— CS] ^^^=^ CT) g^— — .^_ ■z =■»— 2^Sco u. ^lo n=="' ^■^^^^ ' ^ ^ C/) I^^S ^ ▼— CO Das Pflanzenreich. Regni vegetabilis conspectus. Im Auftrage der Königl. preuss. Akademie der Wissenschaften herausgegeben von A. Engler. IV. 241. Styracaceae mit 191 Einzelbildern in 18 Figuren von J. Perkins. Ausgegeben am 3. September 1907. Leipzig Verlag von Wilhelm Engelmann 1907. \ QK Heft so Styracaceae von J. Perkins. (Gedruckt im Juni bis Juli 1907.) (Styraceae L. G. Rieh. Anal, der Frucht (18H) 48; Endl. Gen. {<839) 7i3; Miers, Contrib. to Bot. I. (1851—1860 155; Benth. in Benth. et Hook. f. Gen. II. (1876) 666. — Styracaceae A. DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 244; Gurke in Engl. u. Prantl, Pflzfam. IV. 1. (1891) 172.) Wichtigste Litteratur. Ruiz et Pavon, Fl. peruv. et chil. prodr. (1794) 57 t. 9 ; Syst. veg. (1798) 99. — Pohl, PI. Brasil, icon. II. (1831) 52. — Siebold et Zuc- carini, Fl. japonica (1835) 53, 93. — Endlicher, Gen. (1836—1840) 743. — A. De Candolle in DC. Prodr. VIII. (1844) 244. — Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 155. — Griffith, Notul. ad PI. asiat. IV. (1854) 287; Icon. pl. asiat. t. 423. — Miquel, Fl. Ind. batav. (1856 — 1860) locis diversis. — Seubert in Fl. brasil. MI. (1868) 184. — Bentham in Benth. et Hook. f. Gen. II. (1876) 666. — C. B. Clarke in Hook. f. Fl. Brit. Ind. III. (1882) 588. — Boerlage et Koorders, Bijdragen. Kennis. Boomflora Java LIII. (1893) 68 cum t. — Sargent, Silva N. America IV. (1894) 19. — Matsumura in Tokyo Bot. Magaz. XV. (1901) 67, 75; XII, (1898) 50. — Gurke in Engl. u. Prantl, Pflzfam. IV. 1. (1891) 172. — Forbes et Hemsley in Journ. Linn. Soc. XXVI. (1889) 75. — J. Perkins in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. 4. (1902) 478, et in Fedde's Repertorium II. (1906) 16, IV. (1907) 1. Character. Flor es reguläres hermaphroditi. Calyx gamosepalus, tubo omnino vel ima basi tantum ovario adnato vel subinfero, dentibus lobisve 4 — 5, parvis, minimis vel fere obsoletis. Corolla plerumque 4 — 5-rarius 4 — 7-fida, lobis ima basi rarius alte connatis, rarissime omnino liberis, in aestivatione valvatis vel imbricatis. Stamina numero loborum corollae dupla rarius aequalia, ima basi corollae affixa vel altius ad- nata vel rarissime libera, 1-seriata, aequalia vel rarius 5 quam cetera multo longiora; filamenta basi vel altius complanata, basi plus minus in tubum connata, parte superiore libera angustata vel cum connectivo continua vel rarissime libera; antherae introrsae, thecis parallelis longitrorsum dehiscentibus. Ovarium inferum, semisuperum vel lata basi omnino superum, 3 — 5-loculare vel jam sub anthesi septis ab axi retractis medio 1-loculare; Stylus filiformis rarius crassiusculus, stigmate terminali parvo, obscure vel distinctius 3 — 5-Iobo. Ovula in quoque loculo solitaria vel compluria, angulo interiore affixa, ereeta vel pendula anatropa. Fructus drupaceus indehiscens vel siccus irregu- lariter dehiscens vel 3-valvis, calyce persistente, stylo brevi coronatus; seminis testa tenuis vel indurata, hilo saepius lato; albumen carnosum vel interdum fere corneum. Embryo rectus vel rarius curvus, longiusculus,' cotyledonibus oblongis vel latis planius- culis, radicula cylindracea. Ar bor es vel frutices pubescentes villosi stellato-tomentosi lepidoti vel glabri. Folia alterna exstipulata, integerrima, serrata vel denticulata, membranacea, coriacea, papyracea, penninervia. Flor es saepius in racemos simplices vel parum ramosos axillares termi- nalesque dispositi, racemis saepius cymiformibus vel ad fasciculos paucifloros reductis. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV (Embryophyta siphonogama) 241. 'I 2 J. Perkins. — Styracaceae. Bracteae parvae vel minulae; peclicelli bracteolati (bracteolis 1 — 2) vel ebracteolati. CoroUae saepissime albae. Vegetationsorgane. Trotz der allgemein herrschenden' Gleichförmigkeit im Habitus finden sich die Vertreter der Familie unter recht verschiedenen Existenzbedingungen; so kommt Halesia diptera auf feuchtem Gelände am Rande von Sümpfen im Küsten- gebiete der südlichen Vereinigten Staaten vor, Halesia Carolina wächst an reich be- waldeten Abhängen der oberen Regionen der Appalachian Mountains. Zahlreiche Arten von StyraX' gedeihen in den Anden von Mexiko, Central- Amerika und Südamerika in beträchtlicher Meereshöhe; in Columbia steigen sie bis zu einer Höhe von 2700 m. Nach Ule kommen die Styracaceae in Brasilien sowohl im Gebirge, wie in den Campos, wie im Überschwemmungsgebiet vor. In der alten Welt trifft man sie ebensowohl im Tieflande wie in den höheren Bergregionen von Indien und China. Sämtliche Arten bilden aufrechte Sträucher oier Bäume; Lianen giebt es nicht unter ihnen. Zu den größten Formen gehören Bruinsmia und Styrax oblongus; es sind dies Bäume, die 30 m Höhe erreichen. Im Gegensatz dazu bilden Styrax japonicus und Pterostyrax corymhosus nur I — 4 m hohe Sträucher. Im Habitus herrscht große Einförmigkeit, und die Variabilität von Art zu Art ist bei allen Gattungen eine recht geringe. Die Blätter sind stets abwechselnd. Ihre Gestalt wechselt von schmallängHch bis kreisrund (St. obassia) ; gewöhnlich sind sie länglich. An der Spitze sind sie ein wenig spitz, zugespitzt, stumpf, seltener gerundet [St. ohtusifolius). Die Basis ist keilförmig, oder gerundet-keilförmig, seltener herzförmig (St. subcordatus^ St. platanifolius). Bisweilen wechselt die Form bei derselben Art, so z. B. bei St. Hemsleyanus\ hier besitzen die Blätter gewöhnUch eine länghche , Grundform , daneben treten jedoch mit oft schiefer Basis am selben Zweig auch verkehrt eiförmig-kreisförmige und kreisrunde Blätter auf. Die Seitennerven gehen vom Mittelnerv stets in fiederiger Anordnung ab, es fehlt daher bandförmige Nervatur. Stets ist ein Blattstiel ausgebildet, sitzende Blätter kommen nicht vor. Stipular- oder Ligulargebilde fehlen völlig. Gewöhnlich sind die Blattstiele kurz, sie wechseln in der Länge von wenigen mm (St. dasyanihus) bis zu 2,5 cm (St. ovatus). Bei St. obassia und St. Shiraianus sind die jungen Knospen von einer Scheide um- geben, die von der erweiterten Basis des Blattstieles gebildet wird. Auf diese Weise ist die Knospe in der Scheide geborgen, bis sie austreibt und das Blatt abfällt. Bei der ersteren Art fällt die Außenrinde oft in Form kleiner Ringe ab. Die Blätter sind mit wenigen Ausnahmen ganzrandig. Bei Bruinsmia sind sie unregelmäßig klein und scharf gekerbt. Bei St. Warburgii sind die Blätter klein ge- zähnt, bei St. Shiraianus unregelmäßig tief gezähnt; unregelmäßig schwach eingebuchtet sind sie bei St. platanifoUus und bisweilen bei St. officinalis. St. obassia besitzt Blätter, deren Rand unregelmäßig gezähnt ist, und bei denen einige Zähne größer sind als die anderen. Bei Pterostyrax coryrnbosus sind die Blätter gewimpert, bisweilen stehen die Wimpern entfernt voneinander und die Nerven laufen in sie aus; das ver- dickte Ende der Wimper ist eingebogen; daneben treten bei derselben Art auch echte Zähne auf. — GewöhnUch sind die Blätter papierartig, membranös sind sie bei wenigen Arten, z. B. bei St. glabrescens, St. plata^iifolius. Lederige Blätter finden sich bei- spielsweise bei St. ferncgineus, St. foveolaria und Pamphilia. Bei einigen Arten ist die Oberseite des Blattes glänzend, z. B. bei St. ferruginem, Pamphilia., niemals ist dies bei der Unterseite der Fall. Bei vielen Arten sind die Blätter im Jugendstadium auf der Oberseite mit Haaren bekleidet, bei PanuMlia und St. foveolaria findet sich anfangs ein dichter Filz. Ältere Blätter sind oberseits selten behaart, sie sind allenfalls oben nur mit zerstreuten Haaren bedeclit, die sich vorzugsweise auf den Nerven und Venen finden. Die Unterseite ist meistens entweder filzig oder wenigstens schwach behaart. Eine verhältnismäßig kleine Zahl von Styrax-kri^n besitzt Schuppenhaare, von diesen kommen die meisten in Südamerika vor, St. contermhius findet sich in Guate- mala, St. glaber auf den kleinen Antillen. Eine seltsame Übergangsform ist St. Jietero- trichus (Fig. \ F, G, H) aus Ecuador, bei der zugleich Haare und große zerstreute J. Perkins. — Styracaceae. 3 Schuppen vorhanden sind. Die mit Schuppen versehenen Arten kann man in zwei Gruppen einteilen, nämlich in solche, bei denen die Schuppen bloß auf der Unterseite des Blattes vorkommen [St. peruvianus, St Weherhaueri) ^ und solche, die Schuppen auf beiden Blattseiten zeigen (St. ovatus, cordatus). Vollkommen kahle Blätter finden sich bei St. Pavo7in, St. glahratus und St. platanifolius. Anatomische Verhältnisse. Um mich davon zu überzeugen, ob die mikroskopi- schen Verhältnisse für die Systematik dieser Familie von Wichtigkeit seien, untersuchte ich einige herausgegriffene Typen. Diese zeigten ganz die Verhältnisse wie sie von Solereder (Systemat. Anatomie der Dicotyl. (1899) 587) geschildert worden. Ich ver- zichte deshalb auf weitere eingehende Untersuchungen und beschränke mich darauf, die Resultate Solerede rs hier im Zusammenhang anzuführen. Blatt. Der Blattbau ist bifacial und die Zellen der Epidermis besitzen entweder gewellte oder geradlinige Seitenränder. Verschleimung der Epidermis ist in keinem Falle beobachtet worden. Die Blattunterseite allein besitzt Spaltöffnungen, sie sind von einer größeren oder kleineren Zahl von Epidermiszellen in unregelmäßiger Weise um- stellt (d. h. von keinen besonderen Nebenzellen begleitet), im Gegensatz zu SymphcoSy die durch den Besitz von Nebenzellen ausgezeichnet ist, die parallel zum Spalte ge- richtet sind. Die Schheßzellen liegen entweder in dem Niveau der Epidermis oder ragen, wenn auf der Blattunterseite ein dichtes Haarkleid, wie meistens bei Styrax^ vorhanden ist, über dieselbe hervor. Die Behaarung der Styracaceae besteht aus Sternhaaren oder Schuppen, die in Größe und Form der Strahlenbildung mannigfachem Wechsel unterliegen (vergl. auch Bachmann in Flora LXIX. (1886) 408). Die gewöhnlichste Form ist die, bei der die Arme frei sind, abgesehen von einer kurzen Strecke am Grunde. Besonders bemerkens- wert sind die Haare von St. foveolaria, die sehr lange, wellig gebogene Arme besitzen. (Fig. \N). Büschelhaare findet man z. B. bei PamphiHa styracifolia (Fig. \ Ä) , St. macro- phyllus (Fig. 4 G) u. a. Eine Gruppe amerikanischer Arten zeigt vielarmige Schülferchen. Die Arme sind entweder eine Strecke weit, etwa zu 2^3 ihrer Länge verwachsen [St. glaber (Fig. \ /), mict^asterus)^ oder sie sind bis auf das äußerste freie Ende völlig ver- eint [St. ovatus u. a. A. ; Fig. \ C, D). Eigenartig ist das Verhalten von St. heterotrichus (Fig. \Fj G, H)^ hier finden wir nämlich große bräunliche Schülferchen, die über die Oberfläche des Blattes zerstreut sind, und anter ihnen einen dicken Filz aus sehr kleinen Sternhaaren. Der Stiel der Haare ist mehrzelHg. — Bisweilen hat man die Haare, besonders wenn es sich um angedrückte Schuppen handelt, übersehen. So sind die Blätter gewisser Arten als kahl (*S^. glaber] Fig. \ J) oder graugrün (glauca) (St. Ramirexii Greenm. ; Fig. {K^L] beschrieben worden; bei genauer Untersuchung unter dem Mikroskop findet man, dass diese Blätter nicht kahl sind, sondern dicht anliegende Schuppen oder Sternhaare be- sitzen, die eben bisweilen der Blattfläche eine graugrünliche Färbung verleihen. Die sehr langen Haare auf der Frucht von Pterostyrax Jiisjndus sind einfach, an ihrem Grunde bemerkt man sehr kleine Sternhaare (Fig. \ 0). Spikularzellen kommen im Gegensatz zu den Ebenaceen in Mesophyll nicht vor. Der Oxalsäure Kalk ist in Begleitung der Leitbündel in Form von Einzelkrystallen und drusenähnlichen Aggregaten ausgeschieden bei Styrax und Halesia. Die großen Krystall- schläuche des Mesophylls fehlen im Gegensatz zu den Ehenaceae. Stengel. Das Mark bietet Besonderheiten bei der Gattung Halesia^ wo eine Fäche- rung des Markes, ohne Sklerose, eintritt, welche schon mit freiem Auge zu sehen ist. Das Holz enthält Gefäße mit ausschließlich leiterförmigen Durchbrechungen bei Styrax, PamphiHa, Halesia, Älniphyllum und Bruinsmia. Das ziemlich dickwandige und nicht englumige Holzprosenchym ist stets deutlich hofgetüpfelt, doch ist bisweilen (Styrax, Pamphilia) der Hof kleiner als der Spalt. 1* J. Perkins. — Styracaceae. Die Korkentwickelung findet auf der Innenseite des primären Hartbastes statt bei Styrax^ Pamphilia, Älniphyllum ^ Halesia, bei den letztgenannten mit reichlicher Fig. i. Haarformen. Ä Pamphilia styracifolia A.DC. Büschelhaar vom Blatte. — B Styrax paraUdoneurus Perk. Schuppe von der Kelchinnenseite. — C — E St. ovatus (Ruiz et Pav.) A.DC. C Schuppenhaar der Blattunterseite, D ein Strahl, E Schuppe der Kelchinnenseite. — F—H St. heterotrichus Perk. F Teil der Blattfläche, 0 Stück einer Schuppe, H Sternhaar. — J St. glaber Swartz. Schuppe der Blattunterseite. — K^ L St. Eamirexii Greenm,, zwei Schuppenhaare der Blattunterseite. — M St. Roraimae Perk, Schuppe der Blattunterseite. — N St. foveolaria Perk. Büschelhaar. — 0 Pteroatyrax hispidus Sieb, et Zucc. Haare von der Frucht. J. Perkins. — Styracaceae. 5 Phellodermbildung. Bruinsmia und Pterostyrax besitzen, soweit das mir zur Verfügung stehende Material zeigt, keine Korkbildung. Der Pericjkel enthält bei Styrax, PamphUia und Halesia isolierte Basttasergruppen , bei Bruinsmia und Pterostyrax ist ein ge- schlossener Ring vorhanden, bei Älniphyllum vereinzelte Bastfasern. Die Markstrahlen sind \ — 2-reihig. Blütenverhältnisse. Blütenstände. Die Einzelblüten oder die Blütenstände sind entweder achselständig oder endständig. Bei einer Gattung [Halesia) stehen die Blüten in den Achseln abfälliger Bracteen auf schlanken nickenden Stielen, die zu wenigen oder in Büscheln an den Knoten vorjähriger Zweige entspringen. Bisweilen verlängern sich die Internodien und der Blütenstand wird traubig. Bei Pterostyrax^ Halesia und Älniphyllum sind die Blütenstiele gegliedert. Obgleich die Blütenstände stets racemös sind, so kommen doch bei den verschiedenen Gattungen recht beträcht- liche Verschiedenheiten vor. Ährenähnliche Formen finden wir bei Pamphilia styracifolia und St. foveolaria^ wo viele kleine kurzgestielte Blüten an einer kurzen Rhachis gedrängt stehen; im fruchtenden Zustande ist der traubige Charakter des Blütenstandes sofort erkennbar. Bei einigen Arten finden wir einfache Trauben, bei anderen dagegen treten oft an dem- selben Exemplare neben einfachen Blütenständen auch zusammengesetzte auf [St. lati- folius, St. benzoin, St. ferrugineus^ St. Weberhaueri^ St. ovatus.) Rispige Blütenstände mit weit ausgebreiteten Zweigen kommen vor bei St. subdenticulatus^ St. subpanimlatus, St. macrothyrsus. Vielblütige Trauben besitzen Bruinsmia^ Älniphyllum^ St. Hcths- leyanus^ St. crotonoides und St. obassia (bis 40 Blüten), wenigblütige Inflorescenzen St. obtusifoliusj St. lauraceus und St. Martii (2 — 6 Blüten). Bracteen und Bracteolen finden sich sehr oft als kleine, winzige Gebilde am Blütenstiel, an seinem Grunde, oder am Kelche [St. latifolius, St. glabratus)] relativ lange Vorblätter beobachtet man am Grunde des Kelches von St. Shiraianus (Fig. 9 B). Die Gebilde am Kelch von St. macrophyllus Schott (Fig. 4 B) , die einige Autoren früher irrtümlich als Anhängsel des Kelches angesehen haben, sind weiter nichts als schmale, ziemlich große Bracteolen der Blüte, die etwas höher inseriert sind als gewöhnlich und daher als »hinaufgerückt« bezeichnet werden können. Blüten. Die Blüten sind zwitterig und erinnern im Aussehen an die von Phila- delphus', in den Herbarien wurden Styracaceen bisweilen für Arten dieser Gattung gehalten. Sie sind weiß, bisweilen mit einem rötlichen oder violetten Anfluge; Älni- phyllum soll weiß oder rötlich gefärbte Blüten besitzen. Die Reisenden berichten, dass es kaum einen schöneren Anblick geben kann, als die griechischen Inseln im Frühjahr, wenn Styrax officinalis mit seinen silberweißen duftenden Blüten die Schluchten und Flussufer schmückt. Der Kelch ist stets viel kleiner als die Blumenkrone und gewöhnlich bis über die Mitte hinaus verwachsen. Älniphyllum bildet eine Ausnahme, insofern als hier die Kelchzipfel nahezu bis zum Grunde frei sind. Es sind gewöhnlich 5 Kelchabschnitte vorhanden, nur bei Halesia sind deren 4. Diese Abschnitte sind klein und entweder spitz oder gerundet, sehr selten fehlen sie völlig [St. microphyllus). In einem Falle [St. rugosus) sind sie sehr lang und zugespitzt. Bei Älniphyllum sind die ovalen Kelchlappen länger als der Tubus. Der Kelch von St. macrophyllus besitzt 2 — 3 breite Zähne, die häufig am Rande zerschlitzt sind, zur Blüte- zeit sieht es so aus, als ob der Kelch in mehrere Abschnitte sich spalte. Bei St. Shi- raianus sind die hier ziemlich langen und schmalen Kelchzipfel ebenfalls oft eingeschlitzt. — Bei Halesia zeigt der Kelch im jugendlichen Zustande 8 vorragende Außennerven, von denen 4 in die Spitzen der Kelchzähne auslaufen, während die übrigen mit den Kelch- zähnen abwechseln. Diese letzteren wachsen mit dem sich vergrößernden Fruchtknoten bedeutend an und an ihnen entstehen bei H. Carolina 4 lange, breite, häutige Flügel ; bei H diptera bilden sich 2 gegenüberliegende breite Flügel aus, die zwei bis drei mit ihnen abwechselnden sind nur mangelhaft entwickelt und viel schmäler, nur leistenförmig. ß J. Perkins. — Styraeaceae. — Bei fast allen Arten der Familie sind die Kelche außen mit Sternhaaren oder Schuppen bekleidet ; eine Ausnahme bildet z. B. *S^. jajjonicus mit kahlem Kelch. Die Innenseite des Kelches ist* mit Haaren bedeckt oder kahl, im ersleren Falle sind die Sternhaare oder Schuppen oft unsymmetrisch und ähneln einer Hand mit ausgespreizten Fingern {St. paraUeloneurus Fig. \ J9, St. ovatus Fig. I E). Die Blumenblätter sind gewöhnlich in der Anzahl von 5 ausgebildet, bei Halesia sind 4 entwickelt. Bisweilen sind 5 — 7 Blumenblätter vorhanden [St. officinalis)\ i — 5 finden sich bei St. glaber^ Halesia Carolina. Die Verwachsungsweise der Fetalen ist eine verschiedenartige. Bei Bruinsmia sind die Blumenblätter frei, ein Ausnahme- fall in der sonst Sympetalen Familie. Bei der großen Mehrzahl der Arten ist der Tubus, den die Fetalen bilden, viel kürzer als die freien Abschnitte der Blumenkrone. Die einzige Styrax-Ari, bei der die Fetalen höher hinauf zu einer Bohre vereint sind, ist St. Shiraianus (Fig. 9^), wo der Tubus 13 mm lang ist und die Kronzipfel nur 6 mm lang werden. Bei Halesia, Carolina^ deren Blumenkronen eine glockenförmige Gestalt haben, geht die Verwachsung weiter als bei Styrax. Die Größe der Blüten ist Schwan- kungen unterworfen, die kleinsten sind vielleicht die von St. ohtusifolius (6 mm lang, Fig. {{ A). Zu den größten gehören die von St. Hookeri^ St. glabrescens^ St. ohassia und Alniphyllum Fortunei (2,5 — 3 cm); die Blüten von Halesia dijjtera erreichen nach Sargent eine Größe von 5 cm. Die Knospenlage der Fetalen ist entweder klappig (yalvat) oder imbricat. Bei Pamphilia sind die Blumenblätter stets valvat; stets imbricat sind sie bei Bruinsmia.^ Alniphyllum^ Pterostyrax und Halesia. Die Zahl der Styrax-kvi^n mit valvater Ästi- vation ist bedeutend größer, als die der Arten mit imbricater Knospenlage. Bei manchen asiatischen Arten kommt es vor, dass an demselben Exemplar neben valvater Knospen- lage auch schwach imbricate Deckung beobachtet wird. Gurke hat großen Wert auf die Knospenlage der Fetalen gelegt, er hat zwei neue Sektionen auf dieses Merkmal gegründet: Imbricate und Valvate. Miers versuchte unter Berücksichtigung der Knospen- lage der Fetalen, der Öffnungsweise der Frucht, der BeschatTenheit der Fruchtschale die Gattung Styrax in drei zu zerlegen: Cyrta^ Strigilia und Styrax im engeren Sinne. Die Einteilung von Miers kann nicht aufrecht erhalten werden, wie bereits Bentham hervorgehoben hat. Oyrta japonica ist in keiner Weise von St. officinalis verschieden : beide besitzen imbricate Ästivation, und bei beiden öffnet sich die Frucht vom Scheitel aus in 3 Klappen. Miers hat bereits darauf hingewiesen, dass bei allen südamerikanischen Styrax- Arten die Knospenlage valvat ist. Nur in diesem einen Falle besitzen die Arten eines großen Gebietes auch dasselbe Merkmal der Knospenlage. Die Mehrzahl der nord- amerikanischen Arten ist imbricat, einige sind valvat; in der alten Welt finden sich beide Formen der Ästivation. Androeceum. Die Staubblätter stehen in einer Beihe; sie sind gewöhnlich kürzer als die Blumenkrone, deutlich länger als diese sind sie bei Pterostyrax, St. dasyanthus, ebenso lang wie die Blumenkrone bei St. odoratissimus. Nur bei einer einzigen Gattung smd die Staubfäden frei [Bruinsmia), bei allen anderen sind sie miteinander am Grunde verwachsen und bilden so einen tubus stamineus, der oft in seiner ganzen Länge mit der Röhre der Blumenkrone vereint ist. Der Tubus ist länger als die freien Teile der Staubfäden (Alniphyllum, St. foveolaria, St. macrophyllus) , oder kürzer (St. ohassia u. a.). Eine Neigung zur Ungleichheit in der Länge der Staubblätter beobachtet man bei jungen Blüten gewisser Styrax-Arien (St. microphy litis); die einzigen Gattungen, bei denen eine ausgesprochene Ungleichheit in der Länge zu bemerken ist, sind Ptero- styrax (Fig. MB,C) und Alniphyllum (Fig. \ 4 C), wo 5 Staubblätter kürzer sind als die übrigen. — Bei der Mehrzahl der Arten und Gattungen sind doppelt so viele Staub- blätter vorhanden wie Blumenblätter, demgemäß finden wir bei Pterostyrax, Styrax, Bruinsmia und Alniphyllum in der Regel 10 Staubblätter. Auch bei Halesia über- trifa die Zahl der Stamina stets die der Blumenblätter, sie schwankt hier zwischen 8 — 16. J. Perkins. — Styracaceae. 7 Bei einigen Sty7'ax-Arien findet sich eine gewisse Variabilität in der Zahl der Staubblätter (St. officinalis bisweilen \t — 13, St. odoratissimus 10 — \k., St. formosanus 8 — 9). Pamphilia hat stets nur 5 Stamina. Die linealen Staubfäden, die bisweilen am Grunde am breitesten sind, sind entweder kahl [Bruinsrnia styracoides] , oder behaart [Pterostyrax hispidus^ St. Ramirezii). Bei einigen Arten ist der Rand der Staubfäden verdickt und innenseits dicht mit Haaren bekleidet [St. Weberhaiieri^ Fig. 8Z); St. heterotrichus); bei einer großen Anzahl von Arten findet man am Grunde der Filamente Bündel steifer, lang abstehender Haare (Fig. 4 C), die wohl irgend eine Rolle bei der Bestäubung spielen. Die linealen Antheren sind mit dem Rücken an den breiten Staubfäden befestigt, die jene zuweilen an Breite übertreffen; sie sind intrors und öffnen sich in Längsspalten. Sie sind entweder völlig kahl (St. glahrescens) ^ oder besitzen Sternhaare am Rande (Ä^. bogotensis, St. macrocalyx und viele andere), oder sie sind mit Schuppen versehen {St. Weberbaueri, Fig. 4D, St. heterotrichus). Gynaeceum. Das Pistill ist gewöhnlich ungefähr ebenso lang wie die Corolla; es ist kahl {St. cyathocalyXj Bruinsmia) oder behaart [Älniphyllum , Pterostyrax, Halesia diptera). Die kopfige Narbe ist 3-teilig {Styrax, Pamphilia) oder 5-teilig {Bruinsmia, Älniphyllimi). Der eiförmige oder verkehrt-eiförmige, bisweilen am Grunde eingeschnürte Fruchtknoten ist bei der Mehrzahl der Genera oberständig, oder schwach unterständig. Nur bei Halesia und Pterostyrax ist der untere und größere Teil des- selben mit dem Kelch verwachsen, so dass der Fruchtknoten nahezu gänzlich unter- ständig erscheint. In der Mitte des Ovariums verbreitern sich die Placenten (4 bei Halesia, 3 — 5 bei Pterostyrax) und verwachsen miteinander, so dass die Höhlung des Fruchtknotens in eine obere und untere Hälfte geteilt ist. Die obere Hälfte ist gänz- lich frei, sie erhebt sich kegelförmig über dem Kelchrand und ist innen völHg ein- fächerig, während die 3 — 5 kurzen basalen Teilstücke in eben so viele parietale Nerven auslaufen, die sich bis zum Gipfel des Ovariums erstrecken. Bei Halesia und Pterostyrax ist die untere Hälfte des Fruchtknotens mittels 3 — 5 kurzer dünner Scheidewände in 4 [Halesia, Fig. \^F) oder 3 [Pterostyrax, selten 4 oder 5) Fächer geteilt, in deren jedem sich 2 hängende Samenanlagen befinden. Die obere Hälfte ist einfächerig, die hier befindlichen Samenanlagen entsprechen in der Zahl denen im unteren Teil, sind jedoch aufrecht. Bei Styrax und Payiiphilia ist nur der obere Teil des Fruchtknotens frei, der untere ist in Fächer geteilt. Bei Pajnphilia (Fig. 3 G, H) und wohl allen Styrax-kvien sind 3 Fächer vorhanden. — Alniphylliim und Bruinsmia sind die einzigen Gattungen der Familie, bei denen die Verwachsung der den Fruchtknoten bildenden Carpelle eine vollständige ist; es vereinigen sich hier die Placentarränder im Centrum und jedes Fach birgt mehrere Ovula. Die Samenanlagen sind mit Ausnahme der oben erwähnten Fälle {Halesia, Ptero- styrax) aufrecht, aufsteigend oder im unteren Teile des Fruchtknotens bisweilen ab- stehend; es findet sich in jedem Fache nur eine einzige Samenanlage bei Pamphilia (Fig. 3 G) und St. foveolaria (Fig. \ 2 F). Bei allen anderen Styrax-Arien trifft man in jedem Fache mehrere Ovula. — Die Samenanlagen von Styrax besitzen nach van Tieghem (Journ. de bot. XV. (1901) 192) 2 Integumente, wie auch bereits Payer (Organogr. (1857) 537) bemerkt; ich konnte diese Angabe durch Untersuchung der Ovula von St. officinalis bestätigen. Im Gegensatz dazu findet man bei Halesia nach van Tieghem (Journ. de bot. XII. (1898) 201) nur ein Integument. Bestäubungsverhältnisse. Hierüber hegen nur sehr wenige Angaben vor. Zweifel- los findet Insektenbestäubung statt, wie aus dem Bau der Blüten hervorgeht. Viele Arten, gerade die mit kleinen Blüten, besitzen große traubige oder rispige Blütenstände, die weithin sichtbar sind, andere Arten haben große Blüten, bei Halesia, Älnip)hyllum und mehreren Styrax- Aviexi sind sie von blendendem Weiß, das bisweilen in rosa über- geht. Die Antheren sind nahezu ebenso lang wie die Petalen und glänzend gelb gefärbt, so dass die Blüte im allgemeinen leicht sichtbar ist; der Griffel zeigt bei Halesia eine leicht rötliche Färbung. Oft werden die Blüten als silberweiß beschrieben, und daher g J. Perkins. — Styracaceae. heißt auch Halesia Carolina »silver bell tree«. Oft sprechen die Sammler von an- genehmem, veilchenartigem Geruch der Blüten. Ule erzählt von dem süßen Duft einer Art [St. glabratus)^ deren Blüten nach ihm von vielen Bienen umschwärmt wurden. Am Grunde des Fruchtknotens bemerkt man oft Furchen, und dort wird wahrscheinlich der Nektar abgeschieden. Bei Halesia beobachtet man eine Ausscheidung von Nektar am Grunde des Griffels. Oersted (Bot. Zeitung XXVII. (1869) 222) teilt mit, dass Halesia Carolina außer den wohlbekannten, mit großen, schneeweißen Corollen versehenen Zwitterblumen auch noch sehr kleine männliche Blüten besitzt. Diese, die sich in der Regel nur aus den untersten Knospen der Jahressprosse entwickeln, entweder allein oder mit Zwitterblumen vereinigt, zeichnen sich sowohl durch ihre sehr geringe Größe als durch ihre Form aus. Sie haben nur 1 , \0 bis < / 1 5 der Größe der hermaphroditen Blüten und sind unterweibig. Der Kelch hat einen abstehenden vierzähnigen Saum, und die Blumenkrone besteht aus 4 freien, verkehrt-eiförmigen, oder fast runden Blättern. Die Staubblätter sitzen scheinbar dem Fruchtknoten auf und ihre Zahl wechselt zwischen 10 und 15. Die Staubfäden fehlen gänzhch, die Antheren aber haben dieselbe Form wie in den Zwitterblüten; auch zeigt sich kein Unterschied im Bau der Pollenkörner. Die Mitte der Blume nimmt ein sehr kleines rudimentäres Pistill ein. Frucht und Samen. Die Früchte der Styracaceae zeigen in Form, viestalt und Zahl der Samen recht beträchtliche Verschiedenheiten. Bei Pamphilia und Styrax ist die fast kugelige oder verkehrt -eiförmige Frucht oberständig, halbwegs eingesenkt in den bleibenden röhrigen oder glockigen Kelch; das Pericarp springt entweder nicht auf, oder es springt unregelmäßig auf, oder es öffnet sich von der Spitze her in 3 Klappen. In der Größe finden wir alle Übergänge von Pamphilia aurea (2,5 mm Durchmesser) und St. japonicus (1,3 cm lang) bis St. portoricejisis (25 — 30 mm lang). Bei 2 Arten von Styrax^ St. agrestis und Warburgii, besitzt die längliche Frucht eine apicale, lang schnabelartige Zuspitzung; sie enthält einen schmal länglichen gestreiften Samen, an dessen Grunde mehrere abortierte Ovula zu bemerken sind. — Die Frucht von Bruinsmia ist eiförmig, beerenartig, holzig. Bei Halesia (Fig. 15^, \%E) und Pterostyrax (Fig. 17/, 18/) ist die Frucht trocken, langgestreckt und springt nicht auf; sie wird von den Kelchzähnen und dem Griffelrest gekrönt und zeigt einige her- vorspringende Leisten oder Flügel, die gewiss in bestimmten Fällen als Flugapparat dienen. — Eine Kapselfrucht findet sich bei Alniphyllum (Fig. 14/Z); sie ist länglich. mit fast fleischigem Epicarp und öffnet sich mit 5 aufrechten Klappen. Bei StyraXj Pamphilia und Halesia besitzt die Frucht nicht so viel Fächer wie der Fruchtknoten und 1 -sämige Früchte bilden die Regel, wenn auch daneben 2 -sämige bei Styrax, 2 — 3-samige bei Halesia vorkommen. Im Gegensatz dazu kommt bei Alniphyllum und Bruinsmia (Fig. 13) eine ziemlich große Anzahl von Samen in jedem Fache zur Entwickelung. Die Samen von Pamphilia und Styrax sind fast kugelig (Pamphilia pedicellata, St. officinalis) ^ oder eiförmig (St. portoricensis). Ihre Testa ist von 3 längs verlaufenden Rinnen durchzogen, die von dem Eindruck der 3 parietalen Leisten herrühren ; der Same erhebt sich auf kurzem unregelmäßigem Grunde, dem Überbleibsel der Centralplacenta , und daneben findet man noch einige abortierte Ovula. Die Schale dieser Samen ist hart, ringsherum glänzend geglättet, mit Ausnahme des großen basalen Hilums. Zu den kleinsten Samen gehören die von St. leprosios (8 mm), zu den größten die von St. portoricensis (20 mm lang). Bruinsmia hat sehr kleine (1 mm) unregelmäßig prismatische Samen mit grubigem braunem Exocarp. Geflügelte Samen kommen nur der Gattung Alniphyllum zu (Fig. 14/j; die äußere Schale des sehr kleinen Samens (8 mm) ist gerippt und geht an beiden Enden in einen häutigen Flügel aus. Der Embryo ist entweder gerade (St. foveolaria^ Weherhaueri) oder gekrümmt [Bruinsmia). Die Cotyledonen sind ebenso lang wie die Radicula bei Bruinsmia, über- ragen sie z. B. bei St. Weherhaueri, sind viel kürzer als die Radicula bei Alniphyllum. J. Perkins. — Styracaceae. 9 Bei einigen Styrax-Arien findet man eigentümliche sackartige Gallen (Fig. 2 i^, G^), die Tschirch eingehend untersucht hat (Ber. Deutsch, bot. Ges. VIII. (1890) 48 T. 4). Er befasste sich hauptsächlich mit St. henzoin^ wo diese für die Pflanze natürlich schädhchen Auswüchse oft auftreten. Karsch hat nachgewiesen, dass die Cecidien durch eine neue Gattung der Aphiden, Ästegopteryx styracophila Karsch verursacht werden. Das Insekt befällt die Knospen und die Spitzen der Achselsprosse, letztere indessen viel seltener als erstere. Ähnliche Gallen kommen vor bei St. Hookeri^ St. serrulatus^ St. crotonoides und St. japonieus. Herr Rübsaamen teilte mir freundlichst mit, dass auch bei St. Hookeri eine Art von Ästegopteryx in Betracht kommt. M 0 ^^ 7. Wl JC J ^ Fig. 2. A — C, E Styrax officinalis L. A Blüte. B Blumenkrone von innen. C Frucht. jE" Staub- blatt. — D St. japonieus Sieb, et Zucc. Same im Längsschnitt. — F, G St. benzoin Dryand. F Blütcncecidie. 0 Galle einer Triebknospe. — H — 0 St. Martii Seuh. H Diagramm. J Blüte. K Stück der Blumenkrone. L Staubblatt. M Kelch und Frkn. im Längsschnitt. N Frucht. 0 Frucht im Längsschnitt. (Nach Engler-Prantl, Pflzfam. IV. 4. iTS.) Geographische Verbreitung. Die St. sind eine ausschließlich tropische und sub- tropische Familie, die sowohl in der alten, wie in der neuen Welt vorkommt. Auf der östlichen Halbkugel finden sich die nördlichsten Standorte auf Korea und den japanischen Hondo-Inseln (St. japonieus)^ die südlichsten auf Java (Bruinsmia styra- coides). Auf der westlichen Halbkugel findet sich die Familie von Virginia und Mittel- Californien [Halesia, Styrax) bis Uruguay [St. leprosus). Ausschließlich der neuen IQ J. Perkins. — Styracaceae. Welt gehören an die Gattungen Halesia (Vereinigte Staaten) und Pamphüia (Brasilien). Pterosft/rax und Alniphijlhnn kommen nur in Japan und China vor, während Bruinsmia nur im Monsungebiet sich findet. Nur eine Gattung, Stijrax^ die größte der Familie, ist beiden Hemisphären gemeinsam, ihr Gebiet erstreckt sich in Amerika von ungefähr 37,5° n. Br. bis 35° s. Br., in der alten Welt von ungefähr derselben nördhchen Breite bis 9° s. Br. Die Mehrzahl der Arten findet sich auf der westlichen Halbkugel. Afrika besitzt keine Art, in -Vorderasien und Europa kommt nur eine Art vor, der im Mittelmeer- gebiet weit verbreitete St. officinalis. Die Westgrenze bildet im- Norden der Sikkim- Himalaya; in Vorderindien gehen die Arten bis 90°. Die Nordgrenze der Familie im Himalaja liegt ungefähr bei 28^ n. Br. ; südlich und östlich dieser Linien finden wir Arten der Familie im trop. Asien, Sumatra, Java, Celebes. Keine einzige Art wurde bisher in Australien und auf den benachbarten Inseln gefunden. Der nördlichste Punkt, den die Familie in China erreicht, Hegt um 36° n. Br. , und im extratropischen Ost- asien erstreckt sie sich etwas weiter, bis Korea und Mittel-Hondo. Obgleich die Mehrzahl der Arten innerhalb der Wendekreise vorkommt, so kann man doch nicht sagen, dass sie gerade vorzugsweise in einem tropischen Klima gedeihen. Der einzige Bewohner niedrig gelegener Gebiete ist Halesia diptera und gerade diese Art lebt recht weit vom Äquator entfernt in Nordamerika. In den Tropen wachsen die Arten immer in einer gewissen Höhe ü. d. M. , in Südamerika und Asien gehen sie oft bis 2000 m hoch. Daher ist es klar, dass die meisten Vertreter der Famihe eines subtropischen Klimas bedürfen. Von Interesse ist die Thatsache, dass einige Styrax-kvi^n von Japan und China mit St. ai7iencanus der Vereinigten Staaten so nahe verwandt sind, dass es schwer hält, unterscheidende Merkmale zu finden. Noch wichtiger ist die Thatsache, dass eine Art {St. califoimicus) , die in der Sierra Nevada von Californien vorkommt, sich als identisch mit St. officinalis ^ der bekannten altweltlichen Art, die von Kleinasien über die Balkanhalbinsel, ItaHen westlich bis nach Südfrankreich verbreitet ist, heraus- gestellt hat. Die californische Pflanze zeigt keine Merkmale, die sich bei Berücksichtigung reichen Materials nicht auch bei St. officinalis nachweisen lassen. Eine Art aus Mexiko, »S"^. jaliscanus, unterscheidet sich von St. officinalis nur darin, dass die Blatt- unterseite einen dichteren Haarfilz trägt; ich habe sie daher als Varietät der letzteren Art angesehen. Das Areal der meisten Arten ist von geringem Umfange und oft findet sich eine Art auf eine Insel {St. portoricensis , St. ohtusifolius) beschränkt. Die am weitesten verbreitete Art {St. leprosus) kommt vor in Brasilien, Paraguay, Uruguay, Argentinien. Abgesehen von St. officinalis findet sich keine Art in zwei Kontinenten. Es folgt nunmehr eine Übersicht über die Verteilung der Arten. \. In Nordamerika finden sich 7 Arten, von denen 6 endemisch sind, davon sind atlantisch 6, pacifisch \. 2. In dem tropischen Centralamerika kommen a) auf Mexiko 5, 2 endemisch; von den übrigen 3 kommen 3 in Costa Rica, 2 in Guatemala vor; — b) auf die Gebirge Guatemalas 4, von denen 1 endemisch ist; — c) auf die Gebirge Costa-Ricas 6, von denen 2 endemisch sind, 3 auch in Mexiko und Guatemala vorkommen. 3. Das subäquatoriale andine Südamerika enthält a) in Columbia 9 Arten , meist in den Gebirgen, alle endemisch; — b) Ecuador und Peru zusammen besitzen 1 4 endemische Arten; — c) aus Bolivia sind bisher 2 endemische Arten bekannt; — d) das andine Venezuela, welches die Verbindung zwischen dem subäquatorialen andinen Südamerika und der cisäquatorialen Savannenprovinz herstellt, hat 3 Arten, von denen 2 endemisch sind, eine auch {St. guiancnsis) in Guyana und in Nordbrasilien vorkommt. 4. Im cisäquatorialen Süd-Amerika hat a) Guyana nur 4 Arten aufzuweisen, von denen 2 endemisch sind, die eine {St. guiancnsis) auch in Venezuela und in Nord- brasilien, die andere {St. glahratus) in Mittelbrasilien vorkommt. 5. In der Hylaea finden wir \ Art, St. Sieben^ und in Nordostbrasilien auch i, beide endemisch. J. Perkins. — Styracaceae. 1 1 6. Die südbrasilianische Provinz. — a) Mittelbrasilien von Bahia bis Parana ein- schließlich zeigt uns einen , sonst nirgends wieder zu beobachtenden Formenreichtum, nämlich \ 8 Arten , von denen die meisten endemisch sind. — b) Südbrasilien (St. Catharina und Rio Grande) bringt nur noch 2 Arten hervor, von denen eine auch in Mittelbrasilien sich findet und außerdem auch in Paraguay, Uruguay, Argentinien und Mittel- brasilien vorkommt. 7. Westindien hat 3 endemische Arten, von denen nur eine {St. glaber) über mehrere Inseln der kleinen Antillen verbreitet ist, während die übrigen immer nur auf einer Insel vorkommen, auf Cuba \ {obtusifolms), auf Porto Rico i {St. portoricensis). 8. Das vorderindische Gebiet besitzt 1 Art gemeinschafthch mit dem Ost-Himalaya und Hinterindien {St. serrulatiis Roxb.). 9. Monsungebiet. — a) Der Himalaya hat 6 Arten, wenn die Berge von Khasia und dem nördhchen Vorderindien miteingerechnet werden. — b) Die nordwestmalayische Provinz besitzt \ Art, welche auch in der südwestmalayischen vorkommt. — c) In der südwest- malayischen Provinz enthält Malakka 3 Arten, von denen \ endemisch ist; Sumatra besitzt 5 Arten (4 endemisch, 1 auch auf Java und Malakka); Java enthält 2 (davon \ endemisch). — d) Die centromalayische Provinz ist arm; wir kennen von Celebes 2 Arten, beide endemisch. — e) Aus Formosa kennen wir 6, 5 endemisch, nur \ auch in Hongkong. — f) In der hinterindisch-oslasiatischen Provinz stellt sich die Artenzahl gegenwärtig folgendermaßen : a) Slam hat \ endemische Art ; (i) Cochinchina besitzt 1 endemisch; y) Tonkin heferte \ Art, endemisch; o) China 16, von denen 12 endemisch sind, 4 auch in Japan vorkommen. I 0. Das mandschurisch-japanische Gebiet besitzt in Japan und einigen der benach- barten Inseln 5 Arten , davon sind nur 2 in Japan endemisch , die anderen kommen teils auch in Korea und China vor. \ 1 . Das Mittelmeergebiet besitzt 1 Art {St. officinalis), welche auch in den nord- westHchen Vereinigten Staaten vorkommt. Verwandtschaftliche Beziehungen. Die Berücksichtigung des Habitus und der Blütenverhältnisse führt zu dem Ergebnisse, dass die St. mit den Symplocaceae nahe verwandt sind; in der That hat man beide Familien seit der Zeit Jussieu's bis auf unsere Tage oft miteinander vereinigt. Die Unterschiede zwischen beiden sind indessen derartig, dass es wünschenswert ist, sie voneinander zu trennen. Jussieu bemerkte, dass die Styracaceae nur einen einzigen Kreis von Staubblättern besitzen, während bei den Symplocaceae abgesehen von wenigen Ausnahmen deren mehrere vorkommen; so aber stehen bei den Styracaceae vor jedem Petalum 2 Stamina, während bei den Symplocaceae ein Bündel vor jedem Blumenblatt vorhanden ist. Die Gestalt der An- theren liefert ein weiteres Unterscheidungsmerkmal, indem die St. lineahsche, die Symplocaceae rundlich eiförmige Antheren besitzen. Bei den St. ist der Fruchtknoten oberständig oder teilweise schwach unterständig und abgesehen von Ausnahmen {Alni- phyllum^ Bruinsmia) unvollständig gefächert; bei den Symplocaceae ist er unterständig und vollständig gefächert. Bei der letztgenannten Familie vergrößert sich der Kelch- tubus mit der Frucht, die oben vom Kelchlappen gekrönt wird; dieses Merkmal findet sich unter den Styracaceae nur bei Halesia und Pterostyrax, während bei den übrigen die Frucht oberständig ist. Nutzen. Die Benzoe (oder Gum Benjamin) ist das pathologische Sekret von Styrax benzoin Dryand. (Fig. 7). Es handelt sich hier nach Tschirch (Die Harze und die Harzbehälter II. (1906) 1207) um einen sogenannten sekundären Harzfluss, der durch Verletzung verursacht ist. Die Benzoe scheint nach Tschirch (Ber. deutsch, bot. Ges. VI. (18 88) II) vorwiegend in der sekundären Rinde zu entstehen. In den Markstrahlen nimmt die Harzbildung ihren Anfang, im Innern der Rinde entstehen nach und nach große lysigene Kanäle. Ist in der Rinde die Verharzung eine starke, so wird auch der Holzkörper in Mitleidenschaft gezogen. J2 J- Perkins. — Styracaceae. Die GewinnuDg der Siam-Benzoe erfolgt in den Bergen zwischen Tonkin und Laos in der Weise, dass man im Januar Längseinschnitte im unteren Stammteil macht und jederseits derselben die Rinde loshebt. Das Ausfließen dauert 2 Monate. Am Ende löst man die Benzoe mit der Rinde ab, unter der sie sich gesammelt hat. Nach Hicks erfolgt das Ausscheiden des Harzes am Louang Prabang, am Ostufer des Mekong im französ. Hinterindien, im April und Mai. Die Sumatra-Benz oe wird meist von jüngeren Bäumen gesammelt, ältere (Miquel) und längere Zeit geharzte (Duplessy) liefern ein dunkleres Produkt. Man macht (nach Miquel) jährlich viermal lange, gerade oder schräge Längseinschnitte, die bis ins Holz gehen, {an anderen Orten Einschnitte der Form { )) , und sammelt nach einiger Zeit das Harz von den Wundrändern. Längere Zeit gehai-zte Bäume werden wohl auch gefällt, um das Harz herauszulösen. Weder Holz noch Rinde enthalten Harzbehälter. Die Harzmassen entstehen erst nach der Verwundung. Nach Tschirch giebt es 4 Handels- sorten: Sumatrabenzoe, Siambenzoe, Penangbenzoe, Palembangbenzoe. Von diesen Sorten stammt Sumatrabenzoe nach Tschirch sicher von St. hen- xoifi, von derselben Art soll auch Siam-Benzoe sich ableiten. Vielleicht liefert auch St. suhdenticulatus Miq. aus West-Sumatra eine Art Benzoe, der einheimische Name Kajoe Keminjan der Art ist nach Miquel derselbe wie der von St. henzoin und der Autor fügt bei »an etiam benzoiferum« ? AngebHch soll auch in Brasihen bei Bahia Benzoe aus (wohl eingeführtem) St. henzoin gewonnen werden; näheres ist nicht bekannt. Die Griechen und Römer scheinen die Benzoe ebensowenig gekannt zu haben, wie die älteren arabischen Ärzte. Zuerst wird das Harz erwähnt bei Ihn Batuta, der auf seiner Reise (1325 — 49) auch Sumatra besuchte und erzählt, dass auf der Insel Java Frankincense gewonnen werde. Das Wort Juva war damals eine Bezeichnung für Sumatra oder wurde auch von den Arabern überhaupt angewandt, um Produkte des Malajischen Archipels im allgemeinen zu bezeichnen. Davon leitete sich ab der arabische Name Lübän Jäwi und dies wird corrumpiert in Ban-jawi, Benjui, Benzui, Benzoe, oder Benzoin und schließlich das engl. Benjamin. Bis zum i 5. Jahrhundert hatte man Benzoe nur selten in Europa. Es war kostbar. Vom 16. Jahrhundert an wurde es im ausgedehnten Maße eingeführt und findet sich von da an in den Apotheken. Die Hindu und Mohammedaner benutzen es heutzutage als inneres Mittel bei Phthisis und Asthma, die Ärzte der letzteren empfehlen die Einathmung der Dämpfe von Benzoe bei solchen Krankheiten. In der europäischen Medizin werden Benzoe und Präparate davon äußerlich als Desinfektionsmittel und als Stimulans gelegentlich auch für ver- schiedene innere Störungen angewandt. Die Buddhisten und Hindus gebrauchen das Produkt als Räuchermittel. In Europa wird es in derselben Weise von den Katholiken der römischen und griechischen Kirche verwendet. Genaueres siehe bei Flückiger und Hanbury, Pharmacogr. (1874) 361 und Watt, Econ. Prod. India VL 3. (1893) 383. Das Harz von St. officinalis L. (Fig. 1 0) wurde früher als Storax officinalis oder calamitus in Form dunkler Körner in den Handel gebracht. Es ist aus dem Handel verschwunden (Tschirch). Der in Südeuropa und im Orient heimische Baum oder Strauch schwitzt ein angenehm riechendes Harz aus. Durch rücksichtslose Aus- beutung verkümmerte in manchen Gegenden der Baum zu einem kleinen Busch, dessen junge Stämme kaum mehr etwas Harz liefern, auf diese Weise ist echter Storax nahezu verschwunden. Im Orient benutzte man ihn als Anregungsmittel in Dosen von V2 — ^Ö Gramm. Schon die allen Ägypter bedienten sich des Storax unter dem Namen Nnibou zu Parfumeriezwecken und bezogen das Produkt aus Syrien oder Arabien (Loret, Etud. l^rog. egypt. (1894) 18). Das Harz wurde zur Zeit des Dioscorides und Plinius bis zum Ende des 17. Jahrhunderts hoch geschätzt. Vergl. auch Siehe in Allgem. Bot. Zeitschr. XII. (1906) 2. St. serrulatus Roxb., eine indische Art, liefert nach Watt (Econ. Prod. India) ein der Benzoe ähnliches Harz, das jedoch von geringerer Qualität ist. J. Perkins. — Styracaceae. 13 Einteilung der Familie. Geschichtliches. Jussieu (1789) stellt Stijrax in seiner heterogenen Gruppe der Guaiacanae in die Nähe von Halesia, und zwar bilden beide zusammen die Sektion I. (Stamina definitaj, während Symplocos, Hopea u. a. die Sektion II. (Stamina indefinita) bilden, deren Bestandteile später in eine Gattung Syyn- plocos zusammengefasst wurden. So bemerkte also Jussieu bereits den wesentlichen Unterschied zwischen Symplocaceae und Styracaceae. L. C. Richard (Anal. Frucht (18H) 48) bildet zuerst den Namen Styraceae als Namen einer Familie. Er vereinigt in ihr die Genera Styrax^ Halesia, Symplocos. Kunth (inH. B K. Nov. gen. et spec. II. (1825) 315) stellt zu den Stijradnae ^lesolh^n Gattungen wie Richard. Bei A. de Candolle (1884) enthalten die Styracaceae folgende Gattungen : Symplocos^ Styrax, Halesia, Pterostyrax, Pamphüia^ Foveolaria. Er unter- scheidet 3 Tribus: Symploceae^ Styraceae^ Pamphilieae. Die in den beiden letzteren Gruppen enthaltenen Genera gehören in der That zu der Familie, von der Styrax den Typus bildet, während man Symplocos jetzt als einzigen Vertreter einer eigenen Familie ansieht. Miers (Contrib. Bot. I. (1851 — 18 61] 155) macht auf die Unterschiede zwi- schen Styracaceae und Symplocaceae aufmerksam, und gemäß seinen Andeutungen gab Seubert (in Fl. brasil.) zum ersten Male den Styracaceae eine engere Begrenzung, indem er Symplocos ausschloss. Ihm folgte Gurke (in Engl. u. Prantl, Pflzfam. IV. 1.). Bentham und Hooker f. (Gen. II. (1876) 646) haben Symplocos in die Ordnung der Styracaceae mit aufgenommen; diesen Standpunkt vertrat Bentham schon früher (Trans. Linn. Soc. XVIII. 1841). Sie haben den Styracaceae noch die Gattungen Lissocarpa und Diclidanthera hinzugefügt, die beide nach meiner Ansicht nicht zu der Familie gehören, indessen weiß ich nicht, wohin sie sonst zu stellen sind. Bereits Gurke weist darauf hin, dass beide vom Typus der Familie bedeutend abweichen. Was die von mir vorgenommenen Änderungen betrifft, so habe ich, wie bemerkt, jene beiden Genera ausgeschlossen; außerdem habe ich Foveolaria zu Styrax gezogen. Die im Laufe der letzten Jahre beschriebenen Genera Bruinsmia Boerlage et Koorders und Älniphyllum Matsumura scheinen mir wohl begründet zu sein. Die Kenntnis einer Art, nämlich die von St. officinalw^ lässt sich bis ins Altertum zurückverfolgen. Dioscorides, Plinius u. a. sprechen von ihr unter dem Namen oivQa^. Dieselbe Pflanze war bei den Patres der Botanik als »Styrax folio mali cotonei« bekannt. Linne (Spec. pl. 1753) kannte nur eine Styrax-Ari^ St. officinalis. Im Syst. nat. ed. 10. (1759) 1044 behandelt er die Gattung Halesia Ellis. Ruiz und Pavon beschrieben 179 8 unter dem Gattungsnamen Foveolaria 4 neue peruanische Arten. Die erste asiatische Art von Styrax, abgesehen von dem mediterranen St. officinalis^ beschrieb Dryander 1787 (Philos. Trans.; St. benzoin}\ Roxburgh (Fl. ind. 1832) gab die erste Beschreibung einer indischen Art {St. serrulatus). Siebold und Zuccarini beschrieben 2 neue Arten von Styrax aus Japan {St. obassia und japonicus) und eine neue Gattung Pterostyrax. Für die Kenntnis neuer Arten von Amerika war wichtig Pohl 's Werk (PI. Brasil, ic. II. 1831), in welchem 8 Novitäten beschrieben und abge- bildet wurden. Martins beschrieb 1823 ebenfalls einige neue Arten und stellte außer- dem 1837 eine neue Gattung auf: Pamphilia. Eine Monographie der brasihanischen Arten gab 1868 Seubert (in Fl. brasil. VII.); die Gattung Styrax zählte bei ihm 22 Arten, von denen er selbst 6 begründete. Eine vollständige Übersicht über die ganze Familie lieferte A. de Candolle im 8. Bande des Pxodromus; er stellte Foveolaria Ruiz et Pav. als Synonym zu Styrax, mit Ausnahme von F. ferruginea. Von seinen 45 Styrax-Axitn waren zehn neu. In der letzten Zeit veröffentlichte ich selbst in Engler's Bot. Jahrb. und Fedde's Repert. 3 3 Arten aus Amerika und aus Asien. Systema familiae. A. Fructus superus, haud costatus nee alatus, non in valvas 5 dehiscens. Semina pauca, non alata. a. Stamina 5. — Brasil 1. Pamphilia Marl. 14 J. Perkins. — Styracaceao. b. Stamina \0. a. Petala et stamina basi inter se zt in tubum connata. Ovarium inferne 3-loculare, superne 1-loculare. Stylus cvlindricuSj subfiliformis , stigmate capitato vel leviter 3-lobato 2. Styrax L. ß. Petala libera, stamina a petalis et inter se libera. Ovarium 5-loeulare. Stylus crassus, stigmate 5-lobato. — Java, Celebes 3. Bruinsmia Boerlage et Koorders. B. Fructus superus, oblongus, acutus, valvis 5 dehiscens. Se- mina numerosa, basi et apice irregulariter alata. — China, Japan 4. Älnipliyllum Mats. C. Fructus inferus oblongus, calycis lobis coronatus, longitu- dinaliter costatus vel alatus, indehiscens. Semina pauca, non alata. a. Flores racemosi vel fasciculati. Corolla 4-loba vel alte 4-parüta. Stamina non exserta. Fructus majusculus, 3 — 5 cm longus, late alatus. — Amer. sept 5. Halesia L. b. Flores in paniculas zb ramosas dispositi. Corolla alte 5-partita. Stamina inaequilonga, exserta. Fructus par- vus, ca. \ cm longus, anguste alatus vel 1 0-costatus. — China, Japan 6. P^e?^06%ract; Sieb, et Zucc. \. Pamphilia Mart. Pam2)hilia Mart. in Herb. Fl. brasil. (1837) 902; A. DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 271; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 185 t. 67, 68; Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 187; Benth. et Hook. f. Gen. II. (1876) 670; Deless. Ic. sei. V. (1846) t. 42; Gurke in Engl. u. Prantl, Pflzfam. IV. 1 . (l 891) 1 79 ; Baill. Hist. pl. XI. (l 892) 458. Calyx campanulato-cupulatus, margine truncalus, minute 5-dentatus. Corolla o-par- tita, tubo brevi, lobis breviore, lobis oblongis in aestivatione valvatis. Stamina 5, basi corollae insidentia ibidemque in tubum brevem coalita, filamentis parte libera membra- naceo-dilatatis , antheris connectivo in membranam oblongam dilatato antice adnatis, loculis parallelis, introrsum dehiscentibus. Ovarium fere omnino liberum depresse globo- sum dense vestitum, juxta basin latiusculam constrictum, primum 3-loculare, per anthesin septis parieti affixis ab axi retractis sub-1-loculare; Stylus subulatus, stigmate terminah vix dilatato obscure 3-lobo ; ovula in quoque loculo solitaria ovarii basi inserta, erecta, funiculo brevissimo instructa. Fructus subglobosus vel obovoideus, extus flavescenti-stellato- tomentosus, plemmque abortu monospermus, valde rugosus, calyce persistente. Semen obovoideum, testa glabra, lignosum, impressionibus tribus longitudinalibus verticem attingentibus. — Frutices vel arbusculae. Foha alterna, integra, coriacea, supra demum glabrata, nitidula, subtus tomentosa vel pilosa. Racemi axillares terminalesque , pedi- cellis brevibus, bracteis minutis, flores parvi. Species tres, brasilienses. Clavis specierum. A. Inflorescentia spicata. Flores sessiles vel subsessiles. Rhachis inflorescentiae , pedicelli, calyx, rami juniores aureo-fusco- tomentosa. a. Folia subtus, molliter dense aureo-fusco-tomentosa, 7 — 12 cm longa, 3,5—6 cm lata. PetioH 1 — 1,5 cm longi foliaque plerumque longiora quam Pamphüiae aureae. Flores 7 mm longi \, p, styracifolia. b. Folia 4 — 7 cm longa, 2 — 3 cm lata, minora parcius Pamphilia. 15 tomentosa quam in P. styracifolia. Petioli 5 mm longi. Flores 5 mm longi 2. P. aurea. B. Inflorescentia racemosa, pauciflora. Pedicelli graciles, 3 — 5 mm longi, griseo- vel flavescenti-tomentosi 3. P. pedicellata. i. P. styracifolia A.DC. in DC. Prodr. VIII. (4 8 44) 271; Deless. Icon. select. V. (1846) 18, tab. 42; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 186 t. 68. (e Martii Flor. Bras. med.-oecon. ined. recepta); Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 188. — Jj ' \^ M Fig. 3. Ä — H Pamphilia pedicellata Perk. var. salicifolia Perk, A Habitus. B Flos. C Pars corollae cum staminibus. D, E Stamen a latere et a dorso visum. F, 0, II Ovarium a latere Visum, longitudinaliter et transverse sectum. — J — M Pamphilia aurea Mart. J Inflorescentia fructigera. K Fructus longitudinaliter sectus. L Semen. M Embryo. (Icon. origin.) Frutex vel arbuscula (ex Glaziou); rami 5 — 6 mm lati, subteretes, juniores den- sissime aureo-fusco-stellato-tomentosi, adulti glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 1,5 — 2 cm longo, petioli plerumque longiores quam in P. aurea, oblonga vel ovato-oblonga, 7 — 12 cm longa, 3 — 5,5 cm lata, apice plerumque acuta vel interdum obtusa saepe a medio apicem versus sensim attenuata, basi obtusa, cuneata vel rotun- data, circuitu valde variabilia, integra, coriacea, juniora utrinque tomentosa pilis crebris stellatis longis aureo-fuscis obtecta, adulta supra glabra, nitida, ad nervös \Q J. Perkins. — Styracaceae. medianos sparsim pilos stellatos gerentia, subtus aureo-fusco- vel interdum fusco- tomentosa, supra nervis venisque parce subtus manifeste prominentibus , nervis late- ralibus 9, mai'ginem petentibus. Inflorescentia spicato-racemosa, 5 — - 6 cm longa, multiflora, axillaris vel terminalis; rhachis inflorescentiae incrassata angulata cum brac- teis pedicellis calycibusque tomento denso aureo-fusco pilorum stellatorum vestita; bracteae ad basin caljcis, lineales, pedicellis longiores caducae; flores ca. 7 mm longi, albidi fax Glaziou) pedicellati, pedicello brevissimo circiter \ mm longo, calyx cupuli- formis, 3 mm altus, 3 mm latus, intus parce pilosus, pili oblongi latere altero affixi, latere altero in ramulos numerosos diluti; calyx membranaceus , margine truncatus, minute irregulariter denticulatus; corolla 5-partita, tubo^ 1 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, extus pilis stellatis flavescentibus dense obtectis, intus stellatis unilateralibus instructis; stamina 5, lobis breviora, filamentis parte libera planis glabris, brevissimis, antherae lineali-oblongae; ovarium calyce triplo brevius depresso-globosum, luteo-tomentosum , superum; ovula tria ovarii basi inserta, erecta, funiculo brevissimo instructa; Stylus glaber corollae lobis brevior, stigma triquetrum. Südbrasilianische Provinz: Minas Geraes (Claussen n. 12, 135, 472", Gardner n. 4993, mit größeren Blüten) ; Serro Frio Gebirge bei Tejues (Martins ohne N., im Mai mit Blüten); Rio St. Francisco (Martins ohneN.); Italeira do Campo (Glaziou n. 17125, im September blühend). — Herb. Beriin, Brüssel, DC., Deless. , München, Paris, Wien. Nota. Species 3 inter sese valde affines et aegre definiendae, Pamphüia styracifolia foliis subtus multo densius pubescentibus, petiolis saepe pro rata zt longioribus gaudet; Pam- phüia aurea Mart. vero foliis minus pubescentibus petiolis brevioribus vel brevissimis distincta este videtur. Dubito an species ambae posthac in speciem unam collectivam conjungendae sint. 2. P. aurea Mart. in Herb. Fl. Brasil. (1837) 902; A. DG. in Prodr. VIII. (1844) 271; Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 188; Seub. in Fl. brasil. YII. (1868) 185 t. 67. — Styrax parvifolius Pohl ex Seub. 1. c. 192 p. p. — Styrax aureum Mart. in Reis. Bras. H. (1828) 550; A. DG. in DC. Prodr. VIII. (1844) 264; G. Don, Syst. IV. (1837) 5. — Strigilia a^^rea Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Frutex (ex Schwacke) vel arbor (ex Martins); rami subteretes, 3 — 6 mm diam., juniores dense stellato-spadiceo-tomentosi demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 0,5 — 1 cm longo, tomentoso, oblonga vel interdum ovali-oblonga, 4 — 7,5 cm longa, 2 — 3,5 cm lata, apice obtusa vel subacuta, basim versus angustata vel rarissime rotundato- cuneata, integra, coriacea, juniora utrinque manifeste aureo-stellato-tomentosa, adulta supra nitida, glabra, ad nervös medianos sparsim pilos stellatos gerentia, subtus dense fusco- vel griseo-tomentosa, nervis venisque supra parce prominentibus vel saepe lamina inter venarum rete manifeste impresse, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis majoribus rectangulariter costis insidentibus. Inflorescentia spicato-racemosa vel interdum paniculata, 3 — 7 cm longa, multiflora, axillaris vel terminalis; rhachis inflorescentiae incrassata angulata cum bracteis pedicelhs calycibusque dense aureo -fusco -tomen- tosa; bracteae ad basim calycis lineales, pedicellis longiores caducae; flores 5 mm longi, albidi (ex Schwacke, ex Glaziou), pedicellati, pedicello circiter 1 mm longo; calyx cupuliformis, 2 mm longus, intus parce pilosus, pilis oblongis latere altero affixis, latere altero in ramulos numerosos dilutis, membranaceus, margine truncatus, minute denticu- latus; corolla 5-partita, tubo 1,5 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, extus pilis lepidoto-stellatis flavescentibus dense obtectis, intus parcissime pilosis, sub anthesi incurvatis; stamina 5, lobis breviora, filamentis parte libera planis complanatis, latis, glabris, antherae lineali-oblongae; ovarium depresso-globosum, pilis stellatis intertextis flavescentibus dense tomentosum, parcissime inferum; ovula tria ovarii basi inserta, erecta, funiculo brevissimo ; Stylus simplex, glaber, stigma leviter triquetrum. Fructus subglobosus vel obovoideus, extus flavescenti-stellato-tomentosus, plerumque abortu monospermus rarius 2-spermus, valde rugosus, calyce persistente. Semen obo- voideum, testa glabra, lignosum, sulcis tribus longitudinalibus verticem attingentibus. — Fig. 3J— if. Styrax. jy Südbrasilianische Provinz: ohne Standort (Glaussen n. 305); Prov. Minas Geraes (Glaussen n. -184, Gardner n. 4994); Gaxoeira do Gampo (Glaussen n. 100, n. 42, Martius n. 902, blühend im August 1839), Martins n. 903, mit Frucht im Februar 183 9); Garaga (Sellow n. 1258, mit Frucht 1830); Alegria bei Gara^a (Glaziou n. 15208, blühend im Juni 1884), Ouro Preto (Schwacke n. 7416, blühend im August 1891). — Herb. Berlin, Brüssel, Boiss., DG., Deless., Münch., Wien. 3. P. pedicellata Perk. n. sp. — Frutex (ex Glaziou ex Schwacke); rami subteretes, 4 — 6 mm lati, juniores aureo- vel griseo-flavescenti-tomentosi demum glabres- centes; folia alterna, petiolata, petiolo eirciter 5 mm longo, tomentoso, lanceolata vel oblonga vel interdum ovato-oblonga , 3,5 — 6 cm longa, 1,25 — 2 cm lata, apice acuta, obtusa, rotundata, basi cuneata saepe a medio basim versus sensim attenuata, interdum rotundata, supra juniora pilos stellatos luteos gerentia, adulta glabra, nitida, subtus griseo- flavescenti- vel aureo-tomentosa^ nervis venisque supra parce subtus manifeste prominentibus vel interdum supra impressis (in sicco), nervis lateraHbus 8 — 12, marginem petentibus et inter se curvato-conjunctis. Inflorescentia axillaris, racemosa, 2,5 — 4 cm longa, pauci- flora; rhachis inflorescentiae angulata, cum bracteis, pedicellis calycibusque tomento aureo vel griseo-flavescente obtecta; bracteae lineales, minutae, caducae; flores 5,5 — 6 mm longi, albidi (ex Glaziou), fragrantes (ex Schwacke), pedicello 3 — 5 mm longo elegantiore longioreque quam in aurea et styracifolia'^ calyx cupuliformis, 2,5 mm altus, 4 mm latus, extus flavescenti-stellato-tomentosus, intus apicem versus parce pilosus, membra- naceus, margine truncatus, minute 5-denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 1 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, lanceolatis, 5 mm longis, 2 mm latis, apice acutis, membranaceis, extus pilis stellatis luteis adpresse vestitis, intus glabris ad marginem utrin- que parce pilosis, apice fasciculos pilorum gerentibus; stamina 5, lobis breviora, fila- mentis parte libera planis glabris brevibus , complanatis, antherae oblongae; ovarium caljce tertio brevius, depresso-globosum, luteo-tomentosum, superum, ovula tria, erecta funiculo brevissimo instructa, Stylus glaber quam corollae lobi brevior, stigma triquetrum. Fructus subglobosus vel obovoideus, extus flavescenti-stellato-tomentosus, valde rugosus, calyce persistente. Semen oblongum, testa rufa, glabra, coriacea. — Fig. 3-4 — H. Var. salieifolia Perk. n. var. — Folia lanceolata, ad 6 cm longa, juniora subtus aureo-tomentosa , supra glabra, nitida, nervis venisque subtus paullo prominentibus, nervis lateralibus 7 — 9. Flores multo majores. Brasilien: Prov. Minas Geraes, Perpetua, bei Diamantina (Glaziou n. 19614, blühend im April 1892). — Herb. Berlin. Var. ovalis Perk. n. var. — Folia ovalia, basi plerumque rotundata, subtus luteo-tomentosa, nervis venisque supra immersis, subtus manifeste prominentibus. Brasilien: Prov. Minas Geraes, bei Diamantina, auf den Gampos (Glaziou n. 19616, fruchtend im April 1892). — Herb. Berlin. Var. intermedia Perk. n. var. — Folia oblonga, subtus luteo-tomentosa. Brasilien: Prov. Minas Geraes, Diamantina am Gombador (Glaziou n. 19615, blühend im April 1892). — Herb. Berlin. Var. niicrophylla Perk. n. var. — Folia longe oblonga vel lanceolata, parva, 3 — 3^5 cm longa, 1,2 cm lata, subtus griseo-flavescenti-pilosa, nervis lateralibus 12. Brasilien: Prov. Minas Geraes, Serra do Gipö (Schwacke n. 8298, blühend im April 1892). — Herb. Berlin. 2. Styrax l. styrax*) [Tourn. ex L., Syst. ed. 1. (1735); Gen. ed. 1. (1737) 143] L., Spec. pl. ed. 1. (1753) 444; Endl. Gen. (1836—40) 4552; A. DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 259 ; Benth. et Hook. f. Gen. II. (1876) 669; Gurke in Engl. Prantl, Pflzfam. IV. 1. (1891) 177. — Strigilia Gav. Diss. VII. (1789) 358 t. 201. — Cyrta Lour. Fl. cochinch. (1790) *) aivqa^ nomen antiquum Styracis ofßcinalis L. A. Engler, Das Pflanzenreicli. IV: (Embryophyta siphonogaraa) 241. Jg J. Perkins. — Styracaceae. 278. — Foveolaria Ruiz et Pav. Fl. peruv. et chil. prodr. (1794) 57 t. 9. — Tre- manthus Pers. Sjnops. I. (1805)467. — ^ew^om Hajne, Arzneigew. XL (<829)t. 24. Calyx cupuliformis ima basi ovario breviter vel brevissime adnatus vel fere omnino über, margine truncatus, indistincte vel manifeste 5-denticulatus rarissime 3- vel 2-fidus, undulatus vel subinteger. Corolla 5-rarissime 6 — 7-partita, tubo brevi, lobis multo breviore rarissime longiore, lobis in aestivatione valvatis vel imbricatis, erecto-patentibus vel revolutis, lanceolatis vel oblongis vel spathulatis. Stamina 10, rarissime 8 — 9 vel H — -13, corollae basi insidentia ibidemque in annulum vel tubum brevem coalita, fila- mentis parte libera planiuscula superne contractis cum connectivo continuis, glabris vel pilosis vel basim versus pilis fasciculatis dense obsitis vel barbatis; antherarum loeuli lineaires, parallel!, erecti, longitudinaliter dehiscentes. Ovarium pro maxima parte rarius omnino liberum, late conicum, subglobosum vel depressum et basi contractum, dense villosum rarius glabrum, prima juventute 3-loeulare, per anthesin saepius septis parieti affixis ab axi retractis sub-1-loculare; Stylus subsubulatus vel crassiusculus, stigmate terminali parvo indistincte 3-lobato vel capitato; ovula in quoque loculo pauca, raro unica, ascendentia vel erecta vel in ovario semi-immerso inferiora interdurn reversa. Fructus globosus vel oblongus nunc siccus nunc drupaceus, pericarpio duriusculo in- dehiscente, vel in valvas 3 fissilis vel irregulariter dehiscens, vel carnosus et irregulariter dehiscens (King). Semen abortu \ vel rarissime 2, subglobosum vel ellipsoideum hilo latiusculo basilari, erectum, impressione parietum pericarpii lineis notatum, testa glabra crustacea vel indurata, albumen carnosum vel fere corneum; embryo rectus axilis vel excentricus, cotyledonibus saepius latis, radicula tereti longiuscula. — Frutices arboresve, Omnibus partibus excepta facie superiore foliorum plus minus lepidotis vel stellato- tomentosis, rarius undique glabri. Folia integerrima vel leviter serrata. Flores saepius albi, in racemos axillares terminalesque breves laxos simplices vel parum ramosos dispositi, bracteis parvis minimisve. Species ad 100, regiones tropicas et subtropicas inhabitantes , Africa et Australia exceptis. Clavis sectionum. A. Corollae lobi in aestivatione imbricati vel valvati. Ovarium circ. 16— 2 4-ovulatum Sect. I. Eustyrax. a. Corollae lobi in aestivatione valvali Series 1. Valvatae. b. Corollae lobi in aestivatione imbricati ....... Series 2. Imhricatae. B. Corollae lobi valvati. Ovarium 3 — 5-ovulatum Sect. II. Foveolaria. Clavis specierum. Sect. 1. Eustyrax Perk. — Series 1. Valvatae Gurke (sp. 1 — 74). A. Fructus nondum plane maturus in rostrum crassiusculum productus. a. Folia glabra, nervis lateralibus 4 — 5 \. St. agrestis. b. Folia subtus hie illic pilis stellatis vestita, nervis lateralibus 7 — 8 . . . *. %. St. Warbmrgii. B. Fructus depresse globosus, ovoideus vel longe ovoideus apice rudimento styli parvo vel minimo persistente coronatus. a. Calyx maximus margine truncatus, dentibus 2 — 3 irre- gularibus laceratis "i. St. macrophyllus. b. Calyx parvus, margine truncatus, regulariter breviter 5- denticulatus vel integer. u. Folia utrinque glabra, saepe subtus in nervo mediano hie illic lepidibus parcissime instructa. I. Folia oblonga vel obovato-oblonga, apice acuta vel rotundata vel abrupte late brevissime acuminata. Styrax. 19 \. Folia late oblonga, \i — 24 cm longa, 6,5 — \ 2 cm lata, basi rotundata. Flores circiter 2 cm longi. Fructus 2,5 cm longus, apice rolundatus. 4. St. Pavonii. 2. Folia oblonga vel obovalo-oblonga, 7 — 12 cm longa, 2,5 — 3,5 cm lata, basi cuneata. Flores (juniores) \ cm longi. * Folia apice acuta vel rotundata, nervis latera- libus 6 — 7. Calyx margine integer, extus lepidibus brunneis instructus. Fructus i,6 cm longus, calyce persistente, \ cm longo . . . ** Folia breviter obtusiuscule acuminata, nervis lateraJibus 8 — 10. Calyx margine truncatus, denticulatus extus lepidibus flavescentibus in- structus. Fructus 2,5 — 3,5 cm longus, acutus vel acuminatus, calyce persistente, 5 mm longo. II. Folia lanceolata vel interdum oblongo-lanceolata, 7 — 16 cm longa, 3,5 — 5 cm lata, basi cuneata. Flores ca. 2 cm longi. Fructus 1,5 cm longus . ß. Folia praesertim juniora subtus parce vel parcissime pilis parvis stellatis vestita. I. Folia tenuiter coriacea, venis perconspicuis inter sese 5. St. lauraceus. 6. St. portoricensis, 7. St. glabrattis. approximatis, 3 — 9,5 cm longa, i,5 — 4,5 cm lata. \. Flores parvi, \ cm longi, in racemis multifloris, 2. Flores majores, 1,5 — 2 cm longi, in racemis paucifloris. * Folia juvenilia pilis stellatis parvis sparsissime vestita. Calyx flavo-pilosus ** Folia juvenilia tomento denso (pilorum longi- crurium) vestita. Calyx griseo-tomentosus . II. Folia papyracea venis inter sese non approximatis. \. Folia rhomboidea, parva, ad 4,5 cm longa. * Folia subtus densissime pilosa. Calyx lanatus ** Folia subtus glabra vel pilis stellatis minimis parcissime vestita 2. Folia ovata vel obovata, majora 5 — \ 4 cm longa. * Flores in racemis brevibus paucifloris, 2,5 — 5,6 cm longi. Folia 2,5 — 5 cm longa, apice acuta vel breviter acuminata. f Calyx, inflorescentia pilis minimis stellatis adpressis vestitae. Corollae lobi lanceolati; calyx capuliformis ff Calyx, inflorescentia densissime tomentosae. Q Folia ovalia vel oblonga, apice acuta . QQ Folia suborbicularia apice obtusa . . ** Flores in racemis 7 — 1 \ cm longis, multifloris. Folia 6 — 12 cm longa. f Folia lanceolata in acumen longe exeuntia. Flores 1 cm longi; calyx 3 mm altus; corollae lobi 1,5 mm lati ff Folia ovata vel ovato- oblonga. Flores 1j5 — 2 cm longa; corollae lobi circiter 3 mm lati; calyx 5 — 7 mm altus. Q Folia papyracea, integra, apice acuta, basi rotundata 8. St. dasyanthus. 9. St. philadelphoides. 10. St. calvescens. 1 1 . St. formosamts. 12. St. Henryi. 13. St. Faberi. 14. St. cmifusus. \i. St. Matsumuraei. 16. St. virgatus. 17. St. Finlaysonianus. 2* 2Q J. Perkins. — Styracaceae. QO ^^^^^ membranacea, irregulariter parce serrulata interdum subintegra, apice acuminata, basi cuneata saepissime sub- rotundata \S. St. serrulatus. y. Folia subtus dense vel densissime pilosa vel potius tomentosa. I. Calyx manifeste brunneo-tomentosus. \ . Folia grisea vel griseo-fusca, pilis stellatis micro- scopicis adpressis minutissimis fusco- vel albido- griseis densissime vestita, oblonga vel laneeolato- oblonga, 9,5 — 12 cm longa, 2,5 — 3,5 cm lata. Flores in panniculas \ ] cm longas vel racemos 5 cm longos, multifloros dispositi 19. St. paralleloneurus. 2. Folia subtus pilis stellatis longis fuscis aspera. * Folia coriacea, 7,5 — i2 cm longa, 3 — 5 cm lata, nervis venisque subtus valde prominen- tibus. Flores 1 — 3 cm longi. Galjx extus pilis lepidoto- stellatis vestitus '^0. St. davillifolius. ** Folia papyracea, \t — 24 cm longa, nervis venisque subtus parce prominentibus. Caljx extus tomentosus. f Folia breviter abrupte acuminata. Folia subtus et calyx extus pilis stellatis majoribus atro-brunneis vestita. Flores i,2 — 1,3 cm longi. Fructus 2 cm longus, sessilis . . %\. St. crotonoides. ff Folia longe angusteque acuminata. Flores 1,7 cm longi. Fructus 2 cm longus. Pedun- culus fructifer 1 — 2,5 cm longus. . . . ^%. St. trichocalyx. 3. Folia subtus pilis stellatis brevibus permultis ad- pressis fuscescentibus vel fuscis vestita. * Flores magni, 2 — 2,5 cm longi; calyx 7 — 8 mm longus, pilis ferrugineis vestitus. Inflorescentia explanata, 7 — 15 cm longa. Fructus 2 cm longus %^. St. latifolius. ** Flores minores, 1 — 1,5 cm longi. Calyx 5 mm longus. Inflorescentia 3 — 5 cm longa. f Folia ovata vel late ovata subtus pilis aterrime fuscis postea ferrugineis vestita, coriacea, apice anguste acuminata vel acuta, basi rotundata 24. ^S^. Martii. ff Folia oblonga vel ovato-oblonga subtus pilis ferrugineis vel griseis vestita, subcoriacea. Q Folia subparva, 5 — 8 cm longa, 2 — - 3 cm lata, subtus juniora pilis brevibus brunneis parcioribus vestita. Fructus 9 mm altus 25. aS^. ambiguus. QQ Folia majora, 7 — 10 cm longa, 3,5 — 4,5 cm lata, pilis longioribus, ferrugineis densioribus vestita 26. St. Pohlii. II. Calyx griseus, flavus vel flavo-fuscus. 1. Inflorescentia pauciflora, 2 — 7 cm longa. * Folia subtus pilis stellatis longicruribus scabris vestita. f Folia laxe reticulata, ad 1 6 cm longa, 6,5 cm ■0 Styrax. 2 1 lata, nervis lateralibus arcuatis longe dis- tantibus. Flores circiter 2,5 cm longi, bini vel terni ad 9 in axillis foliorum; calyx pilis longis mollissimis holosericeis vestitus 27. St. pauciflorus. ff Folia dense reticulata, ad ]\ cm longa, 2,5 — 4,5 cm lata, nervis lateralibus arduis, approximatis. Calyx pilis stellatis brevi- cruribus parvis vestitus. O Flores circiter 9 mm longi. Calyx 5 mm altus ^%. St loxerisis. 00 Flores 2 cm longi; calyx 8 mm altus 29. St. macrocalyx. ** Folia subtus pilis stellatis minimis microscopicis adpressis dense vel tomento denso vestita. f Folia oblonga vel late oblonga, 16 — 2 6 cm longa, 6 — \ 1 cm lata, apice manifeste ab- rupte acuminata, nervis lateralibus 12 — 16. Q Folia subtus alutaceo-pilosa. Flores 3 cm longi; calyx 9 mm altus . . . 30. 67. oblongus. QO Folia subtus cinerea, pilis stellatis micro- scopicis et brunneis et cinereis vestita. Flores 1,7 cm longi; calyx 6 mm altus 31. St. guianensis. Q0O Folia subtus cinerea, pilis stellatis micro- scopicis, majoribus aloeformibus hirsutis fuscis praecipue ad nervös venasque intermixtis. Flores 9 mm longi; calyx 4 mm altus 3t. St. Sieberi. ff Folia lanceolata vel oblongo-lanceolata, 6 — 12 cm longa, 2 — 4 cm lata. Q Folia subtus cinereo- vel fusco-cineras- centi- pilosa. Flores bini in axillis foliorum vel in racemis brevibus. Fructus 1,5 cm longus 33. *S/. acuminatus. 00 Folia subtus rufa. Flores in racemis 3 — 4 cm longis. Fructus 1,5 cm longus 34. St. landfolius. . Inflorescentia multiflora racemosa vel paniculata. * Folia subtus densissime pilis asperis vestita. f Folia subtus pilis stellatis longicruribus fuscis instructa. Q Folia late oblonga vel interdum obovato- oblonga, breviter abrupteque acuminata, 10 — 17 cm longa, 5 — 8,5 cm lata, nervis lateralibus 6 — 8. Inflorescentia 7 cm longa. Flores 1,7 cm longi; calyx 6 mm altus 35. St. macrotrichics. QQ Folia oblonga vel lanceolato-oblonga, nervis lateralibus 9. Inflorescentia 3,5 cm longa. Flores 1 cm longi ; calyx 4 mm altus 36. *S/. Pearcei. ff Folia subtus pilis stellatis brevicruribus fuscis coeruleo-pruinosa. Inflorescentia 4 cm longa. Flores 1,2 cm longi; calyx 6 mm altus 31. St. Burchdlii. ** Folia subtus densissime tomentosa. f Species brasilienses. 22 J- Perkins. — Styracaceae. Q Folia orbicularia vel late ovata satis longa, incano-lanata 3S. St. subcordatus. QQ Folia oblonga breviter tomentosa. A Flores in panniculis 5 — 2 0 cm longis^ interduni in racemis. )( Folia supra nitida, subtus ple- rumque pilis mollibus holoseri- ceis vestita, nervis lateralibus 6 — 9 Z9. St. camporum. X X Foiia supra non nitida, nervis lateralibus i 0 — 12, dilute bre- vissime griseo-tomentosa . . .40. St. pallidus. /\/\ Flores in racemis interdum panni- culis. X Folia coriacea, apice acuta vel saepius rotundata, nervis venis- que subtus manifeste prominen- tibus. D Flores \ cm longi. Calyx fla- vescenti-pilosus, caljcis dentes conspicui ^\. St. pachyphyllus. D D Flores \ ,9 cm longi. Calyx lutescenti-brunneo-pilosus, ca- lycis dentes inconspicui . . i2. St. ferrugineus. X X ^^^'^ papyracea vel chartacea, apicem versus angustata vel acu- minata, subtus nervis venisque haud manifestius prominentibus. Flores in racemis parvis in folio- rum axillis 43. St. punctatus. ff Species andinae Americae centralis et australis. Q Folia subtus brunnescenti-flavida tomen- tosa, nervis lateralibus vix vel minime prominentibus, 4 — 6,5 cm longa, 1,8 — 2,5 cm lata, apice acuta vel rotun- data; calycis margo undulatus . . . 4 4. ^S*^. microphyllus. QQ Folia subtus aspectu ipso albido-cinerea vel cinerea pubem conspicuam haud praebentia, pilis vero stellatis minutissi- mis microscopicis tomentum densum formantibus vestita, nervis lateralibus valde prominentibus, plerumque multo majora. Calycis margo minime denti- culatus. A Flores parvi \ cm longi. X Flores plerumque in panniculis ad 7 cm longis, pedicelli 1 cm longi. Calyx non profundus 2 mm altus. Folia longe acuminata, supra ni- tida, subtus brunneo-flavescenti- tomentella, pilis minutissimis microscopicis tenerrimis vestita 45. St. cyathocalyx. Styrax. 23 X X Fiores in racemis brevibus, 2 — 2,5 cm longis, pedicelli 5 mm longi; calyx cupuliformis, 4 mm altus. Folia lanceolata vel obova- to-lanceolata, subtus albida, pilis stellatis microscopicis veslita ma- joribus aloeformibus intermixtis 46. St polyneurus. /\/\ Fiores majores, 1,5 — 2 cm longi. Folia acuta vel breviter acuminata, 10 — 15 cm longa, 3 — 5 cm lata, subtus pilis stellatis eximie minu- tissimis vestita. Fiores in racemis. Fructus anguste ovatus 1,5 cm longus il. St Ramirezii. QQQ ^^^^^ subtus pilis aspectu ipso perconspi- cuis vel submicroscopicis brevibus griseis tomentosis vestita. /\ Folia elliptica vel latissime oblonga, basi plerumque rotundata, subtus grisea pilis stellatis et brevibus tomentosis griseis et majoribus longi- cruribus vestita iS. St hogotensis. /\/\ Folia oblonga vel oblongo-lanceolata, subtus pilis stellatis submicroscopicis parvis densissime confertis vestita, basi cuneata. X Folia tenuia subcoriacea . . . 49. ä^. hypargyreus. X X Folia crassa rigide coriacea. D Inflorescentia 5 — 9 cm longa ; flores 2 cm longi; pedicello circiter \ cm longo, cinereo. Petioli plerumque 2 — 2,5 cm longi. Folia apice acutissima. Fructus 1,3 cm longus . . 50. St. argenteus. D D Inflorescentia 4 cm longa ; flores circiter 1 cm longi; pedicello circiter 6 mm longo. Petioli circiter 1 cm longi. Folia apice subacuta. Fructus 6 cm longus 51. -S^ Warscetciexii. QQQQ Folia subtus pilis cinereis lanato-tomen- tosis vestita. /\ Inflorescentia ramosissima, circiter 1 \ cm longa, patula, multiflora. X Flores 1 ,7 cm longi; calyx 5 mm longus. Rhachis inflorescentiae, pedicelli, calyx pilis flavis vestita. Folia manifeste late acuminata 52. St Poissonianus, X X Flores 0,8 — 1,4 cm longi; calyx 4 mm longus. Rhachis inflores- centiae, pedicelli et calyx cinereo- pilosa. Folia apice acuta vel rotundata ^3. St polyanthus, AA Inflorescentia parcius ramosa, 5 cm longa, satis conferta. 24 J- Perkins. — Styracaceae. X Folia apice acuta vel breviter acuminata, basi rotundata. Caljx tomentoadpressodensiusvestitus 54. St. tomentosus. X X ^^^^^ apice manifeste acuminata, basi zb cuneata, subtus densius tomentosa. Caljx tomento multo densiore et longiore vestitus . h^. St. lasiocalyx. QQ3QQ Folia subtus aureo- vel luteo-brunneo- stellato-tomentosa . /\ Folia coriacea, supra nervis venis- queimmersis, subtus manifestissime prominentibus 56. >Sf. hypochryseus. /\^/\ Folia papjracea, nervis venisque supra non immersis, subtus non multum prominentibus. X Folia ovata vel ovato-oblonga, basi rotundata 57. St. Cespedesii. X X Folia oblonga, basi cuneata. D Caljx pilis stellatis vestita. Inflorescentia racemosa vel saepius paniculata,multiflora, 8 — 9 cm longa. Folia \\ — M cm longa, 4 — 5 cm lata 58. St. tarapotensis. D D Caljx lepidotus. Inflores- centia racemosa, circiter 2,5 cm longa, pauciflora. Folia 8 — \0 cm longa, 3 — 3,5 cm lata b9. St. Pentlandianus. fff Species asiaticae*). Q Folia ovato-oblonga vel oblonga apice longissime acutata. /\ Caljx planus, 3 mm altus. Rhachis inflorescentiae, pedicelli, caljx den- sissime cinereo-tomentosa . . . . 60. ä^. henzoin. /\/\ Caljx 5 — 6 mm altus. Rhachis inflorescentiae, pedicelli, caljx flava vel brunnescenti-tomentosa . . . &\. St. suberifoUus. OQ Folia breviter abrupte acuminata vel acuta 6^. St. Bidleyanus. d. Folia subtus dense brevissime griseo-pilosa , squamis aureis magnis ad nervös venasque densiuscule obviis 63. St. heterotrichus. £. Folia subtus dense lepidota. I. Squamae sub lente inconspicuae vel vix conspicuae, margine radiis longissimis microscopo-perconspicuis. \. Caljx denticulis 5, minutis, abruptis, conspicuis. Foha coriacea, anguste oblonga, 4 — 9 cm longa, 1,5 — 4,75 cm lata, apice acuta vel interdum subacuminata 6i. St. Roraimae. 2. Caljx margine truncatus, vix denticulatus vel undulatus. Folia papjracea vel subchartacea, lata oblonga vel ovali-oblonga. * Flores 1,5 cm longi, in panniculis, interdum '') E sectione Valvatae Asiam inhabitant spec. n. 1—2, n. 8—18, n. 60—62. Styrax, oc in racemis. Folia 9 — U cm longa, 4—6 cm lata, apice longe acuminata, apice ipso acuta, nervis lateralibus 7—8 So. St. micrasterus. ** Flores 2 cm longi, in racemis brevibus, 3 — 4,5 cm longis. Folia apice breviter lateque acuminata vel obtusa, apice ipso acutiuscula, 7 — \\ cm longa, 3,5 — 5 cm lata, nervis lateralibus 5—6 66. 5^. glaher. II. Squamae sub lente perconspicuae , sub microscopo margine parcissime fissae. \. Flores in panniculis multifloris interdum in racemis. * Folia oblonga vel lanceolato-oblonga, 10 — 14 cm longa, 4 — 5,5 cm lata, coriacea. Calyx et rhachis inflorescentiae fusco-lepidota . . ^1. St. Weberbaueri. ** Folia ovata vel oblongo-ovata, 13 — 15 cm longa, 8 cm lata, papjracea. Caljx et rhachis inflorescentiae argenteo-lepidota 6 8. *S7. ovatus. 2. Flores in racemis. * Folia basi obtusissima vel subcordata, late ovata 69. »S^. cordatus. ** Folia basi cuneata, oblonga. t Folia apice rotundata vel acuta. Q Folia latissime oblonga vel ovalia, 8,5 — 14 cm longa, 5,5 — 8,5 cm lata, petiolo 1,5 — 2 cm longo 70. *S^. argyrophyUus. OO ^^^^^ oblonga, 3 — 8 cm longa, 1,5 — 2 cm lata, petiolo 1 cm longo. Fructus 9 mm longus 1\. St. leprosus. ff Folia apice manifeste acuminata. Q Calyx subpatelliformis, =b manifeste denticulatus. Flores 1 1 mm longi . . 72. »S7. conterminus. QO Caljx cupuliformis, 3 mm altus, eden- ticulatus. Flores 7 mm longi. /\ Alabastrum 1 cm longum. Caljx 4 mm longus. Inflorescentia 4 — 5 cm longa. Folia 5,5 — 7,5 cm longa, 2 — 3 cm lata 73. St. perutnanus. /\A\ Alabastrum 1,5 cm longum. Calyx 6 mm longus. Inflorescentia 7 — 8 cm longa. FoHa 10 — 14 cm longa, 4 — 5 cm lata li. St. MatJiewsii. Sect. I. Eustyrax Pcrk. — Series 2. Imbricatae*) Gurke (sp. 75 — 95). A. Folia glabra vel subtus parce pilis stellatis in nervis venis- que vestita. a, Calyx glaber vel subglaber. Folia integra saepissime irregulariter lobata 75. 5^. platanifoUus. b. Calyx tomentosus. *) Inter species chinenses et japonicas (n. 8 — 15) nonnuUae floribus aestivatione valvata praeditae ; in bis vero speciebus in uno eodemque specimine flores imbricatione subvalvata interdum occurrere solent. 2ß J. Perkins. — Styracaceae. a. Folia integra vel parcissime undulala 16. St. odoratissimus. ß. Folia minute denticulata vel interdum integra. I. Folia ovato-oblonga vel ovato-lanceolata, longe acuminata, 6 — H cm longa, 2,5 — 3 cm lata. 4. Flores 1,5 cm longi. Galyx 4 mm longus. In- florescentia multiflora, 6 — 7 cm longa. Corollae lobis 5 mm latis 11. St. Veitchiorum. %. Flores 2,2 cm longi. Galyx 6 mm longus. Corollae lobis \ cm latis. Inflorescentia pauci- flora, 4 cm longa IS. St. macranthus. II. Folia ovata vel late et oblique ovata, 7 — M cm longa, 3 — 9 cm lata, breviter manifeste acuminata. \. Folia in parte superiore inaequaliter profunde sinuata. Tubus corollae longissimus (1,3 cm). Pedicelli \ mm longi. Flores subsessiles . . 79. *S^. Shiraianus. 2. Folia integra vel minute irregulariter denticulata. Corollae tubus brevis, 5 — 6 mm longus. Pedi- celli 4 — 6 mm longi. * Flores 12 mm longi, plerumque in paniculis 12 — 16 cm longis 80. *S^. Hemsleyanus. ** Flores 2 — 3 cm longi, in racemis 7 — 10 cm longis S\. St. glahrescens. B. Folia subtus pilis stellatis minutis vestita et juvenilia interdum supra subsetulosa. a. Venae conspicue prominentes laminam transverse percur- rentes 82. *S^. subpaniculatus. b. Venae indistincte irregulariter distributae. a. Galyx glaber, pedicelli graciles, glabri, 2 — 2, 2 5 cm longi 83. St. japo7iicus. ß. Galyx zb pilosus. Pedicelli 8 — 12 mm longi, d= pilosi. I. Flores magni, 1,9 — 2,5 cm longi. Gorolla lobis 1,4 — 1,5 mm longis, 6 — 9 mm latis. 1. Folia lanceolata vel angusto-oblonga, longe acuminata, 7 — 14 cm longa, 1,5 — 4,5 cm lata. * Flores 2,5 cm longi. Galyx 7 mm longus, margine truncatus, integer 8 4. ^S*^. Hookeri. ** Flores 1,9 cm longi. Galyx 5 mm altus, margine truncatus, minute denticulatus . . 85. *S/. caudatus. 2. Folia oblonga, breviter acuminata vel acuta, 2,5 — 5 cm longa, 1,5 — 2,5 cm lata. Flores circiter 1,9 cm longi 86. *SY. grandiflorus. II. Flores minores, 11 — 12 cm longi. Gorolla lobis 3 — 4 mm latis, 9 — 1 1 mm longis. 1. Folia basi cuneata, subtus pilis stellatis minutis sparsim vestita Sl. St. americanus. 2. Folia basi rotundata, subtus in nervis venisque pilis stellatis vestita %S. St. Porterianus. C. Folia subtus tomentosa. (Gonfer St. glahrescens n. 82 var. pilosus.) a. Petioli in foliis superioribus basi in vaginam gemmam in- cludentem superne fissam extensi. Folia magna ovata vel suborbicularia 89. 5"^. ohassia*]. *) Fructus interdum rostro instructi eos St. agrestis et St. Warburgii (n. \ et 2) in memoriam revocant. Styrax. 27 b. Petioli in foliis superioribus basi haud vaginales. a. Galycis dentes "^j^ caljcem longitudine adaequantes, dentes graciles. Folia perbullata 90. 5^. rugosm. ß. Calyx margine truncatus vel denticulis minutiusculis inconspicuis ornatus. I. Flores in paniculis multifloris , \\ — i 4 cm longis. \. Folia subtus pilis brevissimis densissimis con- fertissimis vestita; venae angulo acuto adscen- dentes. Flores \ 2 mm longi 9\. St. macrothyrstcs. 2. Folia subtus pilis parce vestita; nervi laterales arcuati. Flores 8 — 9 mm longi 92. Ä^. subdenticulatus. 11. Flores in racemis multi- vel paueifloris, solitarii vel bini in foliorum axillis. \ . Folia ovata vel obovata vel oblonga, lata, apice rotundata vel subacuta. * Caljx margine truncatus, integer vel undulatus interdum indistinctissime denticulatus. In- florescentia pauciflora (ad 5-flora). Folia 2,5 — 7 cm longa 93. /S^. ofßcinalis. ** Calyx manifeste dentatus. Inflorescentia ad 22-flora. Folia 6 — 20 cm longa 9i. St. grandifolius. 2. Folia oblonga, longissime angustissimeque acu- minata 9o. St. hypoglau^us. Sect. II. Poveolaria (Ruiz et Pav.) Perk. A. Folia chartacea, subtus parce pilosa, 3 — 4 cm longa. Calyx extus lepidoto-stellato-pilosus. Ovarium 5-ovulatum . . . 96. 5^. obtusifolius. B. Folia coriacea vel sublignosa, subtus dense fusco- vel luteo- stellato-tomentosa, 4 — 7 cm longa. Calyx extus dense lanato- fusco-tomentosus. Ovarium 3-ovulatum 91. St. foveölaria. \. St. agrestis (Lour.) G. Don, Gen. Syst. IV. (1837) 5. ~ Oyria agrestis Lour. Fl. cochinch. 1. (1795) 278. — Arbor parva, ca. 3 m alta (ex Loureiro); rami subteretes, 3 — 4 mm lati, juniores parce pubescentes, adulti glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 3 — 5 mm longo, ovata vel oblonga, 3,5 — 7 cm longa, 1,5 — 3 cm lata, apice acuminata vel interdum acuta, basi cuneata, papyracea, glabra (ex Lour.), integra vel indistincte irregulariter subdenticulata, supra nervis venisque paullo, subtus mani- feste prominentibus, nervis lateralibus 4 — 5, marginem petentibus. Inflorescentia race- mosa, terminalis vel axillaris, 4—6,5 cm longa, 3 — 6-flora; flores 9 mm longi, albi (ex Lour.); calyx cupuliformis, 4 mm latus, 2 — 3 mm altus, pubescens, margine trun- catus, minute 5-denticulatus ; corolla 5-partita, tubo brevi, lobis magnis, lanceolatis; stamina 10 (ex Lour.), filamentis brevibus, basi dilatata; antherae oblongae, retroflexae; ovarium subrotundatum ; stylo subulato, stamina et corollam superante. Fructus ob- longus vel obovatus 1,8 cm longus, 5 mm latus, brunneo-tomentosus, apice in rostrum longum acutum attenuatus, 1-spermus; semen sulcatum, oblongum. Monsungebiet: Hinterind. ostas. Prov., Cochinchina (Loureiro, Brit. Mus.). Nota. Flores non investigavi, ramulum fructiferum in Mus. brit. vidi. 2. St. Warburgii Perk. n. sp. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores breviter luteo-tomentosi, demum glabrescentes, 3 mm lati; folia alterna, petiolo 0,4 — 1,5 cm longo, oblonga, 4,5 — 7,5 cm longa, 2—3,5 cm lata, manifeste angusteque acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata, supra glabra, subtus hinc inde pilis griseo- stellatis instructa, papyracea vel subchartacea in parte */5 superiore utrinque margine indistincte irregulariter denticulata, nervis lateralibus 7—8, marginem petentibus, supra nervis venisque paullo, subtus manifeste prominentibus, dense reticulatis. Inflorescentia 28 J- Perkins. — Styracaceae. racemosa, ca. 5 cm longa, axillaris vel terminalis; rhachis inflorescentiae luteo-stellato- tomentosa; flores nondum plane evoluti, ca. 9 mm longi, pedicello \ cm longo, luteo- stellato-tomentoso; caljx cupuliformis, 5 mm altus, 3 mm latus, extus dense luteo- stellato-pilosus, intus parcissime pilosus, membranaceus^ margine truncatus, distincte 5-denticulatus ; corolla 5-partita, tubo \ mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 7,5 mm longis, \ mm latis, extus minute adpresse stellato-pilosis; stamina dO, filamentis parte libera planis, margine pilis stellatis in- structis, ca. 1 mm longis, antherae lineales, 4 mm longae, margine pilis stellatis ob- sitae; ovarium superum, ovoideum, extus tomentosum, triloculare, multiovulatum. Fructus obovatus vel oblongus, \ — 1,5 cm longus, 4 mm latus, apice in rostrum longum, cur- vatum, acutum attenuatus, extus luteo-stellato-tomentosus, caljce persistente, 1-spermus; semen ovoideum, extus dense stellato-pilosum. Centromalayische Provinz: Süd-Celebes: Manipi (Warburg n. 16364). 3. St. macrophyllus Schott (sine descript.) in Spreng. Syst. veget. IV. 2. Appendix (1827) 405; Pohl, PL Brasil, icon. II. (1830 61, t. 141; A. DG. in DC. Prodr. VIII. (1844) 268; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 195; G. Don, Gen. Syst. IV. (1837) 5. — Styrax tomentosus Spreng. 1. c. neque Humb. et Bonpl. — Strigilia macrophylla Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 61) 188. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores spadiceo- stellato-tomentosi, demum glabrescentes, 5 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 2 cm longo dense tomentoso, ovata vel ovato-oblonga vel oblonga, 17 — 2 6 cm longa, H — 13 cm lata, basi rotundata vel subcordata, apice anguste breviterque acuminata, apice ipso acuta, juniora supra hinc inde pilos stellatos praecipue ad nervös gerentia, demum glabrescentia, subtus tomentosa praecipue ad nervös pilis stellatis albidis in- structa majoribus aloeformibus brunneis intermixtis, integra, coriacea, supra nervis venisque paullo, subtus manifeste prominentibus , nervis numerosis, nervis lateralibus rectangulariter appositis, nervis lateralibus 12 — 15, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa vel paniculata, 5 — 9 cm longa, axillaris, 4 — 9-flora; rhachis inflorescentiae spadiceo-stellato-tomentosa; bracteae lineales, obtusae minutae, tomentosae; bracteolae lineales obtusae, binae oppositae, calyci ad medium usque coalitae. Flores nondum satis evoluti, 2 cm longi, pedicello 6 mm longo, tomen- toso ; calyx manifeste cupuliformis, membranaceus, 1 2 mm altus, 7 mm latus, ad medium fere tri- rarius bifidus, lobis ad apicem saepe fasciculis pilorum stellatorum instructis, lacinia altera apice plerumque brevissime bifida, nervis in apicem loborum obtusius- culum convergentibus, parte superiore calyx virescenti-canus hinc inde pilis stellatis in- structus, basim versus pilis stellatis rufis densius adspersus; corolla 5-partita, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, acutis, 15 mm longis, 3 mm latis, extus flavescenti-stellato-pilosis, intus sericeo-stellato-pilosis praecipue ad apicem; stamina 10, filamentis parte libera brevissima basim versus antice fasciculos pilorum flavescentium gerentibus antherae margine pilis stellatis instructae; Stylus .glaber, staminibus longior; ovarium ovoideum, griseo-tomentosum , parte superiore conica margine inaequaliter disciformi-undulatum, parce inferum, multiovulatum, triloculare. — Fig. 4. Südbrasilianische Provinz: Rio de Janeiro zwischen Pillar und Villa de Igua?u, zwischen Gesträuch (Schott). Nota. Gl. Pohl (I, c.) dielt: »Perianthium . . . aphophysibus duabus cylindricis obtusis, villosis, loborum deficientium duorum loco instructum«. Apophysas hoc loco commemoratas bracteolas esse censeo, medias ad calycis partes calyci coalitas. Bracteolae tales, plerumque minores caducissimaeque in nonnullis Styracis generis speciebus oceurrunt. 4. St. Pavonii A. DG. in DG. Prodr. VIII. (18 44) 266. — Strigilia Pavonii Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 61) 186. — Foveolaria oblonga Pav. herb, partim cum Icon. 241 ex herb. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores dense adulti parce lepidoti, 4 — 5 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 1,5 — 2,5 cm longo, dense flaves- centi-brunneo-lepidoto, late oblonga vel interdum ovato-oblonga, 14 — 20 cm longa, 6,5 — 12,5 cm lata, apice breviter acuminata, apice ipso acutiuscula, basi rotundata, integra vel subintegra, chartacea, utrinque glabra, subtus ad nervös medianos squamulis Styrax. 29 obsita, supra nervis venisqiie paullo subtus manifeste prominentibus, venis laxe reticulatis in nervis lateralibus rectangulariter impositis, nervis lateralibus 10 — 12, marginem pe- tentibus, demum margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, 3 — 7 cm longa, axillaris; rhachis inflorescentiae dense flavescenti-brunneo-lepidola; bracteae minutae, caducae, lanceolatae, lepidotae ; flores nondum plane evoluti, circiter 2 cm longi, pedicello \ cm longo, dense lepidoto; caljx 6 mm altus, 6 mm latus, cupuliformis, coriaceus, margine truncatus, minutissime denticulatus, extus flavescenti-brunneo-lepi- dotus, intus sericeo-pilosus; corolla 5-partita, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, ca. 1 \ mm longis, 4 mm latis, lanceolatis, apice cuneatis, extus flavescenti-lepidoto- stellato-tomentosis, intus parce flavescenti-pilosis, pilos stellatos adpressos gerentibus; stamina 10, filamentis parte libera planiusculis, basim versus antice pilis longis dense obtectis, antherae margine hinc inde pilis stellatis instructae; Stylus glaber, lobis brevior; ovarium flavescenti-tomentosum, crasse obovatum, multiovulatum, triloculare, superum, apice depressum, margineque inaequaliter disciformi-undulatum. Fructus obovoideus, Fig. 4. Styrax macropJiyllus Schott. Ä Habitus. B Flos. C Pars corollae cum slaminibus. D Anthera transverse secta. E Ovarium longitudinaliter sectum, F id. transversa sectum. G Pilus calycis. (Icon. origin.) 30 J- Perkins. — Styracaceae. 2,5 cm longus, caljce persistente dense flavescenti-brunneo-lepidoto, flavescenti-brunneo- stellato-pilosus, stjlo crasso, piloso brevi coronatus. Subäquatoriale andine Provinz: Peru: Chinchao, Pozuzu, in Wäldern in den Anden (Ruiz und Pavon). — Herb. Berlin, DC, Boiss., Brüssel. Nota. Differt a St. oblongo non soluin foliis glabcrrimis sed etiam nervis tertiariis mino- ribus, secundariis magis arcuatis. 5. St. lauraceus Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 4 7 8. — Frutex vel arbor; rami subteretes, fusci, juniores flavescenti-lepidoti, adulti demum glabrescentes ; folia petiolata, petiolo ca. \ cm longo, oblonga, 7 — 8,5 cm longa, 3 — 3,5 cm lata, basi cuneata vel rotundato-cuneata, apice acuta vel rotundata, chartacea, integra, juniora utrinque rarissime hinc inde lepides flavescentes minutissimas gerentia, adulta supra glabra, subtus ad nervös venasque rarissime lepidibus ornata, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus et inaequaliter reticulatis, nervis 6 — 7-jugis marginem petentibus, domatiis in axillis costae nervorumque manifestis. Inflorescentia multiflora, racemosa; flores \ cm longi, petiolo -1 — 1,4 cm longo; calyx campanulatus, 6 mm longus, extus dense flavescenti-lepidotus, integer; corolla 5-partita, tubo 2 mm longo, lobis 8,5 mm longis, lanceolatis, extus flavescenti-lepidotis, papyraceis, in aestivatione valvatis; staraina 1 0, filamentis parte libera 5 mm longis, basim versus pilis flavescentibus ob- sitis; ovarium superum, obovoideum, multiovulatum , pilosum. Fructus 1,6 cm longus, calyce persistente, \ cm longo. Subäquatoriale andine Provinz: Golumbien: Galipan (Karsten n. 41). — Venezuela: Caracas (Linden n. 48). 6. St. portoricensis Krug et Urb. in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1893) 337. — Arbor 10 — 20 m alta; ramuli hornotini lepidibus crebris obsiti; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, obovato-oblonga interdum oblonga vel ovata, 7 — 12 cm longa, 3 — 5 cm lata, basi plerumque paullo magis cuneato-angustata, apice breviter et obtusius- cule vel obtuse acuminata, plus quam duplo longiora quam lata, chartacea, integra, utrinque reticulato-venosa, supra nitida, subtus hie ilhc praesertim ad nervös parce lepidota vel subglabra, nervis primariis quaque parte 8 — 10 inferioribus etiam sub angulo 60 — 70" abeuntibus, subtus viridibus. Inflorescentia axillaris, 2 — 4 cm longa, racemosa, 3 — 7-flora; bracteae lanceolatae, 1,5 — 2 mm longae, valde deciduae, pedi- celli sub medio prophyllis subalternis 0,5 — 1 mm longis obsiti, ante anthesin recurvati, 10 — 15 mm longi, sub fructu superne obconico-incrassati ; flores juniores tantum visi, »albi«, ca. 1 cm longi; calyx cupuliformis , extus dense flavescenti-lepidotus, intus sericeo-pilosus, 4 mm vel ultra longus, margine denticulis 5 minutis praeditus; corolla 5-partita, tubo brevissimo, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, linearibus, apice cuneatis, ca. 8 mm longis, 2 mm latis, extus argenteo-lepidoto-stellato-pilosis, intus flavescenti-tomentosis et lineis 2 longitrorsis elevatis notatis; stamina 10, corolla breviora, filamentis parte Hbera planiusculis glabris brevibus, antice ad basim fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae ad marginem pilis stellatis adspersae, lineares ob- tuse acuminatae, connectivo producto; Stylus glaber; ovarium ovoideum, superum, multi- ovulatum, parce tomentosum. Fructus ellipticus, 2,5 — 3,5 cm longus, 13 — 15 mm crassus, calyce circiter 8-plo breviore superne ampliato basi circumdatus, subobliquus, acute vel obtuse vel vix acuminatus rugulosus, densissime lepidoto-stellato-tomentosus ; mesocarpium crustaceum, 1,5 mm crassum. Semen hilo amplo oblique basilari erec- tum subanguste ovatum, obtusum circiter 20 mm longum, 10 — 11 mm crassum, lineis 3 longitrorsis unilateraliter notatum. Westind. Provinz: Porto-Rico: Sierra de Juncos (Sintenis n. 2661 ; im August blühend u. fruchtend); Sierra de Naguabo in Gebirgswäldern »Siedra pelada« (Sintenis n. 1169, im April fruchtend); Sierra Luquillo in den höheren Gebirgsw^äldern Jimenes (Sintenis n. 1709, im Juli fruchtend). — Herb. Berlin, München, Wien. 7. St. glabratus Schott in Spreng. Syst. veget. IV. 2. (1827) 40 6; A. DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 266; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 187. — Styrax erymophyllum Pohl, PI. Brasil. II. icon. (1 831) 57, t. 1 37; G. Don, Syst. IV. (1837) 5. — Styrax. 3 j Strigilia glabrata Miers, Contrib. Bot. I. (i 851 — 6 0 ^86. — Epigenia mtegerrima Vell. Fl. flumin (1825) 183; Icon. IV. (1827) 137. — Styrax psilophyllum A. DG. in DG. Prodr. VIII. (184 4) 266. — Styrax leiophyllum Miers in Lindl. Veg. Kingd. (1853) 593 cum icone. — Strigilia psilophylla Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — I86I) 186. Strigilia leiophylla Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 186. — Frutex (ex Ule) arbor (ex Glaziou); rami subteretes, juniores parce lepidoto-stellato-pilosi, adulti glabres- centes, 3 — 6 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 6 — 9 mm longo, indumento densiore e pilis luteo-lepidoto-stellatis conflato vestita, oblonga vel oblongo-lanceolata vel interdum obovato-lanceolata, 7 — 1 6 cm longa, 3,5 — 5 cm lata, apice breviter lateque acuminata, apice ipso acutiuscula, basim versus in petiolum angustata, papyracea vel subchartacea, integra, juniora supra glabra, subtus nervis venisque hie illic pilis lepi- doto-stellatis instructa, adulta utrinque glabra, supra nervis venisque paullo, subtus manifeste prominentibus , supra interdum nervis venisque immersis * (in sicco) , nervis lateralibus 5—8, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis, interdum in parte inferiore folii domatiis in axillis nervorum. Inflorescentia racemosa, 2 — 4 cm longa, axillaris vel terminalis, 2 — 6-flora; rhachis inflorescentiae virescenti-griseo-lepidoto- stellato-tomentosa; bracteae minutae, lanceolatae, tomentosae, caducae, saepe calyci adpressae; flores 1,2 — 2 cm longi, albidi (ex Glaziou), pedicello 0,5 — 1 cm longo, vires- centi-griseo-lepidoto-stellato-tomentoso ; calyx cupuliformis, membranaceus, circiter 6 mm altus, 6 mm latus, margine truncatus, undulatus vel interdum minute indistincteque denticu- latus, extus virescenti-griseo-lepidoto-stellato-tomentosus, intus sericeo-griseo-pilosus; co- roUa 5-partita, tubo 4 — 6 mm alto, glabro, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, circiter 1 cm longis, 2,5 mm latis, lanceolatis, apice cuneatis, exlus dense adpresse flavescenti-stellato-pilosis, intus apicem versus praesertim in nervis tomentellis; stamina 10, filamentis parte libera planiusculis, antice ad basim fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae margine hie illic pilis stellatis insti'uctae; Stylus glaber, quam corollae lobi brevior; ovarium obovoideum, apice depressum, coni- cum, margine inaequaliter disciformi-undulatum, multiovulatum, superum, griseo-flaves- centi-tomentosum. Fructus calyce superne ampliato basi instructus, 1,5 cm longus, ob- longo-ovatus, in vertice truncatus, styli basi persistente, breviter mucronatus, subrugosus, extus tomento denso cano-virescente obtectus, intus lineis tribus elevatis dissepimenta abortiva referentibus notatus. Südbrasilianische Provinz: ohne Standorte (Sellow ohne Nummer, n. 807, 4286); Prov. Rio de Janeiro (Schott ohne Nummer, Pohl n. 4184); Valencia (Miers); Porto dos Gaixas, Sumpfwald (Ule n. 4577, blühend im Dezember 1897); Prov. Minas Geraes (Saint-Hilaire Katal. B^^ n. 2216); Santa Luzia do Rio dos Velhas (Glaziou n. 20406, blühend im November 1893); Prov. Santa Catharina (A. Ghamisso ohne Nummer, Pabst n. 535). Provinz Hylaea: Niederländisch Guyana: Surinam (Hostmann n. 1165). — Französisch Guyana: Gayenne (Martin). — Herb. Berlin, Brüssel, München, Paris, Wien, Brit. Museum. 8. St. dasyanthus Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 485. — Frutex vel arbor; rami subteretes, fusci, juniores fusco-tomentosi demum glabrescentes ; folia bre- viter petiolata vel subsessilia, obovata vel obovato-oblonga vel plerumque oblonga, 7 — 9,5 cm longa, 3,5 — 4,5 cm lata, apice late breviterque vel plerumque anguste acumi- nata, apice acutiuscula vel obtusa, basi cuneata vel rotundato-cuneata, papyracea, utrinque rarissime hinc inde pilum stellatum gerentia, in parte ^/^ superiore utrinque margine dentibus minutissimis introflexis ornata, utrinque nervis venisque subinconspicuis. In- florescentia multiflora, racemosa vel paniculata, paniculis, parce ramosis; flores 1 cm longi, pediceUis 6 — 8 mm longis instructi; calyx campanulatus, 4 mm longus, extus dense flavescenti-pilosus, late denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 2,5 mm longo, corollae vix 1/4 longitudine aequante, lobis in aestivatione valvatis, subcoriaceis, lanceolatis, 9 mm longis, extus dense flavescenti-stellato-pilosis; stamina 8 — 9 (an semper?), filamentis parte Hbera basim versus pilis flavescentibus instructis, antherae hinc inde pilis stellatis 32 J- Perkins. — Styracaceae. obsitae ; ovarium obovoideum, extus tomentosum, multiovulatum, triloculare, parce inferum, Stylus quam corollae lobi longior, glaber. Ostchinesisches Übergangsgebiet: Prov. Hupeh (Henry n. 5977); West Hupeh (Wilson n. H06). — Herb. Berlin, Kew). Nota. Species et petalis angustis longis et slylo prominente et inflorcscentia multiflora conspicua. 9. St. philadelphoides Perk. n. sp. — Frulex \ — 2 m altus; rami subteretes, 2 — 3 mm lati, juniores dense fusco-pilosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo \ — 3 mm longo, piloso, oblonga vel anguste oblonga vel interdum sublanceo- lata, 3 — 8,5 cm longa, 1,1 — 3 cm lata, apice acuminata vel rarius acuta, basi cuneata, papyracea vel subchartacea, minute indistincte irregulariter denticulata, juniora utrinque stellato-pilosa, adulta utrinque sparse pilis stellatis minutissimis "-vestita, utrinque nervis venisque subinconspicuis, dense reticulatis, nervis lateralibus 5 — 6, marginem petentibus, marginem versus curvatis. Inflorcscentia racemosa, 6 — \0 cm longa, 4 — 6-flora, axil- laris vel terminalis; rhachis inflorescentiae fusco-tomentosa ; bracteae minutae, 2 mm longae, tomentosae, mox caducae; flores albidi (ex Fortune) 1,6 — 2 cm longi, pedi- cello 1 — 2 cm longo, flavescenti-fusco-tomentoso ; calyx cupuliformis , membranaceus, 6 mm altus, 7 mm latus, extus flavescenti-fusco-stellato-tomentosus, intus fere glaber, margine truncatus, minute irregulariter denticulatus; corolla 5-partita, tubo 4 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, i ] mm altis, 2 mm latis, extus flavescenti-fusco-tomentosis, intus 1/5 parte superiore pubescentibus; stamina 1 \ mm longa, filamentis 4 mm longis, parte libera planis, basim versum fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, apicem versus glabris, antherae margine pilis stellatis vestitae; ovarium subinferum, ovoideum, flavescenti-stellato-tomentosum, multiovulatum. Ostchinesisches Übergangsgebiet: Ning-Po (Warburg n. 6634), in den Hügeln (Fortune n.A. 3 2, im Mai 1 844 blühend). — Herb. Berlin, Paris, DeCandolle, Delessert, Kew. Nola. Styrax philadelphoides St. confuso valde accedit sed et inflorescentia multo ion- giore et foliis inter flores dispositis pilis stellatis parcissime vestitis est diversus. 10. St. calvescens Perk. n. sp. — Frutex vel arbor; rami subteretes, ca. 5 mm lati, juniores griseo-luteo-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna breviter petio- lata, petiolo 1 — 3 mm longo, tomentoso, late oblonga vel obovato-oblcnga vel interdum oblonga, 3 — 8 cm longa, 1,5 — 4,5 cm lata, apice acuminata vel interdum acuta, basi longe acuminata, papyracea vel subcoriacea, in parte ^3 superiore utrinque margine minutissime indistincte denticulata, juniora supra hinc inde pilis stellatis praecipue ad nervös obsita, subtus dense breviter griseo-tomentosa, adulta supra glabrescentia, subtus pilos stellatos griseos, parce gerentia, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus a Costa angulo acuto orientibus, nervis venisque supra vix subtus manifeste prominenti- bus, nervis dense reticulatis. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis 3,5 — 9 cm longa, ca. 10-flora; rhachis inflorescentiae griseo-luteo-stellato-pilosa ; bracteae brac- teolaeque lanceolatae, pilosae, caducae; flores ca. 1,2 cm longi, pedicello 5 — 6 mm longo^ piloso; calyx cupuliformis, 5 mm altus, 4 mm latus, membranaceus, margine truncatus, irregulariter sed distincte 5-dentatus, extus dense stellato-tomentosus, stellae longi -radiatae medio affixae, intus stellae oblongae latere altero affixae; corolla 5- partita, tubo ca. 3 mm longo, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 8 mm longis, 2 mm latis, extus dense adpresse flavescenti-steflato-pilosis, intus apice hinc inde pilos stellatos gerentibus, ceterum glabris; stamina 10, filamentis parte Hbera subrotundis, parte superiore glabris, inferiore dense flavescenti-tomentosis, antherae lineales, erectae, basi cordatae filamentis longiores, apice rotundatae connectivo superne paullo elongato, margine piHs steflatis parce instructae; ovarium parcissime inferum, obovoideum, extus flavescenti-tomentosum, multiovulatum triloculare, stylo glabro. Ostchinesisches Übergangsgebiet: Prov. Hupeh (Henry n. 721). — Herb. Berlin, Kew. 11. St. formosanus Matsumura in Tokyo Bot. Magaz. XV. (1901) 75. — Frutex, ramis glabris cortice fuscescente, ramulis annotinis gracilibus tomentosis; folia alterna, Styrax. 33 petiolata, petiolo circiter 3 mm longo, tomentoso, elliptica vel obovata, 2 — 3.25 cm longa, circiter 1,25 cm lata, apice acuta vel breviter acuminata, basi cuneata, papyracea, integra vel subdenticulata (ex Mats.), juniora supra pilis stellatis praecipue ad nervös venasque parce vestita, subtus dense flavescenti-tomentosa, adulta supra glabrescentia, subtus parce stellato-puberula, venis primariis lateralibus paucis patentibus, supra paul- lum, subtus manifeste prominentibus. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, circiter 3,5 cm longa, 4 — 8-flora, in inferiore et media parte saepius folia gerens; rhachis inflorescentiae griseo-tomentosa; flores nondum plane evoluti, \ cm longi, pedi- cello 8 — 10 mm longo, griseo-lanato-tomentoso ; caljx cupuliformis, 4 mm longus, 3 mm latus, extus griseo-lanato-tomentosus , intus glaber, margine truncatus, distincte irre- gulariter denticulatus, dentibus brevissimis tomentosis triangularibus obtusis vel interdum breviter cuspidatis, membranaceus ; coi'olla 5-partita, membranacea, extus breviter griseo- tomentosa, 14 mm alta (ex Mats.), lobis lanceolatis; stamina 8 — 9, filamentis parte libera planis, basim versus hirsutis, antherae 4 mm longae, margine pilis stellatis in- structae; ovarium tomentosum, stjlo glabro, \% — 15 mm longo (ex Matsumura). Fructus ignotus. Monsungebiet: Formosa: com. Shirai, Herb. Berlin, Tokyo; Tooseikaku (Y. Tashiro n. 81A); Shinchiku (Hiraoka, im März blühend, ex Matsumura). 12. St. Henryi Perk. n. sp. — Arbor 3,3 m alta (ex Henry); rami subteretes, 3 mm lati, primum brunneo-griseo-tomentosi, dein glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 2 — 2,5 mm longo, oblonga vel obovata, 1,5 — 4 cm longa, 0,7 — 1,5 cm lata, apice acuminata vel acuta', apice ipso acutiuscula, basi cuneata, membranacea, in parte ^4 superiore plerumque irregulariter indistincte minute denticulata, juniora nervis venisque utrinque subaequaliter hinc inde pilis stellatis obsita, adulta supra glabra, subtus nervis venisque hinc inde pihs stellatis instructa ceterum glabra, nervis lateralibus 4 — 6, marginem petentibus a costa angulo acuto orientibus. Inflorescentia axillaris, racemosa, 1,5 — 3,5 cm longa, 3 — 5-flora, in inferiore et media parte saepius foliosa; rhachis in- florescentiae flavescenti-griseo-stellato-tomentosa (in sicco); bracteae minutae, mox caducae, lanceolatae, tomentosae; flores 1,5 cm longi, pedicello 11 — 12 mm longo, griseo-flaves- centi-tomentoso ; calyx cupuliformis, 3 — 4 mm altus, 4 — 5 mm latus, membranaceus, margine truncatus, minute 5-dentatus, extus griseo-flavescenti-stellato-tomentosus, intus glaber; coroUa 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, pubescente, lobis in aestivatione valvatis vel interdum subimbricatis, membranaceis, utrinque griseo-flaves- centi-pilosis, 11 mm longis, 4 mm latis, apice acutis; stamina 10, filamentis parte Hbera 4 mm longis, basim versus dilatatis et breviter flavescenti-pilosis, apice glabris, antherae 6 mm longae, margine hinc inde pilis stellatis instructae, connectivo paullo elongato; Stylus glaber quam corollae lobi brevior; ovarium parce inferum, multiovulatum, tomen- tosum. — Herb. Berl. Monsungebiet: Formosa: Bankenseng (Henry n. 394); Kuanania (Warburg n. 10740). Var. microealyx Perk. n. var. — Galyces minores, quam in typo; corollae tubus paullo e calyce emergens. — Herb. Berl. Formosa: South Cape (Henry n. 2063). 13. St, Faberi Perk.'n. sp. — St. serndatus Roxb. ex Hemsley in Journ. Linn. Soc. XXVI. (1889) 77 p. pte. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 3 — 4 mm lati, pri- mum fusco-stellato-tomentosi, dein glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 1—2 mm longo, obovata vel obovato-oblonga vel oblonga, 2 — 6,5 cm longa, 1,2 — 3 cm lata, apice breviter acuminata vel acuta vel interdum fere rotundata, basi cuneata vel inter- dum rotundato-cuneata, in parte ^5 superiore minute saepius indistinctissime denticu- lata, membranacea vel subpapyracea, juniora supra fere glabra, subtus hinc inde pilis stellatis minutissimis instructa, adulta supra glabra, subtus glabra vel interdum pilis stellatis parcissime obtecta, nervis lateralibus 5—6, marginem petentibus, supra nervis venisque paullo, subtus manifestius prominentibus. Inflorescentia axillaris vel terminalis, 4,5 — 5 cm longa, 3— 6-flora, in inferiore et media parte plerumque folia gerens; A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 241. 3 34 J- Perkins. — Styracaceae. rhachis inflorescentiae fusco-tomentosa vel pilosa; bracteae bracteolaeque minutae, mox caducae, pilosae; flores 1,5 — 1,8 cm longi, pedicello 6 — 9 mm longo, piloso; calyx cupuliformis, truncatus, margine miaute et interdum irregulai'iter denticulatus, 3,5 — S mm altus, 4 — 4,5 mm latus, extus adpresse flavescenti-lepidoto-stellato-tomentosus, intus pilis stellatis unilateralibus instructus, merabranaceus ; corolla 5-partita, tubo 3,5 — 5 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis interdum pauce imbricatis, lanceolatis, linealibus, apice longe angusteque acutatis, 1 — 1,4 cm longis, 2,5 mm latis, extus flaves- centi-stellato-pilosis, intus in parte superiore griseo-tomentellis ; stamina 10, filamentis parte libera planis, 4 mm longis, basim versus dilatatis et breviter flavescenti-pilosis, apice glabra, antherae 5 mm longae, margine sparsim pilis stellatis vestitae; Stylus glaber, petala longitudine adaequans; ovarium obovoideum, parcissime inferum, multi- ovulatum, tomentosum. Fructus 8 — 9 mm longus, 6 mm latus, ovoideus, apice trun- cato, stylo basi persistente, breviter mucronatus, calyce persistente, ferrugineo-tomentosus. Ostchinesisches Übergangsgebiet: Canton (Wichura n. 1663, blühend im März 1861); in den Gebirgen in der Nähe von Canton (Hance n. 13738, blühend im März 1870); Macao (Callery n. 236, mit Frucht); Tien tai, Mt. Chekiang (Faber). — Herb. Berlin, Paris, Wien. Var. acutiserratus Perk. n. var. — Calyce minore, plane quam in typo magis depresso 3 mm alto, 4 mm lato; corollae lobis imbricatis; foliis distincte acute serratis. Ostchinesisches Übergangsgebiet: Szechuan(?) oder Hupeh (Faber). — Herb. Berl. 1 4. St. confusus Hemsl. in Kew Bull. V. (190 6) 162. — Styrax odoratissimum Hemsl. non Champ. in Journ. Linn. Soc. XXVI. (1889) 76. — Frutex vel arbor; rami sub- teretes, 5 mm lati, juniores fusco-flavescenti-stellato-tomentosi, demum glabrescentes ; foUa alterna, petiolata, petiolo 1 — 3 mm longo, flavescenti-tomentoso, oblonga vel inter- dum ovalia, 4 — ;6 cm longa, 2 — 2,7 cm lata, apice acuta vel brevissime acuminata, basi cuneata, utrinque minute indistincteque denticulata, membranacea vel subpapyracea, supra praecipue ad nervös medianos piUs minutissimis stellatis flavescentibus parcissime vestita, subtus pilis stellatis flavescentibus praecipue ad nervös venasque vestita, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7 — 8 marginem petentibus. Flores in racemum 3,5 — 4 cm longum, 5 — 6-florum terminalem vel axil- larem dispositi vel in foliorum axillis fasciculati; rhachis inflorescentiae dense flavescenti- vel fusco-stellato-tomentosa ; bracteae minutae, 2 mm longae, lineales flavescenti-tomen- tosae, mox caducae; flores 1,7 cm longi, pedicello 7 — 8 mm longo, flavescenti-stellato- tomentoso; calyx cupuliformis, papyraceus, 7 mm altus, 5 mm latus, extus fusco-flaves- centi-tomentosus, pilis lanatis stellatis vestitus, intus marginem versus sparsim pilosus ceterum glaber, margine truncato, denticulis 5 distinctis praeditus; corolla 5-partita, tubo 4 mm alto, utrinque glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 12 mm longis, 3,5 mm latis, extus flavescenti-stellato-pilosis, intus apice sparsim pilosis ceterum glabris; stamina 10, fdamentis parte libera planis, 2,75 mm longis basi fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, apice glabris, antherae 6,5 mm longae, margine pilis stellatis vestitae; ovarium superum, multiovulatum ovoideum, dense flaves- centi-tomentosum ; Stylus glaber quam corollae lobi brevior. Ostchinesisches Übergangsgebiet: Kwantung, Lantao-Inseln (Mr. Ford's einh. Sammler, im Mai 1889 blühend). — Herb. Kew. Var. microphyllus Perk. n. var. — Folia anguste-oblonga vel interdum obovata, utrinque glabra. Flores 1,5 cm longi; calyx 3 mm altus. Gentralasiat. Gebiet, Prov. Szechuan: Ichang (Faber, ohne Nummer, Henry n. 3450, im Oktober 1887 blühend). 4 5. St. Matsumuraei Perk. n. sp. — Styrax rugosum Kurz var. formosanum Mats. in Tokyo Bot. Magaz. XV. (1901) 76. — Frutex; rami subteretes, juniores stellato-fulvo-tomentosi, 1,5 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo circiter 3 mm longo, late elliptica vel suborbicularia, 3,5 — 5,5 cm longa, 2,5 — 4 cm lata, apice obtusa vel interdum acuta, basi rotundata vel acuta, membranacea, margine indistincte irregulariter Styrax. 35 minute denticulata, supra ad nervös medianes hie illic pilis stellatis obtecta, subtus pilos fuscos stellatos praecipue ad nervös venasque gerentia, nervis venisque supra paullo subtus distincte prominentibus, nervis lateralibus 5 — 6, marginem petentibus. Inflorescentia subracemosa, axillaris (ex Matsumura); rhachis inflorescentiae fusco- stellato-tomentosa; bracteae minutae, lineales, tomentosae; flores circiter 4,5 cm longi, pedicellatij pedicello 3 — 4 mm longo, fusco-stellato-tomentoso ; calyx cupuliformis, 8 mm altus, 4 mm latus, extus fulvo-stellato-tomentosus praecipue parte inferiore, intus albido- pilosus, margine truncatus, distincte 5-denticulatus, dentibus lanceolatis, 1,3mmlongis, membranaceus; corolia 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 8,5 mm longis, 2,5 mm latis, lanceolatis vel oblongis, extus adpresse flavescenti-stellato-pubescentibus, intus in parte Yg inferiore glabris, apice stellato-pubescentibus; stamina 8 — 9, filamentis parte libera 4 mm longis, superne sub- rotundatis, glabris, infra planis dense flavescenti-tomentosis, antherae lineales, margine pilis stellatis parce vestitae, 7 mm longae; stjlus W mm longus, glaber staminibus longior; ovarium obovatum, tomentosum, multiovulatum, parcissime inferum. Forrhosa: Byolitsu (Honda!), Taiboho, Taichoo (Y. Satake ex Matsumura). Nota. Species a St. rugoso Kurz calycis dentibus longissimis praedito multum abhorret; petala praeterea spathulata in aestivatione imbricata, folia rugosa coriacea subtus indumento densissimo albo vestita. 16. St. virgatus Wall. Gatal. (1828) 4400A; G.Don, Gen. Syst. IV. (1837) 5; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 267; Kurz in Journ. As. Soc. Beng. (1877) pt. II. 237; For. Fl. II. (18 77) 14 2. — Styrax serrulatum Roxb. var. virgatum G. B. Clarke in Fl. Brit. Ind. III. (1882) 589. — Gyrta virgata Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 182. — Frutex ca. 3-metralis (ex Glarke); rami subteretes 3 — 4 mm lati, juniores parce stellato-pilosi, adulti, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 3 — 5 mm longo, parce stellato-piloso, lanceolata vel ovato-lanceolata, 5 — 1 3 cm longa, 1,50 — 3,50 cm lata, apice longe anguste acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata vel interdum rotundato-cuneata, papyracea, margine in parte Ys superiore minutissime sed distincte denticulata, costa utrinque hinc inde pilis stellatis ornata, ceterum glabra, nervis late- ralibus 5 — 7, marginem petentibus, venis dense reticulatis. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 7 — 10 cm longa, 8 — 12-flora; rhachis inflorescentiae flavescenti- stellato-tomentosa; bracteae minutae, caducae, tomentosae, lanceolatae; flores albi (ex Glarke) 1,2 cm longi, pedicello 2 — 3 mm longo, flavescenti-tomentoso; caljx cupuli- formis, 3 mm altus, 3 mm latus, membranaceus, extus flavescenti-stellato-tomentosus, intus glaber, margine truncatus, minute 5-dentatus; corolia 5-partita, tubo 3 mm longo, glabro, lobis multo breviore, lobis linealibus, apice anguste acuminatis, in aestivatione valvatis vel interdum paucissime imbricatis, membranaceis, ca. 1 cm longis, ca. 1,5 mm latis, extus pilis minutis, flavescentibus dense obtectis, intus apice versum pilosis; stamina 10, 6 mm longa, filamentis in parte superiore filiformibus, in inferiore sensim ampliatis, geniculatis, pilosis, antherae margine pilis stellatis instructae; ovarium ob- ovoideum, multiovulatum, flavescenti-pilosum; Stylus glaber quam coroUae lobi brevior. Monsungebiet, trop. Himalaya: Sillet (Wallich n. 4400A); Burney Hat 250 m- ü.M. (G. B. Glarke n. 43 257 A, im April 1886 blühend); Khasia Hills (Native col- lectors of Galcut. Bot. Gardens). Nota 1. Haud scio an specimen a cl. Kurz descriptum St. virgatus verus sit. Specimen non vidi. Flores majores quam in St. virgato. Nota 2. Specimina a cl. Miers collecta non vidi. 17. St. Finlaysonianus Wall. Gatal. (1828) 4403; G. Don, Gen. Syst. IV. (1837) 5; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 261. — Gyrta Fitüaysoniana Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 181. — Frutex vel arbor; rami subteretes, ca. 3 mm lati, juniores flavescenti-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 4 — 5 mm longo, griseo-tomentoso, ovata vel late ovato-oblonga vel interdum oblonga, 5_8 interdum ad 1 3 cm longa, 3 — 5 interdum ad 6 cm lata, apice acuta vel breviter acuminata, basi rotundata vel interdum cuneato-rotundata, subpapyracea, undulata fere 3* 36 J. Perkins. — Styracaceae. integra, juniora supra sparsim pilos stellatos praecipue ad nervös venasqiie geren- tia, demum glabrescentia, adulta subtus hinc inde pilis minutis stellatis instrueta, nervis lateralibus ca. 4 — 6, nervis venisque supra paullo subtus manifestius promi- nentibus. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 5 — 7 cm longa, circiter 6-flora; rhachis inflorescentiae flavescenti-tomentosa; flores 1,75 cm longi, pedicellati, pedicello 3 — 4 mm longo, flavescenti-tomentoso; caljx cupuliformis, 5 mm altus, 4 mm latus, extus flavescenti-brunneo-stellato-tomentosus, margine truncatus, minutissime 5- dentatus; corolla 5 — 6-partita (ex G. Don), lobis in aestivatione valvatis, extus flaves- centi-tomentellis ; filamentis parte libera planis dense pilos gerentibus, antherae mar- gine pilis stellatis instructae. Hinterindisch-ostasiatische Prov., wahrscheinlich Kambodja: Herb. Fin- layson. — Herb. Wallich, Linn. Soc, DG. Nota. Propter speeimina nimis incompleta pretiosissima ovarium perscrutari potuimus. \S. St. serrulatus Roxb. Fl. ind. II. (i832) 414; Wallich, Gat. (182 8) 4402; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1 844) 267; Hook. f. in Bot. Magaz. (1872) t. 5950. — S.japonicum non Roxb.; Clarke in Fl. Brit. Ind. III. (1882) 588 p. p. ; Kurz in Journ. Asiat. Soc. II. (1877) 237, For. Fl. II. (1877) 142; King in Mat. Fl. Malay. Penin. XVII. (1905) 251; G. Don in Syst. IV. (l 837) 5; Prain in Bengal Plauts I. (190 3) 657. — St. serridatum var. agrestis (Wall.) Clarke in Fl. Brit. Ind. III. (1882) 589. — Cyrta luculenta Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 181. — Cyrta agrestis Ham. in Wall. Gatal. 4402 A non Lour. — Frutex vel arbor, 16 m alta, rami subteretes, 2 — 4 mm lati; juniores dense griseo-stellato-pilosi, demum glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 5 — 6 mm longo, stellato-piloso, ovata vel ovato - oblonga, 5 — 14 cm longa, 2 — 4,5 cm lata rarius usque 7 cm, apice acuminata, basi cuneata, vel saepissime subrotundata, papyracea vel membranacea, supra fere glabra, subtus juniora parce pilos minutissimos stellatos gerentia, adulta glabres- centia, utrinque ad nervös medianes pilis minutis stellatis vestita, parce minute irregu- lariter denticulata, interdum subintegra, utrinque nervis venisque subinconspicuis, nervis lateralibus 5 — 7, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis, venis inter sese parallehs anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflorescentia axillaris vel terminalis, racemosa, 3 — 11 cm longa, 4 — 12-flora, inferiore et media parte saepius folia gerens; rhachis inflorescentiae flavescenti-usque fusco- stellato-pilosa vel tomentosa (in sicco); bractea bracteolaeque minutae caducae, lanceo- latae, flavescenti-pilosae, 3 — 4 mm longae; flores 1,5 — 2 cm longi, albi (ex Prain's collector, ex Gammie), pedicello 5 — 10 mm longo, flavescenti- vel fusco-tomentoso ; calyx cupuliformis, 7 mm altus, 6 mm latus, membranaceus, extus griseo- vel fusco- stellato-tomentosus (in sicco) intus flavescenti-pilosus, margine truncatus, denticulis 5, irregulariter repandis; corolla 5-partita, tubo 3 — 4 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis vel interdum subimbricatis, papyraceis, oblongis, subacutis, 1,3 cm longis, 3 mm latis, extus adpresse flavescenti-stellato-pilosis, intus in parte superiore parce pilosis; stamina 10, 11 mm longa, filamentis parte libera planis, basi dilatatis, tomentosis, apice angustatis, glabris, antherae late lineales, erectae, filamentis aequi- •longae; ovarium ovoideum, dense flavescenti-tomentosum, superum, triloculare, stylo basi piloso, ceterum glabro; stigma minutum. Fructus ellipsoideus, ca. 1,5 cm longus, 1 cm latus, extus griseo-pilosus, calyce persistente, stylo brevi coronatus; pericarpium tenue, irregulariter dehiscens, carnosum. Semen 1 rarius 2, integumento exteriore laevi, duro, nitido, fragili, interiore membranaceo, brunneo; embryo erectus, endospermio fere aequilongum, cotyledonibus cordatis; radicula crassa, tereti cotyledonibus aequilonga. Einheimischer Name: Kum-jameva (N. Bengal nach Prain). Monsungebiet: Prov. trop. Himalaya, nordwestmalayische Provinz: ohne Standort (Wight n. 1709); Ost-Himalaya (Griffith n. 3672); Sikkim (J. D. Hooker Herb. Ind. or.); Nagri (Anderson n. 261, im Mai blühend); Darjeeling (Anderson); North Bengal, Jolpigon, Bhotgong (Wallich n. 4402A u. B); Ghittagong (im März blühend, im Oktober fruchtend ex Roxb.); North Bengal Duars. (nach Prain); Assam (Jenkins); Jeockghat near Tengale Bam (Dr. Prain's collector n. 920, blühend im April 1899); Makum Styrax. ^y Dihing River (Gammie n. 10); Fata Hill (Dr. Prain's collector, ohne Nummer, im Juli blühend); Naga Hills Jotsoma 2000 m ü. M. (Prain im Mai 1886 biühend); Upper Burma, South Lushai Hills bei LungleU 1000 m ü. M. (Gage n. 238, im April blühend); Perak 100—200 m ü. M. (King 's collector n. 1662, im Mai 1881 blühend). Nota. Styrax serrulatus Roxb. etiam in China et Japonia oecurrere dicitur. Speciraina ab auctoribus sinicis japonicisque citata (Hance in Journ. Bot. YII. (1878) 229; Forbes et Hemsl. in Journ. Linn. Sog. XXVI. (1889-1902) 77) a me visa alias ad species', non a.d St serrulaium pertinere existimo. Specimen liukiuense a Matsumura in Tokyo Bot. Mag. XV. (1901) 75 lauda- tum non vidi, sed St. serrulatum in insulis Liukiu dictis vigere vix probabile est. Var. latifolius Perk. nov. var. — Differt a tjpo foliis multo latioribus (usque 7 cm), saepius late oblongis; calyce late cupuliformi et multo densius piloso. Verisimiliter species nova; materia vero nimis incompleta de hac re disceptare non possumus. Burma und Malayische Halbinsel (Griffith n. 3670). — Herb. Berlin, Kew. 19. St. paralleloneurus Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 484. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores fusco-tomentosi, adulti glabrati; folia petio- lata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, oblonga vel lanceolato-oblonga, 9,5 — 12 cm longa, 2,5 — 3,5 cm lata, basi rotundato-cuneata vel cuneata, longe et acute acuminata, apice ipso acuta, coriacea, integra, supra glabra, subtus lepides albidas fuscasque minutissimas densissimas gerentia, nervis venisque supra vix, subtus manifeste prominentibus et fusco- tomentosis, subtus nervis 7 — 8 marginem petentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus, lamina supra inter venarum rete manifeste impressa. Inflorescentia 5 — 11 cm longa, multiflora, racemosa vel pani- culata, multiramosa; flores 1,3 cm longi, pedicello 5 — 6 mm longo instructi; calyx late campanulatus, 4 mm longus, ad marginem undulatus vel irregulariter subdenticulatus, extus dense fusco-stellato-tomentosus, intus griseo-pilosus ; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, brevi, corollae V4 longitudine aequante, lobis recurvatis, 1 3 mm longis, in aesti- vatione valvatis, longe lanceolatis, coriaceis, apice acutiusculis, extus iflavescenti-stellato- pilosis, intus parce pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, griseo-pilosis, antherae margine pilis, stellatis vestitae; ovarium obovoideum, griseo-tomentosum, supe- rum, multiovulatum ; Stylus glaber, Südwestmalayische Provinz: Sumatra (H. 0. Forbes n. 2354). 20. St. davillifolius Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 482. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores fusco-tomentosi, rectangulariter striati, adulti glabres- centes; folia petiolata, petiolo 0,8 — 1 cm longo, ovato-oblonga vel obovato-oblonga vel oblonga, 7,5 — 12 cm longa, 3 — 5 cm lata, basi cuneata vel rotundato-cuneata, apice rotundata vel cuneata vel brevissime acuminata, coriacea, integra, juniora supra fusco- tomentosa, nervis immersis, demum glabrescentia, subtus dense fusco-stellato-tomentosa, venis inter sese parallelis, anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidenti- bus, nervis lateralibus 5 — 7. Inflorescentia racemosa vel paniculata, 4 — 12-flora, cymis parce ramosis, axillaribus vel terminalibus; flores 1 — 3 cm longi, 0,8 — 1 cm longe pedi- cellati; calyx campanulatus, 0,5 cm longus, extus fusco-lepidotus, late denticulatus ; corolla 5-partita, 1,6 cm longa, lobis in aestivatione valvatis, lanceolatis, extus dense flavescenti-lepidotis, membranaceis ; stamina 10, filamentis parte libera planiusculis, praecipue intus flavescenti-tomentosis; ovarium leviter iuferum, obovoideum, extus flaves- centi-tomentosum, multiovulatum; Stylus quam corollae lobi brevior, glaber. Subäquatoriale andine Provinz: Columbien (Karsten n. 14, 52). — Venezuela: Prov. Caracas und Merida (Moritz n. 1648, im Mai und Juni blühend). — Herb. Berlin, Paris, Wien. 21. St. crotonoides Clarke in Hook. f. Fl. Brit. Ind. III. (4882) 589; King in Journ. Asiat. Soc. Beng. LXXIV. 2. extra number (1905) 463, in Mat. Fl. Malay. Pen. XVII. (1905) 253. — Arbor 20—26 m alta, 37 — 50 cm diam. (ex King); rami penduH divaricati, juniores pilis stellatis albido-griseis vestiti majoribus brunneis intermixtis, adulti glabrescentes ; folia petiolata, petiolo 5 — 10 mm longo, late oblonga vel elliptico- oblonga, 12 — 21 cm longa, 5 — 8,5 cm lata, apice abrupte acuminata, basi cuneata vel I 38 J. Perkins. — Styracaceae. attenuata interdum rotundata, papjracea, integra vel undulata, supra ad costam atque nervös pallide brunneo-tomentosa ceterum glabra, subtus pilis stellato-albidis densissime instructa majoribus aloeformibus brunneis intermixtis, subtus costa prominente, supra immersa, nervis lateralibus circiter \ 0, marginem petentibus, margine inter sese curvato- conjunctis, venis inter sese parallelis anguste reticulatis majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflorescentia paniculata, axillaris vel terminalis, \0 — 24 cm longa; rhachis inflorescentiae dense griseo-stellato-tomentosa, pilis majoribus brunneis intermixtis; bracteae oblongo-laneeolatae, denticulatae, 6 mm longae; bracteolae 2, lineali-subulatae, 3 mm longae; flores <2 — <3 mm longi, flavescenti-albidi (ex King), sessiles vel pedi- cello brevissimo 3 mm longo; calyx cupuliformis^ margine truncatus, minute 5-denti- culatus, extus dense brunneo-interdum luteo-tomentosus, intus griseo-pilosus, papyra- ceus; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis in aestivatione valvatis, circiter \ cm longis, 2 mm latis, lineali-oblongis, apice acutis, extus flavescenti-stellato-pilosis, pilos adpressos gerentibus, intus praecipue parte ^5 superiore moUiter flavescenti-pilosis, demum recurvatis; stamina 10, 9 mm longa, filamentis parte libera planis, brevibus, stellato-pilosis , antherae 7 mm longae, lineales; ovarium conicum, griseo-tomentosum, 3-loculare, multiovulatum, superum; Stylus gracilis corollam longitudine adaequans; Stigma capitatum. Fructus ovoideus, circiter 2 cm longus, 1,25 cm latus, griseo-tomen- tosus, stylo coronatus, calyce persistente; pericarpium crassum, suberosum; semen uni- cum, integumento exteriore pallide brunneo, glabro, crustaceo, hilo lato basilari, in- tegumento interiore membranaceo ; albumen durum , embryo subobliquus ; cotyledones cordati, 4 mm longi; radicula crassa, teres, cotyledones longitudine adaequans. Südwestmalayische Provinz, Malakka: Singapore (Wallich n. 7848, Gant- ley n. 60 ex King); Perak (King's coUector, mit Frucht); offene Dschungeln der Gebirge 250 — 330 m ü. M. (King's collector n. 10734, blühend im August 1886), 100 — 160 m ü. M. (King's collector n. 7775, blühend im JuU 1885). 22. St. trichocalyx Perk. in Fedde Repertorium II. (1906) 22. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 5 mm lati, juniores dense rufo-hirsuto-tomentosi, demum glabrescentes ; foha alterna, petiolata, petiolo 6 — 10 mm longo, 4 mm lato, rufo-hirsuto-tomentoso, oblonga vel late lanceolata, 18 — 22,5 cm longa, 6 — 7,5 cm lata, apice longe anguste acuminata, apice ipso acuta, basi rotundato-cuneata vel cuneata, integra, papyracea, supra juniora nervis exceptis glaberrima, adulta glabrescentia, subtus rufo-tomentosa, pilos stellatos magnos praecipue ad nervös venasque gerentia, supra nervis venisque immersis ideoque foliis dz bullatis, subtus manifeste prominentibus, venis in nervis late- ralibus rectangulariter impositis, nervis lateralibus 9 — 12, marginem petentibus demum margine eleganter inter sese curvato-conjunctis, laxe reticulatis. Inflorescentia racemosa, axillaris, 6 cm longa, circa 6-flora, rhachis inflorescentiae dense rufo-tomentosa; flores 1,7 cm longi, pedicello 1,5 cm longo, rufo-tomentoso; calyx cupuliformis, 6 mm altus, 6 mm latus, truncatus, margine minute distincteque denticulatus, papyraceus, extus dense fusco-tomentosus, intus flavescenti-pilosus ; corolla 5-partita, tubo circa 3 mm longo, glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, apice acutis, extus adpresse flavescenti-stellato-pilosis, intus in parte ^4 superiore flavescenti- pilosis, apice incrassatis pilos fasciculatos paucos gerentibus; stamina 10, filamentis parte libera planis, marginibus intus elevatis basim versus pilis fasciculatis dense obsitis, extus parcissime pilosis; ovarium obovatum, parcissime inferum, extus flavescenti-brunneo- tomentosum, multiovulatum. Fructus obovoideus, circa 2 cm longus, rugosus, flavescenti- brunneo-tomentosus, stylo piloso brevi coronatus, calyce persistente. Subäquatoriale andine Provinz: Golumbien: Prov. Bogota, Salto Teguerdam, 2500 m ü. M. (Triana n. 2614, a. 1851 — 1857). — Herb. Berlin, DG., Paris, Wien. 23. St. latifolius Pohl, PI. brasil. icon. II. (1831) 60, t. 140; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 262; Mart. in Fl. brasil. VII. (1868) 194; G. Don, Syst. IV. (1837) 5. — Strigilia latifolia Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — I86I) 184. — Frutex vel arbor (magna ex Blanchet), rami subteretes, 4 — 8 mm lati, juniores ferrugineo-tomentosi demum glabrescentes; folia alteraa, petiolata, petiolo 1,5 — 2 cm longo, circiter 1 mm lato, Styrax. 39 ferrugineo-tomentoso, late ovata vel ovato-oblonga vel oblonga vel interdum obovato- oblonga, 8 — 2 0 cm longa, 4 — i 1,5 cm lala, apice breviter acuminata, apice ipso acutiuscula, basi rotundata vel rotundato-cuneata vel interdum cuneata, coriacea, integra, juniora supra praecipue ad venas nervosque flavescenti-fusco-tomentosa, subtus dense fusco-tomentosa, adulta supra glabra, subtus fusco-tomentosa, supra nervis venisque paullo immersis, subtus manifeste prominentibus, venis numerosis, nervis lateralibus reetangu- lariter appositis, nervis lateralibus 7 — W, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa vel paniculata, axillaris vel terminalis, 7 — 15 cm longa, 4 — 25-flora; rhachis inflorescentiae flavescenti-fusco-tomentosa; bracteae minutae, lanceolatae, obtusae, tomentosae, mox deciduae saepe calyci adnatae; flores 2 — 2,5 cm longi, albidi (ex Glaziou), pedicello \ — 1,5 cm longo, brunneo-ferrugineo- tomentoso; ca'lyx cupuliformis, 7 — 8 mm altus, o — 7 mm latus, extus ferrugineo-tomen- tosus, intus griseo-sericeo-pilosus, papyraceus, margine truncatus, minute quinque-denti- culatus; corolla 5-partita, tubo 4 — 5 mm longo, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis circa 1,5 cm longis, 2 mm latis, extus flavescenti-stellato-pilosis, intus basi glabris in parte ^^ superiore cano-sericeo-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, mar- ginibus intus elevatis basim versus pilis fasciculatis dense vestitis, antherae margine hie illic pilis instructae ; ovarium crasse, obovoideum, dense flavescenti-tomentosum, parle superiore conicum margineque inaequaliter disciformi-undulatum , multiovulatum , parce inferum; Stylus glaber 1,3 cm longus, staminibus longior. Fruclus ovoideus, circiler 1,5 — 2 cm altus, calyce persistente basi cinctus dense brunneo-ferrugineo-tomentosus, apice disco manifeste 5-lobo, dense piloso coronatus, stylo emarcido crasso piloso brevi e disci medio Oriente. Südbrasilianische Provinz: ohne Standort (St. Hilaire); Prov. Minas Geraes in der Umgebung von Enlre Morros, in schattigen Gebirgswäldern (Pohl n. 137, blühend im September a. 1818). — Herb. Paris, Berlin, München, Brüssel, Wien. Forma Klotzschii (Seub.) Perk. n. forma. — Styrax Klotzschii Seub. in Marl. Fl. brasil. VII. (1868) 194. — Styrax ovalis Klotsich msc. in herb. Berol. — Sty^rax albus Marl, ex Spreng. Syst. II. (1825) 825; A.DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 263; Pohl, PI. brasil. II. (I83l) 62; G. Don, Syst. IV. (1837) 5. — Strigüia alba Miers, Contrib. Bot. l (1851 — 1861) 185. — Folia quam in typo indumento magis griseo vel ochreo notata. Brasilien: ohne Standort (Sellow n. 1895); Conceirras (Sellow n. B. 1895 c. 1382); Prov. Minas Geraes (Lhotzky). — Herb. Berlin, Brüssel, Wien. Forma longiflorus (A.DC.) Perk. n, forma. — Styrax longifloi-um A.DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 264, Seub. in Marl. Fl. brasil. VII. (1868) 193. — Styrax fuliiis Klotzsch in herb. reg. Berol. — Strigüia longiflora Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Folia quam in typo saepius paullo minora. Brasilien: ohne Standort (Blanchet n. 224, n. 3458; Martius n. 35; Sellow ohne Nummer, n. 377, n. 1896); Prov. Rio de Janeiro (Raben n. 847), Petropolis d Cachambu (Glaziou n. 7767, blühend im November 1874), ä Santo Antonio (Glaziou n. 5931, fruchtend im März 1872); Prov. Minas Geraes (Gardner n. 4992, blühend im Jahre 1846; Claussen n. 180, Lhotzky, A. F. Regneil n. I. 47), Caldas (A. F. Regneil n. II. 47). — Herb. Berlin, Brüssel, Deless., DC, Kew, München, Wien. 24. St. Martii Seub. in Marl. Fl. brasil. VII. (1868) 194. — Arbuscula (ex Moura) vel arbor (ex Glaziou); rami subteretes, juniores rufo-ferrugineo-tomentosi, demum glabrescentes, 3 — 6 mm lati; folia alterna, petiolala, petiolo 7 — 15 mm longo, dense fusco-piloso, ovata vel late ovala, 4,5 — 8,5 cm longa, 2,5 — 3,5 cm lata, basi rotundata vel cuneato-rotundata vel interdum cuneata, apice acuta vel acuminata, apice ipso acutiuscula, coriacea, integra, margine reflexa (in sicco), juniora utrinque dense rufo-tomentosa, adulta supra glabra, subtus flavo-brunnea, pilis slellatis flavescenlibus brunneisque intermixtis, supra nervis paullo immersis, subtus nervis venisque manifeste prominentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis majoribus rectangulariler costae insidentibus, nervis lateralibus 5 — 7. Inflorescentia racemosa, 3 — 5 cm longa. 40 J« Perkins. — Styracaceae. axillaris; rhachis inflorescentiae rufo-tomentosa ; bracteae lanceolatae, caducae, dense rufo-tomentosae; flores albidi, 1,5 cm longi, pedicello circa 2 cm longo; caljx cupuli- formis, 5 mm altus, 4,5 mm latus, papjraceus, extus rufo-stellato-tomentosus , intus flavescenti-pubescens, margine truncatus, undulatus vel minute et irregulariter denticu- latus; corolla 5-partita, tubo 6 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, 2 mm latis, extus flavescenti-stellato-pilosis; stamina iO, filamentis parte libera planis, basim versus pilis fasciculatis dense obsitis; stjlus glaber, quam coroUae lobi brevior; ovarium parce inferum, obovoideus, multiovulatum, dense flavescenti- tomentosum. Fructus ovoideus, \ cm altus, dense rufo-tomentosus, caljce persistente, stjlo basi persistente. Südbrasilianische Provinz: Minas Geraes (Gardner n. 4995, blühend im Juli 1842; Glaussen n. 1473), Itacolumi (Sellow n. 1064); Serra da Piedade (Sellow n. c. 1384), bei Caite am Abhänge (Martins), Villa Rica (Martins). — Rio de Janeiro (Richard), Serra dos Orgäos (Glaziou n. 17127, blühend im April 1887; Glaziou n. 162 47, mit Knospen und Frucht im Januar 1887), Theresopolis, Serra dos Araras in Wäldern 1300 m s. m. (M. Moura n. 539). — St. Paulo (Lund n. 728). — Herb. Deless., Paris, Berlin, Wien, München. Var. rotundatus Perk. n. var. — Folia rotundata , apice subrotundata , apice ipso brevissime late acuminata. Brasilien: Prov. Bahia (Blanchet n. 234), Jacobina (Blanchet n. 3614). — Herb. Berlin, DG., Deless., Kew, München, Paris, Wien. Var. mierophylla Perk. n. var. — FoUa parva. Brasilien: Prov. St. Paulo, auf den Campos zwischen Jacarehy u. Mogy (Martins n. 526). — Herb. Berlin, München. 25. St. ambiguus Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 192. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores ferrugineo-tomentosi, demum glabrescentes, 3 — 5 mm lati; foHa petiolata, petiolo 8 — 1 3 mm longo, dense fusco-tomentoso, oblonga vel lance- olato-oblonga, 5 — 8 cm longa, 2 — 3 cm lata, basi rotundato-cuneata vel cuneata, apice breviter acuminata, apice ipso acutiuscula, subcoriacea, integra, margine reflexa, (in sicco), supra glabra, subtus tomentosa praecipue ad nervös, pilis stellatis albidis vestita, majoribus aloeformibus brunneis intermixtis, supra nervis paullo immersis, subtus nervis venisque manifeste prominentibus, venis inter sese parallelis, anguste reticulatis, majoribus rectan- gulariter costae insidentibus, nervis lateralibus 6 — 8, marginem petentibus. Inflorescentia racemosa, 5 — 7-flora, axillaris, ferrugineo-tomentosa ; bracteae minutae, lanceolatae caduceae, dense fusco-tomentosae ; flores circiter 1 cm longi, pedicello 1 — 2 mm longo; calyx cupuliformis, subcoriaceus, extus fusco-stellato-tomentosus, intus luteo-piiosus, 5 rnm altus, 4 mm latus, margine minute denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis , utrinque stellato- pilosis, lanceolatis, 12 mm longis, 2 mm latis; stamina 10, filamentis parte libera planis, basim versus pilis fasciculatis obsitis; ovarium obovoideum, superum flavescenti-tomen- tosum, multiovulatum; Stylus petala longitudine adaequans. Fructus ovoideus, circiter 9 mm altus, dense luteo-stellato-tomentosus, apice truncato, stylo basi persistente, breviter mucronatus, calyce persistente. Südbrasilianische Provinz: ohne nähere Standortsangabe (Helmreichen n. 41); Prov. Goyaz (Patricio da Silva n. 328, im August blühend); Prov. Rio de Janeiro, auf den Gampos (Martius). 26. St. Pohlii A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 264; Seub. in Mart. Fl. brasil. Vn. (1868) 193. — Styrax ferrugineus Pohl, PI. brasil. II. (1831) 55, t. 135 (non Nees et Mart.); G.Don, Syst. IV. (1837) 4. — Styrax ambigua Seub. ex Ghodat et Hassler in Bull. Herb. Boiss. III. 2. (1903) 914. — Strigilia Pohlii Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores, spadiceo- stellato-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, ovato-oblonga interdum obovato-oblonga, 7 — 10 cm longa, 3,5 — 4 cm lata, apice acuta vel breviter lateque acuminata, basi cuneato-rotundata vel rotundata, subcoriacea. Styrax. 4I integra, juniora supra ad costam tomentosa ceterum glabra, subtus ardenter cinnamomea tomentosa, pilis stellatis griseis aloeformibus majoribus brunneis intermixtis, adulta supra glabra, subtus brunneo-tomentosa, supra nervis venisque paullo, subtus manifeste promi- nentibus, venis numerosis, nervis lateralibus rectangulariter appositis, nervis lateralibus 7 — 9, marginem petentibus. inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 3 — 5 cm longa, 3 — 12-flora; rhachis inflorescentiae spadiceo-stellato-tomentosa; bracteae bracteolaeque lineales, obtusae, tomentosae, caducae; flores 1,5 cm longi, pedicello 5 mm longo; caljx cupuliformis, papyraceus, 5 mm altus, 5 mm latus, margine truncatus, minute quinque- dentatus, extus spadiceo vel interdum ferrugineo-tomentosus, intus sericeo-griseo-pilosus; corolla 5-partita, tubo 4 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, mem- branaceis, circa \ cm longis, 3 mm latis, extus tomentosis pilis flavescentibus adpressis instructis, intus stellato-pilosis, apice pilis fasciculatis parce obtectis; stamina 10, fila- mentis parte libera ligamentosis, brevibus, basim versus antice pilis fasciculatis obsitis, antherae margine pilis stellatis instructae; ovarium subinferum^ obovoideum, multiovula- tum; Stylus glaber, staminibus longior. Südbrasilianische Provinz: Minas Geraes bei Rio San Catharina u. bei Minas Novas (Pohl n. 3530, n. 3425). Forma ealvescens Perk. n. forma. — Styrax amhigua Seub. ex Chod. et Hassl. in Bull. Herb. Boiss. III. 2. (1903) 914. — Folia oblonga ad 13 cm longa, adulta tomento brevissimo cinereo et in nervis et venis pilis plerumque longis fuscis vestita. Brasilien: ohne Standort (Sellow), Prov. Minas Geraes, Uberuva (A. F. Regnell II. n. 858 im August blühend); Caraga, Campo de Fora (Glaziou n. 15209, im Juni blühend), Prov. Goyaz, Sourdo bei Meia Ponte (Glaziou n. 21716, im August blühend). Paraguay: in der Nähe des Dorfes Igatimi (E. Hassler n. 5236, im November blühend), Hochebene und Abhänge der Sierra de Maracayü (E. Hassler n. 5152, im Oktober blühend). 27. St. pauciflorus A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 265. — Strigüia paudflora Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Frutex vel arbor; rami subteretes, dense fusco-flavescenti-tomentosi, 4 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 8 — 10 mm longo, 1,5 mm lato, oblonga, 10 — 17 cm longa, 4 — 7 cm lata, apice breviter acuminata vel acuta (ex De Candolle), apice ipso acutiuscula, basi cuneata vel rotundato-cuneata, pa- pyracea, integra, juniora supra ad costam dense tomentosa cetenim glabra, adulta supra glabra, subtus fusco-luteo-tomentosa praecipue in nervis venisque, pilis stellatis magnis longicruribus vestita, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominen- tibus, nervis lateralibus 7 — 9, arcuatis, marginem petentibus, demum margine inter sese eleganter curvato-conjunctis, venis laxe reticulatis. Flores 1 — 3, in axillis foliorum fas- ciculati et in racemum brevem dispositi; rhachis inflorescentiae stellato-ferrugineo-tomen- tosa; flores circiter 2 cm longi, pedicello circiter 4 mm longo; calyx cupuliformis, 8 mm longus, 6 mm latus, margine truncatus, undulatus vel minutissime indistincteque denti- culatus, extus dense ferrugineo- vel luteo-tomentosus ; corolla 5-partita, tubo 5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, 1 4 mm longis, 3,5 mm latis, extus adpresse flavescenti-stellato-tomentosis, intus praecipue in parte 3/4 superiore parce flavescenti-stellato-pilosis ; stamina 10, filamentis parte libera planis, basim versus antice fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae margine pilis stellatis vestitae; ovarium superum, obovoideum, flavescenti-pilosum; Stylus glaber, corollae lobis brevior. Südbrasilianische Provinz: Bahia (Blanchet n. 1719). — Herb. De Candolle, Delessert, Brit. Museum. Nota. Clarissimus ille Seubert in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 193 secundum descrip- tionem a cl. De Candolle datam Styrax pauciflorus et St. Pohlii unam eandemque speciem esse existimat. Equidem speeiminibus Candolleanis visis St. pauciflorum A. DC. speciem optima fundatam esse puto, quae habitu quoque a St. Pohlii valde discrepat. 28. St. loxensis Perk. n. sp. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 3 mm lati, juniores fusco-stellato-tomentosi, demum glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 42 J. Perkins. — Styracaceae. \ — i,25 cm longo, oblonga vel bbovato-oblonga, 8 — 10,5 cm longa, 2,5 — 3 cm lata, integra, coriacea, juniora supra praecipue in nervis venisque tomentosa, adulta supra glabra, subtus fusco-stellato-tomentosa, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 8, marginem petentibus, marginem versus curvatis, venis dense reticulatis. Inflorescentia racemosa, 6 — 7 cm longa, axillaris, circiter 7-flora; rhachis inflorescentiae fusco-stellato-tomentosa; flores nondum plane evoluti, circiter 9 mm longi, pedicello \ cm longo, tomentoso; calyx cupuliformis, o mm altus, 4,5 mm latus, margine truncatus irregulariter minute denticulatus, membranaceus, extus fusco-stellato-tomentosus, intus griseo-pubescens ; corolla 5-partita, lobis in aestivatione valvatis, extus flavescenti-pilosis; ovarium obovoideum apice depressum, superum, extus griseo-tomentosum, multiovulatum. Fructus circiter \ mm longus, nondum plane evo- lutus, depresse globosus, stylo basi persistente breviter mucronatus, caljce persistente, flavescenti-tomentosus. Subäquatoriale andine Provinz, Ecuador: Loja (früher Loxa) {Herbier de l'Amerique equatoriale n. 342 2 in Herb. Paris, Willdenow n. 832 9). Nota. Species nova St. macrocalyx Perk. proxima sed et floribus minoribus et pube raolliore densioreque satis diversa. 29. St. macrocalyx Perk. in Fedde Repertorium IL (1906) 22. — Frutex vel arbor; rami subteretes, circa 5 mm lati, juniores brunneo-stellato-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 0,75 — ■1,25 cm longo, brunneo-tomentoso, late lanceolata vel oblonga, 6,5 — H,5cm longa, 2,5 — 4,5 cm lata, apice acuta vel Fig. 5. A—0 Styrax macrocalyx Perk. A Habitus. B Flos. C Pars corollae explanata, cum staminibus. D Ovarium cum calyce longitudinaliter sectum, E id. parte inferiore et F parte superiore transversa sectum. 0 Pars placentae a dorso visa. (Icon. origin.) Styrax. 43 breviter acuminata^ basi cuneata vel interdum rolundato-cuneata, coriacea, integra, supra nitida, glabra, nervis foliorum juveniliiim exceptis tomentosis, subtus tomentosa pilis minutis stellatis brunneis instructa, majoribus aloeformibus intermixtis, supra nervis venisque paullo, subtus manifeste prominentibus, venis in nervis lateralibus reetangu- lariter impositis, nervis lateralibus 7 — 9, marginem petentibus, marginem versus curvatis, venis dense reticulatis. Inflorescentia racemosa, 9 — 1 2,5 cm longa, 4 — 7-flora, axillaris vel terminalis; rhachis inflorescentiae brunneo-stellato- tomentosa; flores 2 cm longi, pedicello 1,5 — 2 cm longo, brunneo-stellato-tomentoso ; bracteae minutae, tomentosae, caducae; caljx cupuliformis, magnus, 8 mm altus, 8 mm latus, margine truncatus, interdum indistinete d'enticulatus, papjraceus, extus brunneo-stellato-tomentosus, pilos minutos gerens, intus flavescenti-pilosus; corolla 5 — 6-partita, tubo 4 mm alte, glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis papjraceis, extus flavescenti- brunneo-stellato-tomentosis, intus in parte Ys superiore flavescenti-pilosis, apice pilos fasciculatos paucos gerentibus, lanceolatis, 1,6 cm longis, 2,5 mm latis, apice acutis; stamina \ 0, filamentis parte libera planis marginibus intus elevatis pilis flavescentibus fasciculatis obsitis, extus flavescenti-pilosis, antherae margine pilis stellatis instructae; ovarium superum, obovatum, extus dense flavescenti-tomentosum, multiovulatum, trilo- culare. — Fig. 5. Subäquatoriale andine Provinz, Columbien: Prov. Bogota, Boca del monte de Gachala, 2700m ü.M. (Triana n. 2615 a. 1851 — 1857). — Herb. Berlin, DC, Wien, Paris. 30. St. oblongus (Ruiz et Pav.) A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 261. — Foveo- laria ohlonga Ruiz et Pav. Syst. I. (1798) 100 partim; Fl. peruv. IV. t. 393. — Strigilia ohlonga A. DC. in DG. Prodr. I. (1824) 621 partim; Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 184. — Foveolaria orocea Pav. herb, in h. Boiss. — Tremanthiis ohlonga Pers. Synops. I. (1805) 467. — Arbor 30 m et ultra alta (ex Ruiz et Pav.) rami erecti (ex Ruiz et Pav.), subteretes, alutaceo-lepidoto-stellato-tomentosi, 6 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 1,5 cm longo, breviter adpresse alutaceo-stellato-tomentoso, oblonga, 22 — 2 6,5 cm longa, 9 — 11 cm lata, basi rotundato-cuneata vel cuneata, apice late acuminata, apice ipso acuta, papyracea, integra, reflexa (in sicco), supra glabra, ad nervös pilis sparsissime vestita, subtus alutaceo-tomentosa, pilis minutis stellatis instructa, multo majoribus intermixtis, supra nervis venisque immersis, subtus valde prominentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus, nervis lateralibus 12— 1 6-marginem petentibus. Inflorescentia racemosa vel paniculata, 5,5 — 7 cm longa, axillaris, 9 — 10-flora; rhachis inflorescentiae alutaceo-lepidoto-stellato- tomentosa; flores circiter 3 cm longi, pedicello 5 — 1 0 mm longo; calyx cupuliformis, chartaceus, 9 mm altus, 6 mm latus, extus alutaceo-lepidoto-stellato-tomentosus, intus subpilosus, margine truncatus, minutissime denticulatus; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, 1,5 cm longis, 4 mm latis, apice cuneatis, extus alutaceo-lepidoto-stellato-pilosis, intus stellato- pilosis; stamina 10, corollam longitudine haud aequantia, filamentis parte libera planius- culis, saepius antheram longitudine aequantibus, ad basim antice pilis longis dense obtectis, antherae margine hinc inde pilis stellatis vestitae; ovarium flavescenti-tomen- tosum, crasse obovatum, apice depressum margineque inaequaliler disciformi, undulatum, lateraliter hinc inde nectariis epilosis instructum, multiovulatum, superum, triloculare; Stylus corollae lobos longitudine aequans. Subäquatoriale andine Provinz, Peru: Piliao u. Ghinchao im Walde (Ruiz et Pavon, blühend im August und September). — Herb. Berlin, DG. 31. St. guianensis A. DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 26 1; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 188 p.p. incl. var. jajpureme Mart. ex Seub. in Fl. brasil. VII. (1868) 188. — Strigilia guianensis Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 184. — Frutexvel arbor; rami subteretes, 0,3 — 10 cm lati, juniores flavescenti-brunneo-tomentelli, adulti glabrescentes, folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, dense flavescenti- fusco-tomentoso, oblonga vel interdum obovato- oblonga, 19 — 27 cm longa, 6,5 — 11 cm 44 J- Perkins. — Styracaceae. lata, apice longe abrupte angusteque acuminata, apice ipso acutissima, basi acuta vel interdum subacuta, integra, chartacea, supra glabra, subtus tomento adpresso griseo, pilisque ferrugineis stellatis plus minus consperso vestita, supra nervis venisque pauUo, subtus manifeste prominentibus , nervis inter sese parallelis majoribus rectangulariter costae insidentibus, nervis lateralibus \% — 15, marginem petentibus, margine inter sese conjunctis. Inflorescentia racemosa, <,5 — 4 cm longa, 2 — 5-flora, axillaris; rhachis inflorescentiae griseo-luteo-tomentosa; bracteae lineales, caducae, minutae basi pedicello- rum; flores 1,7 cm longi, pedicello 5 mm longo, griseo-flavescenti-tomentoso ; calyx cupuliformis, 6 mm altus, 6 mm latus, membranaceus, margine truncatus, minute bre- vissime denticulatus, extus griseo-luteo-lepidoto-stellato-tomentosus, intus griseo- sericeo- pilosus; corolla 5-partita, tubo 5 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis , \ 2 mm longis , % mm latis , extus flavescenti-pilosis , pilos stellatos ad- pressos gerentibus, intus supra medium sericeo-albido-pilosis, apice penicillatis ; stamina 4 0, filamentis parte libera planiusculis, antice basi fasciculos pilorum flavescentium geren- tibus, antherae margine pilis stellatis sparsim vestitae; ovarium ovoideum, flavescenti- tomentosum leviter inferum, multiovulatum ; stjlus glaber staminibus longior. Fructus 4,6 cm longus, ovatus, calyce persistente, vertice truncato, stylo basi persistente, bre- viter mucronatus, lepidoto-stellato-tomentosus. Hylaea, Englisch-Guyana (Schomburgk n. 596). — Brasilien: Prov. Rio Negro, Rio Yapura (Martins), San Gabriel do Cachoeiras am Rio Negro (Spruce n. 2 4 26); am Casiquiari, bei Vaswa und Pacimoni (Spruce n. 3181). 32. St. Sieberi Perk. n. sp. — Styrax barbatum Willd. Herb. n. 8325. — Styrax guianense A.DC. ex Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 188 p. p. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 3 — 4 mm lati, juniores flavescenti-fusco-stellato-tomentosi, adulti glabres- centes; folia alterna, petiolata, petiolo 5 mm longo, flavescenti-fusco-tomentoso, oblonga vel interdum late oblonga, 16 — 19 cm longa, 5,5 — 6,25 cm lata, basi cuneata, apice acuminata, integra, chartacea, supra glabra, subtus cinerea, pilis stellatis microscopicis, majoribus aloeformibus hirsutis fuscis praecipue ad nervös venasque intermixtis, nervis lateralibus circiter 1 1 , arcuatis, marginem petentibus, margine inter sese conjunctis, nervis venisque late reticulatis, supra paullo, subtus manifestius prominentibus. Inflorescentia racemosa, 2 — 3 cm longa, axillaris; rhachis inflorescentiae flavescenti-fusco-stellato-to- mentosa; bracteae lineales, caducae, minutae, basi pedicellorum ; flores circiter 9 mm longi, pedicello 4 mm longo, flavescenti-fusco-tomentoso; calyx cupuliformis, 4 mm altus, 4 mm latus, margine truncatus minute indistincte denticulatus, membranaceus, extus flavescenti-fusco-tomentosus, pihs lepidoto-stellatis adpressis minutissimis vestitus, intus griseo-sericeo-pilosus; corolla 5-partita, tubo glabro lobis multo breviore, lobis in aesti- vatione valvatis, lanceolatis, circiter 6,5 mm longis, extus adpresse flavescenti-fusco- stellato-tomentosis, intus sericeo-pilosis; stamina 1 0, filamentis parte libera planis, basim versus pilis fasciculatis obsitis, antherae margine pilis stellatis instructae; ovarium obo- voideum, parcissime inferum, multiovulatum, extus apicem versus tomentosum, basi subglabrum. Hylaea, Brasilien: Para (Sieber; Herb. Willdenow n. 8325). Nota. Speeimina citata a cl. Sieb er in Para collecta cl. Seub. in Flora brasiliensi pro St. guianensi habuit. Species nostra St. guianensi A.DC. proxima floribus vero majoribus, ner- vatura pubeque foliorum valde diversa. 33. St. acuminatus Pohl, PI. brasil. icon. II. (1831) 58, t. 138; G. Don, Syst. IV. (183'7) 5; A.DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 262; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 195; Hook, et Arn. in Journ. Bot. I. (1834) 282. — Strigüia acuminata Miers^ Con- trib. Bot. I. (1851 — 1861) 184. — Arbor (ex Glaziou), rami subteretes, 2 mm lati, juniores virgati, tomento brevi lepidoto-stellato , griseo-brunneo-vestiti ; folia petiolata, petiolo 0,6 — 1,5 cm longo, brunneo-vel alutaceo-tomentosa, ovato-lanceolata vel oblongo- lanceolata vel lanceolata, 6 — 12 cm longa, 2 — 3,5 cm lata, basi rotundato-cuneata vel cuneata, apice longe angusteque acuminata, apice ipso acuta, chartacea, integra, supra glabra, subtus cinereo-vel fusco-cinerascenti-pilosa, supra nervis venisque paullo, subtus Styrax. 45 manifeste prominentibus, venis numerosis ex nervis lateralibus rectangulariter orientibus, nervis lateralibus 8 — 10, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Flores albidi (ex Glaziou), i — 3 in axillis foliorum fasciculati et in racemum brevem terminalem foliis interruptum dispositi; rhachis inflorescentiae stellato-griseo- vel alutaceo- tomentosa; bracteae minutae, lanceolatae, aureo-tomentosae, mox deciduae; flores bini in axillis foliorum vel in racemis brevibus, 1,7 cm longi, pedicello ca. 4 mm longo; caljx cupuliformis, papjraceus vel subchartaceus, 5 mm longus, 4 mm latus, margine truncatus, minute indistincteque denticulatus , extus cinnamomeo-vel alutaceo-stellato- tomentosus, intus griseo-sericeo-pilosus ; corolla o-partita, tubo 4 mm longo, glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, \ \ mm longis, 2,5 mm latis, extus stellato-cano-tomentosis, intus basi glabriusculis sub apice barbatis; stamina 10, filamentis parte libera planiusculis , brevibus, antice ad basim fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae margine pilis stellatis vestitae; ovarium ob- ovoideum parte superiore conicum, dense griseo-tomentosum, parcissime inferum, multi- ovulatum; Stylus glaber, staminibus longior. Fructus obovoideus, 1,5 cm altus, calyce persistente, stylo crasso, piloso, brevi coronatus. Südbrasilianische Provinz: Prov. Rio de Janeiro, Marambaia (Mikan, Schott n. 4185); Floresta da Tijuca (Glaziou n. 776 8, im Oktober 187 4 blühend). — Uru- guay: Montevideo (Anderson n. 54). — Herb. Berlin, Delessert, Wien, München. Var. alutaeeus (Seub.) Perk. n. var. — Styrax alutaceum Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. 1868) 190. — Differt a typo foliis minoribus (1,3 cm longis) racemis plerumque (in sicco) pendulis, 2 — 1 0-floris. Brasilien: ohne nähere Angaben (Burchell n. 3045, Sellow n. 206); Rio de Janeiro (St. Hilaire Catal. C^, n. 54, Casaretto n. 545); Prov. Santa Catharina am Ribeiräo do Bom Retiro bei Blumenau (Ule n. 949, im Oktober 1888 blühend). — Herb. Berlin, Brüssel, Paris, Wien. 34. St. lancifolius Klotzsch Msc. in Herb. reg. Berol. ; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (186 8) 191. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 5 mmlati, juniores rufo-tomen- telli, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, rufo-to- mentello, ovata vel oblongo-lanceolata, 7 — 12 cm longa, 2,5 — 4 cm lata, diametro majore infra medium sito, apice longe angusteque acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata, interdum obliqua, chartacea, integra, supra glabra, subtus spadiceo-stellato-tomentosa, pilis stellatis griseis minutis instructa, majoribus aloeformibus spadiceis intermixtis, supra nitida, nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, venis numerosis in nervis lateralibus rectangulariter impositis, nervis lateralibus 10 — 12, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 3 — 4 cm longa; rhachis inflorescentiae spadiceo-tomentella; flores nondum plane evoluli, 1,5 cm longi, pedicello 5 mm longo; calyx cupuUformis, 6 mm altus, 5 mm latus, papyraceus, extus virescenti-cano-lepidoto-stellato-tomentosus, intus sericeo-albido-pilosus, margine truncatus, minutissime denticulatus; corolla 5-partita, tubo lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, apice cuneatis, extus virescenti-cano- stellato-tomentosis , intus purpurascentibus, tertia parte apicaU albido-sericeo-pilosis; stamina 1 0, filamentis parte libera brevi basim versus pilis fasciculatis dense obsitis, antherae utrinque margine pilis stellatis sparsim vestitae; ovarium extus flavescenti- tomentosum, depresse obovoideum basi undulatum, parcissime inferum, multiovulatum ; Stylus glaber. Fructus oblongo-ovatus, 1,5 cm longus, calyce persistente, extus adpresse virescenti-cano-stellato-tomentosus. Südbrasilianische Provinz: ohne Standort (Sellow), bei Rio de Janeiro (ex herb. Richard). 35. St. macrotrichus Perk. in Fedde Repertorium II. (1906) 23. — Frutex vel arbor; rami subteretes, ca. 5 mm lati, juniores dense hirsuto-fusco-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, 3 mm lato, dense hirsuto-tomentoso, late oblonga vel interdum obovato-oblonga, 10 — 17 cm longa, 5 — 8,5 cm lata, apice abrupte late breviterque acuminata apice ipso acuta, basi rotundata 46 ■ J. Perkins. — Styracaceae. vel cuneata, subchartacea , integra, supra nervo mediano excepto glaberrima, subtus fusco-tomentosa, pilis stellatis minutis ad nervös venasque multo majoribus hirsutis intermixtis instructa, supra nervis paullo, subtus nervis venisque manifeste prominen- tibus, venis in nervis lateralibus rectangulariter impositis, nervis lateralibus 6 — 8, prope marginem curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa vel paniculata (pauce ramosa), 3 — 8,5 cm longa, 3 — 18-flora, axillaris vel terminalis; rhachis inflorescentiae hirsuto- fusco-tomentosa; bracteae lanceolatae, tomentosae, caducae, minutae, bracteolaeque 2 in medio pedicelli, minutissimae , ovatae, caducae, tomentosae; flores 1,7 cm longi, pedicello \ — 1,5 cm longo, flavescenti-stellato-tomentoso, hinc inde pilis multo majoribus ferrugineis intermixtis ; caljx valde cupuliformis , truncatus , margine minute distincte denticulatus, subpapyraceus, 4 mm latus, 6 mm altus, extus flavescenti-stellato-tomen- tosusy intus breviter flavescenti-pilosus ; coroUa 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis (in sicco) 1,4 mm longis, ca. 3 mm latis, revolutis (in sicco), lanceolatis, apice acutis, extus flavescenti-stellato-tomen- tosis, intus in parte ^4 superiore pilosis, apice incrassatis pilos fasciculatos paucos gerentibus; stamina 10, filamentis parte libera planis, marginibus intus elevatis basim versus pilis fasciculatis dense obsitis, extus tenuiter pilosis; ovarium late ovoideum, superum, triloculare, extus flavescenti-pilosum, multiovulatum. Venezuela: Tovar (Fendler n. 746a. 1854 — 1855) — Herb. Berlin, Boiss., Brüss., Deless., DC. 36. St. Pearcei Perk. n. sp. — Frutex 2 — 3 m altus; rami subteretes, 6 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo circiter 1 cm longo, oblonga vel lanceolato-oblonga, 6,5 — 10,5 cm longa, 2,25 — 4 cm lata, apice breviter acuminata vel interdum acuta, basi cuneata, supra glabra, subtus dense hirsuto-fusco-stellato-tomentosa praecipue ad nervös venasque, integra, papyracea vel subcoriacea, nervis lateralibus ca. 9, marginem petentibus, marginem versus curvatis, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus. Inflores- centia racemosa, circiter 3,5 cm longa, multiflora (circiter 10-flora); rhachis inflores- centiae ferrugineo-stellato-tomentosa; bracteae minutae, caducae, tomentosae; flores nondum evoluti, 1 1 mm longi, albidi (ex Pearce), pedicello 4 — 5 mm longo, ferrugineo- tomentoso ; calyx cupuliformis, 4 mm altus, 4 mm latus, margine truncatus, minute in- distincte 5-denticulatus, extus pilos stellatos ferrugineos gerens, intus adpresse griseo- pilosus; corolla 5-partita, tubo 1,5 mm longo, glabro, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 6 mm longis, 1 mm latis , extus minute adpresse stellato-pilosis, intus molliter pilosis; stamina 10, filamentis parte libera 2 mm longa, planis, basim versus pilis aureis dense fasciculatis obsitis, antherae hinc inde margine pilis stellatis in- structae; ovarium superum, obovatum, extus tomentosum, triloculare, multiovulatum, stylo glabro. Andines Gebiet, Bolivia: Yungas, Gorico, 650 — 1650 m ü.M. in den Hügeln unter Gorico (Pearce). Var. bolivianus Perk. n. var. — Differt a typo foliis longioribus ( 1 7 cm) et latioribus (9 cm); fructus 9 mm altus, 5 mm latus; calyx 4 mm altus. Bolivia: Prov. Santa Gruz de la Sierra (Weddell n. 4080, im November blühend). Nota. Plantam a cl. Weddell collectam varietatis loco cum Styrace Pearcei conjun- gendam esse censeo quamquam et pilorum forma et magnitudine et ambitu foliorum sine ulla dubitatione diversa; floribus deficientibus an species sit nova dijudicare non possumus. 37. St. Burchellii Perk. n. sp. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 3 — 4 mm lati, juniores fusco-tomentosi, demum glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 0 — 10 mm longo, fusco-tomentoso, oblonga, 10 — 17 ad 25 cm longa, 4 — 6,5 ad 9 cm lata, apice acuminata vel interdum acuta, basi cuneata, integra, papyracea vel subchartacea, supra glabra vel in costa hie illic pilosa, subtus coeruleo-pruinosa pilis brevibus stella- tis minutis ad nervös venasque multo majoribus hirsutis fuscis instructa, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus, venis inter sese parallelis anguste reti- culatis majoribus rectangulariter costae insidentibus, nervis lateralibus 9 — 12, marginem petentibus margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, axillaris. I Styrax. ^7 3,5 — 4 cm longa; rhachis inflorescentiae ferrugineo-tomentosa ; bracteae bracteolaeque tomentosae, caducae, ca. 4 mm longae, ad basin calycis vel binae oppositae ealyci ad medium usque «idnatae vel in medio pedicelli vel ad basin caljcis; flores <,2 cm longi; calyx cupuliformis, 5 mm altus, 4,5 mm latus, membranaceus, margine tnincatus, minute denticulatus , extus luteo-stellato-tomentosus, intus griseo-pubescens; corolla 5- partita, tubo 3 mm longo, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, linealibus, \ cm longis, 2 mm latis, extus luteo-stellato-pilosis, pilos adpressos gerentibus, intus in parte superiore pilosis, apice pilos fasciculatos paucos gerentibus; stamina \0, filamentis parte libera planis, 2,5 mm longis, basim versus antice pilis longis fasciculatis dense obsitis, antlierae lineales, margine pilis stellatis, longe radiatis instructae, 5 mm longae; ova- rium obovoideum, extus flavescenti-tomentosum , parcissime inferum, multiovulatum, triloculare; stylus glaber. Südbrasilianische Provinz: Goyaz (Burchell n. 6345). — Herb. Kew, Brüssel, Paris, Berlin. Var. longifolius Perk. n. var. — Differt a typo folüs majoribus, 15 — 25 cm longis, o — 9 cm latis, subtus ferrugineo-tomentosis pilis stellatis minutis ad nervös venasque multo majoribus hirsutis intermixtis vestitis. Fructus i,3 cm longus, vertice truncatus, stylo basi persistente, breviter mucronatus, calyce persistente, reticulato-rugosus, viriduil- griseo-tomentellus. Brasilien: Goyaz (Burchell n. 7397). Nota. Specimina a cl. Burchell sub n. 7397 coUeeta ut varietatem cum Styrace Bur- chellii conjunxi, quamquam et qualitate pilorum et magnitudine foliorum sine dubio diversa; folüs inventis verlsimiliter speciem novam esse describendam censeo. 38. St. subcordatus Moric. PI. d'Amer. (1833—46) H 7 t. 71; A. DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 262; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 189. — Strigilia subcordata Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — I86I) 185. — Frutex vel arbor; rami juniores, ferrugineo- tomentosi, demum glabrescentes, 4 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo ferrugineo- tomentoso, ca. 1 cm longo, lata ovata vel orbicularia vel ovata, 9 — 10 cm longa, 5,5 — 8 cm lata, basi rotundata vel subcordata, apice late breviterque acuminata, apice ipso obtusa, coriacea, integra, reflexa (in sicco), supra nitida ad nervös medianos pilosa ceterum glabra, subtus ad costam atque venas pallide, fusco-, ceterum incano-stellato- tomentosa, supra nervis venisque parce, subtus manifeste prominentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus, nervis latera- libus 8 — 9, marginem petentibus, margine inter sese conjunctis. Inflorescentia racemosa vel paniculata, axillaris, 4 — 8 cm longa, 6 — 9-flora; rhachis inflorescentiae cano-stellato- tomentosa; bracteae minutae, lineales, caducae; flores 1,8cm longi, pedicello circiter 1 cm longo, apicem versus incrassato ; calyx cupuliformis, 5 mm altus, 5 mm latus, margine truncatus , minutissime quinque-dentatus, papyraceus, extus cano-flavescenü- stellato-tomentosus, intus pilosus ; corolla 5-partita, tubo 4 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 1,2 cm longis, 2 mm latis, apice cunealis extus cano-flavescenti-pilosis, pilos stellatos adpressos densos gerentibus intus palHde erubescentibus pilis brevissimis sparsim vestitis ; stamina 1 0 , filamentis parte libera planiusculis, thecis multo brevioribus, intus basim versus pilis fasciculatis dense obsitis; ovarium crasse obovatum, griseo-tomentosum, apice depressum, margineque inaequaliter disciformi subundulato, superum, multiovulatum; Stylus glaber, corollae lobis brevior. Südbrasilianische Provinz: Prov. Bahia, in der Nähe von Igreja Velha und bei Jacobina (Blanchet n. 3248). — Herb. Berlin, Brüssel, Münch., Paris, Wien. 39. St. camporum Pohl, PI. brasil. icon. II, (1 831) 56, t. 136; A. DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 262 p. p.; Seubert in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 190 p.p.; G. Don, Syst. IV. (1837) 5. — Styrax chrysasterus Pohl, PI. brasil. icon. II. (1831) 59, t. 139; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 264; G. Don, Syst. IV. (1837) 5; Seubert in Mart. FI. brasil. VII. (I868) 189, etiam incl. var. Sellounanuß A.DG. 1. c. 264. — Styrcuc Varians Seub. in msc. herb. Martii, in Mart. FI. brasil. VII. (1868) 189. — Styrax obliquinervium A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 263. — Styrax floridn/ni Pohl var. 48 J- Perkins. — Styracaceae. commmie A.DC. in DC. Prodr. VIII. (184 4) 263. — Styrax Candollei Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 189. — Styrax Gardnerianum A.DC. in DG. Prodr. VIII. (18 44) 2 63; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 189. — Styrax Gardneriana A.DC. var. pallidior Ghod. et Hassl. in Bull. Herb. Boiss. III. 2. (1903) 913; var. ovatifolia Ghod. et Hassl. in Bull. Herb. Boiss. 1. c. — Strigilia camporum Miers , Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 184 p.p. — Strigilia chrysastera Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Strigilia obliquinervia Miers ^ Gontrib. Bot. (1851 — 1861) 185. — Arbor (ex (Pohl), frutex arborescens (ex Glaziou); rami subteretes, juniores ferrugineo-stellato- tomentosi, demura glabrescentes, 4 — 5 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 0,6 — 1,8 cm longo, ferrugineo-stellato-tomentoso, oblonga, ovato-oblonga vel lanceolato-oblonga vel lanceolata, 6 — 14 cm longa, 2 — 4,5 cm lata, basi cuneata vel interdum rotundata, apice acuta angustata vel brevissime lateque acuminata, apice ipso acutiuscula vel obtusa, chartacea vel subcoriacea, integra, reflexa (in sicco), supra nitida, glabra vel ad costam basim versus ferrugineo-stellato-tomentosa vel interdum ad nervös hinc inde pilis ad- pressis instructa, subtus breviter ferrugineo-tomentosa vel incano-viridi-tomentosa, nervis pallide ferrugineis, nervis venisque supra paullo, subtus valde prominentibus, venis inter sese parallelis in nervis lateralibus rectangulariter impositis, nervis lateralibus 6 — 9, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa vel paniculata, 5 — 10 cm longa, axillaris vel terminalis, 2 — 10-flora; rhachis inflores- centiae adpresse ferrugineo- vel griseo-flavescenti-stellato-tomentosa; bracteae bracteolae- que basi florum lanceolatae, minutae, tomentosae mox deciduae; flores albidi vel luteo- albidi (ex Glaziou), 1,5cmlongi, pedicello 5 — 10 mm longo, tomentoso; calyx cupuli- formis, 4 — 5 mm altus, 4 — 5 mm latus, papyraceus, extus griseo-luteo-tomentellus, pilis lepidoto-stellatis instructus, margine truncatus minutissime denticulatus, intus griseo- sericeo-pilosus ; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aesti- vatione valvatis, membranaceis, lanceolatis, 12 mm longis, 3 mm latis, apice cuneatis, extus adpresse griseo-luteo-pilosis, intus in parte ^4 superiore stellato-pilosis apice plerumque penicillatis ; stamina 10, filamentis parte libera planis, brevibus, antice ad basim fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, plerumque antherae ad marginem pilis stellatis adspersis instructae ; ovarium crasse obovatum, apice depressum, conicum, margine inaequaliter disciformi, undulato, griseo-tomentosum, multiovulatum , superum vel interdum parce inferum; Stylus glaber, corollam longitudine haud aequans. Fructus pisi magnitudine, 6 mm diam., breviter mucronatus, calyce persistente, reticulato-rugosus, luteo- cano-tomentosus. Einheim. Name: Pao Santo (ex Glaziou). Südbrasilianische Provinz: ohne Standort (Sellow ohne Nummern. 632, 5212, Glaussen n. 706A, Burchell n. 431 4, 4088, Glaussen n. 397, 302, 306); Sierra do Barachado (Sellow, fruchtend im Okt. 1818); Gachamba (T. de Moura n. 61 blühend im Jan. 1890). — Prov. Goyaz: im Gebüsch an Bächen und Flüssen der Gampos am Wege von Paracatu do Principe nach der Serra de Gristaes, in der Umgebung von Rio S. Bartholomeu und Rio S. Marcos, blühend November, Dezember a. 1818 (Pohl ohne Nummer, Pohl n. 733). — Minas Geraes (Glaussen n. 700 A, n. 474, n. 23, St. Hilaire Gatal. G. n. 173, Martius n. 468, Widgren n. 1053), Sabara (Weddell n. 1341)7 bei Villa Rica, auf den Gampos (Schuch n. 4183, blühend im Januar 1822), Gongonhas do Gampo (Dr. Stephan), Gongonhas (Vauthier n. 506), Wälder bei Morro do Lobo (Martius, blühend im Januar 1818); Serra de Ouro Branco, auf den Gampos (Glaziou n. 15210, im Oktober 1884 blühend), Serra do Gara^a in den Gampos (Glaziou n. 14059, im Oktober blühend). — Prov. St. Paulo (Guillemin n. 447, Usteri n. 9, Lund n. 727, St. Hilaire n. 737^^', Gatal. D. n. 620); auf den Campos bei St. Paulo und Jacarehy (Martius), in feuchten Wäldchen bei Taubat6 (Martius, im Dez. blühend), auf den Gampos von Taubate (Sellow n. 1 894 p. p.), Jacarehy (Mendonc^an. 726, im Februar blühend a. 1888), Sierra da Bocaina, auf den Gampos (Glaziou n. 11171, blühend im Seplember 1879). — Prov. Espirito Santo: Gaxoeira (Glaussen n. 55). — Prov. Bahia: Vittoria (Sellow). Styrax. ^g Südbrasilianische Provinz: in sonnigen lichten Wäldchen am Flusse Capibary (Hassler n. 5945, im Dezember blühend), auf Felsen bei Chololo, im Thale des Flusses Yaea (Hassler n. 6890, blühend im Dezember), in Hainen des trockenen Campos am Oberlaufe des Flusses Apa (Hassler n. 8089, blühend im Dezember), in Wäldern der Cordillera de Altos (Hassler n. 3672, blühend im Dezember). f. lanceolatus Perk. n. forma — Styrax campomm Pohl, in DC. Prodr. VIII. (1844) 262 p. p., Seub in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 190 p. p.; Mart. in Herb. Fl. brasU.' 841, 900. — Strigilia campomm Miers, Gontrib. Bot. I. (<851 — 1861) 184 p. p.* — FoHa lanceolata, 6 — 9,5 cm longa, 2 — 3 cm lata, breviter ferrugineo-tomentosa. Brasilien: ohne Standort (Riedel n. 57, Sellow n. 5635 p.p. Martius n. 821, Glaussen n. 704*), Prov. Minas Geraes (Martius n. 900, Ackermann ohne Nummer). — Herb. Kew, Berlin. f. aureovelutinus Perk. n. forma. — Folia ca. 6 cm longa, 3 cm lata, subtus dense, molliter aureo-velutino-tomentosa. Brasilien: Prov. Minas Geraes, Galdas (A. Regneil n. II. 45) — Herb. München Berlin, Brüssel. f. Gardnerianus (A.DG.) Perk. n. forma. — Styrax Gardnerianum, A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 263; Seubert in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 189. — Strigilia Gardneriana Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Folia subtus breviter viridi-incano-tomentosa. Brasilien: ohne Standort (St. Hilaire n. 131, G. 5.), Prov. Piauhj (Gardner n. 1924, n. 1991); Goyaz (Glaziou n. 21715, Weddell n. 2763). 40. St. pallidus A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 261. — Strigilia pallida Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 184. — Frutex vel arbor; rami subangulati fusco- stellato-tomentosi, 5 — 6 mm lati; foha alterna, petiolata, petiolo 1,5 — 2 cm longo, fusco- stellato-tomentoso, oblonga vel ovato-oblonga, 10 — 17 cm longa, 4 — 7 cm lata, apice breviter angusteque acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata vel interdum rotundato- cuneata, papjracea, integra, supra glabra, costa piHs perparcis cinereis compta, folia subtus albido-griseo-stellato-tomentosa, nervis venisque supra pauUo, subtus valde prominentibus, nervis lateralibus 10 — 12, marginem petentibus, venis inter sese parallelis, anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflorescentia H — 20 cm longa, multiflora, racemosa vel paniculata, paniculis multiramosis, axillaris vel terminalis, rhachis inflorescentiae fusco-tomentosa ; bracteae lineales, tomentosae, 1,5 mm longae, mox caducae; flores nondum plane evolutii ca. 1 cm longi, pedicello 3 — 5 mm longo, flavescenti-griseo-tomentello; calyx cupuliformis, membranaceus , 5 mm latus, 4 mm longus, extus pilos adpressos flavescenti-griseo-stellatos gerens, intus sericeo- griseo-tomentosus, margine truncatus, minute quinquedentatus ; corolla 5-partita, tubo ca. 2 mm longo, lobis breviore , lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 9 mm longis, 1,5 mm latis, linealibus, apice acutis, extus flavescenti-griseo-stellato-tomentosis intus hinc inde pilis stellatis instructis vel in parte Ys superiore pilis stellatis uni- lateralibus et uno latere affixis, apice penicillatis ; stamina 10 vel interdum 8, parte Hbera planiusculis , antice basi fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae margine hie illic pilis stellatis vestitae; ovarium ovoideum, glabrum, superum, mul- tiovulatum, Stylus glaber. Hylaea: Französisch-Guyana: ohne nähere Angaben (Le Prieur n. 278, Poiteau in Herb. Paris). Nota. Exemplum quoddam Herb, berolin. a Poiteau in Guiana gallica lectum a typo recedit ovario glabro, forsan varietatem propriam sistit. 41. St. pachyphyllus Pilg. in Engler's Bot. Jahrb. XXX. (1902) 182. — Frutex pa>ce ramosus, ad 2,5 m altus, ramis novellis dense rufo-tomentosis; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,4 cm longo, crassiusculo , supra leviter sulcato-tomentoso, elliptico-lanceolata vel oblonga, coriacea, brevissime acuminata, obtusiuscula, 10 — 11 cm longa, 5,5 — 6 cm lata, supra glaberrima, cinereo-virescentia, subnitidula, subtus cinerea, dense brevissime tomentosa, piUs stellatis griseis instrueta, majoribus A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 241. 4 5Q J. Perkins. — Styracaceae. brunneis intermixtis, nervis subtus profninentibus , secundariis utroque latere ca. 5, angulo acuto orientibus margine regulariter arcuatim anastomosantibus, nervulis brevibus rectangule conjunctis, venulis dense reticulato-conjunctis, Inflorescentia racemosa, in axillis foliorum superiorum sita^ 4 — 5 cm longa; rhachis inflorescentiae breviter cinereo- stellato-tomentosa; bracteae bracteolaeque minutae, lineales, tomentosae, caducae; flores 1,3 mm longi, pedicello 5 — 6 mm longo; caljx cupuliformis , ca. 4 mm altus, 3 mm latus, extus dense breviter flavescenti-tomentosus, intus albido-pubescens, dentibus 5, brevibus, obtusiusculis, bene distinctis, membranaceus; corolla 5-partita, tubo ca. 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis , angustissime linealibus, apice acutis, 9 mm longis, 1,5 mm latis, extus adpresse flavescenti-stellato- pubescentibus, intus in parte superiore minute pilosiusculis, apice pilis fasciculatis parce instructis, revolutis (in sicco) ; stamina 1 0 , parte libera planis , basim versus antice fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae margine pilis stellatis instructae; ovarium parce inferum, obovoideum, tomentosum, triloculare, multiovulatum ; stjlus basi tomentosus, ceterum glaber, quam coroUae lobi brevior. Südbrasilianische Provinz: Mattogrosso, Gebüsch am Ufer eines kleinen Baches am oberen Kulisehu, auf mürbem Sandsteinboden (Pilger n. 796, blühend im August 1 899). Nota. Gl. Pilger 1. c. speciem nostram St. ferrugineo Nees et Mart. maxime approxi- mare, sed et floribus minoribus, et calycis dentibus conspicuis et nervis secundariis nervös Primarius breviter rectangulariter conjungentibus multum abhorrere commemorat. 42. St. ferrugineus Nees et Mart. (non Pohl) in Nova Act. Acad. nat. cur. XI. I. (1823) 8 8 excl. sjn. ; A.DG. in DC. Prodr. VIII. (1844) 2 65. — Strigilia ferruginea Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Styrax reticulatum Mart. Reise in Brasil. II. (1828) 550; G. Don, Gen. Syst. IV. (1837) 5; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 263. — Strigilia reticulata Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Styrax parvifolium Pohl, PI. brasil. IL (1831) 53, t. 133; G. Don, Syst. IV. (1837) 5; A.DG. in DC. Prodr. VIII. (1844) 262; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 192. — Strigilia jmrvifolia Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 184. — • Styrax floridus Pohl, PI. brasil. II. (1831) 54, t. 134; G. Don, Syst. IV. (1837) 4; A.DG. in \)C. Prodr. VIII. (1844) 263; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 191. — Strigilia florida Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Styrax mrvosum A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 263 p.p.; Seub. in Mart. FL brasil. VII. (1868) 191 p.p.; var. ß. elongatum Seub. in Fl. brasil. VII. (1868) 191. — Strigilia nervosa Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Arbor (ex Martins, ex Glaziou) vel frutex (ex Glaziou); rami subteretes, juniores ferrugineo-tomentosi, demum glabrescentes; foUa alterna, petiolata, petiolo 5 — 8 mm longo, griseo-brunneo-tomentoso, oblonga vel obovato-oblonga vel interdum ovata, 5 — 11 cm longa, 3 — 4,5 cm lata, apice acutiuscula vel brevissime lateque acuminata vel interdum obtusa, basi cuneata vel rotundato-cuneata vel interdum rotundata, coriacea, integra, juniora supra subglabra, hinc inde pilos stellatos gerentia, adulta solum ad costam griseo-stellato-tomentosa ceterum glabra, subtus cano-brunneo-vel brunneo-tomen- tosa, nervis venisque supra paullo, subtus valde prominentibus, nervis numerosis anguste reticulatis in nervis lateralibus rectangulariter impositis, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia axillaris vel terminalis, terminaU saepius paniculata dense racemosa, multiflora, laterali plerumque evoluta race- mosa, pauciflora, ca. 3-flora; rhachis inflorescentiae fulvo-tomentosa; bracteae bracte- olaeque lineales, obtusae, minutae, persistentes vel mox deciduae, revolutae, fusco-tomen- tosae; flores albidi, suaveolentes, 1,2 — 1,9 cm longi, pedicello 6 — 8 mm longo; calyx cupuliformis, 4 — 5 mm altus, 3 — 4 mm latus, papyraceus, extus dense lutescenti-vel lutescenti-brunneo-stellato-tomentosus, intus sericeo-griseo-pilosus , margine truncatus, minute indistincteque quinquedentatus; corolla 5-partita, tubo ca. 4 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, lineali-oblongis, 9 — 1 5 mm longis, 3 — 4 mm latis, margine inflexis (in sicco), extus adpresse luteo-stellato-pilosis , intus parte superiore pilosis, apice penicillatis; stamina 10, filamentis parte libera antice basim versus, fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae margine pilis stellatis Styrax. 5I parce instructae ; ovarium ovoideum, griseo-flavescenti-lomentosum, superum, triloculare multiovulatum ; stjlus glaber, staminibus longior. Fructus (Pöbln. 3160) ovali-oblongus' 6 — 7 mm longus, 5 mm latus, calyce persistente, luteo-tomentosus, stylo piloso brevi coronatus. Südbrasilianische Provinz: ohne Standort (Pohl, Glaussen n. 394 303 (Burchell n. 5121—2, Sei low ohne Nummer, n. 1894 p. p., n. 5635 p. p.); Santa Cruz Pohl), West-Brasilien (Tamberlik). — Prov. Minas Geraes: ohne Standort (Martius ohne Nummer, Pöbln. 1602, n. 1817, n. 2755, n. 31 60, A. F. Regneil II. n. 44, Glaussen n. 703 A., Saint Hilaire Gatal. B. I. n. 1141, Glaussen n. 24 [forma ferrugineo var. grandifoUo Pevk. accedens]. Gardner n. 4991), auf der Hochebene von Serro Frio (Martius), zwischen Säo Vicente und S. Bartholomeu auf Campos (Glaziou n. 15207, blühend im Juni 1884), Serra de Lenheiro bei S. Joäo d'El Rei (Glaziou n. 17126, blühend im April 1888), Binleiry bei Diamantina (Glaziou n. 19616a, blühend im Mai 1892), Gebirge bei Säo Joäo d'El Rei (Helmreichen). — Prov. Espirito Santo Gaxoeira, do Gampo (Martius n. 901, blühend im Mai). — Prov. Goyaz? (St. Hilaire catal G. n. 623). — Matto Grosso, Sta. Anna da Chapada, einzeln oder in Gruppen (Malme n. 1670, blühend im Juni 1894; Roberts n. 377, n. 417, im Juli 1902 blühend). Var. grandifolius Perk. n. var. — Styrax nervosum A.DG. in DC. Prodr. VIII. (18 44) 2 63 p.p.; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (I868) 191 p.p. — Strigüia nervosa Miers, 1. c. 185. p. p. — Differt a typo foliis late oblongis vel ovali-oblongis vel suborbi- cularibus apice rotundatis vel interdum brevissime latissimeque acutis, basi rotundatis vel rotundato-cuneatis, dure coriaceis vel lignosis. Brasilien: Prov. Gojaz (Gardner n. 43 49), zwischen Rio Torto und Rio Bananal (Glaziou n. 21717, blühend im Mai 1896). — Prov. Minas Geraes, Milhoverde bei Diamantina (St. Hilaire c. n. 486 blühend im November 1817). — Prov. San Paulo, (Löfgren n. 94, n. 753), Serrao d Araraquara (Löfgren n. 1182, blühend im Dezem- ber 1888). 43. St. punctatus A.DG. in DC. Prodr. VUI. (1844) 264; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (I868) 192. — Strigüia punctata Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Frutex vel arbor; rami subteretes, ferrugineo-tomentelli, 4 mm lati; foHa petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, ferrugineo-tomentello, oblonga vel ovato-oblonga vel plerumque obovato-oblonga, 9 — 14,5 cm longa, 4 — 5,5 cm lata, basi rotundata vel cuneata, apice breviter acuminata vel angustata, apice ipso acutiuscula, papyracea vel chartacea, integra, margine reflexa (in sicco), supra glabra, subtus tomentosa praecipue ad nervös pilis stellatis griseis vestita, majoribus aloeformibus fuscis intermixtis, supra nervis venisque paullo, subtus manifestius prominentibus, venis inter sese parallelis, anguste reticulatis, majoribus nervis lateralibus rectangulariter impositis, nervis lateraHbus 7 — 8, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia race- mosa, parva, 3 — 4,5 cm longa, axillaris, 3 — 7-flora; rhachis inflorescentiae stellato- ferrugineo-tomentella; bracteolae minutae, lanceolatae, flavescentes, calyci adnatae, mox deciduae; flores 3,5 mm longi, pedicello 1,7 cm longo; calyx cupulilbrmis, papyraceus, 5 mm altus, 4 mm latus, extus stellato-griseo-flavescenti-toraenlosus, inlus griseo-pilosus, margine truncatus, minute sed distincte denliculatus; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, lanceolatis, apice cuneatis, 1 2 mm longis, 3 mm latis, utrinque pilos minutos stellatos adpressos gerentibus; stamina 10, filamentis parte libera planiusculis, antheras dimidia parte longitudine adaequantibus, basim versus pilis fasciculatis dense obsitis; ovarium dense flavescenti-tomentosum, obo- voideum, apice depressum, margineque inaequaliter disciformi-undulatum, pai'ce inferum, multiovulatum; Stylus glaber, corollae lobis brevior. Südbrasilianische Provinz: Piauhy (Gardner n. 2912). — Prov. Minas Geraes in Wäldern bei Capoes Serro Frio Columbi und nach Fanado (Martius, im Juni blühend), in Wäldern bei Capoes bei Villa Rica (Martius, im April blühend). 44. St. microphyllus Perk. in Fedde Repertorium II. (1906) 21. — Frutex; rami subteretes, 5 — 7 mm lati, juniores dense breviter ferrugineo- stellato-tomentosi 4* 52 J. Perkins. — Styracaceae. demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 0,5 — \ cm longo, I mm lato, tomentoso, oblonga vel anguste oblonga vel interdum obovato-oblonga, 4 — 6,5 cm longa, i,8 — 2,5 cm lata, apice acuta vel interdum rotundata, basi cuneata vel in petiolum sensim attenuata, coriacea, integra, supra glabra, nitida, subtus dense brevissime brunnescenti-flavido-stellato-tomentosa, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus, marginem versus curvatis, supra pauce, subtus manifestius prominentibus. Inflorescentia Fig. 6. Styrax microphyllus Perk. A Habitus. B Flos. C Corolla explanata. D Pars coroUae a dorso visa. E Ovarium, F id. longitudinaliter sectum, 0 id. parte superiore transversa sectum. (Icon, origin.) racemosa, interdum floribus solitariis, axillaris vel terminalis, 2,5 — 3,5 cm longa, rhachis inflorescentiae breviter ferrugineo-stellato-tomentosa; bracteae bracteolaeque minutae, pilosae, caducae; flores 1,6 cm longi, rosei (ex Schlim), pedicello 0,7 — \ cm longo, tomentoso; calyx cupuliformis, truncatus, margine undulatus, papyraceus, 5 mm altus, 6 mm latus, extus pilos minutissimos adpressos densos gerens, intus flavescenti-pilosus ; corolla ö-partita, tubo 4,5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, Styrax. 53 papyraceis (in sicco), \ cm longis, 2 mm latis, lanceolatis, apice subacutis, extus minute ferrugineo-stellato-tomentosis, intus molliter pilosis, apice pilos fasciculalos paucos geren- tibus; stamina \0, filamentis parte libera planis, marginibus intus elevatis, basim versus pilis fasciculatis dense obsitis, extus tenuiter pilosis; ovarium obovatum, parce inferum, triloculare, extus stellato-pilosum. — Fig. 6. Subäquatoriale andine Provinz, Golumbien: Prov. Ocafia, 1660 — 2000mü.M. (Schlim n. 669, im Mai blühend); Prov. de Antioquia, San Julian, 600 m ü. M. (Triana, blühend im Febr. a. 1852). — Herb, Berl., Brit. Museum. 45. St. cyathocalyx Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 24. — Frutex vel arbor; rami graciles, ca. 4 mm lati, juniores tomentelli, pilos stellatos brunneos minutos gerentes, demum cinerei glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo i — 1,25 cm longo, brunneo-tomentello, oblonga vel lanceolato-oblonga, 10 — 13 cm longa, 3,5 — 4 cm lata, apice longe anguste acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata, subtus breviter brunneo- flavescenti-stellato-tomentella, supra juniora hinc inde pilos stellatos brunneo-flavescentes gerentia, adulta glabra, nitida, papyracea vel subchartacea, integra, supra nervis laterali- bus immersis, subtus nervis venisque manifeste prominentibus, nervis lateralibus 8, mar- ^inem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia paniculata vel racemosa, 3 — 7 cm longa, axillaris vel terminalis, 4 — 14-flora; rhachis inflorescentiae brunneo-stellato-tomentella; bracteae minutae, caducae, medio pedicelli, tomentellae; flores albidi (ex Galeotti), 1 cm longi, pedicello ca. 1 cm longo, brunneo-stellato-tomentoso; calyx plane cupuHformis, 2 mm altus, 3 mm latus, papyraceus, extus brunneo-flavescenti- tomentellus, intus pilis minutis, adpressis instructus; corolla 5-partita, tubo ca. 3 mm alto, lobis breviore, in aestivatione valvatis, membranaceis, 6 mm longis, 2 mm latis, extus pilis stellatis flavescentibus instructis, intus utrinque margine apiceque pub^scenlibus, lanceolatis; stamina 10, filamentis parte hbera 1 mm longis, planis, dense pilos stellatos gerentibus, antherae minutae pihs stellatis instructae, 1,5 mm longae, tubo stamineo 5 mm alto; ovarium ovoideum, tomentellum, superum, triloculare, stylo glabro, denticulato. Tropisches Gentral-Amerika, Mexiko: Prov. Oaxaca, Rincon, 3 — 4000 pg. (Galeotti n. 1687, im Mai 1844 blühend). — Herb. Berl., Brüss., Deless., Wien. 46. St. polyneurus Perk. in Bot. Gaz. XXXV. (1904) 5. — Arbor; rami subteretes, 5 mm lati, juniores fusco-tomentosi, adulti demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo ca. 1 — 1,5 cm longo, lanceolata vel obovato-lanceolata vel obovato-oblonga, 8 — 12 cm longa, 2,25 — 4,5 cm lata, basi in petiolum a latere compressum sensim euneato- angustata vel cuneata, apice breviter lateque acuminata vel acuta, apice ipso acutiuscula, papyracea vel subchartacea, integra, supra juniora hinc inde pilos stellatos minutos gerentia, adulta glabra, subtus albida, lepidoto-stellato-tomentosa, nervis venisque supra vix subtus valde prominentibus, nervis lateralibus 7 — 9, marginem petentibus, venis inter sese parallelis reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflorescentia racemosa, 2 — 2,5 cm longa, axillaris, ca. 5-flora; rhachis inflorescentiae fusco-tomen- tosa; flores circiter 1 cm longi, pedicello 3,5 — 5 mm longo, fusco-tomentoso ; calyx cupuliformis , 4 mm altus, 4 mm latus, extus griseo-interdum fusco-lepidoto-stellato- tomentosus, intus pilis unilateralibus obtectus, margine truncatus, minute 5-denticulatus ; corolla 5-partita, tubo ca. 4 mm longo, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 9 mm longis, 2 mm latis, extus pilos adpressos lepidoto-stellatos gerentibus, intus utrinque margine apiceque pilis obtectis; stamina 10, filamentis parte Hbera flavescenti-pubes- centibus planis, 3 mm longis, antherae 3,5 mm longae, margine hinc inde pilis stellatis instructae; ovarium obovoideum, superum, extus lepidoto-stellato-tomentosum , multi- ovulatum, triloculare; Stylus glaber, staminibus paullo longior. Fructus ovoideus, 7 mm longus, vertice truncato, stylo basi persistente breviter mucronatus, calyce persistente, lepidibus argenteis dense obtectus. Subäquatoriale andine Provinz, Costa Rica: Gopey, Waldbaum, 1800 m ü.M. (Tonduz n. 11744). — Einh. Name: resina. Tropisches Gentral-Amerika, Mexico: Staat de Ghiapas, Pueblo nuevo (Linden n. 358, blühend im Februar 1840). 54 J» Perkins. — Styracaceae. 47. St. Ramirezii Greenm. in Proceed. Americ. Acad. XXXIV. 20 (1899) 568. — Styrax micranthus Perk. in Engl. Bot. Jahrb. XXXI. 4 (1902) 480. — Styrax orizabensis Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 25. — Arbor, 10 — 13 m alta (ex Pringle); rami subteretes, juniores breviter ferrugineo- vel fusco-lepidoto-stellato-tomentosi, adulti glabrescenles, 3 — 6 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 2 cm longo, 1 — 2 mm lato, lanceolata vel lanceolato-oblonga, 10 — 15 cm longa, 3 — 5 cm lata, apice bre- viter acuminata vel acuta, apice ipso acuta, chartacea, integra, supra glabra, subtus flavescenti-stellato-tomentosa, interdum ad costam atque venas pilos fuscos parce gerentia, supra. nervis venisque paullo, subtus manifeste prominentibus, interdum nervis venisque supra immersis, nervis lateralibus 8 — 12, marginem petentibus, inter sese curvato- conjunctis, venis inter sese parallelis laxe reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis,^ 2 — 5 cm longa, 4 — 11- flora; rhachis inflorescentiae ferrugineo-lepidoto-stellato-tomentosa; bracteae bracteolaeque minutae, caducae, tomentosae, lanceolatae; flores albi (ex Ehrenberg) 1,5 — 2 cm longi, pedicellati, pedicello 0,5 — 1 cm longo, lepidoto-stellato-tomentoso ; calyx cupuliformis, margine truncatus, undulatus vel indistincte denticulatus , 4 — 6 mm altus, 4, — 5 mm latus, extus adpresse flavescenti-lepidoto-stellato-tomentellus, intus moUiter pilosus, pa- pjraceus; coroUa 5-partita, tubo 3 — 5 mm alto extus parte superiore piloso, lobis breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, lanceolatis, 7 — 12 mm longis, 2 — 3,5 mm latis, intus glabris, utrinque margine apiceque leviter breviter pilosis, extus adpresse flavescenti-lepidoto-stellato-pilosis; stamina 10, corollae lobis breviora, filamentis parte libera intus utrinque margine pilos stellatos inaequaliter radiatos gerentibus, antherae hinc inde pilis stellatis instructae; ovarium obovoideum, flavescenti-pilosum, triloculare, superum, multiovulatum ; Stylus erectus stamina vix excedens. Fructus elon- gato-obovoideus, ca. 1,5 cm longus, 6 mm latus, calyce cupuliformi persistente, stylo piloso brevi coronatus, rugosus, adpresse flavescenti-lepidoto-stellato-pilosus. Tropisches Central-Amerika, Mexiko: Staat Morelos, Sierra de Tepoxtlan 2500 m ü. M. (Pringle n. 9000, im Mai 1900 blühend; Pringle n. 8023, im Februar 1899 fruchtend). In den Gebirgen bei Cuernavaca 2160 m ü. M. (Pringle n. 6848, im Mai 1898 blühend). — Herb. Wien, München, Berlin, Kew. Var. micranthus Perk. n. var. ; Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXI. 4. (1902) 480 (sub titulo speciei). — Folia breviora quam in typo, basi interdum subrotundata ; flores minores (8 mm longi), inflorescentia minor (2 — 4 cm longa). Mexiko: Thal Cuernavaca (Schmitt n. 505), im Walde bei Temascaltepec (Ehren- berg n. 498, im April blühend). — -Herb. Berlin, Wien. Var. orizabensis Perk. n. var.; Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 25 (sub titulo speciei). — Folia majora quam in typo, longe angusteque acuminata; folia subtus pilis stellatis cruribus undulatis, in nervis venisque fusco-pilosa, Mexiko: Orizaba (Botteri n. 1006). — Herb. DG., Bedin, Wien. 48. St, bogotensis Perk. in Fedde, Repertorium 11. (190 6) 19. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 4 mm lati, juniores pilosi, pilis ferrugineis, mollibus, longiradiatis instructi, demum glabrescentes; folia alterna, breviter petiolata, petiolo 3 — 9 mm longo, 2 mm lato, brunneo-tomentello, oblonga vel latissime oblonga vel interdum oyata, 7 — 12 cm longa, 4,5 — 7,5 lata, apice acuta vel late abrupte brevissime acuminata, basi rotundata vel rarissime rotundato-cuneata, chartacea, integra, juniora utrinque longe ferrugineo-stellato-tomentosa , adulta supra glabra, subtus brevissime tomentella, prae- cipue ad nervös pilis stellatis griseis instructa, majoribus aloeformibus brunneis inter- mixtis, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, nervis laterahbus 8 — 9, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis , venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 2 — 3 cm longa; rhachis inflorescentiae tomentella; bractea bracteolaeque tomentosae, minutae, caducae ; flores nondum plane evoluti, 1 cm longi, pedicello 2 — 3 mm longo, tomentello ; calyx cupuliformis, papyraceus, 4 mm altus, Styrax. 55 4 mm latus, extus flavescenti-tomentellus, intus pube adpressa pilosus, margine truncatus, minute denticulatus ; corolla 5-partita, tubo ca. 4 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 7 mm longis, 2 mm latis, extus flavescenti-pilosis, pilos stellatos adpressissimos gerentibus, intus in parte ^/^ superiore minute pilosiusculis, apice pilis fasciculatis parce instructis; stamina \0, filamentis parte libera planis, mar- ginibus intus elevatis pilis fasciculatis dense obsitis, extus glabris, antherae margine pilis stellatis instructae; ovarium obovatum, pilosum, pauce inferum, triloculare ; Stylus glaber, staminibus longior. Subäquatoriale andine Provinz, Golumbien: Firamene (Karsten a. <8o6); Villavicenio, am Meta (Karsten); Prov. Bogota, Ebene von St. Martin, am Becken von Meta, 220 mü. M. (Triana n. 261 6, Typus, a. <85< — 1855). — Herb. Berlin, Wien, DC, Paris. 49. St. hypargyreus Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 20. — Frutex vel arbor; rami subteretes, ca. 3 mm lati, juniores breviter fusco-tomentosi, demum cinereo- glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, 1 mm lato, breviter fusco-tomentoso, oblonga vel interdum lanceolato-oblonga, 5 — 9 cm longa, 2 — 3,5 cm lata, apice breviter abrupte angustissime acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata, juniora supra nitida, hinc inde pilos fuscos stellatos praecipue ad nervös medianos gerentia, adulta supra glabrescentia, nitida, subtus brevissime tomentella praecipue ad nervös, pilis stellatis griseis instructa, subcoriacea, integra, supra nervis venisque pauUo, subtus manifeste prominentibus, anguste reticulatis, nervis lateralibus ca. 8, marginem petentibus, curvatis. Inflorescentia racemosa vel paniculata, 4 — 5 cm longa, axillaris vel terminalis; rhachis inflorescentiae viridulo-griseo-tomentella; bracteae minutae, tomen- tellae, caducae; calyx cupuliformis , ca. 5 mm altus, 6 mm latus, margine truncatus, undulatus, extus lepidoto-stellato-pilosus, pedicello ca. 1 cm longo. Fructus <,<5cm longus, obovoideus, 6 mm diam., vertice truncato, stylo basi persistente, breviter mucro- natus, calyce persistente, reticulato-rugosus, viridulo-griseo-tomentellus. Golumbien: Villavicenio, Llano de St. Martin (Karsten). — Herb. Berlin, Wien. 50. St. argenteus Presl, Rel. Haenk. II. (1836) 60; A. DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 264; Hemsl. Biol. centr. amer. II. (1881 — 1882) 303. — Styrax myristicifoliiis Perk. in Engl. Bot. Jahrb. XXXI. 4. (1902) 481. — Styrax punctatum Donnell Smith, Enum. pl. Guatemal. IV. (1895) 104. — Strigüia argeniea Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Arbor magna, 30 cm diam. 5 — 6 m alta (ex Tonduz); rami subteretes, 4 — 5 mm lati, juniores griseo-flavescenti-stellato-tomentosi, demum glabres- centes; folia petiolata, petiolo 2 — 2,5 cm longo, griseo-stellato-tomentoso, oblongo- lanceolata vel lanceolata, 7,5 — 10 cm longa, 2 — 3,5 cm lata, apice breviter acuminata, apice ipso acutiuscula, basi cuneata, rigide coriacea, integra, supra glabra, subtus griseo- flavescenti-stellato-tomentosa, supra nervis venisque paullo, subtus manifeste prominenti- bus, nervis lateralibus 8 — 12, marginem petentibus, venis inter sese parallelis, nume- rosis, nervis lateralibus rectangulariter impositis. Inflorescentia axillaris, ca. 5 — 9 cm longa, racemosa, 3 — 7-flora; rhachis inflorescentiae griseo-flavescenti-stellato-tomentosa; bracteae lanceolatae, obtusae, tomentosae, mox caducae, ca. 4 mm longae; flores albidi (ex Tonduz), 2 cm longi, pedicello 0,6 — 1 cm longo, griseo-flavesccnti-tomentoso; calyx cupuliformis, 5 mm latus, 4 mm altus, membranaceus, extus griseo-flavescenti-stellato- tomentosus, intus griseo-sericeo-pilosus, truncatus, margine minute quinquedentatus ; corolla 5-partita, tubo 2,5 mm longo, lobis membranaceis, linealibus, apice cuneatis, circiter 1 2 mm longis, 2 mm latis, extus flavescenti-stellato-tomentosis, intus marginem et apicem versus albido-pilosis, in aestivatione valvatis; stamina 10, filamentis parte libera planiusculis, marginibus intus elevatis, basim versus pilis fasciculatis obsitis, an- therae margine pilis stellatis vestitae; ovarium obovoideum, superum, griseo-tomen- tosum, multiovulatum ; Stylus glaber. Fructus 1,3 cm longus. Einheimischer Name: Bracino. Tropisches Gentral-Amerika, Mexiko: bei Acapulco (Hänke, ohne Nummer u. n. U8). — Guatemala: Santa Rosa, Las Viüas, 650 m ü. M. (Heyde u. Lux n. 6182, im September 1893 blühend); Guatemala 1200 m ü. M. (J. D. Smith n. 2266). k 56 J. Perkins. — Styracaceae. Subäquatoriale andine Provinz, Costa Rica: Rodeo, 900 m ü. M. (Pittier n. i583 p. parte, in Herb. Brüssel, blühend und fruchtend Dezember 18 89), Prov. San Jose (Scherzer, Januar <853 blühend); San Francisco de Guadalupe HOOm ü.M. (Tonduz n. 7079, 98<6, herb. nat. cost, Dezember 1895 blühend); am Ufer des Flusses Torres MIO m ü.M. (Tonduz n. 9816, blühend Dezember 1895), 1160 m ü. M. (Tonduz n. 7447, 12 712, herb. nat. Cost., blühend Oktober 1898). — Golumbien: Veragua (v. Warscewicz n. 2). — Herb. Wien, Berlin, Brüssel, München, Boiss. 51. St. Warscewiczii Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 480. — Arbor; 10 m alta (ex Cooper), rami subteretes, juniores fusco-tomentosi demum glabrescentes ; folia petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, late oblonga vel oblonga, 7,5 — 8,5 cm longa, 2,5 — 4 cm lata, basi cuneata vel rotundato-cuneata, apice rotundata vel cuneata vel breviter cuneata, rigide coriacea, integra, juniora supra hinc inde pilos stellatos gerentia, subtus fusco-flavescenti-stellato-tomentosa, adulta supra glabra, lamina inter Tenarum rete manifeste impressa, subtus fusco-flavescenti-tomentosa, supra nervis venis- que vix, subtus manifeste prominentibus. Inflorescentia racemosa, 3 — 8-flora; flores 1,4 cm longi, pedicello 5 — 6 mm longo; caljx campanulatus, 0,3 cm altus, extus lepi- des fusco-flavescentes gerens, minute denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 0,3 cm longo, lobis 1 cm longis, in aestivatione valvatis, lanceolatis, apice acutiusculis, extus flaves- centi-lepidotis ; stamina 10, 1 cm longa, antheris 0,3 cm longis, margine pilis stellatis vestitis; ovarium obovoideum, apice depressum, margineque disciformi undulatum, par- cissime inferum, multiovulatum, flavescenti-tomentosum ; Stylus quam corollae lobi brevior glaber. Fructus obovoideus, ca. 6 mm longus^ rugosus, griseo-stellato-tomentosus, stylo brevi coronatus, calyce persistente. Einheimischer Name: Quiquicirri. Subäquatoriale andine Provinz, Golumbien: Veragua (v. Warscewicz n. 203). — Costa Rica (Pittier n. 1583 p. p., infolge von Zettel Verwechslung); Sabana de los Chiquizas (Poas) 1300 m ü. M. (Cooper n. 10321, blühend im Oktober 1896). 52. St. Poissonianus Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 18. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores flavescenti-griseo-stellato-tomentosi, demum glabres- centes, 4 mm lati; foha alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,25 cm longo, 1,5 mm lato, tomentoso, anguste-oblonga vel oblonga, 10,5 — 13 cm longa, 4 — 5 cm lata, abrupte late acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata vel interdum rotundato-cuneata, sub- coriacea, integra, supra glabra, nitida, subtus breviter molliter flavescenti-griseo-stellato- tomentosa, nervis lateralibus 8 — 9, marginem petentibus, marginem versus curvatis, supra nervis parce, subtus manifeste prominentibus, venis laxe reticulatis. Inflorescentia racemosa, 10 — 11 cm longa, axillaris vel terminalis, ca. 8-flora; rhachis inflorescentiae flavescenti-griseo-stellato-tomentosa; flores 1,7 cm longi, pedicello 1 — 1,2 5 cm longo, flavescenti-griseo-stellato-tomentoso; bracteae minutae, lanceolato-ovatae, in medio pedi- ceUi, tomentosae, caducae; calyx cupuliformis, 5 mm altus, 5 mm latus, papyraceus, extus flavescenti-griseo-tomentosus, intus molliter pilosus; corolla 5-partita, tubo 2,5 mm alto, glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, extus pilos adpressos stellatos minutos gerentibus, intus molliter pilosis, apice pauce incras- satis, 1,4 mm longis^ 3 mm latis, lanceolatis, acutis; stamina 10, filamentis parte libera planis, marginibus intus elevatis, basim versus pilis flavescentibus fasciculatis obsitis, antherae margine pilis stellatis instructae; ovarium obovatum extus flavescenti-stellato- pilosum, triloculare, superum. Subäquatoriale andine Provinz, Ecuador und Peru (Grisar a. 1872). — Herb. Berlin, Paris. 53. St. polyanthus Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 479. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores flavescenti-tomentosi , demum glabrescentes; foha petiolata, petiolo 1 — 2 cm longo, oblonga vel ovato-oblonga vel lanceolato-oblonga, 7 — 13,5 cm longa, 3 — 4 cm lata, basi cuneata vel rotundato-cuneata, apice rotundata vel acuta, apice ipso acuta, integra, subchartacea vel chartacea, supra glabra, subtus den- sissime et brevissime stellato-tomentosa, pilis longis, molhbus, flavescentibus densissime Styrax. 57 intermixtis, supra nervis venisque vix, subtus manifeste prominentibus, nen-is lateralibus 7 — 9-jugis. Inflorescentia racemosa, 8 — U cm longa, 4 — 16-flora; flores 1,5 cm longi, pedicello 6 — 7 mm longo; calyx campanulatus, 0,4 cm altus, extus flavescenti-pilosus, late minute denticulatus ; coroUa 5-partita, tubo 0,3 cm longo, lobis in aestivatione valvatis, 1,2 cm longis, membranaceis, lanceolatis, extus flavescenti-pilosis ; stamina <0, filamentis parte libera planis, basim versus pilis fasciculatis obsitis, j,3 cm longa; ovarium obovoideum, apice depressum margineque disciformi undulatum, parcissime in- ferum, multiovulatum, flavescenti tomentosum; Stylus quam corollae lobi brevior, glaber. Costa Rica (v. Warscewicz n. 40); bei Pacaca (Örsted). — Herb. Berlin, Kopenh. 54. St. tomentosus Humb. et Bonpl. PI. aequin. II. (<809) \0\ t. 72; G. Don, Gen. Syst. IV. (1837) 4; A. DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 265; Kunth in Humb. et Bonpl. Nov. gen. III. (1818) 261. — Strigilia tometitosa Miers^ Contrib. Bot. I. (1851 — I86I) 185. — Arbor 12 m alta, truncus 40 cm diam. (ex Humb. Bonpl.); rami subteretes, juniores griseo-flavescenti-pilosi demum glabrescentes, 4 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo ca. 1 cm longo, fusco-stellato-tomentoso, ovata vel ovato-oblonga vel oblonga, 6,5 — 1 1 cm longa, 4,5 — 5 cm lata, apice acuta vel brevissime acuminata apice ipso acutiuscula, basi cuneato-rotundata vel rotundata, papyracea, integra, supra glabra, subtus griseo-flavescenti-tomentosa, pilis stellatis minutis paucis multo majoribus inter- mixtis instructa, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, venis in nervis lateralibus rectangulariter impositis, nervis lateralibus 6 — 8, marginem petentibus, demum margine eleganter inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, 4 — 5 cm longa, axillaris, 5 — 8-flora; rhachis inflorescentiae griseo-flavescenti-stellato-tomen- tosa; bracteae minutae, lineales, caducae, tomentosae; flores 1,5 cm longi, pedicello 5 — 10 mm longo; calyx cupuliformis, papyraceus, 4 mm altus, 3 mm latus, extus griseo-flavescenti-tomentosus, pilis stellatis adpressis instructus, intus sericeo-pubescens, margine truncatus minute quinquedentatus ; corolla 5-partita, tubo 4 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 1 0 mm longis, 3 mm latis, lanceolatis, apice cuneatis, extus griseo-flavescenti-tomentosis, pilis stellatis adpressis obsitis, intus utrinque margine apiceque sericeo-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera margine utrinque pilos minutos gerentibus; ovarium griseo-flavescenti-pilosum, obovoideum, superum, multiovulatum, triloculare; Stylus glaber corollae lobis brevior. Subäquatoriale andine Provinz, Ecuador: bei Quito in der warmen Region beim Dorfe Malacatus 1 600 — 2000' ü. M. (Humb. u. Bonpl. n. 3422, in Herb. Willd. n. 8328). 55. St. lasiocalyx Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 481. — Arbor 10 m alta (ex Lehmann); rami numerosi, subteretes, fusco-tomentosi; folia petiolata, petiolo 1,5 cm longo, ovata vel oblongo-ovata, 8 — 12,5 cm longa, 3,75 — 5,5 cm lata, basi cuneata vel rotundato-cuneata, apice acuminata, apice ipso acuta, chartacea, integra, supra ad nervös venasque pilosa, nitida, obscure coeruleo-viridia (ex Lehmann), subtus fusco-stellato-tomentosa, supra nervis venisque vix, subtus manifeste prominentibus, subtus nervis 8 — 10, marginem petentibus, venis inter sese parallelis, anguste reticu- latis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflorescentia racemosa, 3 — 5,5 cm longa, 4 — 14-flora, axillaris vel terminalis; flores 1,5 cm longi, dilute rosei (ex Leh- mann), pedicello 1 cm longo; calyx late campanulatus, 0,5 cm altus, extus flaves- centi-stellato-tomentosus, irregulariter minute denticulatus; corolla 5-partita, tubo 0,3 mm longo, lobis 1 , 1 cm longis, in aestivatione valvatis, membranaceis, oblongis, apice acutius- culis vel acutis, extus pilos stellatos minutos gerentibus; stamina 10, 1,1 cm longa, filamentis parte libera dense griseo-tomentosis, antherae margine hinc inde pilis stellatis vestitae ; ovarium ovoideum, superum, flavescenti-tomentosum, multiovulatum; Stylus quam corollae lobi brevior, glaber. Subäquatoriale andine Provinz, Columbien (Purdie), Depai-t. Tolima, bei Dolores, 1500 — 2000 m ü. M. vereinzelt, in mäßig dichten Wäldern (Lehmann n. 7310, im April blühend). 56. St. hypochryseus Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 479. — Arbor 5 m alta (ex Lehm.); rami subteretes, juniores fusco-stellato-tomentosi, demum glabrescentes; 58 J. Perkins. — Styracaceae. folia petiolata, petiolo 1 cm longo, ovato-oblonga vel oblonga, 7,5 — \\ cm longa, 2,5 — 4,5 cm lata, basi rotundata, apice breviter acuminata^ apice ipso acuta, coriacea, in- tegra, supra glabra, nervis immersis, lateralibus utrinque 4 — 5-jugis, subtiis dense am-eo- stellato-tomentosa, venis inter sese parallelis, anguste reticulatis, majoribus rectangula- riter costae insidentibus. Inflorescentia ? ? ; flores albi (alabastrum solum visum), 9 mm longi, pedicello 7 mm longo; calyx campanulatus, 0,6 cm altus, extus fusco-stellato- tomentosus, minute denticulatus ; corolla 5-partita, 0,8 cm longa, lobis lanceolatis, in aestivatione valvatis, extus flavescenti-pilosis ; ovarium obovoideum^ parce inferum multi- ovulatum; Stylus corollae lobis brevior, glaber. Subäquatoriale andine Provinz, Golumbien: Depart. Antioquia, über Amalfi, 1600 — 2000 m ü. M. (Lehmann n. 4067, im September blühend). — Herb, Berlin. 57. St. Cespedesii Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 21. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 3 mm lati, breviter ferrugineo-tomentosi; folia alterna, petiolata, petiolo 0,9 — i,I cm longo, 1 mm lato, ferrugineo-tomentoso, oblonga vel interdum ovata, 8 — \0 cm longa, 3,5 — 5 cm lata, apice interdum acuta vel plerumque breviter lateque acuminata, apice ipso acutiuscula, basi rotundata, papyracea, integra, juniora utrinque stellato-ferruginep-tomentosa, adulta supra nitida, glabra, nervis medianis fer- rugineo-tomentosa, subtus stellato-ferrugineo-tomentosa, supra nervis venisque paullo, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus ca. 6, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis, nervis numerosis in nervis lateralibus rectangulariter im- positis. Inflorescentia racemosa, axillaris, 4,5 — 6 cm longa, ca. 6-flora; rhachis in- florescentiae ferrugineo-stellato-tomentosa, bracteae minutae, caducae, tomentosae; flores nondum plane evoluti, 1,2 cm longi, pedicello 0,8 — \ cm longo, ferrugineo-tomentoso; calyx cupuliformis, 5 mm altus, 6 mm latus, membranaceus, extus flavescenti-ferrugineo- tomentosus, intus adpresse flavescenti-pilosus , margine truncatus, minute indistincte denticulatus; corolla 5-partita, tubo \ mm longo, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, 8 mm longis, 2 mm latis, extus flavescenti-stellato-pilosis, pilos adpressos gerentibus, intus in parte 2/5 superiore molhter flavescenti-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, basim versus pilis fasciculatis obsitis, antherae margine pilis stellatis in- structae; ovarium superum obovatum, extus flavescenti-tomentosum. Golumbien: Santa Fe de Bogota (Dr. Cespedes). — Herb. Berlin, Paris. 58. St. tarapotensis Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 479. — Frutex vel arbor; rami subteretes, fusco-tomentosi ; foHa petiolata, petiolo \ cm longo, ob- longa vel interdum ovato-oblonga vel lanceolato-oblonga, 11 — 14 cm longa, 4 — 5 cm lata, basi cuneata, apice longe acuminata, apice ipso acuta, papyracea, integra, supra glabra, subtus pilos stellatos albidos fuscosque minutissimos densissimos gerentia, supra nervis venisque vix, subtus manifeste prominentibus, nervis 6 — 7-jugis, marginem pe- tentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis. Inflorescentia racemosa vel saepius paniculata, 4 — 6-flora; flores 1,5 cm longi, pedicello 0,5 cm longo; calyx campanu- latus, 0,5 cm longus, extus dense flavescenti-stellato-pilosus, minute lateque denticulatus; corolla 5-partita, tubo 0,2 cm longo, lobis 1 cm longis, in aestivatione valvatis, mem- branaceis, lanceolatis, apice acutiusculis, extus flavescenti-stellato-pilosis; stamina 10, 5 mm longa, filamentis parte libera planis, 2 mm longis, pilis fasciculatis dense obsitis, antherae minutae, pilis stellatis vestitae; ovarium obovoideum, superum, multiovulatum, flavescenti-tomentosum; Stylus glaber. Subäquatoriale andine Provinz, Peru: in den Gebirgen am Fluss Mayo, bei Tarapoto (Spruce n. 4827, im Juli und August blühend). 59. St. Pentlandianus Remy in Ann. sc. nat. 3. ser. VIII. (1847) 229. — Arbus- cula ramosissima, caulibus cylindraceis, cortice fulvescente, longitudinaliter rimosulo; rami subteretes, 4 — 5 mm lati, lepidoti; folia alterna, petiolata, petiolo 0,6 — 1 cm longo, lepidoto, oblonga vel oblongo-sublanceolata, 8 — 10 cm longa, 3 — 3,5 cm lata, apice acuminata, apice ipso acutiuscula, basi cuneata, integerrima, supra juniora praecipue ad costam atque venas parce stellato-pilosa ceterum glabra, adulta glabra, subtus tomentosa, pilis minutis stellatis griseis vestita majoribus ferrugineis intermixtis, supra nervis venisque Styrax. 59 vix subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus. In- florescentia raceraosa, axillaris vel terminalis, 2 — 2,5 cm longa, 4 — 8-flora; rhachis inflorescentiae rufo-stellato-lepidota; bracteae ovato-lanceolatae, minutae, caducae, lepi- dotae; flores nondum plane evoluti, \ cm longi, pedicello 5 — 6 mm longo, fusco-lepi- doto; caljx cupuliformis, membranaceus, 5 mm altus, 4 mm latus, extus incano- vel rufo-stellato-lepidotus, intus adpresse flavescenti-pilosus, margine truncatus, integerrimus vel subtilissime 5-denticulatus; corolla 5-partita, tubo ca. \ mm longo, lobis multo bre- viore, lobis iii aestivatione valvatis, membranaceis, 7 mm longis, 1,5 mm latis, extus pilis Stellatis adpressis vestitis, intus apice pilis stellatis fasciculatis parce vestitis; sta- mina \ 0, filamentis parte libera planis, marginibus intus elevatis, basim versus pilis fasciculatis obsitis, antherae margine pilis stellatis vestitae; ovarium obovatum, tomen- tosum, parce inferum, multiovulatum, triloculare; Stylus glaber. Fructus verosimiliter nondum plane evolutus, obovoideus, \ \ mm longus, brevissime mucronatus, rugosus, incano-tomentosus, calyce persistente. Andines Gebiet, Bolivien: 1600 — 2500 m ü.M. (M. Pentland); Yungas (Bang n. 467). — Herb. Paris. 60. St. benzoin Dryand. in Phil. Trans. LXXVII. (1787) 308, t. 12; Willd. Spcc. II. (1799) 623; Blume Bijdr. (1826) 671; Nees Dusseld (1828) t. 210; Berg u. Schmidt, Darstell, u. Beschreib. II. (1859) t. 9; Roxb. Fl. ind. II. (1832) 416; G. Don, Gen. Syst. Fig. 7. Styrax henxoin Dryand. A Habitus. B Flos. C Stamen, a lalere visum. D Ovarium longitud. sectum, E id. transversa sectum. F Fructus, 0 id. longitud. seclus. ßO J- Perkins. — Styracaceae. IV. (1837) 6; A.DG. in DC. Prodr. VIII. (1844) 260; Miq. Fl. Ind. bat. I. 2. (1859) 463; Clarke in Hook. f. Fl. Brit. Ind. III. (1882) 589; Gurke in Engl. Prantl, Pflzfam. IV. i. (\S9\] 178 Fig. 93; Flück. Pharmacog. ed. III. (1891) 120; Watt., Econom. Prod. India VI. 3 (1893) 383; Koord. et Val. Bijdr. VII. (1900) 132; King Mat. Flor. Malay. Pen. n. 17 (1905) 2 52; Woodv. Med. bot. 200 t. 72; Plenk. Ic. t. 342; Church et Stev. Med. bot. 3 t. 112; Bentl. et Trim. Med. PI. III. t. 169. — Cyrta deal- bata Miers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 182 t. 29. — Styrax benjuiferum Stokes, Bot. Mat. Med. II. (1812) 517. — Benjui GIus. exot. (1605) 155. — Be7ixuin Rdide- maclaer in Act. soc. batav. 3, 44. — Arbor Benzoin Grim. ephem. acad. nat. cur. dec. 2 ann. I. 370, Fig. 31. — Laurus Benzoin Houtt. in Verh. Holl. Maatsch. Wet. te Haarlem XXI. (1864) 265 t. 74. — Benzoin officinale Hayne, Arzneigew. IV. (1841) 48 t. 27, 24 ex Ic. Haynei. — Arbor sempervirens 20 — 25 m alta , 0,6 — 1 m diam. (ex King); cortice cinerascente succo resinoso (ex Koord. et Val.); rami subteretes, juniores dense griseo-stellato-tomentosi, demum glabrescentes, 3 — 4 mm lati; folia petiolata, petiolo circa 1 cm longo, griseo-piloso, ovato-oblonga vel oblonga, 10 — 14 cm longa, 4,5 — 6,5 cm lata, basi rotundata vel subrotundata, apice longe angusteque acu- minata, apice ipso acutiuscula, integra vel minutissime irregulariter denticulata, chartacea, supra glabra, subtus griseo-vel fusco-tomentosa, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus , venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectan- gulariter costae insidentibus, nervis lateralibus 7 — 9, marginem petentibus. Inflores- centia racemosa vel paniculata, 5,5 — 9 cm longa, terminalis vel axillaris, 10 — 20-flora; rhachis inflorescentiae furfuraceo-stellato-tomentosa ; bracteae ovatae, mox caducae, to- mentosae; bracteolae lanceolatae, minutae caducae; flores 1,3 cm longi, pedicello 2 — 4 mm longo, griseo-tomentoso ; calyx cupuliformis, papyraceus, 3 mm altus^ 3 mm latus, extus griseo-stellato-tomentosus, intus incano-pilosus, margine undulatus vel minutissime in- distincteque 5-dentatus; corolla 5-partita, tubo 2 mm longo, lobis in aestivatione val- vatis, membranaceis, lineali-oblongis, 1 2 mm longis, 2 mm latis, extus griseo-stellato- tomentellis, intus purpureis, utrinque margine apiceque albido-pilosis, recurvatis; stamina 1 0, basi in tubum glabrum cohaerentia, apice libera, filamentis depresso-teretibus, parte libera intus et margine villosulis, 6 mm longis, antheris linealibus filamentis vix brevi- oribus (5 mm), loculis adnatis; ovarium superum, conicum, dense hirtellum, triloculare, ovulis in singulo loculo 2 — 5; Stylus elongatus, glaber, stigma punctiforme, subtrilobum. Fructus depresso-globosus, calyce persistente circumdatus, 1,6 cm diam., 1,5 cm altus, albido-pubescens, pericarpio crasso, carnoso; semen singulum vel rarius 2, erectum, testa dura, crassa; embryo horizontalis vel obliquus cotyledonibus planis rotundis, 5 mm longis, radicula tereti, circa 3 mm longa. — Fig. 7. Südwestmalayische Provinz. Nach Koorders (mündl.) ist die Art in Sumatra endemisch, wo sie mehr oder weniger in Waldungen vorherrscht; auf Java ist sie nur im westlichen Teile endemisch, sie kommt hier nur selten und zerstreut zwischen anderen Baumarten vor. Sumatra: ohne weiteren Standort (Banks ex herb. Jacq., Forbes n. 3120% 3018). Java: ohne Standort (Zollinger n. 1831, Teysmann, Blume, Forbes n. 1183, Miquel, Siebold); Srikaton am Mt. Lawu (Warburg n. 4275); Prov. Preanger (Koorders n. 8047/?, n. 11835/i, n. 8 0 48/?, n. 15745 ft n. 8046/?, n. 12263 /?); Buitenzorg (Jelinek). Malakka: ohne Standort (Griffith n. 3668, Maingay n. 963); Perak (Scor- techini n. 1998), Larut 160 — 250 m ü. M. (Kings collector n. 4459), dichte Dschungel 100 — 160 m ü. M. (Kings collector n. 7884), Leneer Gamp Gunong Batu Patch 1100 m ü. M. (Wray n. 1208). Einheimischer Name: Pohn minjang (nach Blume). Pohon menjan (»Weih- rauchbaum«) nach Koorders in Valeton 1. c. 134. Kajoe Keminjan nach Miquel. 61. St. suberifolius Hook, et Arn. in Bot. Beechey's Voy. (1841) 196, t. 40; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 261; Benth. in Hook. Journ.'^Bot. and Kew Gardens IV. (1852) 304; Benth. Fl. hongkong. (l86l) 213; Hemsl. in Journ. Linn. Soc. XXVI. Styrax. ß\ (^889) 77; Matsumura in Tokyo Bot. Magaz. XV. (4 901) 76. — Oyrta mberifolia Miers, Gontrib. Bot. (1851 — 1861) 182 t. 29. — Arbor parva, i— 2 m alta (ex Faurie) vel frutex (ex Benth.), rami subteretes, 3 — 5 mm lati, juniores dense fusco-stellato-tomentosi, adulti glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo circiter 1 cm longo, fusco-tomentoso, ovato-oblonga vel oblongo-lanceolata, 5 — H cm longa, 2 — 5 cm lata, apice anguste acuminata, apice ipso acutiuscula, basi cuneata, integra, juniora utrinque stellato- tomentosa, adulta supra glabra, subtus fusco-flavescenti-tomentosa, coriacea, nervis venisque supra parce subtus manifeste prominentibus dense reticulatis, nervis lateralibus 7 — 9, marginem petentibus. Inflorescentia racemosa, 3 — 7 cm longa, axillaris vel terminalis, 8 — 12-flora; rhachis inflorescentiae fusco-stellato-tomentosa ; bracteae lineales, fusco'tomentosae, caducae; flores circa 1 cm longi, albidi, fragrantes, pedicello circa 2 mm longo; caljx cupuliformis, 4 mm altus, 4 mm latus, papyraceus, extus brunneo-stellato- tomentosus, intus adpresse flavescenti-pubescens, margine truncatus, minute lateque denticulatus vel integer; corolla 5-partita vel saepius 4-partita (ex Benth.), tubo 2,5 mm longo, lobis anguste oblongis, in aestivatione valvatis, membranaceis, 1 cm longis, 2 mm latis, membranaceis, extus adpresse stellato-flavescenti-pilosis, intus parte superiore pubescentibus; stamina 10, 7 mm longa, filamentis parte libera 2 mm longis, pilosis, antherae 5 mm longae, corollae lobi breviores; ovarium superum, flavescenti-tomentosum, multiovulatum, per anthesin 1-loculare (ex Benth.). Fructus subglobosus, tomentosus, calyce persistente, circa 1 cm altus, obtusus, ab apice 3-valvatim dehiscens (ex Benth.). Hinterindisch-ostasiatische Provinz, China: ohne Standort (Capt. Beechey); Hongkong (Hance n. 891, blühend im April, Faurie n. 15821, Wilford n. <95, Champion n. 137). — Formosa: in den Gebirgen Kuspakee (Faurie n. 457). — Einh. Name: Chaoho-Yah. — Herb. Berlin, Kew, DC, Delessert, Wien. Var. caloneurus Perk. n. var. — Styrax suherifolia Hook, et Arn. ex Diels in Engl. Bot. Jahrb. XXIX. (1901) 530. — St. caloneurus Perk. in Engl. Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 481. — Differt a typo inflorescentiis saepius panniculatis longissimis, multifloris. China: Yunnan, Szemao 2000 m ü. M. (Henry n. 14445), 1360 m ü. M. (Henry n. 1 1 885a), W. mts. 1 660 m ü. M. (Henry n. 1 1 883); Hupeh (Henry n. 7704). Var. Fargesii Perk. n. var. — Differt a typo foliis multo angustioribus quam in var. caloneuro et floribus multo majoribus quam in St. suberifolio. China: Ost-Su-tchuen, District de Tchen-Keoutin ä Peetohechan, Tchenkeotin, auf einem Abhang, 1200 m ü. M. (Farges n. 1487, im Juni blühend). 62. St. Ridleyanus Perk. n. sp. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 3 — 4 mm lati, juniores dense fusco-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 0,9 — 1 cm longo, fusco-tomentoso, oblonga vel obovato-oblonga, 8 — 12,5 cm longa, 3,5 — 5,5 cm lata, basi cuneata, apice manifeste angusteque vel breviter acuminata, apice ipso acutiuscula, integra, papyracea, supra ad costam medianam parce stellato-pilosa ceterum glabra, subtus dense brevissime griseo-tomentosa, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus. Inflores- centia racemosa, 8,5 — 10,5 cm longa, axillaris, circa 9-flora; rhachis inflorescentiae dense stellato-luteo-brunneo-tomentosa; bracteae lanceolatae, dense tomentosae, cadu- cissimae, 4 mm longae; flores (juniores tantum vidi) circa 14 mm longi, pedicello circa 5 mm longo, dense tomentoso; calyx cupuliformis, 6 mm latus, 5 mm altus, papyraceus, extus dense fusco-stellato-tomentosus, intus griseo-pilosus, margine trun- catus, integer vel indistincte minutissime denticulatus; corolla 5-partita, tubo circa 2 mm longo, glabro, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, circa 1 0 mm longis, 3 mm latis, extus dense flavescenti-stellato-pilosis, intus griseo-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera brevibus, pilosis, antherae oblongae, 6 mm longae, filamentis multo longiores; ovarium conicum, griseo-tomentosum, superum, multiovulatum; stylo glabro. Fructus ignoti. Südwestmalayische Provinz, Sumatra: Kelautan River, Siek (Ridley n. 901 1, blühend im Nov. 1897). — Herb. Kew. 52 J- Perkins. — Styracaceae. 63. St. heterotrichus Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 19. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 4 mm lati, squamulis cinereo-fuscis obtecti, folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 1,5 cm longo, 2 mm lato, oblonga vel interdum obovato-oblonga, 13 — 21 cm longa, 5,5 — 10 cm lata, apice abrupte breviter lateque acuminata, apice ipso acutiuscula, basi rotundata vel interdum rotundato-cuneata, papyracea vel subcoriacea, integra, supra glabra, subtus dense brevissime griseo-pilosa, squamis aureis magnis ad nervös venasque densiuscule obviis (Fig. 1 i^, O^H), nervis lateralibus 9 — 10, marginem petentibus, demum margine eleganter inter sese curvato-conjunctis, venis laxe reticulatis in nervis lateralibus rectangulariter impositis, supra nervis venisque immersis ideoque foliis dz bullatis, subtus manifeste prominentibus, Inflorescentia racemosa, 6 — 9 cm longa, terminalis vel axillaris, circa 5-flora; rhachis inflorescentiae cinereo-fusco-lepidota ; flores 2,25 cm longi, pedicello 1 — 1,5 cm longo, cinereo-fusco-lepidoto ; calyx cupuliformis, 5 mm altus, 6 mm latus, margine integer, truncatus, papyraceus, extus cinereo-fusco-lepidotus, squamae orbiculares medio affixae, intus squamae oblongae latere altero affixae, latere altero in ramos numerosos dilutae; coroUa 5-partita, tubo 4 mm alto, glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, 1,6 cm longis, 3,5 mm latis, extus flavescenti-lepidotis, intus utrinque margine apiceque pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, marginibus intus elevatis basim versus pilis flavescentibus fascicu- latis obsitis, antherae margine lepidibus stellatis instructae; ovarium parce inferum, obovatum, dense flavescenti-lepidotum, triloculare, multiovulatum. Subäquatoriale andine Provinz, Ecuador: Anden von Quito, Pallatasya (Spruce n. 5541). — Herb. Berlin, Boiss., DG., Deless. 64. St. Roraimae Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 478. — St. suble- prosum Klotzsch in Schomburgk, Fl. Brit. Guiana III. (1848) 1087 nomen nudum. — Frutex vel arbor, rami subteretes, fusci, longitudinaliter striati, juniores flavescenti-lepidoti, demum glabrescentes ; folia petiolata, petiolo 0,7 — 1 cm longo, lanceolato-oblonga vel interdum ovato-oblonga, 6,5 — 10 cm longa, 2,5 — 4 cm lata, apice late acuminata, apice ipso obtusiuscula, basi cuneata vel rotundato-cuneata, chartacea, integra, supra glabra, subtus lepides flavescentes minutissimas densas gerentia, (Fig. 1 M)^ supra nervis venisque vix, subtus manifeste prominentibus, nervis 8 — 9-jugis marginem petentibus. Inflores- centia racemosa, 2,5 — 3 cm longa, 4 — 7-flora, axillaris vel terminalis; rhachis in- florescentiae dense flavescenti-lepidota; bracteae lineales, flavescenti-lepidotae ad basim pedicelli; flores 1,75 cm longi, pedicello circa 1 cm longo; calyx cupuliformis, 5 mm altus, 4 mm latus, margine truncatus, manifeste 5-denticulatus, extus dense flavescenti- lepidotus, intus pilosus; corolla 5-partita, tubo 2 mm longo, lobis in aestivatione val- vatis, lanceolatis, 12 mm longis, 1,5 mm latis, papyraceis, extus dense flavescenti-lepi- dotis, intus pubescentibus praecipue apicem versus; stamina 10, filamentis parte libera planis, basim versus antice fasciculos pilorum flavescentium gerentibus; ovarium sub- obovoideum, parcissime inferum, extus flavescenti-lepidotum, multiovulatum, triloculare. Fructus 1.2 cm longus, extus flavescenti-lepidotus, brevissime mucronatus, calyce persistente. Gisäquatoriale Savannenprovinz, Englisch Guyana: Roraima (Schom- burgk n. 589, n. 911, im Nov. blühend). — Herb. Berlin, DG. — Das Exemplar n. 91 1 liegt im Berliner Herbar. als St. suhleproswn Klotzsch (»an den Ufern des Kukenan«). 65. St. micrasterus Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 24. — Frutex; rami subteretes, 5 mm lati, primum squamulis peltatis luteis obtecti, dein glabri et cinera- scentes; folia alterna, petiolata, petiolo dense luteo-lepidoto, 1 — 1,25 cm longo, oblonga interdum obovato-oblonga, 9 — 14 cm longa, 4 — 6 cm lata, apice longe anguste abrupte acuminata, apice ipso acuta, basi acuta vel in petiolum sensim attenuata, subcoriacea, integra, supra glabra, subtus dense viridulo-cinereo-lepidota, lepidibus minutissimis, margine stellato-multiradiatis, nervis lateralibus primariis 7, marginem petentibus, demum margine eleganter inter sese curvato-conjunctis, venis laxe reticulatis, supra paullo immersis, subtus valde prominentibus. Inflorescentia paniculata vel racemosa, 5 — 6,5 cm longa, terminalis vel axillaris, 4 — 7-flora; rhachis inflorescentiae viridulo-cinereo-lepidota; bracteae minutae in medio pedicelli, lepidotae, caducae; flores 1,7 mm longi, albidi Styrax. 63 vel lilacini (ex Funck), fragrantes (ex Funck), pedicello \ — <,2o cm longo, viridulo- cinereo-lepidoto; calyx cupuliformis, papjraceus, 5 mm altus, 5 mm latus, extus dense stellato-lepidotus, intus luteo-pilosus, margine truncatus, indistincte minute denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 2,5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papjraceis (in sicco) i,4 cm longis, 3 mm latis, extus viridulo-cinereo-stellato-lepidotis, intus luteo-stellato-pilosis, apice pilos fasciculatos paucos gerentibus; stamina 10, filameniis parte libera planis, marginibus intus elevatis basim versus pilis fasciculatis dense obsitis, antherae glabrae; ovarium superum, obovatum, lepidoto-stellato-pilosum, multiovulatum. Gisäquatoriale Savannenprovinz, Venezuela: San Augustin bei Caracas (N. Funck n. 164 blühend im August 1842). — Herb. Berlin, Deless., Paris. 66. St. glaber {^gldbrum<^) Swartz, Prodr. (1788) 74; Fl. Ind. occ. II. (1800) 848; A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 266; Urban in Engl. Bot. Jahrb. XV. (1892) 338. — Styrax oceidentalis Swartz ex Thunb. Diss. de Styrace (1813) 8. — Arbor magna (ex Smith); rami subteretes, 2 — 6 mm lati, juniores teretes, 2 — 6 mm lati, juniores lepidibus crebris instructi, demum glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 0,8 — 1 cm longo, griseo-stellato-lepidoto, ovalia vel ovali-oblonga vel oblonga, 7 — II cm longa, 3,5 — 5 cm lata, apice breviter lateque acuminata vel obtusa, basi rotundata vel cuneata, supra glabra, subtus densissime griseo-stellato-lepidota (Fig. 1/), integra, chartacea, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, late reticulalis, nervis lateralibus 5 — 6, marginem petentibus, inter sese curvato-conjunctis. Inflore- scentia racemosa, 3 — 4,5 cm longa, axillaris vel terminalis; rhachis inflorescentiae argenteo- stellato-lepidota; bracteae 4 — 3 mm longae, lanceolatae, valde deciduae, lepidotae; flores albidi (ex Ramage), 2 cm longi, pedicello 6 mm longo, lepidoto; calvx cupuliformis, membranaceus, 6 mm altus, 6 mm latus, extus adpresse argenteo-stellato-lepidotus, intus flavescenti-pilosus, margine truncatus, irregulariter minute denticulatus, dentibus 5 — 6 ornatus; corolla 5- interdum 4-partita, tubo circa 2 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, 1,7 mm longis, 5 mm latis, extus adpresse argenteo-stellato-lepidotis, intus moUiter parce flavescenti-pilosis et lineis 2 longitrorsis elevatis notatis; stamina 10, interdum 9, ad insertionem annulo pilorum longiusculorum dense aggregatorum barbata, filamenta caeterum glabra, antherae luteae (ex Duss, Ramage) lineales obtuse acuminatae, glabrae; ovarium obovoideum, superum, multiovulatum, extus lepidotum; Stylus glaber. Fructus ovoideus vel globoso-ovoideus, 2 cm longus, 1 cm latus, apice obtusus vel rotundatus, reticulato-rugosus, griseo-lepidotus, calyce persistente, stylo basi persistente, breviter mucronatus. Westindien: ohne Standort (Willdenow n. 8326, Schreber n. 2l). — St. Vincent (Anderson), in Gebirgswäldern, auf Felsenvorsprüngen, 650 m ü. M., und in Thälern in der Nähe von Flüssen 500 m ü. M. (H. H. u. G. W. Smith n. 1656, im April blühend). — Martinique (Duss n. 1728): auf der Höhe bei der »verbrannten Hütte« (Hahn n. 1 442, im Juni blühend und fruchtend), im Trinite-Wald (Hahn n. 1015, mit Frucht), Bois des environs du Gamp Golson (Duss n. 4538, im September blühend und fruchtend). — Dominica (Imray). — Santa Lucia: Fonds St. Jacque (Ramage, im März blühend). — Guadeloupe (L'Herminier): Bois des Bains (Duss n. 3707, im Jan. blühend), Bois de la riviere Rouge pres du Champ Jacob (Duss n. 32 62 im Juni und JuU blühend). — Montserrat (Ryan). Einheimischer Name: Bois Madame (nach Duss), tanton soulier (nach Ramage), Grump-Wood (nach Ryan). — Herb. Berlin, Brüssel, DG., München, Wien, Will- denow n. 8326. Nota. Species ob nomen parum aptum et descriptionem Swartzii non aceuratam aegre recognoscenda. Speeimina originaria foliis ovatis vel ovato-ellipticis breviter acuminatis, nunc obtusis, margine integris subintegris, subtus densissime lepidoto-albescentibus gaudent. Var. micranthus Perk. n. var. — Flores minuti, usque 9 mm longi. Fructus ovatus; vide I. Urban in Engl. Bot. Jahrb. XV. (1892) 338. Trinidad: ohne Standort (Grueger n. 104, Trin. Gov. Herb. n. 964). 64 J. Perkins. — Styracaceae. 67. St. Weberbaueri Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 16. — Frutex 5 m altus; rami subteretes, primum squamulis peltatis ferrugineis dense obtecti, dein glabri et cinereo-fuscescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo dense cinereo-fusco-lepidoto, 2 — 3 cm longo, ovato-oblonga vel oblonga vel lanceolato-oblonga, \0 — \i cm longa, i — 5,5 cm lata, apice acuminata, apice ipso acutiuscula, basi rotundato-cuneata vel interdum cuneata, coriacea, integra, supra glabra, viridia, nitida, subtus dense cinereo- flavescenti-lepidota, squamis minutissimis, adulta supra nervis venisque interdum immersis, subtus manifeste prominentibus margine inter sese curvatis, nervis lateralibus ca. 14. Fig. 8. Styrax Weberhatceri Perk. A Habitus. B Flos a latere visus. C Corolla longit. secta. D Stamen a latere visum. E Ovarium cum calyce. F Ovarium longitud. sectum, O id. inf. parte transversa sectum, H id. sup. parte transv. sectum. J Placenta. K Fructus dispermus, L id. long, sectus, M id. transversa sectus. N Semen a latere visum. 0 Embryo. (Icon. origin.) Styrax. 55 Inflorescentia paniculata vel racemosa, 5 — H cm longa, axillaris vel terminalis, ca. H- flora, pauce ramosa ; rhachis inflorescentiae cinereo-fusco-lepidotus bracteae minutissimae ad basin calycis. ovatae, lepidotae, caducae; flores i,7cm longi, pedicello ca. i cm longo, cinereo-fusco-lepidoto ; calyx cupuliformis , coriaceus, 6 mm altus, 5 mm latus, extus dense cinereo-fusco-lepidotus, squamae orbiculares medio affixae, intus squamae oblongae latere altero affixae, latere altero in ramos numerosos dilutae, margine truncatus, minutissime irregulariter denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis (in sicco), \ cm longis, 3 mm latis, extus cinereo-fusco-lepidotis, intus utrinque margine apiceque pubescentibus ; stamina \ 0, filamentis parte libera planis, marginibus intus elevatis basim versus pilis fasciculatis obsitis; antherae margine lepidibus instructae; ovarium parce inferum, obovatum, dense lepidotum, multiovulatum. Fructus obovatus, 1,5 cm longus, brevissime mucronatus, calyce persistente, reticulato-rugosus, cano-luteo-lepidotus. — Fig. 8. Cisäquatoriale andine Provinz, Peru: Dept. Amazonas, Chachapoyas (Mathews, blühend im Dezember 1846); Gheto, östlich von Chachapoyas, Gehölz, aus hohen Sträuchern und niedrigen Bäumen gemischt, 2000 — 2100 m ü. M. (Weberbauer n. 4367, Typ, blühend und fruchtend im Juli 1904). — Herb. Berlin, Kew. 68. St. ovatus (Ruiz et Pav.) A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 267. — Foveplaria ovata Ruiz et Pav. Syst. veget. I. (1798) 100. — Tremanthus ovata Pers. Synops. I. (1805) 467. — Strigüia ovata DG. in DG. Prodr. I. (1824) 621 ; Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Arbor excelsa (ex Ruiz et Pav.), 15 m alta (ex Weberbauer); rami quadrangulares, dependentes (ex Ruiz et Pav.), flavescenti-argenteo-lepidoti, 4 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 1,5 — 2,5 cm longo, lepidoto, ovata vel oblongo- ovata, 13 — 26 cm longa, 8 — 11 cm lata, basi rotundata vel rotundato-cuneata, apice breviter lateque acuminata apice ipso acuta, papyracea, integra, supra squamas sparsas lepidotas, subtus squamas crebras argenteas vel flavescentes minutissimas gerentia, (Fig. 1 C, D), nervis venisque supra paullo subtus manifeste prominentibus late et irregu- lariter reticulatis, nervis lateralibus 12 — 13, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis , in folii parte inferiore domatiis in axillis nervorum. Inflorescentia paniculata vel racemosa, 7 — 8 cm longa, axillaris vel terminalis, 8 — 19-flora; rhachis inflorescentiae ferrugineo-lepidota; bracteae minutissimae, basi pedicellorum (ex DC); flores albi, fragrantes (ex Weberbauer), 1,5 cm longi, pedicello 0,6 — 1,5 cm longo; caljx cupuliformis, chartaceus, 4 mm altus, 4 mm latus, margine truncatus, minutissime irregulariter denticulatus, extus dense flavescenti-lepidotus , calycis squamae orbiculares medio affixae, intus squamae oblongae latere altero affixae, latere altero in ramos nume- rosos dilutae (Fig. \E.)', corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, linealibus, 1,1 cm longis, 3 mm latis, extus flaves- centi-lepidotis , intus puberulis; stamina 10, filamentis parte libera planis, compressis, lepidibus dense obsitis, antheras longitudine subaequantibus, antherae margine stellato- lepidibus instructae ; ovarium late ovoideum, dense flavescenti-lepidotum, superum, multi- ovulatum; Stylus glaber, quam coroUae lobi brevior. Gisäquatoriale andine Provinz, Peru: Pozuzo, Chinchao u. Piliao, im Walde (Ruiz u. Pavon, im August und September blühend); Dep. Cuzco, Prov. Convencion, Sta. Anna, unter der Hacienda Idma, dichtes, immergrünes großenteils weichlaubiges Gebüsch am Ufer eines Baches (Bäume, aufrechte Sträucher, Lianen, Scitamineen, hoch- wüchsige Rohrgräser) 1300 m ü. M. (Weberbauer n. 5028 blühend im Juni 1905). — Herb. Berlin, Paris, Brüssel, Boiss., DG. 69. St. cordatus (Ruiz et Pav.) A.DG. in DC. Prodr. VIII. (1844) 267. — Foveolaria cordata Ruiz et Pav. Syst. I. (1798) 99. — Tremanthus cordata Pers. Synops. I. (1805) 467. _ Strigüia cordata DC. Prodr. I. (1824) 621; Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 4 mm lati, squamulis peltatis ferru- gineis dense obtecti; folia alterna, petiolata, petiolo 1,5 cm longo, dense ferrugineo- lepidoto, ovata, 11 — 13,5 cm longa, 6,5—7 cm lata, apice longe acuminata apice ipso acutiuscula, basi rotundata vel subcordata, coriacea vel chartacea, integra, supra hie A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 241. 5 ßß J. Perkins, — Styracaceae. illic squamis vestita^ subtus dense ferrugineo-lepidota, supra nervis venisque paullo, sub- tus manifeste prominentibus , subtus domatiis in axillis nervorum, nervis lateralibus H — 13, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, 4 — 7,5 cm longa, axillaris vel terminalis, solitaria vel gemina, 3 — 7-flora; rhachis inflorescentiae ferrugineo-lepidota; bracteae, minutae, lanceolatae, lepidotae, mox caducae; flores circiter i,4 cm longi, pedicello \ cm longo; calyx cupuliformis, sub- chartaceus, 5 mm altus, 6 mm latus, margine truncatus, minutissime indistincteque denticulatus , extus dense ferrugineo-flavescenti-lepidotus, squamae orbiculares medio affixae, intus squamae oblongae latere altero affixae, latere altero in ramos numerosos dilutae; corolla 5-partita, tubo 2 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, 1,2 cm longis, 3 mm latis, extus griseo-flavescenti-lepidotis, intus lepidoto-stellato-pubescentibus; stamina 10, filamentis parte libera planis, compressis, dorso glabris, antice utrinque margine basim versus, lepidoto-stellato tomentosis; ovarium lata ovoideum, griseo-lepidotum ; Stylus glaber, corollae lobis brevior. Cisäquatoriale andine Provinz, Peru: in den Anden bei Chinchao, Piliao, Pozuzo (Ruiz et Pavon, im August und September blühend). — Herb. Berlin, Boiss., DC, Paris. 70. St. argyrophyllus Perk. in Fedde, Repertorium II. (1906) 18. — Arbor, lignum rubrum (ex Jelski), rami quadrangulares, flavescenti-argenteo-lepidoti; folia alterna, petiolata, petiolo 1,5 — 2,5 cm longo, flavescenti-argenteo-lepidoto, late oblonga vel ovalia, 8,5 — 14 cm longa, 5,5 — 8,5 cm lata, basi cuneato-rotundata vel rotundata, apice rotun- data vel interdum subacuta, coriacea, integra, supra squamis sparsis lepidotis instructa, subtus dense squamas argenteas vel flavescentes minutissimas gerentia , supra nervis venisque paullo, subtus manifeste prominentibus, late et irregulariter reticulatis, nervis lateralibus 8 — 10, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis, venis inter sese parallelis reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflore- scentia racemosa, 3 — 8 cm longa, axillaris vel terminalis, rhachis inflorescentiae flave- scenti-argenteo-lepidota; bracteae bracteolaeque minutae, lineares, flavescenti-argenteo- lepidotae; alabastrum maxime juvenile, 4 mm longum, pedicello 3 mm longo; calyx cupuhformis, papyraceus, 5 mm altus, 4 mm latus, extus flavescenti-argenteo-lepidotus, intus sericeo-pilosus ; corolla 5-partita, lobis in aestivatione valvatis, membranaceis, oblongis, apice acutis, ca. 4 mm longis, extus flavescenti-lepidotis, intus apicem versus puberulis; stamina 10; Stylus glaber, quam corollae lobi brevior. Cisäquatoriale andine Provinz, Peru: Tambillo (Jelski n. 14, mit Knospen im September 1878). — Herb. Berlin, Wien. 71. St. leprosus Hook, et Arn. in Hook. Journ. Bot. I. (1834) 282; A.DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 268; Seub. in Mart. Fl. brasil. VII. (1868) 188. — St. leprosus f. latifolia Chodat in Bull. Herb. Boiss. IH. 2. (1903) 913. — Strigilia leprosaUiers, Gontrib. Bot. I. (1851 — 1861) 185. — Arbor (ex Ule), frutex 4 — 5 m altus (ex Glaziou, ex Balansa); rami subteretes, primum squamulis peltatis argenteis vel argenteo-flavescentibus dense obtecti, dein glabri et nigricantes^ 6 mm lati; Iblia alterna, petiolata, petiolo 5 — 8 mm longo, lepidoto, oblonga vel interdum sublanceolata, 3 — 9 cm longa, 1,5 — 3 cm lata, apice acuta vel interdum rotundata vel rarissime breviter lateque acuminata, basi cuneata, chartacea vel coriacea, integra, juniora supra lepidibus peltatis sparsis praesertim basim versus punctata, demum glabrescentia, subtus squamulis flavescenti-argenteis dense ob- teeta, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, late reticulatis, nervis lateralibus 6 — 8, marginem petentibus. Inflorescentia racemosa, 3 — 5 cm longa, axillaris vel terminalis, 3 — 8-flora; rhachis inflorescentiae flavescenti-lepidota; bracteae minutae, in medio pedicelli vel basi calycis; flores albidi (ex Glaziou, ex Balansa), 1,4 cm longi, pedicello circiter 5 mm longo ; calyx cupuliformis, 4 mm altus, 4 mm latus, papyraceus, margine truncatus, minutissime denticulatus, extus dense flavescenti-lepidotus, squamae orbiculares medio affixae, intus squamae oblongae latere altero affixae, latere altero in ramos numerosos dilutae ; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvati&j papyraceis, Jineali-oblongis, 1,1 cm longis, 2 mm latis, margine Styrax. 67 inflexo (in sicco), extus flavescenti-lepidotis, intus praeter summum apicem glabris, pur- purascentibus ; stamina 10, filamentis parte libera planis, basim versus antice fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, ceterum glabris, corollae lobi breviora; ovarium lata ovoideum, extus argenteo-lepidotum, superum, multiovulatum, triloculare; Stylus glaber, corollae lobis brevior. Fructus oblongo-obovatus, circiter <,5cmlongus, breviter mucro- natus, calyce persistente, extus lepidibus flavescentibus vestitus. Testa seminis pallide rufescens, tenuis fragilis. Südbrasilianische Provinz: Mittel- und Süd-Brasilien: ohne Standort (Sellow ohne Nummer, n. 1372d, n. 373 d, n. 3300, n. i720d). — Prov. Minas Geraes: Caldas (A. F. Regneil n. II. 46, im Januar blühend; Widgren n. 1052, im Januar a. 1846 blühend), Curalinho bei Diamantina (Glaziou n. 19 617a); Biribiry bei Diaman- tina (Glaziou n. 19 617). — Prov. Santa Gatharina: Serra Geral im Araucarienwald (Ule n. 1642 im Juni blühend). — Prov. San Paulo (St. Hilaire Catal. C2 n. 1469), Campos do Bocaina (Glaziou n. 11 166, im September blühend). — Rio Grande do Sul, Neu-Württemberg (Bornmüller n. 402, im Januar blühend). — Uruguay: ohne Standort (Arechavaleta n. 10, im November blühend). — Paraguay: bei Igatimi (Hassler n. 5445), Sierra de Maracayu (Hassler n. 4913, im November blühend), Caaguazü (Balansa n. 2382b, im November blühend). — Argentina, Espedicion de la Comision Argentina de Limites (Niederlein n. 1592), Palmas, Estancia Pimpon (Niederlein n. 1593), Missiones San Pedro, Cabeceras del Rio (Pepiri Mini) (Nieder- lein n. 1 594), Prov. de Corrientes: Arroyo Aguapey-chico (Niederlein n. 1 595). — Herb. Berlin, Brüssel, Paris, Wien. 72. St. conterminus D. Smith, Enum. plant, guatem. III. (1893) 48, in Bot. Gazett. XVIII. (1893) 5. — Arbuscula; rami subteretes, circiter 4 mm lati, fusco-lepidoti ; folia petiolata, petiolo 1,5 — 2 cm longo, oblonga vel lanceolato-oblonga , 12 — 13 cm longa, 4 — 4,5 cm lata, apice subabrupte longiuscule acuminata, apice ipso acutiuscula, basi cuneata, coriacea, integra, supra hie illic lepidibus praecipue ad costam vestita, subtus squamulis flavescenti-argenteis fuscisque intermixtis dense obtecta, supra nervis venisque immersis ideoque foliis dz buUatis (in sicco), subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 9 — 10, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, 4 — 5 cm longa, axillaris, 3 — 5-flora; rhachis inflorescentiae fusco-lepidota ; bracteae bracteolaeque lineales, mox caducae, lepidotae; flores 1,7 cm longi, pedicello 0,75 — 1,5 cm longo, flavescenti-fusco-lepidoto; calyx campanulatus, 4 mm altus, 5 mm latus, membranaceus, extus dense squamosus; squamae orbiculares medio affixae, intus squamae oblongae latere altero affixae, latere altero in ramos numerosos dilutae; calyx margine truncatus, minute indistincte denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, 1 1 mm longis, 3 mm latis, membranaceis, extus flavescenti-stellato-lepidotis, intus apicem versus flavescenti- stellato-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, antheris longioribus, margini- bus utrinque griseo-albido-stellato-lepidotis; ovarium obovoideum, dense flavescenti-lepi- dotum, superum, multiovulatum, triloculare; Stylus glaber, corollae lobis brevior. Trop. Central-Amerika, Guatemala: Depart. Quiche, San Miguel Uspantan, 2000 m ü. M. (Heyde et Lux n. 2915, im April blühend). — Herb. Berlin, München. 73. St. peruvianus A. Zahlbr. in Ann. K. K. naturhist. Hofmus. Wien VII. (1892^ 4. — Frutex vel arbor; rami ramulique patentes, subteretes, primum squamulis peltatis ferrugineis nitentibusque dense obtecti, demum glabrescentes et cinereo-fuscescentes ; folia petiolata, petiolo dense lepidoto, 8 — 12 mm longo, ovato-oblonga, 7 — 8,5 cm longa, 3 — 3,5 cm lata, apice acuminata apice ipso acutiuscula, basi rotundato-cuneata vel cuneata, supra viridia, nitida, reticulato-venosa, jam juventute glaberrima, subtus dense lepidota, ferrugineo-argentea, costa prominula, nervis lateralibus 8 — 10, sub angulo semirecto adscendentibus et versus marginem incurvatis. Inflorescentia racemosa, ca. 4,5 cm longa; rhachis inflorescentiae ferrugineo-lepidota ; bracteae 2, minutae, acutae et deciduae; alabastrum 7 — 8 mm longum, pedicello 1 cm longo; calyx cupuHformis, 4—6 mm longus, 5 mm latus, extus ferrugineo-lepidotus , intus hie illic squamis oblongis vel 5* ß8 J. Perkins. — Styracaceae. semiorbicularibus latere altero affixis instmctus; corolla 5-partita, lobis in aestivatiohe valvatis, extus flavescenti-lepidoto-tomentosis^ intus glabris, apice penicillatis , oblonge- linealibus, 8 — 9 cm longis, 2 mm latis, apice acutis, membranaceis ; stamina 10, fila- mentis parte libera planis, basi dense barbatis; ovarium parcissime inferum, depresse globosum, argenteo-lepidotum, multiovulatum, Stylus glaber. Fructus ignotus. Cisäquatoriale andine Provinz, Peru: Tambillo (Jelski n. 16). — Herb. Wien, Berlin. Nota. Species St. leproso proxima, sed et foliorum ambitu et indumento et ramis valde divaricatis satis diversa. 74. St. Mathewsii Perk. in Fedde, Repertorium 11. (1906) \1. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 5 mm lati, squamulis ferrugineis dense obtecti; folia alterna, petiolata, petiolo dense ferrugineo-lepidoto, 1,5 — 2 cm longo, 1,5 mm lato, oblonga vel interdum ovato-oblonga, 10 — 12 cm longa, i — 5 cm lata, apice acuminata, apice ipso acutiuscula, basi paullo obliqua cuneata vel rotundato-cuneata , integra, supra juniora squamis sparsis instructa, demum glabrescentia, subtus juniora et adulta densissime minute ferrugineo-lepidota, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 12 — 13 marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, 5,5 — 9,5 cm longa, axillaris vel terminalis, 3 — 6-flora; rhachis inflorescentiae ferrugineo-lepidota; bracteae minutae, ovatae, lepidotae, mox caducae; flores 1,7mmlongi, pedicello 1 — 1,2 5 cm longo, ferrugineo-lepidoto; calyx cupuliformis, coriaceus, 6 mm altus, 6 mm latus, extus dense ferrugineo-lepidotus, squamae orbicu- lares medio affixae, intus squamae oblongae latere altero affixae, latere altero in ramos numerosos dilutae, margine truncatus, undulatus vel minutissime denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 3 mm alto, glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, 12 mm altis, 2,5 mm latis, extus ferrugineo-lepidotis, intus pilosis; stamina 1 0, parte libera planis, basim versus antice fasciculos pilorum flavescentium gerentibus, antherae margine lepidibus instructae; ovarium parce inferum, obovatum, dense lepido- tum, multiovulatum ; Stylus glaber, quam coroUae lobi brevior. Peru: Prov. Chachapoyas (Mathews n. 2129). — Herb. Berlin, Brüssel, Boiss. 75. St. platanifolius Engelm. ex Torr, in Smithsonian Contrib. VI. (1850) 4 in nota; Gray, Synopt. Flor. N. America H. 1. (1878) 72; Small, Fl. S. E. United States (1903) 915. — Frutex 1 — 4 m altus (ex Small); rami subteretes, 3 — 5 mm lati, glabri; folia alterna, petiolata, petiolo 0,6 — 1,3 cm longo, glabro, suborbiculata vel late ovata, 4,5 — 8 cm longa, 3,5 — 6,5, usque 7,5 cm lata, basi subcordata, rotundata vel saepius truncata, apice acuta, rotundata vel interdum breviter acuminata, utrinque glabra, undulata vel angulato-denticulata (ex Gray) vel integra vel interdum sinuato- lobata, membranacea, utrinque nitidula (ex Torr.), nervis lateralibus 4 — 6, marginem petentibus, nervis venisque utrinque subinconspicuis. Inflorescentia racemosa, axillaris (an semper?) 3 — 4 cm longa, 2 — 3-flora; rhachis inflorescentiae glabra; bracteae minutae (ex Small); flores 1,8 cm longi, pedicellati, pedicello ca. 1 cm longo, glabro; calyx cupuli- formis, margine truncatus, irregulariter minute 5 — 7-denticulatus, membranaceus, 5 mm altus, 5 mm latus, extus hinc inde pilis stellatis parcissime vestitus, intus pubescens; corolla 5-partita (interdum 6), tubo 3,5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aesti- vatione imbricatis, membranaceis, 1,4 cm longis, 5 mm latis, extus adpresse flavescenti- stellato-pubescentibus, intus in parte superiore pubescentibus ; stamina 1 0 interdum 1 1 , 12 mm longa, filamentis parte libera apice glabris, basi pubescentibus, antherae mar- gine pilis stellatis parcissime instructae, 5 mm longae; ovarium obovoideum, breviter flavescenti-tomentosum , parcissime inferum, multiovulatum; Stylus 1 cm longus, parte inferiore pubescens ceterum glaber. Fructus drupaceus, globosus, apiculatus, 8 — 10 mm diam. (ex Small). Nordamerika: Texas: im Gehölz der Flussniederungen (ex Gray), Comal County bei Guadeloupe River (Matthews n. 232), bei New Braunfels (Lindheimer nach Torrey). 76. St. odoratissimu8 Champ. in Hook. Kew Journ. Bot. IV. (1852) 304; Walp. Ann. V. (1858) 480; Benth. Fl. Hongk. (1861) 213; Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — Styrax. gg 1861) 179, t. 29: Hemsl. in Journ. Linn. Soc. XXVI. (1889) 76 p.p. — Styrax prunifolius Perk. in Engl. Bot. Jahrb. XXXI. 4. (1902) 486. — Frutex (ex Cham p.); rami subteretes, 2 — 4 mm lati, juniores puberuli, demum fusci glahrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo ca. 5 — 10 mm longo, glahro vel subglabro, ovata vel oblique ovata interdum oblonga, 4 — 10 cm longa, 2,2 5 — 5 cm lata, apice longe acuminala vel interdum acuta vel breviter acuminata, apice ipso acutiuscula, basi rotundata vel cuneato- rotundata, integra vel interdum in parte ^/^ superiore utrinque margine dentihus sub- conspicuis, irregulariter remotis instructa, papyracea, juniora utrinque ad nervös venasque rarius hinc inde pilum gereutes, adulta utrinque glabra, nervis lateralibus 6 — 7, mar- ginem petentibus, nervis venisque supra parce, subtus manifeste prominentibus , venis majoribus parallelis nervis lateralibus rectangulariter innixis, tenuioribus densissime reti- culatis. Flores in axillis foliorum plerumque gemini vel apice ramuli racemose dispositi, 1,3 cm longi, pedicellati, pedicello 4 — 6 mm longo, parce tomentoso, flores Violae odore gaudent et Deutziae aemulant habitum (ex Champ.); calyx cupuliformis , 4 mm altus, 5 mm latus, membranaceus , margine truncatus, irregulariter minute et acute serrulatus, interdum subinteger, extus flavescenti-stellato-tomentosus, intus glaber; coroUa 5-partita, tubo 3 mm longo, corollae ^3 longitudine aequante, lobis 9 mm longis, in aestivatione imbricatis, membranaceis, obovato-oblongis, apice acutiusculis vel acutis, extus flavescenti-stellato-tomentosis intus hinc inde pilis stellatis instructis; stamina 10, rarissime 12 — 14, lilamenta supra tubi fundum inserta, in parte superiore filifonnia, in inferiore sensim ampliata pilosa, juniora geniculata, antherae lineales, in flore aperto apice recurvae, breviter acuminatae, margine pilis stellatis conspersae; Stylus pilosus, ovarium obovoideum, tomentosum, parce inferum, triloculare, multiovulatum. Fructus globosus vel subovoideus, 1 1 mm longus (ex Bentham), tomentosus, apice stylo brevi coronatus, indehiscens vel rarius valvis 3 ab apice ad basin dehiscens. Semen obli- quum, ovoideum (ex Champ.). China: ohne Standort (Champion n. 138, Wright n. 315); Hongkong, im Wald (Hance n. 890, blühend im April 1866; Faber), Pokfolanz (Hillebrand). 77. St. Veitchiorum Hemsl. et E. H. Wilson in Kew Bull. V. (1906) 161. — Arbuscula 4 — 5 m alta, rami subteretes, 2,5 mm lati, juniores flavescenti-stellato-pubes- centes demum glahrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 5 — 10 mm longo, hinc inde pihs vestito , lanceolato-ovata vel longe oblonga vel interdum ovata , 7 — II cm longa, 2 — 4 cm lata, apice acuminata, basi rotundata vel interdum cuneata, indistinete irregu- lariter denticulata, membranacea, utrinque glabra, praeter axillas nervorum pilis fasciculatis vestitas, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus, curvatis. Inflorescentia racemosa vel paniculata, axillaris vel terminaUs, 9 — 20 cm longa, multiflora; bracteae lineales, flavescenti-tomentosae mox caducae; flores 1,5 cm longi, pedicello 0,6 — 1 cm longo, flavescenti-piloso; calyx cupuli- formis, 4 mm altus, 3 mm latus, membranaceus, extus flavescenti-tomentosus , intus subglaber, margine truncatus, minute indistinete denticulatus ; corolla 5-pai*tita, tubo 2,5 — 3 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, obovatis vel oblongis, 9 — 10 mm longis, 5,5 mm latis, apice obtusis vel subacutis, utrinque flaves- centi-stellato-pubescentibus ; stamina 10, filamentis parte libera planis, 5 mm longis pilis stellatis flavescentibus sparsim vestitis lobos longitudine adaequantibus, antherae glabrae, 4 — 5 mm longae, tubo stamineo 3 mm longo; ovarium obovoideum, subinferum-, multi- ovulatum, 3-loculare, flavescenti-tomentosum; Stylus antheras longitudine adaequans, in parte ^5 inferiore tomentosus. China: Hupeh, Fang Distrikt, im Walde 21 00— 2400 m ü. M. (Wilson n. 2015). 78. St. macranthus Perk. in Englers Bot. Jahrb. XXXI. (1902) 487. — »Arbor 7 m alta« ; rami subteretes, fusci, novissimi hinc inde pilum stellatum gereutes, demum glabrati, longitudinaliter striati; folia petiolata, petiolo 5—8 mm longo, ovato-oblonga vel ovato-lanceolata, 8 — 10,5 cm longa, 3— 4 cm lata, basi rotundata vel interdum cuneata, apice longe vel longissime acuminata, apice ipso acutiuscula vel acutissime apiculata, margine dentihus numerosis introflexis ornata, membranacea vel subpapyracea , supra 70 J. Perkins. — Styracaceae. glabra ad nervös venasque flavescenti-fasciculato-pilosa , subtus glabra, interdum ad nervös venasque hinc inde pilos stellatos minimos gerentia, nervis numerosis inter sese parallelis, venis anguste reticulatis, nervis lateralibus 7 — 8, prope marginem curvato- conjunctis, domatiis in axillis costae nervorumque manifestis ex pilis numerosis flaves- centibus conflatis. Flores >albi«, 2 — 2,5 cm longi, in axillis foliorum interdum gemini vel apice ramulorum in racemos 3 — 4 cm longos dispositis, pedicellis 2-plo quam calyx longioribus; calyx cupuliformis , 6 mm longus, extus dense flavescenti-stellato-pilosus, margine superiore undulatus vel irregulariter minutissime denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 3 — 4 mm longo, brevi, coroUae vix Y5 longitudine aequante, lobis in aestivatione im- bricatis, membranaceis, rotundato-ovatis, \ 3 — \ 6 mm longis, 9 mm latis, apice acutis, extus dense flavescenti-stellato-pilosis, intus apice pilosis ceterum glabris; stamina 10, filamentis parte libera, planis margine utrinque pilis stellatis parce vestitis, 7 mm longis, antherae 5 mm longae, hinc inde pilis stellatis instructae; ovarium subglobosum subinferum, multi- ovulatum, extus flavescenti-tomentosum, triloculare; Stylus in parte 1/3 inferiore pilosus. Centralasiatisches Gebiet: Yunnan, auf den Gebirgen von Feng eben len, im Walde, 2000 m ü. M., südlich von Red River (Henry n. 10 644). Nota. Species St. Hookeri C. B. Clarke valde approximata foliis vero glabris diversa. 79. St. Shiraianus Makino in Tokyo Bot. Magaz. XII. (1898) 50. — Arbor mediocris (ex Makino) foliis deciduis; rami subteretes, 2 — 4 mm lati, juniores tomen- tosi, demiun glabrescentes, cortice purpureo-griseo ; folia petiolata, petiolo 0,8 — 2 cm longo, foliorum inferiorum petioli semiteretes su{)erne canaliculati, fusco-tomentosi, basi articulati neque incrassati neque vaginantes, circit'er 5 mm longi, foliorum supe- riorum petioli saepius 2 cm longi, basi in vaginam gemmam includentem superne fissam dilatati, folia inferiora alterna, superiora subopposita, rhombeo-orbiculata vel suborbi- culata, 4 — 8 cm longa_, 3,5 — 7 cm lata, basi rotundata vel cuneata, margine parte in- feriore integra vel minute mucronato-denticulata, parte superiore inaequaliter profunde sinuato-dentata dentibus mucronatis, papyracea, nervis lateralibus 4 — 5, angulo acuto ascendentibus, nervis venisque' supra parce subtus distincte prominentibus, venis inter sese parallelis, majoribus rectangulariter costae insidentibus, juniora supra sparsim pilis stellatis praecipue in nervis venisque vestita, subtus pilis fuscis, stellatis praecipue ad nervös venasque obtecta, adulta glabrescentia, in axillis nervorum saepius subtus fasciculis pilorum obsita. Inflorescentia axillaris vel terminalis, 6 — 6,5 cm longa, cir- citer 12-flora; rhachis inflorescentiae ferrugineo-stellato-tomentosa; bracteae distinctae, caducae, circiter 6 mm longae, lanceolatae, basi calycis insertae, tomentosae; flores 2 — 2,4 cm longi, pedicello 1 mm longo, tomentoso; calyx distincte cupuliformis, 8 mm altus, 5 mm latus, margine truncatus, manifeste irregulariter denticulatus, dentibus circiter 6, ovatis vel plerumque lacinulatis, extus ferrugineo-stellato-tomentosus, intus pilosus, papyraceus; corolla 6-partita (an semper?), tubo 13 mm longo, lobis multo longior, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, 6 mm longis, 4 mm latis, ovatis, extus pilis flavescentibus stellatis adpressis vestitis, intus apicem versum pilis parcis ornatis; stamina 11 (an semper?), filamentis parte libera antheras longitudine paulo superantibus, parcissime flavescenti-pilosis; ovarium obovoideum, extus ferrugineo-tomen- tosum, superum, triloculare, multiovulatum ; Stylus in parte ^5 inferiore pilosus ceterum glaber; stigma subtrilobatum. Fructus obovoideus 1,5 cm longus, dense flavescenti- tomentosus, stylo piloso brevi coronatus, calyce persistente. — Fig. 9. Japan: Prov. Shimotsuke: Mt. Nikko (T. Makino, August 8. 1884); Prov. Tosa: Mt. Tebako-Yama (T. Makino, August 1885); Oku-nanokawa (K. Watanaba, June 11. 18 88); Prov. Suruga: Araizawa in Abe-gori (Herb. Sc. Coli. Imp. Uni. Tokyo) (ex Makino); Prov. Tochigi: Nikko (Makino, June 1901). — Herb. Berl., Tokyo. 80. St. Hemsleyanus Diels in Engler's Bot. Jahrb. XXIX. (1901) 530. — Frutex 1 0 m altus ; rami subteretes, primum pilis stellatis hinc inde instructi, dein glabri et cinereo-fuscescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 7 — 1 5 mm longo, parcissime stellato- piloso, polymorpha plerumque late et oblique ovata, 7 — 13 cm longa, 5 — 9 cm lata, apice acuminata, serrata, basin versus abrupte cuneatim contracta vel dl rotundata vel Styrax. 71 angustata, membranacea, nervis venisque utrinque conspicuis, supra glabra, subtus costa nervisque hinc inde stellatim pilosa ceterum glabra, nervis lateralibus 6 — 8, marginem petentibus. Inflorescentia 8 — 15 cm longa, racemosa vel interdum paniculata, axillaris vel terminalis, 6 — 20-flora; rhachis inflorescentiae adpresse griseo-flavescenti-steliato- tomentosa; bracteae minutae, tomentellae, caducae; flores <,5 — 2,25 cm longi, pedi- cello 3 — 4 mm longo, stellato-tomentoso ; calyx cupuliformis, 5 — 6 mm altus, 5 — 6 mm latus, margine truncatus, distincte denticulatiis, extus fusco-stellato-tomentosus, intus parce pilosus, pilis stellatis unilateralibus vestita, membranaceus; coroUa o-partita, tubo 4 — 5 mm longo, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, 4,33 mm longis, 5 — 6 mm latis, utrinque adpresse albido-stellato-tomentellis ; stamina 4 0, coroUae lobis Fig 9. Styrax Shiraianus Makino. A Habitus. B Calyx. G Pars corollae explanata cum staminibus. D-E Stamina a latere et a dorso visa. F Pistillum. O Ovar. sup. parte trans- versa sectum, H id. longitud. sectum. J Inflorescentia fructigera. K Fructus longitud. sectus. L Semen a latere visum. M Embryo. 72 J« Perkins. — Styracaceae. breviora, filamentis parte libera planis, 6 mm longis, margine utrinque basin versus hie illic pilos stellatos gerentibus; ovarium . obovatum , extus flavescenti-tomentosum, parcissime inferum, triloculare, multiovulatum ; Stylus glaber, corollae lobis brevior. Fructus obovoideus, exocarpio tomentello vestitus, i,5 cm longus, \ cm latus, stylo basi per- sistente breviter mucronatus, calyce persistente. Ostchinesisches Übergangsgebiet: Hupeh (Henry n. 6895); West-Hupeh (Wilson n. 915); Szechwan (Henry n. 5676); Nanchuän (Rosthorn n. 2078); Ost- Su-tchuen, Distrikt Tchen-keou-tin (F arges n. 1073). — Herb. Berlin, Paris. 81. St. glabrescens Benth. PI. Hartweg. (1839) 66; A. DC. in DC. Prodr. YIII. (1844) 265; Hemsley in Biolog. central, americ. H. (1881 — ^^1882) 303. — Styrax guatemalensis J. D. Smith, Enum. plant, guatemal. H. (1891) 46; in Bot. Gazett. XV. 2. (1890) 27. — Arbor vel arbuscula, 6 — 12 m alta; rami subteretes, 2 — 6 mm lati, juniores parce rufo-stellato-pilosi, demum glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 0,5 — 1,23 cm longo, pilis stellatis vestito, ovata vel oblonga vel interdum obovata, 7 — 17 cm longa, 3 — 9 cm lata, apice abrupte late-acuminata, basi interdum paullo ob- liqua cuneata vel interdum rotundato-cuneata, membranacea vel subpapyracea, utrinque glabra vel juniora subtus praecipue in nervis venisque hie illic pilis stellatis vestita, saepius in axillis nervorum secundariorum domatia albido-pilosa gerentia, integra vel sparsim irregulariter dentibus minutissimis ornata, supra nervis venisque paullo subtus manifeste prominentibus, laxe reticulatis, nervis lateralibus 6 — 9, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia terminalis vel axillaris, 6 — 1 1 cm longa, 4 — 12-flora; bracteae minutae, lanceolatae, caducae, pilosae; flores 1,5- — 3 cm longi, albidi, pedicello 6 — 10 mm longo, rufo- vel flavescenti-stellato-tomentoso, rarius solitarii, plerumque racemosi, racemis saepius in paniculas collectis; calyx cupuliformis, 5 — 7 mm altus, 4- — 7 mm latus, extus stellato-pilosus, pilis rufis vel flavescentibus vestitus, intus sparsim pilos gerens, membranaceus, margine truncatus, irregulariter minute denticulatus ; corolla 5-partita, tubo circiter 7 mm alto, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, utrinque parce flavescenti-stellato-pilosis, obovato-oblongis, apice acutiusculis, 1,2 — 2 cm longis, circiter 6 mm latis; stamina 10, filamentis parte libera complanatis, basim versus utrinque margine flavescenti-stellatis vestitis, antherae lineales, glabrae; ovarium obovatum, pauce inferum, extus flavescenti- -tomentosum, multiovulatum; Stylus glaber. Fructus circiter 1 cm longus, subglobosus vel subobovoideus, stylo basi persistente, breviter mucronatus, calyce persistente, viriduli- flavescenti-tomentellus. Mexiko: ohne nähere Standortsangabe (La Gaza s.u.); Llano Verde (Hartweg n. 489); zwischen Tampico und Real del Monte (Berlandier n. 429); Santiago el grande (Karwinski); bei Totolapa (Karwinski); Prov. Vera Cruz, bei Mirador (Wawra n. 1011, Carl Heller n. 234); ebenda 1000—1200 m ü. M. (Sartorius n. 92); Totula (Linden n. 76, im März blühend); Jalapa 1000 — 1300 m ü. M. (Galeotti n. 2851); am Flussufer (Schiede); an Hügeln bei Jalapa 1300 m ü. M. (Pringle n. 8129, im April blühend); Prov. Oaxaca (Ehrenberg n. 1136); bei Tehuantepec (Karwinski); Staat Hidalgo, Hügel am Flusse, in der Nähe von Trinidad 1800 m ü. M. (Pringle n. 13104). — Costa Rica: in den Wäldern von Haut Ha cum (Pittier n. 6583, im März blühend); in den Wäldern zwischen San Marcos und Ardilla (Pittier n. 7667, im März blühend). — Guatemala: Dept. Alta Verapaz, Sasis 1600 m ü. M. (Helmrich n. 1690, im April blühend). — Herb. Berlin, Boissier, Brüssel, Delessert, De Candolle, Kew, München, Wien. Var. pilosus Perk. n. var. — Folia subtus dense breviterque griseo-flavescenti-pilosa. Mexiko: Prov. Oaxaca, Chinantla und Rincon, 1000 m. ü. M. (Galeotti n. 2852, im Mai 1844 blühend). — Herb. Berlin, Brüssel. 82. St. subpaniculatus Jungh. et De Vriese in De Vriese, PI. Nov. Ind. Batav. l. (1845) 9 t. 3; Miq. Fl. Ind. batav. I. 2. (1859) 464. — Arbor 16 — 23 m alta (ex de Vriese); rami diffusi, divaricati, patentissimi, glabri (ex de Vriese); ramuH juniores subteretes, tomento densissimo fusco obtecti; folia, alterna, petiolata, petiolo 5 — 10 mm Styrax. 73 longo, ovata vel late ovata vel ovato-oblonga, 6 — io cm longa, 3 — 7,5 cm lata, basi rotundata vel cuneata, apice longe angusteque acuminata, apice ipso acuta, interdum inaequabilia, membranacea, integra, juniora utrinque ad costam atque venas subferru- gineo-stellato-tomentosa, ceterum hie illic pilis stellatis instrusta, adulta utrinque ad costam hie illic pilos stellatos gerentia, ceterum glabrescentia, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7—8. Inflorescentia racemosa vel paniculata^ axillaris vel terminalis, multiflora, 7 — 4 2 cm longa; rhachis inflores- centiae griseo-flaveseenti-stellato-tomentosa; bracteae lineales, 2,5 mm longae, caducae, tomentosae; bracteolae minutissimae, tomentosae, mox caducae; flores <2 mm longi, pedicello 5 — \0 mm longo, griseo-flavescenti-tomentoso ; calyx cupuliformis, 4 — 5 mm longus, 4 mm latus, membranaeeus, truncatus, margine minute 5-denticulatus, extus breviter adpresse griseo-flavescenti-stellato-tomentosus; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, glabro, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, ob- longis vel ovato-oblongis, 7,5 mm longis, 3,5 mm latis, apice acutis, utrinque adpresse flavescenti-stellato-pilosiusculis; stamina 1 0, imae corollae adnata, filamentis parte libera planis, flavescenti-pilosis , antherae lineales, margine hie illic pilis stellatis vestitae; ovarium obovoideum, parce inferum, 3- vel interdum imperfecte 4-loculare (ex de Vriese), extus flavescenti-pilosum, multiovulatum , Stylus glaber, elongatus, stigmate obtuso vix distincto terminatus. Nee fruetus vidi neque semina. Südvi^estmalayische Provinz: Sumatra: Distrikt Tobing, Batakländer, in den Wäldern der Gebirge 1000 m ü. M. (Junghuhn). 83. St. japonicus Sieb, et Zuee. Fl. japon. I. (1835) 53, t. 23; A. DC. in DC Prodr. VIII. (184 4) 266; Miq. in Ann. Mus. lugd. bat. III. (1867) 101; Franch. et Savat. I. (1875) 309; Gard. Chron. (1885) II. 745 fig. 166; Gartenflora (1887) 360, fig. 89; Dippel, Handb. Laubholzkunde I. (1889) 318, fig. 207; Hemsley in Journ. Linn. Soc. XXVI. (1889) 76; Koehne, Deutsch. Dendrol. (1893) 485; Regel, Gartenfl. XVII. (I868) t. 583; Engl. u. Prantl, Pflzfam. IV. 1. (1891) 178, fig. 92 d. — Styrax sen'ulatus Roxb. in Bot. Magaz., t. 5950. — Styrax seminatum Farges in Vilmorin et Bois, Fruticetum Vilmorinianum (1904) 181. — Gyrta japonica Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 182. — Frutex 1,3 — 2 m altus; rami subteretes, glabri, cortice cinereo-fuseeseente vestiti, ligno tenaci duro albido; folia alterna, petiolata, petiolo 5 — 10 mm longo, superne canaliculato, pilis stellatis bre- vissimis passim adsperso, ovata vel obovata vel rarius subrhombea vel obovato-oblonga, 2 — 8 cm longa, 1 — 4 cm lata, basi plerumque cuneata interdum rotundata, apice acuta vel acuminata, apice ipso acutiuseula, membranacea vel subpapyracea , circiter a medio apieem versus distinete minute denticulata vel interdum inegra, utrinque glabra vel juniora subtus praecipue pilis stellatis minutissimis aspersa, nervis venisque supra pauce, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7 — 8. Flores suaveolentes in raeemos simplices 4 — 6-floros seeundos nutantes ramulos laterales novellos, racemo addito 3 — 8 cm longo, terminantes dispositi; pedunculi uniflori elongati, 2,5 — 3 cm longi, nudi, subfiliformes, ad ealycem parum inerassati, glabri; bracteae bracteolaeque minulae, glabrae, mox caducae, lineales, sessiles; flores lactei, 1 — 2 cm longi; calyx cupuliformis, 4 — 6 mm altus, 3 — 5 mm latus, membranaeeus, extus glaber vel hie illic pilis stellatis vestitus, margine truncatus brevissime dentatus; corolla 5-partita, tubo 3 — 5 mm alto, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, ovato- vel obovato-laneeolatis , 11 — 14 mm longis, 3,5—5 mm latis, utrinque pilis minutissimis stellatis dense obsitis; slamina 10, 5 exteriora cum corollae lobis alternantia parum breviora (in alabastris), filamentis parle libera planis, basi griseo-pilosis, sursum glabris; antherae filamento continuae ereetae (effoetae vario modo curvatae), lineales, flavae (ex Sieb, et Zuee.), margine pilis stellatis sparsim vestitae; ovarium superum liberum, ovato-globosum, multiovulatum, pilis stefiatis dense obsitum, triloculare, Stylus glaber, staminibus longior, sursum subtrigonus. Fructus ovoideus vel ovoideo-ellipticus, circiler 1,4 cm longus, verlice rotundatus, stylo basi persistente breviter mucronatus, calyce persistente, extus brevissime dense flavescenti-pilosus , post maturitatem ab apice ad basin 3-valvatim dehiscens; semen unicum, erectum, obovato-ellipticum ; albumen carnosum, 74 J- Perkins. — Styracaceae. embrvo erectus, centralis, longitudine fere seminis, radicula infera cylindrica, cotjledonibus plane impositis. Wächst häufig in den südlichen Provinzen Japans an Abhängen zwischen Gebüsch und an Zäunen in iOO — 300 m Meereshöhe; in Gärten häufig als Zierpflanze. Blüht im Mai; Fruchtreife im Herbst (nach Sieb. u. Zucc). Japan: ohne Standort (Siebold, Siebold und Bürger, Hilgendorf); Honschiu oder Hondo-Ins. : Tokio (Saida, blühend im Mai 1885); Yokohama (Maximowicz, Dickens, Naumann); Hiaga (Rein); Kioto (Ilikko); Hakone (Rein); Kanagawa (Fortune); Jokoska u. Osima in Gebirgswäldern (Savatier n. 8i0); Sikko (Rein). — Tsu Schima-lns. (Faurie n. 4996, Wilford). -^ Kiuschiu-Ins. : Nagasaki (Oldham n. 536). — Korea: Datschau (Warburg n. 6635). Ostchinesisches Übergangsgebiet: Kap Yatau (Zimmermann n. 422); Prov. Sze ch'uan (Rosthorn n. 2081, 2083, Henry n. 5779, 5639A); West-Hupeh (Wilson n. 2756); S. Wushan (Wilson 197a); Ost-Su-tchuen, Distr. Tchen-keoutin (Farges n. 772, n. 145). Einheimischer Name: Tsima noki (nach Franch. et Savat.), Ego-no-ki (nach M. Schröter). Chinesischer Name: Sei-ton-kwa. Nach Hemsley (Journ. Linn. Soc. XXVI. [1889] 76) und Matsumura (Tokyo Bot. Magaz. XV. [1901] 75) kommt die Art auch auf den Liu-Kiu - Inseln vor. — Herb. Berlin, Brüssel, Paris, München, Wien, Kew. 84. St. Hookeri Clarke in Hook. f. Fl. Brit. Ind. III. (1882) 589. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores flavescenti-brunneo-tomentosi, demum glabrescentes, 4 — 5 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 5 — 8 mm longo, flavescenti-brunneo- stellato-tomentoso, oblonga vel ovato-oblonga, 5 — 16 — 19 cm longa, 1,75 — 6 usque 8 cm lata, apice acuminata vel interdum longe acuminata, basi rotundata vel saepius cuneata, papyracea, in parte ^/g superiore utrinque margine minutissime irregulariter denticulata vel interdum subintegra, juniora supra pilis stellatis inaequaliter radiatis, radiis saepe paucis, elongatis, subtus hinc inde pilis stellatis praecipue ad nervös venasque ornata, adulta supra nervis venisque parcissime pilosa, subtus subglabra, supra nervis venisque pauce subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7 — 9, marginem petentibus, inter sese curvato-conjunctis, venis inter sese parallelis laxe reticulatis, majori- bus rectangulariter costae insidentibus. Flores in axillis foliorum interdum gemini vel apice ramulorum racemosi, 2,5 cm longi, pedicello 0,5 — 1 cm longo, stellato-tomen- toso; bracteae minutae, caducae, lanceolatae; calyx late cupuHformis, papyraceus, 7 mm altus, 7 mm latus, margine truncatus minutissime 5-dentatus vel integer, extus brunneo-luteo-stellato-tomentosus, intus pubescens; corolla 5-partita, tubo 11 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, 1,4 cm longis, 9 mm latis, utrinque adpresse griseo-stellato-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, stellato-tomentosis, 9 mm longis, antherae 8 mm longae, margine hinc inde pilis stellatis instructae; ovarium parcissime inferum, obovoideum, tomentosum, multiovulatum, tri- loculare; Stylus in parte ^5 inferiore pilosus quam coroUae lobi brevior. Fructus ob- ovoideus, 1,5 cm longus, brevissime mucronatus, calyce persistente, tomentosus. Monsungebiet, Prov. tropischer Himalaya: Osthimalaya (Griffith n. 3673); Sikkim (Anderson), 2000 — 2500 m ü. M. (Coli. J. D. Hooker); Kolbong (Anderson n. 403); Ging (Anderson). — Herb. Berlin, Paris, München, Wien, Kew. Nota. Folia saepius cecidiis ornata. 85. St. caudatus (Wall.) Perk. — Styrax virgata Wall. var. caudata Wall. Catal. (1828) n. 4400B. — Ctjrta serrulata Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 182 excl. Synon. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores pubescentes demum glabrescentes, 3 — 4 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 3 — 4 mm longo, flavescenti-tomentoso, ovato-oblonga vel ovato-lanceolata, apice longe angusteque acuminata apice ipso acutissima, basi longe cuneata vel rarissime rotundato-cuneata, in parte ^/s superiore utrinque margine irregulariter minute sed distincte denticulata, papyracea, supra juniora praecipue Styrax. 75 ad nervös venasque pilis slellatis instriicla, adulla nervis atque venis parcissime pilosa, ceterum glabra, subtus juniora hinc inde praecipue nervis venisque pilos stellatos gerentia, demum glabrescentia, nervis venisque supra pauUo, subtus manifeste promi- nentibus, nervis lateralibus 6 — 7, venis dense reticulatis nervis lateralibus rectangulariter impositis. Inflorescentia racemosa, 4,5 — 5,5 cm longa, axillaris vel terminalis, 5 — 8- flora; rhachis inflorescentiae flavescenti-tomentosa; bracteae lanceolatae, tomentosae mox caducae. Flores 1,9 cm longi, pedicello 6 — \0 mm longo, flavescenti-piloso ; calyx cupuliformis, membranaceus, 5 mm altus, 6 mm latus, margine truncatus, minutissime 5-denticuIatus, extus flavescenti-stellato-tomentosus, intus breviter pilosus; corolla 5- partita, tubo 5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, mem- branaceis, obovato-oblongis, apice acutis, 1,4 cm longis, 6 mm latis, utrinque adpresse flavescenti-stellato-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, basim versus flaves- centi-tomentosis ceterum glabris, 8 mm longis, antherae 4,5 mm longae, margine hinc inde pilis stellatis instructae; ovarium parcissime inferum, multiovulatum, tcmentosum, obovatum; Stylus glaber, staminibus longior. Trop. Himalaya: ohne Standort (Griffith); Khasia Hills, im Mai blühend (Ward n. 201); Mont. Sillet (Wallich n. 4400 B); Khasia Hills (Native collectors • of Bot. Gar- dens Calcutta); Assam (Dr. King's coUector). — Herb. DC, Berlin, Wien. Nota. Differt a St. virgato petalis strictissime imbricatis latioribus utraque parte multo densius pilosis; inflorescentia magis sparsiflora. 86. St. grandiflorus Griff. Notul. plant. asiat.TV. (1854) 287; Icon. asiat. (1854) t. 423. — St. serrulatum Roxb. var. virgatus C. B. Clarke in Hook. f. Fl. Brit. Ind. HI. (1882) 589 p.p. — Arbuscula, ligno albo duro (ex Griff.); rami subteretes, 3 — 6 mm lati, juniores fusco-stellato-tomentosi, demum cinereo-brunneo-glabrescentes ; folia altema, petiolata, petiolo ca. 5 mm longo, oblonga vel interdum obovata, 3 — 6 cm longa, 1,25 — 2,5 cm lata, apice breviter anguste acuminata apice ipso acutissima, basi cuneata, integra vel in parte 3/4 superiore brevissime indistincte irregulariter denticulata, mem- branacea vel subpapyracea, juniora supra pilos stellatos minutissimos praecipue ad nervös venasque gerentia, adulta glabrescentia, subtus pilis stellatis minutis tenuibus instructa, nervis venisque supra parce subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus ca. 0, Costa angulo acuto insidentibus. Inflorescentia racemosa, 4 — 7 cm longa, 3 — 5- flora, in inferiore et media parte folia gerens, axillaris vel terminalis; rhachis inflores- centiae griseo-flavescenti-stellato-tomentosa; flores albi, fragrantes, 2,5 cm longi (in sicco), pedicellati; pedicello 1 — 2 cm longo, tomentoso; calyx cupuliformis, 7 mm altus, 5 mm latus, margine truncatus minutissime 5-denticulatus, extus praecipue ad basim griseo- flavescenti-stellato-tomentosus, intus glaber; corolla 5-partita (raro 4- part., ex Griff.), tubo 5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, ovato-oblongis vel oblongis, 1,5 cm longis, 6 mm latis, extus pilis stellatis griseis dense obtectis, intus hinc inde pilis instructis; stamina 10, filamentis albis, parte libera 13 mm longis, ad basim pilosis, antherae luteae lobis multo breviores, margine pilis stellatis instructae; ovarium obovoideum, pauce inferum, tomentosum, multiovulatum, triloculare; Stylus glaber, coroUae lobis longior. Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Burma ohne Standort (Griffith n. 3671) ; Ober-Burma, Kachin Hills (Shaik Mokim). — Herb. Berlin, Paris, Wien, München, Kew. Nota. Gl. Griffith (Notul. pl. asiat. 1. c.) speciera in locis montosis inter Burma et Assam et in silvis prope Namtuzceh (Mens. Mart. a. 1837) et prope Nerapea (19 m. Mart. a. 1837) oecurrere commemorat. 87. St. americanus Lam. Dict. I. (1783) 82. — Frutex 1—2,5 m altus (ex Gray); rami subteretes, juniores fusco-stellato-tomentosi vel flavescenti-stellato-pilosi vel hie illic pilis stellatis vestiti vel glabri, adulti glabrescentes, 3 — 4 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 1 — 4 mm longo, 1 mm lato, tomentoso vel parcissime stellato-piloso, obovato-oblonga vel oblonga vel interdum ovato-oblonga vel obovata, 2 — 6 cm longa, \ — 35 cm lata, apice acuta vel breviter acuminata vel interdum rotundata, basi cuneata saepe in petiolum sensim angustata, papyracea, integra vel saepius irregulariter indistincte 76 J« Perkins. — Styracaceae. denticulata, supra juniora pilosa vel hie illic pilos stellatos gerentia, subtus fusco- stellato-pilosa vel parce vel sparsissime pilosa vel subglabra, nervis lateralibus 5 — 6, marginem petentibus, nervis venisque supra parce, subtus manifestius prominentibus et densissime reticulatis. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 1,5 — iO cm longa, usque ad mediam partem foliosa, 2 — 10-flora; rhachis inflorescentiae fusco- stellato-tomentosa vel hie ilhc pilos stellatos gerens vel glabra; flores \ — 2 cm longi, pedicello 4 — H mm longo, fusco-stellato-tomentoso vel subglabro; calyx cupuliformis, circiter 4 mm altus, 3 mm latus, membranaceus, margine denticulis 5 — 7 irregularibus, pilosis vel parcissime pilosis vel glabris, extus stellato-tomentosus vel pilosus vel glaber, intus parcissime pilosus vel glaber; corolla 5-partita, tubo 4 mm alto, intus glabro, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, 9 — \\ mm longis, 3 — 4 mm latis, utrinque pubescentibus ; stamina 10, filamentorum parte übera antheris aequilonga, basim versus dilatata pilisque brevissimis flavescentibus vestita, antherae lineales, fila- mentis aequilongae; ovarium ovoideum, parcissime inferum, multiovulatum basi tri- loculare, flavescenti-pilosum ; Stylus glaber stamina longitudine paullo superans. Fructus obovoideus, 8 mm longus, 6 mm latus, vertice rotundatus, stylo brevi coronatus, calyce persistente, extus flavescenti-pubescens; pericarpium tenue, irregulariter dehiscens. Semen 1 interdum 2, dilute fuscum. forma a. geniiinus Perk. n. forma. — Styrax amerioaniim Lam. Dict. I. (1783) 82; Descourtilz, FI. med. des Antill. V. (1828) 270 t. 445 (»aliboufier d'Amerique«) A. DG. in DG. Prodr. VIII. (1844) 266; Ghapman, Fl. South. States (1872) 271; Gray in Synop. Fl. N. Amer. II. 1. (1878) 71; Dippel, Handbuch Laubholzkunde (1889) 317, flg. 20 6; Koehne, Deutsche Dendrol. (1893) 485; Britt. and Brown, lUust. Fl. North. States and Canada IL (1897) 599, fig. 283 4; Small, Fl South E. United States (19 03) 914. — Styrax laeve Walt. Gar. (1788) 140. — Styrax glahrum Gav. Diss. VL (1788) 340 t. 188, flg. 1; Pursh. FL Amer. sept. IL (1814) 450 non Swartz; Michx. Fl. bor. amer. IL (1803) 41. — Styrax laevigatwn Ait. Hort. Kew. IL (1789) 75; Willd. Spec. IL (1799) 624; Bot. Magaz. XXII. (1806) t. 921; Lodd. Bot. Gab. (1825) t. 960; G. Don, Syst. IV. (1837) 4. — Styrax octandrum L'Her. ex Ait. 1. c. ; Stirp. nov. 2. (1784 — 1785) 17. — Halesia parviflora Lindl. Bot Reg. t. 952. — Folia supra parcissime pilis stellatis vestita, basi saepe sensim in petiolum angustata; calyx parce flavescenti-stellato-pilosus. Nordamerika: Virginia bis Florida, Louisiana, Arkansas, Missouri, in der Nähe der Flüsse (nach Gray). — Virginia: Franklin (Ganby, von Gray bestimmt. Herb. Gray); Nord-Garolina : Wilmington (Delile); Süd-Garolina: Black Greek 2 Meilen von Darlington (L. F. Ward ex Herb. Gray); Florida (Ghapman); am Yamony See (Rugel); Louisiana: New Orleans (Drummond n. 205); Missouri (Engelmann, blühend im April); Arkansas: Lincoln Gounty, Varner, häufig in Sümpfen (Bush n. 42, blühend im April). forma ß. pulverulentus (Michx.) Perk. — Styrax pulverulentum Michx. Fl. bor. amer. IL (1803) 41; Gray, Synopt. Fl. N. Amer. II. 1.(1878) 72; Britt. and Brown, Illustr. FL North. States and Ganada IL (1897) 599, fig. 2835; Small, Fl. S. E. United States (1903) 914. — Styrax pulverulentwn Pursh, Fl. Amer. IL (1814) 450. — Styrax rigidum SaMsb. Prodr. (1796) 286. — Folia supra et calyx pube quam in typo densiore vestita. Nordamerika: wächst in feuchten Kiefernwäldern (nach Gurtiss, Harper), feuchten Gebüschen (nach Gurtiss), an Flüssen (nach Rugel), von Süd- Virginia bis Florida (nach Gray), Kentucky (nach Small), und Texas. — Ich habe diese Form von folgenden Standorten gesehen: Texas (Wright); Alabama: Mobile (Bigelow in Herb. Gray, von Gray bestimmt); Florida (Ghapman), Jacksonville (Gurtiss n. 6357, feuchte Gebüsche), feuchte Kiefernwälder (Gurtiss n. 1768, blühend im April, fruchtend im September), bei Tallahassee an Bächen (Rugel); Georgia (Ghapman, Nuttall). forma glaber Perk. n. forma. — Folia supra subglabra; calyx glaber, petiolo tenui, glabro. Mississippi: Biloxi (Tracy n. 5120), Texas (Torrey and Gray). i Styrax. 77 Nota. Formae cc. genuinus Perk. ei ß. ptdverulentus (Michx.) Perk. formis inter a. et ß. intermediis inter sese conjunctae. Specimina supra commeraorata ad formam «. genuinum Perk. accuratius pertinere videntur. 88. St. Porterianus Wall. Cat. (1828) n. 4401 ; A.DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 267. — Styrax serrulatum Roxb. p.p., Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 182 t. 29; G. Don Syst. IV. (1837) 5. — Styrax florihundum Griff. Notul. ad plant, asiat. IV. (1854) 287. — Arbuscula (ex Griff.); rami subteretes, juniores griseo-luteo-stellato-tomentosi, adulti glabrescentes , 3 — 4 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 5 — 6 mm longo, ovata vel ovato-oblonga , 4 — 9 cm longa, 2 — 3,5 cm lata, apice acuta vel acuminata, basi rotundata vel interdum rotundato-cuneata vel rarissime cuneata, membranacea, juniora supra hinc inde pilis stellatis praecipue ad nervös venasque instructa, subtus pilos stellatos perconspicuos gerentia, adulta utrinque glabrescentia vel ad costam tantum pilis stellatis obsita, integra vel interdum obsolete undulata vel raro dentibus paucis instructa, nervis venisque supra vix conspicuis, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 6 — 7, marginem petentibus, venis inter sese parallelis, majoribus rectangu- lariter costae insidentibus. Inflorescentia racemosa, 4,5 — 8 cm longa, axillaris vel termi- nalis, ca. 7-flora, ad medium foliata; rhachis inflorescentiae griseo-luteo-tomentosa ; bracteae lineali-subulatae^ tomentosae, caducae, minutae; flores albi, suaveolentes (ex Griff., ex Porter), 1,5 cm longi, pedicellati, pedicello 5 — 6 mm longo, griseo-Juteo- tomentoso ; calyx cupuliformis , papyraceus, margine truncatus, undulatus vel indistincte irregulariter minutissime denticulatus, extus leviter griseo-luteo-tomentosus, intus parte inferiore glaber, parte superiore parcissime pilosus; corolla 5-partita, tubo 4 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, 1 cm longis, 4 mm latis, oblongis acutis, utrinque griseo-luteo- (in sicco) pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis basim versus dilatatis, pilosis praecipue ad basim, 8 mm longis, antherae lineali-oblongae, erectae, 4 mm longae, margine hinc inde pilis stellatis obsitae; ovarium partim inferum, obovoideum, griseo-luteo-tomentosum, multiovulatum, trilocu- lare; Stylus glaber, lobis corollae longior. Südwestmalayische Provinz: Insel Penang (G. Porter), Mergue, im Walde (Griffith), Tenasserim u. Andamans (Helfer n. 3669). — Herb. Berlin, Pai-is, Deless., Brüssel, München, Wien, Kew, Brit. Museum. 89. St. obassia Sieb, et Zucc. Fl. japon. I. (1835) 93 t. 46; A.DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 260; Miq. in Ann. Mus. bot. lugd. batav. III. (1867) 101 ; Franch. et Savat. Enum. I. (1875) 309; Gard. Chron. (I 888) II. 1 31 t. 1 2 ; Dippel, Handb. Laubholzkunde I. (1889) 316 flg. 205; Hemsley in Journ. Linn. Soc. XXVI. (1889) 76; Bot. Mag. t. 7039; Köhne, Deutsch. Dendrolog. (1893) 486. — Frutex 8 — 10 m altus (ex Zimmerm.) rarius arbor; rami subteretes, juniores pilis stellatis vestiti, demum glabrescentes; folia alterna inferiora interdum subopposita, petiolata, petiolo 0,5 — 2 cm longo, late elliptica, obovata vel suborbicularia, 7 — 17 cm longa, 3,5 — 1 2 cm lata, basi rotundata vel cuneata et saepius subinaequilatera, apice breviter acuminata, integra vel inaequaliter sinuato-dentata interdum minute indistincteque denticulata, membranacea vel subpapyracea , juniora supra cano- tomen-tella praecipue ad nervös venasque, subtus cano-tomentosa, adulta supra ad costam atque venas parce stellato-pilosa ceterum glabra, subtus cano-stellato-tomentosa, nervis venisque supra pauce, subtus manifeste prominentibus, venis inter sese parallelis anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus, nervis lateralibus 7 — 9, mar- ginem petentibus, petioli in foliis inferioribus 5 mm longi, semiteretes, superne canalicu- lati, pubescentes , basi articulati neque incrassati neque vaginantes, in foliis superioribus basi in vaginam gemmam includentem superne fissam extensi; gemmae oblongae, obtusae, tomentosae. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 9 — 22 cm longa; rhachis inflorescentiae angulata glabra vel subglabra, interdum partibus superioribus pilosa; bracteae subulatae, integerrimae ; flores 2 cm longi, pediceUi 8 — 10 mm longi, nutantes (ex Sieb.et Zucc); calyx cupuhformis, 6 mm altus, 5 mm latus, margine truncatus minute irregulariter 5 — 9-denticulatus interdum lacinulatus, extus pilis flavescenti-fuscis dense vestitus, intus pilos hie illic gerens ; corolla 5-partita, tubo 5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in 78 J. Pcrkins. — Styracaceae. aestivatione imbricatis, membranaceis, inter se aequalibus, erecto-patentibus (ex Sieb, et Zucc), ovato-oblongis, \ 7 mm longis, 4 mm latis; stamina \ 0 interdum \ 2, filamentis parte libera planis, 9 mm longis, glabris, antherae 5 mm longae margine pilis stellatis vestitae, flavae (ex Sieb, et Zucc.) ; ovarium parcissime inferum, ovato-conicum, extus tomentosum, 3- vel interdum 4-loculare (ex Sieb, et Zucc), multiovulatum, Stylus glaber, cylindricus, staminibus longior; stigma truncatum, subtrilobum. Fructus ovoideus, circiter 2 cm longus, 1 cm latus, styli basi coronatus, mucronatus vel rarius subrostratus, tenuissime tomentosus, calyce persistente coriaceo cupulari irregulariter lobato, a basi irregulariter et quasi valvatim dehiscens. Semen \, oblongum, fuscum, glabrum, lineis 6 longitudina- libus notatum. Embryo erecttis centralis, longitudine seminis, radicula infera cylindrica, cotyledonibus plane sibi impositis, ovatis, obtusis tenuiter venosis (ex Sieb, et Zucc). Japan: ohne Standort (Siebold, Bürger, Rein) ; Honda Isl. Yedo (Rein, Savatier n. 2035, blühend im Mai 1873); Fudzi yama (Tschonoski), Maximowicz, Iter sec), Hakone (Saida), Nikko (Saida), Akita, im Walde (Faurie n. 5928, im Juni \ 904 blühend). — Den in Japan nicht häufigen Strauch fanden Siebold und Zuccarini in Gärten der Umgebung der Stadt Ohasaka als Zierpflanze. Als Heimat werden die Gebirgswälder der südlichen Teile der Kiusiu-Inseln und von Sikoku bezeichnet. Blüht Anfang Mai, fruchtet im Herbst. Nach Hemsley (Journ. Linn. Soc XXV. [1889] 76) in Korea: Port Chusan (Wilford). Nota. Icon originaria refert ramulum foliis irregulariter denticulatis apice interdum sub- tricuspidatis. Folia speciei quoad marginem sine ulla dubitatione valde variabilia. China: Tsingtau, Dongerow, grasiger Bergabhang auf feuchtem, sandigem Lehm- boden, 300 m ü. M. (Zimmermann n. 3 45, im Mai 19 06, blühend). — »Nomen japon.: Obassia (Oho-ba-zisja), i. e. Zisja macrophyllum , Hak un bok, nee non Tu Zisja no ki, i. e. Zisja arboreum«. — Nomen sin.: »Sei ton k'wa« (ex Sieb, et Zucc). 90. St. rugosus Kurz in Journ. Asiat. Soc. Beng. vol. XL. part 2. (I87l) 61, Forest FL H. (1877) 141; C. B. Glarke in Hook. f. FL Brit. Ind. HL (1882) 589. — Arbor sempervirens (ex Kurz); rami subteretes, 2,5 mm diam., juniores fusco- tomentosi, demum glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 2 — 3 mm longo, ferrugineo-tomentoso, oblonga vel interdum ovato-oblonga vel ovata, 4 — 8,5 cm longa, 1,5 — 5,5 cm lata, apice breviter acuminata interdum acuta, basi rotundata vel interdum cuneato-rotundata , coriacea, minute vel distincte irregulariter serrulata vel interdum pauce lobata (ex Kurz), supra rugosa puberulaque, subtus griseo-fusco-stellato-tomen- tosa, supra nervis venisque immersis (in sicco) subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 6 — 7, marginem petentibus. Inflorescentia racemosa, ad mediam saepe foliata, 5 — 9 cm longa, axillaris vel terminahs, 3 — 9-flora; bracteae 6 — 7 mm longae, lineali- subulatae, tomentosae; rhachis inflorescentiae fusco-stellato-tomentosa ; flores albidi (ex Abdul Khalil et Kurz), circiter 1,5 cm longi, pedicello 3 — 4 mm longo, floccoso-tomen- toso; calyx cupuliformis , 4 mm altus, 3 mm latus, margine truncatus, 5-denticulatus, dentibus longis, irregularibus , lineali-subulatis , circiter dimidium calycis aequantibus, extus fusco-flavescenti-stellato-tomentosus, intus pilosus, pilis stellatis unilateralibus vestitus, membranaceus; corolla 6-partita (an semper?), tubo 4 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, 1 cm longis, 4 mm latis, spathulatis, extus pilis flavescentibus stellatis adpresse vestitis, intus pilis stellatis parce obtectis; stamina 10, filamentis parte libera antheris longioribus, basi pilosis ; ovarium obovoideum, flavescenti- tomentosum, triloculare, superum; Stylus glaber antheris longior. Hinterindisch-ostasiatische Provinz: Ober-Burmah, Fort Stedman (Abdul Khalil); Nieder-Burmah, Hügel zwischen Sittang und Salween 1 300 m ü. M. (Dr. Brandis n. 936), Martaban Hills 1330 m ü. M. (nach Kurz, im Mai blühend). 91. St. macrothyrsus Perk. in Engler's Bot. Jahrb. XXXL (1902) 485. — Arbor 5 — 6 m alta (ex Balansa); rami subteretes, fusci, juniores fusco-tomentosi , demum glabrescentes; folia petiolata, petiolo, 6 — 10 mm longo, late ovata vel ovata, 7 — 8 cm longa, 3,5 — 4,5 cm lata, basi rotundata vel cuneato-rotundata, apice late breviterque Styrax. yc) acuminata, apice acuta, subpapjracea, supra rarissime hinc inde pilum stellatura gerentia, subtus breviter glauco-stellato-tomentosa , integra, nervis venisque supra parce, subtus manifeste prominentibus , nervis lateralibus 6 — 7 ,marginem petentibus, venis inter sese parallelis, anguste reticulatis, majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflores- centia paniculata, multiramosa, axillaris vel terminalis , M — ■! 8 cm longa, multiflora; rhachis inflorescentiae flavescenti-pilosa ; bracteae bracteolaeque minutae, lineales, pilosae, mox caducae; flores albi, odore Violae odoratae (ex Balansa), pedicello 2,5 mm longo; calyx cupuliformis, 4 mm altus, extus dense flavescenti-stellato-tomentosus, late o-denti- culatus; corolla 5-partita, tubo 3 mm longo, lobis in aestivatione imbricatis, late lanceo- latis, 8,5 mm longis, 2 m latis, extus dense flavescenti-pilosis, intus apice versum pilosis; stamina 10, filamentis parte libera antheras longitudine adaequantibus, flavescenti-pilosis; ovarium depresse ovoideum, superum, multiovulatum, flavescenti-tomentosum ; Stylus glaber, corollae lobos longitudine adaequans. Tonkin: Tu-Phap, im Walde (Balansa n. 4332, im Mai blühend). Nota. Species inflorescentiis elongatis multiramosis multifloris ab aliis spec. asiaticis aestivatione imbricata instructis bene distat. Gomparari potest solum cum St. subdenticulattts^ a qua pubescentia paginae folii inferioris brevi cinereo-viridi abhorret; St. subpanicidatus folia omnino glabra longe acuminata praebet. 92. St. subdenticulatus Miq. Fl. Ind. bat. Suppl. (1860) 474. — Frutex vel arbor; rami subteretes, 3 mm lati, juniores dense fusco-stellato-tomentosi, demum glabrescentes ; folia alterna, petiolata, petiolo 6 — 8 mm longo, fusco-tomentoso, oblonga vel late oblonga vel interdum ovata, 6 — -13 mm longa, 3 — 6,5 cm lata, apice longe manifeste acuminata, apice ipso acuta, basi cuneata vel rotundata, membranacea vel subpapyracea, juniora supra pilis stellatis praecipue ad nervös venasque instructa subtus tomentosa, adulta supra ad costam medianam fusco-pilosa ceterum glabra, subtus pilis stellatis parce obsita, integra vel ultra medium utrinque margine dentibus paucis remotis ornata, nervis venisque supra non vel vix subtus manifeste prominentibus, nervis late- ralibus 6 — 8, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis, venis inter sese parallelis anguste reticulatis majoribus rectangulariter costae insidentibus. Inflores- centia paniculata vel racemosa, iO — 14 cm longa, ramis paucis, 2 — 5 cm longis, axil- laris vel terminalis, 15 — 27-flora; rhachis inflorescentiae luteo-stellato- tomentosa; bracteae minutae, lineales, luteo tomentosae; flores H mm longi, pedicello 5 — 6 mm longo, luteo-tomentoso; calyx cupuliformis, 3,5 — 4 mm altus, membranaceus, extus luteo-stellato-tomentosus, intus sparsim pilis stellatis unilateralibus instructus, margine truncatus, undulatus vel indistincte denticulatus ; corolla 5-partita, tubo 2,5 mm longo, lobis muito breviore, late ovatis, 7,5 mm longis, 2,5 mm latis, membranaeeis, exlus luteo-pilosis, pilis minutis adpressis obsitis, intus hinc inde pilos stellatos gerentibus, in aestivatione imbricatis; stamina 10, filamentis parte libera planis dense luteo-pilosis, 2,5 mm longis, antherae margine pilis stellatis ornatae; ovarium parcissime inferum, multiovulatum, extus tomentosum; Stylus glaber, staminibus longior. Südwestmalayische Provinz, Sumatra: ohne Standort (Forbes n. 2866, 2335); Batang-baros (H. B. n. 965, Teysmann?). — Einh. Name: Kajoe-keminjan Miq.) od. Kajoe-komajan. 93. St. officinalia L. Spec. pl. I. (1753) 444; Cav. Diss. VI. (1788) 339 t. 188 fig. 2; Spreng. Syst. veg. II. (18 25) 2 85; Loddiges Bot. Gab. X. (l 825) t. 928; G. Don, Syst. IV. (1837) 4, fig. 2; Sibth. Flor, graec. (1823) t. 375; Lam. Encycl. (1823) t. 369; Andrews, Bot. Repos. X. t. 631; Dict. sc. nat. (1825) t. 67; Guimp. et Schlechtd. Abb. off. Gew. (1833) t. 104; Hayne, Darstell. Beschr. Arzneigew. XI. (1830) t. 23, Abbild, d. Arzneigew. IV. (1841) 46 t. 26; Berg, Charak. Arzneik. I. (1845) t. 43; Spach, Hist. nat. veg. (1846) t. 136; Walp. Anal. V. (1858) 451; Miers, Contrib. Bot. I. (1851—1861) 178 t. 29; Dippel, Handb. Laubholzkunde I. (1889) 314 fig. 203; Engl. u. Prantl , Pflzfam. IV. 1. (1891) 179, fig. 92a— c; Koebne, Deutsche Dendrol. (1893) 485; Woodv. Med. bot. 197 t. 716; Church u. Stevens, Med. Bot. \. t. 47; Flückiger and Hanbury (1874) 246; Watt, Eeon. Prod. VL 80 J. Perkins. — Styracaceae. (1893) 385; Payer, Organ, compar. (1857) 537 t. 152, fig. 1 — 19. — St. californicum Torr, in Smiths. Gontrib. VI. (1854) 4; Gray, Synopt. Fl. N. America II. 1. (1878) 72; Walp. Ann. V. (1858) 480. — St. officinarum Crantz, Instit. (1760) 382. — St. cotini- folium Salisb. Prodr. (1796) 286. — Frutex vel arbuscula humilis, rami subteretes, 6 mm lati, juniores tomentelli, hie illic pilos stellatos gerentes, adulti glabrescentes, cinereo-brunnei ; folia petiolata, petiolo 0,5 — 1 cm longo, 1 mm lato, griseo-tomentoso, ovata vel late ovata vel suborbicularia, 4 — 6 cm longa, 3 — 6 cm lata, apice acutiuscula saepius rotundata, basi rotundata vel interdum cuneata vel rotundato-cuneata, papyracea vel membranacea, integra rarissime irregulariter inciso-crenata , supra juniora sub- tomentosa pilis stellatis flavescentibus vestita, adulta glabriuscula vel glabra, subtus Fig. 10. Styrax officinalis L. A Habitus. B Pars corollae explanata cum staminibus. C, D Stamina a latere et a dorso visa. E Ovarium cum calyce. F Ovarium longitud. sectum, O id. inf, parte transversa sectum, H id. sup. parte transverse sectum. J Placenta. K In- florescentia fructigera. L — 0 Semen, L a latere visum, M ab apice visura, N longitud. sectum 0 transverse sectum. P Embryo. (Icon. origin.) Styrax. gl incano-tomentosa vel rarissime glabriuscula, nervis lateralibus 6 marginem petentibus, nervis venisque supra paullo, subtus manifeste prominentibus, laxe reticulata. Inflores- centia racemosa, 4,5 — 5 cm longa, axillaris vel terminalis, 2 — 6-flora; rhachis inaores- centiae incano- vel incano-flavescenti-tomentosula; bracteae lanceolatae, minutae, tomen- tosulae, caducae; flores 1,5 — 3,5 cm longi, albidi, pedicellati, pedicello circiter \ cm longo, tomentosulo; calyx cupuliformis, 5 — 7 mm altus, 5 — 7 mm latus, membranaceus, margine truncatus undulatus vel minute irregulariter denticulatus, interdum manifeste denticulatus, extus incano-flavescenti-tomentosulus intus pilosus; coroUa 5- saepe 6 — 7- partita, tubo 6 — 7 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, 1,7 — 2 cm longis, 5— 10 mm latis, utrinque leviter pilosis, lanceolatis vel oblongo-lanceolatis; stamina 12 — 13, filamentis parte libera antheris longioribus, tenui- bus, parte inferiore utrinque margine flavescenti-pilosis; antherae margine pilis stellatis vestitae; ovarium parce inferum, obovatum, multiovulatum, flavescenti-pilosum ; Stylus parte inferiore hie illic pilis stellatis vestitus, ceterum glaber. Fructus subglobosus, 1 cm diam., calyce persistente, stylo piloso longe interdum breviter coronatus, ab apice valvatim dehiscens. Semen subglobosum, testa brunnea, lignosa, nitida; endospermium copiosum, oleosum; embryo magnus, cotyledonibus ovato-cordatis, planis, radicula tereti, elongata. — Fig. 1 0. In Europa verbreitet, im Mittelmeer gebiete von Syrien und Kleinasien bis Südfrankreich. Syrien: ohne nähere Angaben (De Lessert; Dr. Socin); in der Nähe von Banias (Wetzstein n. 1 42, 1 43), Giaurdagh 1 000 m ü.M. (Haussknecht); Beschnnette (Ehren- berg), Beirut (Ehrenberg). — Palästina: Bethlehem (Fr. Jouannet Marie n. 172, im April 1889 blühend), Galilaea: zwischen Harfa und Nazareth (Bornmüller n. 1 102, im April blühend). — Insel Cypern (Sintenis; Kotschy n. 675, im Mai blühend). — Kleinasien: ohne nähere Angaben (Siehe n. 30 4), Gilicien in der Ebene von Mersina (Balansa n. 69 4), im Taurus-Gebirge, Bulgar-Dagh, am häufigsten an den Süd- abhängen 800 — 1300 m ü. M. (Kotschy n. 79, 265), Bithynien bei Brussa (Picbler n. 115), auf Geröll am Fuße des Olymp 2 — 300 m ü. M. (Bornmüller n. 5301, im Mai blühend); Lycien, Adalia häufig auf Hügeln (Bourgeau n. 236), bei Alexandretla 100 m ü. M. (Kotschy, Suppl. n. 507, im April blühend); Gorumusse 1300 m ü. M. (Kotschy, Suppl. n. 143, im Mai blühend), Troas (Virchow), Renkioi (Frank Calvert n. 325), Ophrynium (Ascherson n. 848), Pontus (Karl Koch), Carla (Pinard). — Türkei: Konstantinopel (Bruguiöre et Olivier). — Griechenland: Metochi am Fuße des Parnethos (Heldreich n. 427, im September fruchtend), auf dem Cephissus häufig (Heldreich n. 497, im Mai fruchtend, Orphanides n. 5, im Mai blühend), an Bächen am Fuß des Parnass (Spruner). — Griechische Inseln: auf Naxos (Leonis n. 106); auf Rhodos (Hedenborg, Bourgeau n. 112); auf Euboea (Wild). — Insel Greta: Retimo (Sieber); bei Platania an feuchten Stellen (Rever- chon n. 106, im Mai blühend); bei Topolia, Distrikt Kisamos am Ufer der Bäche (Baldacci n. 32, im Juni fruchtend). — Dalmatien: ohne Standort (Hohenacker, Arzn. u. Handelpfl. n. 73); Spalato (Petter). — Insel Lissa (Noe n. 175). — Insel Brazza (Petter n. 370, Viviani n. 918, Wiedra n. 874). — Italien: Tivoli, »in pago Romano ad rupes« (Gansauge, blühend im April a. 1867). — Frank- reich: in der Nähe von Montrieux im Depart. Var, im Gebirge (Huet etJacquin n. 335 und n. 718, im Mai blühend), Hyeres, Westseite Coudon Gebirge (Moggridge), im Mai blühend), Grasse (Pittoni), bei Marseille (Riedel), bei Lyon (Thomas), Toulon (Huet). Pacifisches Nordamerika: in den Hochgebirgen von Süd-Californien und nord- wärts. Häufig in der Sierra Nevada; kaum bekannt in der Coast Range (nach Jepson). — Californien (Parry und Lemmon n. 226, Bolander a. 1863, Bigelow a. 1854, Lobb n. 345), Upper Sacramento (Hooker und Gray), auf trockenen Hügeln (Pringle), (Collection Fremont), 40^—30° n. lat. (G. W. Hülse), Vor- berge Yuba-Fluss (Stillmann, im März und April blühend, nach Torr.), San A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 241. 6 32 J- Perkins. — Styracaceae. Antonio-Gebirge in der Nähe von Caynon Pass (Hall n. 888), San Bernardino-Gebirge (Wright); Vorberge (S. B. u. W. F. Parish n. 307, im April und im Mai blühend), Amador Counly, Crow Point 490 ra ü. M. (Hansen n. 2 27), San Jose (Mary P. Arnes a. 1879), Santa Barbara (NuttallJ, Sierra Nevada-Gebirge (Lobb n. 40). — Herb. Berlin, Kew, Wien, Brit. Museum. Einh. Namen: Im französischen heißt der Strauch Aliboufier — in Griechen- land nennt man ihn heutzutage aygia 'Avöcovid (Fraas, Synops. p. 194); schon bei Dioscorides und PI in ins wurde der Strauch mit dem Quittenbaum verglichen, dem er durch unterseits meist weißfilzige Blätter ähnelt. Var. jaliscanus (S. Wats.) Perk. — St. jaliscana S. Wats. in Proc. Amer. Acad. XXVI. (1891) 144. — Folia subtus dense incano-tomentosa ; calyx margine manifeste irregulariter denticulatus. Fructus 6 mm diam. minor quam in typo, forsan nimis juvenilis? Mexiko: Staat Jalisco, Sierra de San Esteban bei Guadalajara auf Granit (Pringle n. 4416 mit Blüten und Früchten, n. 11012). 94. St. grandifolius Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (1789) 75; Pursh, Fl. Am. sept. 2. (1814) 450; Watson, Dendr. brit. II. (1825) t. 129 (mittelmäßig); Gray, Synoptic. Fl. N. America II. .1. (1878) 72; Dippel, Handbuch d. Laubholzkunde (1889) 315 fig. 204; Loddiges, Bot. Gab. XL (1825) t. 1016; G. Don, Gen. Syst. IV. (1837) 4; Willd. Spec. II. (1799) 623; A. DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 260; Koehne, Deutsch. Dendrol. (1893) 486; Small, Fl. S. E. United States (1903) 915. — St officinalis Walter, Fl. Carol. (1788) 1 40. — St. grandiflorum J. F. Gmel. Syst. (l 791) 1 633 ; Michx. Fl. bor. amer. IL (1803) 41. — Frutex 0,5 — 3 m altus; rami subteretes, juniores flavescenti-pubescentes, adulti glabrescentes, 3 — 5 mm lati; folia alterna, petiolata, petiolo 5 — 10 mm longo, ovata, obovata vel interdum late oblonga, 6 — 18 cm longa, 4 — 10 cm lata, apice breviter acuminata vel obtusa vel interdum acuta, basi cuneata vel interdum rotundata, integra vel indistincte minute irregulariter denticulata, mem- branacea, juniora supra pilis stellatis praecipue ad nervös venasque instructa, adulta glabrescentia, subtus dense minute griseo-stellato-tomentosa, nervis lateralibus 6 — 8, marginem petentibus ex costa angulo, acuto orientibus. Inflorescentia racemosa, axillaris vel terminalis, 5,5 — 9 cm longa, 5 — 8- usque 1 5-flora, in inferiore et media parte saepius folia gerens; rhachis inflorescentiae griseo-flavescenti-stellato-tomentosa; bracteae bracteolaeque lineales, minutae, caducae, tomentellae; flores ca. 2 cm longi, pedicel- lati, pedcello 5 mm longo, griseo-flavescenti-tomentoso; calyx cupuliformis, margine truncatu , 5-denticulatus vel dilacerato-denticulatus vel rarius subinteger, 6 mm altus, 5 mm latus, membranaceus, extus moUiter stellato-tomentosus, intus ad marginem hinc inde pilis stellatis instructus ceterum glaber; corolla 5-partita, tubo 6 mm longo, lobis breviore, lobis in aestivatione imbricatis, membranaceis, obovato-oblongis, apice rotundatis vel acutis, 1,6 cm longis, 0,5 latis, extus flavescenti-stellato-pubescentibus, intus ad apicem parce pilos gerentibus; stamina 10,12 mm longa, filamentis parte libera 7 mm longa, supra glabris, infra pilosis, antherae 5 mm longae, margine hinc inde pilis stellatis ornatae; ovarium parce inferum, tomentosum, obovoideum, multiovulatum, 3-loculare, stylo 2 cm longo, glabro, filiformi. Fructus drupaceus, subglobosus, 8 — 1 2 mm diam. (ex Small), calyce persistente, stylo piloso brevi coronatus, extus flavescenti-tomentosus. Atlantisches Nordamerika: von Süd- Virginia bis nach Florida, in dichten Wäldern (nach Gray). — Ohne Standortsangabe (Williams, Enslen, Gatesby a. 1679 — 1680). — Florida (Dr. Chapman, Rafinesque), Jacksonville an trockenen, fruchtbaren, strauchigen Stellen (Curtiss n. 6546). — Georgia (Nuttall). — Süd- Carolina: Abbeville (ohne Namen). — Nord-Carolina: Wake County, Morris ville, in der Nähe von Flüssen (Ashe n. 6 442). 95. St. hypoglaucus Perk. in Engler's Bot. Jahrb. (1902) 486. — Arbor 6,5 m alta (ex Henry); rami subteretes, fusci, novelU fusco-tomentosi demum glabrescentes, longitudinaliter striati; folia petiolata, petiolo 5 — 6 mm longo, ovata vel oblongo-ovata, 5 — 12 cm longa, 2,5 — 4 cm lata, basi rotundata vel interdum cuneata, apice acuminata, Styrax. 83 apice ipso acuta, adulta supra glabra, subtus breviter flavescenti-stellato-tomen- tosa, integra, papyracea, nervis venisque utrinque subconspicuis, supra nervis fusco- tomentosis, nervis lateralibus 6—7. Inflorescentia racemosa, 5—6 cm lon-a 6—10- flora, laxa, axillaris vel terminalis; flores 2,5 cm longi, albi (ex Henryh ' pedicello 5— 7 mm longo; caljx cupuliformis, 5— 6 mm altus, ad marginem manifeste denti- culatus, extus dense flavescenti-stellato-tomentosus; corolla 5-partita, tubo 5 mm longo corollae 1/2 longitudine aequante, lobis in aestivatione imbricatis, submembranaceis' 14 mm longis, 4,5 mm latis, ovato-lanceolatis, apice acutiusculis , extus flavescenti- stellato-pilosis; stamina 10, filamentis parte libera planis, 6 mm longis, hie illic pilis Stellatis vestitis, antherae 5 mm longae, margine hie illic pilis stellatis instructae; ovarium submferum, obovoideum, extus flavescenti-tomentosum, multiovulatum. 3-loculare Stylus basi pilosus ceterus glaber. ' Centralasiatisches Gebiet: Yunnan, Szemao, Ostgebirge, 1600 m ü. M. (Henrv n. 12006). ^ 96. St. obtusifolius Griseb. Catalog. pl. cubens. (I866) 167; Urban in Engler's Bot. Jahrb. XV. (1893) 338. — Frutex vel arbor; rami subteretes, juniores fusco- Fig. 11. Styrax obtusifolius Griseb. A Habitus. B Alabastrum. C Corolla longit. secta. D Ovarium longitudinaliter sectum; supra Stigma antice visum, E id. sup. parte transverse sectum. F Fructus, 0 id. longitud. sectus. (Icon. origin.) flavescenti-stellato-tomentosi demum glabrescentes, 3 mm lati; folia peüolata, petiolo 3 — 4 mm longo, lepidoto-stellato-tomentoso, oblonga vel obovato-oblonga, 3 — 4 cm longa, 1,5 — 1,8 cm lata, apice obtusa vel rotimdata, basi cuneata, Integra, chartacea, supra nitida, glabra, subtus viridia, pilosa, pilos minutissimos, griseo-stellatos gereotia, supra nervis venisque pauUo, subtus manifeste prominentibus, nervis lateralibus 7 — 8, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa vel interdum floribus solitariis, 13 — 15 mm longa, 2 — 6-flora; rhachis inflorescenliae flavescenti-lepidoto-stellato-tomentosa; bracteae lineales, 2 mm longae, valde deciduae, basi pedicellorum ; flores ca. 6 mm longi, pedicello 5 mm longo, flavescenti-piloso ; calyx cupuliformis, 2,5 mm altus, 3 mm latus, papyraceus, extus flavescenti-lepidoto- stellato-tomentosus, intus griseo-pilosus, margine truncatus, dentibus minutis indistinctis 6* 84 J. Perkins. — Styracaceae. Fig. 4 2. Styrax foveolaria Perk. A Habitus. B Alabastrum a latere visum. C Corolla longit. secta. D Ovarium a latere visum, E id. longitud. sectum, F id. transverse sectum. O Fructus, R id, longitud. sectus. J Fruct. dispermus longitud. sectus. K Embryo. L Pilus. (Icon. origin.) Styrax. 85 vestitus; corolla 5-partita, tubo 5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, 2,5 mm longis, \ mm latis, extus flavescenti-stellato-pilosis, intus parce pilosis apice pilos fasciculatos gerentibus; stamina <0, filamentis parte libera planis, intus pilis flavescentibus fasciculatis obsitis, antherae glabrae; ovarium obovoi- deum, superum 4 — 5-ovulatum, dissepimentis 3 incompletis; Stylus glaber, stigmate terminal], indistincte trilobo. Fructus obovoideus, circiter i 2 mm longus, 5 mm latus, apice obtusus vel acutus, stylo basi persistente breviter mucronatus, calyce persistente, dense flavescenti-lepidoto-stellato-tomentosus ; semen \ rarissime 2, testa tenuis; embrvo rectus, longiusculus, cotyledonibus planiusculis, radicula abbreviata. — Fig. H . Cuba: ohne Standort (Wright n. 2931). — Herb. Berlin, Boissier, DC, Wien. 97. St. foveolaria Perk. — Foveolaria ferruginea Ruiz et Pav. Syst. veg. (4 798) 100; DG. Prodr. VIII. (1844) 272; Deless. Icon. sei. V. 43; Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 189. — Tremanthus ferruginea Pers. Synops. I. (1805) 467. — Strigilia racemosa DC. Prodr. I. (182 4) 621 non Cav. (plantam a Candolleo descriptam ipsa vidi). — Frutex vel arbor; rami subteretes, 4 — 6 mm lati, juniores dense ferru- gineo-tomentosi, demum glabrescentes; folia alterna, petiolata, petiolo 0,5 — 1 cm longo, tomentoso, oblonga vel lanceolato-oblonga vel interdum lanceolata, 5.5 — 7,5 cm longa, 2 — 2,5 cm lata, apice acuta saepius mucronulata, interdum obtusa, basi cuneata vel interdum rotundato-cuneata vel rotundata, integra, juniora utrinque dense ferrugineo- stellato-tomentosa, adulta supra glabra, nitida, subtus breviter fusco-flavescenti-tomen- tosa, coriacea vel sublignosa (in sicco), supra nervis et costa immersis, venis vix conspicuis, subtus venis nervisque manifeste prominentibus, nervis lateralibus 9 — 10, marginem petentibus, margine inter sese curvato-conjunctis. Inflorescentia racemosa, terminalis vel axillaris, 4 — 6,5 cm longa, 9 — 1 4-flora; rhachis inflorescentiae dense ferrugineo-stellato-tomentosa; bracteae 2, parte superiore pedicellorum, lanceolatae, ferrugineo-tomentosae, caducae; flores circa 6 mm longi, nondum plane evoluti, pedi- cello 1 — 2 mm longo, tomentoso ; calyx cupuliformis , margine truncatus, indistincte 5~dentatus, extus dense lanato-fusco-stellato-tomentosus, intus pilis stellatis unilateralibus vestitus; corolla 5-partita, tubo circa 1,5 mm longo, lobis multo breviore, lobis in aestivatione valvatis, papyraceis, 4 mm longis, extus adpresse flavescenti-stellato-pilosis, intus apice incrassatis, pilis fasciculatis vestitis; stamina 10, filamentis parte libera planis, utrinque margine pilosis, antherae lineales, margine pilis stellatis vestitae; ova- rium liberum, ovoideum, aureo-tomentosum, superum, 3-loculare, per anthesin septis parieti affixis ab axi retractis sub-1-loculare; Stylus subulatus, pilosus, stigmate termi- nali vix dilatato, obscure 3-lobo; ovula basi cujusque loculi erecta, solitaria (interdum gemina ex De Candolle), obovata. Fructus subovoideus, circa 1 cm longus, 5 mm latus, extus ferrugineo-tomentosus, stylo piloso breviter coronatus, calyce persistente, 1-loculare; semina 1 — 2, erecta, oblonga, albuminosa, cum vestigiis parietum et ovu- lorum 2 — 3 circa basim, embryo erectus, axillaris, cotyledones foliaceae. — Fig. \ f. Subäquatoriale andine Provinz, Peru: in den höheren kälteren Wald- gebieten von Piliao (Ruiz, im August und September blühend). Species exclusae. Styrax ahyssinims Just, Jahresber. XX. (1894) 1. 487 = sphalm. pro Hyrax dbyssinicus (animal; cf. Huth, Wollkletten (1892) 19). Styrax ceramensis Warb, in Engl. Bot. Jahrb. XIII. (1891) 402 = Maba ceramensis Warb, in Engl. Bot. Jahrb. XIII. (1891) 454 addenda. Styrax glabrata Warb, in Engl. Bot. Jahrb. XIII. (1891) 402 = Maba glabrata Warb, in Engl. Bot. Jahrb. XIII. (1891) 454 addenda. Styrax javanicus Blume Bijdr. (1826) 671; Miq. Fl. Ind. bat. I. 2. (1859) 464; A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 268 = Marlea hegoniifolia Kurz in Journ. Asiat. Soc. Bengal XL. 2. (1871) 61 = Marlea javanica Koorders et Valeton in Bijdr. V. Booms. Java (Meded. Lands. Plant. XXXIIL (1900) 76); cf. Nota in Bijdr. VU. Booms. Java (Meded. Lands. Plant. XLÜ. (1900) 131). gg J. Perkins. — Styracaceae. Styrax limoncello Miers in Journ. Linn. Soc. XVII. (1879) 2 92 = Symplocos limon- cello Bonpl. Styrax poly Sperma Clarke in Hook. f. Fl. Brit. Ind. III. (1882) 590). Nota. Species haud est Styracacea^ ad Borraginacearum genus Ehretia pertinere videtur. Styrax Rossamala Reinw. ex Steud. Nom. ed. II. (1841) 651 = Marlea hegoniifolia Roxb. (ex Kew Index). Styrax tinifolium G. Don, Gen. Syst. IV. (1837) 5 == Clethra tinifoUa Swartz, Prodr. (1788] 74 (ex Kew Index, ex A.DC. in DG. Prodr. VIII. (1844) 268. Styrax mlloswn Blume, Bijdr. (1826) 671; Miq. Fl. Ind. bat. I. 2. (1859) 464; A.DC. in DC. Prodr. VIII. (1844) 268 = ifar/ea villosa Kurz in Journ. Asiat. Soc. Bengal XL. 1. (1871) 61 = Marlea vitiensis Benth. var. tomentosa Benth. Fl. austral. III. (1866) 386; cf. Koorders et Valeton Bijdr. V. Booms Java (Meded. Lands. Plant. XXXm. [1900] 73); Bijdr. VIL Booms Java (1900) 131 nota. Trichogamila P. Br. Hist. Jamaica (1756) 218 ex ordine verosimiliter excludenda. Species verisimiliter excludendae vel fere ignotae. Styrax angustifolius Buch'oz, Herb, colore de l'Amerique, representant les plantes les plus rares et les plus curieuses, qui se trouvent dans cette nouvelle partie du monde. Paris (1783) t. 26. — Herb. Kew. Nota. Xeon tantum nota. De specie plane incerta sum. Corolla ex icone 4-partila, sta- mina 6; habitus cum genere Styrax satis bene congruit, St. americanum in memoriam revocat. St. ellipticus Jungh. et de Vriese, Plantae novae et minus cognitae Ind. Bat. Orient. (1845) 10 t. IIL, Fig. 13—17 (fructus); Miq. Fl. Ind. bat. L 2. (1859) 464. Folia alternd, oblonga, integerrima, subacuminata, coriacea, crassinervia. Fructus globosus, longe-pedunculatus, calycis margine persistente suffultus; nux indehiscens, inaequalis, crassa, monosperma; semen immaturum (matura desideravimus) forma irre- guläre. »Descriptio. Rami patentes, subgeniculati, laeves, griseo- vel fusco-flavescentes, cicatricibus magnis, elevatis, supra planiusculis ramorum et foliorum lapsorum praediti; folia longe (l — 1,5 cm) petiolata, petiolis subteretibus, supra subsulcatis, obscure fuscis, supra laete viridia, infra pallidiora; limbus fere 13 cm longus, 6 cm latus; nervo medio latiore, crassiore, in pagina superiore parumper prominulo ; nervis secundariis parallele- arcuatis, intra-marginalibus ; pedunculi fructigeri 4 cm longi, ad fructus insertionem in- crassati; fructus 1 1/3 cm diam. habens, perfecte sphaericus, externe subglaucus, interne flavescens, durus, indehiscens, endocarpio flavescente, spongioso. Semen immaturum basi truncatum et profunde-excavatum, lateribus convexum, dorso quasi arcuatum in apicem acutiusculum, recurvum terminatum, corneum fuscum, intus ex massa homogenea com- positum, haud embryonatum. « Südwestmalayische Provinz, Sumatra: Prov. Tobing, Batakländer, in Gebirgs- wäldern 100 0 m ü. M. (Junghuhn). Nota. Species a me non visa, mea opinione vix ad genus /S^«/raa; pertinere videtur. Fruc- tus ab eis Styracis plane differt; calyx in fructibus Styracum semper remanet. Specimen quod- dam herbarii lugduni-batavi , hoc nomine designatum, a Teysmann lectum accuratius exami- navi; pertinet ad Dipterocarpacearum genus Vatica. St. Fortunei Hance in Journ. of Bot. XI. (1882) 36. — Cyrta agrestis Miers, Contrib. Bot. I. (1851 — 1861) 181 (vix Lour.). — »In collibus circa Chin-kiang prov. Kiang-Su, m. Maio 1880 coli. Bullock. The leaves are elliptic-oblong and abruptly acuminated rather than elliptic, as described by Miers; but the plant agrees so very well with bis character that I have no doubt it is identical with Fortune's of which I have seen no authentic specimen. The flowers are generally 2 — 3 fasciculate along tl^e leafy raceme-rhachis, and the corolla-segments are but very slightly imbricate. I think it very improbable that Loureiro's Cyrta agrestis which Miers has not seen, is identical with this plant, it is described as having ovate leaves.« Nota. Specimen a cl. Hance laudatum a me non visum. Styrax. gy St. guineense G.Don, Gen. Syst. IV. (1837) 5. »Foliis oblongis integris ob- tuse acuminatis breviter petiolatis, pedunculis multifloris corymbosis axillaribus, calyce subdentato, stigmate late ovato. Frutex 2 — 2,5 m altus. Flores fragrantes, albi. Antherae in tubum connatae, corolla 4 — o-petala. Guinea: in insula St. Thomas. An Styrax? propter stigma, antheras connatas et corollam polypetalam « . — Nulla species ex Africa cognita (vide Hook. Fl. nigr. 443). St. racemosa (Cav.) A.DG. in DC. Prodr. VIII. (1844) 265. — Strigüia racemosa Gav. Diss. VII. (1789) 358 t. 201; DC. Prodr. I. (1824) 621; Miers, Contrib. Bot. L (1851 — 1861) 185. Peru. Ex icone Cavanillesiana certe est Styracis species; quoniam specimen haud vidi, de positione speciei incerta sum. Strigüia laevis Miers, Contrib. Bot. I. (l 851 — 1 861) t. 30. — Tabula sine descrip- tione, certe est Styracacea. Fossile Arten. Styrax ambra Ung. Syllog. plantarum fossilium III — IV. (1866) 34 t. XXIV., Fig. 19—20. Österreich-Ungarn: Kroatien, Tertiär von Radoboj. — 2 unvollständige Blätter. Der Verfasser sagt, dass seine Art mit Styrax benzoin verglichen werden kann. Diese Bestimmung scheint mir höchst unsicher zu sein, da eine große Menge von