<^^ % pp. *;. /^ w > ''y IMAGE EVALUATION TEST TARGET (AAT-3) 1.0 l.l liO "^* M 2.2 1.8 Photographic Sciences Corporation /. 11.25 1.4 1.6 ^ ^Z' _ — ^ ^ n WB^T MAIN STMIT WiBSTiR, N.Y. MSaO (7i6) 173.4503 '^ ^o CIHM/ICMH Microfiche Series. CIHM/ICMH Coiiection de microfiches. Canadian Institute for Historical Microreproductions / Institut canadion de microreproductions historiques I Technical and Bibiiographic Notas/iMotes tachniquas 9t bibliographiquas Tha tnstituta has attamptad to obtain tha bast original copy availabla for filming. Faaturas of this copy which may ba bibliographically uniqua, which may altar any of tha imagas in tha reproduction, or which may significantiy changa the usual method of filming, ara chacked below. n D n n n n 0 Coloured covers/ Couverture de couieur I I Covers damaged/ Couverture endommag^e Covers restored and/or laminated/ Couverture restaurie et/ou peliiculie I I Cover title missing/ Le titre de couverture manque nColoured maps/ Cartes giographiques en couleur Coloured ink (i.e. other than blue or black)/ Encre de couieur (i.e. autre que bleue ou noira) I I Coloured plates and/or iilustrations/ Planchaa et/ou illustrations an couleur Bound with other materiai/ Relii avec d'autres documants Tight binding may cause shadows or distortion along interior margin/ Lareliura serr^e peut causer de Tombre ou de la distorsion 1« long da ia marge intAriaura Blank leaves added during restoration may appear within the text. Whenever possible. these hava been omitted from filming/ II se peut que certaines pages blanches ajouties lors d'une restauration apparsissant dans le texte. mais, lorsque cela Atait possiblc, ces pages n ont pas M filmAes. Additionai comments:/ Commentairas supplimantaires; Various paging*. L'lnstitut a microfilmA le meiileur exemplaire qu'il lui a iti possible de se prccurer. Las details de cet exemplaire qui sont peut-dtre uniques du point de vue biblicgraphique, qui peuvent modifier une imaga reproduite, ou qui peuvent exiger une modification dans la m^thode normale de filmage sont indiquis ci-dessous. □ Coioured pages/ Pages de couleur r~~| Pagos damaged/ D D D Pages endommagias Pages restored and/or laminated/ Pages restaurdes et/ou pellicul^es Pages discoloured, stained or foxed/ ^ Pages d^colories, tachett en un seul clichA. il eet filmi A pertir de Tengle sup4rieur gauche. de geuche k droite. et de heut en bee. en prenent ie nombre d'imegee niceeseire. Les diegremmes suivents illustrsnt ts mithodv. 1 2 3 1 2 3 4 8 e M i J .i ll 1 f ■ I VlJ'^ ERNESTI mSlTBR DE PLANTIS LABRADORICIS LIBRI TRES. L I P S I A E, siMTiBus LeopoLDf Vossii MDCCCXXX. hA^ 0 PRAEFATIO. Herzberg, fratrum Moravicorum missio- narius in terra Labrador, aliquot abninc annos haud exiguam plantarum exsircatarum copiam ad me misit, partim prope Okak, partim prope Nain lectas. Quibus rite dispectis, cognovi qui- dem, longe plurimas earum in botanicorum co- dices jam esse relatas; sed quum aliae quum in hac terra, tum in omni plaga arctica antea nondum repertae essent, aliae uberiore descri- ptione, aliae aliis emendationibus indigere vi- derentur: ncn inutile fore arbiti;atus sum, si cunctarum succinctam enumerationem ederem, adjectis insuper iis, quae in eadem terra ab aliis jam pridem detoctae, variis scriptis pas- n sim coininemorarentuT, ita ut completioris florae Labradoricae initia fierent. Postquam enim sive geographicas plantarum, sive botanicas terrarum conditiones attentius considerare coepere, nullus terrarum angulus adeo miser atque abjectus est, cujus flora non aliquid tribueret, ad exornandam vastam illam, quam inchoavere, naturae vege- tabilis imaginem. Inprimis itaque inquirendum erat, ubinam quaeque stirps Labradorica et extra hujus flo- rae fines cresccret, ubi crescere desineret. Nec me poenituit operae, quum mox adeo di- versas osse diversarum stirpium areas depre- henderem, ut neque observatas esse memine- ram, neque ex notis caloris aerei varietatibus satis explicari posse arbitrabar. Quae ut melius in conspectum venirent, et ne quid opusculo meo deesse ^ideretur, quod ut ad rem perti- nens exspectaretur, botanicae parti geographi- cam^ ambabus gcographico-botanicam addidi, omnemque scribendi materiem, initio tenuem, 1 / est. i Luc illuc volvendo et accumulatam et dilatatam tribus librls haud incommode, utreor, distribui. De primo, sive commendando sive excusando parum curo. Non deerunt, qui me non plures spe- cies vel proposuisse vel ab aliis propositas adnii- sisse vituperent. Ego autem in his nil arbitrarii esse judico, sed primum botaaici officium esse^ ve- ras species confirmare, factitias expungere, du- biasque a certis distinguere; quod, quanta in me erat, solertia et circumspectione prae- stiti. Quid enim praedicent nonnulli de mutua formarum sibi similium substitutione et quasi repraesentatione, per quam severior discri- minum spccificorum examinatio in iis, quae ad geographiam plantarum pertinent, supervaca- nea reddatur: id me non intenigere fateor, nec nisi negligentiae refugium esse suspicor. Nam quum in omni re botanica inviolata spe- cierum integritas atque constantia unicum firmum est, quod circum vel singularum plantarum mu- tationes, quas metamorphosin, vel plurium ejus- VI dem stippis aberrationes, quas varietates, vel ipsarum stirpium similitudines, quas affinitates dicunt, perpetuo fluctu feruntur, quo relicto spectatop ipse veptigine coppipi solet: tum ma- xime in geogpaphia plantapum, ubi divepsas plantapum fopmas non solum distinguepe, sed etiam distinctas ad numepum intep se compapape opoptet, certo stabilique illo fundamento desti- tutus quid ppoficepe possis non video, jamque ne ut infantes pecces, qui unum digitum, unum bpachium et unum hominem, homines tpcs esse dicunt, pepiculum est. In geognosia, quam lapidum geogpaphiam dixcpim, quanta diligentia calcem a calce, silioem a silice, simillima quaeque a simillimis, nisi ejusdem aevi ejusdem opiginis sunt, discpiminant! Et botanicos non pudet, plantas, qaae inde ab opigine, id est quae spe- cifice difTenmt, cum leviopibus et tanquam fop- tuitis eapum vapietatibus commiscepc? Difficul- tatis et ambiguitatis excusatione utuntur, an jupe, nescio : plantae enim diffepentias specificas is plerumque gravissimas prae se ferunt, lapJdes tam leves atque absconditas habent, quas vix specificas dicere ausim; origines autem sive lapidum sive plantarum nonnisi conjectura asse- quuntur. Sed non hujus loci est, copiosius ea de re disserere; finem faciamus Linnaeum sententiae nostrae auctorem laudantes, qui in Classibus, ubi proprii systematis meminit; Fa- rivtatum^ inquit, myriades ad mas veras spe- cies referre incepi^ quum nuUius momenti sint^ et scandalum botanices. Alterum librum, qui de terris aroticis est, ue quid dissimulem, quum non scribere in». luissem, tum non scripsisse mallem. Non so- lum enim molesta erat nimia a suetis studiis distractio; sed vereor etiam, ne in alieno aiv gumento tractando parum profecissem. Omitti tamen absque totius opusculi labe non poterat; et qualiscunque sit, iis, qui peritiores, ut spero, omnium plantarum arcticarum geographiam scripturi sint, emolumento fore credidi. VIII Ultimo denique aut plurima aut nulla prae- fanda sunt, quum in tam vasto vagoque argu- mento v«^rsetur, ut aliquid addere vel demere, vel alia aliter interpretari, liberum apud quem- que arbitrium esse debeat. Equidem, quae rata visa sunt, sine studio et arrogantia pro- posui. Regiomonti, mense Decembi anni MDCCCXXIX. E, Meyer, I N D E X. Praefatio. . . , p Liber primiis botanicu» seu florula Labradovica* ^' l'I L.brorum hoc libro saepiu* laudandorum iadex . _ xm r/ T^" *'* *'°"'^ Labradoricam «pectante» . — _ 2. Ad aottxm Groenlandicam ... 3. Ad florai. Islandicam .,,'.,''' _ ^^ 4. Ad floram insularum Faeroensium ' . '' _ ^v» 5. Ad floram Lap{2 7. luRula UrM (Cherrie Island) ..!!', — 8. Spitzbergia , 123 9. Lapponia «uecicf 124 10. Finnlandia et Lapponia RosNica .... j'^7 11. Rossiae provinciae inter mare Album et Ura- lem moutem I^q 12. Sibiria occidentalis , , 13» 13. Sibiria media \ \ l^j 14. Sibiria orientali» atque Kanit«chatka ... 149 15. Aleutorum iu.tulae j<«> 16. Occidenaales Americae borealis orae ... 153 17. America borealis interior I5g Conclusio Ijjg Liber tertius g^eographico-botanicus 4^5 Caput I. I>e numero et varietate plantarum La- bradoricarnm, seu de distributione earum geographica Igy Capal II„ De areis plantaruni Labradoricarum, seu de exteusioue earum geographica . . 194 Pag. 46 — 47 — 57 — 58 — 66 ~ 67 — 70 — 71 — 73 — 74 — 82 — 83 — 88 — 90 — 95 — 99 — 108 — 114 — 115 — 117 ~ 118 — 122 lilBER PRIHiUS BOTANICUS SBU FLORFLA LABRADORICA. 123 124 J27 130 133 141 149 152 153 156 159 165 — 167 - 194 !li JMe centies eosdem libros in contextu repetere cogar, omnium quibus usus sum ad exponendas stir- pium extensiones geographicas , indicem praemitto, titulos intcgros referentem ; deinde vero nonnisi au- ctorum nomina laudabo. Nonnulli libri occurrent, quibus initio, dum Gottingae degeuE aggrediebar ad scribendum Lunc librum, ibique ditissimae bibliothecae publicae uten- due facultate sublevabar, usus sum, sed paulo post, Regiomontum vocatus, carui. Hinc necesse est, ut moneum, plantarum Okacensium recensum Gottingae absolutum esse; Nainenses autem serius ad me per- venisse. LIBRORUM HOC LIBRO SAEPIUS LAUDANDORUM I N D B X 1. Libri ad floram Labradoricain spoctanfes. Sriiji4XCK, Auf'Jihhn,g ehnger PJlanzen aus La- Miyr. mh Anmevkungen,^^ In Denhchrijien --^r ^^Gm^!, vomnhmen Iresciischaft zu, Hegi tens- XIF l^; bvrg 1818. pag. 1. sqq. — Enumcrantnr ad ordinem Linnaeanum plantae Labradoricae, Groen- landicis nonnullis intermixtis, inde a prima us~ que ad decimam tertiam classem. Continuatio desideratur. Plantas ipsas ad b. Schreber quoudam miserat quidam KoHLitiEiSTER, quem niis- sionarium Danicum fuisse autumat cl. Scuranck. PuRSH , Flora Americae septentrionalis , etc. H. Vol. Lond. 1814. 8. — Descriptae sunt boc opere plurimae plantae Labradoricae ex herbariis Dick- soT^iADio et Banrsiano, collectae pleraeque a quodam Kolhiaster. Valde suspicor eundem esse, quem cl. Schranck Germanice scripsit KoHLM^isTER. Ipsum euim b. Auctorem, natu Germiinicum nomine Pl'rsch , quum proprium nomen mutilare non puduisset, quid alieno par- cuisset nomine ? Praeterea nonnullas stirpes ex terra Labrador descripserunt Aiton pater in Horti Kewensis editione prima, Smith in Exotic Botany, Uouttuyn in Linn, P/lanzen-System, Si.iis in Botanical Magaziiie, Radius in Pyrolae generis Monograpbia, De Can- DOLLE in Regni vegetabilis systemate naturali. Q,u\- bus omnibus computatis liumerus plantarum Labrado- ricarum bucusque observatarum cst 198. — Qua- rum cuilibct nomina corum, qui tanquam Labi-adori- cam indicarunt, literis initialibus cxprcssa apposui. Dcinde ctiam nautae, qui Labradoram appule- runt , pracscrtim CUHTIS [Pariiculars of ihe cotmtry of Labradore. fflth a Plane - (Jhart of the coast. — In Phi- Josophical Transactions Vol. 64. pag. 372 sqq?) et Chavpel {Reise nach Neufoundlnnd und der siid- lichen Kilste von Lahrador. Aus dein Englischen. ^us dein elhnographischefi Archiv besonders ab- gedruckt, Jena 1819. 8.j srantur ad le, Groen- priina us- 'ontinuatio SCHREBER quem niis- ^CURANCK. B. II. Vol. hoc opere riis DiCK- eraeque a r eundem e scripsit 'em , natu proprium lieno par- Labrador is editione 'TUYN In Magazine, De Can- pali. ftui- Labrado- — Qua- [^abradori- apposui. n appule- liabrndore, In Phi- 'l sqq.) et l der siid' Znglischen. ynders ah- et venator ille accerrimus , qui per sedecim annos feris Labradoricis bellum fecit, Cartwright (« Joumal of transactions and events during a residence of nearly 16 years on tke Coast of Lahrador. 3 J^ol. Newark 1792. 4.) plantarum quarundam fecerunt mentionem, sed tam vaga et ambigua ratione , ut nil certi de iis statuere liceat. Quam ob rem eas prorsus omisi. 2. Ad floram Groenlandicain. Cranz^ Historie von Gronland, 2te Auflt^e 1770. Buch L Ahschnitt V. Von den Erd- und See- gewikhsen. pag. 79 sqq. EJusd. Fortsetzung der Historie von Gronland. 1770. Ahschnitt IV. §. 10. pag. 280 sqq. — Inest recensio plantarum a Cranzio in Groerlandia col- lectarum, auctore Schreber, additis nonnullis stirpibus a Brasen ibidem nuperius detectis. ROTTBOELL, Afhandling om en Deel enten gandshs nye, eller vel forhen bekiendie, men dog for os rare Planter, som in hland og Groenfand erefun- den. — Lt Skrifter som udi det Kiobenhavnske Selskab af Laerdoms og Videnskabers Elskere. Tom. X. 1770. pag. 393 sqq. Flora Dahiica. — Plures coutinet plantas Groen- landicas cx Iicrbariis v. v. cl. cl. Brase\, Gie- SECKE, VVoiuisitioL» , Fabricius aliorumquc. GiESECKE, flora Groenlandica. — Sub voce Green- 1??.*^/" Brkwster's Edinburgh Encyclopaedia. Euinb. 1816. 4. ilooKER, Appendion No. U. ad Scoresry^s Jour- ^j.®/« ^oyage toihe norihem Whalefishery etc. Ldinb. 1823. 8. — Germanice recusum in Rob. Brown^s vennischie hoianische Schrifien. Ueber- V i t ■ XVI ii iili setzi etc, von Nees von Esenbeck, Tom. I. 1825. pag. 551 sqq. HoOKER Wl*^ \i) UWiUU-.V.. .^11 f. 8^ M Floraui Sibiricaim» •'»«»*>» , fi[|f( lipectant praeter jam laudata Fallasii^ JCBPBCHiMfi, Gkorgii opera, praecipue:,^. -^ .j | Gmblik, Flora Sibirica. Petrop. Tom. I. 1T47* ''• 1749. III. 1768. IV. 1769. 4. P^LLJS^ Reise durckverschiedene Provinzen desMus- sischen Reichs. Petersb. 4. Tom. U. 1772. Illf 1776. — Seduio quascunque iu boc oper^ of- fendi plantarum Sibiricarum stationes, in meum ' uanin vocavi ; praecipue vero enumerittioneii inde a pag. 314. Tomi 111. incipientes; tum enume- rationem plantarum quas ad Obum fluvium infe- riorem coliegit Sujef. ibid. pag. 33. sq., quas- que idem ad Lenam fluvium inferibrem, ibid. pag. 322. _ . 2.\A Gborcii, Fiora Baicaieneis. — in Hju^dmn Hemsr- fBoetn MMfmer- hit^ einei^ Reiie kn Jlus^ken Rek:k PeferiA. ±776. Tom, II, Db Ciiil^M^ii^so et Di: Schlechtevdal , de plantis in expeditioBe «peculatoria Romanzoffiana observa* tis. -r— In Ldnnaea, herdusgegeben von, X>. K L, W0NScHi.»c9VENDAt,-^ Knumerantur inter « alias pkBtas eae qua$ in Kamtecbatka, Tschult- .\ Ucbdnim terra, insuUs iittoribnsque tumAsiaticis tum Americanis circa Beeringii jfretum vei ipse M collegy; vel a RED^w;iKio «oUectas accepit ^L , mi|»^ue amicissimus ^B^.,CH4iaiss<>. W tantum do|eo, en^iperat^pBem » pri^o usque ad recen- tissi^ittiii Linnapae fas^ciculuni, extensam , nopdum .. finiti^n esw^^v Quapropter «^«^iii^ recurrendum , i erat yel ^d ^erbarii mei jplanta^ Jn ^adem expe- ditione cgllectas vel «^ tibni^ jequentei^. . De (^hamiss^^ Bemerkung^ und ^nsichien auf emerEnt^clcungsreise eiQ, ^„ /« JF^tzjBBVE'^ i < ^ f ^^**^^*^^'*^ *" ^^ -^««iec und nfick der Be- ' • f^gsitrasse Siur BrfmMigetner nwdbstUchen 'iBurckfoMi BnndllL B(guepag.U5'-- 178. Floerke, einige Lichenen wm Kamlschatl^H und den ienackbm^ Inseh. ^ Ik der Gesellschaft na- *^Kforschender FreuMi zu Bc';'lin Magazin. Ber^ Itn. Filnfter Jahrgang iBU. 4.-- vi i^i-- WAMENBEHti, Katnischadaliaehs LmAJ^und L^ oermoosfl, Ibidem. fl. Ad Floram Americae Rossicae. Huc spectaat, qnae praecipue ex Stellero pas- 8im tradidere Gmelin, Palms, Gjjorgi, i» Lp. laHd.; aatB omnia vero Chamissoius relata. . 10; Ad Ploram Americae Britaniijcafi;' ;'"^* MiCMAEBaoN^s Botaniad Appmdix ad Ji^Ajr!^ '^-*M^j^s MmrtiHve of a Joumeytaihs skmss ofthe 'mHSimmS i i " r Ger.iiamce Tecusum in R. B|M|wii?srrfi?if»M*e itoyr. BkoWk^s €aiiilogwi ofpbum^gtOlBtfed in v. a« '^nrf <^ il«rfi^«*. jippehcUk N<.i i Sof^ ' Schrifienk^ ^ '3Wi. i. jRo^:nROW"N'^^'Tei^eicn Notafe Imc «tliiui pertineifrt f^:^^^^^:^ Poitt^ii, ^lor^ ^Aipfrfiae «P|)te»triipDa)Mf^,^^.,«ipra Mc»Ht?^iM?IMJvCa^og|i8 ^lantarum hmmm^ff^'^''- ^ ,. ^Honalis, vLanciiter 18)1^. «. — " .Cft^^#J»«> Cryptogamas nb jaftt^c^dentibm n^lpci|is. v.iS Ai-io^ V Hortas. Kew^i«*i » i^Al. liond» 178^ 4*^ Editio altera ab AiTON filio twripfti, ©i^iis.ammno novum j jninus huc spec|at. ..jf . ^ « Haif J^ liint; prliyerillssfi^Je^itab^ sy. stcinatiWrir^ ^^*liM^*" *«>no»*"«'^^ nttl^ «ibtitia« Af«a» de**'plantari'm Labradoncarum circa poWitt-iirctibiAih ^^iltten^oftfe liatt^}' ^s de«i- que ex Terra Kova retulit ,et mox Euyici jurp ta- cere yotAUit 'plaiita^Uin th«saurok <^.^ M LArtrLAiK iis 4*nii1fes des Sciences Naturelled Tom. W. f ag»i7^ ai > UlHir v»*^e di«B ineditott ei|ie ^ whetfmirte». oaieo. xW* ^Am- i ■ iMlMfed in r N>ni^ Ud determt nandos plantarum Lafti-addHclirnia fines iti f|V^ii Ame- rioi n|«ridiiinalei,'i quuw^pnaititerMffCBAUXM, i^^imsHii, SfDBBLKNiiikuMr ^MMtt ji|i) (g«pira Uiudatas^ HciiiBOLiiTN* que Nova Gerera et Species plantatnniiilMenioBei «e» quinoctialis, omnia mibi defuissent opera a Notta- Lio, Stephano Elliot, Torrev, aliisque nuper edita ad illustrandam Americae septentrionalis floram. Et si omnium utendorum mihi data esset potestas, dubito tamen, ne suffecissent ad eos constituendos fines , quos infra supraque unaquaeque stirps in moc- tibus coerceri solet. Quam ob rem, quum plurimae plantarum La- bradoricarum occurrerent etiam in I^pponia, abbiuc earundem extensionem versus meridiem persecutus sum per Sueciam, Britanniam, Germaniam, Helve- tiam, Galliam, Italiam, usque in Africam septen- trionalem, additis, ubicunque fieri licuit, locorum natahum in montibus alpibusque mensuris. Ad quas disquisitiones quibus usus essem libris , singulatim enarrare superfluum esset. Plurima debeo WAPLBNBEReii ccleberrimis operlbus, praesertim de Climate et Vegetatione in Helvetia, tum Florae Suecicae. De Candollii Flore francahe, Efusdemgue M^- motre sur la G4ographie des plantes de France^ considerSe dans ses rapports avec la hauteur abso^ ^- — - In Mdmoires de Physique et de Chimie de la SociStS d^Arcueil Tom. IIL pag. 262 sqq.^ Quod M^moire semper intelligi volo, ubi iaudavi DC, alio ejus opere non indicato. Smith, Flora Britannica, Snglish Botany, et Com- i.-,a«jKia »ioittc iinioimictte. iidit. 4. I^OBdia. i I \l I t "?4»"H-CT""' ' w '<^ ja.il .n \t 1835. — AUeram ipiiai Florae BritaBnicae edi ''^^^DeiiAMglli^ «dlMttia .vWt. ^*^ -^ ' ' ^^ II90KBII, Flora^QQtioa. -r- GottingaO; ^ajyiiis suni; .< poslieii t-.:,- ' ■■ > i • : f . '„KI 'Mni(fcii>.>:.l auv,.!ti'>.>' i.'i i^tifctir^^uiy ieajigi|8 8uii|; I. ACOTTfaSDOHrES. !• L i c h e n e s. 1. Lecidea atroMa Ach, — EI»I. Liclien atroalbtu Lixn. Okak, In America boreali inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Richardson; in Europa boreali per omnem Lapponiam Wahlekberg. Meridiem versus jam in septentrioE^ali Germa> Bia loca demissiora evitans , e. g. agrum Berolinen- sem, ascendit in montes, Herciniam, Meissnerum Hassiae aliosque. lu summis alpibus Pedemontii Bellardi. An etiam in coUiuus Veronensibus et prope ipsamVeronam? Vix credo clo. Pollinio. De atirpe Japonica denique apud Thunbergium nil opi- Hari audeo. 2. Lecidea atrovirem /?. cUpicola Wah* LENB. — . EM. Okak^ In Lapponiae alpibus ubique Wahlenb. Eadem species variis formis praeterea observata cst i»st«^r Saskatchawan fluvium et mare arcticum KiCaARus., iii Isiandia Hooker, Spitzbergen Rob. 1 I" i I Brown, et in Rossiae tam Europaeae quam Asia- ticae montosis Georg. Meridiem versus in Germania septentrionali ad- huc pianitiem incolit, Berolinensem Schlechtendal, Cellensem Hannoveranorum e. s. p. ; in Italia mon- tes 5 e. ^. Veronenses muri Mediterraneo adjacentes POLLINI. 3. Parmelia fahhmemis Ach, — EM. lAchen fahltinensis Linn» O kak, In America boreali inter Point- Lake et mare arcticum RiciiARDS., in Islandia Hook. , Lapponi^ Wahlenb. Jam vero Herciniae non nisi summa cucumina ornat, in Austria et Helvetia alpes Wulfen, Hal- LER , tum montem Cenisium Bellardi. 4. Cetraria nivalis AcH^ — EM. Jjichen nivalis Linn, O kak, In Melvillii insula et ad sinum Baffini Rob. Brov^n, inter Point- Lake et mare arcticum Ri- CHARD8., in Groenlandia Gieseke, Islundia Hook., Lapponia Wahlenb. , Spitzbergen R. Brown, in Si- biria ad Obi ostia Sujef apud Pallasium, et alibi in Rossia arcdca et frigida Geor«. Deest per omnem Germuniam planam ct monto- ■jim nai> n.ia. an •.•■.».^1.. ..I_*l ^ a. t»^rrs j «-^•-.- Misa sii SUU.USSm iiipiiJUo rCCUrrii. * ?! A quam Asid" entrionali ad- [LECHTENDAL, ti Italia mon- 30 adjacentes - EM. ake et mare , Lapponi^i na cacumina LFEN , HaL- Baffini Rob. rcticum Ri- ndia Hook., owN, in Si- M, et alibi n ct monto- 5. Cetraria islandica Ach, EM. Physcia islandica AcH. prodr, Lichen islandicus Linn, Okak. In Melvillii insula et ad Baffini sinum R. Brown, inter Point- Lake et mare arcticum Ricuards. , in Groenlandia Gieseke, Islandia Hook., Lapponia Wahlenb. , Spitzbergen Solander apud Phipps, per omnem Rossiam temperatam et frigidissimam Georc, et in Kamtschatka Floerke. Meridiem versus per utriusque Germaniae, qunm septentrionalis tum australis , plana sub ea occurrit forma, quam ComicuJariam uculeatam dixerunt quin etiam ericeta transalpina tenet juxta Ticini de' cursum Biroli et circa Florentiam Micheli. Sed thallo latiore et planiore, quo vulgo Lickm isJan^ aicus nuncupari solet, jam in Germania montes, e. ff. Hercinicas, tum olpes tantum incolit. -— In America in Carolinae monte Grand-Father Michadx, Pen- sylvania Mueulenberg. Plures habeo ex Labradore varietates, thallo latiore et angustiore, plus minusve ciliato et integer- rimo , pallidius et obscnrius tincto , planiore et ma- gis convexo ; sed CarnicuJaria acuJeata non odest. 6. Peltidea canina AcH, Lichen caninus Limx, O kak. EM. In Groenlondia Gies. , lalandia Honir. . Lannc- nia Wahlknb., Spitzbergen ? R. Br. , per Ros- 1 • ti I '} siam Europaeam Falk, ad Baicalem Georg. (itin.). Tum in utriusque Germaniae, tum in Lombar- diae Etruriaeque sylvis Pollihi; in Pensylvania MUEHLBKB. 7. Peltidea aphtkosa AcH. — EM. Lichen aphthoaus JLinn, Okak, In Melvillii insula R. Br. , inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Richards. , in Islandia HooK. , Lapponia Wahlenb. , Rossia et Sibiria oc- cidentali Falk., ad Baicalem Gborg. (itin.) , ia Kamtschatka Floerke. Meridiem versus in utriusque Germaniae plani- tiebns, Italiaeque superioris montibus Pollimi. In Pensylvania Mubhlei^b. 8. Nephroma polaris AcH, — EM. Peltidea arctica Wahlenb, lAchen arcticMs L/nn, L, antarcticus JAcauiN, //. groenlandicua FL Dan, O k ak, Inter Saskatchawan et mare arcticum Richards. in Groenlandia Branrn in FI. Dan. , in Lapponia Wahlei^b. , in summo Ural Georg. Licheneni uniarcticum spccie non diiferre, auctor est b. Acharius. NuIIibi vero intra zonas tempera- tas observatus est , ne in summis quidcm Germauiae Americaeve alpibus. lem Georo. 1 in Lombar- Pensylvania laskatchawan in Islandia t Sibiria oc- (itin.) , in aaniae plani- POLLIMI. In 9. Cenomyce fyyxidata Acn, — EM. Capitularia neglecta Floerk, Baeomyceg neglectus Wahlenb, Lichen pyxidatus Auctor, (noii Linnaei, affirmante clo. Floerke , negante b. ACHARIO). O kakm In Melvillii insula R. Br. , inter Saskatchawan et mare arcticum Richards. , in Groenlandia Gies., Isl&ndia Hook. , Lapponia Wahlenb, , Spitabergen SoLAND. , Rossia et Sibiria occidentali Falk. , ad Baicalem Gborg. (itin.). Per omnem Germaniam et Italiam Pollim ; nec non in Asia Achar. Ik/imogr,, et Pensylvania MUEHLENB, m. m '-1 n RlCHARDS. in Lapponia 'erre, auctor as tempera- 1 Germauiue m f 10. Cenomyce Pocillum AcH, • Capitularia pyxidata J, Floerk. O kak* EM. FQcillum S^ Itzbergen R. Br. , Kamtschatka Floerk. Eadem species, Capitularia pyandala 1\okrk,, 8tib variis formis omnem regionem arcticam inhabi- tare videtur , e. g. Lapponiam Wahlenb. c. s. p. ; sed plurima auctorum synonyma miuus certa sunt, quam quae hic ttiferri mercantur. Meridiem versus est in omni Germania ek ia collibus Veronensibus ac Tridentinis Pollin. I' ..:h 6 11. Cenomyce ecmocyna y macrocera% Acjr, — EM. Baeomyces gracilis Wahlenb, Capitularia gracilis y macroceraa Floerk, O ka k, Species eadem , etsi variis formis observata est inter Point- Lake et mare arcticum Richards. , in Groenlandia Giesek., Islandia Hook. , Lapponia Wahlknb. , Rossia prope Moskoviam et in monte Ural Georg. Praeterea eadem species per omnem Germaniam e. g. in planitie prope Berolinum , in montibus Her- ciniae, Thuringiae etc. Floerk. , in America Achar ; varietas nostra y in alpibus Salisburgensibus Floerk. et Pedemontanis Pollin. 12. Cenomyce coccifera^ var, pleurO' ta, — EM. C, pleurota AcH, Baeomyces pleurotus IVahlenb, Capitularia pleurota Floerk, O kak, lltramque formam, et glabram et pruinosam, quarum prior est Capitularia extensa Floerk., Ce- nomyce coccifera Achar. , in unam speciem conjunxi auctoritate summi Licbeuologi G. F. VV. Meyer , qui Licbenes meos Labradoricos sueta sua benevolentia retractavit. \e\ bac vel altera forma crescit inter Saskatcba- wan fluvium et mare arcticuin Richardn, , in Groen- Tiacroccrai nacrocera» )bservata est :hards. , in , Lapponia et in monte 1 Germaniam ontibus Her- irica Achar; bus Floerk, pleurO' ENB, K, pruinosam, OERK. , Ct» em conjunxi ^EYER , qui benevolentia ' Saskatcha- in V. landitt Gies. , Islandia Hook. , Lapponia Wahlenb., Rossia et Sibiria occidentali Falk., ud Baicalem Geor». (itin.). Porro in omni Germania, Italiaeque superioris collibus Polli:ni ; in Pensylvania Muehlenb. 13. Cenomyce bellidiflora Acii, — EM. , Baeomyces bellidiflorm JVa/ilenb» Capitularia bcllidiflora Floerk, O kak, In Lapponia Wahlenb. In Germania non nisi parvam liujus speclei va- rietatem observavit cl. Floerke (m Berl, Magaz, 1807. pag. 289.), et quidem in altioribus Herciniae montibus (Ejusd. DeutscJie Uchenen Nro. 114). 14. Cenomyce rangiferina AcH, — ElVf. Baeomyces rangiferinus Wahlenb, Capitularia rangiferina Floerk, Cladonia rangiferina Hoffm, i O kak, " Ad slnum BafBni R. Br. , inter Saskatcbawan et niure urcticum Richards. , in Canuda Mich. , Groen- |lundia Gies. , Itilandia Hook., Lapponla Wahlekb., Spitzbergen Solax». , Rossia et Sibiria arctica fri- {^ida et temperata, nec non in Kumtschatka insulis- que mnris arctici et australis Georg. Meridiem vcrsus iu montosis, rarius etiam in • |»Ittnitiebus cis- ct transalplnis Pollini; in Pensyl- vanla Miikhlenb. rnnti. 1" .1 'II 'il r' u H< 9 14 b, Cen, rangif, fi, vylvatica AcH. — EM. Capitidaria sylvatica Floerk, O kak, In Kamtschatka Floerkb. Reliqui florae arcti- cae scriptores neglexisse videntur hanc valde memo- rabilem varietatem, quam pro peculiari specie habet cl. Floerke, Meridiem versus adhuc latius divulgo a videtur quam forma primaria, quuai praeter Germaniam Ita- liamque observata est etiam in Carolina Mich., nec non in nova Andalusia et Surinamo Humboldt et BONPLAND. 15. Stereoca/ulon paschale Acff, — EM. Baeomyces paacJmlis Wabienb^ Ldchen paschalis LiNN^ Okak, In Melvillii insula R. Br., inter Saskatchawan mare arcticum Richards. , in Canada Mich., Groenlandia Gies. , Islandia Hook. , Lapponia Wah- LENB., Spitzbergen R. Br., in Rossia e. g. prope Archangel et Moscoviam, et in Sibiria occidentali e. g. ad Tom^^m fl. Georg. Per omnem Germaniam septentrionalem adhuc frequcns in planitie; in australi jam abcendere vide- tur ; sed etiam in Italia superiore adhuc colla inco- lit PoLLiMi. In Pensylvania Muehlenb. 16. Stereocaulon botryosum AcH, — EM. O kak, Apud omnes florae arcticae icrintQreg de>ideratnr. et i ^cn, — EM. 9£RK, li florae arcti» valde meino« i specie habet ilgfta videtur ;riDaniam Ita- i MiCH., nec HUMIIOLDT et . — EM. Saskatchawan inada Mich., ipponia Wah- 1 e. g. prope ia occidentali nalem adhuc icendere vide- ic colla inco- ff, — EM. I $ desidefatnr^ iB Deficit etiam in Suecia Achar. Wahlenb. , et in Germania demissiore. Sed in Herciniae monte Ach- termannshoehe altitudine 2700 ped. ^ et in summis Helvetiae Sabaudiaeque alpibus abundat De Canoolle. In America crescit prope speluncam Antisanae altitu- dine fere 14000 pedum HoiB. et BomPL. 17. Cornicularia hicolor» Acff, -— EM. Lichen bicolor, EffRffART Beitr, III, p, 82. Okak, Ad sinum Baffini R. Br. Apud reliquos flor&e arcticae scriptdres desideratur. In Scotia Hooker, Suecia Achar. prodrom,; abhinc in Germania jam non nisi summos Herciniae montes, tum in Helvetia alpes teiiet Schleicher. In regno Quitensi crescit in frigidis prope Ticsan et Alausi , ad radices montis Quello Humb, et Ronpl* ' 2. Hepaticae. 18. Jungermannia quinquedentata ^, bar» bata Mart, — EM. t/. barbata ScffHfiD, O kak, Tum haec tum aliae hujus speciei polymorphae varietates observata j sunt intra florae arcticae fines : inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ri- chards. , in Islandia Moerck. teste Vahl Jilio (qui plura loca plantarum natalia hucusque inedita boue* vole me docuit) , Lapponia Wahlenb. Per nmnAtn (lormnrnnm ikir in ulnSK..» fi. 10 19. Jungermannia ciUaria Linn, — EM O ka k, „:„ w •'"""''*'"'"'* «'^*- '^l»»i.v2 Mj!.ia o.%\/\/ ptjuuiu f V AiiLiCMll, — — 2|, I iJ ia et Caroliaa «; Arundo 37, Aira melicoides Mich, — S, In Canads Mich. — 2f.. Ohservatw. Hujus graminis trcs varietates in terra Labrador crescentes distinxit cl. Schranck. 38. Avena flexunsa Schranck. — S. Aira flexuom Linn, In Canada Pcrsh, Islandia Hook., Lapponia Wahlenb. Meridiem versus per totam Germaniam adhuc planities incolit, in Italia superiore jam colles mon- tesque, Eua^aneos aliosque Pollin. In America vero inde a Canada per Novam Angliam et Connecticut Micu. , per Pensylvaniam et Virginiam MtJCHLENB., ad Caroliuam usque Pursh. — If. 39. Avena sguarrosa Schranck — S. 40. Hierochloe alpina RoE^t. et ScHULT, — EM. Holcus alpinus SwARTZ, f Holcus odoratus Schranck, — S. O kak, In insula Melvillii et ad sinum Bafdni R. Br,, intcr 8uskatcliawan et Point-Lake Richards. , in Groenlandia Gies. , Lapponia VVahlenu. — 2|., Observntw. De Iloico odomio Schranck labratt, iuccrtus Iiacreo. Kx cli. auctoris scntcntia idem cst, qtit io liuvariae ai|Hbua occurrit, uvmpe 18 '1 / HkrocJiloe australis; qiMe vero a nemine, quan- tum scio , in terris mfi^is septentrionalibus ob- ^^servata est. Fors ^tiixm Werochloc BorenhS, quam '^ab ausiraU non distinguere videtur cl. Schranck, aut ILfrngrans esse posset, Sed ad alpinam duxi , quoniam hanc florae Labradoricae civem esse scio. 41. ?Poa arctica R, Brown, — EM. l\laxa R, Browiv^ baffin, npud Ross (fatente ipso apud Farry) et Hoo- KER groenl. apud Scoresby {fa- Jt ientr ^pso in Linn, Soc, tramact.) O k a< k, In Melvillii insula et ad sinum Baffmi R. Br., in Groenliindia orientali Hook. Ohsermih, Specimer baloo ex terra I.abrador sin- gulum tenuius, in quo supremi folii ligula parum elongata, sequentis quadrata quidem, ut indica- tur a cl ». Brown, sed integra. Reliqua cum de- scriptione a clo. auctore data ad amussim con- gruunt. Fateor tamen, si revera est Poa ar- ctica, quam coram babeo , Pone laxae nimis af- /inem mibi quidem videri. 42. Poa alpina Lmnn, — S. Inter Saskatcbawan fluvium et Point-Lakc Ri- cnARDs., in Groenlandia ScHREBER, Islandia Hook., Lapponia WuiLEm, Rossiaquc tam arctica, qu«m etiam calida Gkorg. -'- , = «..^ Tc»3U3 iu ocona eiatiofe Hook., passim I ■ i nemine, quan- ntrionalibus ob- 'i boreaUsf quam r cl. SCHRANCK, Sed ad alpinam radoricae civem — EM. ?. apud Ross iry) et HoO' ORESBY {fa- \ tramact.) Bttffmi R. Br., i Labrador sin- ii ligula parum Bni, ut indica- eliqua cum de- ainussim con- i est Poa ar- ojcae nimis uf- int-Lako Rr- ilandia Hook., irctica , quam iooK., passim m Germania forma parum mutata {Poa badcnsis Haen- KE, P. c^llina HosT.), e. g. ad Herciniae radicem in Mansfeldia, in Tburingia, Palatinatu Mertens et KocH. ; tum in alpibus jam infra Fagi tern-inum Wah- LENB. , in monte Baldo totiusque Itaiiae superioris pratis alpinis efc subalpinis Pollini. In Americae septentrionalis montibus Alleganicis Pursh. — 2^. 43. Poa pratensis /?. minor Hook, — EM. P, humilis Ehrhart, Okak, Hanc formam nullibi circulo arctico propiorem inveni indicatam, quam iu Scotia Hook. , et prope Upsaliam Wahlenb. Eadem vero species crescit in Islardia Hook., Lapponia Wahlenb., in Rossia et Sibiria omniGEORC. Meridiem versus per omnem Germaniam et Ita- liam superiorem Pollini. In America septentrionali PiRSH., e. g. prope Pbiladelphiam Barton. — 2|.. 44. Poa trivialis IjHvjv, — S. In Islandia Hook. , Lapponia Wahlenb. , Rossia ct Sibiria usque ad partem frigidam Georg. Tum per totam Germaniam et Italiam superiorem. In Amcrica septentrioiuili vulgaris Pursh., e. g. prope ; Pbiladelpbiam Barton. — 2|.. 45. Poa compressa LiNN, — S. In Islandia Hook. , Suecia temperata Wahlenb. (^. *Mec.), tum in Litbuania, Livonia, Inffria, et in Sibiria ad Isetum et Angaram fluvios Georg. 2* I i is i 20 Meridiem versus pef omnem Germanlam aeque ac Italiam Pollin. f ura in America septentrionali Pursh., e. g. prope Philadelphiam Barton. 2|.. 46. Ehjmus arenarms (3. villosus mihi, — EM Okak,^ ,,mider Treizen. Man fnd^ ihn nur am Seestmnde, wo ihn das Sah- wasser befeuchlet, BlUht zu Anfange Au- gust, wird aher selten reif « Herzr. Eadem species crescit in Groenlandia Gieseck., Islandia HooK., Lapponia Wahlenr., omnique Rossia Sibiria, Kamtschatka, ad terras usque arcticas Georg! Meridiem versus maris littora sequitur per omnem Germaniam, Galliam DC, Archipelaffum Sib- TBORP 2|.. Observoiio. Varietas Labradorica primo aspectu Europaeae haud adeo similis est, sed accuratius considerata non nisi villis spicularum frequentio- nbus lon^ioribusque differt, ita ut neque cum E. molli R. Bromt^. neque cum E. villoso Muehlenb. confundi possit. 5. Cyperaceae. 47. Eriophornm cacspitostim Host, -^ S. E. vaginatum Lin\, pro parte. Inter Saskatchawan fluvium et marc arcticum Ri- aiARos., inCanadaPuRsiL, GroenlandiaGiEs., Islan- d.a Ho«K., Lapponitt Wahlenb., Rossia et Sibiria frigida et arctica Gkor«. Mcridicm vcrsus in paludJbug tntiu» Gernianiae dr- i niain aeque ac rionaii Pursji, •> mihi, — EM. . IMan Jindet ihn das Sah- Anfange Au- ' Herzb. idia GiESECK., nnique Rossia, pcticas Georg. sequitur per ipelagum Sib- )rinio aspectu sed accuratius ini frequentio- neque cuin E. SO MUEHLENB. OST, ^ S. irte, ! arcticum Ri- GiEs., Jslan- i« et Sibiria 21 missiuribus et montanis, Italiae superioris prout vide- ?« tur montanis, nec demissioribus Poluni. In America .^ usque ad Virginiam, sed in montibus Pursh. — 2|[.. *■■■ ', 47 b. Kriophorum caespitosum ^» humilius mihi. — EM. i uO kah^ Observatio. Habitus E. capitntiy characteres cae- spitosif a quo non nisi statura minore, vixspitha' maea^ spica setigera subglobosa, setisque brc- vioribus differt. 48. Eriophorum capitatum Hopp. — EM. Eriophorum vaginatum LiNN, pro partCn O k a k, In Melviilii insula R. Rr., in Groenlandia utraque ^ GiES., HooK., in Islandia HooK., Lapponia Wahlenb. Meridiem versus in Scotia ad perpetuae nivis li- mitem Hook. , in ulpibus nou infra 4000 pedes De Cam>., e. g. ^irca hospitium in moute Gotthard Wahlenb. — 2|.. 49. Eriophorum angustifolium HoTN. — EM. E. polystachyon Wahlenb.^ non RoTH. O kak, In Melvillii insula R. Rr. , inter Saskatchawan ct mare nrcticum Richarus., in Cnnada Mich., in utra- quc Groenlandia GiEs. , Hook. , Lapponia Waulenb., ibiiia i-"»». a sih, 1. Pag. 85. Ar. 11. a. i.!'.r ^i 22 Meriaiem versus per omnem Germaniam, trans alpes m collibus montibusque Pollin. In Americae septentrionalis montibus Pursh. , e. g, prope PLiladel- phiam Bart. — 2/.. Observaiio L Plurima speciminum Labradoricorum spicam offerunt unam accessoriam, ex folii supe- toHs axilla profectam, et reliquis multo Jonffius p^./ iuculatam. Qualem fbrmativi nisus aberra- tionem in Cyperaceis Junceisque quibusdam vel arcticis vel alpinis saepius, in aliis vix unquam observasse memini. Ohseroatio IL De tribus Eriopbori speciebus ex terra Labrador ad me missis et modo memoratis inv.ntor; drey, inquit, SoHen Wollgras M ^mr bis jetx.t hehannt. Anfangs August fangen sie an zu bluhen (an setas explicare?). Sie wachsen gesellig in Siimpfen', aher jede Sortefur sich allein. 50. Eriopkortim latifolmm Hopp. E, vulgare Persoon, — S. E. polystachyon Roth,^ non Wah^ LEXB, Ad sinHm Baffini R. Bb., i„ Canada M.ch., i„ Gr»en,„„j c,,^^ Islandia Vah. ^/. , Suecia n.a^i. mer.d.„„ah et can.pestri W.h,.knb., per omnem Sibi- r.am Gme... fl. ,,l. /. ^„^. 35. jv^. ,j. Per omnem Gcrmaniam adhuc in planitie, trans alpes in collibus et montibus Polmn. Tum in Ame- ncac septentrioDttlis pratis ulisinosis Pubsh., c. «■ ia fensylvania Muehlenb %.. n mQniaiii, trans In Americae prope PLiladel- ^abradoricorum , ex folii supe- multo Jongius nisus aberra- quibusdam vel is vix unquam speciebus ex )do memoratis %r{fs sind mir tst fangen sic > Sie wachsen fur sich allein. PP, non TVaH' la Micii. , in Suecia mag^ii> omnem Sibi- anitie, trans i^um in Ame- SH., e. g. in 51. Carex curta Gooden, — EM. C, caneacem Wahlenb, Okak, lu Islandia Hook. , Lapponia Wahlenb. Meri^iem versus per omnem Germaniam et in Ita- liae superioris planis circa Augustam Taurinorum ad oryzeta Novariensia Pollin. In America ad Delawa- rem fluvium Mcehlenb. ■ — 2|.. <• 52. Carex panicea Linn, — S. EM. O kak, In Lapponia Wahlenb. , in Rossia et Sibiria oc- cidentali Falk. , ad lacum Baical Georu. (itin.), iu Kamtscbatka Gmel. (I, pag. 136, Nr. 74.) Tum in totius Britanniae, Gormaniae, Italiaeque ■ superioris demissioribus. ■ — 2f . 53. Carex acuta Linn, — EM. Okak, In Islandia Hook. , Lapponia Waolenb., Rossia Sibiriaque quum occidentali tum media , usque ad plu- gam arcticam, e. g. prope Ar^^bangel, ad Obi ostia c. s. p. Georc. Meridiem versus in ^jmissioribus Germauiae to- tius, Italiueque supcrioris Pollin. In America septen- trionali vulgatissima Plrsh. , a Pensylvania ad Vir- giniam Mueulemb. — 2|.. ^f 34 't[/ '! 'I M r ;r !!1S "fi 6. Junceae. ' 54? Luxula maxima De Cand, Juncus maximua Ehrhart. ^ S. o' Bo^d" ?•' ^'"'"'"^^"^ '"- *-- «»P-. -Bal JoL!r "t '*.'• ?•' P"'^^^^'^^'" '- Abietis regione lOLLiNi, ,n Lusitania Brotero. — 2L ^trf'' ^''' 'P^^'*^^ neLabradorica sit, valde J« . o, q„u. ab uI,o alio auctore nec in A;erica nec ,n terns arcticis «llibi sit observata. Num lorte luu;,uh^ ^adiceae varietas glabraia est ? 55. Z«^«e^/flj spadicea De Cand, Juncus spadiceus Allioni, J. parviflorus Ehrhart. 1- S. fluv.„™ „ Augaran. defluentem G„... (,. p»^. ge. Meridiem versus in Germania nullibi extra alpes « H Ivefasupra Abietis terminum W.„.knb., in G .' 56. Luxuia vernalis DC, Juncus pilosus /i. — . g. In Groenlandia Gieseci Ifilnntlin Ua^.. V fei 35 y.— S. Scotia HooK., Jrciniae, TIiu- alpes, inBal. bietis regione ica sit, valde ec in America Jrvata. Num ^ata est? -S. HLENB., Ros. scLakowkam I. pag-. 66. extra alpes, NB., in Gal- n subalpinis lae superio- ponia Wablenb. , Rossia omni usque in partem frigi- dam, Sibiriaque ad Angaram et in Dahuria Georu. Meridiem versus in omni Europa et in Pensylva- nia Muehlekb. , nec non iu Africa septentrionali DESFOliT. — 2|.. 57. Liuxula campestris S. alpina mihi, — EM. Juncus sudeticus Willd, O ka/c, In Lapponia Waelenb., Sibiria arctico - orientali usque a. marc glaciale Georg, ad sinum Eschboltzii, Caput Espenberg et in Unalaschka Chahiisso. Eadem forma in plurimis Germaniae montibus editioribus , Sudetis Haenk. , monte pinifero Funck, Vogeso Nestler ; tum in alpibus , ex quibus plurima habeo specimi. i, in monte Baldo aliisque Italiae su- perioris inde a Fagi regione Pollin. NuIIa ergo dubitatio, quin et in Aiuerica, et uhicunque forma vul- garis in demissioribus occurrit, ibi crescat in montibus altioribus. Eadem species insuper observata est inter Point- Lake et mare arcticum Richarus. , in Groenlandia Gieseck. , Islandia Hook. , Rossia Georg. et Kamt- schatka Gmel. Meridiem versus usque ad Carolinam Pursh., Ita- liamque superiorem in demissioribus aeque ac monto- sis POLLIN. — 2[.. m OK. j Lap- f, I li IJ -1 36 58. I^xu^ arcuata y. prooerior nti/a. ~ ?L. hyperbor^a R. Brown, Okak, Obser.cul a mari et in Nova ftlCHARDS., Novebora- I in littori- KORO. (sub aricem La- s f d 68. Betula nana Linn, — S ^^ EM. Okak, A sinu Hudsonis ad lacus Mistassins Mich., in Groenlandia Gies. , Jslandia Hook., Lapponia Wah- LENB. , in totius Rossiae Sibiriaeque zona boreali Pall., Lic ab arborum limite juxta Obum usque ad mare g^Iacialr vulgatissima Sujef. , nec aon in Kamt- scbatka Gmel. (I. pag. 170. Nr. 20.), et in fundo sinus Kotzebuensis in ipso littore Americano Cha- Misso apud KoTZEB. (itiii. ///. pag, 172). Meridiem versus in paludibus Bructerum montem circumdantibus 2500 ped. altitudine , in Jurasso De CAisiD. , alpibus Reicbenaviensibus et Judenburjrensi- bus HosT. , montibusque Novariensibus Lombardiae POLLIIVI. "^ . Obsernntio. Cuulis in unico quod possideo speci- mine Lubradorico resinoso-punctatus, foliaque longiora et magis cuncata, quam in pl^inta Hel- vetica, Hercynica, Norwegica. Lapponicam non vidi. Cf. de bac cl. VVahlenberg. 69? Aluus incana tar, virescena Wahlenb, Alnus vulfrnris Hchranck — S. Betula Alnus pumila Gies, groenL — % . Observatio. CI. Schba^ck hanc plontam Lobro- 32 i:(;I, 1' k i daricam pro speciet in Germania vnlgaris i. e, ^. ghtinosae varietate habet, nec ^, seirulatam essecentendit. Sunt ei ex ipsius adumbratione folia alia fere orbiculata, alia ex orbiculato acuta, leviter lobata, tenuissime denticulata, glabra, exceptis paglnae inferioris venis; axillis nudis» duplo minora ac in planta Germanica reperiri so- lent. Amenta foeminea in ramulis apliyllis ra- cemosa. dualiacunque suadent, neque A, glw tinosam neque serrulatam esse, sed potius -<4f, incanae varietaiem virescentem ; quae, ut ex clo, Wahlenberc; scimus, et frigoris patientior est, et A, glutinosae adeo similis, ut facile obser- vatorem decipiat. — An ad eandem forte per- tinet ea Alnus , quam circa sinum Obiensem, liumi prostratam observavit Sujef (apud Palla- siuM in itin. IIL pag, 22)? Kx Pallasii j^ota rossica, utra sit, uon constat. s 70. Salix arctica R, Br, — EM, O kak, — Die schwarzG Tfeide, Wachst gem in Smnpfen, Herzb. In insula Melvillii et ad sinum Baffini R. Br, inter Point-Lake et marc arcticum Ricuards., in Groenlandia orientali Hook. — t) , Observatio. Quid est Salix arctica Pallas (florae rossicae II, pag. 170. editionis minoris)? NuIIibi eam vel ut peculiarem speciem, vel ut synony- mon apua butuuicos uiemurutam inveni. I I vulgaris i. e. A., serrulatanh adumbratione iculato acuta, iita , glabra, axillis nudiS) i reperiri so- apbyllis ra- que A, ^lu^ d potius A, ut ex clo. ^tientior est, facile obser- lu forte per- n Obiensem, apud Palla- LLASii Jlwa (?. Wiichst (Ini R. Br, :uARDS., in iLAS {ilorae is)? Nullibi ut synony- ui. dS 71. Salia: glauca Linn. — S. '^^ II- f praeteriisset. i rectum. Eo s Labradorica iculae villosae ti con^ruunt; ^roenlandicas, rtioere verisi- Lehm. • S. 41 Utrique, inquiunt, MicoAUXio et PnRsaio P. nioHHma satis affatimque cognita erat, et occa- sio eandem cum j9«in;j^orrt comparandi non defuit; hinc identitatem ambarum ex sola descriptione, non collatis speciminibus Americanis, affirmare non auderemus". ~ Quid? Specimina Labrado- rica, quae comparavit cl. Lehmakn, an non sunt Americana? An ignorarunt viri cli., jam ipsum PuRfSHiiJM P. markimam prout synonymum, du- bitantem quidem, attamen laudasse ad parviflo- ram? Desinant tandem botanici, errores prae- teritos recoquere. t propeYork lECK. , Islan- mare glaciale ntii et Escb- Chamissonis s australioris Scotia inci- *rorsus deest Novam An- na Labrado- im Europaeis parvijloram censuit (As- Cli. ROEMBR nan* '*/AK • 19. Scrophularineae. 90. Veronica alpina L, — S. et EM. Nain, In Groenlandia Gieseck., Islandia Hook., Lap- ponia Wahlenb., in Uralis parte septentrionali , ad Obi ostia, ad Irtim superiorem et in montibus Bai- calensibus occidentalibus Georg., in montosis in- suiae Unalaschka Chaimiss. ExtraLapponiaminSueciadeest, in alpibus Sco- ticis rarior Smith. In Helvetiae alpibus nivalibus et subnivalibus Wahlenb. 2f.. 91. Euphrasia officinalis L, — EM. ?E. latifolia Pur&h, (excl. syn.) — p, Nain, Ad sinum Hudsonis prope York Factory Ri. CHAiiDs., ei alibi iu tanada Mich., Groenlandia Gie- f ' fl •-. ,;¥ ,|H|,1; 42 SECK.f Islandia Hook., Lappunia usque ad Nordkap Wahlbnb., per omnem Rossiam et Sibiriam a Newa ad Tobol usque fluvium Falk. ad iacum Baical Ge- ORO. (itin.) alibique Gmkl. (fl, sibir. III. pag. 212. pag. 25), in insula Unalascbka Cuamiss. Praeterea per omnem Europam tum in depressis tum etiaoi in alpibus haud procul a nive Waulbnb. (belvet.) — O. Obseruatio, Nonne hujus pclymorpbae pluntae va> rietateni aliquam insigniorem pro Euphrasia la- tifolia babuisse crederes clum. Punsu? Nam florae Labradoricae cum Mediterranea plantarum spebiem esse communem, quae nullibi cresceret in terris intermediis , difiicillimum est credere. In meis speciminulis 1 — 3 pollicaribus est cau- lis simplex superne pubescenti - canescens ; folia caulina minuta, floralia ^iaullo majora, grosse serrata, serraturis obtusiusculis , flores parvae, corollae limbo minus ampliato ac vulgo in planta Germanica. Fructum non vidi. M 92. Bartsia alpina L, ■ — P. ^ B, rubricopia Pall, (itin.III. pag.34.) In Groenlandia Gieseck. , Islandia Hook., Lap- ponia Wahlenb., Finlandia, Arcbangel et Sibiria ad Obi ostia Georg. In Britanniae alpibus et subalpinis rarior Smith. Frequens in Helvetiae alpibus, sed nunquam descen- dens sub Fagi terminos Wahlekh. — 2|.. Observatio, Bnrtsiam rubricoftiam Pall. non novaiti S5jj. . corl nbi ostia Su- ^* (itio. III. nomen dedit quod velut I I 4( Ohsenjtttto IL Specimina mea Labr^dorlca vlx spitbamaea, alia palmaria sunt, foliis multo mi- noribus ac in icone Houttuyniani operis depicta sunt. Qua de causa Pedicularem lahradoricam non solum non pro specie, sed ne pro varie- tate quidem foliis majoribus insi^nem habcre possum, ut quondam WiLLDENOwio placuit. De P. ramosa Wormsk. jam nse cl. editor Hor- KENA\N in FI. Dan. fasc. XXX. pag. 5. quae- rit: j,An a P, euphrasioide Willd. diversa?" Equidem nec in ' .one nec iu diagnosi uUum in- Venio discrimen. 95. Pedicularh lappomca 1j, — . p, Inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in Groenlandia Gikseck., Lapponia Wahlenb., Fin- landia, Arcbangel, in omni tractu Uralensi et in Da- hufia Georg., etiam ad Obi ostia Sujef., et in Ural monte prope Wercboturje ultra orborum regionem Lepech. (itin. III. pag. 64.) i In Suecia meridiem versus Dalecarliae alpes non relinquit Wahlenb., in Scotia vero deest. — 4, 96. Pedtcularu flamma L, — P, I Inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in Groenlandia Gieseck., Islandia Hook., Lapponia Wahlet^b., iv Sibiria septentrionali-occidentali od Bialam et abhinc usque in plap^am arcticam Gkorc. Magis od meridiem nullibi. — 2f.. '^- 46 i>v tif' 97. Pedicularis groenlandica Vahil, — EM. O kak, — „ Stehi sehr einzeln in Silmpf&n. Bliiht Mitte August, '* Herzb. In Groenlandia Vahl. aliique, ad Columbiam flu- vium PuRSH., nec alias uUibi. ' — 2^. 20. Gentianeae. 98. Gentiana nivalis //. — S. In Islandia Hook., Lapponia Wahlenb., in sum- mis Duhuriae alpibus, sed has citra nullibi in Sibiria P.iLLis. (itin. III. pag. 320.). In Helvetiae summis alpibus regionem alpinam tenet inferiorem prope Abietem et inter Alnum viri- dem Wahlenb. — Q. 99. Memjanthes trifoliata L, — S, Inter Saskatchawan fluvium et lacum scrvorum i RiCHARus., in Canada Pursh, Groenlandia Gigseck., Islandia Hook. , Lapponia Wahlenb. , Rossia et Si- biria omni ad plagam usque arcticam Georg., Una- laschka Chamiss. Meridiem versus planities occupat usque in Au- Btriae Littorale, ubi crescit prope Monfalcone Pol- LiN. In America usque iu Virginiam crescit Pursh. 4*1 VjffL, — EM. In in Silmpfen, RZB, Columbiam flu- e. LRNB., m sum- ^ iliibi in Sibiria lonem alpinam er Alnum viri- cum scrvorum « idia GiESECK., Rossia et 8i- jrEORG. ) Unu- uaque in Au- ufttlcone PoL- rescit Pursh. 21. E r i c i n e a e. 100. Kalmia glauca AiT, — S. et EM. Okak, — i,ln Sumpfen, selten, Bluht Ende July. Zu Ende August ist dis Frucht reif,^' Herzb. Inter Soskatcbawan et mare arcticum RiCHARns., in Canada Pcrsh. , Terra Nova Ait., Groenlandia GlESECK. Tum iu montosis Novi Eboraci et Pensylvaii-ae PURSH. % , 101. Rhododendron lapponicum Wahlejvb, R, ferrugineum Oeorg, (fl. baical. in itin. 5 auctore Pall. in fl. ross.) Axalea lapponica JL, — S. • Inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in Groenlandia Rottb. (in Act Hafn. X. pag. 429.), » Lapponia Wahlknb., in subalpinis Dahuriae ad Bia- lam usque Pall. (fl. ross. II. pag. 28.) — % . 102. Chumociedon procumbevis Link, Azalea procumbem Ij, — S. Inter Point-Lake et mare arcticum Richariis., jNew Hampsbire in inontium Alborum regione ulpina PuRSH., in Groenlandio Gikseck., Islondio Hook., |Lnpponia Wahlenb., abbinc per plagam arcticara Rossioe extenso, in vSibiria maxime orientali, ultr» Lenam fluvium ubiquo etiam in Kamtscbatkam. usquc, ■€d nullibi in auBtralioribus Sibiriae alpibus Pallas. 48 r [ ,i^ff' .- 1 'L- -|h Tum etiam in omnibus fere rupestribus circa fretum Kehring,; num inque insula Unalaschka Chamiss. . In alpibus Sueciae usque in Dalecarliam Wah- tE^., Scotiae Smith, Helvetiae ultra nivalem limi. tem et v,x infra pedum 6000 altitudinem Wahlenb. In Carohnae montibus Grandfatber Pcrsh. — ^ . 103. Zedum palustre /?, decumbem Ait -— EM. Oka^, —- Der Jiletne Rosmnrin; wdchst an der Siicheite cle,^ Berge, wo es irocken ist, und nimmt keine andere Pjlanzen < unter sick auf. Fangt Mitte Juny an '%« zu treiben und bMt von Mitte July bis T\ £nde August, Herzb. aua forma, caule decumbente foliisque angu- 9t.ss,m,s observatum est praecipue ad sinum Hudso- t nis PuRSH., et in maxime beorealibus terris insulis- ^ que Americauis trans fretum Bebringii Chamiss. (in i KoTZEB. itin. ni, pag. I7i.) «. g. in insulu Cta. m,sson,s Ideu (in Linuaea.). ^ Praeterea occurrit, licet varietatls non memine- rint auctores, inter Saskatcbawan lluvium et mare arct.cum Richards., in Groenlandia Schreb. et RoTTB. , Lapponia Wahlenb. , Rossia boreali tota- que Sibiria Pall. , e. g^. prope Obdorsk ad Obum iufenorem lat. 66« 33' Sujef., in orientalis Sibiriae alpinis, ubi fragrantior, foliisque latioribus, Pall uec non in Kamtscbatka Gmel. (fl.sib.IV paff.l27.).' Copiosissime in Germaniae septentrionalis pla- .-„, ,„^-_ „ **w»3»«u iiuiDu» uaque in Uuestpbaliain, ms circa fretum ka Chamiss. lecarliam Wah- a nivalem limi- nem Wahlenb. JRSH. ' — -^ ^ imbem Ait* marin; wachst > tvo es trocken tdere Pfianzen litte Juny an Mitte July bis ibliisque angu- sinum Hudso- terris insulis- Chamiss. (in i insultt Clia- uon memine- ium et mare SCHREB. et boreali tota- sk ad Obum italis Sibiriae ibus, Pall., ^ paff.127.). Tionalis pla- «uestpbaiiaiii, 49 sed neque in Hollandia neque in Gallia septentricialt. Rarius redit in Germania australi, Alsatia, Pafoti- natu , Bavaria , Austria , Bohemia , ubi jam etiam montes occupat, quos in septentrionali Germania vi- tat (non crescit e. g. in Herciniae uliginosis). Pror- sus deest in Helvetia atque trans alpes. — "j^ . 104. Ledum latifoUum AiT. — A1T.5 S. ^#EM. Lt, groefilandicum Retz, O kak, — i>-Dtr grosse Rostnarin, Bliiht Mitte Attgtist,'' Herzb. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum licHARBS., in Canada Pursh., Nova Scotia et Terra Nova AiT. , Groeulandia Gieseck. — 'j^. Observatio, Hanc speciem staminum neque longi- tudo, ut Retzio, neque numerus, ut Willde- -^ Now;o placuit, a Ledo palustri secernit. Certe ; perquam affinis est Ledi palustris varietati lati- \ foliae, quam, ita ut in Germania occurrit, nemo facile pro peculiari specie proponere audebir. I Nibilominus stirpem Labradoricam suae speciei esse sequentia suadent. 1. Ledi palustris utraque forma apud nos non modo promiscue crescit , sed etiam in cadem radice haud raro conjuncta pro- venit. Sed in terra Labrador genuini Ledi palustris folia multo angustiora sunt, eaque genuini Ledi huifolii adeo lata, ut nun- quam in illo. Inter triginta et quod excedit utriusque stirpis specimina Labradorica ne Uiiicum quideiii est ambiguue fonnae. r>o '(■1 1 .ir" 2. ITtraque stirps suum habet abrendi tempus, su£ propria tenet loca, ut patet ex Herzbercii, viri botanicarum contro. versia/um plane ignari, observationibus. 3. Discrimina, quae praeter foliorum formam investigavi, sunt a) stylus L. lati^ folii leviter flexus, palustris omnino rectus ; h) puncta auro-nitentia in bracteis illius copiosissima, hujm rarissima; c) 'gemmae bractearum illius obtusissimae et fere semi- globosae, hujus multo tenuiores magisque attenuatae. 105. Andrameda tetragona L. P. • In Melvillii insula et ad sinum Baffini R. Br. •nter Point-Lake et mare arcticum R.cbards., i„ Canada Pc„sh., Groenlandia G,es«ck., Lapponia tam S.uec.«a WA1.I.ENB. ,uam Rossica Pallas, sed teste eodem (,ui Gmel.n. synonymon in Fl. sibir. ad A. enco.dem transfert) nullibi in Sibiria. Tum in in sula St.. Laurentii et ad ejusdem nominis ainum VBA.U.S.SO. *. 106. Andromeda polifolia L. — P. et S. iBter Saskatckawan fluvium et mare arcticnm KiCHABDs., m Canada Pdrsb., Groenlandia G.eskck., Lappon,a Wahlbn,., et in totiu, Rossiae et SiUriae fr.g.d.s et alpinis, „ec non i» Kamtscbatka et Berin- g" .nsula Pall*,., i„ itinere Kotzebueano semel tantum reperta. In sinu St. LaurenHi C.am.ss. - -_„^.:, „a.j.j „^j^g-..g_--- pionities montes- \ ei W bii iqu jlifii |toi Du 4 I habet Ebrendi loca, ut patet nicarum contro* servationibus. praeter foliorum I stylus jL, Jati^ omnino rectus; bracteis ilUus »a; c) gemmae »e et fere semi- uiores magisque .— P. Baffini R. Br., RicuARDs. , in ., Lapponia tam LLAS, sed teste ^I. sibir. ad A. . Tum in in- nominis sinum - P. ef S. mare arcticum »ndia Gieseck., siae et Sibiriae hatka et Berin- ebueano semel Crahiiss. inities moDtes- 51 que tenet, sed Don alpes et rarius tantum subalpina Wahlenb. In America usque in Novum Eboracum et Pensylvaniaiu Pijrsh* — "^, 167* Menxieaia caerulea Wahlenb, P Erica caerulea WiLtD, Andromeda caerulea JL, A, taxifolia Pall, O kak, In Groenlandia Giesbck., Lapponia Suecica Wahlenb. et Rossica prope Kolam Georg., in Si- biria ad Tunguscam inferiorem Messbrschiu. terrae- que parte maxime orientali Rbdowsk. apud Cha- JMISS.5 iu Kamtscfaatka ct in opposito Americae lit- [tore Stbllbr. In Suecia uaque ad alpium fines meridionales in Dalecarlia Wahlekb., in Scotia occidentali Smith Observatio, In Itin. vol. III. pag. 306. b. Pallas Ericam caeruleam se invenisse refert prope Udinsk ; in fl. ross. contra vol. IL pag. 103., praeterito hoc loco, stirpem nostram in Sibiria nuUibi nisi ad Tunguscam observatam esse af. firmat. Unde errorem in itinerario irrepsisse con- > jicio. Quidquid sit, non consentire possum cum cl. cl. de Schlechtbndal et de Chajmisso in co, quod Menziesiam caeruJeam totum cingere po- lum arcticum perhibent. Certe enim nullibi ob- aervatam esse constat inde a Lapponia Rossica 4 • ! ■> *.r'l Mb k 52 tasque ad Tunguscam, hoc est per sexaglnta circiter longitudinis gradus. 108. Pyrola grandiflora Rad. monogr. — Rad. P. rotundifolia Rottb. in Act. Hafn. X. pag. 442. — S. P. groenlandica Nolte. in Fl. Dan. tab. 1817. P. pumila HoRNEM. in Linnaeae I, pag. 514. In Groenlandia Nolte, Islandia Rottb. , ad si- num Sti. Laurentii Chaiuis». . 21.. Ohservatio I. Cl. Nolte 1. I. p. groenlandicne suae adscripsit Radh synonymon adjecto dubi- tandi signo, quod, quum in utriusque auctoris iconibus et adumbrationibus nil inveniatur sibi repugnans, hoc tantum significare potest, se Ra- dianam plantam non vidisse. Qua de caus« primitivum stirpi nomen non potui non resti- tuere. Observalio II P. roiundifoliam Schranck. (la- brad.) hujus loci esse, nemo dubitabit; num 2t aliorum florae septentrionalis et arcticae au- ctorum, quorum sunt Pcrsh, Richardson, Gaielin, Pallas, iucertum est. 109. Pyrola minor L. — P. ^^EM. Na in. Inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in Can»rln Prrnna n V 1« n _ _ ^„^^„„^,j „^y„jj.^jj_jj iSRASifiM,, jsiandia 53 per sexaginta ». monogr. — Act. Hafn. X. in Fl. Dan. 1 Linnacae I. HooK., Lapponia Wahlenberg., in omni Rossia et Sibiria Georg. , e. g. in Arcliangel Lepech. (itin.IH. I pag. 172.) ad Obum prope Surgut et ad Kanem flu- vium in Jenisei influentem Gmel. (fl. sib. IV. pag. 128. No. 16.), ad Baical Georg. (itin.), et in Unalaschka insula Chamiss. Tum in Germaniae, Helvetiae, Italiaeque supe- rioris planitiebus , montibus et sub^lpinis. In Ame- rica usque in Pensylvaniam Mdehlenberg. — 7^., loTTB., ad si. ■ **®- ^^''^^'^ seeunda L. ^ S. groenlandicae adjecto dubi- iusque auctoris inveniatur sibi potest, se Ra- ^ua de causA •tui non resti- iCHRANCK. (la- ubitabit; num !t arcticae au- RlCHARDSON, EM. m RlCHARDS., ^JR i£M« , Isiandia ~ Inter Saskatcbawan et mare arcticum Richards., in Canada et New- Yersey Pursh., Groenlandia Gie- SECK., Islandia HooK , Lapponia Wahlenb., Rossia Sibiriarue omni usque ad sylvarum terminos Georg., ad sinum Kschholtzii Chamiss. Per Germaniam, Helvetiam, Italiamque supe» ■^ riorem cum praecedente , sed et paullo altius asceu- dens, et paullo latius patens versus meridiem. In America usque in Pensylvaniam Mcehlbnb. — 2f.. 111. Pyrola uniflora L, — S. et EM. Nain, Inter Saskatchawan fl. et lacum servorum Rr- CHARDs., in Canada Pcrsh, Groenlandia Gieseck., Lapponia Wahlenb. , Rossia e. g. ad Duinam , in Ingria etc, in Sibiria usque ad Lenam et in AI- ^^taicis Georg., nec non in Sibiria maxime orientali edowsk. In Germaniae, Helvetiae, Italiae superioris pla- "^''Vi^^^OV^ 54 4'"«ti'- nis ct montosis. In America usque ad Novum Ebo- racum Pursh. — 2^, 112. Chimophila umbellata NuTT. — - Rad. Ch, corymbosa PuRSU. Pyrola umbellata L, ^ In Canada et abhinc usquc in Virginiam Pursh!, 111 &uccia magis meridionali Wahlenb., Ingria Gor. TBR., et sn provincia Isetensi Gmel. (fl. sib IV pag. 129. No. 18.), hinc inde etiam in Germania plana et submontana tenens, nullibi neque inter neque trans alpes, neque in vere arcticis. — ^. 113. Vaccinium uliginosum Z. — S. etEm. V. pubescem Hornem. iu fl. dan tab. 1516. Okak. — „D/e HeideJbeere. Steht un^ *et No. 10 (Empetrum) an Berglehnen.<< Herzberg. In omni America magis septentrionali praeser- tim circa lacum Cycnorum Michaux, in Groenlandia GiESECK., Islandia Hook., Lapponia Wahlenb., omni Rossia et Sibiria boreali a mari Baltico us- que m Kamtschatkam et in oppositis Americae oris Pallas, in insula Unalaschka et ad promontorium Espenberg^ Chasiiss. In Germaniae septentrionalis planis, meridio- nahs montanis, Helvetiaeque subalpinis et alpibus usque ad nivalem limitem Wahlenb. — ^ . Observatio. Folia plantae Labradoricae pmillo mi- nora et subtus ad venas pilis paullo longio- 55 i Novum Kbo- - S. ^jfEM. is , meridio- ribus vestita sunt quam Germanicae. Majoris momenti discrimen non invenio. 114. Vaccinium myrtilloidei MiCff* — P. V, angustifolium AiT, — AiT, In Canada supra sinum Hudsonis Pursh., et iu Terra Nova Ait. — ^ . 115. Vaccinium Vitis idaea L, — S. ^f EM. Okak, — ,,W'dchst mit JVb. 11 (Vacci- uium uliginosum) zusammenJ^ Herzb. Inter Saskatchawan fluvium et mare arcticum Ri€U4RDS. , in Canada Pursh. , Groenlandia Gie- SECK., Lappouia Wahlehib., Rossia Sibiriaque omni Pall. , ^ Kamtschatka insulisque Unalaschka et St. Laurentii Chamiss. , et prope Nutkasu*nd Peihnamt. In Germaniae septentrionalis planitie, mediae australisque montibus et subalpinis; sic etiam in Helvetia — l^ . Observatio, CI. PuRSH plantam Americanam ait Europaeae multo robustiorem esse foliisque lar- gioribus praeditam. Contrarium ostendunt spe- cimina mea Labradonca, eam prae se ferentes ii^rmam, quam cl. Hooker in florae Scoticae vul. I. (in nota ad pag. < — .) buxifoliam no- minavit. 116. Vaccinium fismm Schraxck, — S. Mi M il m 56 117. SchoUera Oxycoceos RoTff, ' ' ■ Vaccinium OxycoccoH L, S. Oxycoccos palustrii Pers, O, vulgaris Pursh, Inter Saskatchawan fl. et mare arcticum Ri- CHARDs., in Canada Pursh., Groenlandia Egei>e (Iiist. pag. 70) , Islandia Hook. , Lapponia Wah- LENB. , Rossia totaque Sibiria usque in arcticam pla- gam, nec non versus orientalem oceanum et in Kamtschatka Pallas, in Unalaschka insula Chamiss. fci Germaniae Helvetiaeque planitiebus et mon- tibus, e. g. in Bructero, Vogeso Gmel. (fl. bad.) etc, sed nusquam in alpibus vel etiam subalpinis Wah- i^ENB. (helvet.) — \^ , 118, Empetrum nigrum L, — B, etEM. Okak, — ^Bedech die Berge, Fiingt Anfangs Juny an zu grimen\ hliiht Anftmgs Jufy; MiUe August reifen die schwarzen Beeren, die von den Einwoh- ^^ ^(iufg gegessen werden,'^ Eerzberq. Inter Saskatchawan et mare arcticum Richards. ad sinum Baffini R. Br., in Canadae maritimis Mi- CHAux, Groenlandia Gieseck., Islandia Hook., Lap- ponia Wahlenb., in totae Rossiae Sibiriaeque plaga boreah a mari Baltico usque ad oceanum orientalem nec non in Kamtschatka, insulis versus Americam sparsis ipsaque Americae ora Pallas, ibique meri- diem versus usque ad sinum Nutkaensem Pennakt et polum versus in tota regicne circa et trans fre- M tum Beringii, quousque cxtcnsa est Kotzebuensis D8vig8*: ? Cjamiss. / I» ^cvmania septentrionali plana, tum moutcs occiv a' rWiniae, Alsatiae etc. In. Heivetiae alpi- biis u&- i ad aeternam nivem, sed vix infra 5/00 pe u ■ 123. Artemina spithamaea PuRSJi. — P. A, groenlandica Hornem. (iu fl. dan. In Groenlandia Wormsk. -— 2|L. Ohservaiio. Phiitam Groenlandicam eandem esse ac Labradoricam, nemo facile dubitabit. Vix autem clo. Richardson assentirem, qui hanc nostram, licet dubitanter, »ro A, hstrae ambitu •ica buc per- CHARDs.^ qui sii falso no- P. 'ensylvaniac P. ^ifEM. vorum Ri- aia, Ingria e Ustjugen- biria usque iam iu in. IVo. 136.) irioris pla- i^. 65 132. SoUdago tfiyrsoidea mihu — EM. Okak, — „ JfacKst unter der grosseren (S, Virga aurea). Bliiht Ende August, — 2|.? Caule simplicissimo subflexuoso, superne pube- scente, foliis ovatis acuminatis in petiolum decurren- tibus inaequaliter argute serratis glabriusculis, flori- bus racemosis, mediis biuutis, ecalycuiatis , ligulis elougutis. Caulis subpedalis erectus vel leviter adscendens, parum flexuosus angulatus, inferne glaberrimus medio pubescens^^guperne inter flores cum pedunculis sub- villosus. Folia ovata, summa lanceolata, acuminata inaequaiiter serrata , serraturis mucronulatis , venosa, margine et ad venas s jbpubescentia, ceterum gla- berrima laete viridia, radicalia et caulis inferiora longissime, superiora sensim brevius petiolata, omnia in petiolum decurrentia. Rticemus terminalis, pe- dunculis patenti - erectis , infimis et supremis simpli- cibus unifloris mediis saepe pedicello laterali auctis bifloris , ita ut dicbotomi essent dicendi , nisi bractea unica pedicello ad basin subjecta dichotomiam spu- riam esse ostenderet. Afithodium duplo majus quam Virgae aureae, nullis biacteis in pedicello suffultum, squamis lanceolatis acutis glabriusculis subsquarro- sis, interioribus exteriora longitudine vix superanti- u«s. Flosculi numerosiores , radio longiore aucti, ioveisflue puullo profundioribus insidentes, ac in Virga aurea. Achenia et pappus non difierunt. Dignnscitur itaque a *V, Virgn aurea^ cui valde uffinis, pruesertim a) foliis inferioribus minime ica- aJj •?•»»■>*•»» H' ?.*■■ """ ii mm ;i»-#; v*^^- 64 bris ticcobtusis, *) inflorcscentia, c) pedicellis ebra. cteatis, d) anthodii raagnitudiae, e) squamis ejus- dem subaequalibus. — Ad S. cambrkam, sitve spe- cies peculiaris, an non sit, propius quidem accedit et iofiorendi modo et florum magnitudine; sed ab hac quoque difl-ert a) foliorum forma, h) scabritiei defectu, c) anthodii squamis subaequalibus , meridiem ver> s et EM. hluht ^nfdngs Herzb. Chamiss. (in nia Wahlenb. iri Baltico us- Kamtschatka, MISS. septentrionalis aia, Oldenbur- OCH. — 2/.. J et SCHRANK. Servorum Ri- i Alstrobmer insula Pall., b. Pallasiuii Jciem retulis- ad utramquo I est, aut in sic modo ali- ter se habet. Unicum quod superest discrimen, consistit in florum colore : C suecicae atro-ruben- te, C canndensis albo. Sed ne hoc quidem satis constare videtur. Nam ex Pallasio in C cana' densi stylus uua cum perianthio albus esse so- let, in ejusdem plantae icone apud Sms in Bo- tan. Magaz. tab. 880. perianthium quidem album, stylus jam ruber depingitur. 25, Umbelliferae, 138. Archangelica officinalis HoFFi», Anselica Archanrrelica L, — S. A, littoralis Wahlenb, carpat. In Groenlandia Gieseck. , Islandia Hook., Lap- ponia Wahlenb. , Rossia Sibiriaque omni usque in plagam arcticam et Kamtschatkam Georo. In Sueciae Germaniaeque septentrionalis planitie- bus, et forma quodammodo mutato in montosis e. g, sylvae Thuringensis, alpiumque Austriacarum Helve- ticarum, Italiae. — ^. 26. Saxifrageae, 139. Sa.vifraga Aizoon JACa, — P. et S. S, Cotyiedon Hottb, (in Act. Hafn. X. pag. 444. tab. 2. fig. 9.) In Groenlandia Vahl fih , (ubi S, Cotyledonem : indicavit Girsecke,) Islandia Rottb. I. c. , et forte ^ in Canuda Pursij. Oesideratur in Scandinavia et Britannia, sed 6 * * • < - m li'*' t W- 4 "f Pi ,i; • **' 'ii :' ■- *-■ '":(•■ i ■ ■ jY f ' h LJ m 6# frequentissima est in Austriae Helvetiaeque alpibus, inde a termino nivali descendens hinc inde usque in- ter Ju^Iandem Wahlenb. — 2|.. Observatio, Quam ob singularem distributionem geographicam plantam Americanam atque Islan- dicam ab Austriaca atque Helvetica specie dif- ferre suspicatus eram, donec specimina Groen- landica sedulo examinata contrarium me docue- runt. 140. Saxifraga stellaris L, — P. Kraut mit Aloebldttern Mart» {Spttz- bergische Reisebeschr, pag. 42. no. 1. tab. G. fig, a.) In Canada Pdrsh., Groenlandia Gieseck., Islan- dia HooK., Lapponia Wahlenb., Spitzbergen Mart., in Sibiria orientali inter Bielajam et lanam fluvios Gmel. ( sibir. IV. pag. 163. no. 75.) Meridiem versus in Jemtlandiae Scotiaeque al- pinis et subalpinis, nec inferius in Helvetia Austria etc. — 2|.. 141. ISaxifraga nivalis L, — P. In Melvillii insula R. Br., inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in Canada Pursh., Groen- landia Giesbck., Islandia Hook., Lapponia Wah- lenb., Spitzbergen Hook., in monte Ural prope Wer- choturje supra arborum regionem Lepech. (itin. III. pag. 64.), versus Obi ostia Sujef., et in Sibiria bo- reali-orientali Georg. Vidi etiam ex Unalaschka insula. Mefiuiem versus id Suecia uou ciira Jemtlan- leque alpibus, nde usque in- distributionem a atque Islan- ;a specie dif- MDiina Groen- im me docue- )int-Lake et [iSH., Groen- iponia Wah- prope Wer- H. (itin. IIL a Sibiria bo- Bcbka insula. ra Jemtlan- I P. 4ItT, {SpttZ- 2, no. 1. tab. :sECK., Islan- ergen Mart., [anam fluvios ) cotiaeque al- vetia Austria ^^ I 69 diam Wahlenb., in insulis Faeroensibus Lanbt, al- pibus Scoticis et Cambro - Britannicis' Smith., in Bo- Lemiae Sudetis Host., et in summis Arverniae alpi- bus DC, praeterea in Europa quantum compertum habeo nullibi. In America vero in Virginia Gronovt., Pensylvania et Tenassee Mdbhlenb. — 2|.. 142. Saxifraga oppositifdia Zr. — P. et S. In insula Melvillii et ad sinum Baffini R. Br., inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in Terr?» nova Pursh., Groenlandia Gieseck., Islandia HooK , Lapponia Wahlekb., Spitzbergen R. Br., ad lacum Baical saepe fere supra glaciem Georg. (itin.), ad Lenam ubique, inter lacutiam et Ocbotiam urbes et in parte Sibiriae boreali - orientali Georg. In Suecia non citra Jemtlandiam Wahlenb., Scotiae subalpinis S.mith. ; in Helvetiae alpibus vul- gaiissima alte adscendens, sed vix unquam infra Pini piceae terminum descendens Wahlenb. — - 2J.. 143. Saa^ifraga aizoides Ij, — P. jSi. autumnaUs Tj. Inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in Terra nova Pursh., Groealandia Vahl fih, Islan- dia HooK., Lapponia Wahlenb., Rossia ad mare septentrionale Georg. Meridiem versus in Suecia usque in Herdaliam Wahlejjb., Scotia Smith., tum in Vogeso variisque Palatinatus montibus Gmel. (fl. badens.), ad ipsa Rheni littora prope Basileam Hagenbach (fl. basil.) el in Hdvetia ad montium subaipiuorum radices et (1 h ■ ' f Jt 'm m IMAGE EVALUATION TEST TARe^FT (MT-3) 4^0 M f^A^ 1.0 l.l 1^128 |50 ™^" iif m 25 2.2 2.0 1.8 11 II 1.25 1.4 |l.6 ■^ ■ 6" — ► V] >^ ^'^J^ /A "^M. ^''F s& 7 Photographic Sciences Corpordtion m 4 tS" V 4 33 WeST MAIN STRKT WliSTIR,N.Y I4SS0 (716) •734503 ^ 'P4i^ 5? .. w <4 # i\ ^ K *»>"• i 70 abhinc dscendens ad Fagi terminum et paullo altius Wahlenb^ — 2|.. 144. Saxifraga rivularis L, — P. ?^. hyperborea R, Brown. (Melvill.) Si S. hyperhorea R. Br. non nisi hujus varie- tas est, ut ipse suspicatus est cl. auctor, tunc ioci- pit ex Melvillii insula. Certe vero crescit in Groen- landia Gieseck., Islandia Hook., Lapponia Wah- LENB., Spitzbergen Hook., in Rossia ad montem Ural prope Koswa Lepech. (itin. III. p. 73.), iu montosis versus Obi ostia Scjef, ad Angaram et Ir- cutum, Majam et Judomam fluvios Gmel. (fl. sibir. IV. pag. 170. no. 82.) Possideo etiam specimen ex insula St. Laurentii. Meridiem versus in Suecia usque in Jemtlan- diam meridionalem Wahlenb., in Scotiae alpinis Smith. — 2|.. 1451 Saxifruga sibirica L, — P. Etiam in Terra nova Pursii. — 2|.. Ohservatto. auum jara ipsius Limnaei S. sihirica vel gravissimis prematur tenebris, ut apparet ex Marsch. BiEB. fl. taur.-cauc. III. p. 293.: de hac planta nil divinari licet. 27. Crassulaceae. 146. llhodiola ronea L, S. Sedum lihodiola DC, In Groenlandia sed non ultra 65um lutit. gradwn GiKSECK., in Islandia Hook., Lappoiiift Wahlenb., n ad Uralem Georg., ad Obi ostia Sujef., in montibus Kolywanensibus Falk., et ad Uracuni, Ochotum, Ma- recanum, orientalis Sibiriae fluvios Gmel. (fl. sibir. IV. pag. 174.) Meridiem versus in Suecia non nisi ad Herdaliae iines. In Scotiae Angliaeque summis montibus, rarius etiam ad oras marinas praeruptas Smith. , in Helve- tiae alpibus iuter 4000 et 7000 ped. altit. DC. — 2(.. 28. O n a g r e a e. 147. Epilohium latifolium L, — P. Ad oras maris arctici Americani Richards. , in Groenlandia Gieseck. , Islandia Hook. , in Rossia e. g. ad Kamam fluvium, et in Sibiria ad Kamam et Irtim Falk. , tum in montibus Baikalensibus et ad Lenam inferiorem Gmel. (fl. sibir. HI. pag. 164. no. 34.); in Kamtschatka Redovtsk. , C'hamissonis insula, Uualaschka Aleutorum et iu Curilis insulis Chamiss. , nec non in ipsius Americae oris occiden- talibus, licet forma paullo mutata Pursh. — NuIIibi itaque non obviam in terris borealibus, excepta Scan- dinavitt et ejusdem longitudinis geographicae insula Spitzbergen. — 2|.. 148. Epilobium angmtifolium L. — S. et EM. E, spicatum LAJff, O k a k, — ,i Die hlaue Blume, Tf^ikhst in GeseJhchaft zwischen Steinen, Bliiht Ende jiugust, ** Inter Saskatciiawan fluvium ct mare arcticum Ri- CH.IRUS. , iu Canftdu Purmh. , Groenlandiu Gieseck., -,-. f 72 Islandia Hook., Lapponia Wahlenb., Rossfa Sibina- que omni usque in pla^am arcticam, et orientem ver* sus in DahuriB et ad Jenisei fluvium Georg. Abhinc usque in Kamtschatkam nondum observatum est. Sed in Unalaschka insula et ad sinum Eschholtzii Cha- BIISS. Meridiem versus in omnibus terris cisalpinls loca plana et collina, in Italia superiore montana et subal- pina occupat, sed vix unquam alpes Wahlenb. (Helv.) PoLLiNi aliique. In America usque in Pensylvaniam PURSH. 2|.. Ohservaiio, NuIIibi speciosius esse,^ ac in summo Lapponiae septentrione , jam olim obseivavit cl. WAHLkNBERG. Scd uo supcretur vereor Lappo- nica planta a Labradorica. Huic corolla non rubra, sed violacea, calyx intense ruber, ger- men brevius ac apud nos, ex rubro violaceum, et omnia vegetiora. 149 ? Epilohium pauciflorum &chrank S. — 2).? OlservMio, Planta dubia, de qua ipse auctor: „Antecedentis, inquit, forte varietas." Si flo- res revera suat regulares, pro peculiari specio habenda est. Caulis vero non nisi semipedalis nullius momenti est. Ad Obi ostia cl. Scjef £. angustifolium caule vix triunciali observavit. 150 1 Epilobium alpirmm L, — P. - 2|- 151? Epilohium alpettre — S, — 2|.? Ohservatio, Inter dubias retali hanc et praeeeden- tem, de plantis tam intricatis, absque descriptione enumeratis, nil statuere audens. 29. Halorrhageae. 152. Hippuris vulgaris L, — S. Inter Saskatchawan et lacum Servorum Richards., in Canada Pcrsh., Groenlandia, sed non uitra 60° la- tit. GiESECK., in Islandia Hook., Lapponia Wahlenb., Rossia omni Falk. , et Sibiria omui usque in Kamt- Bchatkam et polum versus ad Lenae ostia Gmel. (fl. sibir. III. pag. 7. nr. 1.), nec non ad Obi ostia Scjef., ad fretum Bonae Spei alibique in America maxime oc- cidentali Chamiss. Praeterea in locis idoueis totius fere Europae, exceptis forte terris maxime australibus. InAmerica usque iu PensyWttniam Plrsh. — 4. 30. L y t h r a r i e a e. 153. Peplis Portula L, — S. In Scotia Hook., omnique Britannia Smith., in Lapponia meridionali passim, frequentius vero in Sue- cia Wahlekb. , in Finlandia, Ingria omuique Rossio media Georo. Per omnem Germaniam Italiamque superiorem lo- cis depressis, rarius in montibus, e. g. Carpatorum subalpiuis Wahlenb. (Carpat.) — O. 31. R o s a c e a e. 154. Potentilla emarginata Pursh, — P. et EM. Nain. — 4. Ohservatw» Desunt in speciminibus meis radix et inferior caulis pars. Apicem versus cauJis gra- . cilis est, in ramos paucos divisus. FoUa ter- nata, pilis subpatentibus longitudine inaequalibus hirsuta. StipuJae ovatae integerrimae obtusius- culae, Foliola inciso - dentata, dentibus obtusis, ad basin cuneata, intermedium sessile, lateralia extus ip petiolum subdecurrentia. PeduncuU elon- gati graciles pubescentes uniflori. Calyx hirsu- tus, laciniis majoribus acutiusculis , minoribus obtusis. Petala calyce subduplo longiora obo- vata profunde emarginata lutea, ad lentem inten- sius venoso-striata. — In Candollii Prodromo haec species omissa est. 155. Potentilla nivea L, — P. et S. P, groenlandica It Br, (in Ross voy. teste ipso in Parry's voy.) P, macrantha Ledeb. (in act. noviss. Pctrop. V. paji;. 541.) In Melvillii insula et ad Baffini sinum R. Br., inter Point-Lake et mare arcticum Richards., in «roenlandia Rottb. (in Act. Hafn. X. pag. 451. tab. 7. Nr. 22.), et sub variis nominibus alii, in Lap- poniu VVahlknb., Spitzbergcn Hook. — Tum in Si- biriu omni Gmkl. (sibir. IH. pag. l83. Nr. 33.), Kamt- e, lateralia scbitka Rkdowsk., ad siQum St. Laurentii inque ejus- dem nominis insula, ad sinum Eschkoltzii Cuasiiss.v nec non in Unalaschka insula Fisch. (apud R. Br.) Praeterea nuUibi quantum scio, nisi in summis Helvetiae Italiaeque alpibus, <)t, quod vix credibile, in ericetis prope Nautes Bonahiv (in DC. fl. fr.). — 4. 156? Potentilla opaca IJ, — P. In Sibiria Lehmamn (potent. monogr.) et in omni Europa temperata, sed neque in alpibus neque in ter- ris reliquis septentrionalibus observata est. Quam ob rem inter dubias florae Labradoricae species seposui. — 4. 157c Potentilla maculata PovRR, P, salisburgemis Haenk, P, filiformis Vill, P, rotundifolia Ejusdem, P, Halleri Sering, P, alpestris Hall, fil, P, crocea Lehm, (non Hall.) P, aurea Smith (non L.) — S. P, verna /?. Wahlenb, In Groenlandia Lehmann, Islandia Hook., Nor- wegia Lehm., Lapponia Wahlenb., Rossia frigida Georo. Meridiem versus in Suecia Jemtlandiae alpestria non deserit Wahlenb., similibus locis crescit in Bri- tannia Smith., tum in mediae Europae alpibus et Py- r«naeis, — 2j.. Obseruatio l, Fottmtillam auream Schrahk. liuc I « I 1 i ' 76 spectftre, nec ad vcram P, auream L., tum ex ipsa patria conjicio, quum haec in terris septen- trionalibus nondum reperta sit; tum etiam ex duplici plantae varietate, quas observavit cl. ScHRAKK., petalis et maculatis et immaculatis, in P. maculata jam saepius, in vera P. aurea nunquam observata. Observniio H, Vix ulla plantarum species novis nominibus magis vexata et obscurata est quam Laec. Uno eodemque anno 1788 eandem vel de- texerunt vel tanquam peculiarem speciem distin- xerunt Haenke, Pocrret et ViLtARS. Quorum hic peicavit in eo, quod pro unica specie sta- tim duo finxit nomina. Inter nomina et Haen- keanum et Pourretianum prius, quoniam de loco natali sumtum est, alteri postponendum, species- que nostra nonnisi P. maculata Pocrr. in po- sterum salutanda est, cogentibus nomenclaitiirae legibus, tam usu quam ipsarum praestantia san- citis. 158. Potentilla amerina L. — P. et S. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum RiCHARPS., in Canada Pcrsh., Isiandia Hook., Lap- ponia Wahlenb., omni Rossia Sibiriaque etiam trans 62um latitudinis gradum Georg., in Kamtschatka, ad sinum Schischmareffii nluribusque regionibus arcticis circa Beringii fretum Chamisso. Praeterea per omnem fere Europam in planitie- bus montibusque, in Galliae alpibus adhuc supra 5000 pcd. altit. DC. (in M^m. d'Arcueil.). In America us- 77 que in Pensylvaniam PuRsn., et in ora occidentali ftsque in Californiam Cha.uiss* — 2j.. Ohseruatio, Cl. Pursh: „Specimina Labradorica, ait, petalorum forma ab Europaeis diifcrre vi- dentur; obovata sunt, calyceque longiora," — Sed eadem nunquam aliter vidi in Europaeis. Eandem plantam jam etiam Kohlmeister apud cl. ScHRANK pro nova habebat specie. Sed con- trarium aflirmat cl. Schrank. 159. Potentilla palustris Scop, — EM. Comarum palustre L* — S. Nain, Inter Saskatchawan fl. et lacum Servorum Ri- chards., in Canada Pursh., Groenlandia Gieseck., Islandia Hook. , Lapponia Wahlenb. , Rossia Sibi- riaque arctica etc. usque ad Baicalem Georg., omni- que regione Beringiana Chasiiss. In totius Europae temperatioris planis usque in Italiam superiorem Pollin. adscendens autem in Jura monte (et forte alibi) ad 5000 ped altit. BC, In America usque in Pensylvaniam Pursh. — 2|.. 160. Dryas octopetala L, — S. D, cliamaedryfolia Pers, Inter Saskatchawan fl. et lacum Servorum Ri- CHARDS., in Canada Pursh., Terra nova Chamiss., Groenhindia Gieseck., Islandia Hook., Lapponia Wahlemb., Spitzbergen R. Br., in Uralensi jugo Lepech. (itin. III. pag. 64.), ad Obi ostia et ad Je- nisei fl. inferiorem prope Turuchansk Sujef.) in mon- tibus Bai«aletisibus Georo., et ad Lenam, Aldanum^ Majam et Judomam fluvios Gmel. (sibir. III. pag. 188. Nr. 44.)) ^^ sioum et in insula St. Laurentii Cha- MIS». Meridiem versus in Scotia elatiore Smith., Sue- ciaque usque ad Jemtlandiam Wahlenb. — Tum in Austriae Helvetiae aliisque alpibus et subalpinis Wah- LEKB. ' — 4. Observatio, Dryadem octopetalam, quam in Plan- tar. Hassiae indig. Enumerationem recepit b. MoEiiCH, ipse, ut vulgo fertur, cum aliis quibus- dam ex horto transplantavit in montem Mcissner, florae divitis nimium cupidus. Sed quidquid sit, hodie ibi non reperitur. 161. JHubus idaeus L, < — S. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum RicHARDS. , in Cauada Pursh., Lapponia meridionali Wahle^b. , Rossia Sibiriaque omni , etiam in plaga arctica usque in Kamtschatkam Georo. In omni Germania udhuc planities, in Italia su- periore jam vero montes tantum incolit. Alpes non attinsfit Wahlenberg, Polli^i, Decand. — %, Observatio. Rubum idaeum Nutkaensem Pe^nant., et insularum Sibiriae orientalium Georc, sedulo praeterii, quum ad R, spectabilem Pdrsh. perti- nere videatur. 1621 Mubus flagellaris Wmlld, — S. Observatio, Ad manca specimina dubitanter huc relatus. An ad R, saccatilem /?. Canadensem Ri- 79 cnARDSOiiii spectet, qnaerit c1. Nues fii Eseh- BECK in R. Brown. Opusc, 1. pag. 489. 163. Rubua arcttcus L, — P. S. et EM. R, acaulis Micff» IL pistillatus Smitb. — Smith. Okak» — ^y-^n Bergen vnd in Thalern, wo es trocken ist, Bluh Anfangs yiugust, Triigt heine Beeren, " Herzb. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ri- CHARDS., in Canada ad sinum Hudsonis Pursb., Terra nova Chamiss., Groenlandia Vahlj^Z., Lapponia Wah- LENB.j Rossia et Sibiria boreali usque ad Kamtscbat- kam et orientalis insuias oceani, sed uon pertingens ad maris glacialis insuias Pall. Attamen ad Obi ostia eum observavit Sujef. , in Chamissonis insula et Capite Bonae Spei Chamiss. Meridiem versus in Suecia usque ad summum fi- nem Elfdaliae Wermlandicae Wahlenb. , et rarius in Scotia elatiore et propinqua insula Mull Smith. — 4. Observatio, Caulis speciminum Labradoricorum hu- milior, interdum vix ullus; petala nonnunquam, at non semper, longiora, et tunc apice non emarginata, sed saepius subcrenulata. Calycis -- laciniae contra angustiora. Sed etiam inter spe- cimina mea Lapponica et Suecica, licet flores iis semper paullo minores sint, plura observo peta- lis integris quam emarginatis ; nec desunt calycis laciuiis sat angustis. Quod ad pistilla attinet, in planta sterili magis approximata esse solent quam in fertili. Sed in tota Lapponia baccas ii eam vix maturare , jam ex clo. scimus Wahlen- p1 ad Labradorica specimina adnotavit Herzberg: ,,Triifft heine Beeren.*' Filamenta denique dilatata, quibus cl. Seri^ige apud Can- DOLLiUM Rulti pistiilati diagnosin stabilire cona- tus est, speciminibus PjuM arctici Europaeis neu- tiquam desunt, Nonne sufficerent haec ad delen- dum JJ. pistillatum Smith ? 164. Ruhus Chamaemorus L, — S. et EM. II, stellatus Smith. Okak. — 9,Triigt Ende August rdfe Bee-' \ ren, die von den Einwohnem haufig gc gessetf: werden, und udkpik heissen. An Bergen u^d in Thalern, wo es frocken ist.'^ Herzd. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum Ri- CHARDS., in Canada Pcrsh., Groenlandia Gieseck., Lapponia Wahlenb., Rossia Sibiriaque borealibus ad maris oras glacialis et in promontoriis insulisque ma- xime borealibusKanin-Noss, Nowaja Semla, promon- toriis Obicnsibus etc, etiam in Kamtschatka et insulis Americam versus sitis Pall., ad sinum Eschholtzii et in insula Chamissonis Chamiss. Meridiem versus in summis Scotlae Angliaeque montibus Smith., in omni Suecia usque in Scaniam sjlvaticam Wahleub., nec non in Borussia Hagen., Polonia Szcbert, et Silesia ad Albis fontes Goep- PERT. Sed nullibi in Germania occidentali. — 2^. Observatio» Variat et haec stirps, ut antecedens statura robustiore et debiliore, stipulis omnibus Bl 81. obtusis inieg mmis et superioribus acutis plua minusve inciso-dentatis, calycis laciniis latioribua et angustioribus , petalisque obovatis obtusisss» mis, et lanceolato - oblongis acutiusculis. Sat magnam possideo speciminum copiam ex Una- lascbka insula, plantae Borussicae et Suecicae adeo dissimilium, ut primo intuitu seductus, clo. Seringio assentiens, pro peculiari specie, et qui. di^m R. stellato Smith. habuissem> Comparatid vero plurimis aliarum terrarum speciminibus, Ru" hum stellatum non modo Unalaschcensem Serin- cii, sed etiam Canadensem Smithii, meram ease JRuhi Charutemori varietatem intellejLi. 165. Amelanchier ovalia Mldic* Pyrus ovali» Willd. — S. Aronia o*)alis Pers, Vulgatissima in arenosis circa Saskrttchawan flu- vium et alibi in America maxime septentrionali usque ad giadum 62um latitudinis Richarhs. Meridiem versus usque in Carolinam Pijrsh.«— ^ • 166. Pyru9 Aucuparia DC, Sorbus Aucuparia L. < — S. ' In Groenlandia Giesbck. , sed non nisi austra- liori Cranz {Histor, von Granl, I. pag. 87.) , Islau- dia HooK. , Lapponia Wahlenb. Tum, Pallasio teste (nescio an hic satis certo), per omnem Rossiam et Sibiriam borealem usque ad Oceanum orientalem, in Kamtschatka insulisque versus Americam extensis. Meridiem versus per omnem fere Europam iu syl- 6 *3 vis vutgaris esl, in Helvetiae alpibus adscendeiis us» que ad Abietis teminam, sed ibi frutescens Wah- LR!iiBKRti. — ' %* Observatio L Cl. Giksecke hanc arborem, vel in Groenlandia fruticem potius , ibi non esse spon- taneum, sed olim ex Islandia Norwegiave intro- ductum * asc putat. Cui opinioni ejusdem stirpis praesentia in Terra Labrador aliisque terris arcti- cis adversatur.' Obsermtio IL Cl. lu- 3M. 3t aliorJ END, pat, LECHTEND. pag. 27.) DC. Xjoffelhraui, der Schnee d nimia re- n iUustrata, l G1E8ECK., liria ad Obi r ud Lenam jaurentii si- schka CiiA- iae, Duniae, liueque sep- alpinia Car- j Pyrenaeo- ina mea La- spithamaeo, plici vcl su- •_ •„ U, TiiitttS iU-= »7 fimifl vel suberectis vel decumbentibns. Folm glaberriraa, radicalia petioiata paullo minora ac in plunta Germanica, in speciminibuci pusilHs minutissiida, rosulam formantia, semper crassius- cula subdeltoidea , sed modo in cordutam modo in ovatam formam vergentia; eaulina prae reli- quis varia, saepins tamen oblonga, inferiora ad basin angustata vel subpetiolata , superiora ses- silia, nunc integerrima, nunc dente uno alte- rove notata, dentibus modo minutis modo majo- ribus lobiformibus. Corymhus in speciminibus ramosioribus brevior subumbellatus, in simplicio- ribus elongatus. Flores ejusdem magnitudinis eo in Germunica. Silicula matura pedunculo sem- per duplo brevior ovato-subglobosa, valvulis ve- noso-reticulatis, stylo brevi. /Sbntft/r plerumque octo, unum alterumve suepe imperfectum. Ohservatio II, Cochleariam Groenlandicam L. et Smith. Engl. bot. tub. 2403., etsi C, ofjicinali vulde uffinis sit, tumen ob flores plus duplo ma- jores pro peculiari specie habeo. Sed C, groen- landlcam uuctorum Rossicorum aeque ac Withe- rini^ii uil nisi C. officinalem minutiorem esse au- tumo. Uuodsi ita est, hujus locis nutulibus ad- dendum est Archangel Gkoro. •— C, fenestrata R. Br., nisi propriu est species, ad C, angU- cam propius accedere videtur, quam ad ofjid' naiem. m B liM 88 35. Droseraceae. 177. ParntMaia palustrit -^, — S. P, vulgaris Pall, (itin. III. pag. 319.) Inter Saskatchawan fl*'.vium et mare arcticum, et ad Hudsonis sinum circa York Factory Richards., in Iskndia Hook. , Lapponia Wablbnb., Archangel et «d Lusae fontes Lepbcb. (itin. III. pag. 190. et 143.), Sibiria omni Gmbl. (fl. sibir. IV. pag. 91.) et specia- tim ab Ural ad Obum Falk.^ inter Jenisei et Baical pALL. (1. c), et trans fretum Beringianum in littore AmericaEo e. g. in peninsula Chorisii^ ad sinus Esch- holtzii et bonae Spei Cbahiss. Meridiem versus in planitiebus totius Germa- niae, Italiaeque, nec non in littore Africano prope La Calie Desfont.; in Helvetia autenirinde ex in- fimis usque ad perpetuam nivem Wablbnb. — • In America usque in Pensylvaniam et Virginiam Pursb. - 2|.. 36. T i o 1 a c e a e. 178. Viola paiustris L, — S. V. cucullata Bigelow (ex cl. Gingins apud DC.) In Groenlandia australi Gibseck., Islandia Hook., Lapponia Wablbnb. » Finnia, Archangel Georo. , ad Obi ostia Sujef, et per omnem Rossiam Sibiriam- que frigidam Georo., etiam in Kamtschatka Re- 89 In Germania, praesertim septentrionali adhuc in planitie, abliinc sensim in colles montesque recedit, iu Helvetia nonnisi in alpibus WAHLENBERe. — In Ame- rica usque ad Pensylvaniam Bigelow. 2|.. Observatio. CI. Schultes in Syst. Veg. V. pay. 363., hanc stirpem per omnem Europam exten- sam esse affirmat usque ad terras mediterraneas. Quod mihi valde suspectum est. 179. Vfola rotundifolia /9. pallen» DC,— DC. Eadem forma quoque in Kamtschatka DC, et si non specie differt a vera V, rotundifolia Mich., ea- dem species etiam in excelsis montibus Carolinae MicH, — 2|., ■ # 180. Vtola canina jL. — S. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum RiCHARDS., in Groenlandia australi Gieseck., Islandia HooK. , Lapponia australiori Wahlenb. , Rossia Si- biriaque omni Georo,, insulaque Uaalaschka Cha- MISS, Praeterea per omnem Europam Asiamque usque in Persiam et Japoniam DC, nec non in Canariis Chr, SsiiTH., et in California Chamiss. — 2^. 1811 Viola lahradorica ScHRAXK. — S. 2|.? .« gn ica. 90 37. €aryophylleae. 182. Silene mauUa L, — P. Ad BafHni sinnm R. Br., inter mare arcticum et Point-Lake Richards., in Groenlatidia Gieseck., Is- landia Hook. , Lapponia Wahlenb. , in Uralensibus prope Werchoturje supra arborum limitem Lepech. (itin. in. pag^. 65.), in tota regione arctica circa Be- rin^ii fretum, in insulis Unalaschka, St. Georgii et St. Laurentii, et ad sinum St. Laurentii Chamiss. Meridiem versus in Sueciae alpinis usque ad Jemt- landiam meridionalem Wahlenb., in summis Britanniae montibus Smith., ; in Helvetia inde ab aeterna nive descendens, rarius tamen fere ad Fagi usque limitem Wahlenb. — 2j.. 183. I/ychnis alpina L. — P. et EM. L, frigida Schraxk (labrad.) — S. Saponaria alpina Pall, (itin. IIL pag. 34.) Okak, — „GrasneJken, TJTachsen an der Kuste an trocknen SteJlen, die das SeC' tvasser nicht unmittelhar heruhrt, Bliihen Mitte Augvst,'^ Herzb. Ad Hudsonis sinum Pursh. , in Groenlandia Gie- SBCK., Islandia Hook., Lapponia Wahlenb., Archan- gel usque in plagam arcticam Georg., Ural prope Wer- choturje supra arborum Hmitem Lepech. (itin. III. pag. 65.), ad Obi ostia Sujbf., in montibus Baica- lensibus Georg. (itin.). Meridiem versus iu Suecia usaue in Dalekarlium 01 meridionalem, Oelandiam atque Blekingiam Wahlenb., in Scotia editiore Smith., in Austriae, Helretiae Ita- liaeque summis alpibus, raro descendens usque ad 3400 ped. altit. DC. — 2|.. Obseruatio, Specimina mea Labradorica magnitu- dine perquam varia sunt, alia palmaria, specimi- nibus Helveticis, Lapponicis, Groenlandicis simil- lima, alia fere pedem alta, foliisque multo lon- gioribus, plurima vero intermedia. Nec uUum praeter magnitudinem investigare potui discrimen, 184. Arenaria peploides L, — P. et EM. O kak, Ad oras maris arctici Americani et ad Hudsonis sinum prope Tork Factory Richards., ad oras Groen- landiae Gibsbck., Islandiae Hook., Lapponiae Wah- LENB., Finlandiae, Ingriae Georo., Sibiriae borealis prope Obdorsk Sujbf., maris Ochotensis et Kamtscha- tensis Gmel. (sibir. IV. pag. 160. No. 70.), et ad omnia littora cis et trans fretum Beringii Chamiss. Meridiem versus cuncta fere maris Baltici, Sep- tentrionalis, et Oceani Atlantici littora sequitur, usque ad ericeta maritima Bordigalensia DC. — In littori- bus Americanis vero fleram arcticam vix excedere vi- detur. — 2|.. 185. Arenaria thymifolia PuRSH, — P. A, Purshiana DC, - o. ^nAP.Itfa tmtl anfia ^/inrtiifn i, iil 1 1 92 186 f Arenaria jumperina Ij, — P.» %A* acicttlari9 Fiscff, (ex DC.) Ohservtttio, Summa fn hac apecie confusionis su- spicio est. Sin minus, cresceret eadem in Ar- menia, Sibiria orientali, Terra Labrador, nec usquam alibi. Ad dubias itaque florae Labrado- ricae incolat; amandavi. 18/, Arenaria arctica Steveiv» Stellaria biflora 1j, — • P, Aisine biflora Wahlenb. In Canada Pcrsh., Islandia Hook., Lapponia Wahlei«b., Ural prope Werchoturje et prope Tjumen sub 75^ lat. septentr. Lepech. (itin. !II. pag. 27et52.), ad Obi ostia Sujbf. , et in Dahuria Georg. , nec non ad sinum et in insuia St. Laurentii Chamiss. — 2|.. ■ 188. Arenaria groenlandica mihi — EM, Stellaria groenlandica Hetz, Nain, In Groenlandia Fabricius (in FI. dan. tab. 1210.) — O. Obseruatio, Ad Arenariae genus vocavi, quia et in hac ut in praecedente petala interdum occur- runt integra, quia ab illa, quam Arenariam esse jam omnes jubent, genere separari nequit, et quia utriusquo habitus ab eo Stellariarum omnino recedit. 93 189. Stellaria lahradorica ScffRAXK, (la- brad.) — S. Ohservatio. Species minus cognita. Ad anteceden- tem retulissem, nisi ipse cl. auctor eam ab hao certe diversam esse contendisset» 190. Stettarta glauca J 'iTffER. St. paluatrit Retz, Na in. EM. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum RICHARD.S., in Groenlandia Vahl fil. Tum per Britanniam, Scandinaviam mediam et australem, Germaniam, Hclvetiam usque in Pedemon- tium Balbis. — 2|.. Observatto, L Ex Smith et Marschal a Bieberstbin ad hanc pertineret Alsine floribus gramineis etc. Gmel. sibir. IV. pag. 145. No. 44. tab. 61. %. 2, Quum vero recens plures Stellariae species glau' cae affines in Sibiria detectae sint, ad quam- nam pertineat Gmelini synonymon, omnino du- bium est. Obseruatio, II, Kecedunt quodammodo specimina mea tam Labradorica quam Groenlandica a Ger- manicis, propiusque accedunt ad St. gramineam sequentibus: caule minore 4 — 5 unciali, minus- que stricto, foliis angustioribus , praecipue verc» petalis calycem parum tantum superantibus. Sed color glaucus, pedunculi erecti, aervi calycis la- terales dilutiores ad St, glaucam pertinere sua« OAnr. I:ilm St4 Mi^Sj^ Uaamt nmtnwrk inaA t*\ tkn.ttt^nm i U i postea (in Linn. Transact. XIV. pag. 368.) ad Sl, Edwardsii R. Br. reduxit, nostrae rem esse vix credo, quum cl. Rob. Brown plantae suae folia ovato-lauceolata, cl. Hooker suae calycis phylla obtusa tribuant. 191. Cerastium vulgatum L. — S. C. viscosum Smith. In Nova Anglia Pursh., Islandia Hook-, Lappo- nia sylvatica Wahle^b., Ingria Georg. Meridiem versus per omnem Europam usque in Africam scptentrionalem Desfont. Sed in Alpibus deesse videtur, — 2|., 192. Cerastmm alpirmm L. — - S. et EM. « C. Fischerianum Serjng. (apud DC.) Okak. — jySteht sehr hiiwfig zmammen auf irocknem Sande, y«*»5^ IMitte udugust an zu bluheny und tragt JEnde Augu^st reife Kapseln.*' Herzb. In insula Melvillii et ad Baffini sinum R. Br., in Groenlandia Gieseck. , Lapponia Wahlenb., Spitz- bergbu R. Br., Rossia inde a Permia usque in pla- gam arcticam, in monte Ural et in Sibirl:?. bQm^l. omni, ad Jenisei ubique et in Altaicis Georg. ; tiVM € am, f^ C. Fischerianum revera huc pertinet, in Kamtschatka Redowsk., ad sinum Schischmareff, in insulis St. Lau- rentii, St. Pauli et Unalaschka Ckahiiss. Praeterea in Suecia usque in Jemtlandiae alpina Waki^.nb. , in Scotiae et Cambro - Britanniae alpinis . 368.) ad rem esse lotae suae ae calycis *, Lappo- usque in n Alpibus fEM. pud DC.) mmen auf 4ugust an gust reife L. Br., in t. , Spitz- iie in pla- iini^i omni, eitlam, r mtschatka i St. Lau- lae alpina ae alpinis »5 Smitb.; sic eHam in Helvetiae reliquisque Europae mediae alpibus ab altitudine 7400 ped. descendens us- que ad 5000 ped. altit. DC. — 2(.. 38. Ranunculaceae. 193. Anemone parviflora M/cn, A, cuneifolia Jvss, — P. Inter Saskatchawan fluvium et lacum Servorum RiCHARDs., ad Hudsonis sinum Pdrsh., et in Terra nova DC. — 2|.. 194? Anemone borealis Richards, A, sylveHrit /?. alba minor Schrank • — S. Si planta Labradorica, ut autumo, huc spectat, eadem reperta est inter Point-Lake et mare arcticum Richards. ; eandem possideo ex Unalaschka insula et terra Tschuktschorum ad sinum St. Lnurentii lectam. — 2j.? Obsetvatio, Specimina mea ex regionibus Beringia- nis A, syhestH valde similia, sed duplo minora et tenuiora, involucri foliolis prorsus sessilibus et fere connato-amplexicaulibus. An peculiaris speciei, an iosignior tantum illius varietas sit, iis, qui plantam vivam observarunt, dijudicandum re- Unquo. Verum eandem esse formam Labradori- c^ vix dubitandum est, quum genuiua A, syU ves..is, involucro pef.olato, in terris borealibus omnino decsse videatur. Nam florae Sibiricae auctorum Jivunnvmn nAmnnm fi.ikSa . UUi.. I f.n Bt i' fl 96 195. Ranunculm Flammuta /?. reptam ScHLECHTEND, (Ranunc. pag. 18.) R. reptans L, H, filiformis PuRSH, — P. B, reptans ^, Jiliformie DC. Inter Saskatchawan fluvium ei lacum Servorum RicHARDS. , ad Hudsonis sinum Pcrsh., in Islandia HooK. , Lapponia Wahlenb., Rossia Georg. , e. g. prope Petropolin Sob. (apud DC), omnique Sibiria Gmel. (fl. sibir. IV. pag. 201. No. 45. ^ar.), nec non in Unalascbka Cuamiss. (apud Schlechte^d. 1. c). ) Eadem varietos occurrit passim per omnem Scan- dinaviam, Britanniam, Germaniam, meridiem versus sensim in montes profugiens e. g. Pedemontii Al- Lio^, — Eadem species vero per omnem Europam us- que in Africam septentrionalem extenditur Desfoot., et in America usque ad Virginiam et Pensylvaniam Pursu. — 2|.. 196. Ranunculus auricomu» fi, cassubicu» Hagen (Ranunc. prussic. pag. 19.) R, cassubicus //. - — S. Hanc varietatem ii tantum indicarunt botanici, qui pro peculiari habent specic. Sed ipsa species, ad quam ex cl. Hooker (in Linn. Transact. XIV. pag. 362.) pertinet etiam R, affinis R. Br., latc patet: in Melvillii insula R. Br., Groenlandia orientali Hook., Lapponia Wahlenb., Rossia, e. g. prope Petropolin Suii. (apud DC), et Sibifia Pathin. (apud euad.). reptam pag. 18.) 1 Servoruni in Islandia ORG. , e. g*. ique Sibiria -ar.), nec HLECHTEIiD* nnem Scan- liem versus montii Al- luropam us- Desfont., ensylvaniam 'iasaubtcui pag. 19.) otanici, qui species , ad XIV. pag. tc patet: in tali HooK., Petropolin pud euQu.)» 97 ncc non in Kamtschatka Chamiss. (apud Schlech- tend. I. c.) Tum meridiem versus per omnem Europam DC. (syst. veget.) , in Japonia Thc^b., et in Pensyivania PURSU. — 2|.. 197. Hanunculus pygmaeus Lam, P. Ad arctica Americae littora Richards.^ ia Groen- landia Gieseck., Lapponia Wahlenb., Spitzbergeu HooK. , et circa Beringii fretum ad sinum St. Lau- rentii et in insulis St. Laurentii et Cbamissonis Cha- MISS. (apud SCHLECHTEND. I. C.) 2j.. 198. Copth trifolia Salisb. — P. apud DC. • Helleborus trifolius L, Anemone groenlandica Oed, In Canada Pursh., Nova Anglia Muhlenb., Groenlandia Gieseck., Norwegia Gunner, Rossia ad Kamam prope Sarapul Georg., in montibus Uralen- sibus editioribus Pallas (itin. III. p. 316.), ad Bu- guldeicham et Inam fluvios ab utroque latere in la- cum Buical effluentes Georg. (itin.), Kamtscbatka LiKN., et Unalascbka Chamiss. (apud Kotzebue III, P"g. 167.) Meridiem versus in America usque ad Virgiuiam PURSH. — 2|.. Observairo» Florae Labradoricae civem esse hanc plantum. uuctor est cl. De Cakjdolle, teste Pur- sHio usus. Et facile credet, quicunquc reliqua u 1. .i'- ■■u ' Pu. iiujus snrpis lofa liRrrtlia rOinpHrHverlt. Scd iu «' . M id l i ■ 99 PcRSH. flora Americae septentrioDalig locus na- . talis indicatur solummodo: „Canada to Virgi- ^/( — Sic etiam Oeoer specimina sua non ex Islandia, ut ait De Candoi.uE) sed ex Groen- landia occepit. e% \ i locus na- 1 to yirgi- aa sua non l ex Groen- £i I B A I. T GBOGRAPHICUS SBD TERRAE ARCTICAE. •a '•11 .f ■"^^ P^H #i' -i wk'im eJ ■ fel' > tl rt^ M P fr B CJ e( ce ne m( es do k 1 < es ttti uh Xerra Labrador, inter 50° 50' et 65" 20' lat. bor. et inter 298° et 322° 30' long. ab insula Ferro sita^ ultra 24,000 milliaria geographica continere fer- tur. Nostri autem libelli titulus minime perinde inter- pretaiidus est, ac si tr,m vastae plagae stirpes aliquas Liuc illinc ablatas comprebenderet ; sed vix nisi ad brevem illum orientalis orae tractum spectat, quem fratrum Moravicorum coloniae occupant, Nain, Okak, Hoffenthal. Hic Hbrzberg , quas mecum communi- cavit, plantas collegit, hic suas collegisse KonLMBi- STER sive KoLMASTER vix dubitari potest, quum ex eorundem fratrum societate fuisse videatur. Ab alio quodam ejusdem societatis missionario plantas suas Labradoricas , quarum mentionem fecit Radius , ac- cepit Rbichenbach, ut me ipse certiorem fecit. Non neg-am quidem, unam alteramve specierum supra enu- meraturum, praesertim Banksiani herbarii, profectam esse posse ex ora australiori, quam piscandi causa prae reliquis frequentant Angli, et ubi chirurgum quen- dam non exiguam muscorum collectionem fecisse auctor est Chappel *). Certe tumen paucissimae sunt et for- tussc vix ulla. Natn, dictarum coloniarum princeps, sita est, ubi ejusdem nominis fluvius effunditur iu Unitatis si- *) Vag» 67. Itiuerarii «uptiriuft l«U(t«ti. iH^ S' l< ■m tm ^m :fi 1-1 Ijgli 102 Sfl ^4 ' 7 j Y nuni, sub 56^ 55^ lat. bor. **); Ohah ad hujus ipsius Domicis isthmum in insula Kiwallek^^), sub 57° 20' lat. bor.; Hoffenthal denique, ea exstructam re^io- ne, quam incolae liominant Arvertok, in nuUa quidem iQveni mappa geographica, sed aitam esse scimus me- ridiesi Tersus a Nain, nec quidem citra Davisii sinum, qui ad Curtisii mappam incipit inde a 56° 20^ lat. bor. Unde facile colligitur, plantas nostras Labradoricas fere omneft nasci in ora orientali inter 56° et 58° lat. hor, Ulterius enim extendisse missionarios excursio- nes suas botanicas, yel etiam interiores regiones per- scrutasse, vix crediderim. Ad sio definitae terrae plantas cum iis similium ierrarum rite comparandas necesse est, ut ipsarum ter- rarum polum septentrionalem circumjucentium accura- *) Qu?m litnm ei dedit Rogbr Gurtis in mappa sna orae Labradoricae geographica, quam yidesis in Transact. of thn Philos. Soo. Lond. Vol. LXIV. tab. 12. ad pag. 384. Eavdem loei latitndinem servavit Humboldt in Gix.b. Aon. Vol. XXXI. (1809.) pag. 375. Postinde in praeclari tractatn suo de lineis isothermis in M^m. de la Soo. d'Arcueil. Vol. 111. (1817.) pag. 501.« nescio qua auctoritate nisns, latiiudi- nem posuit 57*^ 0% et in tabula eidem tractatui aduexa ad pag. 602, 57° 8'. •*) (Hbgnbr) FortsetzuHff von Crantzbns Bruderhisio- rtV. Barhy^ 1791. 8. pag. 139. • Qaum exstructa sit Okak annol776, Citrtis autem, ut idem refert Hegner pag. 132., orai Labradoricas visitaTerit iam anno 1773, in ejus mappa haec colonia non exstat. Nec minus in ea desideratur insula Kivallek, vel saltem hoc nomine non insignita est. Si vero eadem esHet, quam Citrtis inscripsit Keewedlake, quod hnjus Tocis Anglorum modo prcnunciatae simililudo «uadet, situs coloniae OkAk ponendus esset inter 57® 59' et 58" 11'. ()noA tamen vix crederem, qoum , nt ex Hbrzbbrgii litteris com- peri , nantae ad hoc usque tempus Okak eadem latiiudine quaerant, quam supra indicavi, ex Philos. Trausact. Vol. LXXI. pag. id/. mutnatam. igiunes per- lOH tiorem Gomparationem instituamus, inquirentes prae reliquis in aeris temperiem, perpetuaeque nivis arbo* rumque terminos septentrionales. Rem arduam a^gre- dimur, non modo ob exiguum observationum fide digna* rum numerum in his uUimis et iniquis terrae giebis in- stitutarum, sed etiam propter ipsius rei naturam* Nam quod aeris temperiem attinet, ea repetere sufficiat, quae paucos ante annos pronuntiavit vir siimmae in hnjuscemodi rebus auctoritatis , Leop. uk BccH **) : in toto terrarum orbe vix nisi tres vel qua- tuor esse locos, quorum aijris temperies rite cognita sit. Nibilominus in quacunqne fere urbe sunt, qui per longas annorum series bis terve quotidie ther- mometron observarunt. Quae quum saepe non sufli- ciunt ad solvendam quaestionem, quanti videlicet ae- stimemus pretii singulas illas observationes meteoro- logicas, quas pei-egrinatorum diariis passim insertas offendimus? Caute sane adhibendae sunt; interea, do- nec certiora innotescent, me quidem arbitrante, non prorsus repudiandae. Perpetuae nivis terminum facilius inveniri credunt vulgo, equidem immo difficilius. In zonae quidem torridae montibus, ubi cunctae naturae vicissitudines tenorem magis aequalem servant, iste quoque termi- nus satis sibi constans est, lineamque sequitur minus irregularem. ftuo propius autem ac^edis ad polos, eo magis Maeandri ad instar intortus retortusque va- riat, et ad maris denique littora perventus tanquam *) Ueher die Grenxen iea ewipeii SchMpes im Nordtnt — Itt GiLBBRT'ii Annalcn, Tom. XLL pog. 4. ■11 1*1 'fi f.,t,'?i 1/ !*' 1 m '[t' 1* i 104 evanescit. Accedit, quod ne de notione quidem Iiujus termini satis conventum sit inter auctores. Quamvis enim sciamus, perpetuae nivis terminum jam in tem- perata, nedum in frigida zona variis aliquantum va- riare annis, neque in montibus sibi proximis semper ad amussim eundem esse; plerique tamen non satis distinguunt inter terminos perpetuae nivis et summum et infimum et utriusque medium, quos appeliarem phydcos, et 4;|uartum denique ut ita dicam metapJiy- sicum, quem, remotis omnibus terrae marisque mon- tium planitierumque discrioklnibus, plano legitime ar- cuato ex summa inter tropicos altitudine polos ver- sus sensim sensimque descensurum marisque superfi- ciem certis punctis secaturum esse fingunt. Quorum postremus nostra parum refert, etiamsi libenter con- yeniam cnm clo. Leop. dg Buch *), eum consideratu m^ *) „DiV Schneegretize tst eine irumme FliicTiCy welche wir uns in der ^tmosphare denken, vher welche hinaus der Schnee nicht wegschmelzen wurde\ sie ist aber ieineswegs eine Linie an den Ahhiingen der Berge, Wir suchen sie nur an diesen Ahhiingen, weil wir die Miitel nichi Jienneny oder weil diese uns xu beschwerlich fallen, die Grenze unmittelhar in der jilmosphUre aufzufinden. Sonne und Schatten ionnen also weit weniger auf die Schneegrenz'^ einwirken , ais miitlcre Tempe- raturen, Bestimmen nun Form dtr Berge, Natur des BodenSf odtr andre nur uuf Meine Biiume eingeschranite Ursachen den SchneCf sich in einigen Gegenden iiefer herunter zu ziehen ; in undern hingegen Gipfel un Sommer zu verlassen, welche schon wcit ubcr die Schneegrenze aufsteigenf so ist es die Pflicht Ues Naturjorschers , durch Vergleiehung der Thatsachen zu son- dern, was Folge allgemcin wiriendtr Vrsachcn istf und was dem F.influsse neuer LocalursacJicn angehbrt, weiche zu den vo< rigen trcten.*^ — Leop. tow Buch iiber die Grenzen det ewi' gen Schnccs im Norden, In Gii^bbrt'^ Annulen der Physilc, Tom. I.XI. pag. 3. Igjoxcat jaTeni y\t samine colendns, qaod hic locig per se ouiui iaude uiguua cuui iuienira, quae eum fietiuitur, dii- idem Iiujus Quamvis m in tem. antum va- lis semper non satis it summum iippellarem i metapliy- sque mon- igitime ar- polos ver- le superfi- Quorum enter con- :onsideratu ', welche wir ' htnaus der ncswegs eine i sie nur an ttf oder wcil telbar in der ncn alsu weil ^lcrc Tempe- des BodenSf ITrsachcn dcn ;u zichen ; in welche schon ie Pflicht aes rhcn zu son- H, und was '\e zu den vo^ zen deii ewi' der Vhysit, iic locig per tiuitury dii- f 105 dignlssimum esse, et veram termini experientia quae- siti ideam continere, Inter tres priores, quos physicos pei-petuae ni- Vis terminos dicere placuit, maximi procul dubio mo- menti est mediusy fortuitis montium littorumque cur- vaminibus minus obnoxius, sed non sine circumspe- ctione ad magnam observationum sedulo comparata- rum copiam constituendus. Hunc eorum, qui de ter- mino nivali egerunt, plerique tacite habuisse viden- tur; aperte vero eundem professus est Wahlenberg *), qui nivem solutam terramque denudatam haud sufficere censet ad ierminum nivalem definiendum; sed: „uhi nijc, inquit, in campis planioribus {hyeme aequali fere altitudine tectis) terram quod ad majorem partem per aesiates plerasque semper tegit, ibi ierminum nivalem ponere voluissem/^ auod denique ad summum et inamum perpetuae terminos nivis attinet, in zonae torridae montibus sibi proximos et paene parallelos esse scimus. Jam vero in temperata zona non modo alterum ab altero sen- sim sensimque magis deflectere, ^ed regularem etiam utriusque tenorem subito graviusque saepius pertur- «ertatione noii penitu» congi-uere, atqne exemplo mibi e»ne ^.detur confu«oni« ideae illius hic tam praeclare expositae cum rebu» aingulis experientia probaii«. Ouam enim in Nor- weg.a et Lapponia accuratiwimo examine auctor e«8e cocnoTit termini niyali» perpetui inclinationem, ea minime ex cau.a ^niYersal. pendet, «ed, m ip.e opiime no« docuit, ex parti- cular, harum terrarum ambitu atque «tructura originem ducit. E»t itaque perpetuae niyis Imea physica aliqua, eaque media nec meiaphysica, quam ex loco laudato ex»pectas«e». ' *i__P® elimaie et yegetatione ia Helvetia iientpnt*.*n»»i: pag. A.XXii. -^ ^ , '♦'<■? ^3^ m k •i -h m r '^•; r.|H •;l '9 M ) • '•fl^l ;■ '9 ■51 106 bari. ^uas aberrationes in zona frigida adeo crebros fieri omnemque exccdere modum, ut, ubi ad demis- siora descendant dicti nivis termini, k^arisque ut di- cunt libellam attingant, omnis demum utriusqne con- tinuatio desinat, nec raro glebae vegetae nive, ct vice versa nivis cumuli caespitibus, insularum ad in- star, circumdentur. Adde ventorum hisce regionibus saevitiam, cui nix mobilis resistere nequit, solem ae- state nunquam occiduum, glacierumque mari innatan- tium moles huc illuc agitatas et, quocunque vehan- tur, polare frigus secum ferentes*); quibus omnibus efficitur, ut in regionibus polaribus , commutatis pe- . nitus suetis naturae conditionibus , littora pleraque sed non omnia perpetua nive obruta, montiumque fastigia saepius ea denudata reperiantur **), nec ulla *) „^on Geireideurten wird jetxt {in Island) gar Jicine gebaut, Im Nordlande ist der besie traghare Boden , wcl- cher oft zwei Ftm tie/ liefftr, allein hier Jiommt so oft des Sommers das Polartreibeis f welches aogleich den Sommer in Winter verwandelt und alle Vegeta' tion hemmt.** Thienemann'» Reise im Norden Europa's, vorzvgUch in Uland, II. Ahtheilung. Leipxig, t827. pag. 135. •*) „lt niay appear a little remarkable, that an eflfect of cold, amoaniing to perpetaal frost, that is observed ia elevated «ituation», in temperate and even in hot climate», does uot ORcar on the tops of conHiderable monntainH iu Spitz- bergen: and it is really extraordinarj, that inferior moan- taiuK, *ach an Ben Nevi» in Scotlaud, the elevation of which iif only aboat 4380 feet, should sometimes exhibit a crest of gnow throughout the year; while in Spitzbergen, where the mean annnal temperature is aboiU 30" (Fahrenh.) lower than in Scotland, aud the mountaimt liltle inferior in elevation, the snow should 8ome.^mes be whoUy diKsol/ed at the moit considerable heights. The higher Alp», excepting what i» absolutelj perpendicular, remain constantly covered with guow: and perhaps no instance of a thawing temperature ever occurs iu auy of the most elevaied tummits. tiut iu deo crebros ad demis- sque ut di- usqne con- e nive, et rum ad in- regionibus solem ae- ;ri innatan- que vehan- iis omnibus mutatis pe- 'a pleraque nontiumque *), nec ulia td) gar Jicine Boden y wel- \t so oft dcs fleich den !e Vegeta- len Europa'9y 27, pag. 135. tbat an effect observed in bot climate)!) ainii iu Spitz- ferior moun- ion of which lit a crest of D, where the ,) lower than in elevatiou, 1 at tbe most )ting what i» covered with temperature litii. tiuO iu 'i 'I fOT hucusque detecta sit terra tam gelida atque misera, quae non, nive aestivi solis calore pro parte saltem liquefacta, humique plaga una alterave emersa, ulla aleret vegetabilia sive phanerogama sive cryptogc-na. Unde sequitur, extreraum perpetuae ejusque continuae Hivis terminum in planitiebus arcticis mare parum su- perantibus, qui termino nivali in montibus supremo responderet, aut exsistere nusquam, aut, sin exsistat, polo iuaccesso proximum esse oportere. Quae quum ita sint, quum neque extremum ne- que ab eo pendmtpm medium perpetuae nivis termi- num polarem noscamus et unquam noturi simus ; an- terior autem, qui infimo in montibus respondet, quum adeo sinuosus atque variabilis sit, ut quamcunque ra- tionem frustretur: non dubito fore, qui omnem ope- ram, in termino nivali arctico quaerendo impensam, irritam esse censeant Equidem neque cum his ne- que cum illis consentio, qui, peculiari locorum na- tura haud consulta, calculo rem actam esse existi- mant. Id tantum demonstrasse mihi videor, tertni- num perpetuae nims ardicum neque cum supremo ne- que cum medio, sed cum solo tnferiore in montibus convenire, eoque ipso adhuc magis incertum atque per- plexum esse. Nunc, quoad rei ipsius natura relata- Spitrbergen the frost relaxes in the months of July and Au- gu«t, and a thawing temperature prevail. for con»iderable Marten» objerve., that in *ome of the couutrie» of Europe, mo.^L''"' '*"• '" ***** "''"^^•' »"°^ ^«'•^^«"d. upon th^ bergen rain faU» on the tOM of th» l>i«h«>t hin- « «-i__. ^yi Account of the arcUo tegioiu. Tom. 1. pag. uiHi^" k^ k I ■ ii 4 'Mmm 1 ^JH pp *^^l n- fl n ^j^H m 1 : 108 que peregriuutoruin tam liunc quam arburum iermi- nos arcticos ponere sinant, terras singulas perlu- strando experiamur. 1. Terra Labrador. Ex coloniis Nain et Okak paucas habemus ob- servationes meteorologicas *) , quarum tliermometri- cas integras hic referre juvabit, ut de iide iis tribuenda judicari possit. Quater quotidie observiitum est tber- momctrum Fabrenbcitianum, horis 8 et 12 matutinis, 4 et 8 pomeridianis. Nonnisi integros scalae gradus adnotatos esse, ipsae docent tabulae. Pro mense Scptembri anni 1778 ex Col. Nain duplices nec plane sibi congrui numeri dati sunt, quorum priores omisi; differunt autem in mediis, quae quarta tabulae se- quentis columna exhibentur, nonnisi per 1°, 8 F. 1777. max. i a i Calo min. r. med. 0 max. k a Calor mia. k. med. Aii»iistns 76^,0 72,0 5!,0 41,0 31,0 36^0 52^3 74^0 36",0 S^^O ScptembrJs 27,0 43,6 68,0 21.0 43,9 Octobris 12,0 30,2 43,0 13,0 30,0 Novembris 8,0 15,4 10,3 39,0 3'>,0 — 5,0 17,5 Decembns — 20,0 -28,0 4,2 1778. Januarius 18,0 32,0 27,0 -30,0 — 12,2 16,0 -27,0 — 11,0 FebrHariiis -27,0 10,7 34,0 -25,0 - 9,2 Marliiis --25,0 4,3 32,0 -18,0 6,5 (1779 *) Transact. of the Philosoph. Soc. Lond. Tol. 69. I 9.) pag. 657 »qq. et Yoi. 71. (1781.) pag. 197 sqq. m lll rum termi- ulas perlu- r. abemus ob- lermometrU is tribuenda im est ther- I matutinis, Dilae gradus Pro mense s nec plane iores omisi; tabulae se- 1°, 8 F. a k, ilor. lia. med. ;6",o 52^0 '1,0 43,9 LH.O H0,0 5,0 17,5 18,0 4,2 »7.0 — 11,0 >5,0 - 9,2 L8,0 (j,5 id. Vol. 69. 197 sqq. 1778. Aprilis Majus N a i n, Calor. max.j min. 1 med. Juniiis Juliiis 82,0 Aiigiistns iSeptembris^ Octobris Koveinbris Beceinbriis 68,0 77,0 49^^ — 8°,0 27",! i779. Jauiiariiis Februarins Martrug Aprilis 74,0 68,0 60,0 37^ 28,0 29,0 33,0 34,0 40,0 35,0 15,0 13,0 5,0 39,0 75,0 51^ ^2,5 45,3 35,1 30,0 Majiis^ Juniiis 13,0 29,0 -29,0 —36,0 25,4 109 O k a L\ Calor. max. j min. 1 med. 53^0 65,0 1,9 Julius Augnstus 51,0 63,0 71^ 74 0 78;^ Septembris Octobris — 20,e 5,0 22,0 — 14,3 — 13^ "5,0 73^ 31,0 ■ lO'',^ 27,0 31,0 36,0 72,0 53,0 27,7 32,0 74;0 Novembris Decembris 1780. Januarius Februariiis" Marting Aprilis Majng Jnniiis JuIiuT Augustus 47,0 36,0 34,9 4 — Januarii . — 20«,2 C. Februarii . — 20,4 — Martii . . — 14,2 — Aprilis . — 2,4 — Maji . . + 2,9 — Junii • . + 6,3 — £t calor medius byemis (i. e. Decembr. — Februar.) . veris (i. e. Mart. — Maj.) . • • • aestatio (i. e. Jun, — August.) ; . autumni (i. e. Septembr. — Novembr.) Jam vero consideratis diei boris ad observandnm selectis, dissimulari nequit, numeros medios ex omni' bus observationibus quaesitos (qnos csse credere fas est) non verum calorem dierum medium, sed m^dio aliquantum majorem exprimere, ideoqne omnes nume- ros ex iis derivatos , pro medio mensium anni tem- peatatum totiusque anni calore exprimendo, justo ma- jores «sse eensendos. Et si Schouwiana methodus ad corrigendum ejusmodi calculi vitinm, seoiHidum ChimineUii observationes Patavii inBtitucos, Lic lu- — 18°,0 C. - 4,6- + 9>2 — + 0,2 -^ i 1 81 annua Nain. 1 C. \ — t — ,2 C. em colonia. +. 10°,3 C. + 10,8 — + 7,1 - + 0,6 — - 7,0 — — 13>4 — — 18°,0 C. - 4,6- + 9>2 — + 0,2 — >bservandam off ex Ofpni- credere fai sed medio imnea Bime- n anni tem-> », justo ma* na methodu8 , seoiHidum III cum Iiaberet, quod quidem dubium est*), calor me- diuB esset sequensz byemis ,...._ igo 5 ^^ veris • aestatis autumni totius anni — 5,8 — + 7,8 — •— 0,7 — — 4«,2C. Observationea ex Col. Okak adhuc minoris pre- tii sunt. Est Calor medius anui 1777— -1778 — 1779—1780 amborum annorum !n Col. Okak. — 4°,1 C. — 0,6 — as , hic lu- . . — 2^3 C. Calor medins anni in Col. Nain, ex solis corun- dum duorum annorum observationibus ductus, 2° 6C. Unde scqui videtur, Nain, sub 57° lat. sitam, paulo' frigidiorem esse quam Okak, sub 57° 20' lat. sitam. Quod quum pfer se jam non verisimile est, tum ob- servationibus secuturis adhuc magis suspectum red- ditur. Jam reliquas referam naturales terra'5 Labrador conditiones, quantum vel ex brevi Curtisii •*) tra- ctatu vel ex Hbrzbergii litteris ad me missis eas com- pertas habeo. Littora, Herzbbrgio teste, ex granite confecfa **) rarticulari on the countrj of Labradore extracted iromjhe papnrs of LientenAut Roobr Cuatii. — In PM. s«i. T««a-aat. Vol. tfi. Fag. S72 iqq. 1 5' t ••r ,'. ■ .41 #; kt ' iK^ ' flil " : 'H^ ••^ir~ 112 suiit, alta atque praerupta, serie insularum terrac si- milium circumsepto. Solum nullibi planum, scd col- libus scopulosis, vallibus angustis lapidibusque undi- que sparsis exasperatum. Nec desunt montes excelsi, pcrpetua nive rigentes; sed et ipsorum cacuminura, et termini in iis nivalis altitudinem plane ignoramus. Humus parcus est atque turfaceus, et plurimis locis nullus. Ubi adest, radicibus varie implexis ita co- haererc solet, ut corii ad instar per latas plagas saxis rupibusve detrahi queat. Fontes ex Curtisio pauci, ex Herzbergio nulli, ni forsan in fundo lacuum atque paludum, quae fre- quentiasima sunt, sed minus fon«"»us quam vel plu- viis vel nivis solutae rivulis nutriri videntur. Majo mense, auctore Hbrzberg, prope Okak nix liquesci incipit; at nova saepius redit, nec rarum est Junio exeunte nocturnum gelum. Julio mense ex val- libus meridiem spectantibus omnis evanescere solet nix; sed ubi ab obliquis solis radiis defenditur, totum non- nunquam aestutem perdurat. Julio mense pleraeque florent stirpcs, Augusto jam fructvs maturant; sunt nutem, quae hac ccelo nunquam fructum nanciscun- tur. Sub finem mensis Augusti saepe jam nova nix cadit, Septembre cadens remanet. Vix ullum itaquc ver, ullus autumnus; sed aestas repentinus brevisque, calore saepe molesto, hyemsque tam longa et dura, ut lacuum glacies interdum ad duodecim pedum cras- situdincm increscat. Aer multo serenius esse, quam in Terra Nova, et raro nebulas surgere, auctor est Curtxs, aflirmat Hkkzbkku, «ujicieui taraefi, nODnunquiiiB etigsi p^? D terrae si- n, sed col- usque undi- ites excelsi, cacuminuni, ignoramus. unmis locis exls ita co- plagas saxis ERGio nulli, ;, quae fre- am vel plu- tur. pe Okak nix sc rarum est ense ex val- re soletnix; totum non- ie pleraeque urant ; sunt 1 nanciscun- m nova nix uUum itaque ,s brevlsque, iga et dura, pedum cras- rerra Nova, ris, afHirmat IIB integros paene menses aestivos nebulis densissimis iisque frigidissimis (Eisnehel) omnia tegi. Pini generis species, quam albam esse opinor, idoncis vallium locis prope Okak arborescit quidem, at raro fastigium ad vigesimum pedem extollit, am- bitu ad radicem bipedali et quod excedit. lu apricis vegetatio nulla, nisi lichenum et muscorum et Em- petri, foliis frigore decoloratis colla sterilia vestien- tis. Sub 58° arbores amplius nullae, Salices Be- tulaequc bumi prostratae. Quae utrum de specie- bus alias arborescentibus interpretanda sint, an po- tius ita, ne nisi species fruticulosae hucusque oc- currant, nescio quidem; sed boc esse puto, quum ne prope Nain quidem Betula quaedam alia quam nana crescere videatur. Sub 60° denique, si Curtisio fidem habemus, an- terior pcrpetuae nivis terminus arcticus instat. Hic enim vastam nivis copiam in terris pereunare, omnia- que prorsus desinere vegetabilia narrat; quod tamen apud nautas vulgo nil aliud sibi velle notum est, nigi quod e longinquo vegetabilia haud cernantur. Qui- buscum primo intuitu minime convenire videtur illustr. HuMiioij>Tii opinio, qui *) Nain per plus quam viginti gradus distare autumat ab eo puncto, quo tandem perpetuae nivis arcus» suporficiem terrae secet. Si vcro eum, qucm modo posuimus teniinum, non nisi unteriorem esse, cxtremum autem cum polo ipso con- venire statuis: tcrminum medium , quem haud dubie *) Versuch uber die astronomischp Slrahlenhrechung u, «. w, — In OiLBBRT'ii Annalcn. Vol. XKXI. nair- 37A. - - — y _g- 8 f 4 1 ^:- I M 114 in mente habuit ill. auctor, sub 75° invenies, revera per duos et viginti gradus a Nain remotuin. Nain coelo gaudet jam paulo minus iniquo quam Okak, majore stirpium varietate, arboribusque mate- riem ad constniendas aediculas jam satis aptam prae- bentibus. Praecipue vero Hoffeuthal arbcribus her- bisque abundare fertur, si paulo minorem inopiam abundantiam dicere licet. s ■ *'^fm ■ 2. Orae sinus Buffiniani. Ad has primum transimus ob situm in eadem prope longitudine geographica. Relicta arborum re- gione , anteriore perpetuae nivis termino jam supe- rato, botanicorum exspectatio merito deprimitur. Ni- hilominus nautae celeberrimi Ross et Parry in in- timo Baffini sinu plures invenere orae partes nive li- beras, nec omnium vegttabilium expertes. Nam, ut reliqua praetermittam , in sinu Catharinensi sub 73° 30' lat. bor. planiores montium radices Augusto mense exeunte nive denudatae et satis habitabiles reperieban- tur *). Eodem anni tempore montes Cunninghamen- ses sub 74° 4' lat. bor. , alti circiter 4000 pedes, pro parte tantum nive vcstiti erant, eorumque latera meridionalia fere nuda **). Ciuid quod in Terra Ar- ctica Klatiore (Arctische Hocfilande) inter 76° et 77° 40' lat. bor., ubi montana glacies ad mare usque pro- repsit, vegetabilia tam densa crescebant, ut e navi- *) Rotiti /tme, uhersetxt von NEnNicH. pag. 96. **) Ibidem, uas. 95, 115 les, revera m. liquo quam sque mate- ptam prae- ^ribus her- m inopiam ini. in eadem rborum re- jam supe- nitur. Ni- RRY in in- tes nive li- Nam, ut isi sub 73° usto mense reperieban- tiingbamen- 000 pedes, nque latera Terra Ar- 76° et 77° usque pro- ut e navi- h 96. giis cernerentur *). Quibus observationibus cum an- tecedentibus comparatis, liquet, quam latum spatium inter utrumque perpetuae nivis terminum et anterio- rem et posteriorem pateat. 3. Groenlandia occidentaliso In anteriore Groenlandiae occidentalis ora cis fre- tum Davisii terminus perpetuae nivis anterior longe remotior esse videtur quam in opposita Terrae La- brador orientalis ora. Nam sub 61° lat. bor. Ege- de ^^) adhuc Betulas vidit 12 — 18 pedes altas femo- risque crassitie. Idem ad sinum Amaralik latitudine circiter 64° die 16. Majo post nivem solutam secale sevit, dieque 13. Septembre messem fecit, etsi spicis non perfecte maturis minoreque semine refertis ^^^). In bujus orae colonia Neu-Herrenbut, sub 64° 9' lat. bor. , per undecim menses binas quotidie ob- servationes tbermometricas , hora octava matutina et secunda pomeridiana, instituit chirurgus Brasbn, quas non integras quidem, sed magnam tamen ad partem publici juris fecit Cramtz f ). ^x quibus computatis *) Ros» ReisCf uberaetxt von NBMNinH. yng. 59. **) Nachricht vom Anfange und Fortgartge der GroU' Jandischen Mission, Hamhurgy 1740. 4. pag. 78. — Eundem locum haurl dubie ante oculos habuit Jo. Rbinh. Foiiktbr, ubi iu opere «uo: Geschichte der KntdecJiungen und Schiff- fahrten im Norden. pag. 453., Egedii relata referen», eum xub 67*^ lat. bor. tale«, qualei dixi, arbores vidiaite tradidit. Tam louge arborum teruiiuum iu Groenlandia proferri posae, etai libenter crederem, non natis tameu itcio. ***) Ibidem. pag. 106 el 112. '* •' ,(' ti". m * t*i t) «.' M . J- r-'^ J ^^^^ m .J _.» OC£ .^^ 'tf utrr jataiunc vvn virrjnttmw» pog> »uii s^^. 8 116 r \i ■ • il niedius mensium, anni tempestatum, totiusque anni calor sequens csse videtur. Teinpns Nnine- rnsob- serva- tionnni Calor inedius Teinpns Nnine- rnsob- serva- tionnm Calor inedius Januarius 25 0^61..' i;ilius 16 14 + ns c. Februarius 22 — 11,4 Aufi^ustus ^) + 7,8^ Martius 14 3,5 Septeinber + 4,2 Aprilis 1 14 — 1,1 October i 10 — 0,3 Majus 1 14 + 3,1 November | 16 — 3,8 Junius 14 + 8,9- December 18 — :^,o Calor medius hyemis . veris • aestatis autumni totius anni ex observ. — 4",7 C. — 0,5 , + 0,0 . ex correct. Schouw **) — 5°,0 C. — 1,6 + 6,6 -- 1,0 — 0«,2 C. + 0,9 . . Alia obscrvationum series per mcnses sex anni priores ex Col. Gotthaab sub 64*^ 10' 5" in Ephe- meridibus societatis Mannhcmensis exstat, unde se- quentia hic repetam ***). Calor medius Januar. . — 11°,1 C. Februar. . — 10,9 Mart. . . — 9,0 Calor medius April. . . — o°,6 C. Maji ... -I- 2,25 Junii . . +8,4 *) Deficientibus hoc menfie observationibiiR, numeram in- terpolaYi ad normam tabulae GhimineiUanae apud Schou w 1. o. **) SCHOUW 1. c. •••) ScHOBN, fFUtermgshunde, Wurzburgt 1818. 4. Tab. YI. ad finem. iisque anni Calor medius 1 H- 9^8 C. -\-7.si + 4,2 — 0,3 — 3,8 ICHOUW **) oc. 2C. I sex anni ^ in Eptie- unde se- dius - 0°,6 C. h 2,25 iimeram in- CHOUWl. 0. ', 1818. 4. I 117 Uuibus numeris etlam si parum fidei tribuendum esse confitear, id tamen conflrmari videtur, Groen- landiam occidentalem terra Labrador orientali lon^e mitibrem esse, et anteriorem perpetuae nivis termi- num, quem in hac 3° 5' trans Nain, hoc est sub 60** lat, bor., offendebamus, in Groenlandia 4 vel 5 gra- dus remotum esse oportere a Gotthaab et Neu-Her- renhut, nec cis 68" vel 69° lat. bor. poni posse. Qua regione sitae sunt coloniae Holsteenborg- et Egedes- minde, ubi balaenas jam frequentiores esse traditur. Id quod mirum, est, terminos et arborum et ni- vis hic terrarum per 7 vel 8 latitudinis gradus ab invicem distare videri. Sed in littoribus quis nescit arbores procellis vexatas aegrius crescere? Ex ob- seivationibus mcteorologicis allatis segetumque pro- ventu conjicercm, vere naturalem arborum terminum polo propiorem esse, quam ex Egedii relatis ponen- dus est. 4. Grocnlaudia orientalis occidentali multo frigidior putatur vulgo, multoque majori glaciei natantis copia circumvallatam esse con- stat. Wahlenbeku *) terminum nivalcm in hac ora posuit sub 65° lat. bor. , qua ratione ductus nescio. I» littoro meridionali insulae vel forsan peninsulae Li- vcrpool sub 70° 26' lat. bor. cl. Scorkmby **) medio *) licricht iiher Mexmttfren und Bcobachlunfi^en zur Be- slimmung der Ilohc nnd Tempcralur dcr Lupplanditchcn ^41- pen. Veberselzt vonllAVnnAnu, (iotlingen^ 181*2. 4. pag. 57. **) TafTcbuch einer Reise uuf dcn WaVfischfung ; ubcT' seiii von .Khiej». Hamburg , 18:^5. 8. pag. 229, 260. im t '4 «1 f iV' ■i 118 I «ff mense Julio sat magnam reperit nivis copiamk Eo- dem anni tempore sinistrum freti Scoresbiani littus, septentrionem spectans, et sub 70° 11' lat. bor. in promontorium Brewsteri desinens, plura detectoris oculis obtulit nivis strata, Giganteis tanquam mon- tium scalis varia altitudine superstructa^). Sed in eudem tractu idem multam quoque reperit terram ni- ve orbam, vegetabilia proferentem, et de ultima orae parte, quam examinavit, inter 75° et 73° 30' iat. bor. expressis verbis **) : in universo, ait, non dis- similem esse Spitzbergiae , at nive minus frequente. Quod eo magis notatu dignum, quum terram per duo milliaria « mari remotam plurimis locis 3000 pedes altam esse aestimet ***), De )rra autem Jamesonis, sub 70° 28', optimo jure Terram Viridem (Groen- land) appellari posse censet, quum prata ^''•^eat iis Angliae baud inferiora.' Postremo addamus nebulas in hac ora aestate minus frequentes quam in aliis -jj*), sed jam ante medium mensem Augustum omnem terram nova nive vestitam esseff). f 5. Islandia. ■ Kx urbe Reikiavik, in ora insulae meridionali- occidentali sub 64° 8' lat. boreal. sita, annuam ob- servationum thermometricarum seriem paucis diebus *) Ihidem. pag. 242. •*) Ibidem, pag. 119. ***) Ihidem. png. 239. y) Ihidem. pBg. 334. i;i Ibidcm. pag. 294. 11 pianik Eo- »iani littus, lat. bor. ia detectoris ]uain mon- '). Sed in terram ni- ultima orae 3° 30' iat. it, non dis- \ frequente. )m per duo 3000 pedes Jamesonis, em (Groen- t ^''•^eat iis nus nebulas in aliisf), um omnem meridionali- annuam ob- ucis diebus I 119 exceptis contiuuam babes apud Mackenzie*). Semel tantum quotidie tbermometrum observatum est inter horas matutinas 8 et 10, quam ob rem numeri me* dii prae plurimis correctione egent, quam pro anni tempestatibus totoque anno ad modum Scbouwianum ita institui, ac si semper bora 9 observatum esset. Tempun. Jnii. Kel). iM;irf. Calor medius. +J,2" Apr. Calor mediiix. byemis veris . . , aestatis . . , autumrti . totius anni . Ex observat. — 3",8C. + 1,1 , + 11,2 , + 5,3 . Ex correct. Scbonir. — 3°,0C. — 0,9 + 9,7 + 5,2 .+ 3«,3C. + 3»,0C. Praetermitto, quae de Islandiae antiquae sylvis et agricultura tradidere bistorici. Hodie tam arboribus quam segetibus caret ; Betula alba, Sorbjs, Salices, alibi proceriores, bic aegre fruticant, et vix ac ne vix Solanum tuberosum seri conducit. Nibilo secius Hcnderson**) in septentrionalis provinciae valle Fni- osk-Aa propc Eyaliord Betularum abscissarum trun- *) Reise durch die Insel IsJand. Nach der zwetten Aus- guhe des enfrlischen Orisiinals. IFcimar, tHl&. 8. pag.561«qq. **) Island^ oder Tagebuch seincs Aufenthalta daselbsl-j Vvcisefzt t'GH FfiANCEsON, paff. 167. m M 120 \ -f 1 1 'ii 1 .1 T» f . ^■/ * • «. cos vidit duos pedes crassos, optimum sylyarum de- vastatarum testimonium. Terminum nivalem in Islandiae montibus alii altius alii demissius posuere. Est enim supra mare in Islandia ih universum ex MoERK.li observationibus ^) , . . 5500 ped. vel 2600 - in monte Snaefell auctore Stanlev**) . 2734 - in monte Oeraefa Joekul secundum Paul- soBJii observationes haud complcte co- gnitas***) circiter 2884 - in monte Oester Joekul auctoribus Olaf- SEN et Wetlefsen f ) 2896 - Jacent montes praedicti omnes in meridionali insulae parte, citra 65. latitudinis gradum, ubi et *) Apnd ScHouw, Grundzuge u, s. w, pag. 454. **) Apud Mackenzie, 1. c. pag. 228. ***) Apud HEIVDER.S01V, 1. c. pag. 279., ubi haec fere »eguniur: totiuii monti» altitudinein, baronietrj ope in#ni>iura- , e.<»se 6240'; die 11. Augu.sto auni 1794, aere sereno Hii^uxi tranquillo, observatum es.se hora matut. 43 8^ birome- trum. 28'' 'Si'" 25 4^ 22 6 thermo- metrum. -♦- 8^« R. ad pedem montis Quisker (quod supra mare yicinum parum ele- Tatnm esse conjicio) . . ad terminum nivalem . . . ia 8ummo monte Ex quibns probabilem termini nivaliii aliitudmem ea*ra- tione, me rogante, quaexivit et benevole mecum communi- cavit aeHtuniatiiiMmn.s meus collega Neumann, ut barometri temperatuiam eandem ac aerix fuijjse atatuerit; inferioris au- tem «tationis temperaturam calculaverit ad conjecturam, per 460 pedum elationem thermometrum 1" C. deprimi. Qualis rationis ambiguitaiem, minime quidem difiHimulandam , vix tamen ultra centum utrinque pede» comprehendere existimat. t) Apud Leop. de Bucu, iu GiLneRT'» Annal, Tom. XLI. pae. 37. Ivarum de- tntibiis alii supra mare 2500 ped. 2600 - 2734 - 2884 - 2896 - meridionali m, ubi et f. 454. bi haec fere le la^nsura- aere sereno thermo- metruui. -♦- 8^" R. mem ea ra- 1 communi- t barometri iferioris au- ;turam, per rni. Qualis ndam, vix e existimat. nnal, Tom. 121 MoERKicM observationes laudatas instituisse non sine causa opinor. Hic igitur medium perpetuae niyis terminum ex observationibus allatis 2740 pedes al- tum sistere licebit: sed an per totam insulam eun- dem nec ne , ulteriorem exposcit indaginem. Nam de montibus orae aversae, qui sinum Eyafiord cin- gunt utrinque, et in promontoria Singlunes atque Gioegur ad septentrionem desinunt, Thienemann *) : „Atra, inquit, sinistrae sive occidentalis orae cacu- mina altitudinem 3270 pedum attingunt, quin unum magis australe ad 4674 pedes ascendit, quaecunque aestate omnis nivis raro expertia. " Et paulo post: „Summa dextrae orae juga ad 3696 pedes supra mare assurgunt, maximamque ad partem in utioque latere gramine fruticulisque vestita sunt.«« Quae si re vera sic se babent, quod teste verissimo dubitari nequit, sequi videtur, bos montes, uno vel uno et dimidio gradu polo propiores, 3000 pedes altos, vix infimum, nedum medium perpetuae nivis termi. num adaequare. Mira sane et tanquara perversa terrae conditio, quam tamen, dummodo ea est, quae esse videtur, ita explicarem, ut terminus nivalis ia meridionali lalandiae parte peculiari quadam causa subter solitam altitudinem depressus esset. Sunt autem buic provinciae longe plurimi iique altissimi montes glaciebus vastissimis uno pluribus locis ad mare usque extensis tecti atque circumdati **) , Sep- .1 ,*^., ^*"*^ "" Norden FMropaSy vorzugUih in Island. II Abihcilunff. Leipzig, 1827. 8. pag. 60. **) „Em ununterhrochcnes Hchnecfeld muss hetrdchnich •if ^k ii'*'i!l Aie Almos"hai srAaiien, 1« Mc/» oivticn uZGnangen unkt die •A ■1 I jfl *■ 'i 4 ')•* I t ' 'il^K^' ' ' 'H '!ii' i m U 122 teutriouoJes monte& , ut mappae geo^rapliicae osteo- dunt, minus aggregati minusque continui sunt; adde- remque, aquilonibus magis vex. ti. 6, Insula Joannis Mayen*). Situs: inter 70° 49' et 71° 8' lat. bor. et in- ter 8° 57' et 10° 15' long. u Ferro. Mons niaxi- mus 6870 pedes altus est. Die quarto Augusto nix \allium angustiorum ad littora usque reperta tangere insulam anteriorem perpetuae uivis terminum polarem docet. Ex diariis Belgarum , qui bic quondam bye- mantes periere, scimus, ninxisse eo anno primum die 28. Augusto, tum diebus Septembribus 1 — 5, 14, 28 — 29, et sic porro; sed etiam medio byeme sae- pius pluisse. 7. Insula Ursi. (Clierie Islmid.'^'^) Situs: sub 74° 30' lat. bor. et 37° 41' long. a Ferro. CoUes (bills) babet sat magnos, qui in- tegri fere semper nive candent. ■ L •1*1 .4' * « \- ialfc Lvfi nieder und zicJit die Schneegrenze utn ein ansehn- liches mit sich herunter. So hut es auch schon Saussure in den ^lpen, so Ramond in deit Pyrenaen gefunden.*^ — ■ ,^Saus- sure (VoyagPH §. 9*2.) glauht^ die ErlaUunff durch Schnee' jeldcr und Jfiisser von geschmolzencm Schnce lonnc die Schnee- grenzc mehr als 600 Fuss untcr die Hohc dicscr Grenze auf wcnigcr hohvn und ivcniger schneehedccJiten Gebirf*§n herah- sctzcn. Leop. "von Buch Uehcr die Grenzcn des etvigen Schnees ini Norden, la Gilbert'» ^nnalen Tom.^Ll. pag. 18. Cf. etiam pag. 11. et pll. locc. ") Cf. Scoresby'» Accouut of the arctic region». I. pag. 154 »qq. **) Ibidcm, pag. 152 sqq. 123 cae osteo- umt; adde- or. et io- oiis iiiaxi- igusto nix ta tangere n polarem ndam hye- rimum die — 5, 14, yeme sae- 41' long. i, qui in- ein ansehn- Saussure in " — ■ „Saus- rch Schnee- die Schnee- Grenze auf 'fteh herab- des etvigen . XLl. pag. regionti. I. 8. Spitzbergia*). Nullibi terrarum ad polum magis approximarunt quam in Spitzbergia, inde a 76° 30' usque ad 80° 7' lat. bor. protensa, quain ultra sempit^rnae glaciei terminum occludere mare posuit Wamlenberg **). ttuae quomodo sint, nivem hac etiam regione nequa- quam in perpetuum omnia tegere, uno ore, quicun- que eam tetigere, affirmant, in primis Scoresp--, cujus verba huc spectantia superius***) dedimus ^roba- tur insuper plantis sat multis, quas primum lil rtens nuper et Scoresby et Sabine ex Spitzbergia retu- lere, licet quotquot earum simul occurrant in Lap- ponia, ibi nive plerumque proximae crescant. Computatis numerosissimis duodecim annorum observationibus thermometricis, quas indefessus Sco- resbv t) diversis quidem locis in navigio instituit, sed ratione satis probabili ad eandem omncs laiitul dinem geographicam 78° adaptavit, medium quatuor mensium Aprilis, Maji, Junii et Julii calorem in hac Oceani regione Spitzbergiae vicina satis accurate novimus: Aprilis Maji — 9°,2 C. — 5,3 Junii Julii . — - 0°,3C. + 2,8 Ex quibus verisimiles caloris vicissituuine» per totum annum quaesivere ipse Scoresby f f) od nor- *) Ibidem pag. 92 «qq, **> Rericht iiber Messunffcn etc. d. .^6. *♦•) Pag. 106. nota **). y) Account of the Arctic RegioDS I. p. 358. •it) Ibidem, Appendix ad Vol. I. naz. r.i3) *«# i!^X\ ii I 124 ■ W- inani observationum Holniensiuni , deinde Leop. uii: BccH *) ad normani observationum , quas prope Soeudmocr in ora Norvegica sub 62° 30' instituit Stroem. Utriusque hic ponamus rationes, quamvis priores fide minus dignas esse libenter confitear. Calor Ex Ex Calor Ex Ex mediuM. SCORESBY. BUCH. medius. SCORESBY. BUCH. , Jau. -18%2C. -16%25C. Jiil. + 2%8C. + 2",8C. Feb. -17,4 -14,7 Aug. + 1,6 + 2,2 Mart. -14,4 —12,0 Sept. -2,3 — 0,6 Apr. -10,2 — 9,9 Oct. - 7,5 — 5,6 Mdj, -4,8 — 5,25 Nov. —12,8 -9,1 Jnn. -0,2 — 0,35 Dec. -16,1 —12,2 Ujemis -17 ',2 C. -14",4C. Aestat. -♦- 1%4C. +1°,55 C. Teri» — 9,8 - 9,05 Autum. -7,5 -5,1 Ex Sc ORESBY. Ex BUCH. ' to( ius anni . • — « .",2 C. 6",7 C. Ipsius Spitzbergiae temperaturam cum hac omni- 110 convenire, dubito quidem; sed purum dilferre au- tumo, quia, quod intcr marc terramque alias inter- cedere solct caloris discrimen, hic, ubi modo nebu- lae modo ghicies uivesque una teguuC utruuique, puene exstinguitur. 9. Lnpponia Suecica. NuIIu terrarum arcticarum hac mcliua cognitu, a = !•*-? iasrs-f?*? t*^*' v5^r»Mr s^v?5s/» srscrrzrsi Leop. uii: [uas prope (O^ instituit s , quamvis nfitear. r. Ex BUCH. . + 2,2 — 0,6 — 5,6 -9,1 —12,2 +1°,55 C. -6,1 Ex BucH. ' - 6", 7 C. Iiac omni- itfcrrc au- lias inter- u«lo nebu- utrumque, I cognita, I 125 nec ulli rerum naturalium studioso virorum cll Wahlenbkrg *) et Leop. de Buch**) libri de ea agen- tes nou sunt ad manus. Itaque sufficiet, quae ad comparandas terras arcticas maxime necessaria vi- dentur, brevibus bic repetere. Terminus perpetuae nivis (medius) observatus est: SlOOpedesaltus ***) 3600 - . ««««\ 3300 - - f\ in Norvegia in Lapponia 70° 40' lat. 61«— 62° lat. 70° Ex arborum terminis comparatis conjicitur, etsi montes bacaltitudine desint, esse bunc terminum -~ in insula ' Hammerfest in insula 71° iMtervalla inter arborum et perpetuae nivis tVr- or.os, quae in Lapponia admodum constantia esse -ervavit Leop. «g Buch, baec suntftff). Pini sylvestris 2570 ped.^ occurrunt interim altius Betulae alhae 1817 - j sed frucicosae. ' Betulae nanae 924 . 2500pedesaltustf) - ttt) 2200 - H,ti + tt,5 + 0,4 -3,7 r5C. — 4",0C. + 4,1 j +15,8 + 3,5 5C. + 5%7C. vicissitiidi- uae 2ae ex tae ex Lbop. X WAm.K!V- Jcii Reise 11. nna, ciiin iiN, ;rua , ex me- i 127 nes aeris liumoribus moderari notum est. Qua do causU differentia inter calorem aestivalem et hyemale ^rig^us iu insula Mageroe , nebulis prope continuis obumbrata, mi„i,„u; paulo major Nidrosiae; adbuc «Hijor ubique i„ orientali terrae parte, quae summis montibus a Cauro per Oceanum flante defendituf. ibique vero ex eadem causa non adeo n>ag„a Upsa^ liae Umeaeque i„ si„us Bott„i„i vicini., quam 'n inedia terra prope Enontekis, ubi maximam tabula d.fferent,am exbibet. Hinc et nivis et arborum et cujuscunque fere plantae terminos in montibus utriu. que terrae partis vel altius surgere vel delabi, facile intell.gitur, et WAHLEi.BiCRGii flora Lapponica ojrre- g.e comprobatur; hic autem, quum nimis longum esset, per singula persequi nequit. 10. Finnlandia et Lapponia Rossica. In orientali sinus Bottnici ora coelum parum m.qu.us esse videtur quam in occidentali. Quo lon- J(iiis nutem abbinc orientem versus progredimur eo i"»Jae -f- 5^0 nensium et isaliae non C. ab in- hielhnwiirtne iiir und dcs Vol. XLI. 129 Observationes thermometricae, quas in Finnlan- dia sub 65« lat., Uleaeborg^ae. instituit Julin, summa- que cura digessit Leop. de Buce*), si cum iis comparaveris, quas ex Umea sub 63° 50' lat. supra attulimus, adhuc magis congruunt. Sunt autem se- quentes. Calor medius. Januarii . — 13°,5 C. Februarii . — 9,7 Calor medius. Julii . . 4. 160 4 ^ Augusti . J^ 13,7 Martii . . — . 9^9 Aprilis , — 3^2 Septembris -f- 8,05 Octobris . -f 3,7 Maji • . + 4,9 Noyembris — 5.2 Junii . . .j. 12,9 Decembris — 10, 2 Hyemis . , , . — 11°,15 C, Veris . • . . Aestatis • • , Autumni . . . • + 2,7 . + 14,3 . + 2,2 Totius anni . + 0»,7 C. Propius ad septentrionem ejusmodi observatio- nes satis completae desunt, nisi Enontekenses , quas jam exhibui, huc referre placet. Fragmenta tantum sequenlla exstant apud KiitWAN**)^ vix ullo nobis cmolumento. •) Apud GiLBBRT l. 0. pag. 35. 43 »qg. **). JtiRWAw phy%i9ch'chemisch§ Sehrifieu. To ■ V, 1« iU m. rir „£^: 0 rft^ 130 V ^^■4« ■! I ^ Calor mediai menxis Umbae) ad mare Alb. 66'» 39' lai. Ponoi, ad mare Albam 67" 47' lat. Kolae, ad Oceaunm 68* 52' lat. Martii 5^63 C. — 10°,0 €. — 2°,78 C. Aprilis — 0,56 — 4,56 -f 1,67 Maji -h 3,17 — 1,67 H- 12,50 Junii -h 3,33 + 6,67 Julii + 13,34 In provincia Kolensi, inter 67° et 69°, spd quousque nescio, Hordeum et Secale seruntur, etsi spem saepius frustrent. Ibidem arbores jam in fru- tices degenerare incipiunt^). In Insula Kilduyn ante Kolae ostia sub 69° 30' lat. Johannes Huvoe^s YiN LiNSCHOTEN ^**) ad finem Junii mensis lacum glacie et nive opertum offendebat; sed tempestate exorta die 26. ejusdem mensis rumpebatur glacies. Arbores nullae, herbae haud multae, musci copiosis- simi observabantur. 11. Rossiae provinciae inter mare Aibum et Uralem montem. Jo. Reinh. Forster***): ,,PeninsuIam, inquit, Kaninnos simulatque post tergum reliquisti, Boreas *) Oboroi, geoffraphisch ' phynkalische und naturhisto- ritche Beschreibung des russischen Heichs, Thl, 11., Ahtheil. I„ pag. 17. 26. 27. **) Recueil de Yoyages au Nord. NouveUe Edit. Ara- •terdam 1732. 8. Tom. lU. pag. 24. 25. 27. ^**) Gesehichle der Enideckungen und Schiffahrten itn •»« " j yag. .31 1 n A 1 i i' ' i 1* Kolae, ad Oceaunm 68» 5*2' lat. - 2^78 C. ■h" 1^67 f 12,50 f 6,67 f- 13,34 Bt 69°, spd eruntur, etsi i jam in fru- Kilduyn ante iES HUVOENS tensis lacum d tempestate atur glacies. isci copiosis- ter mare tem. ulam, inquit, isti , Boreas md naturhistO' ', 11. , Ahtheil. )lle Edit. Am- khiffahrten im 131 et Eufus regnare coeperunt." Ad quam differentiam «nehus inteihg^endam, observationes thermometricas quas ex Petropoli -) et Solikamskoi -) habemus' tum inter se tum cum observationibus et Aboensibus et Upsahensibus supra allatis comparare juvabit Calor mediiig meuiij» Petro- I Soli poli kamsk 59" 56' 59» 39' lat. 47« lat. 74» 1 24' long. Martis Aprilis Maji " Jiiiiii Calor medias menus Fetro- poli ^!i^?l =:Ji5_ ::BlZUn^^ ^ 1_52? Septeinb. + 9,5 + 7;^ + 5,0 + 9,7 + 14»,4C. '_ i- 10,5 Octobris 1+ 5,8 — 2,8 yoveinbr. [— 4,7 —19,7 Hyeinis Veris ^1^7^ |JDeceinbr.|— 8,0 ^9%5C. + 5;8~~ -^^yc. Aestatis \i-l8\iC. + 6,6 ~ '— Autiiiniii + 3,5 — 5,r _ . Petropoli Solikamsk Totius anni . . + 40^5 c. . . ^. o^2 C. Ex quibus observationibus id prae reliquis' me- inoratu dia^num mibi videtur, differentiam inter men- ses et calidissimum et frigidissimum esse Upsaliae Aboae . Petropoli Solikamsk 33°,2 C. 36,3 Ustjug-Welikoi situm est sub 60° 58' lat. bor. efc 63" 30' long., ideoque polo parum propius quam letropolis, sed 145 milliaria geograpbica orientem versus ab ea remotum. Observationes nonnullae me- *) — - ?r rr SnHOEK, ) KiRWAx, physi$ch-chemische Schriften, III. pag. 179. 9 * "% ■fl ^J l n' ili 132 I . fcf 'U t " * ^ teorologicae ibi institutae exstant in Novis Actis Academiae Petropoiitanae ^), id saltim confirmantes, hyemem multo severiorem esse, quam quis ex sola latitudinis differentia inter hoc oppidum et Petropo- lim opinaretur. Agricultura, quam in sinistra a mari Albo prope Kolam haud procul a 69*^ lat. reperiebamus, in dex- tra provinciae parte prope ipsam urbem Archangel et prope Ust>SiIma vix 65° lat. attingere videtur. Nec arborum terminus procul abhinc abesse potest; nam prope Mesen sub 67" 16^ et Pustozersk sub 67° 30' lat. jam deesse arbores ferunt**). Nivalis terminus in hac provincia nequc montes, qui usque ad Uralem vix ulli adsunt, neque maris littora tangit, praeterquam in remotissimo illo angulo, qui fretum Waigaz adjacet. Hic autem nauta jam supra laudatus Joannes Huyghens a Linscho- TEN^^*^), Julio mense jam ultra medium delapso et postinde medio fere mense Augusto, in utraque freti dicti ora laete viridi floribusque variis ornatissima ni- vem reperit inter scopulos passim superstitem. In- colae narrabant, aestatem hic terrarum non nisi per sex hebdomades gelu expertcm esse solere. Unde patet, quod insuper nautarum relatis conflrmatur, in- sulam Novam Semljam longe ultra perpetuae nivis terminum porrigi. Cujus insulae nescio an quis meliorem imaginem *) Tom< V. pag. 31. partis histoHcae. **) Oeorgi 1. c. pag. 28. 29.; ubi tamen vitio calami Bon indicato Menen sub 65'^ 16' lat. situm ettse legitur. ***) Recueil de Vojages au Notd, Tom. III. pag. 61 — 64. 70. 100. 137. et pii. locc. i Novis Actis ;unfirniantes, ]uis ex sola et Petropo- i Albo prope aus, in dex- II Archungel ere videtur. }sse potest ; stozersk sub ique inontes, neque niuris illo ungulo, 1 nuutu jum k LlNSCIIO- 1 delupso et iitruque freti nutissima ni- 'stitem. In- Qon nisi per >lere. Unde Qrmutur, in- petuue nivis ;m imaginem n vitio Galami ) legitur. . III. pag. 61 133 paucioribus lineis exaratam perfecerit, quam Woo»*), naufragus quondam baud procul a promontorio ma- xime septentrionali sub 74° 40' lat. bor. Maxima terrae pars, eo teste, ad medium mensem Julium ni- ve obruta erat, exceptis montibus, qui, ut fieri soiet in plaga arctica, primi et fere soli byemem exuerant. Vegetubilia conspiciebantur nulla, nisi musci genus, ut fertur floribus caeruleis fluvisque conspicuum (an licbenes? an Splacba aliis muscis mixta?). Nibilo minus huraus copiosior erat, quam vulgo in terris arcticis ; ad duos enim pedes fodi poterat, tunc gla- cies succedebat. 12. Sibiria occidentalis. Uralem montem non modo in regione arctica, sed in teu.perata etiam uno pluribus locis, inter alia prope Wercboturie inter Soswam et Wiscberam flu- vios, perpetua nive premi, ex Pallasio**) aliisque scimus: sed de nivis arboruiuve terminis in bis montibus nil constat. Quid quod ne unius quidem montis altitudinem novimus; num Paudam montem 4515' supra bybernaculum Subpaudense surgere, et 6456' supra mare, uti Gmklimjs ***) auctor est, mul- tis iisque gravissiinis premitur dubiis. Observationes quaedam metcorologicae institutae in oppido Pyscbminsk, quod ad Uralem orieDtalem *) Description «uccincte du pay» et qnelqnes obierTa- lion» »ur la Nouvelle Zemble; par Wooc. — In Recueil ll^ sub 67° lat. et 78° 60' long. situm est, in Ephe- meridibus Manhemensibus ^) exstant; nostra parum adjuvant, quum loci altitudinem ignoremus. Attamen referam, additis observatiunculis quibusdam, ni fallor memoratu nou prorsus indignis. Pysch- minsk. maximits Cal min. or me< I. Rpurius lins II. genuinus Differen- tia inter I. et II. Jan. — 3«,75 C. — 40%0C. — 21",9C. — 16%8C. — 5«,1C. Febr. 0,0 -3.^,75 -16,9 -12,3 — 9,0 -4,6 Mart. + 1,25 -27,5 —13,2 -4,2 Apr. + 1«,25 -18,75 - 1,25 + 2,4 — 3,65 Maj. + 23,75 0,0 r 11,9 + 18,75 + 10,1 + 1,8 Juii. + 27,5 M0,0 f 7,5 + 19,4 + 15,4 - 0,65 Jiil. + 23,75 + 15,75 + 0,35 Aiig-. + 26,25 f 6,25 0,0 16,25 14,7 + 10,1 + 1,55 Sept. + 22,5 11,25 + 1,15 Oct. f 12,5 -7,5 -:!0,0 f 2,5 f 1,5 —12,9 f 1,0 Nov. + 2,5 -13,75 - 0,85 Dec. ■v 3,75 -.S0,0 — 13,1 — 9,75 — 3,35 Hyemis —17,3 -12,7 -4,6 Veris — 0,85 + 1,2 - 2,05 Aeskat. tl6,9 r 16,5 + 0,4 Autinnii. T~" "■' 0,0 -0,4 + 0,4 T. anni | | |- o,3 |+ 1,1 |~ 1,4 Comparatis plurimis observationum meteorologi- carum tabulis, cl. Scoresbv **) sibi persuasus est, medium ex cujusdam mensis calore et maxiino et mi- nimo deductum, quod brevitatis gratia in tabula prae- *) ScHOEiv, Witterungshmae. Tab VI. **) AcCOIlllt nf iho Arrfio lln>T:nt>.i T».» f _._ f*pO ' Q.t-iifjj X uiii. i, pcig, aXtOt \ » in Eplie- stra parum . Attamen n, ni fallor nis Differen- tia inter I. et II. 8C. — 5«,1C. -4,6 -4,2 — 3,65 + 1,8 - 0,65 — + 0,35 + 1,55 f 1,15 f 1,0 - 0,85 5 — 3,35 -4,6 - 2,05 + 0,4 + 0,4 l-M leteorologi- suasus est, ximo et mi- abula prae- 135 cedente spttrium dixi, a genutno ejusdem mensis ca- lore medio, ex observationum quotidiauarum summa rite quaesito, vix uno scalae Fahrenlieitianae gradu recedere solere. Observationes Pyscbminscehses lon- ge aliam rationem indicare videntur. Januario mense differentiam inter calorem medium, spurium et genui- num exbibent quinque graduum Celsianorum, qui re- spondent novem Fabrenheitianis. Neque singularis cujusdam abnormitatis differentia illa argui potest, quum per reliquos menses gradatim et ordinatim primo decrescant bae di£ferentiae, atque ex negativis iiant positivae; tum vero, iterum mutato valore posi- tivo in negativum, aequo fere passu increscente», anni circulum absolvant. Sunt quidem ifregutaritates quaedam «satis perspicuae, e. g. ea quod differentia pro Majo mense positiva, pro Junio negativa est, eaque quod maxima differentia positiva Augusto nec Julio mense contigit e. s. p. Verum tamen quum jam unius anni observationes regularem quendam et incrementi et decrementi tenorem tam luculentei* ostendant, non dubito fore, ut ex lougiore observa- tionum serie lex opinuta clarior et purior appari- tura sit. Optimas quasque tabulas meteorologicas compa- randi occasio mibi deerat; Wirceburgenses*) autem, per undecim et pro* parte per tredecim annos, nec non Gedanenses ^^) , per duodeviginti anuos conti- *) ScHOEV, Willerungslundc. Tab IV. **) Klrefeli) , JSTelcomlojs^ischc Belruchtungen. — In Neuestc Schrijlen tfer Nalurjor.schenden Gcsellschafl tu Dun' ■41 •&d •'ii! ' I \t--- 'X i 136 w nuatae, differentiam inter calorem medium et spurium et genuinum non fortuitam esse coniirmant. « rp IB 3 h 4- 1 :25 4- 3 o*^ 4- C^ 4- 4- «^ s a B •o '3 q> B h 1 s 4- 4- •N 3 5? 4- •^ s •B s. H • CO 1 o 4- 4- 5: 4- 4- 8 r» 4- « 1 ^ .S «> § B •c B g- o 3 •N C 1 1 + CH 4- »* 4- C^ 4- «M O 4- O ■*H C^ •s 4- • o 1 O 1 *> cn o o O >>• ■*H 4- •s • § c ! )2 •» "* 1 en X CV 1 »^ ■H 4- r^ .,.4-... J5 4- Calor medius •1* 1 tmt 'C CB S u •p< "u ee 1» • m *C •*ri •* •M ■M •c •o '•M ti( 137 3t spurium 4- o -1- 8 4- 4- — < O 4- O •*H •4- >>• -f- Im J5 •c (J li > Colligerem iam e.v Imc et antecedente «kserva- tionum Pvschminsrpnsiiiin fnk..I» .. ,„, »„„„£„ oi:i|ueHiia; r ,,«1 .■'.■fr * J J 4r >-s l-ti *1 " 1« i r^-f ■" J i 138 t *'. '. i >A( 1°. Totius anni calorem mediuin ex singulorum quorumque niensium medio spurio deductum ab eo. dem rite quuesito recedere eo minus, quo diutius ob- servationes continuatae sint. Invenimus utriusque differentiam in observationibus Pyscbminscensibus 1 anni circiter f^SO C, Wirceburgensibus 12 annorum - - 0,50 Gedunensibus 18 - - - - 0,25 4iua ex progressione quodammodo divinari potest, quousque ex altero in alterum calorem medium an- nuum valeat cunsequentia. 2^'. Calorem medium annuum genuii im, ubi -|- ,7*^ C. non sit inferior, a spuriu superari; sed ubi -f- 1° ^* ^^^ ^^^ superior, ipsum superare alterum. 3^. Menstruas atque trimestres utriusque caloris medii diifercntias liyeme atque aestate maximas esse, vere atque autumno saepc vix ullas. 4°. Aberrationes vel menstruas vel etiam trime- stres culoris medii spurii a g^enuino pro purte nimi- rum pendere a totius unni culore medio. Uui quo mujor sit, eo mugis illos plerumque uberrare aestate in partem pusitivam , et vice versa quo minor sit, eo magis sem|>er aberrure illos liyeme in partem negativam. Cui legi illustranduo tabulu sequena inserviet. 139 iiogulorum uin ab eu. liutius ob- utriusque «,50 C. 1,50 ,55 iri potest, edium an- iiiin. rari: ubi sed superare ue caloris mas esse, ain trime- nrte nimi- Uui quo re aestate minor sit, in partem sequena Wircebiirg. Oe«Iani V^ftchmin. Calcr mediiis anuuus i^lO%18C. f7,74 Aberratio sumtna caloris inedii menstrui pOKitiva + 2%64 + 2,36 i-1,10 + 1,80 negativa -1',11C. -4,75 trimestris positiva InegatiTa + 1%55C. + 2,03 -5,10 + 0,40 -0',()7C. -2,79 —«,00 5°. Calores medios genuinos ve.s atque autumni propiores esse solere genuino totius anni calori me- dio, quam earuudem anni tempestatum spurios. Libenter confiteor, lona^e plura hic consideranda esse momenta, omniaque altius repetenda; nec nisi uccurata piurium tabularum meteorologicarum ex di- versissimis regionibus comparatione facta, vel con- firmanda vel forsitan restringenda fsae. Rem tamen leviter attingere malui quam praeterire, ut admoneam non ut doceam botanicus meteorologos. ' Jain igitur redeo ad propositum. Ad radices Uralis orientales planities incipit omnium terrarum vastissima, inde ab Obo fluvio ad fretum usque Bebringianum vix ullis montibus inter- cepta. Raro enim Sibin( e meridionulis montes sep tentrionem vcrsus deflectunt, vix ullibi mare glunale utt.ngunt. Vix autem ulla l^ - rarum pars a naturae scrutatoribus bac majifis neglecta est, si Obi ripas «xcip.5, quaa visitavit SujKr , ct ad ejus relata fu- %] '■'■ •■ti 1* »i '■ i ^f 140 «.... U- sius descripsit Pallas*): Quo ex fonte sequentiu Lausi, additis nonuullis cx Georgio. Frug^um cultura desinit in provincia Tobolsk circiter cum 60° lat. Nam propc Samarof sub 60° 36' non nisi hordeum atque avena coluntur, et semel quovis triennio messis amitti solet ; prope Surgut autem sub 61" 25' lat. agricolarum spes coeli in- juriis tam saepe frustrata est, ut jam plane destite- rint serere. Tilia, quae Pallasio ***) teste in Ros- siae Eiiropaeae locis etiam borealioribus occurrit, in 8ibiria multo prius crcscere desinit, jam 36 leucas Rossicas (TJTerste) infra Tobolsk, id est circiter ad 69" lat. Prope Beresow, sub 64° lat., Betularum Abietum et Ccmbrarum sylvae altitudine minui coe- perunt. Ibidem die 11 Junio (calendarii ni fallor Rossici) Betula frondescere incipiebat. Prope Ob- dorsk, sub 66'^ 33', Pinus Cembra jam ad 25 pedes circiter deprimitur, et baiid procul abhinc cum Betula et Sorbo scnsim evanescit. Ultiiiius Abietis termi- nus est ad rivulum biscbutschja, 200 leucas Rossi- cas infra Obdorsk; et ad Lesnajum rivulum, quem jam mare glaciale excipit, omnium ultimae Larices et Alni incanae humi prostracae offenduntur. Mare ipsum nulH ambiunt fruticcs, nisi Salices quaedam pygmaeao, Rubi et arcticus et Cbamaemorus, Arbu- tus alpina et Kmpetrum nigrum ; Musci fere soli de- scrtam puludem occupant. Quae, nisi perpetuo con- gelata rigeret, nec ultru spithamara aestate unquaui *) In itin. Innil. Tom. III. psg. 14 sqq. j s:s.\izax: s& UHa., XUui. il. pag. i sequentiu i Tobolsk 9f sub 60** r, et semel »pe Surgut s coeli in- ne destite- e in Ros- ccurrit, in 36 leucas circiter ad Betuiarum ninui coe- ni fallor *rope Ob- l 25 pedes um Betula ;tis termi- 3as Rossi- m , qucm le Lariccs lir. Mare quaedam us, Arbu- e soli de- etuo con- e unquaui ^i. 141 resolveretur, horoines a maris accessu per terram plune arceret. Ultru Lesnajom medio et fcre exeunte mense Julio nix passim inter scopulos quin etiam in ipso maris littore planiore pussim erat obviam. In Jeniseo fluvio iter nuviculis petiere Gmelin *) usque ad Turuchansk, sub 66 "^ 5' lat., Sujef**) adhuc 620 leucas Rossicas longius usque ad hyber- naculum Selakinense, quod puullo ultra 70'* lat. si- tum esse existimo. Verumtamen in hac regione mul- to minus certi sumus quam in Obiensi de arborum nivisque perpetuae terrainis. Infra Turuchansk flu- vii dextram comitantur colles, utramque ripum sylva continua, sed ja hic solito demissior atque asperior, sensimque desinens versus Selakinura, quod ultra ad decimam leucam Rossicam extremae oflfendebantur Larices haud dubie frutescentes. Solum hic nun- quum gelu liberutui, nix in convullibus angustioribus perennat. Circa Turuchansk, praesente Gmklino, nix hyemalis nonnisi post diraidium mensem Junium solvi incipiebat. Agricultura jam prope Jeuiseisk, sub 58' 27' lat., vix conducit; abhinc usque ad Tu- ruchansk saepius frustra ten ta est. 13. Sibiriii media. De regionibus Lenam inferiorem adjacentibus haec tantum inveui apud Gmklinum***): ultimas *) Bcisc durch Sibiricn. Tom. II L pag. 204. aqq. *.i. ^*^^^^!. '*'*'*!:•. Tom.m. pag. 321. iqq. /te- M K"Ml m W' /* ^l j Eeise iom. ii. png, 5i9, 143 I.. m M sylvas laricinas esse circa hybernaculum Siktat (sive Siktot apud Georgium, siv Siktanskoe apud Sa- rytsciiewum), quod in inappis ^eoefraphicis aliis in- ter 67*^ et 68*, aliis haud procul a 70" indicatum est; abhinc ad mare usque ne frutices quidem prae- tcr Salices reperiri. Pinum sylvestrem autem hic, sicut in omni Sibiria jam ante Laricem desiderari. Frumenta ne prope Jakutzk quidem, sub 62° 2'*), amplius ma<^urescere , quuin terra vix unquam ultra tres pedes regelaretur. Uua de causa et fontes plane deficere, et quum puteum fodere quondam ten- tassent, terram ad orgyam decic^am tertiam congela- tam reperisse. duae si revera ita essent, eo majo- rer dubitationem moveient, quae Georgi **) narrot de hordei cultura ad Wiluim Lenae filium, sub 64** lat. Sed apud Sarytschewum ***) legi, oppidum Amginsk, haud procul a Jakutzk , sub 61® lat., ce- realibus uestivis minime carere, et inter ipsam Ja- kutzk ct Aldunum iluvium pussim et arva et prata reperiri. Meliore successu coluntur agri prope Kircnsk ad Lcnum superiorem , sub 57** 40' lut., ubi non modo frumentu quuelibet uestivu, sed etium Secale ■ m. JL^. ) Ex Oeoroio ; in cujn» nntem ipsiu.i aliorumqne ninppiH geographici* hujug urbift Nilus plui UDO latitudiuii» gra«hi variiift iiitlicalur. ') Tom. II. p«g. 1102. lauflato tpsle Ileymio. *) jichtjuhrigr Rvise itn nordmUidwn Sihiriett, auf tlrm Kismecrc, und dcm nordoslUchcn Ocran, Aus dcm Russischen iihrrsctzt von BuftsB. Lcipxig. II Tom. 8. 1805 et 1806.— Ti **) um. I . pag. iia ei «u. $iktat (sive ! apud Sa- is aliis in- ' indicatum idem prae- autem hio, desiderari. 62** 2'*), quam ultra et fontes )ndam ten- n congela- » eo majo- **) narrot , sub 64** , oppidum ® lat., ce- ipsam Ja- a et prata e Kircnsk , ubi non am Secale aliorumqne t IatitU(liui>» nio. «, auf drm t Rmxischen et 1806.— 143 hybernum seruntur. |bi Gmelin*) per tres menses, Octobrem, Novembrem atque Oecembrem, ter quo- tidie tbermometrum observavit, mane et vespere ho- ris nec semper iisdem nec consulte lectis, tuM media nocte vel rarius una hora ante. Quam ob rem ob- servationes et matutinae et vespertinae ad eruendum calorem medium adhiberi nequeunt. Huum autem ex Chiminkllii ToKRNSTEE.\iique observationibus per pri- vas dierum horas repetitis notum sit, calorem eum, qui inter horas 9 et 10 vespertinas obtingat, totius diei calori medio proxiinum esse; dein vero calorem vespertinum, quo nox sit longior, eo lentius ad no- vum usque mane decrcscere solere ; nemo infitiabitur, calorem, quem media nocte vel parum prius per men- ses hyemales et loco jam magis septentrionali ob- servavit Gmelin, vero calori medio parum inferiorem existimandum esse. Quin dimidio vel ad summum uno caloris gradu Celsiano addito, eum satis super- que corrigi arbitror. Est autem secundum observa- tiones nocturnas laudatas, nulla correctione adhibita, calor medius Kirenskensis Octobre meuse , , , 5" 6 C. Novembre - . , , —19,2 Decembre - ... —20,8 Non dissimulo, mercurium semel Novembre ite- rumque semel Deiembre mense congelatum esse; quam ob rem calor medius horum mensium minus certus est: sed magni momenti errores inde profecti aestimari nequeunt. Et quum Januario mense inse- •) Rme Toa. ii. pag. 596 »qq. ' SJ' i}4 rfi w ■ limi 144 quente jam tertia mercurii congelatio contig-isset , ut refert Gmklin, ejusmodi frigus bac regicne res non insoiitu esse videtur, neque totius hyeniis calor me* dius supra — 18** vel — 16'^ staaii potest. Mirum sane frigus, tum per se, tum praecipue, si calorem aestivum ad maturanda frumenta necessarium vix infra -f" ^^^ ^' ®sse consideraveris. Quibuscum observationibus eas comparare pro- derit, quas idem auctor^) eadem ratione per sex menses continuos instituit in urbe Tomsk, sub 56° 30' lat. , ideoque vix supra gradum unum magis ad meridiem, sed paene 23" long. mugis ad occidentem sita. Est autem calor medius^ ex meris observatio- nibus nocturnis deductus, in urbe Tomsk: Januario m. — 15°,1 C. Februario- — 10,45 Martio - — 4,5 Octobre m. — ^''^SC. Novembre- — 8,25 Decembre - — 10,5 Unde patet, byemis calorem medium esse — 12° C. Aestutis culorcm medium non infra -f- 16° C. esse posse, iterum docet agriculturae proventus; majorem esse dissuadent observationes Pyschminscen- ses supra rclatae, in rcliquis etiam observationibus Tomscensibus satis similes. Ituque diflferentia inter culorcm et byemalem et aestivulem buud multum ob- esse posse a 28° C. uppuret. Hycmis Sibiricuc frigus cum aestutis cnlore tun- quum compensuri notum est. (tuod qua proportione iiat, optime perspicietur tubula se(jaente, non nisi *\ ttoiint Tntn. 7fr. naor. Ifi ann. ^_ j — _. — j-j. §^isset, ut e res Don calor me'' b. Mirum ii calorem irium vix irare pro- per sex sub 56° magis ad tccidentem bservatio- 15^1 C. 10,45 4,6 e — 12" f- 16° C. iroventus ; hminscen- vationibus tntia inter ultum ab- alore tan- 'oportione non nisi 145 tales continente locos, qui inter 55° efc 60° lat siti sunt. Maximam ad partem superstructa est ta.ulae Humboldtianae ad illustrand. s liueas isothermas com- positae*). Pro Petropoli duplicem admisi numerum alterum ex Humboldtii alterum ex Schoenii tabula jam saepe laudata sumtum. Differentia inter calorem hyemalem et aestivaleai. Edinburgae Havniae . Christianiae Upsaliae , Holmiae • Petrop. (HuMB.) 25,0 - - (Schoen)27,6 Moskowiue 10°, 0 C. 17,7 18,8 19,6 20,2 • 4 I Kasan • . Solikamsk Slatuust • Pyschminsk Tomsk (circiter) 28,0 Kirensk (circit.) 32,0 Irkutzk (circiter) 35,0 34°,9 C. 27,6 31,9 29,2 31,3 Ex Irkutzk, sub 52° ■"18' lat., cujus hic memini, duorum annorum observationes exstant apud Geor- ciUM **), quibus autem non nisi summus et infimus ca- loris gradus. pro singulis mensibus indicatus est. Ex quibus quum is tantum cognoscatur calor medius, quem supra spurium dixi, quemque a genuino longe diversum esse reperimus, correctione egent, quam ad normam observationum Pyschminscensium , non quidem pro mensibus singulis, sed pro quatuor anni tempestatibus instituere ausus sum. Hic etiam, du- '-■II ^ *Lo'" ■'^®'™°"®» ^e l'Acad. d'A»cneiI Tom. III. ad ^ **) Bcmerkungen auf einer Reise im Ruuischen ReieA, iom, i. yag, aQ «qq, 10 ' '.1 >'.i li 'm I 146 rantibus observationibus, mercuriu» Decembre mense g6mel congelatus est. Irkutzk Ca maximus lor minimus. Calor 'i spurius. medius correctus. JanuBrii 0",55C. — 26°,0 C. — 13%2 C. Febniarii + 3,0 - 17,0 - 7,0 Mariii -f 17,0 — 19,/ — 1,35 Aprilis 4- 22,35 + 2,0 + 12,2 Maji + 41,0 + 8,35 + 24,7 Jiinii -h 40,0 + 14,0 - 27,0 Jiilii +, 41,0 -h 18,35 + 29,7 Aiigiisti + 37,«5 + 10,65 + 24,15 Soptembr. + 27,tt5 + 2,65 + 15,15 Octobris + 15,7 - 5,65 + 5,0 Novembr. + 8,3 - 16,3 - 4,0 Deceinbr. + 4,0 — 46,3 — 21,15 Hyemis — 13%8C. — 10" ,0 c. Veris + 11,8 + 8,0 Aeslatis + 26,9 + 25,0 Aiitiimui + 4,1 + 5,0 Tot. annil I 1+ 7,2 1+ 7,0 €1. Wahlei!«berg , climatis Sibirici conditiones eausasqne exponere coi.itus^), ante omnia discrimen, quod est inter terras continentes regionesque mari propiores, flagitat, Sibiriaeque omni clima ut ait terrae continentis {Continenfal-Klima)^ Europae vero clima littorale (Kusten-KUma) tribuit. Nec immerito, quum *) Kttm1$ehadalische jLatii- und Lehermoose, —- In Mu- Fttasn utrr .7^'^. )re mense nedius correctus. — 10",0C. + 8,0 4- 25,0 •f 5,0 1+ 7,0 ;oDditiones discrimen, jsqne mari t ait terrae ^ero clima rito, quum — In Ma- 147 haud dubie a diversis diversarum terrarum %uris pendeat mprimis propria cuique indoles. Sed ambi- tui terrarum adderem earum et altitudinem et incli- nationem, haud minus quam ambitus ad figuram facientes, et bis ipsis denique situm-). Meridionalis Sibiria montibus cingitur altis atque nivosis, qui ipsi ut fluvii probant longissimo cursu septentrionem pel tentes, solo jam per se celsiori tanquam superstracti sunt. Nec est cur diffidamus Gmelino**), urbem Mutzk 1355' supra mare positam esse, affirmante. Abbinc Sibiria sensim ad mare glaciale descendit, ideoque tota versus polum inclinat. Quod ad situm attinet, nulla est terra, quae magis ad polum pro- tendatur. Nam Americae septentrionalis terra con- tinens, quousque Cookii, Mackenzii atque Franklini investigationibus vel cognita est vei autumari potest, vix ullibi 72° lat. attir.gere videtur. Verum Sibiriae orae eundem latitudiuis gradum paene ubique supe- rant, nec non inter Jeniseura et Lenam prope a(| 78° lat. prosiliunt. Ab altera parte montes Sibiriam meridionalem circumdantes ne in averso quidem la, tere in terram quandam feliciorem descendunt, sed statim ab altissima planitie Kobiensi excipiuntur, quae ipsa, montibus omnium terrarum vastissimis ad me- ridiem septa, non eo calore fruitur, quem pro latitu- dine sua geographica supponeres. Cluo fit, ut No- tus, Europae semper propitius, si quando Sibiriam *> sioKSB Sibirlcae Tom. I. praefatc 10 * :'iffil *iSf t ■ , X . 4 -^ k I I 148 If - P^ ' it:: «'li 1 Kr '$ M^"^' ;|\f fe",- 1- -im t'v '.'i^.rcH afflat, non potest non novum frigori frigus addere. Postremo ae»'!F» flluxus atque refluxus considerandi essent, i^mm t-^aim ut minus certos transeo, admo- nens tanUm, ex cli. collegae Dovk*) aliorumque ob- servationibus verisimiiem esse, aerem per Sibiriam prefbcipue a polo versus aequatorem refluere. At non omni Sibiaiue eaedem prorsus sunt conditiones , nec ulli graviores quam mediae^ Jeniseum Lenamque fluvios interjacenti ; quippe quae ad septentrionem maxime protracta , ad me- ridiem maxime elata, lineas, quas isotbermas di- cunt, maximopere inflectit. Cujus rei testimonio sunt non solum observationes meteorologicae ex Irkutzk atque Kirensk jaai supra allatae, quibus quis scilicet fidem abrogaret; sed etiam glacies pluribus locis ad lacus Baikalis ripas perennis ^^), ilora, quam ibidem florae boreali sive alpinae simillimam Gmelin, Pallas, Georgi, aiiique uno ore praedicant, et deni- que montanus arborum termlnus, non mensus quidem, sed secundum ea, quae de monte Alei refert Geor- Gi ****), vix ultra 1000' supra Baikalis aquam, ni forsitan inferius ponendus. Est enim inter montis pedem lacusqu^ ripam nonnisi 10 leucarum Rossi- carum spatium modice proclivum; abhinc autem us- que ad arborum, termiiium nonnisi per Uuas leucas cum dimidia aaeenditur. De Sibiria Translenensi, praecipue de Kolyma •) Ueler miuJcre Ltiftstrome '^ tn Foggendorff'» uinna- len der Physik» 1828. pag. 683 aqq. **) Geobgi Reise Tom. I. pag. 61. 66. 72. .*' addere. iderandi admo- que ob- !>ibiriam is sunt mediae^ quippe ad me- mas di- jtimonio cae ex )us quis pluribus [i, quam Gmelin, et deni- quidem, t Geor- lam , ni montis Rossi- item us- s leucas Kolyma r'8 uinna- 149 fluvio notitias quasdam Listoriam terrae naturalem spectantes debemus Sarttschewo, Billingrsii comiti cujus jam supra laudavi Itinerarinm. In castello Wercbne.KoIymsk (id est Kolymsk superiori), quod sub 65« 28' lat. situm esse arbitror*), Januario mense spiritus vini in tbermometro ad — 530 75 c. deprimebatur *<») ; mercurium jam ad — 390 44 q congelari, notum est. Ibidcm sylvae, ut suspicor laricmae, trabes navigiis construendis idoneas nondum recusabant*-). Quod inter et Nischne - Kolymsk (id est K. inferiorcm), circiter sub 67«» 30' vel 45' lat., mediocns staturae Larices sensim rarescunt; prope dictum castellum jam omnes solito manifeste minores sunt, et 30 leucas infra omnino deficiunt f). Ostia denique Kolymae et vicina maris littora , sub 69« 29' lat., muscis obducta, passim Salices quas- dam Betulasque vix pedem altas, cujusnam speciei nescio, proferunt^ ibique nivis congelatae strata, ad 12' crassa, in collibus et infra inter scopulos die 25 Junio (calendar. veteris) oflFendebanturff). 14. Sibiria orientalis atque Kan tscLatka. Dictae peninsulae clima ab eo reliquae Sibiriae magis differt, quam vulgo creditur. Mare propih- «0' 2*8' f^t"!"*'"- ^'"^ '^°'"- '• P«^'- ^2. "tum es,e legitur .ub ""*'". ?^ '" •' "«^"« 65« pro 60' iegeuUum ewe existimo. ) lifitfetn. pag. 70. ***) Ibidcm, pag. 66. V) Ibidcm. pag. 75. 78. 84. • ■ \ rl • l I '# M \ i ik T i i i/ Ibidcvi, pag. 87. go. r.' -t. 150 quum tain hyeiuale frl^us quum aestivalem calorem tem- perat, ut expressis verbis ait Steller*): ,,W^aa die Kiilte des Winters in Kamtschatka betriffif so ist dieselhe am BoJschaJa-Reka und A.watsch niemalen gross, auch in Nischna viel wHrmer aJs an andem Orten Sibiriens unter gleicher Breite.^' — Sed ob nivem abundan- tem saevasque procellas hyems nihilo minus asperri- ma est , aestasque , nebulis imbribusque creberrimis perturbata, compescendis glaciebus procreandisque stirpibus permujtis Sibiriae frigidiori adhuc indigeuis impar est. Quam ob rem non mirum est, perpetuae nivis terminum vix ultra 3500 pedes altum esse, Betulam albam haud procul a littore vix unquam ar- liorescere, sub forma fruticis autem non supra 1400 jmdes in montes ascendere ^^i , Abietem penitus de- esse***), Cembram nunqun . arborescere f ) , humum deniquc in maritimis ad 'inum Penschinicum , quum ad tertiam pedem effpdt<^ur, merae glaciei super- structam apparereff). De aliarum arborum proventibus mirifice inter se differunt auctores. Pinus sylvestris ex Palla- «lofff) in omni Kamtschatka deest; Wahlenber- *) Beschreibuug vom Lande KamlschalJia, 1774. 8. p.65. **) WahlenberO, Bericht uhcr Meisungen etc. pag. 57. Sed quo fonte hauierit, cl. auctor non indicavit. ***) Pall. fl. roiis. I. p. 16. Stbller 1. c. pag. 74. nomine Fichten, '\') Pall. 1. c. pag. 9. Stell. 1. c. -ft) St LL. 1. c. pag. 57. vtt) Fl. roM. I. pag. 13. torein tem- ,yJVas die ist dieselbe rossj auch i Sihiriens abundan- is asperri- ;reberrimis reandisque indigeuis perpetuae Itum esse^ inquam ar- upra 1400 enitus de- '), humum iim , quum ;iei super- rifice inter 3x Palla- AHLENBER' 774. 8. p.65. etc. pag. 57. ■ c. pag. 74. vas constituit, tr^' duris, quibus qaus»' struenda uti pui^des. 161 oio teste in angustissimis quidem vuUibus reperi- tur passim, sed '^ des construeuodas non satis magria; ex St . . . ) deuique, cujus bic summa profecto auctorif in modo adest, sed etiam syl- uque gttudet «deo crassis altis \ aedificia tum ad navigia cou- Sylvae laricinae pulcherrimae, quarum uno pluribus locis mentionem fecerunt et Steller**) etPALLAS, aWAHf.E]NBEROJo silentio prae- tereuntur, e. s. p. At plerique nonnisi orientalem peninsulae oram visitarunt, et ne hujus quidem nisi eam regionem, quae circa portum sanctorum Petri Paulique. Scimu3 autem ex Stellero, longe alius indolis esse ct terram littoralem humidam turfosam, ventis marinis nebulisque sempiternis obnoxiam, et infceriorem illam montibus obvallatam, quam Kam- tschatka fluvius percurrit. Hic '.tant sylvae laricinae, [lopulneae, alneae, betulinae***); hic hordeum a mo- nachis non frustra coliturf). Ubi contra v rsus lit- tora montium radices excurrunt, arbores piane defi- ciunt, nec ullus terrae angulus tristior est aspectu, quam maxime meridionalis, procellis prae reliquis patensft). Septentrioncm versus arbores desinunt sensim trans montes, qui isthmum inter sinus Penschinicum et Ka- ragensera occludunt, nec nisi frutescentes Cembrae, *) Stell. 1. c. pag. 74. uoniine Ktefem. "*) Idem I.'c. uoiuine Tanne», iucoli» Sokar. ***) Idem pag. 57. -i) Idem pag. 53. ii) Idem pag. 19. 4 4 X •■'•i v-i i • •■( p. •!• qi f? if u n » F- fjm '■«»5 Wm * l"vi«; Ki' fl K ■ ; i( , l^-^" P.v I?'* i • ( ^i 1 1 ly E'y l^ |> ' l^ ' i il 162 Alni Betulae Salice:* ad hujus terrae flavios rivulos- que reperiuntur ^). Q,uae quoMsque sese extendant, nescic ; sed ad St. Laurentii sinum sub 65° 39' lat., ut videtur, nonnisi fruticuli ex Ericinearum ordine crescunt aestasque planitiei nivein non omuino resol- vit**), quamvis et hic, ut in aliis terris arcticis, montes nive denudati occurrunt^^^), et quamvis cl. CooK terram Asiaticam etiam trans Behringii fretum usque ad promontorium septentrionale, id est usque ad 68° 56' lat. nive denudatam reperiebatf). 15. Aleutorum Insulae. Occldentales Americae borealis oras oppositis Aslue oris longe mitiores esse, jam diu iuter omnes constat. Unde colligere licet, Alcutorum insulis so- lem j&iT^ magis propitium esse oportere quam Kam- tschatcae, et quidem maxime propitium iis, quae Americae proximae sunt. Et revera insuia Unimak, quae omnium proxima tam Americae quam etiam polo est, arboribus gaudet, quibu^ rcliquac omnes Cttrent ff ), duibus considcratis, nemo non mirabitur, per- petuae nivis terminum in harum insularum montibus inferiorem esse, quam in ipsa Kamtschatka; quod tame . dr. Itari nequit. Arbitrante epcm clo. Cuaiui.s- *) Stei.lbr 1. c. pag. &7. **) Kotzebub'» EnidecAungsreise. I. pag. 158. ***) Chamisko apud Kotzebuk I. c. II. pog. 169. f) Cook'» driite Entdeckungsreise , itberselzt von O. FORSTBR. Toin. III. pag. 204. i w xtrtuvrrr V°6< rivulos- xtendant, 39' lat., 01 ordine ino resol- i arcticis, amvis cl. ^ii fretum est usque ■)• oppositis ;er omnes nsulis so- lam Kam- lis, quae i Unimak, im etiam lac omnes itur, per- montibus ka ; quod I. CUAMLS- 58. . 169. tzt von 0. 153 80NE *) nivis terminus in insulis Aleuticis inter 2400 et 1800 pedum altitudines variat. Mons summus in sulae Unimak, 6950 pedes altus , media aestate vix msi triente, id est ad 2317 pedum altitudinem, nive liberatus conspiciebatur; quin etiam inferiores mou- tes passim in valleculis cavernisque nivem r-H. nuerant. Fontium calor in vallibus insulae Unalaschka quae modo dictae proxima est, ineunte Ju?io mense observabatur**) inter 38° et 39° Fabr., quod + 30 g C. respondet. Eandem fere soli temperaturam, puto 3°,5 C, ad Helvetiae montem St. Gottbardi 6576 pedum altitudine observavit Wahlenbbrg ***) ibi que aeque ac in ultima Lapponia aeris temperaturam" med.am ab ea fontiusn sive soli per 4«,6 C. superari mvenit. Quae si ita qnoque m Unalascbka se babe- rent, media aeris temperatura in bac insula ^ 10 C esse oporteret. Cui tamen rationi quam parum lidei tribuendum sit, baud infitias eo. IC Occidfntales Aipericae borealis orae. CI. CooK promoijtorium Mulgravii nive prorsus denudatum iuvenit f j, sed ad promontorium Lisburnii sub 69° 5' lat. situm passim nix perduraverat ff) - •) Chamisso 1. c. ToiP. n. pag. 165 ct 166. ; uio vodem 1. c. '**) WAHLEivnERO «Je climntG irelrelifle ma LWrtr i) CoOK'^ driUc Rnldeckunstrene. T«!, ' Jft .r^!l'/- viV ibidem iiag. VOI. ^ "" *""■' ''*'*• » • ': *fl " ■-' l :' ^''■Cl • llj li tm t n ^54 n-' Vi0*' r4i • i . ."I i. liic Igitnr anteriorem perpetuae nivis terminum pola- rem ponamus. Pars maxime septentrionalis hujus orae, ex qua plantas novimus, est sinus Kotzebuensis sub 66° 15^ iat. situs. Hic g1a«iem tanquam petram tenui humo substrata^ esse, mirabundi legimus omnes. Pariter vero mirandum est, ejusmodi terram plantis minus infestam, et idcirco minus frigidam videri St. Laurentii sinu, qui tamen jam per integrum fere la- titudiois gradum mugis a polo recedit, nec tulis gla- ciei vestigia iisdem observatonbus praebuit. Cl. CuAMisso''^): „Die f^egetaiion, inquit, Aftt sich im Innern des .^Kotzebue - Sundes betriichtlich mehr erho- hen, als im Innern der St. Laurentius-Bucht, Die ff^eiden sind hoher, der Grasiuuclis iippigcry alle Oe- tviichse safiiger und stiirker. Die mehrsten P/ianzen- arten, die wir auf der americanischen Kiiste gefun- den, und die in der St. Laurentius- Bucht gefehJt, deuten auf eine minder tvinterliche Natur. ff^ir fanden auf der erwiihnten Inscl (iiitru sirium Kutzc- bu^^usem) Ainus incana als winzigen Strauch und Spiruca cbunutedrifoliu , Pfanzeny welche wir m Kamtschatka und nicht auf der americanischen Insel UnaldsChka heobachtet , und die ein roheres Klima aus der St, Laureutius - Bucht verdrHngt zu haben scheifit, — Das ebene Land dieser Kiiste blcibt den Sommer uber von Schnee entblosst." — Et cl. KoTZE- BLE**): ,,ff^fihrend der Nacht, inquit, waren wir der *) Apad KoTr.BRUB 1. o. T'jm. II. pag. 171 et 17^. %■■ i 155 dsiathchen Kiiste ndher gelommen} die Tiefe hntte regchnassig his auf 31 Faden zugenommen, unk die Te7nperatur der Luft sich in einem solc/ien Grade verandert, dass es uns schien, als ob wir plbtzJich aus einem wartnen Klima in ein kaltes verseizhwil' reh. Der TJiermometer , welcher ^H^Iitiags an der americanischen Kiiste auf 9 — 10« {maum.) stand, zeigte hier nur -f 5° (Rdaum.) an," etc. Siinile quid in iisdem regionibus diu antea observaverat cl. Cook, Nortboniani sinus littora inter 64« et 65° lat. sita, ideoque vix uno gra^ magis a polo remota, quam St Laurentii sinus lit- tora, jam e longinquo nemorosa apparebant. Alaus Betula Salicesque fruticantes, Laricis trunci semipe- dem et ultra crassi reperiebantur; et procul a mari arborum tam copia quam magnitudo augebantur. Quo sinu relicto, postquam in medium mare inter Americam Asiamque perventum erat, ubi terra nulla interposita naves a septentrione defendebat, coelum untea semper serenum, vento baud mutato, obnubiia- batur, et vicissim vel riingebat vel grandfnubat*), Ad Guilelmi priucipis snmm, sub 62" Ia(., arbo- res jam supra 2000 ,»edum altitudinem in montes ussur- gere, refert c^. Wahleisbkrg, ibique perpetuae nivis terminMro in i.. .nU^us oon infra 4600 pedes poncfc- dum esse assarit-'*). §h i FoRHTEii. Voin. III. pag. 214. 217. 224 «i 23« ") ^AHj.R «no Benchl iibcr J^c.ungtH m^. p. 57 156 17. America borealis interior. ' 'i'Mfh. 'i Aeris temperaturam quotidie observarunt cl. Franrlin*) ad Fort Kntcrprizo sub 64® 28' lat. per menaes novem continuos, et Dymonr et Wales so- cii**) ad Chtt^ehill sive Piince of Wales's Fort. sub 59^ lat. per integrum fere annum, diebus quiuis tan- tum exceptis. '■':s?ff3:*^ Galor medius. Churchill Enterprize t) Galor mediuii. Ghurchill Enter- prize Jaa. -32%9C. -26%5C. Jul. +13%2C. Feb. -26,9 -31,8 Auff. +11,9 Mart. -22,8 -24,2 Sept. + 6,4 + 1%0C. Apr. — 5,75 -15,2 Oct. - 2,2 — 5,0 Maj. + 3,5 + 0,0 Nov. -15,5 —18,2 Jnn. + 9,1 Dec. -25,8 34,3 HjemiN -28%5C. — 30%9C. Aentat. +11«,< 11«,0 ?. Verii — 8,3 —13,1 Autuin. -3,8 1 -7,4 •) Franklin'* Reise an die Kusten den PolarmeereSf in JSfeur Bibliothek der Reisehcschreibungen. Band. XXXVI. pag. 290. 301. 308. 310. 314. 3V3. 354. 361. 376. ****) Philoxophical Traniiactions. Vol. LX. fov the jQtx 1770. pag. 137 »qq. *"*) Dymond et Wale» quum ▼arii» hon» thermo- metrnn. b»ervaverint, uon oraue» eorum obsurvatioiieN iu cal^nliin. adtnisi, sed ea» taiitum, quae pro quoviN «lie calo. rem et miniaium el maxiiatiui inilicRulf quoiificunque huris inslitutae aiut. Alia ralione easdeia ob;ervationes calcnla- vit KiRWAN {Phtfinitch-themiBche Sichriflen. lil. pag. 182). Aa=4 irslftsss: sKif? An^ilss JissiisT^Krssr:: 5— * ""'-^si^c 5;ii'cz;:.'#*isux 167 rioi; > • irunt cl. ' lat. per ALES so- Port. sub uiuis tan- Enter- prize + 1%0C, - 3,0 -18,2 -34,3 11%0 ?. -7,4 meereSy m XXXVI. ' the jQ»x I thermo- Biioiie» iu tlie calo* iqiie huris 8 calnila- g. 182). Churcliill Enterprlze Totius anni ~ 7",3 C. — ioo,l C. ?, Arboriim terminus polaris in fluvii Mackenziani viciniis polo adhuc propior ponendus esse videtur, quam in ipsius Oceani pacifici littoribus. Nam sub 67° 10' cl. Franklin in secundo suo itinere*) et Larices et Populos tam tremulas quam alias non nominatas, quas balsameas esse puto, reperit. Sed utrum bic sylvas constituant, an sparsae et solitariae crescant, non constat. De sylva laricina prope Fort Franklin sub 65° 11' 56" idem cl. auctor narrat**»), plurimas arbores hic jam minus laete crescere rariusl que ambitu quadri- vel quinquepedftli 50 vel 55 pe- d.:m altitudinem attinge/e, quarum tamen alias pror- sus sanas, teste clo. Richardsonio, 130, alias tabie mcdullari jam aifectas usque ad 25C aauulos ligneos praebuisse. In prioris itineris liarratione idem cl. auctor sylvae meminit sub 65° 43' 28" lat. bor.***)* et postquam ad 67° 42' 35"pcrventum erat: bodie' ait, nulla arbor in conspectum venitf), Nivis terminus in bis regionibus terram Ameri- caaam continentem vi- attingere videtur. NuIIibi calore. mediam eine posui, i. e. — 10«,1 C; unde aeita. tM calorem -f 11",0 C. enKe oportere .equiiur. *) Excerptiones ex J. Franklin'» Narratire of « «econd expedi-:>a '.,> iho ahore» of the Polar 8ea, — ia UniOHAUi. kXeriria. Tom. X'JI. 1829. pag. 182 in itoia. ^ * • *" •*) L. c. •••} Fhanm,in'» Reise etc. pag. 403. t} .|vs«. pUp. »♦«:, m "!■ I In ■-: % 158 enim apud cl. Franklin nivis aestivalis mentio fit, ne in insula quidem Flaxmanniana sub 70^ ll^ lat. or. , cujus solum, graminibus aliisque plantis arcti- cis ornatum, media aestate nonnisi ad 18 pollices glacie liberatum erat*^). *) Bbrghavs I. 0. pag. 20JI. •^ sin mu tioi Iiu£ dan nivi vid( lentio fit, • 11' lat. itis arcti- \ polUces CONCLUSIO. Terris insulisque polum arcticum circumjacentibus singulatim perlustratis, observationum summam duca- mus ; et primum quidem notatu digniora ex observa- tionibus mcteorologicis supra passim relatis, ut faci- lius inter se comparentur, una tabula comprehen- damus; tum altera tabula de anterioribus oeterni nivis, ultimis arborum frumentique finibua arcticis videamus. ■'} "M m •';j ei > xn o 0 03 '"'rt •M • B a u s cc »^ o ■vH c^ « C^ r» d o »« 0» «^ •« #N ^ » «^ »>• cc o ▼■ o o •«> C^ c< 1 1 1 1 -f- -H 1 .2 • u • M o o 2 rs •^ 00 co o r« i« -^ 00 ♦* O «« tf\ #* c« *s «N #» f« M9 ■H ■^ r* «o r^ o> X> ;o c* «0 (0 ^ ^ ■«H 'H 3 -1- 4- 4- + 4- 4- 4- 4- 4- • «) ;^ § w •a cn QO « S O^ 00 Cfi o 0) o «• «s r» r» «^ €• #1 ** V ► ■rt QO O ^ O) o ^ ■^ •♦ o 1*«» 1 1 1 1 1 1 4- 1 1 ;;> ^■B • *a 05 O O o "^ o 00 cn o o #s rs «« •N r« c* ws M 1»-» O 00 oo o ■•* ffO "* ■«*« »>• rfi «5 1 1 1 1 1 1 1 J_ J_ • • M fl fl •« «« c^ c* r* o o o o> o •s r^ #s r» #> rs f\ n CB o ♦>• •<*« O «o en ^ TH c« 1 1 1 1 1 4- 4- 1 1 © »1 "O ^ s "3 9S ^ o> 00 O o c< o C^ eo -*-• u o (S o -« 05 «> ■^ 00 ^ o ■^•iH 00 Nij ja o o «o r* co « ♦>• « B V ■41« s N s C3 •fi o & S3 d > bl e 4^ • « CJ o • •■• 2 ■w o hi o u s r -k a (6 0 N •lij • •p 6d CB !3 o d r«1 pa; W (=^ *=-i Cw ;=; ^ r"! P=5 >4 » "fcc o MH o u o « s s s o • •M co e . 03 h •f4^ 16« c* » cy 00 1 o 1 1 cn 1 I N o 1 1 ^ s 1 1 0) 2 CB F-i a o ?=7 1 • > B O 0 o O C# O ^ ^ « « cv e^ r« cr> o ^__ -f- 4- 4- -i- 1 C8 "fcc o o o o fl o «3 «> CA o 03 s cd «<5 •«» ■^ «B ?2 (O efi ■«* 1-' O» O *^ #N ^ 52 Cfi (O • 1' « nivi)! Ainerica ord?l«'»it. i»notns «r— OS^Iat. 09" lat. Ainerica niedin i£>-notiis 05—07 > Terra Lai>ra«loi= < 57 58 00—01 Groenlandia occiclent. < 01? 08—09 Groenlandia orienialis < i^notus 05? Insula Van Mayen < < 71 Islandia < < > Lapponia tt9" 70''lat. 71 > Finnlandia 07—08 h8— 09 > Rossia oripiilalis 05 07 t>«— ;o Sibiria Obiensis 00—01 00 08—09 8il)ir. Jeniseensis 58—59 00—07 70-71? Sibir. Lenensis 01—04 07—08 liiliot. Sibir. Kolyinensis i^notns 07 09 Kaintschalka et Terra Tschnktschoniin 56—: 01—62 05—66 Mediuin 03» lat. 65° lat. 68" lat. De tabuhi priorc bic repeterc sufficiat, eam optato et minus completam et pluribus locis perfecta fide minus dignam esse. Dc posteriore paulo fusius agendum est. Tres indicat lineas circa polum du- cendas, isothermis iirteis haud obsimiies. Legitimae tanquam earum latitudinis geogtaphicac et unius- cujusque a reliquis distantiae ex niimeris mediis ta- •) > wgnificiif,leiiniimm qnae.Htam polo proplorem euse qnam terra indicata; < conttafium oigniEcat, terminum qnaeatnm • polo Magi» remotiim es»^. <38— h9 f)5V 71 > > > hV iO (38— b9 70—71? it>liot. h9 (35—66 168" lat. lat , eam perfecta ilo fusius ulum (lu- ^egitimae et unius- nediis ta- liorein euse terminiita blilae snbscriptis (Jognoscuntur. Quornm ad normam bumeronim flexus cuicunque proprii nuncupandi sunt sive in^ejcus, quando appropinquant polum, siTe quando ab eo revertuntur, reflexus, ' Comparatis tum harum tum isothermarum linea- rum fundamentis, jam fieri posset, ut quis incautior ad geographiam plantarum moderandam comprobatis his iilas novas anteponeret: mihi ipsi muKo minus satisfaciunt. auod enim frumenti terminum attinet, inflexus ejus atque reflexus non solum a diversa dil versorum locorum natura, sed magna pro parte a variis homioum loc , illos habitantium moribus rebus publicis aliisque conditionibus pendent. Arborum terminus ea imprimis inconveniefltia laborat, quod . non ad unam eandemque arborum speciem constitui potcst, sed ex diversis diversae indolis arboribus, nescio an pleno jure, collifirendus est. Cujus rei in- commoda optime illustrantur Pini et sylvestris et Laricis vel in Europa vel in Asia terminis arcticis. Ambae quidem in ambabus crescunt terris, sed altera iu Europa altera in Asia, ut notum est, polo pro- pior. Anterior denique perpetuae nivis terminus, quidquid per se valere videatur, gravissimis ejus rite observandae difiicultatibus infirmatur. Qua propriorum meorum inventorum censura non omnem iis valorem ad res botanico - geographicas promovendas derogare in animo est; alioiiuin enim plane abjecissem: sed id potissimum flagito, quae- cunque generalius pronunciata in doctrina adhuc uo- vella, observationibus specialioribus adhuc nimium egente, cautius tantum admitcenda esse. et ni.AmvJ- -- ^ ^.„ 11* p:| 3 < . » I n ... i ■ ■i.M ^ l Wt: Fl'i * ■ f IMAGE EVALUATION TEST TARGET (MT-3) 1.0 i.i ^ m ^ I4£ 11 2.0 2.5 1.25 1.4 ||!.6 -* — ^ 6" — ► Vi /a v^ >^ / o^ PhotogTdphic Sciences Corporation 33 WIST MAIN STRIIT WilSTIII.N.Y. USIO (7U) iri-^sos # :<\^ "q #c ^> e nniiiero et varictate plantarum Labra- doricaiuin, seu de distributione earum geographica. Cl. ScMouw, ubi (le locl plantaruiu natalibus agit*), earum et stationem et extensiouem et distributionem n.. lAa^"'"lf''"^^ f"^ ullgemetnen Pflamengeographie, pag. 140: „Hvgen dteser schwankenden Besriffe habe ich gomevnt, eine nene Einlheilung der brllichen Verhallni.se vor- schlugenzu mussen, in wclcher die Begriffe doch nicht sehr veranderl sondern nur genauer bestimmt werden. Ich untei- svncide di^mnach zuerst die Ortsverhaltnisse , wehhe nicht nnr doH ^rten, Gattuugen oder hiihern Pflanu-ngrnppen, sondern auch jedem Indwiduum einer ffewissen Pflauzengruppe beige^ iegt werdm ionnen; und diojenigen Ortsverhaltnisse, welche Hur der Art der Guttung oder hohern Gruppe, aU sohher, aber ntcht dem etnzelnen Individuum zulomwen. lene Verl haUmsse begreife ich unter dem gemeiuschafilichen Namen f orlommen (Matio) der Pflanzen, wril dadurch , wie es sehetnt ntcht unpassend alle aussere Umslciude, tmter wehhem etne Pfianze vm-kommt , bezeichnet u>erdvn. Ilierher gehort also das die Pflanze umffcbende Medium (ob Luft oder jras- ser), der Boden, tvorin sie sich hvjindel , «. *. „,. VerhaU^ ntsse, dte zwar den ^rten bcigehfft werden kouncn, aher auch den .inzelnen Ixdividuett. Die Orts, .-rhallnisse, wehhe nur ,ri . *"*'■''" ^''^W *u1i»mmen, sind entweder ihre VerhrettunffiveHiciltnisse {Begrenzunffsverhiillttisse) , $owohl in '/" j ' gfographischen Breile und Liiuffe, ah der HHhe "ber dem Meerei Verhiiltnisse, die man unler dem ffemein. svhuflhchen Jiamen l erbrei t ung shetirk (orbiif ex- leii.ioiii» o l .kc. 172 j Nr. 39. Avena sqnarrosa Scbrank^* 64. Orchis dilatata Pcrsr. 77. Salix IJva ursi Pursh. 78. Salix cordifolia Pcrsh» 80. Salix planifolia Pursh. 116. Vaccinium fissuni Schraml. 132. Solida^o thyrsoidea mihi. 133. Solidago multirf^diata Ait. 154. Potentilla emarginata Pursh. 185. Arenaria thymifolia Pursh. 189. Stellaria labradorica StHR.ii^K. Sunt igitur 12 inter 199 == 1 : 16,6, vel acotj- ledonibus exclusis 12 inter 169 = 1 : 14,1. Unde sequitur, aut terram Labrador flora gaudere valde iusigni, aut numerum specierum, quas huic terrae peculiares esse venditarunt, diminuenduAi esse. Nam in VVAHLE?iBER4?ii flora Lapponica, ut hoc exemplo utamur, inter plantarum phauerogamarum species 496 uonnisi 27 occurrunt, quas Lapponiae quodammodo proprias dicerc^, licet earum nonnullae usque in pro- viucias Sueciae medias excurrant; ita ut proportio specierum Lapponiae peculiarium ad eas cum aliis terris communes sit = 1 : 18,4. Atqui flora Wah- LENBERGii Lapponica aream comprehendit multo ma- jorem, quam florula nostra Labradorica; in ejusdem auctoris flora Upsaliensi aliisque plurimis singularum civitatum floris non nimis extensis, quibuscum nostram haud inepte compares, vix unam alteramve speciem alibi non amplius occurrentem offendes. Est enim in iiprico, omnem terram usitata stirpium extensionis area minorem, caeteris paribus, eo pauciores offerre t:' !. «K. 1 acotj- . Unde re valde ; terrae i. Nam exemplo :ies 496 Etmmodo in pro- roportio im aliis I Wah. Ito ma- ejusdem i^ularum Dostram speciem enim in ensionis offerre 173 posse species peculiares, qua angustioribus iinibus crcumscripta sit. Quaenam sit usitata stirpium ex- tens.on.s area, adhuc quidem defiuite dici nequit; sed ejus d.ametrum totam florulae nostrae Labradoricae aream mukoties excedere, quisque harum rerum non iinper.tus fac.Ie probabit. Q„um autem lorge pluri- mae earum stirpium, quae terrae Ubrador peculiares esse venditantur, minus cogoitae, nec nisi semel ob- servatae s.nt, quis non mallet credere, auctores in p ur.m.s earun. const|tuendis peccasse, quam angulum illum vegetabihbus minime propitium nihilominus for- marum vegetabilium varietate excellere? Quam «b rem haec non diutius persequamur. Genera Specierum Labradoricarum Acotyledonea sunt . Monocotjledonea . Diqotyledonea . . , In universum , . . Phanerogamarum generi species continent . Itaque genera phanerogamarui, rnm species se halent In Wahlenbbrgi, flora Suecica eadem se habent , , . In amicissimi de Schlechtendal flora Berolinensi .... — *.*,-, Sed et hae rationes ad monstrandam florarum vanetatem parum valent, donec de constituendorum genenim legibus conventum erit inter botanicos, quod V.X unquam futurum esse vereor. Ft ^e tum quidem 15 17 71 103 88 169 == 1 : 1,9 = 1:2,8 = 1 : 2,4 174 nisi suinma cautione adhibita, ut florae, quas comp«*{ rare velis, aequalem fere ambitum praebeant, et aeque bene investigatae sint ^ ad certum finem perducere possunt. mmvnfu la ordines naturales pro parte eadem cadunt, hoc tamen discrimine, quod vitia nbtata eo minora fieri neccsse sit, quo altius a singulis speciebus ver- siis tot?is chisses ascendecis. Non inutile igitur fore duxi, sequent^ tabula proportiones referre, quibus spe- cies cujusvis phanerogamurum Labradoricurum ordi- nis ad omnium ejusdem terrae phaoerogamaium n. -' merum sese hubeant. Altera columna eiisdem pro- portiones ostendit pro florula Insulae Melvillianae, tertia eusdem pro flora W^ULEKB^RiBit Lapponica, quarta deuique pro flora Americae arcticae mediae Richardsoniana , quarum species in hunc finein ex serie Linnaeana transtuH ad ordines naturales. F l 0 r a 0 r d i n e s Labra- (iorica ioiiiila Melvill. Anieric. med. arciica Lhppo- uica /. Monocoiyledones. rtl 1. Grumineae =7- 1 : 2. Cyperaceae - - 3. lunceae . . 4. Colchicaceae - > 6. Asphod-^Ieae - - 6. Liliaceae . - 10,5 24,1 23,2 169,0 4,8 16,7 33,5 19,0 12,8 45,3 136,2 204,5 204,5 10,1 9,0 24,8 248,0 165,3 7. Smilaceae . - 8. iridene - ^ 84,5 169,0 136,2 409,0 124,0 cotnp«-; )t aeque irducere cadunf^ minora l)us ver- tur fore lus spe- m ordi- um n. ' m pro- llianae, iponica, mediae lem ex Lhppo- uica 10,1 9,0 24,8 248,0 165,3 124,0 9. Orcliideae = 10. Aruideae 11. Alismaceae 12. Pociimophilae - 13. Lemneae II. Dicoiyledanes, 14. Coniferae =r 15. Amentaceae . 16. Urticeae 17. ^antalaceae - 18. Elaeagneae 19. Tbymeleae 20. Cbenopodeae - 21. PolyfiToneae - 22. Plantagineae - 23. Plumbagineae - 24. Primulaceae - 25. Utricularineae - 26. Labiatae . . 27. Borag-ineac . . 28. Hydropbylleae 29. Scrophularineae - 30. Gentiaseae . . 31. Apocyneae - . 32. Polemonieae . - 33. £ricineae . . 34* Campanuleae . . 35. Compositae . . 36. Valerianeae • - 37. Rubiaceae . . 8,9 169,0 11,2 i02,25 62,0 26,1 82,7 496,0 25,451 23,6 '^' ' 124,0 12,7 496,0 7n.o M 1 20,7 m 1 248,0 i 496,0 ' m 469,0 H 248,0 H 55,1 H 165,3 M 496.0 ;H 70,9 M; 124,0 H M. 176 4 u4, ■ K-- F l 0 r a 0 r d i n e 8 Aineric. Labra- iDMiilae mef]. L'«ppo- dorfca Melvjll. arctica uica 38. Caprifoliaceae — - 1 : 56,3 49,9 248,0 49. Aruiieae - - 409,0 40. Uiiibelliferae - - 169,0 136,2 55,1 41. Saxifrageae - - 24,1 6,7 37,2 38,3 4'i. Ribesieae > - 81,8 165,3 43. Crassulaccae - - 169,0 99,2 44. Portulacaceae- - 496,0 45. Onagreae - - 33,8 102,25 99,2 46. Halorrliageae - - 169,0 136,2 124,0 47. Lythrarieae - - 169,0 248,0 48. Rosaceae • - 12,1 16,7 15,7 23,6 49. Legumioosae - - 84,5 33,5 20,45 33,1 50. Rliainneae - - 409,0 496,0 51. Acerineae - - 409,0 62. Polygaleae - - 204,5 53. Nyuipliacaceae- - 204,5 165,3 54. Papaveiaceae - - 169,0 67,0 409,0 55. Fumariaceae - - 204,5 248,0 56. Cruciferae - - 28,2 7,4 17,8 22,5 57. Droseraceae - - 169,0 409,0 165,3 58. Violaceae - - 42,2 ol,8 99,2 59. Geraniaceae - - — 409,0 496,0 60. Oxalideae • - 496,0 61. Lineae - - 409,0 62. Caryophylleae- - 15, 4 13,4 31,5 17,1 63. Hypericineae - - 496,0 64. Ranunculaceae - 28,2 13,4 19,0 24,8 Plura memoratu digna sunt, quae ex hac tabulH colligi possunt; primuni, non cosdem ubique in ter- "ii arcticis ordioes numero spccieruin exceliere, o << i 1« •4 i': &■ ■ :L. . m sed diversos dive»i, fl„ri, ,„„,; ehar.rterem im. p.nsere. Kam si ita p,„„„t„r, „t ,„is,„e reli,„.s cxcellunt specierum numero ••»2* • i* s 4) O Q. a o a< e I « «^ « .«j» (8 0) U 2 « S 0* ta •3 a « a •3 •a 01 u « o « 0« u a 9 ? « . V 0* «; a 7 o «»2 0 a S ••< a g« B « o ^ « 6 • o « « .';!i'^ 00 « ©• ^ I g 0) « •s o a. a o Q> a S § a S K o •^ «»♦ «o «> « o u « *• a « S o> « •3 a 1. 0) a S « « u (8 « 0» o a »o 0) ►, u .« « rf: « 1 s §• Ol i* is M b] U co )C o6 a a « « o> a o a o b u »9 « 3 « ao 5 0) l o », 1« >4 . o> Oi « « i> Oi « f •E 2 W O « M « S o a. S o « « « u « «R O « « « u « s « « « « .a o. o « "3 .a a. o la U OQ « « « u « ». s, « « « M> s « 00 « « « u a a « u 8 « « « U u a a a u «« u (4 ,«: ■-f" CA W 13 f n» In fiora Labradorica Ericineae, Gramiaeae atque Compositae uUra quartam ouiniuni specieruni . parteoi eificiunt; in Jbra tnsulae Melviliianae solae Gramin neae jam fere quartum, additis Saxifrageis jam fere tertium partem constituunt ; in flura Americae mediue arcticae tribus Compositurum Cyperuceurum et Rosu- ceurum ordinibus quurta specicrum purs et pauHo ultra comprebenditur ; in flora Lapponica denique eandem partcm Cyperaceue, Gramincue et Composi- tae superant, priures bini ordines nonduni attiugunt. Ex quibus praecipuae florurum illurum sibi huud dis- similium differentiae et proprictutcs fucile cugno- scuntur. Nihilominus iidem ferc ordines in unaquaquo florurum indicuturiim inter divitiorcs rcourrunt, itu ut quasi facies aliqua florue urcticue intc^r^ic communis inde appareat. Si vcro quaeris , qua rutioue eorun- dem ordinum specics in uliis terris mugis meridiDnu- libus aut diminuuntur, aut uugeuntur: vix ullum non auctum reperies. Neque ubsolutus tantum spccierum numerus versus mcridiem increscere solet, sed in plu- rimis ordinibus etium pruportionulis. Rectius i^ituT fluiu arctica definiretur, non, ut solet, ordinuin quorunduni , quos complecterctur, abundantia, scd curum, quibus rcliquue tcrruc luxu- riant paupcrtatc sive defoctu. Quidquid cnim vitu- perent ejusmodi doiinitionos negutivus, rebiis nuturu- libus arctiores lines saepe rcpudiaotibus optime haud raro respondent. «i eae atque ni . purteoi e Grami** jam fere ,e mediue et Rosu- it pauHo deniquc Composi- tttiugunt. Iiuud dis- j cugno- nuquaquo nt, itu ut ;omiiiunis e eorun- eridiunu- llum non pccierum id in plu- r, non, icteretnr, ue luxu- lim vitu- I nuturu- me liuud 179 Ordines plantarum phanerogamarum 19 eorum, quibus flora Labradorica gaudet, in flora Melvilliana magis boreali desiderantur; sed haec nullum habet ordiuem, quo careat illa. Kunthu flora Mexicana*) ord.nes 67 exhibet, qui florae Labradoricae desunt siquidem nonnisi eos ordines computo, quos robo- si omnes quos cl. auctor distinxit, adhuc plures! Jlorae Labradoricae ordines autem, quibus Mexicana destituta est, nonnisi 5 sunt: Primulaceae, Saxifra- geae, Halorhageae, Papaveraceae et Droserareae. Opponere posses varium florarum hic compara. tarum ambitum. Namque quo mujor specierum nume- rus eo mujor etiam ordinum numerus esse solet, quibus illi comprehenduntur. Sed difl-erentiae indicatoe miLi multo majores esse videntur, quam quae ex hoo tonte totae profcctae csse possent. Multo minorem fidem merentur numeri, qui specierum ordinumque proportionem exprimunt, quippe qui cum specierum computatorum numeris egregie increscunt, ut paucis exemplis illustrabitur. n ••;<. *) . Hc/MB., BowpL. et KuTVTH Synopm plantavnm A». quinotiialiuin. Tom. IV, pag. 463 «qj. P""*"""» ^»" ,,iM 1- ■f' f ■j i i-': 13 180 F l o r a Numerus absolutus Utriusque nunieri pro- specieram ordiitam portio Insulae Mclville 67. 16. — 1: 4,2 Labradorica 169. 35. 4,9 Aroericae med. arct. 409. 58. 7,1 Lapponica 496. 54. 9,2 Borussica 1092. 5 . 12,1 Npvae Hollandiae 4200. 120. 35,0 GalUca 4688. 91. 61,5 Si quis longiorem bujusmodi tabulam compinge- ret, ita ut, ordinibus omnibus propositis untea exami- natis, nec ullo tcmere sive adinisso sive rejecto, cu- jusvis florae species uequo pundere ad ordincs suos redigeret: non dubito fore, ut aliqua lex apparerct, qua, multiplicato specierum numero, ordinum numerus una multiplicaretur. Quae tamen lex aberrationibus modo mujoribus modo minoribus non careret. Atque hae ipsae aberrutiones id conficerent^ quod cuique florae esset peculiare, regnlumque prueberent, qua naturales formarum varietutes, in vuriis terris modo majores modo uiinores, rite aestimari possent. Uuam vero disquisitionem , ne nimis a proposito aberrasse videar, aliis relinquo , contentus ostendisse, numeros specierum ordinumque proportionules per se variam varf^rum florurum indolem non patefucere. De Dicotyledonum Monocotyledonumque numeris proportionalibus in terris tum arcticis tum aequino- »IV Iftl* 4,2 4,9 7,1 9,2 12,1 181 ctialibus egregric egit d. Schocw*), occurataque flo- rarum melius cognitarum comparatione probavit, Di- cotylcdonum numerum versus polum celerius diminui quam Monocotyledonum. dua lege stabilita tanquam pro norma uti possumus, ad explorandum dubium florae cujusdam valorem. ftuum enim Monocotyle- donum pleraeque plerisque Dicotyledonum minus spe- ciosoe, illorumque differentioe iis harum minus con- sp.cuae sint: illae initio negligi, neque onte harum inessem prope peractam botanicorum oculos allioere solent. Sic Monocotyledonum numerus od eum Dicotv- ledonum se habet: in universo America septentrionoli , au, ctore ScHocw . in Americoe medioe plogo orctico sola, ' secundum florulam RicbordsonioBom *= 1 ; 2 9 in Melvillii insulo, ouctore Brown . = i . 25 in IsIondioLopponioque, ouctore Scmouw = 1:2*2 in Groenlondio, nec non in Komtschotko, *' eodem ouctore , - l.on in terro denique Lobrodor, secundum flo- rulom nostrom .=1.38 Cujus in hoc ultimo flo»-o proportionis nimiJn oberrontis cousom quis non in nostro quoerere mal. let ignorantia, quom in ipsius noturoe tanquom ludi. brio? Nom si od situm dictorum terrorum respicis, ' vix dubitore poteris, vcrom Monocotyledonum ad dC cotyledones proportionem ia flora Lobrodorica inter. m «;••' i- *) L. e. pag. Bil sqq. ! I. 162 = 1 : 1,2 auediiini esie oportere inter eam, quam ia univeriili America septentrionali, et eam, quam in parte ipsiuB arctic» esse comperiqius, id est inter 1:3,3 et . 1 : 2,9, sed huic propiorem, ergo circiter 1 : 3,0. , ^uid dicam de numero Acotyledonum, casu magis abreptarum quam ex industria coUectarum? In omni Suecia, ubi prae reliquis terris Acotjledones sedulo investigatae sunt, a Wahlbmbergio numerantur it! istirpes phanerogamae 1165i . . atirpes cryptogamae 1171) * * * =1:1,0 et in sola Lapponia sive septentrionali Sneciae parte stirpes phanerogamae 49©1 stirpes crjptogamae 691) * ' i,.i Florula Labradorica offert hucusque stirpes phanerogamas 169^ stirpes crjptogamas 30) * * * ' ^Z Quae proportio sone veri est dissimillima; Uactenus eas tantum plantarum Lubradoricarum differentias, quibus systema naturale inuisum est, re- speximus. Quum autem multae aliae sint, in hoc systemate vel penitus oppressae, vcl minus diluoide expositae, quom geogruphica pluntarum comparandu- lum rutio postulut, necesse est, ut seorsum de iis dissdramus; non tamen de iis omnibus, sed earum «electis quibusdam; alioquin enim vix unqaam iinem facere lioeret; ' ; It/*** Primum locum sibi vindicat antiquissima illa et din usitotu plunturum divisin in arbores, frutices, herbus; quurum ultimus iterum in perennes, biennes, aunuas divisere receatiores. Sive enim veriam plan- .0,2 ^uifi «t mbl^ «t^ «ttitu^lnem «{ie«tes, ^ dli€dendi fiindamento veteres usi sunt; sive dvversa atifiMy: le^* tima ^vivendi spatia plantiii a uaturti «oncessa cotisi. deresi ad quaej novis ^artibns additis^j vet^reih divi- "^idneln jamnunc converterfe: utraqne quantam ti^ibiiant ad.' prtoprtafti isuankMeuique flrtiftte €on»inrtMi €f9i^e e^istim -'1. ttl»Bn»es ft-uticesTe=-> ' a^" '' , ' ^ . iw. j ?• | 6 "' 2. hferilrae per^nantes iOS^ ifi"i/jBl^ sSiflJ i4 '''*^V'fee¥hae*-bie*ine*" >;' J-s;-tJ5»i! _,.1» fldva^altica se^^ndtfinlWi^tfAirtHit^fe^S^dpiiiaw «1 f. «»*b*re» frilticeste 425" v " . • « »5s± i.. t » -*^«. 'fl^l^ile perennanteif f SCn^ •^,'"*!!. '*iin)i.x^i|ii,^ig i=» i:2ii ±=s i:6jO ~,'] 1 i I: 4 ^. ■ 1^4 ..H* --.i U «or» denique Wiifl.iMJdaetttelis »«cun4u«i SWARTZ: I^ii* arbores fruticesve 463 • -tVi3. herbae perentiantes 199 • rSi herbae annuae 94 • f .;«', =c 1 : 3,3 . .. «j.n = 1 : 8,0 auas proportiones, ut facilius inter se compa- rentur, praetermissis absolutis specierum numeris, aequente tabula repetamus. Numeri proportionales in universo terrarum orbe = l: in terra Liibrador . . in Gallia , . , . in India occidentali • 2,1 4,6 7,6 1,6 2,9 1,4 1,8 3,8 d* s. O 6,0 14,0 3,3 8,0 Plura conferre me debuisse confiteor, ant«quam de horum ordinum per zonas distributione sententiam dixerim. Id tamen jam constare videtur, arboribus ad frutices, herbis biennibus ad aunuas redactis, ita ut tres restent ordines, unamquamque trium zonarum, ct torridam et frigidam et temperatam , uno vel altero ordine prae reliquis sive abundantius sive parcius or- aatam esse. In zona torrida enim frutices offendi- mus frequentissimos, herbarum ordine utroque pariter invicem diminuto, neque ea tantum ratione, qua in universo frutices inter reliquos ordines praecellunt, sed proportione ordinum integrorum. In temperata miaimam totius florae partem frutices complent, ma- ximrm quoad numerun absolutum quidem herbae pcr- ennantes, sed quoad dictum proportionalem 9»nm% 186 jnlppe quM in omirf terranto orb« sextam, !„ GaUi, fsre tert.«» totiu. liorae partem coB.tit««„t. j„ «ona frigid. aeiique, quatenu. ex flora Labradorica J«d.c«ver«, „e,„e frutic™. „eq„e aB„„ar„m kerbaru. cop.a est, sed pere„„antium ordo utmmque reliquo. rum „„mero eum absolato tum proportiouali superkt. l..cet en.m, pl„ri„m terrarum floris sedulo compara- tos «I,. t„„„ ordinnm pro trib„, zonis nnmeri pro. l|«r .o^ales prodit«ri sint, q„.m pro I„dia occide„toli, Galha terr. L.brador, t«b„l. „o,tr. exhibeat:, tamen "on adeo f„t„ros iHo, ab his nostris discrepaturo, esse persu.s„m habeo, „t ,„{„„„„ alicubi videat„r •ofenor, t„„o ibi s„perior ordo, et vice versa, a„i «"per.or, is inferior esse reperiatur. Quae horum «rd.„um omoino „at„r.li„m legitima per diversas zo- nas d«tr.b„t.o nescio .„ ea Ac.tyIedon„m, M»,„c». ty edonu», D.cotyledo„„m contempl.tu mi„„s «li^. «t. qu„m .b ipsa n.t„r8 ta„q„«m expressius sijifi. .; Posth.c eae m.xime plantarnm diftereBtiae a„i. «advert, merent„r, q„«s p^pter a|ia« p|„„,„ . fectiores, «l.««mi„u,perfect.sput«res«lemusi qu.Ies aunt f«l.a vel integr. vel dissecta vel composit., Tueco ve r«„«re vel .pissi«r, imbuta, e. s. p.; t„m flore, c«l«re odore, petolorum «mplitudioe, alii.ve nomini- bus plus minusve i„sig„e,; dei„de fructus vel aridi vel succuJerti, hique vel acerbi vel dulces; „ec noa u.numer«e aUae aliarup. plantarum diversit«tes, qu., rum omnium select., quasdam percenseamn,. FoUorum compo.itorum, ut vulgo interpreta„t„r, i: m ^o^itii^ q«i6ruitt t«Men baee liuia do. BitC)iim«Lt» nodulis petiolai^ibns interi cisa subt, rarissime ciim incisis integrisve promiseua occurrunt, ut interdUni observatur iu Rubo fruticosoi Nam quod saepe pbyllodiis substituantury qua^ peti«^ lorum nuturam haud dissimulant, ea ' nihil attiliet. Badem utriusque foliorum formae disjunetio, ut io singnlis speciebus, ita etioiii iii genferibils-ordinibUM dassibus apparet. Folia didseicta iti quacunqne plan- tarum classe, in permultis earnm or«liiiibtiiir, niee pail'. cis horum generibus, simul cum foliis integH^ fo»^ misqiile intermediis occurhint; folia vet^e i»iv« articu- latith cpmpusita inter Acotyledones, Mon()«btyted<»Ae«F et Dicotyledonum apdtalas , omnino defi<4uat j rari^ suttt apud monopetalats j ^. g. ' iu Bigiioniadeartim V«r- beiiacearumqu6 ordinitmsi , intejr polypetalai^ d«ifiqtte g^nei-ibtis ordinibusqd^ inte^ris ''tanquttm solennii» iunt. (^uiuns novum ni fallor, idqu^ )im^ .,n^^.,, ■ .^uUu, ..,. ' '' IPlaiitas foliis dissectls imitructas inde ab aequa- tdi^ Tbrdus polos prb^AJ^db s^iisiiii rar^sc^re, in- 'liuiiierir 6l)serva!rdiiibus"^c6iiBnnBtur, Itcer^B^ w^ir ^mp^^: ^:^ i^^^^^ ambiguitatem. fc^ufficiaft riiemimswy Modocpiytedones foliis dissectis ^raedita^; intrS:W(ypic6S iioii aifeo r«, ^tra hos fines vix usquain crascere; ejusdeii generis species iiiteg-rifolias feli^iii^, |quarum folia^er fis^a ver dis sfecta sint, s|aep«nt,mei.o esse frigidiores ; «lultasque spec«s, quarumi folia vulgo iinuata.pinnatifida vel quovis modo diyisa sint, .in.frigidioribus variare foliis lategns. Addam, quot circiter ;sint species fpliis. dis. sectis sive lUarticuIatim compositis in floris quibus. dam septentrionalibus, praetermissis tamen foliis evi depter rfve pknatifidis.eive paJ^ti»«,„, .„ ;, sn LappoBia circiter t^nio 80 inter Pliiii«rgi. y,, in tcrra Labrador circiter v.8> j. , (..-.. ^.Vm..' in insula MelviHiana ^Ou- .,_ - ftuae quu» ite sint^ et fmim 6inguL^,ii^.p^ tarum metamorphosis dodeat, folia quo mag^i^ divisa ••nti; eo perfectiora «t plqrimum aestimaiida esse: facile conjecturam ceperis, folia .articulati«i, composi. ia,^^quae «bw,ue d«Wo jier^tissiin^^ in terri. frigid.. aut omni.o noni auturarlssiin*. tantum irrirt|osse. • -:. u, .a.;.o.p ...,, .,„ ., .. -i..l;:Suiit^«Utei, ... .. ,;,,,, ,,,, ,, .....r.l^^Z -^^«•^- - ..ib.i; t^n^rfuu, ni .. rl. ^« , ,,- ' m» 5« ^?':^';f>!«H- vv^i') r-Hn in insula Melvilliana in terra Iiabraiior ia. {japponia ; S4. pn)pe Berolinum 91. 'j Gallia 328. in Africa boreali ' 162. in insula Cuba . 17. Species fdliis «o^positif 6. 12. Phanero- gamartt& spe«iet ^S^ 67. 169- f. U^rarnmqa*; proportio ^ .496. 1024. 3223. 1491. = 1:11,2' milri-' ^^»^ 14,Q 11,3 9,8 9,2 8,9 Itaque accrescit quideoi in terrss calidioribus spe- cierum f&liiii coniposidd ornatarum numerus, sed ne- que adeo, ut expectaveris , neque sine exceptione, qualem in tabula nostra flora Melvilliana ostendit. N^qiiie species integrifoliae eorum ordinum, quibus folia composita tanquam solennia sunt, aeque ac illo* rttm, quifoliis dissectis praecellunt, terras frigidiorea prae reliquia incolunt. Nam unicum ejusmodi distri- butionis cxemptumj quod aliquam veritatis speciem si- mulat, Rubi Cbamaemori, id nuUum est, tum qui& singulum^ tum etiam quoniam tot aliae Rubi species HiRiplicifoIiae tot aliis terris et temperatis efc calidis i(!>r'»{>*' ie sunt, Nil igitur restat, quo vis caloris in perfectissima foliorum forma effingenda probetur, nisi numerus ordinum, ad quos divnrsarum terrarum spe- cies ut ita dicam compositifoli j pertinent. Quarum quotquot sunt in flora Melvilliana, Labradorica, Lap- ponica, ne dicam in universa arctica, eae duorum tantum suot ordinum sibi proximorum, vel Rosacea* 189 rum ve! Legam!no.a,„m ; «t q„ae i„ :„™ia C"l,a «cc„,r„„t h„j„, „«tae species ,epte«dec.», eae orto «rd,„.b„s ..s,„e dissimillimis «dscriptae su„t, «!„„. ».ace.,, Sapi„daceis, Meliaceis, Diosmeis, Sim«,„heis L«g„m,„osis, Te,ebi„thaceis at,„e Spo„diaceis; „ec .«o, «„ „ll„s p|«„ta,„„ orto, ,„„ fo,i„ ,„^ ^^.j^ non om„.„„ «lie„« si„t, specieb„s «ppc.itifoliis i„t,« t,op.cos habitaBtib„s c«reat. Depeifectio,„m f«Ii„,„m ge„c,ib„s dixim„s, „„„« paucs de .mperfecti«,„m. «„„,„„, „t ,eli,„« taceam. et conacea s„„t, et caruosa, l,abit„ dissimillima se g„.ore vit«e tenore c«„g,„e„tia. Co,i«ce« folia e» .„fe,.«,« ce„se„d« s„„t, ,„o a„g„stio,a, rigidiora mag,s,„e ,es.„os« .„„t; et parite, c«,=os«, ,„„„,. g.. d.ff„™.« .„„t, id est ,„. magis cassitie « s,lit« fo,ma fohacea ,eced„„t, et q„o cebriore .„cco „,„„.„ .cate„t. I„ ,„ib„. „i,„„ est, ,„«d haec, s„cc„le„t«, loc. «,.d,s «t,„e c«lidis, ill«, „,d« et ,esi„os«, loci^ h„m.di. «t,„e frigidi. i„primi. q„«si deiect«„t„r id quod Fic»ide«r„m, Nop«lear„m, Co„iferar„m, alior„m- que ordi„«m et distrib«ti„„e et ejte„sio„e geoera- ph,c« prob«t„r. Neque i„ «„,«„ LabrOdoricam haec ncB iBcid„„t, ,„ippe quae i„te, Phanerogamas 169 alit stirpe. 1. foliis coriacei. resiBosis i„stru- ctas, e«sque ex ordinibus «. CoDife,a,„m • .... 2 *. Brici„earum jg 1| -1 ;i 1 190 2. fttllis car»osis instnictas, efKN|iie ex ordiDibua i m a. UtricularinsBrui» . i^\iiiiU'*4. 2 ft. Crassulaceurnm . ', ' . , 1 c, Caryuphyllearum , ;^ ^ ; 1 •.4k*» **"»«» 4 = 1: 42,25 Verum tamen duplex duplicis legis exceptio sta- tuendu est: alteru, quam nemo nescit, quod numcrus pkfltarum fuliis resinosis coriaceis praeditarum, quem 1( cis bumidis frigidioribus copiosissimum esse com« perimus, denuo uccrescit locis e contrario maxime aridis calidis^que, ut in scopulis terrurum mediterra- neurum ealcareis, qui Phillyraeis Myrto, in Tenerif- fae basalte, qui Lauris, in Africae australis arena lutosa, quue Ericis Diosmis similibusque redundantt altera, quam minus attendisse videntur plerique, quod plantae succulentae non solum in calidioribus, sed ia frigidioribus etiam, «ibi rariores sunt, primue at- que praecipuae locorum quorundam sterilium colo- nae Qunt. CI. Hdmboldt in secundo Itineris^), ubi de Teneritfoe vegetatione agit: ,,SeptentrionaIi, inquit, zonue tempervtae po^e plantac cryptog^umae primuo sunt, quae lupideum terrne corticem contegunt. Li« chenes Muscosque, sub nive frondesccntes, scquuutur Gruminu aliueque plantae Phnnerogamae. Aliter res se hubet in zonue torridae liminibus terrisque huec intra sitis. Reperiuntur quidem, quidquid nonnulli peregrinutorum contendunt, nou soium iu montibus, *) Tom. I. pag. 370. edit. Geriuan. t9l Bt4 etittni locis humidis atque umbrosis maris super- ficie vix altioribus, et Funaria et Dicranum et Bryum ; quorum generum numerosas inter species sunt plures Lapponiae, summo Teneriffae monti, nec non Caeru- kis Jamaicae montibus communes: generatim autem ' Lichenes Muscique non ii sunt, quibuscum incipiat yegetatio terrarum tropicarum sive vicinarum. Tam in insulis Canariensibus, quam in Guinea et saxosis Peruviue littoribus, plantae succulentae sunt eae quae subsecuturis solum praeparant, stomatibus vasis- que cutaneis copiosis instructae, quibus aqueos va- pores ex aere hauriunt. Vulcaniorum saxorum rimis mfixae, primum tanquam stratum vegetabile eftor- mant, quo lapidea montium ignivomorum effluvio obducan !>:.'< ftui locus in mentcm venit, quum primum are- nosa Borussiae littora tetigi, quae nullibi moestio- rem aspectum offerjnt, quam in peninsulis et Curo. nensi et Venedica. Collem collis excipit, arena mo- bil. conflati, et e longinquo nudi visi; quum autem propius accederis, Arenariam peploidem, Cakilen, Salsolam, Corispermum ostendunt passim, quoe,' aliorum vegetabilium carnosorm. moro, non solo sed maris exhalationibus nutrita, novercalem arenam suo succo humectant. Semper enim circo eorum ro. dices humor aliquis mucosus invenitur, cujus ope orena radicibus tenaciter adhaerere solet. Ubi tran- quiilitus procellis undisve non disturbatur, ibi Carex arenaria, Juncus balticus, Festuca rul gpiculis vil- losis aliaque serius ocius succedunt; cryptogamas plantas haud ullas usquam antecedore vidi. '1 '-. i u i •! nti 192 Jam vero, quum et terrae arcticae Arenaria pe> ploide simiiibusque non careant, patere mihi visus 8um, naturam, ubicunque terrarum sit, crypto^amis in umbris, succulentis plantis in apricis uti ad cujus» vis zonae loca steriliora tanquam elaboranda perfe- ctioribusque stirpibus vindicanda. Non vero omnes plantas carnosas eadem conditione teneri, Pinguicu- las exempU gratia non njsi in uliginosis laete cres- cere, vix opus est, ut moneam. Transeo florum fructuum aliarum partium pro varia patria varietates, et postremo loco unius ejus- demque stirpis vim medicam uliam alibi conimemoro. Ledum palustre, uostris regionibus, ut constat, ho- minibus perniciosum et tam vehemens, quin ejus den- sius stiputi odorem in sylvis sustincas incolumis, idem in terris arcticis Americanis immo sulutare Theae- que instar est omnibus, cum incolis tum peregrinis, toli potu minime assuetis. Compertum enim hubeo ex Hrrzbergii litteris, id quod dicant Tbenm La- bradoricam non solum Ledi latifolii, sed etiam pa- lustris folia esse. Uuncreres ituque, quid Arnica montunu, quid Millefolium, quid Archangelica , quid aliae stirpes, alibi efficuciores, in terris arcticis natae Vttleant? Plurium quidem pluntarum virtut<.s medicas mututis locis mutari cxperti sumus, et quae ex va- riis tcrris remotioribus eudem medicamina afferri so- lent, non ejusdem pretii sunt apud mediros: sed ubinum quacque plantu ofiicinalis nascatur optima, ubinam deterior vel iuers sit, vel etinm mututas qualitates praebeat, paene intuctum geographiae plan- torum caoufc est. botanicia medicis mafirnoDere com- «tf 193 mendaddam, nec mercatoribus rellnqneudum. Li. cet enim C«,..s«., „„„ i„„erit« aevi «„i „,edic„g vituperavcr,t, ,„„d «m„em materiam ex Creta non prefectam sprevissent, nnstris tamen temn„ri. bus ne s„perstiti»s» qaidem abjicere «nte judicinm convenit I!' I ii II C a p u t II. De areis plantarutn Labradoricarum, seu de extensione earum geographica. Plantarum florulae nostrae Labradoricae sunt aliae hucusque nusquam alibi repcrtae , eaeque plurimae minus cognitae , ita ut nil tribuant atl vegetutivam terrae indolem cognoscendam. Nam ne boc quidem docent, utrum Labrador multas alat stirpes sibi pe- culiares, quum in permultis suspicio oriatur, ne no- vitatis speciem ex mala tantum descriptione trabant, nec in posterum ex plantarum indicibus delendae fiint. Inveniuntur, ne nominu repetam , nr. 33, 39, 64, 77, 78, 80, 116, 132, 133, 154, 181, 185, 189. Aliae manifeste dubiae sunt vocandae, ur. 41, 64, 63, 69, 75, 88, 122, 125, 145, 149- l5l, 156, 162, 171, 186, 194. Aliarum denique per Be quidem satis certarum extensio ij^eograpbica dubia est, tum quia botanicos pereg^rinatores , praecipue pristinos, minus allexere ; ut Crypto^nimac, nr. 1 — 30; tum ob formarum uutea sine dubitatione in unam speciem conjunctarum per recentiores quosdam dis- junctiones; cujus rci exemplis sint nr. 62, 129, 166, 176 etc. Quibus omnibus praet^Tmissis , de reliquu- rum exteusione geograpbica paucis disserumus. 195 In «mverso plantas, q„„ prop!„s p„|„ erescant. eo saepius hunc circul„ tanquam conti„„o ambire notum est; reique causae facile i„telligu„t„r. P|„ ' tame„ , .„,egr„m circulnm no„ implente», m„d„ „„. jorem modo minorem ej„s partem „cc„pa„t. Ad quas extc„sio„is geographicae differe„tias facilias de- monstrandas. terris ins„lis,„e septentrionem ci„ge„. t.b„s .„ „ovem partes no„ nimium i„ae,„ales divli, vTdelTs.*""'"' ''"'"""'"" '"'■'•' """"" Labradorica; Terrae arctlcae, ,„„m partim ad Earopam par- t.m «d As.a.n parti . ad Americam perti„ea„t, „ri. mum .„ tres partes praecipuas naturae omnino con. sentaneas d,vid„nt„r. Quarum quaevis de„uo i„ to. t.dem partes sat «aturales abit, ,„a„d„ c„j„svis et n.ed.am terram et latera vel „rie„tem vel „ccide„tel spe.ta„t.a d.sp.scimus. Americam arcticam aptissim! «.at s d.fferent.«s .„ter terram ali,„am mediam at,„e I.t oream, „ec „on i„ter littora et „rientalia et ,c. «.dc„t«l.„ r..e perpenderit, libenter n„bis concedet. Dc s.m.I. tnropue Asiae,„c divisione, quum inter se cobacrerent, dubitari poaset. Sed pr„ parte et bic eaedem vale„t rationes sive de Europa occid..„taIi s.ve de As.a orientali; „cc quem,,ue fugiet, Kuropam ..r.en alem mcdia I„„gc frigidiorem, Asiam.,„„ „cci. dentalcm media mu|,„ minus frigidam esse. Et re- vera flora R„,.ica ab anteriore SiWrica adco differt ut b„t«„.c. meli„re j„ri, tit„l„ ,„a™ etbnegrapbi ter! .-,,,.^, a i rausuraieuailius beccrDunt. 13 * r 4 <:] 196 DifKicilior est accurata novem harum partium definitio, aequls graduum geograpbicorum numeris minime perlicienda, sed ad peculiarem terrarum in- dolem moderanda. Flora Groenlandica Labradoricae adeo similis est, ut Groenlundia jam bac de causa ah America orien- tali sejungi nequeat. Ipsamque Spitzberg^m, eadem ratione ductus, Gr* enlandiae maliem quum Scandi- naviae adscribere. Islandia contra, etsi non nisi flo- ram spectes , certo certius ad Europam occidentalem pertinet, una cum insulis Faeroensibus et Van Mayen. Totam Scaddinaviam cum Finnlundia usque ad marc album lacusque et Onegam et Ladogam Europac mediue tribucrem; reliquam Rossiam orientali. Si- biriae regiones tam Obienses quam Jeniseenses pro occidentali terrae parte haberem; Lcnenses nec non Kolymenses pro media, ita ut Kamtschatka cum Tachuktschorum terra Sibiriam orientalem constitue- ret. Insulae Aleutorum Chamissonio auctore ad Ame- ricam occidcntalem spectant; quam continuerem usque ad regiones fluvii Mackcnziuni, Regiones hunc iu- ter et sinum Hudsonis , cujus florulum Richardsoi^io debemus , nec non ab altera purtc Canadam , ab al- tera Melvillii insulam, Amcricam medium dice; unde ad orientalem , cx quu cgrcssi sumus , rcgredimur. In posterum vero brcvitatis cuusa has novem terra- rum arcticarum partes numcris indicabo sequcntibus: Euroi>«m occidentulem I, 1. medinm 2. orientalem 3. 197 Asiam occidentalem II. , i. mediam 2. orieotalem 3. Americam occidentalem Ilf. , 1. mcdiam 2, orientalem 3, / Postremo scientiae nostrae tenuitate fateri co- gimur, si quando in una alterave novem harum par- t.um stirps aliqua nondum reperta sit, minime jam inde sequi, eam Lic non crescere. Si autem per duas tresve partes contiguas desideratur, extensionem ejus geograpLicam revera ibi interruptam esse conjicio. §. 1. Plantae Labradoricae polum integrum amplexae. ^ No. 31. PLIeum alpinum (except. I., 3, II, 3. m ^,) - 67. Luzula campestris. ' ■ ^^* rTn '^''"*'* ^^''"'P*- "* *' 3, et Ilf, 2.) - 60. Tofieldia borealis (except. II, 3.) - 61. MajantLemum bifolium ■ f f • J"ff»«cLin palustre (except. 31, 3, et fff, 2.) - 68. Betula nana (except. fff, 2.) - 81. Polygonum viviparura. - 82. Oxyria reniformis (except. fff, 1.) - 85. Primula farinosa (except. fff, 1.) - 86. Trientalis europaea (except.» I 1.) - 90. Veronica alpina (except. ff, 3.) - 91. Euphrasia oflicinalis (except. ff, 3.) 198 No. 102. - 103. - 106. - 107. - 109. - 110. - 111. - 113. - 115. - 117. - 118. - i20. - 124. - 126. - 131. - 134. - 136. . 141. - 142. - 144. - 147. 148. 152. 155. 158. 159. leo. 161. 103. ChamaeledoD procumbens. Ledum palustre. Androroeda polifolia (except. III, 1.) Menziesia caerulea (except. III « 2.) Pyrola minor (except. II, 3.) — secunda (except. II , 3.) — uniflora (except. III, 1.) Vaccinium uliginosum. — Vitis idaea. Scliollera Oxycoccos. Empetrum nigrum. Leontodon Taraxacum. Gnaphalium alpinum (except. II, 3.) Arnica montana. Solidago Virga aurea (except. I, 1.) Achillea Millefulium. Cornus suecica. Saxifraga nivalis. — oppositifolia (except. !, 3, et III, 1.) — rivularis (except. III, 2.) Epilobium latifolium? (except. I, 1.! An hic hiatus potius, quum flora Lapponica optime nota sit?) Epilobium angustifolium (except. II, 3.) Qippuris vulgaris. Potentella nivea (except. I, 1, et I, 3.) — anserina. — palustris. Dryas octopetala (except. III, 1.) Rubus idaeus (except. I, 1, et i!I, 1.) — arcticus (except. I, 1.) 199' No. 164. Rubus Cliaiiiaemorus (except. I, i.^ - 168. Astragalus alpinus (except. I, 1, et Ul, u) - 170. Papaver nudicaule. - 173. Draba incana (except. Ili, 2.) - 177. Parnassia palustris. - 180. Viola canina (except. II, 3.) - 182. Silene acauiis. - 184. Arenaria peploidcs. - 187. — arctica (except. II, 3, et III, 2.) - 192. Cerastium alpinum (except. I, 1.) - 195. Ranunculus Flammula. 196. ~- auricomus(except.I,l,et 111,1.) - 198. Coptis trifolia? (except. I, 2! et III, 2. An et hic exteasionis circulus biat? Cf. No. 147.) . 2. Plantae Labradoricae polum non infegrum am- plexae, partium duarum trium quatuorve biatu. y4. Hiatu mcdio in Europa sito. Ko. 93. Castilleja pallida, provenit per II. et III. - 94. Pedicularis paniculata, prov. per II. et III. B. Hintu medio inter Europam et Asiam, No. 72. Salix reticulata, prov. a II, 2. ad I, 2. (except. II, 3.) C Hiatu medio in Asia sito. No. 36. Trisetum subspicatum, prov. a Ili, 2. ad I, 3. - 42. Poa alpina, prov. a III , 2 , ad I, 3. • 58. Luzula arcuata, prov. a III, 1, ad L, 2. .*i ^oo No. 74, Salix myrsinites , pTov. a III, 2, ad I, 3, 89. Lithospermum maritimum, prov. a II, 3, ad I, 3. 95. Pedicularis lapponica, prov. a III, 2, ad II, 1. 96. — flammea, prov. a III, 2, ad II, 1. (except. I, 3.) - 108. Andromeda tetragona, prov. a II, 3 ad I, 2. (except. III, 1.) - 143. Saxifraga Aizoides, prov. a III, 2 ad I, 3. - 172. Draba contorta, prov. a II, 3 ad I, 2. (except. III, 2.) - 197. Ranunculus pygmaeus, prov. a II, 3 ad I, 2. (except. I, 1.) Z>. Hiatu medio inler Asiam et Amencam, Adnotatio. Hujus sectionis species plures in poste- rum haud dubie ad §. l. transibunt, quando Asia orientalis et America occi- dentalis magis perscrutatae erunt. No. 47. Eriophorum caespitosum, prov. a III, 2 ad II, 2. 49. EriopborumangustifoIium,prov.aIII,2adII,2. 71. Salix glauca, prov. a III, 2 ad II, 2. 78. Pinguicula vulgaris, prov. a III, 2 ad II, 2. 92. Bartsia alpina, prov. a III, 3 ad II, 1. - 101. Rhododendrum lapponicum, prov. a III, 2 ad II, 2. - 112. Chimophila umbellata, prov. a III, 1 ad II, 1. - 1 19. Campanula rotundifolia, prov. a III, 2 ad II, 2. R Hiatu medio in America sito, No. 34. Calamagrostis lanceolata, prov. a III, 3 ad II, 2. (except. 1,1.) 201 No. 43. - 44. - 45. - 50. - 52. Poa pratensis, prov. a III, 3 ad II, 2. — trivialis, prov. a III, 3 ad II, '2. * — compressa, prov. a III, 3 adll, 2. Elymus arenarius, prov. a III, 3 ad II, 3.' Eriophorum latifolium, prov. a III, 3 ad II, 2. Carex panicea, prov. a III, 3 ad II, '3.' (except. I, 1.) Carex acuta, prov. a III, 3 ad II, 3. Luzula spadicea, prov. a III, 3 ad II, 2. (except. I, 1 et II, 1.) Luzula vernalis, prov. a III, 3 ad II, 2. Salix liastata, prov. a III, 3 ad II,' 3.' (except. I, 1.) Hieracium alpinum , pro^. a III, 3 ad II, 2. Archangelica officinalis, prov.alll, 3 ad l/, 3' Rhodiola rosea, prov. a III, 3 ad II,' 2.* Arabis alpina, prov. a III, 3 ad II, 2. Viola palustris, prov. a III, 3 ad II, 3. Lychnis alpina, prov. a III, 3 ad II, 2. §. 3. Planfae Labradoricae polum neutiquam ample- xae partium quinque sex septemve hiatu. A, Curvae (extensionem stirpis geographicam expri- mentis) centro in America sito, No. 66. Pinus alba, prov. a III, 2 ad III, 3. 67. — microcarpa, prov. per III. - 70. Salix arctica, prov. a III, 2 ad III, 3. - 73. ^ vestita , prov. a III , 2 ad III, 3! ^^* — obovata. iirnv. npr III /«^ i. ■■( «\ 53. 55. 56. 76. 121. 138. 146. 174. 178. 183. 202 No. -^OO, Kalmla glauca, prov. a III, 2 ad III, 3. - 104. Ledum latifolium prov. ibid. - 114. Vaccinium myrtilloides, prov. ibid. - 127. Senecid pauciflorus, prov. ibid. - 128. Tussilago palmata, prov. ibid. - 130. Aster strictus, prov. ibid. - 137. Cornus canadensis, prov. per III. - 166. Amelancliier ovalis, prov. a III, 2 ad III, 3. - 190. Stellaria glauca? prov. ibid. (In Europa a polo longe recedit; an in Sibiria occur- rat, incertum est.) - 193. Anemone parviflora, prov. ibid. B, Curuae dictae centro inter Americam et Europam sito, No. 40. Hierocbloe alpina, prov. a III, 2 ad I 2. 48. Eriopborum capitatum , prov. ibid. 84. Armeria vulgaris , prov. ibid. - 139. Saxifraga Aizoon, prov. a III, 3 ad I, 1. (In Ejropa media a polo longe recedens, in alpes transfugit.) C. Curvae dictae centro in Europa sito, No. 38. Avena flexuosa, prov. a III, 3 ad I 2. 61. Carex curta, prov. ibid. 83. Koenigia islandica, prov. ibid. - 163. Peplis Portula, prov. a III, 3 ad I, 3. (except. 1,1.) - 167. Potentilla maculata, prov. a III, 3 ad I 3. - 191. Cerastium vulgatum, prov. ibid. No. 203 3. §. 4. Plantae Labradoricae extensione circa poluin bis interrupto. No. 98. GeLtiana nivalis, prov. tum a III, 3 ad I, 2; tum in II, 2. - 108. Pyrola grandiflora , prov. tum a III, 3 ad I, 1; tum in II, 3. - 140. Saxifrag:a stellaris, prov. tum a III, 3 ad I, 2; tum in II, 2. - 179. Viola rotundifolia , prov. tum in II, 3. tum in III, 3. ' ' §. 5. Plantae Labradoricae extcnsione ad unicam ter- rarum arcticarum partem restricta. (Omissae sunt plantae meve Labradoricae.) No. 32. Agrostis stricta. - 35. Calamagrostis groenlandica. 37. Aira melicoides. 97. Pedicularis groejlandica. - 123. Artemisia spithamaea. - 135. Vihurnum acerifolium. - 167. Crataegus coccinea. - 169. Astragalus iabradoricus. - 175. Arabis stricta. - 188. Arenaria groenlandica. Antecedentibus quinque plantarum F^abradorica- rum indicibus, quos totidem paragrapbis distinximus, f * ' 4. 204 species continentur 134, quarum 56, §. 1. enume- ratae, polum iBtegrum vel oppido cingunt, vel me- rito cingere putantur; 35 autem, §§. 3 et 5. recen- sae, florae Americanae vel omnino peculiares, vel cum proximis duntaxat terris communes. Facile qui- dem auguratur, futuras terrarum arcticarum investi- gationes illarum numerum aucturas esse, liarum con- tra diminuturas. Sed ponamus etiam Las illis dimi- dio pauciores esse, talis quoque utrarumque propor- tio , considcrata circuli terrarum arcticarum angustia, coeci casus suspicionem removet, et naturales rei causas quaerere incitat. Sed amplioris baec quaestio argumenti milii vi- detur, et ita potius proponenda: quid est, cur non ubique stirps quaeque sua sponte crescat? Respon- sio parata est: quum plantarum tum locorum natura niultiplex. Sane ita; quaenam vero est utraque illa diversitas? Altera, eaque gravissimi momenti, quae pltintarum esse fertur, ponitur quidem, nec immerito, sed bucusque nimirum non demonstrata est. Non enim de illis plantarum differentiis loquimur, quibus species discernatur a specie, in quibus extricandis tot desudarunt viri oculatissimi, quot unquam illece- bris suis Flora allexit: sed quid sit caloris, bumoris uliorumque vitae vegetabilis stimulorum in variis stirpibus sive impatiens sive appetens, id est, quod scire cupimus atque nescimus. Altera, quam prae- dicant, locorum diversitas jam satis explorata videri p«.sset , observata videlicet caloris pcr terras annique tempora distributione, mensurata substantiarum ter- restrium liquorum ipsiusque aeris constitutionc cbe- enume- vel me- i. recen- res , vel icile qui- investi- 'um con- iis dimi- propor- in^ustiu, ales rei mihi vi- cur non Respon- 1 nutura que illa i, quae imerito, > Non quibus ricandis iilece- tumoris vuriis , quod i prae- ' videri mniquc im ter- ifi clin. 205 mica, aliisque externis, quas autumant, vegetandi vebiculis atque impedimentis speciose enumeratis: dummodo baec omnia quaestionem propositam solve- rent. Quodsi autem de distributione atqu^ exten- sione plantarum secundum longitudinem geograpbicam agitur, si quaeritur exempli gratia, qua de causa Africae Adansoniae, Cacti Americae proprii sint, quidquid ex appuratu suo promant pbysici, claudicat! Varia enim caloris per anni tempora distributio, quam maximi faciunt, non nisi in temperutis regionibus graviores climatis differentias efficere videtur ; in ca- lidis frigidisque vix ullas. Quomodo denique id ex- plicjrent, ubi culta prospere vegetet aliqua plunta, ibi eandem sua sponte suepe non proventam esse? Quo casu plantae nuturae naturam loci non adver- sari , in aprico est. Revolvitur itaque tota nostra disputatio, quid- quid renitamini, ad arcana rerum primordia, de qui- bus autem quae scire possimus, quue opinuri liceut, quae sciscitari nefas sit, caute progressuri mox dis- cernemus. Inviolata specierum inde ab initio integritas, quae tenacissima formarum a certis limitibiiH conti- nentia probatur, ex mea saltim sententia unus est duorum cardinum, quibus omnis plantarum scientiu versatur; alter, qui in continuata singulurum ad le- gem universalem metamorpbosi consistit, bic nostru non attinet. Omnes species simul et juxta ortas esse, sive in Puradiso, ut Linnueo plucuit , sive ad polos quondam mitiores, ut Buffonio, somnia sunt adeo oiiiniH trnfifiifia o..»^:» .._i._ ..j. i> ■■ '•"'= f^if^vit; wiu«, ut reiCiieDuunim ■11. !-f 206 eorum vix operae pretium sit. Quotidie enim sim- plicissima et vegetabilia et animalia incipere videmus, non a parentibus , sed ab ipsa natura genetrice, nec ut novas species, sed ad prius ortorum simulacra efficta; multasque offendimus unius ejusdemque spe- ciei plantas, tanto intervallo sejunctas, tantisque marium montium desertorum impedimentis inter utrum- que locum natalera interjectis, ut ex altero in alte- rum mig^ratio prorsus statui nequeat. Jam vero si nonnullae plantarum species pluribus locis temporibus- que seorsum iterumque ortae sunt, quid impedit, quo minus pluribus eadem contigisse credamus ? An om- nibus, nescio et vix crederem. Nemo enim fide dig^nus vel vegetabilia vei animalia magis composita, quae idcirco perfectiora appellare solemus, unquam dc novo incipere vidit. Imperfectiora autem pleraque pe/fectioribus plerisque non solum frequentiora sunt, sed etiam latius per terras disseminata. Qua lege ne domestica quidem et animalia et vegetabilia ut- plurimum perfectiora excepta esse arbitror, quae qui- dem , Iiominum industria atque solertia multiplicata et buc illuc translata, bodie fere ubique offenduntur; quorum autem veram patriam arctis iinibus olim in- clusam esse, ex tanta toties frustrata ejus invcnien- dae diligentia probatur. Kademque, quae experientia docuit, conUrmut ratio, oriundis rebus perplexioribus perplexiores ctiam causas supponcre cogens, quas rarius cuntiugerc posse quam simpliciores , pcrspi- cuum cst. Minime vcro corum opinio arridet, qui, posita multiplice plantarum origiDC, omnem carum misrra- iim sim- videmus, •ice, nec imuiacra [|uc spe- untisque r utrum- in alte- vero si poribus- dit, quo An om- lim iide nposita, unquam )leraque ru sunt, ua lege tiiia ut- lae qui- tiplicata duntur; )lim in- ivenien- erientia aoribus , quas perspi» posita miflra- 207 tionem nesfandam esse existimant, nec nisi auto- chthones statuunt. Deprehenduntur enim haud raro plantae vel migrantes vel manifeste recens mi£.ratae in hortis agris sylvis, in fluviorum ripis mariumque httoribus, nec non in derelictis hominum domiciliis brutorumque cubilibus ; nec ulla usquam datur abs- que propaginis migratione propagatio. Accedit, ut mu!tae plantae saepius locis minime opportunis lan- guentes et tanquam invitae crescant , quu,„ tamen msi omni veri similitudine spreta, earum «riundarum causas nonnisi locis maxime idoneis quaerere possis. au,s tandem non vidit arborem copiosa pro^enie circumdatam, seu hanc, illa jam caesa, superstitem, qui, unde profecta esset, continuo non sensisset/ Ecquu hujus cum integ^rarum stirpium circumscriptione sim,I.tudo sit. Uuo communi tanquam fonti pronius eo laetius vegetant surculi, eoque densius surrexere' non tamen pari circumcirca passu , sed quo latere solum alendis tuendisque plantulis magis propitium erat eo ulterius prorepsere. Neque secus species. Sunt qu,dem ahae ad solitariam vitam degendam ma- gis proclives, aliae ad socialem ; sed media exten- sionis area quaecunque stirps densius oonffreffata cresct nec ipsa (alluna ubique ceteris inhos^)ita cst. Uuid ergo veri est similius, quam quod species «eque ac s.ngulue plantae, ex un« causa ortae, ab uno oco profectae, sese propagando aream suam paulat,m d,Iatnssent, et, luctantes cum rivalibus, ad Iiunc diem dilatare pcrgcrent / Quae qutttenus iis stirpibus accommodanda sint, flUaO d,SCri!tiR iirola ,r.*.r»^4. 1. .. ' ~"""^ TSTUMi,, cx|iiicatioiie non cget: 208 quatenus autem ct iis , quarum areae antea quidem discretae, postinde utrinque prorependd confluxerint, paulo obscurius esse non dissimulem. Q,uum enim iisdem stirpibus ambae , et oriundi facilitas et dein- ceps fertilitas eximia conveniant, quid separatiui utra- que tribuisset ad areas illarum ita, ut hodie sint, efformandas, accurate discerni nunquam, autumari non nisi tum poterit, quum vel ambitus arearum re- center conjunctarum , ubi altera alteram attigisset, stricturam quandam nondum amiserit, vel quum ipsius stirpis frequentia inter certa quaedam puncta, quae prius disjunctarum arearum centra dixerim , non me- diocriter extenuetur. Sed missis subtilioribus istis , quae observatio- nibus difiicilius quam ratione demonstrari confiteor, jam ex rcliquis, quae modo exposuimus, quaestioni supra propositae aliquid lucis affulsurum esse spero. Undc prinium sequitur, neque locorum neque specie- rum multiplicem indolem sufficere ad hodiernam ha- rum vel extensionem vel distributionem geographicam plauc explicandam , sed addendus csse eurum origines Quas sicubi ponere ex conjectura licuerit, ibi po- ncudue erunt, ubi maxima speciei copia est. Tum pluntis ipsis dupliccm rutionem inhaerere putet, qui- bus vcl udjuvetur lutior earum extensio , vel arctius cohibuutur: altcram , mujoreni minoremve sui propa- gundi fucultutem; ulterum prolis ipsius vim vegetam sive debilioreni sivo tenuciorem. Postremo denique loco, nec profecto primo, ueris solique varietates consulendus esse ; in quibus quum reliqua omnia, tum id maxime atteutioue diguum esse, ubinam vel leiiiii» altera ad arteram conditionem transeat, vel ubi mutentur praecipites. Quibus inquireudi reinili» constitutis, jaln audaciores ad plantas Labradoricai redeamus. Quarum originem si spectas, aliae eaeque plu. nmae sub septeatrione ridentur indigenae, aliae ad- venae, aliae, quoniam utrinque et Intra et extra terras arcticas frequentius crescunt, inter advenas et mdigenas ambigelites, nonnullae denique, trans lonira intervalla in Alpibus, Caucaso, alibive recurrente» multiplicis originis. Unde quatuor nascuntur ordinea- primus terris arcticis indigenarum seu «m? «mfc«I rum; alter advenarum seu spurie arcticanmt; tertiua mnbiguarum ; quartus denique distractarum vel, quodsi novi verbi non taedet, diversigenarum. Hic auteo. ub. non nisi de flora quadam arctica agitur, ultimi ordinis species, neglectis earum patriis remotioribu» per priores tres ordines distribuere ratius vi»um est' Ne vero totam illam divisionem fundamento minu.* certo suffultam putes, quum quidem origines specie- rum non nisi conjectura respici possint: attenda. vehm et probe distinguas, quid tandem opinati, quid experti rei iusit. Expertae sunt specierum in terris arcticis atque confinibus vel abundantia vel rarita» vel absentia; abhinc ad opinabiles earum origine. caute descendimus. Persistet igitur divisio et omni conjectura remota, sed, tanquam animi expers facta, inutilis remanebit. f i I -l U 210 * u l'f Plantac Labradoricae TCfre arcticae. . Adnottttio.. Stellae signum species diversigenas sive alibi separatim viventesf indicat. Quae typi« Italicis expressae sunt, passim etiam interris temperatis occurrunt, sed mox rarescunt et desinunt. Numeri post- positi paragraphos superiores spectant, 31.* Phleum alpinum. §. l, 36. 4 alamagrostis groenlandica. §. 5, 36.* Trisetura subspicatum. §.2, it!.* ^ira melkoides, ^. 5, 40. Hierocbloe alpina. §. 3. 42.* Poa aljfina, §.2. 48.* Eriophorum capitatum. §. 3. 55.* Luzvla spadicea. §. 2. 58. -— arcuata. §. 2. 59.*, • — « spicata. §. i. 60.^ Tofieldia borealis. §. 1. 66. Pinus alba, §.3* 67.* — microcarpa. §.3. ,ui,}^| 68.* Betula nana. f. 1. 70. 8alix arctica. f. 3. ,,^ 11.« ^ glauctt. §. 2. r ',v T».* — reticulata. #.2. .«i» .73. — vestittt. f. i. -(#iiN,,rt*i'> 74.* — myrsinites. §.2. . 76.* — httstttta. §.2. 79. — obovattt. §. 3. dll e. . nas sive Quae passim unt, sed eri post- tectant. •■ * I V 8U* Polygonum vivipartim. §. l, 82.* Oxjria reniformis« §. i, 83. Koenigia islandica. §. 3, 85.* Primula farinosa, §. 1, 86.* Trientalis europaett, §. 1. 89.* Lithospermum mmitimtm, §, 2. 90.* Veronica alpina. |. i. 92.* Bartsia alpina. §, 2, 93. Castilleja pallida. §, 2. 94. Pedicularis paniculata. §. 2. ^^* — lapponica. §. 2. 96. — flammea. §. 2. 97. — groenlandica. §, 5. 98.* Gentiana nivalis. §, 4, 101. Rhododendron lapponicum. §. 2* 102.* Cliamaeledon procumbeus. f. 1. IO3.' Ledum palustre, §. 1. 104. — latifolium. §. 3. 105. Andromeda tetragona. f. 2. 107. Menziesia caerulea. §. t. 108. Pyrola grandiflora. §. 4. 114. Vaccinium myrtilloides. §. 3. 115.* — ntis idaea, §. 1. 116. Schollera Oaycoccos, §. 1, 118.* Empetrum nigrum, f. 1. 121.* Hieracium alpinum« f. 2. 123. Arteniisia spitbam!iea. §. (>. 124.* Gnaplmlium alpinum. §, 1. 126.* Aruica montana. §. i. 127. Senecio pauciflorus. §. 3. * 14 212 130.^ Aster stric^us. §, 3. 136. Comus suecica, §. 1. 137. — canadensis. §. 3. 138.** udrchangelica ofjicinalis* §. 2 139.^ Saxifraga Aiaiuon. f . 3. 140.^ — stellaris. §. 4. 141.* < — nivalis. §. 1. 142.* — oppositifoiia. §. 1, 143.* — aizoides. §. 2. 144. — rivularis. §. 1. 146.* Rhodiola rosea. §. 2. 147. Epitobium latifolium. §. 1. 155.* Potentilla nivea. §. 1. 156. — maculata. §. 3. 16^^* Dryas octopetala. §. 1. 163. Rubus . arcticus. §. 1. 164. — Chatnftemorus, §. |. 165* JLinelanchier ovalis, §. C. 168.* Astragalus alpinus. §. 1. 169. — lubradoricus. §. 5. 170. Papaver nudicaule. §.1. 172.* Draba contorta. §. 2. 173.* — incana. §. 1. 174.* Arabis alpina. §. 2. 176.* — stricta. §* 6. 179.* Viola rotundifolia. §. 4. 182.* Silene acaulis. §. 1. 183.* Lychnis ulpina. §. 2. 187. Arenaria arctica. §. 1. 188. — gruenlundica. §. 5. 192.* Cerastium alninum. 4. 1. • j 193, Anemone parviflora. f . 3, 197. RanuDculuB pygmaeus, &. 2. 198. CqpHs trifolia. §. 1. %ltl f *«•<•. m Plantae Labradoricae inter vei^e et spurie arcticas ambiguae. 34. Calamagrostis lanceolata. §. 2. 43. Poa pratensis. §. 2. 44. — trivialis. §.2. 45. — compressa. §. 2. 46. Elymus arenarius. §. 2. m%mm 47. Eriophorum caespitosum. §. 2. ;; w.ii 49. — angustifor|ium. §. 2. 60. -— latifolium. §. 2. 52. Carex panicea. f. 2# 66. Liizula vemalis. §.2. 57. — campestris. §.1. , »i?i 61. Majanthemum bifolinm. §. 1. '^ft «miv^. .a^ 65. Triglochin palustre. f . i. ' ' , 87. Pinguicula vulgaris. §. 2. 91. Euphrasia ofScinalis. §. I. H!rpr}f:>r 99. Menyanthes trifoliata. §. |. 106. Andromeda polifolia. f. !,■ ^<' "; 109. Pyrola minor. f. i. m ^ 110. — secunda. f. 1. 111. — uniflora. f. i* -» 4.12. Chimophila umheUftttt. f*^: , ,,,,^^ ^US* Vaeciiiiuin uligifloium. ft, t. ', ! 1 \U H » 119. Campantda rotundifolia. f. 2. 120. Leontodun Taraxacum. §. 1. 131. Solidago Virga aurea. §. 1. 134. Achillea Miilefolium. §. 1. 148. Epilobium angustifolium. §. 1. 152. Hippuris vulgaris. §. l. 158. Potentilla anserina. §. 1. 159. — palustris. §.1. 161. Rubus idaeus. §.1. 177. Parnassia palustris. §. 1. 178. Viola palustris. §. 2. 180. — canina. §.1. 184. Arenaria peploides. §. 1. 195. RanuBcuIus Flammala. §. i. 196. — • auricomps. §. 1. »r:niBt*l •:4mm^t(i>'J .i'i- Plantae Labradoricae spuHe arcticae. 32. Agrostis stricta. ^ §. 5« : ' r 38. Avena flexuosa. §. 3,, „,^,;, , 51.' Carex curta. §. 3. 84. Armeria vulgaris. §,. $^_y^,u, ijb^.»j|si* i .t8 100. Kalmia glauca. §. 3. -^h^^, mmA^ian .»y 135. Viburnum acerifolium. §. &. iii!>If Qfe 153. Peplis Portula. §. 3,U i , . sr r -ihuA .dOI 167. Crataegus coccinea. §, 5. .ooji 190. Stellaria glauca. §. 8. ,. .o^j^ 191.* Cerastium vulgatum. §.3« ,1 Non cuncta fusius exponere opus est^ qliae ex kia tabulis sive per se consider9|is, siir% conpanitis <: M 215 cuiii ilHs, quas supra dedfmus, manarent. Attentlone digniora quaedam sequenti tabula brevius compre|iensa conspicientur. $• 1. polum integrum am- biunt §. 2. circuitus arctici no- vempartiti partes 5, 6 vel 7 occupant. §. 6. circuitus ejusdem partes 2, 3 vel 4 occupant. §• 4. extensione geogra- phica circa polum bis interceptae sunt. ad unam circuitus dicti partem restri- ctae sunt (exclusis speciebus mere La- bradoricis) . . . 5. — 3 10 Jam nunc respiciendum est ad quaestionem su- pra propositam, cujus solvendae gratia Laec omnia disputavimus: quidnam sit, quod stirpes Labradoricae tam inaequales circuitus arctici partes teneant? Par- tim autem tabul» nw.ati^g.A^^A.^ <„'_ i--:«^-^^«^jij,y BliiuJ^i eyau^ ^^^11^ 21B ifli-^: nlteriore indagfatione egere videtur. In eo haereba- mus, non quod tam multae stirpes integrum polom amplexae sunt; hoc enim simili locorum naturae con- venire videtur: ^ed e coiatrario quod aliae minus, quibus taroen ae-^ a opportunitas data sit; quarum 35 paragraphis tertio et quinto eniimeravimus. Jam vero decem earum spurie arcticas , id est in terris arcticis peregrinas esse comperimus; quae idcirco magis miranda sunt, quod usquam , quam quod non ubique in zoua frigida sedes fixerint. Nec non reliquarum origines premi possunt. (iuum enim toiaribus terrae arcticae multifariam in- terruptae sint, necesse est, ut, quae polum cinxis- scnt plantae, pluribus locis ortae sint; quae id minus, paucioribus vel denique singulis. Adde paludes, ma- ximam plagae arcticae partem occupantes, stirpibus autem sicciora loca sectantibus adversarias ; frigora iis quae seminibus magis quam radicibus multiplican- tur, infesta, uliaque aliis inimica, quibus a longio- ribus migrationibus necessario impcditae sint. In Pinum albam et microcarpam exenipli gratia haec omnia cadunt: se<^>ibus, uon radicibus multiplican- tur; colles, Lec i^aludes habitant; ih Europa aeque ac ab Asia maribus prohibentur. Ergo ex patriis sedibus Americanis nunquum egressae sunt. Pedicu- laris groenlandica aliaeque solitarie crescunt, id est, idultiplicantur parcius; quam ob rem angustioribus fmibus inchiduntur. Koenigia islandica annua est, ideoque summis in zona frigida periculis obnoxia ; et sic porro. Nos vero quibus plantas arcticas vi- vas observare non contigit, sigillatim haec prosequi I i 217 minus dccet aui vero plagam arcticam dillgentius perscrutatus esset, eum, ubinam quaeque stirps vel orfca e^set vel immigrasaet, facile discretuiuiii esse non dubito. ' De extcnsione plantarum Labradoricarum ad la. titudinem geographicam multa verba facere, ob ap- paratus mci tenuitatem mibi non permissum st. Uuot sint plantae Labradoricae aonam arcticam ix >lt omnino non excedentes, quotve merifiiem ver- »T^^ magia protensae sint, apparet ex tabu.is, quas supra*) in paragraphis a, b et c dedimus. Ad prio- rem classem pertinent, quaecunque paragrapbo a continentur, praeter eas, quae literis Italicis scriptae sunt; ad posteriorem reliquae omnes. Itaque sunt Zonae arcticae propriae ... 73 ei cum temperata communea . . 61. Harum porro paucissimae zonam calidam veltanirunt vel intrant. Unde sequiturr plurimarum stirpium Labradoriea- r«m areas multo magis ad longitudinem quam ad la- titudinem geograpbicam patere. Neque ullo modo negari potest, variam stirpium extensionem ad lati- tudinem ea ad longitudinem memorabiliorem 'esse, quoniam integrae plantarum ordines sunt, qui non' nisi certum quendam la^itudinis gradum attingunt, per longitudinis gradus autem vix genera m^egra constringi solent. At ne nimium planturum geogra- pbi ea de causa longitudinem neglexennt, vereor; etidcirco non supervacanea fore, quae hoc capite I *) Pag. 210. Uqq, ^18 ^e itirplfim Labradorrcannn extensiode mk laagita^m nem pauio uberius disserui, spero. Quod superest, ut de stationibus plantarnmLa- bradoricarum , sive de indole naturali arearum qnas ^uaeque teneat) videamus, invitus aiiis relinquo. Mescio enim, an ulla plantarum geographiae pars quum magis neglecta tum attentione dignior sit. Sed cocta recoquere poenitet, et quae scire hic opus esset, ex libris herbariisque noa extoi'queas. Itaque termino libellum , quem pe^ficerc non potui , sperans tamen fore, ut doctis amicis non plane displiceat. »\ «k ogita^* nimLa- im qaas eliDquo. le pars it. Sed ic opus Itaque sperans ceat. it''