circiter longi. Flores magnitudine illorum A{lii rosei, saturate et pulchre pur- purei. Foliola perigonti plerumque acuta, imo acuminata, rarius obtusiuscula. Filamenta in-' ter se et cum basi perigonii connata , tria magis lata quam longa triangularia , tria al- terna oblougo-triangularia. Hab. in subalpinis petrosis Alatau ad fl. Sarchan. FI]. Julio. 2.. 215 AMMOLIRION Kar. et Kir nov. gen. Perigonium corollinum mox deciduum, cy- lindraceo-campanulatum , 6-partitum , laciniis æqualibus, apice revolutis. Stamina 6 hypo- gyua, perigonio longiora, æqualia , basi non dilatata , recta , impubera non conduplicata. Stylus filiformis, capsula excrescente ad latus deflexus, Stigma simplex. Capsula membra- nacea , subglobosa , trilocularis loculicido- trivalvis , valvis medio sulco impressis atque venis reticulatis, haud rugosis. Semina in quoque loculo 4, triquetra, testa duplici, ex- teriore membranacea secus angulos in alas angustas desinente , interiore crustacea atra. Embryo axilis umbilico parallelus, albuminis longitudine, extremitate radiculari infera. Genus ex habitu magis Eremuro, quam Asphodelo affine, ab wtroque tamen abunde diversus seminibus in singulis loculis quatuor testa duplici instructis , præterea à priore distinguitur perigonio deciduo , lacinis post anthesin non involutis, staminibus impuberi- bus haud conduplicatis et stylo non reflexo ; a posteriore recedit staminibus æqualibus basi non dilatatis, stylo demum declinato, stigmate simplici, caspula haud rugosa, denique pe- dunculis solitarus. 828. Ammolirion Steven: Kar. et Kir. Asphodelus Inderiensis Stev. nouv. mem. 16 de la Soc. Imp. des natur. de Mose. t. III. 1834. p. 99. Descriptioni optimæ cl. Steven pauca ad- dimus. Radix fibrosa, fibris carnosis tenuibus. Folia sæpe 3—4 lineas lata. Corolla pallide purpurascens, laciniæ oblongæ obtusæ, medio nervis tribus approximatis fusco-rubentibus notatæ , apice (non semper) revolutæ (nec, ut in Æremuris, involutæ), dein basin versus dilatatæ. Stamina impubera perigonio breviora, adulta illo paulo longiora. Invenimus in collibus sabulosis Songoriæ prope fl. Lepsa, medio Junio plerumque de- florens. 9, HENNINGIA Kar. et Kir. nov. gen. Perigonium corollinum persistens, hexa- phyllum , foliolis campanulato-conniventibus. Stamina 6, hypogyna, æqualia, perigonio breviora ; filamenta inflexa basi vix dilatata : antheræ sagittatæ , eflœtæ spiraliter tortæ. Stylus filiformis:; stigma indivisum, subclava- tum. Capsula globosa, trilocularis, loculicido- trivalvis , valvis subcarnosis , septis inflatis. — Semina in quoque loculo 4—6 ( nonnulla abortiva ), triquetra, testa duplici, exteriore membranacea secus angulos in alas inæquales expansa maculata , interiore crustacea atra , umbilico ventrali lineari. Embryo axilis, um- bilico parallelus , albuminis longitudine , ex- tremitate radiculari infera. "517 Genus Ammolirioni proximum, differt pe- . rigonio persistente , staminibus inflexis peri- gonio brevioribus , stigmate subelavato, ca- psulæ septis inflatis, denique seminum testa exteriore in alas inæquales Jlatiusculas expan- sa, maculata. Ab Eremuro et Asphodelo di- versum seminum numero atque indumento duplici, perigonii forma aluüsque notis.—De- dicavimus in memoriam D. Jo. Henning , botanici Mosquensis indefessi atque meritis- simi , qui de plantis Tanaicensibus egregie disseruit. 829. Henningia anisoptera Kar. et Kir. Herba habitu ad ÆEremurum magis quam ad cætera genera affinia accedens. Radix pe- rennis, fibrosa, fibris carnosis tenuibus, rhizo- mate apice reliquis foliorum anni præteriti stipato. Folia radicalia pede longiora , duas lineas lata, erecta, nigro-punctata, subcarnosa, basi in vaginam membranaceam hyalinam di- latata, cæterum immarginata, tenuissime ser- rulato-scabra. Scapus 1:—2-pedalis , crassitie digiti minoris, teres, basi subtiliter puberulus, _superne glaber. Racemus tres quartas partes pedis longus, multiflorus, laxiusculus. Bracteæ lanceolatæ, longe acuminatæ, albo-membrana- ceæ, medio nervo fusco percursæ , demum reflexæ et apice sæpe annulatim tortæ, infimæ steriles. Pedicelli solitarii demium florem et bracteas triplo fere excedentes, recti, erecto- N° IT. 1842. 34 16 patuli , glabri, inarticulati. Perigonium semi- nibus jam maturis adhuc persistens; foliola campanulato-conniventia , Mmaturante capsula reflexa, tria ovata, 95-lineas circiter longa, tria alterna oblonga vix breviora, ad apicem om- nia parum attenuata, obtusa, alba, intus ima basi macula magna fusca notata, nervo cari- nali lato , extus glabro , intus puberulo. Sta- mina Omnia æqualia, perigonio breviora filamenta basi vix dilatata , inclinata et insi- -_ mul apice sæpe vario modo flexa; antheræ oblongæ, sagittatæ, flavæ, effotæ apice spira- hiter tortæ. Stylus perigonio longior, stig- mate simplici subclavato , maturitate ad latus deflexus. Capsula globosa, magnitudine nu- culæ Avellanæ , basi rotundata; valvulæ sub- carnosæ, medio sulco leviter impresso notatæ, obtusæ, venis reticulatæ; septa inflata. Semina matura triquetra , latere umbilico opposito leviter concavo , testa exteriore secedente , secus angulos irregulariter in alas latiusculas excurrente , sordide lutescente , maculis et vittis inæqualibus rubro-fuscescentibus va- riegata. Hab. in collibus sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et montes Arganaty, Medio Junii invenimus defloratam. 9. 830. Asparagus trichophyllus Bge. enum. pl. Chin. bor. n. 369.—4. neglectus Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840 coll. I. c. N° 842.—In Songoriæ 519 collibus apricis ad fl. Ajagus. FI. Majo, fructus maturat Augusto. 831. Asparagus maritimus Pall.—Fl. Alt 2 p. 44. In arenosis Songoriæ prope fonte Sassyk-pastau. Initio Jun . fructiferum 1in- venimus. JUNCEEZ. 832. Juncus glaucus Ehrh.—Koch syn. fl. Germ. p. 727. In limosis ad rivulos montium Alatau. F1. Julio. 833. Juncus fusco-ater Schreb.—Ern. Mey. mo- nogr. n. 18.—In salsis Songoriæ ad rivulum Ai. Junio fructificans. 834. Juncus lamprocarpus Ehrh.-—Fl. Alt. 2. p. 47? . In salsis prope fontem Sassyk-pastau. Junio florens. R 835. Juncus acutiflorus KEhrh.—Ern. Mey. mon. N° 20. In humidis Songoriæ ad fl. Lepsa. Junio fructificans. 836. Juncus bulbosus L.—FI. Alt. 2. p. 48. In her- bidis insularum fl. Lepsa, in Songoria. Junio fructificat. 837. Juncus triglumis L.—FI. Alt. 2. p. 50.—In al- pibus Alatau ad fl. Baskan. Julio floret et fructificat. 838. Luzula spicata DC. FIL Alt. 2. p. 46. In summis alpibus Alatau frequens. FI. Junio, Julio. ; | 839. Luzula campestris DC. FI. Alt. 2. p. 45. In 34° (BAS (Le © herbosis alpinis et no Alataut I ]Ju- ni0, Julio. l T'YPHACE x. 840. Typha latifolia EL. FI. Alt. 4. p. 249.—In pa- ludosis ad stagna prope fluvium Lepsa, in Songoria. Initio Augusti deflorata. S4L. Typha angustufoha. EL. Fl Alt 4 p.210: Cum præcedente. 849. Typha minima Hoppe.—Koch syn. fl Germ. p. 681. In insulis fl Lepsa , locis herbidis. FI. Junio. LEMNACEZ. 843. Lemna polyrhiza L.—Spreng. Syst vers L. D. 94. In stagnis Songoriæ prope fl. Lepsa. CYPERACEZ. 844. Scirpus uliginosus Kar. et Kir. S. ($ 2. Kunih . Cyperogr.) radice repente crassa; culmis cæspitosis plurimis teretibus lævissimis, basi vaginatis, vaginis laxis obtusis aphyllis vel hinc inde in folium brevre obtu- sum desinentibus ; spicis ovato-oblongis 8—10 in glomerulos 2 subsessiles collectis; involucro culmum continuante glomerulos plerumque non excedente, altero sub glomerulis squamæ- formi; squamis convexis ovalibus obtusis emarginatis brévissime mucronatis ciliatis fuscis, Jlinea Hal viridi; stylo bifido, ovario ovato-oblongo acuminato, setis 2 ova- rio brevioribus albis retrorsum spinulosis. — Species Sc. conglomerato HiVetu K//"nobis ignoto, videtur affinis, distincta tamen vaginis non semper aphyllis, culinis lævissimis, ovario” ovato-oblongo nec obovato, denique setis hy- pogynis paucioribus et brevissimis. Hab. in uliginosis ad fontem Karabulak Songoriæ , prope munimentum Ajagus. Majo florens. 9,. 845. Scirpus Tubernæmontani Gmel.—FI. Alt. 1. p. 6S. In Jlimosis Songoriæ ad fontem ‘Tschin- ; gildy. FI. Junio. 846. Scirpus maritimus L. FI Alt 1. p. 68. In herbosis Songoriæ ad rivulum Ai, nec non in insulis fl. Lepsa frequens. FI. Junio. D NSCinpus sylvaticust 1." MAI. À. p.67. In insulis fl. Lepsa, in Songoria. FI. Junio. 848. Eriophorum Chamissonis C. A. M.—FI. Alt. 1. p. 70. © humile Turcz.—In summis alpi- + bus Alatau ad fontes fl. Sarchan, locis nivi- bus liquéfactis inundatis. Julio defloratum. 849. Isolepis pumila Rom. et Sch.—Kunth cype- rogr. p. 187.—1 oligantha €. À. M. FI Alt. 1. p. 64.—In humidis Songoriæ prope Usun- bulak. FI. Majo. | 850. Carex macrorhyncha Kar. et Kir. C. spica androgyna solitaria, superne, ma- seula , ebracteata; stigmatibus 2; perigynis 29 lanceolato-linearibus, plano-convexis, apice in rostrum longum productis, ore oblique trun- catis, basi attenuatis, glabris, patentibus, squa- mam oblongam obtusam superantibus ; cul- mis cæspitosis triquetris folisque angustis canaliculatis lævibus.—Culmi circiter pedales. Flores foœminei 2—5, masculi numerosi. Squa- mæ foœmineæ fuscescentes, 2 infimæ concavæ, nervo carinali in aristam scabram sæpe ipsis longiorem (interdum summo apice inflexam) producto, ideoque perigynium longe supe- rantes; reliquæ obtusæ, muticæ , perigynio breviores ; masculæ angustiores, longe acumi- natæ. Perigynia glaberruna , striata. Achænia oblonga, obtusa, trigona.—C. microglochin et leucoglochin ad nostram habitu accedunt, sed characteribus pluribus optime dignoscuntur. Hab. in humidis subalpinis Alatau ad fl. Sarchan. Julio floret et frucuficat. 9. 851. Carex sienophylla Whlnb., Fl Alt 4 p. 208. In convallibus herbosis Songoriæ prope Ajagus. F1. Majo. | : 852. Carex Curaica Kunth Cyperogr. p. 375.— CE. ovata CG À: M.—Fl Alt 4 p.207 1 Songoriæ collibus apricis frequeus: nec non in subalpinis humidis Alatau ad fl Sarchan. FI]. Junio, Julio. 853. Carex pycnostachya Kar. et Kir. C. spiculis androgynis apice masculis, in spicam ovatam densam aggregatis; stigmati- 229 bus 2: perigyniis ovato-oblongis, rostratis, serrulatis, nervosis, ore hyalino oblique trun- catis, squama ovata acutiuscula longioribus culmo tereti striato foliisque planis scabris. — Simillima C. Curaicæ, distinguitur tamen pe- rigyniis longioribus et angustioribus , in ros- S culmo tereti atque statura elata. trum Jongius productis, spicis densioribus, Hab. in herbosis alpium Alatau ad fl Lep- sa. Sub finem Jun mensis florens et fructi- ficans 9. CA à L à à à Æ [9% 854. Carex physodes MB.—Kunth cyperogr. p. 376. In arenosis Songoriæ inter fontem Sassyk- pasiau et montes Arganaty frequentissima. Junio floret et fructificat. 855. Carex muricata LL. F1 Alt. 4. pa2l2 In umbrosis sylvestribus montium Alatau ad fl. Lepsa, Junio floret et fructificat. 896. Carex stellulata Good. Kunth cyperogr. p. 399.— var. fructibus latioribus et minus di- varicatis.—In montosis Alatau ad fL Lepsa. Junio fructificans. 857. Carex melanantha C. A. M. FL A 4. P 216. Specimina nostra spicam superiorem ha- bent ex toto masculam, medias apice mascu- - las inferne foemineas , cæterum habitu, brac- teis, fructibus alisque nots plantæ Altaicæ simillima. — in lapidosis summarum alpium Alatau ad fl Lepsa. Sub finem Junu florens. 594 858. Carex atrata L. FI. Alt. 4. p. 214. In her- bidis summarum alpium Alatau ad fontes fl. Lepsa. Sub finem Junn florens et fructificans. 859. Carex melanocephala Turez.—C. parviflora C. À. M. enum. pl. cauc. casp.? non Host. nec Gaud.—In humidis ad nives deliquescen- tes alpium Alatau ad fl. Lepsa. Initio Julu florens et fructificans. 860. Carex præcox Jacq. FI. Alt. 4. p. 296. In montosis apricis Songoriæ prope Ajagus. FI. Mao. 861. Carex supina W. FI. A 4.-p. 216 Cum præcedente eodemque tempore floret. 862. Carex saxatilis L. FI. Alt. 4. p 223. In la- pidosis alpium Alatau ad fl. Sarchan. Julio florens et fructificans. 863. Carex cæspitosa L. F1. Alt. 4. p. 222. In limosis Songoriæ ad fontem Karabulak prope Ajagus. Majo florens. | 864. Carex acuta L. FI. Alt. 4. p. 222. In humi- dis subalpinis Alatau ad fL Sarchan. Julio fructificans. | 865. Carex conglobata Kit. van cyperogr. p. 445.—C. nitida F1. Alt. 4. p. 226. excl. syn.— In montosis apricis nu inter fl. Sarchan et Baskan. Julio fructus maturat. 866. Carex nutans Host. FI. Alt. 4 p. 220. In humidis , subalpinis Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. Julio floret et fructificat. 225 867. Carex tristis MB. F1. Alt. 4. p. 228. In her- 5 bosis alpium Alatau ad fl. Lepsa. Julio floret et fructificat. Ejusd. var? spicis superioribus apice tantum masculis. Specimina valde juvenilia initio Juln in alpibus ad fl. Lepsa invenimus. 868. Carex Songorica Kar. et Kir. C. spicis masculis 1—2, foœmineis 2 cylin- draceis, remotis, erectis , breviter et incluse pedunculatis, bracteis foliaceis longissimis ; stigmatibus 3; perigynus ovato-globosis, sub- trigonis, coriaceis , nitidis , nervosis, breviter rostratis , ore bicuspidatis , squamam ovatam acuminato-aristatam æquantibus aut paulo excedentibus ; culmi triquetri angulis folus- que elongatis carinatis scabris.—Spica fœæmi- nea superior iInterdum omnino sessilis. Squa- mæ foœmineæ fuscescentes, carina pallidiore , ovatæ , longe acuminatæ , acumine serrulate interdum squama ipsa longiore, perigynium æquantes aut paulo breviores. Perigynia vi- rescenti-fusca , glabra. Achænium trigonum , faciebus elliptico-ovatis, basi styli termina- tum , læve.—C. paludosæ maxime affinis , at fructuum forma et spicis foemineis breviori- bus diversa: ad C. vesicariam et ampullaceam quoque accedit, sed fructus non membranacet, nec inflati. Hab. in herbosis insularum fl. Lepsa, im Songoria. Junio fructificat. 2. 226 869. Elyna schænoides C. NME Ale P: 235. in adnot.—In herbosis subalpinis Alatau ad fl. Lepsa. Sub finem Juniü florens. Ejusd. var?—Folia angustiora. Spiculæ 3- floræ, flore infimo foœmineo, reliquis masculis. Achænia obsolete-punctulata atque (præser- tim juniora) minute oranulata. An distincta species ?—Hab. in summis alpibus Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. Julio fructus maturat. 870. Elyna stenocarpa Kar. et Kir. E. spicis 8—9 alternis confertis, e spiculis 3—4-floris constantibus: flore inferiore foemi- neo, reliquis masculis ; achænio lineari-oblongo itrigono , basi parum attenuato, apice in ro- strum producto.—Radix fibrosa. Culmi semi- pede altiores, teretiusculi, læves. Folia linearia, carinata , margine scabriuscula , culmo triplo fere breviora. Spicæ terminales confertæ, basi bracteis ovatis , obtusis, margine membrana- ceis fultæ. Spiculæ 3—4-floræ, bractea fusces- cente , oblongo-ovata , obtusa, mutica, con- vexa. Flos fomineus vix infra masculos posi tus. Squama foeminea bracteæ similis , sed acutiuscula et angustior, in juventute ovari- um et flores masculos ex toto involvens, stig- matibus tantum supereminentibus. Squamæ masculæ lineari-oblongæ convolutæ. Stigmata tria. Semen oblongum, utrinque obtusum, achænio brevius et angustius.—Ab omnibus Elynis inflorescentia magis composita et fruc- 527 tuum forma distinctissima. Habitu simillima Kobresiæ caricinæ , sed spicæ e spiculis an- drogynis compositæ et squamæ fomineæ soli- tariæ nec bimæ. Rarissime occurrit in alpibus Alatau ad fl. Sarchan. F1 Julio. GRAMINEE, 811. Alopecurus geniculatus L. Fi. Alt. 1. p. 74. In humidis insularum fluvii Lepsa, in Son- goria. FI. Junio. 872: Alopecurus muticus Kar. et Kir. À. thyrso cylindraceo; glumis ad medium connatis, acutiusculis, carima villosissimis , ad nervos pilosulis , valvula obtusa rotundata exaristata, stylis connatis.—Medius quasi inter A. pratensem et alpinum , ad priorem tameu magis accedit indumento glumarum, at diver- sus videtur glumis ad medium connatis, val- vula obtusa rotundato-truncata, arista semper destituta neque acuta , et floribus fere duplo minoribus.—Radix fibrosa brevis. Culmus te- res lævis; folia plana margine scabra; ligula exserta obtusa, flores nigricantes. Hab. in salsis Songoriæ prope Dschis-ahatsch ad #. Ajagus. Augusto omnino detloratus. 2. 8793. Crypsis aculeata Ait. FI Alt. 1!. Pain. !En arenosis Songoriæ inter montes Arganaty et el il. Ajagus. Augusto fructifera. 528 874. Polÿpogon maritimus DC. FI Alt. 1. p. 84. Cum præcedente. Augusto semina maturat. 875. Aristida pennata Trin. in Act. Petr. 1830. I. 90. In speciminibus nostris gluma acumi- nata aristas subæquans , in Turcomanicis au- tem gluma acuta aristis multo brevior. Anne igitur duæ species hic latent?—In sabulosis Songoriæ inter fontem Sassyk-pastau et mon- tes Arganaty. Copiose provenit quoque in locis similibus ad fl. Lepsa. FI. Junio, Augusto semina maturat. 876. Stipa Caragana Trin. in Act. Petr. 1830: 1 74. In salsis Songoriæ ad rivulum Ai, nec non in collibus ad fontem Tschingudy. FI Junio. 877. Stipa Altaica Trin. FL Alt 1. p. 80. In montosis apricis Alatau ad fl Lepsa. Julio florens. : 878. Stipa orientalis Trin. FI. Alt. 1 p. 63. In collibus lapidosis Songoriæ ad rivulum Don- syk. Initio Jun deflorata. 879. Stipa capillata L. FI. Alt. 1. p. 84 In are- nosis Songoriæ ad fl. Lepsa. Junio deflorata. 880. Stipa Richteriana Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. 1. c. N° 907.—In collibus lapidosis Songoriæ ad rivulum Tschulak. Junio deflorata. 881. Stipa pennata L. FI. Ale. 1. p. 84 In colh- bus apricis Songoriæ haud rara. Sub finem . Maji jam deflorata. 29 882. Calamagrostis lanceolata Roth FI. Alt. 1. p. 86.—var. purpurea ‘Trin.—Insulæ fluvi Lepsa, in Songoria. FI. Junio.” | 883. Calamagrostis Epigejos Roth FI Alt. 1. p. 87. In glareosis ad fl. Lepsa regionis montanæ Alatau. Initio Julii florens. 884. Milium efjusum L. FI Alt 1. p. 76. In sylvestribus umbrosis montium Alatau ad fl Lepsa. FI. Junio. 885. Urachne grandiflora Trin. FI. Alt. 1. p. 78. In montosis apricis Songoriæ prope Ajagus. FI. Majo. 886. Panicum viride L. FI. Alt. 1. p. 77. In la- pidosis montium Alatau ad fl. Lepsa. Julio defloratum. 887. Hierochloa borealis Rom. et Sch. FI. Alt. 1. p. 92. In montosis Alatau ad fl Baskan. Julio fructifera. 888. Aira cæspitosa L. F1. Alt. 1. p. 90. In are- nosis ad fl. Lepsa Songoriæ. Junio floret. Ejusd. var. panicula contracta.- In monto- sis Alatau ad fl. Baskan. 889. Avena pratensis L. FI Alt. L. p. 90. In her- bosis alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. Junio, Julio. 890. Trisetum airoides R. et Sch. FL ‘Alt. 1. p. 92. In lapidosis summarum alpium Alatau frequens. FI. Julio. 891. Aeluropus lœvis Trin. Fund. Agrostogr. M 40 Dnetylrs leéttoralis, Ni RL Alt 1.1p104. In 230 herbosis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. FI. Junio. Ejusd. var. caule foliisque villosis.—In ar- gillosis Songoriæ inter montes Arganaty et fluvium Ajagus. Augusto fructifera lecta. 892. Festuca ovina L. FI. Alt. 1. p. 107. In colli- bus lapidosis Songoriæ perfrequens ; nec non in montibus Alatau , imo in alpimis occurrit. FI. Majo, Juno, Julio. 893. Festuca nigrescens Lam. FI. Alt. 1. p. 108. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Baskan. Julio ilorens. 894. Bromus tectorum L. FI Alt. 1. p. 111. In convallibus Songoriæ ad rivulum Tschulak et fontem ae Junio florens. 895. Bromus inermis Leyss. FI. Alt. I. p. ES In fruticetis Songoriæ inter rivulos Tschulak et Ai. Imitio Junu florens. 896. Bromus erectus Huds. Koch syn. fl. Germ. p. 822. Insulæ fl. Lepsa , im Songoria. FI. _ Junio. 897. Bromus asper Murr. Koch syn. fl. Germ. p. 821. In subalpinis Alatau ad fl. Lepsa. Exe- unte Junio florens. 898. Bromus squarrosus L. FI. Alt. 1. p. 111. In pratensibus Songoriæ ad fl. Lepsa. FI. Junio. 899. Bromus patulus Mert. et Koch.—Koch syn. fl. Germ. p. 821.—In fruticetis convallium Songoriæ ad rivulum Tschulak. FI. Junio. 91 900. Bromus Wolgensis Jacq. Eclog. Gram. 90. t. 15. Insulæ fl. Lepsa in Songoria. F1. Junio. 901. Bromus pinnatus Li: F1 Alt 1. p. 112 In sylvaticis montium Alatau ad fl. Lepsa. FI. Jun1o. 902. Schismus minutus Rom. et Schult. syst. 2. p. 984. In arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk-pastau. Junio floret et fructificat. 903. Phalaris arundinacea I. FI. Alt 1. p. 76. In pratis montauis Alatau ad fl. Lepsa. Junio florens. 904. Colpodium Altaicum Trin. FI Alt. 1. p. 100. In rupibus summarum alpium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. FI. sub finem Junu et Julio. | 905. Poa alpina L. Koch syn. fl. Germ. p. 802. + In herbosis alpium Alatau ad fl. Lepsa. FI. Junio, Julio. 906. Poa flexuosa Whlnb.—Kunth Agrostogr. p. 390. In lapidosis alpium Alatau ad fl. Bas- kan. FI]. Julio. 907. Poa trivialis L. FI. Alt. ii p- 96? In colli- bus lapidosis Songoriæ ad rivulum Tschulak. FI. Junio. 908. Poa Altaica Trin. FI. Alt. 1. p 97. In her- bosis alpium Alatau haud rara. FI. Junio, Julio. SO Pos nemoralis L. FL Alt. 41. p: 99. var. P. cæsia Smith.—In alpibus Alatau ad fl Sar- chan. FI Julio. (2 b32 910. Poa fertilis Host. FI Alt. 1. p. 98 —P. se- rotina Ehrh.—In glareosis ad fl Lepsa et Sarchan regionis montanæ Alatau. FI. Junio, Julio. 911. Poa pratensis L. FI. Alt. 1. p. 96. In herbi- dis alpium Alatau ad fl. Lepsa. FL Junio. 912. Poa subtilis Kar. et Kir. — Poa paradoxa Kar. et Kir. enum. pl. an. 1840. coll. I. ce. n. 926.—Nomen mutavimus, ne confundatur cum P. paradoxa R. et Sch.—-In herbidis Songoriæ ad rivulum Tschulak. FI Majo, Junio. 913. Glyceria distans Wahl. FL Alt. 1. p. 102. In argilloso-salsis Songoriæ ad rivulum Ai et prope fontem Sassyk-pastau. F1. Junio. Ejusd. var. panicula longissima. — Insulæ flu vi Lepsa in Songoria. 914. Eragrostis poæoides Beauv. FI. Alt. 1. p. “04 In glareosis ad fl Sarchan montium Alatau. FL Julio. 915. Triticum orientale MB. FI. Alt. 1. p. 113. In subsalsis et collibus apricis Songoriæ ad rivu- lum Ai. Ineunte Julio defloratum lectum. 916. Triticum prostratum L. FL Alt. 1.: p. 112: In herbidis Songoriæ ad rivulum Tschulak. FI Junio. 919: Tritieum Sibiricum MW. FL Alt Tip PES In arenosis Songoriæ inter fontem Sassyk- pastau et montes Arganaty perfrequens ; nec non ad fl. Lepsa. F1. Junio. D30.. 918. Triticum UTC Fisch. FI. AI. 1. p- 119. In arenosis Songoriæ prope fontem Sassyk- pastau. F1. Junio. 919. Triticum repens L.—Fl. Alt. 1. p. 116. Ad fl. Lepsa, in arenosis hinc inde. Junio florens. 9920. Triticum caninum Schreb. var. Bromus stri- gosus MB. FIL Taur. Cauc. 3. p. 81.—In gla- reosis ad fl. Sarchan regionis montanæ Alatau. Medio Julio fructificans. 991. Secale fragile MB.—FI Taur. Cauc. 3. p. 93. In pratensibus Songoriæ ad rivulum Ma- kantschi, fluvium Lepsa influentem. Medio Junio florens. : : 999. Elymus Sibiricus L.—FI. Alt. 1. p. 123. In glareosis ad fl. Sarchan montium Fans Julio léber et fructificat. 9923. Elymus desertorum Kar. et Re. enum. pl. an. 1840. coll. 1. c. n. 946.—In collibus a- pricis Songoriæ ad rivulos ie et Ai. Initio Junu florens. 924. Elymus lanuginosus Trin.—Fl. Alt. i. p. 121. In collibus lapidosis Songoriæ ad rivulum _ Donsyk copiose provemt. FI. Mao. 995. Hordeum secalinum Schreb.—FI. Alt. 1. P- 123. var. brevisubulatein Erin. —ÎIn herbidis Songoriæ ad rivulum Ai. F1 Juno. 926. Andropogon Ischæmum L.— Koch syn. fl Germ. p. 770.—In lapidosis montium Alatau ad fl. Lepsa et Sarchan. F1. Julio. N° III. 1842. 3) \ DO FrLrces. 927. Aspidium Filix Mas Sw.—Fl. Alt. 4. p. 329. In umbrosis sylvaticis montium Alatau ad fl. Lepsa. Junio fructificat. 928. Aspidium fragile Sw.—FI. Alt. 4. p. 329. In * rupibus subalpinis Alatau hinc inde. Juho fructficat. ÉQUISETACEZ. 999. Equisetum pannonicum Kit.—Spreng. syst. veg. À. p. 11.—In glarcosis ad fl. Aksu mon- tium Alatau. Julio fructificat, | 930. Equisetum arvense L.—F1 Alt. 4 p. 320. In collibus Songoriæ prope Arkat. Majo fru- ctificat. : | 931. Equisetum sylvaticum L.—FI, Alt. 4 p. 321. Insulæ fl Lepsa in Songoriæ. Junio fru- ctificat. CHARACEZ. 939. Chara vulgaris L.—Spreng. syst. veg. 4. p. 345. In stagno prope Usunbulak Songoriæ. ADDENDA ET CORRIGENDA. P. 163. N° 133. Ad Siroganowiam brachyotam adde : Genus STROGANOWIÆ nostrum in nullo e subordinibus a cel. Candolle constitutis rite D39 est collocandum , et probabiliter subordinem proprium , Orthorhizeæ nominandum sistere debet , de qua re seminis ejus examen accu- ratius nos instruxit. Cotyledones enim :illius non ut in Orthoploceis longitudinaliter con- duplicatæ, neque ut in Diplecolobeis bis pli- catæ , sed semel transversaliter paulo infra ? medium sunt plicatæ. Radicula recta, basi cotyledonum contraria, dorsi earum partem superiorem spectans. ; p. 236. N° 236. deleatur Oxytropis cœrulea DC. var? et substituatur : Oxytropis humifusa Kar.et Kir. O. acaulis, scapis prostralis folia duplo superantibus, fohisque pilis prostratis densis sericeis, foliolis ovato-oblongis oblongisque acutis, floribus capi-. tatis brevissime pedicellatis, bracteis calyce sub- duplo brevioribus , pedicellos duplo exceden- bus, calycibus nigro-pilosis, ovariis stipita- is utrinque acuminatis, nigro-pilosis, calyce duplo longioribus ; stipite tubo calycino vix breviore. Habitus O. filiformis a qua distinguitur : scapis prostratis, pedicellis floralibus brevissimis et ovaris stipite longiusculo præditis. In ©. filiformi enim ovaria (legumina immatura) sessilia et matura nonnisi stipite brevissimo , tubo calycino nempe multoties breviore fulta _atque pedicelli florales longitudine bractearum. 39* 536 p. 918. N° 300. deleatur S piræa hyperici folia cum syn. et substituatur : : Spiræa lasiocarpa Kar. et Kir. (Chameæ- dryon). S. foliis lanceolatis integerrimis obtu- sissimis in petiolum attenuatis glabris , mar- gine cilatis; ramulis angulato-striatis; corym- bis simplicibus; sepalis adscendentibus lato- triangularibus; fructibus undique pilosis intus gibbis, extus styliferis. Frutex humanæ altitudinis, erectus. Flores non vidimus. Species bene distincta a Sp hypericifolia statura multo altiore, quamvis in frigidioribüs crescit, ramulis de bio striatis et præsertim fructibus pilis mollibus longiusculis undique vestitis; a cæteris hujus tribus speciebus aflinibus jam sepalis adscen- dentibus non reflexis facile dignoscitur. — Folia triplinervia, obsolete mucronulata, car- tilaginea. » p: -275."N 411. deleatur Scabiosa Caucasica f rosea Kar. et Kir. et substituatur : Scabiosa alpestris Kar. et Kir. (Asteroce- phalus)S. caule herbaceo glabro, folis radica- libus caulinisque inferioribus lineari-lanceolatis in petiolum longe attenuatis , acuminatis , glabris , ciliatis , superioribus pinnati-partitis scabris: corollis radiantibus 5-fidis; involucro inferne villosissimo , involucelli basi elongata foveolis ovatis longiore, corona ampla 24 - Ho nervi fructum fere æquante; calycis limbo sessili, setis coronam parum excedentibus. Corollæ roseæ. Corona membranacea , free iruncata. Scabiosa Caucasica huic habitu si- milis corollis coœruleis, fructibus fere duplo - minoribus, corona abbreviata nempe fructu triplo breviore , dentibus coronæ prominulis, foveolis profundioribus atque setis coronam triplo excedentibus abunde diversa. ——— INDEX GENERUM. Acanthocephalus 468, Acanthophyllum 149. Achillea 435. . Ancathia 488. Andropogon 926. Androsace 665. Aconitum 43. Adenophora 536. Adonis 17. Adoxa 395. Aegopodium 359. Aeluropus 891. Agriophyllum 719. Aira 888. Alectorolophus 622. Alfredia 499. Alhagi 289. Allium 807. : Alopecurus 871. Alsine 168... . Amaranthus 680. Ammodendron 212. Ammolirion 828. Anabasis 682. Anemone 14. Anthriscus 386. Aplophyllum 207. Aplotaxis 481. Apocynum 549. Aquilegia 36. Arabie 64. Archangelica 376. Aristida 875. Arnebia 361. Aronicum 463. Artemisia 445. Asparagus 830. Asperula 401. Aspidium 927. Aster 414. Astragalus 241. Atragene 4. Atraphaxis 726. Atriplex 713. : Aulacospermun 392. Avena 889. Axyris 716. Barbarea 62. Berberis 48. Berteroa 72. Biebersteinia 202. Blitum 710. Brachylepis 681. Bromus 894. Bryomorpha 174. Bupleurum 365. Cachrys 389. Calamagrostis 882, Calimeris 420. Callianthemum 30. Calligonum 739. Camelina 119. Campanula 534. Camforosma 709. Cancrinia 433. Capsella 122. Caragana 221. Cardamine 68. Carduus 494. Carex 850. Carum 360. _Cenolophium 373. Centaurea 490. Cerastium 182. Cerasus 299. Ceratocephalus 20. Ceratophyllum 330. 598 Chærophyllum 388. Chamæsciadium 363. Chamæsphacos 650. Chara 932. Chenopodium 701. Chiazospermum 55. Chondrilla 515. Chorispora 93. Cicer 290. Cirsium 495. - Clematis 1. Colpodium 904. Conioselinum 374, Conium 391. Conringia 112. Convolvulus 554. Conyza 428. Corispermum 717, Cortusa 662. Corydalis 56. Cotoneaster 391. Cousinia 483. Cratægus 319, Crepis 524. Crozophora 747. Crupina 489. Crypsis 873. Cryptodiscus 394. Cryptospora 131. Cuscuta 556. Cynanchum 541. Cynoglossum 574. Delphinium 37. Dianthus 150. Dichoglottis 147. Diplophyllum 610. Dipsacus 410. Dorema 379. Draba 76. Dracocephalum 642. Dryadanthe 314. Echenais 498. Echinops 469. Echinopsilon 706. Echinospermum 576. Elæagnus Al. Elymus 922. Elyna 869. Epilobium 3925. Epipactis 790. Equisetum 929. Eragrostis 914. Eremostachys 658. Erigeron 422. Eriophorum 848. _ EÉritrichium 565. Erodium 201. Ervum 296. Erysimum 108. Euclidium 91. Euphorbia 748. Euphrasia 612. ŒEutrema 113. Evax 429. Faldermannia 632. Farsetia 71. Ferula 377. Festuca 892. Filago 458. Frankenia 142. 539 Fritillaria 803. Gagea 799. Galatella 416. Galium 402. Gentiana 543. Geranium 193. Geum 301. Glaucium 53. Glechoma 641. Glyceria 915. Glycyrrhiza 220. Goldhachia 129. Goodyera 789. Gymnadenia 788. Gymnandra 611. Gypsophila 143. Halimocnemis 686. Halimodendron 224. Halogeton 685. Halostachys 712. Hedysarum 284. Helichrysum 457. Heliotropium 557. Henningia 829. Heracleum 385. Herniaria 339. Hesperis 99. Heteracia 5926. Heterochroa 148. Eieracium 529. Hierochloa 887. Hippophaë 744. Hippuris 329. Horaninowia 693. Hordeum 9925. Hulthemia 316. Humulus 763. Hydrocharis 783. Hymenophysa 120. Hyoscyamus 585. Hypecoum 54. Hypericum 189. Impatiens 203. Inula 470. Eris 799: Isatis 1925. Isolepis 849. Isopyrum 34. Juncus 832. Juniperus 781. Jurinea 505. Ixiolirion 796. Kœlpinia 506. Kæœnigia 737. Lagochilus 651. Lagopsis 654. Lathyrus 297. Lavatera 188. Lemna 843. Leontice 49. Leontopodium 459. Leonurus 652. Lepidium 121. Lepigonum 171. Leptaleum 114. Lepyrodiclis 167, Libanotis 371. Ligularia 461. Lilium 806. Linaria 599. (SA 40 Linosyris 4926. Linum 187. Lithospermum 569: Lloydia 802. Londesia 707. Lonicera 396. Luzula 838. Lychnis 164. Lysimachia 651. Lythrum 331. Malachium 181. Malcolmia 97. Medicago 214. Megacarpæa 90. Meniocus 75. Mentha 628. Milbum 884. Moebringia 175. Morina 409. Mulgedium 53%. Myosotis 567. Myricaria 338. Myriophyllum 328. Nasturtium Gt. Neottia 791. Nepeta 638. Nitraria 347. Nonnea 562. Nymphæa 50. Odontarrhena 73. Onobrychis 286. Ononis 213. Onopordon 493. Orchis 786. Orobanche 623. Orobus 298. Oxygraphis 31. Oxyria 727. Oxytropis 231. Pachypteris 197. Pæonia 47. Panderia 708. Panicum 886. Papaver il Parietaria 762. Parnassia 140. Parrya 69. Passerina 740, Patrinia 406. Pedicularis 613, . Peganum 208. Peucedanum 380. - Phaca 297. Phalaris 903. Phelipæa 6927. Phlomis 655. Picea 780. Picris 814 Plantago 672. Poa 905. Podospermum 507. Polycnemum 711. Polygala 141. Polygonum 720. Polypogon 874. Populus 776. Potamogeton 784. Potentilla 305. Primula 663. Prunella 635. (1 41 Psilonema 74. Ptarmica 434. Pterococcus 738. Pterotheca 527. Pulsatilla 13. Pyrethrum 439. Pyrola 539. Pyrus 323. Ranunculus 21. Rhamnus 209. Rheum 733. Rhinactina 421. Rhinopetalum 805. . Ribes 348. Richteria 432. Rindera 571. Rochelia 584. Rosa 317. Rubus 302. Rumex 7928. Salix 764. Salsola 688. Salvia 630. Sanguisorba 315. Saussurea 473. Saxifraga 354. Scabiosa 411. Schanginia 695, Schismus 902. Schoberia 696. Schrenkia 393. Scirpus 844. Scorzonera 509. Scrofularia 594. Scutellaria 636, Secale 9922. Sedum 344. Senecio 465. Serratula 501, Seseli 368. Silene 153. Sisymbrium 101. Sium 364. Smelowskia 116. Solenanthus 573. Sonchus 528. Spergula 173. Sphærophysa 226. Spiræa 300. Spirorhynchus 128. Stachys 653. Statice 668. | Stellaria 177. Stenosolenium 564. Stipa 876. Stroganowia 132. Swertia 552. Tamarix 334. Tanacetum 456. Taphrospermum 118. Taraxacum 519. Tauscheria 1923. Tetracme 113. Thalictrum 5. 42 Thermopsis 211. Thesium 745. Thlaspi 88. Thymus 633. Tragopogon 508. Tragopyrum 724, Trifolium 219. Trigonella 216. Trisetum 890. Triticum 915. Trollius 32. Tulipa 797. Tunica 146. Turritis 63. Typha 840. Umbilicus 340. Urachne 885. Urtica 760. Utricularia 660. Valeriana 407. Verbascum 588. Veronica 6009. Vicia 291. Viola 134. Wahlenbergia 533. Waldheimia 464. Zannichellia 785. Zizyphora 631. Zygophyllum 206. QU A8D AM SPECIES NOVEÆ, IN RoOssIA ORIENTALI OBSERVATÆ, NUNC DESCRIPTÆ ET DEPICTÆ A Dre Enuarpo EvEersMANx. CT Tab, 2, io — NOCTUAE. 1. AGROTIS ADUMBRATA. A. Alæ anticæ thoraci concolores, nigro-fuliginosæ, strigis transversis ordinariis crenulatis albidis, maculis ordinariis albo-circumseriptis, nigro- impletis; —posticæ nigricantes; basi palldæ, cils albidis. , Fere eadem magnitudine, qua Agrotis fumosa vel Agr. fennica ‘Fausch. iisque sinuilis. —Antennæ maris crenatæ, vel angustissime pectinatæ.—Ab Agr. fumosa differt alis anticis fuliginoso-nigris margis margineque macularum ordinariarum tenui albo ; ab Agr. fennica autem differt maculis ordi narlis ubique nigris, exceplo margine albo, cum in Agr. fennica macula reniformis maxima parte Jutea sit. : 44 NB. Agr. fennica variat margine postuco alarumi anticarum lutescente et non lutescente: prima facilis distinctu, altera autem Agr. adumbratæ subsimilis est. Agr. adumbrata habitat in provincia Casanensi et in promontorns Uralensibus ibique volat mense 4 Junio et Julio. 2. AGROTIS IMMUNDA. Tab. V. Fig. 1. À. Alæ anticæ thoraci concolores, e lutescenti sordide griseæ, fuscescenti-adumbratæ, cils concoloribus ; punctis ciliaribus triquetris nigris ,—maculis ordinaris griseis , fusco cir- cumscriptis , — Strigis transversis ordinarus fuscis , omnibus argute dentatis; — posticæ fuscescentes , externe nigricantes , fimbris lutescenti-albidis. Eadem magnitudine, qua Agr. Agricola, vel Agr. Saucia , alæ anticæ autem externe latiores quam. in illis; differt ab omnibus strigis ordinarus omnibus argute dentatis, simplicihus. Antennæ. maris Cihatæ. ; : Volat in provincia Casanensi, circa Casanum, nec non in provinciæ Orenburgensis Baschkiria et promontoriis Uralensibus, sub finem mensis Junu et Julio. = 3. AGROTIS DESERTICOLA. Tab. V. Fig. 2. À. Alæ anticæ thoraci concolores, canæ, leviter fuscescenti-adumbratæ , punctulis ciliaribus 4 545 nigris, strigis transversis ordinaris crenulatis, eanis et fuscescentibus , — maculis ordinartüs fusco-circumscriptis à nigro-centratis lineola- que longitudinali nigra sub macula ordinaria rotunda;—posticæ albæ, externe leviter infu- _scatæ, cils albis.. Vix major, quam Agrotis Segetum ejusque ex- emplaribus expallidis subsimilis. Hæc species habitat circa Sareptam 1bique pates inventa est a D. Kindermann. 4. AGROTIS RUSTICA., À, Alæ anticæ thoraci concolores, fusco-cupreæ, strigis transversis ordinariis omnibus distinctis, crenulatis subinterruptis , fuscis pallidisque, — maculis ordinaris fusco-circumscriptis , obso- letis; —posticæ fuscescentes, basi pallidæ. Eadem magnitudime, qua Agr. Tritici; quo ad colorem, nonnullis oh Âgr. po sub- similis est; quoad dispositionem strigarum autem, accedit Agr. Cursoriæ.—Antennæ maris crenato- ciiatæ, vel angustissime pectinatæ. Volat mense Julio in promontoriis Uralensibus occidentalibus. 5. HADENA OCHROSTIGMA. Le) H. Alæ anticæ thoraci concolores, Sriseo-fuligi- nosæ, nebulosæ, ciliis griseo-varts, costa in »46 summa basi strigaque transversa juxta mar- ginem externum cinereis, dilutis, - macula ob- soleta ochracea sub maculis ordinarüs albido. circumscriptis;—posticæ pallide nigricantes, fimbrus pallidioribus. Paulo minor, quam Had. convergens eique similis. Antennæ maris angustissime pectinatæ. Alæ anticæ variant colore: mox magis sunt nigræ, fuligimosæ, mox magis griseæ aut cinereæ. Hab. in promortorus Uralensibus occidentalibus ibique volat sub finem mensis Junii. 6. MAMESTRA CERVINA. M. Alæ anticæ thoraci concolores, luteo-hepaticæ, fimbrus pallido-variis, strigis transversis or- dinariis crenatis, pallidis et fuscescentibus, obsoletis; —maculis ordinariis obsoletis: ma- cula reniformi in basi punctis duobus albis confluentibus notata;—posticæ fuscescentes , cils albidis. Fadem magnitudine, qua Mam. Chenopodi , vel paulo minor. Color alarum anticarum fusco-luteus, in brunneum vergens, vel pallide cervinus, lineis, seu strigis transversis ordinariis crenulatis obscu- rioribus et pallidioribus obsolete adumbratus. An- tennæ maris tenuissime sed dense ciliatæ. Hab. circa Sareptam ibique capta a Dom. Kin- dermann. 47 7. MAMESTRA INFERNALIS. M. Alæ anticæ thoraci concolores , fusco-nigræ, atro-nebulosæ, strigis transversis ordinaris crenulatis pallidioribus, stigmate reniformi pallide circumscripto; — posticæ nigricantes, 8 externe obscuriores. Fadem magnitudine, qua Mam. Persicariæ eique maxime aflinis ; differt præcipue stigmate reni- formi obscuro, non albo, et alis posticis obscu- rioribus, quam in illa, præcipue ad earurm basin, ceterum picturæ dispositio fere eadem est ac in Mamestra Persicariæ; item maris antennæ brevis- sime et raro ciliatæ sunt. Volat in provincia Casanensi et Orenburgensi : circa Casanum et in promontoris Uralensibus , Junio et Julio. 8. ORTHOSIA CAVERNOSA. Tab. V. Fig. 5. O. Thorax rufus ; alæ anticæ cineres fuscoque nebulosæ, in purpurascentem vergentes, mar- gine externo , linea submarginali alba termi- nato , una cum cilus obscure brunneo,—stis- matibus tribus ordinarus permagnis, maculis iriquetris externis (subquinque) striolaque longitudinali ad marginis postici lutescentis basin atris;—posticæ nigricantes. Species ab omnibus valde diversa; aliqua ratione Noctuæ (Orthosiæ) Gothicæ accedit, qua de causa 948 # generi Orthosiæ eam adnumeravi, cui Gothica nunc pariter adscripta est; alæ autem sunt multo breviores. Antennæ maris brevissime , sed dense ciliatæ.. du | | Memoranda hæc species volat mense Junio et Julio in promontoriis Uralensibus; pariter, quam- quam rarissime, circa Casanum. 9. CARADRINA SQUALIDA. CG Alæ anticæ thoraci concolores, griseo-fusce- scentes , externe obscuriores , relictis cilus pallidioribus, lineis transversis stigmatibusque ordinariis obsoletissimis , stigmate reniformi in basi nigricante;—posticæ basi albidæ, ex- terne fuscescentes, ciliis albidis. Proxime accedit ad marem Caradrinæ Terreæ Kind., Boisd., alæ autem sunt paulo angustiorés; differt præœcipue alarum anticarum colore fere uniformi, lineis ordinariis vix manifestis et stig- matis reniformis ba$i nigricante. Stigma ordi- narium rotundum, sicut reliqua pars stigmatis reniformis, vel nullum, vel halone obsoleto griseo significatum est. Antennæ maris anguste pecti- natæ, eodem modo, ac e. gr. in Orthosia stabili. Capta circa Sareptam a Dom. Kindermann. 10. CARADRINA EXILIS. % C. Alæ anticæ basi latæ, sordide fuscescentes, stri- gis duabus (interna et externa) punctisque 549 duobus loco stigmatum ordinariorum nigro- fuscis ; — posticæ pallide fuscescenti-griseæ , ciliis concoloribus. Dimidio minor, quam Caradrina cubicularis ; differt ab omnibus basi alarum anticarum lata, eodem modo, quo vidimus in Tortricibus. Loco stigmatum ordinariorum duo puncta nigra reperi- uniur ; strigæ duæ ordinariæ longe altera ab altera distant. | Volat in promontoriis Uralensibus, Julio. 11, LEUCANIA MACULATA. Tab. V. Fig. 4. L. Alæ anticæ dilute luteo-fuscescentes , albo-ma- culatæ , nitidæ , ciliis albo-radiosis;—posticæ albæ, vix lutescentes. Fere eadem magnitudime, qua Cleophana opa- lina , sed gracilior; statura gracili Caradrinæ lu- ridæ gaudet, sed duplo minor est. Antennæ maris fere simplices, vix ciliatæ. Totum corpus et alæ posticæ alba, vix in luteum vergentia. Alæ anticæ magis acutæ , quam in Leucaniis genninis (e. gr. in Pallente, Impura, etc.),—fusco-lutescentes , ex- terne, una cum fimbrus, albo-radiosæ, striga ma- culari externa obliqua maculisque tribus disci albis, nitidis, parum præcisis et sæpe confluentibus. Volat raro circa Sareptam et in promontoris Uralensibus, sub finem Junu. N°. IL 1842. 36 90 12. LEUCANIA LINEATA. L. Alæ anticæ thoraci concolores , sordide luteæ , interstitiis inter nervos ad marginem exter- num infuscatis, nervo primario tertio albo, supra infraque linea nigra terminato , cum dilatatione media punctiformi alba ; —posticæ fusco-nigricantes. Eadem magnitudine, qua Leuc. impura, vel paulo major ; proxime accedit ad L. Comma, a qua autem differt nervo tertio utrinque nigro-termi- nato, nec non alis posticis nigris. Capta Sareptæ a Dom. Kindermann. V4 13. GORTYNA MORIO. G. Alæ anticæ thoraci concolores, atro-fuscæ , fascia externa pallidiore , maculis triquetris atris signata ,—stigmatibus ordinariis furcula- que nervi tertii albis ;—posticæ nigricantes, externe obscuricres. | Quo ad distributionem coloris, vel picturæ, ita similis feminæ Gortynæ Leucostigmatis, ut ejus _varietatem dicas, sed duplo minor est; facile co- gnoscitur alarum anticarum colore atro-fusco, et præterea alæ anticæ pro proportione sunt brevi- ores. Antennæ maris crenatæ, vix Ciliatæ. In alis anticis furcula, vel divisio ultima nervi tertii, sub stigmate reniformi incipiens, alba est ; stigma rotun- dum minutum et stigma reniforme pariter alba sunt , vIx fusco-inscripta ; spatium externum , seu terminale , reliqua alæ superficie pallidius , linea alba eique adjacentibus maculis triquetris atris signatum est. : Habitat in provincia Casanensi; volat circa Ca- sanum mense Julio et Augusto. 14. CUCULLIA PUSTULATA. Tab. V. Fig. 5. C. Alæ anticæ thoraci concolores, cano-cinereæ , externe nervis tenuissimis nigris Striatæ, po- stice dentibus nonnullis nigris obsoletis, antice hturis fuscis dilutis costalibus et discoidali- bus strigarum ordinariarum adumbratæ, — cilüs griseis, punctis ciliaribus triquetris fu- scis; — posticæ externe fuscæ , basi albidæ, cilus albis. Eadem statura et magnitudine , qua GC. Campa nulæ Freyeri, (quæ pariter terras nostrates inha- bitat) eique valde aflinis; differt præcipue alis anticis pallidioribus , magis canis, et obsolete ni- gricanti-pustulatis,—nec non alis posticis basi sor- dide albidis, (non nigricantibus ). Volat circa Casanum et in promontoriis Uralen- ‘sibus occidentalibus, Julio. 15. CUCULLIA INCANA. C. Alæ anticæ thoraci concolores , griseæ , cilus concoloribus , dentibus nonnullis obsoletis 36* strigarum ordinariarum nigricantibus adum- bratæ , stigmatibus ordinariis levissime luteo- significatis, vix manifestis;—posticæ externe nigricantes, basi sordide albidæ. Eadem magnitudine , qua C. Dracunculi (C. Virgaureæ Boisd., aflirmante Kindermann) eique simillima: differt alis anticis griseis, non fusce- scentibus, et stigmatibus ordinariis multo minus distinctis, quam in 1lla.—Pariter valde accedit ad Cuculliam Balsamitæ Boisd., a qua autem differt ‘alis anticis obscurioribus et non nigro-striatis. Volat in promontoris Üralensibus , circa Oren- burgum et ad Volgam inferiorem , circa Sarep- tam,—Junio et Julio. 16. CUCULLIA FUCHSIANA. Tab. V. Fig. 6 C. Alæ anticæ albo fuscoque variæ, nebulosæ, stigmatibus ordinariis albo-annulatis; —posticæ nigricantes, basi pallidæ. Pulchra species et omnium Cuculliarum nostra- tium minima. Thorax cano-albus ; alæ anticæ lituris albis et fuscis, vel fuscescentibus, nebulosæ, costa apicem versus punctis tribus albis varia, stiÿgmatibus ordinariis Hé ne annulo albo. cinctis, distinctis. Volat in provincia Orenburgensi: in promon- torus Üralensibus et circa Orenburgum, Julio: Nomen dedi in honorem celeberrimi Fuchs, faunæ Casanensis scrutatoris: : N 553 17. CUCULLIA PROPINQUA. Tab. V. Fig. 7. C. Alæ anticæ cano-fuscescentes, nebulosæ , litura sub stigmatibus ordinaris manifestis albido- circumscriptis, fascia externa diluta ciliüsque canis ,—striola transversa flexuosa alba nigra- que juxta angulum posticum punctisque cili- aribus nigris; —posticæ externe nigræ, basi pallidæ, cilüis albis. Hæc species Cuculliam Gnaphali inter et €. spectabilem formam mediam repræsentat; quo ad colorem magis accedit ad Cz spectabilem , a qua differt præcipue strigis, seu lineis transversis or- dinariis luteis deficientibus: uncinulus , seu linea flexuosa juxta angulum posticum eæ communis est cum Cucullia Gnaphalii, a qua autem düiffert co- lore omnino diverso. Cepi in promontoriis Uralensibus occidentalibus sub finem Junu. : 3 18. PLUSIA ILLUSTRIS. Var. Uralensis. Hæc Plusia ita affinis P. illustri, ut pro specie peculiari eam proponere non audeam, quamquam _ primo adspectu valde diversa videiur: sola erucæ | observatio rem decernere potest, an species sit, an | varietas. — Alæ anticæ videntur paulo breviores , quam in P. illustri genuina; fascia externa antice minus convergit, macula obliqua foras disci, 554 locum stigmatum ordinariorum occupans, quæ in specie genuina obsoleta et externe extincta, in hac varietate omnino distincta et ubique argenteo- circumscripla est; præterea lineæ transversæ ala- vum anticarum minus obliquæ videntur. Volat frequenter in promontoris Uralensibus, mense Julio; species genuina volat circa Casanum. 19. PLUSIA MACROGAMMA.. D P. Alæ anticæ fuscæ, nebulosæ, ubique orichalceo- micantes, strigis ordinarns hic illic argenteo- signatis, signo disci literam y referente ma- jusculo , argenteo, codicula crassa horizontali prædito;—posticæ fuscescentes, externe nigri- cantes: strigis duabus pallidis. Simillima Plusiæ Gammæ, et alarum anticarum pictura eadem est, quo ad colorem autem mMagIs accedit PI. Jotæ; facile cognoscitur codicula magna et crassa literæ y: ea codicula non oblique pro- tensa est , ut in PI. Gamma, sed horizontaliter , seu longitudinaliter, ita ut ea et margo alæ posticus parallela sint. In latere inferiore alæ omnes eodem modo pictæ sunt, quo in PI. Jota. ne Volat in provinciæ Orenburgensis Baschkiria et } promontoris Üralensibus, Julio. 20. HELIOTHIS PULCHRA. Tab. V. Fig. 8. _H. Alæ anticæ purpurascenti-nigræ , externe olt- vaceo-pulveratæ, fascia media interrupta ma- | D99 . culaque punctiformi media lutescenti-albis;— posticæ atræ, macula media rotunda alteraque juxta marginem internum trapeziformi can- didis, cils albis. Eadem magnitudine, qua Heliothis Ononis. Fa- seia alarum anticarum alba juxta marginem posti- cum bidentata est, antice autem bipartita: crus externum marginem anticum attingit ibique infle- ctitur; crus internum autem ante marginem anti- cum puncito magno rotundo albo terminatur. Habitat in campis Orenburgensibus. 21. ANTHOPHILA AMASINA. A. Alæ anticæ pallide purpureæ, basi pallide luteo-olivaceæ , externe pallide grisescentes , _omnibus coloribus dilutis et confluentibus, — serie externa punctorum alborum;—posticæ nigricanti-griseæ. : Fadem magnitudine et statura , qua N. Rosina Hub. tab. 61. fig. 299., quæ pariter , una cum Purpurina, in campis Orenburgensibus invenitur ; differt coloribus alarum anticarum omnibus con- fluentibus et dilutis , strigis secernentibus nullis ; serie punctorum alborum, ab angulo antico oblique ad marginem posticum ducta, et ceteris. Volat sub finem Maji et Junio in campis Oren- burgensibus. 596 GEOMETRAE, 29. ACIDALIA STRAMENTATA. A, Alæ pallide lutescentes, fimbriis concoloribus, strigis transversis subquatuor undulato-flexu- osis luteo-fuscescentibus, dilutis. Eodem colore, quo Acid. pallidaria eique simil- lima , sed paulo mimor, alæ anticæ minus acutæ et strigæ transversæ non omnino parallelæ, mediæ flexuosæ. Hab. in promontoriis Uralensibus et campis ad- æ ] acentibus. 23. ACIDALIA APPENSATA. À. Alæ anticæ griseæ, rude nigro-pulveratæ, pun- ctis ciliaribus ternatis nigris, fasciis duabus pallidis;—posticæ nigricanti-griseæ , maris ap- pendice basali minuto. Excepto colore flavida, aut virescente, deficiente, hæc species simillima Acidaliæ viretatæ, magni- tudo et strigarum dispositio omnino eædem sunt; pariter et alæ posticæ maris appendice minuto, in earum margine interno summæ basi aflixo, instru- ctæ sunt, eodem modo ac in Viretata. Volat non raro in provinciä Casanensi 1bique ab illustrissimo D. Fuchs primo detecta. 997 24. ACIDALIA AFFECTATA: . À. Alæ omnes ubique strigis undulatis fuscis et griseis dilutis æqualiter alternantibus tectæ , cilis fusco griseoque varüs anticæ puncto medio nigro , posticæ margine externo grosse dentatæ. (Abdomen maris alis posticis longius). Subsimilis Acid. riguatæ, sed major; distmguitur alis posticis distincte dentatis. Volat ad Volgam inferiorem, circa Sareptam, Kamyschin, etc., Majo. 25. CIDARIA PULCHRARIA. Tab. VI. Fig. 9. GC. Alæ anticæ albido-cmereæ , apice ferrugineo, striga dentata obliqua foras terminato , — strigis nonnullis basalibus strigaque submar- gimali denticulata nigris , obsoletis; — posticæ griseæ, externe strigis undulatis obscurioribus signatæ. | Parva, eadem magnitudine, qua Cidaria tristata vel paulo mimor; quo ad picturam autem subsi- milis est Cid. derivatæ , aut Cid. rubidatæ; striga externa nigra, apicem ferrugineam terminans, eadem directione protensa est, qua in Cid. de- rivata. è Capta circa Casanum a celeberr. D. Fuchs. 26. ZERENE ALBIDATA. Tab. VI. Fig, 10. Z. Alæ albæ , margine externo lato pallide nigri- cante, striga submarginali denticulata alba DA 58 partito,—strigis mediis obsoletis detritis fu- scescentibus : anticæ macula magna costali media nigra strigaque obsoleta nigricante summæ baseos. Simillima Larentiæ Centaureatæ, quam æquat magnitudine , item picturæ distributio non differt et primo adspectu eandem speciem esse videtur, alæ autem multo breviores; etiam breviores sunt, quam in Zerene fluctuata , cum qua pariter, quo ad picturam, convenit, (quamquam duplo. minor est), qua de causa generi Zerenæ eam adnumeravi et juxta Z. fluctuatam inscripsi. Volat in provinciæ Casanensis sylvaticis, Junio. PVRALIDES. 27. HERMINIA RECTALIS. H. Palpi recurvi acuti, thorace breviores; pedes mutici;—alæ anticæ fuscescenti-griseæ, linea externa transversa recta albida, strigis duabus mediis punctoque medio fuscis : — posticæ sordide griseæ , linea submargimali albida fracta. 4 | Paulo minor, quam Herm. Tarsiplumalis eique subsimilis ; differt alis griseis, non fuscis, —pedibus mutiCis , non barbatis ,— et linea externa albida alarum .anticarum recta , margin POSRES perpen- “diculariter imposita. 299 Volat in provinciæ Casanensis et Orenburgensis sylvaticis, Julio. 98. PYRALIS NOCTUALIS. P. Palpi longitudine capitis, hirti;—alæ anticæ fuscescentes , fusco-pulveratæ , puncto medio fusco obsoleto strigisque duabus transversis albidis , postice approximatis; —posticæ albæ, margine externo et interno latis nigris, relictis cils albis. Eadem magnitudine, qua Pyr. angustalis, sorpue autem crassum, habitu Noctuarum. Volat in promontoriis Uralensibus occidentalibus provinciæ Orenburgensis. : 29, BOTYS LANGUIDALIS. B. Alæ albo-flavescentes, sordidæ: anticæ stigma- tibus ordinariis annuliformibus strigaque trans- versa externa sinuata fuscescentibus; —posticæ pallidiores , puncto medio strigisque duabus externis, Cum margine parallelis, nigrican- .ubus. Minor quam Botys cinctalis, cui subsimilis, sed alæ breviores, eadem forma, qua in Scopula pulverali. - Volat in provinciæ Casanensis sylvaticis, Junio et Julio. : | | * En 260 30. CHOREUTES PULLULALIS. Ch. Alæ nigræ: anticæ strigis duabus, basali et externa , albis,—punctis pluribus disei atro- cinctis serieque punctata marginali argenteis ; — posticæ rudimento strigæ externæ albo. Minuta, duplo minor , quam Choreutes vibralis, cui similis. —Hab. im provincia Casanensi. 31. PYRAUSTRA ATROSANGUINALIS. P. Alæ cils albis: anticæ angulo antico acuto, purpureo-atræ, macula subcostali media lu- tescente;—posticæ aterrimæ , fascia media an- gusta flava. Minuta, duplo minor , quam Pyr. ostrinalis; ce- terum ei similis; differt alis anticis acutis, fascia flava alarum anticarum recta; et reliquis. | Volat in provincia Casanensi et Orenburgensi, in promontoris Uralensibus, Junio. 32. PYRAUSTA PELTALIS. Tab. VL Fig. 11 . P. Alæ antcæ lutescenti-fuscæ , spatio terminal lutescente, strigis duabus maculisque ordina- ris nigris,—posticæ lutescentes, puncto basali fasciaque externa nigris, ciliis fuscis. Duplo, vel triplo major, quam Pyrausta cespita- lis. Alarum anticarum color primitivus pallide ‘ochraceus est, pulvere fusco superstrato adum- : 561 bratus, excepto spatio terminal, seu extimo, vix infuscato ; striga basalis nigra dentem, seu angulum magnum emittit; Striga externa nigra pallidaque et flexuosa est; maculæ ordinariæ sat magnæ atræ. Âlæ posticæ pallide ochraceæ, puncto basali fa- sciaque externa atro-fuscis. Alæ omnes linea atro- fusca ciliisque fuscis terminantur. Volat ad Volgam inferiorem et in promontorns Uralensibus, Junio. 33. PYRAUSTA FURVALIS. Tab. VI. Fig. 12. P. Alæ anticæ fusco-nigræ, ciliis concoloribus , fascia externa flexuosa albida dimidiata , striola apicis maculaque media atro-fuscis; — posticæ nigræ, ciliis albis. Eadem magnitudine , qua Pyrausta cespitalis. Pagina alarum inferior a superiore discrepat: in alis anticis nigro-grisea est, cum fascia externa alba et maculis duabus ordinariis migris puncti- formibus: in alis posticis nigra, margine antico cils radiis fasciaque lata externa albidis, dilutis. Volat in provincia Casanensi. / 34. PYRAUSTA ARUNDINALIS. Tab, VI. Fig. 13. P. Alæ anticæ sublanceolatæ, fusco-brunneæ, ciliis nigricantibus , maculis duabus mediis albi- cantibus obsoletis;—posticæ aurantiacæ, fascia media fasciaque terminali atris , relictis cilus albis. 562 Omnium Pyralidarum fortasse minima et ab omnibus Pyralidarum generibus alarum forma discrepat , cum autem sola hæe species mihi nota, novum genus constituere nolui et Pyraustis interim adscripsi. Alæ angustæ, sublanceolatæ, elongatæ; anticarum margo anticus margine externo fere triplo longior est. Volat in arundinetis circa Casanum, Junio: 35: HERCYNA SCABRALIS. H. Antennæ maris subpectinatæ; — alæ anticæ luteo-fuscescentes , albo-mixtæ, cilis concolo- ribus , fascia basali fasciaque externa rectius- cula albis, dilutis; —posticæ albidæ , externe infuscatæ, ciluis concoloribus. Eadem magnitudine, qua Hercyna alpestralis, colore autem maxime diversa et subsimilis Herc. ablutali, aut centonali. Volat in provincia Casanensi et in promontorus Uralensibus sub finem Junii et Julio. TORTRICES. 36. TORTRIX GILVANA. T. Alæ anticæ gilvæ , fusco-reticulatæ , fascia ses- quialtera obliqua foras fusca; posticæ luteo- nigricantes. Eadem magnitudine et summa aflinitate, qua Ÿ. consimilana; differt colore paulo obscuriore, striga LA 63 | obliqua foras externa deficiente , et ejus loco ma- cula costali; nec non fascia interna obliqua foras subinterrupta. Volat sub finem Maji et Junio in provinciæ Ca- sanensis sylvaticis. 37. TORTRIX HYDRARGYRANA. Tab. VI. Fig. 14. T. Alæ ciüis albis: anticæ ferrugineo-brunneæ, ma- culis magnis argenteis subsex; posticæ nigri- cantes. Duplo vel triplo major, quam T. latoniana. Ma- ximam alarum anticarum partem maculæ argen- ieæ occupant, quorum duæ magnæ basales: altera costalis, annulum ovalem repræsentans , altera po- stica, vittam longitudinalem exhibens; duæ magnæ mediæ: altera costalis obliqua foras, altera postica longitudinalis securiformis; et tandem duæ api- cales: alterna costalis minuta , altera magna obli- qua, in ipso angulo alæ antico locata. Volat Junio in promontoriorum Uralensium herbidis; rara. TINEAE. 38. CHILO ACUTELLUS. Ch. Alæ anticæ latiusculæ angulo antico acuto , dilute cervinæ, ciliis costaque tenuissima albis ; posticæ e cervino albæ, cilis albis. 564 Majuscula, major quam Ch. Aquilellus et alarum anticarum forma alia: sunt externe multo latio- res, margine externo subflexuoso et angulo antico acuto ; earum superficies plane immaculata , ad marginem costalem autem color rufescens Satura- tior est; costa ipsa tenuissime alba ciliaque sunt alba, vel nivea. | Volat in campis herbidis Orenburgensibus. 39. PHYCIS SQUALIDELLA. Ph. Alæ anticæ fusco-griseæ , pulveratæ, fasciis duabus denticulatis nigris albidisque; posticæ nigricantes, cils albis. Paulo minor, qum Ph. legattella eique subsi- -milis, alæ autem paulo breviores et latiores; str1- gæ alarum anticarum , seu fasciæ, sunt approxi- matæ, punctumque medium deficit. Volat ad Volgam inferiorem, Majo. 40, PHYCIS PROPINQUELLA. , Ph. Alæ anticæ fusco-griseæ , pulveratæ, punceto medio strigisque duabus albidis: interna o- bliqua foras, externa obliqua sinuato-dentata ; | posticæ nigricantes, cilis albis. Eadem magnitudine et alarum forma , qua præ- cedens eique similis; differt puncto medio albido fasciaque interna obliqua foras, eodem modo, quo e. gr. in T. achatinella Hüb. Tab. 66. fig. 451. Volat in provinciæ Orenburgensis sylvaticis. 565 41. ADELA AUPROPULVERELLA. A. Alæ subpellucidæ, cilüs nigricantibus: anticæ -violaceo-fuscæ, nitidæ, pallide aureo-irroratæ ; posticæ nigricantes. Quo ad alarum formam similis Adellæ Pilellæ , sed paulo minor, et antennæ breves, vix corpore longiores. Volat haud raro in sylvaticis Casanensibus, April et initio Mai. N° IITL 1842, : 37 FLORA BAICALENSI-DAHURICA SEU DESCRIPTIO PLANTARUM IN REGIONIBUS CIS- ET TRANSBAICALENSIBUS ATQUE IN DAHURIA SPONTE NASCENTIUM Aucrore Nicorao TurczAnINow. Ordo XL SILENEÆ Fenzl. Caryophyllearum subordo DC. prodr. [ p. 8351. Calyx monophyllus , apice 5—6 dentatus, den- _tibus æstivatione imbricatis. Petala totidem, caly- cinis dentibus alterna, cum staminibus carpophoro plus minusve evidenti et elongato inserta. Stamina numero petalorum dupla , alterne petalorum un- guibus adnata, vel numero petalorum æqualia et cum his alternantia. Ovarium liberum , a basi ultra medium 2—5 loculare, vel basi tantum ob- solete loculare , multiovulatum , placenta centrali, superne saltem libera. Styli 2—5 distincti. Cap- sula dentibus 4—6—10 dehiscens, vel pericarpium l 567 subcarnosum , indehiscens. Semina albuminosa , embryo periphericus, radicula ad hilum versa. Folia opposita exstipulata. Koch syn. JL Germ. D. 22. | Tribus I. DIANTHEÆ Kunth Flor. Berol. I. p.100. .Capsula apice dentibus vel valvulis dehiscens , polysperma. Sémina oblonga vel ovalia, compressa, dorso convexa , facie plana vel convexiuscula me- . dio longitudinaliter carinata vel marginibus invo- lutis canaliculata , placentæ centrali columellari peltatim affixa. Embryo excentricus, rectus. 64. DIANTHUS Zinn. gen. n. 565. Gærtn. I. p. 227. t. CXXIX. J. 13.— Lam. ill. t. 376.—Schkuhr t. CXXI.—Dianthi sectio Car y- ophyllum Endl. gen. n. 5244. Calyx 5 dentatus, basi squamis fultus. Petala 5 ad faucem in unguem linearem contracta. Stamina 10. Siyli 2. Capsula unilocularis, apice 4 valvis. Semina peltata , hinc convexiuscula, illinc con- cava et carina prominula perducta Aoch sun fl. Germ. p. 94. 902, DIANTHUS VERSICOLOR Fisch. D. caulibus erectis vel adscendentibus , simplici- bus, ramosisve ; floribus solitariis fastigiatis ; bracteis squamisque calycinis ovatis acuminatis calycem dimidium subæquantibus patulis; peta- 0 568 “ lorum (ungue maculatorum et barbatorum ) la- mina inciso-crenata. Pge. in Ledeb. fl. Alt. I. p. 134. D. versicolor Fisch. in DC. prodr. I. p. 358. æ# D. dentosus Fisch. in £Ledeb. fi. Alt. loc. cit.—Reichenb. icon, bot. VI. f. 743. 744. D. inodorus Pall. itin. II. p. 523? Ad varietates sparsifloras D. Seguierii Vill. fasperi W. seu collini W.et K.) videtur pertinere. Variat squamis . Ja'ioribus et angustioribus , longius breviusque mucro- natis. Petala in speciminibus floræ nostræ semper rosea, ungue pallidiore, maculis atropurpureis picto, pilisque sparsis vestito, vidi, ex viciniis autem Jacutiæ specimen albiflorum possideo. Ubique in collibus siccis atque in pratis herbosis et sylva- ticis vulgatissimus. Floret a medio Maii per totam æstatem. 2, 203. DrantTaus suPErBuSs Z.. } D. caule paniculato uni-multifloro, floribus soh- tariis; squamis calycinis ovatis breviter mucro- natis, tubo triplo brevioribus; petalis ultra me- dium in lacinias capillares multifidis , fauce pilosis; foliis viridibus lineari-lanceolatis , acu- minatis. 9). superbus ZLinn. sp. 589.—DC. prodr, I. p. 365 Spreng. syst. ves. Il, p. 319. =Tedeb. fl: Alt EPS 137.— Koch syn. fl. Germ. p. 98. #. rubicundus Seringe in DC. prodr. l, c. pe- talis purpureis. L \ 69 Hæc varietas tantummodo apud nos occurrit, ubique in pratis sylvaticis copiose crescens. Floret Junio et Julio. D}. Tribus IL LYCHNIDEÆ Fenzl in Endl. gen. 19% 1° Capsula apice in dentes vel valvulas dehiscens, vel baccata indehiscens, polysperma. Semina glo- bulosa, reniformia vel lenticularia , umbilico mar- ginali funiculis distinctis aflixa. Embryo periphe- ricus, annularis vel hemicyclicus. 65. GYPSOPHILA Zinn. gen. n. 563, Lam. ill. t. 375.—Schkuhr t. CXX.-— Gypsophileæ sectio Struthium Endl. gen. n. 5245. - Calyx 5-dentatus vel 5-fidus, basi nudus. Co- rolla 5 petala; petala basin versus sensim cuneato- attenuata. Stamina 10, styli 2. Capsula unilocula- ris, apice 4-valvis Semina reniformi-globosa. — Petala alba vel dilute rosea. Koch syn. fl. Germ. p. 93. 904. GyrsoPpuiLA ALTISSIMA Linn. G. caule erecto stricto glabro; folus oblongo-lan- ceolatis 3—5-nervus glabris, basi connato-vagi- nantbus ; panicula trichotomo-ramosa ; petalis lineari-oblongis stamina subæquantibus ( vel brevioribus ) Bge. in Ledeb. fl. Alt. IL p. 126. 9 10 u. vulgaris: caule lævi, foliis oblongo- lanceolatis; panicula glandulosa; stamini- bus petala paulo superantibus Bge. ibid. G. altissima Linn. sp. 582.—DC. prodr. I. p. 352.— Spreng. Syst. veg. IT. p. 372. Lychnis caulibus dichotomis, corymbis fastigiatis, foliis lan- ceolatis trinerviis Gmel. fl. Sib. IV. p. 143 n, 40. t. LX. Calyx viridis, dentibus margine tenuissimo albido; petala alba oblonga, apice tandem latiora. Ad fl. Angaram in pratis montosis ee non procul a Balagansk. Floret æstate. D 205. Gyrsopniza Gueuit Bge. G. glabra , glauca , basi lignescens , caulibus sub- erectis (adscendentibusve) apice paniculatis ra- mosis ; foliuis lineari-oblongis , carnosis subtri- quetris (aut lineari-oblongis utrinque attenuatis, planis); panicula laxa, glabra; petalis emargina- tis calycem duplo quadruplove, genitalia paulo superantibus Bge. in fl. Alt. I. p. 128. G. Gmelini ZLedeb. ic. pl. JL, “ROSS. Alt ill, 1,409 G. Patrini et thestifolia Séringe in DC. prodr. I p. 353 et 354. \V Planta valde polymorpha, formas satis dissimiles, sed in- termediis arcte sejunctas, colligens. Calycis dentes acuti albidi, nervo medio atroviridi a basi calycis ad apicem dentis percursa. Petala plerumque rosea, rarius alba. Varietates aut formæ inter limites floræ nostræ obser- vatæ sequentes 8 u. Patrini fl. Alt.: foliis angustissimis car 571 rinato-triquetris, subfiliformibus , plerum- que obtusis, inferioribus internodia ad- æquantibus, superioribus iisdem breviori- bus, panicula pauciflora , petalis calyce subduplo longioribus. In rupibus ad torrentem Dschylgyn, prope fl. Oka , legit cl. J. ÆAirilow. Simillima huic, sed caule elatiori , pe- dali et sesquipedali, paniculaque laxa ramosissima dis- crepans, abunde provenit in rupibus ad fluvium Ircut sitis , €. gr. prope pagum Wedenskaja. Hanc prius nomine Gyps. rupestris salutavi. #. cespitosa: caulibus circiter semipedali- HS dense CeSpitostrs , joiris oblusisSsimis, panicula ad apicem caulis congesta, di- trichotoma, petalis angustioribus calyce subduplo longioribus. In alpe Kawokta et in rupibus subalpinis vicinis. y. intermedia: sesqui et bipedalis, foliis Li- neam latis, utrinque attenuatis acutis, pla- niusculis aut medio parum convexis, pani- cula ramosa, petalis calyce duplo et triplo longioribus, In teste lapidosis deserti ad fluvium Dschicla atque in campis Dahuriæ. Ô. Dahurica: præcedenti simillima at folia latiora, duas lineas plerumque lata, plana, érassiuscula., Petalautin præcedente apice dibatate. 172 In campis Dahuriæ frequens , nec non ad acidulam Po- gromezensem et alibi in deserto Chorinensi. Specimen unicum legi, foliis inferioribus usque ad semipolli- cem latis. Ad hanc varietatem G. acutifolia Fisch. accedit, diversa tamen panicula semper glandulosa® et calycibus obtu- siusculis; G. graminea Sibth. et Sm. fide speciminis Kotschyant n. 64. varietatibus « et f. proxima distin- guitur etiam panicula glandulosa et staminibus corolla duplo brevioribus ; G. Uralensis Less. vero caulibus magis dense cespitosis, paucifloris, panicula glanduloso- pubescenti et staminibus petalis duplo brevioribus recedit. Omnes varietates florent Junio, Julio et passim Au- gusto. ©}. 66. SILENE Linn. gen. 567. Gærtn: 1 p. 235. 1.. CXXX, j. 8, Lam, 11,08 377. — Schkuhr tt. CXXI (sub Cucubalo) et CXXII. Calyx 5-dentatus, nudus. Petala 5, unguiculata. Stamina 10. Styli 3. Capsüla basi trilocularis aut. unilocularis, apice 6-valvis. Semina reniformia , globosa aut lenticularia. Subgenus |. EUSILENE. Capsula basi septis membranaceis ad apicem evanescentibus, trilocularis. —Silene Endl. gen. pl, n, 2246. l 573 Sectio I. Arocron. Inflorescentia corymbosa vel corymboso-pani- culata : caulis dichotome divisus cum pedicello solitario ebracteato in dichotomia et pedicellis terminalibus bibfracteatis, cum ex axilla harum bractearum non amplius ramuli emergant. Koch syn. fl. Germ. p. 105. 206. SILENE INFLATA Smith. S. panicula terminali dichotoma , floribus alaribus terminalibusque ; calycibus ovatis inflatis, multi- _ striatis, reticulato-venosis glabris, dentibus ova- _ tis, acutis; petalorum laminis bipartitis basi bituberculatis, foluis ellipticis lanceolatisve acu- _ minatis. Koch [. c. a. vulgaris: foliis oblongo-lanceolatis,mar- gine tenuissime serrulato-ciliatis, cæœterum glaberrimis, caule elato. S.üinflata Smith fl. Brit. 2. p. 167.—DC. prodr. I. p. 368 —Spreng. syst. veg. IT. p. 415.—Bge. in fl Alt. IT, p. 138. Cucubalus Behen ZLinn. sp. 591.— Willd. sp. pl. IL. p. 684. Lychnis Cucubalus calycibus subglobosis glabris, reticulato- . venosis, capsulis trilocularibus , corolkis subnudis Gmel. HD Si0 17) p. 136,17. 28. An thophorum breve glabrum. Crescit in pratis herbosis passim, Floret Julio. 2, 574 Sectio II. OrTrres. Inflorescentia paniculata vel racemoso-panicu- lata. Flores in paniculam dispositi, vel pyramida- lem latiorem, vel racemosam angustiorem ; forma- tam e ramis oppositis, dichotome divisis, cum pedicello in dichotomia, rarius e ramis repetito - dichotomis. Panicula mutatur in racemum verti- cillatum , si rami breviores fiunt vel. penitus de- ficiunt, et in racemum simplicem , si solus flos primarius ramorum explicatur. Koch syn. p. 101. a) Calÿces subinflati decemstriati, striis brevioribus sinubus calycis oppositis el longioribus dentes percurrentibus sub an- gulo plerumque acuto anostomosantibus. Anthophorum pubescens. 207, SILENE JENISSEA Steph. herb, S. panicula glabra, plerumque racemiformi: ramis nempe ad pedunculos umnifloros reductis, aut inferioribus quaternis ternisque vel 4—6-floris. racemosis; floribus erectis; calycibus glabris; petalis bipartitis fauce coronatis unguibus bast valde angustatis, non ciliatis; folus. crassius- culis oblongo-lanceolatis, linearibusque acutis, basi ciliatis ;: caulibus erectis aut subadscen- dentibus. 5, Jenissea Steph. herb. ex Bunge suppl. ad fl. Alt: act. acad..sc. Petr. p.,544. 579 S. Jenisseensis Willd. enum. P: 479. n. TP Otth in DC. prodr. I p. 374. S. viscaginoides Otth in DC. prodr. I. p. 368. (suadente cl. Bunge loc. cit., qui excludit etiam synonymon #orne- manni hort. Hafn. suppl. 4. p. 49 et illud ad S. Tata- ricam ducit. j S. Baicalensis T'urcz. pl. exsice cum varietatibus. S. tenuis Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 218. (exceptis dua- bus varietatibus Silenem ambiguam meam constituen- tibus } ; Caulis basi pubescens aut glaber , folia inferiora plerum- que per totam lJongitudinem ciliolata , inferiora sæpe tantum prope basin. Vaginæ margine membranaceo in hæc et in aflinibus, cinctæ. Appendices petalorum duo distinctæ breviores obtusæ aut longiores acutiusculæ e denticulis duobus , apice liberis , laminæ petalorum ad- natis constantes. Distinguitur a sequente petalis appen- diculatis (coronatis), unguibus basi valde angustatis fili- formibus et panicula glabra, non viscida, a S.tenui W. iisdem characteribus atque unguibus eciliatis. Variat: œ. vulgaris: caulibus erectis elongatis (ses- quipedalibus); foliis linearibus, medio ta- men paulo latioribus, radicalibus 4-polli- caribus; floribus majoribus subinflatis. ©. intermedia : caulibus erectis circiter 10- pollicaribus; foliis lineari-setaceis abbre- 1 viatis (1:—2-pollicaribus); floribus minori- 2 bus, angustioribus. y. parviflora: caulibus subadscendentibus pedalibus et sesquipedolibus; folits linea« ribus angustis, abbreviatis (1:—2-pollica- 976 ribus); floribus duplo quam in # minori- bus, angustis. ; Ô. setifolia: caulibus subadscendentibus, semipedalibus, ad nodos sæpe infractis; foliis lineari-setaceis abbreviatis (1:—-2 pollicartbus > arcuatis : .fombas æt vn var. y. s. latifolia: caulibus erectis; foliis lineari- lanceolatis, nervo medio subscabris, utrin- que ad, lentem venruculis Cxasperutis floribus magnitudine var. «, appendicibus elongatis. Limites inter quatuor priores varietates fiustra quæsivi. Varietas :, quasi media inter hanc speciem et S. dasy- phyllam, potius tamen ad S. Jenisseam ex unguibus petalorum eciliatis refertur : nec desunt specimina in- termedia transitum demonstrantia. Varietas & in rupibus umbrosis et in montosis herbosis satis communis €. gr. ad Baicalem prope Listwenishnaja, ad pagum Alsak etc; » et ; in campis Dahuriæ leciæ; ® in lapidosis transbaicalensibus siccioribus apricis at- que in montosis copiossima; « in rupibus umbrosis ad fluvium Irkut , in superiore ejus regione, nec non ad fl. AÂAmur crescit. Florent Junio et Julio. 2. 208. SILENE AMBIGUA "1. y S. panicula viscida , plerumque racemiformi; flori- bus erectis; calÿcibus campanulatis decemstria- tis glabris; petalis bipartitis fauce nudis: ungui- bus basi dilatatis ecilhatis;, folus crassiusculis Dan angusto-linearibus acutis glabris , margine cilio- latis; caulibus erectis aut subadscendentibus, a. major: panicula magis viscosa, caulibus elatis pedalibus et ultra; floribus inodoris. #8. odorata: panicula minus viscosa , cauli- bus multicipibus Ssemipedalibus; floribus odoratis. Species media inter præcedentem et sequentem, nec utræque associanda. Habitus potius præcedentis a qua tamen characteribus supra expositis abunde diversa, a sequente differt præcipue unguibus petalorum eciliatis. Legi varietatem :. in pineto sabuloso ad fluvium Barguzin, desertum hujus nominis terminante; £. in arena mobili riparum insulæ Olchon. Florent Junio et Julio. De 209. SILENE TENUIS W. S. floribus in racemo glutinoso subsimplici oppo- sitis ternisve erectis, calycibus campanulatis glabris decemstriatis, petalorum unguibus dila- tatis ciliatis, fauce nudiuscula, limbi bipartiti lacinüis angusto-linearibus rectis; foliis lineari- bus longe attenuatis serrulato-ciliolatis; caule erecto folioso. Bge. suppl. ad fl. Alt. p. 545. Plantam hanc ex auctoritate amic. Bungei in floram nostram recepi, ipse illam non inveni et specimina Dahurica non vidi. 910. SILENE DASYPHYLLA M. S. panicula glabra, plerumque racemiformi, rarius ramis inferioribus racemosis composita; floribus Un 578 erectis; calycibus subinflatis decemstriatis gla- bris, petalis bipartitis fauce coronatis, unguibus basi tenuiter ciliatis, foliis crassiusculis lineari- lanceolatis linearibusve, utrinque pube brevi scabris; caulibus erectis aut subadscendentibus, inferne ad medium pubescenti-scabris. In campis subalpinis ad fluvium Oka et torrentem Alad- scheja. Fioret Julio. 9. à S11. SILENE CHAMARENSIS 1. hi panicula viscida racemiformi pauciflora: flori- bus patulis subnutantibus; calycibus decemstria- tis inflatis glabris; petalis bipartitis fauce coro- natis, unguibus ecihiatis;, foliis membranaceis lineari-elongatis , glabris, margine serrulato-sca- bris; caulibus erectis, glaberrimis. S. viscaginoides Turcz, pl, exsicc. non Ofth, nec Hornem. Proxima S. Jenisseæ, ambiguæ et dasyphyllæ , sed foliis atrovirentibus substantiaque eorum multo teneriore primo intuitu dignoscitur. Præterea panicula viscida a S. Jenissea; eodem charactere, foliis glabris et unguibus eciliatis a S. dasyphylla; petalis fauce coronatis a S. ambigua èt tenui, denique ab omnibus floribus subnutantibus diversa. Crescit in alpe Chamar et in rupibus ad Schebutui; varie- tas minor in alpe Kawokta et ad lacus Tessenses obser- vata Floret Julio. «b) Calycibus chavatis aut cylindrre anthopho ro pubescente. F4 297 (Ke 219. SILENE REPENS Patr. S. panicula abbreviata simplici racemiformi aut composita, calycibusque striatis pubescentibus; petalis bipartitis fauce coronatis, lobis rotundatis; genitalibus exsertis; foliis lineari-lanceolatis, ra- rius lanceolatis vel linearibus, caulibusque basi repentibus pubescentibus. S. repens Pair. in DC. prodr. IL p. 579.=—Spreng. syst. veg. IL p. 405.—Ledeb. fl. Alt. II. p. 150.—icon. fl. RasS ALT. 19. 495, u. vulgaris: foliis lineari-lenceolatis, cal y- cibus clavatis. D Zetoka: folrcs lanceolatis, calycibus cylindricis subinflatis; caulibus sæpe ra- moOSLs. 7. angustifolia: foliis linearibus, floribus minoribus, calycibus clavatis. -Ubique in herbidis: varietatem latifoliam in umbrosis ad fl. Schilka inveni, angustifoliam in siccis ad fl Argun. Floret Junio, Julio. 9. 913. SILENE NUTANS Z. S. panicula composita, floribus pendulis calycibus- que clavatis, striatis, viscoso-villosiusculis; pe- talis bipartitis faucé nudis ; foliis radicalibus spathulatis vel spathulato-oblongis acutis in pe- tiolum longe attenuatis , caulinis oblongis cau- leque simplici erecto pubescentibus. S. nutans. Linn. sp. 596.— DC. prodr. I. p. 317.—Spreng. 580 syst. veg. IL p. 414.— MB. je Taur. Cauc. I. p. 331. Ledeb.\ fl) "AN TE p; 1447.— Koch syn. fl Germ. pe 102. Lychnis Silene, foliis lanceolatis, caule paniculato, floribus nutantibus , calyce striato , corolla convoluta Gmel. fl. Sib. IP. pl 188. 0. 30 ÉLIX. In sylvaticis prope Ircutiam alibique non rara. Floret Julio. 7: Subgenus IL SILENANTHE Fenzl in Endl gen. pl. n. 5246. (Saponariæ sectio.) Capsula perfecte unilocularis. An genus proprium distinctum a Saponaria stylis 3 et a Silene capsula uniloculari ? 9214. SILENE APRICA M. S. pubescens, panicula composita; calycibus cylin- dricis 10-striatis ; anthophoro brevi glabro: petalis bipartitis fauce coronatis , calycem VIX excedentibus , foliis lineari-lanceolatis acutis, caule erecto. S. aprica Turcz. in Fisch. et Mey. ind. sem. hort. Imp… Petr. p. 38. : Capsula apice 6-dentata. Semina reniformia dense muri- culata rufa. Ad nullam e sectionum hujus subgeneris a. celeb. Fenzl propositis pertinet. In montosis apricis prope Ircutiam , in transbaicalensibus atque in Dahuria. Floret Junio et Julio. 9,. 67. LYCHNIS Tourn. Lychnidis et Agrostemme spp. Linn.—Lychni- dis spp. DC. prodr.—Lychnis et Melandrium 581 Endl. gen. pl: n. 5250 et 5246. (sectio Sapo- nariæ.)—Schkuhr t. CXXIV. | Calyx 5-dentatus, nudus. Petala 5 unguiculata. Stamima 10. Styli 5 (rarius 4 in L Sibirica). Capsula unilocularis , apice dentibus 5 vel, 10 dehiscens. Subgenus I. LYCHNIS Endl. gen. l.\ Calyx apice dentibus 5, id est stylorum numero æquali dehiscens. Flores hermaphroditi. Sectio 1. GirTHaco Desf. cat. 159.2 DC. prodr. I ja POS | | Dentes calycis coriaces in lacinias foliaceas co- rollam excedentes elongati. 2 15: Prius GirTuaco Lam.: L: petalis retusis, laciniis calycinis tubum et pe- tala superantibus. Koch syn. fl. Germ. p. 108. L. Githago Lam. enc. 3. 643.— DC. prodr. L c.—Spreng. VSPSr veég. IT. p. 420. Le. Agrostemma Githago Linn. sp. 624. “Lychnis Agrostemma fl Alt. II. P- 184. © Lychnis Gmel. fl. Sib. IP. p. 136. n. 27. Inter segetes prope Ircutiam alibique passim invenitur. Floret Julio et Augusto. cr Sectio IL FE EuLYcHNIs Fenzl. Calyx membranaceus campanulatus cylindricus,, Ne 1849. 38 L 82 > clayatus vel turbinatus, dentibus corolla hypocra- terimorpha brevioribus. X 216. Lycais FLos cucurzt Z. L. petalis ultra medium 4-fidis: lacintis lineari- bus palmato-divergentibus; folüs caulinis lineari- lanceolatis Koch syn. p. 107. L. flos Cuculi Linn. sp. 625.— DC. prodr. I p. 387,— Spreng. syst. veg. Il. p. 421.—Ledeb. fl. Alt. IT. p. 187. Lychnis Gmel. fl Sib. IV. p. 145. n. 43. Perrara in regionibus nostris, ad viam, quæ ab Ircutia ad Listwenischnaja ducit, semel observata , nec postea re- perta. Floret Julio. 9,. 917. Lycnnis FruzLeEns Fisch. L. floribus 2—6 fastigiatis congestis ; calycibus clavato-turbinatis , arachnoideo-lanatis, antho- phoro brevi; petalis 4-partitis, fauce coronatis: laciniis exterioribus (multo brevioribus et an-* gustioribus) setaceis ; foliis ovato-lanceolatis cauleque erecto hispido pubescentibus. L. fulgens Fisch. in Sims bot. mag. ï, 2104.—DC. prodr. I. p. 386.—Spreng. syst. veg.. II. p. 421. Planta speciosa L. Chalcedonicæ habitu. Petala coccinea. In pratis herbosis ad rivulum Kamara, prope Arsunskoi Ostrog, atque ad fl. Argun, 30 circiter verstas a junctione ejus cum fl. Schilka. Floret Julio. 9. 218. Lycunis SAXATILIS. "M. L. pubescens, viscosa; foliis lanceolatis oblongisve, floribus solitariis racemosis vel paniculatis; caly- 583 cibus campanulatis ; petalis coronatis quadri- fidis: lobis lateralibus dentiformibus : anthopho- ro brevi; seminibus reniformibus immarginatis echinato-tuberculatis. Fisch. et Mey. ind. sem. hort..Imp. Petr. p. 32, Floribus albis, calycibus campanulatis , pedunculis elonga- tis, aliisque notis a præcedente, cui petalorum structura satis similis, abhorret. In saxosis præruptis ad fl. Schilka , in inferiore ejus re- gione. Floret Julio. 9. « 219. Lycunis ScerricA m. L. pubescens, floribus paniculatis: ramis paniculæ pedunculisque elongatis; calycibus campanulato- clavatis, reticulatis ; petalis bifidis coronatis calyces sequies superantibus, foliis lineari-lanceo latis (rarius linearibus), caulibus erectis. L. Sibirica Zinn. sp. 626.—DC. prodr. I. p. 387.—Spreng. SMSE. Ves. IT. p. 421. S Flores albi vel rosei, Styli plerumque 4, Anthophorum bbreve glabruim. | ‘!'Prope frcutiam in collibus siccis alibique vulgatissima. ” Floret Junio et Jnlio. 9, Sectio JIL. GASTROLYCHNIS Fenzl. Calyx membranaceus, fructifer vesiculoso-infla- tus , ellipsoideus vel ovatus. Corolla tubuliformis vel infundibiliformis, calyce brevior vel paulo longior. | 38* 584 290, LYcHNIS A PETALA ip: L. puberula, floribus 1 —4 nutantibus , dein erec- is; calycibus inflatis striatis, anthophoro brevis- simo pubescente; petalis exIguis bifidis, calycem subæquantibus, fauce nudis; foliis acutiusculis : radicalibus lingulatis in petiolum longe atte- nuatis, caulinis sessilibus linearibus aut lineari- oblongis, caule stricto; seminrbus discoideis mar- ginatis: marginibus inflatis. | | L. apetala Linn. sp. 626.— DC. prodr. I. p. 386. (excel. var. 8.)—Spreng. syst. veg. IL. p. 421. ( excl. synon. )— Wahlenb. fl. Lapp..n. 245. t. 7.— Bge. in oi ui AE, IT. p. 186. — suppl. p. 550. Lychnis Gmel. fl. Sib. IV. p. 137. n. 30. æ. foliis angustioribus, me lineari- bus, caule 1—4 floro. . | #. foliis latioribus, caulinis lineari-0b- longis, caule 1 floro Hanc formam ad fretum Kotzebuensem lectam vidi. Petala atropurpurea plerumque calÿycem paulo excedentia, interdum illo breviora , aliquando denticulis lateralibus brevibus instructa. Calyx minus .inflatus, quam in se-. quente, violascens Varietas « lecta in alpe humida ad fluvium Irkut, in subalpinis inter fl. Barguzin et alpem Kowokta; g. in pratis subalpinis ad fl. Tessa. Florent Julio. y. 291. Lycnnis œristis Bge. L. floribus solitarus , binis , ternisve cernuis, de- mum erectis; calycibus vesiculoso-inflatis, stria= 289 is; petalis bifidis calycem excedentibus revolu- us; folus lineari-oblongis acutis ciliatis, caule stricto nigro viscoso-villosiusculo ; seminibus reniformibus immarginatis solidis. Bge. in fl. Alt. I. p. 184. L. tristis Bge. l. c.—Ledeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. ill, t. 3.— Bge. suppl. ad Fa Alt. p. 550. Anthophorum pubesééns. Petala forma et colore præce- dentis, sed paulo majora. Folia ïllis var p. similia, at parum latiora et acutiora Semina mox punctis incon- $picuis exasperata, mox tuberculata. Habitat in alpe Schibet et in locis similibus alpinis et . subalpinis. Floret Julio. QU 299, Lycunis BRACHYPETALA Horneim. L. ‘pubéscenti-incana , rarius glabriuscula; floribus paucis ‘alternis (rarius oppositis , rarissime pe- dunculis inferioribus 2—3-floris), calycibus cylindricis Striatis : anthophoro brevi glabro; petalis bifidis fauce coronatis calycem exceden- tibus; foliis lineari-oblongis basi attenuatis acu- - tusculis; caule stricto; seminibus minutissimis réeniformibus granulats. L, brachypetala Hornem. hort. Hafn. suppl. (monente amic. Fischer in litt.) L. apetala P. pauciflora DC. prodr. I p. 386. L. pauciflora Ledeb. in méim. de l'Acad. des sc. de St. Pet. V. 337.— Bac. suppl ad fl. AU. p. 951. Specics habitu cum penultima, seminibus cum ultima con- veniens. Ab utraque distinguitur calycibus florendi tem. 86 pore vix inflatis, petalis dilute aut sordide rubentibus, nec atropurpureis, atque anthophoro glabro. Habitu magis adhuc ad Silenem apricam accedit. Media inter Eulychnides et Gastrolychnides. In pratis humidis Dahuriæ frequens , lecta etiam ad fl Tessa. Floret Junio et Julio. D. Subgenus Il. MELANDRIUM Rôhl. Deutsch. fl | re 190924. Sectio Saponariæ Endl. gen. n. 5246 c. Flores dioici. Calyx apice dentibus 10 , id est stylorum numero duplo dehiscens. 293. Lvcunis vesPErTiNA Sibth. L. petalis semibifidis coronatis; caule inferne vil- loso; folus superioribus ovato-lanceolatis , atte-- nuato-acuminatis, pedunculis calycibusque glan- duloso-hirtis ; capsula ovato-conica, dentibus porrectis , floribus dioicis Koch syn. fe Germ. pa TUz | . L. vespertina Sibth. fl. Oxon. p. 146. L. dioica F. Linn. sp. 126. L. dioica DC. prodr. I. p. 386. L, alba Müill. dict. L. arvensis Schkuhr Handb. I. p. 403. t. CXXIV.— Ledeb. JL AIS :VEL pe 187 In herbosis passim. Floret Junio et Julio. D. Ordo XII ALSINEÆ DC. fl. Fr. IF. p. 766. Caryophyllearum subordo DC. prodr. 4 p: 386 287 Calyx 4-5 sepalus, æstivatione imbricatus. Pe- iala totidem sepalis alterna. Stamina 10 vel pau- ciora , libera annulo e glandulis formato , magis minusve hypogyno æt evidenti, inserta. Ovarium hberum uniloculare , uni-multiovulatum , placenta centrali libera. Styli 2—5 distincti. Capsula in dentes valvulasque magis vel minusve profunde dehiscens. Semina albuminosa. Embryo peripheri- cus , radicula ad hilum versa. Folia opposita ex- stipulata , rarissime stipulata, stipulis scariosis. Koch Sn up 108: 68. ALSINE Wahlenb. ft. Lapp. 199. Alsine. et Spergularia Endl. gen. n. 5227 et 5218. Calyx 5, rarius 4 sepalus. Petala 5, rarius 4 integra vel læviter emarginata, Stamina 10 aut pauciora , filamenta omnia subulata. Ovarium multiovulatum. Styli 3. Capsula trivalvis. Koch sons p, 1 TT, Sectio I. SPERGUuLARIA Pers. Endl. gen. n. 5218S.—Lepigonum Fries. Folia linearia, stipulis scariosis ad basin aucta. .:294, ALSINE HALOPHILA. ( Arenaria Bge.) \ À. glanduloso-pilosa, caulibus erectis , ramosis. a! < ramis strictis; foliis carnosis lineari-filiformibus supulatis; floribus oligandris ; sepalis obtusis , duobus ovato-, cæteris lineari-ohlongis petala 588 duplo superantibus , capsula ovata brevioribus, seminibus ovatis immarginatis (rarius inferiori- bus 1—2 mag mats): lævibus. Bge. in fl. Al. IL. .p. 462. 4 Arenaria halophila Bge. l. c.—Ledeb. ic: pl. Fe Ross. Alt: ill. t. 414. Specimina nostra juvenilia minuta, 2—92--pollices alta, florifera , erecta , simplicia. Sepala duo angustiora, non omnino margine membranaceo destituta, sed basi anguste _ marginata. Petala rubra, calyce duplo breviora. Distin- guitur hæc stirps ab affini 4. marina Mert. ét Koch “u minore, cui etiam semina inferiora tantum alata , caule erecto non procumbente, nec adscendente, atque floribus oligandris. An satis? In uliginosis ad Gussinoie Ozero (lacum anserinum) in deserto Selengensi, parce. Floret Julio. ©. Sectio. IL. ARENARIUM Ser. in DC. prodr. I. p. 401. Fohia exstipulata, flores omnium albi.—4{sine Endl. gen. pl. n. 5227. 6 /{. Semina discoidea, fimbriato-radiata. 225. ALSINE PILIFERA 7. A. caulibus decumbentibus; foliis fasciculatis line- aribus, acutis rigidis basi pilis longis articulatis ciliatis, apice subserrulatis, nervi longitudinal: crasso subtriquetris , petalis oblongis , sepala oblonga, trimervia , anguste marginata obtusius- cula duplo superantibus, capsula valvis oblongis calycem duplo excedentibus. Had, Spergula laricina Linn. DC. prodr. I. p. 394. Arenaria laricina Cham. et Schlchid. in Linnæa 1896, p. 57.— Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 254. Arenaria pilifera Turcz. pl. exsicc. 1833. Alsine Gmel. fl. Sib. IF. p. 155. n. 61. Caules decumbentes vel prostrati foliosi, ramos floriferos vel caudiculos steriles ex axillis protrudentes. Rami plerumque simplices 1—4-flori, aut ramosi floribus usque ad 9, scabriusculi. In rupibus Dahuriæ maxime orientalis ad fluvia Schilka et Argun versus eorum junctionem. Floret Julio. 9. $ 2. Semina rentformia, immarginata. 996. Azsinxe arcTiIcA Fensl. A. cauhbus decumbentibus prostratisve, cæspitosis, -glandulosis umifloris; foliis uninerviis obtusis : radicalibus caudiculorumque angustioribus line- _aribus, caulinis latioribus oblongis glabris; pe- talis obovato-oblongis multinerviis sepala ob- longo-linearia obtusissima, obscure uni-rarius trinervia glandulosa duplo longioribus et latio- ribus ; capsulæ valvis oblongis, calyce paulo longioribus. Arenaria arctica Stev, in DC. prod 1 °p. 404.—Spreng. syst. veg. IT. p. 399. (excl. syn)—Bunge in fl. Alt. IT. p. 172. (excel. syn. À. Sajanensis Willd.)- Zedeb. ic. pl. ft. Ross. CAE ET) AUS. À, bryoides, ÂAltaica et serpens Fisch. ex DC. l.=<. | À. arctica & et 8. Pge. suppl. fl. Alt. p. 546. Foliÿa in nostris crassiuscula semper glabra: specimina . 90 vero borealia ad sinum Sti-Laurentii lecta ciliis mani- festis instructa. In alpibus quam Baicalensibus , tam Dahuricis non rara. Floret Junio. >. 297. ALSINE OÉCULTA Fisch. A. caulibus decumbentibus prostratisve cæspitosis glandulosis uni-paucifloris; foliis uninerviis sub- obtusis: radicalibus caudiculorumque angustio- ribus. linearibus , caulinis latioribus oblongis glabris; petalis linearibus trinerviis sepala line- aria Obtusiuscula, manifeste trinervia subæquan- tibus, eorumque duplo angustioribus; capsulæ valvis oblongis calyce paulo longioribus. Alsine occulta Fisch. in litt. ‘Arenaria occulta Fisch. in DC. prodr. 1 pr 408. (sub A, polygonoide).— Turcz. cat: pl. Baic. Dah. n::257. Arenaria stenopetala Turcz: ibid. n. 256. ( specimina cau- libus elongatis .. ; 1, À. Sajanensis Willd. herb. in DC. prodr. I p. 408? ( caly- ces uninervii dicuntur, an varietas ? ) À arctica ; et ©. Bge. suppl. ad fl. Alt. p.546. Præcedenti maxime afinis et forte non immérito cum illa ab amic. Bge.juncta. Convenit crescendi modo, foliorum forma , axillis semper aphyllis, atque sepalis obtusis, margine subcoloratis et anguste membranaceis; diversa petalis multo angustioribus et rativne calycis breviori- bus, trinerviis, nec multinerviis. Caules sæpe 2—3-flori, in præcedente semper uniflori, sepala nervis tribus dis- tinctis instructa,in 415. arctica plerumque obscure uni- nervia, rarius additis duobus lateralibus, vix conspicuis. EU In alpibus Baicalensibus hinc inde p'ovenit, v. gr. in alpe Urgudei, ad fluvium Oka sita, ad torrentem Gremiaczaya prope Bärguzinsk etc. Crescit etiam in borealibus,e. gr. ad viam Ochotensem etc. Floret Junio ©. 298. ALsiNE vERNA BDartl. A. caulibus decumbentibus prostratisve cæspitosis glandulosis uni-multifloris; folüis lineari-subula- tis trinerviis glandulosis, petalis breviter unguI- culatis subobcordatis sepala ovato-lanceolata trinervia , acutiuscula margine membranacea, superantibus ; capsulæ valvis oblongis calyce paulo Jlongioribus. : Alsine verna Bartl. Beitr. 2. 63.— Koch Syn. fl. Ger'm. p- 115. Ârenaria verna Linn. mant. 72.— DC. prodr. I. p. 405.— Spreng. syst. veg. IT, p. 403. je À. paniculata Bge.in jo AU OIT p- 168? Variat herba glandulis plus minusve copiosis onusta, cau- libus uni-aut paucifloris simplicibus , vel paniculato- ramosis multifloris, foliis strictis vel horizontaliter pa- tentibus. Semina reniformia tenuissime punctulata vel reticulata. Plantam Altaicam sub 4. enaria pani- culata descriptam non vidi, ideo de hoc synonymo dubius sum. Varietas magis memorabilis et forte distincta est species: | a &. parviflora: caulibus); pusillis unifloris, petalis calÿce fere duplo brevioribus. Arenaria propinqua À. Br. verm. Schrift. L''p: 481 — Hook. fl. Bor. Amér. p. 99.— Turcz. cat. pl. Baic. Dak. n, 260. 292 Planta nostra a Boreali-Americana recedit:statura minore, -glandulis multo copiosioribus stipitatis et petalis mino- ribus, calyce subduplo, nec paulo brevioribus. Habitat in collibus siccis et in sylvaticis prope Ircutiam, atque in rupibus subalpinis et alpinis. Varietas $. in alpibus ad fl. Tessa lecta. Floret Junio et Julio. y. 229. Arzsive strricrTA Wahlenb. À glabra , caulibus floriferis a basi decumbente erectis, superne nudis, uni-multifloris; pedun- culis longissimis , caudiculis prostratis : cæspito- sis; folus filiformibus enerviis vel uninervis; petalis oblongo-ovalibus , basi attenuatis sepala ovata ice trinervia (vel enervia ?) subæ- quantibus. Alsine ets Wahl. Dee Lapp. p. 97e = FL Suee. I. p. 279. Sagina stricta Linn. Lapp. ed. Suec. I. n. 316. Mæœhringia stricta Am. acad. IL. p. 264. . Arenaria uliginosa Schleich. pl. exs. DC. prodr, I p. 407.— Spreng. syst. veg. IT. p. 393 B. caulibus calycibusque purpurascen- tibus. : Arenaria muscorum Adams in DC. prodr. L. c. Sepala in Speciminibus nostris semper manifeste triner- via , in Helveticis ex cl. Seringe enetvia. In paludibus muscosis ad Jlongam pontem inter pagum Tibilti et torrentes Bystraja dictas, atque in simili pa- lude ad fontes fluvii Uda, in transhaicalensibus; varie- tas: #. in alpe ad fl. Oka inventa. Floret Junio. 9. 593 : | 69. SPERGULA ZLinn, gen. 586 Gerin, F5 p29280. £'UCXXX. 4 Lam. A RTE 392.—Schkuhr t. CXXV.—S pergula et Saginæ species Endl. gen. n. 5219 et 5224. Calyx 9 sepalus. Petala 5 integra. Stamina 5 — 10: Ovarium multiovulatum. Styli 5. Capsula b- valvis polysperma (Flores albi) Koch syn. p. 109. Sectio SrerceLLa Reichenb.—Saginæ spp. Endli. iU sen. n. D224. Folia opposita, basi connata, in axillis quando- que fasciculo fohiorum minorum instructa. Stipulæ nullæ. Koch ibid. 230: SPERGULA SAGINOIDES L. 1. S. foliis linearibus breviter mucronatis basi con- natis exstipulatis, caule pedunculisque glabris ; peduncülis defloratis nutantibus, fructiferis ere- cts; petalis calyce brevioribus. Koch ibid. S. saginoides Linn. sp. 631.—DC prodr. T° p. 394.— Spreng. syst. veg. II. p. 422 20 S. micrantha ‘Bge. in fl. AU. IL p. 183. In humidis prope Ircutiam provenit. Floret Junio. 2 70. ARENARIA Linn. gen. 569. (ex parte.| Endl, gen. pl. n. 5234. Calyx 5 sepalus. Petala 5 integra vel Iæviter emarginata. Stamina 10. Ovarium multiovulatum. 294 Styh 3 (rarius 4). Capsula 6-valvis, aut 3-val- vis, valvis apice bifidis aut 6-dentatis. Semina appendice arilliformi destituta. (Flores albi). Koch syn. p. 416. Sectio EREMOGONE Fenzl. Calyx basi demum induratus Styli 3 (interdum in eadem planta 4.) Glandulæ disci, rotundatæ vel truncatæ ad basin filamentorum longiorum. Capsula crustacea in valvulas 3 bipartitas dehis- cens.—Sepala (saltem in nostris) difformia , duo nempe obtusiora, cætera acutiora. 231. ARENARIA JUNCEA MB. À. cæspitosa, foliis filiformibus longissimis, carina- tis, margine serrulato-scabris , radicalibus ad originem paniculæ attingentibus; panicula 2 — 3-chotoma glanduloso-viscosa, sepalis ovatis late marginatis (2 obtusiusculis, 3 acuminatis) petalis oblongo-obovatis sesquies brevioribus. | A. juncea MB. suppl. p. 309.— DC. prodr. I. p. 408.— Spreng. syst. veg. IT. p. 401. à Arenaria Dahurica Fisch. in DC prodr. I. p.402. Alsine viscosa foliis subulatis longissimis , floribus calyce duplo longioribus, petalis integris Gmel. fl. Sib. IF. p. 153. n. 66. Planta sesquipedalis aut bipedalis. Folia angustissima pe- dem fere longa. Sepala subtrinervia, demum basi indu- rata. Petala magna 3—3'-linealia. In pratis siccis Dahuriæ frequens. Le D 295 239. ARENARIA LYCHNIDEA AB. À. cæspitosa, folüs filiformi-setaceis, carinatis mar- _gine serrulato-scabris : radicalibus caule plus duplo brevioribus ad exsertum florum longe non attingentibus; panicula trichotoma, glan- dulosa, pedicellis pâtentibus ; sepalis ovatis, duobus obtusis, 3. abrupte acutatis; petalis duplo brevioribus; capsulæ valvis calycem vix superantibus. | A. lychnidea MB.-fl. Taur. Cauc. I. p. 346.— suppl. p. 309.— DC. prodr. I p. 402.—C. 4. Mey. enum. pl. Cauc. Casp. n. 1891.—Spreng. syst. veg. IL p. 4092. À. airæfolia et setacea Fisch. in DC. prodr. L. c. Præcedenti duplo humilior. Sepala fructifera basi minus indurata primo ovata , dein ovato-lanceolata acutiora. Variat caule basi glabro (4. Laxmanni Fisch. in DC. prodr.) et piloso. | In montosis lapidosis apricis transbaicalensibus et Dahu- ricis. Floret Majo et Junio. . 233. ARENARIA FORMOSA fisch. À. cæspitosa, foliis filiformi-setaceis, carinatis pla- nisve margine serrulato-scabris, radicalibus caule plus duplo brevioribus, ad exsertum florum longe non attingentibus, floribus paucis 1—5, pedicellis strictis; sepalis ovatis, late marginatis, primo obtusiusculis dein acutis, basi vix indu- ratis petalis duplo brevioribus; capsulæ valvis calyce (plerumque) sesquies longioribus. = D 596 À. formosa Fisch. in prodr. I. p. 402.--Spreng. syst. veg. II. p. 402. À. nardifolia Ledeb. JL. Dr II. p. 166.—Ledeb. icon. pee 512 Ross AT ai: F6. À. colorata Turcz. pl. exsicc. a. glabra: pedunculis sepalisque glabris. 8. glandulosa: caule superne, pedunculis sepalisque glanduloso-pubescentibus. Diagnosis præcipua a præcedente in pedicellis strictis et sepalis in statu fructifero vix, nisi ad nervum medianum, induratis. Capsulæ valvæ plerumque sepala sesquies su- perant , sed interdum sepala exteriora excrescunt, tum cætera superant et valvis vix breviora evadunt. Sepala in nostris semper colorata, in Altaicis sæpe viridia. In alpe Nuchu-Daban, atque in alpibus Dahuricis utraque varietas promiscue provenit. Floret Julio. 9. 71 MOEHRINGIA Linn, gen. 494. et Arenariæ sp. Linn. Endl. gen. fl. n. 5235. Calyx 4—5 sepalus. Petala 4—5 integra vel breviter emarginata. Stamina 8—10. Ovarium multiovulatum. Styli 9 3 rarius 4. Capsula À—6- valvis. Semina ad umbilicum appendice arilliformi. {Flores omnium albi). Koch syn. p. 116. 234. Mo@œnRINGIA LATERIFLORA Fenzl. M. scabriuscula, caule gracili erecto ramoso; folus oblongis obtusis, ciliolatis, trinerviis; pedunculis axillaribus elongatis, subbifloris; petalis capsulæ- 59% que dentibus rectis sepala ovata obtusa duplo superantibus. Bge. in fl. Alt. IL p. 175. Arenaria lateriflora Linn. sp. 605.— DC. prodr. Lip: PAM .— Spreng. syst. veg. IT. p. 305. FI AL" re: Alsine Arenaria, foliis ovatis obtusis, pedunculo laterali bifloro Gmel. fl. Sib. IF. p. 159. n. 68. Flores decandri trigyni, rarius 4—gyni. In pratis sylvaticis humidiusculis fere ubique. Floret Majo, Junio. 9,. 72. STELLARIA Linn. gen. n. 568. Gæœrtn. II. p. 229. t. CXXX. f. 3.—Lam. ill. à. 378.—Schkuhr t. CXXIT.—Stellaria Endl. gen. n. 9240 et sectio Cerastii Dichodon. Calyx 5 sepalus. Petala 5 bifida vel bipartita (in unica specie multifida). Stamina 10. Ovarium multiovulatum. Styli 3 (rarius 4.) Capsula sex- dentata, sexvalvis, rarius octovalvis, vel trivalvis : valvis bifidis. ( Flores albi). Sectio I. Drcnopon Bartl. Capsula apice in dentes dehiscens; columella linearis elongata. Koch syn. p. 118. 935, STELLARIA CERASTOIDES Junn. St. caulibus basi prostratis adscendentibus unifariam pilosis, basi subglabris, simplicibus vel ramosis, pedunculis glandulosis ternis- trichotomisve , fructiferis refractis ; folus ellipticis oblongo- NV II 1842 39 998 linearibusve obtusis; petalis bipartitis sepala glandulosa obtusa duplo superantibus ; capsulæ ovato-oblongæ calyce duplo longioris denti- bus apice involutis ; seminibus muricatis. St. cerastoides Linn. sp. 604.—DC. prodr. I. p. 398.— Spreng. syst. veg. IL p. 393.- Koch syn. fl. Germ. L. c.— Bge. in fl. Alt. IT. p. 155. St. elegans Ser. in DC. prodr. I. p. 400.—Spr. syst. veg. IT. p. 393. St. multicaulis Wälld. sp pl. IL. p. 114. Cerastium refractum AI. ped. IT. p. 117 C. trigynum Will. Delph. IIT p. 645. C. stellarioides Hartm. Scand. fl. p. 181. Duplex hujus stirpis apud nos forma observatur : a. foliis oblongis glabris, caulibus basi prostratis Simplicibus aut parce ramosis, plerumque 3 floris, rarius 1—2 aut 4—6 floris. 8. foliis lineari-oblongis, caulibus cæspi- tosis, ramosissimis flaccidis multi floris. St. cerastoides ©. flaccida Bge. in fl. Al ce In glareosis subalpinis ad torrentes frequens V. gr. prope Kultuk, ad torrentem Snieschnaja etc. Floret Junio, Julio et passim Augusto. 9,. Varietates brevifolias ron vidi. Sectio Il. Hyresra Koch syn. Capsula usque ad medium et ultra in valvulas dehiscens ; columella linearis elongata. 236. STELLLARIA NEMORUM Linn. LA St. caule adscendente superne villoso; foliis petio- latis cordatis acuminatis, rameis sessihibus (ovato- lanceolatis); panicula dichotoma; sepalis lanceo- latis; petalis profunde bifidis, calyce duplo lon- gioribus ; capsula oblonga calyce longiore. Koch syns lie | St. nemorum Linn. sp. 603.— DC. prodr. I. p. 396.—Spreng. syst. veg. IT. p. 392.—Ledeb. fl. Alt. II. p. 153. Alsine petalis bipartitis Gmel. fl. Sib. IV. p. 147. n. 47. (excel. syn. Linn. et Scop.) Columella iinearis per totam longitudinem in fimbrias breves divisa. Fimbria singula seminifera. In umbrosis hortorum Ircutiæ, prope pagum Wedenskaja, ad ripam Baicalis prope ostium fluvii Solson etc. Floret Junio et Julio. y. Sectio III. STELLARTA. Capsula usque ad medium et ultra in valvulas dehiscens, basi rotundata vel parum attenuata; columella brevissima. Koch syn. l. c. 237. STELLARIA MEDIA V'ill. St. caule adscendente dichotomo, unifariam piloso; foliis ovatis acuminatis, breviter petiolatis, supe- rioribus sessilibus; floribus alaribus terminali- busque; petalis calycem æquantibus breviori- busque bipartitis ; capsula oblonga calycem superante. | 99° 600 St. media Vüll. Delph. 3. 615.—Smith fl. Brit. IL p. 473.— DC. prodr. I. p. 396.—Spreng. syst. veg. IL p. 392.— Ledeb. fl. Alt. IT. p. 153. Âlsine media Linn. sp. 389.— Willd. sp pl. I. p. 1511.— Schult. syst. veg. VI. p. 680. ; Alsine petalis bipartitis, foliis ovato-cordatis. Gmel. fl. Sib. IV. p. 148. n. 48. Columella brevis. Semina ope filorum longitudine ipsius columellæ affixa. Superficies seminum variabilis, nempe : 1) disco Iævia, margine serie tuberculoram minutorum munita , talia in speciminibus Ircutianis observavi; 2) undique tuberculis minutis æqualiter obsita in speci- minibus Petropolitanis et 3) disco tuberculata, margine denticulata, subfimbriata in Talyschensibus. Ubique in cultis et ad vias. Floret per totam æstatem. ©. 238. STELLARIA DICHOTOMA Linn. St villoso-pubescens viscosa, caule dichotomo- ramosissimo ; foliis ovatis vel ovato-oblongis sessilibus (basi subcordatis); pedunculis axilla- ribus solitaris , fructiferis folio longioribus re- flexis, sepalis lanceolatis, acutis, petala æquan- übus vel parum brevioribus. Bge. in ff. Alt. ID p. 153. St. dichotoma Linn. sp. 603.—DC. prodr. I. p. 397.— Spreng. syst. veg. IT p. 392. — Bge. suppl. ad 1e VAIP pb. 47. | St. Pallasiana Ser. in DC. prodr. I. P: 399.—Spreng. l'ex FEl. Alt. L c.—Ledeb. ic. pl. ft. Ross. Alt. ill. t. 167. Alsine petalis emarginatis, foliis ex cordato-ovatis, acutis. Gmel. flor. Sib. IF. p. 149. n. 50. GOL œ. foliis ovatis, basi subcordatis, cauli- bus dichotomo-ramosissimis , sepalis lan- “colatis corollis parum. brevioïibws, pe dunculis demum elongatis. St. dichotoma «. et ff Bge. suppl. L c. lotir lanceolatis, caule dichotomo- ramoso diffuso, sepalis lanceolatis corol- lam æquantibus, pedunculis demum elon- galis. | St. dichotoma Bge. L. c. y. foliis oblongis acutis , caule dicho- tomo-ramosissimo, coarctato, sepalis lance- olatis subovatis corolla brevioribus, pedun- culis abbreviatis. Se ous boe Lie St. Stephaniana Willd. ex DC. Drodir. TD: 0398. Capsula calyce brevior plerumque monosperma , interdum 2 A4-sperma. Columella brevissima; semina reticulato- rugosa magna, imperfecta quandoque lævia. Variet. &. frequens in arenosis et rupestribus transbaica lensibus; F. in rupibus boream versis e. gr. ad Baicalem ultra Listwenischnaja; 7. in rupibus frigidis Dahuriæ observata. Florent Junio, Julio. 9. 239. STELLARIA DISCOLOR 7. St. caule erecto debili 4-angulari foliisque sessili- libus ovato-vel oblongo-lanceolatis subtus glau- cis glaberrimis ; panicula subtrichotoma aut dichotoma , pedunculo solitario ex dichotomia , rarius binis; bracteis scariosis; petalis bipartitis 602 sepala oblonga acuta trinervia marginé membra- nacea subæquantibus; capsula ( immatura ) ca- lyce breviore. Ab affinibus potissimum distinguitur foliis fatis. Paniculà sæpe ad pedunculos terminales ternos reducitur. Habitat in Dahuria oriental ad fluvium Schilka ad rupium et montium radices v. gr. prope pagum Biankina et Schilkinskoi Zawod. Floret Junio , Julio. 9. Specimen foliis utrinque viridibus huic speciei simillimum ad littora Baicalis meridionalis legit amic. J. Kirilow. 940. STELLARIA eLauca Wither. St. caule erecto debili 4-angulari folisque sessili- bus lineari-lanceolatis acutis glaberrimis; co- rymbo dichotomo ; bracteis scariosis, margine glabris; sepalis triner viis : petalis bipartitis ca- lyce longioribus; capsula oblongo-ovata calycem æquante. Koch syn. p. 119. St. glauca With. arrang. £:1p:420.=Srith.fl., Brit. EH. p. 475.— DC. prodr. ,L, p. 397.—Spreng. syst. veg.. I. p. 394.— Ledeb. fl. Alt. IT. p. 157. St. palustris Retz fl. Scand. ed. 9. n. 548.— Filld. sp. pl. IT. p. 712. Variat, secundum celeb. Koch, herba intense glauca et viridi, floribus majoribus et minoribus, petalis calycem æquantibus et longioribus, atque caule 1—92-floro et 6—9- floro. Ergo distinguitur tantummodo a St. graminea capsulis calycem æquantibus et foliis bracteisque mar- gine glabris.—Præterea variat foliis angustioribus et longioribus. En graminosis ubique. Varietatem seu formam angustifo- Ham in umbrosis prope Alsak legi. Forma foliis utrin- 603 que viridibus ad fluvium Angaram et in subalpinis Da- buriæ observata. Floret per totam æstatem. 2/2 241. STELLARIA GRAMINEA Linn. St. caule diffuso 4-angulari glabro ; foliis sessilibus lanceolatis glabris, basi ciliatis; corymbis dicho- tomis: bracteis scariosis margine ciliatis, sepalis trinervus, petalis bipartitis calycem æquanti- bus; capsula oblonga calycem superante. Koch sync: St. graminea Linn. sp. 604. «.—DC. prodr. I p. 397.— Spreng. syst. veg. IT. p. 394.— Ledeb. fl. Alt. IT. p. 159. Cum priore ubique vulgaris est planta , eodemque tem- pore floret. 9,. 249, STELLARIA FALCATA er. St. caulibus decumbentibus prostratusve, foliisque inferioribus oblongis, superioribus lineari-oblon- gis acutis subfalcatis pubescentibus; panicula dichotoma; petalis biparütis sepala subenervia anguste marginata, glabra vel puberula supe- rantibus; capsulis (immaturis?) calyce brevio- ribus. lente Ser. in DC. prodr LI p. 398.—Spreng. syst. veg. IT. p. 394. a. communis: foliis viridibus vel subglau- Es. parcuus, pubescontibous, ;calycibus glabris aut margine tantum ciliatis. PREæsiu: 100 slauco-cæsia, copiose. pubes- cens, calycibus plerumque pubescentibus. 604 Radix tenuis, alba, longissima , ramosa , ramis cæspites caulium floriferorum ‘caudiculorumque sterilium protru- dentibus. Gaules humiles 2—5 pollices longi, firmuli, ercctiusculi aut procumbhentes. Folia infima plerumque emarcida oblonga , obtusiuscula , cætera lineari-oblonga, acutiuscula subfalcata, rarius recta. Sepala enervia , aut nervis obsoletis percursa , lateralibus basi tantum vix conspicuis. Synonyma adducta certe ad nostram speciem pertinent, uti jam locus natalis demonstrat , nec ad Cerastium falcatum Bge., plantam in limitibus floræ Baicalensi-Dahuricæ nullibi observatam. Habitat «. in sabulis ad littora orientalia Baicalis prope monasterium Possolskoy; f. in locis similibus insulæ Olchon. Florent Junio et Julio. 9. 243. STELLARIA STRICTA Richards. St. caulibus decumbentibus erectisve glabris aut puberulis ; foliis lineari-subulatis subcanalicula- tis, lineari-oblongisve carinatis , acutis; panicula subdichotoma; petalis bipartitis sepala lanceo- lata obscure trinervia acuta superantibus ; 9 capsulis oblongis, apice sexvalvibus, calycem excedentibus. St. stricta Richards. in Frankl. journ. ed, 1. app. n. 164. (excl. syn.)—Hook. fl. Bor. Amer. p. 96. Capsula apice tantum in valvas divisa a sectione hac recedit ; præsertim in speciminibus angustifoliis matura nigrescit. Columella brevissima. Nervi calycini in pe- dunculum decurrunt. À St. glauca dignoscitur potissi- mum capsula calycem excedente, a St. graminea petalis calyce majoribus , ab utraque habitu rigidiore et nerva foliorum crassiore, nec non capsulæ dehiscentia. 605 In alpe Nuchu-Daban et ad fl. Oka, atque prope Monda forma angustifolia occurrit; altera forma foliis latiori- bus in subalpinis Dahuriæ non rara. Memorabilis hujus stirpis varietas , calycibus dense tomentosis insignis, ad fluvium Lenam ultra oppidum Olekminsk lecta, Floret Julio. D/Æ 244, STELLARIA PEDUNCULARIS Bge: St caule tetragono , erecto, rigido , parce piloso; foliuis sublinearibus ( vel lineari-oblongis, inferio- ribus oblongis) acutis , margine lævibus glabris (rarius basi parum ciliatis); panicula terminali subdichotoma aphylla, pedunculis longissimis glabris; petalis sepala lanceolata, ciliolata ( obs- cure trinervia, acuta) superantibus ; capsula calycem adæquante. Bge.in f. Alt. St. peduncnlaris Bge. in fl. Alt. II. p. 157.—Ledeb. icon. pit Ross, Alt. ill, t. 491. — Bee: suppl. ad fl. Alt) pi 549, Ad ramificationes paniculæ semper bracteæ duo scariosæ, uti in omnibus affinibus, exstant ; tales bracteæ inveni- untur semper in medio pedunculi, si panicula ad pedun- culum solitarium reducitur. St. scapigera W, distinguitur ab hac foliis margine cili- atis et præsertim capsula calycem superante; St. F'i- scheriana foliis eximie glaucis latioribus e basi ovata lanceolatis, florum vero magnitudine non cedit. In alpinis ct subalpinis Baicalensibus et Dahuricis hinc inde magna in copia crescit. Floret Junio et Julio. 9}. Sectio IV. LarBREA Sr. Hil. mem. plac. lib. S1. Capsula usque ad medium et ultra im valvulas 606 sex dehiscens , basi attenuata , hinc calycis basis breviter infundibiliformis. Koch syn. p. 119. 245. STELLARIA ULIGINOSA Murr. St. caule diffuso quadrangulari glabro: folus sessi- libus oblongo-lanceolatis glabris basi ciliatis (vel eciliatis }; panicula dichotoma : bracteis scariosis margine glabris; petalis bipartitis calyce brevio- ribus; capsula ovata calyeem subæquante. Koch syn. p. 120. St. uliginosa Aurr. prodr. stirp. Gœtt. p. 55.—Curt. Lond. fasc. VI. 1. 28.—Spreng. syst. veg. IL. p. 393. SE. aquatica Poll. Palat. n. 429.— DC. prodr. I. p. 398. St. Alsine Hoffm. fl. Germ. I. p. 135. t. 5.— Reich. fl. m. franc. n. 286. 1772.— Ledeb. fl. Alt. II. p. 156. St. graminea 7. Linn. sp. 604. St. Dilleniana Leers herb. n. 493. St. hypericifolia Wigg. prim. p. 34. Larbrea aquatica St. Hil. L. c.— DC. prodr. 3. p. 366. Folia in nostris basi eciliata, talia specimina et Europæa vidi, a quibus cæ!terum non diversa. In uliginosis prope pagum Kultux , atque in locis simili- . bus occurrit, Floret Junio et Julio. 246. STELLARIA CRASSIFOLIA Lhrh. St. caule diffuso erectove quadrangulari glabro , denique superne paniculato ; foliis sessilibus oblongo-lanceolatis glaberrimis : pedunculis soli- tarus alaribus; bracteis herbaceis; sepalis ener- vis, siccatis basi subtrinervis; petalis bipartitis capsulaque calyce longioribus. Koch L. c. | 607 St. crassifolia Ehrh. Beytr. 3. p. 60,--DC. prodr. L p. 368 --- Spreng. syst. veg. IT. p. 395. St. dichotoma Mige. prim. p: 34. n glareosis ad fluvium Angaram prope montem Petruschina I l d fl Ang p iont Petrusch Ireutiæ. Floret Junio, Julio. 9. 247. STELLARIA UMBELLATA 7. St. glabra, caulibus cæspitosis procumbentibus ; foliis ovato-lanceolati, utrinque attenuatis vel oblongo-linearibus apice calloso-incrassatis ; pe- dunculis terminalibus elongatis umbellis, 1 —6- floris; petalis nullis ! capsulis ovato-oblongis, sepala ovato-lanceolata anguste marginata duplo superantibus. Humilis , sæpe bipollicaris, interdum ad pollices 8—9 excrescens. Pedunculi umbellati terminales solitarii aut bini , altero sæpe 1—2-bifloro , longitudine caulem ple- rumque adæquantes. Pedicelli divaricati, inæquales ; majores pedunculis paulo breviores. Capsula 6—8-valvis, demum ad basin usque separahilibus. Columella centralis brevissima. Funiculi elongati.—$4. irrigua Bge. suppl. ad fl. Alt. , ex descriptione, ad nostram valde acce- dere videtur, attamen jam præsentia petalorum diversa. In alpe Nuchu-Daban legerunt cli. ÆAuznetsow et J. Kiri- low. Floret Julio. y. . Sectio V. FIMBRIPETALUM m. Petala 9--7-partita. Capsula globosa calycem æquans 6 fida. Columella funiculique abbreviat.— Genus forte proprium. 608 248, STELLARIA RADIANS Linn. St. caule quadrangulari villoso , dichotomo; folüis elongato-lanceolatis sessihibus. St. radians Linn. sp. 603.— DC. prodr. I. p. 396. ri Syst. Ven. LD 0: 395. Alsine saxatilis, angusto et oblongo salicis folio, flore albo tenuiter laciniato Messersch. in Amm. Ruth. p. 64. n. 83. cum t. X. (specimen uniflorum representante). Ad radices rupium et in virgultis prope Ircutiam , ad fabricam Talzeusem, atque in transbaicalensibus Dahu- riaque locis similibus passim provenit. Floret Julio. D. LA Sectio VI. AnenonEmaA Bge. suppl. ad fl. Alt. p. 548. Petala calyce minora. Filamenta alterna, sepalis opposita, basi incrassata biglandulosa. Capsula ad basin usque 6 — 8-valvis, unilocularis 1—3-sperma. Semina rugosula, atra. (Ovarium multiovulatum). 249. STELLARIA PETRÆA Bge. St.caulibus cæspitoso-ramosis ; foliis oblongo-lineari- bus acutis rigidis subciliatis ; sepalis linearibus acuminatis Carinatis, petala PAM ( flavido- virescentia) superantibus. St. petræa Bge. in fl. Alt. II. p. 160. ° Adenonema petræum Bee. suppl ele. + Arenaria ? Cherleriæ Fisch. in DC. prodr. I. p. 409. Arenaria Biuies Spr. syst. veg. IL. p. 398. Cherleria sedoides Turcz. pl. exs. (olim). 609 œ. alpina Bge: foliis lineari-oblongis pla- nis; caule glabro uni-paucifloro. St petnæal .#4lti lc B. intermedia m.: foliis lineari-oblongis pla- nis, caule pubescente, uni-paucifloro. * y. Cheleriæ Bge. suppl.: foliis lineari-subula- tis carinatis, apice incurvis, caule pubes- cente uni-paucifloro: Ar. Cherleriæ Fisch. «. uniflora DC. prodr. L. c. 0. Jasciculata Bge l. c.: folies elongatis line- Gnubts plants, apice cncurvis latioribus, caule elongato minute puberulo, plerum- que multifloro: floribus subumbellatis. | A. Cherleriæ PF. fasciculata DC. prodr. L. c. Varietas nostra &. iterum recedit a planta Altaica cæspi- \ tibus multo minus densis, longioribus , sæpe 2—3-floris, atque axillis foliiferis ut in var: 0, Habitat & et f. in alpibus, prior in alpe ad fl. Tessa, altera in alpe prope Monda ; y et d. in montibus lapi- dosis apricis transhaicalensibus. Florent «et B. Julio, y. et d. Majo et Junio. 9. | 53. KRASCHENINNIKOWIA Turcz. cat. pl. Baic. Dah. et pl. exSiCC. Endl. gen. pl. n. 5256. Sepala 5 basi læviter concreta. Petala 5 oblongo- cuneata , vix emarginata. Stamina 10, rarius 6 — 8. Styli 3, rarius 2—4. Capsula globosa, mem- branacea in valvas stylorum numero, profunde 610 bipartitas, demum ad basin fere dehiscens. Colu- mella centralis brevissima. Placentæ tres ( forte etiam tot quot styli) basi inter se concretæ, dein radiatim patentes, laminæformes, centro suo colu- mellæ aflixæ, apice in fimbrias 9—4 (singula a expansæ. Semina globulosa tuber- culis diglochidiatis hispidissima. Planta debilis ramosa, parum pubescens, ex fissuris rupium dependens. Caules basi repentes, gracillimi, ad nodos fasciculos fibrarum radicalium tuberaque globosa aut fusiformia emittentes. Folia opposita oblongo-lanceolata, utrinque attenuata , vel basi subovata uninervia. Sepala lineari-oblonga, viridia; petala alba,apice læviter emar- ginata , sepala parum excedentia. Styli filiformes, stig- mata capitellata. — Genus distinctissimum non solum seminum forma, sed etiam placentatione singulari! An Stellaria bulbosa Wulf., ( cujus fructus non vidi) habitu plantæ nostræ simillima, etiam bujus generis ? 9250. KRASCHENINNIKOWIA RUPESTRIS 72. Crescit in fissuris rupium ad torrentes Bystraja minor et Urgudei, ee non prope Schebutui. Floret Junio. 9,. 74. CERASTIUM ZLinn. gen. n. 585. Gertn. II. p. 291. t. CAXXX. . 6.— Lam, cilr. 392.—Schkuhr t CXXV.-— Endl. gen. pl. n. 5241. (excepta sectione Î) Calyx 5 sepalus. Petala 5 bifida, vel emarginata. Stamina 10. Ovarium multiovulatum. Styli 5. Capsula apice 10 valvis..( Flores albi ). Koch syn. pute: 1 611 Sectio I. Srrepaonon Ser. in DC. Dour LD, 415. Capsulæ dentes circinnatæ. 951. CERASTIUM LITHOSPERMIFOLIUM iSCh. C. glanduloso-pubescens. caule adscendente sim- plici vel subramoso; foliis ovato-lanceolatis, lan- ceolatisve acutis; pedunculis terminalibus 1 —3, fructiferis deflexis; petalis lato-ovatis, profunde emarginatis calyce duplo longioribus; capsulis subcylindricis sepala duplo M ue C. lithospermifolium Fisch. mem. soc. Mosqu. 3. p. 81.— DC. prodr. I. p. 419.—Bge. suppl. ad fl. Alt. p. 549. Cr pauciflorum Base in 4 Alt. TE p. 176. (non Stev. )— Ledeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 407. Planta nostra comparata cum speciminibus Altaicis ab amic. Bunge communicatis , omnino eadem. Attamen a descriptione ejus non parum recedit: petalis profunde emarginatis nec integerrimis, atque pedunculis fructi- feris deflexis nec erectis. In alpibus ad fl. Tessa legit cl. ÆAuznetsow , in glareosis ad fluvium Oka et ad lacum Kossogol cl. J. Kirilow. Floret Junio et Julio. 9. 52. CEraAsTium pizosum Ledeb. 19 C. pilosum , caule erecto stricto,; foliis oblongis utrinque attenuatis acutis, subtus glaucis ; pani- cula terminal dichotoma afteyité, pedunculis fructiferis deilexis : petalis integris subcrenula- is, capsulisque sepala svatt oblige _obtusa iriplo superantibus. Bge. in fl. Alt. I. p. 178. 612 C. pilosum ZLedeb. mem. de l’acad. des scienc. de St. Pet, V. p. 539.—Spreng. syst. veg. IT. p. 418.— Ledeb. icon. pl: fl Ross AIN TITNE 25 10 C. pauciflorum Stev. in DC. prodr. I. p. 414. ; C. Ledebourianum Ser. in DC. prodr. I. p. 420. In montosis sylvaticis ad Baicalem etc. satis commamis. Floret Junio. 2. 953. CrrastTium Danuricum ÆFisch. C. glabrum, caule erecto superne dichotomo; fo- lis cordato-ovatis obtusis amplexicaulibus ; pedunculis fructiferis elongatis deflexis; petalis obcordatis sepala. Bio ar déolt acutla su- perantibus. Bge. in fl. Alt. IL p. 177. C. Dahuricum Fisch. in Spreng. pl. min. cogn. pug. IL p. 65.—DC. prodr. IL p. 415. — Spreng. syst. veg. IT p. 418. . Alsive Cerastium foliis connatis Gmel. fl. Sib. IL p. 148. n. 49. t.”LXII f. 1. (excl. syn. Royeni et Dillenii.) Caulis in planta Altaica, observante cl. Bunge, plerumque pilis longis sparsis vestitus , nec non folia inferiora pilosa interdum occurrunt. În graminosis haud rarum. Floret æstate. D. 954. CERASTIUM MAXIMUM Linn. C. scabrido-pubescens ; caule diffuso simplici; folüs oblongo-vel lineari-lanceolatis ( ovato-lanceola- tisve ) acutis;, pedunculis subumbellato-corym- bosis ; petalis bifidis crenatis sepala oblonga ob- tusa multo superantibus; capsulis ovatis Dia gisve calycem paulo superantibus. GLS NC: maximum Zinn. sp. 629. — DC: DORE ND. 415. Spreng. syst. veg. IL p. 416.— FT Alt. IL p. 177.— Ledeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 424. Alsine Cerastium foliis lanceolatis, scabris, petalis crenatis, . capsulis subglobosis. Gmel. fl. Sib. If p, 150, n. 51. t. LI F2. In arvis prope pagum Chomutowa, inter tractus Angaren- sem et Ircutensem. Floret Junio. 9,. Sectio 11. OrrHopon Ser. in DC. prodr. I D. 419. Capsulæ dentes rectæ, margine revolutæ. $ /. Petalis calycem æquantibus vel mi- noribus. Caules annui vel biennes ; cau- diculis perennantibus nullis. 9255. CERASTIUM viscosumM Linn. C. hirsutum, saturate virens, foliis ovatis, ovato- oblongisve acutiusculis; floribus dichotomo-pani- culatis, bracteis margine scariosis eciliatis ; pe- dunculis fructiferis longitudine calycis aut duplo Jongioribus ; pelalis sepala subæquantibus, capsu- lis eadem duplo superantibus. ] C. viscosnm Lion. sp. 62% Sith ft. Brit. IT. p. 497.— Engl. Bot. t. 190.— DC. prodr. I. p. 416. C. vulgatum M. BF. fl. Taur. Cauc. I. p. 357.—Wahlenb. l fl. Suec. p. 289. C. triviale Link enum. hort. Berol. 1. 433.— Reich. icon. IFI. P: 44. k. CCXIF. je 409. 403.— Zedeb. sur AL. IT. p. 181.— Xoch syn. p. 122. Ne Ur 1942, 40 GI 4 Alsine Myosotis foliis ex ovato-acuminatis, flore calyci æquali Gmel. fl. Sib. IF. p. 152. n. 54. In cultis et apricis prope'Ircutiam, ad pedem rupis prope pagum Biankina in Dahuria , aliisque in locis similibus 4 hinc inde occurrit, Floret æstate. ©. $. 2. Petalis calycem superantibus. Radix multiceps. Caudiculi graciles peren- nantes. a. Capsulis calycem non excedentibus. 956 CEeraAsTium incaAxuM Ledeb. C. incano-pubescens, caule erecto basi subramoso; folis oblongo-linearibus ( oblongisve ) dense canescenti-puberulis ; floribus itermimalibus sub- trichotomo-paniculatis ; petalis bifidis sepala ob- longa margine membranacea duplo superantibus. Bose. in , 417 Hp 180! C. incanum ZLedeb. mem. de l’acad. des sc. de St. Pet. = p. 540. /n. 28° DC. prodr. Ip 418.—Spreng. syst. veg. Il. p. 417.—ZLedeb. icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 149. | C. ambiguum Fisch. in lité. In siccis et apricis vulgatissimum. Floret a Majo per totam æstatem. D/2 { 257. CERASTIUM GLABELLUM M. C. erectum glabrum, folus lineari-oblongis lineari- busve acutis: floribus terminalibus subtricho- tomo-paniculatis; petalis bifidis sepala oblonga N 615 margine membranacea duplo superantibus ; cap- sulis. . . Præcedenti in omnibus prætcr glabritiem simile. An varietas? Inveni in monte Dahuriæ prope Akscha. Floret Junio. 9. Fructus ignoti. b) Capsulis calycem superantibus. S58. Crrasrium BErriNcraxum Cham. et Schlchtd. € hirsutnm , cæspitosum , caudiculis elongatis, prostratis; foliüis oblongis acutiusculis; bracteis viridibus ; floribus terminalibus dichotomis : pedunculis fructiferis deflexis; petalis bipartitis capsulisque sepala apice marginata sesquies superantibus. C. Beeringianum Cham. et Schlchtd in Linnæa 18926. p. 62.— Spreng. syst. veg. I." BehperT18s C. alpinum var. floribus minoribus. Bge. in Jt- Alt. IL. p. 181? Planta nostra paulo minor, quam ïilla ad sinum Esch- scholtzii proveniens, nam specimina majora apud nos vix ad 5 pollices excrescunt. Equidem planta Ircutiana non est viscosa. Cæterum cum descriptione in linnæa, loco citato, data bene congruit. Legi in humentibus ad rivulum Kaja prope Ircutiam, ubi copiose provenit. Specimen Altaicuim etiam possideo. ÉFloret Junio. 2. 959. Cerasriom ricipum Ledeb. C. caule erecto aut basi decumbente folisque ovato-lanceolatis vel lanceolatis acutiusculis 40* 616 (raro ellipticis obtusis) pilrs rigidis dense tectis : bracteis margine scariosis:; floribus trichotomo- paniculatis : petalis bifidis sepala linearia hirsuta anguste marginata obtusiuscula duplo superan- bus; capsulis calyce subtriplo longioribus ; se- minibus reticulato-tuberculatis. C. rigidum Ledéb. mem. de l'ac: des sc: de St. Petersb: IV. p. 514.— DC. prodr. 7 D: 490.— Spreng. SSD veu: IT. p. 418. C: saxatile Turcz. pl. exsicc. (oliin), Gufoliis ansustiomdbus , pulrs subvisci- dis, capsulis calycem vix duplo excenden- tibus, tuberculis seminum minoribus. Præterea variat pagina inferiore foliorum atque sepalis purpurascentibus et viridibus. In humidis ad saxa inundata torrentium regionis Baica- lensis; ÿ. in Dahuria ad fl. Argun. Floret Julio. 9. 360. CERASTIUM CILIATUM 7. C. caule basi decumbente dense hirsuto ; caudi- culis elongatis prostratis; foliis oblongis sessili- bus , infimis et caudiculorum basi longe atte- nuatis, glabris margine ciliatis; panicula sub- itrichotoma; bracteis apice scariosis; petalis bifidis sepala hirsuta late margmata obtusissima duplo superantibus ; capsulis calyce duplo longioribus, seminibus lævibus marginibus striato-granulatis. C. ciliatum, C. saxatile ciliatum et postea C. alpinum Turcz. pl. exsicc. Distincta a præcedente species foliis glabris, margine 617 ciliatis et seminibus disco lævibus, margine granulis minutis , nec tuberculis acutis , Obsitis: Sepala , ut in præcedente, sæpe purpurascunt, sed folia discolora non vidi. Capsulæ in hoc vulgo breviores, sepala latiora et obtusiora Cum præcedente eodemque tempore floret, D. Ordo XIII. LINEÆ DC, theor. ed. LI. p' 217. Calyx 4—5-sepalus persistens æstivaticne imbri- catus. Corolla regularis. Petala hypogyna tot, quot sepala , æstivatione contorta , interdum un- guibus inter se et cum staminibus cohærentia. Stamina 5, petalis alterna, hypogyna, basi in an- nulum concreta, interjectis dentibus ( rudimentis staminum interiorum,) petalis oppositis. Antheræ birimosæ, Ovarium dissepimentis 4—5 complets, e membrana duplici formatis, et 4—5 incompletis, 8—10-loculare, loculis biovulatis, ovulis pendu- lis; plaéentæ centrales. Styli 4—5. Semima exal- buminosa, embryo rectus, radicula ad hilum versa, Folia exstipulata Koch si De 126. HE LINUM Linn. Gœrtn. I, p. 146. t. CXIL—Lam, ill, t, 219.-- Schkuhr t, LXXXVII.— Endl. gen. n. 6056. F Calyx 5 sepalus. Corolla 5 petald. Stamina 5. Capsula 10 locularis. 261. Linum Sisiricum DC. L. glabrum , erectum , elatum; foliis linearibus < 618 acutis patulis sepalis ovatis basi 5-nerviis eglandulosis - exterioribus acutiusculis , interio- ribus obtusissimis , margine membranaceis; pe- talis integris calyce triplo quadruplove majori- bus; peduneulis fructiferis erectis ; capsulis ob- tusissimis calyce duplo longioribus. L. Sibiricum DC. prodr I. p. 427.—Spreng. syst. veg. I: p. 963.— Eedeb, fl. Alt. I. p. 440. L. perentte var. Sibirica Linn. sp. pl. 397. n. 2. L. perenne ‘. Sibiricum Schiede in Linnæa 1826. p. 71. Linum calycibus capsulisque obtusiusculis , foliis alternis lanceolatis integerrimis Gmel. fl. Sib. IV. p. 115. n. 82, Cupsulæ valvæ marginibus purpurascentibus. Petala cæru- lea versus unguem pallidiora. In borealibus sæpe floribus ex toto pallidis et fere albis occurrit. À L. perenni L. (Koch syn. p. 128 ) differt, præter flores speciosiores, capsulis magnis calycem duplo nee paulo superantibus. À L. Austriaco jam capsulis erectis dignoscitur. Cl. Schiede, loco citato, hoc cum Z. perenné conjungit et capsulas utrique deflexas tribuit. In apricis prope rcutiam , in transbaicalemsibus et ir Dahuria non rarum. Floret Funio. D. Ordo XIV. MALVACEÆ R. Br Cong. p. 8. Malvaceæ 1, 2, 5. Juss. gen. 271. Calyx 3—4—5-fidus, lacinis æstivatione valva- tis: sæpe duplex: exteriore (involucro) varie diviso vel sepalis aggregatis formato. Corolla regu- laris: petala tot, quot calycis laciniæ et ïis alterna, æstivatione spiraliter contorta, sæpe staminum 619 tubo adnata. Stamina definita, vel indéfinita : fila- menta iñ tubum connata; antheræ uniloculares, rima transversal dehiscentes. Discus hypogynus nullus. Ovarium multiloculare : loculis uni-plurio- vulatis, interdum lobatu n ; placentæ centrales. Al- bumen nullum vel parcum. Embryo rectus: cotyle- donibus contortuplicatis ; radicula hilum spectante. Folia alterna, stipulata. Koch syn. p. 129. 76. MALVA Linn. gen. 841. Geærtn. I. p. 254. t. CXXXPI. f. 1.— Lam. ill, t. 582.—Schkuhr t. CXCII a et CXCIT b.—Endl. gen. pl. n. 5271.—Reichenb. icon. fl Germ. t. CLXIX—CLEXXIT. _ Calyx duplex: exterior triphyllus, interior 5 fidus. Styli plurimi, inferne connati. Capsula orbi- cularis, multilocularis: dissepimenta e marginibus valvularum introflexis; loculis monospermis. Semi- na axi central affixa. Valvulæ, maturitate solutæ, carpella distincta referentes. Koch [. c. 1) Sectio. FascicuraTe DC. prodr. I. bp. 439%. Flores axillares fasciculati. Folia lobata. 269. Macva Purcuezza Bernh. M. subhirta, cauhibus érectis, diffusisve; foliorum lamina 5 loba 5 angulata, petiolo breviore, lobis obtusis crenatis; floribus verticillatis sessilibus 620 aut brevissime pedicellatis; calycibus inflatis, longe acutatis , pilosis, Peials brevioribus: car- pellis glabris. M. pulchella Bernh. sel. sem. hort. Erf. ann. 1832.0n. 8. — Ind. 6. sem. hort. Petr. p. 60. è M. verticillata Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 273. Radix multicaulis. Caulis centralis semper erectus, latera- les diffusi. Petala roseo-violacea parva, calyce tamen subduplo majora. Carpella glabra, dorso rotundata, nervo longitudinali transversalibusque percursa. À simillima M. microcarpa Desf. præsertim corollis majoribus dignoscitur ; a A. verticillata Cav. ( mihi ignota) petiolis lamina foliorum longioribus, calÿcibus longius acutatis et carpellis dorso rotundioribus. In cul'is et ruderatis abunde provenit. Floret Junio. ©,. Ordo XV. HYPERICINEÆ DC. fl. Fr. 4. 860. Calyx 4—5-sepalus aut —5-partitus , æstiva- tione imbricatus, laciniüs inæqualibus. Corolla regularis. Petala 4—9 hypogyna, æstivatione con- torta. Stamina numerosa, polyadelpha in 3— fasciculos basi coalita, rarius (in exoticis,) libera. Antheræ versatiles. Ovarium liberum, pluriloculare Joculis multiovulatis (rarius uniloculare), placentis centralibus vel marginibus introflexis valvularum affixis. Styli plurimi, rarius in unum connati. Semina exalbumimosa. Embryo rectus, radicula hilum spéctante. Folia' sæpe pellucido-punctata. Koch sÿn. p: 155: 621 17. HYPÉRICUM Linn. gen, 902. Men 0p 300. € LMI TI. TT Pam "il. 643 —Schkuhr t. CCXIIIL —-Endl. gen. n. 5464. Calyx 5 sepalus vel 5 partitus. Corolla D pe- tala. Stamina polyadelpha aut rarius libera , glan- dulis laminisque inter adelphüs nullis Styhi 5 vel 3. Capsula 5—3-locularis, rarius unilocula- ris.— Flores omnium (nostrorum) flavi vel aurei. Subgenus L ROSEYNA Spach consp. Hyper. 11 | honn. des se. nat. 1956: F.\p. 564. Staminum phalanges 5 breves marcescentes. Styli 5 ad basin connati. Capsula chartacea 5 locularis; placenta centrali pyramidali 5-gona 5 cristata : cristis dorso seminiferis, haud secedente. 963. HyPErtcHuM AscyroNn ZLinn. H. caule tetragono herbaceo erecto subsimplici ; folis amplexicaulibus oblongis acutis, basi sub- cordatis , pellucido-punctatis ; floribus solitariis ternisve ; sepalis oblongis ovatisve; stylis basi coadunatis dimidium capsulæ maturæ subæ- “quantibus. : LR H°' Asèyron Linn.. sp. 1102.—DC. prodr. I. p. 545.— Spreng. syst. veg. lil. p. 349.— Ledeb. fl. Alt. III. p. 363. Hypericum Gel. fl. SUD NE PIS nn tt VE XIX Sepala oblonga aut ovata, æquilata, apice acutiuscula aut obtusa abruple et brevissime acuminata , petalis multo breviora. Capsulæ magnæ pyramidato-pentagonæ. Semina cylindrica, acutiuscula, nervo longitudinali prominente placentis affixa, tenuissime reticulata. In pratis subhumidis prope Ircutiam , ad pagum Kultuk et in locis similibus tam cis-quam transbaicalensibus, et in Dahuria-Gassim nascitur. Floret Junio. D. (il Subgenus IL HYPERICUM Spach L.-c. p. 356. Calyx 5 partitus. Petala plana vix unguiculata. Phalanges staminum 3 brevissimæ, plerumque persistentes. Styli 3. Capsula plerumque tricephala, trilocularis: placenta nerviformi vel pyramidali trigona. Seminum testa nucleo conformis. Sectio. Horoseparum Spach EL c. p. 557. Folia opposita integerrima. Sepala integerrima , post anthesin arrecta, nec imbricata. Capsula chartacea, vittis copiosis tenerrimuis longitudinali- bus striata. 264. Hypericum ArTExuATUM Choisy. H. caule tereti nigro-punctato recto, ( herbaceo ); foliis ovato-oblongis, obtusis subamplexicaulibus nigro-punciats; calyce lanceolato nigro-punc- tato , corolla apice nigro-punctata. DC. prodr. I. p. 548. H. attenuatum Choisy prodr. Hyper. p. 47. & 6: | Hypericum quadrangulum L. et tétrapterum Fries, habitu nostro affinia, recedunt jam caule tetragono aut 623 saltem lineis 4 decurrentibus notato, præterea illud dif- fert laciniis calycis ellipticis, hoc vero laciniis longiori- bus lineari-lanceolatis, longe acuminatis. Hypeéricu r£ punctatum Lam., quod cel. Sprengel nostro jungit, si fides habenda specimini meo, ovarium habet non vittis tenuissimis, sed vesiculis seriatis tectum. In pratis ubique. Floret Junio et Julio. Ordo XVI. GERANIACEÆ# DC. fl. Fr. 4. p. 838. Gerania Juss. gen. 2658. Calyx 5 sepalus ( rarius 5 partitus ) persistens, æstivatione imbricatus , sepalis superne in flori- bus subirregularibus ( exoticis ) basi in calcar ca- vum, pedunculo arcte adnatum, productum. Petala 9, sepalis alterna, æqualia et hypogyna, aut inæ- qualia et calyci inserta , aut cum eo connexa. Stamina basi plerumque monadelpha, numero pe- talorum dupla (in Monsonia tripla) imterdum non- nulla sterilia. Ovarium e carpellis 5 formatum, D Joculare , rostratum : loculi biovulati, ovulis pen- dulis ; rostrum ex axi elongato stylisque axi adnatis compositum , stigmatibus b coronatum. Funieculi umbilicales axi, nec valvulis, adnati. Carpella ma- turitate monosperma; valvulæ a basi ad apicem cum stylo solutæ , semen ab axi avulsum contr- nent. Albumen nullum. Embryo curvus, cotyle- donibus convoluio-aut flexuoso-plieatis. Folia in- feriora plerumque opposita, superiora alterna et pedunculo opposita. Koch syn. p. 1387. 624 78. GERANIUM ZLinn. gen. n. 832 (ex parte). Gérin NL pr SS A LA XIX. Je 5 ame 279. f. 1.—Schkuhr & CXC et, CXC: fes. supp.—ÆEndl. gen. n. 6046.—Reichenb. icon. fl. Germ. cent. V. Dec. 5—6. b. CLXXXPVIL et sequ. Calyx 5 sepalus , tubulo nectarifero destitutus. Corolla 5 petala. Stamina 10, basi breviter mona- delpha, alterna majora et basi glandula nectarifera fulta. Valvularum aristæ intus glabræ, denique elastice a basi ad axis apicem circinnatim revo- lutæ. Koch [, c, a) Perennia, pedunculis plerumque uni- Jloris. Radix in nostra specie fusefor mis, parum ramosa. Batrachioides, Koch ï OC “un 0.109 263. GERANIUM SIBIRICUM Linn, G. caule dichotomo ramoso : ramis demum divari- catis; foliis ad basin ramificationum oppositis, D partitis: lacinis oblongis inciso-dentatis; pe- dunculis ex dichotomia unifloris, summis ali- ‘quando bifloris. _G. Sibiricum Linn, sp. 957.— DC. prodr. I. p. 639 — Spreng, Sÿst. veg. IT, p. 11:—Ledeb: fl AU TIT. p. 227. Geranium Gmel. fl. Sib, IIT. p. 274. n. 9. Lt. L'XYFIT. Caules erecti, adscendentes vel diffusi, undique pilis pa- tentibus vestiti, aut latere tantum superiore pilosi. Pedunculi plerumque petiolis longiores, inferiores inter- dum ïillos adæquantes, aut breviora , supra medium, vel 625 ad originem bracteolæ, duas stipulas similes, gerunt. Folia, præsertim ad nervos , hirta. Sepala trinervia, aristata, margine ciliata et ad nervos hirta. Petala alba , purpureo-striata, calycem subæquantia. Carpella hirta, lævia. In cultis et ruderatis, atque in pratis ubique vulgaris. Floret æstate. 9. b) Perennia, pedunculis bifloris. Radix LIU OMNTOUS hNostris ex rhizomate pre- momsas Jtbris longis subcarnosis terræ apwe, constat. Carpella (valvulæ) lœves. Batrachium Koch L. c. 066. GErANium W£LaAssowianuM lisch. G. caule erecto, petiolisque pilis patentibus tectis; foliis 5—7-lobis rhombeis inciso-dentatis, ad- presse pilosis; stipulis cujusque folii in uni- cam , apice bifidam connatis; petalis obovatis imtegris sepalis duplo longioribus. G. Wlassowianum ortul. in DC. prodr. I. p. 641. — Spreng. syst. veg. IT. p: 72. Caulis, (saltem iu speciminibus spontaneis } plerumque angulatus, trigonus vel quadrangulus , rarius angulis obliteratis subteres , vel potius compressus. Folia supra viridia parum pubescentia, subtus incana. Laciniæ infe- riorum obtusæ, breviores , superiorum Îongiores, acutæ , rhombeæ, apice incisæ, lateribus integerrimæ Stipulæ membranaceæ , rufescentes , concretæ, lobis acuminatis. Sepala oblonga, trinervia , pilosa , mucronata , margine albo-membranacea. Petala obovata vel oblongo-obovata, pallide cœruleo-violacea, venis saturatioribus reticulatim 626 picta. Stamina basi dilatata carpellaque longe pilosa. Ab aflinibus jam stipulis connatis bifidis facile digno- scitur. fn pratis prope Îrcutiam alibique non rara. Floret Junio, Julio. D. 967. GERANIUM ERIOSTEMON Fisch, G. caule erecto angulato pedunculisque pilis pa- tentibus tectis; foliis 5 lobis pubescentibus, in- ferioribus alternis longe petiolatis, superioribus sessilibus opositis: laciniis late rhombeis inciso- dentatis; stipulis liberis ; petalis integris calyce sesquilongioribus, basi filamentisque pilosissimis. G. eriostemon Fisch. in DC. prodr. I p. 641.—Spreng. syst. veg.. III. p. 72. Radicis fibræ longissimæ subcarnosæ. Caules, pedunculi atque petioli pilis densis brevibus patentibus tecti, in- termixtis aliquando aliis pilis raris permulto longiori- bus. Folia subtus pallidiora (in specimine Chinensi tomentoso-incana}), in lobos 5 infra medium partita; la- ciniæ latæ subconfluentes, breviter CIS dentatæque (in individuis Krasnojarensibus profundius incisæ ). Pe- tala violacea (in Ircutianis) vel amæne-cocrulea (in Krasnojarensibus }, palmatinervia. Nervi in prioribus 5 crassi, simplices , albidi, supra medium evanescentes et in ramificationes tenuissimas exeuntes; in his intensius cœrulei tenujores. Stamina basi dilatata pallida in illis, in his violacea aut cœrulea. Pili basin filamentorum stipantes in prioribus longissimi, nempe basi ista triplo longiores , in Krasnoyarensibus latitudidem basis non excedunt. Glandulæ glabræ, in frcutianis atræ, in Kras- noyarensibus lividæ. Stigmata in prioribus brevissima pistillo toto sextuplo breviora; in posterioribus duplo + 627 longiora et pistillo suo triplo tantum breviora. Valvulæ. in utroque pilosæ , læves. An species duo valde inter se aflines ? Distinguitur a præcedente jam stipulis liberis ; a G. syl- vatico, pratensi et palustri filamentis pilis longis - vestitis, (in illis penitus glabra, breviter ciliolata}; a G. eriantho, cui propius accedit e filamentorum indu- mento, foliis 5 lobis nec 5 partitis, id est ad petiolum fere dissectis. Petala G. érianthi etiam, quam in nostro majora, calyce subduplo longiora, cœrulea. Cum priore in pratis, sed locis magis siccis. Varietas hic descripta petalis cæruleis donata inter limites floræ nostræ mihi obvia non fuit. Floret Junio et Julio. %. 968. GERANIUM PRATENSE Linn. G. caule subtereti erecto, patenter piloso, folis subseptempartitis : Jlacimis oblongis incisis; pe- dunculis subcorymbosis ; bracteis pedicello bre- vioribus ( aut longioribus ); calyce fructifero ovato ventricoso; petalis obovatis integris; fila- mentis basi valde dilatatis, ciliatis, glabris per- sistentibus , antheris deciduis. Ledeb. fl. Ali. 1 7 222. G. pratense Linn. sp. 954.—DC. prodr: L p: 641.— Spreng. syst. veg. IT. p. 13.— Koch syn. fl. Germ. p. 138. Géraaium Gmel. f. Sib. LIT. p. 274. n. 4. Bracteæ in meis speciminibus frcutianis pedicellum supe- rant aut adæquant, in Petropolitanis et Jacutensibus pedicello breviores sunt. Antheræ in omnibus eodem tempore cum petalis cadunt. Ergo distinguitur tamen a G afini Ledeb. calyce fructifero ovato ventricoso, nec cylindraceo, et forte pctalis cœruleis. 628 In pratis et in hortis abunde. Floret Junio, Julio. y. Specimina : albiflora vidi, sed non colligi, ideoque de illorum specie incertus sum forte ad G. affine pertinent. 969. GERANIUM BIFOLIUM Patr. G. radice fibrosa ; caule angulato suberecto, basi nudo, foliisque radicalidus basi palmato 5—7—9 partitis adpresse pilosis (pilis deflexis) : lacimiis fere a basi pinnatifidis, partitionibus convergen- tibus ; stipulis hiberis; petalis calyee duplo ma- joribus subemarginatis , basi barbatis: filamentis cihatis. G. bifolium Patr. in DC. prodr. I. p: 642.—Spreng. syst. veg. TITI. p. 79: : G. lætum Ledeb. fl. Alt. IIT p. 9298.—icon. pl. fl. Ross. Alt, ill, t. 148. E G. cœruleum cat. pl. Baic. Dah. n. 281. (an etiam Patrinii in DC. prodr. L c. : Radicis fibræ elongatæ cylindraceo-filiformes. Folia radi- calia sæpe bina , interdum 1—3, caulina non semper omnia opposita. Laciniæ paulo supra basin pinnatifido- incisæ, partitiones apice callosi. Bracteæ minuiæ, pedi- cello multo breviores. Flores, quam in præcedente, duplo et ultra minores. Petala amœne cœrulea (in planta Altaica ex cl. Ledebour violacea, specimina albiflora in pinetis Sibiriæ occidentalis prope Tomsk et in deserto . _Barabensi inveni }), striata, calyce duplo majora. Stamina calycem superant. Geranium cæruleunr Pair. distinguitur, ex descripti- one, staminibus calyce duplo minoribus. Talem nullibi vidi, nec auctores floræ Altaicæ commemorant. 629 In graminosis sylvaticis prope frcutiam, ad Baicalem et in transbaicalensibus minime rarum. Floret Majo et Junio, omnium congenerum præcocius. 27: 270. GEranium Danvuricum DC, G. radice grumosa; caule angulato erecto , basi nudo , foliisque palmato 5 —7-partitis adpresse pilosis (pilis reversis), laciniis a medio incisis, dentibusque subdivergentibus; stipulis superio- ribus concretis bifidis; petalis calyce sesqui lon- gioribus subintegris, basi barbatis; filamentis ciliatis. G. Dahuricum DC. prodr. I. p. 642.— Spreng syst. veg. II p.173. Radicis tuberculi basi apiceque attenuati, medio crassi, illis Ranuncolorum plurimorum satis similes. Caulis basi sæpe glabratus, sed ab origine ramorum pilis brevibus reversis vestitur. Foliorum laciniæ basi cuneatæ, vel sublineares, supra medium 3—5 partitæ, partitionibus lateralibus integris vel lobulo laterali auctis, inter- mediis plerumque trifidis; laciniæ partitionesque subdi- vergentes , ita ut folium totum circumscriptione orbicu- lare evadit. Denticuli apice callosi. Calyces , more con- generum, aristati, petalä pallide violacea, striata. Stamina calyce longiora. Præcedenti etiamsi simile , attamen abunde diversum ra- dice, foliorum forma, nec non stipulis superioribus concretis. In Dahuriæ pratis sylvaticis copiose gignitur, sed nec in districtu Ircutiano, neque in Wercheudinensi hucusque observatum. Floret Junio, Julio. y. N° IT. 1842. 41 Û 630 91. Geranium Azerrconum Ledeb. G. radice sublignosa horizontali ; caule tereti erecto, basi nudo, foliüisque 5 —7-lobis, adpresse pilosis: lobis rhombeis vel oblongo-rhombeis, inæqualiter inciso-dentatis , superioribus acumi- natis, dentibus callosis; stipulis liberis; pedun- culis pedicellisque inæqualibus patentim pilosis; petalis emargimatis calyce duplo longioribus ; filamentis ciliatrs. G. albiflorum Ledeb. fl. Alt. IIT. p. 230 — icon. pl. fl. Ross. AAILOUE 1 MIS; . À varietate albiflora G. bifolii Patr. radicis forma foliis- que minus profunde incisis dignoscitur. In umbrosis subhumidis ad Baicalem et in vicimiis hujus,. lacus satis copiosum. Floret a fine Maji per Junium et dimidium Julu. 9. 79. ERODIUM ZL'her. Ger. Gœrtn. I. p. 883. t. LXXIX. f. 5. (Ger. moscha- tum ). Lam. ul. t 543. Schkuhn de CAC: b:—Endl. gen. pl. n. 6045.— Reichenb. icon. ji. Germ cent PF dec... 9-6 \1:1CLXXX IE CLXXXVI. : Calyx 5 sepalus , tubulo nectarifero destitutus. Corolla D petala. Stamina 10, breviter mona- delpha: filamenta 9 petalis opposita, latiora, ste- rihia : 5 petalis alterna, angustiora, fertilia , basi glandula mec Larifera fulta. Valvularum aristæ intus barbatæ, denique spiraliter tortæ. Koch syn. p. 141. 631 279. KEroDnium STEPHANIANUM , E. caule villoso-ramoso; pedunculis 2—5 floris, foliis glabriusculis (plerumque puberulis) bipin- natifidis : lobis decurrentibus, lobulis linearibus : petalis obtusis, vix calyce longe mucronato lon- gioribus. DC. prodr. L p. 645. E. Stephanianum Wülld. sp. 3. 625.—Spreng. syst. veg. III. p. 35.— Ledeb. fl. Alt. TITI. p. 9291.—ic. pl. fl. Ross. : Alt. ill. t. 184. Folia præsertim ad nervos pilis adpressis vestita, ciliata. Petala violacea, striata. In apricis prope Ircutiam, v. gr in monte Glubenischnaja etc.; in transbaicalensibus ad pedem montis Burgultei prope Kiachtam , in deserto Chorinensi etc. Floret a Majo per totam æstatem. ©. Ordo XVII. BALSAMINEZÆ A. Rich. dict. class. hp 175 DC prodr. À. p. 685. Calyx 9 sepalus, irregularis, persistens , æstiva- tone imbricatus: sepala 2, petalo impari proxima, plerumque deficientia; impar multo majus, calca- ratum. Corolfa 9-petala , petalum superius sym- metricum, duo lateralia bifida asymmetrica, e duobus coalitis formata; (corolla 5 petala, petalis lateralibus per paria connatis). Stamima 5, hypo- gyna, ovarium arcte cingentia; antheræ bilocula- res, plus minusve connatæ, rimis longitudinalibus dehiscentes. Ovarium 5 loculare, loculis pluriovu- latis, ovulis pendulis ; placentæ centrales. Capsula A 632 5 valvis, elastice dissiliens. Semina exalbuminosa. Embryo rectus, radicula hilum spectans. —Herbæ succulentæ, teneræ ; folia exstipulata. Koch syn. p' 172. 80. IMPATIENS Linn. gen. 1008 fexcl. Balsaminis) DC. prodr. I. p. 687.—Gærtn. Il. p. 151 t. CXHI. — Lamaill 4793 =Schkuhr 41 COLE LRU. gen. n. 6060. (exel. Balsaminis). Stigmata 5, in unum coalita. Capsula elongata : valvulæ a basi ad apicem introrsum revolutæ, una alterave spiraliter contorta. Koch syn. p. 143, 973. ImpaTiexs Nozr TANGERE Z. 1. pedunculis 3—4 floris foliüs brevioribus, sub foluüs patulis; floribus pendulis; calcari apice recurvo; foliis ovatis grosse dentatis; geniculis caulinis tumidis. Koch [. c. I. Noli tangere Linn. sp. 1329.— Schult. syst. veg. V. p. 350.— Spreng. Sprst. HER. P- 808.— DC. prodr. f Ro 687.— Ledeb. fl. Alt. I p. 265. Impatiens Gmel. fl. Sib. IV. p. 102. n. 68. In umbrosis prope [rcutiam , in transbaicalensibus et in Dahuria, hinc inde. Floret Julio, Augusto. ©. Ordo XVIIL OXALIDEÆ DC. prodr. I. p. 689. Ê ; A Su a L1 Calyx 5 sepalus vel 5 partitus, persistens, æsti- vatione imbricatus. Corolla regularis. Petala 5 hypogyna, interdum basi cohærentia, æstivatione 633 spiraliter contorta. Siamina 10, basi Sæpe mona- delpha, interiora petalis opposita, longiora. An- theræ birimosæ, non adnatæ. Ovarium 1, liberum, > loculare: loculis pluriovulatis; placentis centra- hbus. Styli 5. Capsula 5 —10 valvis. Semina arillo carnoso , ab apice elastice dehiscente, inclusa, albuminosa. Embryo rectus, inversus, radicula ab h1lo remota. Koch Gi a AE 81. OXALIS Linn. gen. n. 582. Cwnne Tr p.192. 1. CXIIE f. 5.Lam. ill. tv 391.—Schkuhr t. CXXII.— Endli. gen. n. 6058. Calyx 5 sepalus. Petala 5. Stamina 10; fila- menta basi breviter monadelpha, 5 exteriora bre- viOra. Styli D Capsulæ oblongæ. Koch [. c. 274. Oxauis Amon U O. acaulis, rhizomate repente dentato; foliis terna- tis , foliolis obcordatis, pubescentibus: scapo foluis ( sub ) longiore supra medium bibracteo- lato; petalis oblongo-obovatis læviter emargi- natis Koch L. c. O. Acctosella Zinn. sp. 620.—DC. prodr. LI. p. 700.— > Spreng. syst. veg. Il p. 424. — Ledeb. JEU JE P: 188. Oxalis Gmel. fl. Sib. IV. p. 174. n. 89. Rara in nostris regionibus. Legi pauca specimina in mus- cosis montis Kultukensis et ad Baicalem prope torren tem Salzon, locis lapidosis umbrosis. Floret Junio 9 634 Ordo XIX. ZYGOPHYLLACEÆ R. Br. gen. fem. De 15 DC. prodr. Ê. 703.—Fisch. Zygoph. Flores regulares , æstivatione imbricativo-quin- cunciali. Sepala 4—5 distincta vel ima basi connexa. Petala 4—5 simul cum staminibus tha- Jamo inserta. Ovarium basi disco brevi vel glan- dulis cinctum 5 (4—10) loculare: id est ex ovariis totidem arcte connatis compositum, loeulis bi aut multiovulatis. Fructus capsularis 5 (4—10) locu- laris : loculis varie, sed haud elastice, secedentibus. Semina in quovis loculo compluria , abortu soli- taria , integumento tenu: herbaceo. Perispermium nullum aut corneo-cartilagineum, albicans. Embryo rectus, viridis: radicula supera , cotyledonibus foliaceis planis; chalaza basilari, hilo nune chalazæ proximo, nunc ab illa remoto et infra apicem se- minis sito. Fisch. Zyg. 82. TRIBULUS Tourn. inst. t. 141. Linn. gen. n. 932.—Gœrtn. IL p. 3435. t. LXIX. f. 9 Lam. ill Lt 386 =SChkuhr 1. CHE AQr de Juss. in mem. du mus. d’hist. nat. XI p. 494. 1.14, n. 1.=Endl. gen. pl n. COS. Calyx 5 sepalus, deciduus. Petala 5. Stamina alterna, sepalis opposita, ad basin extus glandula stipata. Carpella axi adnata, indehiscentia , trian- sularia, tuberculata spinosave, interne per septa 639 transversalia in loculamenta monosperma divisa. Semina angulo interno infra apicem aflixa , sub- horizontalia ; radicula axim centralem spectante ; hilo a chalaza remoto. Fisch. L. c. p- 2.—Plantæ annuæ aut frutescentes setis pilisque mollis sim- plicibus vestitæ; folia abrupte-pinnata membra- nacea, corolla sæpe flava. 975. TRIRULUS TERRESTRIS Zinn. TL. annuus, procumbens, foliis 6—8 jugis: foliolis subæqualibus ; pedicellis petiolo brevioribus ; carpellis tuberculatis 4 spinosis: tri-rarius bilo- cularibus. Fisch. L. c. T. terrestris Linn. sp. 554.— DC. prodr. IL p. 703.— Spreng. syst. veg. II. p. 325. —Pall. itin. fed. Germ) I. PM; Hiin. nov, ledit. Germ./)\1. pr AIT, 196. Ledeb: HÉPENE HN bp) AO Koch syn. jl Goxrn. (pl, A## Ad radices montium lapidosarum sterilium prope Selen- ginsk Floret Junio, Julio. ©. Ordo XX. RUTACEÆ Juss. gen. 296 ( excl. sect. | PDC" prodr. I p. 709: Calyx 3—5—16 fidus vel partitus, æstivatione imbricatus.. Corolla regularis vel subinæqualis. Petala tot, quot calycis lacinit& , üis alterna, ante discum glandulosum inserta. Stamina laciniarum calyeis numero æqualia vel dupla, disco inserta. Ovarium lobatum: lobis loculisque numero laci- niarum calyeis, loculis 2—4 ovulatis; plarentæ 636 centrales. Stylus 1 e medio loborum , stigmate simplici. Capsulæ loculi introrsum dehiscentes. Semina albuminosa : embryo intra albumen; radi- cula a hilo remota. Koch syn. p. 144. Subordo I. RUTACEÆ VERÆ Koch. Endocarpium capsulæ a sarcocarpio non solubile. 83. APLOPHYLLUM ÆAdr. Juss. in mem. du mus. d’hist. nat. XIE 464 1 f 10. Meisn. gen. 60 (44).— Deless. icon. sel. IL. t. 48. 44.—Endl. gen. 6028.—Rutæ spp. simplicifoliæ et trifoliolatæ. Linn. DC prodr. Calyx sero deciduus 5—6G partitus. Petala 5 —6 unguiculata , limbo plano integro. Filamenta basi dilatata, antheræ glandula minuta terminatæ. Ova- rium gynophoro brévi obconico lato insidens. Stylus sursum imcrassatus, stigma capitatum 5 —6 sulcatum. Capsula subglobosa 5—6 loba, lobis apice introrsum dehiscentibus, loculis 2—4 sper- mis. Semina reniforimia, testa scrobiculata, sinu umbilicata. Embryo intra albumen carnosum ho- motrope arcuatus, cotyledonibus oblongis incum- bentibus, radicula supera, 27G. ArLoruyriuMm Danvricum 4. Juss, A. foliüis integris Hneari-lanceolatis caulibusque slabris, corymbo paucifloro; sepalis staminibus- 637 que basi ciliatis, ovaris glabris; petalis oblon- gis. DC. prodr. Fepo%d 2 Ruta Dabhurica DC: c.—Spreng. syst. veg. IT. p. 391. — Ledcb. fl. ALTAOQTE p. 108. Peganum Dahuricum Wiüilld. sp. pl. IT p. 837.— Pall. itin. IT. p. 588. buts foliis simplicibus alternis Gmel. fl. Sib. IV. p 176. 7 00, LA LA PTIT f. A. Harmala montana Polygalæ foliis , floribus luteis. 4mm. Ruth. n. 992. : Flores semper lutei 5-meri. In campis siccis prope Selenginsk , in deserto Chorinensi prope acidulam Pogromezensem , nec non in Dahuriæ campis et 1upestribus copiose. Floret Junio. 9,. Subordo Il. DIOSMEÆ Adr. Juss. mem. Rut. D O7. Endocarpium capsulæ a sarcocarp1o elastice dissiliens. LA 84. DICTAMNUS Zinn. gen. 599. En Up. 857.0 LXIX. f. 4m. db €. 344.—Schkuhr t. CXIV.—Endl. gen. n. 6024. Calyx demum deciduus 5 partitus. Petala toti- dem, unguiculata, subinæqualia. Stamina 10, decli- nata. Ovarium carpophoro brevi, crasso, elevatum. Koch syn. p. 145. 977. DicTAMNus DASYCARPUS 72. D. petalis lanceolatis acutiusculis glandula termi- natis; ovario glanduloso dense villoso stipitem 638 suum superante: apicibus patentibus ; fillamentis a basi supra medium pilosis , apice dense glan- dulosis ; foliolis lanceolatis biserratis. D. Fraxinella Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 288, Petala pallide cœruleo-violascentia, nervis saturatioribus picta. Stirpem nostram nuperrime distinxi a Dictamno Fraxinella Europæo ( a quo planta Altaica suadenti- bus amicissimis Aischer et Meyer ind. VI. sem. hort. Petr. p. 49. specie vix distingui meretur) ovario stipitem suum, jam sub anthesi superante, dein, delapsis petalis, duplo longiore, pilis albis brevibus, in capsulis maturis persistentibus , præter glandulas dense vestito et car- pellorum apicibus patentibus; in D. Fraxinella ovaria dense glandulosa , cæterum fere glabra , aut hinc inde pilos parcos et sparsos gerunt , apicibus rectis. Cum D. obtusifloro, mihi cæterum ignoto , Species Dahurica commutari non potest ob foliola biserrata et petala omnia acutiuscula. In pratis Dahuriæ ad fluvia Schilka et Argun, v. gr. prope pagum Biankina etc. Floret Junio. 9. (Continuabitur |. DER ZNVEIFLUEGLER (DIPTERA LE.) LIEF- UND KURLANDS. VON B. À. GIMMERTHAL, Vor zehn Jahren gab ich im IV Bande dieses Bulletins 1832 ein Verzeichniss und im VII‘ Bande ein Supplement dazu der bis dahin in diesen beiden Provinzen aufgefundenen Zweiflüugler nach Meigen geordnet. Während dieser Zeit hat sich die Zahl der Individuen durch fortgesetztes Auf- suchen und durch das Bemuhen der Frau Pa- storin Lienig in Kokenhusen , die bei ihren lepi- dopterologischen Excursionen auch diese Kerford- nung nicht unbeachtet gelassen, beinahe um das Dreifache vermehrt. Durch das Erscheinen des Macquarischen Wer- kes und des VII" Bandes von Meigen, fand ich es fur nothwendig diese Ordnung in meiner Sammlunse einer gänzlichen Revision zu unter- werfen, besonders da sich so manche Veränderun- gen im System _vorfanden , mehrere damalige 640 Gatiungen ,; namentlich in der Familie der Syrphicu und Muscides in mehrere neue Gattun- gen aufgelôsst, andere so wie auch selbst einzelne Arten nach besserer Einsicht versetzt worden sind. Bei dieser Gelegenheit fand sich auch, dass einige Arten aus Mangel, sie mit nahe verwandten ÂArten gehôrig vergleichen zu kônnen, nicht ganz richtig bestimmt waren; andere im Versehen in jenes Verzeichniss gekommen sind, die als Fremd- linge nicht dahin gehôrten, folglich & wenigstens vorläufig, gestrichen werden mussten. Nach dieser geschehenen Durchsicht und ge- nauen Beprüfung jeder einzelnen Art, üubergebe ich den Freunden dieser Kerfordnung hiermit eine neue Uebersicht der mir bis hiezu in den beiden vorerwähnten Provinzen bekannt gewordenen Zwei- {lügler, nebst den nôthigen Bemerkungen zu diesen und Berichtigungen des frühern Verzeichnisses , wie auch die Beschreibung emmiger neuen Arten. Wohl weiss ich, dass dieser Uebersicht noch gar Vieles mangelt und dass vielleicht nach zehn Jahren die Zahl der hier heimathlichen Zweïflug- ler bei fortgesetzten Nachforschungen auf 1500 Arten angewachsen sein wird. Wer vermag aber überhaupt in der Entomologie ctwas Vollendetes zu liefern, da das unausgeseizte Forschen und Eindringen in die Geheimnisse der Natur immer zu neuen Entdeckungen fuhrt? Riga im Mærz 18492. DER MIR BIS HIEZU IN LIBFSs UND KRURLAND | BEKANNT GEWORDENEN ZWEIFLUEGLER (Diwrera EN.) NACH MEIGENS SYSTEM CEORDNET. L2 —_-e— CORETHRA : TIPULARIAE CuLEx : annulatus © Fb. nemorosus © sylvaticus Var. ornatus Ô. Hffgg. lateralis © Mgr cantans © © Hgg. rufus © d°. pipiens 6 © Ln. punctatus © bicolor & Mzgr. lutescens © Fb. plumicornis © Fb. flavicans ®) CHIRONOMUS : plumosus 6 © L. annularius 6 © Dg. prasinus 6 pallens ®) | flaveolus ô © Mgr. Jflavicollis © Var. littorellus e) pedellus ô De. 10 Don bitasciatus (®) ANOPHELES : viridulus © Lan. virescens (o) maculipennis 6 Mer. Ÿ virginea © © Schr. 1 tendens © Fb Agpes Hcc: nitidus à © HÉisiiono © Mp. cinereus © Hgg. sticbieus 61 0. bp: { maculipennis Ô 9 LV?) leucopogon 6 bicinctus © Mgr. tricinctus 6. nubeculosus 6. sylvestris 6 be cingulatus 9. nubilipennis Ô 9. supplicans 6. intersectus ©. psittacinus 6. minutissimus © ©. stercosarius © © Des. * punctipes © Wied. pilicormis oL. elegans Ô 9. fuscipes Ô flavipes 6. nanus ©. flabellatus 9. H geniculatus. 36 TANyPus: nebulosus 6. zonatus ©. monilis © Lan. + punctipennis. culiciformis 6 Lan. plumipes 9. * Juteus mihi. CERATOPOGON: + palustris : + leucopeza. + Morio. CECIDOMYIA: lateralis ©, + pennicornis. CAMPYLOMYZA : bicolor Wied. 649 PsycHoTA: phalænoides. nervosa Schr. humeralis Hgg ERIOPTERA : flavescens 6 Lan. lutea ©. tænionota © Wiced, + atra. À LImMNoBrA : Pedicia. Macg. rivosa © © Lan. Limnophila Macq. * pictipennis 6 ©. barbipes Ôd ©. immaculata ©. Limnobia. ü punctata ô Q. picta Fb. + geniculata. lucorum 6. discicollis © Mgr. + littoralis. + sylvatica. lutea 6 Dumetorum albifrons © Mpgr. tripunctata 6 © Fb. nubeculosa © xanthoptera 6 ornata 6 quadrinotata 6 9 longirostris © Wied. * ocellaris 6 Lan. Annulus 6 simplex © vitripennis © Crexorxora Fe. bimaculata 6 © Ln. * paludosa © Fb. drata ©) © Lin: flaveolata © Fb. * guttata © Mer. ruficornis Ô 9Q. vittata © TrpuLA : gigantea © © Lan. lutescens © © Fb. marginata Ô 9 lateralis © nubeculosa 6 9 hortulana 6 9 hortensis © papulina 0: + lincola Mgr. + clandestina vernalis 6 varipennis Ô Hgg. juncea © Hgg. nodicornis © pagana © ochracea © © Fb. fascipennis © © Hpgg. * Diana Ô © Mgg. oleracea 6 © Ln. fimbriata 6 pruinosa © © Hgg. + plumbea Hisva, 6 © Lu. annulicornis crocata © © Ln. rufipennis © pratensis © Q Ln. scalaris © © Hgg. maculosa 6 © Hyg. Scurra © Hgg. Histrio 6 © Fb. cornicina © © Ln. * fuliginosa mihi. NEPHROTOMA: + dorsalis PrycHoPTERA : contaminata 6 © Ln. scutellaris © Hgg. paludosa 6 Q ANISOMERA : vittata Ô © T'RICHOCERA : regelationis 6 © Ln. maculipennis © Mgr. Drxa : æstivalis 6 maculata 6 BoLrTtoPHIr A : jusca Ô MACROCERA : phalerata © Hgg. PLATYURA : fulvipes ®) nigricornis Fb. SCIOPHILA : annulata + punctata Lea : nitidicollis flavicornis 6 © lutea Q fasciata © MyYcEToPHILA. lunata “ arcuata lurida Mgr. fenestralis Hgg. + fusca maculosa © Mgr. + analis # subfasciata intersecta Hgg. SCIARA : Thomæ 6 9 Ln. Morio © Fb. fuscipes © vitripennis Q Hgg. fuscipennis © 9 pulicaria Hgg. minima © sylvatica © nervosa © annulata © bicolor © Mer. SIMULIA : sericea Lan. nigra SCATOPSE : Æ notata nigra punctata picipes 644 PENTHETRIA : holosericea 6 9 Br81o : hortulanus 6 © La. Marci 6 © Ln. pomonæ © © Fb. ” Johannis 6 Q Lan. luniger 6 © ferruginatus © Ln. clavipes 6 © dorsalis 6 o Mer. * fulvicornis Q mihi. DriLopaus: 1 vulgaris ci fulviventris AspisTes Hcc. berolinensis Hgg. RayPHus : punctatus © Fb. fenestralis SCp. XVYLOPHAGIT BER Is : vallata 6 © Forst. ++ clavipes Ô X YLOPHAC US : ater à Fb. cinctus © Deg. compeditus 6 Wied TABANITI T'ABANUS: HÆ borealis © + autumnalis bovinus © Ln. tarandinus à © Fb cordiger © Wied. nemoralis © ? bromius 6 © Ln. græcus © Fb. luridus 6 9 Fall solstitialis 6 © tropicus 6 © Ln. lateralis 6 © Mgr. * ferrugineus Ô 9 fulvus 6 Fall. plebejus © Fall. Curysops. FALL. cœæcutiens © 9 Ln. relictus © Hgs. pictus © " quadratus 6 9 +Æ sepulcralis HÆMmATOPOTA : pluvialis 6 © Ln. HECATOMA : culte © Fb. LEPTIDES LEpTis: e itringaria © © Ln. scolopacea 6 © Ln. distigma 6 © Hgg. + vitripennis De II, 1842. 6 15 645 lineola & © Fb. fumebris D. |. aurata © © Fb. helvola 6 Mgr. HH maculata © ù Eu à flaveola e notata © Gurt]l. Vancllus Oro Rp: auricollis à Hgg. HÆ bicolor 6 0 AÂTHERIX : Ibis 6 © F». HT marginata © + nebulosa luteola à © Fall. XYLOTOMAE THERE vA : nobilitata à © Fb. cincta plebeja Ô © Ln. lugubris 6 Fb. albipennis Q t&æniata (e) funebris 6 © Mer. flavilabris 6 Mgr. TE fulva © anilis 6 © Ln. annuüulata © © Fb. confinis © © Fall. imberbis à Fall. BOMBVYLIARI ANTHRAX : fimbriata 6 ‘bifasciata 6 9 semiatra © © Hgg. A9 + sinuata capucina 9 Fbh. BoMBYLIUS : diagonalis 6 © Hgg.- major Q La. ater 6 © En. medius 6 © Ln. minor © © Lan. QE PHTHIRIA LATR. pulicaria 6 © Mikw. ASILICI DrocTrtA : oelandica 6 © Ln. Wiedemanni © rufipes © © Dg. geniculata 6 9 4 umbellatarum © varipes Ô 9 * Baumhaueri Ô © nigripes (e) (e) Falleni © Rheinhardi 6 © Wied. longicornis ? atricapilla © © Fall. DasyPpocon : cinctellus 6 © Mer. lateralis 6 Fall. + arcuatus O9 LAPHRIA : gibbosa 6 © Ln. flava 6 © Ln. ephippium © 6 Fh. + fulva 646 nigra © gilva 6 © Ln. + atra. ASILUS : orabroniformis 6 © Ln. rufibarbis 6 * Chrysitis © Hog. albiceps Ô # forcipatus opacus © © Gurtl. æstivus © © Schr. germanicus © © Ln. micans Ô © * Senex 6 © Hg? cingulatus 6 © Fb. varipes o (e) varius © Gurtl. omissus © Wied. rufimanus Ô Hgg. + plebejus ‘ rufinervis © Hog. LEPTOGASTER : cylindricus 6 © Dg. HVBOTINAE Hysos: funebris © Fb. vitripennis Ô OcyproMIA GCc. ruficollis 6 Mgr. flavipes d Mgr. OEDALEA : * pennata. © mihi. 17 19 EMPIDIAE HILARA : globulipes © Hgg. chorica 6 Fall. clypeata © Sturmii 6 Wied. nigrina © Fall. BRACHYSTOMA : 4 vesiculosa 9 Emprxs : tessellata 6 © Fb. opaca Ô © Fb. + funebris sulcipes 6 © pennipes © Ln. leucoptera 6 chioptera 6 simplex 6 Wied. + nigritarsis meridionalis © Mgr. nigricans Ô livida © 6 Ln. stercorea © © Ln. testacea © © Fb. _ ignota © Fb. trigramma 6 Hgo. * cingulatus mihi digramma 9Q PACHYMERIA : Lee ô © RHAMPHOMYIA : * tipularia 6 © Fall. Jatipennis H+ tarsata Ô atra 647 + sulcata cinerascens © Mer. + Falleni variabilis 6 Fall, + pallidiventris sciarina © Fall. umbripennis Ô cæsia © Hgg. + holosericea albipennis © Fall. * appendiculata 6 Macq. “ canaliculata 6 d°?. 16 TACHYDROMIAE HEMERODROMIA : “ Jineata mihi { TacHyPEza: cimicoides © Ln graminum © Fall. 2 TaAcHYDROMIA : albiseta © ? + pallipes flavipalpis 6 9o nigra minuta Ô © fascipes 6. bicolor © dichroa ciliaris © * Meigenia 6 © mihi * brunnipes 6 mihi ® DRAPETIS. exilis © Macq. a 648 : STRATIOMVDAE “ arcuatum % on: : fasciolatum 6 © Dg. SARGUS . ParAGus : f/cuprarius 6M0Ln. infuscatus © Hgg. bicolor 6 FH. formosus © © Schr. obscurus à o Mgr. politus 6 © Ln. femoratus © Mgr. 4 * albipes 6 mihi NEMOTELUS : & nigrites ô (®) mibi uliginosus 6 © Ln. ASCIA : pantherinus 6No Ln. 2 podagrica © Fb. OXYCER A : quadripunctata © pulchella 6 9 Bacua: trilineata 6 © Fb. 9 clongata © Fb. STRATIOMYS : EME Chamaeleon à © Ln. A * concinna © 2 furcatar/© 10 lb; . gra nis © Microlcon 6 9 : eine or07: Hydropoda 6 © viridula © © Fb. tigrina 6 © Fb. Hydroleon Q rubriventris © Macq. SYRITTA : pipiens 6 © Ln. é X YLOTA : SYRPHICI abiens 6 © Wied. a bifasciata 6 MicroDon : nemorum 6 © Fb. : | segnis © © Ln. apiformis 6 o Dg. pigra 6 © Fb. mutabilis 6 © Ln. lenta 6 micans ô o Wied. volvulus & Fb. + anthinus . sylvarum © Lan. CHryYsoTOxUM LaTR. Mrcesra LaATR. bicinctum & Q Ln. diophthalma à © Ln. vespiformis 6 Q Lan. bombylans & Fb. PrPp1z1 : fasciata © lunata © Mgr. Artemis © noctiluca © Ln. bimaculata 6 quadrimaculata © Pz. lugubris 6 © Fb. rirens © © Fb. austriaca à PsILOTA : + anthracina 6 RHIncra: rostrata 6 © Lan. campestris © © Dzg. BRACHYOPA : conica à Pz. Æ'T bicolor o ferruginea 6 © Fall. CHRYSOGCASTER : à violacea 6 © metallica © Fb. chalybeata 6 © cœmeteriorum Ô © Fb. viduata © Lan. nigricollis © Myr. " elegans 6 Q Wied. CHEILOSIA : ruficornis 6 © Fb, œstracea © © Ln variabilis 6 Pz. 649 H+E chrysocoma 6 H scutellata Chloris 6 älbitarsis 6 fraterna © glabrata © luctuosa 6 ruralis 6 vernalis © Fall. * nigripes © Q9 Mgr. vidua 6 9 mutabilis Ô 9 fulvicornis © + urbana 6 antiqua re (®) 4 tropica Ô pagana Ô + maculata © pallidicornis 9 * ater © mihi chalybeata 9 Doros : festivus 6 oO ornatus © Mr. SYRPHUS : venustus Ô 9 lunulatus 6 9 * luniger 6 Jacerus © Megr. arcuatus Ô Fall. Pyrastri 6 © Ln. + seleniticus Grossulariæ 6 9 Ribesii 6 © Ln. vitripennis © © Mgr. nitidicollis © Mgr. 4 tricinctus Ô Alneti © Fall. * hyalinatus 6 Fall. balteatus 6 © Ds. Lucorum © Ln. glaucus © Ln. © nobilis & 9 “Æ cinctus ris 610 umbellatarum 6 © Fb. guttatus & Fall. scriptus 6 © Ln. tæniatus Ô Q Menthastri © © Ln. Melissæ 6 @ + pictus gracilis Ô 9 mellarius 6 melliturgus 9 scalaris © © Fab. mellinus 6 Ln. albimanus © © Fb. scutatus Ô peltatus 6 Rosarum 6 Fb. ferrugineus © Macq. + lævigatus o© Enrca Forsteri © PerxcocEnA tricincta © Hyg. SERICOMY IA : borealis 6 © Fall. mussitans © © Fb. HT lappona © MeroDoN : ruficornis © * aureus à © Fb. HELoPHILUuSs : lineatus 6 9 Fb. 4 lunatus 38 650 trivittatus © Fb. pendulus 6 © Ln. ERISTALIS : sopulcralis 6 © Ln.. æneus © Fb. i 44 cimbiciformis © Fall. *-iænax © 0 + campestris cryptarum 6 © Fb. apiformis © Fall intricarius © © En Nemorum 6 © En. Arbustorum 6 © Ln. horticola 6 © Ds. Rupium © Fh. alpinus © Pz. floreus 6 © En. t4 VozucEeLLA LaTer. bombylans 6 Lan. plumata 6 © Dg. pellucens 6 © Ln. inflata © Fb. PLATYPEZINAE CyrTOM:A : atra Ô PLATYPEZA : dorsalis 9 MEGACEPHALA PIPuNCULUS : campestris 9 Latr. “ geniculatus ë 9 DOLICHOPODES Psrropus Mer. nervosus" & Wied. CHRYSOTUS : neglectus © Wied. copiosus Ô © * cilipes © nigripes © Fb. PorpuyRrops : crassipes Ô + pallipes Mepererus Frscu. rostratus © Fb. Jaculus © Fall. DorcrcHopus: nobilitatus © Lan. atratus © Hgs. relictus 6 vitripennis nitidus 6 © Fall. ungulatus 6 © Ln. nigricornis © © Mgr. latipennis © Fall. linearis 6 © Wied. simplex Ô 9 brevipennis 6 Fall. pennitarsis © Fall. popularis Ô Hgge. chrysozyges 6 Wied. -acuticornis © © Wied. ruralis © germanus © © Wied. ærosus 6 © Fall. gratiosus Ô 9 19 19 G)1 CXYPTERAE LONCHOPTERA : “ Jutea © flavicauda ee) rivalis © " grisea Q mihi. SCENOPINII SCENOPINUS : * fenestralis © Ln. senilis 6 © Fb. domesticus 6 9 niger © Dg. rugosus © Fb. 5 CONCPSARIAE Conops : flavipes 6 © Ln. 4 vesicularis Oo quadrifasciata 6 © De. [macrocephala 6 Ln. |* nigra © Var. De. rufipes © Fb. * soleaformis © mihi + strigata © 8 MyopA : picta © 0 Pz- buccata 6 © Ln. testacea © Lan. dorsalis 6 © Fb. ferruginea 6 © Ln. fasciata Ô 9 variegata Ô 622 4 atra © Fb. * Gimmerthalu Fischer punctata © Fb. viduata © 9 morosa © lepida 9 STOMOXVDAE * Lindemanni Q@ mihi larvarum 6 Ln. illustris © DS 'TOMOXYS : stimulans o corusca Ô ralcitrans e Ln. ubialsie stimulans Ô “ HÉbes oo 2 14 OESTRACIDES PLaAGIA : GASTRUS ambigua Ô Fb. trepida 9 F4 Equ. o marginata © Fb. + Pecorum ” s) hæmorrhoidalis © Fb. GYMNOSOMA : rotundata © © Ln | MUSCIDES, CISTOGASTER : I. CALYPTERA globosa © FB. 4 A, TACHINARIÆ LEUCOSTOMA : ÉcurnomYIA : pes anthracina 6 { ferox 6 Ln. MELANOPHORA: grossa © © Lan. fera © © Lan. roralis Q + tessellata Î 4 OcYPTERA : SERVILLIA : coccinea Ô 9 à lurida 6 © Fb. brassicaria Q Fb 1 pusilla TACHINA : 3 CHRYSsosOoMA : * præpotens Ô * flavescens 6 viridis Ô Fb. agilis Ô { Mrcropazpus Mace. marmoralus © hæmorrhoidalis 9 NEMOREA : cæsia © © Fall. consobrina 6 © * xylosteana 6 9 mihi radicum © Fb. * quadripustulata 6 9 Fb. varia à * corylana mihi. LABIDIGASTER : agilis © Macq. MAcQUARTIA : “ buccalis à ? PANZERIA : lateralis © © Fb. MiLTOGRAMMA . M fasciata Ô Punctata © œstracea © © Fall. melanura © * ruficornis mihi. THRYPTOCERA : crassicornis (@ pilipennis © Fall bicolor (eo GoNIA : capitata 19 653 FRONTINA : Iæta © Wied. METoprA : leucocephala 6 CNP Z argyrocephala 6 DEGERIA : HT tragica © collaris © Fall. “ albifrontalis 6 mihi.' EXORISTA : * affinis 6 Fall. * lucorum 6 (e FF heraclei o PHOROCERA : N Sramma © 0 assimilis © Fall. pumicata 6 * pudibunda o Fisch. TRYPHERA : - * Fischerii mihi. SIPHONA : geniculata © Deg. B. DEXIARIÆ, DExrA : nigripes à Fb. Ieucozona 6 © 19 ferina 6 Fall rustica Ô Fb. carnifrons 6 Fall. irrorata © * canina 6 © Fb. vacua © Fall. testacea © Macq. 9 Morin : * melanoptera © Fall. Î PROSENA : Siberita © Î CG. SARCOPHAGII SARCOPHAC:A : * mortuorum Ô © Ln. carnaria © © Lan. striata 6 © sinuata 6 “ albipennis 6 mihi. intricaria © ++ pumila © clathrata © vagans hæmorrhoidalis 6 © Fb. cruentata 6 hæmorrhoa 6 © hæmatodes 6 © 13 D. PHASIANEZÆ X YSTA : cilipes 6 PHAsrA : | brachyptera Q Pz. 654 ALOPHORA : * hæmiptera 6 Fb. pusilla © De 9 E. MUSCINÆ MESEMBRINA : meridiana 6 © Lan. mystacea © © Ln. 19 LUCILLA : Cæsar 6 © Ln. sericata © ruficeps Ô 9 fuscipalpis © Macq. “ violacea © mihi. cornicina Ô Fb. illustris 6 Cæsarina 6 Hyg. ee) OnEsra Maco. “ viarum 6 Macq. PYRELLIA : * cadeverina 6 © Lan. serena (©) * fasciata © mihi. calida 6 © Macq. Musca En. vomitoria 6 © Ln. chrysorrhœa 6 cagnata © 9 ( cœrulea }) agilis © domesticta Ô © Ln. * aurifascies © © Macq. corvina © Fh. * frontalis mihi. * atramentaria © © FI. 44 depressa © * ruficornis Ô Macq. rudis 6 Q© Fab. vagabunda 6 9 vespillo 6 Fb. 1 4 CYRTONEURA : bortorum 6 © Fall stabulans 6 © Kb. cæsia Ô tempestiva © Fall. * nigripalpis © Macq. cœrulescens 6 Macq. + curvipes Q Macq. maculata 6 8 Il ANTHOMYCIDES ARICIA : + lartaria albolineata © © Fall. incana © Hgg. 4H dispar 6 erratica © © Fall. JF vagans 6 pallida 6 Fb. HyYLEMYIA: * semicinerea © Wied. virginea Ô * puella 6 9 variata © crassirostris © grisea © Fall. assimilis 6 © Fall. maculosa 6 quatuormaculata 6 JF potamogeti oO ? Lienigü à © mihi. 655 HE distincta Q ruralis 6 © strigosa © Fb. conica Ô © coarctata 6 intermedia 6 © quadrum 6 © Fb. pagana © Fb. urbana © © impuncta © Falk. rufa © * strenua 6 9 munda © inconspicua © fuscata 6 Fall. * flaveseens 6 © mihi. “ albolineata 6 © mihi. Lasrops : apicahs 6 HYDROTAEA : irritans © Fall. meteorica à dentipes © © Fb. ANTHOMYIA : leucostoma 6 Fall. anthrax © carbonaria 9 Stygla © pratensis Ô * ærea 6 © Mer. argyrocephala 6 © lepida 6 © Wied. canicularis 6 Lan. floricola 6 (0?) iriquatra Ô pluvialis © © La. antiqua © varicolor 6 radicum 6 © Lan, C2 25 656 muscaria ee ? SCATOPHACA : platura 6 De . scybalaria 6 Q Ln. mr stercoraria © CiEm he D oO) HE inferma o ne ruficeps ä inquinata (e) Le à spurca Ô ®) - / cineraria © Q triangula 6 e) nn D d | Dryomyza FALL, atricolor < ie ® anilis 6 © Fall. mitis 6 : * Winthemi o SAPROMYZA ['ALL. silacea © : 3 Mnacus - rorida 6 © Fall. de oi , obsoleta Q Fall. D pallida 6 Fall. Data quadripunctata OL < plumicornis Q Faël. obscura 6 Fh. a : . Fb atarum © Fb. 1 multipunctata 6 Fall CoEnosrA : . oo MSA arcuata © Fb. * no tat hi nemoralis Ô © ae M. ou intermedia © Fall. 11 pedella © A does : OrTaLIS FALL. perpusilla © crassipennis 6 @ Fb, geniculata à Fall. _ urticæ Q Ln. albicornis Ô @ connexa © Fb. * testacea mihi. cerasi © ©-Ln: abdominalis © mihi. vibrans 6 Q Lan. 9 centralis 6 9 6 III. ACALYPTERA SEpsis FaLr. à cinipsea © © Ln. CorDyLURA FALL. _ Hf hilaris 0 : fi £ pubera à Ln. nn a À © Fall. * punctum Ô Fb. albilabris 6 Fbh. ÆY atripes © NEMOPODA : cylindrica Ô © Fb. nigricornis © Leachi 9 putris © Ln. ruficoxa © Mac. CEPHALTA : Ë quadripunctata © mihi. LAUXANTA : ænea Fall. LoncHÆA. chorea à Fb. _. vaginalis © Fall. laticornis 6 (®) TRYPETA : _alternata © Fall. Arctii © Dg. * cornuta 6 Fh. Tussilaginis © Fb. Lychnidis 6 © Fb. 4 rotundiventris ô Fall. + stilata Ô Fb. cuspidata © Arnicæ © Ln. parietina © © Ln. corniculata 6 © Fall. Leontodontis © Dg. flavicauda 6 9 terminata © 14 PsILA: fimetaria Ô © Ln. pallida © Fall. Æ+ bicolor © 3 657 LoxocERA: ichneumonea 6 9 Ln. Lissa : * rufipes Ô mihi. CALOBATA :: * petronella à © Ln. cibraria © © Ln. MicroPEzA : corrigiolata © © Ln. Uzxpra : edemantata à © Fb. SCIOMYZA : pallida 6 cinerella 6 © PLATYCEPHALA : planifrons TETANOCERA : | marginata © © HT Chærophylli 6 © reticulata © Pratorum © Fall. 4 umbrarum © Ln. arrogans Ô 9 elata 6 © Fb. + aratoria ELGIvVA : dorsalis © Fb. cucularia © Ln. HETEROMYZA : buccata © læta © HELOMYZA : rufa © 9 flava 6 olens © 4 pallida affinis 6 griseola à serrata Ô © * canescens © HYDRELLITA : posticata griseola affinis nigripes nigrina calceata DROSOPHILA : funebris © transversa Ô k 0 e virginea Ô 9 graminum (e) fuscula 9 OcHTHIPHILA: * littorella 6 albiceps OPoMYzA : ++ germinationis Ô CuLoropPs : geminata Ô nasuta 6 læta 6 tæniopus notata Ô culceata 6 © cingulata glabra cereris Ô Q elongata Ô plumiger Iævigata Ô pusilla maura vindicata fumipennis 16 MEROMY ZA : saltatrix 6 © AGROMYZA : mobilis pulicaria albipennis nigritarsis flava cunctans lacteipennis 6 9@ PHYTOMYZA : lateralis THERINA : * nigra mihi. BorBORUS : subsultans equinus ater vitripen nis LIMOSINA : Jimosus fenestralis arcuata 6 Macq. TRINEURAE PHORA : maculata rufipes 6 © pusilla 7 quadrata 6 mihi CORIACEAE EyxPPoBosca: equina. Summa. . 4 944. ABBREVIATA. Dg — Degcer. Fb.—Fabricius. Fall. — Fallen. Forst.— Forster. Guri.— Gürtler. Hgg.— Hoffmannsegg. Latr.—Latreille. Fisch.—Fischer. Ln.—Linné. Mgr.— Megerle. Macq.—Macquart. Pz.—Panzer. Schr.—Schrank. Wied.—Wiedemann. Anmerk. Die mit (+4) bezeichneten kenne ich zwar nicht, habe sie aber mit aufsgenommen, da sie Herr Oberlehrer Lindemann in einem Nachtrag, « Quatember Zeitschrift. IT. B. Mitau 1830.» als in Kurland befindlich anführt. Die mit (#44) bezeichneten habe ich sämmtlich zur Ansicht gehabt, und befinden sich in der Sammlung der Pastorin Lienig in Kokenhusen. Bei den mit {* \ bezeichneten nachstehenden zeichnisse. Bemerkungen zu sehe man die hier vorstehendem Ver- À, GIMMERTHAL, UND BERG EMIG ÙN GEN ZU DEM FRUÉHEREN VERZEICHNISSE (Bulletin Tom. IV. pag. 550 und Tom. VIT pag. 150.) NEBST BESCHREIBUNG EINIGER NEUEN ARTEN VON B. À. GIMMERTHAL. CuLex domesticus. Germ. 1. Bulletin d. LL Soc. Imp. T. VII. 120. Die daselbst unter diesem Namen angefuhrie Art schemt mir nur Abart der GC. pipiens zu sein. AnopneLes bifurcata , s. Bulletin. T. IV. 343. fallt wes. : *'Curronomus bDifasciatus soll nach Meigen nur Abart der Tip rufipes Lin. sein. * Carrkonomus virginea Schrank, man séhe Bulletin d LS TL TL VIP, 120 * Cnironomus Histrio, Das Weibchen, das ich mit dem Männcheñ in der Paarung fand , un- terscheidet sich von letzterem nur durch 6GGI die Bildung der Fühler, ubrigens denselben ganz gleich. * Carronomus punctipes Wied. Bei einem männ- hchen Exemplar, das ich hier gefangen, sind an den Vorderbeinen die Schenkel nach aussen und die Schienen an der obern . Halfte, an den Mittel- und Hinterbeinen ist nur das Knie und die Spitze der Schienen bräunlich; ubrigéns alles wie in der Be- schreibung von Meigen. Curronomus pilipes und riparius, Bulletin d. 1. S. I. T. IV. 343 , müssen aus dem Verzeichniss gestrichen werden ; desgleichen glaucus, picipes und fuscimanus , T. VII. 129, und Chir. pictulus daselbst , (ist ein Druck- fehler.) * ‘Tanvpus luteus mihi.—Bulletin d. 1. S. I. T. t1X2 499. Limnosra pictipennis.—Das Weib gleicht ganz dem Manne,; die Afterzange ist ziemlich lang, gerade und glänzend braunroth. — — punctata. Beide Geschlechter in der Paarung gefunden. Das Weib gleicht ganz dem Manne, nur ist der Hinterleib gegen die Mitte etwas erweitert. —— occllaris d Ln. Linnes Beschreibung dieser Art ist zu kurz, um mit Gewissheit darnach bestimmen zu kôünnen, und Meigen führt sie nur an, wobei er bemerkt, dass das Exemplar in Fabricius Sammlung keine an- NV II 1842, 43 662 dere als L. punctata sei, daher auch das Fabricius'sche Citat bei jener Art. — Ich gebe hier die Beschreibung eines Männ- chens, das ich besitze und für ocellaris Lin. halte. «Kopf grau , Taster und Fuühler braun, bei leztern die ersten drei Glieder der Geissel hell rothgelb.--Mittelleib braungrau. Hinter- leib rothgelb mit abgesetzter schwarzer Ruckenlinie und eine ähnhche zu beiden Seiten. Beine gelblich , Schienen und Füsse mehr braun. Flugel glashell mit drei grauen Querbinden; die erste, zunächst der Wurzel, besteht am Vorderrande aus einem grossen braunen Ringe, der durch die dritte Langs- und erste Querader, die beide braun ange- laufen sind, durchschnitten wird, nach dem Innenrande zu ist diese Binde voll, jedoch viel heller; die zweite über die Flüugelmitte ist aus vielen unregelmässigen braunen Flecken zusammengesetzt und wird eben- falls nach dem Innenrande zu voll; die Spitze der Flügel bräunlich mit einem braunen ringfôrmigen Augenfleck in dessen Mitte ein kleiner brauner Puncet steht ; ausser diesem Augenflecke befinden sich noch einige hellere Puncte an der Flugel- spitze. Länge 4 ‘. imnosra Modesda, Bulletin d. L S. L ‘E. VII. 129, _fallt weg. 663 * Crenornora paludosa Fb. s. Bulletin “id. S. I. FF. VLL 11% A Le. guttata Fb. s. eben daselbst. 118. Trruza Diana Hffeg. Der After des Mannes rothgelb, übrigens ganz dem Weïbe ähnlich. —), — fuliginosa mihi, s. Bulletin d. LL S. TI. HV LE II. — — nervosa, Bulletin T. IV. 344, ist eine Varietat von T. papulina. Treura quadrifaria, Bulletin d. 1. S. I. T. IV. 344, ist T. cornicina Linne. Meigen VI. Band. 286. —. —. vittala und Selene (nicht Silene), Bulletin TE. VIL 129, mussen gestrichen werden. BociropuiLA, Bulletin T. VII 129, muss stehen . Mycetophila. Srmurra reptans, Bulletin VII 129, ist das Weib Zu Ssericea. * Bisro fulvicollis & mihi. n: sp. Thoracæ , pedibusque testaceæ; abdomine | nigra. | | Kopf braunschwarz; Mittelleib und Schild- chen rostroth , ersterer mit drei zusammen- .geflossenen Striemen, die mittelste bis zum Halse vorgérückt. Hinterleib glänzend braun- schwarz. Alle Hüften und Schenkel rost- ..roth , an den Gelenken schwarz; Schienen und Füsse braunschwarz; der äussere Dorn an den Vorderschienen rostroth. Schwin- ger schwarz. Flugel eétwas gelblich mit 43* 664 braunen Adern und dunkelbraunem Rand- mahl. Zwei Weibchen 3 #., Tasanus ferrugineus. Der Mann gleicht ganz dem Weibe, nur sind die Fühler mehr braun. Bei einer Varietät ist der erste Hin- terleibring in der Mitte zunächst der Wur- zel etwas schwäarzlich. CurysoPs guadratus. Meigen vermuthet, dass diese Art das Männchen zu pictus sei, weil er von der ersten nur 6 und von lez- terer nur Q hatte. Obschon ich dem micht widersprechen will, da ich von prictus noch nie ein Männchen fing, so besitze ich doch ein Weibchen, das mit quadratus mehr üubereinstimmt. Dieses Q unterscheidet sich von den 6 ( quadratus) in Folgendem: Der Rückenschi1ld ist an den Seiten mehr gold- gelb behaart ; der schwarze viereckige Fleck « auf dem zweiten Leibringe ist kleiner und reicht nur bis zur Hälfte desselben : auf dem 3 und 4° Leibringe lässt das Schwarze mehr Gelb an den Seiten ubrig. Die Flügel sind nur am Vorderrande geschwärzt, und quer über die Mitte geht ein ähnlich ge- färbtes Band. Sollte quadratus also doch eme eigene Art sein ? | * Lepris tringaria. Bei einer sb hes Varietat sind die schwarzen Rückenflecke nur auf dem 1% et 2" Leibringe vorhanden, die an den Seiten fehlen jedoch nicht. 665 Tuxreva marginata, Bulletin ‘Æ. VIE 130 ( muss heissen marginula) fallt weg. ANrarax Pandora, Bulletin T. VIL 150, gehôrt zu À. Jachus. Diese Fliege erhielt ich aus Casan , und ist aus Versehen mit in jenes Verzeichniss gekommen. * Drocrrra Baumhaueri. Die Hinterschenkel und . die Füsse des Weibchens sind weniger schwarzhraun als die des Mannes , und zu beiden Seiten des 3“°°,4'"° und 5° Hinterleib- ringes befinden sich rothgelbe Flecke , im üubrigen gleicht es ganz dem Manne. * Asrzus Senex. Obschon Meigens Beschreibung genau auf die beiden Exemplare 6 et 9, die ich hier gefangen habe , passt, so will ich doch nicht mit Gewissheit behaupten, dass sie diese Art seien , da derselben Por- tugal zum Vaterlande gegeben wird. * = — Chrysitis. Die beiden 9, die ich besitze , haben einen rostgelben Knebel — und Backenbart , wie Meigen bei dieser Art bemerkt. * OEDALEA pennata © mihi. Atra nitida, femoribus posterioribus feminæ pennatis. Ganz glänzend schwarz. Hinterschenkel auf beiden Seiten kurz geñedert. Flügel russfarbig, besonders am Vorderrande gesät- gt, in Regenbogenfarben spielend, die matt lere Längsader von der Mittelzelle ausge- 666 hend nicht verkurzt, sondern bis zum Aus- senrande gehend. Bei einem andern Exem- plare sind die Beine mehr. pechbraun als schwarz. Zwei © 2: “! * Emprs cingulata, Bulletin d. L Soc. Impér. T. VIL T1: | Emprs albicans und borealis, Bulletin IV. 347, muüssen gestrichen werden, da sie mir selbst hier noch nicht vorgekommen sind. * Ruampnomyra fipularia. Die beiden gelben Schup- pen am After des 6 sind oben schwarz gerandet; Flugel glashell. — — — appendiculata Macq. Bei emem 6, das ich hier gefangen habe und fur diese Art halte, ist der Russel rothgelb mit schwarzer Spitze und so lang als der Kopf, Rückenschild braungrau mit undeutlichen schwarzen Striemen. Hinterleib braungrau, von vorn gesehen mit hellern Ringrändern. Am After zwei rothgelbe schwarz geran- dete Schuppen, vor denselben zwei eben so gefarbte hakenfôrmige. Anhängsel und, un- ter diesem, am letzten Leibringe, em spitzer Dorn (vielleicht das männliche Glied). Flu- gel glashell mit rothbraunen Adern und sehr blassem Randmabhl. — — — canaliculata Macq. Ein hier gefan- genes © ist kaum 2 ‘’ lang und nur die Hinterschenkel sind gcfurcht. 667 -— — dlongipes, Bulletin T. VII 130, fallt wesg. * HemeropromtaA lineata mihi, s. Bulletin T. IX. 430. * Tacnypeza cimicoides. Hieher gehôrt Tachydro- mia cimicoides, Bulletin T. IX. 130. * Tacuypromra ÂMeigenia mihi, s. Bulletin TT. VII. 117. *o— — — brunnipes mihi. Nigra nitida; pedibus brunneus. Männchen. Untergesicht und Rüssel glän- zend schwarz; Taster weiss. Fuhler gelb- lhich weiss , drittes Glied eirund, oben auf braun gerandet mit langer Borste. Rucken- schild etwas graulich. Hinterleib schvwarz. Beine blassgelb, Vorder- und Mittelschenkel obenauf braun. Hinterschenkel ganz braun. Alle Schienen und Fussglieder an der Spitze braun. Flügel etwas bräunlich. 1: ‘. Tacuypaoura notata, Bulletin T. VIL 130, fallt wes. * Sarcus cuprarius, Bulletin. T. VII. 109. Th. I. f. 10. 11. * Srrariomys concinna. Ein weibliches Exemplar, das ich besitze, weicht darin ab, dass das ganze Untergesicht schwarz und nur ein schmaler Streif längs des innern Augen- 2— randes gelb ist, auch ist das Schildchen in semer ganzen Breite an der Wurzel schwarz. * Srratromys felina Meigen. S. felina et vulpina Panz. gehôren unstreitig zu Hydropota Mei- gen IL B. 147. 14. Ein weibliches Exem 668 plar, das ich von felina habe, stimmt voll- kommen mit Meigens Beschreibung überein, nur sind die Fühler an der Wurzel rostgelb, an der Spitze schwarz. Von Hydropota habe ich beide Geschlechter, die ganz mit felina und vulpina Panz. übereinstimmen, folglich muüssen diese beiden, wie auch schon Mei- gen zu thun geneigt war, zu Hydropota gezogen werden, und das Citat von Panzer bei Meigens felina wegfallen. * CurysoToxum arcuatum Ln. Bei einer Abande- rung beiderlei Geschlechts hat das Schild- chen einen halbmondfôrmigen Fleck. * Paracus albipes mihi. | Nigra, abdomine macula rufa, pedibus rufs; alis hyalinata. | Männchen. Stirn blassgelb mit schwarzer Strieme.—Mittel- und Hinterleib schwarz, auf dem dritten Hinterleibringe ein fast viereckiger rostrother Fleck: der fünfte ganz rostroth. Schenkel an der Wurzel schwarz, welcher sich an den hinteren bis über die Hälfte erstreckt; Knie und Schie- nenwurzel weiss. Flugel glashell. 2 ”. * Paracus nigrétis mihi. : Niger, pedibus piceis, femoribus apice testacei. Alis hyalinis macula fusca. Untergesicht und Stirn schwarz ; me- tallisch glänzend, Mittel- und Hinterleib schwarz , erster Leibring beim à etwas 669 grunlich, beim © bläulich schimmernd, mit feinen weissen Härchen besetzt; an den Brustseiten die gewôhnliche weisse Haar- locke. Beine schwarzhraun, nur die Kme und Wurzel der Schienen an den vier Vorderbeinen rothgelb. Flugel wenig gräu- ich, besonders beim 6, auf der Mitte am Vorderrande ein verwaschener brauner Wisch bis zur Flugelmitte gehend. Beide Geschlech- ter 2 XyLoTa pipiens, Bulletin T. IV. 348, ist Syritta pipiens. varia, Bulletin T. VII. 131, ist Criorina vara,—fallt aber weg. Prpiza chalybeala, Bulletin T. IV. 348, fallt weg. * CHRYSOCASTER v:0lacea Meigen. Das 6 unterschei- det sich von dem © nur durch die zusam- menstossenden Augen, und der Hinterleib ist nicht so breit, oben auch nicht so hell und glanzend. — elegans Wied. Untergesicht des @ goldgrün , Stirn runzlich, übrigens dem 6 ganz ähnlich. — splendita, Bulletin T.1V. 348, fallt weg,—ist nicht hier. * CueiLosiA nicripes Meisgen. Beide Geschlechter S S in der Paarung gefunden. Das & unterschei- det sich von dem @ im nichts, als den zu- sammenstossenden Augen. 670 — — ater mihi. Niger, antennæ brunnea, pedibus testaceæ. Kopf glänzend schwarz. Fühler braunr, drittes Glied gross, tellerformig, innen weisshich schillernd. Mittelleib schwarz mit feinen weissen Härchen besetzt. Schildchen und der eifôrmige Hinterleib schwarz, glänzend, lezterer ein wenig grün’ schil- lernd. Beine rothgelb ; Schenkel an der Wurzelhälfte braun. Ferse an den. Vorder- und Hinterfüussen oben auf braun, an den leztern erweitert, das Klauenglied an allen Füssen braun. Schüppchen und Schwinger weiss. Flugel etwas gelblich. Em Qç 2 : Syrraus luniger. Ein 6, das ich habe, ist nur du lang, ubrigens ganz mit der Beschrei- bung übereinstimmend. *— — hyÿalinatus s. Bulletin T. VIL 107. — — means, Bulletin T. IV. 348. und topia- rius T. VII 131, fallen wesg. — — chrysosoma, Bulletin TT. IV. 348, ist Cheilosia chrysosoma. — — chalybeata, Bulletin T. D ons ist Cheilosia chalybeata. * Menonon aureus, s. Bulletin T. VIT. 121. (nicht Aberodon, ‘FT. VII 131.) * Ertsrazis tenax, s. Bulletin T. VII. 106. Prruncuzus spinipes, Bulletin T. VII. 131, fallt weg. * Curysorus cilipes, s. Bulletin T. IX. 437. 671 Dourcuopus rusticus, Bulletin T. VIE 131, fallt à weg. * LoncuoPterA lutea Pz. Ein weibliches Exemplar, 3 das ich besitze, ist nur ? ‘“ lang. — — — grisea mihi. Thoracæ grisea, vitta fusca , abdomine nigro, pedibus luteis, tarsis nigris. Ein Weibchen. Untergesicht und Stürn dunkelbraun , Scheitel mit grauem Puncte, Mundrand gelb. Fühler schwarz. Mittelleib in gewisser Richtung hell schiefergrau, oben auf mit dunkelbraunen Striemen. Hin: terleib schwarz. Beine hell rostgelb , Fusse der Vorder- und Hinterbeine schwarz, 1 ‘“. * ScenopiNus fenestralis Ln. Beide Geschlechter. Das Weib kaum 2 ‘“. Die Arten dieser Gattung scheinen an Grôsse sehr zu vari- ren, welche Bemerkung ich auch an S. rugosa und noch andern Arten gemacht habe. ScENoPINus vitripennis, Bulletin T. VII. 131, fallt weg. * Conors nigra Degeer. Ein 6, das in meiner Sammlung steckt, gleicht ganz der C. macro- cephala Ln. bis auf die gelben Binden des Hinterleibes ; indess ist doch bei meinem Exemplar am Hinterrande des 5“* Leibrin- ges eine kleine Spur von einer gelben Bimde sichtbar ; also doch wohl nur eine Varietät 672 der macrocephala, daher Fallen sie auch zu dieser zieht. * — — soleaformis mihi. | Nigro ferrugineo , caput flaveo, abdomine fascis duabus , alis vitta latæ fusca. Eim Weibchen. Kopf ganz wachsgelb, nur am Hinterkopfe längs den Augen braunroth. Fühler schwarz , das dritte Glied dunkel rostroth. An den Schulterbeulen einen weiss schillernden Fleck. Auf dem Rücken- schild einen schwarzen Makel in Form eines Hufeisens, die hohle Seite nach hinten ge- kehrt. Hinterrucken zur Hälfte schwarz, zu beiden Seiten em gelblichweiss schillernder Fleck. Hinterleib rostroth, am Hinterrande des 3" und 4" Ringes eine schmale weiss- Jiche Binde , in der Mitte breit schwarz- braun, der 5“ Ring mehr gelblich weiss, der 6° obenauf eben so schillernd. Beine rostroth, Huften schwarzlich ; Schienen an der Wurzel gelblich , die beiden lezten Glieder aller Füsse braun Schwinger selb. 5 Vielleicht ist sie auch nur Abart der dorsalis ? Srpnona tachinaria, Bullettin VII. 131, fällt wesg. Sromoxis Siberita, Bulletin ‘TT. VII 131, siehe Prosena Siberita. rats * TacurNa præpotens Meig. s. Bulletin. T. VIE. 105. 673 * Tacnina Jlavescens Meig. Ein 6, das ich habe, nur 4 ‘ lang. * — — Gimmerthalit Fischer, Bulletin TT. VII. 104. * Tacurna Lindemannii mihi s. Bulletin. ‘"X. VII 1092. — — plebeja Fall Von dieser Art habe ich 6, wo das 1° und 2“ Fuühlerglied nebst der Wurzel des dritten vom braungelben bis zum hellrostgelben übergeht; eben so 9 wo das 3° Fuühlerglied mehr als doppelt so lang als das 2% ist ,—sonst finde ich nichts Abweichendes. _ Tacnina grossa und ferox, Bulletin T. IV. 350, gehôren in die Gattung Echinomyia. ‘— — lurida, Bulletin T. VIL 139, in die Gat- tung Servillia. ne — trepiau, bullet L VIE 192%"in die Gattung Plagia. — — Anthracinus, Bulletin ‘T. VII. 139, in die Gattung Leucotoma. — — signata, Bulletin T. IV. 351, und T. lota offusca,—"T. VII 1532, fallen ganz weg. Gymnosoma globosa, Bulletin T. IV. 350, gehort in die Gattung Cistogaster. PHastA hemiptera und pussilla, T. VII. 131, sh ren in die Gattung Alophora. Tacurna wiridis, Bulletin T. IV. 350, in die Gat- tuhg Chrysosoma. 674 * Macroparrus hæmorrhoidalis, hieher ‘Tachina hæmorrhoidalis, Bulletin T. VIT. 132. * Nemorea œylosteana mihi, Bulletin T. VII 98 fig. 132. Tachina xylosteana. * Nemorea quadripustulata, Bulletin T. EL 136. und, T. IV. 350, Tachina. quadripustulata. * Nemorea corylana mil, Bulletin T. VII. fig. 100 und 1392. Tachina corylana. * Macquartra buccalis Macq. Mein Exemplar kaum 3: lang: * Mrsrocramma ruficornis mihi, Bulleun. T. VIL 101 , und 132. Tachina ruficornis. Diese Fliege besitze ich nicht mehr, glaube aber, dass sie in dieser Gattung ihren Platz findet. Tacnina Cæsia und consobrina, Bulletin T. VIT. 132, desgleichen radicum, T. IV. 350, ge- hôren in die Gattung Nemorea. _— — bicolor, Bulletin T. VIL 132, in die Gat- tung Thryptocera. Tacnina lateralis, Bulletin T. VIE 132, gehôrt in die Gattung Panzeria. — —. leta, Pulletim, 4, VIE 1892, gehôrt in die Gattung Frontina. — — argyrocephala und Zeucocephala, Bulletin T. VII 132, gehôren in die Gattung Metopia. * DEcErIA albifrontalis mihi. Thoracæ nigro striatis , frontis aBidas, ; -abdo- mine nigro incisuris albis , pedibu® nigris. «( * 675 Untergesicht weiss, grauschillernd ; Stirn grau mit kaum dunklerer Strieme; Taster rostgelb ; Fühler braun , grauweiss schil- lernd ; Borste uber : verdickt. Mittelleib schwarz grau, oben auf mit vier undeut- lichen Striemen. Schildchen schwarz, Hin- _terleib kegelformig, schyarz, etwas braun schillernd , mit weisslichen Einschnitten und schwarzer Rückenlinie. Beine schwarz. Schüppchen weiss, Flügel wenig graulich. Find: 2#ilans. Exorisra a ffinis, Bulletin. T. I. 157. und T. IV. 391. Tachina a ffinis. — lucorum Meig. Bulletin ‘T. VII 150. und 132. Tachyna /ucorum. Puorocera gramma Meig. Beide Geschlechter. Die Schienen an vier Exemplaren, die ich vor mir habe, etwas gelblich wie auch das Schildchen, ubrigens wie in der Beschrei- bung v. Meigen. — pudibunda Fischer, Bulletin T. E 138. T. IV. 351. Tachina pudibunda. Trypnera Fischerii mihi, Bulletin €. VII. 108. 139. Tachina Fischerii. Dexra Maura, Bulletin T. IV. 351. und D. nigrans * “und volouta %. VII 132. fallen weg. canina Fb. Varirt an Grôsse und Colorit. Var. a. Stirnstrieme schwarzroth, Mittel- und Hinterleib sehr dunkelgrau , bei- nah 6 ‘’ 676 Var. b. Mittel- und Hinterleib in rost- gelb übergehend fast 5 “. Var. c. Hinterleib fast schwarz. 5 ‘” lang. * MoriNa melanoptera Fall. Ein @ nur 2 ‘: lang. * SaArRcoPHAGA mortuorum Ln. Ich besitze ein mit grunem Hinterleibe. En re albipennis mihi. Nigra, seta media albida; tibis posticis maris villosus. | | Schwarz , Untergesicht und Stirn grau- weiss; leztere mit schwarzer Strieme. Augen braunroth: Taster schwarz: Fühlerborste am Anfange des nackten Endes weisslich. Mitelleib schwarz , oben mit undeutlichen dunkleren Striemen. Hinterleib kegelformig, schwarz, etwas grau schillernd. Beine schwarz, Hinterschienen des Männchens zottig. Flügel an der Wurzel gelblich, welches sich am | Vorderrande bis gegen die Mitte hinzieht. Schüppchen weiss. Ein 6 4 ”’ lang. * ALopxorA hemiptera Fb. Var. a. Die schwarze Rüuckenlinie erwei- tert sich auf dem 5°” Leibringe der- massen , dass sie fast die ganze Fläche bedeckt. Var. b. Die schwarze Ruückenlinie auf dem Hinterleibe lässt nur wenig roth an. den Seiten übrig. Flugel an der Wurzel und am Vorderrande etwas gelblich. 677 * LucizzA violacea mihi. Azureo, hypostomate nigro, alis nigricante. Weibchen. Untergesicht schwarz, innerer Augenrand weiss, Stirn breit, schwarzstrie- mig; Taster schwarz; Fühler braun, Mit- telleib schwarzhlau , vorn weisslich schil- lernd. Schildchen und Hinterleib glänzend schwarzblau. Beine schwarz, Schüppchen weiss. Flugel schwärzlich. 25 ’’. Anmerk. In die Gattung Lucilla gehôren Musca Cæsar—cornicia—sericata und ruficeps, Bulletin T. IV. 351. * OnesrA viarum Macq. UÜnter mehreren mir im vorigen Sommer von der Pastorin Lienig gesandten Fliegen befanden sich zwei 6 dieser Art. Meigen führt aus Macquarts Werk sieben Arten an, ohne sie genauer zu beschreiben, da ihm keine dieser Gat- tung zu Gesicht gekommen sind, ich gebe daher eine vôllige Beschreibung dieser Art. Untergesicht weiss, schwarz schillernd , in der Mitte und um den Mund rôthlich, Stirn mit schwarzer Strieme, Augen durch eine feine Nath getrennt; Taster rostgelb; Fühler braun, das 2° Glied dicker als das 3, mehr braunroth schillernd ; Borste doppelt so lang als das 3° Fühlerglied, die Spitzenhälfte nackt. Mittelleib schwärz- ich mit wenig deutlichen dunkleren Strie- men auf dem Rücken. Schildchen schwarz, NS IE 1842. : 44 678 metallisch glanzend, etwas graulich. Hinter- leib schwarz glänzend. Beine schwarz ; Schüppchen weiss. Flüugel graulich, beson- _ders an der Wurzel und am Vorderrande, zwischen den beiden Längsadern ein wenig dunkler, der Adernverlauf wie bei der Gat- tung Lucilla. Die Geschlechtstheile kom- men mit denen der Gattung Musca uber- ein. à ‘. : Das zweite Exemplar ist nur 2° lang und der Vorderrand der Flüugel etwas dunkler, sonst in nichts verschieden. * PyreLLrA cadaverina Lin. Beide Geschlechter in mehreren Exemplaren, die an Grôüsse m. od. W. variren. ; In diese Gattung gehôrt auch Musca serena, Bulletin T. VII 132. — — fasciata mihi. Viridis aurea nitens, palpinigris, hyposiomata nivea, thoracæ unicolor, abdomine bifasciato nigro, alis vitreus, pedibus nigris. Weibchen. Üntergesicht weiss in der Mitte schwarzhich schillernd: Taster und Stüirn schwarz; Scheitel glanzend schwarz- grün,—von da zieht sich längs dem innern Augenrande eim schwarzer Streif, der von der Fühlerwurzel an in Weiss ubergeht, der hintere Augenrand goldgrun glänzend. Rücken und Schildchen goldgrun, ohne alle Zeichnung. Hinterleib stark metallisch gold- 659 grun glänzend, am Hinterrande des J'en und 3% Abschnitts,eine ziemlich breite schwar- ze Binde. Beime schwarz, Schenkel metall- grun. Schüppchen graulich weiss; Flügel glashell. Stark. 3 ”. * Musca aurifascies Macq. Üntergesicht schwarz, am inneren Augen- rande breit, goldgelb bis uber die Fühler- wurzel hinauf. Stirn bei dem 6 mit rothem Dreieck , beim © mit schwarzer Strieme ; hinterer Augenrand schmal goldgelb. Taster und Fübhler schwarz. Ruückenschild grau mit vier nicht sehr deutlichen , schwarzen Striemen. Hinterleib rostgelb, schwarzgrau schillernd , besonders der 3°, 4° und 5‘ Leibring mit schwarzer Rückenlinie, welche in gewisser Richtung zu beiden Seiten weisslich schillert.—Beine schwarz. Schupp- chen weiss; Flugel glashell. Jrontalis \muihi, Bulletin Æ VIE” 115 und 132. atramentaria Meig. Var. a. Fin Q@ dessen Fübler ganz rostgelb sind, sonst nichts Abweichendes. ruficornis Macq. Untergesicht grauweiss , am vorderen Mundrande zu beiden Seiten lebhaft braun- roth schillernd ; Taster schwarz: Stirn bei dem © breit mit schwarzer Strieme , bei dem & sind die Augen durch eine feine A 4* 650 Nath getrennt. Fubhler rostroth, das dritte Glied innen grau schillernd. Ruüuckenschild und Schildchen graubläulich , mit einigeni Metallglanze , ersterer mit vier schwarzen Striemen. Hinterleib grau, mit braunen Schillerflecken und schwarzer Rückenlinie , Beine schwarz, Schuppchen gelblichweiss ; Flugel gelblich getrubt. 3 Musca lanio, Bulletin T, IV. 351 , desgleichen M. vitripennis equestris und azurea T. VII 132, fallen vorläufig weg. * Cyrroneura nigripalpis Macq. Untergesicht des Q in der Mitte weiss, schwarz schillernd. Strnstrieme breit schwarz. Rückenschild grau mit vier schwarzen Striemen: Schild- chen nichts rothes. Hinterleib grau mit braunen Schillerflecken. Beine schwarz. Schüppchen gelblich: Flügel etwas graulich. In diese Gattung gehôren Musca stabu- lans, maculata —hortorum und cæsia, Bulle- tin LT. VE 132. Aricra.—ÏUn diese Gattung gehôren Anthomyia erratica, Bulletin T. IV. 351 und A. :n- cana D VIL 199 * Hycemvyra semicinerea Wied. Ein © nur etwas über 2 ‘’. * — — puella Meigen. Ein ©, das ich dem 6 | dieser Art zugeselle, unterscheidet sich vor demselben nur durch die breitere Stirn , 681 welche uber den Fühlern einen rostgelben Fleck hat. # — — Jienigii mihi, Bulletin CE. VIL. 114 und 132. Anthomyia. ÉrenLa Meigen. Bei dem à sind die # Augen durch eine feine Nath getrennt, sonst dem © ganz gleich. * Hyremyra flavescens mihi. Cinerascente flaveo; antennis palpisque nigris; thoracæ striato quatuor fuscis; pedibus testaceis, tibus nigris. Untergesicht graulich gelb, mit schwarz- braunem Schiller. Stirn des © mit breiter schwarzhbrauner Strieme, von oben gesehen gelblhich schillernd; bei dem & mit schwar- zem Dreieck , die Augen durch eine feine Nath getrennt. Scheitel gelb, Punctaugen dunkelbraun; Fubhler und Taster schwarz , erstere mit lang gefederter Rückenborste. Rückenschild gelbgrau, mit vier schwarz- braunen Striemen, die beiden äusseren brei- ter. Schildchen so wie der Hinterleib ein- farbig gelblich grau, lezterer mit schwarzer Ruckenlinie, die jedoch nur in gewisser Richtung über den 2 und 3“ Leibring reicht. Beine rostgelb mit schwarz braunen Fuüussen. Schuppchen und Schwinger rost- velb. Flügel fast glashell mit gelblicher Wurzel, die Querader nur wenig gebo- &)1 / sens) 2; 682 * Hyzemyra albolineata mihi. _Nigra, thoracæ albolineata, abdomine, pedi- busque nigris. Beide Geschlechter. Untergesicht schwarz, etwas grau schillernd , längs des innern Augernrandes bis zur Fühlerwurzel breit weiss. Stirn bei dem Weibchen mit schwar- zer Strieme , bei dem à durch eine feine Nath getrennt. Fuhler und Taster schwarz. Ruckenschild glänzend schwarz mit drei breiten weisslichen Striemen , die mittelste nur bis zur Quernath reichend. Hinterleib eirund , flach, schwarz nur .wenig grau schillernd. Beine schwarz. Schüuppchen und Schwinger weiss. Flugel glashell, schwarz- adrig ohne Randdorn. 3 “. In diese Gattung gehôren—Anthomyia assi- milis—conica—pagana, Bulletin T. IV. 351, ferner Lienigii —intermedia—urbana —( im- puncta nicht impunita) und strenua, T. VII. 139, | HyproTæa—hieher gehôren Anthomyia dentipes und meteorica, Bulletin T. IV. 351. * Anruomyia œærea Fall, Bulletin T. IX. 437. * — — Winthemi Meigen. Bei emem 9: dus ich habe, sind die ‘Taster und die Fuhler- wurzel schwarz, und haben nichts rothes. \ el — testacea und Angelica, Bulletin T, IV. 351. desgleichen,— xanthopus—tetra — favi- 683 lacea und albicincta, mussen vor der Hand, als hier vorkommend, gestrichen werden. — — diadema,. Bulletin, Æ2 MIL.: 139, ist das @ zu picipes. * CoEnosra testacea mihi, Bulletin E. VIL 115. *— — abdominalis mihi. Weibchen. Kopf weiss, mit schwarzer Stirn : Taster rothgelb, Fuhler schwarz mit sehr kurz gefiederter Rückenborste. Mittel- leib aschgrau, ohne deutliche Zeichnunsg. Erster Hinterleibring ganz rothgelb, die ubrigen m. od. w. dunkel gelbgrau. Beine rothgelb. Fusse schwarz. Flugel am Vorder- rande etwas gelblich. 2 ‘”. Ist vielleicht nur eine Abänderung der C. nemoralis ? ConpyLura pudica, Bulletin T. VII. 132, fillt weg. * SAPROMYZA novempunclata mihi. Ferruginea, alæ novempunctata. Ein @& durchaus rostgelb; drittes Fühler- glied rundlich mit kurz gefederter brauner Borste. Flüugel fast glashell, die beiden Queradern braun angelaufen ; an der Muün- dung der 2°, 3°, und 4° Laängsader ein brauner Punkt, auf der zweiten Längs- ader stehen noch funf kleine Punkte und auf der 3°”, zwischen der Querader und der Flugelspitze ein dergleichen grôsserer. 1; SarromyzAa flava Bulletin, T. VIL 132, fällt wes. 684 A: * Sepsis punctum Fb. Var. a. 6 der erste Leibring rothgelb und daher leicht mit pecto- ralis Macq. zu verwechseln; allein Brust und Brustseiten sind nicht rothgelb, wie bei jener Art, sondern wie bei punctum. Var. b. 6 der erste Leibring nur etwas rothgelb schillernd. Beide Var. nur 1: ‘”. Sepsis nigricornis, Bulletin T. IV. 352, desgleichen cylindricaputris und Leachi, T. VII 135, gehôren in die Gattung Nemopoda. * CEPHALIA quadri prncéate mihi. Thoracæ griseo, abdomine testacea, punctis quatuor; pedibus testaceæ. Kopf, Fübler und Mundtheile rothgelb ; Augen mit einer feinen weissen Linie um- zogen. Mittelleib aschgrau. Schildchen und Hinterleib rostgelb , auf dem 3° und 4" Leibringe je zwei kleme erhabene schwarze Puncte oder Wärzchen. Beine rostgelb, Schenkel aussen grau schillernd. Flügel et- was gelblich getrubt, besonders am Vorder- rande. Stark 2 ‘. Fin 9. * Trypera cornuta Fb. Bei einem 6 ist der Ruc- kenschild nur obenauf graugrunlich, Seiten und Brust blasssgelb; vor dem Schildchen legt ein halbkreisrunder gelblicher Fleck, in welchem zu beiden Seiten die zwei schwarzen Puncie stehen. Hinterleib heller 689 als bei der gewôhnlichen Art,—sonst nicht verschieden. Nur 22 Trvpera Winthemi, Bulletin 'E. IV. 352, fällt weg. * Lussa rufipes mihi, Bulletin T. VII. 116. CaLogara cothurnata, Bulletin T. IV. 359, fällt weg. M LE petronella, Bulletin T. VII. 121. Var. a. à. Der kolbige After glänzend _rothgelb, auf dem ersten Abschnitt des- selben eim glänzend schwarzer Fleck ; die mittlern Schenkel oben auf braun- lich. Bei einem andern 6, das ich be- sitze, ist der rechte Vorderschenkel auf der Mitte und an der Spitze schwarz- braun, während der linke einfarbig rothgelb ist. — Fuhlerwurzel nicht schwarz, nur dunkel rostroth ; auch bei einem © ist dies der Fall; bei einem andern ist sie schwarz. * Hecomyza canescens Meigen. Ein 9. Die Ferse der Hinterfusse ein wenig verdickt. * DrosopuarLa virginea, Bulletin T. VIL 121. “ OcututpuiLA littorella 6. Meigen. Nur 1 “‘ lang. Scromyza bucephala, Bulletin ‘EF. VII 135, fällt weg, aus Casan erhalten. * Hereromyza læta, Bulletin T. VII. 133, Helo- myza læta. NorrpmiLa nigrina, Bulletin T. VIE 133, siehe Hydrellia nigrina. — — albitarsis, Bulletin, T. VII 133, fällt weg. Cuonors fasciata und cincta, T. VIL 133, fallen wesg. 686 * Tasrina nigra mil, Bulletin T. VIE 115. Borsorus /émosus und fenestiralis, Bulletin ‘FE. VIT 135, gehôren in die Gattung Limosina. .* Pnora quadrata mihi. Ein 6 zur Abtheilung b. gehôrend. Schwarz , Taster rostgelb, auf dem ersten Hinterleibringe ein viereckiger weisser Fleck und der sechste weiss geran- det. Beine rothbraun:; Knie und Schenkel- gelenk rostgelb. Hinterschienen gedornt und nach aussen stachlich. Schenkel breit. Schwinger gelblich. Flügel glashell nur wenig braun. Vorderrand bis zur Muündung der, 279) Länosader selranzt Pin © 1200 Vielleicht nur eme Abänderung der maculata. ODER DER SPROSS (rrons) ALS EINE BLUME IN NACHEINANDERFOLGE. (Aus EINEM HANDSCHRIFTLICHEN WERKE : Grunpriss pER PFLANZENLENRE v. Ernst Cu, v. Traurverrer). en ()> ()-() Em — —— Durch den Augenschein habe ich von dem Blatte und von dem Sprosse uberhaupt eine Ansicht ge- wonnen, welche von den bisherigen Vorstellungen abweicht. Indem ich nemlich die noch ganz jungen, schnell getriebenen, etwa eine Hand langen Schôss- linge emer Lindenlaube betrachtete, wurde ich unwillkurkch darauf geleitet, diesen Spross als ein Ganzes anzusehen, und darin eine in Nachfolge ausemander gelegte Blume, so zu sagen : eine Blatt- blume oder Sprossblume zu erkennen. Ich sah unten noch die Spuren der Knospe in deren ver- trockneten Schuppen; ich sah, wie daraus die Stop- peln (stipulæ), die Blätter und das neue Herzchen sich etwickelt hatten. Bis funf oder sechs Blätter hatten sich nach und nach entwickelt. Bei manchem Sprosse, namentlich an der Spitze eines Zweiges, waren die Stoppeln und drei Blätter fast neben ein- 685 ander hervorgekommen, am Fortschuss. So konnte ich denn recht anschaulig erkennen, dass der junge Spross gleichsam eine dem Stiel oder der Tängen- richtung abgewonnene Blume sei. Es wiesen sich mir in dem Sprosse selbst die Theile der Blume nach. Und zwar erkannte ich in den Stoppeln den Kelch, in dem Blatte das Kränzel, in dem Stengel das Staubgefass , den Staubfaden , und in dem Herzchen den Stempel. Die ganze Sprossung erschien mir als ein Kampf zwischen der Längen- und der Breitenrichtung (Stengel u. Blatt), diese wollte sich von jener losreissen. Je- des Blatt bezeichnete einen Sieg der Breitenrich- tung , worauf die Längenrichtung gleichsam die Flucht ergriff in dem fortgesetzten Stengel, bis der Streit sich wieder erneuerte, indem ein Blatt- stiel zur Seite abtrat. Die Stoppel (stipula) erschien mir als ein Vor- läufer des Blattes (es ist auch bekannt, dass jene sich früher entwickelt). Ihre Bildung ist gleich- sam ein Vorkampf. Aber da behalt die Längen- richtung noch die Oberhand. Ich fand dies selbst in dem Bau der Stoppel bestätigt. Er war näm- Jich streificht, zeigte das Wesen eines Grasblattes. Es fanden sich hier zwei Stoppeln bei jedem Blaite. Rudolph von Trautvetter ( Abhandlung uber die Nebenblätter , Mitau 1830.) sagt, « dass in den Nebenblättern die Längenfasern des Blat- tes zu beiden Seiten abtreten ; »—namlich zu bei- den Seiten, wo schon die Seitenrichtung vorherr- 689 schender ist. Ich sehe darin das Aehnliche von der Erscheinung , dass der Kelch der Blume eine geringere Theïlung ( als eine geringere Entwicke- lung) zeigt, als das Kränzel. Die Stoppel zeigt das Hüllenartige , wie der Kelch der Blume. In dem vorliegenden Beispiele ähnelt die Stoppel der Knospenhulle, indem sie farblos ist oder einen rôthlichen Anflug hat.—Man wird also nun wobhl aufhôren , die Stoppel unter den Nebentheilen der Pflanze aufzufüuhren. Sie ist dieses eben so vwenig, als der Kelch der Blume. Man wird in den ver- schiedenen Gestalten , in denen die Stoppeln bei verschiedenen Pflanzen vorkomimen, — beim Feigen- baum und Mäusedorn als Schuppen, als Dornen bei der unächten Akazie, bei den Ampfer-und Knôterich- Arten als Tuten (ochrea), bei den Gräsern als Blatt- häutchen oder Schleif (ligula ) überall dasselbe Wesen wiedererkennen. Und wo sie fehlen oder zu fehlen scheinen, da wird man diesen Fall ganz entsprechend finden demjenigen , wo man eine Blume kelchlos ( Kiänzelblume ) nennt , oder wo man eine eimfache Blumenhuülle annimmt. Man wird, allem Vermuthen nach, bei weiterem Nach- forschen sogar zwischen dem entsprechenden Falle bei dem Sprosse und bei der Blume einen noth- wendigen Zusammenhang entdecken. Das Blatt selbst ist in dem Sprosse das, was das Kränzel in der Blume ist. Hier hat die Breiterich- tung den vollständigen Sieg für sich erlangt, in dem Blatte gehorcht ihr die Längenrich- 690 tung, indem die Fasern selbst seitlich in die Breite gehen. Aber der Streit erneuert sich am Stiel, an der Ban (basis). Der Stengel setzt sich fort, sprosst weiter. Es sind also eben so viel Sprossen , als Blätter (einfache oder gegenuber- ständige zusammen ). Und diese Erschemung finde ich ganz derjenigen entsprechend, nach wel- cher bei der Blume Kränzel und Staubgefäss sich in der Zähigkeit gleichen oder ähneln: Sämmtliche Blätter eines Sprosses sind also gleichsam in Nachfolge gelegte Blätter emes Kranzels {erin- nernd an die Schmetterlingsblume), weil bei dem Blatte, das erst vom Stengel sich losreisst die gleichmittige Stellung noch nicht erreicht wird , sondern der Blume vorbehalten bleibt. Jeder Spross, wenn wir darunter den Theil des Stengels von einem Blatte zum andern verstehen , stellt nach dieser Entwickelung der Sach einen Staubfaden der Blume vor. Wenn aber das nach Aufthun der Knospe erreg- te Leben in dem Blatte wieder stockt und zur Ruhe kommt, und auch die Kraft der Längenrich- tung wieder erschôpft wird, dann macht das in den Tuüpfel sich zusammenziehende Wesen der Knospe selbst sich wieder geltend, sie tritt gleich- sam versôhnend zwischen Blatt und Stengel (Spross un engeren Sinne) ins Mittel. Das, was ich Herz- chen genannt habe, wird Knospe, und zwischen Je- dem Blatte und dem Stengel kann sich eine solche bilden. Diese neue Knospe aber entspricht dem 691 weiblichen Theile in der Blume, dem Stempel und Fruchtknoten. Und damit ist dann die Sprossung ({frondescentia) geschlossen. Die Knospe ist s0 lange als Ende zu betrachten , als sie ruhig in threm Wesen verharrt (wie das ‘E. Ey in der Blume, oder richtiger in der Tragt.) Dass nun aber unter den Formen der Tragt gerade die Blume es ist, womit sich die Sprossung oder Belaubung vergleichen lässt, das stimmt ganz zu meiner Darstellung , nach welcher ich unter den Tragtformen die Blume als die laubartige an- gegeben habe. Nach dieser Erôrterung sehe ich mich also in O den Stand gesetzt, die Gliederung des Laub- werks in einer berichtigten Tafel also vorstellig zu machen : LauBwEerk ODER Spross (frons). RS b. Auserwesentliche Theile a. Wesentliche Theile. Tr 3. Stoppel 4. Blatt (folium) 2.Stengelod.1.Knospelzemma). . (Stipula) Stiel. 3. Kelch 4. Kränzel. 2. Staubgefäss. 1. Stempel. 3. Blume. 4. Frucht. 9, Samen. 1. Imbrut. Diese Tafel zeigt zugleich die Uebereinstimmung mit der Gliederung der Blume und den Formen der Tragt üuberhaupt, wie solche unten darge- stellt werden. 692 Die Rassel oder Rauschel (bractea), sonst das Afterblatt. Deckblatt. | Aber dieser Aufschluss führt noch zu einem an- deren. Auch die Rassel oder Rauschel ( bractea), sonst auch Afterblatt, Deckblatt, ist unter die Nebentheile der Pflanze verwiesen worden, weil man nicht gewusst hat, was man daraus machen sollte. Auch dieser Verlegenheit kônnen wir nun abhelfen. Es ergibt sich nämlich aus obiger Ent- wickelung , dass die Rassel mit der Stoppel im Grunde der Sache einerlei ist. Die Rassel erscheint als eine blumenständige Stoppel. Dies darf um so weniger befremden, da wir ja auch blumenstän- dige Blätter, da wir Blumenstiele haben. So wenig wir nun diese Blätier und diese Stiele wegen die- ses Standes und dieser näheren Bestimmung für etwas anderes ansehen , als was sie ihrem Wesen nach sind: Blätter und Stiele ,—eben so wenig dürfen wir die Stoppel, wenn sie sich in der Nähe der Blume wiederfindet und dieser zur Bedeckung dient, deshalb fur etwas anderes ansehen. Die Ras- sel (bractea) ist also eine blumenständige Stoppel ( Stipula ). Es wurde nun ein anziehendes Geschäft sein, diese Versetzung der Stoppel in den Stand der Rassel wuchselôrig ( physiologice ) zu entwickeln, und die verschiedenen Gestalten welche de Ras- sel in den verschiedenen Ständen (ordines) der Ge- wächse annimmt , indem sie als Blumenscheide , 693 als Balg, als Spelze, als Napf, als Nebenkelch, als Blumenhülle (involucrum), als Hullkelch (antho- dium) erscheint , zu verfolgen und zu erklären. Jedoch meiner Hauptabsicht nach, welche auf das Zusammenständige geht, breche ich hier ab, die Fortsetzung dieser Sache einem anderen Orte, oder einem anderen Forscher üherlassend. Nur noch die Bemerkung will ich hinzusetzen, dass in dem vorliegenden Beispiele, dem der Linde, die Rassel eine schon mehr netzblattartige Bil- dung hat, als die Stoppel, welches sich aus der hôheren Bildungsstufe erklärt, wie denn ja auch die Wurzelblätter sich von den Stengelblättern durch den Bau zu unterscheiden pflegen. Bemer- kenswerth ist es auch, dass bei der Linde die Blu- men sich aus dem neuen Sprosse selbst, nicht aus dem vorjährigen , wie bei dem Apfel, also auch später, entwickelt, welches wohl uüberhaupt kein | bedeutendes Abzeichen für den Stand eines Bau- mes sein môochte. N° II. 1842. A5 AUXQUELLES LA DwINA SEPTENTRIONALE S'EST COUVERTE DE GLACE À ARRHANGELSEK 9 ET CELLES AUXQUELLES A EU LIEU LA DÉBACLE, extraites des observations faites dans le port de cette ville durant un espace de cent huit années, PAR LE CAPITAINE KousmisTeuerr. Les années où le fleuve a été prés plusieurs fois en automne, sont indiquées par des chiffres penchés). Teste —— ÉPOQUES DE LA DÉBACLE: ÉPOQUES où LA RIVIÈRE À ÉTÉ PRISE: Ex Avriz. En Ocrosre. Le S—1836. Le 5-——760 et 85. 10-1764 et 71. 6— 809 et 840. 411-750 et 822. 7—778, 817, 27 et 37. 19°°897 8—740. 14-754 et) h7. 9756, 69, 95 et 811. Dans la première moitié 10—757, 758, 77, 805, d'Avril, du 8 au 45, 8 10 et 14. fois. En Octobre , du 4 au 41, —— 49 fois. 695 Le) 16—773. 17 — 802. 18678. 20—751, 72 et S03. Du 16 au 21, G fois. Le 21—788 et 838. 22-799 et 826. 23—753, 70, 74, 806, 13 et 35. 24-779, 84, 820 et 41. 95-2759 56 et 628. Du 21 au 26, 17 fois. Le 26—780,,93, 95 et 805. 97-74À, 65, 77, 817 et 93. 28-—787. 29-—7A1, 96, 98, 801, 32 et 34. 30-——783, 804, 9, 41, 16, 21 et 31. Du 26 Avril jusqu'au 1°” Mai, 27 fois. Total du mois d'Avril, 58 fois. 29, np Ex Mar. Le 1—734, 42, 61, 69, 86, 92, 825, 33 et 39. 92-762, 89, 807 et 37, _— 738 4—736, 76, 94 et 94. 5—759, 81 et 85. Du 4% au 6 Mai, 21 fois. m + x 43,:494 99, Le 411—749, 62, 88 et 806. 122759; 13—763 et 83. 14—793, 809 et 13. 15—739 et 836. Du 11 au 16 Octobre, 12 fois. Le 16-745 17—737, 44, 61. 67, 68, 86, 91, 92 et 807. 18—743, 804, 16, 18 et 49. 19—734, 50, 59 et 815. 20—803, 809, 29 et 38. Du 416 au 21 Octobre, 23 fois. st 21—753, 99 et 835. 22-746 et 822. 23—797 , 802, 15, 24 et 39 2200 Le 59 TA RS 19 et 23. Du 21 au 26 Octobre, 45 fois. 26—S801. 27—736, 47, 83 et 834. 928-748, 76, 79, 90, 93, 821, 31 et 32. 29741, 42, 741, 87, 96 et 828. 30—773, 75, 800, 820 et 841. _ 31—808. Du 26 Octobre au 4" No- vembre, 25 fois. Total du mois d'Octobre 94. eee om Le 45* 696 6735 et 810 7755 (812 Mel 50. 8—739, 40, 67, 82, Le S05 et 24. 9__734, 58 et GS. 10—766, 800 et 15: Du 6 au 44 Mai, 48 fois. Le 11-749 el 97. 13-748, 63 et 90. 13—646 et 810. 14—760. 15—747 et 819. 22—514. Le. Du 41 au 22 Mai, 11 fois. Total du mois, 50 fois. En Noveure. 1784 et 87. 2754, 55 et 80, 301957 4—789. b—764 et 838. 6—794. fret 8—-765, 70, 71, 80, 08 et 839. 9 _S36. Du 1% Novembre au 11, 18 fois. 11766. 14—781, 825126 et 30. 15-767 et 813. 27 s Du 11 au 28 Novembre, S fois. Total du mois de Novem- bre,’ 26 fois. De ces observations, faites pendant 108 années consécutives, 1l résulte que: 1. Les points extrêmes de la débâcle sont le 8 Avril et le 22 Mai, espace de #4 jours; et si l’on ne veut point compter le 22 Mai, qui présente un retard exceptionnel, espace est de 37 Jours. et s'arrêter au 15 Mai, cet 2. L'époque moyenne de la rupture des glaces est le 30 Avril; OU l'on ne compte point le 22 bien le 26 et 27 Avril, si Mai. Le 29 Avril est remarquable en Ce que Geste jour où la débâcle a eu lieu le plus fréquemment , c’est-à-dire 10 697 fois; puis viennent le 30 (7 fois), le 1* Mai (9 fois). Durant les 108 années, la débâcle a eu lieu 26 fois pendant ces trois Jours: c'est un peu moins de la quatrième partie du total. 9. Les points extrêmes de la prise des glaces comprennant un espace de 53 jours, du 5 Oecto- bre au 27 Novembre. Et si l'on veut en exclure le 27 Novembre, comme une époque trop arriérée, et s'en tenir au 15 Novembre, on voit que les limi- tes de la prise des glaces comprennent 41 jours. 4. Dans le premier cas, l'époque moyenne serait le 1* Novembre; et dans le second, le 25 Octo- bre. La prise des glaces à eu lieu le plus fré- quemment dans la dernière moitié d'Octobre, et nommément du 16 au 21 Octobre 23 fois, et du 96 au 31 exclusivement 25 fois; surtout le 17 et le 18 (14 fois), et le 28 et le 29 (14 fois), c’est-à-dire plus de la quatrième partie du total. 5. 11 y a eu 10 années, sur 108, où le fleuve a été pris deux fois, et une où àl l'a été trois. Ces années sont indiquées en chiffres penchés dans le tableau. 6. Les deux époques moyennes de la débâcle et de la prise des glaces s'éloignent peu des époques où la prise et la débâcle ont eu lieu le plus fré- quemment. R 1. Les périodes de la rupture et de la prise des glaces, en laissant de côté les époques exception- nelles, n’ont point de différence bien remarquable; elles sont presque égales. L'intervalle entre les 698 années extrêmes est, pour la prise des glaces, de 37 jours, et pour la rupture des glaces, de 4H. Il n’y a que quatre jours de difference. 8. Ces observations ; résultat de 108 änriées, prouvent que la Dwina reste glacée à Arkhan- gelsk, 189 jours terme moyen, c’est-à-dire üñne semaine de plus que la demi-année; elle n’est libre, par conséquent, que 176 jours. L'hiver est donc, à Arkhangelsk, plus long de deux $emai- nes que l'été. 9. L'été le plus court fut de 141 jours, en 1814. L'été le plus long fut de 221 jours, en 1772. L'hiver le plus long fut de 220 jours, de 1813 à 1814. | L'hiver le plus court fut de 141 jours de La LG. | 10. S1 la rupture et la prise des glaces les plus avancées avaient eu lieu toutes deux la niême année (8 Avril et 27 Novembre), l'été eùt éte de 233 jours et l'hiver de 132. 11. Et si la rupture et la prise des glaces aux époques les plus arriérées avaient eu liéu égale- ment dans la même année, l’été aurait été de 137 jours et l'hiver de 228. 12. D’après cela, il aurait pu arriver que l’été et l'hiver les plus longs fussent presqué égaux, c'est-à-dire d'environ 230 jours, où huit mois moins deux semaines, en comptant 30 jours : dans chacun. A —— eo ES ; se NOUVELLES. HOUILLE TERREUSE {rouvée par MR. BYKHOWETZ dane les environs de l’usine de fer de Myschega, au district de Taroussa, dans le Gouvernement de HKalouga. Cette houille , formant une couche de l'épaisseur de À à ! archine, se trouve à 8 archines environ de la surface de la terre labourable, superposée sur un lit d'argile noir et ductile avec des restes de plantes articulées (Calamites?) ayant l'épaisseur de 5 verchoks.—La houille elle-mème est une espèce de lignite terreuse et bourbeuse, et brule bien, sans odeur de soufre et sans pétillement. Mr. By- khowetz suppose que, plus bas, doit se trouver une couche de lignite d'une qualité encore supérieure, qu'il croit pouvoir servir avec avantage, de même que la précédente, pour la fonte du fer, d’autant plus qu'elle ne contient pas de parties sulphureuses, et par là ne saurait avoir une influence nuisible sur la fonte. FLANTES RARES DU GOUVERNEMENT DE MOSCOU trouvées par Mr. Hannibal BoRGMANN, membre de Ïà Société. (Les plantes nouvelles pour la Flore de Moscou sont indiquées par un astérisque. ) 1. “ Clematis erecta. 9. Orobus niger. 9. Dianthus Carthusianorum. 10. Cratægus Oxyacantha. 3. Silene Otites. 11. Eupatorium cannabinum. 4. Geranium sanguineum. 12. Inula hirta. 5. Linum flavum. 13. * Pulicaria vulgaris. 6. Genista tinctoria. 14. Onopordon Acanthium. 7. * Ononis hircina. 15. Serratula tinctoria. 8. Anthyllis vulneraria. 16. Scorzonera humilis. Jasione montana. . * Vinca minor. . * Gentiana campestris. . Echium vulgare. . Gratiola officinalis. . * Digitalis ochroleuca. . Veronica incana. 94, * Salvia verticillata. . Ajuga pyramidalis. . Dracocephalum Ruyschiana. — — — . Aristolochia Clematitis. . Salix limosa thymiflorum à 49, LS Potamogeton zosteræfc- lium. . Orchis Morio. . ris sibirica. . Gladiolus communis. . Lilium Martagon. - “ Carex leporina. — curta. RE re panicea. * — — paludosa. * Holcus lanatus. Stipa pennata. * Bromus squarrosus. * Kochleria cristata, OBSERVATIONS MÉTÉOROLOGIQUES FAITES A L'OBSERVATOIRE ASTRONOMIQUE DE L’UNIVERSITÉ IMPÉRIALE DE MOSCOU PENDANT LES MOIS DE JANVIER, FÉVRIER, MARS 1942, ET COMMUNIQUÉES Par Mr. SPASSsKY. “COS — 02 OBSERVATIONS JANVIER 1S42 (nouveau style. ) OBseRvATIONS méTéoN li ImPérraze de Moscou. L’élévation de l'Observatoire au déui anglais. Latitude=—55° 4Buie ——— EX EE SN EC DO A + GR r RS A RE f&: BAROMETRE à O°. ÎTHERMOMÈTRE EXTÉRIEUR] Hye e o METRN î (millimètres ) DE RÉAUMUR. DE SAUSSUR j Y “ | 8h. du | 2haprès{ 10h. duf 8h.du h.après 10h. dufsh, du |2.après/ 40h | fe : matin. midi. soir. NN matin. midi. SOIT. matin. midi. n'u i ae pouce a on - EU El 764,2 765,8 | 763,8 À —19,0 | —12,0 | —13,0 | ià 763,8 764,1 761,8 À —15,0 | — 7,5 | —15,5 | ( 1 759,8, | 755,5,11 756,7 110,0 | 8,0 1 110] |. il 755,2 | 754,4 | 754,4 À —12,0 | — 4,0 | — 5 ( ï 750,3 | 747,6 | 744,7 À —15,5 | —11,0 | —15,0 | il 745,5 | 745,5 | 74M,H À —10,8 | — 7,5 | —12,5 | 750,4 | 752,8 | 758,4 D —45,0 | —14,0 | 15,0 | 4 761,5 | 765,4 | 763,5 À —15,0 | —13,0 | —20,0 } | 765,7 | -765,5 | 763,5 À —17,0 | —12,5 | —14,0 À 761,6 | 761,0 | 764,0 À —15,0 | —14,0 | —16,5 À \ | —15,0 | 10,0 | —15,0 E ‘ —15,2 | — 7,5 | —15,0 } ci] —13,0 | — 7,5 | —1H#,0 ; —11,0 | — 8,8 | 416,0 | is —12,2 | — 8,9 | —15,0 î —16,0 | —14,5 | —12,5 rl —14,0 | —14,5 | —17,2 : —16,5 | — 6,0 | — 7,5 ë — 7,0 | — 5,0 | — 6,0 ; — 6,0 | — 20 | —11,0 RS ES pe ô 21 11,5 | 1910010" 55 ki 29 —10,0 | — 8,0 | —15,0 à 23 —14,0 | — 9,0 | —416,0 d 2} | —15,0 | —11,0 | —12,0 ii 25 À —16,0 | — 9,0 | —12,0 à 26 À —20,0 | —11,} | —18,0 à 27 À —18,0 | —11,0 | —19,0 Al 28 À —18,0 | — 6,0 | —16,0 fi 29 —16,0 | — 7,5 | —18,0 il 30 —16,0 | —9,0 | —14,5 51 0 | 00, 00 NOUS FERRER mes (| muse | em .— | een mere À 759,61 | 759,50 | 858,89 | [RECTION DES + VENTS. hi 2h. après | 40h. du ati. midi. soir C C. C. C. O. 5 O. 4. à | O. } O. x. 4 | O- } O. x. G C. C. C C. C. Cl CU N. à. K.! N. H. D. # K. | N. # | NO. 3 Di. | NO. 5. | NO. x ‘| | me nr QG C. C. ge C. GC \€ G O. 5. A C. C: A O. y. O: à. "C C C. C C. e a C. C. 0. O. y. OÙ #: 4 O. # O. }. SEA É = 4 O. x. O. } an GC: ‘Ul GC: 50}. SO. } NO. 5. NO! +. C. € SO. } A PÉSsene es FFosa .. NE. 5. 3. Mi | SE. 5: | SE. 5. 8h. du ma- MÉTÉOROLOGIQUES. 703 tin. Ser. Nuag. Soleil. Brouill. Neige. Nuageux. Cou v. Cou v. Ser. Nuageux. Ser. Nuag. Soleil. Ser. .__ Ser, Nuages Soleil. Ouvert. Brouill. Ser. Brouill. Ser. Ser. Neige. Ser. Nuag. Soleil. Ser. Nuag. Soleil. Cou v. Nuag. Soleil. Cou v. Ser. Nuageux. Ser. Ser. Ser. Ser. Nuag. Soleil. Cou v. Cou v. Ser. Cou v. Couv. Cou v. Nuag. Soleil. Cou v. Nuag. Soleil. Cou v. Couv. Sér. , Ser. Sér. Ser. Ser. Neige. 7 40h. du soir. Brouill. Brouill. VAPSÈT. Brouill. Brouill. Couv. Couv. Ser. Brouill. Ser. Ser. Ser. Brouill. Broull. Brouill. Cou v. Ser. Cou v. Neige. Nuag. Lune, Coùv. Nuäg. Lune. Nuag. Lune. sNuag: Lune, Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Cou v. Couv. 48 faites à l'Observatoire astronomique de l'Université eau de la mer=—197, 9 mètres, ou à peu près 551 pieds ESS FRS BARRES 704 OBSERVATIONS l FEVRIER 1842 (nouveau style). OBservaTions MÉTÉOROLOGT ES de Moscou. L’élévation de l'Observatoire astronomilt® 551 pieds anglais. Latitude - 55°@M Due : Éacamous eee oecenul FR | (millimètres ) Î DE REAUMUR.  DE SAUSSURE.| Ü 8h. du |2h.apres 10h. 4 8h. du 2h.après 10h. duf8h. du 2.après 10h | Ü matin. | midi. matin. | midi. soir. Hmatin.| midi. F 755,0 754,8 749,5 755,4 751,5 751,5 750,0 754,7 EE ï LS + S © © © © &t x x à à > EX > = NO NN 1 © " SAENDEENS ETS 3 + D RES s S SO OS © rt tt © © © Or ET 2 s © (© © nm O Or F Où 9 SH ORKkDmo > » > N2 s E] » See Oo © N9 = Et EI OT 00 «© NS COOL S » CR x © © © D [=] N2 » » S » > s SE © © © © 3 9 7 0 5 0 0 4 0 0 9 = OT ND ON © > Et F C1 ex Et ho ss » S » ” N2 no exe #2 ex E Ci À © N © © s RES net MÉTÉOROLOGIQUES. 705 tes à l'Observatoire astronomique de. l'Université ImMPÉRrALE Messus du niveau de la mer - 167, 9 mètres, ou à peu près YENTS. ETAT DU CIEL. M. du |2h. après | 10h. du £ UE 2h. après ali midi. soir. : nn dE { È SE. 9, ; Neige. Neige. L:: Cou v. Cou v. Neige. Ser. Ser. Nuageux. Cou v. Couv. Couv. Couv. Cou v. Cou. Cou v. Nuageux. Brouill. Cou v. Couv. Cou v. Cou v. Nuag. Soleil. Brouill Brouill. Ser. Cou v. Ser. Nuageux. Cou v. Nuageux. Cou v. Nuag. Etoiles. Nuageux, Nuageux. Cou v. Cou v. : Nuageux: Cou v. Cou v. Couv. Neige. Neige. Cou v. Cou v. Cou v. Cou v. Cou v. Cou v. Couv. Serein. Cou v. Couv. Cou v. Cou v. Couv. Cou v. Nuag. Soleil. Cou v. Nuages. Lune. Cou v. Cou v. Nrag. Lune. Cou v. Cou v. Nuag. Lune. Cou v. Ser. Ser. Serrur Ser. Ser. \ Ser. Ser. Nuag. Lune. Nuageux. Nuag. Soleil. Cou. 706 OBSERVATIONS 40) MARS 1842 (nouveau style ). OBseRvATIONS mérÉoro LOGE de Moscou. L'’élévation de l'observatoire astronomil 551 pieds anglais. Latitude = | F SET lu ET Le = a = Fe Bon s eos À (millimètres) à DE ba UE DE SAUSSURE 8h. du (2haprès[10h. duf 8h. du |2h.apres] 10h. duÏsh. du |2.apres 10: matin. | midi. soir | matin midi. soir. matin.| midi. | se! ee Ha AN 72 00e 70500 0,2 | — 4,0 | — 7,0 À 100 80 ) 227 AO OP 71000 3,0 1,0 | — 4,5 À 9) 98 4 1208110728 Di 7284 0,5 4,5 | — 1,0 À 400 98 | 12901111 728,401) 728,1 4,0 24,0 | — 1,2 À 99 89 D 10000 rss 87600 2,5 | —1,3 | — 8,0 | 99 84 Hot lou 70e 7,0 0 | —10,5 À 92 89 a 158,4 | 7380448 3,0 o | — 8,0 À 99 86 LA miss) | sell rise 3,5 | — 1,0 | — 4,5 À 86 90 "A 74,5 | 743,0 4,2 2,0 | .— 5,0 À 98 80 | Æ 745,4 | 742,0 3 2,0 19,0 11108 90 4 0 99 | 99 | L 5,5 92 80 | M! 6,0 90 80 | A 0 90 85 | 1,0 95 90 | A 0,5 95 93 | 3,3 98 90 D: 7,0 95 85 | 0: 6,9 90 79 | 0,0 85 87 L | DE » » > 8,0 0-30) 85 Lo D 1,0 0 | —10,0 90 82 : 4 7,0 4,5 | — 5,5 90 7} : à 50 2,3 | —15,0 98 82 (9) . 8,3 0 | — 8,4 86 70 lo : 4,0 4,0 | — }#,0 80 715 ù | 2,5 0 | — }, 83 12 D . 2,5 DA R 89 70 12 4,0 5 | — 92 63 12 5,0 ON — 2 1,5 0 5 SsuXxXFrr + RC ss QC Ex E NN ss ss € \ APE QEr Doctiété Impériale DES NATURALISTES de Moscou. ToMmME XV. N° 1. Moscou » DE L'IMPRIMERIE D'AUGUSTE SEMEN , IMPRIMEUR DE L'ACADÉMIE IMPÉRIALE MÉDICO-CHIRURGICALE, LS 0 0 0 0 0e "| 1842. IIETATATE HOSBOAAETCAÆ CB TBMB, ATOÛB HO OTIEYATAHIH NPCACTABACHO ÔLIAO BB Ueucypanuñ KRomnrerr ysaronennoe uncio oKk3emmaapos®. Mocxga, Cenra6pa 22 aux, 1842 roya. Hencops u Kasareps IT. Cueeupees. FLORA BAICALENSI- DARURICA SEU DESCRIPTIO PLANTARUM IN REGIONIBUS CIS- ET TRANSBAICALENSIBUS ATQUE IN DAHURIA SPONTE NASCENTIUM Âucrore Nsconao TurRCczANINOw. { ConrinuarTio v. Buzz. N° IIL 1842: pag. 566 ). Subclassis IT. CALYCIFLORAE, Calyx gamosepalus , sepalis nempe plus mi- nusve inter se coalitis. Petala et stamina disco, basi calycis adnato, inserta , vel calyx, ovario adnatus, petala et stamina vel corollam mono- petalam gerens. Koch syn. fl. Germ. p. 146 Ordo XXI RHAMNEÆ R. Br. gen. rem. p. 22. DC. prodr. IL p. 19. Calyx 4— 9 fidus, lacmiis æstivatione valvatis, ‘deciduis, nu persistente , ovario plus minusve adhærente. Petala calycis lacintis alterna, sæpe N° 17 1842 | 46 119 squamiformia. Stamina tot, quot petala, iisque Opposita. Ovarium disco glanduloso cinctum, 2 -4 loculare : loculis E ovulatis, ovulis erectis. Stylus 1, stigmatibus 2—4{, interdum ad basin partitus. Embryo rectus, radicula hilum spectante. Koch l. Go D 127: 85. RHAMNUS Linn. gen. n. 265 Gérin I p UE © CAL Tam. 1072 Schkuhr t. XLVI.—Endl. gen. n. 5722. Calyx 4—5 fidus , deciduus , basi cireumscissa , latiore vel angustiore , persistente: tubus cam- panulatus vel turbinatus, limbus patens vel reflexus. Petala et stamina margini tubi inserta. Stylus 1—2—/{ fidus. Drupa (pomum) 2—4 pyrena, suc- culenta vel sicca; pyrenæ cartilagineæ longitudi- naliter dehiscentes. Semen sulco profundo exara- tum. Koci2 le €: p. 148. Sectio I. CErvisprNa ill. DC. prodr. Hip; 224. Flores 4-fidi À andri (rarius D-meri). Fructus subbaccatus (4-pyrenus) 4-spermus aut abortu 3 —2 spermus.Seminum cicatricula non exserta.—Frutices sæpe spinosi, folus in plerisque deciduis. DC. [. €. a) Ramis apice spinosis. 278. Ruamvwus Eryruroxyzon Pall. Rh. erecta , foliis fasciculatis glabriusculis subli- nearibus in peliolum attenuatis acutiusculis ser- 115 rulatis, drupis tricoccis calycis basi persistenti planæ insidentibus; endocarpio tenuissimo testæ seminis adhærente, seminibus obovatis compres- sis furfuraceis, rima lata aperta, per totam lon- gitudinem hiante, margine incrassato aptero. Rh. Erythroxylon Pall. fl. Ross. II t: 62.—DC. prodr. Dr p. 25 (excel var. P')=Schult syst, ven Ho p.289 — Spreng. syst. veg. I. p. 767.-— Fisch. et Mey. in Hohen. enum. pl. Talysch. (bull de la soc. des: nat.de\ Mosc. 1838. ZI. p. 330. Petioli juniores pubescunt. Flores sæpe b-meri. Habitu cum Rh. Pallasii Fisch. et Mey. valde congruit, sed huic semina rimam habent angustiorem , cujus margo incrassatus in membranulam angustam producitur et ex apice (rimæ) appendicula inflexa , majuscula oritur; vide Æ, et M. L c. In rupestribus prope Selenginsk. Floret Junio fn. Incolis lignum rubrum (kpacuoe aepeso) audit ex colore ligni. 279. RuaAmNus POLYMORPHA 792. Rh. erecta , foliis ovato-lanceolatis acuminatis vel (in eodem individuo ) retusis, basi attenuatis serratis; fforibus dioicis tetrandris; drupis obo- vatis, basi attenuatis; endocarpio crustaceo ; seminibus drupæ conformibus, sulco profundo, basi in rimam lancéolatam abeunte: rima apice appendicula linear: inflexa aucta. Planta polymorpha quoad foliorum formam et maguitu- dinem, atque staturam; fudit nempe foliis magnis tripol- licaribus et nue 6—8 lineas longis, caule arboreo humanam altitadinem excedente et fruticoso nano , vix pedali. Ad RA. catharticam accedit pluribus notis, at 114 bene distincta drupis basi attenuatis, obovatis rec globosis et structura interna seminum , quæ in illa subellipsoidea, sulco profundiore usque medium seminis exarata et rima basilari minuta suborbiculari, appen- dicula apicali lineari exserta. Appendiculæ in utraque specie ejusdem longitudinis , sed rima in nostra multo major hanc appendiculam æquat, in Rhamno cathar- > tica vero appendicula rimam multo superat. Crescit ad fluvium Schilka, ex adverso pagi Biankina locis lapidosis , minores formas in rupibus ad fl Onon hince inde inveni. Floret Junio. f. b) Ramis apice inermibus. 280. Raamvus Danurica Pall. Rh. erecta, foliis oblongis acuminatis , basi sub- cordatis , rarius attenuatis, serratis : serraturis ‘ glandulosis, venis paucis versus apicem confluen- tibus; floribus dioicis 4-fidis;, foemineorum stis- mate bifido; drupa globosa. Rhamnus Dahuricus Pall. fl. Ross. 9. t. 61.—DC. prodr. IT. p. 25.—Schult. syst. veg. V. p. 285. | Rhamnus Gmel fl. Sib., IIL p 106. n. 83 (excl. synon. pluribus ). Cornus foliis citri angustioribus 4mm. Ruth. p. 200. #. 278: 4 XXXIIT. Planta nostra recedit ab iconibus citatis foliorum plerum- que basi utrinque excisa, e medio in petiolum parum decurrente, venarum pari inferiore utrinque marginata. Cæterum non desunt et talia, qualia ab auctoribus com- memoratis depicta sunt. Proxima RhA. catharticæ, sed defectu spinarum , ramos terminantium , facile ab illa, sicuti a Rhk. polymorpha, discernitur. À posteriore 740 differt adhuc drupis globosis. Longe distincta ab hac Rh. alpina L., quacum Sprengelius infauste conjungit, stigmatibus 4-fidis et venis numerosis { usque ad 13 in speciminibus meis) parallelis. Unicam hujus speciei arborem masculam ad fluvium Czikoi inveni , ad Argunum vero , ubi a peregrinatoribus anti- quis lecta fuit, mihi non obvia fuit. Floret initio Junii. he Ordo XXII. PAPILIONACEZÆ Linn. ord. nat. 32. Subordo Leguminosarum DC. prodr. PP po. Leguminosarum gen. Juss. 549. Calyx 5 dentatus, vel bilabiatus, deciduus , vel marcescens. Corolla irregularis, papilionacea, imo calyci inserta , 5 petala. Petala perigyna , libera, rarius inter se et cum staminibus connata ; infe- riora 2 plerumque in carinam coalita. Stamina 10, cum petalis inserta, monadelpha vel dia- delpha: 9 connata , decimo hbero (aut omnia libera). Ovarium liberum , placenta unilaterali. Legumen bivalve membranaceum, coriaceum, de- hiscens, aut indehiscens, uniloculare , aut sutura altera introflexa biloculare , aut isthmis articula- tionibusve transverse multiloculare. Semina exal- buminosa. Embryo pleurorhizeus. — Folia alterna stipulata. Koch syn. p. 157. Tribus L SOPHOREÆ Spr. Anl. 2 p: 741. R. Br. diss. p. 151.—DC. legum. mem. V.—prodr. Jp 9% 2 ÿ 716 Corolla papilionacea. Stamina libera. Legumer continuum nec articulatum. Cotyledones planx foliaceæ. DC. prod, lc 86. SOPHORA R. Br. hort. Kew. ed. 9. vol. Y-1pe 2, Sophoræ spp. Linn. gen. n. 508.—Gœærtn. I p.. 320. t. CXLIX. f. 2. —Endl. gen. n. 6738. Calyx 9 dentatus, basi campanulata aut subat- tenuata. Petala carinalia sæpius apice concreta. Legumen moniliforme apterum, polyspermum.— Arbores, frutices aut herbæ, foliüis impari-pinnatis, sæpius exstipulatis, racemis terminalibus simplci- bus-paniculatisve DC. prodr. Hp. 99? 281. SoPnorRA FLAVESCENS Ait. S. herbacea , foliolis 9—10 ovato-oblongis (sub- tus cum petiolis pubescentibus demum } glab- riusculis, racemo terminal. DC. [. c. p. 96. S. flavescens Ait. hort. Kew. 2 p. 43.— Spreng. syst. veg. II. p. 346. Caules plurimi e radice, erecti aut basi decumbentes , bi- pedales et ultra. Stipulæ setaceæ, valde caducæ. Racemi terminales, plerumque solitarii, rarius axillares, ex axil- lis superioribus usque ad 5 (in caule) multiflori. Calycis basis campanulata , denticuli brevissimi obtusiusculi. Flores ochroleuci, vexillo maeula flava notato. Legumina moniliformia , basi attenuata, apice acuminata, sæpe 3 pollicaria , angusta 2-—3 strangulata, glabra. Radi- cula recta. In Dahuria orientali prope Nerczinskoi Zawod et ad fl. Argun. Floret Julio WE Namietas # \radenoides Pal, Astrip 4 118.188 ,. mihi prorsus ignota, nec species hæe ad lacum Baical cres- cens, mihi obvia fuit. 87. THERMOPSIS F. Br. hort. Kew. ed. 2. vol. 3. p. 3. Pall. Astrag. t. LXXXIX et XC. f. 1.—Endl. gen. n.. 6420. Calÿx oblongus campanulatusve 4—5 fidus sub- bilabiatus postice convexus , basi attenuatus. Pe- tala D subæqualia, vexillo lateribus reflexis, carina obtusa ( betalis carinalibus in nostro basi liberis D Stamina persistentia. Legumen compressum falca- tum aut lineare polyspermum.—flerbæ perennes sericeo-villosæ. Folia trifoliolata. Stipulæ ovato- lanceolatæ , foliaceæ. Racemi terminales, floribus pedicellatis geminis aut subverticillatis flavis. — DC. Biodu. LL p.99. 282. THERMOPSIS LANCEOLATA À. Br. Th. imcano-glaucescens , foliolis oblongis, supra glabris, subtus subsericeis ; stipulis petiolo mul- ioties longioribus bracteisque ovato-oblongis ; floribus ternis, calycibus sericeis, carina alis pa- Eur MonStore. Leuco. l. At HIVp. 172 Th. lanceolata A. Br. L c.— DC. prodr. I p. 99.— Deless. 1cOm. Sel. III 1. GO" N Sophora lupinoides Linn. sp. pl. p. 534.— Pall. itin. EL p. GNG ne Pal. Astr p. 119. & L'XXXIX Podalyria lupinoides FWiild, Sp. pl. IT p. 504. (exclusa patria\, Thermia lupinoides Nutt. Spreng, syst. veg. Il p. 348, 706 În arenosis et subsalsis ad Angaram circa Balagansk , in transbaicalensibus et in Dahuria. Floret Junio, Julio, 2 Tribus IH COTE DC, prodn, IL 5 140% Legumen uniloculare, aut sutura altera intro- flexa bilocülare. Stamina monadelpha aut diadel- pha. Cotyledones planiusculæ per germinationem in folia, stomatibus prædita, conversa. Subtribus [I TRIFOLIEÆ DC. prodr. IT. p. 171. Stamina diadelpha. Folia ternata aut 5 foliata, rarissime impari-pinnata. Folia primordialia alterna. 88. MEDICAGO Linn. gen. 899. Gærin. 1L pp. 548. 67 CLP 7 Ron Nr 612.—Schkuhr t. CCXIT et CCXIL b.— Endl. gen n. 6507. | Calyx 5-fidus ‘vel 5-dentatus. Carina obtusa (alis subæqualis ). Stamina diadelpha, filamenta superne non dilatata. Ovarium cum staminum columna a basi sursum arcuatum, (rarius rectum), stylus glaber. Legumen uniloculare, falcatum vel cochleatum, 1-polyspermum. Koch syn. fl. Germ. 2 NO Sectio LupuLarra Ser. in DC. prodr. TI, p: 72. Legumina reniformia, falcata vel subcochleata, Slabra vel pubescentia, margine integro. 719 283. Mepicaco zuPuLiNA L M. spicis multifloris densis ovalibus, foliis lon- gioribus; leguminibus inermibus reniformibus turgidulis apice contortis, longitudinaliter ar- cuato-venosis , glabris vel adpresse pubescenti- bus : pilis articulatis patentibus ; stipulis ovatis subintegerrimis, foliolis obovatis retusis antice denticulatis. Koch syn. p. 161. M. lupulina Zinn. sp. 1097.—DC. prodr. II. p. 172.— Spreng. Syst. veg. IT. p. 286.—Ledeb. fl Alt: IIL p. 251. In transbaicalensibus hinc inde, v. gr. ad ostium rivuli Kiachta et circa Selenginsk in hortis oleraceis. Floret ù : A Junio, Julio. à: 984. MEptcAGO FALCATA Z. M. racemis multifloris subcapitatis; leguminibus inermibus falcatis vel contortis, submonocyclis, reticulato-venosis, adpresse pubescentibus; pedi- cellis calyce brevioribus, bractea longioribus, defloratis erectis ; stipulis lanceolato-attenuatis , inferioribus dentatis; foliolis cum mucrone emar- ginatis, apicem versus dentatis, foliorum inferio- rum oblongo-superiorum lineari-cuneatis. Koch , Sÿn-B-410 0. | M. falcata Linn. sp. 1096.— DC. prodr. IT. p. 172.—Spreng. syst. veg. LIL p. 286.— Ledeb. fl. Alt. IIL. p. 250. _ M. procumbens Bess. enum. pl. Volh. p. 39.— DC. prodr. Hp, 173. Trigonella Ruthenica ÆFalk top. Beytr. IT. n… 868. (non Linnæi \ 720 In graminosis apricis frequens. Floret Junio, Julio. 2. Species a charactere generico sæpe recedit ovariis ad stylum usque rectis; Trigonellis appropinquatur , sed et ab his carina alis subæquali aliena. 89. TRIGONELLA Linn. gen. 1213. J Gæœrin. Hp. 53394" CL 9. Tume ill. £. _ 611.—Endl. gen. n. 6508. Calyx campanulatus 5-fidus. Carina minima, alæ vexillümque subpatentes corollam tripetalam mén- tentes. Legumen oblongum compressum , vel cy- Hindricum acuminatum erectiusculum polysper- mum. Seringe in DC. prodr. Hip: AS 4 Sectio FALCATULA Ser. L. €. p. 1894. Flores umbellat, pedunculati ; legumina com- pressa falcata, reticulata, mucronata. 285. TricowezzA RurnenicA Z. T. caule prostrato; foliolis cuneato-obovatis vel cuneato-linearibus argute serratis, apice trun- catis vel emarginatis cum denticulo medio m- terjecto; stipulis integris; floribus racemoso- capitatis ; leguminibus compressis oblongis, basi aitenuatis, stipitatis 1 —4 spermis. P. Ruthenica Linn. sp. 1093.—DC. prodr. IL. p. 184.— SHremg\ syst. vec. LH 1p. 285: À ; Poisonella, Gel le Sibe 1. 0° 2% nr SC FOR Fenuiter pubescens aut glabra. Gaules nunquam erectos, quales Sprengelius huic speciei adscribit, vidi, Flores To flavi, sæpe cum venulis nigricantibus, exsiccatione viola- ceis vel cœruleis, interdum ex toto nigricantes. Legumina mox oblonga , præter basin æquilata, mox obovata vel ovata, aut irregulariter quadrata , membranacea , subin- flata, apice semper stigmate persistente coronata. Semina Î -4 inæqualiter reniformia : radicula auriculam mino- rem constituente. Icon Gmeliniana sistit foliola latiora et legumina longiora falcata, qualia mihi observare, non licuit, à In transbaicalensium locis arenosis et lapidosis prope Selenginsk, Kiachta , Kudara etc. atque in Dahuria. Floret Junio et Julio. D: 9286, TRIGONELLA PLATYCARPOS Z. T. procumbens ; foliolis ellipticis, ovatis , obova- tisve, argute serratis, apice retusis aut subemar- ginatis cum denticulo interjecto ; stipulis denti- culatis ; floribus racemoso-capitatis ; leguminibus compressis late oblongis , basi attenuatis 2—6 spermis. Tr. platycarpos Linn. sp. 1093.— DC. Prod Te bPIA8E— Spreng. syst. veg. III. p. 285.— Ledeb. fl. Alt. IIT. p. 252. Prigonella Gmel. fl. Sib. IF. p.25. n. 34. f. IX. Glabra vel tenuissime pubescens. Foliolorum forma et mawnitudo varia sæpe in eodem individuo: Flores flavi unicolores , vexillo striato. Legumina majora et latiora, quam in præcedente, uno latere rectilinea, stylo persis- tente apiculata. Semina præcedentis, î In graminosis ad fl. Ircut, contra pagum Wedenskaja, at- que in Dahuria ad fluvium Onon-Borsa. Floret Junio. 2 122 99. MELILOTUS Tourn. inst. 406. Gœrtn.. Il,,.p., 335.. 4, CLHL LS. amie C13.—Endl. gen. n. 6510. Calyx 5-dentatus. Carina obtusa. Stamina dia- delpha. Filamenta superne non dilatata. Ovarium ad stylum usque rectum. Stylus glaber. Legumen subglobosum vel oblongum 1—4 spermum. Koch syn. p. 160. 987. Mericorus vuzGaAris 7. M. racemis laxis, denique elongatis; pedicellis calyce dimidio brevioribus; alis carinam subæ- quantibus , vexillo brevioribus; leguminibus ovatis, obtusis, mucronatis, reticulato-rugosis ad suturam superiorem obtuse carinatis glabris; stipulis subulato-setaceis integerrimis; foliolis serratis obtusis, inferioribus obovatis, superiori- bus oblongo-lanceolatis. Koch syn. L. c. M. vulgaris Willd. enum. pl. hort. Berol. p. 190.— Ledeb. ft. Al. II. p. 255: \ M. leucantha Æoch ap. DC. fl. Fr. V. p. 564.— DC. prodr. IL p. 187. | Trifolium Melilotus officinale g Linn. sp. 1078. Glabra, floribus semper albis. Prope Ircutiam et ulterius ad Angaram hinc inde prove- nit. Floret Junio, Julio. O aut sin 288. MeziLorus suAveozens Ledeb, M. racemis floriferis densis, fructiferis elongatis laxis ; pedicellis calycis dimidium brevioribus, 723 carina alis parum longiore , vexillo breviore leguminibus ellipticis subturgidis, apice rotun- datis glabris , ad suturam superiorem obtusis ; stipulis subulato-setaceis integerrimis; foliolis _ subretusis cum mucrone: inferioribus obovato- oblongis serrulatis, superioribus lineari-cuneatis oblongisve obsolete serrulatis vel integerrimis. M. suaveolens ZLedeb. ind. hort. Dorp. Un. 1824. p. 5.— DC. prodr. II. p.188. Flores flavi Mel. officinalis, cui valde affinis, tamen distincta leguminibus ad suturam superiorem obtusis, glabris , et foliis superioribus sæpe integerrimis. In pratis ad fl. Angaram, transbaicalensibus et Dahuricis. Floret æstate. 9,7? 91. TRIFOLIUM Linn, gen. n. 896. Gérim. IL p. 353. f: CEUL .f: 14 Lam. ill. t. 613.—Schkuhr t. CCX.—Endl. gen. n. 6511. Calyx 5-fidus vel 5-dentatus. Corolla marces- cens, persistens. Carina obtusa. Stamina diadelpha, cum petalis plus minusve connata , filamenta su- perne parum dilatata. Stylus glaber ; legumen ovatum 1—2-{rarius 3—4-) spermum, calyce vel corolla marcescente inclusum , utriculatum , vix dehiscens. Koch syn. p. 167. Sectio I. Lacopus. Flores sessiles in spicam subrotundam vel ob- longam collecti. Calycis faux Imterne linea elevata, 724 callosa et sæpe pilosa, vel annulo pilorum obsita , anthesi peracta plerumque clausa. Legumen caly- cis tubo inclusum. Koch sy nc: 289. Trirozium mepium Z, T. spicis globosis solitariis basi nudis; calyce 10- nervio glabro, corolla dimidio breviore, dentibus fHiliformibus ciliatis, calycis fructiferi erectis, superioribus 4 tubum suum subæquantibus ; fauce annulo calloso coarctata , stipulis lanceo- latis , attenuato-acutis ; foliolis ellipticis tenuis- sime denticulatis ; caulibus ramosis adscendenti- bus. Koch syn. p. 168. T. medium Linn. faun. Suec. ed. 2. 558.— DC. prodr. IL. p. 195.—Spreng. syst. veg. IIT. p. 212. T. flexuosum Jacq. Austr. t. 386. Caulis flexuosus. Flores rubri. Rarissime in herbosis prope Ircutiam. Floret Junio, Julio. 9,. 990. TRIFOLIUM PRATENSE Z. T. spicis globosis denique ovatis subgeminis, basi involucratis , calyce 10-nervio pubescente co- rolla dimidia breviore, dentibus filiformibus ciliatis calycis fructiferi erectis, superioribus 4 tubum suum æquantibus, fauce annulo calloso coarctata ; stipulis ovatis abrupte aristatis; fo- liolis ovalibus subintegerrimis pubescentibus : pilis accumbentibus; caulibus adscendentibus. Koch, 1,6: 725 T. pratense Linn. sp. 1082. DC. Pro IT PAIE SPren pe SPSC; veg. III. p. 215.— Ledeb. fl, Alt. LIT. p. 256, Trifolium Gmel. fl. Sib. IF, D. 22.17.0997 Foliola sæpe beocde Flores purpurei. Prope Ircutiam et ulterius ad fl Angaram satis copiose crescit; in transbaicalensibus tantummodo in viciniis _ lacus provenit. Floret Junio, Julio. 2. Sectio II. TrirocrastTrum Ser. in DC. prodr. IT. p. 198. Flores in capitulo, vel in spica subrotunda lon- gius breviusve pedicellati. Calycis faux interne denudata , dentes æquales vel duo superiores longiores. Corolla post anthesin persistens , SCari- osa, vexillo complicato. Koch syn. p. 172. 291. TRIFOLIUM REPENS L. T. capitulis subrotundis ; _pedunculis axillaribus folio longioribus , pedicellis defloratis deflexis, interioribus calycis tubum æquantibus ; calyce glabro , fauce denudato , corollan dimidiam æ- quante, dentibus lanceolatis, duobus superiori- bus longioribus ; legumimum marginibus æquali- bus; caulibus prostratis radicantibus ; stipulis SCar108S1S abrupte cuspidatis ; foliolis obovatis serrulatis Koch syn. p. 175. T. repens Linn. sp. 1080: DC. prodr. IT. p. 198.—Spreng. Ssb. ven. HIT. p. 209.— Ledeb. UN AU NTIE p. 256. Trifolium Gmel. fl. Sib. IF. p. 19. n. 26. Flores albi. Legumina oblonga DGA spérma. N° IF. 1842. | 0, 726 Vulgatissimum ïin pratis circa [rcutiam et in omni regi- one cisbaicalensi, in transbaicalensi vero rarius, ultra Werchneudinsk omnino deficit. Floret a Majo per totam æstatem. ©. Se to HE. Lupinasrer Ser. in DC. prodr IT. p. 202. Flores in capitula longius breviusve pedicellati, magni. Calycis faux interne denudata. dentes e basi dilatata elongati. Corolla post anthesin scario- sa, vexillo complicato. Legumen oblongum , basi attenuatum vel stipitatum. 999, TrIFOLIUM EXIMIUM Steph. T. radice repente, caulibus adscendentibus pubes- centibus; stipulis ovatis acutis submembrana- ceis; foliolis obovatis denticulatis subtus ad costam adpresse pilosis, cæterum glabris; umbel- lis 2—6 floris; lacinus calycis tubo parum lon gioribus corolla multoties brevioribus, legumi- nibus 4—5 spermis (basi attenuatis). Ledeb. fl. Alt. IL p. 257. T. eximium Steph. in DC. prodr. IT. p. 203. T. granudiflorum Ledeb. L. c.—Spreng. syst. veg. IIL p. 918. Flores in nostris albidi, cum rubore suffuso , vexillis in- terdum intensius rubro-maculatis et linea longitudinali rubra percursis. Bracteæ ad pedicellorum basin tot, quot flores, brevissimæ, suborbiculatæ, membranaceæ. Stipula-. rum basis albo-membranacea, limbus herbaceus viridis. Habitat in alpe ad fl. Tessa et in subalpinis ad fl. Oka, prope Okinskoi Karaul, nec non ad lacum Kossogol. Floret Junio, Julio. 97. 993, TriroziuM LuPINASTER L. T. caule erecto , foliis quinatis; stipulis subvagi- nantibus , arcte adpressis acuminatis; foliolis oblongis, basi attenuatis, argute serratis, mucro- natis; umbellis multifloris ; lacinus calycis cam- panulati parum inæqualibus tubo subduplo lon- gioribus , corolla sesquies brevioribus; legumi- nibus oblongis , basi attenuatis 4—8 spermis. T. Lupinaster Linn. sp. 1079.—DC. prodr. IL p. 204.— Ledeb. fl. Alt. III p. 258. Pentaphyilum Lupinaster Pers. ench. II. p. 852.—Spreng. syst. veg. III. p. 286. Trifolium leguminibus polyspermis, foliis pluribus. Gmel. fl. Sib. 17. P'AD. mie COTES À Lupinaster Buxb. comm. Petr. IT. p. 345. t. XX. Lupinaster floribus purpureis et albis, siliquis minoribus. Amm. Ruth. p. 107—109. Foliola rarius 4. Flores purpurei, rarius albi. Übique in pratis frequentissimum. Floret æstate. 2. Subtribus 11. GALEGEÆ DC. prodr. IL. p. 243. Legumen uniloculare. Stamina diadelpha, rarius monadelpha. Caules herbacei, fruticosi , aut ar- borei. Folia primordialia aut alterna aut opposita disparià, imo simplici, altero pinnato. DC, L, c. 92. GLYCYRHIZA Tourn. inst. 210. Linn. gen. n. 882.—Gærtn. I. p. 319. t. CXLVHI. 47" 728 f.6.—Lam. ill t. 625.-Schkuhr t. CCV.—Endl. ven. n. 0232. 5 Calyx nudus tubulosus 5 fidus bilabiatus, lobis nempe 2 superioribus ultra alios concretis. Corollæ vexillum ovato-lanceolatum rectum, carina biceps aut dipetala recta acuta. Stamina diadelpha. Sty- lus filiformis. Legumen ovatum aut oblongum compressum I-loculare ET spermum.—Herbæ perennes. Radices dulcissimæ. Folia im pari-pin - nata. Flores cœrulei, violacei aut albi. DC. proun Hp 247: 9294. GLycyrniza Urazensis Fisch. G. caule erecto ; foliolis ovatis vel ovato-ellrpticis, margine et ad nervos puberulis, cæterum gla- bris, glanduloso-punctatis, mucronatis, stipulis lanceolatis marcescentibus; spicis pedunculatis folus brevioribus ; leguminibus lato-linearibus falcatis, glanduloso-echinatis, 2—5 spermis, G. Uralensis Fisch. in DC. prodr. IT. p. 248. (teste amic. Fischer Je Glycyrhizæ glandulifer æ W. et X. valde affinis, di- stingui videtur foliolis vulgo latioribus, floribus majori- bus magisque confertis et præsertim leguminibus falcatis, quæ in speciminibus meis GL. glanduliferæ Gaucasicis et Wolgensibus recta aut vix curvata sunt. An planta hujus nominis Altaica , leguminibus maxime flexuosis prædita (Ledeb. fl. Alt. IIL. p. 261), ad G. Urulensem pertineat ? Petala carinalia in utraque specie primo apice conjuncta, dein omnino libera evadunt. 724) In humidis subsalsis ad fluvium Argun, in Abagaitui et Sochtui. Floret Julio et Augusto. D. 93. CARAGANA Lam. dict. 1. p. 615. dl t. 607. Schkuhr t. CCIV.—Endl. gen. n. ER nie spp. Linn. Calyx breviter tubulosus 5 dentatus. Carina obtusa recta alis vexilloque longitudine subæqua- lis. Stamina diadelpha. Stylus glaber. Stigma ter- minale truncatum. Legumen sessille, junius compres- sum, demum subcylindricum polyspermum, stylo mucronatum. Semina globosa (aut compressa ).—- Arbores fruticesve. Folia abrupte pinnata, foliolis mucronatis petiolo apice setoso aut spinescente. Pedunculi axillares 1-flori, sæpius fasciculati. Flo- res flavi ( aut rarius variantes purpurascentes) in sola C. jubata albi subrubentes. Stipulæ sæpius spinescentes. DC. prodr. I. p. 268. 295, CARAGANA MICROPHYLLA Lan. C. foliolis 5 —7 jugis ellipticis vel obovatis mu- cronato-spinulosis adpresse pilosis demum gla- briusculis ; stipulis recurvato-patentibus spines- centibus persistentibus ; petiolis pungentibus deciduis; pedunculo solitario , supra medium Pasticulato. Ledeb.' fl. Alt III p.262. C. microphylla Lam. enc. 1. p. 615.— DC. prodr. IT. p. 268 CG Atasana Poir. enc. suppl. TL) p. 89 DC. L\c. Robinia microphylla Pall, Astr. p. 116.— Spreng. syst. veg. IT. p. 246. 730 Robinia Altagana Willd. sp. IL p. 1135.—R. Altagana var. Pall. fl. Ross. p. 69. t. XLIT. figura lateralis. Frutex humilis, erectus. Legumina juniora compressa, nigra, adulta subcylindrica, flavicantia. Semina obionga, compressa, viridia. Variat uti pleræque congeneres foliis leguminibusque canescenti-villosis. In campis transbaicalensibus ad fluvia Selenga et Czikoi , atque prope Kiachta copiose. Floret Junio. h.—Varicta- tem e China boreali accepi. 996. CARAGANA ARBORESCENS Lan. GC. foliolis 4—8 jugis ellipticis (obovatisve ) mu- cronato-spinulosis villosis demum glabrescenti- bus; stipulis subspinescentibus ; petiolis Denee subpungentibus deciduis ; pedunculis fascicu- latis, supra medium articulatis. Ledeb. fl. Alt. HI. p. 265. | C. arborescens Lam. enc. 1. p. 615.— DC. prodr. .IL. p. 268. Robinia Caragana Linn. sp. 1044. — Spreng. syst. veg. III. p. 246. R. Altagana Pall. fl. Ross. {. p. 68. t. XLII. figura in- termedia. Robinia pedunculis simplicibus , foliis abrupte pinnatis Gel St IEP PAT nee Frutex sæpe humanam altitudinem excedens , sed in arbo- rem nullibi apud nos excrescens. Foliola _multo majora et teneriora, quam in antecedente. Calycis dentes in ut- raque brevissimi. Legumina juniora compressa , flaves- centi-fusca. In montosis sylvaticis non rara, v. gr. ad fl [rcut prope Ircutiam alibique. Floret Junio. h.. È pu (y 2 d ©) l 997. CARAGANA PyGMÆA DC. C. foliolis bijugis approximatis lineari-cuneatis apice rotundatis mucronatis vel acutiusculis , stipulis petiolisque persistentibus ; pedunculo solitario , infra vel supra medium articulato ; calyce canescente vel glabro, margine pilosulo. C. pygmæa DC. prodr. IT. p. 268. Robinia pygmæa Linn. sp 1044.—Spreng. SPst.. veg., III. p. 245.—Pall. fl. Ross. p. 71. t XL. Robinia pedunculis simplicissimis, foliis quaternatis sessi- libus. Gmel. fl. Sib. IV. p. 16. n. 21. Aspalathus frutescens minor, angustifolius , cortice aureo. Amm. Ruth. p. 204. n. 289. 4. XXXV. a. ramis abbreviatis, pedunculis calyci- busque (præter dentes) glabris; pedunculis infra medium articulatis longitudine ca- lycis; leguminibus glabris. C. pygmæa Ledeb. fl. Alt. IIT. p. 265. #. virgis tenuioribus et longioribus, pe- dunculis calycibusque canescentibus; pe- dunculis supra medium articulatis, calyce longioribus; leguminibus villosis. C. pygmæa ?. arenaria DC. prodr. IL 15 269. Hæc ultima varietas apud nos tantum observata. Speeimina intermedia e Mongolia Chinensi possideo, quibus pe- dunculus et calycis basis tantum canescunt, nodusque infra medium pedunculi, calycem æquantis, situs. In rupestribus et arenosis transbaicalensibus frequens. Floret Junio. fn: li A 132 208, CarAGANA sriosa DC. C. foliolis 2—4 jugis cuneatis, apice integris, mu- cronatis: stipulis setaceo-spinulosis , petiolisque adultis validis foholo duplo longioribus spinosis pérsistentibus ; floribus solitariis subsessihibus ; calyce glabro,margine villosulo; legumine glabro. Ledeb. jf AU) IH pRF06 0e GC. spinosa DC. prodr. II. p. 269. Gferox Larn. enc. 1 p.640! Robinia spinosa ZLinn. mant. 269.— Spreng. syst. veg. III. p. 245. R. spinosissima Laxm. nov. comm. Petr. XV. p. 558. t. R-Uferox Poll tin. I app Np 152 Pr M0 Sent SNS RG NRA OSS) DE TOME PNA In valle subsalsa inter Werchneudinsk et Selenginsk ad fl. 5 Orongoi, atque prope salinas Selenginenses copiosissima. Floret Junio. f,. 999. CARAGANA JUBATA Pour. C foliolis 4—6 jugis lineari-oblongis mucronu- latis cum petiolis patenti-villosis ; stipulis seta- ceis ; petiolis jumoribus setula inermi termina- tis, adultis (annorum præéteritorum) filiformibus spinescentibus; floribus solitarus subsessilibus ; legumine villoso, seminibus globosis. C. jubata Poir. suppl. I. p. 89.— DC. prodr. IT, pi u2069: Robinia jubata Pall, act. Petr. X.t. 7.—A5st. p. 115. t. 86.— Speng. Syst. veg. IIT-5p 246. es Frutex ercctus 3—6 pedalis, simplex aut apice ramosus , undique copia petiolorum persistentium horridus. Caly- cis dentes lanceolati longiusculi. Flores albi, suffuso pauco rubore. Legumina villis patentibus persistentibus vestita, anni præteriti glabra. Semina globosa maculata. Species distinctissima, non solum colore florum, sed etiam habitu peculiari. Rossice Bepôaroxiä xsocrr ( cauda Ca- meli}, Mongolice Tymensul ab incolis nuncupatur. In superioribus regionibus fluvio Ircut adjacentibus: prope Turanskoi Karaul , ubi crescere incipit, sæpe sylvulas constituit. Invenitur etiam in subalpinis ad torrentem Zonmurin, atque inter fluvia Barguzin et Angaram supe- riorem; nullibi vero ad lacum Baical observata. Floret Junio. fn. Subtribus IIT. ASTRAGALEZÆ DC. prodr. in975. . Stamina diadelpha. Folia impari-pinnata primor- Part-p a dialia alterna. Legumen sutu:a inferiore aut su- periore introflexa et sæpe intus membranifera, bi- Joculare aut subbilocare , rarius ( in Phacis non- nullis ) perfecte uniloculare. 94. SPHÆROPHYSA DC. legum, mém. VI. Endl. gen. n. 6509. Calyx 5 dentatus. Vexillum obcordatum pla- num , Carina obtusa. Stamina diadelpha. Stylus apice longitudinaliter barbatus. Legumen stipita- tum, inflatum, sphæricum, sutura superiore intus in membranam angustissimam expansa, subsenubi- loculare, basi styli demum decidua mucronatum.— Stipulæ minimæ , racemi elongati , flores rubri. — 7134 Genus neglecto charactere ex barba styli desumpto, forsan Phaca arenaria augendum. 300. SPIHÆROPIYSA SALSULA DC. S. pilis brevibus adpressis pubescens, caule erecto, foliohs 6—10-jugis obovato-oblongis retusis vel emarginatis. S. salsula DC. prodr. IL. D. 271 Phaca salsula Pall. itin. IF. t. 9. f. 1 et, 2.—Zinn. f. suppl. 336. | Colutea Dahurica Spr. syst. veg. IV. 2. p. 278. Caules plerumque sesquipedales. Flores colore Lathyri tuberosi. Ovaria oblonga cano-villosa. Jegumina globosa aut ovato-globosa , viridia , pilis paucis hirta. Sutura superior aut per totam longitudinem membranifera , aut medio tantum leguminis, membrana ad basin et apicem evanescente, Genus sic circumscriptum a Phaca solum- modo stylo apice barbato distinguitur. Crescit in Dahuria, ad lacum exsiccatum Tarei et in valle 9 Urulungui prope Zuruchaitui, Floret Majo; Junio. 9. 95. PHACA Zinn. n. 391. Gærtn. IL p. 841. € CLIP. FN 0 CSChho Ne CCVIIT. b.—Endl. gen. n. 6571. Calyx 5 dentatus, dentibus duobus superioribus remotioribus. Carina obtusa. Stamina diadelpha. Stylus imberbis. Stigma capitatum. Legumen sub- turgidum, uniloculare sutura superiore seminifera non inflexa, aut subsemibiloculare, sutura superiore in membranam angustam intus producta. —Herbæ 7139 ; $ — foliis impari-pmnatis, racemis pedunculatis axilla- ribus Legumina matura sæpe resupinata , in nos- tris stipitata. Sectio I. CENANTRUM Ho. sun. pa 149: Legumina complete unilocularia , dissepimentus ex utraque sutura nullis. Flores in nostris ochro- leuci (Phacæ veræ). 301. PnacA FRIGIDA Z, Ph. caule erecto glabro subindiviso, stipulis ovato- oblongis foliaceis magnis ; foliolis 4—5-jugis ovato-oblongis subciliatis; leguminibus stipita- üs oblongis subhirsutis. DC. prodr. IL p. 275. Ph. frigida Linn syst. nat. ed. 10. p. 1173.— fl. Suec. 2. p. 657.—Spreng. syst. veg. IIT. p. 291.— Ledeb. fl. Alt. III. p. 268 (var. exaltata).— Aoçh syn. pe 179. Ph. alpina Linn. sp. pl. p. 1064.— Flor. Dan. t. 856. Ph. ochreata Crantz. Austr. 419. t. 2, fr 2, Stipulæ inferiores ovatæ , superiores bracteæque oblongæ Flores ochroleuci. Legumina non vidi in nostris. In speciminibus Altaicis sunt breviter stipitata, stipite’ calycem æquante , juniora albo- et nigro-pubescentia ; adulta fere omnino glabrata. Talia etiam vidi in speci- minibus Helveticis, quorum legumina, etiamsi immatura, VIX aC ne vix puberula sunt et stipite calycem non excedente prædita. Attamen hunc characterem non esse communem omnibus Europæis demonstrat deseriptio cel. Kochii (syn. fl. Germ. L. c.; «leguminibus oblongis, hirto- pubescentibus , stipite calycem superante.»— Varictalem u, demissam floræ Altaicæ nullibi vidi. 136 In montosis sylvaticis et subalpinis passim. Floret Juuio, Julio. D. 302. Paca aAvPINA Jacq. Ph. caule erecto ramoso pubescente ; stipulis lineari-lanceolatis ; foliolis 9—1 2-jugis obtusis pubescentibus vel incano-sericeis ; petalis calyce subtriplo longioribus ; leguminibus stipitatis compressis aut subinflatis , junioribus dense , adultis sparse pubescentibus , stipite calyce Jongiore. Phaca alpina Jacq. icon. rar. I. t. 151.—DC. prodr. IE p. 273.-- Spreng. syst. veg. III. p. 291.— Koch syn. p:. 180. Phaca leguminibus pendulis semi-ovatis Gel. je Sib. IF. P: 5297. 48m XIV: cuwviridis aut subcrnerea lesgumenbus semiovatis compressis. | 6. læte viridis , \lesumincbus, nylon membranaceis, caule erecto. Phaca alpina £. Dahurica Fisch. in DE. prodr. L. c. Ph. membranacea Fisch. ibid. 7. velutina m. tota lanuginoso-cana, pedun- culis nigricantibus, leguminibus oblongo- sSemiovatis coriaceis; caule prostrato. Varietatem . Europæ familiarem in limitibus floræ nostræ non inveni; f. nascitur ubique in herbosis , præsertim subalpinis ; 7. in ripa sabulosa Baicalis ad thermas Tur- Kkenses et ulterius usque ad. ostium fluvii Angaræ supe- rioris.— Floret Junio, Julio. 9,. 131 Sectio Il. EPIPHRACGMIUM. Sutura superiore in membranam angustam intus producta. Planta perennis ramosa, foliolis lineari- lanceolatis plicatis parce puberulis vel dense se- riceo-tomentosis , stipulis ovatis ; floribus corym- bosis albis, carina apice violacea, alis emarginatis; stylis imberbibus ; leguminibus inflatis sphæricis vel ovatis glabris, stipitatis: stipite calycis longi- tudine.— An rectius Sphærophysis, a quibus tantum stylis imberbibus recedit, adnumeranda ? An genus proprium ? 303. PHACA ARENARIA Pall, itin. IP. t, 19. if. 3 — BC prodr. II p. Née syst. veg, IIT. pe 291: a. viridis, minor, foliolis parce puberu- lis, 4 bé plerumque sphæricis. 6.\tota Do dense SerICEMe Mr ACLIDAS plerumaque ovatis (ellipsoideis). p q P Utraque forma feguminum in utraque varietate observatur, ergo species duo e. forma fructuum nullo modo sta- biliendæ, ‘ Crescit %. in transbaicalensibus prope Selenginsk, Kiachta et in deserto Chorinensi, ad fluvium ÜUda expanso, locis plerumque lapidosis ; 8. ad ostium fluvii Buguldeicha , in ripa sabulosa Baicalis. Florent Majo, Junio. he Observatio, Sectionem Æemiphragmium Koch Astraga- lis adnumeravi , quia nullo charactere a hoc genere di- stinguitur, nisi membrana e sutura inferiore orta, in unica specie (PA. australi) angustissima’, in aliis v. 138 er. Ph. astragalina,oroboideettrigonocarpa, non minus expansa, quam in plerisque speciebus Æstra- galorum. 96. OXYTROPIS DC. Astrag. n. IV. ed. major. p. 19 et 53. Endl. gen. n. 6572. : Calyx 5 dentatus. Carina antice infra apicem obtusum in mucronem rectum desinens. Stamina diadelpha , filamenta filiformia. Stylus subulatus glaber , stigma obtusum. Legumen inflatum vel cylindricum uniloculare, subbiloculare aut bilocu- lare, sutura superiore impressa vel intus magis minusve conduplicata , inferiore interdum etiam impressa et dissepimentum membranaceum incon- pletum emittente. | JL. ACAULES. Caulibus subnullis , stipulis petiolo adnatis, fo- holis more solito conjugatis nec verticillatis. DC. prodr. I. 27%: CAS HCUTa uiraque in dissepimenta mem- _ branacea intus producta. 304. Oxvyrroris URALENSsis DC: O. pilis patentibus villosa; scapis folia superan- übus ; foliolis numerosis ovato-oblongis , oblon- gisve acutiusculis; floribus spicatis demum ho- rizontalibus ; bracteis lineari-lanceolatis calyces subæquantibus; leguminibus ovatis vel ovato- oblongis, rostro reflexo acuminatis. 139 O. Uralensis DC. prodr. II. p. 276.— Ledeb. D CAL TI P. 289.— Koch syn. fi. Germ. p. 181? Astragalus Uralensis Linn. sp. 1071. {excl. syn. Halleri.)— Pall. Astr. p. 53. n. 55. t. XLII. Phaca Uralensis Wahlenb. fl. Carp. n. 737 P—Spreng. syst. veg. III. p. 292. Astragalus pedunculis radicatis hirsutissimis, folio longio- ribus, foliolis ovatis acutis, sæpe imbricatis, spica arctis- sima.—Gmel. fl. Sib. IF. p. 59..n. 76, t. XXX et XXII. Hes13: Astragalus non ramosus, villosus et incanus , spicatus, flo- ribus purpureo-violaceis. Amm. Ruth. p- 126. n. 167. Oxytropis Songarica Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 320 ( non DC. ). ù Spicæ primum subglobosæ, dein ovatæ et oblongæ, floribus inferioribus sæpe remotis. Bracteæ inferiores plerumque calyce paulo longiores, intermediæ illum adæquant, summæ paulo breviores. Flores purpureo-violacei exsic- catione cœrulescentes vel pallide rosei. Legumina ovata vel ovato-oblonga pubescentia, interdum ({e flora Altaica) glabra. Sutura utraque in membranam magis minusve latam intus expansa; si membranæ ex suturis oppositis ortæ se.invicem attingunt, tunc legumem biloculare evadit, si illæ vero angustiores sunt, tunc legumen est semibiloculare. Oxytropis Uralensis Europæa (O. Halleri Pge. del, sem. hort. Dorp. 1840.) diversa a nostra est species, nam celeb. Koch, exponens characterem genericum, dissepi- mentum e sutura inferiore nullum orire dicat et simul Oxytropidi sua Uralensi legumina bilocularia adscribit. An legumina bilocularia, dissepimento e_sola sutura superiore formata , omnia Europæa homonyma habent?—Oxytropis Dralemsts tp pumila fl. Alt. 140 (O. alpina Bge. l. ec.) ex observationibus cl. auctoris pari modo distincta est species et ab O. Uralensi vera et ab O. Halleri, mihi vero hucusque non inno- tuit. O ambigua ïinter limites floræ nostræ inqui- renda, differt legumine semibiloculari, septo nempe au- gusto e sola sutura seminifera proveniente. O. argyrea DC. (argyrophylla Ledeb.) distinguitur pilis adpres- sis, unde superficies plantæ sericea, foliolis subellipticis, floribus semper erectis, acumine leguminum rectiusculo ct præsertim leguminibus bilocularibus ob septum e sutura superiore ortum membranaceum atque suturam inferiorem impressam , non vero in membranam expan- sam, attingentem. O. Songarica DC. magis adhuc dis- tait!, leguminibus semibilocularibus , simulque bracteis ovatis calyce brevioribus. O. ammophila mea sutura utraque membranifera cum O. Uralensi convenit , recedit foliis late ellipticis obtusis, dense sericeis, legu- minibus latioribus et bracteis calyce dimidio breviori- bus; O elongata mea, alia species hujus subdivisio- nis, spicis elongatis interruptis, bracteis omnibus caly- cem superantibus : inferioribus sesquilongioribus, legu- minibus longioribus, atque scapis folia duplo excedenti- bus, ab omnibus recensitis facile dignoscitur. k Ubique in pratis vulgatissima. Floret a fine Maji per totam æstatem. >. $ 2. Sutura superiore tantum in dissepi- mentum membranaceum angustiorem dut Patrorem product 305. OxXYTROPIS GRANDIFLORA DC. O. pilis adpressis vestita , vix subsericea; scapis folia superantibus ; foliolis numerosis lineari- lanceolatis vel oblongo-lanceolatis acutis ; flori- 741 bus spicatis calyce duplo longioribus , Yexillo alas superante , bracteis ovato-lanceolatis calyce minoribus; lesguminibus erectis ovatis, rostro reflexo superatis , subsemibilocularibus, pubes- centibus. O. grandiflora DC. Astrag. n. 6.—prodr. IT. p. 277. Astragalus grandiflorus Pall, Astr.p. 57. t. XLVT.—Spreng. syst. veg. IL p. 307. æ. foliolis lineari-lanceolatis vel oblongo- lanceolatis, floribus pur pureo-violaceis,alis limbo abbreviato, ungue suo breviore; legu- Mind bUS.... O. grandiflora DC. L. c. #. foliolis oblongo-lanceolatis, oblongis- Dé SpiCes Clonoutis: floribus cœæruleis, alis limbo elongato , ungue suo sublongiore, le- guminibus ovatis subsemibilocularibus, id est septo dimidium latitudinis silique non atiingente. O. grandiflora ;. leptoptera DC. prodr.? O. grandiflora Fisch. ? O. collina Turcz. pl. exs. 1832. Scapi folia aut duplo supcrant, aut ire paulo longiores. Flores magni. Vexillum obtusum lævissime emarginatum, vel integrum, vel in mucronem brevissimum productum, in utraque varietatc. An duæ hic confunduntur species ? Legumind prioris non vidi: ab auctoribus describuntur oblongo-lanceolata vel oblonga bilocularia Forma alarum disjunctionem etiam suadet. N° IF. 1842 | 48 749 Specimina prioris varietatis e PDahuria aecepi, _absque . designatione loci. Posteriorem in collibus siecis Daburiæ ad fl. Kyra inveni. Floret Junio, Julio. 2. 306. Oxyrroris SYLVATICA DC. O. pilis patentibus véstita; scapis folia supéranti- bus; foliolis numerosis ‘ovato-oblongis , oblon- gisve acutiusculis, interdum ternis, quaternisve, je ibus sericeo-tomentosis , adultis viridibus : spicis ovalis densis, fructiferis oblongis; bracteis Jineari-oblon gis calyce. longioribus, inferioribus subsquarrosis; leguminibus ovato-elobosis infla- 15, pubescentibus, rostro rectiusculo terminatis, subsemibilocularibus. | O. sylvatica DC. Astr: . 18.—prodr. Il. p. 271. Phaca sylvatica Pall. itin. III, 9; n. 119. &. Je. Astragalus sylvaticus Willd. Sp DL MIUL. pe 1300.— Spreng. ‘syst. veg. IT. p. 305. Astragalus sylvicolus Pal Æstr, p, 951578 Corolla calyce vix sesquilongior , violacea. vel purpuras- cens ;, exsiccatione cœrulescens. Legumina breviora et magis inflata, quam in præcedente, fere unilocularia ob -membranam angustissimam. Scapi folia superant, sæpe in - fructiferis duplo longiores. Foliolis interdum verti- cillatis ad secundam sectionem transitum faéit. ‘In pratis siccis transbaicalensibus non rara. Éloret Junio et Julio. X. . ; 307. Oxvrnons LONGIROSTR A DC. / O. pilis — vestita , Siridi aut vix subseri- cea; sCapis folia a foliolis nume- 7143 rosis, oblongis, acutiusculis, membranaceis; flo- ribus subspicatis calyce subtriplo longioribus, vexillo alas subæquante, carinæ mucrone longo; bracteis oblongis calyce brevioribus; legumini- bus oblongis rostro rectiusculo superatis, nigro- pubescentibus , Semibilocularibus , calycem vix excedentibus. : ©, longirostra DC. prodr. III p. 277. O, Gmelini Fisch. ex DC. L c. Flores violacei, exsiccati cœrulei, minores quam in O. grandiflora; tarinæ rostrum longius. Distinguitur a bac specie habitu teneriore , foliolis membranaceis . nec coriaceis, vexillo alas subæquante, leguminibus brie vioribus et anguüstioribus aliisque notis. O cæœrulea, huic habitu quodammodo similis, differt leguminibus fere perfecte unilocularibus, spicis magis elongatis etc. In glareosis ad torrentes locis subalpinis,. v. gr. ad torren- * tem Kudun ete. Floret Junio et Julia 9 _ 308. OxYTROPIS ALPICOLA 7}. 0. pilis adpressis vestita , viridis aut subsericea : SCa pi is _folia paulo superantibus ; foliolis nume- rosis ovato-oblongis acutiusculis; floribus capi- .tatis 4 —7, ‘calyce duplo longioribus, vexillo alas superante; bracteis oblongis calyce brevioribus: Jlegaminibus ovato-oblongis subinflatis mucrone rectiusculo superatis, nigrO o-pubescentibus, semi- bilocularibus, ue dt longioribus. Refert. varietatem minerem præccdentis attamen pluribus characteris IE TES Flores capitati pauci, calyce duplo 4 8* 144 nec triplo longiores,; vexillum alas superat nec alis æquale, carina brevius rostrata, legumina latiora subin- flata, calyce duplo majora. Color florum idem. In alpibus Dahuriæ copiosa, créscit etiam in alpe ad tor- rentem Gremiaczaja prope Barguzinsk, in alpibus autem partem meridionalem Baicalis cingentibus et occidenta- libus haud observata. Cum O. heterotricha et fili- formi e nostris alpes tantum ascendit. Fioret Junio, Julio. D. 309. OxvTROPIS MIXOTRICHE Bge. OÔ. pilis adpressis vestita, sericea , demum viridis ; scapis folia subæquantibus aut vix superanti- bus, foliolis numerosis oblongis ellipticisve ob- tusis vel acutiusculis ; spicis subcapitatis , flori- bus 3—8 calyce duplo longioribus, vexillo alas excedente , carinæ concoloris mucrone longo alas adæquante; bracteis ovatis calyce plusquam duplo brevioribus; legumimibus inflatis subglo- bosis albo-nigroque pilosis, rostro brevi et lato reflexo acuminatis, subsemnbilocularibus. O. mixotriche Bge. suppl. ad fl. Alt. p. 589. Astragalus bullarius Pall. itin. (e loco natali). ©. ampullacea Turcz. pl. exsicc. 1831. non Pers. (vera O. ampullacea hucusque in regionibus floræ nostræ non detecta, etiamsi Pallasius illam circa Baicalem crescere refert). ; Flores magni, fere ©. grandifloræ , purpureo-violacei. Septum angustum. - In campis Dahuriæ frequentissima, præterea nullibi occur- rit. Floret Majo et Junio. 9, / 149 310. Oxvrroris cæsriTosa Pers. O. scapis folia æquantibus plus minusve pilis sub- adpressis vestitis, glabrisve ; foliolis numerosis oblongis pubescentibus vel glabris ; floribus 2—6 capitatis, calyce nigro-piloso duplo majo- ribus , vexillo alas excedente , caringæ apice dis- coloris mucrone elongato alas subæquante ; bracteis ovatis calyce subduplo brevioribus ; leguminibus inflatis subglobosis albo - nigrove pilosis, rostro inflexo terminatis, subsemibilo- cularibus. : O. cæspitosa Pers. ench. IT. p. 333.— DC. prodr. II. p. 278. Astragalus cæspitosus Pall. Astr. p. 70. t. LVII. —Spreng. syst. veg. III. p: 396. À. vesicarius Pall. itin. (non Linn.) Oxytropis physodes 2labra DC. Astrac n.A4, 1 2. f,1. Flores quam in præcedente minores. Vexillum album, alæ ejusdem coloris, sæpe cœruleo suffusi, carina basi lactea, apice cum mucrone cœrulea. Præcedenti valde aflinis, sed scapis foliisque plerumque glabris , rarius parce pilosis, leguminibus minoribus pilis longioribus vestitis, ‘septo latiore etiamsi ad medium fructus non attingente, præcipue vero colore florum et loco natali distincta. In transbaicalensibus Jlocis arenosis præsertim prope Werchneudinsk abunde crescit. In Dahuria nunquam observata. Floret Majo et Junio. 2. 311. OxYTROrIS LEUCOTRICHA 7%. O. scapis glabris folia subæquantibus ; foliolis 746 oblongis acutiusculis, junioribus ciliatis, adultis tantum apice barbatis, cæterum glabris; floribus 4—7 capitatis calyce albo-piloso subduplo lon- gioribus, vexillo alas excedente, carinæ concolo- ris mucrone alas subæquante ; bractéeis ovatis vel ovato-oblongis calyce plus quam vel paulo bre- vioribus, glabris subeiliatis : lesuminibus inflato- subglobosis dense albo-villosis, mucrone reflexa terminats subsemibilocularibus. Præ cæteris notis ab aflinibus jam indumento fructuum disnoscitur. Flores violecei. In campis elevatis lapidosis ct siccis ad fl. Irkut prope Monda seu Changinskoi Karaul. Floret Julio. D 319. OxYTROPIS NITENS 72. Ô. pilis prostratis sericea , splendens, scapis folia adæquantibus ; foliolis 3 —8-jugis oblongis vel oblongo-ellipticis acutiuscubis : spicis ovatis den- sis multifloris ; floribus calyce subduplo majori- bus, vexillo alas excedente, carinæ mucroône alis breviore ; bracteis ovatis vel ovato-oblongis, in- ferioribus obtusis, superioribus acutis calyceis tubum æquantibus ; leguminibus ovatis inflatis rostro brevi recto terminatis , pilis brevibus nigris et alhis longioribus albis vestitis, subsemi- bilocularibus. | Flores in hac violacei. Cum priore, sed tardius nempe sub finem Julii et Au- gusto, florct. 9. 147 313. Oxvraoris LEPTopuYLLAa DC, O. pilis prostratis vestita viridis ; scapis declinatis folia æquantibus vel brevioribus : foliolis linea- ribus elongatis vel limeari-filiformibus :; floribus 2—9 capitatis calyce subduplo longioribus, leguminibus inflatis subglobosis pubescentibus subsemibilocularibus. - O. leptophylla DC. Astr. n. 19.— prodr. RATES A exC syn. Gmelini). Astragalus leptophyllus Pall. Astr. p. 80. t: LXVI f. A mon Des) Pall in IUL 2 app nr. 128.1. X 1. 3B— Spreng. Syst. veg. ILT p. 306. Flores rosei, roseo-violacei vel violacei. Vexillum alas ex- cedit, carinæ mucro alis brevior. Bracteæ ovatæ calyce nigro-hirsuto triplo vel quadruplo breviores. Septa angusta. Synonymon Gmelini cum icone in prodromo celeb. Candollei ad hanc speciem eitatæ, huc non per- tinent, nec plaata hæc in Îlocis a Gmelino indicatis crescit., An ad Astragalum galactitem referendæ ? Sed folia hujus nullo modo glaberrima sunt. În pratis siccis lapidosis et campis Dahuriæ 0 cui O: mixotriche eodemque tempore floret. 2. . 314. Oxyrropis TRIPHYLLA Pers, O. pumila, scapis folia æquantibus; foliis subtri- foliolatis, foliolis oblongo-ellipticis glabris longe ciiatis; floribus 2 —5 capitaus calyce subduplo longioribus, leguminibus globosis, inflatis, pube densissima alba villosis, subsemibilocularibus. O: triphylla Pers. ench. Il. p. 353 DC prodr. LL pNNS. 148 Astragalus triphyllus, Pall,, A4str. p,, 68,14 LI AS Spreng. syst. veg. III. p. 309. | Species distinctissima. Folia interdum {—5-foliolata. Plores satis magni, cœrulei vel violaceo-cœrulei. Vexillum alis longior. Calyx nigro-hirsutus, bracteas ovatas triplo superans. In colle granitosa deserti Chorinensi, ad viam publicam non procul a Tyngari-Boltok, præterea nullibi vidi. Floret Majo. 9. $ 3. Legumina in calyce brevissime stipi- tata, Sutura superiore Iimpressa, Septum membranaceum subnullum formante. Subdivisio a præcedente vixæ diversa, nant membranula e sutura superiore etiamsi angustissima et vIX CoOnspicua, semper tamen adest. 315. OxyrTroris cœruLEA DC. O. pilis prostratis sericea; scapis folia duplo supe- rantibus; foliolis ovato-oblongis acutis ; floribus spicatis distantibus ; bracteis angustis calyce duplo bevioribus; leguminibus oblongis pubes- centibus, rosiro elongato angusto superatis. O. cœrulea DC. Astr. n. 2.—prodr. IL. p. 276 ? Haras cœruleus Pall. itin. IIL. p. 293? A. Baicalensis Pall. Astrag. p. 64. t. LIT?—Spreng syst. veg. III p. 307? Flores purpureo-violacei , exsiccati tantum cærulei Syno- nyma hic adducta e prodromo Candolleano, dubia mihi videntur, nam celeberrimus auctor ad suam speciem etiam synonymon Grmelini trahit , verosimiliter ad se- 1 49 quentem speciem spectans, ob legumina vesicaria glabra. Icones citatas examinare mihi non licuit. In loco na- tali, a Gmelino indicato, neutramque plantam inveni, hoc quod Candollius O. cæœruleæ adscribit «in monti- ë bus altis ad läcum Baical » potius ad sequentem pertinet, nostra enim ©. cærulea semper in pinetis arenosis planitierum transbaicalensium et Dahuricarum mihi obvia fuit. Floret Junio. 9, 316. Oxvyrroris Ficirormis DC. O. pilis prostratis subsericea ; scapis folia sub- æquantibus vel duplo superantibus; foliolis ovato-oblongis acutis ; spicis abbreviatis; flori- bus canfertis aut inferioribus remotis, bracteis calyce plus duplo brevioribus; leguminibus ova- is, turgidis, pubescentibus glabrisve , rostro brevi et lato superatis. O. filiformis DC. Astrag. n. 16. t. 4. (excl. syn.) ?—prodr. IL p. 276%. Astragalus Gmel. fl. Sib. IV. t. XXVE. f. 9. (e loco natali et habhitu.) Flores magnitudine et colore omnino præcedentis. A descriptione plantæ homonymæ Candolleanæ recedit pubescentia et floribus magnitudine præcedentis. In glareosis ad fluvium Oka et in rupestribus alpis Nuchu- Daban. Floret Julio et Augusto. Li 11. VERTICILLARES. ES Acaules vel subcaulescentes, foliolis omnibus aut plerisque subverticillatis , seu ex eodem pe- tioli puncto pluribus ortis. Sutura tantum supe- 7150 rior intus membramifera in omnibus nostris, sed in aliquis alus, v gr. Altaica O. ph}socarpa Ledeb. et Americana O. micante Hook., utraque sutura in septum producitur. Membrana subnulla in ÔO. op Die y la observatur. $ 4. Sutura superiore intus subnuda. 317. Oxvrroris oxyrnyzzA DC. O. pilis patentibus molliter villosa; folis lineari- oblongis oblongisve acutis vel obtusis 3—4, rarius 9—60-nis; spicis ovatis vel oblongis; bra- cteis oblongis calyce duplo brevioribus, vel illum æquantibus aut superantibus ; legumimibus ova- tüis inflatis, albo-nigroque pilosis , rostro lato acuminatis, unilocularibus. O. oxyphylla DC. Astr. n. 21.—prodr. IL. p. 279) Phaca oxyphylla Pallà tin, 112, ni, 118 ES Xp 0 Astragalus oxyphyllus Pall. :Astn. p. 90. & LXXIF.— Spreng. syst. veg. IT. p. 304. Species polymorpha innumeras varietates colligens. Scapi folia adæquant aut plus quam duplo superant, erecti aut decumbentes vel prostrati, aut primum erecti, demum maturescente fructu decumbunt. Foliola recta aut sub- falcata , lincari-oblonga vel lineari lanceolata acuminata acntave, aut oblonga, oblongo-ellipticave utrinque obtusa. Flores albi, exsiccatione flavescentes, carina et vexilla apice purpurascentibus, aut purpureo-violacei, exsic- catione cœrulei; in vivo etiam interdam cœrulei. Spicæ vel ovatæ floribus valde congestis , vel oblongæ floribus laxioribus. Bracicæ quoad longitudinem variæ, interdum subrepandæ. Sola leguminis forma et structura iuterna PIE 151 constans : his notis cum pubescentiæ indole ab affinibus discernitur. Pili legumina tegentes longi albi, intermix- tis aliquis brevioribus nigris. In pratis siccis, in campis et in montibus lapidosis trans- baicalensibus et Dahuricis copiose. Floret a fine Maji per totam æstatem. ©. $ 9. Sutura superiore in membranam an- gustam intuSs expansa a) Acaules eglandulose. 318. Oxvrroris Baicarra Pers. O. pilis adpressis plus minusve sericea; scapis folia subæquantibus vel longioribus ; foliolis oblongo- vel ovato-lanceolatis acutis conjugatis, ternis quaternisve ; spicis ovatis confertis vel elongatis laxis ; floribus calyce subduplo majoribus; bra- cteis calyce subduplo brevioribus ; leguminibus oblongis albo-nigroque pubescentibus , rostro Jato rectoque terminatis subsemibilocularibus. O. Baicalia Pers. ench. IL. p. 333.— DC. prodr. II. p 279. Astragalus Baicalia Pall. Astr, I. 93. t. LXXVITI f. 1.— | Spreng. syst. veg. III p. 304. | Flores albi, apice carinæ et vexilli sæpe purpurascentibus, rarius violaceo-purpureis Dissepimenta membranacea _angusta , dimidium. siliquæ non attingentia. Legumina pilis nigris obsita intermixtis aliquis albis longioribus. In arenosis et glareosis ad ripas fluviorum et torrentium, v. gr. prope pagum Wedenskaja ad fl. Irkut etc Floret per totam fere æstatem.'C} 7) 752 ( + 319. OxvyTROPIS DU8IA 72. O. pilis patentbus vestita; scapis erectis folia su- perantibus; foliolis oblongo-lanceolatis oblon- gisve aculis vel acuminatis; bracteis longitudine tubi calycimi; leguminibus oblongis dense albo- pilosis, rostro elongato rectiusculo superatis, subbilocularibus. O. dubia Turcz. pl. exsice. O._ brevifolia Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 338. O. verticillaris DC. Astr. n. 25 ?—prodr. IL. D. 2790 Astragalus verticillaris Linn. mant. 275 ? Astragaloides incana , non ramosa , floribus carneis. 4m. Ruth. p. 113. n. 150. t. XIX. f. 2. præter descriptio- onem, in qua legumina unicapsularia (unilocularia) di- cuntur et quæ ad O. oxyphyllam spectat. Flores purpureo-violacei. O. oxyphyllæ habitu et pluri- bus notis proxima, sed distincta leguminis forma et fabrica interna. ©. prostrata ab hac scapis prostra- tis, foliolis obtusis supra glabris, floribus majoribus aliis- que signis dignoscitur. Ad acidulam Pogromezensem invenit amic. Basnin. 9. 3920. OxYTROPIS IETEROTRICHA 7. _O. villis albis patentibus dense vestita; scapis (fru- cliferis) fohia vix excedéntibus; foliolis oblongis, oblongo-ellipticisve acutiusculis; floribus capi- tatis 2—4; bracteis calyce brevioribus, legu- minibus oblongis , rostro brevi rectiusculo ter- minatis, pilis brevibus nigris, paucis longioribus albis intermixtus vestitis, subbilocularibus. Lui Le D] 1) Flores , quod jam delapsos et exsicatos vidi, cœrulei, in vivo videtur violaceos fuisse. In alpe Kawokta , inter fluvia Bargusin et Angaram supe- riorem sila, Copiose provenit. Fructiferam mense Au- gusto inveni. D. 321. Oxyrroris prosrraTAa DC. O. pilis adpressis vestita, viridis; scapis prostratis folis longioribus; foliolis lineari-oblongis obtu- sis, Supra glabris; spicis laxis ; floribus calyce elongato duplo longioribus ; bracteis obtusis iubo calycino brevioribus , sæpe pedunculum paulo tantum superantibus ; leguminibus.. O: prostrata DC. Astr. n. 922.—prodr. II. p. 279. Phaca prostrata Linn. ne supp 336 Pal vaitin. III: 9; app. n. 191% CN Jen Astragalus Dahuricus Pall. Astr. P. BBA LXXII- ( non DC.)—Spreng. syst. veg.-IlL p. 305. Flores purpureo-violacei , rarius albi, magnitudine fere O. grandifloræ. In salsis Dahuriæ ad lacum exsiccatum Tarei, ubi magna in copia crescit ct sub finem Maji floret. Versus finem Junii , in eodem loco, ne vestigia quidem plantæ in- veni. 9. 899. Oxyrroris MyRioruyLLA DC. O. pilis patentibus albis sericea; scapis folia supe- rantibus : foliolis lineari-subulatis oblongisve acutis ; spicis ovatis densis vel elongatis laxiori- bus; floribus calyce cylindrico subduplo longio- ribus ;: Hbracteis ovato-oblongis calyce (sæpe 754 e 4 ë e cR je ù e e e LJ duplo ) brevioribus; leguminibus oblongis coria- ceis, albo-pilosis, rostro longo reflexo superatis, bilocularibus. O. myriophylla DC. Astr.. n. 24.—= prodr. 1100 SOINS Phaca myriophylla Pall. itin. III. 2. CON CS Le 72e Astragalus myriophyllus Pall. Astrag, p\ STE EXT. Aiverticillaris, Lin. NAN TDi Spreng. syst. veg. III. p. 395. = Flores rubro-coccinei, rarius albi. Leguminum sutura in- ferior valde tumida, non tamen membfanifera. ]n pinetis arenosis transhaicalensibus et Dahuricis non rara, Floret Majo, Junio. 9. b)\ Acaules, olandulis obus Salem in legumintbus obsitæ, muricatæ. Her- bæ odore peculiari ingrato. (® 3923. OxvTROPIS GLANDULOSA 71. O. scapis folia subæquantibus, apicem versus sub- pilosis, cæterum foliolisque lineari-oblongis ob- longisve obtusis glabris ; spicis ovatis; bracteis ciiatis calyce glanduloso piloso brevioribus ; dentibus calycinis obtusis ; Jeguminibus_ (junio- ribus) oblongis, glanduloso-pilosis, rosiro recto elongato superatis, bilocularibus. ‘Glandulæ in hac minores et rariores, quam in sequentibus, non solum ïin calyce ct leguminibus , sed etiam in bra- cteis, foliis et caulibus adsunt. Flores violacei vel pal- lide cœrulei, fere albidi. Pilis leguminum glandulas oc- cultantibus a sequentibus facile dignoscitur. In siccis deserti Chorinensis hine inde occurrit. Floret Junio. ©). ; CRT 324 Oxvrroris muricaTa DC. O. scapis folia subæquantibus apicem versus sub- pilosis, cæterum foliolisque lineari-oblongis ob- longisve acutis glabris glanduloso-muricatis, spicis.ovatis; bracteis subciliatis calyce brevio- ribus aut longioribus (sæpe in eodem individuo), dentibus calycinis acutis; leguminibus rectis oblongis, subeylindricis, coriaceis, .glabris, glan- duloso-muricatis, rostro subreflexo superatis, bilocularibus. : O. muricata DC. Astr, n. 923 "IL p: 280. 7. Phaca muricata Linn. suppl.— Pall. LUI TITI 19) app. n De 4 a RTL. Astragalus muricatus Pall. Astr. p. 89. 4. LXXII.— Spreng. syst. veg, III. p. 305. a Flores semper albos vidi. An nostra planta oinino eadem ac Pallasiana ? Legumina enim in nostra recta , rostro vix ac ne vix reflexo terminata , Pallasius vero suæ speciei fructus arcuatos adscribit. Edoceant specimina authentica, aut saltém in locis a Pallasio indicatis lecta. In locis siccis et lapidosis .l fluvium Ircut, prope Monda cum O. nitente, seul præcocius, nam simul hanc floren- tem, illam defloratain et fructibus onustam mencée Julio colligi. 9. 395. Oxvxrnonis MICROPHYLLA DC. 0. pilis patentibus lanuginosa ; scapis folia sub- æquantibus ; foliolis oblongis ellipticisve obtusis 756 3—4-nis, rarius conjugatis ; spicis ovatis, brac- teis ovato-oblongis, calyce glabriusculo glandu- loso muricato hrevioribus; dentibus calycinis obtusiusculis ; leguminibus oblongis, glanduloso- muricatis, coriaceis, glabris , rostro recto termi- natis, bilocularibus. O. microphylla DC. Astr. n. 20.—prodr. IL. p. 379. Phaca microphylla Pall. itin. IL 2. app. n. 190. t. X. f. 1. Astragalus microphyllus Pall. Astr. p- 92 t&. LXXPT. À. polyphyllus Willd. sp. pl: II. p. 1390.—Spreng. syst. veg. III p. 305. Glandulæ majores, quam in præcedentibus, interdum et in corollis observantur. Legumina breviora illis O. mur i- cat æ. Florcs violacei. In deserto montoso ad Baicalem ex adverso insulæ Olchon, locis Japidosis subsalsis. In insulis fluvii Selenga frustra quæsivi. Florct Junio. 9. c) Caulescentes. 326. Oxvtroris LANATA DC. O. pilis patentibus densis lanuginoso-sericea ; folio- lis 4—8-nis lineari-lanceolatis oblongisve acuus. stipulis coalitis longe acuminatis ; bracteis caly- ce multo brevioribus; leguminibus ovatis pu- bescentibus , rostro recto superatis , subbilocu- laribus. | O. lanata DC. Astr. n. 26—prodr. II. p. 279. Phaca lanata Pall. itin. IL app. n. 1924. t. 4. a. f. 4. Ph. Sibirica Linn. f. suppl. 326. SU Astragalus dasyphyllus Pall. Astr. p. 91. t. LXXV. Flores purpureo-violacei. In arenosis ad Baïicalem , in pinetis sabulosis transbaica_ lensibus atque Dahuricis. Floret Majo, Junio. D III. Tracacanrornez DC. prodr. IT p. 280. Foliolis conjugatis, petiolis indurato - spines- centibus. 397. OxyTroris souammutrosa DC. O. caule fruticoso abbreviato ; foliolis oblongo- linearibus glabris, petiolis persistentibus mdura- is; stipulis membranaceis longe ciliatis; pedun- eulis axillaribus 1 —92-floris brevissimis ; bracteis minutis; calycibus glanduloso-muricatis; leguimi- nibus ovatis subinflatis glabris , coriaceis , glan- duloso muricatis, rostro recto superatis, semibi- locularibus. | | O. squammulosa DC. Asir. n. 15. t..3.—prodr. IT. p..278..— - Bge. suppl. ad fl. Alt. p. 588. O. leucopodia ZLedeb. fl. Ait. IT p- 219 =rcon, pl. fl Ross. AIT EU 4280 Astragalus squammulosus Poir. SpPrENS SMS. Des. MINT. __p. 306. | Flores in nostris Jlactei carinæ apice violaceo , in Altaicis lutei (vid. he Altaica l. c ). Præterea planta nostra distin- guitur petiolis persistentibus , foliolis sæpe brevibus et minus crebris, omnino tamen deficientes non vidi. In arenosis deserti Chorinensis ad fluvium Kurba et in colle granitosa non procul a Tyngari-Boltok cum O. triphylla. Floret Majo et Junio. 9, ne 1 1620 | 49 758 IV. CAULESCENTES. Foholis conjugatis, petiolis herbaceis aut de ciduis. 328. Oxvyrroris cLAzrRA DC. O. caulibus diffusis ramosis, folhiolisque ovato- oblongis pilis adpressis pubescentibus; stipulis ad medium concretis ; pedunculis demum folio duplo vel triplo longioribus ; floribus racemosis calyce abbreviato duplo majoribus ; bracteis pedicellum parum superantibus ; Jleguminibus ovato-lanceolatis lanceolatisve depressis deflexis, mucrone recto terminatis , pubescentibus , uni- locularibus. O. glabra DC. Astr. n. 31. t. 8.—prodr. II. p. 280. O. diffusa ZLedeb. ft. Alt. IEL p. 281 —icon. pl. JL. Ross. Alt. ill: 4 400 «, elongata: caule 1—2 peda li. p. pumila : caule 2—6 pollicari. Præterea variat secundum celeb. de Candolle herba omnino: glabra, qualem hucusque non vidi. E Mongolia Chinensi possideo specimen pedunculis abbreviatis vix folium adæquantibus. In pratis humidis et subsalsis passim copiosa. Varietatem P. legi in arenosis aprieis ad fl. Irkut, prope Tor. Flo- ret Junio et Julio. Dee 329, Oxvrroris DEFLEXA DC. O. adscendens subramosa, pilis patentibus vestita ; 759 foliolis oyato-oblongis , inferioribus deflexis; sti- pulis petiolorum basi adnatis; pedunculis flori- feris folia subæquantibus, fructiferis duplo et triplo longioribus ; floribus capitatis spicatisve confertis; bracteis calyce vix brevioribus : legu- minibus deflexis acutis ovato-lanceolatis lanceo- tisve pubescenti-pilosis unilocularibus. O. deflexa DC. Astr. n. 32.—prodr. IT. p. 280.— Lcdéb. fl. Alt. LIL p. 282. Astragalus deflexus Pall. aci. acad. Petr. p. a. 1779. P. HR Va68. 1 XF. A. retroflexus Pall. Astr. p. 33. t. XXVIL. A parviflorüs Lam, enc. 1. p. 310.—Spreng: Syst. veg. IIL p. 308. Flores cœrulei, pallideque cœrulei, calyce sesqui vel fere duplo majores. In glareosis subälpinis ad torrentes e. gr. ad terrentem Kudun, in alpe humida ad fluvium Ircut, prope Monda etc, abunde crescit. Floret Julio. >. 97. ASTRAGALUS Lin. gen. n. 899. DC. Asirag.—Gærin. IL p. 339, 1, CLIP. f. 1:— Lam. ill, &. 622 et 623.— Schkuhr t. CCVIT b et CCIX.— Endl. gen. n. 6573. Calyx 5 dentatus , rarius 5 partitus. Corollæ carina obtusa. Stamina diadelpha. Legumen bilo- culare aut semibiloculare, sutura inferiore intro= flexa, intus in membranam producta. 49* 7160 Series I. Purpurascentes DC. prodr. II. p. 281. Stipulis a petiolo liberis, floribus purpurascen- übus aut albis. 4! Phacæformes. Stipulis a petiolo liberis, inter Se. Sallem bas: concretis:Deswmi- nibus longe stipitatis (stipite exserto) subsemibilocularibus. | 330. ASTRAGALUS AUSTRALIS 778. À. caule diffuso subramoso; stipulis inferioribus in unicam ovatam emarginatam concretis:; folio- lis ovato-oblongis, ovalibusque 5 —G-jugis; alis bifidis; carina vexillo multo breviore ; legumi- nibus sublanceolatis glabris, fere unilocularibus, stipite tubum calycinum suyerante Phaca australis Linn. mant. p. 103.—DC. prodr. I. p- 274. (excl. var. B.)—Spreng. syst. veg. III. p. 291.— Koch syn. fl. Germ. p. 180—Jacq. misc. IT. t. 3. «. herba viridi glabra aut vix pubescen- te, floribus albis, carina tantum purpuras- cente. #. tota cinereo-pilosa, floribus pallide cæruleis aut cæruleo-maculatis, carina pur- purascente, dentibus calycinis longioribus. Phaca atrata Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 315. Sutura inferior in membranam angustissimam intus pro- ducta. 761 in alpe Czokondo ad limites sylvarum, atque in rupibus insulæ Olchon. Varietas $. in rupibus alpis Nuchu- Daban. Floret Junio et Julio 2. 331. ÂASTRAGAEUS PHACÆFORMIS Bge. - A. glaber caule suberecto ramoso; stipulis omni- bus vaginatis, basi tantum inter se concretis; foliolis ovato-oblongis, oblongis vel ovalibus 6—8-jugis ; leguminibus lanceolatis vel oblongo- lanceolatis trigonis glaberrimis , secundis, sub- semibilocularibus , junioribus erectiusculis , ma- turis pendulis ; stipite tubo calycino longiore. À. Hacchonnne Bge. suppl. ad fl. Alt. p. 590. Phaca australis Ledeb. fl. Alt III. p. 270. (excl. syn.) Ph. australis £. Altaica DC. prodr. IL p. 974. Ph. trigonocarpa Turcz. cat. pl. Baic. Dal n. 313. Specimina tantum fructifera stirpis hujus, tait vero tantummodo -individuum florentem , vidi, sed vix dubito de identitate. Recedit tantum herba omnino, præter calyces, glabra, cæterum in omnibus convenit. Membrana e sutura inferiore multo latior quam in præcedente , attamen medium fructus non atlingit. In sylvis ad fluvium Bargusin , ad viam publicam , inter ostium hujus fluvii et oppidum Bargusinsk. Mense Julio fructibus maturis onusta fuit. 9,. 332. ASTRAGALUS ALPINUS LL. À. caule procumbente; stipulis ovatis basi aut ad medium usque concretis; foliolis oblongo-lan- ceolatis ovalibusque 8—1%-jugis; alis integris, carina vexillum æquante; leguminibus oblongis 162 wigro-hirsutis subsemibilocularibus; stipite tu- bum calycinum excedente. À. aipinus Linn. sp. 1070.— Pall. Astrag. p. 41.t. XXXIF.— Fahlenb. ft. Lapp. p. 100 €. XIE f. 5. Phaca astragalina DC. prodr. EL. p. 2714.—-Spreng. \sysé. veg. IH. p. 299.—ZLedeb. ft. Alt. UE p. 270—Koch Sy, p.180: : Astragalus Gmel. fl. Sib. If pe 4507 59: Flores cœruleo-violacei aut pallide cœrulei vel albidi carina violacea. Septum e sutura inferiore angustior quam in præcedente, latior quam in 4. australi. In glareosis et arenosis subalpinis ad torrentes non rarus. Floret Junio. 9,. 333. ASTRAGALUS OROPOIDES Âornem. pe stipulis not acutis , Pa tantum coa- litis; foliolis 5—7-jugis ovato-oblongis, ellipti- cisve; alis integris , carina vexillo multo brevi- ore; leguminibus ovatis, nigro-hirsutis, subsemi- bilocularibus ; stipite in tubo calycina incluso. À. oroboides Hornem. fL. Dan, t. 139G —Spreng. syst. veg. III. p: 298. Phaca oroboides DC. me IT, p. 274.—Ledeb. fl. Alt. HI p. 271. Astragalus Ieontinus Wahlenb. fL. Lapp. 194. t. XI. f. 4. (excl. syn. Jaco. et Waildi) À. alpinus giganteus Pall. Astr. n. 49. t. XXXTIT. Præccdente multo major, foliola latiora , flores pulchre cœruler. 163 In pratis subhumidis ad Baicalem v. gr prope Kultuk, ad thermas Turkenses etc., atque in Dahuria. Florct Junio. 9. $2, Hyposlottidei DCrprodr. IL p, 281.—Sti- pulis'a petiolo liberis, inter se coalitis Éiudeo sqmaosi Drfides et opposiujolits, aut basi tantum coalitis; leguminibus in calyce sessilibus aut brevissime sti- ptiatus. 334. ÂASTRAGALUS HYPOGLOTTIS Z.. À. pilosus caulibus prostratis vel adscendentibus, stipulis foliaceis concretis oppositifolus ; foliolis ovato-oblongis emarginatis, 8—13-jugis; spicis capitatis subglobosis ovatisve; pedunculis folio longioribus; bracteis calyce brevioribus; legu- minibus breviter stipitatis erectis, ovato-trique- iris, albo-hirsutis, bilocularibus. à À. hypoglottis uni marit 264. — DC A5tr. n. 18. 1. PAL prodr. Hp O8 Sprens syst Aves. ML p, 305. — Bedeb ts 411. LIL p 292.—Koch syn.n. 183. À. arenarius Pall. Astr. p. 43. t. XXXIV. Astragalus Gmel. fl. Sib. IV. p. 46. n. 61. t. XXIIL. f. À. In montosis apricis ubique. Floret Majo, Junio. D. 335. ASTRAGALUS ADSURGENS Pall. À. adpresse pilosus caulibus adscendentibus vel erectis; stipulis basi coneretis elongato-acumi- nais; foliolis oblongis acutiusculis 9—13-jugis ; spicis oblongis, demum elongatis;. pedunculis 764 folium superantibus ; bracteis lanceolato-lineari- bus calycis tubum subæquantibus ; calycibus nigro-pilosis , dentibus setaceis tubo paulo bre- - vioribus; leguminibus oblongo-triquetris, albo- pilosis, calyce duplo longioribus subsemibilo- cularibus. À. adsurgens Pull. Astr. p. 40. t. XXXI DC: prodr. IL p. 287 P? (excl. var. 8. }—Spreng. syst. veg. IIL p. 302.— Ledeb. fl. Alt. IIT. p. 293. A. Laxmanni Pall. Astr. p- 38. &. XXX. (non Jacq,) Flores albi, rarius in pallide cœruleum colorem vergen- tes” Astragalus Laxmanni Jacq. hort. Find. 3. €. su et floræ Altaicæ a nostro differt præsertim fructibus ratione calycis longioribus. Synonymon Gmelinianum in fiora Altaica ad Astr. adsurgentem adductum du- bium est, nam legumina glabra plantæ suæ Gmelinus tribuit, nec icon exacte cum nostra specie quadrat. În graminosis ad fluvium Ircut, in transbaicalensibus et in Dahuria copiose provenit. Floret Junio et Julio y. 336 ASTRAGALUS PROSTRATUS #isch. À. glaberrimus caulibus prostratis vel adscenden- übus; stipulis basi concretis elongato-acumima- is; foliolis ovato-oblongis oblongisve acutius- culis vel obtusis mucronulatis 6—12-ugis ; spicis oblongis; pedunculis folia superantibus ; bracteis ovato-oblongis acuminatis dentibusque calyeimis tubo duplo brevioribus ; ealycibus nigro- pilosis; leguminibus oblongo-triquetris nigro- pilosis calyce duplo longioribus , profunde ca- nalhculatis, bilocularibus. 165 À, prostratus Fisch. in litt. — À. adsurgens 5. prostratus Fisch. in DC. prodr. IT. p. 287. Flores amœne cœrulei. A præcedente præter colorem flo- rum, glabritie, bracteis , dentibusque calycinis breviori- bus, leguminibus bilocularibus abunde distinctus. In graminosis prope Ircutiam alibique haud rarus. Floret _ Junio et Julio. 9,. 337. ASTRAGALUS MmuLTicAuzis Ledeb.? A. caulibus erectis vel adscendentibus vix pube- rulis; stipulis membranaceis concretis oppositi- folus; foliolis ohlongis vel lineari-oblongis re- tusis vel subemarginatis glabris ; pedunculis folia excedentibus, racemis demum elongatis dissitifloris ; bracteis -tubum calycinum sub- æquantibus; calycibus nigro-pilosis; alis bifidis: lesumimibus erectis ovato-oblongis, triquetris, glabris calyce plus duplo longioribus bi- vel subbilocularibus, loculis 2—4 spermis À. multicaulis Ledeb. fl. Alt. IIT p. 295 ?—icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 316?—Turcz cat. pl. Baic. Dah. n. 350. (excl. var. cinerea. A. bifidus Turcz. pl. exs. (olim) An nostra planta eadem est ac Altaica deficiente mihi specimine hujus fructifero dijudicare non possum. Re- cedit nostra statura multo majore, foliolis longioribus glabris , floribus excepta carina albis, leguminibus lon- gioribus 3'/, lineas circiter longis, bilocularibus vel fere bilocularibus, atque loculis 2—4 spermis. In arenosis ad ripas fluvii Ircut copiose. Floret Majo, Junio. 214 166 338. ASTRAGALUS CINEREUS 77, À. caulibus adscendentibus vel prostratis foliolis- que oblongis oblongo-ellipticisve retusis pube patente brevi et densa cinereo-tomentosis: sti- pulis concretis pubescentibus, peduneulis folia excedentibus , racemis ovatis demum oblongis: bracteis tubum calycinum subæquantibus : caly- cibus nigro-pilosis ; alis bifidis ; leguminibus erects , ovato-oblongis , subtriquetris, glabris, calyce plus duplo longioribus , subsemibilocula- ribus, loculis 2—4 spermis. À, multicaulis var. cinerea Turcz. pl. exs. et cat. pl. Baic. Dah. sub n, 350. Plurimis notis cum præcedente congruit, attamen diversus videtur, non solum indumento, sed etiam fructuum struc- tura interna , dissepimentum enim dimidio latitudinis siliquæ brevius. An, hic potius ad 4. multicaulem _Ledeb. referendus ? Flores et in hoc plerumque albi, rarius pallide cœrulescentes. In arenosis insulæ Olchon. Floret Junio y. 339. ASTRAGALUS VERSICOLOR Pall. À. cauhibus erectis vel adscendentibus, parce pu- berulis ; foliolis linearibus acutis glabris : stipulis concretis oppositifolus; pedunculis folia exce- dentibus, racemis ovatis demum elongatis dissi- tifloris ; bracteis lineari-setaceis tubo calycino brevioribus; calycibus nigro-pilosis ; alis integris: leguminibus erectis glabris oblongis subtrique- tris, calyce triplo longioribus, bilocularibus. À, versicolor Pall. Astrag. n. 48. t. 35.— DC. prodr. IL p, 283.—Spreng. syst. veg. III p 297 Flores semper violaceo-purpurei. In campis lapidosis deserti Chorinensis y. gr. prope aci- dulam Pogromezensem magna in copia crescit, nec in montosis Dahuriæ p'æsertim occidentalis rarus. Floret Junio et Julio. Dre $ 3. Dissitiflori DC. prodr. II. p. 284. Stipu- Læ a petiolo et inter se liberæ, floresin racemis distantes. 340. ASTRAGALUS ERVOIDES 71. À. cauhibus diffusis parce puberulis; foliolis line- aribus subemarginatis 3 —4-jugis ; stipulis ovatis liberis ; floribus racemosis, inferioribus cernuis ; pedunculis folia superantibus ; bracteis ovatis pedicello longioribus ; calycis dentibus tubo triplo quadruplove brevioribus ; alis bifidis ; le- guminibus erectis vel pendulis calyce 6—7-pla longioribus subtriquetris falcatis vel rectius- culs bilocularibus pubescentibus. : | A. Austriaco valde aflinis et tantummodo distinguitur leguminibus longioribus sæpe falcatis et foliolis pauci- jugis. Dantur et in nostro legumina breviora , forsan imperfecte evoluta, calyce 4-plo tantum longiora. Flores rosei , alæ vexillo breviores carinam superant, carina calycis circiter longitudine. Bracteæ nigro-ciliatæ , ciliis longioribus et evidentioribus quam in 4. Austriaco. In campis salsis Dahuriæ ad limites Chinenses prope Abagaitui. Floret Majo ct Junio. ©. 768 341. ASTRAGALUS MELILOTOIDES Pall. À. caulibus erectis ramosissimis, pubescenti-inca- nis ; foliolis quinis cuneato-oblongis retusis vel emarginatis; pedunculis folia multoties supe- rantibus, bracteis minutis; dentibus calycinis abbreviatis ; leguminibus erectis glabris ovato- globosis didymis, transversim rugosis bilocula- ribus : loculis 1-—2 spermis. A. melilotoides Pall. Astr. p. 81. t. XLI.—Pall. itin. III. p. 148. n. 11% €. Dd. f. |, © "DC. prodr Ip Dei Spreng. syst. veg. II. p. 298.— Ledeb. fl. Alt. III. p. 298. Astragalus Gmel. fl. Sib. IV. p. 38. n. 51. Lotus montanus etc. Messersch. ap. Amm. Ruth. p- 119. n. 157. Flores albi, carina apice cœrulescente. In siccis tam sylvaticis quam campestribus transbaicalensi- bus et Dahuricis. Floret Julio. D. 342 ASTRAGALUS TENUIS M. À. cauhbus erectis ramosissimis glabris ; foliohs 3-5 lineari-filiformibus acutis ; pedunculis folia multoties superantibus ; bracteis minutis ; den- tibus calycinis abbreviatis; leguminibus (im- maturis ) ellipticis. | : Habitus præcedentis, cui valde propinquus , attamen abunde distinctus glabritie, foliolis angustis, atque race- mis minus elongatis. né In siccis lapidosis Dahuriæ ad limites Chinenses, inter Sochtui et Altangan. Floret Julio. D 769 343. ASTRAGALUS SULCATUS L. A. caulibus erectis glabris sulcatis ; foliis sessili- bus, foliolis lineari-oblongis obtusis sub 11- jugis: floribus racemosis erectiusculis; pedun- .Culis absque racemo folium subæquantibus; bracteis ovatis; calycis dentibus tubum sub- æquantibus; vexillo emarginato, alis integris -(aut emarginatis); leguminibus erectis subtrique- tris membranaceis (fere) unilocularibus poly- spermis. Ledeb. fl. Alt. IIL p. 302. A. sulcatus Linn. sp. 1065.— DC. prodr. Ile p#9284. 1 Spreng. syst. veg. TIT. p. 298. A. leptostachys Pall |Astr,p 50 te XL. Leguminum septa angustissima ut in 4. austra li. Planta nostra ab Altaica parum recedit alis plerumque emar- ginatis, sed in eodem individuo etiam integræ inveni- untur. In deserto Balaganensi, ad fluvium Angaram expanso legit cl. S. Sczukin. Floret Junio. D. 6 4. Onobrychoidei DC. prodr. IT. p. 285. Sti- pulis à petsolo et inter Se) drstinctis; floribus purpurascentibus dense spica- HU Capriatisve.; verillis Tinearibus elongatis, leguminibus rectis, rarius falcatis, radicibus perennibus. 344. AstTRAGaLzus Danvuricus DC. À. patenti-pilosus (junior sericeus) caulibus erec- ts ramosis, stipulis lineari-setaceis; foliolis ob- 440 longis vel lineari-lanceolatis 5 —Q-jugis; bracteis calycibusque setaceis elongatis ; leguminibus erectis linearibus falcatis, subtriquetris, extus canaliculatis, bilocularibus, pilosis. À. Dahuricus DC. prodr. II. p. 285.— Ledeb. fl. Alt. IIL. p- 310.—icon. pl. fl. Ross. Alt. ill. t. 318. Galega Dahurica Pall. itin. III. p. 749. n. 107. t. HW. f. 1. Tephrosia Dahurica Spr. syst deg. 1774 p- 234. Flores purpurei. Leosumina acuminata in rostrum inflexuim desinentia. Calycinis dentibus elongatis sctaceis memo- - rabilis. In pratis traushbaicalensibus et Dahuricis commis. Floret Junio, Julio. 9. 345. ASTRAGALUS FRUTICOSUS Pall. À. erectus, fruticosus, foliolis b —10-jugis, oblon- gis vel oblongo-linearibus, subtus adpresse pilo- sis, supra demum glabris; spicis subcapitats ; pedunculis folio longioribus ; vexillo alis lon- giore; leguminibus erectis oblongis triquetris, villosis, stylo apiculatis, semibilocularibus calyce duplo longioribus. Eedeb. fl. Alt. II p. 305. A. fruticosus Pall. Astr. p. 91. t. XIX.— DC. Prod TI. p. 286.— Spreng: syst. veg. LIT. pe 295. Astragalus Gmel. fl. Scb OI p.. AT. n. 62 t. XXI. À. Astragalus hümilis viciæ folio etc. Messerschm. ap. Ami. Ruth. p. 124; n. 65. Septum ad apicem fructus non attingit, Ita ut suprema pars leguminis unilocularis est. Specimina Iberica 4. vimi- nei a nostro non differunt, sed. planta hujus nominis a P iil ab amic. Karelin, in monte Bogdo deserti Kirgisici lecta, recedit foliis sericeo-nitentibus, spicis oblongis demum elongatis et leguminibus ratione calycis longioris brevio- ribus , nempe illum sequies nec duplo superantibus. An hic est verus 4. vimineus Pall P? În montosis prope Îrcutiam alibique haud rarus. Floret Majo, Junio. h. 346. AsTRaGALus srENOCERAS €. A. Mer. A, suffruticosus diffusus pilis adpressis candicans, caulibus elongatis; foliolis 5 —'-jugis, oblongis; pedunculis foliis subduplo longioribus 4—6- floris , floribus subumbellato-racemosis pedicel- latis; dentibus calycinis longiusculis ; legumini- bus rectis, erectis, demum divergentibus lineari- subulatis triquetris , adpresse albo - nigroque setosis calycem subtriplo superantibus. A. stenoccras C, À. Mey. Verzeichn. d. am Sais. Noor und am lrtysch gesamm. Pfl. p. 24. À. ceratoides Bge. suppl. ad fl. Alt. p. 593. À. ceratoides &. campestris Ledeb. fl. Alt. LL, p. 306. À. corniculatus Turcz. cat. pl. Buic. Dah. n.\356. À. subulatus Altaicus Pall. Astr. p. 23. var. p.t. XX. À. À. Angarensis Turcz. pl. exsicc. (olim). Astragalus Gmel. fl. Sib. IF, p. 51. n. 66. Variat floribus violaceis et albis Ex auctoritate amic. Bunge plantam nostram ad hanc speciem retuli, licet nonnullis characteribus abhorret à specie Altaica, cujus tantummodo specimen floriferum sub denominatione A4. cératoides. & campestris ab am. C: 4. Meyer olim accepi. Calycis laciniæ in nostro longiusculæ acutiusculæ 712 nec abbreviatæ, legumina calycem vix triplo nec quad- ruplo superant , flores semper pedicello brevi suffulti, foliola minora et parciora. An species propria ? In montosis apricis ad fluvium Angaram prope Balagansk. Floret Majo. 2. Series 11. Ocuroreucr DC. prodr. IT p. 290. “Stipulis a petiolo liberis, inter se connatis, flo- ribus ochroleucis. | $ 5. Synochreati DC. p. 291. Radicibus pe- V1 renncbus, leoumintbus Sessilrbes: 347. ASTRAGALUS ULIGINOSUS Linn. A. caule herbaceo erecto , apice parce puberulo, stipulis membranaceis ad medium coalitis, acu- minatis ; foliolis elliptico-oblongis mucronulatis, supra glabris, subtus adpresse pubescentibus ; pedunculis floriferis folus longitudine ; bracteis membranaceis calycem æquantibus; floribus ho- rizontalibus, inferioribus nutantibus ; leguminibus oblongis erectis tereti depressis, canaliculatis glabris, recurvo-mucronatis bilocularibus. À. uliginosus Linn. sp. 1066.— DC. prodr. IT. p. 293.— Pall ASE pi SA 00 XXVI.—Spreng. syst. veg. IL P- 298.-— Ledeb. fl. Alt. III. p. 317. | Astragalus subcaulescens erectiusculus , floribus spicatis, leguminibus erectiusculis nudis, tumidis, tereti-depres- sis, mucrone deflexo. Gmel. fl. Sib. IV. p. 40. n. 53. t. XVII et XVIITL. 105 Astragalus Galegæ foliis, floribus spicatis purpurastenti- bus, siliquis glabris Messersch. ap. Amm. Ruth. p: 190. nr. 161. Astragalus sylvaticus, montanus, procerior, albo flore , siliqua glabra, semine luteo Mess. ap Amm. Ruth P: 199, n. 162. Stipulæ membranaceæ, pubescentes, inter se concretæ ad medium et ultra, summæ subliberæ. Legumina erecta, uti jam Gmelinus observavit, non patulo-subreflexa. Florum color varius, mox ochroleucus exsiccatione flavus. mox sordide albus, ad apicem petalorum purpuro suffu- sus. À. Canadensis L. stipulis liberis ab hoc præter alias notas discernitur. Hinc inde prope Ircutiam; in Dahuria multo frequentior in pratis subhumidis crescit. Floret Julio. 9}. Series III. PopocuREATI. Stipulis petiolo adnatis, petiolis non indurato- spinosis DC. prodr. IL. p. 800. $ 6. Anthylloidei DC. ib. Stipulis petiolo -adnatis, petiolis inermibus, calycibus vesicariis legumen includentibus. 348 AsTrRAGALUS LuPpuLINUS Pall., A. acaulis, villis centro aflixis adpressis canescens; foliolis 2 —7 jugis elliptico-oblongis acutis ; sca- pis folia vix excedentibus; spicis densis ovatis ; floribus ochroleucis aut albis ; calycibus molli= ter hispidis, demum vesicariis; lesumimibus sub- semibilocularibus 2—6 spermis. NOUS 1849... 90 114 A. lupulinus Pall. itin. HIT. 2. app. n. 131.—Astr. p. 17, t. XV. — DC. prodr. IL p. 300. — Spreng. syst. veg. IL. p. 309. a. floribus ochroleucis, pitrs capes OUT. nibus albis. B. floribus albis (exsiccatis a priore non diversis), pilis calycis plurimis nigris cum albis paucioribus intermixtis. Legumina in utraque varietate numero seminum a 2 ad 6 variant. Septum angustissimum dimidium latitudinis fructus longe non attingens. Crescit var. &. copiose in siccis arenosis et lapidosis trans- baicalensibus ad fluvium Selengam etc.; alteram varieta- tem solummodo vidi in ripa arenosa Baicalis ad ostium fluvii Buguldeicha. Floret Majo et Junio. 9,. 349. ASTRAGALUS LAGUROIDES Pall, À. acaulis, pilis centro affixis canescens; foliolis 26 jugis oblongo-ellipticis acutis; scapis (abs- que spica) folia æquantibus aut paulo breviori- bus; spicis densis ovatis, floribus purpureis; calycibus molliter hispidis demum vesicariis ; corollis glabris; leguminibus semibilocularibus 2—3 spermis. | A. laguroides Pall. itin. TIT. 9. app: n. 130. £, CC. jf. 3 DC prodr. II. p. 300.—Spreng. syst. veg. IIL p. 309. À. Lagurus Pal Astr bi MAS XIE Præcedenti ita similis, ut præter colorem florum nullum fere discrimen inter illos invenire potui. Flores paulo minores , septum paulo latius dimidium latitudinis fruc- tus attingens. pe) © 19 Grescit in transbaicalensibus iisdem fere locis cum var. w. prioris. Invenitur quoque in campis prope Okinskoi Karaul. Floret Majo, Junio. 9. 350. ASTRAGALUS GALACTITES Pall, A. pilis centro aflixis canescens, viridisve ; foliolis 6—7 jugis oblongis ellipticisve acutis ; floribus radicalibus aggregatis vel scapis 2—3 foliis bre- vioribus; calycibus cylindricis demum subinfla- tis legumina oblonga sericeo-pilosa includentibus. A. galactites Pal. Astr. p. 85. t. LXV.—DC. prodr. II. p. 301.—Spreng. syst. veg. IIT. p. 305. Flores lactei. Legumina matura non vidi, immatura sem- . per pluriovulata. In apricis transbaicalensibus et Dahuricis frequentissimus. Floret Majo, omnium congenerum præcocius. 9. $ 7. Radiciflori DC. prodr. I. p. 305. Stipu- lis petiolo inermi adhærentibus, calyci- bus non vesicariis aut post anthesin superne ruptis; corollis purpurascen- tibus aut albis, vexillis non multum elongatis; foliis non incanës, ee bus sæpe vesicariis. 351. ASTRAGALUS TESTICULATUS Pall. À. pilis patentibus cinereo-hirsutus; foliolis 8—11 jugis oblongis aut ellipticis obtusis; floribus radicalibus done calycibus cylindricis non inflatis ; leguminibus globoso-ovatis subtrique- tris dense albo-lanatis semibilocularibus. D0* 776 À. testiculatus Pall. Astr. pepe EXVII— DC. prodr. IT. p. 305-— Spreng. syst. veg. II p. 300. Astragalus Gmel. fl. Sib. IF. p. 59. n. 67. (excl. var.) Calyx villis albis moilibus interdum aliquis nigris 1mmix- üs vestitus. Flores vel ex toto albi, vel carinæ apice pur- purascente, Vexillum emarginatum. Specimina nostra ;, omnia quæ vidi, acaulia sunt floribus radicalibus ag- gregatis, altamen in Uralensibus caulescit et tum flores in racemos axillares disponuntur. Præterea planta Ura- lensis foliola longiora et acuta habet. Individua minora et acauhe 2990 )1oer Ledeb. nostro summopere similia, recedunt foliolis acutis et præsertim fructu ovato vel oblongo perfecte biloculari. Legumina in utro- que demta lana triquetra apparent. In siccis ad fluvium Angaram non procul ab oppido Ba- lagansk. Floret Majo. ©. 98. GULDENSTÆDTIA Fisch. in DC. prodr. I p. 307 ( non /{Veck. ) Endl. gen. pl. n. 6570. Calyx ad basim bibracteatus campanulatus 5 fidus , lacinus superioribus latioribus. Petala 5 e corollam papilionaceam disposita, vexillo integro, alæ vexilli fere longitudine. Carina minuta. Sta- mina diadelpha. Legumen subeylindricum unilo- culare polyspermum , valvis omnino secedentibus demum spiralibus , medulla maturitate evanida farctum. Semina reniformia minima scrobiculata. — Herbæ acaules. Folia iMmpari-pinnata aut unifolio- lata, nempe foliolo medio solo remanente ad api- pays) cem petioli articulato. Scapi adscendentes. Flores umbellati rubri aut violacei DC. L. c. 552. GULDENSTÆDTIA PAUCIFLORA Æisch. G. foliis impari-pinnatis sericeis , umbellis 2—5 floris. G. pauciflora Fisch. in DC. prodr. IL p. 307.—Spreng. Syst. veg. IIL. p. 279. Astragalus pauciflorus Pall. Astr. n. 88. t. LXXXVTI. A. Docs Pall. itin. Astragalus Gmel. fl. Sib. IV. p. 54. n. 70. t. XXV1. Va In montosis apricis prope Ircutiam et ubique in locis similibus. Varietatem aut potius formam majorem folio- lis subtus villis longioribus hirsutis : supra villis parcis tantum scabridis, quæ forte G. paucifiora B. subgla- brata DC. prodr., in salsis Dahuriæ ad fl. Argun prope Duroi inveni. Floret Majo et passim Junio. 2. Tribus LIL HEDYSAREÆ DC. Leg. mem. VII. — | prodr. IL p.. 307. Legumen in loculos articulosve iransversim di- visum et sæpe in articulos dissiliens. Cotyledones planiusculæ per germinationem in folia stomatibus prædita conversæ. Koch syn. p. 187. Subtribus EUHEDYSAREZÆ. Flores racemosi, legumine compresso DC. prodr. Il. p. 515. fie, 99. HEDYSARUM Linn. gen. 887. (ex parte). DC. prodr. dE bios 340.—Gertn. Il p. 346. t. CLV. f. 5.— Lam. ill. t. 628. f. 1—3.—Schkuhr t. CCVII.—Endl. gen. n. 6616. Calyx 5 fidus, laciniis lineari-subulatis subæqua- libus. Corolla vexillo amplo, carina oblique trun- cata , alis carina multo brevioribus. Stamina dia- delpha (9—1), genitalium fasciculus abrupte re- fractus. Legumen constans articulis plurimis com- pressis monospermis orbiculatis lenticularibusve convexis.—Herbæ aut frutices. Folia impari-pin- nata. Pedunculi axillares simplices. Racemi spicati. Flores majusculi purpurei aut albi. DC. prodr. Il; p.840. Sectio I. EcxrnoroBrum DC. Leguminum articuh im disco villosi, costati aut glochidiatr. 353. Hepysarum MicrOPHYLLUM 7n. H. subacaule pilis patentibus densis vestitum; folio- lis 3—6 jugis oblongo-ellipticis mucronulatis, supra viridibus lanuginosis , subtus villoso- argenteis; bracteis pedunculis fructiferis duplo longsioribus: dentibus calycinis lanceolatis tubo duplo longioribus, alis duplo brevioribus, carina vexillum subæquante alas paulo superante; lo- menti articulis orbiculatis ellipticisve rugosis villosis, setosisque. 7179 : À sequente, cum quo forma et indumento leguminum atque proportione petalorum omnino convenit , dignoscitur : pubescentia caulis et foliorum densa et patente, nec adpressa, bracteisque tempore florendi pedicellum multo, in stato fructifero duplo, superantibus. Flores albi, exsic- catione sulfurei. Lomenta et hujus juniora ad instar Urariæ plicato-retrofracta. In siccis lapidosis ad fluvium Angaram ultra Balagansk, ubi tantum specimina florifera colligere mihi licuit, postea circa urbem Krasnoyarsk, in monte Krasnaja Sopka dicta, tam florentia , quam fructifera magna in copia reperi. Floret Majo, Junio. 9. 354. HEDYSARUM SETIGERUM 7/2. H. caulescens vel subacaule, (adpresse pubescens); foliolis b—8 jugis ellipticis oblongisve supra slabriusculis, subtus argenteo-sericeis (aut pilis brevibus hirtis); bracteis pedunculos fructiferos æquantibus ; dentibus calycinis lanceolatis tubo duplo longioribus, alis longe brevioribus, carima vexillum æquante, alas paulo superante; lomenti articulis ellipticis rugosis villosis setosisque. H. setigerum Turcz. in Fisch. et Mey. ind. sem. hort, Bot. Imp. Pelr. p. 29, @. subacaulis vel caule abbreviato; folio- lis eliipticus supra viridibus parce pilo- sis, subtus argenteo-seréceis; floribus pal- ide rubris. In montosis lapidosis transbaicalensibus ad rivulum Sakir. Floret Junio. 9. CE) 8. caulibus elongatis; foliolis ellipticis 180 oblongisve supra glabris, subtus densius- cule pilosis, in junioribus subargenteis;: floribus albis. In campis Dahuriæ ad fluvium Onon-Borsa. Floret Junio. 9. y. caulibus rarius abbreviatis, plerum- que elongatis; foliolis majoribus ellipticis vel oblongo-ellipticis supra glabris, sub- tus pilis adpressis brevibus hirtis, in jJuni- oribus subsericeis, floribus purpureis. In lapidosis ad fluvium Angaram non procul ab oppido Balagansk, atque in rupibus insulæ Olchon. Floret Majo et Junio. Hæc varietas crescit etiam in Sibiria boreali- orientali , insulis Kurilensibus et ad fl, Jenissei. Floret Majo, Junio. 9. 355. HEDYSARUM FRUTICOSUM Linn. f. I. caule fruticoso ramoso; foliolis 5—15 alternis obovatis, obovato-oblongis , oblongisve , subtus adpresse pubescentibus obtusis mucronulatis emarginatisve:; petiolis persistentibus; dentibus calycinis ovato-triangularibus tubo subduplo brevioribus ; alis linearibus calyce paulo aut subduplo longioribus, carina vexillum æquante ; lomenti pubescentis articulis reticulato-rugosis ad nervos aculeos crassos breves gerentibus. H, fruticosum Linn. f. suppl. 333.— DC, prodr. IL. p: 349. Spreng. syst. veg. II p, 314. «. foliolis majoribus obtusis vel emargi- natis, plerumque 11;alis calyce paulo lon- gioribus. 781 In lapidosis montosis transbaicalensibus ad fluvium Selen- gam v. gr. prope Polowinnaja, Werchneudinsk, Selen- ginsk etc., nec non in Dahuria. Floret Julio. h. 6. foliolis 7—15 obovato-oblongis obtusis vel emarginatis; alis calÿce duplo longio- ribus, caule humiliore. In Jlocis subsalsis Dahuriæ ad limites Chinenses inter Abagailui et Chailassutui. Floret Julio et Augusto fn. Huic peraffinis est species in Mongolia Chinensi cres- cens, quam diu sub varietate ;. A. fruticosi intellexi; hæc species, quæ nunc est Hedysarum Mongolicum m., distinguitur a H. fruticoso petiolis elongatis rami- formibus subspinescentibus, foliolis distantibus 9—17, inferioribus retusis vel emarginatis, superioribus apice in mucronem sensim abeuntibus, et præsertim lomenti articulis villoso-reticulatis rugosis aculeis omnino des- titutis. Sectio II. LEesocosrum DC. Leguminum articuli læves, nec echinati, nec pilosi. Calycis laciniæ corolla breviores. DC. prodr. ÎL p. 45. 3b6. HepysaRüM INUNDATUM 77. H. caule erecto glabro simpliciusculo ; stupulis in tubum caulem vaginantem concretis, puberulis ; foliolis 3—8 jugis oblongis obtusis mucronu- latis margine et ad nervos pubescentibus ; flori- bus racemosis deflexis, bracteis pedicellos supe- rantibus ; carina alas æquante, vexillo breviore ; lomenti penduli articulis 3—4 glaberrimis. 182 Proximum Æ. obscuro L.et consanguineo DC., ab utro- que distinguitur foliolis longioribus et proportione pe- talorum. ‘T'ubus stipularum etiam longior. Flores viola- ceo-purpurel. In glareosis subalpinis inundatis ad ripas torrentium e. gr. Dzemzcug, Kudun etc. Floret Junio, Julio et Augusto. 9,. 557. Hepysarum Sisrricum Poir. H. caule erecto ramoso glabro ; stipulis imferiori- bus basi in vaginam concretis , superioribus liberis; foliolis 7—11 jugis oblongis obtusis mucronulatis supra glabris , subtus vix pube- rulis ; racemis elongatis densifloris ; floribus cernuis ; bracteis pedicellis brevioribus; vexillo alas superante, carina breviore ; lomenti penduli articulis 3—4# glaberrimis. H. Sibiricum Poir, suppl. F. P. 17,— Lam. ul. 1.628. Fr. 3.—DC. prodr. 11. p. 343. H. alpinum «. Linn. sp. 1057. H. alpinum Spreng, syst. III. p. 314. H, elongatum Fisch. in litt. Hedysarum Gmel. fl. Sib. IF. p. 26. 1. II? Flores purpureo-violacei, minores quam in præcedente. Bracteæ lineari-setaceæ pedicellis duplo et ultra breviores. In graminosis ad Ircut et ubique vulgaris est planta. Floret Junio. 2. 100. ONOBRYCHIS Tourn. inst. t. 211. Gærin. IL p. 318. t. CXLVIIL f. 5.- Schkuhr t. 189 CCVII et CCVIIT. b.—Endl. gen. n. 6618.— Hedysari spec. Linn. Calyx 5 fidus, laciniis subulatis subæqualibus. Corolla papilionacea; carina quasi oblique trun- cata, alæ breves. Stamina diadelpha (9 et 1 ). Le- gumen sessile uniarticulatum compressum mono- spermum indehiscens subcoriaceum echinatum , cristatum aut' alatum, latere superiore crassiore recto , inferiore convexo tenuiore.—Folia impari- pinnata. Pedunculi elongati apice spiciferi. Flores vubri aut albidi. Ovarium junius forsan vere biar- ticulatum. Legumen interdum 9% spermum. DC. prodr. Il. p. 344. Sectio ÉUONOBRYCHIS. Legumen obliquum in disco rugosum aculea- tumve, dorso dentatum aut interrupte cristatum. DC LC 358. Onoprycnis sATIVA Lam. X O. caule adscendente , alis calyce brevioribus, ca- rina vexillum superante (vel eo paulo breviore); lesuminibus margine anteriore carinatis, disco elevato-reticulatis, margine discoque spinoso- dentatis , dentibus carina dimidio brevioribus ; areolis reticuli medus majoribus. Koch syn. fl. Germ. p. 190. O. sativa Lam.fl. Fr. p. 652,—DC. prodr. II. p. 344,— Spreng. syst. veg. IT p. 203, (excl. syn.) 184 Hedysarum Onobrychis Linn. sp. 1059. Onobrychis Carpathica Turcz. cat. pl. Baic. Dah. n. 369. (non DC.) Carina in nostris semper vexillum superat. Onobrychis arenaria distinguitur ab hac dentibus duplo longiori- bus, nempe dorsum seu carinam æquantibus. O. Carpa- thica DC., e descriptione est planta mihi prorsus ignota , leguminibus glabris et alis vexillum æquantibus a nostra et affinibus aliena. In deserto Kossaja Step dicto et in pratis transbaicalensi- bus ad fluvium Selengam. Floret Junio, Julio. 9,. \ 101. LESPEDEZA HMichx. fl. Bor. Amer. 9. p. 70. DC. \prodr. Il: p. 348:—Desv. journ. Bot: Hp. 19%%4% FI jf, 28. Endl Sen, n, 00222 sari Spp: Linn. | . Calyx basi bracteolatus 5 partitus, lacimus sub- æqualibus. Corolla papilionacea, carina transverse obtusa. Stamina diadelpha (9—1). Legumen unilo- culare lenticulare compresso-planum imdehiscens monospermum inerme. DC. {. c.—Caules herbacet aut suffruticosi. Folia trifoliolata, foliolis integris , medio petiolulato. Stipulæ setaceæ. Spicæ aut racemi pedunceulati vel sessiles. Peduneuli 3 fidi 3 flori. Flores violacei , purpurei aut albi vexillo purpureo-maculato. 359. LESPEDEZA JUNCEA Pers. L. erecta, foliolis cuneato-oblongis retusis mucro- natis , subtus adpresse pubescentibus, petiolos 7185 superantibus ; racemis axillaribus folio breviori- bus aut longioribus ; leguminibus pubescentibus, dentes calycimos vix excedentibus. L. juncea Pers. ench. II. p. 318.— DC. prodr. IT. p. 348.— Sprens. syst. veg. IIT p. 202. Hedysarum junceum Linn. f. dec. 1. {. 4. H. sericeum Thunb. fl. Jap. 287. Trifolium hedysaroides Pall. itin. IIT 9. app. n. 134. 1. Dd. f. 34.— Seringe in DC. prodr. IT p. 204. Hedysarum foliis ternatis , oblongis, acuminatis, floribus sparsis Gmel fl. Sib. IF. p. 31. n. 39. Hedysarum triphyllum, flosculis albis, polyanthos , silicula Iævi Amm. Ruth. p. 116. n. 154. Flores albi cum maculis violaceis in medio vexilli et apice carinæ. Racemi aut foliis breviores aut paulo illa supe- rantes. Ad fluvium Amur in Dahuria Chinensi inveni varietatem racemis folia duplo excedentibus, petiolis magis elongatis, fere longitudine foliorum, foliolis præ- sertim supérioribus minoribus, atque dentibus calycinis longioribus et angustioribus. In campis transbaicalensibus et Dahuricis ad fluvia Selenga T Dschida , Czikoi, Onon, Argun etc. Floret Julio et Au- gusto. h. 360. LESPEDEZA TRICHOCARPA Pers. L. erecta aut adscendens, foliolis oblongo-ellipticis el cuneato-oblongis petiolos superantibus re- tusis mucronatis subtus adpresse pubescenti- bus; racemis axillaribus folio brevioribus et longioribus; leguminibus villosis dentibus caly- CInis subduplo brevioribus. | 186 L. trichocarpa Pers. ench. II p. 318.— DC. prodr. II. p. 349. Hedysarum trichocarpum Willd. sp. III. p. 1194. Folia latiora, quam in præcedente. Flores ejusdem coloris, magis conferti. Legumina villis copiosioribus et longio. ribus vestita; calycis laciniæ multo productiores. In similibus locis cum præcedente, at simul crescentes non vidi. Eodem tempore floret. h.. Tribus IV. VICIEÆ Bronn diss. p. 135. DC. Leg. mem. VIl—prodr. H. p. 355.—VNiciæ Adans. fam.'Il. p. 529. Legumen uniloculare vel septis transversis mol- libus et e tela cellulosa spumosa laxa confectis divisum. Cotyledones crassæ farinosæ, per germi- nationem immutatæ, sub terra remanentes. Folia (excepto Cicere) abrupte pinnata, petiolo com- muni in setulam vel cirrhum terminato: radicalia nulla, vel ad squamas reducta. Koch syn. p. 191. 109. VICIA ZLinn. gen. n. 873. Gœrtn. IL p. 325. LiCEL./f. 1-Lom dr. 634.—Schkuhr t. 201.—Vicia Endl. gen. n. 6581. cum sectione Ervilia generis Ervi n. 65S0.—Faba et Vicia DC. prodr. Il p. 354. Calyx 5 fidus aut 5 dentatus. Stamima diadel- pha, filamenta subulata. Stylus filiformis, superne undique piiosus vel latere inferiore , suturæ infe- riori respondente, barbatus, et simul glaber pilo- susve. Legumen bivalve uniloculare di-polysper- 787 muim. Hilum semimis ovale vel lineare , ante ma- turitatem arillo conformi tectum. Koch L. €. Sectio I. ERvILrA. Stylus superne undique æcualiter pilosus. Roc Le: 861. Vicra syzvarica L. V. caule debili, foliolis suboctojugis oblongo- ellipticis alternis vel suboppositis mucronatis utrinque glabris tenuissime reticulato-venosis ; stipulis semilunatis setaceo-dentatis; peduncu- lis multifloris folio duplo longioribus ; vexillo alas carimamque paulo superante, stylo supra medium piloso , leguminibus oblongis pendulis compressis glabris sub 5 spermis. Ledeb. fl. Alt. IL p. 547. V. sylvatica ZLinn. sp. 1035 —DC. prodr. IL pe 355.— Spreng. syst. veg. IIT. p. 268.— Koch syn. p. 192. MNicia Gmel. fl. Sib. IV. p; 11. :n. 12. Foliola petiolo brevi piloso suffulta. Flores albi, cœruleo- striati. In sylvis non procul ab ostio fluvii Bargusin. Floret Julio. 9. Sectio II. Cracca. Stylus in latere inferiore apicis barbatus, cæte- rum glaber, vel simul apice undique villosus. Koch syn. p. 193. $ 4. Pedunculi elongati multiflori. 185 362. Vicia AMOENA isch. V. plosa , caule tetragono; stipulis foliaceis semi- sagittatis grosse dentatis; foliolis 10—12 ellip- ticis , oblongis aut ovato-oblongis mucronatis, venis parum prominulis reticulatis, oppositis aut subalternis ; racemis multifloris folia superanti- bus ; dentibus calycinis elongatis setaceis; legu- minibus stipitatis oblongis glabris compressis. V. amœna Fisch. in DC. prodr.:'Il. p. 355.—Ledeb. fl: AC. IIT..p., 343 icon. pl ju Ross. AE) al 4 4810 Caulis altus sæpe tripedalis, ramosus, rectus vel flexuosus, pilis patentibus, ad apicem copiosioribus, hirtus. Foliola subcoriacea, margine et ad costam mediam pilis aliquis vestita, cæterum fere glabra. Dentes calycini inæquales : inferior cæteris longior sæpe longitudine tubi, inter- dum dimidio tubi tantum longior. Flores pulchre cœru- lei vel violaceo-cœrulei. Legumina 3— 6 sperma. În graminosis prope Ircutiam et ubique frequens. Floret Julio. 2. 363. ViciA Pseupo-Ororus À. et M. V. caule tetragono puberulo , stipulis foliaceis semisagittalis grosse dentatis : foliolis 6—10 ovato-oblongis, ellipticisve obtusis mucronulatis, venis prominulis reticulats , oppositis aut sub- alternis ; dentibus calycinis abbreviatis; legumi- nibus stipitatis oblongis compressis glabris. V. Pseudo-Orobus #isch. et Mey. ind. sem. hort. Imp. PE GENE Caulis ramosus altus, sæpe 3 pedalis, pube tenuissims 189 à tectus. Foliola subcoriacea majora et latiora, quam if præcedente, venisque magis prominulis exarata , illis Orobi lathyroidis non dissimilia, margine ct inter- dum ad costam mediam tenuissime pubescentia, cæterum glabra. Venæ cum costa media anguluim acutum quidem, sed duplo latiorem, quam in Ÿ. amæna, formant. Flo- res ejusdem coloris, paulo tamen minores. Dentes caly- cini abbreviati: inferior, cæteris major , tubo calycino triplo, quadruplo et ultra brevior. In graminosis Dahuriæ ad fluvia Schilka et Argun. Floret Julio. 2). 364. VictA PALLIDA 772. V. puberula, caule subtetragono; stipulis semi- sagittatis denticulatis integerrimisve ; foliolis 10—16 oblongis ellipticisve obtusis mucronu- latis , subtus pallidis , pilis adpressis brevibus hirtis, venis parum prominulis reticulatis,oppositis -aut subalternis; racemis multifloris fois ple- rumque brevioribus; dentibus calycinis abbre- viatis; leguminibus stipitatis oblongis compres- sis glabris. Præcedentibus altitudine non cedit. Foliola minora ; nu- merosiora, quam in Ÿ. pseudo-orobo , venis multo minus prominulis , subtus pallida , membranacea nec coriacea. Flores pallide cœrulei. In umbrosis herbosis Dahuriæ orientalis ad fluvium Schilka Floret Julio DR 365. VicrA MuLTICAULIS Ledeb. V. pilosa , stipulis semisagittatis; foliolis 4 -8 ju- gis oblongo-ellipticis lineari-oblongisve mucro- INA 1847. | o1 190 natis, utrinque aut tantum subtus pilis adpressis. longiusculis vestitis, venis prominulis reticulatis; vacemis 4—12 floris folia superantibus; denti- bus calycinis elongatis; leguminibus compressis glabris subreticulatis. V. multicaulis ZLedeb. fl. Alt. IIT p. 345.—icon. pl. ft. Ross. Alt. ill &. 56. V: alpina, Pall. iin. IT p. 568. Præcedentibus multo humilior , pedalis nempe et semipe- dalis , foliolaque multo minora gerit. Caules e radice 2—4, simplices, rarius parum ramosi. Flores cœrulei vel violaceo-cœrulei, rarius albi. Variat pilositate par- ciore et copiosiore. Varietatem macrantham, ad viam Ochotensem Iectam, possideo, quæ recedit adhwc foliolis in mucronem longiorem sensim fere acuminatis. In montosis et subalpinis, atque ad ripas Baicalis non rara. Floret Majo, Junio 9,. 366. Vicra CKracca £. . adpresse pilosa; stipulis semisagittatis lineari- subulatis; foliolis 8—12 jugis oblongo-lanceola- tis vel lineari-lanceolatis mucronatis ; pedunculis multüfloris folia æquantibus vel longioribus; ra- cemis confertis, vexillo alas, alis carinam superan- tibus ; leguminibus oblongis compressis glabris. V. Cracca Linn. sp. 1035. DC. prodr.: II p, 3371.— Spreng. syst. veg. IT. p. 268.—Ledeb. fl. Alt. HI p. 349.— Koch syn. p. 193? Vaelas Gel SD 17 p200 00e Flores cœrulei, minores, quam in omnibus præcedentibus. Dentes calycini abbreviati aut longiusculi. Lamina vexilli, 194 fi hac et in sequente oblonga , uirinqüe ad medium sinu haud profundo notata, ungue brevissimo et lato suffulta. Hinc phrasis synopsis floræ Germanicæ «ami na vexilli longitudine unguis» mihi -obscura videtur. Hujus varietatem aut forte distinctam speciem, sed ex unico specimine non stabiliendam, in Dahuria orientali, ad fluvium Shilka, legi. Hæc in omnibus cunr F. Cracca Convenit, præter stipulas superiores, lobo inferiore destitutas loboque superiore ad apicem dilatato, integro aut dentato. Prope Ircutiam alibique in herbosis hinc inde occurit, sequente tamen rarior. Floret Junio, Julio. Da 367. VictA TENUIFOLIA Roth. V. adpresse pilosa, stipulis inferioribus semisa- gittatis, superioribus lineari-subulatis; foholis 6—9 jugis lineari-lanceolatis linearibusque mu- cronatis; peduneculis multifloris folia plerumque excedentibus; racemis subconfertis, vexillo alas æquante carinam superante; leguminibus oblon- S gis COMPressis glabris. V. tenuifolia Roth tent. fl. Germ. [ p. 309. —DC. prodr. IT. p. 358.—Spreng. syst. veg. UE p. 268.— Koch syn. fl. Germ. p. 194.—Ledeb. fl. AU. LIL. p. 350. Flores adhuc ïillis W. Craccæ minores cœrulei, pallide cœrulei vel albidi. Præccdenti simillima; etiamsi notis expositis bene ab illa distinguitur, tamen vereor ne sit mera ejus varietas. Ubique in pratis vulgatissima. Floret Junio, Julio. 9,. Se Péduneulisbreyissimé pauciflori, flore breviores. | 51* 799 368. Vicra srpium L. V. pubescens , stipulis semisagittatis; foliolis 4 —7 jugis ovato-oblongis. mucronatis ; pedunculis brevissimis sub # floris; dentibus calycinis in- æqualibus recurvatis, superioribus conniventi- bus : stylo latere inferiore apicem versus dense barbato; leguminibus oblongis glabris reticulatis. V. sepium Linn. sp. 1038.— DC. prodr. II. p. 364.— Sprens. syst. veg. III. p. 266.— Koch syn. fl. Germ. p. 195. (var. p. montana).—Ledeb. fl. Alt. III. p. 351. Vicia Gmel. Ar Sib. IV. p. 8. n. 6. In graminosis ad thermas Turkenses satis frequens. Præ- terea nullibi vidi. Floret Junio, Julio. 9. 103. LATHYRUS Zinn. DEL. IL O2 Gerti il pe 9800 0 CLEUE Aa 632.—Schkuhr t. CCI. —Endl. gen. n. 6582. Calyx 5 fidus aut 5 dentatus. Stamina dia- delpha , filamenta subulata. Stylus linearis vel sursum dilatatus, latere superiore planus, 1bidem- que sub stigmate recto vel recurvo deorsum pilo- sus. Legumen bivalve, uniloculare , di-polysper- mum. Hilum seminis ut in Wicia. Koch syn. D 192. 369. Laruyrus PRATENSIS L. L. pedunculis multifloris folio longioribus; flori- bus undique patentibus; foliis unijugis; stipulis sagittatis, leguminibus lineari-oblongis oblique 7193 venosis, venis prominulis : seminibus globosis lævibus; calycis dentibus ovario brevioribus, omnibus lanceolato-subulatis; caulibus angulatis apteris. Koch syn. p. 201. L. pratensis Linn. sp. 1133.— DC. prodr. IL p. 370.— Spreng. syst. veg. III. p. 263.—Ledeb. fl. Alt. IIT. p. 353. Lathyrus Gmel. fl. Sib. IV. p. 5. n. 1. Plus minus pubescens. Flores lutei. In pratis ubique vulgaris. Floret Junio, Julio. 9. 370. LATHYRUS PALUSTRIS À. L. pedunculis multifloris folio longioribus, folus bi-trijugis; auricula stipularum lanceolata acu- minata ; leguminibus lineari-oblongis rectis gla- bris , LL. alatis, petiolis apteris anguste marginatis Koch syn. p. 202. L. palustris Linn. sp. 1034.— DC. prodr. IL. p. Mon Spreng. syst: veg. II. p. 264.—Ledeb. fl. Alt. IIL. p. 355. Lathyrus Gmel. fl. Sib. IV. p. 6. n. 3. Foliola oblongo-vel lineari-lanceclata acuta. Flores vio- laceo-purpurei. Habitat in paludosis ubique. Floret Julio. X. 371. Lavnyrus uumizis Fisch, L. glaberrimus, pedunculis multifloris foliis ple- rumque brevioribus; foliis 3—5 jugis, foliolis ovatis obtusis, sæpe mucronulatis, subtus glau- CIS cirrhiferis : leguminibus linearibus glabris , caulibus apteris. 194 L. humilis Fisch. (in synonyinis ad Orobum humilem Se- ringe in DC. prodr. IL. p. 15718) —Spreng. syst. veg. IIL. p. 269. Orobus humilis Ser. L. c. Lathyrus Gmel. fl. Sib. IF. p. 8. n. 5. 8. foliolis paulo longioribus, longe cuspidatis. Stipulæ semihastatæ, acuminatæ. Flores præcedentis. In umbrosis sylvaticis ubique copiose provenit. Varietatem F. e Dahuria accepi. Floret Majo, Junio. DZ 372. Larayrus pisirormis L. L. pedunculis multifloris foliis sublongioribus ; stipulis semihastatis ovats , foliis sæpe latiori- bus, infra medium subdenticulatis ; foliolis 4 jugis ovalibus subretusis mucronatis , rachi cauleque alatis: alis ciliatis ; leguminibus rectis compressis glabris. L. pisiformis Linn. sp. 1034. (non Houtt.)—DC. prodr. IL. p. 371.—Spreng. syst. veg. IIL p. 9264.—Ledeb. fl. Alt. III. p. 354. Lathyrus Gmel. fl, Sib. IF. p. 7. n. 4. t: 1. In pratis deserti Alarensis et ad viam Mosquensem legit am. $S. Sczukin. Floret Junio. 9. Flores coccinei. 104. OROBUS Linn. gen. n. 871. Gærin. Il p. 327.1. CLI, f.. 5. Lam. ill, 41685. —+ Schkuhr t. CC.—Endl. gen. n. 6585. Calyx 5 fidus, vel 5 dentatus. Stamina diadel- pha; filamenta subulata. Stylus linearis vel sur- sum dilatatus , latere superiore planus , ibidemque 392 sub stigmate recto vel recurvo deorsum pilosus- Legumen bivalve, uniloculare , polyspermum. Hilum seminis ut in Wicia. Koch syn. p. 202.— Folia setula nec cirrho ut in Lathyro ternunan- tur, qua nota præsertim a hoc genere differt. 373. ORrorus LATNYROIDES L. 0). glaber, foliis unyugis, fohiolis ovatis oblongisve mucronatis, margine tenuissime denticulatis; stipulis semicordatis sagittatis foliolis multoties brevioribus; pedunculis axillaribus multifloris folium superantibus; dentibus calycinis imæquali- bus abbreviatis, leguminibus compressis glabris ; seminibus globosis. Ledeb. fl. Alt. IL. p. 356. O. lathyroides Linn. sp. 1027.— DC. prodr. IL p. 371.— Spreng. syst. veg. LIT. p. 258. OrobustGyzel: fl. Sib. IV p. 12. n. 15. Lathyroides erecta, foliis ovato-acuminatis, cœruleis Viciæ floribus et siliquis, Sibirica. Amm. Ruth. DEL 1 151 0 PAIE. In herbosis haud rarus. Floret Junio. 2. 374. Oroeus venosus Wailld. O. puberulus, folis 2 —#jugis, foliolis lineari-lanceo- latis, linearibus vel ovato-lanceolatis acuminatis uninerviis venosis, stipulis semihastatis , foliolis multoties brevioribus ; pedunculis axillaribus multfloris folia subexcedentibus ; dentibus caly- cinis abbreviatis inæqualibus; leguminibus gla- bris compressis ; seminibus compressis. 196 a. Willdenowianus: foliolis angustis lineari- lanceolatis vel linearibus: stipularum in- feriorum auricula superiore elongata fal- cata inteserrima; racemes) folro) (nero lo paulo longioribus; floribus cœruleis. O. venosus Willd. herb. ex Link enum. 92. p. 236.— DC. prodr. II p. 371. Orobus Gmel. fl. Sib. IV. n. 18. t. VF Inveni in Dahuriæ Hong Alchanai atque in lateribus sylvosis alpis Czokondo. Floret Junio. 9. #. PBaicalensis: foliolis ovato-lanceolatis; stipulis semicordato-hastatis, auriculis su- perñtortbUS rectis "denticularese rm folio duplo et ultra longioribus; floribus cæœrulers. O. enervius Turcz. pl. exsicc (olim). In graminosis sylvaticis ad Baicalem copiose, in Dahuria hinc inde etiam reperitur. Floret Majo, Junio. ©. y. albi florus: foliolis ovato-lanceolatis; sti- pulis magnis semicordatis dentatis; race- mis folio multo brevioribus; floribus albrs. In sylvis ad Baicalem, inter ostium fluvii Bargusin et Tolstoi Mys. Floret Junio. 2. Obs. Formas intermedias inter recensitas varietates O. venosi non vidi, ergo ulterius examinandæ, forte tres diversæ species sistere possunt. {Continuabitur }. DIE THRÆNENDEN WEIDEN. Die Bruchweide ( Salix fragilis L.), oder viel- mehr deren weissliche Varietät ( Salix alba L.), bekleidet allgemein die Ufer der Flüsse und Bä- che im Orenburgischen Gouvernement , theils als sehr hohe dickstämmige Bäume, theils, ehe sie zu dieser Grôsse gelangt , als hohe Sträucher. Sehr oft irug es sich zu, dass ich während der bren- nenden Sonnenhitze im Juni und Juli unter die- sen Bäumen im Schatten spazierte, und sehr oft wurde ich alsdann durch das Herabfallen grosser Wassertropfen , welches einem kleinen Regen | glich, so dass die Erde unter den Bäumen ganz durchnässt war,—belästiget und auch zugleich in Verwunderung gesetzt. So oft ich mich auch be- muhte die Ursache dieses Regens zu erforschen, _so war es mir doch lange nicht môglich die Quel- le desselben aufzufinden , denn er kam aus den belaubten Zweigen , die viel zu hoch waren um zu 1hnen zu gelangen. In dem lezt verflossenen Sommer befand ich mich wieder unter einer Grup- 198 pe solcher thränenden Weiden, die während der brennenden Hitze einen beständigen Fegen in grossen Tropfen Tag und Nacht fallen liessen,; ich suchte dort an den Stämmen jener Bäume nach Insecten , und da mich das beständige Tropfen sehr belästigte , so trieb mich dieses abermals an, nach der Quelle desselben zu forschen. Gluckli- cherweise befanden sich grade dort sehr niedrige Zweige, die 1hr Wasser fallen liesen, und so fand ich dann auch bald dessen UÜrsache. Wie gross war mein Érstaunen, als ich die weinenden Zwei- ge rundum mit einem weissen Schaume bedeckt fand, aus dem die Tropfen herabfelen; und als ich aufmerksamer die Bäume betrachtete, so fand ich uberall, niedriger und hôher, solche mit Schaum bedeckte Zweige, die Quellen des Regens, der so stark fiel , dass die Erde unter den Bäumen gänz- hch durchnässt war, obgleich schon seit drei bis vier Wochen ‘anhaltende Dürre herschte. Nach- dem ich den Schaum genauer durchsuchte, fand ich 1hn von einer unzähligen Menge Larven eimer Cicade bewohnt , auf dieselbe Weise wie dieses von Aprophora ( Cicada) spumaria L. bekannt ist, die aber, so viel ich weiss, nie einen Regen hervorbringt. Ich nahm nun eine Menge jener ZwWeige mit nach Hause, um wo môglich das voll- kommene Insect , wenn auch nur ein Exemplar , zu erziehen,—und es gelang mir. Ich erhielt eime Aphrophora, die schon seit langer Zeit als neu in meiner Sammlung steckte , und die ich nicht al- 199 lein aus dem Orenburgischen, sondern auch aus dem sudlichen Altai besitze. Sie hat die grôsste Aehnlichkeit mit Aphrophora spumaria , ist aber verhältnissmässig länger, und einfarbig , ohne Bin- den über die Flüugeldecken ; -ich nenne sie: APHROPHORA LACRYMANS. A. elongata, flavescenti-grisea , immaculata , alis vitreis. Sie ist der einfarbigen Varietät von A. spuma- via sehr ähnlich, aber bei gleicher Breite ist sie um eine Pariser Linie länger. Kopf, Rücken und Flugeldecken sind einfarbig gelblichgrau , leztere an der Basis am Aussenrande gelber; die Flügel wasserhell ; Brust und Beine gelblich, die Klauen braun ; Unterleib rôthlichbraun, After schmuzig rôthlichgelb ; die beiden ersten Glieder der Füh- ler gelblich , das dritte und die Borste schwarz- braun , leztere durchscheinend ; der Schnabel an der Spitze schwarzhbraun, sonst von der Farbe der Beime ; die rôthlichen Nebenaugen stehen nahe beisammen ; die Stirn ist schräger als bei A. spu- maria, in der Nähe des Scheitels ist sie schwärz- hich. Die Larven im Schaume sind anfänglich gelb, nachher braun oder schwarz. Netzaugen sind vorhanden, aber Nebenaugen nicht. Die blasenfôr- 800 mige, oben vom Hinterkopfe durch eine Quer- rinne abgesonderte Stirn hat vornen keinen schar- fen Rand, durch welchen der Scheitel getrennt wird, und lässt noch keine Aphrophora ver- muthen. Dr. EpuaArp EVERSMANN. CATALOGUE Das QURS RECUEILLIS DANS LA PROVINCE DE MAZENDÉRAN, PRÈS D'ASTRABAT pAR MR. DE KARÉLINE, RÉDIGÉ par Le Saron Ù. de Chaudoir. 1. Megacephala euphratica variété armenica Escn. ri trouvée antérieurement prés de Saliane par | M." Ménétriés. Voy. Catal. rais. des obj. de z00ol. rec. dans un voy. au Caucase etc 9. Cicindela desertorum BosBer. Des. Spec. IL. p. 62. N° 44. 3. Cicindela- caspia MÉNÉTRIÉS. Fazpermann: Coleopt. Pers. Cam. I. p. 3. N° 1. MN . Cicindela figurata CHavn. - Annales de ia Soc. entomolog. de France, 1835. p. 435- 5. Cicindela litterifera Cuaun. Obscure wviridis, elÿtris spinosis , margine tenui sinuato, ad lunulas attenuato, lunulis humerali subhamata, apicali ad suturam pro- 802 ducta, extus hamata, striga biarcuata breviori tenuibus, albis. Voisine de la C. trisignata Irr. plus petite, plus foncée , sans reflet bronzé. Corselet plus allongé , angles postérieurs plus prolongés en arrière. Elytres granulés, élargis postérieure- ment , coupés très-obliquement à l'extrémité; avec l'angle extérieur assez marqué, terminés en pointe dans le mâle, arrondis dans la fe- melle, moins cependant que dans la trisignata, suture terminée par une épine plus longue. Dessin des élytres assez semblable , mais plus fin. Lunule humérale moins rapprochée de la suture; lunule apicale, comme dans la con- torta , la partie qui remonte sur la suture, nullement dilatée, bande du milieu, composée de deux C. réunis par une de leurs extréss mités; la partie supérieure bien arquée, re- | montant légèrement vers l’écusson; l’inferieure ne descendant pas plus bas que dans la éri- signata, moins rapprochée de la suture à son extrémité, bord blanc non interrompu, mais fort aminci près des lunules. Lèvre supérieure plus avancée dans le mâle que dans la femelle, très-courte dans celle-ci, d’un blanc pur; dent du milieu peu avancée dans les deux sexes. Cicindela subtruncata Cnaupn. Subcylindrica, viridiænea , elytris cyaneo- micantibus , parallelis, apice subtruncatis, spinosis , punctis duobus, humerali magno, 805 submarginali minuto, lineaque apicali tenus, subrecta , extus dilatata albis, abdomine cya- neo, tibiis rufoëners. Voisine de la C. germanica; plus courte, plus parallèle. Yeux plus saillants, corselet plus cordiforme , élytres presque tronqués à l'extrémité, avec l’angle postérieur externe marqué , mais très-arrondi au sommet, dis- tincitement granulées, surtout près de l’angle huméral , suture terminée par une petite pointe: deux points blancs, l’un, grand sur l'épaule, l’autre, petit, au milieu, assez éloigné du bord; le long du bord postérieur, une ligne blanche étroite, dilatée et tronquée car- rément près de l'angle externe; bord poste- rieur finement dentelé en scie; dessus du corps d’un vert cuivreux sur la tête et le corselet; d’un vert changeant sur le bleu sur les élytres; en dessous, tête et corselet d’un beau vert, abdomen d’un bleu brillant; cuis- ses d'un vert cuivreux, jambes d’un jaune obscur avec des reflets bronzés; tarses d’un bronzé noirâtre. Pattes postérieures très longues. Unique. Ma Collection. 1. Trichis maculata Kiuc. Symboôlæ physicæ. Dec. III. Un seul exemplaire; collection de M. le Comte de Mannerheim. Dir Spec: E p.183. N° 1. 8. Drypta emarginata FaBricrus. Parmi un certain nombre d’exemplaires de 80# cette espèce j'en ai trouvé un qui semble devoir former une espèce bien distincte, que j'ai nommée dans ma collection : 9. Drypta angustata Cuaun. Supra wviridis , oculis valde prominulis, thorace angustiori, antice truncato, elytris valde convexis, angustioribus , vix postice dilatatis, subtus-obscura, antennis ferrugineis, articulo basali nigro maculato ; pedibus rubro- testaceis. Plus petite que la D. emarginata FaBr., surtout plus étroite; yeux noirs, plus sail- lants ; bord antérieur du corselet tronqué carrément ; élytres beaucoup plus étroits, plus convexes, moins dilatés postérieure- ment; verte en dessus, sans mélange de bleu ; dessous d’un noir mat, sans reflet bleu; pattes moins ferrugineuses. | 10. Zuphium longiusculum Cuaun. Rufotestaceum ; capite nigro, oculis pallidis; thorace cordato , angulis baseos valde refle- œis; elytris longioribus, densius pubescenti- bus; fuscis; maculis tribus rujfis ; antennarum stylo fusco. Il me paraît distinct du Z. olens Fasr. Un peu plus grand que tous les individus de ce dernier que je possède, provenant de diverses localités. Tête comme dans l’Olens, yeux plus saillants, d’un blanc sâle, lèvre supérieure plus avancée; premier article des antennes entière- 805 ment brun: corselet plus large antérieurement, angles postérieurs plus relevés, base coupée moins obliquement sur les côtés; élytres pro- portionnellement plus longs, plus parallèles; taches grandes et bien distinctes; couleur rouge plus claire en général, pubescence des élytres plus serrée. 11. Polystichus fasciolatus Far. Des-rSpec. Loop. 194% N°1. 12. Cymindis Andreæ MÉNéTRIES FazperMAN Coleoptera persico-armeniaca. E. p. 8. N° 6. 13. Cymindis dorsalis ? Frscuer. Des Spec. I. p. 206. N° 5. 14. Cymindis palliata STevex. , Fiscner Entomographie de la Russie Il. D 22. N65) Tab. XXXVII. 3. 15. Cymindis miliaris Varr. Des. Spec. [. p. 216. N° 17. ; 16. Glycia ornata Kiuc ( Cymindis.) Symbolæ physicæ. Dec. IIT. Glycia Gen. nov. Chaudoir Caractères : Menton fortement échancré; une forte dent simple au milieu de l’échancrure; lobes laté- raux très aigus. Languette presque cachée par les paraglosses. Palpes labiaux courts; der- nier article très-fortement sécuriforme. Palpes maaxillaires externes courts ; premier article. petit ; 0, en, massue , arqué, assez long; 3° légèrement obcénique ; 4° tronqué, cylindrique, plus long que les précédents. Mandibules for- N° IV. 1842. | 52 806 PEN tes, courtes, arquées et aiguës. Lèvre supérieure très-plane, en carré moins long que large, s’élargissant devant, un peu échancrée antéri- eurement; angles antérieurs très-arrondis. An- tennes minces, filiformes, plus longues que la tête et le corselelt réunis; premier article plus. long que le $°; mince à la base, grossissant vers l'extrémité; 2° court, légèrement obcôni- que ; $° plus long que le 4°, tous deux pres-. que cylindriques; les suivants égaux au 4°, en rectangle très-alongé , étroits, un peu a- platis, pubescents ; le dernier terminé presque en pointe. Pattes minces, peu alongées, tarses aux articles côniques , médiocrement alongés ; ceux de la première paire de pattes un peu dilatés chez le mâle, courts, triangulaires; les 3 premiers articles coupés carrément; le 4 échancré à l’extrêmité en arc de cercle; cro- chets fortement dentelés. Tête en carré alongé, jointe au corselet par un col égal en largeur à la tête; chaperon convexe dans le sens de la longueur , coupé carrément antérieurement ; yeux gros et saillants. Prothorax presque cor- diforme. Écusson très-alongé, coupé en travers; ‘la partie supérieure carrée , convexe , forte- ment rugueuse, lisse près de la ligne de sépa- - ration; l’inférieure en fer de lance, très-étroite et très-aiguë , rugueuse au milieu, dépassant la base de ses élytres de la moitié de sa lon- QUCUTe Élytres planes, parallèles, tronqués 18. 507 carrément. Abdomen tronqué, dépassant le bout des élytres. Ce genre trouvera sa place. entre les Cy- mindis et les Calleida. Glycia ornata. Rufa; elÿtris-læte cyaneas, sulura postice attenuata testacea ; abdomine piceo. Long. 4 lignes. pis Brachinus annulicornis Chaud. Obscure ferrugineus ; thorace longiori , an- gulis anticis capiti fere adhærentibus, pos- ticis aculis, elytrés deplanatis, latioribus cya - neis,antennis nigro-annulatis, abdomine obscuro. Voisin du græcus Drs. tête plus alongée, moins rugueuse, avec deux impressions arron- dies entre les yeux , au lieu des deux fosset- tes alongées : yeux encore moins saillants? corselet plus alongé , aux angles postérieurs plus saillants, et les antérieurs moins distants des côtés de la tête, l'impression médiane longitudinale moins marquée. Élytres plus planes, et plus larges, avec l'extrémité coupée en angle plus rentrant; côtes bien marquées ; antennes annelées de noir au 3°, 4°, et 5° articles. Brachinus elegans Caaun. Ferrugineus ; thorace postice elongato; an- tice lateribus vix rotundato; elytris planius- culis, elongatis, angustioribus, cyaneo-virenti-- bus, subcostatis. | Se 808 Voisin du B. Psophia Sanv.; yeux moins saillants, corselet plus prolongé postérieure- ment, moins arrondi antérieurement sur les côtés, ce qui le fait paraître plus étroit ; ély- tres plus planes ; plus étroits, plus alongés. 19. Brachinus pectoralis Zxrcrer. Des. Spec. I. p, 320. N° 32 Var. A. 20. Brachinus explodens. Durrscamxpr. 21: Des. Spec. L. p. 320. N° 31. Brachinus Bombarda. ILrrerr. Es. Spec. L. p. 322. N° 35. 29, Brachinus biguttatus CHaup. Rufo-ferrugineus ; oculis nigris ; thorace cordato; lateribus antice vix rotundato; ely- tris cœruleis , pone medium disco biguttatis, profunde sulcatis, apice recte truncatis, lu- meris rotundatis. | _ De la grandeur du B. Bagardi Sorxer. Tête comme du cette espèce, avec une impres- sion transversale bien marquée sur le devant; bords latéraux du éorselet moins arrondis antérieurement; élytres plus étroits, angle huméral moins marTŒUÉ , troncature posté- rieure droite, sans angle rentrant; côtes éle- vées plus saillantes 93, Brachinus Guttula CuaAün. Rufo-testaceus; antennis palpisque extrorsum _obscuris, oculis nigris ; thorace cordato, late- ribus antice vix rotundato, elytris virescenti- bus , apice recte truncatis, humeris nonnihil : 809 prominulis , profunde sulcatis, pone medium biguttatis; abdomine piceo, tarsis obscuris. Voisin du précédent; l'impression de la tête moins sensible ; épaules plus marquées, der- nier article des palpes , et tous ceux des an- tennes, à l'exception des deux premiers, d'un brun foncé; élytres verdâtres. 24. Brachinus scutellaris Cuawn. Rufo-ferrugineus ; oculis nigris, thorace _«ordato, haud elongato, angulis anticis acutis, elytris conveæiusculis , humeris valde rodun- datis , apice recte truncatis, sutura nonnihil producta; obsoletissime striatis, punctatis, cyaneis, cum macula communi elongata ovali ponescutellari ferruginea. Il ressemble un peu au B. explodens Durr. Fête comme dans cette espèce; corselet plus court; moins rétréci postérieurement , angles antérieurs moins arrondis , presque aigus ; élytres plus larges, s’élargissant vers l'extré- milé, Coupés carrément, avec l'angle de la suture un peu acuminé , peu déprimés aux angles postérieurs externes , assez Convexes, très-indistinctement striés , ponctués, d’un violet tirant sur le vert surtout sur les côtés, avec une tache commune peu distincte, d’un rouge ferrugineux, qui s'étend sur la suture jusqu'au tiers des élytres; le reste de l’insecte est d’un rouge foncé ; yeux noirs. 810 . Brachinus cruciatus STEVEN. Der Spec. Lip: .3241N0, 30 Brachinus thermarum STEvENx. Dir, Specl p. 325. N° 40. . Anthia Mannerheimii KARÉLINE. Atra, subnitida , thorace cordato breviori , antice bisinuato, disco postico elevato , medio canaliculato , lateribus antice albomaculato; elytris ovatis, medio valde dilatatis, antice conveæis , postice subdeplanatis, punctulatis, maculis quatuor subtranversis, albido pilosis, apice integro. | Très-voisine de l’4. sexguttata Farr. Tête grande, d’un noir brillant, lisse, fortement imprimée postérieurement , entre les yeux, avec deux fossettes latérales peu profondes près des yeux; lèvre supérieure aussi longue que large, très-légèrement ponctuée, arrondie antérieurement; yeux bruns et assez saillants. Corselet plus large que la tête, très fortement cordiforme, court, aux angles antérieurs sail- lants et arrondis; bisinué antérieurement, avec une impression en demi cercle sur le devant, et deux lobes un peu élevés derrière, séparés par une ligne enfoncée bien marquée; dépri- mé sur les côtés antérieurement , avec une grande tache ovale de poils blancs, bord latéral, relevé en carène. Elytres ovales, peu alongés, dilatés au milieu , avec un rebord qui est surtout sensible à cet endroit: con- SIL vexes en dessus sur le devant, un peu dé- primés postérieurement ; entiers à l'extré- mité, ponctuées , avec des stries très-peu marqués; 93° intervalle légèrement relevé en carène obtuse vers l'extrémité; sur chaque élytre deux taches un peu transversales, pla- _cées comme dans la sexguttata. 90. Ant) . Scarites Eurylus Fiscrer. Entomogr. LE 19 tt Vue Scarites impressicollis Zusxorr. Bulletin d. 1. S. d. N. de Moscou 1837. V. p. 60. T. III. fg. 2. Scarites crenulatus CHAUDorr. Niger, subnitidus, tibiis tridentatis, postice tridenticulatis , thorace antice haud dilatato , postice producto,ad apicem profundius emar- ginalo , angalis anticis acutis, utrinque ad basin rugoso impresso; elÿtris parallelis, sub- deplanatis, crenato-striatis, tenuiter punctula- tis, ad marginem granulatis, punctis duobus postice iImpressis. | Il ressemble au S. Eurytus Fiscuer, mais il est plus petit. Tête de moyenne grandeur, moins longue que large, lisse près du corse- let, fortement impressionnée et striée entre les yeux, tubercule antéoculaire peu saillant ; mandibules médiocres , peu arquées, assez aiguës , très-rugueuses , avec deux lignes éle- vées qui s'oblitèrent vers l'extrémité. Corselet plus large que la tête, moins long que large, ‘SE? assez profondément échancré au bord anté- rieur , très-prolongé à la base, nullement élargi sur le devant, avec 35 lignes imprimées bien distinctes , dont une longitudinale, et 2 transversales, de celles-ci l’une parallèle au bord antérieur et finement ponctuée, l’autre située sur le prolongement plus large, ru- gueuse au fond, perdue latéralement dans les impressions de la base, qui sont peu profon- des, et fortement granulées; angles antérieurs trés-aigus ; côlés finement rebordés , très-peu arrondis, excepté près des angles antérieurs ; angles postérieurs indiqués par une dent bien visible; base coupée obliquement sur les côtés, et formant avec les côtés du prolonge- ment un angle rentrant bien marqué, bord postérieur du prolongement, très-légèrement échancré; dessus du corselet peu convexe, lisse , avec une fossette à peine sensible à l'extrémité postérieure de l'impression longi- tudinale, et au fond delaquelle on remarque quelques petits points enfoncés peu marqués, bord antérieur finement strié, et fortement cilié , ainsique le bord postérieur; écusson composé de deux parties; la supérieure , ru- gueuse , l'inférieure , légèrement granulée. Élytres plus longs que la tête et le corse- let réunis , pas plus larges que ce dernier, parallèles, arrondis à l'extrémité , et très- légèrement sinués près de l'angle sutural 813 | qui est aigu. Angle huméral bien saillant , désigné par une petite dent, rebord antérieur des élytres échancré et fortement granulé ; dessus des élytres aplati, fortement strié, stries crénelées, surtout sur les côtés qui sont très-granulés ; intervalles légèrement ponctués; sur l'extrémité du 3°; deux points sétifères distincts; dessous du corps d’un noir peu lui- sant; corselet et poitrine ponctués sur les côtés ; abdomen finement rugueux, avec deux points pilifères sur le milieu de chaque seg- ment, près du bord postérieur. Pattes noires, ciliées de brun; jambes antérieures tridentées, avec 3 dentelures extérieures. 31. Scarites arenarius BoNELLI. Des. Spec. I. p. 396. N° 31. 32. Scarites persicus Cnaun. Niger; tibiis anticis tridentatis, postice simplicibus, capite quadrato, substriato; tho- race ruguloso , elytris subparallelis, leviter striato-punctatis, puncto unico postice impresso. Plus petit, plus convexe et proportionnelle- ment plus étroit que le précédent; tête moins transverse, moins fortement striée entre les yeux; corselet plus échancré antérieurement, avec une impression transversale antérieure plus profonde, parallèle au bord antérieur ; _élytres moins parallèles, plus finement ponc- tuées dans les stries, avec un seul point en- foncé aux deux tiers de leur longueur, point 39. 81 de dentelure aux jambes antérieures après la 3° dent. Clivina lævifrons Cuaup. Rufo-picea; capite postice transversim cre- berrime punctato; fronte vix impressa; tho- race quadrato, antice subangustato, postice producto, disco posteriori irregulariter crebre punctulato; elytris parallelis, subelongatés ; sulcatis, sulcis in fundo punctatis, punctis quatuor IM Pr ESSES. Très-ressemblante à la C. arenaria Far. : de la même taille; entièrement brune foncée; tête plus étroite postérieurement ; ayant der- rière les yeux un canal transversal bien mar- qué, et fortement ponctué; yeux plus sail- lants ; impressions longitudinales entre les yeux, lisses ; front plus plane, lisse, avec une fossette triangulaire peu visible, suture du chaperon plus profondément imprimée, angles postérieurs du corselet un peu plus arrondis, base plus prolongée dans son milieu , impres- sions longitudinale et transversale antérieure plus profondes et visiblement ponctuées , mi- lieu de chaque lobe distinctement , mais irre- gulièrement ponctué élytres plus alongés, sillonnés , sillons ponctués, quatre points enfoncés sur la 3° strie, et une rangée de points extérieurs; jambes antérieures avec 3 dents bien distinctes et une 4° qui l’est beau- coup moins. 819 Bien distincte de: la C. ypsilon GOoDET. qui m'a été communiquée par M. Godet lui-même. 34. Ditomus caucasicus. Des. Spect. V. p. 520. N° 15. luctuosus ZoUBKOFrF. : Bullentin de Moscou, 1837. N° V. p. 62. 3). Procrustes : | Fischeri? FaLDERMANN. (Fauna transcaucasica pal pod N°13 56. Carabus Strogonovii KARÉLINE. Bulletin de la Soc. des Nat. de Moscou. 1837. N° V. p. 63. MSEIL he 4 Sommeri. MANNERHEIM. D Co robrs Sculpturatus? MÉNÉTRIÉS. Farnermaxd Coleopt. Pers. Arm. 1. p. 16. N° 14. 38. Carabus Hollbergii MaAnNerRHErM. 39. Elaphrus impressifrons Cuaun. | Supra obscuro-viridis , punctatissimus, _ fronte postice transversim impressa , (horace latitudine capitis, foveolato, antice subangu- stato , elytris antice angustioribus , pone me- dium dilatatis, postice attenuatis, convexiori- bus, costis sinuatis interruptis, maculisque profuudioribus ocellatis crebrius in fundo punciabrs, quadruplici serce impressis, subtlus cum femoribus lœte viridis, tébiis tarsisque cyaners. Très-voisin de VE. cupreus, dont il difière par sa couleur verte trés-obscure. Tête un peu plus étroite, fortement imprimée en 816 travers entre les yeux, d’un vert mélangé de _cuivreux; corselet plus arrondi sur les côtés, plus rétréci antérieurement; angles antérieurs nullement saillants ; ponctuation du corselet plus serrée et plus profonde , les 6 fossettes du dessus bien marquées: élytres plus rétré- cis antérieurement, dilatés au milieu, avec Pangle huméral plus arrondi, plus convexe, les fossettes plus profondes, plus fortement ponetués et d’un violet bordé de vert plus brillant. Dessous du corps et cuisses d'un beau vert très-peu mélangé de cuivreux, jam- bes et tarses d’un bleu noirâtre. 40. Panagœus elongatus MANNERHEIM. Ater, thorace antice angustato, elytris rufis, basi, sutura, fascia media, limbo postico, api- ceque nigTis. À peine distinct du P. crux-major, dont il ne diffère que par la forme du corselet plus rétréci antérieurement; et dont l'impression latérale postérieure est moins sensible. Élytres un peu plus alongés. : C’est sur l’autorité de M.° le Comte de Man- nerheim, qui m'a communiqué cet insecte sous le nom que je lui ai conservé, que je me suis hasardé à le séparer de l'espèce citée. 41. Callistus lunatus Fabricius var. gratiosus MaAnNNERHEIM. : 817 A9, Chlænius dimidiatus Cuaun. Capite thoraceque viridi-cupreis; elytris cyaneis , Opacis, capite tenuiter , thorace pro- fundius, sed parce punctato, quadrato utrin- que profunde foveolato; elytris oblongo ovatis, _subpunctato sulcatis , antennarum basi pedi- busque fulvis. | De la grandeur du C. quadricolor Farr, auquel 1l ressemble beaucoup; tête d’un beau vert cuivreux , finement ponctuée et visible- ment ridée entre les yeux; ceux-ci assez sail- lants ; les palpes et les trois premiers articles des antennes d’un rouge foncé; corselet de la couleur de la tête, beaucoup plus large que celle-ci, presque aussi long que large un peu rétréci antérieurement; bord antérieur échan- cré, côtés assez arrondis et rebordés : angles postérieurs obtus et arrondis au sommet; base largement échancrée ; sur le dessus des points épars bien marqués , une impression longitu- dinale profonde, deux transversales moins sensibles, et deux fossettes longitudinales très-profondes à la base; écusson triangulaire, pointu, lisse, d’un brun noirâtre, élytres d’un bleu foncé mat, plus larges que le corselet , et au delà de deux fois et demie plus longs, fortement striés , avec les stries pon- ctuées , et les intervalles relevés presque en carène; dessous du corps d’un brun noirûtre, S15 parsemés de points; pattes d’un rouge foncé, avec les tarses plus obscures. A3. C. fulvipes MaxNeRuEIM. Pubescens, capice thoraceque cupreo-æners , hoc quadrato, antice subangustato , punctatis- simo, elytris striatis, punctatis, subparallelis, antennarum articulis tribus baseos, pedibus- que fulvis. : Un peu plus petit et proportionnellement plus étroit que le C. melanocornis; tête moins alongée, antennes noires , avec les trois pre- miers artickes d'un rouge foncé; corselet presque aussi long que large, légèrement rétréci antérieurement, avec les angles posté- rieurs très-peu relevés; élytres plus paralle- les, d’un vert moins bronzé, pattes d’un rouge foncé, tarses d’un brun noirâtre. 44. C. Schrankii Durrscamxpr. : Des. Spec. Il. p. 349. N° 49. 45. C. holosericeus Farr. (Ânceps MANNeRuErM.) Des. Spec IL p. 355. N° 55. | | 46. C. auriceps Cnavup. Pubescens, capite cupreo-aureo ; thorace cum elytris cyaneo , subcordato , punctato; elytris siriatis; interstitits punctatissimis ; antenna- rum palporumaque basi pedibusque rufo-fer- rugineis obscurioribus. Voisin du €. æncocephalus Drs. Corselet et élytres moins foncés, tête et corselet moins 819 fortement ponctuées; antennes comme dans le C. gracilis Sorrer; les deux derniers arti- cles des palpes maxillaires, et le dernier des labiaux d’un brun noirâtre: corselet un peu plus court; tarses obscurs. 47. C. vestitus FaBr. Des. Spee. IL p. 320. N° 22. 48. Epomis circumscriptus Durrscuminr. - Des Spec El. p. 369 IN° 1. 49. Dinodes angusticollis Cuaun. Supra cyaneus, capice thoraceque punctatis, . hoc quadrato, basi emarginato, elytris striato- punctatis, subparallelis, interstitiis punctatis antennarum articulo primo rufo, femoribus tibiisque obscure ferrugineis. Diffère du D. rufipes par sa forme beau- coup plus étroite qui le rapproche du D. Julvipes v. JFinthem : corselei plus alongé , plus échancré à la base, angles postérieurs moins arrondis; ponctuation des élytres plus forte , mais moins serrée; premier article des antennes seulement d’un rouge ferrugineux. Pattes d'une couleur ferrugineuse obscure, tarses d’un brun fonce. 50. D. Karelinii Cnaus. Supra viridi-cyaneus ; Capite rarissime pun- ctato ; thorace præsertim antice rarius pun- ctato, subquadrato, angulis baseos fere rectis ; elytris ovatis, striato-punctatis , interstitiis 820 Sparse punctatis, antennarum articulo primo rufo, femoribus cruribusque dilutius piceis Tête plus faiblement ponctuée que celle du D. rufipes; corselet plus long, un peu moins arrondi sur les côtés; angles postérieurs pres- que droits; avec le sommet un peu arrondi, ponctuation moins serrée à la partie anté- rieure ; premuer article des antennes seul vouge; pattes d’un rouge ferrugineux fort obscur ; tarses noirâtres. . Pogonus micans CHaun. Viridi-aeneus micans; thorace subtransverso, postice subcoarctato, angulis postice subacutis; elytris subparallelis, longioribus , parum con- Vexis, striato punctatis > punctis quinque im- pressis, pedibus rufrs. Voisin des P. littoralis Mrcerte, et halo- philus Germar; plus large et moins parallèle que le premier; un plus alongé que le 2%: tête plus courte et aussi large que dans le premier; yeux noirs, très saillants: corselet plus court, fort peu échancré antérieurement, plus arrondi sur le côtés, et plus fortement, sinué près da la base, ce qui le fait paraître plus large et plus rétréci postérieurement; angles de la base un peu aigus ; du reste comme dans le littorals ; élytres plus courts, plus Alarses ;,..et un peu moins ‘ parallèles que dans cette espèce , assez planes, et plus finement striés et ponctués avec une rangée 821 continue de points peu nombreux sur la 8° strie; et 5 points enfoncés sur le 3”° intervalle, deux avant le milieu sur la 3° strie , deux après le milieu sur l’intervalle même , et un près de l'extrémité sur la 2% strie. Dessus du corps d’un vert bronzé brillant peu foncé ; dessous du corps de même, excepté l'abdomen qui est brun, antennes et pattes plus claires que dans l'espèce précitée. 59. P. orcentalis. | Des. Spec. IIL p. 16. NS 12. M. le Comte de Mannerheim l'avait nomme persicus, et me l'a communiqué sous ce nom. 53. Anchomenus discophorus Cuaun. Niger , sublævis ; elytris pallidis, disco us- que ad apicem obscuratis, antennarum arti- culis tribus baseos pedibusque fulvis. Voisin de l’A. prasinus FaBr., dont il se distingue surtout par la couleur; tête, cor- selet et dessous du corps d'un noir foncé peu brillant; yeux plus saillans; corselet un peu plus alongé, plus cordiforme; côtés plus arrondis antérieurement, sommet des angles postérieurs un peu plus arrondi; élytres un peu plus grands et plus convexes, d’un jaune rou:sâtre , avec une grande tache d’un brun à reflet bleuâtre placée comme dans l'espèce précitée, mais plus étendue. : 54. Agonum chrysopraseum MÉNÉTRIÉS. M. Catalogue raisonné etc. INA Ne 1522 | 29 529 M." le Comte de Mannerheim me l'a com- muniqué sous le nom d'A. astrabadeum. 5». Agonum obscurum Cnaun. Supra obscure virens, subtus nigrum , tho- race subquadrato, lateribus subrotundato, an- gulis posticis subreflexis , apice rotundatis, basi tota punctulata, elytris striatis, 6 pun- ctatis, antennis, palpis pedibusque nigris. Très-voisin de l'A. modestum STuRmM, mais un peu plus grand; le dessus de l'insecte est d’un vert obscur légèrement bronzé, le cor- selet est un peu plus long, moins arrondi sur les côtés; les angles postérieurs sont relevés, arrondis , et désignés par une petite dent ob- tuse, toute la base est fortement ponctuée et presque rugueuse ; les élytres sont plus larges, et la suture est de la couleur du reste. 56. Platynomerus caspius MÉNÉTRIÉS. _ Faznermaxn Coleoptera Persico-armeniaca I. p. 44. Nr 37 57. Culathus dilutus Cuaur. Alatus fuscus , thorace fere quadrato , an- tice angustalo, rufo-cincio , angulis posticis subproductis ; elytris subovatis , parum conve- xis , striatis , interstitiis planissimis, reticu- latis, humeris denticulo armatis, punctis duo- bus impressis, margine dilutiori , antennis pedibusque luteis. 11 ressemble beaucoup au C. fuscus FaBr.; mais Ja couleur du dessus est moins foncée ; le corselet est entièrement bordé de rouge, il est un peu plus élargi postérieurement, moins échancré antérieurement , et les angles anté- rieurs sont plus arrondis; les élytres sont plus ovales , plus distimctement réticulés , avec une dent distincte à l'angle huméral, termi- nant le rebord de la base, et une bordure rouge assez étroite. Tout le reste comme dans le fuscus. 5S. Pæœcilus Karelinit Cuaun. _Alatus, supra cyaneus, cœterum niger, arti- culo secundo antennarum rufo; thorace sub- quadrato, postice coarctato, utrinque bistriato; elytris oblongo ovatis, striato punctatis, pun- ctis duobus postice impressis. Très-voisin du P. striatopunctatus Durr- scHmipT; dessus du corps d’un bleu foncé; 2° article des antennes rouge; corselet un peu plus alongé , moins échancré antérieurement , plus rétréci postérieurement ; écusson plus étroit, avec la pointe un peu arrondie. b9. Pæœcilus lævicollis Cuaun. Alatus, supra nigro cyaneus , subtus niger, thorace cordato, subrotundato, lœviusculo , postice utrinque striato; elytris subparallelis, profunde striato punctatis , punctis duobus postice Im pressis. | Il a l’habitus du puncticollis Des.; corselet plus alongé; moins arrondi sur les côtés, plus échancré à sa base; lisse; impression ba 824 longitudinale mediane plus profonde , élytres plus profondément striés et ponciués , rangée extérieure de points plus marquee. 60. Pæcilus cupreus Far. Des. Spec. II. p- 207. N°. 2. (Feronia.) G1. Pæœcilus erythropus STÉven. Des. Spec. IE p. 208 N° 2. var. C.; Farprrmaxx Co- leoptera Persico-armeniaca. [. p. 50 N° 42. 62. Bothriopterus lævicollis Cnaun. Niger, nitidus; thorace cordato , basi sub- lœvi, elytris quinque punctatis, striatis, Striis subtilissime punctatis, humeris prominulis, tibiis tarsisque nigro-picers. Il ressemble beaucoup au B. oblongopun- ctatus FaBr. ( Feronia Des. div. Platysma ); ïl en diffère par l'absence de reflet bronzé, par le corselet plus large antérieurement, ce qui le fait paraître plus cordiforme, par les ély- tres non rétrécis antérieurement ; par la ponctuation du corselet, qui n'est sensible qu’au fond des impressions latérales, enfin par la couleur brune très-foncée des jambes et des tarses. 63. Pterostichus subcordatus CuHaAub. Niger , nitidus; thorace breviori, postice angustato, utrinque bisulcato , elytris striato- punctatis , interstitirs elevatis, punctatisque tribus impressis, ano carinato. 829 Plus large que P. niger Fapr. (Feronia Des.); corselet plus court, plus arrondi antérieure- ment sur les côtés, rétréci postérieurement , impressions de la base plus profondes; elytres dilatés postérieurement ; fond des stries plus visiblement ponctué. 64. Pseudomaseus deplanatus Caun. Niger nitidissimus, thorace quadrato, po- stice subangustato, ad basin bistriato punctato, elytris disco deplanatis, striato-punctatis, interstitits planis, punctis tribus impressis, ano rugalo. Un peu plus grand que le P. nigrita Fasr. (Feronia Des. div. Omaseus) plus alongé, d'un noir très-brillant , corselet plus carré, plus rétréci postérieurement, et plus distinctement bistrié , angles postérieurs droits; élytres pa- rallèles, lisses, plans en dessus, striés et ponctués dans les stries, à intervalles très- plans , fortement sinués et arrondis séparé- ment à l'extrémité, trois points enfoncés sur la 5° strie, et une rangée interrompue sur la 8°, corselet et poitrine ponctués sur les côtés, bords latéraux de l'abdomen finement ru- gueux, tarses ciliés de brun. 64. Lyrothorax caspius MÉNÉTRIÉS. FacpEerMANN Colcopt. Pers. Arm. I. DD 0: ANA ASE ( Omaseus ). 826 65. Lissotarsus reticulatus Cuaün. \ Nigro piceus, subtus, dilutior; thorace quadrato, antice haud sinuato, angulis posti- ces rectis , basi punctata et in medio striata sinuataque, elytris elongatis, reticulatis, striato- punctatis, intervallis planiusculis, disco tri- punctato. : : Plus étroit et plus alongé que le L. de- pressus Des. (Feronia Dxs. div. Argutor), cor- selet carré , échancré antérieurement , sans sinuosité, angles postérieurs plus droits, base sinuée et plus fortement ponctuée sur les côtés , striée dans son milieu; élytres plus alongés , plus plans, réticulés, stries visible- ment ponctuées ; pattes plus foncées. | 66. Lyperus elongatus MEcGERLE. Dss. Spec. III. p. 288. N° 82. (Feronia div. Omaseus.) 67. Cephalotes cordicollis Cuaun. | Apterus, niger: thorace subrotundo, pro- ducto, angulis baseos rectis; basi apiceque punctatis; elytris ovalibus, convexis, substriato- _punctatis; antennarum basi rufa. Voisin du ©. læœvigatus Der, mais plus grand, plus large; impression transversale sur le front moins profonde, chaperon marqué de 4 fossettes latérales , corselet un peu plus plan, plus alongé, plus arrondi sur les côtés, plus prolongé à la base, avec les angles pos- térieurs plus saillans ; impresion longitudi- 827 nale plus marquée; ligne transversale du pro- longement très-peu enfoncée; base plus forte- ment ponctuée, bord antérieur finement ridé, élytres un peu plus larges, plus amples, et un peu plus distinctement striés. 68. Zabrus piger. Des. Spec, LIL p. 453. No 1. M." le Comte de Mannerheim me l'a commu- niqué sous le nom de Z. vicinus. 69. Leirus parallelus Cuaup. Oblongus , obscure nigro-piceus , antennis, ore, pedibusque rufis, thorace lateribus rotun- dato , ad basin sinuato, ad angulos posticos subcarinato, utrinque bistriato, antice postice- que in medio vix punctato; angulis baseos _Subacutis, elytris parallelis, striato-punctatis. Il ressemble au L.melanogastricus Escuscaozrz (Amara Des.) ; corselet plus arrondi sur les côtés, plus sinué près de la base, angles pos- térieurs plus aigus; impression externe de la base plus rapprochée du bord dont une ca- rène la sépare, élytres plus parallèles, nulle- ment élargis postérieurement , plus fortement striés:; bord inférieur de la couleur du dessus. 710. Amara persica Cuaun. Oblongo-ovata, ænea , thorace antice angu- stato, foveola basali vix punctata ; angulis anticis valde productis, elÿtris subacuminatis siriatis, interstitiis planiusculis , antennarum basi, pedibusque dilutioribus 825 Fort voisine de l’A. trivialis; yeux plus plats; corselet plus échancré antérieurement, moins élargi dérrière; angles antérieurs plus avancés presque aigus, intervalles des stries planes. 71. Celia abbreviata Cain Ovata, supra piceo-ænea, thorace brevi, po- stice latiori, lateribus rotundato, angulis po- sticis subrectés, utrinque bi foveolato, basi lœvi; elytris subconvexis, Striatis, Striis subpuncta- tis, antennis pedibusque pallidis. | Plus petite et plus courte que la bifrons GyLL.; plus convexe, yeux plus saillans, cor- selet , moins rétréci antérieurement, plus arrondi sur les côtés , angles postérieurs moins aigus, base lisse, impression postérieure externe plus petite; élytres moims amincis à l'extrémité , finement striés, et légèrement ponctués dans les stries. 72. Acinopus eurycephalus Cuaun. Niger niltidus, capite maximo, thorace ma- jori quadrato, lateribus prope modum minime rotundatis, angulis baseos rectis, summo apice rotundatis , foveola basali, obsoleta ; elytris postice attenuatis, striatis, interstitiis ad a pi- cem COnvexioribUs , puncio postico impresso ; antennis, palpisque brunneis, pedibus piceis. | Plus large et plus convexe que le Mega- cophalus OLrv.; tête plus grande; mandibules 929 plus fortes et striées; corselet plus carré, un peu plus convexe, beaucoup moins arrondi sur les côtés, qui tombent perpendiculairement sur la base; sommet des angles postérieurs légèrement arrondi, angles antérieurs plus saillans; fossettes de la base beaucoup moins marquées ; élytres plus convexes, moins alon- gés carrément à la base, sinués à l'extré- mité, s’amincissant postérieurement, intervalles des stries planes à la base, et convexes à l'extrémité; tout le reste comme dans le Me- gacephalus. | 13. Acinopus lævigatus MÉNÉTRIÉS. Fauna Entom. transcauc. p+ pag 7 N°70. 74. Acinopus bucephalus. Des. Spec. IV. p. 36. N° 3. 75. Acinopus emarginatus CHauD. Un peu plus petit que le Bucephalus. Téte moins grande; échancrure du chaperon moins profonde , et plus en forme d'angle rentrant. Gorselet plus fortement échancré , angles an- térieurs plus saillans; côtés moins arrondis, angles postérieurs plus marqués et moins arrondis, élytres un peu plus étroits et plus parallèles. | 16. Acinopus pseudo-æneus STÉVEN. Der. Spec ul p: 157 N25: 77. Acinopus signatus ILLicer. Des. Spec. IV. p. 138: N° 4. 78. 79: 80. 830 Acinopus binotatus Far. Des. Spec. IV. p. 140. N° 6. Ophonus subcordatus. Des. Spec. IV. p. 215. N° 292. (Harpalus.} Ophonus atrocyaneus Cnaun. Subtus nigro piceus, antennis, palpis, tibirs tarsisque rufis , supra obscure cyaneus pun- ctatissimus , occipite lœvi, thorace quadrato, postice subangustato, lateribus subrotundato , angulis baseos fere rectis, apice subrotundatis, 61. elytris longioribus. Voisin de l’O. cribricollis Des. dont il dif- fère par quelques caractères essentiels; plus étroit; corselet plus plan, moins arrondi sur les côtés; angles postérieurs moins arrondis, élytres plus alongés. Ha rpalus cribripennis Cuaup. Oblongus, supra nigro piceus, subtus brun- neus, pedibus,antennisque pallidis ; thorace sub- quadrato , postice vix lateribus sinuato; basi punctulato, obsolete utrinque fossulato, angu- lis posticis subrectis, apice subrotundatis ; elytris pubescentibus ; punctulatis, striatis, _apice vix sinuatis. 11 ressemble beaucoup au H. griseus dont il ne diffère que par la couleur plus claire du dessous du corps et surtout des pattes ; par la forme plus étroite du corselet; dont 891 les côtés sont moins arrondis, nullement sinués ; les bords d’un brun rougeâtre, et les angles postérieurs plus arrondis au som- met ; élytres un peu plus parallèles, et moins sinués à l'extrémité; à l’extrémité postérieure de l'impression longitudinale du corselet on observe un point enfoncé bien distinct. 82. Harpalus brachypus STÉVEN. Des. Spec. IV. p. 781, N° 154. CO CR QUELQUES GENRES NOUVEAUX DE LA FAMILLE | nn : CARABIQUES, —0e——— 1. OPHRYODACTYLUs. (ogevs, bord rélevé, duxruios, doigt.) Menton assez avancé, peu concave, lié à la tête par une suture droite élevée, trilobé; lobes séparés antérieurement par une échancrure assez profonde dont le fond est arrondi, et à la base, par une impression longitudinale bien marquée, assez large, qui se prolonge le long du bord intérieur des lobes latéraux, jusqu’à l'extrémité; ceux-ci triangulaires , divergens, un peu arrondis exté- rieurement, surtout près de l'angle postérieur, et terminés en pointe; le lobe intermédiaire convexe à sa base, étroit, sillonné en long et échancré à l'extrémité , formant ainsi une dent bifide, beau- coup plus courte que les lobes latéraux. 8939 _ Languette assez ‘avancée , trilobée, lobe inter- médiaire peu convexe, échancré à l'extrémité , les latéraux plus avancés, terminés presque en pointe, paraglosses assez alongés; palpes labiaux au pre- mier article globuleux; le 2% droit, assez long ; le 3° manque dans l'individu que je possède. Mandibules avancées, assez parallèles , un peu crochues à l’extrémité, aiguës, assez fortes, tran- chantes à leur côté interne: fossette des antennes, grande, très-alongée, peu profonde. Mächoires courbées à l'extrémité , assez fortes, cillées intérieurement, palpes intérieurs biarticu- lés, articles longs et minces; les palpes extérieurs manquent dans lindividu que je décris. Labre en rectangle transversal, beaucoup moins long que large, plan , avec quelques points séti- fères au bord antérieur qui est coupé carrément. Antennes minces; premier article aminci à la base, grossissant vers l'extrémité, peu alongé; le 9 fort court, obconique ; le 3° beaucoup plus long que le 1”; assez mince , un peu courbé, renflé à l’extrémité; le 4° plus court que le 3°, presque cylindrique; les suivans manquent. / attes minces et alongées; cuisses presque pa- rallèles , un peu aplaties, jambes droites; les antérieures fortement échancrées: 1” article des tarses antérieurs assez alongé, obconique, non échancré à l'extrémité; le 2° beaucoup plus court que le 1°, en carré dont les angles de la base 834 sont arrondis; le 3° un peu plus court que le 94, tous deux non échancrés: 4° fortement échan- cré, bifide; le 5° très-alongé. Tous fortement sil- lonnés sur les côtés , ce qui fait paraître ceux-ci relevés en bourrelet. Crochets des tarses simples. Tête oblongue, alongée; corselet presque cordi- forme , tronqué postérieurement ; élÿtres en ovale itrès-alongé; terminés en pointe arrondie. La place de ce genre est près des Discolus Das. O. subviolaceus CHEVROLAT. Tête lisse, un peu rétrécie immédiatement der- rière les yeux, mais nullement près du corselet , avec un point sétifère le long du bord intérieur des yeux, et une impression profonde alongée, de chaque côté de l'avant front; yeux grisâtres ; assez saillans. Corselet un peu plus large que la tête avec les yeux, presque aussi long que large, un peu échancré en arc de cercle au bord anté- rieur, Coupé carrément à la base , un peu rétrécr postérieurement , largement relevé sur les bords, surtout en arrière finement ridé transversalement, avec les trois impressions du dessus bien mar- quées, et une ligne enfoncée de chaque côté qui part de la base, et se prolonge fort avant, paral- lèlement au bord latéral; angles antérieurs assez avancés , bien arrondis au somimet; côtés formant presque un angle arrondi un peu avant le milieu, légèrement sinués et tombant carrément sur la ’ 899 base , dont l'angle est droit, mais très-légèrement arrondi à l'extrême pointe; écusson moyen , trian- gulaire. Élytres du double plus larges que le cor- selet à leur base, légèrement arrondis sur les côtés, très-alongés , sinués et séparés à l’extré- mité, où elles se prolongent en pointe très-arron- die; peu convexes, lisses avec 9 stries et le com- mencement d’un dixième; intervalles peu relevés ; 3 points sur le 5°, et le long du bord extérieur une rangée qui devient très-serrée vers l’extré- mité; entièrement d'un brun noirâtre , quelques individus présentent sans doute, à en juger d’après le nom, un reflet bleuâtre.— Du Brésil. 2, PARANOMUS. _ (æuça, auprès, en de hors, vouôs, règle.) Menton peu concave, assez court, coupé carré- ment à la base, et lié à la tête par une suture en bourrelet, trilobé, lobes séparés antérieurement par une échancrure profonde, mais peu alongée, dont le fond est arrondi, et près de la base par un sillon assez marqué qui longe le bord interne des lobes latéraux et y forme à l'extrémité une petite dent aiguë qui les termine; ceux-ci diver- gens , s'élargissant fortement en se rapprochant de la base, trés-arrondis extérieurement; lobe intermédiaire beaucoup moins avancé que les autres, tronqué à l'extrémité et un peu échancré, 836 convexe à sa base, sillonné antérieurement, ce qui lui donne l’apparence d’une dent bifide étroite. Languette avancée , trilobée , lobe intermédiaire convexe, arrondi à l'extrémité, dépassant les laté- raux qui sont cachés par les physemaglosses, pal- pes labiaux de 3 articles appuyés sur des physé- maglosses peu alongés; 1°” article très-court ; Dh. très-alongé , légèrement courbé , portant 2 poils au côté interne; le 3° en fuseau alongé arrondi, au sommet. | Mächoires minces, assez droites, coudées à l'ex- trémité, terminées par un crochet corné , ciliées interieurement; palpes intérieurs biarticules ; 24 article fusiforme, très-courbé; palpes extérieurs de quatre articles; 1° très-court caché par les’ mandibules; 2 plus gros que les suivans, assez alongé et un peu courbé,; 3° plus court que le 9 en cône tronqué alongé; 4° égal au 3° pareil au palpe labial. Mandibules cornées, avancées, médiocrement ar- quées , croisées à l'extrémité, un peu déprimées intérieurement ; fossette antennale très-prolongée en avant. ue Labre en triangle transversal, moins long que large, coupé carrément, cilié antérieurement, très- peu convexe. Epistome itrapézoide , légèrement découpé anté- rieurement, distinctement, séparé de l’avant-front. Antennes fiformes, un peu plus longues que la tête et le corselet réunis; 1° article gros, et gros- 897 sissant un peu vers l'extrémité, cylindrique; 3 un peu plus long que la moitié du suivant en cône tronqué alongé; 3° un peu arqué en dessus un peu renflé à l'extrémité; assez mince, un peu plus long que le 1”; 4° un peu plus court que le précédent , légèrement conique; 5°—10° en rectangle alongé, aux angles effacés; 11° ovalaire, terminé en pointe , les 8 dernicrs articles velus; les 7 derniers un peu aplatis. Pattes moyennes; cuisses minces . un peu ren flées au milieu, jambes droites avec une très-forte échancrure aux antérieures ; minces , légèrement conique , ciliées; tarses antérieurs assez courts, 1° article sensiblement plus long que les sui- vans, un peu conique , gros dès la base, et tron- qué carrément à l’extrémité; 2 et 3° en carré dont les angles de la base sont effacés, échancrés à l'extrémité; ce dernier un peu plus court que le 2°: 4° très-fortement bilobé; article onguicu- laire plus long que le 1”, dilaté à l'extrémité; les autres semblables, mais dans une proportion plus alongée , crochets des tarses simples. _ Tête alongée , yeux assez grands, mais très-peu saillans; corselet peu convexe, un peu rétréci postérieurement; écusson en triangle alongé, ar- rondi sur les côtés et à l'extrémité; élytres pres- que plans, ovalaires, rebordés sur les côtés et antérieurement. Ce genre doit être placé à côté du précédent. N° IV. 1842. … 54 890 Paranomus L’herminieri CnEvROLAT. Tête rétrécie aux deux bouts, un peu convexe, hsse; quelques stries ondulées près des yeux, et 2 points sélifères de chaque côté; sur l'arrière front, une ligne médiane longitudinale imprimée assez courte; sur l'avant front deux impressions latéra- les bien marquées, rugueuses. Corselet plus large que la iête , aussi long que large , peu convexe , un peu cordiforme, fortement relevé sur les bords surtout pres de la base: bords antérieur et pos- térieur coupés carrément, angles antérieurs lége- rement avancés, très-arrondis et un, peu relevés; côtés assez arrondis, tombant carrément sur la base et y formant un angle droit sur le dessus deux impressions transversales , dont lantérieure en demi-cercle. bien marquée , assez distante du bord; la postérienre parallèle au bord postérieur dont elle est assez rapprochée; une impression longitudinale assez distincte suriout antérieure- ment, laquelle n’atteint que les impressions trans- versales; de chaque côté de la base près des an- gles une fossette arrondie qui fait paraître le bord encore plus relevé en cet endroit. Élytres plus larges que le corselet, un peu dilatés après le milieu , arrondis à l'angle huméral, lésèrement sinués à l'extrémité, peu alongés, siriés; neuf stries avec le rudiment d’une dixième à la base, se joig- nant par paires à l'extrémité , lisses: intervalles un peu relevés; trois points enfoncés près de la 839 3° strie, et une rangée extérieure de points gros et serrés vers l'extrémité. Entièrement d'un brun noirâtre, un peu rougeûtre aux palpes , antennes et pattes. —De la Guadeloupe. 9. CoELoPRosoPus. (æoslcs, creux, noocœnov, front.) Menton court , peu concave , lié à la tête par _ure suture élevée, lobes un peu divergens, très- arrondis sur les côtés, terminés antérieurement per un angle un peu aigu ; l'échancrure coupée carrément au fond , un peu arrondie dans les angles, assez profonde, à la base deux impressions longitudinales peu marquées. Paraglosses très-courts, premier article du palpe labial très-court; 2° long, mince un peu courbé; 3° plus court, mince, cylindrique, tronqué car- rément. Mächoires cornées , assez alongées, un peu ar- quées à l'extrémité, ciliées en dedans. Palpe intérieur biarticulé; 2° article pointu , un peu arqué. Palpe extérieur de quatre articles; 1“ latent: 2° assez long, gros, peu courbé, amimci à la base; 5° plus court, mince obconique, 4° plus loug que le 3, cylindrique, assez mince, tronqué. Mandibules fortes, avancées, très-arquées, aiguës, croisées, planes et lisses en dedans , et en dessus: fossette antennale longue et large. 54* 8-10 Labre moins long que large, très-arrondi aux angles antérieurs , fortement échancré antérieu- rement. Antennes assez longues, minces; 1° article un peu plus gros que tous les autres, un peu arqué : grossissant légèrement vers l'extrémité; les 5 sui- vans obconiques, plus courts que le 1°; le 3° un peu plus long que le 4°; et celui-ci un peu plus d . ne que le 2°; le 5° plus long que le 3° et ainsi que . \ ; b : les suivans en rectangle assez étroit, aplatus, pu- bescens ; le 11° en ovale très-alongé, terminé en pointe, également pubescent. | Pattes assez minces, un peu alongées; cuisses amincies vers les deux bouts: jambes droites ; an- térieures échancrées; tarses alongés , aux articles obconiques , diminuant de longueur vers l'extré mité, crochets des tarses simples. Tête déprimée entre les yeux ; yeux placés comme sur une saillie latérale de la tête; presque globuleux; corselet un peu rétréci postérieure- ment, à angles postérieurs saillans. Élytres con- vexes, brusquement dilates dans leur moitié postérieure, tronqués obliquement, avec une dent à chaque extrémité de la troncature. Voisin des Catascopus KrrBy. \ Cæloprosopus 4-maculatus. M. L. Synon : Catascopus id. Annulosa Javanica. 4. LoBoDonNTUs {Ao8os lobe, odove, dent.) Menton plan, moins long que large, lié à la tête par une suture finement imprimée, formant avec les côtés un angle aigu très-arrondi au som- met, très-rétréci antérieurement, un peu arrondi sur les côtés, trilobé, lobes latéraux séparés de l'intermédiaire par une large fossette qui s’obli- ière antérieurement dans son prolongement sur le côté interne des lobes latéraux, qui divergent fort peu vers l'extrémité, et s’y terminent en pointe; l'intermédiaire, séparé antérieurement des latéraux par une échancrure très-étroite et arron- die à sa base se prolonge en avant en forme de dent très-grande, fort large, un peu réfléchie en dedans , et arrondie vers l'extrémité, n’atteignant pas le niveau des lobes latéraux. _ Languette trilobée, à lobe intermédiaire moins avancé que les latéraux, convexe, tronqué carré- ment à l'extrémité; ceux-ci plans , un peu dilatés, terminés en pointe obtuse; palpe labial de trois articles, base des physémaglosses cachée par le - lobe intermédiaire du menton; 1° article très- petit ; 94 assez alongé , un peu courbé; 3° beau- coup moins long que le 94, assez gros , cylindri- que, tronqué à l'extrémité. Mächoires ciliées intérieurement , assez fortes ; palpe intérieur biarticulé;, palpe extérieur peu 842 saillant ;: 1” article très-court; 2 assez alongé , gros et un peu courbé; 3° obconique, assez court; 4° un peu plus long que le 3°, cylindrique, un peu aminci vers le bout, et tronqué à l'extrémité. Mandibules, cornées , fortes , peu aiguës, très- arquées, un peu convexes , fossette latérale large et prolongée. Labre un peu moins long que large, plus étroit antérieurement, plan, aux angles antérieurs ar- rondis au sommet , avec une très-légère incision au milieu du bord antérieur. Antennes fihformes , courtes, aux sept derniers articles pubescens; 1° article gros, presque cylin- drique; DA plus court que tous les autres , mais beaucoup plus long que la moitié du suivant; 3° égal au 1°”, un peu plus long que le 4°, obconi- que comme eux; tous trois très-peu amincis à la base; les autres égaux entre eux et au 4°, en rectanglé assez court, arrondi aux angles, un peu aplatis; le 11° un peu plus long, terminé en pointe arrondie. Pattes grèles, médiocres; jambes antérieures bien échancrées; articles des tarses cylindriques, peu amincis à la base, diminuant progressivement de longueur; L article très-long: crochets simples. Tête carrée ; yeux trè es-2Tros; corselet transversal; élytres plans, courts, tronqués. Ce genre voisin des Thyreopterus Desean , en diffère cependant par quelques caractères essentiels. 843 Lobodontus trisignatus Cnauporr. Tête presque plane , rétrécie ‘postérieurement , finement pointillée avec deux impressions longi- tudinales larges et rugueuses entre les yeux ; ceux-ci très-saillans , d’un blanc gris, lèvre supé- rieure , base des mandibules , palpes et les 3 pre- miers articles des antennes d'un rouge ferrugi- neux; le reste de la tête d’un brun noirâtre. Cor- selet de la longueur de la tête , plus large qu'elle dans son milieu , assez court, échancré antérieu- rement en arc de cercle; aux angles antérieurs très-arrondis ; très-arrondi sur les côtés, très- brièvement sinué près des angles postérieurs qui sont très-obtus , mais indiqués par la petite dent que forme cette simnuosité; un peu rétréci posté- rieurement , coupé carrément à la base largement déprimé et relevé surtout postérieurement sur les côtés; finement pointillé au milieu ; un peu rugueux sur les bords, avec trois lignes enfoncées bieu marquées; dont deux transversales et une longitudinale; de la couleur de la tête, écusson _ triangulaire; élytres bruns, beaucoup plus larges que le corselet, en carré très-peu alongé, peu arrondis sur les côtés : tronqués très-oblique- went à l'extrémité et nullement sinués, à angles arrondis ; très-plans, striés et ponctués, avec une tache humérale un peu dilatée inférieurement en dedans, et une tache commune placée sur la suture aux deux tiers &es élytres , échancrée an- 844 iérieurement en arc de cercle, moins longue que large; et atteignant la 4° strie, d’un jaune ,orangé. Dessous du corps d’un brun noirâtre, pattes d’un rouge ferrugineux. Cette jolie espèce a été rapportée du Cap de Bonne Espérance par M. Drege. | 5. MysrroPrERrus. (uustroo . cuillière, TTELov , aile.) Menton transversal, fortement échancré anté- rieurement; lié à la tête par une suture peu élevée, et légèrement arquée; trilobé; lobes latéraux un peu divergens, plans, rugueux, arrondis sur les côtés extérieurs et terminés par une dent trian- gulaire concave , séparés du lobe intermédiaire par une impression profonde; celui-ci convexe, terminé antérieurement par une forte dent trian- gulaire, beaucoup moins avancée que les lobes latéraux, lisse, un peu arrondie au sommet, et plus longue que large. Physemaglosses ovalaires , assez gros; palpes la- biaux de trois articles; 1° très-court , conique ; pe long , un peu arqué et cilié en dedans; 3° un peu plus court, ovalaire, tronqué, et légère- ment aplati. Mandibules fortes, arquées, peu aiguës, déprimées et striées en dessus, avec une carène latérale ; 4 fossette antennale fort grande. 845 Palpes maxillaires extérieurs assez saillans; 1° article très-court; 2° alongé, arqué, un peu aplati; 3° conique , assez mince , plus court que le 2%: 4° semblable au dernier des.labiaux. | Labre plan; un peu moins long que large, cilié et ponctué; bilobé antérieurement; lobes arrondis et fortement ciliés. Antennes fortes, un peu moins longues que la tête et le corselet réunis; 1°* article court, assez gros, cylindrique ; 2% conique et le plus court de tous; 3° un peu plus long que le 1: et que le 4°; et conique ainsique ce dernier ; les suivans en rectangle dont les angles de la base sont ar- rondis , un peu plus long que large; aplatis et ciliés, ainsique le 11”° qui est arrondi à l’extrémité. Pattes fortes, alongées; cuisses en ovale alongé, resserrées vers l'extrémité, à tibias antérieures plus larges vers le bout; très-échancrées intérieure- ment, à épines fort longues, crénelées extérieure- ment vers l’extrémité; les autres, moins élargies ; ciliées; tarses ciliés, à articles triangulaires, un peu aplatis, échancrés én arc de cercle à l'extrémité , diminuant de longueur du 1°” au 4°; plus courts aux tarses antérieurs qu'aux intermédiaires , et à ceux-ci qu'aux postérieurs. Tête en carré plus longue que large, nullement rétrécie postérieurement ; chaperon séparé par une impression bien marquée, mais peu profonde; yeux petits, peu saillans. 846: Corselet moins long que large, un peu plus 5 ch étroit derrière, échancré devant et à la base; an- gles postérieurs très-arrondis ; Élytres soudés , à peine plus larges que le corselet, un peu plus longs que larges, meédio- crement convexes: légérement sinués à l’extré- mité; à angles huméraux très-arrondis; ovalaires ; striés, à stries peu profondes. Fortement ponctué tant en dessus qu'en des- sous, ainsi que sur les pattes. | Ce genre est formé sur le Ditomus cœruleus Duponr. (Expédit. de Morée; Coléoptères p. 116. Te 109.) réuni par M. Solier au D. cyaneus Ozrv: ( Latreillei Sorxer ) sous le nom de Pachycarus (Voyez. Annales de la Soc. Ent. de France 1834. p. 636.) Mais le genre Pachycarus n'offre point de dent au milieu de l’échancrure du menton; tandisque le D. cœruleus en est muni, Ce que n'avaient remarqué ni M Solier, n1 même M. Brullé , comme le prouve ce qu'il en dit dans ça critique du travail de M Socrr sur les Ditomi- tes. (Voyez Annales id. 1835. p. 628.) 6. CurLoromus. (xschn. lèvre; 1éuc, Je coupe.) Menton fortement échancré, un peu sinué au fond de l'échancrure, mais sans dent sensible; lié 847 à la tête par une suture peu élevée; lobes laté- raux terminés en angle aigu, peu divergens, très- arrondis sur les côtés extérieurs. Languette étroite, très-avancée, un peu arrondie et ciliée antérieurement. Physemaglosses cachés; 1” article des palpes labiaux très-court: 2° long, et cilié intérieure- ment; 3° ovalaire un peu aplati, tronqué , plus court que, le 9°. Mandibules fortes, assez avancées, arquées à l'ex- trémité, aiguës, striées et carénées en dessus; fos- sette antennale grande, peu profonde. Palpes maxillaires extérieurs assez saillans; 1° article très-court; 2? un peu arqué fort long, peu renflé; 3° obconique, un peu plus court que le 2°; 4° semblable au dernier des labiaux, 2 s- égal au Labre moins long ,que large, bilobé, plan, ponctué; lobes arrondis, ciliés antérieurement, _ Antennes de la longueur de la tête et du cor- selet réunis; 1” article gros, cylindrique, et assez alongé; 2° plus court, obconique; le 3° égal au [”, plus long que le 4°; tous deux obconiques; les suivans en rectangles courts, aplatis à angles de l'extrémité arrondis au sommet: le 11° un peu plus long, arrondi à l'extrémité; 4°—11 ciliés. Pattes médiocres , assez alongées ; cuisses peu renflées au milieu, dentelées en dessous, tibias triangulaires, alongées; les antérieures fortement échancrées en dedans, épineuses en dehors vers 545 Pextrémité; les postérieures fortement ciliées; tarses ciliés , à articles triangulaires, s’alongeant aux paires postérieures, un peu échancrés à l'extrémité. Tête carrée plus longue que large; yeux assez saillans , hémisphériques; chaperon échancré en angle. Corselet cordiforme, avec un prolongement à la base. Écusson triangulaire. Élytres soudés , finement et étroitement rebordés antérieure- ment, parallèles , assez convexes, à angle huméral droit, mais trés-arrondi, fortement striés. Tout le COrpS, y compris les pattes, fortement ponctué. Ce genre ne se compose que d’une seule espèce, le. Ditomus chalybœus VFarDERMANN. «Coleoptera Persico armeniaca.» I. p. 13. N° 10. PE TL he + 71. BRACHYCOELUS. (Beuyic, court, æotÀ0, creux. ) Menton transversal, peu échancré, très-peu con- cave, lié à la tête par une suture imprimée; tri- lobé; lobes extérieurs un peu divergens , arrondis extérieurement, terminés en pointe arrondie, lisses, séparés du lobe intermédiaire par deux impres- sions bien marquées; celui-ci un peu convexe, terminé par une large dent , moins avancée que les lobes latéraux, aussi large à la base que le lobe même, et ironqué carrément à l'extrémité. Languette avancée, distincte et arrondie à l'ex- 841) trémité , pilifère. Physémaglosses cachés sons le menton, palpes labiaux de 3 articles, le 1° court; obconique ; 26 peu alongé , eñ cône, 3° plus long que le précédent; ovalaire, reniflé au milieu et ironqué. ; * Mandibules nullement avancées, presque cou- vertes par le labre, fort peu arquées, aiguës et lisses. Mazxilles recourbées à la pointe, ciliées intérieu- rement; palpes intérieurs biarticulés; extérieurs de 4 articles, peu saillans, 1° article le plus court de tous, obconique, 2 légèrement courbé, médio- crement alongé, 3° conique plus court que le précédent; 4° égal au 9%, de la forme du 3° des labiaux. Labre plan , transversal, tronqué carrément; avec quelques cils le long du bord antérieur. Antennes filiformes, un peu plus longues que la tête et le corselet réunis; 1° article gros, médio- crement alongé, cylindrique, grossissant vers l'extrémité; les 3 suivans coniques , glabres ; 2° un peu plus long que la moitié du suivant; 3° égal au 1°, 4 un peu plus court que le 3°; les suivans pubescents; 5 /au 10° én cône aplati égaux au 4; le 11° ovalaire aplati, terminé en pointe arrondie , un peu plus long que les précédens. | Pattes moyennes; cuisses ovalaires, jambes en triangle alongé , les antérieures échancrées en de- dans, les postérieures rarement ciliées ; les 4 pre- miers articles des 4 tarses antérieurs dilatés, aux 890 intermédiaires un peu moins qu'aux antérieurs, doublés en dessous d’une brosse serrée, comme dans les Chlænius ; ‘1 article triangulaire; les 3 suivans diminuant insensiblement de grandeur, en carré arrondi surtout aux angles de la base, fort peu échancrés à l'extrémité; 4° article des tarses intermédiaires sensiblement plus étroit que les précédens , subcordiforme; tarses postérieurs à articles alongés, triangulaires, article termimal de tous les tarses assez alongé; crochets simples: Tête rétrécie antérieurement; épistome , échan- cré en arc de cercle; yeux grands, mais fort peu saïllans. Corselet transversal , un peu rétréc: et cilié antérieurement , rebordé en dessous sur les côtés. Élytres fort amples, peu convexes, à rebord couvert par le corselet. Dessous du corps lisse. Brachycælus Duponti Cuavpore. # Tête lisse, peu convexe, plus large derrière les yeux, ayec une impression à peine sensible de chaque côté entre ceux-e1; corselet beaucoup moins long que large, rétréci antérieurement, à angles antérieurs assez aigus, appliqués contre les côtés de la tête, un peu avancés; fort peu échan- cré antérieurement, arrondi sur les milieu des côtés, un peu sinué près de la base, beaucoup plus large que la tête, un peu déprimé et relevé sur les côtés, surtout près des angles postérieurs: ceux-ci coupés carrément, base bisinuée; une ligne 89! longitudinale imprimée en dessus, touchant au bord antérieur , mais non à la base, et deux im- pressions transversales, à peine marquées ; le long de la base , une fossette longitudinale assez pro- fonde de chaque côté. Écusson court, hémisphé- rique. Élytres beaucoup plus larges que le corse- let, contre lequel leur rebord antérieur est appli- qué; beaucoup plus longs que la tête et le cor- selet réunis, peu conyvexes, à angle huméral bien inarqué, mais arrondi ; arrondis sur les côtés, nullemeut sinués à l'extrémité, stries, à l’excep- ton de la 1" qui est entière, oblitérés à l'extré- mité et sur les côtés , finement ponctués, la 2° et la 3° réunis près de la base ; point de rudiment de strie près de l’écusson; une rangée de gros points enfoncés le long du bord extérieur. Dessus du corps d’un vert foncé, avec des tein- tes brunes à l'extrémité des élytres: dessous, pal- pes et les 7 derniers articles des antennes bruns: les 4 autres, le bord antérieur du labre, les tro- chanters et les pose d’un rouge ferrugineux. Du Detroit de Magellan. Se rapprochant tin peu par la forme des Cratocer us Der. 8. LoxoMERUS. (AoëËog, oblique, HtéQOS article.) Menton transversal, fortement eéchancré antérieu- ‘ement, lié à la tête par une suture imprimée et 892 un peu sinuée, lisse, peu concave, lobes latéraux très-divergens , peu arrondis sur les côtés exté- rieurs , terminés par une petite dent, lobe inter- médiaire séparé des latéraux , par une impression longitudinale , un peu ridée peu convexe, pro-. longé dans l’échancrure en forme de dent large, arrondie , moins avancée que les lobes latéraux , munie antérieurement d'un rebord et portant à sa base deux points pilifères. Languette membranacée, très-peu avancée et ciliée antérieurement; Paraglosses presque cachés par la dent du menton. Palpes labiaux de trois articles; 1° article court, conique; 94 assez long, aussi en cône , un peu sinué , et muni de deux soies au côté interne, tronqué obliquement à l’extrémité;, 3° un peu plus long que le précé- dent, en forme de massue, peu renflée et un peu aplatie, tronqué obliquement à l'extrémité. Mächoires ciliées intérieurement. Palpe interne biarticulé : palpes extérieurs assez saillans ; 1° article court , presque caché; 9 assez alongé , lé- gèrement arqué et aplati; presque d'égale épais- seur dans toute sa longueur; 3° et 4 égaux et semblables aux 2° et 3° des labiaux. Mandibules remarquables par leur singulière forme, larges, arquées , aiguës et lisses, planes et minces à l'extrémité , à rebord inférieur de la fossette antennale fort avancé et tranchant dans toute la longueur des mandibules, tandisque le 853 supérieur est caché par la lèvre supérieure, et s’obhtère près de la base. Lèvre supérieure courte, lisse, un peu inégale dans son milieu près du bord antérieur ; tronquée carrément, et munie de quatre points pilifères au bord antérieur : angles antérieurs arrondis au sommet. : Antennes de la longueur de la tête et du cor- selet réunis; 1°” article fort gros, ovalaire, court; 2° conique, beaucoup plus court que le premier; 3° et 4° égaux au 1° et entre eux, conique, assez minces; h°—10° presque aussi long que les deux précédens; le 11° manque dans l'individu que je possède; les 4 premiers lisses, les suivans pu- bescens. . Pattes assez alongées, cuisses ovalaires , peu ren- flées au milieu ; jambes minces et ciliées , les an- térieures échancrées obliquement, tarses des deux premières paires un peu dilatés ; aux antérieures plus sensiblement qu'aux intermédiaires: 1° arti- cle triangulaire , de médiocre longueur, les deux suivans plus courts, subcordi-formes, peu arron- dis sur les côtés, tronqués presque carrément, le 4° prolongé en dessous et coupé obliquement, de manière que le côté le plus long est en dedans; bifide en dessus; tous les quatre munis, en des- sous, de poils serrés comme dans les Féroniéns; tarses postérieurs à articles triangulaires , assez alongés , ciliés en dessous , le 4° semblable à celui des pattes antérieures , mais plus étroit; article N° IV. 1842. 55 onguiculaire de tous les tarses assez alongé, ter- miné en dessous par une pointe assez alongée ; brochets des tarses simples. | Tête carrée:—Chaperon non échancré; yeux arrondis , fort peu saillans; — Corselet cordiforme : À Élytres amples, plus longs, que la tête et le. corselet réunis, convexes et arrondis simultané- ment à l'extrémité. | Cet insecte a. le facies d’une MNebria, mais ses caractères génériques le placent près des premiers genres d'Harpaliens qui tous sont anomaliens. Loxomerus nebrioides. Tête non rétrécie postérieurement, médiocrement convexe lisse, avec deux impressions arrondies, larges, peu profondes, et ridées transversalement entre les yeux , et une ligne longitudinale peu marquée sur le front; yeux jaunâtres ; corselet plus large que la tête; un peu moins long que large, rétréci postérieurement, arrondi sur le mi- lieu des côtés, un peu sinué près de la base, qui est coupée à angle droit; échancré antérieure- ment ; angles antérieurs avancés et presque aigus, les postérieurs légèrement prolongés en arrière; en dessus peu convexe, finement rebordé sur les côtés, relevé près des angles de la base, avec une fossette arrondie près de ces angles , et une ligne longitudinale médiane qui s'arrête aux deux im- pressions transversales qui sont à peine sensibles, A 85 Elytres ovalaires , presque du double plus larges que le corselet, alongés, à angle huméral très- arrondi, appliqués à la base du corselet; sur. chacune 9 stries, sans rudiment d’une dixième à la base; intervalles un peu relevés surtout près de la suture avec des vestiges de crénelures sur les côtés; sur la 9° strie près du bord une série con- tinue de gros points enfoncés. Segmens de l'ab- domen un peu rugueux sur les bords, avec deux points enfoncés sur chacun. Tout l'insecte d’un brun foncé , avec une teinte rougeûtre près de l'extrémité extérieure de chaque élytre , et au milieu des cuisses des’ deux premières paires de pattes. Rebord inférieur des élyires de la même teinte. Des Iles Salomon. 9. MEGaALosTYLUus. _(uéyac, grand, orvÂcc, base des antennes.) Menton amoins long que large, lié à la tête par une suture en bourrelet, un peu arquée dans son milieu, et déprimée sur les côtés, échancré anté- rieurement et trilobe: lobes latéraux divergens , en versant assez incliné, terminés par une dent, assez arrondis sur les côtés postérieurement ; lobe intermédiaire séparé des latéraux à la base, par une impression longitudinale profonde; prolongé dans l’échancrure en dent obtuse , un peu arron- ie 856 die, qui ne s’avance pas au niveau des lobes laté- raux, assez convexe, dent presque plane. Langructte avancée, tronquée carrément et ciliée à l'extremite; ptraglosses alongés , presque cyhn- driques; palpes labiaux de trois articles ; 1° arti- cle très-court, un peu couique: 2° très-long, un peu renflé vers le bout, portant 2 poils au côté interne ; 3° en ovale alongé, assez mince, tronqué à l'extrémité, un peu plus court que le précédent. Mächoires droites, arquées à l'extrémité et ciliées intérieurement. Palpes extérieurs assez saillans ; er Are cn 2 - : à 2 1° article plus gros que les autres, un peu arqué à la base, un peu plus alongé que les suivans, qui sont égaux et semblables aux deux derniers des labiaux. Mandibules médiocrement avancées , fortes, ai- guës , arquées , lisses, convexes , et non carénées en dessus. Lèvre supérieure moins longue que large, plane, lisse, tronquée carrément, ciliée au bord antérieur; angles antérieurs peu arrondis au sommet. # Antennes moyennes , assez minces ; 1° article plus gros que tous les autres, cylindrique, légère- ment aminci à la base; fort long; 2°, le plus court de tous, conique comme le troisième, qui est plus long que le 2°, mais sensiblement plus court que le 1%, 4—10° en rectangle alongé, aux angles arrondis, un peu aplatis égaux au 5°, 11° un peu plus long que les précédens, ter- 997 miné en pointe obtuse; les 3 premiers et la base du 4° lisses, le reste pubescent. Pattes assez grandes, cuisses ovalaires, assez for- tes, un peu aplaties, jambes assez IMINCES, grOSSIS- sant insensiblement vers l'extrémité, ciliées, les antérieures fortement échancrées; les postérieures un peu arquées près de l'extrémité; tarses anté- rieurs des mâles, ayant 3 articles dilatés, en cœur prolongé intérieurement, et tronqué trèes-oblique- ment, mais non échancré; le 1°” un peu plus alongé , le 4° très-petit, échancré et cordiforme, ceux des pattes postérieures, triangulaires, assez alongés et minces , diminuant progressivement de longueur; article onguiculaire de toutes les pattes très-long; crochets simples; cils de l'extrémité du 4° article très- ou Tête en carré alongé; corselet carré, plus ou moins court, “pie plus ou moins parallèles, assez alongés. | Je place ces insectes près des Pœcilus. Les 5 espèces que je connais, viennent toutes de Ja Nouvelle-Orleans. ch DO Ent Ca POSITION GÉOGRAPHIQUE. DE ROURSRK. —>@°000——— Lorsque je partis pour aller observer l'éclipse de soleil à Koursk, je m'étais muni d’un sextant de Troughton de 12 pouces, qui donne pour no- nius D”, J'avais encore avec moi deux lunettes achromatiques de Frauenhoffer et de Plessel, et deux chronomètres, l’un de Bréguet, indiquant le temps moyen, l’autre de Berde, indiquant le temps sidéral. Pendant mon séjour à Koursk, depuis le 12 jus- qu’au 26 de juin, le temps fut singulièrement va- riable; il n’y eut pas une seule nuit pure et sans nuages, au point que, pour déterminer la longitude et la latitude de cette ville , je fus réduit à ob- server les hauteurs absolues du soleil soit E., soit O., et les méridiennes. Encore y trouvais-je beaucoup d'obstacles , soit à cause des nuages, soit à cause d’un vent de N. ©. qui ne cessa de soufller avéc violence. Les observations ont eu lieu dans le jardin de M. Stchédrine , rue de l'Hôpital, au Nord-est de la cathédrale qui se trouve près de l’hôtel de l’Ar- 899 chevéque. Je n'ai pu en faire que quatre pour déterminer la latitude , savoir : le 30 juin (nou- Yeau style), le 1”, le 2 et le 5 juillet. Dans le calcul de ces observations, aussi bien que des au- ires, J'ai supposé la Longitude de Koursk = 2 h. 16’ 30 E. du méridien de Paris. Le tableau suivant présente ces observations, ainsi que les déductions : d'instraument| Reéfraction. Latitude. l’observ. [teurs du soleil. ou de sextant. Époque Doubles hau- Erreur de 199 29/ 30//,0/14/42//,40| 99,70 |51° 43/ 484,008 122° 15/ 00,0 4 41,37 30,90 129° 06’ 45,0 4 46,40 30,90 191°37% 15,0 | 4 47,50 | 30,00 Moyenne b1° 43! 50,46) | ë RL RS A OT PTS SN STAR ES US De 2 46 ASIE vom = in arme D a mA À AP Les erreurs du sextant ont été corrigées cha- que fois d’après vingt observations doubles sur le diamètre du soleil. Avant mon départ de Moscou , j'avais soigneu- sement observé le chronomètre de Bréguet, de- puis le 15 mai jusqu'au 9 juin ; sa marche était très régulière, le retard moyen diurne n'était que 36Ù de 1,26, et le 9 juin à 8 h. 55! 19,574 était en retard de 8’ 08,15. La route de Moscou à Koursk, surtout dans le Gouvernement de Toula , est excessivement péni- ble dans les temps pluvieux. On a beau aller le plus lentement possible, les trous, les marais, les ornières profondes impriment à l'équipage de tel- les secousses, qu'il ressaute sans cesse et penche presque jusqu'à terre. Dans un de ces cahots, le baromètre que, pour plus de précaution, je tenais à la main, se brisa en éclats. J'avais perdu l'espoir de voir mes chronomètres conserver leur marche régulière; mais, grâce à la manière dont ïüïls avaient été emballés, ou plutot grâce à leur perfection , ils n'avaient rien souffert; leur mar— che n'avait point changé , ainsi que le prouvent les resultats suivans : I. ETar pu CuronomÈTre-BréÉCcuErT à Koursk D'APRÈS LES HAUTEURS ABSOLUES DU SOLEIL. Juin: 26 à 9h.05/12/,30, retard de 3’ 05,16. retard diurne. 12,91. 2506, 53 00.11, = 506236 ‘06. Me JU ÈT 09 Side EP ques. = | | 1,94. 2 Juillet [26 54204 00e, 100 : 1,05. F3 2-8 49 5086, —— 3 42,42. £ * 4,01. È 129 390220 8 1r10 E 1,65. D 03 24104 ue 4613 ! 861 un 062 162290. 3 096. \ 1,26. S JMD 15 4580 LUS MDCS. É 0,87. | < Set 17 1365 0 034980) : | ; 1,42. 5 MU 1 55 66140 9 14% Ë 1,91. 2 5 1000 oem on Ajoutant ici la marche diurne du chronomètre à Moscou, nous aurons pour retard moyen diur- ne 1, #25. | II. ETAT pu CuroNOMÈTRE-BERDE à KOURSK. Juin: 27 à 4h. 30’ 59/,67,avance de 5/ 35/,06. ret. diurne: 2/42 Juillet: 14—4 10 36,85 —— — 5 26,55. : : 2,62. DL On DS 2 0 239 | ë 2, S gs 3—4 12 22,80 —— — 5 21,54. III. ETAT Du MÈME cHRONOMÈTRE à Moscou. Juillet:31 à 4 h. 50! 02/,64 retard ce 1! 15/,74. ret. diurne: 2290 = Août. 5à4h. 34 21,928 —_ 1 28,55. | : retard diurne moyen = 2,43. |} Ensuite, pour déterminer les différences des longi- tudes entre Moscou et Koursk , je remarque que le 9 juin le Chronomètre-Bréguet retardait de 8’ 08”, 15; et, dans l’imtervalle de 17 jours, ce retard s'é- re 22, 570 où 22% 58. donc, le 26 juin à 862 9 h. 05° 12,30, il devait montrer 9 h. 13° 43,03; et, pourtant il ne montre que 9 h. 08 17,46: d’où l’on conclut que Koursk est à O. de Moscou DNA TS Si l’on fait de semblables comparaisons pour les autres Jours, On aura: I. Curox.-Bréeuer. | Loncirune. Du9 "juin au 26" 0000 Me 5725707 D ie St DENON ; ST A sn), ee 1 juillet. 05 215. PS Dh IE re 0 On S DU NN 920 em don ose | Du, 9juin au 26juir 0 Hoover D ui 9 202. HS 20 nt b:122109: Ouest. d'juilet ete reet ho0m0 8; in 5 9075. 11 Curow.-BERDE. ; LonciTupe. Haut. Du 27 juin au 31 juin.. . 9’ 284,18. HO, CS De NN es 5020920 Due de db ON ADO. 969 D'où l’on conclut que la longitude O. de Koursk relativement au méridien de Moscou est: 5’ 25,38 en temps, ou 1° 21° 20,7 sur le cercle. Dans le «Calendrier pour 1842» on trouve la latitude de Koursk — 51° 44’; la longitude — 53° 54’; et la longitude de Moscou — 35° 17’ du pre- mier méridien. Il est probable que , dans le pre- mier nombre, la dixaine des secondes a ‘été prise pour 1 minute; quant au dernier nombre, il y a une faute d'impression évidente, il faut lire 55° 17°. Alors la différence de longitude entre ces deux villes sera de 1° 23', ce qui ne diffère du résultat que j'ai obtenu que de 1° 39,30 sur le cercle, ou de 6,62 en temps. D. PÉRÉVOSTCHIKOFF. SUR LA © D COLLECTION DE pe M. Le Comre Desean, PAR Le Comte ffiannerljeim —— = e———— Pendant les vingt années qui viennent de s’écou- ler , la collection de coléoptères de M. le Comte Dejean s'était acquise une telle célébrité, qu'aucun entomologiste, je crois, n'ignorait l’existence de ce grand cabinet d'insectes. Quoiqu'il se trouvât même à Paris, quelques collections de coléoptères qui rivalisaient en nombre d’espèces avec celle de M. Dejean, celle-c1 l’emportait toutefois de beau- coup en valeur sur les autres parcequ'’elle était entièrement classée et nommée. M. le Comte Dejean eut le soin de publier de temps à autre des catalogues de sa collection, et ce sont surtout ces catalogues, qui ont fait le mieux connaître cette collection. Tout possesseur d'insectes, en = a 865 s'empressant de les ranger, ne tarda pas à se pro- curer ces catalogues si indispensables dans l'état actuel de l’entomologie, où le défaut d’un species général se fait de plus en plus sentir, à mesure que le nombre des coléoptères, découverts par les investigations assidues des naturalistes dans toutes les parties du globe, est devenu tellement immense que la rédaction d’un species sinon de- vint impossible, du moins surpasse les forces d’un seul entomologiste.— La publication de catalogues de sa collection ne pouvait que rendre un avan- tage essentiel à M. Dejean lui-même, car c'est en grande partie à ces catalogues qu'il dut l’aug- mentation rapide de son cabinet entomologique. Chacun s'empressa de se mettre en relation avec le Comte Dejean , en lui communiquant ses colé- -optères qui restaient sans noms, et que l’on dési- roit classer, ne pouvant se servir à cet effet d'un simple catalogue sans diagnoses pour les genres et éspèces. Nous connoissons très-bien trois éditions du catalogue de la collection de M. le Comte Dejean, mais peu dé personnes savent qu'il en existe en- core une quatrième qui est la plus ancienne. C’est une rareté bibliographique que j'ai réussi à me procurer à la vente de la bibliothèque de feu M. le professeur Audouin qui possédoit la collection la plus complète en livres entomographiques. Ce catalogue, imprimé à Paris en 1602, a pour titre: Catalogue des coléoptères de la collection d’Au- 866 guste Dejean, classés suivant le Sÿstema Eleuthe- ratorum Fabricii.—1l n'est peut-être pas sans intérêt pour les entomologistes d'en connaître un peu plus exactement le contenu, afin de voir quel fut le fondement de la collection qui fait l’objet de cet article , et que l’on pourrait même regar- der comme une échelle du développement du système entomologique jusqu'à son état actuel. — J'en donnerai par cette raison l'exposé suivant, citant les genres et le nombre d'espèces que ce catalogue renferme, savoir : Lethrus. {. Helops. 6. Geotrupes. 3. Melandrya. 2. Scarabœus. 4. Cychrus. {. Onitis. “ie Carabus. 80. Copris. 15. Calosoma. 2 Ateuchus. 12. Brachinus. . 2: Aphodius. 26. Cicindela. . qe Hister. 16. Elaphrus. ; 6. Sphæridium. 6. Scolytus. 2! Anisotoma. . 1. Hydrophilus me Byrrhus. 4, Hydrachna. 2: Anthrenus. . DE Dytiscus. 109% Trox. 4. Gyrinus. 5. Boletophagus. D Elophorus. . 6. Opatrum. 4. Clerus. 9), Scarites. 4, Trichodes. . De Pimelia. 1: Corynetes. . 2. Akis. . 3. Notoxus. . {. Blaps. 4. Anthicus QE Tenebrio. 5 Cantharis TNA Trogosita. À. Malachius. 14. Dermestes. . Anobium. Ptinus. Sarrotrium. Ptilinus. , Melasis. Parnus. . Nicrophorus. Silpha. . . Nitidula. Heterocerus. Coccinella. Cassida. . Eumolpus. . Chrysomela. _ Crioceris. : Helodes. Lema. Luperus, Galleruca. Altica. Cyphon. Endomychus Atopa. . . Cistela. LONRIS D: 0. Sagra. Clythra. Cryptocephalus. Hispa. Lagria. ï Dasytes. £ Cerocoma. Lytta. Mylabris. bob jh m 19 © À = © æ ex mm CS © EN Es me 10 Qu 7 = D RQ co me ot © © À LW W9 x a ND RQ ne, De 867 Lymexylon. Dircæa. . Brontes. Lampyris. Omalysus. Pyrochroa. . Lycus. Mordella. Donacia. Trichius. Cetonia.. Melolontha. . Buprestis. . .:. Trachys. . Élater:. : Lucanus. Passalus. Prionus. Cerambyx. . Lamia. Rhagium. Saperda. Callidium. Clytus. : AE Leptura. . Necydalis. . Molorchus. . Spondylis. =. Sinodendron. . Apate. Bostrichus. . Hylesinus. : Bruchus. Anthribus. . Brachycerus. 3 A) DAuPX NE ER = 9 2 t© CG) à e © Œ rw LS he ete er (ee) à kg, © M 868 Attelabus ton)... Mate) ritoma! Me dirie.s 1e Finentecér. "#20 Tetratormas Ah PRES Galindra. ‘1. 20 ME SCaphidium, 0 7 Rhynchænus., . : . . 32 Ips. De Cossonus: V0 0 RAREUr Triplax. 1. Éd se URSS ge Engis. 2 Cureulig 70 epson Diaperis. Ann DU 4. Brentus. 1. Meloë. unes. MOI: Colydium. 1. Staphylinus. 12. Hypophlœus. 2) Stenus. : 9 Lyctus. 4. Oxÿporus.?. | 2 Catops. 2 2° Paderuss . . à à Ge Mycetophagus. . . . 5. Total: Genres 137. Espèces 911. La seconde édition du catalogue de cette col- lection, généralement connue sous le nom de première, parut en 1821 ayant pour titre: Cata- logue de la collection de coléoptères de M. le Ba- ron Dejean. Elle renfermait 6,692 espèces dis- posées en 591 genres. Je me rappelle fort bien comme alors on trouvait énorme cette quantité de coléoptères , réunis dans la collection d’un particulier.— Cependant elle fit des progrès si ra- pides que douze ans plus tard, M. le Comte Dejean rédigea une ñouvelle édition de son catalogue, dont déja 360 pages étoient imprimées jusqu'au senre Alurnus , lorsque le 12 Décembre 1835 le déplorable incendie d’une librairie à Paris, qui occasionna une perte de trois millions de francs, vint aussi anéantir tout ce qui n’avoit pas encore été distribué de cet ouvrage. M. Dejean commen- 869 cait alors la réimpression de son catalogue et ja troisième et dernière édition en parut en 1837, ayant pour titre: Catalogue des coléoptères de la collection de M. le Comte Dejean. L'’accroissement de la collection fut tellement considérable que cette édition du catalogue content le chiffre élevé de 22,399 espèces de coléoptères partagées en 2,227 genres. L'affublissement des yeux ne permettant plus à ce grand entomologisie , parvenu à un âge avancé (*), de s'occuper des observations micros- copiques , il eut l'idée de se débarasser de cette célèbre collection, fruit d'un zèle assidu de près d'un demi-siècle et dans une époque à laquelle l'entomologie doit le haut degré de développe- ment où cette belle science se trouve maintenant. La vente de cette collection, qui alors comptait 24,643 espèces en 118,116 individus, fut en 1840 annoncée par un prospectus DIE (1) et le prix y était fixé à 50,000 francs. Le Comte Dejean , n'ayant pu trouver d'acquéreur pour la collection en entier, se décida à la vendre par familles et par tribus , ce qui facilitait de beau- coup la vente, de manière que maintenant ce cabinet entomologique se trouve partagé entre (2 M. le Comte Dejean est né le 10 Août 1780. () Bulietin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou, Année 1840. N° IIL p. 371. NI 1822. »0 870 plusieurs personnes. Supposant qu'il serait inté- ressant pour les entomologistes de connaître la distribution de cette collection qui fut pendant si longtemps l'objet de leur admiration , J exposerai comment elle a été répartie; ainsi: M. le Marquis Laferté-Sénectère a acheté les Carabiques, Hydro- canthares, Sternoxes, Clavicornes, Lamellicornes et Curculionites , M. le Marquis de Brême les Mala- codermes, Hétéromères , Gallerucides, Chrysomeli- des, Cryptocephalides et Erotylides, M. le Marquis Spinola les Brachélytres , Térédiles , Alticides et Colaspides, M. Reiche les Xy/ophages, Criocerides, Hispides et Dimères, le Musée d'histoire naturelle de Lyon les Palpicornes, et les Trimères, M. Chevrolat les Longicornes et moi les Cassidaires, la seule partie de cette grande collection qui soit venue en Russie. UEBER DAS STETIGE VERBUNDENSEIN VON SANDSTEIN . HALRSTEIN UND THON IN DEN GEBIRGSFORMATIONEN, UND DEN NOTHWENDIGEN Ernriuss DESSEN AUF NATURGEM/ÆSSE BEGRENZUNG DER LEZTEREN. Es gilt als ausgemachte Thatsache, dass die sedi- mentaren Felsarten, von der Grauwake herab bis zum Lehm , grôssten Theils nur Gebilde aus den Rukständen zerstorter aälterer Gesteine sind. Für die ältere Reihe jener Felsarten mussen die plu- ionischen Urgesteime das Hauptmaterial geliefert haben, dagesen mag die jungere Reiïihe auch zugleich aus den wiederzerstôrten Massen der ersteren, hervorgegangen sein. In beiden Fällen sind aber stets die Elemente fur kiesliche, thonige und kalkige Absätze gegeben, und man wird so der Natur nur Zwang anthun, wenn man sich in einer wahrhaften Formation (*) im Allgemeinen sn nn (*) Wenn auch der Schôpfer im Entstehenlassen unseres ‘Planeten keinen Sabbath gemacht hat, und so namentlich der :k 56 872 Sandstein ohne Kalkstein, oder umgekehrt , und beide ohne thonige Straten denken wollte. We- nigstens muss dies auch dann als Regel gelten, wenn man fur einen Theil des Kalksteins noch andere Ursprungsquellen annimmt; denn uberall da, wo dieser Enstehungsprocess môglicher Weise nur vor sich gegangen sein kann, duürfte es viel- aus Wasser erzeugte Theil der Erdrinde eine ununterbrochene Reihe aufwärtssteigender Bildungen ist, so erscheinen doch, wenigstens menschlichen Einsichten und jetzigem Wissen nach, gewisse grosse Absonderungen in dieser Reihe. Die naturge- mässeste Auffassung und Begrenzung derselben, nach allen und allen Verhältnissén , die sich dafür darbieten , ist ent- schieden die hôchste Aufgabe der Geologie. Als der unsterb- liche Werner , dem Wissen seiner Zeit gemäss , den grossen Gedanken dazu erfasste, entstand die Geognosie. Je schärfer und je umfassender gegenwärtig jene Aufgabe gelôsst wird, deïto naturgemässer werden die geognostischen Formationen sein , welche jene Absonderungen repräsentiren. Abtheilungen innerhalb der Formationen , schienen ebenfalls gegeben zu sein, aber solche ausserhalb derselben anzunehmen, dem wird von der Natur widersprochen. Allerdings gibt es noch keine gemeinschaftliche Anerkennung dessen, was Formation bedeu- ten künnte, aber dem alten ehrwürdigen Worte, was mit der Geognosie entstanden , und mit ihren Fortschritten so wie mit dem Andenken des Mannes verwachsen ist, über dessen Grab ein Theil seines grossen Tagewerks zusammengebrochen ist, wozu ein anderer Theil gewissermassen den Einsturz vor- bereitete, môchte es wohl zu wünschen sein, dass es weder in andere Namen eingeschachtelt, noch mit anderen verwechselt oder dafür vertauscht würde. 873 leicht keinen Augenblick an kieslicher und tho- niger Materie gefehlt haben. Gehen wir nun mit diesem eimfachen Satze der Speculation auf das Gebiet der Erfahrung uber, so finden wir ihn bei der Gebirgszusammenset- zung überall bestätigt, aber nicht durchgehends anerkannt. In der ältesten neptunischen Bildung der Grau- waken-Formation—eben so wie in der jüngsten— dem Diluvium—zeigen sich kiesliche oder sand- steinartige, thonige und kalkige Schichten- Com- plexe, entweder wechsellagernd oder nur in ein- facher Reihe. Die Grauwake wechselt mit Kalk- stein und beide wieder mit Thonschiefer oder Thonstein , oder sie decken sich einander nur emfach. Wollen wir in diesem Beispiele auch England mit seinen genau durchforschten Gebirgsbildungen und seine etwas insularisch geognostische Termi- nologie sein Recht wiederfahren lassen , so liegt im sogenannten Silurien-Systeme, unter dem Ludlow-Roks der Wenlock, darunter Caradok- Roks und dann Llandeilo-Roks, und im soge- nannten Cambrischen Systeme folgen sich, von oben nach unten : Plynlymmon-Roks, Bala-Limeston und Snowdon Roks.— Gewiss wird man deshalb auch, streng genom- men, nicht sagen kônnen, hier oder dort herrscht die Grauwakenformation oder das Silurien- oder 874 Cambrische System, wo nur Grauwake, Kalkstein oder Thonschiefer, jedes für sich allein, entwickelt : sind, sondern sich nur des Ausdrucks bedienen kônnen, jene Formation sei da repräsentirt; —und es geschieht dies zum Theil auch so. Eben so sind im Diluvium, Sand, Lehm, Thon und Mergel, innige geognostische Verwandte ; wo das eine vorhanden ist, fehlt selten das andere. 7 In dem eben angefuhrten Beispiele, worin sich die beiden Extreme der neptunischen Gebirgsbil- dung berüuhren, liegt em weiter Sprung, aber darum auch ein Verhältniss von Bedeutung. Verfolgen wir jezt nun aber vom Diluvium an, nach der Reïhe, alle üubrigen Gebirgsformationen, um zu sehen, ob sich ein gleiches Gesetz daran Lund Sibe | Zuvôrderst ist dasselbe in der Tertiarforma- tion auf eine deutliche Weise ausgesprochen. Sowohl wechseln Sandsteinartige , thonige und kalkige Gesteine in grossen Gruppen ab, als sie sich innerhalb der leztern wieder im Einzelnen wiederholen. Gehen wir alle grossen, sogenannten Tertiärbecken nach 1hrer wahren Erstreckung durch, so wird man kaum auf ein ganz isolirtes kies- liches- thoniges- oder kalkiges Vorkommniss stos- sen; immer offenbart es sich im Verband von eini- gen oder allen,—ist auch ôfters, eines gegen das andere, nur schwach angedeutet. Aus der Kreideformation war früher, natur- 819 widriger Weise, der Pliner oder Kreide und Thonmergel und der Quadersandstein ausge- schlossen, bis durch hôhere Ausbiidung der Ver- stemerungskunde ihr das Recht wiederfuhr, alles in sich aufzunehmen , was zusammen das Erzeug- niss einer Bildungsepoche oder vielleicht richti- ger , einer Reihenabsonderung ist. Sie besteht aun jezt aus: Sandsteim, Thon, Mergel und Kalkstein. Ein Gleiches tritt uns in der Juraformation enigegen. Zu unterst Sandstein , zu oberst Kalk- stein und dazwischen em Wechsel von thonigen und merglichen Siraten. Dabei stehen sich die ober- sien und untersten Glieder , in petrographischer wie in paläontologischer Beziehung so entfernt, dass ohne Bekanntschaft mit den vermittelnden Zwischengliedern , wohl schwerlich jemand darauf gefallen sein môchie , beide zu Theilganzen einer Formation zu imachen. Mit dem Keuper, dem Muschelkalke und dem bunten Sandsteine betreten wir aber nun ein Gebiet, wo Gesteine einer Reihenabsonderung oder sogenanntien Bildungsepoche von emander getrennt gehalten werden. Durch Albertis geschickte Deu- tung und durch den für alle drei Bildungen ZU- sañmen gewählten Namen «Trias», sind zwar die Scheidewände zwischen 1hnen de facto zusammen- gefallen, aber de jure stehen sie doch noch auf dem alten Platze. In der That aber sind sie alle drei zusammen nichts anders , als nur eine grosse 876 Formation,—der bunte Sandstein- von nur etwas verschiedenem Werthe als andere. Es macht sich sonach fur die sogenannte Trias auch das ge- genseitige abhängige Verhältniss des Kalksteins vom Sandsteine, und so umgekehrt, geltend, was hier als Mitbedingung für eme Formation in Frage steht, und tritt mit dem paläontologi- schen Character, so wie mit Schichtung , Lage- rung und dem häufgen Zusammenvorkommen in Eimklang. Werfen wir jezt emen Ruückblick auf das bisher Abgehandelte, so erkennen wir nun in 6 grossen Formationen durchgehends eine gesetzmässige Verbmdung von kieslichen, thonigen und kalkigen Gesteinen, meist durch die organischen Ueberbleib- sel bestatigt und von anderen Verhältnissen nicht widersprochen. Sollten denn nun die übrigen, bis jezt meist als selbständige Formation betrachteten Bildungen, der Zechstein, das Todtliegende , der Bergkalk und der alte rothe Sandstein davon eine Ausnahme machen ?— Schon der, fur jene beiden zuerstgenannten Formationen ,. längst gebrauchte Collectivname « Kupfer- Schiefer-Gebirge», macht in der That die Schrifizüge Kkenntlich, wodurch die Natur ihre Rechte verlangt. Seit der Zeit ist noch mehr dafur geschehen , aber gleichwohl ist die alte Scheidewand noch nicht ganz aufgehoben wor- den. Fassen wir näher, vorerst die zweideutige Natur des sogenannten Weissliegenden ins Auge, 877 bringen die eben so germge Mächtigkeit als be- schränkte Verbreitung des Zechsteins in Anschlag, berucksichtigen das identische ads des lez- iern mit Kalksteinmen die im Todtliegenden einge- flôtzt sind und lassen das gewôhnliche Zusam- menverbundensein von Sandstein und Kalkstein, ahnlich dem Todtliegenden und Zechsteim, in der jungeren Kohlenbildung , nicht ausser Acht, so wird ihre allseitige Vereinigung zu emer Forma- tion — Roth — Sandstein —um so mehr zur Wahrheit, .als dieser Verschmelzung von keiner anderen Seite mehr entgegensteht, als der, von Lias und Jura, von Buntsandstein , Muschelkalk und Keuper.— Steinkohle, Steinsalz, und ÆErzflôtze mit 1ihren Begleitern, sind dem Ganzen untergeordnete Mas- sen, —Gruppen. Bergkalk und alter rother Sandstein wurden lan- gere Zeit in einem gegenseitigen | Verhältnisse ge- nommen, was man weder recht als ein beidersei- tiges Verbundensein , noch als ein scharfes Ge- trennisein deuten konnte. In der neuesten Zeit scheint man beide in eine gegenseitige friedlichere Stellung verseizen zu wollen. Ob dies mit Recht oder Unrecht geschieht, wird gewiss nicht bloss von eimigen organischen Ueberbleibseln abhängen. Der schlagendite Beweis ihrer Verbrüderung liegt wohl in dem, was häufig alte Kohlenformation genannt wird, und so môchte es denn nun auch, in dem Sinne , wie hier fur alle andere Formatio- nen der Begriff aufgefasst, die Bedingungen gestellt 875 sind , naturgemäss und folgerecht sem, ebenfalls die ganze Sippschaft unter eine Formation — Bergkalk —zu bringen. Eine besondere Stemkohlen- formation gibt es wohl eben so wenig, als eine besondere Steinsalz- oder Gipsformation; es kôünnen diese wohl nur theils als der einen oder anderen untergeordnete Zwischenbildungen, theils als be- sondere Gruppen gelten.— Nicht ohne Absicht habe ich ubrigens den hier behandelten Gegenstand, zum Theiïl etwas einseitig verfolgt; es ist so geschehen , als wenn eine For- mation entweder vorzugsweise nach ihrem Schich- tungs- und Lagerungs Verhältnisse, oder vorzugs- weise nach den organischen Einschlüssen, oder endlich vorzugsweise nach dem Ergebnisse der Gebirgserhebung bestimmt wird; gewiss ist aber erst , wenn alle zusammen, môglicher Weise im Harmonie gebracht sind, der wahre Schlussstein für die Formation gefunden. Bronn’s neueste gewichtige Meinung ist, dass alle seither angenommenen geologischen Abtheïlungen, threr Auflôsung entgegengehen (*). Dem kann, vom paläontologischen Gesichtspunkte allein auf- gefasst, so sein; aber eben deshalb greife man, nicht bloss nach einem,sondern nach allen und allen (*) In der Kritik von Agassiz Gletschern, Leonhardts Jahr- buch 1842, Heft I 819 Verhältnissen , wodurch sich nur jene Abmar- kungen zu erkennen geben, um sie zu erhalten. Bewährt sich nun auch das hier in Frage gestelite als ein Mithülfsmittel zur Bestimmung der For- mationen , so muss es denselben zur Empfehlung gereichen , dass es jene nicht vermehrt, sondern vermindern hilft. GoTTrLog v. BLOEDE. Petrovskaja, im August 1849. OBSERVATIONS MÉTÉOROLOGIQUES FAITES A L'OBSERVATOIRE ASTRONOMIQUE DE L'UNIVERSITE IMPÉRIALE DE MOSCOU PENDANT LES MOIS D'AVRIL, MAÏI, JUIN, JUILLET, AOÛT, SEPTEMBRE 18242, COMMUNIQUÉES Par Mr. SPASSsKY. —tw————— 582 AVRIL 18/42 (nouveau style). OBSERVATIONS MÉTÉOROLOGIQU de Moscou. L'élévation de l'observatoire astronomiqu! 551 pieds anglais. Latitude : BAROMÈTRE à O° : DATES. (millimètres ). ; Ë 3h. du |2h.après 10h. du l malin. | midi. soir. : 10075556 1 072900072079 : 2 D 62 | 725800 TRS - Sn RATS O | 70 00 150 . h Pimuo,r- 727) 2766,0 k SES TR OU TeS ; 6 | 710,8 | 736,9. | 756,9 : 7 4549 le sho9e 7Su SE ; 8 À 757,0 | 75044 706 ; 9 À 77,5 749,6 750,0 # 10 D 751,5 751,0 754,0 : 441 00755,6 1 7592:20 1475916 Û 1200402500) 700 TEE u ASS 70 15103 : 1100056 D Too MNMMESnS ë 15000) ANS NP NN TNSS “ 46 À 740,7 HOT TO Ë 1000072000) (TS NES RRS Ë 18 Ü 750,6 | 754,8 740,4 ë 49 À 744,6 744,6 747,8 ‘ 20 À 746,9 | THAT 739,2 : 21 À 756,2 754,) 7 54,0 : DONS 1 756,40 1 726 : 05 MSG | 75600 756,5 à 2 07349 | 7540 | 7040 Fe 25 À 754,5 754.5 ASTON ÿ Aer 0075706 | AS06 ë OA SO 707.6 OTS82 u 28 0 750980173835 70,0 ù 29 À 7H1,7 759,} 739,4 ; B0 ES 750 0 PS0 UE dIMoyennes { 740,62 | 740,57 | 740,56 OBSERVATIONS À ra mn OS © x tr À Et © © x x | ss w OSONENFr = © = + © 2 SX D Xe ll » » vw » S s ND NVNO=EUUNVDEr SSs Où SE OS © © À © À © Lu S 0,90 di is qu as ) 8h. dü |2haprès| 10h. du él matin. midi. DO ” eo Ex EX x © s S26beu s s NDNèE ODA EF Fr Fr s | S + » SZ © © XX © © © XX © | > > » S O1 ND À © © © x Et S | S SES le à as eeee =» NO SEEN m [s M. QC IE |. (TRS (LES { 55° 45! Ni : } Re EE — IHyeromMETe E on DE SAUSSURE. | Î | | IE du | 2après | 10h.df$ à soit. é matin.| midi. | soir.Mh. 1,5 90 90 | 460 À : 2,0 À 100 90 4100 A : 1,0 À 100 90 100 Ki. —1,0 À 100 100 | 1004: 5,0 90 8} 85 Ki : 1,0 92 78 95 À; a 0 OÙ) 80 92 À : —1,5 91 90 98 W: —7,0 95 73 80 À | 020 91 76 80 M nn A0 | Ro | 90 A —1,0 80 M}, 0 82 fl 2, ) 924: mao 0 JON : | la 81 Mi : | —5,0 92 | 1 met 85 A; 1,0 95 À: 0,5 1000 : 1,0 984 ; 0,5 99 | L : 0 96 À 0,5 99 | \ ; 1,0 9} ) |] 4 1,0 94. [ 0 92 Î. ( 9 »] ; = - 91,7 | 81,4 | .908 JE ————_—————— | MÉTÉOROLOGIQUES. 889 Mutes à l'observatoire astronomique de l'Université ImP£RTALE Bidessus du niveau de la mer 167, 9 mètres, ou à peu près Pongitude 35° 17‘ à l'Est de Paris. DIRECTION DES VÉBTS. Mh. du |2h. après| 10h. Ü Sh: du ma- satin. midi. suir. À tin. | Cou v. Pluie. i Broutil. Pluie. | à v: Cou v. Neige. Brouilk. Neige. eige. Ser. Neive. Couv 5 : ; Cou v. Nuag Etoiles. Cou v. Cou v. Cou v. Nuageux. Cou v. Sert. Ser. Ser. ne nement Brouill. Nuageux. Couv. Brouill. Nuageux. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Nuageux. Nuag. Soleil. Couv. Nuag. Soleik. _Nuageux Pluie. Neige. Nuag. Soleil. Neige. Nuageux. Neige. Nuageux. Nuageux. Nuageux. Ser. Nuageux. Neige. © Couv. Couv. Pluie. Neige. Couv. _ Couv. Nuageux. Cou. Cou v. Couv: Cou v. Neige. Neige. Neige. Neige. Neige. Neige. Neige. Cour. Neige. Cou v. Cine Cou v. Couv. Couv. Nuag. Sol. Nuageux. Cou v. Cou v. Nuag. Soleil. | Neive, 884 MAI 1842 (nouveau style). OnsxrvatIoNs méréorocLocreusli! de Moscou L'élévation de l'observatoire astronomiquhit OBSERVATIONS 551 pieds anglais. Latitude—55° 45 Nu J BAROMÈTRE à O° LE ARS E DR A En me dames Pb En GRR MA LU En Æ DEEE EE EE EE IR ENST ES TETE RER RP AS Pre Ets RS VE AO NN DA V2 EE PQ LR SEP SE À ÉTHERMOMÈTRE EXTÉRIEUR | HYGROMÈTR EM DATES {millimètres ). DE, RÉAUMUR. DE SAUSSUR EN ps 8h. du |2h.après| 10h. du 8h. &u |2h après 40h. duSh. du 2après | 10h. Ë malin. | midi, soir. inatin. | midi. | soir. |malin.! midi. | sort | —— | — — nu LE -- 128 700 740 1,5 5.4 | 0 | 9 fe 90! | 27546 | ous 5,0 ee NT 82 89: | 5 | ru DR I TS 5,0 7,0 | 21001050 70 851: HA r5Sh | 753 ul 71079 6,0 DR ET | 20 76 7 6] : D re ee roi 41,0 19,8 | 100%) 50 62 80; | 62009 1 200 07 12,0 00.0 LORIE 0 za, RES DNS 0 | N7UIONS 749,8 41,5 1910 VDO Een NES dt | 804515 | 7510 71006 12,5 ml leo 60 ! 6%: NEO NT) 7000) 12,0 4520: TOO NTS 70 | a: | 10 | 747,0 | 747,0 | 754,0 | 40,0 | 45,0 | 6,0 | so | 90 | où | | | | MU mec 70017255 10,9 20,0 10,0 90 | 55 | A2 TT | 7m TS 15,0 20.0 :) 440 | 65 5 7( ARS GT: | 7564017607 47,0 22 0 ENS PO | 0 62 144 756,7 | 7567 | 759,5 15,0 He Go | 7 80 7{ 1007 | ron Loon 120. 2445 0 O7 0 60 AGIT TS | TS SAMIR 8,0 13,0 1,00 ANG A0 6: faderons 7506007596 | 8 47,5 Ne 70 60 Gti 18 00755.0 | 755001 7040000 120 18,0 8,0 60 50 7 19 | 749,4 | 749,2 | 76,2 À 43,0 18,0 9,5 65 60 7( DO 7AO, 4 | 7H0 SN PE ZPIG 7 010 170120 9/00) 60 7 à | | | | 1 Aa RER SO PONTS 24 | 716,4 | 746,4 | 716,8 15,0 2000 0 O0 69 | 50 | 7{ 22 | 754,2 | 754,5 | 75,4 8,5 11,0 5,0 | 65 | 60 EE 25 | 755,5 | 755,0 | 755,5 7,0 15,0 h,5 60 50 6€} : 2% | 756,2 116,0 ANS 41,0 417,0 6,5 | 62 | 50 624} DUT OH S || 7h60 7502 12,0 18,0 | 12,0 À 65 50 | 6 |: 26 | 404 | 1970 21000 13,0 15,0 5,0 | 70 61 | Ah |) O7. | 750,4 750,4 78,8 9,6 45,0 | 6.8 # 70 60 | GC; NUS 0 | HAT IRAN 7 9,5 155 | Gb 70 60 70%; |! 29 7iSS | 7488 | 787 10,0 159 NN 0 Br 5e 6ä)) : SON 7 749,7 749,7 13,0 20,0 | 40,0: | #70. 60 70] \ 31 | AND | THON en I AE 46,0, 00 9 ler | 65 69); | : : | Moyennes. | 751,80 | 754,81 | 751,16 À 10,58 | 15,98 | 7,09 | 12,6 , 61,5 | EE | 1 | : | y MÉTÉOROLOCI QUES. 885 es à l'observatoire astronomique de l’Université IMPÉRTALE lessus du niveau de la me:—167, 9 mètres, ou à peu près | | [ ngitude 1 DIRECTION RUE VENTS. midi. 22 2 Se en O1 EX ON NO LA4LJ 9 9 po nn un op et nm. tv BYE ) F ITA 2h. après 10h du soir. à 5 3 3 N. 3 NO. NO. 3 ta C. a C. M. Co SO. 3 Fee 02 SO. 3 4 Fe S65 | .2 DS | 9. ; SE. 3 RUN) Rd 7 al:. cie SE. # 5 l'Est d e Paris. 17! à ÉTAT DU C1EtL. DESTEs PERS 8h. . du ma- 2h. après 40h. du tin. midi. suir. Neige. Couv. Nuag. Etoiles. Nuag. Soleil. Nuageux. Ser. Set. Ser Ser. Nuageux. Nuag. Soleil. Ser. Nuag. Soleil. Nuageux. Nuageux. Nuag. Soleil. Nuageux. Nuageux. Cou v. Nuag. Soleil. Pluie. Nuag. Soleil. Nuageux. Pluie. Nuag Soleil. Couv. Cou v. Cou v. Pluie. Tonnerre. Ser. Ser. Nuag. Soleil. Couv. S 0 Ser Nuag. Soteil. Nuageux. C: Ser Nuag. Soletl, Nuages épais. NE. x Couv Couv Nuag. Etoiles. (DA Ser Ser. Ser. (De Ser Ser. Nuageux. C. Brouill Nuag. Soleil. Nuag. Etoiles. C: Nuag. Soleil, Nuag. Soleil. Nuageux. O. 3 SNuag. Soleil. Nuageux. Cou v. C: Nuag. Soleil. Pluie. Nuageux. NE. 2 Nuag. Soleil. Nuageux. Nuageux. N.5 Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Ser. N. }# Nuayg. Soleil. Ser. Ser. IN 7 Ser. Ser Ser. 40C: Nuag. Soleil. Nuageux. Cou v. NE. 3 Nuageux. . Pluie. Nuageux. NE. 3 Nuag. Soleil. Nuay. Soleil. Couv. NE. # Nuag. Soleil. Nuageux. Sarre C. Ser. Nuag. Soleil. Cou v. NO. 3 Cou v. Nuag. Soleil. ‘|Pluie. Tonnerre.|f C: Nuageux. _Nuag. Soleil. Nuageux. Ï EN l 886 OBSERVATIONS (| | JUIN 182 (nouveau style). Osservarrons méréoroLocrqll de Moscou. L'élévation de l’observatoire astronomidlls OS © © NN OO Ot = EN NI à > > ù à À à à O EX O1 D = 50 i Moyennes: BAROMETRE près 551 pieds anglais. Latitude=55° 45kn à O° (millimètres.) 8h. du [2h.apres 40h. du midi. 747,8 7 H,0 747,1 7 49,6 749,7 751,0 752,1 754,5 751,8 739,7 740,9 745,6 755,9 723,9 758,) 728,0 726,3 755,3 738, 745,9 748,4 7HM,0 747,5 749,6 750.0 750,8 752,0 751,8 751,0 736,9 743,5 745,2 755,9 752,2 Déan + 728,0 728,5 756,6 739,7 747,1 746,7 747,4 745,7 746,9 745,9 743,9 756,7 758,8 758,7 742,5 soit. 745,9 74,5 747,5 749,5 750,0 751,2 752,0 752,0 746,5 755,5 15,0 15,0 14,5 21,0 20,0 20,0 17,5 16,0 14,0 17,0 > à > ho C4 €O 00 NO NT ex © O1 © S 9 2 % 9 %S 2 © OT Et © À © © © x © © Le midi. 23,0. 18,0 ® (S14 >= © © À ND © © à © © EN 19 Et © OT EN ED 00 CO » D Os 2 — > © > > > ic THERMOMÈTRE EXTÉRIEUR À DE RÉAUMUR. soir. & » » » % % © D > > à > > — NN EN N ox 1 © © Ci DL QUXXS x © 2 © © L S% L° OO NY D NF ss œ@ © © © » C2 Qt © 0 1 Et Ex S'SsCrere » V1 > > S% s ss + ss - ss » OS © NN © ND > © > © © S © © © à D à FF © © D > ù = à Ùù HyxGroMETENI DE SAUSSURE matia. 66 83 70 61 61 65 72 62 70 65 90 midi. 60 . 72 65 50 51 70 #0 #5 74. 8h. du 2h.après| 40h. duB8h. du 2apres| 10B}h matin. mme | em ——…—…"ût+ | ms | ÿ | dessus du niveau de la mer— MÉTÉOROLOGIQUES. à At 36° 17‘ à l'Est de Paris. VENTS. . | htin. midi. L 3 SE. 8 HD). x | SO. # DELLE C. D. C. C- SE. 3 EC. NS" [Là N, 5 IE. # | NE. } IC. SO. 3 M2 N. 3 CRE |: 2 NO. 1 19. 5 | NO. 5 ID. 3 | NO. 35 |. 5 NO. 5 l: 8 O. 5 FS. S. ls. O. is. S. Ce S. | O. NO. 5. SO. ALC- C. DE C. AC. C. dE. 10 o-orY _ © DIRECTION DES soir- Phnonopooe BI nOpnosonpa 8h. du ma- iin. Ser. Cou v. Ser. Nuageux. Cou v. Nuag. Nuag. Brouill Broull. Nuag. Soleil. Couv. Pluie. Cou v. Pluie. Nuag. Pluie: . Couv. Nuageux. Nuageux. Nuag. Cour. Pluie. Brouill. Nuag. Soleil. Couv. Pluie. Cou v. Nuageux. Couv. Nuag. Soleil. Pluie. Cou v. Cou v. Soleil. Pluie. Soleil, Soleil. Soleil. 2h. après midi. Ser. Nuageux. Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Nuageux. Ser. Ser. Pluie. Nuageux. Couv. Nuages épais. Cou v. Nuageux. Nuag. Soleil. Pluie. Nuageux. Pluie. Pluie. Grêle. Nuageux. Nuag. Soleil. Nuageux Couv. Pluie. Pluie. Tonnerre. Nuag. Pluie. Nuag. Soleil Nuag. Soleil. Couv. Pluie. Nuag Soleil. Tonnerre. Nuag. Soleil. ETAT DU G1EL 887 Î tes à l'observatoire astronomique de l'Université ImPértazr =167 , 9 mètres, ou à peu 10h. du. soir. fi Pluie. is Nuageux. î Lee 4 Nuageux. | Nuageux. Le Nuageux. 3 Nuageux. Brouill. Ser. Pluie. Cou v. in Ser, 1 Nuages épais. |} Cou v. ji Nuageux. Ser. Co UV. Nuagèëux. Pluie. Nuageux. Nuageux. Ser. 1 Ser. 1 Nuageux. ie Couv. pluie. Nuageux. Nuageux. ï Nuageux. ï Nuageux. Couv. Pluie. Nuageux. ë. 888 : … OBSERVATIONS JUILLET 1 S/42 (nouveau style). Osservarrons MÉTÉOROLOGION de Moscou. mo de l’observatoire ._d D. 51 un ee Latitude =55° 45Mn fi BAROMÈTRE à O°. ÎTHERMOMÈTRE EXTERIEUR HxGROMÈTEN Done ï DA TES. (millimètres ). DE RÉAUMUR. DE SAUSSURES) | j 8h. du |[2haprès|10h du. 2h.après|10h du.} 8h. du|2h.apres| 10h. duf8h. du 2apres 40h D nl matin. midi. soir. matin. midi. soir. Nmatin.| midi. S “à TT RS nn : : | kl 107596007600 0170046 10250 14,0 8,0 78 66 u 2 | 7u5:7 | uns | 7u9 14,0 16,2 9,0 Jan 0 l 3 | 745,4 | 7uus | 75,2 | 46,7 18,5 45,3 | 54 55 | il MODE O9 ATOM STNARS 18,5 17,2 43,0 53 79 1 5 | 744,8 | 7u2.8 | ruse 12,0 15,0 10,5 | 37 87 | à 6 | 745,4 | 7u2.8 | 741.4 14,0 13,8 13,6 84 87 | ji 7 | 2MA,N | 740,6 | 759,9 14,0 17,6 14,4 88 79 | 5 1586 70 iso 18,0 20,2 | 15,0 | 82 66 | À 9 | 736,7 735 78 756, 6 15,6 | 47,0 15,0 90 82 | i 10 | 737,2 | 756,8 | 737,2 | 19,0 | 24,0 | 14,7 || 63 55 | El Jen ie Rte a | fi 41 | 737.0 | 737,4 | 758,9 17,0 20,5 15,0 82 64 . | ï 42 # 741,0 | 744,4 | 7u5,1 15,0 20,0 14,0 89 64 1 15 | 741,8 | 7u6,6 | 745,1 14,8 19,0 14,5 90 70 ki 4 | 747,1 | 7u6.9 | 747,5 19,4 21,0 14,8 61 56 | (] 15 0 746,8 | 726,5 | 7h52 14,0 45 5 15,5 76 65 | il 46 | 74,2 | 7u3u | 742,9 16.0 20,0 TA 82 85 i 47 | 742,3 | 744, GATE 18,0 | 20,2 414,5 75 5 ki 18 ï 19 : Hi 20 O NN A "PAS TATA dl l 115.5 | 7605 1000 D 150) Le 11,0 | 81 ‘| 00 | 742,3 | 742,2 | 741,0 16,0 23,0 15,0 65 f dat 76741 751,0 | 11379 15,0 19,0 42,1) 72 î D S7,6 138,7 | 739,5 14,5 19,0 10,5 60 Al 25 1 710,0. | 759410078978 AT 0N 2100 10,0 55 dl 26 | 741,0 | 741 20 742,5 4H,5 16,0 44,0 75 il dre | One lion 14,0 49,2 11,0 75 { 28 | 748,2 746.9 | 746,8 19,0 25,0 13,0 70 ï dis 8 | 2h05 7400 de 190 0 370 770 70 là 1 30 | 755,9 | 755,7 876% 4} 20,0 25,0 14,0 80 À 21 | 719 | 7u5,0 | 743,0 16,0 23,0 12,0 70 li Moyennes | 741,48 | 741,25 | 741,62 À 15,98 | 18,69 | 12,80 À 68,2 armee MÉTÉOROLOGIQUES. 889 ftes à l'observatoire astronomique de l’Université IMPÉRIALE 4 dessus du niveau de la mer 167,9 mètres, ou à peu près PA RSS ETS DES / : E T A T D U. CL E L. VENTS. Ê du 2h. après] 10h .du ; 8h. du ma- | 2h. après 40h. du tin. | midi | soir. À tin. midi. POITE N). NO. GC: Couv. Nuag. Soleil. Ser. HN. N. C. Ser. Nuag. Soleil. Ser. F €: C: Nuageux. Nuay. Soleil. Ser. e.. SE. CG: Ser. Nuag. Pluie. Nuag. Pluie. 0). NO. C: Couv. Pluie. Couv. Pluie. Ser. 2). NO. NO. Couv. Couv. Pluie. Nuageux. :O. N. (BAPE Cou v. Nuageux. Nuageux. fn C C: Cou v. Pluie, grêle, tonn. Nuageux. ME. C. E: Couv. Cou v. Nuageux. Dr. E. C. Nuag. Soleil. [Nuag. Sol. Orag. Nuages. Li. C. C. Nuag. Soleil. |Nuag. Sol. Pluie. Nuages. LE. E. C: Brouill. Nuag. Sol. Pluie Nuages. = C. Ci Brouill. Nuag. Sol. Pluie. Nuages. E. CE Nuag. Soleil. }Nuay. Sol. Pluie.| : Nuageux. E. (Ci Nuageux. Nuag. Soleil. Nuages. ù SE. C: Couv. Nuüag. Sol. Pluie.| Nuages. PRISE: O. Nuageux. Nuag. Soleil. . Couv. Pluie. DA ONPB SE R NA TT L'O:NS. €: Nuageux. Pluie. Nuages épais. C. Nuageux. Nuageux. Couv. S'210% 11 Cou v. Nuageux. Nuag. Lune. CG... N Nuag. Soleil. Nuageux: Nuag. Lune. C. À} Nuag. Soleil. Nuages épais. |» - Ser. SO. 35 À Pluie. Nuages épais. Cou v. GC. _ Ü Nuag. Soleil. Nuages épais. Ser. C: Nuageux. | Nuag. Sol. Or. PI. Ser. SE. 3 Couv. Pluie. Nuages épais. SO. 3 E Pluie. Nuages épais. Nuages épais. C. h Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Ser. RSR EE EEE RER SEE TES PTS Ne D Ce A | | AOUT 1842 (nouveau style). OBSERVATIONS MÉTÉOROLOGIQUIN de Moscou. L'’élévation de l'Observatoire RE Messi 591 pieds anglais. Latitude - 55° 45' Ji 890 : OBSERVATIONS : RS RER RS EE A SON LE OR NS RSS ES SR SR A BAROMÈTRE A 0°. HYGROMÈTRENN DATES (millimètres) 8h. du 2h.après| 10h. dul8h. du al après 10h. du matin. | midi. soir - | matin. ! midi. soir. DE RÉAUMUR. DE SAUSSURE. iSh. du {2a près [10h du | Amatin. midi. soil No. | 745,8 | 745,5 | 75,6 | 1 À 15,0 20,8 413,0 80 70 sl 2 | 705,1 1#2,6 "744,3 0 47,0 20,0 14,0 80 73 sl | 3 741,9 | 741,6 | 7HH,0 | 418,0 24,0 13,5 80 73 sh y D 745,5 | 745,5 | 745,3 À 45,0 15,0 14,0 80 73 gl 5 | 745,5 | 745,9 | 715,0 45,5 | 292,0 9,5 75 56 7 1 6 Ü 743,4 | 747,5 | 747,3 | 43,5 18,0 11,0 80 60 7 7 UN 746,2 | 744,4 | 742,7 | 140,8 18,5 14,0 8 0 80 sil! | g Ù 741,4 | 741,4 | 744,H À 46,0 23,0 44,0 80 75 | 9 N 725,1 | 741,6 | 741,6 | 416,0 18,0 12,0 81 80 | gp, 30 À 745,5 | 744,0 | 745,1 | 4,0 20,0 43,0 80 82 8} | 11 116,9 | 746,8 | 747,2 16,0 419,5 11,0 85 73 42 749,6 | 749,6 | 749,6 42,5 18,0 9,5 80 56 13 D 750,2 | 750,2 | 749,5 15,0 18,0 12,0 19 Ha au À 752,0 | 754,4 | 755,0 18,0 22,0 42,0 80 60 45 À 753,5 | 755,5 | 754,6 15,0 18,0 43,0 80 70 16 À 751,4 | 754,4 | 752, 16,5 | 48,0 8,0 80 75 47 75h,h | 754,4 | 754,0 11,0 20,0 10,0 80 46 48 752,7 | 750,6 | 747,6 13,0 21,0 42,0 79 70 49 745,0 | 743,0 | 745,5 44,0 22,0 02,0 80 70 20 749 | 747,5 | 7H9,2 43,0 16,0 9,0 80 80: 21 750,6 | 750,9 | 750,9 42,8 20,0 7,0 80 as 29 159,2 10752 200750 15,5 20,0 44,0 30 62 23 751,2 | 7525 | 755,0 45,0 22,0 7,0 82 60 où À 754,7 | 753,8 | 752.8 | 43,0 22,0 0,0 76 56 25 759,7 17654598 1075400 12,0 21,0 9,5 80 68 26 79, 7 7H H 78,4 15,0 24,0 5,5 76 67 27. À 749,1 | 7h6,8 | 746,8 À 140,5 20,0 8,5 80 70 28 À 754,4 | 750,3 | 750,6 | 418,0 18,0 | 9410 22 70 29 254,6 .| 750,510 750,6 14,0 22,0 11,0 co 78 30 750,9 | 754,0 | 750,6 13,5 19,0 10,0 Le 70 54 À 752,0 | 752,1 | 752,6 À 14,0 22,0 | 10,5 1 65 Re À ———_—_— A | ———…—…— 1 ———— A À 14,414 | 19,86 | 410,98 | MÉTÉOROLOGIQUES. 891 W:es à l'Observatoire astronomique de l’Université ImPÉRIALE Mlessus du niveau de la mer—167, 9 mètres ou à peu près ‘fngitude 35° 17° à l'Est de Paris. WÂLRECTION DES ; ÉTDIAÏNT DUT C CEE; VENTS. #du |2h après|10 h. du) 8h. du ma- 2h. après 40 b. du it | in, midi. | soir. ! tin. midi. soir. O. x C Ser. Nuag. Soleil. _ Nuag. Etoiles. | H NO.313 NO. # Nuageux. Cou v. Cou v. Ex | NO. x N. 3 Nuageux. Nuag. Soleil. PI. Couv. M. 5 NE. 5 NE. 5 Couv. Cou v. Cou v. À 3 3 E. # Cou v. Nuageux. Ser, Ï } N°5 N. 3 Ser. Nuageux. Nuageux. M } GC: C. Brouill. Brouill. Nuages épais. DEL rs C- C. Pluie. Nuageux. Nuag. Etoiles. M. C. C. Nuag. Soleil. Pluie. Nuag. Etviles. | E O. 5 C. Pluie. Pluie. Nuag. épais. | | : à. 3 | NO. 5. | NO. x Nuageux. Nuageux. Ser. AS N.3 N. 35 Ser. . Nuag. Soleil. Nuageux. L N. 5 C. _ Nuageux. Nuag. Soleïl, Ser. DR NO. 5 (os Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Ser. N.H É: Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Ser, | 7 NO. 3 ! NO. 4 Nuag Soleil. Pluie. Brouill. ni. N. } C. Brouill. Nuag. Soleil. Ser. } O3 C. À Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Ser. N 3 SO. 3 SO. x À Pluie Tonnerre, Nuag. Soleil. Nuag. Lune. HA? | E 5 ONE Pluie. Nuages épais. Nuag. Lune. E. # C. Nuag Soleil. Ser. Brouill. (Cr C. Nuag Soleil. \ Nuageux. Nuageux. mins. C.- 6: Nuayg. Soleil. Nuag. Soleil. Ser. C. C: Ser. Nuag. Soleil. Nuag. Lune. NO. x EC: Nuag. Soleil. Nuages épais. Ser. C: C: Brouill. Pluie. Nuayg. Lune. GC: C, Nuageux. Pluie Tonnerre. Ser. NC. C. Nuageux. Nuageux. Ser. Nes C: Nuageux. Nuag. Soleil. Nuageux. N°34 C- Nuag. Soleil. Nuag. Soleil. Ser. NE. 3 Ge Ser. Nuag. Soleil. Ser. 892 OBSERVATIONS : A 2 Ç | SEPTEMBRE {À 5/42 (nouveau style). OBSERVATIONS MÉTÉORQU ImpérrALe de Moscou. L’élévation de l’observatoih! ou à peu près 551 pieds anglais Latitude—55° 45h NE 2 ES Re Re ST ne ee CRD EE RS de ER nee D 1 BAROMETRE A 0°. VTHERMOMÈTRE EXTÉRIEUR] HYGRr omÈTrepli! . DATES. (millimètres) DE RÉAUMUR. DE SAUSSURE:) ; 18h. du |2h-après| 10h. du} 8h. du 2h.a près | 10h. duf8h. du |2après 10H | ï À matin. | inipi soir. matin. | midi. soir. matin.|mni di. | sol il Pins me ee sen) “nt 4 1 754,4 75,4 | 75H. 13,0 20,0 10,0 À 75 62 8) fl 2 755% 10756 00 TS 12,0 20,0 9,0 À 65 68 | Æh. (| 5 | 755,5 | 750,2 | 748,0 13,5 20,0 12,0 À 30 70 |‘ : HD 71 | 2015 yo 12,0 19,0 12,0 À 78 78 |08K ! 5 À 755,5 | 755,1 | 765,1 12,0 9,0 8,0 | 80 | ss Vtt 1] 62756, | 7667 667 7,0 8,9 3,5 À 80 74 8 4] GO PTAUES A 7RO Ils 6,5 9,5 5,0 | 35 79 sf fi 8 745,6 70,8 740,8 9,0 43,0 h,1 À 83 60 pl: ji 9 À 744,5 76,3 76,6 7,0 10,5 60 À 90 70 gli ï 410 À 741,9 | 739,3 | 759,5 12,0 4,0 142,0 H 90 90 9p ï | . Le) ROMEO AE SA SAT EN) 8,5 8,0 2,0 90 85 8|i ! 42 748,6 748,6 712,6 7,0 9 0 5,0 90 82 9h i 15 À 748,6 | 718,6 | 748,6 7,0 45,0 4,5 | 80 75 SE 1 1H 750,5 | 750,6 | 750,6 8,0 14,0 6,0 ‘90 82 8h à 156,5) 706,5 17661 7,0 12,5 6,0 | 830 70 |" pi 46 À 753,2 | 751,0 | 751,0 9,0 12,5 3,5 84 7h 7K | 47 À 759,4 | 752,5 | 752,7 5,0 | 15,5 3,0 85 | 75 PR ï 1 0701,52 753 INT ENS0 8,0 46,0 6,5 80 70 sl: 1 19 755,5 | 753260 755,5 7.5 15,0 8,7 82 70 8 ï 20 À 755,H4 | 753,2 | 753,2 41,0 46,0 10,0 85 65 8 il 2n ES 753.8 1| 75h90 TSH 42,0 18,0 6,5 | 85 72 8. î 22 07517 HOT TON 7,6 47,5 5,0 83 65 7} î 23 752,8 | 79,6 | 749,6 735 45,0 5,0 80 60 7h fl 24) 745,0 | 742,5 737,2 9,0 15,0 44,0 75 72 gf à 25 15500 | 75H80 7H 15,0 16,0 7.5 85 84 |‘‘oh ï 26 À 711,4 | 741,4 | 7}1,H 40,0 417,0 9,0 90 80 | "8h: 1 27 À 742,6 | 745,9 | 749,0 6,0 8,5 1,0 À 90 90 9h | j 28 À 750,9 | 749,8 | 749,8 1,0 6,0 | —1,5 90 80 CIE | 20/11 750,9 | 75000 756 | 00 3.0 | -5,0 À 85 | 80 ls | 50 À 757,9 | 756,4 | 754,5 | —2,5 3,0 80 75 8 L ace — À SPA TR MR D Moyennes !718,47 | 747,78 | 748,00 8,2} 13,06 5,98 83,2 | 74,7 |82 RTS TE Se UT PR RE TE = 4 MÉTÉOROLOCIQUES. 893 drques faites à l'Observatoire astronomique de l'Université | 4 ° ; 2 ù sjonomique au dessus du niveau de la mer—167, 9 mètres L 1 non à Est de Paris. rs DES ÉTAT DU CIEL. | x VENTS. — — he lu 2h. après| 40h. du | Ü 2h. du ma- 2h. après 40h. du La foi midi. Soir. tin. midi. soir. ( NE. 3 C Ser. Ser. Ser. - à NE. } C Ser. Nuag. Soleil. Ser. NE! } S. 5 S. 3 Ser. Nuageux. Cou v. SQ:5 SO. 2 SO. 5 à Nuageux. Cou :. Ser. SC2 NO.: 5 NO. 3 Pluie. Cou v. Pluie. Se5 SO. 5 SO. 5 Cou v. Nuages épais. Nuages épais. Of; O. 5 O0. 5 À Nuag. Soleil. Pluie, grèle. Cou v. S(]. 3 SO. 1 SO. 2 Nuageux. Nuageux. Pluie. SC:3 SO. 3 SO. 3 Nuageux. Nuageux. Cou. u) SO. 2 SO. 5 Nuageux. Pluie. Cou v. 0 Cou v. Cou v. Ser. Cou v. : Pluie. Cou v. Nuageux. Nuag. Soleil. Nuag. Etoiles. Ser. Cou v. Cou v. _Ser. Ser. Ser. Cou v. Cou v. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Nuageux. Nuag. Soleil. Nuageux. Cou v. … Nuageux, Nuageux. Nuageux. Nuageux. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Ser. Couv. Nuageux. Cou v. Couv. Piuie. Cou v. Nuageux. Nuag. Soleil, Cou v. Cou v. Couv. Couv. Cou v. Ser. Ser. Cou v. Nuageux. Ser. Ser. Nuag. Soleil. Ser. Ds | ——_—_—_—……—…—_…—…—…— À | | ER ARE TE NUE 124 1 ro ee, : SÉANCES DE LA SOCIÉTÉ IMPÉRIALE DES NATURALISTES DE MOSCOU. SÉANCE DU 15 OCTOBRE 1542. Son Excellence Monsieur le Vice-Président, Fiscuer pe Wazpnrim, de retour d’un voyage scientifique qu’il a entrepris au nom de la Société en Allemagne, en France, et particuliè- rement à Mayence en qualité de député de la Société de Moscou auprès de la réunion des Naturalistes allemands, a fait un rapport de son voyage: il a parlé d'abord des travaux relatifs à l’histoire naturelle dans les Séances géné- rales de ces réunions ; —puis des lectures les plus remarqua- bles faites dans les sections zoologiques et géologiques. En- suite Mr. le Vice-Président a parlé des principaux musées d'histoire naturelle qu’il a visités soit en Allemagne soit à Paris; ainsi que de différens travaux importans, dont s’occu-. pent en ce moment plusieurs Naturalistes étrangers. Après avoir présenté un tableau animé de l’état actuel de la science et de l’activité des Naturalistes du centre de l’Europe, —Mr. le Vice-Président a mis sous les yeux de la Société plusieurs lettres de savans distingués de l'Allemagne et de [a Fran- ce, qui désirent vivement entrer en relation plus intime avec la Société;—et différens ouvrages de Naturalistes alle- mands et francais, et plusieurs objets d'histoire naturelle — 898 * La Société, pénétrée de l'utilité que les résultats de ce voyage peuvent avoir sur le développement ultérieur de ses travaux, et sur le vœu exprimé par Son Excellence Monsieur le Président, le Comte S. Stroganoff, a témoigné , d’un commun accord, sa vive reconnaissance à Son Vice-Président, Mr. Fi- scher de Waldheim, Mr. le Vice-Président, Fiscuer De Wazpurim, a fait part en outre du désir qu’avaient exprimé plusieurs savans de l'Europe d'entrer en rapport avec la Société pour échange d’objets d'histoire naturelle , contre des échantillons de la collection faite par Mr. Karéline durant son voyage sur l’Altai.— Plu- sieurs sayans et plusieurs établissemens russes ayant manifesté le même désir, Son Excellence Mr. le Président, le Comte S. STROGANOFF, a nommé une commission, composée de Mr. le Vice- Président , Fiscuer DE Warpurim , des deux Secrétaires de la Société , Mr. le Professeur Rouizzier et le Docteur RENARD, du Conservateur des objets d'histoire naturelle de la Société , le Docteur Bzær , du Professeur ALExANDRE DE Fiscuer et de Mr. Avexanpre pe Ricnrer dans le but de s'occuper de l’échange de ces objets de la manière la plus avantageuse à la Société. | : Le premier Secrétaire , Mr. le Professeur Rouirzier et Mr. Friars , membre de la Société, qui dans le courant de cet été ont fait plusieurs excursions géologiques dans Îles environs dé Moscou , ont présenté plusieurs échantillons de coquilles fos: siles trouvées pour la première fois dans le Gouvernement de Moscou; et, en même temps, un dessin géologique de la formation des collines de Vorobieff. La Société a prié ces Messieurs de lui communiquer en détail les résultats de leur excursion. Mr. le Professeur EicuwazD a envoyé de St. Pétersbourg 27% exemplaires de son ouvrage « Fauna caspio caucasican, imprimé aux frais de la Société. 896 Mr. le second Secrétaire, le Docteur Rexann, présente le N° 3 du Bulletin de la Société lequel paraît sous sa rédaction Mr. le Professeur Tscuourorrsxyx présente à la Société un minéral qu’il regarde comme nouveau , provenant du district de Zlatooust, des montagnes de Chichime. Mr. Hermanx , mem- bre de la Société, est prié d’en faire l’analyse. Le premier Secrétaire, Mr. Rovizzrer, présente une collection de coquilles et d’insectes rares des Philippines, obtenue de Mr. Cummine en échange de plusieurs objets de la collection de Mr. Karéline. : | Mr. Brorpe, membre de la Société, à communiqué une carte géognostique de la Podolie et de la Bessarabie en promettant d’envoyer sous peu un mémoire qui doit accompagner cette carte. Le même envoie une notice sur la combinaison du grès ; du calcaire et de l'argile dans plusieurs formations (voy. Bullet. N° IV. 1842.) et promet incessamment d’autres travaux géognostiques sur le Gouvernement de Kharkov. Mr. le Professeur Pérévorscuixorr présente une notice sur 13 position géographique de la ville de Koursk. (Voy. ce Bullet.) Mr. le professeur-Adjoint Spassxyx envoie les tableaux mété- orologiques. pour les mois d'Avril, Mai, Juin, Juillet, Août et Septembre. Mr. Turczanivow, membre de la Société, présente un mémoire contenant la description de deux Décades de plantes nouvelles de la Flore de Sibérie. Le même envoie 2 Cahiers de la suite de la flore Baicalo- Dahurienne. DONS. a. Objets offerts. Mr. le Vice-Président, Fiscner De Wazpueim, présente, au nom de Mr. de Valenciennes de Paris, plusieurs échantillons de 8 espèces de Ptéropodes. 897 - Mr. WanGENnEIM DE QuazeN, membre de la Société , envoie plusieurs pétrifications du versant occidental de l’'Oural. Le Comptoir de l’hôpital militaire de Phanagory envoie 36 | pétrifications et coquilles de la presqu’ile de Taman. Mr. le Professeur Norpmann a envoyé 51 coquilles et pétri- fications. Mr. KarÉuNE , voyageur de la Société, envoie 2 caisses con- tenant des peaux de mammifères et d'oiseaux. Mr. le prince Merscurrsxy donne un fragment d’une défense de mammouth , trouvée au bord de la rivière Lob, près du village Minina du district de Volokolamsk. Mr. le Professeur Escuricur a envoyé de Copenhague 11 espèces d'animaux sans vertèbres de la faune du Groenland. Mr. Samsonov envoie 60 peaux d'oiseaux des environs de la Semipalatinsk. b. Livres offerts. 1. Bulletin scientifique publié par l’Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg. Tome X. NN°. 200, 201, 225, 226, 297, 298, 233, 234, 235, 236, 237, 238. oT8 Akaysemiu. 2. Builetin de la Société géologique de France. Tome VII feuilles 28—31 (19 Septembre 1841.) et Tome XIII, feuilles 1—5. Paris 1841. De la part de la Société, 3. La liste des membres de la Société géologique de France. Paris 1841. De la part de la Société. 4. P. Tichanovicz. De Lucano ejusque carmine epico, Phar- salia. Charcow 1841. os AgTopa. 5. De Candolle Aug. Pyr. Mémoire sur la famille des Myrtacées. Genève 1842. De la part dé l’auteur. 6. Bpeooeu, K. O pacnosnaranin 4 aeuenix Goxesneñ 3040TyIu- ax. C. Ilerep6yprs 1842. Ors asropa. 7. Ænwcnoû xypnaar. 1841. IN° 12. 1842. IN° 1—5. C. II. 8°. Or Pezakropa. 8. Sanucku WMmuneparopckaro oôwecrra Ceuzsckaro Xosaierea IOxno Poccin Ha 1841, r. N° 5. G. Orrs o6mecrea. 9, l'asema ITocpezuHurB Ha 1849 r. N° 14— 97. Ors PeAaknin. 10. Apyecs S0pasir, Hapozo-Bpaueônaa rasera. 1849. N° 19. 13, 14:15: 16 17: 18: 1900791: 29, 93. 24. 95. 26 97.728290; 30. 31. 32. 33. 34° u 35. C. Ilerep6. Or pexakropa. 11. Kyphaus Muuncrepcrsa apoanaro Ilpocsbmenis. derparrs 1842. C. Ilerep6yprs, Taxe 3a Jleka6pr 1841. x Maprs, Anptar, : Mau, lions u Îioas 1849. IIpuôarseuie 88 >Kypraub ua 1842 TOZE IN 92 006 77 16. 17. 18. 19 x 20. Orr Pezaknin. 19. Omeuecmeennva sanuccku 3a Mañ , Irome, Liozr, ABrYyCTE H Oxra6ps. 1842. C. Ilerep6yprs. OTr pezaktopa. 13. Gelehrte Anzeigen der bayerischen Akademie der Wissen- schaften. 1841. N° 136. 137. 138. 246. 247. 248. De la part de la rédaction. 14. Sendungen der Kurländischen Gesellschaft für Litteratur und Kunst. Band 2, Bogen N° 4. 5 u. 6. Mitau 1842. De la part de la Société. Ai 15. Det kongelige Danske videnskabernes selskabs naturvidens- kabelige og mathematiske Afhandlinger. Ottende Deel. Med 33. Tavler. 1841. Kjobenhavn. De la part de la Société. 16. Demidoff Anat. Voyage dans la Russie méridionale et la Crimée. Livr. 16 et 17. Paris 1842. De la pins de Mr. Anatole Demidoff. 17. Westwood, J. O. Introduction to the modern classification of insects. Nov. 1839. Jan. 1840. Part. XIV. XV. XVI. De la part de l’auteur. 18. Oersted, H. C. Oversigt over det kongelige Danske Videns- kabernes Selskabs forhandlinger og dets Medlemmers Arbei- der ; Aaretz 1839. 1840. 1841. De Ia part de l’auteur. 19. Kutorga, S. Naturgeschichte der Infusionsthiere mit Atlas. Carlsruhe 1841. De la part de l’auteur. 20. Proceedings of the Zoological Society. of London Face VIII, 1840. De la part de la Société. -899 21. Annuaire du Journal des Mines de Russie. Année 1839. S, Pétersbourg 1842. De la part du corps des mines. 99, Journal of proceedings of the entomological Society of London. Commencing January 6. 1840. London 1841. De la part de la Société. 23. Statuten der rheinischen naturforschenden Gesellschaft zu Mainz. Mainz 1834. 8°. De la part de la Société. 24. Murchison, Rod. Imp. Adress delivered at the anniversary meeting of the geological society of London on the 18 of Februari 1842. London 18492. in-8° De la part de l’auteur. 25. Ward, N. B. On the growth of plants in closely glazed cases. London 1842. in-8°. De Ia part de l’auteur. 26. Observations météorologiques faites à Nijni-Toguilsk et à Vicimo=Ouktinsk (mont-Oural), Gouvernement de Perm. (Du 1 Octobre 1839 au 31 Décembre 1840). Paris 1842. Ex. 2. in-8°. 27. Guérin-Méneville. Magasin de Zoologie, d’Anatomie com- parée et de Paléontologie pour 1841, Livr. 12 et 1849, Livr. Paris 1841—492. in-8°. De la part du rédacteur. | 98. Annales de la Société Entomologique de France. tom. 5. (4° trimestre) tom. 7. (2—4) tom. 8. (1—4) tom. 9. (i—4) tom. JON = 2) Parts 1836—41.in-8°. De la part de la Société. 29. Biasoletto, Barth. Viaggio di D. S. M. Federico Augusto re di Sassonia per lIstria, Dalmazia e Montenegro. Trieste 1841. in-8°. De la part de l’auteur. 30. Newport, G. Observations on the Anatomy, Lo and economy of M halia Centifoliæ. London 1838. De la part de l’auteur. 31. The ciions of the Entomological Society of London vol. IL. Parts the fourth. London 1840. in-8°. De la part de la Société. | | | 32. Pamoecku. O norymenin Ha mpecrynaenie. Rasaur 1842. Ors aBTOpa. 33. YVueuuA SanuckH, H3AABACMHIA nt Vunsepcnreromr. 1841. IV. Orrs Romurera. 900 34. Prouu, npousnecenusia npu ropxecTsennoMB co6panin fApo- caasckaro /eunaosckaro Auwea. Mockra 1842. Orr JJunes. 35. Pruu ; nponsueccHHHA BB TOPpXECTBREHHOMB Copain Be INMALeBCckaro Anrea. Ozecca 1842. in-4°. Orr Aunes. 36. Obvasrenie npernozapauia HOAYTOAHUHHXB KYPCOBP HAYKB PB Aceuuaorcroms Aunes cr 12-ro usap. no 10-e Jekaôp. 1842 ro4. Mockra 1842. in-4°. Orr Aures. 37. Kapnuncku. ÔO soxoronocunxr poccmnaxs. C. Ilerep6yprs 1840. in-8°. Ors asropa. 38. OGospenie HpenOoAaBaHIA MPEAMETOBR BB XaPEKOBCKOMB YHH- gepcuTeTb Ha 1842 —43 yucOrii TOÆB. XapPEKkoBr 1842. in-4°. De la part de l'Université. 39. Omueme o cocroauie Xapzkorckaro YungepcnTera 3a 1841 — 9-H AKa4. TOAB , H PPUM DPOH3HECEHHEIA BB TOPXECTBCHHOMF co6pauiu 30 Asrycra. Xapekoss 1842. in-8°. Ors Yausepcurera 40. Hope , Rev. F. W. The coleopterist’s manual , part the third. London, 1841. in-8° De la part de l’auteur. 41. Catalogue of hemiptera in the collection of the Rev. W. F. Hope. London 1837. 8°, De la part de l’auteur. 42. Herberger, J. E. u. Winkler, F. L. Jahrbuch für practische Pharmacie und verwandte Fächer. 1841. Landau. Band V. Heft V. Band IV. Heft VIIL Band V. Heft 1. Band V. Heft Il. De la part de Mr. Herberger. 43. Bulletin de l’Académie Royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles. Année 1841. Tome huitième 2° partie. Bru- xelles 1841. 44. Quetelet, À. Instructions pour l’observation des phénomènes périodiques. Bruxelles 1842. (Extr. des Bulletins de l’Acadé- mie de Bruxelles). De la part de l’auteur. 45. Quetelet, À. Nouveau catalogue des principales apparitions d'étoiles filantes. Bruxelles 1841. in-4°. De la part de l’auteur. 46. Gæœbel, Fr. Ueber den Einfluss der Chemie auf die Ermit- telung der Vôlker der Vorzeit. Erlangen 1849. in-8°. De la / part de l’auteur. 901 47. Annuaire de l'Académie Royale des Sciences et Belles- Lettres de Bruxelles. 87° année. Bruxelles 1842. 12. De la part de l’Académie. 48. Van der Hæven J. en de Vriese, W. MH. Tijdschrift voor Natuurlijke geschiedenis en Physiologie. — Achtste Deel 4 Stuk en negende Deel 1° Stuk. Te Leiden 1841--42. 8. De la part de Mr. van der Hœven. 49. Kupfjer, À. T. Annuaire magnétique et météorologique du corps des ingénieurs de mines de Russie. Année 1840. St. Pétersbourg. 1849. in-4°. De la part de l’auteur. 50. Bonoia, G. B. Della bibliografia Malacologica italiana. Milano 1839. in-8°. De la part de l’auteur. 51. Porro, GC. Malacologia terrestre e fluviale della provincia Tomasca. Milano 1838. De la part de l’auteur. 52. List of the geological society of London 1841. De la part de la Société. 53. Porro, C. Studii su talune variazioni offerte da .molluschi fluviatili e terrestri a conchiglia univalve in-4°. De la part de l’auteur. 34. Pictet, E. J. Histoire naturelle générale et particulière des insectes Nevroptères. Première Monographie. Famille des Per- lides. Livr. 4, 5 ct 6. Genève et Paris 1841.in-8° De la part de lPauteur 55. Novorum actorum Academiæ Cæsariæ Leopoldino-Carolinæ naturæ curiosorum voluminis 19 supplementum alterum. Cum tabulis XIV. Vratislaviæ et Bonnæ 1841. in-4°. De la part de l'Académie. 56. Mouveaux Mémoires de l'Académie Royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles. Tome XIV. Bruxelles 1842 in-4°. De la part de l'Académie. 57. Mémoires couronnés par l’Académie Royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles. Tome XV, première partie. Bru- xelles 1841. De la part de l’Académie. N° IV. 1842. 28 902 58. Kaaccens, Er. Kypuauar Caxoso4cTBa Ha 1849 ©) /N89 3. 4. Mocxea 1842. in-8°. Ors Pezakropa. 59. The transactions of the Linnean Society of London. Vo- lume XIX part the first. London, 1842. in-4°. De [a part de la Société. 60. Bulletin of the proceedings of the national institution for the promotion of Science. Washington, 1841. (Ex. 3.) De Ia part de la Société. 61. Second Bulletin of the proceedings of the national insti- tution for the promotion of Science, Washington March 1841, to February 1842. Ex. 2.) De la part de Ia Société. 62. Klipstein, v. A. Geologische Fragmente aus dem Tage- buche einer Reïse durch Baïern nach den ôstlichen Alpen. Berlin, 1842. in-8°, De la part de lauteur. 63. Seringe, N. €. Le petit agriculteur ou traité élémentaire d'agriculture. Paris, 1841. in-12°. De la part de l’auteur. 64. Denny, Henr. Monographia anoplurorum Britanniæ. London, 1842. in-8°. De la part de l’auteur. 65. Leuckart, Fr. Sig. Observationes zoologicas de Zoophytis Coralliis, speciatim de genere Fungia. Friburgi, 1841. in-4°. -.De la part de Fauteur. | : 66. Kopabeuees, l'ep. Kypcrs Arymepcroï nayrn H xenCKkuxr Gozesneñ. Mockra 1841. actu I n Il. Ors asropa. 67. Annales des Sciences physiques et naturelles, d’agrieulture et d'industrie, publiées par la Société Royale d'Agriculture etc. de Lyon. Tome I Année 1838. Tome Il. Année 1839 et Tome III. Année 1840. in-4°. De la part de la Société. 68. Archives du Muséum d’histoire naturelle, publiées par les professeurs-administrateurs de cet établissement. Tome I. Livraison 1. 2 3 et 4. Paris 1839 et Tome IL. Livraison 1 et 2. Paris 1841. 4°. De la part du Musée. 69. Phillips John. Wlustrations of the Geology of Jorkshire; part 1 et 2. London 183%. 1836 in-4° De la part de l’auteur. 03 70. Klipstein v. A. u. Kaup, J. J. Beschreibung und Abbildun- gen von dem in Rheinhessen aufgefundenen colossalen Schedel des Dinotherii giganti mit geognostischen Mitheilun- gen über die Knochenführende Bildung des mittelrheinischen Tertiärbeckens. Darmstadt 1836. in-4°. De la part de Mr. de Klipstein. 71. Münster, Graf, Georg. Beiträge zur Petrefacten-kunde. Fünftes Heft. Bayreuth 1842. in-4°. De la part de l’auteur. 72. Reiche, M. Note sur le genre Umblycheila de Say et des- cription d'une nouvelle espèce. ( Extr. des Annal. d. 1. Soc. entomol. de Paris 1839.) in-4°. De la part de l’auteur. 23 O6o3pruie nperoaaBanit BB Yureparopcrkomr KRasanckcour Vunsepcurerb na 1841 — 42 yueGusä roas. KRasaus 1841. Orx Yuuvepcurera. 74. Murchison, R, J. E, de Verneuil and Count 4. von Xey- serling, On the geological structure of the central and southern regions of Russia in Europe and of the Ural moun- tains. London 1842. De la part de Mr. Murchison. 75. Keccaeps, K. O ckerer Âaraoss 85 oTuomenin kB MbCry, 3a2 HHMACMOMY OTHMB | POA0ME BB KAACCB THB. C. Ierep6yprz 1842. Orr asropa. 76. Hopkins, W. Theoretical investigations on the motion of glaciers. Cambridge 1842. in-8°. De la part de l’auteur. 77. List of the Linnean Society of London 1842. in-4°. De la part de la Société. 78. Brème, Fr. Monographie de quelques genres de Coléoptè- res hétéromères appartenant à la tribu des Blapsides. Paris, 1842. in-8°. De la part de l’auteur. 79. Rüppel, Ed: Säugethiere aus der Ordnung der Nager, beo- bachtet im nordôstlichen Africa. Mit Tafel VI—X. Frank- furt a. M. 1842. in-4°. De la part de l’auteur. 80. Rüppel, Ed. Beschreibung mehrerer neuer Säugethiere, in der zoologischen Sammlung der Senckenbergischen nature 58* 904 forschenden Gesellschaft befindlich. Mit Tafel XI und XIf. Frankfurt 1842. in-4°. De la part de l’auteur. 81. Rüppel, Ed. Verzeichniss der in dem Museum der Senckew- bergischen naturforschenden Gesellschaft aufgestellten Sam m- lungen. Erste Abtheiluns: Säugethiere und deren Skelette. Frankfurt a. Main 1842. in-4°. De la part de M. Rüppel. 82. Næggerath. Die Bergwerks-Schulen ïin Frankreich und Belgien, nach ihrer geschichtlichen Entwickelung und ihrem jetzigen Zustande. ( Aus Karsten. u. v. Dechen Archiv. B. XVI—ITL [.) in-8°. De la part de l’auteur. 83. Friger. Ueber eine Vorrichtung , um mit Hülfe verdichte- ter Luft Schächte und andere Baue unter Wasser und im schwimmenden Sande betreiben zu kônnen. Uebersetzt von Herrn Nôggerath. in-8°. De la part de Mr. Nœggerath. 84. Prospectus des Siebengebirges und seine Umgebungen im Relief mit geognostischer Bezeichnung, verfertigt von Thomas Dickert. £n-8°. De fa part de Mr. Dickert. | 85. Nœggerath. Mémoire sur le gisement de Basalte avec bois silicifié et bitumineux au hoher Seclbachs Kopf, dans la contrée de Seel et Burbach. (Extrait du Tome XVIIL des Annales de Mines.) Paris 1841. in-$°. De Îa part de l’auteur. 86. Leuckart, F. Sis. Zoologische Bruchstücke N° IT. Helmin- thologische Beiträge mit zwei Kupfertafeln. Freiburg 1843, in-4°. De la part de Fauteur. 87. Proceedings of the geological Society of London. Vol. ILE. Part. 2. N° 72 et, 73, London 1841. 8°. De à part de la Société. 88. Speck, v. Max, Freiherr v. Sternburg: Landwirthschaftliche Beschreibung des Ritterguts Lützschena. Leipzig 1842. in-8°. De la part de l'auteur. 89. Hope, F. W. Observations sur les érotyles. (Extr. de la Revue zoolog.) 1840. Paris. in-8°. De la part de l’auteur. 905 90. Reiche , M. Essai d’une classification méthodique de la iribu des Coprophages. ({Extr. d. Ann. d. L. Soc. entomol. Paris 1842) in-8°. De la part de l’auteur. 91. Lefebvre, Al. Communication verbale sur la Ptérologie des Lépidoptères. (Extr. d. Ann. d. 1, Soc. entomol. de France. Paris 1842.) in-8°, De la part de l’auteur. 92. Pauli, Fried. Die in der Pfalz u. den angrenzenden Ge- genden üblichen Volksmittel.—Landau 4842. in-8°. De la part de M. le Docteur Herberger. 93. Emerson, G. Journal of natural history, containing papers and communications Vol. 3. N° 4.— Vol. IV. N° 1. Boston 1841—42. in-8°. De la part de la rédaction. 94. Transactions of the geological Society. Second Series. Volum. V. Part the second. Part the third. London 1840, in-4. De la part de la Société. Membres admis dans la Société. a.) Honoraire. 1. Mr. le Baron Prerre Cas. De Mevyenporrr à Berlin. b.) Ordinaire. 1. Mr. À. pe KzpsTEIN, professeur à Giessen. SEANCE DU 19 NOVEMERE 1842. S. Ex. Mr. le Vice-Président, Fiscuer DE WaLcpuEilm, a conti- nué Ja lecture du rapport de son voyage à l'étranger , et a parlé surtout de la richesse des collections d'histoire natu- relle du jardin des plantes à Paris. Le même présente plusieurs ouvrages de la part de Mss. VALENCIENNES , PAYEN , Decaisne |, Gurrin-MENEvILLE , Duvernoy , Miznwe-Enwarps, Accipe-D'Orgieny, DE BrÈME, KreTzscumar et. Le méme communique une notice ‘de Mr. ErcEexsronr sur le ‘Castor fossile ordinaire. 906 Mr. WanGENHEIM DE QuaLen, membre de la Société, a envoyé ur mémoire sur le calcaire carbonifère du versant occidental de l’Oural. L'année passée il a trouvé du calcaire sur Îles bords de la rivière Bélaïa. Ce calcaire (carbonifère) s'étend sur une distance de 120 verstes depuis Qufa jusqu'à Sterlitamak, accompagné de Gyps, qui doit être d’une formation plus ancienne parce qu'il a été soulevé par le calcaire à 7 verstes de Sterlita- mak sur la rive droite de la Bélaïa. Ce calcaire forme 4 éminences assez considérables qui sont disposées sur une ligne droite du Sud au Nord et déclivent auprès des bords de la rivière vers l’Oural ou la chaîne des montagnes d’Ourengai qui sont in- diquées sur la carte du Professeur ‘Fschouroffsky. Une troi- sième éminence allant du Nord:au Sud a été appelée par les Baschkires Tchakatal. Le mémoire, avec la description des fossiles trouvés dans ces lieux, sera inséré dans le Bulletin prochain de la Société. Mxr. le Docteur Bær a fait lecture d’un mémoire sur Îles Chrysides. Mr. le premier Secrétaire , le Professeur Rourerrer et Mr. Friars ont montré 2 pétrifications remarquables du Gouverne- ment de Moscou, Choristitos Kleinii Fisch. et Modiolus ? Mr. le Docteur Bassaw a lu une notice sur la possibilité d’exécuter une voie artificielle pénétrant dans estomac de quelques animaux au travers d’une pluie des tégumens. L’au- teur espère pouvoir ainsi faire plusieurs observations intéres- santes sur la digestion et il trouvera probablement avec le temps des applications utiles pour le traitement de plusieurs maladies qui sont accompagnées de l'impossibilité du passage à l'estomac par ka voice ordinaire.—L'auteur a expliqué ces observations par des dessins, et en montrant deux chiens qui, après avoir subi cette opération, vivent déjà depuis plu- sieurs mois. | Lecture d'une lettre de Mr. Romanowskr, médecin des colo- nies russes américaines, adressée à S. Ex, Mr. le Vice-Président, 907 et accompagnée de 39 oiseaux des rives de la Nouvelle-Angleterre, des alentours du port Roumanzow; il promet d’autres envois. Lettres de remercimens pour l'envoi du Bulletin de la Société de la part de l’Académie des Sciences à St. Péters- bourg, du conseil des Universités de Moscou , de Kasan et de Kieff, de la part de l’Académie médico-chirurgicale de Moscou, du jardin botanique de St. Pétersbourg, du Lycée de Richelieu à Odessa , et de la Société littéraire de Riga , — des membres honoraires Mr. de Polenov, et de Mr. le Baron Pierre de Meyendorff à Berlin. DONS. a.) Objets offerts. _ S. Ex. Mr. le Vice-Président, Fiscuer pe Wazvuem, fait don de deux espèces de fossiles russes : le Terebratula forcilata des rives de l’Oka et le Terebratula truncata de Mojaïsk; il y joint le Spirifer Verneullüi des environs de Boulogne. Le même présente au nom de Mr. Guérin-Méneville 66 co- quilles des Indes. Mr. le Docteur Azrmann fait don d’un Belemnite rare par sa grandeur trouvé sur les bords de la Moskwa. Mr. WanGENuEIM DE QuALEN a envoyé 12 exemplaires des fossiles de l’Oural. b.) Livres offerts. _ 1. Duvernoy, G L. Lecons sur l’histoire naturelle des corps organisés. 2-% fasc. Paris, 1842. in-8°. De la part de l’auteur, 2. Decaisne, M. J. Notice sur quelques plantes de la flore d'Egypte. (Cat. d. Ann. d. H. nat. 1835) in-8°. De la part de l’auteur. 908 3. Valenciennes, M. A. Rapport sur les collections de Mr. Sganzin. De la part de l’auteur. 4. Guérin, F. E. Mémoire sur le nouveau genre Thémisto de la classe des Crustacés. Paris, 1838. in-4°. De la part de l’auteur. 5. Annales de la Société entomologique de Paris. L'année 1842. N° 1. De la part de la Société. 6. Cretzschmar, Ph. J. Beiträge zu der Lehre von dem Le- ben. 15° Theïl. Frankfrt a. M. 1840. in-8°. De la part de l’auteur. 7. Duvernoy, G. L. Notice historique sur les ouvrages et la vie de Mr. le Baron Cuvier. Paris, 1833. in-8°. De la part de l’auteur. 8. Duvernoy, G. L. Notice critique sur les espèces de grands chats nommés par Hermann Felis chalybeata et guttata. in 8°. De la part de l’auteur. 9. Jalenciennes , Mr. À. Nouvelles recherches sur le Nautile flambé. Paris, 1839. in-4°. De Ia part de l’auteur. 10. Payen , M. Mémoires sur le développement des végétaux. Paris, 1842. in-8°. De la part de l'auteur. 11. Abhandlungen der Kôniglichen Academie der Wissen- schaften zu Berlin für das Jahr 1849. Berlin, 1840. in-4°. De la part de l’Académie. 12. Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Ver- handlungen der K. preussischen Akademie der Nicen. schaften zu Berlin vom Juli bis December 1841, u. vom Januar bis Juni 1842. Berlin 1841—42. in-8°. De la part de l’Académie. 13. Milne-Edwards, M. Observations sur les ascides composées des côtes de la Manche. Paris, 1841. in-4. De la part de l’auteur. 14. Bulletin de fa Société géologique. tom. 13 (feuilles 11— 26). Paris 1841—49. in-8°. De la part de la Société. 909 15. Jiicnou 2Rypuaar, uacrs 3 Kunxka Î. €. Herep6. 1842. in-8°. De la part de la rédaction. 16. ;Kypnaus Muuucrepcrsga Hapoauaro Ifpocrbimeñia 8a ABrycr® / P mBCcau. 1849. De la part de la rédaction. 17. Tocpeonuxs Ha 1849. r. N°. 28 —31. C. Ierep6. De la part de la rédaction. 18. Apyes Saparia na 1842. r. N°. 36— 39. C. Ilerepé. De la part de Mr. le Dr. Grum. 19. Vuenwa Sanncku KRasauskaro Vausepenrera. 1841. N° 2. 3 u 1842. N° 1. Kasaur, 1841 —42. De la part de l’Université. 90. Erman , A. Archiv für wissenschaftliche Kunde von Russland. 1841. Heft 4. Berlin 1841. De la part de la ré- daction. ; 91. Ledebour, Car. Frid. Flora rossica. fase. 2. Stuttgartiæ 1842. De la part de l’auteur. 22. Herberger, À. Jahrbuch für Pharmacie u. verwandte Fä- cher. Band 4, Heft 3 et 4. Landau 1841. De la part de M. le Dr. Herberger. 23. Bulletin de l'Académie Royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles. L’année 1840. N° 1—8. Bruxelles 1840. in-8°. De la part de l’Académie, 24. Nouveaux Mémoires de l’Académie Royale des Sciences et Belles-Letitres de Bruxelles. Tom. XI et XII Bruxelles 1838. in-4°. De la part de l’Académie. 25. Freyer, M. Fauna der in Krain bekannten Säugethiere, Vôgel, Reptilien u. Fische. Laibach 1842. Ex. 9. in-8°. De la part de l’auteur. 26. Straus-Dürkheim , Merc. Traité pratique et théorique de l’Anatomie comparative. Tom. 1—92, Paris 1849. in-8°. De la part de l’auteur. 27. Valenciennes, M. À. Nouvelles recherches anatomiques sur le Nautile, 1841. in-4°. De la part de l’auteur. à 910 28. Valenciennes, M. A. Nouvelles observations sur l'organe électrique du Silure électrique 1840. in-4”. De la part de \ l’auteur. 29. Valenciennes, M A. Observations faites pendant l’incuba- tion d’une femelle du Python à deux raies. in-4°. De la part de l’auteur. 30. Decaisne, J. Monographie des genres Ralbisia et Robin- sonia de la famille des Composées. Paris, 1834. in-8°, De la part de l’auteur. 31. Valenciennes, M. A. Description de plusieurs espèces nou- velles de poissons du genre Apogon. in-4°. De la part de l’auteur. 32. Guérin-Méneville et Perrottet. Mémoire sur un insecte et un champignon qui ravagent les Cafiers aux Antilles. Paris, 1842. in-8°. De la part de Mr. Guérin-Méneville. 33. Guérin, M. E. Mémoire sur l’'Eurypode, nouveau genre de Crustacé Décapode brachyure. Paris, 1838. in-4°. De la part de l’auteur. 34. Guérin-Méneville, 10 Cahiers contenans différens petits extraits de la Revue et du Magasin zoologiques. in-8°. De la part de Mr. Guérin-Méneville. 35. Brongniart, Ad. Note sur les poils collecteurs des Campa- nules et sur le mode de fécondation de ces plantes. 1839. in-8°. De la part de l’auteur. 36. Bulletin de la classe physico-mathématique de l’Académie Imp. des Sciences de St. Pétersbourg. Tom. 1. N° 1—5. St. Ptrbrg 1842. in-4° De la part de l’Académie. 37. Montagne, C. Prodromus generum specierumque phycearum novarum in itinere ad polum antarcticum. Parisiis 1842. in-8°. De la part de l’auteur. 38. Duvernoy, M. G. L. Études sur le foie. 1835. in-8°. De la part de l’auteur. 911 39. Duvernoy, M. G. L. Note sur une grossesse double parve- nue à terme , durant laquelle l’un des jumeaux a péri au sixième mois , sans que le développement normal de lautre ait été arrêté. Paris, 1834. in-8°. De la part de l’auteur. 49. Duvernoy, M. G. L. Considérations sur les animaux arti- culés. Paris, 1841. in-8° De la part de l’auteur. 41. Decaisne, M. J. Remarques sur les affinités du genre He- loingia. 1836. in-8°. De la part de l’auteur. ‘42. Decuisne, M. J. Observations sur quelques nouveaux genres et espèces de plantes de l'Arabie heureuse. 1835. in-8°. De la part de l’auteur. 43. Decaisne, M. J. Liste des plantes recucillics par Mr. Bové dans la Palestine et la Syrie. 1835. De la part de l’auteur. 44. Morren, Ch. et Decaisne , J. Observations sur quelques plates du Japon communiquées à l’Académie des Sciences de Bruxelles. 1836. in-8°. De la part de Mr. Decaisne. 45. Morren, Ch. et Pecaisne, J. Observations sur Îla flore du Japon suivies de la monographie du genre Epimediuim. 1834. in-8°. De la part de Mr. Decaisne. 46. Guérin-Méneville, M. F. E. Prodrome d'une Monographie des Myzines. 1837. in-8°. De la part de l’auteur 47. De Brème, le Marquis, Réflexions sur la classification des insectes, selon la méthode naturelle. 1842. in-8°. De la part de l’auteur 48. Duvernoy, G. L. Du mécanisme de la respiration dans les poisons. 1839. in-8°. De la part de l’auteur. 49. Duvernoy, G. L. Résumé sur le fluide nourricier , ses ré- servoires et son mouvement dans tout le règne animal. Paris 1839. in-8°. De la part de l’auteur. 50. Guérin-Méneville, M. F. E. Notice sur les Pyrales. Paris, 1839. gr. in-8°. De la part de l’auteur. bi. D'Orbigny, Alc. Mémoire sur les foraminifères de la craie blanche du bassin de Paris. 1839. in-4. De la part de l’auteur. 912 52. Decaisne, J. Mémoire sur le développement du pollen, de l’ovule et la structure des tiges de Gui. Bruxelles 1840. in-4°. De la part de l’auteur. 53. Brongniart, Al ct de Beaumont, Élie. Rapport sur un mémoire de Mr. Durocher intitulé : Observations sur le phé- nomène diluvien dans le Nord de l’Europe. 1842. in-8°. De la part des auteurs. 54. Quetelet, À. Résumé des observations météorologiques faites en 1839 à l'observatoire royal de Bruxelles. Bruxelles 1840. in-4”. De la part de l’auteur. 55. Quetelet, J. Second Mémoire sur le magnetisme terrestre en Italie. Bruxelles 1840. in-4°. De la part de l’auteur. 56. J’alenciennes, À. Sur les causes de la coloration en vert de certaines huitres. 1841. in-4°. De la part de l’auteur. 57. Rapport sur un mémoire de Mr. Jules Jtier intitulé: No- tice géologique sur la formation néocomienne dans le dépar- tement de l’Ain et sur son étendue en Europe. 1842. in-40. De la part de Mr. Élie de Beaumont. 58. Valenciennes, M. À. Description d’une grande espèce de Squale, voisin des leiches. in-4”. De la part de l’auteur. 59. J’alenciennes, M. A. Observations sur les mâchoires fossiles des couches oolithiques de Stonesfield , nommées Didelphis Prevostii et Didelphis Bucklandii. Paris 1838. De la part de l’auteur. 60. Gôüppert, H. R. Ueber die fossile Flora der Gypsformation zu Dirschel in Oberschlesien. (Act. Acad. C. Lecop. Nat. cur. Vol. 49. p. 2. 1842). De la part de l’auteur. 61. Decaisne, J. Recherches anatomiques et physiologiques sur la garance. Bruxelles 1837. in-4”. De la part de l’auteur. 62. Decaisne, J. Plantes de l'Arabie heureuse recueillies par M. P. E. Botta. 1839. in-4°. De la part de l'auteur. 63. Voyage autour du monde par les mers de l'Inde et de Chine exécuté sur la Corvette de l’état Favorite pendant les 913 äfinées 1830—39. Paris 1839. in-8° De la part de Mr. Guérin-Meneville Membres admis dans ia Socrété. Ordinaires. . Mr. Eure ne Beaumowr, membre de l’Institut de France à Paris, Mr. Misne-Epwarvs, membre de l’Institut de France à Paris. . Mr. Decaisne, aide-botaniste au jardin des plantes de Paris, 4 . Mr. Auereacu, pharmacien à Moscou. À © © = Nous remplissons un triste devoir en annonçant au monde savant la mort de Kiriloiw, de l'intré- pide et zélé compagnon de voyage de Mr. Karé- line.—Kirilow était en route pour Moscou, après avoir travaillé pendant plus de 2 ans avec le plus grand succès pour l’histoire naturelle et pour la Société , et avait résisté à toutes les fatigues qu'offre un voyage dans des contrées si éloignées. Arrivé seul le 11 Septembre à Arsamas ( Gouv. Nigni-Nowgorod) il y a été attaqué d’une fièvre nerveuse, qui l’a enlevé après 2 jours de souf- frances. | Nous tacherons d'offrir sous peu à nos lecteurs quelques notices bibliographiques concernant ce jeune voyageur plein de talent et de persévé- rance et qui donnait de si belles espérances pour l'avenir — TABLE GÉNÉRALE DEN MATIÈRES POUR L'ANNEE 18492. ne ZOOLOGIE. Cuaupoir (le Baron) Catalogue des Carabiques recueillis dans la province de Mazendéran, près d’Astrabat par Mr. de Karéline. ED ARRETE Caaupoir (le Baron) Description de quelques genres nouveaux de Ja famille des Carabiques. . . - EvErsMANN, Ed. Quaedam Lepidopterorum species novae, in Ros- sia orientali observatæ, nunc descriptæ et depictæ.. . . . EversmManx, Ed. Die thränenden VWVeiden. . GIMMERTHAL, B. A. Uebersicht der Zweiflügler ( Lief- u. Kurlands . . . MANNERHEIM (le Comte) Notice sur la c. d. collection de Coléop- tères de Mr. le Comte D:jean. NorpmMaAnx, Alex. Ueber eine neue Art von Glareola . . BOTANIQUE. KareciN, Gr. et KiRiLow, Îoh. Tetras generum plantarum novo- 4 Diptera Lin.) é rum ex ordine GCompositarum Rossiæ indigenorum. À KaARELIN, Gr. et Kiricow, Joh. Enumeratio plautarum in deser- tis Songoriæ orientalis et in jugo sammarümalpiutm Alatau anno 4841 col'ectarum. . é als eine Blume in Nacheinanderfolge, ‘ e ° e : «129, 321%et TRAUTVETTER, Ernst, Chr. Das Laubwerk oder def Spross (frons) è Pages. 897 832 543 797 639 864 31% 42% 503 687 916 Pages. Fg Û ñ É e / . ° TURCZANINOW, Nic. Flora Baicalensi = Dahurica seu descriptio planta rum in regionibus cis—et trausbaicalensibus atque in Dabhuria sponte nascentium.. . . . . . : 3, 223, 566 et GÉCLOGIS. BLOEDE, Gottlob. Ueber das stetige Verbundensein von Sandstcin, Kalkstein u. Thon inden Gebirgsformiationen u. den nôthi- gen Einfluss dessen auf nalurgemässe Eegvenzung der Leztereu. . e e e e !'e e ° e e « e ° e e 0 e ® Q e e e e PALEÉONTOLOGIE. Ficazr DE VVALDHEIM, G. Revue des fossiles du Gouvernement de: Moscou ete NS fe RON ee AS ER CR FrscHer VON VVALDHEIM, G. Zweiter Nachtrag zu den von Hrn. Major v. Qualen am vwestlichen Abhange des Urals ge:am- melten Verstéinerungen. 3/20. 0er tee KEYSERLING, Graf Alexander, PBevbachtungen eines Elasmetherium mit einer geschichtlicheu Notiz über dasselbe von G. Fischer von. NValdheimis ti ae Re etre NT CHIMIE. Rermanx, Rod. Untersuchung einer kürzlich in Moskau entdeck'en Mimeralquelle. 2 pe LA PHYSIQUE GÉOGRAPHIQUE ET MÉTÉOROLOGIE. KOUSMITSCHEFF, Paul, Époques auxquelles la Dwina septentri- onale s'est couverle de glaces à Arkhangelsk et celies aux- quelles a eu lieu la debacies nee SA suis ee OS P£REVOSTCHIKOFF, D. Position ‘gcograrhique de) Rourske Une SPASSKY, M. Observations météorologiques avec un résumé de ces observations. . . SE TE SU TE NC OA date ie SpAsskyx, M. Observations méléorologiques failes à l'observatoire astronomique del Université de Moscou pour Îles moisde Sep- 871 106 h62 H5} 481 LI Pages. tembre, Octobre, Novembre et Décembre de l’année 1841 et et pour les mois de Janvier, Février, Mars, Avril, Mai, Juin, Juillet, Août et Septembre de l’année 1842. 493, 701 et NOUVELLES. Houvoliles. eee Dane EUR RS EE TL AU TES SÉANCES DE LA SOCIÉTÉ. Extraits des protocoles des séances de la Socitté. 203, 491, 89 et 831 699 905 ZUR GEOGNOSTISCHEN KARTE VON PODOLIEN vnn BESSARABIEN. _ Die geognostische Karte von Podolien und Bes- sarabien, die ich der Gesellschaft der Naturfor- scher zu ubergeben die Ehre sehabt habe, ist im Jahre 1838 aus einer vorgängigen geognostischen Untersuchung Jjener Landestheile entsprungen, und seit der Zeit nächst noch einer gleichzeitig damit entworfenen Karte über das Gouvernement Charkov , der Hauptsache nach im die geognosti- sche Karte vom europaischen Russland uberge- gangen, Womit die Herrn Ermann und Helmer- sen die gelehrte Welt beschenkt haben. Gegenwarüg soll die Karte den Anfang zu ei- nem Kkleinen geognostischen Atlase machen, der ei- nige Landestheile von Süud- Russland begreifen wird, deren Gehirgsbeschaffenheit mir ebenfalls durch Bereisung nun bekannt worden ist. Vorzuglich habe ich es damit darauf abgesehen von solchen Stellen, welche sich durch Lagerungsverhältnisse lehr- reich machen, genaue Profilrisse zu geben, und ich AS hoffe, dass die Gesellschaft der Naturforscher auch diese mit der Theilnahme aufnehmen wird , wo- durch dieselbe schon so unvergänglichen Eimfluss auf die naturhistorische Kenntniss von Russland ausgcubt hat. Fur die specielle Kenntniss der Gebirgsbeschaf- fenheit von Podolien und Bessarabien wird man mir erlauben, dass ich mich vorläufig auf die Abbandlung berufen darf, welche ich in jener Beziehung in Leonhardt’s und Bronn’s Jahrbuch V'® Heft 1841 bekannt gemacht habe. — Im Gegentheile muüsste ich bei dem engen Raume, worin sich eme Karten-Frläuterung zu halten hat, nur meist wiederholen, was schon michts mehr Neues 1ist.—Nur Einiges will ich hinzusetzen. Zuerst sind die aus der Karte augenfäallige Ver- breitungsverhälinisse môglichst genau erforscht, sowohl durch Flächen- Untersuchung als wie Durchschnittsformen , und daher ist auch Das, was damit vorgestellt, ein môglichst geireues Bild von Dem, wie es sich zeigt.— Was ällere und neuere Karten davon Abweichendes enthalten, muss hiernach berichtigt werden, denn schwerlich wird man Gründe finden kônnen, eine Nicht- Ueberemstimmung mit meiner Karte zu verthei- digen. : Von Podolien lagen meiner Untersuchung die Beobachtungen von Herrn Eichwald vor, wornach wohl grôsstentheils die Karte von Herrn Dubois ‘illuminirt ist, und die wohl auch meinen Freund Pusch in seinem reichhaltigen geognostischen At- lase von Polen u. s.w. zum Theil geleitet haben ;, — doch habe ich beim Entwurfe meiner Karte vor- zuglhich auf die eigenen Üntersuchungen gefusst, ohne jedoch dabei zu verabsäiumen, die vorgän- gisen fremden controllirend mit zu benutzen. Ueber die geognostische Beschaffenheit von Bes- sarabien war dagegen so viel als nichts bekannt; wenigstens hat mir für meine Untersuchuug die- ser Provinz auch keine einzige Beobachtung ZU Gebote gestanden.— Wer mit den Schwierigkeiten der geognostischen Untersuchung in einem noch ganzlich unbekannten Landstriche vertraut ist, wird die Leistungen fur die Aufklärung ihrer _Gebirgsverhältnisse zu wuüurdigen wissen. Da die Karte übrigens nur als General-Karte son beiden Provinzen gelten soll, so sind bei der Hlumimirung auch nur die Formation in das Auge gefasst, dagegen die Darstellung der dieser subor- dinirten Gruppen der Special-Karte vorbehalten worden. Die beigefugten Durchschnitte von Podolien kônnen nicht als ganz getreu nach der Natur ge- geichnet gelten , sondern mussen als Ergebnisse der geognostischen Combination angesehen wer- den. Nur das kleine Profil vom Jalpugasee in Bes- sarabien gibt das augenfällige Schichtenverhalten. GoTTLiog BLOEDE. Talb.V. ù ! 1. Agrotes Jrmaandar Ev. =. Aqrotis Deserticola EV: = L. Leucauua Macdlata ZLv: = 6. Cucultia Fahsiatd res & Heirothis Piles ny "00 À D: 0 “thosta Cavernosa Ev. — Cneullre Pustulata, Ev: — A Creutti Propuiaue Ev. 2H ECRIRE en £ A Bulletin , 1BA02 . . a b.VT . 4 Cidarie Pudehrarie Enchs 10. Zerere Hbitata 2 “he Pyrausla leliatius Ev = 1%. Pyrausta Furales. 13, Pyrauuste Aruncdinatiés Ev M. Tortrix Hydrarquyraut« LY. $ | ThbWil, Bulletin. 1B1X . oo e 1Karv ST re © GEOGNOSTISCHE RKARTE SE à SU Te CRIE quad ch | : = = FN Ÿ Chmicini OMidinrowka & e Elie | _ B | . VON à _ PODOLAEN vo BESARABIEN = ; d ë Nafou a es =) se FA) entivouf out im Sale 1838 Æ N D à. vor ao Lemon (4 Gr. BILODALADIS , ayayn) juod { Ut tte à Lalesezykt RS Ft Dnieslet S “ ds < J ; î - . nt °e ; A Ke ARES s 2 c o anaspdl Fupciance Creme CR | ir : ne k Aù fu “ { Are fout Ra cOtaoiffa < @ = Czernowitz * Sasire hey, à oJéolonanieusk OOmpol NE Cheseeshate nr ges A Ÿ 4 à | ; 5 \ Piesictætre à A Fa, % = ë 0 Sao a u x Fi T & à = À )0lwiopol A 227 ke 2/12 berçliki& rite “ a Samenvrke « De ; Fine à eZrpekaia Chngefähre Gel Leg quo file Dur Podolien aus NON SWS Pnresler » L à SR à »f ST AT ER Er F =, Saiben (a lung Æ . L B D 7 / À e A ; : è : h aus WS WinONO. o : 4 L = ; Téhepradè Grant. Than Surfer: > PE e 5 D D 72722 Fr. : : Bender &y£ liraspol + (ir AY) Dorit. / F . ÿ Z- P2 “a ES | Lranstions Cbrye. Dreutrlorne. | ). lo SeZrrs Ac. s-Syslrme z Æ ro Cyps. ri le ni Dur. LL Dern ri. Jsaktschi Qi 22 DE OM Seudund Surbsteire > eo lslerrrs Sceplarrel. al 1 1e 3! CERN PNR ie A w