| CATALOGOS | AUNA BRAZILEIRA | EDITADOS PELO SN MUSEU PAULISTA Br S. PAULO — BRAZIL Ba É Vol. II | ce OS MYRIAPODOS po BRAZIL | REZA POR Ry gata “HENRY W. BROLEMANN _ os Ex-Presidente da Soc. Entomologique de France À Correspondente do Museum d’Hist. Nat. de Paris SÃO PAULO UP TYP, CARDOZO, FILHO & C.—R, Direita, 35. { 1909 ti Ë J oy ( , ¢ Le b o y | | 4 4 ' / L o 4 { “A. E ! | ney tos En Sow! Da | un L 1 L ds Rte Wei A, ‘: £ A , CATALOGOS = DA Se _ FAUNA BRAZILEIRA EDITADOS PELO MibsSew CAULISTA 5: PAULO — BRAZIL ———— Vol. II OS MYRIAPODOS Do BRAZIL POR HENRY W. BROLEMANN Ex-Presidente da Soc, Entomologique de France Correspondente do Museum d’Hist. Nat. de Paris SAO PAULO TYP, CARDOZO, FILHO & C.—R, Direita, 35. 1909 PRE "NON Pere, PR Essai d'un Catalogue DES MYRIAPODES DU BRÉSIL PAR HENRY W. BROLEMANN Ancien Président de la Soc. Entomologique de France. Correspondant du Museum d’ Hist. Nat. de Paris ON ue E DOS Sa aeOG@O> DA FAUNA BRAZILEIRA EDITADOS PELO MUSEU PAULISTA S, PAULO—BraZIL MON ” oc. e. x alphabetique ES SAP D'UN, CATALOGUE DES ir MYRIAPODES DU BRÉSIL PAR HENRY W. BROLEMANN Ancien Président de la Soc. Entomologique de France Correspondant du Museum d’ Hist. Nat. de Paris C2 La classification adoptée dans ce travail est la sui- vante : j n : Famille des Geophilidae . . . . page 3 td O esimorpha : “a B : Fae a | | » Sa Scolopendridae hi. O = | A o . . oe = | Famille des Lithobiidae . . . . » 33 = | Anamorpha — aa A o | » DT PSCULIGCTIACE ha DENON | Colobognatha — Famille des Polyxontidae . . . » 34 n RSR ul | | Famille des Spirobolidne . . . » 35 i=) . ) rostreptidae . . : So dea ey » » Sptrostreplidae » 44 = | | » » Pseudonannolenidae » 56 = | | A ed AR (O PR A RU LOS =) | Polydesmoïdea — Famille des Polydesmidae . . . » 60 Les genres d’une même famille sont classés par ordre alphabétique; les espèces d'un même genre sont classés dans le même ordre. I INTRODUCTION Les indications bibliographiques sont composées du nom d’auteur suivi d’un numero auquel est souvent ad- joint une lettre (par ex.: Bollman N° 88 c); le numero est fourni par les deux derniers chiffres de la date de publication de Pouvrage visé (dans l’espéce: 1888); lorsque plusieurs travaux d’un méme auteur ont été publiés dans la même année, il a été ajouté une lettre (dans Pespece: c) pour les distinguer les uns des autres. Toutes les synonymies figurent dans je catalogue à. leur place alphabétique, avec renvoi au nom d'espèce valable. Exception a été faite pour celles des synony- mies de la Scolopendra morsitans et de la Scolopendra subspinipes qui n’ont pas été citées pour le Brésil; ces synonymies étant extrémement nombreuses, leur adjonction au catalogue n’aurait eu d'autre résultat que de Pallonger, sans lui donner plus d'intérêt ou d'utilité pratique. Seules les espèces supposées valables sont accom- agnées d'un numero d'ordre. 5 La présente liste comprend: 11 espèces de Geophilides, 35 — — Scolopendrides, 1 espèce de Lrthobudes, 1 — — Soutigerides, soit 48 espèces de Chilopodes, 1 espèce de Polyzonides, 104 espèces de Luloides, 107 — — Polydesmoïdes, soit 212 especes de Diplopodes, 260 noms d’espèces réputées valables, au total. Cannes, le 15 Décembre 1902. a: f. LS E. BIBLIOGRAPHIE RER Attems N.º 97 a — Myriopoden. Abh. d. Sen- ckenberg. naturhist. Gesell. Bd. XXIII, Heft III, Frankfurt a/M. 1897. . Attems N. 98 a — Myriopoden aus Semon, Zoolo- gische Forschungsreisen in Australien und dem Malayischen Archipel. Zena. Denkschr., Bd. VIII, Tena. 1898. . Attems Nº 98 b -- System der Polyaesmiden, 1 Theil. Denkschr. K. Akad. Wiss., Math.-Naturw. Cl., Bd. LXVII, 1898. . Attems N.º 99 b — System der Polydesmiden, 2° Theil. Zoid. Bd. LX VIII, 1599. . Attems Nº 00 b.— in Therese, Prinzessin von Bayern: In Südamerica gesammelte Myriapoden und Arachnoiden — Zool. Anz., Bd. X XIII, Nº 615, 1900. . Attems N.º 01 ¢ — Neue Polydesmiden, des Ham- burger Museums. Matth. a. d. Naturhist. Museum, XVIIL (2° Bethft. 2. Janrb. d. Hamb. Wissensch. Anst. XVIII), Hamburg. 1901, p. 85-108. Attems N.º 01 d -— Neue, durch den Schiffsverkehr in Hamburg eingeschleppte Myriopoden. Zbid. 1901, p. 111-116. Blanchard N.º 49 — in Cuvier; Le Régne animal, distribué d’après son organisation. 3º Ed. Paris, 1836-1849. . H. Bollman N.º 87 g — New North-American My- riapods, Entomol. Americ., III, 1887. IV _ BIBLIOGRAPHIE C. H. Bollman N° 88 a — A preliminary list of the Myriapoda of Arkansas, with na new species, Jbhid., IV, 1888. C. H. Bollman N° 88 b — Notes upon a Collecting of Myriapoda fron East-Tennessee, with description of a new genus and six new species. Ann. N. York Acad. Sci. 1888. C. H. Bollman N.º 88 e — Notes on a collection of My- riapoda from Cuba. Proc. U. S. Nat. Mus, XI, 1888, p. 335-338. C. H. Bollman N.º 88 d — Notes on a collection of Myriapoda fron Mossey-Creek, Tenn., with a descri- ption of a new species. Lbid. 1888, p. 339-342. C. H. Bollman N.º 88 f -— Notes upon some Myria- pods belonging to the U. S. National Museum. Ibid. 1888, p. 343-350. C. H. Bollman Nº 88 g — Catalogue of the Myria- pods of Indiana. Tbid. 1888, p. 403-410. | €. H. Bollman N.º 89 — Myriapoda. /bid., XII, 1889. C. H. Bollman N.º 93 — The Myriapoda of North- America — Pothumous Work edited by (is ove Underwood, containing the above mentioned notes together with Bollman’s pusthumous writings. Bull. U. S. Nat. Mus. Nº 46 Washington. 1893. I. F. Brandt N.º 31 — De nova Insectorum multipedum seu myriapodum familia Pentazoniorum (s. Glome- ridiorum ) nomine designanda. Bull. des Mem. de PAcad. Sci. St. Petersbourg, 6.º ser., Sci. math. phase, MASSE I. F. Brandt N° 33 — Tentaminum quorumdam mo- nographicorum Insecta Myriapoda Chilognatha La- trellii spectantium. Bull, Soc. Imp. Natural. Moscou, NE aca BIBLIOGRAPHIE V I. F. Brandt N° 39 a — Note relative à la classifi- cation des espèces qui composent le genre Poly- desmus, et suivie d’une caracteristique de dix espèces nouvelles, ainsi que de quelques remarques sur la distribution géographique des espèces en général. Bull. Sci. Acad. St. Petersbourg, V, 1839 (Recueil, 5). I. F. Brandt Nº 40 b — Observations sur les esèpces qui composent le genre Scolopendra, suivies de caractères des espèces, qui se trouvent dans le Mu- seum Zool. de PAcad. des Sci. de St. Peterbg., et quelques coups d'œil sur leur distribution géogra- phique. Zbid, VII, 1840. (Recueil, 2). I. F. Brandt Nº 40c — Remarques générales sur l’ordre des Insectes Myriapodes. did. VII, 1840. ( Recueil, 1). I. F. Brandt N. 40d — Generis [uli specierum enu- meratio, adjectis plurium, quae hucusque nondum ennotuerunt specierum brevibus descriptionibus ad Musei Academiae Scientiarum Petropolitanae speci- mina factis. Zbid. VIII, 1840. (Recueil, 4). I. F. Brandt Nº 40e — Note supplémentaire sur quelques espèces du genre des Scolopendres, suivie de la description de deux espèces nouvelles et d’un essai d’une subdivision de ce genre en deux sous- genres. Zbid. VIII, 1848. (Recucil, 3). I. F. Brandt. N.º 41d — Recueil de mémoires relatifs à l’ordre des Insectes Myriapodes. Æxtrait des Bull. Scientif. Acad. Imp. Sci. de St. Peters- bourg, V, VL-ViL, VII, et IX. St Petersbourg et Leipzig. 1841. H. W. Brolemann N.º 95e — Elenco di Miriapodi raccolti in Lombardia. Boll. Soc Entom. Ttal., XXVII. Firenze, 1895. VI H. H. BIBLIOGRAPHIE W. Brolemann N° 96e — Myriapodes recueillis dans les serres du Muséum. Pull. Mus. Hist. Nat, N° 1, Paris, 1896. . W. Brolemann N.º 96 d — Mission scientifique de Mr. Ch. Alluaud aux Iles Séchelles (Mars, Avril, Mai 1892)—Myriapodes. Mem. Soc. Zool. France, VI Soo W. Brolemann N° 96h — Liste de Myriapodes des Etats Unis, et principalement de la Caroline du Nod, faisant partie des collections de Mr. Eugène Simon. Ann. Soc. Entom. France, LXV, 1896. W. Brülemann N.° 97 b — Myriapodes recueillis à Vile Madère par M. A. Fauvel en 1896. Pull. Soc. Entom. France, N° 7, 1897. . W. Brolemann Nº 97d -- Un mystérieux myria- pode— Scolopendropsis bahiensis Brandt. Pull. Soc. Zool. France, XXII, N.º 5-6, 1897. W. Brilemann N.º 98 e— Voyage de M* E. Si- - mon au Venezuela; 27.º mèmoire, Myriapodes. Ann. Soc. Entom. France. LXVII. 1898. W. Brélemann N.º 98 f—Myriapodes du Haut et Bas Sarare (Venezuela) donnés par M: F. Geay au Muséum d'Histoire Naturelle de Paris. Tbid. 1898. . W. Brélemann Nº 00 a—Dous Myriapodos nota- veis do Brazil; Notas Myriapodologicas. Bol. do Mus. Paraense. JJ. N.º 1. 1900 (cf. Zooi. Anz. ENTRE Nº 61251000): W. Brôlemann Nº 00 g—Myriapodes d'Amérique. Mem. Soc. Zool. France XIII. 1900. W. Brélemann Nº 01 e—Les Myriapodes du Mu- sée de Säo Paulo. Rev. do Mus. Paul. V. 1901. W. Brélemann N.º 02 e—Myriapodes recueillis par M: E. Gounelle au Brésil. Ann. Soc. Entom. France. TEXT TON 2: H. H. A. 9. O. 0. BIBLIOGRAPHIE VII W. Brülemann N° 02 f---Myriapodes recueillis au Pará par M: le Prot” E. A. Goeldi, . Directeur du Musée Goeldi. Zool. Anz. 1903. ; W. Brélemann N° 03 a — Myriapodes du Musée de São Paulo; IL° memoire, eine Rev. do Mus. Paul. VI. 1905. G. Butler N.º 76—Preliminary notice of new spe- cies of Myriapoda and Arachnida from Rodriguez. Ann. & Mag. Nat. Hist. 4 ser. XVII. 1876. F. Cook N° 95 f--Priodesmus, a new genus of Di- plopoda from Surinam. Proc. U.S. Nat. Mus. XVIII, NE 10S 1895; F. Cook N.º 96 c—A new Diplopod Fauna in Li- beria. Amer. Natur. 1896. F. Cook N° 96e VII—Brandtia— A series of oc- casional papers on Diplopoda. Huntington, N. Y. 1896.— VII; The genera of Oryidae. . Daday de Dées N.º 89 a—Myriapoda Regni Hun- gariae. H commissione regiae Societ. hung. Scvent. natur. Budapest. 1889. . Daday de Dées N.º 89 c—Myriapoda extranea Mu- seae nationalis hungarici. Term. Fuz. XII 1889. . Daday de Dées N.º 91— Ausländische Myriopoden der Zoologischen Collection der Universität zu Hei- delberg. Term. Fuz. XIV. 1891. . Daday de Dées N.º 93 — Myriapoda extranea nova vel minus cognita in Collectione Musaei nationalis hungarici. Term. Fuz. XVI. 1893. De Geer N.º 78 — Mémoires pour servir à l’his- toire des Insectes; 9.º mêmoire. VII. Stockholm. 1778. . Ellingsen N.º 92 -— Bidrag til Kundskaben om de Norske Myriopoders Udbredelse. Christian. Vidensk. Selsk. Forh. Nº 10. 1891. VIII BIBLIOGRAPHIE 1. F. Eschscholtz. Nº 23 — Animalia tetracera et Myria- poda exotica. Mem. Soc. Natur. Moscou. VI. 1823. I. Fabricius N.º 75 — Systema entomologiae. Flens- burg. 1725. I. Fabricius Nº 81 — Species insectorum. I. Hamb. et Kiloni. 1781. I. Fabricius N° 87 — Mantissa insectorum, sistens eorum species nuper detectas. L Hafniae. 1787. I. Fabricius N.º 93 —- Entomologia systematica, emen- data et aucta. II. Hafniae. 1793. Ed. Fleutiau N.º 01 --- Sur un Arthropode ennemi de nos serres. Pull. du Jard. Colon. 1901. C. E. A. Gersticker N° 73 — Gliederthierfauna des Zanzibar-Gebietes. Die Myriopoden in: Claus v. d. Decken’s Reisen in Ostafrika. III; 2.º Abth. Leipz. u. Heidelb. 1873. P. Gervais N° 36 b — Note sur le Genre Polydesmus de la classe des Myriapodes. Ann. Soc. Entom. France. V. 1836. P. Gervais N.º 37 a — Etudes pour servir à l’Histoire Naturelle des Myriapodes. Ann. Sci. Nat. VII. 1837. P. Gervais N° 41— in Eydoux & Souleyet.-— Voyage de la Bonite. Zoologie; Insectes aptères. 1841. P. Gervais N° 44 d— Descriptions de trois espèces de Scolopendres; sur le genre Cambala. Ann. Soc. Entom. France (Bulletin). 2° ser. IL 1844. P. Gervais N° 47a — in Walckenaer. — Histoire Na- turelle des Insectes aptères. IV. Paris. 1847. P. Gervais N° 59 — in F. de Castelnau. — Expédition dans les parties centrales de l'Amérique du Sud. VII. Paris. 1859. BIBLIOGRAPHIE | IX Gervais & Goudot N.º 44 — Description des Myria- podes recueillis por I. Goudot en Colombie. Ann. Soc. Entom. France. (Bulletin). 2° ser., IL 1844. C. G. Giebel N° 70 — Ein neuer Iulus vom Amazo- nenstrom. Zevtschr. f. gesam. Naturw. XXXV. 1870. E. A. Goeldi N° 95 — Os Myriapodos do Brazil ae buás e Centopeias). Bol. Mus. Paraense, ENS a; 1895. I. E. Gray N. 44 — List of the specimens of Myria- poda in the collection of the British Museum. Printed by order of the Trustees, London. 1844. E. Haase N° 876 — Die Indisch- Australischen My- riopoden; I, Chilopoden. Abh. u. Ber. kôn. zool. antrop. etnogr. Mus. Dresden, N° 5. Berlin. 1887. A. Humbert N° 65 — Essai sur les Myriapodes de Ceylan. Mem. Soc. Phys. Hist. Nat. Genève, POV TE SO. A. Humbert & H. de Saussure N. 69 a —- Description de divers Myriapodes du Musée de Vienne. Verh. d. Zool. Bot. Gesells. Wien, XIX, 1869. A. Humbert & H: de Saussure N. 69 b— Myriapoda nova americana. Revue & Mag. de Zool. 2. Ser. XXI, 1869. A. Humbert & H. de Saussure N. 70 — Myriapoda nova americana. /bid., XXII, 1870. A. Humbert & H. de Saussure N. 72— Etudes sur les Myriapodes. — Mission scientifique au Mexique et dans l'Amérique Centrale. -- Zoologie, VI; 2. section. Paris, 1872. H. von Ihering’ Nº 95 — (Bibliographia, p. 243) Xe- vista do Museu Paulista, I, 1895. F. Karsch N. 80 b — Ueber die von Dr. Finsch wäh- rend seiner polynesischen Reise gesammelten My- BIBLIOGRAPHIE riopoden und Arachniden. Sitzgsber. Gesells. na- turf. Freunde, Berlin, N° 5, 1880. . Karseh N.º 81 a — Verzeichnis der wiihrend der Rohlf- schen afrikanischen Expedition erbeuteten Myrio- poden und Arachniden. Troschel, Arch. f. Natur- gesch. XLVII, 1 heft, 1881, p. 1-18. . Karsch N. 81 ¢ —- Zum Studium der Myriapoda Po- lvdesmia. Jbid. 1881. p. 36-49. . Karsch Nº 81d — Arachniden und Myriopoden Mi- kronesiens. Dewitz, Berliner Entom. Zeútsch., XXV, 1881. . Karsch N.º 81 g —- Neue Iuliden des Berliner Mu- seums als Prodromus einer Tuliden Monographie. Zeitsch. f. ges. Naturw., 3.º Folge, VI (LIV). 1881. . Karsch Nº 84 b — Ueber einige neue und minder bekannte Arthropoden des Bremer Museums. A0. Nath. Ver. Bremen. IX. 1884. . Karsch Nº 88 a — Zwei neue Myriopoden von Ecua- dor. Berl. Entom. Zeitsch. XXXII, 1 Heft. 1888. . Koch N° 41---Arachniden und Myriapoden aus der Regentschaft Algier. In Wagher's Reisen in der Regentschaft Algier. III. Leipzig. 1841. . Koch Nº 47—System der Myriapoden. Drei Bänd- chen zu (Panzer) Herrich-Schaffer: Kritische Re- vision der Insectenfauna Deutschlands. Regenburg. 1847. . Koch N° 63 — Die Myriapoden getreu nach der Natur abgebildet und beschrieben. Halle 1863. . Koch N° 62 — Die pee Gattung Lithobius. Nurnberg. 1862. . Koch Nº 65— Beschreibung neuer Arachniden und Myriapoden. Verhandl. Zool.-Bot. Gesells. Wien, RV. 1865. nee alates BIBLIOGRAPHIE XI L. Koch Nº 77—Japanesische Arachniden und Myria- poden. Zbid. XXVII. 1877. E. Kolhrausch N.º 78 Beitrige zur Kenntnis der Sco- lopendriden. Dissertation. Marburg. 1878. E. Kolhrausch Nº 81— Gattungen und Arten der Sco- lopendriden. Arch. f. Naturg. v. Troschel, XLVII. 1881. P. E. Latreille Nº 02-—Histoire Naturelle des Crusta- cés et des Insectes. Paris. 1802-1804 (an X et an XII). R. Latzel N. 84 a — Die Myriapoden der Oesterrei- chisch-Ungarischen Monarchie. II. Wien 1884. R Latzel N° 95 a-—Myriopoden aus der Umgebung Hamburgs. Beiheft 2. Jahrb, Hamb. Wissensch. Anstalten, XII. 1895. R. Latzel N. 95 b—Beitrage zur Kenntniss der My- riopodenfauna von Madeira, den Selvages und den Canarischen Inseln. bid. 1895. W. E. Leach Nº 14— A tabular view of the external characters of four classes of Animals, which Linné arranged under Insecta. Trans. Lin. Soc. London, XI 1814-1815. W. E. Leach N° 17—The zoological Miscellany. Lon- don. 1817. | | A. Lendl Nº 94—Myriapoda et Arachnida Asiae Orien- talis. Ex Op. Széchenyi Iter adoras Asiae orienta- lis. Budapest. 1894. Linné N° 58- -Systema naturae. Ed. X. Holmiae. 1758. Linné N.º 66 — Systema natnrae. Ed. XII Holmiae. 1766. | Lister (Plumier) N° 99— A journey to Paris in the year 1698. VIII. London. 1699. | 1a Nul BIBLIOGRAPHIE H. Lucas N° 39 a—In Webb & Berthelot: Histoire Naturelle des Arachnides, Myriapodes et Thysa- noures des Iles Canaries. Paris. 1839. H. Lucas N° 40 b—In Blanchard: Histoire Naturelle des animaux articulés. (Hist. Nat. des Crust., des Arachn. et des Myriap. L) Paris. 1840. H. Lucas N° 49 c— Exploration scientifique de PAlgé- rie. Zoologie. Paris. 1849. H. Lucas N° 84—Description d’une nouvelle espèce de Scolopendre. Bull. Soc. Entom. France. 6.º ser TV. 1884. I. M° Neill N° 87 a — List of the Myriapods found in Escambia County, Th., with description of six new species. Proc. U. S. Nat. Mus. X. 1887. L Mº Neill N° 88 — A list, with brief descriptions or all the species, including one new to science, or Myriapoda of Franklin Co, Ind. Bull. Brookville 18064 Nat. Hist. Na 1888. G." Mariani N.º 00 — Sulla Fauna di Serra. Boll. d. Naturalista. XX, Nº 8. Siena. 1900. F. S. Mattozo N.º 81 -— Les Myriapodes d'Afrique au Museum de Lisbonne. Journal Sc. Acad. Lisboa. 1881. Fr. Meinert N° 70 — Myriapoda Muse Havniensis. Bidrag til Myriapodernes Morphologie og Syste- pee I, Geophili. Naturh. Tidsskr. af Schiodte. , VII. 1870-71. Fr. Meinert N.º 84 b — Myriapoda Musei Havniensis. Bidrag ec. III, Chilopoda. Vidensk. Meddel. Na- turh. Foren. Kjôbenhavn. 1884-86. Fr. Meinert N.º 85 — Myriapoda Musei Cantabrigenis, Mass; Part I, Chilopoda. Proc. Amer. Philos. Soc. XXIII. 1886. BIBLIOGRAPHIE XIII Mikan N° 34 — Ueber die in Brasilien gesammelten Tulus-Arten. Oken’s Isis. 1834. G. Newport N. 44 a—A list of the species of Myria- poda, order Chilopoda, contained in the Cabinets of the British Museum, with synoptic descriptions of forty-seven new species. Ann. Mag. Nat. Hist., first ser., XIII. 1844. p. 94-101. G. Newport N.º 44 b-—A list of the species of Myria- poda, order Chilognatha, contained in the Cabinets of the British Museum, with descriptions of a new Genus and thirty-two new Species. Zbhid. 1844. p. 263-270. | G. Newport N.º 44 e—Monograph of the class Myria- poda, order Chilopoda; with Observations on the General Arrangement of the Articulata. Trans. Lin. Soc. London. XIX. 1844. G. Newport & I. Gray N.º 56—Catalogue of the My- riapoda in the collection of the British Museum. I, Chilopoda. London. 1856. A. G. Olivier N° 92— Histoire Naturelle des Insectes. Encyclopédie méthodique. VIII. Paris. 1792. M. Perty N.º 33-—Delectus animalium articulatorum, quae collegit Spix et Martius. Monachae. 1833. W. C. H. Peters N.º 55 — Ueber die Myriapoden im Allgemeinen und insbesondere tiber die in Mossam- bique beobachteten Arten. Monatsber. K. preuss. Ak. d. Wiss. Berlin. XXIX. 1855. W. C. H. Peters N° 62-—Wissenschaftliche Reise nach Mossambique. V. Zoologie. Berlin. 1862. W. C. H. Peters N.º 64 — Uebersicht der im Kôn. zool. Museum befindlichen Myriopoden aus der Familie der Polydesmi, so wie Beschreibung einer neuen Gattung, Trachyiulus, der Juli und neuer Arten XIV BIBLIOGRAPHIE der Gattung Siphonophora. Monatsber. K. preuss. Akad. Wiss. Berlin. 1864. Iuli.-—Supplement, bd. 1864. September-October. R. I. Pocock N.º 88 a Description of Scolopendra valida Lucas, with notes on allied species. Ann. Mag. Nat. Hist. (6), IL 1888 p. 335-340. R. I. Pocock N.º 88 e—Contributions to our knowledge of the Myriapoda of Dominica. Zbid. 1888. p. 472-483. R. I. Pocock N. 88 e—Report on the Myriapoda of the Mergui Archipelago, collected for the Trustees of the Indian Museum, Calcutta, by Dr. John Anderson. Journ. Lin. Soc. London, Zool. XXI, N.º 132. 1889. R. I. Pocock N.º 90 d — A short account of a small collection of Myriapoda obtained by M. Edw. Whim- per in the Andes of Ecuador. Ann. Mag. Nat. Hist. (6), VI 1890. R. I. Pocock N.º 91 b — Notes on the synonymy of some species of Scolopendridae with descriptions of new Genera aad Species of the Group. Ann. Mag. Nat.. Hisi.: (6), Vi, 1891: R. I. Pocock N.º 91 ¢ — Descriptions of some (11) new | species of Chilopoda. Zbid. (6), VIII, 1891. R. I. Pocock. N.º 91e — On the Myriapoda of Burma. Part. II. Report upon the Chilopoda collected by Sig. L. Fea and M: E. W. Oates. Ann. Mus. Cw. Stor. Nat. Genova. (2), X (XXX). 1891. R. I. Pocock N.º 92 b — Report upon two collections of Myriapoda sent from Ceylon by Mr. E. E. Green and from various parts of Southern India by Mr. Edgar Thurston, of the Government Central - Museum, Madras. Journ. Bombay Nat. Hist. Soc. VIE 1692 E ~ ~ - BIBLIOGRAPHIE XV . | Pocock N.º 92 ec — Supplementary notes on the Arachnida and Myriapoda of the Mergui Archipe- lago; with descriptions of some new Species from Siam and Malaysia. Jowrn. Lin. Soc. London. XXIV, NC too 1992. - L Pocock N° 93a — Report upon the Myriapoda of the “Challenger” Expedition, with remarks upon the Fauna of Bermuda. Ann. Mag. Nat. Hist. (6), XI. 1893. p. 121-142. | . I. Pocock Nº 93 b — Upon the Identity of some of the Types of Diplopoda contained in the collection of the British Museum, together with descriptions of some (6) new Species of exotic Iulidae. Lbid. 1893. p. 248-254. | . I. Pocock Nº 93 ¢ — On the Myriapoda of Burma. Part III. Report upon the Iulidae, Chordeumidae and Polvzonidae, collected by Sig. L. Fea and Mr. E. W. Oates. Ann. Mus. Civ. Stor. Nat. Genova. (2), XIII (XXXIII). 1893. . I. Pocock Nº 93d — Contributions to our know- ledge of the Arthropod-Fauna of the West-Jndies. Part II, Chilopoda. Jours. Lin. Soc. London, Zool. XXIV, N.º 146, 1893 p. 454-473. . I. Pocock N.º 93 e — Contributions to our know- ledge of the Arthropod-Fauna of the West-Indies. Part III. Diplopoda & Malacopoda. Jbid. 1893. p. 473-544. . I. Pocock N.º 94b — Chilopoda, Symphyla and Diplopoda from the Malay Archipelago. In: Zoo- logische Ergebnisse einer Reise in Niederländisch Ost-Indien (Max Weber), III, 2” Heft. 1894. . I. Pocock Nº 95a — Report upon the Chilopoda and Diplopoda obtained by P. W. Bassett-Smith and J.J. Walker during the cruise in the Chinese XVI __ BIBLIOGRAPHIE Seas of H. M. S. “Penguin”, Com.** W. N. Moore commanding. Ann. Mag. Nat. Hist. (6) XV, 1895. R. I. Pocock N° 95e —- The Myriapoda of Burma. Part IV, Report upon the Polydesmoidea collected by Sig. L. Fea and Mr. E. W. Oatas. Ann. Mus. Civ. Stor. Nat. Genova. (2), XIV (XXXIV). 1895. R. É Pocock N° 95h — Biologia Centrali Americana 1895. R. I. Pocock N.º 96e — Report upon the Scorpions, . Spiders, Centipedes and Millipedes obtained by M.* and M.* Lort Phillips in the Goolis Moun- tains inland of Berbera, N. Somailland. Ann. Mag. Nat. Hist. (6) XVII, 1896. R. I Pocock Nº 98 a — On the Arachnida and My- riapoda obtained in Funafuti by Prof? W. I. Sollas and M: Stanley-Gardiner, and in Rotuma by M: Stanley-Gardiner. Ann. Mag. Nat. Hist. (7) I, 1898. R. I. Pocock N.° 00 d — Christmas Island Monograph. Chilopoda, Diplopoda and Arachnida. 1900. R. I. Pocock N.º 01e — The Chilopoda or Centipedes of the Australian Continent. bid. (7) VITE 1901. C. O. von Porat N° 71 — Myriapoda Africae Aus- tralis in Museo regio Holmiensis asservata. Pars I, Chilopoda. Ofvers. K. Sv. Vetensk. Akad. Tôrh. NE 0 RAVES oq: €. O. von Porat N.º 72 -— Myriapoda Africae Australis in ae regio Holmiensis asservata. Pars II, Zbid. Ns XX EN NOT C. O. von Porat N.º 76 — Om nagra exotiska Myria- poder. Bihang till K. Sv. Vetensk. Akad. Handl. NE co IVA Sto. BIBLIOGRAPHIE X VIT C. O. von Porat N° 88 b — Ueber einige exotische Juliden des Brüsseler Museums. Ann. Soc. Entom. Belg. XXXII, 1888. C. O. von Porat N° 89 — Nya Bidrag till Skandi- naviska Halfons Myriapodologi. Æntom. Tidskr. 10 Erg. 1-3 Heft. 1889. €. O. von Porat N°94 — Zur Myriopodenfauna Ka- merun's. Bah. till. K. Sv. Vetensk. Akad. Handl. NES OX, 1894. . I. Rainbow Nº 97 — The Insect-Fauna of Funa- futi: in Atoll of Funafuti. Austr. Mus. Mem. HI 1897. R. de la Sagra N.º 56 — Historia fisica politica y na- tural de la Isla de Cuba, VII, 1856. H. de Saussure N.º 59 — Note sur la Famille des Po- lydesmides, principalement au point de vue des especes américaines. — Diagnoses de divers Myria- podes noveaux. Linnaea Entomol. XIII. 1859. H. de Saussure N.º 60 — Essai d’une faune de Myria- podes du Mexique avec la description de quelques espèces des autres parties de l'Amérique. (Deuxième Mémoire des “Mémoires pour servir à P Histoire Naturelle du Mexique, des Antilles et des Etats Unis”). Mem. Soc. Phys. Hist. Nat. Genève. XV. 1860. Eh. Say N° 21 — Description of the Myriapoda of the U. S. Journ. Acad. Nat. Sei. Philada. First ser, IL. 1821. Eh. Say N.º 22 — Oeuvres entomologiques, publiées par Lequien fils. 1822. F. Silvestri Nº 94 e — Chilopodi e Diplopodi della Pa- puasia. Ann. Mus. Civ. Stor. Nat. Genova, (2), XIV, (XXXIV). 1894. XVUI BIBLIOGRAPHIE F. F. Silvestri N° 95b — I Chilopodi e i Diplopodi di Sumatra e delle isole Nias, Engano e Mentarei. Ibid, (2), XIV, (XXXIV), 1895. . Silvestri N.º 95 ¢ — Chilopodi e Diplopodi raccolti dal Capitano G. Bove e dal Prof. L. Balzan nel- PAmerica meridionale. Tbid. 1895. . Silvestri N.º 95 d — Viaggio del Dott. Alfredo Bo- _relli nella Republica Argentina e nel Paraguay. — Chilopodi e Diplopodi. — Boll. Mus. Zool. e Anat. comp. R. Univ. Torino. X. N° 23. 1895. . Silvestri N.º 95 f — Esplorazione del Giuba e dei suoi affluenti compiuta dal Capitano V. Bottego durante gli anni 1892-1893 sotto gli auspici della Soc. Geografica Italiana. — Risultati zoologici — XVII, Chilopodi e Diplopodi. Ann. Mus. Civ. Stor. Nat. Genova. (2), XV (XXXV). 1895. Silvestri N.º 96 b — Diplopodi di Borneo. Zbid. (2), XVI (XXXVI). 1896. . Silvestri N.º 96 e — Chilopodi e Diplopodi raccolti dal Dott. E. Festa a La Guayra, nel Darien e a Cuenca. Boll. Mus. Zool. Anat. comp. R. Unw. Torino. XI. Nº 254. 1896. . Silvestri N.º 96 g — Chilopodi e Diplopodi raccolti da Don Eugenio dei Principi Ruspoli durante Pul- timo suo viageio nelle regioni dei Somali e dei Galla. Ann. Mus. Cw. Stor. Nat. Genova. (2), XVII (XXXVI). 1896. . Silvestri Nº 97 a — Descrizione di una nuova fa- miglia di Diplopodi del Messico. Boll. Mus. Zool. Anat. comp. R. Univ. Torino. XII. N° 277. 1897. . Silvestri N.º 97 b -— Viaggio del Dott. Alfredo Bo- relli nel Chaco Boliviano e nella Republica Argen- tina, bid. XIL NS 283; 1697 E ds BIBLIOGRA PHIE XIX . Silvestri N. 97 ¢ — Neue Diplopoden. Abh. u. Ber. K. Zool. Anthrop. Ethnogr. Mus. Dresden. VI. N°9 160% . Silvestri Nº 97 e — Description des espèces nou- velles de Mvriapodes du Musée Royal d'Histoire Naturelle de Bruxelles. Ann. Soc. Entom. Belg. XLI. 1897. . Silvestri N.º 97 g — Chilopodi e Diplopodi raccolti dal Cap.” V. Bottego durante il suo secondo. viag- gio nelle regioni dei Somali e dei Galla. Ann. Mus. Civ. Nat. Genova. (2), XVII (XXX VII). 1897. . Silvestri N.º 98 k—Chilopodi e Diplopodi delPultima spedizione Bottego. Zbid. (2), IX (XXXIX) 1898. . Storm N.° 98-—Myriopoda & Oniscoida ved Thron- dhjem. Kgl. Norske Vidensk. Sels. Skrif. N° 8. 1898. . Témoésvary N° 85—Myriapoda a Joanne Xantus in Asia Orientali collecta enumeravit speciesque novas descripsit (opus postumum). Term. Fuz. IX. 1885. . M. Underwood N° 87 —The Scolopendridae of the United States. Hntomol. Americ. HI. N 4. 1887. . Verhoeff N.º 97 ¢—Diplopoden Rheinpreussens und Beitrage zur Biologie und vergleichenden Faunistik europäischer Diplopoden; Vorläufer zu einer rhein- preussischen Diplopodenfauna. Verh. Naturh. Ver. preuss. Rheinl. LIII. Jahrg. 1897. . Verhoeff N.º 01 f—Beiträge zur Kenntnis palaeark- tischer Myriopoden. VIIL“ Aufsatz: über Diplo- poden aus Siiddeutschland und Tirol. Jhareshef. Ver. vaterl. Naturkunde in Wiirttbg. LVII 1901. Voges N°78 a—Beitrige zur Kenntinss der Tuliden. Zeuschr. f. wissensch. Zool. von Sicbold uw. Roll. XXXI. 1878. 1b Xx BIBLIOGRAPHIE H. € Wood N° 61 — Descriptions of new species of Scolopendra in the Collection of the Academy. Proc. Acad. Nat. Sci. Philad. 1861. H. C. Wood N° 63—On the Chilopoda of N.-America with a Catalogue of all the specimens in the colle- ction of the Smithsonian Institution. Jowrn. Acad. Nat. Sci. Philad. new ser., V. 18638. H. € Wood N° 65 a—The Myriapoda of North-Ame- rica. Trans. Amer. Philos. Soc. new ser, XIII. 1869. ; - INDEX SYSTEMATIQUE CLASSE Myriapoda-Chilopoda Orv. Epimorpua Fam. Geophilidae Aphilodon Chomatobius Geophilus Heniorya Notiphilides Orphnaeus Schendyla Fam. Cormocephalus Cryptops Cupipes Newportia Otocryptops Otostigmus Rhysida Scolopendra Scolopendropsis Scolopocriptops Orb. Fam. Lithobiidae Lithobius Seutigeridac ANAMORPHA Fam. Scutigera CLASSE Myriapoda-Diplopoda Oro. CoLOBOGNATHA Scolopendridae . OMON Danner À OS D OC O2 C9, | Fam. Orb. Fam. Fam: Fam. Fam. Polyzonidae Siphenotus JULOIDEA Spirobolidae Paraspirobolus Rhinocricus Spirobolellus Spirobolus Trigoniulus Spirostreptidae Archispirostreptus Spirocyclistus Spirostreptus Pseudonannolenidae Pseudonannolene Tulidae Tulus Orp. POLYDESMOÏDEA Fam. Polydesmidae Cryptodesmus Eurydesmus Euryurus Fontaria Katantodesmus Leptodesmus Odontotropis Orthomorpha Platyrrhacus Polydesmus Priodesmus Strongylosoma nS 7; MYRIAPODA - CHILOPODA EPIMORPHA deo Hany GEOPETEIDAE 1º Genre: APHILODON Silvestri, 1596. 1. Aphilodon micronyx Brélemann, 1901. Aphilodon micronyx, Brôlemann Nº 01 e”, Hab.: © Brésil. Mus. Paul.: Brésil (Type). 2º Genre: CHOMATOBIUS Humbert & Saus- sure, 1870. 2, Chomatobius brasilianus Humbert de Saus- sure, 1570. Chomatobius brasilianus, Humb. & Sauss. Nº 70, 7? (1.) (D’après Pocock- N° 95 h- cette espèce serait syno- nyme de Orphnaeus brasiliensis Meinert.) Hab.: Brésil, Rio Negro. O1 GEOPHILIDAE 8º Genre: GEOPHILUS Leach, 1814. Geophilus guillemini Gervais, 1847. Geophilus quillemini, Gervais N° 47a,59™. = — Newport & Gray N° 56. Hab.: O Brésil. Geophilus sublaevis Memert, 1870. Geophilus sublaevis, Meinert N° 70 ©. Hab.: Brésil (Lagoa-Santa ). 4. Genre: HENIORYA (Cook, 1896. Heniorya longissima Cook, 1896. Heniorya longissima, Cook N.º 96e VIL™. ~ Hab.: © Brésil. Nannophilus brasilianus = Schendyla brasiliana. 5. Genre: NOTIPHILIDES Latzel, 1880. Notiphilides grandis Brélemann, 1903. Notiphilides grandis, Brülemann Nº 03a™. Hab.: O Manãos. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manáos (Type). GEOPHILIDAE 5 62 Genre: ORPHNAEUS Memert, 1870. Orphnaeus brasiliensis Meinert, 1870. Orphnaeus brasiliensis, Meinert Nº 70, 85080, es = Bollman N° 88c ©! = == * Brôlemann N.º 02e 2, 02 i 099 @: = brevilabiatus, Pocock Nº 93d°®, 95h (1.7.9,10.11) — — Silvestri Nº 96e (9, — — Brôlemann Nº 98 f 6), 00 (5) LEE lineatus, Porat Nº 94%), An syn.?: Orphnaeus brevilabiatus Newport et auct. ( Pocock- N.º 95 h- met en synonymie Orphnaeus brasiliensis avec Orphnaeus brevilabiatus. Il sem- ble cependant que la question ne soit pas absolu- ment tranchée.—Porat- N.º 94- considere O. brasi- liensis comme synonyme de O. lineatus Newport; si cette interprétation est exacte, c'est ce dernier nom qui doit prévaloir comme ayant la priorité). Hab.: ® Brésil. — © Pernambuco. — & Pará. — “ Mandos. — ©) Venezuela. —' Colombie. — (9 Nicaragua. — © Antilles. -—- © Panama. — (9 Honduras. — “2 Mexique.— “” Afrique, Ka- meroon. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. Orphnaeus brevilabiatus == Orphnaeus brasiliensis. Orphnacus linealus == Orphnaeus brasiliensis. (0 4) 10. dele GEOPHILIDAE — SCOLOPENDRIDAE T° Genre: SCHENDYLA Sergsoe og Meinert, 1866. Schendyla brasiliana (Silvestri), 1897. Nannophilus brasilianus, Silvestri Nº 97 e O Hab.: Brésil. Schendyla gounellei Brülemann, 1902. — Schendyla -Gounellei, Brólemann N.º 02 e ©. Hab.: ® Brésil; Fazenda Nova Nicaragua (S.P.). Schendyla imperfossa Prülemann, 1901. Schendyla imperfossa, Brolemann N° 01 e 2 Hab.: O Brésil. Mus. Paul.: Brésil (? ubi) (Type). Schendyla paulista Brólemann, 1903. Schendyla paulista, Brolemann Nº 03 a ™. Hab.: ” Brésil; Poço Grande (S.P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Poço Grande (Type). 2. Fam SCOLOPENDRIDAE Branchiostoma affine — Rhysida longipes. Branchiostoma celer == Rhysida celeris. Branchiostoma gracile — Rhysida longipes. Branchiostoma longipes — Rhysida longipes Branchiostoma obsoletum == Rhysida longipes.- Branchiostoma scabricauda — Otostigmus sca- bricauda. E Dome Seca) Se CN | SCOLOPENDRIDAE 8º Genre: CORMOCEPHALUS Newport, 1544. 12. Cormocephalus aurantiipes Newport, 1844. Cormocephalus aurantiipes, Newport N° 44 e P). — — Gray N.º 44 9, — — Newport & Gray N° | DO st. — ex p. Kohlrausch N.º a 0 ) _ — Meinert N.º 84 b ©, à 85 (1.4.5). — = Haase N° 87 b.™. — — Ro cock Ne Oo De D: — gracilis, Kohlrausch N.º 78º. -— “marginatus, Porat Nº 76 ©). = — obscurus, Newport N.º 44 c ©. — a Newport & Gray N.° 56: —— pygomelas, Kohlrausch N.º 81 ©. Scolopendra aurantiipes, Newport N.º 44 a ©. — — Gervais N.º 47 a. = obscura, Gervais N° 47 a. — puncticeps, Gervais Nº 47 a. Non syn.: Cormocephalus aurantiipes ex p, Kohl- rausch. (Voir Vobservation de Pocock- N.° 95 h-au sujet de cette espèce.) Hab.: “ Rio de Janeiro.— © Sud-Amérique? — & Amérique australe. — “ Guatemala. —° Australie. Cormocephalus brasiliensis — Cupipes brasiliensis. Cormocephalus gracilis—Cormocephalus aurantiipes. 1 L x | Cormocephalus marginatus — Cormocephalus au- rantiipes. 14. 16. SCOLOPENDRIDAE Cormocephalus obseurus == Cormocephalus auran- tiipes. Cormocephalus nas = =— Cormocephalus au- rantiipes. Cormocephalus pygomelas == Cormocephalus au- | rantiipes. 9º Genre: CRYPTOPS Leach, 1814. Cryptops brasiliensis Affems, 1901. Cryptops brasiliensis, Attems N.º 01 d ©. Hab.: ® Brésil; Rio Grande do Sul. Cryptops capivarae Pocock, 1891. Cryptops capivarae, Pocock N.º 91 ¢™. Hab.: O Brésil; Rio Capivari. Cryptops iheringi Briólemann, 1901. Cryptops iheringi, Brélemann N.º 01 e ©. Hab.: ™ Brésil; Alto da Serra (Type). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (5. P.). Cryplops sexspinosa seu sexspinosus — Otocryptops sexspinosus. 10º Genre: CUPIPES Kohlrausch, 1878. Cupipes brasiliensis (Humbert & Saussure), 1870. Cormocephalus brasiliensis, Humb. & Sauss. N.° (0720 Cupipes brasiliensis, Kohlrausch Nº 78 O, 81 0. Hab.: M Brésil. Led LS: Lo 20. SCOLOPENDRIDAE | 9 Cupipes ungulatus Meinert, 1885. Cupipes ungulatus, Meinert N° 84 b ®, 85 (1.4.5.7) — — Pocock IN. 93: d © — — Silvestri N° 95 e 9, Oi obs a = Brôlemann, Nº 03 a ©. Var: mitis Brolemann, 1908. Cupipes ungulatus mitis, Brülemann N° 03 a ©. Hab.: ® Pernambuco.—® Manâos.— Paraguay. — Argentine. —) Bolivie. —® Antilles. —? Haïti. Mus. Paul. : Est. Amazonas, Mandos; var. mates Est. Amazonas, Manáos (Type). 112 Genre: NEWPORTIA Gervais, 1847. Newportia (Scolopendrides) amazonica Brolemann, 1903. Newportia (Scolopendrides) amazonica, Brélemann, N°08 a: Hab.: “ Manáos. Mus. Paul.:- Est. Amazonas, Manãos (Type). Newportia aurantiaca Gervais, 1847. Scolopocryptops aurantiaca, Gervais Nº 47 a™, Bee. Newportia aurantiaca, Newport & Gray N° 56 1, Hab.: Rio de Janeiro. Newportia (Scolopendrides) bicegoi Brile- mann, 1908. Newportia (Scolopendrides) brcegoi, Brülemann N° aaa 7; Hab.: % Manáãos. 10 EŸ ee) SCOLOPENDRIDAE Newportia (Scolopendrides) ernsti Pocock, 1891. Newportia Ernsti, Pocock Nº 91 et 93-00 - Scolopendrides Ernsti, Pocock N° 95 iV Ce ie — Brôlemann Nº 98 e ©. Hab: O Brésil. —® Carécas.—® Antilles. Newportia longitarsis (Newport), 1844. Scolopocryptops longitarsis, Newport N° 44 ¢ ©. Newportia longitarsis, Gervais N° 47 a® 59 ©. — — Newport & Gray N° 56 O : = _ Humb. & Sauss. N° 69 bi 2°: = = Kohlrausch N.º 81 ™. e = Bollman N.° 88 c ©. ne _ Pocock N° 93 d ™, 95 lay) = — Silvestri N.º 96 e ©. q Ss Brólemann Nº 98 e © 98 12,03 a À Hab.: O Manéos.— @) Venezuela.—- Colombie; Darien. — Antilles. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manáos. Newportia viridis (Gervais), 1847. Scolopocryptops viridis, Gervais Nº 47 a ™, 59 ©, Newportia viridis, Newport & Gray N.256™. Hab: “™ Brésil. JDE Genre: OTOCRYPTOPS Haase, 1887. Otocryptops melanostoma f Newport), 1844. Scolopocryptops melanostoma, Newport N.º 44 c ©. — —— Nev par & Gray N° 56 (9 bo Roi © SCOLOPENDRIDAE 11 Scolopocryptops melanosoma, Gervais N.º 47 a É, 59 1) — megacephalus, Kohlrausch N.º 78 9, 81 ©. = == Karsch N° 84 b ©. — longiceps, = Rocode N= 91 ¢ =. Otoeryptops melanostoma, Poeock N°93 d ©, | Qa C2: == RR Brolemann N.º 98 SAC Hab.: Ÿ Brésil. ® Venezuela.—® Guatemala. — 4) [e St. Vicente © Ile Rosario.—® Java? Otocryptops punctatus == Otocryptops sexspinosus, Otocryptops sexspinosus (Say), 1821. Cryptops sexspinosus, Say Ns ans dat = = Gervais N° 37 a ©. — — Lucas N.º 40 b. — — Newport N.º 44 a. — — C. Koch N° 47. — — sexspinosa, Gray N°? 44 ©. pe pos, Newport N° 44 ¢ © Gervais Nº 47% a © DO = Newport & Gray N° a aE — Wood N.º 63, 65 a ©. — — Porat No 760°. a sexspinosus Kohlrausch Nº 81 ©. — — Karsch N.º 84 b. = — Meinert Nº 84 b™, Sar. — Underwood N.º 87 ©. — — Mac-Neill N° 87 a ©, 88 (o). SCOLOPENDRIDAE Scolopocryptops sexspinosus, Bollman Nº 88 a 9, 88 -b O 88 d © 88 f 8, 88 e 9, 93 | (3). — : — Dada N° 89 e ce 2" Brolemann n. 96 ho) — spinicauda, Wood N.º 63 © 65 a®. — georgicus, Meinert N.º 85 O (sec. Boliman Nº 93). ? — — Underwood N67 Scolopendropsis helvola, C. Koch Nº 47 ©, 63 ©. - Otocryptops punctatus, Pocock n. 91 ce ©: e seaspinosus, Pocock N.º 95 a ©. Non syn.: Scolopocryptops sexspinosus Kohlrausch, — vide Scolopocryptops miersi. eo D Brésil. — « America calidiore».—®) E'tats - Unis d’ Amerique.— Chine. 15º Genre: OTOSTIGMUS Porat, 1876 Otostigmus appendiculatus — Otostigmus scabri- cauda. | Otostigmus brasiliensis — Otostigmus scabricauda. Otostigmus caudatus Brilemann, 1901. Otostigmus caudatus, Brélemann N° 01 e™. Hab.: Brésil; Itapetininga (S. P.), Belem (8S. P.), Alto da Serra (S. P.). Mus. Poul.: Est. S. Paulo, Itapetininga, Belem, Alto da Serra (Types). Otostigmus goeldii Prülemann, 1898. Otostigmus Goeldii Brülemann N.º 98 e 2,02 £™. Hab.: ‘> Parâ—® Venezuela. SCOLOPENDRIDAE É 13 Otostismus limbatus Weinert, 1884. Otostigmus limbatus, Meinert Nº 84 b 4, = = Karsch Nº 88 a. — = Silvestri N° 95 c O, 95 dO, = =< Brôlemann N° 4e ©) Hab.: O Brésil —® Brésil; Alto da Serra (8. P.). — © Paraguay.— Buenos Aires. Mus. Paul: Brésil; Est. S. Paulo, Alto da Serra. Otostigmus scabricauda (Humbert & Saus- sure), 1870. Branchiostoma scabricauda, Humb. & Sauss. N.° O, gar! Branchiotrema sabricauda, Kohlrausch N.º 78 (1. oP 81 (1. 5) Otostigmus appendiculatus, Porat N° 76 ©. = brasthensis, Meinert N° 84 b°* ces ae Karsch N.º 88 a. = scabricauda, Pocock N.º 90 d™. — = Brôlemann N° 00 g (9, 01 e, Hab.: Ÿ Brésil; Rio de Janeiro.—? Minas Geraes. — Bahia. — Brésil; Piquete (S. P.), Alto da Serra (8. P.).—! Popayan.— Andes de PEqua- teur.— Guatemala. Mus. Paul.: Brésil; Est. S. Paulo, Alto da Serra, Piquete. Otostigmus tibialis Brólemann, 1901. Otostigmus tibialis, Brélemann Nº 01 e (2. Hab.: Brésil; Piquete (S. P.), Alto da Serra (Si: — — 5, -Dadav N?O to: dia Crinielis; Ge \ocheNe iG (sec. Pocock) = — Porat N.º 76 © (sec. Pocock) = — Meinert N.º 85 “” (sec. Po- cock) =. — Underwood N.º 87 4), — Grayii, Newport Nº 44a, 44 c. — Gray N.º 44. SCOLOPENDRIDAE Scolopendra Grayu, Gervais Nº 47 a. | — — Newport & Gray Nº 56. = — Humbert N.º 65 ©. — inacquidens, Gervais N° 47 a 9, 59 ©. (sec. Kohlrausch) = incerta, Newport Nº 44 c. - — = Gervais N.º 47 a. — —. Newport & Gray N° 56. — longipes, Wood N.º 63 ©), 65 a. (sec. Pocock ). — multispinata, Newport N.º 44 a O. -— — Gray N° 44 0) = = Gervais N.º 47 a ©, 59 ©. — mulhispinosa, Newport N° 44 e ©. -— — Newport & Gray N.º 56 ©. — Sagrae, : Gervais Nº 37a ©, 47 a oo = — Lucas N° 40 b M. ee == Brandt N.° 40 b ©, 41 d ©, — -— CE Koch NE — e R. de La Sagra Nº 56 ©. == testacea, Wood N° 61. alr torquata, Wood Nº 610), Non syn.: Scolopendra complanata Latreille. inaequidens Wood. Hab.: O Sud-Amérique.- -® Brésil. —® Colombie — ® Antilles.--* St. Christophe.— Cuba.— | Dominica.—® Sombrero Island.—™ Etats Unis d'Amérique. — “” Sud-Afrique. — “D Ceylon. — “) Caracas.— scolopendra angulata Newport, 1844. Scolopendra angulata; Newport N° 44a, 44ce™. = — Gray N° 44 ©, — — Gervais Nº 47 a ©), 59 ™. CS Qt SCOLOPENDRIDAE NG Scolopendra angulata, Newport & Gray N° 560. = — Kohlrausch N.º 81 ©. — — Pocock NU 93 dic — — Silvestri N.º 96 e ©). — — Brolemann N° 98 f ©, 00 : : (2) = nitida, Porat N° 762 (sec. Pocock) os rasta sa Cr Noch Ne 472) 63,0) -— — Kohlrausch N° 81 ©. — — Meinert N.º 85 O. --— — Pocock Nº 88 a. ? — - puneticeps, Wood N° 61. ? — punctisceuta, Wood N° 61 ©. Hab.: ® Brésil —* Venezuela. —® Colombie. — Antilles. Scolopendra annulipes Lucas, 1884. Scolopendra annulipes, Lucas N° 84. Hab.: O Brésil. Scolopendra audax —= Scolopendra subspinipes. Scolopendra aurantiipes == Cormocephalus au- rantiipes. Scolopendra (Scolopendropsis) bahiensis —= Scolo- pendropsis bahiensis. Scolopendra brandtiana — Scolopendra morsitans. Scolopendra bispinipes — Scolopendra subspinipes. Scolopendra complanata — Scolopendra alternans. Scolopendra cristata — Scolopendra viridicornis. Scolopendra crudelis — Scolopendra alternans. Scolopendra elongata Scolopendra subspinipes. Scolopendra epileptica — Scolopendra gigantea. Scolopendra gervwisii — Scolopendra subspinipes. 18 9 D) 6. SCOLOPENDRIDAE Scolopendra gigantea’ Linné, 1758. Scolopendra epileptica, Wood N° 61 9, gigantea, Linné N° 58. Non INSLgNIS, Lucas N.º 40 b ©. Newport N° 44 c 9, Gray Nº 44 0, Gervais N.º 37 a ©) 47 a ©. Newport & Gray N.°56 Porat Nº 76 ®,. Daday Nº 91 ©. Pocock N.º 92 d 4. Léache NS 1417 Gervais Nº 37 a, 47 af 59 ©). Lucas Nº 40 b. Brandi Nº 40h, 41 di Newport Nº 44a, 44e ©. Gray N° TP Newport & Gray Nº 56, Kohlrausch Nº 81 450, Meinert N.º84b 89 85 0, Pocock N.º 88 a, 95 h ©. -Attems Nº 00 b ©. Gervais & Goudot N.º 4489, Gervais Nº 47 a 9 590, Newport & Gray N° 56™. Wood N.º 63. prasinipes, Wood N.º 61. syn.: Scolopendra gigantea, C. Koch — Scol. subspinipes. Hab.: O Sud-Amérique. — Brésil, Santarem, Obidos, Villa Bella. —* Venezuela. —º Colombie. —® Honduras; Sud-Amérique; Jamaique. — © Antilles.—® Mexique.—® America— Tri- nidad; Maracaibo. SCOLOPENDRIDAE 19 Scolopendra grayii = Scolopendra alternans. Scolopendra herculeana — Scolopendra viridicornis. Scolopendra hopei — Scolopendra viridicornis. Scolopendra inaequidens == Scolopendra alternans. Scolependra incerta — Scolopendra alternans. Scolopendra insignis == Scolopendra gigantea. Scolopendra leptodera ÂKohlrausch, 1878. “Seolopendra leptodera, Kohlrausch N.º 78 O, 81 ©. Hab.: O Brésil. Scolopendra longicornis — Scolopendra morsitans. Scolopendra longipes == Scolopendra alternans. Scolopendra longipleura == Scolopendra longispina. Scolopendra longispina Meincrt, 1855. Scolopendra longipleura, Silvestri Nº 95 d O, 97 b 65 — — Brôlemann Nº 01 e ©. = longispina, Meinert N.º 84 b 2, 85 O, An syn.:—appendiculata, Daday N.º 91. Hab: Brésil; Maldonado. —* Brésil; Belem (8. P.). — 6 Montevideo. — Buenos Aires —* Ar- gentine; Tucuman.— Bolivie. Mus. Paul.: Est. Pará, Belem. Scolopendra morsitans Linné, 1766. Scolopendra Alfzelii, Porat 71%. — algerina, Newport N.º 44 ct”, SE: FT Newport & Gray Nº 56 (19, — angulipes, Newport N° 44 at», 44 e (15) == — Gray N.º,4409), SCOLOPENDRIDAE Scolopendra angulipes, Gervais Nº 47a angusta, attenuata, bilineata, brachypoda, Brandtiana, califormea, carinipes, chlorocephala, cingulata, cognata, compressipes, elegans, erythrocephala, Newport & Gray N.º 56 19, Duncas: Ne 3940 Newport N.º 44 ¢™, Gray N.º 4408, Gervais N° 47 a, “Newport & Gray N° 5604, Porat Nº que (De Haan in litt, sec.) Brandt N° 40 b™), 41 dt. A Newport N.º 44 ct, Gervais N.º 47 a “Newport & Gray N.º 5609. Tômôsvary N° 8508, Peters NC 020) Gervais N° 37 a, 47 a 2710) 59 27.10) Brandt Nº 40 b, 41 d. Lucas Nº 40 e. C. Koch N.º 47. Saussure N.º 60 @0, Humb. & Sauss. Nº 70, 120%, Humb. & Satss. N° 70, TOY Porat. N° 71 ©: Gervais N.º 74 a (excel. syn.) (1518) Porat Ne 710% 700 Wood Nº 63. Gervais Nº 47 a. Brandt Nº 40-b 9, 41 d (18) | Newport N.º 44 a (©, 44 oy SCOLOPENDRIDAE 21 Se a PC N° 44. Fabrica, formosa, fulvipes, fulvipes elegans, gervarsiana, impressa, infesta, intermedia, Leachu, longicornas, marginata, Gervais N° 47 a. Newport & Gray N° 66 19. Tômôsvary N° 8509, Newport N.º 44 ct), Gervais N° 47 a) Newport & Gray N.º 5609, Newport N.º 44 cf) Gervais N.º 47 a"). Newport & Gray N.º 5609. Brandt Nº 40 e 45, 41 d (15) Gervais N.º 47 pee) Brandt N° 40e “ 41 d (15) C. Koch Nº 63°. Porat Nº .¢6. C. Koch N.º 47; 63. PoratiN q Newport N.º 44 af», 44 q (45), Gray, NO 4400 Gervais N.º 47 a, Newport & Gray N.º 56 0, Porat N°41 00) Newport N.º 44 a), 44 ç 19%, Gray N.º 44°), Gervais N.º 47 a, Newport & Gray N.º 5609. Porat. NON Saya Nevo Co” Brandt N.2 40 b “, 41 d (12) Lucas N° 40 ba). 2 SCOLOPENDRIDA E Scolopendra marginata, Gervais Nº 37 a™, 47 morsicans, morsitans, mossambica, a (2). 5942), ; ex p., Gervais N.º 27 a (5:18) exp, Lucas Nº 40 bo Pocock N.º 98 at? Linné N.º 66. Brandt Nº 40 b 9 41 dec Newport N° 44 a (9, 44 e (10) Gray No 440. C. Koch N° 47%) Newport & Gray N.º 5609, Wood N.º 63%, 65 a. Kohlrausch N. ° 81 (910. 12.14.15.18.19) Meinert N.° 84 b, 85. Tômôsvary N.º 858), Haase N.º 87 pb? Underwood N.º 87%. Daday N° 89 c, 91, 93. Pocock Nº 91 e, 924 0 92 pi 93 a Cos du» 04 pb, 95 a (9, 95 hab 96 ed, Bollman N.º 93 ©. Porat N° 9409": Silvestri N.º 94 e, 95 pb 95 ¢ © 95 46%; 95 FU), 96 209, 97 q) 98 K%), Attems N° 97a 4), 98a © (18) Brélemann Nº 01 e ©, 02 E SS a Peters N°55 620) SCOLOPENDRIDAE 23 Scolopendra pella, picturata, pilosella, planipes, platypoides, — platypus, porphyrotaenia, Richar ae saltatoria, scopoliana, ligrina, tongana, Wood Nº 61 O. Porat Nac ER) “Porat Ne Cs Koch N.º 470 630 Newport N.º 44 a, 44 ef), Gray N.º 44. Gervais N.º 47 a O 59 9, Newport & Gray N.º 56 ©. Brandt N.º 40 b 9 41 d 9°, Newport N.º 44 a (9, Gray 44 Cio Gervais N.º 47 a, 59 (1, ite dela Saera Nº 5000. Humb. et Sauss. N.º 72 ©). Gerstäcker N.º 73. Porat; Nº 76 0 Karsch N.º 81 dd. Rainbow N.º 97 49, Wood N.º 61 4), Newport N.º 44 ¢ ™. Gray N.º 44 09, Gervais N.º 47 a A), Newport & Gray N.º 5609. Porat. Nin: EC Koch IN AIRE Gervais N.º 47 a (9, Lucas Nº 49 ce, 53 a. Karsch N.º 81 a. Mattozo N.º 81%. Pocock N.º 91 b. Newport N.º 44 c 09, Gervais N.º 47 a (18), Newport & Gray Nº 560º. Gervais. N.º 47 a (4), 24 SCOLOPENDRIDAE Scolopendra tuberculidens, Newport N.º 44 a (8 44 AD FD 9 9 e (18) — — Gray No 44-0 — — Gervais Nº 47 a: — -— Newport & Gray Nº 56 09. — — Humbert N.º 65 09. = varia, Newport N° 44. — — Gervais N.º 47 a. —— Newport & Gray N.º 56. — Wallbergi, Porat Ne qi Eurylithobius slateri, Butler N.º 76% — — Pocock N.º 91 b. Heterostoma elegans, Newport N.º 44 e M). — — Newport & Gray N.º 5602. — fulvipes, -. Newport Nº 44 c. — —- Newport & Gray N. 56. An syn.: Scolopendra morsitans, Leach N.º 1708, — — — — multispinosa, Daday N.º 93%. = tigrina, Tomosvary N.º 85 Nonsvn.: Scolopendra morsitans, C. Koch Nº 63. — — — — N° 14 Kone rausch N.º 81. sema toe 2 cangulata, auct. HR Gest — gervisiana, -C. Koch 41, 47; Gervais, Lucas. Hab.: O Sud-Amérique.—® Brésil. —® Pará. —® Mandos.— © Paraguay.—® Argentine. —" Guyanes.—® Venezuela.—® Colombie.— Antilles.—“Y Mexique.—"” Etats Unis d’A- mérique.-—™ Ile Rodriguezi—™ Canaries. — 05) Afrique. —! Europe.—” Erivan, Cau- case.—"®) Asie & Malaisie—™ Australie. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manáos (?) 40. SCOLOPENDRIDAE bo Or Scolopendra multispinata seu multispinosa == Sco- lopendra alternans. Scolopendra newport — Scolopendra subspinipes. Scolopendra nitida — Scolopendra angulata. Scolopendra ornata — Scolopendra subspinipes. Scolopendra parva — Scolopendra viridis. Scolopendra placeae = Scolopendra subspinipes. Scolopendra platypoides — Scolopendra morsitans. Scolopendra platypus — Scolopendra morsitans. Scolopendra prasina — Scolopendra angulata. Scolopendra prasinipes — Scolopendra gigantea. Scolopendra puncticeps — Scolopendra angulata. Scolopendra punctidens == Scolopendra viridicornis. » Scolopendra punctiscuta — Scolopendra angulata. Scolopendra punctiventris == Scolopendra viridis. Scolopendra sagrae == Scolopendra alternans. Scolopendra subspinipes Leach, 1514. Scolopendra atra, Wood N.º 61. — audar, Gervais N°37 a, 47a®, 59 (1.2) ne a Brandt N.º 40 b (1), 41 d (210, ox == Lucas N.º 40 b. Te = Newport N.º 44 c. — — C. Koch Nº 47. o — Newport & Gray N.º 56, — aurantiipes, Tômôsvary N.º 85 (9. —. bispinipes, Wood, N° 73 ©, 65 a ©. — borbonica, Blanchard N.º 49. ae byssina, Wood Nº 61 9 63 © 65 a ©. — cephalica, Wood N.º 61. —- cephalica gracilis, Wood N° 61. SCOLOPENDRIDAE Scolopendra ceylonensis, Newport N.º 44 ¢™. Children, concolor, damnosa, De-Haani, dinodon, elongata, ferruginea, fissispina, flava, (Gervais, gigantea, gracilipes, Gervais N.º 47 a M. Newport & Gray N°56. Humbert N.º 6542. Newport N.º 44 a, 44 c. Gray N° 44. Gervais Nº 47 a. Newport & Gray N° 56. Newport N° 44 ce. Gervais N° 47 a“. Newport & Gray N.º 560. E Koch NS: Brandt N2-40<¢-“ 4 dt. Newport N° 44a, 44 c. Gray N° 44®, Gervais N° 47 a. Newport & Gray N°56 0°. ex p., Kolhrausch N.º 81°. Meinert N.º 84 b, 85 ET. Pocock Nº 92 e") Underwood N.º 87 O. Wood Nº. 6100 6350 Porat No el: ey 76 2118), Brandt N.º 40 b ©, 41 d®. C= Koch N° 470 ha E Koch 6007 Newport N° 44 ei Gervais: Nº 47 a 0 Newport & Gray N.º 560), Humbert N° 650. Tômôsvary N.º 85%. Newport N.º. 44 ¢ ©. GC. Koch Nº 47 ©) 63% Wood 61“. Kohlrausch N.º 819, Scolopendra horrida, SCOLOPENDRIDAE | 27 inermas, lumicolor, Lucas, lutea, macracanthus, mactans, nesuphia, Newportii, ornata, parvidens, placeae, planiceps, plumbeolata, ? pulchra, r'arispina, sandwichiana, O Koch N47 63 45 Tômôsvary N° 85, Newport N.º 44 ct, Gray Nº 4400 Gervais N° 47 a", Newport & Gray N.º 56. Wood N.º 61%. Gervais (Evdoux & Sou- levet) Nº 41.) 47 400; Newport -N2 44 ¢ © Gervais N.º 47 a 2, 59 ©. Newport & Gray N° 56 2, Bollman N° 89 ©. C Koch N°47 0630 Tomosvary N.º 85%, Mood N°63 Gervais N.º 47 a © 59 © Newport & Gray N.º 56 O. Newport N.º 44 c. Gervais N.º 47 a. ©. Koch N:°- 47 0 630, Newport & Gray N.° 56. Wood N° 61 Cb. Newport N.º 44 ¢ ©, Gray No 44 O, Gervais Nº 47 a ©,59 ™. Newport & Gray N.º 56. Newport N° 44 c ©. Gervais N.º 47 a 2,59 ©), Newport & Gray N.º 56 ©. Moo ANe CITANT CE Koch Naa 65 © Gervais. Nº 47.4%. Gervais N.º 47 at”, Wood N° 63%), — septemspinosa, Brandt N.º 40b", 41d. 4 SCOLOPENDRIDAE Scolopendra septemspinosa, Newport N.º 44 ec. SexSpinosa, sulhetensis, subspinipes, Gervais N° 47 a“. Newport & Gray N.º 5601. Wood N.º 63%. Karsch Non bo Tômôsvary N.º 85%. Newport N.º 44 a, 44 e. Gray N° 44. ‘Gervais: Nº 47 a. Newport & Gray N.º 56. Newport N.º 44 ct, Gervais N.º 47 a. Newport & Gray N.º 56% Porat N° 764 Teach Nº 14, 1%: Gervais N°37 a, 44d M, ANT cay, MO SO) Brandt; Nº 40h Goan is Lucas Nº 40 b. Newport N.º 44 a, 44 « Gray No 44) ©. Koch Nº 47. Newport & Gray N. 56. Wood N° 63 © Gerstacker Nº 73 ©. Kohlrausch N.º 81 42%, Mattozo N.º 81 O, Meinert N.º 84 b, 85. Haase N° 87 ba. Underwood N.º 87 ©. Pocock N.º 88 e, 91 e, 93: d @ 94 b@ 95 a CD ODE hig Daday N° 89 c 91, 980% Bollman N° 93 ©, 41. SCOLOPENDRIDAE 29 Scolopendra subspinipes, Silvestri N.º 94 e (9, 95 b 1). E — Brôlleman N.º 96 d®, 01 en = ae Attems N.º 97a, 98 a OQ a 0 — subspinipes sexspinosa, Daday N.º 91. == sulfurea, E Koch Ne 47 Ga — varwspina, Toindsvary N.º 85%, Rhombocephalus smara- gdinus, Butler Nº 76 O, Non syn.: Scolopendra De-Haani ex p., Kohlrausch. = De-Haani histrionica, Mei- nert. — flava, de Geer. — gigantea, Linné et auct. Hab.: O Brésil.— Antilles et Amérique Centrale. —%® Mexique et Amérique Centrale.-— Etats Unis d'Amérique. Côte du Pacifique —® Ile Rodriguez.—® Afrique—® Séchelles.— Ile de France, de Bourbon et Mahé. --“ Europe.— Asie plus Malaisie.—"” Japon.—( Australie. —") Hawaï. Mus. Paul.: Brésil. Scolopendra testacea — Scolopendra alternans. Scolopendra torquata — Scolopendra alternans. Scolopendra variegata — Scolopendra viridicornis. Scolopendra viridicornis Newport, 1544. Scolopendra cristata, Newport N.º 44 a UM 44 q 70). E us Gras N° 4409) Es = Gervais N.º 47 a 19), -— — Newport & Gray N.º 56“. SCOLOPENDRIDAE — : Scelopendra cristata, Porat N° 76 ©. c= = Kohlrausch N.º 81 O, = oss Meinert Nº 85 22. — — herculeana, C. Koch N° 470 639, — Hopes, Newport M. S.5. (sec. Gray N.º 56). — — Gray No 400 — punctidens, - Newport N°44a0 4400 == — Gray N° 44 0), | = = Gervais Nº 47 a, 590, —- — Newport & Gray N.º 560, == a Kohlrausch N.º 81 O, — variegata, Newport N° 44 a ©, 44 e ©, — — E Gras NO — —— Newport & Gray N.º 56 ©. — — Gervais N.º 47 a ©, 59 ©. — viridicornis, Newport N.º 44 a, 44 e ©}. — — Gray N° 44. - — = Gervais N. 47 a ©. — io Newport & Gray N.º 56 ©. = = Wood Nº 62 ©. ow — Kohlrausch N.º 81 ©. == = Pocock N.º 88 a. — eme Daday N° 91 03, — — Brôlemann N.º 02 e ©, 02 O 0 a <0. Hab.: ® Kud-Amérique.—- & Brésil. —® Région du Rio São Francisco. —"® Brésil; Fleuve Amazone. —) Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia), Per- nambuco.--® Pará. — (0 Manãos. — © Paraguay. — ™ Guyanes. — 4 Chine ?.—(4 Demerara.— (2 Caracas. Mus. Paul.: Est. Bahia. SCOLOPENDRIDAE 31 Scolopendra viridis Say, 1521. Scolopendra parva, Wood Nº 61 ©. — punctwentris, Newport N.º 44a, 44¢. -- — Gray N° 448, — = Gervais N.º 47 a ©, 59 O — —- Newport & Gray N.º 569, ass — Pocock N.º 95 h 45, — viridis Saye Nee Ata — — Gervais Nº 37 a O, 47 a®, 59 O, os = Brandt N.º 40 b ©), 41 d O, = = Lucas N.º 40 b ©). = = o Wood Nº 63 ©, 65 a ©. = — Kohlrausch N.º 81 ©) = = Meinert N.º 84 b ™, 856) = — Underwood N.º 87 ®. = a Me. Neill Nº 87 a ©. == === Bollman N.º 93 ©. — — Pocock N.º 95 h 2345, An pas ? Scolopendra atzeca, Saussure N.º 60. — = maya, Saussure N.º 60. ma — otomita, Saussure N.º 60 O. ( E = — tolteca, Saussure N° 60. | = Hab.: O Brésil— Guatemala. —® Ce ao Mexique.—® Etats Unis d'Amérique. Scolopendrides ernsti — Newportia (Scolopendrides) ernsti. 16. Genre: SCOLOPENDROPSIS Brandt, 1840. Scolonpendropsis bahiensis ( Brandt», 1540. Pithopus inermis, Pocock Nº 91 b © Scolopendra (Scolopendropsis) bahiensis, Brandt N° 40e, 41 dO, 44. SCOLOPENDRIDA E Z Scolopendropsis bahiensis, Newport N.º 44 e. — — Gervais Nº 47 a ©... — — Newport & Gray N° 560. — — Kohlrausch N.º 81. _ — Brôlemann N°97 dO 02%. Hab.: O Bahia.—® Brésil; Iguarassu. — © Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). | Scolopendropsis calcaratus (Pocock,) 1891. Pithopus. calcaratus, Pocock Nº 01 pl 0580 Scolopendropsis calcaratus, Brólemann N.º 02 e ©. Hab.:— O Bahia — Brésil; Sto. Antonio da Barra ( Bahia). Scolopendropsis helvola == Otocryptops sexpinosus. Scolopendropsis thayeri (Meinert), 1885. Rhoda Thayeri, Memert N.º 85 ™. Hab.: ® Brésil; Santarem. 17.’ Genre: SCOLOPOCRYTOPS Newport, 1844. Scolopocryptops aurantiaca — Newportia aurantiaca. Scolopocryptops georgicus—Otocryptops sexspinosus. Scolopocryptops longiceps == Otocryptops melano- stoma. . Scolopocryptops longitarsis = Newportia longitarsis. Srolopoeryptops megacephalus — Otocryptops me- lanostoma. Scolopocryptops melanosoma seu melanostoma — Otocryptops melanostoma. 46. SCOLOPENDRIDAR — LITHOBIIDAE 33 SOC pro pe miersi Newport, 1844. D Penn Miersii, Newport N.º 44 c Gray Nº Ao — — Gervais Nº 47 a M, 590, — — Newport & Gray N.º 56. -— -— Karsch N° 84 b 69, == — Pocock 93 d ©, — — Silvestri Nº 95 c . a — Brélemann Nº 98 e 6), 01 | 6 0.02 m6 Non syn.: Scolopocryptops Mers, Meinert N.º 84 b, 85. == — Kohlrausch IN ESA os Hab.: O Brésil. —™ Brésil; São Lourenço (Rio Grande do Sul). — © Pará. — É Argentine — © Venezuela. — Antilles. — © Californie. Mus. Paul.: Est. R. Grande do. Sul, 8. Lourenço. Scolopocryptops sexspinosa seu sexspinosus — Oto- cryptops sexspinosus. Scolopocryptops spinicauda — Otoeryptops sex- spinosus. Scolopocryptops viridis — Newportia viridis. ANAMORPHA mana FIP AOBIDAR 1S! Genre: LITHOBIUS Leach, 1814. Lithobius trilineatus L. Koch, 1862. Lithobius trilineatus, L. Koch Nº 62 O, 34 LITHOBHDAE—SCUTIGERIDAE—POLYZONIDAE (D’ aprés Latzel, cette espèce tomberait en synony- mie avec Lithobius forficatus, Linné. — Proba- blement importée). Hab.: © Bahia. 4º Fam. SCUTIGERIDAE 19º Genre: SCUTIGERA Lamarck, 1801. 48. Scutigera nigrovittata Meinert, 1885. Seutigera magro -vittata, Meinert N.º 85 ©. — Pocock Nº 95 hee a= = Brolemann N.º 98 e ©), 00 gs O, 02e 19, | Hab.: O Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia). —& Venezuela.—® Colombie; Santa Marta. — & Panamá. - MYRIAPODA-DIPLOPODA COLOBOGNATHA 5: Fam POLIZONTDAE 20º Genre: SIPHONOTUS Brandt, 1836. 49. Siphonotus brasiliensis Brandt, 1881. Siphonotus brasiliensis, Brandt N.º 36, 40 ce ©, AE GUN — |. — Gervais N 47 a, 59, Hab.: À Brésil. Qt bO CD Or SPIROBOLIDAE JULOIDEA © Pam. SPIROBOLIDÃE: 21º Genre: PARASPIROBOLUS Brólemann, 1801. Paraspirobolus paulistus Brélemann, 1901. Paraspirobolus -paulistus, Brólemann N.º 01 e ©. Hab.: © Brésil; Ilha de São Sebastião (8. P.), Santos (S. P.). Mus. Paul: Est. S. Paulo, Ilha de São Sebastião . __ (Type), Santos. | 22º Genre: RHINOCRICUS Karsch, 1881. Rhinocricus albidolimbatus (Porat), 1876. Spirobolus albido-limbatus, Porat N° 76 O. Rhinocricus albido-limbatus, Brülemann N.º 02 e ©. Hab.: ® Olinda, Pernambuco.-—® Brésil; Pernam- buco. Rhinocricus asper Prülemann, 1901. Rhinocrieus asper, Brülemann N° 01 e%, 02 e ©. Hab.: ™ Brésil; Cubatão (S. P.), Poço-Grande (8. P.), Alto da Serra (S. P.) — Brésil; Fazenda Nova Nicaragua (S. P.). — Mus. Paul.: Est. $. Paulo, Cubatão, Alto da Ser- ra, Poco Grande (Types). 36 53. 57. SPIROBOLIDAE Rhinocricus caudatus (Newport), 1544. Tulus caudatus, Gervais N.º 47 a 447, 59 (7 Rhinocricus caudatus, Brolemann Nº 98 e ©). Spwobolus caudatus, Newport N.º 44 b O. -— — Gray N° 44 ©. LE. = Pocock N° 93 b. oat ae Bollman N.º 93 © Sptrobolus (Rhinocricus) laetus, Karsch N.º 81 (3.5.6.8) a = + Porat N° Ss (1.5) Hab.: O Brésil.— Guyane francaise.—® Guyane anglaise.--® Demerara.—® Venezuela.—® Co- lombie.— S. Thomas.—® Ternate. Rhinocricus concinnus Brilemann, 1901. Rhinocricus concinnus, Brülemann N.º 01 e ©. Hab.: Brésil; Alto da Serra (S. P.). | Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Alto da Serra (Type). Rhinoericus goeldii Brülemann, 1902. Rhinocricus Goeldi, Brolemann N.º 02 f ® Hab. : ® Pará. Rhinocricus insulsus Brólemann, 1902. Rhinocricus insulsus, Brolemann N.º 02 FD, Hob leans: Rhinocricus limbatus Brülemann, 1901, Rhinocricus limbatus, Brolemann Nº 01 e ©, Bab.: O Brésil; Poço-Grande (8. P.), Alto da Serra (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). 60. 61. ? SPIROBOLIDAE | rey Rhinocricus marginellus Silvestri, 1897. Rhinocricus marginellus. Silvestri Nº 97 e O. (Peut être synonyme de Fh. albidolimbatus Po- Eat OCO): Hab.: © Pernambuco. Rhinocricus moestus Brélemann, 1901. Rhinocrieus moestus, Brolemann Nº 01 e À. Hab.: ® Brésil; Poco-Grande (8. P.) Alto da Ser- Raso Eos Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Alto da Serra, Poco Grande (Types). Rhinocricus monilicornis (Porat), 1876. Rhinocricus monilicornis, Pocock N° 93 e ©, Spirobolus Heilprini, Bollman Nº 93 ©. — monilicornis, Porat N.º 76 0. == — Pocock N.º 93 a ™. —- virescens, Daday N° 91°. Hab.: O Brésil. — O Trinidad. -—® Antilles. — Bermudes. Rhinocricus nattereri (Humbert d& Saus- sure), 1870. Rhinocricus Nattereri, Brolemann N.º 01 e “. Spirobolus Nattereri, Humb. & Sauss. N.º 70, 72 ©. — — Porat N.º 88 b ™. var.: varians Broóolemamn, 1901, Rhinocricus Nattereri varians, Brôlemann Nº 01 (3) e @), 38 62: 64. SPIROBOLIDAE Hab: ™ Brésil; Caicara: — © Bahias— ©) Brésil; São Sebastião (S. P.), Ilha de São Sebastião (S. P.), Raiz da Serra (S.P.), Paraná. —* Buenos- Aires. “Mus. Paul.: Est. Bahia ; v. varians, Est. S. Paulo, Raiz da Serra, S. Sebastião, Ilha de S. Sebastião; Est. Paraná. Rhinocricus paraensis (Humbert d Saus- sure), 1870. Rhinocricus paraensis, Brolemann N.º 02 £% 03 a. Spirobolus paraensis, Humb. & Sanss. N.º 70,720 Non syn.: Spirobolus paraensis, Pocock N.º 88 e. Hab.: O Brésil; Pará. —® Manãos. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. Rhinocricus pugio Brilemann. 1901. Rhinocricus pugio, Brolemann N° 01 e ©. var.: ochrurus Prülemann, 1901. Rhinocricus pugio ochrurus, Brolemann N.º 01 e™. Hab.: © Brésil; Raiz da Serra (8.P.), Bahia. — O Brésil; Alto da Serra (S.P), Piquete (8. P.). Mus. Paul.: Est. Bahia; Est. S. Paulo, Raiz da Serra (Types); var. ochrurus, Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). Rhinocricus sericiventris Briólemann, 1901. Rhinocricus sericiventris, Brolemann N.º 01 e ©, Hab.: ™ Brésil; Cubatão (S. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Cubatão (Type). 67. SPIROBOLIDAE —- 39 Rhinocricus striatellus Silvestri, 1897. Rhinocricus striatellus, Silvestri N.º 97 e ©, Hab.: © Brésil; Sta. Catharina. KRhinocricustransversalis Brülemann,1902. Rhinocricus transversalis, Brolemann N.º 02 e™. Hab.: O Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). Rhinocricus zapotecus (Porat), 1876. Rhinocricus zapotecus, Brolemann N° 02 e ©, Spirobolus zapotecus, Porat N.º 76 ©. (? excl. syn.) An syn.: Julus zapotecus, Saussure N.º 60 ©. Hab.: ® Pernambuco. — © Mexique. 28º Genre: SPIROBOLELLUS Pocock, 1894. Spirobolellus cruentatus Brólemann, 1902. Spirobolellus cruentatus, Brôlemann N.º 02 £™. Hab.: O Pará, 24º Genre: SPIROBOLUS Brandt, 1855. (Aucune des espèces qui figurent ici dans le genre Spirobolus wont été étudiées au point: de vue des Pattes Copulatrices; il est done impossible d'affirmer qu'il existe au Brésil de véritables Spirobolus. Il est probable en tous cas que bon nombre des espéces ci-dessous appartiennent au genre Rhinocricus. La plupart d'ailleurs ont été trop sommairement décrites pour qu'on puisse espérer les reconnaitre jamais. ) | 40 69. 70. (ele ‘SPIROBOLIDAE Spirobolus albido-limbatus == Rhinocricus albido- limbatus. Spirobolus amazonicus (Giebel), 1870. Tulus amazonicus, Giebel N.º 70 ©. Hab.: ® Brésil; les bords de Amazone. Spirobolus caudatus == Rhinocricus caudatus. Spirobolus dealbatus C Koch, 1847. Spirobolus dealbatus, C. Koch N° 47 0, 63 0. Hab.: © Brésil. Spirobolus dictyonotus Latiel, 1895. Spirobolus dictyonotus, Latzel N.º 95 a O. Hab.: Serres de Hambourg, probablement importé du Brésil. Spirobolus dominicae == Trigoniulus goési. Spirobolus festivus O. Koch, 1847. Spirobolus festivus, C. Koch, N° 470, 63 ©. Hab.: Brésil; Minas Geraes. Sprrobolus goësi == Trigoniulus goési. Spirobolus orandis (Brandt), 1840. Lulus (Spirobolus) grandis, Brandt N.º 40d, 41d™. — grandis, Gervais N.º 47 a O, 590, ? Spirobolus grandis, R. de la Sagra N.º 56. Hab.: © Brésil. 74. =] o 76. SPIROBOLIDAE 41 Spirobolus griseus Newport, 1844. Spirobolus griseus, Newport, teste Gray N.º 44 O, Hab.: © Brésil. Spirobolus heilprint — Rhinocricus monilicornis. Spirobolus impressus Poral, 1876. ppl obolus impressus, Porat N.º 76 ©, — Brôlemann N.º 02 e ©. Hab.: “ Pernambuco. Spirobolus laetus — Rhinocricus caudatus. Spirobolus laticaudatus Humbert & Saus- sure, 1870. Spirobolus laticaudatus, Humb. & Sauss. N.º 70, C2) Hab.: ® Brésil. Spirobolus macrourus Humbert & Saus- sure, 1870. Spirobolus macrourus, Humb. & Sauss N° 70, 72 D Non syn.: Spirobolus macrourus Pocock. Hab.: ™ Brésil. Spirobolus maximus (Linné), 1766. Tulus maximus, Linné N.º 66 O, — — Fabricius N.º 81, 87, 93. E a. Latreille N.º 02. ae eer “Brandt NL So + CN | ide) 80. 81. SPIROBOLIDAE Tulus (Sprrobolus) maximus, Brandt N° 40 d O, Aled 0) Ss _ = var. oN Ge Brandt Nº 40 deen dd: — maximus, Lucas Nº 40 b e), = = Gervais Nº 37a 0,47 a ©, 5g Spirocyclisius maximus, C. Koch N Dee @) An syn.: Zulus apiculatus, Mikan N° 34. Spirobolus maximus, Tomosvary N°. 85 ©. Spirocyclistus apiculatus, C. Koch N° 47. | — maximus, C. Koch N.º 63. Hab.: ® Brésil —® Amérique Méridionale. —© Borneo. Spirobolus monilicornis == Rhinocricus monilicornis. Spirobolus nattererr — Rhinocricus nattereri. Spirobolus nigricans (Mikan), 1834. “Tulus mgricans, Mikan N° 34. — — Brandt Nº 40 dO 41 d & - = == Gervais N.º 47 a (1 ag ©. Spirobolus nigricans, C. Koch Nº 47. Hab.: ™ Brésil. Spirobolus obscurus C. Koch, 1847. Spirobolus obscurus, C. Koch N.º 47, 63. ss = Humb. & Sauss. N.º 72 © ae E Porat N.º 76 © Hab.: O Brésil. — © Rio de Janeiro. Spirobolus obtusatus (Mian), 1534. Tulus obtusatus, Mikan Nº 34. == = Brandt No 40d e Aqua 82. S4. SPIROBOLIDA E 43 Tulus obtusatus, Gervais Nº 47 a, 59 O, Spirobolus obtusatus, C. Koch N. 47. Hab.: O Brésil. Spirobolus olfersi (Brandt), 1833. _ Tulus (Spirobolus) Olfersii, Brandt Nº 40 d ©, A gh O) — Olfersii, Gervais N.º 47 a, 59 © oo Olfersii, Brandt N.º 33 0) — Gervais N° 37a. — — Lucas N° 40 b O, — ==. ©. Koch Nº 47. Hab.: ® Brésil: “Spwrobolus paraensis ==. Rhinocricus paraensis. Spirobolus phranus ex p. == Trigoniulus goêsi. Spirobolus praelongus 0. Koch, 1847. Spirobolus praelongus, C. Koch Nº 47 9, 630, Spirobolus rugosus == Trigoniulus goesi. Spirobolus striolatus (Gervais), 1547. Tulus striolatus, Gervais Nº 47 a, 59 O, Hab.: O Amérique méridionale. Spirobolus univittatus Porat, 1576. Spirobolus wnivittatus, Porat Nº 76 0: Hab.: ™ Brésil. Spirobolus virescens — Khinocricus monilicornis. Spvrobolus zapotecus = Rhinocricus zapotecus. 5 o 44. -— SPIROBOLIDAE — SPIROSTREPTIDAE 25º Genre: TRIGONIULUS Pocock, 1894. 56 Trigoniulus goesi (Porat), 1876. Spirobolus Dominicae, Pocock N.º 88 ef. = Goési, Porat: Nº: 76222: as pis — = Pocock N° 92 b™, 93 e ©). _ = brolemann N° 96d2 — phranus, Pocock-N.° 88 e ©. = rugosus» Noces Nº (3 a 2) Trigoniulus Goes, Pocock N°93 e ©) 94 | © — — Silvestri N.º 95 b © aes als Attems N° 97 a O, 98 a ®. — = Brélemann Nº 00 a 2, 00 o CH na tO Oana An. syn.?: Sprrobolus OU gS Karsch N°] | 81 ¢ O Is ak = punctiplenus, Karsch N°! 5 Sie OP to — == Sanctae- Luciae, Boll- ot man N22 Sa Non syn.: Spurobolus phranus Karsch. Hab.: O Paré.—®° Manãos.— Antilles. —® Sechel- les. —® Asie, plus Malaisie. D Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. @ Fam. SERROSFREPMIÈRE Alloporus longicornis==Pseudonannolene longicornis. 26 Genre: ARCHISPIROSTREPTUS Silvestri, 1895. (Ce genre n'ayant pas été établi sur des caractères sexuels, sa validité reste douteuse). 89. 90. Fr =] = SPIROSTREPTIDAE Pas 45 Archispirostreptus lobulatus = Spirostreptus (Cla- dostreptus) lobulatus. Archispirostreptus punctiporus . Sil- vestri, 1897. Archispirostreptus punctiporus, Silvestri N.º 97 cf, Hab.: O Brésil; Rio Grande do Sul, Porto Alegre. Archispirostreptus sanctus Silvestri, 1897. Archispirostreptus sanctus, Silvestri Nº 97 e O. Hab.: Brésil; Sta. Catharina. 27º Genre: SPIROCYCLISTUS Brandi, 1833. (Ce genre n’est admis par aucun auteur; il ne figure ici qu'à titre de document historique. L’es-, pece de Mikan n’est pas reconnaissable). Spirocyclistus bicolor (Mikan), 1834. Tulus bicolor, Mikan N° 34 == ew paiol IN de) aA leads a. — - = «Gervais NAT a O 59% Spirocyclistus bicolor, C. Koch Nº 47. - Hab.: © Brésil. Spirocychistus maximus — Spirobolus maximus. 28º Genre: SPIROSTREPTUS Brandt, 18353. Spirostreptus americanus (Brandt) 1540. Tulus americanus, Lister (Plumier) N.º 99. —- — Brandt N° 40 dy 41d. q e Gervais N.º 47 a, 59 ™, 46 Oils de) Ww 94. 95: SPIROSTREPTIDAE Non syn.: Zulus americanus, Palis. de Beauvois, Lucas, Gervais etc. Hab.: ™ Brésil. Spirostreptus (Cladostreptus) angustifrons Brolemann, 1901. Spirostreptus (Cladostr eptus ) angustifrons, Bro- lemann Nº 01 e™, 02 e™. Hab.: 2 Brésil; ® Brésil; St Antonio da Barra (Bahia), Pau Mus. Paul.: Est. da Bahia (Type). Spirostreptus bahiensis (Brandt), 1840. Lulus ey eee) bahiensis, Brandt, N° 40 dE Aldea. — — — Gervais. Nº 47 AA Oe Hab.: ™ Bahia. Spirostreptus biplicatus Karsch, 1881. Spirostreptus biplicatus, Karsch Nº 81 ¢™. Hab.: © Brésil. Spirostreptus bipulvillatus (Gervais),1847. Tulus bipulvillatus, Gervais N.º 47 a O, 59 ™. Hab.: ® Brésil. Spirostreptus caicarae Humbert & Saus- sure, 1870: Spirostreptus Caicarae, Humb. & Sauss. N.º 70, 72 ™. Hab.: O Brésil; Caiçara. 96. 98. oo: 100. SPIROSTREPTIDAE Aq Spirostreptus cinetus Humbert & Saussure, 1870. Spirostreptus cinctus; Humb. & Sauss. N.º 70, 72 \. Hab.: ® Rio de Janeiro. Spirostreptus (Scaphiostreptus) cluniculus Humbert & Saussure, 1870. Spirostreptus cluniculus, Humb. & Sauss. N° 70, to — (Scaphiostreptus) cluniculus, Bro- lemann Nº 03 a, Hab.: ® Brésil; Rio Negro.— Manáos. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Mandos. Spirostreptus cultratus Humbert & Saus- sure, 1870. Spirostreptus cultratus, Humb. & Sauss. N° 70. Cae Hab.: ™ Brésil. Spirostreptus (? Gymnostreptus) deserti- cola Brülemann, 1902. Spirostreptus (? Gymnostreptus) deserticola, Brô- lemann N° 02 e 1), Hab.: “> Pernambuco. Spirostreptus ( Cladostreptus) d iptictus Bri- lemann, 1908. Spwrostreptus (Cladostreptus) flavofasciatus, Bro- lemann N° 01 e ™. Le diptictus, Brólemann N° OS a: 48 LOL. 102. 103. 104. 105. SPIROSTREPTIDAE Non syn.: Spirostreptus flavo-fasciatus Brandt. Hab.: Brésil; Piquete (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type de S. flavofasciatus Brôl.). Spirostreptus (? Cladostreptus) dorsostria- tus Brólemann, 1901. Spirostreptus (? Cladostreptus) dorsostriatus, Brô- lemann N° 01 e™. Hab.: Brésil; Alto da Serra (S.P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). Spirostreptus excavatus Karsch, 1881. Spirostreptus excavatus, Karsch Nº 81 g ©. Hab.: Brésil. Spirostreptus fartus Porat, 1885. Spwostreptus fartus, Porat N° 88b™ Hab: = Co Brest: Spirostreptus festivus (Perty), 1883. Tulus festwus, Perty N° 33. — — Gervais Nº 37a, 47490 = = Brandt Nº 40:d ™,. 41 dO = a= Lucas Nº 40 b ©. Hab.: M Brésil. —® Minas Geraes. Spirostreptus (Cladostreptus) tiham Brilemann, 1901. Spirostr E (Cladostreptus ) ns Brolemann so 01 e! 107. 108. SPIROSTREPTIDAE | 49 Hab.: “ Brésil; Alto da Serra (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). Spirostreptus ( Cladostreptus) flavofasciatus — Spi- rostreptus (Cladostreptus) diptictus. . Spirostreptus (Scaphiostreptus) fuscipes Po- rat, 1886. Spirostreptus fuscipes Porat Nº 88 b O, = (Scaphiostreptus) fuscipes, Brôle- . mann N.º 01 e ©, 02 e ©), Hab.: Bahia, Pernambuco, Campos. —® Bahia: Mus. Paul.: Est. Bahia, Bahia. Spirostreptus ( ? Cladostreptus) gounellei Brólemann, 1902. Spirostreptus (? Cladostreptus) Gounellei Brülemann N° 02e Hab.: Brésil; St. Antonio da Barra (Bahia). Spirostreptus (Gymnostreplus) iheringi Bro- lemann, 1901. _ Spirostreptus (Gymnostreptus) Lheringi, Brolemann ss 109. Nº Oe 02°t Hab.: “ Brésil; Alto da Serra (S. P), Morro Ja- raguá (S. P.).— Theresopolis (R. de J.) Mus. Paul.: Est. 5. Paulo, Alto da Serra (Type), Morro Jaraguá. Spirostreptus indus (. Koch, 1847. Iulus affinis, Gervais, Nº 47 a ™. 50 110. JHE SPIROSTREPTIDAE Zuius (Spirostreptus) sebae, Brandt, N.º 40 d O, : Ae doa): 7 — — —— affinis, Brandt N° 40 ad 41 d® a sebae, Gervais N.º 47 a D, Spirostreptus indus, DE Koch? Nº a 63 © == sebae, Brandt N° 33 © — Gervais Nº 37 a ®, — — Lucas N° 4025. = An sny.? Julus indus, Linné Nº 66 © — — Fabricius N.° 75, 81, 87. = = De Geer Nº 78. — — Olivier N.º 92. — — Gervais Nº 37 a, = Lucas Nº 40 be Non svn.: Lulus affinis, Lucas N.º 49 e. je — indus, Palis. de Beauvois. Hab.: © Patria ignota.—”) Brésil. —? Inde? 8 Spirostreptus (Cladostreptus) interruptus Brülemann, 1901. Sprrostreptus (Cladostreptus) interruptus, Brôle- mann N.º 01 e™. Hab.: ® Brésil; Paraná. Mus. Paul.: Est. Paraná (Type). Spirostreptus (Cladostreptus) lobulatus (At tems), 1901. E Archispirostreptus lobulatus, Attems N.º 01 dO. Hab.: “ Blumenau (Sud-Brésil). 114. 116. 118. SPIROSTREPTIDAE 51 Spirostreptus marus Marsch, 1881. Sprrostreptus marus, Karsch N° 81 g O, Hab.: © Serra Geral. Spirostreptus mathematicus Karsch, 1881. Spirostreptus mathematicus, Karsch Nº 81 g 4 Hab.: Brésil. Spirostreptus mellitus Karsch, 1881. Spirostreptus mellitus, Karsch Nº 81 g ©. Hab.: O Serra Geral. Spirostreptus microps Porat, 1876. Spirostreptus microps, Porat N° 76 0, 88 b™. Hab.: “™ Corcovado et Pernambuco. —? Brésil. Spirostreptus occoecatus Porat, 1856. Spirostreptus occoecatus, Porat Nº 88 b ©. Hab.: “ Pedro de Cerra (Brésil ubi?). Spirostreptus ochrurus Porat, 1876. Spirostreptus ochrurus, Porat, Nº 76 O, Hab.: “ Rio de Janeiro, Corcovado. Spirostreptus (Cladostreptus) papillaris Po- rat, 1876. Spirostreptus papiliaris, Porat N° 76, 88 b ©. 6 O Do ARO: SPIROSTREPTIDA E An svn: Spirostreptus punctulatus, Karsch N. Sia Hab:: © Brésil—@ Von San Fernando de Apure. Spirostreptus (Cladostreptus) patruelis Po- rat, 1888. Spirostreptus patruelis, Porat N° 88 b ©. — ( Cladostreptus ) patruelis, Brôle- mann N° 01 e ©. Hab.: Therezopolis (R. de Janeiro. — © Brésil. Piquete (5. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, ns _ Spirostreptus (Gymnostreptus) perfidus Brólemann, 1901. Spirostreptus ( Gymnostreptus ) perfidus, Brôle- mann N.º 01 e O. Hab.: O Brésil; Alto da Serra (S. P), Raiz da Serra (5. P.), Bein (S. P.); Paraná. Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Expo), Raiz da Serra ; Est. Paraná. . Spirostreptus (Cladostreptus ) perca Brólemann, 1901. Spwostreptus ( Cladostreptus ) perlucens, Brole- mann Nº 01 e™. var. levior Brélemann, 1901. Spirostreptus ( Cladostreptus) perlucens levior, Brélemann N.º 01 e™. 124. — bo Ot SPIROSTREPTID AE 53 Bab.: © Brésil; Piquete (8. P.). Mus. Paul.: Est. 5. Paulo, Piquete (Tvpe). . Spirostreptus (Alloporus) princeps Prüle- mann, 1901. Spirostreptus ( Alloporus ) princeps, Brélemann Nº Of el. tab: Cr Brésils Sta, Rita (SP) Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Santa Rita (Type). Spirostreptus (? Scaphiostreptus) pseudo- fuscipes Brólemann, 1902. Spirostreptus (? Scaphiostreptus) pseudofuscipes, Brôlemann Nº. 02 f 0). Hab.: D Pará. Spirostreptus rotundanus Karsch, 1881. Spirostreptus rotundanus, Karsch N.º 81 g O, Hab.: “™ Rio de Janeiro. Spirostreptus sebae == Spirostreptus indus. 5. Spirostreptus (Cladostreptus) sebastianus Brülemann. 1901. Spirostreptus (Cladostreptus) sebastianus, Brole- mann N.º 01.e 1), Hab.: Brésil; São Sebastião (S. P.), Ilha de São Sebastião (S, P.), Cubatão (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, São Sebastião, (Type femelle), Ilha de São Sebastião (Type mâle), Cubatão, 128. 129. SPIROSTREPTIDAE . Spirostreptus (Cladostreptus) semicinctus Brülemann, 1901. Spirostreptus ( Cladostreptus ) semicinctus, Brôle- . mann N° 0l'e®. Hab.: Brésil: Poco Grande (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Pogo Grande (ips Alto da Serra. — . Spirostreptus (Alloporus) setiger Brülemann, 1907 Spirostreptus ( Alloporus ) setiger, Brolemann N° 01e, 02e 60 02h: Hab.: © Brésil; Itapetininga (S. P.), Belém (S P.), Cerqueira Cezar (S. P.), Alto da Serra (8. P.); Bahia.—-® Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia). © Pará — Europe (importé). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Belém, Itapetininga, Alto da Serra, Cerqueira Cezar (Types); Est. Paraná; Est. Bahia, Bahia; Est. Amazonas, Ma- nãos. Spirostreptus strangulatus Humbert & Saussure, 1870. Spirostreptus strangulatus, Humb. & Sauss. N° TON 12: Hab.: O Brésil; Matto Grosso. Spirostreptus (Gymnosireptus) subseri- ceus Prülemann, 1901. : Spirostreptus (Gymnostreptus) subsericeus, Brole- mann N° 01 el. 130. 132. 133. SPIROSTREPTIDAE 55 var.: nitidior Brélemann, 1901. Spirostreptus (Gymnostreptus) subsericeus niti- dior, Brolemann Nº 01 e ©. Hab.: © Brésil; Alto da Serra (S. P.), Cubatão (S. P.), Poco Grande (S. P.), Raiz da Serra (8. P.). —® Brésil; Cubatão (S. PJ. Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto “da Serra, Raiz da Serra, Cubatão (Type). spirostreptus subuniplicatus (Brandt), 1840. Tulus (Spirostreptus) subuniplicatus, Brandt Nº 40 GO die: Tulus subuniplicatus, Gervais N.º 47 a, 590. Hab.: © Brésil. Spirostreptus teres Humbert & Saussure, 1870. Spirostreptus teres, Humb. & Sauss. N.º 70, 72 ©, Hab.: ® Brésil. Spirostreptus torifer Porat, 1888. Spirostreptus torifer, Porat N° 88 b™. Hab.: Therezopolis. Spirostreptus trimarginatus (Gervais), 1847. Tulus trimarginatus, Gervais N° 47.a™, 59 ™. Hab.: Brésil. 135: 137. 20 138. SPIROSTREPTIDAE — PSEUDONANNOLENIDAE . Spirostreptus tristis Porat, 1888. Spirostreptus tristis, Porat N.º 88 b™. Hab.: O Brésil; Pedro-Acu. Spirostreptus (Gymnostreptus) ventralis Porat, 1876. Spirostreptus ventralis, Porat N.º 76 ©, 88 b ©. — — Pocock INC 93 22 == (Gymnostreptus) ventralis, Brolemann NY Oe Hab.: ™ Brésil; Therezopolis.--© Brésil; Alto da Serra (S. P.), Cerqueira Cezar (S. P.), Os Perus (S. P.), Piquete (S. P.).—® S. Thomas (Antilles). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Os Perûs, Piquete, Alto da Serra, Cerqueira Cezar. ÿ. Spirostreptus volxemi Porat, 1586. Spirostreptus Volxemi, Porat N.º 88 b™. Hab.: ® Therezopolis. | Spirostreptus (Gumnostreptus) vulgatus Porat, 1888. Spirostreptus vulgatus, Porat N° 88 b™. Hab.: ™ Brésil; Therezopolis. 8. Fam PSEUDONANNOLENIDAE Genre : PSEUDONANNOLENE Silvestri, 1895. Pseudonannolene alegrensis Silvestri, 1897. 139: 140. 141. . PSEUDONANNOLENIDAE 57 Pseudonannolene alegrensis, Silvestri N° 97 ¢™, Hab.: © Brésil; Rio Grande do Sul, Porto Alegre. Pseudonannolene callipyge BLrélemann, 1901. Pseudonannolene callypyge, Brolemann N.º 01 ef, Hab.: ™ Brésil; Paraná. Mus. Paul.: Est. Paraná (Type). Pseudonannolene exilis brélemann, 1903. Pseudonannolene exilis, Brolemann Nº 03 a™. Hab.: © Mandos. Mus. Paul: Est. Amazonas, Manãos (Type). Pseudonannolene longicornis ( Porat), 21866; Alloporus longicornis, Porat N.º 88 b var.: sebastianus Brólemann, 1901. Pseudonannolene longicornis sebastianns, Brole- mann Nº 01 ef. Hab.: Therezopolis. — © Brésil; São Sebastião (=. E) Santos (SP) Eiquete (er); Belem (S. P), Alto da Serra (S. P.); Bahia. Mus. Paul.: var. sebastianus Est. S. Paulo, São Sebastião (Type); Ilha de S. Sebastião, Santos, Alto da Serra, Cubatão, Belém, Piquete, Est. Bahia. 2. Pseudonannolene paulista Lrülemann, 1901. Pseudonannolene paulista, Brülemann Nº 01 e, 02 64º, 58 PSEUDONANNOLENIDAE — IULIDAR Hab.: ® Brésil; Cerqueira Cezar (S. P.). — O Bré- sil; Fazenda Nova Nicaragua (8. P.). Mus. Paul.: Est. $. Paulo, Cerqueira Cezar (Type): . Pseudonannolene tricolor Br olemann, 1901. AN no tricolor, Brülemann N.º 01 e ©. var.: gracilis Brélemann, 1901. Pseudonannolene tricolor gracilis, Brolemann N° 0Fe® Hab.: O Brésil; Itapetininga (8. P.), Alto da Serra’ (S. P).—® Brésil; Piquete (S. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Itapetininga, (Type); var. gracilis, Est. S. Paulo, Piquete (Type). qd Fam POBIDAE (On ne connait au Brésil aucun représentant de cette famille. L’Zulus crassicornis de Mikan, le seul qui ne tombe pas en synonymie avec une espèce d’une autre famille, est trop sommaire- ment décrit pour être reconnaissable et doit être considéré comme nomen nudum.) 30º Genre: IULUS (Linné) Verhoeff, (1746). (*) Tulus abbreviatus — Polydesmus abbreviatus. Tulus afjimis = Spirostreptus indus. Tulus amazonicus == Spirobolus amazonicus. fulus americanus == Spirostreptus americanus. Lulus Re — Spirobolus maximus. (*) Cf. Obs. de la Redaction, p. IV. 144, IULIDAE | 59 Tulus ( Spirostreptus ) bahiensis == Spirostreptus bahiensis. Lulus bicolor — Spirocyclistus bicolor. Lulus bipulvillatus — Spirostreptus bipulvillatus. Lulus caudatus — Rhinocricus caudatus. Iulus crassicornis Mikan, 1834. Tulus crassicornis, Mikan Nº 34. — — Brandt N°40 dO 417 do — —— Gervais Nº 47 a, 590) Hab.: À Brésil. Tulus dentosus == Polydesmus dentosus. Tulus dilatatus — Polydesmus dilatatus. Tulus festivus — Spirostreptus festivus. Lulus flavipes — Polydesmus flavipes. Tulus grandis — Spirobolus grandis. Tulus hamulosus — Polydesmus hamulosus. Tulus maximus == Spirobolus maximus. Tulus nigricans == Spirobolus nigricans. Tulus obtusatus = Spirobolus obtusatus. Tulus (Spirobolus) olfersii — Spirobolus olfersi. Tulus pinnatus == Polvdesmus pinnatus. 3 Tulus sebae — Spirostreptus sebae. Tulus serrulatus — Polydesmus serrulatus. Lulus striolatus — Spirobolus striolatus. Tulus (Spirostreptus) subuniplicatus — Spirostre- ptus subuniplicatus. Lulus trimarginatus — Spirostreptus trimarginatus, Tulus tuberculosus — Polydesmus tuberculosus. 7 60 145. 146. 147. ~ POLYDESMIDAE POLYDESMOIDEA 10 "Fam POLY DESMIBDAE Catharodesmus alegrensis — Leptodesmus alegren- SIS. Catharodesmus lartiquei — Leptodesmus lartiguei. Sle Genre: CRYPTODESMUS Peters, 1864. Cryptodesmus olfersi (Brandt), 1839. Polydesmus Olfersii, Brandt N° 39 a ©, 41 dO. — == Gervais N.º 47 a, 59%. — (Rachophorus) olfersii, Peters N° 64™. — (Cryptodesmus) — Peters Nº 64 suppl. Cryptodesmus olfersii, Attems N.º 99 b™. Hab.: © Brésil. Cryptodesmus pileolus Brólemam, 1903. Cryptodesmus pileolus, Brélemann N° 03 a ©. Hab.: ™ Brésil; Poço Grande (S. P.). Mus. Paul: Est. S. Paulo, Poco Grande (Tvpe). Cryptodesmus politulus Brülemann, 1905. Cryptodesmus politulus, Brolemann Nº 03 a ©. Hab.: © Brésil: Poco Grande (8. P).- Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Poco Grande (Tvpe). . Cryptodesmus pusillus Attems, 1899. Cryptodesmus pusillus, Attems N.º 99 b O. Hab.: Santa Catharina (Brésil). ee eee DE 61 32º Genre: CRYPTURODESMUS + 1897. 149. Crypturodesmus targionii Silvestri, 1897. Crypturodesmus Targionüi, Silvestri N° 97 a ©, — = Attems Nº 99 b. Hab.: O Brésil (indiqué par erreur du Mexique par Silvestri N° 97 a). 33.° Genre: EURYDESMUS Saussure, 1860. 150. Enrydesmus angulatus Saussure, 1860. Eurydesmus angulatus, Saussure N° 60 ™, = == Humbert & Saussure Ne 79 (84), we ie “A ttems N 09/26) nue ee Brôlemann N° 01 e ©. Hab: ™ Le Brésil, selon toute probabilité. — © Brésil; Alto da Serra (8. P.).— Rio de Janeiro. __ ® Ay gentine. Mus. Paul.: Brésil; Est. S. Paulo, Alto da Serra. 94º Genre: EURYURUS C. Koch, 1847. 151. Euryurus elongatus Drülemann, 1908. Euryurus elongatus, Brülemann N° 03 a“. Hab.: ® Manéos. 152. Euryurus octocentrus Drülemann, 1905. Euryurus elongatus, Brolemann Nº 03 a 1, Hab.: Manios. 62 153. 156. POLYDESMIDAE 35° Genre: FONTARIA Gray, 1832. Fontaria carnea Newport, 1844. Fontaria carnea, Newport, teste Gray Nº 44 ©. Hab.: O Brésil. Fontaria dubia Newport, 1844. Fontaria dubia, Newport, teste Gray N.º 44 (. Hab-: © Brésil: Fontaria gracilis — Orthomorpha gracilis. Fontaria zebrata (Gervais), 1836. Polydesmus zebratus seu zonatus, Gervais N° DORE = — Gervais Nº 37 a“. e css seu zonatus, Brandt N. Bota SAT qu — | — Lucas N° 40 b™: — (Fontaria) zebratus, Gervais Nº 47 a © 590 Hab.: Brésil. 36° Genre: KATANTODESMUS Attems, 1899. Katantodesmusauriculatus Attems, 1899 Katantodesmus auriculatus, Attems N° 99 b O. Hab.: “ Brésil; Santa Catharina. 7. KKatantodesmus scapulatus Atlems, 1899. Katantodesmus scapulatus, Attems Nº 99 b™. Hab.: ‘» Brésil; Santa Catharina. 158. 159. 160. 161. 162. POLYDESMIDAE 63 31º Genre: LEPTODESMUS Saussure, 1859. Leptodesmus (fachidomorpha) aduneus (Humbert & Saussure), 1872. Leptodesmus dia hidomorpha) aduncus, Attems | IS DEC Sy Polydesmus uncinatus, Humb. & Sauss. N.º 69 b O, — (Rachidomorpha) [uncinatus| adun- cus, Elumb. & Sauss N° 72 ©. Rachidomorpha aduncus [uncinatus], Attems N° 98 b 8, Hab.: O Brésil; Espirito Santo.—® Mexique. Leptodesmus alegrensis (Silvestri), 1897. Catharodesmus alegrensis, Silvestri N° 97 e Hab. Brésil; Rio Grande do Sul, Porto Alegre. Leptodesmus appendiculatus Attems, 1901. Leptodesmus appendiculatus, Attems N° 01 ce“. Hab.: ™ Brésil; Petropolis. Leptodesmus bahiensis Brólemann, 1902. Leptodesmus bahiensis, Brolemann N.º 02 e ©. Hab.: ™ Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia) Leptodesmus bicolor BLrolemann, 1901. (? Rachidomorpha) bicolor, Brélemann Nº 01 e™. Hab.: Brésil; Piquete (S. P.). Mus. Paul.: Est. $. Paulo, Piquete (Type). 164. 165. POLYDESMIDAE 3. Leptodesmus biconicus Attem, 1898. Leptodesmus biconicus, Attems N° 98 b™, 01 e ©. Hab.: ® Rio de Janeiro, Corcovado.-— Petropolis. Leptodesmus bidens Brólemann, 1901. Leptodesmus bidens Brélemann Nº 01 e ©. Hab.: “ Brésil; Piquete (S. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type). (2 Leptodesmus) brasiliae Brilemann, 1901. Rachidomorpha Brasiliae, Brélemann N.º 01 el. D’après les plus récents travaux d’Attems, cette espèce diffère des Rachidomorpha typiques dans la forme des Pattes Copulatrices; il y aura lieu de lui fixer sa place; provisoirement nous la laissons dans le genre Leptodesmus. ITab.: Brésil; Piquete (8. PD) Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type). . Leptodesmus carinovatus Attems, 1898. Leptodesmus carinovatus, Attems Nº 98 b™. -— = Brôlemann Nº 03 a OD, Hab.: “ Manãos. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manãos. . Leptodesmus carminatus Prülemann, 1902. Leptodesmus carminatus, Brolemann N.º 02 e 2. Hab.: ® Brésil; Santo Antonio da Barra (Bahia). A PAS POLYDESMIDAE 65 168. Leptodesmus carneus (Saussure), 1859. 169. 172. Leptedesmus carneus, Attems Nº 98 b €9, Polydesmus carneus, Gervais N.º 59 O, — (Leptodesmus) carneus, Saussure Nº 1 3 59 O 60 ©. Polydesmus ( Oxiurus ) carneus, Humb. & Sauss. Nero © Hab.: © Brésil —® Riv de Janeiro. —® Bahia. Leptodesmus centropus Aliems, 1898. Leptodesmus centropus, Attems N.º 98 b O. Hab.: Sta. Catharina. . Leptodesmus cinerascens (6. Koch), 1847. Oxyurus cinerascens, C. Koch Nº 47 ™, 630, Hab.: ™ Brésil. . Leptodesmus clavaria Brülemann, 1902. Ledtodesmus clavaria, Brülemann Nº 02 e O. Hab... Brésil; Fazenda Nova Nicaragua (8. P.). Leptodesmus cognatus Prülemann, 1901. Leptodesmus cognatus, Brélemann Nº 01 e, Blob: bres Alto da serra (SP). Mus. Paul.: Est. de S. Paulo, Alto da Serra (Type). Leptodesmus conspersus (Pery), 1855. Polydesmus conspersus, Perty Nº 33 D] NY — Gervais N.º 37 a, 47a®, 59 9, 66 174. 175. 176. Wee: POLYDESMIDAE Polydesmus conspersus, Brandt N.º 39 a 2, 41 dO, — — Lucas N° 40 b ©. Rhacophorus conspersus, O. Koch N° 47, 63 ©. Hab.: “ Brésil. —O Minas Geraes. Leptodesmus corcovadis brélemann, 1902. Leptodesmus corcovadis, Brôlemann N° 02 e © “Hab.: O Brésil: Mt. Corcovado, R. de Janeiro. : Leptodesmus (fachidomorpha) corniger Brolemann, 1908. Leptodesmus ( Rachidomorpha ) corniger, Brôle- mann N.º 03 a™. Hab.: Brésil; Rio-Grande (8. P.). Leptodesmus cylindricus Brólemann 1901. Leptodesmus cylindricus, Brolemann Nº 01 e™. Hab.: “ Brésil; Piquete (S. P.). Leptodesmus decipiens brilemann, 1901 Leptodesmus decipiens, Brülemann N° 01 e™. Hab.: Brésil; Paraná. Mus. Paul.: Est. Parana (Type). . Leptodesmus decolor (Humbert & Saus-. sure), 1870. Leptodesmus decolor, Attems N° 98 b™. Polydesmus decolor, Humb. & Sauss. Nº 70. — (Oxyurus ) decolor, Humb. & Sauss. Ne 420 Hab.: Brésil. Ea. 180. 181. 182. POLY DESMIDAEH 67 Leptodesmus deerrans Brélemann, 1901. Leptodesmus deerrans, Brélemann N.º 01 e ©. Hab.: Brésil; Alto da Serra (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). Leptodesmus dilatatus (Brandt) 1839. Leptodesmus dilatatus, Attems N.º 98 b ©. Oxyurus Henselii, Karsch No Sie. ©» Polydesmus dilatatus, Brandt N° 39 a ©, 41 dO. = — Gray N° 44 0 == | Gervais Nº 47 a 05010 = fé on yurus) dilatatus, Peters N° 64 ©, = — — Karsch N° 81 Cae Non syn.: Polydesmus dilatatus Mikan. : (Karsch —81 c--met le L. carneus Saussure en synonymie avec le Z. dilatatus Brandt; mais le fait n’est nullement prouvé.) Hab.: © Brésil. & Serra Geral.— & Sta. Cruz. Leptodesmus eimeri Aftems, 1898. Leptodesmus (Odontopeltis) Himeri, Attems Ne 98 oy Hab. : o Blumenau, Est. Sta. Catharina. Leptodesmus expansus Zrülemann, 1902. Leptodesmus expansus, Brôlemann N° 02 e O Hab.: Brésil; Pernambuco. . Leptodesmus fallax (Peters), 1864. Pol eagle ( ore ) fallax, Peters Nº 64 0, — Attems N.º 89 b © 8 186. 188. POLY DESMIDAE Hab.: © Brésil; Sta. Cruz. . Leptodesmus forceps Brélemann, 1901. Leptodesmus forceps, Brôlemann N° 01 e®. Hab.: ® Brésil; Itapetininga (S.P), Alto da Serra (S.P): Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Itapetininga, Alto da Serra (Types). 5. Leptodesmus furcilla Brólemann, 1901. Leptodesmus furcilla, Brolemann Nº 01 e ©. : Hab.: O Brésil; Alto da Serra (S.P). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Alto da Serra (Type). Leptodesmus gibbula Brélemann, 1902. Leptodesmus gibbula, Brülemann N° 02 e) Hab.: © Brésil; Pernambuco. . Leptodesmus gibbus Brilemann, 1902. Leptodesmus gibbus, Broiemann N° 02 e™. Hab.: Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). Leptodesmus glabratus (Perty), 1533. Oxyurus glabratus, C. Koch N° 47, 63 ©. Polydesmus gata atus,-Rerty INE do. — Gervais Nº 37 a ©, 47 a @), 0) Gs Brandt N° 39 a 2,41 d O, Lucas N° 40 b ©, 190. 191. 193. POLY DESMIDAE 69 Hab.: O Brésil. —® Depuis Pembouchure du Rio Negro jusqu'aux frontières du Brésil. . Leptodesmus gounellei Brólemann, 1902. Leptodesmus Gounellei, Brôlemann N° 02 e ™. Hab.: ® Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). Leptodesmus gracilipes (Humbert & Saus- sure ),. 1870. Leptodesmus ( Odontopeltis ) gracilipes, Attems N.º dep Polydesmus gracilipes, Humb. & Sauss. N.º 70. —- (Oxyurus) gracilipes, Humb. & Sauss. Non Hab.: © Brésil. Leptodesmus iheringi Prülemann, 1901. Leptodesmus Iheringi, Brolemann N° 01 e O. diab: O Brésil; Piquete (S.P). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Piquete (Type). Leptodesmus (Odontopeltis) incisus => Leptodes- mus (Pseudoleptodesmus) rubescens. 2. Leptodesmus infaustus Prülemann, 1901. Leptodesmus infaustus, Brolemann N° 01 e™. Hab.: ™ Brésil; Os Perus (8. P.). Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Os Perûs (Type). Leptodesmus jucundus Prülemann, 1901. Leptodesmus jucundus, Brülemaun Nº 01 e ©, (Icon. 03 a). 70 194. 195: 196. 107 198. POLYDESMIDAE Hab.: Brésil; Sta. Rita (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Santa Rita (Type). Leptodesmus lamellosus Brülemann, 1901. Leptodesmus lamellosus, Brólemann N° 01 e O. Hab.: O Brésil; Itatiba (8. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Itatiba (Type). Leptodesmus lartiguei (Silvestri), 1897. Catharodesmus Lartiguer, Silvestri N° 97 e ©. Leptodesmus Lartiguei, Attems Nº 99 b ©. Hab.: © Pernambuco. Leptodesmus lativentris Brélemann, 1902. Leptodesmus lativentris, Brélemann N° 02 e™. Hab.: ® Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). Leptodesmus nattereri (Humbert & Saus- sure) 1870. Leptodesmus Nattereri, Attems Nº 98 b®. — Polydesmus Natterert, Wumb. & Sauss. N.º 70. — (Oxyurus) Natterert, Humb. & Sauss. N°00 Hab.: Brésil. Leptodesmus ornithopus Prülemann, 1901. Leptodesmus ornithopus, Brülemann Nº 01 e ©. Hab.: Brésil; Cerqueira Cezar (8. P.). 199. 200. 202. POLYDESMIDAE | ae 71 Mus. Paul.: Est. de $. Paulo, Cerqueira Cezar (Type). | Leptodesmus pallidus C Koch, 1847. Oxyurus pallidus, C. Koch N° 47, 63 ™. — — Attems Nº 98 b™. Hab.: “ Brésil. Leptodesmus parmatus Karsch, 1881. Oxyurus parmatus, Attems N.º 98 b O. | Polydesmus (Oxyurus) parmatus, Karsch N.º 81 cf. Hab.: O Serra-Geral. . Leptodesmus paulistus Brilemann, 1901. Leptodesmus paulistus, Brélemann Nº 01 ef. (Peut-être identique au Leptodesmus nudipes At- tems, 1898, N.º 98 b, Paraguay.) Hab.: O Brésil; Cubatão, (S. P.), Alto da Serra (SE). | Mus. Paul. : Est. de S. Paulo, ‘Alto da Serra, Cubatäo, (Tvpes). Leptodesmus (Strongylosomides) petropo- lites Attems, 1901. Leptodesmus (Strongylosomides) petropolites, At- tems Nº 01 ¢™. (N'est peut-être qu'une variété de Zeplodesmus cognatus Brolemann.) Hab.: “ Brésil; Petropolis. 72 203. 204. 205. POLYDESMIDAE Leptodesmus (? Rachidomorpha) rosascens . Brandt, 1839. Poiydesmus re rosascens, Brandt N.º 39 a D 41 d™. — rosasceus, Gervais N.º 47 a D 59 0 — (Rachidomorpha) rosascens, Peters N 640. Rachidomorpha rosascens, Attems, N° 98 b™. Hab.: O Brésil Leptodesmus (Pseudoleptodesmus) rubes- cens (Gervais), 1836. Leptodesmus ( Odontopeltis ) incisus, Attems N° 98; bo: Lepiodesmus (Pseudoleptodesmus) rubescens, Brô- lemann Nº 01 e ©. Polydesmus rubescens, Gervais Nº 36 b ™, Se A 4 Oe a — Brandt Nº 39 a®, 41 do — Lucas Nº 40 bo _ rh ho rubescens, Peters N.º 64 ©, Hab.: ® Brésil. — © Rio de Janeiro, Corcovado. Leptodesmussimillimus Brólemann, 1902. Leptodesmus simillimus, Brülemann Nº 02 e ©. Hab.: Brésil; Sto. Antonio da Barra (Bahia). 5. Leptodesmus (Rachidomorpha) tarascus (Saussure), 1860. ue (Rachidomorpha) tarascus, Attems NE 01 eo Polydesmus tarascus, Saussure Nº 60 ©. 208. 209. 210. 211. POLYDESMIDAE 13 Rachidomorpha tarascus, Attems N.º 98 b E, Hab.: Brésil; Espirito Santo.—-® Cordova. — ® Mexique. . Leptodesmus tuberculiporus Altes, 1898. Leptodesmus tuberculiporus, Attems N° 98 b™. Hab.: Bahia? Leptodesmus vanvolxemi (Silvestri), 1897. Strongylomorpha van- Volxemi, Silvestri N.º 97 e ©, Strongylosoma van-Volxemi, Atiems Nº 90 b ©, Hab.: ™ Pedro Açu. Leptodesmus verrucula Brülemann, 1901. Leptodesmus verrucula, Brülemann N° 01 eb. Hab.: Brésil; Alto da Serra (8. P.). Mus. Paul.: Est. de $. Paulo, Alto da Serra (Type). Leptodesmus virgulatus Attems, 1901. Leptodesmus virgulatus, Attems N° 01 c OD, Hab.: “ Brésil; Petropolis. Leptodesmus volutatus Prülemann, 1901. Leptodesmus volutatus, Brólemann N.º 01 e (2, Hab.: “ Brésil; Itapetininga (S. P.), Belem (S. P), Alto da Serra (S. P.). Mus. Paul.: Est. de S. Paulo, Itapetininga (Type), Cerqueira Cezar, Alto da Serra, 74 212: Lo Et Gs 214. POLYDESMIDAE Leptodesmus elebor (Humbert & Saus- sure), 1870. Leptodesmus Zelebori, Attems N. 98 b™. Polydesmus Zelebori. EHumb. & Sauss. N° 70. — (Oxyurus) Zelebori, Humb. & Sauss. N° Rare | Hab.: ® Rio de Janeiro. 38º Genre: ODONTOTROPIS Gumbert & Saus- sure, 1869. 3 Odontotropis clarazianus (Humbert & Saussure), 1869. Odontotropis Clarazianus, Attems N° 98 b ™. — = Brôlemann N° 02 £™. Polydesmus ( Odontotropis ) Clarazianus, Humb. & Sauss Nº 69h CG 72 2 — == Clarazianus, Brolemann Nº 00:40: Hab.: Therezopolis (R. de Jan.) —º Argentine. 39.° Genre: ORTHOMORPHA Pollman, 1893. Orthomorpha coarctata (Saussure), 1860. Orthomorpha coarctata, Bollman N° 93 ©. = — Pocock N.º 95 ce, 00 dé. — — Silvestri N.º 96b™, 96e. == as Brolemann N° 96 d ™, 98e 0 02140 03 am — a Attems N° 97 a 12 98 b (8-7-11-12-13) === vicaria, Cook N.º 96 c 49, POLYDESMIDAE ; 75 Paradesmus coarctatus, Tômôsvary N.º 85 M, — — Daday N° 89.e (2, E Poeyi, Bollman N.º 88 ce ©. Polydesmus coarctatus, Saussure N° 60 9. — — Peters N.º 64. —_— (Paradesmus) coarctatus, Humb. & Sauss. N.º 69 a “9, fis =— vicarius, Karsch Nº ae: Strongylosoma coarctatum Pocock Nº 93 a, 93e (9, sion tes = — Silvestri N.º 95 b ™. — Poeyo Bollman N°80 87 Hab.: O Pará —? Manáos—? Cayenne — Para- maribo —- Surinam.— Venezuela. Colombie. — (9 Antilles—® Bermudes.—®) Sechelles. — (9 Liberia, Monrovia. —“” Asie et Malaisie. — (1 Borneo.—") Madagascar.— Christmas Island. Mus. Paul.: Est. Amazonas, Manâos. 215. Orthomorpha gracilis (C. Koch), 1547. Fontaria gracilis, C. Koch N.º 47 4 63 09, Orthomorpha gracilis, Pocock Nº 95a“. cem mas Brolemann Nº 96 e 1, a pequi! 8 7) 96 d 9,97 b®, 00 g ® Ode Sy — a Verhoeff N.º 97 ec 01 fe == ee Attems Nº 98 b. — ae 3°, Mariani N° 00 49, = ne Fleutiaux N.º 01 42, Paradesmus gracilis, Karsch Nº 80 b 09, = Ee Latzel N° 84 a‘, 95 a 2) 95 b 89, = e Tômôsvarv N.º 85 0%, 9 76 POLYDESMIDAE Paradesmus gracilis, Pocock Nº 88 ce ©. — =— Porat Nº 69025 — — Daday N° 89 a ©, 89 € E 91 (15) Le — Bllingsen Nº 92 02> as — Brolemann N.º 95 e ©) — — Ihering N.º 95 ©, Storm N.º 98 42 5 Pie (é Paradesmas) gracilis, Porat Noga ms — Lendl N.º 94 49. Strongylosoma pace Pocock) NS 03 a 2 Hab: O Rio de Janeiro. —? Santos. — São Paulo. — O Brésil; Alto da Serra Piquete, Cubatão, Sta. Rita, Santos, Belém. (S.P.); Paraná, — © La Dominique. —! Bermudes. —!? Guatemala. — ® Madére.— Canaries.— ( Afrique— CD Se- chelles.— °° Europe. Asie et Malaisie. — US Borneo. —“) Samoa. —!% Olinda. Mus. Paul.: Est. 8. Paulo, Santos, Cubatão, Alto. da Serra, Belem, Piquete, Santa Rita; Est. Parana. Oxyurus cinerascens == L.eptodesmus cinerascens. Oxyurus fallax — Leptodesmus fallax. Oxyurus glabratus — Leptodesmus glabratus. Oxyurus henselii — Leptodesmus dilatatus. Oxyurus pallidus — Leptodesmus pallidus. Oxyurus parmatus — Leptodesmus parmatus. Paradesmus coarctatus — Orthomorpha coarctata. Paradesmus gracilis == Orthomorpha gracilis. Paradesmus poeyt == Orthomorpha coarctata. RG. by bei 1 218. POLYDESMIDAE | ge 402 Genre: PLATYRRHACUS C. Koch, 1847. Platyrrhacus bilineatus (Lucas), 1840. Platyrrhacus bilineatus, Attems N° 99 b OD, Polydesmus bilineatus, Lucas N.º 40 b 2. —— — Gervais N° 47 a ©), 590, o (Stenonia) bilineatus, Saussure N.º 60 ©. Hab.: ® Amazones; Perá; Olivença. —? Mexique. . Platyrrhacus rufipes C. Koch, 1847. Platyrrhacus rufipes, C. Koch Nº 47 9, 63 ®. fTab.: ™ Provenance incertaine, probablement du Brésil. Platyrrhacus scaber (Perty), 1838. Platyrrhacus scaber, O. Koch Nº 470, 630. Polydesmus scaber, Perty Nº 33. : — a= Gervais N.º 37 a ©, — = Brandt N° 394, 41 d 9, — — Lucas Nº 40, Db — (Fontaria) scaber, Gervais N° 47 a ©, 59 ©. (Humbert & Saussure considèrent l’espèce de Pertv comme differente de celle de C. Koch.) Hab.: O Brésil.—® Est. de Minas Geraes. 41: Genre POLYDESMUS Latreille, 1802. (On n’a trouvé jusqu'ici aucun véritable représentant de ce genre au Brésil. Les espèces qui figurent encore dans notre liste appartiennent certainement à d’autres genres; mais elles ont été si briève- ment décrites qu'on ne pourra probablement jamais leur assigner leur véritable place.) il 8 POLYDESMIDAE 219. Polydesmus abbreviatus (Mikan), 1834. DO EQ DO Tulus abbreviatus, Mikan, N.º 34 2, Polydesmus abbreviatus, Gervais Nº 47 a ©. Hab.: © Brésil —® Rio de Janeiro. Polydesmus (Rachidomorpha) aduneus — Lepto- desmus (Rachidomorpha) aduncus. Polydesmus albipes Newport, 1844. Polydesmus albipes, Newport (teste Gray N.º 440). Hab.: O Brésil. Polydesmus bilineatus = Platyrrhacus bilineatus. Polydesmus carneus == Leptodesmus carneus. Polydesmus clarazianus == Odontotropis clarazianus. Polydesmus coarctatus == Orthomorpha coarctata. Polydesmus (Strongylosoma) concolor — Strongylo- soma concolor. Polydesmus conspersus — Leptodesmus conspersus. . Polydesmus dasypus Gervais, 1847. Polydesmus dasypus, Gervais N.º 47 a, 59 ™. Hab.: Amérique méridionale. Polydesmus decolor = Leptodesmus decolor. - Polydesmus dentosus (Milan), 1834. Tulus dentosus, Mikan N° 340. Polydesmus dentosus, Gervais N° 47 a ©. ob rés IO DO O9 994. POLYDESMIDAE 79 . Polydesmus dilatatus (Mikan), 1834. Lulus dilatatus, Mikan Nº 34 O Polvdesmus dilatatus, Gervais Nº 47 a“. Non syn.: Polydesmus dilatatus Brandt — Lepto- desmus dilatatus. Hab.: O Brésil. Polydesmus fallax — Leptodesmus fallax. Polydesmus flavipes (Mikan), 1834. Tulus flavipes, Mikan Nº 34, Polydesmus flavipes, Gervais N.º 47 a M. Hab.: “© Brésil: environs de Rio de Janeiro. Polydesmus glabratus == Leptodesmas glabratus. Polydesmus gracilipes — Leptodesmus gracilipes. Polydesmus gracilis — Orthomorpha gracilis. 225. Polydesmus hamulosus (Mkan), 1834. Lulus hamulosus, Mikan N.º 34 O, Polydesmus hamulosus, Gervais N° 47 a™. Hab.: O Brésil. Polydesmus nattereri == Leptodesmus nattereri. Polydesmus olfersi == Cryptodesmus olfersi. Polydesmus parmatus — Leptodesmus parmatus. . Polydesmus pinnatus (Mkan), 1854. Iulus pinnatus, Mikan Nº 34 tb, Polydesmus pinnatus, Gervais, N° 47 à M, 80 POLY DESMIDAE Hab.: ® Brésil. Polydesmus rosascens seu rosasceus == Leptodes- mus (? Rachidomorpha) rosascens. Polydesmus rubescens — Leptodesmus (Pseudolepto- desmus) rubescens. 227. Polydesmus rugulosus ZÆschschoit:, 1823. . Polydesmus rugulosus, Eschscholtz N° 23. seu we Brandt N.º 33 © 39%an@) Ane dues . fe HS Gervais N.º 37 ab 47 a, 59 ©. | Ais LES Lucas N.º 40 b ©. Hab.: ® Brésil. Polydesmus scaber — Platyrrhacus scaber. 228. Polydesmus serrulatus (Mikan), 1834. Tulus serrulatus, Mikan Nº 34 O, Polydesmus serrulatus, Gervais Nº 47 a ©. Hab.: O Brésil. Polydesmus tarascus — Leptodesmus ( Rachido- morpha) tarascus. 229. Polydesmus tuberculosus (Mikan), 1834. Tulus tuberculosus, Mikan N° 34 O Polydesmus tuberculosus, Gervais Nº 47 a ©. Hab.: O Brésil.—® Rio de Janeiro. Polydesmus uncinatus == Leptodesmus (Rachido- morpha) aduncus. bo POLYDESMIDAE | 81 Polydesmus vicarius — Orthomorpha coarctata. Polydesmus zebratus seu zonatus — Fontaria zebrata. Polydesmus zelebori — Leptodesmus zelebori 42° Genre: PRIODESMUS Cook, 1895. Priodesmus parae Cook, 1895. Priodesmus parae, Cook Nº 95 f M. — — Attems N° 99 b U: Elab dO Para: Rachidomorpha aduncus — Leptodesmus (Rachi- domorpha) aduncus. “(La description donnée par Attems- - 01 c—des Pattes Copulatrices du À. tarascus semble trancher la question de la place que doit occuper ce groupe dans la classification. Il y a cependant lieu de faire exception pour le A. brasiliae dont les P. C. sont dun type autre que celles de À. tarascus). | Rachidomorpha bicolor — Leptodesmus bicolor. Rachidomorpha brasiliae — Leptodesmus brasiliae. Rachidomorpha rosascens == Leptodesmus (Rachi- domorpha) rosascens. Rachidomorpha tarascus == Leptodesmus ( Rachi- domorpha) tarascus. Rhacophorus conspersus — Leptodesmus conspersus. Strongylomorpha van-volxemi — Leptodesmus vañ- volxemi. 232. bo O9 (oo) 234. POLYDESMIDAE 43º Genre: STRONGYLOSOMA Brandt, 1833. . Strongylosoma apexgalene Brülemann, 1901. Strongylosoma apex-galeae, Brólemann Nº 01 e™. b.: Brésil; Belém- (S. P.), Alto da Serra (S. P.). Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Belém, Alto da Serra (Type). Strongylosoma coarctatum == Orthomorpha coar- ctata. Strongylosoma concolor Gervais, 1847. Polydesmus (Str pere ) canaris Peters Nº (1) Strongylosoma concolor, ee N°47 a 0) 50/62 Hab.: O Brésil.—® Coquimbo.—® Montevidéo (?). 3. Strongylosoma coniferum Allems, 1598. Strongylosoma coniferum, Attems N.º 98 b™. Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. Strongylosoma drepanephoron Aitens, 1898. Strongylosoma drepanephoron, Attems N° 98 b®. — — Brolemann N.º 02 ee Hab.: ® Santos.—® Brésil; Fazenda Nova Nica- ragua (S. P.). Strongylosoma glabrum Petters, 1864. Str ur glabrum, Peters N° 64. — Karsch Nº 81 c™. 236. bo oh) “I 239. 240. POLYDESMIDAE 83 Strongylosoma glabrum, Attems Nº 98 b™. Hab.: ® Serra Geral.—® Colombie. Strongylosoma gracile == Orthomorpha gracile. Strongylosoma kalliston Attems, 1898. Strongylosoma kalliston, Attems N.º 98 b ©. Hab.: ® Rio Grande do Sul, S. Cruz. . Strongylosoma levisetum dltems, 1898. Strongylosoma levisetum, Attems N° 98 b™. Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. . Strongylosoma mesorphinum Aítems, 1898. Strongylosoma mesorphinum, Attems N° 98 b™. Hab.: ® Brésil; Santa Catharina. Strongylosoma mesoxanthum Aítems, 1898. Strongylosoma mesozanthum, Attems N.º 98 b O. Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. Strongylosoma myrmekurum Áttems, 1898. Strongylosoma myrmekurum, Attems N° 98 b™. Hab.: ® Brésil; Blumenau, Santa Catharina. . Strongylosoma nitidum Brélemann, 1901. Strongylosoma nitidum, Brolemann Nº 01 e™. Hab.: ® Brésil; Cubatão (8. P.). 10 84 242. DO um O 245. POLYDESMIDAE—ADDENDA Mus. Paul.: Est. S. Paulo, Cubatão (Type). Strongylosoma paraguayense Silvestri, 1895. Strongylosoma paraguayense, Silvestri N.º 95 d. = on Attems Nº 98 b™. Hab.: O Brésil; Blumenau, Santa Catharina.—@ Argentine. Strongylosoma poeyi == Orthomorpha coarctata. 3. Strongylosoma pustulatum Brüleman, 1902. Strongylosoma pustulatum, Brôlemann N.º 02 e ©, Hab.: ® Brésil; Fazenda Nova Nicaragua (S. P.). . Strongylosoma spilonotum Gervais, 1847. Strongylosoma spilonotum, Gervais N.º 47 a D, 59™. Hab.: Amérique méridionale. Strongylosoma van-volxemi = Leptodesmus van- volxemi. Ce catalogue était déjà préparé pour limpression lorsque nous parvint le dernier travail du Dr. Silvestri «Viaggio del Dott. A. Borelli nel Matto Grosso» (Boll. Mus. Zool. Anat. comp. Torino, XVII, Nº 432, 26 Dicembre 1902) dans lequel l’auteur signale, comme trouvées au Brésil, ies espèces suivantes : SPIROBOLIDAE Rhinocricus nodulipes Silvestri, 1897. Hab.: Urucum (M. Grosso). 246. 248. 250. ADDENDA 85 SPIROSTREPTIDAE Archispirostreptus O libertinus Silves- tri, 1895. Hab.: Corumbá (M. Grosso). Diaporus americanus perproximus Silvestri, 1902. Hab.: Carandásinho (M. Grosso). Nanostreptus mattogrossensis Silvestri 190% Hab.: Corumbá, Carandásinho, Itaicy (M. Grosso). Odontopyge © paraguayensis Silvestri, 1895. Hab.: Urucum, Itaicy (M. Grosso). Plusioporus gigliotosi Silrestri, 1902. Hab.: Corumbä (M. Grosso). PSEUDONANNOLENIDAE Pseudonannolene brevis Silvestri, 1902. Hab.: Parana. Psendonannolene parvula Silvestri, 1902. Hab.: Bella Vista (Par.). Pseudonannolene typica Silvestri, 1895. Hab.: Bella Vista (Par.). (1) Sons le nouveau nom de: Nanostreptus libertinus. (2) Sons le nouveau nom de: //eteropyge paraguayensis. ‘ 1 86 256 259. ADDENDA POLY DESMIDAE Euthydesmus Ÿ acicarina Silvestri, 1902. Hab.: Urucum, Carandasinho (M. Grosso). Leiodesmus © careani Silvestri, 1902. Hab.: Urucum (M. G.). Leiodesmus orlandi Silvesiri, 1902. Hab.: Carandasinho (M. Grosso). Leptodesmus bohlsi © Aftems, 1898. Hab.: Bella Vista (Par.). Leptodesmus “ parallelus Attems, 1898. Hab.: Urucum (M. Grosso). Mestosoma O bicolor Silvestri, 1898. Hab.: Urucum (M. Grosso). Sandalodesmus") bertonii Silvestri, 1902. Hab.: Bella Vista (Par.). (1) Genre non caracterisé: peut-être un Leptodesmus. (2) Nom de genre condamné par Attems et tombant en synonymie avec Leptodesmus. (3) Sous le nom de Ærythrodesmus Bovet (Odontopeltis bovei) qui n'a jamais été suffisemment caracterisé pour être reconnaissable et doit par conséquent céder le pas au nom créé par Attems. (4) Sous le nom nouveau, mais en aucune façon justifié, de: Brachyu- rodesmus parallelus. (5) Nom de genre condamné par Attems et tombant en synonymie avec Stro noyloso Ma. (6) Genre non caracterisé; nomen nudum. INDEX ALPHABETIQUE A abbreviatus (Tul) abbreviatus (Polyd.) . acicarina (Euthyd.). . aduncus (Leptod.) . aduncus (Polyd.) aduncus (Rachid.) . affine (Branch) . affinis (Tul.) albidolimbatus (Rhinocr.) albidolimbatus (Spirob.). albipes (Polyd.) . alegrensis (Cathar.) alegrensis (Leptod.) . alegrensis (Pseud.) . alfxelii (Scolop.). algerina (Scolop.) . Alloporus . . . ep 54 alternans (Scolop.). amazonica (Newp.). amazonicus (Tul.) . amazonicus (Spirob.) . americanus (Iul.) americanus (Spirostr.) Anamorpha. 3 angulata (Scolop.) . angulatus (Euryd.). angulipes (Scolop.) angusta (Scolop.) . angustifrons (Spirostr.) . annulipes (Scolop.). apex-galeae (Strongyl) - Aphilodon apiculatus (Tul.). apiculatus (Spiroc.) appendiculata (Scolop.). appendiculatus (Leptod.) appendiculatus (Otost.) . Archispirostreptus . asper (Rhinocr.). atra (Scolop.) . attenuata (Scolop.). axteca (Scolop.) . audax (Scolop.) . aurantiaca (Newp.). aurantiaca (Scolopoer.). aurantiipes (Cormoe. ) aurantiipes (Scolop.) . 7 auriculatus (Katant.) B bahiensis (Tul.) . . bahiensis (Leptod.) bahiensis (Scolop.) . bahiensis (Scolopdrp.) bahiensis (Spirostr.) . bertonii (Sandal.) bicegoi (Newp.) . bicolor (Tul.) . . bicolor (Leptod.) bicolor (Mest. ) bicolor (Rachi.) . bicolor {Spiroc.) . biconicus (Leptod.) bidens (Leptod.). bilineata (Scolop.) . bilineatus (Platyrr.) bilineatus (Polyd.) . biplicatus (Spirostr.) . hipulvillatus (ul.) . bipulvillatus (Spirostr.) . bispinipes (Scolop.) bohlsi (Leptod.) . borbonica (Seolop.) e 88 bovei (Erythrod.) bovei (Odont.). : brachypoda (Scolop.). Brachyurodesmus . Branchyotrema . brandtiana (Scolop.) . brasiliae (Leptod.) .. . brasiliae (Rachid.) . brasiliana (Schend.) . brasilianus (Chomat.). brasilianus (Nann.) brasiliensis (Cormoc.) brasiliensis (Crypt.) . brasiliensis (Cup.) . brasiliensis (Orph.) brasiliensis se brasiliensis (Siph.) . brevilabiatus (Or ph. )- brevis (Pseud.) . byssina (Scolov.) O caicarae (Spirostr.). calcaratus (Pith.) . calcaratus (Scolopdrp.) . californica (Scolop.) . callipyge (Pseud.) . callipyge (Pseud.) . capivarae (Crypt.) . carcani (Leiod.) . carinipes (Scolop.) . carinovatus (Leptod.). carminatus (Leptod.)'. carnea (Font.). carneus (Leptod.) . carneus (Polyd.). Catharodesmus . caudatus (Tul.) . caudatus (Otost.) -. caudatus (Rhinocr.) caudatus (Spirob.). .36 celer (Branch.) celeris (Rhys.) centropus (Leptod.) . 4 e INDEX ALPHABETIQUE cephalica (Scolop.) . ceylonensis (Scolop.) . childreni (Scolop.) . chlorocephala (Scolop.) . Chomatobius . cinctus (Spirostr.) . cinerascens (Leptod.). cinerascens (Ox.) . cingulata (Scolop.). Cladostreptus . clarazianus (Odont.) clarazianus (Polyd.) . clavaria (Leptod.) . cluniculus (Spirostr.). coarctata (Orth.). coarctatum (Strong.) . coarctatus (Parad.). coarctatus (Polyd.). cognata (Scolop.) . | cognatus (Leptod.) . cognatus (Leptod.) . Colobognatha . : complanata {Scolop.) . compressipes (Scolop.) concinnus (Rhinocr.) . concolor (Polyd.) concolor (Scolop.) . concolor (Strong.) . coniferum (Strong.) conspersus (Leptod.) . conspersus (Polyd.; conspersus (Rhac.). corcovadis (Leptod.) . Cormocephalus . 2 | corniger (Leptod.) . crassicornis (Iui.) cristata (Scolop.) . crudelis (Scolop.) cruentatus (Spirob.) Cry ptodesmus. Cryptops. Crypturodesmus . cultratus (Spirostr.) Cupipes . . . cylindricus (Leptod.) . .46 e INDEX ALPHABETIQUE D damnosa (Scolop.) . dasypus (Polyd.). dealbatus (Spirob.) . decipiens (Leptod.) . decolor (Leptod.) decolor (Polyd.) . deerrans (Leptod.) . de-haani (Scolop.) . dentosus (Tul.) dentosus (Polyd.) deserticola Ep Diaporus . E dictyonotus (Spirob.) . dilatatus (Tul.) dilatatus (Leptod.) . dilatatus (Polyd.) dilatatus (Polyd.) . dinodon (Scolop.) dipticus (Spirostr.) . dominicae (Spirob.) dorsostriatus (Spirostr.) . drepanephoron {Strong.). dubia (Font) . E eimeri (Leptod.) . elegans (Heter.) . elegans (Scolop.). elegans (Scolop. fulvipes) elongata (Scolop.) . elongatus (Eur.). epileptica (Scolop.). . Epimorpha . ernsti (Newp.) . . ernsti (Scolopdrd.) . erythrocephala (Scolop.). Erythrodesmus . ; Eurydesmus Eurylithobius . Euryurus Euthydesmus . #7: excavatus (Spirostr.) . | exilis (Pseud.) à gigantea (Scolop.) . gigas (Scolop.) | gighotosi (Plus.). 4! glabratus (Leptod.). glabratus (Ox.) . expansus (Leptod.). FE fabricii (Scolop.) fallax (Leptod.) . fallax (Polyd.) fartus (Spirostr.). ferruginea (Scolop.) . festivus (Iulus) . festivus (Spirob.) festivus (Spirostr.) . filam (Spirostr.) . fissispini (Scolop.) . flava (Scolop.) . . 26 e flavipes (Tual.) . flavipes (Polyd.). flavofasciatus (Spirostr.) Fontaria . forceps (Leptod.) forficatus (Lith.) formosa (Scolop.) . 2 | fulvipes (Heter.) fulvipes (Scolop.) furcilla (Leptod.) fuscipes (Spirostr.). G Geophilidae. . | Geophilus À georgicus (Scolopocr. ) gerväisiana (Scolop.) 21 gervaish (Scolop.) . gibbula (Leptod.) gibbus (Leptod.) . gigantea (Scolop.) . glabratus (Polyd.) . glabrum (Strong.) . 90 INDEX | ALPHABETIQUE goeldii (Otost.) - goeldw (Rhimoer.) . goest (Spirob.) goesi (Trig.) +... sounellei (Leptod.). vounellei . (Schend.) sounellei (Spirostr). gracile (Branch.) gracile (Strong). gracilipes (Leptod.) gracilipes (Polyd.) . gracilipes (Scolop.). gracilis (Cormoc.) . gracilis (Font.) . gracilis (Orth.) . gracilis (Parad.) . gracilis (Polyd.) . gracilis (Pseud. tricolor) gracilis Ray cephalica) grandis (Tul.) . grandis (Notiph.) grandis (Spirob.) grayw (Scolop.) . griseus (Spirob.). suillemini (Geoph.) . 9: . Gymnostreptus 47, 49, 52, 54 e Fa hamulosus (Tul.). . . hamulosus (Polyd.): . heilprini (Spirob.) . helvola eae Heniorya site henselii (Ox.) . é herculeana (Scolop.) . Heteropyge . Heterostoma histrvonica (Scolop. de-haani) hopei (Scolop.) horrida (Scolop.) I iheringi (Crypt..) . iheringi (Leptod.) . 29 30 27 69 iheringi (Spirostr.). imperfossa (Schend.) . empressa (Scolop.) . impressus (Spirob.). inaequidens (Scolop.). incerta (Scolop.). . incissus (Leptod.) . indus (Lul.). indus (Spirostr.). inermis (Pith.) . inermis (Scolop.) infaustus (Leptod.). infesta (Scolop.). insignis (Scolop.) . insulsus (Rhinocr.). intermedia (Scolop.) . interruptus (Spirostr.) Tulidae à Tulus . oJ jucundus es ) Juloidea . ine kalliston (Strong.) . Katantodesmus . I laetus (Spirob.) . : lamellosus (Leptod.) . lartigues (Cathar.) . lartiguei (Leptod.). . laticaudatus (Spirob.). lativentris (Leptod.) leach (Scolop.) . Leiodesmus. : leptodera (Scolop.). Leptodesmus . TRE levior (Spirostr. perlucens) levisetum (Strong.) libertinus (Archisp.) . 62 52 83 85 INDEX ALPHABETIQUE libertinus (Nan.) limbutus (Otost.). limbatus (Rhinocr.) limizolor (Seolop.). lineatus (Orph.) . Lithobiidae . Lithobius : : lobulatus (Spirostr. ) : lobulatus (Arch.) longiceps (Scolopocr.) longicornis (All.) longicornis (Pseud.) . longicornis (Scolop.) . longipes (Branch.) . longipes (Rhys.). longipes (Scolop.) . longipleura (Scolop.). longispina (Scolop.) longissima (Hen.) . longitarsis (Newp.). longitarsis (Scolopocr.) . lucasii (Scolop.) . lutea (Scolop.) M macracanthus (Scolop.) . macrourus (Spirob.) . mactans (Scolop.) . marginata (Scolop.) . marginatus (Cormoc.) marginelius (Rhinocr.) . marus (Spirostr.) mathematicus (Spirostr.) mattogrossensis (Nanostr.). maximus (Jul). maximus (Spirob.) . maximus (Spirocycl.). maya (Scolop.) . megacephalus (Scolopocr. JE melanosoma (Scolopocr.) . melanostoma ‘Otocr.) . melanostoma (Scolopocr.) . mellitus (Spirostr.) . mesorphinum (Strong.) . mesoxanthum (Strong.) . 86 o Mestosoma . E micronyx (Aph.). microps (Spirostr.) . miersi (Scolopocr.) . miersii (Scolopocr.) mitis (Cup. ungulata). moestus (Rhinocr.). monilicornis (Rhinocr.) . monilicornis (Spirob.) morsicans (Scolop.) morsitans (Scolop.) . mossambica (Scolop.). multispinata (Scolop.) . multispinosa (Scolop.) . multispinosa (Scolo. mor- sitans) . Myriapoda- Chilopoda . Myriapoda-Diplopoda . myrmekurum (Strong.) . IN | Nannophilus Nanostreptus . nattereri (Leptod.) . natterert (Polyd.) nattereri (Rhimocr.) natterert (Spirob.) . nesuphila (Scolop.). Newportia . - newport (Scolop.). nagracans (Tul.) . nigracans (Sirob.) . nigrovittata (Scut.). ritida (Scolop.) . nitidior (Spirostr. subseri- Cells} EN eae nitidum ( Strong.) nodulipes (Rhinocr.) . Notiphilides nudipes (Leptod.) . O obscura (Scolop.) obscurus (Cormoc.). obscurus (Spirob.) . 92 INDEX ALPHABETIQUE obsoletum (Branch.) obtusatus (Tul.) . . obtusatus (Spirob.). occoecatus (Spirostr.). cchrurus (Rhinocr. pugio). ochrurus (Spirostr.) octocentrus (Eur.) . Odontopeltis 67, 69, 72 e Odontopyge. . Odontotropis . olfersi (Cryptod.) olfersii (Cryptod.) . olfersw (Lul.) . . olfersii (Polyd.) . olfersi (Spirob.) . olfersir (Spirob.) . orlandi (Leiod.) . ornata (Scolop.) . ornithopus pe) Orphnaeus . ; Orthomorpha . Otocryptops Otostigmus . otomita (Scolop.) OUTUS MR GS tle 1 pallidus (Leptod.) . pallidus (Ox.). papillaris (Spirostr. ) Paradesmus. parae (Priod.) . paraensis (Rhinocr.) . paraensis (Spirob.). paraguayense. (Strong.) . paraguayensis (Heterop.) . paraguay ensis (Odontopyge parallelus (Brachyur.) . parallelus (Leptod.). Paraspirobolus parmatus (Leptod ). parmatus (Ox.) . parmatus (Polyd.) . parva (Scolop.) : ) 14 49 42 51 38 51 61 86 85 74 60 60 43 60 43 43 86 27 70 5 74 10 12 31 74 tial el 51 75 81 38 38 84 86 85 86 parvidens (Scolop.). parvula (Pseud.). patruelis (Spirostr.). . paulista (Pseud.).. . paulista (Schend.) . paulistus (Leptod.) . paulistus (Parasp.) . pella (Scolop.). . . perfidus (Spirostr.) . perlucens (Spirostr.) . Cee (Diap. ameri- canus) . petropolites (Leptod) . phranus (Spirob.) . picturata (Scolop.) . pileolus (Cryptod.) . pulosella (Scolop.) . pinnatus (Tul.) . pinnatus (Polyd.). . Pithopus). 01 es VAs ola placeae (Scolop.). planiceps (Scolop.) . planipes (Scolop.) . platypoides (Scolop.) . platypus (Scolop.) . Platyrrhacus . Plusioporus. poeyi (Parad.). . poeyi (Strong) politulus (Cryptod.) Polydesmidae. | Polydesmoidea. . Polydesmus. Polyzonidae. prasina (Scolop.) princeps (Spirostr.). Priodesmus. plumbeolata (Scolop.). prasinipes (Scolop.) . . 60e porphyrotaenia (Scolop.) ) praelongus (Spirob.) . pseudofuscipes (Spirostr) . Pseudoleptodesmus . Pseudonannolene. . Pseudonannolenidae . 56 € INDEX ALPHABETIQUE pugio (Rhinocr.). puchra (Scolop.). punctatus (Otocr.) . puncticeps (Scolop.) . 7 e punciiscuta (Scolop.) . punetidens (Scolop.) . punctidives (Spirob.) . . punctiplenus (Spirob.) . punctiporus (Arch) . . punctiventris (Scolop.) . punctulatus (Spirostr.) . pusillus (Cryptod.). pustulatum (Strong.) . pyaomolas (Cormoc.) . R Rachidomorpha 63, 64, 66, MES 6. rarispina (Scolop.) Rhacophorus . Rhinocricus. Rhoda. tho mbocephalus. Ee Rhysida . : richardsonii (Scolop. i. rosascens (Leptod.). rosascens (Polyd.) . rosascens (Rachid.). rosasceus (Polyd.) . rotundanus (Spirostr.). .. rubescens (Leptod.). . rubescens (Polyd.) . rufipes (Platyrr.). . rugosus (Spirob.). rugulosus (Polyd.) . Ss scabricauda (Branchiotr.) . sagrae (Scolop.) . saltatoria (Scolop.). sanlae-luciae (Spirob.) . sanctus (Arch.) . Sandalodesmus . ot | sandiwchiana (Scolop.) . scaber (Platyrr.). scaber (Polyd.) scabricauda (Branch.). scabricauda (Otost.) Scaphiostreptus . scapulatus (Katant.) Schendyla .. Scolopendra. Scolopendridae . Scolopendrides . . . 9 e Scolopendropsis . Scolopocryptops . . scopoliana (Scolop.) Scutigera. Scutigeridae. . sebae (Iul.} . sebae (Spirostr.) . sebastianus (SEER longi- cornis). sebastianus (Spirostr.). semicinctus (Spirostr.) septemspinosa (Scolop.) . sericiventris (Rhinocr.) . serrulatus (Tul.) . serrulatus (Polyd.) . setiger (Spirostr.) . sexspinosa (Crypt. ). sexspinosa (Scolop.) . sexspinosa (Scolop. subspi- nipes) . à Seæspinosa (Scolopoer.) : sexspinosus (Crypt) . sexspinosus (Otocr.) . sexspinosus (Scolopocr.) stlhetensts (Scolop.) simillimus (Leptod.) Siphonotus . slateri (Euryl.) smaragdinus (Rhomb.) . spilonotum (Strong.). spimicauda (Scolopoer.) . 4 | Spirobolellus . Spirobolidae . . . .35 }!Spirobolus . 47, 49 e e 94 INDEX ALPHABETIQUE | Spirocyclistus . Spirostreptidae Spirostreptus . Stenonia. strangulatus (Spirostr.) . striatellus (Rhinocr.) . striolatus (Tul.). striolatus (Spirob.). Strongylomorpha Strongylosoma Strongylosomides sublaevis (Geoph.). subsericeus (Spirostr.) . subspinipes (Scolop.). subuniplicatus (Tul.). subuniplicatus (Spirostr.) sulfurea (Scolop.) . sa tarascus (Leptod.) . tarascus (Polyd.) . tarascus (Rachid.). targionii (Crypturod.) teres (Spirostr.) . testacea (Scolop.) . thayert (Rhd.) thayeri (Scolopdrp.) . tibialis (Otost.) . tigrina (Scolop.) tolteca (Scolop.) . tongana (Scolop.) . torifer (Spirostr.) . torquata (Scolop.) . trasversalis (Rhinocr.) . tricolor (Pseud.). Trigoniulus. . trilineatus (Lith. pit trimarginatus (Lul. ve trimarginatus cu tristis (Spirostr.) : tuberculidens (Scolop.) . tuberculiporus (Leptod.) tuberculosus (Lul.) . tuberculosus (Polyd.) typica (Pseud.) . re Be U uncinatus (Polyd.) ungulatus (Cup.) . univittatus (Spirob.) . y vanvolxemi (Leptod.). vanvolxemi (Strong.). vanvolremi (Strongylos.) . varia (Scolop.) . varians (Rhinocr. nattereri) variegala (Scolop.) variispina (Scolop.) ventralis (Spirostr.) verrucula (Leptod.) vicaria (Orth.) . vicarius (Polyd.) virgulatus (Leptod.) . virescens (Snirob.). virgulatus (Leptod.) . viridicornis {Scolop.). viridis (New.) viridis (Scolop.) . viridis (Scolopocr.) volutatus (Leptod.) volxemi (Spirostr.). vulgatus (Spirostr.) W wahlbergi (Scolop.) A aapotecus (Tul.) . zapotecus (Rhinocr.) . azapotecus {Spirob.) zebrata (Font.) . xebratus (Polyd.) zelebori (Leptod.) . xelebori (Polyd.) zonatus (Polyd.) 63 43 73 73 13 24 37 30 24 39 39 Doe 62 62 74 14 62 See DA © Re eae D“: EDITADOS PEEO | oot . Museu Faulista ae 6 E Be Poa nto + = ere de Por = à ? ADOLPH HEMPEL | | | we | { O) e SÃO PAULO TYPOGRAPHIA DO “ DIARIO OFFICIAL » 1912 Entomologista do Instituto Agronomico-de Campinas, Est. de S. Paulo - et é AS COCCIDAS DO BRAZIL CATALOGOS DA VAUNA BRAZILEIKRA EDITADOS PELO Museu Paulista S. PAULO—BRAZIL Vol. III AS COCCIDAS DO BRAZIL POR ADOLPH HEMPEL Entomologista do Instituto Agronomico de Campinas, Est. de S. Paulo m SAO PAULO TYPOGRAPHIA DO «DIARIO OFFICIAL » 1912 «| Ten KE | OS 9 Here ; ‘ Me , Pan E AW PO q BRA Dando ao prélo o Catalogo das Coccidas do Brazil, elaborado pelo Snr. Adolph Hempel, Phytopathologista do Instituto Agronomico de Campinas, Estado de S. Paulo, sinto natural satisfacção pelo bom exito a que conduziram as pesquizas iniciadas no Museu Paulista sobre estes piolhos vegetaes. No primeiro estudo que publiquei sobre o assumpto, (Rev. Mus. Paul., II) consegui reunir na lista das Coccidas do Brazil apenas 21 especies. Foi a doença das jaboticabeiras que me havia levado a taes investigações . e, entrando por esta epoca o Snr. A. Hempel para o quadro do pessoal do Museu, como entomologo, incumbi-o da continuação destes estudos, dos quaes resultou a bella monographia das Coccidas publicadas na Revista deste Museu, vol. IV. Com este alentado trabalho o Snr. Hempel inscreveu o seu nome na lista dos entomologos competentes e geralmente apreciados da actualidade. Desde a publicação daquella monographia que deu a descripção detalhada de 131 especies de Coccidas, tanto o seu autor quanto o pessoal do Museu não cançaram no prosegui- mento destas investigações. De valor especial para o trabalho do Museu foi o laboratorio de que o mesmo dispõe no Alto da Serra, sob a denominação de Estação Biologica, e diversas das especies alli descobertas, sendo novas para a sciencia, foram descriptas pelo Snr. Hempel, em parte como annexo a este catalogo. Por todos estes esforços combinados o autor enumera como especies co- nhecidas do Brazil 165 Coccidas. A direcção do Museu Paulista, que se ufana de ter introduzido no Brazil o estudo da entomologia economica sobre base scientifica, agradece ao Snr. A. Hempel a elaboração desinteressada do presente catalogo e ao seu illustre chefe, Snr. Arthaud-Berthet, Director do Instituto Agronomico, a amavel collegialidade com que sempre auxiliou as intenções desta repartição. Entendemos que o conhecimento destes terriveis inimigos da agricultura e silvicultura é uma medida indispensavel para sua destruição: e que neste sentido, publicações desta ordem terão, além de seu valor scientifico, tambem a mais alta importancia: economica. São: Paulo, 31 de Marco de 1912. Dr. HERMANN VON _[HERING:. VII INDICE Introducção. Relação das Publicações (abreviaturas). Bibliographia das Coccidas Brazileiras. Literatura Geral sobre as Coccidas. Indice Systematico. Enumeração das especies. Descripção das especies novas. Indice Alphabetico. ar OA Doida 3 Au RTE 5 RTE ces jé at rhe Tr À ote a ) + a f HEC sm E À E y F e if : if r # K VA À ) E HUE Nee = a i 1, i a z 3 x ‘ ck h i; É ‘ = se 4 À eS \ a i al As Coccidas do Brazil |. INTRODUCÇÃO Doze annos são passados desde que foi publicado o meu pequeno trabalho sobre «as Coccidas Brazileiras» no qual foram descriptas 131 especies desta familia de insectos nocivos. Du- rante este tempo foram encontradas outras especies, algumas novas para a sciencia, outras já conhecidas mas cuja presença no Brazil foi apenas agora constatada, até que, actualmente, são conhecidas, como fazendo parte da fauna brazileira, nada menos de 165 especies e variedades. Todos estes insectos pertencem à familia Cocczdae da or- dem Hemiptera, e, por seu caracter parasitico, têm elles uma certa importancia economica em todos os paizes agricultores. Convidado pelo dr. H. v. Ihering, digno Director do Museu Paulista para collaborar na publicação dos catalogos da Fauna Brazileira, preparando o manuscripto para o catalogo das Coc- cidas do Brazil, acceitei o honroso convite, porque julguei opportuno reunir, em um só volume, os novos dados sobre esta familia de insectos, accumulados em doze annos de es- tudos. A falta de monographias, compendios e catalogos sobre a fauna brazileira é sobremodo sensivel entre nós, e muitos novos estudantes e investigadores desanimam logo nas suas primeiras pesquizas, pela ausencia da literatura competente ; assim julgo que este catalogo pode servir para estimular o estudo desta familia de insectos. O catalogo da o nome scientifico de cada especie, o nome do auctor, indica onde foi primeiramente descripta e da a sua destribuição geographica bem como o nome das plantas da qual é parasita a especie em questão. Contem tambem refe- rencias 4 literatura mais importante e recente, tanto da de natureza geral, como áquella que trata só das especies bra- zileiras ; com referencias ás especies indigenas essa biblio- graphia é completa. 8 RELAÇÃO DAS PUBLICAÇÕES Julguei inutil dar a synonymia completa das especies, pois isto seria repetir o trabalho já existente no Catalogo das Coccidas do Mundo, publicada pela Snra. d. Maria E. Fernald, o qual contem uma synonymia completa de todas as especies conhecidas até 1903. Campinas, 2 de Junho de 1911. ll. RELAÇÃO DAS PUBLICAÇÕES (Explicação das abreviaturas) Am. Nat. The American Naturalist. Philadelphia. Ann. Mag. N. EH. Annales and Magazine of Natural History. London. Ann. Soc. Ent. Fr. Annales de la Societé Entomologique de France. Paris. - Bol. Agri. Boletim da Agricultura do Estado de S. Paulo. Bol. do I. A. Boletim do Instituto Agronomico do Es- tado de S. Paulo. S. Paulo. Boll. Mus. Torino. Bolletino dei Musei di Zool. ed Anat. comparata della R. Universita di Torino. Bull. Soc. Hnt. Fr. Bulletin de la Societé Entomologique de France. Paris. Can. Ent. The Canadian Entomologist. London. Can. Cat. Br. Mus. Hom. Catalogue of Insects in the British Museum, Homoptera. (Walker). London. Deutsch. Ent. Zeit. Deutsche Entomologische Zeitschrift. Berlin. Ent. Mon. Mag. The Entomologist’s Monthly Magazine. London. Ent. News. Entomological News. Philadelphia Pa. Essai Hist. Nat. des Oranges. Essai sur l'Histoire Natu- relle des Oranges. (Risso). Paris, 1818. Gard. Chron. The Gardener’s Chronicle. London. In. Agr. Insectologie Agricole Paris, 1867 a 1870. Ind. Mus. N. Indian Museum Notes. Bombay. Jahrb. Ham. Wiss. Anst. Jahrbuch der Hamburgischen Wissenschaftlichen Anstalten. BIBLIOGRAPHIA 9 Journ. Quek, Micr. Club. Journal of the Quekett Micros- copical Club. London. Journ. Ins. Jam. Journal of the Institute of Jamaica. Kingston. Mem. d'Hist. Nat. Sc. Mémoires d'Histoire Naturelle, Académie de Science. Paris. NV. Z. Trans. Transactions of the New Zealand Insti- tute. Wellington. Naturg. ©. bromelice. Naturgeschichte des Coccus bro- melice. (Kerner). Stuttgart, 1778. R. Dep. Ent. Corn. Univ. Report of the Department of Entomology of Cornell University. Ithaca, 1883. Rep. U. 8. Dept. Ag. Report of the United States De- partment of Agriculture. Washington. Rev. Revista do Museu Paulista. S. Paulo. Rev. Agr. Revista Agricola. S. Paulo. Rev. Chil. Hist. Nat. Revista Chilena de Historia Na- tural. Valparaiso. Schäd. Gart. In. Naturgeschichte der Schädlichen Gar- ten Insecten (Bouché). Berlin, 1833. Spic. Zool. Spicilegia Zoologica. (Gray). London (1829). Stett. Ent. Zenit. Stettiner Entomologische Zeitung. Berlin. Studi sul. Cocc. Studii sulle cocciniglie. (Targioni-Toz- zetti). Milano, 1867. Syst. Nat. Syst. Natural. (Linnaeus), editio. Targ. Tos. Cat. Coccidarum Catalogus. (Targioni-Toz- zetti). Milano, 1868. The Ent. The Entomologist. London. Tr. Ent. Soc. Lon. Transactions of the Entomological Society of London. London. Zeit. f. W. In. Zeitschrift fir Wissenschaftliche Iu- sektenbiologie. Berlin. lil BIBLIOGRAPHIA DAS COCCIDAS BRAZILEIRAS Campos Novaes, José de, 1897. — «Uma Doença das Jaboticabeiras». Revista Brazileira, Tomo XI, Fasciculo 62‘ p. p. 113-118, Julho de 1897. Campos Novaes, José de, 1899. — «A Molestia das Ja- boticabeiras». Revista Brazileira, Tomo XVII, Fasciculo 86, p. p. 227-244, 1899. 10 BIBLIOGRAPHIA Cockerell, T. D. A., 1893. — «Notes on Lecanium with. a List of the West Indian Species». Transactions of the Ame- rican Entomological Society, p. p. 49-56, Philadelphia, April, 1893. Cockerell, T. D. A., 1893. — «A New Subspecies of Ceroplastes from Mexico». Zoe. Vol. IV, No. 1, p. p. 104- 106, San Francisco, Cal., April, 1893. Cockerell, T. D. A., 1894. — «A New Wax-Scale found in Jamaica». Entomological News, p. 157, Philadelphia, 1894. Cockerell, T. D. A., 1894. — «Coccidae or Scale In- sects». V. Bulletin of the Botanical Dept. Jamaica, Vol. I, part 5, p. p. 69-73. Kingston, Jamaica, May, 1494. Cockerell, T. D. A., 1894. — «Description of New Coc- cidae». Entomological News, p. p. 203-204, Philadelphia, June, 1894. Cocherell, T. D. A., 1894. — «The Distribution of Coc- cidae». Annals and Mag. of Natural History, Series 6, Vol. XIV, p. p. 76-80, London, July, 1894. Cockerell, T. D. A., 1895. — «Coccidae or Scale In- ects». VI. Bulletin of the Botanical Dept., Jamaica, Vol. II, part 1, p. p. 9-8, Kingston, Jamaica, Jan. 1895. Cockerell, T. D. A., 1895 — «Two New Species of Lecanium from Brazil. The American Naturalist, Vol. 28, p. p. 178-175. Philadelphia, Feb. 1895. Cockerell, T. D. A., 1895. — «Thow New Species of Coc- cidae. The Entomologist, p. p. 100-101, London, England, 1895. Cockerell, T. D. A., 1895. — «Coccidae or Scale Insects. Vil». Bulletin of the Botanical Dept., Jamaica, Vol. I}, part. 9, p. p. 100-102. Kingston, Jamaica, May, 1895. Cockerell, T. D. A., 1895. — «On the Sub-globular Spe- cies of Lecanium». The Canadian Entomologist, Vol. XX VII, p. p. 201-204, London, Ontario, August, 1895. Cockerell, T. D. A., 1897. — «Notes on the Coccidae, a Family of Homoptera, with a table of the Species hitherto observed in Brazil». Revista do Museu Paulista, Vol. II, p. p. 65-72, S. Paulo, 1897. Cockerell, T. D. A., 1897. — «Further Notes on Cocci- dae from Brazil». Revista do Museu Paulista. Vol. II, p. p. 383-384, S. Paulc, 1897. Cockerell, T. D. A., 1898. — «Coccidae or Scale In- sects». XII. Bulletin of the Botanical Dept., Jamaica, Vol. V, part 2, p. p. 40-44. Kingston, Jamaica, Feb., 1898. BIBLIOGRAPHIA 11 Cockerell, T. D. A., 1898. — «Three New Coccidae of the Sub-family Diaspinae». Psyche, Vol. VIII, p. p. 201-202. Cambridge, Mass., U. S. A., April, 1898. Cockerell, T. D. A., 1898. — «Some New Coccidae col- lected at Campinas, Brazil, by Dr. F. Noack». Revista do Mu- seu Paulista, Vol. III, p. p. 41-42, S. Paulo, 1898. Cockerell, T. D. A., 1898. — «Mais algumas Coccidas colligidas pelo Dr. F. Noack». Revista do Museu Paulista, Vol. HI, p. p. 501-503, S. Paulo 1898. Cockerell, T. D. A., 1898. — «Some New Coccidae of the Sub-family Lecaniinae». The Entomologist. p. p. 130-132. London, England, Jan., 1898. Cockerell, T. D. A., 1899. — «Two New Genera of Le- canine & Coccine Coccidae». The Entomologist, p. p. 12-13, London, England, Jan. 1899. Cockerell, T. D. A., 1899. — «Thre New Coccidae from Brazil». The Canadian Entomologist, Vol. XXXI, No. 2, p. p. 45-45. London, Ontario, Feb., 1899. Cockerell, T. D. A., and P. J. Parrott, 1899. -— «Con- tributions to the knowledge of the Coccidae». The Industria- list, p. p. 276-284, May, 1899. Cockerell, T. D. A. 1940. —Notas sobre Coccidas Brazileiras. Revista do Museu Paulista, Vol. IV, p.p. 363-364, S. Paulo, 1900. Cockerell, T. D. A. 1902.—Some Brazilian Coccidae. Annals and Magazine of Natural History, Ser. 7, vol. IX., p.p. 454-456. London, England, June, 1902. Goeldi, Dr. E. A., 1SS6.—Beitraege zur Kenntniss der kleinen und kleinsten Gliederthierwelt Brasiliens. Mittheilun- gen der Schweiz. Entomol. Gesellschaft. Bd. 7, p.p. 283-355, 1880. Goeldi, Dr. E. A., 1886.— Apontamentos de Zoologia Agricola e Horticultura. Jornal do Agricultor. Tomo XIV, n. 346, p.p. 110-111, Rio de Janeiro, Fev. de 1886. Goeldi, Dr. E, A., 1899.— «Epeiroides bahiensis Keyser- ling. Eine Daemmerungs Kreuzspinne Brasiliens. Zoologische Jahrbiicher, Band XII, p.p. 161-169, Jena, 1899. Hempel, Adolph, 1895.—Notas sobre Capulinia Jaboti- cabæ Jhering. Revista do Museu Paulista, Vol. HI, p.p. 51-62. S. Paulo, 1898, Hempel, Adolph, 1899. Two new Coccidae of the Sub- family Lecaniinae. The Canadian Entomologist, Vol. XXXI, n. 6, p.p. 131-133, London, Ontario, June 1899. 12 BIBLIOGRAPHIA Hempel, Adolph, 1900.—Descriptions of Three New Spe- cies of Coccidae from Brazil. The Canadian Entomologist, Vol. XXXII, n. 1, p.p. 3-7, London, Ontario, Jan., 1900. Hempel, Adolph, 1900.— As Goceidas Brazileiras. Revista do Museu Paulista, Vol. IV, p.p. 365-537. S. Paulo, 1900. Hempel, Adolph, 1900. Descriptions of Brazilian Cocci- dae. Annals and Magazine of Natural History, Ser. 7, Vol. VI, and following, London, England, 1900. Hempel, Adolph, 1901.—A Preliminary Report on some new Brazilian Hemiptera. Annals and Magazine of Natural History, Ser. 7, Vol. VIII, p.p 383-391, London, England, Nov. 1901. Hempel, Adolph. 1902.—Notas sobre alguns Insectos No- civos. Boletim da Agricultura, 3 serie, p.p. 237-205, S. Paulo, Maio de 1902. Hempel, Adolph, 1904.—Resuliado do exame de diversas Collecções de Coccidas enviadas ao Instituto Agronomico pelo Snr. Carlos Moreira, do Museu Nacional, Rio de Janeiro. Boletim da Agricultura, 5 serie, p.p. 311-323, S. Paulo, Julho de 1904. Hempel, Adolph, 1¥10.—Descripcio de um novo Genero e uma nova Especie de Coccidas. Revista do Museu Paulista. Vol. VIII p.p. 52-53, S. Paulo, Abril de 1910. Ihering, Dr. H. v., I897.—0s piolhos vegetaes (Phyto- phthires) do Brazil. Revista do Museu Paulista, Vol. IL, p.p. 389-420. S. Paulo, 1897. Ihering, Dr. H. v., 1898.- À doença das jaboticabeiras. Revista Agricola, Vol. IV, n, 35, p.p. 185-189. S. Paulo, Junho de 1298, e tambem Revista do Museu Paulista, Vol. III, p.p. 45-49, S. Paulo, 4898. Ihering, Dr. H. v., 1S99.—Prejuizos causados em S. Paulo às larangeiras por piolhos vegetaes. Revista Agricola, Vol. 5, n. 44, p.p. 89-91, S. Paulo, Margo de 1899. lhering, Dr. H v., 1899.—Notas sobre as especies de Aspidiotus. Revista Agricola, Vol. n. 54, p.p. 13-18, S. Paulo, 1899. Lindinger, Dr. Leonhard, 1910.—Beiwaege zur Kenntnis der Schildläuse und ihrer Verbreitung. Il. Zeitschift für Wis- senschaftliche Insektenziologie, Band VII, Heft 1, p.p. 9-12, Berlin, Jan. de 1911. Moreira, Carlos, 1899.—Contra os inimigos. A Lavoura V. 2.º serie, p.p. 140-144. 1899. LITERATURA GERAL 13 Silvestri, F., 1901.—Nota preliminare sur Termitidi sud- americani. Boll. Mus. Torino. XVI, n.° 395, p. 4 1901. d'Utra, Dr. G. R. P. 1899.—A fumagina ou morphéa das Larangeiras. Boletim do Instituto Agronomico do Estado de S. Paulo, Vol. X, ns. 9 e 10, pp. 694-610, Campinas, Set. e Out. de 1899. IV. LITERATURA GERAL SOBRE AS COCCIDAS Cockerell, T. D. A., 1894 — «A Check-List of the Cocci- dae of the Neotropical Region». Journal of the Trinidad Field Naturalists Club. Vol. 1, p. p. 311-312. Port of Spain, Trin- idad, 1894. Cockerell, T. D. A., 1895.—«Notes on the Geographi- cal Distribution ot Scale Insects». Proceedings of the U.S. National Museum, Vol. XVII, p. p. 615-625, Washington, 1895, Cockerell, T. D. A., 1896. — «A Check-List of the Coccidae». Bulletin of the Illinois State Laboratory of Natu- ral History, Vol. IV, Article XI, p. p. 318-339, Urbana, Illi- nois, July, 1896. Cockerell, T. D. A., 1997. — «The Food Plants of Scale Insects» (Coccidae). Proceedings of the U. S. National Museum, Vol. XIX, p. p. 725-786, Washington, 1897. Cockerell, T. D. A., 1897. — «The San José Scale and its Nearest Allies». U. S. Dept. of Agriculture. Division of Entomology. Technical series, No. 6, Washington, 1897. Cockerell, T. D. A., 1899. — «First Supplement to Check- List of the Coccidae». Bulletin of the Illinois State Labora- tory of Natural History, Vol. V, Article VII, p. p. 389-398, Urbana, Illinois, Jan, 1899. Cockerell, T. D. A., & P. J. Parrott, 1899. — Biologia Centrali Americana, Rhynchota, Homoptera, December, 1899. Comstock, J. H., 1881.—«Report of the Entomologist of the U. S. Dept. of Agriculture for the year 1880, Washing- ton, 1881. Comstock, J. H., 1883.— «Second Report of the Cornell University Experiment Station». Ithaca, N. Y, 1888. 14 LITERATURA GERAL Fernald, Mrs. Maria E., 1908. —«A Catalogue of the Coccidae of the World». Hatch Experiment Station of the Massachusetts Agricultural College, Bulletin N. 88, Amherst, Mass., 1903. Green, E. Ernest, 1896-1904.—«The Coccidae of Ceylon». Part I, London, 1896. Part II, London, 1899. Part II, Lon- don, 1904. Maxwell-Lefroy, H., 1902.— «Scale Insects of the West Indies». The West Indian Bulletin, Vol. III, N. 3, p. p. 240-270, 1902. Newstead, R., 1900. - - «The Injurious Scale Insects and Mealy Bugs of the British Isles». Journal of the Royal Hor- ticultural Society, Vol. XXIII, Part 3, p. p. 1-44, London, England, 1900. Newstead, R., 1901-1903.—«A Monograph of the Goccidae of the British Isles». Ray Society, London, England, 1901-1903. Sanders, J. G., 1906. — «Catalogue of recently described Coccidae». U. S. Dept. of Agriculture, Bureau of Entomology. Technical Series N. 12, Part I, Washington, June, 1906. Sanders, J. G., 1909.— «Catalogue of recently described Coccidae, II». U. S. Dept. of Agriculture, Bureau of Ento- mology, Technical Series, N. 16, Part III, Washington, December, 1909. Signoret, V., 1868-1876. —«Essai sur les cochenilles». Annales de la Societé Entomologique de France. Paris, 1868-1876. Targioni- Tozzetti, 186%. — «Studi sulle Cocciniglie». 1867. Targiom-Tozzettz, 1809.—Coccidarum Catalogus. 1869. Tambem se acham muitos artigos sobre Coccidas nas se- guintes publicações : Reports and Bulletins of the U. S. Department of Agri- culture, Washington, D. C., U. S. A. Publicações das diversas Estações Experimentaes na Ame- rica do Norte. Transactions and Proceedings of the New Zealand In- stitute. Wellington, New Zealand. The Entomologist's Monthly Magazine. London, England. The Canadian Entomologist. London, Ontario. The Entomological News. Philadelphia, Pa., U. S. A. Psyche, Gambridge, Mass., U. S. A. Bulletin e Annales de la Societé Entomologique de France, Paris. V INDICE SYSTEMATICO Ciasse Hexapoda OrRDEM HEMIPTERA SUB-ORDEM HOMOPTERA FAM LIA COCCIDAE Sub-familia Monophlebinae Stigmacoccus Hempel. Palaeococeus Cockerell Icerya Signoret Sub-familia Orthezinae Orthezia Bosc. Sub-familia Conchaspinae Conchaspis Cockerell Sub-familia Dactylopinae Asterolecanium Targ. Lecaniodiaspis Tag. Solenococcus Cockerell Eriococcus Targ. Tectococcus Hempel. Carpochloroides Cockerell Apiococcus Hempel Capulinia Signoret Cryptokermes Hempel Phenococcus Cockerell Lachnodiella Hempel Pseudococcus Westwood Erium Crawford Ripersia Signoret Chaetococcus Maskell Termitococcus Silvestro Tachardia Blanchard Sub-familia Coccinae Pulvinaria Targ. Protopulvinaria Cockerell Pulvinella Hempel Tectopulvinaria Hempel Mallococcus Maskell Lichtensia Signoret Ceroplastes Gray Vinsonia Signoret Alichtensia Cockerell Edwailia Hempel Platinglisia Cockerell Pseudokermes Cockerell Encalymnatus Cockerell Stictolecanium Cockerell Coccus Linnaeus Mesolecanium Cockerell Neolecanium Parr Akermes Cockerell Eulecanium Cockerell Paralecanium Cockerell Saissetia Deplanches Lecanium 16 INDICE SYSTEMATICO Sub-familia Diaspinae. Chionaspis Signoret Diaspis Costa Aulacaspis Cockerell Hemichionaspis Cockerell Pinnaspis Cockerell Fiorinia Targ. Aspidiotus Bouché Morganella Cockerell Pseudaonidia Cockerell Selenaspidus Cockerell Chrysomphalus Ashmead Pseudischnaspis Hempel Odonaspis Leonardi Pseudoparlatoria Cockerell Diaspidistis Hempel Gymnaspis Newstead Lepidosaphes Shimer Ischnaspis Douglas Parlatoria Targ. Descripção de 5 especies novas: Icerya genistae, Riper- sia taquarae, Sarssetia lucida, Puivinaria ornata, Pseudo- parlatoria argentata. VI ENUMERACAO DAS ESPECIES BRAZILEIRAS Da familia das Coccidas, insectos, que perteacem à ordem dus Hemipteros. Sub-ordem dos HOMOPTEROS Familia COCCIDÆ SuB-FAMILIA MONOPHLEBINÆ Genero S'TISMARASOSSTS Hempel, 1900 1. Stigmacoccus asper Hempel. Stigmacoccus asper Hempel, Rev. IV, p. 400, 1900. Fab. Estado de S. Paulo, Rio Mogy-Guassú, perto de Pirassununga. Mus. Paul. : N. 389, Rio Mogy-Guasst (Est. de S. Paulo), Hempel leg. Typo. Em Inga sp. Agrupados no lado inferior dos galhos e ramos, e acompanhados de uma formiga do genero Camponotus. Genero PALABOSOCSESTS Cockerell, 1894 2, Palaeococcus braziliensis (Walker). Monophlebus brazihensis Walker, Cat. Br. Mas. Hom., p. 1089, 1852. Hab. America do Sul. 3. Palaeococcus hempeli (Cockerell). Icerya hempeii Ckll. Can. Ent. XXXI, p. 43. 1899. Crypticerya hempeli Hempel, Rev. IV, p. 376, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Bauru. Mus. Paul. N. 258. Campinas (Est. de S. Paulo) Dr. Noack leg. Co-typo. Em galhos de Mimosa sp. 18 COCCIDÆ Genero ISERTA Signoret, 1875 | 4, Icerya braziliensis Hempel. lcerya braziliensis Hempel. Rev, IV, p. 370, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo, Iguape. Mus. Paul. N. 324 S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo ; N. 15633, idem, F. Lex leg.; N. 16235, Ypiranga, S. Paulo. Em Liriodendron tulipifera L., Laurus camphora L., Codiaeum sp., Ficus sp. e roseira. 5. Icerya genistae n. sp. (*) Hab. Estado de S. Paulo. Campinas. Mus. Paul. N. 16293, Campinas (Est. de S. Paulo,) Hempel leg. Co-typo. Em Genista scoparia Lam., Lespedeza striata H. e A., e morango, Fragaria sp. 6. Icerya schrottkyi Hempel. Icerya schrottky: Hempel, Rev. IV, p. 373, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Jundiahy. Mus. Paul. N, 391, Jundiahy, Est. de S. Paulo, Schrottky leg. ; N. 10710, S. Paulo, cidade. Em uma arvore sylvestre. SuBerAMILIA ORTHEZIINÆ Genero ORTEEZIA Bosc d Antic, 1784 7. Orthezia insignis Douglas. Orthezia insignis Douglas, Jn. Quek, Mic. Club, p. 169, 1887. Orthezia insignis Hempel, Rev. IV, p. 376, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Estado de Minas Geraes, Aguas Virtuosas, America do Norte, Mexico, Jamai- ca, Trinidade, Inglaterra, Africa do Sul, Ceyläo, Mauricia e China. Mus. Paul. N. 393, Aguas Virtuosas (Est. Minas Geraes) Alvaro da Silveira leg. Em Coleus; Lantana, Ipomoea, Thunbergia, Verbena, Strobilanthus, Achillea, Salvia, Cuphea. Capsicum, Ageratum, (*) Veja-se a deseripção nc fim deste catalogo. COCCIDÆ 19 Vernonia, Gardenia, Chrysanthemum, Lonicera, Citrus, cha, morango, tomate e outras plantas cultivadas. 8. Orthezia praelonga Douglas. Orthezia praelonga Douglas, Ent. Mon. Mag. XXVII, po 246;, 1391. Orthezia praelonga Hempel, Rev. IV, p. 377, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Estado do Para, Jamaica, Trinidade e Guiana Ingleza. Mus. Paul. N. 15634, Ypiranga, S. Paulo, N. 193, Tri- nidade. Em Hyptis, Citrus, Capsicum, Croton, Sanchezia. SuB-FAMILIA CONCHASPIN At Genero CONCEASPIS Cockerell, 1895 9. Conchaspis fluminensis Hempei. Conchaspis fluminensis Hempel, Bol. Agri, V, p. 312, 1904. Hab. Rio de Janeiro. Em uma planta sylvestre. SuB-FAMILIA DACTYLOPINÆ Genero ASTEROLECANEUM Targioni-Tozzetii, 1869 10. Asterolecanium bambusae Boisduval. Asterolecanium bambusce Boisduval, In. Agr., 1869. Asterolecanium bambusce Hempel, Rev. IV, p. 409, 1900 Hab. Estado de S. Paulo. Campinas, Mexico, Indias Occi- dentaes, Ceylão, Algeria, Mauricia. Mus. Paul. 15.043, Campinas, S. Paulo, Dr. F. Noack leg. ; N. 215, idem, idem. Em bambú cultivado. 11, Asterolecanium limeare Lindinger. Asterolecanium lineare Lin., Jahrb. Ham. wiss, Anst., XXVI, 1908. Fiab. Brazil. Em Cocos nucifera L. 20 COCCIDÆ 42. Asterolecanium miliaris Boisduval. Asterolecanium miliaris Boisduval, In. Agr., 1869. Asterolecanium miliaris Hempel, Rev. IV, pag. 409, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Gubatão, S. Paulo, Cachoeira, Trinidade, Jamaica, Alegria, Mauricia. Mus. Paul. N. 247 e 15.724 Cachoeira (Est. de S. Paulo, Hempel leg. ; N. 347, S. Paulo (cidade), Hempel leg. Em bambü cultivado. 13. Asterolecanium pustulans (Cockerell). Asterodiaspis pustulans Ckll., Journ., Inst. Jam., I, p. 143, 1892. Asterolecanium pustulans Hempel, Rev. IV, p. 409, £900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Jamaica, Porto Rico, Antigua, Grenada, Mexico, America do Norte. Mus. Paul. N. 235, Campinas (Est. de S. Paulo) Dr. F. Noack leg.; N. 12.915, Estação do Rio Grande (Est. de S. Paulo). Em pecegueiros, macieiras, figueiras, mangueiras, guan- du, amoreira, Anona, Hibiscus. Genero LECANIODIASEFIS Targioni-Tozzettt, 1869 14. Weeaniodiaspis rugosa Hempel. Lecantodiaspis rugosus Hempel, Rev. IV, pag. 407, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 215, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em ramos de uma arvore sylvestre. Genero SOLENOSOSETS Cockerell, 1899 15. Solenococcus baccharidis Hempel. Solenococcus baccharidis Hempel, Rev. IV, pag. 392, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, S. Paulo. Mus. Paul. N. 320, S. Paulo, Ypiranga, Topo; Nº 16.236 e 15.636, idem, Hempel leg. ‘COCCIDÆ 21 Em galhos e tronco de Baccharis dracunculifolia D. C. 46. Solenococeus tuberculus Hempel. Solenococcus tuberculus Hempel, Rev. IV, p. 390, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo, Mus. Paul. N. 15.645, S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. Km Paccharis sp. Genero ERIOSOSSTS Targioni-Tozzetti, 1869 17. Eriococeus araueariae Maskell. : Eriococcus araucariæ Maskell, N. Z. Trans., XI, p. 218, 1878. Hab. Estado de S. Paulo, Gampinas; Nova Zelandia, Ilhas Hawai, Ceyläo, Africa do Sul, Mexico, Mus. Paul. N. 16.294, Gampinas, (Estado de S. Paulo), Hempel leg. Em Araucaria excelsa. 18. Eriococcus brazilensis Cockerell. Eriococcus braziliensis Ckll., Rev. IV, p. 363, 1900. Eriococcus braziliensis Hempel, Rev. IV, p. 380, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 314, Ypiranga, S. Paulo, dr. H. v. Ihe- ring, leg. ; N. 14.428, idem. Baccharis dracunculifolia D. G. 19, Eriococcus perplexus Hempel. Eriococcus perplexus Hempel, Rev. IV, p. 381, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Estado de Minas Geraes, Bello Horizonte. Mus. Paul. N. 299, Ypiranga, S. Paulo, Hempel, leg. Typo; N. 394, idem; N. 366, Belle Horizonte (Est. de Mi- nas Geraes) Ol. de Assis leg. Em Eugenia jaboticaba e Myrtacece. Genero TESTOIOSOSCUS Hempel, 1900 20. Tectococcus ovatus Hempel. Tectococcus ovatus Hempel, Rev. IV, p. 406, 1900. 22 COCCIDÆ Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo. Mus. Paul. N. 354, S. Paulo (cidade) Hempel. leg. Typo; N. 14.432, Ypiranga, S. Paulo. Em folhas de Myrtacece. Genero SARPOSEHLOROIDES Cockerell, 1899 21. Carpochloroides viridis Cockerell. Carpochloroides viridis Ckll., The Ent., XXXI, p. 12 1899. Carpochloroides viridis Hempel, Rev. IV, p. 393, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas. Mus. Paul. Ns. 315 e 15.685, Ypiranga, S. Paulo; N. 16.303, Campinas (Est. de S. Paulo) Hempel leg. Em Hugena sp., Myrtacece. Genero APLOSCSSSUS Hempel, 1900 22. Apiococeus asperatus Hempel. Aproccoceus asperatus Hempel, Rev. IV, p. 404, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15.640, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Myrtaceae. 23. Apiococeus globosus Hempel. Apiococcus globosus Hempel, Rev., IV, p. 405, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. S. Paulo. Mus. Paul. N. 15.641, S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. at) Km Myrtaceae. 21. Apiococcus gregarius Hempel. Aprococcus gregarius Hempel, Rev., IV, p. 402, 1900. flab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. 15.639, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Myrtaceae. COCCIDÆ 23 25. Apiococeus singularis Hempel. Aprococcus singularis Hempel, Rev., IV, p. 403, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. Mus. Paul. N. 19, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Myrtaceae. Genero CAPULINEA Signoret, 1875. 26. Capulinia crateraformans Hempel. Capulinia crateraformis Hempel, Can. Ent, XXXII, p. 3, 1900. Capulinia crateraformans Hempel, Rev., IV, p. 395, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Itatiba, S. Paulo, Estado de Minas Geraes, S. João del Rei. Mus. Paul. N. 369, 8. João del Rei (Est. de Minas Geraes) Alvaro da Silveira leg.; N. 374, Estação Alto da Serra (Est. de S. Paulo) Hempel leg. Em galhos de Eugenia jaboticaba. 27. Capulinia jaboticabae v. Thering. Capulinia jaboticabae v. Ihering, Rev. Agr., p. 188, 1898; Rev. III, 1898 p. 46-49. Capulinia jaboticabae Hempel, Rev., III, p. 51, 1898, Capulinia jaboticabae Hempel. Rev., IV, p. 394, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, S. Paulo, Campinas, Capoeira Grande, Mogy-Guassu. Mus. Paul. N. 214, Capoeira Grande (Est. de S. Paulo) Hempel leg. Co-typo. Em Eugenia jaboticaba. Genero CREPTOEERMES Hempel, 1900. 28. Cryptokermes brasiliensis Hempel, Cryptohermes brasiliensis Hempel, Rev., IV, p. 398, G Hab. Estado de Minas Geraes. Poços de Caldas. Mus. Paul. N. 286, Poços de Caldas (Est. de Minas Geraes), Typo; N. 380, 15.642, idem. Em Schinus sp. 24 | COCCIDÆ Genero PHRENWACOSSUS Cockerell, 1593 29. Phenacoceus spiniferus Hempel. Phenacoccus spiniferus Hempel. Rev., IV, p. 389, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. Mus. Paul. N. 336, S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. Em uma arvore cultivada. Genero BACHNWODIELL4 Hempel, 1910 30. Lachnodiella cecropiae Hempel. Lachnodiella cecropiae Hempel, Rev. VII, p. 52, 1910. Hab. Estado de S. Paulo. Campinas, S. Paulo. Mus. Paul. N. 11.599. Estação Raiz da Serra (Est. de S. Paulo) Luederwaldt leg. No interior de Cecropia adenopus. Genero PSBUDOSOSSUS Westwood, 1839. 31. Pseudocoeecus bromeliae (Bouché) Lecanium bromeliae Bouché, Schad. Gart. In., p. 49, 1833. Hab. Estado de Piauhy, Itagybá; India, Zanzibar, Africa do Sul, America do Norte. Em Abacaxi, amoreira, Canna e Hibiscus. 32. Pseudococcus citri (isso). Dorthesia citri Risso, Essai, Hist. Nat. des Oranges. 1818. Dactylopius citri Hempel, Rev., IV, p. 384, 1400. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas; Estado do Rio Grande do Sul, Colonia Novo Mundo; Jamaica, Europa, America do Norte, Ilhas Hawai, Mauricia. Em Citrus, cafeeiro, fumo, algodão, Ipomoea, Solanum e outras plantas. 93. Pseudococeus grandis (Hempel) Dactylopius grandis Hempel. Rev., IV, pag. 384, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 342, Ypiranga, (S. Paulo) Hempel leg. Typo; N. 16.635, idem. Em Psidium sp. COCCIDA 25 34. Pseudococeus magnolicida (“von Thering,” King). Dactylopius magnolicida King, Rev., V, p. 616, 1902. Hab. Brazil. 55. Pseudococeus secretus (Hempel). Dactylopius secretus Hempel, Rev., IV, p. 387, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 346, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. . Em Solanaceae. 56. Pseudococcus setosus (Hempel). Dactylopius setosus Hempel. Rev. IV, p. 386, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo, Estado do Rio de Janeiro, Praia de Botafogo. Mus. Paul. N. 545, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Ficus sp. e Sapindus saponaria. Genero ERITM Crawford, 1891 97. Erium armatum (Hempel). Eriococcus armatus Hempel, Rev. IV, p. 383, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 110, Ypiranga, S. Paulo, Pinder leg. Typo. Em Baccharis sp. Genero RIPERSIA Signoret, 1875 38. Wipersia taquarae n. sp. (*) Hab. Estado de S. Paulo, Alto da Serra. Em taquara-uçú. Genero SEABTOSOSSUTS Maskell, 1828. 39. Chaetococcus bambusae (Maskell). Sphaerococcus bambusae Maskell, N. Z. Trans., X XV, p. 237, 1892. (*) Veja-so a descripção no fim dest catalogo, 26 COCCIDÆ Chaetococcus bambusae Ckll., Rev. III, p. 501, 1898. Chaetococcus bambusae Hempel, Rev., 1V, p. 397, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Ceyläo, Ilhas Ha- wai, Mauricia. Mus. Paul. N. 15.637, Campinas (Est. de S. Paulo), Dr. F. Noack leg. Em bambi cultivado. Genero ESRMITOCOSSUS Silvestri, 1901. 40. Wermitococeus brevicornis Silvestri. Termitococcus brevicornis Silvestri, Boll. Mus. Torino, XVID. 4, 4901 Hab. Estado de Matto Grosso, Cuyabá. Em ninhos de cupim. SuB-FAMILIA TACHARDIINAE Genero TH&CEARDEA Blanchard, 1886. 44, Tachardia caerulea Hempel. Tachardia caerulea Hempel, Bol. Agri., V, p. 314, 1904. Hab. Estado do Rio de Janeiro, Mauá. Mus. Paul. N. 16.291, Rio de Janeiro, Hempel leg. Em uma arvore sylvestre. 42, Wachardia cydoniae Hempel. Tachardia cydoniae Hempel, Rev., IV, p. 410, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. Mus. Paul. N. 267, S. Paulo (cidade) Typo. Em ramos de marmelleiro cultivado, Cydonia sp. 45. Tachardia ingae Hempel. Tachardia ingae Hempel, Fev. IV, p. 415, 1900. Hab. Estado de 8. Paulo, Mogy-Guassú. Mus. Paul. N. 388, Mogy-Guasst (Est. de S. Paulo) Hempel leg. Typo; N. 15.679, Cachoeira (Est. de S. Paulo) Hempel leg. Em galhos de Inga sp. COCCIDÆ 27 44. Wachardia parva Hempel. Tachardia parva Hempel, Rev. IV, p. 413, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Cachoeira. Mus. Paul. N. 15 646, Cachoeira (Est. de 8. Paulo) Typo. Em Myrtaceae. 45, Wachardia rosae Hempel, Tachardia rosae Hempel, Rev. IV, p. 414, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. Mus. Paul. N. 332, S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. Em ramos de roseira cultivada. 46. Tachardia rubra Henpel. Tachardia rubra Hempel, Rev. IV, p. 411, 1600. Hab. Estado de S. Paulo, Cachoeira, Villa Americana. Mus. Paul. N. 15.648, Cachoeira (Est. de S. Paulo). Hempel leg. Typo; N. 282, Santa Barbara (Hst. de S. Paulo); 15.647, Est. do Rio Grande do Sul, Dr. J. Dutra leg. leg. Em Croton sp. SuB-FAMILIA COCCINAE Genero PULVIN4GARIA Turgioni- Tozzetti, 1869. 47, Pulvinaria depressa Hempel. Pulvinaria depressa Hempel, Rev. IV, p. 490, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15.668, Ypiranga, S. Paulo, Hempel Typo. Em Miconia sp. 48. Pulvinaria eugeniae Hempel. Pulvinaria eugeniae Hempel, Rev. IV, p. 488, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo. Mus. Paul. N. 290, S. Paulo (cidade) Typo; N. 257, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Em Eugenia jaboticaba e outros arbustos da ordem Myr- taceae. 28 COCCID A 49, Pulvinaria ficus Hempel. Pulvinaria ficus Hempel, Rev., IV, p. 486, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Mus. Paul. Ns. 318 e 15.667, S. Paulo (cidade) Typo. Em Ficus sp., Psidium sp., Mangifera indica, e Ixora coccinea. 56. Pulvinaria grandis Hempel. Pulvinaria grandis Hempel, Rev., p. 491, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 270, Ypiranga, S. Paulo, Typo. Em Myrcia sp., e outras plantas da ordem Myrtaceae. 54, Pulvinaria ornata n. sp. (*) Hab. Estado de S. Paulo. Campinas. Mus. Paul. N. 16.295, Campinas (Est. de S. Paulo), Hempel leg. Co-typo. Em planta trepadeira Arrabidaea sp. fam. Bignomaceae. Genero PROTOPTLVINARIA Cockerell, 1594 52. Protopulvisaria convexa Hempel. Protopulvinaria convexa Hempel, Rev., IV, p. 485, 1900 Hab. Estado de S. Paulo. Republica Argentina. Mus. Paul. N. 327, S. Paulo (cidade; Hempel leg. Typo. Em Smilax sp. Genero PWTLVINSLLA Hempel, 1900. 53. Pulvineila pulcheila Hempel. Pulvinaria (Pulvinella\ pulchella Hempel, Can. Ent., KOO pe a2 ESS Pulvinella pulchella Hempel, Rev., IV, p. 481, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 265, Ypiranga, 8. Paulo, Hempel leg. Typo Em Baccharis dracunculifolia D, C. (*, Veja-se a discripçäo no fim deste catalogo. COCCID A 29 Genero PEOTOPULVINARIA, Hempel, 1900. 54. Wectopulvinaria albata Hempel, Tectopulvinaria albata Hempel, Rev., IV, p. 483, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, Jundiahy, Campinas. Mus. Paul. N. 15.638, Jundiahy, Schrottky leg.; N. 1360009 Ypiranga: N. 15,670, 8. Paslo. Em Vernonia polyanthus Less. e Trichogonia salviaefolia. Genero MALLOSCSSSUS Maskel, 1898. 55. Mallococcus lanigerus (Hempel). Lecanium lanigerum Hempel, Rev., IV p. 446, 1900. Hab. Estado do S. Paulo, Itapira, margens do rio Mogy- Guassú. | Mus. Paul. N. 387, Rio Mogy-Guassu (Est. de S. Paulo) Hempel leg. Typo. | Em um arbusto sylvestre. Genero LESETENSEA Signoret, 1875. 56. Lichtensia argentata Hempel. Lichtensia argentata Hempel, Rev., IV p. 492, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. - Mus, Paul N. 16.237, Ypiranga, S.. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Jlicinae. Genero SEROPLASTES Gray, 1850. 57. Ceroplastes albolineatus Cockerell. Ceroplastes albolineatus Ckll., Ent. News, V, p. 157, 1894. Ceroplastes albolineatus Ckll., Rev., I, p. 70, 1897. Ceroplastes albolineatus Hempel, Rev, IV, p. 474, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Jamaica, Mexico. Mus. Paul. N. 12.914, Franca (Estado de S. Paulo); N. 15.676, S. Paulo; N. 15.677, Ypiranga, Hempel leg. Em Baccharis, Schinus, Fuchsia, Maytenus. 30 COCCIDÆ 58. Ceroplastes amazonicus Hempel. Ceroplastes amazonicus Hempel, Rev., IV, p. 454, 1900, Hab. Estado de Amazonas, Manãos. Mus. Paul. N. 448 e 15.687, Mandos (Estado do Ama- zonas) Bicego leg. Typo. Provavelmente em planta sylvestre. 59. Ceroplastes bicolor Hempel. Ceroplastes bicolor Hempel, Ann. Mag. N. H., (7), VII, p. 380; 1901. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas. Em arvore do matto, não identificada. 60. Ceroplastes campinensis Hempel. Ceroplastes campinensis Hempel, Ann. Mag. N. H., (7), Van p-SS9; 1901. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas. Em Psidium sp. 61. Ceroplastes cassiae (Chavannes) Coccus\cassine Chav., Ann. Soc: Ent. Er (2), Wap: 141, 1848. Ceroplastes cassiae Ckll., Rev., II, p. 70, 1897. Ceroplastes cassiane Hempel, Rev., IV, p. 402, 1900. Hab. Estado do Rio de Janeiro, Europa, Antigua. Em Bursera gummifera, Cassia, sp. 62. Ceroplastes communis Hempel. Ceroplastes communis Hempel, Rev., 1V, p. 459, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 281, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Km Maytenus sp. 65. Ceroplastes coníluens Cockerell & Tinsley. Ceroplastes confiuens Ckll. & Tins., Journ. Ins. Jam. UG jp. OS, Som COCCIDÆ 31 Ceroplastes confluens Hempel, Rev., IV, p. 460, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Cachoeira, Ypiranga, Mogy- Guassú, Jamaica. Mus. Paul. N. 295, Jamaica; N. 412, S. Paulo, R. v. Ihering, leg.; N. 15.690, Mogy-Guassu (Estado de S. Paulo) Hempel leg. Em Inga sp., Mimosa, sp., e outras plantas. 64. Ceroplastes cultus Hempel. Ceroplastes cultus Hempel, Rev. IV, p. 470, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15.675, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Ærigeron canadensis L. 65. Ceroplastes cumeatus Hempel. Ceroplastes cuneatus Hempel, Rev. VI, p. 471, 1900. Hab: Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15.673, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Hrigeron canadensis L. €6. Ceroplastes fairmairii Targioni-Tozzetta., Ceroplastes fairmairi Targ. Toz., Cat., p. 29, 1869. Hab. Rio de Janeirc, Montevideo. Em Cravo da India. 67. Cereplastes floridensis Comstock. Ceroplastes floridensis Comstock, Rep. U. S. Dept. Ag. 1880, p. 331, 1881. Ceroplastes floridensis Hempel, Rev., IV, p. 462, 1900. Hub. Estado de 8. Paulo, S. Paulo, America do Norte, India, Japäo, Australia, Ilhas Hawai, Ceyläo. Mus. Paul. N. 15.683 e 15.688, S. Paulo, Hempel leg. ; N. 15.689, Panamá. Em Ficus sp., Hedera sp., Citrus, Mangifera, Anona reticulata, Psidium, etc. 68. Ceroplastes formicarius Hempel. Ceroplastes formicarius Hempel, Rev., IV., p. 472, 1900. 32 Typ nas Typ Mec COC CIDA Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15684, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 0. Em Maytenus sp. 69. Ceroplastes formosus Hempel. Ceroplastes formosus Hempel, Rev., IV, p. 468, 1900. Hab. Estado de Minas Geraes, Pocos de Caldas. Mus. Paul. N. 15.672, Poços de Caldas, (Estado de Mi- Geraes) Hempel leg. Typo. Em ramos de Æugenia sp. 70. Ceroplastes grandis Hempel. Ceroplastes grandis Hempel, Rev., IV, p. 455, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, S. Paulo. Mus. Paul. N. 15.678, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 0. | Em Zanthoxylum, Îlex, Psidium, Baccharis, Platanus, hilia flava. 11. Ceroplastes iheringi Cockerell. Ceroplastes theringt Cockerel, The Ent., XXVIII, p. 100, 95 Ceroplastes cheringi Cockerell, Rev., II, p. TO, 1897. Ceroplastes theringy Hempel, Rev., IV, p. 452, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas, Cachoei- ra, Itapira, Capoeira Grande, Estado do Rio Grande do Sul. Mus. Paul. N. 274, 14.429 e 15.681, Ypiranga, S. Paulo, Co-typo ; 15.533, Alto da Serra (Est. de S. Paulo). Em Baccharis platensis e Baccharis dracunculifoliae. 72. Ceroplastes janeirenses Gray. Ceroplastes janeirenses Gray, Spic., Zool., p. 7, 1830. Ceroplastes janeirensis Hempel, Rev., IV, p. 451, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas, Europa. Mus. Paul. N. 50, Ypiranga, S. Paulo, Dr. H. v. Ihe- ring, leg.; N. 12.887, idem, Luederwaldt leg. Em Psidium sp. e outras plantas da ordem Myrtaceae. Typ COSCID A 33 15. Ceroplastes lucidus Kempel. Ceroplastes lucidus Hempel, Rev., IV, p. 465, 1909. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 251, Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. 0. Em Baccharis dracunculifolia. 74. Ceroplastes novaesi Hempel. Ceroplastes novaest Hempel, Rev., IV, p. 457, 1900. flab. Estado de S.-Paulo, Ypiranga, Campinas, Capoei- ra Grande, Cachoeira. leg. Mus. Paul. N. 248, Cachoeira (Est. de S. Paulo) Hempel Typo; N. 15.682, Ypiranga, S. Paulo. Em Abutelon, Baccharis dracunculifolia, Baccharis sp. e Vernonia riedelii. VI, leg. E 75. Ceroplastes psidii Chavannes. Ceroplastes psidi Ckavannes, Ann. Soc. Ent. Fr., (2) p. 139, 1848. Hab. Rio de Janeiro, Est. de S. Paulo, Europa. Mus. Paul. N, 15.680, Campinas (Est. de S. Paulo) Hempel Em Psidium sp. 76. Ceroplastes purpureus Hempei. Ceroplastes purpureus Hempel, Rev., IV, p. 466, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Em Miconia sp. Mus. Paul. N. 292. Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. 77. Ceroplastes excaecariae n. sp. (9 Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 16.611, Ypiranga, H. Luederwaldt leg. po. + sá Sobre Euphorbiacea, Hacaecaria biglandulosa, M. Arg. (*) Veja-se a descripção no fim deste catalogo, 34 leg. leg. 111, COCCIDÆ 78. Ceroplastes rarus Hempel. Ceroplastes rarus Hempel, Rev., IV, p. 469, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 25. Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em uma planta sylvestre. 79. Ceroplastes rotundus Hempel. Ceroplastes rotundus Hempel, Rev., IV, p. 473, 1900. Fiab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. Mus. Paul. N. 15674. Ypiranga, S. Paulo, Zypo. Em Maytenus sp. 80. Ceroplastes simplex. Hempel. Ceroplastes simplex Hempel, Rev., p. 475, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga Mus. Paul. N. 402. Ypiranga, S. Paulo, Dr. H. v. Ihering Typo. Em Myrtaceae. 81. Ceroplastes speciosus Hempel. Ceroplastes speciosus Hempel. Rev., IV, p. 464, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 1568€. Ypiranga, S. Paulo, Hempel leg. Typo. Em Myrtaceae. 82. Ceropiastes variegatus Hempel. Ceroplastes variegatus Hempel, Rev. IV, p. 462, 1900. flab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 207 e 403, Ypiranga, S. Paulo, Hempel Typo. Em Miconia sp. Genero FINSONIA Signoret, 1872. 83. Vinsonia stellifera (Westwood) Coccus stellifera Westwood, Tr. Ent. Soc. Lon., pp. 3, Nesle Vinsonia stellifera, Hempel, Rev.. IV, p. 477, 1900. COCCIDA | 35 Hab. Rio de Janeiro e Pará, Barbados, America do Norte, etc. Mus. Paul. N. 16296. Rio de Janeiro, Hempel leg. Em Lucuma caimito, mangosten, avenca, Orchideae, mangifera, Cocus nucifera, nós moscado. Genero ALICELTENSTA Cockerel, 1902. 84. Alichtensia attenuata (Hempel). Lichtensia (?) attenuata Hempel, Rev., IV, p. 494, 1900, Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. Mus. Paul. N: 16.239. S. Paulo, Typo. Em Baccharis genistelloides var. trimera Baker. Genero BDWALLIZ, Hempel 1899. 85. Edwailia rugosa Hempel. Edwalha rugosa Hempel, Gan. Ent., XX XI p. 131, 1899. Edwallia rugosa Hempel, Rev., IV, p. 478, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. S. Paulo. Mus. Paul. N. 288. S. Paulo (cidade) Hempel leg. Typo. Em Eugenia jaboticaba. Genero PLATINGLRISIA Cockerell, 1899. 86. Platinglisia noacki Cockereil. Platinglisia noacke Ckll., The Ent., XXXII, p. 12, 1899. Platinglisia noacki Hempel, Rev., IV, p. 477, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, S. Paulo, Alto da Serra, S. José dos Campos. Mus. Paul. N. 280, Estação Alto da Serra, Hempel leg. Em Lavrus, Euphorbeacea, Thymeleacea e Myrtacea. Genero PSBUIUDOEERMES Cockerell, 1895. 87. Pseudokermes nitens (Cockerell). Lecanium (Pseudokermes) mtens Ckll., Can. Ent., XXVII, p. 203, 1895. Pseudokermes nitens Hempel, Rev., IV, p. 448, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, S. Paulo. Mus. Paul. N. 285, Ypiranga, S. Paulo. Em Myrtus (Blephorocalya) tweedu, Psidium sp. 36 COCCiID A Genero BOCSLZIANAEUS Cockerell, 1902. 88. Eucalymnatus brunfelisiae (Hempel) Lecanium brun (felsiae) Hempel, Rev.. IV, p. 418, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Pilar, Alto da Serra. Mus. Paul. N. 264. Estação Pilar (Est. S. Paulo) Typo. Em Brunfelsia sp. 89. Eucalymmatns gracilis /Hempel). Lecanium gracile Hempel, Rev., IV, p. 419, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Villa Americana. Mus. Paul. N. 15655. Sta. Barbara (Est. S. Paulo) Typo. Em Sapindaceae. 90. Eucalymnatus perforatus (Newstead). Lecanium perforatum Newst, Ent. Mon. Mag., XXX, p. 233, 1894. Eab. Rio de Janeiro. Inglaterra, Ilhas Hawai, Australia, America do Norte. Mus. Paul. N. 16.297. Rio de Janeiro, Hempel leg. Em Areca oleracea, Caryota cuminga, Eugenia jam- bos, Hevea belmoreana, Trachycarpus excelsus, etc. Genero STICTOLECANITAE Cockerell, 1902. M. Stictolecanium ornatum (Hempel). Lecanium ornatum Hempel, Rev., IV. p. 421, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, S. Paulo. Em Eugenia jaboticaba. Genero SOSSTES Linnaeue, 1758. 92. Coccus hesperidum Linn. Coccus hesperidum L., Syst. Nat, Ed. X, i, p. 455, 1758. Lecanium hesperidum Hempel, Rev., IV, p. 436, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Capoeira Grande, Europa, Australia, Nova Zelandia, Africa do Sul, ilhas Hawai, Japão, Algeria, Chile, America do Norte. CSCCIDÆ 37 Mus. Paul. N. 15.660. Campinas (Est. S. Paulo) Dr. F. Noack leg. Em Citrus, Clematis flammula, Convolvulus tricolor, Mi- mosa, Nerium, Abutilon, Cycas revoluta, Morus, Phlox, etc. 95. Coceus viridis (Green). Lecanium viride Green, Ent. Mon. Mag., XXV, p. 248, 1889. Lecanium viride Hempel, Rev., IV, p. 454, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Ceyläo, Mauricia. Mus. Paul. N. 15.662, Campinas (Est. de S. Paulo) Dr. F. Noack leg. Em Cnchona, Citrus, Gardenia, Psidiwn, café e cha da India. Genero MESOLSSC4NEGHE Cockerell, 1902. 94. Mesolecanium baccharidis (Cockerell). Lecanium baccharidis Ckll., Am. Nat., XXIX, p. 174, 1895. Lecanium baccharidis Ther., Rev. II, p. 498, 1897. Lecanium baccharidis Hempel, Rev., IV, p. 435, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 271. Ypiranga, S. Paulo. Em Baccharis dracunculifoha D. O. 95. Mesolecanium (?) campomanesiae (Hempel) Lecanium campomanesiae Rev.. IV, p. 447, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 258, S. Paulo, Typo. Em Campomanesia sp. 96. Mesolecanium inflatum Æempel. Mesolecanium inflatum Hempel, Bol. Agr. V, p. 316, 1904. Hab. Rio de Janeiro. Mus. Paul. N. 26298, Rio de Janeiro, Hempel leg. Em Myrtacee. 38 COCCIDÆ 97. Mesclecanium lucidum n. sp. (*) Hab. Est. Rio Grande do Sul, Porto Alegre. Mus. Paul. N. 16.600, Porto Alegre, Typo, Paldaof leg. Em Solanacea. 98. Mesolecanium (2) jaboticabze (Hempel). Lecanium jaboticabe Hempel, Rev.. IV, p. 443, 1900. flab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Em Eugenia jaboticaba. 99. Mesolecanium mayteni (Hempel) Lecanium mayteni Hempel, Rev,, IV, p. 438, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga, Jundiahy. Mus. Paul. N. 15664, Ypiranga, S. Paulo, Typo. Em Maytenus sp. 100. Mesolecanium (2) obscurum (Hempel) Lecanium obscurum Hempel, Rev., IV, p. 441, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus, Paul. N. 283 (Typo) 14831, Ypiranga; N. 15653, S. Paulo, Dr. H. von Ihering leg. Em Maytenus sp. 101. Mesolecanium pseudosemen (Cockerell) Lecanium pseudosemen Ckll., Can. Ent., XXVII, p. 202, 1895, Lecanium pseudosemen Ckll., Rev., II, p. 70, 1897. Lecanium pseudosemen Hempel, Rev., IV, p. 444, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy, Estado de Minas Geraes, Poços de Caldas. Mus. Paul. N. 15654, S. Paulo (cidade); N. 15656, Poços de Caldas (Est. Minas Geraes). Em Solanum paniculatum L. 102. Mesolecanium rhizophoræ (Cockerell) Lecanium rhizophoræ Ckll., Rev., Ill, p. 501, 1898. Lecanium rhizophoræ Hempel, Rev. IV, p. 437, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Cubatäo, Em Rhizophora mangle. (*) Veja-se a descripção po fia deste cat-l go. COCCIDÆ 39 Genero NESLESANIUM Parr. 1901. 105. Neolecanium perconvexum (Cockerell) Lecanium perconvexzum Ckll., The Ent. XXXI, p. 132, 1898. Lecanium perconvexum Ckll., Rev., HI, p. 41, 1898. Lecanium perconvexum Hempel, Rev., IV, p. 422, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, S. Paulo; Est. Minas Geraes, Poços de Caldas. Mus. Paul. N. 205 Campinas (Est. S. Paulo) Dr. F. Noack leg. ; N. 15661, Poços de Caldas (Est. Minas Geraes). Em Nectandra. 104. Neolecanium silveirai (Hempel) Lecanium silveira: Hempel, Can. Ent. XXXII, p. 5, 1900, Lecanum silveirai Hempel, Rev., IV, p. 424, 1900. Hab. Estado de Minas Geraes, Sete Lagoas, Diamantina. Mus. Paul. N. 359, S. João del Rei (Est. Minas Geraes), Alvaro da Silveira leg. Typo. Em raizes de videira cultivada. 405. Neolecanium urichi (Cockerell) Lecanium urichi Ckll., Ent. News, V, p, 203, 1894. Lecanium urichi Hempel, Rev., IV, p. 423, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Rio Grande do Sul Trindade e as Antilhas. Em Smilax campestris Gr. e na casa de uma formiga, Crematogaster brevispinosa Mayr. var. Genero BEERMES Cockerell, 1902 106. Akermes monilis (Cockerell) Lecanium monile Ckll, Can. Ent., XXVII, p. 203, 1395. Lecanium monile Ckll. Rev, Il, p. 70, 1897. Lecanium monile Hempel, Rev., IV, p. 446, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, (S. Paulc). Mus. Paul. N. 15658, S. Paulo (cidade), Dr. H. v. Ihe- ring leg. Em uma planta não identificada. 40 CcocclozA Genero BOLSCANIOGM Cockerell, 1901 197. Eulecanium eugenize (Hempel). Lecanium eugene Hempel, Rev., IV, p. 439, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 263—15649, Ypiranga, S. Paulo, Typo. Em Hugenia sp. Genero PARALECSGANIGAÆE Cockerell, :902 108. Paralecanium marianum Cockerell Paralecanium marianum Ckll., Ann. Mag. N. H., (7) IX, p. 499, 1902. Hab. Mauá, Rio de Janeiro. Mus. Paul. N. 16292, Rio de Janeiro, Hempel leg. Genero SBAESSETIA Deplanches, 1865 109. Saissetia depressa (Targioni-Tizzetti). Lecanium depressum Targ., Studii sul Cocc. p. 29, 1867. Lecanium nigrum var. depressum Hempel, Rev., IV, p. 425, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Pará, Europa, Aus- tralia, Ilhas Hawai, etc. Em Hibiscus ‘sabdariffa L., Ficus, Hakea, Psidium, Bambusa. 110. Saissetiu discoides (Hempel) Lecanium discoides Hempel, Rev. IV, p. 433, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15659, Ypiranga, S. Paulo, Typo. Em Psidum sp. e outras plantas da ordem Myrtaceae. 111. Saissetia dura (Hempel). Lecanium durum Hempel, Rev., IV, p. 427, 1900. Hab. Estado de 8. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15650 Ypiranga. Em Baccharis dracunculifolia D. C. Coccip AL 41 112. Saissetia glanuiosa (Æempcl). Lecanium glanulosum Hempel, Rev., IV, p. 428, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15651 Ypiranga, S. Paulo, Typo. Em Myrtacee. 415. Saissctia hemisphaerica (Tergioni-Tozzetti). Lecanium hemisphaericum Targ., Studii del Goce. p. 20,1 1867. Lecanium coffeæ Hempel, Rev., IV, p. 426, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Campinas, Poço Grande, Bahia, Pará, Europa, Australia, Mauricia, America do Norte, Me- xico, etc. Mus. Paul. N. 161 Poço Grande, (Est. S. Paulo) Hem- pel leg. Cycas, Psidium, cate, Citrus Nerium, Camellia. ete. 114. Saissetia infrequems (Hempei). Lecanium infrequens Hempel, Rev. IV, p. 431, 1900. Hab. Estado de 8. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 371, Ypiranga, $. Paulo, Hempel leg. Typo. Km Zanthoxylum sp. 115. Saissetia lucida n. sp. (*) Hab. Estado de S. Paulo, Alto da Serra. Mus. Paul. N. 15534 Parque Cajurt, Alto da Serra (Est. de S. Paulo) Schwebel leg. Typo. Em uma arvore sylvestre. 116. Saissetia oleæ (Bernard). Chermes oleæ Bern., Mem., d'Hist. Nat. Ac., Mar., p. 108, 1782. Lecanium oleæ Hempel, Rev., IV, p. 425, 1900. | Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga, Campinas, Europa, America do Norte, China, Japäo, Australia, Africa, etc. Mus. Paul. N. 21 e 15661, Ypiranga, S. Paulo. Em Nerium, Citrus, Psidium, Eucalyptus, Magnolia, pereira, macicira, videira, oliveira, etc. (* Veja-se à d scripçüo no fim deste caalogo. 42 COCCIDÆ 117. Saissetia reticulata (Cockerell). Lecanium reticulatum Gkll, Am. Nat., XXIX, p. 174, 1895. Lecanium reticulatum Ckll., Rev, I, p. 408, 1897. Lecanium reticulatum Hempel. Rev., IV, p. 426, 1900. Hab. Estado de S. Paulo. Ypiranga. Mus. Paul. N. 297 e 15666, Ypiranga, S. Paulo, Km Myrtaceae. 118. Saissetia zanthoxylum (Hempel). Lecanium zanthoxylum Hempel. Rev., IV, p. 439, 1900. Hab. Estado de S. Paulo, Ypiranga. Mus. Paul. N. 15657 Ypiranga, S. Paulo, Typo. Genero MESASAISSETIA CE. 1901. 119. Megasaïssetia brasiliensis n. sp. (*) Hab. Est. S. Paulo, Ato da Serra. Mus. Paul. Estação Biologica, Alto da Serra, N. 16604, Typo. 120. «Lecanium» erythrinae v. Jhering. Lecanium erythrinae v. Ihering Rev. JT. pag. 407, 1897. Lecanium erythrinae Hempel. Rev., IV, p. 438, 1900. Hab. Estado do Rio Grande do Sul. Em Erythrina cristagalli L. 491. « All of the joints have hairs. The eyes are large, dark and conical in shape, and are situated near the base of the antennae. The legs are long, well furnished with hairs, with the tarsus curved and without digitules. Length of the first pair of legs: coxa 210 to 297; femur with trochanter 542-612; tibia 925-612 ; tarsus 192-297; claw 52 to 70. The digitules of the claw are short and filiform. Near the posterior margin of the body there are three pair of little spiracles, each one with a shorte tube termina- ting in a button, giving them the shape of mushrooms. On the ventral surface of the body, near the posterior exiremity, there are four large, circular or oval orifices, three of which are situated in a transverse row and near the extremity, and the remaining one is isolated, and placed a little in front of the others. These orifices vary in size, some of them having a diameter of 100 micromillimetrs. The entire surface of the body is furnished with haics, some of which are short, but there are others that are stout 53 COCCIDA and long. Among the hairs there are numerous, circular glands, composed of 8 to 10 pores, and with small orifices. The eggs are smooth, elliptical, brown in colcr, about 0,700 mm. long and with a transverse diameter of 0,262 mm. The newly hatched larva is yellowish brown in color with the ends of the antennae dark. The body is oval in outline, about 0,600 mm, long and 0,830 mm. wide. Antennae with six joints of which the last is the longest. The eyes are large and conical. The lateral margin of the body has a fringe of hairs, of which the six anal hairs are very long, and all of the others much shorter. Hab. Campinas, in the garden of the Instituto Agronomico, on Genista scoparia Lam., Lespedeza striata Hook. & A. and strawberry, Fragaria sp. SUB-FAMILIA DACTYLOPINAE cf. N. 38. Ripersia taquarae n. sp. A femea adulta tem o corpo convexo, em iorma de co- ração, mais largo na extremidade anterior do que na posterior; com o comprimento de 5 mm. e a largura maior de 4 mm. Toda a superficie é coberta com um pó fino e branco. Fervido em uma solução de KOH, a derme conserva-se ainda um pouco dura, e o liquido tinge-se de côr pardo-clara. As antennas medem 0,247 mm. de comprimento e compõem- se de 6 articulações, com os comprimentos seguintes: (1) 52; (2) 39; (3) 46; (4) 26; (5) 32; (6) 52. A formula approximada é 16) 3254. As pernas são curtas e muito espaçadas umas das outras. O comprimento das articulações do primeiro par é o seguinte: coxa 72; femur e trochanter 286; tibia 97; tarso com unha 97. Os digitulos näo foram observados. Nas pernas existem apenas poucos pellos curtos. O annel anal tem 6 pellos. À derme é cheia de pequenas glandulas circulares, e tambem tem numerosos espinhos dispostos em carreiras transversaes. As larvas recem-nascidas têm o corpo de forma elliptica, de côr pardo-clara, com os olhos pretos. O abdomen tem os segmentos distinctos, cada um com um pello curto na mar- gem. O corpo tem, na sua extremidade posterior, dcis pellos muito compridos, e outros pellos curtos na extremidade ante- rior entre as antennas. As antennas compõem-se de 6 articulações GOCCIDÆ 59 e tambem säo guarnecidas com muitos pellos. O rostro é grande e o laço rostral alcança a extremidade posterior do corpo. As pernas são curtas e guarnecidas de pellos. Hab. Gantareira. Estado de S. Paulo. No interior do taquara-ugu e acompanhado por formigas. Existe na collecção do Museu Paulista soh o n. 15.630. Enviado pelo Director do Museu Paulista, Dr. H. v. !hering. Ripersia taquarae n. sp. Tbe adult female has the body convex, heart shaped, wider at the anterior extremity than at the posterior, having a total length of 5 mm. and a width of 4 mm. The entire surface is covered with a fine, white powder. Boiled in a solution of KOH, the liquid is colored light brown, and the derm remaines somewhat hard. The antennae are compesed of 6 joints and are 0,247 mm. long. The various joints have the following lengths: (1) 52; (2) 39; (3) 46; (4) 26; (5) 32; (6) 52. The approximate for- mula is (16) 3254. There are three pairs of short legs set very wide apart. The joints of the first pair of legs have the following lengths: coxa 72; femur with trochanter 286; tibia 97; tarsus and claw 97. No digitules were observed, and the legs have but few short hairs. The analring is furnished with 6 large hairs. The derm contains innumerable small circular glands, and many spines arranged in transverse lines. The newly hatched larvae have elliptical, light brown bodies with black eyes. The abdomen is composed of distinct segments each one with a short marginal hair on each side. The body has two very long hairs at the posterior extremity and several shorter hairs at the anterior extremity between the antennae. The antennae are conposed of 6 joints all of which are furnished with many long hairs. The legs are short and furnished with hairs. Rostrum large and _ rostral loop reaches to the posterior extremity of the body. Hab. Cantareira. State of S. Paulo. On the interior of large cane accompanied by ants. N. 15.630 in the collection of the Museu Paulista. Sent by the Director of the Museu Paulista, Dr. H. v. Ihering. €0 COCEIDÆ SuB-FAMILIA COCCINAE cf. N. 115. Saissetia lucida n. sp. A femea adulta tem o corpo oval, um pouco achatado, com 9,95 mm. de comprimento, 6,9 mm. de largura e 3,5 mm. de altura. A côr do insecto no dorso é pardo-escura, com uma fita marginal preta. A derme do dorso é enrugada, relu- zente e dura. Removido da casca da arvore, o insecto deixa uma fina camada de cera. Fervido em uma solução de KOH, elle tinge o liquido de côr pardo-clara. A derme amolece e torna-se transparente, mas conserva-se grossa. O dorso está cheio de grandes glan- dulas redondas ou irregulares, as quaes se desprendam pela ebulição. As glandulas na fita marginal são mais persistentes que na outra parte da derme. As antenas compõe-se de & articulações, e tem cerca de 0,925 mm. de comprimento. O comprimento das articulações é o seguinte: (1) 71; (2) 65; (3) 91; (4) 78; (5) 91; (6) 42; (7) 36; (8) 52. A formula approximada é (39) 412867. Todas as arti- culações têm pellos. Existem tres pares de pernas bem desen- volvidas. As articulações do primeiro par de pernas tem o seguinte comprimento: coxa 117; femur e trochanter 305; tibia 195; tarso 130; unha 26. Os digitulos do tarso são del- gados e compridos, e os da unha largos, com a extremidade muito dilatada. Ao redor da margem lateral do corpo ha uma fileira de espinhos finos e compridos. Os espinhos da região dos espiraculos são em numero de 3, e são mais grossos que os outros. Hab. Alto da Serra. Estado de S. Paulo. Na casca de uma arvore sylvestre. Tem o n. 15534 na collecção do Museu Paulista. Enviado pelo Director do Museu Paulista Dr. H. v. Ihering. =aissetia lucida n. sp. The body of the adult female is oval in form, slightly flattened, and is 9,5 mm. long, 6,5 mm. wide and 3,5 mm. high. The color of the dorsum is dark brown, with a narrow, black marginal band. The derm is wrinkled, hard and shiney, when removed from the bark the insect leaves a thin waxy scale. COCCIDÆ 61 Boiled in a solution of KOH, the liquid is tinged light brown. The derm becomes soft and transparent, but remains thick. The dorsum is full of large round or irregular glands which are loosened and fall out by the boiling. The glands of the marginal band are more persistent than those on the other part of the derm. The antennae are composed of 8 joints, and are. 0,525 mm. long. The individual joints have the following lengths: (1) 71; (2) 65; (3) 91; (4) 78; (5) 91; (6) 42; (7) 36; (8) 52. The appro- ximate formula is (35) 412867. All of the joints bear hairs. The joints of the first pair of legs have the following lengths : coxa 117; femur with trochanter 805; tibia 195; tarsus 130; claw 26. The digitules of the tarsus are fine and long, those of the claw wide, with the distal ends widely expanded. The body is furnished with a marginal row of fine, long spines. The spines of the spiracular regions are three in num- ber and are stouter than the others. Hab. Alto da Serra. State of S. Paulo. On the bark of a forest tree. Present in the collection of the Museu Paulista as N. 15534. Sent by the Director of the Museu Paulista, Dr. H. v. Ihering. ef. N. 51. Pulwimaria ornata n. sp. A femea adulta tem o corpo hemispherico, com o lado ventral chato e oval, sendo elle um pouco mais largo na parte posterior do que na anterior. O dorso é duro e enrugado. A côr geral é creme no lado dorsal, e avermelhada no lado ventral. As rugas do dorso têm a côr pardo-escura, e ha tam- bem uma faixa mediana e longitudinal de côr amarello-clara. Esta faixa principia perto da margem anterior do corpo e extende-se atê chegar quasi a tocar as placas anaes. Estas placas são pequenas e triangulares e de côr parda. Todo o insecto é coberto com uma camada fina de cera branca, e quando se o tira do galho, tambem deixa uma fina escama de cera branca. Os individuos maiores tem 7 mm. de comprimento, 425 mm. de largura, e 3,25 mm. de altura. O ovi-sacco é estreito, tendo apenas 2,50 a 3 mm. de largura, chato, mas muito comprido, alcançando, geralmente, o comprimento de 6 cm., mas ha individuos com o ovi-sacco de 10 cm. de comprimento. A secreção do ovi-sacco é branca, 62 COCCIDÆ e muito adherente. Os ovos são pequenos, de forma oval, reluzentes e côr de carne. As antennas são curtas, com seis articulações apenas. As vezes, a sexta articulação, que termina em um grupo de pellos, está dividida formando uma articulação falsa. A primeira e a terceira articulação são as mais compridas, sendo a quarta a mais curta. A formula approximada é 315624 ou (31) 5 (62) 4. O seu comprimento total é de 0,486 mm. a O, 435 mm., tendo as articulações os comprimentos seguintes: (1), 91 a 97; (2), 6546) 106 CO 90052 15) Sa oro) Ga) aT: As pernas são curtas e grossas, sendo o tarso muito curvado. Tanto o tarso como a unha tem os digitulos delga- dos com as suas extremidades dilatadas. As articulações do primeiro par de pernas tem o comprimento seguinte: coxa 157, femur com trochanter 525, tibia 332 a 350, tarso 157, unha 52. O mento é relativamente pequeno. A margem lateral do corpo é guarnecida com uma car- reira dupla de pequenos espinhos. Ha tres espinhos grossos na região dos espiraculos, sendo um comprido e os dois ou- tros muito curtos. O annel anal tem 10 pellos compridos. Toda a superficie da derme é provida de numerosas glandulas pequenas, tanto circulares como compridas, e tambem tem alguns espinhos curtos. O macho é grande, de côr pardo escura com as antennas e as pernas amarelladas. As antennas tem 9,787 mm. de com- primento e compõe-se de nove articulações, das quaes as pri- meiras são as mais curtas. As azas são largas, transparentes. e ornamentadas com pellos diminutos. O corpo, inclusive o estylete, tem 1.138 mm. de comprimento. Hab. Campinas. Jardim ‘do Instituto Agronomico, nos galhos de uma planta trepadeira, Arrabidaea sp. da familia Bignonaceae. Pulvinaria ornata n. sp. The adult female has the body hemispherical in form, with the ventral surface flat and oval in outline, a little wider poste- riorly than anteriorly. The dorsum is hard and wrinkled. The ge- neral color is cream on the dorsal surface, and with a reddish tint on the ventral surface. The wrinkles on the dorsum are dark brown in color, and there is also a longitudinal median band, yellow in color, and extending to the anal plates, wich are small, triangular, and brown in color. The entire insect is covered with a fine layer of white wax, and when the insect is COCCIDÆ 63 removed from the twig, it leaves a fine scale of white wax. The largest individuals are 7 mm. long., 4,25 mm. wide, and 3,20 mm. high. The ovi-sac is narrow, from 2,50 mm. to 3 mm. wide, flat, and from 6 to 10 cm. long. The secretion of the ovi-sac is white and very sticky. The eggs are small, oval, shiney, and flesh colored. The antennae are short, six-jcinted. Sometimes the last joint, which ends in a brush of hairs, is divided, making a false joint. The length of the antennae is 0,486 mm. to 0.435 mm., and that of the joints is: (1), 91 to 97; (2), 65; RR) 39) 0.92.5), (O) TS to 9: (6) .G5) to 78s) The approximate formula is 315624 or (31) 5 (62) 4. The legs are short and thick, the joints of the first pair measuring: coxa 197, femur and trochanter 525, tibia 332 to 390, tarsus 197, claw 52. The digitules of tarsus and claw are fine with the distal end expanded. The mentum is relatively small. The lateral margin of the body is furnished with a double row of short spines. The region of the spiracles is chara- cterized by three thick spines, one of which is long and the two remaining ones are short. The anal ring has 10 long hairs. The entire surface of the derm is furnished with nu- merous glands, some circular and some long, but all small; and also contains some small, short spines. The male is large, dark brown in color, whith the antennse and legs yellow. The antennae are 0,787 mm. long, and are composed of nine joints, of which the first are the shortest. The wings are wide, transparent, and ornamented with minute hairs. The body, including the style, is 1.138 mm. long. Hab. Campinas, State of S. Paulo. In the garden ot the Instituto Agronomico, on the twigs of a climbing plant, Arrabidaea sp. of the family Bignonaceae. SUB-FAMILIA DIASPINAE cf. N. 155. Pseudoparlatoria argentata n. sp. Escudo da femea adulta circular até subcircular, um pouco achatado na margem anterior, com cerca de 1,226 mm. de diametro. O escudo é duro, chato, de côr preta, com um circulo excentrico e uma area marginal transparente. As pel- 64 COCCID Au liculas säo marginaes, sendo a primeira pequena e de cor amarello-clara, e a segunda muito grande e transparente na margem, ficando o restante da pellicula constituido em uma mancha triangular e preta. O escudo do macho tem a forma um pouco mais alongada do que o da femea, e é tambem menor, pois alcança apenas 0,612 a 0,700 mm. no seu dia- metro maior. Este escudo não é preto, pois destaca-se bem a pellicula amarella na parte mais elevada, que é marginada por uma area quasi transparente. A femea adulta é subcircular, tendo a maioria dos irdi- viduos apenas O, 520 mm. de diametro, mas os individuos alcançam o diametro de 0, 717 mm. Ella tem a côr amarello- clara ou branca. O pygidium tem tres pares de lobulos, todos muito curtos, e com a margem posterior arredondada. O par mediano tem os lobulos largos e simples, sendo o segundo e terceiro par de lobulos profundamente incisos. Entre os dois lobulos medianos ha um par de placas simples; entre estes e os segundos ha uma placa que tem a extremidade posterior incisa ; e entre os segundos e os terceiros lobulos ha uma placa simples. A margem do pygidium, na parte anterior dos lobulos, é espessa, dura e finamente dentada. Os tres seg- mentos do corpo anterior do pygidium têm a margem lateral modificada em lobulos grandes. Existem no pygidium nume- rosas glandulas circulares, e algumas transversaes e outras lineares; os antero-lateraes variam de 12 a 19, os postero- lateraes de 14 a 25, e o grupo mediano de 1 a 4. Este grupo mediano falta em alguns exemplares. 2 O macho & pequeno, de côr pardo-escura, com as anten- nas e as pernas mais claras. O corpo, inclusive o estylete, tem 0,612 mm. de comprimento e 0,210 mm. de largura. Os olhos são grandes e de côr preta. As antennas têm dez articulações, As azas medem 0,647 mm. de comprimento e são transparentes, As larvas recem-nascidas tem o corpo elliptico, chato, e de côr branco-am:rellada, com dois pellos curtos na extre- midade posterior. Os olhos não são visiveis. Comprimento do corpo 0,245 mm. largura 0,131 mm. Os ovos são brancos, ellipticos, lisos e reluzentes, e têm 0,210 mm. de comprimento e 0,105 mm. de largura. Cada femea põe de 30 a 35 ovos. Hab. Campinas, em folhas de murta cheirosa, Agima sp. da familia Meliaceae. COCCIDA 65 Os escudos das femeas e dos machos, agrupados no lado inferior das folhas, são cobertos com uma camada muito fina ' de secreção branca, que dá à folha a apparencia de ser prateada. Pseudoparlatoria argentata n. sp. The female scale is circular to subcircular in outline, slightly flattened at the anterior margin, and about 1.226 mm in diameter. The scale is hard, flat, black, with an excentric circle and a mar- ginal area transparent. The pellicles are marginal ; the first is small and light yellow in color, the second is large, with a transparent margin, and the remainder forming a black, tri- angular spot. The male scale is slightly smaller than that of the female, and also more elongate, being from 0,612 to 0,790 mm. long. This scale is not black, but consists of the yellow pellicle situated in the central elevated area and the marginal area which is nearly transparent. The adult female is subcircular in outline, having a diameter of about 0,525 mm. but there are some individuals that have a diameter of 0,717 mm. The body is light yellow in color or white, with the posterior margin rounded, having three pair of very short lobes on the pygidium, of which the Median pair is wide and simple, and the second and third pairs are deeply incised. Between the two median lobes there is one pair of simple plates; between this and the second pair there is a plate that is incised; and between the second and third pair there is a simple plate. The margin of the pygidium cephalad of the lobes, is thick hard and finely dentated. The three segments of the body cephalad of the pygidium, have the lateral margin modified into large lobes. The pygidium contains numerous circular glands, others transverse, and still others linear. There are usually five groups of circumgenital glands; of which the anterior-laterals vary from 12 to 19, the posterior-laterals from 14 to 29, and the median group from 1 to 4. In some specimens the median group is wanting. The male is small, dark brow in color, with the antennae and the legs lighter. The body is 9,210 mm. wide and 0,612 mm. long, including the style. The eyes are large and black. The antennae have ten joints. The wings are 0,647 mm. long and are transparent. The newly hatched larvae have the body elliptical, fat, and yellowish white in color, with two short terminal hairs. 66 COCCIDÆ The eyes are not apparent. The body is 0,245 mm. long and 0,131 mm. wide. The eggs are white, elliptical, smovth and shiney, and are 0,210 mm. long and 0,105 mm. wide. Each female lays from 30 to 35 eggs. Hab. Campinas, State of S. Paulo. On leaves of «fra- grant«, Aglaia sp. of the family Meliaceae. The scales of both males and females are grouped on the under side of the leaves and are covered with a very fine white secretion, giving them a silvery appearance. Ceroplastes excaecariae 1. sp. O escudo de cera da femea méde 5mm. de Compr ENT: 9,9 mm. de largura e 2 mm. de altura; é irre- e gular, branco com colorido amarello, e não é di- vidido em placas distinctas. A cêra é dura, mas sem ser quebradiça, profundamente recortada nos nucleos, especialmente no dorsal; este é grande e 2 de côr parda, escura. Ha 8 nucleos, sendo um ¢ excaccariaen, ap. dorsal, um anterior, 2 posteriores e 2 lateraes em cada lado. Duas linhas de giz partem dos nucleos lateraes e chegam até embaixo à face ventral. O corno caudal ter- mina em ponta glabra. Especimens mais novos têm cera mais escura; nos mais velhos a cera está quebrada e é muito con- vexa. Despida da cera, a femea tem configuração oval, é chata e de cor castanho-escura, medindo 3,5 mm. de com- primento, 3 mm. de largura e 1,35 mm. de altura. Ha um pequeno lobulo anterior, 3 lobulos lateraes de cada lado e um dorsal maior que os outros. O corno caudal, que é inserido verticalmente, é muito curto. Cosido em solução de KOH, a derme torna-se trans- parente e macia. Antennas e pês são curtos. As antennas, que se compõem de 7 articulos, medem (1) 46; (2) 39; (3) 97; (4) 33; (5) 33; (6) 20; (7) 20; a formula approximada é 312 (45) (67). Comprimento do primeiro par de pernas: coxa, 65-71; tro- chanter e femur, 117-123; tibia 65-84; tarso 39-45; unha 13. O corno caudal é bruno escuro. A areas estigmaes são caracterizadas por 40 a 50 glandulas claviformes, assim como por numerosas pequenas fieiras circulares, que se extendem até os espiraculos. COCCIDÆ 67 Parece ser muito alliada a O. zheringz Ckll. e C. scute- gera CKll. Hab. Ypiranga, Estado de S. Paulo. Sobre Excaecaria biglandulosa M. Arg. Ceroplastes excaecariae n. sp. Waxy scale of female 5 mm. long, 5,5 mm. wide, and 2 mm. high; irregular, white with yellowish tinge, not divided into distinct plates. Wax hard but not brittle, deeply indented at nuclei, especially the dorsal one; which is large and dark brown in color. Eight nuclei present, being one dorsal, one anterior, two posterior, and two lateral on each side. Two chalky lines from the lateral nuclei reach under the ventral surface. End of caudal horn bare. Younger specimens with wax darker; older specimens with wax broken and very convex. Denuded of wax, the female is oval in outline and flat, of a dark chestnut color, being 3,5 mm. long, 3 mm. wide, and 1,35 mm. high. There is one small anterior lobe, three lateral lobes on each side, and one dorsal larger than the others. The caudal horn is very short and inserted vertically. Boiled in a solution of KOH, the derm becomes trans- parent and soft. Antennae and legs short. Length of an- tennae, that are sevenjointed, 0,288 to 0,318 mm. Length of joints, (1) 46; (2) 39; (3) 97; (4) 33; (5) 33; (6) 20; (7%) 20. Approximate formula 312 (45) (67). Lenght of the first pair of leg, coxa, 65-71; trochanter and femur, 117-123; ti- bia 65-84; tarsus 39-45; claw 13. Caudal horn dark brown. Stigmatal areas characterized by 40 to 40 club-shaped glands, and many small circular spinnerets, which extend to the spi- racles. Apparently closely related to O. #heringi Ckil. and O. scu- tigera Ckll. Hab. Ypiranga, State of 8. Paulo. On Excaecaria biglandulosa M. Arg. Mesolecanium lucidum n. sp. A forma adulta tem forma globular e méde 6,25 mm. de comprimento, 7,25 mm. de largura e 5,50 de altura. A. derme é dura, lisa relusente e de cor bruno-castanha, com colorido amarello nos lados; na margem ventral é de côr 68 COCCIDA mais escura A margem. lateral é provida de lobulo posterior e nas areas estigmaes. Cosido em solução de KOH, o liquido toma cor bruno-clara, ao passo que a derme se torna quasi transparente e flexivel. As antennas médem 0, 511 a 0, 530 mm. de comprimento. e ee se de 8 articulos, que tem as seguintes dimen- sões: (1) 78; (2) 91; (3) 91; (4). 4535 (9) 58; (6) 455 (1) AS ; (8) Ag “A formula approximada é (23) 1 (58) A6T. Comprimento dos articulos do primeiro par de pernas: cocha 143; trochanter e femur 292; tibia 201; tarso 123; unha 19. Os digitulos das unhas bem como a derme contem numerosas pequenas glandulas redondas. As areas stigmaes são muito recortadas e caracterizadas por 3 espinhos grossos; um longo e os dous outros mais curtos; além disto numero- sas pequenas glandulas circulares. Hab. Porto Alegre, Estado do Bio Grande do Sul. Sobre uma Solanacea. Mesolecanium lucidum n. sp. Adult female, globular in shape, 6,25 mm. long, 7,25 mm. wide, and 5,50 mm. higb. Derm hard, smooth, shiney chestnut brown in color, with a yellow tint at sides. and the ventral margin darker. Lateral margin lobed posteriorly and at the stigmatal areas. Anal fissure 2 mm. long, with the sides con- tiguous. Boiled in a solution of KOH, it turns the liquid light brown ; the derm itself becomes nearly transparent and flexible. The antennae are 0,511 mm. to 0,530 mm. long and are composed of eight joints with the following dimensions; (1) 18: (2) 0] (9) Sls) (4) 4050) 985 (6) 49 (SER) 58. Approximate formula (23) 1 (58) 467. Length of the joints of the first pair of legs: coxa 143: trochanter and fe- mur 292; tibia 201; tarsus 123; claw 19. Digitules of claw as well as derm contains numerous small, round glands. Sti- gmatal areas are much indented and characterized by three thick spines, one long and the other two shorter, and by nu- merous small circular glands. Hab. Porto Alegre, State of Rio Grande ao Sul. On a Solanaceae. Megasaissetia brasiliensis n. sp. A femea adulta méde 10 mm. de comprimento, 8, 5 mm: de largura, e 7 mm. de altura; é de cor bruno- castanha, clara. ‘COCSIDA 69 O escudo é muito convexo, sub-globular, e com a face ven- tral ligeiramente deprimida. A derme é dura, lisa e relu- sente; torna-se mais macia depois de cosida em solução de KOH, comtudo é bastante chitionosa para manter a sua forma. A derme tem os polygonos peculiares ao genero Saissetia. A fissura anal méde 1,5 mm. e tem os bordos contiguos. As pernas e antennas são normaes, estas ultimas medindo O, 569 mm. de comprimento e são compostas de 8 articulos, com as seguintes medidas: (1) 71; (2) 71:43) 97; (4) 78; (5) 97; (6) 49; (7) 45; (8) 65; formula approximada (35) 4 (12) S (67). Comprimento dos articulos do primeiro par de pernas: coxa 130; femur e trochanter 318; tibia 227; tarso 130; unhas 26. Os digitulos do tarso são longos, com a extremidade distal alargada; os da unha são mais curtos e largos. O bordo marginal é provido de tuberculos espinosos, longos e grossos. As areas estigmaes são caracterizadas por tres espinhos em cada uma, sendo um longo e curvado e os ‘outros dous menores. Hab. Parque Cajurü, Alto da Serra, Estado de S. Paulo. Megasaissetia brasiliensis n. sp. Adult female, 10 mm. long, 8,5 mm. wide, and 7 mm. high, of a light chestnut brown color. The scale is very convex, sub-globular, with the ventral margin slightly de- pressed. The derm is hard, smooth and shiny, becoming softer after boiling in a solution of KOH, but being chitinized enough to retain its form. Derm with the polygons peculiar to the genus Saissetia. Anal fissure 1,5 mm. long, with the sides contiguous. Legs and antennae normal, the latter 0,569 mm. long, and composed of 8 joints, with the following measurements : (eet (2) 11; (5) 97; (4) 185 (09) 97 6) 495) (1) 49:48) 65. Appreximate formula, (35) 4 (12) 8 (67). Length of the joints of the first pair of legs, coxa 130; femur and tro- chanter 318; tibia 227; tarsus 130; claw 26. Digitules of tarsus long, with the distal end expanded; those of the claw shorter and broader. There is a marginal fringe of rather long, stout, tuberculate spines. The stigmatal areas are cha- racterized by three spines each, one large and curved, and the other two smaller. Hab. Parque Cajurú, Alto da Serra, State of S. Paulo. Campinas, 26 de Fevereiro de 1912. Cm OCT STE AAA ASE HQ PT INDICE ALPHABETICO absremose (Gymaaspis). aechmeae (Gymnaspis) » Aksrmes . + + o. albata (Tectopulvinaria) albolineatus Gone) Alichtensia + . amazonicus (Ceroplestes) « aonidum (Chrysomphalus) (Cspidzotas) acnidum (Chrysomphalus) . aonidum (Coccus) * « e Apiococeus + + + + + araucariao (Eriococeus) . arecae dictyospermi (Cleycemphalus) argenteta (Lepidosaphes) . argentata (Lichtsnsia) . . argentata (Pseudoparlatoria) 51, argentatus (Mytilaspis). . armatum (Exium) + . . armatus (Eriococcus) « «+ articulatus (Aspidiotus) . erticulatus (Selenaspidus) . asper (Stigmacoccus) + asperatus (Apiococcus). . aspidistrae (Chionaspis) . aspidistrae (Hemichionaspis) Aspidiotus o o od o o Asterodiaspis + + « e Asterolecanium + + . attonuata (Alichtensia). ° attenuata (Lictensia?). « Aulacaspis . . . . australis (Diaspis) + + « baccharidis (Lecantum). o baccharides (Mesolecanium) baccharidis (Solenccoccus) . bambusas (Asterolecanium) bambusae (Chaetococcus) bambusae (Shpaerococcus) « e e LZ es e e es e e e e L e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e eeeeeeee + “o . o-'o, ef eo ele 0) 0 o)' o: eve. etre 0 - o» o ore 0 Jor 05 65:67 o (e bambusicola (Lepidosaphes) . bambusicola a) sie beckii (Coccus) + « . beckii (Lepidneaphes)) - . bicolor (Ceroplastes) . . biclavis (Chionaspis) +: biclavis (Howardia). . boisduvalii (Aulacaspis) . boiscuvalii (Diaspis) . . bcisduvalii maculata (Aulacaspis boiscuvalii maculata (Diaspis). brasiliensis (Cryptokarmes). . brasiliensis (Eriococez:) . . brasiliensis (Icerya). +. « . brasiliensis (Megasaissetia) 68 6 brasiliensis (Palaeococcus) . brevicornis (Termitscoccus) bromeliae (Coccus) «+ + « bromeliae (Diaspis) . + o bromeliae (Pseudococeus) brunfelsise (Eucalymnatns) brunfelsiae (Lecanium) « buxi (Aspidiotus) . -« buxi (Pinnaspis). . + cacti (Diaspis) »« « caerulea Tachardia . camelliae (Aspidiotus) . campinensis (Ceroplastes) campomanesiae (Lecaniun) campomanesiae (Mesolecanium ?) Capulinia e e e e e Carpochloroides. . . cassia (Ceroplastes). . cassize (Coccus). cecropiae (Lachnodiella) Ceroplestes + + « Chsetococcuse . « Chionaspis + « + Chrysomphalus . . citri (Chionaspis) . citricola (Mytilaspis) citri (Dactylopius) .« citri (Dorthesia). . citri (Pseudococeus) Coczidae . e e e Coccinae « + « « Coceus . + communis (Ceroplastes) Conckbaspinae . . Conchaspis + . e e e e e © e e e e e e e e e » e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e O o: 0 je en 0, 0 (6) 9 o Jor ee “ere “ee o or 0 q co o 0 10 6 97 6e se Les” se DD 0 ere ne 6 ele es ete elles “o +. +. ee ee @ @ oeeeee eo + o: o o eco: e o e o e e o e o o e e e » o e e e e e e e o e e e e e ” e e e e e e e e e e e e e e e e e e ? e 7 confluens (Ceroplastes). . convexa (Protopulvinaria) . cordiae (Diaspis). + . crateraformans (Capulinia). crateraformis (Capulinia) . cristata (Pseudopariatoria) . Cryptoksrmes e o Crypticerya «+ .« ° culius (Ceroplastes) . . cuneatus (Ceroplastes) . cyanophylli (Aspidiotus) cydoniae (Aepidiotus) . cydoniae (Tachardia) . Dactylopinae o e e e Dactylopius e e e e depressa (Pulvinaria) . depressa (Saissetia) . . depressum (Lecanium) « destructor (Aspidiotus). Diaspidistis o le tele Diaspinae. º o e e Diaspis . « . dictyospermi Gree Cepia à dictyospermi arecae (Chrysomphalns). dictiospermi (Aspidiotus) + + . dictyospermi (Chrysomphalus). discoides (Lecanium) discoides (Saissetia) Dorthesias + + e dura (Saissetia) . . durum (Lecanium) + + o echinocacti cacti (Diaspis). erythrinae (Lecanium). . Eucalymnatas +. +. + + eugeniae (Hulecanium). . eugeniae (Lecanium) .«. « e e e e e o e e e e o o e e e 6 e e o e e e e e e e e e e e e o e e o e e o e e © o e e e eugeniae (Pulvinaria) . Eulecanium + + + + + + excaecariae (Ceroplastes), 33 e Edwallia . . e ° ° e Eriococeus + + + ° Erium. ° . e ° e fairmairii (Ceroplastes) « . ficus (Pulvinaria) . . . Fioriaia + + ue io ° fioriniae (Diaspis) o o fioriniae (Fiorinia) . . . floridensis (Ceroplastes) . fluminensis (Conchaspis) . farmicarius (Ceroplastes) . e Dre ee, 8: so De se te = 0e, q rs". ere eeeeee@ e e e e e e e q s L 1 e e e e e o e e e e e e e e e e e º e e e e e e e e e e e e e e e º º e e e e o e do 1% 1e O. “O 16-10 0) ee Le :e se 16; 50 10) (0% ee; O e.:e eee ee 6 + © -e © e “ e e e es e es e e e e e e e e e formosus (Cercplastes) . genistse (Icerya), 18 e. glanulosum (Lecanium) glenulosa (Saissetia) globosus (Apioceccus) » gracile (Lecanium) + + gracilis (Eucalymnatus) grandis (Ceroplastss) . grandis (Dactylopius) « grendis (°ulvinaria) . grandis (Pzeudococcus). gregorius (Apioceceus) . Gymnaspis + + «+ e Hemichionaspis » . . hemisphaericum (Lecanium hemisphaerica (Saissetia) hempeli (Pelzeccoccus) . hesperidum (Coccus) . hesperidum (Lecanuim) Howardia . e e e e Icerya. e e e o e iheringi (Ceroplastes) inflatum (Mesolecanium) infrequens (Lecanium) » infrequens (Saissetia) . irgas (Tachardis) . o insignis (Orthezia) . . insclens (Lecanium) . Ischnaspis .« co jaboticabse (Capulinia). jaboticabae (Lecanium) e jaboticabae (Mesolecanium) janeirensis (Ceroplastes) janeirensis (Odonaspis). janeirensis (Odonaspis) (Aspidiotus) Lachnedielia. +. « lanigerum (Lecanium) « lanigerus (Malococcus) . latsniae (Aspidictus) . Lecaniodiaspis . +. Lepidosaphes. + + + Lichtensia o e e e lineare (Asterolecanium) linearis (Pseudischnaspis) longirostris (Mytilaspis) longirostris (Ischnaspis) longispinus (Aspidiotus) lucida (Saissetia), 41 e. luzidum (Mesolecanium), 6 lucidus (Ceroplastes). e 7 @ e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e PES maculata (Diaspis boiduvalli) . magnolicida (Dactylopius). . magnolicida a) ° Maloccceus + o se marianum (Paralecanium) . ° markelli (Morganella) + + « maskelli (Aspidiotus Morganella). mayteni (Lecanium) + + e mayteni (ano cent Mesolecanium . + miliaris (Asterolocaninm) minor (Chionaspis) » miner (Hemichionaspis) monile (Lecanium) « monilis (Akermes) e Mencphiebinze . . Monophiebus St es mereirai ities) Morgarella . . multilebis (D: 2 pidistis) Neolecanium. + +. : nitens (Pseudokermes) + . nitens (Pseudokermes) (Lecanium noacki (Platinglisia) . . noacki (Pseudoparlatoria) . . novsesi (Ceroplastes) . + obscurum (Lecanium) + « .« obscurum (Mesolecanium). . Odonasris e ° e e e o olene (Kermes) » + + « . oleae (Lecanium) + + + o oleae (Saissetia). + + + « orientalis (Aspidiotus) «+ + . orlandi (Hemichionaspis) . . orpata (Pulvinaria), 28 e . . ornatum (Lecanium) + «o. orn:tum (Stictolecanium) . . Ortheziz . . ° ° o ° ° Ortheziinae ° e e e ° e ovatus (Tectococcus) . . + Palaeococccs ° ° ° ° ° ° Paralecanium . «o... Eminioria, sa a & we parlatarioides (Aspidiotus ?) . parlatorioides eee sori) parva (Tachardia) . , « . paulistus (Chrysomphalus). . + paulistus (Chrysomphalus) (Aspidiotus) pentegona (Aulacaspis). + + + + pentagona (Diaspis)» + + + + + em ee do 0.6: 07 0,0] 0 - ee eg e ere) ee op 0/0) "exe re “0:06 0-0 9 “0: 9 1e" eee; 0, “eee le o 0 6 0 27e 0 ore ee) ae e ee -e OM 07-16] ee 0/10) eee eee se" ea ere enerer 8) (91.0 e . o e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e s e © e e e e e º e o e e e s e e e e º e e e e e o e o e se e e q e e e e e e e q e 2 2 e e e e e e e e e e e e e e e e e e e + e e e e e e e e e e e Nr Pags. perconverum (Lecanium) e ry e e e e e e e 39 perconvexum (Neolecanium) « +. + + + + + + 39 perforatum (Lecanium). o e o e ® e e e ° 36 perforatus (Eucalymnatus). + + + + + + + + - 36 pergandii (Parlatoria) o e o o o e e e e o 54 -perionga (Lepidosaphes) + + + « + + + + « 53 perlonga (Mytilaspis) o e o e o e e e e o 53 perplexus (Eriococeus) eh et e; Lia alien o ita varies} hie: tie 21 personatus (Aspidiotus). + o + + + + + + + 50 personatus (Chrysemphalus) « . + + + + « e« 50 Phenacoceus ee ele SSSR s o 24 Pinnaspis. CD o e e e o e e o o e o 45 pisai (Aspidiotus) e e o e e e e e e e he 47 Platinglisia e e o e e o e e e e e e e 3D pomorum (Mytilaspis) + + o + + + + + + « 54 paraelonga (Orthezia) e e e o e e e e e o 19 proteus (Aspidiotus) e e o e o e e e e o 55 proteus (Parlatoria). + + + + + + + «© «© « 55 Protopulvinaria e e e e e e e o e e o e 28 Pseuiaonidia e e e e e e e e o e e e 48 Pssudichnaspis e ° o o e o e e o o e e 51 Pseudococcus. Ch bey ler ey Dag ler tete MONTE NET Eseudokermes 4. e) Jo, (NS Wels) MN NS NS US Pseudoparlatoria. +, e) 0: 0 0) 0) | «| Wet peli iio to aio pseudosemen (Lecanium) + + + + + + + + « 38 pseudosemen (Mesolecanium) + «+ + + « «© « « 38 psidii (Ceroplastes) « + + + + + + «© © « + 33 pulchella (Fulvinella) e e o ° e o . e ° 28 Pulvinsria e o e e e e e e e “ e ° e 27 Pulvinella e e e e o e ° e e o e o . 28 purpureus (Ceroplastes). + + + + + + + «© . 33 pustulens (Asterolecanium). e ° e e e e e e 20 rapax (Aspidiotus) e e e o o o o e e o e 48 ra US (Ceroplastes) e e e e o e e e e e o 34 reticulata (Saissetia) e o e e e e ® e e e 42 reticulatum (Lecanium). + + + + + + + + o. 42 rhizophorae (Lecanium) + + + + + + + o. o. 38 rhizoph rae (Mesolecanium) + + + + + + + * 38 Ripersia o e . + o e e o e e ° o e 25 rosae (Tachardia) e e e . o o e o e . 27 rotundus (Ceroplastes) » + + 0 + + + + « . 34 rubra (Tachardia) e e o e ° e & o e ee 27 rugosa (Edwallia) o e º e e o o e º e e 35 rugosa (Lecaniodiaspis) .« + + + co... 20 Saissetia « e o e e ® e o e e e e e o 40 sehrottkyi (Icerya) o e e oe e e e e e e ° 18 scutiformis (Aspidiotus) « + + + + + + « « 5 scutiformis (Chrysomphalus) + + + + + + + + 99 secretus (Dactylopius) e + o © + + + e + « 25 secretus (Pseudococcus). + + + « + + + + «© 25 — 77 Selenaspidus. + «© . setosus (Dactylopius) . setosus (Pseudccoccus) . silveirae (Lecanium) . silveirse (Neolecanium). simplex (Ceroplastes) . singularis (Apiococcus) . Solenococcuse + + so specicsus (Cercplastes) . spiniferus (Phenacoccus) stellifera (Coccus) » « stellifera (Vinsonia). Stictoieconium + o Stigmacoceus . .« Tachardia e o e Tachardinse. . .« tequarae (Ripersia), 25 e Tectococeus + + + e Tectrpulvinaria « + o Termiticoceus + + e trilobitiformis (Aspidiotus). trilobitiformis (Pseudacnidia) tuberculus (Solenococcus) ulmi (Coccus) «+ + o ulmi (Lepidosaphes). . urichi (Lecanium) « « urichi (Neolecanium) . variegatus (Ceroplastes) Vinsoniae. + + + o viridi (Lecanium) + « virides (Carpochioroides) viridis (Coccus) « + « zanthocæylum (Lecanium) zanthoxylum (Saissetia) ee 6: ee) Vo Lee lei sertie eee) 0e. 6) ee ee 1e; 1e ee eme or OO OL er roer Te O SOL 6 eee ee ol 0e: ete Le arrete eo Le Le 65 Oy eee errors rit el ere oa so e e e e e L} e e e e © e e e o e e e e e e e e e e e e e º e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e e » e 2 e e e e e e º e s e es e e e e e e e e e e e L] e e e e e e e e e e e e e 2 se e e e e e ~ CATALOGOS a + LR = A ss ae : EDITADOS PELO Museu Paulista ||| SÃO PAULO - BRAZIL EE | vor iv As Chrysididas do Brazil ADOLPHO DUCKE ie | ; | : y A es, Entomologo do Museu, Goeldi — Para Et 7 E) A a pt il E TETO est É TLE aos O SÃO PAULO s Typ. do «Diario Official» 1913 FAUNA BRAZIKEIRA As Cfirysididas do Brazil POR ADOÓOLPHO DUCKE Entomologo do Museu Goeldi — Pará VOL. IV DOS Catalogos da Fauna Brazileira EDITADOS PELO MUSEU PAULISTA SÃO PAULO — BRAZIL AO, Qo Say) SAO PAULO Typ. do «Diario Official » 1913 E' com prazer que editamos como 4.º volume da serie dos nossos Catalogos da Fauna Brazileira o presente trabalho do nosso competente collega do Museu Goeldi do Pará. Tendo-se especializado ha longo tempo no es- tudo da interessante familia das Chrysididas, estamos cer- tos de que a criteriosa revisão a que o sr. Adolpho Ducke sujeitou este grupo de hymenopteros, vem facilitar mui- to o respectivo estudo systematico. Pela conveniencia apenas da uniformidade em nossos «Catalogos», demos caracter de subspecies às formas que o st. A. Ducke considerava como variedades; não vae nisto modificação essencial nem de grau nem cathegoria. O que o auctor considera variedade, corresponde perfei- tamente ao que designamos como subspecie na nomen- clatura trinominal; o mesmo verifica-se no arranjo que o auctor deu às vespas sociaes, cujo catalogo publicaremos logo em seguida a este. Das 80 especies brazileiras enumeradas neste catalo- go, possuimos 46 nas collecções do Museu Paulista, ma- terial este que, tendo sido estudado primeiramente pelo sr. Visconde R. du Buysson do Museum d'Histoire Na- turelle de Paris, foi depois tambem revisto cuidadosa- mente pelo sr. A. Ducke. No Estado de S. Paulo fo- ram até agora observadas 21 especies desta familia. O Director do Museu Paulista Dr. Hermann von Ihering Cataiogo das Chrysididas do Brazil Enumeração dos generos, das especies e das subspecies POR ADOLPHO DUCKE As Chrysididas são uma das familias bem estudadas dos hymenopteros, graças as lindas cores metallicas que lhes at- trahem a attenção dos colleccionadores e dos entomologistas, sobretudo no velho continente, onde poucos outros insectos se lhes comparam em belleza. Na fauna da America central e meridional, porém, täo primorosa em quasi todas as ordens de insectos, pela magnificencia das côres e variedade das formas, esta familia occupa um logar pouco saliente, por ser composta quasi exclusivamente de especies pouco vistosas, cuja cor pre- dominante é um monotono verde, que só de quando em vez passa para um azul esverdeado ou para um violaceo escuro, com exclusäo absoluta das fulgentes cores igneas e douradas que observamos na maioria das especies do hemispherio oriental. Em 1889, Mocsáry enumerou em sua monographia 41 especies brazileiras ; hoje conhecemos quasi o dobro, 80 espe- cies, devendo-se attribuir este augmento principalmente às ex- plorações da fauna brazileira, feitas pelo Museu Paulista no Sul e pelo Museu Paraense no norte do paiz. A distribuiçäo actualmente averiguada das especies brazileiras 6 a seguinte: 6 CHRYSIDIDAS DO BRAZIL Antilhas ; continente americano, dos Estados Unidos da America do Norte até a zona temperada austral . . 2 Continente americano, dos Estados Unidos da America do - Norte até a zona temperada austral . . . . 6. Do Mexico ou da America central (exclusive Panama) até as partes medianas da Rep. Argentina. . 9) Do Mexico ou da America central (exclusive Panama) até a zona subtropical austral. | 4 Do Mexico ou da America central (exclusive Panama) até a Amazonia. . . HN RLS CEP CONS Das Rep“ de Panama, Colombia ou Venezuela até o tropico austral ou além. ; 4 Da Amazonia (inclusive Guyana) até as partes “medianas da Rep. Argentina . 4 Da Amazonia (inclusive Guyana) até a zona subtropical austral . 3 Da Amazonia (inclusive Guyana) ate a região tropical austral . Re A e o RC 3 Amazonia “e (Guyana ma ery Pe tee eed eee is Amazonia superior e interior"... 4... a £ MMAZOMIASUPCLIOL.< ds UNE Re 1 Amazonia inferior . 10: Região austral tropical e temperada. 3 » » tropical e subtropical. . . . 13. » » » e paizes andinos equatoriaes 1 9 especies são citadas do Brazil, sem outras indicações ; devemos suppol-as pertencentes à fauna do Brazil central ou meridional e certamente não 4 fauna amazonica, visto que mesmo em collecções antigas os insectos amazonicos costumam ter a indicação «Pará» ou «Amazonas». Das duas faunas principaes que existem no Brazil, a da Amazonia possue 27 especies de Chrysididas, a do Brazil cen- tral e meridional 17 especies (ou 22 incluindo as que são des- criptas do Brazil sem outra indicação); 27 especies são com- muns a ambas as faunas; 4 são conhecidas do Sul do Brazil e da America central ou do Norte da America meridional, sem terem sido encontradas na Amazonia. A relativa riqueza da fauna amazonica torna-se patente na Aniazonia inferior, onde principalmente no limite das varzeas do valle alluvial do grande rio e das terras firmes ao Norte e ao Sul, a abundancia de CHRYSIDIDAS DO BRAZIL 7 Eumenididas, Apidas solitarios e Sphegidas favorece o desen- volvimento de Chrysididas, que são quasi todos parasitas de hymenopteros das familias citadas. A Amazonia superior, uni- formemente coberta de florestas, é muito mais pobre em es- pecies e em individuos. A fauna da Guyana é uma continua- ção da Amazonia inferior, e esta prolonga-se para o Sul até as partes septentrionaes e centraes do Estado do Maranhão e, com relação a algumas especies, atê o Piauhy. No Sul do Maranhão e no Ceara apparecem, no meio d'uma fauna pobre, as primeiras especies da fauna meridional, a qual já se pode dizer bem conhecida nos Estados de Minas Geraes, São Paulo, Santa Catharina e Rio Grande do Sul, emquanto o Espirito Santo, a Bahia e os Estados situados ao Norte deste ultimo carecem ainda quasi totalmente de explorações. Sobre a fauna do Matto Grosso não sabemos quasi nada. Se compararmos a distribuição das Chrysididas brazileiras com a das Vespidas sociaes, notamos logo, que entre as pri- meiras existem muitas especies de distribuição vastissima. Não poucas habitam tão bem as terras equatoriaes como as regiões temperadas e mesmo bastante frias do Norte e do Sul do con- tinente. : As especies 5, 6, 18, 19, 20, 22, 36, 41, 44, 47, 50, 53, 54, 55, 73 não estão representadas nas collecções do Museu Pau- lista nem nas do Museu Paraense. Destas especies, onze fo- ram descriptas uma unica vez e näo mais citadas por outros autores, sendo tres de Dahlbom, cinco de Mocsäry, uma de Brèthes e duas de Buysson. E” possivel, que algumas d’estas especies sejam synonymas de outras. LITERATURA (Das obras enumeradas no «Catalogus hymenopterorum» de Dalla Torre são citadas somente aquellas que contêm dados importantes sobre a distribuição geographica das especies). 4. Biscuorr, H.: Die Chrysididen des Kgl. zoologischen Museums zu Berlin. Mitteilungen zool Mus. Berlin 1V. 1910, p. 420 — 495. 8 22 10. 11° 13. 14. CHRYSIDIDAS DO BRAZIL Bretues, J.: Contributions à l'étude des hymén. de l’ Amérique du Sud et specialement de la Rép. Argentine : Les Chrysidides. Ann. Mus. Nac. Buenos Aires (3) I, 1902 p 263-294. . BRÈTHES, J.: Hinenópteros sudamericanos. Ibidem (3) 1X, 1906, p. 1-13. . BRÈTHES, J.: Himendpteros de Mendoza y de San Luiz. Ibidem (3) X, 1909, p. 455-463. . Buysson, R. pu: Contribution aux Chrysidides du globe. Revue d’Entomologie X, 1891, p. 29 ss., XII, 1893, p.: 240.88.) SVU, (1898, op: 129 ss, XK ene 125 ss, XXIII, 1904, p. 253 ss. . Buysson, R. pu : Etude des Chrysidides du Muséum de Paris. Ann. Soc. Entom. France L XVI, 1897, p. 918-580. . Buysson, R. pu: Catalogue des insectes hymén. de la fam. des Chrysidides du Mus. de Paris, Bull. Mus. d’hist. Nat. 1899 n. 45 p. 150169: . Buysson, R. pu: Sur quelques Chrysidides du Musée de Vienne. Ann. naturh. Hofmuseum XVI, 1901, p. 97-104. . Buysson, R. pu: Voyage de M. A. CG. Jensen Haarup dans la région de Mendoza. Hyménoptères. Entomo- logiske Medelelser (2) III, 1906, p. 17-20. Buysson, R. pu: Hyménoptères Chrysidides de la région de Mendoza. Ibidem (2) III, 1908, p. 1952202. Buysson, R. pu: Sur quelques parasites des Euménides. Revue @Entom. 1908 p. 106-109. . Buysson, R. pu: Vespides et Chrysidides, em: Embrik Strand, Hymenopterenfauna von Paraguay. Zoolog. Jahresber. XXIX, 191, p. 231-241. Buysson, R. pu: Hyménoptéres nouveaux ou peu connus. Revue d'Entom. XXVIII, 1910, p. 172-176. DazLA Torre, G. Y. ve: Catalogus hymenopterorum, etc. VI, 1892. - 28. 24. CHRYSIDIDAS DO BRAZIL 9 . Ducks, A.: Beitrige z. Kenntnis d. geograph. Verbrei- tung d. Chrysididen un. Beschreibung von drei neuen Arten. Zeitschr. system. Hymen. Dipter. I, 1901, p. 303-361. . Ducxe, A.: Eine neue südamerikanische Cleptes Art. Ibidem II, 1902, p. 92-93. . DucxE, A.: Neue südamerikanische Chrysididen. Ibidem me 1902, p. OIUI; MI, 1908; po 129-136, 226-2322 . Ducxe, A.: Ein wenig bekanntes Chrysididengenus : Amisega Cam. Ibidem I, 1902, p. 141-144. . Ducxe, A.: Neue Goldwespen von Pará. Ibidem II, 1902 p. 204-207. . Ducke, A.: Revisione dei Crisididi dello stato brasiliano del Pará. Bull. Soc. Entom. Ital. XXXVI, 1904, p. 13-48. . Ducke, A.: Supplemento alla Revisione dei Crisididi. Ibidem XXXVI, 1904, p. 99-102. . Ducke, A.: Secondo supplemento alla Revisione dei Crisididi. Ibidem XXXVIII, 1906, p. 3-19. Duoxe. A.: Terzo supplemento alla Revisione dei Crisi- didi. Ibidem XLI, 1910, p. 89-115. Ducxe, A.: Contribution à la connaissance de la faune hyménoptérologique du Nord-Est du Brésil. Revue ion XXVI, 1907, po 78-96; XXVII » 1908; p. 57-87; XXVII, 1910, p. 78-122. . Ducke, A.: Contributions à la connaissance des hymé- noptères des deux Amériques. Ibidem XXVII, 1908, p. 28-99. . Kriecupaumer: Von I. K. H. Prinzessin Therese von Bayern in Südamer. gesammelte Insekten. Berl. Entom. Zeitschr. XLV, 1900, p. 97-107 . Mocsäry, A.: Monographia Chrysididarum orbis terrarum universi. 1889. . Mocsary, A. : Additamentum primum ad monographiain Chrysididarum. Természetrajzi Fiizeteck XII, 1890, p. 45-66. 10 CHRYSIDIDAS CO BRAZIL 29. Mocsary, A.: Additamentum secundum ad monogra- phiam Chrysididarum : Ibidem XV, 1892, p. 213-240. 30. Mocsiry, A.: Species aliquot Chrysididarum nove. Ibidem XXV, 1902, p. 339-349. ol. Mocsiry, A.: Observatio de Clepte aurora. Annal. Mus. Nat. Hungar. Il, 1904, p. 567-569. 32. MocsAry, A.: Species Chrysididarum nove. Ibidem IX, i911, p. 443-474. 33. SoHuLZ, W. A.: Spolia hymenopterologica, 1906. Familia CHRYSIDIDÆ SUB-FAMILIA CLEPTINÆ 1. Genero AMISESA Cameron, 1888. 1. Amisega mocsáryi (Ducke 1902) Distrib. (*) Guyana (21), Amazonia saperior e inferior (29, aaa 22). Mus. Paul.: E. do Pará, Belém, Itaituba. 1.º Amisega mocsáryi cyaniceps Ducke Amisega cyaniceps, Ducke 1910. Distrib. Amazonia superior (23). Mus. Paul. FE. do Amazonas, Teffé. 2. Amisega zeneiceps Ducke 1905. Distrib. Guyana (21), Amazonia sup. e inferior (20, 22). Mus Paul. E. do Pará, Obidos. 2. Genero ADELEIELE Mocsáry, 1990. Pseudepyris Ducke 1902. Parachrysis Kieffer 1909 (Annal. Soc. Ent. France LXXVII p. 287). 3. Adelphe paradoxa Ducke Pseudepyris paradoxa Ducke 1902. Adelphe parndoxa Ducke 1910. Distrib. Guyana (21), Amazonia sup. e inferior (20, 23). Mus. Paul. E. do Pará, Belém. (*) Os numeros entre pwenthesis indicam Es obras citadas ; (4) re fere-se £0 app:ndice no fim deste cateloge. 12 FAMILIA CHRY 3IDIDÆ 4, AMdelphe flavipes Ducke Pseudepyris flavipes Ducke 1908. Adelphe flavipes Ducke 1910. Parachrysis metallica Kieffer 1909 (Annal. Soc. Ent. France LXXVIII, p. 288). Distrib.: Amazonia superior e inferior (20, 22). 35. Genero SLEEPLESS Latreille 1802. Diplolepis Fabricius 1804. Cleptidea Mocsary 1904. 5. Cleptes fasciatus Dalman 1823. Cleptidea fasciata Mocsary 1904. Distrib.: «Brazil» (27). 6. Cleptes xanthomelas Mocsáry 1889. Cleptidea xanthomelæna Mocsáry 1904. Distrib. : Santa Catharina (27, 33). 7. Cleptes mutilloides Ducke 1902 Cleptidea mutilloides Mocsáry 1904. Distrib.: Amazonia inferior, Belém. Nis, Paul OM CO Joana ele 7.4 Cleptes mutilloides minor 1. subsp. (A). Westred. : ) K-do, Para Haro: 8. Cleptes aurora Ff. Smith 1874. Cleptidea. aurora Mocsary 1904. Distrib.: Amazonia superior (22, 27); Bolivia amazo- nica subandina (31). 8.* Cleptes aurora dubuyssoni 7. n. (A). Cieptes buyssoni Ducke 1904 nec Semenow 1891. Distrib. : Guyana (21). FAMILIA CHRYSIDIDÆ 13 8.? Cleptes aurora magnifica Ducke Cleptes magnificus Ducke 1904. Distrib.: Guyana (21, 23) Amazonia superior (22). 8.º Cleptes aurora robustior n. subsp. (4). Distrib.: Norte do baixo Amazonas, Faro. Wis. Paul. : E. do Pará, Faro. ‘SUB-FAMILIA CHRYSIDINE ou CHRYSIDINÆ GENUINÆ 4, Genero ELLAMPTIS Spinola 1806 Umalus Dahlbom 1854, nec Jurine. Sub=genero NOTOEUS Foerster 1855 9. Ellampus gayi Spinola 1855. Ellampus (Notozus) gayi Mocsáry 1889. Ellampus (Notozus) cequinoctialis Ducke 1901 (aberr.) Distrib. : Amazonia inferior (20); Ceará (23); Rep. Ar- gentina: Chaco (5), Mendoza (1, 9); Chile (7). Mus. Paul.: Rep. Argentina. 10. Ellampus pulchricollis Ducke 1910. Distrib.: Minas-Geraes, Barbacena (28). Sub-genero HOLOPHRES Mocsáry 1890 (?), Buysson 190f 11. Ellampus huberi Ducke 1901. Holophrys iridescens Buysson 1901 (ou Ellampus iri- descens Norton ?). Ellampus (Philoctetes) minutissimus Brèthes 1902. Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22, 23), Mi- nas-Geraes (23), Rio Grande do Sul (8), Rep. Argentina: Mendoza (9). Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos. 12, Ellampus albolimbatus Ducke 1908. Distrib. : Honduras britannico (25), Amazonia inferior (23). 14 FAMILIA CHRYS3iDIDÆ 5. Genero ZLOLOPTSA Dahlbom 1854. Sub-genero FEOLOPTGA s. str. 15. Holopyga paraensis Ducke Ellampus paraensis Ducke 1901. Holopyga paraensis Ducke 1910. — — Buysson 1910. Distrib. : E. do Para: Oyapoc (21), Belém (20), Bra- gança (A). Mus. Paul.: E. do Para, Oyapoc. 14, Holopyga kohli Buysson 190i. Holopyga kohlz Buysson 1910. Holopyga pallidolimbata Ducke 1908. Distrib.: Amazonia inferior (20), «Brazil» (8). 148 Holopyga kohli piliventris Ducke. Holopyga piliventris Ducke 1907. Holopyga kohh var. piliventris Buysson 1910. Distrib.: Maranhão e Ceara (23). Mus. Paul.: E. do Maranhão, Codé. 15. Hiolopyga lazulina Dahlbom 1854. pg lazulina Mocsäry 1889. — Buysson 1910. Distr E «Brazil» (27) ; Rep. Argentina: Buenos-Aires e Mendoza (27), Pampa central (BE Chile (Tec): 16. Hiolopyga dohrni Dahlbom 1854. Holopyga ventralis Mocsáry 1889 ex-parte (não Hedy- chrum ventrale Say). Distrib. : E. U. da America: Baltimore (6) ; Haiti (6) ; Amazonia inferior (20); Maranhão (23); Ceara (23); Rep. Argentina : Mendoza (1, 10). Mus: Paul. : > do Para laro. 17. Holopyga iheringi Buysson 1901. Distrib.: Colombia (5), E. de São Paulo, Rio Grande Sul (8), Rep. Argentina: Chaco (12). Mus. Paul.: E. de São Paulo. Jundiahy. FAMILIA CRHYSIDIDA 15 Sub-genero HEDECHRIDIVUM Abeille 1879 18. Holopyga andréi (Mocs.) Chyrisis andréi Mocsäry 1889. Hedychridiun andré: Buysson 1910. Zistrib. : Bahia (1), Paraguay (12). 19. Holopyga torosa Mocsiry 1889. Distrib.: «Brazil» (27). 6. Genero: HEDYCHRUM Latreille 1802 20. Hedychrum brasilianum Dahlbom 1852. Distrib.: «Brazil» (27) 21. Hedychrum neotropieum Mocsiry 1898. Distrib.: Mexico (7). Amazonia superior e inferior (20, 23), Maranhão (23), Ceará (23), E. do Rio de Janeiro (27), R. Argentina : Mendoza (1, 10). Mus. Paul. : E. do Pará, Alemquer. 7. Genero: CELRTSIS Linné 1761 (A.) Integerzimae (subgen. MOLOCHRY SIS Lichten- stein 1876) 22. Chrysis reticulata Mocsáry 1911. Distrib. : Santa Catharina (32) b: ZImacquales (subgen GOMOCHRY SIS Lichtenstein É 1876) 25, Chrysis iheringi Luysson 1904, Distrib. : São Paulo Mus. Paul. : São Paulo. 16 FAMILIA CHRYSIDIDÆ c: Tridentatas (subgen. TRICHRESIS Lichtenstein 1876) 24. Chrysis silvestri Ducke Chr ysogona silvestre Ducke 1904. Chrysis silvestre Ducke 1910. Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22, 23). 25 Chrysis armata (Mocs.) Chysogona armata Mocsäry 1889. Chrysis armata Ducke 1910. Chrysogona saussurei Mocsary 1889 (nec Chrysis saus- surei Chevr.) Chrysis ritsemae ‘Mocsary 1889. Chrysis schrottkyi Brèthes 1902. Distrib. : Mexico (27), Colombia (1), Guyana (1, 27), Amazonia superior e inferior (20, 23), Maranhäo (23), Bahia (2), Minas Geraes (23), E. do Rio de Janeiro (2, 27), São Paulo (2), Rio Grande do Sul (8), Rep. Argentina: Mendo- za (10). Mus. Paul.: E. do Para, Obidos; E. de Säo Paulo, Ypi- ranga. 26. Chrysis crotonis Ducke 1906. Distrib : Lado Norte do baixo Amazonas (22). “Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 27. Chrysis truncatella Dahlbom 1834. Chrysis truncatella Mocsary 1889. Distrib. : Amazonia inferior (20, 23; Santa Catharina 1, (27); Bolivia: Tarija (1). 28. Chrysis brasiliana Guêrin 1842. Chrysis brasiliana Mocsäry 1889. Chrysis producta Brullé 1846. Distrib. : Mexico (6), Amazonia inferior (23), Minas Ge- raes (6), Rio de Janeiro (27), Santa Catharina (27), Rep. Argentina: San Juan, Buenos Aires e Mendoza (2). Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. FAMILIA CHRYSIDIDÆ 17 29. Chrysis tridems (Lep. et Serv.) Pyria tridens Lepeletier et Serville 1825. Chrysis tridens Brullé 1846. — — | Mocsary 1839! Chrysis truncata Guérin 1842. Chrysis mexicana Guérin 1842. Chrysis tridentata Dahibom 1845. Chrysis oliviert Brullé 1846. Chrysis unicolor Brullé 1846. Chrysis parvula Dahlbom 1854 (ou F.?) Chrysis virens Cresson 1865. Chrysis brullec Abeille 1879. Distrib.: E. U. da America (1, 5, 6, 27), Mexico (1, 27), Guatemala (27), Nicaragua (27), Panama (27), Guyana (5,) Brazil? (27), R. Argentina: Santa Fé (6). 30. Chrysis mathani n. n. (4.) Chrysis mutica Ducke 1906, nec Foerster 1853. Distrib. : Amazonia superior e inferior (22). 31. Chrysis mucronata Brullé 1846. Chrysis mucronata Mocsary 1889. Chrysis lunigera Dahlbom 1854. Chrysis selenia Costa 1864. 31.4 Chrysis mucronata aliena Mocsiry. Chrysis aliena Mocsäry 1889. Distrib. da forma typica e subsp.: HK. U. da America (1), California meridional (27), Mexico (1, 7, 12), Gosta Rica (A.), Panama (5), Colombia (1, 5), Venezuela (7), Amazonia superior e inferior (20, 22, 23), Maranhão (23), Ceará (23), São Paulo, Paraná, Santa Catharina (27), Rio Grande do Sul (8), Paraguay (1, 12), Rep. Argentina: Oran, Mendoza (10). Mus. Paul. : Mexico; E. do Pará, Belem; KH. de São Paulo, Itatiba; E. do Paraná, Antonina; R. Argentina, Oran. 18 FAMILIA CHRYSIDIDA 32. Chrysis triangulifera Mocsáry 1890. Distrib. : Guayana (1), Amazonia inferior (20, 22, 28), Piauby (28). Mus. Paul. : E.do Pará. Obidos. 33. Chrysis amazonica Mocsáry 8894 Distrib. : Baixo Amazonas (27), Rio Negro (22). d: Quadridentatas (subgen. TETRACHERTSIS Lichien stein 1876) 94. Chrysis cameroni Buysson 1900. Chrysis duche: Mocsáry 1902. Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 23), Bahia (5). Mus. Paul.: E. do Para, Obidos. 35. Chrysis punctatissima Spinola 1840. Chrysis punctatissima Mocsáry 1889. Chrysis fasciata Fabricius 1804 (nao Olivier). = — Dahlbom 1845, 1854. Chrysis carina Brullê 1846. Chrysis guedest Ducke 1903. Chrysis lecointer Ducke 1906 (aberr.) Distrib. : Mexico (7, 27) Guatemala (27), Panama (27), Guyana (1, 7, 27), Amazonia inferior (20, 22), Pernambuco (27), Rio de Janeiro (1), São Paulo, Paraná (27), Santa Ca- tharina (1), Rio Grande do Sul (8), Paraguay (8), Puna bo- liviana (26), Sudeste da Bolivia (6), R. Argentina e Uruguay, até Mendoza (1, 9), Buenos Aires (1, 27) e Montevidéo (27). «Chile» (A). Mus. Paul. : Goyaz; E. de São Paulo; E. de Santa Ca- tharina, Colonia Hansa; Est. do Rio Grande do Sul; R Argen- tina, Mendoza. 36. Chrysis longirostris Gribodo 1879. Chrysis longirostris Mocsáry 1889. Distrib. : Minas Geraes (27), Goyaz (5), Equador : Guaya- quil (5). FAMILIA CHRYSIDIDA 19 57. Chrysis distinetissima Dahibom 1854. Chrysis distinctissima Moesary 188°. Chrysis fasciata Spinola 1840 (não Olivier). Chrysis intricans Bréthes 1902 (não Spinola). Distrib. : Nicaragua (A), Guyana (27), Equador (27), Amazonia inferior (20), Ceará (23), E. do Rio de Janeiro (2), São Paulo, Paraguay (3), Rep. Argentina até Buenos Aires (3) e Mendoza (3, 9, 27). | Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos; E. de São Paulo, Ypi- ranga. 98. Chrysis carinulata Mcesáry 1889. Distrib. : Amazonia superior e inferior (22, 23), Piauhy (27), Goyaz (5), Rio Grande do Sul (8). Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 99. Chrysis brachypyga Ducke 1910. Distrib.: Baixo Amazonas, Obidos (23). 40. Chrysis excavata Drullé 1846. Chrysis diana Mocsáry 1889. Distrib. : E. U. da America: Texas (1); Guyana (1); Ama- zonia inferior (20); Piauhy (27); Minas Geraes (23); São Pau- lo, Rio Grande do Sul (8); Paraguay (1, 12); R. Argentina: Mendoza (1). | Mus. Paul.: E. de Säo Paulo, Ypiranga, Campinas. 41. Chrysis fraterna Mocsüry 1889. Distrib. : Santa Catharina (27). 42, Chrysis peracuta Aaron 1885, Chrysis peracuta Mocsary 1&8¥ (exclusive o synonymo) Distrib. : E. U. da America: Tenesse e Texas (27); Me- xico (41); Amazonas inferior (23); São Paulo. Mus.: Paul. : São Paulo. 20 FAMILIA CHRYSIDIDÆ 45. Chrysis myops Buysson 1904. Distrib. : Minas Geraes (23); R. Argentina: Tucuman (5). 44. Chrysis goyasensis Puysson 1904. Distrib. : Goyaz (9). 45. Chrysis lagopus Buysson 1897. Distrib. : R. Argentina, Mendoza (9,10). 45.4 Chrysis lagopus ancilla Buysson 1891. Chrysis ancilla Buy-son 1897. Chrysis lagopus var. ancilla Buysson 1908. Distrib. : Minas Geraes (23), S. Paulo (1), R. Argenti- na até Mendoza (2, 9, 10) o Chubut (2). Mus. Paul: R. Argentina, Mendoza. 46. Chrysis morosa Buysson 1901. Distrib. : Amazonia superior: Teffé (25); R. Argentina: Mendoza (10). 47, Chrysis dolosa Buysson 1898. Distrib. : Mexico (5), Venezuela (7); R. Argentina : Cha- co (D).—Existirä certamente no Brazil. 48. Chrysis brasiliensis Drullé 1846. Chrysis chlorata Mocsiry 1889. Distrib. : Minas Geraes (6,23), S. Paulo, Rio Grande do Sul (8), R. Argentina: Mendoza (9). “Mus. Paul: E. de S. Paulo, Ypiranga. 49. Chrysis cavifrons Brullé 1846. Chrysis cavifrons Buysson 1897. Distrib. : Minas Geraes (23), S. Paulo, R. Argentina : Corrientes (6), Mendoza (10). Mus. Paul. : E. de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy. FAMILIA CHRYSIDIO® 21 50. Chrysis inclyta 1ocsáry, 1589. Distrib. : Minas Geraes, Lagôa Santa (27). 54. Chrysis sampaioi Ducke 1910. Distrib. : Baixo Amazonas, Obidos (23). 52. Chrysis nisseri Dalhbom 1845. Chrysis propinqua Mocsäry 1889. Distrib. : Antilhas: S. Vicente (1); E. U. da America: Pennsylvania (1), Arizona (7), Texas (12); Mexico (7, 27); Colombia (7, 27); Venezuela (5); Guyana (1, 12); Amazonia superior e inferior (20, 22, 23; Bolivia (1); Minas Geraes (23); São Paulo; Santa Catharina (27); Paraguay (1, 12); P. Argentina até Mendoza (1, 12) e Buenos Aires (2). Mus. Paul.: E. de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy; R Argentina, Mendoza. 53. Chrysis panamensis Cameron 1888. Distrib. : Panama (27), Rio de Janeiro (9). 54. Chrysis imbecilla Mocsáry 1889. Dastrib. : Santa Catharina (27). 55. Chrysis mattogrossensis Dréthes 1902. Distrib. : Matto Grosso (2). 56. Chrysis alfkeni Ducke Chrysogona alfhenr Ducke 1902. Chrysis alfkent Ducke 1910. Distrib. : Honduras britannico (23); Amazonia superior (23) e inferior (20). Mus. Paul. : E. do Pará, Itaituba. 57. Chrysis leucophrys Mocsiry 1889. Distrib. : Amazonia superior (23, 27). 22 FAMILIA CHRYSIDIDA 58. Chrysis spingera Spinola 1840 Chrysis spingera Mocsäry 1889. Chrysis leucostigma Mocsäry 1889 (aberr). Chrysis nitens Ducke 1906 (aberr.) Distrib. : Mexico (7), Guyana (27), Amazoma superior e in- ferior (22,23,27), S. Paulo, Rio Grande do Sul (8), Paraguay (12). 59. Chrysis imperforata Gribodo 1879. Chrysis spingera var. 2mperforata Mocsáry 1889. Distrib.: Guyana (21, 27), Amazonia superior e inferior (20, 22, 23), Bahia (1). Mus. Paul. : E. do Pará, Posto brazileiro no Oyapoc, 60, Chrysis brevispina Ducke 1910. Distrib. : Baixo Amazonas, Obidos. Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos. 61. €Chrysis marginalis Brullé 1846. Chrysis marginalis Moesáry 1889. Chrysis ellampoides Ducke 1992. Distrib. : Guyana (27), Amazonia inferior (20, 27). Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos, 62. Chrysis leucocheiloides Ducke 1903. Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22, 23.) Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 63. Chrysis leucocheila Mocsáry 1889. Distrib. : Mexico (27), Colombia (1, 7), Guyana (21), Ama- zonia superior e inferior (20, 23), Ceará (23), Minas Geraes (23), E. de Rio de Janeiro (27). Rio Grande do Sul (8), Paraguay, (1); Bolivia (1). Mus. Paul.: E. do Para, Obidos. 64 Chrysis vpiranguensis Buysson 1904. Distrib. : São Paulo, Ypiranga. Mus, Paul. : E. de São Paulo, Ypiranga. FAMILIA CHRYSIDIDÆ 23 65. Chrysis postica Brullé 1846. Chriysis albomarginata Mocsary 1889. Distrib. : Colombia (5), Venezuela (5), Amazonia inferior (20, 22,) Minas Geraes (6, 23). Rio de Janeiro (27), São Paulo, Rio Grande do Sul (8), Paraguay (1). Mus. Paul. E. de S. Paulo, Franca. 66. Chrysis ;paraensis Duche 1905. Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 22). Mus. Paul. : E. do Pará, Belém. 67. Chrysis argentina Bréthes 1906. Chrysis argentina Ducke 1910. Distrib. : Maranhão Ceará, Minas Geraes (23), Rep. Argen- tina: Misiones (7). 68. Chrysis glabriceps Ducke 1903. Distrib. : Amazonia inferior (20, 22, 23), Ceará (23), Minas Geraes (23), Rep. Argentina: Mendoza (10). Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 69. Chrysis inseriata Mocsiry 1902. Distrib.: Belem do Para (30). 70. Chrysis confusa Ducke 1910. Distrib. : Amazonia superior e inferior (23). e Semdontatac subgen. RBZ ACURT SIS Lichtenstein 1876. 71. Chrysis fabricii Mocsáry 1882, 1889. Chrysis sexdentata Fabricius 1798, näo Christ. -— — Dahlbom 1854. Chrysis dromeda Buysson 1897 (aberr.) Distrib. : E. U. da America: Georgia e Tenessee (27), Me- xico (1); Guyana (27); Amazonia inferior (20); Piauhy (27), Minas Geraes (5), E. do Rio de Janeiro (27), S. Paulo, Rio Grande 24 FAMILIA CHRYSIDID Æ do Sul (1, 27,8), Paraguay (1, 3, 8), Bolivia (1), R. Argentina: Chaco (5), Mendoza (2). Mus. Paul.: E. de São Paulo, Ypiranga. 72. Chrysis smidti Dahlbom 1854. Chrysis smidti Mocsary 1989. Chrysis anceps Gribodo 1879. Distrib. : Nicaragua (1), Guyana (1, 7, 21), Amazonia in- ferior (20, 23), Rio de Janeiro (6), S. Paulo, Paraguay (1.) Mus. Paul. : E. de S. Paulo. 73. Chrysis aequinoctialis Dalilbom 1954. Distrib. : «Brazil» (27). 714. Chrysis frieseana Ducke 1902. Distrib. : Amazonia superior e inferior (20, 23). Mus. Paul. : E. do Pará, Obidos. 75. Chrysis affinissima Ducke 1905. Distrib. Belem do Pará (20). 76.- Chrysis genbergi Dahibom 1854. Chrysis genbergi Mocsary 1889. Distrib. : Guyana (12), Amazonia superior e inferior (20, 23), Maranhäo (23), Goyaz, Minas Geraes (23), E. do Rio de Janeiro (27), S. Paulo, Parana (6), Rio Grande do Sul (8), Para- guay (12), Bolivia Oriental (1). Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos; E. de Minas Geraes, Goyaz, E. de S. Faulo, Ypiranga, Itatiba, Franca. 77. Chrysis lateralis Brullé 1846. Chrysis lateralis Mocséry 1889. Distrib.: E. U. da America: Texas (1); Colombia (27) ; Guyana (1); Amazonia inferior (20, 23); Maranhäo (23); Piauhy (27); Ceara (23); Minas Geraes (23); S. Paulo, Paraná (27); R. Argentina: Mendoza (9); Buenos Aires (2.) Mus. Paul.: E. de S. Paulo, Ypiranga, Jundiahy. FAMILIA CHRYSIDIDÆ es 714 Chrysis lateralis obidensis Ducke. Dhrysis cbidensis Ducke 1903. Distrib. : Baixo Amazonas (23). Mus Paul.: E. do Pará, Obidos. 17 Chrysis lateralis goeldii Ducke. Chrysis goeldii Ducke 1906. Distrib. Baixo Amazonas (23). Mus. Paul.: E. do Pará, Obidos. 78 Chrysis bisulcata Ducke 1902. Distrib. : Belem do Pará (20). 19. Chrysis longiventris Ducke 1906. Distrib.: Baixo Amazonas, Obidos. Mus. Paul. E. do Pará, Obidos. 80. Chrysis klugi Dahlbom 1854. Chrysis klugi Mousary 1889. Distrib.: Venezuela (27), Guyana (7), Amazonia inferior (20), Piauhy (27), S. Paulo, Santa Catharina (27), Rep. Argen- tina: Misiones Chaco Mendoza (2). Mus. Paul.: E. de S. Paulo, Victoria. MYDICE ALPHABET!CO DOS GENEROS E DAS ESPECIES Adelphe 177 confusa 70 aeneiceps 2 crotonis 26 aequinoctiales 8, 73 cyaniceps 1.º affinissima 79, diana 40 albolimbatus 12 Diplolepis HI albomarginata 65 distinctissima 37 alfkeni 56 dohrni 16 aliena 31º dolosa 47 amazonica 33 dromeda 71 Amisega 7 duckei 34 anceps 72 dubuyssoni &.º ancilla 454 ellampoides 61 andréi 7S Ellampus 7V argentina 67 excavata 40 armata 25 fabricil 77 aurora 8 fasciata (us) 5, 35, 37 bisulcata 78 flavipes 4 brachipyga 39 fraterna 41 brasiliensis 48 frieseana 74 brasiliana 28 gayl 9 brasilianum 20 glabriceps 6S brevispina 60 goeldii 77 brulléi 29 goyasensis 44 buyssoni 8 guedesi 35 cameroni 34 Hedychridium V carina 35 Hedychrum VJ carinulata 3S Holophrys IV cavifrons 49 Holopyga V chlorata 48 huberi 11 Chrysis VII iheringi 17, 23 Chrysogona VII imbecilla 54 Cleptes 7/1 imperforata 59 Cleptidea II] inclyta 30 28 INDICE ALPH4BETICO DOS GENEROS E DAS ESPECIES inseriata 69 intricans 37 widescens 11 klugi SO kohl 14 lagopus 45 lateralis: 77 lazulina 75 lecointei 35 leucocheila 6.3 leucocheiloides 62 leucophrys 57 leucostigma 58 longirostris 36 longiventris 79 Innigera 31 magnificus (a) & ? marginalis 61 mathani 30 mattogrossensi 25 metallica 4 mexicana 29 minor 7.º minutissimus 11 mocsáryi 7. morosa 46 mucronata 37 mutica 30 mutilloides 7 myops 43 neotropicum 27 nisseri 22 nitens 58 Notozus IV obidensis 77.2 olivieri 2S Omalus 1V pallidolimbata 14 panamensis 53 Parachrysis II paradoxa 3 paraensis 13, 66 parvula 29 peracuta 42 Philoctetes IV piliventris 24.3 postica 65 producta 28 propinqua 52 Pseudepyris Il pulehricollis LO punctatissima 32 ae WIE reticulata 22 ritsemae 25 robustior S © sampaioi 21 saussurel 25 schrottkyi 25 selenia 31 sexdentata 71 silvestrii 24 smidti 72 spinigera 28 torosa 19 triangulifera 52 tridens 29 tridentata 29 truncata 29 truncatella 27 unicolor 29 ventralis 16 virens 29 xantomelas {aena) 6 irangensis 64 YP 8 APPENDICE Notas sobre algumas especies brazileiras de Chrysididas SUBFAMILIA CLEPTINAE: Bischoff (o. c. 1) elimina das chry- sididas a subfamilia das Cleptinas para collocal-a na familia das Bethylidas, porem eu prefiro (mórmente tratando-se de um catalogo) não abandonar o systema até agora seguido por todos os especialistas, emquanto não tiver chegado a uma conclusão segura nesta questão. E certo, que os machos do genero Adelphe indicam uma transição tão evidente entre as Cleptinas e as Bethylidas, como não conhecemos nenhuma entre as Cleptinas e as Chrysididas genuinas. O que é certo é sómente que devemos separar as Cleptinas (ás quaes indu- bitavelmente pertencem as Amiseginas e Adelphinas de Mocsá- ry) de todas as outras Chrysididas, dividindo a familia em duas subfamilias de egual valor. As subfamilias Ellampinae, Hedychrinae, etc. dos autores nao tém, ao meu vér, razao de existir, por terem os generos que as compunham, estreito parentesco com o genero Chrysis. 7. Cleptes mutilloides MINOR n. subsp.: A forma genuina differt: corpore minore (4'/, — 5 millimetro longo): orbitarum internarum maculis ® nullis, = obsoletis; pronoto 2 o! mar- ginibus exceptis nigroaeno. Faro (E. Para). A forma typica da especie é sómente conhecida de Belem do Pará. 8. Cleptes aurora Sm. — Variavel no tamanho do corpo e na intensidade da cor metallica. Conheço desta especie 4 formas distintas: A: Cleptes aurora dubuyssoni n. n. (Cleptes buyssoni Ducke, nec Semenow): Corpus gracile, 6 — 6 '/, millm. longum, sat obscure viridiaeneum, segmento mediano et abdomine (picturis albis exceptis) nigro 30 APPENDICE aeneis, mesonoto obscure purpureoviolaceo, scutello postscutelloque rufis, hoc ultimo gibbo, superne le- niter emarginato, pedibus nigris cyanescentibus solum coxis trochanteribusque infra sordide albidis. — Oyapoc. DE Cleptes aurora, forma typica: Praecedenti parum robustior, 61}, — 8 millim. longus, laete viridi- aeneus vel viridicyaneis, segmento mediano et abdomine cyaneis, scutello rufo, mesonoto et post- scutello laete purpureoviolaceis, hoc ultimo vix magis gibbotuberculato quam in subspecie praecedente. Pedes cyanei, etiam metatarsis intermediis et posticis albis. — Amazonia superior até a Bolivia subandina. (one Cleptes aurora ROBUSTIOR n. subsp.: Maior (7 — 9 millim. longus) et multum robustior: color ut in forma praecedente, sed saturatior, thorace laete vi- ridicyaneo, segmento dorsali 1.º fere toto albo; segmenti mediani dentibus longioribus. Scutellum multum magis convexum quam in varietatibus praece- dentibus ; postscutellum multum longius, mucroni- forme, profundius excisum. — Faro (parte noroeste do E. do Para). | DE Cleptes aurora magnifica Ducke : Ut subsp. robustior, sed corpore saturate cyaneo, scutello violaceo, me- sonoto postscutelloque concolore. — Guyana, Ama- zonia superior. 13. Holopyga paraensis Ducke: Tambem encontrada em Bragança, na parte sudoeste do litoral do E. do Pará. VII. genero, Chrysis L. — Ainda não se conseguiu uma classificação natural das numerosas especies deste genero, sendo artificial a que até agora foi seguida pelos autores e que eu tambem sigo por falta de outra melhor. Nas especies neotro- picaes, as Tridentadas constituem um grupo de parentesco natural, porem entre as Quadridentadas e Sexdentadas encon- tram-se especies de muita affinidade. 30. CHRYSIS MATHANI n. n. — Estando o nome mutica já occupado por uma especie descripta por Foerster, dou á minha especie o nome do meu antigo companheiro de excursões em Obidos, o snr. M. Hue de Mathan, muito conhecido pelas APPENDICE 31 colleccôes de insectos por elle reunidas na Amazonia e nos paizes andinos. 31. Chrysis mucronata Brullé. — Vi na collecção do prof. Baker um exemplar de Costa Rica. 30. Chrysis punctatissima Spinola. — Nao. c. 23 citei este especie como occorendo no Chile, porem agora nao en- contro o autor, em que me baseei, pelo que me restam duvi- das sobre a indicação. O Sceliphron figulus Dahlb., da qual esta Chrysis é parasita, existe no Chile. 36. Chrysis distinctissima Dahlb. — Nicaragua: Mana- gua (collecçäo Baker). Já estava terminada a composição deste catalogo, quando recebi um recente trabalho do snr. A. Mocsáry : Species Chrysi- didarum novae, III; Ann. Mus. Nat. Hungarici X, 1912, p. 549 — 592, com a descripção das seguintes especies brazileiras : Quadridentatae : Chrysis adolphi Mocs. obra cit. p. 574, Est. do Pará: Obidos; Chrysis florisomnis Mocs. ibidem, p. 576, Est. do Pará: Obidos . Chrysis subtruncata Mocs. ibidem, p. 577, Est. Minas Geraes ; Chrysis deuteroleuca Mocs. ibidem, p. 578 Est. Rio Grande do Sul: Santa Cruz. ERRATA P. 7 linha 1: solitarias (em vez de os) P. 13 linha 9: Omalus (em vez Umalus) P > 2: todas (em vez de os) P. 16 especie n. 24: Chr. s Ivestrii (em vez de P. 7 > 6: da da Amazonia (em vez de silvestri da Amazonia) P. 18 especie n. 33: 1889 (em vez de 5891) ?. 8 n. 12: Jahrbuecher (em vez de Jahres- P. 22 especie n.58: spinigera (em vez de ber.) spingera) P. 11. especie n. 1: supprima-se o parenthe- P. 27 linha 5: aequinoctialis, 9 (e. v. de 8) sis em que esta o nome do auctor. P. 28 2" col., linha 16 : Pyria (em vez de Pyrix) P. 12 linha 7: Chrysididae genuinae (em P. 28 2º col., penultima lin. xanthomelas. vez de Chrysidinae genuinae). if É : OT 9 à pra Aik, ef ou nasiscntalkoiae rafts ol ofisallons: no Vira | “vo Around iajio ES raca — asfonie 2 "HS ORG -BTOUS HI A -ivib: maiaet! stig laup ab case” a = EPA tet ES e ee. | E Ter Ar GVA) "BB | D LE \réte. ty risbotubercuinto “acai. 5 Pa sua! Pelos: bn tithe, se) pie à inte né obitiirp RICE HE) ÿta04 109 “YD 2919902 oral re A AEE ae Ay EINE ie 4 | DS DA PRA 5 k a : : epstiolingtel é AUDE NET ne ity Loni RO BAPE | A (TURN WEEE SPRATT TAR dorsal Bred ob: aide Tentes Gpvetdh LOC pata minis CONTE EAN ie TA th at oly OR q E Ra a Rue ce: TG: omobidi à À fore marion Dative: | obusso ois ss ptt 0º priate UY ss sf Ret lig oi € AT eu RO Haj ; VITA, ARARAS iu vie: Pambeni: et “Hyon hme se HN SATA ARE: A do LEP dg CITE sr nto: mislagak) (72 etn Ro) (a0 4b ay. ag x ob soyo ak inda à quo: cada o A1 PTE i 4 “sarado poe ib CT LE was É } pS ie a sa ed a ida an ny TS! HORS etes get E o Speen (8 à RACE. ‘stint epopeia ibabl TE SR, é AD o esl a bt ÉS Ret ag LES at ae cb à Ree) PGS tera SUR rit tee me By OAT eam gente if | EM 4 Já a e Re i i E sui WE Si i % LA TEM À ni IT Cr gi 1 elo deeth aid pig ra Lae Date. GO. Fen entigo Gr pat} 0. du ee ie Wat raat