L .06 C8 rr\ 1» y *■■ "ïi> •ijfc^l 3>^^ ■«k^^ ■.-,>V.\J-.:\V\1> m ^»"' !»>- >>>^ '2» . J>>>* >» >i^^ 1^>2>?^ Ji 1^ !_' r -» i>' ^^ ^ 1» ^>:?^^^ -.^33^ ":^J^j'?^jK?e^vJ^^: >^ -.> :w- ".'«' JWii*»- > :>» .;.'>> *f^ : % >J^: ESTON & BOUKDS CO BOTANICAL BOOKS WOVIDCNCC. R I. ^^PEWYÖRKBOTANICALGAR?^ ' 1305 M ibson. nvi- CULTUUR EN BEREIDING VAN KOFFIE IN Meïico. Centraal- en Züifl-Amerita ea f est-Iütië. Uittreksel van de Verslagen door de Amerikaansche Consuls ingediend aan hunne Regeering. Overgedrukt tcit DE INDISCHE MERCUUR. Amsterdam. — J. FI. de BUSSY. — 1889. CULTUUR EN BEREIDING VAN KOFFIE LIBRARV NEW YORK BOT AN IC AL IN GARDEfS. Meïico. Centraal- en ZiM-Anfirila ea West-Ifliië. Uittreksel van de Verslagen door de Amerikaansche Consuls ingediend aan hunne Regeering. Over gedrukt icit DE INDISCHE MERCUUR. Amsterdam. — J. H. de BUSSY. — 1889. LIBRARY NEW YORK BOTANICAL Q / ïT' r- -rr ^ . In September 1887 richtte de Amerikaansche Regeering de volgende vragen, betreffende de koffïecultuur, tot hare Consuls in Centraal- en Zuid-Amerika, Mexico en West-Indië: 1. Ciiltmir en opbrengst in doorsnede per acre, *) uitge- strektheid der gronden reeds in adtuur en van liet terrein geschikt om in ctilticur gebracJit te worden. 2. Statistiek van prod2Lctie, gebruik en export, met de hoeveelheden verscheept naar de meest belangrijke havens. 3. . Prijzen gedurende den verkooptijd, zoo mogelijk de prijzen van een serie jaren. 4. Het karakter van de verschillende soorten of quali- teiten in uw district benevens iedere bijzonderheid, die u mocht kunnen bekomen, betreffende de bijzondere wijze van bereiding, die op de soort of de qualiteit invloed uitoefejit. Van de voornaamste antwoorden, betrekking hebbende op de cultuur en de bereiding van koffie, laten wij hier- achter een vertaling volgen. *) De acre is = 4046.71 Q meter = 0.57023 Ned. Ind. Bouw m CD o LiJ O MEXICO. LA PAZ. Rapport van Consul Vicsca. De eerste poging tot het planten van koffie in dit gedeelte der Republiek werd door den ondergeteekende gedaan, die eenige koffiezaden en jonge planten uit Colima invoerde, en ze in zijn tuin plantte, eigentlijk meer voor sieraad dan tot gebruik. De voort- gebrachte koffieboonen van goede kwaliteit zijnde, werd het duidelijk dat bodem en klimaat van Beneclen-Californië goed geschikt waren voor de koffiecultuur, en nu zijn de vooruitzichten gunstig voor deze, daar sedert dien tijd de landbouwers veel aandacht aan de zaak gewijd hebben. Men meent dat binnen een niet langen tijd, koffie het voornaamste uitvoerartikel van dit schiereiland zal worden, zoowel als een voornaam artikel van binnenlandsche consumtie. VERA CRUZ. Rapport van Consul Hoff. Culiuur. Koffie wordt in dit district gekweekt, door de boomen 9 voet uit elkander te planten, hetgeen GOO boomen per acre geeft. Al er gd door met stoom verhitte machines, maar deze zijn kostbaar, en men bevindt dat het aroma der koffie lijdt bij deze bewerking. Een dro gtoestel, vrij van deze nadeelen, zou van groote waarde zijn, en is een desideratiim in Brazilië. Het zou grootelijks den tijd, en het werk der bereiding verminderen, en dus den planter in staat stellen zijn oogst eerder aan de markt te brengen, zoowel als om meer zorg, en een grooter aantal arbeiders te gebruiken bij de in- zamehng. De laatste overweging vooral is van niet gering gewicht, daar dit niet alleen beteekent betere prijzen tengevolge van reinere koffie maar ook een grondiger inzameling, en dus een vermeerdering van den opbrengst. Van den terreiro wordt de boon overgebracht in manden of tiilhas^ waar hij blijft tot hij door do machines gevoerd wordt tot bereiding voor de markt. Van deze worden verschillende systemen in deze provincie gebruikt, waarvan twee van Amerikaansche vinding en fabricatie zijn. T)q Lidgerwood Machi?iery Company Wier O'^xichttr een Amerikaan is, is reeds lang in Brazilië gevestigd, en levert machines die hun populariteit verdienen. De aangenomen werkwijzen bij (leze verschillende systemen zijn in hoofdzaak dezelfde, het ver- schil bestaande in details van constructie. De boon gaat eerst naar den ventilador, of windmolen, waar het vuil, de steenen en takjes zooveel mogelijk weggeblazen worden ; dan naar den descascador waar hij van de buitenhuid ontdaan wordt. De dus vrijgemaakte boon gaat naar den brunidor waar hij ontdaan wordt van ó.Qpellicula, en gepolijst (somtijds ook gekleurd) ; van daar naar den separador waar hij meer of min volledig gesorteerd wordt, naarmate der grootte, en overeenkomstig den graad. De boon is nu gereed om in zakken gedaan te worden. Wat „gewasschen koffie" genoemd wordt, is door een ander proces bereid. De bes, \vordt onmiddellijk na van den boom geplukt te zijn, in een bak met water geptaatst, van w^aar zij met het water in den despolpador overgaat, die gedeeltelijk het bovengenoemde vrucht- vleesch weg neemt. 27 Dan wordt zij, nog steeds met water gemengd, in den batidor of stamper overgebracht, alwaar door middel van wentelende ijzeren armen het werk der ontbolstering meer of minder volledig wordt voortgezet. Dus behandeld, heeft de boon een zeer hchte, blauw- achtige tint, bijna wit. Na eenige dagen drogens is zij gereed om in zakken geborgen te worden. Zij kan dus de markt eerder dan andere koffies bereiken. Gewasschen koffie vormt slechts een gering percentage der geheele productie. Zij is, wegens haar glanzend, bijna zilverachtig uiterlijk, een fantasie-artikel, hoewel zeer inferieur aan koffie gedroogd voor de bereiding, naar men meent, omdat de boon de pulp niet heeft kunnen absorbeeren. Deze koffie wordt voornamelijk in Trankrijk geconsumeerd. Koste?i van cultuur en bereiding. Een fazendeiro (planter) uit deze provincie, aan een locaal nieuwsblad schrijvende, schat de kosten van cultuur, inzamelen, drogen en opslaan, gereed tot ontbolstering, van het product van 1000 boomen, op 104 milreis {% 56.78), Dit is in het geval dat vrije arbeid gebezigd wordt. Bij het gebruik van slavenarbeid, worden de kosten van hetzelfde werk geschat op 159 milreis ($ 86.81) per 1000 boomen. De uitgaven voor de bereiding voor de markt varieeren feitelijk met, hetzij vrije- of slavenarbeid gebezigd wordt; want die ver- tegenwoordigen in het geval van een planter met eigen machinerie, en slijtage er van, en de interest op het aanlegkapitaal, terwijl die ingeval de planter geen machinerie bezit, den prijs vertegenwoor- digen, betaald voor het werk der bereiding aan een buurman of aan eenig centraal etablissement. Deze bereidingskosten worden opgegeven als 21 milreis ($ 11.46) voor het product van 1000 boomen — ongeveer iets meer dan 1 cent Am. per boom. Volgens deze berekening kan een planter met slavenarbeid zijn koflüe voor de markt gereedmaken tegen een uitgaaf van S cents per boom ; bij gebruik vau vrijen arbeid wor- den de onkosten verminderd tot Si/o cent. Ik heb geen opinie omtrent de juistheid der cijfers door den fazendei?'o opgegeven, maar geef ze voor wat zij waard zijn. Het ter 7narkt brefigen. De eerste oplevering van den oogst van het jaar, bereikt deze markt in Juni of Jiüi. De grootste bedrij- vigheid aan de markt heeft plaats in de vier laatste maanden van 2,S het kalender-jaar. l\en gedeelte der koffie wordt naar de markt gezonden in zakken van het gewone c;ewicht voor export, namelijk 00 kg. Veireweg het grootste gedeelte echter, wordt door den planter in zakken van grof doek gestort, zonder o\) het gewicht van den inhoud te letten. Deze zakken worden op muildieren of ossenwagens naar liet dichtstbijzijnde spoorwegstation gebracht, en van daar vervoerd naar den agent van den planter {comisarid) in de zeehaven. De agent of commissiehandelaar herschikt en mani- puleert de koffie zooals hem goeddunkt, en plaatst ze in zakken van de model-afmeting, terwijl de zakken van den planter hem vracht vrij per spoor teruggezonden worden. De commissionair berekent den planter ongeveer 3 pet. com- missie op den verkoop van het consignement, behalve zijne groote winsten op het overzakken, en dikwijls op aan den planter voor- geschoten gelden. De verkoop aan den exporteur geschiedt door den makelaar, die voor zijne diensten 100 reis (tegenwoordig 41/2 cent) per zak ontvangt, die gelijkelijk door kooper en verkooper betaald worden. In de stad Rio de Janeiro is nog eene andere klasse van tus- schenpersonen, ensaccadores of pakkers genaamd, ook als handelaars bekend, die van commissionairs koopen, en aan den exporteur verkoopen, door bemiddeling van den makelaar, en die ook het werk van het overzakken verrichten, en daarvan de winst opsteken. Dit soort van tusschenpersonen bestaat niet in Santos. Beplant oppervlak, en productie per acre. Er bestaan geen officieele statistieken (en ik durf zeggen ook geene in particuliere handen) omtrent het oppervlak beplant met koffie, en ook niet met eenigen anderen oogst. Opmetingen worden zelden gedaan, er wordt geen grondbelasting geheven, en er zijn vele planters die men zegt dat slechts een vaag denkbeeld hebben omtrent de uitgestrektheid hunner ondernemingen. Dit het geval zijnde, ben ik niet in staat een meer nauwkeurig denkbeeld erggeven van het met koffie bebouwde oppervlak, dan het hieronder gemelde. De productie per acre kan zeer nauwkeurig geschat worden. Zooals vroeger gezegd is, worden de boomen geplant met tusschen- ruimte van 10 tot 15 voet, hetgeen een gemiddeld aantal boomen van ongeveer 300 per acre geeft. Wat de productie per boom betreft, heb ik verschillende schattingen ontvangen, door het raad- 39 plegen van vertegenwoordigers van alle klassen die beang hebben bij koffie. Een gemiddelde dezer ramingen kan aangenomen worden als 5 pond koffie gereed voor de markt. Dit maakt de productie per acre 900 pond, of bijna 7 zakken van het model- gewicht. De totale gemiddelde productie van dat deel dezer pro- vincie dat ressorteert onder de haven van Santos (hieronder is niet begrepen het noord-oostelijke deel, dat feitelijk zijn koffie in Rio de Janeiro ter markt brengt), kan aangenomen worden als meer dan 8,000,000 zakken per jaar. De totale opbrengst deelende door het product per acre, zou men een oppervlak verkrijgen van 450,000 acres met koffie beplant. Dit is natuurlijk slechts eene raming, opgemaakt wegens ontbreken van statistieken. Het gebrek aan statistieken maakt ook dat er geen inlichtingen verstrekt kunnen worden, omtrent het oppervlak dat in cultuur gebracht zou kunnen worden. Hieromtrent kan opgemerkt worden dat de cultuur zich voortdurend uitbreidt; dat planters zich naar deze provincie begeven, vooral uit die van Rio de Janeiro, aange- trokken door den roep over de maagdelijke en vruchtbare velden van het Westen van Sao Paulo ; dat het grootste gedeelte der provincie op bewonderenswaardige wijze voorzien is van koffie- machinerie ; dat verbeterde toepassingen beproefd, en aangenomen worden met eene gretigheid die den Paulistas, zooals de bewoners der provincie genoemd worden, alle eer aandoet; en dat er in Sao Paulo eene groote uitgestrektheid is van geheel maagdelijken grond, goed geschikt voor de cultuur van koffie. Niet weinige personen aarzelen niet, te voorspellen dat binnen vijf jaar, 5.000.000 zakken kotfie uitgevoerd zullen worden uit Santos, de poort tusschen de buitenwereld, en dit rijke en vooruit- strevende land. De snel vermeerderende immigratie naar Sao Paulo, zal naar men vertrouwt, den overgang van slaven — tot vrijen arbeid ge- makkelijk maken, en alle verhindering in de productie beletten. Graden of kivaliteiten. Volgens de classificatie in deze markt aangenomen, zijn er zes graden vnn koffie, die als volgt, in orde van superioriteit, genoemd worden: Ie fijn {find)^ 2e superieur {superior) 3e goed {bom}^ 4e regelmatig {regular), 5e gewoon {pr dinar io\ 6e triage {escolha). Deze graden kunnen als volgt omschreven worden. 80 l'ijn. Dit is ecne absoluut zuivere koffie, met regelmatige boon en geprononceerde kleur. Superieur, bij de/en gnuid moeten de boonen regelmatig van afmeting zijn, maar mogen eenige schillen ot zwarte boonen be- vatten, echter mogen er geen stokjes, steenen of vuil in gevonden Avorden. Goed. Gelijkheid van afmeting der boonen is bij dezen graad niet absoluut noodig, en er mogen zwarte boonen en schillen, en zelfs een enkele gebroken boon bij zijn \ echter zijn steenen, takjes en vuil geheel buitengesloten. Regebnatig. Dat is een graad waarbij gebreken beginnen voor den dag te komen; hij kan een groote hoeveelheid bevatten van een van dergelijke vreemde bestanddeelen als zwarte boonen, schillen, steenen, takjes of vuil, of meerdere van deze gebreken, elk in kleine hoeveelheid. Gewoon. Deze graad kan al de bovengenoemde gebreken be- vatten, behalve nog in zekere mate, gebroken boonen. Triage. Deze laagste van alle graden bestaat hoofdzakelijk uit gebroken boonen, en gebreken van allerlei soort. Het gebeurt soms dat deze kwaliteit meer vreemde stof bevat dan koffie. De termen regelmatig, gewoon en triage zijn zeer rekbaar in hunne toepassing, en de prijzen die voor deze graden betaald worden, varieeren aanmerkelijk. Kunstmatig gradeeren. Op sommige fazendas wordt koffie onderworpen aan een mechanisch proces dat haar uiterlijk ver- betert, en den graad doet verhoogen. De voor dit doel gebruikte machine, de brunidor of polijster, bestaat hoofdzakelijk uit een cilinder, met er binnen rondwentelende armen. Als men de boonen zoowel wenscht te kleuren als te polijsten, mengt men ze met een kleurende stof, en beide worden door een tremel in dezen cilinder gebracht, waar zij in contact komen met de draaiende armen. Door deze bewerking wordt de boon gepolijst, gekleurd en min of meer bevrijd van onregelmatigheden van het oppervlak. Som- mige der kleurstoffen zijn koolstof, potlood en reuzel ; de laatste wordt niet met de boonen vermengd, maar op de draaiende armen gesmeerd. Door het verhitten van den brunidor onder de bewer- king wordt de kleur van de boon ook veranderd, hoewel men 31 zegt dat deze methode slechts een tijdehjke uitwerkmg heeft. Het kleuren wordt meer toegepast in de provincie Rio, dan in Sao Paulo. In de stad Rio zijn verschillende kleur-inrich tingen. De machine bestaat uit een cilinder, verdeeld in drie afdeelingen. Nadat de koffie en de kleurstof (gewoonlijk potlood) in zakken geplaatst zijn, elk ongeveer 90 kilogram bevattende, wordt een zak in elk der afdeelingen van den cilinder geplaatst, die door stoom gedraaid wordt. Zoover als ik te weten kan komen, is er minder verscheidenheid bij het kleuren in deze inrichtingen, dan in der- gelijke in andere landen. In deze provincie zijn er, naar men zegt, geen inrichtingen van deze soort. Santos en Rio koffies. Als regel, is de koffie uit deze haven verscheept^ zachter dan die uit Rio de Janeiro verscheept wordt, en dientengevolge meer vatbaar om hare oorspronkelijke kleur te verliezen, en bij ouderdom wit ot geel te worden. Santos expor- teert een klein gedeelte harde koffies, maar deze worden hier aan- gevoerd uit het noordelijk gedeelte der provincie, grenzende aan de provincie Rio de Janeiro, alwaar bodem en klimaat grootelijks overeenkomen met die in laatstgenoemde provincie, en van waar wegens de goedkoopere spoorwegvrachten, het grootste gedeelte van den oogst naar de lands-hoofdstad gaat. Santos koffie is verder niet zoo goed schoongemaakt als die van Rio, maar van de andere zijde is de Santos boon gewoonlijk grooter, en beter van kleur en aroma. Platte en ronde boonen. Wat vorm betreft zijn er in deze pro- vincie twee wel onderscheiden soorten van boon. Bij eene soort is de boon aan de eene zijde ovaal, en plat aan de andere; de bes bevat twee boonen, die met de platte zijden tegenover elkander liggen. Bij de andere soort is de boon bijna rond, een groef vertoonende in plaats van de platte zijde en er is slechts eene boon in de bes. De platte boon komt overeen met Java-koffie; de ronde, somtijds //peaberry" genoemd, gelijkt op Mocha. Verreweg de grootste hoeveelheid der hier aan de markt ge- brachte koffie bestaat uit platte boonen. De ,,peaberry" schat men op 3 tot 6 pCt. der totale productie. Zij wordt gewoonlijk hooger geschat bij de classificatie dan platte boonen van denzelfden graad, en brengt betere prijzen op. Op sommige plantages worden 32 de ,,peaberrics" met do liand iiil;4cz()cht, nadat de se])arator zijn werk verricht luvft. Het is een oniiierkelijk feit dit de/elfde boom l)eidc soorten van vruchten opbrengt. De bessen met enkele boon groeien aan het uiteinde der takken,, die met dubbele boonen, dicliter bij den stam, en de eerste zijn veel talrijker bij oude buomen dan bij jonge. Dit feit schijnt aan te duiden dat de vorm van den voortgebrachten boon afhangt van de productieve kracht van den boom, welke kracht natuurlijk het grootst is bij den stam, en bij jonge boomen. Braziel- tegenover Java- en Mocha-kofiïe. — Eene oude dwaling. Wat hierboven is gezegd, staat in direct verband met een onderwerp van algemeen, en meer speciaal Braziliaansch belang. Ik bedoel het populaire geloof in de superioriteit van Java- en Mocha-koffie boven elke variëteit ter wereld. Deze meening echter, hoe algemeen, en hoe lang gevestigd ook, is eene groote dwaling. Onder al de variëteiten van de koffie in de geheele wereld, zijn er twee (en ook slechts twee) vormen van boon, de platte en de ronde. Van de eerste is Java-koffie, en van de tweede, Mocha-koffie sedert jaren beschouwd als de beste typen. Nu vormen de platte boonen, geteeld in de provincie Sao Paulo, en verscheept uit de haven van Santos, even goede „Oude Gouvernements Java" als er ooit op dat eiland groeide, en zij worden als zoodanig verkocht in Londen, New- York, Hamburg, Havre, en zelfs in Amsterdam. Zoo ook worden de ronde boonen van Sao Paulo op de consumtiemarkten dikwijls in de plaats gesteld van, en verkocht als echte Mocha. Hetzelfde kan gezegd worden van Mexicaan sche koffie. Het wordt niet ontkend dat er verschillen in smaak zijn, als tusschen Java en Mocha koffies, en de andere verscheidenheden ; maar het feit dat de meeste, zoo niet alle deze andere, in de plaats gesteld worden van Java- en Mocha-koffies, en als zoodanig gedronken worden, toont aan, dat welke verschillen er ook bestaan, deze niet ten voordeele der Java- en Mocha-koffie zijn, hetgeen de aanspraak op superioriteit dezer soorten geheel doet vervallen. Op zoo groote schaal wordt deze verwisseling toegepast in de distributie-centrums der koopende landen, dat het een verstandig consument is die weet wat voor koffie hij drinkt. De man die, naar men zegt, in een onzer Amerikaansche steden aan zijn kruide- nier vroeg om ,,Oude Gouvernements Rio," was zeker niet ver van de waarheid. 33 Het is gemakkelijk te begrijpen dat een land er op tegen moet hebben dat zijn stapelproduct afgezet wordt onder valsche vlag. Brazilië heeft er op tegen niet alleen uit nationalen trots, maar ook uit nationaal belang. Het land gelooft, dat als de reputatie van zijn koffies eens gevestigd is op een onafhankelijke basis, deze eene steeds vermeerderende consumtie zullen vinden, en geen ander land is zoo goed in staat, om aan de vermeerderde vraag te gemoet te komen terwijl het nu reeds de groote massa der totale productie opbrengt. Eene vereeniging van aanzienlijke man- nen in Rio de Janeiro woonachtig, geloovende dat de kolfie van Santos en Rio de beste is die ter wereld geteeld wordt, is gedu- rende haar kort bestaan werkzaam geweest in de propaganda tot het overal aanbieden der Braziliaansche boon op haar eigen naam en verdiensten. De toekomst zal moeten doen zien of men gelukkig 2al zijn in dezen kruistocht tegen de oude dwaling, de handels- goochelarij, en het valsch en arbitrair vaststellen van standaards,, die aan de Arabische en Javasche producten, zulk eene denkbeeldige waarde, en onverdienden naam verworven hebben, i) ECUADOR. Rapport van consul-generaal MGarr van GuayaquiL Cultuur. Voor den aanleg eener koffieplantage, wordt het zaad of de bes somtijds gezaaid, maar in het algemeen worden de planten, die ontspruiten uit van de boomen gevallen bessen, over- geplant als zij een jaar oud zijn. De woeste grond, ontgonnen zijnde, worden de planten in rijen, 8 voet uit elkander uitgeplant. Tezelfder tijd worden mais, platanen, of bananen en de guava- boom op regelmatige afstanden geplant tusschen de koffieboompjes ; de eerste om de oogsten, die zij zullen opbrengen, tot het be- schaduwen der teêre planten, en tot het weghouden van onkruid enz. in de eerste twee jaren, en de guava, die tot een grooten boom opgroeit tot het beschaduwen van den koffieboom, gedu- rende zijn groei, en later tegen de stralen der zon, die zeer na- deelig zouden werken op den groei en de vrucht van den koffie- ^) Denkbeeldige waarde, onverdiende naam! De hier gedane beschrijving van de cultuur en het oogsten geeft geen hoogen dunk van arbeiden met kennis en zorg. Onze planters op Java behoeven daaraan waarlijk geen voorbeeld te nemen. En, wat gezegd wordt van platte en ronde boonen, blijft geheel voor rekening van de berichtgevers. Red: 34 boom. \.i hot tweede janr wonlt do banaan uitgeroeid, en de guava alleen overgelaten om de noodige schaduw te geven. Het gras en onkruid worden eens of tweemaal ])er jaar gesneden, niaar de grond wordt niet geploegd of oj) andere wijze o])gebroken, en verder wordt er geen zorg a;in den aanj^lant besteed. Oppervlak. Als de eigenaars van koffie- ondernemingen sj^reken over de uitgestrektheid hunner plantages, geven zij altijd het aan- tal boomen op, in plaats van het beplante oppervlak. Bij ver- koopen van plantages worden de boomen gekocht en verkocht, daar zij den voornaamsten factor uitmaken, en het land zonder de boomen vrij wel waardeloos is. Het is daarom moeielijk om een bepaalde schatting te verkrijgen van het met koffie beplante oppervlak, maar globaal berekend wordt het geschat op 12.000 acres, terwijl het oppervlak, geschikt om onder cultuur gebracht te worden, verondersteld w^ordt 1.000.000 acres te bedragen. Deze ramingen hebben alleen betrekking op de lage en kuststreken, en omvatten niet de inter-Andes streek, in vele van wner diepe valleien, vooral in de noordelijke provinciën, koffie geteeld wordt op kleine stukken grond, die gezamenlijk een aanzienlijk oppervlak uitmaken, en bijna voldoende produceeren voor de lokale con- sumtie. De inlandsche bevolking alhier, die achttienden van het geheel uitraaakt, gebruikt geen koffie, en de consumtie is dus klein. Men zegt dat in Ecuador de koffieboom groeit op alle hoogten, van af het zeepeil tot 5000 a 6000 voet daarboven. Productie e?i opbrengst. Ongeveer 550 boomen worden per acre geplant. De boom is struikvormig, met vele kleine takken, en groeit ter hoogte van 6 tot 8 voet. Op driejarigen ouderdom draagt hij genoeg vrucht om den arbeid van het inzamelen goed te maken. Na vijf jaren is hij in goeden vruchtdragenden toe- stand, en bereikt op achtjarigen leeftijd zijne volle capaciteit tot vruchtdragen. De koffieboom leeft en draagt vruchten gedurende vijf en dertig a veertig jaren, en begint dan te vervallen en at te sterven. De gemiddelde opbrengst per boom is een half pond, of 275 pond per acre, terwijl de kwantiteit per jaar varieert, som- tijds meer, en somtijds minder. De aard van den grond moet ook in rekening gebracht worden, daar grond die eenigszins droog is, en vrij veel zand bevat, beter geschikt is, en gunstiger is voor 35 een groote opbrengst dan zware kleiachtige grond, die te veel vocht vasthoudt. Ik kan geen vertrouwbare schattingen verkrijgen van de totale productie en consumtie. Personen, die zeggen het te weten, deelen mij mede dat de consumtie een derde tot de helft bedraagt der totale productie, en deze laatste op 4.000.000 pond schattende, zou de consumtie ongeveer 1.500.000 pond bedragen. De productie van koffie is sedert jaren aanhoudend gestegen. De regeering heeft sedert 1868 de cultuur er van aangemoedigd, door haar te ontheffen van den zwaren last der tiendpacht, die op de meeste producten van het land rust. De eenige belasting aan welke zij onderworpen is, is een recht van 20 cents per 100 pond. Prijzen. De koffieoogst begint in Juni aan de markt te komen, en de verkooptijd duurt van dien tijd tot December, hoewel het geheele jaar door verkoopen gesloten worden. In Juni 1885 waren de prijzen voor eerste klasse koffie 15 cents, en voor tweede klasse 14 cents, hetgeen de hoogste noteeringen gedurende dat jaar waren, terwijl de laagste 14 en 9 cents bedroegen in September. In 1886 waren de hoogste noteeringen 13 en 12 cents in April, Mei en November en de laagste 10 en 9 cents in September en October. Dit jaar was de hoogste noteering in Juli, 35 cents voor eerste kwaliteit, en 33 cents voor de tweede; de laagste prijzen waren in Januari en Februari, 18 1/2 en ITVs cents. Kivaliteit en graden. Er zijn hier aan den handel slechts twee graden van koffie bekend, en deze worden eenvoudig omschreven als eerste en tweede klasse. De eerste klasse is groenachtig en de tweede grijsachtig van kleur, terwijl de afmeting der bes voor beide graden dezelfde is. Ook is er een kleine boon, die meestal in het land verbruikt wordt, bijna rond, olijfgroen van kleur, en een weinig meer dan van de helft der afmeting van de eerstgenoemde graden. De inwoners houden het er voor dat deze soort een beter aroma heeft dan de andere, en deze brengt dan ook een hooger prijs op voor lokale consumtie. ^) Bereiding voor de markt. Na het plukken wordt de koffie op hoopen gelegd, alwaar zij van drie tot vijf dagen blijft ten einde ^) Parel- of mannetjes-koffie. 36 haar te laten fcrmcntccrcn, en lief vlee/.igc gedeelte der bes te laten rotten. Zij wordt dan o]» L;esi)leten riet, of op drogen grond in de /on uitgespreid, om drie of vier weken te drogen, terwijl zij des nachts bedekt w^ordt om haar tegen den dauw te beschermen. Goed droog zijnde wordt zij schoongemaakt, en op de volgende wijze voor de markt bereid. Ongeveer ;>0 jjond worden in een vijzel gestort, die gemaakt is uit den stam van een boom, ter hoogte van SYo voet hoog, met een uitholling van :}() Jmiü;. dm. in middellijn, en is dm. diep. Zij wordt dan gestampt met een stamper van levend hout gemaakt, vier voet lang, met een gegroefden kop van 4 Eng. dm. vierk. aan een uiteinde, en van 3 dm. vierk. aan het andere, terwijl beide uiteinden beurtelings gebruikt worden. Dit proces wordt voortgezet tot alle buitenschillen van de boonen verwijderd zijn. De boonen worden dan gewand, door ze uit den mortier te scheppen, en ze er weder in te laten vallen, onder het ventileeren met een waaier van muisg,rends-veeren." Bij eene andere methode gaat men als volgt te werk : Een cirkel- vormige houten goot, ongeveer 6 Eng. dm. wijd, en 4 dm. diep, met een omtrek van 70 voet; in het midden der ruimte, die de goot omsluit, is een draaiende vertikale as opgericht, die verbonden is met een groot, zwaar houten wiel, dat door paardekracht bewogen, vertikaal rondwentelt in de goot. Daar de koffie in deze goot geplaatst wordt, maalt de voortdurende drukking en wrijving van het wiel de buitenschil tot poeder, waarna de boonen gewand worden door een ventilator, of door de boven beschreven veeren waaier. Op enkele plaatsen wordt een gewone koffiepel-machinerie gebezigd, m.aar de bovengenoemde methodes zijn in algemeen gebruik. In de laatste jaren is een variëteit van den koffieboon uit Liberia ingevoerd, en op beperkte schaal geteeld. Men zegt dat deze soort buitengewoon vruchtbaar is, en elke boom drie of vier malen de hoeveelheid van den inlandschen boom oplevert. Deze vreemde soort groeit alleen in de lage landen. COLUMBIA. BARRANQUILLA. Rapport van consul Vifquain. Er wordt in dit consulair district geen koffie geteeld, behalve kleine hoeveelheden in eenige haciendas. Zij wordt niet voor 37 export verbouwd, maar het geoogste worJt op de plantages ver- bruikt. Klimaat. Columbla is verdeeld in drie wel onderscheiden zones van plantengroei ; de eerste, de w^arme zone genoemd, heeft een temperatuur van IV^ tot 93^ F.; de tweede, wier temperatuur van 630 tot 750 F. bedraagt, wordt de gematigde zone genoemd, en de derde met eene temperatuur van 40^ tot öS*^ F. heet de koude zone. Er zijn echter plaatsen, waar het veel warmer is dan de temperatuur genoteerd voor de warme zone, en waar de thermo- meter van 114'J tot 120^ F. aanwijst. Andere gedeelten der Repu- bliek zijn bedolven onder eeuwige sneeuw en ijs. De warmste plaatsen zijn bewoond, maar de condor heerscht alleen in de ijs- streken. De tweede, of gematigde zone, is die waarin de beroemde koffieplantages gevonden worden op eene hoogte van 3.000 tot 7.000 voet. Deze koffie-zone buiten mijn district liggende, heb ik geen middel om eenige statistieken daaromtrent te verzamelen. Baccavamanga en Cuenta zijn de groote koffiecentra der Rupubliek. Te Papayan, in de Cauca Vallei, wordt een weinig koffie geteeld van de allerbeste soort. Het weinige dat hiervan uitgevoerd wordt gaat naar Engeland. Papayan ligt in het district van het agent- schap te Buenaventura, aan den Stillen Oceaan. Uitvoeren. Gedurende het fiscale jaar 1886 — 87 bedroegen de koffie uitvoeren uit dit consulaire dirtrict ongeveer 100.000 zakken, of bijna één derde der totale uitvoeren uit Columbia. De massa der uit deze plaats verscheepte koffie, zegge 19 tegen 1, werd verzonden naar de Vereenigde Staten, het overigenaar Engeland en Frankrijk. Prijzen. Tegenwoordig is koffie zeer hoog genoteerd — $ 85, Columbiaansch courant, voor 250 pond, eene rijzing van meer dan 20 cents sedert Februari 11. De koffieprijs wordt altijd vast- gesteld in de koffiedistiicten. Er bestaat nergens eene meer flinke en onafhankelijke klasse van landbouwers, dan de kotfiekweekers van Columbia. Of dit veroorzaakt wordt door het bergleven, en do koffie die zij dirnken, of door eenigen anderen invloed, kan ik niet zeggen. De voorraad is bijna uitgeput, en de nieuwe oogst, die, naar ik verneem, belooft goed van kwaliteit te zijn, maar niet zoo groot in opbrengst als gewoonlijk, komt eerst in Januari aan de markt. 38 VENEZUELA. SAN GRIS TO BAL. Rapport van den consulairen agent Lalleniant. Cultuur en productie. Déze afdeeling is ccn der niccst belang- rijke van Venezuela, wat betreft de productie van koffie, en men kan zeggen dat bijna iedereen hier zijn onderhoud direr.t of indirect uit dit product maakt, daar koffie bijna het eenige is, dat in noemenswaardige hoeveelheid uitgevoerd wordt. Natuurlijk hebben de lage koffieprijzen der laatste zeven jaren tot aan het afgeloopen jaar, een ongunstigen invloed uitgeoefend op deze cultuur, en hoewel het niet waarschijnlijk is dat de pro- ductie verminderd is, vermeerderde zij ook niet, daar de onkosten op den uitvoer zoo aanzienlijk zijn, dat prijzen te New-York van 9 en 10 cents per pond, nauwelijks de kosten van plukken en bereiding hier dekken. Er is echter geen twijfel aan, of ingevolge der hoogere prijzen waarop de koffie zich in de laatste twaalf maanden heeft staande gehouden, zijn velen voornemens een groot oppervlak nog woesten grond te bebouwen, en daar nauwelijks een vierde gedeelte dezer afdeeling ontgonnen is, en een groot gedeelte van den bebouwbaren grond voor deze cultuur geschikt is, zul- len wij ongetwijfeld de productie dezer boon snel zien vermeerderen in de eerste drie of vier jaren, de periode, die de plant noodig heeft om productief te worden. Ik schat den laats ten oogst op ongeveer 60.000 cargas, of 120.000 zakken van 125 pond elk. Zoodra ik de statistische aan- teekeningen ontvangen zal hebben, die ik uit het douanekantoor in Saa Antonio verwacht, zal ik in staat zijn eene juiste statisdeke tabel te zenden van de productie en den uitvoer gedurende de laatste vier of vijf jaren. Het met koffie beplante oppervlak wordt gewoonlijk geschat op 23.500 acres; dus zou het gemiddelde pro- duct per acre ongeveer 639 pond zijn. De cultuur staat hier nog op een laag peil, en er is weinig vooruitgang bij te bespeuren. Een koffieboon! brengt gemiddeld slechts een half pond koffie op, terwijl in andere meer beschaafde landen, de opbrengst per boom veel grooter is. De oorzaak van dit slechte resultaat bestaat voor- namelijk in de omstandigheid dat de boomen te dicht op elkander geplaatst zijn, zoodat zij niet het noodige licht en lucht ontvangen; 39 bovendien moeten de koffieplanten andere boomen hebben om schaduw te geven. Hier laat men de planten vrij groeien, en zich ringsom uitbreiden, terwijl de aanplantingen niet schoonge- houden worden, die dan ook dikwijls veranderen in bijna ondoor- dringbare boschjes, hetgeen het plukken der koffie zeer moeielijk maakt. Eene groote hoeveelheid koffie valt op den grond, en gaat dientengevolge verloren. Uitvoeren, De consumtie van koffie in de afdeeling zelf, is nauwelijks van belang, daar de totale bevolking niet meer bedraagt dan 70,000 bewoners. Bijna al de geproduceerde koffie wordt daarom uitgevoerd. Er zijn drie wegen van uitvoer; alle leidende naar Maracaibo, en druk bezocht naarmate van de topografische positie der produ- ceerende plaats, namelijk San-Antonio Cucuta, Colon-Guamas-Pto Tachira, en Tovar Zulia. De laatste is van weinig belang, daar de geheele uitvoer langs dezen weg* nauwelijks 500 zakken bedraagt. Langs den weg van Colon-Guamas-Pto Tachira worden jaarlijks ongeveer 20.000 zakken uitgevoerd. Het overige gaat via San Antonio Cucuta. De kosten van hier tot Maracaibo langs elk der genoemde wegen, zijn ongeveer $ 10 Mex. (gelijk aan $ 7.69 goud) per carga van 3 zakken van 125 pond elk. Al de koffie door deze sectie uitgevoerd, gaat door Maracaibo, en wordt van daar met weinig uitzonderingen naar New- York ver- zonden, terwijl eenige kleine verzendingen geschieden naar de Europeesche markten van Hamburg, Havre, Bordeaux en Triest. Daar minstens vijf-zesden onzer koffie door Cucuta gaat, ontvangt zij den naam van Cucuta-koffie, onder welken zij over de geheele wereld bekend is. Hier kan opgemerkt worden, dat van de gemid- deld 160.000 zakken, die Cacuta uitvoert, slechts ongeveer 60.000 zakken geproduceerd worden te Cacuta in de nabijheid van Columbia, de rest, 100.000 zakken zijn Venezuelaansch (Tachira) product. Kivaliteit. Van al de koffie uit Maracaibo uitgevoerd is de Tachira (Cucuta) koffie verreweg de beste, en daar zij zeer snel bleekt, wordt zij zeer gelijkend op Java koffie. Er zijn slechts zeer geringe verschillen in de hier geteelde variëteiten, terwijl de afmeting der boon meer of minder afhangt van de streek waar zij groeide. Bereiding. Met weinig uitzonderingen is de wijze van bereiding zeer eenvoudig. Nadat de bessen geplukt zijn, hetgeen gewoonlijk 40 door vromvcn en kinderen geschiedt, worden zij uitgesjircid in groote gei)laveide binnenplaatsen, waar ze blijven lot de zon /e voldoende gedroogd heeft. Goed droog zijnde, worden de bessen in een toestel gebracht om ze te jjellen, na welke bewerking de gezonde boonen van de zwarte en gebrokene gescheiden worden. Op hoeven van eenig belang worden voor het pellen gewoonlijk groote houten wielen gebezigd, die in een cirkelvormig houten kanaal loopen, welke wielen verbonden zijn aan een horizontalen boom, bevestigd aan een vertiküle as. Op sommige landhoeven worden gecombineerde houten mortieren met stampers gebezigd in plaats der rolwielen. en men zegt dat de boonen minder beschadigd worden door de stampers dan door de wielen. Tot het drijven der machinerie (maquinas para) worden gewoon- lijk muildieren, paarden of ossen gebezigd. Op sommige plaatsen wordt echter waterkracht gebruikt. Dit is de wijze om koffie te bereiden in haciendas van eenig belang, maar daar er vele kleine landbouwers zijn, die slechts 10 tot 30 zakken oogsten, en die te arm zijn om droogplaatsen te plaveien, en gecompliceerde machinerie op te richten, is hunne manier van koffie-bereiding nog eenvoudiger. De koffie wordt op eene open plaats uitgespreid, en door handenarbeid gepeld in een een- voudigen houten mortier, terwijl de koffie op deze wijze bereid, natuurlijk van eenigszins inferieure kwahteit is. Op enkele pachthoeven worden waschmachines voor koffie (maquinas para dexera sar) gebruikt, die natuurlijk een betere kwa- liteit produceeren, die tegen $ 1 per zak meer dan de andere verkocht wordt. In deze buurt is het eerste droogtoestel (secador de Guardiola) pas gemonteerd, en een andere haciendado heeft er ook een besteld. Ongetwijfeld zullen zij, een zeer goed resul- taat geven, maar alleen rijke landbouwers kunnen deze machines koopen. Toch zijn er vier haciendados die meer dan 1600 zakken per jaar oogsten, en zij zuUen waarschijnlijk deze machines bestel- len, na zich overtuigd te hebben van de voordeden bij hun ge- bruik. Een groot nadeel bij het aanvoeren dezer machines is de slechte staat der wegen. Alle vervoer geschiedt per muildier, en elk muildier kan slechts 120 kilos dragen. De machines moeten dus in stukken aangevoerd worden, en deze wegen dikwijls meer dan een muildier kan dragen, of de stukken zijn zoo groot dat zij niet door muilezels vervoerd kunnen worden. In dit geval 41 worden de stukken vervoerd door ploegen mannen, die ze van het spoorwegstation te Cucuta naar de plaats van bestemming brengen, hetgeen de transportkosten zeer verhoogt. Natuurlijk kunnen landbouwers, die ver van Cucuta wonen, er niet aan den- ken deze machines aan te voeren, daar de transportkosten enorm zouden worden. De landbouwers hier voeren zelden voor eigen rekening uit. Zij verkoopen hunne koffie aan de groote handelshuizen alhier, die op hunne beurt exporteeren door hunne filialen in Cucuta en Maracaïbo. LA GUAYRA. Rapport van consul Bird. Cultmir. Venezuela heeft eene groote uitgestrektheid bergachtig gebied op zijne noordelijke grens, dat bijzonder geschikt is voor de cultuur van koffie; en daar men meent dat koffie, geteeld op hoog gelegen gronden, superieur van kwafiteit is, zal het waar- schijnlijk hieraan te danken zijn dat de La Guayra koffie hooger geschat wordt dan die uit Brazilië. Terwijl toegegeven moet wor- den dat de Java koffie een fijneren smaak heeft, wordt toch vol- gehouden dat de Venezuela koffie veel krachtiger is, en met haar geprononceerden smaak wordt zij ten volle op waarde geschat door hen die eene werkelijke goede koffie verlangen. Gedurende een bezoek onlangs aan de Vereenigde Staten gebracht, werd opgemerkt dat de kleinhandelaars koffiemerken uit La Guayra en Caracas uitstalden, een onderscheid ongeveer even duidelijk als tusschen watermeloenen uit Charleston en Zuid-Carolina, daar La Guayra en Caracas, die slechts 10 mijlen van elkander liggen, de zelfde graden van het artikel ontvangen en exporteeren. De lage zee- kust en de valleien worden gewoonlijk gebezigd voor cacao en suiker, daar zij wegens atmosferische oorzaken niet geschikt zijn voor koffie, terwijl de hooge tafellanden en berghellingen, ver in het binnenland en westwaarts naar de grenzen van Columbia, voor de cultuur van koffie uitstekend zijn. Het planten. Bij het aanleggen eener koffieplantage komt de topografie van den grond er niet veel op aan, daar overal waar men op de bergheUing den voet kan zetten, ook een koffieboon! geplant kan worden, zelfs in de spleten van rotsen. Ongeveer 1500 voet boven zee begint de plantengroei er eenigszins weelderig 42 uit te zien, (Ic bodem is donkerder en rijker, en do atmosfeer koeler en ijler. Deze gunstige toestanden vermeerderen met de toenemende hoogte; van daar zijn bodem en klimaat, zoo goed als de i)lanter slee.lils wensehen kan. Na het wegruimen van den bosehgroei, worden de nethen maanden oude koffieplanten, ongeveer is I<:ng. dm. hoog, S voet uit elkander geplaatst, l'us- schen deze rijen koffieboomcn worden, op een afstand van 32 voet van elkander, jonge woudboomen van snellen groei ge])lant, ge- woonlijk de Bucaré, tot beschaduwmg der jonge koffieboomen, daar zij gedurende de eerste vier jaren teer zijn, en de heete zomer- zon niet kunnen weerstaan. Product. Als zij drie jaren oud zijn, beginnen de boomen matig vrucht te dragen, en drie jaren daarna zijn zij volwassen, en dragen van dien tijd af goed vrucht gedurende vijf en twintig jaar. Als zij dezen leeftijd bereikt hebben, is het de gewoonte ze te rooien, en weder jonge boomen te planten. Nadat de boomen volwassen zijn, vereischen zij weinig meer zorg. Bij normale gunstige omstan- digheden, draagt een koffieboom gemiddeld 1 pond vrucht bij eiken oogst; zoodat rekenende 676 boomen per acre, de gemiddelde opbrengst 676 pond per acre zou zijn. De kosten van drogen, manipuleeren en in zakken doen voor de markt, wordt geschat op $5.40, Amerik. goud, per zak vau 110 pond, en de prijs op deze markt is $14.40 a $16.94 Amerik. goud per zak. Maar eer men de winst berekent, moet herinnerd worden, dat het tengevolge van het geheel ontbreken van middelen van gemeenschap, den planter dikwijls ^ 5 è, S 7 kost^ om een zak koffie aan de markt te brengen. De koffieboom gelijkt in grootte en algemeen uiterlijk veel op den granaat-appelboom der Zuidelijke Staten, hoewel de bladeren grooter, groener en meer ovaal zijn. Hij heeft ook dezelfde gewoonte om vele spruiten uit den moederstam te zenden, die alle kort gehouden moeten worden om de kracht en de vruchtbaarheid van den hoofdstam te vermeerderen. In vollen bloei zijnde, zijn de boomen bedekt met een overvloed van kleine sneeuwwitte bloesems. De aanblik van een koffie-aanplant tegen dien tijd, hoewel niet zoo opvallend als een bloeiend katoenveld, is toch even schoon. Bereiding voor de inarkt. Koffie wordt op deze markt als volgt geclassifieerd : Descerezado. Dit is de zuivere, helder groene koffie van den handel, en wordt hooggeschat in Europa en Amerika. Na van de 43 boomen verzameld te zijn wordt zij direot naar de ontbolstermachine gevoerd, en schoon ,o;emaakt, na welk proces zij in een kuip met water geworpen wordt om gewasschen te worden. Hierin blijft zij tien uren, en wordt ]ater gedroogd. Trillado. Deze koffie wordt na verzameld te zijn^ aan de zon blootgesteld, en als zij goed droog is gedorscht en schoongemaakt. Men beweert dat koffie bij het wasschen iets van hare etherische olie verliest, en bijgevolg wordt deze klasse van het artikel boven alle andere verkozen, door personen die haar geteeld en gemani- puleerd hebben. Caracoles. Deze variteit is in de Vereenigde Staten gewoonlijk als „peaberry" koffie bekend, terwijl de boonen klein en rond zijn. Zij wordt uit de andere koffies uitgezocht, en hoewel door som- migen er de voorkeur aangegeven wordt, is het moeielijk te zeg- gen in welk voornaam punt zij van andere koffies verschilt. Pasilla. Deze klasse omvat de zwarte, gebroken en gebrekkige boonen, en die door onvoldoende bereiding ondergaan hebben. Som- tijds kan een zeer goede koffie uit dezen graad uitgezocht worden, maar haar uiterlijk is verwaarloosd, en alleen na gebrand en ge- malen te zijn, komt zij op de tafel van hen, die denken dat zij den besten graad gebruiken. Verschillende opmerkingen. Het is misschien niet algemeen be- kend, dat koffie door ouderdom beter wordt, maar dit feit wordt ten sterkste bevestigd door hen die veel ondervinding in deze zaak hebben. Algemeen wordt door Venezuelanen opgemerkt, dat het moeielijk is om in de Vereenigde Staten een goed kop koffie te verkrijgen, en Amerikanen die hier eenigen tijd hebben doorge- bracht, zijn genegen hen gelijk te geven, daar de koffie hier bereid van versch gebrande en gemalen koffie, zuiver, helder, zwart en rijk van aroma is, die heet met gekookte melk en zuivere riet- suiker wordt aangeboden. Het is bijna onmogelijk vertrouwbare cijfers te geven ten opzichte van koffie. De regeering van Vene- zuela geeft weinig tijd of aandacht aan zulke details, en daarom is elke schatting van het bebouwde oppervlak, van de totale pro- ductie van het land, van de binneulandsche consumtie, en van den uitvoer uit alle havens, eenvoudig een kwestie van gissen, zonder feiten of cijfers om op te steunen. Terwijl het om dezelfde redenen onmogelijk is eene raming te geven van het oppervlak dat nog in cultuur gebracht zou kunnen worden, is het toch een 44 feit (lat tengevolge der schaarsche bevolking en de onmetelijke streken maagdelijken grond, de koffieciiltuur in Venezuela enorm uitgebreid zou kunnen worden. IVIaar de lage kofl'iei)rij/,en der laatste jaren hebben niet alleen de uitbreiding der cultuur teg^engegaan, maar ook in zekere mate een verlaten der industrie veroorzaakt. De kooplieden en handelaars van dit land, meestal bestaande uit buitenlanders, zouden wel op redelijke wijze genegen zijn om mede te werken tot de vermeerdering der koffiecultuur, maar de inlanders op de plantages, die zoo weinig behoeften heb- ben, dat zij tevreden zijn met een pak kleeren van wit katoen, en eene voldoende hoeveelheid voedsel dat door het land zelf geproduceerd wordt, zouden niet zeer genegen zijn om zich sterk in te spannen. PUERTO CABELLO. Rapport van consul Burke. Klimaat. Personen van ondervinding in de cultuur van koffie, zeggen dat het klimaat van Venezuela niet zoo gunstig is voor den groei van den boom, als dat van Brazilië of Centraal Amerika, en dat dientengevolge een kleiner aantal ponden op het zelfde aantal boomen geproduceerd wordt, dan in boven genoemde landen. Anderen beweren dat met dezelfde zorg aan de cultuur te besteden als in andere landen, een even goed resultaat het gevolg zou zijn. Cultuur. De koffieboon wordt in bedden of pépinières gezaaid, om de planten voor het uitpoten te verkrijgen. Als de planten ongeveer I voet hoog zijn, neemt men er zoo veel als noodig is, en plant ze uit op 6 a 9 voet ouderlingen afstand. In de hoogere streken echter worden de planten dichter op elkander geplaatst dan in de vlakten. De grond wordt meestal niet geploegd, of op andere wijze gereed gemaakt voor het uitplanten, behalve een weinig loswerken met een grooten hak of machete ter plaatse waar de plant gepoot wordt \ ook wordt later op de meeste haciendas de grond tusschen de boomen niet geploegd. Het gras en het onkruid wordt eens of tweemaal in het jaar gesneden met het instrument dat bijna overal voor gebruikt wordt, — de machete. Zoodra de jonge koffieboom geplant is, worden andere grootere boomen geplaatst, als schaduw, om hem te beschermen tegen de zonnehitte, en om hem meer vocht te verschaffen in het droge saizoen. De boom heeft veel 45 water noodig. Als de boon aan de zon wordt blootgesteld, wordt zij zwart alsof zij groen geplukt en gedroogd ware. De banaanboom werd vroeger als schaduw gebezigd, maar daar men bevond dat deze boom te veel vocht aan den grond onttrok ten nadeele van den koffieboom, zoo worden nu andere soorten boomen tot dit doel gebezigd. Somtijds wordt irrigatie toegepast. Dit is vooral het geval op de haciendas tusschen Valencia en Caracas. Het water wordt door kanalen aangevoerd uit rivieren en bergstroomen. In het vierde jaar na het uitplanten begint de boom vrucht te dragen, en wordt van het vijfde tot het twaalfde jaar als in zijn besten tijd beschouwd. De boom moet zoo gesnoeid worden, dat hij niet hooger wordt dan 12 of 15 voet, hoewel hij op sommige plantages door verwaarloozing meer dan 20 voet hoog wordt. Product. Als op eene hacienda voldoende zorg en oplettendheid besteed wordt aan de cultuur en het snoeien, dan moet elke boom IY2 tot 21/0 pond opbrengen. Het gemiddelde product per boom is echter ongeveer 11/4 pond. In Costa Rica en andere deelen van Centraal Amerika zegt men dat dit ongeveer 10 pond per boom bedraagt. Het gemiddelde product per acre is gebaseerd op de gemiddelde opbrengst per boom. Daar er gemiddeld 875 boomen op den acre staan, met P/^ pond per boom, is het product per acre bijna 1.100 pond. Dit is de schatting over de Staten Lara en Carabobo, de rijkste koffietelende Staten der Republiek. Het grootste gedeelte van Lara met geheel Carabobo, en gedeelten der Staten Falcon en Zamora, liggen in dit consulair district, met eenige der gebieden die zich zuidwaarts van den Orinoco naar Brazilië uitstrekken. Oppervlak in cultmir. Het is mij onmogelijk geweest, hieromtrent statistieken te verkrijgen. Eene globale raming kan echter op de volgende wijze verkregen worden : Het bedrag nemende dat uit deze haven naar de verschillende landen uitgevoerd wordt, en de gemiddelde opbrengst per acre, dan vindt men dat ongeveer 24.250 acres in cultuur zijn. Hierbij moet gevoegd worden het bedrag dat in dit district geconsumeerd wordt. Volgens de raming van het aantal familiën, en twee pond per week gemiddeld voor elke familie rekenende, zou men nog een meerder aantal van ongeveer 16.500 acres verkrijgen. Bovendien is er nog een aantal acres dat 5) 55 40 niet geschat kan wonlcn voor de liocvcclhcid koffie iii dit district geteeld en die in Maracaïbo en andere i)untcn aan de kust afgeleverd wordt, die ircniakkelijker voor verscheping gelegen zijn. Men ziet hieruit, dat de gehcele liocveelhcid acres onder cultuur niet met jijroote juistheid kan opgegeven worden. Uitvoeren. De gegevens hieromtrent zijn ontleend aan het douane- kantoor in deze haven, behalve de verschepingen naar de Vereenigde Staten die verzameld zijn uit de consulaire connossementen. Deze cijfers hebben betrekking op het jaar eindigde .'U Dec. issfi. Toen w'erden naar de verschillende landen verscheept : Naar Engeland 1,350.199 ponden Frankrijk 4,069.441 „ Duitschland 5,559.511 Holland 2,611.912 Ver. Staten 13,099.602 Totaal ~26,690.665~ponden. Zooals men ziet werd bijna de helft van dit bedrag naar New- York verscheept. Binnenlandsche consumtie. Volgens de boven vermelde globale raming, worden ongeveer 18000 pond per jaar in dit district ver- bruikt. Dit is gebaseerd op inlichtingen van verschillende families ontvangen, omtrent het bedrag door hen per week gebruikt. Het geconsumeerde bedrag, en de uitvoer uit deze haven, maken te zamen eene globale productie van 44,690.665 pond. Hoeveel tegenwoordig van het in dit district geteelde, uit andere havens verscheept wordt, is een onbekende factor. Graden en wijzen van bereiding. Het plukken begint gewoonlijk in October en duurt tot Januari. De tijd van rijp worden hangt af van den bloeitijd, en deze wordt weder beheerscht door het seizoen. Boomen in gezonden toestand beginnen in Februari, Maart of April te bloeien, hetgeen van de localiteit en het weder afhangt ; boomen op de hoog gelegen landen bloeien later dan die op de vlakte, en komen dus ook later tot rijpheid. Niet zelden bloeien boomen eene tweede maal in Mei, als een bederf de eerste bloesems getroffen heeft. Dit tweede bloeien wordt Flora Mayo genoemd. Rijp zijnde is de schil, die de boon omsluit, vleezig en roodachtig van kleur. Deze vieezige pulp weggenomen zijnde, is er een binnen- omhulsel, senesa genaamd. Bij het ontdoen van de senesa worden de koffieboonen, twee in aantal, van elkander gescheiden. Zeer 47 dikwijls vindt men een bes met slechts een boon er in. Deze één- boonige koffie wordt caricole genaamd, en men vindt die gewoonlijk op oude plantages. In afmeting is zij kleiner dan de boon in de bes met twee vruchten. Men rekent dat er ongeveer 7 pet. caricole op alle boonen gevonden wordt. De koffie van den boom verzameld zijnde, wordt in /^//^^ gelegd, om door de zon gedroogd te worden. Drogen. In de bes, met goede zon, zijn vijftien tot twintig dagen noodig voor het drogen. Als de pulp weggenomen wordt, is slechts de helft van den tijd noodig. In de pulp gedroogd zijnde, wordt de koffie niet gewasschen. Wordt de koffie eerst ontbolsterd, dan wordt zij gewasschen, en wordt dan descerezados koffie genaamd. Trilladüs koffie is ook gewasschen. Na het drogen komt voor het gradeeren alleen het reinigingsproces in aanmerking. Schoonmaken. Een der oude reinigingsmethodes voor het invoeren van machinerie, was, om de boonen in een mortier te plaatsen, en ze met een stamper te roeren. Eene andere methode was om de koffie in een sterken bak van metselwerk te plaatsen, waarin een steenen wiel is geplaatst dat om wentelt door middel van een muil- dier bespannen aan eene met het wiel verbonden as, en waardoor de koffie ontbolsterd en gewand werd door de wenteling van het wiel. Andere methoden waren het gebruik van een ventilatiemolen, of het heen en weer bewegen in den patio, en het zoo wannen door den wind. Hoewel al deze methoden of enkelen daarvan, nog hier en daar gebruikt worden, dringen de machineriën ze steeds meer op zijde, daar zij betere resultaten geven, en men er een grooter aantal ponden voor de markt geschikte koffie mede verkrijgt uit een gelijk aantal ponden schoongemaakte koffie, dan met eenige der oude methoden, behalve dat zij dezelfde hoeveelheid werk in veel minder tijd verrichten. Een fanega van 192 pond droge boonen in de bolster, geeft slechts 100 tot 112 pond schoone koffie met een der oude methodes ; schoongemaakt met machinerie, beweert men dat er van 125 tot 135 pond opgeleverd worden, zonder de boon te breken. De eenige machinerie tot dusverre in dit district gebezigd tot het schoonmaken en classifieeren van koffie, is die bekend als de „champion" koffie schoonmaker. In deze machine gaat de boon eerst door den ont- bolsteraar, waar de pulp weggenomen wordt; daarna gaat zij naar 48 den peller en scparator; viii daar naar den polijster, waar de booncn, die daartoe geschikt zijn, eene heldere glanzende kleur verkrijgen: eindehjk naar den classifieerder waar de boonen naar de afmeting geclassifieerd worden. Van uit (\i:n (•.lassifieerder wordt de kofüe in zakken overgebracht, en is gereed voor de markt. De machinerie is zoo ingericht, dat geen manipulatie meer noodig is, nadat de koffie in de machine gebracht is, tot zij in de zakken komt, gereed voor verscheping. Gradeer en. De graad of kwaliteit hangt veel af van cultuur, weder, blootstellen aan de zon, of liever de dichtheid der schaduw, enz. Veel hangt ook af van de methode van bereiding der boon na het plukken. De graden, resulteerende uit het schoonmaken met de machine, zijn als volgt: De eerste graad, die den hoogsten prijs opbrengt, is de caricole of „pea-berry" koffie; de tweede graad is die welke ontbolsterd en gewasschen wordt voor het drogen, eene groote, schoone, glanzige boon ; de derde kwaliteit is eene kleinere boon ; de vierde is nog kleiner, en zwartgeworden door blootstellen aan de zon, of wegens het plukken voor de rijpheid. Of een verkooper somtijds op de eene of andere wijze eene mindere in eene betere kwaliteit, of liever graad, omzet, heb ik niet speciaal onderzocht. Op alle punten, heb ik, behalve persoonlijke kennis en statistieken, alleen inlichtingen ontvangen uit volgens mijne meening vertrouwbare gegevens. TRINIDAD. Rapport van consul Sawyer. Cultuur. Boaein. Daar een vochtige bodem in het warme tropische klimaat noodzakelijk is voor de productie van koffie, en toch eene temperatuur van slechts 65*^ tot 75'' F. vereischt wordt, kiest men gewoonlijk landen van 2000 tot 4000 voet boven zee, en als zulke landen vruchtbaar, en ook op andere wijze voor de plant geschikt zijn, zal er eene superieure kwaliteit van koffie ver- kregen worden. Ongelukkig kan de hierboven genoemde combinatie van vereischten niet in dit eiland verkregen worden, want bij het bestijgen der bergen om de vereischte temperatuur te verkrijgen, is de grond droog, en bestaat grootendeels uit kiezel-lagen waarover een dun laagje aatde die door de regens wordt weggespoeld, waardoor de 49 vruchtbaarheid van den grond vermindert. Daarom gedijen de koffieboomen niet zeer goed, en dragen ook niet meer dan een twaalftal jaren in het geheel vrucht, op de berghellingen van Tri- nidad. Simmonds zegt: ,, tegenwoordig wordt koflie geplant inde valleien en op de vlakten van dit eiland, alwaar zij niettegenstaande het nadeel eener temperatuur van 80° en 90" F., vrij goed vrucht- dragen, en vele jaren gezond blijven, door de boomen goed be- schaduwd te houden". Ontgonnen woudgronden worden gekozen, met donker bruinen bodem, gemengd met koraal, en zoo dicht mogelijk hij den voet der heuvels, daar deze de koffieboomen beschermen tegen de sterke winden. Om dezelfde reden worden de koffieboomen ook dikwijls te midden der cacaoboomen in hetzelfde veld geplant. Planten. Koffieboonen en de zaden van de Bois Immortel (Erythrina umbrosa) worden 4 Eng. dm. uit elkander gezaaid op rijen in eene pe'pinière, dicht bij het koffieveld, en als de plantjes een voet hoog zijn, zijn zij gereed om overgeplant te worden. Sommige planters snijden koffiestekken 2 voet lang van de wortels, en eveneens stekken van den Bois Immortel boom, die zij uitplanten in plaatst van zaden te planten. In elk geval worden na het ploegen, eggen en greppelen van het land in het droge saizoen, de koffie- planten in rijen uitgezet 10 voet van elkander^ de cacaoplanten 12 voet, en de Bois Immortel 50 voet uit elkander bij elke vierde rij der cacaoplanten. Groote zorg wordt gedragen bij het vervangen van mislukte planten, en onkruid wordt met de hak uitgeroeid. Alle drie soorten groeien te samen op, maar daar deBoisImmor- telles snel groeien, worden zij weldra hoog genoeg om schaduw over het geheele veld te geven. Sommige planters laten de koffieboomen groeien zonder ze te toppen, in welk geval zij eene hoogte van 12 tot 15 voet bereiken, zoodat ladders bij het oogsten noodig zijn. Andere echter volgen de gewoonte om de boomen te toppen, zoodat zij slechts 5 a 6 voet hoog worden. Dit is veel beter daar de boom dan beter vrucht draagt en de bessen geplukt kunnen worden zonder de takken te beschadigen. De koffieboom bloeit in Mei, en draagt vrucht in October en November van het tweede of derde jaar. In Trinidad levert hij slechts een oogst in het jaar. Schadinu. In landen waar koffie in eene koele temperatuur ge- 50 tceld wordt, op ccnc grootc lioogtc boven zcc, is er slechts weinig schaduw noo(Hii", maar (Ht is niet het geval in valleien met eene warmere tem] eratuiir. De stralen der zon staan vertikaal o]) de koffieondernemingen van Trinidad, gedurende drie dagen in April, drie dagen in Au- gtlstiis. en onder een grooten scherpen hoek in A])ril, Mei, Augustus en September. De kofftevelden moeten daarom in alle richtingen beschaduwd worden, of de planten zullen door de brandende hitte ernstig benadeeld worden. Hoewel somtijds verschillende vruchtboomen tot dit doel gebruikt worden is het veel beter om de beroemde Bois Immortel te ge- bruiken, wier bladen op den juisten tijd afvallen om door hunne kale takken een gedeelte der zonnestralen door te laten op de rijp wordende koffie er beneden, en wier sap in het droge seizoen den grond bevochtigt, door uitzweeting uit de wortels. Deze wortels loopen horizontaal ver uit, zeer dicht langs het oppervlak van den grond, die daardoor altijd vochtig is, en verfrisschende voeding verschaft aan den koffieboom in het droge seizoen. Toch wordt deze uitzweeting door sommige botanisten ontkend. Dat de Bois Immortel gedurende October bladerloos is; dat hij in November weder vol met bloemen prijkt, en daarna met bladeren tot den volgenden October, en dat hij eene groo( e hoeveelheid sap opzuigt, die hij in het droge seizoen ten nutte der koffieplant weder lüt- zweet, zijn welbekende feiten. Productie. De koffiebessen, die gedurende eene maand geprofi- teerd hebben van de zachte stralen der zon, (gedurende de blader- loosheid van den Bois Immortel) zijn nu rijp, en het oogsten begint. Er zijn geen ,,barbacues" noch pelmolens in Trinidad, zooals op Jamaica en elders; het oogsten en de bereiding van koffie geschieden op de ouderwetsche manier van 179G, toen de Span- jaarden het eiland bezaten. De bessen worden geplukt en in manden naar de plaats gebracht voor hunne gisting bestemd, waar zij in hoopen gedurende 24 uren op een planken vloer blijven liggen. Nadat de gisting geschied is, worden zij uitgespreid en in de zon gedroogd, waarna de bolsters en de hoornschil van de koffieboonen verwijderd worden dcor ze in mortieren te stampen. Door middel van het wanproces vallen de koffieboonen in man- den, en worden in kuipen geworpen, alwaar zij gewasschen en van 51 de aangehechte sHjmerige stof ontdaan worden. Xa goed in de zon gedroogd te zijn, worden zij in zakken gedaan, juist zooals wij ze op alle markten ter wereld zien. Er zijn ongeveer 100 acres koffieland in cultuur, gemiddeld 900 pond per acre opbrengende, en er zijn 5000 acres die in cultuur gebracht zouden kunnen worden. Bijzondere kemnerke?i. De „Mocha" is een uitstekende koffie, maar de boonen zijn zoo klein dat de extra onkosten aan arbeid, het artikel zeer duur maken. Enkele notabelen hier teelen deze koffie in hunne tuinen voor eigen gebruik. Met ,,Mezagopipe" worden proeven genomen; de boon is van goede afmeting en de smaak wordt geroemd. ,, Liberia" is beproefd geworden, maar voldoet niet, en is veroordeeld. ,,Coffea Arabica Felix", hier ,,Creeoolkoffie" genoemd, is de soort die hier op het eiland met succes geteeld wordt. Bijna alle soorten van koffie zijn uit de Arabica voortgekomen. Zij had haar oorsprong in Abyssinie, werd naar Arabië overgeplant en bereikte van daar alle koffielanden der wereld. Zij is gehybridiseerd en verbeterd naar de ver- schillende khmaten en bodems waarin zij geteeld werd. Deze soort is in Trinidad vrij klein van afmeting, en versch, lichtgroen van kleur, maar bleek als zij oud is. Zij is even goed als die welke uit Venezuela wordt ingevoerd, en beter dan de „Rio" koffie uit Brazilië; maar daar de vereischte combinatie van bodem en temperatuur hier niet verkregen kan worden, is het niet waarschijn- lijk dat ooit op dit eiland koffie van even heerlijken smaak zal geproduceerd worden, als nu geteeld wordt in sommige deelen van Arabië, Java, Costa Rica en Jamaica. CUBA. Rapport van Consul Reinier te Santiago de Cuba. Productie. De productie van koffie in dit district bepaalt zich tot het land in den omtrek van deze haven en van Guantanamo en is tegenwoordig niet voldoende om de markten van het eiland te voorzien. Daar deze twee havens de centrums zijn der eenige koffie-voortbrengende districten, wordt koffie in het eiland ingevoerd uit Porto-Rico en in den laatsten tijd zelfs uit de Vereenigde Staten. Deze staat van zaken is door verschillende oorzaken teweegge- bracht. De eerste is het gebrek aan kapitaal om de oude koffie- ondernemingen die in de revoluties van 1S68, 1878 en 1880 ver- 52 woest werden, weder te lierslellen. Toen werd, gedurende de voorspoedige jaren der C'ubaansehe suikerindustrie, toen ieders aandacht op de suikercultuur gevestigd was, de kotfieteelt verwaar- loosd, en die van suiker gedreven. Dit ziet men het besto uit nevensgaantlen staat van kotfieversc]iej)ingen uit de haven van Guantanamo. Verschepingen van koffie uit Santiago en Guantanamo van 1867 tot 1886. VERSCHEEPT NAAR : Jaar. ^ c3 0) Sb rA > Pr o O) SS o; CC :l3 rH "-H -^—» —* O) O - cc O " ?H i, 33 OJ O-r > CQ , Q CU 'S o 1867 ]868 1869 1870 1871 1872 1873 1874 1875 1876 1877 1878 1879 1880 1881 ]882 1883 1884 1885 1886 tb' , Lb' I 4.089.120; 2.980! 1 5.'U6.380 — 1 6.103.1801 — l 5.466.980 64.980 3.192.980 — 2 673.660 — 1.658.340 300 2.392.920 — 1.788.780 1.800 1.119.700 1.000 1.487.140 2.000 1.521.560i — 1.2S6.000J — 1.201.800i — m: j 11' I ,540.5601.781.900 ,300.2401.283.060 .809.6401.533.000 464.340| 1.683.6401 401.6621 660.200; 504.340' 1.542.360! 2.500 1.100 1.531 600 863.800 499.940 20.800 55.800: 32.000 190.200 90.000 33.360 31.314 19.300 102.400 19.100 942.000 Vb 506.480 85.560 666.680 268.040 70.400 1.200 1.000 2.600 800 2.600 4.200 28.380 2.200 2.864 6.100 tb' 13.000 2.600 7.400 tb' 10.300 10.000 ].260 3.480 5.600 5.100 25.800 5.000 1.800 2.300 600 1.200 1.900 1.567 7 8 10 7 3 ■ 2 1 o 1 1 1 1 1 1 .944.340 ,287.840 .112.500 .620.800 764.580 .701.740 .714.440 .438.520 .986.880 .210.700 .525.100 .554.760 .323.114 .225.500 473.340 .810.120 424.162 660.200 510.^35 .550.627 Men zal uit de bovenstaande tabel zien dat sedert 1871 een ver- gelijkenderwijze kleine hoeveelheid koffie uitgevoerd is naar het buitenland; de geteelde hoeveelheid is naar evenredigheid minder geweest. In 1886 nam de cultuur van koffie toe, tengevolge van de hooge prijzen. De prijzen zooals zij nu staan, geven meer dan eene schoone winst aan den planter, maar er ontbreekt kapitaal om de oude plantages te herstellen. De bovenstaande tabel van verschepingen doet zien, dat gedurende 53 de jaren dat koffie naar het buitenland werd uitgevoerd, deze voor- namelijk eene markt vond in de Fransche havens der Middellandsche zee. De Fransche creolen beheerschten in dien tijd geheel de koffiecultuur van dit district, en hunne ondernemingen brachten een hoogen graad van koffie op, die haar weg vond naar Frank- rijk, en van daar naar Oostenrijk en Rusland. Toen waren er vele graden en klassen van koffie, en de kleine bedragen die naar de Vereenigde Staten verscheept werden, waren onveranderlijk van superieure kwaliteit. Nu er alleen koffie geteeld wordt voor binnen- landsche comsumtie, is dit gradeeren onnoodig, hoewel er ook nu nog Ie, 2e en 3e soorten zijn. Cultuur. De cultuur van koffie bevindt zich nog in denzelfden primitieven toestand van jaren geleden. Daar dit geheele consulaire district bestaat uit hooge bergketenen, is het oppervlak dat in cultuur gebracht zou kunnen worden, als het ware onbeperkt. Om eenig denkbeeld te verkrijgen van het tegenwoordige bebouwde oppervlak — bij gebrek aan officieele statistieken — kan ik op- geven dat de verschepingen van hier en Guantanamo gedurende het afgeloopen jaar 1,550,627 ponden bedroegen ; de locale consumtie in beide plaatsen schat ik op 800,000 pond. Dit maakt een totaal van 1,850,627 pond, hetgeen, 10,000 pond per cabballeria (33)^ acre) rekenende, zou neerkomen op 6,100 acres in cultuur. Dit kleine oppervlak is niet voldoende voor de consumtie van het eiland. Ieder die een koffieon derneming wenscht aan te leggen, kiest voor zijn plaza of plantage, ho gen en hellenden grond, zoo mo- gelijk zich van oost naar west uitstrekkende ; hoogte boven zee van 1000 tot 3000 voet. De ondervinding heeft geleerd dat grond lager dan 1000 voet in het dr -:-.ge saizoen aan de plant onvoldoende' vrucht geeft, terwijl op de berghellingen op de genoemde hoogten de dauw altijd zwaarder is, en de morgennevels langer blijven hangen, waardoor de grond tijd heeft om het vocht op te slorpen dat noodig is om de yjlant te steunen gedurende de heete uren van den dag. Om deze redenen en ook om de directe stralen der middngzon te vermijden worden steile hellingen van heuvels gekozen, die zooals boven gezegd is, zich van oost naar west uit- strekken. In het algemeen ziet de planter, die nooit de chemische eigenschappen van koffie produceerenden grond bestudeerd heeft, uit naar grond waar naaldhout, roodhout, en olijfhout groeit als 54 een nooit missend bewijs dal hel land geschikt is voor de cultuur van koffie. Hel land moet maagdelijken grond zijn. ilieroi) /et de planter zijne arbeiders aan het vellen. De grootere boomen worden verbrand, en de kleinere boomen en struiken neergekapt met bijl en machete. De kosten van ontginning van het land zijn ongeveer $ 500 Spaansch, per cabbnUeria (•")•') acres). Over het lantl worden geulen gemaakt, die van den top naar den voet van den heuvel loopen, 4 voet uit elkander. In deze geulen worden vijf a zes kotfieboonen, 3'.j voet uit elkander en 2 Eng. dm. van de oppervlakte geplant. Met andere woorden, een cabbaleria bevat, als de geheele ruimte benuttigd kan worden, 100,000 planten. De koffie wordt in het regenachtige saizoen in Maart of wSeptember geplant. Binnen vijf en dertig tot veertig dagen beginnen de zaden uit te spruiten. Deze spruiten laat men zes maanden groeien, waarna men alleen de gezondste overlaat, en de andere uittrekt. De overblijvende plantjes laat men gedurende achttien of twintig maanden groeien. Ondertusschen plant de planter, begeerende dat zijn land iets zal opbrengen, koorn, en allerlei gewassen, ook met tusschenruimte tusschen de rijen, cacao, die echter geen vollen oogst oplevert eer de koffieboom uitgeput is^ zegge in tien en twaalf jaren. Zoodra de koffieplant eene hoogte van 4 voet be- reikt, wordt zij getopt en gesnoeid, en alle uitspruitsels er aan verwijderd, om al de kracht aan de vrucht ten goede te doen komen. De eerste twee jaren brengt de plant niets op ; het derde jaar een halven oogst; het vierde jaar een vollen oogst die van. 10,000 tot 60,000 pond koffie, gereed voor de markt bedraagt, naarmate van den toestand van den grond, per caballeria van 33)^ acres. Deze productie houdt gedurende tien of meer jaren aan, waarna de planter zijn cacao kan oogsten, zooals boven ge- meld is. Bereiding voor de fuarkt. De koffieplant bloeit van Januari tot April, dan vormt de bes zich en is rijp voor het plukken van Augustus tot December. Aan den neger wordt voor het plukken en afleveren dor bes aan den secadero (eene groote i)latte opper- vlakte van steen, met cement bepleisterd) 50 cents per zak betaald. Men berekent dat 100 pond bessen, 15 pond koffie, aan de markt verkoopbaar, opleveren. Elke zak bessen aan den secadero afge- leverd moet 200 tot 300 pond bevatten, en een goed werkman kan drie zakken per dag plukken. 00 De bes wordt dan op den secadero uitgespreid, en aan de zon, blootgesteld om te drogen. Hoe langen tijd hiervoor noodig is, hangt geheel van het weder af. In gewone omstandigheden onge- veer 72 uren. Onder het drogen worden de bessen herhaaldelijk gekeerd om het proces te bespoedigen. Gedurende die proces is het noodig zorgvuldig op te letten daar de minste regen de boonen zou bederven. Om dit te verhinderen worden altijd overdakkingen bij den secadero gereed gehouden. Deze zijn kegelvormig, en als de bessen op hoopen geharkt zijn, beschermen deze overdakkingen ze geheel tegen regen en dauw. Als de bessen geheel droog zijn worden zij in den ,,molina de pilar" gebracht, een cirkelvormige kuip, gewoonlijk gecementeerd, waarin een zwaar wiel van hard hout, welks randen met metaal beslagen zijn, rondwentelt. Dit wiel verbrijzelt de bes, en laat de boon vrij. Het wiel wordt gedreven door ossen of muilezels. De boon wordt dan in den ventilator gebracht, om alle deeltjes van de buitenhuid te verwijderen. Als de koffie schoon is, wordt zij weder in den „molina de pilar" gebracht om gepolij::t te worden. Als de kleur te licht is, wordt een weinig houtskool met de koffie, in de kuip gebracht. Na dit proces is de koffie gereed om in zakken gedaan, en aan de markt gebracht te worden, hetgeen op muildieren geschiedt. Een ander proces, nu niet veel meer in gebruik, wij de koffie uitgevoerd wordt, is het wasschen. De bes wordt dadelijk na het plukken onder een stamper gebracht, om de boon uit te persen. De boon die in een steenen kuip valt, blijft daar een nacht over in liggen om de gom die er aan kleeft, kwijt te raken. Den vol- genden morgen wordt de kuip met water gevuld, en de boon gewasschen. Dit proces wordt twee of drie malen herhaald, waarna de koffie op den secadero wordt uitgespreid om te drogen. De koffie wordt op muildieren aan de markt gebracht in zakken van ongeveer 102 pond elk; elk muildier draagt twee zakken, en legt tien mijlen per dag af. Op deze wijze loopen de kosten van vervoer naar de markt op van 75 cents tot 1 dollar per lading. Productiekosten. Hoewel het onmogelijk is, eene berekening te geven, die op cijfers gebaseerd is, kan ik veilig zeggen dat de kosten om koffie te produceeren en aan de markt te brengen, nooit meer bedragen dan $10 per 100 pond, zoodat de winsten tegenwoordig, buiten alle mogelijke uitgaven en interest op het kapitaal, meer 56 dan 100 pCt. bedragen. Niettegenstaande de tegenwoordige hooge l)rijzen, kunnen de ondernemingen in exi)loitatie, en die welke met weinig kosten in exploitatie gebracht konden worden, daar zij een oogst van cacao en koffie opbrengen, geraamd o\) $ 20.000 (V-t koffie en 74 cacao) litni oogst aan de markt brengen tegen onkosten, die tegenwoordig minder dan S 10.000 bedragen. Zulke ondernemingen, met eene voldoende hoeveelheid maagdelijken grond er bij behoorende, die gebruikt kan worden voor de cultuur van cacao en koffie, kunnen gekocht worden voor $ 25.000 tot $ 30.000, zegge $ 5000 meer dan noodig is voor exploitatiekosten en reparatiën, tot dat de kooper genoeg oogst produceert om hem werkkapitaal te verschaffen. Ik durf te zeggen dat eene belegging van $ 35.000 in een cacao en koftieonderneming, 15 tot 20 pCt. per jaar zou opleveren. Deze berekening is gebaseei-d op de oude prijzen, niet op de tegenwoordige hooge cijfers. De risico van zulk eene geldbelegging is zeer klein. Droogte behoeft niet gevreesd te worden. Arbeid is goedkoop, en bij behoorlijke behandeling, overvloedig. Een oorlog, zooals die welke het eiland zeven en twintig jaren geleden verwoestte, is volgens mijne meening niet meer mogelijk; in het uiterste geval zou die toch beperkt blijven tot andere gedeelten van het eiland. HAÏTI. Rapport van consul Thompson. Europeesche kenners gelooven dat de smaak van de Haïti-koffie ongeëvenaard is door eenige koffie ter wereld. Dit is niet het geval in de Vereenigde Staten, maar ik geloof dat dit is, wijl daar zoo weinig ,,café noir" gedronken wordt, vergeleken iriet de Euro- peesche consumlie; alle koffie wordt met room gebruikt, hetgeen den smaak der koffie verdeelt. Als uitvoer artikel is koffie altijd het voornaamste handelsartikel van Haïti geweest. Cultuur. Volgens Moreau St. Méry levert een carreau land (een carreau = 100 vierk. meter) met koffie ,,Arabica", als er een overvloedige oogst is, 6000 „Uvres" (pond Fransch, ongeveer 500 gram) koffie, gereed voor de markt. Het historische eiland Santo Domingo bestaat globaal uit 6.000.000 hectaren land, waarvan ongeveer twee-derden aan de Republiek St. Domingo, en een-derde aan de Republiek Haïti behooren. In het een-derde aan deze 57 Republiek behoorende, zijn misschien 3000 hectaren in cultuur met koffie, katoen, cacao, timmer- en mahonyhout, bananen en gewassen van verschillende soort. Men schat dat 15.000 hectaren van de 2.000.000 aan Haïti behoorende, in cultuur gebracht zouden kunnen worden. In het jaar 1881 bedroeg de uitvoer van koffie uit Haïti in ronde cijfers, 78.615.000 pond (Hvres); aannemende dat elke koffieboom bij een goeden oogst 3 pond bereide koffie oplevert, dan vinden wij, alleen de uitvoercijfers in aanmerking nemende, dat Haïti in 1881 minstens 26.205.000 koffieboomen moest bezitten. Laat ons nu, om de waarde van den arbeid aan te toonen, aannemen dat de planters zich voortdurend hadden bezig gehouden met de cultuur hunner koffieboomen; dan zou er natuurlijk van af dat jaar eene vermeerdering van den oogst ge- volgd zijn. Integendeel was er in 1882 eene vermindering van 26.000 pond, en in 1883 van 33.000 pond, zooals later aangetoond zal worden. Om een goed koffieteeler te zijn, moet men een zeer werkzaam leven leiden, daar de boomen aanhoudende zorg ver- eischen. De hooge streken, op onregelmatigen grond, zijn het best voor de koffieplant. Eene groote hoeveelheid koffie zaait zich zelf; d w. z. de koffieboonen die vallen of weggeworpen worden bij het oogsten. Vele vallen ten tijde der rijpheid, hetgeen door ratten als volgt veroorzaakt wordt: Ratten, aangetrokken door de zoetheid der vrucht, maar zich niet op de takken durvende wagen, knagen ze bij hun o Tsprong af, waardoor de geheele tak met rijpe en groene vruchten valt, en van dit aantal ontspruit elke boon, die reeds kiemkracht heeft. De bloeiperiode is interessant om te volgen; deze heeft plaats in overeenstemming met het klimaat der streek. Eerst wordt de boom overdekt niet schoone witte bloemen van een heerlijken, doordringenden geur, die in het halfduister van den aanbrekenden dag of des avonds gezien, maken dat de aanplant er uitziet als een verzameling van witte spoken. Naarmate men rijst en de hoogten bereikt, wordt men door dit bloeien in zijn loop gevolgd. Ongeveer in Januari, Februari en Maart zijn alle plaatsen in bloei, en als de regen sommige plaatsen begunstigt, en de winden niet te lievig zijn, zullen zulke plekken een overvloedigen oogst opleveren. Het eerste bloeien wordt gevolgd door een tweede en eindelijk 58 een dcnlc, on daar zij elkander om de maand opvolgen, kan men gemakkelijk begrii])cn, dat dezelfde boom, zelfs de/elfde tak vruchten draagt, die in grootte en graad van rijpheid verschillen. De vruchten der December bloemen worden bijv. het eerst rijp, maar daar zij eenc srele kleur verkreiren hebben door de brandende zon van juni en Juli, leveren zij slechts een middelmatig i)roduct; die van Januari worden omstreeks September of Octobcr rijp, en in de buitengewoon hoog gelegen plaatsen, waar de temperatuur blijft staan op 10 tot IS" Réaumur, worden zij het laatst rijp, zoodat tot Maart en Ai)ril de boomen nog bedekt zijn met vruchten in al de verschillende phasen van ontwikkeling. De landbouwer, die zorg draagt voor zijn oogst, plukt langza- merhand de eerste vrucht, die rijp wordt, droogt en bewaart die voor zijn persoonlijk gebruik; al is dit niet voldoende voor een jaar, dan ten minste toch voor de eerste maanden. Als de rijpheid geconstateerd is, en hij niet in staat is al de koffie zelf te oogsten, hoe groot zijn familie ook is, dan zorgt hii voor provisiën, inviteert zijne buren en vrienden, die somtijds van een grooten afstand komen, en op het geluid van de trom, ge- holpen door den geliefden drank „tafïa" verstrooien zij zich overal en plukken. De geheele oogst wordt op hoopen verzameld, die aan regen en zon blootgesteld blijven tot het vruchtvleesch of de pulp verrot. Hoe grooter de hoop is, des te sneller heeft de rotting der pulp plaats. De boon zelve is omgeven met een waterdicht huidje, ,,hoornschil" genaamd. Tusschen deze hoorn schil en de buiten- huid bevindt zich een zoet, gomachtig vruchtvleesch, dat onder- hevig is aan bijna onmiddellijke gisting. Zie een hoop pasgeplukte bessen ; zij zijn helderrood en heerlijk frisch ; laat ze een nacht in den dauw, en een dag in den zon liggen, en in plaats van het schoone gezicht van den avond te voren^, ziet gij slechts eene gistende massa. Nauwelijks vier en twintig uren waren hiertoe noodig. Een hoop van middelbare grootte, bijv. van 10 vaten, overeen- komende met ongeveer 330 pond bereide koffie, laat men dus vijf a zes dagen liggen, waarna hij uitgespreid wordt, en gedurende de volgende zeven of acht dagen aan de zon wordt blootgesteld. De regen kan komen zonder de koffie te bederven, omdat als de hoornschil niet gebarsten is, het water niet door kan dringen ; als echter, geholpen door de zon, het huidje scheurt, of droog genoeg 59 IS om te rotten, als het in contact met water komt, dan eischt dit geheele proces groote zorg. De bessen moeten bedekt worden, zoodra de lucht er bewolkt uitziet, daar anders de koffie gevaar zou loopen te bederven door den regen. De landbouwer behoeft geen groote onkosten te maken voor eene bedekking. Die wordt verkregen uit „taches," dat is de buiten- bedekking van het blad, dat het koolhart van den palmboom omgeeft, dat eens in de maand loslaat, en door eigen zwaarte op den grond valt. Zij zijn absoluut waterdicht, en met een half dozijn dezer taches aan elkander genaaid, verkrijgt men eene uitstekende bedek- king. Uit deze taches worden water-emmers vervaardigd, waaruit geen droppel lekt. Als de zon gunstig is geweest, merkt de landbouwer na vijftien dagen, dat zijn koffie droog is; hij merkt dit ook aan het geluid, als hij een of twee boonen tusschen de tanden breekt. De koffie wordt dan gepeld of opgeborgen om later verkocht te worden. Voor het pellen wordt een ,,canot," kuip gebezigd, waarin de koffie geworpen, en met een stamper gestampt w^ordt (de hoeveelheid er ingebracht, wordt geregeld naar de afmeting der kuip) ; ver- scheidene personen nemen stampers, en stampen er op los, ieder trachtende zijn buurman te overtreffen. Als dit afgeloopen is, wordt de koffie gewand; de wan is eenvoudig een platte wilgenmand. De koffie gepeld zijnde, wordt de wan gevuld en dan op en neder geschud ; zoo wordt het stof verwijderd, terwijl de stukjes gebroken koffie zich aan het eene uiteinde verzamelen, en de goede koffie aan het andere. De vrouwen zijn zeer handig met dit soort van werk. Dit afgeloopen zijnde is de koffie gereed om naar de stad gezonden te worden. Enkele groote plantages hebben de molens behoudea, die de Franschen in gebruik hadden voor de gebeurtenissen plaats grepen, waardoor zij van het eiland verjaagd werden. Hij bestaat uit een cirkelvormige gemetselde goot, ongeveer 1 voet hoog ; de koffie wordt er in gewoipen, terwijl een Tondloopend paard een zwaar houten wiel draait, dat de buitenhuid der koffie verbrijzelt, en eindelijk zelfs het fijne huidje onder de hoornschil wegneemt, dus zeer goed pellende, hoewel er veel gebroken wordt, daar de methode vrij primitief is. Plateau tot het drogen van koffie. Op het platte land maken de inboorhngen hun plateau als volgt : De grond wordt zoo veel mogelijk effen gemaakt, naarmate van den aard van den grond en bij liet naderen van den oogsttijd wordt de i)laats gewied ; o^) dit platte 0})pervlak wordt de koffie nit- ges])reid en gedroogd. Als de oogst voorbij is, groeit liet onkruid weder op. Tegen het seizoen van rij])worden wordt de plaats weder gewied, en door het vele ]oo})en over de i)laats wordt deze eindelijk een hard oppervlak, en een vrij goed hoewel primitief droogplateau, dat absoluut niets gekost heeft. Als deze glacis langzamerhand in orde gebracht werden, zou het product beter zijn ; dit zou gedaan kunnen worden door bestrating, en daarover- heen een laag cement. De plateaux die eenvoudig zijn ingericht als groote houten platformen, met eene verschuivende bedekking, worden nu voor beter gehouden dan die van cement gemaakt, want zij bewaren de hitte langer na het ondergaan der zon, terwijl het cement bijna onmiddellijk koud wordt. Bij de koffieonder- nemingen te Petion-Ville, heeft men de met cement bekleede plateaux gebeel verlaten. Het plateau, of somtijds meerdere, wordt door den landbouwer vóór het huis, ot dicht er bij aangelegd, naarmate van de grootte der plantage. Zorg benoodigd om de Jzofjieplanten gezond te houden. Als er aan de koffieboomen doode takken gevonden worden, of groene die half gebroken of gekneusd zijn door zorgeloosheid van den ])lukker of door eenige andere oorzaak, moeten zij tot aan het levende hout liuitsgewijze weggesneden, en de wond met vochtige aarde bedekt worden. Als de bladeren van den koftieboom geel worden, moet de aarde rondom de wortels opgegraven worden om te zien of de wortels niet aangetast zijn door wormen of witte luizen. In deze gevallen moeten zij met tot modder aangemaakte aarde ingewreven worden, om deze insecten te dooden ; het grootste gedeelte van de aarde om den boom moet weggenomen en vervangen worden door versche aarde, gemengd met asch en bloem van zwavel, die goed met de hand rondom de wortels moet aangedrukt worden, terwijl enkele takken gesnoeid moeten worden, naarmate van de hoeveelheid grond rondom den boom vergraven. Als de grond niet vochtig genoeg is, moet die begoten worden. Als deze middelen mislukken, en de koffieboom na eenigen tijd nog blijft kwijnen, dan moet hij zoo dicht mogelijk bij den grond op stomp gekapt worden. 61 Als hij nog kracht heeft, en er geen lokaal gebrek in den grond is, zal hij nieuwe spruiten uitzenden. Als deze nog jong zijn, moet men de sterkste laten groeien, en de zwakste moeten zoo .dicht mogelijk bij den boom afgesneden worden, echter niet alle te gelijk, maar achtereenvolgens met eenige dagen tusschenruimte. Als deze behandeling niet gelukt' en de boom sterft, moet de plek, door den boom ingenomen, uitgegraven, en een veel dieper en grooter gat gemaakt worden, waarvan de aarde een eind ver weg- geworpen wordt, daar het te vreezen is, dat er eenige slechte eigenschap in schuilt. Het gat moet gedurende eenige maanden aan regen en zon blootgesteld worden, waarna een andere boom op dezelfde plaats geplant wordt, waarbij versche aarde gebruikt moet worden. Als er luizen gevonden worden op de takken, bladeren en vruchten van den koffieboom, wordt dezelfde behandeling aange- raden, als bij het geel worden der bladeren. Deze boomen zijn somtijds onderhevig aan eene ziekte, die er echter niet eigen aan is. De bladeren en de takken, en dikwijls de vrucht der koffieboomen zijn somtijds meer of minder bedekt met eene zwarte gom; dit is eene uitzweeting van het sap, dat aan den buitenkant blijft, en daar uitdroogt, waardoor de verdamping van het sap belet wordi". Oude boomen zijn meer onderhevig aan deze ziekte^, dan jonge. Het boven beschreven geel worden der bladeren, moet niet mis- kend worden als ziekte; het is eene waarschuwing door den boom gegeven, dat hij ontladen moet worden, dat niet verzuimd moet woorden zoodra de vrucht rood wordt. Er moet zorg gedragen worden dat de koffieplukkers alleen de bes wegnemen, en de steel laten zitten, ten einde de bast niet te beschadigen. Het inrichten van Koffieplantages , Het is raadzaam om voor het overplanten sterke gezonde boomen uit te kiezen, ongeveer 15 a 18 Eng. dm. hoog, goed van takken voorzien, om het ver- spreiden van ziekte, zoo die mogelijk bestaat, te vermijden. Er zijn twee methodes om koffieplantages in te richten ; de eene door het overplanten van jonge koffieplanten uit tot dit doel aan- gelegde kweekbeddingen; de andere door het zaaien der koffie- boonen in het veld. Deze laatste methode spaart moeite uit, en de boomen, hunne pen wortels behoudende, bieden beter weerstand aan stormen. Het pooten der boouen in het veld gelukt alleen in regenachtige streken. 62 De nielliodc \i\n uitbreiding door middel van ovcrplantcii uil een kwcekbcdding wordt verkozen, als gelukkende het best, het zekerst zijnde, en het snelst werkende om den koffieboom voort te brengen. In allen gevalle, is het bij elk der methodes van groot belang om voorzorgen te nemen ten opzichte van het zaad. Ie. Zich te verzekeren dat de te zaaien boon niet ziek is. 2e. Groote, volmaakt rijpe boonen te kiezen, pas geplukt, en kort geleden van hun vruchtvleesch ontdaan. De beste manier van verplanten is als volgt : i^^erst wordt een diep gat gegraven, en twee planten daarin geplaatst, één rechts en één links; hieromheen wordt een weinig aarde aangebracht, hoewel er nog een gat overblijft. Door de helling van den grond vult de grond daarboven met elke regenbui het gat meer en meer, terwijl de regen door het inspoelen van bladeren en vuil in de buurt, een uitstekende mest vormt, die den wasdom van den boom zeer bevordert. De boomen moeten ongeveer 15 voet uiteen ge- plaatst worden. Groote schaduwboomen beschermen de koffieplant; koffie zonder schaduw geplant, \\i\ niet groeien, en de schoone groene bladeren der plant worden geel in het volle licht; toch moet er niet te veel schaduw zijn; de stralen der zon moeten door de hooge schaduwboomen heen, de koffieboomen kunnen bereiken. Elke twee of drie maanden, vooral eer de boom zoo hoog is, dat de takken elkander aanraken, moet de landbouwer zorg- vuldig alle kruipplanten die zich mochten vertoonen, uitwieden en uitroeien; de boom aan zich zelve overgelaten zou sterven, of in allen gevalle niet groeien. Bij het wieden moet het vuil van eiken boom er onder verzameld worden, waar het zal verrotten, en als meststof werkende, den grond zal verrijken. In het derde jaar verschijnen eenige weinige bessen aan den boom, maar eerst in het vierde jaar draagt bij een weinig vrucht, en moet in het vijfde jaar een overvloedigen oogst opleveren. De plaats voor de kweekbedding bestemd, moet eerst geploegd en goed gemest worden. Voor het toekomstige welvaren der koffieplantage is het bijzonder aan te raden om koffie-planten te kiezen met de bovengenoemde voorzorgsmaatregelen. Bereiding van den grond. Als algemeene regel moet aangenomen worden, dat de gaten in pas ontgonnen land dieper en grooter dan de gewone moeten zijn, wijl in het pas ontgonnen land nog groote 6 Q en kleine wortels overblijven, die het van belang is uit het plantgat te verwijderen^ daar op deze doode wortels zich een witte worm ontwikkelt, die er zich mede voedt, en later den pen wort el van den nieuwen boom aantast en vernielt. Het is opmerkelijk, dat deze witte wormen den gomboom, den witten olijfboom, en den M'itten vijgenboom verkiezen. Daarom moet men zorg dragen niet alleen de takken maar ook de stammen der boomen die omgehakt moeten worden bij het ontginnen van het land te verbranden, de takken er van moeten, liever dan die van andere, op deze stammen gestapeld, en verbrand worden. Het wordt niet afgekeurd om op het ontgonnen land de stammen en takken van andere houtsoorten te laten liggen, daar zij mettertijd een zeer goede meststof opleveren voor den koffieboom. Deze wijze van ontginnen van het land geschiedt sneller, en is minder duur. De ondervinding beveelt het gebruik niet aan om alle geelde boomen te verbranden, behalve in koude en zeer vochtige gedeelten, omdat dit gevaarlijk is voor de plant op droge stukken land, waar de bodem van nature heet is. Door deze wijze voorzorgsmaatregelen in elk geval toe te passen, kan men altijd zeker zijn dat de koffieboomen voordeel zullen trekken van de gezonde behandeling, en zoo noodig in staat zullen zijn, om de ontwikkeling te bestrijden van elke ziekte, waardoor zij aangetast mochten worden. Het toppen van koffieboomen. Het systeem om de einden der uitspruitsels af te breken is niet raadzaam, daar dit maakt dat er nog vele spruiten meer ontstaan aan den tak der plant na het toppen, waardoor de landbouwer nog meer tijd noodig heeft om den hoogeren groei van den jongen boom tegen te gaan. In plaats van het uitspruitsel dat men op den stam, en het uiteinde van den boom vindt, af te breken, behoeft men het uitspruitsel op den tak aan het uiteinde om te draaien, waarna het omgedraaide uiteinde naar den tak teruggebogen moet worden. Het sap wordt dus tegen gehouden waar de tak omgedraaid is, en het toppen is in een oogenblik verricht. Men moet zorg dragen om de twee knoppen te vernielen die tegenover elkander aan het ondereinde van den omgedraaiden tak gevonden worden; daarna worden de uitspruitsels vernield om hun groei te beletten. Het voordeel van dit systeem boven het andere is, dat er minder uit- spruitsels komen, en de landbouwer wint tijd bij het werk, daar (\[ de uitsi)ruitscls vernield moeten wurden na hel lopiJen, en bij het laatste kwartier van de maan, hetgeen als de l)este tijd beschouwd wordt. Na deze bewerking ontwikkelt de koffieboom zich snel naar alle zijden. Het toi)i)en, door de boomen van eene zekere hoogte te maken, vergemakkelijkt het inzamelen der koffiebessen. Sfalisti'ekc/i. van productie^ enz. Het is zeer moeielijk om hier statistieke inlichtingen te verkrijgen, maar het volgende wordt ten opzichte der jaren 1861 en IS 62 opgegeven aks de uitvoer van kolTie van Port au Prince alleen naar verschillende landen. Bestemming 1861 in ponden 1862 in i)onden Vereenigde Staten 3,779.741 2,496.299 Frankrijk Groot-Brittanië Duitschland . 6,867.684 7,899.199 2,179.458 4,961.573 1,810.600 503 842 231,348 424,449 22,281 18,961 4,790 3,719 254,182 278,870 164,991 372,811 42,210 België St. Thomas Curagao Turk eiland Denemarken Spanje . . Italië De volgende tabel geeft het aantal ponden aan, uitgevoerd in de jaren van 1881 tot 1886. 1881 78,614,438 ponden 1882 51,702,929 1883 45,000,000 1884 53,925,217 1885 74,046,371 1886 58,075,733 De hoeveelheid uitgevoerde koffie geeft niet de geheele productie van het jaar aan. Men schat dat er in een gunstig oogstjaar 100.000.000 pond geproduceerd wordt; aannemende 15 pond per jaar voor elk der 1.000.000 inwoners, en 10 pCt. verlies, vinden wij een minder bedrag voor uitvoer dan verscheept werd in 1881, en ongeveer evenveel als in 1885 verscheept werd. Het kan misschien onnauwkeurig schijnen om 10.000.000 pond voor verlies op te geven, maar wij moeten in aanmerking nemen. Ie. Dat koffie die geplukt is voor de volkomen rijpheid, zwart wordt; deze wordt ter zijde gelegd. 65 2e. Als koffie die gedroogd wordt, door een plotselinge bui nat wordt, onstaan er zwarte boonen door de daaropvolgende vochtig- heid en fermentatie; deze worden door de koopers geweigerd. 3e. Als de koffie geoogst wordt, nadat zij zoo rijp is dat zij op den grond gevallen is, zal het grootste gedeelte er van uit zwarte boonen bestaan; ook deze worden afgezonderd. 4e. Verzwakking der boomen na eene zware productie, die gewoonlijk door een kleinen oogst gevolgd wordt. De consumtie van 15 pCt., is matig, maar zeer nauwkeurig gerekend; misschien worden bovendien de onverkoopbare zwarte boonen voor het binnenlandsch verbruik gebezigd. De koffie van Haïti wordt grootendeels naar Frankrijk uitgevoerd, en wat naar de Vereenigde Staten gaat, wordt gewoonlijk aldaar overgescheept. Noodzakelijkheid van machifterie. Het is absoluut noodig dat in dit land machinerie van verschillende soort worde ingevoerd, vooral kleine ontbolster- en droogmachines. Het systeem door de koffiepelmolens tegenwoordig gevolgd, is de koffie alleen in de bes te koopen. Dientengevolge kan zij tegen veel lager prijs gekocht worden dan wanneer zij schoongemaakt en gedroogd was. Ik heb in den laatsten tijd getracht kooplieden, die koffieplantages hebben, ver verwijderd van koffiepelmolens, de voordeden duidelijk te maken van den Amerikaanschen evaporator van Waynesborough, daar deze het ontbolsteren doet vervallen, en makkelijk ver voerbaar en redelijk in prijs is. Er zijn bijna geen handmolens tot ontbolstering ingevoerd. Deze molens zouden een massa koffie redden, die nu bij regenachtig weder door fermentatie verloren gaat, daar de landbouwer niet in staat is zijn product naar den pelmolen te vervoeren. Ware de koffie ontbolsterd, dan kon zij gewasschen en daarna in een mand geplaatst worden waarin de lucht kon circuleeren, zoodat zij drogen kon^ hoe regenachtig het weder ook was. Op die wijze zou de gewone landbouwer eene grootere hoeveelheid koffie aan de markt brengen. Koffiepelmolens. Met den koffiepelmolen te Petion- Ville, ontwor- pen door den heer Octave Francis, werden de proefnemingen in het jaar 1879 aangevangen. Hij bestond toen uit eene droogmachine van Stuytevant van Boston No. 4 die 2500 pond in 24 uren kon drogen. Deze fabriek is snel vooruitgegaan, en nu worden er be- (U) langrijke verbeteringen nangel)rar.lit. Kr wordl een»' andere nieuwe machine van Stiiytevant No. 7 voor koffie drogen opgerielit. Deze kan 10,000 i)ond in 2 1 uren drogen. Op de fabriek worden ook de ,,Mocha Sei)arator No. 2" van (ieorge L. Sf[uires & Bro. van Buffalo gebruikt, l'.r zijn ook ])elmolens te Rivière Froid. Te Petit-Goave zijn de „Usines Centrales" der CJebrs. Simmonds de grootste die op Haïti bestaan. De nieuwste machinerie wordt aldaar gebruikt, en de onderneming heeft veel succes. De volgende tabel geeft het aantal ponden (Fransch gewicht) koffie aan, uitgevoerd uit de verschillende open havens van Haïti gedurende het fiscale jaar eindigende 30 Juni 1887, zooals dit in Ze Mo II 'deur gepubliceerd werd. ie kwartaal 2e kwart. 3e kwart. 4e kwart. PortauPrince 1,412.335 2,888.131 4,098.209 1,361.331 Cap Haïtien, 946.213 1,027.969 3,125.780 973.788 AuxCayes 639.552 1,791.780 1,737.799 467.787 Jacmel 1,090.786 2,644.182 4,002.256 1,525.155 Gonaïves 696.517 1,188.299 2,419.233 902.491 Jeremie 308.231 787.301 1,003.631 638.762 St Mare 34.581 53.125 620.934 160.512 Petit Goave 678.713 1,092.462 1,774.379 655.626 Port de Paix 20.353 36.815 329.269 76.163 Miragoane — — 273.910 89.720 Acquin 17.772 28.430 2.782 15.650 New York Botanica) Garden Library QL 301 .C6m C8 gen /Cultuur en bereiding van koffie in Mexi 3 5 85 00083 6443 0^ •» ^ > > > >' ■- >ï - VO^ ir» ■ 1> » >» . IK ;> > >^ > >, '- ,. >■» ^ >.i> ■■■.;.>-.5»> >^ ^ir>:> >^; > :>^ ^' ?5 'S» ^ • Vj*i? ^ ^1^ ^>. i:»^ ^ 3!Ê?>;