£>- Das Pflanzenreich Regni vegetabilis conspectus Im Auftrage der Königl. preuss. Akademie der Wissenschaften herausgegeben von A. Engler 4 1 -4 IV. 129 Geraniaceae mit 427 Einzelbildern in 80 Figuren von R. Knuth Ausgegeben am 25. März 1912 Leipzig Verlag von Wilhelm Engelmann 1912 / Ger ANIACEAE ß. Knuth. (Gedruckt im Juni— Oktober 1910.) Wichtigste Litteratur. Allgemeines und Systematik: Burman, PI. afric. rariores Dec. 4. (1738) 81—97. — Gavanilles, Diss. IV. (1787); V. (1788). — L'Heritier, Geraniologia (1787 — 1788) 44 tab. — Alton, Hort. Kew. II. (1789) 432—438. — Willdenow, Spec. pl. III. (1800) 625—719. — Dietrich, Die Linneischen Geranien (1801 — 1803). — De Candolle, Fl. fran?. IV. (1805) 838. — Thunberg, Fl. Capensis ed. Schultes (1823) 509 — 531. — De Candolle, Prodr. I. (1824) 637—682. — Saint-Hilaire, Fl. Brasil. I. (1825) 95.— Eckion et Zeyher, Enum.pl. Afric. austr. (1836) 57 — 83. — Endlicher, Gen. (l836 — 40) H66 — 1170. — Klotzsch, Bemerk, zu den Geran. und deren Verwandtschaften, in Linnaea X. (1836) 433. —Koch, Sjnops. Fl. Germ. ed. 1. (1837) 137. — Ledebour, Fl. Ross. I. (1842) 459. — Grenier et Godron, Fl. France I. (1848) 296.— Doli, Fl. Baden (1857) 1 180. — Harvej in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—60) 254-308. — Bentham et Hooker f.. Gen. I. 1. (1862) 269. — Boissier, Fl. Orient. I. (1867) 868. — Pariatore, Fl. Ital. V. (1872) 122. — Baillon, Histoire des pl. V. (1874) 1 — ^1 3. — Progel in Flora brasil. XII. 2. fasc. 74. (1 872 —77) 522—527. — Willkomm et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 523. — Trelease, North American Geraniaceaü, in Mem. Boston Society Nat. Hist. IV. (1888) 71 — 84. — Reiche in Engl.- Prantl, l'flzfam. III. 4. (1896) 1 — 14. — A. Gray, Syn. FI. North America I. 1. (1897) 357. — Ph. Brumhard, Monogr. Übersicht der Gattung Erodium (1905). — • R. Knuth in Engl.-Prantl, Pflzfam., Ergänzungsheft H. (1906) 177 — 180; Geraniaceae andinae, in Engl. Bot. Jahrb. (1906) 555 — 568; Geraniaceae africanae, in Engl. Bot. Jahrb. (1907) 62 — 79. — Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 1. Morphologie: Wydler in Linnaea (l 8 43) 169—170; in Flora XXVIL 2. (1844) 757—759; XXXIV. (1851) 355—358; XL. (1857) 13—16; XLIL (1859) 372—378; in Pringsheim, Jahrb. Bot. XI. (1878) 334—336. — Eichler, Blütendiagramme (1878) 290—296. Biologie: K.Sprengel, Das entdeckte Geheimnis der Natur (1793). — Hilde- brand in Bot. Zeitung XXIIL (1865) 1 — 6. — H. Müller, Alpenblumen (1881) 174 — 178. — Ludwig, Über die ungleiche Ausbildung einer Insektenform bei E cicy^ tarium und E. cicut. h. pimjpinellifolium^ in Irmischia II. n. 1. (1881) 5—7; Adyna- mandrie von E. macradenum und Gynodimorphismus von E. cicutarium, in Bot. Centralbl. Vm. (1881) 87; Die verschiedenen Formen des Saftmales .von E. cicutarium, in Bot. Centralbl. XIX. (1884) 118 — 125; Die Bestäuber von E, cictitarium b. pimpi- nellifolium^ in Deutsch, bot. Monatsschr. II. (18 84) 5 — 7; Über das Blühen von E. Manescavi, in Deutsch, bot. Monatsschr. IE. (1885) 145 — 147. — A. Schulz in Ber. Deutsch. Bot. Ges. XX. (1902) 526 — 556. — Hedlund in Botaniska Notiser (1902) «—39, Anatomie: Steinbrinck in Bot. Zeit. XXXVL (1878) 580—582, 593—598, €109—613. — Zimmermann in Pringsheim, Jahrb. Bot. XIL (1879—81) 567—573. — Bergendal, Undersökningar öfver Geraniaceernas byggnad tillika med nägra A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 1 2 R. Knuth. — Geraniaceae. jemförande blickar pä andra Gruinaler, in Acta Univ. Lund. XIX. 4. (1882—83) 23 — 134, l \ — 6. — Frommann, Spontan und nach Einwirkung inducierter Ströme eintretende Veränderungen des Inhalts der Köpfchen der Drüsenhaare von Pelargonium zonale^ in Jenaische Zeitschr. f. Nalurwissensch. XVII. (1884) 255 — 271; Über Veränderungen der Membranen und Epidermiszellen und der Haare von Pelargonium zonale^ in Jenaische Zeitschr. f. Naturwissensch. XVIII. (l88o) 597—665, t. 1 9 u. 20. — Jännicke, Beiträge zur vergl. Anatomie der Geraniaceen, in Abhandl. Senckenb. naturf. Gesellsch. XIV. 3. (1886) 1-23 c. 1 tab. — Steinbrinck in Ber. Deutsch. Bot. Ges. VI. (1888) 385-398; in Schwendener-Festschrift, Bot. Untersuchungen (1 899) 181—182. — Brunies, Anatomie der Geraniaceenblätter. Diss. (1900). — Gagnepain, Contr. Pollen Geran., in Bull. Soc. bist. nat. d'Autun (1903) 83—108. — A. Legault, Be- cherches anat. sur l'appareil vegetatif des Geraniacees (1908) 1—245 c. 4 tab.; Bef. in Comptes rendus CXLVII. 2. (1908) 382 — 38 4. Teratologie: Masters, Vegetable Teratology (1869). — Penzig, Pflanzentera- tologie I. (1890] 323-327. — Bodrigue, Les feuilles panachees et les feuilles colorees, in Mem. de THerbier Boissier (1 900) n. 17, p. 33 — 35, 63 — 66. — Vuille- min, Feuilles peltees et feuilles scjphiees dans le genre Geranium^ in Bull. Soc. Bot. France LIV. (1907) 577. Kultur und Kreuzung: Andrews' Geraniums (1805). — Sweet, Geraniaceae I— V. (1820 — 30) 500 tab. — G. Don, Gen. System I. (l83l) VI 3— 745. — Trattinick, Neue Arten von Pelargonien I — VI. (1825 — 43) — Beider, Abbild, und Beschreib, der neuesten Pelarg. I II. (1829 — 30). — Dauthenay, Les Geraniwms (1897). — B. Knuth, Über Bastardbildung in der Gattung PeZar^o^im^w, in Engl. Bot. Jahrb. XXXXIV. (1909) 1—35. — E. Baur, Das Wesen und die Erblichkeilsverhält- nisse der » Varietaies alhomarginatae bort. « von Pelarg. zonale^ in Zeitschr. f. induk- tive Abstamm.- und Vererbungslehre I. (190 9) 330 — 351. Geographische Verbreitung: R. Knuth, Über die geogr. Verbreitung und die Anpassungserscheinungen der Gattung Geranium, in Engl. Bot. Jahrb. XXXII. (1902) 190 — 230; Über die geogr. Verbreitung der Gattung Geranimn^ in Jahresber. Schles. Gesellsch. 1903. (1904) 14—17. — Ph. Brumhard, Monogr. Übersicht der Gattung Erodium (1905). Character. Flores hermaphroditi, reguläres vel rarius irreguläres zygomorphi. Sepala 5, raro 4, libera vel rarius usque ad medium conjuncta, imbricata vel rarius valvata, unum (postremum) interdum calcaratum, Petala 5, rarius 4, rarissime (in genere Rhynchotheca) abortu nulla, plerumque aequalia, hjpogyna vel subperigyna, imbricata, rarius contorta. Stamina sepalis 2-plo, rarius 3-plo plura; saepe omnia antherifera, saepe autem 5 alterna anantherifera, saepe autem abortu 2 — 9, vel 7; filamenta basi ±: connata, rarius libera; antherae versatiles, 2-loculares, connectivo subnullo conjunctae, longitudinahter dehiscentes. Ovarium 3 — 5-lobum, raro 2 — 3- lobum; carpella cum axi coalita, superne in rostrum producta; Stigmata ligulata, rarissime capitata; ovula in loculis 1 vel 2 superposita, pendula, micropyle supera et raphe ven- trah, raro plura. Fructus 3 — 5-, raro 8-lobus; lobus 1-spermus, juxta axim septi- frage dehiscens et saepe dz spiraliter a basi ad apicem rostri revolutus, vel 2 — oo spermus. Semina pendula; testa membranacea vel subcoriacea. Herbae annuae herbaceae vel suffrutices vel raro frutices arborescentes. Folia opposita vel alterna, plerumque 2-stipulata, dentata, lobata, dissecta, composita, rarius integra. Pedunculi axillares uniflori vel biflori vel subumbellatim multiflori; rarius flores singuli axillares ebracteati. Flores saepe speciosi; sepala persistentia ; petala obcor- data vel spathulata vel linearis, colore varia, saepe pallide purpurea, rarius lutea. Vegetationsorgane. Keimblätter. Die beiden Keimblätter der Geraniaceae sind meist gleichmäßig ausgebildet. 3 und 4 Keimblätter werden bei Pelargonium an kulti- vierten Exemplaren indes nicht selten gefunden. Die Form weist bei den Geranium- R. Knuth. — Geraniaceae. 3 Arten, Erodium und Pelargonium zonale an der Basis immer einen herzförmigen Ein- schnitt auf. Bei der letzteren Pflanze sind die Keimblätter oval oder oval-rundlich, ungeteilt; bei den Geranium-Arien mehr nierenförmig oder rundlich-nieren förmig und meist ebenfalls ungeteilt. Eine Ausnahme machen O.bohemicum, worauf schon L in ne in den Amoen. Acad. hinweist, und G. divaricatum. G. bohemicum hat eine drei- lappige Spreite (Bot. Zcitg. XXXII. i1874] t. 9, f. 36). Hierin ähnelt ihm G. divaricatum mit der Einschränkung, dass der Einschnitt an den Seitenrändern der Spalte etwas enger ist. Die Cotjledonen von E. cicutarium haben eine ausgesprochen 3- lappige Spreite, an der der mittlere Lappen meist größer ist, als die beiden seitlichen, die sich übrigens nicht völlig gleichen. Auch viele andere Arten von Erodium zeigen Cotjle- donen mit geteilter Spreite. Wachstum. Von allen Geraniaceen sind die einschlägigen Verhältnisse genauer eigentlich nur bei Geranium untersucht*). Hier sitzen die beiden epigäischen, meist rundlich-nierenförmigen Keimblätter auf einem stets deutlich entwickelten hypocotylen Achsenglied, das bei G palustre und G. pratense 2 — 5 mm, bei G. bohemicum 0,5 — 3 cm, bei Pelargonium zonale 1 72 " 3 cm lang ist. Auf die Keimblätter folgt bei fast allen Geranium-Arien, sowie auch vielen Arten der Gattung Erodium infolge ge- ringer Entwicklung der epicotylen Achse eine mehr oder weniger stark entwickelte Blattrosette. Erst zur Blütenreife, meist erst im 2. Jahre, streckt sich die epicotyle Achse zu einem Stengel, der bei den meisten Geranium- Arien^ sowie Geraniaceen- Arten überhaupt, mehr oder weniger stark beblättert ist. G. pratense und G. palustre brauchen übrigens nach Ir misch zur Blütenreife mehrere Jahre. Erodium cicutariu/m verhält sich darin verschieden. Meist blüht es erst im zweiten Jahre; nicht selten aber treibt es einen blattlosen Schaft mit wenigen Blüten schon im ersten Jahre. Daher kommt es auch, dass die Pflanze bald als ein-, bald als zweijährig bezeichnet wird. Die im ersten Jahre blühenden Exemplare treiben jedoch erst im zweiten einen be- blätterten Stengel mit reichlichem Blütenansatz. Bis zur Beendigung der Blütezeit er- hält sich bei Geranium der Keimspross fortbildungsfähig. Eine Ausnahme scheint unter den deutschen und vielleicht auch europäischen Arten nur G. sanguineum zu machen, bei dem der dürftige Stengel schon im ersten Jahre blüht und dann abstirbt. In der Achsel der Keimblätter sow^ohl wie der unteren Blätter finden sich nun hier, wie über- haupt allgemein in der Gattung Geranium, die wenig entwickelten Sprossanlagen für das nächste Jahr. So verhält sich auch P. zonale^ dessen un verästelte Stengel im ersten Jahre bis \ Fuß Länge erreichen. Am Ende des zweiten und der folgenden Jahre bilden die Basalteile der Jahressprosse einen Sprossverband. — Als Aussprossungs- region kommt zweitens bei G. sanguineum und bei Pelargonium zonale noch die Wurzel hinzu, an der schon Wydler (Bern. Mitteil. [i871j 56) zahlreiche Spross- anlagen fand. Es scheint indes, dass diese kaum zur Entwicklung kommen, solange die betreffenden Wurzeln mit der gesunden Pflanze in Verbindung stehen, und dass sie nur in Funktion treten, wenn entweder die oberirdischen Sprossanlagen zerstört sind, oder die Nebenwurzel durch irgend welchen Unfall von der Pflanze losgelöst worden ist. — Drittens können auch bei G. sanguineum oberirdische Teile Sprossanlagen bilden, wenn sie zufällig durch Bedecken mit Geröll unter die Erde kommen und so lebensfähig bleiben. — Eine vierte Art der Aussprossung, nämlich die aus der Achsel der oberen Blätter, findet ihren prägnantesten Ausdruck bei den strauchigen Geranium- Arten der Sandwich-Inseln und den heckenbildenden Arten der Gattung Pelargonium^ (»Englische Pelargonien«). Bei unseren ausdauernden Geranium-Arien sind die Sprossverbände meist mit Erde, wenigstens teilweise, bedeckt. G. tnacrorrhizum und G. Endressii machen in- sofern eine Ausnahme, als ihre ausdauernden Achsenteile meist flach dem Boden an- liegen und von Erde nicht bedeckt sind. Die breiten Schuppen, mit denen sie besetzt *) Irmisch, Beitrag zur Morphologie einiger europäischer Geranium- Arien, in Bot. Zei- tung XXXII. (1874) 545 — 5o3, 561—589. 4* 4 R. Knuth. — Geraniaceae. sind, stellen sich als häutige Nebenblätter dar. G. anemonifolium^ das wie O. macror- rhizK/m eine unbegrenzte Hauptachse hat, zeigt in seinem aufrechten Stamm den Typus des dauernd fortwachsenden Keimsprosses. Auch seine Achselsprosse entwickeln sich in derselben Weise wie der Keimspross, sterben aber zeitig ab. Die Pflanze erinnert morphologisch lebhaft an einjährige Keimpflanzen von Pelargonium zonale. Die Wachs- tumsweise jener Art ist offenbar die Wirkung klimatischer Verhältnisse. Wurzel. Zu den Geraniaceen gehören teils einjährige resp. zweijährige Pflanzen mit dünner Spindel wurzel, teils mehrjährige mit dicker, rübenartiger Pfahlwurzel oder mit einem Grundstock versehene Arten, teils aber auch Sträucher. Die einjährigen Arten umfassen innerhalb der Gattung Geranium die Sektionen Colmnbina, Lucida und Robertiana, dann einen großen Teil der Gattung Erodiwn und unter den Pelargonien die Sektion Peristera. Sie verteilen sich ausnahmslos über die gemäßigten Klimate, tropische Formen finden sich nicht unter ihnen. — Heterorhizie hat Tschirch (in Flora XCIV. [1905] 77) bei Geranium Rohertianwn festgestellt. Er findet, dass der Durchmesser des Centralcylinders bei den Befestigungswurzeln größer ist als bei den Ernährungs wurzeln. Mit diesen einjährigen Formen nahe verwandt und offenbar aus ihnen hervorgegangen sind die mit rübenartiger Pfahlwurzel versehenen Arten der Gattung Geranium, die sich ausscWießlich im gemäßigten Südamerika finden und von den dortigen Arten der Sektion Columbina habituell oft außerordentlich schwer zu unterscheiden sind. Die Wurzeln erreichen oft eine beträchtliche Stärke (bis .3 cm). Die hauptsächlich den Gattungen Erodium und Geranium angehörenden typisch alpinen Formen zeichnen sich ebenfalls durch stark entwickelte kräftige Wurzeln aus, die fest in das meist aus Kalk bestehende Gestein hineingepresst sind. Interessant ist die Wurzelbildung bei den typischen Wüstenbewohnern der Familie. Sie gehören den Gattungen Monsonia und Erodium an. Gleich anderen typischen Pflanzen der Sahara ist bei ihnen das Wurzelsystem besonders den eigenartigen Lebens- umständen angepasst. Nach Volkens (in Sitzungsber. Kön. Preuß. Akad. Wiss. Berlin 1886 [1886] 69, 70) haben Keimpflanzen der einjährigen, mit sammetartiger Behaarung ausgestatteten Monsonia nivea schon im Januar W^urzeln von über einem halben Meter Länge, während die jugendliche Blattrosette kaum Nagelgröße besitzt. Die Arten der Gattung Erodium, die dem Wüstengebiet angehören, zeigen meist eigenartige Ver- dickungen der Wurzel, die bei E. hirtum die Form einer Kartoffel, bei E. Hussoni die eines Fingers haben, während sie bei E. glaueophyllum lang spindelförmig sind. Außen sind diese Bildungen durch einen vielschichtigen Korkmantel gegen zu starke Ver- dunstung geschützt. Nach Volkens entstehen sie an Stellen, »wo die Konfiguration des Bodens es gestattet, dadurch, dass die dünnwandigen, parenchymatischen Elemente der Rinde lokal eine außerordentliche Vermehrung erfahren. Ihrer physiologischen Be- deutung nach sind es zwischen den absorbierenden und transpirierenden Teilen ein- geschaltete Speicherorgane für Wasser. Sie geben einen Teil des Wassers her, welchen die bis weit in den Sommer hinein persistierenden Blätter zur Herstellung ihres wäh- rend der Tagesstunden sinkenden Turgors nötig haben«. Stengel. Eine Verdickung des hypocotylen GHedes findet sich bei den Knollen der Sektionen Hoarea, Seymouria und Polyadium der Gattung Pelargonium. Diese Bildungen bestehen aus einer stärkereichen gleichförmigen Masse, die außen von braunen trockenen Hüllen, der abgestoßenen Rinde, umgeben ist. In der Sektion Polyadium fehlen meist die Hüllen, auch ist die Knolle vielfach unregelmäßig, und es ergiebt sich dann genau dasselbe Bild wie bei vielen Gyclamen-kvi(in, für welche Hildebrand auf Grund experimenteller Beobachtung das hypocotyle Glied in Anspruch genommen hat. Sind mehrere Knollen vorhanden, so entstammen die letzten offenbar späteren Erneuerungssprossen. Die gleiche Erscheinung zeigt auch Geraniuin tuber- rosum, während bei anderen Geranium- Arien, wie G. Pylczounanum, G. napuligerum, stark angeschwollene Wurzeln als Speicherorgane dienen. — Ausgeprägte Bildung eines Grundstockes findet sich hauptsächlich in der Gattung Geranium, und zwar vorzüglich bei R. Knuth. Geraniaceae. den Sektionen Unguiculata und Sylvatica. Der Grundstock kann kräftig sein und schief absteigen, wie bei G. pratense und G. sylvaticum aus der Sect. Sylvatica; er kann aber auch eine horizontale Lage haben, wie bei G. macrorrhizu7n. In letzterem Falle ist er seiner ganzen Länge nach mit vertrockneten großen Stipeln bedeckt; im ersteren ist wenigstens das obere Ende mit ebensolchen Organen versehen zum Schutze der Knospen. Die oben genannten Pelargoiiium-Seküonen zeigen an dem oberen Ende ihrer Knollen ebenfalls starke Stipularbildung. Das Extrem in dieser Richtung stellen P. appendioulaturn und P. ovato-stipulatum dar. Ein oberirdischer Stengel fehlt selten, und zwar handelt es sich dann fast nur um stark reduzierte alpine Formen, so bei den Andina und Subacaulia der Gattung Fig. \ . Sarcocaulon rigidum Schinz. Geranium und bei einzelnen Sektionen der Gattung Erodium, während bei der Pelar- gonium-SekUon Hoarea wenigstens der »Schaft« noch als Rudiment eines solchen an- gesehen werden kann. Rei den krautigen Arten der Gattung Geranium sind häufig die untersten Internodien verkürzt. — Rei einjährigen Pflanzen [Erodiwm cieutarium, Geranium- Arien der Sect. Golumhina) sind häufig zahlreiche dem Roden angepresste Stengel vorhanden. Es sind das meist auf Sandboden lebende Arten. In ähnlicher Weise wie das hypocotyle Glied werden bei vielen sukkulenten Pelar- goniu7n-Arlen auch die untersten Stengelglieder als Speicherorgane ausgebildet. Solche R. Knuth. — Geraniaceae. knollig angeschwollenen Internodien finden sich bei der Sektion Otidia, vor allem bei P. carnosum. Ergreift die Verdickung nur den untersten Teil der Internodien, so haben wir die bei P. gibbosum vorkommende und für diese Art charakteristische gich- tische Anschwellung der Stengel. Werden in den Stengel Holzelemente eingelagert, so schwindet der Gegensatz zwischen den ausdauernden und den einjährigen Teilen. Bei P. echinatum und anderen Arten der Sektion Cortusina aus der Gattung Pelargonium pflegen die während des Jahres gebildeten, Blüten und Blätter tragenden Seitensprosse einzugehen, während der Stamm selbst nur eine geringe Verlängerung erfährt, die während des Winters erhalten bleibt. Da die Fortentwicklung der Pflanze nur an den Enden stattfindet, so hat die Pflanze ein starres, an manche sukkulente Euphorbien erinnerndes Aussehen. Wird der ganze jährige Erneuerungsspross ausdauernd, so ent- stehen die halbstrauchigen Formen, wie sie z. B. in der Pelargoniu7?i- Sektion Ligu- laria typisch anzutreffen sind, und die sukkulenten Formen der Gattung Sarcocaulon (Fig. \). Bei dieser letzteren sind die Zweige zum Schutze gegen zu starke Transpiration noch mit dicken Harzmänteln umkleidet. Die Sect. Pelargium der Gattung Pelargo- nium bildet 3/^ — I Y2 m hohe Gebüsche, und die Fruticosae — die typische Oeranium- Sektion der Sandwich-Inseln — sogar bis 4 m hohe Sträucher. Zu den mehrjährigen holzigen Gewächsen gehören auch die Gattung Dirachme von der Insel Sokotra, ferner die südamerikanischen Vivianeen und Wendtieen und viele Arten der afrikanischen Gattung Monsonia. Blätter. Durch Stauchung der untersten Internodien entsteht bei Geranium und Erodium häufig rosettenförmige Anhäufung von Grundblättern. In sehr vielen Fällen beschränkt sich das Wachstum der Pflanze wäh- rend der ersten Vegetationsperiode auf eine solche Kosettenbildung. — Die unteren Stengelblätter sind vor den oberen fast stets durch reichliche Teilung ausgezeichnet, so bei den meisten Arten von Oeranium, Erodium und Pelargonium. Fehlt eine Differenzierung von Grund- und Stengelblättern, so sind die Blätter meist ungeteilt oder nur ge- zähnt [Wendtia, viele Monsonia, Sarcocaulon). Die Blätter des unteren Stengels sind fast stets gestielt, die des oberen häufig sitzend. Der Stiel ist steif und holzig bei der Sektion Olauco- phyllum von Pelargonium] er überdauert die Blattspreite und bleibt als Dorn zum Schutze der Pflanze bestehen bei Pelargonium spinosum. Diese Blattstieldornen erreichen eine Länge von 5 cm und finden sich an der Pflanze in sehr großer Anzahl zum Schulze gegen tierische Angriffe. Auf ähnliche Weise entstehen die Dornen auch bei der sukkulenten Gattung Sarcocaulon (Fig. 2), nur dass die Blattstiele hier erst nach dem Abfall der Spreite wachsen, während sie bei P. spinosum noch zu den Zeiten der grünen Spreite ihr volles Wachstum er- reicht haben. — Blattspreiten ohne jede Teilung sind selten ( Wendtia calycina^ Pelargonium glauco- phyllum\ bei Oeranium ist sie meist durchweg fingerartig geteilt; bei Erodium, vielen Sektionen von Pelargonium' und Biebersteinia fin- den sich, hervorgerufen durch eine Verlängerung der Spreite, alle Übergänge von dieser Teilung bis zur doppelt- und dreifach-fiederteiligen. Eine keilförmige Spreite mit Bezahnung an dem gestutzten Scheitel zeigt Geranitwi cuneatum (Fig. 3). Auch die Dicke der Spreite ist außerordentlich klimatischen Einflüssen unterworfen. Besonders die Arten des süd- westlichen Kapgebietes besitzen häufig lederartige Blattspreiten, in ähnlicher Weise die Fig. 2. Sarcocaulon mossamedense (Welw.) Hiern. (nach Reiche in Engl.- Prantl, Pflzfam. III. 4. p. 9, f. 7). R. Knuth. — Geraniaceae. 7 alpinen Arten der Anden und die baumartigen Oeranium- Arien der Sandwichinseln. — Eine Arbeitsteilung gleich hoch inserierter Blätter hat Neger*) bei Geranium Ro- bertianum und O. hioidum festgestellt. Ein Teil der Blätter beider Arten hat auf- rechte Stellung und dient ausschließlich der Assimilation, während ein anderer dem Erdboden anliegt und die Bedeutung von Stützorganen hat. Die anatomische Unter- suchung dieser Stützblätter hat ergeben, dass \ . das mechanische Gewebe der Blattstiele hier viel mächtiger entwickelt ist, besonders durch Verstärkung des peripheren collen- chymatischen Geweberinges und der an die Gefäßbündel nach außen angrenzenden Sklerenchymfaserbündel ; 2. dass der Gehalt an Gerbstoff im Blattstiel stärker ist, viel- leicht zum Fernhalten schädlicher Insekten; 3. dass Stärke im Blattstiel der Stützblätter 4 bis 5-fach mehr enthalten ist, als in den übrigen Blattstielen. Die Thatsache, dass die Fig. 3. A Qeranium rotundifolium L. B Qeranium- euneatum Hook. f. G Monsonia spe- ciosa L. (nach Reiche in Engl.-Pranll, Pflzfam. III. 4. p. 0, f. ß). in Frage stehenden Blätter die Rolle von Stützorganen haben, hat Neger experimentell dadurch bewiesen, dass er die Stützblätter entfernte und die Pflanze um 180° drehte. Dann zeigte sich, dass die vorher nur der Assimilation dienenden aufrechten Blätter sich dem Erdboden anlegten und zu Stützorganen wurden. — Auffällig ist die Rot- färbung der Blätter einiger Geranieen im Herbste, so bei O. Robertianum, O. sangui- neum und Erodium cicutarium. Auf die Thatsache, dass sie sich zum Teil im Frühjahr wieder entfärben, hat für E. cicutarium schon Goeppert**) hingewiesen. Die Behaarung de^ Blattes, sowie überhaupt der ganzen Pflanze, besteht teils aus Spitzenhaaren, teils aus Drüsenhaaren. Die ersteren stehen in engem Zusammenhange mit den klimatischen Einflüssen. Hier sind es wieder die Arten des südwestlichen *) Neger, Über Blätter mit der Funktion von Stützorganen, in Flora XGII. (1903) 371—379, f. 1—2. **) Goeppert in Ber. Schles. Gesellsch. (1876) LIV. (1877) 91 in adnot. 8 R. Knuth. — Geraniaceae. Kapgebietes, der mexikanischen Hochsteppe, des Mediterrangebietes, des alpinen Anden- gebietes und des alpinen Gebietes der Sandwichinseln, die sich durch starke, oft silbrige Behaarung auszeichnen. Typische Beispiele dafür sind Geranium incanum und G. canescens vom Kap, Monsonia nivea und Geranium argenteum des Mediterrangebietes, G. sericeu7n aus den Anden. Drüsenhaare finden sich allgemein bei Erodimn-, Gera- nium- und Pelargonium-Arien und überziehen oft rasenförmig die ganze Pflanze. Nebenblätter. Die Stipulae sind in ihrer Ausbildung recht verschieden. Häufig sind sie sehr klein. Nicht selten aber, wie bei G. Walliehianum und Pela^-gonimn zonale erreichen sie durch Verwachsung eine bedeutende Ausdehnung. Da, wo die Blätter von P. zonale opponiert sind, verwachsen nicht selten \ oder auch 2 Paar der Stipeln miteinander, so dass sich dort scheinbar 2 resp. 3 meist vergrößerte Stipeln zu zeigen pflegen, Dass die Stipeln bis zur Hälfte, ja bis zu ^6 ihrer Länge dem Blattstiel angewachsen sind, ist eine bei Pelargonium, zumal in den Sektionen Ligu- laria und Hoarea, häufige Erscheinung. Von Bedeutung als Schutzmittel der Knospe gegen zu starke Transpiration sind die häufig mächtig entwickelten Stipeln der Sect. Hoarea. Bei P. appendiculatum aus der südwestlichen Kapprovinz sitzen dieselben wie ein Paar mächtiger Ohren dem Blattstielreste an, während sie bei P. ovato-stipulatum aus der Karroo in Größe von 7X6 mm die Knospe schuppenartig bedecken. Die kräftige Entwicklung der Stipulae bei den mit Grundstock versehenen Geranium-Sek- tionen Unguiculata und Sylvatica dient demselben Zweck wie die besprochenen Bil- dungen. In den Fällen von Pelargonium, wo der Blattstiel zum Schutze gegen tierische Angriffe verholzt, greift dieser Vorgang meist auch auf die Nebenblätter über, so dass diese dann dauernd erhalten bleiben. Anatomische Verhältnisse. Geranium. Die Geranieen sind anatomisch von Jännicke untersucht worden. Nach ihm folgt bei der Gattung Geranium im Laub- stengel auf die Rinde ein Ring typischer Bastzellen, der funktionell als Festigungsring Fig. 4. Querschnitte durch den Laubstengel. A Oeranium pyrenaicum. Burm. f. Typus der Geranien mit schmalem Bastring. — B 0. macrorrhixum L. — C Q. pratense L. Bastring in Sklerenchym übergehend. — D Erodium cieutarimn L. Die Bastkappen der Gefäß bündel durch Sklerenchym verbunden. — E Pelargonium peltatum (L.) Alt. — Die mechanischen Gewebesysteme, Bast resp. Sklerenchym sind schraffiert, resp. punktiert; das Xylem schwarz kariert. (Nach Jännicke in Abh. Senckenb. Ges. XIV. 3. [-1886]). aufzufassen ist. An den ßastring lehnen sich innen die Mestombündel an. Die letz- teren lassen sich in zwei Gruppen einteilen, von denen die erstere die mehr nach außen gelegenen schwächeren Bündel umfasst, welche sich an eine nur unbedeutende Verbreiterung des Bastringes anlehnen. Die inneren Bündel sind die stärkeren; sie lehnen sich an zapfenförmige Ausstülpungen des Bastringes an und erscheinen manch- mal von diesem völlig losgelöst. Nach der verschiedenen Ausbildung beider Gruppen unterscheidet Jännicke folgende Typen: R. Knuth. — Geraniaceae. 9 \. Die Mestombündel sind einheitlich ausgebildet, eine Differenzierung in äußere und innere fehlt bei O. phaeum. 2. Innere und äußere Bündel bleiben in festem Verband mit dem Bastring und sind deutlich zu unterscheiden, so bei O. pyrenaieum (Fig. 4 Ä), G. bohemicum, G. dissectufrij auch wohl G. lucidum und G. macrorrhizum (Fig. 4 B). 3. Der Bastring ist breit und geht nach innen in Sklerenchjm über. Zunächst liegen die Bündel dem Bastring an, später liegen die inneren ganz oder zum Teil frei im Mark. — G. pratense (Fig. 4 C), G. erianthum, G. collinum. 4. Der Bastring ist schmal und geht nach innen in Sklerenchym über. Die inneren Bündel liegen völlig frei im Mark, die äußeren stoßen mitunter an das Skle- renchym. — G. Rohertianum. Jännicke fasst seine Ergebnisse über den Laubstengel in der folgenden Tabelle zusammen, aus der ersichtlich ist, dass die großblütigen, mehrjährigen Arten zum größeren Teil einen breiten Bastring besitzen. Bastring breit Bastring schmal Mestombündel gleichartig 0. phaeum Mestombündel in zwei Gruppen geordnet; alle an den Festigungsring angelehnt 0. sanguineum 0. aconitifolimn 0. pyrenaieum 0. hohemicum O 0. dissectum 0 0. macrorrhixtim Mestombündel in zwei Gruppen geordnet; nur z. T. angelehnt 0. pratense 0. collinum 0. erianthum Q. palustre 0. lucidum 0 0. Rohertianum 0 Während der Blütenstiel von dem Laubstengel anatomisch nicht wesentlich ab- weicht, ist das für den Blattstiel nicht durchgängig der Fall. Der dem Bastring des Laubstengels entsprechende mechanische Bing tritt hier in zwei Formen auf. Entweder entspricht er dem Festigungsring des Laubstengels, besteht also aus Bast mit nach innen folgendem Sklerenchym, so bei G. pratense (Fig. 5 Ä), oder aber er besteht ab- wechselnd aus Bast und Sklerenchym, indem die Bastkappen der Gefäßbündel durch Fig. 5. Blattstiel: A Geranium pratense h. — B G. aeonitifolium l'Her. — GG. hohemi- cum. L. — D. Erodium gruinum (L.) l'Her. — E Pelargonium peltatum (L.) Ait Die mecha- nischen Gewebesysteme, Bast resp. Sklerenchym, sind schraffiert, resp. punktiert; das Xylem schwarz kariert. (Nach Jännicke in Abh. Senckenb. Ges. XIV. 3. [4886]). Sklerenchym miteinander verbunden sind, so bei G. aeonitifolium (Fig. 5 B). Schließlich kann drittens das verbindende Sklerenchym fehlen, wie bei der Pyretiaiciim-Grupite (Fig. 5 C) und G. macrorrhizum. Jännicke fasst auch diese Ergebnisse in einer Tabelle zusammen, die das Resultat ergiebt, dass die großblütigen, mehrjährigen Arten regelmäßig gebaute Blattstiele mit Festigungsring, die einjährigen kleinblütigen Arten 10 R. Knuth. — Geraniaceae, symmetrisch gebaute Blattstiele mit frei im Grundgewebe liegenden Gefäßbündeln besitzen. Blattstiel regelmäßig Blattstiel symmetrisch Die Bastgruppen der Gefäßbündel durch Skle- 0. aconitifolium (6) renchym verbunden 0. sanguineum (4) 0. pratense (6) 0. collinum (6) Die Mestombündel lehnen sich an einen Bastring 0. erianthum (5) 0. palitstre (4) G. phaeum (4) 0. pyrenaicum (6) 0. hohemicum (6) Q Die Gefäßbündel liegen frei im Grundgewebe G. macrorrhizum (20) 0. dissectum (6) O 0. lucidum (3) O 0. Robertianum (4) 0 Nota. Die in Klammern stehenden Nummern geben die Zahl der Gefäßbündel an. Er od tum. Der Laubstengel von E. cicutarium (Fig. 4 D) und E. moschatum zeigt zahlreiche (etwa 1 6) Gefäßbündel. Der Festigungsring wird hier aus interfascicu- lärem Sklerenchym und den starken Bastkappen der Gefäßbündel gebildet. E. gruinum lehnt sich in bezug auf die Ausbildung an Geranium an durch die Verschiedenheit äußerer und innerer Bündel. Der Festigungsring ist hier wohl seiner Lage nach, nicht aber seiner Funktion nach vorhanden. Er besteht aus einem zartwandigen Gewebe, das mitunter schwach coUenchymatische Eckenverdickung zeigt. — Der Blütenstiel lehnt sich noch mehr als der Laubstengel an die gleiche Bildung bei Oeraniwn an. — Der Blattstiel hat frei im Grundgewebe liegende Gefäßbündel und zeigt symmetrischen Auf- bau (Fig. 5 D). Pelargonium. Jännicke*) findet, dass im Laubstengel stets ein extracambialer Bastring vorhanden ist. An denselben lehnen sich bei den krautigen Arten einzelne Mestombündel an, bei den verholzenden Arten folgt auf ihn eine geschlossene Cambium- zone und der Holzring (Fig. 4 E). Der Blattstiel besitzt bei beiden Gruppen außer den Bündeln des Festigungsringes ein frei im Mark liegendes centrales Gefäßbündel (Fig. 5 E). Bast aus. — In wie weit sich die anatomischen Ergebnisse für die Systematik ver- werten lassen, lässt sich zur Zeit nicht entscheiden, kaum jedoch in dem Umfange, wie Jännicke annimmt. Ob demselben die schon 1883 erschienene Abhandlung von Bergendal**) zu Gesicht gekommen ist, muss bezweifelt werden, da er sich nicht auf sie bezieht. Die leider schwedisch geschriebene und mir daher nicht zugängige, an- scheinend sehr sorgfältige Arbeit behandelt in ausführlicher Weise die anatomischen Verhältnisse bei den wichtigsten Arten der Gattung Geranium. Harz. Über die bei den Geraniaceen vorkommenden Secrete und Inhaltsstoffe ist Folgendes zu bemerken: Außerordentlich dicke »Harzmäntel« führen die mit langen Dornen bewaffneten Äste von Sarcocaulon rigidum. Das ausgeschiedene Harz bildet nach Schinz***) oft faustgroße, hellbraune und mit der Zeit sich schwarz färbende Knollen, die des angenehmen Geruches wegen von den Hottentotten gesammelt und zu *) Jännicke, Beiträge zur vergl. Anatomie der Geraniaceen, in Abhandl. Senckenb. naturf. Gesellsch. XIY. 3. (1886) 1—23, c. i tab. **] D. Bergendal, Undersökningar öfver Geraniaceernas byggnad tillika med nägra jem- förande blickar pä andra Gruinaler, in Acta Univ. Lund. XIX. 4. (1882—83) 23—134, t. 1—6. ***) Schinz in Verhandl. Bot. Ver. Prov. Brandenb. XXIX. p. 59. R. Knuth. — Geraniaceae. \ \ Perlen verarbeitet werden. Volkens*) giebt an, dass die den Holzkern der Inter- nodien umgebende grünlich-gelbe Rinde in trockenem Zustande I — 2 mm dick ist, in gequollenem Zustande aber ein Vielfaches davon beträgt. Die Epidermis wird schon zeitig gesprengt. Es liegt hier also ein mächtig entwickeltes subepidermales Korkgewebe vor, dessen sämtliche Elemente mit einer mehr oder minder weichen, wachsartigen Substanz erfüllt sind. Während die äußeren Zelllagen undeutlich sind, sind die inneren radial angeordnet und in großer Anzahl (bis \ 50) deutlich sichtbar. Mit Alkohol be- handelt**), ergeben die Harzmäntel 80,5% lösliche Anteile, die beim Verdampfen ein glänzend braun gefärbtes elastisches Harz ergaben. Äther bringt 62,2 % ^^^ Harzes zur Lösung, die beim Verdampfen ein hellgelbes hartes Harz ergaben. Praktischen Wert dürften die Sarcocaulon- Ausscheidungen vielleicht zur Herstellung von Spiritus- lacken haben; für Öllacke ist das Material zu weich. Öle. Köpfchenhaare mit Ölsekretion finden sich in allen Gruppen der Geraniaceen außerordentlich häufig. Mitunter sind sie nur auf bestimmte Organe, z. B. die Pedi- celli, beschränkt, oft überziehen sie in dichten Rasen die ganze Pflanze, dieser den bekannten G er anium- Geruch mitteilend. In der Gattung Oeranium ist besonders Q. Rohertianum durch reichlichen Drüsenbesatz ausgezeichnet. In weitaus intensiverem Maße tritt die Drüsenbildung aber innerhalb der Gattung Pelargonium auf, und zwar speziell bei den Sektionen Pelargium und Ciconium. Einige Arten der ersteren Sektion wurden sogar ihres Geruches wegen als Zierpflanzen in Kultur genommen und waren unter dem Namen der Citronen-Geranien am Anfange des \9. Jahrhunderts sehr beliebt. Es waren das zumeist Bastarde des P. crispum, P. semitrilobum und P. graveolens. Die Öidrüsen von Pelargonium bestehen aus einer secernierenden Kopfzelle, die auf mehrgUedrigem Stiele der Epidermis aufsitzt***). Der Inhalt der Drüsenköpfchen ist nach Frommann f) sehr wechselnd. Das Innere jugendlicher Drüsenzellen wird ein- genommen von zahlreichen weißlichen oder gelblichen Körnern. Neben diesen finden sich häufig stäbchenförmige Gebilde, die offenbar durch Verschmelzung jener hervorge- gangen sind und mannigfache Form zeigen können. Die Körner und Stäbchen können im Gentrum der Endzelle liegen, sie können aber auch der Scheidewand zwischen End- zelle und oberster Basalzelle aufliegen und von hier aus in das Innere der Endzelle ausstrahlen. Der Raum zwischen dem Körnerhaufen und der Cuticula wird ausgefüllt von sehr fein granulierter Substanz oder von Flüssigkeit, die mit sehr kleinen in Be- wegung befindlichen Körnchen durchsetzt ist. — Der Inhalt der Drüsenzellen an älteren Blättern und Blütenstengeln hat ein etwas anderes Aussehen. Hier wird der deutlich hervortretende Kern von einer mäßig dicken Schicht fein granulierter Substanz um- geben, von der nach der Cuticula hin feine Fäden derselben Substanzmasse ausstrahlen. In dem Kern liegt ein rundes oder ovales, centrales oder excentrisches kernkörperartiges Gebilde. — In einer weiteren Anzahl von Drüsenköpfchen scheint ein Kern ganz zu fehlen. Dann kann der Inhalt fast ganz gleichmäßig erscheinen oder aber von scharf konturierten gerüstähnlichen Fadennetzen durchzogen sein. — Die Veränderungen, welche die genannten drei Stadien bedingen, haben ihre Ursache in dem Wechsel der Form, Größe und dem Lichtbrechungsvermögen der Körperchen, ferner in ihrem Zerfall zu kleineren Gebilden und im Verschmelzen zu größeren Komplexen. — Über die Ver- änderungen in den Drüsenzellen unter der Einwirkung inducierter elektrischer Ströme vergl. Frommann f. Allgemeinere Gesichtspunkte über Veränderungen der pflanz-, liehen Membran und der Epidermiszellen hat derselbe Forscherff ) im Anschluss an die *) Volkens in Ber. Deutsch. Bot. Ges. VIIL (1890) 132 — 133. **) Soskin in Tropenpfl. VIII. (1904) 42—48. ***) Vergl. Weiss, Die Pflanzenhaare (1867) 577—579, t. 30, f. 342—347; t. 31, f. 367. +) Frommann, Spontan und nach Einwirkung inducierter Ströme eintretende Verän- derungen des Inhaltes der Köpfchen der Drüsenhaare von Pelargonium xonale, in Jenaische Zeitschr. f. Naturw. XVII. (1884) 255—271. +i) Frommann, Über Veränderungen der Membranen und Epidermiszellen und der Haare von Pelargonium xonale, in Jenaische Zeitschr. f. Naturw. XVIII. (1885) 597—665, t. 19 u. 20. 12 R. Knuth. — Geraniaceae. Erscheinungen bei Pelargonivmi zonale in einer besonderen ausführlichen Abhandlung dargelegt. ' Es scheint, dass Frommann bei seinen Untersuchungen auf das Alter der secer- nierenden Zellen nicht genügend eingegangen ist. Klarer, wenn auch kürzer, berichtet Behrens*) über dieselben Verhältnisse. Er kommt dabei zu dem Resultat, dass der Inhalt der später secernierenden Zelle im Jugendzustande ein auffallend homogenes, vacuolenfreies Protoplasma ist. Später erst, im 2. Stadium, erscheinen Vacuolen und das in Alkohol lösliche Öl. Fast central liegt der Kern. Das Öl erfüllt wahrscheinlich die Vacuolen. In älteren Stadien hat sich das Öl kappenförmig an der Spitze der Zelle zwischen Zellwand und Plasma angesammelt, ohne indes durch eine Cellulose- membram gegen das Plasma abgeschnürt zu sein. Auf diesem Stadium stehen die Ölzellen am Rande der Stipulae von Erodium cicutarium. Bei Pelargonien hingegen pflegt noch ein viertes Stadium regelmäßig aufzutreten. Sekret und Plasma werden durch eine Membran, die wahrscheinlich aus Cellulose besteht, getrennt. Bald aber verliert die secundäre Membran ihre Cellulosereaktion. Sie cutisiert und gleicht dann der primären Zellhaut. Demnach ist nach Behrens die bisherige Darstellung**) nicht richtig, nach der speciell bei den Hautdrüsen von Pelargonien das Sekret zuerst zwischen Cuticula und Cellulose- resp. Cuticularschicht der Außenwand auftritt, und nach der erst mit dem höheren Alter der Drüsenzelle und mit dem Erlöschen ihrer Thätigkeit des Sekret auch im Plasma auftritt. Nach Gintl***) wird das echte Geraniumöl, auch Palma-Rosaeöl genannt, aus den Blättern und Blüten des P. roseum durch Destillation mit Wasser gewonnen. Es ist farblos, mitunter auch grünlich oder gelblich, selbst bräunlich gefärbt Das letztere wird am meisten geschätzt. Es siedet bei 216— 220" C. und erstarrt bei 16^G. Es polarisiert rechts. Es enthält nach Gintl Pelargonsäure Cg Hjy COOH, eine farblose ölige Flüssigkeit, die bei \ O" C. schmilzt. Daneben existiert als Bestandteil das Geraniol Cjo Big 0, ein Alkohol der Fettreihe, der einen rosenartigen Geruch be- sitzt. Das Geraniol ist übrigens durchaus nicht auf die Familie der Geraniaceae be- schränkt; so enthält das Öl von Eucalyptus maculata var. citriodora Hook. 35^0 Citronellon und Geraniolf); das Rosenöl einen Kohlenwasserstoff C^ß H34 und Geraniol, Von Monnet und Barbierff) ist in neuerer Zeit im Geraniumöl neben Geraniol ein höherer Alkohol festgestellt worden, das Rhodinol, dessen Formel von Barbier CH3 CH3 CH3 CH3 GH G CH2OH \ CH2 CH2 /\ CH2 ChL JcH2 CH2I /CH — CH2OH C CH2 I CH3 Geraniol Rhodinol und Bouveaultfff ) ermittelt wurde. Was die Menge des Geraniumöles in den grünen Teilen anlangt, so kommt nach Lautier§) auf mehr als 1000 Gewichts- teile der Pflanze erst ein Teil des ätherischen Öles. Ob das Geraniumöl sich *) Behrens in Ber. Deutsch. Bot. Ges. IV. (1886) 400—401. **) De Bary, Vergl. Anatomie (1877) 93—105. ***) Gintl in Zeitschr. Allg. Ost. Apothekerver. XVII. (1879) 268. f) Hart wich, Neue Arzneidrogen (1897) 144. t+) Gompt. rend. CXVH. (1893) II. 1092—1094. ti-1-) Compt. rend. GXIX. (1894) 334 — 337. §) Proeeed. of the americ. pharmaceut. assoc. (1879) 380. R. Knuth. — Geraniaceae. 13 auch in den inneren Teilen der Pflanze findet, ist ungewiss. — Übrigens hat Fischer in der Exine der Pollenkörner von Geranium ein sehr flüchtiges Öl festgestellt*) f), das die Pollen schon dem bloßen Auge stahlblau erscheinen lässt. Der Nutzen der Drüsenhaare für die Pflanze ist einleuchtend. Nur wenige Insekten und Schnecken nähren sich von Geraniaceen und dann wohl auch nur im Notfalle, wie das besonders an G. Rohertianum nachgewiesen ist**). Die Drüsenhaare von Pelar- gonium sind übrigens merkwürdigerweise, ebenso wie die von Drosera, auch als Di- gestionsorgane von Heckel***) angesprochen worden. Gerbsäure wird speziell bei Pelargonium häufig gefunden und erfüllt hier oft das ganze Mesophyll, wie überhaupt der Gerbstoffgehalt bei Pelargonium ein außer- ordentlich großer ist ff). Auch die dem Gebiet der ägyptisch-arabischen Wüste an- gehörenden Arten von Monsonia und Erodium haben einen hohen Gerbstoffgehalt. Das Vorkommen des Gerbstoffes bei den erwähnten Gattungen scheint nach Volkensfff) die Theorie Warmings, der sich später Westermaier angeschlossen hat, zu unter- stützen, dass nämlich der Gerbstoff infolge der Hygroscopicität der Säuren ein Schutz- mittel gegen Austrocknung sei. — Dem großen Gerbstoffgehalt ist es wohl auch zuzu- schreiben, dass eine ganze Reihe von Geraniaceen medizinisch und als Hausmittel gegen Dysenterie angewandt werden, so die Wurzel und Blätter von Monsonia ovata%)%%) und Pelargonium reniforme%) ^ Monsonia hiflora%%%]^ M. Burkeana%%%) und Pelar- gonium zonal6%%%), ferner die Wurzel von Geranium 7naculatum+) in Virginien. Der Gerbstoffgehalt schwankt bei der letzteren Pflanze nach der Jahreszeit zwischen 9,7 2% (Oktober) und 27,85 % (April). Die Droge führt den Namen Alaunwurzel. Anscheinend wird auch die Wurzel indischer Geranium^-Arien zu gleichem Zwecke benutzt [G. nepa- lense, G. Wallichianum)'^^). Kalkoxalatkrystalle sind bisher nur in der Samenschale von Geranium durch Gulliver +++) gefunden worden. Die Blütenfarbe von Geranium ist genauer von Griffiths><) untersucht wor- den. Leider fehlt die Angabe, um welche Art es sich handelt. Das Pigment stellt eine krystallinische, geruchlose Substanz dar von der Farbe der Petalen. Es hat die Formel C15 Hjo 0(j, enthält also nicht wie die Farbstoffe von Helianthus und Verhena Stickstoff, kann mithin nicht als Proteid bezeichnet werden. Das Spektrum besteht aus einem vollständigen Absorptionsbande am roten Ende, einem teilweisen Absorptionsbande von A nach B, einem vollständigen links von D, einem vollständigen von E nach b und einem Absorptionsbande von F nach H'. — 2 20 g der Petalen gaben 2,8 g Pig- ment, also 1,27 "/o- Blütenverhältnisse. Blütenstand. Die Blütenstände der Geraniaceen sind recht mannigfaltig und zum Teil kompliziert. Sie stellen in ihren Grundzügen ein dichasiales *) Fischer, Inaug.-Diss. Breslau (1890) 10. **) Stahl, Pflanzen und Schnecken, in Jenaische Zeitschr. f. Naturw. XXII. N. F. XV. (1888) 601—603. ***) Heckel in Bull. See. bot. France XXIII. (187 6) 156. i) Weitere Veröff"entlichungen über das Geranitim-Ö\ : Jeancard et Satie in BuU. Soc. Chim. 3. Ser. 23 (1900) 37. — Gharabot in Buh. Soc. Chim. 3. Ser. 17 (1897) p. 489—492. it) M cell er in Ber. Deutsch, bot. Ges. VI. (1888) LXXX. ifi) Volkens in Sitzungsber. Kön. Preuß. Akad. Wiss. Berlin (1886) 76—77. §) Mac Owan in Pharmaceut. Zeit. 42. (1897) 677. §§) Jackson in Gard. Ghron. (1890) II. 758 (Keita der Hottentotten). §§§) Mac Owan in Gard. Ghron. 3. Ser. IX. (1891) 436. +) J. Maisch in Pharmaceutical Journal and Transactions 3. Ser. IV. (1874) 773. —Mayers in Americ. Journ. of Pharm. (1898) 238. — Trimble u. Peacock, Tanninbestimmungen von G. maculatum, in Americ. Journ. of Pharm. (1891) 257. — Hart wich, Neue Arzneidrogen (1897) 161. + +) Mac Owan in Gard. Ghron. 3. Ser. IX. (1891) .436. — Jackson in Gard. Ghron. (1890) n. 758. +++) Gulliver in xMonthly microscop. Journ. X. p. 259 und XVIII. p. 143. X) A. B. Griffiths in Ber. Deutsch. Chem. Gesellsch. XXXVI. 4. (1903) 3959. 14 R. Knuth. — Geraniaceae. Zweigsystem dar, das durch ungleichseitige Ausbildung zur Wickeltendenz neigt. Die Förderung geschieht aus dem zweiten der opponierten laubig ausgebildeten und nach 6, Fig. 6. Dichasiale Blütenstände derGeranieen mit Wickeltendenz : A Geranium sanguineum L. B 0. Rohertianum L. — C O. palustre h. — D Pelargonium zonale (L.) Ait. R. Knuth. — Geraniaceae. 15 hinten konvergierenden Vorblätter, wobei das fördernde Vorblatt selbst stets das größere ist. Der Fall tritt am einfachsten auf bei G. sanguinetmi, G. Robertianum, G. pa- lustre und G. süvaticum. Die primäre Achse schließt mit dem Pedunculus bald ab und ist bei den meisten Arten, so G. sanguineum und auch G. Rohertianum^ stets vorhanden. Während bei G. sanguineum die beiden Seitenachsen in ihrer Ausbildung fast noch gleichwertig sind (Fig. 6 Ä)^ übernimmt bei vielen Arten, so auch bei G. Robertianum (Fig. 6 B) und G. palustre (Fig. 6 C) nur die eine von beiden in auf- fälliger Weise die Verlängerung des Stengels. Schließlich bleibt die schwächere völlig aus. Dabei bleibt meist aber die primäre Achse mit ihrer reduzierten Ausbildung von einem Pedunculus noch bestehen. Durch die starke Entwicklung der einen lateralen Achse wird dann die kümmerliche primäre Achse zur Seite gedrängt und es zeigt sich dann das Bild eines fast geradlinigen, aus Wickeln bestehenden Sympodiums. Die An- wesenheit des zweiten dichasialen Seitenzweiges ist schließlich nur noch an seinem nicht selten rudimentär gewordenen Vorblatt zu erkennen, das an der Basis der Primärachse steht. Aber auch dieses kann verschwinden, und wir haben dann das Bild, das viele Pelargonien bieten, bei denen der Pedunculus dem Laubblatt opponiert erscheint (Fig. 6 D, Fig. 7). Fig. 7. Pelargonium xonale (L.) Ait. A Aufriss eines blühenden Zweiges. B Grundriss dazu. s^Sti- peln. st\ in B die auf der Seite der Abstam- mungsachse verwachsenen Stipeln von a^ und h\. (Nach Eichler.) Fig. 8. Grundriss eines blühenden Zwei- ges von Erodium eicutarium L. (Nach Eichler.) Der Abschluss der Dichasialzweige durch den Pedunculus mit mehreren Blüten — 2 bei Geranium^ viele bei Erodium und Pelargonium — erklärt sich bei Geranium auf folgende Weise: Die Primärachse, die auf den Pedunculus beschränkt bleibt, trägt an dem oberen Ende desselben 2 schuppenförmige Hochblättchen, die den Anfang einer 2/5-Spirale bilden, die in der Gipfelblüte ihre Fortsetzung findet. Die zweite Blüte von Geranium stellt die geförderte laterale Achse des Dichasiums dar. Die andere laterale Achse kann in seltenen Fällen auch entwickelt sein, dann haben wir dreiblütige Pe- dunculi. Die zweite, resp. auch die dritte Blüte trägt nun ebenfalls zwei schuppen- förmige Vorblätter, die aber in der Anlage höher inseriert sind, als die Vorblätter des das kleine Dichasium tragenden Pedunculus. Immer aber ist die Seitenblüte der termi- nalen homodrom. Deshalb fasst Wydler die Gruppen als Doppelschraubeln auf. Eichler hingegen fasst sie als Dolde mit nur einer Nebenachse auf, bei der das zweite Paar der Vorblätter der Hülle entsprechen würde. Eichler kommt zu dieser Auffassung auch aus dem Umstände, dass G. anemonifolium oft eine doldenartige In- florescenz trägt. In dieser pflegen nicht selten sich einzelne Strahlen in ähnlicher Weise weiter zu verzweigen, während andere 2- oder 3-blütig werden, oder auch einfach bleiben. Die vielblütigen, doldenähnlichen Inflorescenzen von Erodium (Fig. 8) sind nach Bravais, Payer und Eichler als aus dem Dichasium hervorgegangene reine Wickeln mit gestauchtem Sympodium aufzufassen, im Gegensatz zu Wydler, der sie für Doppel- schraubeln hält. Ähnlich verhält es sich mit der Gattung Pelargonium^ die doldige 16 R. Knuth. — Geraniaceae. Aggregationen mit Gipfelblüte bildet, welche auch nach Wjdler als Doppel wickeln an- zusehen sind. — Jedenfalls zeigt sich in den Blütenständen der Geraniaceen, wenn auch in zahllosen Modifikationen, immer wieder die dichasische Anlage mit mehr oder minder stark ausgesprochener Tendenz zur Wickelbildung. Siehe darüber die außerordentlich sorgfältigen Angaben Wydlers*) und auch Eichlers**). Plastik der Blüte. Frank hält das Andröceum für diplostemon, indem er ent- gegen den Angaben Payers feststellt, dass die äußeren epipetalen Stamina die älteren sind. Dadurch wurde den Basaldrüsen die Rolle einer zweiten Korolle zugewiesen. Fig. 9. Diagramme und Analysen der Oeranieae nnd Bieter steinieae. A—D Diagramme von Oeranium pratense L., Erodium cicutarium L., Pelargonium zonale (L.) Ait., Monsonia hi- flora DC. — E Biehersteinia Emodi Jaub. et Spach. Blüte im Längsschnitt. — F Oeranium pratense L. Blüte im Längsschnitt. — O Pelargonium ternatum Jacq. Blüte im Längsschnitt. — H Oeranium columhinum L. Reife Früchtchen von der Miltelsäule sich ablösend. — J Pelar- gonium inquinans (L.) Ait., wie vorige. — K Erodium ciconium Willd., ein einzelnes Teilfrücht- chen. — L E. hryoniifolium Boiss., wie vorige. — Mm. N Biehersteinia Emodi Jaub. et Spach, reifes Teilfrüchtchen von außen und im Längsschnitt. (Nach Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. in. 4. p. 2, f. \.) *) Wydler in Linnaea (1843) 169—170; in Flora XXVIL 2. (1844) 757-759, t. 4, f. 4, t. 5, f. 1; XXXIV. (1.S51) 355-358; XL. (1857) 13—16; XLH. (1859) 372—378; in Pringsheim, Jahrb. Bot. XL (1878) 334—336. **) Eichler, Blütendiagramme (1878) 290—296. R. Knuth. — Gcraniaccae. \'j Die Verwandtschaft der Familie aber zwingt doch zu der Annahme, dass das Andröceum obdiplostemon ist. Die Thatsache, dass die äußeren Slamina trotzdem die älteren sind, muss nach Eichler durch ähnliche Vorgänge bei den Commelinaceen und verschiedenen anderen Monocotjlen-Gruppen erklärt werden. Geranium. Der Typus der Geraniaceae wird am reinsten durch diese TJattung reprä- sentiert*). Hier (Fig. 9 A) sind die Blüten meist streng aktinomorph, hermaphrodit und durchweg 5-zählig. Der Blüte gehen zwei seilliche Vorbläller voraus. Der Kelch ist nach Ys-Divergenz aufgebaut, wobei das zweite Sepalum an die Achse zu hegen kommt. Die Krone ist bald convolutiv mit rechts gedeckten Rändern, bald dachig. Von den zehn obdiplostemonen Staubblättern sind die fünf episepalen länger und mit Basaldrüsen ausgestattet, alle aber fruchtbar; als Ausnahme sind bei G. pusillimi die epipetalen steril. Die Karpelle sind epipetal, mit je zwei hängenden anatrop-epitropen Ovula im Innenwinkel; Narbenschenkel den Karpellen superponiert. Erodium (Fig. 9 B) zeigt stets sterile epipetale Stamina, ist sonst aber in bezug auf die Blüte von Geranium nicht verschieden, trotzdem es eine gewisse Neigung zur Zygomorphie zeigt. Pelargonium. Die Abweichungen in der Blütenbildung (Fig. 9 G) erklären sich leicht durch die Zygomorphie der Blüten. Das an der Achse liegende Sepalum erweitert sich zu dem dem Pedicellus anliegenden Sporn; die anderen Sepala sind mehr oder woniger nach abwärts gerichtet. Dadurch ist die bei vielen Pelargonien-Species auf- fallende »Schmetterhngsform« der Blüte vorbereitet. Die beiden oberen gewöhnhch farbenprächtigeren Fetalen sind meist stärker ausgebildet, als die drei unteren. So ist es in den Sektionen Campylia, Cortusina und Pelargium. Treten nur vier Petalen auf, wie häufig in den Sektionen Myrrhidium und JenJdnsonia, gelegentlich auch in der Sektion Hoarea^ so liegt eine Unterdrückung des mittleren der drei unteren Petala vor. Es können auch alle drei unteren abortieren, wie bei der Sektion Seymouria. Schließlich können — in selteneren Fällen — alle 5 Petalen fast gleichmäßig aus- gebildet sein. — Der zygomorphen Ausbildung von Kelch und Krone entspricht die des Andröceums. Die Zahl der Stamina ist gewöhnlich 7 ; dann sind die 3 epipetalen unteren Staubgefäße unterdrückt, so in den Sektionen Ligularia, Jenkinsonia^ Peristera^ Eumorpha, Glaucophyllum, Pelargium. 6 Stamina treten bei Cortusina auf. Es können aber auch 5 fertil und 5 steril [Campylia) oder nur 5 fertil sein (Otidia). Auch hier sind wie bei den eingangs erw^ähnten Gattungen alle vorhandenen Staub- gefäße am Grunde verwachsen, es fehlen aber die episepalen Basaldrüsen, die bio- logisch von dem Kelchsporn ersetzt werden. Die Zygomorphie greift nicht über auf das Gynöceum. Monsonia (Fig. 9 D) entspricht im Kelch und in der Krone der Gattung Geranium mit der Einschränkung, dass bei einigen Arten, wie M. biflora, die Petala in der Knospenlage geknittert sind. Das Andröceum enthält 5 Bündel von 3 Stamina, die- am Grunde nur wenig hoch miteinander verwachsen sind. Die mittelsten Staubblätter dieser Bündel sind identisch mit den episepalen von Geranium und gleich diesen mit Basaldrüsen versehen. Die der Drüsen entbehrenden Staubgefäße sind nach Payer**) durch Dedoublement aus den epipetalen entstanden. Später trat eine innige Verwach- sung mit den seitwärts stehenden und die Basaldrüsen tragenden episepalen ein, wäh- rend die Vereinigungsstelle der beiden Geschwister-Stamina auf ein Minimum redu- ziert wurde. Sarcocaulon entspricht in seinen Blütenverhältnissen der Gattung Monsonia mit der Einschränkung, dass die Stamina fast gleichmäßig monadelphisch sind. Biebersteinieae. Kelch und Blumenkrone verhalten sich ähnlich wie bei Geranium. Alle iO Stamina tragen Antheren. Die Samen stehen wie bei den Geranieae einzeln (Fig. 9 M, N). *j Eichler, Blütendiagramme (1878) 290-293. **) Payer, Organogr. (1857) 58ff. lab. 12, 13. \. Eugler, Das Pflanzenreich. IV. (Erabryopby a siphonogama) 129. 18 R. Knuth. — Geraniaceae. Wendtieae. Wendtia und Balhisia mit schmalen Involucralblättern unter dem Kelch. Kelchblätter mit dachiger Knospenlage. Kronenblätter fehlend bei Rhynchotheca^ mit dachiger Deckung bei Wendtia^ mit gedrehter bei Balbisia. Alle \ 0 Stamina tragen Antheren. Fruchtblätter 5 bei Rhynchotheca und Balbisia^ 3 bei Wendtia. Zahl der Samen 2 bei Rhynchotheca und Wendtia^ viele bei Balhisia. Narben zungen- förmig. Nur bei Rhynchotheca besitzt die Gesamtfrucht die Andeutung eines Rostrums. Vivianeae. Außenkelch fehlt. Kelch ungefähr bis zur Mitte verwachsen, 4^ — 5- zipfelig, mit klappiger Deckung. Kronenblätter 4 — 5 mit gedrehter Knospenlage. Staub- gefäße 8 — 10 mit Drüsen an den Kelchstbbl. Fruchtblätter 2 — 3, Samen in jedem Fache \ — 2 übereinander. Griffeläste 2 — 3. Dirachmeae. 8 Kelchzipfel mit klappiger Deckung. 8 perigyne Kronenblätter mit 8 davorstehenden Staubgefäßen. Frucht 8-teilig, mit einem aufsteigenden Samen in jedem Fach. Durch die perigyne Stellung der Petala und die aufsteigenden Samen rückt diese Tribus von den eigentlichen Geraniaceen noch viel weiter ab, als dies schon bei den Wendtieae und Vivianeae der Fall ist. Bestäubung. Geranium.. Nach A. Schulz*) kann man die Gattung Geranium in bezug auf ihre Blüten in 3 Gruppen teilen. In der ersten, zu der G. pratense ge- hört, führen alle Staubgefäße zuerst eine epinastische, dann eine hyponastische Be- wegung aus. »An letztere schließt sich eine negativ geotropische Bewegung beider Staubblattkreise an, auf welche eine epinastische Bewegung dieser folgt. Den Beschluss macht eine meist sehr unregelmäßige hyponastische Bewegung beider Kreise, welche Fig. \ 0. Oeranium pratense L. a Junge Blüle mit 5 aufgerichteten Staubblättern über den unentwickelten Narben, welche in b allein dargestellt sind. — c Ältere Blüte mit verstäubten Antheren und entwickelten Narben. (Nach Hildebrand.) gleichzeitig mit der Schheßbewegung des Kelches erfolgt.« — In der zweiten Gruppe, zu der G. palustre "und G. sanguineum gehören, erfolgt erst eine epinastische, dann eine hyponastische Bewegung. Zwischen beiden Bewegungen ist ein längerer Stillstand. — Die dritte Gruppe mit G. Robertianum und G. lucidum verhält sich so wie die zweite. Es fehlt das Zwischenstadium. Bei beiden letzteren Gruppen sind geotropische Bewegungen nicht vorhanden. G. pratense-Typus: Die Längsachse der Blüte steht wagerecht. Die Insekten fliegen gegen die Mittelsäule der Blüte an, stecken dann den Kopf durch die Spalte an der Basis der Fetalen hindurch, um zu den Nectarien zu gelangen. Obgleich der Honig in der Blüte von Geranium relativ flach liegt, ist derselbe im allgemeinen doch ziemlich gut verwahrt durch die kleinen Haare an der Basis der Fetalen. Diese Haare sind *) A. Schulz in Ber. D. Bot. Ges. XX. (1902) 526—556. R. Knulh. — Geraniaceae. I9 außerdem geschichtlich von Bedeutung, indem Sprengel*) 1787 durch sie die erste Anregung zu seiner Blumentheorie erhielt. Experimentell prüfte Hildebrand**) a. 1865 die Dichogamie von G. pratense. Dieselben Verhältnisse studierte H. Müller***) an der Blüte von G. süvaticum wie folgt: Die Nectarien befinden sich hier an der Außen- seite der 5 mit den Fetalen alternierenden äußeren Staubgefäße, welche zuerst ihre Antheren öffnen, nachdem sie sich aufgerichtet haben. Die Entleerung erfolgt schief nach außen, da die Antheren sich etwas nach aufwärts drehen. Zu dieser Zeit ist der Griffel noch unentwickelt. Nach dem Stäuben der äußeren Staubgefäße richten sich auch die inneren auf. Im Gegensatz zu den ersteren aber bleiben ihre oberen Enden schwach nach außen gebogen. Haben auch sie ihren Blütenstaub verloren, so tritt dann erst der Stempel hervor. Die Narben biegen sich auseinander und sind an ihrer Innenfläche, die meist langgestreckt ist, mit Papillen bedeckt (Fig. \ 0). Ebenso wie das gegen die Mitte der Blüte anfliegende Insekt im ersten Stadium der Blüte sich einer Behaftung mit Pollen nicht entziehen kann, so ist der Blüte im zweiten Stadium eine Befruchtung garantiert. Die großblütigen Arten von Geranium sind mithin aus- gesprochen proterandrisch, gynodiöcisch. Nach dem Stäuben bewegen sich die Staub- gefäße nach auswärts, um die Griffel freizulegen und nicht zwecklos Blütenstaub ab- zufangen. H. Müller***) führt daher mit Recht an, dass »die Besucher dieser Blüten nicht bloß blumenstet sind, sondern auch bereits erhebliche Anpassungen an Gewinnung der Blumennahrung und einen ausgebildeteren Farbensinn erlangt haben, wie Bienen, Schwebfliegen, und auch hier und da Falter«. Bemerkenswert ist ferner, dass die Honigabsonderung noch einige Zeit nach Entfaltung der Narben fortdauert, dass aber die Petalen sehr bald nach der Befruchtung abfallen, um unnützen Insektenbesuch fern- zuhalten. Die Zahl der die Blüten von G. sylvaticum besuchenden Insekten ist sehr groß. H. Müller zählt bei G. sylvaticum 8 Käfer, 21 Fliegen, 24 Hjmenopteren und 2 \ Schmetterlinge auf. Nur selten treten bei G. sylvaticum homogame Blüten auf, die die Möglichkeit spontaner Selbstbestäubung bieten, sowie vereinzelt Stöcke mit rein weiblichen Blüten***). — In ähnUcher Weise wie bei G. pratense und G. sylvaticum hat Erreraf) die Befruchtungserscheinungen bei G. phaeum geprüft und ist hier zu einem ähnlichen Resultat gekommen. Er wendet sich hierbei vor allem gegen die von 0. Kuntzeff) gemachte Angabe, dass die Blüte von G. phaeum wegen ihrer braunen Farbe »von befruchtenden Insekten übersehen oder vielmehr gemieden wird, weil sie gewissermaßen eine Mimicrie für die braune Farbe zahlloser Käfer ist«. G. palustre-sanguineum-Ty^us : Die Längsachse der Blüte steht senkrecht oder fast senkrecht. Die Insekten lassen sich auf der Krone nieder und kriechen hier von einem Nectarium zum andern, bis sie, wie beim ersten Typus, gewöhnlich alle 5 be- sucht haben. »Sowohl bei den episepalen, wie bei den epipetalen Staubgefäßen gelangt durch die Bewegung der Filamente und der Antheren die pollenbedeckte Partie der Oberfläche der letzteren in eine solche Lage, dass sie von dem Körper der die Blüten besuchenden Insekten berührt werden muss.« Nach dem Stäuben bewegen sich die Staubgefäße mehr oder weniger einwärts, um den Weg zum Nectarium frei zu lassen und nicht nutzlos vom Körper der Besucher Pollen abzustreifen. G. Eobertianum-pusillum-Ty pus: Der Vorgang an G. Eobertianum ist zuerst von H. Müllerfff), danach von Mac Leod§), dann von Kerner§§) und am genauesten von *) Sprengel, Das entdeckte Geheimnis der Natur. **) Hildebrand in Bot. Zeitung XXni. (4 865) i—6. ***) H. Müller, Alpenblumen (1881) 174—178. f) Errera in Bull. See. Roy. Bot. Belgique XVIII. (1879) 13—23. ft) 0. Kuntze in Bot. Zeitung (1877) Beilage p. 67. fü) H. Müller, Befruchtung der Blumen (1873) 166. §) Mac Leod, Over de bevruchtung der bloemen in het kempisch gcdeelte van Viaan- deren, 2. Teil, Bot. Jaarboek, uitg. door het kruidkundig genootschap Dodonaea te Gent, VI. (1894) 229—230. §§) Kerner von Marilaun, Pflanzenleben H. (1891) 334. 2* 20 R- Knuth. — Geraniaceae. A. Schulz*) beschrieben worden. — Wenn die Blüte sich öffnet, so entfalten sich nach den Angaben Kerners die Narbenlappen, Der Griffel ist hier umgeben von 5 größeren Staubgefäßen, welche die Länge desselben erreichen und ihn in aufrechter Stellung dicht umgeben, und in weiterem Umkreise von 5 kleineren, die kranzartig den Griffel umgeben. Am Abend des ersten Tages der Eröffnung der Blüte, bei G. lucidum schon 4 Stunden nach der Eröffnung, legen sich die geöffneten Antheren der größeren Staubgefäße dicht an die reifen Narben und befruchten diese. Während der Nachtzeit schließen sich die Blüten wieder und nehmen hängende Stellung ein**). Am anderen Morgen beginnt der Akt des Blüliens von neuem, indem die episepalen äußeren Staub- gefäße wachsen, bis sie die Höhe der Narben erreicht haben, um diese event. an den Rändern zu befruchten. Einige der Staubgefäße wachsen noch weiter, und von diesen streifen besuchende Insekten den Blütenstaub ab. So findet in der überwiegenden Mehrzahl der Fälle Autogamie statt. Demgegenüber ist A. Schulz auf Grund sorgfältiger Beobachtungen zu einem etwas anderen Resultat gekommen***). Während er die zeitliche Folge der Entwicklung der episepalen und epipetalen Antheren zugiebt, legen sich nach seinen Beobachtungen die episepalen unterhalb der epipetalen an den Griffel an. Auch in bezug auf die Bewegung der Staubgefäße macht er genauere Angaben. Nach seiner Meinung werden die Narben aber auch häufig von Insekten befruchtet. Interessant ist die Erschwerung, die den Blütenbesuchern beim Aufsuchen des Honigs geboten wird, denn der letzlere ist hier viel schwieriger zu erlangen als bei den beiden vorangehenden Tjpen. »Denn jeder der 5 aufrecht stehenden, sich an der Übergangsstelle in die Platte deckenden und nach unten zu verschmälernden Nägel trägt an der Innenseite eine sich oben sehr schnell, nach unten zu langsam erniedrigende, ungefähr 4 mm lange, rinnige Leiste, welche mit ihrer sich nach unten zu verbreiternden Rinne fest auf dem zugehörigen, ebenfalls rinnig gebogenen, sich nach unten zu verdickenden epipetalen Filamente liegt.. Es sind somit von der durch die 5 Kronenplatten gebildeten Mulde nur 5 enge, oben röhrige, un.ten rinnige Zugänge zum Honig, welcher gewöhnlich als zäher, nicht selten bis zum Kelchblatte reichender Tropfen die Oberfläche des Nectariums bedeckt, hin und wieder aber hinabfließt und manchmal die ganze Kelchbasis erfüllt, vorhanden«***). Der Pollen wird, da die Insekten sich auf die obere Kronenmulde setzen, mit der Körperoberseite des Insektes abgestreift. Die bei den übrigen Typen vorhandenen Haare an den Kronenblattbasen fehlen bei G. Bobertianum, einerseits wegen der Enge der Zugangsöffnungen zum Honig, andererseits wegen der Fähigkeit der Blüten, bei Nacht und Regen eine hängende Stellung einzunehmen. Des ersteren Umstandes wegen rechnet Kern er die Blüten von G. Robertianum zu den sogenannten »Revolverblüten«. — Über die Verhältnisse von G. lucidum siehe die den Angaben von Kernerf), Kirchnerff), Mac Leodfff) und P. Knuth§) teilweise widersprechenden Aus- führungen von A. Schulz§§). Über kleinere blütenbiologische Beobachtungen an Geranium vergl. auch: Bonnier, Les Nectaires, in Ann. sc nat. 6. ser. VIII. (1879) 146 — 147; Loew in Verb. Bot. Vereins Prov. Brandenb. XXXL 1889. (1890) 25 (Erod. cicut); u. 60 [G. molle^ G. silvaticum)', A. Eastwood, FertiHzation of Geraniums, in Zoe IL (I89I) 112; Ponzo, l'Autogamia, in Nuovo Giorn. bot. ital. Nuov. Ser. XIL (1905) 594—595. *) A. Schulz in Ber. D. B. Ges. XX. (1902) 326—356. *♦) Kerner von Marilaun, Pflanzenleben II. (1891) 120 f. 1 u. 2. ***) A. Schulz in Bor. D. B. Ges. XX. (1902) 526-536. f) Kerner von Marilaun, Pflanzenlcben II. (1891) 302. ii) Kirchner, Flora von Stuttgart (1888) 339. tfi) Mac Leod 1. c. p. 233. §) P. Knuth, Blumen und Insekten auf den nordfriesischen Inseln (1894) 30- §§) A. Schulz 1. c. p. 534. R. Knuth. — Geraniaceae. 21 Erodium. Die weitaus größte Zahl der Erodium-Arien ist entomopbil*), so das blaue E. gruinum mit proterogyner Dichogamie, ferner E. incarnatiim^ deren fleischfarbene Fetalen an der Basis heller gefärbt sind. E. guitatum mit schwarz- purpurnen Flecken am Grunde der lilafarbenen Fetalen u. a. E. cicutarium**') kommt in 2 Formen vor***): In der gewöhnlichen Form ist die Blüte fast völlig aktinomorph, die Fetalen ohne Saflmal. Die Nectarien sind gleich groß. Beim Öffnen der Blüte sind die Narben bereits gespreizt; die 3 oberen Antheren liegen den Narben an. Später folgen die beiden unteren Antheren durch Aufwärts- streckung ihrem Beispiele. Das heißt, die Blüte ist autogam mit Homogamic oder schwacher Froterogjnie. — Anders die var. pimpinellifolium. Hier sind die »beiden oberen Fetalen kürzer und breiter, viel intensiver gefärbt als die drei unteren und mit 2 ovalen Saftflecken am Grunde; letztere aus dunkelroten, fast schwarzen, nach unten convergierenden Funktreihen oder Strichelchen auf weißlich graugrünem Grunde be- stehend und von etwa 1/4 — ^5 der Länge der Blumenblätter. Obere Nectarien weit größer und reichlicheren Honig absondernd als die unteren«. Beim Öffnen der Blüte springen zuerst die oberen, dann die unteren Antheren auf, letztere nach außen. Erst nachdem diese abgefallen sind, breiten sich die Narben aus. Nur in seltenen Fällen, und zwar bei gering ausgebildeten Saftmalen erfolgt durch ein verlängertes Stehen- bleiben der Antheren Selbstbefruchtung, und zwar geschieht dies dann am zweiten Tage, zu welcher Zeit auch die Fetalen abfallen. Die Blüten sind mithin ausgeprägt prote- randrisch und dichogam. Seltener zeigen sich neben den Zwitterblüten an demselben oder verschiedenen Stöcken »kleinblütige weibliche f), in denen öfter das Saftmal fehlt oder wenig ausgeprägt ist. Diese Form ist daher gynomonöcisch bis gynodiöcisch dimorph«. — Ludwig hat dann***) beide Formen auf ihre Samenbeständigkeit unter- sucht und gefunden, dass sie ausnahmslos samenbeständig sind, und dass gerade die ersten auf die Keimblätter folgenden Laubblätter charakteristische Unterschiede zeigen. Diejenigen der typischen Art sind »graugrün, stärker behaart, mehr geteilt, mit schmalen, fast linealischen, gleichmäßig stark zugespitzten Zipfeln ; diejenigen der Varietät lebhaft grün mit weniger geteilten Fiederchen, deren Zipfel rundlich, an der Basis am schmäl- sten, am Ende stumpf sind«. Er giebt aber selbst zu, dass es nicht selten vorkommt, dass schUeßlich das Blatt der Varietät auf die Diagnose der Art besser passt als das- jenige der Art selbst. Auch die geographische Verbreitung soll nach Ludwig eine verschiedene sein. Bei seinen Untersuchungen ist ihm aber nicht die Thatsache ent- gangen, dass auch die Blüten der Art mitunter Saftmale zeigen, ohne in der Blattform der Varietät pimpinellifolium zu folgen, und er schließt daraus, dass auch die typische Form dazu neigt, sich zu einer entomophilen auszubilden, dass sie aber hinter der var. pimpinellifolium' in dieser Beziehung noch reichlich zurücksteht. Ludwig fässt an anderer Stelle *) seine Beobachtungen über Erodium cicutarium in den Worten zusammen: »Es ergiebt sich, dass bei dieser Art fast alle jene Verschieden- heiten, die bei vielen der anderen Arten der Gattung stabil geworden sind, in der Reihe der Varianten sich finden, und dass auch hier bereits einzelne Richtungen der Variation von den Insekten in unverkennbarer Weise den Vorzug erhalten haben (1-, 2- und 4-maculate Form). Wir haben hier eine jener wichtigen Stellen des Pflanzenreiches, wo die *) Ludwig, Die verschiedenen Formen des Saftmales bei Erodium cicutarium l'Her. mit Rücksicht auf die übrigen entomophilen Jrorfww-Species, in Bot. Centralbl. XIX. (-1884) fiS — 125, tab. 3. **) Cfr. Konrad Sprengel, Entdecktes Geheimnis der Natur (1793) p. 338—340, t. 18. — H. Müller, Befruchtung der Blumen (1873) 166. ***) Ludwig, Über die ungleiche Ausbildung einer Insektenform bei E. cicutarium l'Her. und E. cicutarium b. phnpinellifolium Willd., in Irmischia II. n. 1. (1881) 5 — 7. f) Ludwig, Adynamandrie von Erodium macradenum und Gynodimorphismus von E, cicutarium in Bot. Centralbl. VHI. (1881) 87. 22 * R- Knuth. — Gemniaceae, Entstehung neuer Arten noch in vollem Gange ist.« — In Bezug auf die Bestäuber der var. pimpinellifolium spricht Ludwig*) seine Ansicht dahin aus, dass der Hauptanteil bei der Befruchtung und Züchtung aller Wahrscheinlichkeit nach den Schwebfliegen zufällt. Bei E. macradenum^'^) und E. Manescavi***) sind die Blüten ausgeprägt prote- randrisch und, da die Antheren schon vor der Ausbreitung der Narben abgefallen sind, keinesfalls autogam. Dazu kommt bei E. macradenum strenge Adjnamandrie. Bei E. Manescavi sind die Verhältnisse ähnlich. Die Blüten sind zum geringen Teile allokarp. Hier beobachtete Ludwig, dass an einem Stock 44 Blüten nur 26 Früchte ansetzten. Von diesen auf ca. 30 Blütenschäfte verteilten kamen nur 4% zur Reife, die anderen blieben taub oder gingen vorher ein. Über die Bestäubungsverhältnisse von Pelargonium ist äußerst wenig bekannt. Mehrere Arten der Sect. Polyadium, besonders P. lohatum und P. triste^ stehen nach Delpino (Ult. oss. P. IL F. II. p. 274 — 275) wegen der Länge des Blütenspornes, der unscheinbaren gelblich-grünen Blüten färbe und des in der Nacht auftretenden Wohl- geruches in dem Verdacht, von Nachtfaltern befruchtet zu werden. Andere Arten, wie P. rapaceum aus der Sect. Hoarea, bei denen die 3 oberen Fetalen gegen die beiden unteren stark divergieren, mithin die Blüten mehr oder weniger stark ausgesprochene Schmetterlingsblüten form zeigen, sind vermutlich melittophil. Dass der im Sporn auf- bewahrte Honig durch ein seitliches Loch gewaltsam von Hjmenopteren entwendet wird, hat Scott Ell i Ott (P. Knuth, Blütenbiologie [< 904] 426) bei Pretoria beobachtet — Für P. graveolens ist von CR. Barnes (Bot Gaz. VII. p. 161) stark ausgesprochene Protandrie festgestellt. Nach meinen Erfahrungen ist dasselbe für P. zonale der Fall. Der Pollen der Geraniaceen ist nach Fischer (Inaug.-Diss. Berhn [1890] 57) kugelig. Die Exine ist bei allen mit hohen, keulenförmigen Stäbchen bedeckt, die einzeln miteinander verschmelzend ein dichtes Netzwerk bilden. Die Verschmelzung erfolgt in der Mitte der Stäbchen bei G. macrorrhizum, O. phaeum^ O. sylvaticum, G. sanguineum^ G. pratense^ G. anemonifolium, G. ibericum, G. Vlassovianum^ G. cinereum, G. argenieum^ G. aconitifolimn, G. columbinum, G. pyrenaicuni, G. pu- sillimi und G. Robertianum. Bei den übrigen sind die Stäbchen an den Enden ver- einigt. Mit deutlicher Längsrichtung, parallel den Falten, bei E. gruinum, E. cicu- tarium — letztere auch vierfaltig; einfach netzig bei E. Reichardi, Pelargonium zonale, P. radula, P. candicans. — Über die Verschiedenheit des Pollens der einzelnen Arten und Gattungen vergl. Gagnepainf). Frucht und Samen. Die Auffassung über die Frucht der Geranieae ist eine ver- schiedene. Olbersff) fasst die Frucht von Geranium, dessen Samen meist abgeworfen werden, als echte Kapsel auf, die von Erodium und Pelargonium als Spaltfrucht, ob- gleich der Bau der Fruchtwand ziemlich einheitlich ist, eine Ansicht, die kaum Anhänger finden dürfte. In dem Bau der Fruchtwand sollen die Geraniaceen Beziehungen zu manchen Rosaceen aufweisen, eine Behauptung, die übrigens schon Grisebach aufgestellt hat. Die entwickelungsgeschichtliche Auffassung über die Mittelsäule begegnet ebenfalls erhebhchen Meinungsverschiedenheiten. De Candolle fff), Bentham-Hooker§) *) Ludwig, Die Bestäuber von Erodium cicutarium l'Her. b. pimpinellifolium Willd., in Deutsch. Bot. Monatsschr. II. (4 884) 5—7. *^) Ludwig, Adynamandrie von Erodenium macradenum und Gynodimorphismus von E. cicutarium, in Bot. Genlralbl. VIII. (1881) 87. ***) Ludwig, Über das Blühen von Erodium Manescavi Q^o^s. und eine eigentümliche Ver- änderung eines Stockes von E. macradenum l'Hcr., in Deutsch. Bot. Monatsschr. III, (1885) 145— U7. •{•) Gagnepain in Bull. Soc. hist. nat. d'Autun (1903) 83—108. if) Olbers in Bot. Centralbl. XXI. (1885) 318; Originalber. in Bot. Öällskapet i. Stockholm. ff-i-) DG. Prodr. L (1824) 637. §) Bentham-Hooker, Gen. I. (1862) 269—272. R. Knuth. Geraniaceae. 23 und Endlich er§§), sowie die meisten Floristen halten dieselbe für die Verlängerung der Blütenachse, Im Gegensatz hierzu vertritt Hofmeister*) mit aller Schärfe die Ansicht, dass die Blütenachse sich nur an der Bildung des Bodens und eines sehr kleinen Teiles der inneren Teilfruchtwand beteiligt, dass aber die Mittelsäule zum größten Teile von den Mittelstücken der Karpelle gebildet wird. Loslösung der Teil fruchte. Bei sämtlichen Arten der Geranieae lösen sich die Teilfrüchte von der Basis des früheren Fruchtknotens nach der Spitze zu ab, so dass die Mittelsäule stehen bleibt. Bei Erodium (Fig. H B, C) und Pelargonium (Fig. H F) rollt sich hierbei die »Granne« schraubig auf, während die Bewegung bei Geranium (Fig. \\ H^ K) in einer Ebene, also uhrfederartig, verläuft. Dieses Loslösen erfolgt bei Erodium nach Hildebrand**) mit solcher Heftigkeit, dass die Samen, die Fig. M. Früchte und Teilfrüchte: Ä Erodium hirtum (Forsk.) Willd. — B E. gruinum (L.) l'Her. — C—E E. cicutarium (L.) THer. — F Pelargonium xonale (L.) Ait. — 0, H Qeranium sanguineum L. 0 Teilfrucht geschlossen, H Teilfrucht den reifen Samen entlassend. — J, K G. dissectum L. J Toilfrucht während der Reife, K den reifen Samen entlassend. — L—N G. Rohertianum L. L Teilfrucht in unreifem Zustande, M, N reife Teilfrucht. — 0-Q G.yemense Defl. P Teilfrucht von vorn. Q Teilfrucht von der Seite. §§) Endlicher, Gen. (183G-40) 1166. *) Hofmeister in Flora XLVII. (1864) 401-410. **) Hildebrand in Pringsheim, Jahrb. Bot. IX. (1873—74) 265-269, t. 25. — Vergl. auch Cobelli in Nuovo Giornalc botan. ital, XXIV. (1892) 59—64, t. Ib. 24 R- Knuth, — Geraniaccao. während der Loslösung von dem unteren Teil des Fruchtblattes umschlossen bleiben, weit fortgeschleudert werden und z. B. bei E. gruiniim nicht selten erst 5 Schritt von der Mutterpflanze entfernt auf den Boden gelangen. Diese Verbreitungsform bezieht sich auf die weitaus größte Zahl der Arten dieser Gattung. Die kleine Sektion der Plwnosa indessen, die eine geringe Zahl von orientalischen und nordafrikanischen Arten der Gattung Erodium umfasst, sowie zum Teil auch Monsonia nivea und M. heliotropioides weichen in ihren Verbreitungsmitteln etwas von den übrigen Arten ab. Hier ist nämlich (Fig. 1 1 A) die Granne auf der inneren, d. h. der Achse zugewandten Seite mit weichen, seidenglänzenden, sehr langen Haaren besetzt, die sich zuletzt zwei- reihig ausbreiten. Nach Ascherson*) ist »die Ähnlichkeit dieses Apparates mit dem einer Stipacee mit gefiederter Granne [Aristida ciliata Desf.) um so frappanter, als hier, wie bei dem die Feder tragenden Teile der Granne von Stipa jpennata, das Ge- webe des oberen Teiles der hygroskopischen Eigenschaft entbehrt; man findet die Feder stets gerade oder nur schwach gebogen, und es ist nicht wohl daran zu zweifeln, dass die Feder hier, wie bei den Stipaceen, einen Flugapparat darstellt, durch welchen die samentragenden Fruchtteile an geeignete Stellen befördert werden, wo der Bohr- apparat, der hier genau so wie bei den Barhatac beschaffen ist, in Thätigkeit treten kann«. — Von Huth**) ist die Teilfrucht der Plumosae als »Bohrklette« in Anspruch genommen worden. Es ist eigentlich nicht recht einzusehen, wie bei diesen Teilfrüchten ein Festhaften in tierischen Pelzen möglich sein soll, zumal gerade diese Arten in Gegenden vorkommen, die einer solchen Verbreitung nicht günstig sind. Etwas anders liegt die Sache bei Erodium cicuiarium. Hier hat schon Ball***) darauf aufmerk- sam gemacht, dass die Verbreitung dieser Art in Zusammenhang stehen mag mit der Verbreitung der Haustiere, speziell der Horntiere. Auch das verschiedentlich mit Wolle eingeschleppte E. moschatum mag vielleicht den Namen einer Klettpflanzc tragenf). Weniger einheitlich in bezug auf das Verbreitungsmittel als die beiden genannten Gattungen ist Geranium gebaut. Hier hat Stein brinckff) nachgewiesen, dass nur die großblumigen Arten, wie G. sanguineum, G. palustre und G. pratense^ und von den kleinblütigen Arten G. dissectum im Augenblick des mehr oder weniger schnellen Loslösens der Teilfrüchte von der Mittelsäule die Samen aus den Fruchtfächern ent- lassen, indem die an der centralen Seite schon vorher befindhche Spalte sich erweitert. Da die Granne nun ähnlich wie bei Pelartjonium meist (bei G. dissectum fast regel- mäßig) noch längere Zeit nach der Aufrollung mit der äußersten Spitze der Mittelsäule verbunden ist, so liegt nun die Gefahr nahe, dass das Fruchtblatt mit seiner centralen Seite an die äußere Wand der Granne angepresst wird. Dadurch würde aber ein Fort- schleudern der Samen unmöghch gemacht. Um dem vorzubeugen, lösen sich die Fruchtfächer schon vorher von der Mittelsäule und stellen sich mehr oder weniger rechtwinklig zur Granne. Wenn dies geschehen ist, lösen sich erst die Grannen ihrer- seits von der Mittelsäule (Fig. \ \ R). Einem vorzeitigen Herausfallen der Samen aus den horizontal gestellten Fruchtfächern ist nun vorgebeugt durch einen nach innen liegenden Vorsprung der Basalwand (Fig. \ 1 J), der allerdings bei G. sanguineum j G. pratense und G. palustre allein noch nicht den Anforderungen genügen würde und des- halb in seiner Wirkung unterstützt wird durch einen Büschel borstenförmiger Haare (Fig. \ \ G^ H). Die letzteren springen von der Basalwand divergierend nach oben vor, sind bei der reifen Teilfrucht sogar etwas nach innen gerichtet und steif genug, um bei horizontaler Lage der Teilfrucht den Samen zu halten, aber auch elastisch genug. *) Ascherson in Jahrb. Königl. bot. Gart. L (188i) 32i — 323, tab. G, f. 2 u. 3. **) Huth, Die Wollklettcn, in Huth, Abb. u. Vortr. Gesamlgeb. Naturwiss. IV. f<892) 6 fig. 8. **♦) Ball in Notes of a Naturalist in South America p. 164. i) Huth, Die Kletlpflanzen, in Bibliolheca botanica H. (1887—89) 30. ff) Steinbrinck in Bot. Zeit. XXXVL (1878) 580—382, 593—598, 609-613, t. XUL R. Knuth. — Geraniaceae. 25 um dem Fortschleudern der Samen keinen energischen Widerstand zu leisten. — Bei G. dissectum (Fig. \ \ J) hingegen ist der Vorsprung länger, spitz und elastisch und bei Horizontalstellung der Teilfrucht nach innen gebogen. Der Haarbüschel an der Basis ist ersetzt durch einen elastischen Haarbesatz, der den gesamten Rand der Spalte umgiebt. Die Einrichtung ist also um vieles vollkommener als in dem zuerst betrach- teten Falle. — Bei den kleinblütigen Arten G. moUe, G. pusillum, G. lucidum, G. Robertianum sowie bei G. jjyrenaicum mit mittelgroßen Blüten bleibt das Fruchtfach geschlossen und wird mit der sich völlig von der Mittelsäule loslösenden Granne ge- waltsam fortgeschleudert. Das Fruchtfach trennt sich aber von der Granne bei der starken Spannung entweder im Augenblicke des Ruckes oder beim Aufschlagen des gesamten Apparates auf einen festen Gegenstand. G. lucidimi und G. Robertianum, dessen Staub- und Kelchblätter zur Blütezeit eng anschließen, bringen vorher, gewöhnhch nachts, diese Organe durch ungleiches Wachstum der Ober- und Unterseite in die Horizontalstellung, so dass sie dem Abwerfen der Teilfrüchte kein Hindernis bieten. Die Loslösung erfolgt dann am folgenden Morgen. — Bei G. molle hingegen, dessen Kelchblätter zwar nicht anliegen, aber doch etwas nach oben gerichtet sind, stellen sich die Teilfrüchte in ähnlicher Weise wie bei den großblumigen Arten erst horizontal, bevor sie fortgeschleudert werden. — G. Robertianum (Fig. \ \ M) hat schließlich zum Zwecke der Verbreitung noch 2 dünne , aus vielen einzelligen Haaren bestehende Stränge, die bei der unreifen Frucht zu beiden Seiten der Granne liegen, bei der Los- lösung des Fruchtfaches von der Granne aber mit der Spitze des Rostrums (im Gegen- satz zu der Figur) verbunden bleiben. Diese Haarstränge lösen sich an ihrer Spitze in feinere Haarspitzen auf, biegen sich durch Eintrocknung in ihrer Mitte mehr oder weniger rechtwinklig um und bewirken, dass die Teilfrucht an kleineren Zweigen hängen bleibt und wie ein zweiarmiger Hebel an denselben hin- und herschaukelt, bis der Wind sie weiterträgt oder vorüberlaufende Tiere sie fortführen. — Neuerdings hat Hedlund*) diesen 5 Typen noch 2 angegliedert, und zwar den G. bohemicum- und den G. einer eum-Tjpus. . Der erstere unterscheidet sich von der ähnlichen Einrichtung bei G. pratense durch das Fehlen der Haare. Die letztere Einrichtung wird hier ersetzt durch eine Längsdrehung der Granne, welche bewirkt, dass die Spalte bei der Reife nach oben zu liegen kommt, und der Same infolgedessen nicht vorzeitig herausfallen kann. — Der G. cinereum-Ty pus ähnelt in bezug auf die Verbreitung vollkommen den Arten der Gattung Erodium. Der Same bleibt von der Fruchtwand umschlossen. Granne und Teilfrucht bleiben vereint. Durch die Schleuderkraft der Granne wird die ganze Teilfrucht losgerissen und kommt als Ganzes auf den Erdboden. — Schließlich muss noch der eigenartige Verbreitungsapparat des G. yernense (Fig. H 0, P, Q) er- wähnt werden. Hier werden die das Fruchtfach verschheßenden Haare und der nasen- förmige Vorsprung (des Geranium dissectum) durch 2 Reihen von Zähnen ersetzt, die an der unreifen Teilfrucht krallenartig ineinandergreifen und unter dem Einfluss großer Trockenheit sich voneinander entfernen. Inzwischen haben sich schon vorher 2 an der Spitze befindhche und bei der unreifen Teilfrucht dem Rostrum resp. der Granne an- liegende Fortsätze krallenartig zurückgerollt, so dass die Teilfrucht die Bedeutung einer Klettenfrucht erhält. Da die Krallen recht kräftig sind, so wird die Teilfrucht durch vorüberziehende Tiere fortgetragen, bevor die Entleerung der Samen erfolgt. Danach lassen sich bei Geraniwn folgende Tjpen unterscheiden: A. Samenschleudernde Arten: Die Granne bleibt an der Spitze mit der Mittelrippe verbunden. Das Fruchtfach steht rechtwinklig zur Granne. Der Same trennt sich von der Teilfrucht an der Pflanze. \ . An der Basis des Fruchtfaches befindet sich ein Vorsprung und Haare zur Verhütung vorzeitigen Herausfallens des Samens: G. pratense, G. sanguineum, G. pa- lustre. *) Hedlund in Botaniska Notiser (i902) 1 — 39. 26 R- Knuth. — Goraniaceae. 2. An der Basis des Fruchtfaches befindet sich ein größerer Vorsprung. Haare sind an dem gesamten Rande der Fruchtspalte vorhanden: O. dissedwn. 3. Haare fehlen völlig. Die Granne dreht sich während des Aufrollens auch um ihre Längsachse, so dass die Spalte nach oben gerichtet ist: O. bohemicum. B. Fruchtschleudernde Arten: Die Granne löst sich völlig. Auch das Fruchtfach trennt sich von der Granne. Der Same wird mit der Teilfrucht, aber häufig ohne die Granne, von der Mittelsäule fortgeschleudert. 4. Staub- und Kelchblätter stellen sich horizontal, um dem Abwerfen der Teilfrüchte nicht hinderlich zu sein: G. pyreiiaicmn, G. lucidum. 5. Wie bei 4. Zwei Haarstränge an der Spitze des Fruchtfaches dienen außerdem zur Verbreitung der Teilfrüchte durch den Wind oder durch Tiere: G. Rohertianum. 6. Das Fruchtfach stellt sich rechtwinklig zur Granne: G. molle. G. Fruchtschleudernde Arten. Ebenso wie B, das Fruchtfach trennt sich nicht von der Granne. 7. Der Vorgang gleicht völlig dem bei Erodium: G. cinereimi. D. Klettenfrüchte: G. yemense. Im Gegensatz zu den Hedlund'schen Untersuchungen bestreitet L und ström*) für G. bohemicum das Abschleudern der Samen. Er hat beobachtet, dass die Grannen sich an der Spitze der Mittelsäule zuerst loslösen und sich dann nach unten zu auf- rollen. Da nun der obere Teil der Frucht nach seinen Feststellungen eine deutliche Drehung nach rechts zeigt, im Gegensatz z. B. zu G. sylvaticum, so erfolgt die Zu- rückrollung nicht in einer Ebene, sondern in korkzieherartiger Weise. Die Schale der Teilfrucht hält den Samen umschlossen, und der dicht anliegende Fruchtkelch wiederum entlässt die Teilfrüchte nicht freiwillig. Nach Meinung von Lundström dürften Hasen und Vögel für die Verbreitung sorgen, und dies würde dann auch vorzüglich das sporadische Vorkommen dieser Pflanze erklären, das bei der von Hedlund be- richteten Verbreitungsweise nicht oder nur schwer zu verstehen ist. Der Umstand, dass sich die Art sehr gern an abgebrannten Waldstellen findet, würde ebenfalls ver- ständlich sein, da sich die erwähnten Tiere gern an diesen entblößten Stellen nieder- lassen. Allerdings stände damit die Angabe Hedlund's**) in Widerspruch, nach welcher die Samen von G. bohemicum bedeutend leichter keimen, wenn ein Waldbrand über sie hinweggegangen ist, wie derselbe dies experimentell nach zweimaligem Ab- brennen eines Reisighaufens festgestellt hat. Anatomischer Bau des Schleudermechanismus der Grannen. Schon lange, bevor die Blüte sich öffnet, zeigen sich nach den Untersuchungen von Hilde- brand an Erodium gruinum im Querschnitt des Griffels die Fortsetzungen der Frucht- knotenhöhlungen in Gestalt von 5 halbmondförmigen Hohlräumen (Fig. ] 2 A). Der innere Teil der Griffelsäule wird eingenommen von einem weichen, parenchjmatischen Gewebe, das aber schließlich im Centrum selbst resorbiert wird, so dass dort ein auch später vorhandener Hohlraum entsteht. Die Pollenschläuche benutzen bei der Befruch- tung diesen nicht, sondern wachsen von den Narbenpapillen durch eine kurze Strecke parenchjmatischen Gewebes direkt zu den Schnabelgängen hindurch. Diese letzteren sind auf ihrer inneren convexen Seite mit Haarbesatz versehen, welcher nach der Be- fruchtung der Blüte sich stärker ausbildet. An der Außenwand des Schnabels gegen- über den Schnabelgängen bilden sich dann 5 wulstartige Belege, deren Zellen fast bis zum Verschwinden des Zelllumens verdickt sind, und die außen von einem dünn- wandigen Parenchym bedeckt sind (Fig. 12 B). Gleichzeitig treten 5X2 Gefäßbündel in den 5 Scheidegängen des Schnabels und 5 Gefäßbündel an der Außenseite der Belege auf. Sämtliche \ 5 Gefäßbündel zeigen wenig Verdickungselemente. Nach *) Lundström in Bot. Gentralbl. XLTX. (1892j 202-204, 236—238. **) Hedlund in Bot. Notis. (1902) 1—39. R. Knulh. — Geraniaceae. 27 Hildebrand ist nun die Spannung zwischen den stark verdickten wulstartigen Belegen und dem parenchymatischen Außenbesatz die Ursache für das Aufrollen der Teilschnäbel. Das Parenchjm zieht sich bei der Austrocknung stärker zusammen als der Belag und die Folge davon wäre eine uhrfederartige Bewegung in vertikaler Ebene, Die schrauben- artige Beschaffenheit der Bewegung rührt nach Hildebrand von der Anlage der Klappen her^ die auch in der völHg unreifen Frucht eine schiefe und nicht, wie man annehmen sollte, vertikale Stellung haben. Demgegenüber hatte schon Hofmeister in einer Abhandlung »Über den Bau des Pistills der Geraniaccen« *) im Jahre 1864 er- klärt, dass, wenn auch die Differenz der Capacität für Wasser zwischen der Doppel- schicht der Parenchjmzellen unter der Epidermis und den dickwandigen Zellen sehr beträchtlich sei, so doch andererseits auch innerhalb des dickwandigen Gewebes selbst sich Unterschiede der Hygroscopicität zeigen. In neuerer Zeit betont nun Steinbrinck Fig. 12. Ä — B Querschnitt durch den Griffel von Erodium gruinum L, A in jugendlichem Zustand. B älteres Stadium. — C Querschnitt durch die Granne von Qeranium striatum L.; e Epidermis; q äußere, l innere Schichten des Stereoms. — D Querschnitt durch die Granne von Pelargonium tomentosum Jacq.; c Epidermis; s prosenchymatische Zellen. — EP. tomen- tosum Jacq., Teil einer Zelle aus dem Stereom. — E Pelargonium spec, ausgetrocknete Granne, a mit der äußeren Epidermis, b ohne dieselbe. (Fig. Ä — B nach Hildebrand in Pringsh. Jahrb. IX. t. 25; Fig. G—F nach Zimmermann in Pringsh. Jahrb. XII. t. 36.) und anscheinend mit Recht, dass der Sitz des Mechanismus allein im Stereom zu suchen ist, und dass das Parenchjm auf der Außenseite desselben rein passiven Cha- rakter hat. Ferner weist er darauf hin, dass die Grannen von Pelargonium, die in reifem Zustande Rechtsdrehung zeigen, in saftigem Zustande nicht nur nicht, wie Hildebrand vermutete, eine unmerkliche Rechtsdrehung aufweisen, sondern vielmehr an vielen Exemplaren sogar konstant linksläufig sind. Damit stellt sich Steinbrinck auf den Boden der Nägeli-Sch wen den er sehen Theorie, dass sich nämlich die Dre- hungserscheinungen der in Frage kommenden Grannen in anatomischer Beziehung ähnlich denen von Avena sterilis und anderen verhalten, und dass die Torsions- erscheinungen im molekularen Aufbau der Zellwände des Stereoms begründet sind. Hofmeister in Flora XLVII. (1864) 40d— 410. 23 R- Knuth, — Geraniaceae. Während nach Steinbrinck der obere Teil der Granne normal gebaut ist und keine Verdickung der Fasern zeigt, weist der untere Teil, auf dessen Thätigkeit hauptsächhch die Drehung beruht, in seinen mittleren Schichten häufig eine derartige Verdickung auf, dass das Zelllumen fast verschwindet. Experimentell hat Steinbrinck nachge- wiesen, dass diese mittleren Schichten nach Beseitigung der inneren Schichten auch für sich allein schon die Form einer linksläufigen Spirale erkennen lassen. Demgegenüber erklärt Zimmermann, dass es ihm nicht gelungen sei, diese spiraligen Vertiefungen zu beobachten. Die Poren der mittleren Zellen sind nach Steinbrinck schief gestellt und verlaufen den Streifen parallel. Dasselbe glaubt Zimmermann auch für die inneren Zellen annehmen zu dürfen. Aber auch er bestätigt, dass die letzteren bei der Torsion keine Rolle spielen, erklärt sich das aber aus dem Umstand, dass ihr Quellungsvcrmögen überhaupt gering ist. — Zuletzt hat Steinbrinck*) in einer Abhandlung »Über die Abhängigkeit der Richtung hygroskopischer Spannkräfte von der Zellwandstruktur« genauere Untersuchungen über die Struktur der Zellwand sowohl von Erodium^ wie auch von Pelargonium und Oeranium, angestellt und die Ergebnisse Zimmermann 's und seine eigenen noch vervollständigt. Die Gattung Pelargonium zeigt beim Aufrollen der Grannen dieselben Erscheinungen wie die Arten der Gattung Erodium. Während Steinbrinck glaubte, seine Erklärung des Aufrollungsmechanismus auch auf Pe/ar^omwm übertragen zu dürfen, hat Zimmer- mann durch genauere Untersuchungen nachgewiesen, dass die Verhältnisse hier anders hegen, indem »die äußeren Epidcrmiszellen fast die Hälfte des ganzen Querschnitts einnehmen und fast bis zum Verschwinden des Lumens verdickt sind, und zwar in der Weise, dass die Verdickung fast ausschließUch auf die äußeren und die radialen Wände beschränkt ist (Fig. \ 2 D). An die Epidermis schließt sich dann dünnwandiges Par- enchym an, in dem auch ein Gefäßbündel verläuft, und an dieses grenzen dann wieder dickwandige Zellen, die echt prosenchymaUsch sind und große, spaltenförmige Poren besitzen, die in linksschiefen Spiralen stehen« (Fig. \ 2 E). Auf experimentellem Wege durch Beseitigung der Epidermis zeigte nun Zimmermann, dass der Hauptsitz der Krümmung in den stark quellbaren Epidcrmiszellen, die Torsion aber in den mecha- nischen Zellen ihren Hauptsitz habe (Fig. \ % F). In der Gattung Oeraniimi ist der Mechanismus an G. sanguirieum und G. striatum hauptsächlich von Steinbrinck und Zimmermann**) untersucht worden. Stein- brinck konstatierte im Gegensatz zu Hildebrand durch Abschaben des aus 2 Zell- reihen bestehenden parenchymatischen Belages, dass der Sitz der Torsion in dem Stereom zu suchen sei. Er stellte ferner eine Verschiedenheit der inneren nnd äußeren Schichten desselben fest, indem die inneren Schichten eine geringere Quellungsfähigkeit und größere Widerstandsfähigkeit gegen Macerationsmittel besitzen. Diese Verschieden- heit tritt nach Zimmermann bei G. striatum auch schon äußerlich besonders schön hervor, da hier die inneren Zellen tiefbraun, die äußeren fast reingelb gefärbt sind (B'ig. 12 G). Dazu kommt nach den Angaben des letzteren ein charakteristischer Unterschied im Verlauf der Poren. Die äußeren Zellen haben kleine ovale, transversal gestellte Poren, während die der inijeren Lagen entweder genau longitudinal oder in steilen, rechtsschiefen Spiralen verlaufen. Die Kontraktionsfähigkeit der äußeren Lagen ist eine bedeutendere als die der inneren. Die Folge ist eine Kontraktion der Granne in einer Ebene. Anatomischer Bau der Fruchtfächer der Geranieae. Die anatomische Grundlage für die Fähigkeit einiger Arten, das Fruchtfach vor dem Abwerfen der Samen senkrecht zur Granne, also horizontal zu stellen, ist von Steinbrinck an G. dissectum und G. sanguineMm untersucht worden. Sie beruht wiederum auf dem Unterschied der inneren und mittleren Zellen der Granne. Die inneren, wenig quell- baren gehen unverändert in das Fruchtfach über, die mittleren und äußeren werden *) Steinbrinck in Ber. Deutsch. Bot. Ges. VI. (1888) 385—398, t. XIX. **) Zimmermann in Pringsheim, Bot. Jahrb. XII. (i 879— 81) 567—573, t. 36. R. Knuth, — Geraniaceae. 29 kürzer und breiter und in hohem Grade quellungsfähig. Durch ihr Schrumpfen wird das Fach nach außen in die Höhe gehoben. Das Öffnen der Spalte bei den samenschleudernden Arten von Geranium beruht darin, dass die Fruchtfächer außer dem Parenchym 2 Schichten verholzter Zellen be- sitzen, von denen die innere quertangential, die äußere vertikal gestellte Elemente besitzt. Durch Auslrocknung wird die Spalte in der Längsrichtung verkürzt, in der Querrichtung erweitert. Dass die Erweiterung der Spalte hauptsächlich im unteren Teile erfolgt, hat seinen Grund darin, dass die Elemente an der Spitze der Spalte rechtwinklig gekreuzt bleiben. Durch Kontraktion der inneren Schicht mit quertangential gestellten Elementen wird die Spalte hauptsächlich an der Basis erweitert, durch Zu- sammenziehen der äußeren Lage mit vertikalen Elementen wird der Haarbüschel und der Fortsatz zum Festhalten des Samens nach innen gezogen. Der bleibende Verschluss bei den fruchtschleudernden Arten von Geranium und von Pelargoniurti erklärt sich schwierig bei der ähnlichen anatomischen Beschaffenheit der betreifenden Arten. Als Erklärung muss nach Steinbrinck hier der Umstand dienen, dass die Spalte sich nicht auf die Innenseite der Teilfrucht beschränkt, sondern sich auch über einen großen Teil der Basalwand hinzieht. Der Umstand, dass sich aber die Spaltenränder bei der Austrocknung über dem Samen schließen, ist zur Zeit ebenso wenig geklärt, wie die ähnliche Erscheinung bei Erodium. Anatomischer Bau der Grannenhaare in den Spalten der Teilfrüchte. Nach den Untersuchungen von Steinbrinck*) krümmen sich die austrocknenden Pelargonium-EgiaLre zunächst an der Basis, so dass die letztere die Form einer kurzen »Spazierstockkrückc« annimmt. »Dann aber sieht man, wie diese Krücken mehrmals im Kreise herumgeführt werden, weil sich die grade gebliebenen oberen Teile um ihre Achse drehen. Bei genauerem Zusehen kann man auch die Krücke als ein kurzes Stück einer Schraubenwindung erkennen. ■ — Bei starker Vergrößerung der wieder befeuchteten Haare findet man nun an der Basis des grade bleibenden (nur tordierenden) Teiles steife, schmale Poren in regelmäßiger rechtsläufiger Spirale, deren Vorhandensein somit die Torsion des Haares erklärt.« Auch die Haare an der Basis des Teilfrüchtchens von G. sanguineum hat Stein- brinck*) näher untersucht und hat festgestellt, dass sie beim Austrocknen in den Spalt hineintreten. Hier liegt mithin ein Schrumpfen derjenigen Membranpartien des Haares vor, die der Mitte des Spaltes zugewendet sind. Steinbrinck hat dieses Er- gebnis in vielen Fällen experimentell bestätigt gefunden. Einbohrung der Teilfrüchte von Erodium in den Erdboden. Der erste, der eine eingehende Beschreibung von dem Vorgange des Einbohrens in den Boden gegeben hat, war Hanstein**) im Jahre 18 68, doch giebt er selbst an, dass seine Darlegungen auf mündlicher Mitteilung des Gjmnasialdirektors August beruhen, die er dann nachgeprüft hat. Auch Asa Gray hat die Thatsache selbständig ent- deckt***). Der erste, der sich eingehender mit der Bedeutung des Einrollens der Grannen beschäftigt hat, war Rouxf). Genauer und gründhcher aber äußert sich Kern er von Marilaunff) in seinem Pflanzenleben. Nachdem die Teilfrucht auf die Erde gefallen ist, beginnt die Granne entweder sofort oder nach eintretendem Regen infolge ihrer hygroskopischen Eigenschaften sich zu strecken. Da nun durch die dem Boden anliegende oder zwischen Stengelresten anderer Pflanzen fixierte Spitze der Granne diese sich nicht frei bewegen kann, so muss bei weiterer Aufrollung sich die Teilfrucht *) Steinbrinck in Schwendener-Festschrift, Bot. Untersuchungen (1899) 181 — 182, t. VII, f. 26. *♦) Haust ein in Verh. Naturh. Vorein Rheinlande und Westf. XXV. (1868) 93. ***) Asa Gray in American Journ. Science a. Arts CXI. (1876) 158. i) Roux in Ann. See. bot. Lyon L (1873) 25—35. i+) Kerner von Marilaun, Pflanzenleben L (1888) 579—580. 30 R. Knuth. — Geraniaceae. mehr oder weniger aufrecht stellen und sich gegen den Boden stemmen. Schwan- kungen des Schnabels und Windstöße, die auf seine Bewegung einwirken, werden dem Eindringen nur förderlich sein. Die steifen Haare der Teilfrucht legen sich hierbei der letzteren mehr oder weniger an, bei schaukelnder Bewegung aber halten sie dieselbe nicht nur fest, sondern befördern das weitere Eindringen. Tritt nun Trockenheit und mit ihr ein Aufrollen der Granne ein, so sorgen diese Haare da- für, dass die Teilfrucht aus dem Boden nicht wieder herausge- dreht wird. Die an der Basis des Bostrums von Erodimn fast nie fehlenden Grübchen, die oft von \ — 2 concentrischen Furchen umgeben sind, können ebenfalls der Festigung der Teil- frucht im Erdboden dienen. — Die Ansicht, dass die Grübchen die Durchbruchsstelle für die junge Wurzel darstellen , hat sich jedenfalls nicht bestätigt. — Infolge des Bohrapparates wird so allmählich die Teil- frucht bis zum unteren Ende der Granne in den Erdboden eingebohrt. Roux schHeßt nun theoretisch, dass die Teilfrucht bis zu der Tiefe in die Erde eindringt, die zum Keimen be- sonders förderlich ist, dass dann sich die Granne von derselben durch Auflösen eines Teiles der Epidermis trennt und sich bei trockenem Wetter selbständig allein aus dem Boden wieder herausbohrt. Dabei ist Boux Fig. 13. Einbohrung der Früchtchen von Erodium cicutarium (L.) l'Her. (Nach Kerner.) entgangen , dass sich die Frucht doch nicht beliebig tief einbohren kann , sondern nur bis zum unteren Ende der Granne. Überhaupt darf der Mechanismus doch nicht zu sehr vom theoretischen Standpunkt aus aufgefasst werden. Ich selbst habe auf Lehmboden, den E. cicutarium. sehr gern besucht, experimentell keine Einbohrung feststellen können. Viele Arten bevorzugen festen Kalkboden. Bei diesen ist jede Einbohrung der Früchtchen ausgeschlossen. Die Wirkung des Apparates ist mit der R. Knulh. — Geraniaceae. 31 eines Bohrers nur entfernt vergleichbar. Was für die starken Grannen des E. gruinum zugegeben werden mag, dürfte übrigens noch nicht für die um so vieles schwächeren der Pelargonien-Arten gelten, zumal bei Geranium ein solcher Bohrapparat fehlt. — Geschichtlich interessant ist die Thatsache, dass Roux für die Bewegungsfähigkeit der Grannen die »Lebenskraft« in Anspruch nimmt, da er beobachtet hat, dass Chloro- form nicht im Stande ist, in ähnUcher Weise wie Wasser die Grannen zu beeinflussen, was nicht wunderbar erscheinen kann, da Chloroform sich fast nicht in Wasser löst und eine alkoholische Lösung des Chloroform höchstens den Organen noch Wasser entziehen kann. Die Samen von Geraniuni sind in vielen Fällen glatt, häufig aber durch leisten- artige Erhöhungen dicht netzartig in Felder geteilt*). Über den Bau der Samen- schale hat Raunkiaer **) in einer leider dänisch geschriebenen Abhandlung genauere Bildungsabweichungen sind in unserer Familie folgende beobachtet worden: \) Vermehrung der Zahl der Keimblätter: Erodium cieutarium***) — 3. Pelargonimn zonale — 3 (von mir häufig beobachtet) und 4 t). 2) Fasciation des Stengels, beobachtet an Geranium pyrenaicum-ff), G. columbinum-Yj-f)^ G. dissectum%), Erodium GiGutarium%%), Pelargoniimi zonale%%%]. 3) Ascidienbildung von Laubblättern, infolge von a) Verwachsung der Blattränder: P. zonale"^). b) seithcher Verwachsung zweier Blätter: P. zonale++]. a) Ein seitliches Anhängsel des hinteren Staubblattes eines halbgefüllten P. pel- iatum wird am Rande des abortierten Spornes zur Ascidie, ähnlich den Nectarien der Helleboreen+++). b) Vordere Staubblätter bilden bei gefüllten P. zonale häufig AscidienX). 5) Füllung der Blüte: Geranium molle. — Bis 13 Fetalen in der Blüte XX) ^ durch Spaltung der Blumenkronenblätter oder durch Petahsierung der StaminaXXX). — Kelch und Krone hexamer-^). Geranium pratense — durch mehrfache Wiederholung des GoroUarwirtels (bis 50 — 60 Petala)^^); in dieser Form auch kultiviert ^^^). *) De Toni in Atti del R. Isüt. ven. di scienze VI. Ser. 6. (1888). **) Raunkiaer in Botanisk Tidsskrift XVI. (1888) 152—167, lab. 2. ***) Winkler in Verh. Bot. Ver. Prov. Brandenburg XVII. (1875) 81. "i") Godron in Mem. Soc. Nation. Sciences Gherbourg Ser. 3. XXII. 250. -f-f) Ol. Borrich in Act. Hafn. (1671—72) obs. 39 p. 113. -j-l-i) Barth olinus in Act. Med. et Philosoph. Hafn. II. 163. §) Kramer in 6. Ber. Naturw. Ges. Chemnitz (1878) 62. §§) Godron in Mem. Soc. Nat. Sc. Gherbourg XXL (1877) 235. §§§) Godron in Mem. Soc. Nat. Sc. Gherbourg XVL (1872) 30. +) Godron in Mem. Soc. Nat. Sc. Gherbourg XVIIL (1874) 318—352.— Massalongoin Nuovo Giorn. Bot. ItaHano XX. 2. (1888) 283 tab. 16, f. 9. ++) Godron in Mem. Soc. Nat. Sc. Gherbourg XXI. (1877) 232. +++) Vuillemin, De l'Eperon chez les Tropaeolum et les Pelargonium, in Journ. de Bot. VIL (1893) 410, t. 4, f. 7—8. X) Vuillemin ]. c. p. 413 u. flg. t. 4, f. 9—10. XX) Marchai in Comptes rend. Soc. bot. Belg. (1882) 142. XXX) Paeske in Sitzb. Bot. Ver. Prov. Brandenburg XXL (1879) 6. A) Gamus in Rendiconti della Soc. dei Natural, di Modena Ser. 3. IL (1885) 4. AA) Mayeffsky in Mitt Kais. Ges. Freunde Naturw. XXXVII. 1. (1-s81) 73—77, 100, 116—117. AAA) Masters, Teratology (1869) 501; Kmet in Slovenskc Pohlady L (1882) 89—93. 32 • ^- Knulh. — Geraniaceae. Oeraniuni Rohertianum — Verdoppelung des Kelchwirtels*). Erodium, alpinum — Verdoppelung des Kelchwirtels*). Pelargonium zonale — Wiederholung des Corollarwirtels: sehr viele Garten- varietäten. 6) Verwachsung der Petala: Q. molle'^'^). 7) Synanthie: G. pusiUum (mit Kg Cg oder mit Kg Cg Ajy ***). G. zonale f). 8) Vergrünung der Blüten, unter teilweiser Trennung der Carpide und der Ovula, selten: G. cohimbinumf-f), G. Robertia?ium~-ff), Pelargommn zonale §). 9) Verschiebung des Insertions-Niveaus eines Kelchblattes: Das hintere Kelchblatt von Pelargonium zonale ist aus dem Sepalenkreise heraus an das untere Ende des Spornes gerückt§§). <0) Loslösung des Spornes vom Pedicellus: Freier Sporn hoi Pelargonium zonale%%%). \ \) Gorollinische Ausbildung von einzelnen Sepala: G. dissectum**]. 12) Pelorische Blüten, die dann häufig Terminalblüten sind: Pelargonium zonale-^). \3) Durchwachsung der Dolden bei P. zonale. a) unter gleichzeitiger Bildung neuer Dolden in den Achseln der Brakteen++). b) unter Bildung von Laubsprossen in den Achseln der Brakteen+++); nach vorauf- gegangener Knickung des Blütenstieles ^). i 4) Die Anatomie der panachierten und gefärbten Blätter der kultivierten Pelargo- nium-kvien hat A. Rodrigue (in Mem. de l'Herbier Boissier [1900] n. 17 p. 33 — 35, 63 — 66) untersucht. Sie kommt hier zu dem Schluss, dass der Albinismus das Ver- schwinden der Palissaden im Gefolge hat und eine Verringerung der Blattdicke bewirkt, während die Färbung die Bildung der Palissadenschichten nicht beeinflusst. — Vergl. auch Zimmermann, Morphol. u. Physiol. der Pflanzenzelle (1893) 93 u. flgde., sowie E. Baur, Das Wesen und die Erbhchkeitsverhältnisse der *Varietates albo-marginatae Hort.« von P. zonale in Zeitschr. für indukt. Abstammungs- und Vererbungslehre L (1909) 330—351. Geographische Verbreitung. Die Familie der Geraniaceae ist mit ihren ca. 600 Arten über beide gemäßigte Zonen verbreitet; im tropischen Gebiet sind nur ver- hältnismäßig wenige Arten zu finden, die dann aber fast ausnahmslos den höher ge- legenen Gebieten angehören. Innerhalb der gemäßigten Zonen bewohnt die größere *) Fermond, Essai de phytomorphie I. (1884) 177. *♦) Camus in Rendiconti della See. dei Natural, dl Modena Ser. 3. II. ('1885) 4. ***) Glos in Mcm. de l'Acad. Sc. Toulouse 3. Scr. III. (1847) 53; in Revue scienc. nat. de Montpellier (1877) 4. i) Godron in Mem. Soc. Nat. Sc. Cherbourg XXL (1877) 226; Ser. 8. XXII. 249. ff) Seringe in Ann. Scienc. Physiques de Lyon I. (1838) pl, Xllb. \\\) Christ in Bot. Zeit. 45. (1887) 6—10, tab. 1, f. 1—13. — Th. Durand in Compt. Rend. de le Soc. Roy. Bot. Belgique (1887) 37. §) Roemer in Verb. u. Mitteil. Siebenbürg. Vereins Nat. Hermannstadt XXIX. (1879) 107—108. — Damm er, Pflanzen-Teratologie (1886) 141. — Danny in Gard. Chron. (1876) II. 201, f. 43 u. 4'.. §§) Vuillemin, de TEperon chez Tropaeolum et les Pelargonium in Journ. de Botanique VIL (1893) 409 t. 4, f. 6. §§§) Vuillemin 1. c. p. 410, t. 4, f. 5. +) Masters, Teratology (1869j 2-26. ++) Godron in Mem. de l'Acad. Stanislas (1877) CXXVIII. 4. Ser. X. (1878) 319. — Masters, Teratology (1869) 107, f. 53. +++) Masters, Teratology (1869) '106. X) Wiefei in Deutsche botan. Monatsschr. V. (1887) 79. R. Knulh. — Geraniaceae. 33 Anzahl der Arten die Ebene und die montane Region, doch sind tjpisch alpine Arten nicht gerade selten. In bezug auf die geographische Verbreitung der einzelnen Untergruppen zeigen sich bei den Geraniaceae hervorragende Unterschiede: Die Dirachmeen mit der einzigen Art Dirachme socotrana sind auf die Insel Socotra beschränkt. Die Vivianeen und die Wendtieen sind Bewohner des subtropischen pacifischen Süd-Amerika. Im Gegensatz zu diesen drei Untergruppen finden sich die Biebersteinieen im asiatischen Steppenzug bis in das pontisch-dacische Steppengebiet, während die Geranieen, welche an Artenzahl und Verbreitung alle übrigen Gruppen weit übertreffen, gleichmäßig in beiden ge- mäßigten und subtropischen Zonen anzutreffen sind; nur eine geringe Zahl findet sich in den Tropen. Von den 5 Gattungen der Geranieen zeigt das artenarme Sarcocaulon im süd- lichen resp. südwestlichen Afrika das am schärfsten umgrenzte Verbreitungsgebiet. Die ihr verwandte Gattung Monsonia ist eine typische Steppen- und Wüstenpflanze ganz Afrikas, die im südlichen Afrika zur kräftigsten Formenentfaltung gelangt ist. Das Areal der Gattung Erodium*) umschließt ganz Europa bis zum 66.° n. Br., in Asien das ganze südliche Sibirien bis an die Küsten des Japanischen und Ochots- kischen Meeres, sowie das mediterrane Asien, von dort durch den Himalaja bis Tibet vordringend. In Afrika ist die Gattung im mediterranen Gebiet heimisch. Isolierte Vorkommen sind das Kapland mit E. incarnatum^ das pacifische Nordamerika mit E. texanum und E. macrophyllum^ das extratropische Südamerika mit E. geoides und Austrahen mit E. cygnorum. In dem geschlossenen eurasiatisch-mediterranen Ver- breitungsgebiet ist die Verteilung der Arten sehr verschieden. In der atlantischen Provinz treten E. malacoides, E. moschatum, E. bipinnatum, E. romanum^ E. cico- nium und E. maritimum auf. In der pontischen Provinz mischen sich Vertreter der mediterranen Flora [E. laciniatwn, E. 7noschatum, E. ciconiiim) mit orientalischen Formen [E. Stephanianum, E. Neüreichii) und E. serotinum als Endemismus. Auf- fallend ist der Reichtum an Endemismen in der Pyrenäenprovinz. Von den hier vor- handenen 8 Arten sind 4 endemisch [E. Manescavij E. petraeum, E. supracanum^ E. macradenum). Das eigentliche Hauptareal der Gattung ist aber entschieden das Medi- terrangebiet. Es erscheint sicher, dass die Gattung hier 2 Hauptcentren der Verbreitung hat, von denen das eine in der südwestlichen Provinz (24 Arten mit \ 1 Endemismen) liegt, das andere in der mittleren Provinz (21 Arten mit 7 Endemismen). Die iberische Provinz mit 14 Arten und 1 Endemismus [E. carvifoliiim) und die ligurisch-tyrrhe- nische Provinz mit 17 Arten und 3 Endemismen [E. alpinum^ E. corsieum^ E. Gus- sonei) halten die Mitte. Während das mediterrane Afrika noch 1 2 Arten mit nur 1 Endemismus [E. arborescens) besitzt, zeigt die armenisch-iranische Provinz nur noch 10 Arten ohne einen solchen. Die Flora der letzteren Provinz setzt sich aus weit verbreiteten Mediterrantypen oder aus Eindringlingen der mittleren oder südlichen Mediterranprovinz zusammen (E. absinthoides, E. bryoniaefolium, E. glaucophyllum).. Von den erwähnten beiden Hauptcentren ist besonders das südwestliche Gebiet insoferni interessant, als von den 1 1 Endemismen nur 2 [E. asplenioides und E. guttatum) sich auf europäischem und afrikanischem Boden finden, im übrigen die acaulen Arten (E. rupicola, E. astragaloides, E. daucoides und E. cheilanthifolium) nur auf süd- spanischem Boden, die caulescenten Arten [E. hymenodes, E. montanum^ E. geifoliumy E. pachyrrhizmn und E. crenatum) nur im Atlasgebiet vorkommen. Von den 7 Ende- mismen der mittleren Provinz sind nur 2 {E. chrysanthum und E. Guicciardii) in Süd-Griechenland anzutreffen, die übrigen [E. leiiGanthum, E. cedrorum, E. triGhomani- folium^ E. pelargoniflorum^ E. Gaillardoti) in Vorder-Asien. Das Vorkommen der 3 letzten Arten ist insofern merkwürdig, als es von dem ihrer nächsten Verwandten örtlich weit entfernt liegt. — Was die Verbreitung der einzelnen Sektionen anlangt, so fehlen im östlichen Mediterrangebiet die Gruppen der Guttata und Chamaedryoidca *j Vergl. Brumhard, Monog. Übers. Erodium (1905;. A. Engler, Das Pflanzenreich. lY. (Embryophyta siphonogama) 129. 34 R. Knuth. Gcraniaceae. vollständig, die der ^etraea (4 Arien im westlichen Gebiet) und der Romana (6 Arten im westlichen Gebiet) sind nur mit je einer Art vertreten. Für das östliche Gebiet aber andererseits charakteristisch sind die Plumosa (5 Arten), von denen nur \ Art im westlichen Gebiet vorkommt, sowie die Ähsinthioidea (6 Arten) und die Gruina (4 Arten), von denen nur je 2 Arten auch westlich zu finden sind. — Innerhalb des Verbreitungsgebietes gehören die Erodien den Ruderal-, Strand-, Steppen- und Gebirgs- pflanzen an. Vertreter des ersten Typus sind die Cleutaria und die Malacoidea. Von den Arten dieser beiden Sektionen ist eine große Zahl infolge ihrer Anpassungsfähigkeit mehr oder weniger zu Kosmopoliten geworden, so E. cicutarium, E. moschatum, E. onalacoides. Zu diesem Typus gehören auch das weitverbreitete E. cioonium aus der Sect, der Ähsinthioidea und E. gruinum aus der der Gruina. Strandpflanzen finden sich innerhalb der Sektionen vereinzelt, so E. littoreu/m^ E. romanum^ E. maritimum, E. bipinnatum. Zu den Steppen- resp. Wüstenpflanzen gehört vor allem die Sektion der Plumosa mit den überaus typischen Arten E. hirtum^ E. arborescens und E. glauco- phyllum. Als Gebirgspflanzen sind die Erodien kalkliebend. Ein kräftiger holziger Grundstock mit grundständiger Blattrosette ist fast durchweg das Kennzeichen dieses Typus, zu dem vor allem die Ähsinthioidea^ Petraea und fast alle Romana gehören. Sie dürften mit Standorten bis zu 2 500 m Höhe die obere Grenze des Vorkommens der Gattung überhaupt erreichen. — Bei einer Vergleichung der einzelnen Sektionen miteinander kommt Brumhard*), dem ich mich im großen und ganzen anschließe, zu dem Schlüsse, alle Sektionen auf drei Stämme, die Plumosa^ die Pelargoniflora- Guttata und die Malacoidea zurückzuführen. Doch dürften die beiden letzteren Stämme eine 1 Übersicht über die geographische Verbreitung der Sektionen \ on Erodium, Mitteleuropäisches Gebiet Mediterrangebiet 6 ^M Plumosa (5) . . . . Incarnata (1) . . . Guttata (5) . . . . Pelargoniflora (7) . Malacoidea (8) . . . Ckamaedryoidea (4) Gruina (5) . . . . Absinthoidea (7) . . Petraea (5) . . . . Cieutaria (5). . . . Romana (7) . . . . i* Zahl der Arten (59) . . . . Zahl der endemischen Arten U 1 7 1 3 eingeschleppt. größere Verwandtschaft aufweisen. Auffallend ist jedenfalls der mit Monsonia über- einstimmende Fruchtbau der Plumosa., der wohl kaum nur auf analoge Anpassung hinzudeuten scheint. Die Frage, ob die Plumosa oder die Malacoidea als der ursprüng- lichere Typus aufzufassen sind, ist zur Zeit unbestimmbar, doch möchte ich aus ver- schiedenen Gründen die letzteren dafür ansprechen. *) Vergl. Brumhard, Monogr. Übers. Erodium (^905). R. Knulh. — Geraniaceae. 35 Qeranium ist neben Pelargonium bei weitem die artenreichste Gattung der Geraniaceen. Im Gegensatz zu der letzteren aber ist ihr Verbreitungsgebiet außer- ordentlich ausgedehnt. Mit Ausnahme der Südsee-Inseln und der Länder der höchsten Breiten ist sie überall zu finden. Innerhalb des Gebietes sind es vor allem die ge- mäßigten Zonen, die sie bevorzugt. Hier sind die Geranium-kv[&n vor allem Bewohner der montanen Region; in südlicheren Regionen sind subalpine und auch alpine Formen nicht gerade selten. Mit besonders großer Artenzahl tritt die Gattung auf im ost- asiatischen Florengebiet, in Nordamerika und im subtropischen Südamerika. Das ge- mäßigte Eurasien und das nichttropische Afrika enthalten ebenfalls eine größere Zahl von Arten, während Australien und das Monsungebiet auffällig artenarm sind. — Die Ent- wickelung der Gattung kann in keiner Weise als abgeschlossen gelten. Die Formen sind in vielen Sektionen nur durch sehr geringe Unterschiede gegeneinander abgegrenzt, jedenfalls in viel geringerem Grade als bei der auf ein viel kleineres Areal beschränkten Gattung Pelargoniwn. Dazu kommt, dass die Sektionen unter sich ebenfalls häufig nur geringe Unterschiede zeigen, wie denn überhaupt bei der Artenfülle und -ähnlich- keit eine Gruppierung in Sektionen zur Zeit keinen Anspruch auf unbedingte Gültigkeit haben kann. Dennoch zeigen indes eine ganze Reihe von Formenkreisen in ihren typischen Vertretern ganz auffallende Anpassungserscheinungen an klimatische Bedingungen und können unbedingt sowohl in bezug auf ihre Entstehung, als auch in bezug auf ihre morphologischen Charaktere als Einheiten aufgefasst werden. — Typische Vertreter der Mediterranflora sind die Sektionen der Unguiculata^ Suhacaulia und Tuberosa; die beiden ersteren ausgezeichnet durch einen kräftigen Grundstock, der dicht mit ver- trockneten Stipeln besetzt ist; bei den Tuberosa nimmt der unterirdische Teil Knollen- gestalt an. Der jährige oberirdische Stengel ist meist gestaucht, bei den Subacaulia fast verschwunden. Während die Unguieulata und Subacaulia streng auf das Medi- terrangebiet beschränkt sind, gehen die Tuberosa durch O. tuberosum ostwärts bis in die Dsungarei. Mit den letzteren verwandt, aber durch die Fortentwickelung des Keim- sprosses unterschieden, ist die habituell merkwürdige Sect. Änemonifolia mit der einzigen Art G. anemonifolium in Macaronesien. Die in Mexiko vorkommenden Caespitosa und die in Columbien sich findenden Qracilia nähern sich den typisch mediterranen Formen (Unguieulata^ Subacaulia) durch starke Ausbildung des Grundstockes gegen- über den oberirdischen Teilen der Pflanze; bei den Caespitosa ist überdies der Stengel merklich in seinem untersten Teile gestaucht. Doch bilden sie andererseits durch den in seinem unteren Teile schon vergänglichen Grundstock den Übergang zu den Sylvatica, die in G. sylvaticum einen typischen Vertreter haben und durchaus paläoarktisch sind. Die Reflexa mit zurückgebogenen Blumenblättern stehen mit ihnen in engster Beziehung, obgleich einige von ihnen offenkundig das Mediterrangebiet bevorzugen. Auch die im Himalaya vorkommenden Polyantha mit mehr oder weniger doldenähnlich zusammen- gezogenen Inflorescenzen sind von den Sylvatica abzuleiten, wie denn überhaupt die meisten der mit einem kräftigen Rhizom versehenen Sektionen mit diesen mehr oder weniger in stammesverwandtschaftlicher Beziehung stehen. Von den den Sylvatica nahestehenden Formenkreisen sind noch vor allem die Sektionen der Incana in Süd- afrika und die der Incanoidea in Mexiko anzuführen, die durch ihre habituelle Ähnlich- keit und in ihren typischen Formen durch die außerordentliche Fülle einer oft silbrigen Behaarung auffallen, eine Erscheinung, die diese Xerophyten mit den Subacaulia des Mediterrangebietes teilen. Bei den Incanoidea macht sich schon eine morphologische Eigentümlichkeit bemerkbar, die — bei dem geringen Vorhandensein guter Unterschiede — für die Gruppierung der Sektionen mitunter von Nutzen ist, nämlich das Fehlen der zweiten Blüte am Pedunculus. Diese Erscheinung tritt regelmäßig auf bei dem im ge- mäßigten Eurasien sich findenden G. sibiricum^ das in der Gattung ziemlich isoliert dasteht (Sect. Sibirica), und bei G. sanguineum aus der Sect. Sanguinea, dessen nächste Verwandte wie G. dahuricum diese Eigentümlichkeit nicht zeigen. Die San- guinea bewohnen ein geschlossenes Areal, welches das gemäßigte Eurasien und den Himalaya umfasst. Während die bisher besprochenen Sektionen sich in lichten 3* 3() R. Knuth. — Geraniaceae. Formationen finden, sind die Simensia und die Laxicaulia als typische Gebüschpflanzen anzusprechen, die entweder wie die Laxicaulia in der Nähe von Wasserrinnen am Boden dahinkriechen oder an Felsen herabhängen, oder aber wie die Simensia im Gebüsch kletternd gefunden werden. Eine besondere Anpassung in letzterer Beziehung zeigt G. aculeolatum aus der Sect. Simensia, dessen Spitzenhaare am Stengel und den Blattstielen eine Umwandlung in Stacheln erfahren haben, die nach rückwärts ge- bogen sind und als Kletterorgane dienen. — Während bei den bisher besprochenen Gruppen (mit Ausnahme der Änetnonifolia] nur der Grundstock die Vegetationsperiode überdauert, tritt bei den Neurophyllodea der Sandwichinseln eine Verholzung des gan- zen oberirdischen Teiles ein, und so haben wir es hier mit hohen Sträuchern zu thun, die auch durch die keilförmige resp. ovale Form der Blattspreite von den übrigen Oeranium-Arten außerordentlich abweichen und nur sehr schwache Beziehungen zu südamerikanischen Formen aufweisen. — Den perennierenden Gruppen stehen die ein- jährigen Formen gegenüber, von denen die Columbina typische Buderalpflanzen mit sehr weiter Verbreitung im paläoarktischen Gebiet umfassen. Die Lucida treten neben ihnen vorzugsweise im mediterranen Gebiet auf. Das zu ihnen gehörende G. lucidum mit weiter Verbreitung in Eurasien ist eigentlich die am wenigsten typische Art, trotz- dem es durch die der Frucht eng anliegenden Kelchblätter entschieden zu ihnen gehört. Hierzu sind auch die im tropischen Afrika heimischen G. ocellatum und G. favosum zu rechnen, von denen das erstere auch im Ost-Himalaya angetroffen wird. Zu einer Gebüschpflanze des ganzen gemäßigten Eurasiens und des Mediterrangebietes hat sich G. Rohertianum (Sect. Rohertiana) entwickelt, dessen an viele Erodien erinnernde Blatt- form in der Gattung ziemlich vereinzelt dasteht. Im Gegensatz zu den einjährigen Formen der Gattungen Erodium und Pelargonium unterscheiden sich die Luäida und Rohertiana in bezug auf die Verbreitungs Vorrichtungen ihrer Teilfrüchte wesentlich von den perennierenden Sektionen. Von den zahlreichen Arten der Gattung Pelargonium sind nur 4 nicht in Afrika heimisch; P. Endlicherianum findet sich in Kleinasien; P. Rodneyanum, P. austräte und P. anceps in Australien. Von diesen schließen sich P. austräte und P. anceps ganz eng an kapländische Formen an, während' P. Endlicherianum und P. Rodneyanum innerhalb der Sektionen doch eine gewisse Eigenart nicht verleugnen. Nachweisbare Verschleppung lässt sich nur bei dem dem P. anceps verwandten P. grossu- larioides feststellen, das auch in Californien anzutreffen ist, während das Vorkommen derselben Art in Vorder-Indien auf den Nilgherry-Bergen auch ein ursprüngUches sein kann. — AUe übrigen Arten sind streng auf Afrika beschränkt, und zwar muss un- bedingt die südwestliche Kapprovinz als Hauptsitz der Gattung bezeichnet werden. Hier ist dieselbe mit einer Anzahl von I \ 0 Arten vertreten, bildet mithin einen nicht zu unterschätzenden Anteil der dortigen Flora. In dem sich nördlich anschließenden west- lichen Litorale finden sich schon nur 32 Arten, die zum Teil auch in der südwest- Uchen Provinz auftreten, während nur 8 Arten bis nach Deutsch -Südwest -Afrika hinaufgehen und nur 2 bis nach Angola. Trennt man, wie es Engler 1882 ge- than hat, das Gebiet zwischen dem Gouritz River und Sundays River von dem süd- westlichen Gebiet (im Sinne Bolus' a. 1905 und Marloth's a. 1907) ab, so ergiebt sich der merkwürdige Umstand^ dass die Gattung hier nur mit 26 Arten vertreten ist, während die südöstlich gelegene Baumsteppenprovinz der Kaffernländer wiederum einen Artenreichtum von 46 Arten aufzuweisen hat; und zwar sind es die Sektionen Poly- actium und Cortusina, denen eine große Zahl der Arten dieser Provinz angehört. Eine große Anzahl Arten geht bis in die Karroo (30) und auf das südwärts gelegene karroide Hochland (16), doch handelt es sich hier fast ausnahmslos um Arten, die auch in den benachbarten Provinzen gefunden werden. Das weitaus größte Kontingent dieser Formen stellt natürlich die südwestliche Kapprovinz. Im Norden der Baumsteppen- provinz der Kaffernländer nimmt die Artenzahl bald ab; Natal hat dann nur noch 1 2 Arten, Transvaal deren 11. Es handelt sich hier um Formen, die nur der Ost- seite des Kaplandes eigentümlich sind. Portugiesisch-Ost-Afrika hat 2 Arten, während R. Knulh. — Geraniaceae. 37 in Deutsch-Ost-Afrika, ofTenbar infolge genauerer Erforschung, 7 Arten und in Abys- sinien 5 Arten nachgewiesen sind. Hier ist offenbar das Ende des zusammenhängen- den Areals, so dass das Verbreitungsgebiet des kleinasiatischen P. Endlicherianum ziemlich isoliert erscheint. — Was nun die Verbreitung der einzelnen Sektionen anlangt, so ist für die bei weitem größte Zahl derselben die südwestliche Provinz als das Hauptareal anzusprechen, für Cortuaina liegt es in der Baumsteppenprovinz der Kaffern- länder, während bei Polyactium eine gleich große Anzahl von Arten in beiden Pro- vinzen anzutreffen ist. Auch die sukkulente Sektion Otidia findet sich in 2 Provinzen, Übersicht über die geographische Verbreitung der Sektionen von Pelargonium. c3 1 < H 11 1 1 J 11 'S 1 1 1^ so i .1 1 1 'S S a .2 13 'S -< Hoarea .... \ _ 9 21 4 2 5 2 — — — ■ — — — — Seymouria . . — — — 6 — — 1 — — — — — — — — — Polyactium . . 2 — 3 8 ^ 2 0 9 6 5 1 5 3 — — 1 Otidia .... — 2 4 5 2 2 1 — • — — — — — — — Ligularia . . . — — 7 8 2 8 2 2 — 1 — — — — — Jenkinsonia . . — — i 2 1 1 1 — — — _ 1 — — Myrrliidium . — ^ i 5 3 1 1 3 — 1 — 2 — — — — Peristera . . . — -1 3 13 1 6 2 5 2 2 1 — — — 1 2 Campylia . . . — — — 7 1 — — 1 — — — — — — — Dibrackia . ■ . — — — 1 1 — — 2 — — — — — — Eumorpha . . — — — 6 — 1 — 2 1 i -^ — — — — — Olaucophyllum . — 1 i 4 — 2 — — — — — — — — — — Ciconium . . . — 1 i 2 2 2 — 4 — — — — — — — — Gortusina . . . — 2 2 3 — — 2 9 1 1 — — 2 — — — Pelargonium . — — — 19 6 3 1 5 2 — — — — - — 1 2 8 s. 110 26 30 16 |,6 1 12 hl 2 7 ^ 1 ' * der südwestlichen und dem westlichen Litorale. — Die Verbreitung der einzelnen Sek- tionen ist sehr verschieden. Die Sektion Seymouria beschränkt sich fast ausschließlich auf die südwestliche Provinz, ebenso die Sektion Campylia. Andere wieder haben eine weite Verbreitung, wie Polyactium von Angola um das Kap herum bis hinauf nach Abyssinien, Myrrhidium von Deutsch-Südwest-Afrika bis Deutsch-Ost-Afrika und Gortu- sina von Deutsch-Südwest-Afrika bis Abyssinien. Im allgemeinen aber kann man sagen, dass die Mehrzahl der Sektionen im westlichen Litorale einsetzen, in der süd- westlichen Provinz die größte Artenzahl erreichen und in der Baumsteppenprovinz der Kaffernländer das Ende ihrer Verbreitung finden. — Die Verbreitung der einzelnen Arten ist in den meisten Fällen eine sehr beschränkte, ein bekanntes Charakteristikum der Kapflora. Ausnahmen davon sind selten, so P. senecioides mit der Verbreitung von Deutsch-Ost-Afrika bis zur südwestlichen Provinz, P. aconitiphyllum von der südlichen Provinz bis Portugiesisch-Ost-Afrika, P. fumarioides von Namaqualand bis Transvaal, P. alchemilloides von der südwestlichen Provinz bis Transvaal. Ruderalpflanzen mit weiter Verbreitung wie bei Geranium und Erodium giebt es hier nicht. In bezug auf die Frage nach dem Ursprünge der Familie muss natürlich von den Geranieae ausgegangen werden, und hier ist zu bemerken, dass Pelargonium durch die in der Familie einzig dastehende ausgesprochene Zygomorphie der Blüte als die am wenigsten ursprüngliche Gattung anzusehen ist. Sarcocaulon, das durch die stachelige 38 R- Knuth. — Gcraniaceae. Ausbildung seiner Blattstiele und durch die Massigkeit seiner Stengel anderen Geranla- ceen so unähnlich sieht, hat andererseits durch den Besitz von i 5 Staubgefäßen so starke Beziehungen zu Monsonia^ dass an der Stammesverwandtschaft beider nicht zu zweifeln ist. Diese Thatsache ist ja unter anderem von De Candolle auch dadurch gewürdigt worden, dass er beide zu einer Gattung vereinigt hat. Es bleiben mithin für die Frage des Ursprungs der Unter-Familie nur die Gattungen Erodium und Ge- ranium übrig. Erodium zeigt durch die beginnende Zygomorphie der Blüte und auch durch sonstige Merkmale ganz entschiedene Beziehungen zu Pelargonium. Die Zygo- morphie und der Besitz von 5 Staminodien lassen diese erstere Gattung für das Studium nach dem Ursprung der Unter-Familie weniger geeignet erscheinen, und so kann nur Geranium mit seinen actinomorphen Blüten und 2X5 Stamina bei der vorliegenden Frage in Betracht gezogen werden. Nun scheint es aber zweifelsohne, dass die mit einem Grundstock versehenen Arten nicht als die ältesten anzusprechen sind, einerseits deshalb, weil wohl der Besitz eines solchen Organs überhaupt erst die Folge des An- passungsvermögens vorstellt, ferner weil die Verzweigung dieser Arten nicht mehr die Reinheit des dichasialen Aufbaues zeigt wie bei den einjährigen Formen, und dann, weil von solchem Gesichtspunkt aus die Verbreitung der gesamten Familie völlig rätsel- haft erscheinen dürfte. Wenn auch unsere einjährigen Formen sicher Neubildungen darstellen, so weisen doch viele mehrjährige südamerikanische Arten mit verdickten Wurzeln, sowie die dortigen typischen alpinen Arten mit ausdauernden W^urzeln darauf hin, dass man es hier mit sehr alten Formen zu thun hat. Die Formenfülle der pa- zifischen südamerikanischen Geranien im Verein mit dem Umstand, dass sich die Untergruppen der Vivianeen und Wendtieen ebenfalls dort finden, lassen mit ziemlicher Sicherheit den Schluss zu, dass hier der Ursprung der Gattung zu suchen ist. Da nun einer Ableitung der Gattung Pelargonium von Erodium äußerst gewichtige Bedenken entgegenstehen, da Erodium sicher in bezug auf das Entwickelungsalter gegenüber Pelargonium zurücksteht, so bleibt nichts anderes übrig, als die Entwickelung dieser letzteren Gattung in eine Zeit zurückzulegen, in der ^üd- Amerika und Süd-Afrika noch miteinander verbunden waren, also in die Trias. Fossile Reste. Als fossile Reste sind zwei im Bernstein gefundene Früchte an- gesprochen worden: Geranium Beyrichi Conwentz, Fl. d. Bernsteins IL (1886) 67, t. 7, f. 26 — 28; Goeppert, Der Bernstein (1845) 108, t. 6, f. \ — 2 (ohne Bestimmung), und Erodium nudum Conwentz, l. c. 6 8, t. 7, f. 2 9 — 31. — Während das zweite aus einer Granne bestehende Relikt recht wohl einem Erodium etwa der örmwa- Sektion angehören kann und auch die typische Drehung der £Voc?mm-Grannen aufweist, stehe ich der Deutung Conwentz' in bezug auf die andere Frucht, die vollständig vorliegt, recht skeptisch gegenüber. Ist schon die Behaarung abweichend, so ist die Zweiteilung des Fruchtknotens derartig abweichend, dass von einer Zugehörigkeit zu der Gattung Ge- ranium gar keine Rede sein kann. Auch die Aufrollung der Grannen scheint nur auf den ersten Blick der ähnlichen Einrichtung von Geranium zu entsprechen, so dass — meiner Meinung nach — die Ansicht Goeppert's, dass es sich hier um eine Carda- wme-Schote handelt, fast noch mehr für sich hat, als die entgegengesetzte Con- wentz'. Jedenfalls kann man gegen diese Deutung erhebliche Bedenken erheben. Verwandtschaftliche Beziehungen. Die Geraniaceen in ihrer jetzigen Gruppierung zeigen Beziehungen zu den OxaUdaceen, Tropaeolaceen und Balsaminaceen. Während die Balsaminaceen durch die Orientierung der Samen recht isoliert dastehen, bestehen einige Beziehungen zu den beiden anderen Familien, und zwar zwischen den Geranieae-Bieber- steinieae und Tropaeolaceae einerseits, sowie den Wendtieae-Vivianeae und Oxalida- ceae andererseits. Besonders die Trennung der Oxalidaceae und Geraniaceae ist infolge einiger Untergruppen der ersteren Familie keine ganz natürliche, da von allen Unter- schieden eigentlich nur die Gestalt der Narbe — längHch bei Geraniaceen, kopfförmig bei Oxalidaceen — übrig bleibt. Immerhin sind die typischen Vertreter beider Familien R. Knuth. — Geraniaceae. 39 doch so weit Yerschieden, dass eine Trennung beider vollauf gerechtfertigt erscheint. In weiterem Sinne sind die genannten Pflanzenfamilien mit den Linaceen und Rutaceen verwandt, von denen sie durch die Obdiplostemonie getrennt sind. Die Rutaceen sind durch das Auftreten der Öldrüsen im Parenchym vor allen genannten Familien aus- gezeichnet. Nutzen. Wegen ihres großen Gerbstoffgehaltes werden in ihrer Heimat verschie- dene Geraniaceen als Hausmittel gegen Dysenterie angewandt, so die Monsonia- Xrien M. ovata, M. bifloj'a, M. Burkeana, ferner die Pelargonium-Arien P. reniforme und P. zonale und die Wurzel einiger Geranitim- Arten ^ O. nepalense, G. Wallichianum^ G. niaciilatum (siehe Gerbsäure). — Neuerdings wird von Komoro witsch*) bei Gebärmutterblutungen die Anwendung einer Abkochung von Erodium ciGutarium em- pfohlen, die in Russland gelegentlich mit gutem Erfolge angewandt worden sein soll. — Als Genussmittel, u. zw. in Gestalt von Thee, werden die Rlätter von Erodium inearnatum bei der ärmeren Bevölkerung Süd-Afrikas unter dem Namen »Natal Wild Tea« verwendet**). Als gutes Viehfutter für Schafe gilt Erodium cicutarium sowohl in Nord-***), wie in Süd-Amerika f). Das in den Handel kommende Oleum Geranii stammt nicht durchwegs von Pelargonien-Arten, sondern zum größten Teil von Andropogon sckoenanthus-xf)^ u.zw. ist hierhin alles Geranienöl türkischen, indischen und spanischen Ursprungs zu rechnen. Nur das französische mit dem specifischen Gewichte 0,906 stellt das Sekret der Drüsen- haare von Pelargonium dar und wird gewonnen aus dem P. roseum, dem Rosen- Geranium der Gärtner. Die Natur der Pflanze ist nicht sicher. Außerordentlich nahestehend dem P. graveolens, scheint sie doch nicht eine Varietät dieser Art, sondern vielleicht eine Hjbride von ihr zu sein. Vielfach wird sie auch P. odoratissimum ge- nannt, welcher Name indes einer von ihr völlig verschiedenen Art aus der Gruppe Cortusina zukommt, während P. roseum den typischen Pelargia zuzurechnen ist. — Die Art wird nach Angabe der Rev. horlic. belg. (aus Hamburger Gartenz. XXXVIll. (1882) p. 43) in Frankreich, der Türkei und vorzüglich in Algerien als Handelspflanze im großen angebaut. In der Ebene von Metidja, besonders in der Umgegend von Cherages und Bouffarik dienen zu diesem Zwecke 400 ha. Dort macht man 2 Ernten im Jahre, im Juni und im September. Das jährliche Produkt ist etwa 6000 kg Essenz, die nach der Güte für 10 0 — 150 Franken ä kg verkauft werden. — Die französische und algerische Essenz unterscheidet sich schon nach Farbe und Geruch von dem tür- kischen Geraniumöl. Die erstere ist grünlich und ihr kräftiges Parfüm lässt einen leichten krautigen Geruch zurück; die türkische hingegen ist bräunlich-gelb oder sehr blassgelb, ihr sehr kräftiges Parfüm ist zarter und weniger nachhaltig. In ähnlicher Weise äußert sich Heuze (in Revue horticole 65 (1893) 305 — 308 c. 2 tab.), der falscherweise die Pflanze mit P. capitatum (Fig. 101 u. 102) identifiziert. Nach ihm Hefern die 48 algerischen Destillations-Anlagen 3000 kg Öl. 100 kg grüner Blätter kosten 10 — 15Fr. ; \ kg französischer Essenz wird mit 120 — 180 Fr., algerischer mit 70 — 80, türkischer mit 40 — 50 Fr. bezahlt; ganz reine französische Essenz erzielt Preise von 200 — 250 Fr. — Vergl. Anatomie, über Öldrüsen. Die weitaus größte Verwendung finden die Geraniaceen in der Kultur durch die Züchtung der überaus zahlreichen Pelargonien-Bastarde und -Formen. Kreuzung und Gartenformen: Verteilung der wilden Hybriden. Unter den Geraniaceae finden sich Hybriden nur in dem Stamme der Geranieae, der durch seine *) Vergl. Just, Bot. Jahresber. XXIV.2. p. 454. **) Hooper in Agricult. Ledger. (i901) n. 6. ***) Vasey, The agricultur. Grasses of Unit. Stat. (i889). i) Lorentz, Vegetationsverhältnisse der argent. Republik {^8^6]. ff; Symes in Year Book of Pharmaey (1879) 434—468. 40 R« Knulh, — Geraniaceae. eigentümliche Fruchtbildung scharf gekennzeichnet und durch die große Zahl seiner Species dazu von vornherein geeignet erscheint. — Von den 3 wichtigsten Gattungen der Familie sind bei Erodium 7 Bastarde bekannt, bei Geranium nur 6, während Pelar- gonium mit einer überraschenden Fülle von Hybriden auftritt, die allerdings haupt- sächlich künstlicher Herkunft sind. Wie sich die beiden erstgenannten Gattungen der künstlichen Kreuzbefruchtung gegenüber verhalten würden, lässt sich schwer sagen, doch ist wohl anzunehmen, dass auch sie — allerdings in geringcrem Umfange — sich ebenfalls dazu eignen würden. Geschichte der Kultur-Hybriden. Entsprechend dem Umstand, dass schon um 1812 die größte Anzahl der heute bekannten Arten der Galtung Pelargonium in England eingeführt war, muss der Anfang für erfolgreiche intensivere ßastardzüchtung auf die Zeit kurz vor 1800 verlegt werden. Davon legen vor allem Andrews' *Ge- raniums^ *) beredtes Zeugnis ab. Wissenschaftlichen Wert in bezug auf die Natur der Hybriden hat die Arbeit nicht, da Andrews unter Beibehaltung des alten Namens Geranium die PeZar^omwm-Bastarde kurzweg als Varietäten der typischen Arten ohne Angabe ihrer Abstammung beschreibt. Er führt unter Beigabe von ca. 2 00 schönen Tafeln eine größere Anzahl typischer Arten und Kreuzungsprodukte an. Das Werk leidet daneben noch unter dem völligen Mangel jeder Paginierung. Planmäßige Kreu- zung von wissenschaftlichem Wert beginnt mit dem Jahre 1815, und es ist das unbe- streitbare Verdienst Sweet's**), in seinem musterhaften Werke »Geraniaceae« (500 Arten mit ebensoviel Abbildungen) diese Erzeugnisse menschlichen Fleißes auch im Bilde festgehalten zu haben; zumal es ohne Abbildungen völlig unmöglich wäre, sich von den Kreuzungen auch nur eine annähernd richtige Vorstellung zu machen. Von den Männern, die sich erfolgreich mit der Züchtung künstlicher Hybriden beschäf- tigten, muss vor allem Sir Richard Colt Hoare erwähnt werden, dessen Andenken die erste Sektion der Gattung Pelargonium [Hoarea^ früher Gattung) ihren Namen verdankt. Das lokale Centrum für ßastardzüchtung aber waren die ausgedehnten Gärtnereien von Colvill in King's Road in Chelsea, über deren umfassende und zu- gleich streng wissenschaftliche Thätigkeit man nur Worte der Bewunderung haben kann. Daneben ist aber auch die Thätigkeit anderer Männer nicht zu vergessen, wie Daveys, Dennis, Taits und schließlich Jenkinsons, dem zu Ehren die Sektion Jenkinsonia (früher Gattung) benannt wurde. Wahrscheinlich ist es Anderson, der Direktor des Londoner botanischen Gartens, gewesen, der in weiten Kreisen das Interesse für die Pelargonien-Züchtung wach erhielt, denn nach Veröffentlichung des Sweet' sehen Werkes (1820 — 30) tritt eine merkwürdige Verflachung in wissenschaftlicher Beziehung zutage. Schon das Werk des Wieners Trattinick***) zeigt nur Abbildungen und Beschreibungen der auffälligeren mehrfachen Hybriden. Die interessanten Sektionen Hoarea^ Jenkin- sonia, Polyactium u. a. werden gar nicht mehr berücksichtigt. Vom gärtnerischen Standpunkt ist dieser Umstand ja allerdings weniger zu beklagen; jedenfalls sieht man in diesem Buche schon deutUch den Weg vorgeschrieben, den die spätere Gartenkultur der Hybriden genommen hat. Auch die binäre Nomenklatur, die in dem Sweet 'sehen Werke durchgeführt ist, wird schon teilweise aufgegeben zu Gunsten der Benennung nach fürstlichen Protektoren. Noch mehr als die Trattin ick'sche Abhandlung geht die von Reiderf) aus den Jahren 1830 — 32 in das Fahrwasser gärtnerischer Nomenklatur und populärer Hybridenzüchtung über. Nach dieser Abhandlung finden wir überhaupt kaum noch zusammenhängende größere allgemeine Darstellungen der Hybriden. Die im übrigen fleißige Arbeit von Dauthenayff) erhebt sich kaum über das Niveau einer *) Andrews, Geraniums (1805). **) Sweet, Geraniaceae (1820 — 30). ***) Trattinick, Neue Arten von Pelargonium (182S— 43). -^) R eider, Abbild, u. Beschreib. Pelarg. I— II. (1829—30). ff) Dauthenay, Les Geraniums (1897). R. Knuth. — Gcraniaceae, 41 Zusaramenstellung von Namen und entbehrt der Vollständigkeit, die auch wohl nach <83d kaum noch möglich war. Natürliche Hybriden von Pelargonium. Es kommen aller Wahrscheinlichkeit nach nur primäre Bastarde in Betracht, und hier unterliegt es keinem Zweifel, dass schon von Thunberg, Eckion und Zeyher sowie anderen Forschern eine große Reihe solcher Formen beschrieben worden sind. Doch ist ihre Beschreibung meist so mangel- haft, dass bei dem Fehlen jeden Vergleiches mit den Stammformen ihre Abstammung völlig rätselhaft ist. Harvey hat die meisten von ihnen in der »Flora capensis« kurzweg eingezogen und sie zu verwandten Arten gestellt. Er erkennt keine natürlichen primären Blendlinge an. Aber auch in bezug auf die einwandfrei experimentell ge- züchteten künstlichen Hybriden findet er sich mit dem Worte ab: »Names borne to be forgotten«. Gartenformen. Da die größere Zahl der primären Blendlinge mit den Stamm- eltern und fremden Arten fruchtbare Hybriden erzeugt, so ist die Zahl der mehrfachen Blendlinge eine ungeheuer große. Die meisten gärtnerischen Produkte der Gattung sind das Erzeugnis vielfacher Kreuzbefruchtung. Die sogenannten »englischen Pelargonien«, auch »P. grandiflorwnK kurzweg genannt, sind das Produkt von P. grandiflorum mit Arten der Sektion Pelargium, hauptsächlich P. cucuUatum, P. cordatujn und P. angulosum. Der strauchige Habitus, sowie die Reichblütigkeit und die Blattform entstammen der Sektion Pelargium^ vor- züglich P. cucullatum; die Blütenform und -große sind durch P. grandiflorum ver- bessert. Von den in Frage stehenden Arten wurde P. cucuUatum 1690 von Ben tick, P. cordatum 1774 von Masson, P. angulosum in Chelsea Garden 1724 eingeführt. P. grandiflorum wurde 173 4 von Masson aus der berühmten Clapham-Sammlung des Grafen Hibbert den königlichen Gärten in Kew überwiesen. Die Erzeugung künst- licher Hybriden dieser Art hat also vor 1800 ihren Anfang genommen. Zu Sweet's Zeiten, also um 1820, waren ungekreuzte Exemplare der letzteren Art aber schon so selten, dass Sweet, wie er selbst schreibt, schon glaubte, dass diese aus den eng- lischen Häusern völlig verschwunden wäre. Thatsächlich existiert auch in den Sweet- schen Oeraniaceae keine Pflanze, die primärer Bastard ist und gleichzeitig als Stamm- vater der »englischen Pelargonien« dienen könnte. — Hibbert*) nimmt als Stamm- eltern P. involucrahcm**) Sweet und P. spectabile***) Sweet an. Die erstere Art existierte schon um 18 22 in 6, die letztere in 4 Varietäten. Hinsichtlich der Aus- bildung ihrer Blüten können sie mit den jetzigen Hybriden sehr wohl konkurrieren. P. involucratum stellt eine Hybride von P. cucuUatum und dem Bastarde P. superbum, P. spectabile von P. cucuUatum und dem Bastarde P. igtiescens vor. Nach der Meinung des englischen Forschers wären also die »englischen« Pelargonien eine Mischung von P. cucuUatum mit P. grandiflorum und P. fulgidum. Spuren dieser letzteren Art sind aber offenbar nur in den Spielarten mit mehr oder weniger karminroten Blüten vor- handen, und diese sind bekanntlich ziemlich selten. An die Stelle des P. cucuUatum können meiner Meinung nach aber auch sehr wohl die diesem eng verwandten P. cor- datum und P. angulosum treten, wie ein Blick auf die Sweet 'sehen Hybriden zeigt, von denen man nicht nur 2, sondern eher 20 und mehr als Stammeltern der heutigen »englischen« Pelargonien auffassen könnte. — Diejenigen Männer, welche sich um die Ausbildung der in Frage kommenden Rasse die größten Verdienste erworben haben, waren die Engländer Hoyle und Foster, die es verstanden, durch systematische Züchtung der Blüte dieser Pflanzen die gewaltige Vergrößerung zu geben, durch welche sie sich vor ihren früheren Stammeltern so vorteilhaft auszeichnet. Erst in den letzten Dezennien beteiligt sich auch Deutschland in hervorragendem Maße an diesen Züch- tungen. *J Hibbert in Gard. Ghron. (1880) II. 5—8; Ref. in Belgique hortic. (<884) 336. **) Sweet, Ger. t. 33. ***) Sweet, Ger. t. 136. 42 R- Knuth. — Geraniaccae. Die »Zonal-Pelargonien« sind herzuleiten aus der Kreuzung des P. zonale mit P. inquinans, und zwar hat bei den verschiedenen Formen bald P. zonale^ bald P. inquinans das Übergewicht. Kennzeichen des Zo?2aZe-Anteiles sind die dunkle Blatt- zone und der Blütenreichtum, während P. inquinans zu erkennen ist an der Fülle und Dichte einer weichen Behaarung, sowie an der bedeutenderen Größe und Breite der Fetalen. Da P. zonale schon \1{{) von der Herzogin von Beaufort und P. inquinans 1714 in England eingeführt wurde, und der Bastard P. hyhridum schon 17 32 von Sherard an Kew abgegeben wurde, so können mithin die ZowaZ-Pelargonien auf ein viel stattlicheres Alter zurückblicken, als die vorhin besprochene Gruppe. Die Kultur der ZonaZ-Hjbriden scheint indes anfangs große Schwierigkeiten bereitet zu haben, Sie galt wenigstens den englischen Züchtern anfangs viel schwieriger, als die der Hybriden der vorigen Gruppe. Sweet, der die Zo?iaZ-Hjbriden unter dem Gattungsnamen Ciconium beschreibt, kennt nur 5 Spielarten. Das Interesse für sie setzt erst nach 1830, ja viel- leicht erst nach 18 40 ein, hat dann aber stetig zugenommen und den »englischen Pe- largonien« erfolgreiche Konkurrenz gemacht, so dass erst in den letzten Dezennien diese wieder zu der ihnen gebührenden Anerkennung gelangt sind; vor allem, seit man sich be- müht, die Pflanzen recht niedrig zu halten und im Habitus den Zonale-V ormen anzupassen. 1. Nosegaj, eine in England entstandene Unterrasse, die ihren Namen von dem Wohlgeruch (?) der Blüten trägt, ist ausgezeichnet durch die kugelförmige Gestalt des Blütenstandes und sehr große Blüten. Als Tjpus kann Ciconium Fothergillii Sweet gelten. Die ursprünglich karminrote Blüte schwankt später zwischen weiß und tief violett. — Hervorragende Züchter der Nosegajs und ihrer Modifikationen: Bruant (1900), Lemoine (1883), Henderson (18*3), Turner (1872), Hoste, Poirier, Babouillard, Boucharlat, Millot. 2. Varietäten mit weißem Centrum in der Blüte. — Typus: Souvenir de Mi- rande, 1886 aus Samen von Herlaut in Mirande (Gers) gezogen. 3. Varietäten mit panachierten Blüten, aus Pflanzen der vorigen Gruppe gezogen. — Typus: Madame de Bruant von Bruant in Poitiers um 1894 gezogen; Fleur Poitevine von demselben Züchter. 4. Varietäten mit gefüllten Blüten. — Typus: Triomphe de Gergovia, in Cler- mont wahrscheinlich spontan entstanden; Gloire de Clermont, von Amblard um 1863 gezüchtet. 5. Varietäten mit bunten Blättern, offenbar spontan entstanden. a) Weiß gerandete Blätter; seit 1132, also 20 Jahre nach der Einführung des P. zonale, bekannt nach Th. More in seinem »Flowcr Garten displayed« (1734). b) Gelb gerandete Blätter, um 1830 aus Miller' s Variegated gezüchtet. c) Dreifarben-Zowa/e mit dunkler Zone und hellerem Rande, um 186 0 entstanden: Eine der ersten Formen »Rainbow« von Henderson gezüchtet. d) Yiei'farhen-Zonale: Blätter dreifarbig auf gelbem Grunde; aus »Emperor of the French« um 1867 entstanden*;. Die Zwergformen sind verschiedenen Ursprungs und kommen in jeder der 5 Grup- pen vor. Die Peltatum-Pelargonien mit hängendem resp. liegendem Stengel stammen sämtlich von P. peltatum ab, das 1701 von der Herzogin von Beaufort eingeführt wurde. Habituell und in der Blattform weichen sie von der Stammform nicht ab; die zahlreichen Blütenfarben und -Zeichnungen sind mithin weiter nichts als Variationen der ursprünghchen Art. Die Zonale -Peltatum-Hybriden, die neuerdings in größerer Anzahl gezogen werden und in ihren Eigenschaften die Mitte zwischen den beiden Rassen halten, sind ein beredtes Zeugnis für die Kreuzungsfähigkeit der Pelargonien-Arten. Ihr Urtypus ist P. pinguifolium Sweet, das schon von Andrews abgebildet worden ist, so dass die Gruppe mithin in bezug auf das Alter hinter den anderen wenig zurücksteht. *) M. Grieve, History of variegated Pelargoniums (niclit gesehen). Geranium. ^ 43 Systema familiae. A. Carpella matura caudata, caudis dz spiraliter a basi ad apicem rostri revolutis . Trib. I. GeraDieae. B. Carpella ecaudata. a. Sepala libera, imbricata. a. Semina solitaria in carpellis Trib. II. Biebersteinieae. ß. Semina 2 vel 00 in carpellis Trib. III. Wendtieae. b. Calyx tubulosus vel campanulatus, usque ad me- dium circa connatus; laciniae imbricatae. c(. Fructus Capsula Trib. IV. Vivianeae. ß. Carpella 8, seiuncta Trib. V. Dirachmeae. Trib. I. Geranieae Benth. Benth. in Benth. et Hook. f. Gen. I. (1862) 270; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 868; Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1896) 8; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 3. Sepala imbricata. Flores reguläres vel zjgomorphi. Petala 5, raro abortu pau- ciora. Stamina petalis numero aequalia vel duplo vel triplo plura, rarius abortu 2 — 7. Glandulae 5 cum petalis alternantes vel — glandulis nullis — sepalum posticum calca- ratum. Carpella matura caudata, caudis =b spiraliter a basi ad apicem rostri revolutis. Conspectus generuiu. A. Flores ecalcarati, glandulis ornati, radiati. a. Stamina 10. a. Stamina omnia antherigera. Arista spiraliter revoluta \. Geranium L. ß. Stamina externa antheris destituta. Arista cochlei- formiter revoluta 2. Erodium L'Her. b. Stamina 15. a, Stamina trina basi coadunata. Caulis zb herbaceus 3. Monsonia h. ß. Stamina omnia usque ad basin fere libera. Caulis crassissimus, carnosus, spinis vestitus . . . .4. Sarcooaulon (DC.) Sweet. B. Flores calcarati calcare pedicello adnato, glandulis destituti, manifeste zygomorphi 5. Pelargonium L'Her. \. Geranium l. Geranium*) [L. Gen. ed. i . (1737) 2 04] L. Spec. pl. ed. 1. (1 753) 676; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 432; Willd. Spec. III. (I8OO) 696; DC. Fl. frang. IV. (1805) 844; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 393 (ex pte.); Endl. Gen. (1836—40) 1167;' Koch, Sjnops. Fl. Germ. ed. 1. (1837) 137; Ledeb. Fl. ross. I. (18 42) 459; Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (1842—43) 917; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 296; Doli, Fl. Baden (1857) 1182; Benth. et Hook. f. Gen. I. (1862) 272; Boissier, Fl. orient. I. (1867) 869; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 133; Blytt, Norges Flora HI. (1876) 1101; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (I88O) 523; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 118; A. Gray, Synopt. Fl. North America Vol. L Pars 1 (1897) 357; Bub. Fl. pyren. IIL (1901) 307; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 3; Woronow in Kusnezow, Fl. caucas. crit. III. 7. (1908) 3. — Bhampho- carpus Neck. Eiern. IL (1791) 438. — Rober tium Picaird in Mem. Soc. Agric. Boulogne 2. ser. L (1837) 99. — Geranion St. Lag. in Ann. Soc. bot. Lyon VII. (I88O) 126. — Rohertiella Hanks in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1 (1907) 3. *) Nomen derivatum ex yEqüi^ioy (Grus cinerea) et a cl. Dioscoride generi datum ob form am rostri. 44 R- Knuth. — Geraniaceae. Flores reguläres. Sepala 5, imbricata. Petala 5, hypogyna, imbricata. Glandulae 5, petalis alternae. Stamina iO, omnia antherifera, rarissime 5 ananthera, libera vel basi breviter connata. Ovarium 5-lobum, 5-loculare, rostratum, rostro stigmatibus 5 ornato; Ovula in loculis 2, dz superposila. Carpidia l-sperma, caudala caudis a basi ad api- cem rostri revolutis. Seminum albumen tenue vel niillum. Cotyledones induplicato- plicatae vel convolutae. — Plantae herbaceae, rarius suffrutescentes vel rarissime fruti- cosae, interdum caespitoso-subacaules. Rami non raro articulato-nodosi. Folia op- posita vel alterna, stipulata, palmato-lobata vel dissecta, raro tantum dentata, Pedunculi axillares, \ — 2-flori, rarius — pedunculo abortu nullo — flores singuli axillares. Car- pidiorum caudae intus saepe glabrae. Species circ. 250, regionum temperatarum totius orbis incolae, inter regiones tropicas in montibus altis tantum obviae. Conspectus sectionum generis Geranii olim descripti. Koch, Synops. Fl. Germ. ed. 1 (1837) 137. Sect. \. Batrachium [G. macrorrhizum, phaeuni, nodosiim, pratense, aconiti- folium, palustre, sanguineum). Sect. 2. Batrachioides [G. argenteimi, pyrenaicum). Sect. 3. Columhinum [G. pusillum, bohemicum, dissectum^ columhinum^ rotundi- foliurrij molle^ lucidum, divaricatum, Rohertianum). Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 297; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) n8 — 120. Sect. 1. Eugeranium Batt. et Trabut. Sect. 2. Bobertium Picard {G. lucidum, Bobertianum). Terracciano in Malpighia IV. (1890) 238. A. Leiosperma: Semina laevia. a. Bysocarpa'. Capsulae rugosae. cf. Erysoidea: Rugae parvae vel suturam dorsalem altitudine haud superantes. ß. Lophoidea: Rugae in cristas elevatae. b. Leiocarpa : Capsulae laeves. a. Euleioidea: Capsulae omnino laeves, pilosae. ß. Btychoidea: Capsulae apice tantum plicatae. B. Dictyosperma: Semina reticulato-alveolata vel foveolata. a. Leiocarpa: Capsulae laeves. a. Euleioidea : Capsulae omnino laeves, pilosae, I. pilis simplicibus. 1. in tota capsularum superficie aequalibus, 2. basi tantum longioribus unde capsulae barbatae, II. pilis simplicibus et glanduligeris. Clavis sectionum generis Geranii a me proposita. A. Annua. Radix zb tenuis. a. Folia ambitu reniformi-rotundata vel rotundata, tenuia. Calyx sub fructu apertus vel vix valvulis ad- pressus. Valvulae laeves vel dz rugosae (Typus: G. pusillmn). — Eurasia temp . Sect. 1. Columbina. b. Folia ambitu 5-angulato-rotundata. Calyx sub fructu valvulis dense adpressus. Valvulae aut dorso longi- tudinaliter cristatae vel omnino rugis multis robustis transversalibus instructae.. (Typus: G. lucidum). — Reg. mediterranea et Africa tropica, rarius Eurasia temp Sect. 2. Lucida. Geranium. ^g c. Folia usque ad basin irilobata, membranacea ; lobi usque ad rachim alatam pinnatilobulata; lobuli grosse incisi et dentati. Calyx erectus. Valvulae ad apicem rostri demum fibris binis capillaribus suspensae. (Tjpus: G. Rohertianum). — Eurasiatemp Sect. 3. Kobertiana. B. Perennia vel saltem biennia. Radix incrassata, napi- formis. Pedunculi bi-, rarius uniflori. Gaules zh: elati. Species eis sect. Golumhina ^\m\\Qs. (Typus: G. patagonicum). — America extratropica Sect. 4. Chilensia. C. Perennia. Caudex brevis. Radix robusta. Pedunculi uni- flori. Gaules abbreviati et sub foliis occulti, saepe fere nuUi, flores itaque pseudobasales. Species humillimae, foliis plerumque coriaceis parvis ornatae; incolae regionum supe- riorum montium. (Typus: G. sessiliflorwn.) — Reg. neo- tropica Sect. 5. Andina. D. Perennia, rhizomate vel caudice crasso carnoso ± sublignoso vel radice longa sublignosa. Gaulis zb elatus. a. Gaulis erectus, foliis paucis obsitus, folia basalia vix 2-plo superans. Flores satis magni. a. Folia nitidula, vix pilosa, ultra medium partita. Rhi- zoma crassum, stipulis emarcidis dense squa- mosum. (Typus: G. macrorrhizum). — Reg. me- diterran ea Sect. 6. Unguiculata. ß. Folia dense pilosa, non raro argentea, ultra medium partita, parva. Rhizoma crassum vel crassissi- mum. (Typus: G. argenteum). -^ Reg. mediter- ranea Sect. 7, Subacaulia. y. Folia parum pilosa, usque ad basin 5 — 7- partita, lobis grosse pinnatifido-incisis. Rhizoma tuberosum. (Typus: G. tuberosum). — Reg. mediterranea. . Sect. 8. Tuberosa. d. Folia parum pilosa, usque ad basin 5 — 7-partita, lobis grosse pinnatifido-incisis. Gaulis supra-terraneus non ramosus, 1 — 2V2 cm crassus, apice tantum folia- tus, elatus, perennis. (Typus: G. anemonifolium). — Macaronesia Sect. 9. Anemonifolia. €. Folia pilosa vel indumento dz denso obsita, ultra medium partita. Rhizoma ad collum multipar- titum, multiceps. Internodia infima caulis saepe abbreviata et pedunculi biflori pseudo- basales. (Typus: G. caespitosum). — Mexico . . Sect. 10. Caespitosa. C. Folia zb pilosa, ultra medium partita, coriacea. Rhi- zoma ad Collum saepe multiceps. Internodia infima vix abbreviata, saepius elongata. Pe- dunculi rarissime pseudobasales. (Typus: G. multi- ceps). — Golumbia Sect. H. Gracilia. b. Gaulis erectus, elatus, foliatus. Flores magni, ad apicem caulis corymbum erectum multiflorum efformantes. Folia profunde et non raro usque ad basin partita, 5 — 7-angulata. a. Petala patentia. (Typus: G. sylvaticum). — Reg. palaeoarctica Sect. 12. Sylvatica. ß. Petala dr reflexa. (Typus: G. phaeu^n). — Reg. pa- laeoarctica et mediterranea . Sect. 13. Reflexa. c. Gaulis erectus, elatus, foliatus, Flores media magnitudine. 46 R. Knuth. — Geraniaceae. Folia profunde, sed non usque ad basin partita, ambitu rotundata vel reniformi-rotundata, vix angulata, eis Sect. Columhina similia. Flores non raro umbellati vel subumbellati, (Typus: G. polyanthes). — Himalaja. Sect. 14. Polyantha. d. Caulis suberectus, foliatus, folia basalia pernumerosa pa- rum superans. Radices zh inflatae. Flores magni. Folia ambitu rotundata, media magnitudine, usque ad basin partita; lobi grosse pinnatifido-incisi, laciniis oblongis vel oblongo-linearibus zb integris. (Ty- pus: O. sanguineum). — Eurasia temp Sect. 15. Sanguinea. e. Caulis suberectus, foliatus, e basi pseudo-dichotome ra- mosus, folia basalia demum decidua 2 — 3-plo superans. Flores media magnitudine vel vix magni. Folia ambitu rotundato-angulata, media magnitudine, profunde sed vix usque ad basin partita; lobi grosse incisi, laciniis oblongis vel oblongo-ovatis db integris. Ex axillis binorum ramorum flores singuli rarissime bracteati semper exorti. (Typus: O. rupicolum). — America austr. . . Sect. \6. Rupicola. f. Caulis zh erectus, foliatus, satis gracilis, e basi pseudo- dichotome ramosus, folia basalia mox decidua 2 — 6-plo superans. Flores satis parvi. Folia ambitu rotundato- angulata, media magnitudine vel fere parva, fere usque ad basin partita; lobi grosse incisi, laciniis oblongis vel oblongo-ovatis zb integris. Flores omnes solitarii, bi- bracteati, ma.nifeste pedunculati; pedicellus sub fructu refractus. (Typus: G. arachnöideuni). — Brasilia Sect. \1. Brasiliensia. g. Caulis erectus vel ascendens, satis gracilis, parum ra- mosus, folia basalia 2 — 4-plo superans. Flores satis parvi. Folia ambitu rotundato-angulata, media magni- tudine vel parva, profunde sed non usque ad basin partita; lobi cuneato-obovati, zb tridentati. Flores caulis pro parte saltem solitarii, bibracteati, manifeste pe- dunculati; pedicellus sub fructu plerumque refractus. (Typus: G. microphyllum). — Australia, Java . . Sect. < 8. Australiensia. h. Caulis dz ascendens vel suberectus, foliatus. Flores media magnitudine. Folia profunde partita, sed rarissime usque ad basin, ambitu rotundata vel reniformi-rotun- data, obtuse 5 — 7 -angulata, eis Sect. Columhina similia. a. Folia zb tenuia. Caulis 20 cm et ultra longus. Typus: G. pyrenaicum). — Reg. Orient. -medit., Europa, Afr. austr Sect. 19. Pyrenaica. ß. Folia zb coriacea, saepe dense pilosa. Species humil- limae, incolae regionum superiorum montium. (Typus: G. renifolium). — Africa et America trop. . . Sect. 20. Renifolia. i. Caulis ascendens vel suberectus, foliatus. Flores zb media magnitudine. Folia basalia saepe permulta, profunde partita, saepe usque ad basin. Lamina non raro in la- cinias lineares fissa et subtus indumento denso incano vel argenteo obsita. a. Pedunculi semper biflori. (Typus: G. ineanum). — Africa austr Sect. 21. Incana. ß. Pedunculi abortu saepe uniflori. (Typus: G. poten- tillaefolium). — Mexico Sect. 22. Incanoidea. ] Geranium. 47 k. Gaulis procumbens vel ascendens, foliatus, satis tenuis. Flores satis magni. Pedunculi longi. Folia basalia multa, profunde sed non usque ad basin partita; lobi ob- longi vel oblongo-ovati vel ovati, rb grosse ineiso-dentati. ■., a. Pedunculi biflori. Foliorum lamina 5-partita; lobi zb rhomboideo-ovati. (Typus : G. palustre — G. colli- nuni). — Eurasia Sect. 23. Palustria. ß. Pedunculi biflori. Foliorum lamina plerumque zb 3 -partita; lobi zb ovati. (Tjpus: G. striatum — G. nodosum). — Eurasia, una mexicana .... Sect. 24. Striata. 1. Gaulis procumbens vel ascendens, foliatus, tenuis. Flores parvi. Pedunculi vix elongati. Folia basalia mox de- cidua. Lamina 5-partita; lobi zb rhomboideo-oblongi vel -ovati, incisi. a. Pedunculi uniflori. (Typus: G.sibiricum). — Eurasia Sect. 25. Sibirica. ß. Pedunculi biflori. (Typus: G. mexieanum). — Mexico Sect. 2 6. Mexicana. m. Gaulis procumbens, foliatus, tenuissimus, longus vel lon- gissimus. Flores media magnitudine, saepe fere parvi. Folia basalia satis numerosa, sed mox decidua; lamina 5 — 7-partita, lobis rhomboideo-ovatis vel cuneato-ob- ovatis zb inciso-dentatis. a. Pedunculi biflori. Gaulis pilis simplicibus vel pilis aculeiformibus retrorsis firmis obtectus. (Typus: G. simense). — Afric. Orient, trop Sect. 27. Simensia. ß. Pedunculi saepe uniflori. Gaulis pilis simplicibus ob- tectus, (Typus: G. elongatum). — Ecuador, Peruv. Sect. 28. Laxieaulia. n. Gaulis procumbens, foliatus, longus, ad nodos saepe ra- dicans. Flores parvi, raro media magnitudine. Folia basalia satis numerosa, sed demum decidua; lamina parva, firma, saepe subsericea, zb usque ad basin partita, lobis cuneatis vel obovato-cuneatis tridentatis. (Typus: G. diffusum). — Golumbia, Ecuador, Peruv. Sect. 29. Diffusa. E. Frutices, 40 cm — 4 m altae. (Typus: G. arboreum). — Ins. sandwic Sect. 30. Neurophyllodea. Sect. i . Columbina. Golumbina Koch, Synops. ed. \. (1837) UO; Doli, Fl. Baden (1857) flSS (ex pte.); Boiss. Fl. orient. I. (1867) 870; Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1890) 8; Bub. Fl. pyren. III. (1901) 315 ex pte.; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 61. Glavis specierum. A. Valvulae laeves. a. Pedicelli eglandulosi. Semina laevia \. G. jmsiUum. b. Pedicelli eglandulosi. Semina favosa. a. Pars inferior laminae loborum quam laciniae latior . 2. (?. subserieeum. ß. Pars inferior laminae loborum laciniis aequilata; la- mina in lacinias angustas dissecta 3. G. coliimbinum. c. PedicelH glandulosi. Semina favosa. a. Lamina in lacinias angustas dissecta. I. Pedunculi solitarii 4. G^. dissedum. II. Inflorescentia capituliformis, pedunculis aggregatis . 5. G. carolinianum. 48 R- Kniith, — Geraniaceae. ß. Lamina reniformis, usque ad medium vel ultra 7 — 9-lobata, lobis usque ad 1,3 tripartilis, lacinulis dz late ovatis obtusis. Pedicelli fructiferi manifeste re- curvati. Petala oblongo-cuneata, indivisa , roseo- purpurea &. G. rotundifolium. y. Lamina 5( — 3)-lobata, lobis e basi cuneata late ovatis inciso-dentatis. Pedicelli fructiferi erecti. Sepala fructusque magna. Petala obcordata, purpurea . . 1.0. hohemieu/m. B. Valvulae rugosae. a. Valvulae apice rugis 3 simplicibus remotis instructae. Laminae lobi rhomboidei pinnatifido-inciso-dentati, denti- bus obtusis %. G. divarieatum. b. Valvulae totae rugis transversalibus multis instructae. Laminae lobi usque ad 1/3, raro ad mediam partem 3- partiti, lacinulis ovatis vel oblongo-ovatis obtusis. cf. Semina laevia 9. G^. molle. ß. Semina reticulata \{i. G. bruiium. C. Species dubia, G. molli affine \ \ . G. delicatulum. Unter den zahlreichen Arten der Sektion nehmen G. bohemicum und O. divaricatum durch die dreilappigen Cotyledonen und durch die abweichende Blattform eine besondere Stellung ein. Sonst ist die Sektion völlig einheitlich gestaltet. Fast alle hierher gehörenden Arten sind in Europa mit Ausnahme des höheren Nordens heimisch und im Mediterrangebiet verbreitet. Nach Osten hin nimmt das Vorkommen bald ab. Doch gehen noch viele Arten bis zum West-Himalaya. Eine ganze Reihe von Species hat sich in Amerika in den letzten 2 Jahrhunderten eingebürgert, und viele der aus Nordamerika beschriebenen Arten aus der Verwandtschaft des O. disseetum sind offenbar nur Formen dieser letzteren Art. Auch 0. carolinianum und O. subsericeum^ die wohl auf ein höheres Alter Anspruch haben, zeigen doch eine enge Verwandtschaft mit O. disseetum und 0. eolumbinum, zwei Arten, die ihre große Verbreitung offenkundig der Ver- schleppung mit Getreidesamen verdanken. Mit Ausnahme des G. bohemicum und 0. divari- catum gehören alle Arten der Ruderalflora an. Meist sind sie zweijährig, indem sich schon im Herbst eine Blattrosette bildet, die in selteneren Fällen schon im ersten Jahre einige wenige Pedunculi ohne Stengel hervorbringt. \. G. pusillum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 27; L. Spec. ed. 2. (1763) 957; Willd. Spec. III. (1800) 713; DG. FL franc IV. (1805) 852; DG. Prodr. L (182 4) 643; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 408; Hornemann, fI. Danica XII. 3 4. (1830) 5, t. 1994; Kops, Fl. batava VIL (1836) 505; Koch, Synops. ed. 1. (1837) 140; Ledeb. Fl. ross. L (1842) 470; Reichb. Ic. Fl. Germ. IIL (1842 — 43) 68 t. 190, f. 4877; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 301: Hausm. Fl. tirol. L (1851) 175; Vis. Fi. dalm. III. (1852) 211; Boiss. Fl. Orient. L (1867) 880; Pari. FL ital. V. (1872) 176; Hook. f. FL Brit. India L (1872) 432; Celak. Prodr. FL Boehm. IIL (1875) 529; Bljtt, Norges Flora IIL (1876) 1107; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. IIL (I88O) 530; Batt. et Trabut, FL de l'Alg. IL (1888) 120; A. Gray, Syn. Fl. North Am. L 1. (1897) 361; Bub. Fl. pyren. III. (1901) 315; Small, Fl. South EasL Un. St. (1903) 659; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. FL XXV. 1. (1907) 7; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. erit. HL 7. (1908) 63. — G. pusillum var. hiimile DG. Prodr. 1. c. — G. pusillum var. axilliflonmi Schur, Enum. pl. Transs. (1866) 137. — G. pusillum var. majus grandifolium^ var. gracilli^num, var. rigidum, var. albiflorum, Schur in Verhandl. NaturL Verein Brunn XV. 1876 (1877) 162. — G. pusillum f. minus (Fries, Nov. Fl. Suec. p. 213) Prahl, Fl. Schleswig-Holstein IL (1890) 37. — G. pusillum f. humile Bueck ex Prahl 1. c. — G. malvaefolium Scop. Fl. Garn. ed. 2. IL (1772) 37. — G. parviflorum Gurt FL Lond. VL (1777) t. 46. — G. rotundi- folium Pollich, Bist. PI. Palat. IL (1777) 265. — G. malvaefolium Lam. Fl. fr. IIL (1778) 18; Vill. Bist pl. Dauph. IIL (1789) 378. -- G. dubium Ghaix in Vill. Hist pL Dauph. L (1786) 327. — G. humile Gav. Diss. IV. (1787) 202 t. 83, f. 2. — G. rotundifolium Fries, Nov. Fl. Suec. ed. 2. (1828) 212 (vix L. Fl. Suec. ed. 1. Gcranium. 49 et 2). — O. elatum Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. I. (1837) 133. — G. circinatum Kit. in Linnaea XXXII. (186 3) 570. — G. pseudopusillum Schur in Österr. Bot. Zeitschr. XVIII. (1868) 317. — Annuum, pilis aequilongis brevibus mol- liter puberulum. Gaules plures vel multi, ascendentes vel procumbentes, 8 — 45 cm alti. Folia reniformia, ultra medium 7 — 9-lobata, lobis vix usque ad tertiam partem tripartitis, lacinulis ovatis obtusis ; petiolus foliorum basalium quam lamina 3 — 5-plo longior. Pedunculi biflori. Sepala oblongo-ovata, acuminata, vix mucronulata. Petala oblongo-obcordata. calycem longitudine aequantia vel vix longiora, basi graciliter ciliata, purpurea. Valvulae laeves. Semina laevia. Gemäßigtes Eurasien bis zum Westhimalaja: An Rainen, auf Brachäckern, an Wegrändern, in Gärten, auf Schutt u. s. w. Sie fehlt im nördlichen Norwegen und Kussland, ist selten in Ostrussland, der Türkei, Griechenland und den Inseln Ita- liens. — Süd-Norwegen, bis Christiania (Blytt!). Schweden, bei Upsala (Andersson!). Bornholm (Magnus a 187l!). Ostfriesische Inseln (v. Seemen!). Deutschland, bei Berlin (v. Schlechtendal!, v. Seemen!, R. Knuth!), Breslau (Engler!), Halle (Garcke!), Kassel (v. Seemen!), Bieberich am Rhein (v. Seemen!), Baden (0. Hoff- mann!). Böhmen, bei Karlsbad (v. Seemen!). Schweiz. Frankreich. Spanien (vielleicht we- niger häufig als G. rotundifolium). Italien. Sicilien, bei Messina (Otto!). Krain (Freyer in Reichenbach, Fl. germ. exs. n. 2090 !). Bosnien (Blau n. 996!), bei Serajevo (Maly, Herb. Europ. !). Serbien, bei Belgrad (Adamovic, FI. serb. a. 1904!). Balkan- halbinsel, bei Agrapha auf dem Pindus (Heldreich, Iter quart. per Thessaliam!), auf dem Parnethe bei Dekeleia in Attika (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen.!). Ungarn (Borbäs!). Russland, bei Warschau (Karo, Fl. Polska), Pskow (Andrejew, Herb. Fl. Ross. a. 1902, n. 1608!), Lithauen (Dybowski in Rehmann et Wolosczak, FI. pol. exs. n. 152!). — Kaukasus (Brotherus, PI. Gaue. n. 216!). Transkaukasien (Kole- nati, Fl. Transc. n. 1356!, Koch!). Kleinasien, bei Eski-Chehir in Phrygien (Warburg u. Endlich, It. phryg. n. 475!, 476!). Gypern (Kotschy n. 930 nach Boissier). Syrien, bei Harran (Haussknecht nach Boissier). Turkmenen-Steppe, Aschabad (Litwinow, PI. Turcoman. a. 1897, n. 1144!). Westhimalaya, in Kaschmir (Fal- coner nach Hooker), in Kishtwar (Thomson!). — Eingeschleppt in Nordamerika, von Canada bis West-Virginia, Ohio und Illinois; auch in Utah (Jones) und nordwest- wärts von Idaho (nach A. Gray 1. c). Nach Small bis Britisch Golumbia, — Nach Reiche, Fl. Ghile I. (1896) 282, auch in Chile(?). Nota. Terracciano in Malpighia IV. (1890) 212 formas sequentes cum type autem op- time coniunetas distinguit: «. normale f. 1. maior var. luxurians f. 2. minor subf. humifusa var. humile (Gav.) var. axilliflorum (Schur) ß. delicatulum Ten. et Guss. 2. G. subsericeum R. Knuth, spec. nov. — Annuum (?), pilis deorsum directis vel deorsum-patulis praecipue sub nodis et ad foliorum basin canescens. Gaules plures vel unus e basi ramosus, 10 — 45 cm longi, suberecti vel ascendentes, zb diffusi. Folia basalia 3 — 5Y2 cm diam., ambitu reniformi-orbicularia, adpresse pilosa, profunde sed non usque ad basin veram 5 — 7-lobata, lobis fere usque ad medium varie incisis, basi angustato-cuneatis, laciniis obtusiusculis; caulina opposita simulque alterna, basalibus similia, basi autem non raro truncata et subsemiorbiculari-triangularia; suprema canes- centia; petioli basales 8 — 10 cm longi, fere subsericei; caulini gradatim minores. Sti- pulae lineari-lanceolatae, acutae, pilosae, ciliatae. Pedunculi 1— 3 cm longi, 1 mm crassi, biflori. Pedicelli circ. 1/2 — 1 V2 cm longi, pilis zh patulis et plerumque eglan- dulosis subhirsuti, pedunculo breviores. Bracteae 31/2 — 4V2 "^^ longae, lineares, acutae, A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphouogama) 129. 4 50 * R- Knuth. — Geraniaceae. scariosae, pilosae pilis albidis eglandulosis , ciliatae. Sepala 6 — 7 mm longa, ovala vel ovato-oblonga , aristata arista 1 Y2 — < V4 mm longa, marglne ciliata, puberula. Petala . . . Filamenta villosa. Stjlus villosus. Valvulac 3 mm longae, obovatae, hirsutae. Semina favosa, nigrescentia. Argentinien: In der Umgebung von Cordoba (Hieronymus in Fl. Arg. n. 78!); Prov. Catamarca, Fuerte de Andaljalä (Schickendantz in Fl. Arg. n. 238!). — Pata- gonien: Rio Negro (Berg in Fl. Arg. n. 39!). 3. G. columbinum L. Spec. pl. ed. \. (1753) 682, ed. 2. (1763) 956; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 25; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 437; Vahf, Fl. Danica VII. 21. (1799) 5 t. 1222; Willd. Spec. III. (I8OO) 711; DG. Fl. fran?. IV. (1805) 851; Ten. Fl. nap. II. (1820) 102; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 4i2; Koch, Sjnops. ed. 1. (18.37) UO; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 472; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (18 42—43) 68 t. 189, f. 4875; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 302; Hausm. Fl. Tirol I. (1851) 176; Vis. Fl. dalm. III. (1852) 212; Schur, Enum.^pl. Transs. (1866) 138; ßoiss. Fl. Orient. I. (1867) 881; Pari. Fl. ital. V. (1872) 190; Celak. Prodr. Fl. Boehm. IH. (1875) 527; Bljtt, Norges Flora Ilf. (1876) 1110; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 529; Sepp, Fl. Batava XVI. (I88I) t. 1246; Batt. et Trabut, Fl d'Alg II. (18 88) 120; A. Gray, Syn. Fl. North Amer. I. 1. (1897) 360; Bub. Fl. pyren. III. (1901) 319; Hanks et Small in Underwood-Brilton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 9; Woronow in Kusnezow, FI. cauc. crit- III. 7. (l908) 6 8. — O. columbinum var. holopetalu/m Griseb. Spicil. Fl. Rumel. et Bilh. I. (1843) 123. — G. malvaeeum Burm. Spec Geran. (1759) 24. — G. roseo-caeruleu/m Gilib. Fl. Lituan. II. (1"85) 176. — G. pallidum. Sahsb. Prodr. (1796) 310. — G. diffusum Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. I. (1837) 121. — . G. gracile Schrenk in Bull. Phys.-Math. Acad. Petersb. III. (1845) 308. — G. Schrenkianum. Trautv. ex Becker in Bull. Soc. Nat. Mose. LVII. 1. (1882) 53. — Annuum. Gaules plures, =b erecti, ramosi, 10 — 60 cm alti, pilis bre- vibus deorsum adpressis obsiti. Folia usque ad basin palmato-5 — 7-partita lobis pinnatifidis, lacinulis linearibus; superiora saepius trifida. Pedunculi biflori, pedicellis fere aequilongi; bracteae subulatae; pedicelli deflorati declinati. Sepala magna, ovata vel triquetro-ovata, longe mucronata mucrone 1 72 — 3 mm longo, glahra, demum ac- crescentia, cum mucrone saepe 1 3 mm longa. Petala obcordata, calycem longitudine aequantia. Valvulae laeves, glabrae. Semina favoso-punctata. Fast ganz Europa, fehlt aber in Nord-, Ost- und Mittel-Russland, Nordschweden und anscheinend in ganz Norwegen; ferner im westlichen mediterranen Afrika. Unter Getreide, auf Brachäckern, an Wegen, auf Schutt, grasigen Stellen, auf Hügeln, an steinigen Orten. — Schweden, bei Upsala (Andersson!). Deutschland, bei Kiel (Herb. Jessen a. 1829!), Rügen (v. Seemen!), Rüdersdorf i. M. (v. Schlechten- dal!, V. Seemen!), Kassel i. Hessen (v. Seemen!), Arnstadt i. Thüringen (v. See- men!), Neuwied a. Rhein (v. Seemen!), bei Dresden (Reichenbach, Fl. Germ. exs. n. 2490!), Breslau (Engler!), Salzbrunn (Engler!, Görbersdorf i. Schi. (Straehler in Fl. V. Schlesien!, Firle!), Striegau (Zimmermann a. 1864!). Böhmen, bei Karls- bad (Becker!). Schweiz. Süd- Tirol, an der Grenze Venetiens und Süd-Tirols bei Torre del Benaco (Rigo in Fl. exs. austro-hung. n. 3217!). Frankreich. Spanien stellenweise, vorzüglich im Norden, so Barcelona (Tremols!). Portugal, bei Coimbra (Moller in Fl. lus. exs. n. 767). Italien. Sicilien (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 1-235!). Dalmatien, bei Ragusa (Ascherson, Dalm. Reise a. 1867!, Adamovic, Fl. dalm. a. 1909!). Bosnien (Blau n. 168a!). Serbien, bei Belgrad (Bornmüller, PI. exs. Serb. bor. n. 125!). Griechenland, auf dem Pindus bei Agrapha (Heldreich, It. quart. per Thessaham a. 1885!), Epirus, bei Kestoration (Herb. Heldreich!), Euboea, bei Kurbatzi (Wild in Herb. Heldreich!), Parnass (Guicciardi a. 1857!), Attica, auf dem Parnethe (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1883!). — Algier (Fragm. Fl. Alg. n. 715!). — Nach Ledebour in ganz Sibirien (J. G. Gmelin) und in Davurien beim Flusse Ingoda (Pallas); Alatau (Karelin et Kirilov n. 1328!); Dsungarei (Schrenk, sub nom. G. gracile Schrenk!). — Eingeschleppt in Nordamerika in den Staaten I Geranium. 5 1 Pennsylvanien (Porter), Virginia (Curtiss, Pech) und Süd-Dakota (Gratfeller ex A. Gray 1. c). 4. G. dissectum L. Cent. I. (1755) %i n. 62; Amoen. Acad. IV. (iieo) 282; Spec. pl. ed. 2. (1763) 956; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 21; Willd. Spec. III. (1800) 712; DG. FI. fran?. IV. (1805) 851; Ten. Fl. nap. II. (1820) 103; DC. Prodr. I. (182 4) 6 43; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 411; Kops, Fl. batava VII. (1836) 504; Koch, Synops. ed. 1. (1837) 140; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 472; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (l 842— 1843) 68 t. 189, f. 4876; Gay, Fl. Chile I. (1845) 384; Gren. et Godr. Fl. France I. (18 48) 30'}; Hausm. Fl. Tirol I. (I85l) 175; Vis. Fl. dalm. III. (1852) 212; Schur, Enum. pl. Transs. (1866) 138; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 881; Pari. Fl. ital. V. (1872) 187; Celak. Prodr. Fl. Böhm. III. (1875) 527; Blytt, Norges FI. III. (1876) 1109; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 529; Phil. Cat. PI. Chil. (1881) 33; Batt. et Trabut, Fl. d'Alg. II. (1888) 120; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 283; A. Gray, Syn.. Fl. North Amer. I. 1. (1897) 360; Bub. Fl. pyren. III. (1901) 318; Small, Fl. South-East. Un. St. (1903) 659; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 8; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 70. — G. dissectum ß. nanum Gaud. 1. c. — G. dissectum xar. byzantinum Griseh. Spicil. Fl. Rum. et Bith, I. (18 43) 123. — G. dissectum Yar. furcatum Schur ^ Enum. pl. Transs. (1866) 138. — G. dissectum var. purpureum^ var. roseum 0. Kuntze in Act. Hort. Petrop. X. 1. (1887) 17 6. — • G. dissectum var. glutinosu?n Terrae, in Nuov. Giorn. bot. nuov. ser. XIV. (1907) 138. — G. angustifolium Gilib. Fl. Lituan. II. (1785) 176. — G. pusillum Lahr, et Heg. Ic. Helv. fasc. 12. — G. philonofum DC.^ Prodr. I. (18 24) 639. — G. potentilloides THerit. ex DC. Prodr. I. (1824) 639. — G. palmatum Picard in Mem. Soc'^Agric. Boulogne Ser. 2. I. (1837) 122. — G. minimum Picard 1. c. 122. — G. Homeanum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXVI. (186 0 t- 591. — G. furcatum Schur, Enum. pl. Transs. (18 6 6) 138. — G. pusillum var. malvaefolium Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 138. • — G. malvae- folium Baumg. in sched. — G. Baumgartenianum Schur, Enum. pl. Transs. (1866) 438, in Verhandl. Naturf. Verein Brunn' XV. 1876 (1877) 161. — Annuum, pilis saepe retrorsis hirtum. Gaules plures, diffusi, ascendentes vel procumbentes, 20 — 45 cm, raro 60 cm longi. Folia media et superiora ambitu reniformia vel orbicularia, fere usque ad basin 5 — 7-partita lobis fere pinnatiseclis, lacinulis linearibus acutis; basalia lacinulis latioribus ornata, longius petiolata petiolis quam lamina 3 — 4 plo longioribus. Pedunculi biflori, longitudine variabiles. Sepala ovata, acuminata, longe mucronata, sub fructu accrescentia , usque 9 mm longa. Petala obcordata, calycem aequantia, purpurea, supra unguem barbata. Valvulae laeves, pilis patuHs hirtulae. Semina favoso-punctata. Var. a. typicum R. Knuth. — G. dissectum Aut. plur., quoad pl. europ. — Inflorescentia excepta sparsim pilosum. Foliorum laciniae anguste lineai-es. Pedunculi pedicellique media longitudine; pedicelli superiores peduncuhs saepe longiores. Petala purpurea vel rosea. Gemäßigtes Eurasien, ostwärts bis Persien. Mediterrangebiet. Ein- geschleppt in Californien, Mexiko, Ecuador, Chile, Brasilien, Argentinien. An Rainen, auf Brachäckern, unter Getreide, auf Schutt, an grasigen Plätzen. — Sie fehlt in Nord-Russland, Nord-Schweden und Norwegen: Deutschland, bei Chemnitz (Weiker n. 159 2!), Rügen (v. Seemen a. 1882!), Hessen (v. Seemen a. 1879!), Breslau (Engler!, Eitner!). Frankreich. Spanien, häufig (nach Willkomm). Por- tugal (Ferreira in Fl. lusit. exs. n. 562!). Italien, Florenz (Levier, Herb, etrusc.!). Sicilien (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 228!, Schweigger!). Slavonien (Stoitzner a. 1876!). Bosnien (Blau n. 168b!, 834!), bei Serajevo (Maly, herb, europ. n. 355!). Cycladen (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen.!). Griechenland, in Attica (Heldreich, PI. «xs. Fl. Hellen.!, Guicciardi!) , Corinth (Heldreich, PI. exs. Hellen.!). Sporaden (Chr. Leonis, Fl. Sporad.!). — Kleinasien (Sintenis, It. troj. a. 1883 n. 3 13!), Straße der Dardanellen (Calvert n. 306!, 353!), bei Sabandja (Endlich in Warburg 52 • R- Knulh. — Geraniaceae. et Endlich, It. phi^g. II. n. 85!). Syrien, bei Aleppo (Kotschy!). Armenien (Szo- vits!). Persien (Bornmüller, It. pers.-tui'c. a. 1892 — 1893 n. 144!). — Madeira (Hillebrand!), bei Funchal (Kny!). — Marokko (Ball, It. marocc. a. 1871 !, Abdul Grant!). Algier (Fragm. Fl. alg. exs. n. 714!). Libysche Wüste (Ascherson, 2. Reise Hb. Wüste n. 94!). — Californien, San Mateo Co. (Eimer n. 4730 !). — Mexiko (Parry, Mexic. Bouad. Survey n. 134!, Schaffner n. 608!, Uhde n. H89!), Buena Vista Station (Pringle, PI. mexicanae n. H94l!). — Ecuador (Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. n. 216!). — Chile (Bertero!, Meyen!), Valdivia (Philippi a. 1876!). — Brasilien, bei San Roque. — Argentinien, bei Buenos Aires (Bettfreund- Koester a. 1885—1886 in Fl. Arg. n. 242!). Nota. 0. Baumgartenianum Schur est forma valde robusta huius varietatis, a cl. Schur in Transsilvania lecta. Forma cum O. pusillo nihilo congruit, ut contrarie saepius dictum est. Var. ß. albidum 0. Kuntze in Act. hört. Petrop. X. 1. (1887) 176; Woronow n Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 72. — Petala albida vel dilutissime rosea. nflorescentia saepius glandulosior (ex Woronow). — A typo vix diversum. Östliches Transkaukasien: Thalysch (0. Kuntze a. 18861). Var. y. glabratum Hook. f. Handb. New Zeal. FI. (18H4) 63. — Q. austräte Nees in Lehm. PI. Preiss. I. (1844 — 1847) 162. — G. glabratum Small ex Hanks et Small in Underwood- Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 10. — Cauhs longe productus, 40 — 60 cm longus, procumbens, laxe foliatus. Foha pro specie magna, 3 — 5 cm diam.; lacinulae latiores quam in ceteris varietatibus, lobi non raro tantum tridentatae. Chile (Gay!). Australien: bei Port Jackson (Gaudichaud!). Sandwich-Inseln, in lichten Wäldern bei Waiamea auf Hawai (Hillebrand!). — Nach Small auch in Californien, ausgezeichnet durch eine perennierende Wurzel. Verbreitungsgebiet und Wesen der Varietät noch nicht geklärt. Species americanae valde affines G. dissecto et melius pro subspeciebus habendae (in North Americ. Fl. descriptae). A. Sepalorum mucrones breviores quam 1 mm G. thermale. B. Sepalorum mucrones 1 — 2 mm longi. a. Rostri apex cum stigmatibus brevior quam 3 mm. a. Semina foveolata. I. Rostrum eglandulose pubescens. Valvulae pilis erectis obsitae. Petioli pedicellique retrorse pu- bescentes G. texanum. II. Rostrum glanduloso-pubescens. Valvulae pilis mi- nutis patulis pubescentes. Petioli pedicellique hirsuti . G. dissectuvi. ß. Semina reticulata. I. Foliorum superiorum lamina non magis divisa, quam inferiorum. Valvulae pilosae G. Langloisii. II. Foliorum superiorum lamina manifeste magis divisa, quam inferiorum. Valvulae glanduloso- pubes- centes G. laxum. b. Rostri apex cum stigmatibus longior quam 4 mm. a. Pedunculi adpresse pubescentes vel pihs retrorsis eglan- dulosis obsiti G. nemorale. ß. Pedunculi glanduloso-villosi G. Bicknellii. G. thermale Rydberg in Mem. N. York Bot. Card. L (1900) 478; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 8. — Biennis vel perennis. Caules plures, diffusi, ramosissimi, 10 — 15 cm longi, puberuli. Folia in- feriora longius petiolata, petioUs 3 — 4 cm longis; lamina rotundato-reniformis, ad venas Geranium. 53 puberula, 1^2 — 2 cm diam., basi truncata, usque ad medium ö-partita; lobi cuneati, medius apice 3-dentatus, laterales 2 — 3-dentati vel integri; folia superiora ceteris similia, sed minora et tantum 3-partita. Pedicelli axillares, petiolis plerumque breviores, puberuli. Sepala 3 mm longa, sub fructii elongata et tum 5 mm longa, late ovata, pu- bescentia, breviter mucronata. Petala purpureo-rosea, sepala vix superantia. Valvulae puberulae et hirsutae, circ, 3 mm longae; rostrum 7 — 8 mm longum, satis acuminatum. Semina minute reticulata (ex Rjdberg). Montana: Lo-Lo Hot Springs (Williams et Griffith a. 1898 nach Rydberg). G. texanum A. Heller in Bull. Torr. Bot. Club XXV. (1898) <98; Small, Fl. South-East. Un. St. (1903) 659; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) 8. — G. carolinianum var. texanum Trelease in Mem. Bot. Soc. Nat. Hist. IV. (1887) 76. — Annuum. Gaules diffusi et leviter ascendcntes, e basi ramosi, robusti, 20 cm alti, pilis brevibus albis adpressis retrorsis pubescentes. Folia pallide viridia, firma, petiolata, inferiora petiolo 6 — 8 cm longo, plerumque ambitu orbicularia, 3 cm diam., palmatim incisa sinubus rotundatis, lobis trilobulatis, lobulis rursus trilacinulatis, lacinulis plerumque oblongis, apice rotundatis. Pedunculi tenues, 2-flori, inferiores 2 cm longi, superiores 1 cm non superantes; pedicelli tenues, 5 — 8 mm longi. Sepala orbiculari-ovata, 4 mm longa, 3 mm lata, 3-nervata nervis pilosis. Petala alba, integra, oblonga vel plerumque obovato-oblonga, calycem vix superantia, 3-nervata. Valvulae pilis longis pubescentes; rostrum 1 cm superans, breviter acu- minatum, pilis brevibus ascendentibus hispidum. Semina ovoidea, graciliter et dense foveolato-punctulata. Südliches Texas: New Braunsfeld (Lindheimer a. 1848 — Typus); Gorpus Ghristi (Heller a. 1894); ohne Standorlsangabe (Reverchon). Nota. Varietas teste cl. autore a speciebus septentrionali-americanis affinibus differt habitu magis diffuse, pubescentia divcrsa, sepalis latioribus et brevioribus, petalis angustioribus, foliis fere coriaceis (ex A. Heller 1. c). G. Langloisii Greene, Pittonia HI. (1896— '898) 171; Small, Fl. South-East. U. St. (1903) 660; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 8. — Annuum, diffusum, glandulosum. Foliorum lamina valde partita, laciniis ultimis linearibus. Inflorescentia non contracta, pauciflora. Pedicelli dense villoso- hirsuti, glandulis vix conspicuis. Petala parva, rosea vel roseo-purpurea, cuneato- oblonga, obtusa vel acutiuscula, raro truncata, raro sepala aequantia. Semina obscure brunnea, sphaerico-ovoidea, minute sed manifeste reticulata (ex Hanks et Small). Louisiana und Texas: Louisiana, bei St. Martinsville (Langlois nach Greene sub G. caroliniänmn — Typus). G. laxum Hanks ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 9. — Annuum vel bienne, habitu G. dissecto simile. Gaulis basi simplex vel ramosus, ramis parum divaricatis, 30 — 60 cm altus, retrorse pubescens. Foliorum lamina ambitu reniformis, saepe fere angularis, 2V2 — 5 cm lata; lacinulae lineares; folia superiora manifeste magis divisa, quam inferiora. Pedicelli pilis glandulosis villoso-hirsuti. Sepala exteriora 7 — 8 mm longa, ovata, glanduloso-pubescentia, mucronata mucrone 2 — 3 mm longo. Petala purpurea^ sepalis circ. aequilonga. Valvulae 2 — t^jimm longae, hirsutae; rostrum 12 — 13 mm longum, glanduloso-villosum. Semina reticulata (ex Hanks). Washington bis Californien: Washington, bei Oyliut in Ghehalis Co. (Lamb a. 1897, n. 1263 — Typus). G. nemorale Suksd. in Deutsch. Bot. Monatsschr. XVI. (1898) 222; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 9. — Annuum vel bienne. Gaules basi plerumque simplices, erecti vel suberecti, 10 — 30 cm longi, retrorse pubes- centes. Foliorum lamina tenuis, ambitu orbiculari-reniformis et parum angularis, 2— - 5 cm lata, lobis ovatis vel oblongis. Petioli et pedunculi retrorso-pubescentes. Pedi- celli minute glanduloso-pubescentes. Sepala mucronata, exteriora 6 — 8 mm longa, 54 R- Knutli. — Geraniaceae. elliptica vel ovato-elliptica, sicut pedicelli pubescentia. Petala purpurea, sepalis parum longiora. Valvulae 3 — 3 72 ^^ longae, sparsim hirsutae; rostrum 15 — 20 mm longum, minute glanduloso-pubescens. Semina reticulata (ex Hanks et Small). Washington: West Klickitat Co. (Tjpiis). Nota. Gl. Trelease specimina descripta ad O. carolinianum longipes reducit, ut Suksdorf I. c. indicat. G. Bieknellii Britton in Bull. Torr. Bot. Club XXIV. (<897) 92; Britt. et Brown, m. Flora f. 2245; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) 10. — O. carolinianum longipes S. Wats. Bot. King's Expl. (1871) 50. — 0. longipes Goodding in Bot. Gaz. XXXVII. (1904) 56. — Annuum vel bienne. Caulis inferne simplex et erectus, vel basi ramosus ramis dz divaricatis, pilis zb patulis ob- situs. Foliorum lamina crassiuscula, ambitu pentagona, rarius satis rotundata (in foliis inferioribus), 2 — 7 cm lata, lobis oblongis vel lanceolatis. Petioli, pedunculi et pedi- celli glanduloso-pubescentes. Sepala lanceolata vel oblongo-lanceolata, satis villosa, ex- teriora 7^2 — 8V2 i^^i^ loi^ga? mucronata mucrone 2 — t^l2Tam longo. Petala roseo- purpurea, sepalis circ. aequilonga. Rostrum 16 — 22 mm longum, glanduloso-hirsutum. Valvulae 3 mm longae, sparsim hirsutae (ex Hanks et Small). Neu-Schottland bis Britisch Columbia, südwärts bis Colorado und Mexiko: Canada, bei Ottawa (Macoun, Geol. Survey Canada a. 1898!]; Washington (Eimer, Fl. of Okanogan Co., Wash. n. 527'.); Oregon (Lyell, Oreg. Bound. Comm. a. 1859!, a. I86I!, Cusick, East. Oreg. PI. n. 2529!); Idaho (Sandberg, Mac- dougal a. Heller, PI. of Idaho n 279!); Dakota (Rydberg, Fl. of the Black Hills of S.-Dakota n. 5851); Minnesota (Taylor, PI. of Minnesota a. 1892!, Arthur, Bailey a. Holway, Geol. a. Nat. Hist. Surv. of Minn. n. 13199!); Wyoming (A. et E. Nelson, PI. Yellowstone Nat. Park n. 5672!); Colorado, bei Fish Creek Falls (Good- ding, PI. Colorado a. 1903 n. 1646!); Mexiko, bei San Luis Potosi (Schaffner, Fl. mexic. n. 188! Herb. Schaffner n. 459!). ' 5. G. carolinianum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 682, ed. 2. (1763) 956; Willcf. Spec. m. (1800) 711; Michx. FI. bor. americ. IL (1803) 38; A. Gray, Syn. Fl. North Amer. I. 1. (1897) 360; Small, Fl. South-East. Un. St. (1903) 660; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 9. — 0. carolinum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 27; Crantz, Inst. IL (1766) 156. — G. columhinum carolinuvij capsulis nigris hir sutis 'üiW. Hort. Eltham. (17 74) t. 135, f. 16 2. — G. a^rwm Moench, Meth. (1794) 285. — G. lanuginosum Jacq. Hort. Schoenbr. IL (1797) 8. — G. dissectum var. carolinianum Hook. f. Handb. New Zeal. Fl. (1867) 36. — Annuum. Radix fusca, 4 — 7 cm longa. Caulis pilis dz recurvatis puberulus, ramosus vel ramo- sissimus, ascendens, 20 — 50 cm altus, sulcatus. Folia inferiora alterna, superiora opposita, ambitu reniformi-orbiculata, pilis dz adpressis puberula, fere usque ad basin 5 — 7-partlta, lobis fere pinnatisectis, lacinulis linearibus obtusiusculis ; inferiora lon- gius petiolata petiolis 5 — 10 cm longis, gradatim brevioribus, quam lamina 3 — 4-pIo longioribus; superiora saepe breviter petiolata. Bracteae lineari-subulatae; pedunculi biflori, valde abbreviati; flores tum coacervati et fere umbellati, Sepala ovata vel orbiculari-ovata, manifeste mucronata mucrone 1 — 1 V2) i'arius 2 mm longo, sub fructu accrescentia , usque 7 — 8 mm, plerumque autem 5 — -,1 mm longa. Petala calycem aequantia vel paullo longiora. Valvulae laeves, pilis fere setosis, saepius atrescentibus hirtae. Semina favoso-punctata. Mittleres Nordamerika, vorzüglich im atlantischen Gebiet. Bermuda-Inseln. Jamaica. Paraguay. — New York (Rabenau, Fl. Vereinigt. Staaten!; Heuser, Fl. Vereinigt. St. a. 1895!). Washington (Holm a. 1897!). New Jersey (Tuckerson ex herb. Knieskern!, Tweedy, Fl. North America!). Ohio (Krebs n. 320 !). In- dianopolis (Umbach, Herb, of North-West. College!, Deam a. 1897!, Bush, PI. of Indian Territory n. 1186!). Kentucky (Hooker!). Missouri (Engelmann a. 1842!, Riehl n. 167!, Eggert, Herb. Americ. n. 15!, Eggert, Fl. v. St. Louis a. 1874!, Bush, PI of Missouri n. 7l!). Californien (Hillebrand! , Heller, PI. of Calif. Geranium. 55 n. 5808!, Hansen, Fl. of the Sequoia Kegion n. 9l!, Coulter!). Texas (Reverchon n, 120!). Nord-Mexiko (nach Hanks und Small). — Bermuda- Inseln (Rein a. 1861 — 1863!). — Jamaica (Eggers, Fl. Ind. Occ. a. 1888, n. 3525!, Harris, Fl. Jamaicensis a. 1903, n. 8577!]. — Paraguay, auf Feldern (Balansa, PI. du Paraguay a. 187 8 — 8 4, n. 4659!). 6. G. rotundifolium L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 683, ed. 2. (1763) 957; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 4 36; Willd. Spec. PI. III. (1800) 712; DC. Fl. frang. IV. (l 80 5) 85*2; DG Prodr. I. (1824) 643; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 409; Ledeb. Fl. alt. III. (1831) 232; Koch, Synops. Fl. Germ. ed. 1. (1837) 140; Ledeb. Fl. Ross. I. (1842) 470; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (18 42—18 43) 6 9 t. 190, f. 4 878; Griseb. Spie. Fl. rumel. et bilhyn. I. (1843) 123: Gay, Fl. Chile I. (1845) 383; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 3 05; Hausm. Fl. tirol. I. (1851) 176; Vis. Fl. dalm. III. (l852) 212; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 138; Boiss. Fl. Orient. I. (U67) 880; Pari. Fl. ital. V. (1872) 179; Hook. f. Fl. Brit. India I. (1872) 432; Öelak. Prodr. Fl. Boehm. HI. (1875) 528; Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1.878) 383; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 529; Batt. et Trabut, Fl. d'Alg. II. (1888) 120; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 282; A. Gray, Syn. Fl. North Am. I. 1. (1897) 361; Sepp, Fl. Batava XXI. (I9ül) t. 1607; Bub. Fl. pyren. IIL (1901) 313; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 8; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 61. — G. rotundifolium var. trichospermum Sanio et Borbas in Sitzungsber. kgl. ung. naturw. Ges. Budapest (1876) 36 — 37. — G. rotundifolium var. genuinmn et subvar. albiflora Rouy et Foucaud, Fl. Fr. (1 897) 91. — G. viscosum Gilib. Fl. Lituan. IL (17 85) 17 7. — G. propinquum Salisb. Prodr. (179 6) 310. — G. sub- rotundum Ehrh. ex Hoffm. Deutschi. Fl. ed. 2. I. 2. (18 04) 6 5. — G. viscidulum Fries, Novit. Fl. Suec. ed. 2. (1828) 216. — G. malvaceum Wahlenb. Fl. Suec. (1831-^-1833) 452. — G. pinnatifidum Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. I. (1837) 125. — G. stridum Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. I. (1837) 12 4. — ■ G. semiorbiculare Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. L (1840 — 1841) 679. — G. acrocarphum Ledeb. FI. Ross. L (1842) 471. — G. Gore Kostel in Allg. Med. Pharm. Flora. V. (I9ü0). — Annuum, molliter pubescens. Gaules plures, ascendentes vel zb erecti, 20 — 40 cm alti. Folia reniformia, usque ad medium vel ultra 7 — 9- lobata, lobis usque ad tertiam partem tripartitis, lacinulis ± late ovatis, obtusis; pe- tiolus quam lamina 2 — 4-plo longior, 3 — 15 cm longus. Pedunculi biflori. Sepala oblongo-ovata, breviter mucronata. Petala oblongo cuneata, indivisa, calyce paullo lon- giora, roseo-purpurea. Valvulae laeves, pilis patulis puberulae. Semina favoso-punctata. Gemäßigtes Eurasien bis zum West-Himalaya. Mediterrangebiet. — Auf Ackern, an Wegrändern und Zäunen, an sandigen Stellen von Kulturen, steinigen Orten buschiger Abhänge. — Schweden (Andersson!). Schottland, Edinburg (Stark a. 1849!). Deutschland, selten und oft unbeständig, so im Rheinland (Wirtgen, Fl. rhen. Fase. XIII. n. 738!), bei Heidelberg (Mettenius!), im Elsass (Winter in Schultz, herb. norm. n. 105 4!). Schweiz, im Waadt (Thomas in Reichenbach, Fl. germ. exs. n. 209l!), bei Neuchätel (v. Seemen a. 1885!). Frankreich. Spanien stellenweise, so in Aragon (Bordere!), Jaen (Blanco a. 1849!). Portugal, bei Coimbra (Moller in Fl. lusit. exs. n. 77l!). Italien, bei Genua (Ascherson et Reinhardt!). Venetien (Engler!). Sizilien (Todaro, Fl Sic. exs. n. 1236!). Ungarn, bei Press- burg (Eschfaeller in Baenitz, herb, europ. n. 3G68!). Kroatien (Schlosser a. 1803!). Bosnien (Blau n. 2042!). Russland, vorzüglich im Westen (Wolosczak in Rehmann et Wolosczak, FL poL n. 328!). Balkanhalbinsel, auf dem Pelion in Thessalien (Aphentulis a. 1886'), Hymettus in Attika (Heldreich, PI. exs. FL Hellen, a. 1878!), bei Saloniki in Macedonien (Charrel a. 1888!), auf Porös (Heldreich, PI. exs. FL Hellen, a. 1887!), Euboea (Rel. Orphanideae!); Cycladen (Rel. Orphani- deae!). — Madeira, bei Funchal (Kny!). — Marokko (Ball, R. marocc. a. 187l!). Algier (Fragm. Fl. Alg. exs. n. 3 2o!). — Kleinasien, bei Karaköi in Phrygien (War- burg et Endlich, It. phryg. n. 293a!]. Palästina (Roth nach Boissier!]. Syrien 56 R- Knuth. — Geraniaceae. (Ehrenberg!). Kurdistan (Sintenis, It. Orient, a. 1888, n. 989!). Transkaukasien, bei Tiflis (Koch!). Turkmenen-Steppe, bei Aschabad (Litwinow, PI. Turcoman. a. 1897, n. H42!). Süd-Persien, bei Schiras (Kotschy n. 222 nach Boissier). Afghanistan (Griffith nach Boissier). Beludschistan (Stocks nach Boissier). Himalaja, Kaschmir 1800 bis 2700 m (Falconer n. 323!, Clarke!), Jamu (Thomson!), Srinagar um 1600 m (Meebold, Fl. des N.-W.-Himalaja a. 1905, n. 3026!), Garwhal (Strachey et Winterbottom nach Hooker). Pendjab, bei Peschawar (Vicary nach Hooker) und Hooshiarpore (Aitchison nach Hooker). Transbaikalisches und Ost-Sibirien bis zur Lena (nach J. G. Gmelin). — Eingeschleppt in Nordamerika in den Staaten Michigan und New York (nach A. Gray) und auf Haiti (Buch a. 1903!, Picarda in Herb. Krug et Urban n. 652!). — Ferner in Argentinien bei San Carlos in der Nähe von Buenos Aires (Bettfreund et Koester in Fl. Arg. n. 244!). Var. ß. angustilobum Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 91. — G. rotundi- folium var. foliis palmatipartitis Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 383. — Folia profundius divisa, segmentis oblongis obtusis. Westliches Marokko: Ain el Hadjar, nicht fern von Mogador (nach Ball). — Auch in Frankreich und Korsika (nach Rouy). Nota. G. rotundifoliwn var. caespitulosum Loj, Poj. in Malpighia XX. (1 906) 1 93. — Omnibus partibus diminutum, dense ramulosum, pumilum. — Mea sententia vix a type discernendum est. 7. G. bohemicum L. Amoen. Acad. IV. (1760) 323, Spec. pl. ed. 2. (1763) 955; Burm. f. Spec. Ger. (1759) 21; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 437; Willd. Spec. III. (1800) 708; Gaud. Fl. helvet. IV. (1829) 413; Ten. Fl. nap. V. (1835—1836) 83; Koch, Synops. ed. 1. (1837) 140; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 473; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 67 t. 188, f. 4874; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 299; Hausm. FL Tirol I. (I85l) 175; Liebmann et Lange, Fl. Danica Suppl. Fase. H. (1865) 5 t. 71; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 137; Pari. Fl. ital. V. (1872) 192; Celak. Prodr. Fl. Boehm. III. (1875) 528; Blytt, Norges Fl. III. (1876) 1108; Batt. et Trabut, Fl. de l'Algerie (1888) 119; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (190 8) 74. — G. batrachioides bohemicum, capsulis nigris hirsutis Dill. Hort. Eltham. (1774) t. 133, f. 160. — G. lanuginosum Lam. Encycl. meth. II. (1786) 655; Desf. Fl. atl. II. (1800) 101; Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 87. — G. caeruleum Moench, Meth. (1794) 284. — G. divaricatum Loisel. FL Gall. ed. 2. IL (1828) 91. — Annuum, pilis patulis densis brevibus et paucis longioribus obsitum. Gaules plures, zb erecti, 25 — 60 cm alti. Folia utrinque adpresse pilosa, usque ad 2/3 palmato-5-partita laciniis ambitu late ovatis vel rhomboideis, grosse pinnato-dentatis , lacinulis aeutis. Pedunculi biflori, pedicellis 1 Y2 — 2-plo longiores; bracteae subulatae; pedicelli deflorati erecti. Sepala oblongo-ovata, longe mucronata mucrone usque 3 mm longo, dense pilosa, demum accrescentia, cum mucrone saepe 1 5 mm longa. Petala obcordata, basi et margine anteriore ciliata, sepalis mucronatis vix longiora, purpurea. Stamina petalis circ. 2-plo breviora, plane ciliata. Valvulae pilosae, laeves. Semina laevia. Wahrscheinlich in ganz Europa verbreitet mit Ausnahme des Nordens; ferner im westlichen mediterranen Nordafrika, doch fast überall nur stellenweise vor- kommend und oft selten; ein vorgeschobener Standort im Osten in Paphlagonien. In Bergwäldern. — Süd-Norwegen. Schweden (Andersson!), Smäland (Andersson in Haglund und Källström, Herb. Scandinav. a. 1893!). Deutschland, in Schlesien (Wetschky!, Buekl), bei Trenka im Kreise Rothenburg (Rabenau!). Frankreich, im Dept. Var auf den Monts des Maures (Hu et a. 187 3 sub nom. G. Perreymondii^ Shuttleworth et Huet!). Schweiz, im Wallis bei Mordes (Herb. Seringe a. 1830!, Jaccard a. 1878!, Scherer!, Walter a. 1879!, Favrat a. 1887!). Tirol, bei Bozen und im Zillerthale (nach Hausmann). Böhmen, bei Karlsbad (Ortmann!); Mittel- und Süd-Italien. Sardinien (Reverchon, PI. de Sardaigne a. 1882, n. 253!). Corsica, bei Ajaccio (Herb. Jordan a. 1850!). Siebenbürgen, auf Felsen der Burg bei Reps (nach Schur). Bosnien, bei Pale (K. Maly, FL Bosniaca a. 1907!). Griechenland (Haussknecht, It. graec. a. 1885!), auf dem Pindus bei Agrapha (Heldreich, Geranium. 57 lt. quart. per Thessaliam!). Banat, auf dem Domugled (Bornmüller, Fl. banat. a. 1886!). — Paphlagonien (Sintenis, lt. Orient, a. 1892, n. 4863!]. — Marokko. Algier bei Constantine (Durieu!, Dukerley!). 8. G. divaricatum Ehrh. Beitr. Vif. (1192) 164; Willd. Spec. III. (1800) 709; Waldstein et Kit., Descrip. PI. rar. Hung. H. (1805) 130 t. 123; DC. Prodr. I. (1824) 644; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 414; Ledeb. Fl. alt. III. (1831) 232; Koch, Sjnops. Fl. Germ. ed. 1. (1837) 141; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 473; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842—1843) 67 t. 180, f. 4873; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 305; Hausm. Fl. Tir. I. (1851) 177; Schur, Enum. PL Transs. (I8b6) 138; Boiss. PI. Orient. I. (1867) 881; ParL FL itaL V. (18-2) 195; Celak. Prodr. FL Boehm. IlL (1875) 528; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. IlL (1880) 529; Bub. Fl. pjren. IIL (1901) 318; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. IIL 7. (1908) 73. — Q. bo- hemicum Krock. Fl. Siles. IL 2. (1790) 12 0. — G. novum WinterL Ind. Hort. Pest. L 2; ex Roth, Catalect. IL (1800) 78. — G. T^mfer/^■ Roth, Catalecta IL (1800) 78. — G. subdivaricatum Schur in Verb. Naturf. Ver. Brunn XV. 2. (1877) 160. — An- nuum, pilis patulis hyalinis hirtulum. Gaules plures, zb erecti, 25—60 cm alti. Folia usque ad */5 — ^/g palmato-partita lobis rhomboideis grosse inciso-dentalis, laci- nulis obtusis vel minutissime mucronulatis ; summa trifida. Pedunculi biflori, pedicellis fere aequilongi; bracteae tenuiter membranaceae, lanceolato-lineares vel lineares. Sepala ovata, mucronata, circ. 4^2 — ^ ^^ longa. Petala obcordata, caljcem aequantia. Val- vulae transverse rugosae, hirtulae. Semina laevia. Gemäßigtes Eurasien bis in die Dsungarei, sowie im westlichen Teil des afrikanischen Mediterrangebietes: An Steingeröllen, Weinbergen, steinigen und felsigen Abhängen, Mauern und Hecken im Berg- und Hügellande. — Deutschland, meist selten; bei Jena (Hampe!), Erzgebirge (Wanckel!), Frankfurt a. 0. (Buek!); häufiger in Schlesien bei Nimkau (v. Uechtritz!, Engler!), Bischwitz a. d. Weide (Fritze!), Striegau (Engler!). Frankreich. Ostpyrenäen (Bubanü). Süd-Spanien, im Gebiete der Sierra Nevada (Herb. Boissier a. 1837!) und Mittel-Spanien. Nord-Italien. Schweiz, im Wallis bei Stalden (Vetter a. <878!), bei St. Nicolas (Wolf a. 1876!, Favrat a. 1878!). Tirol, im Vintschgau, dann um Bormio und auch bei Bozen (nach Hausmann). Böhmen. Mähren (Roemer a. 1859!]. Nieder-Österreich. Ungarn, bei Pressburg (Eschfaeller a. 1874!). Siebenbürgen, bei Hermannstadt (Schur!, Andrae n. 213!). Thracien (Frivaldsky nach Boissier). Fast in der ganzen Türkei, Dobrudscha (Sintenis!). West- und Süd-Russland, Kiew (Rakoczi in Herb. FL Ross. a. 1902, n. 1607!]. — Transkaukasien (Koch!). Kleinasien, bei Farsipe in Phrygien (Warburg et Endlich, It. phryg. IL n. 960!). Turkmenen-Steppe, bei Aschabad (Litwinow, PL Turcomaniae a. 1898, n. 1129!]. Nord-Persien (Buhse nach Boissier). Altaisches Sibirien, bei Buchtarminsk (Karelin et Kirilov nach Lede- bour). Dsungarei (Schrenk!). 9. G. molle L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 682, ed. 2. (1763) 955; Burm. L Spec. Geran. (1759) 25; Oeder, FL Danica IV. (177?) 679; Ait. Hort Kew. IL (l 789) 436; Willd. Spec. IIL (1800) 710; DC. Fl. fran?. IV. (1805) 850; DC. Prodr. L (1824) 643; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 409; Kops, FL batava VIL (1836) 519; Koch, Synops. ed. 1. (1837) 141; Ledeb. FL ross. I. (1842) 469; Reichb. Ic. Fl. Germ. IIL (1842— 1843] 69 t. 191, f. 4879; Griseb. Spie. Fl. rumeL et bith. I. (1843) 122; Gren. et Godr. FL France I. (1848) .S04; Hausm. FL Tirol I. (1851) 176; Vis. FL dalm. IIL (1852) 212; Schur, Enum. pl. Transs. (1866) 137; Boiss. Fl. Orient. Lj1867)882; Parlat. FL itaL V. (1872) 182; Hook. L FL BriL India L (1872) 432; Celak. Prodr. Fl. Boehm. IIL (1875) 529; Blytt, Norges Flora III. (1876) 1107; Ball in Journ. Linn. Soc. XVL (1878) 382; Willk. et Lange, Prodr. FL Hisp. IIL (1880) 528; Batt et Trabut, FL d'Alg. IL (1888) 120; A. Gray, Syn. FL North Am. L 1. (1897) 361; Bub. FL pyren. IIL (1901) 316; Small, FL South East. Un. St. (1903) 659; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Amer. Fl. XXV. 1. (1907) 7; Woronow in Kus- nezow, Fl. cauc. crit. IIL 7. (1908) 65. — G. molle var. subperemie, var. anniium 58 ^ R- Kniith, — Geraniaccae. Schur in Verhandl. Nalurf. Verein Brunn XV. 1876 (1877) 161. — G. molle var. caespitosum Terrae, in Nuov. Giorn. bot. nuov. ser. XIV. (1907) 138. — 0. malvae- folium Schleich. Cat. 25 ex DG. Fl. fran?. IV. 2. (1805) 850. — O. argenteum Luce, Fl. Osil. (1823) 236. — G. album Picard in Mem. Soc. Agric. ßoulogne Ser. 2. I. (1837) 129. — G. leiocaulon Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 470. — G. lucanum Gasp. (sec. Tenore) ex Nym. Consp. (1878) 138. — G. molloides Form, in Verb. Naturf. Ver. Brunn XXXiV. 1895(1896) 343. — Annuum, fere plane pilis mollibus inaequilongis patulis vestitum. Gaules plures, ascendentes vel procumbentes, 15 — 45 cm alti. FoHa reniformia , usque ad medium 7 — 9-lobata lobis usque ad tertiam , raro ad mediam partem triparlitis, lacinulis ovatis vel oblongo-ovalis , obtusis; petiolus longitudine varians, quam lamina 2 — 4-plo longior, 6 — 20 cm longus. Pedunculi biflori, pedicellis longiores. Sepala oblongo-ovata, acuminata, breviler mucronulala. Pelala obcordata, calyce \ Y2 — 2-plo longiora, basi tenuiter cihata, purpurea. Valvulae glabrae, Iransverse rugosae. Semina laevia. Gemäßigtes Eurasien bis zum V^est-Himalaya. Mediterrangebiet. Auf Äckern, Rainen, Wegrändern, an steinigen Orten buschiger Abhänge, Zäunen und in Gärten. — Süd-Norwegen (v. Berg!). Schweden (Andersson!). Ostfriesische Inseln (v. Seemen!). Deutschland (Engler!, R. Knuthl). Steiermark, bei Graz (Fritsch in Hayek, Fl. stir. exs. a. 1906, n. 452!). Frankreich, bei Paris (Winter a. 187l!). Portugal, bei Coimbra (Ferreira in Fl. lusit. exs. n. 769!). Itahen (Herb. Gans- auge!). Siciiien (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 1122!). Istrien (Freyn, Pfl. Österr.- Ungarn!). Dalmatien, bei Cattaro (Huter!). Corcyra (Heldreich, It. italicum!). Bos"nien (Blau n. 76l!). Griechenland, gemein (Heldreich, Fl. Thessala!, Rel. Or- pbanideae!, Haussknecht, It. Graec. a. 1885!). Türkei (Sintenis n. 529!), an der Straße der Dardanellen (Calvert n. 4051), Saloniki (Adamovic, PI. Balcan. exs. a. 1905!). Cycladen (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1898!, a. 1900!, 190l!). Sporaden (Leonis, Fl. Sporadum!). — Marokko (Ball, It. Marocc. a. 187l!, Cosson a. 1875!, a. 1876!). Algier (Fragm. Fl. alg. exs. n. 713!, Gandoger, Fl. Alg. n. 276!). Tripolis (Ad. Krause n. 975!, 976!). Marmarica (SchweinfurtK n. 35!). — Syrien, bei Jerusalem (Kerstan a. 187l!). Kieinasien (Sintenis, It. troj. a. 1883, n. 312!, WarbAirg et Endlich, It. phryg. II. n. 293b!). Transkaukasien, b. Tiflis (Koch!). Mesopotamien (Sintenis, It. Orient, a. 1888, n. 283!). Persien, bei Aste- rabad (Bunge nach Boissier), in der Provinz Kerman (Herb, Bungeanum!). Afgha- nistan (Griffith n. 941 !). West-Himalaya (Clarke n. 34737 A!), Kaschmir ^Falconer n. 322!), Kishtwar 1800 — 3000 m (Thomson nach Hooker), Kumaon 500m (Madden nach Hook er). Japan, bei Tokio (Saida!). -— Eingeschleppt in Nordamerika und dort verbreitet von Canada bis Vancouver Island, südwärts bis Californien, Ohio und New York (nach A. Gray 1. c). — Ferner in Neu-Seeland (Petrie a. 1889!, Tra- vers!, Bastian!). — Nach Reiche, Fl. Chile I. (1896) 283 auch in Chile. Var. ß. grandiflorum Vis. Fl. dalm. III. (1852) 212; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 528; Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 93; Loj. Poj. in Malpighia XX. (1906) 194. — G. moU& \ar. macropetalum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 882. — G. molle var. ahortivum Cesat. Pass. Gib. Fl. Ital., Comp. (1869—1870) p. 752. — G. molle f. stipula7'e (G. Kuntze) K. Maly in Magyar Botanik. Lapok Vü. (1908) 218. — Geranium stipulare G. Kuntze in Flora XXIX. (18 46) 698. — G. villosum Ten. Fl. Neap. I. (I8II) 61, V. (1835 — 1836) 83 t. 166; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 69 t. 191, f. 4880. — G. ahortivum De Not. ex Gesali in Bibl. Ital. XCI. (1838) 3 49; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 203; Damanti in Malpighia H. (1888 — 1889) 347 — 348. — G. pseudo-villosum Schur, Enum. pl, Transs. (I866) 137. — Petala calyce duplo longiora, profundius emarginata. Östliches Mediterrangebiet: Calabrien, Mons Pizzo (Herb. Woyte!). — Dal- matien, bei Cattaro (Engler a. 1887!). Korfu (nach Boissier, Fritze!, Spreitzen- hofer, It. Jon. a. 1877, n. 16!). Thessalien, bei Kalampaka (Sintenis, It. thessal. a. 1896, n. 184b!), auf dem Pindus bei Agrapha (Heldreich, lt. quart. per Thess. Geranium. 59 a. 1885!). Peloponnes, in Messenien und Arkadien (Heldreich nach Boissier). — Cjrenaica (Rohlfs n. 4l!, 42!, Petrovich a. <882!). Nota 1. Varictas vix in Hispania reperta est (cfr. Willkomm et Lange, Prodr. 1. c.). Nota 2. Cfr. Freyn, Bemerkenswerte orientalische Pflanzenarten, in Bull. Herb, Boiss. VI. (1898) 974 et Haläcsy, Beitrag zur Flora von Griechenland, in Österr. botan. Zeitschr. 45 (1895) -219— -221. Nota 3. Terraceiano in Malpighia IV. (1890) 202 distinguit varietates et formas sequcntes, quae aulem pro maxima parte speeiminibus intermediis bene conjunctae sunt: a. normale = 0. molle L. f. 1. trivialis var. arenarium f. 2. tenuiseda var. montanum f. 3, pygmaea = O. parvulum Ten. var, vulcanicum f. 4. sepincola subf. aborti'ca = G. aboriwum D. N. p. ptc. b. mllosum = O. villosum Ten.; O. abortivum D. N. f. 1. villosissima var. elatum f. 2. glahrata var. diffusum c. pollinense = O. pollinense Terrae. var. graecum. 10. G. brutium Gasparrlni in Rendic. dell' Accad. Sc. Napoli I. (i842) 49; Farial. Fl. ital. V. (1872) 185; Freyn in Mem. Herb. Boiss. n. 13. (1900) 4. — An- nuum, viride, 30—70 cm longum, sparsim pubescens pilis mollibus patulis. Caulis teres vel sulcatus, e basi ramosus ramis ascendentibus; rami superiores suberecli. Folia inferiora longe peiiolata petiolo usque 10 — 2 0 cm longo; lamina reniformi-orbicularis, basi profunde excavata, 3 — 4 cm diam. , usque ad medium palmalo-7 — 9-partita, lobis latis subcuneatis, usque ad Y3 inciso-tridentatis, lacinulis acutiusculis vel obtu- siusculis; folia superiora gradatim brevius petiolata^ summa floralia sessilia et 7 — 5-fida. Stipulae ovato-oblongae, acutiusculae, subtus et margine villosae. Pedunculi folio multo longiores, 1 — 1 ^ 2 cm longi; pedicelli quam pedunculi paullo longiores, 1 1/2 cm longi, fructiferi declinati. Sepala oblonga, obtusiuscula, brevissime aristata. Petala calyce plus quam duplo longiora, patula, obcordata, apice biloba lobis rotundatis, ad unguem angustata et piloso-ciliata. Filamenta subulata, glabra, Valvulae ovali-oblongae, rugosae, glabrae; rostrum breve, pilosulum. Semina minutissime reticulato-foveolata. Calabrien: Rosarno (Gasparrini nach Pariatore); Anoja (Pasquale nach Pariatore). — Bosnien: Im Thale der Miljacka bei Serajevo um 560 m (Maly in Dörfler, Herb. norm. n. 432 1!, Blau n. 76 1!). Nota. 0. brutiu7n, sicut 0. delieatulum sequens accedunt valde ad O. molle et forsitan melius pro subspeciebus vel varietatibus eiusdem habenda sunt. 11. G. delieatulum Ten. et Guss. ex Ten. Fl. Nap. V. (1835 — 1836) p. 8 4; Pari. Fl. ital. V. (1872) 178; Terrae, in Nuov. Giern, bot. nuov. ser. XIV. (1907) 139. — Annuum, pusillum, laete viride, pubescens. Gaules brevissimi, foliis subae- quales, caespitosi. Folia parva; inferiora longiuscule petiolata, orbiculari-reniformia, palmato-7 — 9-fida, laciniis ovalibus obovatisve, integris vel subtrilobis; superiora brevius petiolata, basi truncata, palmato-5 — 3-fida. Stipulae lanceolatae, acutae. Pedunculi foUo longiores, biflori; pedicelli flore longiores, fructiferi declinati. Sepala patula, ovalia, brevissime aristata, setosa. Petala calyce longiora, emarginato-bifida. Valvulae ovali-globosae (rugosae sec. Ten. et Guss.) pubescentes; rostrum breve pubescens. Semina reticulata (ex Pariatore). Italien: Abruzzen (Gussone et Tenore nach Pariatore). Nota. Teste cl. autore species differt valvulis rugosis a 0. pusillo, seminibus reticulatis a 0. molli. ßO R. Knuth. — Gcraniaceae. Sect. 2. Lucida R. Knuth. Clavis specierum. A. Valvulae dorso longitudinaliter alato-cristatae. a. Valvulae apice unguibus duobus ornatae -12. 6r. yemense. b. Valvulae non armatae . . . i3. O. trilophutn. B. Valvulae plane rugis transversalibus mullis instructae. a. Folia maiora usque ad basin 3-partita, lobis subpetiolu- latis pinnatifidis. Valvulae graciliter et anguste rugosae. 14. G. eginense. b. Folia maiora 5-lobata. Valvulae zh late et intense rugosae. a. Folia usque ad basin fere partita. I. Foliorum lobi trilacinulati \^. G. Eritreae. II. Foliorum lobi pinnatifidi, pinnis lanceolato-linearibus . 16. G. favosum. ß. Folia ultra medium usque ad 2^^ partita M. G. oceüatum. G. Valvulae apice et dorso rugosae, lateribus leviter reticulatis . 18. G. lucidum. Die Sektion schließt sich habituell und in bezug auf ihre Blütenverhältnisse eng an die Columhina an. Wie auch bei dieser Sektion Kleistogamie nicht selten auftritt, so auch bei den vorliegenden Arten, Chasmogam und kleistogam sind nach Urban*) Q. trilophum und O. fa- vosum, und zwar finden sich bei letzterer Art beide Blütenformen auf derselben Pflanze. Bei den kleistogamen Formen sind nicht nur die Petala vollkommen unterdrückt, sondern auch die epipetalen Stamina entweder gänzlich verschwunden oder zu kurzen pfriemlichen Zähnchen re- duziert. — Sieht man in bezug auf die Verbreitung von dem eurasiatisch-mediterranen O. luci- dum ab, so ergiebt sich ein ziemlich geschlossenes Verbreitungsgebiet, das sich an das der Columhina anschheßt, aber von ihm durchaus verschieden ist. Die Sektion hat ihre Haupt- verbreitung vom Himalaya-Gebiet durch Persien, Arabien, Somali-Land, Abessynien bis nach dem tropischen Ost-Afrika und von dort in Gestalt des O. favosum bis nach Kamerun, 12. G. yemense Deflers, Voj. Yemen (1889) 118. — Annuum, pilis patulis bre- vibus mollibus di glandulosis hirsutum. Caulis erectus, 20 — 40 cm altus, ramosus, Folia 3 — 5 cm diam., ambitu 5-angulato-orbicularia, sinu basali dz lato incisa, ultra medium palmato- 5( — 7)-lobata, lobis late cuneatis, usque ad 1/3 partem trilacinulatis, lacinulis obtusiuscule mucronulato-dentatis. Pedunculi longitudine variabiles, non raro nulli. Pedicelli fructiferi erecti. Sepala membranacea vel foliacea, sparsim hirsuta, late triangularia, in apiculum brevem abrupte angustata, sub fructu valvulis adpressa, usque 8 mm longa et 5 mm lata. Petala sepalis 2-plo longiora, obovato-cuneata, apice retuso integra vel leviter undulata, supra basin ciliata et purpureo-maculata. Valvulae dorso longitudinaliter tricarinatae , carinis lateralibus pectinatim nodoso-dentatis, apice unguibus duobus ornatae. Semina laevia. — Fig. 11 0 — Q. Arabien: Berg Kahel bei Menakhah um 2400 m (Deflers n. 296, Schwein- furth a. 1889, n. 1944!). Gebel Bura in der Kaffeeregion (Schweinfurth a. 1889, n. 538!). Reguea bei Hodgela (Schweinfurth a. 1889, n. 969!). 13. G. trilophum Boiss. Diagn. Ser. 1. VI. (1845) 30; Boiss. Fl. Orient. I. (1876) 882; Urban in Jahrb. Kgl. Bot. Gart. III. (1884) 238. — Annuum, pilis pa- tulis brevibus mollibus d= glandulosis hirsutum. Caulis erectus, 30 — 45 cm altus, ramosus. Folia 3 — 5 cm diam., ambitu orbicularia, sinu basali liz lato incisa, ultra medium palmato- 5 — 7-lobata^ lobis cuneatis, parum profunde trilacinulatis, lacinuHs obtuse vel mucronulato-dentatis. Pedunculi pedicellis vulgo 2 — 3-plo longiores, rarius breviores, interdum nulli; pedicelli fructiferi erecto-patuli. Sepala membranacea, hir- suta, triangularia, breviter aristata, sub fructu valvulis adpressa, Petala rosea, obovata, retusa, sepalis 2-plo longiora, supra basin ciliata. Valvulae dorso longitudinaliter alato- tricarinatae, carinis lateralibus pectinatim nodoso-dentatis. Semina laevia. Von Südpersien durch Arabien bis Eritrea: Süd-Persien, an felsigen Stellen bei Dalechi und Gere (Kotschy n. 222 nach Boissier). Arabien, Aden (Schwein- furth a. 1889, n. 1129!, a. 1889, n. 1944!). Nordost -Afrika, an der nubischen *) Urban in Jahrb. Kgl. Bot. Gart. III. (1884] 234— 24 ^. Geraniiim. Q\ Küste (Schweinfurth, Flora des Ssoturba-Gebirges n. 2347 sub nom. G. abaicum Schweinf. !, Schweinfurth a. 1865, n. 2397!). Eritrea, Filago-Bai (Schweinfurth a. 1891, n. 529!), Gheleb, 500 m (Schweinfurth a. 1891, n. 1318!), Lawa-Thal (Schweinfurth a. 1891, n. 16591], Thal von Ghinda (Schweinfurth a. 189), n. 1681), Mogad, auf Äckern (Schweinfurth a. 1892, n. 2033!). Var. ß. maculatum Bornmüller in Mitt. Thür. Ver. N. F. VI. (1894) 53. — Petala basi maculata. Süd-Persien: Südlich von Buschir an unkultivierten Plätzen (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 1893, n. 145! — blüh. März bis April). 1 4. G. eginense Haussknecht et Sintenis ex Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXII. (1903) 217. — Annuum, pilis patulis inaequilongis glandulosis hirsutum. Caulis sub- erectus, 10 — 13 cm altus, e basi ramosus. Folia 2 — 2V2 ^^ diam., ambitu zb tri- angularia, trilobata, lobis fere subpetiolulatis (in foliis maioribus), grosse pinnatifido- lacinulatis, lacinulis obtusis vel minutissime mucronulatis. Pedunculi valde numerosi, plerumque folio aequilongi, 1 — 4 cm longi; pedicelli fructiferi erecto-patuli, quam fructus rostratus 1 — 2-plo longiores. Sepala zb ovata vel oblongo-ovata, obtusa, mucronata mucrone circ. 1 mm longo, manifeste trinervata, sub fructu valvulis adpressa, cum. mucrone 7 mm longa et 3 mm lata. Petala? Valvulae rugis transversalibus satis graciliter instructae. Türkisch-Armenien: Egin am Euphrat (Sintenis, It. Orient, a. 1890, n. 2480!). Nota. Species forma foliorum ad 0. Eobertianum accedit, fructibus aulem ab eo manifeste diversa esse videtur. 15. G. Eritreae R. Knuth, spec. nov. — Annuum, totum pilis patulis dz densis vix longis glandulosis obsitum. Caulis 15 cm altus, teres vel subsulcatus, densissime foUatus , e basi ramosissimus , ramis decumbentibus vel ascendentibus. Folia basalia nulla; caulina zb opposita, petiolata petiolis 2 cm longis filiformibus glanduloso-sub- hirsutis; lamina glabrescens vel glabra, tenuis, 1 1/2 — 2 cm lata, 1 — {^^2^^ longa, triquetro-semiorbicularis, basi zh retusa vel sinu latissimo aperta, usque ad ^4 — Vß" palraato-3( — 5)-partita, lobo medio e basi angustata dilatato tridentato, lobis latera- libus 2 — 3-dentatis; dentes acutiusculi ovato-oblongi vel oblongi. Slipulae lanceolatae vel lineari-lanceolatae, 4 — 5 mm longae, zb membranaceae. Peduncuh nulli; pedicelli solitarii, glanduloso-hirsuti, 1/2 — ^,4 cm longi. Sepala late ovata, satis abrupte acuminata, acuta, trinervata, glanduloso-hirsuta. Gorolla? Fructus 10 mm longus; valvulae plicis transversis dentato-flexuosis robustis ornatae; rostrum demum sparsissime puberulum. Eritrea: Schlucht von Gua bei Saganeiti (Schweinfurth, Col. Eritr. a. 1892, n. 1276!). Nota. Species fructibus rugosis et loco natali valde affinis est O. ocellato, habitu tote tarnen plane diversa. 16. G. favosum Höchst, ex A. Rieh. Tent. Fl. Abyss. I. 1. (1847) 7; Hook. f. in Journ. Linn. Soc. VlI. (18 64) 185; Ohv. Fl. Trop. Africa I. (I868) 291. — An- nuum, totum pilis patulis remotis longis glandulosis, demum (glandulis deciduis) eglandulosis obsitum, inferne glabrescens. CauHs 15 — 4 5 cm altus, ascendens vel sub- erectus, basin versus 2 mm crassus, vix sulcatus^ ramosus, satis dense foliatus. Folia basalia nulla; caulina opposita, petiolata petiolis usque 7 cm longis, summis 1 cm longis, remote patenter pilosis piUs longis glandulosis, mox eglandulosis; lamina supra pilis longis albidis sparsim obsita, subtus glabra, tenuis, circ. 3 — 5^/2 cm vulgo diam., cordato-5-angulato-orbicularis , basi sinu lato aperta, usque ad ^ß — ^/^ palmato-5- partita, lobis e basi cuneata rhomboideis, regulariter pinnatifido-incisis, laciniis hneari- oblongis, maximis circ. 2 mm latis, 7 mm longis, äcutis. Stipulae caulinae mediae 4 — 5 mm longae, membranaceae, lineari-subulatae. PeduncuU circ. 1 — 1 1/2 cm longi, plerumque nulli; pedicelli ebracteati, plerumque solitarii vel bini ex axillis foliorum orti, praeter pubem minutissimam pilis longis patentissimis remotis demum eglandulosis obsiti, plerumque 1 cm longi, saepe etiam breviores. Sepala late ovata, acuminata, acuta, trinervata, longe patenter pilosa, aristata aristis fere 1 V2~~2l mm longis. Gorolla 62 R- Knulli. — Geraniaceae. 15 mm diam, Petala late obovata, apice rotundata vel fere retusa. Stamina calyci aequilonga. Fructus 15 — 17 mm longus; valvulae plicis dentato-flexuosis transversis quasi favosae; rostrum minute puberulum. Abessinien: In lichten Gebüschen um 1000 — 3500 m: Häufig im Thal des Flusses Taccaze (Quartin Dillon nach Richard); in der Provinz Ouodgerate (Petit!) und bei Güendepta in der Provinz Tigre (Schimper nach Richard); bei Gafta (Schimper, It. abjss. a. 1838, n. 806 — Typus!); bei Dschardscha (Schimper, Fl. Abyss. a. 1854, n. 147!); bei Amogai (Schimper a. 1862, n. 250 !); bei Addi Dschoa (Schimper a. 1862!); Bogor (Steudner a. 1861, n. 977!, 978 !, Beccari, Piante del Paese dei Bogos a. 1870, n. 267!). Oliver distinguit praeter formam typicam: Var. ß. sublaeve Oliver, Fl. Trop. Africa I. 1. (1868) 292. — G. mäscatense var. sublaevis Urb. in Jahrb. Kgl. Bot. Gart. IFI. (188 4) 241. — Valvulae e dorso lineis tenuibus transversalibus percursae, punctato-rugoso-favosae. Trop. West-Afrika: Kamerun-Gebirge 2300 m (Mann nach Oliver). Nota. Varietas verisimiliter ad 0. ocellatum adnumeranda est. 17. G. ocellatum Camb. in Jacquem. Voy. Bot. (1841 — 1844) 33 tab. 38; Hook. f. Fl. Brit. India 1. (1872) 433; Franch. in Bull. Soc. bot. Fr. XXXIII. (1886) 444. — G. bißolor Royle, Illustr. Bot. Ilimal. (1839) 149. — G. choorense Royle, Illustr. Bot. Himal. (1859) 150. — G. mäscatense Boiss. Diagn. Ser. 1. I. (I8i2) 59; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 882; Urban in Jahrb. Kgl. Bot. Gart. HI. (188 4) 234 — 241. — G. omphalodeum Lange, Ind. Sem. Hort. Haun. (1865) 27. — An- nuum, zb dense pubescens. Gaules multi, ascendentes, foliis dz multis oppositis ornati, usque 2 0 — 30 cm vel 40 — 100 cm longi, procumbentes vel erecti. Folia basalia per- multa, petiolata petiolis ib gracihbus, quam foliorum lamina 2 — 6-plo longioribus; lamina ambitu 5-angulato-reniformis vel -orbicularis , utrinque adpresse hirsutiuscula, circ. usque ^4 ~ Vs palinato-5( — 7)-partita, lobis ambitu cuneato-obovatis, pinnatifido- lobulatis, lobulis apice zb acutiusculis minute mucronulatis; vel potius palmato-trilobata, lobo medio vix elongato trilobulato, lobis exterioribus extus dente ornatis vel trilobulatis. Pedunculi circ. 3 cm longi, sicut pedicelli (circ. 1 cm longi et sub fructu erecti) laxi, pilis patulis glandulosis dense obsiti, aut nulli et tum pediceUi saepe breves; bracteae subulatae, 2 — 3 mm longae, acutae. Sepala ovata, brevissime aristata, interiora glabra, exteriora patule glanduloso-pilosa, trinervata, margine membranacea, fructifera rigido- erecta et tum valvulis adpressa. »Petala late obcordata, rosea, macula intense pur- purea notata« (ex Hooker). Fructus erectus, 20 — 22 mm longus; rostrum glabrescens. Semina glabra. Var. a. himalaicum R. Knuth. — Planta parva, 20 — 30 cm alta, pilis brevibus glandalosa. Caulis ascendens, laxus. Petioli basales pilis dz patulis hirsuti. Himalaja, oft in die Ebene hinabsteigend: Von Kaschmir und der Salt Range bis Nepal, so in Garwhal (Falconer n. 32l!), im Nordwest-Himalaya 330 — 2000 m (Thomson in Herb. Ind. or. Hooker f. et Thomson!), ohne Standort (Griffith n. 940—941!), bei Simla (Herb. Schlagin tweit n. 5008!). Hügel des Pendjab. Behar, auf dem Gipfel des Parusnath (Andersson nach Hooker). Munipur (Watt n. 6 H3!). Var. ß. yunnanense R. Knuth. — Varietati a. persimile, sed petioli basales piHs patentissimis valde hirsuti. Yunnan: Auf Feldern bei Tapin-tze (Delavaj a. 1883 — 1885, n. 2 49l!). Var. y. africanum R. Knuth. — Planta longe patule pilosa (glandulis praecipue inferne mox deciduis), circ. 30—50 cm alta. Caulis ascendens, superne fere laxus. Foliorum laciniae obtusiusculae. • Tropisches Ost-Afrika, nordöstlich durch Arabien bis Persien. Gebüsch- pflanze. — Süd-Persien, Prov. Larislan auf der Insel Kischm (Bornmüller, It. pers. iure. a. 1892 — 1893, n. 146!). - Arabien, Prov. Oman bei Mascat auf dem Gebel Akadar (Aucher n. 4303 nach Boissier). — Abessinien, Harar (Ellenbeck n. 900!), Galla-Land (Ellenbeck n. 125l!). — Eritraea, Amba bei Geleb (Schweinfurth a. Geranium. 63 i89<, n. 45721, a. 4891, n. 1213!, a. 1892, n. 1357!], Asmara 2000 m (Schwein- furth a. 1891, n. 599!). — Sokotra (Balfour a. 1880, n. 242!, Schweinfurth a. 1881, n. 582!). — Somali-Land, SeiTutgebirge 1500 m auf Kalk (Hildebrandt n. 1379!, 1379a!), — - Kilimandscharo, 1 500 m (Volkens, Reise nach dem Kilim. n. 42l!, Johnston n. 660 !). — West-Usambara, auf trockenen Felsen bei Manka bis Sakare (Engler, Reise nach Süd- und Ost-Afrika n. 1078a!), Wurunigebiet im schattigen Gebirgsbusch 1000 m (Engler n. 11 Hl), ohne Standort (Buchwald n. 623!). Var. ö. camerunense R. Knuth. — Planta dense glandulosa, circ. Y2 — ^ ^ ^^'^^• Caulis fere strictus. Foliorum laciniae acutiusculae. Kamerun: Bei Biiea an trockenen Stellen von Flussläufen, 1000 — 2500 m (Preuss a. 1891, n. 983 — Typus!, Lehmbacli n. 223a!, Deistel a. 1905!). — Blüh, und frucht. November. Nota. Gl. Hooker petala magna, 3/^ inch. diam. describit. Spccimina a me vlsa corollam calycem paullo excedentem demonstrant. — Pedicelli in speciniinibus asiaticis saepe coacervati et subumbellati sunt, saepissime solitarii axillares breves vel brevissimi. — Species habitu paullum, magnitudine valdc variabilis est, tarnen non difficulter ab affinibus O. trüopho et O. favoso distinguitur; a O. trüopho fructu multo nainore, a Q. favoso foliis basalibus permultis minus incisis. Omnes tres valvulis manifeste rugosis et radicibus annuis distinguuntur a ceteris spc- ciebus africanis, quae eisdem saepe simillimae sunt [0. simense, pedicellis mullo longioribus). 18. G. lucidum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 682, ed. 2. (1763) 955; Burm. f. Spec. Ger. (l-;59) 24; Oeder, Fl. Danica II. (1766) 218; Alt. Hort. Kew. II. (1789) 43 6; Willd. Spec. III. (180 0) 709; DG. Fl. fran?. IV. (I8O0) 850; Gaud. Fl. Helvet. IV. (18 29) 415; Koch, Synops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 141; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 471; Reichb. f. Ic. Fl. Germ. HI. (1842—1843) 66 t. 187, f. 4872; Sepp, FL Batava IX. (1846) 672; Gren. et Godr. Fl. France L (1848) 306; Schur, Enum. PL Transs. (1866) 138; Boiss. Fl Orient. I. (186") 884; Parlat. FL ital. V. (187 2) 197; Hook. FL Brit. India L (1875) 433; Blytt, Norges Flora IH. (1876) 1106; Ball, Spie. Marocc. in Journ. Linn. Soc. XVL (187 8) 3 83; Willk. et Lange, Prodr. FL hisp. HI. (1880) 530; Batt. et Trabut, FL de lAlg. (1888) 120. — G. lucidum yar. 7non- tanum Terracciano in Annuar. del R. Istit. botan. di Roma IV. 1889 — 1890(1891) 82. — O. Raii Lindl. Syn. Brit. Fl. ed. 1. (1829) 57. — O. laevigatum Royle, Illustr. Bot. Himal. (1839) 150. — O. saxatile Camer. Hrt. med. p. 66; Bub. FL pyren. HL (l90l) 316. — Rohertium lucidum Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. I. (1837) 99. — Annuum, glabrum, carnosulum, 20 — 30 cm altum. Caulis suberectus vel as- cendens, teres, bifurcatus. Folia opposita. lucida, carnosula; lamina ambitu orbicularis, basi late cordata, 5 — 7-palmato-lobata; lobi cuneati, ± 3-crenati, crenis rotundatis vel minutissime mucronulatis; petioli quam lamina 3 — 4-plo longiores, superiores gra- datim breviores, summi fere nuUi. Stipulae lanceolatae, acutae. Pedunculi folio lon- giores; pedicelli flore subbreviores, fructiferi vix declinati, glabrescentes vel glabri. Sepala ovali-lanceolata, breviter aristata, dorso trinervia, nervis carinato-alatis et trans- verse rugosis, demum sub fructu valvulis adpressa, leviter inflata. Petala calyce lon- giora, longe unguiculata, obovato-oblonga, apice rotundata vel emarginata. Filamenta anguste lanceolata, superne subulata, glabra. Valvulae dorso longitudinaliter rugosae, lateribus leviter reticulatae, ad suturam et dorso pubescentes. Semina laevia. Ganz Europa mit Ausnahme von Nord-Skandinavien, Finnland, Nord-Russland. Gemäßigtes Asien bis zum West-Himalaya. Macaronesien. Mediterranes Nord-Afrika. An schattigen, feuchten Stellen der Ebene und der montanen Region. — Norwegen, bei Bergen (Blytt!). Gothland (Andersson!). Finnland, bei Aland (Arrhenius und Granberg in PI. Finland. exs. a. 1878, n. ^28 1a u. 281b!). Groß-Britannien, sehr häufig (Rogers in Journ. of Bot. VII. [1878] 17). Irland (Ma- pother a. 1895!). Deutschland, bei Potsdam völlig eingebürgert (Ascherson a. Is77!, Dumas a. 1877!, Scheppig a. 1882!, Heiland!), bei Limburg (Gregoire!, Krabler!), bei Weilburg an der Lahn (Rudio a. 1845!), im Nahethal (Bolle a. 1843!, Naunheim!, Winter a. 1866!), im südlichen Hannover (An dree!), auf dem ß4 R- Knuth. — Geraniaceae. • Donnersberg in der Pfalz (Koch! , Scriba a. 1869!, Bischoff!), auf der Burg Falken- stein im Taunus (Wirtgen, Herb. PI. sei. flor. rhen. n. 56 4!), im Bodethal (Egger t a. 18301), bei Rübeland (Hoff mann a. 188 4!), an der Rosstrappe (Bauer, Fl. hercyn. €xs. a. 1848!), bei Kreuznach auf dem Rheingrafenstein (ex herb. A. Braun a. 18431, Metteniusi, Wegener a. 1867!), auf dem Giebichenstein bei Halle (Garckel, Hofmeister!, Schulz a. 1882!). Schweiz, Dept. Waadt, bei Orbe (Herb. Masson n. 34!). Süd-Tirol (Rigo in Fl. exs. austro-hung. n. 2844!). Frankreich. Spanien, Prov. de Jaen (Heldreich a. 1849, n. 165!), Madrid (Maramedo in Soc. bot. Barcinon. a. 1877!), Sierra Nevada (Fritze, Reise durch d. südl. Spanien a. 1873!), Gedre in den Hautes-Pyrenees (Bordere a. 1882!). Portugal, bei Coimbra (Moller in Fl. lusit. exs. n. 7681). Mallorca (Herb. Willkomm n. 28l!). Italien, bei Florenz (Duverneyl, Engler!). Sicilien (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 229!). Sar- dinien (Reverchon, PI. de Sardaigne a. 18821). Ungarn, auf der Matra (Vrabelji a. 1873!). Slavonien, am Papuk (Stoitzner, Fl. v. Slav. a. 18701). Dalmatien, bei Ragusa (Ascherson, Dalm. Reise a. 1867!, Adamovic, Fl. dalm. a. 19091). Bos- nien (Knapp, Iter. bosn. n. 20; Blau n. 643, 132o!). Kephalonia (Heldreich, PI. exs. ins. Cephal. !). Griechenland, Epirus (Herb. Heldreich!), auf dem Berge Pelion in Thessalien (Heldreich, Fl. Thess. a. 18831), Ms. Parnethe in Attika (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen! a. 1876), Pentelicon in Attika (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 187o!, a. 18871), Hjmettus in Attika (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 18791), Süd-Euboea (Holzmann in Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 18811). Dobrudscha (Gebr. Sintenis a. 1874, n. 91l!). Russland, bei Warschau (Karo a. 18441, Karo, Fl. Polska a. 18 491, a. 18671). — Kaukasusgebiet, in Iberien (Ledebourl), in Kachetien (0. Kuntze a. 18661). Armenien (Szovitsl). Kleinasien, bei Thymbra (Sintenis It. troj. a. 1883, n. 31 ll), in Pontus (Sintenis, It. orient. a. 1889, n. 16141), in Cilicien (Siehe, Bot. Reise Cilic. a. 1896, n. 85l), in Phrjgien bei Ada Bazar am Ufer von Waldbächen (Warburg et Endlich, It. phryg. II. n. 261). Syrien (Ehren- bergl). Kurdistan (Sintenis, It. Orient, a. 1888, n. 12671). Turkmenen-Steppe, Aschabad (Litwinow, PI. Turcomaniae a. 1897, n. 11361). Nordwest-HimaJaya (Hooker f. et Thomson!), von Kishtwar bis Kumaon, 1800 — 3000 m (nach Edge- worth und Hooker), Murree um 2200 m (Meebold, Fl. des N.W^-Himalaya a. 1905, n. 30251), in Garwhal (Falconer n. 3191). — Madeira (Kny a. 18651, Hillebrand a. 18771). — Marokko (Ball, It. marocc. a. 18711). Sect. 3. Robertiana Boiss. Rohertiana Boiss. Fl. orient. I. (1867) 871; Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1896) 9; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXU, (1903) 221; Woronow in Kus- nezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 75. — Ruberta (sect.) Dumort. Prodr. Fl. Belg. — Robertium (sect.) Gren. et Godr. Fl. Fr. I. (1848) 30 6. — Roberiium (subgenus) Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 94. — Robertium (genus) Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne II. 1. (1837) 99. — Robertiella (genus) Hanks in Underwood-Britton, North American Flora XXV. 1. (1907) 3. Die durch ihren Verbreitungsmechanismus in der Galtung isolierte Sektion schließt sich eng an die Lucida an, unter denen O. lucidum mit der vorliegenden Art das Verbreitungsgebiet teilt. Offenbar ist O. Roberiianum einer der jüngsten Typen der Gattung, dessen Verbreitungs- gebiet bei weitem noch nicht abgeschlossen ist. 19. G. Robertianum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 681, ed. 2. (1763) 955; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 22; Oeder, Fl. Danica IV. (1777) 694; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 437; Kops, Fl. Batava I. (1800) t. 48; Willd. Spec. III. (1800) 714; DC. Fl. frane. IV. (1805) 853; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 416; Koch, Synops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 14!; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 473; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 66 t. 187, f. 4871; Gay, Fl. Chile I. (1845) 386; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 306; Schur, Enum. PI. Transs.^ (l 866) 138; Boiss. Fl. orient. I. (1867) 883; Parlat. Fl. itah V. (1872) 2ü0; Celak. Prodr. Fl. Boehm. III. (1875) 526; Geranium* 65 Edgeworth et Hook, in Hook. f. Fl. ßrit. India I. (1875) 43 2; Bljtt, Norges Flora III. (I87G) H05; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 531; iVIaxim. in Bull. Acad. St. Petersb. XXVI. (1880) 453; Pliil. Cat. pl. chil. (1881) 34; Batt. et Trabut, Fl.de TAlg. (1888) 121; A. Graj, Synopt. Flor. North America I. I. (1897) 361; Bub. Fl. pjren. III. (1901) 317; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 75. — (j. Robertianmn var. terehinthinaceum Schur, Enum. 1. c. — 6r. Rohertianum var. latisectum, var. tenuisectum, var. purpureum Schur in Verhandl. Naturf. Verein Brunn \V. 1876 (1877) 163. — G. faetidwn auct. — G. foetidum Gilib. Fl. Lituan. II. (1785) 178; Salisb. Prodr. (1796) 311. — G. ruhellum Moench, Melh. Suppl. (1802) 95. — G. graveolens Stokes, Bot. Mat. Med. II. (l 81 2) 495. — G. mosquense Gold, in Mem. Soc. Nat. Mose. V. (1817) 133. — G. Briceanum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1827) 74 (nomen). — G. modorum G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 721. — G. Lindleyanum Boyle, Illustr. Bot. Himal. (1839) 150. — G. semiglabrum Jord. ex Bor. Fl, Centr. Fr. ed. 3. II. (1857) 130. — G. palmatisectum Dulac, Fl. Hautes-Pyren. (186 7) 240. — G. siynile Jord. et G. scopulicolum Jord. ex Nym. Consp. (187 8) 138. — G. neapolitanum Terrae. Prodr. Fl. Luc. I. (1893) 9 0. — G. eriophorum Leveille in Bull. Soc. Agric. Sei. Arts Sarthe (190 4), repr. 4. — Rohertium vulgare Picard in Mem. Soc. Agric. Bou- logne Ser. 2. I. (1837) 134. — Rohertium mmutiflorum^ R. modestuni, R. purpureum, R. seiniglabrum, R. simile Fourr. in Ann. Soc. Linn. Lyon, N. S. XVI. (1808) 351. — Rohertiella Rohertianum Hanks in Underwood-Britton, North Amer. Flora XXV. 1. (1907) 3. — Annuum, laete viride, demum non raro rubescens, pilis glandulosis dense obsilum. Caulis erectus vel decumbens, subteres vel sulcatus, ramosus. Folia opposila, numerosa, palmato-5-lobata; lobi ambitu ovati vel ovato-lanceolati, pinnatifidi, lacinulis oblongis vel zb late ovatis, minutissime mucronulatis; petioli quam lamina 2 — 4-plo longiores, tenues; folia superiora 5 — 3-lobata, brevius petiolata, petiolo quam lamina non raro multiplo breviore. Stipulae lanceolatae, obtusiusculae vel acutae. Pedunculi folio mani- feste longiores. Pedicelli flore breviores, fructiferi erecto-patuli. Sepala ovali-lanceo- lata, oblusiuscula, mucronata mucrone 1 — 1 ^y^ mm longo, trinervata nervo medio fere carinato, sub fructu valvulis dense adpressa. Petala calyce duplo longiora, unguiculata ungue glabro, obovato-cuneiformia, integra. Filamenta hneari-subulata. Valvulae superne transverse rugoso-pUcatae, lateribus rugoso-reticulatae, glabrae vel pubescenles; demum capillis duobus ad apicem rostri suspensae. Semina minute punctata. Var. a. genuinum Gren. et Godr. Fl. France \. (1848) 306; Batt, et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 121. — G. Rohertianum var. ineisum St. Hil. Fl. Bras. mer. I. (1825) 82. — G. Rohertianum var. fl. alho et var. alpinum Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 417. — G. Rohertianum var. mosquense Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 474. — G. Rohertianum var. leucanthum Dum. [flore alho) et var. laciniatum Bckh. ex Wilms et Beckhaus in 7. Jahresber. Westfäl. Prov.-Ver. 1878 (1879) 178. — G. Rohertia- num var. glahrum Franch. et Sav. Enum. pl. Jap. (1879) 307. — G. Rohertianum f. umhraticum WesterJund in Bot. Notis. (190 4) 14. — G, Rohertianum subsp. eu- rohertianum Briq. (in lilt.). Ganz Europa bis 68^12' nördl. Br. und benachbarte Inseln; gemäßigtes Asien; Nord-Afrika. Eingeschleppt in Malakka, dem atlantischen Nord- und Südamerika, Chile*). An schattigen, feuchten Orten auf sandigem, kiesigem Boden. Gebüschpflanze. — Schweden, bei üpsala (Andersson!). Schottland (Klotzen!). Finland, Aboe (Lindberg in PI. Finl. exs. a. 1906, n. 282!). Deutschland, bei Berlin (v. Schlechtendal!, v. Seemen!), in Schlesien (Firle a. 18741, v. Uechtritz!), Ost-Preußen bei Wehlau (v. Seemen!), Thüringen bei Arnstadt (v. Seemen!). Böh- men (Gansauge a. 1844!, 1854!). Österreich (Heuffel!, Keck in Fl. exs. austro- hung. n. 2845!). Schweiz. West-Frankreich, in der Vendee (Poutarlier !). Süd- Frankreich (Martin a. 1851 sub nom. G. minutiflorum Jord et G. m odestum iord*], Sudre, Herb. Europ. sub nom. G. Villarsianum 3 ord.'^l, Pommaret in F. Schultz, *) Die mit * bezeichneten Standorte bezichen sich auf die var. purpureum. A. Engler, Das Pflanzenieicli IV. (Ernbryophyta siphonogama) 129. 5 QQ * R. Knulh. — Geraniaceae. herb. norm. n. 234 sub nom. G.inodestum 3oi'd*\j Magnier, Fl. sei. exs. n. 796*!]. Portugalj bei Coimbra (Moller in Fl. lus. exs. n. 770! id. n. 768 sub nom. G. luciduml). Spanien, bei Gibraltar, bei Segura (Blanco n. 164!). Madeira {Albers a. <850*!, Kny a. 1865!). Sardinien (Reverchon, PI. de Sardaigne a. 1882, n. 252!, Ascherson et Reinhardt, Fl. Sardoa a. 1863*!]. Italien, bei Neapel (Hochstetter!). Sicilien (Todaro, Fl. Sic. exs. n^1344!]. Malta (Schwein- furth*!]. Dalmatien (Pichler in Kerner, Fl. exs. austr.-hung. n. 2846*!, Pichler a. 1872*!, Borbäs, Fl. lit. hung. a. 1875*!, Ascherson a. 1876*!, Adamovic, Fl. dalm. a. 1909*!]. Kroatien (Borbäs, Fl. litor. croat. a. 1875*!). Slavonien Stoitzner!). Istrien (Freyn, Pfl. Österr.-Ung. n. 204*!). Bosnien (Blau n. 302*! id. n. 956!, Maly, herb, europ. !). Montenegro (Ebel!). Serbien (Bornmüller, PI. exs. Serb. austr. a. 1888*!). Macedonien, bei Saloniki (Abd-ur-Rahman-Nadji, Fl. de l'emp. ottom.!, Charrel n. 52*!]. Griechenland, in Thessalien (Heldreich, Fl. Thessala*!, Sintenis, It. thessal. a. 1896, n. 522 sub nom. G. Villarsianum f. albifloral), in Attika (Heldreich, Herb. Graec. norm. n. 1222*!, Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1875*!, 1887*!), Achaja auf dem Kyllene (Orphanides in Rel. Orphan.*!), bei Nauplia (Haussknecht, It. graec. a. 1885 sub nom. 6r. purpureum var. eriosepalum'^l), Euboea, auf dem Berge Diphje (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1876!]. Porös (Heldreich a. 1887!]. Hydra ^Heldreich etHaläcsy, Fl Aegaea a. 1889!). Cycladen (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen.*!]. Sporaden (Leonis in Heldreich u. Halacsy, Fl. Sporad. a. 1H96*!). Russland, sehr selten im Norden, bei Kasan (Korshinsky a. 188l!, Kryloff a. 1883*!], in Lithauen (Dybowski in Woloszcak, Fl. pol. exs. n. 616!], Kiew (Rakoczi in Herb. Fl. Ross. a. 1902, n. 1601»!). — Kaukasusgebiet (K. Koch!, Steven*!, Ledebour*!, Rickmers, Transkauk. Fl. n. 2 4!, Atmanskich in Busch, Marc. Woron. Fl. cauc. a. 19U6, n. 118!]. Georgien (K. Koch*!). Kleinasien (v. Berg n. 4l!, Sintenis, It. Orient, a. 1890, n. 2060*!, Sintenis, It. troj. a. 1883, n. 314!, Warburg et Endlich, It. phryg. n. n. 74!). Cypern, bei Komi (Sintenis et Rigo, It. cypr. a, 1880, n 198!]. Spo- radisch im transilischen und dsungarischen Alalau und in den Vorbergen des Kuznetsk- Alatau. Gemäßigter West-Himalaya, 18' 0 — 2o00m, von Kaschmir (Falcon er nach Edge- worth und Hooker) bis Garwhal (Strachey und Winterbottom nach Edgeworth und Hooker). Central-China, in Szetschuan (Henry n. 5714!), Kui-Tschu bei Gan-pin (Bo dinier a. 1897, n. 155 sub G. eriophorum Levl. !]. Japan, bei Hakone (Sa va- tier nach Franchet], Prov. Omi (Keiske nach Maximowicz), Owari (botan. jap. nach Maximowicz), bei Ibuki (Faurie n. 1894!]. — Malakka, bei Singapore (Ploem a. 186^!). — Marokko (Ball, It. marocc. a. 187 1!*!, Ibrahim ex herb. Cosson!). Algier (Bove a, 1837 in Herb, de Mauritanie!, Schimperl, Boissier et Reuter, lt. alg.-hisp, a. 1849!, Choulette in Fragm. Fl, alg. n. 2 5!]. Eritrea, Ambelacö 2000 m (Schweinfurth a. 1894, n. 332!), Ms. Kube (Schweinfurth a. 1892, n. 1524!], Ms. Alam Kaie (Riva ex herb. Schweinfurth a. 1892, n. 149l!]. Uganda (Wight* sub nom. G. ocellatuml) — Nordamerika, von Neu Schottland, Neu-Braun- schweig und Canada an den Seen entlang bis Minnesota: Vermont (Day, PI South. Vermont n. 53!); New York (Heuser, Fl. Vereinigt. St. a. 1805!); New Port (Tweedie^ Fl. North America!); Ontario (Anderson, Fl. Ontario n. 1315!, Macoun, ex herb. Geol. Surv. Canada a. t89l!). — Rio Grande do Sul (Sellow n. 12 46!, 2 8 47!, 3086!]. Uruguay (Lorentz, Fl. Uruguensis n. 274!, Berg in Fl. Uruguay!). — Chile (Goronel!), bei Valdivia (Philippü). Juan Fernandez (Philipp! a. 1876!). Var. (i. purpureum (Vill.) DC. Fl. franc-. IV. (1805) 853; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 417; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 474; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 138; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (188 8) 121. — G. Rohertianum var. parviflorum Viv. Lyb. p. 39; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 306; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (I88i>) 531. — G. Robertianum var. rubricaide Hörn.; Willk, et Lange, Prodr. Fl. hisp. 111. (i880) 531. — G. Eobertianum var. mediterraneum Rouy in Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. Suppl. (1893) 2 65. — G. Robertianum var. te nuisectum A\bow, Geranium. 67 Prodi*. Fl. Colch. (1895) 45; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. XX. (1908) 80. — G. Rohertianum subsp. purpureum Murbeck, Contr. Fl. Tun. I. {\ 897) 52 ; Briq. in litt. — G. purpureum Vill. PI. Delph. (1785) 72; Vill. Hist. pl. Dauph. I. (1786) 272, IH. (1789) 373 t. 40; Willd. Spec. pl. 111. (1800) 715; Marsch.-Bieb. Fl. taur.-cauc. II. (1808) 141; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842—1843) 66 t. 187, f. 4871b; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 883; Ruprecht, Fl. Cauc. I. in Mem. de l'Acad. Scienc. St.-Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 276. — G. Lebelii Bor. Fl. Central. Fr. I. (184o) 324. — G. minutiflorum Jord. Cat. Dijon (1848) ex Jord. Pug. pl. nov. (1852) 39. — G. Vil- larsianum Jord. in Cat. Gren. (1849) ex Jord. Pug. pl. nov. (1852) 38. — G. mo- destum Jord. Gr. Jard. Bot. Grenoble (1849) 16. — G. mediterraneum Jord. Pug. pl. nov. (1852) 40. — G. modestum var. album Ghastaingt in Bull. Soc. bot. France XXIV. (1877) 248. Im ganzen Mediterrangebiet, im Osten Afrikas südwärts bis Uganda; neben der var. a. und dort meist häufiger als diese. Die Standorte sind oben mit * be- zeichnet. In vielen Fällen sind die Varietäten schwer zu trennen, wenn auch die Ex- treme leicht voneinander zu unterscheiden sind. Jedenfalls existieren Übergänge. Aus diesem Grunde empfiehlt es sich nicht, das Areal der Species aufzuteilen. Nota 1. De anatomia varietatum duarum et earum distinetione confer etiam: Sartou, Anatomie des plantes affines, in Ann. sc. nat. 9. ser. II. (I905) 33 — 39. Nota 2. Gl. Briquet in manuscripto Florae Corsicae adhuc ineditae sub nomine Q. Rohertiani subsp. eu robertiani var. maeropetali formam robustara describit: Flores pro specie maximi. Sepala cum arista) 7 — 8 mm longa, exlus patule pilosa. Petala fere ii'2cra longa, limbo amplissimo 6 — 7 mm lato, pallidissime roseo. Fructus valvuiae cum rostro glabrae. — Herba mediocris vel robusta, caulibus petiolisque moUiter patule pilosis, foiiis flaccidis, lobis nunc angusüs, nunc latioribus. — Korsika, 450—650 m (Briquet a. 1907). Nota 3. Gl. Rouy in Rouy et Foucaud, FI. Fr. IV. (i897) 95—98 formas numerosas p. pte. variabiles et fere omnes transitibus coniunctas varietatum duarum 0. Robertiani enumerat: G. Kobertianum var. ß. rubrieaule Hornem, (forma multicaulis, rubescens]. var. ;'. crassicaule Rouy p. 95 (forma robusta). var. ^. graniticarum Marlr.-Don. PI. crit. Tarn. p. 17, Fl. Tarn. p. 125, — Q. Rohertianum f. subglabrum Grognot, PI. vasc. Saöne et Loire (forma glabra). G. purpureum var. «. genuinum Rouy p. 97. — O. purpureum Vill. (s. str.); Jord. in Bull. Soc. bot. Fr. VII. p. (i05. subvar. scopulicolum Jord. (pro specie). var. ß. semiglabrum Jord. (pro specie) ex Bor. Fl. centr. ed. 3. p. 130; Lamotte, Prodr. Fl. Plat. centr. p. M'>. var. y. simile Jord. (pro specie) in Bull. Soc, bot. Fr. VII. p. 606. var. d\ Villarsianum Jord. (pro specie), Adnot. Cat. plant. Jard. Grenoble p. 3; Bor, Fl. centr. ed. 3. p. 131; Martr. Don. Fl. Tarn. p. 126. subvar. albiflorum Rouy p 98. var. C- mediterraneum Jord. (pro specie), Pugill. p. 40. var. /;. intricatum Gren. in litt, et in herb. Mus. Paris. var. d: littorale Rouy p. 98. — Q. littorale Rouy. — O. purpureum Mill. — O. Robfrtia- num var, purpureiün Pant^uy, Fl. Somme p, 76. — O. purpureum Bouch, Fl, d'Abbeville p, 61. — Robertium vulgare var. purpureum Picard, Et, Geran, p, 42; de Virg. et Brutel, Cat, pl. Somme p. 54. var. i. minutiflorum Jord. (pro specie) Pugill. p. 39; Boreau, Fl. centr. ed. 3, p. 131; Martr,-Don,, Fl. Tarn. p. 12.; Loret et Barr. Fl. Montp. ed. i. p. -119—121. Glavis varietatum G. purpurei. A. Valvuiae reticulato-costatae; costae grossae membranaceae rotun- datae. a. Petala ovali-oblonga, satis magna; Imibus ungue brevior. a. Pelala unguiculata calyce saltem '/s breviora, Sepala his- pida. Folia parum crassiuscula, lobis parum numerosis, lobulis latis ovalibus obtusis var. Villarsianum. 5* ß8 « R. Kniith. — Gcraniaceae. ß. Petala unguiculata calyci aequilonga. Sepala glabrescentia. Folia tenuia, lobis numerosioribus , lobiilis elliptico-oblongis obtusiusculis . var. semiglahriim. h. Petala oblongo-spathulata, angusta; limbus ungue multo longior. (i. Pedunculi erecti; inferiores foliis breviores. Planta glabres- cens, odore foetido pariim manifeste excelsa var, modestum. ß. Pedunculi ± horizontales; inferiores foliis longiorcs. Planta pilis longis patulis rt dense obsita, odore foetido valde mani- feste excelsa var. mediterraneum. B. Valvulae glabrescentes; costae remotae angustae, apice acutae. a. Pedunculi erecti ; inferiores foliis breviores. Planta satis robusta, ramis elongatis. Folia magna, lobis planis. «. Flores mediocres; petala calyce circ. ■11/2-plo longiora; limbus oblongus, apice rotundatus, ungue brevior. Valvulae rubes- centes var. genuinum. 3. Flores satis magni; petala calyce 2-plo longiora; limbus ovali- oblongus, apice retusus, ungue multo longior. Valvulae fere brunneae var. simile. ]). Pedunculi ± horizontales vel divaricati; omnes foliis longiores. Planta humilis, ramis tenuibus tortuosis. Folia parva, lobulis vix planis. c(. Inflorescentia paniculiformis , foliis floralibus valde reductis. Pedunculi et pedicelli elongati var. intricatiim. ß. Inflorescentia fasciculata, foliis minus reductis. Pedunculi et pedicelli parum elongati. I. Planta intensc rubra, glabra vel glabrescens, caulibus dif- fusis ramosissimis. Folia crispa. Petala calyce 2-plo lon- giora; limbus ungui aequilongus var. littorale. II. Planta rubescenti-viridis, pubescens, caulibus erectis, ramis parum numerosis elongatis. Folia parum crispa. Petala calyce vix longiora; limbus ungue brevior var. minutiflortim. Sect. 4. Chilensia R. Knuth. Clavis specierum. A. Flores magni; corolla caljce P/4 — 2Y2~P^o longior. a. Corolla albida 2 0. G^. magellanicum. b. Corolla purpurea 2 1 . 6r. Geissei. c. Corolla pallide rosea 22. G^. Fiehrigianum. B. Flores parvi vel vix media magnitudine. a. Petioli pilis ± patulis obsiti. a. Folia irregulariter ad medium usque partita. Caulis circ. 10 cm altus 23. G^. suhmolle. ß. Folia profunde partita, laciniis zh angustis. Caulis ultra \ 0 cm altus. I. Species argentino-chilenses 24. 6r. Berterimium. 25. G. caespitosuni. 26. G. apricum. 27. G. eüiatum. 28. G. hispidu7n. II. Species brasiliensis 29. G^. albicans. y. Folia profunde partita, laciniis obtusis vel fere rotun- datis mucronulatis. Caulis Y2 "^ altus. I. Species brasiliensis, pilis canescentibus dense hirsuta 30. G. senecioides, II. Species argentino-patagonica, sparsim hirsuta. Folia G. dissecti vel G. mollis. PL ± erecta .... 3 1 . G^. ^:>ato^omcwm. Geranium. 69 III, Species peruviana, sparsim canescens. Folia G. pyrenaici 32. 6'. Liniae. IV. Species australiensis , sparsim hirsula. Folia O, dissecti. PI. ib ascendens. . . 33. 6'. pilosum, h. Petioli adpresse retro-pilosi. a: Sepala acuminata, valide aristata. Caulis tenuis, 15 — 40 cm longus 34. 6'. core-core. 35. G. commutatum. 36. G. Ochsenii. ^l.G.7nelanopotamicum. ß. Sepala breviter mucronata. Caulis 8 — 15 cm lon- gus. Folia reniformia; laciniae manifeste obtusae vel retusae , 38. 6'. argentinum. c. Species ignolae 39. G^. intermediuw ■ 40. G. squamosum. i\. G. rapulum. 42. G. Moor ei. Die durch eine große Zahl von Arten ausgezeichnete Sektion ist in typischen Fällen an der rübenförmig-angesch wollenen Wurzel ohne weiteres kenntlich. Sie steht in engsten Be- ziehungen zu der Sect. Columbina. Ihr Verbreitungsgebiet beschränkt sich auf das extra- tropisclve Südamerika; nur eine Art findet sich in Australien. Ähnlich wie bei den Columbina stehen sich auch hier die Arten vielfach sehr nahe, so dass bei dem dürftigen Herbarmaterial und den vielfach noch dürftigeren Diagnosen eine spätere genaue Bearbeitung der vorliegenden Formen sicher notwendig werden dürfte. Die Hauptzahl der Arten scheint nur eine geringere Verbreitung zu haben. Vor allem bevorzugt die Sektion den pacifischen ,Teil Südamerikas, Distributio geographica sectionis Ghilensia. Süd- Bolivien Peru O. magellanicum O. Oeissei .... O. Fiehrigianum . O. suhmolle .... O. Berterianum . . i O. eaespitosum . . \ G. apricmn .... Q. ciliatum .... G. hispidum . . . 0. albicans .... G. senecioides . . . G. patagonicum . . G. Limae G. pilosum .... G. core-core. . . . i G. commutatum . . O. Ochsenii. . . . G.7nelanopota?nic2im ' G. argentinum . . G. intermedium . . G. squamosum . . G. rapulum .... G. Moor ei .... Chil Süd- Brasilien Argentinien i Patagonien Anstralien nnd Neu-Seeland + + + + + 70 • R- Knuth. — Geraniaceae. 20. G. magellanicum Hook. f. Bot. Antarct. Voj. (1847) 25i; Phil. Cat. PI Chil. (i88i) 33; Reiche, Fl. Chile I. (<896) 284. — Radix crassa vel crassissima napiformis, circ. \0 — 15 cm longa, 8 — 20 mm lata, multiceps. Caulis erectus, glaber, inferne simplex, tum parce ramosus, non dense foliatus, 10 — 40 cm altus Folia basalia plerumque valde numerosa, longe petiolata , petiolis retro-adpresse pilosis inferne glabrescentibus, quam lamina 3 — 6-plo longioribus, 7 — 20 cm longis; lamina utrinque pilosa vel demum glabrescens, ambitu orbicularis, fere usque ad basin palmato- 5-partita, lobis ambitu obcuneatis (sinubus acutis) paimato 3 — 5-parlilis, lobulis inter- dum paucilacinulatis, Hneari-oblongis — medio latiore — obtusis minutissime mucronulatis; folia caulina basalibus conformia, sed brevius petiolata. Slipulae e basi lanceolata lineari-acuminatae, acutae, maximae i cm longae, Pedunculi longitudine valde variantes, 3 — 15 cm longi, pube retro-adpressa minula obtecli, uniflori vel biflori bracteati, rarius pedicelli axillares ebracteati. Bracteae lineari-subulatae, 4 — SVs ^^ longae. Pedicelli 1 V2 — 4- cm longi. Sepala oblonga, mucronata mucrone longe producto 1 — 2 mm longo, trinervata, tid nervös praecipue adpresse villosa, margine membranacea, 7— 10 mm longa. Petala caljce 1 V2 — 2V2 P'o longiora, plerumque 12 — 15 mm longa, late obovata, apice leviter emarginata. Valvulae et rostrum pilis brevibus zb patule pilosae. Var. a. typicum R. Knuth. — Folia 3 cm saltem diam. Pedunculi semper caulini. PI. 15 — 40 cm alta. Habitus G. palustris. Argentinien, auf der Sierra Achala: Im Thale des Rodeo am Fuße des Gigantes (Galander in Fl. Arg. a. I88O!, Hieronymus in Fl. Arg. a. I88I!); Cuesta de Arjel (Hieron jmus in Fl. Arg. a. 1876!); Cuesta del Gaucho (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1876!). Var. ß. multifoliosum R. Knuth. — Folia basalia vaMe numerosa, petiolata petiolis aequilongis dz strictis, longis; lobuH angustiores, fere lineares. Pedunculi non raro basales. PI. 20 cm alta. Argentinien: Auf^der Sierra Achala an Abhängen des Cerro de los Potrerillos (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1877 n. 753!). Var. /. pumilum R. Knulh. — Radix pro planta (10 cm alta) magna vel maxima. Folia circ. 2 — 3 cm diam. Pedunculi fere semper basales. Argentinien: Auf der Sierra Achala, im Thale des Rodeo am Fuße des Gigantes bei Esquina (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1878!); Las Ramadas de San Miguel (Hieronymus in Fl. Arg. a. 18"5!, a. 1878!); Cuesta del Gaucho (Hieronymus in Fl, Arg. a. 1876!); Las Encenadas an der Cuesta de Copina (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1876!); auf der Sierra de Tucuman bei La Cienaga (Hieronymus-Lorentz in Fi. Arg. a. 1874, n. 585!). 21. G. Geissei R. Knuth, spec. nov. — Totum pilis patulis eglandulosis zb hirsu- tum. Radix napiformis, 10 — 15 mm crassa. Caulis erectus vel suberectus, e basi fere ramosus, satis dense foliatus, 20 — 30 cm altus. Folia basalia satis numerosa, petiolata petiolis quam lamina 3 — 4-plo longioribus, 6 — 13 cm longis; lamina ambitu orbicularis, basi sinu angusto cuneato incisa, palmato-5 — 7-partita, lobis ambitu ob- cuneatis (sinubus angustissimis acutis) usque ad I/3 palmato-3-lobulatis, lobulis late ovatis vel rotundato-ovatis, apice rotundatis, non raro dentibus 1 — 2 lateralibus ornatis; folia caulina basalibus conformia; summa subsessilia. Stipulae lanceolatae, acutae, 5 mm longae, villosae. Pedunculi inferiores quam folia breviores vel vix eisdem aequi- longi, superiores foliis non raro duplo breviores. Stipulae lineari-subulatae, acutae, 4 — 5 mm longae. Pedicelli 1 — 1 Y4 cm longi, sub fructu refracti. Sepala late ovata, abrupte acuminata, mucronata mucrone 1 mm longo, trinervata, hirsuta, 6 — 8 mm longa. Petala calyce 1 V4 — 2-plo longiora, plerumque 12 mm longa et 7 mm lata, late obovata, apice retuso leviter emarginata. Pistillum sericeum. Fructus rostratus 18 mm longus; valvulae hirsutae; rostrum pihs erecto-patulis hirsutum, 1 Y2 — 1 ^/4 mm crassum, Chile: Ohne genauere Standortsangabe (Geisse — - Typus in herb. Berol.!). Geranium, 71 22. G. Fiebrigianum R. Knulh in Engl Bot. Jahrb. XXXVII. (i 90C)) 560. — Rhizoma obliquum vel horizontale, apice petiolis foliorum emarcidoriim et stipulis sparsim orna- tum. 1 — 3-caule. Caulis ascendens vel suberectus, 35— 70 cm longus, robustus, ad nodos inferiores saepe geniculatus, pseudo- dichotome ramosus, saepe ramosissimus, inferne et parle media glaberrimus , superne pilis minutissimis patulis pubcrulus, apicem versus dense pubescens. Folia basalia et caulina infima longe petiolata, petiolis <2-15cm longis, quam lamina magna 3 — 4-plo longioribus, patenti-retrorso-pilosis; lamina supra et subtus ad nervös pilosa, ambitu 5-angulalo-reniformi-obcordata, 7 cm lata, 5 cm longa (a basi ad apicem 3 '/2 — ^ ^m)^ profunde sed non usque ad basin palma- to-5( — ,7)-partita (sinubus acutis), lobis ambilu rhomboideo obovatis grosse pinnatifido- lobulatis, lobulis ellipsoideo-ovatis, obtusiusculis, minutissime mucronulatis. Stipulae infimae magnae, e basi lanceolata acuminatae, acutae vel acutissimae, aeque ac interdum caulis rubellae, membranaceae, glabrescenles. Pedunculi biflori, sicut pedicelli zh retrorso- patenti-pubescentes vel scricei, 2 1/2 "3^2 cm longi. Bracteae lineari-lanceolatae, 0 mm longae, acutae, margine pilosae, ceterum glabrae. Pedicelli 4 — 9 mm longi, frucLiferi crassiusculi, erecti. Sepala d= late ovala, cum mucrone 6 — 9 mm longa, tri- nervata, mucronata mucrone 1 mm longo demum calloso, pilis hyalinis marginem versus densius obsita. Petala pallide rosea, obcordata, caljce fere duplo longiora. Fructus (maturus?) 22 mm longus; valvulae et rostrum hirsuta. Süd-Bolivia: Calderillo, am Thalkopf unweit eines Baches zwischen Gestrüpp, 3300 m (Fiebrig, PL austro-boliv. a. 1903 — 04 n. 263l!). — Blühend und fruchtend im Januar. Nota. Indunicnlum pedicellorum calycisque primo glandulosum, sed mox (glandulis dcci- duis) Simplex. 23. G. submolle Steud. in Flora XXXIX. (1856) 438; Philippi, Cat. PI. Chil. (I88I) 34, in Anal. Univ. Santiago 8 2 (1893) 736; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 285. — G. dissectum Gay, Fl. Chil. I. (1845) 38 4; Hook. B. Mise. III. (1851) 160. — G. andinum Philippi in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 727. — Caudex zb verticalis, subh'gnosus, mullicaulis, crassiusculus, 4 — 6'/ 2 nim crassus, apice saepe, sed non semper petiolis emarcidis dense ornatus. Caules 3 vel plures, 8 — 12 cm longi, procumbentes vel ascendentes, folia basalia non raro vix superantes, ramosi, aeque ac petioli pilis longis hispidis patulis vel leviter relrorsis hirsuli. Folia basalia numerosa, petiolata petiolis 4 — 7 cm longis, crassiusculis, exs. sulcatis, dense hirsutis; lamina pilis setosis adpressis dense obsita, ambitu reniformi-rotundata, usque ad 2/3 — 3 ^ palmato-partita, lobis ambitu obcuneatis et usque ad V3 trilacinialis, laciniis obovatis (medio rotundato- obovato) apice rotundatis; folia caulina basalibus conformia, sed gradatim brevius petiolata; summa subsessilia. Stipulae liberae, lineari lanceolatae, acuminatae, acutae, pilis longis hispidis hirsutae. Pedunculi 1 cm longi, aeque ac petioli et caulis pilis patulis hirsuti, biflori, rarius uniflori. Bracteae stipulis similes , sed angustiores, indumento aequali ornatae. Pedif^elli pedunculis 1 1/2 — 2^/2-plo longiores, plerumque 1 \/2 — 2 cm longi, tenues. Sepala ovato-lanceolata, acuta, vix mucronata, hirsuta. Petala rubra, quam calyx fere duplo breviora, obovata, Integra, acuminata. Stamina calyci aequilonga. Fructus maturus 11—12 mm longus; valvulae pilosae; rostrum pilosum, apice abrupte conlractum, 1 '/2 — 2 mm crassum. Chile: Auf Waldwicsen des Gebirges La Leona Rancagua (Bertero n. 294 — Typus), ohne Standort (Philippi!). — Argentinien, auf der Sierra de Tucuman bei La Gienaga (Hieronymus-Lorentz a. 1874 in Fl. Arg.!). — Blüh. u. frucht. Januar. Nota. 0. suhmollc habitu similis est G. molli annuo ; indumcntum autcm mullo den- sius est. 2 4. G. Berterianum Colla in Mem. Aec. Torin. XXXVII. (1834) 45; Gay, Fl. Chile I. (18 45) 383; Phil. Cat. PL Chil. (I88I) 33; Reiche, FL Chile L (1890) '286; . Speg. in Anal. Mus. Buenos Airos VII. (1902) 253. — G. tuberoso proximum Mcvicvo in Merc. Chil. n. 14, p. 643. — G. proximum Steud. Nom. ed. 2. L (1840) G79, in Linnaea XXXIX. (1856) 438; PhiL in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 735. — 72 • R- Knutli. — Geraniaceac, Caudex apice slipulis foliorum basalium et petiolis emarcidis vix manifeste ornatus^ pluricaulis. Gaules 2 — 4, ascendentes vel suberecti, ad nodos saepius geniculati, crassius- culi, 10 — 2 0 cm longi, ramosi, inferne glaberrimi, superne pilis palulis longioribus sparsim obsiti. Folia basalia petiolata petiolis circ, 6 cm longis, gracilibus, patule pilosis; lamina pilis setosiusculis hispidula, 2^2 ~ 3 cm diam., reniformi-rotundata vel orbi- cularis, usque ad basin veram palmato-5 — 7-partita, lobis usque ad medium palmato- 3 — 5-laciniatis, laciniis anguste linearibus obtusiusculis; folia caulina inferiora opposita, basalibus plane conformia; media et superiora gradatim brevius petiolata; summa sessilia. Stipulae liberae, circ. 5 mm longae, ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, apice villoso-pilosae, basi et partibus mediis glabrae. Pedunculi circ. 2 cm longi, sparsim pilis patulis longis obsiti, biflori. ßracteae stipulis conformes, membranaceae, pallide luteo-fuscae. Pedicelli \ — i Y2 ^^ longi, pedunculis breviores, pilis longioribus dense hirsuti. Flores circ. 1 — 1 1/4 cm diam.; sepala hirsuta, obovato-oblonga, brevissime mucronata mucrone Y4 mm longo. Petala integra, quam calyx fere duplo longiora, purpurea. -Rostrum hirsutum(?). Chile: Bei Valparaiso auf dürren Ebenen und Grasabhängen (Gaudichaud a. 1835 n. 1791, Buchtien, PI. Ghil. a. 1895 in Baenitz, Herb. Americ.!); Concepcion (Lindley a. 18251). Nota 4. Species G. tuheroso similis est partilione foliorum, ceterum diversa. Nota 2. Reiche ad (?. Berterianum species sequentes (n. 25 — 28) adnumerat, quarum specimina typlca omnia non vidi, et quarum una et altera forsitan sub nomine alio iam des- cripta est. 25. G. caespitosum Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 730. — G. Ber- terianum var. caespitosum Reiche, Fl. Chile I. (1896) 286. — Perenne, caespitosum. Radix crassa, lignosa. Gaules breves, folia basalia longitudine aequantes vel ^^x supe- rantes, et, sicut folia, pilos molles patulos glandulasque gereutes. Folia orbicularia 7-partita, lobis cuneatis trifidis, lobuhs plerumque integris late linearibus. Pedunculi biflori. Sepala aristata. Petala caljce 2-plo longiora, retusa. Valvulae laeves, villosae, praesertim superne. — Petioli foliorum inferiorum 8 cm longi; lamina 27 — 30 mm diam. ; laciniae 2 mm latae. Pedunculi 1 7 mm longi. Sepala 5 mm longa. Pedunculi infimi, internodiis infimis abbreviatis, pseudo-basales (ex Phil.). Chile: Bei den Quellen von Cauquenes (nach Phil.). Nota. Teste cl. aulore species valde affinis est O. Berteriano. 26. G. apricum Phil, in Linnaea XXVIII. (1856) 676, Gat. PI. Ghil. (1881) 33, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 73 4. — G. Berterianum var. apr^c^^m Reiche, Fl. Chile I. (1896) 2 86. — Perenne. Caulis suberectus, valde ramosus, pilis patulis confertis fere villosus. Folia orbicularia, 7-loba, lobis cuneatis incisis, laciniis latis obtusis mucronatis. Pedunculi biflori, folio (plerumque) longiores. Sepala ovata, bre- viter aristata, villosa. Petala pallide rosea, subintegra, calyce duplo longiora. Valvulae pilosae. — Caulis 40 cm longus, 2 mm latus. Foliorum basalium petioli 10 cm longi; lamina 4 cm diam. Pedunculus 36 — 42 mm, sepala 6 mm longa. — G. Ochsenii simile, sed facile distinguendum indumento pubescente, pedunculis longioribus, floribus maioribus roseo-pallidis (ex Phil, in Anal. Univ. Santiago). Chile: Valdivia (nach Philippi); Santiago (Philippü). 27. G. ciliatum Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 727. — G. Berteria- num var. ciliatum Reiche, Fl. Chile I. (1896) 286. — Perenne. Caulis erectus, ramosus, glanduloso-pubescens. Folia ambitu orbicularia, fere usque ad basin 7-partita, lobis trifidis, lobulis iterum trifidis vel lateralibus indivisis. Pedunculi biflori, folium longitudine superantes. Sepala nervata, sat longe mucronata, valde ciliata. Petala magna, calycem bis aequantia, rotundata (haud emarginata). Valvulae laeves, pubescentes. Semina reticulato-rugosa. — Caulis 40 cm saepius superans, tenuibus internodiis saepius 9 cm longis. Petioli inferiores 9 cm superantes. Foha infima 5 cm diam, ; laciniae lineares, mucronatae, 2 mm latae. Sepala 6 mm, petala 5 mm longa. Gcraniuni. 73 Chile. Häufig in den Provinzen Santiago, Aconcagua, O'lliggins: Santiago (Philippi a. 1876!). Nota. Teste cl, autore species distineta est a 0. Bcrteriano statiira pubcscente, sctl non villosissima, foliis 7-partitis, a G. suhmolli foliis profunde partitis. 28. G. hispidum Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 732. — (j. Berterianwu var. hispidum Reiche, Fl. Chile I. (189 6) 28 6. — Multicaule. Radix carnosa, crassa, cylindrica. Gaules decumbentes, debiles, vix 2 0 cm longi, — sicut petioli et pedunculi et pedicelli — setis patulis hispidi. Folia orbicularia, subpeltala, 7-partita, lobis trifidis, laciniis apice calloso fusco rolundatis. Pedunculi biflori, foha superantcs. Pedi- celli elongati. Sepala basi setis reflexis dense setoso-barhata, caeterum parce pilosa. Pelala caljce bis longiora, \ 0 mm longa. — Radix 7 cm longa, 8 mm lata. Foliorum inferiorum petioli 9 cm longi; lamina 4 cm diam. ; lobuli 5 mm lati; laciniae 2^2 i^n^ lalae. Pedunculi inferiores 4^/2 cm longi. Pedicelli 2 4 mm longi. Sepala breviter aristata. Petala vix emarginata. — G. Berteriano typico affine, a quo distinguilur folü^ 7-partitis, lobis trifidis sed non quinquepartitis, lobulis quinquefidis, radice cjlindrica, sed non napiformi. A (J. ciliato distinctum est pubescentia (ex Philippi). Chile: Prov. Santiago, in collibus apricis praedii Mercedes (Philippi im Nov. 1888 nach Philippi). 29. G. albicans St. Hil. Fl. Bras. Mer. I. (18 25) 83; Prog. in Mart. Fl. brasil. XII. 2. (1872 — 1877) 523 t. 117. — G. rotimdifolium var. americana St. Hil. et Naud. in Ann. Sc. Nat. ser. 2. XVllI. (1842) 25. — Caulis e basi ramosus, ramis suberectis vel erectis, 40 cm altus, dense foHalus. Folia basalia mox decidua; caulina inferiora longe petiolata petiolis quam lamina 3-plo longioribus, saepe 10 cm longis; lamina ad marginem et subtus ad venas pilis satis longis adpressis graciliter obsita, ambitu orbicularis, 4 — 5 cm diam,, usque ad Ys — V? palmato-5-partita, lobis ambitu late cuneatis (sinubus acutis) pinnatifidis, laciniis oblongis vel oblongo-linearibus, vix vel non mucronulatis ; folia caulina superiora inferioribus similia, sed multo brevius petio- lata; summa sessilia. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutissimae, 4 mm longae, Pedunculi quam folium petiolatum 2 — 3-plo breviores, biflori, pilis retrorso-adpressis obsiti. Bracteae lineari-subulatae, acuminatae, acutissimae, 3^2 — ^ cm longae. Pedi- celli 1 — 1 Y2 cm longi, pilis retrorso-adpressis puberuli, sub fructu recurvati. Sepala ovata, acuminata, acuta, mucrone Y4 — ^ ^"^ longo ornata, trinervata, 7 mm longa. Petala calyce 1 Y4 — {'^j^-'^^o longiora, obovata, apice rotundata. Fructus rostratus 18 — 19 mm longus; valvulae teretes, puberulae; rostrum 15 mm longum et 1^4 mm crassum. Brasilien: Prov. Rio Grande do Sul, bei Giribatuba (nach St. Hilaire). Süd-Bra- silien, Prov. Cisplatina (Sello!). — Uruguay: Bei St. Joseph (nach St. Hilaire); Montevideo (Otto a. 1826!). — Paraguay (Bettfreund a. 1893 n. 79!). Nota. Teste cl. autore species affinis est O, rotundifolio, 0. molli et 0. piisillo; mea sententia autem foliis profunde partitis magis ad G. dissectum et ad G. carolimanum accedit, nequaquam autem est G. rohmdifolii varictas, ut St. Hil. et Naud. affirmant. 30. G. senecioides R. Knuth, spec. nov. — Totum pilis patulis eglandulosis albido-incanis hirsutum vel hirsutissimum. Caulis e basi ramosus ramis ascendentibus vel suberectis vel erectis, 40 cm altus vel altior, dense foliatus. Folia basalia mox decidua; caulina inferiora longe petiolata, petiolis quam lamina 3 — 4-plo longioribus, saepe 10 cm longis; lamina ambitu angulato-orbicularis, 4 — 5 cm diam., usque ad 4/5 — Vt palmato-5-partita , lobis ambitu cuneatis (sinubus acutis), margine palmatim irregulariter inciso-dentatis, dentibus oblongis vel ovatis, rotundatis, vix vel non mucronu- latis; folia caulina superiora inferioribus similia, sed brevius petiolata; summa sessiUa. Stipulae lanceolatae vel ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae vel acutissimae, usque G mm longae. Pedunculi quam folium petiolatum 2 — 3-plo breviores, biflori, rarius abortu uniflori. Bracteae Hneari-lanceolatae vel lineares, acuminatae, acutae vel acu- tissimae, 372 cm longae. Pedicelli 1 cm longi^ sub fructu recurvati. Sepala ovata, acuminata, acuta, mucrone minuto ornata, trinervata, 7 mm longa. Petala calyce 74 '^ R. Knuth. — Geraniaceae. i Y4 — t V2-p'o longiora, oblonga, obovata, apice leviler emarginala (?). Fructus rostratiis < 5 mm longus; valvulae tereles, hirsiitae; rostrum 1 1/2 mm crassum. Brasilien (Sello n. 3002!, 4022! sub nom. O. albicans). Nota. Gl. Progel in Mart. Fl. Brasil sub nomine (L albicans duas species descripsit, O. senecioides dislinguitur a G. albicans in Fl. Brasil, depiclo (typicoj statura robustiore, foliorum laciniis niullo iatioribus et praeeipue indunionto birsulo. 3\. G. palagonicum Hook. f. Fl. Anlarct. Voj. (1844—1847) 2ö2; Gay, Fl. Chile I. (1845) 385; Phil. Cat. PL Chil. (1881) 34; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 283; Speg. in Anal. Mus. Buenos Airos VII. (1902) 2ö5. — G. magellanicurn E\\)G^&. Ant- aret. Beige (non Hook, f.) lab. VI. — Herba laxa. Radix napilormis, 10 — I 5 cm longa, parte superiore fere 1 0 mm crassa, simplex, radiculistenuibus sparsim obsita, brunnea, apice plerumque pluricaulis. Caules 15 — 40, plerumque HO cm lungi, ascendentes vel erecti, ex axillis ramosi, sulcati, pihs palulo-retrorsis dense obsiti, demum glabri. Folia basalia cauhnis similia, sed longius petiolata, demlim emarcida; folia caulina petiolata petiolis tenuibus, longissimis 6 — 10 cm longis, superioribus multo brevioribus, sed nun- quam nuUis, pilis' patenti-retrorsis demum deciduis obsitis; lamina foliorum maximorum 7 cm lata et 4 cm (a basi ad apicem) longa, plerumque autem 4 — 5 cm lata et 3 cm longa, fere tenuis, supra sparsim pilis adpressis obsita, infra praeeipue ad nervös densius pilosa, profunde sed non usque ad basim veram palmato-5-partita , lobis ambitu late ovatis profunde palmato-pinnatifidis, lobis oblongis vel elongato-oblongis vel ovato- oblongis, rarius dente ornatis, obtusis vel saepe fere rolundatis, mucronulatis mucrone minutissimo. Stipulae lanceolatae, acuminalae, acutae, pilosae, margine longe ciliatae, membranaceae, 8 — 5 mm longae, pallide fuscae. Pedunculi 2 — 4 cm longi, pilis longis zb patulis obsiti, biflori. Bracleae lineari-subulalae, aculae, pilosiusculae, 3 mm longae. Pedicelli circ. \ — 1^/2 cm longi, pilis glandulosis satis dense obsiti; glandulae deciduae, tum pili simplices. Sepala ovato-oblonga, mucronata mucrone vix 1 mm longo, valde pilosa pilis pro parte glandulosis, demum simplicibus. Petala caljce 1 Y4 plo longiora, rosea, obovata, integra. Fructus rostralus 2.) mm longus; valvulae pilosae; rostrum pihs patulis glandulosis brevibus ±: dense obsitum. Semina vix conspicue punclulato-strialula. Argentinien: Prov. de Cördoba auf der Sierra Achala, im Thale des Rodeo am Fuße des Gigantes (Hieronymus in Fl. Arg. a. 188l!, Galander in Fl. Arg, a. 1880 n. 45!); bei Esquina (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1878!, a. i880!); Cuesta del Gaucho (Hieronymus in Fl. Arg. a. 18^6!); Cuesta de Copina bei Las Encenadas (Hierony- mus in Fl. Arg. a. 1876!); Cuesta de Arjel (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1876!); Sierra chica de Cördoba, bei Colanchanga (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1881) und Potrero de Loza (Galander in Fl. Arg. a. 1879!); Cerro de Orcosu im Depl. de las Minas (Hieronymus in Fl. Arg. a. 1876!). Prov. Catamarca, auf der Cuesta Muschaca (Schickendantz in FI. Arg. a. 1876 n. 302!); Yacutula bei Belen (Schickendantz in Fl. Arg. a. 1879-1880 n. 138!). Prov. St. Juan, bei Leoncito (Eschegaray in Fl. Arg. a. 187ö!). Prov. de la Rioja, Sierra Velasco auf der Cuesta de la Puerta de Piedra ;Cuesta de Sign) (Hieronymus-Niederleiu in Fl. Arg. a. 1879 n. 29!). Sierra Pampeanas, bei Arroyo nahe Corlapiö (Lorentz, PI. Arg. a. 1881 n. 190!). Buenos- Aires (Bettfreund-Koester in Fl. Arg. a. 1887 n. 24 1!, Bettfreund a. 1896 n. 1019!, 1020!). — Patagonien: Lago Argentino, an offenen Plätzen (Düsen a. 1905 n. 5645!). Territ. Sta. Cruz um 200 m (Högberg a. 190l!). — Chile: Araucanien (Philippi a. 1876!). St. Magdalena (Cunningham, Fl. extratrop. South- America a. 1866 — 1869!). Port Famine (Lechler, PI. magellanicae ed. Hohenacker a. 1855 n. 10i3!). — Blühend Januar. 32. G. Limae R. Knulh, spec. nov. — Herba perennis, habilu G. pyrenaico similis, usque 3 0 cm alta. Caudex incrassatus, saepe fere luberosus, intense fuscus, apice foliis basalibus numerosis et caulibus nonnullis coronalus. Caules, petioli, pedun- culi et pedicelH patulo-setosiusculo-pilosi. Caules 1 vel pauci, ascendentes vel erecti, sulcati , inferne simplices , a medio ramosi. F'oliorum lamina 7-angulato-reniformis, usque 5 — 6 cm lata et 3 cm longa, supra sparsim adpressc pilosa, subtus ad vcnas Geranium. 75 setosiusculo-patenti-pilosa, iuvenilis non raro pilis setosiusculis albidis argenteo-canescens, usque ad ^/^ palmato-l-partita, lobis late cuneatis, usque ad ^^3 palmalo-2 — 5(ple- rumque mediis 3-)-lobulatis, lobulis ovatis margine anlico rotundatis, minulissime et vix perspicue mucronulalis; peliolus folioium basalium quam laminae diameter circ. ß-plo longior, 12 — 2<) cm longus, saepe laxus. Stipulae et bracteae lineari-lanceolatae vel lineares, acuminatae, acutae, pilis albidis longis satis dense obsilae; bracteae usque i 0 mm, stipulae usque 5 mm longae. Pedunculi biflori — raro tantum flos solitarius ebracteatus — , graciles, tenues, 3^ 2 — 6V2 cm longi, vix 1/2 ^^ crassi, pilis longis albidis patulis dense obsiti. Pedicelli 7 — 25 mm longi, praecipue sub caljce densis- sime patule albido-pilosi. Sepala late ovata, 6 mm longa, minute mucronulata, 3-ner- vata, marginem lateralem versus longe setosiusculo-pilosa. Pelala quam caljx \ Ys-plo longiora. Fructus maturus(?] 17 mm longus; rostrum patule puberulum; valvulae dorso pilosulae, Peru: Lima und St. Lorenz (Gaudichaud a. <84l!). Nota. Planta fere omnino ef?landiilosa. 33. G. pilosum Forst, f. Prodr. (1786) 91; Willd. Spec. PI. IIL (I8OO) 706; Pers. Sjnops. IL (1807) 235; Sweet, Ger. II. (1822—1824) t. 119. — G. dissectum var. pilosum Benth. a. Mueller, Fl. austr. I. (1863) t'96; Hook. f. Handb. New Zeal. Fl. (1864) 63. — G. dissectum var. tuberosum F. Muell. in sched. — Radix napiformis, non raro 2 cm crassa et longa. Caulis ex infima basi ramosus vel ramosissimus ramis ascendentibus vel suberectis, pilis dz griseis patulis vel patulo-reversis subhirsutus, dense foliatus, circ. 30 cm altus. Folia basalia mox decidua; inferiora caulina longe petio- lata, petiolis patulo-reverso-pilosis, quam lamina 2 — 4-plo longioribus, 7 — 15 cm longis; lamina praecipue subtus pilis ±: patulis non raro hirsuta, ambitu rotundato-5-angulala, usque ad 4/5 — ^/ß palmato-5-partita, lobis ambitu cuneatis (sinubus acutis] apice pal- mato-3 — 5-partitis, lobulis oblongis vel ovatis integris, apice ±: rotundatis, vix vel non minutissime mucronulalis; folia caulina superiora inferioribus conformia, sed brevius petiolata; summa sessilia. Stipulae dz lanceolatae, acuminatae, acutae, 4 — 5 mm longae. Pedunculi folio petiolato circ. aequilongi, 1 — 5 cm longi, pilis patulis obsiti, non raro subglabri, uniflori vel biflori, bracteati, rarius pedicelli nonnulli axillares ebracteati. Bracteae lineares vel subulatae, 4 — 5 cm longae. Pedicelli 3/4 — 1 Y2 ^-"^ longi, pubes- centes. Sepala ovata, abrupte acuminata, mucronata mucrone Y2 ^^ longo, trinervata, ad nervös pilis longis birsuta, 4 mm longa. Petala caljce 1^/2 — l^rplo longiora, ob- cordato-emarginata. Fructus rostratus 15 mm longus; valvulae pilis inaequilongis hirsutae; rostrum puberulum. Australien: Australia felix (F. Mueller!); Victoria, b. Melbourne, Mt. Loftj S./A. (M. Koch a. 1902 n. 825!). — Tasmanien (Schajer!, Lindley n. 63!). — Neu- seeland (Travers n. 118!, Raoul!, Haast!^ Forster!, LyalÜj. Var. grandiflorum B. Knuth. — G. patulum Forst, f. Prodr. 1. c, — G. retrorsum l'Herit. ex DG. Prodr. I. (182 4) 64 4. — G. dissectum var. patulum Hook. f. Handb. New Zeal. Fl. (1864) 63. — Petala caljcem fere duplo superantia, usque 1 1 mm longa. Südost-Australien: Blends Range (Lhotzkj!), ohne genaueren Standort (F. Mueller!]; Stonehenge bei Sidney (Maiden a. 1899!). — Der von Hanks u. Small (in Underwood-Brilton, North Americ. Fl. XXVL [I9ü7] 10) angeführte Standort in CaHfornien bedarf noch näherer Bestätigung. 3i. G. core-core Steud. in Linnaea XXXIX. (1856) 438; PhiL Cat. PI. ChiL (1881) 33, in Anal. Univ. Santiago 82 (189 3) 73 5; Beiche, Fl. Chile L (1896) 284; Speg. in Anal. Mus. Buenos Airos VIl. (1902) 2o3. — G. pusillum var. Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 730. — Perennis. Badix crassa, 5 — 8 cm longa, 3 — 8 mm crassa, fibrillifera, fusca, pluriceps. Gaules plures vel multi, 12 — 20 cm alti, ramosi, ascendentes, vix tenues, acque ac petioli pilis brevissimis rctrorsis adpressis puberuli. Folia basalia saepe multa, demum emarcida, caulinis in- ferioribus similia; caulina petiolata, petiolis summum quam lamina duplo longioribus; summa subsessilia; lamina utrinque pilis brevibus adpressis sparsim obsita, subtus ad 7(5 • R. Knuth. -^ Gcraniaceac. venas interdum densius pilosa, 15 — 30 mm diam,, ambitu reniformi-rotundata, usque ad Y4— Vö p9lmato-7-partita, lobis ambitu obovalo-cuneatis, fere usque ad medium trilobulatis, lobulis oblongo-linearibus vel oblongis acutiusculis, non raro lacinulatis. Stipulae inferiores angusle trianguläres, acutae, pilosae, membranaceae, 3 mm longae. Bracteae stipulis aequilongi, sed angustiores. Pedunculi 1 — 2 cm longi, retro-adpresso- pilosi, bracteati, rarius ebracteati, uniflori vel biflori. Pedicelli ^4 — ^72 ^^ longi, indumento fere subsericeo retro-adpresso obsiti. Sepala 5 mm longa, oblongo-ovata vel ovata, mucronata mucrone 1/2 — ^4 ^^ longo, praecipue marginem versus longius et saepe densius ciliata. Petala caljce i V2~Plo longiora, obovata. Fructus rostratus 16 mm longus; rostrum retro-adpresse breviter pilosum; valvulae secus lineam dorsalem mediam longe ciliatae, ceterum dz adpresso-pilosae. Argentinien: Prov. Cördoba, Dept. Punilla bei Estancia de las Rosas (Galan der in Fl. Arg, a. -188 1!); Sierra Achala de Cördoba, auf der Cuesta del Gaucho (Hierony- mus in Fl. Arg. n. 449 sub nomine G. intermedii Griseb. !), Cuesta de Copina (Ga- lander in Fl. Arg. a. I88O!). Sierra de San Louis, beim Bergwerk Carolina (Galander in Fl. Arg. a. 1882!). Sierra Pampeanas, bei Naposta chicp (Lorentz, PI. arg. n. 285!). ~ Chile (Poeppig, Coli. PI. Chil. I. n. 173!], bei Coronet (Ochsenius a. 4 860!); C'oncepcion bei Valdivia (Scott Elliot a. 1903 n. 87!). Nota. Nescio an plantae citatae et diagnosis re vera ad O. core-core Steud. pertineant, cum diagnosis Steudelii haud bona: Radix lignescens. Caulis ramosus, uti folia adpresse pilosus, 4 5 — 30 cm altus et ultra. Folia fusco-viridia, 7 — 3-lobata lobis plerumque trifidis öbtusatis in- superque qiiandoque dentatis, glabriusculis vel puberulis; petioli infeiiores elongati, summi bre- viores vel brevissimi. Pedunculi liidori. Calyx adpresso-pilosus, apice validulo aristatus; petala rubra, calycem superantia; carpella pilosa. — 0. pusillo affine Bertero herb. n. 4 018. — O. ro- timdifolium Gay, Fl. Chil. I. 282 et var. minor Bert. herb. n. 1460. — Hab. Chile, Quillota et Juan Fernandez. 35. G. commutatum Steud. in Flora XXXIX. (1856) 439; Phil. Cat. PI. Chil. (1881) 33; Phil. Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 732; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 284. — Radix crassa, lignescens, fibrillifera. Gaules prostrati, ascendentes, tenuiculi, cum petiolis pedunculisque subappresse pilosuli. Folia petiolata, ambitu suborbiculata, 5 — 7-loba, parva, vix 1 1 mm diam., lobis trilobulatis, lobulis trilaciniatis et ultimis integris, vel lateralibus 1 — 2-fidis, obtusis vel brevissime mucronulatis. Pedunculi breves, cum calycibus albo-villosi. Bracteae infra florem solitarium vel binatum scariosae, longe acuminatae. Sepala breviter aristata (ex Steud,). — Perenne, multicaule. Gaules ab- breviati, brevissime et sparsim pilosi, Folia parva, longe petiolata, cordato-orbicularia, septempartita, lobis inferiorum trifidis, latiuseulis, superiorum trifidis. Pedunculi biflori, inferiores folio breviores. Pedicelli pedunculum communem subaequantes, superne cum calyce aristato albo-villosi. Flores parvi, calycem parum superantes. — Caulis vix 12 cm longus. Petioli 6 cm longi; lamina 10 — IG mm diam. Stipulae bracteaeque 4 mm longae (ex Philippi). Chile: Valdivia. 36. G. Ochsenii Phil, in Linnaea XXVIII. (1856) 676, Cat. PI. Chil. (1881) 33, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 734. — G. commutatum var. Ochsenii Reiche, Fl. Chile I. (1896) 285. — Perenne, radicibus fasciculatis. Gaules suberecti, ramosis- simi, pilis brevibus deflexis appressis vestiti. Folia orbicularia, 7-loba, lobis cuneatis trifidis, laciniis simplicibus trifidisve. Pedunculi biflori breves. Sepala villosa, breviter aristata. Petala purpurea subemarginata, calyce sesquilongiora. Valvulae laeves villosae. - — Caulis 40 cm longus, 1 mm latus. Foliorum lamina 27 mm diam.; petioli inferiores 7 cm longi, superiores multo breviores. Pedunculi 13 mm longi; pedicelfi breviores. Sepala sub flore 3Y2 — ^ '^^ longa, sub fructu maturo 2-plo longiora (ex Phil, in Anal. Univ. Santiago 1. c.). Chile: Valdivia, häufig in Gebüschen (Philippi n. 1125 — Typus (?) in herb. Berol. !). Concepcion, auf dem Cerro Caracol (Brenning a. 1895 n. 56!). Nota. Teste cl. Reiche ad O. Ochsenii etiam O. squamosum Phil, (in Anal. Univ. Santiago 82 [1893] 727) adnumerandum est. Geranium. 77 37. G. melanopotamicum Speg. in Anal. Mus. Buenos Airos VIF. (<902) 254. — Perenne, subglabrum. Caudex crassus. Rami elongati, graciles. Folia opposita, tenuiter longeque petiolata; lamina semiorbicularis, basi truncata, 3 — 5-partita; partes laterales bifldae, mediae trifidae, lobis oblanceolatis apicem versus profunde 3-incisis, lobulis acutiusculis, supra laxe minutissinre adpresseque subpuberulis, subtus glabris, ad nervös tantum scabris. Flores geminati. Pedunculi longiusculi. Sepala elliptico-lanceo- lata, petalis roseis aequilonga, longe aristata, puberula. Fructus laevis, pubescens. Semina reticulata. — Species G. intermedio Bert; peraffinis (ex Speg.). Patagonien: Am Rio Negro in schattigem Gebüsch (nach Spegazzini). 38. G. argentinum R. Knuth. — G. commutatum Steud. (??) — Caespitosum. Radix 6 mm crassa, fusca, fibrillifera, multiceps. Gaules usque \ 0 cm alti, procum- bentes vel ascendentes, ramosi, pilis brevissimis retrorsis adpressis puberuli. Folia basalia numerosa, longe petiolata, petiolis quam lamina 4-plo longioribus, crassiusculis, 3 — 4 cm longis, dense minutissime retrorso-adpresso-hispidulis; lamina supra pilis ad- pressis ornata, subtus fere glabrescens, ambitu reniformis, ^4 — ^ cm longa, \ Y2 cm lata, ad medium vel vix ultra palmato-7-partita, lobis cuneatis margine anteriore tri-crenato- lobulatis, lobulis rotundatis vel fere retusis; folia caulina brevius petiolata, sed nun- quam subsessilia, basalibus aequiformia. Stipulae subulatae, vix 2 mm longae, anguste trianguläres, pilosae. Pedunculi i — 2 cm longi, adpresse retro-pilosi, ebracteati, rarius bracteati, uniflori. Pedicelli, si adsunt, pedunculis aequales, sub calyce autem fere sub- sericei. Bracteae \ Y2 imn longae, e basi lineari acuminatae, acutae. Sepala ovata, 4 — 5 mm longa, 2V4 "^wi lata, trinervata, basi ciliata, ceterum adpresse pilosa, acuta, brevissime mucronata. Petala quam caljx paullo longiora, Rostrum minute hispidum. Argentinien: Bei San Fancisco in der Provinz Gördoba, auf feuchten Wiesen (Lorentz n. 271 a. 1871!). — Blüh. Februar. — Nach Philippi in der Prov. Guricö, Hacienda Todos los Santos. 39. G. intermedium Colla in Mem. Acc. Torin. XXXVII. (1834) 46; Gay, Fl. Chile I. (1845) 384; Phil. Cat. PI. Chil. (1881) 33; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 287. — G. intermedium Bert.; Walpers Repert. Bot. Sjst. I. (1842) 450 ex Hook. f. Bot. Antarct. Voy. (1847) 251 (? teste Hook. f.). — Caulis erectus, ramosus, striatus, vil- losiusculus. Foha longissime petiolata, basi subtruncata, glabriuscula, 5-lobata, lobis 3-fidis, laciniis rotundatis mucronulatis. Flores parvi; petala purpurea, integra, calycem villosum breviter aristatum aequantia. Valvulae glabrae. Ludit inier G. molle et G. rotundifolium, a quibus differt fohis longissime petiolatis, omnibus dz basi truncalis, eorumque laciniis constanter rotundatis mucronulatis; a priori autem praesertim calyce aristato nee mutico, ab altero valvulis glabris non hirsutis. Chile: Rancagua, auf Wiesen und an Zäunen. Nota. Species valde dubia. E diagnosi autoris parum rccognosci potest. 40. G. squamosum Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 733. — Radix lignosa, squamis rufis apice confertis coronata. Caulis e basi ramosus, subglaber. Folia ambitu fere orbicularia, 5-partita, lobis trifidis, laciniis anguslis obtusis; folia superiora subsessilia. PeduncuU biflori, semper pedicellis breviores, supremi brevissimi. Sepala parce pilosula, breviter aristata. Petala calycem bis aequantia. Valvulae laeves pubes- ccntes. Semina opaca, tenuissime rugulosa (ex Philippi). Chile: Talcahuano bei S. Vicente, an sandigen Orten (nach Philippi). — Blüh, u. frucht. November. 41. G. rapulum St. Hil. et Naud. in Ann. Sc. Nat. Ser. 2. XVUI. (1842) 25; Prog. in Mart. Fl. Brasil. XII. 2. (1872 — 1877) 523. — Pubescens. Radix tuberosa. Caulis ascendens basique radicans, aeque ac petioli pedunculique pilis adpresse reflexis obsitus. Folia 5-partita, laciniis multifidis, lacinulis linearibus aculis. Pedunculi 2-flori, pedicellis breviores. Petala vix emarginata, calyce apiculato fere duplo longiora. Val- vulae obovatae, laeves, pilosae (ex St. Hil. et Naud. 1. c). Brasilien: Prov. Rio Grande do Sul (nach St. Hil. et Naud. — Herb. imp. Bras. et Gaudichaud). 78 • R- Knuth. — Geraniaceae, Nota. Testibus cl. autoribus species affinis est G. dissedo, a quo autem sine dubio distinctum est. 42. G. Moorei Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 728; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 281. — Perenne, caespitosum. Radix crassa, lignosa. Gaules breves, folia basalia aequantes vel paullum superantes, sieut folia glabriusculi. Folia minuta, quin- quepartita segmentis trifidis, Peduneuli uniflori, folia longe superantes. Sepala lanceo- lata, aristata, pilosa, dimidium petalorum retusorum aequantia. Valvulae hirsutae. Semina immatura laevia. — Radix 1 5 mm crassa, superne in muUos breves partes divisa. Gaules i 0 cm alti. Petioli 20 mm longi; lamioa i 5 mm diam. Peduneuli et pediceUi 15 mm longi. Sepala 4^/2 mm longa (ex Philippi). Ghile: Prov. Guricö, bei Todos los Santos (Ed. Moore nach Philippi). Sect. 5. Andina R. Knuth. Andina R. Knulh in Engl. Rot. Jahrb. XXXII. (1903) 222, XXXVII. (1906) 562. Glavis specierum. A. Folia pube dz brevi sericea utrinque obtecta. a. CoroUa pro foliis maxima, 20 mm diam. Sepala 7 mm longa. a. Folia 1 1/2 ^^ diam 43. C nivale. ß. Folia ^14 cm diam ii. G. Weddellii. b. Gorolla media magnitudine vel parva, 7 — 12 mm rarius ultra diam. Of. Folia pube satis longa, argenteo-lanato-sericea dense obtecta. I. Laminae lobi fere ad basin usque partiti, lobulis linearibus 45. G'. sericeum. II. Laminae lobi obovali, integri 46. G'. Lechleri. III. Laminae lobi medii usque ad 1/3 trilobulati, denti- bus ovatis vel lanceolato-ovatis. 1. Folia 1Y2 — 2 cm diam 47. G. Dielsianum. 1. Folia 7 — 10 mm diam 4 8. G^. Ruizii. IV. Laminae lobi tricrenati; laterales saepe rotundati, integri - 49. (?. Pavonianum. ß. Folia adpresse sericeo-pilosa. Laminae lobi medii saepe fere rotundati, apice trilobulati, lobulo medio tridentato; lobus medius non raro etiam elongatus et tum fere pinnatifidus 5 0. (r. sessüiflorum. y. Folia pilis hjalinis nitentia. Laminae lobi medii saepe fere rotundati, fere tantum tricrenati crenis rotundatis 51. G'. Bangii. d. Folia pilis hjalinis, interdum brevissimis et tum crystallinis vix dense obsita. Laminae lobi profunde pinnatifido-partili, lobulis Unearibus 52. G^. multipartitum. £. Folia pube brevi subsericeo dense obtecta. I. Lobuli obtusi. Gaudex per spatium longum stipuhs et petiolis emarcidis obsitus 5 3. G^. ecuadoriense. II. Lobuli acutiusculi. Radix longa 54. G^. muscoideum. B. Folia supra glabrescentia. subtus argentea 55. G'. acaule. C. Folia utrinque glabra. a. Petiolus cum lamina summum 20 mm longus. Gaudex crassissimus. Gaespites humillimi, densissimi 56. G'. minimum. Geranium. 79 b. Petiolus sine lamina 20 mm longus, gracilis. Caiidex pennae anserinae crassitie, vix crassior. Gaespiles laxiores. c(. Pedunculi retro-pilosi, petiolis saltem aequilongi . .57. G. cucullatum. ß. Pedunculi retro-pilosi et praeterea pilis brevibus glan- dulosis satis dense obsiti, quam petioli fere duplo breviores 58. Cr. pumilum. D. Species mihi ignota. G. cucuUato fortasse similis 59. 6^. stramineum. Die Sektion ist unter allen Gruppen die am meisten scharf ausgeprägte. Die grundständigen bracteenlosen Pedunculi finden sich bei keiner anderen Sektion wieder. Dazu kommt der dichte, rasenförmige Wuchs und das Zurücktreten der vegetativen Organe gegenüber dfu unterirdischen. Als Extrem in dieser Hinsicht muss 0. minimmn gelten, dessen Rasen t cm Höhe niemals über- stei;^en. Die Gruppe urnfasst nur typische Hochgebirgsformen und ist über das ganze Anden- gebiet Südamerikas verbreitet. Am weitesten nach Norden geht O. cucullatum, dessen Rasen etwas weniger dicht sind, und dessen Behaarung sehr zurücksieht gegenüber der dichten wollig- seidenartigen Bedeckung der typischen Arten, die sich mehr im mittleren Teile des Gebietes finden. Sämtliche Arten haben meist ein beschränktes Verbreitungsgebiet, mit Ausnahme von Q. sessilißorum, das von Peru und Bolivia bis zur Magelhaes-Straße und außerdem verschleppt auf Neu-Seeland vorkommt. Diese Art ist die variabelste der Sektion, soweit der Typus eine Variabilität überhaupt zulässt, und bei dieser Art ist die Entstehung des Typus — vorzüglich bei argentinischen Exemplaren — sehr häufig deutlich erkennbar, indem Blätter und Blüten an einem streng dichasial verzweigten Stengel sitzen, der unter Umständen 8 cm Länge erreichen kann. Dennoch stellen diese Exemplare keine besondere spezifische Form dar, da sich zwischen ihnen und den typischen Formen alle nur denkbaren Übergänge finden. Sie zeigen aber anderer- seits sehr deutlich die nahe systematische Verwandtschaft der Andina mit den Diffusa. Distributio geographica sectionis Andina. 0. nicale .... Q. Weddellii . . 0. sericeum. . . 0. Lechleri . . . 0. Dielsianum . 0. Ruixii. . . . O. Pavonianum . 0. sessüiflorum . G. Bangii . . . Q. multipartitum G. ccuadoriense . 0. muscoideum . G. acaule .... G. minimum . . G. cucullatum . . G. pumilum . . G. stramineum . Columbien Ecuador Peru + + Bolivia Cliilt Argentinien Neu-Seeland + + . .... .... j ........ . 4- 1 ' i i 1 1 ! 43. G. nivale R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 563. — Herba alpina, humilis, acaulis, perennis, caespitosa caespitibus densis humillimis circ. 5 — i 0 cm diam., tota indumenlo brevi incano-subsericeo obtecta. Radix 5 — 7 cm saltem longa, verlicalis, superne \0 — 15 mm crassa, apice breviter furcata, multiceps. Folia tantuni basalia, petiolata petiolis quam laminae diam. 2 — 3-plo longioribus, 1 — 3 cm longis, crassiusculis; iamina ambitu semiorbiculari-reniformis, 7 mm longa, i 0 mm lata, fere coriacea, usque ad basin fere paImato-5-partila, lobis integris obovalo-spathulatis vel '80 • ^' Knuth. — Geraniaceae. lanceolato-spathulatis — medio saepe quam laterales latiore et apice tridentato-creiiato, lateralibus interdum latere inferiore unilobulatis — omnibus obtusiusculis vel apice fere rotundatis. Stipulae facie interiore glabrae, exteriore zh sericeae, petiolo usque ad •Y4 — V5 adnatae, parte libera lanceolatae vel lineari-lanceolatae , acutae. Pedunculi solitarii, basales, uniflori, ebracteati, 1/2 — ^ V2) ^^^^ 2 cm longi, crassiusculi, indumento brevi incano-subsericeo satis denso obsiti. Flores maximi, folia pauUo superantes; sepala oblongo-lanceolata, 8 mm longa, 3 mm lata, adpresse fere argenteo-sericea, acutiuscula, coriacea, nervis non conspicuis. Petala alba, caljce 2 '/s — 2 V2~P^o longiora, H — 20 mm longa, obovata, inlegra, basi longe unguiculata, ungue ciliata. Stamina pistillumque quam caljx breviora. Fruetus maturus rostratus \ 8 mm longus; valvulae pilosae ; rostrum dense sericeo-puberulum. — Fig. \ HI. Peru: Zwischen Tarma und La Oroya im Dcp. Junin auf Kalkfelsen bei 4000 m (Weberbauer n. 2533!). — Blühend und fruchtend im Februar. NjDta. Indumento G. argenteo europaeo siraile; cum O. Weddellii ab omnibus speciebus goneris distinctissimum est floribus pro foliis maximis et quam eadem majoribus. 44. G. Weddellii Briquet in Ann. Cons. et Jard. Bot. Geneve XI, XII. (<908) 18 3. — Herba alpina, humillima, acaulis, perennis, caespitosa caespitibus humillimis densissimis circ. 5 cm diam., tota indumento vix longo argenteo-lanuginoso obtecta. Caudex robustus, inferne usque \ cm crassus, apicem versus furcatus. Folia tantum basalia, petiolata petiolis quam laminae diam. \ — 2V2-PI0 longioribus , \ — 1 Y2 ^"^ longis, tenuibus; lamina vix coriacea, ambitu angulato-rotundata, basi sinu apcrta, 5 mm longa, 7 mm lata, usque ad basin fere palmato-5-lobata, lobis usque ad Y2 — Vs trilobulatis, lobulis oblongo-ovatis, apice rotundatis. Stipulae 6 — 9 mm longae, usque ad 2/3 petiolo adnatae, zb fuscae, parte libera lanceolatae, partibus libera et connata demum glabrae. Pedunculi solitarii, basales, uniflori, ebracteati, \ — 1 72 cm longi, crassi vel crassissimi, indumento lanuginoso-sericeo praecipue superne obsiti. Flores magni, folia altitudine aequantes vel vix superantes. Sepala 7 mm longa, ovata vel oblongo-ovata, mucronata mucrone vix \ mm longo, crassiuscula, indumento brevissimo sericeo obsita. Petala 15 mm longa, longitudinahter striata (?). Stamina sepalis aequilonga. Bolivia: Soratä 4200 m (Mandon, PI. And. Boliv. a. 1858 n. 785 — ^ 'Ivpus in herb. Delessert!). — Blühend März. Nota. Species non ad G. sericeitm var. miero'phyUum Wedd. (= G. Ledderi] adnu- meranda est, ut cl. Briquet affirmat; distinguitur facile ab eodera floribus mullo maioribus. 45. G. sericeum Willd. ex Spreng. Syst. III. (1826) 70; Weddell, Chloris Andina II. (1857) 284 (var. typicum). — Caudex 5 mm crassus, sublignosus, inferne laevis, superne stipulis maximis fuscis dz dense ornatus, apice ramosissimus, ramis caespitem densissimum saepe 1 0 cm diam. humilhmum formantibus. Folia basaUa, valde nume- rosa, petiolata petiolo 1 Y2 — 21^2 cm longo, patule lanuginoso-villoso , nee glanduloso; lamina 11 — 15 mm diam., ubique plane dense lanuginoso-villosa, ambitu orbicularis, palmato-5 — 7-partita, lobis usque ad medium vel fere ad basin palmato-2 — 5-laciniatis, laciniis linearibus obtusiusculis. Stipulae maximae , usque 1 5 mm longae , fuscae, latae, usque ad medium vel ad 3/4 petiolo adnatae; partes adnatae glaberrimae, 4 mm latae, 7 — 10 mm longae; partes liberae lineari-acuminatae, acutae, margine lanuginoso- ciliatae. Pedunculi solitarii, uniflori, ebracteati, 1 Y2 ^^ longi, patulo-lanuginosi, 1 mm crassi. Sepala elongata, lineari-lanceolata, usque 7 mm longa, lanuginosa, acuta. Petala circ. 8 mm longa, obovata, integra, unguiculata, albida(?). Bostrum et valvulae longe pilosae. — Fig. iiA^B. Ecuador: In der alpinen Begion des Antisana an öden Stellen zwischen 4200 und 4500 m (Humboldt — Typus in Herb. Berol.!, Stuebel, Fl. Aeq. n. 168b!, Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. n. 209!). 46. G. Lechleri B. Knuth in sched. — G. sericeum var. microphylla Wedd. Chloris Andina II. (1 857) 284. — G. microphyllmn Briquet 1. c. (in adn. G. Pavoniani). — Geranium. gj, Herba alpina, humillima, acaulis, perennis, caespitosa caespitibus densissimis humillimis circ. 5 cm diam., tota indumento satis longo argenteo-lanuginoso obtecta. Caudex ramosus, sicut corallü truncus furcatus, 4 — 7 mm crassus, multiceps. Folia tantum basalia, petiolata peüolis quam laminae diam. 1 Yg-plo longioribus , circ. \ cm longis, crassiusculis; lamina coriacea, ambitu reniformi-rotundala, basi sinu aperta vel fere semiorbicularis , 5 mm longa, 8 mm lata, profunde sed vix usque ad basin veram palmato-o-partita, lobis 3 mediis dz late obovatis, lateralibus oblongis, omnibus apice obtusiusculis , medio utrinque saepius denticulo (pro lobulo centrali rotundato) parvo ornato, lateralibus rarius denticulo tantum unico ornatis. Stipulae 5 — 7 mm longae, usque ad ^3 petiolo adnatae, pallide luteo-fuscae, parte libera triquetrae vel ovato- Iriquetrae acutae, partibus libera et connata glabrae, margine autem longiuscule ciliatae. Pedunculi solitarii, basales, uniflori, ebracteati, brevissimi, vix i cm longi, crassi vel crassissimi, indumento denso praecipue superne obsiti. Flores media magnitudine, folia altitudine aequantes, vix superantes. Sepala 5V2 — 6^2 ^^^ longa, ovato-oblonga, acutiuscula vel obtusiuscula, indumento adpresso sericeo obsita. Rostrum sepala vix 2-plo superans. Peru: An sehr hochgelegenen Stellen der Cordilleren von Carabaya in der Nähe von Agapata (Lechler, PI. Peruv. a. 1854 n. -1985!). — Bolivia: Anden von Ayopaya (nach Weddell). Nota ^. Specics a cl. Weddcll adhue cum G. sericeo coniuncta, ab hac specie tarnen bcne diversa est foliorum loborum forma et partitione. Nota 2. Nomen 0. microphyllum iam speciei australiensi datum erat; itaque huic specei nomcn novum dedi. 47. G. Dielsianum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 563. — Herba alpina, humilis, acaulis, perennis, caespitosa caespitibus densis humillimis circ. 8 — 15 cm diam., tota indumento argenteo-lanuginoso-sericeo dense obtecta. Radix robusta, cjlindrica, parte media 8 mm lata, circ. 1 0 cm et ultra longa, simplex, apice multiceps. Folia permulta, tantum basalia, petiolata petiolis crassiusculis, 2 — 3V2 cm longis, quam laminae diam. I Y2 — 2V2'Plo longioribus; lamina crassiuscula, ambitu reniformi-rotundata, maxima \ 0 mm longa et \ 4 mm lata, usque ad medium vel paullo ultra palmato-7-partita, lobis latis ambitu obcuneato-obovatis , tribus mediis utrinque unidentatis, lateralibus exterioribus latere exteriore dente tantum unico ornatis. Stipulae circ. \ 3 mm longae, ultra medium petiolo adnatae, facie utraque glabrescentes, partibus connatis et liberis ad marginem pilosae; partes liberae 5 mm longae, e basi lanceolata sensim acuminatae, acutissimae. Pedunculi solitarii, basales, uniflori, ebrac- teati, breves, circ. 8 mm longi, vix crassiusculi, piWs patulis dense lanuginosi. Flores media magnitudine, folia altitudine aequantes, non superantes. Sepala oblongo-lanceo- lata, lanuginosa, acuminata, acuta, vix coriacea, 6 — 7 mm longa, 2^2 "^"i l^^^- Petala alba, calyce circ. 1 V2-PI0 longiora, 8 — 1 0- mm longa, obovata, integra, basi unguiculata, ungue glabra. Fructus. . . — Fig. \!iF^ G. Peru: Dep. Cajamarca, am Passe Gojmolache oberhalb Hualgayoc, auf Felsen bei 4000— 4< 00 m (Weberbauer n. 3959!). — Blühend im Mai. Nota. Species habitu similis est G. sessilifloro, sed bene distincta indumento, foliis regu- lariler 7-lobatis, lobis 3 mediis regulariter usque ad 1/4 tridentato-lobulatis. 48. G. Ruizii Hieron. in Engler's Bot. Jahrb. XX. Beiblatt n. 49 (1895) 31. — Cacspitosum, acaule. Caudex crassus, ramosus, reliquiis petiolorum stipularumque vesti- tus. Foha apice caudicis rosulata, petiolata petiohs usque 15 mm longis, saepe bre- vioribus, breviter et adpresse serieeis, supra canaliculatis ; lamina ambitu ovato-orbicu- laris vel transverse elliptica, utrinque adpresse niveo-sericea^ nitens, usque ad medium vel paullo ultra medium 7-fida, laciniis ovato-oblongis vel oblongis, obtusiusculis, bre- viter mucronatis, integris vel terminali saepius infra apicem utrinque, lateralibus latere inferiore dente ornatis; lamina foliorum maximorum 5 mm longa, 6 — 7 mm lata. Stipulae scariosae, fuscescentes, margine cihatae, dorso parce sericeae, mox omnino glabratae, circ. 5 mm longae, longiuscule petiolo adnatae; partes liberae vix 2 mm A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta sipbouogama) 129. 6 82 R. Knuth. — Geraniaceae. Fig. 14. A, B Oeranium sericeum Willd. — G, D G. miiscoideum R. Knuth. — EG. cucul- latwn H. B. K. var. iypicum R. Knuth. — F, G G. Dielsianum R. Knuth. —HG. nivale R. Knuth. Geranium. 83 longae, elongato-triangulares, acutac. Flores axillares, solitarii, brevissime pedunculati. Sepala oblonga, circ. 6 mm longa, 2 mm lata, acuta, breviter mucronata, subtus niveo- sericea, supra glabra. Petala cuneata, longe unguiculata, obtusa, circ. iO — i\ mm longa, 4 mm lata, 5-nervia. Stamina siibinaequilonga; filamenta basin versus sensim dilatata et dorso parce sericeo-pilosa, 4 — 5 mm longa. Pistillum circ. 5 mm longum. Valvulae (an satis maturae?) cum rostro circ. 12 mm longae, hirto-pubescentes. Peru: Auf den Alpen »Punas« (Ruiz — Typus in Herb. Berlin!). — Bolivia: Oberhalb Ghuquiaguillo bei La Paz, nach Osten zw. 4000 — 4800 m (Hauthal, Her austro-americ. a. 1906 n. 194!, 196!j. — Blüh. Dezember — Januar. Nota. Teste cl. autore spocics affinis est 0. sericeo Willd., a quo differt foliis et floribus minoribus, indumento adpresse et breviter sericeo, forma foliorum etc. Mea sententia autem species magis affinis est O. Lechleri, a quo fortasse non specifice dlversa est. 49. G. Pavonianum Briq. in Ann. Conserv. et Jard. Bot. Geneve XI. — XII. (190 8) 183. — Nanum , 3'/2 ^^'^ altum. Caudex 5 mm crassus , lignosus , superne breviter ramulosus , caespitem parvum efformans. Folia omnia basalia, parva, undique dense tomentella, sordida, cinereo-sericea; petiolus quam lamina multoties longior, 1 — 1^2 cm longus; lamina 5X9 mm magna, ambitu hederaceo- vel rotundato-reniformis, usque ad mediam partem 5-lobata, lobis ovatis vel rotundatis, amplis, nunc (praecipue lateraUbus) integris, nunc superficialiter 3-crenatis, sese marginibus invicem saepe ob- tegentibus. Pedunculi basales, uniflori, tenues, folia parum superantes, circ. 2 cm longi. Sepala oblongo-ovata, extus sordide cinereo-sericea, 3V2 ^^ longa, apice breviter ap- pendiculata mucrone Y2 "i"^ longo. Petala calycem excedentia, oblongo-obovata, bre- viter cuneata, circ. 6 — 7 mm longa et 3 mm lata. Stamina quam corolla breviora. Fructus ? (ex Briquet 1. c). Peru (Pavon n. 1 1 0 — Typus in herb. Delessert!). Nota. Species affinis est O. sessüißoro, cui similis est foliorum lobis sese invicem ob- tingentibus, a quo autem differt statura multo graciliore. 50. G. sessiliflorum Cav. Diss. IV. (1787) 198 t. 77, f. 2; Willd. Spec. pl. III. (1800) 696; DG. Prodr. I. (1824) 639; Barneoud in Gay, FI. chil. I. (1845) 381; Hook. f. Bot. Antarct. Voy. (1847) 252; Weddell, Chloris Andina H. (1857) 284; Benth. et Mueller, Fl. austral. I. (1863) 297; Hook. f. Handb. New Zeal. Fl. (I86i) 36; Speg. in Anal. Mus. Buenos Airos VII. (1902) 254; R. Knuthin Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 564. — G. hrevipes L'Herit. ex DC. Prodr. I. (1824) 639. — G. brevicaule Hook. Journ. Bot. I. (1834) 252. — G. caespitosum Walp. in Nov. Act. Nat. Cur. XIX. Suppl. I. (1843) 315. — G. crassipes Hook, ex A. Gray in Bot. U. St. Expl. Exped. I. (1854) 309. — G. acaule Phil, (non Willd.) Cat. PI. Chil. (1881) 33; Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 731. — G. sessiliflorum var. acaule Reiche, Fl. Chile I. (1896) 281. — Planta alpina, 3 — 10 cm alta, caespites densos formans. Caudex subhgnosus, 3 — 10 mm crassus, superne dilatatus et ramosus, apice stipulis longis numerosis, 10 — 20 mm longis, pallide fuscis dense munitus, foliis basalibus numerosis et floribus solitariis coronatus. Folia tantum basalia, petiolata petiohs crassiusculis, 1 — 8 cm longis, pilis adpressis raro patulis dr dense obsitis; lamina crassiuscula, utraque facie dense adpresse pilosa, ambitu saepius irregulari-reniformi- rotundata, profunde palmato-5 — 7-parlita, lobis dt regulariler 3-dentatis, dentibus latius- culis obtusis. Flores solitarii, cauUbus abbreviatis; rarius caules exserli, 2 — 3 mm crassi, stipulis triquetris acutissimis dense ornati, usque 6 cm longi, ramosissimi et tum internodia 1 cm longa. Pedunculi ebracteati, uniflori, Y2 — 2 cm longi, crassi, dense retro-pilosi, saepe argentei. Sepala oblonga, acuta, 4 — 5 mm longa, dense hirsuta. Petala calyce 1 Y2-PI0 longiora, oblonga, alba. Fructus maturus rostratus 15 — 17 mm longus, crassus, abrupte acuminalus; valvulae adpresse pilosae; rostrum brevissime pube- rulum. Var. a. typieum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 565. — Pe- dunculi petiolique retro-adpresse pilosi. Indumentum foliorum zb densum, sed non argenteum. — Fig. 1 5. G* 84 R. Knuth. — Geraniaceae. Anden Südamerikas von Peru und Bolivia durch Chile bis Argentinien und Patagonien; auf alpinen Matten. — Peru: Cordiileren von Banos, Obragillo, Alpamarca (Mathews, Maclean, Pickering nach Weddell), von Cuzco, Tacua, Puno (Meyen a. <83l!, Gay, Weddell nach Weddell); Lima (Gaudichaud a. 1835!); an der Lima- Oroya-Bahn bei Chicla auf kurzwüchsigen, steinigen Matten bis 372 0 m (Web erb au er n. 255, pro parte!); bei Pucara an der Bahn Puno-Cuzco auf offenen Matten bis 3700 m (Weberbauer n. 4i0!); zwischen Poto und Suchez auf dürftig bewachsenen, offenen Polsterpflanzen-Matten bis 4600 m (Weberbauer n. i003a!); Dep. Junin, zwischen Tarma und La Oroya bis 4000 m auf Kalkfelsen (Weberbauer n. 25 49!); Dep. Ancachs, Prov. Cajatambo auf der schwarzen Cordillere zum Passe Chonta bis 4 400 m auf Polster- und Rosettenpflanzen-Matten (Weberbauer n. 2775!); an der Lima-Oroya-Bahn auf der Hacienda Arapa bei Yruli auf Matten des Porphyrbodens bis 4400 m (Weberbauer n. 363!). — Bolivia: Anden von La Paz, Potosi, Tarija, bis zur Grenze des ewigen Schnees (d'Orbigny, Weddell nach WeddpM): La Paz-Palca-Ilimani zwischen 3600 — 4800 m (Hauthal, Iter austro-americ. a IQOC .^86!, 293!): oberhalb Chuquiaguillo Fig. 13. Geranium sessüi florum Ca,v. var. typicum K Kn. — Icon reilerat. sec. Weberbauer Peruanische Anden (infed.). bei La Paz zwischen 4000 — 4800 m (Hauthal, Iter austro-americ. a. \906 n. 155!, 159!); Chuquiaguillo, am Joche Apachata zwischen 4000 — 4800 m (Hauthal, Iter austro-americ. a. 1906 n. 144!); oberhalb Incacorral in der Prov. Cochabamba um 3000 m (Herzog a. 1908 n. 758!); bei Calderillo an Hängen zwischen Steinen, 3500 m (Fiebrig n. 2627!); bei Puna Patanca, 3700 m (Fiebrig n. 3290 !); ohne Standort (Miguel Bang n. 788!, 1837!). — Chile: Cordiileren der mittleren Provinzen, über 2000 m (Gay nach Weddell); Cordillera de Curico bei 2200 m (Reiche!); Cordillera del Rio Manso in der Knieholz-Region bei 1400 — 1500 m (Reiche!); auf Geröllhalden des Vulkans Lamin (Neger, PI. chil.!); Kap Negro (C. Darwin nach Hooker, Cun- ningham, Fl. Extra-Trop. South-America a. 1866 — 1869!); Magelhaes-Straße (Com- merson nach Hooker in Bot. Antarct. Voy.). — Argentinien: Sierra de Tucuman bei La Cienaga (Hieronymus-Lorentz in FL Arg. n. 5 82!); Prov. de Salta bei Nevado del Castillo (Hieronymus-Lorentz in Fl. Arg. a 1873 n. 42 pro parte sul> Gcranium. 85 Bowlesia pulchellal)'^ Prov. de la Rioja auf der Sierra Famatina ( Hieron jnius- Niederlein in Fi. Arg. n. 776'.); Cerro del Campo Grande Catamarca (Schicken- dantz in Fl. Arg. n. \\6\). — Patagonien: Territ. Chubut um 600 m (Högberg a. 1902!). Nota. Forma caulibus clongatis, sed cum var. iypica plane congruens a cl. Walpers G. caespüositm nominata est. — Caulis longitudine autem valde variabilis est, plerumquc nullus, saepius etiam usque 5 cm longus; intcr duas l'ormas omnes transitus adsunt. Var. ß. lanatum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 565. — Pedunculi petiolique pilis patulis mqllibus lanatis dense obsiti. Foliorum indumentum argenteo-lanatum. Flores majores. Bolivia (Fiebrig a. 1903 — 1904 n. 3291!). — Blühend und fruchtend im Januar). Var. y. compactum R. Knuth. — Caudex crassissimus, usque 2 cm crassus, multi- ceps. Planta tota dense lanato-sericea, humilis, \ix 3 — 4 cm alta, — Habitu tjpice alpinum. Bolivia: La Paz-Palca-IUimani zwischen 3600 — 4800 m (Hauthal, Iter austro- americ. a, 1906 n. 323!). — Blühend Januar. Var. ö. glabrum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 565. — Pe- dunculi petiolique retro-adpresse pilosi. Folia glabrescentia. Neu-Seeland (nach Hooker, Bastian!). — Tasmanien (Archer ex herb. Hookerl). 51. G. Bangii Hieron. in Engler's Bot. .Tahrb. XXI. (1895) 314. — Humile, caespitosum. Caudex crassus, ramosus, superne reliquiis petiolorum stipularumque vestitus. Folia omnia basalia, petiolata petiolis velutino-hirsutis, crassis, compressis, supra canaUculatis , usque 2Y2 ^^ longis, 1 ^y^ mm crassis; lamina utrinque velutina, ambitu cordato-orbicularis, septemlobata lobis ambitu suborbiculari-cuneatis, imbricatis, trilobulatis , lobulo terminali suborbiculari, lateralibus angustioribus rotundatis; lobis exterioribus saepe inaequilateralibus, incisione una vel altera profundiore; lamina folio- rum maximorum 8 cm longa et 1 4 mm lata, lobuli loborum vix 1 mm longi. Stipulae luteo-ferrugineae vel fuscae, scariosae, lineares, usque 13 mm longae, longe petiolo adnatae ; pars libera lanceolato-ensiformis, patens , circ. 5 mm longa, basi 1 Y2 i^na lata. Pedunculi axillares, circ. 1 cm longi vel breviores, medio bracteolati bracteolis stipuhs similibus, sed brevioribus. Flores solitarii, brevissime pedicellati. Sepala tri- nervata, oblonga, acuta, mucronata mucrone vix 1/2 mm longo, circ. 6 mm longa, 1 Y2 — 1 3/4 mm lata, dorso puberula, margine ciliata. Petala quinquenervia, cuneata, ungui- culata, apice truncato-rotundata et leviter emarginata, circ. 9 mm longa, 3 mm lata, exs. albida. Stamina inaequilonga; filamenta parte superiore filiformia, basin versus dilatata, ciliata, basi circ. 1 mm lata; filamenta staminum longiorum 5 mm longa, breviorum 3^2 ^^ longa; antherae compresso-ellipsoideae, vix ^4 ^^ longae. Pistil- lum circ. 3 mm longum; styU glabri, 1 mm longi; ovarium pubescens (ex Hierony- mus 1. c). Bolivia: Auf dem Illimani bei 4670 m (Stuebel n. 27!); bei Capi (Miguel Bang n. 788 pro pte. — Typus in Herb. Berol.!). — Blühend Dezember— März. Nota. Species G. sessilifloro affinis, dillcrt foliis brevius lobatis, lobis brevius lobulatis et indumento velutino. 52. G. multipartitum Benth. PI. Hartweg. II. (I8i3) 166; R. Knuth in Eng- ler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 565. — Acaule, perenne. Caudex sublignosus, verti- calis, saepe 5 cm longus, 5 mm crassus, superne ramosus ramis brevibus, caespitem densum, 5 — 1 0 cm diam. formantibus. Folia omnia basalia, petiolata petiolo vulgo 1 ^'2 — 3 cm longo, crassiusculo, pilis patuhs cano-hirtis i±i dense obsito; lamina intense viridis, indumento variabilis, aut pilis pro parte adpressis et apicem laminae manifeste superantibus d= dense obsita aut crystallino-punctata, ambitu rotundata, 9 — 1 3 mm diam., usque ad basin veram palmato-7-partita lobis ambitu obcuneatis, profunde pal- mato-pinnatisectis, laciniis 4 — 5 mm longis, linearibus, apice obtusiusculis vel obtusis. 86 • R. Knulli. — Geraniaceae. Stipulae usque i 0 mm longae, usque ad tertiam partem cum petiolo connatae, partibus liberis Jineari-subulatae, acuminatae, acutissimae, glaberrimae. Pedicelli solitarii, ebrac- teati, petiolis duplo vel triplo br.eviores, pilis retrorsis lanatis sericei, sub caljce pilis dz palulis lanuginosi. Flores in caespite foliorum occulti. Sepala lanceolala, longe pilosa, 3-nervata, acuminata acumine crassiusculo, sed vix mucronulala. Petala caljce \ Ys-plo longiora, emarginata, verisimiliter albida. Stamina quam petala fere duplo breviora. Var. a. typicum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (^906) 566. — Foliorum petioli 2 — 3 cm longi, pilis patulo-retrcy'sis fere canescentibus obsiti; lamina pilis longioribus, pro parte hjalinis zb dense vestita. Indumentum pedicellorum sub calyce tantum retrorso-patens, lanuginosum, ceterum retrorso-adpressum. Ecuador: Antisana, 4000 m (Hart weg nach Bentham. — Typus; Sodiro n. 2I0!); Quito (ex herb. Bonpland!); Cerro Cayambe bei Campamento Yancureal, 4300 m (Stuebel n. \ 16a!). Var. /l glabrescens Hieron. in sched. ; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 560. — Foliorum petioH i Y2 — 3 cm longi, pilis patulo-retrorsis fere canes- centibus obsiti; lamina subtus et margine pilis minutissimis crystallinis sparsissime argenteo-punctata, apice pilis hyalinis villosa, ceterum glaberrima. Pedunculi vix i cm longi. Sepala margine toto longe hyaline ciliata, exs. nervo medio non prominente sensim acuminata, sed non mucronata. Ecuador: Antisana bei Estancia, 4056 m (Stuebel n. 185i — Typus in herb. Berl. !). Var. y. velutinum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 566. — Folia numerosa, petiolata petiolis gracilibus, i 1/2 — 3 cm longis, pilis hyalinis fere argen- teis retrorsis demum deciduis sparsim vestitis ; lamina fere coriacea, subtus et margine pilis minutissimis crystallinis argenteo-punctata, ceterum glaberrima. PeduncuU \ cm longi, pilis patulo-retrorsis lanato-setosis hyalinis densissime obsiti. Sepala margine praecipue basin versus longe hyalino-ciliata, exs. nervo medio prominente sensim mu- cronata mucrone ^4 ^^^ longo. Peru: Dep. Cajamarca, am Passe Coymolache oberhalb Hualgayoc auf hoher, dichter, fest geschlossener, sträucher- und cacteenloser Grasflur, bei 4000 — 4100 m (Weber- bauer n. 3990!). Nota. Varietates habitu plane congruentes, facile dislinguuntur foliorum indumento, crystallino-punctato in facic inferiore varietatis velutini, sparsissime crystallino-punclato faciei inferloris et praeterea hyalino-villoso apicis var. glabrescentis, fore canescenti-piloso var. typici. 53. G. ecuadoriense Hieron. in Engler's Bot. Jahrb. XX. Beiblatt n. 49 (1895) 30. — Caespitosum, acaule. Caudex crassus, ramosus, reliquiis petiolorum stipularumque dense vestitus, verticalis, usque 1 5 cm longus, 4 — 7 mm l^itus. Folia omnia basalia, rosulata, petiolata petioHs usque 25 mm longis, saepe brevioribus, breviter et adpresse cano- sericeo-pubescentibus, supra canaliculatis; lamina ambitu cordato-orbicularis, usque 10 mm lata, 5^/2 mm longa, sed saepe minor, supra subtusque dense et adpresse cano-sericeo- pubescens, profunde usque ad basin palmatifida, septempartita lobis ambitu late cuneatis, Omnibus profunde trifidis, incisionibus vel sinubus inaequalibus saepius fere usque ad basin laminae productis ; laciniae terminales loborum obovatae vel obovato-oblongae, laterales elliptico-oblongae vel oblongae, omnes obtusae, mucronulatae. Stipulae elongato- triangulares, 8 — 10 mm longae, usque 2 mm latae, usque ad medium petiolo adnatae, scariosae, fuscescentes, supra nitidae, subtus opacae, breviter cano-sericeo-pubescentes, demum glabratae. Flores axillares sohtarii, brevissime pedunculati. Sepala ovato-ob- longa, acuta, mucronata, 8 mm longa, circ. 2^4 — 3 mm lata, 3 — 5-nervia. Petala cuneata, unguiculata, apice obtusa, circ. 9 mm longa, circ. 3 mm infra apicem lata, alba vel albido-rosea. Stamina paullo inaequilonga; filamenta superne filiformia, a medio usque ad basin sensim dilatata, cihata, basi circ. 1^/4 mm lata, 4 — 5 mm longa; antherae compresso-ellipsoideae, circ. 1 mm longae. Pistillum circ. 4Y2 ^™ longum. Valvulae adpresse cano-sericeo-pubescentes (ex Hieronymus I.e.). Gcranium, 87 Ecuador: Auf dem Chimborazo bis 4000 m, im Kiesgeröll an der Grenze des ewigen Schnees (Lehmann n. 6(342!, Hans Meyer, Pfl. Hochl. Ecuad. n. <82!). — Blühend Juni. Nota. Spccies G. sericco proxiino affinis, differt foliis et floribus niinoribus, indumento partium omnium viridiuin appresso, cano-sericeo-pubescentc ncc lanoso-sericeo; a. G. multipartito differt eisdem notis, praeeipue indumento, quod in illa spccie pilis patulis hirsulum est. 54. G. muscoideum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 567. — Ilerba alpina, humilis, acaulis, perennis, caespitosa caespilibus densissimis humillimis circ. 5 — 10 cm diam., Iota indumento brevi incano-subsericeo oblecta. Caudex 8 — 15 cm longus, verticalis, media parte 4 — 6 mm, superne 10 — 12 mm crassus, sub- simplex, apice tantum breviter furcatus, multiceps. Folia tantum basaüa, peliolala petiolis quam laminae diam. raro longioribus, Y2 — ^ V2 cm longis, crassiusculis; lamina vix coriacea, ambitu fere semiorbicularis, 5 — 6 mm diam., usque ad basin fere palmato- 7-partita, lobis oblanccolatis acutiusculis, medio lateralibus simill. Slipulae 7 mm longae, vix usque ad ^3 petiolo adnatae, partibus connatis glabrescentes, parlibus liberis sericeo- pilosae, lineari-acuminatae, acutae. Pedunculi solitarii, basales, uniflori, ebracteati, brevissimi, Y2 cm non superantes, crassiusculi, indumento eidem foliorum aequali obsiti. Flores vix magni, folia allitudine aequantes , non superantes. Sepala oblongo-lanceo- lata, satis dense subsericea, acutiuscula, coriacea, vix conspicue trinervata, 5 — 6 mm longa, 2Y2 — 3 mm lata, interiora saepius longiora. Petala alba, caljce circ. 1 1/2 — 2-plo longiora, 13 — 15 mm longa, obovata, integra, basi unguiculata, ungue ciliata. Stamina pistillumque quam caljx breviora. RosLrum quam calyx 1 V2~plo longius, bre- viter puberulum. — Fig. 1 4 (7, D. Peru: Dep. Junin, bei La Oroya auf ebenen Polster- und Rosettenpflanzenmalten bei 4300 m (Weberbauer n. 2619!). — Blühend und fruchtend im Februar. Nota. Species valde affinis est G. nivali regionis ejusdem, sed diversa toto habitu densius caespitoso, petiolis et pedunculis etiam brevioribus, floribus manifeste minoribus, foliorum forma et foliorum lobis vcrisimiliter semper integris. 55. G. acaule Willd. ex H.B.K. Nov. gen. et spec. V. (1821) 180; DG. Prodr. I. (1824) 639; Barneoud in Gay, Fl. Chile I. (1845) 38 1; Weddell, Chloris Andina IL (1857) 284 (sed nee Philippi, nee Reiche). — G. Humholdtii Spreng. Syst. IIL (1826) 70. — G. potentilloides Bonpl. in herb, propr. ex Weddell L c. ; Willd. ex Spreng. Syst. III. (1826) 70. — G. hjpoleiwum Benth. PL Hartweg. IL (1843) 166. — Caudex 5 — 10 mm crassus, sublignosus, inferne laevis, superne stipulis latis fuscis dz dense ornatus, vel saepe stipulis destitutus, apice subramosus ramis brevibus, caespitem densissimum parvum humillimum formantibus. Folia basaha, numerosa, petiolata petiolis circ. 1 cm longis glabris vix crassiusculis; lamina 7 — 10 mm diam., supra nitidula glabra, subtus argenteo-sericea, ambitu orbicularis, palmato-5 — 7-partita, lobis fere ad basin 2 — 5-laciniatis, laciniis linearibus crassiusculis obtusiusculis exs. fere carinatis. Stipulae 8 — 10 mm longae, latae, ultra medium usque ad 3/^ petiolo adnatae, partibus liberis triangulari-lanceolatae, abrupte acuminatae, apice filiformi acu- tissimae. Pedunculi solitarii, uniflori, ebracteati, breves, 1,2 cm longi. Sepala 5 mm longa, triangulari-lanceolata, acuta, sed non mucronata, facie pubescentia, margine pilis longis hyalinis ciliata. Petala calyce paullum longiora; roslrum sepala duplo superans, lanuginoso-pubescens. Ecuador: In der alpinen Region des Anlisana und Pichincha an Felsen (Hum- boldt n. 2240! — Typus in Herb. BerL); auf dem Antisana (Hartweg nach Bentham). Nota. Folia subtus non glabra sunt, ut cl. Kunth affirmat, sed argenteo-sericea. 56. G. minimum R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 567. — Herba alpina, humillima, acaulis, caespitosa caespitibus densissimis humillimis circ. 4 — 7 cm diam. crispis. Caudex similiter ut corallii truncus ramosus ramis brevissimis tuber- culatis, 6 — 20 mm crassis, superne stipulis et petiolis emarcidis dense vestitis, apice foliis et floribus pro rata minimis dense ornatis, mulliceps. Folia tantum basalia, petio- lata petiolis non crassiusculis, quam laminae diam. 2 — 3-plo longioribus, ^i^ — 1 V2 *^"^ 88 • R- Knulh. — Gcraniaceae. longis, pilis setosiusculis adpressis basin versus vix dense obsitis; lamina glaberrima, 5 — 7 mm diam., ambitu semiorbicularis vel reniformi-rotundata , profunde palmato- 7-partita, lobis integris vel mediis rarius margine exteriore dente unico ornatis, late ob- ovatis, saepius fere rotundatis, apice obtusiusculis. Stipulae 4—5 mm longae, usque ad 2/3 petiolo adnalae, glaberrimae, partibus liberis lineari-subulatae, acutissimae. Pe- dunculi solitarii, basales, uniflori, ebracteati, 1/2 — V4 cm longi, crassiusculi, glabres- centes. Flores pro foliis media magniludine. Sepala glaberrima, 5 — 6 mm longa, 2Y2 ™"^ ^^^^1 lanceolata, vix acuminata, mucronulata mucrone minimo ealloso, vix coriacea, non perspicue nervata. Petala alba, calyce \^/^-Tp\o longiora, obovata, In- tegra, basin versus non unguiculata, glabra. Filamenta caljce fere dimidio brevioru. Fructus . . . Peru: Dep. Junin, bei La Oroya auf ebenen Polster- und Rosettenpflanzenmatton bei 4300 m (Weberbauer n. 2623!). — Blühend im Februar. Nota. Species ab omnibus speclebus generis distinclissima est statura minima et foliis glabris. 57. G. cucullatum H. B. K. Nov. Gen. et Spec. V. {\S^\) 179; Weddell, Chlor. And. II. (1857) 285; Triana in Ann. sc. nat. 5. ser. XVII. (1873) Hl; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 568. — G. ciliatum Willd. ex Spreng. Syst III. (1826) 71. — G. sibhaldioides Benth. PI. Hartw. II. (1843) 166. — Rhizoma 1 mm crassum, elongatum, sub terra longe productum, caudiculos paucos emittens. Caudiculi inferne tenues, sursum saepissime valde incrassati, usque 7 mm crassi, superne petiolis et radiculis libriformibus obtecti, apice ramosi, caespites 5 — 7 cm diametieu- tes, valde foliatos, sed non densos formantes. Folia basalia, valde numerosa, petiolata petiolis gracilibus reflexo-puberulis 2 — 3 cm longis; lamina utrinque glabra (in var. ß. pubescens), margine ciüata, subtus vix pallidior, 9 — 15 mm diam., reniformi-rotun- data vel rotundata, usque ad basin palmato-5-partita, lobis usque ad terliam partem palmato-tridentatis , dentibus oblongis vel mediis rotundato-obovatis, omnibus mucronu- lato-acutis; lobi duo exteriores saepius oblongo-lanceolati, acuti, integri. Stipulae circ. 7 — 8 mm longae, inferne (usque ad tertiam partem) petiolo adnatae, partibus liberis lanceolatae, acuminato-aristatae, membranaceae, glabrae, fuscescentes. Pedunculi soUtarii, uniflori, saepe ebracteati, graciles, fere fdiformes, fohis parum longiores, zb dense reflexo-hirtelli. Sepala oblongo-lanceolata, acuminato-mucronata, glabra, margine exs. fusco membranacea. Petala unguiculata, obovata, violaceo-rubra, nervis 3 vel 5 in- tensius coloratis notata. Rostrum demum quam calyx vix \ Y2-PI0 longius, pilis bre- vissimis puberulum. Var. a. typicum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 568. — Folia utraque facie glabra, margine manifeste ciliata. Rami caespites rotundatos formantes. — Fig. \iE. Columbien: Anden von Popayan, in der Nähe von Almaguer, 3300 m (Hum- boldt u. Bonplan d — Typus in Herb. Berl.!), Cordillere von Santa Marta (Purdie nach Weddell). — Ecuador: Antisana (Hartweg nach Bentham); Hochplateau am Fuße des Antisana bei 3950 m (Jameson exs. a. 1856 n. 496). — Peru: Gor- dilleren der Provinzen von Cuzco und von Garabaya (Gay nach Weddell); bei Sathapata (Lechler n. 2518a!); Cordillere der Prov. Tarma im Dep. Junin in den Bergen west- lich von Huacapistana, an etwas sumpfigen Stellen, 3500 m (Weberbauer n. 22511). Var. ß. elongatum Wedd. Chlor. And. II. (l8 57) 285; Triana in Ann. sc. nat. 5. ser. XVII. (1873) 111; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVIL (1906) 568. — Rami valde elongati, prostrati. Folia quam in typo minora, utrinque pubescentia. Columbien: Paramo d'Usaquin (Goudot nach W^eddell); Paramo de Chipaque auf der Cordillere von Bogota bei 3200 m (nach Triana). 58. G. pumilum R. Knuth, spec. nov. — G. Walpersianum Hieron. in sched. (non = G. caespitosum Walp., ut Hieron. indicat). — G. cucuUato var. typico per- simile, sed distinctum statura minore et pedunculorum indumento. Foliorum petioli 1 Y2 — 2 cm longi, graciles, pilis patulis tenuibus sparsim obsiti; lamina glabra, ambitu Geranium. §9 reniformi-rotundata, usque ad basin fere palmato-5-partita, lobis cuneatis, usque ad 1/3 trilobulatis, lobulis lanceolatis vel oblongo-ovatis obtusiusculis vel acutiusculis. Pedunculi petiolis maximis 2-plo breviores, crassiiisculi, pilis serieeis retro-adpressis praeeipue sub calyce densis et praeterea pilis glandulosis tenuibus satis dense obsiti. Sepala 5 mm longa, lanceolata, breviter mucronata, faeie vix, margine autem dense et breviter pilosa. Petala alba, calyce \ Y2-PI0 longiora, obovato-lingulala, integra, apice rotundata. Ecuador: Paramos del Cerro Antisana, 4056 m (Stuebel, Fl. Ae<]. a. I87< n. <85e — Typus in Herb. Berlin!). — Blüh. Oktober. Nota. In herb. reg. Berol. fragmentum huius specici asscrvatur, quae 0. ciicidlato per- siniilis, sed bene distincta esse videtur indumento pedunculi glanduloso, quod adhuc numquam in 0. cucullato observatum est. 59. G. stramineum Triana in Ann. sc. nat. 5. ser. XVII. (1873) H2. — Perenne, caespitosum. Folia palmato-lobata, lobis trilobulatis obtusis crassiusculis, nervis supra impressis, glabris. Petioli carnosuli. Stipulae elongatae, stramineae. Pedunculi petiolum medium vix aequantes. Sepala lanceolata, acuta, ciliata. Petala violacea (ex Triana 1. c). Golumbien: Pic du Tolima, bei Ouebrada de los Venados (Goudot nach Triana). Nota <. Gl. autor de hac specie adnotat: >Espece tres voisine du G. sessiliflorum, qui s'en distingue cependant trös facilement par ses slipules longues, etroites et foliacecs, par ses feuillcs glabres, moins profondement lobees, ä lobes simplement trilobus, par les folioles du calice glabrcs sur leur dos etc.< Nota 2. Ex diagnosi brevissima autoris affinitas si)eciei cum G. sessilifloro non apparet; liaec potius valde affinis esse videtur G. cuadlaio, cuius diagnosis — stipulis stramineis cx- clusis — et locus natalis congruunt. Sect. 6. Unguiculata Boiss. Unguiculata Bo'iss. Fl. Orient. I. (1867) 869; Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. HI. A. (1896) 8; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXII. (1903) 195. Clavis specierum. A. PI. pubescens vel molliter hispida. a. PI. 17 — 40 cm alta. Caulis 4- vel multifoliatus, pluriflorus. a. Caulis pubescens. Pedicelli deflorati erecti . . . 60. G^. macrorrhiziim. ß. Gaulis pilis patulis glandulosis obsitus. Pedicelli de- florati subdeclinati, piloso-glandulosi 6 1. G. cataractarum*}. b. PI. 10 — 12 cm alta, tenerrima. Gaulis paucifoliatus , 2 — 6-florus 62. ö. lasiopus. B. PI. glaberrima 63. (7. glaberrimum. Die Sektion, ausgezeichnet durch den langen, dem Erdboden aufliegenden Grundstock, die im Gegensatz zu den Stengelblättern sehr langgestielten Grundblätter und durch die glänzende, ziemlich dicke Blattspreite, ist heimisch in der montanen und subalpinen Region vorzüglich des östlichen Mediterrangebietes. Morphologisch schließen sich alle Arten eng an G. macrorrhixum an. Systematisch steht die Sektion den Sylvatica am nächsten, ist aber wohl in bezug auf ihie Entstehung jüngeren Datums. 60. G. macrorrhizum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 680, ed. 2. (1763) 953; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 19; Jacq. f. Ic. pl. rar. I. (1781 — 1786) t. 134; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 433; Willd. Spec. pl. HI. (I8OO) 699; DG. Fl. fran?. IV. (1805) 845; Sweet, Ger. m. (j 824—1 82 6) t. 271; Koch, Synops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 138; Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 71 t. 195, f. 4886; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 135; Boiss. Fl. orient. I. (1867) 871; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 161; Blytt, Norges Flora III. (1876) 1103; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 123. — G. luguhre *) Species a me non visa, cum dubitatione huic sectioni adjuncla. 90 • R- Knulh. — Geraniaceae. Salisb. Prodr. (1796) 309. — Rohertiiim macrorrliizum Picard in Mem. Soc. Agric. Bou- logne, Ser. 2, I. (1837) 99. — Rhizoma saepe 10 cm longum, \ cm crassum, horizontale, stipulis squamiformibus dense obtectum. Totum pubescens. Caulis inlerne simplex, 8 — < 5 cm supra basin pseudo-dichotome ramosus, apice corjmbosus. Folia basalia longe petiolata, petiolis 10 — 20 cm longis, quam laminae diam. 3 — 4-plo longioribus, graciliter sulcatis; lamina 6 — 10 cm diam., orbiculata, usque ad -^^s palmato-partila, lobis cuneato-obovatis ad -oblongis, grosse inciso-dentatis, dentibus mucronulatis; folia caulina multo brevius petiolata, summa et non raro inferiora fere sessilia; lamina foliorum caulinorum gradalim minor. Pedunculi \ — 6 cm longi. Pedicelli breves, plerumque \ cm longi, fructiferi erecti. Flores apice saepius accumulati. Sepala ovala, Irinervata, mucronata mucrone \ — 2 mm longo. Petala sanguinea, spathulata. Filamenta caljce -V2"P^° longiora. Valvulae glabrae, transverse rugosae. Mittleres und östliches mediterranes Südeuropa: Auf Felsen der mon- tanen und subalpinen Region. Verwildert an vielen Orten nördlicherer Breite: Steier- mark. Kärnten, am Joche Pieken (Pichler in Schultz, herb. norm. n. 252 1!). Krain (Engler a. 1869'.). Italien, Campanien (Levier, PI, neap. a. 1872!). Istrien (Reichenbach f.!). Friaul (Freyer in Reichenbach, Fl. Germ. exs. n. 2280 !). Süd- Tirol (Hausmann n. 1253!), bei Flitsch im Isonzothal (Funck!, Marchesetti a. 1873!). Dalmatien. Illjrien (Kammerer u. Marchesetti in Kerner, Fl. exs. austro- hung. n. 2838 I. u. II.!). Kroatien. Siebenbürgen, auf der Alpe Kiralykö (Borbäs, Fl. Alp. Transs. a. 1878!). Montenegro (Beck, PI. Bosn. et Herceg. Ser. 11. n. 174!). Hercegowina (Jaltonowski a. 1872!, Pricot de Ste. Marie a. 1872!). Serbien. Bosnien (Blau n. 1ü90!), am Stolac (Curcic, Fl. bosn. a. 1897!). Macedonien und Thracien (Frivaldsky, Grisebach nach Boissier), auf dem Tschakli-Dagh (Charrel n. 678!). Griechenland, auf clem Parnass 1000 — 2000 m (Orphanides, Fl. Graec. exs. n. 335!, Guicciardi a. 1855 in Heldreich, Fl. Graec, exs,!, Herb. Heldreich a. 1852 n, 243 1!, Heldreich, Herb, Graec. norm, n, 246!), auf dem thessalischen Olymp (Sintenis u. Bornmüller, Iter turc. a. 1891 n. 1192!), Delphi auf Euboea (Aucher n. 2096 nach Boissier; Heldreich, PI. exs. e Graecia a. 1858!, Herb. Heldreich a. 1848 n. 2130!), Insel Thasos auf dem Berge Trapeza (Sintenis u. Bornmüller, It. turc, a, 1891 n. 452!). — Heidelberg (A. Braun a. 1827!). Freiburg i. Br. (Kopp a. 1875!). Burg Vetzberg zwischen Wetzlar und Gießen (Mettenheimer a. 1866, Hoffmann a, 1869!, Marsson a. 1852!). Namur (0. de Dieudonne a, 187 4!), Var, /i, dalmaticum Beck in Bot, Centralbl. LXIX. (1897) 55. — G. macrorrhixum var. microrrhizu77i Freyn in Mem. Herb, Boiss, n. 1 3 (1900) 4. — G . macrorrhizuni var. ülyricum Beck in sched, (?) — Minor, gracilis, habitu Aquilegiae Einseleanae. ]{hizoma tenue, in parte squamis destituta tantum 2 mm crassum. Folia subtus pallidiora, 2 — 2^2 cm lata, pentagona, 5-fida, lobis obovatis antice in lobulos 3 integerrimos divisis vel infimis unidentatis, omnibus late obovatis vel ovalis breviter apiculatis glabris vel vix conspicue et sparsim hirtis; petioli glabri, 3 — 8^,2 cm longi vel breviores. Scapus pauciflorus (2 — 4), usque ad pedem ramorum 5 — 16 cm alLus, folia basalia manifeste superans, superne foliis fulcrantibus glandulosis vel diminutis et saepe ad slipulas pur- pureas reductis instructus et cum inflorescentia papillosus et glandulosus. PediceUi V2 — ^ V2 cm longi. Flores minores. Sepala obscure-purpurea, margine et nervo phyllo- rum viridia, 71/2 cm longa, 8^2 cm lata. Petala rosea, 1,7 cm longa. Filamenta, styli et Stigmata intense purpurea. Fructus usque 372 cm longus, Valvulae pro rata longiores (ex Freyn). Süd-Dalmatien: Ragusa, auf dem Gipfel des Monte Vipere, 960 m (Brandis a. 1899). — Blühend und fruchtend JuH. Nota, Varietas a cl. autore pro subspecie descripta, re vera tantum forma alpina esse mihi videtur, 61. G. cataractarum Coss, Notes Grit. III. (1850) 99; Willk. et Lange, Prodr. FI. Hisp. m. (1880) 531, Suppl. (1893) 265. — Perenne? Caudex descendens, superne Geranium. 9| vestigiis peliolorum emarcidorum squamiformibus muniLus. Caulis 2 — 4 dm longus, ereclus, villosus pilis patulis articulatis glandulosis, bis vel ier dichotome ramosus ramis divergentibus, ad dichotomias tantum folialus. Folia longe petiolata, petiolis villosis, palmatisecta lobis 5 — 7, amplis, ovato-cuneatis, inferne integris, superne pinnato- lacinulatis, lacinulis crenato-dentatis, dentibus mucronulalis, lobo medio saepius trifido. Stipulae membranaceae, ovato-lanceolatae. Pedunculi biflori, foliis subbreviores, post anthesin deflexi. Pedicelli subinaequales, deflorati subdeclinati, ut calvces piloso-glan- dulosi. Sepala post anthesin conniventia, trinervia, oblonga, obtusa, abrupte mucrone breviusculo aristata. Petala rosea, calyce subduplo longiora, integra, late obovata, ab- rupte in unguem breviusculum glabrum contracta. Roslrum styligerum breve. Valvulae dorso reticulato-rugosae, glabrae. Semina oblonga, laevia (ex Cosson). Süd-Spanien: Sierra Segura, an Felsen der Wasserfälle »Los Choros« bei S. Juan de Alcaräs (ßourgeau, 30. Juli 1850 nach Cosson). Sierra del Padron de Bien- servida, um 1000 — 2000 m (Porta et Rigo a. 1891 n. 278 nach Willkomm u. Lange, Suppl.). Nota. Teste cl. Cosson species affinis est G. macrorrhixo. Var. ß. tomentosum Porta Veget. p. 1 7 ; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. Suppl. (1893) 265. — Pilis glandulosis niveis dense vestitum. Murcia: In Felsspalten zwischen Segura und Puebla de D. Fadrique um 1400 — 2000 m (Porta u. Rigo a. 1890 nach Willkomm u. Lange, Suppl.). 62. G. lasiopus Boiss. et Heldr. Diagn. Ser. 1. VHL (1849) 117; Boiss. Fl. Orient. L (1867) 872. — Tenerrimum, patule et molhler hispidum, 10 — 12 cm altum. Gaules folia basalia vix superantes , pseudodichotomi, paucifoliati, 2 — 6-flori. Folia 3 cm diam., petiolata, orbiculata, ultra medium palmato-5-fida, lobis obtusissime 3 — 4 dentatis. Pedicelli longi, crassi, patule villosi, demum divaricati. Pedunculi calyce sesquilongiores. Flores eis G. macrorrhizi minores. Petala obovato- oblonga. Valvulae puberulae, dorso rugosae (ex Boiss. Fl. Orient. 1. c). — Fig. \6D — F. Kleinasien: Ljcaonien, zwischen GheHndost und Karagatch (Heldreich). — Blühend Mai — Juni. Nota. Species pedicellis crassis insignis. 63. G. glaberrimum Boiss. et Heldr. Diagn. Ser. 1. VIII. (1849) 116; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 871. — Glaberrimum. Rhizoma crassum, apice squamis 8 — 12 mm longis obsitum. Folia basalia longe petiolata peliolis 5 — 10 cm longis; lamina 3 — 4 cm diam., ultra medium palmato-5( — 7)-partita, lobis 3 — 4-dentatis, minute mucro- natis; folia caulina brevius petiolata, petiolis laminam longitudine subaequantibus. Caulis parte inferiore simplex, 2 cm supra basin pseudo-dichotome ramosus. Pedunculi 2 cm longi. Pedicelli pedunculis 1 — 3-plo breviores, demum divaricato- patentes. Sepala ovato-oblonga, glabra, trinervata, mucronata. Petala purpurea, spathulata. Filamenta calyce 2y2"Plo longiora. Valvulae glabrae, transverse rugosae. Taurus im südlichen Kleinasien: In Felsspalten oberhalb Alaya (Heldreich!). — Blühend Juli — August. Nota. Teste cl. Bornmüller a G. macrorrhixo distinctum glabritie, foliis rainoribus, laminae lobis obtusis, foliis caulinis petiolatis nee subsessilibus, valvulis tota facie rugosis, Sect. 7. Subacaulia Boiss. Subaeaulia Boiss. Fl. orient L (1867) 869; Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1896) 8; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXII. (1903) 196; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. HI. 7. (1908) 10. — Petraea Bub. Fl. pyren. IIL (1901) 312 ex pte. Clavis specierum. A. Folia adpresse pilosa. a. Planta 5 — 15 cm alta 6i. fr. cinereum. b. Planta 1V2— 3 cm alta ................ 63. G^. nanum. 92 * R- Knuth. — Geraniaceae. B. Folia utraque facie indumento argenteo adpresso obsila. . 66. G. argenteum. C. Folia subtus tantum adpresse sericeo-argentea. Species for- tasse dubia 67. (r. subargenteum. Die Sektion umfasst typisch alpine Arten, ausgezeichnet durch tief in den Felsboden ein- dringende dicke Wurzeln, rasenförmige Grundblattbildung und durch stark reduzierte ober- irdische Stengel. Sic ist im ganzen Mediterrangebiet heimisch und schließt sich systematisch an die vorhergehende Gruppe an, wenn sie auch habituell den südamerikanischen Arten der Ghilensia häufig ähnelt. Einige alpine Formen des Q. collinum nähern sich durch die geringe Ausbildung der Vegetationsorgane der vorliegenden Sektion. 64. G. cinereum Cav. Diss. IV. (n87) 204 tab. 89, f. 1; DC. Fl. franc. IV. (<805) 849; Bertol. Fl. ital. VII. (1847) 225; Gren. et Godr. Fl. Fr. I. (1848) 301; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 138; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 525. — O. varium L'Herit. Geran. (1787 — 178 8) t. 37; Willd. Spec. pl. III. (1800) 707; Bub. Fl. pjren. III. (1901) 312. — G. cineraceum Lapeyr. Fig. de la Fl. Pjren. I. (1795) tab. 2, Bist. Abr. PI. Pyr. (1813) 394. — Herba alpina, tota pilis mollibus sparsim puberula, 8 — 15 cm alta. Caudex zb verticalis, circ. 8 mm crassus, atro- luscus, sublaevis, superne ramosus, apice satis dense munitus petiolis foliorum emarci- dorum atro-fuseis et stipulis oblongis, acuminatis, acutis, juvenilibus rubro-fuscis , de- mum atro-fuscis. Folia fere omnia basalia, numerosa, longe petiolata petiolis 4 — 10 cm longis; lamina rotundata, rarius reniformi-rotundata, 2 — 3 cm diam., usque ad basin palmato-5 — 7-partita, lobis non ultra medium palmato-3-partitis, lacinulis inter se aequali- bus, ovatis vel oblongis, obtusiusculis. Gaules saepe abbreviati et tum pedunculi biflori e caudice orti, raro bifoliati, rarissime foliis quattuor muniti. Pedicelli 2V2 — ^ ^"^ longi. Sepala 7 — 10 mm longa, oblonga, acuminata, acuta, aut pilis adpressis aut hirsutis obsita. Corolla 2Y2 — 3 cm diam.; petala calyce vix duplo longiora, violaceo- purpurea, late obovata, emarginata. Stamina calyci vix aequilonga. Fructus rostratus 3 cm longus, apice leviter acuminat.us. Valvulae pilis longis hyalinis adpressis, rostrum pilis vix patulis obsitum. Var. a. typicum R. Knulh. — G. cinereum Aut. — Calyx pilis dz adpressis obsitus, Pyrenäen und Süd-Apennin: In der alpinen Region auf Matten und an Felsen, auch im Geröll der hochalpinen Region. — Bautes-Pyrenees bei Gavarnie (Dupuy!, Desvaux a. 1847!, Bubanü, Engler a. 1892!, Bordere in F. Schultz, herb. norm, n. 233!, Guillon in Magnier, Fl. sei. exs. n. 3235!, Bordere in Baenitz, herb, europ. n. 2378!); am Fuße des Mt. Perdu bei Houle de Marbore (Endress a. 18311); auf dem Berge Yzas (As so nach Willkomm); bei Bielsa an Felsen bei el Portillo (Campo, Loscos nach Willkomm). — Mte. Sirento bei Breccialone (Levier, PI. Neap. ex Aprutio a. 1882! Groves a. I88O!); Monte Pollino in Calabrien (Rigo in Dörfler, herb. norm. n. 4319!, Grabowsky!). — Nach Pariatore außerdem bei Campitello im Thale Corta (Gravi na nach Tenore), auf dem Monte Matese und dem Monte Pollino (Tenore), auf dem Südabhang des Monte Miletto nach Matese (Terracciano) und dem Monte Meta (Levier), bei Cerealto (Gussone). Var. ß. subcauleseens (L'Ber.) 11. Knuth. — G. subcaulescens L'Her. ex DC. Prodr. L (1824) 640; Boiss. Fl. Orient. L (1867) 872; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. IB. 7. (1908) 10. — G. asphodeloides Sibth. et Smith, Fl. Graec. Prodr. IL (1813) 40. — G. argenteum Bory et Chaub. Nouv. Fl Pelop. (1838) 44. — Calyx pilis zb patulis obsitus. f. 1. genuinum (Boiss.) R. Knuth. — G. subcaulescens var, genuinum Boiss. Fl. Orient L (1867) 872. — Foliorum lacinulae obtusae vel obtusiusculae. Im ganzen östlichen Mediterrangebiet: Dalmatien, Mossor bei Spalato (Bornmüller, It. dalmat. a. 1886). Griechenland, auf dem Taygetus (Pichler, PI. Graec. exs. a. 1876!), dem Parnass (Heldreich, Herb. Graec. norm. n. 247!, Guicciardi in Heldreich, Fl. Graec. exs. a. 1855!, Herb. Heldreich n. 265!, Geranium. 93 Fig. i6. Ä — C Geranium malvaeflorum Boiss. et Reut. A Habitus. B Folium. C Flos. — D—F G. lasiopus Boiss. et Heldr. D Habitus. E Folium. F Flos. — G-K G. einereum var. palmatipartitum (Hausskn.) R. Knuth. G Habitus. H Folium. J, K Flos. — (Icon origin.) 94 R- Knuth. — Geraniaceae. Engler a. <887!), Ms. Chemos in Achaja (Reliqu. Orphanideae!), Ms. Panachaicos oberhalb Patrae (Held reich, PI. exs. Fl. Hell. a. 1878!], Ms. Olenos (Heldreich a. 1848!), Ms. Kyllene (Heldreich, PI. exs. Fl. Hell. a. 1887!, Fritze!, Orphanides, Fl. Graec. exs. n. 27!), Ms. Dirphje auf Euboea (Heldreich, PI. exs. Fl. Hell. a. 1876!), Ms. Ossa in Thessalien (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1884!), Velugo in Aetolien (Spruner, Samar nach Boissier), Citheron (Heldreich, PI. exs. Fl. Hell., Guicciardü), Oeta (Heldreich, It. per Graec. sept. a. 1879!, Heldreich, Herb. Graec. norm, n. 247!), Pindus bei Agrapha (Haussknecht, It. Graec. a. 1885!, Heldreich, It. quart. per Thessaliam a. 1885!). Macedonien, auf dem Berg Scardo (Grisebach!, Orphanides nach Boissier), Ms. Pelister (Reliqu. Orphanideae a. 1862!). — Klein- asien, auf dem Cadmos in Carlen (Boissier), Kara-dagh in Lycaonien (Heldreich a. 1845!), Gümüschkane in türk. Armenien (Bourgeau, PI. armen, a. 1867 n. 6l!). Syrien (Ehrenberg!), auf dem Libanon (Kotschj, It. sjr. a. 1855 n. 299!, Boissier!). f. 2. subacutuni (Boiss.) R. Knuth. — G. subcaulescens var. subacutum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 872. — Foliorum lacinulae subacutae. Caudex saepe crassissimus, usque 1 5 cm longus, superne furcalus. Cappadocien (Siehe, Fl. Orient, n. 209!, Bornmüller, PI. exs. Anat. Orient. a. 1889 n. 953!). Pontus (Kotschy, K. Koch!). Armenien, bei Gümüschkane (Sintenis, It. Orient, a. 1894 n. 5694!,. 7561 [f. jM//^6Z^/^om Freyn]), auf dem Göl- dagh (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 1893 n. 3M04!). f. 3. lazicum (VVoron.) B. Knuth. — G. subcaulescens var. lazicum Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. HI. 7. (1908) 10. — Pube brevi adpressa ornatum. Folia discolora, subtus argenteo-cana; lobi obtusi. Sepala obtusa, abrupte mucronata. Petala emarginata, purpureo-violacea, 1 7 mm longa, 1 2 mm lata. Stamina pallida. Kaukasusgebiet: Russisch Lasistan, in der alpinen Region (nach Woronow). Var. y. palmatipartitum (Hausskn.) R. Knuth. — G. subcaulescens var. pal- matipartitum Hausskn. in sched. — Robustum, dense caespitosum, 1 5 cm altum. Folia valde numerosa; lamina usque ad basin palmato-5 — 1'2-partita, lobis oblongo-ovatis acutiusculis integris. Corolla lucide roseo-rubra. — Fig. 1 6 G — K Türkisch-Armenien: Egin (Sintenis, It. Orient, a. 1890 n. 248l!). Var. ö. leucophaeum (Hausskn. et Bornm.) R. Knuth. — G. subcaulescens var. leuGophaeum Hausskn. et Bornm. ex Bornm. in Mitt. Thür. Ver. Neue Folge XX. (1904 — 1905) 11. — Humile, 4 — 8 cm altum. Foliorum lamina usque ad basin 5 — 7-partita, fere argentea, lobis aut integris aut apice dentatis. Corolla 2^4 — 3 cm diam., pro planta magna. Sepala 1 cm saepius superantia. Ostliches Anatolien: Amasia, in hochgelegenen Felsspalten des Sana-dagh (Bornmüller, PI. Anat. Orient, a. 1890 n. 953b!, 954b nach BornmüUer). Nota. Yarietates genuiniim et subcaulescens aeque ac formae varietatis subcaulescens formis intermediis bene coniunctae, itaque fortasse melius conjungendae sunt, 65. G. nanum Coss. ex Batt et Trab. Fl. de l'Alg. (1888) 119, nomen; Coss. lUustr. Fl. Atl. V. (1892) 13 t. 103. — Herba alpina, tota pilis dense adpressis pube- rula, 1 1/2 — 3 cm alta. Caudex verticalis, pro specie crassissimus, fuscus, superne circ. 1 cm crassus, petiolis foHorum emarcidorum fuscis et stipulis ovato-oblongis vel ob- longis fuscis munitus. Folia tantum basaha, numerosa, petiolata petiolis 1 — 2 cm longis; lamina reniformi-rotundata vel rotundata, ^4 — 1 cm diam., usque ad basin pal- mato-5— 7-partita, lobis irregulariter usque ad medium palmato-3-partitis, lacinulis ob- ovatis, apice rotundatis. Pedicelli solitarii, e caudice orti, circ. 1 cm longi. Sepala ovata, obtusiuscula, 4 — 5 mm longa, minutissime adpresse puberula. Petala calyce fere duplo longiora, obovata. Fructus rostratus 13 — 14 mm longus. Valvulae pilosae ; rostrum pilis brevissimis puberulum. Marokko: Bei Demnot auf dem Djebel-Ghat (Ibrahim a. 1882 ex herb. Cosson!). — Blühend und fruchtend Juli. Nota. Spccies O. cinereo valde affinis, sed iam stalura pygmaea facile distinguenda. Gcranium. 95 66. G. argenteum L. Cent. If. (1756) 25, Amoen. acad. IV. (<760) .323, Spec. PI. ed. 2. 11. (176:0 95i; Burm. Spec. Ger. (1759) 18; Jacq. f. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) t. 546; Willd. Spec. pl. III. (1800) 7ü7; DC. Fl. franf,. IV. (1805) 849; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 59; Koch, Sjnops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 139; Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (18 42- 43) 73 t. 198, f. 4893; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 302; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 136. — 6'. argenteum var. lucanum Terrae, in Nuov. Giorn. bot. nuov. ser. XIV. (1907) 137. — Ilerba alpina, tota pills dense adpressis argentea, 7 — 12 cm alta, Caudex dz verticalis, 8 — 12 mm crassus, usque 15 cm longus, atro-fuscus, laevis, superne petiolis foliorum emarcidorum fuscis et stipulis ovato-oblongis obtusiusculis rubro- fuscis saiis dense munitus. Folia tanlum basalia, numerosa, longe petiolata petiolis 5 — 8 cm longis, ^4 mm crassis; lamina reni- formi-rotundata vel rotundata, 2 — 2V2 cm diam,, usque ad basin palmato-5 — 7-partita, lobis ultra medium palmato-3-partitis, lacinulis fere plane aequalibus, obtusiusculis. Pedunculi (caulibus abbreviatis) e caudice orti, plerumque bracteati, biflori, raro uniflori bracteati, rarissime uniflori ebracteati, 2 — 5 cm longi. ßracteae e basi paullo latiore subulatae, 4 — 5 mm longae. Pedicelli 'i^j^ — ^^l^ <^"i longi, frucüferi saepe recurvati. Sepala oblonga, acuminata, acuta, 1 cm longa. Corolla magna, 3 cm diam. ; petala caljce vix duplo longiora, late obovata, retusa. Stamina calyci aequilonga; antherae magnae, 2 mm longae, ellipsoideae. Fruclus rostratus 3 cm longus; valvulae dense pilis longis adpressis hyalinis obsitae; rostrum adpresse argenteo-pilosum. Südliche Voralpen der Ost-Alpen und Central-Appennin. Zwischen 2000 — 2 400 m, in der alpinen Region auf Felsen, Geröll, alpinen Matten; im Verbreitungsgebiet selten: Süd-Tirol, im Val Arsa (Huter a. 1858!), Monte Baldo am Garda-See(!), Val di Ledro (Porta a. 1873!), ohne Standort (Facchinü, Funck!]. Julische Alpen, am Süd- abhang des Krn 2000 m (Diels a. 1896!). Ober-Krain, auf der Czerna Perst (Freyer in Reichenbach, Fl. germ. exs. n. 1094!, Rochel!, Engler!, Reichenbach f. !, Derganc in Kerner, Fl. exs. austro-hung. n. 2839!); Slieme Vrcli bei Tolmino (Marchesetti a. 1873!); Giuhe (Marchesetti a. 1886!). — Appennin: Im Valle di Gorge bei Modena (Herb, Bubanü). — Auch in den Alpen der Dauphinee auf dem Montagne de Faillefeu bei Digne in typischer Ausbildung, aber offenbar sehr selten (Burle f. a. 1869!). 67. G. subargenteum Lange in Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (I88O) 525. — G. cinereum ßoiss. et Reut, ex Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 525. — G. cinereo affine, sed nolis sequenlibus distinctum: Rhizoma superne non squamigerum, sed fibris longis (petiolorum emortuorum reiiquiis) dense obtectum, Folia supra adpresse cinereo-pilosa, sublus dense et adpresse sericeo-argentea , profundius 5-fida; lobi approximati, magis profunde et anguste irregulariter 2 — 5-partiti. Sepala argentea. Petala et filamenta rosea, parte inferiore ad medium usque ciliata (ex Lange 1. c). Nord-Spanien: In der subalpinen und unteren alpinen Region: Montes de Reynosa 1800 — 2200 m (Leresche); Pico Cordel (Boissier u. Reuter). — Blühend JuH. Nota. Species dubia, fortasse melius ad G. cinereum var. typicum adnumeranda. Sect. 8. Tuberosa Boiss. Tiiberosa Bo'iss. Fl. Orient. I. (1867) 869; Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1896) 8; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXII. (190 3) 197; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 10. Clavis specierum. A. Planta 15—30 cm alta. a. Sepala margine non hyalina 68. G'. tuberosum. b. Sepala margine hyalina 69. G'. malvaeflorum . B. Planta parva, 10 cm alta. Sepala margine hyalina ... 70. G. Kotschyi. gg R. Knulh. — Geraniaceae. Unter den typisch mediterranen Gruppen haben die Tuherosa die weiteste Verbreitung. Ihr Areal reicht bis in die Dsungarei. Durch die Ausbildung unterirdischer knollenförmiger Organe sind sie vor den verwandten Gruppen gekennzeichnet. Das nordpersische G. Kotschyi stellt das Extrem dieser Ausbildung dar. Bei ihm tritt die vegetative Ausbildung erheblich zu- rück. G. tuberosum ist eine Charakterpflanze des Mediterrangebietes. Über die morphologische Bedeutung der Knolle siehe S. 4. 68. G. tuberosum L. Spec. pl. ed. \. (1753) 680, ed. 2. (n63) 953; Burm. f. Spec. Ger. (1759) 19; Ait. Hort. Kevv. II. (1789) 433; Willd. Spec. pl. III. (1800) 698; Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 155; Ten. Fl. nap. V. (1835—1836) 80; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 460; Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 71 tab. 194, f. 4885; Gren. et Gedr. Fl. France I. (1848) 297; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 872; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 144; Willk. et Lange. Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 525; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 118; Woronow in Kusnezow, Fl. caucas. crit. III. 7. (1908) 11. — G. tuberosum var. Charlesü Aitch. et Hemslej in Gurt. Bot. Mag. CXII. (1886) t. 6910. — G. radicatum Marsch.-Bieb. Fl. Taur. Gaue. II. (1808) 134. — G linearilobum DC. Fl. frang. VI. (1815) 629, in nota. — G. libanoticum Schenk, PI. Sp. Aegypt. (1840) 39. — G. macrostylum Boiss. Diagn. Ser. 1. I. (1842) 58. — Rhizoma obliquum, 3 mm crassum, tuberöse incrassatum, tuberibus 1 — 3 rotundatis vel saepius ellipsoideo-rotundatis, 1 — 1 Y2 cm diam., approximatis, fuscis. Caulis ple- rumque solitarius, basi tenuis, sursum satis robuslus, erectus, 20 — 35 cm altus, pilis molli- bus brevissimis patulis puberulus. Folia basalia parum numerosa, plerumque 1 — 4, petiolata petiolis 10 — 17 cm longis, puberulis, parte inferiore solo terrae obtectis; lamina pilis adpressis subtus densius obsita, ambitu orbicularis, 7-partita, lobis latis, fere usque ad rachim pinnatisectis vel bipinnatisectis, lacinulis linearibus vel lineari-oblongis obtusius- culis; raro — lacinulis perpaucis longissimis — lamina palmato-multiparlita lobis linearibus. Folia caulina perpauca, aut 2 aut 6, superiora sessilia, ante anthesin pedunculis pedi- cellisque aequilonga. Flores pseudo-dichotome corymbosi. Stipulae bracteaeque tri- angulari-lanceolatae vel lineari-oblongae, gradatim angusliores, membranaceae, obtusius- culae, 4( — 1) mm longae. Pedicelli plerumque 1 — 2 cm longi, pilis setosis patulis brevissimis dense obsiti. Sepala oblongo-ovata, pilosa, mucronata mucrone brevi calloso, plerumque 1/2 ^^ longo. Petala rubro-purpurea, obcordata, emarginata, calyce 2 — 3-plo longiora. Stamina calyce longiora. Fructus rostratus 18 mm longus; valvulae pilis brevibus adpressis, rostrum pilis brevissimis patulis puberulis obsita. Var. a. genuinum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 873. — G. tuberosum var. macro- stylum Boiss. 1. c. — G. tuberosum var. genuinum ß. radicatum 0. Ktze. in Act. Hort. Petrop. X. 1. (1887) 177. — G. macrostylum Boiss. Diagn. Ser. 1. I. (1842) 58. — Foliorum lobi pinnatisecti vel bipinnatisecti. Im ganzen Mediterrangebiet bis in die Dsungarei; im westlichen Teile des Gebietes teilweise recht selten; an bebauten Orten, Weinbergen u. s. w., aber auch in der montanen und sogar subalpinen Region: Spanien (nach Willkomm), nur in Granada. Frankreich, Dept. la Vienne (Herb. Desvaux!), bei Toulons (Huet in Schultz, herb. norm. n. 840 !), Dept. Var (Huet in Soc. helv.!. Robin a. 189l!). Sardinien (nach Pariatore). Italien, (nach Pariatore) bei Nizza, San Remo, in den Abruzzen (A. Kuntze a. 1866!) und der Basilicata. Sicilien, bei Girgenti (Ross, Fl. Sicula!), bei Favara (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 1555!), bei Palermo (Todaro a. 1840!). Dalmatien (v. Weiden in Reichenbach, Fl. germ. exs. n. 378!), bei Zara (Adamovic, Fl. Dalmat. a. 190l!). Macedonien, bei Sedis (Abd-ur-Rahman-Nadji, Fl. de l'emp. Ottoman n. 1 1 66!), Saloniki (Adamovic, PI. balc. exs. a. 1905!). Griechenland (Spruner, Boissier nach Boissier), auf dem Cyllene (Orphanides, Fl. Graec. exs. n. 334!), auf dem Parnass (Heldreich, Herb. Graec. norm. n. 646!), auf dem Panachaicum oberhalb Patrae (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1878!), Insel Melos (Heldreich u. Haläcsy, Fl. Aegaea a. 1889!), Chios (Orphanides!), bei Tripolitza in Arkadien (Nieder a. I88I!), auf dem Parnethe (Heldreich, pl. exs. Fl. Hellen, a. 1879!). Kreta (Heldreich nach Boissier), bei Kissamos und Kanea (Reverchon, PI. de %^, Geranium. 97 Crete n, 52!). Thracien (Frivaldskj!). Tauiien, Koktebel (Junge in Busch, Marco wicz, Woronow, Fl. cauc. exs. a. 1903 n. M7!]. Kaukasus (Colenali, Fl. Caucas. n. 22!). Iberien (Hoheuacker!, Steven sub G. radicatum Bieb.!). Geor- gien (K. Koch sub G^. radicatum Bieb.!), bei Tiflis (0. Kuntze a. 1886!). Klein- asien, in Lycien (Heldreich a. 18 45!), Ljdien (Boissier a 1842 sub G. macro- styluml), bei Smyrna (Fleischer, Unio ilin. a. 182*!), Siwas (Bornmüller, It. pers.- turc. a. 1892 -189.3 n. 3305!), Amasia (Bornmüller, PI. exs. Anat, Orient, n. 199!), Kharput in türkisch-Armenien (Sintenis, lt. Orient, a. 1889 n, 204!], Taurus (Gallier, It. tauric. lert. a. 1900 n. 569!), bei den Dardanellen (Calv er t n. 387!], Phrjgien, bei Akhissar (Warburg ii. Endlich, It. phrjg. II. n. 180!), bei Dorjlaion (VVarburg u. Endlich, It. phrjg. n. 152!), bei Eski-Chehir (Warburg u. Endlich, It. phrjg. n. 335!). Syrien (Ehrenberg! sub nom. G. gemiiiatum Ehrbg.), bei Aleppo (Ilauss- knecht, It. syr.-arm. a. 1865!, Kotschy a. 1841 n. 86!), bei Jerusalem (Kersten a. I87l!). Kurdistan (Lindley a. 1839!]. Mesopotamien, bei Tschiflik (Sintenis, It. Orient, a. 1888 n. 229!). Turkestan (Fetissow a. 1877!, a. 1880!], am Kaspischen Meer (Bunge in Lehmann, Rel. bot. n. 252!). Buchara (Eversmann n. 123!). Afghanistan (Aitchison, Delimitation Commission n. 379!]. Dsungarei (Schrenk!, Karelin u. Kiriloff a. 1841 n. 133 1 sub nom. var. ß. transversale Kar. et Kir.!]. — Marokko (Ball, It. marocc. a. 1871 p. pte. sub nom. var. debilel). Algier (Fragm. FI. Alg. exs, n. 712!). Tunis (Engler, Reise nach Algier und Tunisa. 1889!]. Cyrenaica (Rohlfs n, 426!), Var, ß. linearifolium Boiss. Fl. Orient, I. (1867) 873. — G. tuberosum var. linear ilohum 0. Ktze. in Act, Hort, Pelrop, X, 1, (1 887) 1 7 7. — G. tuberosum Marsch.- Bieb. Fl. taur.-cauc. I. (1808) 135 (non L.). — G. linearilobum DG, Prodr. I, (1824) 640; Woronow in Kusnezow, Fl. caucas, crit, III, 7, (1908) 14, — Folia — lacinulis perpaucis longissimis — palmato-multipartita, lacinulis hnearibus. Nur im östlichsten Mediterrangebiet, an ebendenselben Standorten, wie vorige: Südost-Russland, an der unteren Wolga (PI. Wolgae inf. ed, Hohenacker a. 1855 n. 135!), bei Sarepta (Fischer a. I82l!, Becker!). Kaukasus (Marschall- Bieberstein nach Boissier), Turkmenen-Steppe, bei Aschabad (Litwinow, PI, Turco- maniae a. 1897 n, 1143!], Persien, bei Ispahan (Aue her n. 4 30l!], bei Schiras (Kotschy n, 990 !), Westsibirien, bei Ala Kul (Waldburg-Zeil, Westsibir, Reise n, 48!, 48a!, 49!, 49b!]. Dsungarei (Schrenk!), bei Arkat (Karelin et Kiriloff a, 1840 n, 164!], Varietates a typo parum vel vix distinctae : Var. /, transversale Karel. et Kiril. in Bull. Soc, Nat, Mose, XV, (1842) 176. — Tubera horizontalia, oblonga, 2 — 3, fibris inter se conjuncta, (ex Karel, et Kiril,], Dsungarei, bei Ajagus (Karelin et Kiriloff), — Blüh, Mai, Var, ö. pinnatifldum Woronow in Fl, caucas, crit, III, 7. (190 8) 11, — Folio- rum segmenta latiora, inferiorum saepe ovato-rhombea, profunde 3-partita, profunde pinnatifida (ex Woronow 1, c], Taurien, Gis- und Transkaukasien (Gallier, It. taur, tert, a, 1900 n, 569). Var, €, inciso-dentatum Woronow in Fl. caucas, crit, III, 7. (1908) 12. — Foliorum segmenta integra, oblonga vel oblongo-linearia, inciso-dentata serratave. Transkaukasien (Sintenis, It. Orient, a. 1894 n, 5633 nach Woronow). 69. G. malvaeflorum Boiss, et Reut, Pugill, PI, Nov, (1852) 27; Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 382; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880] 526; Balt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (I888) 118. — G. tuberosum Boiss. Voy. bot. Espagne (1845) 119. — G. tuberosum var, debile Ball in Journ, Bot, (1873) 302, — Rhizoma 3 — 4 mm crassum, tuberöse incrassatum, tuberibus 1 — 2, rotundato-eUipsoideis, 1 — 1 1/2 ^m longis, 3/4 — 1 cm crassis, fuscis. Caulis plerumque solitarius, per totam longitudinem aequi- crassus, erectus vel slrictus, 2 5 — 35 cm altus, pilis patuhs hyalinis pubescens. Folia basalia parum numerosa, plerumque 1 — 4, petiolata petiolis 10 — 1 7 cm longis, puberuhs, A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embrj ophyta siphonogamaj 129, 7 98 R. Knulh. — Gcraniaceae. parte inferiore fere solo obLectis et tortiiosis; lamina pilis adpressis albidis dense obsita, ambitu orbicularis, 5 — 7-partita lobis latis, fere usque ad rachim pinnatisectis vel bipinnatisectis, lacinulis linearibus acutiusculis vel aeuminatis aculis. Folia caulina perpauea, aut 2 aut 6, superiora sessilia. Stipulae bracteaeque triangulari-lanceolatae vel oblongae, gradatim angustiores, membranaceae, acutiusculae, 4 — 2 mm longae. Pedunculi pedicellique pilis palulis hyalinis dense obsiti. Sepala ovato-oblonga, dense pilosa, usque \ cm longa, mucronata mucrone calloso, \ mm longo. Petala roseo- purpurea, obcordata, emarginata sinu aeuto vel rotundato, caljce 2-plo longiora. Stamina caljce longiora. — Fig. \ G Ä — G. Südwestliches Mediterrangebiet, auf Kalk an schattigen Orten: Marokko, Acakaoublagh und Mont Ämahou im südöstlichen Teile des Gebietes (Cosson a. 1876!]. — Algier (Boissier u. Reuter, It. alg.-hisp. a. <849!), bei Medea (Gay in Magnier, Fl. sei. exs. n. 2687!). — Andalusien, bei Ronda (Fritze, Reise durch d. südl. Spanien a. 1873!, E. Reverchon, PI. de l'Andalousie a. 1889 n. 329!, Gandoger a. 1903!). Nota. Species 0. tuberoso simillima, sed distincta foliis niagis explanatis et minus firmis, floribus maioribus, sepalis margine fere hyalinis, indumento longiore. 70. G. Kotschyi Boiss. Diagn. Ser. 1. VI. (1845) 30; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 873. — Tuber dz rotundatum, 1 — 1^2 cm diam., fuscum vel cinereo-fuscum. Caulis solitarius, basi vix tenuior, erectus, sed tortuosus, circ. 1 0 cm altus, superne minutissime puberulus, inferne glabrescens. Folia basalia nulla(?); folia caulina perpauea, aut 2 aut 6, fere hirsuta, supra medium cauli affixa; summa sessilia; inferiora petiolata petiolis longitudine 4 cm attingentibus ; lamina pilis adpressis praecipue subtus densius obsita, ambitu orbicularis, 3 — 4 cm diam., fere usque ad basin veram 7-pariita; lobi in lacinulas lineares, saepe 1 cm longas et 2 mm latas pinnatisecti. Stipulae cordato-lanceolatae, membranaceae, acutiusculae^ pilosae, 2 — 3 mm longae. Bracteae stipulis aequales, sed minores, membranaceae. Flores contracto-corymbosi. Pedicelli pihs plerumque glandu- losis obsiti, glandulis intense purpureis. Sepala late ovata, pilosa, fere hirsuta, apice rotundata, margine niembranacea. Petala rubro-purpurea, obcordata, emarginata, calyce 2-plo longiora. Stamina calyce longiora. Fructus rostratus 14 — 15 mm longus. Val- vulae pilis brevibus adpressis, rostrum pilis patulis obsita. Nord-Persien: Auf dem Eiburs, beim Joche Passgala (Kotschy, PI. Pers. bor. ed. Hohenacker n. 112!), auf dem Totschal auf den Alpenwiesen »Lädd« (Born- müller, It. pers. alt. a. 19 02 n. 6511!); in der Provinz Asterabad (Herb. Bungeanum, It. pers.!). — Blühend April — Mai. Nota. Species est valde affinis G. tuberoso, quod differt statura maiore, tubere pro mag- nitudine plantae minore, pedicellis non glandulosis, Sect. 9. Anemonifolia R. Knuth. Die nur durch eine Art charakterisierte Sektion ist ausgezeichnet durch den ununterbrochen weiter wachsenden Keimspross, der schheßlich stammähnhch wird und an seiner Spitze die Blätter und Blütenstände trägt. Die nur in Makaronesien heimische Sektion verhält sich darin ähnlich wie die Arten der Gattungen Sonchus, Plantago und anderer desselben Gebietes. Ver- wandtschaftlich steht die Sektion den Tuberosa außerordentlich nahe. 71. G. anemonifolium L'Her. Geran. (1787 — 1788) tab. 36; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 432; Sims, Bot. Mag. VI. (1793) t. 206; Willd. Spec. pl. lll. (1800) 698; Sweet, Ger. lII. (1824 — 1826) t. 244; Webb. Phyt. Can. I. (1836) 20; Wiideman, Ic. Sei. Hort. Then. III. (1901 — 1902) 161 t. 119. — G^. j^a^ma^wm Cav. Diss. IV. (l 787) 216 t. 8 4, f. 2. — G. rutüans Ehrh. Beitr. VII. (1792) 164. — G. laevigatwn Burm. ex DC. Prodr. I. (1824) 6 40. — G. canariense Reut, ex Linnaea XXIX. (1857 — 58) 722. — Eobertium anemonifolium Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. 1. (1837) 99. — Radix robusta, sed non tuberöse incrassata. Caulis plerumque solitarius, validus, strictus, 30 — 50 cm altus, pilis mollibus simplicibus villosus aut glaber, apice pseudo-dichotome ramosus. Folia tantum apicaUa, petiolata petiolis 15 — 30 cm longis, validis, plerumque glabris; lamina maxima, 10—15 cm diam., glaberrima, ambitu Geranium, 99 rotundata, 5-partila, palmato-pinnatisccla pinnis pinnatifido-serratis, serraturis breviter mucronatis; folia floralia perpauca, summa sessilia, saepe ad medium lobum reducta, ovaLa, acuminata, pinnatifida, pinnis serratis. Bracteae ib late ovatae, acutae. Stipulae ovato-lanceolatae, acutae, Flores squarrose pseudo-dicliotome corjmbosi. Pedicelli 2 — 3 cm longi, aeque ac pedicelli caljxque aut pilis mollibus glandulosis subviscosi aut glabri. Sepala oblonga, mucronata mucrone calloso, 1 — 2 mm longo, cum mucrone 9 — 10 mm longa. Petala calyce 2V2 — 3-plo longiora, usque ad 25 mm longa, pallide purpurea, obovata, apice rotundata, basi in unguem 5 mm longum attenuata. Stamina calyce duplo longiora. Fructus rostratus 3 cm longus; rostrum a medio abrupte in partem supcriorem filiformem acuminatum. Valvulae rostrumque glabrae. Makaronesien: Madeira (Mandon!, Kny a. 1865!]; Teneriffa, in Wäldern {Berthelot a. 1852!, Christ!, Bolle a. 1856!). Sect. 10. Caespitosa R. Knuth. Clavis specierum*). A. Petala obcordata vel late obovata, pallide purpurea, rarius pallida et venis intensius pictis percursa [G. Pringlei excepto). a. Caulis pilis longis patulis glanduloso-villosus. a. Foliorum laminae lobi multo longiores quam lati; dentes ovati vel lanceolati, aculi 72. G'. Parryi. ß. Foliorum laminae lobi non longiores quam lati; dentes late ovati, abrupte acuminati 13. G. Pattersonii. b. Caulis inferne pilis canis glandulosis vel reflexis obsitus. a. Caulis, petioli et calyx longe hirsuti. I. Foliorum lamina ambitu angularis; laciniae ultimae lanceolatae vel ovato-lanceolatae. Sepalorum mucro- nes robust! , 1 — 1 Y2 ^'^'^ longi. Rostrum apice robusto ornatum 1 i. G. Pringlei. II. Foliorum lamina ambitu rotundata; laciniae ultimae reniformes vel late ovatae. Sepalorum mucrones 2 — 2Y2 i^ri^ longi. Rostrum apice satis tenui ornatum 75. G. crenatum. ß. Caulis, petioli et calyx breviter pubescentes. I. PediceUi dense glanduloso-pubescentes. 1 . Foliorum laminae dentes late ovati. Petala dislincte emarginata 76. G. Fremontii. 2. Foliorum laminae dentes lanceolati vel ovato- lanceolati. Petala vix emarginata ..... 77. G. caespitosum. II. Pedicelli non glanduloso-pubescentes. 1. Foliorum basalium lamina 4 — 6 cm lata; lobus medius late spathulatus, 3-lobulatus, lobulis den- tatis. Sepala sub fructu quam 1 cm longiora 78. G. Cowenii. 2. Foliorum basalium lamina 2 — 3 cm lata; lobus medius cuneatus, apice plerumque 3-dentatus. Sepala sub fructu quam 1 cm breviora . . . 79. G^. marginale. B. Petala anguste obovata vel oblonga, intense purpurea. a. Totum eglandulosum. Sepalorum mucrones 1 1/2 — 2 mm longi 80. G^. atropurpitreum. b. Caulis, pedicelli et rostrum glanduloso-pubescentes. Sepa- lorum mucrones 1/2 — ^ ^^ longi 81. G^. furcatum. c. Caulis et petioli pilis retrorso-adpressis dz sparsim ob- siti. Pedicelli et rostrum glanduloso-pubescentes. Sepa- lorum mucrones Y2 — 172^^"^ longi 82. G^. te?iue. *) p. pte. sec. Hanks et Small in North Americ. Fl. XXV. i. (i907). 7* j QA R. Knulh. — Geraniaceac. Die durch den an der Basis meist einfachen, dann mehr oder minder streng dichasial ver- zweio-ten Stamm und den mchrköpfigen Caudex ausgezeichnete Sektion ist auf das pacifische Nordamerika beschränkt. Habituell ist sie zicmhch leicht zu erkennen. Doch stehen ihre Formen einander sehr nahe und sind zum großen Teil noch nicht genügend bekannt. Es existieren Be- ziehungen zu den mexikanischen Incanoidea und den tropischen Gracilia. Wenngleich auch sie bis 3000 m gefunden werden, so gehört die Melirzahl von ihnen doch der montanen Region an. Die vielfach in neuerer Zeit unterschiedenen Arten gruppieren sich um Q. caespitosum imd O. Fremontn. 72. G. Parryi (Engelm.) Heller, Cat. N. Am. PI. cd. 2. p. 7 ; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) U. — G. Fremontii Parryi Engelm. in Am. Jom-n. Scienc. ser. 2. XXXIII. (1862) 405; A. Gray, Fl. North Americ. I. -1. (1897) 3 59. — Perenne. Caudex ramosus. Gaules pseudo-sufTruticosi, scapoidei, 2 0 — 60 cm longi, glanduloso-villosi. Foliorum lamina crassiuscnla, pentagona, 2^2 — 6 cm lata, canescenti-strigillosa, dz glandulosa, 3 — 5-partila, lobis incisis vel lobulatis. Pedicelli glanduloso-hirsuti. Sepala mucronala, exteriora 8^2 — ^^2 ™ki longa, elliptica vel ovata, glanduloso-ciliata. Pelala pallide pm-purea, 12 — 15 mm longa. Rostrum 18 — 2 3 mm longum, sicut pedicelli pubescens. Valvulae 3y2-'4™ni longae, glandu- loso-hirsutae. Semina reticulata (ex Hanks et Small). Wyoming, Golorado und Arizona. 73. G. Pattersonii Rjdb. in Bull. Torr. Bot. Glub (1902) 212; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. i. (1907) 14. — Caespitosum, perenne, caudice brevi et radice crassa, Gaules ascendentes vel diffusi, 2 0 — 40 cm longi, pilis longis patulis dense glanduloso-villosi. Petioli foliorum basalium 5 — 10 cm longi, glanduloso-villosi; lamina ambitu reniformis, 3 cm lata, utrinque villoso-glandulosa, in- tense 5 — 7-lobata; lobi late obovato-cuneati, 3-denlali; dentes late ovati, abrupte bre- viter-acuminati; folia caulina basalibus similia, sed brevipetiolata; summa saepe subsessilia. PedicelU et caljx pilis glandulosis longe viilosi; pedicelli frucliferi 1 1/2 — 2 cm longi. Sepala sub fructu circ. 8 mm longa, ovalia , mucronata mucrone brevi circ. 1 mm longo. Petala obovata, circ. 1 cm longa, pallide purpurea vel rosea, venis intensius pictis percursa. Rostrum circ. 2 cm longum, glanduloso- pubescens; Stigmata 4 mm longa. Valvulae pubescentes. Semina graciliter reticulata (ex Rydberg). Golorado, in der subalpinen Region bei 2500 — 3000 m: Gray Peak (Rydberg a. 1895 — Typus in herb. N. Y. Bot. Garden); am Fuße des Pikes Peak (Shear a. 1896 n. 3702); auf Bergen in der Nähe von Empire (Patterson a. 1892 n. 176 ex pte.!, n. 177!); North Cheyenne Gallon (Bessey a. 1896 n. 1845, Freemont n. 61); ohne Standortsangabe (0. Kuntze a. 1874 n. 3024 sub nom. G. Richardsonii var. inter medium 0. Ktze.!). Nota. Teste cl, autore spccies verisimiliter affinis est G. Parryi, a quo distinguitur indumenlo dcnsius glanduloso, foliorum lobis latioribus et brcvioribus, foliorum dentibus late ovatis, abrupte acuminatis, sed non lanceolatis. 74. G. Pringlei Rose in Gontr. Unit. St. Nat. Herb. X. 3. (1906) 109; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 15. — Caudex ±z verti- calis, superne leviter dilatalus, apice 10 — 2 0 mm latus, foliis squamiformibus , 10 — 15 mm longis, 2 — 3 mm latis dense munitus, multicaulis. Gaules 3 — 6, 30 — 45 cm alli, ascendentes, nodis inlimis geniculati, e basi ramosi ramis elongatis erectis, aeque ac petioli pilis patulis simplicibus dense obsiti. Folia basalia longe peüolata petioUs 14 — 20 cm longis, tenuibus; lamina 3 — 4V2 cm diam., supra glabra, infra pilis per- paucis obsita, reniformi rotundata, usque ad 1/3 regulariter palmato-5 — 7-partita, lobis usque ad medium palmato-3-partitis, lacinulis apice rursus crenato-dentatis, dentibus acutiusculis; folia caulina brevius petiolata, petiolis quam lamina summum 2V2'P'o longioribus; laminae lobi magis elongati, tantum dentati. Pedunculi longitudine varia- biles, 5 — 20 cm longi, aeque ac pedicelli (sub flore 2 cm longi) pilis glandulosis sub- viscose obsiti. Stipulae demum brunneae, 8 — 12 mm longae, oblongo-lineares, acumi- natae, acutae. Bracteae oblongo-lineares, plerumque 3 mm longae, acuminalae, acutae,. Gcranium. 101 saepe inlense rubellae. Sepala ovata, \ 2 mm longa, Irinervata, margine saepe mem- branacea, cxtus pilis longis hirlis et praeterea pilis brevibus glandulosis dense obtecta, mucronata mucrone \ — i 1/4 mm longo. Petala quam caljx i Y2-PI0 longiora, intense purpurea. Stamina caljcem longitudine aeqiiantia. Fruclus rostratiis 3 cm longus; valvulae pilis longis simplicibus et brevibus glandulosis, roslrum indumento tantum glan- duloso obsilum. Semina immatm'a minutissime punctato-striatula. Mexiko, in Gebüschen, 2500 m: Prov. Hidalgo bei Cujamaloya Station (Pringle, PI. mexic. a. I9ü4 n. 8978 — Typus in. U. St. Nat. Herb. n. 461451!). — Blühend und fruchtend August. Nota. Specics cum G. Fremontii affini congruit indumento subviscoso; ab hoc tamen diversa est habitu minus gracili, calycis indumento, corollae colore. 75. G. crenatum S. Wats. in Proc. Am. Acad. XVII. (1881 — 1882) 334; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) 15. — Rhizoma 1 mm crassum, longe productum, usque 30 cm longum, partim tuberöse incrassatum, tuberibus oblongo-cylindricis, multiceps. Gaules basi saepissime vestigiis petiolorum emarcidorum atro-fuscis dense obsiti, folia basalia 1 — 2-, raro 3-plo superantes, pauci- foliati, retro-pilosi, vix ramosi. Folia basaha petiolata petiolis 3 — 10 cm longis, pa- tenter molliter pilosis, tenuibus; lamina 2 — 3Y2 cm diam., adpresse pilosa, ad medium vel vix ultra medium palmato-5-partita, lobis ambilu obovatis vel obovato-rotundatis, dentatis, dentibus obtusiusculis parvis ; folia caulina nonnulla perpauca, summa sessilia, fere tripartita. Pedunculi pedicellique pilis glandulosis obsiti; pedunculi 3 — 6 cm longi. Pedicelli ante anthesin brevissimi vel fere nulli, sub fructu 2 — 2Y2 cm longi. Stipulae bracteaeque 7 — 4 mm longae, lineari-subulatae. Sepala oblonga vel ovato-oblonga, ad nervös praecipue hirsuta, breviter mucronata mucrone vix 1 mm longo. Petala calyce duplo longiora, albida (teste Schiede), obcuneata. Stamina calyci aequilonga. Stig- mata 2 mm longa. Valvulae dejise pilosae ; rostrum pilis brevibus glandulosis patulis obsitum. Semina immatura laevia. — Fig. 17^1, B. Mexiko, in schattigen W^äldern: Goahuila bei Lerios (Palmer n. 136 — Typus); San Jose del Oro (Schiede a. 183l!); Anganguco (Schiede a. 1830!, Ehrenberg!); Mird del Monte (Ehren b er g n. 43 0 sub nom. G. saltiiense Schtdl. !). Nota. Species distinctissima est rhizomate gracili, partim tuberöse incrassato et caulibus paucifoliatis, folia basalia circ. 2-plo superantibus. 76. G. Fremontii Torr, ex A. Gray, PI. Fendl. (1849) 26; Trelease in Mem. Boston Soc. Nat. Hist. IV. (1888) 75; Marcy, Rep. 303 t. 3 ex A. Gray, Fl. North Amer. I. 1. (1897) 359; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 15. — Perenne, caudice verticah. Gaules 1 vel plures, foHa basaha 1 — 4-pIo superantes, basi simplices, 2 — 12 cm supra basin pseudo-dichotome ramosi, plerumque squarroso-corymbosi, stricti, foliati, aeque ac petioh, pedunculi pediceUique indumento glanduloso subviscoso dense obsiti. Folia basalia numerosa, petiolata petioHs 8 — 15 cm longis; lamina supra pilis brevibus adpressis, infra ad nervös tantum pihs longioribus obsita, ambitu rotundata, usque ad Ys regulariter palmato-5 — 7-partita, lobis tri-dentatis vel -crenatis, dentibus interdum paucidentatis; folia cauhna brevius petiolata, summa parva sessilia. Pedunculi 2 — 6 cm longi. Petioli saepe 2 cm longi, saepe etiam longiores vel breviores. Stipulae bracteaeque lineares vel lanceolatae, acuminatae, acutae, membranaceae, 2 — 10 mm longae. Sepala oblonga, trinervata, indumento stipitato-glanduloso dense obsita, mucronata mucrone 1 V2 ^^ longo. GoroUa magna, palhde roseo-purpurea, 2Y2 — 3 cm diam.; petala obovata, usque ad medium dense eiliata. Stamina calyci aequilonga; antherae ellipsoideae, 2 mm longae. Stigmata de- mum 5—7 mm longa. Fructus rostratus 2 2 mm longus; valvulae pihs longis, rostrum pilis brevibus glandulosis obsita. Semina minute punctulato-striatula. Rocky Mountains von den Black Hills bis Mexiko und im Küstengebirge Californiens: Colorado (V^illiams n. 3 18!), Empire (Engelmann, Rocky Mount. Fl. a. 1874!), in Estes Park (Ball, It. bor.-americ. a. 188 4). — Galifornien bei Vallejo (Greene!). 102 R. Knulh. — Geraniaccae. 77. G. caespitosum James ex Torr, in Ann. Lyc. N. York II. (1828) 173; Torr, et Gray, Fl. North Amer. I. (1838 — 1840) 207; Walp. Rep. I. (1842) 450; Trelease in Mem. Boston Soc. Nat. Hist. *1V. (1888) 75; A. Gray, Fl. North Amer. I. 1. (1897) 359; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. I. (1907) 1 5. — Perenne, caudice verticali, usque 7 mm crasso et 1 5 mm longo, pluriceps. Gaules 1 — 4, folia basalia 2-plo superantes, basi simplices, 2 — 12 cm supra basin Fig. -17. Ä, B Geraniiim crenatum S. Wats. — C—K G. tenice Hanks. (7 Habitus. D Fo- lium. ^'Sepalum. F Petalum. G Stamina. H Pistillum. J Germcn longitudinaliter sectutn. K Gcrmen transversaliter sectum. (Icon origin.) Geranium. 103 pseudo-dichotome ramosi, stricti, ad nodos paucos (2 — i) sparsim foliati, aeque ac petioli pilis vix retrorsis hispidi. Folia basalia numerosa, graciliter petiolata, petiolis 6 — 18 cm longis; lamina pilis brevibus adpressis obsita, ambitu reniformi-rotundata, usque ad 3y^ — 4y^ regulariter palmato-partita, lobis usque ad Y3 palmato-3-dentatis, denlibus inlerdum rursus paucidentatis ; folia caulina inferiora basalibus plane aequiformia, superiora brevius petiolata, summa parva sessilia. Pedunculi (6 — i2 cm longi) et pedi- celli (2 cm longi) pilis retrorsis adpressis, nequaquam glandulosis muniti. Sepala in- conspicue 3-nervata, glabra, ovalo-oblonga, demum margine rubella, mucronata mucrone 1 mm longo. Corolla magna, 2^4 — 2^/2 cm diam., purpurea vel etiam atro-purpurea. Petala oblongo-obovata. Stamina calyci aequilonga; antherae ellipsoideae, 3 mm longae. Stigmata 5—6 mm longa. Fructus maturus 25 — 30 mm longus; valvulae pilis longis adpressis, rostrum pilis brevibus obsita. Semina minute punctulato-striatula. Wyoming, Arizona und Colorado bis Mexiko, 2000 — 2300 m: Wyoming, in Albany Co. (A. Nelson, PI. of Wyoming a. 1900 n. 7330 !). — Arizona, bei Flagstaff (Mac Dougal, PI. of Arizona n. 1 18!). — Colorado, bei Colorado Springs (Jones, Fl. of Colorado a. 1878 n. 150!), Mancos (Baker, Earle a. Tracy, PI. South. Color. n. 40*!), bei Arboles (Baker, PI. South. Color. n. 448!). — Südliches Californien, in San Bernardino Co. (Parish, PI. of South. Col. n. 378 41, Orcutt, South, et Lower Calif. Flora a. 1883!). — Neu-Mexiko, in Lincoln Co. auf den Capitan Mts. (F. S. u. E. S. Earle, PI. New Mex. n. 20l!), bei Santa Fe (Fendler, PI. Novo- Mexic. a. 1847 n. 89!, A.A. u. E. G. Heller, New Mex. PI. n. 3723!). — Mexiko, bei Colonia Garcia in der Sierra Madres (Townsend-Barber, Chihuahua Fl. n. 227!). — Blüh. u. frucht. Juni — August. 78. G. Cowenii Rydberg, Fl. Color. (1906) 218; Hanks et Small in Underwood- Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 16. — Perenne. Caudex sparsim ramosus. Gaules pauci, scapoidei, erecti, 30 — 50 cm longi, retrorse pubescentes. Foliorum lamina ambitu pentagona, 2'/2 — ^ cm lata, 3 — ö-partita, lobis divisis, lobulatis et dentatis, crassiusculis, satis canescentibus; foliorum basalium petioli elongati, sicut caulis pubes- centes. Pedicelli ± hirsuti. Sepala mucronata, exteriora 10 — 12 mm longa, elliptica, ciliata. Petala roseo-purpurea, 12 — 15 mm longa. Rostrum 15 — 18 mm longum, gracihler pubescens et interdum sparsim glandulosum. Semina reticulata (ex Hanks et Small). Colorado und Wyoming: Colorado, in Rist Caiion (W. F. Marshall n. 1 157 — Typus). 79. G. marginale Rydberg ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 16. — Perenne. Caudex caespitose ramosus. Gaules erecti vel ascendentes, 10 — 40 cm longi, inferne plerumque simplices, pilis brevibus retrorsis et satis adpressis minute pubescentes. Foliorum lamina ambitu pentagona, 2 — 3 cm lata, minute pubescens, 3 — 5-partita, lobis — saltem terminalibus — cuneatis et plerumque apice 3-dentalis. Pedicelli dense retrorso-pubescentes. Sepala mucronata, exteriora 8 — 91/2 ^^ longa, elliptico-lanceolata, minute pubescentia. Petala pallide rosea vel rosea, 12 — 15 mm longa. Rostrum 15 — 18 mm longum, minute hirsutum. Valvulae 41/2 — ^ '^^ longae, sparsim pubescentes (ex Hanks et Small). Utah: Auf dem Aquarius Plateau der Spitze des Poison Creek (Rydberg und Carlton a. 1905 n. 7401 — Typus). — Blühend und fruchtend August. 80. G. atropurpureum Heller in Bull. Torr. Bot. Club XXVIII. (1898) 195; Briquet in Ann, Cons. et Jard. Bot. Geneve XI — XII. (190 8) 186. — (r. ^ma/e Engelm. in A. Gray, PI. Fendl. (1849) 27; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. FI. XXV. 1. (1907) 16. — Perenne. Caudex ramosus. Gaules suffruticoso- ramosi, ascendentes vel divaricati, 10 — 90 cm longi, saepe scapoidei, retrorso-pubes- centes. Foliorum lamina crassa; ea foliorum inferiorum reniformis vel orbicularis, 2 — 5 cm lata; ea fohorum superiorum pentagona vel triangularis; semper canesccns vel strigilloso-canescens, 3 — 5-partita, lobis incisis vel profunde dentatis. Pedicelli pilis JQ4 R. Knulh. — Geraniaccae. plerumque eglandulosis retrorso-pubcsccntes. Sepala mucronata, exleriora \0 — \ 1 V2 i^^ni longa, late oblonga, graciliter pubescentia et ciliala. Petala purpurea, 12 — 1 5 mm longa. Rostrum <9 — 23 mm longum, minute pubescens; valvulae 3^/2 — 4 mm longae, gra- ciliter pilosae. Semina reticulata. Colorado bis Neu-Mexiko nnd Nord-Mexiko: Mexiko, Gbihuahua Co. auf den Bergen von Cosiquiriachi (Wislicenus — Typus), Barfoot Park (Blumer, Fl. of Cbiricahua Mls. a. 1906 n. 1370!). — Neu-Mexiko, Lincoln Co. auf den While Moun- tains, 2000 m (Wooton, Neu-Mexiko a. 1897 n. 218 sub G. atropurpureu7n\). — Colorado, Region of the Gunnison Watershed (Baker PI. of West Cenlr. Color. a. 1901 n. 763 sub G. caespitosum) . 81. Gr. furcatum Ranks ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 16. — Perenne. Caudex ramosus. Gaules et foliorum lamina eis G. atropurpurei similes, sed plerumque dense glandulosi. Petioli pedicellique glan- duloso-pubescentes ; pelioli interdum parum conspicue glandulosi. Sepala mucronata, exteriora lOYo — 11^2'^'^ longa, anguste oblonga, glanduloso-pubescentia et sparsim ciliala. Petala purpurea, 12 — 16 mm longa. Rostrum 19 — 2 3 mm longum, glandu- loso-pubescens ; valvulae 4 — 5 mm longae, glanduloso-pubescentes. Semina foveolata (ex Ranks et Small). Arizona: Grand Caiion des Colorado (Allen a. 1897 — Typus). — Blühend und fruchtend August. 82. G. tenue Hanks ex Hanks et Small in Underwood-Brillon, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 10. — Perenne. Caudex saepe divaricato-ramosus. Caules unus vel plures — internodio primo valde elongalo — , pilis paucis retrorso-pubescentes. Foliorum lamina orbiculari-pentagona, 2 — 31/2 cm lata, 3 — 5-parlita lobis lobulatis prae- cipue apicem versus. Pedicclli pilis eglandulosis retrorso-pubescentes. Sepala mucronata, exteriora 7 — 8 mm longa, elliptica vel oblongo-elliptica. Petala purpurea, sepalis manifeste longiora. Rostrum 14 — 17 mm longum, pilis ascendentibus copiose pubescens ; valvulae hirsutae (ex Hanks et Small). — Fig. 17(7 — K. Mexiko: San Luis Potosi (Schaffner a. 1877 n. 4 58 — Typus!, a. 1876 n. 186!). Sect. 1 1 . Gracilia R. Knuth. Clavis specierum. A. Pedicelli glanduloso-pilosi 83. G^. holosericeum. B. Pedicelli patenter eglanduloso-pilosi. a. Folia facie superiore glabra, margine et nervis subtus dense ciliato-pilosa 8 4. G^. multiceps. b. Folia facie superiore pilosa, subtus et margine densius piUs obsita 85. G^. Pilger ianum. C. Species mihi ignotae, verisimiliter ad hanc sectionem per- tinentes 86. G. gracilipes. 87. G. Lindenianum. 8 8. G. subnudicaule. 8 9. G.,velutinum. Die Sektion gehört ausschließlich der alpinen Region des tropischen Amerika an. Sie um- fasst nur wenige Arten, die an den festen lederartigen kleinen Blättern, den festen Blattstielen und den sich über das Laub weit erhebenden Blütenstengeln kenntlich sind, hn Gegensatz zu den Diffusa, mit denen sie vielleicht eine nähere Verwandtschaft verbindet, haben sie stets zwei- blütige Pedunculi. Abzuleiten sind sie wahrscheinlich aber von den Caespitosa des südlichen Nordamerika. 83. G. holosericeum Willd. ex Spreng. Syst. HL (1826) 72. — Rhizoma perenne. CauUs solitarius (?), fere strictus, basi longe (circ. 7 cm) stipuHs longis ornatus, circ. 45 cm altus, parte superiore tantum parce pseudo-dichotomo-ramosus, exs. ruber^ Geranium. 105 infcrne glabrescens, supcrne zb puberulus pilis patulis, mollibus, sed non densis, longi- tudine diametrum caulis non aequantibus. Folia basalia longe petiolata peliolis 15 — 20 cnn longis, inferne glabrescentibus, superne piibescentibus, fere slrictis, erecLis; lamina subtus pallidior, utrinque indumenlo subsericeo, siiblus densiore obsila, ambitu reniformi-orbicu- lobis ambilu ± late ovalis, palmato- laris, usque ad ^3 — ^5 palmato-5-parlita, pinnatifido-dcnlatis, dentibus ob- tusiusculis, vix mucronulatis ; folia caulina ceteris similia, sed brevius peliolala; summa sessilia; omnia opposita. Slipulae e basi lanceolala infimae 2 cm longae glabrae, siipe- riores 8 mm longae, inferne sub- sericeae. Pedunculi stricti, longilu- dine variantesj infimi 8 cm longi, superiores breviores, omnes pilis patulis sparsis, pro parle glandu- losis obsiü, bracteati, biflori. Brac- leae lineari-lanceolatae , acumina- tae, acutae, dense patenter pilosae, 4 mm longae. Pedicelli 2 — 3 cm longi, glanduloso-pilosi, ante antbe- sin nutantes, demum erecti. Sepala 6 — 7 mm longa, ovata, mucronata mucrone 1/2 — V4 ^^ longo, dense glanduloso-pilosa. Petala purpu- rea(?), calyce 2 — 3-plo longiora, 1 V2 — V4 cm lata, integra, late ovata, fere retusa. Stamina calyci aequilonga. Valvulae pilosae; ro- strum pilis hyalinis, apice glandulis purpureis deciduis ornatis dense obsitum; fructus roslratus (an ma- turus?) 15 mm longus. Var. a. typicum R. Knuth. — Folia subtus manifeste nervata et indumento brevissimo obsita. Ohne Standort (Humboldt — Typus in Herb. Willd.). Var. [i. Stuebelii R. Knuth. — Folia subtus minus manifeste nervata et indumento longiore, praecipue nervis obsita. Pili caulis et ramorum longiores. Ceterum a var. a. paullum aberrans. Colurabien: Cundinamarca, Päramo de Pasca 3700 — 3800 m (Stuebel, Fl. Col. a. 1868 n. 146 p. p. — Typ. in Herb. Berl.!}. — Blühend und fruchtend Juni. 8 4. G. multiceps Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. (185 8) I. 417; Weddell, Chlor. And. II. (1857) 287; Triana in Ann. sc. nat. 5. ser. XVII. (1873) 1 1 2. — Herba alpina, plerumque 15 cm alta, rarius altior, perennis , caespitosa caespite infra nigricante, reliquiis foliorum annorum praeteritorum obtecto. Caudex verticalis, Fig. 18. Geranium multiceps Tnrcz. ^Habitus. BFoliuin. C Floris partes. (Icon origin.) j^Qß R. Knuth. — Geraniaceae. atro-fuscus, inferne pennae anserinae erassitie , superne petiolis longis emarcidis nigrescentibus annorum praeleritorum et stipulis lineari-subulatis alro-fuscis vel atris usque 11/2 — 2 cm longis obsitus. Gaules numerosi, ad medium saepe aphjlli, dein squaiTOso-ramosi, graciles, ascendentes vel etiam stricti, pilis brevissimis relrorsis pube- ruli. Folia basalia longe petiolata petiolis pilis retrorsis puberulis , 4 — 9 cm longis; lamina iuvenilis utrinque pube adpressa vestita, demum glabra, margine aulem mani- feste ciliata ciliis interdum hjalino-setosis, fere coriacea, ambilu reniformi-rotundata, ultra medium et saepius fere ad basin 5-partita, lobis 3- vel lateralibus 2-dentatis, dentibus obtusis mucronulatis; folia caulina brevius petiolata; lamina eorum — saepe etiam foliorum basalium — trifida, lobis sinu acuto sejunctis. Slipulae caulinae usque 5 mm longae, e basi lata subulatae, triquetro-lanceolalae, atro-fuscae, acutissimae. Pedunculi iuveniles pedicellis subaequilongi. Bracteae lineari-subulatae, 5 mm longae, acutae. Pedicelli pilis palulis praecipue sub calyce hirsuti. Sepala pilis simplicibus setulosis hyalinis praecipue pedicellum versus obsita. Petala oblongo-obovata, purpurea, satis intense nervata, glabra, sepalis duplo longiora. Stamina ciliolata. Valvulae pilosae. — Fig. 18. Venezuela und Columbien, in der alpinen Region der Cordilleren zwiscben Merida und Bogota bei 3000 — 3800 m: Venezuela, in der Prov. Werida bei Mucbuchi, 3550 m (Funck-Schlim n. 861 nach Turczanino vv]. — Columbien, auf den Anden von Bogota, 30U0 m (Triana nach Weddell), bei Pamplona (Purdie nach Triana), Päramo de Mucuchiez (Moritz n. I2i7!), Päramo de Pasca bei Cundinamarca 3700 — 3800 m (Stübel, Fl. Col. n. 146a!), Päramo de Guasca auf der höchsten Spitze (Triana a. 1831 — 1857 n. 3752!, Stübel, Fl. Col. n. 182!). Nota. Species facilc recognosccnda est foliis triparlitis, aclate glabra, margine ciliata. — Variat caudice 10 mm crasso, superne ramoso. 85. G. Pilgerianum R. Knuth, spec. nov. — Pluricaule, perenne. Caules stricti, 30 — 35 cm alti vel ultra, 2 mm crassi, inferne simplices, plei'umque ultra medium aphylh, sur- sum pseudo-dichotome ramosi, inferne pilis longis hjalinis patulis sparsim, superne dense vestiti. Folia basalia . . .; folia caulina breviter petiolata, petiolis infimis 1 cm longis densissime longe patenter pilosis, superioribus brevioribus; summa sessilia; lamina pilis fere setosis praecipue subtus satis dense vestita, in foliis inferioribus ambitu semiorbi- cularis, fere usque ad basin palmato-5-partita lobis ambitu lanceolato-cuneatis , margine utroque dente unico ornatis; lamina foliorum summorum saepe 5-partita lobis integris lineari-oblongis, breviter mucronulatis mucrone minuto calloso. Bracteae e basi lanceo- lata sensim acuminatae, acutae vel acutissimae, 5 — 10 mm longae, pilosae. Pedunculi longitudine variantes, 10 — 3 cm longi, inferne pedicellis multo longiores, aeque ac eidem (1Y2 — 3 cm longi) pihs longis hjalinis patulis obsiti, biflori, bracteati. Bracteae lanceolatae, acutae, pilosae, 2 V4 — 3 mm longae. Sepala ovato-oblonga, breviter calloso -mucronulata, 7 — 8 mm longa, trinervata nervis longe pilosis. Petala calyce duplo longiora, obovata, apice retuso integra vel mucrone minuto ornata. Rostrum pilis satis longis pubescens. Columbien, bei Cundinamarca: Päramo de Pasca, 3700 — 3800 m (Stuebel n. 146 p. p.). INota. Species est distinctissima habitu et foliis superioribus saepe 5-partitis, lobis integris lineari-oblongis. 86. G. gracilipes Triana in Ann. sc. nat. 5. ser. XVII. (1873) 113. — CauHs reliquiis foliorum stipulisque longe acuminatis imbricatis badiis dense vestitus. Folia inferiora petiolata, petiolis gracilibus erectis longissimis glabratis; limbus palmato-7- lobatus, subtus holosericeus vel velutinus ; superiora sessilia, lobis acutioribus. Pedicelli biflori, sub anthesi villosi. Bracteae lineares, acutae. Sepala ovata, mucronulata, ex- trorsum pubescentia. Petala obovata, obtusa, glabra, caljcem 2-plo superantia. Columbien: Bei Quindio (Bonpland nach Triana). Nota. Gl. autor de hac specie scribit: >Tres voisin du G. subnudicaule; mais ses tiges dressees et recouvertes 4 la partic inferieuro d'ecailles apprimees, la pubescence fme et veloulee Geranium. 107 qui recouvro principalement la face iiiferieure des feuilles, la nianierc de sc ramificr, los inflo- rescences par dichotomies, etc., sont les principaux caracteres qui Ton dislingucnt.« 87. G. Lindenianum Turez. in Bull. Sog. Nat. Mose. XXXI. \. (1858) 418. — G. Sondey'ianimi G. Muell. in Walp. Ann. VII. (1868) 4 85, splialin. — Perenne.\ Caulis erectus, circ. 6 0 cm allus, prope radicem foliis numerosis superposilis stipulisque ovato- lanceolalis selaceo-acuminatis densc cilialis vestitus, mcdio aphyllus, supra medium diehotome ramosus, foliosus et floriferus, foliis patulis et in ferne rarioribus oblectus. Folia inferiora longe petiolala, cordata, profunde partita, lobis rhombeis inciso-pinnatifidis utrinque pubescentibus , subtus ad venas pilosa ; caulina brcviter petiolata. Pedicelli gemini pedunculo parum breviores, Flores majusculi, purpurei; pelala reticulata, glabra, caljcem pilosum mucronulalum duplo excedentia. Filamenta longe ciliata, Valvulae pubescentes (ex Turcz. 1, c). Venezuela (Linden n. 1394 nach Turczaninow). Nota. Teste cl. autorc specics est distinctissima slipularum inagnitudine et forma, atque dispositionc foliorum inferiorum , quae non circa Collum approximate nascuntur, scd basibus suis et stipulis partem inferiorem caulis per spatium 3-pollicum densc obtegunt. 88. G. subnudicaule Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 1. (1858) 418; Weddell, Chlor. And. II. (1857) 287; Triana in Ann. sc. nat. 5. ser. XVII. (1873) 112. — Perenne, radice obliqua. Caulis basi reliquiis foliorum emortuorum vestitus (sed folia viva annctina in eadem altitudine nascuntur) et ascendens, gracilis, nudus, glabriusculus, apice tantum parum ramosus et foliosus. Folia basalia longiuscule petiolata, cordato-rotundata, 5-parlita, lobis inciso-dentatis, utrinque punctulata, supra pilis raris obsila. Pedunculi pedicellique patenter pilosi, subaequales. Petala glabra, sepalis basi dense pilosis mucronulatis subduplo longiora. Filamenta ciliolala (ex Turcz. 1. c.). Venezuela: Prov. Merida, auf der Sierra Nevada, 2700 — 2900 m (Funck- Schlim n. 1127 nach Turczaninow; Funck-Schlim n. 1128 nach Triana; Lin- den n. 466 nach Triana). 89. G. velntinum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXL 1. (1858) 417. — Perenne. Gaules ascendentes, \ — 2 e radice orti, pilis patulis mollibus velutini, ultra medium aphylli. Folia basalia longe petiolata , profunde 5-partita, lobis cuneiformibus 3 — o-fidis, dentibus mucronulatis, molliter pubescentia, subtus ad nervös pilosa; cauHna brevius petiolata, saepe 3-parlita. Pedicelli gemini solitariique subsessiles, aut pedunculo brevi fulti. Petala rosea, obtusa, glabra, sepalis pilosis mucronulatis sesquies longiora. Filamenta ciliata. Valvulae pilosissimae (ex Turcz. 1. c). Venezuela: Prov. Merida, bei Päramo de Portechuelo, 2500 — 2700 m (Funck- Schlim n. 125 1 nach Turczaninow). Sect. 12. Sylvatica R. Knuth. Batrachia Koch, Synops. (183 7) 137 ex pte. ; Boiss. Fl. orient. L (1867) 8 69 ex pte.; Doli, Fl. Baden (1857) ex pte.; R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXIL (1903) 201 ex pte.; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 14 ex pte. — Sylvatica Bub. Fl. pyren. III. (190 1) 307 ex pte. Clavis specierum. A. Pedicelli glandulosi, rarissime plane eglandulosi, sub fructu erecti. Foliorum lobi zh rotundali. Flores maximi. Species 25 — 40 cm altae. — Mediterraneae ^wh^i^ciA. Mediterranen. a. Pedicelli plane eglandulosi 90. 6^. atlanticum. b. Pedicelli glandulosi. a. Corolla concolor. I. Folia subtus pube sericea argcntea 91.6^. Benardii. II. Folia subtus tantum pilosa vel hirsuta. 1 . Pedicelli pihs multis patulis longis dz eglandu- losis obsiti. Folia usque ad 3/^ partita ... 92. (?. ibericum. 108 R. Knuth, Geraniaceae. 2. Pedicelli pilis sparsis paluüs longis et indumento denso glanduloso obsili. Folia usque ad 2/3 partita 9 3. G. jjlatypetaliim . 3. Pedicelli zb eglandulosi, pube crispa obsiti . . 9i. O. gymnocaulon. 4. Pedicelli indumento brevi denso glanduloso obsiti %X^.G.peloponnesiacuni. 9 6. G. lihanoticum. ß. Corolla purpureo-coerulea, basi macula maxima atro- purpurea tincta, usque 3Y2 cm diam. Valvulae apicc rugis 2 — 3 instructae 97. 6^. x>sUostemon. D. Pedicelli glandulosi, raro eglandulosi, sub fructu erecti, Foliorum lobi ovati vel lanceolati. Species 2 5 — 6 0 altae, raro minores. — Palaeoarctica Subsect. II. Eusylvatica. a. Flores magni, 2 — 3 cm diam. Plantae robustae. a. Pedicelli eglandulosi. I. Pedicelli pilis zb recurvatis puberuli. Planta erecta. — Mandschuricum 9 8. G. elatum. IL Pedicelli pilis retro-adpressis subscricei. Planta laxa. — Americanum 99. G^. maculatum. ß. Pedicelli glandulosi. I. Corolla alba. — Americanum 100. G. Richardsonii. IL Corolla purpurea vel cocrulea. \. Calyx subsericeus vel pilosus pilis ± glan- dulosis. * Foliorum lobi margine sese non oblegentes. f Planta erecla vel slricta, zb robusla. — Americanum \Q\. G. inclsum. ff Planta dz laxa. Foliorum lobi lati. — Americanum 102. G. carmineum. ** Foliorum inferioruni lobi lali, margine sese obtegentes. f Foliorum lobi irregulariter acute dentati vel incisi. — Eurasiaticum 103. G. sylvaticum. ff Foliorum lobi obtusiuscule vel obtuse dentati. — Sibiricum et sinense 10 4. G. eriostemon. 2. Calyx pilis longis lanatis, mox simplicibus hirsutus. * Inflorescenlia parum contracta. f Caulis hirsutissimus. Folia subtus fere villosa. — Japonicum 105. G. Beiaii. ff Caulis vix hirsutus vel glabrescens. O Foliorum lobi ambitu anguste rhom- boidei. — Mandschuricum, Japonicum, Neoarcticum 106. G. erianfhum. 00 Fohorum lobi ambilu late vel latissime rhomboidei, magni. — Japonicum . . 107. G. Onoei. ** Inflorescentia subumbelliformiter contracta. — Japonicum 108. G. subumbeUi forme. b. Flores parvi, 1 raro 2 cm diam. Plantae graciles. a. Petala alba, obcordata. — Sibiricum 109. G. albiflorum. ß. Petala violacea, integra, oblongo-obovata. I. Folia subtus zb pallidiora. Pedicelli aut glandu- losi aut eglandulosi. — Sibiricum 110. G. jjseudosibiricuni, IL Folia subtus et supra aequicolorata. 1. Pedicelli eglandulosi, pilis adpressis obsiti. — Helveticum i\\. G. aconitifolium . 2. Pedicelli glandulosi. — Helveticum 112. G. Lemanianum. GcraniiuM. 109 C. Pedicelli glandulosi, sub fruclu recurvali Subscct. III. Becurvata. a. Caulis inferne pube brevi obsilus. u. Petala coerulea. — Eurasiaticum Wi. G. praiense. ß. Petala alba. — Sibiricum M 4. 6r. affine. b. Caulis inferne pilis longis glandulosis viscosus. — Sincnse 115. G. melandrum. Die Sektion ist ziemlich gleichmäßig über den gemäßiglen Teil der nördlichen Hemisphäre vorbreitet. Im McdiLerrangebiet hat sich um Q, ibericum ein Fornienkrcis gebildet, der sich allerdings noch nicht sehr scharf von den übrigen Formen unterscheidet. Sind diese mediter- ranen Arten dui'ch eine Vergrößerung der Corolla ausgezeichnet, so pflegt die Sektion in höheren alpinen Lagen [0. Lemanianum , 0. aconitifolium ^ G. albiflorum) eine Verkleinerung des Corollondurchraessers zu zeigen; docli ist die letztere Differenzierung noch nicht soweit gediehen, dass sie zur Bildung einer Subsektion berechtigte. — Habituell ist die Sektion an den durch die Fülle der Blüten ausgezeichneten Blütenständen zu erkennen, die sich hoch über die Grundblätter erheben und in ihren typischen Formen vielfach von Bienen besucht werden. Im Frucht- zustande sind die Arten der Sektion durch die senkrecht gestellten Pedunculi und Pedicelli meist noch schärfer charakterisiert. Wenige Arten, wie G. praiense, haben zurückgebogene Pedicelli, obgleich ein Grund für das verschiedene Verhalten zweier so nahe stehender Arten, wie G. praiense und G. sylvaiicum, nicht einzusehen ist. 90. G. atlanticum Boiss. Diagn. ser. \. I. (1842) 59; Balt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) H9; Coss. Illustr. Fl. AU. Y. (1892) 14 t. 1 04. — Rhizoma horizontale, circ. 10 mm crassum, sublignosum, subtus radices crassas carnosas emillens. Gaules pauci, plerumque unus, slriclus, 2 0 — GO cm altus, manifeste sulcatus, sicut petioli patenter vel vix relrorse eglandulose hirsutiusculus vel hirsutus, ramosus vel ramosissimus ramis strictis ereclis, superne fere corjmbum formantibus. Folia caulina numerosa petiolata; petioli quam laminae diam. circ. 2-plü longiores; lamina supra pilis satis brevibus ad- pressis obsita, subtus praecipue ad nervös pilis longis hjalinis dense vestita, ad nervös saepe sericeo-albicans, ambitu rcniformi-angulato orbicularis, usque ad ^'g — 5/g palmato- 7-lobata, lobis lale cuneato-obovatis profunde bipinnatifido-incisis, denlibus obtusiusculis; folia caulina brevius petiolala, plerumque non valde numerosa, opposita ; summa sessilia trilobata, lobis angusüs pinnalifido-incisis. Slipulae ovatae vel ovato-oblongae, obtusius- culae, 15— 7 mm longae, glabrae. Flores terminales, corjmbosi. Pedunculi 1/2 — fj cm longi, biflori, rarius triflori vel nulli, in uno ac eodem specimine longitudine valde diversi, sicut pedicelli pilis satis longis patulis eglandulosis obsiti. Bracteae lineari-lanceo- lalae, 5 — 3^2 ^^^^ longae, membranaceae, pallide brunneae. Pedicelli 2 — 3 cm longi, sub fructu erecti. Sepala 5-nervata, oblongo-ovata, acuminala, adpresse hirsuta, mucronata mucrone 2 — 3 mm longo. Pelala obovata, integra, rosea, caljce duplo longiora. Stamina calyci aequilonga; filamenta basi pilosa. Fructus roslratus 35 — 40 mm longus; rostrum mox acuminalum, ultra terliam partem filiforme, sicut valvulae laeves brevissime eglanduloso-puberulum. Semina subtilissime punctulata. Algier, 900 m: Constantine (Herb. Boissier nach ßoissier — Tjpws; Dukerley a. 1887!, Paris, It. bor.-african. n. 426!, Cosson et Duval a. 1888!); Pic du Mecid (Choulette in Fragm. Fi. Alg. exs. n. 2 17!); Beida (Gay, Fl. atlant. a. 1883!). Nota 1. Species indumento valde variat; specimen a cl. Dukerley lectum plane hir- sutum, sed formis intermediis cum speciminibus minus hirsutis bene coniunctum est. Nota 2. Species forma foliorum et pedicellis fructiferis erectis ad G. sylvaiicum accedit, sed indumento pcdicellorum eglanduloso bene distincta est. 9 1. G. Renardii Trautv. in Trautv., Regel, Maxim, et Winkler, Decas Plantarum novarum (188 2) 5; Boiss. Fl. Orient. Suppl. (188 8) 142; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 3 5. — G. Brothcrusianwn Trautv. in sched, — Rhizoma 10 — 15 mm crassum, usque 10 cm longum, petiolis foliorum emarcidorum densissime vestilum, fuscum, paucicaule (in specimine obvio unicaulc), foliis basalibus numerosis coronatum. Caulis 25 — 3 0 cm altus, erectus vel fere slrictus, partibus inferiore et media aphyllus, superne paucifoliatus, laevis, sicut petioli pilis brevibus patulis eglan- dulosis subhirsulus, folia basalia duplo superans, apice pauciramosus, in specimine obvio tantum apice trichotomus. Folia basalia longe petiolala; petioli quam laminae diam. 110 R. Knuth. — Gcraniaceae. 3 — 5-plo longiores, crassiusculi, longe persistentes, interdum leviter tortuosi, \0 — 15 cm longi; lamina reniformi-orbicularis, circ. 4 — 4Y2 ^"^ 1^^^? 2^2 ci^i longa (a basi ad apicem), utrinque brevissime sed dense subsericea, subtus incano-argenlea, usque ad medium 5-lobata, lobis e basi latissime cuneata rotundatis — medio saepe \ 7 mm lato et \o mm longo — margine satis irregulariter crenato-dentatis, dentibus circ. 2 mm latis obtusiusculis; folia caulina'breviter peliolata, petiolis 1 cmlongis; foliorum caulinorum lobi elongati — medius in specimine obvio 1 5 mm longus, 7 mm latus. Stipulae caulinae lanceolatae, 8 mm longae, lanuginoso-barbatae. Flores apice caulis corymbosi, numcrosi. Pedunculi longitudine variabiles, \ — 4'/2 cm longi, piüs plerumque eglandulosis patulis dense obsiti. Stipulae lineares, lanuginosae, 7 mm longae. Pedicelli indumento aequali ac pedunculi obtecti, sed pilis glandulosis sparsis intermixtis ornati, sub fructu (verisimi- liter) erecti. Sepala ovata, 5-nervata, late membranaceo-marginata, mucronata mucrone 1 mm longo, pilis longis barbatis hirsuta, 10 mm longa, 4 mm lata. Petala quam caljx duplo longiora, apice emarginata, exs. albida, venis profunde coloratis distincte percursa. Stamina e basi lanceolata longe filiformia, calyci subaequilonga, parte dilatata longissime barbata. Germen adpresse lanuginosum. West- und Mittelkaukasus, 1900 — 3300 m: Ossetien, am Flusse Didi Liachva auf der Alpe Brutsabseli (Brotherus, PI. Gaue. n. 213 — Typus!). Nota. Species pulcherrima, indumento argenteo subsericeo praecipue foliorum et lobis rotundatis cum nulla specie gcneris commulanda est. 92. G. ibericum Gav. Diss. IV. (1787) 209 tab. 124, f. l; Willd. Spec. pl. III. (1800) 702; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 84; DG. Prodr. I. (1824) 640; Ledeb. Fl. Ross. I. (1842) 462; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 876; Ruprecht, Fl. Gaue. I. in Mem. de l'Acad. scienc. St.-Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 268; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 29. — G. grandiflorum Gueldenst. Reise I. (1787) 426 (nomen). — Rhizoma robustum, obliquum vel verticale, 6 — 15 mm crassum, 7 — 10 cm longum, stipulis persistentibus foliorum basalium annorum praeteritorum dense ornatum. Gaules nonnulli, saepe fere robusti, erecti, inferne simplices, sursum ramosi ramis longis suberectis, apicem versus floriferis et corjmbum efformantibus. Folia basalia pauca, longe petiolata; petioli quam lamina 2V2 — 4-plo longiores, 7 — 20 cm longi, sicut caules ramique pilis patulis moUibus praecipue superne dense vel densissime ornati, inferne autem saepe glabrescentes; lamina 5 — 15 cm diam., ambitu 7-angulato-orbicu- laris, pilis adpressis obsita, subtus ad nervös densius et longius pilosa, usque ad 2/4^ rarius ad V5 palmato-7-lobata, lobis obovatis vel obovato-rhomboideis, grosse sed non profunde pinnatifido-lobulatis, lobulis iterum dentaiis, dentibus acutiusculis minutissime mucronulatis ; folia caulina brevius petiolata, summa sessilia, opposita; lamina foliorum caulinorum ab ea basalium diversa lobis angustioribus et it profunde dentatis, den- tibus et incisis magnitudine inaequalibus. Stipulae basales oblongo-lanceolalae, acutae, saepe 15 mm longae, glabrae; caulinae lanceolatae vel lineari-lanceolatae, valde et longe pilosae, acutae, circ. 10 mm longae. Pedunculi biflori, quam pedicelli 1 — 4-plo longiores, 2 — 10 cm longi, sicut pedicelli indumento longo patulo denso eglanduloso obsiti. Bracteae lineares, acutae, 5 — 10 mm longae, dense et longe pilosae. Pedicelli longitudine vix variantes, 1 0 — 15 mm longi, sub fructu erecti, fere robusti. Sepala magna, ovata, cum mucrone (2—3 mm longo filiformi) 13 — 15 mm longa, pilis longis vel longissimis albidis dz dense hirsuta. Petala maxima, quam caljx mucronatus circ. 2-plo longiora, purpurea vel purpureo-coerulea, late obovata, apice retuso emarginata, sinu saepe denticulo ornata. Stamina calyci subaequilonga. Fructus rostratus 3 0 mm superans; rostrum pilis longis glandulosis patulis dense obsitum; valvulae longe pilosae. Kaukasus und Armenien, auf Alpenwiesen: Kaukasus (K. Koch!). Trans- kaukasus, Elisabethpol (Herb. BernhardÜ), auf dem Kaepes-Dagh in der Prov. Karabach (Kolenati a. 1844 n. 1973!), auf dem Kartsch-Ghal 3000 m (Rickmers, Transk. FI. n. 69!). Pontus, bei Gümüschkhane (Sintenis, It. Orient, a. 1889 n. 1670!, a. 1894 n. 7053!), ohne Standort (Szovits!). Türkisch Armenien, bei Erzinghan (Sintenis, It. Orient, a. 18 89 n. 1101 — 1102!). Geranium. 111 Var. ji. parviflorura Doiss. Fl. Orient. 1. (1867) S7G. — Florcs minores; calvcis indumentum patule glandulosum. Nördliches Kleinasien, auf dem Yyldisdagh (Wicdemann nach Boissier). Nota. Dubilo quin varictas ad spcciem pertineat. 93. G. platypetalum Fisch, et Mey. in Hohenack. Enum. Elisabethpol. p. 246, in Ind. Sem. Hort. Petrop. l. (1825) i>(i: Ledeb. Fl. Ross. I. (1842) 4(i2; Ruprecht, Fl. Cauc. I. in Möm. de l'Acad. sciences St.-Petersb. 7. ser. XV. 2. (l 8G9) 2 69; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 32. — G. ibericum var. ß. M. Rieb. Fl. taur.-cauc. I. (1808) 135. — O. ibericum var. ^;/a%jöeta/wm Roiss. Fl. orient. I. (1867) 876, Suppl. 142. — Gaules plerumque loti peliolique pilis mollibus longis patulis superne glandulosis villosi. Folia teneriora molliter pubescentia, praeter suprema interdum subsessilia zb longe petiolata, ambitu suborbicularia, dz profunde 5 — 7-lobata, lobis latis plerumque contiguis antice rotundatis non profunde incisis, lobulis obtusis rarius acutiusculis crenatis. Stipulae lanceolatae, dense et longe pilosae. Pedunculi fructiferi erecti. Bracteae lineares, flexuosae, subulatae, longissime patule pilosae. Sepala apice acutiuscula, pilosa, longe mucronata mucrone longe piloso. Petala late obcordata, coeruleo-violacea, basi cuneata, crebre ciliata, 18 — 20 mm longa. Fila- menta colorata, hirsuta, basi parum dilatata. Valvulae pilosae et breviter papilloso- pruinosae. Rostrum apice sensim attenuatum, glandulosum, 20 — 2 4 mm longum (ex Woronow). Kaukasus und nördliches Armenien, auf Wiesen der montanen, subalpinen und alpinen Region von 1000 — 3300 m: Ossetien, bei Jedisi (A. H. et V. F. Rrotherus, PI. Caucas. n. 2 1 0 !). Pontus (Tchih nach Roissier). Prov. Kuban, im Thale des Teberda im Mischwald (N. et E. Rusch in Rusch, Marcovicz, Woronow, Fl. cauc. exs. a. 1908 n. 237!). Armenien, bei Trapezunt (Aucher n. 2105 nach Roissier, Rourgeau nach Roissier). Transkaukasus und Iberien (Hohenacker nach Roissier); Taljsch (Hohenacker nach Roissier). Prov. Ghilan (Aucher n. 4303 A nach Roissier). 94. G. gymnocaulon DC. Prodr. I. (1824) 640; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 461; Ruprecht, Fl. Cauc. I. in Mem. de l'Acad. scienc. St. Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 271; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. HI. 7. (1908) 38. — G. amethysiinum Ledeb. ex Nordm. in Rull. Acad. Petersb. IL (1836) 214. — G. ibericum y.brachy- trichum Roiss. Fl. Orient. I. (1867) 876. — Inferne glabrescens, superne breviter et adpresse pubescens, eglandulosum. Folia basalia pentagona, fere ad basin usque 5- partita, lobis remotis profunde incisis, laciniis acutis. Rracteae lineares, 7 — 8 mm longae, glabriusculae, nunquam longe pilosae. Sepala 7 — 10 mm longa, dorso longe pilosa, apice rotundata, mucronata mucrone 2 — 3 mm longo^ breviter pubescente vel pilis longis paucis immixtis obsito. Petala late obcordata vel ±: biloba, basi cuneata, crebre ciliata, intense violacea, 17 — 20 mm longa, 12— 13 mm lata. Filamenta basi dilatata, dorso longe albo-pilosa, caeterum breviter hispidula. Valvulae brevissime papilloso- pruinosae, laeves, dorso imprimis longe pilosae. Roslrum 22 — 25 mm longum, breviter pilosum, sensim attenuatum (ex Woronow). Iberien (Stevens nach Roissier); bei Adschara (Nordmann in herb. Lede- bour nach Roissier). f. grandiflorum Rupr. 1. c. — Petala majora, 2 0 — 2 2 mm longa, f. pumilum Rupr. 1. c. — Pumilum, subacaule. 95. G. peloponnesiacum Roiss. Diagn. ser. 2. L (1853) HO; Roiss. FL orient. I. (1867) 876. — G. asphodeloides Rorj et Chaub. Nouv. Fl. Pelop. (1838) 44. — Rhizoma 7 — 10 mm crassum, cjlindricum, subhorizontale, apice stipuhs foliorum ba- salium pallide brunneis densiuscule ornatum. Gaules pauci, sicut petioli patule vel vix retrorsum glanduloso-hirsuti, erecti, superne ramosi. Folia basalia longe petiolata, petiolis quam lamina 2V2— -^-P^o longioribus, sulcatis, laxis, 10 — 14 cm longis; lamina reni- formi-orbiculata, circ. 5 — 8 cm diam., subadpresse hirsuta, profunde (ad V5— Ve) palmato- 5-partita, lobis subrhomboideis trilobulatis, lobulis iterum obtuse 2 — 3-dentatis; foha j-j^2 R- ^nuth. — Geraniaceae. superiora, saepe etiam media sessilia , omnia caulina ojtpositaj superiora triparlila. Stipulae scariosae, lanceolatae, aculae, basales 13 — 10, caulinae 10 — 5 mm longae. Pedunculi circ. 4 cm longi, biflori, sicut pedicelli praeter pilos palulos peipaucos indu- mento breviore dense glanduloso obsiti. ßracteae rubro-fuscae, 3 mm longae, lineari- lanceolatae, aeutae. Pedicelli pedunculis ^4 — 2-plo longiores, plerumque 2 V2 — 3^2 c"^ longi. Sepala eodem indumenio duplici ac pedunculi obsita, oblongo-ellipLica , arislala arista 2 — i^j^ n»™ longa. Petala pallide purpurea, caljce subduplo longiora, emargi- nata. Rostrum et valvulae (verisimiliter) hirsutiuscula. Peloponnes, in Wäldern und Gebüschen der Kiefernregion auf Kalkfelsen: Am Tempel Phigalea (Herb. Fauche nach Boissier); Berg Malevo bei Hagios Petros in Laconien (Orphanides, Fl. Graeca exs. n. 62 i!); Berg Olenos (Erjmanthos) in Achaja (Haläcsj, It. graec. sec. a. 1893!). — Blühend April — Juni. Nota 1. Teste cl. Boissier species pulchra habitu, foliis, ilorum magnitudino nulii magis affinis est quam O. iberieo, quod diCfert pilis eaulis et petioloruni longioribus copiosioribusque, foliorum 5 — 7-partitorum laciniis profundioribus acutis, pedunculis plurifloris calycibusque prorsus eglandulosis. Nota 2. Speeimina a nie visa a diagnosi cl, autoris did'orunt pelalis obcordatis, apice emarginatis, sed non retusis. Species, sicut O. platypetalum et G. gymnocaulon carte O. iberico valde affinis est. 96. G. libanoticum Boiss. et Blanche in Boiss. Diagn. ser. 2. V. (1856) 73; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 877. — G. peloponnes iacitm yai-, libanoticum Boiss. Diagn. Ser. 2. V. (1856) 73. — G. sylvaticum Saulcy (et Michon), Cat. PI. Palest. (1854) 5. — Gaules tenues, erecti, foHa basalia vix duplo excedentes, sicut petioU relrorsum hirti. FoKa praeter caulina bina omnia basaha, pentagona, palmato-5-partita, lobis breviter rhomboideis obtuse dentatis. Corjmbus pauciflorus, Sepala aristata, quinquenervia, breviter pubescentia, ciliata. Petala patula, dilute violacea, a basi ad medium 5-striata, late et obtuse emarginata, caljce 2V2"Plo longiora. Valvulae hirtae (ex Boissier et Blanche). Libanon: Bei Eden und Haramoun (Rejgasse, Gaill, Blanche nach Boissier); Kieferwälder des Berges Amani in Nord-Sjrien (Kotschy in herb. Vindob. nach Boissier). Nota. Teste cl. Boissier species est affinis O. pelopomiesiaco, sed cauIis tenuior, 8—10 poUicaris; folia minora (15 — 18 lineas diam.) 5- nee subtriparlila, indumcntum dissinjile, color florum diversus. 97. G. psilostemon Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 4G5: Ruprecht, Fl. Cauc. (1869) 301; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 40. — G. armenum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 878, Suppl. 143. — G. armenum ß. Älhowii U^&kj (ex Woro- now 1. c). — G. armenium Hort, ex Ed. Andre in Rev. Hortic. LXIH. (1891) 350 c. ic. — G. Baekhousianum Boiss. (ex Woronow 1. c). — G. melananthos Stev. herb, (ex Rupr. I.e.). — Rhizoma fere verticale, 1 0 mm crassum, subhgnosum. Caulis saepe solitarius, elatus, fere strictus, 30 — 7 0 cm altus, superne divaricato-ramosissimus, infra dichotomiam inferiorem retrorsum et adpresse setulosus. Folia opposita, superiora sessilia, basalia longe petiolata petiolis 2 0 — 25 cm longis, sicut caulis retro-adpresse pilosis ; lamina reniformi-orbicularis, basi late cordata, utrinque adpresse setulosa, usque ad ^/4 — Ys palniato-5-partita, lobis zb rhomboideis acute et grosse inciso-dentatis; lamina foliorum superiorum saepe triangularis , tripartita. Stipulae basales 2 0 mm longae, lanceolatae vel ovato-acuminatae, aeutae, fuscae; caulinae lineari-lanceolatae vel lineares, acuminatae, acutissimae, 8 — 12 mm longae. Pedunculi stricti, 4 — 10 cm longi^ sicut pedicelli patule glandulosi, glandulis satis magnis. Bracteae 4 — 5 mm longae, lineari- subulatae, acutissimae. PediceUi plerumque 2 — 4 cm longi. Sepala ovata, ad venas 7—9 glanduloso-cihata, aristata arista 3 mm longa. Petala sanguinea, basi manifeste nigro-maculata, obovata, retusa, caljce 2V2-PI0 longiora. Fructus rostratus 3 0 — 33 mm longus; rostrum pilis patuHs glandulosis hirsutiusculum ; valvulae apice rugis 2 non valde manifeste instructae, dorso cihatae. Semina tenuissime lineato-punctulata. Geraniiim. 113 Armenien, in Bei'gwäldern der subalpinen Region: Türkisch Armenien, bei Gümüsch- kliane (Bourgeau nach Boissier). Pontus, bei Ciganadagh oberhalb Hamskoei (Sin- tenis, It. Orient, a. 1889 n. 1373!). WestUehes Transkaukasien, an der türkischen Grenze (Nordmann nach Boissier), bei Adjaria zwischen Batum und Akhalzikh (Sommier et Levier, Iter caucas. n. 258!), Abastuman am Wege zum Pereval (Virchow n. 24!). Kartsch-Chal in der Region der Grasmatten 2600 — 3000 m (Rick- mers, Transkaukasusflora a. 1895 n. 2!, n. 47 — eine niedere alpine Form!). Russisch Armenien (Szowitz nach Boissier). — Blühend Juni, Juli. Nota, Species pulchra, liabitu media inier 0. praicnsem et G. sylvaticum, accedit ad O. pratensem inagnitudine florum, ad G. sylvaticum forma loliorum; facile recognoscenda est iloribus magnis basi nigro-maculalis et valvularum arillis. 98. G. elatum (Maxim.) R. Knuth. — G. erianthum var. elatum Maxim. Fl. Amur. (1839) 71. — G. eriostemon var. oriem^fe Maxim, in Bull. Acad. St.-Petersbourg XXVI. (1880) 464. — Rhizoma obliquum , breve. Caulis plerumque solitarius, folia basalia 2y2"P^o superans, 60 cm altus, erectus vel strictus, supra medium sparsim ramosus, satis gracilis, saepe 5 mm crassus, sicut petioli pilis setosiuscuUs retro-ad- pressis obsitus. Folia basalia longe petiolata; petioH 20 — 30 cm longi, quam laminae diam. 2^4 — 4-plo longiores; lamina supra et subtus ad venas pilis setosiuscuhs ad- pressis sparsim obsila vel non raro fere glabrescens, usque 1 2 cm diam. (a basi ad apicem 7 cm longa), ambitu 7-angulato-orbicularis, usque ad 1/2 — V4 (^^ foliis caulinis usque ad ^6 — V?) palmato-7-partita, lobis late rhoml3oideis vel obovato-rhomboideis grosse lobulatis et inciso-dentatis, lacinulis acutis ; folia caulina intensius incisa et multo brevius petiolata; summa sessilia. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutae vel acutissimae, de- mum glabrescentes , fuscae. Pedunculi quam folium multo longiores, graciles, pilis setosiuscuhs retro-adpressis vel recurvatis sparsim obsiti, usque 8 cm longi. PedicelU 1 Y2 cm longi, pilis setosiuscuhs retrorsis canescentes, graciles, sub fructu erecti. Sepala ovato-lanceolata vel ovata, mucronata mucrone 1^2 — 1^4^^^ longo filiformi, sine mucrone demum 9 — 10 mm longa et 4 mm lata, 3-nervata, pihs setosiuscuhs longis albidis dense obsita. Petala cuneato-obovata, 15 mm longa, 7 mm lata, basi cihata, quam caljx 1 ^/^-plo longiora. Filamenta calyci mucronato aequilonga, purpurea, basi longe ciliata. Valvulae pilis satis longis hyalinis hirsutae; rostrum maturum (?) 3 cm longum, supra medium acuminatum. Mandschurei: An der unteren Schilka bei Gorbiza; am oberen Amur in steinigen Gebirgs Wäldern bei Tolbusino und Tschernäjewa häufig; am unteren x\mur bei Kitsi auf feuchten Wiesen (Maximowicz!) ; am oberen Ussuri bei Dsiabigo auf Bergen zwischen Steinen; am Flusse Li-Fudin und beim Hafen Sta. Olga (nach Maximowicz). — Blühend Mai-Juli. Nota. G. Orientale Freyn (in Oesterr. Bot. Zeitschr. (-1902) 18) a speciminibus Maximowiczii manifeste diversa est. 99. G. maculatum L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 681, ed. 2. II. (1763) 955; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 22; Cav. Diss. IV. (1787) 213 t. 86, f. 2; Ait. Hort. Kew. 11. (1789) 435; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 705; Michaux, Fl. bor.-am. II. (1803) 38; Pursh, Amer. sept. II. (1814) 188; Rafm. Med. Fl. I. (1828) 215 t. 42; Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 332; A. Gray, Gen. 111. II. (1849) t. 150; Mechan, Native Flowers of Unit. St. Ser. 2. I. (I88O) t. 38; Trelease in Mem. Boston Soc. Nat. Hist. IV. (1888) 74; A.Gray, Fl. North Americ. I. 1. (1897) 358; Hanks et Small in Un- derwood- Britton, North Amer. Fl. XXV. 1. (1907) 12. — G. batrachioides amer. maculatum, floribus obsolete coeruleis Dill. Hort. Eltham. (1774) t. 132, f. 159. — Rhizoma 8 — 15 vel 20 mm crassum, vestigiis fohorum squamiformium vestitum. CauHs plerumque sohtarius, superne sparsim corymboso-ramosus, aeque ac petioli pilis patulis vel vix retrorsis satis dense vestitus. Folia basalia longe petiolata, petiolis quam lamina 3 — 5-plo longioribus, superiora gradatim brevius petiolata, summa fere sessilia; lamina magna, 6 — 12 cm diam., graciliter adpresse pilosa, usque ad Vs palmato-5 — 7-partita, lobis ovatis vel lanceolatis, grosse serrato-incisis, vix trifidis, dentibus acutiuscuHs, rarius A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 121). 8 j j 4 R. Knuth. — Geraniaceae. ' pinnatifido-serratis ; lamina foliorum summorum saepe tripartita, laciniis fere pinnati- fidis, apice longe acuminatis. Pedunculi bini vel terni ex axillis duorum foliorum. Bracteae 4 mm longae, lineari-subulatae. Pedicelli plerumque 7 — 12 mm longi, patenter pilosi, nunquam autem glandulosi. Sepala lanceolata, mucronata, 8 mm longa. Petala rosea vel roseo-vlolaeea, sepalis \ 1/2 — 2-plo longiora, integra. Stamina calyce vix longiora; antherae magnae, 2 — 3 mm longae. Stylus leniter acuminatus; Stigmata brevia, i — < Y2 "^"^ longa. Gemäßigtes atlantisches Nord-Amerika, von Canada und dem Seengebiet süd- wärts bis Jowa, Mississippi und Florida; in lichten Gebüschen: New York (Heuser a. 1899!). — Massachusetts (Robbins!). — New Jersey (Heuser a. 1865!, v. Rabenau a. 1886!). — Ohio (Krebs n. 536!). — Indiana (C. Deam a. 1900!). — Illinois (Brendel!). — Jowa (Ball in Herb, of Jowa State Coli. Agric. !). — Utah (Jones, Fl. ofUtahn. 187l!). — Kentucky (Hook er!). — Missouri, anscheinend häufig (Rieh 1 n. 162!, W. Hoffmann a. 187l!, Eggert a. 1874!, 1875!, Engelmann n. 850!, Bates a. 1898!). Nota. O. maculatiim ab omnibus speciebus affinibus boreali-araericanis distinctum est caule superne ramoso erecto et pedicellis simpliciter pilosis (non glandulosis) et calycibus dense pilosis, non autem hirsutis. 100. G. Richardsonii Fisch, et Trautv. Ind. Sem. Hort. Petropol. IV. (1838) 37; Torrey, Expl. a. Surv. for a railroad route (1856) 72; Trelease in Mem. Boston Soc. Nat. Hist. IV. (1888) 74; A. Gray, Fl. North Amer. I. 1. (1897) 359. — G. alhiflorum Hook. Fl, bor.-amer. I. (1833) 116 t. 40; Gurt. Bot. Mag. 59 (1832) t. 3124. — G. Hookerianum Walp. Rep. I. (1842) 450. — G. pentagynum Engelm. in Wisliz. Tour N. Mexic. (1848) 90. — G. gracilentum Greene; Rydberg, FI. Color. (1906) 218. — Rhizoma verlicale, 4 — 10 mm crassum, fuscum. Caulis plerumque soUtarius, basi simplex, 5 cm supra basin autem pseudo-dichotome squarroso-ramosus, ramis elongatis, saepe tantum bifoliatis, leviter arcuatim ascendentibus. Folia basalia plerumque paucinumerosa, saepe tantum nonnulla, graciliter petiolata, petiolis 10 — 17 cm longis; lamina supra glabra, infra sparsim pilis brevibus adpressis obsita, ambitu rotun- data, profunde sed non usque ad basin regulariter palmato-5 — 7-partita, lobis ambitu oblongo-rhomboideis, pinnatifido-dentatis, dentibus acutiusculis, saepe productis, medio saepe elongato-oblongo ; folia caulina media a basalibus non diversa, summa autem saepe tripartita, lobis oblongo-linearibus dentatis. Pedunculi circ. 5 — 7 cm longi, glabrescentes. Pedicelli 2 cm longi, pilis glandulosis, mox simplicibus (glandulis deciduis) obsiti, sed non subviscosi. Stipulae bracteaeque oblongo-acuminatae vel lineares, acutae. Sepala oblonga, inconspicue trinervata, extus pilosa, intus glabra, mucronata mucrone 1 Y2 — 2 mm longa. Corolla alba^ plerumque roseo-nervata, 2 — 2^2 ^m diam.; petala oblongo-obovata, apice rotundata, calyce 1^4 — 2-plo longiora. Stamina calyce vix longiora; filamenta purpurea. Fructus rostratus 20 — 22 mm longus; Stigmata 3 mm longitudine non superantia; valvulae ± breviter pilosae; rostrum pilis pro parte glandu- losis brevibus puberulum. Semina minute punctato-striatula. Im Gebiet des Felsengebirges und der Sierra Nevada von Saskatschewan bis Californien und Mexiko, an lichten Stellen, 1600 — 2400 m: Saskatschewan (Bourgeau in Palliser's Brit. N. Am. Expl. Exped. a. 1858!). — Yellowstone Park (Ball a. 1884!). — Utah, auf den Wahsatch Mts., 2700 m (Jones, Fl. of Utah n. 1173!). — Wyoming und Dakota (Griffiths, PI. e. civit. Wyoming et Dakota a. 1897!), Albany Co, auf Antelope Basin (Aven Nelson, PI. of Wyoming a, 1900 n. 7491!). — Montana, Bozeman (Blankinship, Fl. Montan, a. 1905 n. 103!), — Californien, auf den San Antonio Mount. (Hall, PI. South. Calif. n. 1332!), in San Bernardino Co. (Parish, PI. South, Calif, n, 3784!, Hall, Fl. South. Color. a, 1906 n. 7520!), bei Yreka (Greene n. 316!). — Colorado, Spring Creek (Engelmann, Rocky Mount. Fl. a. 1874!), Mancos (Baker, Earle et Tracy, PI. of South. Col. n. 44!, 19ö!, 673!), Estes Park (Ball, It. bor.-americ. a, 1884!), Cassells in Platte Canon 2700 m (Henry a. 1894!), bei Piedra (Baker, PI. South. Color. n. 449 sub Geranium. 115 nom. G. gracilentuml), bei Durango (Crandall, PI. of Colorado a. 1898 n. H50 sub nom. G. gracilentum]). — Arizona, am Mormon Lake (Mac üougal, PI. of Arizona n. 99!). — Neu-Mexiko, im Santa Fe Canon (A. A. et E. G. Heller, New. Mex. PI. n. 3643!), White Mountains in Lincoln Co. (Wooton, New Mexico PI. n. 302!), ohne Standort (Fendler, PI. Novo-Mexic. a. 1847 n. 88!). Nota 1. Species verisimiliter hybridas cum 0. Fremontii format. Nota 2. O. albiflorum Hook., nomen prioritate gaudens, a Fisch, et Trautv. mutatum est ob O. albiflorum Ledeb. Species boreali-americanae valde affines G. Richardsonii*). A. Pedicelli glanduloso-pubescentes. a. Foliorum lamina crassiuscula, subtus strigillosa. Petioli superiores canescentes. Sepala dense pvibescentia, ple- rumque glandulosa h) G. nervosum. b. Foliorum lamina tenuis, subtus plerumque ± satis spar- sim hirsuta. Petioli superiores retrorso-hirsuti vel glabres- centes. Sepala longe pilosa, raro parum glandulosa. a. Foliorum lamina ambitu pentagona vel suborbicularis. Petala late obovata. L Petala venis conspicue percursa. Caules copiose pubescentes c] G. latum. II. Petala venis non conspicue percursa. Caules spar- sim pubescentes vel glabrescentes. \ . Rostrum longum, fere laxum. Petioli et folio- rum lamina dense pilosa d) G. leucanthum. 2. Rostrum breve, robustum. Petioli et foliorum lamina plerumque sparsim pubescentes vel glabres- centes Si) G. Richardsonii. ß. Foliorum lamina, saltem ea foliorum superiorum am- bitu triangulari-hastata. Petala anguste obovata . . o) G. deltoideum. B. Pedicelli non glanduloso-pubescentes. a. Sepala hirsuta. Petioli et caules hirsuti. Petala \ 4 — 16 mm longa i) G. aristatum. b. Sepala sparsim ciliata. Petioli et caules pilis sparsis retrorsis obsiti. Petala H — 13 mm longa g) ^- albidum. b) G. nervosum Rydberg in Bull. Torr. Bot. Club XXVIIL (1901) 34; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 18. — Perenne. Caudex furcatus. Caules inferne foliis denudati, 40 — 70 cm alti, pilis brevibus retrorsis graci- liter pubescentes; internodium infimum elongatum. Foliorum lamina 9 — 18 cm diam. vel raro minor, 3 — 5-partita, lobis dz lobulatis, venis primariis subtus prominentibus ; petioli foliorum basalium elongati, sicut caulis pubescentes. Pedicelli pilis glandulosis villoso-hirsuti. Sepala mucronata, exteriora 13 — 15 mm longa, oblonga, dense pubes- centia et glanduloso-ciliata. Petala pallide rosea, ad venas intensius tincta,- 19 — 24 mm longa. Rostrum 20 — 30 mm longum, robustum, glanduloso-hirsutum ; valvulae 6 — 8 mm longae, minute glanduloso-pubescentes. Semina reticulata (ex Hanks et Small). Wyoming bis Oregon und Colorado: Nordwest- Wyoming, Teton Forest Reserve, Fish Creek (Rydberg — Typus). — Wahrscheinhch Colorado, Region of the Gunnison Watershed (Baker, PI. of West Centr. Color. a. 1901 n. 155!). c) G. latum. Small ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 18. — Perenne. Caudex plerumque ramosus. Caules 10— 30 cm alti, erecti, copiose retrorso-hirsuti, sparsim ramosi. Foliorum lamina crassiuscula, *) Pro parte sec. Hanks et Small in Underwood-Britton, North Amer. Fl. XXV. 1. (1907). 116 R. Knulli. — Geraniaceae. ambitu pentagona, 3 — 8 cm lata, utrinque hirsuta, praecipue supra graciliter hirsuta, 3 — 5-partita, lobis late cuneatis, incisis et dentatis, dentibus ovatis. Pedicelli graciliter sed copiose glanduloso-hirsuti. Sepala mucronata, exteriora 9 — 10 mm longa, oblongo- ovata vel oblongo-lanceolata, graciliter pubescentia et zh hirsuta, mucrone dz laxo. Petala alba, venis intensius pictis percm'sa, ii — 17 mm longa. Rostrum 14 — 4 6 mm longum, graciliter hirsutum et parum glandulosum. Valvulae? (ex Hanks et Small). Mittel-Mexiko: Popocatepetl (Kose et Hey a. 1901 n. 606ö — Typus). — Blühend und fruchtend August. d) G. leucanthum Small ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 18. — Perenne. Caudex plerumque ramosus. Gaules ascendentes vel divaricati, 20 — 70 cm longi, superne ±: ramosi, pilis albis dz retrorsis hirsuti. Foliorum lamina tenuis, ambitu orbiculari-pentagona, utrinque dr hirsuta, i)lerumque 5 — 7-partita, lobis satis cuneatis, zb incisis. Pedicelli glanduloso-hirsuti. Sepala mucronata, exteriora 10 — 12 mm longa, elliptico-lanceolata vel lanceolata, graciliter pubescentia, plerumque pilosa. Petala alba, 16 — 21 mm longa, venis parum conspicuis percursa. Rostrum 20— 25 mm longum, glanduloso-hirsutum ; valvulae circ. 5 mm longae, hirsutae. Semina graciliter reticulata (ex Hanks et Small). Mittel- und Süd-Galifornien: Fresno Co., bei Pineridge (Hall et Ch and 1er a. 1900 n. 224 — Typus). — Wahrscheinlich California, Silver Mountain (Hillebrand a, 1863!). — Blühend und fruchtend Juni. e) G. deltoideum Rydberg ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 18. — Perenne. Caudex ramosus. Caules ascendentes vel divari- cati, 10 — 30 cm longi, ramosi, pilis retrorso-adpressis graciliter pubescentes. Foliorum lamina triangulari-hastata, supra minute pubescens, subtus magis pubescens et pallidior, longe petiolata, trilobatä, lobis dense dentatis. Pedicelli dense pubescentes, pilis retrorsis satis adpressis eglandulosis et praesertim patulis glandulosis obsiti. Sepala mucronata, exteriora 7^2 — ^^h ^^ longa, elliptico-ovata, sparsim longe ciliata et dorso minute pubescentia. Petala alba, 17 — 19 mm longa, apice emarginata. Rostrum 18 — 21 mm longum, sparsim glanduloso-pubescens ; valvulae 4 mm longae, sparsim hirsutae (ex Hanks et Small). Mexiko: Durango bei San Ramon (Palmer a. 1906 n. 192 — Typus). — Blühend und fruchtend Mai. f) G. aristatum Small ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 19. — Perenne. Caudex ramosus. Caules diffusi, nonnull. dm. longi, hirsuti, ramosi ramis internodiis satis longis notatis. Foliorum lamina ambitu reniformi- pentagona, 4 — 8 cm lata, utrinque hirsuta, subtus pallide viridis, 3 — 5-partita, lobis dense dentatis vel incisis, dente terminali lanceolato. Pedicelli hirsuti. Sepala mucro- nata, exteriora 13 — 14 mm longa, ovato-oblonga, hirsuta. Petala alba, 14 — I G mm longa, apice fere rotundata. Rostrum circ. 1 5 mm longum, graciliter hirsutum ; val- vulae 5 — 6 mm longae, hirsutae (ex Hanks et Small). Mittel-Mexiko: Santa Fe (Rose u. Painter a. 1903 n. 6496 — Typus). — Blühend und fruchtend August. g) G. albidum Rydberg ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl- XXV. 1. (1907) 19. — Perenne. Caules ascendentes vel diflfusi, 40 — 70 cm longi, ramosi, pilis sparsis vel sparsissimis retrorsis obsiti. Foliorum lamina ambitu pentagona, 5 — 7 cm lata, utrinque hirsuta, subtus pallidior, 3 — 5-partita, lobis incisis et dense dentatis, dente terminali lanceolato. Pedicelli hirsuti. Sepala mucronata, exteriora 7 — 8 mm longa, lanceolata, sparsim ciHata. Petala alba, 11 — 13 mm longa. Fructus? (ex Hanks et Small). Mexiko: Chihuahua Co., in der Sierra Madre (Townsend et Barber a. 1899 n. 181 — Typus!). — Blühend Juli. 101. G. incisum Nutt. ex Torr, et Gray, Fl. N. Am. I. (1838—1840) 206; Trelease in Mem. Boston Soc. Nat. Hist. IV. (1888) 74; A. Gray, Fl. North Amer. I. Geranium. \\J i. (1897) 359; Hanks et Small in Underwood-Britton , North Americ. Fl. XXV. I. (1907) \i. — G. alhiflorum var. (?) incisum Torr, et Gray (1838 — 1840) 1. c. — G. Hookerianiim var. incisum Walp. Rep. I. (1842) 450. — G. erianthum Torr. Bot. Wilkes Exped. 251; Lindl. Bot. Reg. XXVir.\l84l) Mise. 44, XXVIII. (1842) t. 52. — G. Fremontii Macoun, Phaenog. et Crjptog. PI. of Canad. 10. — G. ornatum Aven Nelson ined. — (/. oreganum Howell, Fl. N. W. Amer. I. (1903) 106. — Rhi- zoma 6 — 10 mm crassum, apice saepe incrassatum, stipulis 8 — 20 mm longis, pallide fuscis^ demum brunneis apicem versus ornatum. Caulis solitarius, superne parum ramosus, aeque ac petioli pills hyalinis patulis, vix leviter retrorsis dense obsitus. Folia basalia longo petiolata, petiolis quam lamina 3 — i^l^-^^Xo longioribus ; caulina multo brevius petiolata, summa sessilia; lamina 6 — 10 cm diam., pilis longis hyalinis obsita, usque ad ^4 '^el ^|^ palmato-5 — 7-partita, lobis pinnatifido-serratis vel serrato-incisis, dentibus aeutis. Flores apice caulis corymbosi. Pedunculi et pedicelli non raro aeqiii- longi, saepius inaequales, pilis glandulosis densissime obsiti. Bracteae stipulaeque lineares, 10 rarius 20 mm longae, acuminatae, acutae. Sepala oblongo-lanceolata, praecipue ad nervös hirsuta, mucronata mucrone 1 mm longo. Petala purpurea, caljce duplo longiora. Stamina caljce vix longiora, usque ad medium sparsim longo ciliata ; antherae 1 V 2 — 2 mm longae. Stylus leniter acuminatus; Stigmata 4 — 5 mm longa. Valvulae rostraque dense hirsuta. Pacifisches mittleres Nord-Amerika von Brilisch-Columbia bis Oregon, Idaho, Süd-Dakota und Colorado, In Wäldern und lichten Grasplätzen: Oregon (Howell 's Pacif. Coast PI. a. I88O!, a. I88I!). — Montana und Yellowstone Park (A. et E. Nel- son, PI. of Yellowst. Nat. Park n. 6084!). — Idaho, am Clearwater River oberhalb Lewiston (Sandberg, Mac Dougal u. Heller, PI. of Idaho n. 140!). — Utah, bei City Creek Canon (Jones, Fl. of Utah n. 187l!). — Colorado (Baker, PI. of West Centr. Colorado n. 622!), Donner Lake (Heller, PI. of Calif. Nevada Co. a. 1903 n. 6997 sub nomine G. Eiohardsoniil), Tongre Creek (Purpus, Fl. Southwest. Color. a. 1892 — 1893 n. 305 sub nom. G. Richardsoniil), North Park Range (Leslie Good- ding, PI. of Colorado a. 1903 n. 1796!). Species boreali-americanae valde affines G. inciso. A. Caulis petiolique glanduloso-viscidi, glandulis demum saepe deciduis. Petala venis manifeste percursa h) G. viscosissiii/uni. B. Caulis petiolique retrorso-pilosi. a. FoHorum superiorum petioli minute puberuli. Petala venis manifeste percursa. c) (/. strigosiim. b. Foliorum superiorum petioH pilis longis obtecti, Petala venis gracilibus vix perspicue percursa. a. Caulis glabrescens vel sparsim hirsutus. Fohorum lamina pilis brevibus strigosa. Inflorescentia non con- tracta a) 6'. incisum. ß. Caulis et foliorum lamina copiose pubescentes, dense pilosi. Inflorescentia dz congesta. I. Sepala exteriora lanceolata, sensim in apicem an- gustata. Stipulae foliorum basalium anguste lanceo- latae, acutae vel acuminatae d) 6'. eanum. W. Sepala exteriora elliptica, in apicem abrupte an- gustata. Stipulae foliorum basalium ovatae vel oblongae, obtusae q) G. trolliifoUuiu. b) G. viscosissimum Fisch. etMey. Ind. Sem. Hort. Petropol. XI. (I 8 i6) Suppl. I 8 ; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Flora XXV. 1. (1907) '3. — Perenne. Caudex simplex. Caules inferne foliis denudati, 23 — 60 cm alti, pilis viscidis I j g R. Knuth. — Geraniaceae. glandulosis villoso-hirsuti ; internodium infimum elongatum. Foliorum lamina ambitu pentagona, 4 — \ \ cm lata, ±: copiose hirsuta, 3 — 5-partita, lobis acute et irregulariter incisis. Pedicelli glanduloso-villosi. Sepala mucronata, exteriora 12 — 15 mm longa, oblonga vel oblongo-lanceolata, graciliter hirsuta, ciliata. Petala roseo-purpurea, i 7 — 20 mm longa. Rostrum 25 — 35 mm longum, circ. 2 mm crassum, glanduloso-pubes- cens. Valvulae 4^2 — ^ ^^ longae, glanduloso-pilosae, praecipue apicem versus hir- sutae. Semina graciliter reticulata (ex Hanks et Small). Süd-Dakota bis Britisch Columbia und Wyoming: Dakota, bei Ball Springs im Distr. West of Custer (Rydberg, Fl. of the Black Hills of South Dacota a. 1892 n. 584!). — Montana und Yellowstone Park (Rydberg-Bessej, Expl. of Mont. and Yell. Park a. 1897 n. 4514!, Scribner in Ganby, North Transcont. Survej a. 1883 n. na!, A. et E. Nelson, PI. of Yellowst. Nat. Park a. 1899 n. 5691!), Leverich Ganvon (Blankinship, Fl. Mont. a. 1906 n. 102a!). — Oregon (Lyell, Oregon Bound. Comm. a. 1860!). — Washington (Eimer, Fl. of Withman Co. a. 1896 n. 47!, Suksdorf, Fl. of Washington a. 1884 n. 643! a. 1887!). — Wyoming, in Albany Co. auf dem Laramie Peak (Aven Nelson, PI. of Wyoming a. 1900 n. 759l!). c) G. strigosum Rydb. in Bull. Torr. Bot. Club (1902) 2 43; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 13. — G. Richardsonii Wats. King's Rep. V. (1871) 49 ex pte., non Fisch et Mey. — Erectum, perenne rhizomate brevi robusto. Caulis 40 — 80 cm altus, pilis reflexis graciliter strigosus. Petioli foHo- rum basalium 20 — 50 cm longi, sparsim strigosi; Jamina ambitu reniforrais, 7 — 12 cm diam., utrinque graciliter strigosa, intense 7-partita; lobi ambitu rhomboidei, trilobulati et dentati; dentes lanceolati, acuti; folia caulina basalibus similia, sed brevipetiolata. Stipulae lineari-lanceolatae, longe attenuatae. Inflorescentia laxa, glanduloso-pubescens. Sepala dense glandulosa, ovalia, circ. 8 mm longa, mucronata mucrone 1 1/2 — 2 mm longo. Petala late obovata, rosea vel pallide violacea, venis manifeste purpureis per- cursa. Rostrum 3 cm longum; Stigmata circ. 6 mm longa. Semina reticulata (ex Rydberg). Wyoming, Copperton (Tweedy a. 1901 n. 4591 — Typus in herb. N. Y. Bot. Garden), Big. Hörn Mountains (Tweedy a. 1900 n. 3647). — Utah, City Creek Cafion (M. E. Jones a. 1880 n. 1871), Parley's Canon (S. G. Stokes a. 1901), Black Rock und Uintahs (S. Watson a. 1869 n. 204). — Bis 2700 m Höhe. Nota. Teste cl. autore species O. viscosissimo affinis est, a quo distinguitur corolla pallidiore et pubescentia manifeste reflexa, strigosa, non glandulosa (inflorescentia excepta). d) G. canum Rydberg ex Hanks et Small in Unterwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 14. — G^. ineisum Howell, Fl. N.W. Am. (1903) 106, nonNutt. — Perenne. Caudex plerumque simplex. Gaules inferne foliis denudati, 30 — 70 cm alti, pilis laxe patulis vel retrorso-patulis dense pubescentes; internodium infimum valde elongatum. Fohorum lamina crassiuscula, 6 — 12 cm lata, dense pilosa, ambitu dz manifeste suborbicularis, 3 — 5-partita, lobis satis acute et irregulariter incisis. Pedicelli glanduloso-hirsuti. Sepala mucronata, exteriora 1 3 — 15 mm longa, lii lanceolata, glan- duloso-ciliata. Petala purpureä, 13 — 18 mm longa. Rostrum 30 — 40 mm longum, circ. 2 mm crassum, glanduloso-pubescens. Valvulae 5 mm longae, minute pubescentes et apicem versus parum glandulosae. Semina dense reticulata (ex Hanks et Small). Washington, Oregon und Wyoming: Oregon, in Willamette Valley (Rydberg — Typus). — Wahrscheinlich Saskatschewan (Palliser's Brit. N. Am. Expl. Exped.!) und Oregon (Bartholf a. 1876!). e) G. trolliifolium Small ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 14. — Perenne. Caudex simplex. Gaules erecti, circ. 20 — 30 cm alti, hirsuti, superne sparsim ramosi. Foliorum lamina satis firma, ambitu reniformi- pentagona, 3 — 6 cm lata, supra minute pubescens, subtus satis copiose hirsuta, plerumque 5-partita, lobis late ovatis vel fere rotundatis lobulatis vel incisis, dentibus acutis. Pedi- celli pilis brevibus et praeterea longis glandulosis dense pubescentes. Sepala mucronata. Geranium. 119 exteriora 10 — 12 mm longa, elliptica, in mucronem abrupte angustata. Petala pur- purea, 17 — 20 mm longa, apice rotundala. Rostrum glanduloso-pubescens. Fructus? (ex Small). Mexiko, Ghihuahua und Durango Co.: Chihuahua Co., in der Sierra Madre nahe Colonia Garcia (Townsend u. ßarber a. 1899 n. 34!). Blühend Juni. 102. G. carmineum R. Knuth, spec. nov. — Rhizoma squarroso-ramosum, 4 — 6 mm crassum, brunneum, apice stipulis squamiformibus, pallido-fuscis, linearibus, longe acuminatis, acutissimis obtectum. Caules ascendentes, humiles, usque 10 — 25 cm longi, foliati, patule pilosi, Folia basalia pauca, breviter petiolata, petiolis 2 — 2^/2 cm longis, patule pilosis; lamina pilis setosis longis adpressis obsita, ambitu cordato-reniformis, usque ad Y5 palmato-3 — 5-partita, lobis rhomboideis, pinnatifido-palmato-dentatis, denti- bus rotundatis vel obtusis, breviter mucronulatis ; folia caulina basalibus plane conformia, summa autem fere subsessilia. Stipulae bracteaeque stipulis basalibus similes, sed angustiores; bracteae lineari-subulatae, 2V2 ^^^^ longae. Pedunculi vix 2 cm longi, aeque ac pedicelli (7 — 10 mm longi) pilis patulis obsiti. Flores media magnitudine, folia superantes. Sepala ovata, trinervata, ad nervös praecipue longe pilosa, 5 mm longa, mucronata mucrone 1 mm longo. Corolla 10 mm diam. ; petala (teste Seier) carminea, quam caljx 1 ^2"?^^ longiora, obcordata. Stamina calyci aequilonga. Fructus rostratus 1 5 mm longus ; valvulae longe pilosae ; rostrum dense patule puberulum. Mexiko: Prov. Oaxaca, im Distrikt Nochistlan bei Cuauhtlilla (C. u. Ed. Seier, PI. mexic. a. 1895 n. 1517 sub nom. G. Hernandezii DC. vel äff.? in Bull. Herb. Boiss. 2. Ser. 111. [1903] 94!); bei San Miguel Quilitongo (C. et Ed. Seier, PI. mexic. a. 1895 n. 14 48! sub nom. O. mexicanum H. B. K. p. p. in Bull. Herb. Boiss. 2. Ser. Hl (1903) 94). Ohne Standortsangabe (Uhde n. 1190!). — Blühend und fruchtend November. Nota. Species verisimiliter subalpina, distincta est caulibus tenuibus, rhizomale pro cauli- bus robusto, floribus paucis intense coloratis. 103. G. sylvaticum L. Spec. pl. ed. 1. U. (1753) 681, Spec. pl. ed. 2. II. (1763) 954; Burm. f. Spec. Ger. (1759) 20; Oeder, Fl. Danica I. (1766) 124; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 435; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 703; DC. Fl. fr an?. IV. (1805) 847; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 403; Koch, Sjnops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 138; Ledeb. Fl. Ross. I. (1842) 464; Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 43) 70 t. 193, f. 4882; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 298; Schur, Enum. PI. Transs. (I866) 135; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 877; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 149; Celak. Prodr. Fl. Boehm. III. (1875) 530; Bljtt, Norges Flora III. (1876) 1104; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 527. — G. sylvaticum var. batrachioides DC. Prodr. I. (182 4) 461. — G. sylvaticum var. typicum Rupr. Fl. Cauc. (1869) 272; Woronow in Kus- nezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 43. — G. sylvaticum var. parmflorum Knaf ex Beck in Bot. Centralbl. LXIX. (1897) 55. — G. caeruleo-purpureum Gilib. Fl. lituan. II. (1785) 175. — G. batrachioides Cav. Diss. IV. (1787) 211 t. 85, f. 2. — G. angu- latum Gurt. Bot. Mag. VI. (1793) t. 203; Willd. Spec. PI. III. (I8OO) 702. — G. alpi- num Kit. ex herb. Willd. — G, venosum Pers. Synops. II. (1807) 235. — G. argen- teum Geners. Elench. Scepus n. 643, ex Wahlenb. Fl. Carp. (1814) 20 8. — G. piir- pureo-caeruleum Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 465. — G. alpestre ^chur in Verh. Siebenb. Ver. (1851) 176, (1852) 94, (1859) 131; Schur, Enum. PI. Transs. (I866) 135. — G. fastigiatum Gliem. ex Bab. in Journ. Linn. Soc. XL (1871) 300. — G. sylvestre Olaf et Pov. ex Bab. 1. c. — G. aconitifolium Knaf ex Njm. Consp. (1878) 137. — G. ranunculifolium Schur ex Nym. Consp. (1878) 137. — Rhizoma perpendiculare vel vix obliquum, 8 — 10 mm crassum, 6 — 10 cm longum, apicem versus vix dilatatum, per totam longitudinem stipulis foliorum basalium persistentibus brunneis vestitum. Caules pauci, erecti, 30 — 70 cm alti, superne ramosi, rarius iam e basi ramosi, sulcati, pilis retro- patulis vel patulis obsiti. Folia basalia ± numerosa, longe petiolata; petioli 15—3 0 cm longi, quam laminae diam. 2 — 4-plo longiores, 11/2 — 2 72"!"^ crassi, pilis retro- 1 2 cm circ. diam., supra pilis 120 R. Knutli. — Geraniaceuc. adpressis brevibus obsita, subtus fere tantum ad nervös pilosa, aiiibitu reniformi-orbicu- laris, profunde (usque ad Ye — V?) palmato-7-partila, lobis ambitu dz lanceolato-ovatis grosse pinnatifido-dentatisj dentibus ovatis vel oblongo-ovatis acutis minutissime mucronu- latis; folia caulina vix numerosa, basalibus similia, sed sursum multo brevius petiolata, media et superiora sessilia et opposita, inferiora longius petiolata et alterna. Stipulae oblongo-lanceolatae, fuscae, nitidulae, acutae, 15 — 3 mm longae. Flores numerosi, pseudo-dichotomo-corjmbosi. Pedunculi biflori, pedicellis sub flore circ. -1 1/2 — 3-plo longiores, 2 — 9 cm longi, sicut pedicelli pilis patulis glandulosis dense obsiti. Bracteae lineares, sensim acmiiinatae, acutae, 2 — 5 mm longae. Pedicelli i Y2 — 2 cm longi, longitudine vix variantes , sub fructu erecti. Sepala mucronata circ. i 0 mm longa, trinervata, pilis glandulosis ad marginem et ad venas dz dense obsita, demum (pilis deciduls) saepe glabrescentia, oblongo-ovata, mucronata mucrone filiformi, \ — 3 mm longo. Petala calyce mucronato i^/^ — i Y2-PI0 longiora, late obovata, violacea, saepe rubello-violacea, rarissime albida, ungue et margine barbata. Stamina lanceolata, calyci aequilonga vel longiora. Fructus rostralus circ. 25 mm longus; rostrum pilis glandulosis patulis obsitum; valvulae densiuscule pilosae. Semina minutissime punctata. Gemäßigtes Eurasien, östlich bis zum Jenissei; in Wäldern, Waldtriften und Ge- birgswiesen der montanen und subalpinen Region, bis in die Ebene herabsteigend: Insel Kolgujevi^ im nördlichen Eismeer (R. Pohle a. 1902!). — Island (Steudinger! , Sinogowitz a. <88l!). — Schweden, Upsala (Andersson!), Stockholm (P. Magnus!). — Norwegen, Valdus und Telemarken (Braun a. 1900!). — Belgien, bei Luxem- burg (Thielens a. 1871!). — Deutschland, bei Jena (M. Schulze a. 1879!), Lyck (Sanio a. 187l!), Schwäbische Alb (Kemmler in Baenitz, Herb, europ. !), Ost-Preußen, bei Wehlau (Lange!), im Waldenburger Gebirge bei Görbersdorf (Strähler a. 1873!, Firle a. 1874!), im Gesenke (Engler a. 1867!), bei Salzbrunn (Engler a. I86O!), im Riesengebirge vielfach (Funck!, Fritze!, Pax!, R. Knuth!), im Schwarzwald (Firle a. 1878!), in der Sächsischen Schweiz (Engler a. 1865!), in Pommern bei Garz (Körnicke a. 1854!). — Jura (Baldinguer!). — Schweiz, bei Samaden (Strampff a. 1864!). — Salzburg, bei Gastein (Keck in Soc. helv. a. 1878!). — Tirol (Hausmann n, 10 45!), oberhalb Ried bei Sterzing (Huter in Fl. exs. austro- hung. n. 3214!). — West-Beskiden, Babia Gora (Fritze!, R. Knuth!). — Böhmen, bei Karlsbad (v. Seemen!). — Karpathen, Tatra (Engler a. 1864!, Fritze!), Zelengora (Knapp a. 1869!). — Bosnien, Gebirgswälder der Treschkavitza (Blau n. 2244!). — Macedonien, Voden (Adamovic a. 1903!). — Russland, Jaroslaw (Rensch!), Lithauen (Rehmann et Woloszczak, Fl. pol. exs. n. 149!), Smolensk (Purpus a. 1886!), Gouv. Ufa (Korshinsky!), Gouv. Kasan (Korshinsky, PI. gub. Kasan a. 1885!, Ehrenberg a. 1829!, Kryloff a. 1881 sub nom. var. albiflora Krylom) . — Kaukasus (K. Koch!). — Transkaukasus, Distr. Airum bei Chanachlaer (Kole- nati a. 1844!). — Armenien (Szovits!). — Sibirien, im Jenissei-Gebiet bei Asinova (Brenner a. 1876!). — Eingeschleppt in Nord-Amerika, Texas (Reverchon!). Nota. Tenore in Fi. nap. V. (1835—36) 81 distinguit var. (c. Caulis villosus, petalis retusis vel emarginatis — G. sylvaticum L. var. /i. Caulis glaber, petalis rotundatis integris, numquam relusis, rarissime subemarginatis — Q. sylvaticum aut. omniurn Varietates vel formae cum typo formis intermediis coniunctae: Var. Wanneri Briq. in Bull. Trav. Soc. bot. Geneve n. V. (1889) 201, n. VIIL (1897) 70, in Ann. Conserv. et Jard. Bot. Geneve III. (1899) 83. — Elatum. Folia magna, pallide viridia. Flores media magnitudine; corolla pallide rosea, nervis intensius roseis percursa. — Habitu G. aconitifolio simile, sed pedunculis glandulosis distinctum. Genfer Alpen: Südabhang des Mont Billiat (Wann er!). — In Kultur anscheinend konstant. Var. alpinum Rupr. Fl. Gaue. (1869) 273; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. in. 7. (1908) 45. — Humilius. Foliorum lobi angustiores, oblongi, remoti, pilis glandulosis (ad pedicellos calycemque sparsioribus) obsiti. Geranium. 121 Kaukasus und Ararat, in der alpinen Region (nach Woronow). Var. hirsutum Rupr. Fl. Cauc. (1869) 273; Woronow in Kusnezow, FI. cauc crit. XX. (1908) 45. — Pili in caule et petiolis, interdum in pedunculis pedicellisqnc divaricato-reversi, densissimi. Kaukasus und Transkaukasus, von der montanen bis zur alpinen Kegion (nach Woronow). Var. myriadenum Somm. et Lev. in Act. Hort. Petrop. XVI. (1900) 82; Woro- now in Kusnezow, Fl, cauc. crit. III. 7 .(1908) 46. — Fere totuni pilis albis glandulosis molliter patulis obtectum. Flores saepe minores (non ultra \0 — 12 mm diam.). Kaukasusgebiet: Montane und subalpine Region der Provinz Kuban (nach Woronow). f. sublilacinum G. G. Westerlund in Bot. Not. (1906) 23. — Petala sublilacina. f. subeglandulosum Rupr. Fl. Cauc. (1869) 273. — Pedicelli et calyces sub- eglandulosi: Kaukasus. 104. G. eriostemon Fisch, ex DC. Prodr. I. (1824) 641; Sweet, Ger. 11. (1822—1824) t. 197; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 464; Turcz. Fl. Baic.-Dah. I. (1842—1845) 255; Maxim. Fl. Amm\ (1859) 70, 469, 480; Regel {G. eriostomum sphalmate) in Mem. Acad. Sc. Petersb. IV. 4. (1861) 39; Maxim, in Bull. Acad. St.-Petersbourg XXVI. (1880) 463 (var. ß. et /. excl.). — O. pallidimi Sweet ex Steud. Nom. ed. 2. I. (18 40) 679. — Q. phaeum Siev. in N. Nord. Beitr. VII. 22 9. — G. platyanthum Duthie in Gard. Chron. (1906) I. 52. — Rhizoma obliquum, sublignosum, 5 mm cras- sum, 4 — 8 cm longum, apicem versus parum dilatatum, apice stipulis usque 20 mm longis pallide brunneis latis obtectum, plerumque unicaule. Caulis erectus , gracilis, sulcatus, pilis patulis satis longis inferne simplicibus superne glandulosis dz dense, non raro etiam densissime vestitus, superne tan tum ramosus. Folia basalia perpauca, 0 — 4, petiolata; petioli quam lamina 2 — 3-plo longiores, basi fere crassiusculi, 6 — 12 cm longi, dz dense patenti-setosiusculo-pilosi; lamina 5 — 10 cm diam., praecipue subtus ad venas densius setuloso-pilosa, reniformis vel 5-angulato-reniforrai-orbicularis, usque ad 2^3 — ^1^ palmato-5-lobata, lobis ovatis obtusis lobulato-dentatis, dentibus latis ob- tusis minutissime mucronulatis, mucrone calloso; folia caulina gradatim brevius petiolata, summa sessilia, alterna vel opposita; lamina ei foliorum basalium aequimagna, sed diversa lobis longioribus et pro rata angustioribus. Stipulae basales magnae, non raro 20 mm longae et 6 — 10 mm latae, late ovatae, aeutae, membranaceae, pallide brunneae; stipulae caulinae 6— 10 mm longae, basi 3 mm latae, lanceolato-acuminatae, aeutae. Inflorescentia foliis minutis tantum ornata, erecta, pseudo-dichotomo-corjmbosa, ante anthesin globuloso-contracta. Pedunculi 1 — 7 cm longi, sicut pedicelli patenti-glandu- loso-pilosi. Bracteae lanceolato-ovatae, acuminatae, aeutae, margine pilosae. Pedicelli circ. 1 cm longi. Sepala ovata, obtusa, densiuscule patenti-pilosa, margine membranacea, mucronata mucrone 1 mm longo. Petala violaceo-purpurea, late obovata, integra. Stamina caljci aequilonga vel longiora, sub fructu accrescentia, usque ad medium lon- gissime pilosa. Fructus rostratus circ. 3 3 mm longus; rostrum mox sensim acuminatum, patenti-glanduloso-pilosum, glandulis deciduis; valvulae longe pilosae. Baikalisches Sibirien, Dahurien, Mandschurei und Mongolei bis nach Central-Ghina, in Bergwäldern: Baikalien, Irkutsk (Fischer — Typus in Herb. Berol.!, Karo a. 1888!). — Dahurien, Nertschinsk (Losnin!, Karo, PI. Dahuricae n. 93!); an der Schilka häufig auf Wiesen und in Birkenwäldern (nach Maximowicz). — Mandschurei; südöstl. Mandschurei am Flusse Sedemi (Jankowskü); am oberen und südlichen Amur auf Felsen (nach Maximowicz); am Flusse Bureja (F. Schmick nach Maximowicz); an der Mündung des Sungari (nach Regel); am Ussuri (Ussolzew nach Maximowicz); an den Grenzen Koreas bei der Bucht Possjet auf kurzrasigen Grashügeln (nach Maximowicz). — Ost-Mongolei, Kiachta (nach Maximowicz); bei Urga auf dem Berge Guntu (Tatarinow nach Maximowicz). — Süd-Mongolei, am Passe Muni-ula auf feuchten Wiesen (Przewalski nach Maximowicz). — Prov. 122 R. Knuth. — Geraniaceae. Tschili, auf dem Po-hua-shan bei Peking (Kirilow, Bretschneider nach Maximowicz, Schindler a. 1905 n. <88!), Siao-wu-tai-shan (Hancock nach Maximowicz), auf den Gipfeln des Sy-Uu-chan und Po-hua-shan (Bodinier a. ^888 n. 43 und n. 2581). — Prov. Kansu (Potanin a. 1885!, Przewalski nach Maximowicz). — West- Hupeh (Wilson n. 1948 sub nom. G. platyanthiiml), bei Ta-chien-lu (Wilson n. 3298 nach Duthie!). Nota. Species in locis natalibus sinensibus interdum variat floribus pluribus, umbelli- formiter congeslis (Schindler n. 188!). 105. G. Keinii Franch. et Sav. Enum. pl. Jap. IL (1879) 304. — G. erio- stemon ydiV. Eeini Maxim, in Bull. Acad. St.-Petersb. XXVI. (1880) 464. — Rhizoma robustum, breve, ad collum stipulis ovatis acutis membranaceis fusco-nitentibus ob- tectum. Caulis circ. 30 cm altus, erectus, profunde sulcatus, dense hirsutus pilis longis, haud glandulosis (parte superiore excepta) , patulis vel vix reversis. Folia basalia longe (20 — 25 cm) petiolata; petioli ascendentes, modo aequah ac cauhs hirti et eo pauUo breviores; lamina ambitu rotundato-5-gona, paullo ultra medium usque ad ^4 palmato-5-partita, lobis omnibus basi invicem sese obtegentibus, late obovato-cuneatis, acutis, vix palmato-subtrifidis, inciso-serratis, dentibus mucronulato-acutis; folia caulina eadem forma ac basaha, sed petiolata petiolis brevioribus; folia superiora subsessilia et sessilia, lobis acuminatis; omnia supra sparsim adpresse, subtus densius vel densissime fere lanuginose pilosa. Stipulae ovatae, longe acuminatae. Pedunculi breves, pseudo- terminales. Pedicelli calycem vix aequantes. Sepala ovata, breviter mucronulata, dense patule glanduloso-pilosa et pube brevissima vestita. Petala exs. pallida (an alba?), oblongo-ovata, basi dense niveo-barbulata, calycem semi-superantia. Filamenta inferne longissime ciliata. Japan: Auf dem Berge Ibouki-yama der Insel Nippon (Rein in Herb. Savatier n. 3678 — Typus!). Nota 1. Species O. iberieo regionis caucasicae persimilis est habitu, Iloribus apice con- gestis, foliorum lobis latis sese margine obtegentibus. Nota 2. O. eriostemon, O. Onoei, 0. Reinii et O. eriatithum Asiae orientalis, inter sese satis affinia sunt. G. Beinii habitu persimile est G. eriantho, G. Onoei magis G. erio- stemoni. In G. eriostemon sinus inter lobos foliorum aperti; in G. Onoei et G. eriantho basi aperti, medium versus ob lobos rhomboideos clausi, in G. Reinii fere toti clausi. G. Reinii et G. eriostemon a caeteris praeterea distincta sunt caulibus etiam basi patenter hirsutis et caulibus parte superiore pedicellisque patenti-glandulosis , G. erianthum pedicellis calycibusque patenti-eglanduloso-hirsutis, G. Onoei foliorum lobis magis acuminatis (ex Franch. et Sav.). Nota 3. Teste Maximowicz specimina authentica legit Rein sub num. 6; specimina loci natalis typici in herb. Berol, sub signo n. 12 asservantur. 106. G. erianthum DC. Prodr. I. (<824) 641 ; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 464; Franch. et Sav. Enum. pl. Jap. I. (1875) 69, II. (1879) 303; Maxim, in Bull. Acad- .St.-Petersbourg XXVI. (1880) 465; Trelease in Mem. Bost. Soc. Nat. Hist. IV. (1888) 74; A. Gray, Fl. North Amer. I. 1. (1897) 358; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 13. — G. maculatum var. /:?. Hook. Fl. bor.-amer- I. (1833) 116. — G. maculatum Ledeb. FL ross. I. (18 42) 46 3. — G. Orientale Freyn in Oesterr. Bot. Zeitschr. (1902) 18. — Rhizoma saepe 8 — 15 mm, plerumque 10 mm crassum, apicem versus stipulis squamiformibus, 8 — 20 mm longis ornatum. ilaulis plerumque solitarius, superne vix ramosus, aeque ac petioh pilis hyalinis patulis densissime vestitus, demum saepe glabrescens. Folia basaha longe petiolata, petiolis quam lamina 3 — 5-plo longioribus, caulina multo brevius petiolata, summa sessilia; lamina 6 — 8 cm diam., pilis hyahnis adpressis dense obsita, usque ad V.5 palmato-5 — 7-partita, lobis ambitu lanceolatis vel ± late ovatis, grosse serrato-incisis vel pinnati- fido-serratis; lobi foliorum summorum plerumque angustiores, lamina autem raro tri- partita. Flores apice cauhs db congesti, peduncuhs et pedicellis saepe brevibus. Bracteae breves, 3 — 4 mm longae, lineares, acuminatae. Sepala lanceolata, 7 — 8 mm longa, mucronata mucrone 1 mm longo, pilis longis dense hirsuta. Petala rosea vel roseo- Geranium. 1 23 purpurea, fere iniegra, sepalis fere duplo longiora. Slamina caljce vix longiora, basi dense hirsuta; antherae magnae, 2 mm longae. Rostrum leniter aciiminatum ; Stig- mata i — 2 mm longa; valvulae dense hirsutae. Stamina minutissime favoso-punetata. Arktisches Nordost-Asien und nordwestliches Nord-Amerika, in der alten Welt südwärts bis Japan, in der neuen bis zum Lynn-Kanal; in lichten Gebüschen: Mandschurei, Zejskaja Pristai'i am Zeaflusse (Karo, PI. Amur, et Zeaens. a. 1899 n. 337 sub G. Orientale Freyn.!). — Japan, auf hohen Bergen bei Nambu (Tschonoski ex Maximowicz, It. sec. a. 1865!), bei Hakodate (Savatier nach Franchet), Yezo bei Shiribeshi (Faurie, PI. Jap. a. 1905 n. 6992!). — Sachalin (J. Schmidt!). — Kamtschatka, am Peter-Paul-IIafen (Chamisso!), ohne genaueren Standort (Rieder!, Fischer!), auf der Insel Koräginsk (Posteis nach Maximowicz). — Ajan (Tiling, PI. ajan. n. 65!) — Sitcha (Herb. Petrop.: Michaux?). — Gebiet des Lynn- Kanals (Au. et Ar. Krause, Reisen südöstl. Alaska n. 21 l!); Yakutat-Bucht (Fun- ston, PI. Yak. Ray n. lOO!). — Nach Maximowicz noch an folgenden Standorten: Meeresküste Ost-Sibiriens (Pallas, Merk), bis Ochotsk (Walrout). — Nordost- Mandschurei, am unteren Amur beim Flusse Amgun (Schmidt) und an der Bucht De Castries (Maximowicz) und bei Hadshi (Kusnezow). Nota. Species G. maculato affinis et a cl. Hook er cum eo coniuncta, facile distinguilur habitu et indumento, ceterum valvulis dense hirsutis. 107. G. Onoei Franch. et Sav. Enum, pl. Jap. II. (1879) 303. — Rhizoma perenne. Caulis rigidus , profunde sulcatus , ex ima basi pilis subulatis et glandulosis mixtis, superne omnibus glandulosis setulosus. Folia basalia . . ., caulina media alterna, petiolata petiohs rb dense hispidis; lamina ambitu reniformi-5-angulato-orbicularis, ultra medium usque ad ^4 palmato-5-partitus, lobis e basi cuneata rhomboideis grosse inciso- dentatis, calloso-acutis; folia superiora opposita, subsessilia, profunde trifida; omnia supra sparse, subtus densius adpresse pilosa pilis simplicibus et nonnullis vel paucis glandulosis. Stipulae Hberae, ovatae, acutae. Pedunculi folio longiores, pilis omnibus glandulosis hispidi; pedicelli calycibus aequilongi. Sepala ovata, pube brevi simul ac pilis longioribus glandulosis praesertim ad venas conspersa. Petala exs. pallida, ad venas intensius violacea, basi barbulata, oblonga, apice rotundata, sepalis 1 — 1 Y2~pl^ longiora. Filamenta basi longissime ciliata, pilis 4 — 5 mm longis. Japan: Prov. Senano (Ono in Herb. Savatier n. 2813 — J'jpus); Nippon bei Yizogatake (Faurie, PI. Japonicae n. 5386!), auf Felsen an Bächen der Alpe Niko (Tschonoski nach Maximowicz). Nota. Species habitu G. eriostemoni similis, quocum congruit pedicellis fructiferis erectis et plerumque glanduloso-pilosis, a quo autem differt foliis profundius partitis et lobis apice magis acuminatis. 108. G. sub umbelli forme R. Knuth, spec. nov. — Rhizoma verticale, 8 mm crassum, apicem versus petiolis et stipulis foliorum emarcidorum ornatum. Caulis ple- rumque solitarius, folia basalia 2— 2V2-PI0 superans, 20 — 30 cm altus, erectus, supra medium sparsim ramosus, 2 — 3 mm crassus, sicut petioli pilis brevibus retro-adpressis dr sparsim obsitus. Folia basalia vix longe petiolata; petioU 7 — 12 cm longi, quam laminae diam. 1 1/2 — 3-plo longiores ; lamina supra et ad venas subtus pilis brevibus setosius- culis obsita, 4 — 9 cm diam., ambitu angulato-orbicularis, usque ad 2/3 — ^j^ palmato- 7-partita, lobis rhomboideo-obovatis vel -cuneatis, irregulariter lobulatis et grosse in- ciso-dentatis, lacinulis acutis vel acutiusculis ; folia caulina basalibus consimilia, sed mullo brevius petiolata; superiora sessiha. Stipulae inferiores triquetrae, acuminatae, acutae; superiores angustiores, saepe fere lanceolatae vel abrupte angustatae, acutae, puberulae. Inflorescentia umbelliformiter contracta. Pedunculi folio summum aequilongi, saepe breviores, sicut pedicelli calyxque pilis longis fuscescentibus glandulosis, sed mox (glan- dulis deciduis) simplicibus hirsuti vel hirsutissimi. Pedicelli 5 — 6 mm longi, crassius- culi. Sepala =b ovata, acuminata, mucronata mucrone, 1 72 — ^ V4 "^^" ^ongo, trinervata, ad venas praecipue hirsuta, demum sine mucrone Q^j^'Cüm longa et Z^j^mm \^ia. Petala cuneatoobovata, apice ± rotundata, 17 mm longa, 12 mm lata, basi cihata. J24 ^- Knulli. — Gcraniaccae. Filamenta caljce manifeste longiora; antherae oblongae. Valvulae et rostrum pilis in- aequilongis albidis vel fuscescentibus hirsuta; rostrum maturum 22 mm longum, cras- sum, parum ultra medium abrupte aeuminatum et lere filiforme. Semina minutissime reticulata. Japan: Gipfel des Riishiri (Faurie n. 3i03!), Rebunshiri (Faurie n. 3i04!). Nota. Species inflorescentia contracta bcne distincta, ceterum G. eriantho non dissi- inilis est. <09. G. albiflorum Ledeb. Fl. alt. III. (1831) 230, Icon. pl. Fl. ross. I. (1829) 6 t. 18, Fl. ross. I. (1842) 463; Karel. et Kiril. in Bull. Soc. Nat. Moseou XV. (1842) 178; Maximowiez in Bull. Acad. St.-Petersb. XXVI. (1880) 457. — 0. haicalense Turez. ex Bess. in Flora XVII. (1834) I. Beibl. 9. — Khizoma horizontale, 5 mm cras- sum, circ. 4 — 7 cm longum, aequicrassum , apicem versus stipulis longis foliorum basalium persistentibus brunneis dense ornatum. Gaules perpauci — plerumque unus soH- tarius — , tenues, suberecti, 20 — 40 cm alti, sulcati, partibus infima et media simplices, superne ramosi, pube minutissima patenti deeidua satis dense obsiti, partibus infima et media plerumque glabri vel glaberrimi. Folia basalia parum numerosa, 2 — 5, longe petiolata; petioli 8 — 15 cm longi, quam laminae diam. 3 — 5-plo longiores, laxi, laminam versus pilis retro-adpressis obsiti; lamina (a basi usque ad apicem) 3 — 4 cm longa, 4 — 6 cm lata, supra pilis longioribus sparsim obsita, subtus glabrescens vel glabra, ambitu reniformi-orbicularis, usque ad ^5 — Ve palmato-7-partita, lobis ambitu ib late ovato- rhomboideis vel lanceolato-rhomboideis acutis, partibus media et apicali satis profunde pinnatifido-dentatis, dentibus oblongis acutis vel minutissime mucronulatis; folia caulina vix numerosa, basalibus similia et magnitudine fere aequalia, superiora sessilia, opposita vel alterna. Bracteae basales lanceolato- vel ovato-triquetrae, glabrae, acutae; inferiores saepe 10 — 12 mm longae. Flores satis numerosi. Pedunculi biflori, pedicellis 2 — 3-plo longiores, 2 ( — 4) cm longi, sicut pedicelli pilis patulis tenuissimis, demum incurvatis dense et tenerrime puberuli. Stipulae 2 mm longae, lanceolatae, acutae, glabrescentes. Pedicelli 1 — 2 cm longi, verisimiliter sub fructu elongati. Sepala cum mucrone 5 mm longa, glabra, ovata, margine membranacea, trinervata, nervo medio vix incrassato, mucronata mucrone 1 — 2 mm longo. Petala calyce 1^/4 — {^J^-V^o longiora, oblongo- obcordata, apice sinu rotundato emarginata, alba, ad venas rubello-tincta. Stamina calyci aequilonga. Fructus rostratus 27 — 30 mm longus; rostrum glabrescens vel pilis paucis lanato-patulis obsitum; valvulae sparsim pilosae. Im Gebiete des Altai und Tarbagatai, sowie des Baikal-Sees; in der alpinen und subalpinen Region. Außerdem ein vorgeschobener Standort in Georgien: Altai, ohne näheren Standort (Duhmberg, PI. Altaicae n. 8 17!, 822!, Schrenk, It. songar.!. Herb. Bungeanum), bei Nikandrovsk (Lundström a. 1875!), bei Marka Kul (Wald- burg-Zeil, Westsib. Reise n. 50!). — Tarbagatai, an dem Bache Tscheharak-Assu (Karelin et Kiriloff a. 18 40 n. 167!).— Baikal (Tur czaninow!). — Georgien (K. Koch sub nom. G. Londesiü). — Nach Maximowiez außerdem an folgenden Standorten: Am Flusse Tschara und Netschatka (Maydell), am Joche Sajan (Czerski und Härtung), am Jenissei bei Krasnojarsk (Turczaninow), am unteren Jenissei (F. Schmidt), Dsungarei an den Pässen des Tarbagatai und Alatau (Schrenk), im Altai am See Marka (Potanin), an den Quellen des Katunja (Gebier), am Zusammenfluss des Ulba und Irtin (Adams), bei Buchtarminsk und Ustkamenogorsk (Ledebour), West-Thian- schan (Semenow). Nota 1. Specimina baicalensia [0. haicalense) a type differunt (an semper?) indumento manifeste patulo pedunculorum et pedicellorum. Ceterum tote habitu et floribus certe ad speciem pertinent. Nota 2. Species vix, ut Maximowiez scripsit, cum (r. aeom7«/b/«o Helvetiae congruit. — Q. aconitifolium Edgeworlh et Ilooker (in Hooker f., Fl. Brit. India I. (1875) 429) autem fortasse ad 0. albiflorum adnumcrandum est. 110. G. pseudo-sibiricum J.Mayer in Boehm, Abb. (1786) 238; Ledebour, Fl. ross. I. (1842) 469; Regel in Mem. Acad. Sc. Petersb. IV. 4. (1861) 39; Franch. et Geranium. 125 Sav. Enum. pl. Jap. IL (1879) 302; Maxim, in Bull. Acad. Sc. St.-Petersbourg XXVI. (1880) 456. — G. campestre Schangin in Pall, N. Nord, ßeitr. VI. H2. — G. hi- folium Palrin ex DC. Prodr. I. (1824) 6 42 n, 44. — G. caeruleum Patrin ex DC. Prodr. I. (1824) 642 n. 45. — G. laetum Ledeb. Fl. alt. III. (1831) 228, Ic.pl. Fl. ross. II. (1830) 16 t. 148; Karel. et Kii-il. in Bull. Soc. Nat. Mose. XV. (1842) 177. — Rhizoma verticale, breve, apice 10 — 15 mm crassiim et stipulis pallide fuscis vesti- tum, inferne radices crassas carnosas brunneas emittens, paucicaule. Caules 15 — 40 cm longi, erecti, graciles, inferne glabri, superne dz adpresse retro-pilosi, superne tantum ramosi. Folia basalia pauca, longe petiolata; petioli laminae basin versus retro-adpresse pilosi, graciles, sulcati, quam lamina 2Y2 — 4-plo longiores, 8 — 15 cm longi; lamina pilis adpressis praecipue subtus densius pilosa, ambitu angulato-orbicularis, usque ad basin fere palmato-7-partita, lobis angustis ambitu lanceolatis pinnatifido-incisis, dentibus fere linearibus vel lineari-lanceolatis acutis minutissime mucronulatis ; folia caulina oppo- sita, breviter petiolata^ petiolis laminae basin versus saepe subsericeis ; summa sessilia. Stipulae ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae vel acutissimae, glabrae, basales usque 15 mm, caulinae circ. 4 — 6 mm longae. Flores terminales, corymbosi corymbo gracili. Pedunculi sicut pedicelli 2 cm longi, pilis adpresso-retrorsis eglandulosis fere subsericei vel patulo-glandulosi. Bracteae sicut stipulae liberae, lanceolatae, acutiusculae, 1 Y2 — 2 mm longae, rubello-fuscae. Pedicelli fructiferi erecti. Sepala oblonga, trinervata, margine fere membranacea, pilis longis eglandulosis vix adpressis vel glandulosis pa- tcntissimis hirsuta, mucronata mucrone 1 — 1 Y2 ^^"^ longo. Petala quam calvx aristatus paullum longiora, apice retuso leviter emarginata, violacea. Stamina caljci vix aequi- longa, basi ciliata. Var. a. eglandulosum Trautvetter, Enum. Schrenk. n. 26 2. — Pedunculi pedi- cellique pilis adpressis vix subsericei. Calyx pilis longioribus eglandulosis hirsutiusculus. Süd-Sibirischer Gebirgszug, westwärts bis zum Ural, ostwärts bis zum Ge- biet der Lena; in Bergwäldern: Gouv. Perm (Augustinowicz nach Maximowicz). — Gouv. Kasan (Ehrenberg a. 1829!). — Gouv. Orenburg, bei Sterlitamak (Karpinski nach Maximowicz). — Altai, bei Tobolsk (Koscher nach Maximowicz), ohne Stand- ort (Duhmberg, PI. alt. n. 815!, 82l!). — Nord-Mongolei, auf dem Joche Han-hai und dem Süd-Altai am Flusse Kran und auf den hohen Bergen Taischir-Ola, in Wäldern des Nord-Abhanges des Thian-schan am Flusse Tugurik im Dorfe Adak (Potanin nach Maximowicz), am See Kosogol (Potanin a. I88O!). — Gebiet des Jenissei, bei Jenisseisk (Brenner a. 1876!). — Baikalien, bei Irkutsk (Turczaninow!, Karo, FI. sib. a. 18881), Baikal (Turczaninow nach Maximowicz). — Gebiet der Lena, bei Jakutsk und Olekminsk (Stubendorff nach Maximowicz). Var. ß. glandulosum Trautvetter, Enum. Schrenk. n. 262. — Pedunculi et pedi- celli piHs patentissimis glandulosis dense obsiti. Calyx pilis longioribus glandulosis obsitus. Altai, bei Buchtarminsk (Ludwig nach Maximowicz). — Anscheinend selten, doch häufig in botanischen Gärten kultiviert, so in den bot. Gärten in Berlin und Dor- pat. In letzterem nach Maximowicz von Ledeb our eingeführt. Nota 1. Q. pseudo-sibiricum Franch. et Sav. Enum. pl. Jap. II. (1879) 302 sec. Maxi- mowicz verisimiliter non ad hanc speciem pertinet, sed fortasse ad 0. Sieholdi. Nota 2. Regel in Mem. Acad. St. Petersb. IV. 4. (1861i 39 distinguit tres varietates sequentes, mihi ignotas et fortasse pro parte ad species alias adnumerandas: c(. typiciim Regel. — O. pseudo-sibiricum Ledeb. — Calyx villosulus. Flores violacei vel albi, estriati. ß. striatum Regel. — G. pseudo-sibiricum Maxim. — Adpresse pilosum. Calyx adpresse puberulus. Flores albidi vel lilacini, striis saturatioribus picti, '^j^ — Vs PoH- diam. Unterer und mittlerer Ussuri bei Kap Aua, an der Kötscha-, Abderi-, Bikin- und Ima- Mündung (Maack nach Regel;. — Blüh. Juni und Juli. /. grandiflorum Regel. — Caulis, petioli pedunculiquc pilis parvis patentibus hirti. Flores albi, striati, O/s — 'IV4 poll- diam. Oberer Ussuri bei Damgu und am Sungatschi (Maack nach Regel). — Blüh. Juli. 126 R- Knuth. — Geraniaceae. Hl. G. aconitifolium L'Her. Geran. (1787 — 1788) t. 40; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 43ö; Willd. Spec. pl. III. (1800) 704; DC. Fl. fraiK;. IV. (1805) 848; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 405; Koch, Sjnops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 138; Reichb. Ic. FI. Germ. III. (1842—1843) 70 t. 194 f. 4884; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 298; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 147. — G. rivale Vill. Hist. pl. Dauph. III. (1789) t. 40. — G. rivulare Vill. Prosp. (1779) 40, Hist. PI. Dauph. III. (1789) 372. — G. stria- tum (Clairv.) Man. herb. (1811) 153. — Rhizoma obliquum, circ. 5 — 8 cm longum, circ. 7 mm crassum, stipulis fuscis nitentibus foliorum basalium deciduorum praecipue apicem versus dense ornatum. Gaules pauci, saepe unus, sulcati, suberecti vel erecti, 20 — 45 cm alti, foliis sparsim ornati, superne ramosi. Folia basalia pauca, 2 — 6, longe petiolata; petioli 7 — 15 cm longi, sulcati, fere laxi, quam laminae diam. 2^2 — 3Y2~plo longiores, sicut caulis pilis brevissimis retro-adpressis puberuli; lamina 5 — 9 cm diam., utrinque pilis adpressis longioribus, praecipue subtus densius obsita, de- mum saepe glabrescens, ambitu reniformi-angulato-orbicularis vel potius 7-angulato- orbicularis, profunde sed non usque ad basin 7-partita, lobis ambitu ovato-lanceolatis vel zb late ovatis, apice acutis, basin versus cuneatis, profunde pinnatifido-laciniatis, laciniis oblongo-linearibus acutis minutissime mucronulatis, non raro basin versus den- tato-lacinulatis ; folia caulina basalibus conformia, summa et saepe etiam media sessilia et opposita, infima saepius alterna. Stipulae basales 10 — 15 cm longae, ovatae vel oblongo-ovatae, acutae; caulinae multo angustiores, lanceolatae vel lineari-lanceolatae, 5 — 10 cm longae, brunneae. Pedunculi biflori, quam pedicelli 1 — 3-plo longiores, 2 — 5 cm longi, sicut pedicelli (praecipue sub calyce) pilis retro-adpressis obsiti. Bracteae lineari-subulatae, 2 — 5 mm longae, minute pilosae. Pedicelli circ. 1 1/2 — 2 cm longi, sub fructu erecti. Flores plerumque satis numerosi, apice caulis fere pseudo-corjm- bosi, non magni. Sepala oblonga vel oblongo-ovata, trinervata, mucronata mucrone filiformi 1 — '2 mm longo, marginata margine lato membranaceo, pilis longis simplicibus ornata, demum fere glabra. Petala albida, obovata, satis longe unguiculata, margine vix undu- lata. Stamina calyci subaequilonga; antherae ellipsoideae. Fructus rostratus quam 30 mm fere longior; valvulae satis longe pilosae; rostrum pilis brevissimis patulis puberulum. Schweiz, in der subalpinen Region, in lichten Wäldern an Alpenbächen und kleineren Wasseradern: Ober-Engadin, bei St. Moritz (Winkler a. 1872!). WalUs, am Finelgletscher (ex herb. A. Braun!), im ABCGuffer des Saasthales um 1800 m (Wolff a. 1879!), im Nicolas-Thal bei Zermatt (Bolle a. 1848!, BernouUi, Fl. helv. a. 1888!, Jahns a. 1867!, Wolf in Dörfler, Herb. norm. n. 4320 !, Lagger!), ohne Standort (Thomas in Reichenbach, Exs. Fl. Germ. n. 699!). Val Rosegg (Tripet in Soc. helvet. a. 1873!, Schlickum a. 187l!). Mt. Catogne (Lagger!). Mt. ßlanc, im Chamounixthal (Herb. Jessen!). Mt. Genis (Bonjean!). Nota. Specimen occidentali-tibeticum a Falconer lectum, sub Kew Distrib. n, 328 distri- butum et ab Edgeworlh et Hooker in Hooker, Fl. Brit. India I. (1875) 429 sub nomine 0. aconitifolii descriptum verisimiliter non ad speciem adnumerandum est. 112. G. Lemanianum Briq. in Ann. Conserv. et Jard. Bot. Geneve HI. (1899) 83. — G. süvaticum subsp. Lemanianum Schinz et Keller ex Briq. 1. c. — Rhizoma perpendiculare vel vix obliquum, ad Collum usque 10 mm crassum et stipulis fuscis foliorum basalium persistentibus ovato-lanceolatis obtectum. Caulis solitarius, erectus, sed vix strictus, 12 — 20 cm altus, usque ad medium vel supra simplex, sulcatus, pihs retro-patulis vel patulis obsitus. Folia basalia pauca, longepetiolata ; petioli 10 — 12 cm longi, quam laminae diameter 2 — 31/2-plo longiores, pilis retro-patuhs vel patulis zb dense obsiti; lamina 6 cm diam., supra pilis adpressis brevibus obsita, subtiis ad nervös tantum pilosa, ambitu reniformi-orbicularis, profunde (usque ad ^g — V7) palmato- 7-partita, lobis ambitu lanceolatis grosse pinnatifido-incisis, dentibus oblongis acutis minutissime mucronulatis; folia caulina pauca, basalibus similia, sed multo bre- vius petiolata; folia summa sessilia. Stipulae caulinae lanceolato-lineares, acutae vel acutissimae, 5 mm longae. Flores satis numerosi. Pedunculi biflori, pedicellis sub flore Geraniuna. 127 \ — 3-plo longiores, \ — 5 cm longi, sicut pedicelli pilis patulis glandulosis dense obsiti. Bracteae lineares, sensim acuminatae, acutae, 2 — 4 mm longae. Pedicelli < — < V4 cm longi, sub fructu erecti. Sepala mucronata 8 mm longa, trinervata, pilis glandulosis patulis ad marginem et venas dense obsita, ovata, mucronata mucrone filiformi, i — 2 mm longo. Petala caljce mucronato 2-plo longiora, obovata, pallide rosea, ad unguem barbata. Stamina basi lanceolata, calyci aequilonga vel vix longiora. Genfer Alpen: Pointe des Avoudruz, 2000 m (Briquet, August 1893!). Nota. Species sine dubio O. sylvatico valde affinis est, fortasse eiusdem varietas. Habitu similjs est G. aGonitifolio^ ut iam cl. Briquet affirmat. ^3. G. pratense L. Spec. pl. ed. 1. H. (1753) 681, ed. 2. II. (1763) 954; Burm. f. Spec. Ger. (1759)21; Gav. Diss. IV. (I787)210t. 87, f. 1; Ait. Hort. Kew. II. (1789)435; Willd. Spec.pl. III. (1800) 705; DG. Fl. franc. IV. (1805) 848; Kops, Fl. Batava V. (1828) 339; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 406; Koch, Synops. Fi. germ. ed. 1. (1837) 138; Ledeb. ¥1 Boss. I. (1842) 466; Beichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842—1843) 70 t. 193, f. 4883; Gren. et Godr. Fl. France l. (1848) 298; Boissier, Fl, orient. I. (1867) 877; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 152; Edgeworth et Hook, in Hook. f. Fl. Brit. India I. (1875) 429; Bljtt, Norges Flora III. (1876) 1103; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 527; Maxim, in Bull. Acad. St.-Petersb. XXVI. (1880) 4 65; Hankset Small in Under- wood-Britton, North Amer. Fl. XXV. 1. (1907) 13. — G. pratense var. subalpinum, var. piloso-eanescens, var. valde pilosum Schur, Enum. pl. Transs. (1866) 136 — 137. — G. caeruleum Gilib. Fl. lituan. II. (1785) 174. — G. aconitifolium Eichw. Skizze (1830) 170. — G. himalayense Klotzsch in Bot. Ergeh. Waldem. Reise (1862) 116 t. 122; Walp. Ann. VII. (I868) 485. — G. alpinum Kit. ex Kanitz in Verb. Zool.- Bot. Ges. Wien XIII. (18 63) 531. — G. Äckmrianum, G. caerulentum, G. coelesti- num, G. napellifolium Schur, Enum. pl. Transs. (I866) 136. — G. neapolitanum iNym. Gonsp. Index (1878) 949. — G. valde-püosum Schur ex Nym. Consp. (1878) 137. — G. batrachioides Bub. Fl. Pyren. III. (I90l) 309. — Rhizoma horizontale vel vix obliquum, 8 — 10 mm crassum, 6 — 10 cm longum, apicem versus vix dilatatum, stipulis foliorum basalium persistentibus brunneis vestitum. Gaules pauci, erecti, 30 — 80 cm alti, superne ramosi, sulcati, pilis brevibus retro-patulis vel retro-curvatis pubes- centes. Folia basalia äz numerosa, longe petiolata; petioli 15 — 30 cm longi, quam laminae diam. 2 — 4-plo longiores, 1 1/2 — 2V2 i^^^n crassi, pilis retro-patulis hirsutiusculi ; lamina magna, 6 — 12 cm diam., supra pilis adpressis brevibus obsita, subtus fere tan- tum ad nervös adpresse breviter pilosa, ambitu reniformi-orbicularis, fere usque ad basin palmato-7-partita, lobis ambitu dz rhomboideo-ovatis vel -lanceolatis, basin versus bipinnatifido-lacinulatis, apicem versus pinnatifido-lacinulatis, lacinulis lineari-oblongis vel oblongis acutis minutissime mucronulatis ; folia caulina vix numerosa, basaUbus similia, sed brevius petiolata, inferiora et saepe media basalibus fere aequimagna,* summa sessilia, omnia opposita. Stipulae lanceolatae, sensim acuminatae, acutae, adpresse pilosae, 10 — i 7 mm longae. Flores numerosi, pseudo-dichotome corymbosi. Pedunculi biflori, pedi- cellis sub flore circ. 0/2 — 3-plo longiores, 3 — 10 cm longi, sicut pedicelli pilis patulis glandulosis (glandulis non raro deciduis) obsiti. Bracteae lanceolato-lineares, acutissunae, circ. 10 mm longae, minutissime adpresse pilosae. Pedicelli 1 Y2 — 3 cm longi, longi- tudine vix valde diversi, sub fructu recurvati. Sepala mucronata 11 — 14, vulgo 13 mm longa, manifeste trinervata, pilis glandulosis mox simplicibus praecipue ad nervös obsita, demum (nervis exceptis) fere glabrescentia, oblongo-ovata, mucronata mucrone filiformi 3 — 4 mm longo. Petala calyce mucronato 1 Y4 — 1 V2-plo longiora, late obovata vel fere orbicularia, coerulea, raro lilacina vel albida, ungue glabra, margine tantum ciliata. Stamina basi ovata, calyci subaequilonga. Fructus rostratus 30 mm superans; rostrum superne longe (circ. 8 mm) filiforme, pilis glandulosis subviscidum; valvulae densiuscule pilosae. Semina minutissime punctata. Gemäßigtes Eurasien, östlich vielleicht bis Kamtschatka; von der Ebene bis zur montanen Region: Schweden, Upsala (Andersson a. 1844!). — Norwegen, 128 R. Knuth. — Geraniaceae. Christiania (Blytt a. 186l!). — Schottland (Kloden!). — Belgien, bei Lüttich (Wathelet a. 1889!). — Deutschland, mit Ausnahme des Nordwestens und Schleswig- Holsteins, so Prov. Sachsen, bei Wittenberg (Körnicke a, 1849!), Prov. Brandenburg (Buek!, R. Knuth!), Provinz Ostpreußen, bei Buchwalde (Lange!), Thüringen, bei Arn- stadt (v. Seemen!], Dresden (Holfmann a. 1878!), Freibürg i. Br. (Thellung a. 1901), Prov. Weslpreußen (Baenitz!), Prov. Schlesien (R. Knuth!). — Pyrenäen, auf dem Mont-Louis (Herb. Bubanü). — Tirol, bei Ritten (Hausmann n. 15l!). — Allgäu, Oberstdorf (L 0 e w a. 1906!). — Nieder-Österreich, bei Wien (Planta!), Herzogen- burg (Kerner in Fl. Exs. Austro-hung. n. 321ö!). — Galizien, bei Krakau auf dem Kosziusko-Hügel (Vatke a, 1882!). —Böhmen, bei Teplitz (Karl a. 1852!). — Kar- pathen-Gebiet, bei Bistritz (Kotschy, PI. Transsylv. Herb. Schott n. 485!). — West- Russland, Konin in Polen (Baenitz a. 1865!), Plisköw im Distr. Lipowiec (Reh- mann et WoJoszczak, Fl. pol. exs. n. 150!). — Mittel- und Ost-Russland, Jaroslaw (comm. Rensch!), Tschistopol im Gouv. Kasan (Korshinsky a. 1884!), Gouv. Samara (S. Korzchinsky, Fl. Cis- et Transwolgensis). — West-Sibirien, Jekaterinburg (Ehrenberg a. 1829!).^ — .Himalaya, Kaschmir (Duthie, Fl. of Kaschmir n. 14027!, Fal coner in Herb, late Fast India Comp. n. 326!). — Altai (Duhmberg, PI. Altaicae a. 1881 n. 812!, 813!, 816!, 818!, 826!, 830!, Ehren- berg a. 1829!); Südl. Altai, bei Kobdo (Kalning nach Maximowicz), auf der Alpe Dolon-nor auf Granitfelsen kaum handhoch (Po tan in nach Maximowicz). — Tarba- gatai (Karelin et Kiriloff a. 1840 n. 166 sub nom. Q. laetum\). — Nord-Mon- golei, am See Ubsa (Potanin a. 1879!). — Dahurien, Nertschinsk (Sensinow!, Karo, PI. Dahuricae n. 259!). — Nach Maximowicz noch an folgenden Standorten, in der Nord-Mongolei am Passe Han-hai an den Flüssen Schuryk und Bogdyngol (Potanin) und am Flusse Baintu-gol (Kolomeizew); in der Ost-Mongolei zwischen den Flüssen Chui-gol und Iböan-gol (Fritsche), an der Zugstraße (Kirilow) bei Charimtu (Tatarinow); Nord-China, Prov. Kansu beim Passe am Flusse Tetung (Przewalski), zwischen Lan-tscheu und der großen Mauer (Piasetzki), Prov. Pet- schiU auf dem hohen Berge Siao-wu-tai-shan (Hancock); ganz Sibirien mit Ausnahme des arktischen Gebietes, so auf Kamtschatka, bei Jakutsk, an der Lena, an der Tschara (May de 11), am Baikal-See. — Central-China, Prov. Hupeh (Wilson n. 2301!, 2545!). — Korea (Faurie, PI. Coreanae n. 229!). — Japan, Insel Nippon, bei Asamayama (Faurie, PI. jap. n. 6150!). — Nach Edgeworth und Hooker noch an folgenden Standorten im gemäßigten West-Himalaya, Garwhal bei Kulhara 3200 m (Strachey und Winterbottom), Piti 2100 — 2500 m (Thomson), sowie in West-Tibet, Sakh River 4200 m (Strachey und Winterbottom). — Einge- schleppt in Nord-Amerika in Massachusetts (nach Hanks und Small). Varietates et subspecies florae caucasicae, cum typo formis intermediis coniunctae. Subsp. a. typicum Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. HL 7. (1908) 51. Var. ß. Litwinowi Woronow 1. c. 51. — Caulis minute et retrorsum setulosus, superne glandulosus. FoUorum segmenta laciniis et dentibus argutis incisa. Auf Bergwiesen der Prov. Kuban, im Thale des Teberda um 1350 m (nach Woronow). Var. /. palleseens Woronow 1. c. 52. — Caulis breviter et retrorsum hirsutus. Flores albidi vel dilule roseo-violacei. Nord- und Mittelkaukasus um 2600 m, auf Wiesen der montanen und sub- alpinen Region (nach Woronow). Subsp. ß. Rupreehtii Woronow 1, c. 52. — G. pratense \a.i\ cyanostemo }i Boiss. Fl. Orient. Suppl. 143. — G. hatrachioides ß. cyanostemon\\\x^i\Y\. Cauc. L in Mem. Geranium, j 29 de l'Acad. scienc. St. Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 273. — G. collinum yav. glan- dulosum Trautv. in Acta Hort. Petropol. V. 2. (1878) 418. — Klores majores, in- tensius colorati, saepe atro-violacei. Filamenta basi magis pilosa, longiora, saturate coerulea vel violacea. Großer Kaukasus, auf Wiesen von der montanen bis zur alpinen Region um 1300 — 3600 m (nach Woronow). Var. ß. diffusum Woronow 1. c. 53. — Humilius. Caulis diffusus, tortuosus. Folia et flores minores; illa minus dissecta. Caljx sparse glandiilosus vel eglan- dulosus. Daghestan, auf Wiesen der montanen und subalpinen Region (nach Woronow). Var. y. Buschianum Woronow 1. c. 54. — Gaules 15 — 30 cm alti^ dense retro- hirsuti, divaricato-ramosi. Foliorum lobi minus profunde incisi. Petala 22 — 26 mm longa. Daghestan, auf Wiesen der subalpinen Region (nach Woronow). Subsp. y. finitimum Woronow 1. c. 50 (sub specie). — Totum pilis brevibus reverso-adpressis pubescens. Foliorum segmenta acuta, in lobos acutos acute et pro- funde inciso-dentatos subpinnato-partita. Pedicelli crassiusculi, crebre glandulosi. Petala crebre barbata, purpureo-violacea. Westliches Russisch-Armenien, auf Wiesen der montanen und subalpinen Region (nach W^oronow). Nota. Specimina floribus albis praedita non raio collecta sunt; cfr. Reichenbach- Plicken in Bericht der 1 4. Vers. d. preuß. bot. Ver. in Rastenburg (Schriften der physik.-ökonom. Ges. zu Königsberg XVR. [1876] 9). 114. G. affine Ledeb. Fl. alt. III. (1831) 229, Ic. Fl. ross. IV. (1833) 20 t. 371; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 466. — Maximum, pro parte pube adpressa subincanum, apicem versus pilis brevibus densis patulis glandulosis subviscosmu. (Paulis subteres, erectus, incano- pubescens. Folia ambitu suborbiculata; inferiora profunde 7-partita, laciniis pinnatifido-inciso-serratis oblongis. Pedunculi subcorymbosi. Bracteae pedicellos superantes. Pedicelli longitudine varii, alter bracteas subaequans, alter ilUs brevior, deflorati cum calyce nutante refracti. Calycis fructiferi cylindracei sepala aut stricte erecta, aut apice recurvata, angustiora quam in G. pratensi. Petala obovata, integra, alba, calyce longe aristato sesquilongiora , basi supra unguem ciliata. Filamenta basi dilatata, subciliata, celerum glabra. Valvulae glanduloso-pilosae. Sibirien: Am Flusse Jrtysch (Ledebour, Meyer ex Fl. Alt.); zwischen Ust- kamenogorsk und Buchtarminsk und auf bergigen Stellen der dsungarisch-kirghisischen Steppe beim Flusse Tschar (Karelin et Kiriloff ex Fl. ross.). Nota. Stipulae bracteaeque sunt angustiores et longiores quam in G. pratensi. Petala minora et angustiora, constanter alba. Ceterum G. pratensi peraffine. 115. G. melanandrum Franch. PI. Delav. (1889) 112. — Rhizoma ad collum incrassatum. Totum praeter laminam foliorum pilis glandulosis confertis hirtura. Gaulis robustus, non raro e basi ramosus, 3 0 — 65 cm altus. Folia (supremis exceptis) longe petiolata, petiohs infimis 15 — 18 cm longis et 2 mm crassis; lamina 5 — 8 cm diam., ambitu orbicularis, fere ad basin usque 5-partita, lobis e basi integra subtrilobulatis; lobuli grosse incisi, pube brevi adpressa supra conspersi, subtus pallidi, subtus prae- sertim ad nervös pilis hyalinis hirto-setulosi. Stipulae membranaceae , fulvae, lanceo- latae, longe acuminatae, usque 2 cm longae. Peduncuh elongati, 5 — 10 cm longi, pilis patulis glandulosis longis hirti. Bracteae membranaceae, lanceolatae. Pedicelli calyce 1Y2 — 2-plo longiores, sicut sepala dense glandulosi, fructiferi cum pedicellis mani- feste geniculati. Flores juniores nutantes. Sepala ovato-lanceolata, obtusa, longe mucronulata, cum mucrone 12 — 13 mm longa. Petala purpurascentia, patula, sepalis vix vel subduplo longiora, obovato-lanceolata, apice rotundata, basi in unguem m- distinctum breviter attenuata, longe et dense cihata, 13—18 mm longa. Stamina corollam vix superantia; filamenta violacea, e basi parum dilatata subulata, inferne A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 120. 9 j 30 R. Knutli. — Geraniaccao. parce ciliata; antherae atroviolaceae. Valvulae hispidae, apice plicis 3 transversis impressae; rostrum hispidulum et parce glandulosum, longe acuminatum acumine iS mm longo, cum eodem usque 3 cm longum. Central-Ghina: Yunnan, auf dem Berge Fang-jang-tchang oberhalb Mo-so-jn (Delavay a. 1887), am Passe Yen-tze-hay (Delavay a. 1887!). — Blühend und fruchtend Juli — Oktober. Nota. Species O. pratensi habitu similis, bene distincta est induinento pubescente denso glanduloso, sepalis magnis, coroUae limbo piano, antberis nigrcscentibus et plicis transvcrsalibus valvularum, ut cl. Fr an eh et 1. c. rccte dicit. Sect. 13. Reflexa K. Knuth. (Jlavis specierum. A. Petala purpurea. Bracteae e basi dz lata lanceolalae. a. Petala patula. — Europaeum 1 1 6. G^. phaeum. b. Petala reflexa. a. Petala lilacino-purpurea, mimaculata. Foliorum lobi obtusi. I. Austro-europaeum 11 7. G^. reflexum. II. Thessalicum 1 1 8. G^. aristatum. ß. Petala purpurea, basi macula atro-purpurea notata. Foliorum lobi acuti. Flores non raro subumbellati. Pedicelli pube brevissima adpressa et indumento lon- giore glanduloso obsiti. — Yunnanense 119. G^. Delavayi. y. Petala atro-purpurea, satis brevia. Foliorum lobi acuti. Pedicelli pilis glandulosis hirtelli. — Yunnanense. . 120. O. platypetalmn. B. Petala alba. Bracteae late ovatae, saepe usque 10 mm latae. — Himalaicum 121. G^. refractum. C. Species mihi ignotae. — .Taponicae 122. G^. japonicum. 123. Q. Sieboldii. Die eurasiatische Sektion, die sich aller Wahrscheinlichkeit nach aus den Sylvatica ent- wickelt hat, zeigt in auffälliger Weise die Wickeltendenz des dichasialen Sprosssystems. In ihren typischen Vertretern verkümmert der zweite Spross des Dichasiums, während die Primäraclise in Gestalt des Pedunculus völlig zur Seite geworfen wird. In dem Aufbau der zweiblütigen Inflorescenz macht sich dieselbe Tendenz bemerkbar. Auch die eigentümhche Stellung der Fetalen, die bei den Eusylvatica, so bei 0. sylvaticum u. a. entschieden schon angebahnt ist, repräsen- tiert in der Gattung einen entschiedenen Fortschritt. Das Vorkommen zahlreicher Arten im ostasiatischen Florengebiet gestattet einen Schluss auf den Ursprung der Sektion, 116. G. phaeum L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 681, Spcc. pl. ed. 2. (1763) 953; Burm. f. Spec. Ger. (1759) 19; Cav. Diss. IV. (1787) 210 t. 89, f. 2; Ait. Hort. Kew. II. (n89) 434; Vahl, Fl. Danica VI. Fase. 17 (1790) 6 t. 987; Willd. Sp. pl. III. (1800) 699; DG. Fl. franc. IV. (1805) 846; Kops, Fl. Batava V. (1828) t. 390; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 399; Ten. Fl. nap. V. (1835 — 1836) 81; Koch, Synops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 138; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 463; Reiclib. Ic. Fl. Germ. III. (1842—1843) 72 t. 197, f. 4891; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 300; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 879; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 156; Öelak. Prodr. Fl. Boehm. III. (1875) 531; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 526; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 12 3. — G. phaeum var. 7naculatum et var. nodosum Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 135. — O. phaeum var. genuinum et subvar. fiiscum Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 82. — G. fuscum L. Mant. I. (1767) 97. — G. mon- tanum Koen. ex 0. Muell. in Nov. Act. Nat. Cur. IV. (1770) 209, nomen. — G. austriacum, G. hungaricum Wiesbaur in Natur und Ofl"enbarung XLI. (1895) 636. — G. montanum Dod. Pempt. ed. 1. p. 64; Bub. Fl. pyren. III. (1901) 307. — Rhizoma obliquum, apicem versus stipulis foliorum basalium persistentibus brunneis dense vestitum. Caulis erectus, 30 — 70 cm altus, inferne simplex , superne parce pseudodichotome Geranium. 131 ramosus, subsulcatus, pilis it longis patulis sparsim, ad nodos densius obsitus, superne gracilis. Folia basalia longe petiolata petiolls 10 — 30 cm longis, quam laminae diam. 2^2 — 4-plo longioribus, gracilibus, 2 mm crassis, glabrescentibus; lamina 5 — 10 cm diam., supra pilis longis adpressis obsita, subtus brevissime puberula vel glabrius- cula, ambitu 7( — 5)-angulato-reniformi-orbicularis, usque ad ^4 palmato-7( — 5)-partita, lobis late cuneato-rhomboideis, grosse pinnatifido-dentatis, dentibus dz late ovatis, mucronulatis mucrone minutissimo calloso; folia caulina basalibus consimilia, sed gra- datim minora et brevius petiolata, media iam saepe sessilia, fere omnia alterna. Stipulae ovato-lanceolatae, abrupte acuminatae, acutae, pilis longioribus albidis zh sparsim ob- sitae, caulinae et basales dz brunneae. Flores numerosi. Pedunculi axillares, biflori, pedicellis aequilongi vel vix breviores, 2 — 4 cm longi, sicut pedicelli pilis longis patulis deciduis et indumento brevissimo puberulo obsiti. Stipulae circ. 2 mm longae, ovato- lanceolatae, acuminatae, acutae, pallide brunneae. Pedicelli sub fructu erecti, alter eorum geniculatus, alter cum pedunculo continuus. Sepala oblongo-ovata, minutissime mucronulata, trinervata, margine et basi pilis longis hyalinis obsita. Petala patula, ob- ovato-rotundata, margine undulata, atro-purpurea vel purpurea. Stamina petalis bre- viora; filamenta basi longe ciliata. Fructus rostratus 25 mm longus; rostrum minutissime puberulum; valvulae apice rugis 4 — 6 transversalibus instructae , partibus media et inferiore longe setoso-pilosae. Im ganzen gemäßigten Mittel- und West-Europa: in Gebüschen der Wald- und Berg-Region: Süd-Skandinavien, bei Krageholm (Ljungström et Humbla!). Schonen (Andersson a. 1846!, Fries!). — Deutschland; Schlesien, bei Waiden- burg (Straehler!), bei Breslau (Engler!), bei Freiburg (R. Knuthi), bei Proskau (Stein!), bei Nieder-Lindewiese (Fritze!). Harz, bei Blankenburg (Bauer!). Freiburg im Breisgau (Herb. Heldreich!). Sachsen, auf der Wechselburg (Reichenbach f. a. 1852!), am Wolkensteiner und Rochsburger Schlosse (Welker in Reichenbach, Exs. Fl. Germ. n. 377!), bei Mosel (Artzt, Fl. saxon. a. 1874!). — Belgien, bei Sariar- dinge (Wirtgen, Herb. FL rhen. n. 737!). — Pyrenäen, Bagneres de Rigor (Cam- bessedes a. 1825!), Bagneres de Luchon (Bubani a. 1838!), Bareges (Meilenborg a. 1815!), Gedre (Bordüre a. 1869!). — Jura, bei Genf (Jack a. 1840!). — Schweiz, Gr. St. Bernhard (F,avre n. I2!). — Salzburger Alpen (Ruprecht!, Herb. Gans- auge!). Mondsee (Hinterhuber!). — Steiermark (R. Knuth!). — Kärnthen (Jaboi'negg in Fl. exs. Austro-Hung. n. 28411!). — Ober-Österreich (Zimmeter in Fl. exs. Austro-Hung. n. 284UI!, Stoitzner!), bei Aistershaim (Keck a. 186l!). — Tirol, bei Tarfis im Isonzothale (Funck!). — Kroatien (Farkas-Vukotinovic in Schultz, herb. norm. n. 76l!). — Slavonien, am Kamengrad (Stoitzner a. 187o!). — Krain, bei Laibach (Vater a. 1850!). — Karpathen, in der Tatra (Reim an n! , Kuhn!, Fritze!, Engler!). — Siebenbürgen, bei Hermannstadt (Schur!). — Ros- nien, bei Serajevo (Blau n. 148!, Herb. Sendtner n. 898!). — West-Russland (Karo, Fl. Polska a. 1865!), im Gouv. Kielce (Fritze a. 1868!). Var. ß. lividum (L'Her.) Pers. Synops. H. (1807) 235; DC. Prodr. 1. (182 4) 641; Koch, Synops. Fl. Germ. ed. 1. (1837) 138; Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 82. — Qeranium lividum L'Her. Geran. (1787—1788) t. 39; Ait. Hort. Kew. IL (1789) 43 4; Willd. Spec. pL IIL (1800) 701; Pers. Syn. IL (1807) 235; Sweet, Ger. IIl' (l 824 — 1 826) t. 268; Gaud. Fl. HelveL IV. (1829) 401; Reichb. Ic Fl. Germ. IH. (1842—1843) 72 tab. 197, f. 4890. — G. patulum YiW. Hist. pl. Dauph. IIL (1789) 371. — G. subcoeruleum Schleich. Cat. 2 5 ex DC. Prodr. L (182 4) 641. — Flores sordide lilacini, saepe ad basin macula Uvido-violacea picta. Schweiz und Tirol, an denselben Örtlichkeiten wie die Hauptform: Süd-Schweiz (Thomas in Reichenbach, Exs. FL Germ. n. 700 !). W\^llis, bei Leukerbad (Wolf a. 1878!); Fenald, bei Bex (Wilczek a. 1893!). Waadt, bei Vallon des Plans (Masson a. 1876!). Mittel-Tirol, auf dem Brenner (Huter in Fl. exs. Austro-Hung. n. 2842!), im Gschnitz-Thale (Fritze a. 1875!). Süd-Tirol, bei Bozen in den Wolfgruben (Auers- wald!), auf dem Mte. Baldo (Fritze 1870!), ohne Standort (Facchinü). ] 32 K« Knuth. — Geraniaceae. DC. in Prodr. I. (1824) 641 distinguit tres varietates: «, vulgatiiis. — O. phaeum L. ß. fuseum. — 0. fuscum L. — Petala atro-fusca. y. lividum. — O. lividum L'Her. — Petala roseo-violacea, subemarginata. Terracciano in Malpighia IV. (1890) 219 haud iure 0. phaeum et O. reflexum coniunxit. Formae novae ab eodem descriptae vix vel potius non distinguendae sunt. a. normale = O. phaeum L. f. pyrenaica f. gallica subf. patula subf. fusca var. lividum L haldensis f. helvetiea subf. planipetala var. balcanicum subvar. nodosum (Schur) ß. reflexum (L.) f. catriensis var. subreflexum f. serhica f. graeca \M. G. reflexum L. Mant. (1771) 257; Cav. Diss. IV. (1787) 208 t. 81, f. 1; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 434; Willd. Spec. pl. III. (1800) 700; DC. Fl. fram;. IV. (1805) 846; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 72 t. 196, f. 4889; Parkt. FI. ital. V. (1872) 159. — G. phaeum Sebast. et Maur. Fl, Rom. Prodr. (1818) 225. — Rhizoma obliqiium, apicem versus stipulis foliorum basalium persistentibus brunneis satis dense vestitum. Caulis tenuis, suberectus, 30 — 60 cm altus, inferne simplex, superne parce pseudo-dichotome ramosus, saepe etiam simplex, sulcatus, pilis longis, patulis sparsim, ad. nodos densius obsitus, superne gracilis. Folia basalia vix numerosa, longe petiolata petiolis 8 — 25 cm longis, quam laminae diam. 2V2 — 4-plo longioribus^ gracilibus, 1 mm crassis, longe patule pilosis vel glabrescentibus; lamina 4 — 9 cm diani., supra pilis longis adpressis obsita, subtus brevissime puberula vei glabriuscula, rarius ad nervös pilis nonnullis paucis adpressis ornata, ambitu 7( — 5)-angulato-reniformi-orbicu- laris, usque ad ^4 palmato-7( — 5)-partita, lobis zii oblongo-ovatis, grosse dentatis, dentibus zb late ovatis, mucronulalis mucrone minutissimo calloso; folia caulina basali- bus consimilia, sed gradatim minora et brevius petiolata, iam media saepe sessilia, fere omnia alterna. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutae, basi pilis longioribus albidis obsitae, caulinae et basales pallide brunneae. Flores satis numerosi. Pedunculi axillares, biflori, pedicellis vix breviores, 1 1/2 — 4 cm (plerumque 2 cm) longi, sicut pedicelli pilis longis patulis et indumento brevissimo puberulo obsiti. Stipulae circ. 2 mm longae, lineari-lanceolatae, acutae, lutescentes. Pedicelli duo sub fructu recurvati. Sepala ob- longo-ovata, minutissime calloso-mucronulata, pilis longis hyalinis obsita, sub flore sicut petala recurvata, sub fructu erecta. Petala lilacino-purpurea, ovato-orbicularia, margine antico dentata, sepalis paullo longiora. Stamina quam calyx {^j^-^^o longiora, basi longe pilosa. Fructus rostratus 30 mm longus; rostrum minutissime puberulum vel potius glabrescens; valvulae apicem versus rugis 3 — 5 transversalibus instructae, cete- rum longe hyalino-pilosae. Mittlerer Teil der Apennin- und der Balkan-Halbinsel; in Gebüschen der montanen und subalpinen Region, auf Kalk und Serpentin; anscheinend sehr zerstreut: Mittel-Italien, in den Abruzzen auf den Bergen Morone und Majella (Porta-Rigo, ex itin. italico I. a. 1872!, Levier, PI. neapol. a. 1874!) und im Thale Orfento des Majella (Groves a. 1874!), Gran Sasso d'Italia (Levier, PI. neapol. a. 1875!). — Griechenland, Pindus auf der höchsten Spitze des Zygosberges oberhalb Metzovo (Haussknecht, lt. graec. a. 1885!), Oeta (Heldreich, It. per Graec. septentr. Geranium. I33 a. 1879!). — Thessalien, bei Chaliki (Sintenis, Iter thessal. a. 1896 n. 675!;. — Macedonien (Adamovic, PI. balc. exs. a. 190l!). — Blühend Juni — Juli. H8. G. aristatum Frejn. et Sint. in Bull. Herb, ßoiss. V. (1897) 587. — l'erenne, ad caules et petiolos retrorsum hispidulum, ad folia supra pubescens, subtus praesertim ad nervös hirsutum, ad inflorescentiam patule et moUiter hispidum et glan- dulosissimum. Rhizoma erassum^ squamosum. Caulis 25 — 30 cm altus, fere a basi ramosus, flexuosus, usque ad dichotomiam inferiorem aphyllus, superne dichotomo- paniculatus. Folia basalia longissime petiolata, petioHs 13 — 18 cm longis, flexuosis, tenuibus; summa caulina subsessilia, petiolis 1/2 cm longis; omnia caulina opposita; lamina omnium conformis, depressa, pentagona, maxima 6^2 — "^72 ^^ longa, 8 — 9 cm lata, palmato-7-partita, segmentis rhomboideis trilobis et acute grosse-dentatis. Stipulae basales circ. 2 cm, summae vix 6 mm longae, fuscae, lanceolato-lineares, acuminatae, aristatae, glabrae, praesertim ad apicem ciliatae. Pedunculi oppositifolii, stricti, folio tandem duplo longiores, biflori, sub fructu 5^/2 cm longi. Bracteae subulato-aristatae, villosae. PedicelU 2^2 — 3 cm longi, tandem deflexi, pedunculum dimidio subaequantes vel breviores. Sepala elliptico-oblonga, 5-nervata, albo-villosa, arista 6 — 7 mm longa villosa herbacea apice truncata eisdem aequilonga terminata, post anthesin patula, sub- deflexa, tandem erecta, 1 cm longa, 3 mm lata. Petala cyanea, caljce subbreviora, elliptico-oblonga, breviter apiculata, basi brevissime unguiculata et albo-villosa, 1 Y3 — 1 Vo cm longa, ad medium fere 6 mm lata. Filamenta e basi villosula elongato- triangulari subulata, glabra; antherae oblongo-ellipsoideae. Valvulae basi adpresse albo- hirsutae, ad apicem breviter hirtae et (ut videtur) dentato-cristatae; rostrum viride, seriatim hirtum (ex Freyn et Sint.), Thessalien: Auf dem Pindus in Felsspalten des Berges Plaka beim Dorfe Chaliki, selten (Sintenis exs. a. 1896 n. 673). — Blühend Juli. Nota. Teste cl. autore species habitu non dissimilis est O. reflexo. — Ego specimina non vidi; fortasse autein Q. aristatum cum hac speeie conjungendutn est, praecipue cum plantae ceterae eodem loco lectae (Sintenis n. 675) ad hanc pertineant. 119. G. Delavayi Franch. in Bull. Soc. bot. France XXXIII. (1886) 442, PI. Delav. (1889) HO. — Rhizoma Hgnosum, perpendiculare, pennae anserinae crassitie. Caulis 15 — 2 5 cm altus, gracilis, ascendens, pube minuta reflexa obtectus. Folia infima longe petiolata, petiolo (10 — 15 cm longo) setulis adpressis reflexis sub limbo densioribus vestito ; suprema subsessilia ; lamina circ. 4 mm longa, 5 cm lata, ambitu pentagona, fere ad basin usque 5-partita, lobis e basi integra cuneata rhomboideis, apice pro- ducto acutis vel fere acuminatis, incisis, laciniis et lacinulis oblongis, acutis. Stipulae amplae, membranaceae, fuscae, e basi libera rotundata late lanceolatae, apice triden- tatae; inferiores usque 2 cm longae, basi 5 mm latae. Pedunculi elongati, biflori, bre- viter et retrorsum puberuli. Bracteae elongatae, lineari-subulatae, 6 — 10 mm longae, basi 1 mm latae. PedicelU demum reflexi, flore subduplo longiores, pube duplici ob- siti, altera brevissima adpressa, altera glandulosa patula elongata e pilis tenuibus glan- dula tenuissima capitatis. Caljcis indumentum similiter duplex; sepala lanceolata, longe mucronata, latiuscule albo-marginata, 6 — 7 mm longa, mucronata mucrone 4 — 5 mm longo. Petala nigro-purpurea, calycem superantia, perfecte sub anthesi reflexa, oblongo- ovata, apice leviter biloba, basi longe albo-villosa, circ. 1 2 mm longa. Filamenta infra medium pilis longis sparsis ciliata; antherae nigricantes. Valvulae puberulae (p. pte. ex Franch.). — Fig. \^E—0. Central-China: Yunnan, in Wäldern am Pass Koua-la-po oberhalb Hokin 3000 m (Delavay a. 1885 n. 1945 — Typus), bei Mengtze (Henry n. 10228A!), Yunnan Sen (Ducloux a. 1908!). — Blühend August. Nota. Species congruit colore florum et habitu cum 0. phaeo. Petala autem reflexa sunt, ut in G. reflexo Italiae et G. refraeio Himalayae; bracteis autem lineari-subulatis, aristis longis sepalorum et foliorum lobis acutis vel acuminatis G. Delavayi ab bis speciebus facile distinguitur. 120. G. platypetalum Franch. PI. Delav. (1889) 111. — Rhizoma crassura, Hgnosum, breve. Caulis 3 0 — 60 cm altus, erectus, flexuosus, ramosus, pube brevi 134 R. Knuth. — Geraoiaceae. retrorsa adpressa vestitus. Folia basalia longe petiolata, petiolis tenuibus iisque \ 5 cm longis; superiora subsessilia, setulis adpressis conspersa ; lamina 4 — 8 cm diam., arabitu pentagona, ultra medium 5-partita, lobis e basi cuneata integra rhomboideo- lanceolatis acuminatis, e medio inciso-dentatis. Stipulae fulvae, membranaceae, inferiores Fig. 19. Ä—D Oeranium refractum Edgew. et Hook. f. A Habitus. 5 Folium. C Petalum et Sepalum. D Stamina et Pistillum. — JE—O Qeraniiim Delavayi Franch. E Habitus. J^ Folium. 0 Floris partes. Geranium. - 135 ovatae acuminatae, superiores saepius bilobae vel bifidae. [nflorescentia paniculata vel nunc subaphyllo-racemoso -paniculata. Pedunculi et pedicelli pilis glandulosis hirtelli; pedicelli 2 — 3 cm longi, mox divergentes, demum reflexi, flore iam sub anthesi plus duplo longiores. Sepala ovata, longe mucronata, 7 mm longa, praesertim ad nervös setis glandulosis hispida. Petala atro-violacea, calycem vix aequantia, 6 mm longa, 5 mm lata, late ovato-elliptica, basi in unguem l"ere nullum contracta, apice rotundata vel leviter retusa, ima basi pilis longis paucis ciliata. Stamina calycem demum superans; liiamenta purpurea, basi subulata tenuissime et parce ciliolata; antherae atropurpureae. Valvulae hispidae; rostrum hirto-pubescens, longe subulato-mucronatum. Semina subtilis- sime striolata (ex Fr an eh. 1. c). Central-China: Yunnan, auf Wiesen des Berges Fang-yang-tschang oberhalb Mo-so-jn (Delavay a. 1887 — Typus). — Blühend September. Nota. Species bene distincta est petalis brevibus, dilatatis, brevissime unguiculatis. Petala ante anthesin atro-purpurea, demum roseo-lilacina. Ab affine O. Delavayi non facile distinguitur indumento simplici glanduloso pedicellorum et pube caulis retrorso-adpresso, non tantum reflexo. 121. G. refractum Edgew. et Hook. f. in Hooker f. Fl. Brit. Ind. I. (1875) 42 8. — Caulis 60 — 120 cm altus, erectus, robustus, ramosus, patenter hispidulo-pilosus. Foliorum inferiorum petioli usque 30 cm longi; lamina utrinque breviter pubescens, circ. 9 cm diam., ambitu cordato-angulato-orbicularis, usque ad 6/- palmato-5 — 7-partita, lobis obtusis, ambitu late rhomboideis, profunde pinnatifido-inciso-lobulatis, lobulis in- cisis, dentibus mucronulato-acutis. Stipulae magnae, 15 mm (basales 25 mm) longae, late oblongae, acutae vel obtusae. Pedunculi — sicut pedicelli refracti — pilis patulis obsiti, 5 — 10 cm longi. Bracteae lineares, tenues, 7 mm longae. Sepala 15 mm longa, membranacea, glanduloso-pilosa , late membranaceo-marginata, breviter et fere robuste aristata. Petala quam calyx 2-plo longiora, lineari-oblonga, obtusa, alba, 5-ner- vata, basi utrinque villosa, reflexa. Filamenta fere glabra, apicem versus approximata. Ovarium tomentosum. — Fig. 1 9^ — D. Sikkim-Himalaya: Tungu, 3600 — 4000 m (J. D. Hooker n. 15!); Chumbi bei Bue-tang (Dungboo, Fl. Chumbi a. 1878!). — Blühend Juli. Nota. Species insignis est petalis reflexis et Lracteis magnis, sed vix affinis, ut cl. autores affirmant, G. Richardsonii Americae septentrionalis , sed potius petalis reflexis G. reflexo et G. Delavayi et bracteis magnis G. Wallichiano. 122. G. japonicum Franch. et Sav. Enum. pl. Jap. II. (1879) 305. — Rhizoma breve, subtus fibras validas fusiformes emittens, apice stipulis latis ornatum. Caulis 60 — 100 cm altus^ rigidus, sulcato-angulosus, pilis patulis glandulosis brevibus hispidus, basi longe nudus. Folia basalia et caulina inferiora longe petiolata; petioli quam laminae diam. 5-plo longiores, indumento aequali sicut cauHs obsiti, usque 30 — 40 cm longi; lamina supra adpresse, subtus ad venas patulo-setosa et pallidior, circ. 12 — 1 5 cm diam., ambitu reniformis, vix ultra medium palmato-7 — 5-partita, lobis late obovatis inciso-dentatis; folia summa sessilia, tripartita. Stipulae ovatae, acuminatae, basales circ. 15 mm longae. PeduncuU 3 — 5 cm longi, sicut pediceUi — sub fructu de- clinati — et caulis breviter hispido-glandulosi. Pedicelli circ. 2 cm longi. Sepala ovata, aristata arista 1 — 2 mm longa, pilis glandulosis hispida, 3-nervata. Petala calyce paullo longiora, obovata, integra, exs. albida, basi dense barbulata. Filamenta longe ciliata. Fructus 35—40 mm longus; valvulae et rostrum (mox acuminatum) pilis glandulosis hispidulae. Japan: Auf den Hakone-Bergen (Savatier n. 2446^^^ — Typus), auf der Insel Nippon bei Asamayama (Fauri«, PI. Jap. n. 6149). — Blühend und fruchtend JuH. Nota. Testibus cl. autoribus species depicta in Sömokou (Soobokf.) XII. t. 50 et G. japonicum fortasse una ac eadem, quamquam folia speciminum a Savatier lectorum minora et pedicelli longiores sunt. 123. G. Sieboldii Maxim, in Bull. Acad. Petersb. XXVI. (l 880) 452, 458; Soobokf. XII. p. 50. — Rhizoma breve, fibris validis fusiformibus obsitum. Caulis erectus, 60 — 100 cm altus, bi- vel trichotomus, ad nodos subincrassatus, pilis reversis (ad petiolos J36 i^- Knutli. — Geraniaceae. dense) hirsutus, basi longe nudus. Stipulae ovatae, acuminatae, rarius connatae. Folia supra adpresse, subtus ad venas patulo-setosa; basalia et caulina inferiora longe petiolata, majora 5 — 6 poU. lata, ambitu reniformia, ultra medium vel fere ad basin 7 — 5-partita, superiora sessilia tripartita, priorum laciniis cuneato-obovatis, posteriorum oblanceolatis, acutis, usque ad medium 3-fidis, lobis 2 — 3 vel pluri-incisis. Pedunculi folium duplo, pedicellos sub fructu declinatos pluries superantes. Flos diametro poUicaris. Sepala pedicellis multo breviora, oblonga, aristata, 5-nervata. Petala lilacina, purpureo- striata, obovata, intus supra basin parce pilosa, basi ipsa densissime barbata, calyce sesquilongiora, patentissima. Filamenta stjlos subaequantia, parte dilatata sat longe ciliata et basi ipsa densissime longeque ciliigera. Valvulae laeves, breviter hispidae, medio dorso parce intusque basi longe setosae. Semina globosa, ovalia, minutissime impresso-punctata (ex Maxim.). Japan: Auf Wiesen häufig um Jokohama (Herb. Siebold sub nomine japonico Dai-füro-s6 nach Maximowicz); bei Nagasaki im botanischen Garten Motoski (Siebold nach Maximowicz). — Mandschurei: Am Flusse Tumen in der Nähe Koreas bei der Stadt Hun-tschun (F. Schmidt nach Maximowicz); bei Nikolskoje am Flusse Suifun (Güldenstädt nach Maximowicz); auf trockeneren Wiesen am See Hanka (Przewalski). — Blühend und fruchtend Juli — September. Nota. Planta mandschurica humilior, tenuior, folia profundius divisa, laciniis angustioribus; stipulae etiara angustiores et longius acuminatae, flores numerosiores; brevibus verbis talis, qualis solo climateque siccioribus produci solet (ex Maximowicz). Sect. i4. Polyantha R. Knuth. Clavis specierum. A. Flores manifeste umbellati. Folia ultra medium partita . . 124. O. polyanthes. B. Flores laxe umbellati. Folia usque ad 1/3 partita . . . . \%o. O. umbelliforme. C. Flores bini. Folia ultra medium partita 126. G'. moupinense. Die Sektion ist durchaus auf den Himalaja und seine östlichen Ausläufer beschränkt. Habituell sind ihre Arten leicht an der Gestalt des Blattes zu erkennen, welches an das der einjährigen Arten, sowie an das von O. jpyrenaicum erinnert. Charakteristisch für die Sektion ist die Bildung doldiger Inflorescenzen, die allerdings nur bei 0. polyanthes streng durchgeführt ist. Eine gewisse Neigung dazu liaben allerdings auch die ostasiatischen Formen der Sylvatica, so G. subumbelli forme. 124. G. polyanthes Edgew. et Hook. f. in Fl. Brit. Ind. I. (1875) 431; Wall. Cat. n. 8564. — G. Donianum Hook. f. et Thoms. (non Sweet) ex Hook. f. Fl. Brit. Ind. I. (1875) 431. — Rhizoma obliquum, 6 mm crassum, stipulis fuscis latis foliorum emarcidorum basalium squamosum, paucicaule. Caulis sicut petioli pilis inferne dz sparsis, superne crebris, glandulosis (glandulis non raro mox deciduis) patulis hyalinis obsitus, superne saepe secus lineam longitudinalem dense puberulus, zb erectus, 15 — 25 cm altus, sparsim ramosus, rarius subsimplex. Folia basalia longe vel longissime petiolata; petioli quam lamina 4 — 7-plo longiores, laxi, tortuosi, 10 — 20 cm longi; lamina utrinque pilis hyalinis adpressis sparsim obtecta, ambitu regulariter reniformis, usque ad '^j^ palmato-7 — 9-partita, lobis cuneatis apice rotundato usque ad 1/3 pal- mato-3-, rarius 2-lobulatis, lobulis apice rotundato tri- vel bidenticulatis, denticuhs mani- feste minutissime calloso-mucronulatis ; foha summa subsessilia, superiora alterna, media et infima opposila. Stipulae connatae, dz ovatae, obtusiusculae. Pedunculi uniflori, ebracteati, 2 — 7 in axillis foliorum duorum terminalium coacervati, pilis longis patulis demum eglandulosis obsiti, 1 — 2 cm longi. Sepala ovato-lanceolata vel lanceolata, mucronata mucrone vix 1 mm longo, indumento duplici e pilis densis glandulosis et e pilis hyalinis eglandulosis longis patulis hirsuta. Petala rubra, calyce 2-plo longiora, late obovata, margine antico fere retusa. Filamenta ciliata. Fructus rostratus circ. 1 7 mm longus, minutissime et adpresse puberulus. Gcranium. 137 Nordwest-Himalaya: Kumaon (ßlinkworth nach Edgeworth und Hooker). Sikkim, in den hohen Thälern des Inneren, 2700 — 3700 m, an grasigen Stellen (J. D. Hooker in Herb. Ind. Or. Hook. f. et Thomson!), bei Tongloo (Anderson, Herb. Sikkim. a. 1862 n. 412!), Lachung Valley (Gammie, Fl. of the Sikkim Himal. a. 1892!). — Blühend und fruchtend August. <25. G. umbelliforme Franch. in Bull. Soc. bot. France XXXIII. (<886) 443, PI. Delav. (1889) M5 tab. 2 5. — • Rhizoma carnosum, perpendiculare, usque 1^2 ^^ crassum. Planta flaccida, tota pilosa. Caulis 15 — 25 cm altus, erectus, subsimplex, pilis brevibus reflexis sparsim et setulis patentibus elongatis non raro glandulosis dense vestitus. Folia etiam cauUna longe petiolata; petioli simili modo ac caulis vestiti, basales saepe 15 cm longi et 1 — 0/2 mm crassi, laxi^; lamina 5 — 7 cm diam., 4 — 5 cm longa (a basi ad apicem), ambitu obscure pentagona, potius reniformis, membranacea, prae- sertim ad nervös setulis adpressis conspersa, ad medium vel paullo ultra (in foliis in- ferioribus) 7-partita; folia media et superiora 5-partita, lobis obovato-cuneatis, apice breviter incisis ; lobuli trilacinulati, lacinulis mucronulatis saepe 3 mm latis et 1 1/2 ^^ longis. Stipulae liberae, parvae, membranaceae, lanceolato-lineares, acutae, pilosae, 8 mm longae, basi 2 mm latac. Pedunculi graciles, elongati, 2 — 8 cm longi, saepe vix 1 mm crassi, sed vix laxi. Bracteae setaceae, 5 — 8 mm longae, pedicellis 4 — 5 subumbellatis 2 — 3-plo breviores. Calyx hispidus, pilis brevissimis reflexis vestitus et setulis patulis pilisque glandulosis (ut in caule) dense hirsutus. Sepala lanceolata, 5 — 6 mm longa, breviter aristata arista 1 — 2 mm longa. Petala 12 — 14 mm longa, apice 4 mm lata, purpurascentia, caljce 2 — 2V2-PI0 longiora, erecta, e basi ciHolata longe angustata breviter obovata, apice subretusa. Filamenta e medio leviter dilatata, parce ciliata. Valvulae longe setosae. Central-China, Yunnan: In Wäldern am Joche Koua-la-po oberhalb Hokin bei 3000 m (Delavay a. 1885 n. 1944!). — Blühend August. Nola. Species foliis similis est G. moupinensi et G. htcido, a quibus floribus subumbel- latis et pedicellis multo graciliorlbus fere filiformibus longis manifeste distincta est. 126. G. moupinense Franch. in Nouv. Arch. Mus. Paris Ser. 2. VIII, 2. (I886) 208. — Rhizoma obliquum, vix pennae anserinae crassitie. Caulis gracilis, erectus, 20 — 25 cm altus, setis patulis conspersus, apice furcatus. Folia basalia plura (3 — 6], longe et graciliter petiolata; petioli patule sed vix dense setosi, basales 8 — 15 cm longi et 1 mm crassi; lamina 5 — 6 cm lata, 4 — 5 cm (a basi ad apicem 2V2 ^^) longa, praesertim ad nervös sparse setulosa, ambitu reniformi-pentagona, ultra medium usque ad ^5 quinquepartita, lobis e basi cuneata integra apice trilobulatis, lobulis ovatis integris mucronulatis, uno alterove dente auctis; folia caulina pauca, saepe tan- tum 1 vel 3, breviter petiolata, caeterum basaUbus conformia. Stipulae parvae, an- guste lanceolatae, fuscae, omnino liberae. Pedunculi foliis duplo longiores, tenuiter puberuli et parce setosi, biflori. Pedicelli inaequales, alter poUicai'is et ultra, alter nunc vix 1 cm longus, fructiferi erecti. Bracteae stipulis conformes. Sepala ovato- lanceolata, setis albis conspersa, apice obtusa vel emarginata, longe aristata, 1 0 mm longa. Petala pallide purpurea, calyce plus duplo longiora, basi longe angustata, apice subrotundata, ad unguem pilosula, 20 mm longa. Filamenta omnia ciliata. Ovarium juvenile dense albo-villosum. Fructus glabrescens; valvulae subtiliter et non dense transverse venosae; rostrum tenuiter pubescens, circ. 20 — 25 mm longum (sec. Franchet). Central-China, Sze-tschuan: Moupine, an schattigen Stellen (David a. 1869!). Blühend und fruchtend Juni. Nota. Species foliis eis G. lucidi similibus distinctissiraa est. Ab hoc diversa est floribus duplo maioribus et sepalis valvulis non adpressis. Floribus magis similis est G. pratensi. J38 1^- Knuth, — Geraniaceae. Sect. \ 5. Sanguinea R. Knuth. Clavis specierum. A. Radices rhizomatis vel caudicis leviter inflatae, dz cjlin- dricae. a. Pedunculi omnes i-flori. — Europaeum 12 7. ö. sanguineum. b. Pedunculi nonnulli 1-flori. — Austro-americanum . . . 12 8. G. superbum. c. Pedunculi omnes 2-flori. a. Corolla parva. — Transsylvanicum \%9. G.transsylvanicum. ß. Corolla media vel magna. — Asiaticum. I. Folia subtus sparsim pilosum. — Kurdistanicum . 130. G. kurdicwn. II. Folia subtus — praesertim ad venas — pilis setosis obsita. 1. Folia maiora 3 — 4 cm diam. — Himalaicum . 131. G. Donianum. 2. Folia maiora 7 — 8 cm diam. — Orientali- Asiaticum. * Venae foliorum subtus vix vel non promi- nentes. f Semina punctulata 132. ö. dahuricum. -j-f Semina glabra 133. G^. koreanum. ** Venae foliorum rigidae, manifeste prominentes 134. G, soholiferum. R. Radices caudicis pro rata valde incrassatae, tuberiformes. Caulis 20 — 30 cm altus. Folia 3 — 5 cm lala. — Si- nense 135. G^. naimligerum. C. Rhizoma filiforme tuberculis pisiformibus saepe pluribus ap- proximatis olim cauligeris obsitum. Caulis 20 — 3 0 cm altus. Folia usque 4^2 cm lata. — Sinense 136. G^. Pyhowianum. D. Rhizoma tuberosum. Caulis floriferus 35 — 55 cm altus, Simplex vel subumbellato-ramosus. Folia usque 9 cm lata. Pedunculi 2-flori, umbellati vel fasciculati. — Hima- laicum 137. G^. tuberaria. Die mit einer Ausnahme [G. superbum) streng eurasiatische Sektion ist Bewohnerin der Ebene und der montanen Region. Ihre Arten gruppieren sich um O. sanguinciini und 0. da- huricum. Äußerlieh ist sie gekennzeichnet durch den buschigen Habitus, sowie durch zahl- reiche Grund- und Stengelblätter, über welche sich einzeln die Pedunculi mit meist leuchtend gefärbten Blüten ^erheben. Häufig zeigen die unterirdischen Organe knollige Anschwellungen. Die Blattspreite weist meist eine charakteristische Form auf, indem die Lappen des sehr tief geteilten Blattes nur einfach fiederlappige Teilung mit ungeteilten fast linealischen Zipfeln zeigen. Die Gruppe hat Beziehungen zu den Collina, von denen sie sich aber durch die ziemlich scharfe Abgrenzung der einzelnen Arten unterscheidet. 127. G. sanguineum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 683, ed. 2. (1763) 958; Rurm. Spec. Ger. (1759) 16; Cav. Diss. IV. (1787) 195 t. 76, 1'. 1; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 432; Vahl, Fl. Danica VII. Fase. 19. (1794) 5 t. 1107; Willd. Spec. pl. HI. (1800) 697; DG. Fl. IVanc. IV. (1805) 845; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 398; Koch, Sjnops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 139; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 460; Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842—1843) 74 t. 198, f. 4894; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 302; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 137; Roiss. Fl. Orient. I. (1867) 874; Ruprecht, Fl. Gaue. I. in Mem. de l'Acad. scienc. St.-Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 266; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 141; Öelak. Prodr. Fl. Roehm. III. (1875) 530; Rljtt, Norges Flora III. (1876) 1102; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. IIL (1880) 524; Ruh. Fl. pyren. III. (1901) 311; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. IIL 7. (1908) 15. — G. san- guineum var. genuinum Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 86. — G. grandi- floruni Gilib. Fl. Lituan. IL (1785) 174. — Rhizoma horizontale, ramosum, 5 — 8 mm Geranium. 139 crassuin, nou raro longe productum, apicem versus vix dilatatum, stipulis emarcidis foliorum basalium persistentibiis brunneis squamosum. Gaules plures, ascendentes, 15 — 40 cm alti, e basi ramosi, basi suleati, pilis patulis albidis dense vestiti, inferne saepius glabrescentes. Folia basaüa vix numerosa, a caulinis nulio modo diversa, petiolata petiolis 5 — 9 cm longis, quam laminae diam. 2 — :]-pio longioribus, patule pilosis; lamina 3 — 5 cm diam., supra et margine zh dense pilosa, subtus ad nervös praecipue pilis longis setosis rarioribus obsita, ambitu 7-angulato-orbicularis, fere usque ad basin 7-partita, lobis intense pinnatipartitis, lacimilis oblongo-linearibus vel linearibus, 5 — 15 mm longis, 2 — 3 mm latis, acutiusculis, vix perspicue mucronulatis ; folia caulinu gradatim brevius petiolata, sed non sessilia, valde numerosa, omnia opposita. Stipulae oblongae vel ovatae, fuscae, pilosae, acutae. Pedunculi pro numero foliorum vix crebri, uniflori, sicut pedicelli pilis longis eglandulosis patulis obsiti, bibracteati, cum pedicellis 5— 12cm longi. Bracteae e basi lanceolato-ovata acuminatae, acutae, longe pilosae. Sepala oblongo-ovata, trinervata, margine membranacea, pilis longis setosiusculis obsita, demum glabra, mucronata mucrone 1 — 1 Y2 (rarius 2) mm longo. Petala quam calyx mucronatus circ. 2-plo longiora, obovata, emarglnata, sanguinea, Stamina calyci aequilonga; lllamenta e basibus anguste lanceolatis longe acuminata. Fructus rostratus 27 — 42 mm longus; rostrum pilis brevibus patulis pubescens; valvulae longe pilosae. Semina tenuissime punctata vel potius fere laevia. Fast ganz Europa und Kaukasusgebiet; fehlt in Nord-Skandinavien, Nord- Russland, Griechenland und den benachbarten Inseln, sowie Korsika und Sardinien. Auf sonnigen Hügeln und in trockenen Wäldern, gern auf etwas steinigem Boden: Pyrenäenhalbinsel, Goimbra (Ferreira in Fl. lus. exs. n. 1386!). Schottland (Klozen!). Schweden, Upsala (Andersson a. 18 44!). Gotland (M. Holtz!). Irland, Arran Islands (Audley!). Frankreich. Deutschland, Oderberg i. M. (R. Knuth!), Berlin (Schlechtendal!), Nauen i. M. (Scheppig a. 1887 sub nom. var. monstrosum]^ Rüdersdorf i. M. (v. Secmen!), Rügen (v. Seemen!), Königsberg (Baenitz a. 1886!), Breslau (R. Knuth!), Striegau in Schlesien (Engler!), Strehlen in Schlesien (Hilse!), Grünberg (Gallier, FL sil. exs. n. 334!), Dresden (Hoffmann a. 1878!), Suiza in Thüringen (Fritze!, v. Seemen a. 1883!), Arnstadt (v. Seemen!), Kosen (Fritze!), Blankenburg i. Harz (Hampe!), Kyffhäuser a. Harz (v. Kalckreuth!). Süd-Tirol, an buschigen Felsen bei Riva (Rigo in Fl. exs. austro-hung. n. 32131!), Bozen (Heldreich, Fl. ital. a. 1874!). Österreich (Stoitzner!). Ungarn, Gom. Arva (Vitkay!), Gom. Gastriferrei bei Güns an Waldrändern (Waisbecker in Fl. exs. austro-hung. n. 321 3H!), Ofen (Richter, Fl. hung.!). Schweiz, Genf (Firle a. 1877!). Sizilien (Todaro, Fl. Sic. Exs. n. 332!). Bosnien, Trebovitz (Blau n. 235!), Serajewo (Fiala, Fl. bosn. a. 1897!), Lipeta-Gebirge (Pricot de Ste. Marie!), Piva (Jaltonowskü). Hercegovina, Mostar (Pricot de Ste. Marie!]. Montenegro (Ebel a. 1841!). Macedonien, bei Korthiati (Gharrel n. 106!, Adamovic a. 1905!, Krüper a. 1869!), Ali Baba (Gharrel n. 624!). Thessalien, Olymp (Heldreich a. 1851!), Pindus, bei Agrapha (Heldreich, 11. quart. per Thess. a. 1885!). Rumänien. Do- brudscha (Gebr. Sintenis a. 1872!). Russland, Warschau (Karo, Fl. Polska a. 1869!), Berdyczöw in der Ucraene (Woloszczak, Fl. pol. exs. n. 617!), Buingk im Gouv. Simbirsk (Korzchinsky , Fl. Gis- et Transwolg. a. 18841), Nowosselki in der Prov. Gzernigow (Racoczi in Herb. Fl. Ross. n. 913!). Kaukasusgebiet, Elisabethpol (Kolenati n. 1630!). — Armenien (K. Koch!). Var. ß. proStratum (Gav.) Pers. Synops. II. (1807) 234; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 302; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 137; Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 86. — Oeranium prostratum Gav. Diss. IV. (1787) 196 t. 76, f. 3. — G. sanguineum var. haematodes Burm. f. Spec. Geran. (1759) 16. — G^. haematodes Lancastriense^ flore eleganter striato Dillen. Elth. (1774) t. 135, f. 163. — O. Lan- castriense With. Syst. arrang. ed. 3, p. 742; Mill. Gard. Dict. ed. 8. (1768) n. 4. — Humilius, ceterum a'typo non diversum. England, North Lancashire (Bailey n. 240b!). j^40 R- Knuth. — Geraniaceae. Nota. G. sanguineum subsp. O. sanguineiforme Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (<897) 86. — O. sanguineum y. latifolium Parlat. Fl. Ital. V. p. 142 (laciniis foliorum latis)? — Gaules 60 — 90 cm alti, glabrescentes vel parum pilosi, ramosi, ramis valde elongatis. Folia 5-partita, sinubus magnis, lobis magnis elliptico-lanceolatis, duobus lateralibus integris vel bi- lobulatis, duobus mediis integris vel bifidis, centrali 2 — 3-fido. Petala maxima, calyce 2i/2-plo longiora. — Frankreich, Dept. Oise (Kralik in herb. Rouy sub nom. G. nodosi). — Sub- species mihi ignota et dubia. 128. G. superbum U. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 561. — Rhizoma 6 mm crassum, fuscum, subligaosum. Gaules \ — 4, inferne simplices, sed 3 — 10 cm supra basin pseudo-diehotome ramosi, 20 — 50 cm alti, ascendentes, per totam longitudinem caulis pilis retrorso-adpressis obsiti. Folia basalia plantae juvenilis numerosa, demum fere nulla, petiolata petiolis longitudine variantibus, 5 — 1 0 cm longis, retro-adpresse pilosis; lamina facie superiore pilis adpressis obsita, facie inferiore pallidiore sericea, ambitu reniformi-rotundata, lobis grosse palmato-pinnatifidis , laci- nulis lineari-oblongis, acutiusculis , apice rubro-fusco-callosis; folia caulina basalibus aequiformia, sed gradatim brevius petiolata, summa autem non sessilia. Stipulae subu- latae, 6 — 7 mm longae. Pedunculi biflori, rarius uniflori, bracteati, 6 — i 0 cm longi, sparsim adpresse retro-pilosi. Bracteae lineari-subulatae, acutissimae, 5 mm longae. Pedicelli 1 Y2 — 3 cm longi, pilis retro-adpressis incano-sericei, crassiusculi. Sepala oblonga vel ovato-oblonga, mucrone 1 V2 — l^mm longo subcalloso apice rubro ter- minata, 10 mm longa, satis dense adpresse incano-pilosa. Corolla magna, 3 cm diam.; petala purpurea, calyce 1 Y2-PI0 longiora, late obovata, non aut vix emarginata. Stamina calyce breviora. Valvulae longe adpresse pilosae; rostrum pilis brevibus patulis obsitum. Bolivia: Auf Felsen der höchsten Stellen der Provinz Cinti (Weddell). — Peru: An der Lima-Oroya-Bahn zwischen Puente di Arichi und Chicla auf einer kleinen Wiese am Ufer eines Baches bei 3450 — 3700 m {Weberbauer n. 259!). — Blühend und fruchtend Dezember bis Januar. Nota. Species G. sanguineo europaeo et G. rupicolo austro-americano similis, sed bcno distincta est ab altero pedunculis bracteatis bifloris, rare unifloris, ab altere foliorum indumcnto et lacinulis apiculalis. 129. G. transsylvanicum Schott et Kotschy in sched. — Rhizoma ± horizon- tale, fuscum, 7 — 10 cm longum, usque 9 mm crassum, stipulis fuscis ovatis 5 — 10 mm longis ornatum. Gaules pauci, in specimine obvio 1, usque ad medium sim- plices, tum furcati, retro-adpresse pilosi, 23 cm alti, basi 2 mm crassi. Folia basalia dz numerosa, saepe 3 — 5; lamina ambitu reniformi-7-angulato-orbiculata, 2V2 — 3 cm longa (a basi ad apicem), 5 cm lata, facie superiore pilis brevibus adpressis obsita, subtus ad venas longius dense adpresse pilosa, ceterum glabra, fere usque ad basin profunde 7-partita lobis ambitu rhomboideis, intense pinnatifido-incisis, pinnis lineari- oblongis usque 10 mm longis acutiusculis; petiolus quam laminae diameter 2Y2 — ^^ji-'iA^ longior, praecipue laminae basin versus retro-adpresse pilosus ; folia caulina brevius petiolata, summa sessilia; lamina eidem foliorum basalium similis, sed lobi magis elongati et pinnae breviores. Flores laxe fasciculati. Pedunculi 2 — 6 cm longi, sicut pedicelli (2 — 3 cm longi) pilis retrorsis molUbus pubescentes. Sepala oblonga, trinervata, interiora margine lato membranacea, obtusa, mucronata mucrone ^4 1^"^ longo, cum mucrone 7 mm longa, pilis mollibus =b patulis lanatis obsita. Petala obovata, vix un- guiculata, quam calyx 2-plo longiora, a basi usque ad medium breviter ciliata. Fila- menta ciliata. Siebenbürgen: Auf dem Berge Krajuly um 1800 m (Kotschy a. 1850 in PI. Transsylvaniae Herbarii Schott n. 482 — Typus in Herb. Berol.!). — Blühend Juni. Nota. Species habitu medium tenet inter G. pratensem et G. collinum. Galyce longe lanato-piloso autem G. transsylvaniciwi ab utroque valdc recedit. Forma foliorum magis ad G. sanguineum accedit, cuius haliitus satis diversus est. 130. G. kurdicum Bornm. in Fedde, Repert. spec. nov. VIII. (1910) 82. — Perenne, subglabrum, ad caules petiolosque glaberrimum vel superne tantum sparsim Gcraniuni. 141 retrorso-hirtulum, ad pedunculos et pedicellos et praesertim calyces palule et minute hirtellum pilisque longis intermixtis eglandulosum, ad foliorum paginam superiorem glaberrimum, ad inferiorem vero adpresse pilosum vel subglabrum. Rhizoma verticale, crassiusculuin, ad Collum stipulis fuscis hicidis obteetum, 1 0 mm crassum. Gaules I)auci, 25 — 45 cm alti, saepe e basi ramosi ramis tenuibus. Folia basalia petiolata, petiolis quam lamina 3 — 5-plo longioribus; lamina ambitu rolundata, glabra, fere usque ad basin palmato-7-partita, lobis late cunealis profunde pinnatifido-incisis, pinnis linea- ribus acutiusculis mucronatis, mucronibus minutis intensius coloratis callosls; folia caulina 2 — 6, opposita, 5 — 3-partita. summa sacpius subsessilia. Stipulae basales iSmra longae, usque ad ^3 petiolo adnatae, partibus liberis ovatis obtusis; caulinao llberae, ovatae, acutae. Corymbus pauciflorus. Pedunculi \^|2—^^ cm longi, glabres- centes vel sicut pedicelli pilis brevibus palulis sparsim puberuli, graciles. Bracteae lineari-lanceolatae, 2 — 3 mm longae. Pedicelli circ. 2 cm longi. Sepala oblonga, 5- nervata, praecipue ad venas hirsuta, mucronata mucrone i Y2 — (sub fructu)3 mm longo. Petala dilute violacea, 5-striata, late et obtuse emarginata, caljce 2-plo longiora. Rostrum et valvulae dz adpresse hirtae (p. pte. ex Bornm. 1. c). Assyrisches Kurdistan: Riwandus, auf den Helgurd-Bergen (Bornmüller, Iter pers.-turc. a. 1892 — 1893, n. 998 — Typus!). — Blühend und fruchtend Juni. 131. G. Donianum Sweet, Ger. IV. sub t. 338 (?]. — Rhizoma obliquum, non raro fere horizontale, circ. 4 cm longum et 6 — 8 mm crassum, radices paucas emittens, unicaule. Caulis sursum ramosus, suberectus vel ascendens, pilis retrorsis vel retro- adpressis obsitus, rarius glabrescens, dz sulcatus, 10 — 15 cm altus. Folia caulina in- feriora basalibus plane conformia, longe petiolata; petioli quam lamina 2 — 6-plo lon- giores, tenues, sed vix laxi, 3 — 15 cm longi, pilis retrorsis obsiti vel glabrescentes; lamina ambitu reniformi- vel orbiculari 7-angulata, supra sparsim, subtus densius pilis longiusculis setosiusculis vestita, profunde (usque ad ^Y; — '/§) palmato-7-lobata, lobis ambitu =b rhomboideis vel cuneatis dr irregulariter grosse pinnatifido-incisis, lacinulis oblongis vel lineari-oblongis, 1 — 2 mm latis, maximis 6 mm longis, vix perspicue mucro- nulatis, obtusiuscalis; folia summa petiolata petiolis 5 — 10 mm longis; omnia opposita. Stipulae ovatae, satis abrupte in apicem acuminatae vel obtusae. Pedunculi omnes biflori, sicut pedicelli pilis recurvatis puberuli vel sericei, non raro autem fere glabres- centes. Bracteae lineari-subulatae vel lineares, acutissimae, 3 mm longae, subhirsutae. Sepala ovata, mucronata mucrone 1 mm longo, exteriora trinervata, margine mem- branacea, ad venas et praecipue marginem ciliis longioribus obsita vel subhirsuta. Petala purpurea(?), late obovata, apice antico emarginata (?), basi ciliata, 15 — 18 mm longa, quam calyx 1 Y2 — 2-plo longiora. Filamenta calyci aequilonga, ciliata. West-Himalaya: Sikkim, 3000 — 4200 m (llooker in Herb. Ind. Orient. Hook. f. et Thoms. n. 7!), Clakthang (King's Collector a. 1888!); Chumbi und Phari (Dungboo, Fl. of Ch. et Phari a. 1879!). 132. G. dahuricum DG. Prodr. I. (1824) 642; Ledeb. Fl. ross. I. (18 42) 468; Turcz. Fl. Baic.-Dah. I. (1842 — 1845) 258; Regel in Mem. Acad. Sc. Petersb. IV. 4. (1861) 39; Franch. et Sav. Enum. pl. Jap. 11. (1879) 303; Maxim, in Bull. Acad. St.-Petersbourg XXVI. (I88O) 456. — O. barbatum F. G. Dietr. Vollst. Lexik. Gaertn. Nachtr. H. 4. (1816) 142. — G. pseudo-sibiricum Maxim, (non J. May.) Prim. Fl. Amur. (1859) 7i. — G. bifolium Maxim, (non Patrin) Prim. Fl. Amur. (1859) 71. — Rhizoma robustum, fere verticale, radices saepe leviter inflatas emittens, pluricaule. Gaules suberecti vel ascendentes, pilis dense adpressis dr sparsim obsiti, inferne saepe demum glabrescentes, sulcati vel laeves, 2 0—50 cm alti, pseudo-dichotome ramosi, inter- nodiis inferioribus elongatis. Folia caulina inferiora basalibus plane conformia, longe petio- lata; petioli quam lamina 3-plo longiores, saepe graciles, plerumque circ. 10— 13 cm longi, dense adpresse pilosi; lamina ambitu reniformi- 7-angulato-orbicularis, supra pilis hyalinis brevibus adpressis graciliter obsita, subtus praecipue ad venas patule longe pilosa, profunde (usque ad % — Vs) palmato-7-lobata, lobis ambitu lanceolatis vel ob- ovatis dz irregulariter pinnatifido-incisis, lacinulis oblongo-linearibus vel linearibus, 2 — \ 42 R. Knutli. — Geraniaccac. 2V^2 ^"^ latis, maximis 7 — 15 mm longis, mucronulato-acutis; folia summa sessilia; omnia opposita. Stipulae lanceolatae vel ovatae, satis abrupte in apicem filiformem acutissimum acuminatae. Pedunculi axillares, biflori, rarius nonnuUi pauci uniflori, non congesti, sicut pedicelli retro-adpresse pilosi, inferiores \ 0 cm, superiores saepe 3 cm longi. ßracteae e basi lanceolata longe acuminatae, acutissimae, 4 — 9 mm longae, margine ciliatae. Sepala ovata, aristata arista \ — 2 mm longa, trinervata, margine membranacea, ad venas et praecipue marginem et apicem versus ciliis longioribus ob- sita. Petala rosea vel purpurea, obovata, apice vix erosa vel integra, unguiculata, ad venas intensius tincta, basi dense albo-barbata. Filamenta e basi lineari-lanceolata iiliformia, basi ciliata, calyce vix longiora. Rostrum calyce duplo vel triplo longius, Semina dense impresso-puncticulata. Von Dahurien durch die Mandschurei, Ost-Mongolei und Nord-China bis Japan: Dahurien: Ohne Standort (Turczaninow!, Moricand a. 184l!), bei Nert- schinsk (Sensinow!, Karo PI. Dahuricae a. 1889 n. 189!). — Mandschurei: An der Schilka und dem Amur bis zur Einmündung des Ussuri und an den Ufern dieses Flusses auf steinigem gebirgigem Boden (nach Maximowicz), am See Hanka (Prze- vs^alski nach Maximowicz), am Flusse Siufun (Güldenstädt nach Maximowicz), bei Zejskaja Pristaii am Zeaflusse (Karo, PI. Amur, et Zeaens. n. 420 !), im Ussuri- Gebiet am Kengka-See (nach Regel). — Nord-China: Bei Peking (Kirilow nach Maximowicz; Schindler a. 1905, n. 196!), Jehol (Tatarinow nach Maximowicz), auf dem Berge Po-hua-shan (Bretschneider nach Maximowicz; Bodinier a. 1888, n, 42!), Prov. Kansu (Przewalski nach Maximowicz), Prov. Nord-Shensi (Giraldi n. 3756!). • — Südost-Mongolei: Bei Siwan-tze in der Nähe von Kaigan (Artsela er nach Maximowicz), — Nord-Mongolei: Auf dem Berge Guntu bei Urga (Tata- rinow nach Maximowicz) und bei Kiachta (nach Maximowicz). — 'Japan: Ilakodate (nach Franchet), bei Yedo kultiviert (nach Maximowicz), Prov. Ko-tsuge (Ito Keiske in herb. Siebold sub nom. jap. genno seuko na.ch M?ix im oMvicz) , Ibukiyama (Rein n. 46!), Nippon, bei Norikasa (Faurie, PI. Jap. a. 1905, n. 6995!). Nota. Specimina japonica a me visa a planus dahuricis recedunt habitu pro parte de- cumbente, statura robustiore et foliis subtus dcnsius pilosis, fere hirsutis. Nescio an inter ambas formas transitus adsint. 133, G. koreanum Komarov in Act. bort, Petrop. XVIII. (1901) 433. — Perenne. Rhizoma breve, hgnosum, squamis ovalibus siccis vestitum. Caules non radicantes, tenues, crecti vel flaccidi, uni- usque quadripedales, quadrisulcati, pilis minutis brevibus sparse vestiti. Folia basalia longe petiolata; petioli 40 — 50 cm longi, canaliculati, parte inferiore glaberrimi, superiore adpresse pilosi; lamina circ. 15 cm lata, ad basin reni- formis, subtus glaberrima, supra autem setis parcissimis adpressis adspersa, quinque- lobata; lobi rhomboidei, inaequaliter grosse dentati, breviter acuminati; folia caulina media petiolata (ad 1 5 cm longa), usque ad medium trilobata, lobis acutis grosse inciso- serratis, supra plane, subtus ad nervös tantum setis adpressis albis obtecta; folia su- periora 3-lobata, lobo medio majore longiusque acuminato. Stipulae ovatae, acumi- natae, herbaceae, liberae, albo-raarginatae. Inflorescentia ampla, dichotome ramosa, sparsa. Pedunculi elongati. Bracteae 2 vel 4, lineari-subulatae, acutae. Pedicelli tomentosi, sub fructu arcuato-recurvati. Sepala aristata, 5- vel 3-nervia, albo-margi- nata, subglabra, Corolla pollice minor; petala calyce sesquilongiora, brevissime un- guiculata, ad basin parum barbulata, cuneata, integra, pallide rosea, unicolora vel venis violaceis ornata. Filamenta ad basin parum dilatata, margine parce ciliata, subglabra. Rostrum puberulum; valvulae pilosae. Semina sublaevia (ex Komarov). Korea: Am Flusse Julu-dsian, in Gebirgswäldern: Bei Andor im Distr. Chu-czan der Prov. Kenge des nördlichen Korea (Komarov a. 1897). Bei Czaschin-gan im Distr. Czaschin (Cze-song) der Prov, Kenge (nach Komarov). — Blühend und fruchtend August, September. Nota. Teste cl. autore species ab affini G. dahiirico differt caule flaccido, foliorum forma, seminibus glabris. Geranium. 143 134. G. soboliferum Komarov in Act. hört. Petrop. XVIII. (1901) 433. — Perenne, stoloniferum. Rhizoma ovale, breve, lignosum, radicibus elongatis crassis munitum. Gaules floriferi 1 — 3, erecti vel ascendentes, angulosi, canalieulati, pilis brevibus adpressis parce vestiti. Foliorum basalium petioli setis retrorsis adpressis vestiti; lamina ambitu reniformis vel orbiculata, perfecte tripartita; lobi bi- vel trisecti {usque ad 3/4); lobuli omnes usque ad medium incisi, grosse dentati, aeuti, supra setis bre- vibus hispidulis plane vestiti, infra ad venas tantum setulosi, discolores; folia cau- lina media petiolata petiolis circ. 5 cm longis, lobata lobis primariis subintegris grosse 4-dentatis; superiora 3-partita, lobis 3-dentatis. Stipulae late ovatae, acutae, foliaceae, liberae. Inflorescentia multiflora. Pedicelli ad 2 cm longi, adpresse retrorso-setulosi, fructiferi erecti. Sepala acuminata, ad ^5 ^^ longa, aristata, 7-nervia, ovata, minu- tissime adpresse pilosa, albo-marginata. Corolla pollice maior; petala sepala duplo superantia, violaceo-rubra, brevissime unguiculata, ad basin pilosa. Filamenta ad basin dilatata, longe ciliata, caeterum glabra. Rostrum brevissime setulosum; valvulae pi- losae. Semina impresse punctata. — Rhizoma saepe stolones longos emittens; folia eorum sicut folia basalia incisa, sed laciniis angustioribus linearibus ornata; lamina tum circ. 3 cm diam. (ex Komarov). Mandschurei und Nord-Korea, auf sumpfigen Wiesen: Mandschurei, zwi- schen Ninguta und Omoso (Komarov a. 1896), Tiao-cho im Gebiet der Stadt Kirin (Komarov a. 1896). — Nord-Korea, bei Omegan im Thale des Che-czchen-gan, eines Nebenflusses des Jalu-dsian im Distr. Kapsan (Komarov a. 1897), im oberen Thale des Julu-dsian gegen Se-san-po am rechten m.andschurischen Ufer (Komarov a. 1897). — Ohne Standort (Bohnhof, Voyage au lac Hanka et en Mandchourie a. 1898, n. 245!). — Blühend und fruchtend Juli, August. Nota. Teste cl. autore species affinis est O. yedoensi; folia autem magis dissecta, sub- glabra; caulis parte inferiore subaphylla; sepala ovata, minutissime parce villosa (nee oblonga dense et patenter hispida). — Speeimen unicum a me visum eta Bohnhof lectum autem magis ad O. dahuricum accedit. 135. G. napuligerum Franch. PI. Delav. (1889) 115. — Rhizoma breve, fibris radicalibus fasciculatis manifeste inflatis circumdatum. Gaules 20 — 35 cm alti, graciles, decumbentes vel suberecti, adpresse breviter pilosi, pseudo-dichotome ramosi. Folia caulina inferiora basalibus plane conformia, longe petiolata; petioli quam lamina 4 — 6-plo longiores, tenues, saepe 10 — 15 cm longi; lamina 3 — 5 cm diam., ambitu cordato- 5( — 7)-angulato-orbicularis, utrinque sparsim pilosa, subtus ad venas non raro longe patule pilosa, usque ad basin fere 5-partita, lobis cuneato-flabelliformibus et ad medium usque inciso-pinnatifidis, lacinulis maioribus lineari-oblongis, 7 mm longis et 2 mm latis. Stipulae liberae, anguste lanceolatae vel saepius ovatae, acuminatae, ad basin (circa nodum) satis dense pilosae, pilis cum glandulis immixtis. Pedunculi 5 — 8 cm longi, biflori. Pedicelli 3 — 5 cm longi, adpresse pubescentes, fructiferi horizontales vel deflexi, arcuato-ascendentes. Bracteae lineari-subulatae, 4 — 6 mm longae. Flores rubescentes, majuscuU. Sepala usque 8 mm longa, pilis longis albis eglandulosis hirta, ovato-lanceo- lata, mucronata mucrone 1 — K^j^ivam longo. Petala obovata, apice rotundata, inferne in unguem angustum dense villosum breviter attenuata, caljce subduplo longiora, 1 5 mm longa. Filamenta fere usque ad apicem longe hirtella. Valvulae haud plicatae, pilosae; rostrum 1 5 mm longum, hirtellum et glandulosum, breviter attenuatum. Semina sub- tilissime favosa. Ghina und Korea: Nord-Shensi, auf dem Ta-pa-shan (Giraldi n. 3763!), auf dem Ngo-san (Giraldi n. 3748!), auf dem Hua-tzo-pin (Giraldi n. 51 2 !), auf dem Huan-tou-shan (Giraldi n. 7049!), auf dem Toil-hu-san (Giraldi n. 7048!). — Yunnan, auf Wiesen und Weiden am Joche Yen-tze-hay bei Lankong, 3200 m (Delavay a. 1886, n. 2328!), bei Fang-jang-tchang, 3000 m (Delavay n. 2969 nach Franchet). — Korea: Hallaisan, 2000 m (Faurie, PI. Goreanae a. 1907, n. 1760!). — Blühend und fruchtend Juli, August. Nota i. Specimina ad Fang-yang-tchang lecta teste Franchet G. cinereo regionis raedi- terraneae simiUa sunt caulibus abbreviatis. j44 R- Ki^uth. — Geraniaceae. Nota 2. Species bene distincta rhizomate fibris radicalibus fasciculatis inflatis munito, habitu non dissimilis est Q. polyanthi, cuius inflorescentia plane diversa est, et speciminibus parvis G. dahurici. — Ceterum O. dahuricum, O. Pyhoioianum et O. napuligeriim inter sese valde affinia esse videntur. — Speeimina typica Delavayana ab eis a Giraldi lectis diversa sunt, ut teste Francbet videtur, indumento stipularum et sepalorum pro parte manifeste glan- duloso et stipulis anguste lanceolatis, dum in speciminibus a me visis indumentum ferc plane eglandulosum est, stipulae autem zt late ovatae sunt. Tarnen puto, speeimina Giraldi ana citata et Delavayana ad eandem speciem pertinere, cum plantae a me visae ceterum cum diagnosi cl. Franchetii plane congruant, praecipue foliis et radicibus, 136. G. Pylzowianum Maxim, in Bull. Aead. Petersb. XXVI. (1880) 452, 466. — Rhizoma filiforme, tuberculis pisiformibus approximatis olim cauligeris submoniliforme, pube eglandulosa obtectum. Caulis gracilis, erectus, 30 cm altus vel altior, semel vel bis bifm'catus, ramis erecto-patulis ; pubes caulis et foliorum parciuscula, adpressa, in priore reversa. Folia alterna, usque 45 mm lata, 35 mm longa, pedatisecta, ambitu sub- quadrato-reniformia, 5-partita, lobis trilobulatis, lobulo terminali 3-, lateralibus 2-partitis integrisve linearibus. Stipulae liberae, lineari-lanceolatae. Pedunculi pedicellique lon- gissimi, folium valde superantes, hi sub fructu divaricati. Flores ampli, purpurei, 30 mm diam., calyce coroUaque patulis. Sepala breviter aristata, quam petala Iruncata duplo breviora, 5-nervia. Petala orbiculato-obovata, ad unguem mediamque laminam intus satis longe pilosa. Filamenta subulata, parte dilatata longe pilosa. Rostrum et val- vulae pilosa (ex Maximowicz). China: Prov. Kansu, in den Thälern der Alpenbäche am Flusse Tetung (Prze- walski a. 1880 — Typus!). Auf dem Gebirge Nan-Schan beim Kloster Kumbum (Futterer und Holderer, Exped. Gentralasien n. 38!). Tongolo bei Ti-zu (Soulie a. 1894, n. 2510 und 251 1!). Nota. Teste cl. autore species proxima est O. tuberoso vel potius forma varietatis ejus linearilohi. Hoc autem differt tuberibus maioribus, foliis plus quam 5-sectis, laciniis saepius pinnatifidis, flore 2-plo minore, petalis profunde emarginatis, pedicellis brevibus sub fructu erectis filamentis dorso glabris. — G. tuheraria ex icone citata etiam simile, sed praeter tubera napi- forraia statim distinctum stipulis foliorum basalium petiolo longissime adnatis, foliorum seg- mentis pinnatilobatis et pcdunculo subumbellatim 3 — 4-floro. 137. G. tuberaria Camb. in Jacquem. Voy. Bot. (1841 — 1844) 33 tab. 37; VValp. Rep. I. (1842) 449; Edgew. et Hook. f. in Hook. f. Fl. Brit. India I. (1875) 431. — Rhizoma tuberosum. Caulis tenuis, erectus, pilosus et glandulosus, floriferus 35 — 55 cm altus, simplex vel subumbellato-ramosus. Folia basalia petiolata, petiolis longis- simis tenuibus; lamina 4^2 — 9 cm diam., ambitu orbiculari-reniformis, palmato-5 — 7-partita, lobis pinnatifidis squarrosis. Stipulae variabiles. Inflorescentia subumbellato, foliis breviter petiolatis suffulta. Pedunculi 2-flori, terminales, umbellati vel fasciculati, pilis longis patulis glandulosis obtecti, sicut pedicelli erecti. Bracteae foliaceae, pinnati- fidae. Flores circ. 2V2 — 3 cm diam. Sepala elliptica, parva, obtusa, apiculata, an- guste marginata, valde pilosa. Petala magna, obcordata, retusa, basi ciliata. Filamenta pilis longissimis ciliata, gracilia. Fructus 3 — 4 cm longus, erectus, pilosus ; valvulae laeves; Stigmata brevissima. Semina glabra (ex Edgew. et Hook.). Gemäßigter West-Himalaya: Kaschmir (Jacquemont nach Edgeworth und Hooker). Kishtwar, 2 400 m (Thomson!). Sect. 16. Rupicola U. Knuth. Eupicola R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVIl. (1906) 555. — Biflora (sect.) R. Knuth 1. c. p. 560 pr. pte. Clavis specierum. A. Foliorum laciniae apice rotundatae, non mucronatae. a. Flores et axillares solitarii et pseudo-umbelloti; omnes media magnitudine. — Peruvianum 138. G. Weherhaueriammi. Geranium. 1 45 b. Flores et axillares parum numerosi et bini, non pseudo- umbellati; omnes media magnitudine, — ■ Peruvianum . 139. //. multifloruin. B. Foliorum laciniae zb acutae vel obtusae vel mucronatae. a. Flores albidi. a. Flores media magnitudine. Totum pilis ± incanis glandulosis obsitum. — Ecuadoriense. Chilense . . 140. (j. chilU/misc. 8. Flores media magnitudine. Totum pilis zb incanis retrorsis vel patulis eglandulosis obsitum. I. Calyx sericeiis. Folia usque 5 — 6 cm diam, — Argenlinum li\. G. leueanthum. II. Calyx pilis niveis lanato-hirsutus. Folia usque 2 V2 — 3 cm diam. Gaules internodiis inferioribus mani- feste abbreviatis distincti. — Argentinum . . . . 142. G. tuGumanum. III. Caljx pilis niveis lanato-hirsutus. Folia usque ö — 6 cm diam. Folia iuvenilia subtus dense lanato- villosa. — Columbianum 143. ö. hirtimi. y. Flores magni. Totum pilis hyalinis obsitum. — Bo- livianum 14 4. G'. alhuui. b. Flores magni, manifeste sanguinei. Pedunculi pilis ±: patulis obsiti. Folia subtus ad nervös pilis hyalinis hir- suta. — Bolivianum 145. G^. rupicoluni. Die Sektion, die sich fast nur in bedeutenden Höhenlagen (2500 — 3000 m) findet, ist scharf charakterisiert durch die in den Achseln der pseudodichotomen Verzweigung einzeln auftretenden Blüten, die an Zahl hinter den rein axillären allerdings zurücktreten, sonst aber bei keiner anderen Gruppe regelmäßig gefunden werden, — Die Gruppe ist in den Anden Süd-Amerikas von Ecuador bis Chile-Argentinien verbreitet und schließt sich systematisch einerseits an die Diffusa, andererseits an die Andina an. Sie steht wahrscheinhch in den engsten genetischen Beziehungen zu den ersteren, mit denen sie den brakteenlosen Pedunculus gemein hat, und deren Verbreitungsgebiet von Columbien bis Ecuador und Peru reicht. Während diese aber meist kurz- und dichtrasige Grasflächen bevorzugen, scheint die Sektion Rupicola mehr vereinzelt an Felsen vorzukommen. Die systematisch streng abgegrenzten Andina sind offenbar niu^ der alpine Typus der vorliegenden Sektion, die in den höheren alpinen Regionen, dem Standort ent- sprechend, eine äußerste Verkürzung des Stengels erfahren haben, so dass Stengclblätter und Blüten grundständig geworden sind. 138. G. Weberbauerianum K. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 556. — Rhizoma verticale, sublignosum, iO — i 3 mm crassum, apice petiolis foliorum emareidorum dense ornatum, multicaule. Gaules folia basalia parum superantes, 20 — 25 cm alti, erecti, pseudo-dichotome squarroso-ramosi, inferne crassiusculi, saepe 4 — 5 mm crassi, sicut petioli moUiter puberuli. Folia basalia longe petiolata petiolis 7 — 17 cm longis, quam laminae diam. 3 — 4-plo longioribus; lamina pilis brevibus adpressis obsita, subtus ad nervös dense et longe incano-pilosa, 4 cm lata, 4 cm longa (a basi ad apicem 3 cm), ambitu 7-angulato-orbicularis, profunde sed non usque ad basin pal- mato-7-partita, lobis inaequalibus (medio maiore), zb late rhomboideis (medio 25 cm longo, \ 7 cm lato), grosse palmato-pinnatifidis, lacinulis obtusissimis vel rotundatis — medio saepe 3 — 4 mm longo et lato, interdum etiam latiore — ; folia caulina basalibus consimilia, sed brevius petiolata petiolis quam lamina 3 — 7-plo longioribus; summa fere subsessilia. Stipulae inferiores et mediae e basi lanceolata longe Hneari-acumi- natae, acutissimae, puberulae. Pedunculi uniflori, ebracteati, aut ex axillis ramorum soli- tarii aut apicem ramorum versus pseudo-umbellato-coacervati, 2 — 5 cm longi, pilis pa- tulis brevibus incanis pubescentes, crassiusculi. Sepala lanceolata vel fere lineari-lanceolata. acuminata, acuta, marginata margine membranaceo, praecipue margine et nervo medio longe setoso-pilosa. CoroUa media magnitudine, 15 mm diam., albida. Petala lau- ceolato-obcuneata, apice vix emarginata, quam calyx fere duplo longiora, nervis intensius colorata. Stamina calyce manifeste breviora ; antherae 1 mm longae. Fruclus rostratus A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryopliyta siphonogama) 129. i 0 J46 ^- Knuth. — Geraniaceae. M mm longus; rostrum basi fere 2 mm crassum, pilis minutissimis palulis puberulum. Semina dorso fere glabra. Peru: Bei Pucana (Bahnstation in der Richtung Puno-Cuzco) an Felsen in einer engen Schlucht, auf Kalk, 3700 m (Web er bau er n. 450!). — Blühend und fruchtend im Februar. Nota. Species facile recognoscitur habitu globoso, caulibus inferne stricte pseudo-dicho- tome ramosis, floribus superne pseudo-umbellatis, inferne solitariis ex axlUis ramorum, et foborum laciniis apice rotundatis. 139. G. multiflorum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 561. — Perenne. Rhizoma . . ., multicaule. Gaules inferne robusti, demum fere graciles, e basi pseudo-dichotome ramosissimi; rami erecti, ad nodos vix incrassati, pilis brevibus patulis plerumque eglandulosis dense pubescentes. Folia basalia longe petiolata, petiolis circ. 15 cm longis incano-patenti-pubescentibus; lamina utrinque pilis incanis adpressis, subtus ad venas densius obsita, ambitu reniformi-rotundata, 4 cm lata, 31/2 cm (a basi ad apicem 2 cm) longa, usque ad (3/4 — )^/k, palmato-5 — 7-partita, lobis usque ad Y3 grosse 3 — 5-lobulatis, lobulis zb late ellipsoideis (medio saepe 5 mm longo, 7 mm lato) mucronulatis ; folia caulina inferiora basalibus conformia, sed brevius petiolata; media et superiora breviter petiolata, summa sessilia; lamina eorum a lamina basalium satis diversa, profundius partita, lobis multo angustioribus et lobulis gracilioribus acutis, Stipulae inferiores anguste lanceolato-triquetrae, acutae, pilosae, 6 mm longae. Pe- dunculi plerumque biflori, 1 1/4 — 2 cm longi, stricti, aeque ac pedicelli pilis brevissimis patulis hirsutiusculi, sub fructu tantum recurvati, Stipulae lanceolato-lineares, acu- minatae, acutissimae, 6 mm longae. Pedicelli 1 — 1^/4 cm longi. Sepala ovata vel ob- longo-ovata, trinervata, hispidula, ad venas pilis longis hirsuta, mucronata mucrone vix 1 mm longo, sine mucrone 6 — 7 mm longa, 3 mm lata. Petala quam calyx 1 1/2 — 2Y4-PI0 longiora, obcordata, apice emarginata sinu rotundato, alba. Fructus maturus 2 cm longus ; valvulae pilis longioribus hirsutae ; rostrum pilis patulis dense puberulum ; Stigmata atropurpurea. Peru: Tambo bei Mollendo, auf Felsen in der Loma-Formation zwischen 400 — 600 m (Weberbauer n. 1579!). — Blühend und fruchtend im Oktober. 140. G. chilloense Willd. ex H. B. K. Nov. gen. et spec. V. (1821) 179. — G. puhescens Willd. ex H. B. K. 1. c. — Perenne, pluricaule, 35 cm altum. Gaules ascendentes vel erecti, fere e basi ramosi, ramis dz erectis, pilis glandulosis patulis plane et dense pubescentibus. Folia basalia . . . ; caulina petiolata, petiolis quam lamina summum 2-plo longioribus, plerisque laminae aequilongis vel superioribus quam lamina brevioribus, pilis glandulosis (glandulis deciduis) dense pubescentibus ; lamina pilis glan- dulosis praecipue subtus dense pilosa, maxima 5 cm diam. (a basi ad apicem 3 cm longa), ambitu reniformi-orbiculata, basi sinu maximo obtusissimo aperta, usque ad ^j^ vel ^5 palmato-5( — 7)-partita, lobis ambitu cuneato-obovatis grosse pinnatifido-serratis, vel potius tripartitis lobulis lateralibus integris, medio tridentato; dentes oblongo-ovati, medius late ovatus. Stipulae e basi ovata abrupte acuminatae, acutissimae, fere aristatae. Pedunculi solitarii, axillares, uniflori, ebracteati, pilis glandulosis patulis dense pubes- centes, 2 — 5 cm alti. Sepala lanceolata, trinervata, marginata margine membranaceo, minute mucronulata, pilis glandulosis hispida. Petala quam calyx 1 Y2 — 2-plo longiora, vix obcordata, alba. Filamenta hirsuta. Fructus rostratus 22 — 2 3 mm longus; valvulae glanduloso-pilosae ; rostrum breviter glanduloso-pubescens. Ecuador: Quito, Ghillo (Humboldt — Tjpus in Herb. Berl.! Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. n. 217!). — Blühend und fruchtend November bis Februar. — Nach Triana in Ann. sc. nat. ser. 5. XVII. (1873) 112 noch an folgenden Standorten: San Pedro ä Tuquerres und auf der Gordillere de Pasto des Plateau de Tuquerres bei 3000 m (Herb. Bonpland n. 2292; Triana). Der Standort von Triana bezieht sich aller Wahrscheinlichkeit nach auf O. Limae. 141. G. leucanthum Griseb. in Goett. Abb. XIX. (1874) 103. — Perenne, 20 — 30 cm altum. Radix fusca, non raro usque 10 mm crassa, pluri- vel multiceps, Gaules 1 Geranium. I47 erecti, pilis retrorsis hispiduli, superne saepe (sicut pedunculi pedicelJique) pilis glandu- losis obsiti, usque ad medium vel ultra aphylli, sursum ramosi, 2 — 2Y2 "^™ crassi. Folia basalia petiolata petiolis 7 — i 0 cm longis, quam lamina 4 — 5-plo longioribus, laminam versus pilis retrorsis lutescenti-incanis subsericeis obsitis; lamina praecipue subtus satis dense pilosa, 4 — 6^2 cm diam., usque ad 2/4 — ^5 palmato-(5 — )7-partita, lobis late cuneatis vel rhomboideo-ovatis palmato-pinnatifidis, lobulis oblongis mucronulato-acutis; folia caulina basalibus plane conformia, sed multo brevius petiolata, petiolis laminae diametro aequilongis; summa sessilia. Stipulae e basi lineari elongatae, aeuminatae, acutae, 6 — 7 mm longae. Pedunculi uniflori, bracteati, infimi 4 — iO cm longi. Pedi- celli calycem versus pilis retrorsis fuscescenti-incanis sericei, 2 — 3 cm longi. Bracteae 5 mm longae, lineares, acutiusculae, membranaceae. Pedunculi pedicellique apice ra- morum saepius congesti, breves. Sepala mucronata 8 mm longa, marginata margine membranaceo, mucronata mucrone \ Y2 mm longo, pilis fuscescenti-incanis satis dense obsita. Petala alba, obovata, leviter retusa, calycem 2-plo superantia. Valvulae pubes- centes; rostrum pilis glandulosis obsitum. Argentinien: Sierra de Tucuman, bei La Cienaga (Ilieronymus-Lorentz in Fl. Arg. a. 1874 n. 30S!, n. Ö83!, n. 585!; Lorentz in Fi. Arg. a. 1872 n. 763! — Typus in Herb. Berol.); Sierra de Catamarca, bei Singuil (Schunck a. 1888 n. 2 I 2 —214!); Salinas grande, bei Jujui im nördlichen Argentinien um 3500 m (Hauthal, It. austro-americ. a. 1905 n. 130!). — Blühend Januar bis März. 142. G. tucumanum R. Knuth. — G. fallax Steud. in Flora XXXIX. (1856) 439 (?); Griseb. in Goetting. Abh. XIX. (1874) 103; Phil, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 729; Reiche, Fl. Chile I. (189 6) 287. — Perenne. Caudex superne non raro 10 mm crassus, pro rata brevis, multicaulis. Caulis fere e basi pseudo-dichotome ramosus et floriferus, inferne crassiusculus (internodiis abbreviatis), superne elongatus, (internodiis 5 cm longis). Folia basalia longe petiolata petiolis gracilibus, 1 mm crassis, 10 — 15 mm longis, sparsim pilis lanatis pro parte patulis obsitis; lamina circ. 2V4 — 3 cm diam., dense adpresso-pilosa, obcordata vel reniformi-orbiculata, usque ad ^4 — Vs palmato-5-partita, lobis ambitu cuneatis — medio saepe obovato — , usque ad tertiam partem palmato-3-partitis — medio saepius 5-partito — , lobulis oblongis — mediis rotundato-obovatis — , obtusiusculis, non mucronatis. Pedunculi uniflori, ebracteati, pilis albidis lanatis retro-adpressis dense obsiti, 1 1/2 — 3 cm longi. Sepala lanceolata, sensim acuminata, mucronata mucrone 1 — 1 Y2 ^n^ longo, extus praecipue basin versus pilis albidis lanatis patulis longis hirsuta, cum mucrone 5 — 6 mm longa. Petala quam calyx parum longiora, lanceolato-oblonga, apice vix emarginata. Rostrum breviter puberulum, 1 Y2 mm crassum, 1 cm longum, apice retusum. Argentinien: Sierra de Tucuman, bei La Cienaga (Hieronymus-Lorentz in Fl. Arg. a. 1874 n. 584 — Typus in herb. Berol. sub nom. G. fallax Steud.!). Nota \. Q. fallax Steud. in Flora XXXIX. (1856) 4 39. — Caulis ramosus, puberulus, subdebilis, cum petiolis pilosus. Folia 3 — 5-partita lobis 3 — 6-lobulato-incisis, setuloso-pilosis. Pedunculi plerumque (abortu?) uni-, rarius biflori, cum calycibus hirto-pilosi. Sepala ovata, brevissime acuminata, quam petala rubra parum breviora. — Peru, auf Schult und wüsten Plätzen bei Tabina (Lechler n. 1907). Nota 2. E diagnosi Steudelii nullo modo recognosei pofest, quam speciem autor descrip- serit. — O. fallax peruvianum et planta argentina vix autem ad eandem speciem pertinent. 143. G. hirtum Willd. ex Spreng. Syst. IIL (1826) 72. — Perenne. Rhizoma pluriceps. Gaules 1 — 3 vel plures, circ. 30 cm alti, in graminosis ascendentes (internodiis elongatis), tenues, 1^2 — 2 mm crassi, sicut petioli et pedunculi et pedicelli pilis glandulosis, demum simpHcibus patulis pubescentes. FoHorum lamina pilis adpressis albidis supra sparsim, subtus dense, obsita, in fohis juvenilibus subtus saepe lanuginosa, ambitu cordato- 5 — 7-angulata, usque 5 cm diam., usque ad ^5 palmato-5 — 7-lobata, lobis ambitu rhoni- boideis pinnatifido-inciso-dentatis, dentibus zb ovato-oblongis vel ovatis minute calloso- mucronulatis; petiolus foliorum basalium numerosorum longissimus, usque 20 cm longus et quam lamina usque 5 — 6-plo longior, tenuis, a caule vix distinctus; folia summa 10* I^g • R. Kniith. — Geraniaceae. sessilia. Stipulae lanceolatac, sensim acummataCj acutae, hirtae, basales \ 0 mm, su- periores 6 — 7 mm longae. Pedunculi quam folia petiolala plerumque longiores, 3 — 5 cm longi, ^2 "^^^ crassi. Bracteae anguste lineari-lanceolatae, acuminatae, acutae, pilis patulis hirtulae. Pedicelli i^/^ — 2\^2 cm longi, Y2 "^^^ crassi, sicut calyx indumento glanduloso patulo denso hirtuli, sub fructu leviter arcuatim curvati. Sepala ovata vel ovato-lanceolata, mucronata mucrone Y2 ^'^ longo, nervis 3 incrassatis dense glandu- loso-hirta. Petala quam calyx 1^2 — \^/i-^\o longiora, e basi unguiculata obovata, purpurea (?). Fructus maturus 23 mm longus; rostrum patule glanduloso-pubescens; valvulae longe setoso-pilosae, Columbien: Plateau von Bogota, 2700 m (Triana a. 1851 — 1857 n. 3749!); Prov. de Pasto, 3000 m (Triana a. 1851 — 1857 n. 3750 !). 144. G. album R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 557. — Rhizoma obliquum, 1 cm crassum, sublignosum, apice petiolis foliorum emarcidorum sparsim orna- tum, uni- vel paucicaule. Gaules folia basalia 1^/2 — 2V2"Plo superantes, 25 — 45 cm alti, erecti, tertia parte inferiore fere aphjlli, sursum pseudo-dichotome ramosi, subtus 4 — 5 mm crassi, sicut petioli pilis longis patulis inferne sparsim, superne dense vestiti. Folia basalia nonnulla, longe petiolata petiolis 9 — 16 cm longis, quam laminae diam. 2Y2 — 3Y2"Plo longioribus; lamina supra pilis hyalinis obsita, subtus ad nervös prae- cipue dense hyalino-pilosa, 6 cm lata, 5 cm longa (a basi ad apicem 3 cm), ambitu 5-angulato-orbicularis , usque ad Ys — V2 palmato-5 — 7-partita, lobis latissimis, fere quadrangulo-obovatis, saepe 2 cm longis et latis, usque ad Ya irregulariter trilobulatis, lobulis mediis apice tridentatis, lateralibus grosse 3- vel 2-dentatis; dentes omnes rubro-fusco-calloso-mucronulati, apices versus saepissime eodem modo marginati; folia caulina basalibus consimilia, sed brevius petiolata, petiolis inferioribus quam lamina 1 Y4 — 2Y2"Plo longioribus, petiolis foliorum mediorum et superiorum quam lamina 2 — 3-plo brevioribus, sursum fere nullis. Stipulae inferiores 7 — 8 mm longae, 1 mm latae, dense pilosae, obtuse terminatae, lineares. Pedunculi uniflori, cbracteati, circ. 3 — 8 cm longi, pilis longis niveis patulis dense obsiti. Sepala oblonga vel oblongo- ovata, 10 mm longa, dense sed non hirsute longe niveo-pilosa, mucronata mucrone 1 — 0/2™"^ longo calloso. CoroUa alba vel margine rubra, magna, 2Y2 ^^ diam., quam calyx 1 Y2-plo longior. Petala ambitu late obovata, apice fere retusa, basi ciliata. Stamina caljce breviora, fere usque ad dimidiam partem niveo-ciliata; antherae ellipsoideae, lY4ii^in longae, 1 mm latae. Fructus rostratus 28 mm longus, longe et patule niveo-pilosus, fere hirsutus. — Indumentum pedunculi, calycis et pistilli primo glandulosum, demum (glandulis deciduis) simplex. Süd-Bolivia: Tucumilla bei Tarija in einer steilen Schlucht, 3000 m (Fiebrig^ PI. austro-boliv. a. 1903 — 1904 n. 2 638! mit weißer Corolle); bei Tarija auf einem steilen, mit Gras bewachsenen Hange, 2300 m (Fiebrig, PL austro-boliv. a. 1903 — 1904 n. 3292! mit dunkelrosa beränderter Corolle). — Blühend und fruchtend De- zember bis Januar. — Typus in Herb. Berol. 145. G. rupicolum Wedd. Chlor. And. II. (1857) 285; K. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 558. — Rhizoma verticale, 5 mm crassum, sublignosum, rubello-fuscum vel fuscum, apice petiolis foliorum emarcidorum dz dense vestitum, saepissime unicaule. Gaules 1 — 3, ascendentes vel erecti, ramosi vel subsimplices, 20 — 45 cm alti, plane pilis patulis hyalinis vel leviter retrorsis obsiti, inferne non raro glabrescentes. Folia basalia caulinis conformia, sed longius petiolata; petioli patule vel patulo-retrorso-pilosi; lamina supra sparsim, subtus praecipue ad nervös dense hyalino-pilosa, ambitu angulato-reniformi-orbicularis, profunde et saepe fere usque ad basin palmato-5 — -T-partita, lobis ambitu rhomboideis, perfecte grosse pinnalifidis, lacinuhs lineari-oblongis, apice rubro-fusco-calloso-mucronulatis et prope apicem non raro anguste rubro-fusco-marginatis. Stipulae e basi lanceolata acuminatae, acutissimae, 6 — 7 mm longae, tenuiter membranaceae, saepe fere rubellae. Pedunculi uniflori, cbrac- teati, sed vix crassiusculi, 5 — 6 cm longi, pilis patulis hyalinis, non raro glandu- losis obsiti. Sepala oblonga vel ovato-oblonga, cum mucrone 10 — 12 mm longa, pilis Geranium. 149 lijalinis patulis longis praecipue ad nervös obsita. Corolla magna, 3 cm diam.; petala purpurea, calyce i Wp'^ longiora, lata obovata, non aut vix emarginata. Stamina caljce fere 2-plo breviora. Fructus rostratus 30 mm longus; valvulae longe adpresse pilosae; rostrum pilis brevibus patulis obsituni. Bolivia: Cuesla rieja, auf felsigen Hängen bei Vesera östlich von Tarija, 3000 m (Fiebrig, PI. austro-boliv. a. 1903 — 190 4 n. 2 644!); bei Padcaya (Fiebrig, PI. austro-boliv. a. 1903 — 1904 n. 2569!). — Blühend und fruchtend .lanuar — Dezember. — Hierhin gehören wohl auch die bolivianischen Vorkommen auf dem Sorata, 3000 m (Rusbj, Fl. South America n. 760 !) und bei Capi (Bang, PI. Bolivianae n. 784!). Nota. Species habitu et colore florum persimilis est O. superho; tarnen, ut videtur, spe- cifice diversa est indumento ± patulo, nee adpresso plantae totiiis, praecipue pedunculorum uniflororum cbracteatorum. Sect. 17. Brasiliensia U. Knuth. Clavis specierum. A. Folia glabra 146. 6r. hrasilietw. B. Folia pilosa. a. Totum pilis longis patulis obsituni. Pedunculi cum pedi- cellis quam folium saepe circ. 8-plo longiores . . . . 147. G. araehnouleiim. b. Totum pilis glandulosis (glandulis deciduis) dense ob- situm, Pedunculi cum pedicellis quam folium circ. 2-plo longiores 148. (r.glanduligerum. Die Brasiliensia umfassen nur wenige, streng auf Brasilien beschränkte Arien, die habi- tuell noch am meisten an das heimische G. sanguineum erinnern. Die ziemlich kleinen Blüten, vor allem aber die stets einblütigen, Brakteen tragenden Pedunculi mit ihrem zur Fruchtreife scharf abwärts geknickten Pedicelliis berechtigen wohl zur Zusammenfassung der betreffenden Arten zu einer Sektion. 146. Gr. brasiliense Prog. in Fl. Brasil. XII. 2. (1872—1877) 522. — Perenne, multicaule. Caules ascendentes vel suberecti, 30 cm et uUra longi, ramosi, pilis bre- vissimis retlexis et immixtis longioribus patulis vestiti, inferne saepe glabrescentes vel pilis longioribus patulis tantum sparsim obsiti. Folia basaha parum numerosa, lon- gissime petiolata, petiolis 15 — 25 cm longis, 1 mm latis, gracillimis, indumento eidem caulis aequali vestitis ; lamina glabra vel pilis brevibus subtus et margine sparsim ob- sita, reniformi-rotundata, 4 — 6 cm lata, 3 — 3^2 cm longa (a basi ad apicem), regu- lariter usqae ad Ys palmato-7-partita, lobis cuneato-obovatis vix usque ad medium palmato-trilobulatis, lobuhs oblongis 2 — 3-dentatis acutis; folia caulina gradatim brevius petiolata, summa sessilia; lamina foHorum superiorum saepe tripartita, lobis fridentatis. Stipulae late ovatae, pilosulae vel glabrae, margine autem ciliato-barbatac. Pedunculi uniflori, dense glanduloso-pilosi (glandulis deciduis), uniflori, cum pediceUis (indumento aequaU ornatis) vix quam folium longiores, 1^2 — 4^2 ^m longi. Bracteae elongato- lanceolatae, obtusiusculae, longe hyaline pilosae. Sepala 5 mm longa, ovata, dense glanduloso-pilosa (glandulis deciduis), vix mucronata, eoroUa vix (1 mm) breviora. Pe- tala obovata, apice retusa, purpurea. Fructus rostratus 15 mm longus; valvulae pilosae; rostrum dense puberulum. Brasilien: Rio de Janeiro (Glaziou n. 8613!, n. 4776 — Typus in Herb. Berlin!). Nota. Species est media inter 0. arachnoideinn et 0. glanduligerum habitu, indumento, florjbus. 147. G. arachnoideum St. Hil. Fl. Bras. mer. I. (1825) 82 l. 20; Prog. in Fl. Brasil. XII. 2. (1872 — 1877) 523. — Caules circ. 60 cm longi, decumbentes, graciles, ramosi, sparsim eleganter longeque hirsuti, inter pilos patulos longos pubescentes; rami saepius elongati, cauU consimiles. Folia basalia circ. 3 cm diam., hirsula, ciliala, ambitu sub-7-angulari-rotundata, fere usque ad basin palmato-7-partita, lobis zt profunde palmato-pinnatifido-incisis, saepius 3-fidis, basi integra angustioribus; petioli circ. 10 cm 150 R. Knuth. — Geraniaceae. longi, filiformes, eleganter laxe longeque hirsuti, inter pilos longiores pubescentes; folia caulina pleraque opposita, pauca alterna, basalibus subsimilia, gradatim minora et brevius petiolata, profundius divisa, saepe 7- — 5-subpartita aut -partita; summa parvula, ses- silia; juniora sublanata. Stipulae e basi lata lanceolatae, acutae, hirsutae. Pedun- culi pedicellis subaequilongi, i ^j^ — 2 V2 cm longi, folio multoties longiores, filiformes, hirsuti, i-flori, 2-bracteati, cum pedicello angulati. Bracteae circ. 1 1/2 — 2 mm longae, angustae, lineari-subulatae, pilis longioribus horizontalibus 2 — 2V2 "^"^ longis tenuissi- mis albis hirsutae, minutissimis intermixtis pro parte deflexis. Sepala hirsuta, oblonga, obtusa, breviter mucronata, 5-nervia. Petala albida (?), emarginata, caljce 1 72"Plo longiora. Filamenta tenuiter ciliata; antherae rotundatae. Valvulae subcylindrico- oblongae, apice acutae, basi acuminata subuncinatae, villosae, subincanae (p. p. ex St. Hil. 1. c). Brasilien: Prov. Säo Paulo, bei Curitibä in der Nähe des Ortes Itaque (St. Hi- laire — Typus), Prov. St. Catharina, am Wasserfall des Pelotas auf der Serra do Oratorio (Ule a. -1890 n. Ui5!). Ohne Standort (Sello n. 3834!). — Argentinien: Villa de Palmas (Niederlein, Esped. Comis. Argent, Limites a. 1887 n, 1268!). — Blühend und fruchtend Januar bis März. 148. G. glanduligerum R. Knuth, spec. nov. — Perenne, pluricaule. Gaules 30 — 50 cm alti, ascendentes, pilis brevibus pubescentibus et immixtis longioribus dense obsiti, superne ramosi et floriferi. Folia basalia . . . ; caulina inferiora petiolata pe- tiolis quam lamina 2-plo longioribus, indumento pilorum longiorum canescentium ob- sitis; superiora gradatim brevius petiolata, sursum subsessiha et sessilia; lamina foliorum caulinorum inferiorum subtus dense pubescens, supra glabrior, sed nunquam glabra, ambitu angulato-reniformi-rotundata, usque ad ^/s palmato-7-partita, lobis ambitu sub- cuneatis, irregulariter usque ad Y3 — Y2 trilobulatis, lobulis lateralibus integris vel dente ornatis, medio apice tridentato; dentes omnes acutiusculi vel acuti; lamina foliorum superiorum saepius 5 — 3-partita, lobis tridentatis. Stipulae ovatae vel non raro lan- ceolato-ovatae, obtusiusculae, glabrae vel margine ciliatae, summae e basi lanceolata angustatae, acutae, 4 — 10 mm longae. Pedunculi cum pedicellis quam folium circ. 1 1/2 — 2-plo longiores, pilis densis glandulosis obsiti, bibracteati, uniflori. Bracteae 3 cm longae, lineares, acutae, margine ciliatae, ceterum glabrae. Sepala ovata, 5-nervata, dense glanduloso-pilosa, mucronata mucrone ^4 — ' "^'^ longo. Petala late obovata, calyce 1 Vb"P^o longiora, atro-purpurea. Stamina calycem vix superantia. Fructus ro- stratus 17 mm longus; valvulae pilosae; rostrum pubescens; Stigmata manifeste atro- violaceo-purpurea. Brasilien: St. Catharina, am Bache im Walde der Serra Geral (Ule a. 1890 n. 1717!). — Blühend Dezember. Sect. 1 8. Australiensia R. Knuth. Die Sektion umfasst einige wenige perennierende Arten, die im Habitus den südamerikani- schen Chilensia und unseren einjährigen Columbina ähneln, von diesen aber schon ohne weiteres durch die häufig einblütigen, mit Brakteen versehenen Peduncuh zu unterscheiden sind. Dadurch erinnert sie einerseits an die Chilensia, andererseits an die Brasiliensia. In verwandtschaftlichen Beziehungen steht sie indes zu den Chilensia. — Innerhalb ihres Verbreitungsgebietes bevorzugt sie lichte Formationen. 149. G-. ardjunense Zoll, et Mor. in Nat. en Geneesk. Arch. Neerl. Indie II. (1845) 585. — Rhizoma perenne? CauHs solitarius (?) vel plures, laxus, decumbens vel vix ascendens, tenuis, 20 — 35 cm longus, 2 mm crassus, internodiis elongatis longe productus, basin versus saepe ramosus, apicem versus subsimplex, sicut petioli pihs reversis eglandulosis incanis brevibus densis pubescens. Folia basalia caulinis conformia, sed longissime petiolata, petiolis laxis 8 — 2 0 cm longis, cauli crassitudine aequahbus; petioli summorum foliorum plerumque 2 — 3 cm longi, rarius apicem versus 1/2 — ^ ^^ longi; lamina ambitu reniformi-rotundata, sinu basali saepe latissimo aperta, utrinque Geranium. 151 sparsim pilosa, subtus ad venas pilis longis obsita, 3 cm lata, 2 cm longa (a basi ad apicem), profunde usque ad ^6 — 7" palmato-5-partita, lobis ambitii cuneatis usque ad Y3 palmato-trilobulatis, lobulls dt late oblongis, majoribus 8Y2 ^^ longis et 3^2 ^^ latis obtusis, minutissime mucronulatis; lobi, praecipue laterales, non raro irregulariter palmato-i — o-lobulati. Stipulae lanceolatae, acutae, pubescentes, 5 mm longae. Pe- dunculi secus caulem totum sparsim distributi, longitudine non valde diversi, circ. 2 — 4 cm longi, graciles, sicut pedicelli pilis retro-adpressis obsiti, biflori, rarius abortu uniflori, bracteati? Bracteae lanceolatae, acutae, 3 mm longae, membranaceae. Pedi- celli 1 — 2 cm longi. Sepala ovata, membranaceo-marginata, trinervata, praecipue basi et margine longe ciliata, mucronata mucrone Y2 — V4 ^^^ longo. Petala calyce vix longiora, rosea vel purpureo-rosea, obovato-oblonga, integra, basi unguiculata, glabra. Stamina calyce dimidio breviora; filamenta glabra. Ovarium lanuginoso-pilosum. Fructus usque 22 mm longus; valvulae et rostrum eglanduloso-pilosa. Java (Zollinger PI. Javan. n. 2246 — Typus in Herb. Berol.!, Jagor a. 1859, n. 667!). — Timor (Forbes a. 1882 — 1883 n. 3818!). — Blühend September. Nota. 0, ardjunense simile est speciebus sectionis Cohimbma, praecipue G. dissecio, cuius formis adhuc saepe adnumeratum est. Nequaquam autern ad 0. ncpalense pertinet, ut cl. Edgeworth et Hooker in Fl. Brit. India I. p. 431 suspicantur. 150. G. microphyllum Hook. f. Bot. Antarct. Voy. I. (1844) 8 tab. 5; Hook. f. Handb. New Zeal. Fl. (1864) 3 6. — O. parviflorum WiM. Enum. Hort. Berol. (1809) 716(?). — G. dissectum \ai.'. pofentilloides Benth. et Muell. Fl. austral. I. (1863) 296. — Herba gracilis. Rhizoma (?) tenue, 2 mm crassum, ramosum, ramis apice uni- caulibus. Gaules tenues, decumbentes, 20 — 45 cm longi, 1 Vg — 1 mm crassi, vix ramosi, internodiis inferioribus 2 cm longis, superioribus elongatis usque 4 — 8 cm longis. Gaules, pedunculi et pedicelli pilis retroflexis adpressis obsiti. Folia basalia verisimiliter pauca vel nulla; folia caulina petiolata, inferiora petiolis 4 — 5 cm longis; summa fere subsessilia; lamina minute adpresse pilosa, circ. 1 1/2 — 2Y2 cm diam., ambitu reniformis vel rotundata, usque ad 2/4 vel 4^5 regulariter palmato-5-partita lobis obcuneatis, apice tridentatis dentibus obtusiusculis, medio hemigloboso-ovato. Stipulae lanceolatae, infimae fere trianguläres, acuminatae, acutae. Bracteae lineari- lanceolatae, acutae. Pedunculi biflori, saepe autem cohstanter uniflori, 4 — 1 cm longi. Pedicelli 1 — 1 Y2 ^^^ longi. Sepala ovata vel ovato-lanceolata, aut hirsuta aut pilis brevibus puberula, breviter acuminata, 4 mm longa. Petala calyce 1^/4 — 1 Y2-PI0 lon- giora, apice emarginata, obovata. Stamina calyci aequilonga. Fructus rostratus 1 5 mm longus; valvulae dorso pilis setosis, demum deciduis obsitae, ceterum minute puberulae; rostrum minute puberulum. Semina minutissime punctato-rugoso-striatula. Südost-Australien: Ohne Standort (Leichardt a. 1842!, Detroit d'Entre- casteaux a. 1819!). — Tasmanien (Gunn ex herb. Hook, sub nom. O. poten- tilloidesl, Lindley!, Schayer n. 119!, Dufton!) — Neu-Seeland (Sinclair ex herb. Hook.; Bastian!). — Eingeschleppt in Ghile (Philipp!!). 151. G. Traversii Hook. f. Handb. N. Zeal. Fl. (1867) 726. — Herba plane pilosa et indumento puberulo albido fere argentea. Gaules 3 0 — 60 (?) cm alti, fere robusti. Folia longe petiolata; lamina utraque facie pilosa, orbicularis, 5 cm diam., usque ad medium 7-partita lobis cuneatis, tripartitis. Stipulae latae, fere orbiculares, cuspidatae. PeduncuH 10 cm longi, uniflori, tenues, medio bibracteolati bracteolis ovato-lanceolatis acuminatis. Flores magni, 3 cm diam. Sepala late ovata, cuspidata, argentea. Petala orbiculari-ovata, integra, calyce multo longiora, alba. Ghatham Island: Auf unfruchtbarem Boden (Travers nach Hooker f.). Nota. Teste cl. Hook er species a cl. F. Muell er adhuc ad O. dissectum rclata, bene distincta est magnitudine multo maiore, foliis fere coriaceis, indumento piloso, pedunculis uni- lloris, coroUa magna alba, sepalis argenteis et petalis integris. Ceterum est planta pulchra. 152 R. Knuth. — Goraniaceae. Sect. i 9. Pyrenaica R. Knulh. Batrachioidea Koch, Sjnops. ed. -1 (1837) 139 ex pte.; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 870 ex pte.; Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 86 ex pte.; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 56 ex pte. Glavis specierum. A. Folia caulina opposita; lamina ultra medium partita. — In- colae Europae et Asiae minoris. a. Radix tenuis, longe producta. Caudex brevis . . . . Iö2. G. pyrenaicum. h. Rhizoma obliquum, robustum, fibras fusiformes focie in- feriore edens. I. Valvulae reticulatae, dorso dentato-cristatae . . . . 153. G. alhanum. II. Valvulae laeves. 1. Flores vix numerosi 154. G^. asphodeloides. 2. Flores valde numerosi. Planta robustior, undique patule glanduloso-hispidissima. Valvulae patentis- sime glanduloso-hispidae 155. G^. Sintenisii. B. Folia caulina alterna; lamina raro usque medium partita. — Austro-africanae. a. Lamina subtus sparsim hirsuta vel glabrescens .... 156. G. Baurianum. b. Lamina subtus dense albo- vel argenteo-sericeo-hirsuta . 157. G. pulchrum. Die Pyrenaica schließen sich habituell so eng an O. pyrenaicum an, dass an der Einlieit des vorliegenden Typus und der Verwandtschaft der einzelnen Arten nicht zu zweifeln ist. Die Sektion besitzt zwei Verbreitungsgebiete, .das östliche Mittelmeergebiet und das Kapland. Das dem ersteren angehörende G. pyrenaicum findet sich daneben auch in ganz Europa und ist in vielen Gegenden zu einer typischen Gebüschpflanze- geworden. Äußerlich ist die Sektion gekenn- zeichnet durch den aufsteigenden Stengel, die gerundeten, denen der Columhina ähnlichen Blätter und die nur mittelgroßen Blüten. Beziehungen zu den anderen Gruppen sind sehr wenig er- kennbar. Die tropischen Bcnifolia sind aus ihnen hervorgegangen. 152. G. pyrenaicum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 27; Ait. Hort. Kew. II. (1789; 436; Willd. Spec. PI. III. (1800) 708; DG. FL franc. IV. (1805) 850; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 407; Ten. Fl. nap. V. (l 835 — 1 836) 82; Koch, Synops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 139; Ilornemann, Fl. Danica XIII. Fase. 38. (1839) 5 t. 2240; Ledeb. Fl. ross. 1. (1842) 469; Reiclib. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 69 t. 192, f. 4881; Gren. et Godr. Fl. France L (1848) 303; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 137; Boiss. Fl. orienL I. (1867) 880; Sepp, Fl. Batava XIII. (1868) t. 1026; Ruprecht, FL Cauc.'I. in Mcm. de l'Acad. Scienc. St.-Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 275; Parlat Fl. itaL V. (1872) 172; Celak. Prodr. FL Boehm. III. (1875) 529; Ball in Jom-n. Linn. Soc. XVL f1878) 382; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 528; Batt. et Trabut, FL de l'Alg. (188 8) 119; Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 86. — G. pyrenaicum var. subvillosum Schur, Enum. PL Transs. (1866) 137; Rouy et Foucaud, 1. c. p. 87. — G. pyrenaicum var. yrandiflorimi, var. 2)arvißorum, var, albiflorum Schur in Verb. NaturL Verein Brunn XV. 1876 (1877) 161. — G. pyrenaicum var. gracilescens Terrae, in Nuov, Giorn. Bot. nuov. ser. XIV. (19 07) 138, — G. perenne Huds. Fl. Angl. ed, 1. (1762) 265. — G. molk Gaertn. Meyer et Scherb. Fl. Wett IL (l800j 4 89. — G. bifidum Ehrenberg in sched. — G. pumilum Picard in Mem, Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. L (1837) 131. — G. Minaae Tineo, PL Rar. Sicil. (1846) 25. — G. pyrenaeum Bub. Fl. pyren. III, (1901) 313. — G. pusillum X G. pyrenai- cum Brügger = G. Rhaeticum Brügger (forma nana). — Perenne. Radix fusca, zt: verticalis, pennae gallinae vel anserinae crassitie, multiceps. Gaules ascendentes vel suberecti, 25 — 70 cm alti, pseudo-dichotome ramosi, parte inferiore — saepe longo — simplices, sicut petioli inferiores sulcati et pilis moUibus patulis sparsis subhirsuti, de- mum inferne saepe glabri. Folia basalia numerosa, longe petiolata petiolis gracilibus, Geraniuin. I53 quam lamina 4 — 6-plo longioribus, 10 — 25 cm longis, celerum caulinis conformia; folia caulina brevius petiolata, opposita; summa semper sessilia et pro parte alterna; lamina ambitu reniformis, basi sinu lato aperta, pilis adpressis numerosis hispidula, usque ad Y3 rarius ^4 palmato-7-partita, lobis ambitu late cuneatis usque ad Y3 pal- mato-trilobulatis, lobulis plerumque irregulariter incisis, sed non raro lobulo iiiedio apice tricrenato, lobulis lateralibus latere inferiore dente unico ornatis; folia summa plerumque 5-lobata lobis integris. Stipulae lanceolatae, acutae, pilosae, membranaceae, parte media caulis 5 mm longae. Flores apice ramorum pseudo-paniculati, panicula multiflora laxa. Pedunculi pilis patulis pubescentes, inferiores 5 cm, summi 1/2 — 172^"^ longi, biflori. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae, 2 mm longae. Pedicelli puberuli, i — 2 (vulgo i^/^) cm longi, sub fructu recurvati, apice rursus erecti. Sepala ovata, vix perspicue trinervata, obtusiuscula, minutissime mucronulata. Petala quam calyx 1^2 — 2-plo longiora, violacea, manifeste obcordata, unguiculata, basi longe barbata, 5-striata. Stamina calyce dimidio longiora, glabra. Fructus circ. i 5 mm longus; valvulae adpresse puberulae; rostnmi patule et minutissime puberulum. Marokko. Ganz Europa und Klein-Asien. Gebüschpflanze: Marokko, bei Marokko (Ibrahim in Herb. Gosson!), großer Atlas (Hooker a. 187l!), Thal Ait Mesan 1400— 2000 m (Ball, It. marocc. a. i81\\). — Pyrenäen, Gedre (Bordere a. 1869!), Mont Louis (Endress, Unio itin. a. 1830!). — Schweden, bei Stockholm (Andersson!), Upsala (Andersson!). — Deutschland, bei Halle (Garcke!), Charlotten- burg (v. Seemena. 1871, a. 1880!), Potsdam (Vatke a. 1870!], Frankfurt a./O. (Buek!), Neuhausen a. Rhein (Hoffmann a. 1877!), Rolandseck (v. Seemen!), Straßburg (Buchinger!), Cöln (Herb. Gansauge a. 1855!), Koblenz (Wirtgen, Herb. pl. sei. Fl. rhen. n. 456!), Blankenburg am Harz (Scheffler a. 1870!, Hieronymus! ), Schlesien, bei Breslau (Engler!, v. Uechtritz!) und Lissa (Engler!). — Schweiz, bei Basel (Münch!), Genf(Firlea. 1 877 !), Stramserthal in Graubünden (Engler a. 1868!). — Tirol, bei Pera im Fassathal (Facchini in Reichenbach, Fl. germ. exs. n. 2489!), Isola (Außendorfer a. 1873!). — Ober-Österreich (Stoitzner!), bei Aistersheim (Keck in Soc. helvet. a. 1876!). — Nieder-Österreich, bei Wien (Kerner in Fl. exs. austro-hung. n. 3216!). — Galizien (Zawadskü). — Ungarn, bei Pressburg (Schneller a. 1870!), bei Orsova (Borbäs a. 1874!). — Italien, Prov. Toscana, beim Kloster Vallombrosa (Aschers on et Reinhardt a. 1863!), Pisa (Herb. Henri van Heurck, It. ital. a. 1868!), Aspromonte in der Prov. Galabrien (Huter, Porta, Rigo, It. Italic. IIl. n. 99l). — Sizilien, Le Madonie (Lehmann a. 1838!, Citarda in Todaro, Fl. Sic. exs. u. 331!), Palermo (Jacono, PI. Sic. rariores n. 675!, Todaro, Fl. Sic. exs. n. 638!). — Dalmatien, Cattaro (Pichler a. 1872!). — Siebenbürgen (Schur!). — Bosnien, bei Sera- jevo (Blau n. 7l!, Knapp!, Möllendorff!), am Kamme des Sedlopasses am Dormitor (Blau n. 1849!). — Hercegovina, Piva (Jaltonowski a. 1872!). — Macedonien (Orphanides in Reliqu. Orphanideae! , Abd-ur-Rahman-Nadji, Fl. de l'empire ottom.!), Tschairli'Dagh (Gharrel n. 699!). — Griechenland, auf dem Pindus bei Agrapha am Berge Karava (Heldreich, It. quart. per Thessal. a. 1885!), Oeta (Held- reich, It. per Graec. septentr. !), Parnass (Herb. Heldreich n. 270 a. 1852!, Guicci- ardi in Heldreich, Fl. Graec. exs.!), Kyllene (Heldreich, PI. exs, Fl. Hellen, a. 1887!). Corcyra (Bicknell!). Peloponnes, auf dem Taygetos (Psarides in Reliqu. Orphanideae!). — Phrygien, bei Karakoi (Warburg et Endlich, It. phryg. n. 264!), Angora (Warburg et Endlich, It. phryg. n. 757!), Ada Bazar (Warburg et Endlich, It. phryg. II. n. 3!). — Pontus,. bei Sumila (Sintenis, It. Orient, a. 1889 n. 1472!), Amasia (Born- müller, PI. exs. Anat. Orient, a. 1889 n. 56!). — Taurus, auf dem Tschatyr-Dagh (Gallier, It. taur. IH. a. 1900 n. 570 !). — Cilicien (Siehe, It. cilic. a. 1893 n. 187!). — Syrien (Ehrenberg sub nomine G. bifidunil). — Kaukasus (K. Koch!). — Nach Hanks u. Small (in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. [1007] 1 0) ein- geschleppt in Jamaica, gelegentlich in den östlichen Vereinigten Staaten Nordamerikas und in Californien. Die Art lässt sich in folgende Varietäten gliedern: 154 R. Knuth. — Geraniaceae. Var. a. typicum Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 56. — Praeter indumentum breve pilis mollibus longiusculis siibvillosum. Pedunculi pedicellique glandu- losi. Sepala adpresse hirta. Var. ß. umbrosum Reichb. f. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 70 t. 192, f. 4881b; Rouy et Foucaud, Fl. Fr. IV. (1897) 87; Terrae, in Nuov. Giorn. Bot. nuov. ser. XIV. (1907) 138. — Q. umhrosum Waldst. et Kit. PI. rar. Hung. II. (1805) 131 t. 124. — Robustum. Gaules crassiores. Stipulae maximae. Folia floresque quam in typo 2-plo maiora. — Ceterum varietati typico peraffine. Überall im Gebiete der Art, wenn auch vereinzelt. Var. /. patulivillosum llausskn. et Bornm. ex Bornm, in Mitt, Thür. bot. Ver. Neue Folge XX. (1904 — 1905) 10. — Totum indumento minutissimo glanduloso vesti- tum. Galyx patule longe et dense villosus. Anatolien: Südl. Pontus bei Amasia an schattigen gebirgigen Stellen der unteren Region des Berges Lokman um 600 m (Bornmüller, PI. exsicc. Anat. Orient, a. 1890 n. 1974!). Var. 6. depilatum Somm. et Levier in Act. Hort. Petrop. XVI. (1900) 102; Lipsky, FI. Cauc. Suppl. 46; Woronow in Kusnezow, FI. cauc. crit. III. 7. (1908) 57. — G. pyrenaicum var. velutmum Boiss. et Buhse, Aufzähl. (1860)4 8 (nom. nudum). — Totum pilis longis fere omnibus destitutum, caeterum indumento denso brevissimo sub- velutino, pilis glandulosis minutis intermixtis, obtectum. Kaukasus und Transkaukasus, ziemlich häufig in Wäldern und an schattigen Stellen der montanen und subalpinen Region zwischen 600 — 2 800 m (nach Woronow). — Hierhin gehören Balansa, PI. d'Or. n. 1368; Sintenis, It. troj. a. 1883 n. 938 (sub 0. asphodeloide)] Bornmüller, Fl. exsicc. Anatol. Orient, a. 1889 n. 56 (f. pilo- swn Rupr.)!; Kolenati n. 867, n. 2165; Brotherus, PI. Cauc. n. 213. Nota \. Terracciano in Malpighia IV. (1890) 211 distinguit varletates et formas se- quentes, quae autem speeiminibus intermediis bene coniunctae sunt: a, normale f. 1. maior var. umbrosum \N'. K. var. gracilesceus = var. diffusum Ten. f. 2. minor var. montamim b. australe f. 1. sicula var. Minaae Loj. f. 2. algeriensis var. nanum (Coss.) Terrae. Nota 2. Var. naiium = O. nanum Coss. ad sectionem Tttberosa adnumeranda et a G. pyrenaico certe specifice dislincta est. 153. G. albanum Marsch.-Bieb. Fl. Taur. Cauc. II. (1808) 137; III. (1819) 455; Ledeb. Fl. ross. I. (18 42) 468; Boiss. Fl. orient. I. (1867) 879; Woronow in Kus- nezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 24. — G. cristatmn Stev. in Mem. Soc. Nat. Mose. IV. (1813) 50; DC. Prodr. I. (1824) 643; Ruprecht, FI. Cauc. I. in Mem. de I'Acad. Scienc. St.-Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 274. — Rhizoma obliquum, apicem versus leviter dilatatum, sublignosum. Gaules plures decumbentes vel ascendentes, laxi, sul- cati, sicut petioli pilis longis patulis eglandulosis obsiti. Folia basaha ± numerosa, longe petiolata petiolis sulcatis, quam lamina 3 — 6-plo longioribus; lamina ambitu angulato-orbicularis vel fere reniformi-angulato-orbicularis , circ. 3^/2 — 6 cm diam., pilis longis adpressis dense obsita, subtus ad nervös satis longe villosa, usque ad ^4 palmato- 7( — 5)-lobata, lobis late cuneatis margine antico zb retuso usque ad 1/3 trilobulatis, lobulis circ. usque ad 1^3 trilaciniatis — lateralibus etiam saepe bilaciniatis — , laciniis omnibus obtusiusculis; folia caulina opposita, summa minima subsessilia et 5-lobata. Geranium. I55 Stipulae caulinae ovato-lanceolatae vel late ovatae, pallidae, membranaceae, margine longe villosae, 3 — 5 mm longae. Pedunculi (sicut pedicelli) pilis patulis longis obsili, 2Y2 — S cm longi, basin versus leviter incrassati. IJracteae lanceolato-lineares, acutae, 3 — 4 mm longae. Pedicelli 2 — 3 cm longi. Sepala ad nervös hirsuta, ovata vel ob- longo-ovata, brevissime mucronata. Petala caljce duplo longiora, purpurea, ovata, margine anteriore emarginata. Stamina calyci aequilonga. Fructus rostralus puberu- lus; valvulae coriaceae, reticulatae, dorso dentato-cristatae. Semina tenuissime lineato- punctulata. Östliches Armenien; in Gebüschen: Östlicher Kaukasus, auf subalpinen Matten (Steven). Nord-Persien, bei Rescht (Bornmüller, It. persic. alt. a. 1902 n. 6507!), bei Asterabad (Herb. Bungeanum, It. pers. a. 1859!). Georgien (K.Koch!). Iberia caucasica (Hohenacker!). 154. G. asphodeloides Burm. f. Spec. Geran. (1759) 28; Willd. Spec. pl. III. (1800) 704; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 468; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 878; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 170; Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 26. — O. Orientale Mill. Gard. Dict. ed. VIII. (1768) n. 13. — 0. haemanthum Willd. ex Spreng. Syst. III. (1826) 74. — G. fasciculatum Panc. in Verb, zool.-bot. Ges. Wien VI. (1856) 492. — O. oreades Panc. Elench. Crna-Gora (l 875) 17. — Rhizoma obliquum, subtus radices crassas carnosas emittens, pluricaule vel multicaule, Gaules procum- bentes vel ascendentes, rarius erecti, 30 — 75 cm longi, dz tenues, sicut petioU pilis adpressis satis sparsim obsiti. Folia basalia numerosa, longe petiolata petioHs quam lamina 3 — 6-plo longioribus, sulcatis, 9 — 20 cm longis; lamina ambitu reniformi-orbicu- laris, saepe rotundato-orbicularis, 4 — 6 cm lata, a basi usque ad apicem 2V2 — ^^It ^^ longa, utrinque, subtus autem densius adpresse hirsutiuscula, usque ad ^j^ — 'Y5 pal- mato-7-partita, lobis cuneatis apice ±: retuso usque ad Y3 — 2^5 trilobulatis, lobuHs usque ad Y3 circ. trilaciniatis — lateraHbus etiam saepe bilaciniatis — , laciniis omnibus obtusiuscuhs ; foha caulina opposita, summa sessiHa; lamina foliorum superiorum 5- partita. Stipulae 7 — 5 mm longae, e basi lanceolata acuminatae, acutissimae. Pe- dunculi laxi, quam pedicelU 1 — 4-plo longiores, 2 — 6 cm longi, sicut pedicelli in- dumento patulo brevi hyalino pubescente et pilis longioribus glandulosis (glanduHs saepe mox deciduis) obsiti. Bracteae subulatae, membranaceae, 3 — 4 mm longae. Pedicelli 1 Y2 — 3 cm longi, fructiferi reflexi. Flores saepe numerosi. Sepala 5-nervata, indumento primo glanduloso, mox simplici obsita, lanceolato-ovata, interiora mem- branaceo-marginata, aristata arista 1 — 1 Y2 ^"^ longa. Petala dr obovata, apice retusa, integra vel leviter undulata, quam calyx 1 Y2— 2-plo longiora, roseo'-violacea. Fructus rostratus vix 25 mm longus; rostriim dense patenti-glandulosum ; valvulae laeves pilosae. Semina areolata vel favosa. Var. a. genuinum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 878. — G. asphodeloides var. hispidum Zelen. Prodr. Fl. Taur. p. 456 (non Boiss.). — G. asphodeloides Icon. Tournef. Voy. II. (1717) 14. — G. asphodeloides subsp. G. asphodeloides Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 27. — Gaules et rami pilis sparsis retrorsis obsiti. Pedicelli interdum glandulosi. Sepala adpresse pubescentia. Östliches Mediterrangebiet; in Gebüschen und auf Matten von der Wald- bis zur subalpinen Region: Nord-Serbien, bei Belgrad (Bornmüller, PI. exs. Serb. borealis a. 1888!), Vranja (Petrovich a. 1886!, Adamovic, Fl. serbica a. 1893!), auf dem Berge Avala bei Belgrad (Bornmüller a. 1887!). — Corcyra (Bicknell a. 1891!). — Thessalien, auf dem Sina bei Malakasi (Sintenis, It. thessal. a. 1806 n. 952!), auf dem Pindus bei Agrapha (Ileldreich, It. quart. per Thessaliam a. 1885!), auf dem Pelion (Ileldreich et Holzmann in Heldreich, Fl. Thessala a. 1883!). — Peloponnes, auf dem Malevo in Laconien (Orphanides, Fl. Graec. exs. n. 623.). Dobrudscha, "am Strande des Sees Sinoe auf Wiesen bei Kara-Nasib (Sintenis n. 526!). — Macedonien, bei Korthiati (Heldreich a. 189l!). — Phrygien, bei Troja (Virchow a. 1879!), bei Ada Bazar (Warburg et Endlich, It. phryg. II. n. II!). — Bithynien j ^ß R, Knulh. — Geraniaceae. (K. Koch!). — Paphlagonien, im Wilajet Kastambuli (Sintenis, It. Orient, a, i 892 n. 441 6! sub nom. f. parviflora). — Pontus, bei Trapezunt (Sintenis, It. Orient, a. 1890 n. 2069!). — Taurien (Nordmann a. 1835!). — Nach Boissier ferner auf Wiesen in Messenien (Heldreich), Laconien (Orphanides), bei Koumi in Euboea (Vourlich), Byzanz (Tournefort, Aucher n. 2102), Bithjnien (Grisebach), Pontus, bei Sam- soun (Tchihatcheff), Cilicien, am nördlichen Fuße des Taurus (Tchihatcheff). — Nach Westen vordringend bis Steiermark bei Kalbling (Strobl in Baenitz, herb, europ. a. 1876!) und den Salzburger Alpen, auf steinigen Matten am Kamme des Schreibsteines (Diels a. 1896!). — Blühend April bis Mai. Var. ß. hispidum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 878. — G. ^aZ/e^w Marsch. Bieb. Taur. Cauc. II. (1808) 138; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 471; Rupr. Fl. Cauc. (1869) 267. — G. crenophüum Boiss. Diagn. Ser. 1. VIII. (1849) 117. — G. asphodeloides subsp. (t. pallens Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7. (1908) 27. — Gaules et rami molUter hispidi. Pedicelli glandulosi. Sepala longius hirta. Konstantinopel (Orphanides in Rel. Orphanideae a. 1858!). — Armenien, bei Tra- pezunt (Calvert, Bourgeau nach Boissier). WestUches Iberien (Stevens in herb. DG., Ledebour nach Boissier). — Libanon (Boissier, Blanche nach Boissier), bei Cedretum (Kotschy, It. syriac. a. 1855 n. 346!), bei Sanin (Ehrenberg!, Born- müller, It. sjriac. a. 1897 n. 273!). Var. y. nemorosum (Ten.) Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 878. — G. nemorosmn Ten. Prodr. Fl. Nap. (1823) 70; Ten. Fl. napol. V. (1835—1836) 81. — Indumentum I»atulum, pilis brevibus glandulosis intermixtis. Thessahen, auf dem Pindus bei Agrapha (Ilaussknecht, It. graec. a. 1885!). — Belgrad (Petrovich a. 1887!). Nota. VarJetates formis intermediis inter se coniunetae sunt. 155. G. Sintenisii Frevn in Bull. Herb. Boiss. III. (1895) 104. — Rhizoma obliquum, haud praemorsum, fibras crassas cjlindricas edens. Undique patule glandu- loso-hispidissimum. Gaulis 30 — 50 cm altus, multiflorus, erectus, e basi repetite dicho- tomo-ramosus. Folia basalia petiolata petiolis usque 1 8 cm longis ; lamina reniformis, vix usque ad ^4 palmato-7 — 9-partita, lobis cuneiformi-obovatis vel late cuneatis usque ad ^/k, palmato-3-lobulatis, lobulis tri- vel bicrenato-dentatis; caulina brevius petiolata, ceterum basalibus conformia; floralia diminuta, sessilia, lobis magis acutatis ornata. PeduncuH axillares, biflori, sub fructu 3^/2— 4^2 cm longi. Bracteae liberae, pur- pureae, triangulari-lanceolatae, acutae, 6 mm longae, basi quam 1/2 ^^^^ ^^^ latiores. Pedicelli fructiferi deflexi, apice sursum arcuati, 1 ^2 cm longi. Sepala 1 0 mm longa, 2Y2 "^™ l^t^> lanceolata, aristata, elevatim 3-nervata, purpurascentia, margine purpureo- hyahna, patentissime glanduloso-hispida. Petala 11 mm longa, medio vix 5 mm lata, rufo-purpurea, elliptica, brevissime unguiculata, apice truncata, subdenticulata, supra basin albo-barbata, caljce paullo longiora. Valvulae (juveniles) laeves et rostrum pa- tentissime glanduloso-hispidae (p. p. ex Freyn). Türkisches Armenien: Gümüschkhane, auf dem Karagölldagh im Thale Scha- dachlar oberhalb Artabir bis aufwärts zur Alpe Manator zwischen 220 0 — 2500 m an steinigen, kräuterreichen Rändern und Matten eines Gießbaches in Gesellschaft von Myosotis silvatica, Betonica grandiflora, Alchemilla magna (Sintenis a. 189 4 n. 7050 — Typus in Herb. Berol. !). — Blühend August. Nota. Species G. asphodeloidi affinis, sed fortasse diversa, ut cl. Freyn affirmat. 156. G. Baurianum R. Knuth, spec. nov. — Perenne, pluricaule caulibus 35 — 50 cm longis, pro parte decumbentibus, sparsim ramosis, pilis strigillosis obsitis. Foha alterna, inter sese 12 — 4 cm remota, breviter petiolata petiolis 5 — 2 cm longis, gra- datim brevioribus, summis fere nullis; lamina rotundata, supra adpresse setoso-pilosa, subtus ad nervös strigillosa, ceterum fere glabra, palmatim usque ad tertiam partem crenato-partita, crenis dentatis; dentes minute mucronati. PeduncuU 4—5 cm longi, strigillosi. Bracteae anguste lineares, sensim acuminatae. PedicelH pedunculis 1 Y2 — ^V'i"? vulgo 2-plo longiores, strigillosi. Sepala longe, sed non glandulose pilosa, oblonga. Geranium. j 5 7 longc mucronata mucrone 1 72 ^^ longo. Petala purpurea, sepalis 2-plo longiora, emarginata. Rostrum slrigillosum. Kapland: TJarzija, 1000 m (R. Raur, Austro-Afric. n. 182! — Typus in herb. Herol.). — Rlühend Mai. Nota. Species foliis rotundatis accedit 0. pulchro, a quo autena indumento diversa estl <57. G. pulchrum N. E. Rr. in Kew Rull. (1895) 143. — Iferbaceum, pauci- caule, pilis patulis fere plane obsitum. Caulis erectus, pauciramosus, patule pubescens, 40 — 60 cm altus. Foliorum lamina 3V2 — '* cm diam., rotundata, supra viridis pubes- cens, subtus dense albo-tomentosa, ad medium vel vix ultra palmato-5 — 7-Iobata lobis ambitu ovato-rotundatis, irregulariter dentatis et sublobatis. Stipulae 3 — 7-partitae segmentis lineari-subulatis acutis, parte superiore caulis interdum integrae, ovatae. Pedunculi biflori, 4 — 6 cm longi, sicut bracteae, pedicelii calyxque pilis glandulosis demum simplicibus dense obsiti. Flores magni, 23 mm diam. Sepala lanceolato-ovata, acuminata, mucronata mucrone \ mm longo. Petala latissime obovata, purpurea, quam calyx fere duplo longiora. Ovarium pilosum; stjlus glanduloso-pubescens. Natal: Drakensberg, an Sümpfen, <800 — 2300 m (Evans n. 378 — blühend, .lanuar). Wahrscheinlich Goshen, auf dem Windvogelsberg (R. Raur, Austro-Afr. n. 83 i!). Nota. Species recognoscenda est flore magno et foliis rotundatis, subtus pilis liyalini.s fere argenteis. Sect. 20. Renifolia R. Knuth. Clavis specierum. A. Rracteae ovatae vel rotundato-ovatae, apice obtusae vel rotundatae. Folia sparsim breviter pilosa. Species africana 158. Cr. JdliniandscharicwH. R, Rracteae ifc lanceolatae, apice acutae vel acuminatae. Folia ± setoso-pilosa. Species austro-americanae. a. Folia facie superiore glabra, margine setoso-ciliata . . . 159. G. renifoUuni. b. Folia dense et adpresse hirto-pilosa. a. Indumentum caulis et ramorum pro parte glandulosum exteriora 3-nervata, praecipue ad nervös longe hyalino-pilosa, mucronata mucrone i ^'2 ^^ longo. CoroUa alba; petala sepalis mucronatis vix 2-plo longiora, late cuneato-obovata, apice fere retuso vix perspicue emarginata vel potius integra, 15 mm longa, 10 — 12 mm lala, ad basin abrupte contractam dense niveo-ciliata, graciliter nervata. Filamenta calyce (sine mu- crone) manifeste breviora, inferne ciliata, basin versus leniter dilalala. Germen niveo- lanuginosum. Valvulae pilis longis setosis vix dense obsitae; rostrum pilis brevioribus setoso-pubescens; Stigmata 2Y2 — 3 mm longa, persistentia. — Fig. 2 4. Mexiko: Prov. Hidalgo, auf der Sierra de Pachuca 2700 m (Rose et Hay a. 1901 — Typus in Unit. St. Nat. Herb. n. 395386; Pringle, PI. mexic. a. 1898 n. 6909!); Lena Station, 2 4 00 m (Pringle, PI. mexic. a. 1905 n. 10021!). Ohne Standorts- angabe (Ehrenberg n. 431 sub G. Ehrenhergianol). — Blühend und fruchtend Juli. 182. G. andicola Loes., emend. R. Knuth. — G. aiidicola Loes. var. brevipedicellata Loes. in Bull. Herb. Boiss. 2. ser. III. (1903) 93. — Caules plures, ascendentes vel inferne procumbentes, floriferi usque 27 cm alti, internodiis vix longis nolati, zb teretes, iam paullo supra basin ramosi vel ramosissimi, setis retro-adpressis satis dense obsiti. Folia basalia et caulina toto modo aequaha; petioli basales quam lamina circ. 3-plo longiores, laxi, tortuosi, usque 7 cm longi, zb retro-adpresse vel retro-patule setoso-pilosi; petioli caulini gradatim breviores, summi vix ^4 cm longi; lamina supra piHs longis sparsim obsita, subtus praecipue ad nervös pilis setosis hyalinis dense hirsuta, usque 3^/2 cm diam., ambitu 5-angularis vel angulari-orbicularis, basi sinu 40 — 60^ aperta, usque ad Vß — Vt palmato-5-lobata, lobis e basi angustiore flabellato-rhomboideis; pars inferior angustata loborum margine integra, pars dilatata grosse pinnatifido-incisa, lobulis aut Omnibus integris anguste oblongis vel lanceolatis obtusis, aut inferioribus latere exteriore dente ornatis, omnibus apice vix perspicue calloso-contractis. Stipulae pilosae, oblongae vel lanceolatae, zh acutae, mox fuscae, 4 — 6 mm longae, 1 V2~2 mm latae. Pedunculi uniflori, cum pedicellis folio petiolato 3^/2 — 4-plo longiores, 9 — 12 cm longi, pilis setosis retrorsis sparsis, sub calyce densis obsiti, basi 1 mm crassi, satis stricti ; pedicelU 4 — 5 cm longi. Bracteae stipulis similes, lanceolatae vel lineari-lanceolatae, apice angustatae, acutae, fere glabrescentes, margine non raro erosae, 5 mm longae, 1 Y2 ^^^^ latae. Sepala oblonga, 8 — 9 mm longa, 3 mm lata, exteriora 3-nervata, ad nervös longe setoso- pilosa, mucronata mucrone 1 — 1 1/4 mm longo. Corolla alba; petala sepalis mucronatis 2Y2 — 2Y4~plo longiora, late obovata, apice rotundato leviter cordato-emarginata, basi sparsim ciliata, 17 mm longa, 9 — 10 mm lata, manifeste nervata. Filamenta calyci summum aequilonga, inferne ciliata, basi leniter dilatata. Germen lanuginoso-villosum, Fructus rostratus 2 8 mm longus; valvulae pilis longis setosae; rostrum pilis brevioribus setoso-pubescens; Stigmata 3 mm longa, persistentia. Guatemala: Dept. Quezaltenango, im Bergwald zwischen Totonicapa und Los Encuentros (C. et Ed. Seier, PI. mexic. et centr.-americ. a. 1896 n. 2371 — Typus!). — Blühend und fruchtend September. 183. G. longipedicellatum (Loes.) R. Knuth. — G. andicola var. longipedicel- lata Loes. in Bull. Herb. Boiss. 2. ser. IIL (l903) 93. — Gaules plures, ascendentes vel suberecti, floriferi usque 30 — 50 cm alti, internodiis longissimis usque 10 — 15 cm longis notati, zb sulcati, vix ramosi, glabrescentes vel setis sparsis retrorsis obsiti. Folia caulina pauca, saepe 4, semper opposita; petioli medii quam lamina 1 f' 2"P^o longiores, satis laxi, sparsim retrorso-hispidi, 1 — 1^/2 mm crassi; superiores quam lamina paullo tantum breviores; lamina foliorum mediorum supra pilis adpressis obsita, subtus ad nervös tantum graciliter setis patulis ornata, 4 cm diam., ambitu 5-angularis vel angulari-orbicularis, basi sinu lato obtuso incisa, usque ad ^j-, palmato-5-lobata, lobis 172 1^- Knuth. — Geraniaceae. rhomboideis ; latera basalia eorum integra, apicalia grosse pinnatifido-incisa, lobulis integris oblongis vel ovali-oblongis, apice obtusis vel rotundalis, minutissime mucronulatis. Stipulae caulinae glabrescentes, oblongae vel ovatae, apice dz angustatae, margine ciliatae, mox fuscae, 4 — 6 mm longae, 1 Y2 — 2 mm latae. Pedunculi uniflori, (cum pedicellis) longissimi, quam folium petiolatum 2 — 5-plo longiores, 10 — 33 cm longi, glabrescentes vel pilis laxis patulis villosuli, basi vix 2 mm crassi, lamen salis stricli; pedicelli 5 — 8 cm longi. Bracteae stipulis simiks, lanceolatae vel oblongae, apice ± angustatae, margine ciliatae, 5 — 7 mm longae, 1^/2 — 2 mm latae. Sepala ovata, 8 — 9 mm longa, 3 — 4 mm lata, exteriora 3-nervata, ad nervös longe setoso-pilosa, mucro- nata mucrone 1 Y2 mm longo. CorolJa alba; petala sepalis mucronatis 2V4 — 2Y2-PI0 longiora, late obovata, apice rotundata, basi ciliata, 17 mm longa, 10 — 12 mm lata, vix manifeste nervata, Filamenta sepalis (sine mucrone) aequilonga, inferne ciliata, basi infima dilatata. Germen lanuginoso-villosum. Fructus . . . Guatemala: Dept. Huehuetenango, zwischen Todos los Santos und Chiantla auf dem Kamm der Cordillere, 3000 m, an schattigen Stellen (C. et Ed. Seier, PI. mexic. et centr.-americ. a. 1896 n. 2755 — Typus!). 184. G. potentillaefolinm DC. Prodr. I. (1824) 639; Ilanks et Small in Under- wood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 20. — G. peduncidare Willd. ex Spreng. Syst. III. (1826) 71. — Caudex? Gaules numerosi, e basi pseudo-dichotome ramosi, patulo- vel vix retrorso-pilosi, 40 — 60 cm longi, ascendentes vel erecti. Folia basalia numerosa, petiolata petiolis 5 — 10 cm longjs; lamina 4V2 — 6 cm diam., supra obscure viridis, pilis setaceis albidis obsita, infra pallidior, indumento denso setaceo incana, ambitu orbicularis, usque ad basin veram 5-partita, lobis palmato-pinnatisectis, lacinulis basin versus saepe pinnatifidis, ceterum anguste linearibus, 5 — 1 2 mm longis, obtusiusculis vel vix mucronulatis; folia caulina basalibus similia, sed gradatim brevius petiolata. Stipulae bracteaeque lineari-subulatae, 6 — 10 mm longae, longe ciliatae. Pedunculi uniflori, 5 — 8 cm longi, bibracteolati. Pedicelli 3 — 4 cm longi, sicut pedun- culi patulo-retrorso-pilosi, sub caljce et bracteolis fere lanuginosi. Sepala oblonga, dense pilis longis obsita, in apiculum fere 3 mm longum leniter attenuata. Petala caljce 1 Y2~P^o longiora, purpurea. Valvulae longe setoso-pilosae; rostrum pilis patulis obsitum. Mexiko: Bei Zerma (Schiede a, 1830! — Blühend xmd fruchtend September). Sierra de las Cruces (Pringle, PI. Mex. a. 1896 n. 6370 !). Distr. Federal, Llanos de Salazar (Gaec. et Ed. Sei er, PI. mexic. et centr.-americ. a. 1907 n. 5300 !). Ohne Standortsangabe (Schaffner n. 607!, Uhde n. 1192!). Nota. Species bene distincta est foliis magnis, lacinulis longis, pedunculis unifloris, sepalis longissime mucronatis. 1 85. G. Nelsonii Rose ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Amer. Fl. XXV. 1. (190 7)20. — Perenne. Caudex ramosus. Gaules e basi ramosi, plerumque 10 — 15 cm longi, pilis erecto-adpressis strigillosi; internodium infimum non valde elon- gatum. Foliorum lamina ambitu pentagona, 1 — 2 cm lata, 3 — 5-parlita, lobis iterum partitis; lacinulae anguste lineares, subtus pilis dense adpressis argenteae, supra cinereo- pubescentes; petioli strigillosi. PedicelU plerumque valde elongati, strigillosi. Sepala mucronata, exteriora 7 — 9 mm longa, ± oblonga, canescentia, sparsim ciliata. Petala roseo-purpurea, 12 — 16 mm longa, apice plerumque rotundata. Fructus? (ex Hanks et Small). Mexiko: Oaxaca Co., auf dem Gipfel des Zempoaltepec (Nelson a. 1894 n. 622 — Typus). — Blühend Juli. 18 6. G. Schiedeanum Schlechtd. in Linnaea X. (18 3 6) 253; S. Wats. in Proc. Am. Acad. XVII. (1881—1882) 334; Loes. in Bull. Herb. Boiss. 2. Ser. III. (1903) 94; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 21. — Caudex apice 8 mm crassus, inferne crassitie pennae anserinae, sublignosus, caespi- tem foHorum et caulium proferens. Gaules numerosi, e basi fere pseudo-dichotome ramosi, patulo-retrorso-pilosi, elongati, 20 — 40 cm longi, procumbentes vel ascendentes. Folia basalia plerumque, sed non semper numerosa, petiolata petiohs 4 — 8 cm longis, Geranium. 173 primo sparsim retrorso-pilosis, demum glabrescentibus ; lamina 2-4^2 cm diam., supra obscure viridis, pilis setaceis albidis adpressis obsita, infra pallidior, indumento adpresso setaceo incana, ambitu obcordata vel obcordato-rotundata, lere usquc ad basin 3 — 5- parlita, lobis ambitu rhomboideo-obovatis pinnatifidis, iacimilis integris vel raro vix denticulatis, linearibus vel oblongo-linearibus vel oblongis, obsolete vel non mucronatis, longissimis 5 mm non superanti- bus; folia caulina gradatim bre- vius petiolata, sed nunquam ses- silia. Stipulae et braeteae sparsim hirtae et ciliatae, subulatae vel lineari-subulatae, ö — G mm lon- gae. Pedunculi biflori, tetrabrac- teolati, elongati, 10 — 20cm longi. Pedicelli 2^2 — '^ ^^ longi. Se- pala oblonga vel oblongo-elliptica, 6 — 8 mm longa, 3-nervata, extus praecipue ad nervös hirta, in- tus glabra, mucronulata mucrone \ mm longo. Petala calyce duplo longiora vel etiam longiora, pur- pm'ea. Valvulae pilis longis seto- sis obtectae; rostrum adpresse pi- losum. Semina minutissime punc- tata. Mexiko, 3000 m: Mexiko {Hahn!, Ehrenberg n. 43i!). San Bartolo (Schiede a. 1833!). San Jose del Oro (Schiede a. 1831!). Mird del Monte auf der Cerro del Aquila (Ehrenberg n. 4321, a. 1839 n. 1285!). Prov. Chiapas, im Distrikt Chilon zwischen Huitztan und Oxchuc im Kiefernwalde (C. et Ed. Sei er, PI. Mexic. n. 2 2 45!). Prov. Oaxaca, im Distrikt Etla auf der Cerro de BuenaVista (C. et Ed. Sei er, PI. Mexic. n. 1 0 1 sub G. collinum in Bull. Herb. Boiss. II. [l 89 4] 542!). — Nach Watson: Prov. Cohuila bei Lerios (Schaffner n. 137). San Rafael, San Miguelito und Es- cabrillos Mountains (Schaffner n. 186, n. 187, n. 189). Ohne Standortsangabe (Parry n. 99). 187. G. monanthum Small pig. 25 Geranium alpicola Loes. A Habitus. B Scpa- m Underwood - Britton , North lum et petalum. C Stamina et pistillum. (Icon. origin.) Amer. Fl. XXV. 1. (1907) 2 1. — Perenne. Caudex ramosus. Gaules praecipue basin versus ramosi, divaricati, plerumque 10 — 30 cm longi, graciliter retrorso-pubescentes. Foliorum lamina ambitu pentagona, 2 — 3V2 cm lata, pilis di sparsis utrinque obsita, supra viridis, subtus pallide viridis, 5-partita lobis late cuneatis, incisis et dense dentatis, dentibus ±: ovatis; petioli strigillosi, caulini quam lamina breviores. Pedicelli strigiilosi. Sepala exteriora 8 — 1 0 mm longa, oblongo-lanceolata, dorso pilis sparsis obsita, mucronata mucrone laxo 174 ^' Knulh. — Geraniaceae. 5 n. 3027!); Nainilhal um 1900 m (Meebold, Fl. N.W. Himal. a. 1905 n. 3029!). Simla, auf dem Wege zwischen Kangra und Jamu nach Kaschmir (Herb. Schi agintweit n. 43129!). Ohne Standortsangabe (Ilookerf. et Thomson!). — Korea (Faurie, IM. Coreanae n. 230!, a. 1907 n. 1758!, Taquet, PI. Coreanae a. 1907 n. 189!); auf Wiesen des Hallaisan um 1400—1700 m (Taquet, PI. Coreanae a. 1908 n. 607!, n. 608!, n. 609!). — Blühend Juni bis Oktober. Nota. Species stipulis connatis late ovatis facillime recognoscitur. Sect. 25. Sibirica R. Knuth. Das früher mit O. 2)y7-enaicum zu der Gruppe der Batrachioidea vereinigte G. sibiricum stellt in der Gattung ziemlich vereinzelt da. Morphologisch schließt es sich noch am meisten den Palnstria und den Striata an, doch hat es andererseits durch die lange dünne mehrjährige Wurzel entschieden Beziehungen zu 0. pyrenaiciim. In pilanzengeographischer Beziehung teilt es mit den Palusiria das eurasiatische Verbreitungsgebiet, doch geht Ö. sibiricum westwärts nicht über Ost-Deutschland hinaus. Im ostasiatischen Florengebiet dringt die Art bis in die chinesische Provinz Szetschuan vor. 221. G. sibiricum L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 683, ed. 2. II. (1763) 957; Burm. Spec. Ger. (1759) 17; Jacq. Hort. bot. Yindob. I. (1770) t. 19; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 432; Willd. Spec. pl. III. (l800) 697; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 459; Turczaninow, Fl. Baic.-Dah. I. (1842 — 1845) 254; Regel in Mem. Acad. Sc. Petersb. IV. 4. (1861) 37; Boiss. Fl. Orient. I. (18G7) 879; Ruprecht, Fl. Cauc. I. in Mem. de l'Acad. Scienc. St.-Petersb. 7. ser. XV. 2. (1869) 275; Edgeworth et Hook. f. in Hook. f. Fl. Brit. India I. (1875) 431; Trautvetter et Meyer, Fl. Ochot. n. 79; Maxim, in Bull. Acad. St.-Petersbourg XXVI. (1880) 455 (sed non Miquel Prol.); A. Gray, Synopt. Fl. North America I. I. (189 7) 3 60; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Amer. Fl. XXV. 1. (1907) 7. — G. variahilc Moench, Meth. (179 4) 283. — G. ruthenicum Uechtritz in Oesterr. Bot. Zeitschr. XXIII. (1873) 335. — G. Lavergyimnum, G. Lavergneanuni \ai\ ci/ierascens Leveille in Fedde, Repert. VI. (1908) 373. — Perenne. Radix verticalis, ramosus. fuscus, uni- vel pluricauhs. Caulis ascendens vel procumbens, superne tenuis, 30 — 100 cm longus, saepe e basi ramosus ramis tenuihus, sulcatus, pilis retrorsis sed non adpressis hispidulus. Folia caulina basalibus plane conformia, opposita, petiolata petiolis inferioribus quam lamina 1 1/2 — 2-plo longioribus, superiorihus brevissimis, patenter vel retrorso-patenti-pubescentibus, non raro fere laxis; lamina ambitu 5-angu- lato-reniformi-cordata, basi sinu lato aperta, pihs adpressis supra sparsim, subtus vix densius obsita, saepe glabrescens, usque ad Ye — V? palmato-5-partita, lobis ambitu lanceolato-ovatis acutis pinnatifido-inciso-dentatis, dentibus lanceolatis minutissime mu- cronulato-acutis, Stipulae e basi oblongo-lanceolata longe acuminatae, acutissimae, parte media caulis 6 — 8 mm longae, pilosae. Flores secus totum caulem distributi, axillares, solitarii, pedunculis plerumque nullis vel unifloris. Bracteae, si adsunt, Hneares, 2 — 3^/2 mm longae. Pedicelli vulgo 2 — 3 cm longi, pilis patenti-retrorsis eglandulosis hispiduli, sub fructu recurvati, apice rursus erecti. Sepala oblongo-lanceolata, valide trinervata, ad nervös pilis longioribus adpressis hispidula, membranaceo-marginata, mucro- nata mucrone 1 mm longo. Petala calyci subaequilonga, obovata, basi vix unguiculata, apice integro fere retusa vel rotundata, lilacina vel albido-rosea, violaceo-lineata, glabra. Filamenta basi ovato-dilatata. Fructus 15 — 20 mm longus; valvulae dorso longe pilosae, teretes; rostrum minute puberulum. 13* ^Qß R. Kniith. — Geraniaceae. Im ganzen gemäßigten Sibirien, von dort südwärts bis nach Central-China und dem Nordwest-Himalaja, westwärts durch Ost-Europa bis nach Deutsch- land; eine typische Gebüschpflanze: Deutschland, Tilsit (Heidenreich a. 1867!); Reichenbach i. Schi. (Schumann a. 1872!); Bruchsal (Buek!, Schmidt a. 1833!); bei Breslau verwildert (v. Uechtritz!). — Nied er-Österreich, Langenkirchen an der Leitha (Kerner in Fl. exs. austro-hung. n. 2843!); Katzelsdorf (Wiesbaur in F. Schultz, herb. norm. n. 1332!); Zillingsdorf bei Wiener Neustadt (Di chtl a. 1875 in Baenitz, herb. Europ.!). — Russland, Jaroslaw bei Petrowskj (Rensch!); Wilna in Lithauen (Sjmonowiczö wna in Rehmann et Woloszczak, Fl. pol. exs. n. 15l!); Gouv. Kasan (Krylow!, Korzchinsky, PI. gub. Kasanensis a. 188o!). — Kaukasus, Wladikawkas (Brotherus, PI. Caucas. a. 1881 n. 21 1!). — Sibirien, im Gebiet des Ural (Ehrenberg a. 1829!); im Gebiet des Ob bei Barnaul (Patrin!); im Jenissei- Gebiet (Lessing!, Augustinowicz nach Maximowicz); Dahurien, bei Nertschinsk (SensinoAvl, Karo, PI. dahuricae n. 21 1!); Amur-Gebiet (Maximowicz!); bei Zejskaja Pristaü am Zeaflusse (Karo, PI. Amur, et Zeaensae a. 1899 n. 4 15!); im Gebiet des Ussuri am Kap Khofäla und Kap Khachzoll (nach Regel). — China, Prov. Tschili bei Peking (ßretschneider!, Kirilow nach Maximowicz ; Tatarinow nach Maxi- mowicz; MöUendorff!, Schindler a. 1905 n. 85!, Bodinier a. 1888 n. 262!). Prov. Kui-Tschu, bei Hin-y-hiei'i (Bodinier a. 1897 n. 1534 sub G. Laver gjieanum Levl.!), bei Tsin-gay (Bodinier a. 1897 n. 2018 sub G. Lavergneanum var. cine- rascens]). Prov. Honan, im Kreise Tengfong (Schindler, PI. sinenses a. 1907 n. 158!). Prov. Nord-Shensi (Giraldi in Erbario Biondi n. 513!). Ordos (Potanin a. 1884!). Prov. Hupeh (Wilson n. 75l!, Henry n. 5072!, 5989!). Prov. Szetschuan (Rosthorn a. 1891 n. 1949!); Tongolo (Soulie a. 1894 n. 2512!). — West-Tibet, bei Nubra und Ladak 3000 — 3800 m (Thomson in Herb. Ind. or. Hooker f. et Thomson!); Prov. Ladak im Indus-Thal (Herb. Schlagin t weit n. 1550!); Skirbichan (Meebold, Fl. N.W. Himal. a. 1905 n. 3032!). — West-Himalaya, Prov. Kaschmir bei Srinagar (Herb. Schlagintweit n. 4235!). — Korea, (Ihinnampo (Faurie, PI. Coreanae a. 1906 n. 580!). — Nach Maximowicz auch in der Süd-Mongolei im Alaschan-Gebirge (Przewalski). Sect. 2 6. Mexicana R. Knuth. A. Totum zb pilosum vel villosum. a. Corolla quam calyx 1 Y4-PI0 longior vel ei aequilonga. a. Gaules ascendentes. Folia 4 — 7 cm diam. Stipulae lineari-lanceolatae vel lineares 222. G^. mexicanum. ß. Gaules ascendentes vel suberecti. Folia 4 — 9 cm diam. Stipulae subulatae vel fere capillares, longi.2 23. G. subulato-stipidatum . y, (faules decumbentes. FoUa 2y2) i'^^'o 3 cm diam., valde numerosa. I. Foliorum laciniae obtusae, vix perspicue mucronu- latae 22 4. C. Kerheri. II. FoUorum laciniae apice angustatae, acutae . . . 22 5. G. guatemalense. b. Corolla quam calyx 1^/2 — 2-plo longior 226. G^. calvescens. B. Fere glabrum. Pedicelli et etiam peduncuh filiformes; pedi- celli saepe fere capillares, stricti 2 27. G^. Venezuelae. Die Sektion iitnfaßt eine größere Anzahl systematisch noch wenig bekannter und schlecht abgegrenzter Formen, die sämtlich in Mittelamerika, von Mexiko bis Columbien und Venezuela heimisch sind. Sie schließen sich zum größten Teil an das nordamerikanischc 0. carolinianum an, dem sie sich durch die geringe Entwicklung der Corollc und die Fülle der Blüten nähern, andererseits haben sie als Gebüschpflanzen Beziehungen zu den Palustria und Striata. Sämtliche Arten der Sektion gruppieren sich um 0. mexicanum, mit dem sie mehr oder weniger nahe verwandt sind. 222. G. mexicanum H.B.K. Nov. gen. et spec. V. (1821) 178; A. Gray, Synopt. Fl. North Amer. I. 1. ( I 897) 359. — G. Hernandezii Trelease in Mem. Boston Soc. Nat. Hist. I Geranium. 197 IV. 76. — G. Seemanni Veyr. in Linnaea XXX. (1859 — 1860) 66; Briq. in Ann. Cons. et Jard. Bot. (Jencve XI— XII. (19 08) 189; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1 . (1907) 19 (?j. — llerba perennis (?). Badix 1 0 — 25 cm longa, superne 2 — 4 mm crassa, fusca. Gaules numerosi, pro parte elongati, usque ad apicem foliali, decumbentes vel ascendentes, pilis setosis saepe retrorsis obsiti, ad nodos geniculati, pseudo-dichotome ramosi, internodiis superioribus saepe elongatis. Folia basalia niimerosa, longe petiolata petiolis 13 — 20 cm longis, laxis, pilis setosis d= patulis obsitis; lamina 5 — 6 cm diam., siipra pilis adpressis obsita, infra praecipue ad nervös setoso-pilosa, profunde sed non usque ad basin palmato-3 — 5-partita, lobis ambilu dt late ovatis, pinnatifido-inciso-dentatis, dentibus obtusis; folia caulina plerumque opposita, gradatim brevius petiolata, summa sessilia. Flores laxe corymbosi, satis parvi, sub foliis fere occulti. Pedunculi pedicellique longitudine variabiles, pilis patulis glandulosis, demum (glandulis deciduis) pro parte simplicibus dense obsiti. Sepala oblonga vel oblongo-ovata, tri- nervata, acuminata, breviter mucronata, ad nervös longe hirsuto-pilosa. Petala calyce 1 1/4 — 1 Y2"Plo longiora, rosea vel rubra vel violacea, obovato-cuneata. Stamina calyci aequilonga. Stylus satis abrupte acuminatus; stigmata 1 mm longa. Valvulae pilis adpressis obsitae; rostrum pilis patulis glandulosis, demum eglandulosis obsitum. Semina minutissime punctulato-striata. Var. a. minoriflorum (Briq.) B. Knuth. — G. Seemanni var. minoriflorum Briq. 1. c. — Flores parvi. Petala calycem parum excedentia, circ. 5 mm longa. Von Mexiko und Guatemala bis Ecuador und Peru, 1000 — 2500 m; eine typische Gebüschpflanze: Mexiko, bei Tacubaya (Schiede a. 1834!). Guanaxuato (Humboldt). Mexiko (Schaffner n. 604!, n. G05!, Sumichrast n. 598!, Schiede a. 1829!, 1830!, Aschenborn n. 43l!, Uhde a. 1862!). Jalapa (Schiede n. 463!). Arganguco (Schiede a. 1830!). Mird del Monte (Ehrenberg n. 433!). Maltrata (Kerber, PI. Mex. n. 259!). Distrikt Federal, bei Pueblo de la Natividad nahe Xochi- milco unter Buschwerk auf trockenen, sonnigen Hügeln (C. et Ed. Seier, PI. mexic. a. 1902 n. 352 9), Cima Station (Pringle, PI. mexicanae a. 1905 n. 10020!). Prov. Oaxaca, bei Javezia (Galeotti n. 4029!), bei Tuquila (Galeotti n. 4024 ex pte. !), bei Tlaxiaco (C. et Ed. Seier, PI. mexic. n. 1439!). Prov. Sa. Cruz, auf dem Pic d'Orizaba (Galeotti n. 4019 ex pte.!), bei Jalapa (Endlich a. 1907 n. 1524!, n. 1676!). Distr. Tlalmanalco, bei San Rafael (C. et Ed. Seier, PI. mex. et centr.- americ. a. 1907 n. 5316!). Durango (Palmer, PI. of Mex. Durango n. 561 !). Prov. Hidalgo, bei Zacualtipan (C. et Ed. Seier, PI. mexic. n. 1 46). Prov. Michoacan, bei Patzcuaro (C. et Ed. Seier, PI. mexic. n. 1192!). Prov. Chihuahua, in der Sierra Madres bei Colonia Garcia (Townsend-Barber, Chihuahua Fl. n. 222 sub. nom. G. Wislizeni). — Guatemala, bei Quezaltenango (B ernouilli-Cario, Herb. Guatem. n. 3025!). Dept. Iluehuetenango, auf den Todos los Santos (C. et Ed. Seler^ PI. mexic n. 3189!). Dept. Alta Verapaz, bei Coban (v. Tuerckheim, Fl. v. Guatemala a. 1886 n. 884!, v. Tuerckheim, Ex plant, guatem. n. 8187!). — Ecuador, bei Niebly (Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. n. 219!), bei CotocoUao (Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. n. 218!). — Peru, bei Sandia (Weber- bauer, Fl. Peru n. 640 !). — Blüh. u. frucht. Februar bis November. Nota. Specimina peruviana teste Weberbauer usque 3 m longa Var. ß. maeranthum (Briq.) R. Knuth. — G. Seemanni var. macranthum Briq. 1. c. — Flores major?s. Petala calycem fere duplo excedentia, circ. 7 — 8 mm longa. Mexiko, im Gebiet der var. a. (Galeotti n. 4019 ex pte.!, n. 4024 ex pte.). Nota. Inter varietates transilus adsunt. Species americanae ex affinitate G. mexicani (sec. Hanks et Small). A. Petala breviora quam 1 cm. a. Pedicelli calyxque non glanduloso-pubescentes. a. Petala sepalis parum longiora. Sepala hirsuta. . . a) G. flaccidum. ß. Petala sepalis circ. duplo longiora. Sepala adpresse pubescentia h) G. regale. 198 R- Knuth. — Geraniaceae. b. Pedicelli caljxque pilis longis patulis dz glandulosi. a. Petala alba c) G. Wislizeni. Iß. Petala colorata. I. Petala sepalis circ. 2-plo longiora, venis manifeste percursa. \ . Foliorum lohi ambitu flabellati, profunde incisi ; lacinulae vel dentes terminales lineares . . . d) G^. radiahwi. 2. Foliorum lobi euneati, crebre dentati vel incisi; lacinulae vel dentes terminales trianguläres vel ovatae G. mexicanum. II, Petala sepalis parum longiora, venis non perspicue percursa , . q) G. vulcanicola. B. Petala longiora quam \ cm. a. Petala apice rotundata. Foliorum lamina ultra medium partita ' ^] G. geoides. b. Petala apice obcordate incisa. Foliorum lamina usque ad basin fere partita g) ^- Glarum. a) G. flaccidum Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) \\ . — Perenne. (laudex furcatus. (laules e basi ramosi vel ramosissimi, retrorso- hirsuti; internodium infimum quam caetera non multo longius. Foliorum lamina ambitu pentagona, tenuis, 1^2 — 3 cm lata, 3 — 5-partita, lobis incisis et acute dentatis ; petioli hirsuto-pubescentes. Pedicelli sicut petioli pubescentes. Sepala mucronata, exteriora 7 — 8 mm longa, ovata vel elliptico-ovata, ciliata. Petala purpurea, sepalis parum longiora. Rostrum 9 — \0 mm longum, glanduloso-hirsutum. Valvulae 21/2 — 3 mm longae, sparsim pilosae. Semina irregulariter et obscure reticulata (ex Small). Nieder-Californien: La Chuparosa (Brandegee a. 1893 — Typus). — Blühend und fruchtend Oktober. b) G. regale Rydberg in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) H. — Perenne. Caudex plerumque furcatus. Gaules ascendentes vel zh divaricati, \ — 2 dm longi, retrorso-pubescentes, Foliorum lamina ambitu pentagono-reniformis, 2V2 — 4 cm lata, supra pilis dz remotis obtecta, subtus sparsim hirsuta praecipue ad venas, 3 — o-partita, lobis incisis et dentatis, Petioli sicut caiilis pubescentes, sed saepe magis copiose. Pedicelli pilis eglandulosis retrorso-pubescentes. Sepala manifeste mucronata, exteriora 6 — 6^/2 ^^^ longa, ovata, adpresse pubesccntia praecipue ad venas. Petala pallide rosea vel rosea, quam sepala parum longiora. Rostrum circ. 1 0 mm longum, hirsulum (ex Rydberg). Mexiko: Hidalgo Co:, zwischen Pacliuca und Real del Monte (J. N.Rose, J. H. Painter et J. S. Rose a. 1905 n. 8675 — Typus). — Blühend und fruchtend Juh, c) G. Wislizeni S. Wats. in Proc. Am. Acad. XXI. (I886) 421; Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) H. — Perenne. Caudex saepe furcatus, Caules ascendentes vel dz divaricati, 2 — 6 dm longi, sparsim hirsuti, ramosi ramis superne dz divaricatis, Foliorum lamina reniformis vel reniformi - pentagona, 3 — 8 cm lata, utrinque sparsim hirsuta, subtus paullo pallidior, tripartita vel rarius 5-partita, lobis fere cuneatis, plerumque latis, lobulatis et apicem versus dense dentatis. Pedicelli pilis eglandulosis minute hirsuti. Sepala mucronata, exteriora 6 — 7 mm longa, lanceolata vel elliptico-lanceolata, sparsim hirsuta. Petala alba, 7 — 9 mm longa. Rostrum 15 — '19 mm longum, glanduloso-pubescens. Valvulae circ. 4 mm longae, sparsim hir- sutae. Semina circ. 3V2 mni longa, graciliter reticulata (ex Hanks et Small). Nord-Mexiko: Norogachi, in Felsklüften (1> almer n. 428); Llanos-Gebirge in Chihuahua (Wislizenus). Nota, Teste cl. Watson 1. c, ad speciem adnumeranda sunt 0. Heniandesii Engelm. (in PI. Fendler n. 27) et 0. mexicanum Wats. (in Proc. Amcr. Acad. XVII, 334). Geranium. 199 d) G. radiatum Sraall in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. \. (1907) \ i. — Perenne. Caudex furcatus. Gaules diffuse divaricati, ± ramosi, pilis brevibus sparsim retrorso-pubescentes. Foliorum lamina ambitu pentagona, 2 — 4 cm lata, supra intense viridis, subtus pauUo pallidior, utrinque graciliter pubescens, intense 5-partita, lobis manifeste radiatis, ambitu cuneatis, incisis vel dense dentatis, lacinulis vel denti- bus zfc linearibus ; petioli satis dense retrorso-pubescentes , quam lamina plerumque longiores. Pedicelli graciliter glanduloso-pubescentes. Sepala mucronata mucrone circ. Y2 nim longo, exteriora 4Y2 — 5 mm longa, oblonga vel ovato-oblonga, graciliter pubes- centia. Petala venis manifeste percursa, sepalis circ. 2-plo longiora, crenata. Fructus raaturus? (ex Small). Mexiko: Hidalgo Co., auf der Sierra de Pachuca (Rose et Hay a. \90\ n. 5620 — Typus). e) G. vulcanicola Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. i. (1907) M. — Perenne. Caudex plerumque furcatus. Gaules divaricati vel decumbentes, 20 — 40 cm longi, pilis satis laxis vel vix adpressis graciliter pubescentes. Foliorum lamina ambitu pentagono-reniformis, 2 — 4 cm lata, 3 — 5-partita lobis incisis et dentatis, utrinque sparsim hirsuta vel parum adpresse pubescens. Petioli quam caulis densius pubescentes. Pedicelli pilis patulis glandulosis pubescentes. Sepala minute mucronata, exteriora 5^2 — 6V2 ^^ longa, oblongo-ovata, pilis patulis glandulosis pubescentia. Petala alba, sepalis parum longiora, venis non conspicuis percursa. Rostrum H — 12 mm longum, apicem versus abrupte acuminatum , pilis patulis glandulosis pubescens; valvulae circ. 3 mm longae, glabrescentes. Semina fere 2 mm longa, glabra (ex Small). Mittel-Mexiko: Auf dem Ixtaccihuatl (Purpus a. 1905 n. 1691 — Typus). — Blühend und fruchtend Oktober. f) G. geoides Small ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 19. — Perenne. Gaudex furcatus. Gaules plures, 40 cm longi vel longiores, inferne hirsuti, superne dr canescentes; internodium infimum quam cetera non longius. Foliorum lamina ambitu orbiculari-reniformis vel pentagona, 2^/2 — 6 cm lata, 3 — 5-partita, lobis praesertim apicem versus incisis et dentatis. Pedicelli retrorse pubescentes. Sepala mucronata, exteriora 9 — 12 mm longa, oblonga vel oblongo-lanceo- lata, graciliter pubescentia et ciliata. Petala alba, 15 — 18 mm longa. Rostrum 20 — 25 mm longum, minute pubescens; valvulae 4 — 4Y2 mm longae, hispidulae. Semina reticulata (ex Ilanks et Small). Mexiko: Ghihuahua Go., in der Sierra Madre (Pringle a. 1887 n. 1203 — Typus). — Blühend und fruchtend September. g) G. darum Small ex Hanks et Small in Underwood-Britton, North Americ. Fl. XXV. 1. (1907) 19. — Perenne. Gaudex furcatus. Gaules diffusi vel procumbentes, plane graciUter retrorso-pubescentes, squarroso-ramosi. Foliorum lamina ambitu penta- gona, 2 — 4 cm lata, utrinque sparsim pubescens, viridis et supra fere lucida, subtus parum pallidior, semper — foliis superioribus exceptis — palmato-5-partita, lobis cuneatis, incisis et dense dentatis, dentibus ovatis. Pedicelli retrorso-strigillosi. Sepala mucro- nata mucrone vix 1 mm longo, exteriora 5 — 6 mm longa, dz oblonga, ad venas pilis adpressis ornata, graciliter ciliata. Petala alba, 11 — 12 mm longa, manifeste obcordato- incisa. Fructus? (ex Hanks et Small). Mexiko: Oaxaca, auf dem West-Hang des Zempoaltepec (Nelson a. 1894 n. 552 — Typus). — Blühend Juli. 223. G. subulato-stipulatum R. Knuth, spec. nov. — Herba perennis(?). Gaulis verisimiliter unus, e basi ramosus, erectus vel ascendens, 30 — 60 cm altus, basi 5 mm crassus, pilis patulis mox eglandulosis setosis inaequilongis zb dense obsitus, pseudo- dichotome ramosus; internodia inferiora 12 — 14 cm longa, inter se aequalia; superiora multo breviora. Folia caulina omnia opposita, sursum gradatim brevius petiolata, in- feriora longe petiolata petiohs usque 12 cm longis, parum tortuosis, sicut caulis pilosis; lamina usque 9 cm lata, ambitu angulato-reniformis, basi sinu lato aperta, supra pilis adpressis sparsim obsita vel glabra, infra ad nervös setoso-pilosa, usque ad Yet — V?) 20Q R. Knuth. — Geraniaceae. palmato-5-lobata, lobis cuneato-rhomboideis, margine anteriore pinnalifido-incisis vel -dentatis, dentibus obtusiusculis ; folia caulina superiora approximata, numerosa, multo minora. Stipulae e basi latiore abrupte acuminatae et longe subulatae, fere capillares, usque \ 0 mm longae. Bracteae stipulis similes, subulatae, 4 — 7 mm longae. Flores apice ramorum congesti. Pedunculi quam folium petiolatum plerumque pauUo breviores, biflori, sicut pedicelli calyxque pilis glandulosis, mox simplicibus eglandulosis dense puberuli. Pedicelli 1 cm longi vel breviores. Sepala lanceolata vel ovata, circ. .5 mm longa, acuminata, mucronata mucrone \ — 1 Y4 mm longo, manifeste trinervata nervis longe pilosis. l*etala calyce mucronato \ Y4 — i ^2"?^^ longiora, coeruleo-violacea, spathulato-obovata, apice rotundata, saepe 9 — i 0 mm longa. Stamina calyce paullo breviora. Pistillum sericeum. Fructus rostratus 20 mm longus; valvulae hirsutae; rostrum pilis glandulosis mox deciduis brevibus primo sparsim subviscosum, demum glabrescens. Mexiko: Thal von Mexiko (Aschenborn!, Bourgeau, Herb. Comm. scient. Mex. n. 273!, Pringle, PI. mexic. a. 1899 n. 7917!). — Blühend und fruchtend Juli bis August. Nota. Species magis affinis G. onexicano quam speciebus aliis, re vera est media inter sectiones Columhina, Mexieana et Ritpieola. 22 4. G. Kerberi R. Knuth, spec. nov. — Radix intense brunnea, verticalis, 2 — 3^2 ^^^ crassa, 6 — 25 cm longa. Gaules plures vel unus e basi ramosus, 20 cm — \ ^2 wi longi, primo erecti, demum elongati procumbentes, tenues, reflexo-patenter pilosi, ad nodos leviter geniculati internodiis vix elongatis. Folia basalia petiolata petiolis 7 — 15 cm longis, indumento reflexo-patenti obsitis, demum glabrescentibus; lamina reni- formis, vix ultra medium palmato-5 — 7-partita lobis obcuneatis, apice crenato-tridentatis, crenis latis mucronulatis vel obtusiusculis; folia caulina brevius petiolata, sed non sessilia, profunde 5 — 3-partita, lobis ambitu rhomboideo-ovatis, a medio versus apicem exacte pinnatifido-serratis, serraturis utrinque 4 — 2; lobus medius rhomboideus, laterales ovati vel subrhomboidei; folia floralia caulinis aequaha, sed eis 2 — 3-pIo breviora, 5 — 3- partita, lobis rarissime subintegris; folia omnia utraque facie pilis adpressis sparsim obsita. Stipulae bracteaeque hneares vel subulatae, acutissimae. Pedunculi 2 — 4 cm longi. Pedicelli longitudine i Y^ cm non superantes, sub fructu erecti. J'edunculi, pedi- celli et caljx pilis hyalinis glandulosis, demum simplicibus dense obsiti. Sepala ovato- lanceolata, 5 mm longa, mucronata mucrone '■^'^ — 1 mm longo. Petala lilacina, calyce i — 2-plo longiora, apice emarginata. Stamina calyci aequilonga. Fructus rostratus 2 0 — 2 2 mm longus; valvulae pilis hyalinis hirsutae; rostrum pilis glandulosis, demum simplicibus obsitum. Mittel-Amerika: Von Mexiko durch Guatemala bis Kolumbien; eine typische Gebüschpflanze. — Mexiko: San Jose del Gros (Schiede a. i83l!); Prov. Hidalgo, bei Zacualtipan (G. et Ed. Seier, PL mexic. n. 145!); Maltrata (Kerber n. 259!); Tezuantla (Ehrenberg n. 867!). — Golumbien, Paramo de la Culata (Moritz n. 1244!). Nota. Species valde affinis est 0. mexicano, a quo autem facile distinguitur caulibtis tenuioribus decumbentibus et foliis 21/2 (i'aro 3) cm diam., saepe densius pilosis. A cl. Kerber pro G. Seemanni (specie valde dubia) determinata est. 2 25. G. guatemalense R. Knuth, spec. nov. — Radix fusca, verticalis, 4 min crassa. Gaules plures, e basi ramosi, 30 — 100 cm longi, demum elongati, procum- bentes vel prostrati, reflexo-patule vel retro-adpresse pilosi; internodia vix elongata. Folia basalia mox decidua, caulinis aequiformia; petioli tenues, inferiores saepe tortuosi et quam lamina 3 — 31/2-plo longiores, superiores quam lamina breviores et densius pilosi; lamina 2V2 — 3 cm diam., supra pihs setosiusculis adpressis sparsim obsita, subtus praecipue ad venas hirsuta, ambitu 5-angulato-reniformi-cordata, usque ad ^6 — Vt" palmato-5-partita, lobis late rhomboideo-obovatis vel -rotundatis, lobulatis et incisis, dentibus ovatis vel oblongis, apice abrupte acuminatis, acutis. Stipulae e basi lanceo- lata vel ovata abrupte acuminatae, subulato-acutissimae, usque 7 mm longae, pilis zh Geranium. 201 adpressis sparsim puberulae. Pedunculi 2 — 7 cm longi, quam folium petiolatum 1 ^2 — 2Y2-PI0 longiores, indumento ii= adpresso puberulo obsiti et pilis glandulosis deciduis hirsuti, demum fere glabrescentes. Bracteae lineari-subulatae vel subulatae, acutissimae, circ. 5 mm longae, pilosae. Pedicelli sicut calyx dense patulo-glandulosi, demum saepe simpliciter hirsuti, ib mm longi, sub fructu ereeti. Sepala ovata, sine mucrone 5 — 6 mm longa, mucronata mucrone \ mm longo, trinervata nervis longe glanduloso-hirtis. Petala pallide rosea, caljce 1 Y2 — 2-plo longiora, apice emarginata. Stamina calyci circ. aequilonga. Fructus rostratus 2 0 mm longus; valvulae pilis albido-cinereis hirsutae; rostrum pilis glandulosis, demum simplicibus obsitum. Guatemala: Dept. Quiche, bei San Miguel Uspantün (ileyde-Lux, PI, Guatemal. ed. Smith n. 2914!); Dept. Huehuetenango, im Bergwald oberhalb Todos los Santos (C. et Ed. Sei er, 1*1. mexic. n. 2940 !); Dept. Quetzaltenango und Solola, zwischen Totonicapa und Los Encuentros (C. et Ed. Sei er, PI. mexic. n. 2351 !). 226. G. calvescens Briquet in Ann. Cons. et Jard. Bot. Geneve XI, XII. (1908) 186. — Ilerbaceum, 40 — 50 cm altum. Caudex obliquus, crassus, praemorsus. Caulis inferne striatus, superne dz teres, ad nodos dz inflatus et rubescens, pilis patulis tenuissimis dispersis paucis obsitus, laxissime ramosus, ramis tenuibus divergentibus divaricatisve superne saepe dz intricatis ; internodia infima abbreviata, media elongata. Folia basaha et cauhna inferiora longe petiolata; petiolus tenuis, quam lamina multo longior, saepe 10 — 15 cm longus, sicut caulis pilis tenuibus sat longis paucis obsitus; lamina 3 X 572 cm magna, ambitu cordato- vel sagittato-pentagona, 5-loba; lobi sat ampli, rhombeo-ovati, basi 6 — 10 mm lati, grosse et pauce sat regulariter inciso-crenati, sinubus ad trientem inferiorem extendentibus obtusis vel subobtusis incisi, nervis aliq. prominulis ornati, supra pilis dispersis paucis obtecti, subtus eodem modo ad nervös pilosi. Stipulae longe lanceolato-subulatae, dz piloso-ciliatae, rubescentes, circ. 1 cm longae. Pedunculi elongati, divaricatim ramosi, biflori. Bracteae parvae, setaceae. PedicelU tenues, breviter dense glanduloso-pilosi, dz viscosi, 1 — 2^2 cm longi. Sepala oblonga, 3-nervia, atro-viridia, marginibus pallidis subscariosa, subglabra, apicem versus parum attenuata, 6 — 7 mm longa, mucronata mucrone 2 — 2Y2 cm longo. Petala pallida, ad nervös roseo-tincta, oblongo-obovata, apice rotundata vel vix subemarginata, basi cuneata, sepala parum excedentia, glabra, 8 — 1 0 mm longa. Filamenta linearia, glabra; antherae ovoideo-ellipticae. Germen et stylidium pubescentia. Valvulae membranaceae, pubescentes, teretes, circ. 4 mm longae ; rostrum 1 1/2 cm longum. Semina oblonga, nigra, minute reticulata (ex Briquet). Mexiko: Chihuahua Co., auf der Sierra Madre (Pringle a. 1888 n. 1578 — Typus!). Durango, Sandia Station 2100 m (Pringle a. 1905 n. 10022 sub nom. G. durangensis Rose!). — Blühend und fruchtend Oktober. 227. G. Venezuelae R. Knuth, spec. nov. — Perenne, pluricaule caulibus ascen- dentibus. Caulis 40 — 45 cm altus, inferne 2 mm crassus, teres, pilis patuhs brevibus simplicibus fere sparsim obsitus, satis furcato-ramosus, superne ramosissimus, corymbum terminalem satis multiflorum efformans, ad nodos non raro leviter incrassatus. Foliorum lamina usque 3 cm diam., supra pilis sparsis obsita, subtus ad venas tantum pilosa, basi sinu latissimo incisa vel fere retusa, ambitu 5-angulato-cordata, usque ad ^4 — Vr>~ palmato-5-lobata, lobis e basi angustato-cuneata rhomboideo-obovatis, usque ad 1/3 trilobulatis, lobuHs ovatis vel oblongis — medio 6 — 7 mm longo, 3 mm lato — minu- tissime mucronulatis ; petioU caulini inferiores usque 3'/2 cm longi, tenues, patenter pilosuli; petioli foliorum summorum Y2 cm longi et quam laminae diameter 1 — 3-plo breviores. Stipulae inferiores lineares, acuminatae, acutae, pilosae, superiores angustiores. Peduncuh biflori, quam folium 1 Y2 — 3-plo longiores, 2 — 4Y2 cm longi, Y2 — V4 ™"^ crassi, sicut pedicelli indumento patenti tenuissimo glanduloso (glanduHs demum deciduis) obsiti. Bracteae subulatae vel fere capillares, acutissimae, 3 mm longae, pilosae. Pedi- celli filiformes, 2 — 3 cm longi, ereeti, fructiferi sub calyce vix leviter curvati. Sepala ovata vel ovato-lanceolata, acuminata, mucronata mucrone 1 mm longo, utraque facie glabra, margine satis dense glanduloso-ciliata, trinervata nervis lateralibus fere ad 202 R. Knuth. — Geraniaceae. marginem sitis. Petala albida (?), caljci vix aequilonga, margine anteriore leviter emar- ginata. Fructus maturus 22 mm longus; valvulae latere ventrali et tergo atrescenti- setosae, ceterum glabrae; rostrum patenter glanduloso-pubescens. Venezuela: Ohne Standortsangabe (Lansberg — Typus in herb. Berol. !). Sect. 27. Simensia R. Knuth. Clavis specierum. A. Gaulis pilis aculeiformibus firmis dense obsitus 22 8. G^. aculeolatum. B. Caulis pilis dz mollibus simplicibus vel glandulosis obsitus. a. Pedicelli eglandulosi, pilis simplicibus dz retrorsis obsiti. Of. Stipulae latae. I. Stipulae apice acutae. 1. Laminae lobi inciso-dentati, dentibus ovato- oblongis 2. Laminae lobi profundius inciso-dentati, dentibus 1 2 29. G. simense. 230. G. fr'i II. Stipulae apice rotundatae, ambitu ovatae vel rotun- dato-ovatae. Laminae lobi pinnatifido-incisi, laci- nulis lanceolato-linearibus 231. G^. latistipulatum. ß. Stipulae lineares vel lineari-subulatae. Laminae dentes vel lacinulae arcuato-patulae 232. PedicelU pilis stipitato-glandulosis dz dense obsiti. a. Laminae lobi inciso-dentati, lacinulis oblongis. Caulis pihs brevibus adpressis obsitus 233. Laminae lobi inciso-dentati, lacinulis oblongo-ovatis. Caulis pilis glandulosis dense obsitus 234. Laminae lobi pinnatifido-incisi, lacinulis linearibus. Caulis pilis glandulosis obsitus. I. Caules ascendentes. 235. II. Caules procumbentes \. Lacinulae mediae loborum non elongatae. . . 236. 2. Lacinulae mediae loborum elongatae. Rhizoma crassum. Caules ascendentes 237. Whytei. /^. y- G. sparsiflorum.. G. caffrum. G. Schlechteri. G. angustisectiim. G. vagans. «res^AMkal ^'''P'^'^' Natal Trop. Ost-Afrika i Abessinien 1 Madagaskar + + G. simense H- .... + fr Intiat'i.'nijl.n.tiJ/i't') 4- G STOQ/Vsifloviim + G. caffTUTn . . . _ G. Schlechteri ... -f G. Whytei . 4- G. anaustisectum . .... .... G. ragans .... Die Arien der Sektion gruppieren sich um 0. simense, das auf allen höheren Gebirgen des tropischen Ah'ika in der montanen Region als typische Gebüschpflanze anzutrefl'en ist. Im Osten des Kontinents gehen die Arten einerseits bis nach dem nördlichen Abessinien, anderer- seits bis nach Natal und den Gebirgen des Kapgebietes. Morphologisch sind sie durch die schwächliche Ausbildung des Stengels interessant, durch welche sie gezwungen sind, im Gebüsch Geranium. 203 zu klettern. Dabei müssen liäufig, so bei G. simense, die Pcdunculi und Pedicelli (Fig. 26^) als Kletterorgane dienen, andererseits sind bei O. aculeolatwn die Haare zu rückwärts gewandten Stacheln umgebildet (Fig. 26 C). Im Süden des Verbreitungsgebietes geht die Sektion allmählich in die der Incatia über. 228. G. aculeolatum Oliv. Fl. Trop. Afr. I. (1868) 291; Engler, Hochgebirgs- flora trop. Afrika (1892) 274. — Herba ascendens vel scandens, dense aculeolata. Caulis tenuis, usquc 2 m longus , circ. 2 mm crassus , subteres , sicut peiioli pilis patulis brevibus moUibus sparsim pubescens et aculeis parvis e basi laüore acutis hya- linis satis dense munitus; internodia caulis circ. 5 cm longa Folia caulina petiolata, petiolis 7 — 1 cm longis, tenuibus; lamina orbicularis, basi sinu latissimo aperta, supra pilis setosis adpressis obsita, subtus pilis palulis aculeolato-setosis vel selosis munita, usque ad Y5 palmato-5-partita, lobis e basi cuneata rhomboideis inciso-dentatis, denti- bus acutis brevissime mucronulatis. Stipulae 4 mm longae, margine longe hyaline ciliatae, lanceolatae. Pedunculi (3 — 7 cm longi) indumento aequali aeque ac caulis ob- siii, 1 mm crassi. Stipulae lanceolatae, pilosae, 2 — 2Y2 ^^ longae. Pedicelli aculeo- lati et glanduloso-pilosi, i^'j2 — 2 mm longi, sub fructu recurvati. Sepala oblongo- lanceolata, trinervata, vix perspicue mucronata, margine vix membranacea, ad venas et marginem longe pilosa. Pelala integra, basi ciliata, calyce duplo longiora. Fructus "2 0 mm longus; valvulae longe et dense pilosae; rostrum glabrescens. Semina minu- tissime punctata. — Fig. 26 C — F. Ost-Afrikanische Hochgebirge von Abessinien bis zum Zambesi, in Ge- büschen kletternd: Abessinien, bei Gaffat (Schimper a. 1863 n. 117o!); Schoa- Hochland (Ellenbeck n. 1586!, n. 1654!); Galla-Hochland 3000 jm (Ellenbeck n. 1390!). — Britisch Ostafrika: Masuku-Plateau (Whyte!); Man-Plateau, Escarp- ment (Thomas a. 1903 n. HI. 8O!), Abfall nach Nandi (Whyte!). — Kilimandscharo, 1500 m (Johnston a. 1884!, n. 819!, Volkens, Reise Kilim. a. 1893 n. 412!, n. 422!, Engier, Reise nach Süd- und Ost-Afrika a. 1902 n. 1703!). — Ruwenzori (Scott Elliot, Ruwenzori Exp. a. 1893 — 1894 n. 765 l!). — Ruanda, Rugege Wald (Mildbraed a. 1907 n. 107l!); Kirunga-Vulkan 2500 m (Goetzen n. 39!). — Usam- bara, Mlalo (Holst n, 164!, n. 188!, n. 453!, n. 629!); Kwa Mstuza (Holst n. 8975!). — Nyassa-Land (ßuchanan a. 1891 n. 418!). — Zambesia, Schire-Hochland (Buchanan n. 402!). Nota. Gorolla teste cl. Hook er purpurea, sec. Holst et Volkens pallide rosea, nervis 3 — 5 intenso purpureis notata. 229. G. simense Höchst, ex Rieh. Tent. Fl. Abyss. I. (1847) 116; Oliver, Fl. Trop. Africa I. (I868) 291. — G. compar R. Br. in H. Salt. Voy. Abyss. App. (1814) 65, nomen. — G. impar Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 678, sphalm. — G. akovense Bojer in sched. — Perenne, diffuso-ramosum, fere tenue. Caulis prostratus vel pro- cumbens, 25 — 100 cm longus, basi Y2 ^^ crassus, sicut petioli pilis eglandulosis patulis vel reflexis satis dense obsitus, secus totam longitudinem foliatus; internodia longiora 4 — 20 cm longa. Folia caulina opposita, inferiora longe petiolata, petiolis quam laminae diam. usque 3 — 4\/2-plo longioribus, iaxis, tenuibus; summa brevius petiolata, sed vix subsessilia; lamina ambitu 5-angulato-reniformis, basi sinu acuto aperta, utrinque bre- viter sed satis dense adpresse pilosa, usque 25 — 40 mm lata et 14 — 30 mm longa (a basi ad apicem), usque ad Ys palmato-5-partita, lobis late rhomboideo-obovatis, lateribus anterioribus tantum inciso-dentatis, dentibus acutiusculis. Stipulae lanceolatae, acutae, pilosae, membranaceae, longiores 3 — 5 mm longae. Pedunculi 3 — 5 cm longi, graciles, biflori vel raro abortu uniflori vel nuUi. Bracteae minimae subulatae. Pedi- celli pilis patulis vel reflexis eglandulosis dz mollibus dense obtecti, elongati, laxi, circ. i Y2 — 5 cm longi. Flores secus totum caulem distributi, circ. 1 cm diam. Sepala lanceolata, vix perspicue trinervata, acuminata, mucronata mucrone 1 mm longo, pilis longis patulis subhirsuta. Petala late obovata, pallide rosea vel lilacina, basi ciliata. Filamenta e basi lanceolata acuminata, basi ciliata. Fructus rostratus 16 mm longus; rostrum minute puberulum; valvulae pilosae. — Fig. 26^, B. 204 R. Kniith, — Geraniaceae. Ganz Ost-Afrika und Kamerun, auf allen höheren Gebh'gen in der montanen Region; wahrscheinlich im ganzen tropischen Afrika; eine typische Gebüschpflanze: Abessinien, Udscherat (Petit!); im Thale des Flusses Mareb (Quartin Dillon nach Fig. 26. Ä, B Geranium simense Höchst. A Habitus. B FIos. — G — F Qcranium aculeo- latum Oliv. G Habitus. D Gaulis. E Flos longitudinaliter sectus. F Sepalum. Petalum, Sta- mina, Pistillum. Richard); Lötho (Seh im per, Fl. Abyss. a. 1854 n. 346!); auf dem Berge Silke (Schimper, Iter abvss. n. 670!); Mariam-Schoido (Schimper a. 1862 n. 736!); ohne Standort (Schimper a. 1853 n. 740!, Salt nach Oliver!); Semen-Gebirge (Steudner n. 973!); Abo Wadela (Steudner n. 974!): Debra Tabor (Steudner Geranium. 205 n. 982!); Magdala (Steudner n. 983!); Talanta (Rohlfs a. 1868 n. 5!); Sokotra (Rohlfs et Stecker a. 18811); Gara Mulata (Ellenbeck n. 600 !); Sidamo-Land (Ellenbeck n. 1776!); Awara (Ellenbeck n. 1833a!); Abera (Neumann, Exped. Sidamo, Utadera und dem Abbaja-See n. 52!). — Eritrea, Saganeiti (Schweinfurth a. 1892 n. 178l!), Maldi um 2000 m (Schweinfurth a. 1894 n. 334!), llalai 2 60 0 m (Schweinfurth a. 1894 n. 333!). — Kilimandscharo, 2000 ni bis 4000 m (II. Mejer n. 15!, n. 18!, n. 250!, Volkens n. 1137!, n. 1306!, v. Höhnel a. 1887 n. 138!, Uhlig n. 8l!); Landschaft Marangu (Volkens n. 679!); Massai Hochland, Mau Plateau (Baker a. 1905!). — Usambara, Mlalo an feuchten Plätzen (Holst n. 450!); Kwai (Albers n. 137!); Wuruni-Gebiet im schattigen Gebirgsbusch (Engler, Reise nach Süd- und Ostafrika n. 1111a ex pte. !); Umbugwe und Iraku am Rande des »ostafrikanischen Grabens« (Merker n. 318!); bei Johanneslagerum 3500 m (Uhlig a. 1904 n. 137!); am Gipfel des oberen Mondul (Uhlig a. 190 4 n. 434!); Ngarulza (Uhlig a. 1904 n. 343!); Lomalasin-Berg (Jaeger a. 1906 n. 478!); Iraku, im Lande der Mama Isara (Jaeger a. 1906 n. 22l!). — Central-afrikanische Seenzone, Kiwu-See am Ka- tandaganya Berg (Mildbraed a, 1907 n. 71 5!), Kirunga-Vulkane (Mildbraed a. 1907 n. 1648!). — Njassa-Land, Mt. Milanji (Whyte a. 189l!); Mt. Malosa (Whyte!). — Natal, Thaba Bosin bei Lessouto (Junod, PI, Austro-Afric. a. 1903 n. 1869!). — Madagaskar, Mt. Antety (Forsyth-Major n. 65 1!); Ost-Imerina bei Andrangolöaka (Hildebrandt n. 3638!); Jianarautsoa (Scott Elliott n. 2059!); Prov. Bezonzong auf dem Berge Ankavi (Bojer sub nom. (J. akovensel)', ohne Standort (Baron n. 27!). — Westliches tropisches Afrika, ohne Standort (Mann n. 1966!); Gr. Kamerun Berg über Buea 2000 — 2300 m (Preuss n. 648!, Thorbecken. 195!, n. 398!, Lehmbach n. 104a!, Deistel a. 1905!, Ledermann a. 1909 n. 5717!, Weberbauer a. 1906 n. 38!, Mildbraed a. 1908 n. 3369!); Bambuttu-Berge (Ledermann a. 1908 n. 1706!). — Blühend und fruchtend November. Oliver, Fl. Trop. Africa I. (1868) 291 distinguit praeter formam typicam \ar\e- tates sequentes vix a typo diversas: Var. ß. repens Oliver 1. c. — G. emirnense Hils. et Boj. ms. in Herb. Kew.; Hooker in Journ. Linn. Soc. VIL (1864) 185(?). — Caulis tenuissimus, radicans, patenter pilosus. Pedunculi elongati (ex Oliver). Ober-Guinea: Fernando Po, 2400 — 2700 m (Mann nach Oliver). Nota. Nescio an planta Africae occidentalis (var, repens) et madagascariensis [O. emirnense) ad varietatem eandem pertineant, sed vix credo. Var. /. glabrius Oliver 1. c. — Caulis glaber vel glabrescens, 1^3 — 2V2 ^ longus, in dumetis scandens. Ober-Guinea: Kamerun-Gebirge (2200 m (Mann nach Oliver). 230. G. frigidum Höchst, in PI, Schimp. Abyss. ex Rieh. Tent. Fl. Abyss. I. (1847) 116; Briquet in Ann. Cons, Jard, Botan, Geneve XI, XH, (1908) 184, — O. simense f. aprica Vatke in sched. ; Engl. Hochgebirgsflora Trop. Afrika (1892) 274. ■ — Perenne, Rhizoma fuscum, circ, 7 mm crassum, ultra 3 — 4 cm longum, pluricaule, apice foliis basalibus mox deciduis ornatum, Caulis 1/2 — ^ V2 ^^ longus, diffusus, pro- stratus vel scandens, ramosus ramis 0/2 — 2 mm crassis, longis, diffusis, vix dense foliatis, retro -patenter eglanduloso-pilosis, Folia caulina petiolata petiolis inferne 6 — 8 cm longis, patenter vel patulo- retrorse eglanduloso-pilosis; summa subsessilia; lamina ambitu cordato-orbicularis, basi sinu lato aperta, utrinque praecipue subtus piHs longis hyalinis adpressis subhirsuta, usque ^6 — /i palmato-5-partita, lobis ambitu oblongo- rhomboideis vel rhomboideis inciso-dentatis, dentibus oblongo-lanceolatis acutis vel minute mucronulatis, circ, 2 — 2V2 ^^ latis, maximis 5 mm longis, Stipulae caulinae maiores 8 — 10 mm longae, membranaceae, e basi late ovata acuminatae, acutae, Pedunculi secus fere totum caulem distributi, foliis manifeste longiores (praecipue superne), 5 — 8 cm longi, dense pilis retro -adpressis obsiti, biflori, non raro autem nonnulli pauci uniflori bibracteati. Bracteae lineari-subulatae, acutae, pilosae, 2y2 — 3 ^^ longae. Pedicelli 1 1/9 — 3 cm longi, pilis retroflexis dense obsiti, sub fructu recurvati, sed parte 206 ^- Knuth. — Geraniaceae. superiore rursus manifeste erecti. Sepala oblongo-laneeolata, marginem versus setoso- pilosa vel -hirsuta, mucronata mucrone i — 1 1/2 mm longo. Petala caljcem i Y2-plo superantia, integra. Fructus circ. 17 mm longus; valvulae laeves, setoso-pilosae; rostrum pubescens. Abessinien: An kaltgelegenen Stellen der Nordseite des Berges Kubi bei Adua (Schimper, Her abyss. n. i06l!); Nordseite des Berges Hedscha 2500 m (Schimper a. 1862 n. 73 4!). — Blühend und fruchtend Oktober bis November. 231. G. latistipulatum Höchst, ex Richard, Tent. Fl. Abjss. I. (1847) 117; Briquet in Ann. Cons. Jard. Botan. Geneve XI, XII. (1908) 184. — G. Erlangerianum Engl, in sched. (quoad pl. Ellenbeckii). — Perenne. Caulis 15 — 50 cm longus, diffusus, prostratus, ramosus vel ramosissimus ; rami 1 Y2 — 2 mm crassi, diffusi, striati, dense foliati, retro- vel ± patenti-eglanduloso-pilosi. Folia caulina petiolata petiohs inferne 5 cm longis, patenter vel zb retrorse eglanduloso-pilosis; summa subsessilia; lamina ambitu orbicularis, basi sinu lato aperta, utrinque longiuscule pilosa, fere usque ad basin veram palmato-5-partita, lobis pinnatifido-incisis, lobulis angustis, circ. 1 Y2 ™^^ \'aW^^ maximis 5 mm longis. Stipulae caulinae 5 mm longae, membranaceae, ovales vel late ovatae, obtusae. Pedunculi ex axillis foliorum superiorum et mediorum, foliis longiores, 1 — 4 cm longis, dense piHs zb patulis eglandulosis incanis obsiti, biflori ; non raro autem nonnulii uniflori ebracteati. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae, pilosae, 2^2 — 3 mm longae. Pedicelli 1 cm longi, pilis retroflexis densissime ornati, sub fructu recurvati, sed parte superiore rursus manifeste erecti. Sepala ovata, setoso-pilosa vel -hirsuta, mucronata mucrone Y2 '^'^ longo. Petala obovalia, integra, carminea, caljcem 1 ^j^ — 3Y4-PI0 superantia. Fructus 19 — 22 mm longus; valvulae laeves, setoso-pilosae; rostrum pubescens. Ost-Afrika von Abessinien bis zu den Comoren: Abessinien, auf Gebirgs- wiesen bei Enschedkab und auf dem Berge Buahit in der Provinz Semiene (Schimper, Abjss. sect. II. n. 1378 — Tjpus!); ohne Standort (Schimper n. 338!); am Guna (Steudner a. 1862 n. 980!); Galla-Hochland bei Jidah (Ellenbeck n. 145l!), Adagido (Ellenbeck n. 1470a!); Schoa, bei Akaki (Ellenbeck n. 15671); Harar, bei Gara Mulata (Ellenbeck n. 5751). — Britisch Ost-Afrika, Uganda (Whyte!). — Co- moren (Schmidt a. 1886 n. 123!), auf der Insel Angasilia 1900 m (Kersten!). — Blühend Juli. Nota. Species vix varietas 0. simensis est, ut cl. Richard putat; lobi enim intcnsius incisi et fere pinnatifidi ; stipulae vix maiorcs quam in O. simensi, sempcr obtusae sunt. — Geterum species benc distincta est slipulis ialis ovatis et foliorum lobis fere pinnatifidis. — Cfr- G. simense p. 203. 2 32. G. sparsiflorum R. Schlechter ex R. Knuth inEngler'sBot. Jahrb. XL. (I 907) 68. — Perenne, habitu G. pratensi (inflorescentia exe.) tenuissimo simile, paucicaule. CauHs 35 — 45 cm altus, erectus, tenuis, 1 mm crassus, per totam longitudinem aequicrassus, sicut petioli pilis glandulosis (glandulis demum deciduis) obsitus, teres, paucifoHatus; internodia usque 1 3 cm longa. FoUorum lamina utraque facie glabrescens, subtus autem ad venas satis dense hyaline setosiusculo-pilosa, ambitu 5-angulata, profunde sed non usque ad basim palmato-5-partita, lobis ambitu rhomboideis intense pinnatifido-lacinulatis, lacinulis in- tegris vel tantum inferioribus incisis, fere linearibus, maximis 8 mm longis et 2 mm latis, apice acutiusculis; petioli basales longissimi, usque 37 cm longi, 1 — 1 Y2 ^^ crassi; petioli caulini inferiores 4 cm longitudine vix superantes, medii 1 cm longi; folia superiora sessilia. Bracteae lanceolatae, acutiusculae, setosiusculo-pilosae, vix 3 mm longae. Pedunculi biflori, folia longe superantes, sicut pedicelU erecti et tenuissimi et circ. 3Y2 cm longi et pilis patulis eglandulosis (rarius nonnullis glandulosis) vix dense obsiti. Stipulae lineari-subulatae, acutae, pilosae, 3 mm longae. Sepala oblongo-laneeo- lata, minutissime mucronata, 6Y2 — '^ ^^ longa et 2 — 2Y4 iiiii^ ^^.ta, 3-nervata, ad venas et marginem hyaline pilosa. Petala (verisimiliter) quam calyx 1 Y2~plo longiora, purpurea(?). Fructus immaturus 18 mm longus; rostrum patenter glanduloso-pilosum, mox (glandulis deciduis) pilis simplicibus obsitum. Geranium. 207 Östliches Kapland: Zuurberge, an grasigen Stellen um 1700 m (Schlechter, PI. austro-africanae n. 6590. — Typus in Herb. Schlecht.!). Nota. Specics ab omnibus speciebus alVicanis gencris recedit foliorum niagnoruin lobis profunde pinnatifido-incisis siciit in O. pratensi. 233. G. caffrum Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 58 n. 448; Ilarvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 258; Baker in Saunders' Refug. III. (1870) t. 147. — Vix suffruticosum, potius herbaceum, ascendens vel erectum, pluricaule. Caulis tenuis, sed strictus, 30 — 45 cm altus, angulosus, parum ramosus, adpresse pilosus. Fohorum lamina 4 — 6 cm diam., supra sparsim adpresse pilosa, subtus (nervis exclusis) glabra, usque ad basin palmato-5-partita lobis pinnaüfidis, lacinulis oblongo-linearibus, acutius- culis, saepe fere mucronatis, demum exs. rubellis et margine revolutis; petioli quam lamina 2 — 5-plo longiores, saepe laxi. Stipulae lineares, acuminatae, acutissimae. Pedunculi 3 — 4 cm longi, pubescenles vel bracteas versus glandulis stipitatis obsiti. Bracteae lineari-subulatae, adpresse pilosae. Pedicelli glandulosi, 1 rarius 2 cm longi. Sepala praecipue ad nervös pilis patulis strigosis obsita, oblonga, mucronata mucrone 1 mm longo. Petala vix 2-plo longiora, albida, emarginata(?). Kapland: Tafelberg (Schlechter, Austro-Afric. n. 10099!, Krebs!). Kimberley, am Modder River (Flanagan, PI. austro-africanae a. 1892 n. 1420!). Queenslown am Komani River (Galpin, PI. austro-afric. a. 1896 n. 2247!). — Ferner nach Harvey: Kat River (Ecklon-Zeyher n. 448); Zwartkops (Zeyher n. 2038); Zuure- berg, Khpplaat River, und bei Rhinosterkopf, Nieuweveld (Drege n. 7512); Albany (Barber). Nota, Species facile recognoscitur foliis eis Banunculi arvensis similibus, indumento satis sparso, pro parte glanduloso. Indumentum pedunculi, pedicellorum et sepalorum est varians. Sepala mox tantum ad nervös pilis patulis simplicibus, niox fere plane glandulis stipitatis obsita sunt. 234. G. Schlechter! R. Knuth, spec. nov. — Perenne, diffuso- vel divaricato- ramosum. (]aulis prostratus vel decumbens, 25 — 35 cm longus, basi 2 mm crassus, sicut petioli pilis patulis glandulosis, mox (glandulis deciduis) eglandulosis hyalinis dense obsitus, secus totam longitudinem foliatus; internodia longiora 4 — 8 cm longa. Folia cauHna opposita, inferiora longe petiolala, petiolis quam laminae diam. usque 3 — 4V2"Plo longioribus, laxis, tortuosis, tenuibus; summa brevius petiolata, sed vix subsessilia; lamina ambitu 5-angulato-cordato-reniformis, basi sinu obtuso aperta, supra et ad venas subtus pilis hyalinis setosiusculis vix dense obsita, usque 3 cm diam., usque ad ^5 palmato-5-partita, lobis late rhomboideo-obovatis, lateribus tantum anterioribus inciso- dentatis, dentibus acutiusculis, Stipulae lanceolatae, acutae, pilosae, membranaceae, longiores 3 — 5 mm longac. Pedunculi 3 — 5 cm longi, vix graciles, biflori, raro abortu uniflori, Bracteae lineari-subulatae, acutae, 2 mm longae. Pedicelli sicut pedunculi indumento gracili patulo glanduloso demum deciduo ornati, 1 1/2 ^^^ longi, sub fructu recurvati. Flores secus totum caulem distributi, circ. 1 cm diam. Sepala ovata, vix perspicue trinervata, mucronata mucrone Y2 — ^ '^^'^ longo, pilis brevibus patulis glandu- losis dense obsita. Petala spathulato-obovata, rosea, basi satis longe unguiculata glabra. Filamenta lineari-subulata, glabra. Pistillum glabrum vel glabrescens. Fructus rostratus 20 mm longus; rostrum indumento patulo glanduloso, demum simplice ornatum; val- vulae hirsutae. Natal: Lidgetton 1200 m (Medley Wood a. 1896 n. 6217!). Kaffraria: Zuur- berge 1400 m (PI. Schlechterianae a. 1895 n. C567!). Nota. Species est peraffinis O. simensi^ sed tarnen diversa habitu robustiore et indu- mento glanduloso. 235. G. angustisectum (Engl.) R. Knuth, spec. nov. — 0. ocellatum var. an- gustisectum Engl, in sched. — Perenne. Caulis 30 — 70 cm longus, diffusus, prostratus, ramosus vel ramosissimus; rami longi erecti, 2 mm crassi, laeves, foliati, sicut petioli pedunculi pedicellique patenter et breviter dense glanduloso-pilosi. Folia caulina longius- cule petiolata, petiolis inferioribus usque 10 cm longis, gracilibus; summa sessilia; 208 R. Knuth. — Geraniaceae. lamina ambitu cordalo-orbicularis, utrinqiie pilosa pilis saltem pro parte glandulosis, usque ad basin veram palmato-5-partita, lobis profunde pinnatifido-incisis, lobulis an- gustis, circ. i 1/2 '""'^ ^^tis, maximis 8 — 10 vel < 4 mm longis. Stipulae caulinae 8 — 3 mm longae, lanceolato-triquetrae, acutae vel acutissimae, glanduloso-pilosae. Pedun- culi 3 — 5 cm longi, graciles. Bracteae lanceolatae, acutae, 3 mm longae. Pedicelli |i'2 — 3 cm longi, lere filiformes, sed vix laxi. Sepala lanceolata vel ovato-lanceolata, dense glanduloso-pilosa, mucronata mucrone Y2 — ' ^^ longo, trinervata. Petaki coeruleo-rubra vel rosea, oblongo-obovata, haud unguiculata, glabra, sepalis \ — 1 1/2-plo longiora. Filamenta margine infimo hjalino eglanduloso-ciliata. Pistillum pilosum. Valvulae glabrescentes, laeves. Semina minute punctata. Kilimandscharo: Am Fuße des Kifinika- Vulkans in einem Bestände von Erica arborea oberhalb des Gürtelwaldes (Volkens n. 1305!). In einer feuchten Schlucht oberhalb des Kiboscho-Waldes 3100 m bei Yumba ya Mbassa (Volkens n. 1634 — Typus!). Nyika Plateau (Mc Clounie a. 1903 n. 122!). — Blühend und fruchtend November bis Januar. 236. G. vagans Baker in Kew Bull. (1897) 240. — Multicaule, perenne. Caulis procumbens vel ascendens, parce patenter pilosus, demum glabrescens, 30 — 45 cm longus. Foliorum lamina 2 — 4 cm diam., supra parce pilis hyalinis obsita, subtus praecipue ad nervös pilosa, usque ad basin 5-partita lobis pinnatisectis, lacinulis lineari- bus, acuminatis, acutis, 2 — 10 mm longis, uninerviis; petioli longitudine variantes, raro quam lamina duplo longiores. Pedunculi 3 — 5 cm longi, biflori, pedicellis glandulosis 2 — 3-plo longiores. Stipulae oblongo-lineares, acutae. Flores 1 2 — 1 5 mm diam. Sepala oblonga, acuminata, mucronata, extus dense pilosa. Petala integra, cuneata, rotundata^ sepalis paullo longiora. Bostrum et valvulae pubescentes. Britisch Central-Afrika: Nyika Plateau, 1800 — 2300 m (Whyte n. 103!). Nota. G. incamiui, G. vagans et G. Whytei foliorum lobis profunde pinnatisectis valdc affinia sunt. Recognoscuntur G. incanum foliis subtus densius pilosis, G. Whytei rhizomato crasso, foliis basalibus numerosis, foliorum lacinulis lalioribus et sepalis sensim in apiculum an- gustatis, G. vagans habitu procumbente. 2 37. G. Whytei Baker in Kew Bull. (1898) 302. — O. linearilohum R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XXXII. (1903) 214 (nomen), in Jahres-Ber. Schlesisch. Gesellsch. 1903 (1904) zool.-bot. Sekt. 17. — Perenne. Radix 5 — 8 mm crassa, fusca, apice petiolis brunneis, pro parte emarcidis vestita. Caulis 20 — 40 cm altus, inferne glaber, superne breviter pilosus. Folia basalia numerosa, usque ad basin 5-partita lobis pinnati- sectis, lacinulis linearibus, fere acuminatis, subtus hyalino-pilosis, longe petiolata petiolis 9 — 14 cm longis, iuvenilibus breviter pilosis, demum glabris; caulina aequiformia, sed minora et brevius petiolata, petiolo quam lamina 1 — 2-plo longiore. Bracteae lanceo- latae vel lineari-lanceolatae, acutissimae, vix pilosae. Pedicelli ascendentes vel stricti, sub calyce vix sericei. Sepala oblongo-ovata, acuminata, acutissima, trinervata, ad nervös adpresse pilosa. Petala oblongo-obovata, quam sepala 1 1/2 — 2-plo longiora. Stamina sepalis aequilonga. Fructus rostratus tomentosus. Tropisches Ostafrika: Nyassaland, Mount Malosa und Mount Zomba, 1200 — 2000 m (Whyte!). Uluguru, im Hochwald zwischen Pteris (Stuhlmann n. 9149!). Nota. Species foliis basalibus numerosis, longo petiolatis, parce pilosis, lineari-lacinulalis distincta est. Sect. 28. Laxicaulia R. Knuth. A. Pedicelli sepalaque pilis glandulosis dense hirsuti . . . . 238. G^. elongatmn. B. Pedicelli pilis patenti-retrorsis eglandulosis, calyx pilis hya- linis longioribus eglandulosis dense obsita 239. 6'. laxicaule. Die in den Gebirgen des tropischen pacilischen Süd-Amerika heimische Sektion schließt sich morphologisch eng an die afrikanischen Simensia an. Es handelt sich auch hier um typische Gebüschpflanzen. Doch unterscheiden sich ihre Arten, wie die vieler neuweltJicher Sektionen, von den entsprechenden Formen der alten Welt durch die häufige Reduktion eines Pedicellus, so dass die Pedunculi vielfach einblütig sind. Geranium. 209 23 8. G. elongatum R. Knulh, spec. nov. — Rhizoma horizontale (?), 3 mm cras- sum, apice pluricaule. Gaules ad nodos inferiores interdum radicanles, elongati, usque 40 — 75 cm longi, tenues, decumbentes, pilis minutis retrorsis puberuli, subramosi vel ramosi; internodia saepe 10 — 12 cm longa et 1^/2'^"^ crassa. Folia basalia caulinis consimilia, longe petiolata petiolis circ. 8 — 4 cm longis, indumento patenti-retrorso pubescentibus ; lamina vix tenuis, sparsim pilis setosiusculis adpressis obsita, ambitu 5 — 7-angulato-reniformis, usque ad 4/5 regulariter palmalo-5-partita, lobis ambitu rotun- dato-obovatis vel ± late ovatis, usque ad 1/3 — 1/2 trilobulatis, lobulis lateralibus margine exteriore dente ornatis — medio utrinque dente ornato; dentes omnes obtusi, minute mucronulati. Stipulae late lanceolatae, acutae, membranaceae, dense pilosae. Pedunculi fere filiformes, circ. 6 — 7 cm longi, laxi; sub fructu autem saepe stricti, aeque ac pedi- celli indumento satis denso glanduloso patenti (glandulis deciduis) obsiti, rarius glabres- centes, tetrabracteali, biflori vel uniflori. Bracteae lineares, lenuiter membranaceae, acutae, pilosae, 2 — 4 mm longae. Pedicelli 2^2 — ^ cm longi, sub flore laxi, demum fere stricti. Sepala oblongo-ovata, minute et vix perspicue mucronulata, marginata margine membranaceo, pilis glandulosis densissime hirsuta. Petala caljce 2-plo longiora, obovata. Stamina quam caljx manifeste breviora. Valvulae pilosae; rostrum pilis glandulosis dense pubescens ; fructus rostratus 2 5 mm longus. Ecuador: An Zäunen bei Pomasqui (Sodiro, Specim. Fl. Ecuad. n. 214b — • Typus in Herb. Berol.!). — Blühend Oktober. 239. G. laxicaule R. Knuth, spec. nov. — Rhizoma horizontale, 3 — 7 mm crassum, stipulis fere destitutum, apice multicaule. Gaules valde elongati, usque 50 — 80 cm longi, tenues, decumbentes vel dependentes, pilis retrorsis sparsim obsiti, subramosi; internodia saepe \ 5 cm longa et i 1/4 mm crassa. Folia basalia caulinis similia, lon- gissime petiolata, petiolis circ. 15 — 20 cm vel ultra longis, sparsim retro-patenti pilosis, laxissimis; lamina tenuis, sparsim pilis hyalinis adpressis obsita, ambitu angulato-reni- formis, usque ad 3/4 — ^/j irregulariter palmato-5-partita, lobis late obovatis, irregulariter 3-dentato-lobulatis, lobulis latis brevissime mucronulatis, medio saepe 5 mm longo et lato; foliorum juvenilium lamina et petiolus saepe argenteo-sericei. Stipulae lanceolatae, acutae vel acutissimae, membranaceae, pilosae. Pedunculi filiformes, 8 — 12 cm longi, laxi, retro-patenter pilosi, bibracteati, uniflori. Bracteae lanceolato-lineares, acutae, pilosae, tenuiter membranaceae, circ. 3 mm longae. Pedicelli pedunculis indumento similes, 2 — 5 cm longi. Sepala ovata, 4 — 6 mm longa, 2 mm lata, trinervata, margine mani- feste membranacea et pilis hyalinis longioribus dense obsita, mucronata mucrone calloso 1/2 mm longo. Petala quam calyx fere duplo longiora, obovata, unguiculata, rubello- albida. Stamina calyci aequilonga. Pistillum eis pauUo brevius. Fructus . . . Peru: An der Lima-Oroya-Bahn auf einem Bergstock südwestlich von Matucana im Hintergrunde des Thaies von Huillacachi an einem kleinen Wasserfall, oberhalb 3000m (Weberbauer a. 1901 n. 187 — Typus in Herb. Berlin!). — Blühend Dezember. Sect. 29. Diffusa R. Knuth. Diffusa R. Knuth in Englers Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 559. Glavis specierum.' A. Pedunculi quam folium longiores, 2 — 10 cm longi. PI. ascen- dentes vel procumbentes. a. Pedunculi foliis (petiolis inclusis) 1 — 2V2-PI0 longiores. a. Foliorum lobi usque ad V3 (raro 2^5) partiti; laciniae oblongae. Bracteae 3 — 7 mm longae. I. Gaules per totam longitudinem fere aequicrassi, ad nodos non raro radicantes, repentes vel procum- bentes, vix numerosi, sed saepe ramosissimi. 1 . FoUorum lamina indumento brevi sericeo obtecta. A. Eng 1er, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 12!). 4 4 210 ^' Knuth. — Geraniaceae. * Herba repens, 40 cm longa 2 40. G^. Sodiroanum. ** Herba procumbens vel ascendens, 15 — 20 cm alta %^\. G. Imbaburae. 2. Foliorum lamina pilis Incanis vel lutescentibus longioribus dense sericea . . 242. G^. chimborazense. 3. Foliorum lamina pilis incanis ± patulis sub- hirsuta 2 43. G^. Soratae. II. Caules superne filiformes, non radicantes, valde numerosi, saepe solo adpressi, sicut ei Erodii cicutarii 244. G. columbicmum. ß. Foliorum lobi usque ad Y2 partiti; laciniae fere lineares, acutiusculae. Bracteae i 0 mm longae, acutissimae. I. Species usque 30 — 50 cm longa 245. G^. agavacense. II. Species humilis, alpina, 2 — 3 cm alta 246. (r. Mathewsii. b. Pedunculi longissimi, foliis parvis breviter petiolatis circ. 3 — 5-plo longiores 2 47. G'. Harmsii. B. Pedunculi quam folia manifeste breviores, summum eis vix aequilongi, 1 cm longi. PI. repentes vel manifeste de- cumbentes. a. Foliorum lobi ambitu cuneati, apice tridentato-lobulati, subsericei. a. Folia subsericeo-incana 2 48. G^. reptans. ß. Folia sparsim pilosa vel glabrescentia 2 49. G^. diffusum. b. Foliorum lobi ambitu cuneati, apice tricrenati, pilis ad- pressis dense subsericei, juveniles lanato-sericei . . . . 250. G. Antisanae. c. Foliorum lobi profunde tripartiti, lobulis anguste lineari- bus, glabrescentes 251. G^. decumbens. C. Species mihi ignotae 252. G^. canescens. 253. G. sepalo-roseum. Die Sektion ist ausschließlich auf die Anden des tropischen Süd-Amerika beschränkt. Ihr Verhältnis zu den anderen Gruppen ist nicht völlig geklärt, wahrscheinlich steht sie aber mit den Mexicana und auch wohl mit den Biipicola in verwandtschaftlichen Beziehungen. Die meisten Arten scheinen der subalpinen Region anzugehören, doch gehen einzelne von ihnen auch bis in die Steppe hinein. Die Sektion verbindet so die beiden vorher genannten Gruppen mit den typischen Hochgebirgsformen des Gebietes, den Andina. Morphologisch zeichnet sie sich durch ziemlich dicke, nicht selten fast lederartige Blätter aus, durch die strenge Dreiteilung der Läppchen des Blattes und durch die meist einblütigen brakteenlosen Pedunculi. 240. Gr. Sodiroanum R. Knuth in Englers Bot. Jahrb. XXXVII. (1906) 557. — G. diffusum var. subsericeum Hieron. in Englers Bot. Jahrb. XXX. (1895) 32. — Caulis ascendens vel suberectus, 15 — 40 cm longus, demum sublignosus, superne pilis brevibus retro-adpressis puberulus, inferne glabrescens, pseudo-dichotome ramosus, demum ramosissimus, internodiis parte media caulis 2^/2 — 5 cm longis et 1 Y2 — 2^2'^"^ crassis. Folia basalia et caulina inferiora mox decidua, media et superiora petiolata, petiolis vix gradatim brevioribus, sed plerumque subaequilongis, fere gracilibus, 2 — 5 cm longis, indumento retrorso incano-albido hispidulis, sub laminae basi densius pilosis; lamina supra pilis brevissimis sparsim, subtus densius obsita, ambitu reniformi-orbicularis vel fere orbicularis, 15 — 2 2 cm diam., magnitudine non valde varians, fere usque ad basin palmato-5 — 7-partita, lobis ambitu ± late vel latissime cuneatis et varie incisis; lobus medius saepe fere usque ad medium palmato- 4 — 5-partitus, vel saepe etiam tripartitus, lobulo medio tridentato, lobulis lateralibus bidentatis, vel saepe etiam fere usque ad medium regulariter tripartitis laciniis oblongis integris; lobi laterales exteriores mediis (3) similes, sed fere semper sparsius lobulati, lobulis eisdem lobi medii consimiles; lacinulae omnes obtusiusculae vel vix mucronulatae. Stipulae lanceolatae, abrupte acuminatae acu- mine longo subulato, acutissimae, fere hirsutae praecipue margine, 4 — 6 mm longae. Geranium. 211 Pedunculi solitarii, uniflori, ebracteati, 1 Y2 — ^ cm longi, pilis incanis retro-adpressis sub- sericei. Flores numerosi. Sepala oblongo-ovata, 4^/2 — 5 1/2 mm longa, trinervata, margine et basin versus pilis longioribus hirsuta, acuta. Petala oblonga, caljce paullo (circ. \ Va'P^o) longiora, albida. Stamina calyce 2-plo breviora. Rostrum pilis brevissimis deorsum- adpressis puberulum; valvulae pilosae; fructus rostratus calyce 21/2-plo longior. — Fig. 2 7. Columbien: In Gebüschen der obersten Waldregion auf den Altos de Chillanquer in der Provinz Tuquerres (Lehmann n. 48n!j. Tuquerres, in der Provinz de Pasto (Tri an a a. <85< — 1857 n. 3759!). — Ecuador: Provinz Riobamba auf Matten bei El Toldo (Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. a. 1891 n. 213!). Pichincha, bei 3400 m (Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. n. 215!, 215b!). Quito, am Cotopaxi und Pichincha, 3000 m (Lehmann n. 152!). Paramo del Cerro Ungui, 3600 m (Stübel, Fl. Aeq. n, 12a!). — Peru: Chicla an der Lima-Oroya-Bahn auf kurz wüchsigen, steinigen Matten, 3720 m (Weberbauer n. 255. — Blühend und fruchtend Oktober bis Dezember!). Nota. Species transitum format intcr sec- tiones Diffusa et Bupicola. Cum altera congriiit habitu, foliorum florumque numero, foliorum lobis interdum trilaciniatis, cum altera floribus nonnuUis solitariis ex axillis ramorum ortis et laminae forma magis partita. 241. ö. Imbaburae R. Knuth. — G. diffusum' var. grandiflorum Hieron. in sched. — Herba alpina, habitu Potentillae speciebus non dissimilis, tota pilis incanis subsericeis sparsis adpressis brevibus vel brevissimis ob- tecta. Caudex foliis basalibus numerosis et stipulis atro-fuscis permultis coronatus. Gaules unus vel multi, 10 — 20 cm longi, basi 1 1/4 — 1 1/2 mm crassi, ascendentes, ramosi. Folio- rum lamina ambitu fere semiorbicularis (basi truncata) vel saepius reniformi-orbicularis, fere usque ad basin regulariter 5 — 7-partita, lobis cuneatis, mediis usque 1/4 — 1/3 trilobu- latis, lateralibus saepius bilobulatis vel in- tegris. Stipulae e basi lanceolata acuminatae acutissimae, usque 1 0 mm longae, caulinae bre- viores et tenuissime subsericeae, basales emar- cidae atro-fuscae. Pedunculi solitarii, uniflori. Fig. 27. Oeranium Sodiroanuni R. Knuth. A Habitus. B, C Floris partes. D Fructus maturus. E Semen a latere visum. F Semen tergo Visum. O Embryo longitudinaliter ebracteati, 3 — 4 cm longi, 1/0 mm crassi, pilis sectus. H Embryo transversaliter sectus albidis brevibus retro-adpressis subsericei. Se- J Embryo a latere visum. (Icon. origin.) pala ovata vel late ovata, mucronata mucrone 1/2 — 1 mm longo, margine anguste membranacea, tenuissime adpresse subsericea. Petala quam calyx 2-plo longiora, cuneato-spathulata, margine anteriore retuso leviter emargi- nata. Fructus 1 4 — ISmmlongus; rostrum min ute patenter puberulum; valvulae pilosae. Ecuador: Prov. Imbabura, auf dem Gerro Gotacachi (Guicocha) (Stübel, Fl. Aeq. a. 1870 n. 52!, n. 67 a — Typus in Herb. Berol.!). — Blühend und fruchtend Novem- ber bis März). U* ^12 ^- Kniith. — Gcraniaceae. Nota. Species similis et afflnis est O. chimhoraxensi, quod est forma alpina eiusdem Ab illa distinguitur habitu multo laxiore, caulibus longioribus et gracilioribus, foliis maioribus et indumento multo tenuiore. Folia maiora G. hnhahurae 23 mm, ea O. chwihoraxensis iO cm lata sunt. 242. G. chimborazense R. Knuth, spec. nov. — Herba alpina, habitu PotentiUae vernae^ 4 — 10 cm alta, tota pilis incanis vel rufescenti-incanis lanuginoso-subsericea. Rhizoma verticale, 7 — 10 mm crassum, superne furcatum, petiolis foliorum emarcidorum et foliis caulibusque numerosis coronatum. Gaules 5 — 7 cm longi, crassi, ascendentes vel procurabentes, ramosi. Foliorum lamina ambitu fere semiorbicularis (basi truncata) vel saepius reniformi-orbicularis, fere usque ad basin regulariter 5 — 7-partita, lobis cuneatis, mediis usque 1/3 — ^5 trilobulatis, lateralibus saepius bilobulatis vel integris. Stipulae e basi lanceolata acuminatae, acutissimae, usque 7 mm longae, pilis longis subsericeae. Pedunculi solitarii, uniflori, ebracteati, \ 1/2 — 3 cm longi, 1/2 mm lali, retro-adpresse subsericei. Sepala ovata vel late ovata, minutissime mucronulata, mar- gine anguste membranacea, tenuissime adpresse subsericea. Petala quam sepala duplo longiora, cuneato-spathulata, margine anteriore retuso leviter emarginata, Fructus 14 mm longus ; rostrum minute patenter puberulum ; valvulae pilosae. Ecuador: Quito, bei der Hacienda Pesillo und an der Camino de la Esperanza (Stübel, Fl. Aeq. a. 1871 n. 92b!). Chimborazo, auf der Nordwestseite bei 3800 m (H. Meyer, Pflz. Hochl. Ecuad. a. 1903 n. I8I!). — Herb. Berlin. Nota \. Ad hanc speciem adnumerandum est speciminis fragmentum a cl. Knuth O. dif- fusum nominatum, quod conservatur in herb. Willd. sine loco natali. Sub hoc nomine itaque duae species asservantur. Nota 2. Specimen Stuebelianum a cl. Hieronymo ad G. hnhahurae {G. diffusum var. grandiflorum Hieron.) adnumeratum est. 243. G. Soratae R. Knuth, spec. nov. — Herba perennis, pluricaulis. Caulis 33 — 40 cm longus, ascendens, 2 — 2 1/0 mm crassus, pilis brevibus reiro-adpressis dense pu- berulus, inferne simplex, a medio pseudo-dichotome ramosus vel ramosissimus. Foliorum lamina pilis albidis adpressis satis dense obsita, subtus praecipue ad venas hirla et fere canescens, ambitu cordato-5-angulata, usque ad ^/g palmato-5-lobata, lobis rhomboideis pinnatifido-incisis, lobulis oblongis minutissime calloso-mucronulatis ; petiolus foliorum mediorum quam laminae diameter vix longior, pilis retrorsis brevibus sericeus; folia summa saepe sessilia, sed foliis ceteris aequiformia. Bracteae lanceolatae, acuminatae, acutae, fere subsericeae, usque 5 mm longae. Pedicelli ex axillis foliorum orti, solitarii, 1 Y2 — 2 cm longi, pilis retro-adpressis albidis subsericei. Sepala ovata, leviter acumi- nata, margine anguste membranacea, mucronata mucrone ^2 '^"^ Joi^gOj breviter pilosa, margine longe albide ciliata. Petala quam calyx duplo longiora, oblonga, integra, mani- feste nervata, verisimiliter albida. Fructus . . . . Bolivia: Sorata, 3300 m. (Rusby, Fl. South-America a. 1886 n. 763 — Typus in Herb. Berol.!). — Blühend FelDruar. 244. G. columbianum R. Knuth, spec. nov. — Radix crassitie pennae anserinae, obliqua, caudiculis circ. 3 cm longis, 2 mm latis, superne incrassatis, multicaulibus coronata. Gaules procumbentes, 2 0 — 35 cm longi, tenuissimi, satis dense foliati, ramosi. Folia basalia numerosa, petiolata petiolis circ. 5 cm longis, tenuibus, adpresse retro- pilosis; lamina piUs adpressis subtus longioribus, supra hyahnis dense obsita, ambitu reniformi-orbicularis, 1 5 cm diam., usque ad basin palmato-5-partita, lobis obcuneatis, usque ad 1/3 trilobulatis, lobulis oblongis acutiusculis; folia caulina opposita, grada- tim brevius petiolata, non autem subsessilia. Stipulae 3 — 4 cm longae, lineari- lanceolatae, sensim acuminatae, acutae, pilosae. Pedunculi solitarii, uniflori, axillares, ebracteati, 2 — 5 cm longi, adpresse retro-pilosi; raro biflori, bracteati bracteis quam stipulae brevioribus, ceterum similibus; et tum pedicelli 2 cm longi. Sepala oblongo- ovata, mucronata mucrone ^\^ mm longo, adpresse pilosa. Petala pallido-rosea. Fructus rostratus 8 — 9 mm longus, adpresse breviter pilosus. Golumbien: Paramo de Mucuchiez bei la Gulata (Moritz n. 1245!, 1246! — Typus in Herb. Berl.). — Blühend und fruchtend Oktober. Geranium. 215 Nota. Specics habilu JAnariae cymhalariac robuslae vel Erodio cicuiario tenui, est valde affinis 0. cJdmborazensi, sed dislincta habitu et foliis supra pilis minutissimis hyalinis ob- sitis; rostrum brevius est. 245. G. agavacense Willd. ex H. B. K. Nov. gen. et spcc. V. (182<) n9. — G. pärtitum Willd. ex H. B. K. 1. c. — G. ayavacense Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 677; Benth. PI. Hartw. II. (1843) 166. — Perennis. Radix crassa, multiceps, 8 — 15 cm longa, superne usque 10 cm lata, foliis basalibus et caulibus apice dense coronata. Gaules multi, diffusi, ad nodos geniculati, ramosi, ascendentes vel procumbentes, 30 — 50 cm longi; internodia saepe 10 — 15 cm longa. Folia basalia numerosa, petiolata petiolis 6 — 10, rarius 15 cm longis, gracilibus; adpresse retro-pilosulis; lamina pube tenuissima siibcanescens, ambitu orbicularis, usque ad basin palmato-7-partita, lobis irregulariter ultra medium tri- vel bilacinulatis, lacinulis lateralibus saepe inaequilongis, Omnibus autem linearibus, apice satis abrupte acuminatis, fere mucronatis; folia caulina inferiora basalibus plane conformia; media et superiora brevius petiolata, sed vix sessilia. Stipulae e basi triangulari-lanceolata acuminatae, acutissimae, pube tenuissima sub- canescentes, basales fere glabrae, Pedunculi axillares, uniflori, ebracteati, elongati, 3 — 1 0 cm longi, graciles, pilis retro-adpressis sparsim obsiti. Sepala 6 — 8 mm longa, ovata-oblonga, leviter acuminata, mucronata mucrone 1 mm longo, praecipue ad nervös puberula, basin versus margine longe ciliata, margine membranacea. Petala obovata, quam calyx 1 Y2 P^^ longiora, albida. Stamina calyce breviora. Valvulae puberulae; fructus rostratus 1 8 mm longus, puberulus, Anden des tropischen Süd-Amerika: Venezuela, in den Anden von Truxillo und Merida um 3000 m (Linden a. 1842 n. 432!). — Peru, bei Ayavaca (Hum- boldt und Bonpland nach Kunth — Typus in Herb. Berl.!). — Ecuador; in lichten Buschwerken um Calacali, 2600 — 3000 m (Lehmann n. 6296!). Quito (Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. n. 214!), auf Feldern bei 3000 m (Hartweg nach Bentham). 246. G. Mathewsii Briq. in Ann. Conserv. Jard. Bot. Geneve XI — XIL (1908) 188. — Herba pusilla, vix ultra 4 cm alta, perennis, caudice brevi. Gaules tenues, striati, bas flexuoso- procumbentes, parce adpresse retrorsum puberuli vel glabrescentes. Folia basalia parva; lamina ambitu 6 mm diam., 3 — 5-fida, segmentis obcuneatis circ. 8 mm latis, usque ad medium 3-dentatis, dentibus anguste oblongis subacutis, utrinque ad- presse brevissime pubescentibus, cinereo-virentibus; petioli 11 — 40 mm longi, quam lamina longiores, tenuiter retrorsum puberuli; folia caulina pauca, reducta, breviter petiolata. Stipulae lanceolatae, scariosae, petiolo multiplo breviores. Flores parvi, in axillis solitarii vel bini; pedicelli 5 — 15 mm longi, tenues, folio longiores, tenuiter retrorsum puberuli, apicem versus densius pubescentes. Sepala ovata, basi dense sub- adpresse vel fere patule, superne minus dense et magis adpresse pubescentia, apice mucronata mucrone 1 mm longo, cum mucrone 4 mm longa. Petala parva, 3 — 4 mm longa, sepala parum excedentia, obovata, glabra. Stamina petalis breviora. Valvulae extus prorsus breviter adpresse puberulae, 8 mm longae, stylis brevibus subpatulis coronata (sec. Briq. 1. c). Peru: Ghachapoyas (Mathews a. 1846 sine n. — Typus in Herb. Zürich!). Nota. Species caulibus brevibus et habitu caespitoso accedit ad scctionem Ändina, et praecipue ad 0. cucuUahtm. 247. G. Harmsii R. Knuth in Englers Bot. Jahrb. XXXVIL (1906) 559. — Rhizoma elongatum, horizontale, longe productum, atrescens, furcatum ramis circ. 10 — 15 cm longis, sublignosis, 4 — 5 mm crassis, tortuosis, pro parte stipulis et petiolis emarcidis atrescentibus vestitis, apice uni- vel pluricipitibus, foliis basalibus cauhbusque dense ornatis. Gaules plerumque multi, 15 — 30 cm longi, laxi, ascendentes, brevissime pube- ruli, pseudo-dichotome squarroso- ramosi, multifoliati. Folia basalia petiolata, petiolis 3 — 5 cm longis, brevissime puberulis; lamina reniformi-rotundata, indumento brevi puberulo obsita, 12 — 15 mm diam., usque ad ^4 — Vs regulariter palmato-5( — 7)-par- tita, lobis cuneatis usque ad Y3 trilobulatis, lobulis lateralibus oblongo-ovatis, medio latiore, omnibus obtusiusculis, rarius vix mucronatis; folia caulina basalibus conformia, 214 R- Knuth. — Geraniaceae. gradatim brevius petiolata, sed non subsessilia. Stipulae e basi lanceolata sensim acu- minatae, demum subulatae, praecipue basin versus densius pilosae, mediae 4 — 5 mm longae. Pedunculi uniflori, axillares, ebracteati, sub flore 3 cm longi, demum elongati, usque 5 cm longi. Sepala 6 mm longa, oblonga, sensim acuminata, mucronata mucrone i mm longo, praecipue marginem et basin versus densius pilosa, interiora glabrescentia. Petala caljce 1 Vs'P^^ longiora, oblongo-obovata, apice retusa, albida. *Stamina et pistillum quam calyx breviora. Rostrum breviter puberulum. Peru: Prov, Tarma, im Dep. Junin auf den Bergen östlich von Palea aufsteppen mit eingestreuten Sträuchern und zahlreichen, aber kleinen Gräsern bei 2700 — 3000 m (Weberbauer n. 2451 — Typus in Herb. Berol. !).' — Blühend im Februar. 248. G. reptans R. Knuth, spec. nov. — Perenne. Caulis repens, sublignosus, stoloni simiUs, 15 — 20 cm longus vel etiam longior, 2 mm crassus, (internodia 1^/2 — 2, raro 3 — 4 cm longa) ad nodos densissime stipularum gemmis ornatus et ibidem folia, cauUculos breves basi dense foliatos radicesque emittens. Radix gemmae saepe soli- taria, sublignosa, 5 cm longa, ima parte sparsim partita. Cauhculi breves, 5 — 10 cm longi, mox cauli plane consimiles, rursus gemmiferi, crassiusculi, primo puberulo-sub- sericei, demum glabrescentes. Folia basalia gemmae longiuscule et crassiuscule petiolata, petiolis 2Y2 — ^ cm longis, quam laminae diam. 2 — 31/2-plo longioribus, pilis patulis densis puberulis vel pubescentibus ; lamina utrinque villo subsericeo incano adpresso, ad nervös subtus densius obsita, ambitu reniformi-orbicularis, usque ad ^/^ vel profundius palmato-5 — 7-partita, lobis cuneatis, apice usque ad 3/4 — ^'3 trilobulatis, lobulis obtusis vel fere mucronatis. Stipulae praecipue basi gemmarum densissime con- fertae, Y2 — 'l V2 ^^^ longae, lineari-acuminatae, apice subulatae, acutissimae, primo sub- sericeae, demum glabrae. Pedunculi uniflori, solitarii, ebracteati, crassiusculi, 1 mm crassi, \ cm longi, pilis patulis densissimis lanatis dense pubescentes, Sepala ovato- oblonga, trinervata, acuta, dense sericea, basi fere hirsuta, 6 mm longa. Valvulae' dense puberulae; rostrum subsericeum ; fructus rostratus sepala duplo superans. Ecuador: Pichincha, auf Felsen oberhalb 4000 m (Sodiro, Spec. Fl. Ecuad. a, 1886 n. 211 — Typus in Herb. Berlin!). — Fruchtend Juni. Nota. Species indumento et forma foliorum G. Sodiroano consimilis, tarnen manifeste diversa est habitu plane alieno et floribus inter folia fere occultis, 2 49. G. diffusum H. B. K. Nov. gen. et spec. V. (I82l) 179; DG. Prodr. I. (1824) 639; Weddell, Ghlor. And. II. (1857) 286. — Perenne. Rhizoma ? Gaules plures, 15 — 25 cm alti, ascendentes vel fere erecti, tenues, pilis retrorsis subhispidi, sparsim pseudo-dichotome ramosi. Folia basalia ? ; caulina media petiolata petiolis 2 cm longis, pilis dz patulis mollibus obsitis; superiora brevius petiolata; summa subsessilia; lamina pilis hispidulis adpressis obsita, reniformi-rotundata, palmato-5 — 7-partita, lobis obcuneatis apice trilobulatis, lobulo medio saepius trilacinulato, lobulis omnibus ovatis vel late ovatis, apice obtusiusculo brevissime mucronatis, Stipulae lanceolato-subulatae, membranaceae, margine ciliatae, 3 — 4 mm longae. Pedunculi axillares, solitarii, uniflori, ebracteati, pilis longis patulis mollibus fere rufescentibus dense obsiti, 2 — 3 cm longi. Sepala elliptico-oblonga, mucronata mucrone 1/2 mm longo, piloso-pubescentia, circ. 5 mm longa. Gorolla 10 — 12 mm diam.; petala 7 mm longa, oblanceolata, unguiculata. Peru, ohne näheren Standort (Humboldt und Bonpland — Typus in Herb. Berlin!). — Ecuador (Spruce a. 1857—1859 n. 5596 in Herb. Zürich). Nota. Loci natales a Triana in Ann. sc. nat. ser. 5 XVII. (4 873) 111 indicati vix ad hanc speciera pertinent: Plateau de Tuquerres et Andes de Pasto, 3000 m. (Triana, Jameson); inter Ibague et Cartago, in regionibus frigidis loci Quindio (Goudot); los Laches, cordillera de Bogota (Goudot); paramo de Ruiz (Pur die). Briq. in Ann. Gons. Jard. Bot. Geneve XI — Xll. (1908) 189 distinguit duas varietates: a. genuiniim Briq. 1. c. — Planta peruviana. ß. Sprucei Briq. 1. c. — Gaules magis pubescentes; petioU ± patule pubescentes. — Planta ecuadoriensis. Geranium. 215 250. G. Antisanae R. Knuth, spec. nov. — Caulis pro planta crassiusculus, 2 mm crassus — internodiis brevibus, superne 1/2 — ^ V4cm longis — , sublignosus, pilis brevissimis pro parte patulis puberulus, apicem versus foliis floribusque dense ornatus, parte media et infima denudatus, decumbens. Folia caulina petiolata petiolis dense patenter glanduloso- puberulis, crassiusculis, circ. i cm longis, vix 1 mm crassis ; lamina crassiuscula, pilis adpressis dense subsericea — iuvenilis lanato-sericea — , margine fere ciliata, ambitu reniformi-orbicularis vel saepe fere orbicularis, \i — 13 mm diam., usque ad 2/3 — ^4? raro ^/^ palmato-5 — 7-partita, lobis ambitu late cuneatis; lobi medii saepe 7 mm longi et 5 mm lati, apicc retuso tricrenato-dentati, dentibus obtusiusculis latis (mediis saepe 3/4 mm longis et 2 mm latis); lobi laterales non raro bi-crenato-dentati vel integri, tum late obovati. Stipulae e basi late ovata acuminatae, aeutae, 3 mm longae, 2 mm latae, longe ciliatae, ceterum glabrescentes. Pedunculi solitarii, uniflori, ebracteati, crassiusculi, 2 — 5 mm longi, pilis patulis brevibus pro parte glandulosis (glandulis deci- duis) dense hirsuti. Sepala lanceolata, aeuminata, acutiuscula, minutissime calloso-mucro- nata, vix perspicue hyalino-marginata, dense hirsuta. Petala alba, lanceolato-obovata, calyce i Vs'Plo longiora. Stamina quam sepala duplo breviora. Ecuador: Antisana, 4056 m (Stuebel, Fl. Aequat. a. 1871 n. 185n — Typifs in Herb. Berlin!). — Blühend Oktober. Nota. Speciei novae tantum fragmentum parvum aderat. Foliorum forma et partitione et indumento G. Antisanae persimile est speciebus sectionis Andina, sed caule crassiusculo tortuoso manifeste sectioni Diffusa adnumerandum est. Ceterum species nova indumento denso et stipulis latissimis vix cum alia speeie affini commutari potest. 251. G. decumbens R. Knuth, spec. nov. — Perenne, pluricaule. Caulis i5 — 30 cm longus, 2 mm crassus, sublignosus, decumbens, longe productus, foliis floribusque dense ornatus, subramosus ramis longe productis et cauli consimilibus. Folia caulina vix petiolata, petiolis \ — 5 mm longis, vix puberulis; lamina supra praecipue pubescens, ambitu semiorbicularis vel reniformi-orbicularis, 0/4 — 2Y4 cm diam., usque ad basin veram palmato-5-partita, lobis angustis, circ. usque ad medium 3-partitis (lateralibus saepe 2-partitis), lobulis anguste linearibus acutis. Stipulae 1^/2 — 3 mm longae, tri- quetro-lanceolatae, sicut caulis breviter puberulae, aeutae. Pedunculi biflori aut uniflori ebracteati, indumento incano patulo dense puberuli. Sepala ovata, rarius oblongo-ovata, dense adpresse incano-subsericea, trinervata nervis et margine longius pilosis, mucronata mucrone \ mm longo, cum mucrone 5 — 6 mm longa, vix 3 mm lata. Rostrum dense puberulum; valvulae pilosae; fructus rostratus calyce 2^/2 — 3-plo longior. Ecuador: Tigua, auf Alpenmatten (Sodiro, Specim. Fl. Ecuad. a. 1894 n. 212! — Typus in Herb. Berl.). 252. G. canescens Wedd. Chlor. And. H. (1857) 286. — Caespitosum, fere totum canescenti-tomentosum. Caudicis rami breves, reliquiis petiolorum crasse vestiti. Caules floriferi (altitudine varia) erecti, parce ramosi; folia (in specimine obvio 15 mm lata) pleraque basalia, longe petiolata; lamina ambitu rotundata, profunde 7-lobata, lobis obovato-cuneatis imbricatis 3-lobulatis, lobulis late ovatis obtusis crassiusculis, utrinque dense pubescenti-tomentosis. Stipulae parte libera lineari-subulatae, puberulae vel glabratae. Pedunculi petiolos longe superantes, uniflori, ebracteati. Flores maiusculi, albi. Sepala 8 mm longa, lanceolata, crasse mucronata, corolla multo breviora. Val- vulae (?) . . . Peru: Central-Cordilleren, zwischen Cajamarca und Chachapoyas um 3600 m (Raimondi nach Weddell). 253. G. sepalo-roseum Rusby in Mem. Torrey Bot. Club Hl. 3. (1893) 12. — Caudex robustus, ramosus, atrescenti-brunneus, petiolis atrescentibus emarcidis stipulis- que obtectus. Rami \ — 3 dm longi, ascendentes vel fere diffusi, ramulosi, laxi, angulosi, pilosi. Folia basalia numerosa petiolata, petiolis laxis 5 — 8 cm longis; lamina late cordata, ^2 — 3 cm lata, 5-partita; lobi plerumque 3-lobulati; lobuli ultimi integri vel 1 — 2-dentati, plerumque acuti, supra parum hispidi, subtus pilosi; folia caulina similia, fere latiora et brevius petiolata. Stipulae pilosae, lanceolatae, circ. 7 mm longae, 216 R. Knuth Geraniaceae. 3-nervatae. Pedunculi i-flori, circ. 5 mm longi, laxi, folia parum excedentes. Sepala lanceolato-oblonga, i cm longa, vix rigida, pubescentia, apicem versus purpurea, mani- feste mucronata. Valvulae sparsim pilosae (ex Rusby 1. c). Bolivia, Capi (Rusby a. 1890 n. 784). — Blühend März. Nota. Species fortasse ad secüonem aliam adnumeranda est. Sect. 3 0. Neurophyllodea A. Gray. Neurophyllodea A. Gray, U. St. Expl. Exped. 1.(1854) 3H; Hillebr. Fl. Haw. Isl. 1888) 54; Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. 4. (1897) Clavis specierum. A. Caulis et rami procumbentes, radicantes. Folia subtus tan- tum sericea 254. B. Caulis erectus; rami ascendentes vel erecti. Frutex 0,6 — 4 m alta. • a. Folia cuneata. G. humile. a. Folia 5— 7-dentata, manifeste nervata, ra vel subtus sericea vel utraque facie brevissime sericea . 255. G. cuneatum. ß. Folia 3-dentata, vix perspicue nervata, utraque facie nitidulo-argenteo-sericea 256. 6^. tridens. b. Folia ovata vel ovato-lanceolata. a. Folia obovata, a medio ad apicem serrata. Cymae multiflorae 257. G. multiflonmi. ß. Folia ovata, fere a basi ad apicem serrata. Cymae pauciflorae. I. Flores albi, reguläres 258. 6^. ovatifolimn. ' II. Flores rubri, subirregulares 259. 6^. arboreum. Nota. 0. cuneatum et G. tridens, G. ovatifolium et 0. arboreum valde affines sunt. G. tridens a cl. Gray ad formas G. cuneati adnumeraluin est. Hawai Maul Kauai G. humile . . . G. cuneatum . G. tridens . . . G. midtifloriim G. ovatifolium . G. arboreum . + var. typicum + var. canum + + Trotzdem Maul die größte Zahl von Arten besitzt, so ist doch andererseits zu berück- sichtigen, dass G. cuneatum auf Hawai mit 4 Varietäten vertreten ist. Die Entwicklung der Gattung auf beiden Inseln ist also trotz der geringen örtlichen Entfernung eine getrennte und offenbar noch fortdauernde. — Die Sektion stellt einen der am schärfsten ausgeprägten Typen der Gattung Geranium vor. Sie findet sich durchweg in höheren Lagen und ist scharf ge- kennzeichnet durch den strauchigen Habitus, die lederartige Blattspreite, die dichte oft silbrige Behaarung und durch die bedeutende Größe der einzelnen Arten. Systematisch schließt sie sich wahrscheinlich an die Sektionen des Andengebietes an. 254. G. humile Hillebr. Fl. Haw. Isl. (1888) 56. — O. cuneatum yar. Sinclair, Indig. Flow. Haw. Isl. (1885) t. 35. — Frutex humilis, 15 — 35 cm altus, procumbens; rami non raro repentes, 60 — 100 cm longi, ad nodos saepe radices proferentes, habitu speciebus repentibus generis Salicis non dissimiles, plerumque apicem versus foliati, ad median! partem stipulis tantum obsiti, inferne saepe plane denudati. Folia coriacea, obovata, obtusa, apicem versus dentata dentibus 5 — 9, supra glabra — nervis eleganter Geraniutn, 217 sericeo-pilosis — , subtus dense argenteo-sericea, basi angustata, vix petiolata, 15 — 20 mm longa, 5 — i 0 mm lata. Stipulae e basi triangulari ± sensim acuminatae, acutissimae. Cymae pauci-(l — 5)-florae. Pedunculi \0 — 17 mm longi. Pedicelli eis saepe usque 2-plo breviores, saepe 10 mm longi, argenteo-sericei. Sepala dense sericea, ovata, acuminata, miicronata mucrone non valde conspicuo. Petala alba, sepalis fere duplo longiora, integra. Maui, Gipfel des Eeka (ex herb. Hillebrand a. 1870! — Blühend August). Kauai, in den Sümpfen bei Lehua makanui (ex Hillebrand 1. c). Nota, Species variat cymis unifloris (cfr, tabulam a Sinclair datam). — Nomen sand- wicense »Noliuanu«. 255. G. cuneatum llook. Icon. pl. II. (1836) t. 198; Hillebr. Fi. Haw. Isl. (1888) 55. — Suffrutex erectus, 4 0 — 70 cm altus, ramosus ramis numerosis, erectis, laxe foliatis. Folia alterna, tenuiter coriacea, obcuneata vel obovato-obcuneata, basi sensim in petiolum 8 — 10 mm longum contracta, cum petiolo 30 — 40 mm longa, 10 — 15 mm lata, apice 3 — 5-dentata, nervis 5 — 7 subtus prominentibus et marginem versus bi- furcatis percursa. Stipulae e basi triangulari subulatae. Cymae florum fere contractae, 9 — 30-florae, folia superantes. Bracteae lineares. Pedunculi et pedicelli longitudine variantes, 1/2 — 1 V2 cm longi. Sepala ovata vel ovato-lanceolata, in apiculum brevem contracta. Petala sepalis vix duplo longiora, integra, obovata, viridi-nervata. Stamina plane libera. Semina glabra, minute reticulata. Var. a. Menziesii A. Gray, Bot. U. St. Expl. Exped. 1. (1854) 312 t. 29B. — Folia utrinque glabra, Rami glabri, superne rubelli. — Fig. 28^ — G. Fig. 3J9. Hawai: Hualalai (ex herb, Hillebrand!) und Centralplateau. — Herb. Berlin. Var. ß. hypoleucum Gray 1. c. — Folia subtus argenteo-canescentia. Rami basi- bus petiolorum fere annulati, inferne atrescentes, superne pilis serieeis canescentes, Hawai oder Maui (ex herb, Hillebrand!). — Herb. Berlin. Var. /. hololeueum Gray 1. c, ex pte. — Folia utrinque adpresse sericea, Rami vix rubelli, Cymae multiflorae. Hawai (ex herb. Hillebrand!): Wahrscheinlich Mauna Loa und Mauna Kea, Nota, Var. ß. Hillebrandi complectitur varietatem ß. et y. Var. ö. pauciflorum Hillebr. 1. c. — Folia late obovata, coriacea, apice 5 — 7- dentata, brevissime canescentia. Rami crassi. Cymae pauciflorae, floribus 3 — 9. Hawai: Mauna Kea, 3300 m, in Gesellschaft von Ärgyroxiphium (ex herb. Hille- brand a. 1862!). 256. G. tridens Hillebr. Fl. Haw. Isl, (1888) 55, — G. cuneatum var. holo- leueum A. Gray, Bot. U. St. Expl. Exped, I, (1854) 312 ex pte. — Fruticosum, usque 1 m altum, ramosum ramis inferne atrescentibus efoliatis, superne dense argenteo- tomentosis, praecipue apicem versus dense foliatis. Folia obcuneata, basi in petiolum 5 — 10 mm longum, vix alatum sensim contracta, apice 3( — 5)-dentata, crasse coriacea, utrinque dense argenteo-tomentosa, 3 — 5-nervata nervis vix perspicuis, cum petiolo vulgo 25 — 30 mm longa, 10 mm lata. Stipulae e basi triquetra lineari-subulatae, acuminatae, acutae, argenteo-tomentosae. Cymae florum 7 — 1 2-florae, folia summa paullo superantes, non raro breviores, argenteo-sericeae. Pedunculi 10 — 12 mm longi, crassi. Bracteae lineari-triangulares, acuminatae, acutae, Pedicelli pedunculis 2-plo breviores. Sepala lanceolata, non mucronata, 8 — 10 mm longa, argenteo-sericea. Petala alba, viridi-nervata, obovata, sepalis 1 Y2-P^o longiora. — Fig. 28 D — F. Maui: Haleakala, 1200 — 2600 m, an den nördlichen und östhchen Abfällen ge- mein (Lydgate a, 1884 in herb. Berl. !, Finsch, Pacif. Exped, n. 20). Nota. Species ab incolis nomine »Hinahina (Silbergras)« sicut Ärgyroxiphium salutatur, 257. G. multiflorum A. Gray, Bot. U. St. Expl. Exped, I. (1854) 311 t, 29; Hillebr. Fl. Haw, Isl, (1888) 56, — Suffruticosum, ramosum ramis superne puberulis vel apicem versus albo-tomentosis. Folia membranacea vel cartilaginea, supra viridia et pilis adpressis dense obsita, subtus piHs argenteo-albidis tomentosa, demum utrinque 218 R. Knuth. — Geraniaceae. Fig. 28. A — C Oeranium cuneatum var. Menziesii A. Gray. A Habitus. B Flos. C Floris partes. — D—F Geranium tridens Hillebr. D Habitus. E Flos. F Floris partes. — G Gera- nium arhoreum A. Gray. (Icon. origin.) Geranium. 219 fere glabrescentia, late ovata vel ovata, superne gradatim minora, acuta, circ. a medio vel vix ultra dentata dentibus d= antice porrectis, petiolata petiolis 8 — 1 5 mm longis, cum petiolo 35 — 45 mm longa, 12 — 2 5 mm lata. Stipulae e basi fere triangulari subulatae, 7 — 10 mm longae. Cymae 30- usque multiflorae. Pedunculi 10 — 2 0 mm longi. Pedicelli longitudine variantes, 6 — 10 mm longi. Sepala ovata, vix acuminata, mucronata mucrone vix i mm longo pubescente. Petala sepalis pauUo longiora. Fructus rostratus pubescens, sepalis circ. 3-plo longior. Semina glabra. Var. a. typicum R. Knuth. — Folia supra viridia, pilis adpressis obsita, sed non argenteo-tomentosa. Hawai: Waimea (U. St. Expl. Exped.). Var. ß. canum Hillebr. 1. c. — Folia utrinque argenteo-tomentosa. Maui: Nordseite des Kraters Haleakala (ex herb. Hillebrand a. 1869!). — Herb. Berlin. 258. G. ovatifolium A. Gray, Bot. U. St. Expl. Exped. I. (1854) 314 t. 30; Hillebr. Fl. Haw. Isl. (1888) 56. — Frutex 60 — 120 cm altus, ramosus; rami patuli, vix pilosi, non raro 4 — 5 mm crassi, apicem versus dense foliis vel — eis emar- cidis — stipulis tantum obsiti. Folia tenuiter coriacea, supra liz intense viridia, subtus pallidiora et pilis longis vix canescentia, ovata, basi rotundata, acuta, serrulata dentibus acutissimis numerosis, 7 — 1 1-nervata nervis parallelis et marginem versus tantum sparsim anastomosantibus, longe petiolata petiolis 8 — 25 mm longis, cum petiolo 30 — 70 mm longa, 10 — 25 mm lata. Stipulae basi amplexicauliter connatae; partes liberae subu- latae, usque 1 0 mm longae. Flores magni, in cjmas breves 3 — 4-floras laterales dispositi. Pedunculi 12 mm longi. Pedicelli pedunculis longiores, saepe 17 mm longi. Sepala ovato-oblonga vel oblonga, mucronulata, purpureo-viridia. Petala alba, purpureo- nervata. Semina minute reticulata. Maui: Nordseite des Kraters Haleakala (Lydgate — in herb. Berl.!). Nota. In speciniinibus a cl. Lydgate lectis folia subtus non albido-argentea sunt, ut Gray indicat, sed viridia, pilis hispidis vix canescentia; rami in figura citata glabri, re vera autem vestigiis foliorum emarcidorum cicatricosi. — Species valde affinis est G. arboreo, cuius varietas fortasse est. 259. G. arboreum A. Gray, Bot. U. St. Expl. Exped. I. (1854) 315 t. 31; Hillebr. Fl. Haw. Isl. (1888) 57. — Frutex magnus, 2 — 4 m altus, ubique zb sparsim pilis longis tenuibus obsitus, ramosissimus ; rami longi, lignosi, non raro 4 — 5 mm crassi, apicem versus dense foliis vel — eis emarcidis — stipulis tantum vestiti. Folia membranacea, utrinque viridia, cordato-ovata, acuta, acute serrulata dentibus 8 — 1 4 utroque margine, 7-nervata nervis parallelis et densius pilosis, (pro sectione) longe petiolata petiolo 1 — 2 cm longo, cum petiolo 4 — 1^/2 cm longa, 1 1/2 — 3 cm lata. Stipulae basi amplexicauliter connatae; partes liberae usque 10 mm longae. Flores in cymas breves 3 — 4-floras axillares dispositi; peduncuh et pedicelli breves. Sepala lanceolata, apiculata. Petala sepalis 1 Y2"Plo longiora, intense rubra, obovata, integra, 3 superiora suberecta, 2 inferiora patentia. Stamina basi dilatata pilosa. Valvulae villosae; rostrum glabrescens. Semina glabra, minute reticulata. — Fig. 28 (r. Maui, 2000 — 2500 m: Südabfall des Haleakala; nahe dem Pfade, der von Ulupa- lakua zum Krater führt (Hillebrand in herb. Berl.!). Stirpes hybrid ae. 1. G. moUe X pusillum = G. oenense Borbas in Progr. Ober-Real Schule Inns- bruck (1891) 53 ex Murr, in Deutsche Bot. Monatsschr. XII. (1894) 93 (nomen). Thurnfeld bei Hall (Murr.). Nota. Stirps hybrida certe difficulter recognoscenda est, et fortasse dubia. 2. G. moUe X pyrenaicum = G. luganense Chenevard ex Schröter in Ber. Schweiz, bot. Ges. XIV. (1904) 121 (nomen). Mt. S. Georgio, Grocefisso (Chenevard n. 28 ex Schröter 1. c). 220 ^- Knuth. — Geraniaceae. 3. G. pusillum X pyrenaicum ^^ G. hybridum llausskn. in Mitth. Bot. Ges. Jena III. (1885) 278; Bornm. in Mitth. Thür. Bot. Ver. Neue Folge XX. (1904—1905) H. — Satis robustum, 30 — 40 cm altum, dz strictum, ramosum ramis longis, habitu G. ]pyrenaico simile. Folia subsessilia; ab hac specie recedunt lobis angustioribus et profundius partitis. Indumentum caulium et sepalorum ei G. pusüli simile; caules pilis brevissimis patulis mollibus puberuli; sepala pilis longioribus patulis villosa, Petala pallide violacea, latiora quam in G. pusillo, sed angustiora quam in G. pyrenaico, imgue leviter et manifeste ciliata, caljce duplo longiora. Pedicelli sub fruetu et flore ereeti, non squarroso-recurvati, ut in parentibus (p. pte. sec. llaussknecht 1. c). Thüringen: Bei Weimar, an unfruchtbaren Stellen an der Um (C. llaussknecht, Fl. thuringiaca a. 1 884— 1 8 86!). Nota. Quamquam stirps hybrida multis characteribus cum G. pusillo congruat, tarnen habitu robusto et lloribus inagnis G. pyrenaico manifeste approximat. Specimina sunt sterilia ; rostra plerumque abortiva, raro sunt 5 mm longa; tum autem pedicelli recurvati. 4. G. asphodeloides x bohemieum = G. decipiens Hausskn. in Mitth. Bot. Ver. Jena, N. Folge V. (1893) 65. — Perenne. Caules pedales, plures, bifurcati; rami elongati, patentes, inferne pilis glandulosis crebris (simplicibus longioribus patulis inter- mixtis) obsiti, superne praecipue in inflorescentia dense glandulosi. Folia utrinque ad- presse pilosa, media palmato-quinquefida, lobis ovato-lanceolatis acutis inciso-dentatis; petioli elongati, dense glanduloso-villosi. Pedunculi biflori. Pedicelli deflorati elongati, erecto-patentes, dense glandulosi. Sepala elliptica, trinervia, pilis longioribus et glandu- losis brevioribus dense obsita. Petala coerulescentia. Valvulae et rostrum glanduloso- pilosae. Semina sterilia tenuiter foveolato-punctulata. — Sterilis (ex Haussknecht 1. c). Griechenland: Korona, in Gesellschaft der Eltern (nach Haussknecht). Nota. Stirps bybrida indumento G. bohemico, habitu et foliorum forma magis ad G. as- phocleloidem approximat. 5. G. argenteum X cinereum var. typicum = G. intermedium Sündermann in Kneucker, AUg. Bot. Zeitschr. XII. (1906) 91 (nomen). — Stirps hybrida sterilis; colore florum medium tenet inter parentes. Foliola minus argentea quam in G. argenteo (sec. Sünder mann in litt.). Kulturhybride. — Von Sündermann in Lindau gezüchtet. 6. G. argenteum X cinereum var. subcauleacens = G. lindavicum Sünder- raann in litt. — Stirps hybrida pulchra, parum fertiHs. Corolla purpurea, foliola argentea, sicut in G. argenteo. Vai-iat indumento foliolorum ± argenteo et corolla palli- diore. Petalis semper intense striatis facile recognoscitur (sec. Sund ermann in litt.). Kulturhybride. — Von Sündermann in Lindau gezüchtet. 7. G. Renardi X platypetalum Woronow in Kusnezow, Fl. cauc. crit. III. 7 (1908) 37. ^ — Indumentum mixtum, breve griseum et praeterea longe pilosum. Folia orbicu- lato-pentagona, 5 — 7-secta, lobis rotundatis obtuse crenatis incisisve, facie superiore moUiter velutina, subareolata; petioli nunc breviter griseo-tomentelli, nunc longiusculc pilosi. Pedunculi, pedicelli et calyces longe et molliter pilosi glandulosique. Bracteae longiuscule pilosae. Petala profunde biloba. Stamina dorso longe pilosa. Elbrus, in der alpinen Region um 2 400 m (sub G. iherieo var, platypetalo nach Woronow). Nota. Stirpem hybridam non vidi. Forsitan autem tantum forma G. platypetali est. Species a me non visae vel vix rite recognoscendae. G. arabicum Forsk. Fl. Aegypt.-Arab. (1775) 124. G. declinatum Moench, Meth. Suppl. (1802) 97. G. lenticulum Raf. New Fl. Amer. H. (18 36) 3 4. G. Ludovicianum Raf. Fl. Ludov, (1817) 89. G. montanum J. F. Gmel. Syst. IL 2. (1791) 1016. G.pedatum Raf. New Fl Amer. II. (1836) 3 4. G. Perreymondi Shuttlew. ex Barb. in Bull. Soc. Dauph. (I88l) 324. Erodium. 221 Nomina nuda. Q. altaicum Hort, ex Loudon, Hort. Brit. (1830) 276. G. angelina Nois. ex Steud. Nom. ed. \. (1821) 364. O. Bigosa Nois. ex Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 677. G. bulbosum Opiz Gat. ex Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 677. G. gratissimum Nois. ex Steud. Nom. ed. 2. I. (18 40) 678. G. heterotrichon Sm. ex Royle, Illustr. Bot. Himal. (1839) 150. G. leucanthum Andrz. ex Trautv. in Act. Hort. Petropol. VIH. (1883) 177. G. pedunculatum Royle, Illustr. Bot. Himal. (1839) 150. G. roseum L'Her. ex Steud. Nom. ed. 1. (1821) 365 =^ Pelargonium spec? G. variegatum Wender. [Sem. Hort.Marb. (l 824)] ex Steud. Nom. ed. 2. I. (l 840) 680. G. vulgare Gueldenst. Reisen I. (1787) ex Kew. Ind. Species non ad familiam pertinentes. G. grandiflorumh. Spec. pl. ed. 1 (1753) 683; Cav. Diss. IV. (l 887) 1 94 t. 75, f. 1 . — G. frutescens incanum Burm. Afric. (1738) 88, t. 3 4, f. 1 == Grielum tenuifolium L. G. ps6udo-?nolle in Ind. Kew. II. (1893) 1021 = Getmi pseudo-moUe Pantocsek. 2. Erodium L'Her. Erodium*) L'Her. Geran. (1787 — 88); Ait. Hort. Kew. H. (1789) 414; Willd. Spec. pl. m. (1800) 625; DG. Fl. fran?. IV. (1805) 838; Koch, Sjnops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 141 ; Ledeb. Fl. ross. L (1842) 474; Gren. et Godr. FL France I. (1848) 307; Doli, Fl. Baden (1857) 1181; Boiss. Fl, Orient. I. (1867) 884; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 203; Blytt, Norges Flora III. (1876) 1102; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. IIL (1880) 531; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. IL (1888) 121; A.Gray, Synopt. Fl. North America I. 1. (1897) 357; ßrumhard, Mon. Übers. Gatt. Erodium (1905). — Herodium Reichb. Ic. Fl. Germ. IIL (1842 — 43) 63. — Geranium h. Spec. pl. ed. 1. (1753) ex pte.; Cav. Dissert. IV (1787), V (1788). Flores reguläres vel vix zygomorphi. Sepala 5 imbricata. Petala 5, hypogyna, irabricata, 2 superiora non raro tribus inferioribus parum dissimilia. Glandulae 5, petalis alternae. Stamina 10; 5 ananthera, saepe squamiformia, petalis opposita; 5 antheri- fera, sepalis opposita, basi breviter connata vel fere libera. Ovarium 5-lobum, 5-locu- lare, rostratum; ovula in loculis 2, ± superposita. Valvulae 1-spermae, ab axi dehis- centes, caudis a basi ad apicem cochleiformiter elastice revolutis. Semina exalbuminosa; radicula embryonis inter cotyledones induplicato-plicatas vel flexuosas sita, — Herbae raro suffrutescentes vel caespitoso-subacaules. Rami saepe articulato-nodosi. Folia opposita vel alterna, stipulata, pinnatim lobata vel dissecta, zb dentata. Pedunculi axillares, umbelliferi, rarius (abortu) uniflori. Conspectus sectionum ab auctoribus prioribus propositarum. Grisebach, Spie. Fl. Rum. et Bith. I. (1843) 190. a. Gruinum: Stamina distincta. b. Euerodium: Stamina monadelpha. Lange in Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. IIL (1880) 532. a. Bhizomatosa. a. E. petraeum, E. macradenum, E. supracanum, E. cheilanthifolium. ß. E. dauGoides, E. carvifolium, E. astragaloides ^ E. asplenioides , E. rupicola^ E. romanum. b. Caulescentia. *) Nomen a L'Heritier generi datum ob formam fruetus [iqwSing = Ardea cinerea). 222 R. Knuth. Geraniaceae. Bomana Cicutaria Petraea Absinthioidea Gruina Chainae- dryoidea ts ts _ CD i £ 1 ! 1. ■ 1: 1 |i < H 5 § 5p 1 1 :*• ^ o c 5 5^ 1* i Hfl! ■^ ^ 1 s r § ; 1 : : 1 ' 1 S II l'.i r. 5- j i ! i : Hill ^ IIP lllj o -^ • +' O ^1 ; + + + + 1 - fcS -J • • + + + + + + + ■(^ 00 + + + • + ++ + o •*• • + • 4^ -J + + + + + + + + + + + + + -^ -i^ + + + + + + + + + • + 00 -J + + + + + • + + + + • + + - fcS + + + + + + +++ + + + H- o <=> • + + \ • + + + • ■^ b© + + + + + + • + • + • + + — bS • + • + . • * • * * ■3 bS b© }- ~ • * 45- . * • * * • * • * * • • Erodium. 223 Malacoidea Pelargoniflora Guttata car- Plumo$a nata 1 1 tnii : ^ 1 r • r r malacoides . . . geoides crenatum .... littoreum .... macrophyllum . . cygnurutn. . , . pelargoniflorum . Oaillardotii . . . montanum . . , />/»/ >M^n n/-7/> 0 geifolium .... Gussonei .... guttatum .... pachyrhixum . . asplenioides . . . atlanticum . . . ■ Subarkt. Europa + ' Atlaut. Prov. i :::;:; i Pont. ProT. + Pyren. Prov. '. . . . . . Übr.Mittel- ■ Europa ••++•+ + + Hl -+• • + + + ++• + • + • • . ^ Südwest- Prov. ! : : "^: ; + + + * : : ; : ; : Iber. Prov. ;;+••+++ • . . . . +. : L,g.T,r,h. ;;;;;+++ • • ++ • • + • ++ • Mittl. Prov. + • + • : "^: : + + Arm.-iran. Prov. ;••••+• + • • + + + + • Sudl. Prov. 1 +1 Centralasiat. Gebiet ^ Temp. Ostasien * . + h Kapland •+••'•• • • • • • • Hl i Pazif. Nordamerik 1 1 .."•+*.' * 3 : ; : ; : : : 1' i' Extratrop. Südamcrikc \ i- '-'.'.'.'. '. Auptral. Xeu-Seeland er G ET. o o 224 R- Knuth. — Geraniaceae. a. Gicutaria (E. cicutarium, E. Jacquinianum, E. moschatum). ß. Malacoidea [E. malacoides, E. chium, E. laciniatum). y. Qruina (E. ciconium, E. botrys, E. gruinum^ E. guttatum). Battandier et Trabut, Fl. de l'Alg. (<888) \%\. a. Gicutaria (E. petraeuin, E. cheilanthifolium^ E. ronianum, E. cicutarium^ E. mo- schatum). h. Gruinalia [E. botrys, E. ciconiwn., E. gruinum). c. Malacoidea a. Guttata [E. arborescms, E. guttatum^ E. glaucophyllum^ E. hirtum). ß. Acaulia [E. asplenioides^ E. GhouUttianum^ E. atlanticum). y. Gaulescentia. \. E. hymenodes, E. montanum. 2. E. laciniatum, E. mauritanicum, E. medeense, E. crenatum. 3. E. chium, E. littoreum. 4. E. malacoides, E. pachyrhizum. Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 100. Sect, i. Pinnatisecta. Subseet. \ . Brevirostrata (E. petraeum, E. macradenum, E. cicutarium, E. Jacqui- nianum, E. moschatum). Subseet. 2t. Longirostrata [E. Manescavi, E. ciconium). Sect. 2. Lobata. Subseet. i. Longirostrata [E. botrys). Subseet. 2. Brevirostrata [E. malacoides, E. chium, E. maritimum, E. corsicum). Glavis sectionum a Brumhard*) proposita et a me accepta. A. Rostrum mox deciduum, intus usque ad apicem pilis tenuibus circ. \ cm longls plumosum Sect. I. Plumosa. B. Rostrum persistens, extus tantum pilis saepissime rufis ad- pressis superne abbreviatis et sensim evanidis obsitum . . Sect. II. Barbata. a. Folia indivisa vel sublobata, saepe triloba, rarius tri- secta, rarissime ex parte subpinnatisecta. a. Plantae fruticosae, lignosae. Folia ambitu rotundato- cordata, ± crassa, palmato-nervia. Stipulae bracteaeque subulatae. Rostrum 30 mm longum Subseet. 1 . 7^^carwa^a. ß. Plantae herbaceae, rarissime sublignescentes. Folia pinnatonervia , raro palmato-3-nervia, ambitu saepe cordato-ovata. Stipulae bracteaeque ovatae vel sub- orbiculatae. I. Rostrum 5 — 15 mm longum Subseet. 5. C/^amae^^r^/^^^^^- II. Rostrum 20 — 120 mm longum. 1 . Folia saepissime magna, triangularia, ± trisecta vel pinnatifida, basalia hinc inde ambitu cordato- ovata, indivisa vel sublobata. Petala aequalia, Immaculata. Rostrum 70 — 110 mm, rarius 30 — 70 mm longum. Species annuae (una species tantum perennis) Subseet. 6. Gruina. *) Clavis sectionum specierumque et tabula distributionis geographicae sec. Brumhard, Mon. Übers. Erod. (1905] reiteratae. Gl. autor, qui in monographia sua genus Erodium multo melius quam autores ceteri citati tractavit, hanc partem Geraniacearura ipse describere non potuit, quod valde doleo. Erodium. 995 2. Folia omnia. ambitu cordato-ovata, rarius cor- dato-reniformia. t Petala parva, aequalia, immaculata, calycem subaequantia, raro sesquilongiora. Sepala om- nia mucronata. Rostrum 2 0—50 mm, rarius 50—60 mm longum. Annua, rarius perennia Subsect.i. Malacoidea, ff Petala magna, late obovata, saepe inaequalia, caljce 2 — 3-plo, rarius sesquilongiora, saepe maculata. Perennia (una speeie ameri«^ana excepta). * Totum eglandulosum, mox subglabrum, mox albo-sericeum. Radix fusiformis. Sepala omnia mucronata. Involucrum saepe bi- bracteatum, bracteis suborbiculatis . . . Subsect. 2. Guttata. '^* Totum vel ex parte glandulosum, nunquam albo-sericeum. Radix tuberoso-incrassata vel rapiformis. Sepala saepe mutica. Involu- crum multibracteatum, bracteis ovatis . Subsect. 3. Pelargoniflora. b. Folia omnia pinnatisecta, ambitu lanceolata vel ovata. a. Rachis inter pinnas dentata vel lobulata. Perennia, una speeie excepta. I. Caulescentia, raro acaulia. Rostrum 40 — 60 mm, in una speeie 70 — 90 mm longum .... Subsect. 7. Absinthioidea. II. Acaulia, nunquam caulescentia. Rostrum 20 — 30 mm longum Subsect. 8. Petraea. ß. Rachis inter pinnas integra. I. Annua vel biennia, caulescentia. . Subsect. 9. Cicutaria. II. Perennia, acaulia Subsect. 10. Romana. Sect. I. Plumosa Roiss. Plumosa Roiss. Fl. Orient. I. (1867) 885 expte; Rrumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 38. A. Annuum vel bienne. Valvulae nigrescenti-verrucosae. a. Caulis ascendens vel erectus. Folia inferiora sinuato- lobata; superiora trisecta, segmentis subpetiolulatis, lobu- lato-incisis, serratis. Rracteae basi connatae. Petala pur- purea {. E. oxyrrhynchum. b. Caulis prostratus. Folia indivisa vel 3 — 5-lobata, irre- gulariter crenata, incana. Rracteae liberae. Petala rosea 2. E. hryoniaefolium. R. Perenne. Valvulae non verrucosae. a. Herbaceum. Radix tuberoso-incrassata. Folia herbacea, bipinnatifida ^. E. hiriuni. b. Fruticosum. Radix zb incrassata, non tuberosa. Folia carnosa, indivisa vel lobata. a. Tomentoso -pruinosum. Stipulae et bracteae fusco- carnosae; bracteae ultra medium connatae . . . . i. E. arborescens. ß. Subglabrum vel ex parte breviter hispidum. Stipulae et bracteae membranaceae ; bracteae basi tantum con- natae h. E. glauGophyllum. Die Sektion, ausgezeichnet durch die merkwürdige Fruchtbildung, durch welche sie an einige Monsonia-kviQn erinnert, stellt eine schon früh isoherte Gruppe dar. Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich durch das mediterrane Afrika bis in die armenisch-iranische Provinz. E. oxyr- rhynchum dringt sogar bis in das Iligebiet vor. Die Sektion urafasst Steppen- und Wüsten- pflanzen. Bei den letzteren kommt es meist zur Bildung von knolligen Anschwellungen der Wurzeln, wie bei Monsonia. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 120. IS 226 R- Knuth. — Geraniaceae. i. E. oxyrrhynchum Marsch.-Bieb. Fl. taur. cauc. II. (1808) 183; DC. Prodi-. I. (1824) 648 n. 39; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 477; ßoiss. Fl. Orient. I. (1867) 896; Brumh, Mon. Übers. Erod. (1905) 38. — E. oxyrrhynchian ß. songoricum Karel. et Kiril. in Bull. Soc. Nat. Mose. XV. (1842) 178. — E. hotrys Hohen, (non Bertol.) in Bull. Soc. Nat. Mose. (1838) 395. — E. Hohenaekeri Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 478. — Geranium oxyrrhynchu^n Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 743. — Annuum vel bienne. Radix 6 — 10 cm longa, pallide fusca, usque 3 mm crassa, saepe tortuosa. Gaules decumbentes vel ascendentes, ramosi, sicut petioli pilis brevissimis recurvatis puberuli, 10 — 30 cm longi; internodia infima usque 10 cm longa et 2 — 3 mm crassa. Folia basalia et caulina numerosa, longe petiolata; petioli quam lamina usque 3-plo longiores, 2 — 7 cm longi, 1 mm crassi; petioli caulini superiores brevissimi, saepe fere nuUi; lamina foliorum inferiorum ambitu ovato-cordata sinuato-lobata, superiorum cor- dato-elongata tripartita segmentis subpetiolulatis lobulato-incisis et serratis, glabrescens vel pilis minutissimis subsericea. Stipulae deltoideae, tomentosae, basi connatae. Pe- dunculi Y2 — 5 cm longi, graciles, 0/2 — ^ m™ crassi, 2 — 3-flori. Bracteae lanceo- latae, acuminatae, acutae, tomentosae, basi connatae. Pedicelli 3 — 12 mm longi, tenues; fructiferi usque 23 mm longi, manifeste refracti, robusti. Sepala laneeolato- ovata, trinervata, praecipue ad nervös pilis minutis adpressis tomentosa, 5 — 7 mm longa, 13/4 — 2 mm lata, mucronata mucrone 1 mm longo. Petala sepalis 2 — 3-plo longiora, usque 11 mm longa et 2V2 — 3 mm lata, spathulato-obovata, apice rotundata, purpurea. Filamenta calyci aequilonga. Pistillum pilis albis adpressis argenteum. Rostrum usque 12 cm longum; valvulae nigrescenti-verrucosae ; cauda intus pilis luteis 1 cm longis ornata. Vorderasiatische Steppengebiete von Armenien bis in die Dsungarei: Transkaukasien, bei Tiflis am Kura-Ufer (W. Schumann a. 1882!). Russisch- Armenien (Kowal. Nach Boissier; Szowits!). Ost-Iberien, am Flusse Cyrus (M. Bieberstein — Typus). — Persien, Gurien und Prov. Schirwan (Eichwald, Hohenacker nach Boissier), zwischen Rudbar und Rustamabad im Thale des Sefidrud (Bornmüller, It. pers. alterum a. 1902 n. 6516!); Prov. Aberbidjan, bei Khoi (Szowits nach Boissier). — Turkestan (Lehmann n. 760!); im Sarawschan-Gebiet am Iskanda-Daria 1500 — 1800m (Regel, Iter turk. a. 1882!); Transkaspische Provinz, bei Kisil-Arwat (Becker a. 1883 n. 45!); Aschabad (Litwinow, PI. Turcomaniae a. 1898n. H33!, 1135!); Krasnowodsk (Sintenis, It. transcasp.-persicum a. 1900 — 1901 n. 1544!). — Dsungarei, an der Quelle Assykpastau (Karel. et Kiril. a. 1841 n. 1335 sub E. oxyrrhynchum ß. songoricu7n\). Var. ß. obtusilobum (Karel.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 38. — Erodium ohtusüohum Karel. ex Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 477. — E. oxyrrhynchum ß. petio- latmn Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 897. Prov. Talysch (Karelin nach Boissier). Prov. Aberbidjan, bei Khoi (Aucher n. 4300 nach Boissier). 2. E. bryoniaefolium Boiss. Diagn. Ser. 1. 1. (1842) 61; Boiss. Fl. orient. I. (1867) 896; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 38. — E. guttatum Ledeb . Fl. ross. L (18 42) 478 (non Willd.) — E. Kotschyanum Koechel ex Boiss. Fl. orient. I. (1867) 896. — E. stipaceumEdgew. et Hook, f, in Hook. f. Fl. Brit. India l (1872) 435. -^ Annuum vel bienne. Radix 6 — 10 cm longa, pallide fusca, usque 4 mm crassa, fere semper tortuosa. Gaules prostrati vel decumbentes, simplices vel ramosi, sicut petioli pilis brevissimis densis subsericei, 4 — 30 cm longi; internodia infima usque 12 cm longa et 2 — 3 mm crassa. Folia basalia numerosa, petiolata; petioli quam lamina usque 2Y2"P^o longiores, 1 Y2 — 6 cm longi, 1 mm crassi; petioli caulini superiores brevissimi; lamina supra subsericea, subtus pilis canis saepe lanuginoso-sericea, indivisa vel 3 — 5- lobata, non trisecta, irregulariter crenata. Stipulae deltoideae, acuminatae, acutae, tomentosae. Pedunculi 1 — 4 cm longi, 1 y2 — ^ mi>^ crassi, canescenti-tomentosi, 2 — 4-flori. Bracteae lanceolatae, acuminatae, acutae, subhirsutae, liberae. Pedicelli 3 — 13 mm longi, tenues; fructiferi vix elongati, plerumque manifeste refracti, sed vix Erodium. 227 robusti. Sepala lanceolato- vel spathulato-obovata, obsolete trinervata, pilis adpressis subvillosa, 4Y2 — 6 "^"^ longa, 2 — 2 1/2 mm lata, mucronata mucrone \ mm longo. Petala sepalis 1^4 — 1 Y2"PJo longiora, usque 6 mm longa et 2 mm lata, spathulato- obovata, apice rotundata, rosea. Filamenta calyci vix aequilonga. Pistillum pilis niveis adpressis argenteum. Rostrum 5 — H cm longum; valvulae nigrescenti-verrucosae; cauda intus pilis lutescentibus 8 mm longis ornata. Steppen des östlichen mediterranen Afrika und Vorderasiens, von Tripolis durch das untere Nilgebiet bis Beludschistan und Afghanistan: Tripolis, zwischen Sokna und Godefa (Nachtigal a. 1869!). — Ägypten, bei den Pyramiden (Delile a. 1798 — 1801 ; Pfund a. 1874 in herb. Schweinfurth! , Ascher- son in Rohlfs, Exped. lib. Wüste a. 1 874 n. 288!, Olivier! , Kotschy, It. syr. a. 1 855 n. 400!, Pacho!); Kairo (Schweinfurth a. 1879n. I6I!, Ehrenberg!); Wadi Dugla {Schweinfurth a. 1884!); Wadi Ansuri (Schweinfurth a. 1880 n. 297!); Wadi Mor (Schweinfurth a. 1877 n. 237!); Nördl. Hamada oberhalb Wadi Narag (Schwein- furth a. 1877 n. 296!); Djebel Schaluf (Schweinfurth a. 1880 n. 113!); Wadi Ha- mäta (Schweinfurth a. 1880 n. 115!); Wadi Chafura (Schweinfurth a. 1880 n. 117!); Theben (Huss nach Boissier); Oase Dakhl gegen El Arisch (Kotschy, It. syr. a. 1855 n. 417!); Wadi el Arisch (Ascherson, It. aegypt. quart. a. 1887!). — Sinai-Gebiet (Aucher n. 2087 nach Boissier; Schimper n. 201 ! Boissier). — Persien, bei Teheran (Kotschy, PI. Pers. bor. a. 1843 n. 16!), Ispahan (Aucher n. 4299 nach Boissier), Kerman (Bunge a. 1859!; Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 93 n. 3401 !). — Turkestan, bei Peti um 1800m (Komarow a. 1893!), Repetek (Androssow in Herb. Fl. Ross. a. 1903 n. 1856!). — Afghanistan (Grif- fith nach Boissier). — Beludschistan (Stocks nach Boissier). ß. laxum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 896; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 38. — Gaules elongati, pilis longioribus patulo-reflexis hispidi. Pedicelli calyce quadruplo longiores. Süd-Persien (Aucher n. 4296 nach Boissier). 3. E. hirtum (Forsk.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 632; Jacq. f. Eclog. I. (1811 — 1816) 85 t. 58; DG, Prodr. I. (1824) 646 n. 17; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 894; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 124; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39. — - E. crassifolium L'Her. ined. n. 5; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 414; Willd. Spec. pl. III. (1800) 625; Pers. Syn. II. (1807) 223; Sweet, Ger. II. (1822 — 24) t. 1 11 ; DG. Prodr. I. (1824) 646 n. 15. — E. crassifolium ß. salinarium Sibth. ined. in herb. L'Her. — E. alpinum Sibth. et Smith, Fl. Graec. VII. (1830) 49 t. 653. — E. tube- rosum Boiss. Diagn. Ser. 1. Vlll. (1849) 118. — E. supraeanum Viv. ex Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39. — Ger anium hirtum Forsk. Fl. Aegypt. Arab, (1775) 123. — G. orasdfolium Desf. Fl. Atl. II. (1798 — 1800) 111; Andr. Bot. Repos. II. (1802) t. 136. — G. crassum Vo'ir. Encycl. Suppl. II. (I8II) 741. — Perenne. Radix longa, obliqua, saepe 5 mm crassa, pro parte tuberöse incrassata, tuberibus usque 1 Y2 cm crassis globosis fuscis. Gaules ascendentes vel suberecti, ramosi, sicut petioli pilis canescentibus pro parte patulis subhirsuti vel ± hirsuti, 10 — 30 cm alti; internodia infima quam caetera vix longiora. Folia basalia numerosa, petiolata; petioH quam lamina 1 — 2-plo longiores, 2 — 5 cm longi, 1 — 1 1/2 mm crassi ; petioli caulini superiores brevissimi ; lamina praecipue ad nervös pilis patulis hispida, bipinnatifida pinnulis oblongo-ovatis acutiusculis. Stipulae ovatae, acuminatae, acutae, margine late vel plane membranaceae, pallidae, subhirsutae, saepe 5 — 7 mm longae et 3 — 4 mm latae. PeduncuH 1 — 5 cm longi, ^4 — 1 mm crassi, pilis brevissimis tomentosi et praeterea pilis paucis longio- ribus obsiti, 3 — 5-flori. Bracteae late ovatae, obtusae vel obtusiusculae , subhirsutae, membranaceae, pallidae. Pedicelli 10 — 20 mm longi; fructiferi vix vel non elon- gati, refracti et rigidi. Sepala d= late ovata, manifeste trinervata, pilis canescentibus subhirsuta, 6 mm longa, 2V2 — 3 mm lata, mucronata mucrone 1 mm longo. Petala sepalis 2-plo longiora, 8 mm longa, 2V2 i"™ lata, obovata, apice rotundata, pallida. Filamenta calyce paullo breviora. Pistillum pilis niveis partim adpressis argenteum. 16* 228 ^- Knuth. — Geraniaceae. Hostrum 5—10 cm longum ; valvulae non verrucosae ; cauda intus pilis lutescentibus 6 — 8 mm longis ornata (Fig. 29). Steppengebiete des gesamten afrikanischen Mediterrangebietes bis nach Syrien: Südwest-Marokko, Cin el Kaidir (Cosson a. 1875!). — Algier, El-Outaia (Choulette in Fragm. Fl. alg. exs. a. 1856 n. 717!). — Tunis, bei Gabes Fig. 29. Erodium hirtum (Forsk.) Willd. (Icon. origin. Erodium. 229 (Pitard, PI. de Tunisie a. 1907 n. 45!). — Tripolis (Nachtigal a. 1869!). — Benghasi (Pacho a. 1826!, Ruhmer a. 1883 n. 73), zwischen Bengasi und Schadabia (Rohlfs a. 1869 n. 46!), Tomeir (Petrovich a. 1882!), Snneira Kebira (Petrovich a. 1880 n. 131 !). — Ägypten: Alexandria (Ehrenberg a. 1820 — 26 n. 182!, Samaritani, Delect. PI. Aegypt. a, 1857 n. 3175!), Minet-el-Matruq im Westen von Alexandria (Roth a. 1880!), Mariut See (Letourneux, PI. Aegypt. a. 1877 n. 35!), Mirsa Tobruk westlich von Alexandria (Schweinfurth a. 1883 n. 37!), nördlich Hamada in der mittelägyptischen Wüste (Schweinfurth a. 1877 n. 68!), Wadi Dugla im nörd- lichsten Teile der westlichen Wüste von Ägypten (Schweinfurth a. 1884!), Wadi Hamäta (Schweinfurth a. 1880 n. 107!), Wadi Aschar (Schweinfurth a. 1876 n. 132!), Galäla (Schweinfurth a. 1876 n. 13l!), Wadi Cherese (Schweinfurth a. 1877 n. 295!). Wadi Gendeli (Schweinfurth a. 1879 n. 269!), ohne Standort (Olivier!, Lefevre!), Kairo (Forskäl nach Boissier), zwischen Suez und dem Sinai im Wadi Useit (Boissier), im Wadi el Tih in der ägyptisch-arabischen Wüste (Husson nach Boissier). — Syrien und Palästina, Jericho (Bornmüller, It. syr. a. 1897 n. 281 !, Boissier), Süd-Palästina (Roth nach Boissier), Palmyra (Blanche nach Boissier). Var. /i?. glabriusculum Boiss. Diagn. Ser. 1. VIII. (1849) 119; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39. — Folia viridia, glabra vel parce hirtula. Rami sicut plantae tota pars superior glabri. Var. /. canescena Boiss. Diagn. Ser. 1. VIII. (1849) 119; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39. — Tota planta pilis brevibus patulis albis dense et molliter cana. 4. E. arborescens (Desf.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 638; DC. Prodr. I. (1824) 648 n. 33; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 124; Murbeck, Contrib. Fl. Nord- Ouest de l'Afriq. I. (1897) 54; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39. — E. Hussoni Boiss. Diagn. Ser. 1. VIII. (1849) 119; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 885. — Oeranium arborescens Desf. Fl. Atlant. II. (1798 — 1800) 110. — Perenne, suffruticosum. Radix pluriceps, verticalis, saepe 6 — 12 mm crassa, lignosa. Gaules basi suffruticoso-ramosi et sublignosi, sicut petioli et peduncuU indumento minuto incano tomentoso obsiti, 15 — 35 cm alti; internodia infima quam caetera vix vel non longiora. FoHa basalia numerosa vel pernumerosa, longe petiolata; petioli quam lamina 1^/4 — 3-plo longiores, 3 — 15 cm longi, 1 — 2 mm crassi; petioli cauHni superiores brevissimi; lamina usque 6^/2 cm longa et 6^/2 cm lata, ambitu cordata vel elongato-cordata, basi manifeste cordata, in foliis summis basi retusa vel lale cuneata, indumento minuto incano tomen- tosa vel demum glabra, vix manifeste irregulariter lobata, obtusiuscule dentato-crehata. Stipulae fusco-carnosulae, deltoideae vel e basi ovata acuminatae acutae, usque 7 mm longae et 3 — 4 mm lalae, tomentosae vel puberulae. PeduncuU 2 — 8 cm longi, 2 — 1 1/2 IM in crassi, 3 — 5-flori. Bracteae fusco-carnosulae, late vel latissime ovatae, demum saepe fere rotundatae, obtusae, 5 mm longae, 2V2 — '^V2 ^"^ latae, tomentosae, margine ciliatulae, usque ad medium plerumque connatae. Pedicelli 10 — 20 mm longi; fructiferi pauUo elongati, manifeste refracti, rigidi, crassiusculi. Sepala oblongo-ovata, obtusa, 5-nervata, pilis canescentibus brevibus praecipue ad nervös hirsula, usque 8 mm longa et 4 mm lata, mucronata mucrone 1 mm longo. Corolla usque 3 cm diametiens; petala sepalis 2 — 21/2-plo longiora, usque 16 mm longa et lata, latissime obovata vel obovato-rotundata, apice obtusa vel retusa vel vix emarginata, violacea, basin versus macula magna atro-purpurea notata. Filamenta calyce breviora. Pistillum sericeum. Rostrum 5 — 12 cm longum; valvulae non verrucosae; cauda intus pilis luteis 6 — 10 mm longis ornata (Fig. 30). Südliche Mediterranprovinz, von Tunesien bis zur Sinaihalbinsel (nach Brumhard): Ohne Standortsangabe (Willdenow Herb. n. 12418 — Typus!). — Ägypten, Djebel Achmar bei Kairo, auf Kalkfelsen (Husson sub nomine E. Hus- soni nach Boissier); ägyptisch-arabische Wüste in einem Wadi (Boissier sub nomine E. Hussoni) \ Wadi Natfeh (Schweinfurth a. 1876 n. 129!); Myeta (Schweinfurth a. 1876 n. 130!); nördliche Hamäda über dem W^adi W>ag in der mittelägyptischen Wüste (Schweinfurth a. 1877 n. 70!); Wadi Dugla im nördlichsten Teile der östlichen 230 R. Knuth. — Geraniaceae. Fig. 30. Erodium arboresoens (Desf.) Willd. — Ä Habitus. B Inflorescentia fructifera. G Sta- mina pistillumque. (Icon. origin.) Erodium. 231 Wüste von Ägypten (Schweinfurth a. 1875 n. 86!, a. 1879 n. 27l!, a. 1884!); Heliian, Wadi Hof (Schweinfurth a. 1875 n. 85 ex pte.!, Volkens a. 1885 ex pte.!). — Blühend März. 5. E. glaucophyllum (L.) L'Her. Geraniol. (1787 — 88) n. 25; Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (1789) 4 16; Willd. Spec. pl. III. (1800) 636; DG. Prodr. I. (1824) 648 n. 37; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 895; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 124; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39; Hochreutiner in Ann. Gonserv. et Jard. Bot. Geneve IX. (1905) 175. — E. glahrum Pomel, Nouv. Mat. FI. Atl. (1875) 342. — Geranium glaucophyllum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 679, ed. 2. (1763) 952; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 43; Cav. Diss. IV. (1787) 221 t. 92, f. 2. — G. Äegypt glauco- phyllum^ rostris longissime pilosis Dill. Hort. Eltham. (1774) t. 124. — G. crassifolium Forsk. Fl. Aegypt. Arab. (1775) 123. — Perenne, suffruticosum, glaberrimum, rarius ex parte brevissime hispidum, glaucum. Badix pluriceps, verticalis, saepe 2 — 7 mm crassa, sublignosa. Gaules dz herbacei, 5 — 45 cm alti; internodia infima ceteris vix vel non longiora. Folia basalia numerosa, longe petiolata ; petioli quam lamina 1 — 3 V2~plo longiores, 1 — 10 cm longi, 1 — 11/2'^'^ crassi; folia summa subsessilia vel sessilia; lamina usque 4 cm longa et 3 cm lata, ambitu elongato-cordata vel ovata vel (in foliis summis) oblonga, basi retusa vel levissime cordata vel (in foliis summis) late cuneata, margine ± manifeste lobata, rarius intense incisa, per totum marginem crenata vel crenato-denticulata. Stipulae minutae, membranaceae, mox fuscae, deltoideae, acutae, saepe 2 mm longae et basi 1 1/4 mm latae, glabrae. Pedunculi 1 — 5 cm longi, saepe xdx 1 ^ '2 mm crassi, rigidi, 2 — 4-flori. Bracteae mox fuscae, deltoideae vel deltoideo- ovatae, acutae, 1 — 2 mm longae, parte inferiore saepe connatae. PedicelU 10 — 20 mm longi; fructiferi vix vel non elongati, manifeste refracti, rigidi, graciles. Sepala ovata vel oblongo-ovata, 5-nervata, 6 mm longa, 2V2 ^^'^ ^^^^1 mucronata mucrone 1 mm longo. Gorolla 15 mm diametiens; petala sepalis 2 — 2V4~plo longiora, usque 10 — 12 mm longa et 8 mm lata, latissime obovata, apice rotundata, violacea. Fila- menta calyce breviora. Pistillum glabrescens. Boslrum 8 cm longum; valvulae non verrucosae; cauda intus pilis lutescentibus 6 — 8 mm longis ornata. Steppen des südlichen und östlichen Mediterrangebietes, von Algier bis zum südlichen Persien: Marokko (Maw!). — Algier, Saint-Germain bei Biskra (Schmitt in Fragm. Fl. Alger. a. 1856 n. 121 !); Biskra (Ghevallier, PI. Sah. alg. a. 1896 n. 20!); zwischen Ghardaia und El-Golea (Ghevallier, PI. Sah. alg. a. 1902 n. 407!); zwischen dem Schott M'Zouri und dem Schott Gins'ilt [Segnia] (Paris, It. bor.-afric. a. 1870 n. 427!). — Tunis, Gabes (Pitard, PI. de Tunisie a. 1907 n. 46!). — Ägypten (Forskahl nach Boissier) ; Kairo (Steudner!, Ehrenberg!); Makattam- gebirge bei Kairo (Letourneux, PI. Aegypt. a. 1881 n. 235!, Schweinfurth a. 1875 n. 84!, Ascherson, Dritte Heise nach Ägypten a. 1880 n. 83!); Wadi Hof (Volkens a. 1885 n. 129!); Heluan (Schweinfurth a. 1875 n. 85 ex pte.!, Volkens a. 1885 ex pte.!); zwischen Kairo und Sues im oberen W^adi Dugla (Schweinfurth a. 1879 n. 267!); Wadi Mar in der mittelägyptischen Wüste nach der arabischen Seite (Schwein- furth a. 1877 n.-250!); Wadi Aschar (Schweinfurth a. 1877 n. 168!); zwischen Siwa und Alexandria (Roth a. I88I!); Kloster St. Antonios (Schweinfurth a. 1878 n. 8O!). — Sinai-Halbinsel (Boissier), Hauara (Schimper, Unio itin. a. 1835 n. 197!); Sinai Musa a. 1886!). — Palästina, zwischen Jerusalem und Jericho (Bornmüller, It. syr. a. 1897 n. 282!). — Mesopotamien, Tigris -Thal zwischen Mossul und Bagdad (Olivier!); Mossul (Noe nach Boissier); Kerkuk in Assyrien (Bornmüller^ It. pers.-turc. a. 1892—93 n. 997!). — Blühend im März. — Arabischer Name »Mrhe räd« (nach Schimper). — Schon 1732 in England von James Sherard kultiviert. Var. ß. einerascens Ghevallier in Bull. Herb. Boiss. 2. ser. V. (1905) 440. — E. glaucophyllum f. pubescens Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39 (nomen) ; Brumh. in Fedde, Bep. nov. spec. 11. (1906) 117. — Gaules, petioli, pedunculi et pedicelli pubescentes. Foliorum lamina fere coriacea, dense tomentosa. Flores minores, saepe albi vel striati. 232 R- Knuth. — Geraniaceae. Algier: Zwischen Ouargla und El Golea bei »Hassi-el Hadjer«, sowie zwischen Ouargla und Touggourt bei »Hassi Mäama« (Chevallier, PI. Sah. alg. a. 1904 n. 547 sub nomine var. cinerascensl). Le Kreider, Süd-Oran (Battandier et Trabut, PI. d'Alg. a. 1886 n. 308 nach Brumhard). Biskra (Chevallier, PI. Sah. alg. a. 1896 n. 20 nach Brumhard). Var. /. trilobum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 117. — Folia ambitu subtriangularia, zb triloba. Unter-Ägypten: Kairo (Wiest, Unio itin. a. 1835 n. 582 ex pte. nach Brum- hard); Heluan (Schweinfurth n. 1899). Sect. II. Barbata Boiss. Barbata Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 884 ex pte.; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1 905) 39. Subsect, 1. Incarnata Brumh. Inearnata Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39. Die nur monotypische Subsektion stellt einen alten Zweig der Gattung dar, der auf das Kapland isoliert ist. Er nimmt in der Gattung dieselbe Stellung ein, wie P. Endlicherianutn in der Gattung Pelargonium. Auffällig ist an E. inearnatum die merkwürdige Form der Spreite, die eine fast bandförmige Teilung aufweist und sich dadurch der ältesten der Öeramme-Gat- tungen, Qeranium, nähert, 6. E. inearnatum (L.) L'Her. Ger. (1787—88) t. 5; Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (1789) 415; Bot. Mag. VIII. (1794) t. 261; Willd. Spec. pl. III. (1800) 637; Pers. Syn. II. (1807) 225; Sweet, Ger. I. (1820—22) t. 94; DC. Prodr. I. (1824) 648 n. 35; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 258; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39. — E. pulchrum Salisb. Prodr. (1796) 3H. — E. arduinum WiM. Spec. pl. III. (1800) 637; DC. Prodr. I. (182 4) 648 n. 36. — Oeranium inearnatum L. Syst. ed. 10. II. (1759) H 42 ; Cav. Diss. IV. (1787) 22 3 t. 91, f. 2; Thunberg, Prodr. PI, Cap. (1 794) 11 2 ; Andr. Ger. (18 05) c. ic. ; Thunb. Fl. Cap. (l 823) 51 1 . — (r. arduinum L. Spec. pl. ed." 2. (1763) 952. — G. jmnctatum Cav. ex Steud. Nom. ed. \ (18 2 1) 365.^ — Pelargonium inearnatum Moench, Meth. Suppl. (1802) 2 95. — Seolojmeium inear- natumi Eckl. et Zeyher, Enum. I. (183 6) 59 n. 454. — Perenne, suffruticosum, 9 — 20 cm altum. Rhizoma verticale, pluriceps, saepe 4 mm crassum, lignosum. Gaules basi non raro suffruticoso-ramosi et sublignosi, sicut petioli et pedunculi glabri vel saltem glabres- centes; internodia infima caeteris saepe manifeste longiora. FoUa basalia numerosa vel pernumerosa, longe petiolata; petioli quam laminae diameter 2 — 5-plo longiores, 2 — 10 cm longi, 1 — 1 Y2 mm crassi; petioli caulini superiores multiplo breviores; sed folia summa vix sessilia vel subsessiha; lamina foliorum basalium usque 3 cm diam., ambitu cordata vel cordato-angularis' vel orbiculari-angularis, basi late incisa, usque ad basin veram tripartita; lobi utrinque glabri, laterales saepe bilobulati, medius tri- lobulatus ; lobuli obtusiuscule vel acutiuscule dentati. Stipulae lineari-subulatae vel subulatae, acutissimae, usque 8 mm longae, basi 1 mm latae, saepe rubellae. Pedun- cuH 1 — 7 cm longi, 1 — 11/2™"^ crassi, 3 — 5-flori. Bracteae subulatae, acutissimae, 3 — 41/2 ^^^^ longae, margine subtilissime ciliatae, hberae, non raro rubellae. PedicelH 13 — 30 mm longi; fructiferi vix vel non elongati, erecti, saepe arcuati. Sepala lanceo- lata, acuminata, acutissima, obsolete nervata, piHs brevibus ± patulis pubescentia, saepe 6 mm longa et 1 1/2 ^^ lata, vix glaucoidea, margine anguste membranacea. Corolla circ, 10 mm diam.; petala aequaUa, sepalis 2 — 3-plo longiora, 8 mm longa, 3 mm lata, obovata, apice rotundata, incarnata, circa basin disco pallidiore ornata. Filamenta calyce manifeste breviora. Pistillum pubescenti-sericeum. Valvulae apice foveolatae, foveis binis plica concentrica destitutis (Fig. 31). Südwestliche Kapprovinz, an sandigen bergigen Stellen: HottentottshoUandsberge, bei Palmiet River im Distr. Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 454 sub Seolopacium Erodium. 233 incarnatum)', Hottentottshollandsberge, bei Sir Lowry's Pass (Mac Owan, Herb, austro- afric. a. 1893 n. 1414!, Schlechter, Austro afric. a. 1886 n. 7277!). Zwarteberg und Galedonsbad (Zeyher nach Harvey). Ohne Standortsangabe (Drege!). — Blühend im Januar. f. 2. quinquefidum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 39 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 117. — Folia profunde 5-fida; segmenta grosse lobato-dentata, dentibus acutis submucronatis (ex Brumh. 1, c). — Cum typo bene coniunctum. Fig. 31. Erodium incarnafimi (L.) L'Her. — Ä Habitus. B Flos. C Stamina pistilluaique. (Icon. origin.) Subsect. 2. Guttata Brumh. Guttata Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 40. A. Annuum. Pedunculi 2 — 3-flori. Pedicelli calycem sub- aequantes. Petpla aequalia, purpurea. Involucrum 2 — 3- bracteatum. Valvula foveis destituta, plicis duabus transversis notata. Rostrum 40 — 50 mm longum I.E. texanum. B. Perenne. a. Involucrum bibracteatum ; bracteae magnae, suborbiculatae. Valvula apice utrinque foveolata. Rostrum 50 — 60 mm longum. 234 ^- Knuth. — Geraniaceae. a. P6dunculi 5 — 8-flori. Pedicelli calyce 4 — 6-plo lon- giores. Petala inaequalia; duo minora basi nigrescenti- maculata 8. ^. geifolium. ß. Pedunculi 8 — 1 4-flori. Pedicelli calyce 6 — 1 0-plo longiores. Petala aequalia, immaculata, striis satura- tioribus notata 9. E. Oussonei. b. Rostrum 70 — 120 mm longum. a. Pedunculi 2 — 3-flori. Pedicelli calyce 2 — 3-plo lon- giores. Involucrum multibracteatum; bracteae lanceo- lato-ovatae 1 0. -E'. guttatum. ß. Pedunculi iO — i4-flori. Pedicelli calyce S — 6-plo longiores. Involucrum bibracteatum; bracteae sub- orbiculatae W. E. pachyrrhizum. Die Subsektion besitzt eine ziemlich zerrissene geographische Verbreitung. Die meisten Arten (3, sämtlich Endemismen) linden sich in der südwestlichen Mediterranprovinz; eine Art hingegen, F. Ousson&i, ist in Süd-Italien heimisch, und eine in Nord- Amerika. Die letztere weicht auch insofern von den übrigen ab, als sie nicht perennierend ist. — Die Subsektion ist wenig scharf abgegrenzt gegen die Pelargoniflora, mit denen sie die Blattform und die Größe der Blüten gemein hat. 7. E. texanum Gray, Gen, Fl. Amer. II. (1849) 129 t. \bi\ Torrey in Emory, Report Un. St. a. Mexic. Round. Surv. II. (1859) 41; A. Gray, Synopt. Fl. North America I. 1. (1897) 362; Rrumli. Mon. Übers. Erod. (1905) 40. — Annuum, 15 — 35 cm altum. Radix verticalis, satis tenuis, saepe 2—3 mm crassa, fusca. Gaules ramosi, herbacei, sicut petioli et pedunculi pilis minutissimis retro-adpressis vel recurvatis puberuli; internodia infima caeteris vix vel non longiora. Folia basalia numerosa vel pernumerosa, longe petiolata; petioli quam lamina 2 — 3-plo longiores, 2 — 7 cm longi, \ — 1 1/2 mm crassi, saepe fere laxi; petioli caulini superiores quam lamina manifeste breviores; folia summa subsessilia; lamina foliorum basalium saepe 2Y2 — 3cm longa et 2 — 2 Y2 cm lata, ambitu cordata vel elongato-cordata, basi manifeste cordata, regulariter profunde lobata; lobi obtuse crenati vel crenulati, indumento minutissimo sparsim obsiti vel fere glabri. Stipulae lanceolatae vel deltoideae, acutae, 5 mm longae, basi 2 — 3 mm latae, non raro basi connatae, puberulo-tomentosae. Pedunculi 1 — 4 cm longi, 1 mm crassi, 2 — 3-flori. Rracteae lineari-lanceolatae, acutae, 2 — 3 mm longae, extus sparsim tomentosae, liberae. Pedicelli sub anthesi calycem subaequantes, 8 — 2 0 mm longi; fructi- feri parum elongati, erecti, stricti, Sepala ovata vel oblongo-ovata, mucronata mucrone \ mm longo, nervis 5 crassiusculis percursa, sparsim tomentosa, demum sub fructu usque 1 0 mm longa et 3 mm lata, margine anguste membranacea. Petala aequalia, purpurea. Valvulae hirtae, foveis destitutae, plicis binis transversis notatae ; rostrum 40 — 55 mm longum, pilis adpressis vix dense obsitum. Südliches pacifisches Nord-Amerika: Texas, Victoria bei New Rraunfels (Lindheimer, Fl. Tex. exs. a. 1847—48 n. 340 !, a. 1850 n. 690 !); Eagle Pass, auf Hügeln (Pringle, Fl. of Texas a 1900 n. 8349!). — Arizona, Tucson (Pringle, Fl. of the Pacif. Slope a, 188 4). — New Mexico, am Rio Grande unterhalb Donana (Parry, Mex. Round. Surv. n. 138!). — Rlühend April. 8. E. geifolium Munby, Fl. d'Alg. (1847) 71; Rrumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 40. — E. Munby anum Roiss. ex Munby in RuU. Soc. Rot. Fr. II. (1855) 2 83. — E. mauritanicum Coss. et Dur. in Rull. Soc. Rot. Fr. II. (1855) 309; Ratt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 126. — Perenne, herbaceum, 20 — 25 cm altum. Caudex verti- calis, ad Collum saepe 8 mm crassus, rfc pallide fuscus. Gaules ± ramosi, herbacei, sicut petioli et pedunculi pilis patulis vel patulo-reversis vix dense obsiti vel subhirsuti ; internodia infima caeteris vix vel paullo longiora. Folia basalia satis numerosa, saepe magna, petiolata; petioli quam lamina 1 1/2 — 2y2-plo longiores, usque 18 cm longi et 2 mm crassi; petioli caulini superiores quam lamina manifeste breviores; folia summa subsessilia; lamina foliorum basalium tenuis, pilis adpressis sparsim obsita, usque 7 cm Erodium. 235 longa et 7Y2 cm lata, plerumque autem minor, ambitu cordata, basi cordata, profunde lobata; lobi crenati, crenis retusis vel rotundatis. Stipulae nnagnae, ovatae, ± acumi- natae et acutae, usque 15 mm longae et 6 mm latae, mox membranaceae, fuscae. Pedunculi 4 — 8 cm longi, \ — 1^/2 "^t^i crassi, 5 — 1 0-flori. Involucrum bibracteatum; bracteae magnae, suborbiculatae, obtusae, saepe 6 mm longae et 5 mm latae, mox membranaceae, fuscae. Pedicelli caljce 4 — 6-plo longiores, 15 — 30 mm longi, vix i mm crassi; fructiferi refracti. Sepala oblonga, nervis 5 crassiusculis percursa, prae- cipue ad nervös setosiuscule pilosa, saepe 6 mm longa et 2 mm lata, mucronata mu- crone Y2 — ^/i ^^ longo. Petala inaequalia; duo minora basi nigrescenti-maculata ; omnia obovata, obtusa, basi ciliata. Filamenta calyce breviora. Pistillum dense pilosum. Valvulae apice utrinque foveolatae; rostrum 40 — 60 mm longum. Algier, auf Sandplätzen der Küsten- und Hügelregion von Oran bis Bone: Oran (Boissier et Reuter, It. alg.-hisp. a. 1849!, Cosson a. 1856!, Bourgeau a. I86O!, Debeaux, PI. de l'Alg. a. 1882!]. Bone (Tribout in Fragm. Fl. alg. a. 1865 n. 563!, Meyer a. 1874!). Var. ß. trisectum Brumh. in Mon. Übers. Erod. (1905) 40 (nomen) ; Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 117. — Folia trisecta; segmentum medium petiolu- latum, 3 — 7-lobatum; segmenta lateralia ± lobata (ex Brumh. 1. c). Algier: Bone (Tribout in Billot, Fl. exs. a. 1865 n. 3708 ex pte. nach Brumhard). 9. E. Gussonei Ten. Fl. Nap. II. (1820) 97 t. 63; Link, Enum. II. (1822) 185; DC. Prodr. I. (1824) 648 n. 32; Bot. Mag. LI. (1824) t. 2445; Sweet, Ger. II. (1822—24) t. 200; Syll. PI. vasc. Flor. Nap. (1831) 331; Pari. Fl. ital. V. (1872) 237; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 40. — Perenne, 15 — 25 cm altum. Caudex verti- calis vel obliquus, ad collum saepe 1 0 mm crassus, lignosus. Gaules ascendentes vel pro parte decumbentes, subramosi, sicut petioli et pedunculi pilis simplicibus patulis hirsuti; internodia infima saepe abbreviata. Folia basalia saepe numerosa, sed mox decidua, petiolata; petioli quam lamina 1 — 3 Y2-PI0 longiores, 2 — 1 2 cm longi, 1 — 1 •^/4mm crassi; folia superiora gradatim brevius petiolata, summa subsessilia; lamina foliorum basalium usque 4 cm longa et 3Y2 cm lata, =b dense adpresse pilosa, ambitu ovato- cordata, basi late cordata, vix profunde lobata; lobi obtuse crenulati. Stipulae late ovatae, obtusae, usque 10 — 13 mm longae et 4 — 7 mm latae, mox membranaceae et fuscae, glabrescentes. Pedunculi 3 — 15 cm longi, 1 — 1 Y4 mm crassi, 8 — 1 4-flori. Involucrum bibracteatum ; bracteae magnae, suborbiculatae, obtusae, saepe 5 mm longae et latae, mox membranaceae et fuscae, glabrescentes. Pedicelli caljce 6 — 1 0-plo lon- giores, 27 — 40 mm longi, fere filiformes; fructiferi manifeste refracti. Sepala lanceo- lata, nervis 5 crassis percursa, praecipue ad nervös (sed vix setosiuscule) pilosa, saepe 6 mm longa et 2 mm lata, mucronata mucrone 1 mm longo. Corolla 20 mm dia- metiens; petala aequalia, immaculata, striis saturatioribus notata, 12 mm longa, 6 mm lata, late obovata, apice rotundata. Filamenta calyce paullo breviora. Pistillum dense sericeum. Valvulae apice utrinque foveolatae; rostrum 40 — 60 mm longum, apicem versus pilis adpressis vix dense obsitum. Süd-Italien, nordwärts bis zu den Golfen von Neapel und Manfredonia, auf Wiesen und an Wegen (nach Brumhard): Otranto (Hüter, Porta et Rigo, ex it. II. a. 1875 n. 332!, Groves a. 1876). M. Catalfano (Heldreich a. 1840!). — Blühend Mai bis Juni. 10. E guttatum (Desf.) Willd. Spec. pl. IIL (I8OO) 63 6; DC. Prodr. l (182 4) 648 n. 38; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 478; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (I88O) 541; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. IL (I888) 124; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 41. — Oeranium guttatum Desf. Fl. Atlant. IL (1798—1800) t. 169. — Perenne, suffruticosum, 8 — 15 cm altum. Caudex verticalis, ad collum 5 — 7 mm crassus, lig- nosus, pluriceps vel multiceps. Gaules subramosi vel simplices, folia basalia parum superantes, sicut petioli et peduncuH indumento brevi canescente tomentoso-subsericeo obtecti; internodia infima saepe abbreviata; caulis herbaceus non raro subnullus. FoHa basalia pernumerosa, saepe 20 — 30, longe petiolata; petioU quam lamina 3 — 5-plo 236 R- Knuth. — Geraniaceae. longiores, 2Y2 — "^^h ^^ loi^gij ^ 1^1^ crassi; petioli caulini, si adsunt, niulto brevius petiolati; folia summa subsessilia; lamina foliormn basalium indumento brevi canescente tomentoso-subsericeo obtecta, glaucoideo-viridis, crassiuscula, 13 — 15 mm longa, 10 mm lata, ambitu ovata-cordata vel elongato-cordata, basi cordata, obsolete lobata (lobi infimi tarnen non raro manifeste distincti), secus tolam marginem obtuse erenulata. Stipulae triquetro-lanceolatae, acutiusculae, 2 mm longae, 1 — 1 72 ^^ latae, tomentosae, saepe basi connatae. Peduneuli 2 — 5 cm longi, 1 mm crassi, 2 — 3-flori. Involucrum multi- bracteatum; bracteae lanceolato-ovatae, acuminatae, acutae, 2 mm longae, 1 mm latae, sicut pedicelli subsericeo-tomentosae, saepe basi connatae. Pedicelli calyce 2 — 3-plo longiores, 15 — 23 mm longi; fructiferi vix vel non elongati, crassiusculi, manifeste refracti. Sepala lanceolato-spathulata vel obovato-spathulata, demum 9 — 10 mm longa et 3 mm lata, subsericea vel sericea, nervis 3 vel 5 vix manifeste percursa, margine anguste membranacea. Corolla 14 — 20 mm diam. ; petäla aequalia, sepalis 2-plo lon- giora, 9 — 10 mm longa, 6 mm lata, late obovata, apice rotundata. Filamenta calyce manifeste breviora. Pistillum dense argentco-sericeum. Rostrum 70 — lOOmmlongum, sparsim sericeum vel glabrum. In der ganzen südwestlichen Mediterranprovinz: Granada, an Mauern bei Yunquera (Huter, Porta et Rigo, It. hisp. a. 1879 n. 444!). — Marokko: Sek- saoua am Großen Atlas (Ball, It. Marocc. a. 187l!); Ait Mesan (Maw a. 187l!); Prov. Shedma, um 500 m (Ball, It. marocc. a. 187l!); Arakaoublagh und Mont Omahou (Gosson a. 1876!). — Algier: Oran (Boissier et Reuter, It. alg.-hisp. a, 1849!, Debeaux, PI. d'Alg. a. 1883!, a. 1884!, Remy a. 1847!, Engler, Reise nach Algier und Tunis a. 1889!, Doumergue a. 1888!); Prov. Constantine, in der Oase Biskra (Dukerley!, Schmitt in Fragm. Fl. Alg. exs. a. 1856 n. 33!, Engler, Reise nach Algier und Tunis a. 1889!, Chevallier, PI. Saharae alger. a. 1896 n. 19!), bei El Kantara auf Felsen der Schlucht (Engler, Reise nach Algier und Tunis a. 1889!), Ms. Mansourah (Paris, It. bor.-afric. a. 1870 n. 428!), in der Umgebung von Con- stantine (Choulette in Fragm. Fl. Alg. exs. a. 1855 n. 33!). — Tripolitanische Wüste, zwischen On-el-ghorbal und Uadi Bei (Nachtigal a. 1869!). Var. ß. malopoides (Desf.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (19 05) 41. — Geranium malopoides Desf. Fl. atl. II. (1799) 112. — Foliorum lamina cordata, apice obtusius- cula vel obtusa, vix lobulata, obtusiuscule dentata. f. 2. subacaule Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 41 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 117. — Gaules valde abbreviati. Peduncuh fere basales. Algier, Lagouat (Letourneux nach Brumhardi; Biskra (Kuegler, Fl. Algir. a. 1901 n. 63 nach Brumhard). — Tunis, Oase Gafsa (Robert, PI. de Tunisie a. 1884!). 11. E. pachyrrhizum Goss. et Dur. in Bull. Soc. bot. France IX. (1862) 432; Batt. et Trabut, Fl. de 1' Alg. (1888) 128; Murbeck, Gontrib. Fl. Nord-Ouest de l'Afr. I. (1897) 53; Brumh. Mon. Übers. Ered. (1905) 41. — E. medeense Batt. in Bull. Soc. bot. Fr. XXX. (1883) 264; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (188 8) 126; — E. numidieum Goss. et Dur. ex Goss. et Dur. 1. c. — Perenne, 20 — 2 5 cm altum. Gaudex verticalis vel obliquus, ad collum saepe 8 — 12 mm crassus, lignosus. Gaules ascendentes, subramosi, sicut petioli et peduneuli pilis simplicibus patulis vel reverso-patulis hirsuti, demum non raro glabrescentes; internodia infima saepe paullo abbreviata. Folia basalia vix nume- rosa, mox decidua, petiolata; petioli quam lamina 2-pIo longiores, 2 — 10 cm longi, 1 V2 — 2 mm crassi; folia superiora gradatim brevius petiolata, summa subsessilia; lamina foliorum basalium usque 5 cm longa et 4 cm lata, sparsim adpresse pilosa, ambitu ovata, basi late angulata vel late cordata, satis profunde lobata; saltem lobi duo infimi manifeste distincti; omnes acutiuscule denticulati. Stipulae late ovatae, obtusae, usque 1 5 mm longae et 1 0 mm latae, mox membranaceae et fuscae, glabrescentes vel glabrae. Peduncuh 5 — 17 cm longi, 1 — 2 mm crassi, 9 — 1 4-flori. Involucrum bibracteatum ; bracteae magnae, suborbiculatae, obtusae, usque 6 mm longae et latae, mox membra- naceae fuscae, glabrescentes, demum margine tantum ciliatulae. Pedicelli calyce 5 — 6-plo Erodium. 237 longiores, 20 — 40 mm longi, satis tenues , fructiferi leviter incrassati, refracti. Sepala lanceolata vel ovato-lanceolata, nervis 5 crassioribus percursa, praecipue ad nervös setosiuscule pilosa, demum glabrescentia, sub fructu 9 mm longa et 2Y2 — 3 mm lata, mucronata muerone 1 mm longo, margine membranacea. Corolla iisque 35 mm dia- metiens; petala aequalia, Immaculata, usque i 6 mm longa et 6 mm lata, anguste obovata, apice rotundata vel fere retusa. Filamenta calyci aequilonga. Pistillum argenteo- sericeum. Valvulae apice foveis binis ornatae; rostrum 65 — 80 mm longum, apicem versus pilis dz adpressis obsitum. Algier, in der Küsten- und unteren Bergregion: Prov. Constantine (Duker- ley a. 186l!J; Medea, auf kiesigem Sande (Gay in Magnier, Fl. sei. exs. a. 1890 n. 2 432!, Gay, Fl. atlantica a. 1888!). Nota. U. paehyrrhixum arctc affine est speciebus E. geifolium et E. Gussonei. Ab E. geifolio etiam algerionsi distinguitur difficulter rostro longiore et forsitan petalis anguslioribus. Subsect. 3. Pelargoniflora Brumh. Pelargoniflora Brumh., Mon. Übers. Erod. (190 5) 41. A. Acaule. Sepala mucronata. Rostrum 30 — 50 mm longum. a. Petioli pube densa subtomentoso-sericei \t. E. asplenioides. b. Petioli pilis longis hirsutissimi 13. ^. atlantiewn. B. Caulescens. a. Sepala mucronata. Petala inaequalia. Rostrum 30 mm longum M. E. pelargoniflorum. b. Sepala mutica. a. Radix tuberoso-incrassata. Valvula apice foveis desti- tuta. Rostrum 4 0 — 50 mm longum 15. -E/. GaiUardotii. ß. Radix non tuberoso-incrassata, rapiformis. Valvula apice utrinque foveolata. I. Folia velutino-pubescentia. Petala aequalia, pur- pureo-violacea. Rostrum 25 mm longum. ... 16. E. montanum^ II. Folia glanduloso-hirsuta. Petala inaequalia, pallide rosea. Rostrum 30 mm longum \1. E. hymenodes. Die Subsektion ist mit den Outfafa aufs engste verwandt und teilt mit diesen auch die Hauptverbreitung in der südwestlichen Mediterranprovinz, Von den 7 Arten finden sich hier 5 als Endemismen. Zwei weitere sind in Kleinasien resp. Syrien heimisch. — Die rübenförraig oder knollig angeschwollene Wurzel, sowie auch die wenigstens teilweise drüsige Behaarung lässt die vorliegende Subsektion als vorgeschrittene xerophytische Ausbildung der Qtittata er- kennen. 12. E. asplenioides (Desf.) Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 635; DG. Prodr. I. (1824) 647 n. 30; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (I88O) 534; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 125; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 41. — E. asple- nioides var. muticum Brumh. 1. c. — E. muticum L'Her. ex DG. Prodr. I. (1824) 647 n. 30. — E. hahorense Reverchon ex Rouy in Bull. Soc. bot. France XLIV. (1897) 87. — E. Battandierianum Rouy in Naturaliste (Janv. 1897) ex Bull. Soc. bot. France XLIV. (1897) 87. — Geranium asplenioides Desf. Fl. Atlant. IL (1798—1800) 109 t. 168. — Perenne, acaule, 6 — 17 cm altum. Gaudex verticalis, robustus, ad Collum 1 0 mm et ultra crassus, pluriceps, ramulis 2 cm longis et 8 mm crassis. Folia omnia basalia, numerosa; petioli quam lamina 1— 2V2-PI0 longiores, 2 — 6 cm longi, 1 — \^Umm. crassi, pilis lanatis dense puberuU; lamina usque 3 cm longa et 2 cm lata, utrinque pilis patulis canescentibus brevibus hirsuta, demum minus pilosa, ambitu elongato-cordata vel elongato-triangulari-cordata, basi manifeste cordata, profunde lobata, et secus totam marginem crenulato-dentata; lobi duo infimi saepe usque ad rachidem in- cisi, et lamina tum tripartita. Stipulae deltoideae vel deltoideo-lanceolatae, acutae, sub- hirsutae, saepe 4 mm longae et 1 1/2—^ mm latae, mox emarcidae et fuscae, partes 238 ^- Knuth. — Geraniaceae. • suramas caudicis praecipue obtegentes. Pedunculi basales, graciles, 5 — 12 cm longi, 1 mm crassi, 2 — 5-flori. Involucrum pluribracteatum ; bracteae late ovatae, ± acumi- natae, acutiusculae, saepe 2V2 ^^ longae et 2 mm latae, tomentoso-subhirsutae. Pe- dicelli \ — 1^4 cm longi, fere filiformes, calyce 2 — 4Y2~P^o longiores, pilis brevissimis glandulosis dense puberuli; fructiferi non incrassatl, sed manifeste refracti. Sepala lanceolata vel ovata, nervis 5 crassioribus percm'sa, praecipue ad nervös hirsuta, sub fructu 8 mm longa et 2V2 — 2^4 ^fim lata, mucronata mucrone circ. i mm longo. Gorolla usque 15 — 1 8 mm diametiens; petala aequalia, violacea, usque H mm longa et 5 mm lata, late obovata, apice rotundata vel retusa. Filamenta calyce breviora. Pistillum argenteo-sericeum. Valvulae apice foveis binis ornatae, pilis hyalinis hirsu- tissimae; rostrum 60 mm longum, :+= sparsim pilosum. Alpine Region der ganzen südwestlichen Mediterranprovinz: Sierra Nevada, zwischen 1300 und 2000 m (Boissier a. 1837!, Willkomm n. 275!); Cerro Trevenque und Tesoro (Bourgeau, PI. Granad. a. 1852 n. 20 !, Willkomm, Herb. hisp. a. 1852!, Winkler, Reise durch Spanien und Portugal a. 1876!, Hegel- maier a. 1878!, Huter, Porta et Rigo, It. hisp. a. 1879 n. 442!). — Marokko, Seksaoua im Gr. Atlas, zwischen 1200 und 1600 m (Ball, It. marocc. a. 187l!); Bou Chenak (Reboud a. 1880!); südöstlich von der Stadt Marokko (Ibrahim a. 1873!); Djebel Aziwal (Ibrahim a. 1883!). — Tunis, auf dem Gipfel des Dj. Bargou, um 1100 — 1260 m (Murbeck, PI. select. Afr. bor. a. 1903 n. 20!). — Blühend Mai bis JuU. 13. E. atlanticum Coss. in Bull. Soc. bot. Fr. XX. (1873) 2 43, XXII. (1875) 56; Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 384. — E. asplenioides Boiss. Voy. Esp. II. (1839 — 4 5) 423. — E. Boissieri Coss. ex Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 38 4. — Perenne, acaule, 6 — 17 cm altum. Caudex verticalis, ad coUum 7 — 10 mm crassus, pluriceps. Folia omnia basalia, numerosa; petioli quam lamina 1 — 2Y2"Plo longiores, 3 — 10 cm longi, 1 — 1^4 mm crassi, pilis longis albis patentissimis dense hirsuti; lamina usque 4Y2 cm longa et 3Y2 cm lata, utrinque pubescens, ad venas pilis longis hirsuta, ambitu ovata, basi manifeste cordata, lobata (sed raro usque ad medium latitudinis), secus totam marginem crenata, crenis obtusis vel retusis. Stipulae late ovatae, mox glabrescentes et emarcido-fuscae, saepe 1 0 mm longae et 4 mm latae, ad partes sum- mas caudicis coacervatae. Peduncuh basales, graciles, 7 — 15 cm longi, 1 — 1^/4 mm crassi, 4 — 7-flori. Involucrum pluribracteatum; bracteae ovatae, obtusiusculae, 0/2 — 2 mm longae, 1 Y4 — 1 Y2 mm latae, pubescenti-subhirsutae, mox emarcidae et pallidae. Pedicelli 2 cm longi, graciles, calyce 4-plo longiores, pilis patulis glandulosis hirsuti; fructiferi non incrassati, sed manifeste refracti. Sepala oblongo-ovata, nervis 5 cras- sioribus percursa, praecipue ad nervös piHs longis hirsuta, sub fructu 7 mm longa et 2Y2 — 3^4 mm lata, mucronata mucrone circ. 1 mm longo. Gorolla usque 15 mm diametiens; petala aequalia, violacea, usque 10 mm longa et 5 — 6 mm lata^ late ob- ovata, apice rotundata. Filamenta calyci aequilonga. Pistillum argenteo-sericeum. Valvulae foveis binis ornatae, dz hirsutae; rostrum 25 — 30 mm longum, ± sparsim patule pilosum. Marokko: SüdwestUch von der Stadt Marokko auf dem Berge Orguis oberhalb Imintenout, 1000 m (Balansa nach Cosson; Hooker a. 187l!); oberhalb Seksaoua (Ball, It. marocc. a. 187l!); oberhalb Milhain (Ball, It. marocc. a. 187l!). Nota. Species olim cum E. asplenioide coniuncta, melius ab eo separanda est ob la- minam maiorem et indumentum patulum. 14. E. pelargoniflorum Boiss. et Heldr. Diagn. Ser. 1. VIII. (1849) 119; Bot. Mag. LXXXVI. (1860) t. 5206; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 885; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 42. — Perenne, suffruticosum, 20 — 35 cm altum. Caudex verticalis, ad Collum late dilatatus, 10 — 15 mm crassus, lignosus, pluriceps. Gaules subramosi, folia basalia 2Y2"Plo superantes, ascendentes, sicut petioli et pedunculi pilis mollibus inaequilongis patulis glandulosis, mox simplicibus dense obtecti, herbacei; internodia infima abbreviata, sequentia elongata. Folia basalia ± numerosa; petioli quam lamina 2 — 2Y4-PI0 longiores, 4 — 1 0 cm longi, 1 Y4 — IY2 mm crassi; petioli summi circ. 1 cm Erodium. 239 longi; lamina foliorum basalium supra pilis hyalinis brevibus adpressis vix dense obsita, subtus glabrescens, exs. papjraceo-membranacea, usque 4^^2 ^^ longa et lata, ambitu ovato-cordata, basi cordata, vix dense lobata, secus totam marginem obtusiuscule crenato- dentata; folia summa acutiuscule dentata. Stipulae deltoideo-lanceolatae vel laneeolatae, acutae, saepe 7 mm longae et 2 — 2Y2 ^^ latae, dense glandulosae. Pedunculi 2 — 12 cm longi, i — 1^/4 mm crassi, 4 — -1 0-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ovato-lanceolatae vel e basi late ovata abrupte acuminatae, acutae, glanduloso- vel simpliciter hirsutissimae, liberae. Pedicelli calyce 2 — 3V2"Plo longiores, 10 — 30 mm longi; fructiferi non elongati, tenues, exs. 1/2 — ^4 ^^ crassi, manifeste refracti. Sepala ovata, sine mucrone demum 7 mm longa et 2V2 ^^ l^^a, praecipue ad nervös et mucronem pilis longis patulis glandulosis hyalinis hirsuta, nervis 5 intense viridibus percursa, mucronata mucrone 2 mm longo. Corolla usque 20 mm diam. ; petala aequalia, sepalis 1 1/4 — i^/2-plo longiora, 10 mm longa^ 6 mm lata, late obovata, apice rotundata vel fere retusa; duo superiora basi punctulato-picta. Filamenta calyci circ. aequilonga. Pistillum argenteo-villosum. Rostrum 25 — 30 mm longum, pilis brevissimis ±: adpressis pubescens. Kleinasien: Untere Bergregion des Gheli-pel bei Ermenek in Cilicien (Heldreich a. 18 45 n. 9 82 — Typus!). 15. E. Gaillardotii Boiss. Diagn. Ser. 2. VI. (1859) 41; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 895; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 42. — Perenne. Radix elongata, sub- verticalis, tenuis, inferne tubere globoso vel ovato incrassata, ad collum squamis ob- sita. Caulis humilis, flexuosus, patule et breviter hirtus, e basi parce et dichotome ramosus. Folia basalia longe petiolata, basi cordata, ovato -oblonga, obtusa; alia indivisa minute crenato-dentata; alia trisecta, segmento terminali multo majore basi cuneato-subpetiolato saepe profunde trifido ornata; omnia adpresse cano-subargyrea, secus nervös secundarios plicato-Hneata; folia caulina diminuta, sessilia, in lacinias breves oblongo-lineares pinnati- vel subpinnati-partita. Rami apice umbellatim 5 — 7-flori. Pedicelli flore longiores. Sepala oblonga, obtusa, mutica, dense velutino-hirta, viridi- trilineata. Petala obovata, pallide rosea. Carpella hirsuta; rostrum eis 4 — 5-plo longius, intus rufo-ciliatum (ex Boissier 1. c). Syrien: An felsigen sonnigen Stellen des Djebel Khaisoun bei Damaskus (Gaillar- dot nach Boissier). — Blühend Ende März, fruchtend April. Nota. Caulis florifer brevis, fructifer 9—15 cm longus. Foliorum basalium lamina 20 — 40 mm longa. Flores similes eis E. tuberosi, quod affine (?R. Knuth) longe differt coUo cae- spitoso-multicauli, foliis majoribus omnibus bipinnatiseetis, sepalis mucronatis (ex Boissierl. c.J. 16. E. montanum Goss. et Dur. in Bull. Soc. bot. Fr. III. (1856) 737; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. 11. (188 8) 125; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 42. — Bienne (?), 10 — 30 cm altum vel longum. Radix verticalis, rapiformis, saepe 5 mm crassa, sub- hgnosa, pallide fusca. Gaules ramosi vel subramosi, folia basalia longitudine usque 4-plo superantes, plerumque autem eis pauUo longiores, procumbentes vel ascendentes, sicut petioU et pedunculi pilis hyalinis ±: longis hispidi; internodia infima abbreviata. FoHa basaha numerosa; petioli quam lamina 2 — 2y2-plo longiores, 3 — 6 cm longi, 1 — 1 1/2 nim crassi; folia summa sessilia; lamina foliorum basalium utrinque velutino- pubescens, fere crassiuscula, usque 25 mm longa et lata, ambitu cordata, basi mani- feste cordata, vix dense lobata, secus totam marginem obtusiuscule crenulato-denticulata; lobi duo infimi non raro profunde incisi. Stipulae late ovatae, obtusae, saepe 1 0 mm longae, 6 mm latae, mox emarcidae et fuscae et glabrae. Pedunculi 2—10 cm longi, ^ — i^limm crassi, 5 — 8-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae saepe connatae, late ovatae, obtusiusculae vel acutiusculae, mox emarcidae et pallidae et glabrae. Pe- dicelli floriferi calyce 11/2 — 2-plo longiores, circ. 1 cm longi; fructiferi calyce 3-plo longiores, saepe 2 cm longi, manifeste refracti. Sepala oblongo-ovata vel oblonga, 5 — 6 mm longa, 2 — 2^4 mm lata, mutica, pilis hyalinis hirsutissima, nervis 5 percursa. Gorolla usque 20 mm diam.; petala aequalia, purpureo-violacea, sepaHs 2-plo longiora, 10 mm longa, 6 mm lata, late obovata, apice rotundata vel retusa. Filamenta calyci 240 R- Knuth. — Geraniaceae. circ. aequilonga. Pistillum hirsutissimum. Rostrum 25 mm longum, glabrum vel glabrescens. Westliches Algier und Tunis: Prov. Gonstantine, in der unteren Bergregion des Djebel-Mahmel (nach Brumhard); Djebel ed Ourh bei Bone (Buvrj a. 1885!); Batna (Letourneux a. 1889!). — Tunis, auf dem Djebel-Zaghouan um 900 m (Kra- lik nach Cosson — Typus!, Engler, Reise nach Algier und Tunis a. 1889!). 17. E. hymenodes L'Her. Ger. (1787—88) t. 4; Willd. Spec. pl. III. (1800) 635; Fers. Syn. II. (1807) 225; Bot. Mag. XXIX. (1809) t. 1174; Ait. Hort. Kew. ed. 2. IV. (1812) 157; Sweet, Ger. I. (1820—22) t. 23; DG. Prodr. I. (1824) 647 n. 31; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (18 88) 125; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 42. — E. trilohatum Jacq. Goll. IV. (1790) 200, Ic. rar. III. (1786—93) 8 t. 508. — E. trifolium Cav. Descript. (1791—1801) 150. — E. geifolium Desf. Tabl. ed. 2. (1815) 166. — Geranium trifolium Cav. Diss. IV. (1787) 223 t. 97, f. 3. — G. geifolium Desf. Fl. Atl. II. (1798 — 1800) 108. — G. hymenodes Andr. Bot. Rep. VI. (18 06) t. 413. — G. trilobatum 38icq. ex Steudel, Nomencl. ed. 2. I. (1840) 680. — Bienne vel perenne, suffruticosum, 10 — 35 cm altum. Radix rapiformis, ad collum saepe 10 mm et ultra crassa, hgnosa, dz pallide fusca. Gaules subramosi, folia basalia 1 1/2 — 3-plo superantes, ascendentes, sicut petioli et pedunculi pilis mollibus ± patulis glandulosis, sed mox simplicibus dense vel densissime obtecti, herbacei; internodia infima abbreviata. Folia basalia vix numerosa; petioli quam lamina 2 — 3-plo longiores, 3—12 cm longi, 1 1/2 — 2 mm crassi; folia summa subsessilia; lamina foliorum basalium pilis hyalinis mox simplicibus glanduloso-hirsuta, exs. papyraceo-membranacea, usque 4 cm longa et 372 cm lata, ambitu cordata vel obtuse cordata, basi cordata, apice obtusa vel rotundata, zt intense lobata, secus totam marginem acutiuscule denticulata; lobi duo infimi saepe fere usque ad rachidem incisi, et lamina tum tripartita; folia summa saepe semiovata. Stipulae ovatae vel oblongo-ovatae, obtusae, saepe 8 mm longae et 4 — 5 mm latae, glabrescentes, mox emarcidae et fuscae vel pallidae. Pedunculi 2 — 10 cm longi, 1 — 2 mm crassi, 4 — 11-flori. Involucrum multibracteatum ; bracteae ovatae vel fere rotundatae, obtusae, plerumque 3 — 4 mm longae, pilis hyalinis hirsutae, membranaceae, pallidae, saepe connatae. Pedicelli calyce 2 — 3V2~plo longiores, 15 — 25 mm longi; fructiferi vix vel non elongati, tenues, vix 1 mm crassi, raro refracti. Sepala oblongo-ovata vel lanceolata, mutica, saepe 7 — 8 mm longa et 272 — 3 mm lata, pili?' hyalinis longis hirsuta, nervis 5 vix crassiusculis percursa. Corolla usque 2 5 cm diam.; petala inaequalia, pallide rosea, sepalis usque 2V2~plo longiora, 10 — 14 mm longa et 5 — 6 mm lata, late obovata, apice rotundata. Filamenta calyci aequilonga. Pistillum hirsutum. Rostrum 30 — 35 mm longum, pilis zh adpressis vix dense obsitum. Untere Gebirgsregion des nördlichen Algier und Tunis: Gonstantine, auf dem nördhchen Abfall der Felsen des Sidi-Mecid (Paris, It. bor.-Afr. a. 1869 n. 31 o!, Ghoulette in Fragm. Fl. Alg. a. 1855 n. 32!, Julier a. 1890!); Djebel Semato auf den Bergen Stiboe (Letourneux a. 1887!). Var. ß. indivisum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 42 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov: spec. II. (1906) 117. — FoHa integra. Algier: Tlemcen (Warion, PI. de la prov. d'Oran nach Brumhard). Rummel- schlucht bei Gonstantine (Kuegler, Fl. algir. a. 1901 n. 62 nach Brumhard). Subsect. 4. Malacoidea Willk. et Lange. Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (I88O) 538; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 42. A. Annuum vel bienne. a. GauHs zb retro-hispidus. Folia inferiora d= trilobata; superiora zt pinnatifida, valde variabilia. Involucrum bibracteatum ; bracteae ovato-suborbiculatae. Rostrum non raro 50 — 60 mm longum \%. E. laciniatum. Erodiura. 241 b. Gaulis non retro-hispidas. Involucrum multibracleatum ; bracteae ovatae. a. Totum subglandulosum, pedicellis sepalisque dz visci- dis exceptis. Folia ambilu cordato-reniformia, pal- niato-triloba, lobo medio indiviso vel sublobulato, raro indivisa. Pedicelli caljce 3 — 4-plo longiores, Valvu- larum foveae glabrae, plicis concentricis destilulae. Rostrum 30 — 4 0 mm longum \9. E. chium. ß. Totum glandulosum. Folia ambitu cordaio-ovata. Pe- dicelli calycem aequanles vel scpalis duplo longiores. Valvularum foveae plica una, rarissime plicis duabus circumscriptae. Rostrum 2 0 — 25 mm longum. I. Planta ima basi tantum eglandulosa. Gaulis ascen- dens. Folia indivisa vel sublobata, rarius (in varie- tate) sinuato-lobala, dz dentata. Bracteae albo- scariosae, rotundato- ovatae, glabrae vel subglabrae 20. E. malacoides. II. Totum densissime glandulosum. Gaules rosulato- procumbentes, abbreviati. Folia zh trisecta, inciso- dentäta, Bracteae fusco-membranaceae, lanceolalae, glanduloso-villosae %\. E. geoides. B. Perenne. a. Totum tomentosum. Folia indivisa vel sublobata. In- volucrum bibracteatum; bracteae magnae, suborbiculatae. Rostrum 40 — 50 mm longum 22. ^. crenatuni. b. Totum ± villosum. Folia profunde triloba. Involucrum multibracteatum; bracteae parvae. Rostrum 25 — 40 mm longum 23. E. littoreum. G. Species verisimiliter ad lianc sectionem pertinentes. a, Totum glandulosum 2 4. ^. macrophyllum. b. Totum eglandulosum 25. £'. cygnormn. Eine entwicklungsgeschiehllich alte Gruppe, die aucli in Amerika [E. geoides) und Austra- lien {E. cygnorum) Endemisiiicn besitzt. Doch ist dieselbe auch jetzt noch selir cnpassungs- fäliig, wie die Einschleppung von E. malacoides in das Kapland und Südamerika beweist. Die Hauptarten der Subsektion, E. laciniaiinn und E. malacoides, sind im ganzen Mediterrangebiet anzutrefi'en. E. cliium fehlt im vorderasiatischen Teile des Gebietes. Die Arten sind z. T. recht nahe verwandt. 18. E. laciniatum (Gav.) Willd. Spec. pl. III. (iSOO) 633; DG. Prodr. I. (1824) 646 n. 16; Sibth. et Smith, Fl. Graec. YII. (1830) 50 t. 655; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 309; Duf. in Bull. Soc. bot. Fr. Vli. (I860) 323; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 893; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Ilisp. III. (1880) 53.9; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 126; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 43. — E. alexandrinum Del. Fl. Aegypt. Illustr. (1813) 20 n. 629. — E. reflexum Del. Fl. Aegypt. Illustr. (1813) 20 n. 623. — E. hispidum Presl, Fl. Sic. (1826) 208. — E. chium Sibth. et Smith, Fl. Graec. VII. (1830) 52 t. 657. — E. hotnjs G. A. Mey. Verz. Pfl. Gaue. (1831) 209. — E. pilosum Walp. Rep. I. (18 4 2) 446. — Geranium trianguläre Forsk. Fl. Aegypt Arab. (1775) 123. — G. lacijiiatum Cav. Diss. IV. (1787) 228 t. 113, fig. 3; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113.— G. maritimum \]crh\, Hort. Reg. Panorm. (1789) 287. — G. diphyllum L'Her. ined. n. 1 8 ex DG. Prodr. I. (182 4) 646. — Herodium laci- niatum Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (l 842 — 43) 65 t. 1 86, f. 4869. — Annuum vel bienne, 1 0 — 50 cm altum. Radix ±: verticalis vel =fc tortuosa, fusca, Collum versus leniter dilatata, radiculis tenuibus lateralibus parum armata, vix robusta vel potius tenuis. Gaules saltem basin versus retro-hispidi, vix numerosi, ascendentes, parum ramosi, foliati. Folia basalia numerosa, quam caulis 1 1/2 — 5-plo breviora; petioli quam lamina 1 — 3-plo longiores, pube- ruli vel pilis dz retrorsis hispidi; lamina ambitu cordata vel oblongo-cordata, dz sparsim A. Eng ler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogaraa) 129. -16 ^42 ^' Knuth. — Geraniaceae. adpresse pilosa, saepe 4 cm longa et 3 cm lala, inlense lobata — saepe ib pseudo- triloba — , lobis pinnato-incisis; iacinulae dentatae vel denticulatae vel integrae, acutius- culae; folia superiora gradaüm brevius petiolata, summa saepe sessilia, dz pinnalifida, valde variabilia. Stipulae dr late ovatae, obtusae, membranaceae, pallidae vel fuscae, saepe 8 mm longae et 5 mm latae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores saepe 10 cm longi, summi non raro 2 cm longi^ sicut pedicelli glabrescentes, satis stricti, 2 — 8-flori. Involucrum — bracteis pluribus connalis — bibracteatum; bracteae rotun- datae, obtusae, saepe 4 — 5 mm longae et latae, vel latiores, membranaceae, pallidae vel fuscescentes, glabrae. Pedicelli i — 2 cm longi, saepe filiformes, caljce 2 — 3Y2-plo longiores; fructiferi vix vel non incrassati, refracti. Sepala oblonga, 5-nervata, mu- cronata mucrone \ mm longo, glabrescentia, 5 — 6 mm longa, 2 — 2 72"^"^ ^^^^- Pelala parva, aequalia, Immaculata, calycem subaequantia, raro eo sesquilongiora , obovata, apice rotundata. Filamenta caljce manifeste breviora, Pistillum argenteo-hirsulum. Rostrum 30 — 60 mm longum, pilis adpressis obsitum; vdlvulae parvae, foveis binis glabris ornatae; foveae plicis concentricis destitutae. — Species valde variabilis, cuius varietates formis numerosis coniunctae sunt. Ruderal-, Küsten- und Steppenpflanze des ganzen Mittelmeergebietes; nach Südamerika verschleppt. Var. a. genuinum Boiss.: Post, Flora of Sjria, Palestine a. Sinai (i896) 194; Tod. ex Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 43. Spanien: Valencia (Fritze, Reise durch das südliche Spanien a. <873!). Italien: Sicilien (Lehmann!, Todaro, Fl. Sic. exs. n. 831 !). Balkanhalbinsel: Phalari (Heldreich, Fl. graeca exs. a. 1855!, Ileldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1890!). Laurion (Haussknecht, lt. graec. a. -1885!). Cjthnos (Tuntas a. 1892!). Persien: Am persischen Meerbusen auf der Insel Ormus (Bornmüller, It. pers.- turc. a. 1892 — 93 n. 151b!] und auf den Inseln Karek und Korgo (Kotschy, PI. Pers. austr. a. 184 2 n. 417 und 532!). Ägypten: (Delile, PI. Aegypt. a. 1798 — 1801 sub E. alexandrino et Geranio reflexol). Alexandria (Ehrenberg ex pte. !, Samaritanü, Sieber a. 1 82 1 !, Schwein- furth a. 1883 n. 36!). Kairo (Ascherson in Rohlfs Exped. lib. Wüste a. 1874 n. 285!, n. 286!). Zwischen Koser und Ras Benass (Schweinfurth a. 18G4 n. 240l!). Wadi Lutt (Schweinfurth a. 1877 n. 82!). Wadi Hamäta (Schweinfurth a. 1880 n. 106!). Wadi Aschar (Schweinfurth a. 1876 n. 127!). — Tripolis (Krause a. 1881 n. 978!, 988!). Algier: Constantine (Dukerley!). — Tunis: üjedeido (Cosson et Letourneux a. 1883!). — Marokko: Mogador (Ball, Iter Marocc. a. 187l!, Hooker a. 187l!). Oned Tizi (Ibrahim a. 1889!). Oned Mehedouma (Grant a. 1888!). Tetuan (Ball a. 1851 n. 2'i3!). Assaka (Ball a. 1875!). Dar Ould Delimi (Ball a. 1875!). Prov. Shedma (Ball, lt. Marocc. a. I87l!). Zwischen Shebna und Mogador (Maw a. 187l!). Var. p\ involucratum (Kze.) Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. 111. (1880) 539; Brumh. Mon. Übers. Erod. (190 5) 44. — E. laciniatum var. solimtinum Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. IL (1888) 126. — E. laciniatum var. glahresccns Post, Fl. Syria, Palestine a. Sinai (1896) 194. — E. laciniatum var. involucratum f. solutinum Brumh. Mon. Übers. Erod. (190 5) 44. — E. affine Moris, Fl. Sardoa L (1837) 3 47. — E. strigosum Karel. ex Ledeb. Fl. ross. L (18 42) 475. — E. involucratum Kunze in Flora XXIX. (1846) 740. — E. solutinum Todaro, Index Sem. Hort. Bot. Panorm. (1868) 36; Pariatore, Fl. Ital. V. (1872) 234. — Bracteae maximae, albidae, tenuiter membra- naceae. Ceterum varielati typicae conforme. Spanien: Gibraltar (Kunze n. 6 25 — Typus der Varietät!). Catalonien (Philippi a. 1831!). Granada (Huter, Porta et Rigo (It. hisp. a. 1879 n. 448!). Italien: Sicilien, bei Catalfano (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 832 sub E. soluntinuml). Alcamo (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 632!). Süd-Sicilien (Lojacono n. 559 !). — Sardinien, bei Cagliari (Müller, Unio itin. a. 1817!). Erodium. 24ä Balkanhalbinsel: Nauplia (Herb. Heldreich!). Altica (Heldreich, Fi. graec. exs. a. 1855 ex pte. !, Heldreich, Herb, graec. norm. a. 185G n. 126!, P ichler, PI. Graec. exs. a. 1876!). — Kreta (Reverchon, PI. de Crete a. 1883 n. 23—24!, a. 1884 n. 23!). Mediterranes Nord-Afrika: Marokko, bei Mogador (Ibrahim a. 1887!). — Tunis (Pitard, PI. de Tunisie a. 1907 n. 47!). — Cyrenaica, Benghasi (Ruhmer a. 1883 n. 72 u. 72 b!, Petrovich a. 188 2!). — Tripolis (A. Krause a. 1 878 n. 61 1, Rohlfs a. 1869 n. 44!, Stecher a. 1880 n.s!. Ad. Krause a. 1882 n. 979—987!). -Unter-Ägypten, Alexandria (Ehrenberg!, Delile, PI. in Aegypto lectae!). Var. y. affine (Ten.) Porta et Rigo, lt. I. ital. (1874); ßrumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 44. — E. affine Ten. Ind. Sem. Hort. Neap. (1830) 1 3 ; ex Fl. Neap. IV. (1830) 95. — E. gruinimi Ten. Prodr. Fl. Nap. 39. — E. decipiens Del. ex Tenore, Ind. Sem. Hort. Neap. (1833) 1 3 ; et Flor. Neap. IV. (1830) 95. — Totum di glabrum, laete viride. Bracteae parum maiores, quam in varietate typica. Folia intensius incisa, praecipue superiora in lacinias dz oblongo-lineares vel lineares partita. Italien: Vasto in den Abruzzen (Porta et Rigo, It. ital. II. a. 1875 n. 267!). Pescara (Levier, PI. neapol. a. 1873!). — Messina (Herb. cad. de Fontenay n. 284!). Palermo (Todaro a. 1840!). Var. d. pulverulentum (Gav.) Boiss. Fl. orient. I. (1867) 893; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 44. — Erodium pulverulentum L'Her. ined. n. 4; Willd. Spec. pl. III. (1800) 63 2; DG. Prodr. I. (182 4) 6 45 n. 9; Batt. in Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 126. — E. nervulosum L'Her. ex DG. Prodr. I. (1824) 648 n. 41; Bocc. Mus. II. (1697) t. 128, flg. dexlr. — E. pulverulentum ß. hispanicum DC. Prodr. I. (182 4) 645 n. 9; Amo, Fl. Fanerog. VI. (1878) 57. — E. cinerascens Moris in Mem. Acc. Torin. XXXVIII. (18 3 5) 3 3. — E. laciniatum ß. 7ninus Moris ex Brumh. 1. c. — E. Gavanillesii WiWk. Strand- und Steppengeb. Iber. Halbinsel (1852) 111; Willk. et Lange, Prodr. III. (188 0) 539. — E. laciniatum ß. CavanillesHUalacsy^ Conspect. Fl. Graec. I. (1901) 304. — E. glauco-virens Lojac. in Natural. Sicil. L (1882) 105. — Gera- nium pulverulentum Q^diV . Diss. V. (1788) 272 t. 125, f. 1. — Totum indumento zb hir- sutiusculo-pruinoso tomentosum. Bracteae non raro maiores quam in varietate typica. Folia sicut in varietatibus a et ß. Pyrenäenhalbinsel: Jerez (Fritze, Reise d. d. südl. Span. a. 1873!). Sierra de Alcara in Granada (Huter, Porta et Rigo, It. hisp. a. 1879 n. 451 !). Sagunt bei Valencia (Fritze, Reise d. d. südl. Span. a. 1873!). Italien: Sicilien (Lojacono, PI. Sic. rariores n. 472 sub E. glaucovirens\). Balkanhalbinsel: Phalari (Heldreich a. 1847 n. 173l!, Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1891 !). Hymettus .(Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1 878!). — Kreta, bei Kissamos (Reverchon, PI. de Crete a. 1884 n. 23!), bei Kanea (Reverchon, PI. de Grete a. 18 83 n. 2 3!). Ägypten: Kairo (Ehrenberg!, Ascherson in Rohlfs, Exped. lib. Wüste a. 1874 n. 285!, n. 286!, Pfund a. 1874!). Zwischen Gairo und Sues (Schweinfurth a. 1864!). Mokattam (Schweinfurth a. 1875 n. 8l!). Heluan (Schweinfurth a. 1875 n. 82!). Alexandria (Hildebrandt a. 1872 n. 38!, Schweinfurth a. 1868 n. 2l!, a. 1874 n. 275!, a. 1876 n. 80!, Ehrenberg!). Zwischen Kosser und Ras- Benass (Schweinfurth, Ägypt. Wüste a. 1864 n. 2401 !). Wadi Uarag (Schweinfurth a. 1877 n. 297!). Südl. Galala (Schweinfurth a. 1876 n. 126!, a. 1877 n. 298!). Djebel Geneff (Schweinfurth a. 1880 n. 209!). Girgeh (Schweinfurth a. 1874 n. 278!). Terräneh (Schweinfurth a. 1874 n. 277!). — Gyrenaica, bei Benghasi (Petrovich a. 1880 n. 24!, n. 49!, Petrovich, Fl. Gyrenaica a. 1884 n. 192!, Ruh- mer, Fl. Gyrenaica n. 1883 n. 72 b sub E. laciniatum f. subintegra Aschs.l). Nördliches Abessinien: Salehie (Ehrenberg!). Algier: Biskra (Ghoulette in Fragm. Fl. Alg. exs. a. 1856 n. 32l!, Engler, Reise nach Algier und Tunis a. 1889!, Ghevallier, PI. Saharae alg. a. 1896 n. 2l!). — Tunis: Matmata (Pitard, PI. Tunisie a. 1907 n. 48!). 16* ^44 ^- l^riuth. — Geraniaceae. Vorder-Asien: Syrien, zwischen Cairo und El Arysch (Kotschj, It. syi\ a. 1855 n. 4181). — Persien, zwischen Jesd und Ispahan (Herb. Bunge!), zwischen Teheran und Kom (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 93 n 3403!), Kerman um 2000 m (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 93 n. 3405!), Bender-Abbas in Laristan (Born- müller, It. pers.-turc. a. 1892 — 93 n. I5l!). Var. e. Bovei (Delile) Murbeck, Conlrib. I. (1897) 53; Hochreutiner in Ann. Conserv. et Jard. Geneve IX. (1905) 175. — E. pulverulentum a. tunetanum DC. Prodr. I. (182 4) 6 45 n. 9. — E. tunetanum G. Don, Gen. Syst. I. (183I) 72 3. — E. ara- bicum Decne. in Ann. sc. nat. ser. 2. Hl. (1835) 285. — E. Bovei Delile, Ind. Hort. Monsp. (1838) 6; Linnaea XIII. (1839) Litt. 104. — E. Bowel Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 589. — E. pulchellum Karcl, ex Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 476. — E. leucophyUum Presl, Bot. Bemerk. (18 44) 2 6. — E. Pyramidiwi Presl, Bot. Bemerk. (1844) 26 ex pte. — E. arenarium Pomel, Nouv. Mat. Fl. All. (1875) 340. — E. laciniatum var. pulverulentimi Post, Fl. Syria, Palestine a. Sinai (189GJ 19 4. — E. laeiniatum var. malopoides Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 4 4 (non Schweinf. et Aschers.). — E. laciniatum var. malopoides f. tunetanum (DC.) Brumh. 1. c. — Gera- nium pulverulentum Desf. Fl. Atlant. II. (1789 — 1800) 111 (non Cav.). — Undique pallens, cinereo-pubens. Caulis ramosus, diffusus. Folia subcordata, 3- vel S-loba, dentata. Petala subrotunda, carnea (ex Delile p. 10 4). Ägypten, Tunis, Algier. 19. E. chium (Burm. f.) Willd. Phyt. I. (1794) 10; Willd. Spec. pl. 111. (1800) 634; DC. Prodr. I. (1824) 647 n. 29; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 308; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 894; Parlat. Fl. ilal. V. (1872) 239; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. m. (1880) 538; Batt. et Trabut, Fl. de l'Algerie H. (1888) 127; Bouy in Bouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 119; Ilalacsy, Consp. Fl. Graec. L (1901) 304; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 4 4. — E. chium subvar. platyphyllum et subvar. microphyllum Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 1 19 — 120. — E. chium var. renifolium Brumh. Mon. Übers. Erod. (190 5) 44. — E. malacoides var. ^. Ait. Hort. Kew. H. (1789) 416. — E. cutaneum Vivian. Cors. Pr. append. (1825) 5; Bub. Fl. pyren. HI. (190 1) 3 19. — E. ZzVormm Badaro in Morelti, Bot. Ital. (1826) 26. — Oeranium ehiufn Burm. f. Spec. Geran. (1759) 32; L. Spec. pl. ed. 2. II. (1763) 951; Cav. Diss. IV. (1787) 221 t. 92, f. 1. — Annuum vel bicnne, 10 — 40 cm altum. Radix zb verticalis, rarius tortuosa, fusca, per totam longitudinem aequicrassa, satis longa, sed vix crassa, radiculis lateralibus vix vel parum armala. Caules pilis mollibus patulis vix dense obsiti, nunquam retro-hispidi, vix numerosi, ascendenles, dz ramosi, foliati. Foha basalia numerosa vel pernumerosa, quam caulis 1 1/2 — 5-plo breviora; petioli quam lamina 1 — 3^2'?^^ longiores, pilis mollibus patulis sparsim hirsuti; lamina ambitu cor- dato-reniformis, pilis mollibus sparsim zb adpresse pilosa, saepe 4 cm longa et lala, zb profunde lobata (saepe ziz pseudotriloba) , lobis latis crenalo-dentatis vel acutiuscule denticulatis ; folia superiora gradatim brevius petiolata, summa sessilia, saepe profundius incisa, sed caeterum basalibus conformia. Stipulae late ovatae vel triquetrae, oblusae, membranaceae, pallidae vel fuscescentes, saepe 3 mm longac et latae. Pedunculi non raro longitudine diversi, inferiores saepe 8 cm, summi 2 cm longi, sicut pedicelli pilis mollibus crispis sat dense tomentosi, 2 — 8-flori. Involucrum mullibracteatum ; bracleae ovatae, acutiusculae vel obtusiusculae, saepe 2 — 2^2 i"'^'' longae et 1^2 ^"^ lalae, membranaceae, pallidae, glabrescentes vel tomentosae, basi saepe leviter connatae. Pedicelli 7 — 17 mm longi, fiHformes, floriferi calyce 3 — 4-plo longiores; fructiferi non incrassati, sed manifeste refracti. Sepala oblonga vel ovata, "manifeste sed lenuiter 5-nervata, mucronata mucrone 1 — 2 mm longo z±z capillari, pilis albis mollibus lanugi- noso-tomentosa, cum mucrone usque 7 mm longa, 2 — 3 mm lata. Petala parva, aequalia, Immaculata, calycem subaequantia, rarius eo sesquilongiora, obovala , apice rolun- data. Filamenla calyce breviora. Pistillum argenteo-hirsutum. Roslrum 30 — 40 mm longum, pilis brevissimis sparsim obsitum ; valvulae parvae, pilis brevissimis subhirsulae, foveis binis glabris ornalae; fovcae plicis concentricis deslitutae. Erodium. 245 Im ganzen europäischen und nordafrikanischen Mediterrangebiet, öst- lich bis zu den Insehi Sjra und Chios. Makaronesien. Süd- Spanien: Almeria (Winkler, Reise d. d. siidl. Span. ti. 1873!, a. 1870 sub E. 7nalacoidcs ß. althacoides \) . Murciedo (Wink 1er, Reise d. d. südl. Span, a. 1873!). Jerez (Fritze, Reise d. d. südl. Span. a. 1873!]. Granada (Huter, Porta et Rigo, lt. hisp. a. 1879 n. 44C!). Ost-Pjrenäen (Rubani a. 1849!). — Mallorca (Herb. Willkomm n. 305!). Süd-Italien, Apulien (Philipiti a. 1831 !). — Sicilicn, Palermo (Todaro, Fi. Sic. exs. n. 631 !, n. 1 1 18!). Balkanhalbinsel, auf den Inseln: Cjthnos (Tuntas in Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1901 !), Scopelos (Tuntas in Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 190l!), Sjra (Orphanides, Fl. Graeca exs. a. 1856 n. 62l!), Kalopoda (Tuntas in Held- reich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 190l!). — Sporaden: Chios (Heidrei cl^, Fl. Aegaea a. 1889!). Rhodos (v. Berg a. 1854!). Süd-Russland, Simeis im südl. Taurien (Golde in Herb. Fl. Ross. a. 1902 n. 1711 sub nom. E. malacoidesl). Cyrenaica: Zwischen Rcngasi und Schadabia (Rohlfs n. 45!). Algier: Oran (Debeaux, PI. de l'Alg. a. 1880). Pescada (Engler, Reise nach Algier und Tunis a. 1889!). Prov. Constantine, bei El Kantara (Engler, Reise nach Algier und Tunis a. 18 89!). Algier (Bove, Herb, de Mauritanie a. 183*!). Blida (Gay, Fl. atlant. a. 1887!). Marokko: Djebel Kebir bei Tanger (Rall, It. marocc. a. 1871 !, Kersten a. 1883 n. 39!). Asserarid (Herb. Cosson!). Djebel Tafraout und Kerkar (Herb. Gosson a. 1876!). Distr. Tazeroualt (Herb. Cosson a. 1876!). Tetuan (Ball, It. Marocc. a. 1876!). Kap Spartel (Ball, It. Marocc. a. 187l!). Rabat (Grant a. 1887!). Ägypten: Alexandria (Ehrenberg!, Pfund!). Mariut (Schweinfurth a. 1890 n. 279!, Ascherson, It. aegypt. quart. a. 1887!). El Hokfa (Schweinfurth a. 190 3!). Var. ß. murcicum (Cav.) Rouy ex Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. Suppl. (1893) 2 66; Rrumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 44. — Geranium murcicmn Cav. Diss. V. (1788) 272 t. 126, f. 1. — Erodium murcicum WiM. Spec. pl. III. (1800) 636; DG. Prodr. I. (1824) 647 n. 26. — E. chium [i. insulare Tod. ex Brumh. I. c. p. 44. — E. chium subspec. murcicum Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (l897) 120. — Folia cordato-reniformia; lobi cuneato-rotundati, indivisi, crenulati. Süd-Frankreich, Toulon (Huet a. 1868!). Narbonne (Gautier a. 18781). Basses Pyrenees, beiVieille (Bubanü). — Catalonien, Cadaques (Tremols a. 1 877!). — Süd-Italien, S. Lazaro (Huter, Porta et Rigo, ex itin. ital. III. a. 1877 n. 231 !). — Algier (Bove, Herb, de Mauritanie a. 1837!). 20. E. malacoides (L.) Willd. Phyt. I. (1794) 10; Willd. Spec. pl. III. (1800) 639; DG. Fl. franc. IV. (1805) 842; DG. Prodr. I. (1824) 648 n. 34; Sibth. et Smith, FI. Graec. VII. (1830) 53 t. 658; Koch, Synops. FI. Germ. ed. 1. (1837) 142; Gren. et Godr. Fi. France I. (1848) 308; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 893; Willk. et Lange, Prodr. FI. Hisp. HI. (1880) 53 8; Batt. et Trabut, Fl. de I'Alg. IL (18 88) 127; A. Gray, Synopt. FI. North America L 1. (1897) 362; Halacsy, Consp. FI. Graec. I. (1901) 3 05; Bub. Fl. pyren. III. (1901) 319; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 45. — E. malacoides var. a. Ait. Hort. Kew. ed. 1. H. (1789) 415. — E. mala- coides var. macrophyllum Lange in Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. HI. (1880) 538. — E. glahellum Del. Fl. Aegypt. III. (1813) 2 0. — E. althacoides Jord. Pugill. pl. nov. (1852) 41. — E. malvaceum Jord. Pugill. pl. nov. (1852) 41; Loret et Barrand. Fl. Monsp. (1876) 122. — E. glutinosum Dulac, Fl. Hautes-Pyr. (1867) 238. — E. stipulaceum Duf. ex Nym. Consp. (1878—82) 139. — E. floribundum BsXL in Bull. Soc. bot. France XXX.*^ (1883) 265; Batt. et Trabut, FL de l'Alg. II. (1888) 128. — Geranium malacoides L. Spec. pL ed. 1. H. (1753) 680, ed. 2. IL (1763) 952; 246 R. Knuth, — Geraniaceae. Burm. Spec; Geran. (1759) 3i; Forsk. Fl. Aegypt.-Arab. (i77n) 123; Cav. Diss. IV. (1787) 220 tab. 91, f . 1 . — Herodium malacoides Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 43) 65 t. 185, f. 4868. — Annuum vel bienne, 10 — 40 cm allum. Radix ± verlicalis, fusca, per totam longitudinem circ. aequicrassa, satis longa, sed vix crassa, radiculis lateralibus vix vel parum armata. Gaules pilis mollibus dz patulis dense obsiti, vix numerosi, ascendentes, ± ramosi, foliati. Folia basalia numerosa, quam caulis 1 — 5-plo breviora; petioli quam lamina 1 — 3-plo longiores, pilis albidis mollibus patulis hirsuti ; lamina ambitu cordato-ovata, pilosa vel fere villosa, non raro 4 cm longa et 2V2cm lata, indivisa vel sublobata, secus totam marginem acutiuscule crenato-denticulata vel dentata, apice obtusa; folia superiora gradatim brevius petiolata; summa sessilia, basa- libus db conformia. Stipulae lanceolatae vel triquetro-lanceolalae, acutae, membranaceae, pallidae, saepe 6 mm longae et 2 — 3 mm latae. Pedunculi longitudine diversi, in- feriores saepe 8 cm, summi 2 cm longi, sicut pedicelli pilis brevibus ± dense glan- dulosi, 2 — 8-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ovatae vel rotundato-ovatae, obtusiusculae vel obtusae, saepe 2 — 2V2 ^'f^'" longae et \^!^— \'^l^ mm. latae, mem- branaceae, pallidae, glabrescentes vel subciliatae, basi saepe leviter connatae. Pedicelli 7 — 17 cm longi, filiformes, floriferi calyce circ. 2-plo longiores ; fructiferi non in- crassati, sed manifeste refracti. Sepala oblongo-ovata vel ovata, manifeste sed tenuiter 5-nervata, mucronata mucrone tenui 1 mm longo, indumcnto minutissimo glanduloso satis dense obsita, 5 mm longa et 2 mm lata. Petala parva, aequalia, Immaculata, calycem subaequantia, rarius eodem sesquilongiora, obovata, apice obtusa vel rotundata. Fila- menta calyce manifeste breviora. Pistillum argenteo-sericeum, Rostrum 20 — 30 mm longum, glabrescens ; valvulae parvae, pilis hyalinis brevioribus hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica concentrica circumscripta. Über das ganze Mittelmeergebiet verbreitet; durch Verschleppung in Makaro- nesien, im Kaplande, in Nord- und Südamerika eingebürgert. Spanien und Portugal: Cadix (Willkomm n. 464 !j. Ost-Pyrenäen (Endress, Unio itin. a. 1830!). Cadaques (Tremols a. 1879!]. Granada (Huter, Porta et Rigo,'It. hisp. a. 1879 n. 445!). Coimbra (Ferreira in Fl. lusit. exs. a. 1897 n. 1479!). Murcia (Gandoger, Fl. hisp. exs. a. 1896 n. 348!). Süd-Frankreich: Marseille (Fritze, Reise d. d. südl. Spanien a. 1873!). Nizza (Choulette a. 1866 in Schultz, herb. norm. n. 30!). Montpellier (Planchon!). Cannes (Lenormand!, Masson a. 1875!). Gedre in den Hautes-Pyrenees (B ordere in Baenitz, herb, europ. a. 1877 n. 3497!). — Corsica (Engler a. 1879!). Italien: Brix am Gardasee (Porta a. 1868!). Brescia (Porta a. 1889!). Genua (Ascherson et Reinhardt a. 1863!). Verona (Köllenstein in Reichenbach, Exs. a. 18 42 n. 22791). Florenz (Levier, PI. etruscae a. 1874!). Sorrent (Engler a. 1886!). — Sicilien, bei Palermo (Ross a. 1890!), Catania (Philippia. 183l!), Messina (Heldreich a. 1840!). Dalmatien: Stagno piccolo (Ascherson, Dalmat. Reise a. 1867!). VegHa (Müller a. 1826!). Pola (Pichler a. 1866!). Spalato (Petter!). — Hercegovina, bei Trebinje (Engler a. 1887!). Balkanhalbinsel: Attica, bei Phalari (Heldreich, Fl. graec. exs. a. 1855!, Heldreich, Herb, graec. norm. a. 1856 n. 125!, Heldreich, PI. exs. Fl. hellen, a. 1876!), bei Athen (Haussknecht, It. graec. a. 1885!). Korinth (Heldreich, PI. exs. Fl. hellen.!). — Corfu (Sintenis, It. Orient, a. 1888 n. 18!). Vorder-Asien: Armenien (Szowits!). Kutais am Rion (0. Kuntze a. 1886!). Dardanellen (Sintenis, It. troj. a. 1883 n. 863!). Phrygien (War bürg et Endlich, It. phryg. II. a. 1902 n. 134!). Lycien (v. Berg a. 1854!). Syrien, bei Jericho (K ersten a. 1872!). Insel Kischm im südlichen Pers. Meerbusen (Bornmüller, It. persic.-turc. a. 18 92 — 93 n. 148!). Ägypten: Kairo (Reil a. 1855!, Schweinfurth a. 1874 n. 583!). Alexandria (Ehrenberg!); Kosr Dachl (Ascherson in Rohlfs, Exped. libysche Wüste a. 1874 n. 29l!). El Chargeh (Schweinfurth a. 1874 n. 223!). Ain Tauihl in der großen Erodium. 247 Oase (Schweinfurth a. 1874 n. 274!). Mex (Schweinfurth a. 1874 n. 272!). Kl. Oase (Ascherson, Zweite Reise lib. Wüste a. 1876 n. 9l!). Ma Msama (Schwein- furth a. 1880 n. lOö!). Wadi Aschar (Schweinfurth a. 1877 n. 136!). Fajum (Schweinfurth a. 1879 n. 139!). — Sinai (Musa a. 1886!). — Tripolis: Wadi Runue (Ad. Krause a. 1887 n. 990!). Algier: Algier (Bove a. 1838!). Constantine (Paris, It. bor.-afric. a. 1869 n. 228!, Dukerley!). Philippeville (Choulette in Fragm. Fl. Alger. exs. a. 1853 n. 271). Blida (Gay, Fl. atlant. a. 1887!). Biskra (Chevallier, PI. Sah. alg. a. 1896 n. 22!). — Tunis, Matmata (Pitard, PI. de Tunisie a. 1907 n. 44!). Marokko: Gr. Atlas zwischen 100 0 und 12 00 m, zwischen Tanger und Tetuan, Prov. Shedma, Prov. Mtouga und Marokko (Ball, Iter marocc. a. 187l!). Krinfla bei Marokko (Grant a. 1887!). Gebirge von Siggrat und GhiHz (Herb. Gosson a. 1876!). Madeira, Funchal (Kny a. 1865!). Südwestliches Kapland: Hawston (Schlechter, Austro-afric. a, 1896 n. 9475!). Süd-Amerika: Argentinien, Buenos Aires (Bettfreund und Koester, Fl. argent. a. 1888 n. 243!, Berg a. 1873 n. 36!). — Peru, Lima (Weberbauer, Fl. Peru a. 1901 n. 63!, a, 1902 n. 1627!). Nota. Murbeck (Contrib. Fl. Nord-Ouest de l'Afrlq. I. (1897) 53) distinguit formam sub- feminmn^ petalis valde reduetis vix 2 mm longis: Zwischen Kairo und Gherichira. Var. ß. ribifolium (Jacq.) DG. Prodr. I. (1824) 648 n. 34; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 45. — E. malacoides ß. subtrüobum Lange, Pug. p. 329; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. lU. (I880) 538. — E. ribifolium Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786—93) 8 t. 509; Willd. Spec. pl. III. (I800) 638. — E. subtrilobmn Jord. Pug. pl. nov. (1852) 42. — E. trilobatum Jord. ex Njm. Gonsp. (1878 — 82) 139. — E. aegyptiacum Boiss. Diagn. Ser. 2. I. (1853) 111; Boiss. Fl. Orient. L (1867) 89 4. — E. neuradaefolium Delile ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. ^1853) 425. — E. commutatum Tod. Ind. Sem. Hort. Panormit. (1868) 35. — E. ehium Tod. 1. c. — E. angulatum Pomel, Nouv. Mat. Fl. Atlant. (1875) 341; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 128. — E. aragonense Loscos, Trat. pl. Arag. H. (1877—79) 228; Wülk. Prodr. Fl. Hisp. Suppl. (1893) 266. — E. californicum Greene, Fl. Francisc. (1891) 97; Man. Bot. San Franc. Bay (1894) 70; A. Gray, Synopt. Flora North America I. 1. (1895 — 97) 362. — Folia profunde lobata, saepe subtriloba. Pedicelli densius pilis brevibus patulis, plerumque autem simplicibus et non glandulosis obsiti. Aragonien, Castelseräs (Loscos, Series exs. Fl. Arag. a. 1875 n. 26!). — Attica, Athen (Heldreich, Herb. Fl. Hellen, a. 1877!, Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1878!); Euboea, bei Chalkis (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1883!). — Ägypten, zwi- schen Kairo und Keneh (Schweinfurth a. 1864 n. 2402!), Bayad en Nassära (Schwein- furth a. 1876 n. 128!, Ascherson, Zweite Reise lib. Wüste a. 1876 n. 89!), Kairo (Ascherson, Dritte Reise nach Ägypten a. 18 80!, a. 1880 n. 78!), Kafr Hakim (Schweinfurth a. 1880 n. 104!), bei Girgeh (Wiest n. 539 nach B oissier; Kralik nach Boissier). Var. y. crassifolium (Cav.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 45. — E. malo- poides Willd. Spec. pl. III. (1800) 640; Del. Fl. Aegypt. lUustr. (1813) 20 n. 624. — E. ahiifolium Guss. FL Sic. Prodr. H. (1828) 30; Parlat. FL Ital. V. (1872) 245; Batt. et Trabut, FL de l'Alg. (1888) 127. — E. obliqiiifolium Ten. Ind. Sem. Hort. Neap. (1830) 13 ex Fl. Neap. IV. (1830) 95. — E. obliquifolium var. glandulosum Ten. — E. malachoides Bove ex Decne. in Ann. sc. nat. ser. 2. HL (1835) 286. — E. longicauh Tod. Ind. Sem. Hort. Panorm. (1868) 35. — E. elongatum Tod. ex Pari. Fl. Ital. V. (1872) 2 4 6. — Geranium crassifolium Cav. Diss. IV. (1787) 219 t. 90, f. 1 (planta junior). — O. malajjoides DesL Fl. Atlant. H. (1798 — 1800) 112. — Folia latiora, quam in varielale typica; inferiora cordato-ovata vel etiam latiora, parum lobata. Pedicelli plerumque dense glandulosi. — Nomen varietatis haud idoneum ; ceterum formis intermediis numerosis cum varietate typica coniuncta est. 248 ^' Knuth. — Geraniaceae. Spanien, Gedre in den Hautes-Pyrenees (B ordere in Baenitz, herb, eiirop. a. 1877. — Italien, Florenz (Levier, Herb, etrusc. a. 18771). Sicilien, bei Ficuzza (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 1229 sub nom. £". a/m/b/mm Guss.!). — Griechenland, Lycabettus bei Athen (Heldreich, Fl. graec. exs. a. 1855!), Kurbatzi auf Nord-Euboea (Wild!). f. 2. alhiflorum (Moris) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 45. — E. albiflorum Moris, Mem. Acc. Torin. XXXVIII. (1835) 29; Moris, Fl. Sardoa I. (1837) 350; Bertol. Fl. Ital. VII. (1847) 202. — Flores albi. Nota. Rouy in Rouy et Foiicaud, Fl. France IV. (1897) 117 distinguil fornius sequentes: var. «. genuinum Rouy. — E. malvaceum Jord. Piig-. p. 42. subvar. platyphyllum Rouy. subvar. microphyllmn Rouy. var. i-^. althaeoides Jord. (pro specie) Pug. p. 41. subvar. platyphyllum Rouy. — E. malacoidcs Reiclienb. Icon, f. 4868. — E. nia- lacoides y. macrophylhim Lange, Pug. p. 3i9; Willk. vi Lange, Prodr. Fl. Hisp. in. (1880) 538. — Geranium malacoides Cav. Diss. IV. p. 220^ t. 91, f. 1. subvar. microphyllum Rouy. var. y. siibtrilobum Jord. (pro specie) Pug. p. 42. — E. malacoidcs ß. suhtrilobmn Lange^ Pug. p. 329; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (i880) 538. subvar. platyphyllum Rouy. subvar. microphyllum Rouy. 2 1. E. geoides St. Hil. Fl. Brasil, mer. I. (1825) 80 t. 19; Prog. in Marl. Fl. Brasil. XU. 2. (1877) 524; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 45. — Annuum vel bienne, 10 — 30 cm altum. Radix verticalis, fusca, fere per totam longitudinem aequicrassa, satis longa, radiculis laleralibus vix armata. Gaules pernumerosi, e basi ramosissimi, dense foliati, ascendentes, pilis longis patulis mollibus glandulosis hirsuti vel hirsutissimi. Folia basaha mox decidua, caulinis aequiformia; petioli laminae circ. aequilongi, pilis glandulosis patulis hirsuti; lamina ambitu cordato-elongata vel -oblonga, praecipue subtus et ad marginem dense setoso-pilosa, saepe 3 — 5 cm longa et 2 cm lata, profunde lobata — non raro zb pseudotriloba — , lobis latis acute crenato-denticulatis; folia superiora gradatim brevius petiolata, sed non sessilia, non raro profundius et grossius incisa. Stipulae ovatae vel triquetrae, obtusae, membranaceae, pallidae vel fuscescentes, saepe 3 — 6 mm longae. Peduncuh quam petiolus parum longiorcs, non raro 4 cm longi, sicut pedicelli caljxque pilis patulis glandulosis hirsutissimi, 3 — 5-flori. Involu- crum multibracteatum ; bracteae ovatae, acutiusculae vel obtusiusculae, saepe 2 — 3 mm longae et 1^/2 mm latae, membranaceae, pallidae, dense hirsulae, basi non connatae. Pedicelli 14 — 20 mm longi, vix teneri, floriferi calyce t^ji-V^o longiores, demum vix elongati, sed saepe recurvati. Sepala oblonga vel oblongo-lanceolata, manifeste 5-ner- vata, mucronata mucronc vix i mm longo, cum codem demum 5—6 mm longa, 2 — 272"^"^ ^'^^^- Petala parva, aequalia, calyce summum 1 Y2~pio longiora, oblongo- obovata, apice rotundata, lilacina, manifeste nervata nervis coloralis. Pistillum totum pilis villosis argenteum. Rostrum 3 0 mm longum, pilis brevissimis dense graciliter puberulum; valvulae pilis setosis hirsulae, foveis hinis glabris ornatae; foveae plicis con- centricis destitutae. Extratropisches Südamerika: Argentinien, Prov. Cordoba, auf sandigem Flussufer des Rio Primero (Hieronymus a. 1876!), Sierra chica (Hieronymus a. 1876 n. 6IO!). 22. E. crenatum Pomel, Nouv. Mat. Fl. all. (1874) 341; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 126; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 45. — Habitu E. geifolio et E. pachyrrhizo subseclionis »Guttata« simile, sed distinctum foliis etiam superioribus subintegris, velutino-canescentibus indumento pubescente brevissimo, glandulis sessilibus intermixtis minutissimis nilentibus. Fruclus maturi rostrum 4 — 5 cm longum (ex Batt. et Trabut). Erodium. 249 Sandige Hochplateaus des nördlichen Algerien: Toucria, Beni-Lint, Tiaret, Terni, Garrouban, Ain-el-Hadjar (nach ßattandier und Trabut). Nota. Specios mihi ij^nota. 23. E. littoreura (Cav.) Leman in DG. Fl. frant. IV. (1 805) 843 ; DC. Prodr. I. (\ 824) 648 n. 43; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 308; Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 387; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Ilisp. III. (I880) 540; Balt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 127; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1903) 45. — E . cuncatum Y\\ . Prodr. Fl. Cors. App. (1825) 5. — E. narhonense \)ei\\\e^ Ind. sem. Hort. Monsp. (1836), ex Ann. sc. nat. ser. 2. VII. (1837) 2 86. — E. chium var. cumatum Pari. Fl. ital, V. (1872) 239. — E. chium subspec. E. cuneatum Rouy in Rouj et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 120. — E. öJÜHm subspec. E. littoreum var. 2ylaty2jJiylhü>t et var. micro- phyllum Rouy 1. c. p. 120 — 121. — E. rnaritimiini var. ß. L'Hcr. ex Brumh. 1. c. — Oeranium littoreimi Cav. Diss. IV. (1787) 222; Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 74 4. — Herodium littoreum Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842—43) 65 t. 185, f. 4869. — Perenne, suffruticosuni, 10 — 35 cm altum. Radix verticalis, longa vel- longissima, satis tenuis, ad Collum usque 3 — 4 mm crassa, pallide fusca, pluriceps. Gaules nonnulli, subramosi, folia basalia 1 — 5-plo superantes, decumbentes vel ascendcntes, pilis recur- vatis saepe setosiusculis obsiti; internodia inferiora saepe abbreviata. Folia basalia dz numerosa; petioli quam lamina 2V2"Plo longiores, 2 — 8 cm longi, 1 mm crassi, sparsim villosi; folia summa subsessilia; lamina foliorum basalium sparsim pilosa vel villosa, exs. tenuiter membranacea, saepe 2Y2 cm longa et lata, ambitu cordata vel ovato- cordata, profunde trilobata, lobis grosse lobulatis et secus totum marginem obtusiuscule crenato-denticulatis; folia summa inferioribus similia. Stipulae ovatae vel lanceolatae, obtusae, saepe 6 mm longae et 2 — 2V2 ^^^ latae, glabrescentes, mox membranaceae. Pedunculi 1^/2 — 9 cm longi, 1 — 1 1/2 mm crassi, 3 — 9-flori. Involucrum multibractea- tum; bracteae parvae, dr late ovatae, obtusiusculae vel oblusae, subhirsutae, 1 — 2 mm longae, 1 mm latae, liberae. Pedicelli caljce 2 — 3-plo longiores, 10 — 20 mm longi, sicut pedunculus pilis zb brevibus villosi; fructiferi parum elongati, sed non incrassati, plerumque filiformes, exs. Y2 "^™ crassi, refracti. Sepala ovata, leviter angustata, mucronata inucrone 1 mm longo filiformi, 4 — 5 mm longa et 2 — 2V4 mm lata, prae- cipue ad nervös parum incrassatos virides pilis hyalinis patulis brevibus vix dense villosa. CoroUa 8 mm diametiens; petala obovata, apice obtusa vel retusa, 4 mm longa, calyce vix vel parum longiora, aequalia. Filamenta calyci circ. aequilonga. Pistillum sericeo- villosum. Rostrum 25 — 40 mm longum, glabrescens; valvulae pilis hjalinis rigidis hirsutae. Küstenregion des Avestlichen Mediterrangebietes mit Ausschluss Italiens und Siciliens (nach Brumhard): Marokko, Ain und Hedjar in der Prov. Shedma (Ball, It. marocc. a. 1871'.); zwischen Tanger und Tetuan (Ball, It. marocc. a. 187l!); Prov. Shedma, bei Kasbah (Ball, It. marocc. a. 187l!, Hooker a. 187l!). — Algier, Prov. Gonstantine (Dukerley a. 1883!). 24. E. macrophyllum Hook, et Arn. Bot. Beech. Voy. (I84l) 327; Torrey, Expl. a. Surv. for a railroad route (1856) 72; Torrey in Emory, Report Un. St. a. Mex. Round. Surv. H. (1859) 41; Brewer, Watson et Gray, Geolog. Surv. Calif. Bot. I. (1890) 95; A.Gray, Synopt. Fl. North America I. 1. (1895—97) 361; Brumh. Mon. Ubers. Erod. (1905) 46. — Pubescenti-pilosum. Folia longissime petiolata; lamina 6 — 8 cm lata, cordata, breviter 5 — 7-lobata, crenato-serrata. Pedunculi foliis aequi- longi, sicut calyces glanduloso-pilosi. Umbellae 3 — 5-florae. Sepala elliptica, mucro- nato-acuminata, margine membranacea. Valvulae oblongae, basi attenuatae, apice trun- catae, sericeo-villosae. Californien (nach Hooker). Nota Spocies verisiniiliter ad E. malacoidem pertinct, 25. E. cygnorum Nees in Lehm. PI. Preiss. L (1844—45) 162; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 46. — E. peristeroides Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. I. (1863) 592. — Annuum vel bienne, 7 — 30 cm altum. Radix verticalis, 2 — 10 cm longa, 250 R- Knuth. — Geraniaqeae. satis tenuis, ad coUum usque 3 mm crassa, rt pallide fusca, caulos perpaucos her- baceos proferens. Gaules — non raro unus solitarius — subsimplices vel parum ramosi, folia basalia 2 — 5-plo superantes, decumbentes vel ascendentes, sicut pelioli pilis ± retro-adpressis satis dense obsiti. Folia basalia dr numerosa; petioli quam lamina i — 3-plo longiores, 2 — 8 cm longi; folia summa sessilia; lamina foliorum basalium pilis ± brevibus adpressis obsita, exs. firme papyracea, saepe 3 cm longa et lata, ambitu cordata vel elongato-cordata, profunde trilobata vel tripartita, lobis profunde lobulatis et secus totum marginera acute denticulatis vel dentatis; folia summa inferio- ribus similia. Stipulae ovatae, obtusae, saepe 5 mm longae et 3 mm latae, glabres- centes, margine ciliatulae, membranaceae, pallidae vel pallide fuscae. Pedunculi \ — 1 0 cm longi, 1 — I Y2 mm crassi, inferiores superioribus longiores, \ — 5-tlori. In- volucrum multibracteatum ; bracteae liberae, parvae, ovalae vel ovalo-lanceolatae, acumi- natae, acutae, glabrescentes, margine ciliatulae, 2 — 4 mm longae, \ — 2 mm latae. Pedicelli calyce 2 — 3Y2"P^o longiores, \0 — 25 mm longi, sicut pedunculus pilis retro- adpressis obtecti; fructiferi non elongati, vix vel parum incrassati, sed stricti, manifeste refracti. Sepala ovata, obtusa, mucronata mucrone ^3 — \ mm longo, pilis brevibus rigidis ib adpressis praecipue basin versus tomentoso-pubescentia, demum accrescentia et 8 mm longa et 3 mm lala, obsolete nervata. CoroUa usque 20 mm diametiens; petala subaequalia, calyce 1 1/2 — 2-plo longiora, obovata, apice rotundala, coeruleo- violacea vel violacga. Filamenta calyce breviora. Pistillum argenteo-sericeum vel -villosum. Valvulae pilis albidis longis rigidis hirsutae, apice foveis binis ornatae ; fovea plica concentrica ornata: rostrum 50 — 60 mm longum, pilis minutissimis zb ad- pressis obsitum. Australien und Neu-Seeland: Vasse River (Mitchell's Exped. n. 160! \6\\]. — Süd-Australien, Mt. Lyndhurst (Koch!). — West-Australien, Victoria bei Minginew zwischen Gras auf winterfeuchtem Lehmboden (Diels, Reise a. 1901 n. 3574!), Gas- coyne bei Carnarvon auf lehmigen Krauttriften um 10 m (Diels, Reise a. 1901 n. 3632!), Murrin-Murrin (George a. 1902!). Ohne Standortsangabe (Preiss a. 1902 — Typus!). Subsect. 5. Chamaedryoidea Brumh. Ghamaedryoidea Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 46. A. Annuum vel bienne. Fovea eglandulosa, plica concentrica circumscripta. Petala sepalis breviora, mox decidua. a. Caulescens. Folia crenata 26. ^. maritimum. b. Acaule. Folia zb tripartita, lobis lobulatis et dentatis . 'il. E. tihetanum. B. Perenne. Fovea glandulosa, plica concentrica destituta. Petala persistentia, sepalis 2 — 3-plo longiora. a. Caulescens, cinereo-tomentosum. Folia ovata. Pedunculi 2 — 3-flori 28. £'. corsicum. b. Acaule, pilis sparsim obsitum. Folia cordato-rotuildata. Pedunculi uniflori 29. jE". ehamaedryoides. Die Gruppe ist aus den Malacoidea hervorgegangen, stellt aber einen durch den Habitus gut charakterisierten Formenkreis dar, der indes aus seiner geographischen Verbreitung kaum noch einen Rückschluss auf das Verbreitungscentrum gestattet. Merkwürdig ist die Verbreitung des E. maritimuTii in der atlantischen und der ligurisch-tyrrhenischen Provinz und das Vor- kommen des E. tihetanum in Centralasien. 26. E. maritimum (Burm. f.) L'Her. ex Ait. Hort. Kew. ed. 1. H. (1789) 416; Smith et Sow. Engl. Bot. IX. (1799) t. 646; Willd. Spec. pl. HI. (I8OO) 639; DG. Fi. fran?. IV. (1805) 843; DG. Prodr. I. (1824) 648 n. 44; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 307; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 46. — E. ehamaedryoides Pari. Fl. ital. V. (1872) 250. — Geranium maritimum Burm. f. Spec. Ger. (1759) 46; L. Spec. pl. ed. 2. (1763) 951; Gav. Diss. IV. (1787) 218 t. 88, f. I; Thunb. Prodr. PI. Cap. Erodium. 251 (4794) M2. — Herodium marUimum Relchh. Ic. Fl. Germ. III. (<842 — 43) 65 t. <86, f. 4870. — Annuum vel bienne, 4 — i 5 cm altum. Radix verticalis, longa, tenuis, saepe \ 0 cm longa et 2 mm crassa, fusca. Gaules ramosi, foliis basalibus 1 ^4 — 2-pIo longiores, non raro sub eis occulti, ascendentes, sicut petioli et pedunculi pilis mol- libus tortuosis dense obsiti, herbacei; internodia infima caeteris omnibus circ. aequi- longa. Folia basalia pernumerosa; petioli quam lamina usque 2V2 — 3V2"P'o longiores, < Y2 ^"^ crassi; folia summa petiolata petiolis circ. I cm longis; lamina pilis zh latis adpressis obsita, usque \ 4 mm longa et \ J mm lata, ambitu cordata vel ovato-cordata vel rotundato-ovata, basi cordata, apice oblusa vel rotundata, obsolete lobata, secus totum marginem irregulariter aculiuscule denticulala. Stipulae ovatae, obtusiusculae, saepe 3-4 mm longae et 2 — 3 mm latae, mox glabrescentes et membranaceae et pallidae. Pedunculi I — 2 cm longi, tenues, plerumque l-flori. Involucrum 2-bractea- tum; bracteae late ovatae, abrupte acuminatae, acutiusculae, saepe i — 1^2 ^^ longae, glabrescentes, membranaceae, pallidae, liberae. Pedicelli caljce circ. 3-plo longiores, saepe \0 — i 3 mm longi; frucliferi laxi, tortuosi, filiformes, pilis adpressis latis satis dense obsiti. Sepala ovata, minute mucronata, 3 Y2 "^"^ 'onga, i 1/4 mm lata, pilis albis hirsuta, obsolete nervata. Petala sepalis breviora, mox decidua, obovata, apice obtusa vel rotundata. Filamenta calyce vix breviora. Pistillum hirsutum. Valvulae fovea eglandulosa plica concentrica circumscripta ornatae; rostrum usque 10 mm longum, glabrescens. Zvv^ei getrennte Verbreitungsbezirke, in der ligurisch-thyrrhenischen und im Norden der atlantischen Provinz. Nach dem Kaplande verschleppt. Var. a. genuinum Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 121. — Gaules prostrati, satis longi. Folia dentibus numerosis parvis oblongis obtusis ornata. Planta pubescens. England, Devonshire (Waterfall a. 1883!), Worcester (Fräser in Baenitz, herb, europ. a. 1876 n. 3192!), Kidderminster (Fräser in Baenitz, herb, europ. a. 1882!). — Frankreich, Gherbourg (Lenormand!), im Dept. Finisterre bei Le Gonquet (Thiebaut in Schultz, herb. norm. a. 1880 n. 762!), Vendee (Pontarlier!). f. 2. glomeratum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 46 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 117. — Totum caespitoso-glomeratum. Folia minora, hirsuta. Gaules pro parte sub foliis occulti. England, Cornwall (Pasca a. 1846!), Lubworth (Groves a. 1882 — Typus der Form!). Nota. Forma a specie parum diversa et transitibus numerosis coniuncta est. f. 3. apetala Rouj (pro subvar.) in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 122. — Flores apetali. Frankreich, zerstreut (Reliquiae Mailleanae n. 88 — Typus der Form). Var. ß. Boeconi (Viv.) DG. Prodr. I. (182 4) 649 n. 44; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 122. — E. Boeconi Viv. Prodr. Fl. Gors. App. (1825) 5. — E. maritimum Moris, Fl. Sardoa I. (1837) 353. — E. maritimum ß. Bertol. Fl. Ital. VII. (1847) 203. — Geranium mini^num chamaedryoides Bocc. Mus. II. (1697) 160 t. 128. — Gaules teneri. Foliorum lamina grandicrenata vel crenato-lobulata, lobis vel crenis integris. Gorsica (Soreirol!, Arnott!), bei Sartene (Bernard a. 1841 n. 197!), Vignolla und S. Michaelis (Viviani nach Bertoloni). — Sardinien, Trebina und Genargentu (Moris nach Bertoloni). — Sicilien (Gussone a. 1892!, W. Arnott!). 27. E. tibetanum Edgew. in Hook. f. Fl. Brit. Ind. I. (1876) 43 4; Maxim, in Bull. Acad. St. Petersb. XXVI. (1880) 467; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 47. — Annuum vel bienne, acaule, 2 — 6 cm altum. Radix verticalis, saepe tortuosa, longa, saepe 2 — 3 mm crassa, ± pallide fusca, Folia basalia pernumerosa; petioli quam lamina 1 — 2V2~P^o longiores, saepe 1^2 — 2Y2 cm longi et vix 1 mm crassi, sicut lamina pilis crispulis canescenti-subtomentosi; lamina 14 mm longa et lata, ambitu semi- ovata vel late cordata, basi fere retusa vel late cordata vel late angulata, apice obtusa vel rotundata, inteuse lobata, lobis crenato-incisis, crenis apice obtusis vel rotundatis; lobi 252 R. Knuth. Geraniaeeae. duo infimi fere usque ad rachim incisi; et lamina tum tripartilu. Stipulae lanceolatae. Pedunculi^^basales, cum * pedicellis 2 — 6 cm longi, tomentoso-hirsutiusculi, 2 — 4-floi'i. Pedicelli canescenti-tomentoso-hirsutiusculi. Involucrum multibracteatum ; bracteae lan- ceolatae, acutae, 2 mm longae, \ mm latae, lanuginoso-hirsutae. Sepala oblongo-ovala, non mucronata, obtusiuscula, 5 mm longa, 2 mm lata, pilis lanuginosis adpressis fere subsericea, obsolete nervata, margine membranacca. Petala sepalis 2-plo longiora, obovata (?). Pistillum hirsutum. Valvulae foveis eglandulosis plica concentrica circum- Flg. 32. Ä — B Erodium corsicum Leiiian. Ä Habitus. B Starnina pistillumque. — C — E E. chamaedryoides (Gav.) L'Her. C Habitus. D Flos. E Petalum. — FE. tibetanum Edgew. (Tcon. origin.) scriptis ornatae, pilis rigidis hirsutae; rostrum 12 — !6 mm longura, pilis brevissimis tomentosum. — Fig. 32/^1 Alpine Region des westlichen Tibet und der nördlichen Mongolei: Westtibet, zwischen 4000 — 5000 m (Thomson in Herb. Ind. Or. Hook. f. et Thom- son n. 3!). — Mongolei, Gobi (Potanin a. 1880!). 28. E. corsicum Leman in DC. Fl. frang. IV. (1805) 842; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 307; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 248; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 122; Brumh. Mon. Übers. Erod. (19 05) 46. — E. ^nalopoidcs var. corsicum DC. Prodr. I. (182 4) 648 n 4^. — E. malopoides Loiscl. Fl. Gall. ed. 2. II. (1828) 88. — E. malopoides var. suhhiflorum Moris, Fl. Sardoa I. (1837) 351. — Erodium. 253 Geranium eorsicum Poir. Encjcl. Suppl. II. (18H) 743. — Perenne, caulescens, 5 — 15 cm altum. Radix verücalis vel obliqua, longa, usque 10 mm crassa, fusca vel atro-fusca. Gaules subramosi, foliis basalibus usque 2 V2"P'^ longiores, nun raro sub eis occulti , ascendentes, sicut petioli et pedunculi satis rigidi et piiis mollibus zb hirsuti; internodia infima caeteris longiora. Folia basalia pernumerosa; petioli quam lamina usque 2^2 — 4-plo longiores, saepe 5 cm longi et i — i 1/4 mm crassi; folia summa subsessilia ; lamina piiis adpressis subserieea vel cinereo-tomentosa vel glabrescens, saepe 20 mm longa et 15 mm lata, ambitu ovata vel lale ovata, basi retusa vel rarius latissime cuneata vel vix cordata, zh obsolete lobata, secus totum marginem grosse crenato-denlata, dentibus rotundatis, saepe 2 mm longis et latis. Stipulae caulinae dz ovatae, obtusiusculue, saepe 3—5 mm longae et 2 — 3 mm latae, mox glabrescentes et mem- branaceae et i)allidae. Pedunculi 2 — 5 cm longi, vix tenues, i — 3-, plerumque 2-flori. Involiicrum saepe 2— 4-bracteatum ; bracleae oblongae vel ovatae, obtusae vel obtusius- culae, saepe 2 mm longae et \ mm latae, membranaceae, pallidae, liberae. Pedicelli calyce 2V2 — 3-plo longiores, saepe ■! 7 mm longi, piiis patulis subhirsuti; fructiferi vix stricti, plerumque refracti. Sepala oblongo-spathulata vel ovata, non mucronata, 5 mm longa, 2 mm lata, piiis albis mollibus subhirsuta, obsolete nervata. Corolla 8 — 20 mm diam.; petala sepalis 0/2 — 2V4"P'o longiora, vix decidua, late obovata vel cuneata, apice retusa. Filamenta caljce breviora. Pistillum piiis longis argenteo-sericeum, Valvulae foveis glandulosis plica concentrica destitutis ornatae; rostrum usque \i mm longum, piiis patulis sparsim pubescens, — Fig. 32 Ä — B. Felsenküste Corsicas und Sardiniens: Corsica (Soleirol, herb. cors. n. 791!), bei Bonifacio (Bernard a. -1841 n. 196!), bei Bonifacio am Kap de Fenne (Reverchon, PI. de Corse a. 1880 n. 227!). — Sardinien (Moris!, Philippü), am Capo Caccia (Forsyth, It. sardoum a. 1884!), Santa Teresa Gallura bei Tempio (Reverchon, PI. Sardaigne a. 1881 n. 73!). — Blühend Mai bis Juli. 29. E. chamaedryoides (Cav.) L'IIer. Ger. (1787—88) t. 6; Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (1789) 416; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 640; DG. Fl. fran?. IV. (1805) 844; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 46. — E. dryadifolium Salisb. Prodr. (1796) 311. — E. Reichardi DG. Prodr. I. (182 4) 6 49 n. 45. — E. Richardi Arno, Fl. Fanerog. Iber. VI. (1878) 51 (sphalm.). — GeranÜDn Reichardii Mm-v. in Gomm. Goetting. (1780) 11 t. 3; Bot. Mag. I. (1793) t. 18. — 0. parvulimi Scop. Delic. Insub. I. (1786) 8 t. 3, f. B. — G. chamaedryoides Cav. Diss. IV. (1787) 197 t. 76, f. 2. — Perenne, acaule, 5 — 6 cm altum. Radix vcrticalis vel obliqua, longa, saepe 4 mm crassa, fusca. Folia basalia per- numerosa; petioli quam lamina 2V2 — 5-plo longiores, saepe 3 cm longi et '^/\ — 1 mm crassi, sicut lamina piiis sparsissime obsiti, mox glaberrimi; lamina 9 mm longa et lata, ambitu rotundato-ovata, basi leviter cordata, apice rotundata, crenata — sed non lo- bata — , crenis 1 Y2 — 1 ^4 ^^i latis et 1 mm altis, rotundatis vel saepius retusis. Sti- pulae ovatae vel ovato-lanceolatae, obtusiusculae, saepe 1 mm longae et Y2 — Y4 mm latae, glabrae, membranaceae et fuscae. Pedunculi basales, cum pedicellis 5 cm longi, sicut pedicelli glabri , 1-flori. Pedicelli quam pedunculi 2 — 4-plo longiores, filiformes, fere capillares; fructiferi curvati et refracti. Involucrum bibracteatum ; bracteae ovatae, obtusiusculae, 1 mm longae, 1/2 mm latae, glabrae, fuscae. Sepala ovato- vel lanceolato- spathulata, minute mucronata, 3V2 — 4 mm longa, 1 1/2 mm lata, piiis brevibus ad- pressis sparsim obsita, obsolete nervata. Petala sepalis 2 — 2V2-p'o longiora, late ob- ovata, apice retusa, albida, roseo-nervata. Filamenta calyci aequilonga. Pistillum argenteo-sericeum. Valvulae foveis glandulosis plica concentrica destitutis ornatae; rostrum 10 mm longum, sparsissime piiis brevibus adpressis obsitum. — Fig. 32 C— JS". Untere Gebirgsregion der Balearen — Kalkpflanze: Majorka, Barranco de Pareir (Herb. Willkomm a. 1873 n. 378!), zwischen Lluch und Aumalluch (Burnat a. 1881 !), Gorch-blau auf Kalkboden bei 800 — 1000 m (Porta etRigo a. 1885!). — Nach Brumhard auch auf dem Mont St. Michel auf Corsica. — Blühend Juni. Nota. Species simillima est E. maritimo var. Bocconi, quocuni in insula Corsica locis eisdem invenitur. Fortassc autem locus natalis Corsicae est error cl. auloris. 254 ^- Knuth. — Geraniaceae. Subsect. 6. Qruina Wilik. et Lange. Omina Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 540 ex pte. ; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 47. — Gr uinalia "ßdiiL et Trabiit, Fl. de l'Alg. (1888) 121 ex pte. A. Rostrum 30 — 70 mm longum. Fovea plica concentrica destituta. a. Perenne. Pedunculi 5 — 10-flori, Fovea glandulosa. Kostrum 30 — 50 mm longum 30. E. serotinum. b. Annuum. Pedunculi 4 — 8-, aliquando 8 — 6-flori. Fovea glabra. Uostrum 50 — 70 mm longum. a. Folia basalia caules multiplo superantia, magis dissecta 31. E. Neilreicliii. (i, Folia basalia caules 1 1/2 — 2Y2-PI0 superantia, minus dissecta. Saepe pseudo-acaule 32. if/. Hoefftianum. B. Rostrum 70 — H 0 mm longum. Fovea concentrice plicata. a. Folia caulina pinnatifida. Pedunculi 2 — 4-flori. Sepala breviter mucronata. Fovea plicis duabus circumscripta. 3 3. E. hotrys. b. Folia caulina tripartita vel trisecta; segmentum medium dz pinnatilübatum. Pedunculi 3 — o-flori. Sepala longe mucronata. Fovea plica una circumscripta 34.-6/. gruinum. Die Arten der Sektion gruppieren sich um E. hotrys und E. gruinum^ die im ganzen Mittelmeorgebieto heimisch sind. Ihr eigentliches Verbreitungscentrum ist wohl der östliche Teil desselben gewesen, wie dies an dem Vorkommen der drei übrigen Arten in der pontischen Pro- vinz zu erkennen ist. E. Hoefftianum dringt von hier aus bis in das Ui-Gebiet Centralasiens vor. Entwicklungsgeschichtlich sind sie aller Wahrscheinlichkeit nach von den Malacoidea ab- zuleiten. Sie sind wie diese anspruchslose Sandpflanzen der Ebene und Hügelregion. 30 E. serotinum Stev. in Mem. Acad. Petersb. lU. (1811) 2 97 t. 15, f. 2; DC. Prodr. I. (1824) 647 n. 28; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 478; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 139; Boiss. Fl. orient. I. (1867) 889; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 47. — E. ruthenicum Marsch. Bieb. PI. Rar. Cent. I. (l 81 O) t. 48. — E. inulticaule Link, Enum. hört. Berol. II. (1822) 184; Sweet, Ger. II. (1822—24) t. 137. — E. longirostrum Form. Verh. Nat. Ver. Brunn XXXVII. 1898 (1899) 208. — E. scordium Bernh. ex Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 47. — Perenne, 20 — 40 cm altum. Radix verticalis, pallide vel intense fusca, longissima, demum crassitic pennae anserinae, saepe autem 2 mm crassa. Gaules nonnulli — rarius unus solitarius — , sicut petioli pilis albido- hyalinis satis longis patulis simplicibus hirsuti vel demum glabrescentes, ascendcntes vel suberecti, foliati. Folia basalia dz numerosa, foliis inferioribus conformia; petioli eorum quam lamina 1 ^2"?^^ longiores, saepe ascendentes, 1 Y2 '^^'^ crassi; lamina ambitu triquetra vel ovato-triquetra, usque 7 cm longa et 8 cm lata, ±: dense pilosa, subtus praecipue ad nervös saepe hirsuta, manifeste trilobata; lobus medius pinnatifido-lobulatus; lobuli omnes ovati vel oblongi, grosse et acutiuscule dentato-incisi; folia maiora ambitu eis specierum generis Phegopteris non dissimilia. Folia superiora multo brevius petiolata, saepe subsessilia, sed vix minus incisa. Stipulae lineari-acuminatae vel lineari- subulatae, acutissimae, pilosae vel hirsutae, saepe \ 5 mm longae et basi 2 mm lataQ. Pedunculi longitudine diversi, inferiores usque 25cm, superiores saepe 4 cm longi, tenues, 1 — 11/2'^'^ crassi, sed vix stricti, sicut pedicelli pilis ±: patulis mollibus ±: dense obsiti, rarius subhirsuti, 3 — 10-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae e basi lanceolata vel lineari-lanceolata longe acuminatae, acutissimae, saepe 3 — 6 mm longae, basi 1 mm latae, dz membranaceae, dz hirsutae, liberae. Pedicelli \ — 3 cm longi, floriferi caljce mucronato 2 — 2Y4-PI0 longiores; fructiferi leviter incrassati, stricti, manifeste refracti. Sepala ovata, o-nervata, mucronata mucrone circ. 2 mm longo, hirsuta vel pilosa, demum accrescentia et sine mucrone 1 0 mm longa et 3 mm lata. Petala caljci aequilonga, aequalia, obovata, apice rotundata, intense vel atro- violacea. Filamenta calyce mucronato fere duplo breviora. Pistillum argenteo-hirsutum. Rostrum 30 — 60 mm longum, pilis brevibus dz patulis dense subhirsutum; valvulae Elrodium. 255 pilis patulis setosis rigidis hyalinis dense hirsutae, foveis binis glandulosis ornatae; fovea plica concentrica destituLa. Südrussische Steppengebiete von Podolien bis Transkaukasien: Bender (Steven — Typus in herb. Berol.!). Dobrudscha, Babadagh an der Ruine Jenissala (Gebr. Sintenis a. <875 n. 1029!). Chersones, bei Lpasiborrka (Rehmann, Exs. it. chers. !). Var. /y. plurijugum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 890; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 47. — Paria bina segmentorum inferiorum magis dissita (ut in E. moschato), non aut vix confluentia; calyx patule hirtus. Russisch-Armfenien: Im Tliale Karne bei Eriwan (Buhse nach Boissier). 31. E. Neilreichii Janka in Ost. Bot. Zeitschr. XVII. (1867) 101; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48. — E. Neilreichii f. 77iacrop}iyllmn Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. 11.(1906) \ 18. - - E. Eobertia- num C. A. Mey. ex Nym. Consp. (1878 — 82) 140. — E. ciöonüwi Janka ex Nym. Gonsp. (1878—82) 139. — E. tmoleum Pan?. ex Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48, — Annuum vel bienne, 20 — 40 cm altum. Radix verticalis, pallide fusca, tenuis, Simplex. Gaules perpauci — saepe unus solitarius — , pilis mollibus palulis hirsuti vel glabrescenLes, erecti, foliati. Folia basalia vix numerosa, mox decidua, foliis inferioribus conformia; pelioU eorum laminae summum aequilongi, salis rigidi, sed tenues, pilis mollibus patulis hirsuti; lamina ambitu ovata vcl ovato-oblonga, saepe 5 ,cm longa et 3 cm lata, subtus pilis mollibus longis non raro dense hirsuta, demum autem glabrescens, pinnatifido-lobata; lobi lanceolati, acute serrato-dentati. Foliorum superiorum saepe subsessilium lobi minus incisi, non raro integri. Stipulae ovato-acuminatae vel lanceo- latae, acutae vel acutissimae, dense hirsutae, saepe 3 — 6 mm longae et O 2 — 3 mm latae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores usque 1 0 cm , superiores saepe 3 cm longi, stricti, i mm crassi, sicut pedicelli pilis glandulosis brevibus dense obtecli et pilis simplicibus palulis longioribus sparsioribus zb obsiti, 4 — 8-flori. Involucrum multi- bracteatum; bracteae lanceolatae vel lanceolaLo-lineares, acutae vel acutissimae, saepe 2 — 3 mm longae, 1 mm latae, membranaceae, villoso-hirsutae, liberae. Pedicelli 1 —3 cm longi, floriferi calyce mucronato 2-plo longiores; fructiferi vix vel non incrassati, stricti, plerumque manifeste refracti. Sepala ovata, 5-nervata, mucronata mucrone 2 mm longo filiformi, villoso-hirsuta, sine mucrone demum G — 7 mm longa et 3 mm lata. Petala calyci subaequilonga, aequaha, obovata, apice rolundata, violacea. Filamenta calyce duplo breviora. Pistillum pilis satis brevibus argenteo-sericeum. Rostrum 40 — 70 mm longum, pilis brevibus ± adpressis puberulum; valvulae pilis brevibus patulis setosis rigidis praecipue basin versus hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica con- centrica destituta. Ungarn, auf grasigen und sandigen Wiesen: Gomitat Heves am »Brinzitö« bei Halvan (Freyn a. 1873!, Borbds a. 1874!). Budapest (Herrmann in Schultz, herb, norm. a. i884 n. 1740!, Richter a. 1884!]. Zwischen Monor und PiHs (Borbas a. 1887!). Insel Gsepel (Degen, PI. Hung. exs. a. 1893!). — Macedonien: Voden (Adamovic, Flora maced. a. 1903!). Saloniki (Adamovic, PI. balcan. a. 1905!). 32. E. Hoefftianum G. A. Mey. in Mem. Acad. Petersb. VI. Ser. 7 (1855) 3. — E. Semenovii Regel et Herder in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXIX. 1. (I866) 553. — E. tmoleum Reut, ex Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 892. — E. Bourgaei Boiss. Fl. orient. I. (1867) 892. — E. Neilreichii var. Hoefftianum (G. A. Mey.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48. — Annuum vel bienne, plerumque 7 — 20 cm altum. Radix verti- calis, pallide fusca, tenuis, satis longa vel longissima, simplex. Gaules pauci — saepe unus sohtarius — , pilis mollibus patuUs pubescentes, procumbentes vel ascendentes, foliati. Folia basaha numerosa, persistentia; petioh eorum laminae circ. aequilongi, pilis moUibus patulis hirsuti; lamina ambitu ovata vel oblonga, saepe 2 — 3 cm longa et ^/4 — 1I/2 cm lata, praecipue subtus pubescens vel puberula, pinnatilobata; lobi lan- ceolati vel ovato-triquetri, acutiuscule serrato-dentati. Foliorum superiorum saepe sub- sessilium lobi basalibus similes, sed fere acutius dentati. Stipulae lanceolato-äcuminatae, 256 R. Knuth. — Geraniaceae. acutae vel acutissimae, puberulae, saepe 3 — 6 mm longae et 0/2 — 3 mm latae. Peduncali non raro pseudo-basales, 2 — 8 cm longi, sicut pedicelli indumento puberulo dense obsiti, 4 — 8-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ovatae vel lanceolato- ovatae, acutae, saepe 2 mm longae, i mm latae, non raro rubellae, puberulae, liberae. Pedicelli 1—2 cm longi, floriferi calycc mucronato 2-plo longiores; fructiferi vix vel non incrassati, manifeste refracti. Sepala ovata, 5-nervata, mucronata mucrone \ mm longo, pubescenti-subhirsuta, sine mucrone demum 6 mm longa et 3 mm lata. Petala caljci subaequilonga, aequa- lia, obovata, apice rotundata, violacea. Filamenta caljce fere duplo breviora. Pistil- lum argenteo - sericeo - hirsu- tum. Rostrum 40 — 70 mm longum, pilis brevibus ± ad- pressis puberulum; valvulae pilis brevibus patulis bjalino- setosis rigidis praecipue basin versus hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica concentrica destituta. — Spe- cies e diagnosi difficulter ab E. iVei/mc/iwdistinguenda, habitu autem plerumqueprimo aspectu recognoscitur. — Fig. 33. Steppengebiete, Hügel und untere Bergregion der pon- tischen Provinz, Klein- asiens und Centralasiens bis zum II i gebiet: Babadagh in der Dobrudscha auf der Steppe bei Kara-Arman (Gebr. Sintenis a. 1873 n. 530!). — Tbjmbra (Sintenis, It. troj. a. 188 3 n. 108!). Phry- gien, bei Sazilar (Warburg et Endlich, It. phryg. a. 1901 n. lOO!), bei Eski- Chehir an der Koniah -Linie auf Bahndämmen (Warburg et Endlich, It. phrjg. a. 1901 n. 401!). — Astrachan (nach C. A. Meyer!). Ascha- bad, zwischen Annaju und Gjaurs auf sandigen Hügeln (Sintenis, It. transcaspico-pers. a. 1900 — 1901 n. 11 1!, Litwinow, PI. Turcomaniae a. 1898 n. 1 132!). 33. E. botrys (Cav.) Bertol Amocn. Ital. (1819) 35; DC. Prodr. I. (1824) 647 n. 25; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 309; Boiss. Fl Orient. I. (1867) 892; Parlat. Fl. ital. V. (1872) 228; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. IIL (188 0) 540; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 123; A. Gray, Syn. Fl. North America 1. 1. (1897) 362; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 116; Haldcsy, Consp. Fl. graec. l. (1901) 303; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48. — E. botrys f. mon- tanmn Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 118. — E. gruinum var. ß. Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 634. — E. grninum Fig. 33. Erodiuin Hoefftianiim C. A. Mey. (Icon. origin.) Erodium. 257 ydir. botrys Pers. Sjnops. II. (1807) 22 4. — E. pauciflorum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 419. — E. ciconium var. mixtum Huter in Österr. Bot. Zeitschr. LIV. (1904) 452. — Geranium botrys Cav. Diss. IV. (1787) 218 t. 90, f. 2. — An- nuum vel bienne, 15 — 40 cm altum. Radix verticalis, atro-fusca, satis tenuis, radiculis lateralibus perpaucis armata. Gaules pauci — saepe unus solitarius — , pilis hyalino- albidis, patulis vel leviter recurvatis hirsuti, ascendentes vel erecti, foliati. Folia basalia dz numerosa, quam caulis 2 — 5-plo breviora; petioli laminae summum aequilongi, pilis setosis dr patulis hirsuti; lamina ambitu oblonga, sublobata vel lobata. Folia caulina breviter petiolata, saepe sessilia, sine petiolo saepe 7 cm longa et 3^/2 cm lata, pinnati- lobata; lobi acutiuscule vel acute dentati vel incisi. Folia omnia praecipue ad nervös et marginem versus setosiusculo-pilosa. Stipulae ovatae, acutiusculae, demum mem- branaceae, pallidae vel fuscescentes, saepe 8 mm longae et 3 — 4 mm latae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores usque 20 cm, superiores saepe 2 cm longi, sicut pedi- celli pilis hyalinis patulis rigidis dz hirsuti, 2 — 4-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ovatae vel lanceolatae, acutae, saepe 2 — 4 mm longae et 1 — 2 mm latae, membranaceae, pallidae vel fuscescentes, glabrescentes vel minutissime ciliatulae, liberae. Pedicelli 1 — 4 cm longi, floriferi calyce mucronato \ — 2-plo longiores; fructiferi incrassati et manifeste refracti, Sepala ovata, obsolete nervata, mucronata mucrone Y4 — 1 Y4 mm longo, pilis albido-hyalinis ± adpressis obsita, sine mucrone 6 — 11 mm longa et 2 Y2 ^^^ ^BidL. Petala media magnitudine, aequalia, calyce mucronato circ. 1 V2"Plo longiora, e basibus unguiculatis obovata, apice rotundata, violacea. Filamenta calyce duplo breviora. Pistillum dense argenteo-villosum. Rostrum 70 — 110mm longum, pilis brevibus zh adpressis dense obsitum; valvulae pilis brevibus patulis setosis rigidis praecipue basin versus hirsutae, foveis binis glabris ornatae ; fovea plicis duabus circum- scripta. Ruderalpflanze des ganzen Mittelmeergebietes; verschleppt nach Makaro- nesien, Nord- und Süd-America. Pyrenäen-Halbinsel: Puerto Sta Maria (Bourgeau, PI. d'Espagne a. 1849!). Coimbra (Moller in Fl. lusit. exs. a. 1891 n. 1077!). — Süd-Frankreich: La Seyne surmer (Robin a. 1886!). Cannes (Mas son a. 1874!). — Corsica (Gharpentier!), — Süd-Italien: Pozzuoli (Heldreich a. 1843!). Kap Drapani (Sieber!). Alcamo (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 630 !). Messina (Huter, Porta et Rigo, It. ital. III. a. 1877 n. 121!). — Griechenland: Tenos (Heldreich et Haläcsy, Fl. Aegaea a, 1889!). Kleinasien: Bujukdere am Bosporus (Pichler, PI. exs. Fl. rumel. et bithyn. a. 1874 n. 78!). Algier: Constantine (Choulette in Fragm. Fl. Alg. exs. a. 1858 n. 317!). La Galle in der Prov. Gonstantine (Durieu de Maisonneuve a. 184l!). — Marokko: Tanger (Ball, It. marocc. a. 187l!). Makaronesien: Teneriffa (Bolle a. 1852!, Webb!). — Madeira, bei Funchal (Engler a. 1877!), Schlucht des Ribeiro de Säo Joao (Kny a. 1865!). Nord-Amerika: California, bei Healdsburg (Heller und Brown, PI. of Galif. a. 1902 n. 5239!), bei San Juan (Eimer a. 1903 n. 4475!). Amador County, bei den New York Falls zwischen 500 und 660 m (Hansen, Fl. of Sequoia gig. Region a. 1892 n. 502!, a. 1896 n. 1643!). Süd-Amerika: Chile (Bertero a. 1830!, Pöppig, Coli. pl. Ghil. n. 172!). Varietates inter se transitibus coniunctae et parum diversae. Var. genuinum Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 116. — Caulis 10 — 30 cm altus. Foha superiora pinnatifida; lobi oblongi, inciso-dentati. Pedunculi 1— 2-flori. Var. luxurians Guss. Fl. Sic. synops. IL (1844) 208; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 117. — E. Gasparrinii Guss. Fl. Sic. Prodr. II. (1828) 301. — Caulis robustus, 20 — 50 cm altus. Folia superiora profunde bipinnalifida vel bipinnati- partita. Pedunculi 2 — 4-flori. A. Eng 1er, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogaraa) 129. 17 258 R. Knuth. — Geraniaceae. Frankreich, in den Dept. Alpes-Maritimes und Var, sowie in Corsica, selten. (Typus: Lojac. PI. Sic. rar. n. 474). Var. brevicaule Rouj in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. {\ 897) \\1. — Nanum, raulto brevius quam fructus rostratus. Gaulis brevissimus vel fere nullus. Folia fere omnia basalia, minus retusa quam in varielate genuinum. Pedunculi plerique uniflori, raro biflori. Frankreich, in den Dept. Alpes-Maritimes und Var, sowie in Corsica, selten. Var. eglandulosum Haläcsy, Conspect. Fl. Graec. I. (<90i) 303. — Pedicelli calycesque eglandulosi. Cycladen: Tenos (Leonis nach Haldcsy). 34. E. gruinum (L.) L'Her. ex Ait. Kew. ed. 1. II. (1789) 415; Willd. Spec. pl. m. (1800) 633 (var. /i. excl); DG. Fl. frang. IV. (1805) 842; DG. Prodr. I. (1824) 6 47 n. 27; Sibth. et Smith, Fl. Graec. VII. (1830) 51 t. 656; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 892; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 225; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 541; ßatt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 124; Haläcsy, Gonsp. Fl. Graec. I. (1901) 302; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48. — E. mon- sonioides Steud. ex Boiss. Fl. Orient, I. (1867) 892. — Geranium grui- num L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 680, ed. 2. II. (1763) 952; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 30; Cav. Diss. IV. (1787) 217 t. 88, f. 2. — G. uniflorum Pacho, Voy. dans la Marmarique et la Gyren. (1827) tab. 96. — Annuum vel bienne, 2 0 — 50 cm altum. Radix verticalis vel tortuosa, pallide fusca, satis te- nuis, radiculis lateralibus perpaucis armata. Gaules pauci — saepe unus solitarius — , pilis ± albidis recur- vatis vel patulis subhirsuti, ascen- dentes vel erecti, ramosi, foliati. Folia basalia zfc numerosa, quam caulis 2 — 3-plo breviora; petioli la- minae circiter aequilongi, pilis seto- siusculis patulis ± hirsuti; lamina ambitu d:: cordato-ovata, indivisa vel sublobata. Folia caulina brevius (Icon. origin.) petiolata, sine petiolo saepe 1 2 cm longa et 7 cm lata, tripartita vel trisecta; lobus medius maior vel maximus, zb pinnatilobatus. Folia omnia zb pilosa, secus totum marginem acutiuscule vel acute dentata. Stipulae ovatae, dz acuminatae, acutae, demum membranaceae , pallidae, saepe 10 — 12 mm longae et 6 mm latae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores usque 20 cm, superiores saepe 4 cm longi, sicut pedicelli pilis setosiusculis patulis vel leviter reflexis hirsuti, 2 — 6-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ovato-lanceolatae vel lanceolatae, acuminatae, acutae vel acu- tissimae, saepe 7 — 1 0 mm longae, 2 — 3^2 ^n^ latae, membranaceae, pallidae, glabres- centes vel glabrae, liberae. Pedicelli 2V2 — ^ cm longi, floriferi calyce mucronato 2 — 2Y2~plo longiores; fructiferi vix incrassati, sed manifeste refracti. Sepala oblonga vel Fig. 3 4. Erodium gruinum (L.) L'Her. Erodium. 259 oblongo-ovata, manifeste 5-nervata, mucronata mucrone filiformi 2 — 7 mm longo, pilis setosiusculis subhirsuta vel hirsuta, sine mucrone 8 — 18 mm longa et 3 — 6 mm lata. Petala magna, aequalia, caljce mucronato i V2"Plo longiora, e basibus unguiculatis late obovata, apice rotundata, violaceo-coerulea. Filamenta caljce mucronato fere 2-plo breviora. Pistillum argenteo-hirsutum. Rostrum 70— HO mm longum, glabrescens; valvulae pilis patulis setosis hirsutissimae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica unica circumscripta. — Fig. 34. Im mittleren und östlichen Teile des Mittelmeergebietes mit Ausschluss des festländischen Italiens, vornehmlich in den Küstengebieten verbreitet. Sicilien: Fra Alcamo e Segesta (Todaro, Fl. Sic. exs. n. <230!]. Griechenland: Aegina (Sartori!). Salamis (Herb. Heldreich a. 1852 n. 2644!). Attica, in der eleusinischen Ebene (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1878!). Parnass (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1875!]. Morea (Bory de St. Vincent a. 1837!). — Hydra (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1876!, Pichler, PI. Graec. exs. a. 1876!). Nord-Euboea (Holzmann in Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 188l!). Skyros (Held- reich et Haläcsy, Fl. aegaea a. 1889!). Cythnos (Tuntas a. 1900!]. Seriphopula (Tuntas a. 190l!). Syrien: Aleppo (Haussknecht, It. syr.-armeniac. a 1865!). Beirut (Lefevre a. 1826!, PI. Syr. Littor.!). Jerusalem (Kersten a. 187l!, a. 1873!). Jaffa (Born- müller, It. syr. a. 1897 n. 279!}. Libanon (Gaillardot a. 1858!). Kleinasien: Gypern (Sintenis et Rigo, It. cypr. a. 1880 n. 194!). — Rhodos (Heldreich a. 1845!). — Thymbra (Galvert a. 1881 n. 416!, Sintenis, It. troj. a. 1883 n. 315!). Troja (Schmidt in Herb. Heldreich a. 1864!]. Persien: Zwischen Abuschir und Schiras (Kotschy, PI. Pers. austr. a. 1842 n. 40!), bei Abuschir (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 93 n. 153!). Westliches Nord-Afrika: Alexandria (Delile, PI. in Aegypto lect. a. 1798 — 180l!]. — Marmarica, bei Mirsa Tobruk (Schweinfurth a. 1883 n. 38!]. — Cyrenaica, bei Benghasi (Petrovich a. 1882!, Ruhmer, Fl. Cyren. a. 1883 n. 75!, Rohlfs n. 43!). \ar. fi. subpinnatum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48 (nomen) ; Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1 906) 118. — Folia fere.usque ad rachidem incisa. — Varietas formis intermediis cum specie typica coniuncta est et cum speciminibus eins eisdem locis invenitur. Nach Brumhard gehören hierhin folgende Vorkommen: Kleinasien: Korykos (Siehe, bot. Reise Cilicien a. 1895 n. 99). Aleppo (Haussknecht, It. Orient, a. 1865 n. 282). Damaskus (Gaillardot a. 1876 n. 1683). — Kaukasus: Elbrus (Held- reich a. 1875 n. 453). — Persien: zwischen Buschir und Schiras (Kotschy, PI. Pers. austr. a. 1 845). Subsect. 7. Absinthioidea Brumh. Absinthioidea Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 48. A. Annuum. Rostrum 50 — 100 mm longum 35. E. Giconium. B. Perenne. Rostrum 40 — 60 mm longum. a. Totum adpresse ± albo-sericeum, parte superiore zt glandulosum. a. Pedunculi 5 — 7-flori. Petala rosea 36. J5/. Guicciardii. ß. Pedunculi 2 — 3-flori. Petala lutea ^1. E. chrysanthum. b. Totum hispido-villosum, dz glandulosum. a. Petala aequalia, immaculata, calyce 2 — 3-plo lon- giora. I. Totum dense glandulosum. Folia 2 — 3-pinnatisecta; lobuli foliorum filiformes. Petala alba 3 8. jB7. leucanthum. 17 2QQ R. Knuth. — Geraniaceae. II. Totum sparsius glandulosura. Folia i — 2-pinnati- secta. i . Lobuli foliolorum lineari-lanceolati, obiusi, integri, raro { — 2-dentato-incisi. Petala violacea, rarius rosea vel alba 39. E. ahsinthioides. 2. Lobuli foliolorum laüusculi, acuminati, acute 3 — 7-dentati. Petala violacea. . . . . . 40. ^. alpinum. ß. Petala inaequalia, caljcem subaequantia vel sepalis sesquilongiora, violacea vel alba; duo superiora mi- nora, basi maculata. Lobuli foliolorum latiusculi. . 4r E. cedrorum. Die Gruppe, welche vorzugsweise Hochgebirgsbewohner umfasst, ist direkt aus den Qruina abzuleiten, E. ciconium mit weiter Verbreitung ist die am wenigsten typische Form. Ent- sprechend der geographischen Verbreitung der Qruina im östlichen Teile des Mediterrangebietes sind alle Arten der vorliegenden Sektion mit Ausnahme von E. alpinum in Kleinasien vertreten, wo nicht weniger als 4 Arten endemisch sind. Im Gegensatz zu den Qruina sind aber die meisten Arten perennierend. 35. E. ciconium (L.) Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (n89) 415; Willd. Spec. pl. III. (1800) 629; DC. Fl. fran?. IV. {<805) 841; DC. Prodr. \. (1824) 646 n. 20; Koch, Synops. Fl. germ. ed. 1. (1837) 142; Ledeb. FI. ross. L (1842) 476; Gren. et Godr. FI. France I. (1848) 310; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 139; Boiss. Fl. Orient. L (1867) 891; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 223; Willk. et Lange, Prodr. FL hisp. IH. (1880) 540; Batt. et Trabut, FL de l'Alg. II. (1888) 124; Rouy in Rouj et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 114; A.Gray, Syn. Fl. North America I. 1. (1897) 362; Bub. FL pyren. III. (1901) 321; Haläcsy, Conspect. Fl. Graec. L (1901) 303; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 49. — E. ciconium vac. erectum DC. Prodr. I. (1824) 646 n. 20. — E. ciconium var. aristatum Post, Fl. of Syria, Palestine a. Sinai (1896) 194. — E. ciconium var. ruganeum Porta ex Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 49. — E. car- thaginense Pau in Bol. Soc. Arag. de C. Nat (190 4) 290. — Geranium ciconium h. Cent. I. (1755) 21, Spec. pl. ed. 2. (1763) 952; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 29; Jacq. Hort. bot. Vindob. L (1770) t. 18; Gaud. Fl. Helvet. IV. (1829) 397. — Hero- dium ciconium Reichenb. Ic. FI. Germ. III. (1842—43) 64 t. 184, L 4866. — An- nuum, suffruticosum, 1 0 — 70 cm altum, satis robustum. Radix pro rata satis parva, usque 1 0 cm longa et 4 — 5 mm crassa, dz pallide fusca. Gaules subramosi, folia basalia mox decidua 2 — 3-plo superantes, ascendentes vel erecti, sicut petioli et pedun- culi pilis patulis glandulosis dense hispidi; internodia infima caeteris aequilonga vel paullo longiora. Folia basalia numerosa, decidua, cum petiolis 10 — 20 cm longa et 5 cm lata; petioU quam lamina 1 — 3-plo longiores; folia summa sessilia; lamina foliorum inferiorum ambitu ovata, obtusiuscula, usque ad rachim alatam pinnatisecta — rachi inter pinnas lobulata et dentata — ; lobi ambitu ovati vel oblongo-ovati, pilosi, pinnatifido-lobulati et incisi. Stipulae deltoideo-lanceolatae vel deltoideo-ovatae, acutiusculae, saepe 5 — 6 mm longae et 3 mm latae, glabrescentes vel glabrae, mox fuscae. PeduncuU 4 — 12 cm longi, 0/2 — 2 mm crassi, 5 — 1 0-flori. Involucrum multibracteatum ; bracteae ovatae vel rotundato-ovatae, abrupte acuminatae, acutae vel fere mucronatae, 3 — 4 mm longae, 2 — 3 mm latae, fere hirsutae, mox membranaceae, liberae. Pedicelli calyce 1 ^4 — 2-plo longiores, 1 — 2 cm longi, patenter glanduloso-hirsuti; fructiferi valde incrassati, 1 1/4 mm crassi, manifeste refracti. Sepala ovata, obtusa, mucronata mucrone 2 — 4 mm longo, nervis 5 crassis percursa, pilis longis glandulosis patulis subhirsuta, sub fructu sine mucrone saepe 10 — 12 mm longa et 3V2 — 4 mm lata. Corolla 14 — 18 mm diame- tiens; petala aequalia, sepalis breviora, 8 mm longa et 4 mm lata, obovata, apice rotundata. Pistillum argenteo-sericeum; Stigmata atro-purpurea. Valvulae foveis binis ornatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 50 — 100 mm longum, pilis bre- vibus pro parte adpressis canescentibus dense obsitum. Ruderalpflanze des ganzen Mediterrangebietes; bis nach Vorder-Indien verbreitet. Verschleppt nach Nord-Amerika. Erodium. 261 Frankreich: Montpellier (Dupin in Magnier, Fl. sei. exs. a. 1890 n. 2428!, Planchon!). Avignon (Schimper!). Marseille (Herb. Heldreich!). Gap in den Hautes-Alpes (Societ. helvet. a. 187l!). Italien: Verona (v. Koellenstein n. 2488!). Abruzzen (Levier, PI. neap. a. 1876!). Florenz (Levier, Herb, etrusc. a. 1879!). Venetien (Porta a. 1871 sub var. luganum Porta!). Brix am Gardasee (Schlickum a. 1867!). Calabrien (Gra- boYsky!). — Cagliari auf Sardinien (Unio itin. Müller!). — Vittoria auf Sicilien (Citarda in Todaro, Fl. Sic. exs. n. 1119!). Ungarn: Blocksberg bei Budapest (Borbas a. 187l!, Richter in Schultz, Herb. norm. a. 1873 n. 1055!, Richter in Baenitz, herb, europ. a. 1 875 n. 25 I 9 !). Gran (Schlickum a. 1866!). Belgrad (Bornmüller, PI. exs. Serbiae borealis a. 1888!). Balkanhalb insel: Attica, in der Eleusinischen Ebene (Heldreich, PI. exs. Fl. hellen, a. 1878!), Pentelicon (Heldreich, PI. exs. Fl. hellen, a. 1893!), Piraeus (Held- reich, Herb. Fl. hellen, a. 1877!). Ägina (Sartori!). Ms. Pelion bei Volo (Held- reich et Holzmann in Heldreich, Fl. thessala a. 1883!). Thessalonich (Krüper a. 1869!, Charrel a. 1888!). Bujukdere am Bosporus (Pichler, PI. exs. Fl. Rum. et bithyn. a. 1874 n. 78!). Vorder-Asien : Syrien, Aleppo (Haussknecht, It. syr.-armen. a. 1865!). — Kleinasien, Dardanellen (Calvert a. 1881 n. 434!), Troas (Calvert a. 1881 n. 364!), Thymbra (Sintenis, It. troj. a. 1888 n. 128!), Amasia (Bornmüller, PI. exs. Anat. Orient, a. 1889 n. 208!), Phrygien (Warburg et Endlich, It. phryg. a. 1901 n. 148!, n. 985!), Cypern (Sintenis et Rigo, It. cypr. a. 1880 n. 195!). — Transkau- kasien, Tiflis (Schumann a. 1882!). Türkisch-Armenien, Gumuschkhane (Sintenis, It. Orient, a. 1894 n. 5695!). — Mesopotamien, Biredjik am Euphrat (Sintenis, It. Orient, a. 1888 n. 2 85!), Bamboudsch (Chesney, Exped. to the Euphrates a. 1 836 n. 80!). — Persien (Threlfall a. 1889!). — Afghanistan (Aitchison, Delimitation Commission a. 1884 — 85 n. 28l!). — Turkmenen-Steppe, bei Aschabad (Litwinow, PI. Turco- maniae a. 1898 n. 1 I3l!). Nord-Afrika: Marokko, in der Prov. Shedma, Prov. Mtouga, Prov. Dar el Beida, auf dem Gr. Atlas bei Seksaoua (Ball, It. marocc. a. 187l!). — Algier, Oran (Durando et Schimper a. 1862!), zwischen Ain-Bey und Melila (Choulette in Fragm. Fl. Alg. exs. a. 1856 n. 112!), Konstantine (Dukerley a. 1866!). — Kyrenaica, Ben- ghasi (Ruhmer a. 1883 n. 74!j. — Unter-Ägypten^ Mariut (Letourneux, PI. Aegypt. a. 1878 n. 182!). Varietates inter sese parum distinctae et cum typo bene transitibus coniunctae: Var. genninum Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 115. — Caulis 2 — 6 dm altus. Foliorum laciniae ultimae ovali-oblongae vel elliptico-lanceolatae, satis magnae. Var. tenuisectum Nym. Consp. Fl, Europ. (1878 — 82) 148; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 115. — Caulis 2 — 5 dm altus. Foliorum laciniae ultimae angustae, lanceolatae vel lanceolato-lineares. Süd-Frankreich, an trockenen Orten (Typus: Bourgeau, PI. d'Esp. a. 1850 n. 606!). Var. brevicaule Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 115. — E. brevieaule Bertol. in Nov. Comm. Acad. Bonon. VI. (1844) 229 t. 9, f. 2. — Caulis brevissimus vel fere nullus. Pedunculi pseudo-basales. Folia eis varietatis genuinum similia, fere omnia basalia, plerumque pedunculis multo longiora. Süd-Frankreich, an trockenen Orten. Var. turcmenum Litwinow in Trav. Mus. Bot. As. Imp. Sei. St. Petersbourg III. (1907) 119. — Fohorum laciniae quam in typo magis dissectae (ex Litwinow). 36. E. Guicciardii Heldr. in Boiss. Diagn. II. Ser. 6. (1859) 40; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 888; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 49. — ^ Perenne, dense suffruticosum, 12 — 20 cm altum, fere plane argenteum. Rhizoma ± verticale, 7—10 mm crassum, 262 ^- Knuth. — Geraniaceae. atro-fuscum, multiceps. Gaules subramosi, folia basalia 2-plo superantes, ascendentes, pro maxima parte sub foliis occulti, sicut petioli et pedunculi indumento brevi dz ad- presso incano-argenteo tomentoso-sericei ; internodia infima saepe elongala. Folia basalia pernumerosa, dense accumulata, cum petiolis 5 — 10 cm longa et i^/^ — 2^/4 cm lata; petioli laminae aequilongi, rarius usque 2-plo longiores; folia summa caulina sessilia; lamina foliorum basalium pilis adpressis satis longis argentea, ambitu dtz late ovata vel oblongo-ovata, obtusiuscula, pinnata — rachi inter pinnas sparsim dentata — ; pinnae in lacimilas lineares vel oblongo-lineares acutiusculas fissae; lacinulae \ mm latae et 2 — 5 mm longae. Stipulae laiiceolatae, acuminatae, acutae, saepe f) — 10 mm longae et 3 mm latae, petiolo basi adnatae, glabrescentes, fuscae.' Pedunculi i — 7 cm long!, 11/2 — 2 mm crassi, 4 — 7-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae lineari-lanceolatae vel lineares, acutae, 2Y2~3Y2 mm longae, 1/2 — 1 V4 mm latae, pubescentes, liberae. Pedicelli calyce 1^/2 — 23/4-plo longiores, 1^4 — 2^/4 cm longi, pilis brevibus patulis glandulosis subviscidi; fructiferi non incrassati, \ — 1 1/4 mm crassi, parum refracti. Sepala ovata, obtusa, mucronata mucrone 2 mm longo, nervis 5 crassioribus percursa, praecipue ad nervös pilis incanis adpressis longis dense obsita; sub fructu sine mucrone 10 mm longa et 3 — 4 mm lata. CoroUa 15 mm diametiens; petala rosea, aequaiia, sepalis 1 1/2 — \^/^-iß\o longiora, 10 mm longa et 5 mm lata, obovata, apice rotundata. Pistillum argenteo-villosum. Valvulae pilis incanis patulis hirsutissimae, foveis binis ornatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 45 — 60 mm longum, pilis patulis glandula minuta coronatis hirsutum. Nördliches Griechenland, in der alpinen Region des Veluchi, 1 700 — 2300 m (Guicciardi et Samaritani in Heldreich, Herb, graec. norm. a. 1857 n. 639 — Typus!, Heldreich, lt. per Graeciam septentr. a. 1879!). — Blühend JuU bis August. 37. E. chrysanthum L'Her. ex DC. Prodr. I. (1824) 645 n. 6; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 887; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 49. -— E. absinthoides Sibth. et Smith, Fl. Graec. VII. (1830) 48 t. 652. ■ — Perenne, dense suflfruticosum, 3 — 12 cm altum, argenteum. Rhizoma verticale, atro-fuscum, 5 — 8 mm crassum, longissimum, usque 30 cm longum, multiceps. Gaules subramosi, folia basalia 1 1/4 — 1 Y2"Plo supe- rantes, ascendentes, pro maxima parte sub foliis occulti, sicut petioli indumento ad- presso incano-argenteo sericei; internodia infima saepe brevissima, sequentia longa; saepe etiam planta acaulis. Folia basalia pernumerosa, dense accumulata, cum petiolis 1 Y2 — 9 cm longa et 1 — 1 ^4 cm lata; petioli laminae aquilongi, rarius usque 1 i/2"P'o longiores; foha caulina perpauca vel nuUa, subsessilia; lamina foliorum basalium pilis adpressis lanuginosis densis argentea, ambitu it late ovata, obtusiuscula vel obtusa, pinnata — rachi inter pinnas zb sparsim dentata vel lobulata — ; pinnae in lacinulas lanceolatas vel spathulato-lanceolatas vel ovatas acutiusculas fissae; lacinulae 2 — 5 mm longae et 1 — 2 mm latae. Stipulae ovatae, acuminatae, acutae, usque 5 — 10 mm longae et 2V2 — 3 "^i^ latae, margine ciliatae, ceterum glabrescentes, fuscae. Pedunculi non raro basales, 2 — 5 cm longi, 1 mm crassi, sicut pedicelli pilis patulis glandulosis brevibus subviscidi, 2 — 5-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ovatae vel lanceolatae, zb acuminatae, acutae, pilosae, 2 — 4 mm longae, 1 Y2 — 2V2 '^^^ latae, liberae. Pedicelli calyce 1^4 — 3-plo longiores, 1 — 1^/2 cm longi; fructiferi parum incrassati, vix vel non refracti. Sepala ovata, obtusa, mucronata mucrone 1 Y4 — 1 1/2 mm longo, nervis 5 crassioribus percursa, praecipue ad nervös indumento glanduloso subviscida et pilis incanis simplicibus adpressis obsita; sub fructu sine mucrone 7 — 8 mm longa et 3 mm lata. Gorolla 15 mm diametiens; petala lutea, aequaiia, sepalis 1 Y4 — 1 Y2'P''^ longiora, 8 — 10 mm longa et 6 mm lata, cuneato-obovata, apice retusa. Pistillum argenteo- villosum. Valvulae pilis incanis patulis hirsutissimae, foveis binis ornatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 50 mm longum, indumento patulo simplici, raro sparsis- sime glanduloso pubescens. Griechenland, Hochgebirgsregion Moreas und des Parnass: Malevu (Held- reich a. 1844!, Leonis in Heldreich, Herb, graec. norm. a. 1896 n. 1315!). Tay- getos (Psarides in Rehqu. Orphanideae!). Kyllene (Heldreich a. 1848!, Heldreich, \ Erodium. 263 PI. exs. Fl. Hellen, a. <887!) — Parnass, oberhalb Delphi (Heldreich a. 1852!), oberhalb Kastri (Engler a. 1887!). 38. E. leucanthum Boiss. Diagn. 1 . Ser. I. (1842) 60; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 886; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 49. — E. cadmaeum Jaub. et Spach, lUustr. II. (184 4 — 46) 107 t. 189. — E. eilicium Siehe ex Brumh. 1. c. — Perenne, suffru- ticosum, 5 — 14 cm altum. Rhizoma verticale, fuscum vel atro-fuscum, 5 — 8 mm crassum, verisimiliter longissimum, pluriceps. Gaules subramosi vel simplices, folia basalia 2 — 2V2~P^o superantes, ascendentes vel erecti, sicut petioli pilis patulis inaequi- longis glandulosis demum pro parte simplicibus dense obsiti; internodia infima superiori- bus circ. aequilonga. Folia basalia numerosa, cum petiolis usque 5 cm longa et \ Y2 cm lata; petioli lamina 3 — 5-plo breviores; folia caulina perpauca, sessilia; lamina foliorum basalium pilis brevibus inaequilongis glandulosis et simplicibus hirsuta, ambitu oblonga vel triquetra, obtusa, 2 — 3-pinnatisecta; laciniae filiformes, usque 5 mm longae et 1/2^1 mm latae, acutae vel acutiusculae ; folium ei Thuidii tamariscini simile. Sti- pulae lanceolato-triquetrae, oblusiusculae, saepe 2 — 3 mm longae et 11/2 — 2 mm latae, glabrescentes, pallide fuscae. Pedunculi 1 Y2 — 5 cm longi, ^4 '^'^ crassi, sicut pedicelli pilis inaequilongis patulis glandulosis et simplicibus subhirsuti vel subviscidi, 2 — 5- flori. Involucrum multibracteatum ; bracteae anguste lanceolatae, acuminatae, acutae, glan- duloso-subhirsutae, 2 — 3 mm longae, basi \ mm latae, liberae. Pedicelli calyce \ — 3-plo longiores, fiUformes; fructiferi parum incrassati, vix vel non refracti. Sepala ovata, obtusa, mucronata mucrone Y2 — 1 '^'^ longo, nervis 5 crassioribus manifeste percursa, pilis simplicibus et numerosis glandulosis dense subviscoso-subhirsuta, 4 — 5 mm longa et 2 mm lata. Corolla 10 mm diametiens; petala alba, aequalia, Immaculata, calyce 2— 2V2-PI0 longiora, 8 — 9 mm longa, 3 mm lata, obtusa. Pistillum subhirsutum. Kleinasien; alpine Region Cariens und Ciliciens: Cadmus oberhalb Geyra (Herb. Boissier a. 1842 — Typus!]. Namrun um 2000 m (Siehe, Bot. Reise nach Cilicien a. 1893 n. 216!). — Blühend Juni. 39. E. absinthioides Willd. Spec. pl. III. (1800) 627; L'Her. ined. n. l; DG. Prodr. I. (1824) 645 n. 7; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 886; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 49. — E. anthemifolium Marsch. Bieb. Fl. Taur.-Gauc. II. (l 808) 131 ; DG. Prodr. I. (1824) 645 n. 10; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 475; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 888. — E. fumarioides Stev. in Mem. Soc. Nat. Mose. IV. (1813) 49; DG. Prodr. I. (1824) 645 n. 8; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 475. — E. petraeum Sibth. et Smith, Fl. Graec. VII. (1830) 47 t. 651 (non Willd.). — E. olympicum C\em. Sertul. Or. (1855) 17. — E. Sibthorpimium Kotschy in sched. — E. absinthioides var. armena Trautv. PI. Radd. Armen, in Act. Hort. Petrop. II. (18 73) 517. — E. armenum Woronow in sched. — Oeranium absinthioides Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 741. — Perenne, 6 — 2 0 cm altum. Rhizoma verticale, fuscum vel atro-fuscum, 5 — 7 mm crassum, satis longum, pluriceps, ad Collum stipuhs squamosum. Gaules subsimplices vel subramosi, dz sparsim foHati, folia basalia 2 — 3-plo superantes, ascendentes vel erecti, sicut petioli pilis cris- pulis zh brevibus saepe inaequilongis eglandulosis dense obsiti ; internodia plerumque subaequilonga, Folia basalia numerosa, saepe caespitem parvum efformantia, cum petiolis 1 — 12 cm longa et 1 — 31/2 cm lata; petioli lamina saepe 2-plo breviores, raro usque 2-plo longiores; folia caulina pauca vel perpauca, sessilia; lamina foliorum basalium pihs dz brevibus eglandulosis mollibus adpressis obsita, ambitu oblonga vel triquelro- ovata, obtusiuscula vel acutiuscula, bipinnatisecta; laciniae fohorum lineari-lanceolatae, dz obtusae, integrae vel rarius 1 — 2-dentato-incisae, 1 — 7 mm longae. Stipulae tri- quetro-lanceolatae, acutae, saepe 6 mm longae et 2V2 — 3 mm latae, fuscae, margine ciliatae. Pedunculi 2 — 10 cm longi, 1 — 2 mm crassi^ sicut pedicelli pilis patulis glandu- losis saepe inaequilongis et simplicibus intermixtis obsiti, 2 — 8-flori. Involucrum multi- bracteatum; bracteae lanceolatae, dr acutae, hirsutae, 2Y2— 5 mm longae, basi 1 V2 — 2 mm latae, liberae, mox membranaceo-pallidae. Pedicelli calyce 1— 3-plo longiores, 3/4 — 1 mm crassi; fructiferi parum incrassati, manifeste refracti. Sepala ovata, obtusa, mucronata mucrone V2— 1 mm longo, nervis 5 crassioribus percursa, pilis brevibus 264 ^- Knulh. — Geraniaceae. numerosis glandulosis saepe cum longioribus simplicibus permixtis obsita, sub fructu usque 8 — 9 mm longa et 3 mm lata. CoroUa usque 20 mm diametiens; petala violacea, rarius rosea vel alba, aequalia, calyce i 1/2 — 2Y4-PI0 longiora, saepe i 0 mm longa et 5 mm lata, cuneato-obovata, fere retusa. Pistillum subhirsutum. Valvulae pilis albidis patulis rigidis hirsutae, foveis binis ornatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 40 — 45 mm longum, pilis brevissimis adpressis obsitum. Nördliches armenisches Kleinasien: Armenien (Szowits!), Erzerum 2300 m (Kotschy, Iter cilic-kurd. a. 1859 n, 542!). Erzinghan um 2000 m (Sintenis, It. Orient, a. 1889 n. 1099!). Eriwan (Kusnezow in Busch, Marc, Woronow, Fl. cauc. exs, a. 1900 n. 265 sub E. armenmn\). Yar. ß. amanum (Boiss. et Kotschy) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. — E. amanum Boiss. et Kotschy in Boiss. Fl. orient. I. (1867) 8 87. — JE. absinthioides var. hirtum Freyn et Sintenis in Bull. Herb. Boiss. III. (1895) 105. — Bhizoma coUum versus multiceps. Gaules tenuiores, breviores. Folia permulta, pilis incanis patulis dense hirsuta. Calyx pilis longis plerumque simplicibus hirtus. Nord-Syrien, Akma Dagh um 2100 m (Kotschy, PI. Syriae bor. a. 1862 n. 32!). — Türkisch-Armenien, Gümüschkhane (Sintenis, It. Orient, a. 1894 n. 6053 sub var. hirtum Freyn. et Sint. !]. f. 2. uniflorum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50; Brumh. in Fedde, Rep. II. (1906) 118. — Peduncuh dl basales, 1- raro 2-flori. Involucrum non raro bi- bracteatum. — A varietate vix diversum. Armenien, Gümüschkhane (Sintenis, It. Orient, a. 1894 n. 6053 ex pte. !). Var./. Sibthorpianum (Boiss.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. — E. Sibthorpianum Boiss. Diagn. I. Ser. 1. (1842) 60; Jaub. et Spach, 111. Orient. III. (1847 — 1850) t. 204. — E. olympicum Boiss. ex Boiss. Fl. Orient, I. (1867) 886. — Planta 5 — 1 3 cm alta. Folia usque 5 cm longa, subsericea, demum glabrescentia, caespitem satis densum efformantia; laciniae lanceolatae. Gaules foliis 2V2 — 5-plo altiores. Galyx pilis longis glandulosis hirsutus. Bithynien, Kitirlidagh bei Brussa (Pichler, Fl. rumel. et bithyn. a. 1874 n. 79!), Bithynischer Olymp bei 2400 m (Boissier a. 1842!, Mill a. 1862!, Engler a. 1887!). — Pontus (K. Koch!). Var. d. cinereum (Boiss. et Heldr.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. — E. cinereum Boiss. et Heldr. Diagn. Ser. 1. VIII. (1849) 118; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 888. — Gaules elati. Foliorum petioh rigidi; laminae laciniae saepe elongatae, fere lineares, acutae, pilis adpressis ± dense obsitae. Türkisch-Armenien, zwischen Ghelindost und Karagatsch (Herb. Heldreich a. 1845 n. 818!). f. 2. glandulosum (Boiss.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. — E. amanum var. glandulosum Boiss. Fl. orient. I. (1867) 887; Post, Flora of Syria, Palestine a. Sinai (1896) 193. — E. albiflorum et E. alpiflorum Hausskn. et Bornmüller in sched. — E. Sibthorpianum var. glandulosum Huet du Pavillon in sched. — E. hispidum Fri- valdsky in sched. — Pars superior caulis, pedicelli et calyces densius glandulosi. Macedonien: Galatchia (Abd-ur-Rahman-Nadji, Fl. de l'empire ottoman a. 1892!). Saloniki (Adamovic, PI. balc. exs. a. 1907!, a. 1908!). — Pontus, Amasia auf dem Ak-dagh (Bornmüller, PI. exs. Anatol. orient. a. 1889 n. 955 sub var. albiflora Hausskn.!]. — Türkisch-Armenien, Erzerum (Huet du Pavillon a. 1853 sub E. Sibthorpianum var. glandulosum \). f. 3. canescens (Bornmüller) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. — E. ab- sinthioides var. alpiflorum f. canescens Bornm. in sched. — Folia pilis patulis canescen- tibus hirta. Phrygien, Sultandagh oberhalb Akscheher (Bornmüller, It. anatol. tertium a. 18 99 n. 422 8 sub var. alpiflorum f. canescens Hausskn. et Bornmüller!). Erodium. 265 40. E. alpinum (Burm.) L'Her. Geran. (1787 — 88) t. 3; Willd. Spec. pl. III. (I800) 628; DG. Prodr. I. (1824) 646 n. 12; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 220; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. — E. anthemidifolium Ten. Syll. (1831) 330. — E. apen- ninum Ten. Syll. App. IV. (1835) 35. — E. petraeum Ten. (non Willd.) ex Nym. Gonsp. (1878) 141. — Geranium alpinum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 30; Cav. Diss. IV. (1787) 229 t. 96, f . 1 . — G. anthemidifolium Po\r. Encycl. Suppl. II. (1811) 742. ■ — Perenne, circ. 15 cm altum, acaule. Rhizoma verticale, fuscum, 6 — 10 mm crassum, satis longum, pluriceps, ad coUum stipulis numerosis squamosum. Gaulis brevissimus, saepe 2 cm longus, hirsutus. Folia basalia numerosa, cum petiolis 7 — 1 0 cm longa et 2 cm lata; petioli quam lamina saepe 1 — 2-plo longiores, rarius quam ea breviores, pilis lanatis mollibus patulis dense obsiti; lamina pilis brevibus adpressis dz sparsim obsita, ambitu lanceolato-oblonga vel lanceolata, acutiuscula, bipinnatisecta ; laciniae latiusculae, dr acuminatae, acute 3 — 7-dentatae. Stipulae triquetro-lanceolatae, acutae, saepe 7 — 1 0 mm longae et 3 mm latae, fuscae, margine ciliatae. Pedunculi 3 — 10 cm longi, 1 1/2 — 2 mm crassi, sicut pedicelli pilis patulis brevissimis glandulosis dense obsiti, 2 — 9-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae lineari-lanceolatae vel lanceolatae, acutae, d= subhirsutae vel glabrescentes, 2 — 5 mm longae, basi 1 — 1 Y2 ^^ latae, liberae, mox membranaceo-pallidae. Pedicelli caljce 1 — 4-plo longiores, 10 — 25 mm longi; fructiferi manifeste incrassati et refracti. Sepala ovata vel oblongo-ovata, obtusa, mucronata mucrone 1/2 — ^ ^^ longo, nervis 5 crassioribus percursa, pilis brevissimis praecipue ad nervös puberula, sub fructu 8 mm longa et 2Y2 ^^^ ^^ta, Corolla 12 — 17 mm diametiens; petala violacea, aequalia, Immaculata, caljce 2-plo longiora, saepe 1 0 mm longa et 4 mm lata, cuneato-obovata vel obovata, apice rotun- data vel fere retusa. Pistillum hirsuto-argenteum. Valvulae, pilis albidis patulis rigidis dense hirsutae, apice foveis binis ornatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 50 — 60 mm longum, pilis brevibus patulis glandulosis pubescens. Hochgebirgsregion der Abruzzen und des römischen Apennin; Solmona in den Abruzzen (Levier, PI. neapol. a. 1882!). 41. E. cedrorum Schott in Östrre. Bot. V^ochenblatt IV. (1854) 201; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 889; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. — E. Kotschyanum Boiss. ex Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 889. — Perenne, circ. 10 — 17 cm altum, cau- lescens. Rhizoma verticale, fuscum, 5 mm crassum, longum, pluriceps, ad collum stipulis squamosum. Gaules ramosi vel subsimplices, saepe breves, 2 mm crassi, sicut pedunculi et pedicelli et petioli pilis brevibus dense glandulosi, paucifoliati. Folia basalia numerosa, cum petiolis 7 — 10 cm longa, 2 — 3 cm lata; petioli quam lamina 1 — 1 Y2-PI0 longiores, rarius ea breviores; folia caulina subsessiha vel sessilia; lamina pilosa vel subhirsuta, ambitu ovata vel oblonga, obtusiuscula, bipinnatisecta; laciniae latiusculae, integrae vel pauci-dentato-incisae, acutiusculae vel obtusiusculae ; lacinulae 1 — 5 mm longae, 1 — 2 mm latae, ovato-oblongae. Stipulae ovato-triquetrae vel ovatae, acuminatae, acutae, saepe 4 — 8 mm longae et 2 — 3 mm latae, fuscae, margine ciliatulae. Pedun- culi 2 — 8 cm longi, 1 mm crassi, 3 — 7-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ±1 ovatae, acuminatae, acutae, glanduloso-hirsutae, 3 — 4 mm longae, basi 1 — lY2"i"^ latae, liberae, mox membranaceo-albidae. Pedicelli caljce 1 — 3-plo longiores, 5 — 20 mm longi, filiformes. Sepala ovata vel oblongo-ovata, obtusa, mucronata mucrone minu- tissimo vel mutica, nervis 5 manifeste percursa, pilis inaequilongis glandulosis patuUs dense obsita, saepe 4 — 5 mm longa et 2 — 2Y2 i^^i lata. Gorolla usque 15 mm dia- metiens; petala inaequalia, caljcem subaequantia vel sepahs sesquilongiora, violacea vel alba; duo superiora minora, basi maculata; omnia obovata, apice rotundata. Pistillum argenteo-villosum. Rostrum 40 — 60 mm longum. Kleinasien, in der alpinen Region Gariens(?) und des cilicischen Taurus: Im Thale Karli-Boghas des Bulghar Dagh um 1 600 — 2000 m (Kotschy, It. cilic.-kurd. a. 1 859 n. 241!, Siehe, Bot. Reise Gilicien a. 1895 — 96 n. 302!); Bulghar Dagh um 1500 — 2 600 m (Kots chj. It. eil. in Tauri alpes »Bulghar Dagh« a. 1 853 n. 2 48 a sub ^. Kotschya- num]}; Namrum im Gedernwald (Siehe, Bot. Reise nach Gilicien a. 1895 n. 17l!). 266 ^- Knulh. — Geraniaceae. Var. ß. micropetalum (Boiss. et Hausskn.) Brumh. 1. c. — E. micropetalum Boiss. et Hausskn. ex Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 8 89. — E. alhiflorum Hausskn. in sched. Antitaurus, Berutdagh 2500 m (Haussknecht, It. sjr.-armeniac. a. 1865 sub E. micropetalum]]. Subsect. 8. Petra ea Brumh. Petraea Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 50. A. Petala aequalia, immaculata, rubro-venosa. a. Totum eglandulosum, rarius glandulosum. Scapi 2 — 4- flori. Petala calyce duplo vel triplo longiora. cf. Folia utrinque villosa, raro glanduHgera . . . . . 42. E. petraeum. ß. Folia supra incano-hirsuta, subtus viridia, subglabra 43. E. supracanum. b. Totum dense glandulosum. Scapi 3 — 7-flori. Petala caljce paullo longiora ii. E. trichomanifolium. B. Petala inaequalia, caljce duplo longiora, saepe rubro-venosa; duo superiora basi nigrescenti-maculata. a. Folia utrinque subglabra vel patulo-villosa, viridia; laciniae foliolorum remotae, lineari-ovatae, acutiusculae. Pedun- culi foliis 1 Y2 — 2-plo longiores, 3 — 6-flori. a. Petala acuminata 45. J5/. macradenum. ß. Petala apice rotundata vel retusa 46. jE/. Choulettianum . b. Folia utrinque dense incano-tomentosa; laciniae foliolorum approximatae , saepius crispatae, ovatae, obtusae. Pe- dunculi foliis 3 — 4-plo longiores, 3 — 4-flori. Petala late obovata, emarginata 47. E. eheilanthifolium. Die Petraea stammen von den Absinthioidea und weiterhin von den Oruina ab. Ent- sprechend ihrem hochalpinen Standort hat eine äußerste Reduktion des Stengels stattgefunden. Ihre Ableitung als hochalpiner Typus der Absinthioidea macht ihre zerrissene geographische Verbreitung erklärlich. Die Arten gehören mit einer Ausnahme dem östlichen Mediterran- gebiete an. 42. E. petraeum (Gouan) Willd. Spec. pl. III. (180 0) 62 6; DC. Fl. fran^. IV. (1805) 839; DC. Prodr. I. (182 4) 6 45 n. 3; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 312; Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 384; Willk. et Lange, Prodr, Fl. hisp. III. (I88O) 532; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 100; Bub. Fl. pyren. III. (1901) 327; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 51. — E. foetidum VlUr. ined. n. 6 ex DC. Prodr. I. (1824) 645; — Geranium petraeum Gouan, lUustr. (n73) 45 t. 21, f. 1; Cav. Diss. IV. (1787) 224 t. 96, f. 2. — Perenne, 5 — 15 cm altum, acaule. Rhizoma verticale, atro-fuscum, 5 — 8 mm crassum, satis longum, pluriceps, ad coUum stipulis et petioUs persistentibus squamosum. Folia omnia basaha, pernumerosa, cum petioUs 3 — 12 cm longa, 2 — 3 cm lata; petioli quam lamina I V2 — S'^-plo longiores, pilis patuhs mollibus simplicibus inaequilongis zb dense obsiti; lamina pilis patulis rigidius- culis simplicibus ± hirsuta, ambitu ovato-triquetra vel ovata, bipinnata — rachi inter pinnas lobulato-dentata — , pinnulis integris vel dentatis vel pinnatisectis, lacinulis Hnearibus vel oblongo-linearibus, usque 1 mm latis et 1 — 5 mm longis, acutiusculis. Stipulae lanceolatae, acuminatae,, acutae, subhirsutae vel glabrescentes, saepe 3 — 7 mm longae et 2 mm latae. PeduncuH basales, arcuatim ascendentes, 4 — 12 cm longi, 1 1/2 iwin crassi, 2 — 7-flori. Involucrum multibracteatum ; bracteae hberae, lineares vel lineari-subulatae , acuminatae, acutissimae, mox membranaceae, pallidae vel fuscae, 2 — 6 mm longae, basi ^/^ — 11/21^1^ latae, hirsutae. PedicelU sicut pedunculus pilis patulis simplicibus hirsuti, 1 — 3V2 cm longi, filiformes, calyce 2 — 4-plo longiores; fructiferi parum incrassati, manifeste refracti. Sepala ovata, nervis 5 manifeste crassiori- bus percursa, pilis hyalinis patuhs longis simphcibus saepe dense hirsuta, saepe fere glabrescentia, mucronata mucrone 1 mm longo, sub fruclu 7 — 9 mm longa et 2Y2 — ^ "^"^ Erodium. 267 lata. CoroUa usqiie 20 mm diametiens; petala aequalia, Immaculata, rubro-venosa, calyce 2 — 3-plo longiora, 10 — 13 mm longa, 7 mm lata, cuneato-obovata, apice fere retusa. Filamenta caljce manifeste breviora. Pistillum sericeo-villosum. Valvulae pilis rigidis hyalinis patulis dense hirsutae, apice foveis binis vix manifeste ornatae; fovea plica concentrica destituta; rostrmn 30 mm longum, pilis dz adpressis pubescens. Auf Kalkfelsen der oberen und alpinen Gebirgsregion der Pyrenäen-Provinz, im Norden bis Narbonne und Montpellier, im Osten etwa bis Cervera und El Nierzo in Cantabrien, im Süden bis zur Sierra Segarria und Fuente-Higuera in Valencia. Außer- dem in Marokko bei Tetuan: Narbonne (Neyra in Schultz, herb. norm. a. 1883 n. 1947!). Ost-Pyrenäen um 100 — 660 m (Endress, Unio itin. a. 1829!). Perpignan (Valeti). Hautes Pyrenees, bei Pina Bianca (Bordere!). Basses Corbieres (Herb. Fac. Scient. Monspel. a. 1887!). Pic St. Loup (Herb. Bubani a. 1841!). — Tetuan, auf dem Beni Hosmar (Ball, Iter marocc. a. 187l!). — Nach Rouy innerhalb Frankreichs an folgenden Standorten: Im Dept. Herault bei Saint-Basille-de-Montmel, Pic de Liausson bei Clermont. Im Dept. Aude bei La Clappe, Trabit, Lebrette, Montredon, Pech de l'Agnel bei Narbonne; Corbieres; montagne Noire. Dept. Pyrenees-Orientales, bei Gases und Notre-Dame-de-Pene; Tour de Tautavel; Font de Gomps; Llo; Eyne. Dept. Haute- Garonne, Eup bei SaintBeat (Lapeyrouse), Medasolles (Gren. et Godr.). f. 2. viscidum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1903) 51 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 118. — Totum pilis glandulosis viscidum (ex Brumh.). Süd-Frankreich: Perpignan (Albert Irat a. 1846). Var. ß. lucidum (Lapeyr.)DC. Prodr. I. (182 4) 645 n. 3; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 51. — E. lucidum Lapeyr. Hist. Abr. PI. Pyren. (1813) 39 4; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 101. — E. lucidum var. caerulescens Timb. in Mem. Acad. sc. Toulouse (18 57). — E. lucidum subvar. caerulescens Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 101. — Folia glabrata. Auf granitischen Felsen der Pyrenäen- Provinz: Montpelher, auf dem Pic St. Loup (Bubani a. 1836). — Nach Rouy im Dept. Pyrenees-Orientales auf den Montagnes de Noedes (Lapeyrouse). Ariege bei Fraichinede und les Galbes ä la Serre-sur-Saleix (Lapeyrouse). Haute Garonne, auf dem Montagne de Sissay und bei Melles (Lapey- rouse); Montagne de Labatsec (Lapeyrouse, Arrondeau); Pic Cessire (Rouques); Montagnes de Luchon und bei Toulouse (Timbal). — Die var. typica geht in der Kultur offenbar in die kahlere var. lucidum über. Die kultivierten Exemplare der Art gehören zur größten Mehrzahl der letzteren an. Var. y. crispum (Lap.) DC. Prodr. I. (182 4) 6 45 n. 3; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (1880) 533; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 51. — ^. crispum Lapeyr. Hist. Abr. PI. Pyren. (I813j 39 4. — E. petraeum subsp. crispum Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 101. — Foha villosiora quam in varietate typica. Nach Rouy im Dept. Pyrenees-Orientales, bei Font de Comps (Lapeyrouse); Gase de Pene (Lapeyrouse, Timbal), Cobas de Gorbera (Lapeyrouse, Loret); Montagne de Nautoir (Oliver), Tour d& Tautavel (Gautier und Oliver); Thal des Llo (Galand). Dept. Aude, Grau de Padern (Gautier). 43. E. supracanum L'Her. Geran. (1787—88) t. 2; Willd. Spec. pl. HL (1800) 626; DC. Prodr. I. (182 4) 645 n. 2; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. HL (1880) 533; Bub. Fl. pyren. IH. (1901) 326; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 51. — E. rupestre Pourr. in Mem. Acad. Toul. III. (178 8) 319. — Geranium rupestre Cav. Diss. IV. (1787) 225 t. 90, f. 3. — Perenne, 2 — 10 cm altum, acaule. Rhizoma verticale, fuscum, satis longum, pluri- vel multiceps, ad Collum petiolis persistentibus stipuhsque squamosum, 5 — 15 mm crassum. Folia omnia basalia, pernumerosa, 2 — 6 cm longa, 8 — 13 mm lata; petioU quam lamina 1 — 1 Y2"Plo longiores, non raro autem quam ea breviores , sicut peduncuh pedicellique indumento brevissimo adpresso in- cano-tomentosi ; lamina subtus sparsim, supra densissime incano-sericea, subtus viridis, supra incana, ambitu ovata vel oblonga, bipinnatisecta — rachi inter pinnas lobulato- dentata — , pinnulis saepissime integris vel dentatis vel incisis, lacinulis linearibus vel 2g8 R. Knuth. — Geraniaceae. oblongis vel ovatis, usque 3 mm longis et I — i Y2 i^^fi latis, acutiusculis vel obtusius- culis. Stipulae basi lanceolato- vel ovato-triquetrae, acuminatae, acutae, demum glabrae, saepe 5 — 6 mm longae et 2 — 3 mm latae, petiolo basi adnatae. Pedunculi basales, saepe basi arcuatim ascendentes, 3 — 6V2 cm longi, i mm crassi, 2 — 4-flori. Involu- crum multibracteatum; bractae liberae, lineari-lanceolatae vel lanceolatae, acuminatae, acutae, vix demum membranaceae, 2 — 3 mm longae, basi i mm latae, subtomentosae. Pedicelli 8 — 15 mm longi, floriferi non raro filiformes, calyce 1 Y2 — 3-plo longiores; fructiferi parum incrassati et manifeste refracti. Sepala dz lata ovata, obtusa, nervis 5 intense viridibus crassioribus percursa, praecipue ad nervös incano-subtomentosa, mucronata mucrone Y^ — ^ ^^ longo, sub fructu demum 5 mm longa et 2Y2 — 'i'^/^mm lata. Corolla 10 — 15 mm diam. ; petala aequalia, Immaculata, rubrovenosa, calyce 2-plo longiora, 8 — 9 mm longa, 5 mm lata, obovata, apice rotundata. Stamina calyce pauUo breviora. Pistillum argenteo-villosum. Valvulae pilis rigidis patulis hyalinis dense hirsutae, apice utrinque manifeste foveolatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 17 — 20 mm longum, pilis adpressis brevibus tomentosum. Provinz der Pyrenäen: Nur auf dem Mons errat bei Barcelona und den be- nachbarten Bergen (Bresson a. 1 82 6!, Tremols a. 1872!, a. 189 4!, Burnat a. I88I!). 44. E. trichomanifolium L'Her. ex DC. Prodr. I. (1824) 645 n. 5; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 887; Brumh. Mon. Übers. Erod. (19 05) 51. — Perenne, 5 — 13 cm altum, acaule. Rhizoma verticale vel obliquum, fuscum vel atro-fuscum, satis longum, pluri- vel multiceps, ad collum stipulis et petiolis persistentibus squamosum, 5 — 25 mm crassum. Folia omnia basalia, pernumerosa, 3 — 10 cm longa, 8 — 18 mm lata; petioli quam lamina 1 — i^/^-plo longiores, pilis patulis glandulosis inaequilongis dense obsiti, demum subviscidi; lamina pilis dz glandulosis dense tomentoso-pubescens vel -hirsuta, ambitu oblonga vel lineari-oblonga, bipinnatisecta — rachi inter pinnas lobulato-dentata — pinnulis integris vel dentatis vel pinnatisectis, lacinulis linearibus vel oblongis, usque 1 Y2 — 4 mm longis et 1 — 1 Y2 mm latis, acutiusculis vel obtusiusculis. Stipulae lanceo- latae, acuminatae, acutae, subhirsutae vel demum glabrescentes, saepe 5 mm longae et 2 — 3 mm latae, petiolo basi adnatae. Pedunculi basales, basi arcuatim ascendentes, 4 — 8 cm longi, 1 — 1 Y4 mm crassi, glanduloso- vel simpliciter puberuli, 2 — 7-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae liberae, lineari-lanceolatae vel anguste lanceolatae, acuminatae, acutae, vix demum membranaceae, 2 — 4 mm longae, basi ^4 — ^ mm latae, dense hirsutae. Pedicelli pilis brevibus densissime glandulosi, 10 — 15 mm longi, fili- formes, calyce 1 Y2 — 3Y2"P^o longiores; fructiferi incrassati, saepe erecti. Sepala ovata vel oblonga, nervis 5 crassioribus manifeste percursa, pilis patulis inaequilongis glandulosis, demum saepe simplicibus densissime obsita, mucronata mucrone Y2 — ^ ^^ longo, sub fructu demum 9 mm longa et 3 mm lata. Corolla 9 — 10 mm diam.; petala aequalia, Immaculata, purpurea, rubrovenosa, calyce paullo longiora, 5 mm longa, 2 Y2 ^^ lata, cuneato-obovata, apice rotundata. Pistillum glanduloso-hirsutum. Valvulae pilis rigidis patulis hirsutae, apice utrinque leviter foveolatae; fovea plica concentrica desti- tuta; rostrum 25 — 27 mm longum, pilis glandulosis puberulum. Syrien, in der Hochgebirgsregion des Libanon: Libanon, auf dem Passe Sanin um 2500 m (Bornmüller, It. syr. a. 1897 n. 280 !), auf dem Djord Dybab um 2800 m (Kotschy, It. syr. a. 1855 n. 31 1!). — Blühend Juli. Var. ^. albiflorum Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 887; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 51. — Petala alba. Anti-Libanon: Hermon, oberhalb Rascheya und Orny (Kotschy, It. syr. a. 1855 n. 2t 1!). 45. E. macradenum L'Her. Geran. (1787 — 88) t. l; Gren. et Godr. Fl. France L (1848) 313; Gurt. Bot. Mag. XCIIL (1867) t. 5665; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. in. (1880) 533; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 102; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 52. — E. glandulosum W\M. Spec.pl. III. (I8OO) 628; DC. Fl. fran?. IV. (1805) 8 39; DC. Prodr. L (182 4) 6 45 n. 4. — E. graveolens LaiTpejr. Bist. Abr. PI. Pyren. (1813) 390. — Oeranium glandulosum Cav. Diss. V. (1790) 271 I m^ Erodium. 269 t. 125, f. 2. — O. radicatum Lapeyr. Fig. de la Fl. Pyren. I. (1795) tab. <; Lapeyr. Hist. Abr. PI. Pyren. (i813) 390 in syn. — G. 7nacradenum Lapeyr. Hist. Abr. PI. Pyren. (I8i3) 390 in syn. — Perenne, 5 — 16 cm altum, aeaule. Khizoma verticale^ atro-fuscum, satis longum, pluriceps, ad Collum saepe petiolis persistentibus et stipulis squamosum, 5 — 12 mm crassum. Folia omnia basalia, pernumerosa, 3 — 10 cm longa, 13 — 23 mm lata; petioli quam lamina 1 — 2^2"?^^ longiores, indumento brevissimo pro parte glanduloso puberuli; lamina utrinque subglabra vel patulo-pilosa vel -villosa, viridis, ambitu oblonga vel ovata vel triquetro-ovata, bipinnata — rachi inter pinnas lobulato-dentata — , pinnis saepe remotis; pinnulae integrae vel dentatae vel incisae, lacinulis lineari-ovatis acutiusculis, usque 3 mm longis et ^j^ — 1 mm latis. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutae, minutissime puberulae, saepe 5 — 7 mm longae et 1 1/2 — 2 mm latae. Pedunculi basales, satis erecti, sicut pedicelli minutissime puberuli et pilis perpaucis longis patulis obsiti, 5 — 11 cm longi, 1 mm crassi, 2 — 6-flori, foliis 1 Y2 — 2-plo longiores. Involucrum multibracteatum ; bracteae liberae, anguste lanceo- latae vel lineari-lanceolatae, acuminatae, acutae, vix demum membranaceae, 3 — 5 mm longae, 1 — 1 1/2 mm latae, pubescentes vel pubescenti-villosae. Pedicelli 10 — 25 mm longi, floriferi non raro filiformes, calyce 2 — 4-plo longiores; fructiferi vix vel non incrassati, manifeste refracti. Sepala zt late ovata, obtusa, nervis 5 intense viridibus crassioribus percursa, minutissime tomentosa et pilis longis patulis ±: sparsim hirsuta, mucronata mucrone saepe valido 1 — 1 Y4 mm longo, sub fructu demum 6Y2 ^^^^ longa et 274 — 2V4 mm lata. Corolla 15 mm diam. ; petala inaequalia, calyce duplo longiora, rubro-venosa, 8 — 9 mm longa, 4 — 7 mm lata, obovata vel fere rotundata, apice rotun- data; duo superiora basi nigrescenti-maculata. Filamenta calyci subaequilonga. Pistillum argenteo-villosum. Valvulae pilis rigidis patulis hyalinis dense hirsutae, apice utrinque leviter foveolatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 17 mm longum, pilis ad- pressis minutissimis sparsim tomentosum. Obere und alpine Gebirgsregion der Pyrenäen-Provinz; kalkhold.: Barcelona Tremols a. 1866!); Pena Bianca in den Hautes-Pyrenees (B ordere a. 1869!, a. 1870!, Bordere, PI. m. Pyren. altior. a. 1861 n. 90 !, Bordere in Schultz, herb. norm, a. 1676 n. 31 !, Desvaux a. 1847); Gedre in den Hautes-Pyrenees (Bordere in Baenitz, herb, europ. a. 1874 n. 2367!); Sepete in den Hautes-Pyrenees (Bordere a. 1873!); Ripeire im Thale von Brada in den Hautes-Pyrenees (Bordere a. 1878!); Thal von Llo in den Ost-Pyrenäen (Oliver a. 1889!); Pico de las Cowas (Bourgeau a. 1864!). — Nach Rouy außerdem noch in Frankreich im Dept. Pyrenees-Orientales^ Llo (Gren. et Godron, Gautier), Courtal-Blanc (Oliver); Fuß des Montagne de Sa- languy (Guillon). Dept. Haute-Garonne, Pic Cessire (Lezat). Dept. Hautes-Pyrenees, Crete des Couillarets und Hont de Tronton ä la Piquette d'Endretlis (Lapeyrouse, de Franqueville); Cazan d'Estiba bei Luz (Lapeyrouse); Pic d'Ereslid (Jordan). 46. E. Choulettianum Coss. ex Batt. in Bull. Soc. bot. France XXXIV. (1887) 3 86; Batt. et Trabut, Fl. de lAlg. H. (1888) 12 5. — E. Juliani Batt. in Bull. Soc. bot. France XXXIV. (1887) 386 in obs. — E. asplenioides var. Julia71iBa.it. in Bull. Soc. bot. France XXXIV. (1887) 386 in obs. — E. asplenioides f. Juliani Brumh. Mon, Übers. Erod. (l90ö) 42. — Perenne, aeaule, 4 — 10 cm altum. Radix perennis, verticalis, 5 — 6 mm crassa, ad Collum paullo dilatata. Folia omnia basalia, numerosa; petioli quam lamina 1 — 2-plo longiores, 2 — 6 cm longi, 1 mm crassi, pilis patulis in- aequilongis dz hirsuti; lamina usque 3 cm longa et 2 cm lata, utrinque pilis adpressis dense obsita, ambitu triangulari-cordata vel ovato-triangularis, usque ad rachim bipinnata, pinnis linearibus usque 3 mm longis acutiusculis. Stipulae lanceolatae, acutae, usque 1 0 mm longae et 3 mm latae, mox emarcidae et fuscae et glabrae. Pedunculi basales, 3 — 7 cm longi, 1 mm crassi, 4 — 7-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae ± late ovatae, acutiusculae vel obtusae, 2 mm longae et 1 ^'2 ^^ latae, glabrescentes. Pedi- celli 1 — 2 cm longi, graciles, calyce 2 — 4-plo longiores; fructiferi non incrassati, sed manifeste refracti. Sepala ovata, nervis 5 crassioribus percursa, sicut petioli pilis glan- dulosis hyalinis brevibus dense obsita, sub fructu 5 mm longa et 2 — 2V2 "^"^ ^^ta, 270 R. Knuth. Geraniaceae. obtusiuscula, sed non mucronata. Gorolla usque \ 5 mm diametiens ; petala aequalia, violacea, usque 8 — 9 mm longa et 4 — 4V2 ^^^ ^^ta, late obovata, apice rotundata vel retusa. Filamenta calyce breviora. Pistillum sparse argenteo-sericeum. Valvulae foveis binis • ornatae ; rostrum usque 20 mm longum, sparse adpresse pilosum. Algier: Djebel Oum Settas (Gosson a. <880 — Typus!). Nota. Specimina typica a cl. Gosson lecta manifeste docent, speciem non ad E. asple- nioidem adnumerandam esse, ut cl. Battandier et Brumhard scribunt, sed ad species sec- tionis Petraea ob folia bipinnata et rachim inter pinnas lobulatam. 47. E. cheilanthifolium Boiss. Elench. (KS40) 27; Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. HL (1880) 533; ßatt. et Trabut, FL de l'Alg. (1888) 121; Brumh. Mon. Übers. Fig. 33 Erodium cheilanthifolium Boiss (ex Willk. Ibcr. Halbins. [-ISOej 233 f. 15). Erod. (1905) 52. — E. trichomamfolium Boiss. Voy. Bot. Espagne IL (1839 — 45) 120 t. 37 ex pte. — Perenne, 5 — 10 cm altum, acaule. Rhizoma verticale, atro- fuscum, satis longum, multiceps, apice caespitem densum vel densissimum proferens, ad Collum petiolis pernumerosis persistentibus stipulisque dense squamosum, 10 — 20 mm crassum. Folia omnia basalia, pernumerosa, 2 — 5 cm longa, 6 — 15 mm lata; petioli quam lamina 1 — 1 y2~plo longiores, sicut pedunculi petiolique indumento dz patulo molli incano saepe inaequilongo tomentosi; lamina utrinque dense incano-tomentosa, ambitu ovata vel oblonga, bipinnata — rachi inter pinnas lobulato-dentata — , pinnis approximatis, saepe crispatis; pinnulae integrae vel dentatae vel incisae, lacinulis oblongo- ovatis, ±: obtusis, usque 2 — 3 mm longis et 1 — 1 1/4 mm latis. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutiusculae, puberulae vel demum glabrae, saepe 5 — 6 mm longae et 2 mm latae. Pedunculi basales, satis erecti, 3 — 7 cm longi, 1 mm crassi, 2 — 4-flori, Erodium. 271 foliis 1 Y2 — 4-plo longiores. Involucrum multibracteatum; bracteae liberae, lanceolatae vel lineares, acuminatae, acutae, vix demum membranaceae, 2V2 — ^ ^^ longae, basi < mm latae, incano-pubescentes. Pedicelli 7 — i 8 mm longi, saepe filiformes, calyce O/2 — 3-plo longiores; fructiferi vix vel non incrassati et manifeste refracti. Sepala zh ovata, obtusa, nervis 5 parum crassioribus percursa, indumento denso tomentoso ineana, macronata mucrone 1/4 — \ mm' longo, sub fructu demum 6 mm longa et 272 — 27411^1^ l^ta. Corolla <3 — 17 mm diam.; petala inaequalia, caljce 2-plo lon- giora, rubro-venosa, 8 mm longa, 3 — 6 mm lata, obovata, apice rotundata; duo supe- riora basi nigrescenti-maculata. Filamenta caljci subaequilonga. Pistillum argenteo- hirsutum. Valvulae pilis rigidis patulis hyalinis dense hirsutae, apice utrinque foveolatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum circ. 2 5 mm longum, pilis incanis dz patulis densis tomentoso-puberulum. — Fig. 35. Gebirge des südlichen Spanien und Marokko: Sierra Tejeda und Nevada um 1500 — 2400 m (Herb. Boissier a. 1837 — Typus!). Sierra de la Nieva, auf Kalkfelsen (Reverchon, PI. de l'Andalousie a. 1889 n. 386!, Fritze, Reise durch das südliche Spanien a. 1873!); bei Malaga (Gandoger!). Sierra Nevada, auf dem Ms. Dornajo (Huter, Porta et Rigo, It. hisp. a. 1879 n. 450 !), Picacho de Veleta (Schimper a. 1847!, Winkler a. 1876!), ohne Standortsangabe (Bourgeau a. 185l!, Willkomm n. 383!; Huter, Porta et Rigo, It. hisp. a. 1879 n. 443!), Cueva de los Panderones (Pedro del Campo, PI. Prov. Grenada a. 1872 n. 22!). — Djebel Ouensa im Südwesten von Marokko (Ibrahim a. 1876!). Var. /i^. valentinum (Boiss. et Reuter) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 52. — E. valentinum Boiss. et Reuter ex Willk. et Lange, Prodr. III. (I88O) 533. — E. celti- bericum Pau, Not. bot. V. 19. — E. eheilanthifolium Loscos, Trat. Supl. p. 97. — E. petraeum var. Valentinum Willk. et Lange, Prodr. Fl. hisp. III. (I88O) 533. — E. eheilanthifolium ß. Gavanillesii Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. Suppl. (1893) 265. — Humillimum, dense caespitosum, caespitibus foliorum 1 — 2 cm altis. Folia densissime incano-tomentosa. Rhizoma valde incrassatum. Südliches Spanien: Prov. Alicante, auf dem Mariola (Hegelmaier a. 1878!). — Die Varietät stellt nur eine gedrungene, hochalpine Form vor. — Nach Willkomm und Lange (Prodr. Fl. Hisp. Suppl. (1893) 265) auch in den Provinzen Valencia auf dem Pico de Penagolosa (Gavanilles; Pau; Reverchon a. 1891 n. 59), sowie Süd- Aragonien auf der Sierra de Javalambre (Pau; Reverchon a. 1891) und der Sierra del Pobo bei Las Parras (ßadal a. 1886!). Subsect. 9. Cicutaria Willk. et Lange. Gicutaria Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (I88O) 53 6; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 52. A. Fovea plica concentrica destituta. PeduncuH 2 — 4-flori. a. Fohola secus rachidem decurrentia. Bracteae liberae. Sepala longe mucronata 48. -EJ. Stephanianum. b. Foliola non decurrentia. Bracteae connatae. Sepala mutica vel breviter mucronata i9. E. bipinnatum. B. Fovea phca concentrica manifeste circumscripta, PeduncuH saepissime 5 — 7-flori. a. Folia 2 — 3-pinnatisecta; lobuli Hneari-lanceolati, acuti. Valvulanigrescenti- verrucosa. Rostrum 50 — 6 0 mm longum 50. E. Jaequinianum. b. Folia 1 — 2-pinnatisecta. Valvula non verrucosa. Rostrum 2 0 — 40 mm longum. a. Foliola obliqua, ambitu saepe triangularia, subpetiolu- lata. Bracteae usque ad medium connatae. Pedicelli laxi, calyce 3 — 4- (rarius 5 — 6-)plo longiores. Petala saepe inaequalia, duo maculata 51. £'. oiGutarium. 272 ^- Knuth. — Geraniaceae. ß. Foliola late ovata, petiolulata; lamina foliolorum mar- gine superiore petiolulo altius oriens quam margine inferiore. Bracteae liberae. Pedicelli robust!, calycem aequantes vel sepalis duplo longiores. Pe.tala aequalia, immaculata. I. Foliola late ovata 52. jE/. moschatum. II. Foliola latissime ovata, apicem versum confluentia. Indumentum fere lanatum 53. ^. tordylioides. Von den 6 Arten der Sektion sind E. cicutarium und E. moschatum und auch wohl E. Stephanianum Ruderalpflanzen mit weiter Verbreitung, während E. hipinnatum und E. Jac- quinianum. als Küstenpflanzen aufzufassen sind. Entwicklungsgeschichtlich sind die Gicutaria aus den Malacoidea abzuleiten. Sie stellen wohl einen der jüngsten Stämme der Gattung dar, der, überaus anpassungsfähig, noch augenblicklich in der Bildung neuer Formen begrifl'en ist, und deshalb eine große Zahl von Varietäten erkennen lässt. Seine größte Entfaltung zeigt er im südwestlichen Mediterrangebiet. 48. E. Stephanianum Willd. Spec. pl. III. (<800) 625; DC. Prodr. I. (1824) 645 n. n; Ledeb. Ic. PI. Fl. ross. II. (1830) 25 t. 184; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 475; Maxim, in Bull. Acad. St.-Petersb. XXVI. (1880) 467; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 55. — E. Steveni Marsch. Bieb. Fl. taur.-cauc. II. (1808) 132; DC. Prodr. I. (1824) 646 n. 13; Ledeb. Fl. ross. I. (1842) 475; Boiss. Fl. orient. I. (1867) 888. — Geranium Stephanianum Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 741. — G. Steveni Vo'ir. Encycl. Suppl. II. (1811) 742. — G. multifidum Patrin ex DC. Prodr. I. (1824) 645 n. 11. — Annuum vel bienne, 15 — 50 cm altum, caulescens. Radix verticalis, dz pallide fusca, satis longa, radiculis tenuibus sparsim armata. Caulis plerumque unus solitarius, ascen- dens vel erectus, e basi ramosus ramis ascendentibus, sicut petioli indumento puberulo satis dense obsitus, dense foliatus. Folia basalia pernumerosa, sed mox decidua, caulinis aequiformia, quam caulis 2 — 6-plo breviora; petioli inferiores laminae aequilongi; folia summa subsessilia; lamina pilis longioribus sparsim obsita vel glabrescens, ambitu ovata vel ovato-triquetra vel triquetra, 2 — 3-pinnatisecta ; laciniae dz late lineares, obtusiusculae vel acutae, secus rachim decurrentes, laete virides. Stipulae lineari-lanceolatae vel lineari-acumi- natae, acutae vel aeutissimae, glabrescentes, saepe 6 — 7 mm longae et basi 1 1/2 mm latae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores saepe 6 — 7 cm longi, superiores saepe breviores, indumento subsericeo-puberulo dense et pilis longis patulis sparsissime obsiti, 2— 4-flori. Involucrum multibracteatum ; bracteae liberae, lineari-subulatae, aeutissimae, saepe 5 mm longae et basi 1 mm latae, membranaceae, saepe pallidae, puberulae. Pedicelli 9 — 20 mm longi, calyce mucronato 1 — 2-plo longiores, dense subsericeo-tomentosi; fructiferi vix incrassati et non raro refracti. Sepala ovata vel obovata, obtusa, vix manifeste nervata, mucronata mucrone 2 — 3 mm longo aristiformi, pilis mollibus hyalinis longis hirsuta, demum sine mucrone usque 8 — 9 mm longa et 3 mm lata. Petala pro rata fere parva, aequalia, immaculata, calyce mucronato pauUo breviora, late vel rotundato-ovata, apice rotundata, carmineo-purpurea. Filamenta calyce mucronato fere duplo breviora. Pistillum argenteo-hirsutum. Rostrum pilis minutissimis adpressis satis dense obsitum, 30 — 43 mm longum; valvulae pilis argenteo-hyalinis patulis valde hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica concentrica destituta. Ruderalpflanze des temperierten Asien; dringt im ciskaspischen Gebiete bis in das pontische Florengebiet vor. Hauptentwickehmg in Ost-Asien: Kaukasus (Steven — Typus in herb. Berol. !). — Altaigebiet (Herb. Bunge a. 1839!). — Baicalgebiet, bei Irkutsk (Turczaninow!). — Dahurien, Nertschinsk (Seminow!, Karo, PI. dahur. a. 1889 n. 312!). — Mandschurei, Hai City (Fab er a. 189l!). — Mongolei, bei Ordos (Potanin a. 1884!). — China, Prov. Kansu (Przewalski a. I88O!); Prov. Tschili, bei Peking (Skatschkow!, Bretschneider!, Schindler, Fl. Peking a. 1905 n. 227!, Bodinier a. 1888 n. 257!); Prov. Nord-Shensi (Giraldi a. 1901 n. 3765!, a. 1901 n. 7047!); Prov. Honan (Schindler, PI. sin. a. 1907 Erodium. 273 n. ^97!); Süd-China (Chanet a. 1904 n. 587!). — West-Tibet, um 3600 m (Thom- son in Herb. Ind. or. Hook. f. et Thomson!). 49. E. bipinnatum (Gav.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 628; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 55. — E. cicutarium var. bipinnatum DG. Prodr. I. (1824) 647 n. 21; Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 385. — E. petroselinum L'Her. ined. n. 9 ex DG. Prodr. I. (1824) 647 n. 21. — E. staphylinum var. ß. Bertol. FI. ital. VH. (1847) 186. — E. numidieum Salzm. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1853) 421. — E. scandicinum Del. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1853) 421. — E. Jacquinianum Boiss. et Reuter ex Brumh. 1. c. — E. Jacquinianum va.r. bipinnatum Pari. Fl. ital. V. (1872) 206. — E. microphyllum Pomel, Nouv. Mat. FI. Atl. (1874) 339, — E. tenuisectum var. bipinnatum Amo, Fl. Fanerog. Iber. VI. (1878) 65. — E. Jacquinianum var. microphyllum Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 123. — E. Jacquinianum Dav. in Bull. Soc. bot, France XXXVII, (1890) 221. — E. papilläre Porta et Rigo, Iter quart, hisp. (l 8 95) n, 60 4 (nomen). — E. cicutarium f. E. bipinnatum ß. glabrescens Rouy, Fl. France IV. (1 897) 111. — E. cicutarium subsp. microphyllum. Murbeck, Contrib. Fl, Nord-Ouest, de l'Afr. I, (1897) 52. — Geranium aethiopicum Lam. Encycl. meth. II. (1786) 662. — G. numidieum Poir. Voj. Barb. II. (1789) 201. — G. bipinnatum CdiX. Diss, V. (1790) 273 t, 126, f, 3. — Annuum vel bienne, 10 — 45 cm altum, caulescens, Radix verticalis, zb pallide fusca, longa, radiculis late- ralibus sparsim armata. Gaules pauci vel unus solitarius e basi ramosus, ramosi ramis ascendentibus vel suberectis, sicut petioli pilis satis mollibus patulis ± hirsuti, dense foliati. Folia basalia satis numerosa, sed mox decidua, caulinis aequiformia, quam caulis 2 — 8-plo breviora; petioli inferiores quam lamina plerumque 2 — 4-plo breviores; folia summa sessilia; lamina pilis longis patulis hirsuta, demum vix glabrescens, ambitu oblonga, 2 — 3-pinnatisecta; laciniae ih late lineares vel oblongo-lineares, acutiusculae vel acutae, secus rachidem non decurrentes, virides. Stipulae lanceolatae vel ovatae, acutae, glabrescentes, saepe 4 mm longae et basi 1 Y2 — 1^4^^"^ latae. PeduncuU longitudine diversi, saepe 3 — 6 cm longi, tenues, sed satis stricti, pilis minutis albidis patulis subhirsuti, 2 — 4-flori. Involucrum pluribracteatum ; bracteae basi connatae, ovato-triangulares, acutiusculae, minutae, saepe 1 V2 — 2 mm longae, vix membranaceae et pallidae, glabrescentes, Pedicelli 9 — 20 mm longi, calyce 2 — 3-plo longiores, pilis longis mollibus patulis sparsis subhirsuti ; fructiferi non incrassati et plerumque refracti. Sepala zfc ovata, vix manifeste nervata, mutica vel brevissime mucronata, pilis mollibus lanuginosis zt adpressis dense obsita, demum 7 mm longa et 2V2 ^^^i ^,ata. Petala pro rata parva, aequalia, Immaculata, calyce 1 V2"P^<^ longiora, cuneato-obovata, apice fere retusa, lilacina vel lilacino-purpurea. Filamenta calyce breviora, Pistillum argenteo- hirsutum, Rostrum pilis minutis adpressis canescenti-albidis obsitum, demum glabrum, 20 — 35 mm longum ; valvulae pilis brevibus lutescentibus dense hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica concentrica destituta. Küsten- und Sandgebiete des westlichen Europa von Belgien bis Süd-Spanien, ferner Marokkos, Algeriens, Tunesiens, Sardiniens und Gorsicas; im Osten des Mittelmeergebietes hier und da, wahrscheinlich verschleppt (nach Brumhard): Portugal, bei Trafaria (Daveau in Magnier, Fl, sei. exs. a. 1890 n. 2429!, 2430!). Var. ß. sabulicolum (Jord.) Brumh. Mon Übers. Erod. (1905) 55. — E. hir- tum Boiss, Voy. Esp, II. (1839 — 18 45) 122. — E. Jaquinianum ß. subacaule Boiss. et Reut. Pug. (1852) 25; Willk. et Lange, Prodr. Fl, Hisp, III. (I88O) 537. — E. sabulicolum Jord. ex Billot, Fl. Gall. et Germ. exs. (1855) n. 1845. — E. Jaquinianum var. sabulicola Lange, Pug. (1860 — 1865) p. 327. — E. glutinosum Dum. in Bull. Soc. Bot. Belg. IV. (1865) 345. — E. glandulosum Dum. in Bull. Soc. Bot. Belg. IV. (1865) 345. — E. arenarium Pourr. em Lange in Kjoeb. Vidensk. Meddel. (1865) 132. — E. Marcuccii Pari. Fl, ital. V. (1872) 208. — E. malacitanum Amo, Fl. Fanerog. Iber. VL (1878) 65. — E. sabulicolum Lge. in Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. m. (1880) 537. — E. sabulicola ß. acaule Willk. et Lge. Prodr. Fl. Hisp. IIL (1880) 537. — E. bipinnatum var, sabulicolum f. hirtum Brumh,, Mon. Übers. Erod. A, Engler, D»s Pflanzenreich. lY, (Embryophyta siphonogamaj 129. 4 8 274 ^- Knuth. — Geraniaceae. (1905) 55. — E. cicutarium var. suhacaule (Boiss. et Reut.) Hochreutiner in Ann. Conserv. et Jard. Bot. Geneve IX. (1905) 175. — E. cicutarium ß. pilosum Texidor ex Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 55. Belgien, bei Nieuport in West-Flandern (Dieudonne a. 1869!). — Portugal, bei Trafaria (Daveau a. 1890!). Nota. Varietas cum specie formis intermediis bene coniuncta est. 50. E. Jacquinianum Fisch, et Mey. Ind. hört. Petrop. IX. (1844) Suppl. 11; Boiss. Fi. Orient. I. (1867) 890; Pari Fl. ital V. (1872) 206; Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (187 8) 386; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 537; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 112: Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 53. — E. Jacquinianum ß. Pomeli Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 122. — E. hirtum Jacq. Eclog. I. (1811 — 1816) 8 2 t. 58. — E. cicutarium var. hirtum Moris, Fl. sard. I. (1837) 342. — E. sebaceum Del. Ind. Sem. Hort. Monsp. (1838) 6. — E. staphylinum Bertol. Fl. ital. VII. (1847) 185; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. Suppl. (1893) 265. — E. tenuisectum Gren. et Godr. Fl. France l (1848) 311; Rouy, Illustr. pl. Europae rariorum p. 44 t. 432, f. 1; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 112. — E. cicutarium subsp. E. Jacquinianum Rouy, Illustr. pl. Europae rariorum, p. 44 t. 1 22, f. 2. — E. Salxmani Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 12 3, non Delile. — E. cicutariu/m var. Jacquinianum- Hochreutiner in Ann. Conserv. et Jard. Bot. Geneve IX. (1905) 17 4. — Oeranium aethiopicum Lam. Encycl. meth. II. (1786) II. p. 662. — Oeranium numidicum Poir. Itin. II. (1789) 201. — Annuum vel bienne, 15 — 40 cm altum, caulescens. Radix verticahs, fusca, radiculis lateralibus subsimplicibus armata. Gaules plures, indumento brevi glanduloso subviscido dense ob- siti, ascendentes vel non raro procumbentes, dense foliati. Folia basalia numerosa vel pernumerosa, caulinis aequiformia, quam caulis 2 — 6-plo breviora; petioli quam lamina manifeste, saepe multiplo breviores, pilis glandulosis ±: hirsuti; lamina ambitu ovata, 2 — 3-pinnatisecta; laciniae lineari-lanceolatae, acutae, pilis plerumque glandulosis zh dense hirsutae. Stipulae ovatae vel triquetrae vel lanceolato-triquetrae, acutiusculae, minutissime pilosulae vel glabrescentes, usque 6 mm longae et 3 mm latae. Pedun- culi longitudine diversi, inferiores 5 — 10 cm, superiores saepe 2 cm longi^ sicut pedicelli indumento glanduloso subviscidi, 4 — 7-flori. Involucrum multibracteatum ; bracteae Hberae, ± late ovatae vel triquetrae, obtusae vel acutiusculae, usque 4 mm longae et 3 mm latae, vix membranaceae, glanduloso-puberulae. Pedicelli 8 — 15 mm longi, calyce 2 — 4-plo longiores; fructiferi incrassati et saepe refracti. Sepala ovata, dz acuminata, + manifeste nervata, mucronata mucrone ^4 — ^ J^im longo, indumento glanduloso sub- viscida, demum 7 — 8 mm longa et 3 mm lata. Petala calyci mucronato aequilonga, inter se aequalia, obovata, apice rotundata, violacea. Filamenta calyce fere duplo breviora. Pistillum hirsutum. Rostrum 50 — 60 mm longum, piUs brevibus adpressis griseis ob- tectum; valvulae pilis brevibus patulis setosis rigidis hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica concentrica manifeste circumscripta. Westliches Mediterrangebiet: Küsten der Pyrenäen-Halbinsel, sowie Marokkos, Algeriens, Tunesiens, Sardiniens und Corsicas. Pyrenäen-Halbinsel: Portugal, bei Trafaria (Daveau in Schultz, herb. norm, a. 1890 n. 2619!, Daveau in Magnier, Fl. sei. exs. a. 1890 n. 2431 !). — Spanien, Cadiz (Fritze, Reise d. d. südl. Span. a. 1873!, Winkler, Reise d. d. südl. Span, a. 1873!), Puerto Santa Maria (Bourgeau, PI. d'Espagne a. 1849 n. 107!). Marokko: Mogador (Ball, It. marocc. a. 187l!); Gr. Atlas, im Thale Ait Mesan (Ball, It. marocc. a. 187l!, Hooker!); Seksaoua 900 — 1200 m (Ball, It. marocc. a. 1871!); Mazaghan (Ball, It. marocc. a. 187l!); Marokko (Herb. Cosson!). — Al- gerien: Algier (Gandoger, Fl. Alg. exs. a.M879 n. 165!). 51. E. cicutarium (L.) L'Her. ex Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (1789) 414; Willd. Spec. pl. III. (1800) 629; Kops, Fl. Batava L (1800) t. 28; DG. Fl. fran?. IV. (1805) 840; Smith et Sowerby, Engl Bot. XXV. (1807) t. 1768; DC. Prodr. I. (1824) 646 n. 21; St. Hil. Fl. Brasil. L (1825) 79; Koch, Synops. Fl. Germ. ed. 1. (1837) 142; Erodium. 275 Ledeb. Fl. Ross, I. (<842) 476; Gren. et Godr. Fl. France I. (<848) 3\\; Schur, Enum. PI. Transs. (<866) 138; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 890; Parkt. Fl. ital. V. (1872) 210; Gelak. Prodr. Fl. Boehm. III. (i875) 526; Blytt, Norges Flora III. (1876) 1H0; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 536; A. Gray, Synopt. Fl. North-America I. 1 (1897) 362; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 102 p. pte.; ßrumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 53. — E. cicutarium var. immaculatum Koch, Synops. Fl. Germ. ed. 1. (1837) 142. — E. cicutarium var. hrachypetalum, war. purpureum, var. macu- losum, var. pimpinellifolium Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 139. — E. cicutarium var. parviflorum, var. maculatu/m,, var. minus s. praecox, Schur in Verhandl. Naturf. Verein Brunn XV. 1876 (1877) 163 — 164. — E. cicutarium var. pallidiflorum Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. 111. (1880) 536. — E. cicutarium var. holoporphyreum Prahl, Fl. Schleswig-Holstein II. (1890) 38. — E. cicutarium var. micranthum Beck, Fl. Nied.- Oesterr. (1890) 563. — E. cicutarium var. micranthum f. leucanthum Beck, Fl. Nied.- Oesterr. 1. c. {floribus albis). — E. cicutarium f. carstiensis Pospichal, FI. Oesterr. Küstenl. II. (1898) 36. — E. cicutarium f. pentalohum (Dulac) Brumh. Mon. übers. Erod. (1905) 54. — E. cicutarium var. allotrichum Hochreutiner in Ann. Gonserv. et Jard. Bot. Geneve IX. (1905) 17 4. — E. cicutifolium Salisb. Prodr. (17 96) 311; Bub. Fl. pyren. IlL (1901) 322. — E. cicutaefolium Thuill. Fl. par. ed. 2. (1799) 347. — E. pilosum Steud. Nom. ed. 1. (1821) 314. — E. viscosum Steud. Nom. ed. 1. (1821) 315. — E. albidum Picard in Mem. Soc. Agric. Boulogne Ser. 2. I. (1837) Hl. — E. Salxmanni Delile, Ind. Sem. Hort. Monsp. (18 3 8) 6; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg, II. (1888) 123. — E. stellatum Delile, Ind. Sem. Hort. Monsp. (1838) 6. — E. melano- stigma Mart. ex Delile, Ind. Sem. Hort. Monsp. (183 8). — E. melanostigma var. thalictroides Delile in Linnaea XIII. (1839) Litt. 104. — E. viscosum Salzm. ex Delile in Linnaea XIII. (1839) 104. — E. allotrichum Steud. in Schimper, It. abyss. sect. III. (18 44) n. 1488; A. Rieh. Tent. Fl. Abyss. I. (1847) H6. — E. alsiniflorum Del. Ind. Sem. Hort. Monsp. (1847) 7, in Ann. Sc. Nat. Ser. 3. X. (1848) 329. — E. parvi- florum Jord. Cat. Gr. Rec. Gren. (1849) 15. — E. pallidiflorum Jord. Gat. Gr. Rec. Gren. (1849) 2. — E. Boraeanum Jord. Pugill. pl. nov. (1852) 47. — E. carneum Jord. 1. c. (1852) 47. — E. suhalhidum Jord. L c. (1852) 45. — E. triviale Jord. 1. c. (1852) 43. — E. Ballii Jord. 1. c. (1852) 44. — E. praetermissum Jord. ex Bor. Fl. Centr. Fr. ed. 3. H. (1857) 131. — E. albiflorum Jord. ex Brumh. 1. c. — E. pentalobum Dulac, Fl. Hautes Pyr. (1867) 237. — E. filicinum Pomel, Nouv. Mat. Fl. Atl. (1 875) 339; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (l 888) 1 22. — E. ambiguum Pomel, Nouv. Mat. Fl. Atl. (1875) 338; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. II. (1888) 123. — E. Salxmanni Boiss. et Reut, ex Nyman, Consp. (1878) 140. — E. ato^narium Del. ex Godr. in M6m. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1883) 423. — E. pilosum Menyh. Kalocsa Videk. Növeny 58. — Oeranium cicutariu7n L. Spec. pL ^d. 1. (1753) 680, ed. 2. (1763) 95'1; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 31; Vahl, Fl. Danica VL Fase. 17 (1790) 6 t. 986; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 394. — G.^viscosum Mill. Gard. Dict. ed. 8. (1768) n. 20. — G. pentandrum Gilib. Fl. Lituan. II. (I78l) 178. — 0. petroselinum L'Her. ex Webb et Berth. Phyt. Canar. I. (1836) 22. — G. arenicolum Steud. in Flora XXXIX. (1856) 439. — Herodium cicutarium Reichb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 63. — Annuum vel bienne, 1 0 — 50 cm altum, caulescens. Radix verticalis, satis longa, radiculis late- ralibus parum armata. Gaules plerumque plures, pilis canescenti- vel hyalino-albidis patulis satis rigidis latiusculis hirsuti, ascendentes vel non raro procumbentes, dtz dense foliati, quam folia 1 1/2 — 4-plo longiores. Folia basalia numerosa vel pernumerosa, caulinis aequiformia; petioli lamina multiplo breviores, pilis patulis rh densis hirsuti; lamina ambitu oblonga vel lanceolata, 2-pinnatisecta; pinnae alternae vel suboppositae, obliquae, ambitu ovatae vel saepe trianguläres, subpetiolulatae vel sessiles; lacinulae acutiusculae vel acutae, lineari-lanceolatae vel lanceolatae, utrinque hirsuto-pilosae. Stipulae elongato-triangulares vel triangulari-lanceolatae, glabrescentes , acutae, saepe 6 mm longae et 2^/2 ™Da latae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores saepe 10 — 1 2 cm longi, superiores plerumque breviores, pilis hyalino-albidis ± hirsuti, 5 — 1 0-flori. <8* 276 ^- Knuth. — Geraniaceae. Involucrum multibracteatum ; bracteae usque ad medium connatae, trianguläres^ glabres- centes, saepe 2 mm longae et \ — i V2 mm latae, acutiusculae vel obtusiusculae, mem- branaceae, rb pallidae. Pedicelli 8 — <5 mm longi, tenues, calyce 2 — 4-, rarius 5 — 6-plo loügiores, sicut pars superior pedunculorum pilis glandulosis minutis demum deciduis obsiti, demum saepe glabrescentes; fructiferi vix vel non incrassati, refracti. Sepala ovata, dr manifeste nervata, raucronata mucrone circ, \ mm longo, indumento glandu- loso vel simplici subviscida vel subhirsuta, demum 6 — 7 mm longa et 2Y2 — 3 mm lata. Petala media magnitudine, saepe fere parva, non raro inaequalia, duo maculata, calyce mucronato 1 Y2 — 2Y2-PI0 longiora, e basibus vix unguiculatis d= late obovata, apice rotundata vel fere retusa, violacea vel purpureo-violacea. Filamenta calyce breviora. Pistillum argenteo-hirsutum. Rostrum 20 — 40 mm longum, pilis brevibus adpressis obsitum ; valvulae pilis patulis setosis rigidis fuscescentibus hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica concentrica manifeste circumscripta. Var. a. triviale Trautv. in Acta Hort. Petrop. IV. (<876) 4 22. — E. eicutarium var. vulgare Wilms et Beckhaus in 7. Jahresber. Westfäl. Prov.-Ver. 1878 {\ 879) 178. — E. eicutarium var. typieum Pospichal, Fl. Oesterr. Küstenl. II. (189 8) 35. Schweden: Upsala (Andersson a. 1844!). Deutschland: Berlin (v. Seemen a. 1878!, R. Knuth!); Breslau (A. Engler!); Hagenau (Billot in Fl. Galliae et Germ. exs. a. 1849 n. 339!). — Frankreich (Willkomm a. 1854!, Jordan a. 1849!). Iberische Halbinsel: Gades (Willkomm n. 444!); Algeciras (Winkler, Reise d. d. südl. Span. a. 1873!); Braganga (Mariz in Fl. lus. exs. a. 1888 n. 563!); Goimbra (Ferreira in Fl. lus. exs. a. 1899 n. 1692!); Granada (Huter, Porta et Rigo ex itin. hisp. a. 1879 n. 451 !, n. 453!, n. 454!); Lissabon (Daveauin Magnier, Fl. sei. exs. a. 1885 n. H 1 4 !). Italien: Genua (Venturi a. 187o!); Catalfano (Todaro, Fl. Sic. exs. n. 1120!). Balkan-Halbinsel: Dardanellen (Calvert n. 371 !); Milo (Lefevre a. 1826!); Morea (Bory de St. Vincent a. 1837!); Thera (Schmidt a. 1866 in Herb. Heldreich!). Russland: Warschau (Karo, Fl. Polska a. 1848!); Kasan (Korshinsky a. 1884!); Lithauen (Dybowska in Woloszczak, Fl. pol. exs. a. 1900 n. 809!); Krim (Leveille, Voy. Russ. Mer. Grimee!). — West-Sibirien, Tobolsk (Ehrenberg a. 1829!^. Syrien und Kleinasien: Jerusalem (Kersten a. 187l!, a. 1873!); Phrygien (Warburg et Endlich, It. phryg. a. 1901 n. 99!); Lycien (v. Berg a. 1854!). — Gypern (Sintenis et Rigo, It. cypr. a. 1880 n. 196!). Asien: Süd-Persien (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 n. 3399c!). — Euphrat (Ghesney, Exped. to the Euphr. a. 1836 n. 65!). — Afghanistan (Aitchison a. 1879 n. 90!, n. 143!). — West-Himalaya (Herb. Schlagintweit a. 1856 n. 4359!, Thom- son in Herb. Ind. Orient. Hook. f. et Thomson!, Meebold, Fl. N. W.-Himalaya a. 1905 n. 3028!); Kaschmir (Falconer in Herb, late East Ind. Gomp. a. 1864 n. 330!). Ägypten: Mariut bei Alexandria (Schweinfurth a. 1890 n. 5l!); südl. Galala (Schweinfurth a. 1877 n. 199!); Wadi Aschar (Schweinfurth a. 1877 n. 143!); Wadi Hamäta (Schweinfurth a. 1880 n. 114!); Wadi el Abiad (Schweinfurth a. 1887!); Kairo (Letourneux a. 1881 n. 235a!, Schweinfurth a. 1879 n. 207!). — Cyrenaica, Benghasi (Ruhmer a. 1883 n. 70!). Algier (Bove, Herb, de Mauritanie a. 1837!). — Marokko (Herb. Cosson a. 1872!, a. 1876!, Hooker a. 187l!, Ibrahim a. 1883!, a. 1884!, Ball, It. marocc. a. 1871!). Macaronesien: Teneriffa (Webb!, Hillebrand in Rel. Hillebr.!). Atlantisches Nord-Amerika: Boston (ex herb. Faxon a. 1878!); New York (ex herb. Knieskern a. 1849!); Texas (Reverchon a. 1903!); Neu Mexiko (Fendler, PI. Novo-mexic. a. 1847 n. 87!); Mexiko (Aschenborn n. 626!, Seier, PI. mex. et centr.-americ. a. 1887 n. 577!, a. 1895 n. 1383!). Erodium. 27 7 Pacifisches Nord-Amerika: Galifornien (Hillebrand a. <863!); Anaador Gounty (Hansen, Fl. Sequoia gigantea Region a. <892 n. 50l! a. 1896 n. 1660!); Idaho (Sandberg, PI. of Idaho a. 1892 n. 58!); Utah (Jones, Fl. of Utah a. 1879 n. 102 6!, Grunow a. 1884!). Tropisches Süd-Amerika: Ecuador, auf deniGhimborazo um 3800 m (H. Meyer, Pfl. Ecuad. a. 1903 n. 185!). — Bolivia, Escayache (Fiebrig, PI. austro-bol. a. 1904 n. 329 4!); Puna Patanca (Fiebrig, PI. austro-bol. a. 1904 n. 3293!); Tucumilla bei Tarija (Fiebrig, PI. austro-bol. a. 1903 n. 2450!); La Paz - Illimani (Hauthal, Iter austro-americ. a. 1906 n. 241 !); Tomarape - la Paz (Stübel, Fl. hol. a. 1876 n. 7 c!). — Peru (Stübel, Fl. Peruana a. 1876 n. 99a!, n. 105b!). Extratropisches Süd-Amerika: Patagonien, Rio Negro (Berg, Fl. argent. a. 1874 n. 41, n. 42!, n. 45!). — Argentinien, Sierra Achala de Gordoba (Hierony- mus, Fl. argent. a. 1876 n. 297!); Prov. Gatamarca (Schickendantz, Fl. argent. a. 1873 n. 340 !); Prov. de Salta (Hieronymus et Lorentz, Fl. argent. a. 1873 n. 43!); Sierra chica de Gordoba (Galander, Fl. arg. a. 1879!, Hieronymus, Fl. argent. a. 1876 n. 609!); Rio Primero bei Gordoba (Hieronymus, Fl. argent. a. 1876!). f. 2 hirsutum (Jord.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 53. — E. hirsutum Jord. ex Bor. Fl. centr. Fr. II. (1857) 133. — E. hirtum Benth. et Hook. f. ex Brumh. 1. c. — E. cicutarium var. hirsutum purpureumi, var. hirsutum albiflorum, E. hir- sutum Schur in Verh. Naturf. Ver. Brunn 1 5. 11. (l 877) 1 64. — Foliorum lobi ± minores, magis partiti, pilis patulis dense hirsuti. Totum ramosissimum. Ost-Friesische Inseln, Borkum (v. Seemen a. 1895!). — Frankreich, Paris (Richard a. 1819!). — Argentinien, Prov. San Luis (Galander, Fl. argent. a. 1882!), Prov. de la Rioja (Hieronymus et Niederlein a. 1879 n. 538!). f. 3 argenteum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 53 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 118. — Indumento pulverulento albo villoso-incanum (ex Brumh.). Spanien: Aranjuez (M. Winkler, Reise d. Spanien u. Port. a. 1876). — Griechenland: Akrokorinth (Haussknecht, It. graec. a. 1885). f. 4 praecox (Gav.) DG. Fl. fran?. IV. (1805) 840 ; DG. Prodr. I. (1824) 646 n. 21; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. HI. (18 80) 536; Bornm. in It. Pers.-turc. (1892 — 1893) n. 3303; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 53. — E. praecox Willd. Spec. pl. III. (1800) 631. — E. maculatum Salzm. ex Presl, Bot. Bemerk. (1844) 26. — E. cicutarium var. minus Schur ex Brumh. 1. c. — E. cicutarium var. macu- latum (Salzm.) Ball in Journ. Linn. Soc. XVI. (1878) 385. — E. primulaceum var. pumilum Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. HI. (1880) 536. — E. petraeu7)i Sut. ex Brumh. 1. c. — Qeranium praecox Gav. Diss. V. (1788) 272 t. 126, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113. — Forma vernalis florifera. Foliola crenato-dentata. — Status pygmaeus, varietati »primulaceo« similis, sed vix a forma typica diversus*). f. 5 pygmaeum Hausskn. in sched. herb. Haussknecht; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 54. — Forma pygmaea praecedenti similis. FoUola autem acute dentata. f. 6 chaerophyllum (Gav.) DG. Fl. frang. IV. (1805) 840; DG. Prodr. L (1824) 646 n. 21; Gren. et Godr. Fl. France \. (1848) 311; Pospichal, Fl. Oesterr. Küstenl. H. (1898) 35; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 54. — E. cicutarium var. pilosum DG. Fl. fran?. IV. (1805) 840; DG. Prodr. L (1824) 646 n. 21. — E. cicutarium f. E. dissectum Rouy in Rouy et Foucaud Fl. Fr. IV. (1897) 108. — E. chaerophyllum Steud. Nom. ed. 1. I. (1821) 314; Goss. Notes Grit. IL (1849) 32; Schur, Enum. PI. Transs. (1866) 139. — E. millefolium Willd. ex H.B.K. Nov. Gen. et Spec. V. (1821) 228; DG. Prodr. I. (1824) 6 46 n. 18. — E. moranense Willd. ex H.B.K. 1. c. — E. melanostigma var. grandiflorum Del. in Linnaea XUI. (1839) Litt. 104. — E. pilosum Bor. ex Brumh. 1. c. ; *) Gfr. Glos in Bull. Soc. bot. France XLIII. (1896) 605-607. 278 ^- Knuth. — Geraniaceae. Batt. et Trab. Fl. de l'Alg. (1888) f22. — Oeranium chaerophyllum Cav. Diss. .IV. (<787) t. 95, f. r — O. pilosum Tbuill. Fl. Paris ed. 2. (1799) 346. — Herodium eieutarium var. chaerophyllum Reichenb. Ic. Fl. Germ. (1842 — 1843) 64 t. 183, f. 4864. — Herodium eieutarium xar. pilosum Reichenb. Ic, Fl. Germ. (1842 — 1843) 64 t. 183, f. 4864. — Foliorum lobi magni, tenuiter bipinnatifidi vel bipinnatisecti, laci- nulis acutis. Europa: Spanien, Caceres (Gandoger a. 190l!), Cadiz (Willkomm n. 465!). — Portugal, Bragan^a (Mariz in Fl. lusit. exs. a. 1888 n. 563!). — Süd-Frankreich, Montpellier (Golombiere a. 1847!). — Italien, Verona (Pollini n. 36l!), Cagliari (N. J. Müller sub ya.r. glutinosuml). — Griechenland, Corinth (Heldreich, PI. exs. Fl. Hell. a. 1885!). — Dalmatien (Ascherson, Dalmat. Reise a. 1867!). — Bos- nien, am Jezero (Blau a. 1871 n. 2134!). — Serbien, Belgrad (Bornmüller, PI. exs. Serb. Orient, a. 1888!). — Bulgarien, Varna (Schneider, It. balc. a. 1907 n. 254!). — Russland, Orenburg (Ehrenberg a. 1829!). — Türkei, Dobrudscha (Gebr. Sintenis a. 1872!). Vorder-Asien: Transkaspien, Aschabad (Sintenis, It. transcasp.-pers. a. 1900 — 1901 n. 198!, Litwinow, PI. Turcomaniae a. 1898 n. 1I30!). — Afghani- stan (Herb. Griffith in Herb, late East India Comp. n. 944!). Ägypten: Alexandria (Pfund!); el Ghargeh (Schweinfurth a. 1874 n. 2761); Libysche Wüste (Ascherson in Rohlfs, Exped. libysche Wüste a. 1874 n. 295!, n. 298!, n. 299!). Algier: Tanger (Boissier et Reuter, It. alger.-hisp. a. 1849!), Gonstantine (Dukerley!). — Marokko (Abdul Grant a. 1887!, Ball, It. marocc. a. 187l!, Moseley a. 1886!, Herb. Gossonl, Drummond-Hay a. 1880!). Abessinien (Schimper a. 1842 n. 1488 sub nom. E. allotrichum Steud.!, Schimper a. 1854 n. 507!). Nord- Amerika: Neu-Mexiko, bei Kingston (Metcalfe, PI. New Mexico a. 1904 n. 1492!). West-Colorado (Baker, PI. West Central Col. a. 1901 n. 102!). Mexiko (Uhde n. 1 1 86!, Schaffner n. 603!, Ehrenberg n. 429 !, Aschenborn n. 567!). Tropisches Amerika: Columbien (Moritz n. 1248!). — Ecuador (Sodiro, Specim. fl. ecuador. a. 1871 n. 220!). Süd-Amerika: Süd-Bolivien (Fiebrig, PI. austro-boHv. a. 1903—1904 n. 3009!, Bang, PI. boliv. a. 1889 n. 17!). — ^ Chile (Philippü). — ^Argentinien (Schicken dantz, Fl. arg. a .1879 n. 57!, Lorentz, PI. argent. a. 1881 n. 3761). — Uruguay (Lorentz, Fl. Uruguens. a. 1875 n. 273!, Lorentz, Fl. Entreriana a. 1876!). West-Australien, Distr. York (Preiss a. 1839 n. 1899!). f. 8. arenarium (Jord.) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 54. — : E. eieutarium var. mieropetalum Celak. Prodr. Fl. Boehm. IV. (1881) 876; Pospichal, Fl. Oesterr. Küstenl. II. (1898) 36. — E. arenarium Jord. Pug. PI. Nov. (1852) 44. — E. Lebelii Jord. Pug. PI. Nov. (1852) 48. — E. dentatum Dum. in Bull. Soc. Bot. Belg. IV. (1865) 345, — E. tenuiseetuyn Lge. in Kjoeb. Vidensk. Meddel. (1865) 132. — E. minutiflorum Godr. in Mem. Soc. Sc. Nat. Cherb. XIX. (1875) 173. — E. pim- pinellifolium Lefrou ex Brumh. 1. c. — E. pimpinellaefolium var. abortivum glomera- tum Martinis ex Brumh. 1. c. — Gaules longe producti, solo adpressi. Foliola acute dentata. — Cum forma typica transitibus numerosis coniunctum. Lycabettus (Heldreich!). Fontainebleau (herb. Heldreich!). Var. ß. pimpinellifolium (Cav.) Smith, Fl. Brit. II. (1804) 727; DG. Fl. fran(?. IV. (1805) 840; DG. Prodr. I. (1824) 646 n. 21; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 3H; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 54. — E. eieutarium var. eieutaefolium DC. Prodr. I. (182 4) 6 47 n. 21. — E. eieutarium var. maeulatum Koch, Synops. Fl. Germ, ed. 1. (1837) 142. — E. eieutarium, var. magniflorum Schur in Verhandl. Naturf. Verein Brunn XV. 1876 (1877) 163. — J^. eieutarium var. maeranthum Beck, Fl. Nied.-Oesterr. (1890) 563. — E. pimpinellifolium Sibth. Fl. Oxon. (1794) 211; Willd. Erodium. 279 Spec. pl. III. (1800) 630; Schur, Knum. PI. Transs. (1866) 139; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 122. — E. commixtum Jord. ex Schultz Arch. Fl. Fr. et Allem. (1842 — 1854) 164. — E. nadorense Batt. et Trab. Fl. de l'Alg. (1888) 1^2. — Qeranium pimpinellaefolium Cav. Diss. IV. (1787) t. 126, f. 1; Moench, Meth. (1794) 282. — Herodium pimpinellifolium Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 64 t. 183, f. 4865. — Petala calyce 2-plo longiora, inaequalia; duo superiora inaculata. Tirol, Kitzbühel (Traunsteiner a. 1844 n. 1453!). — Deutschland, Mann- heim (Schimper!), Vogesen (Tacqaine in Fl, Galliae et Germ. exs. a. 1849 n. 118!). — Belgien, Prov. Hennegau (Martinis in Wirtgen, Herb. fl. rhen. a. 1867 n. 364!). — Nach Ludwig (in Bot. Gentralbl. XIX. [1884] p. 120) kommt A\e YdiVi^iki pimpinelli- folium und die typische Art zum Teil an getrennten Standorten vor. Für das aus- schließliche Vorkommen der ersteren in Deutschland giebt er an: Das westliche Thüringen, bei Schmalkalden, Schleusingen, Remptendorf (Reuß ä. L.); Neustadt a. 0.; Rahnis etc. Um Beifort und Mühlhausen i. E. Var. y. verbenaefolium (Del.) R. Knuth. — E. verbenaefolium Del. Ind. Sem. Hort. Monsp. (1847) 7, in Ann. sc. nat. ser. 3. X. (1848) 329. — FoHa parte inferiore pinnata pinnis 1 — 4, eisdem E. mosohati similibus; parte superiore bi-pinnatifido-incisa. Planta habitu E. laciniato non dissimilis. Var. ö. primulaeeum (Lange) Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 54. — E. eicu- tarium f. pimpinellifolia Pospichal, Fl. Oesterr. Küstenl. II. (1898) 35. — E. cicu- tarium var. bicolor Sommier in Nuov. Giorn. Bot. Ital. XII. (1905) 462. — E. cicu- tarium var. serotinum Terrae, in Nuov. Giorn. bot. nuov. ser. XIV. (1907) 139. — E. primulaeeum Lange, Ind. Sem. h. Haun. (1855) 2 4, in Linnaea XXVHI (1856) 359; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (1880) 536. — E. longirostrum V ovm. in Verh. Naturf. Ver. Brunn XXXVII. 1898 (1899) 208. — Qeranium cicutarium Cav. Diss. IV. (1787) 226 t. 93 f. 1. — Herba robusta, facie E. romani caulescentis. Mitteleuropa: Deutschland, Hainau (Martinis in Wirtgen, Herb. crit. rhen. a. 1867 n. 951 !), Berlin (v. Seemen a. 1878!, Scheppig a. 1892!), Breslau (A. Engler a. 1859!). — Frankreich, am Tarn (Albi, PI. du Tarn a. 1893!), Marseille (Fritze, Reise d. d. südl. Span. a. 1873!). Iberische Halbinsel: Coimbra (Moller in Fl. lus. exs. a. 1886 n. 169!); Buarcos (Goltz de Carvalho in Schultz, herb. norm. a. 1886 n. 2722!); Trafaria (Wel- witsch. It. lusit. a. 1840 n. 481 !); Murcia (Gandoger, Fl. hisp. a. 1896 n. 407!). Italien: Florenz (Herb. Bubanü), Padua (Fr. Mayer!]. — Sardinien: Pula (N. J. Müller!). Balkan-Halbinsel: Bosnien, Serajevo (Blau a. 1868 n. 92l!). ■ — Griechen- land, Attica (Heldreich, PI. exs. Fl. Hellen, a. 1875!, a. 1878!, Heldreich, Herb, graec. norm. a. 1885 n. 832!), Saloniki (Charrel a. 1888!), Laconien (Psarides in in Rel. Orphan. a. 1875!), Gycladen (Orphanides in Rel. Orphanideae!). Vorder-Asien: Kleinasien, Thymbra (Sintenis It. troj. a. 1883 n. 316!), Tokat (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 93 n. 3303!). Cypern (Sintenis et Rigo, It. cypr. a. 1880 n. 196!). — Syrien, Hauran (Stübel a. 1882!), Jerusalem (Kersten a. 187l!). — Transkaukasien, Ssarijal (Kolenati a. 1844 n. 1246!). — Persien, Sser-tschah (Bunge, It. pers. a. 1859!). — Hindu-Kusch (Giles in Gilgit Exped. a. 1887!). Nord-China: Lao-y-san (Giraldi a. 1899 n. 3743!), Turi-juen-fan (Giraldi a. 1899 n. 3745!). Nord-Afrika: Cyrenaica, Benghasi (Ruhmer a. 1883!). — Algier, Constan- tine (Buvry a. 1856!, Choulette in Fragm. Fl. Alg. exs. a. 1857 n. 26!). — Marokko, Tanger (Kersten, Fl. Marokko a. 1883 n. 58!), Tetuan (Ball, It. marocc. a. 187l!). Abessinien (Petit!). Nord- Amerika: Idaho (Sandberg, PI. of Idaho a. 1892 n. 58!); Arizona (Ganong et Blaschka a. 1892 ex herb. A. Gray!); Mexiko (Schaffner n. 603!, 280 ^- Knuth, — Geraniaceae. Schiede n. 462!, Ehrenberg n. 42»!); Neu-Mexiko (F. S. Earle et E. S. Earle, PI. of New Mex. a. 1900 n. 350!). — Galifornien (Eimer a. 4 902 n. 3654!, Goville et Funston, Death Valley Exped. a. \S9\ n. 5U!, Lorentz a. 1874 n. 270!, Hille- brand a. 1863!). Süd-Amerika: Peru, Lima (Weberbauer, Fl. Peru a. 1901 n. 120!). — Chile (Scott Ellioth a. 1903 n. 571). — Patagonien, am Rio Negro (Hieronymus, Exped. Rio Negro a. 1879!). — Argentinien, Prov. Gatamarca (Schickendantz in Fl. argent. a. 1875 n. 10l!, Galander a. 188l!). Sandwich-Inseln, Kauai (Knudsen n. 142!). Nota 4. Glavaud [Fl. de la Gironde in Actes Societe Linneenne de Bordeaux XXXV. 'I88i) 426] distinguit E. eieutarii varietates et formas sequentes, ab eis hie descriptis diversas et pro parte ad E. bipinnaitmi pertinentes: A, cincttmi: Valvulae fovea plica concentrica dz circumscripta, a. ehaerophyllum. 4. B. pallidiflorum. I. E. pallidiflorum Jord. II. E. triviale Jord. i. E. pimpinellaefolium. I. E. commixtum Jord. II. E, praetermissum Jord. B. fo88um: Valvulae fovea plica concentrica non circumscripta. a. arenarium [E. pilosimi Bor.). \. glutinosum. 2. vestitum. 3. sübglahrum. b. laxum. Nota 2. Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 103 distinguit subspecies se- quentes : 1. E. Romanum l'Her. ex Ait. Hort. Kew. II. 4U. var. ß. caulescens Loret et Barr. Fl. Montp. p. 123. — E. ßarrandonianum Loret in herb, 2. E. provinciale Jord. Fug. p. 51. 3. E. Carioti Jord. Fug. p. 49. 4. E. Tolosanum Jord. Fug. p. 50. 5. E. fallax Jord. Adnot. Cat. gr. Jard. Grenoble (1845) n. 1. 6. E. pimpinellifolium Sibth, Fl. Oxon. p. 211. var. «. genuinum Rouy 1. c. — E. triviale Jord. Fug. p. 43. var. ß. Timbali Jord. (pro spec.) ex Martr.-Don., Fl. crit. Tarn. p. 18. var. y. hirsutum Jord. (pro spec.) Fug. p. 45. var. (f. subalbidum Gar. et Saint-Lager, Etüde de fleurs p. 148. — E. subalbidum Jord. Fug. p. 45. subvar. Boraeanum Jord. (pro spec.) Fug. p. 47. — E. ehaerophyllum Bor. Notes, et Fl. du centre ed. 2, p. 169. var. £. Lebelii Jord. (pro spec.) Fug. p. 48. — E. pilosum y. Lebelii Corh. Fl. Norm. p. 133. var. C- commixtum Gar. et Saint-Lager, Etüde des fleurs p. 148. — E. eommixtum Jord. ex Bill. Arch. Fl. Fr. et All. p. 164. subvar. praetermissum Jord. (pro spec.) ex Bor. Fl. centre 6d. 3. p. 131. var, T], aeaule Rouy 1. c. — E. cicutarium a. praecox DG. Frodr. I. (1824) 646 ex pte. — E. cicutarium ß. praecox Lange ex Willk. et Lange, Frodr. Fl. hisp. III, p. 536. 7. E. dissectum Rouy 1. c. — E. cicutarium var. ehaerophyllum DG. Fl. Fr. V, p. 840, Frodr. I, p. 646. — Qeranium ehaerophyllum Gav. Diss. IV. t. 95, f. 1. var. «. genuinum Rouy 1. c. — E. commutatum Jord. in sched. var. ß. carneum Jord. (pro spec.) Fug. p. 47. var. y. Ballii Jord. (pro spec.) Fug. p. 44. var. cf. arenarium Jord. (pro spec.) Fug. p. 44. var. e. parviflorum Jord. (pro spec.) Fug. p. 44. Erodium. 281 var. C. pallidiflorttm Jord. (pro spec). var. rj. acaule Rouy 1. c. — M eieutarium «. praecox DG, Prodr. I. p. 646 p. p.; Lange ex Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. IH, p. 536. 8. E. bipinnatum Willd. Spec. pl. III, p. 628. var. «. pilosmn Rouy 1. c. — E. pilosum Jord. Pug. p. 45. — E. eieutarium var. pilosum DG. Prodr. I, p. 64 G. — E. eieutarium 8. ehaerophyllum subvar. pilosum Goss. et Germ. Fl. env, Paris ed. 2, p. 64. — E. eieutarium var. bipinnatmn Lowe, Fl, of Madeira p. 90, var, ß. glahreseens Rouy 1. c. — E. eieutarium, C- bipinnatum DG, Prodr. I, p, 647, — E. Bayonense Gren. in herb. Mus, Paris, — E. Jaequinianum Dav, in Bull. Soc. bot. Fr. XXXVII, p. 220. — E. eieutarium var. lucidum Luizet in Soc. et. fl. fr.-helv. n. 476, — E. papilläre Porta et Rigo, It. IV. hisp. n. 604. — Oeranium Petroselinum l'Her. Diss. n. 9. var. /. Mareuccii Pari, (pro spec.) Fl. Ital. V, p, 208. var, J, sabulicola Lange (pro spec.) ex Willk, et Lange, Prodr, Fl, Hisp, III, p. 537, — E. Jaequinianum ß. (?) sabulicola Lange, Pug, p. 327. — E. aretiarium Pourr. in herb. — E. glandulosum Dumort. in Bull, Soc, bot. Belg. (1865) p. 345, non Willd. Nota 3. Gl. Briquet in Flora Gorsica ined. species corsicas modo sequente distinguit, ut mihi benevolenter communicavit : E. eieutarium l'Her. subsp. I, Jaequinianum Rouy, Illustr. PI. Eur. rar. (1896) 44 emend. var. «. bipinnatum DG. Prodr. I. (1824) 647. — E. bipinnatmn (Cav.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 628 [E. bipinnatum Brumhard]. var. ß. pilosum DG. Prodr. I. (1 824) 646. — Oeranium pilosum Thuill. — E. hirtum Jacq., non Willd. — E. eieutarium var. arenarium Salis in Flora XVII. Beibl. 2. (1824) 65. — E. eieutarium var. hirtum Moris, Fl. Sard. L (1837) 342. — E. Jaequinianum Fisch., Mey. et Ave-Lall, — E. staphylinum Bert. (var. ß. excl.). — E. tenuisectum Gren. et Godr. — E. arenarium et E. pilosum Jord. Pug. (1852) 44, 45. — E. glutinosum Dum. — E. Mareuccii Pari. — E. Jaequinianum et E. sabuliea Lange et Willk. — E. sabulicola Daveau in Bull. Soc. Bot. Fr, XXXVII, (1 890) 221. — E. staphylinum, E. Jaequinianum et E. sabulicola Willk. Suppl, — E. eieutarium var. glutinosum et var. pilosum De Wildem, et Dur. Prodr. Fl. Belg. Phan. (1899) 377. — E. eieutarium f. E. dis- seetum ß. arenarium, E. eieutarium f. E. bipinnatum a. pilosum, y. Mareucei, (f. sabulicola, E. Jaequinianum et E. Jaequinianum f, E. tenuisectum Rouy, Fl, Fr, IV. (1897) 112. — E. eieutarium var. Jae- quinianum et var. subaeaule Hochreut, in Ann, Gons. et Jard. Bot. Ge- növe VII — VIII, (1904) 174, 175. [E. Jacquinanum ; E. eieutarium f, 7. ehaerophyllum ex pte,, f. 8, are^iarium; E. bipinnatum var. ß. sabuli- eolum Brumhard]. subsp. II. eu-cieutariu?n Briq. — Oeranium eieutarium L. — E. eieutarium l'Her. var. y. ehaerophyllum DG. — Oeranium ehaerophyllum Gav. E. eieutarium f. 7. ehaerophyllum Brumhard]. var. &. pimpinellifolium DG. [E. eieutarium var. ß. pimpinellifolium Brumhard]. subsp. III. romanum Briq. — E. romanum (L.) Ait. [E. romanum Brumhard], Briquet igitur sub E. eieutario species citatas E. eieutarium, E. bipinnatum, E. Jae- quinianu?n et E. romanum coniungit. 52. E. moschatam (L.) L'Her. ex Ait. Hort. Kew. ed. \. IL (1789) 414; Willd. Spec. pl. III. (1800) 630; Smith et Sowerby, Engl. Bot. XIL (1801) t. 9 02; DG. Fl. franc. IV. (1805) 841; DG. Prodr. L (1824) 647 n. 23; St. Hil. Fl. brasil. I. (1825) 79; Koch, Synops. ed. 1. (1837) 142; Ledeb. Fl. ross. L (18 42) 477; Gren. et Godr. Fl. France L (1848) 310; Sepp, FL Batava XL (1853) 863; Schur, Enum. PL Transs. (1866) 139; Boiss. FL Orient. L (1867) 891; Parlat. Fl. itaL V. (1872) 217; Triana in Triana et Planch. in Ann. sc. nat. ser. 5. XVIL (1873) 113; JVIart. FL brasiL XIL 2. (1877) 523; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. IL (1888) 123; Rouy in Rouy et Foucaud, FI. France IV. (1 897) 113; 282 ^' Knuth. — Geraniaceae. A. Gray, Synopt. Fl. North America I. i. (1897) 3 62; Halacsy, Consp. Fl. Graec. I. (1901) 305; Bub. Fl. pjren. III. (1901) 322; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 54. — E. moschatum var. minor Bouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) H3. — E. austräte Salzna. ex Nym. Consp. (1878) 139. — Oeranium moschatum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 680, Spec. pl. ed. 2. (1763) 951; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 29; Jacq. Hort. Vind. I. (1770) t. 55; Gav. Diss. IV. (1787) 227 t. 94, f. 1; Thunb. Prodr. PI. Gap. (179 4) 112; Gaud. Fl. helv. IV. (1829) 396. — Geranium arenarium Burm. f. Spec. Geran. (1759) 48. — Herodium moschatum Reichenb. Ic. Fl. Germ. III. (1842 — 1843) 64 t. 184; f. 4867. -— Annuum vel bienne, 10 — 50 cm altum, caulescens. Radix verticalis, fusca, satis longa, radiculis lateralibus ienuibus satis dense armata. Gaules pauci — rarius unus solitarius — , pilis hyalino-albidis patulis mollibus satis latis hir- suti, ascendentes vel non raro procumbentes, foliati, saepe breves. Folia basalia nume- rosa, caulinis aequiformia, quam caulis 1 — 4-plo breviora; petioli laminae summum aequi- longi, plerumque eadem breviores, pilis hyalino-albidis satis latis patulis mollibus hirsuti; lamina ambitu oblonga vel lanceolata, pinnata; pinnae alternae vel suboppositae, late ovatae, petiolulatae, lateribus dextro et sinistro inaequalibus, dz acute inciso-dentatae, supra sparsim, subtus densius hyalino-albido-pilosae. Stipulae ovatae, obtusae, pilosae, usque 10 mm longae et 8 mm latae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores saepe usque 20 cm longi, saepe autem multo breviores, pilis hyalino-albidis subhirsuti, superne glandulosi, 6 — 1 3-flori. Involucrum multibracteatum ; bracteae liberae, late vel rotun- dato-ovatae, obtusae vel abrupte acuminatae, acutiusculae, usque 4 mm longae et 3 mm latae, membranaceae, pallidae, glabrescentes vel ciliatulae. Pedicelli 5 — 1 5 mm longi, calycem aequantes vel sepalis duplo longiores, sicut pars superior pedunculorum pilis glandulosis minutis lanuginoso-hirsuti; fructiferi incrassati et refracti. Sepala obovata, zt acuminata, acuta, vix manifeste nervata, mucronata mucrone circ. 1 mm longo, indumento glanduloso vel simplici subviscida, demum usque 8 mm longa et 3Y2 ^^^^ lata. Petala media magnitudine, aequalia, Immaculata, calyce mucronato 2 — 2Y4-PI0 longiora, e basibus vix unguiculatis cuneato-obovata, apice rotundata vel fere retusa, violacea vel purpureo-violacea. Filamenta calyce breviora. Pistillum argenteo-hirsutum. Rostrum 2 0 — 40 mm longum, pilis brevibus adpressis obsitum; valvulae pilis patuUs öetosis rigidis fere lutescentibus praecipue basin versus hirsutae, foveis binis glabris ornatae; fovea plica concentrica manifeste circumscripta. Ruderalpflanze des ganzen Mittelmeergebietes; hier und da nach Nordeuropa verschleppt; ferner eingebürgert in Makaronesien, Kapland, Nord- und Süd- amerika und auch in Australien. Makaronesien: Madeira, bei Funchal (Kny a. 1865!); Teneriffa (Ball, It. canar. a. 1888*!). Frankreich: Granville [Manche] (Beautemps a. 1845!). — Belgien, Namur (Devos a. 1866!). Pyrenäenhklbinsel: Gades (Willkomm n. 463!); Barcelona (Fritze, Reise südl. Span. a. 1873!); Cadiz (Winkler, Reise südl. Span. a. 1873*!); Granada (Winkler, Reise südl. Span. a. 1876*!); Goimbra (Moller in Flora lus. exs. a. 1889 n. 772*!). Italien: Palermo (Gansauge a. 1869!, Todaro a. 1840*!, Todaro, Fl. Sic. exs. n. 633!); Syracus (Strobl a. 1873!); Neapel (Engler a. 1886!, Heldreich a. 1841*!); Paola in West-Calabrien (Huter, Porta et Rigo, It. ital. III. a. 1877 n. 631); Sorrent (Engler a. 1886!); West-Ligurien (Piccone a. 1874!); Florenz (Herb. Som- mier, PI. de Toscane!, Levier, herb, etrusc. a. 1874!); Verona (Porta 1867*!). — Gorsica (Engler a. 1878*! a. 1879!). — Sardinien, bei Gagliari (U. J. Müller!). Süd-Ost-Europa: Gycladen (Tuntas in Heldreich, PI. exs. Fl. Hell.!); Attica (Heldreich, Herb. Fl. Hellen, a. 1877!); Laconien (Herb. Heldreich a. 1870!); Con- stantinopel (Noe n. 272!). * designat locum natalem varietatis ß. Erodium. 283 Kleinasien: Rhodos (Berg a. <853 — 1854*!). — Antiochia (Haussknecht, It. syr.-arm. a. <865*!). — Cypern (Sintenis et Rigo, It. cypr. a. 1880 n. 192*!). Nord-Afrika: Gyrenaica (Ruhmer, Fl. Gyrenaica a. 1883 n. 7 mucronata mucrone 1 mm longo. GoroUa 2 4 mm diam.; petala inaequalia; duo maiora 1 4 mm longa, 6 mm lata, e basibus vix unguiculatis obovata, apice rotun- data; minora 8 mm longa (?). Stamina calyce manifeste breviora. Pistillum hirsutum. Valvulae apice foveis binis ornatae; fovea plica concentrica destituta; rostrum 20 — 40 mm longum. Temperiertes Ost-Asien: Dahurien (Stephan). Nota. Species persimilis est E. supracano, quocum a cl. Willdenow primo commu- tatum est, ut schedulae in herb. Willd. demonstrant. Distinguitur a specie hispanica petiolis emarcidis demum capillariler fissis et foliis glabrioribus. — Forsitan specimen unicum re vera plantam hispanicam et tantum formam E. supracani sistit. 60. E. Manescavi Goss. in Ann. sc. nat. 3. ser. IV. (1847) 207 t. 11; Gren. et Godr. Fl. France I. (1848) 312; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. Suppl. (1893) 265; Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) H4; Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 57. — E. longipes Bub. Fl. pyren. HI. (1901) 321. — Perenne, acaule, 20 — 45 cm altum. Rhizoma verticale vel obliquum, usque 10 mm crassum, ad Collum stipulis magnis obtectum. Folia omnia basalia, parum numerosa, usque 30 cm longa, 10 cm lata; petioli quam lamina multiplo breviores, saepe brevissimi, pilis articulatis patulis glandulosis mox simplicibus hirsuti; lamina pilis hyalinis satis dense obsita, ambitu lanceolata vel ovato-lanceolata, pinnata — rachi inter pinnas integra — , pinnis ambitu ovatis sessilibus acutis ± grosse pinnatifido-lobulatis ; lobuli acutiusculi, ± inciso-dentati. Stipulae ovatae vel lanceolatae, obtusae vel obtusiusculae, glabrae, usque 22 mm longae et 7 mm latae, ad Collum rhizomatis coacervatae. Pedunculi basales, fere stricti, 10 — 27 cm longi, 2 — 2V2 ^^ crassi, 5— 12-flori. Involucrum multibracteatum; bracteae magnae, herbaceae, ovatae, acutiusculae, usque ad apicem connatae, pilis hyalinis longis satis dense obsitae, usque 10 mm longae et 6 mm latae. Pedicelli 2 — 6 cm longi, tenues, calyce 3 — 5-plo longiores, pilis patulis glandulosis demum simplicibus dense obsiti; fructiferi leviter incrassati, refracti. Sepala ovata vel oblongo-ovata, nervis 5 crassioribus percursa, pilis longis glandulosis praesertim ad nervös hirsuta, sub fructu 10 mm longa et 3 mm lata, mucronata mucrone 2— 2V2"i"i longo. Corolla non raro 30 — 35 mm diametiens; petala 14 — 20 mm longa, 7 — 10 mm lata, purpureo- Erodium. 289 violacea, late obovata, apice obtusa vel rotundata. Filamenta calyce breviora. Pistillum argenteo-sericeum ; Stigmata purpurea. Valvulae pilis brevibus patulis hirsutae, apice foveis binis ornatae; fovea plica concentrica circumscripta; rostrum 40 mm longum, pilis brevibus dz adpressis dense obsitum. Untere Gebirgsregion der westlichen südfranzösischen Pyrenäen im Quell- gebiet des Adour: Biella (Bordöre a. 1872!); Laruns um 400 ra (Bordere in Baenitz, herb, europ. a. 1878 n. 3786!); Pau (Desvaux a. 1847!]; zwischen Olerow und »Les eaux bonnes« (Desvaux a. 1847!). — Blühend Juli, Rouy in Rouy et Foucaud, Fl. France IV. (1897) 114 distinguit duas varietates: Var. c(. genuinum Rouy 1. c. — E. supinum Sacaze sec. Doassans in Bull. Soc. Dauph. p. 318. — Nanum, 5 — 15 cm altum. Foliorum brevium segmenta parva latiora. Pedunculi breves, 2 — 4-flori. Petala 1 cm longa, sepalis summum aequilonga. Dept. Basses-Pyrenees: Thal von Ossau; Felsen Trescazes, Bages (Lacaze); Mont Beon (Manescau); Col d'Arriule (Doassans); Pic de Merdanson (Zeiller). — Dept. Hautes-Pyrenees: Oberhalb der Bäder von la Raillere bei Cauterets (Faure); Saint Pe-de-Bigorre (Zeiller). Var. /y. luxurians Rouy 1. c. — E. Manescavi aut. fere omnium. — Robustum, 25 — 50 cm altum. Foliorum segmenta magna, angustata. Pedunculi 5 — 1 5-flori. Petala 2 — 21/2 cm longa, sepalis saltem 1 Y2-P^o longiora. Dept. Basses-Pyrenees: Anicou (de Forestier) und Mont Binet (Gosson); Matten von Laruns (Philippe in herb. Mus. Paris); Geten, und zwischen Bielle und Bilheres (Manescau). Stirpes hybridae. 1. E. cicutarium X Jacquinianum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 57 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. II. (1906) 119. — E. Sahmanni Del. Ind. sem. bort, monsp. (1838); in Linnaea XIII. (1839) Litt. 104; Willk. et Lange, Prodr. Fl. Hisp. III. (18 80) 537. — E. viscosum Salzm. ex Del. 1. c. — E. ehaerophyllum Coss. PI. Esp. 3^2 ex Boiss. et Reut. Pug. (1852) 26. — Folia ambitu ovata, bipinnatisecta; pinnulae pinnatifidae, lobulis linearibus, obtuse acuminatis. Pedunculi 5 — 1 0-flori. Petala subaequaUa, rosea, sepalis sesquilongiora. Totum glanduloso-villosum (ex Brum- hard 1. c). Malaga (Herb. Sadler). — In den botanischen Gärten zu Berlin (Haussknecht 'a. 1866), Breslau (Uechtritz a. 1874), Jena (Dietrich a. 1876). 2. E. cicutarium X romanum Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 57 (nomen); Brumh. in Fedde, Rep. nov. spec. H. (1906) 119. — E. Garioti Jord. Pug. (1852) 49. — E. fallax Jord. Pug. (1852) 49. — E. tolosanum Jord. Pug. (185 2) 50 ; Bub. Fl. pyren. HI. (1901) 32 4. — E. provinciale Jord. Pug. (1852) 51. — E. Barrarir- donianum Loret ex Lor. et Barr. Fl. Monsp. I. (1876) 12 3. — E. romanum ß. caules- cens Lor. et Barr. Fl. Monsp. I. (1876) 123. — Non raro bienne. Gaules procumbentes, valde abbreviati. Pedunculi folia superantes. Petala calyce 1 Y2 — 2-plo longiora, mox aequalia Immaculata, mox inaequalia ± maculata (ex Brumhard). Süd-Europa: Marseille (Fritze!). — Gatalfano (Todaro, Fl. Sicul. exs. n. 1 120). — Piräus (Heldreich); Sunion (Heldreich n. 26 ex pte.); Athen (Heldreich n. 2586). — Tripolis (Heldreich n. 3505). 3. E. supracanum X macradenum = E. Kolbianum Sündermann in Kneucker, Allg. Bot. Zeitschr. XIL (1906) 91 (nomen). — Teste autore stirps hybrida sterilis est. Foliola »pulchre cinerea«, sed laxiora quam in E. supracani. Flores colore diversi, mox pallide rosei, mox albido-rosei, venis vix intensius pictis percursi; ei E. siipracani autem unicolores, pallide rubri sunt. Kulturhybride. — Von Sünder mann in Lindau gezüchtet. 4. E. absinthioides X macradenum Sündermann in Htt. ~ Teste autore stirps hybrida non rara, floribus pallide roseis excelsa est. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. <9 290 ^- Knuth. — Geraniaceae. Kulturhybride. — Von Sund er mann in Lindau gezüchtet. 5. E. cheilanthifolium X macradenum = E. Willkommianum Sündermann in Kneucker, Allg. Bot. Zeitschr. XII. (1906) 9\ (nomen). — Teste cl. autore stirps hybrida parum fertilis, medium tenet inter species parentes. Foliola paullo maiora quam in E. cheilanthifolio , tenuiter pilosa, sed tamen fere pubescentia, dum ea E. macradeni cinerea videnlur. Kulturhybride. — Von Sündermann in Lindau gezüchtet. 6. E. cheilanthifolium X supracanum Sündermann in litt. — Teste autore stirps hybrida gracilis est sicut E. supracanum X macradenum^ sed in omnibus parti- bus minor et gracilior. Sterilis. Kulturhybride. — Von Sündermann in Lindau gezüchtet. 7. E. chrysanthnm X amanum = E. lindavicum Sündermann in litt. — Teste autore stirps hybrida verisimiliter sterilis est. Flores E. chrysanthi pallide lutei sunt; foliola indumento albido-griseo vel argenteo ornata. Flores E. amani magni et albidi sunt; foliola latiora et grisea. Flores stirpis hybridae autem sordide albidi; foHola eis E. chrysanthi similia. Kulturhybride. — Von Sündermann in Lindau gezüchtet. 8. E. Manescavi X daucoides := E. hybridum Sündermann in Kneucker, Allg. Bot. Zeitschr. XII. {<906) 91 (nomen). — Stirps hybrida JE'rorfio il/anescavi similis est. Folia autem magis divisa, flores paullo minores et tenuiter colorati. Petala E. Manes- cavi concolora rubra magna ; eadem E. daucoidis pallide rubra parva, striis intensiori- bus percursa; ea stirpis hybridae tenuiter picta, magnitudine medium tenent inter parentes. Sterilis. Kulturhybride. — Von Sünder mann in Lindau gezüchtet, Species mihi ignotae. E. ßlicinum Pomel, Nouv. Mat. Fl. Atl. (1874) 339. E. Jiumidicwn Salzm. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) L (1853) 421. — Oeranium numidicum Poir. Voy. Barb. IL (1789) 201. E. scandicinum Del. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1853) 421. E. stylatmn Lem. in DG. Prodr. L (1824) 646. E. Touchyanuni Del. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) L (1853) 421. Nomina nuda. E. affine FenzI ex Steud. Nom. I. (1840) 589. E. erectum Dur. ex Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 128. E. Friedrichsthalianum Steud. Nom. I. (1840) 589. E. himalayanum Royle, Illustr. Bot. Himal. Mount. I. (1839) 150. E. muliebre Dur. ex Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 12 8. E. redolens Dur. ex Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (1888) 128. Species non ad familiam pertinentes. E. coeruleum Steud. Nom. L (184 0) 589 = Enodium caeruleum. E. subintegrifolium Hock in Just, Bot. Jahresber. (1899) IL 67 (?) ex Brumh. Monog. Übers. Erod. (1905) 58 = Ternstroemiacea. 3. Monsonia l. Monsonia*) L. Mant I. (1767) 14 n. 1268; L. f. Suppl. (1781) 341; DC. Prodr. L (1824) 638; Endl. Gen. (1836 — 40) 1168; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. L (1859—60) 254; Benth.-Hook. f. Gen. pl. I. (1862) 27 i; Boiss. Fl. Orient. L (1867) 897; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. (l 888) 1 1 8. — Olopetalimi Klotzsch in Linnaea X. (1835) 428. *) Nomen a L. generi datum in honorem virginis Anna Mensen, amicae cl. autoris. MoDBonia. 29 ] Flores reguläres. Sepala 5, imbricata. Petala 5, hjpogyna, imbricata. Glandulae 6, petalis alternae. Stamina ^5, omnla antherifera, brevissime in annulum connata; Irina inter sese allius coniuncta et sepalis opposita. Ovarium 5-lobum, ö-loculare, rostratum, apice ramis introrsum stigmatosis coronatum; ovula in loculis 2, superposita. Valvulae i-spermae, a rostro dehiscentes, caudis a basi ad apicem (sicut in genere Erodio) cochleiformiter revolutis. Semina exalbuminosa; embryonis radicula inter cotyiedones convoluto-plicatas sita. — Herbae vel suffrutices, erecti vel decumbentes. Folia oppo- sita vel alterna, crenato-dentata vel dissecta, semper stipulata. Pedunculi axillares, rarius pseudo-basales, bracteati, 2- vel umbellatim pluriflori, rarius abortu uniflori. Val- vularum caudae aut intus ciliatae vel glabrescentes, aut plumosae. Glavis sectionum. A. Valvularum cauda intus pilis usque \ cm longis ornata, . Sect. 1. Plumosae. ß. Valvularum cauda intus pilis ciliaribus obsita (ßaröatac ßoiss.) a. Gorolla media magnitudine; petala integra vel — apice retuso — leviter emarginata. [Olopetalum DG.; Eckl. et Zeyher; Harvey.) a. Galyx apertus, campanulatus. I. Perennes. i . Tota stricta, superne sparsim ramosa ramis erectis, inferne plerumque foliis denudata. Folia anguste linearia vel lineari-oblonga Sect. 2. Genistiformes, 2. Tota e basi ramosa vel ramosissima, ramis ± ascendentibus foliatis. Folia ih cordata vel ob- longa Sect. 3. Ovatae. 3. Folia rotundata, basi cordata, pube sericea vel lanuginoso-sericea argentea obtecta. Plantae humiles, radicibus saepe tubera efformantibus excelsae Sect. 4. Rotundatae. 11. Annuae. Folia oblongo-linearia vel oblonga . . . Sect. 5. Biflorae. ß. Calyx tubulosus. Pedunculi omnes pluriflori ... Sect. G. Umbellatae. b. Gorolla maxima, usque 5 cm diam.; petala apice retuso grosse 4 — 7-lobulato-dentata. Foliorum lamina ambitu rotundato-cordata, lobata vel in lacinias lineares scissa.Sect. 7. Odontopetalum. Die in ihrem Formenreichtum völlig unzulänglich bekannte Gattung steht morphologisch Erodium nahe. Beide haben die Umwandelung der epipetalen Stamina gemeinsam, die bei Erodium in den Antheren abortieren, während sie bei Monsonia Dedoublement aufweisen. Beide stimmen überein (mit Pelargonium) in der schraubenförmigen Aufrollung der Frucht- granne. Die letztere hat in beiden Gattungen einen doppelten Aufbau, der zur Unterscheidung eines >plumosen« und eines >barbaten« Typus geführt hat. In beiden Gattungen sind die Sektionen der Plumosae auf das Mediterrangebiet beschränkt. Im Gegensatz zu Erodium, das — abgesehen von einzelnen Ruderalarten — größtenteils eine rein mediterrane Verbreitung hat, finden sich die Arten der Gattung Monsonia in ganz Afrika an dürren sandigen Orten. In dem letzteren Umstand ergänzen sie die geographische Verbreitung von Erodium, das vielfach als kalkliebend bezeichnet werden muss. Interessant ist auch der Umstand, dass im westlichen afrikanischen Mediterrangebiet, in Marokko und Algier, welche Länder einen starken Formen- reichtum von Erodium aufweisen, die Gattung Monsonia fast völlig fehlt. Die größte Formen- fülle zeigt Monsonia in den Ländern der südostafrikanischen Hochsteppe, Natal und Transvaal, und in Deutsch - Südwestafrika. Entsprechend der Eigentümlichkeit beider Areale sind beide Typen meist habituell verschieden. — In Südafrika spielen die Arten der Gattung Monsonia die gleiche Rolle wie Erodium im Mittelmeergebiet. — Die Arten mit weitester Verbreitung sind M. heliotropioides und M. senegalensis , die vom Mediterrangebiet aus bis Vorderindien vor- dringen, und so eine analoge Erscheinung darbieten, wie das am Kap heimische Erodium in- carnatu/m für die Gattung Erodium. Mit der letzteren gemeinsam hat Monsonia die vielfach recht geringen spezifischen Unterscheidungsmerkmale. Ob auch sie Arten mit größerer Varia- 49* 292 R. Knuth. — Geraniaceae. 7. Odon- 8. Um- ellatae 5. Bi- florae A.Ro- iunda- tat :j Oiatae 2. Qenistiformes 1. Plumosae 1 1 • i M. biflora M. glandtdosissima . . . M. brevirostrata .... II M. praemorsa M. betschuanica .... M. Burkeana ||1 »5 — ; 1 1 . +; : Senegambien * . . + : : . . . Bagirmi ■ . +: : . . . Kordofan ' • ; : + • • +: : Portug. Sudwest- \ afrika - I-++ : ++ ++ .' ++; : + ; +: : Deutsch Südwest- i afrika • ; + : : 4- • • + : : +: BetBchuana-Land • : + • • • Karroides Hochland . +++ : : ■+ + : Südwestliche Kapprovinz : -f Sudliche Kapprovinz +; : ; -f KaflFraria . . . • • : +H v\ '. Südostafrik. 1 Küstenland | : : + . . Orange Kolonie : ; : + +: : +: : .■++;- f+ : Natal ; : + : +: + -F +: : : + . + ." 'I'ransvaal ; ; + +: : + : 4-: Tropisches Ostafrika '. ; + : ; ^ Somali-Land : ; + +: : Ahessinien * + Nubien : ++ Ägypten : ; + Algier ; : + Sinai : +: Süd-Persien : ; +: * : + • Vorder-Indien Monsonia. 293 bilität umfasst, ist bei dem jetzigen Stande unserer Kenntnisse nicht möglich zu entscheiden. Mit ziemlicher Sicherheit aber kann man jetzt schon einzelne Arten als Parallelformen desselben Typus auffassen, wie M. senegalensis und M. ovata, die, morphologisch außerordentlich nahe stehend, sich in ihren Verbreitungsgebieten ziemhch genau ergänzen. Sect. 1. Flumosae Boiss. Plumosae Boiss. Fl, Orient. I, (4 867) 897. A. Folia indumento sericeo niveo ai'gentea, Pedunculi 2 — 6-flori 1 . M. nivea. B. Folia supra indumento brevi puberula, subtus pilis longis albidis incano-hirta. Pedunculi 4 — I 2-flori 2. M. heliotr Opioides. G. Folia supra sparsim puberula, subtus ad nervös tantum hirta vel pubescentia. Pedunculi \ — 3-flori W. M. lofigipes. D. Folia utrinque pube brevissima obtecta. Pedunculi 2 — 4-flori. Petala ignea i. M. ignea. Die Arten der Sektion sind sehr einheitlich gebaut. Durch den Fruchtbau unterscheiden sie sich scharf von den anderen Sektionen. Die hierher gehörenden Arten besitzen zum größten Teil eine rein mediterrane Verbreitung. Bis nach Tropisch-Ostafrika geht M. longipes, während M. heliotropioides von Nubien durch Südpersien bis zum Pendjab verbreitet ist. Ihre schönste Entfaltung zeigt die Sektion in M. nivea, einer typischen Wüstenpflanze, die in der starken Be- haarung und dem häufig mehrere Meter langen Wurzelsystem außerordentliche Anpassungs- erscheinungen darbietet. K. M. nivea (Decue.) Webb, Fragm. Fl. Aethiop. (1854) 59; J. Gay, adnot. in herb. (1836); Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 897; Batt. et Trabut, Fl. de l'Alg. 11. (1888) 118; Coss. lUustr.- Fl. Atl. V. (1892) 2 2 t. 110. — Erodium niveum Decaisne, Fl. Sinaic. (1834) 61 ; in Ann. sc. nat. 2. ser. lll. (1835) 285. — E. glaucophyllum Bove ex Decne. in Ann. sc. nat. 2. ser. IlI. (1835) 285. — Annua vel biennis, pilis albidis nivea, 10 — 30 cm alta, herbacea, rarius suffruticosa, in iuventute subacaulis. Radix fusca, tortuosa, subsimplex, usque 1 0 cm et ultra longa. Caulis demum ramosus vel ramosissimus ramis erectis, inferne glaberrimus, superne lanato-pubescens, teres. Folia caulina et basalia plane aequiformia; lamina utrinque pube sericea densa nivea, ambitu it ovoideo-oblonga, saepe 17 mm longa et 9 mm lata, basi rotundata vel parum cordata vel latissime cuneata, plicata, obtusa, margine obtusiuscule crenato-dentata ; petiolus pube sericea et pilis longis albidis patulis obsitus, quam lamina 1 — 1 ^/2-plo longior. Stipulae e basi triquetra longe acuminatae, demum subulatae, acutissimae, primo sericeae, demum glaberrimae. Pedunculi 2 — 6-flori, erecti, fere stricti, graciles, dr patenter pilosi, demum glaberrimi, 7 — 10 cm longi, ^4 ^^ crassi. Bracteae ± lanceolatae, acuminatae, acutae, pilosae, 3 mm longae. Pedicelli fere filiformes, floriferi sicut calyx nivei, demum gla- brescentes. Sepala (sub fructu etiam] dense subsericeo-nivea, spathulata, e tergo bre- vissime mucronata, 5 — 6 mm longa. Petala carnea, obovata, calycem vix superantia. Fructus maturus 4 cm longus; valvulae pilis brevibus sparsis adpressis hirtulae, apice transverse biplicatae; rostrum subsericeum. Wüstengebiet des mediterranen Afrika von Algier durch Ägypten bis zur peträi sehen Wüste des südlichen Palästina; auf kiesigem Boden. — Blühend und fruchtend März bis September. Algier: Ngoussa am Flusse Oued Mzab (Kralik, PI. Alg. sei. a. 1858 n. 26!, Kralik in Fragm. Alg. exs. n. 620 !, Chevallier, PI. Sahara alg. a. 1897 n. 168!). Libysche Wüste: Kufra, bei Kebalo (Rohlfs a. 1879!); zwischen Chargeh und Esueh (Ascherson in Rohlfs Exped. in die libysche Wüste a. 1874 n. 306!). Mittelägyptische Wüste, arabische Seite: Wadi Ansuri (Schweinfurth a. 1879 n. 295!), Wadi Mor (Schweinfurth a. 1877 n. 238!). Unterägypten und Sinai-Halbinsel: Bir el Fachu (Schweinfurth a. 1884!). Heluan (Ascherson, It. aegypt. quart. a. 1887!). Wadi el Eschra, an der alten Post- straße von Kairo nach Sues (Schweinfurth a. 1879 n. 318!). Ismailia (Barbey, Herboris, au Levant a. 1880 n. 213!, Schweinfurth a. 1880 n. 112!). Unterägypten (Husson nach Boissier). 294 ^- Knuth. — Geraniaceae, Peträis'ches Arabien (Bovel), an der Grenze Palästinas bei El Aryscb (Kotschy n. 688 nach Boissier). — Sinai (nach Boissier). — Palästina, Vallee d'Arabah (Herb. Mussat a. <86 4!). 2. M. heliotropioides (Gav.) Boiss, Fl. Orient I. (1867) 897. — M. hispida Boiss. Diagn. Ser. \. VIII. (1849) 120. — M. mallica Edgew. in Journ. Linn. Soc. VI. (1862) 200. — Oeranium heliotropioides Gav. Diss. IV. (1787) 220 t. H3, f. 2. — Erodium heliotropioides Willd. Spec. pl. III. (1800) 638; DG. Prodr. I. (1824) 648 n. 40. — E. malopoides Schweinf. et Aschers, in herb. Schweinf. — Annuum, herbaceum, 7 — 30 cm altum, pseudo-acaule. Radix verticalis, subsimplex, pallide fusca, usque 1 0 cm longa. Gaulis saepe brevis, saepe nuUus. Folia caulina et basalia aequiformia, basalia per- multa, caulina saepe nulla; lamina firma, supra sericea, subtus lanuginosa, basi leviter cuneata vel cordata, ambitu dz late ovata, margine acutiuscule denticulata, saepe 25 cm longa et 17 mm lata; petiolus quam lamina 1 — 6-plo longior, 2 — 7 cm longus, vestitus indumento brevi eglanduloso patulo et pilis simplicibus longioribus patulis. Pedunculi saepe pseudo-basales, usque 15 — 20 cm alti, erecti, pilis longissimis patentissimis albidis obsiti, 4 — 12-flori, fere graciles. Bracteae e basi lanceolata subulatae, d= lanuginoso- hirsutae, 2 — 3 mm longae. Pedicelli 10 — 13 mm longi, satis tenues, patule zh sparsim pilosi. Sepala spathulata, 5Y2 — ^ ninti longa, extus subsericea, crassiuscula, margine vix membranacea, e tergo mucronata mucrone 1 mm longo. Petala .... Fructus 7Y2 ™D^ longus; valvulae glabrescentes, (teste Boissier) hirtae et apice transverse 2 — 3-plicatae; rostrum pilis brevissimis adpressis obsitum, fere glabrescens. Von Ägypten und Nubien durch Süd-Persien bis zum Pendjab, auf kiesigem Boden. — Blühend Januar bis April. Ägypten: Zwischen Keneh und Kosser im Wadi Hammamat (Schweinfurth a. 1864 n. 2407!). Zwischen Keneh und Kosser im Wadi Rossafah (Schweinfurth a. 1864 n. 2406!). Zwischen Kosser und Ras-Benass im Wadi Sebara Kochol (Schwein- furth a. 1864 n. 2405!). Morrhät bei Kosser (Klunzinger!). — Arabische Wüste, am Djebel Gareb und Djebel Dara (Husson nach Boissier). Nubische Küste: Insel Macaur (Schweinfurth a. 1864 n. 2403!). Westlich von Berenice (Schweinfurth a. 1864 n. 2404!). Zwischen Assuan und Korosko (Baker a. 1871 n. 3851). Mirsa Elei bei Kap Elba (Schweinfurth a. 1864 n. 2498!). Süd-Persien, bei Bender Abas (Aucher n. 4297 nach Boissier). Pendjab, Distr. Multän (Duthie, Fl. of Punjab a. 1892!). Nota. Specimen Schweinfurthianum n. 2406 foliis utrinque incanis M. niveo valde simile est. 3. M. longipes R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XL. (1907) 66. — Perennis(?), herbacea, 30 — 40 cm alta. Gaulis erectus, 25 — 35 cm altus, angulosus, pube crispa brevi et pilis longis patulis albidis fere hirsutus, subsimplex vel parce ramosus ramis erectis, vix dense ~ internodiis elongatis — foliatus. Folia caulina opposita, zb erecta; lamina supra pilis paucis obsita, subtus ad venas tantum hirsuta, ceterum glabra, margine crispulo-ciliata, ambitu ovato-lanceolata, basi rotundata vel late cuneata, apice acutiuscula, margine obtuse crenato-denticulata, saepe 4 cm longa et 1 1/2 cm lata ; petiolus laminae aequilongus vel paullo longior, plerumque 4 cm longus, indumento citato duplici fere hirsutus. Bracteae stipulaeque setaceae, fere laxae, apicem versus saepe capillares, 10 — 15 mm longae, pilis albidis hirsutae. Pedunculi 2 — 3-flori, erecti, fere stricti, elongati, usque 17 cm longi, sicut pedicelli pube crispa brevi et pilis longis sparsis patulis albidis obsiti. Pedicelli pedunculis multiplo breviores, floriferi 1 cm, fructiferi 2 cm longi. Sepala piUs brevissimis patentissimis setaceis" (non manifeste) obsita et pilis longis albidis (e basi demum globosa exorientibus) hirsuta, lanceolata, margine membranacea, aristata arista 31/2 "^^ loi^g^? sub anthesi cum arista 15 mm, sub fructu usque 20 mm longa, 4 mm lata. Petala calyce lY2~^V4"P^® longiora, 20 — 25 mm longa, e. basibus cuneatis late obovata, integra, rubra (?) vel lutea. Fructus usque 8Y2 ^m longus; valvulae pilis brevibus setaceis pubescentes ; rostrum pilis brevissimis adpressis puberulum. — Fig. 38 J5. Monsonia. 295 Kilimandschai'ügebiet: Mrit. Ostafrika, Makindu, 1000 m (Kässner a. 1902 n. 538 — Typus in herb. Berol. !). Deutsch Ostafrika, Galuluki östlich von Ikoma, im Gras der Steppe (Jaeger a. 1906 n. 352!). — Blühend und fruchtend Januar bis April. Nota. M. longipes pedunculis valde elongatis cum nulla specie generis commutari potest. 4. M. ignea Schinz in Bull. Herb. Boiss. III. (<895) 399. — Perennis, herbacea, usque \ 7 cm alta. Gaulis usque 5 cm altus, erectus, subsimplex vel ramosus ramis erectis brevibus, pube brevissima satis densa et pilis longis patulis vestitus, subteres vel angulosus, foliatus. Foliorum caulinorum lamina elongato-cordata vel e basi cordata ovata, apice acutiuscula, pube brevissima vestita, margine parum eroso-crenato-serratula vel leviter undulato-erosa, usque 27 mm longa et 20 mm lata; petioli longi, quam lamina 2 — 3-plü longiores, usque 5 cm longi, tenues, fere filiformes, sicut pedunculi pedicellique induraento puberulo brevissimo vestiti, non raro etiam pilis nonnullis setosius- culis ornati. Stipulae 3 — 7 mm longae, subulatae, puberulae et sparsissime longe pilosae. Pedunculi caulem ramosque longe superantes, usque 10 cm longi, I Y^ mm crassi, i — 4- flori. Bracteae parvae, lanceolato-subulatae vel subulatae, 2 — 3 mm longae, margine membranaceae, puberulae. Pedicelli sub caljce densius puberuli, floriferi non raro fere canescentes, quam pedunculi lV2~"2V2"P^o longiores, 2 — 3Y2 cm longi, fructiferi cum calyce geniculati. Sepala puberula et longe patule pilosa , oblongo-spathulata vel lanceolata, margine membranaceo ciliatula, mucronulata mucrone Y2 — • ^"^ longo, 7 — 8V2 ni"! longa. Petala ignea, quam caljx 1 V2 — 2-plo longiora, late obovata, apice obtusa, margine vix undulata, ceterum integra. Stamina calyci vix aequilonga, sparsissime hyaline pilosa. Pistillum pilis brevibus argenteum; Stigmata 1 — 1 1/2 ^"^ longa. Fructus maturus 6 — 8 cm longus; valvulae pubescentes; rostrum pilis brevissimis adpressis minu- tissime puberulum. Somali-Land: Laku (Keller in Exped. Ruspoli-Keller a. 1891 n. 49 — Typus in herb. Zürich!). Nota. M. ignea colore floruna primo aspectu ab omnibus speciebus sectionis facile distinguitur. Sect. 2. Genistiformes R. Knuth. A. Foliorum lamina anguste linearis, longe angustata, margine acute serrata h. M. attenuata. B. Foliorum lamina lineari-oblonga vel ±: oblonga. a. Lamina indumento dz hyalino longo dense lanuginosa. a. Lamina apicem versus angustata, acuta 6. üf. natalensis. ß. Lamina margine erosa, apice obtusa, denticulata . . 1. M. lanuginosa. b. Lamina glabra vel indumento brevi glanduloso vel pilis zh densis setaceis obtecta. .«. Tota pilis setaceis dz dense obsita. I. Folia lineari-lanceolata 8. IT. lanceolata. IL Folia ambitu oblonga 9. M. praemorsa. III. Folia ambitu ovata . . iO. M. betschuanica. ß. Tota indumento minuto puberulo vel brevi-glanduloso obsita; pili setacei rari vel nulli. 1. Tota pruinoso-tomentosa, fere suffruticosa. Foliorum lamina margine ±: erosa \ i . M. Burkeana. II. Tota puberula vel pubescens, fere herbacea. Foliorum lamina regulariter lineari-oblonga, plana .... 12. M. transvaalensis. Die habituell an niedere Genista-Fonnen erinnernde Sektion repräsentiert den hauptsächlich in den Ländern der südost-afrikanischen Hochsteppe vertretenen Typus der Gattung. Vielfach ist er ausgezeichnet durch rote Färbung der Blüten und durch die geringe Verzweigung des unten häufig blatUosen steifen Stengels. Der Artenreichtum der Sektion ist ofifeubar noch nicht bekannt. 296 ^- Knuth, — Geraniaceae. 5. M. attenuata Harv. in Harv. et Sond. Fl. Cap. I. (<859 — 60) 255. — Perennis. Gaules erecti vel stricti, ib — 25 cm alti, superne pallescentes, puberuli vel puberulo- villosi, subteretes, parce ramosi ramis erectis vel subsimplices. Folia permulta caulina; lamina lanceolata- linearis vel linearis, pubescens vel saepius subhirsuta, in petiolum attenuata, acuta, plerumque Vl^ — ^^j^ cm longa et 3 — 5 mm lata, acute serrata; petiolus 5 — 10, raro 15 mm longus, quam lamina 3^2 — 5V2~Plo brevior. Stipulae setaceae, 3 — 10 mm longae. Pedunculi uniflori ebracteati, 3 — 5^2 cm longi, indumento puberulo brevissimo et pilis longis sparsis patulis vestiti. Flores ante anthesin sub foliis oceulti, sub anthesi vix exserti. Sepala oblongo-lanceolata, mucronata mucrone 2 — 4 mm longo, margine dz late membranacea, plerumque 10 — 18 mm longa et 3 mm lata, pilis brevibus puberulis et longis patulis d= dense obsita. Petala quam calyx 1 V2~ 2-plo longiora, late cuneata, integra, usque 25 mm longa, albida, venis permultis intense coloratis reticulata. Stamina calyci sunimum aequilonga. Stigmata 2 mm longa. — Fig. 37 A. Östliches Kapland; auf Grasplätzen im Gebiet der Drakensberge um 1500 — 1800 m: Westliches Transvaal, Hogge Veld bei Standarton (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—80 n. 6819!), Distrikt Lydenburg, bei Spitzkop (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1888 n. 95!). — Natal, Charlestown (Medley Wood a. 1895 n. 5539!), Van Reenen (Schlechter, PI. Afric. austr. a. 1895 n. 6989!), Drakensberg Goldstream (Reh- mann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 6915!). — Basutu-Land (Gooper a. 1861 n. 2044!); ohne Standortsangabe (Gooper a. 1862 n. 798!). — Blühend Februar bis März. 6. M. natalensis R. Knuth, spec. nov. — Perennis, 17 — 30 cm alta, superne parum ramosa vel saepe subsimplex, dense foliata. Gaulis teres, 2 — 2V2 "^"^ crassus, sicut petioli pilis canescentibus patulis setosiusculis hispidus et indumento brevi denso puberulus. Foliorum cauUnorum lamina usque 6 cm longa et 8 mm lata, db (praecipue subtus ad venas) canescenti-hirsuta, basi zb rotundata, ambitu lineari-lanceolata vel linearis, sensim angustata, apice acuta, margine regulariter serrulata serraturis acutis; petioli quam lamina 3 — 4-plo breviores, saepe 15 mm longi et 1 — 1 '/2 mm crassi. Stipulae bracteaeque setaceae, saepe capillares, usque 1 5 mm longae, pilis longis setosis obsitae. PeduncuU breves, 1/4 — 1 cm longi, sicut pedicelli (1Y2 — 3V2 cm longi) et folia summa indumento densissimo patulo glanduloso hirsutissimi. Sepala 10 — 12 mm longa, lanceolata, pilis longis canescentibus hirsutissima, mucronata mucrone 2 mm longo. Petala quam calyx 1 1/2 — 2-plo longiora, cuneata, ad venas intense atrescenti- striata. Stamina calyci (sine mucrone) aequilonga. Pistillum lanuginosum; stigmata 2 mm longa. Natal: Weston am Mooi-Fluss (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 7351 !). Highland Station, 1600 m (0. Kuntze a. 1894!). - Blühend März. Nota. Speeimina olim a me ad M. lanceolatam reducta, melius pro specie propria habenda sunt. 7. M. lanuginosa R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XL. (1907) 62. — Perennis, suffruticosa, 20—30 cm alta. Gaulis erectus vel strictus, subteres, 2 — 4 mm crassus, basi tantum ramosus ramis strictis vel erectis, sicut tota planta vestitus indumento brevi puberulo glanduloso denso et pilis longis patulis densissimis, densissime foliatus. Folio- rum lamina pilis longissimis lanuginosa, ambitu oblonga vel lanceolato-oblonga, basi late cuneata vel leviter rotundata, apice obtusa, ±: remote serrulata, saepe 2Y'i — 3V2 cm longa et 8 mm lata; petiolus quam lamina 2-plo brevior, 8—13 mm longus. Stipulae setaceae, 10 — 13 mm longae. Pedunculi 2-flori, tetrabracteati, 7 — 15 mm longi. Bracteae stipuUs plane conformes. Pedicelli 2 — 2^2 cm longi. Sepala anguste lanceo- lata, 11 — 13 mm longa, margine late membranacea, mucronata mucrone saepe 3 mm longo, hirsuta. Petala integra, late obovato-cuneata, calyce aristato 1 Y4 — 1 1/2-plo longiora, violaceo-rubra (?), atrescenti-nervata. Stigmata 2 mm longa. Fructus . . . Transvaal: Ms. Mporai, 2000 m (Schlechter, PI. austro-afr. a. 1894 n. 4734 — Typus in herb. Berol.!); Houtbosh (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 6323 sub nom. M. ovata var. hiflora\). - Blühend Oktober bis März. Monsonia. 297 Fig. 37. J. Monsonia aitenuata Harv. — B M. brevirostrata R. Knuth. — G M. Drudeana Schinz. (Icon. origin.) 298 ^' Knuth. — Geraniaceae. Nota. Species facile recognoscitur ramis strictis simplicibus densissime foliatis et foliis dense lanuginosis et floribus ±: violaceis. 8. M. lanceolata (Schinz) R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XL. (<907) 65. — M. attenuata var. lanceolata Schinz in Vierteljahrsschr. Naturf. Ges. Zürich XLIX. (1904) 194. — Perennis, 7 — 15 cm alta, parum ramosa ramis erectis, dense foliata. Caulis teres vel subsulcatus, I '/2 — 2 mm crassus , sicut petioli pilis aibidis patulis hispidus. Foliorum caulinorum lamina puberula, ad venas pilis longis hirsuta, basi fere rotundata, ambitu elongato-lanceolata, sensim angustata, apice acuta, margine irregulariter serrulata serraturis acutis. Stipulae bracteaeque setaceae, circ. 1 0 mm longae, pilis longis obsitae. Pedunculi biflori vel rarius abortu uniflori, usque 1 Y2 ^^ longi, patule glandulosi. Pedicelli pedunculis 1 — 1 Y^'P^o longiores, plerumque 1 Y2 cm longi, pilis glandulosis brevibus patulis dense obsiti. Sepala 10 — 12 mm longa, lanceolata, hispida, margine membranacea, mucronata mucrone 1 — 2 mm longo. Petala quam calyx 1 Y2 — •lY4~P^^ longiora, cuneata, albida, ad venas atrescenti-striata. Stamina calyci aequilonga; antherae ovales. Fructus immaturus ultra 4 cm longus; rostrum pilis setosis patulis vel patulo- prorsus directis hispidum; stigmata 2 mm longa. Natal: Mount West, 1700 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1895 n. 6827 sub nom. M. attenuata var, lanceolata Schinz — Typus in herb. Berol. et Turic. !) ; Distrikt Weenen (Medley Wood in herb. Nat. a. 1898 n. 67*24!, Wylie in herb. Nat. a. 1898 n. 6734!). — Blühend Februar bis März. 9. M. praemorsa E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 203. — Perennis, suffruticosa. Gaules floriferi 2 0 — 30 cm alti, parum supra basin ramosi; rami cauli consimiles, suberecti vel ascendentes, sicut petioli indumento minuto puberulo obsiti et pilis longis patentissimis intermixtis rarioribus hirsuti; internodia 1 — 3 cm longa. Folia pernumerosa; petioli Y4 — ^ cm longi, quam lamina 272 — 3-plo breviores, satis tenues; lamina exs. papyracea vel ±: firma, usque 3 cm longa et Y4 — ^ cm lata, ambitu elongato-oblonga vel oblongo-lanceolata, basi ± rotundata, indumento dupHci e pilis pernumerosis minutis puberulis et e pilis perpaucis vel nuUis longis (usque 3 mm) aibidis patentissimis hirsutis obsita, margine minute serrata, apice retuso acutiuscule eroso- dentata. Stipulae subulatae, usque 6 — 8 mm longae, acutissimae, sicut foliorum lamina pilosae. Pedunculi I-, raro 2-flori, pedicellis circ. aequilongi vel parum longiores, cum eis 3 — 6 cm longi et sicut eidem indumento citato duplici obsiti. Bracteae 2 vel 4, stipulis similes, vix laxiores, 5 — 7 cm longae, acutissimae. Sepala lanceolata, vix per- spicue nervata, puberula, pilis nonnuUis longis intermixtis sparsim hirsuta, sine mucrone circ. 8 mm longa et 2 — 2Y2 ^^ l^^^j mucronata mucrone 2 mm longo ±: laxo. Gorolla 2Y2 cm diam. ; petala sepalis (sine mucrone) usque 2-plo longiora, usque 20 mm longa et 10 — 13 mm lata, cuneata, apice emarginata, lutea vel alba. Filamenta sepalis manifeste breviora. Pistillum villosum. Fructus . . . Natal, Port Durban, um 60 m (Medley Wood, Herb. Nat. Bot. Gard. a. 1887 n. 144!, Medley Wood, ex herb. Natal. a. 1897 n. 6316!, Dr6ge n. 5241 — Typus!). Nota. Species similis est M. senecioidi; sed ab ea distinguitur pilis longis patentissimis aibidis multo sparsioribus et in foliorum lamina plerumque nuUis; ceterum M. seneeioides habet laminae apicem obtusum, M. praemorsa retusum. 10. M. betschuanica R. Knuth, spec. nov. — Florifera circ. 22 cm alta, superne parum ramosa ramis erectis brevibus, superne dense foliata. Caulis teres, «Y'i "^"^ crassus, sicut petioli pilis patulis setosiusculis longis ifc sparsim hirsutus et indumento brevi crispulo puberulus. Foliorum caulinorum lamina saepe 1 0 mm longa et 6 — 7 mm lata, indumento brevi setoso dense obtecla, basi zb rotundata, ambitu ±: ovata, apice obtusa, margine irregulariter crenato-denticulata; petioli quam lamina 2 — 3-plo breviores, usque 5 mm longi. Stipulae bracteaeque pro rata breves, 3 mm longae, setaceae, pilis longis obsitae. Pedunculi biflori vel rarius abortu uniflori, usque 2 cm longi, sicut pedicelli (circ. 1 cm longi) pube densa glandulosa deraum pro parte eglandulosa obtectL Sepala primo ovata, demum 8 mm longa, lanceolata, piUs brevibus setoso-pubescentia. Monsonia. 299 apicem versus angustata, sed vix mucronata. Petala quam calyx 0/2 — i^i-V^o longiora, rosea, non striata. Filamenta calyci aequilonga; antherae oblongae. Fructus rostratus 5 — 6 cm longus, Britisch-Betschuanaland: Am Sogosse, auf dem mit grauem Sande und Geröll bedeckten Hange eines Höhenzuges in der Nähe des nur in der Regenzeit mit Wasser gefüllten Flussbettes (Seiner a. 1906 n. U 57!). — Blühend und fruchtend November. Nota. Species ab incolis teste Seiner »Sechori« salutatur. H. M. Burkeana Planch. ex Harv. et Sond. Fl. Gap. I. (1859 — 60) 255. — M. malvaeflora Schinz in Bull. Herb. Boiss. 2. ser. III. (1903) 821. — Perennis, suf- fruticosa, 25 — 50 cm alta. Gaulis dz erectus, e basi ramosus ramis suberectis, indu- mento brevi puberulo glanduloso vel saepius eglanduloso obsitus, subteres vel subsul- catus, 2 — 4 mm crassus, dense foliatus. Foliorum lamina dense puberula pilis brevibus eglandulosis vel glandulosis, ambitu lanceolato- vel lineari-oblonga, basi ±: rotundata, apice obtusa, irregulariter crenato-serratula, saepe 2 cm longa et 4 — 7 mm lata; petiolus quam lamina 2— 2Y2"Plo brevior, indumento brevi puberulo eglanduloso raro glanduloso obsitus, 7 — 10 mm longus. Stipulae bracteaeque setaceae, pilosae, 5 — 10 mm longae. Pedunculi 1 — 4-flori, pluribracteati, 2 — 5 cm longi, sicut pedicelli puberuli. Pedicelli 10 — 25 cm longi, fructiferi saepe recurvati et sub calyce rursus erecti. Sepala spathu- lato-lanceolata, margine membranacea, mucronata mucrone Y2 — ' "^^^^ loi^go^ ^ — '0 mm longa, puberula. Petala late cuneato-obovata, apice retuso leviter emarginata, quam calyx 2-plo longiora, rubra. Stigmata 2 — 3 mm longa. Fructus 7^/2 cm longus; val- vulae et rostrum puberula. In ganz Süd-Afrika nördlich des Kaplandes, von Deutsch Südwest-Afrika durch Betschuanaland bis Transvaal. Auf Sandboden: Benguela: Am Ufer des Nene um 1760 m (Dekindt n. 90l!). Deutsch Südwest-Afrika: Aus (Fleck, PI. Afr. austro-occ. a. 1890 n. 23l!). Waterberg-Plateau (Dinter, PI. Afr. austro-occ. a. 1899 n. 560 !). Süd-Abhang der östlichen Anasberge um 1800 m (Dinter, PI. Afr. austro-occ. a. 1899 n. 802 sub M. malvaeflora]). Am Longa bei der Imbala Minnesera an der Grenze Portug. Ost- Afrikas um 1250 m, auf Sandboden in lichtem Wald (Baum in Kunene-Sambesi Exped. a. 1900 n. 654!). Transvaal: Pretoria (Herb. Conrath a. 1897 n. 76!). Magaliesberg und Aapjes River (Burke et Zeyher in herb. Hook, nach Harvey — Typus). Am Aapjesriver bei Pretoria (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 43491). Wonderboompoort bei Pretoria (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—80 n. 4573!). Bronkersspruit bei Hogge Veld (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 657l!). — Ohne Standortsangabe (Fehr, PI. Afr. austr. a. 1892 n. 38!, Burchell, Cat. n. 2534!, 261 1!). Nota. Species similis est M. glandulosissimae, a qua distinguitur corolla maiore et peta- lorum venis atrescenti-coloratis. 1^2. M. transvaalensis R. Knuth, spec. nov. — Perennis, 10- 30 cm alta, parum ramosa ramis =b suberectis, satis dense foliata. Gaulis teres, circ. 2 mm crassus, sicut petioli pilis patulis glandulosis dense hispidus. Foliorum caulinorum lamina usque 472 cm longa et 8 mm lata, patule glanduloso-pubescens (praecipue subtus ad venas), basi rotundata, ambitu regulariter lineari-oblonga, apice obtusa vel rotundata, margine serrato-crenata, basin versus plerumque subintegra; petioli usque 1 Y2 cm longi, quam lamina usque 4-plo breviores. Stipulae setaceae, circ. 8 mm longae, pilis longis mox simplicibus sparsim hirsutae. Pedunculi folia excedentes, usque 5 cm longi, sicut pedi- celli caljxque dense patule glanduloso-pubescentes, I — 3-flori. Bracteae setaceo-lineares, basi 1 mm latae, acutissimae, pilis glandulosis dense obtectae. Pedicelli pedunculis saepe paullo breviores, plerumque t^/^ — 3 1/2 cm longi. Sepala 10 — 12 mm longa, lanceolata, margine anguste membranacea, mucronata mucrone 1 Y4 — 2 mm longo. Petala quam calyx 2-plo longiora, 2 cm longa, cuneata, albida (?), ad venas atrescenti- striata. Filamenta calvce (sine mucrone) breviora; antherae ovatae. Pistillum sericeo- lanuginosum. 300 ^- Knuth. — Geraniaceae. Transvaal: Zwischen Lydenburg und Spitzkop (Wilms a. <888 n. 96!]. — Blühend Februar. Nota. Species recognoscitur foliis regulariter oblongo-linearibus et indumento glanduloso, pilis setaceis fere nuUis. Sect. 3. Ovatae R. Knuth. A. Glaucoidea, e basi ramosissima ramis satis strictis, Folia lancifolia, puberula i3. M. glauca. B. Folia ovata, basi cordata, indumento lanuginoso-villoso den- sissimo obtecta 14. if. Oalpinii. C. Folia oblongo-ovata, basi rotundata, indumento puberulo et pilis setaceo-villosis obsita \ö. M. seneoioides. D. Folia ±: ovata, basi ±: cordata, demum indumento pube- rulo obsita vel glabrescentia. a. Folia margine repando-denticulata. Sepala lanuginoso- tomentosa. Petioli quam lamina \ — 2-plo longiores . . i6. M. senegalensis. b. Folia crenato-denticulata. Sepala pilosa. Petioli laminae aequilongi il. M. ovata. c. Folia crenato-denticulata. Sepala pilosa. Petioli quam lamina 2 — sVa'P^o breviores . . 1 8. Jf. grandifolia. Die Sektion umfasst die Arten mit weitester Verbreitung. Sie ist gekennzeichnet durch die starke, schon an der Basis einsetzende Verzweigung und durch die herzförmige Basis der eiförmigen Blätter. Das Verbreitungsgebiet der beiden Parallelformen M. senegalensis — M. ovata umfasst fast das ganze Areal der Gattung. M. glauca ist ein typischer Repräsentant der Flora von Deutsch-Südwestafrika. Vielleicht wird sich später eine Gliederung der Sektion in mehrere als nötig herausstellen, da z. B. die letztere Art von dem eigentlichen Ot^atoe- Typus etwas ab- weicht. 13. M. glauca R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XL. (1907) 64. — M. ovata var. hiflora Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap.I. (1859 — \ 860] 255 ex pte. — M. ovata var. lancifolia Szyszyh Pol. Disc. (1888) 6 (?). — Jf. ^ri^i^a^za Schlechter in sched. — Perennis, glaucoidea, \t — 30 cm alta, e basi ramosa vel ramosissima ramis erectis, dense vel densissime foliata. Caulis plerumque 2 — 2 Y2 ^^^ crassus, sicut petioli pube brevi glandulosa obsitus et pilis longis patuUs hirsutus. Foliorum caulinorum lamina dense hirsuto-pubescens vel puberula, e basi rotundata vel leviter cordata lanceolata, apicem versus angustata, acuta, saepe 3'/2 cm longa et 6 — 7 mm lata, margine crenato- serrata serraturis obtusis, petiolata petiolis saepe 15 — 2 5 mm longis et laminae raro aequilongis. Stipulae bracteaeque setaceae, fere filiformes, acutissimae, 1 cm longae, longe pilosae. Pedunculi 2-flori, longitudine valde diversi, 1 — 10 cm longi, sicut pedicelli pube brevi patente glandulosa dense obsiti, rarius etiara pilis longis patuHs eglandulosis dense vestiti. Pedicelli 0/2 — '^ cm longi, fructiferi deflexi. Sepala ob- longo-lanceolata, margine membranacea, acuminata, mucronata mucrone 1 mm longo, cum mucrone 9 — 13 mm longa, fere hirsuta. Petala albida, calyce plerumque 2-plo longiora, usque 25 mm longa, e basibus cuneatis rotundata, integra. Stamina calyci aequilonga. Fruetus 6 — 9 cm longus; valvulae et rostrum dense breviter puberulae. Deutsch-Ostafrika: Distr. Marangu (Voikens, Fl. Kilimandscharo a. 1894 n. 2128 sub nom. M. biflora var. perennis Voikens!). Deutsch-Südwestafrika: Sendlingsgrab (Fleck, PI. Afr. austro-occid. a. 1889 n. 216a!). Daberas (Fleck, PI. Afr. austro-occid. a. 1889 n. 218a!, 224a!). Öst- liche Anasberge (Dinter a. 1899 n. 326 ex pte.!, 823!). Okahandja, an halbschattigen mit Mimosen bewachsenen Bergabhängen (Dinter a. 1907 n. 504 sub M. grandiflora, M. tuberosa]). Ohne Standortsangabe (Schinz a. 1885 n. 253!, Fleck, PI. Afr. austro- occid. a. 1889 n. 2 Ha! n. 756!). Britisch-Betschuanaland: Mugnunepfanne, an dem sandigen Rande kleiner Wasserlöcher (Seiner a. 190 6 n. II. 70). Monsönia. 301 Transvaal: Lydenburg (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1895 n. 98!, 177!); Maka- pansberge bei Streydpoort (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—1880 n. 5798 sub nom, M. ovata var. lancifolia Szyszylowicz). Südwestliche Kapprovinz: Koedoes River (Junod, PI. außtro-afr. a. 1902 n. 1530!). — Blühend und fruchtend Januar bis April. Nota. Radices speciei saepe tuberoso-incrassatae sunt. Tubera (teste Di nter) saepe usque 4 0 cm longa, pallide lutea, carnosa. 14. M. Galpinii R. Schlechter ex R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XL. (1907) 63. — Perennis, e basi ramosa, suffruticosa, 15 — 20 cm alta. Gaules plures, ascen- dentes vel rarius suberecti, basi saepe sublignosa 2-^2^/2 mm crassi, db dense foliati, sicut petioli pube brevi lanuginosa crispula densa obtecti et pilis multis patulis longis hirsuti. Folia caulina petiolata petiolis 6 — 20 mm longis, laminae summum aequi- longis, plerumque autem manifeste brevioribus; lamina pilis longis albidis simplicibus sericeo-lanuginosa, basi cordata, ambitu ovata, apice rotundata, saepe 15 — 17 mm longa et 1 2 mm lata, margine obscure crenato-denticulata. Stipulae tenuissime setaceae, fere capillares, 5 — 9 mm longae, dense hirsutae. Pedunculi bibracteati, 1-flori, pedi- cellis 1 V2 — 2-plo breviores, plerumque 2 — 2^/2 cm longi, sicut pedicelli indumento citato duplici — brevi crispulo et longo hirsuto — obtecti. Bracteae stipulis plane aequiformes, dense hirsutae, 5 — 9 mm longae. Sepala lanceolata, longissime aristata arista 3 — 5 mm longa, margine membranacea, pilis simplicibus longis albidis villoso- hirsuta, sine arista 9 — 10 mm longa, 3 — 3^/2 mm lata. Petala caljce aristato i^/^-plo longiora, 20 mm longa, late cuneato-obovata, margine apicaU retusa, integra, pallida(?), ad venas atrescenti-striata. Stamina calyce aristato vix longiora. Fructus maturus ö cm longus ; valvulae et rostrum hirsutae. Südostafrikanisches Küstenland: East London (ex herb. Galpin, Austro- Afric. n. 1852. — Typus in herb. Schlechter!). — Pondoland, 200 — 500 m (Beyrich a. 1887 — 1889 n. 79!). 15. M. senecioides R. Knuth, spec. nov. — Perennis, suffruticosa. Gaules floriferi 15 — 30 cm alti, subsimplices vel superne parum squarroso-ramosi, sicut petioli indumento minuto puberulo obsiti et pilis longissimis albis patentissimis intermixtis hirsuti; internodia 1 — 2 cm longa. Folia numerosa; petioli 1 cm longi, quam lamina 2 — äVj-plo breviores; lamina satis firma, fere coriacea, usque 3 — 31/2 cm longa et ^4 — 1 cm lata, ambitu elongato-oblonga vel oblongo-lanceolata, basi zb rotundata, indumento citato duplici e pilis pernumerosis minutis puberulis et e pilis longissimis (usque 5 mm) albis patentissimis hirsutis obsita, margine minute serrata, apice obtusius- cula. Stipulae subulatae, usque 6 — 8 mm longae, acutissimae, indumento citato duplici obsitae. Pedunculi uniflori, pedicellis circ. aequilongi, cum eis i — 8 cm longi et sicut ei indumento citato dupUci obsiti. Bracteae 2, stipulis similes, sed laxiores, 10 — 1 3 mm longae, acutissimae. Sepala oblongo-lanceolata, 3-nervata, longe lanato-villosa, sine mucrone usque 1 0 mm longa et 3 mm lata, mucronata mucrone 3 mm longo laxo. Corolla magna, 3 — 4 cm diam.; petala sepalis (cum mucrone) usque 2-plo longiora, usque 25 mm longa et 12 — 17 mm lata, cuneata, apice ± retusa, alba. Filamenta sepalis (sine mucrone) aequilonga. Pistillum villosum. Fructus .... Pondoland (Bachmann a. 1887 — 1888 n. 214 vel 207!). — Natal (Szyszy- lowicz in Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 887l!). — Transvaal, Sand River (Junod, PI. du Transv. n. 1590!). Nota. Species foliis elongato-oblongis et indumento patentissimo albo facile recognoscitur. 16. M. senegalensis Guill. et Perr. FL Seneg. Tent. L (1830—1833) 131; Boiss. FL Orient. L (1867) 898. — M. asiatica Vicary in Journ. As. Soc. Beng. XVL (1847) IL 1161. — M. Lawiana Stocks ex Wight in Galc. Journ. Nat, Hist. VII. (1847) 19. — M. chumhalensis Wight Ic. pl. Ind. or. IIL (1840 — 1856) 5 t. 1047. — Erodium violaefolium Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXVL (1863) I. 592. — M. ovata var. glauoescens Engler in sched. — Erodium ehumbulense Munro ex Wight Ic. pl. Ind. or. III. (1840—1856) t. 1074. — Qeraniwm Lawianum Nimmo in J. Grab. Cat. PL Bomb. 302 ^- Knuth. — Geraniaceae. Add. post Ind. — Perennis, e basi ramosa, sufFrulicosa, 5 — 40 cm alta. Gaules ascen- dentes vel suberecti, basi saepe sublignosi, dz dense foliati, pube glandulosa, raro brevi eglandulosa vestiti. Folia caulina petiolata petiolis 10 — 36 mm longis, quam lamina 1 — 2-plo longioribus; lamina utrinque sparsim et breviter hyaline eglanduloso-pilosula, margine ± breviter ciliata, basi leviter cordata, ambitu ovata, apice obtusiuscula, saepe 23 — 25 mm longa et M — 2 0 mm lata, margine repando-denticulata. Stipulae setaceae, 5 — i 0 mm longae, acutissimae, puberulae vel pubescentes vel pilosae, Pedunculi bi- bracteati, i-flori, pedicellis aequilongi vel eis M/2 — '2-plo breviores, usque 2 cm longi, sicut pedicelli glanduloso- vel rarius eglanduloso-puberuli. Bracteae stipulis aequi- formes, vix latiores, pilosae, usque \ 0 mm longae. Sepala spathulato-lanceolata, rarius acuminata, aristata arista \ Y2 — 3 mm longa, margine leviter membranacea, pube bre- vissima glandulosa rarius eglandulosa obsita et pilis simplicibus patulis longis sub- hirsuta, cum arista usque iO — 13 mm longa. Petala sepalis aristatis 1^4 — i^y^-plo longiora, late cuneato-obovata, margine apicali retusa, integra, usque i ^2 cm longa, rosea vel rubra. Stamina calyci vix aequilonga. Stigmata \ — 1 '/2 ^^^ longa. Fructus maturus 8— 9 cm longus; valvulae pilis setaceis (basi glandula minima globosa exs. fusca ornatis) obsitae; rostrum glabrescens vel glabrum. In ganz Afrika zwischen den beiden Wendekreisen; im tropischen Gebiet weniger häufig; auf kiesigem sandigen Boden. — Ein isoliertes Vorkommen in Vorder- indien. — Blühend und fruchtend Oktober bis April. Senegambien: Richard Toll am Senegal (Lelievre a. 1829!). Bagirmi (Chevalier, PI. de l'Oubangui et du Chari a. 1903 n. 9703!). Abessinien: Gageros, auf Sandsteinfelsen, um 1000 — 3000 m (Schimper a. 1854 n. 239!); Togodale (Ehrenberg a. 1825!); Schoa (Petit!); Bogos, 1600 m (Hildebrandt a. 1872 n. 560 !); Callabat bei Matamma (Schweinfurth a. 1864 n. 2408!). Kordofan: Araschkal (Steudner a. 1862 n. 975!, Kotschy, Iter nub. a. 1839 n. 95 sub M. senegalensis var. suhhiflora Höchst.!); El Greoud (Pfund, Spec. botan. n. 114!); Helba in Ost-Kordofan (Pfund a. 1875!, n. 722!); Abu Schuk in Ost-Kordofan (Pfund a. 1875 n. 723!); zwischen el Obeid und Mulbes in Süd-Kordofan (Pfund a. 1875 n. 720!); Wadi Taiarah in Süd-Kordofan (Pfund a. 1875 n. 72 1!); ohne Stand- ortsangabe (Kotschy, Fl. aethiopica a. 18 37 — 183 8 n. 104!). Deutsch-Ostafrika: Amani (? n. 2315!) Herero-Land: Karibib (Fleck, PI. Afr. austro-occ. 1889 n. 655!); Otjimbingue (Fischer a. 1897 n. 40!, 86!, 192 sub nom. M. ovata var. glaucescens in herb. Berol:!); von Wallfischbucht nordöstlich nach Odyitambi (Lüderitz a. 1885- — 1886 n. 14l!); Okahandja (Dinter a. 1903 sub nom. M. roseal, a. 1906 n. 36!); Rehoboth (Schinz, PI. Afr. austro-occ. a. 1885 n. 254!, Fleck, PI. Afr. austro-occ. a. 1889 n. 813!); Daberas (Fleck, PI. Afr. austro-occ. a. 1889 n. 219a!). — Ohne Standorts- angabe (Dinter, PI. Afr. austro-occ. a. 1898 n. 14!). Malabar (Stocks et Law in Herb. Ind. Or. Hook. f. et Thomson!). Nota 1. Species similis est M. ovatae, a qua autem primo aspectu distingui potest foliis repando-dentatis nee db dense crenato-serratulis, Nota 2. Var. suhhiflora e regione Kordofan a typo recedit indumento denso brevissimo eglanduloso puberulo. Indumentum autem variat. 17. M. ovata Cav. Diss. IV. (1787) 193 t. 113, f. I; DC. Prodr. \. (1824) 638; Eckl. et Zeyher, Enum. I. (1836) 57 n. 439; Harvey in Harvey et Sonder, FI. Cap. L (1859 — 1860) 255. — M. emarginata L'Her. Geran. (1787—1888) t. 4 1; Eckl. et Zeyher, Enum. I. (1836) 57 n. 4 40. — M. 7narginata Kloizsch in Linnaea X. (1835 — 1836) 429 (sphalm.). — M. arabica Steud. Nom. ed. 2. II. (1840) 158. — Erodium undulatwn Salisb. Prodr. (1796) 311. — Geranium emarginatum Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) H2; Thunberg, Fl. Cap. (1823) 510. — Perennis, e basi ramosa, sufTruti- cosa, 10 — 35 cm alta. Gaules erecti vel ascendentes, basi sublignosi, pube brevissima Monsonia. 303 subtomentosi et pilis rigidis patulis hirsuti, zk dense foliati. Folia caulina petiolatn petiolis 12 — 25 mm longis, laminae aequilongis; lamina utrinque glabra, subtus ad venas pilis patulis hirsuta, basi leviter cordata, ambitu oblongo-ovoidea, apice obtusa vel rotundata, saepe 25 mm longa et 12 — 14 mm lata, margine crenato-serratiila. Stipulae setaceae, 5 — i 0 mm longae, aciitissimae, pilosae. Pedunculi bibracteati, 1-flori, pedicellis aequilongi vel eis i^/^-V^o longiores, 2 — 4 cm longi, sicut pedicelli in- dumento citato duplici canescentes. Bracteae slipulis aequiformes, vix latiores, pilis patentissimis hirsutae, usque { 0 mm longae. Sepala lanceolata vel ovato-lanceolata, acuminata, mucronata mucrone 1 Vj — 3 mm longa, interiora margine membranacea, pilis longis albidis patulis hirsuta, cum mucrone usque \ 4 mm longa. Petala sepalis aristatis 1 Y2-PI0 longiora, late cuneato-obovata, margine apicali retusa, integra, usque 2 cm longa, pallida, ad venas atrescentia. Stamina calyci vix aequilonga. Stigmata 2 — 3 mm longa. Fructus maturus 6— 6^2 cm longus; valvulae pilis sursum directis hyalinis subsericeae; rostrum pilis brevibus deorsis pubenilum. Im ganzen Kapgebiet, westlich bis Deutsch-Südwestafrika, an grasigen Stellen : Herero-Land, Sperlingslust bei Windhoek (Trotha a. 1905 n. 155!). Südwestliche Kapprovinz, bei Riversdale (Rust a. 1891 — 1893 n. tS93\j Schlechter, PI. austro-africanae a. 1892 n. 1958!), Hangklipp (Mund et Maire!), zwischen Puspasvalley und Kochmanskloof (Eckion et Zeyher n. 440!), Katberg (Galpin, Austro-afric. a. 1896 n. 2064!), ohne Standortsangabe lEcklon et Zejher n. 2036!, Lalande!, Krebs n. 36!). Südliche Kapprovinz, Belveder im Distrikt Knysna (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—1880 n. 46l!), Port Elizabeth (Laidley, Herb. South Africa n. '270!), Outeniqua Mts. am Montagu Pass (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 18 80 n. 253!), Zitzikamma (Merz a. 18 39!). Kaffraria (Cooper, South Afric. PI. a. 18 60 n. 1171), am Zwartkopsrivier und bei Adow im Distrikt Uitenhage (Ecklon et Zeyher n. 439!, n. 441 ex pte.lj, am Zwartkopsrivier (Drege n. 7667!), Bazuja in Tambukkiland (Baur, PI. austro-afric. n. 57!). Nota. M. ovafa var. biflora Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I (1859—1860) 255 vix ad hanc speciem pertinet, sed verisimiliter ad Synonyma M. glaucae adnumeranda est. 18. M. grandifolia R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XL. (1907) 63. — Herbacea. Caulis 20 — 3 0 cm altus, erectus, simplex vel vix ramosus ramis erectis, indumento brevi puberulo obsitus et pilis longis albidis fere hirsutus, satis dense (internodiis 2 — 3 cm longis) foliatus. Folia caulina opposita, zb erecto-patula ; lamina ulraque facie sparsim breviter adpresse pilosa, subtus ad venas tantum pilis setosiusculis longis ob- sita, margine molliter puberula, ambitu elongato-ovata, basi rotundata, apice obtusa, margine crenato-denticulata crenis rotundatis, saepe 3Y2 cm longa et 17 mm lata; petiolus quam lamina 2 — 3Y2"Plo brevior, plerumque I cm (raro 172) longus, indu- mento citato duphci fere hirsutus. Bracteae stipulaeque setaceae, acutissimae, 8 — 10 mm longae, subhirsutae. Pedunculi uniflori, bibracteati, 2 — 3 cm longi, sicut pedicelli pilis longis sparsis patulis r±r dense obsiti. Pedicelli pedunculis 1 — 1 Y2-P^o longiores, 3 cm longi, fructiferi recurvati et saepe sub calyce erecti. Sepala oblonga vel oblongo-ovata, margine membranacea, pube minuta obtecta et pilis longis albidis hirsuta, aristata arista 2V2 — 3Y2 "1^ JoDga, cum arista demum 15 mm longa et 5 mm lata. Petala calyce 2-plo longiora, 20 mm longa, late cuneata, margine apicali retusa, pallida (?), ad venas atrescenti-striata. Stamina calyce breviora; antherae oblongae. Fructus 6 cm longus; valvulae hirsutae; rostrum pubescens. Natal: An grasigen Stellen bei Richmond (Schlechter a. 1895 n. 0731 — Typus in herb. Berol. et Turic.!). — Blühend und fruchtend im Februar. Nota. Species floribus accedit ad M. ovatam, a qua autem di versa est caulibus erectis subsimplicibus, foliis minus pilosis et maioribus, petiolis brevioribus. 304 ^- Knuth. — Geraniaceae. Sect. 4. Rotundatae R. Knuth. A. Folia sericeo-tomentosa; foliorum basalium petioli quam lamina 0/2 — 2-plo longiores, firmi i 9. 3/. Drudmna. B. Folia lanato-sericea; foliorum basalium petioli quam lamina 2^2 — 4-plo longiores, satis tenues 20. 3f. deserticola. Die Arten der Sektion, beide in Deutsch-Südwestafrika heimisch, stellen wahrscheinlich das Bindeglied zwischen den Ovatae und den TJrnhellatae dar. Sie sind leicht kenntlich an der dicken, filzigen, weißen Behaarung und der rundlich-herzförmigen Blattspreite. Bei dem geringen Material dieser Gruppe ist es nicht unmöglich, dass dieselbe später einer der anderen Sektionen unterzu- ordnen ist. 19. M. Drudeana Schinz in Verh. Bot. Ver. Brandenb. XXXI. (<890) 182. — Perennis, herbacea, humilis, versimiliter \ 5 cm non superans. Gaules erecti vel ascen- dentes, sicut pedunculi, pedicelli et petioli pube tomentosa subsericea canescentes, foliali. Folia caulina et basalia aequiformia, petiolata petiolis 10 — 40 mm longis, quam lamina usque 2 — 3Y2"Plo longioribus; lamina utrinque adpresse et dense niveo-tomentosa, ambitu obtuse rotundato-cordata vel cordato-reniformis, saepe 1 3 mm longa (a basi ad apicem) ^t 20 mm lata, plicata, margine irregulariter crenato-denticulata. Stipulae anguste lanceolatae, acutae, 2—3 mm longae, saepe rubellae. Pedunculi uniflori, bi- bracteati, pedicellis paullo longiores. Bracteae lanceolatae, acutae, usque 4 mm longae. Sepala lanceolata, margine membranacea, usque 12 — 13 mm longa et 3 — 41/21^™ lata, dense albido-lanato-tomentosa, mucronata mucrone 1 mm longo. Petala e basi unguiculata subito dilatata, late cuneata, usque 2 cm longa et 1 3 mm lata, margine apicali retuso leviter emarginata. Filamenta =b \ 2 mm longa. Stigmata 4 mm longa. Stylidium sericeum. Fructus .... Fig. 37 C. Groß-Namaland: Südlich von Aus bei Angra Pequena (Sehe nck a. 1884 n. 33 — Typus in herb. Zürich!, Pohle, PI. Afr. austro-occ. a. 1895 n. 73). Rote Kuppe, auf angewehten Dünen (Dinter a. 1910 n. 1ü30!). — Blühend November. Nota. Species facile recognoscitur foliis rotundato-cordatis et indumento caulis foliorum- que niveo-tomentoso. — Species excelsa est radicis tuberibus saepe 15 mm diam. 2 0. M. deserticola Dinter in sched. — Perennis (?), caespitem densum foUorum proferens, tota indumento denso lanuginoso-villoso nivea. Radix longa, 2 mm crassa, pallide fusca, ad Collum caespitoso-furcata, caules satis breves zh procumbentes vel ascendentes proferens. Folia basalia satis longe petiolata; petioli 2^2 — ^ ^"^ ^ongi, satis tenues, 1 mm crassi; lamina rotundata, 12 — 13 mm diam., basi rotundata vel leviter cordata, margine crenato-dentata ; folia caulina multo brevius petiolata. Deutsch-Südwestafrika: Garub in der Kalk- Kieselwüste (Dinter a. 1910 n. 1 126 — Typus!). Nota. Species, cuius tantum fragmentum aderat, peraffinis est M. Drudeanae, sed distincta petiolis tenuioribus et foliis multo densius pilosis, sericeo-lanuginosis. Indumento densissimo M. deserticola ab omnibus speciebus generis recedit; solum cum M. nivea com- parari potest. Sect. 5. Biflorae R. Knuth. A. Fructus maturus 5 — 7 cm longus. Lamina 2 — 3 cm longa et 4—5 mm lata. a. Corolla coerulescens vel albida ^i. M. hiflora. b. Corolla rosea 22. M. glandulosissima. B. Fructus maturus 3 cm longus. Lamina 1 7 mm longa et 6 mm lata. Corolla coerulescens 23. Jf. brevirostrata. Die Arten der Sektion ähneln habituell häufig schmalblättrigen Formen der Ovatae, von denen sie sich aber durch die Einjährigkeit unterscheiden. Habituell untereinander sehr ähnlich, gruppieren sie sich um die weitverbreitete M. hiflora, die fast überall in Afrika zwischen den Wendekreisen auf sandig-kiesigem Boden anzutreffen ist. Monsonia. 305 ti. M. biflora DC. Prodr. I. (<824) 638; Eckl. et Zeyher, Enum. I. (1836) 58 n. 44i; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (<8ö9— 60) 255; Saunders' Refug. I. (1869) t. 4. — M. angustifolia E. Mey. in Droge, Zwei Pfl. Dociim. (1843) 203. — Annua, suffruticosa, 15 — 40 cm alta. Radix satis brevis, 3 — 10 cm longa, pallide fusca. Caulis lir erectus vel ascendens, e basi ramosus vel ramosissimus ramis ascen- dentibus, indumento brevi puberulo et pilis longis patulis sparsioribus obsitus, subteres, 2 — 4 mm crassus, satis dense foliatus. Foliorum lamina pilosa pilis saepe glandulosis, ambitu lineari-oblonga, basi cuneata, apice obtusa, crenato-serratula, saepe 2— 3 cm longa et 4— 5 mm lata; petiolus quam lamina 1^2 — 2 72-plo brevior, indumento brevi puberulo et pilis longis patulis sparsioribus obsitus, 8 — 17 mm longus. Stipulae setaceae, pilosae, 5 — 10 mm longae. Pedunculi 2-flori, tetrabracteati, 5 — 15 (raro 25) mm longi, puberuli ; in eodem specimine non raro etiam nonnulli pedunculi uniflori bibracteati, vel — pedunculo ipso nullo — ebracteati. Bracteae stipulis plane conformes. Pedicelli 2 Y2 ^"^ longi, crassiusculi , puberuli et pilis sparsis longis patulis obsiti , sub fructu saepissime recurvati. Sepala spathulato- vel lanceolato-oblonga, margine late membra- nacea, mucronata mucrone 1 — 3 mm longo, 10 — 12 mm longa, subhirsuta. Petala In- tegra, obovato-cuneata, quam calyx 1 Y4~plo longiora, coerulescentia vel albida. Stigmata 1 — 1 1/4 mm longa. Fructus maturus 5 — 7 cm longus; valvulae hirsuto-pubescentes; rostrum brevissime dense puberulum. Über den größten Teil des südlichen und mittleren Afrika, im Osten vom Kap- land bis Eritrea, im Westen bis Angola verbreitet. Zumeist an dürren Stellen auf Sand- boden. — Bei den Buren unter dem Namen Slangebos gegen Schlangenbiss und Dysenterie bei Menschen und Vieh gebraucht. — Blühend und fruchtend Dezember bis März. Eritrea: Gheleb (Schweinfurth a. 1891 n. 1473!, a. 1892 n. 1197); Plateau von Kohaito um 2600 m (Schweinfurth a. 1894 n. 335!). Abessinien: Adoa (Schimper a. 1862 n. 631); Gafta (Schimper, Iter Abyss. a. 1838 n. 1222!); Gölleb (Schimper, Fl. Abyss. a. 1854 n. 23l!); Keren (Steudner a. 1861 n. 972!). Harar und Somali-Hochland: Zwischen Dadacci und Bidduma (Riva in coli. Ruspoli a. 1893 n. 97). Gollaboda-Gidda, auf steinigen Grasflächen, 1300 — 1400 m (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 121 I!). Haquim (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 945!). Harar, auf trockenem rotem Lehmboden (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 432!). Gara Mulata, 2500 m (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 525!, 526!). Galla-Hochland: Dscharibule 2200 m (Riva in coli. Ruspoli a. 1893 n. 102!). Tropisches Ost-Afrika: Eldama Ravine (Whyte!). Kitui in Ukamba, an sterilen Stellen (Hildebrandt a. 1877 n. 2778!). Nakuru See in der Grassteppe (Engler, Reise Süd- und Ostafr. a. 1902 n. 1979!). Wadiboma (Fischer a. 1885 n. 86!). Bukome (Stuhlmann a. 1892 n. 3472!). Transvaal: Lydenburg (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1895 n. 178!). Boshveld, zwischen Elandsriver und Klippan (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 5016!). Houtbosh (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 6322!). Modderfontein (Herb. Conrath a. 1896 n. 75!). Betschuana-Land: Kunana-Berge (Schenck a. 1887 n. 714!). Griqua-Land: Clydesdale, an rauhen Abhängen, 800 m (Tyson in Macowan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. a. 1886 n. 832!, Distrib. ex herb. Tyson n. 2787!). Orange-Freistaat: Kimberley (Flanagan, Austro-afric. a. 1892 n. 1432!). Olifantsfontein (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—80 n. 351 l!). Bloemfontein (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 3869!). Draalfontein (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 3671 !). Natal (Cooper a. 1862 n. 2043!). Kapkoionie: Katriviersberge, sowie zwischen Grahamstown und Bothasberg [AlbanyJ (Eckion et Zeyher n. 44l!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 5240 sub nom. M. angustifolia\). A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 20 306 ^' Knuth. — Geraniaceae. Deutsch-Südwestafrika: Anasberge (Dinter n. 326!). Grootfontein (Dinter, PI. Afr. austr.-occ. a. <899 n. 699!). Windhoek (Trotha a. 1905 n. 4!). Okahandja (Dinter a. 1907 n. 458 sub M. rectal). Kl. Karas, 1300 m (Schäfer n. 1287!). Farm Hoffmann (Dinter a. 1909 n. 98^!). Okanzijanzija (Rautanen a. 1885 n. 3921, a. 1889 n. 28!). Onkonda (Schinz, PI. Afr. austr.-occ. a. 1885 n. 258!). Portugiesisch-Südwestafrika: Mossamedes, bei Huilla, 1740m, auf Sandboden (Antunes, Herb, de la Mission de Huilla a. 4 898 n. 108!). — Angola (Welwitsch, lt. angol. n. 160 6!). 22. M. glandulosissima Schinz et Dinter in Bull. Herb. Boiss. 2. Ser. III. (1903) 822. — Suffruticosa, erecta, tota glandulosissima, 15 — 20 cm alta. Caulis ramosus, sublignosus, usque 3 mm crassus, subteres vel teres, dense foliatus. Foliorum cauli- norum lamina glandulosissima, lanceolato-oblonga, basi rotundata vel attenuata, apice obtusa, margine irregulariter crenato-serratula, saepe 14 mm longa et 4 mm lata; petiolus quam lamina 2-plo brevior, 5 — 8 mm longus. Stipulae subulatae, 3—4 mm longae, puberulae vel glabrescentes. Pedunculi biflori, raro triflori, sicut pedicelU et caljx glandulosissimi, 1 ^/2 cm longi ; saepe — pedunculo nullo — flores solitarii ex axillis foliorum. Bracteae stipulis plane conformes, 4 mm longae. Calyx aperte cam- panulatus; sepala oblongo-obovata, apice rotundata, margine membranacea, e tergo mucronata mucrone ^4 — ^ ^^ !ongo, 8 mm longa et 3 mm lata. Petala carmineo- rubra, calyce 2-plo longiora, vix unguiculata, obovata. Stamina calyci subaequilonga ; filamente pallida. Fructus 5 cm longus ; valvulae et rostrum pilis brevibus erecto- patuUs puberula. Deutsch-Südwestafrika: Östlichste Anasberge (Dinter, PI. Afr. austr.-occ. a. 1899 n. 856 — Typus in herb. Zürich!). Windhoek (Dinter, PI. Afr. austr.-occ. a. 1899 n. 837!). — Betschuanaland: Auf dem Ga Mhana Berge bei Kuruman (Marloth, Exs. austro-afr. a. 1886 n. 1088!). — Blühend Februar. Nota. Species indumento glandulosissimo et Acre rubre recognoscitur ; ceteruni similis est M. Burkeanae. 23. M. brevirostrata R. Knuth in Engler's Bot. Jahrb. XL. (1907) 67. — Annua, suffruticosa, 10 — 20 cm alta. Radix usque 8 cm longa, satis tenuis, fusca. Caulis ascendens vel basi procumbens, e basi ramosus vel ramosissimus ramis ascendentibus, indumento brevi puberulo et pilis longis patulis sparsioribus obsitus, subteres, usque 2 mm crassus, dense foliatus. Foliorum lamina subtus ad venas pilosa, ceterum saepe glabrescens vel glabra, ambitu lanceolata, basi cuneata, apice obtusa, margine irregu- lariter serrato-erosa, plerumque 17 mm longa et 6 mm lata; petioli longitudine diversi, in eodem specimine saepe quam lamina 2-plo breviores et \ V2~pl<^ longiores, indumento brevissimo puberulo et pilis longis patulis sparsis obsiti, 5 — 20 mm longi. Stipulae subulatae, pilosulae, usque 4 mm longae. Pedunculi 2-flori, tetrabracteati, 10 — 20 mm longi, puberuli; in eodem specimine non raro peduncuH uniflori bibracteati vel — pedunculo ipso nullo — ebracteati. Bracteae stipulis conformes, 2 mm longae. Pedi- celli 7 — 8 mm longi, puberuli et pilis patulis sparsissimis obsiti, recurvati, fructiferi saepe sub caljce erecti. Sepala lineari-lanceolata, margine membranacea, vix manifeste mucronata mucrone 1 mm longo, 6 — 7 mm longa, pubescentia. Petala integra, cuneato- obovata, calyce breviora vel summum eidem aequilonga, coerulescentia. Stigmata vix 1 mm longa. Fructus maturus 3 cm longus; valvulae hirsuto-pubescentes ; rostrum brevissime puberulum. — Fig. 37 Ä Kaffraria: Zuurberge (Schlechter a. 1895 n. 6573!). — Ost-Griqualand: Zwischen Elliot und Maclear um 1500 m (Bolus, Austro-afric. a. 1896 n. 8725 — Typus in herb. Berol. !). Nota. Species est peraffinis M. biflorae, a qua autem manifeste diversa est rostro multo minore. Ceterum diflfert foliis minoribus, margine erosis. Monsonia. 307 Sect. 6. Umbellatae B. Knuth. A. Folia ambitu cordata. a. Folia pube sericea sparsa brevissima obtecta ti. M. umbellaia. b. Folia lanuginosa 26. M. parvi folia. B. Folia ambitu elongato-cordata, plicata, pube subsericea dense obtecta 16. if. Luederitzicma. Die Arten der Sektion gruppieren sich um M. umbellata. Sie sind leicht kenntlich an dem becherförmigen Kelch, den mehrblütigen Pedunculi und den herzförmigen Blättern, In Deutsch- Südwestafrika sind sie neben der zu den Ovatae gehörenden M. glauca die typischen Vertreter der Gattung. Sie spielen in den trockeneren Gebieten Südwest afrikas eine ähnliche Rolle wie die Plumosae im Norden des Kontinentes. Merkwürdig ist die Form des Kelches, durch die sie sich von den übrigen Sektionen wesentlich unterscheiden. 24. M. umbellata Harv. in Harv. et Sond. FI. Gap. I. (<859) 255. Annua 6 basi ramosa vel ramosissima, 10 — 35 cm alta. Gaules erecti vel ascendentes, tomen- tosi et pilis rigidis patulis hirsuti, foliati. Folia caulina subverticillata, petiolata petiolis <5 — 45 mm longis, quam lamina saepe 2 — ^^^-P^o longioribus ; lamina utrinque gla- brescens, subtus ad venas pilis patulis hirsuta, ambitu cordata vel ovato-cordata vel rotundato-cordata, obtusiuscula, saepe 25 mm longa et lata, non aut vix plicata, mar- gine undulato-dentata. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutae, 4 — 6 mm longae hirtulae. Pedunculi 2~<0-flori, 5 — 15 cm longi, sicut pedicelli indumento duplici e pube brevi tomentosa et pilis longis patulis obsiti. Bracteae demum pallide fuscae e basi lanceolata mox subulatae, acutae, 3 — 5 mm longae, hirsutae. Pedicelli | (= caro) et xavXos (= caulis). 312 R. Knuth. Geraniace&e. Distributio geographica. Mossa- medes Hereroland Namaland Karroides Sttdwestl. Hochland Kapprovinz KafPraria Südostafrik. Hochsteppe >S' Tnultiftdufn . . .... + ! S. mossamedense . + + .... ; S. Bufmcttifiii . • + + + + + S. Patersonii. . . + + + - S. UHeritieri . . .... + .... .... .... Die Gattung Sarcocaulon zeigt am deutlichsten unter allen Geraniaceen-Gattungen xero- phytische Ausbildung. Sie steht systematisch der Gattung Monsonia außerordentlich nahe, so dass De C and olle sie nur als Sektion derselben aufgefasst wissen wollte. Vom entwicklungs- geschichtlichen Standpunkt ist sicher eine Berechtigung hierzu vorhanden, da beide Gattungen in den Blütenverhältnissen durch die Ausbildung von 3x5 Staubgefäßen außerordentliche Beziehungen aufweisen. Doch zeigen beide Gattungen doch derartige morphologische Verschiedenheiten in der Ausbildung der Petioli, der Rinde u. s. w., dass eine Trennung beider vollauf gerechtfertigt ei*- scheint. — Das Verbreitungsgebiet der Gattung ist ein beschränktes. Die meisten Arten finden sich in Gr, Namaland. Von hier gehen einige Arten auf das Karroide Hochland, andere nach Norden, sogar bis Mossamedes; nur eine, S. Patersonii^ hat eine weitere Verbreitung. Sie findet sich noch in den Baumsteppen der KafFernländer. Trotz der geringen Zahl von Arten ist die Gattung systematisch noch nicht völlig geklärt, da die Blattspreiten meist sehr früh zugrunde gehen, so dass man meist wohl schön dornige Exemplare, aber kaum solche mit den für die Unterscheidung der Arten viel charakteristischeren Blättern erhält. 1, S. multifidum (E. Mey.) R. Knuth. — Monsonia multifida E. Mey. in Drfege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 203. — Perenne, suffruticosum. Folia petiolata petiolis usque 5 mm longis, quam laminae diameter \ — 2-plo brevioribus, tomentosis; lamina eirc. 5 — 8 mm diam., indumento sericeo et pilis hirsutis satis dense obsita, ambitu reniformi-rotundata vel rotundata, usque ad basim in lacinias lineares acutiusculas scissa. Flores solitarii, ebracteati, pedicellati pedicellis 5 mm longis tomentosis. Sepala 8 mm longa, 3 — 31/2 "^"^ l^ta, oblongo-ovata vel ovata, acuta, indumento tomentoso et pilis hirsutis obsita; interiora tantum margine membranacea. Petala late obcördata, usque \ 5 mm longa et \ 0 mm lata, Filamenta barbata. Groß-Namaland: An der Mündung des Garip auf der Karroofläche (Drfege a. 1830 n. 3263 — Typus in herb. Drege). — Blühend Oktober. Nota. Diagnosis sec. specimen unicum (ramus unicus 6 cm longus) valde imperfectum et flore unico praedilum scripta est. Planta caret spinis; habitu autem ceteris speciebus generis Sareocauloti persimilis est. 2. S. mossamedense (Welw.) Hiern, Gat. Welw. Afr. PI. I. (<896) 108. — S. Mar- lothii Engl. Bot. Jahrb. X. (1888) 31. — Monsonia mossamedensis Welw. ex Oliver, Fl. trop. Afr. I. (1868) 290. — Perenne, suffruticosum, 30 — 50 cm altum, ramosum; rami dz erecti, usque 30 cm longi et 5 — 10 mm crassi, carnoso-sublignosi, spinosi spinis 10 — 30 mm longis. Foliorum lamina late ovato-rotundata vel subcordata, obscure lobulata vel sinuata, irregulariter denticulata, glabra vel pulverulenta, 9 — 12 mm longa et lata; petioli laminae aequilongi, 8 — 15 mm longi, minute pulverulenti. Flores solitarii, pedicellati pedicellis 15 — 25 mm longis, pulverulentis vel glabrescentibus ; saepe ebrac- teati, non raro autem bibracteati, tum pedicellus brevissimus. Sepala elliptico-oblonga, tomentosa, vix 10 mm longa, 3 — 4 mm lata, late membranaceo-marginata, mucronata mucrone 1 mm longo. GoroUa usque 3 cm diam.; petala pallide rubra, sepalis 1^/4 — 2-plo longiora, spathulata, apice integro rotundata, basi attenuata, ungue infimo barbata. Stamina longiora calyci aequilonga. Stylidium sericeum. — Fig. 2. Südwest-Afrika, an steinigen und trockenen Stellen: Mossamedes, Angola (Welwitsch nach Oliver — Typus). — Hereroland, Hykambab (Marloth, Exs. austro-afric. a. 1886 n. 1217 sub nom. S. Marlothii Engl.!), Gansberg (Fleck, PI. Sarcocaulon. 3^3 austro-afr. a. < 8 89 n. 463!), Karibib (Rautanen, PI. Afr. austro-occ. a. 1904 n. 530 !), zwischen Okahandja und Swakopmund (Dinter a. 190f) n. <82!). Ohne genauere An- gabe (Dinter, PI. Afr. austro-occ. a. <900 n. H70!, 147<)!, 1496!). — Blühend Mai bis Juni. Nota. Species teste Rautanen odore iucundo praedita est. 3. S. Burmannii (DG.) Sweet, Hort. Brit. ed. i. (1826) 73; Harvey in Har- vey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—60) 256; Bot. Mag. XGIV. (1868) t. 5729; Marloth, Fl. Kapland (1908) 324 f. 136. — S. spinosum (Gav.) 0. Kuntze, Rev. gen. III. 2. (1893) 33. — Monsonia Burmanni DG. Prodr. I. (1824) 638. — Qeranium spi- nosu7n Burm. PI. Afr. rar. (1738) 18 t. 31; Burm. f. Spec. Geran. (1759) IG; Gav. Diss. IV. (1787) 195 t. 75, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 112; Willd. Spec. pl. III. (1800) 696; Thunb. Fl. Gap. (1823) 509. — G. speciosum Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 679 sphalm. — Perenne, suffruticosum, 25 — 50 cm altura, ramosum vel ramosissimum; rami cjlindrici, teretes, glaberrimi, 1 — ^Y^cm crassi, spinosi spinis usque 3 0 mm longis. Foliorum lamina coriacea, late obcordata, inter duos lobos non raro mucronata, marginem anticum versus praterea irregulariter obtuse dentata, vix nervata, pube brevissima subsericea tomentosa, subsessilia; petiolus 1 — 2 mm longus. Stipulae subulatae, brevissimae, deciduae. Flores solitarii, pedicellati pedicelHs 10 — 40 mm longis, sparsim tomentosis vel glabrescentibus ; saepe ebracteati, non raro autem bibracteati, tum pedicellus 2 — 10 mm longus. Bracteae deltoideae, membranaceae, 1 mm longae. Sepala tomentoso-subsericea, oblonga vel lineari-oblonga, 10 — 13 mm longa, 3 — 4Y2 ^^ l^ta, exteriora vix, interiora late membranaceo-marginata, mucro- nata mucrone usque 2 mm longo crassiusculo. GoroUa usque 4 cm diam. ; petala late obcuneata, margine apicali leviter denticulata, albida, basin versus rosea. Stamina longiora (5) circ. 12 — 14 mm longa, breviora (IO) circ. 8 mm longa. Groß-Namaland: Khukhaas, südlich von Aus (Schenck a. 1885 n. 140!), Aus (Schinz, PI. Afr. austro-occ. a. 1884 n. 255!). Zwischen Kouse und Silverfontein (Dr^ge a. 1830!). Ohne Standortsangabe (Drege a. 1827 n. 61 0!, Steingröver a. 1886 n. 44!). — Hantam-Gebirge (Meyer a. 1869!). — Nach Harvej außerdem noch an folgenden Standorten: Oliphants River (Eckion et Zeyher n. ?). Bitterfontein, Gamke Rivier und bei Beaufort (Zeyher). Jackal's Fontein und Silverfontein (Drege). 4. S. Patersonii (DG.) Eckl. et Zejh. Enum. (1836) 57 n. 437; Harvey in Harvej et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 256; Marloth, Fl. Kapland (1908) 325 f. 137. — S. VHeritieri Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 57 n. 43 6. — S. Burmannii Eckl. et Zeyh. Enum. (183 6) 57 n. 438. — S. VHeritieri var. brevi?nucronatum Schinz in Verb. bot. Ver. Brandenburg XXIX. (1888) 58. — Monsonia Patersonii DG. Prodr. I. (18 24) 6 3 8. — M. macilenta E. Mey., M. obcordata E. Mey. e. p., 3L apiculata E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 203. — Perenne, suffruticosum, divaricatum, ramo- sissimum; rami parum tomentosi, carnosi, usque 10 mm crassi, spinosi spinis 10 — 30 mm longis, basi 1 mm crassis, secus ramos decurrentibus, parte basali dilatata scutellifor- mibus. Folia sessilia, coriacea, cuneata vel obcordata, apice rotundata vel leviter lobulata, marginibus lateralibus integra. Stipulae subulatae, 1 — X^j^ mmXongd^Q^ AtdAxidi^. Flores solitarii, ebracteati, pedicellati pedicellis fO— 20 mm longis parum tomentosis. Sepala 7 — 12 mm longa, 3 — 4 mm lata, tomentosa, elliptica, brevissime mucronata, mar- gine membranacea. Petala spathulata, basin versus in unguem brevem angustata, 10 — 15 mm longa, 5 — 8 mm lata, basin versus fere barbata. Fructus rostratus 5'/2 — 7 cm longus; valvulae et rostrum piHs adpressis brevibus obsita. — Fig. 39. Von Deutsch-Südwestafrika durch die südwestliche Provinz bis Kaffra- ria und auf die südostafrikanische Hochsteppe; vielfach auf das Karroide Hoch- land vordringend; an dürren sandigen Stellen. — Blühend und fruchtend August bis Februar. Deutsch-Südwestafrika, mit Ausschluss der Küstenzone: Herero-Land, Karibib (Marloth, Exs. austro-afric. a. 1886 n. 1222!), zwischen Okahandja und Swakopmund (Dinter a. 1906 n. 228!). — Namaland, Aus (Schinz, PI. Afr. austro- 314 R. Knuth. — Geraniaceae. occ. a. 1885 n. 257!, Marloth, Exs. austro-afric. a. 1908 n. 4649!, Dinter a. 4 910 n. H2l!), Karas-Gebirge (Fenchel n. 8l!), Kuibis (Range a. 1907 n. 856!, Dinter a. 1910 n. 1231!), Naidas (Fleck, PI. Afr. austro-occ. a. 1889 n. 230a!), an der Mündung des Garip (ürege a. 1830 n. 3264 sub nom. M. apioulata E. Mey.!). — Ohne Standortsangabe. (Fleck, PI. Afr. austro-occ. a. 1891 n. 134!, Dinter n. 1470!, Drfege n. 5238 sub nom. M. macilenta E. Mey. !, Drege n. 7515!). Karroides Hochland: Hantam Gebirge (Meyer a. 1869!). — Middelburg um 1350 m (0. Kuntze a. 1894!). Südwestliche Kapprovinz: Clanwilliani am Olifantriver (Eckion et Zeyher n. 438!). Fig. 39. Sareocaulon Patersonii (DG.) Eckl. et Zeyh. A Habitus. B Folium. Kaffraria: Graddock (Goopör, South Afr. PI. a. 1861 n. 49 1!); am Fuße des Bothaberges bei Hermanskraal am Fish River (Eckion et Zeyher n. 436!); am Fish River (Schlechter, PI. Afr. austr. a. 1894 n. 6114!); bei Beaufort (Eckion et Zeyher n. 437! Barber nach Harvey); Gamke River (Burke!); Uitenhage (Eckion et Zeyher!). Südostafrikan. Hochsteppe: Transvaal, Blyderiver (Mac Owan, Austro-afric.!). Nota. In descriptione, quae iconi in Gurt. Bot. Mag. t. 5729 addita est, S. Patersonii et S.rigidum (sub nomine S. Patersonii] a cl. J. D. Hooker coniuneta sunt. Nomen incolarum »Novra« et idem Germanorum >Gifdorn€ vel >Inkrup Doornt ad S.rigidum pertinent, quae species cortice crassissimo excelsa est. 5. S. rigidum Schinz in Verh. Bot. Ver. Brandenburg XXIX. (1888) 59. — Perenne, suffruticosum, 30— 50 cm altum, squarroso-ramosum ; ramuli glaberrimi, breves, valde incrassati, 1^2 — 3 cm crassi, pro parte subconstricti, spinosi spinis usque 30 mm longis. Folia subsessilia, coriacea, obcordata, integra, mucronata, 8 — 15 mm longa et 6 — 10 mm lata, glabra. Stipulae subulatae, carnosulae, 1 — S^J^vcim longae, deciduae. Flores Sarcocaulon. 3I5 ßolitarii, ebracteati, pedicellati pedicellis uaque i 0 mm longis. Sepala glabra vel parum pulverulenta, oblongo-spathulata, apice obtusa, breviter iniicronata mucrone usque 1 mm longo, 10 — 13 mm longa, 4 — G mm lata, vix hyaline inembranaceo-niarginata, basin versus parum sensim attenuata. Petala rosea, sepalis \ '/^ — 2-plo longioia, late spathu- lata, basi attenuata, ungue brevi barbata. Stamina ciliata, longiora (6) circ. < 2 mm longa, breviora (10) circ. 8 mm longa. Fructus rostratus circ. (i— eVjcm longus ; valvulae pilis brevissimis subsericeae; rostrum pilis brevissimis adpressis vix canescens. — Fig. 40. Fig. i. Fig. 40. Sareoeaulon rigidum Schinz. A Habitus. B Ramus. G Folium. D Flos. E Fructus. Groß-Namaland: Angra Pequena, auf felsigem Boden; an wüsten Stellen viel- fach die einzige Pflanze (Schinz, PI. Afr. austro-occ. a. <885 n. 256 — Typus in herb. Zürich!, Steingröver, PI. Afr. austro-occ. a. 1886 n. 54!, Marloth a. 1886 n. <050! Herrmann a. 1889 n. 23!, n. 32!, n. 54!). Garub (Range a. 1907 n. 517!). Zwischen Aus und Khukhaas (Schenck a. 1885 n. 141 !). Lüderitzbucht (Range a. 1907 n. 190!, n. 494!). Ohne Standortsangabe (Range a. 1906 n. 82!, a. 1906 n. 146!). — Blühend Juni bis Juli. — Die als Norab oder Novra den Eingeborenen bekannte Pflanze ist völlig von einer harzartigen Ausschwitzung bedeckt, die die Pflanze mit einer spröden, bis 1 mm dicken, hellgelblichen Lasur überzieht. Das ausge- schiedene Harz bildet nach Schinz oft faustgroße und mit der Zeit sich schwarz fär- bende Knollen, die des angenehmen Geruchs halber von den Hottentotten gesammelt und zu Perlen verarbeitet werden. — Die Art ist nach Schinz die Gharakterpflanze der Flugsandzone des Litoralgebietes. Das der Küste in einer Entfernung von 1 0 Meilen 310 R. Knuth. — Geraniaceae. parallel laufende Tschirub-Gebirge bildet die Ostgrenze der Verbreitung. Jenseits dieser Linie tritt an die Stelle des S. rigidum das mehr östlicher wachsende S. Patersomi. — Vgl. p. 4 0. 6. S. L'Heritieri Sweet, Hort. Brit. ed. i. (1826) 73; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. 1. (1859—60) 257. — Monsonia spinosa L'Her. Ger. (1787—88) t. 42; Willd. Spec. pl. III. (1800) 719. — Monsonia VHeritieri DC. Prodr. l. (1824) 638. — M, Heritieri Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 158. — M. obeordata E. Mey. ex pte. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 203. — Perenne, suffruticosum, ramosum vel ramo- sissimum; rami glabri, carnosi, usque 10 mm crassi, spinosi spinis usque 40 cm longis, basi 1 mm crassis, parte basali scutelliformi ramis affixis. Folia subsessilia, coriacea, plerumque obeordata, integra. Sepala mucronata mucrone plerumque 2 mm longo. Corolla sepala pauUo excedens. Karroides Hochland, Modderfontein (Drege nach Harvey). — Namaland(?), zwischen Kouse et Silverfontein (Drege a. 1830 n. 3265 sub nom. Monsonia obeordata). — Blühend August. Nota. Species a simili S. Patersomi bene distincta est foliis maioribus glabris usque 0/2 cm longis, sepalis cuspidatis, corolla calycem paullo excedente. 5. Pelargoninm L'Her. Pelargonium*) L'Her. Geran. (1787—88) t. 7; DG. Prodr. L (1824) 649; Sweet, Ger. I— V. (1820—30); Eckl. et Zeyher, Enum. I. (1836—40) 60; Endl. Gen. (1836 — 40) 1168 n. 6048; Benth.-Hook. f. Gen. pL l. 1. (1862) 273; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. (1659 — 60) 259. — Oeranium L. Spec. pl. ed. 1. (1753); Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794); Gav. Diss. IV— VI. (1797 — I8OI); Andr. Bot. Rep. (1799 — 1811); Andr. Geraniums (1805); Poir. in Lamarck, Encycl. Suppl. IL (I8H); Thunb. Fl. Gap. ed. Schult. II. (1823) 514. — Gynosbata Reichb. Handb. (1837) 290. — Gorthumia Reichb. Nom. (1841) 201. — Anisopetala Walp. Rep. IV. (18 48) 2 2 8. — Pelargonion St.-Lag. in Ann. Soc. bot. Lyon VII. (1880) 131. — Qeraniospermwm [Siegesb. Prim. fl. petropol. (1736) 48] 0. Ktze. Rev. gen. I (1891) 93. Flores irreguläres. Sepala 5, imbricata, basi connata; posticum calcaratum cal- care pedicello adnato. Petala 5 vel abortu pauciora, hypogyna, imbricata; 2 su- periora inferioribus dissimilia, saepe maiora. Glandulae nullae. Stamina 1 0, hypo- gyna, basi connata, obliqua; 2 — 7 antherifera, cetera ananthera vel rudimentaria. Ovarium 5-lobum, 5-loculare, rostratum rostro in stylum abeunte, ramis 5 linearibus introrsum stigmatosis coronatum. Ovula in locuUs 2, superposita vel fere collateralia. Valvulae 5, 1-spermae, caudatae caudis a basi ad apicem elastice cochleiformiter revo- lutis. Semina exalbuminosa ; embryonis radicula inter cotyledones planas vel flexuoso- plicatas sita. — Herbae suffruticosae vel frutices, glabrae vel pubescentes vel sericeae, saepe viscoso-odoratae, saepe carnosae. Folia opposita vel rarius alterna, integra, dentata vel lobata vel pinnatifido-dissecta, stipulata. Pedunculi axillares, oppositifolii, umbellatim 2-oo-flori, raro abortu uniflori. Gonspectus sectionum ab autoribus prioribus propositarum. Sweet, Geran. L (1820—22) p. VIR— IX. 1. Phy^natanthus. — 2. Campylia. — 3. Otidia. — 4. Hoarea. — 5. Dimaeria. — 6. Pelargonium (a Monospatalla\ b Pelargonia vera). — 7. Jenkinsonia. — 8. Gieonium. DG. Prodr. I. (1824) p. 649. 1. Hoarea. — 2. Dimaeria. — 3. Gynosbata. — 4. Peristera. — 5. Otidia. — C). Polyactium. — 7. Isopetaln/m. — 8. Gampylia. — Myrrhidium. — 10. Jenkin- sonia. — 11. Ghorisma. — 12. Pelargium. *) Nomen a Burman (PI. Afric. rar. [1738] p. 89) generi datum ob formam rostri (neXctoyog := Ciconia alba]. Pelargonium. 317 12. Pelargium. a. Giconia b. Isopetaloidea c. Platypetala d. Anisopetala rt. Alchemilloidea «. Qlaucescentia ß. Athamanthoidea ß. Lineaia y. Qibhosa y. Tomentosa tf. Tristia d. Papüionacea e. FtUgida B. Purpurasceniia C. Bicolora C. Orispa 7]. Cortvsina rj. Radulae d-. Pmguifolia Eckion et Zeyher, Enum. I. (1860) p. 60. \. Hoarea. — 2. Polyactium. — 3. Otidia. — 4. Ligularia. — 5. Jenkinsonia. — 6. Ghorisma. — 7. Myrrhidiwn. — 8. Peristera. — 9. Canipylia. — \0. Dibrachya. — H. Giconium. — 12. Isopetalwni. — 13. Gortusina. — 14. Eumorpha. — 15. Pelar- gonium (a. Lineata\ b. Tomentosa] c. Papiliona^ea; d. Purpur ascentia\ e. Grispa] f. Radulae). Clavis sectionum*). A. Acaulia, radicibus tuberöse incrassatis: tubera \ — 3, plerumque 1 , rotundata vel oblonga, usque 2 — 5 cm crassa. a. Petala 5 vel 4. — Typus P. longifolium, P. rapaceum Sect. 1. Hoarea. b. Petala tantum duo, inferiora. — Typus P. asarifolium Sect. 2. Seymouria. B. Caulescentia, radicibus tuberöse incrassatis; tubera irregularia, plerumque 1 . Folia lobata vel pinnatifido-lobulata vel -incisa. Umbellae multiflorae, floribus longe calcaratis sessilibus. Petala subaequalia, integra vel fimbriato-lacerata. — Typus P. lohatum Sect. 3. Polyaotium. G. Caulis succulentus, crassus, satis brevis, apice ramos um- belliferos hornotinos demum deciduos proferens. Folia carnosa, pinnatifido- vel bipinnatifido-laciniata. Petala subaequalia, su- periora basi aurita. Stamina 5. — Typus P. carnosum . Sect. 4. D. Subsucculenta vel suffruticosa, ramosa vel saepius ramosis- sima. Folia raro integra; plerumque profunde pinnati- fido-incisa. Petala sub-inaequalia, spathulata; superiora basi dilatata. Stamina 7. — Typus P. hirtum Sect. 5. E. Suffruticosa vel succulenta. Folia palmato-nervata vel -lo- bata. Petala duo superiora longe unguiculata, quam inferiora multo maiora. Stamina 7. — Typus P. Endlicherianum Sect. 6. F. Laxe suffruticosa vel herbacea annua. Folia pinnatifidavel pinnatisecta. Petala 4, raro 5; duo superiora quam inferiora multo maiora. Sepala membranacea, valide nervata, pilis setosis obtecta. Stamina 5, raro 7. — Typus P. myrrhifolium Sect. 7. Myrrhidium. G. Herbacea, diffusa, plerumque annua. Folia palmato-lobata vel pinnatifida. Flores minuti; petala sepalis vix longiora. Habitu speciebus annuis generum Geranium et Erodiu/m similia. — Typus O. aneeps Sect. 8 H. Caulis brevis, ramosus ramis brevibus erectis, sub foliis dz occultis. Folia longe petiolata, integra vel dentata. Stipulae membranaceae. Flores longe pedicellati. Petala duo Otidia, Ligularia. Jenkinsonia. Peristera. *) Cfr. Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. (1859— 1860) 259. bn 04 s §• & o o 1 a ^ o w u o» a 00 o o ^ fe PO tS -g CO _- O a> N3 Cß W t^ S N 1 s ^ 'S M - «ä S c 3 2 S i I .2 I !::2 ^ tsd pd CL cu X (N CO >«' in (o i g.s g w fl . - a a aa S £?! t« 00 o> o i s 2 bO bC S 3 o £ -ö 'S ■« ?, « S nJ oa •«■•«^^fiotn>oioMiO>o Ü5 S ^ .S es ^ ad i2 ^ a. o 2: S o £ ö CQ cd 3 2^ 'S "« N o ti 1^ uä o a:S e s § > sc 42 sc o bß " o cd ^ K O PS S ft- © •^ 9^ «9 ^ C*5 CO <0 CO CC Ol - s .S bt; — ei S'tc I «> 5 ^ -^ ö* ♦J HJ i = § I 1^ ^ . stall .&• O cd 3 S C- K S H U o cd O) »O O C^ QO 0> O s -^ s o< a ^ cd |>2 :I5 «d ^ 'S s o OB .2 OD ■3 04 Cd rs cd Ä o CO 1) X) -* CO T3 M « •« ^ x: bC S .2 o 1 ■< 2 ö Ö Cd O) ** V n\ |2 ?. ii o a 'S > 1 1 XI a .11 s £ ö x: .2 ^ i " "^ 2 PU (X a< Ol 0- o Cd pd 03 Cd M ao Cß p rt = ^ « > 2 ^ >< a 2 gp 2 &^ I 3 O 3 D > § I a S. n3 Cd bD cd O) > 5^ bp ^ « ^ - ^ « CO bD bo ^ 2 «J o o ed . 5 cd PO PQ N {(3 cd > _ö *J ditn-a Ji,bDbDa> m h. 0,^3 a fi CTJTS^ SÖOOcdcd!3>^jS o-O oc .5 -* ^ 3>1 bD d 2 d bD bD -^ O t- 6-1 »* ta ^ ^ ^ ■a -Q 2 .2,-^ ^ 2 "S 2 3 o s ;s S S 0 fc O 3 SP > o 2l; Willd. Spec. pl. III. (1800) 642; DC. Prodr. I. (1824) 649 n. 2. — P. lineare Pers. Syn. II. (1807) 228; DC. Prodr. I. (1824) 650 n. 14. — P. longi- florum var. depressum DC. Prodr. 1. (1824) 649 n. 2. — Dimacria depressa Sweet, Fig. 41. A Pelargonium longifolium (Burm. f.) Jacq. (Sect. Hoarea). — BP. quinatum Sims (Sect. Jenkinsonia). (ex Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4, p. 1 0.) Ger. III. (182^2 — 24) t. 290. — Geranium lineare Andr. Bep. III. (I80l) t. 193. — G. longiflorum Poir. Encycl. Suppl. II. (18H) 745. — Hoarea depressa Sweet, Hort, brit. (1827) 76 n. 24. — H. pectinata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 61 n. 466. — H. linearis Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 62 n. 472. — Folia integra lineari-lan- ceolata et inciso-pinnatifida, margine pilis rigidis setosis satis dense vestita, ceterum glabra. Flores pallide carnei vel albidi, lineis tenuissimis picti. Petala omnia anguste linearia, calycem 4 — 5-plo superantia, usque 2V2 cm longa et 2 — 3 mm lata. — Varietas ob foliorum formam et indumentum manifeste media est inter varietates laciniatum et ciliatum\ a duobus autem distinguitur petalis multo longioribus et angustioribus. Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale: Leeuwenberg, auf steinigem Boden (Eckion et Zeyher n. 466 sub Hoarea pectinata). Worcester, im 21* 324 R- Knuth. — Geraniaceae. Hex River Valley (Herb. Bolus a. 1897 n. 4045 ex herb. Wolley Dod!). — Kamiesberg in Namaqualand (Eckion et Zeyher n. 472 sub Hoarea linearis\^ Droge n. 3240 sub P. otites E. Mey.!). Namaqualand , ohne Standortsangabe (Scully n. 23l!). — Blühend August. Var. y. laciniatum (Andr.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 262. — P. dliatum Jacq. Ic. PI. III. (17 86 — 9 3) 9 t. 519. — P. aurieulatum Willd. Spec. pl. m. (1800) 6 43; DC. Prodr. I. (1824) 651 n. 2 2. — P. laciniatum Pers. Synops. II. (1807) 228; DC. Prodr. I. (1824) 651 n. 25. — P. purpurascens Pers. Synops. II. (1807) 227; DC. Prodr. I. (1824) 652 n. 43. — P. penniforme Pers. Synops. II. (1807) 227;. DC. Prodr. I. (1824) 652 n. 42; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 271. — Hoarea purpurascens Eckl et Zeyh. Enum. I. (1836) 62 n. 473. — K laciniata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 62 n. 474. — IL penni- formis Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 62 n. 477. — H. barbata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 62 n. 478. — Dimacria auriculata Sweet, Ger. IV. (1826 — 28) t. 2^95. — Oeranium laciniatum Andr. Rep. II. (1800) t. 131. — G. laciniatum var. flore pur- pureo Andr. Rep. III. (1801) t. 204. — G. laciniatum var. bicolor Andr, Rep. IV. (1803) t. 2 69. — G. heterophyllwn Andr. Ger. (1805) c. ic. — G. aurieulatum Poir. Encycl. Suppl. H. (1811) 745. — G. penniforme Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 757. — G. purpurascens Poir. Encycl. Suppl. H. (1811) 757. — G. Andrewsii Sweet, Hort. Brit. (1826) 77; G. Don, Gen, Syst. I. (1831) 729. — Folia integra et inciso- pinnatifida. Flores carnei vel albidi, lineis vel maculis profunde coloratis picti; petala superiora obovato-spathulata. Südwestliche Kapprovinz: Tulbagh im Distrikt Worcester (Eckion et Zeyher n, 473 sub Hoarea purpurascens). Tafelberg, an der Nordseite (Eckion et Zeyher n. 474 sub Hoarea laciniata). Saldanhabay (Eckion et Zeyher n. 477 sub Hoarea penni- formis). An felsigen Stellen der HottentotthoUandsberge bei Sommerset im Distrikt Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 478 sub Hoarea barbata). Am großen Bergfluss (Drege n. 1294!). Elim (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 7688!). Löwen- berg, am westlichen Abhang um 500 m (Mac Owan, Herb, austro-afric. a. 1897 n. 181l!). Ohne Standortsangabe (Mund et Maire a. I820!, Drege n. 948 f). — Blühend Oktober bis April. Var. d. nivea (Sweet) R. Knuth. — Hoarea nivea Sweet, Ger. II. (1822 — 24) t. 182. — Pelargonium violaeflormn DC. Prodr. I. (1824) 652 n. 39; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap, I. (1859 — 60) 270. — Hoarea violaeflora Sweet, Ger. \\. (1822 — 24) t. 123(?). — Folia integra et inciso-pinnatifida, margine ciliata, Petala nivea. Von Colvill um 1820 aus dem Kap eingeführt. Var. €. ciliatum (L'Her.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I, (1859 — 60) 262. — P. ciliatum L'Her, Ger, (1787 — 88) t, 7; Jacq. Collect. IV. (1790) 195; Willd. Spec.pl. III. (1800) 643; Lam. Encycl. (1 81 7) t. 574 (?) ; DC. Prodr. I. (1824) 650 n. 6. — P. erythrophyllu/m Steud. Nom. ed. 2, II. (1841) 285. — P. aurieulatum E. Mey. in herb. Drege, non Willd. (ex Harvey). — Hoarea erythrophylla Eckl. et Zeyh. Enum. I, (1836) 60 n. 457. — Geranium ciliatum Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) H3. — Folia integra, ovata vel ovato-lanceolata, acuta vel obtusa, margine rigide ciliolata, glabra vel pubescentia. Südwestliche Kapprovinz, von dort in die südliche vordringend: Paarl, auf lehmigen Rasenplätzen (Droge n. 1289 sub P, aurictdatuml). Am Rivier zonder Einde bei dem Landhaus Knoblauch in Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 457 sub Hoarea erythrophylla). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 175, n. 2043 nach Harvey). — Knysna Distrikt, bei Belveder (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 478!). Var. C. parnassioides (L'Her.) R. Knuth, — P, longifolium var. minimum R. Knuth in sched. — P. parnassioides L'Her, Ger. ined. n. 1; DC. Prodr. I. (1824) 650 n. 5. — Geranimn ciliatum Cav. Diss. IV. (1787) 234 t. 118, f. 2. — Planta Pelargonium, 325 5 — 12 cm alta. Folia parva, inicgra, ovata, apice obtusa vel rotundata, sine petiolo 10 — 15 mm lolnga. Flores carnei; petala superiora spathulata. — Affinis varietati virgineum^ sed habitu minore et foliis pro rata latioribus insignis. Westliches Litorale: Orange Kloof um 800 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 910!). Bains Kloof um 800 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9143!). — Blühend November und Juni. 2. P. spathulatum (Andr.) DG. Prodr. I. (182 4) 650 n. 10; llarvey in Härvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—6 0) 264. — P. spathulatum var. afßm l)C. Prodr. I. (1824) 650 n. 10. — P. radiatum Pers. Syn, \l. (1807) 226. — P. spatulatum G. Don, Gen. Syst. I. (1 83 I) 729 (sphalm.). — Geranium spathulatwn Andr. Bot. Kep. III. (1801) t. 152. — Q. radiatum Andr. Bot. Rep. IV. (1803) t. 22 2. — Q. spathur- latum var. curviflorum Andr. Bot. Rep. IV. (1803) t. 2 82. — O. affine Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 757. — Qeraniospermum spathulatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I891j 95. — Floriferum 15 — 30 cm altum. Tuber oblongum vel cylindricum, 20 mm crassum. Folia 5 — 8, cum petiolis usque 13 cm longa; lamina lanceolato-spathulata, 8 — 10 cm longa, 1^2 — 2 cm lata, apice obtusa vel acutiuscula, in petiolum sensim angustata, inte- gerrima, margine ciliata vel omnino glabra; petiolus quam lamina 2-plo brevior, usque 3 cm longus. Stipulae subulatae. Umbella composita, unica. Pedünculus 3 — 10 cm longus, pilis brevibus patulis obsitus, 5 — 8-florus. Flores sessiles. Calyx pilis brevibus patulis obsitus; calcar 3 — 3^/2 cm longum, I mm crassum; sepala lineari-lanceolata vel linearia, acuta, 10 mm longa. Petala usque 25 mm longa, sepalis 2V2 — 3-plo longiora, lingulata, apice rotundata, lutescenti-albida, a medio usque ad basin circum venas rubro- picta (ex icone in Andrews Rep.). Die Art wurde (nach Andrews Rep.) im Herbst 1800 aus dem Kap eingeführt und in der berühmten Hibbertian GoUection kultiviert. — Seitdem nicht wieder ge- funden. Var. ß. curviflorum (Andr.) R. Knuth. — . Geranium spathulatum var. curvi- florum Andr. Rep. IV. (1803) t. 282. — Petala arcuatim recurvata. Die Varietät ist offenbar nur eine Kulturform und wurde gleichzeitig neben der typischen Form in derselben Sammlung kultiviert. — Vielleicht handelt es sich nur um eine monströse Ausbildung, wofür außerordentlich der laxe Habitus spricht. Nota. Species affinis est P. radicato, a quo distinguitur umbella pauciflora et floribus multo maioribus. In P, spaihulato pedunculi sunt 5-8-flori, in P. radicato IT-SO-flori. Ceterum folia P. spathtdati multo numerosiora sunt. 3. P. reticulatum (Sweet) DG. Prodr. I. (1824) 649 n. 4; G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 726. — P. scapifolium L'Her. ex DG. 1. c. — Hoarea retieulata Sweet, Ger. I. (1820 — 22) t. 91. — Floriferum 17 cm altum. Radix tuberosa, ad Collum partita. Gaulis nuUus. Folia omnia basalia, circ. 7 ; lamina oblonga vel elliptico-lanceolata, valde pilosa, apice recurvata et margine revoluta, usque 7 cm longa et 2 cm lata; petiolus laminae aequilongus, sicut pedunculi et bracteae et calyx pilis albis brevibus et nonnuUis sparsioribus longis intermixtis dense obtectus. Stipulae subulatae, membranaceae, liberae. Scapus saepe solitarius, 6 — 7 cm longus, 2V2 — ^ ^^ crassus, umbella composita et foliis bracteiformibus magnis ornatus. Pedunculi 2 — 3, vix laxi, usque 8 cm longi et 2 mm crassi, circ. 7-flori. Bracteae anguste lanceolatae, acutae. Flores sessiles. Galycis calcar sepalis 2-plo longius, saepe 1 1/2 cm longum; sepala anguste lanceolata, acutius- cula, margine membranacea; superiora erecta, inferiora reflexa. Petala 5, undulata; duo superiora anguste spathulata, supra medium reflexa, luteo-rosea, in medio niacula profunde carminea vel purpureo-carminea picta, venis obscuris manifeste reticulatis per- cursa; tria inferiora linearia, obtusa, revoluta, luteo-rosea, venis eleganter reticulate percursa. Filamenta 1 0 ; 5 antherifera. Stylus ruber, pilosissimus. Um 1820 von Golvill aus dem Kap eingeführt. — Die Art ist durch die Aderung der Petalen außerordentlich auffallend und hat in dieser Hinsicht keine Beziehung zu verwandten Arten. 326 R« Knuth. — Geraniaceae. 4. P. radicatum Vent. Hort. Malm. (1804) t. 65; Ait. Hort Kew. ed. 2. IV. (iS\%) 160; Bot. Mag. XU. (1815) t. 1718; Sweet, Ger. II. (1822—24) t. 174; DG. Prodr. I. (1824) 650 n. 9; Harvey in Harvey et Sonder, FI. Gap. I. (1859 — 60) 264. — P. Goneavifolium Pers. Syn. H. (1807) 226. — Oeranium eiliatum Andr. Rep. IV. (1803) t. 247. — Geraniospermmn radicatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 30 cm altum. Tuber oblongum vel rotundatum, 20 mm crassum. Folia pauca, saepe 2, cum petiolis usque 11 cm longa; lamina carnosula, lanceolata, 9 cm longa, 2^2 cm lata, acuminata, acuta, basi leniter in petiolum angustata, inte- gerrima, ± concava, margine ciliata; petiolus quam lamina 4 — 5-plo brevior, usque 2V2 c^ longus. Stipulae subulatae. Umbella subsimplex. Pedunculus pilis brevibus subhirsutus, 17 — 20-florus. Flores sessiles. Calyx pilis brevibus patulis satis dense obsitus; calcar 3 — 4 cm longum, 1 mm crassum; sepala lineari-lanceolata vel linearia, acuta, 10 mm longa. Petala 15 — 20 mm longa, sepalis 2 — 2V2"Plo longiora, obovato- spathulata vel lingulata, apice retuso saepe leviter emarginata, lutescenti-albida, basin versus lilacino-rubro-nervata (sec. iconem in .Andrews Rep.). Die Art wurde (nach Andrews Rep.) von Golvill um 1820 aus dem Kap ein- geführt. 5. P. sulphureum R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 10 — 15 cm altum. Tuber ovoideo-cjlindricum, saepe 7 — 8 mm crassum, 1 1/2 cm longum, atrescenti-fuscum. Folia parum numerosa, cum petiolis 3 — 6 cm longa; lamina pilis griseis rigidis adpressis satis dense obsita, ovata, integra, obtusa, saepe 1 1/2 cm longa et 8 — 9 mm lata; petioli 2V2 — ^V2 cm longi, eodem modo sicut lamina jpilosi; flores foliis partim prae- cociores, petiolis vetustis persistentibus, Stipulae usque 15 mm longae, usque ad Yö — Ve petiolo adnatae, rubro-fuscae ; partes liberae lineari-subulatae, hirsutae, 2 — 3 mm longae. Umbella composita; scapus communis 5 — 6 cm longus. Pedunculi 2 — 3Y2cm longi, 1 mm crassi, pilis glandulosis minutissimis vix dense obsiti, circ. 3 — 7-flori. Bracteae subulatae, 1 Y2 — 2 mm longae, hirsutae. Flores sessiles. Calyx indumento glanduloso subtili puberulus; calcar sepalis 2y2 — 3Y4-plo longius, 1^2 — 2 cm longum; sepala lanceolata vel lineari-lanceolata, acuta, interiora membranaceo-marginata, 5 — 7 mm longa, 1 Y2 — 2 mm lata. Petala sepalis usque 2 — t^j^-'p^o longiora, usque 15 mm longa, e basibus unguiculatis anguste cuneato-spathulata, apice retuso integra vel vix emarginata, lutea, basin versus carmineo-tincta ; duo superiora maculis binis purpureo- carmineis picta. Südwestliches Kapland: Hex-River, an dürren Stellen um 500 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1907 n. 13048 — Typus in herb. Bolus.!). — Blühend September. Nota. Colore intense luteo et foliis integris rigide adpresse pilosis species facile recognos- citur. 6. P. angustifolium (Thunb.) DG. Prodr. I. (1824) 680 n. 325; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 262. — Oeranium angustifolium Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113; Thunb. Fl. Gap. ed. Schult. II. (1823) 514. — Hoarea an- gustifolia Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 61 n. 465. — Geraniospermum angusti- folium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 10 cm altum. Tuber 15 mm crassum. Folia satis numerosa, cum petiolis 5 — 7 cm longa, 1 cm lata; lamina 2 — 3 cm longa, lanceolata, carnosula, acuta, in petiolum sensim angustata, glabra, margine et ad venam mediam, rarius in utraque facie pilis longis hyalinis ciliata; petiolus quam lamina saepe 1 Y2"Plo longior, 3 — 5 cm longus, pilis longis hyalinis hirsutus. Stipulae liberae vel adnatae, usque 1 7 mm longae, lineares, acutae, rubro-fuscae, hir- sutae. Umbellae compositae 4 — 8. Pedunculi 4 — 8 cm longi, 1 Y2 ^^ crassi, pilis brevibus eglandulosis patulis rigidis dense hirsuti, 5 — 7-flori. Bracteae subulatae, pilis apicem longe superantibus dense villosae, 4 — 5 mm longae. Flores sessiles. Galyx pilis glandulosis et longis patulis simplicibus intermixtis subhirsutus; calcar sepalis 1 — 1 Y2~plo longius, 10 mm longum; sepala -±. anguste lanceolata, 7 mm longa, IY4 — < Y2 ^^ l^iBi^ acuta vel acutissima, membranaceo-marginata. Petala sepalis 2-plo longiora, e basibus longe angustatis lanceolato-spathulata, albida. Peiargonium. 327 Südwestliche Kapprovinz: Zwartland, auf sandigen Feldern (Thunberg nach Harvey — Typus). Steenberge am Kap (Eckion et Zeyher n. 465 nach Harvey). Ond. Bokkeveld (Dr6ge a. 1830 n. 3238 sub nom. P. undulatum Ait.!). Worcesler (Cooper, South Afric. PI. a. 1859 n. 1707!). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 173a!). Nota. Species ab affini P. loiigifolio distinguitur foliis carnosulls glabris, oiargine et ad venam mediana longe hyalino-ciliatis. — Teste cl. Harvey speeimen Zeyheri n. MI ad Berg River coUectum verisimiliter ad hanc speciem pertinet, quaniquam paullo differt. 7. P. ensatum (Thunb.) DC. Prodr. I. (1824) 680 n. 326; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 26 3. — Qeranium msatum Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113; Thunb. Fl. Gap. (1823) 515. — Hoarea ensata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 61 n. 467. — Oeraniospermum ensatu?n 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 20 — 22 cm altum. Tubera plura (4) superposita, rotundata, inferiora 5 mm , superiora 2 0 mm diam. " Folia numerosa, cum petiolis usque 1 0 cm longa, 1 Y2 cm lata; lamina exs. subcoriacea, lanceolata (teste Harvey membranacea, ob- ovato-spathulata) , acuta, in petiolum 1 — 5 cm longum sensim angustata, pilis fus- cescentibus hyalinis dense hirsuta. Stipulae usque ad ^6 petiolo adnatae; partes ad- natae 15 — 18 mm longae; partes liberae 5 mm longae, subuiatae, hirsutae. Umbella composita. Pedunculi 11 — 15 cm longi, 1 1/4 — 1 Y2 mm crassi , pilis patulis moUibus satis sparsis obsiti, circ. 1 0-flori. Bracteae lineares, 5 — 6 mm longae, pilis longis fuscescentibus villosis apicem longe superantibus dense hirsutae. Flores sessiles. Galyx pilis brevibus glandulosis dense pubescens ; calcar sepalis 1 — 2-plo (teste Harvey 3-plo) longius, 6 — 13 mm longum; sepala lineari-oblonga, obtusiuscula , albo-marginata, 6 — 7 mm longa, 1 1/4 — 1 V2 J^"i ^^ta. Petala sepalis vix 2-plo longiora, lanceolato- spathulata, albida, obtusiuscula. Südw^estliche und südliche Kapprovinzen: Piquetberg (Drege n. 7495 nach Harvey). — Gebirgsabfall im »Langekloof« bei Georgetown (Eckion et Zeyher n. 467!). Nota. Species afflnis est P. erinito, cui etiam similis est indumento hirsutissimo. Ab hoc autem primo aspectu distinguitur umbella magis contracta, floribus multo minoribus et foliorum forma. Habitu P. ensatum imitatur species generis Primula e sectione Farinosae. 8. P. squamulosum R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 1 3 cm et ultra altum. Tuber oblongum vel cylindricum, 2V2 — ^ ^'^ longum, 1 Y2 cm crassum, pallide brunneum vel fere griseum. Folia basalia, multa, cum petiolis 8 — 9 cm longa, 1 0 mm lata, anguste lanceolata, in petiolum 2 mm crassum et 3^2 cm longum sensim angustata, integra, acuta, supra glabrescentia vel pilis setoso-villosis sparsim obsita, subtus densissime im- bricatim pilis squamulosis 1 — 2 mm longis et Y3 mm latis hirsuta, demum subtus glabra et margine tantum pilis squamulosis hirta. Stipulae 20 mm longae, margine hirsutae, usque ultra medium petiolo adnatae; partes liberae 7 mm longae, lineari- subulatae vel subuiatae, acutissimae. Umbella composita; scapus vix 5 cm longus, crassus. PeduncuU 1 1/2 — 2 72 cm longi, 2 mm crassi, pilis brevibus et glandulosis pubescentes. Bracteae lineari-subulatae vel saepius subuiatae, acutae, 7 — 10 mm longae, pilis longis setosis hyalinis hirsutissimae. Flores sessiles, pernumerosi, 15 — 25 in umbella. Calyx pilis brevibus glandulosis et siraplicibus pubescens; calcar' sepalis 6 — 8-plo longius, 4 — 472 cm longum, 1 mm crassum; sepala 8 — 9 mm longa, linearia, acuta, saepe rubella, margine membranacea. Petala 10 mm longa, 3 — 3^2 "^"^ ^^^^^ e basi fere unguiculata lingulato-spathulata, apice rotundata vel fere retusa, rosea, ad venas carmineo-notata. Stamina sepalis breviora. Pistillum pilis brevibus subhirsutuni. — Fig. 42.4— Z). Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale: Distr. Malmesbury in der Umgegend von Hopefield auf sandigem Buschfeld (Bachmann, PI. Gap. a. 1885 n. 1533. — Blühend November!). — Klein-Nama-Land (ScuUy n. 216 in herb. Bolus!). Nota. Species indumento squamuloso distinctissima est et nullo modo cum alia specie sectionis vel generis comparanda est. 9. P. crinitum Harvey in Harvey et Sonder, FI. Gap. 1. (1859 — 60) 263. — Oeraniospermum crinitum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum usque 30 cm 328 R. Knuth. — Geraniaceae. Fig. 42. A—D Pelargonium squamulosiim R. Knuth A Habitus. B Pars folii. C Filamentorum tubus. D Pistillum. — E Pelargonium revoluhim (Andr.) Fers. Pelargonium. 329 altum. Tuber 20 mm crassum. Folia vix numerosa, cum petiolis saepe 6 — 7 cm longa, 3 cm lata; lamina ovali-oblonga, ßubintegra, utrinque pilis fuscescentibus densis rigidis hirsuta, basi latissime cuneata; petioli densissimc hirsuti, i —3 cm longi, laminae summum aequilongi. Stipulae usque ad V5~V2 petiolo adnatae; partes adnatae 6 mm longae; partes liberae i^/2 — ^ mm iongae, lineari-subulatae, hirsutiusculae. Umbelia composita. Pedunculi 9 cm longi, I V2 mm crassi, pilis palulis vix liirsuti, 3 — 6-flori. Bracteae lineari-lanceolatae, obtusae, hirsutae. Caljx pilis hyalinis fuscescentibus ib hirsutus; calcar sepalis 3 — 5-plo longius, 3 — 4 cm longum ; sepala lanceolata, acuta, membranaceo-marginata, 10 — 12 mm longa, 2V4 — 2^4 mm lata. Petala sepalis i\2-p\o longiora, usque 22 mm longa, e basi cuneata late obovata, lutescenti-albida (?). Sta- mina 5, elongata. Westliches Litorale: Dutoitskloof, auf steinigem Bergrücken um 300 — 700 m (Dr6ge n. 1290!). — Blühend Januar. Nota. Indumento foliorum hirsutissimo species similis est P. hirsuto et P. eusato, quae autem plane diversa sunt. <0. P. oblongatum E. Mey. in herb. Drege; Harvey in Haiwey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—60) 263; Bot. Mag. XCVIII. (4872) t. 5996. — Qeraniospermum oblon- gatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum usque 30 cm altum. Tuber 20 mm crassum. Folia pauca, cum petiolis usque 12 cm longa et 3^2 — ^ cm lata; lamina tenuiter papjracea, oblongo-obovata vel obovata, dz crenata, glabra, irre- gulariter sparsim longe pilosa; petioli glabrescentes, usque 5 cm longi, laminae sum- mum aequilongi. Stipulae usque ad ^/g petiolo adnatae; partes adnatae 4 — 5 mm longae; partes liberae 1 mm longae, deltoideae, glabrescentes, obtusiusculae. Umbelia composita. Pedunculi 6 — 7 cm longi, 2 mm crassi, pilis hjalinis patulis mollibus hispidi, 4 — 9-flori. Bracteae ovato-lanceolatae, pilis hyalinis setosis hispidae, 6 — 9 mm longae. Flores sessiles. Calyx pilis hyalinis setosis hirsutus; calcar sepalis 3 — 4-plo longius, 4Y2 — 5 cm longum; sepala lanceolata, acuminata, acuta, 15- 17 mm longa, 3^2 — 4V2 mm ^^ta. Petala sepalis 2-plo longiora, usque 3 cm longa et 10 mm lata, basi longe angustata, late obovata, integra, lutescenti-albida: superiora ad venas pur- pureo-tincta. — Fig. 43. Westliches Litorale: Kaus Mountein, nahe Kookfontein, 29° s., um 1000 — 1200 m (Drege a. 1830 n. 32371). Klein Namaqua-Land (Scully, South Africa n. 64!). — Blühend Oktober. Nota. Species petalis usque 3 cm longis et calycis calcare usque 5 cm longo et foliis oblongo-ovatis in sectione excelsa est. — Teste cl. Harvey species affmis est P. Qrenvilleae Andr. H. P. Tysonii SzyszyJrowicz, Polyp. Rehmann. (1888) 8. — Floriferum 14 — 17 cm altum. Tuber ovali-cylindricum, saepe 10 mm crassum et 20 mm altum. Foliorum lamina 3 — 4 cm longa, 2 — 2V2 cm lata, ± late ovata, integerrima vel vix perspicue undulata, utraque facie sparsissime pilosula, margine pilis hyalinis longis sparsim ciliata; petiolus laminae aequilongus, indumento brevi denso puberulo et pilis longis hyalinis sparsioribus intermixtis vestitus. Stipulae satis latae, petiolo usque ad ^5 adnatae; partes liberae deltoideae, acutiusculae, 1 mm longae, margine subhirsutae. Umbelia composita, scapo communi 1 — 4 cm longo suffulta. Pedunculi 5 — 10 cm longi, 1 mm crassi, glanduloso- pubescentes, 2 — 9-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, subhirsutae, 4 — 6 mm longae. Flores sessiles, Calyx pilis brevibus hyalinis glandulosis, mox simplicibus crispulis dense puberulus; calcar 4 — 5 cm longum; sepala lanceolata, acutiuscula, margine membranacea, saepe rubella, 7 — 9 mm longa, 2^2 mm lata. Petala sepaHs 2 — 3-plo longiora, e basi longe unguiculata spathulata vel spathulato-obovata, lutescenti-albida, ad medium maculis et striis nonnullis transversalibus carmineis picta. Fructus rostratus 3 cm longus, lanato-subhirsutus. Südwestliche Kapprovinz, von dort bis in die Karroo: Worcester (Gooper, South Afric. PI. a. 1859 n. 1643!, n. 1712!, n. 1713![?]). — An bergigen Abhängen bei Murraysburg um 1300 m (Tyson, Austro-Afric. a. 1879 n. 328!). Nota. P. Tysonii distinetum est foliis tenuibus et calycis calcare longo et colore florum. 330 R. Knuth. — Geraniaceae. Fig. 43. Pelargonium ohlongatum E. Mey. A, B Habitus. G Filamentorum tubus. D Fructus immaturus. Pelargonium. 33 1 <2. P. gracilipes R. Knuth, spec. nov. — Florifenini <5 cm altum. Tuber ovoi- deum, 15 mm crassum, grisenm vel griseo-fuscum. Folia satis numerosa, demum decidua et in specimine obvio nulla; bases petiolorum persistentes et pilis albidis ri- gidis adpressis satis dense obsitae. Stipulae usque 10 — 17 mm longae, fere usque ad medium petiolo adnatae, rubro-fuscae ; partes liberae lineares, pilosae, saepe 7 mm longae. Umbella composita; scapus communis 5 cm longus. Pedunculi 5 — (J cm longi, IV4 — < V2 mm crassi, sparsim puberuli, circ. 8 — 1 2-flori. Bracteae subulatae, 2 — 3 mm longae, pilis griseis subhirsutae. Flores sessiles, foliis praecociores. Cal^'x pilis adpressis griseis brevissimis puberulus; calcar sepalis 7— 1 0-plo longius, 5 cm longum; sepala lanceolata vel lanceolato-linearia , acuta, leviter membranaceo-marginata, 6 — 7V2 nfim longa, 1 1/4 — 1 1/2 mm lata. Petala sepalis usque 2V2-p'o longiora, usque 15 mm longa, e basibus unguiculatis spathulata, apiee rotundata, albida (?) vel pallide lutea. Hostrum fructus immaturi pilis lanatis hirsutiusculum. Südwestliche Kapprovinz: Glauwilliam, auf hartem lehmigen Boden, auf Hügeln um 180 m (Leipoldt a. 1897 n, 517 — Typus im Herb. Bolus.!). Nota. Species indumento et habitu F. fufnariifolio similis est, a quo differt calycis cal- care petalisque multo longioribus et floribus in umbella paucioribus. 13. P. ochroleucum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 263. — P. reflexum E. Mey. in sched., non Pers. — F. gracile Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 2 86. — F. theianthum Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 290. — Hoarea theiantha Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 490 p. p. (ex Harvey). — H. gracilis Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 64 n. 491 (?). — Geraniospermum ochroleucum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 14 cm altum. Tuber 10 — 15 mm crassum. Folia paucinumerosa, cum petiolis usque 6 cm longa, 3 cm lata; lamina carnosula, oblonga, obtusa, integra vel lobulata lobulis obtusissimis vel repanda, basi latissime cuneata, supra glabra, subtus sparsim pubescens vel glabrescens, margine pilis cilia- ribus irregulariter sparsim obsita; petioli dz dense hirsuti, 1 — 3^2 ^^ ^ongi, laminae summum aequilongi. Stipulae usque ad Y5 petiolo adnatae ; partes adnatae 1 0 mm longae; partes liberae 2 — 3Y2 mm longae, lineares, pilis rigidis margine hirsuliusculae. Umbella composita. Pedunculi 5 — 7 cm longi, I mm crassi, pilis patulis hispidi, 6 — 9-flori. Bracteae lanceolatae, villoso-canescentes, 4 mm longae. Flores sessiles. Calyx breviter villoso-canescens ; calcar bracteis 1 1/4 — 2-plo longius, 8 mm longum ; sepala oblonga, 6 mm longa, 1^4 — 2 mm lata, acutiuscula, albo-marginata. Petala sepalis 1 Y2 — IV4-PI0 longiora, anguste obovata; inferiora albida, duo superiora viridi-lutea. Südliche Kapprovinz und angrenzende Karroo: Great Fish River (Droge nach Harvey — Typus). Gauritz River (Eckion et Zeyher n. 490 p. p. nach Har- vey — Typus). Kamanassie Hills bei Georgetown (Dr. Alexander Prior nach Har- vey — Typus). Klein Fisch Rivier, an rasigen Plätzen zwischen kleinem Gesträuch (Drege a. 1829 n. 2259 sub F. reflexum E. Mey., non Pers.!). — Blühend Oktober. Nota 1. Species distincta est foliis carnosulis, pedicellis brevibus (umbella subcapitalo), pedunculis hispidis et colore petalorura in sectione raro. Nota 2. Teste cl. Harvey specimen in herb. Sonder, sub nomine Hoarea theiantha Eckl. et Zeyh. asservatum, compositum est ex umbella composita tubereque F. ochroleiici et folio speciei Compositarum, forsitan Spkenogynae. 1 4. P. Grenvilleae Harvey (Andr.) in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. ( 1 859 — 60) 2 65. — Qeranium Orenvilliae Andrews, Geran. (1805) c ic. — Qrenvillea conspicua Sweet, Ger. in. (1824—26) t. 262, f. 2. — Geraniospermum Grenvilleae 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 40 cm altum. Tuber .... Folia numerosa, saepe 10, subsessilia, usque 12 cm longa et 31/2 cm lata, ambitu obovato-elliptica, basin versus sensim in petiolum late alatum non distinctum angustata, margine grosse crenata, apice rotundata vel obtusa. Stipulae liberae, triqueto-lanceolatae vel lanceolatae, acutae vel acutissimae, usque 15 mm longae. Umbellae plures simplices, basales, circ. 20-florae. Pedunculus usque 25 cm altus et 7 mm crassus, fere succulentus. Bracteae stipulis similes, lanceolatae, usque 12 mm longae et 3 — 4 mm latae, acutae, 332 ^- Knuth. — Geraniaceaa numerosae, sub anthesi recurvatae. Flores sessiles, maximi. Calyx pilis zb sursurn directis dense obsitus; calcar usque Gcmlongura; sepala linearia vel lanceolato-linearia, acuta vel saepius acutissima, usque 23 mm longa et 3 — 4 mm lata. Petala inaequalia; 2 superiora erecta, maxima, usque 35 mm longa et il mm lata, e basi longe ungui- culata late obcordata, margine anteriore vix profunde incisa, pallide rosea, ad medium macula carminea satis parva manifeste notata, a basi usque ad medium striis longi- tudinalibus atris vel atro-purpureis dense picta; tria inferiora pendula, unicolora, pallide rosea, Immaculata, lingulata, saepe i'6 — 18 mm longa et 5mm lata. Stamina 4; filamenta carminea; antherae purpureo-nigricantes, oblongae. Namaqualand, von Lord Grenville a. <8i0 eingeführt. — Eine prächtige Art, die nur aus Andrews Abbildung bekannt ist, und die jetzt weder in Gärten, noch in Herbarien zu finden ist. Die Blüthe erinnert lebhaft an die der Arten der Sektion Jenkinsonia. — Die Blätter sind in Gestalt und Größe denen von Priniula officitialis nicht unähnlich und weichen mithin wesentlich von denen der übrigen Arten der Sektion Hoarea ab, 15. P. Cavanillesii R. Knuth. — P. hirtimi WiM. Spec. pl. III. (ISOO) 64 4. — Oeranium pilosum Cav. Diss. V. (1787) 2 73, VI. (1788) 352 t. 199. — Floriferum 15 cm altum. Tuber ovale vel rotundato-ovale, saepe 2 cm crassum et 30 mm altum. Folia vix numerosa; lamina margine ciliata, 3 cm longa, i cm lata, basi manifeste cuneata, ambitu elongato-rhomboidea, ±: manifeste trilobata, lobis lateralibus antice directis obtusis, lobo medio parum elongato acutiusculo, ceterum integra; petiolus quam lamina parum longior, saepe eidem aequilongus, subhirsutus. Stipulae liberae, lineari-subulatae , 10 mm longae, 1 mm latae, acutiusculae. Umbellae compositae, plures. Pedunculi 5 — 8 cm longi, 1 1/2 ^^ crassi, pilis zb longis patulis subhirsuti, 8 — 1 3-flori. Bracteae lineares, acutae vel acutissimae, 1 0 mm longae, hirsutae. Flores sessiles, fere magni. Calyx pilis patulis subhirsutus; calcar 17 — 25 mm longum; sepala linearia vel lanceolato-linearia, acuta vel acutissima, 8 — 10 mm longa, 1 1/2 ^^"^ '^'^ä- Petala sepalis 1 Y2 — 2 V2"P^o longiora, e basibus manifeste unguiculatis lanceolato-spathu- lata; duo superiora maiora, apice retuso leviter emarginata; tria inferiora apice rotundata. Kapland: Genauer Standort unbekannt. Nota. Species nee in herbariis, nee in hortis botanicis invenitur. Icon a cl. Cavanilles data autem foUa demonstrat, ut in nulla alia specie sectionis adsunt. 16. P. bifolium (Burm. f.) Willd. Spec. III. (1800) 645; DG. Prodr. I. (1824) 650 n. 18; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—60) 265. — P. rapa- ceum bifolium floribus maeulatis Burm. PI. Afr. rarior. (1738) 90 t. 35, f. 1. — Qeranium bifolium Burm. f. Spec. Geran. (1759) 52; Cav. Diss. IV. (1787) 254 t. 115, f. 3. — Oeraniospermum bifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 4. — Flori- ferum 1 5 cm altum. Tuber oblongo-rotundatum, fuscum, 1 5 mm crassum. Folia perpauca, saepe bina, cum petiolis 6 cm longa; lamina 3V2 ^^^ longa, 3 cm lata, cor- data, apice acutiuscula, margine grosse lobulato-dentata, dentibus obtusis; petiolus lamina vix brevior, 2 — 2 V2 ^^ longus, 1 mm crassus. Stipulae lineari-subulatae, 6 mm longae. Umbella simplex, saepe solitaria. Pedunculus 1 1 V2 — ^2 cm longus, 1 1/4 Eom crassus, 6-florus. Bracteae lineari-subulatae, 9 mm longae. Flores sessiles. Calycis calcar sub sepalis non ampliatum, 15 mm longum, satis gracile; sepala 10 — 15 mm longa, 2 mm lata, acuta, lineari-lanceolata. Petala sepalis longiora, obovata; tria inferiora pauUo angustiora; omnia incarnata, ad medium macula sanguinea notata. Fructus maturus 5 cm longus. K a p 1 a n d : Näherer Standort unbekannt. Nota. Species teste cl. Burm an ab incolis »Heyntame< salutatur. 17. P. punctatum (Andr.) Willd. Spec.pl. III. (I8OO) 645; DC. Prodr. I. (1824) 650 n. 7; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 264. — Oeranium punctatum Andr. Bot. Rep. I. (1799) t. 60. — Oeraniospermum punctatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 14 cm altum. Tuber oblongum, 10 mm vel ultra crassum. Folia- numerosa (8), cum petiohs usque 8 cm longa; lamina late vel Pelargonium. 333 latissime ovata, saepe 3\^2 cm longa et lata, basi leviter cordata vel saepe abrupte con- tracta, apice acutiuscula, margine irregulariter grosse acutiuscule dentata vel undulato- integra, glabra (?); petiolus quam lamina raro pauilo longior, plerumque eidem vix aequilongus, usque 4 cm longus, crassiusculus, patenter pilosus. Stipulae subulatae, 10 mm longae. Umbellae compositae i vel 2. Pedunculus 4V2 — 6^2 cm longus, 2 mm crassus, pilis brevibus patulis obsitus, 25-flonjs. Flores sessiles. Calycis calcar 2 cm longum, \ mm crassum ; sepala linearia vel lineari-subulata, acuta, 5 — 7 mm longa. Petala <3 mm longa, sepalis 2V2-p'o longiora, lineari-lingulata, apice retnso In- tegra vel leviter emarginata, lutescenti-albida, a medio usque ad basin striis duobus carmineo-rubris picta (ex icone in Andrews Uep.). Die Art wurde 1794 von Thomas Johnes eingeführt und von ihm in Havod in Kultur genommen. Die Abbildung in Andrews Rep. wurde nach einer im Besitze von Lee und Kennedy befindlichen Pflanze angefertigt. In Herbarien ist die offenbar charak- teristische Art nicht vorhanden. \S. P. moniliforme E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 2C4. — Gemniospermum moniliforme 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89i) 95. — Floriferum 25 cm altum. Tubera 10 — 15 cm crassa, saepe rotundata, plerumque complura superposita, Folia vix numerosa, cum petioHs usque 10 cm longa et 4 cm lata, patula; lamina fere tenuis, membranacea, oblonga vel ovata, obtusa, basi late cuneata, crenato-lobulata lobulis obtusis, utraque facie sparsim pilis mollibus obsita, margine villosa; petioli 1 — 5 cm longi, laminae summum aequilongi, pilosi vel hirsuti, Stipulae subulatae, villosae, demum glabres- centes. Umbella simplex. Pedunculi 17 — 22 cm longi, patenter pilosi vel hirsuti, satis stricti, 1 Y2 — 3mm crassi, 12— 23-flori. Bracteae lanato-villosae, lineari-lanceolatae, 5 — 7 mm longae. Flores sessiles. Calycis calcar patule hispidum, sepalis 5 — 6-pio longius, 2 cm longum; sepala linearia, 6 — 7 mm longa, 174 — 1 ^'2 mm lata, obtusa, manifeste albo-marginata, praecipue marginem versus hirsuta vel barbata. Petala sepaHs 2V4 — 3-plo longiora, usque 1 1/2 cm longa et 6 mm lata, e basibus angustatis obovata, apice rotundata vel fere retusa, alba; superiora maculis magnis purpureis picta. Westliches Litorale und südwestliche Kapprovinz, bis auf das Kar- roide Hochland vordringend: Silverfontein , um 600 — 1000 m (Drege a. 1830 n. 3236 — Typus!, Zeyher n. 2067 — Typus). Bitterfontein, auf Hügeln (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11030!). — Vanrhynsdorp, am Fuße des Vanrhyns Passes in steinigen Gebüschtriften (Diels, Reise a. 1900 n. 54ö!). — Hantam-Gebirge (Meyer a. 1869!). Calvinia am West-Fuß der Hantam-Berge auf freien Triften mit lehmigem Schieferboden um 900 m (Diels, Reise a. 1900 n. 74i!). Bei Nieuwoudtville (Lei- poldt in Herb. Bolus, n, 10453!). — Blühend September bis November. 19. P. Barklyi Scott Eiliot in Journ. Bot. XXIX. (1891) 68. — P. pallidiflorum Schlechter in sched. — Floriferum 30—35 cm altum. Tubera pauca, rotundata, 10 mm crassa, 1 3 mm alta. Non raro caulescens, caule brevi 3 cm longo. Foliorum lamina rotundato-cordato-reniformis, 4 — 6 cm lata, 2 — 2V2 cm longa (a basi ad apicem), leviter lobata et secus totam marginem dentata, dentibus apice minute mucronulatis vel acu- tiusculis, pilis hyalinis longis adpressis sparsim obsita et margine ciliata; petiolus quam lamina 2 — 3-plo longior, pilis mollibus patulis =b dense obsitus. Stipulae usque ad Vs — V2 petiolo adnatae; partes liberae lanceolatae vel ovato-lanceolatae, 3 mm longae, subhirsutae. Umbellae compositae, scapo communi brevi suifultae, vel plerumque sim- plices ex axillis caulis brevis. PeduncuU 18 — 28 cm longi, 2 — 3 mm crassi, pilis patulis longis tenuibus satis dense obsiti, 3 — 7-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, pilis longis albidis hirsutae, 4 — 5 mm longae. Flores sessiles, satis magni. Calyx pilis longis patulis subhirsutus; calcar 3Y2 — 5 cm longum; sepala lineari-lanceolata, acuta, mai-gine membranacea, 8 — 10 mm longa, 1 V2 - 2 mm lata. Petala sepalis 2^4— 2V4-plo longiora, usque 23 mm longa, e basi anguste cuneata ±: spathulata, apice saepe retusa, lutescenti- albida, ad venas pallide roseo-striata. Rostrum pilis lutescentibus patulis hirsutum. 334 ^- Knuth. — Geraniaceae. Westliches Litorale: Garrakoop Poort um 1000 m (Bolus n. 65281, Bolus in Mac Owan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. a. 1883 n. 447!). Klein Namaqua- Land (Scully, South Africa n. HS!). Ookiep (Scullj, comm. Scott Elliott!). Aus, auf Hügeln um 700 — 800 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11219 sub P. pallidifloruml). — Blühend September. Nota. Foliorum laminae forma et pedunculis longis species in sectione insignis est. 20. P. chelidonium (Houttuyn) DC. Prodr. I. (1824) 650 n. 16; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 265. — P. deltoideum L'Her. ined. n. Hl ex DG. Prodr. I. (1824) 650 n. 1 6. — P. Ficaria Willd. Spec. pl. Hl. (1800) 643. — Oeranium chelidonium Houttuyn, Lin. Pfl. Syst. X. 8 p. 398 tab. 61, f. 1. — Geranium Ficaria Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 745. — Geraniospermum Chelidonium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891)94. — Acaule. Folia subrotunda, basi truncata, acuta, integerrima, pubescentia. Umbella composita (ex DG.). Nota. Teste cl. Will den ow: Fplia exacte Ranunctdi Ficariae vel Gockleariae ofßci- nalis, sed integerrima, non angulata. Petala lanceolata, obtusa, pallide purpurea, basi maculis saturatioribus picta. 21. P. velutinum L'Her. Ger. ined. n. 82; DG. Prodr. I. (182 4) 650 n. 17; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. 1. (1859 — 60) 265. — Geraniospermum velu- tinum 0. Ktze. Rev. gen. 1. (1891) 95. — Acaule? Folia profunde cordata, obtu- sissima, indivisa, crenato-subsinuata, subtus cano-tomentosa. Umbella composita. Petala exs. linearia, subundulata, atrala (ex DG.). Vaterland unbekannt (Durcheil, Gat. n. 2 828 nach DG.). Nota. Cl. Harvey suspicatur plantam Burchellii ad P. sibthorpiaefolium Harvey per- tinere. — Mea sententia non impossibile est speciem descriptam non ad sectionem Hoareae^ sed potius ad Gortusinam adnumerandam esse; an autem ad P. sibthorpiaefolium';' 22. P. oxaloides (Burm. f.) Willd. Spec. III. (1800) 642; DG. Prodr. I. (1824) 660 n. 15; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 264. — Ge- ranium oxaloides Burm. Spec. Ger. (1759) 51 t. 2, f. 71; L. Spec. PI. ed. 2. ü. (1763) 950; Gav. Diss. IV. (1787) 237 t. 97, f. 2. — Geraniospermum oxaloides 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 6V2 cm altum. Tubera plura, super- posita (in icon. Gavanill. 2), rotundata; summum saepe 10 mm crassum, inferiora minora. Folia vix numerosa (4); lamina oblonga, manifeste sagittata lobulis 2 acutis basalibus, ceterum integerrima, glabra, acuta, 15 mm longa et 8 mm lata; petiolus quam lamina 1^/2 — 13/4-plo longior, 1 mm crassus, usque 3 cm longus. Umbella composita; scapus 2'/ 2 ^^ longus, petiolo aequicrassus. Pedunculus tenuis, 2^2 cm longus, 5-florus. Bracteae subulatae vel filiformes, numerosae, saepe 4 mm longae. Pedicellus cum calycis calcare 8 mm longus, tenuis, fere filiformis. Sepala lanceolata vel lanceolato-ovata, acuta, 3 mm longa et 1 1/2 ^^ lata, petalis 2^4 — 3-plo bre- viora. Petala lingulata, 7 — 8 mm longa; duo superiora tribus inferioribus vix maiora et eis opposita. Fructus rostratus 1 3 mm longus. Wahrscheinlich Westliche Kapprovinz oder westliches Litorale; näheres unbekannt. — Nur aus Burm an 's Angaben bekannt. Auch Linne bezieht sich auf das von Burm an 's Vater kultivierte Exemplar. Nota. Species forma foliorum sagittata inter omnes species generis disimctissima est. Subsect. 2. Trilobata R. Knuth. A. Folia petiolata. a, Lamina tripartita; foliola integra. Petioli pilis rigidis seto- sis vel rigide ciliaribus armati. Flores media magnitudine. «. Foliola late ovata vel subrotundata. Petala carmineo- rosea. Planta plerumque 11 — ^15 cm alta .... 23. P. revolutum. ß. Foliola oblonga vel ovata. Petala carnea, duo superiora ad medium atro-purpureo-tincta. Planta plerumque 5 — 9 cm alta 24. P. heterophyllum. Pelargonium. 335 b. Lamina tripartita; foliola eroBO-crenulata. Petioli puberuli. Flores media magnitudine 25. P. triphyllum.* c. Lamina tripartita; foliola vel lobi integra, manifeste 5 — 7-nervata. Petioli sparsim setulosi.' Flores magni . 26. P. nervifolium* d. Lamina plerumque pinnatifido- vel pinnato-tripartita. Pe- tioli pilis setosis obtecti. Flores media magnitudine. ct. Foliorum lobi obovati. Petala purpurea 27. P. reflexum. ß. Foliorum lobi lineares. Petala albida 28. P. attenuatum. B. Folia subsessilia, usque ad basin fere trilobata lobis anguste cuneatis, apicem versus grosse tridentatis 29. P. trißdtim.* 23. P. revolutum (Andr.) Pers. Synops. II. (1807) 226; DC. Prodr. I. (1824) 65< n. 21. — P. oxalidifolium Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 266; Pers. Synops. II. (1807) '2 27(?); DG. Prodr. L (182 4) 651 n. 27(?). — P. num- muUfolium Salisb. Parad. Lond. I. (1805) t. 23. — P. ficaria E. Mey. in herb. Drege, an Willd. (?) — P. Meyeri Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—60) 262. — Geranium oxalidifolium Andr. Bot. Rep. V. (1805) t. 300(?). — G. revolutum Andr. Bot. Rep. V. (1805) t. 354. — Hoarea revoluta Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 60 n. 458(?). — H. aurita Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 60 n. 459 (ex Har- vey). — H. parnassioides Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 60 n. 460 (ex Harvey). — H. ovalifolia Eckl. et Zeyh. Enum. I. (183 6) n. 461, non Sweet (ex Harvey). — Geraniosperjnum revolutum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 10 — 15 cm altum. Tuber ovale vel ovali-cylindricum, saepe 10 — 12 mm crassum et 12 — 24 mm altum. Folia 5 — 8; lamina trifoliolata, foliolis subpetiolulatis late ovatis vel subrotun- datis obtusis subhirsutis vel glabris ciliatis, saepe integra ovata pilis perpaucis longis obsita; petiolus laminae aequilongus, raro quam eadem 2-plo longior, pilis rigidis zh patulis densis setosis obtectus, 10 — 25 mm longus. Stipulae usque ad medium fere petiolo adnatae, dense setoso-pilosae; partes liberae lineares vel subulatae, aculae, 5 mm longae, \ mm latae. Umbella composita; scapus 2 — 7 cm longus, 2 mm crassus; pedun- culi 2 — 3, usque 5 — 6 cm longi, 1 1/2 — 2 mm crassi, pilis patulis inaequilongis hispidi vel subhispidi, 6 — 1 0-flori. Bracteae lanceolatae vel lineari-lanceolatae, acutae, 6 — 6 mm longae, hispidae. Flores sessiles, media magnitudine. Calyx pilis brevissimis glandulosis pubescens et pilis longioribus simplicibus setosiusculis sparsim obsitus; calcar 15 mm longum; sepala lanceolata, acuminata, acuta, margine fere membranacea, 7 — 8 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis 2 — 2 72"P^<^ longiora, e basibus longe angustatis vel unguiculatis obovata, pulcherrime carmineo-rosea; duo superiora non raro purpureo-maculata. Fructus rostratus 33 mm longus; rostrum pilis patulis mollibus hispidum. — Fig. 42^. Südv^estliche Kapprovinz und angrenzendes Westliches Litorale, bis auf das Karroide Hochland: Zwischen Breede Rivier und Bokkeveld (Drege nach Harvey). Cobus Hage am Breede Rivier (Drege n. 1287!). Witsenberg bei Tulbagh in Worcester (Eckion et Zeyher n. 460 sub H. parnassioides nach Harvey). Steendal bei Tulbagh (Mac Owan in Mac Owan, Herb. norm, austro-afric. a. 1884 n. 512!). Tulbagh, westlich von der Station Tulbagh-Road auf kiesigem Boden lichtbuschiger Triften (Diels, a. 1900 n. 10751). Clanwilliam (Bolus, Austro-Afric. a. 1897 n. 8949!). Swartland (Drege n. 1284 sub nom. P. fiearia\). Tigerberg am Kap (Eckion et Zeyher n. 459 sub H. aurita nach Harvey). Tafelberg bei Constantia am Kap (Eckion et Zeyher n. 461 sub H. ovalifolia nach Harvey). Kenilworthflats bei Wynberg (Schlechter in herb. Bolus.!). Goechas (Schlechter, Austro-afric. a. 1897 n. 1136'i suh P. nama- quense Schlechter!). Distr. Malmesbury, in der Umgegend von Hopefield bei Moores- bury (Bachmann, PI. cap. a. 1885 n. 774!, 1536!; Bolus, Austro-afric. a. 1903 n. 9953!). — Hantam Gebirge (Meyer a. 1869!). — Blühend Oktober bis November. Nota. Species indumento petiolorum setoso et petalis carmineo-roseis niagnis facilc re- cognoscenda est. — Harvey suspicatur hanc speciem et P. ciliatum Cav. (Diss. t. H8f. 4 = P. parnassioides L'Her.) fortasse eandem speciem esse, an merito? Nota 2. Icon in Andr. Bot. Rep. t, 300 depicta flores luteos demonstrat. 336 ^- Knuth, — Geraniaceae. 24. P. heterophyliura Jacq. Collect. IV. (i790) «97; Jacq. Ic. rar. 111.(1786 — 93) 9 t. 516; Willd. Spec. PI. III. (1800) 646; DC. Prodr. I. (1824) 651 n. 26 (non Eckl. et Zejh.); Harvej in Harvey et Sonder, Fl. Cap. l. (1859—60) 265. — Oeranium heterophyllum Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113; Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 746. — Oeranium tenelltmi Andr. Ger. (1805) c. ic. — Geraniospermum Jieterophyllum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum usque 10 cm altum, raro altius. Tuber ovale vel subglobosum, saepe 7 mm diametiens. Folia circ. 4 — 7; lamina usque 3 cm longa et 2V4 cm lata, forma varians, aut (raro) integra ovata, aut trifoliata foliolis ovato-oblongis vel oblongis integris, aut trifoliata vel -lobata foliolis lateralibus bilobulatis et medio trilobulato; lobuli omnes obtusi, integerrimi, glabri, ad marginem et subtus ad nervum medium pilis rigidis setosiusculis obsiti ; petiolus quam lamina plerumque 1 — 2-plo longior, pilis setosiusculis pro parte adpressis dz dense obsitus, plerumque 2 — 3 cm longus, Stipulae fere usque ad medium petiolo adnatae, hispidae; partes liberae subulatae vel lineares acutissimae, 5 mm longae, Y3 — 1^2 "i™ latae. Umbella composita. Bracteae subulatae. Galyx pubescens et indumento setoso obtectus; calcar sepalis fere 2-plo longius; sepala lanceolata, acuta. Petala anguste spathulata, duo superiora ad medium purpureo-maculata, tria inferiora carnea. Südwestliche Kapprovinz: Groenekloof (Zeyher n. 171 in herb. Vind., Hook., Benth.. Sond.). Greenpoint (Bergius a. 1817!). Bei Tulbagh und Ceres Road, im Thale des Breede River (Rubidge in herb. Bolus, n. 6252!). Nota. Species indumento variat. Inter species affines subsectionis recognoscitur habitu huniili. 25. P. triphyllum Jacq. Collect. IV. (1790) 199; Jacq. Ic. rar. III. (1786 — 93) 9 t. 515; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 647; DC. Prodr. I. (1824) 651 n. 29; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—60) 266. — Oeranium triphyllum Poir. Encycl. Suppl. 11. (1811) 746. — Geraniospermum triphyllum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 17 cm altum. Tuber ovali-cylindricum, saepe 17 mm crassum et 5 cm altum. Folia in specimine obvio 7; lamina 3 — 3V2 cm longa, 2 — 2 72 cm lata, trifoliolata foliolis obovatis glabrescentibus obtusis vel obtusiusculis margine eroso- crenulatis: petiolus quam lamina plerumque 1 1/2 — 2-plo longior, puberulus. Stipulae lineari-subulatae, 6 — 8 mm longae, acutae, puberulae. Umbella simplex vel subcom- posita. PeduncuH 10 cm longi, 1^4 mm crassi, pilis patulis pubescentes, 1 0-flori. Bracteae lineares, acutae, 5 mm longae, pubescentes. Flores sessiles, vix media magnitudine. Calyx pubescens; calcar 15 — 20 mm longum; sepala lanceolata, acuta, reflexa, albo-marginata, pubescentia, 7 mm longa, 2 — 2I/2 mm lata. Petala sepalis I Y^ — l3/^-plo longiofa, e basibus pauUo angustatis cuneato-lingulata vel cuneata, rosea, lineis duabus tenuibus notata, basin versus carmineo-tincta et punctulis parvis carmineis picta (sec. icon. typ.). Im Herb. Wien wird das typische Exemplar aus dem Schoehbrunner Garten auf- bewahrt. Vielleicht ist es ein künstlicher Bastard. 26. P. nervifolium Jacq. Collect. IV. (1790) 198; Jacq. Ic. rar. HI. (1786—93) 9 t. 517; Willd. Spec. pl. 111. (1800) 647; DC. Prodr. I. (1824) 651 n. 28; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 266. — Oeranium nervifolium Poir. Encycl. Suppl. n. (1811) 747. — Geraniospermu7n nervifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 25 cm altum. Tuber ovali-cylindricum, saepe 15 mm crassum et 43 mm altum. Folia in specimine obvio 7; lamina 3 — 4 cm longa et lata, forma varians, aut integra ovata, aut trifoliata foliolis ovatis integerrimis, aut trifoliata foliolis profunde bilobulatis; foHola omnia obtusa vel apice rotundata, integerrima, glabra, rigide ciliata, glaucoidea, 5 — 7-nervata, plerumque sessilia, rarius petiolulata petiolulis usque 6 mm longis; petiolus quam lamina plerumque 1 — \^l^-^\o longior, sparsim pilis setulosis obtectus, f^/2 — ^^12 cm longus. Stipulae usque ad medium petiolo ad- natae, hispidulae; partes liberae lineares, acutae, 5 mm longae, 1 mm latae. Umbella composita; scapus 8 cm longus, 2 mm crassus; pedunculi 3, usque 13 cm longi, 1 V2 — Pelargohium. 337 2 mm crassi, pilis patulis hispidi, 5 — 8-flori. Bracteae lanceolatae vel lineari-lanceo- latae, acutae, 8 mm longae, hispidulae. Flores sessiles, magni. Calyx hispidus; calcar 31/2 cm longum; sepala lanceolata, acuta, patula, albo-marginata, \0 — H mm longa, 2— 2V2 ^^ ^^t^- Petala sepalis 2 — 2Y2-PI0 longiora, e basibus angustatis cuneato- lingulata vel cuneato-obovata, albida, ad venas ramosas carmineo-striata (sec. icon. typ.). Im Herb. Wien wird die typische Pflanze — ein Gartenexemplar — aufbewahrt. — Vielleicht ist es ein künstlicher Bastard. Nota. Teste cl. Harvey flores speciei eis P. ohlongati similes sunt. 27. P. roflexum (Andr.) Fers. Synops. H. (1807) 227; DG. Prodr. I. (1824] 65< n. 30; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. l. (1859 — 60) 266. — P. hijugvim Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 284. — Hoarea hijuga Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 65 n. 499. — Geranium reflexum Andr. Hep. IV. (1803) t. 22 4. — Geranio- spermum reflexum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 95. — Floriferum 16 — 17 cm altum. Tuber . . . Folia circ. 6 ; lamina 4 V2 c^" longa, 3 cm lata, ti-ipartita lobis lateralibus sessilibus irregulariter 2 — 4-lobulatis, lobo medio petiolulato (10 — 12 mm) intense tri- lobulato lobulis trilaciniatis; lobuli omnes obovati, obtusi, strigoso-ciliati ; petiolus laminae circ. aequilongus, pubescens. Stipulae lineares, acutae, 4 — 5 mm longae, puberulae. Umbella composita; scapus brevis, saepe 1 cm longus, 2 mm crassus; pedunculi 2 — 3, usque 13 cm longi, 1 Y2 — 2 mm crassi, setulosi, 7 — 8-flori. Bracteae lineares vel lineari-lanceolatae, acutae, hispidulae, 6 mm longae. Flores sessiles, satis magnae. Galyx puberulus et setulosus; calcar 12 — 15 mm longum; sepala lanceolata, acuta, stipitato-glandulosa, 7 — 8'/2 ^^ longa et 2 mm lata. Petala sepalis 2 — 272-plo longiora, e basibus angustatis sensim lingulato-cuneata vel spathulata (sec. icon. typ.). Südwestliche Kapprovinz: Tulbagh (Eckion et Zeyher n. 409 sub Hoarea hijuga nach Harvey). Nota. Petala speciminum a, cl. Eckion et Zeyher lectorum rosea, a basi usque ad medium sanguineo-striata sunt; ea iconis Andr, autem albida, maculis carmineis notata. 28. P. attenuatum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 266. — Geraniospermum attenuatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Folia petiolata pe- tiolis longissimis strigosis; lamina strigoso-pubescens, tripartita lobis linearibus pinnati- fidis, laciniis ultimis longis angustis. Stipulae adnatae, subulatae. Umbella composita. Bracteae subulatae. Flores plures, albi, subsessiles. Calycis calcar tomentosum, sepalis 3 4-plo longius: sepala lanceolata, mucronata, albo-marginata. Petala linearia, elongata, sepalis 3-plo longiora; duo superiora emarginata (sec. Harvey). Südwestliche Kapprovinz(?) : Uitkomst, Brandenberg (G. Zeyher n. 169 in herb. Sonder nach Harvey). Ohne Standortsangabe (Drege n. 604 Slib P. violae- florum DG. 1 [?]). Nota. Species teste cl. Harvey recognoscitur foliorum forma, sepalis mucronalis et petalis longissimis. 29. P. trifidum (Burm.) Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 646; DG. Prodr. I. (1824) 651 n. 2i; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 6O) 267. — P. rapaceum, foliis ternis Burm. PI. Afric. rariores (1738) 91 t. 35, f. 2. — Geranium trißdtim Burm. f. Spec. Geran. (1759) 52; Gav. Diss. IV. (1787) 254 t. 115, f. 1. — Geraniospe7'7num trißdum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 15 cm altum. Tuber glo- bosum vel ovali-globosum, saepe 18 mm crassum et 25 mm altum. Foha circ. 3, subsessilia; lamina 3 cm longa et 2Y2 ^"^ l^ta, usque ad basin fere trilobata lobis anguste cuneatis, apicem versus grosse tridentatis; dens medius saepe elongatus. Um- bella Simplex. Pedunculus 1, usque I0V2 cm longus, 0/4 mm crassus, 3-florus. Bracteae lineari-subulatae, acutae, 10 mm longae. Flores subsessiles (?), media magni- tudine. Galycis calcar 2 — 3 cm longum; sepala lanceolata, acuta, 10 mm longa, 2 — 272"^"^ ^^t^- Petala sepalis 1 Y2 — \^/i'p\o longiora, spathulata, sanguinea, a medio basin versus atro-sanguineo-maculata (sec. icon. Burm.). Kapland, Standort unbekannt, A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta Biphonogama) 129. 32 338 R- Knuth. — Geraniaceae. Subsect. 3. Pinnatifida R. Knuth. A. Folia usque ad rachim pinnata, pinnis linearibus integris <5 — 25 mm longis, filiformibus 3 0. P. barbatum. B. Folia non raro basi laminae usque ad rachim veram pin- natilobata vel pinnata, apicem versus pinnatifido-incisa, raro plane integra. a. Umbella circ. \0 — 1 5-flora. Stipulae media magnitudine vel parvae. FoUa intense pinnatifido-incisa. a. Folia dense hii'suta. I. Flores carnei vel atro-purpurei, media magnitudine vel parvi 3i. P. hirsutum. 11. Flores rubri, magni 32. P. carneum. ß. Folia zb dense pilosa. I. Folia pro parte integra 3 3. P. campestre. II. Folia omnia pinnatilobata, lobis pinnatifido-incisis vel incisis. \ . Petala exs. rosea vel rubra * Foliorum lacinulae oblongo-lanceolatae . . . 3 4. P. pilosum. ** Foliorum lacinulae lineares 35. P. namaquense. 2. Petala albida roseo-maculata, rarissime lutea. * Foliorum lacinulae lineares 36. P. Lcvpoldtii. ** Foliorum lacinulae oblongo - lanceolatae vel etiam latiores. f Lobi bi- vel trifida 37. P. ßssifolium. ff Lobi lati pinnatifido-lobulati. (3 Lacinulae foliorum latae, satis aequales 38. P. Galviniae. (30 Lacinulae foliorum inferiorum latae, interiorum angustissimae 39. P hantamianum. b. Umbella 20- vel ultra-flora. Flores magni. Stipulae ma- ximae, 20 mm longae; partes libei'ae latae. Folia pin- natifldo-inciso-dentata 40. P. incrassatum. G. Folia usque ad rachim pinnata; foliola lanceolata vel ovata, integra; rarius iterum pinnata lobulis zb lanceolatis. a. Foliola lanceolata vel ovata, apice d= acuta, dz firma, in- tegra. Petala albida vel carnea, ad mediam partem macula intense purpurea colorata i\. P. astragalifoUum. b. Foliola late ovata, apice rotundata, satis tenuia, integra. Petala rosea, Immaculata vel ad venas intensius colorata 42. P. pinnatum. c. Foliola bilobulata, lobulis integris. a. Petala lutea 43. P. luteum* ß. Petala albida 44. P. floribundum* d. Foliola lata, lobulata et dentata 45. P. bubonifolium.* e. Foliola partita, lobulis iterum longe petiolulatis, lacinulis bifidis 46. P. fwmariifolium. D. Folia usque ad rachim pinnata, lobis in lacinias lineares fissis. a. Stipulae petiolo pro maxima parte adnatae; partes liberae subulatae. Planta hirsuta 47. P. rapaceum. b. Stipulae petiolo pro maxima parte adnatae ; partes hberae ovato -lanceolatae. Planta hirsuto-villosa 48. P. appendiculatum. 30. P. barbatum Jacq. Collect. IV. (1790) 196; Jacq. Ic. Rar. IIL (1786—93) 8 t. 513; Willd. Spec. pl. IIL (1800) 6 48; DC. Prodr. L (18 24) 652 n. 35 (non Eckl. et Zeyh.); Harvey in Harvey et Sonder, FL Cap. I. (1859—60) 267; SzyszyL Polyp. Rehmann. (1888)9. — P. aristatum Sweet, Hort. Brit. (1827) 77; G. Don, Gen. Syst. I. Pelargonium. 339 (4 83<) 728. — P. curvatum Steud. Nom. ed 2. T. (i84o) 677. — P. hipinnatifidum Steud. Nom. ed. t. II. (1841) 284. — P. proliferum Steud. Nom. ed. 2. li. (1840 289. — P. Hmbatum, P. setosum E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209. — P. laciniatum E. Mey in herb. Drege, — Hoarea ßssifolia Eckl. et. Zeyh. Enum. I. (<836) 62 n. 475. — TL bipinnatifida Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 62. n. 476. — H. prolifera Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 62 n. 479. — Dimacria barbata Sweet, Ger. IV. (1826—28) t. 39i; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 62 n. 478. — Qeranium pinnatifidum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 50 t. 2 f. 69; Cav. Diss. IV. (1787) 260 t. 120 f. 1. — G. proliferum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 51 t. 2 f. 70; Cav. Diss. IV. (1787) 259 i. 120 f. 2; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 116; Thun- berg, Fl. Cap. (1823) 528. — G. proliflcmn var. proliferum L. Spec. PI. ed. 2. H. (1763) 949. — G. barbatum Andr. Bot. Rep. V. (1805) t. 303 (?). — G. barbatmn var. minor Andr. Bot. Rep. V. (1 805) t. 323. — G. barbatum var. undulatum Andr. Bot. Rep. VI. (1806) t. 366. — Geraniospermum proliferum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Geraniospermum pinnatißdtmi 0. Ktze. 1. c. — Floriferum 10-25 cm altum. Tuber rotundatum vel ovale, 10 — 20 mm diam. Foliorum lamina 3 — 7 cm longa, glaucoldeo-viridis, pilis perpaucis longis setosiusculis obsita, saepe glaberrima, bipinnati- secta laciniis anguste linearibus, acutis, Y2 — 2 cm longis et V2 nnn^ latis; petiolus longi- tudine varians, glaber. Stipulae lineari-subulatae, acutissimae, 1 ^/j — 2 mm longae, pilis brevibus hirsutae. Umbella composita. Pedunculi 3 — 10 cm longi, 1 mm crassi, pubes- centes vel puberuli, 4 — 8-flori. Bracteae subulatae, acutissimae, villoso-hirsutae, 6 — 8 ' 2 ^^ longa£. Flores sessiles. Calyx indumento denso adpresso sericeo-tomentoso et sparsiore glanduloso obsitus; calcar 8 — 15 mm longum; sepala lineari-lanceolata, acuta vel acu- tissima, margine anguste membranacea, 7 mm longa, 1 '/2 mm lata. Petala sepalis 2V2 — 3-plo longiora, e basi longe unguiculata sensim dilatata, demum anguste spathu- lata, albida, ad venas autem basin versus macula intense carminea vel atrescenti-purpurea tincta, rarius plane purpurea. Fructus 3 cm longus, pilis brevibus mollibus patulis villosulus. Südwestliche Kapprovinz, von dort bis in das westliche Litorale und die südliche Provinz; auf felsigem und sandigem Boden: Hottentottshollandsberge bei Sommerset im Distr. Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 478 sub //. barbata\ n. 476 sub H. bipinnatifida \). Tulbagh, nicht fern vom »Waterfall« bei Worcester (Eckion et Zeyher n. 475 sub H. fissifolia). Tafelberg (Eckion et Zeyher n. 479 sub H. prolifera). Kap der guten Hoffnung (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 1128!). Mowbray am Tafelberg (Marloth, Exs. austro.-afric. a. 1886 n. 1614!). French Hoek (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 372). Stanford (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 10428!). Vogelvley (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 10494!) De Doorns am Hex River um 600 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1908 n. 13053. Sehr kleinblütig!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 7494b! Drege n. 1293 sub nom. P setosum E. Mey.! Leybold! Mund et Maire! Bergius!). — Kamies- berge (Drege a. 1830 n. 3239!). Ezelfontein (Drege n. 3241 sub nom. P. Hmbatum E. Mey.!). — Outeniqua Mts., am Robertson Pass (Hops n. 4!). — Nach Harvey gehören noch hierher (Zeyher n. 168, 2041, 2344.). — Blühend Oktober bis April. 31. P. hirsutum (Burm. f.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 417; Willd. Spec. pl. III. (1800) 645; DC. Prodr. I. (1824) 652 n. 45; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 267. — P. astragalifoliivm Marloth, Fl. Kapl. (1908) 314 f. 128. — Gera- nium hirsutum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 50 t. 2 f. 68; Cav. Diss. IV. (1787) 2 47 t. 101 f. 2; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 114; Thunberg, Fl. Cap. (1823) 519. — Geraniospermum hirsutum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 7 — 20 cm altum. Tuber rotundatum vel ovale, 10-20 mm crassum, rarius plura superposila. Foliorum lamina 2 — 7 cm longa, pilis longis albidis vel hyalinis hirsuta, ambitu lanceo- lata vel ovata, integra vel pinnatifida, pinnis margine anteriore dentatis; petiolus longi- tudine varians, dense hirsutus, (lamina integra) sensim in laniinam dilatatus. Stipulae lineari-subulatae, acutissimae, 1 — 2 mm longae, hirsutae. Umbella composita, Pedun- cuU 3 — 10 cm longi, 1 mm crassi, indumento brevi denso puberulo vel pubescente et 22* 340 ^' Knuth. — Geraniaceae. pilis perpaucis longis obsiti, 5 — <0-flori. Bracteae lineares vel subulatae, acutae vel acutissimae, villoso-hirsutae, 3 — 1 mm longae. Flores subsessiles. Cal^x pilis brevibus glandulosis dense puberulus; calcar 10 — 15 mm longum; aepala lineari-lanceolata, acuta, margine membranacea, 7 mm longa, i Y2 J^^a lata. Petala sepalis vix 2-plo longiora, e basibus unguiculatis anguste spathulata. Fructus 3 '/2 mm longus, pilis brevibus patulis villosulus vel subhirsutus. Nota. Teste cl. Alton species in Britannia primum anno 1788 a Francis Masson infro- dueta est. — Species ab affinibus facile distinguitur foliis polymorphis hirsutis. Var. a. melauanthum (Jacq.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 267. — P. atrum L'Her. Ger. (1787—88) t. 44; Willd. Spec. pl. III. (1800) 646; DG. Prodr. I. (1824) 653 n, 49. — P. fnelananthum Jacq. Gollect. IV. (1790) 188; Jacq. Ic. Rar. III. (1786 — 93) 8 t. 514; Willd. Spec. pl. III. (1800) 648; Lodd. Bot. Gab. I. (1817) t. 87; DG. Prodr. I. (182 4) 653 n. 47. — P. auritum Willd. Spec. pl. III. (1800) 644. — P. dioicum Alt. Hort. Kew. ed 2. IV (1812) 162; Bot. Mag. XLVIII. (1821) t. 2234; DC. Prodr. I. (1824) 653 n. 48. — P. heterophyllüm L'Her. Ger. ined. n. I 0 ex DG. l. c. n. 49. — P. rhoeadifolium Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 289. — Geranium afrieanimi foliis plerumque auritis Gommel. Hort. Amst. II. (1701) 121 tab. 61. — O. auritum L. Spec. PI. ed. 1. II. (1753) 679; Gav. Diss. IV. (1787) 236; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 113. — G. melananthum Andr. Rep, III. (1801) t. 209; Poir. Encycl. Suppl. H. (I8II) 747. — G. atrum Poir. Encycl. Suppl. II. (I8II) 746. — Hoarea atra Sweet, Ger. I. (1820—22) t. 72; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 488. — E. dioica Sweet; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 486. — H. melanantha Sweet, Ger. I. (1820 — 22) t. 73; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n.487. — K undulaeflora Sweet, Ger. III. (1824—26) t. 263. — H. rhoeadi- folia Eckl et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 489. — H. setosa Eckl et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 481 (ex Harvey). — Petala atrescenti-purpurea. Südwestliche Kapprovinz: Leeuwenberg am Kap (Eckion et Zeyher n. 487 sub H. melananthaV). Tulbagh bei »Waterfall« in Worcester (Eckion et Zeyher n. 481 sub H. setosa nach Harvey). Tafelberg (Eckion et Zeyher n. 486 sub H. dioica). Zwartland am Kap (Ecklon et Zeyher n. 488 sub H. atra). Zwischen Neuekloof und Tulbagh (Drege!). Paarl (Dr^ge n. 1292!). Ohne Standortsangabe (Lalande!, Bergius!). — Ein vorgeschobener Standort an der Grenze der südlichen Kapprovinz und Kaffrarias bei Addo im Distr. Uitenhage (Ecklon et Zeyher n. 489 sub H. rhoeadifolia). Var. ß. carneum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—60) 267. — P. eupatoriaefolium Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 286. — P. strigosum Sieud. Nom. ed. 2. n. (1841) 2 90. — P. variifolium, Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 291. — Hoarea strigosa Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 61 n. 468 (ex Harvey). — H. hirsuta Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 482. — H. nivea Eckl ci Z^\h. Enum. I. (1836) 63 n. 483. — H. violaeflora Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 484. — H. heterophylla Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 485. — H. eupatoriaefolia Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 6 4 n. 49 4 (?, ex Harvey). — Geranium heterophyllüm Thunb. Fl. Gap. (182 3) 515. — Petala rosea vel rubra vel albida. Südwestliche und südliche Kapprovinzen; von letzterer in die ßaum- steppen der Kaffernländer vordringend: Puspasvalley bei Zwellendam (Ecklon et Zeyher n. 485 sub H. heterophylla). Riversdale (Rust a. 1891 — 93 n. 414!). Am Kap bei Hangklipp (Mund et Maire a. 1820!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 7490, 7491!, 7493). — Langekloof bei Georgetown (Ecklon et Zeyher n. 482 sub H. hir- suta). — Port Elisabeth bei Uitenhage (Ecklon et Zeyher n. 483 sub H. nivea). Van Stadensriviersberge bei Uitenhage (Ecklon et Zeyher n. 484 sub H. violaeflora). 32. P. carneum Jacq. Gollect. IV. (1790) 189; Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786—93) 8 t. 512; Willd. Spec. pl. HI. (I8OO) 649; DG. Prodr. I. (1824) 654 n. 59; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 269. — P. collinum Schlechter in sched. — Pelargonium. 34 \ P. Maximiliani Schlechter in Kngl. Bot. Jahrb. XXVII. (I900) 151. — Floriferuni 10 — 20 cm altum. Tuber cylindricum , 10 — 20 mm crassum, 3 — 4 cm longum, atrescenti-fuscum. Folia numerosa, cum petiolis 3 — 6 cm longa; lamina pilis setosis dense hirsuta, usque ad rachim veram bipinnatisecta; lacinulae lineares vel subulatae, usque 1 cm longae, margine plerumque involutae ; petioli 1 — 3 cm longi, dense hirsuti. Flores foliis saepe praecociores ; folia decidua, petiolis persistentibus. Stipulae usque 12 mm longae, pro maxima parte petiolo adnatae; partes liberae subulatae, hirsutae. Umbella composita. Pedunculi 4 — 5 cm longi, I — {^j^mm crassi, indumento duplici glanduloso — brevi denso et longo sparsiore — obsiti, circ. 5 — 1 4-flori. ßracteae e basi deltoidea persistente subulatae, 4 — 6 mm longae, deciduae, pilis longis pro parte ad- pressis obsitae. Flores subsessiles. Caljx indumento citato duplici (sicut pedunculi) obsitus; calcar sepalis 4 — 5-plo longius, 4 — 5 cm longum; sepala lineari-lanceolata, acuta, albido-marginata, 11 — 12 mm longa, {^l^—^^j^xnm lata. Petala sepalis usque 2 — 2Y2-PI0 longiora, usque 2 7 mm longa, e basibus angustatis ovato-spathulata, apice rotundata, albida vel rosea, ad venas late intense carmineo-purpureo-picta. Südwestliche Kapprovinz: Galedon-Gebiet, bei Houw Hoek, auf Bergen um 500 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9421 sub P. MaaÄmiliani ^cMechiA). Riversdale (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 1998 sub P. Maximiliani Schlecht.!, Rust a. 1891 — 93 n. 50!). Elim im Gebiet Bredasdorp um 90 m (Bolus, Austro- afric. a. 1896 n. 12958!). — Blühend November bis Dezember. Nota. Species foliis similis est P. hirsuto, sed priino aspeciu recognoscitur lluribus pro rata magnis. 33. P. campestre (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 267. — Hoarea eampestris Eck\. et Zeyh. Enum. I. (1836) 63 n. 480. — Qeraniospermum. campestre 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 ^. — Floriferum 10—15 cm altum. Tuber cjlindrico-ovale, 3 — 4 cm altum, 1 '/j cm crassum. Foliorum lamina polymorpha, aut ovata integra aut profunde inciso-pinnatifida aut lobata, basi obtusa, supra glabrescens, subtus pilosa, margine ciliata, 3—4 cm longa, 2V4 cm lata; petioli plerumque quam lamina breviores, pilis mollibus dr glandulosis dense obsiti. Stipulae pilosae. Umbella simplex vel composita. Pedunculi pubescentes et ±: villosi, 8 — 1 0-flori. Bracteae lanceolatae, pilis hyalinis villosae. Flores subsessiles. Galyx pilis mollibus ±. glandulosis villosulus; sepala lanceolata, acuminato-mucronata, membranaceo-marginata. Petala sepalis 1^4 — 2-plo longiora, dr anguste spathulata. Südwestliche und wahrscheinlich südliche Kapprovinz, östlich bis Uiten- hage: Gederberge, bei Pakhuis um 900 m (Bolus, Austro-afric. a. 1897 n. 89431). — An Grasplätzen der Ufer des Zwartkopsrivier bei Uitenhage (Eckion et Zeyhern. 480 — Typus in herb. Berol.l). Nota. Species valde affinis est P. hirsuto, a quo differt indumento molliore et vix hir- suto. — Foliis saepe integris species simillima est P. revoluto, a quo tarnen facile distinguenda est indumento molli, non setoso. 34. P. pilosum (Andr.) Pers. Synops. II. (1807) 227; DG. Prodr. I. (1824) 652 n. 41; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60j 268. — Geranium pilosum Andr. Bot. Rep. IV. (1803) t. 2 59. — Oeraniospennum pilosum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 10 — 25 cm altum. Tuber cylindricum, 10 — 15 mm crassum, 40 mm altum. FoUa pseudo-basalia; lamina pilis longis subhirsuta, viridis, 3 — 10 cm longa, ambitu oblonga vel lanceolata vel lanceolato-ovata, usque ad rachim pinnati- lobata; lobi in lacinias oblongas vel lanceolato-ovatas obtusiusculas scissi; petiolus longitudine varians, quam lamina saepe 2-plo brevior, pilis fuscescentibus longis dz dense obsitus. Umbella composita. Pedunculi 6 — 17 cm longi, 1 1/2 — 2 mm crassi, pilis fuscescentibus longis hyalinis sparsim obsiti, 5 — 1 0-flori. ßracteae lineari-lanceolatae vel ovato-lanceolatae, acutae, villosae, 8 mm longae. Flores sessiles. Galyx dense in- dumento minutissimo punctulato obsitus; sepala praeterea sparsim setosiusculo-pilosa; calcar in speciminibus cultis 1^2 — 2 cm, in specimine Zeyheriano 3'/2~^ ^m longum; sepala anguste vel lineari-lanceolata, acuta, 6^2 — 8 mm longa, 1^21""^ '*t*- Petala 342 R. Knuth. — Geraniaceae. sepalis 2 — 2V4-PI0 longiora, e basibus unguiculatis spathulata, albida vel rosea. Fructus zb dense villosulus. Südwestliche Kapprovinz: Stormsvallej, Rivier zonder Einde (Zeyher n. 2046 nach Harvey). 35. P. namaquense R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 15 — 20 cm altum. Tuber rotundatum vel oblongum , 12 — \o mm crassum. Folia vix numerosa, cum petiolis usque 10 cm longa; lamina crassiuscula, glaberrima, ambitu ovata, 5 — 7 cm longa, usque 4 cm lata, usque ad rachim tripinnatisecta, lacinulis sumraum 5 mm longis lineari- subulatis acutiusculis. Stipulae liberae vel longe adnatae; partes liberae lineari-subulatae, setoso-pilosae, acutae. Umbella simplex vel fere e basi composita. Pedunculi \0 — 15 cm longi, 1^4 — \ ^2 ^^ crassi, indumento minutissimo punctulato vel minutissime puberulo obsiti, 9 — 1 6-flori. Bracteae lineari-subulatae, acutissimae, villosae, 3^2 — ^ mm longae. Flores subsessiles. Galyx satis dense tomentosus; calcar sepalis 3-plo longius, 2 cm longum, tenue, 1/2 mm crassum; sepala anguste lanceolata, acutiuscula, membranaceo- marginata, 7 — 9 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis 0/2 — \^/4,-^\o longiora, e basibus unguiculatis sensim dilatata, lineari-spathulata, albido-rosea vel rosea, ad venas tenuiter hlacino-purpureo-picta. Stamina calycem superantia. Westliches Litorale: Klein Nama-Land, bei Klipfontein, auf steinigem Boden um I 000 m (Bolus in Mac Owan et Bolus, Herb. norm, austro- afric. a. \ 883 n. 448 — Typus in herb. Berol. !). — Blühend September. 36. P. Leipoldtii R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 26 — 33 cm altum. Tuber oblongatum, 4 cm longum, 2 cm crassum, griseo-fuscum. Folia basalia, pauca, petiolata petiolis 9 — 10 cm longis, cum petiolis 1 8 cm longa; lamina 8 — 1 0 cm longa et lata, ambitu fere triquetra, usque ad rachim fere pinnatifido-partita pinnis bipinnatifido-incisis vel bipinnatifidis ; omnes lacinulae oblongo-lineares vel lineares, 1 1/2 — 2 mm latae, acu- tiusculae, sicut petiolus pilis brevibus albidis adpressis obsitae. Stipulae usque ad 2/3 petiolo adnatae, 10 — 13 mm longae, pilis setosiusculis hirsutae; partes liberae 2 — 3 mm longae, anguste lanceolatae, acutae. Umbella composita; scapus 20 — 2 4 cm altus, 2 — 2V2 ^^ crassus, Pedunculi 2 — 9 in umbella composita coaliti, 5 — 7 cm longi, 1 Y2 ^^ crassi, indumento brevissimo patulo subviscoso puberuli. Bracteae 2 — 5 mm longae, dz anguste lanceolatae, acutae, pilis setosiusculis longis hirsutae. Flores nume- rosi, 13 — 18 in umbella. Galycis calcar sepalis 2Y2-PI0 longius, 15 mm longum, 1 mm crassum, indumento satis denso glanduloso obsitum; sepala 6 mm longa, ovato- lanceolata, acuta, margine leviter membranacea. Petala 2 — 3, lineari-spathulata, apice rotundata, integra, sepaUs circ. 1 1/4 — 2-plo breviora, 3 — 4V2 ^^^ longa, rosea vel pallida, supra medium macula intense purpurea tincta. Stamina sepalis sub anthesi recurvatis aequilonga. Pistillum lanato-subhirsutum. — Fig. 44. Westliches Karroides Hochland, Distr. Galvinia bei Nieuwoudtville (Lei- poldt in herb. Bolus n. 9396!). Nota. Bolus in adnotatione sub speeimine typico merito scribit se speciem propter pe- talorum numerum (3) non ad sectiouem Seymouriam adnumerare. 37. P. fissifolium (Andr.) Pers. Synops. II. (1807) 227; DG. Prodr. I. (1824) 652 n. 36; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. 1. (1859 — 60) 270. — P. eeutauroides L'Her. Ger. ined. n. 12 (?); DG. Prodr. I. (1824) n. 44; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 271. — Oeranium reflexum Andr. Bot. Rep. IV. (1803) t. 224 (?). — Q. fissifolium Andr. Bot. Rep. VI. (1 806) t. 378. — Geraniospermum fissifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 17 cm altum. Tuber 2 cm crassum. Folia circ. 5, cum petiolis usque I 0 cm longa; lamina quam petiolus 3 — 5-plo longior, ambitu lanceolata, usque ad rachim remote pinnata; pinnae 2 cm longae, non raro 2 cm distantes, sessiles, usque ad 1/3 — 1/2 partem 2 — 4-lobato-dentatae dentibus acutis. Stipulae subulatae, 1 0 mm longae, acutissimae. Pedunculi 1 4 cm longi, basales. Umbella Simplex, 10 — 12-flora. Bracteae Uneari-lanceolatae vel lanceolatae, acutae, 5 mm longae. Flores sessiles. Galycis calcar 10 — 15 mm longum; sepala 7 mm longa, 1^/4 mm lata, anguste lanceolata, acuta. Petala sepalis 2 1/2— 3-plo longiora, e basibus angustis sensim Pelargonium. 343 dilatata, lanceolato-spathulata, apice rotundata, alba, a basi usque ultra medium macula intense carminea notata. Nach Angabe von Andre w|s Rep. zu Beginn des 19. Jahrhunderts in der berühmten Fig. 44. Pelargonium Leipoldtii R. Knuih. A, B Habitus. (7 Flos. Z) Petalum. -E" Pistillum. (Icon. origin.) 344 R- Knuth. — Geraniaceae. im-Sammlung in Kultur, aber schon zu Zeiten der Veröffentlichung nicht mehr vorhanden. — P. psammophilum Schlechter in sched. (Schlechter, PI. austro-afric. a. <897 n. H 488!), am Steinkopf auf Hügeln gesammelt, scheint mir mit der Art identisch zu sein. Beide Arten stimmen überein in der Zahl der Blüten, der Farbe der Fetalen, den sitzenden 2 — 3-geteilten Blattfiedern. Die Schlechter'sche Pflanze weicht ab in den sehr kurzen Pedunculi und der kurzen zusammengesetzten Dolde, die fast niedriger ist als die Blätter, zwei Umstände, die sich durch die Natur des Stand- ortes gut erkläi'en lassen. — Der Originalabbildung ähnlicher ist die von Scull)' ge- sammelte und in der Bolus 'sehen Privatsammlung vorhandene Pflanze aus Klein Namaqualand (Scully in Bolus, Austroafric. n. 10452!]. 38. P. Calviniae B. Knuth, spec. nov. — Floriferum 12 — i 5 cm altum. Tuber rotundatum vel rotundato-oblongum, < — 3 cm crassum. Folia numerosa, cum petiolis usque 9 cm longa; lamina breviter hirsuta, demum autem pilis sparsioribus vix hirsuta, usque 5 cm longa, 3 cm lata, ambitu ovata, profunde pinnatilobata vel parte inferiore folii usque ad rachim pinnatipartita ; lobi grosse incisi, lobulis obtusiusculis ; petiolus lamina brevior, tomentoso-hirsutus. Stipulae usque ad 3, 4 — Vs petiolo adnatae; partes liberae 5 mm longae, subulatae, pilis hyalinis hirsutae. Ümbella composita, unica vel non raro plures. Pedunculi 3^2 — 7^2 cm longi, 1^4— l'/2Dam crassi, dense tomen- toso-pubescentes, 12 — i^-üon. Bracteae lineari-subulatae vel subulatae, acutae, 5 mm longae, hirsuto-villosae. Flores sessiles. Calyx tomentoso-subviscidus ; calcar sepalis 1 V2 — 2-plo longius, \0 — 15 mm longum, fere crassiusculum , sepala versus rt sensim ampliatum; sepala anguste lanceolata, acutiuscula, 7 — 9 mm longa. Petala sepalis i V2 — ^ V4"P^o longiora, alba, lineari-spathulata, apice rotundata, basi carmineo-picta. Westliches Karroides Hochland: Galvinia, nördlich von Waterkloof, um 6 m (Diels, Reise a. 1900 n. 75< — Typus in herb. Berol.!). — Blühend September. Nota. Teste cl. Diels sepala marglnem anteriorem versus colore intense purpureo tineta sunt. 39. P. hantamianum R. Knuth, spec. nov. — Floriferum \1 — iS cm altum. Tuber oblongato-cylindricum , usque G cm longum, %^/^ cm crassum, pallide fuscum. Folia numerosa, petiolata, cum petiolis subtilissime puberulo-glandulosis 6 cm et ultra longa; lamina petiolo aequilonga, bipinnatifida pinnulis linearibus acutiusculis margine ciliatulis; folia exteriora saepe irregulariter incisa, in lacinias fere cuneatas scissa. Stipulae ultra medium petiolo adnatae, sicut pars infima eins pilis setosis patulis fusces- centibus hirsutissimae et fusco-rubro-nitidae ; partes liberae usque 7 mm longae, sub- ulatae, acutissimae. Flores pro maxima parte foliis praecociores. Umbella simplex. Pedunculus U cm longus, 2 — 2V4 mm crassus, pilis patentissimis satis longis rigidis hirsutus, multiflorus, floribus saepe 20 — 22 in umbella. Bracteae 4 mm longae, sub- ulatae, acutae, pilis setosis longis hirsutissimae. Flores subsessiles. Galycis calcar sepalis 4 — 6-plo longius, 2% — 3V2 cm longum, i mm crassum, pilis setosiusculis patulis longis vix dense obsitum; sepala 5 — 6 mm longa, anguste lanceolata, acuta, margine manifeste membranacea, subhirsuta pilis apicem superantibus. Petala 5, in- aequilonga; duo superiora e basi unguiculata lingulato-spathulata, recurvata, usque 15 mm longa, parte media macula purpurea notata; tria inferiora angustiora, 10 mm longa, unicolora; omnia albida (?). Westliches Karroides Hochland: Hantam-Gebirge (Meyer a. 1869 — Typus in herb. Berol. !). Nota. Species noribus bilateralibus papilionaceiformibus P. rapaceo similis est. Forsitan est stirps hybrida inter hanc speciem et speciem aliam sectionis Pinnatißda. 40. P. incras8atum (Andr.) Sims Bot. Mag. XX. (1804) t. 761; DG. Prodr. I. (1824) 654 n. 58; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—60) 27 T — P. Gompactum Schlechter in sched. — Qeranium incrassatum Andr. Bot. Rep. IV. (1803) t. 246. — Oeraniospermum incrassatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 15 crii altum. Tuber ad Collum usque 41/2 cm crassum. Folia numerosa, cum petiolis usque 9—10 cm longa; lamina petiolo plerumque aequilonga, ambitu ± Pelargonium. 345 late ovata, carnosula, profunde pinnatifido-lobata; lobi i — \^l2 cm longi, ambitu late rhomboideo-ovati, usque ad medium 3-lobulati; lobuli apice obtusissimi vel rotundati, saepe 5 mm longi, 3 mm lati. Stipulae lanceolato-subulatae, circ. 5 mm longae. Um- bellae nonnuUae simplices, 7 — 9-florae; pedunculi 6 — 10 cm longi. Bracteae lineares, 15 mm longae, \ — {^/^ mm latae, acutae. Flores sessiles. Galjcis calcar 2^4 — * cm longum; sepala 10 — 13 mm longa, 2 mm lata, lineari-lanceolata, acuta. Petala magna, sepalis 2 — 2Y2~P^o longiora, e basibus angustis spathulata; duo superiora obcordata, usque 25 mm longa et 12 mm lata; omnia carminea, ad venas intensius carmlneo- notata. Südwestliche Kapprovinz (?): Nieuwe rust, auf Hügeln um 300 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. H005!). Ohne Standortsangabe (Dr^ge a. 1830 n. 3242!). — Blühend August und September. — Nach Angabe von Andrews Rep. a. 1802 in Kultur bei »Colvill« (Chelsea). — Eine prächtige Art, die an der Blattform und den großen zahlreichen Blüten leicht zu erkennen ist. 41. P. astragalifolium Pers. Synops. II. (1807) 227; DC. Prodr. I. (1824) 653 n. 55; Harvej in Harvej et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 268. — P. pinnatwn E, Mey. e. p. ex Harvey 1. c. — Oeraniwn prolifieum var. pinnatum L. Spec. pl. ed 2. (1763) 949. — G. astfagalifolium Gav. Diss. IV. (1787) 257 t. 104, f. 2; Jacq. Ic. PI. rar. III. (1786— 93) 8 t. 511; Syst. Veg. per Gmelin (1791) 1025; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 116; Thunb. Fl. Gap. (1823) 527. — Qeraniospermum astragalifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 8 — 18 cm altum. Tuber rotundatum vel oblongum, saepe 2 cm crassum. Foliorum lamina 5—8 cm longa, ambitu lineari- lanceolata, pilis setulosis hirsuta, usque ad rachim pinnata; foUola numerosa, plerum- que opposita, ovata vel lanceolato-oblonga, integra, rarissime bi- et tripartita, acutiuscula : petiolus pilis crassiusculis pro parte prorsus directis dense hirsutus, quam lamina 1 — 2-plo brevior. Stipulae petiolo sec. 2 — 3 cm adnatae; partes liberae lineari-subulatae, acutae, 5 mm longae, pilis brevibus hirsutae. Umbella plerumque composita. Pedunculi 2 — 1 0 cm longi, ä/4 — 1 1/2 mm crassi, pilis moUibus pubescentes, 3 — 9-flori. Bracteae lineari- subulatae, acutae, villoso-puberulae, 3'/2 — ^ ^^ longae. Flores sessiles, Calycis calcar pilis brevibus moUibus dense puberulum, 1 Y2 cm longum; sepala pihs hyalinis dz ad- pressis longis obsita, lineari-lanceolata, acuta, margine membranacea, 5 — 9 mm longa et lV4~2 mm lata. Petala sepalis 2 l^j-i-'^lo longiora, e basibus longe unguiculatis obovata, rosea. non raro maculis duabus nigris vel intense purpureis notata, Fructus 3^2 CKi longus; rostrum indumento brevi villosulo obsitum. Var. a. minus Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 6O) 268; Szyszyl. Polyp. Rehmann. (1888) 9. — P. pinnatum Ait. Hort. Kew. H. (1789) 417. — Di- macria astragalifolia Sweet, Ger. H. (1822 — 2 4) t. 103. — Hoarea pinnata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 64 n. 492. — Oeranium pinnatum L. Spec. PI. ed. 1. II. (1753) 677; Gav. Diss. IV. (1787) 257 t. 115, f. 1. — Minus, 5—10 cm altum. Foliola ovalia, integra. Südwestliche Kapprovinz: Tafelberg bei Kapstadt (Eckion et Zeyher n. 492 nach Harvey). Teufelsberg bei Kapstadt (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 1126 p.p.!). Lions Rump bei Kapstadt (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1891 n. 45!). Sir Lowrys Pass (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 728l!). Elandskloof (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9743!}. Var. ß. foliolosum (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (<859 — 60) 268. — P. astragalifolium var. foliosum (sphalm.) Szyszyl. Polyp. Rehmann. (1888) 9. — P. foliolosum DG. Prodr. I. (182 4) 653 n. 54 (?). — P. lessertiaefolium Steud. Nom. ed. 2. 11. (1841) 287. — Hoarea lessertiaefolia Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 64 n. 495 (ex Harvey). — H. foliolosa Eckl. et Zeyh. Enum I. (1836) 64 n. 4 96. — Oeranium astragalifolium Jacq. Ic. PI. rar, HI. (1786 — 93) t. 511; Andr. Bot. Rep. in. (1801) t. 190. — Q. pinnatum Andr. Bot. Rep. V. (1805) t. 311; Gurt. Bot. Mag. XVI. (1803) t. 579. — Malus, 10— 25 cm altum. Foliola oblongo- ovalia, integra vel bipartita. 346 ^- Knuth. — Geraniaceae. Südwestliche Kapprovinz: Tafelberg, bei Gonstantia (Eckion et Zeyher n. 495 sub Hoarea lessertiaefolia nach Harvey). Teufelsberg (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—80 n. M27!, H26 p.p. nach Kehmann), Tulbaghsberg bei Winterhoek in Worcester (Eckion et Zey her n. 496 sub Hoarea foliolosal). Zwischen Nieuwekloof und Tulbagh (Dr^ge n. 1291 suh P. pinnatum). Ohne Standortsangabe (Mund et Maire!). Nota i. Eckion et Zeyher n. 498 pro parte pertinet ad hanc varietateni, pro parte ad P. pinnatum. Nota 2. Teste Andrews Rep. varietas primuni anno 1788 a cl. Masson in hortum Ke- wenseni introducta est. Var. /. trifoliolatum (Eckl. et Zejh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 268. — Hoarea trifoliolata Eckl et Zeyh. Enum. I. (<836) 64 n. 493. — Pelargonium trifoliatum Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 290. — Parva. Foliola nunie- rosa, angusle oblonga, basi et apice acuta, plerumque tripartita. Südwestliche Kapprovinz: Tulbagh beim »Waterfall« in Worcester (Eckion et Zeyher n. 493 nach Harvey). 42. P. pinnatum L'Her. Geran. (1787 — 88) t. 8; Willd. Spec. pl. III. (iSüO) 6 47; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 269. — P. cor onillaefoliwn Vers. Synops. II. (1807) 227; DG. Prodr. I. (1824) 653 n. 56. — P. viGiaefolium DG. Prodr. I. (182 4) 653 n. 52. — P. ornithopifolium Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 288. — Dmiacria pinnata Sweet, Ger. I. (1820 — 22) t. 46. — Hoarea astragalifolia et H. ornithopifolia Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 64 n. 497 et 498. — Oeranium coro- nillaefolium Andr. Bot Rep. V. (1805) t. 305. — Qeraniospermum pinnatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Folia longe petiolata petiolis villosis; lamina usque ad rachim pinnata; foliola pauca vel multa, ovata vel subrotundata, subacuta vel obtusa, tenuia, alternantia vel subopposita, utrinque hirsuta (»argentea« ex Harvey). Umbella com- posita. Pedunculi pubescentes et villosi, pluriflori. Bracteae villosae. Galyx pilis hyalinis subhirsutus; sepala lanceolata, acuta, anguste membranaceo-marginata. Petala albida vel carnea, aut ad venas striata aut in petalis superioribus macula obscura notata (p. p. ex Harvey). Südwestliche Kapprovinz: Nahe Kapstadt und Gonstantia (Eckion et Zeyher n. 497 und 498 ex pte. nach Harvey). Nieuwekloof (Drege n. 7500 !, n. 7501 nach Harvey). Nota \. Teste Andrews Rep. species anno -1801 in Britanniam primuni introducta est. Nota 2. Specimina ab Eckion -Zeyh er et a Drege collecta saepe in herbariis com- mutata sunt, quam ob rem numeri schedularum pro parle ad hanc speciem et pro parte ad P. astrag alifolium pertinent. — Species re vera P. astrag alt foHo valde affinis est et tanlum distinguitur foliis laxioribus et pinnis tenuioribus magis rotundatis. 43. P. luteum G. Don, Gen. Syst. I. (I83l) 726. — Oeraniimi luteum Andr. Bot. Rep. VI. (1806) t. 423. — Floriferum usque 13 cm latum. Tuber rotundatum vel rotundato-oblongum , usque 2Y2 ^^ crassum, ad Collum stipuUs et petiolorum basibus ornatiam, Foha petiolata 6 — 9 cm longa; lamina manifeste pinnata; foHola vix numerosa, remota, saepe 1 Y2 cm inter sese distantia, petiolulata petiolulis 4 — 10 mm longis, e basi cuneata obovata, apice ± abrupte contracta, integra, saepe dente vel lobulo unico laterali incisa; petiolus quam lamina 1 V^ — 2-plo brevior, satis laxus. Umbellae plures, usque 6, simplices, 6 — 9-flori. Pedunculi 1 0 — 1 1 cm longi, satis laxi, 1 72 mni crassi. Bracteae lanceolatae vel lineari-lanceolatae, acutae, 5 — 6 mm longae, 1 V2 «im latae. Pedicelli 10 — 15 mm longi, pedunculo vix tenuiores. Sepala lanceolata, acuta, 5 mm longa. Petala duo superiora 17 — 20 mm longa, lineis 2 carmineis a basi usque ad medium picta; tria inferiora concolora, vix minora; omnia lutea, ambitu anguste lingulata. Kapland: Näherer Standort unbekannt. — Um 1803 in der »Glapham GoUection« kultiviert, jetzt weder in botanischen Gärten noch in Herbarien. 44. P. floribundum (Andr.) Ait. Hort. Kew. ed. 2. IV. (1812) 163; DG. Prodr. I. (1824) 652 n. 40; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—60) 270. — Oeranium floribundum Andr. Rep. VI. (1806) t. 420. — Geraniospermum flori- Pelargonium. 347 bundum 0. Ktze. Rev. gen. I. (189<) 94. — Floriferum \0 cm altum. Tuber 3 cm crassum. Folia 5 vel numerosiora, cum petiolis usque \0 cm longa; lamina quam petiolus 3 — 5-plo longior, ambitu lanceolata, usque ad rachim vix remote pinnata; pinnae usque \ ^/\ cm longae, circ. i cm distantes, basin versus manifeste in petiolulum 5 mm longum angustatae, usque ad medium bilobatae lobis zb ovato-lanceolatis acutis. Stipulae subulatae, 5 — 7 mm longae, acutissimae. Pedunculi 2 — 4 cm longi, in umbellas compositas 3 — 5 uniti, 6 — 7-flori. Bracteae lanceolatae, acuminatae, acutae vel acutis- simae, 6 — 7 mm longae. Flores sessiles. Calycis calcar < 0 mm longum; sepala 7 — iO'mm longa, i^/zinm lata, lineari-lanceolata, acuta. Petala sepalis 2^2"?^^ lon- giora, e basibus unguiculatis lineari-lanceolata, apice rotundata, alba, a basi usque ultra medium striis et maculis gracilibus multis intense carmineis notata. Nach Angabe von Andrews Rep. zu Beginn des 19. Jahrhunderts in der »Glapham Sammlung« in Kultur, jetzt wohl aber weder in Herbarien noch in botanischen Gärten zu finden, — Die Art hat sehr große Ähnlichkeit mit P. fissifolium, von dem sie sich durch die gedrungenere Form und durch zahlreichere Blätter und zusammengesetzte Dolden unterscheidet. Auffällig ist jedoch die Stielchen-Bildung der Fiedern, die bei P. fissifolium fehlt. 45. P. bubonifolium (Andr.) Pers. Synops. H. (1807) 227; DG. Prodr. I. (1824) 652 n. 38; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 270. — Geranium bubonifolium Andr. Bot. Rep. V. (1805) t. 328. — Oeraniospermwn bubofiifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 20 cm altum. Tuber rotundatum vel oblongatum, 'i^/2 cm crassum. Folia vix numerosa (in specimine obvio 3), cum petiolis usque \ 7 cm longa ; lamina 1 2 cm longa, 4 — 5 cm lata, pinnata ; pinnae in- feriores et saepe medii foliorum petiolulatae, superiores sessiles, omnes latae, profunde pinnatifido-incisae vel grosse dentatae dentibus acutiusculis ; petiolus quam lamina \ — 2-plo brevior, usque 8 cm longus, tenuis, Umbellae simpUces, parum numerosae. Pedunculi fere laxi, 16 cm longi, 1 1/2 im^ lati, 5-flori. Bracteae lineares, 5 — 6 mm longae. Flores sessiles. Calycis calcar 15 mm longum; sepala 9 mm longa, 1^4 ^^ lata, lineari-lanceolata, acuta. Petala sepalis 2V2 — 2V4-PI0 longiora, lineari-lingulata, apice retusa vel leviter emarginata, albida; duo superiora ad faucem macula magna carminea notata (sec. ic. in Andr. Rep.). Im Jahre 18 00 von Niven zum ersten Male in die »Glapham GoUection« ein- geführt. — In Herbarien nicht vorhanden. — Die Art ist durch die bandförmigen oberen Fiedern und durch die voneinander entfernten und deutlich gestielten unteren Fiedern des Blattes gekennzeichnet. 46. P. fumariifolium R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 10 — 2 2 cm altum. Tuber ovoideo-cylindricum, 1 0 mm crassum, 2 cm longum, griseo-fuscum. Folia parum numerosa, cum petioUs usque 15 cm longa; lamina sicut petioli pilis albidis rigidis adpressis satis longis obsita, tripartita partibus longe petiolulatis (petioluUs 1 1/2 ~ ' % ^^ longis) pinnatis, pinnis iterum petiolulatis et pinnatifido-pinnatis, pinnulis profunde 2 — 3- incisis ; laciniae oblongo- vel lineari-lanceolatae, acutae; petioH usque 10 cm longi, quam lamina 2-plo longiores; flores fohis praecociores, basibus petiolorum foliorum anni praeteriti persistentibus. Stipulae usque 1 7 mm longae, fere usque ad medium petiolo adnatae; partes liberae subulatae, adpresse pilosae, saepe 10 mm longae. Um- bella composita; scapus communis usque 13 cm longus. Pedunculi 3 — 4 cm longi, 0/4 — 1V2 ^^ crassi, sparsissime puberuli, circ. 17 — 20-flori. Bracteae lineari-subulatae, 2 — 3 mm longae, pihs griseis adpressis dense obsitae. Flores sessiles. Galyx pilis adpressis brevibus griseis fere subsericeus ; calcar sepalis 4 V2 ~ 5 V2"P'^ longius, 2 V2 cm longum; sepala lineari-lanceolata, acuta, membranaceo-marginata, 4 — 5 mm longa, 1 — 1^/4 mm lata. Petala sepalis usque 2 — 2V4-PI0 longiora, usque 12 mm longa, e basibus unguiculatis spathulata, apice rotundata vel obtusa, albida (?). Westliches Litorale: Klein Namaqua-Land (Scully n. 210 — Typus in herb. Bolus!). Nota. Species forma et partitione foliorum in sectione Hoarea distinctissima est. 348 R- Knuth. — Geraniaceae. 47. P. rapaceum (L.) Jacq. Ic. rar. III. (1786 — 93) 8 t. 510; Jacq. Collect. IV. (1190) 190; AU. Hort. Kew. II. (1789) 418; Willd. Spec. pl. III. (1800) 649; DC. Prodr. I. (1824) 651 n. 32; Harvey in Harvej et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—60) 269. — Geranium afrio. radice rapaeea Commel. Hort. Amst. H. (1701) 125 t. 63. — Q. ra- paoeum L. Syst. ed. 10. (1759) 1141. — Geraniospermum rapaceum 0. Ktze. Rev. gen. I. (189 1) 95. — Floriferum 12 — 20 cm altum. Tuber rotundatum vel oblongum (non raro nonuulla conniventia), saepe 15 mm crassum, 15 — 20 mm altum. Foliorum lamina 6 — 8 cm longa, ambitu lineari-lanceolata, glaucescens, dt dense pubescens, usque ad rachim dense bipinnato-partita; pinnulae numerosae, raultifidae, laciniis' ultimis linearibus obtusiusculis; petiolus quam lamina I Y2 — 5-plo brevior, subhirsutus. Stipulae 1^/2 — 3 cm longae, usque ad V4 petiolo adnatae; partes liberae subulatae, attenuatae, 8 mm longae, glabrescentes vel glabrae, rubro-fuscae. Umbella simplex vel composita. Pedunculi 7 — 15 cm longi, 1 — 1^2 '^"^ crassi, indumento duplici e pilis simplicibus numerosis minutissimis et pilis longis simplicibus sparsioribus subvillosi, 5 — 1 2-flori. Bracteae lineari-lanceolatae , acutae, villoso-hirsutae, 5 — 7^2 "i'^ longae. Flores sub- sessiles. Galycis calcar pilis brevibus pro parte hjalinis subhirsutum, 1 Y2 — ^^U ^^'^ longum; sepala lanceolata, acuta, membranaceo-marginata, pubescentia, 7 — 10 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis 1^/4 — 3-plo longiora, e basibus unguiculatis ovata; duo superiora angustiora, reflexa; tria inferiora oblonga, conniventia. Fructus 3^2 ^^^ longus; rostrum breviter villosulum. Vai'. a. selinum (Andr.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 209. — * Geranimn selinum Andr. Rep. IV. (1803) t. 2 39. — Pelargonium selinwm Pers. Syn. II. (1807) 228. — Petala roseo-albida vel carnea, superiora basi purpureo- striata. Südwestliche Kapprovinz: Tafelberg (Bergius a. 1816!). Klein Drakenstein, zwischen Gestrüpp auf Lehmboden (Droge n. 1292b!). Geres (Bolus in Herb. norm, austro-afric. a. 1885 n. 493!). Riversdale (Rust a. 1891—93 n. 416!). Bainskloof (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9109!). Koude Rivier (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9587!). Rivier zonder einde um 200 m (Schlechter, PI. austro- afric. 1897 n. 9885!). Ohne Standortsangabe (Lalande!). — Blühend und fruchtend November bis Januar. Var. ß. luteum Harvey in Harvey et Sonder, FI. Gap. I. (1859 — 60) 269; Bot. Mag. XLIV. (1817) t. 1877(?). — P. carinatmn Wendl. Gollect. H. (1 81 0) 79 t. 71. — P. rutaefolium Baker in Saunder's Refug. I. (1869) t. 27. — Hoarea carinata Sweet, Ger. II. (1822—24) t. 135; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 65 n. 502. — H. corydaliflora Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 65 n. 501 (non Sweet!, ex Harvey). — H. rapaeea ^q\l\. et Zeyh. Enum. I. (1836) 65 n. 500 (ex Harvey). — Geranium seli- num var. flavum Andr. Geran. (1805) c. ic. (foliis excl.j. — Petala sulphurea, superiora macula purpurea notata. Südwestliche Kapprovinz: Tafel- und Teufelsberg (Eckion et Zeyher n. 501 sub nom. Hoarea corydaliflora nach Harvey). Gannaland, in der Nähe des Gauritz- rivier bei Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 500 sub nom. H. rapaeea nach Harvey). Leeuwenkop am Kap und bei Tulbagh im Distr. Worcester (Eckion et Zeyher n. 502 sub nom. Hoarea carinatäl). Distrikt Worcester (G 00p er, South African PI. a. 1859 n. 1722!). Geresdistrikt, bei Michelspass {Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 80 n. 2345!, 2346!). Glanwilliam, um 270 m (Leipoldt n. 516!). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 166!). Var. y. corydalifolia (sphalm. pro corydaliflora) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 269. — P. corydaliflorum DC. Prodr. I. (1824) 652 n. 34.— P. nutans DG. Prodr. I. (1824) 651 n. 33. — P. fissifolium E. Mey. (non Pers.!) in herb. Drege. — Hoarea corydaliflora S^eei, Ger. I. (1820 — 22) t. 18. — H. nutans Sweet, Ger. II. (1822—24) t. 135. — Petala ^nmi*//-lutea; duo superiora basi rubro- tincta. Foliorum pinnae lacero-pinnatifidae. Pelargonium. 349 Südwestliche Kapprovinz: Vorberge der Zederberge auf lehmigem und sandigem Karroofeld (Drege n. 12 86 sub nom P. fissifoliuml). — Fruchtend November. Nota 1. Teste cl. Harvey species facile recognoscitur petalis inferioribus coniunetis et petalis superioribus reflexis; flos itaque non dissiniilis est floribus quibusdam e generibus Papi- lionacearum. — Species variat forma pinnarum et colore petalorum. Nota 2. Specimina exsiccata varietatum trium difficillime determinanda sunt, quamquam hae teste Harvey bene distinctae sunt. 48. P. appendiculatum (L. f.] Willd. Spec. III. (1800) 651; DG. Prodr. I. {<824) 662 n. 142; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 270. — Oeranium appendiculatum L. f. Suppl. PI. (HSl) 30 4; Gav. Diss. IV. (n87) 262 t. 121, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) H6; Thunb. Fl. Gap. (182 3) 529. — Hoarea appen- diculata Eckl. et Zeyh., Enum. I. (1836) 65 n. 503. — Geraniospermum appendicu- latum, 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 15 — 25 cm altum. Tuber ob- longum, 1 Y2 — 3 cm crassum, 4 cm vel ultra longum. Foliorum lamina 4 — 1 0 cm longa, dense sericeo-villosa pilis incanis, bipinnata, pinnis in lacinias anguste lineares scissis; petioli quam lamina breviores, incano-villosi. Stipulae magnae, usque ad 2 cm petiolo adnatae; partes liberae ovatae, obtusiusculae, sericeo-tomentosae, patentes, 7 — 10 mm longae, 5 — 8 mm latae. Umbella composita, fere basalis. Pedunculi 5 — 10 cm longi, 2 mm crassi, hirsuti, circ. 1 0-flori. Bracteae 7 — 1 0 mm longae, lanceolatae, acutae, villosae. Flores subsessiles. Galyx villoso-hispidus ; calcar 7 — 8 cm longum; sepala lineari-lanceolata, obtusiuscula, 8 — 10 mm longa, 1 1/2 — 2 mm lata. Petala sepalis 2-plo longiora, e basibus unguiculatis anguste spathulata, albida (?). Rostrum lanato- villosum. Südwestliche Kapprovinz: Langvalley in Worcester (Eckion et Zeyher n. 503'.). Glanwilliam, im Bergvalley (Drege n. 7654! — Blühend Juli). Nota, Species facile recognoscenda est stipulis magnis auritis et foliis incano-villosis pinnatisectis. Sect. II. Seymouria (Sweet) Harvey. Seymouria Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 271. — Seymouria (gen.) Sweet, Ger. III. (1824 — 26) t. 206, in adnot. A. Folia rotundato-cordata, integra. Lamina subtus arachnoideo- villosa 49. P. asarifolium. B. Folia ovata, integra, glabra 50. P. dipetalum. C. Folia oblongo-lanceolata, integra, utrinque pilosa . . . . 51. P. Nivenii. D. Folia tripartita; lobi late cuneati dense crenati 52. P. trifoliatum. E. Folia tripartita; lobi lanceolati integri — medius lateralibus multo maior — , ad venas et marginem hyaline setoso- pilosi. Sepala albo-marginata 53. P. marginatum. Die der Sektion Hoarea im Habitus äußerst ähnliche Sektion ist fast ausschließlich auf die südwestliche Region beschränkt; nur eine Art (P. Nivenii] ist auch auf dem Karroiden Hochland festgestellt worden. — Die Zahl der Fetalen ist zwar in der Gattung Pelargonium bei weitem nicht so variabel, wie die der Stamina; eine Reduktion kommt aber in der Sektion Hoarea nicht allzu selten vor. Es ist deshalb auch nicht auffallend, dass das Verbreitungsgebiet der vorliegen- den Sektion sich mit dem Verbreitungscentrum der Sektion Hoarea deckt, aus welcher sie sicher hervorgegangen ist. 49. P. asarifolium (Sweet) G. Don, Gen. Syst. L (1831) 731; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. L (1859 — 60) 271. — P arachnoideum R. Knuth in sched. — P. senile Schlechter in sched. — Seymouria asarifolia Sweet, Ger. III. (1824 — 26) Jt 206. — Geraniospermum asarifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Flori- ferum 25 cm altum. Tuber oblongum. Folia pauca decidua, basalia, cum petiolis saepe 7 cm longa; lamina ambitu cordata, circ. 2V2~-^ ^^ diam., margine crenato- lobulata, supra glabrescens vel sparsim pilosa, subtus pilis albis arachnoideo-villosa ; petiolus quam lamina 1 1/2 — 2-plo longior, saepe 5 cm longus, I Y2 — ' V* ^^ crassus, pilis niveis patulis villosus. Stipulae usque ad */^ petiolo adnatae; partes liberae 350 R- Knuth. — Geraniaceae. triangulari-lanceolatae, 3 mm longae, acutiusculae. Umbella composita; scapus <2 — 19 cm longus, tenuis, laxus, 1^2 — < ^4 ^^ crassus, sulcatus, sicut pedunculi pilis niveis patulis villosus. Pedunculi 4— 7 cm longi, laxi, 2 — 7-flori. Bracteae lineari-Ianceo- latae vel lineares^ acutae, villosae, 3 mm longae, basi ^4 ^^ latae. Flores sessiles. Calycis calcar 5 — 7 mm longum, sicut sepala indumento minutissimo puberulo dense obsitum, sub sepalis sensim ampliatum ; sepala 4 — 5 mm longa, i Y4 mm lata, lanceolato-linearia vel linearia, acuta, saepe rubella, margine anguste membranacea. Petala lineari-spathulata, recurvata, carminea^ purpureo-nervata. Stamina longe connata, sepalis 2-plo longiora, Südwestliche Kapprovinz: Tulbagh, Neue Kloofberg (Drege n. 1994 sub P. hifolium E. Mey., non Willd.!), beim Wasserfall um 350 m (Bolus a. 1885 n. 5487 — in herb. Bolus.!). Auf Bergen bei Bain Kloof um 800 m (Schlechter, Austro-Afric. a. 1897 n. 10256 sub P. senile!). — Blühend Februar. — Im Jahre 182 2 in Eng- land eingeführt. 50. P. dipetalum L'Her. Geraniol. (1787—88) t. 43; Willd. Spec. pl. III. (1800) 642; DG. Prodr. I. (1824) 650 n. 8; Har^^ey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 271. — Seymouria Heritieri Sweet, Ger. III. (1824 — 26) t 206, in adnot. — Oera- nium dipetalum Poir. Encycl. Suppl. II.' (18 II) 744. — Oeraniospermum dipetalum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 15 cm altum. Tuber cylindricum, usque 6 cm vel ultra longum et 1 cm crassum, obliquum vel parte inferiore horizon- tale. Folia satis numerosa, circ. 8; lamina glabra (teste DG.), integra, ovata, acuta; petiolus lamina 2 — 2y2"Plo longior, usque 6 cm longus et 1 V4 mm crassus, pilis brevibus ciliaribus obsitus, saepe fero laxus. Stipulae maximae, usque 30 mm longae. Umbella composita. Pedunculi circ. 10 cm longi, graciles, 1^4 — \'^!2VCim crassi, laxi. Bracteae anguste lanceolatae vel lineari-lanceolatae, acuminatae, acutae, 6 — 8 mm longae, 1^/2 mm latae. Flores in umbella 3, sessiles vel subsessiles. Galycis calcar 20 mm longum, 1 ^j^mm crassum, sepalis t^j^ — 3^2"?'^ longius; sepala 6Y2 — 8 mm longa, vix 2 mm lata, anguste lanceolata, acuta. Petala sepalis vix longiora, obovata, integra, striis et ma- culis intense purpureis picta. Südwestliche Kapprovinz (?) : Standort unbekannt. Nota. Diagnosis ei P.' mar^ma^?' siinilis est, tarnen tabula a cl. L'Heritier data a speci- minibus P. marginati non parurn recedit foliis impartitis ovatis glabris et pedunculo paucifloro et petalis maioribus. 51. P. Nivenii Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 271. — Gcraniospermum, Nivenii 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 10 — 20 cm altum. Tuber cylindricum, usque 5 cm altum et 1 — 2 cm crassum. Folia satis nume- rosa; lamina oblongo-lanceolata vel ovata, acutiuscula, 15 — 25 mm longa et 7 — 13 mm lata, utrinque pilis albidis satis rigidis adpressis obsita; petioli quam lamina 2 — 3^ 2~plo longiores, usque 5^2 cm longi, rigidi, saepe — lamina decidua — persistentes, pilis adpressis vel patulis setosiusculis hirsuti, basin versus dilatati et saepe rubelli. Stipulae lanceolatae, acutae, 5 — 7 mm longae, saepe glabrescentes, rubellae. Umbella composita; scapus, pedunculi et bracteae pilis brevibus setosiusculis rigidis hirsuti. Pedunculi 4 — 7 cm longi, satis rigidi. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae, 2 — 4V2 ^^ longae. Flores foliis praecociores, in umbella 5 — 8, sessiles vel subsessiles. Galyx hispidulus et glandulosus; calcar 10 — 13 mm longum, 1 mm crassum, sub sepaHs paullo dilatatum, sepalis 1 V2~ 2-plo longius, sicut ea saepe rubellum; sepala 7 mm longa, 1 1/2 — 2 mm lata, lineari- lanceolata vel anguste lanceolata, acuta, margine leviter membranacea. Petala sepalis 2 — 2V4-PI0 longiora, basi longe unguiculata, tum spathulata vel obovato-spathu- lata, margine apicali leviter emarginata, ceterum integra, carminea, ad venas basin versus graciliter et tenuiter atro-purpureo-striata. Fructus maturus 3 cm longus ; rostrum et valvulae hispidula. Südwestliche Kapprovinz, bis auf das Karroide Hochland: Sweetmilk- Valley, an erhabenen Plätzen (Niven in herb. Sonder, nach Harvey — Typus!). Zwarteberg um 330 ra (Schlechter, Austro-afric. a. 1897 n. 10358!). — Houw Hoek um 400 m (Schlechter, Austro-afric. a. 1896 n. 756 1!). ~ Blühend April. Pelargoniura. 351 52. P. trifoliatum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 271. — Qeraniospermum trifoliatum, 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Folia longe petiolata petiolis pilosis; lamina utrinque pilosa, tripartita lobis late cuneatis dense crenatis. Sti- pulae adnatae, membranaceae. Scapi ramosi, fere laxi, hispidi. Umbella pauciflora. Flores subsessiles. Calcar hispidulum, sepalis 2-plo longius; sepala reflexa, lanceolata. Petala spathulata. Stamina i. Südwestliche Kapprovinz: Klein Drakenstein bei Stellenbosch (Drege n. 7497 in herb. Hook., Benth., Sonder, nach Harvey). 53. P. marginatum R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 17 — 30 cm altum. Tuber cjlindricum, usque 8 cm longum et 1 cm crassum, non raro obliquum vel fere hori- zontale. Folia satis numerosa, 4 — 10; lamina margine et ad venas setoso-hyalino- pilosa; aut tripattita lobis obtusis — medio maximo petiolulato (petiolulo usque 1 2 mm longo), usque 1 0 cm longo et 2 cm lato, lanceolato ; lateralibus multo minoribus sessili- bus, saepe 1 4 — 35 mm longis et 4 — 10 mm latis, lanceolatis vel oblongis — aut integra lanceolata (lobis lateraUbus nuUis) ; petiolus laminae circ. aequilongus, usque 1 0 cm longus et 2 mm crassus, pilis hyalinis mollibus patulis hirsutus, saepe fere laxus. Stipulae maximae, usque 25 mm longae, pro maxima parte petioHs adnatae, rubellae; partes liberae db triquetrae, 3 — 7 mm longae, membranaceae, Umbella composita. Scapus, peduncuU et bracteae pilis longis patentissimis albis hirsuti. Pedunculi 6 — 1 7 cm longi, graciles, 1 Y2 — 2 cm crassi. Bracteae anguste lanceolatae vel lineari-lanceolatae, acuminatae, acutissimae, 6^ — 8 mm longae, 2 mm latae. Flores in umbella 7 — 14, sessiles vel subsessiles. Calyx hispidus et praeterea glandulis sessilibus punctiformibus minutissimis dense obtectus; calcar 10— H mm longum, 1 ^4 mni crassum, sub sepalis dilatatum, eis 2-plo longius; sepala 7 — 8 mm longa, 2 mm lata, lanceolata, aculius- cula, margine manifeste albo-membranacea. Petala sepalis vix longiora, basi ungui- culata, tum anguste spathulata vel lineari-spathulata, integra, intense carminea, punctis et maculis inten«e purpureis picta. Südwestliche Kapprovinz: Am Fuße des Muizenberg, auf sandigem Boden um 30 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1902 n. 8054 — Typus!) — Blühend Dezember. Nota. Species sepalis albo-membranaceo-marginatis et foliis ad venam lateralem et mar- ginem longe hyalino-ciliatis tripartitis valde distineta est. Sect. in. Polyactium (Eckl. et Zeyh.) DC. Polyactium DC. Prodr. I. (182 4) 655; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. 1859-60) 272. — Pohjactium (genus) Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 65. A. Subacaulia. Stipulae parvae vel mediae magnitudine. Petala integra (Subsect. 1. Suhacaulia 'R. Knuih). a. Foliorum lamina zh profunde pinnatifido-lobata, non raro usque ad basin tripartita lobis lobulatis et dentatis, basi db cordata. ö. Lamina 10 2 0 cm longa, ± trilobata vel tripartita 54. P. lohatum. ß. Lamina I 0 — 20 cm longa, pinnatifido-lobata lobis lobu- latis et incisis 55. P. heracleifolium. y. Lamina 4 — 8 cm longa, vix pinnatifido-lobata, lobis denticulatis 56. P. pidverulentum. ö. Lamina 4 — 8 cm longa, profunde pinnatifido-lobata, lobis marginem apicalem versus dilatatis, argute in- cisis et sectis 57. P. radulaefolium. s. Lamina 4 — 5 cm longa, vix manifeste lobata, dentata. — Species australiensis 58. P. Rodneyanum. b. Foliorum lamina manifeste usque ad rachim pinnatipartita, saepe bi- vel tripinnatisecta. a. Lamina 3 — 4-pinnatisecta, laciniis 2 — 7 mm longis minutis linearibus. Cfr. laminam Dauci carotae . . 59. P flavum. 352 ^- Knuth. — Geraniaceae. )'. Lamina 2 — 3-pinnatisecta, laciniis usque <5 mm longis anguste linearibus. Cfr. laminam Anethae . . . . 60. P. anethifolium. y. Lamina pinnatisecta, lobis intense bipinnatifido-incisis ; rachis inter lobos pinnis vel lobulis solitariis ornata. Cfr. laminam Achilleae millefolii et Spiraeae filipen- dulae 6i. P. triste. B. Caulescentia. Stipulae media magnitudine. Petala integra (Subsect. 2. Caulescentia R. Knuth). a. Petala ± atro-purpurea, bicolora, nee ignea. Caulis ad nodos non vel vix incrassatus. — Forsitan stirpes hybridae cultae. a. Folia usque ad rachim 1 — 3-pinnatipartita. I. Stipulae late cordatae 62. P. multiradiatum* II. Stipulae parvae, trianguläres 63. P. apiifolium.* ß. Folia trilobata, lobis raro usque ad rachim incisis, dentatis. Petala purpurea, margine pallida . . . . 6 4. P. bicolor* b. Petala concolora, purpurea. Caulis ad nodos non in- crassatus. Folia glabrescentia 65. P. sanguineum* c. Petala concolora, ignea. Caulis ad nodos vix vel non incrassatus. Folia sericeo-argentea 66. P. fulgidum. d. Petala viridi-lutescentia. Caulis ad nodos valde incras- satus 67. P. gibbosum. C. Subacaulia. Stipulae magnae vel maximae. Petala integra (Subsect. 3. Magnistipulacea R. Knuth). a. Folia omnia vel plurima profunde et saepe usque ad rachim pinnatipartita, pubescentia vel puberula. Venae facie inferiore folii vix prominentes. a. Lamina plane pubescens 68. P. aconitiphyllum. ß. Lamina ad marginem et subtus ad venas pilis brevi- bus setosiusculis rigidis ciliata 69. P. Heckmannianum. b. Folia omnia in lacinias capillares scissa, glabra. Venae facie inferiore folii vix prominentes 70. P. Zeyheri. c. Folia glabrescentia vel pilosa. Venae latere inferiore folii valde prominentes. a. Lamina lobata et dentata. I. Folia palmatim dr profunde lobata lobis acute grosse dentatis 7 1 . P. flabellifolivm. II. Folia grosse dentata dentibus obtusiusculis . . . 72. P. longiscapum. ß. Lamina usque ad rachim alatam pinnatifido- lobata, lobis acute dentatis 73. P. Schlechten. y. Lamina usque ad rachim alatam profunde pinnatifido- lobata, lobis pinnatifido-partitis, laciniis elongatis late linearibus vel spathulatis integris obtusis 74. P. benguellense. d. Foliorum lamina fere coriacea, utrinque dense sericea, non raro incana, 9 cm longa et lata. Venae latere in- feriore folii vix prominentes. a. Petiolus quam lamina 2-plo longior 75. P. Rehmannii. ß. Petiolus laminae summum aequilongus 76. P obtiisifoliimi. D. Petala in lacinias lineares fissa (Subsect. 4. Schixopetala R. Knuth). a. Foliorum lamina lobata, lobis dentatis. a. Lobi infimi foliorum usque ad rachim incisi. Lamina utrinque pilosa vel pubescens. Umbella 6 — 8( — <0)- flora 77. P. sehixopetalum. Pelargonium. 353 ß. Lobi infimi foliorum non usque ad rachim incisi. Facies superior lamihae glabrescens. Umbella (6 — )\0 — 20- flora . ' 78. P, amatymbicum. Foliorum lamina in lacinias anguste lineares scissa. a. Lamina lata. Flores pedicellati. Petala lutea, pm'- pureo-striata 19. P. caffrum. ß. Lamina ambitu lanceolato -linearis. Flores sessiles. Petala superiora concolora, viridi-lutea; inferiora ad venas purpurea 80. P. Bowkeri. Distributic geographica sectionis. o bo a < 1 i 2 li -2g 1 1 •Sc 11 o s 0) + -h + + + • • * • • P. hBTCbcleifoliwtn P. radulaefolium 4- P. Rodneyanum . P. flavwn + -h + P. anethifolimn P. triste P miiltiradiatum P apiifolium P. bicolor • • . . • • P. scLfiguineum + , • • . . j . . P. fulqidum + -j- P. gibbosufii P. aconitiphyllum ... . . + + + + + -h P Heckmannimium P Zeyheri . P flabellifolium + + + • • P longiscapum P Schlechteri P benguellense P. Behmannii + • • P. Woodii + .... P. schixopetalum 1 ' -1- _i_ P amatymbicum P. caffrmn P Boiokeri .... -t- , i^ i 3 7 3 -1 8 7 4 -1 1 4 Die an der fleischigen ungegHederten Knolle und der Eigenart des Blütenstandes leicht kenntliche Sektion ist pflanzengeographisch dadurch interessant, dass sie bis in das tro- pische Afrika verbreitet ist. Im Westen des Kontinentes ist Angola mit P. benguellense der nördlichste Standort. Das Verbreitungscentrum der Sektion scheint die Baumsteppenregion der Kaffernländer zu sein, wo bis jetzt nicht weniger als 8 Arten festgestellt worden sind. Die südliche Region hat verhältnismäßig wenig Arten, während besonders der südliche Teil der südwestlichen Provinz wieder artenreich ist. Das westliche Litorale enthält nur 3, die A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 23 354 ^' Knuth. — Geraniaceae. Karroo nur 1 Art, während bis jetzt im Karroiden Hochland mit Sicherheit noch kein Standort bekannt ist. Wir haben es wohl bei den vorhegenden Arten mit einer die grasreichc Steppe liebenden Sektion zu tun. Pflanzen weiterer Verbreitung sind P. lobaium von der südwest- lichen Provinz bis Kaffraria und P. aeonitiphyllum von der südlichen Provinz bis Mossambik, eine sehr häufige und im Blatte sehr veränderhche Pflanze. — Das australische P. Rodneyanum gehört sicher in diese Gruppe, zeigt doch aber vielfache Abweichungen, so dass von einer Ver- schleppung, wie bei den anderen Pelargonium- Arten Australiens, hier nicht die Rede sein kann. Schließlich gehören noch eine Anzahl von Arten (P. ^nultiradiatum, P. apnfolium, P. hicolor) in diese Gruppe, über deren Vorkommen in der Natur nichts bekannt ist, und die sich später vielleicht als Hybriden herausstellen dürften. Jedenfalls aber konnte schon ein so guter Kenner der Hybriden, wie Sweet, über ihre wahre Natur nichts angeben, — Die von mir in der Ein- leitung der Arbeit hierher gerechneten tropischen Arten werden besser in der Sektion Eiimorpha behandelt. 54. P. lobatum (L.) Ait. Hort. Kew. II. (n89) 4f8; Willd. Spec. pl. III, (1800) 650; Sweet, Ger. I. (1820—24) t. 51; DC. Prodr. I. (1824) 662 n. 145; Harvej in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 272. — P. lobatum var. spondylifolium Bot. Mag, XLV. (l 81 8) t. 1 986. — P. spondyliifolium Salisb. Prodr. (1796) 312. — P. spondilifolium Sieud. Nom. ed. 2. II. (I84l) 290, — Geranium lobatum L. Spec. pl. ed. 2. II. (1763) 950; Burra. f. Spec. Geran. (1759) 44; Cav. Diss. IV. (1787) 250 t. 114, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 114; Andr. Geran. (1805) c. ic. ; Thunb. Fl. Cap, (1823) 519. — O. afric. noctu olens vitis foliis hirsutis Gommel. Hort. Amst. II. (1701) 123 t. 62. — Polyactium lobatum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 65 n. 504. — P. arenarium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 66 n. 506. — P. spondylifolimn Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 66 n. 507. — Geraniospermum lobatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 30 — 70 cm altum. Caulis sublignoso-carnosus, ramosus, brevis; rami herbacei foliati, pilis canescentibus patulis zb hirsuti. Foliorum lamina praecipue subtus pilis dr incanis dense sericeo-Ianugi- nosa, plerumque 10 — 12 cm longa et lata, basi manifeste cordata, =h usque ad basin tripartita partibus lobatis; lobi obtusi vel rotundati, obtusiuscule dentati; petioli quam lamina 1 — 2-plo longiores, superiores breviores. Stipulae late triquetrae, acutae, saepe 13 mm longae, 9 — 10 mm latae, villoso-hirsutae. Pedunculi 12 — 20 cm longi, 2 — 2V2 mm crassi, exs. sulcati, sicut rami herbacei pilis patulis hirsuti, 12 — 1 8-flori. Bracteae lanceolatae vel e basibus ovato-lanceolatis acuminalae, acutae, pilis dz hyalinis sparsim villosae, 6Y2 — 8 mm longae, 2 mm latae. Flores subsessiles. Calyx pilis hyalinis patulis vel patentissimis vix longis pubescens; calcar 26 — 34 mm longum; sepala oblonga vel ovata, acuta vel obtusiuscula, 6 — 8 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis {^j^ — 2-plo longiora, e basibus angustatis obovata, atrescenti-purpurea, rare margine pallidius tincta. Fructus 3 cm longus, pilis hyalino-canescentibus zt adpressis sericeo-hirsutus. Südwestliche und südliche Kapprovinz, seltener bis in das Baumsteppen- gebiet der Kaffernländer: Auf dem Löwenberg am Kap (Eckion et Zeyher n. 504 !, Mund et Maire!, Bergius!). Dornhoogde und in Zwartland am Kap (Eckion et Zeyher n. 507 nach Harvey), Distrikt Malmesbury, bei Darling (Bachmann, PI. cap. a, 1883 n. 559!). Riversdale (Rust a. 1891—93 n. 2 86 — 2 88!). — Knysna Distrikt, bei Portland (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—80 n. 367(?)), bei Bel- veder (Rehmann a. 1875 — 80 n. 462!). — Komgha um 700 m (Flanagan, Austro- afric. a. 1891 n. 1190!). Winterhoeksberg bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 506 nach Harvey). — Blühend August, September. Nota. Teste cl, Alton a, 1739 in »Chelsea Garden« cultum. 55. P. heracleifolium Lodd. Bot, Gab, V, (1820) t, 437; Sweet, Ger. III. (1824— 1826) t. 211; DC. Prodr. I. (1824) 654; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 272; Baker in Saunders, Refug. IV. (1871) l. 218. — P. geifolium E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209; Baker in Saunders, Refug. IV. (1871) t. 219. — Polyactium hibridaefolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 66 n. 509. — Geraniospermum heracleiforme 0. Ktze. Rev. gen. I, (1891) 95. — Floriferum 30 — Pelargonium. 355 70 cm altum. Caulis sublignoso-carnosus, ramosus, brevis; rami herbacei foliati, pilis mollibus patulis =b hirsuti. Foliorum lamina pilis hyalinis vix dense hirsuta, plerumque i 0 cm et ultra longa, paullo angustior, pinnatilobata lobis duobus infimis tantum usque ad rachim incisis; lobi omnes obtusi, acute vel acutiuscule dentati; petioli laminae summum aequilongi, plerumque breviores. Stipulae semiovatae, ab- rupte acuminatae, acutae, hirsutae, 8 — 12 mm longae, 7 — 10 mm latae. Pedunculi 8 — 20 cm longi, 2 mm crassi, exs. sulcati, sicut rami herbacei pilis patulis vix dense hirsuti, 10 — 23-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, hirsutae, 6^2 — 9 ™i" longae, 2 mm latae. Flores subsessiles. Calyx pilis hyalinis patulis vix longis pubescens vel hirsutus ; calcar 30 mm longum; sepala oblonga vel ovata, acuta, 7 — 8 mm longa, 2 — 3 mm lata. Petala sepalis 1 V2"Plo longiora, e basibus angustatis obovata, apice rotundata, atrescenti-purpurea, saepe margine pallidius tincta. Fructus 3Y2 — ^ cm longus, pilis hyalinis patulis hirsutus. Südwestliche Kapprovinz: Auf kiesigem Boden der Ufer des Gauritzrivier (Eckion et Zeyher n. 509). Zwischen French Hoek und Donkerhoek (Drege nach Harvey). Div. Malmesbury, in der Umgebung von Hopefield (Bachmann, PI. cap. a. 1885 n. 1527!, a. 1887 n. 2202!). Westlich von Clanwilliam, auf Sandtriften mit lichtem Gebüsch um 70 m (Di eis, Reise a. 1900 n. 8 45!). — Blühend September bis Dezember. Nota. Teste Loddiges Bot. Gab. species a. -1817 primum in Britannia introducta est. 56. P. pul verulentum Sweet, Ger. III. (1824 — 26) t. 218; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 272. — P. primulae forme Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 289. — P. testaceum E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Doc. (1843) 209; Baker in Saunders, Refug. IV. (1871) t. 241. — Polyactium primulaeforme Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1 836) 65 n. 505. — Oeraniospermum pulverulentum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 2 0 — 50 cm altum. Caulis sublignoso-carnosus ; rami herbacei praecipue basin versus sparsim foliati, pilis patulis zb hirsuti. Foliorum lamina glabrescens vel pilis nonnullis longis patulis sparsim obsita, glaucoideo-viridis, saepe 6 cm longa, 5 cm lata, basi cordata, ambitu elongato-semiovata, leviter pinnatifido-lobulata ; lobuli lati, acutiuscule denticulati; petioli quam lamina raro longiores, 4 — 8 cm longi, superiores breviores, pilis longis saepe hirsuti et indumento brevi simplici subviscosi, Stipulae late triquetrae, acutae, saepe 1 0 mm longae, 8 mm latae, indumento brevi puberulae et pilis longis subhir- sutae. Pedunculi 10 — 30 cm longi, 2 mm crassi, exs. sulcati, sicut rami herbacei pilis patulis sparsim hirsuti, 5 — 1 0-flori. Bracteae lanceolatae vel ovatae, acutae, puberulae, 71/2 — '• 0 mm longae, 2 — 3 mm latae. Pedicelli sine calycis calcare 2 — 4 mm longi. Calyx pilis brevibus albidis patulis subhirsutus; calcar 3^/2 — ^ cm longum; sepala oblonga, acutiuscula, 71/2 — 10 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis 1^4 — 2V4-PI0 longiora, e basibus longe unguiculatis spathulata vel obovata, fusca vel fusco-lutea, margine pallidiora. Fructus 4 — 5 cm longus, pilis albidis vix longis dense hirsutus. In dem südhchen Teil der Baumsteppenregion der Kaff ernländer und Natal, auch im östlichen Teil des Karroiden Hochlandes: Uitenhage an grasigen Ufern des Zwartkopsrivier, dann am Klipplaatrivier und Bontebocksvlakte in Tambuki- land, ferner auf Hügeln bei Philipstown (Ecklon et Zeyher n. 505 sub nom. Poly- actium primulaeforme). Zuureberg und zwischen dem Gekau und Hasche (Drege n. 7507a, b sub nom. P. testaceum E. Meyer nach Harvey). Fish River (Burke nach Harvey). Distrikt Kentani um 300 m (A. Peeler a. 1904 n. 210!). Bosch- berg um 800 m (Mac Owan, Austro-afric. n. II80!). East London (Rattray, Al- bany Museum a. 1909 n. 805!). Queenstown (Herb. Galpin a. 1893 n. 1573!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 5245 sub nom. P. testaceum], Krebs a. 1833!j. — Pondoland (Bachmann a. 1887 — 88 n. 702!). — Natal, bei Jnanda (J. Wood sub nom. var. pedicellatum Szyszyl. [non Harvey]). — Blühend Oktober bis November. Var. ß. pedicellatum (Sweet) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. cap. I. (1859 — 60) 273. — P. pedicellatum Sweet, Ger. HI. (1824 — 26) t. 250. — PediceUi bracteis multo longiores. Wahrscheinlich nur eine Kulturform. 23* rj56 R. Knuth. — Geraniaceae. Var. /. lanato-sericeum R. Knuth. — Pedicelli bracteis paullo longiores. Folio- rum lamina dense incano- vel argenteo-sericea. Baumsteppenregion der Kaffernländer : Grahamstown (Pym a. <889 in Schönland, Fl. Gap. n. 318!) — Blühend Oktober. 57. P. radulaefolium (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 273. — P. multiradiatum E. Mey. in herb. Drege, non Wendl. — Poly- actium radulaefolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 6 6 n. 510. — Geraniospermum radulifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 20 — 25 cm altum. GauHs sublignosus, parum ramosus; rami herbacei plerumque basi tantum foliati, pilis patulis dz hirsuti. Foliorum lamina supra saepe glabrescens, subtus canescenti-lanuginosa vel hirsuta, saepe 6 cm longa, 5 cm lata, basi cordata, ambitu zb ovata, profunde pinnatifido-lobata ; lobi e basibus angustioribus marginem communem versus valde dilatati, lobulati; lobuli acute dentati. Petioli laminae summum aequilongi, plerumque ea breviores, lanati. Stipulae late triquetrae, acutae, saepe 7 mm longae, 6 mm latae, lanuginoso-tomentosae. Pedunculi 12 — 17 cm longi, 2 mm crassi, exs. sulcati, sicut rami herbacei pilis patuhs sparsim hirsuti, 5 — 1 2-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, puberulo- hirsutae, 5 — 6Y2 mm longae, 2 mm latae. Flores subsessiles. Galyx pilis brevibus patulis subhirsutus; calcar 2Y2 — ^ mm longum; sepala oblonga, acutiuscula, 5 — 6 mm longa, 1 1/2 — 2 mm lata. Petala sepalis 1 Y2 — 2-plo longiora, e basibus unguiculatis spathulata vel ovato-spathulata, fusca vel fusco-lutea, margine saepe pallidiora. Fructus 3^2 — ^ cm longus, pilis albidis vix longis hirsutus. Südliche Kapprovinz und südHcher Teil der Baumsteppenregion der Kaffernländer: Knysna auf den Hügeln Vlugt (Bolus, Austro-afric. a. 1870 n. 2 273!). — Zwartkopsrivier bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 510 — Typus). Albany (Barber nach Harvey). Zwischen Visch- und Bosmansrivier (Drege n. 2258 sub nom. P. multiradiatum var. latilobum E. Mey.!). Zwischen Zondagrivier und Zuureberge (Drege n. 3647 sub nom. P. multiradiatum var. angustilohum E. Mey.!). Cango Gaves um 700 m (Bolus, Austro-afric. a. 1905 n. 11738!). Ohne Standortsangabe (Krebs!). — Blühend November bis Dezember. Nota. E. Mey. in herb. Droge distinguit var. latilobum et var. angustilohum, sed haud iure, ut videtur. 58. P. Rodneyanum Lindl. in Mitch. Three Exped. H. (1839) 144; F. Muell. PI. Vict. I. (1860 — 65) 171 t. suppl. 11; Benth. Fl. Austral. I. (1863) 299. — Geranio- spermum Rodneyanum, 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Pluriceps, perenne. Radix usque 20 cm longa, pro parte tuberiformiter incrassata, tuberibus usque 8 cm longis et 2 cm latis. Gaules floriferi 10 — 40 cm longi, indumento duplici obsiti e pilis patulis setaceis sparsis mox deciduis et pube brevissima densiore vix perspicua ; internodia saepe elongata, saepe abbreviata, tum autem peduncuH elongati. Foliorum basalium lamina glabrescens vel glabra, ambitu obtuse cordata, vix perspicue lobata, usque 4 — 5 cm longa et lata, crenato-dentata crenis usque 3 mm latis obtusiusculis ; lamina foliorum caulinorum basi plerumque non cordata, sed in petiolum cuneato-angustata : petioH basales 2 — 9 cm longi, plerumque glabrescentes ; petioU superiores gradatim breviores, medii longitudine 1 — 1 Y2 cm non superantes. Stipulae late ovatae, obtusae vel abrupte acuminatae acutae, puberulae vel glabrescentes. Pedunculi longitudine diversi, 2 — 14 cm longi, angulosi, glabrescentes, fere graciles, 2 — 1 0-flori. Bracteae late ovatae, abrupte acuminatae, acutae, puberulae, Pedicelli cum calycis calcare 12 — 20 mm longi, puberuli. Calycis calcar 3 — 6 mm longum, sub sepaHs vix ampUa- tum; sepala oblongo-ovata vel oblongo-lanceolata, zb abrupte acuminata, acuta, pube- rula, margine anguste membranacea, sub anthesi 5 — 8 mm longa. Petala sepalis 2 — 2V2~plo longiora, e basi angustata obovata, margine integra, zfc pallide rosea vel albida vel roseo-carminea; duo superiora intensius maculata. Stamina sepalis circ. aequilonga. Fructus 27 mm longus; valvulae et rostrum sparsim puberula. West-Australien, Victoria und Neu-Süd-Wales: N. Plantagenet, Warrungup in lichten Yate-Beständen auf kiesigem Lehm um 20 0 m (Di eis, Reise a. 1901 n. 4641 !); m, Pelargonium. 357 Oldfield, Ravensthorpe unter Gebüsch auf steinigem Lehm um 280 m (Diels, Reise a. 190< n. 4863 — weiß blühend!). Ohne Standortsangabe (Maiden a. 1898!). — Victoria (F. Mueller!), Bachus Marsh (Walter a. 1898!). — Port Philipp (F. Mueller!). 59. P. flavum (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 418; Willd. Spec.pl. III. (1800) 651; DG. Prodr. I. (1824) 662 n. 141; Sweet, Ger. III. (1824—26) t." 254; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — CO) 273. — P. daucifolium Salisb. Prodr. (1796) 312. — P. coniophyllum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 285. — Qeranium flavmn L. Mant. (1767) 257; Burm. f. Fl. Gap. Prodr. (1768) 19; Gav. Diss. IV. (1787) t. 120, f. 2. — O. daucifolium Murraj in Gomm. Gotting. (1780) 13 t. 4; Gav. Diss. IV. (1787) 260 t. 120, f. 1 (non Eckl. et Zeyh.). — Polyactium flavum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 67 n. 514. — P. coniophyllum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 67 n. 515. — Geraniospermum flavum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 4. — Floriferum 2 5 — 6 0 cm altum. Tuber 6 cm longum et 3 — 5 cm crassum, pluriceps; rami herbacei plerumque basi tantum foliati, pilis patulis it hirsuti. Foliorum lamina pilis longis albidis =b dense hirsuta, saepe 15 — 20 cm longa et 7 — 10 cm lata, ambitu ovata, tripinnatisecta; lacinulae lineares, usque 7 mm longae et 1/2 — V4 ^^ latae. Petioli quam lamina 2 — 5-plo breviores, saepe fere nuUi, lanato-hirsuti. Stipulae late tri- quetrae, acutae, pubescenti-hirsutae, 6 — 8 mm longae, 4 — 6 mm latae. Pedunculi 17 — 30 mm longi, 2 — 2^21^™ crassi, exs. sulcati, sicut rami herbacei pilis patulis longis sparsim hirsuti, circ. 1 0-flori. Bracteae ovato-lanceolatae vel late ovatae, acutius- culae, puberulo-hirsutae, 7 — 8 mm longae, 2 — 5 mm latae. Flores subsessiles. Galyx pilis brevibus patulis albidis subhirsutus; calcar 3 — 5 cm longum; sepala oblonga vel ovato-oblonga, acutiuscula, 6 — 9 mm longa, 2— 2Y4 mm lata. Petala sepalis 2 — 2Y2"P^o longiora, e basibus angustatis ovata, viridescenti-lutea. Fructus pilis incano- albidis dense hirsutus. Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale: Kapstadt und Glanwilliam (Eckion et Zeyher n. 514!). Galedon am Klynrivier, Warmbad und Steenbocksrivier (Eckion et Zeyher n. 515 sub nom. P. coniop)hyllum\). Paarl, auf Sandebenen (Drege n. 1283!). Div. Malmesbury, in der Umgebung von Hopefield (Bachmann, PI. cap. a. 1883 n. 90 !, a. 1885 n. 1528 — 1532!, n. 2039!). Div. Malmesbury, bei Darling (Bachmann, PI. cap. a. 1883 n. 577!, n. 658!). Riversdale (Rust a. 1891—93 n. 611!). Rietkloof (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11182!). Glanwilliam, südlich oberhalb Pakhuis auf Sandboden lichtbuschiger Triften um 800 m (Di eis. Reise a. 1900 n. 806!). Tulbagh, unweit Wolseley auf sandigen Triften mit hchtem niederen Gebüsch um 220 m (Di eis, Reise a. 1900 n. 9 68!). Ohne Standortsangabe (Bergius!). — Kamiesberge (Drege a. 1830 n. 3235 sub nom. P. daucoides Jacq.) — Blühend September bis November. Nota. Species teste cl. Alton anno 1724 in »Chelsea Garden« primum culta est. 60. P. anethifolium (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 60) 273. — P. peucedatiifolium Steud. Nom. ed. 2. II. (18 41) 28 8. — P. callosum E. Mey. in Drege, Zm'cI Pfl. Docum. (1843) 2 08. — Polyactium anethi- folium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (183 6) 67 n. 516. — P peucedanifolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 67 n. 5 1 8 (?, ex Harvey). — Geraniospermum anethifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9i. — Floriferum 30 — 50 cm altum. Cauhs incrassatus, brevis; rami herbacei basi tantum foliati. Foliorum lamina pilis longis sparsim obsita, saepe glaberrima, bi- vel tripinnatisecta; lacinulae anguste lineares, usque 1 V2 cm longae et V2 mm latae, glaucoideae. Petioli quam lamina 2 — 5-plo breviores, demum glaberrimi. PeduncuU usque 40 cm longi, 2 — 2V2 mm crassi, graciles, teretes, demum glaberrimi, circ. 10 — 12-flori. Bracteae e basibus ovato-lanceolatis acuminatae, acutae vel acutis- simae, pubescentes, 7 — 10 mm longae. Flores subsessiles. Galyx pilis brevibus patulis albidis subhirsutus, demum glaberrimus ; calcar 3 — 4 Y2 cm longum; sepala oblonga vel ovato-oblonga, acuta, G — 8'/2 mm longa, 2 — 2^2 mm lata. Petala sepalis 2-plo longiora, e basibus angustatis spathulato-ovata, obscure luteo-fusca. 358 ^- Knuth. — Geraniaceae. Südwestliche Kapprovinz: Groenekloof (Ecklon et Zeyher n. 516 — Typus). Piquetberg (Drege n. <280!). Tulbaghsberg bei Winterhoek {?, Ecklon et Zeyher n. 5i8 sub nom. Polyactium peucedanifolium). Nota. Dlagnosis a speciminibus imperfectis Dregeanis sumpta est. — Species a P. flavo distinguitur indumento totius plantae multo sparsiore et foliorum laciniis rigidioribus et longioribus. 61. P. triste (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 418; Salisb. Prodr. (1796) 312; Willd. Spec. pl. III. (1800) 650; DG. Prodr. I. (1824) 662 n. 144; Harvey in Har- vey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 274. — P. tuberosum hört, ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 290. — Geranium triste L. Spec. PI. ed. 1. II. (1753) 676, ed. 2. II. (1763) 950; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 43; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 116; Thunb. Fl. Cap. (1823) 530. — G. pastinaeaefolium Mill. Card. Dict. ed. 8. (1768) n. 37. — G. villosum Mill. Gard. Dict. ed. 8. (1768) n. 38. — Polyactium triste Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 67 n. 513. — Geraniospermum triste 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 20 — 60 cm altum. Caulis brevis, sublignoso- incrassatus, pluriceps; rami herbacei basin versus praecipue foliati, pilis zb incanis patuhs hirsuti. Foliorum lamina dz dense hirsuta, ambitu oblonga vel ovata, 1 0 — 25 cm longa, tripinnatisecta; lacinulae oblongae vel lanceolatae, acutiusculae ; rachis inter pinnas lacinulis nonnullis ornata; petioli quam lamina 2 — 5-plo longiores, saepe fere nuUi. Stipulae basales fere rotundatae, 8 mm longae et latae, obtusae vel apice rotundatae, demum glabrae. Pedunculi 10 — 50 cm longi, demum glabrescentes, te- retes, ± hirsuti, 7 — 1 4-flori. Bracteae ovatae vel ovato-lanceolatae, acutae, villoso- subhirsutae, 6Y2 — 8Y2 mm longae. Flores subsessiles. Calyx pilis hyalinis bre- vibus latis patulis subhirsutus; calcar 3V2 — ^ cm longum; sepala oblonga vel ovata, acuta vel obtusiuscula, 6 — 8 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis 1^4 — t^l^-V^^ lon- giora, e basibus angustatis sensim dilatata, spathulata vel spathulato-ovata, atrescenti- purpurea, margine late fusco-luteo-tincta, vel plane fusco-lutea. Fructus 4Y2 cm longus, dense lanuginoso-subhirsutus. Nota. Teste cl. Alton species in Britannia introdueta est ante annum <632 aJohn Tradescant sen. Var. a. daucifolium (L.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 274. — P. daueoides Jacq. f. Ic. pl. rar. III. (1786 — 9 3) t. 522. — P. flavum var. dauerndes DC. Prodr. I. (1824) 662 n. 141. — P. millefoliatum Sweet, Ger. HI. (1824—26) t. 230. — P. daucifolium Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 285. — Gera- nium daucifolium L. Syst. Veg. XIV. (1784) 615; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 116; Thunb. Fl. Cap. (1823) 530. — Polyactium daucifolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 68 n. 521. — P. multiradiatum Eckl et Zeyh. Enum. I. (l 836) 66 n. 51 2. — Folia sub-tripinnatifida, lacinulis angustis linearibus vel lineari-oblongis. Südwestliche Kapprovinz: Tafelberg bei Kapstadt (Cooper a. 1859 n. 653!, Ecklon n. 607!, Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—80 n. 2149!). Wynberg bei Kapstadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3069 ex pte.!). Devilspeak bei Kapstadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3069 expte. !). Muyzenberg bei Kapstadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3070 !). Devilspeak, Kapstadt und Hottentottsholland in der Nähe von Stellenbosch (Ecklon et Zeyher n. 512!). Riversdale (Rust a. 1891 — 93 n. 412!). Graaf Water (Schlechter, PI, austro-afric. a. 1896 n. 8564!). Sir Lowrys Pass, auf sandigem und kiesigem Boden lichtbuschiger Triften (Di eis, Reise a. 1900 n. 1415!). Ohne Standortsangabe (Lalande a. 182l!, Bergius!). Var. ß. fllipendulifolium Sims. Bot. Mag. XL. (1814) t. 1641; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—60) 274. — P. ßipendulifolium Sweet, Ger. I. (1820—22) t. 85; DC. Prodr. I. (1824) 662 n. 143. — P. papaverifolium Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 288. — Geranium triste Cav. Diss. IV. (1787) 26 1 t. 107, f. 1. — Polyactium fllipendulifolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (183 6) 66 n. 511. — P. papaverifolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 66 n. 508 (ex Harvey). — Folia sub-bipinnatifida, lacinulis oblongis, latioribus quam in var. a. Pelargonium, 359 Südwestliche Kapprovinz: Brackfontein bei Clanwilliam (Eckion et Zeyher n. 508 sub Polyactium papaverifolium nach Harvey). Cederberge bei Clanwilliam (Bolus, Austro-afric. a. 1897 n. 8946!). Tafelberg, bei Constantia (Eckion et Zeyher n. 511 sub Polyactium filipendulifoliuml). — Blühend September bis Oktober. Var. y. laxatum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 6O) 274. — P. laxatum Harvey in Herb. Sond. — Folia maxima, 4-pinnata pinnis petiolulatis ; laciniae distantes, lineares, decurrentes, simplices vel pinnatifidae. Südwestliche Kapprovinz: An den 24-Rivers (Zeyher nach Harvey in herb. Trin. Coli. Dublin, in herb. Hook., in herb. Sond.). 62. P. multiradiatum Wendl. Coli. II. (18 10) 55 t. 59; Link, Enum. Hort. Berol. II. (1822) 191; DC. Prodr. I. (1824) 655 n. 75; Sweet, Ger. II. (1822 — 24) t. 145; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 274. — Geraniospermum multi- radiatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Subcaulescens. Rami floriferi herbacei, fere laxi, pilosi, ad nodos leviter incrassati et internodiis longis notati. Folia inferiora pinnatipartita, pilosa; pinnae petiolulatae, profunde pinnatifidae; pinnulae cuneatae, in- cisae; folia superiora sub-bipinnatifida. Stipulae late cordatae. Pedunculi longissimi, 20 — 30-flori; flores exteriores subsessiles, interiores pedicellati pedicellis longis villosis. Calycis calcar glabrum, sepalis obtusis villosis 2 — 3-plo longius. Petala obovata, atro- purpurea, pallide marginata. Stamina fertilia 5. Verbreitung unbekannt. Die Art ist seit 1800 in Kultur und jetzt recht selten. — Vielleicht Hybride. 63. P. apiifolium Jacq. f. Eclog. PI. rar. I. (1811 — 16) t. 27; DC. Prodr. I. (182 4) 662 n. 140; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 60) 275. — Geraniospermum apiifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Subcaulescens. Rami floriferi herbacei, vix laxi, pilosi, internodiis longis notati. Folia pinnatipartita; pinnae petiolulatae, pinnatifido-pinnulatae ; pinnulae cuneatae, laciniatae, glabrae, glaucae. Stipulae parvae, trianguläres. Umbella simplex, 20 — 30-flora. Flores subsessiles. Calycis calcar sepalis obtusis reflexis 3 — 4-plo longius. Petala obovata, reflexa, atro-purpurea, mar- gine pallide tincta. Verbreitung unbekannt. Die Art ist seit 1800 in Kultur und jetzt recht selten. — Sie steht, wie schon Harvey angibt, in nahen Beziehungen zu P. inulti- radiatum, mit dem sie die gestielten Fiedern gemein hat. Doch ist die Spreite von P. multiradiatum tiefer geteilt. Es ist nicht unmöglich, dass beide Arten hybrider Abkunft sind (ob P. lobatum ylo longiora, usque 14 — 16 mm longa, e basibus unguiculatis spathulata, apice rotundata, integra, aut viridia aut intense rubro-fusca (teste Baum). Fructus maturus 35 — 45 cm longus; valvulae et rostrum dense breviter patenter pilosae. Angola: Huilla (Welwitsch — Typus; Dekindt n. 8I!); Nambali am Ku- bango, um 1250 m auf humosem Sandboden (Baum in Kunene-Sambesi-Exped. a. 1899 n. 259!, n. 259a!). — Einheimischer Name Onjingambrilo. — Blühend Oktober. Nota. Species stipulis magnis et nervis foliorum prominentibus ad P. flabellifolium accedit. Foliis profunde divisis autem ab hac specie natalensi distinguitur. — Habitu similis est P. aconitiphyllo, cuius folia nervis non prominentibus percurruntur. 75. P. Rehmannii Szyszylowicz Polypet. Behmann. (I888) 9. — Floriferum 40 — 60 cm altum. Caulis fere nullus, apice coronatus stipuhs persistentibus, 20 — 50 mm longis, lineari-acuminatis, acutis vel acutissimis, sicut pedunculus pubescentibus vel puberulo-tomentosis. Folia 2 — 5, omnia basalia; lamina coriaceo-carnosa, utrinque dense sericea, saepius incana, ambitu cordata, basi plerumque retusa, apice acuta, mar- gine dz leviter lobulata et obtuse dentata, saepe 9 cm longa et lata; petiolus quam lamina 2 — 3-plo longior, usque 20 cm longus, robustus, pubescens. Pedunculi scapi- formes, 1 — 3, basales, folia 2-plo superantes, usque 50 cm longi, satis robusti, inferne non raro pubescentes, superne tomentoso-puberuU, 20 — 40-flori. Bracteae oblongo-ovatae, acuminatae, acutae, 1 2 mm longae, 3 Y2 ™i^ latae, sericeae. Flores breviter pedicellati, pedicellis 4( — 20) mm longis serieeis. Calycis puberuH vel subsericei calcar 4V2 cm longum, sub sepalis sensim ampliatum; sepala oblonga vel lanceolata, acuta, 8—10 mm longa. Petala sepalis 2 — 2V2~P^o longiora, usque 18 mm longa, e basibus unguicu- latis obovata, apice rotundata, integra. Transvaal: Boshveld bei Menaarsfarm (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 4852 — Typus in herb. Turic. et Schlechter.!); Lydenburg (Wilms, Fl. Afr, austr. a. 1887 et 189 4 n. 192!). Nota. P. Rehmannii inter species cum stipulis magnis praeditas facile recognoscendum est indumento densissimo sericeo, interdum argenteo. 76. P. Woodii R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 40 — 60 cm altum, stric- tum. Caulis brevissimus, 2 cm longus, 7 — 10 mm crassus, dense ornatus stipulis persistentibus subcoriaceis, 20 — 25 mm longis, basi 5 mm latis, lanceolatis acuminatis, demum subulatis acutissimis^ pilis brevibus subhirsutis. Folia 4 — 6, basalia, cum petiolis usque 1 2 cm longa ; lamina carnosula, supra pilosa, subtus satis dense pubescenti- hirsuta, ambitu semiovato-triangularis, 6Y2 cm longa et lata, basi retusa, apice rotun- data vel obtusissima, subtus vix vel potius non prominenter nervata, vix profunde pinnati- fido-lobulata; lobuli grosse dentati, dentibus latis rotundatis minute mucronulatis. Petioli usque 5 cm longi, 1 1/4 — 1 1/2 ^^ crassi, laminae summum aequilongi, teretes, hirsuti. Scapus unus (an semper?), basahs, quam folia 3 — 4-plo longior, basi 4 mm crassus, subangulosus, strictus, hirsutus, 35 — 50-florus. Bracteae 1 0 mm longae, 3 mm latae^ lanceolatae, acutae, villosae. Pedicelli breves, 1 — 17 mm longi, dense breviter villosi. Calyx indumento satis brevi hirsutus; calcar 3V2 cm longum, 1 — 1^/4 mm crassum, sub sepalis leviter ampliatum ; sepala zb ovata, satis abrupte acuminata, acuta, 9 mm longa, 3 mm lata, bracteis similia. Petala sepalis 2-plo longiora, e basibus cuneatis mox late obovata, integra, apice rotundata, albida. Pelargonium. 3ß7 Natal: Newcästle, auf Hügeln um iOOO — ISOOm (Medley Wood in Colonial Herb. a. 1895 n. 5900 — Typus in herb. Schlechter!). — Blühend Dezember. 77. P. schizopetalum Sweet Ger. III. (1824 — 1826) t. 232; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. cap. I. (1859 — 1860) 277. — P. uitenhagense Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 290.' — Polyactium uitenhagense Eckl. et Zeyh. Enum. I. (I 836) 68 n. 523. — Geraniospermum schizopetalum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89i) 95. — Floriferum 30 — 55 cm altum. Caulis fere nullus, apice ornatus stipulis persistentibus, circ. 20 mm longis, lineari-acuminatis, acutis vel acutissimis, pubescentibus. Folia 3 — 6, omnia basalia; lamina saepe 10 cm longa et 8 1/2 cm lata, vix carnosula, utrinque pilosa vel pubescens, ambitu zb elongato-cordata vel cordata, apice rotundata, profunde lobata, sed tantum duo lobi infimi usque ad rachim incisi; lobi omnes dz obtuse dentati; petiolus laminae aequilongus, pubescens. Pedunculi scapiformes, plerumque I — 2, basales, folia 3-plo superantes, 3 0 — 50 cm longi, pube brevi et pilis patulis longioribus obsiti, 6 — 8( — 1 0)-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, 8 — I 0 mm longae, 2 — 3 mm latae, subhirsutae. Flores pedicellati, pedicellis 3 — I 5 mm longis subhirsutis. Calyx indumento brevi subhirsuto obsitus; calcar 3^/2 — 4 cm longum, sub sepalis vix ampliatum; sepala linearia vel lanceolata, acuta, H — 15 mm longa, margine anguste membranacea. Petala lutea, superiora purpureo-striata, sepalis 1^/2 — i^/i-^plo longiora, usque 2 0 mm longa, e basibus longa unguiculatis late cuneata, profunde in segmenta lineari-filiformia scissa. Südlichster Teil der Baumsteppenregion der Kaffernländer: Van Stadens- riviersberge bei Uitenhage, an steinigen Orten (Eckion et Zeyher n. 523). Distr. Kentani, Kobongubo bare auf trockenen Hügeln um 330 m (A, Pegler a. 1907 n. 1458!). — Blühend September. 78. P. amatymbicum (Eckl. et Zeyher) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. cap. L (1859 — 1860) 27 7. — P. ßmbriatum E. Mey. in Drege, Zwei PH. Docum. (184 3) 209. — Polyactium amatymbicum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (I 836) 68 n. 522. — Polyschisma amatymbicum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXII. 1, (1859) 269, — Oeraniospermum amatymbicum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 35 — 55 cm altum. Caulis fere nullus, apice ornatus stipulis persistentibus, circ. 20 mm longis, e basi latiore lineari- acuminatis, acutis vel acutissimis, pubescentibus, demum glaberrimis. Folia 3 — 6, omnia basalia; lamina saepe 10 cm longa et 8Y2 cm lata, vix carnosula, supra glabra, subtus pilis hyalinis pubescens, ambitu dz elongato-cordata vel cordata, apice rotundata, zt: profunde lobata lobis non usque ad rachim incisis; lobi omnes =b aculiuscule dentati; petiolus laminae circ. aequilongus, pubescens vel hirsutus. Pedunculi scapiformes, ple- rumque 1 — 2, basales, folia 2 — 4-plo superantes, 30 — 50 cm longi, pilis patulis longis subhirsuti, (6 — )10 — 20-flori. Bracteae ovatae vel oblongo-ovatae, acutae, 8 — 1 0 mm longae, 3 mm latae, pilis longis hyalinis hirsutae. Flores pedicellati, pedicellis 3 — 25 mm longis hirsutis. Galycis calcar 3 — 4 cm longum, sub sepaUs vix vel non am- pliatum, pilis brevibus patulis subhirsutum; sepala lanceolata, acuta, 9 — 13 mm longa, margine anguste membranacea, pilis hyalinis satis longis villoso-subsericea. Petala flava^ purpureo-striata^ sepalis 1 Y2 — 2-plo longiora, usque 23 mm longa, e basibus unguicu- latis late cuneata, profunde in segmenta hneari-filiformia scissa. Baumsteppenregion der Kaffernländer: Tambukiland, an steinigen Orten (Eckion et Zeyher n. 522. — Typus in herb. Berol. etTuric.!). Zwischen Kat- und Klipplaatrivier (Drege n. 36 46 sub nom. P. fimbriatum E. Mey.!). Kaffraria, Frank- fort Hill um 1000 m (Herb. Sim a. 1891 n. 1755!). Katberg, um 1500 — 1700 m (Galpin, Austro-afric. a. 1893 n. 1725!). Stutterheim (Bolus, Austro-Afric. a. 1896 n. 8815!). Distr. Kentani, auf grasigen Hügeln um 370 m (A. Pegler a. 1906 n. 72!). — Blühend Oktober bis Januar. Nota, Species affinis est P, schixopetalo, quocum congruit foliis lobatis et petalis scissis. In P. sckizopetalo autem duo lobi infimi foliorum usque ad rachim incisi et folia utrinque pubes- centia sunt; umbella huius speciei lloribus multo numerosioribus praedita est. 79. P. caffrum (Eckl. et Zeyher) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap, I. (1859 — 1860) 278. — Polyactium caffrum Eckl. et Zeyh. Enum. I, (1836) 68 n. 524, — 368 R. Knuth. — Geraniaceae. Oeraniospermum caffrum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 30 — 45 cm altum. Caulis fere nuUus, apice ornatus stipulis persistentibus, circ. 2 0 mm longis, Fig. 46. Pelargonium Bowkeri Harv. J., B Habitus. G Folium. D Tuber. m-. Pelargonium. 369 lineari-acuminatis, acutis vel acutissimis, pubescenübus vel hirsutis, demum glabrescenti- bus. Folia 3 — 6, omnia basalia; lamina saepe 7 — 9 cm longa et lata, subtus ad venas pilosa, in lacinias permultas lineares aeutas pinnatiscissa ; petiolus quam laminae diameter 2 — 4-plo longior, sparsim longe patule pilosus. Pedunculi scapiformes, 1 — 3, basales, folia 2 — 3-plo superantes, 30 — 40 cm alti, pilis longis patulis pubescentes vel hirsuti, 15 — 25-flori. Bracteae lanceolatae, aeutae, 8 — i 0 mm longae, 2 — 3 mm latae, pilis albidis hirsutae. Flores pedicellati; pedicelli 2 — 20 mm longi, pilis albidis subhirsuti. Calyx pilis vix longis pubescens; calcar 2^2 — ^^2 ^-^ longum, sub sepalis vix ampliatum; sepala lanceolata, acuta, 8 — \0 mm longa. Petala lutea, purpureo- striata, sepalis n/2 — i Y4"P^° longiora, usque \3 — 17 mm longa, e basibus unguicu- latis cuneata, in segmenta lineari-filiformia profunde scissa. Baumsteppenregion der Kaffernländer: Winterberg (Eckion et Zeyher n. 524 — Typus!). Van Staadensberg bei Uitenhage (Zeyher nach Harvey). Grahams- town, Howison's Poort (Glass in Mac Owan, Herb, austro-afric. a. 1894 n. 1704!). Koudveld, auf den Sueemo-Bergen (Bolus, Austro-afric. a. 1872 n. 2579!). — Blühend Dezember. Nota. Species cum affini P, Bowkeri in genere distinctissima est foliis et petalls lineari- scissis. 80. P. Bowkeri Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. H. (1861 — 1862) 592, The- saurus Gap. II. (1863) 14 t. 121; Bot. Mag. XG. (1864) t. 5421. — Tuber magnum, sub- rotundum vel ovatum, usque 4 cm crassum, solitarium vel 2 — 3 superposita. Caulis brevis, fere nullus, carnosus, apice ornatus stipulis persistentibus circ. 15 — 20 mm longis lineari- acuminatis. Folia basalia, pilis albidis tenuiter adpresse pubescentia; lamina 12 — 30 cm longa, ambitu lanceolato-linearis, bi- vel tripinnatipartita pinnis suboppositis alternisve numerosis; pinnulae lineari-filiformes, integerrimae , aeutae; petioli 10 — 16 cm longi. Stipulae lanceolatae^ acuminatae. Pedunculus scapiformis, foliis longior, 30 cm vel ultra altus, teres, patenti-pilosus, 12 — 1 8-florus. Bracteae oblongo-lanceolatae, villosae. Pedi- celli bracteas parum superantes. Petala profunde biloba lobis fimbriato-multifidis, viridi- lutescentia; duo superiora oblonga, concolora; tria inferiora cuneata, basi purpurea. — Fig. 46. Von der Baumsteppenregion der Kaffernländer bis Natal und Oranje- Freistaat: Trans-Kei-Gebiet (Bowker; Gooper nach Harvey — Typus!). — Drakens- berge (Medley Wood, Golonial Herb. Fl. Natal a. 1899!). — Oranje- Freistaat, bei Harrismith auf den Bergen Bester's Vlei um 2000 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1893!). — Blühend August. Nota. Species valde affinis est P. caffro, sed bene distincta esse videtur foliorum am- bitu et laciniis filiformibus. Sect. IV. Otidia (Lindl.) Harvey. Otidia Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 278. — Otidia (gen.) Lindl. ex Sweet, Geran. I. (1820—1822) 98; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 68. A. Herbae elatae, 20 cm et ultra altae, caule crasso carnoso excelsae. Rami hornotini moderatim ramosi, pro rata tenues et a caule manifeste distincti. Pedunculi pedicellis plerumque 2V2 — '4-plo longiores et elati. Folia non usque ad rhachim veram pinnatifido-incisa. — Typus P. carnosum. a. Umbella non vel rarissime contracta. a. Calyx vix vel non marginatus. Pedicelli albo-setoso- pilosi 81. P. carnosum. ß. Galyx manifeste albo-marginatus. Pedicelli indumento molli obsiti 8 2. P. ferulaceum. b. Umbella contracta, pseudo-capitata. Galycis calcar bre- vissimum 83. P. polycejphalwm. A. Engler, Das Pflanzenreich. lY. (Embryophyta siphonogama) 129. 24 370 R- Knuth. — Geraniaceae. B. Herbae iO — 18 cm altae. Rami hornotini et caulis non distincti. Pedunculi pedicellis 2 — 4-plo longiores et elati. Folia usque ad rachim veram pinnatifida. — Tjpus P. al- ternans. a. Folia subhispida pilis canescentibus vel glabrescentia, iu- venilia pilis albis vel hyalinis hirsuta. Pinnae late cunei- formes, grosse incisae 8 4. P. alternans. b. Folia glaberrima. Pinnae margine anteriore plerumque 3-dentatae 85. P. dasyphyllum. G. Herbae fruticulosae, circ. 14 — 18 cm altae, pseudodichotome ramosae^ ambitu saepe fere globosae. Pedunculi pedicellis aequilongi et raro magis quam 2-plo longiores. Folia non usque ad rhachim veram pinnatifido-incisa. — Typus P. crithmifolium. a. Lobi maiores manifeste pinnatifido-dentati vel -lacinulati. a. Lobi oblongo-lineares, ± squarroso-pinnatifido-laci- nulati 86. P. crithmifolium. ß. Lobi oblongi vel ovati, obtusissimi, pinnatifido-dentati, apice tridentati, minus partiti quam in specie praece- dente , .... 87. P. dasycaulon* b. Lobi non partiti, late lineares, integri 88. P. ceratophyllum* Die durch den dicken fleischigen Stamm ausgezeichnete Gruppe zeigt am meisten unter allen Sektionen xerophytische Ausbildung. In der südhchen Provinz scheinen die hierher ge- hörigen Arten fast völlig zu fehlen; nur eine P. carnosmn, allerdings die am meisten typische, wird in der Baumsteppenregion der Kaffernländer angetroffen; alle übrigen sind in der süd- westlichen Kapprovinz zu finden, von dort vielfach bis in das westliche Litorale, aber auch bis auf das Karroide Hochland und die Karroo verbreitet. Aller Wahrscheinlichkeit nach ist das westliche Litorale das eigentliche Yerbreitungszentrum der Gruppe. 81. P. carnosum (L.) Ait. Hort. Kew. H. (1789) 421; Salisb. Prodr. (1796) 313; Willd. Spec. pl. IIL (1800) 686; DG. Prodr. I. (1824) 635 n. 74; Harvey et Sonder, Fl. Gap. L (1859—1860) 278; Baker in Saunders,, Refug, IIL (1870) t. 193. — P. laxum G. Don, Gen. Syst. L (1831) 730; Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 287. — P. crassicaule E. Mey. (non L'Her.) in Drege, Zwei Pfl. Dokum. (1843) 209. — Geranium carnosum L. Gent. IL (1756) 20; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 40; L. Spec. pl. ed. 2. IL (1763) 946; Gav. Diss. IV. (1787) 266 t. 99, L 1; Thunb. Prodr. PL Gap. (1794) 117; Thunb. FL Gap. (1823) 531. — Geranium africanum carnosum, petalis angustis alhicantihus DilL Horth. Eltham. (1774) i. 12 7, L 154. — Otidia carnosa Sweet, Geran. L (1820—1822) t. 98; Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 68 n. 525. — 0. laxa Sweet, Geran. IL (1822—1824) t 196; EckL et Zeyh. Enum. L (1836) 68 n. 527. — 0. dasycaulon Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 68 n. 526. — Geranio- spermum carnosum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 94. — Floriferum 15 — 35 cm altum. Gaulis carnosus 7 — 15 cm altus, 10 — 20 mm crassus, foliis vix dense vestitus, sparsim squarroso-ramosus, apicem versus ramos hornotinos deciduos floriferos pro- mittens. Folia inferiora cum petiolis 7 — 12 cm longa, adpresse pilosa, usque ad rhachim fere pinnatilobata, lobis ambitu zb ovatis vel ovato-oblongis pinnatifido-inciso- dentatis, dentibus acutiusculis ; petiolus laminae circ. aequilongus. Rami floriferi parce vel non ramosi, pilis minimis crystallinis ornati, graciles, 10 — 25 cm alti. Umbella circ. 6 — 8-flora. Pedunculi pedicellis 2 — 4-plo longiores. Bracteae lanceolatae pilosae. Pedicelli cum calycis calcare 2 cm longi, pilis setosiusculis albis rigidis patulis obsiti. Galycis calcar 4 mm longum; sepala oblonga vel lineari-oblonga, vix marginata, mani- feste pilosa, acuta, 6 — 6Y2 mm longa. Petala oblongo-spathulata, rosea, sepalis 1 V2~plo longiora. Fructus 34 mm longus; rostrum fere lanato-pilosum. Baumsteppenregion der Kaffernländer, von dort in die Karroo vor- dringend; an trockenen und kiesigen Orten: Zwischen dem Zwartkops- und Sondags« Pelargonium. 371 Rivier bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 525 sub Otidia carnosa). Felsige Orte am Garip (Drege a. 1830 n. 32 48 sub P. crassicauleV). Silo am Kliplaat-Rivier in Tambukiland (Eckion et Zeyher n. 526 sub Otidia dasycaulon\). Hermannskraal, am Ufer des Visli-Rivier bei Albany (Eckion et Zeyher n. 527 sub Otidia laxal, Barber ex Harvey et Sonder). Am kleinen Vish-Rivier (Drege n. 2260 !). Mt. Buintjeshoogte um 1000 m (Mac Owan, PI. austro-afric. n. 1745!). — Murraysburg (Tyson, Austro-afric. a. 1879 n. 368!). Adelaide (Hutton, Albany Museum a. 1907!). — Ohne Standortsangabe (Mund et Maire sub P. ferulaceuml, Cooper, South. Afric. PI. a. 1862 n. 2073!). Nota. Species a. 1724 in »Chelsea Gardenc prinium culta est. — Ab affinl P. ferulaceo indumento setoso pedicellorum longiorum satis facile distinguitur. Fig. 47. Pelargonium fendaceum (ßurm. f.) Willd. — Caulis. (Icon. origin.) 82. P. ferulaceum (Burm. f.) Willd. Spec. pl. HI. (1800) 687; DG. Prodr. I. (1824) 655 n. 71; Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 279 (var. ß. excl.); Wildeman, Ic. Sei. Hort. Then. II. (1900 — 1901) 153 t. 76. — P. parvifloru7n Wendl. Coli. K. (1810) 69 t. 66. — P. maminulosum Wendl. Coli. H. (1810) 77 t. 70. — P. Bur- 7nannianum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 2 84. — P. carnosum var. ß. E. Mey. in sched. — Geranium foliis ferulaceis Burm. PI. Afric. (173 8) 93 t. 36, f. 1. — G. ferulaceum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 52; Cav. Diss. IV. (1787) 265 t. 110, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 117; Thunb. Fi. Cap. (18 2 3) 531. — Otidia ferulacea Eckl. et Zeyh. Enum. I. (l836j 69 n. 528. — Otidia Burmannia Eckl. et Zeyh., Enum. (1836) 69 n. 529. — Geraniospermum ferulaoeum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 15 — 40 cm altum. Caulis carnoso-sublignosus 6 — 16 cm altus, 5 — 18 mm crassus, subsimplex; rami hornotini decidui floriferi parce pseudo- dichotome ramosi, minutissime puberuli. Folia cum petiolis 6 — 11 cm longa, zt. patula, setosiusculo-pilosa, usque ad rhachim fere pinnatilobata, lobis ambitu rh late ovatis 24* 372 ^' Knuth. — Geraniaceae. pinnatifido-inciso-dentatis (praecipue ad apicem loborum), dentibus acutiusculis; petiolus quam lamiiia plerumque 3-plo brevior. Umbella circ. 2 — 5-flora. Pedunculi pedicellis 3 — 4-plo longiores. ßracteae minimae, dz late ovatae, obtusiusculae, pilosae. Pedicelli cum calycis calcare ^4 — 1 V4 cm longi, pilis patulis moUibus puberuli. Galycis calcar 3 — 5 mm longum; sepala lineari-oblonga, margine manifeste membranacea, indumento villoso-puberulo denso vestita, obtusa, 5 mm longa. Petala lineari-spathulata, alba — duo superiora roseo-maculata — , sepalis 1^/2 — 2-plo longiora. Fructus 34 mm longus; rostrum patule lanato-puberulum. — Fig. 47. Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale, nordwärts bis Deutsch- Süd-West-Afrika: OUfantsrivier bei ClanwilHam (Eckion et Zeyher n. 5281). Grootepost und Zwartland bei Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 52 9 nach Harvey). — Deutsch-Südwest-Afrika, Angra Pequena (Hermanna. 4 889 n. 16!, n. 24!, n. 39!, Marloth, Exs. austro-afric. a. 4 886 n. 4 454!). 83. P. polycephalum E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Dokum. (4 843) 209. — P. ferula- cemn var. polycephalum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (4 859 — 4 860) 279. — P. sisonifolium Baker in Saunders, Refug. I. (4 869) t. 28. — Floriferum 25 — 40 cm altum. Caulis carnoso-sublignosus 6 — 4 0 cm altus, 5 — 20 mm crassus, subsimplex; rami hornotini floriferi decidui, inferne parce pseudo-dichotome, apicem versus magis ramosi, minutissime puberuli. Folia cum petiolis 6 — 20 cm longa, zb adpresse seto- siusculo-pilosa, usque ad rhachim fere pinnatilobata, lobis ambitu late ovatis profunde inciso-pinnatifido-lobulatis, lobuhs ovatis pinnatifido-inciso-dentatis, dentibus acutiusculis; petiolus quam lamina vix 3-plo brevior. Umbella circ. 5 — 1 5-flora. Pedunculi pedi- cellis 5 — 8-plo longiores. Bracteae 2Y2 '^^^ longae, late ovatae, obtusiusculae, pilosae. PedicelH cum calycis calcare 4 — 4 2 mm longi, pilis patulis puberuli. Galycis calcar 2V2 — ^ ^"^ longum; sepala oblonga, margine membranacea, minute puberula, obtu- siuscula, 5 — 8 mm longa. Petala oblongo-spathulata, albida vel rubella, ad faucem intensius maculata, sepalis 4 Y2~plo longiora. Fructus 36 mm longus; rostrum patule lanato-puberulum. Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale, von dort in das Karroide Hochland vordringend bis zu den Karree Bergen: Van Rhynsdorp, östHch jenseits Ebenezer an steinigen Hängen in niederem Gebüsch (Diels n. 484!). Hexriver um 4 400 m (Bolus, Austro-Afric. a. 4 907 n. 4 3 047!). — Zwischen Kons und Silverfontein (Drege n. 3244 — Typus!). Namaqualand, bei Klipfontein (Macowan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. n. 4 46!, Herb. Bolus n. 6534 !). — Karree Berge (PI. Schlechterianae austro-afric. n. 8 4 99!). 84. P. alternans Wendl. H. Herrenh. I. (4 788) 4 4 t. 9; Willd. Spec. pl. IH. (4800) 687; Pers. Synops. II. (4807) 233; Ait. Hort. Kew. ed 2. IV. (1842) 482; DG. Prodr. I. (4 82 i) 655 n. 73; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (4 859 — 4 860) 279. — P. corallinum Steud. Nom. ed. 2. II. (1844) 285. — P. microphyllum Steud. Nom. ed. 2. II. (4 844) 287. — Geranium alternans Poir. Encycl. Suppl. II. (18 4 4) 756. — Otidia alternans Sweet, Ger. III. (4 824 — 4 826) t. 286. — Otidia corallina Eckl. et Zeyh. Enum. I. (4 836) 69 n. 530. — Otidia mierophylla Eckl. et Zeyh. Enum. I. (4836) 69 n. 534. — Geraniospermum alternans 0. Ktze. Rev. gen. I. (4 89 4) 94. — Floriferum 4 5 — 35 cm altum. Gaulis succulentus, ramosus vel ramosissimus ramis brevibus et nodosis, Folia petiolata, valde pilosa, pinnatipartita, lobis petiolulatis rotundato-cuneatis , trifidis vel 3 — 4-partitis et dentatis. Stipulae minutae, ovatae. Pedunculi breves, hispidi. Umbellae 3 — 4-florae. Bracteae oblongae, pilosae. Pedicelli brevissimi vel fere nulli. Galycis calcar pubescens, sepalis linearibus obtusis aequi- longum vel longius. Petala alba, ad medium carmineo-notata, angusta, lingulata. Südwestliche Kapprovinz, von dort in die Karroo bis Prince Albert: Hexriver, an Abhängen um 550 m (Bolus, Austro-Afric. a. 4 907 n. 4 3 045!, n. 13 046!). Clanwilliam um 4 00 m (Bolus, Austro-Afric. a. 4 897 n. 8945!). Lammskraal bei Clanwilliam, auf sandigen Triften mit lichtem Gebüsch, 350 m (Diels, Reise n. 774!). Kransvalley bei Glanwilliam (Eckion et Zeyher n. 530 sub Otidia corallina])', Heere- Pelargonium. 373 logement bei Clanwilliam (Eckion et Zejher n. 531 sub Otidia microphylla), — Prince Albert um 700 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1904 n. H 457!). — Blühend Dezember. Nota. Species recognoscitur caule nodoso et foliis parvis circ. l V2 — 2 cm longis aibo-pilosis. Indumento species in sectione distincta est. 85. P. dasyphyllum E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Dokum. (1843) 209. — P. cerato- phyllum Szyszyl. (non L'Her.) Polyp. Rehmann. (1888) H. — Floriferum circ. 12 cm altum. Caulis carnosus basi Y4 cm crassus, sparsim squarroso-ramosus ramis pseudo- dichotomo-ramosissimis ; internodia longitudine vix inaequalia, pube brevissima vestita. Folia inferiora cum petiolis 5 — 7 cm longa, glabrescentia vel minutissime puberula, glauco-viridia, usque ad rhachim veram non alatam pinnatilobata, lobis ambitu spathu- latis vel ovatis, apice tantum paucidentatis vel minoribus fere integris; petiolus laminae aequilongus vel non raro longior. Umbella 2 — 3-flora, raro uniflora. Pedunculi pedi- cellis 1 Y2 — 3-plo longiores et persistentes. Bracteae 2 mm longae, lanceolato-ovatae, acutiusculae, minute puberulae. Pedicelli cum calycis calcare Y2 — ^ ^^ longi, minu- tissime puberuli. Calycis calcar 2 — 4 mm longum; sepala lineari-oblonga, margine membranacea, minutissime puberula, acutiuscula, 5 — 7 mm longa. Petala verisimiliter eis P. crithmifolii aequalia. Fructus circ. 30 — 35 cm longus; rostrum patule lanato- puberulum. Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale: Worcester Distr., im Hexriver Valley (Rehmann, Exs. Afr. aust. a. 1875 — 1880 n. 2823 sub nom. P. cerato- phyllum Szyszyl. !). Groote Tafelberg (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 277 6 sub nom. P. ceratophyllum Szyszyl.!). — Nama-Land, Port Nolloth um 70 m (Bolus, Austro-afric. a. 1883 n. 6657!). In der Nähe des Kooper-Berges auf steiniger Höhe (Drege n. 3245 — Typus!). Zilverfontein (Drege in Herb. Lübeck!). — Blühend und fruchtend Oktober. Nota. Species a cl. Harvey in Flora capensi ad P. crithmifolium reducta et pro forma depauperata declarata est; an merito? Foliis manifeste usque ad rhachim incisis distingitur facile ab hacspecie; ceterum umbella floribus minus numerosis ornata est. Habitu duae species inter se persimiles sunt. 86. P. crithmifolium Smith Ic. pict. I. (1790) t. 13; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 688; DC. Prodr. I. (182 4) 655 n. 72; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1 860) 278. — P. paniculatum Jacq. Schoenbr. II. (I 797) t. 1 37. — P. munitwm Burch. Trav. South. Africa I. (1822) 225; Burch. Cat. Geogr. (I 824) n. 1 2 40 ; DC. Prodr. I. (182 4) 682 n. 368; Marloth, Kapland (1908) 323, f. 135. — Geranium crithmifolium Poir. En- cycl. Suppl. n. (1811) 756. — Otidia crithmifolia Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 354. — Jenkinsonia diehotoma Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 70 n. 543. — Oeraniosper- mum crithmifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 4. — Floriferum 10 — 15 cm altum. Caulis carnosus basi 1 — 1 1/2 cm crassus, squarroso-ramosus ramis pseudo-dichotomo- ramosissimis; internodia longitudine vix inaequalia, pube brevissima vestita. Folia in- feriora cum petiolis 5 — 8 cm longa, glabrescentia vel minutissime puberula, glauco-viridia, usque ad rhachim alatam pinnatilobata; lobi ambitu oblongi, profunde inciso-dentati dentibus late linearibus acutiusculis ; petiolus laminae circ. aequilongus. Umbella circ. 4 — 6-flora. Pedunculi pedicellis 1 — 1 Y2-PI0 longiores, persistentes. Bracteae circ. 2 mm longae, lanceolatae, acutae, non raro rubellae, sparsim pilosae. PedicelU cum calycis calcare 1 V4 — 2V2 c™ loogij sparsim minutissime puberuli. Calycis calcar 2 — 4 mm longum; sepala anguste oblonga, margine membranacea, minute crystallino-punctata, acuta, 6 — 9 mm longa. Petala oblongo-spathalata, albida, ad faucem intensius rubello- maculata, sepalis 11/4 — 1Y2-PI0 longiora. Fructus 40 mm longus; rostrum patule lanato-puberulum. — Fig. 48, 49. Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale, von dort in das Kar- roide Hochland bis zu den Karree Bergen; nordwärts bis Deutsch-Süd- West -Afrika: Louisfontein bei Clanwilliam (Eckion et Zeyh er n. 543 sub Jenkin- sonia diehotoma ex Harvey). Clanwilliam, am Nord-Ende der Nardouw Berge über 374 R. Knuth. — Geraniaceae. dem Doorn Rivier (Diels n. 391 !). Dornrivier (PI. Schlechter. Austro-Africanae It. n. a. 1897 n. i0 880!). — Zwischen Kaussie und Silverfontein (Drege n. 617 pro pte. sub P. dasycaulon]). Bitter fontein (Zeyher ex Harvey). — Karree Berge (PI. Schlechterianae Austro-Africanae lt. II. n. 8275!). — Lüderitzbucht (Range a. 1906 n. 19!. Dinter a. 1910 n. 1333!). Fig. 48. Pelargonium crithmifolium Sweet. Radix et pars inferior caulis. (Icon. origin.) 87. P. dasycaulon Sims, Bot. Mag. XXXXVI. (1819) tab. 2029; DC. Prodr. I. (182 4) 655 n. 70; Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 279. — P. dasycaule Haw. Syn. PI. succ. (1812) 309. — Oeraniospermum dasycaulon 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Species est media inter P. dasyphyllum et P. crithmifolium^ qui- buscum plane congruit habitu, caule, ramificatione, pedunculis, pedicellis, floribus. Distinguitur a duabus his characteribus: Folia inferiora cum petiolis circ. 5 — 6 cm longa, usque ad rhachim vix alatam pinnatilobata, lobis ambitu oblongo-ovatis vel ovatis, Pelargonium. 375 inciso-pinnatifido-dentatis, dentibus ovatis vel oblongis; petiolus lamina brevior. Um- bella triflora. Vaterland unbekannt. Nota. Species arcte afflnis est P. dasyphyllo et P. crithmifolio ; sed dicere nequeo , ad quam speciem adnumeranda sit. Floruni numero et partitione foliorum ad P. dasyphyllmn accedit; magnitudine loborum et forma inferiorum dentium loborum P. crithmifolio simile est. Vix autem credo, iconem non bonam esse. 88. P. ceratophyllum L'Her. Ger. (1787—1788) tab. 13; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 422; Bot. Mag. IX. (1795) tab. 315; Willd. Spec. pl. III. (1800) 688; DC. Prodr. I. (182 4) 655 n. 69; Harv. et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 279. — Oeranium Fig. 49. Pelargonium crithmifolium Smith. (Icon. origin.) ceratophyllum Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 756. — Geraniospermum ceratophyllmn 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 1 5 cm altum. Pars inferior caulis carnosa usque 5 cm longa, 1/2 — 1 cm crassa, pauciramosa, apicibus ornata ramis umbelligeris paucifoliatis et foliis numerosis. Folia inferiora cum petiolis 5 cm longa, usque ad rhachim late alatam pinnatilobata, lobis integris vel summum ad apicem vix dentatis, late linearibus obtusiusculis ; petiolus laminae vix aequilongus. Umbella circ. 3-flora. Pedunculi pedicellis i — iy4-plo longiores. Pedicelli cum calycis calcare 2 — 2V2 cm longi. Sepala anguste oblonga, acuta, 6 — 9 mm longa. Petala anguste oblonga, albida, ad faucem intensius rubello-maculata, sepalis 1^/4 — 1Y2-PI0 longiora. Fructus rostratus circ. 35 mm longus. Vaterland unbekannt. 376 R. Knuth, — Geraniaceae. Nota i. Species descripta est sec. iconem in Bot. Mag. t. 3^5. Planta descripta ab affini P. erithmifolio recedit foliorum lobis fere semper integris. Rami floriferi multo minus ramosi sunt quam in P. erithmifolio. Nota 2. Speciem teste cl. Aiton in Britannia a. 1786 introduxit Anthony Hove. Sect. V. Ligularia (Sweet) Harvey. Ligularia Harvey in Harvej et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 280. — Glau- cescentia Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 422. — Ligularia (gen.) Sweet, Ger. ex Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 69. Distributio geographic .a sectionis. ^1 ^1 11 u > SÄ S 11 Baumsteppen der Kaffernländer P. stipulaceum . . + + .... + .... .... P. hystrix .... P. pulehellum . . . P. ovatostipulatum . + + + P. crassipes. . . . P. cauealidifolium , P. hirtuni ? + + .... .... + .... P Riistii P. dissecium . . . .... P. muUifidum . . . + P. xerophyton . . . P sericeum . . + .... P. abrotanifolium . P. incisum .... P. aviseum .... + + + + + + P. dolotniticuiTi . . + + 4- P ramosissimum . P. artemisiaefolium P. exstipulatum . . + t . .^ . + .... + + P. ionidiflorum . . + + P. tTipctrtituTn . + +• + P cardiophyllum . .... + 1 « 8 ^ 7 s 4 2 A. Caulis persistens brevis vel subnullus, crassus, simplex. Stipulae persistentes, manifeste ' spiniformes vel ovato-lanceo- latae. — Typus P. pulehellum. a. Stipulae subulatae, spiniformes. «. Foliorum lamina e basi cordata vel euneato-incisa ambitu late ovata, plerumque tripartita lobis vel lobu- latis dentatis 89. P. stipulaeeum. ß. Foliorum lamina reniformis, 5 lobata lobis trilobulatis 90. P. artieulatum. y. Foliorum lamina pinnatifido-lobulata, lobulis strigosis intense incisis vel partitis 91. P. hystrix. b. Stipulae latae. Pelargonium. 377 a. Stipulae maximae, usque 5 cm longae et 2 cm latae. Umbella i 2-flora. Planta 30 — 40 cm alta .... 92. P. pulehellum. ß. Stipulae ovatae, usque i cm longae et 8 mm latae. Umbella 3-flora. Planta 1 2 cm alta 9 3 . P. ovato-stipulatum. B. Caulis incrassatus. Petioli persistentes, incrassati, spiniformes. Stipulae minutae, subulatae. — Typus P. caucalidifoUum. a. Calycis calcar sepalis 4 — 6-plo longius. Flores subsessiles. Corolla atro-purpurea 9 4. P. crassipes. b. Calycis calcar sepalis \ — 2'plo longius. Flores pedicellati pedicellis 4 — 10 mm longis. Corolla rosea vel luteo-rosea 9^. P.cauGalidifolinm. C. Caulis Simplex succulentus vel dz squarroso-suffruticosus. Petioli saepe persistentes, sed tenues. Stipulae deltoideae vel subulatae, parvae, adnatae. Foliorum lamina in lacinias dz lineares scissa. — Typus P. hirtum. a. Folia pilis mollibus longis villosa, bi- vel tripinnatisecta laciniis linearibus. a. Rami crassiusculi, satis breves 96. P. hirtwn. ß. Rami elongati, tenues 97. P. Rustii. b. Folia hirsuta, tripartita segmentis multifldis, lacinulis anguste linearibus 98. P. dissectum. c. Folia utrinque adpresse pilosa, digitatim 3 — 7-partita segmentis cuneatis intense inciso-lobulatis 99. P. multifidum. d. Folia utrinque pilis albidis strictis setosiusculis minutis scabra, basi cuneata, digitatim 3 — 7-partita segmentis late ovatis \00. P. xerophyton. e. Folia pilis adpressis sericeo-argentea, profunde trilobata lobis zb cuneatis et in lacinias oblongo- lineares fissis. Corolla magna i 0 i . P. sericeum. D. Caulis ascendens, ramosus vel ramosissimus, suffruticosus. Stipulae minutissimae, adnatae. Foliorum lamina in lacinias dr lineares scissa. — Typus P. abrotanifolium. a. Calycis calcar sepalis 2-plo longius 102. P. abrotanifolium. b. Calycis calcar sepalis 4-plo longius 103. P. incisum. E. Caulis ascendens, ramosus vel ramosissimus, suffruticosus. Stipulae ovatae vel zb late subulatae, liberae. Foliorum lamina 1 — 2-pinnatipartita pinnis linearibus. — Typus P. artemisiaefolium. a. Folia canescenti-lanuginosa; lamina sinubus linearibus in- cisa, saepe 3 cm longa et 2V2 cm lata 10 4. P. griseum. b. Folia canescenti-pubescentia; lamina usque 4 cm longa et 2 cm lata. Stipulae bracteaeque late ovatae 105. P. dolomiticum. c. Folia pubescentia, ad basin umbellarum compositarum pernumerosa; lamina elongata (pinnis pro rata brevibus), saepe 5 cm longa et vix 1 cm lata 106. P. ramosissimum. d. Folia fere glabra, ad basin umbellarum compositarum pernumerosa, in lacinias subulato-lineares scissa. Stipulae subulatae 107. P. artemisiaefolium. F. Caulis et stipulae sicut in subsect. D. — Foliorum lamina reniformi-cordata vel cuneato-obovata, lobata lobis dentatis vel incisis. — Typus P. exstipulatum. a. Folia basi truncata vel latissime cuneata, trilobata lobis cuneatis inciso-crenatis, vel plane inciso-crenato-lobulata 108. P. exstipulatum,. b. Folia oblongo-obtusa, basi cordata, profunde inciso-pin- natifido-lobata, lobis obtusis crenato-dentatis 109. P. ionidiflorum. 378 ^- Knuth. — Geraniaceae. G. Caulis et stipulae sicut in subsect. E. — Foliorum lamina reniformi-cordata, lobata lobis dentatis et incisis. — Typus P. tripartitum. a. Foliorum lamina intense trifida vel tripartita. CoroUa magna HO. P. tripartitum. b. Foliorum lamina cordata crenato-dentata, raro trilobata. Corolla media magnitudine \\\. P. cardiophyllwn. Die Gruppe umfasst eine große Zahl von halbstrauchigen Xerophyten, deren einzelne Ver- breitungsgebiete häufig recht klein sind. Sie bewohnt hauptsächlich das westliche Litorale und die südwesthche Provinz, von hier aus aber häufig in die Karroo vordringend und hier wahr- scheinhch viel häufiger vorkommend, als bis jetzt bekannt ist. Die südliche Provinz und die Baumsteppenregion der Kaffernländer ist nur mit wenigen Arten vertreten, desgleichen das Karroide Hochland, obgleich in diesem letzteren sicher noch eine ganze Anzahl Formen der Sektion vorkommen. P. tripartitum,, dessen Zugehörigkeit zur Sektion aber nicht ganz sicher gestellt ist, und P. dolomiticum dringen im Osten des Kaplandes bis Transvaal vor. 89. P. stipulaceum (L. f.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 655; DC. Prodr. I. (<824) 651 n. i9; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 280. — P. pallens Sweet, Ger. II. (1822—1824) t. 148; DG. Prodr. I. (1824) 665 n. 169. — Geranium stipulaceum L. f. Suppl. (1781) 306; L. Syst. Veg. ed. XIV. (178 4) 619; Gav. Diss. IV. (1787) 254 t. 122, f . 3 ; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 114; Thunb. Fl. Gap. (1823) 519. — Geranium pallens Andr. Ger. (1805) c. ic. — Geraniospermum stipulaceum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 15 — 20 cm altum. Gaulis brevis, crassus, circ. 4 cm altus, 1 cm crassus, stipulis persistentibus spinosis dense armatus. Folia et umbella composita ad apicem caulis sita. Foliorum lamina usque 3 cm longa, vix minus lata, sparsim pilosa vel glabrescens, late ovata, pinnatifido- lobulata, non raro tripartita, secus totam marginem (basi exclusa) dentata, dentibus rotundatis apice acutiuscule mucronulatis; petiolus quam lamina raro longior, 1 1/2 — 3 cm longus. Stipulae petiolo basi dilatato adnatae, persistentes, spiniformes, subulatae, 5 mm longae. Pedunculi 5 — 7 cm longi, 1 mm crassi, pilis longis patulis sparsim pilosi, 2 — 4-flori. Flores sessiles. Bracteae lanceolatae, acutae, hirsutae, 4 — 5 mm longae, 1 1/2 ^^^^ latae. Galyx pilis longis patulis subhirsutus; calcar 4 — 5 cmlongum; sepala lineari-lanceolata vel lanceolata, acuta, margine membranacea, 8 mm longa, 0/2 — 2 mm lata. Petala sepalis 21/2-plo longiora, usque 17 mm longa, e basibus un- guiculatis spathulato-obövata, apice dz retusa, pallide ochroleuca. Südwestliche Kapprovinz, von dort bis in das Karroide Hochland und das westliche Litorale: Glanwilliam, um 100 m (Bolus, Austro-afric. a. 1897 n. 8948!). — Hantam Gebirge, bei Grootrivier (nach Thunberg; Meyer a. 1869!). — Namaqua- land, bei Leliefontein auf den Gamiesbergen, um 1200 — 1500m (Drege a. 1830 n. 3234!). — Blühend Oktober bis November. 90. P. articulatum (Gav.) Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 655; DG. Prodr. I. (1824) 651 n. 20; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 280. — Geranium articulatwni Gav. Diss. IV. (1787) 252 t. 122, f. l; Gmelin, Syst. Veg. (1791) 1023; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 114; Thunberg, Fl. Cap. (1823) 520. — Geranio- spermum articulatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 94. — Floriferum 40 cm altum. Tubera nonnuUa, superposita, rotundata, parva, maximum 7 mm diametiens. Foliorum perpaucorum lamina glabrescens, subtus sparsim pilosa, reniformis, 8 cm lata, 4 mm longa, usque ad medium palmato- 5 — 7-lobata, lobis ambitu rhomboideis 3-lobulatis, lobulis circ. tridentatis; petiolus quam lamina 4-plo longior, in specimine obvio 24 cm longus, 1 mm crassus, laxus. Umbella (ut videtur) simplex. Pedunculus 31 cm longus, satis strictus, 2 mm crassus, glaber, triflorus. Bracteae late lanceolatae vel ovato-lanceolatae, acütae, pubescentes, 6 mm longae, 2V4 mm latae. Flores subsessiles. Calycis calcar pilis adpressis sparsim obsitum, 5 — 6V2 cm longum, 1 mm crassum, sub sepalis non vel vix ampliatum ; sepala pilis longis albidis subhirsuta, lineari- vel lanceolato-spathulata, interiora membranaceo-marginata, omnia minute mucronulata, usque 1 2 mm longa et Pelargonium. 379 2 — 2^2 "1"^ lata. Petala sepalis 1 1/2 — 2-plo longiora, usque 2 0 — 22 mm longa, e basibus longe unguiculatis lineari-spathulata, pallide ochroleuca, integra. (See. specimen Dregeanum [n. 3230] imperfeetum.) Karroides Hochland: Hantam am Roggeveld (nach Thunberg). — Wahr- scheinlich gehört hierher von demselben Standort (Drege a. 1830 n. 3230 !]. — Blühend November bis Januar. Nota. Adnumeratio speciei ad sectionem fortasse dubia est. 9i. P. hystrix Harv. in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 280. — Oeraniospermum hystrix 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Caulis carnosus, 18 — 2 4 cm altus, moniliformis vel dense nodosus (sicut in speciebus generis Sarcocaulon), stipulis persistentibus spiniformibus rigidis armatus, leviter ramosus. Folia ad apicem caulis sita, petiolata petiolis laxis strigosis glandulosis, pinnati-partita, segmenlis an- gustissimis strigosis, intense incisis vel partitis. Stipulae rigidae, subulatae, hberae. Pedunculi dense glandulosi, simplices. Umbellae pluriflorae. Bracteae breves subulatae. Flores sebsessiles. Calycis calcar glandulosum, sepalis 4 — 5-plo longius; sepala lan- ceolata, albo-marginata. Petala parva (sec. Harvey). Ohne Standortsangabe, vielleicht Namaqualand (Masson in herb. Banks, nach Harvey). 92. P. pulchellum Curt. Bot. Mag. XV. (I8OI) t. 524; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 31; DG. Prodr. I. (1824) 665 n. 170; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 281. — P. pictum Pers. Synops. H. (1807) 227; DG. Prodr. I. (1824) 665 n. 171. — P. riibro-maculatum Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 757. — Geranium pictum Andr. Repert. III. (I8OI) t. 168. — Geranium pulchellum Poir. Encycl. Suppl. II. (I8II) 758. — Geraniospermum pulchellum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 25 — 50 cm altum, fere acaule. Folia omnia basalia; lamina utrinque pubescens, subtus ad venas saepe longius pilosa, ambitu oblongo-ovata, usque 10 cm longa et 5 cm lata, dz profunde pinnatilQdo-lobata lobis grosse obtusiuscule inciso-dentatis ; petiolus quam lamina circ. 3-plo brevior, hirsutus. Stipulae magnae, usque ad medium petiolo adnatae; partes liberae late ovatae, 10 — 15 mm longae, 8 mm latae, manifeste nervatae, firmae, obtusiusculae, puberulae. Umbella composita. Pedunculi 10 — 20 mm longi, 2 mm crassi, indumento minutissimo crystallino et pilis sparsis longis mollibus obsiti, 17 — 25-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, villosae, glaucoideae, 7 — 9 mm longae, 1 1/2 — 2 mm latae. Pedicelli 2 — 9 mm longi, pilosi. Galyx pilis mollibus ± hirsutus; calcar 3^4 — 5 cm longum, satis tenue, viride; sepala ovato-lanceo- lata, acuta, 8Y2 — ^0 ^"^ longa, 21/2 mm lata. Petala sepalis 2 — 2V4~P^o longiora, e basibus unguiculatis obovata, albida, ad venas purpureo-carmineo-tincta vel pallide rosea. Westliches Litorale: Namaqualand, auf dem Steinkopf (M. Schlechter in Schlechter, PI. austro-afric. a. 1 898 n. 1 24!). Klein-Namaqualand (Scully in Macowan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. n. 1113!). Oliphant's River (Niven nach Harvey). Kaus Mountain (Drege a. 1830 n. 3243!). WestUches Kapland, Nieuwe rust auf Hügeln (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11008 sub P. Par%^ Scott et Ell.!). Ohne Standortsangabe (Masson in herb. Banks, nach Gurt.). — Blühend August bis September. Nota. Teste Curt. speciem cl. Hibbert in >Glapham Gollection« a. i795 coluit. 93. P. ovato-stipulatum R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 17 cm altum. Gaulis brevis, usque 4 cm altus, 1 cm crassus, simplex, stipulis persistentibus late ovatis obtusis pallidis dense ornatus. Folia et umbella composita ad apicem caulis sita. Fohorum lamina usque 2 cm longa, 1 1/2 cm lata, sparsim pilosa, dz late ovata, pinnati- fido-lobulata — lobis duobus infimis saepe fere usque ad rachim incisis — , secus totam marginem crenulato-dentata, dentibus rotundatis, apice non raro acutiuscule mucronulatis; petiolus quam lamina 1 Y2 — 2-plo longior, usque 31/2 cm longus, sparsim patule pilosus. Stipulae petiolo basi dilatato adnatae, persistentes, pallidae, rotundato- ovatae vel ovatae, obtusiusculae vel acutiusculae, 7 mm longae, 6 mm latae. Umbella composita. PeduncuU 372 — -^72 cm longi, 1 mm crassi, pilis minutissimis patulis sparsim obsiti, 2 — 4-flori. Flores sessiles. Bracteae lanceolatae, acutae, hirsutiusculae, 380 R. Knuth. — Geraniaceae. 1 Fig. 50. Ä Pelargonium artemisiaefolium DC. — B Pelargonium ovato-stipulatum R. Knuth. (Icon. origin.) Pelargonium. 381 5 mm loDgae, 1 V2 ^^ latae. Caljx indumento aequali sicut pedunculus obsitus; calcar 4^/2 cm longum; sepala lanceolata, acuta vel acutiuscula, margine anguste mem- branacea, 9 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis 21/2-plo longiora, usque 20 mm longa, e basibus unguiculatis spathulato-obovata, apice rotundata, pallide ochroleuca. — Fig. 50 Ä Karroo: In Felsspalten bei Matjesfontein um 1 000 m (Macowan in Macowan, Herb, austro-afric. a. -1898 n. 1808 — Typus!]. Nota. Species habitu affinis est P. stipulaceo, a quo autem valde distincta lest forma stipularum. 94. P. crassipes Harv. in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 281. — Germiiospermum crassipes 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 94. — Caulis brevis, carnosus, petiolis emarcidis persistentibus incrassatis duris 3 — 6 cm longis dense ob- tectus. Folia petiolata petiolis crassissimis basi dilatatis, 1 (vel 2)-pinnati-partita, pu- bescentia. Stipulae minutae, adnatae, subulatae. Pedunculi elongati, ramosi vel pani- culati. Umbellae pluriflorae. ßracteae lanceolatae. Flores subsessiles. Calycis calcar longissimum, glandulosum, sepalis obtusis scabris 4 — 6-plo longius. Petala intense purpurea, parva (ex Harvey]. Ohne Standortsangabe, wahrscheinlich Namaqualand (Masson in herb. Banks, nach Harvey). 95. P. caucalidifolium Schlechter in Engl. Bot. Jahrb. XXVH. (I900) 150. — Floriferum 10 — 25 cm altum^ totum pilis canescentibus hirtum. Caulis usque 8 cm altus, 10 — 15 mm crassus, simplex, petiolis patentissimis emarcidis incrassatis duris spinosis obtusis dense armatus. Folia numerosa et umbellae compositae ad apicem caulis sita. Foliorum lamina usque 3 — 4 cm longa, 2 cm lata, ovata vel oblongo-ovata, hirsuta, bi- vel tripinnatisecta laciniis linearibus 2 mm longis et Y2 — 1 mm latis; pe- tiolus quam lamina 2-plo brevior, usque 2^/2 cm longus, demum crassissimus, spinosus, basi usque 5 mm crassus. Stipulae fere plane petiolo adnatae, 1 0 mm longae ; partes liberae tantum 2 mm longae, lanceolato-lineares, acutae, saepe persistentes. Pedunculi 3 cm longi, 1 mm crassi, pilis longis patulis subhirsuti, 5 — 1 0-flori. Flores pedicellati pedicellis 6 — 8 mm longis, villosis, quam calycis calcar manifeste tenuioribus. Bracteae lanceolatae vel lanceolato-ovatae, acutiusculae, villosae, 4 — 5 mm longae, 1 Y2 mm latae. Calycis calcar 5 mm longum; sepala lanceolata, obtusiuscula, interiora margine mem- branacea, 41/2 — 0^/2 mm longa, 1^/4 — 1^/2 mm lata. Petala sepalis 1 1/2 — 2-plo longiora, usque 9 — 10 mm longa, e basibus angustis spathulata vel obovato-spathulata, apice rotundata, lutea, circum venas late pallide carmineo-tincta. Südwestliche Kapprovinz: Lange Kloof, an steinigen Stellen um 200 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 8035 — Typus!]. — Blühend Juli. Nota. Teste cl. Schlechter species affinis est P. hirto; mihi autem magis affinis esse videtur P. crassipedi, a quo sec. diagnosim autoris distinguitur calycis calcare breviore, floribus pedicellatis et colore corollae. 96. P. hirtum (Burm. f.) Jacq. Ic. Rar. III. (1786—1793) 10 t. 536; Willd. Spec. pl. III. (1800) 644; Sweet, Ger. II. (1822—1824) t. 113; DC. Prodr. I. (1824) 661 n. 135. — P. tenuifolium L'Her. Geran. (1787—1788) t. 12; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 421; Salisb. Prodr. (1796) 313; Willd. Spec. pl. III. (1800) 689. — P. oreo- philum Schlechter in Engl, Bot. Jahrb. XXVII. (190 0) 151. — Geranium hirtum Burm. f. Spec. Ger. (1759) 48 t. 1, f. 64; Cav. Diss. IV. (1787) 258 t. 117, f. 2. — Geranium villosum Gmelin, Syst. Veget. (1791) 1025; Thunberg, Fl. Cap. (1823) 528 n. 85 (var. a. villosum] var. ß. frutescens; var. /. hirtum). — Geranium tenui- folium Poir. Encycl. Suppl. IL (18 II) 757. — Ligularia villosa Eckl. et Zeyh. Enum. L (1836) 70 n. 538. — Ligularia tenuifolia Eckl. et Zeyh. Enum. L (1836) 70 n. 539. — Geraniospermum hirtum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 15 — 40 cm altum, totum pilis lutescentibus hirtum. GauHs brevis, crassus, usque 10 cm altus, simplex vel furcato-ramulosus, 1 cm crassus, petiolis emarcidis recurvatis sed vix spinosis saepe armatus. Folia numerosa et rami hornotini foliati ad apicem 382 ^' Knuth, — Geraniaceae. caulis Sita. Foliorum lamina usque 6 cm longa, 3 cm lata, oblongo-lanceolata, hirsuta, tripinnatisecta laciniis anguste linearibus saepe 7 mm longis et 'Y4 ^^^ latis; petiolus quam lamina raro longior, usque 8 cm longus. Stipulae usque ad ^/^ petiolo adnatae; partes liberae lanceolato-lineares, usque 5 mm longae et \ Y4 ^^ latae, acutae. Pe- dunculi 3 — 7 cm longi, i mm crassi, pilis longis patulis hirsuti, 2 — 5-flori. Flores sessiles. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae, hirsuto-villosae, 5 mm longae, 1 mm latae. Caljcis calcar 5 mm longum; sepala lanceolata, acuta vel obtusa, margine mem- branacea, 5 — 6 mm longa, 1 — < Y2 mm lata. Petala sepalis 1^4 — 2Y4-PI0 longiora, usque H — <2 mm longa, e basibus cuneatis ± late obovata, apice vix retusa, vio- laceo-rubra. Südwestliche Kapprovinz, bis auf das westliche Karroide Hochland: Leeuwenrug (Eckion et Zeyher n. 538 sub Ligularia villosa). Saldanhabay (Eckion et Zeyher n. 539 sub Ligularia tenuifoUa). Brackfontein bei Clanwilliam (Eckion et Zeyher n. 540 ^nh Ligularia hirta). Nahe Groenekloof und Paarl (Drege n. 1295!). Distr. Malmesbury, in der Umgegend von Hopefield (Bachmann, PI. Cap. a. i 885 n. 1 537!, n. 2095!), bei Darling (Bachmann, PI. Cap. a. 1883 n. 561 !). Lionshead bei Kapstadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3073!). Packhuisberg, um 1200 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 8650 sub P. oreophiluml). Brandewijnriver (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1 897 n. 10 824 sub P. oreophiluml). Ohne Standortsangabe (Bergius!). — Distr. Calvinia, bei Nieuwoudtville (Leipoldt in Bolus n. 10 454!). — Blühend August. Nota 1. Speeimina P. tenuifolii a me visa erant omnia formae laxae cultae. Nota 2. Species indumento dense hirsuto facile recognoscitur. — Teste cl. Alton speciem a. 1768 William Malcom in Britannia primuni introduxit. 97. P. Rustii R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 25. — P. ineisum X P. hirtum R. Knuth 1. c. — Suffruticosum, 20 cm altum. Caulis basi 12 — 15 mm crassus, long. 15 mm simplex, deinde ramosus ramis subhgnosis, densissime foliatis, brunneis vel brunneo-griseis, 2 — 3 mm crassis, leviter tortuosis, valde ramulosis. Folia valde numerosa; lamina 8 — 15 mm diametiens, pihs densis brevissimis puberula vel juvenilis saepe pilis densis longis incanis subhirsuta, ambitu fere rotundata, in lacinulas lineares scissa; lacinulae exs. 2 — 3Y2 ^^ longae et Y2 — V4 ^^^ latae, apice obtusius- culae; petiolus 3 — 10 mm longus, gracilis, minutissime puberulus, quam lamina vix longior, saepe persistens. Stipulae late subulatae vel deltoideae, adnatae, minutissimae. Pedunculi Y2 — 2 cm longi, fere fiUformes, Ys — V2 ™"^ crassi, saepe persistentes, 3 — 4-flori. Bracteae minutae, lanceolatae, 2 mm longae, sparsim puberulae, acutius- culae. Flores subsessiles. Calycis calcar 10 — 13 mm longum, sparsim puberulum, sub sepalis sensim ampliatum, basi Y2 ^^^ crassum; sepala quam calcar 3-plo bre- viora, ovata, apicem versus vix angustata, acuta, sparsim puberula et pilis paucis canescentibus obsita. Petala duo superiora 10 — 12 mm longa, e basibus longe un- guiculatis obovata, integra; tria inferiora paullo breviora et angustiora; omnia carminea vel rubra. Südwestliche Kapprovinz: Riversdale (Rust a. 1891 — 1893 n. 282!). Brujutjes Hoogte, auf steinigen Hügeln um 900 m (Bolus, Herb. a. 1868 n. 1814!). Ohne Standortsangabe (Garnot a. 1825!). Nota. Floribus et habitu species P.hirto persimilis est, partitione laminae autem magis P. ineisum imitatur. Indumento species est variabilis; plerumque autem dense villosa est. 98. P. dissectum (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 281. — P. setosum E. Mey. in herb. Drege, non Sweet. — Ligularia dissecta Eckl. et Zeyher, Enum. l. (1836) 69 n. 536. — Oeraniospermum dissectum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 10 — 23 cm altum. Caulis brevis, 2 — 5 cm altus, 2 — 4 mm crassus, secus partem inferiorem et mediam fohis denudatus, apicem versus tantum foliis et pedunculis ornatus. Folia numerosa; lamina 15 — 35 mm diam., pilis albidis hirtis sparsim obsita, usque ad basin tripartita segmentis multifidis, lacinulis anguste linearibus acutiusculis ; petiolus quam lamina 2 — 3-plo longior, usque 9 cm longus, pilis longis sparsissime hirtus. Stipulae 2Y2 "^"^ longae, usque ad Pelargonium. 383 1/3 petiolo adnatae; partes liberae lanceolato-subulatae vel subulatae, hirtae. Pedun- culi \( — 3), solitarii, 6 — 16 cm longi, cum floribus folia 2 — 4-plo superantes, sparsim hirti, \ — 4-flori. Flores sessiles vel saepius subsessiles, pedicellis \ — 3 mm longis. Bracteae lanceolato-ovatae vel ovato-acuminatae, acutae, 2 mm longae, i mm latae, pilis longis nonnullis raris obsitae. Caljx totus sparsim pilis hirtis vestitus; calcar 2 cm longum, tenue; sepala aüguste lanceolata, acuta, margine membranacea, 6 — 8 mm longa, ^1/2 — 2 mm lata. Petala sepalis 2^2 — 3-plo longiora, usque 20 mm longa, e Lasibus unguiculatis lineari-spathulata, apice rotundata, ochroleuca. Fructus maturus 32 — 42 mm longus. Rostrum satis robustum, pilis dz brevibus canescentibus hirtum. Südwestliche Kapprovinz: Philipstown und Fort Beaufort am Flusse Katrivier (Eckion et Zeyher n. 536 — Typus!). Zwischen Kunap und Katrivier (Drege a. i832 n. 3648 sub P. setosuml). Oudeberg (Bolus, Herb. a. 1866 n. 531 !). Bosch- berg (Mac Owan, Austro-afric. n. 1025!). Clanwilliam (Mader, PI. Capenses). — Nach Harvey ferner an folgenden Standorten: Nieuweveldsberg und zwischen Blauberg und Tigerberg. Kap. Albany (Mrs. Barber). — Blühend Oktober bis November. Nota. Foliorum lacinulae interdum longissimae sunt; eae speclminum Bolus ii usque 3 cm longae et 2 — 21/2 mm latae. 99. P. multifidum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 282. — Oeraniospermum multifidum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Suffruticosum, squarroso-ramosum ramis puberulis vel pubescentibus. Folia petiolata, ambitu sub- rotundata, vix magis quam 1 5 mm diam., pilis rigidis albidis dense vestita, palmatim 3 — 7-partita; segmenta cuneata, fastigiata, intense inciso-lobulata, utrinque adpresse pilosa. Stipulae late subulatae, adnatae. Pedunculi filiformes, persistentes, pauciflori. Bracteae deciduae. Flores subsessiles. Calycis calcar pubescens, sepalis oblongis ob- tusis 4 — ^5-plo longius. Petala spathulata, calycem non multo excedentia, sordide lutea. Südliche Karroo: Zwischen Zwarteberg und River Zonderende (Zeyher n. 2054 nach Harvey). Ohne Standortsangabe (Drege n. 9460 nach Harvey). Nota. Specimina non vidi. 100. P. xerophyton R. Schlechter in sched. — Humile, dense suffruticosum. Gaules basi saepe 2 cm crassi, e basi ramosi vel ramosissimi ramis lignosis, densissime Fig. 5^ . Pelargonium xerophyton R. Schlechter 384 ^- Knuth. — Geraniaceae. foliatis, cortice pallide fusco vel griseo ornatis, apicem versus petiolis persistentibus saepe armatis. Folia valde numerosa, parva; lamina 8 mm longa, 6 — 8 mm lata, glauca, pilis minimis punctiformi-setosiusculis scabra, ambitu obovato-cuneata, lateribus basalibus cuneatis integra, margine anteriore obovato vel rotundato dentato-crenata, crenis 1 1/4 — \ Y2 ^^ longis et latis; petiolus quam lamina pauUo longior, rarius brevior, rigidus, tenuis, indumento scabro brevissimo obsitus, basi dilatatus, usque 7 — 9 mm longus, sed vix \ mm crassus. Stipulae triquetrae, minimae, basi petiolorum vix adnatae. Pe- dunculi ad apices ramulorum vix numerosi, 3 — 20 mm longi, sicut bracteae pilis fere moUibus brevissimis puberuli, \ — 2-flori. Bracteae ovatae, acutiusculae, 2 mm longae, i — 1 V4 ^^ latae. Flores sessiles. Galycis calcar 12 — 20 mm longum, Y3 mm crassum, indumento minutissimo asperulum vel subglabrum; sepala lanceolato-ovata, acutiuscula, margine anguste membranacea, puberula, saepe 5 mm longa, 2 mm lata. Petala duo superiora H — 15 mm longa, 3 mm lata, e basi longe unguiculata obovato-spathulata, integra, parte media purpureo-carmineo-picta; tria inferiora angustiora et breviora, usque 10 mm longa et 2 mm lata, sepalis 1 1/2 — 1 ^4"?^^ ^o°g^°^^> omnia albida. Fila- menta longiora caljci aequilonga. — Fig. 5 \ . Gross Namaland: Aus, in Felsspalten (Steingröver a. 1886 n. I0!, n. 52!, Schenck a. 1884 n. 43!, n. I8O!, Schlechter, Austro-Afric. a. 1897 n. 11429!, Marloth, Exs. austro-afric. a. 1908 u. 4615!). Tsirub und Tsan Khaib (Schenck a. 1885 n. 135!, Dinter a. 1897 n. 996!]. Zwischen Guos und Tsirub (Schenck a. 1884 n. 197!). Gubub bei Aus um 1300 m (Schenck a. 1885 n. I60!, Range a. 1907 n. 268!, Dinter a. 1910 n. 1071 !). Kubgarub, 1500 m (Range a. 1910 n. 915!). Nota. Species habitu manifeste suffruticoso et colore glauco formaque foliorum distinetissima est. — An Synonyma P. muUifidi? 101. P. sericeum E. Mey. in sched. herb. Drege; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 282. — Geraniospermum sericeimi 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 8 — 13 cm altum. Caulis brevis, 3 — 5 cm altus, 3 — 5 mm crassus, saepe petiolis foliorum emarcidorum adpressis obtectus, apicem versus tantum foliis et umbella composita ornatus. Folia multa, usque 15 mm longa, 5 — 6 mm lata, indumento adpresso subsericeo argentea, cuneata, apice fere retusa et. inciso-laciniata laciniis linearibus vel oblongo-linearibus, in petiolum laminae aequilongum sensim angustata. Stipulae 2 mm longae, usque ad ^6 petiolo adnatae; partes liberae deltoideae, subsericeae, minutissimae. Pedunculi solitarii vel in umbellam compositam paucifloram congesti, 1 — 2 cm longi, 1 Y2 mm crassi, sicut calyx indumento brevissimo subsericeo subargenteo obsiti, 2( — l)-flori. Bracteae lanceolatae vel ovato-lanceolatae, acutae, argenteae, 5 — 6 mm longae, 1 Y2 — 2 mm latae. Flores sessiles. Calycis calcar 3 — 4 cm longum, 1 mm crassum; sepala oblonga, obtusa, margine anguste membranacea, 7 mm longa, 2 mm lata. Petala sepalis 2Y2 — ^^/i-V^o longiora, usque 20 mm longa, e basibus cuneatis latissime obovata, apice rotundata, carmineo-rosea. Westliches Litorale: Kaus Mountain, nahe Goedman's kraal um 1000 — 1300 m (Drege a. 1830 n. 3257!). Zwischen Ookiehs und Naries um 1100 m (Bolus in Macowan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. a. 18 83 n. 1114!). Nota. Species humilis gracillima, habitu species alpinas generis Primulae imitatur. 102. P. abrotanifolium (L. f.) Jacq. Schoenbr. II. (1797) t. 36; Willd. Spec. pl. III. (1800) 688; DG. Prodr. I. (1824) 661 n. 128; Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 351; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 282. — P. artemisiae- foliwn E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 208, non DG. — Geranium ab- rotanifolium L. f. Suppl. (1781) 304; Gav. Diss. IV. (1787) 256 t. 117, f. 1; Thunb. Prodr. PI. Gap. (179 4) 115; Andr. Geran. (I 805) c. ic. — Geraniospermum abrotani- folium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 4. — Suffruticosum, 10 — 30 cm altum. Gaulis suffruticoso-ramosus, sublignosus, basi 2 — 7 mm crassus, inferne foliis denudatus, su- perne foliis dense vel densissime vestitus. Foliorum lamina ambitu circ. semiorbicularis, 8 — 15 mm lata, 5 — 10 mm longa, indumento adpresso hyalino subsericeo-argentea et Pelargonium. 385 pilis noanullis patulis obsita, in lacinias lineares 2 — 7 mm longas et i mm latas obtusas scissa; petiolus subsericeus et pilosus, laminae aequilongus, 2 — 10 mm longus. Stipulae minutae, 2 mm longae, usque ad 1/3 — Y2 petiolo adnatae; partes iiberae subulatae, puberulae, sicut bases petiolorum persistentes. Pedunculi axillares, solitarii, \ — ö cm longi, sed in eodem speeimine longitudine vix diversi, I — 3-flori, pubescentes. Flores sessiles vel subsessiles. Bracteae ovatae, acutiusculae, puberulae, 2 mm longae, i Y2 ^^ atae. Galjcis calcar puberulum, 5 — 1 5 mm longum, sub sepalis vix ampliatum ; sepala puberula et non raro pilis nonnullis longis obsita, lanceolata vel lanceolato-ovata, acuta vel acutiuscula, 5 — 6 mm longa, i 1/4 — ^ V2 "^"^ ^^ta, interiora margine membranacea. Petala sepalis 2-plo longiora, usque \ 0 mm longa, spathulato-obovata vel obovata, apice retuso-rotundata, albida, circum venas basin versus late carmineo- vel roseo-picta, non raro etiam plane rosea. Fructus maturus \ 6 mm longus ; rostrum tenue, 1/2 ^^ crassum, pilis longioribus vix hirtum. Westliches Litorale und Karroides Hochland, bis Kaffraria: Bitterfontein (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 1 \ 039!). — Nieuweveld, nahe Rhinosterkopf, Kenko, Nieuwe Hantara (Drege a. 1829 n. 676!, n. 2262!). Africa's Hoogte (Burke et Zeyher nach Harvej). Somerset (Barber nach Harvey). Shiloh (Baur n. 934). Karree Berge um 600 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 8265 !l Calvinia, am Südostabhang des Roupmjniet auf lichtbuschigen Stellen auf Schiefer, um 1050 m (Diels, Reise a. 1900 n. 682!). Zeekoevley (Schlechter, Austro-afric. a. 1897 n. 10 552 sub P. rarum Schlchtr.!). Ohne Standortsangabe (Burchell, Cat. n. 2710!, n. 6207!, Mund et Maire a. 1819!). — Queenstown (Galpin, Austro-Afric. a. 189 4 n. 1819!). Nota. Teste Harvey species anno 1796 primum in Britannia culta est. 103. P. incisum (Andr.) Willd, Spec. pl. III. (I8OO) 686; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 93; DC. Prodr. I. (1824) 661 n. 130; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — I86O) 283. — P. monsoniaefolium Fisch, ex. Steud. Nom. ed. {. (1821) 601. — Ligularia incisa Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 69 n. 533. — Ligularia canescens Sweet ex Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 69 n. 534. — Geranium incisum Andr. Bot. Rep. I. (179 9) t. 67. — Geraniospermum incisum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Suffruticosum, 10 — 30 cm altum. CauHs suffruticoso-ramosus vel -ramosissimus, sublignosus, basi 3 — 5 mm crassus, plerumque iam basi foliis dense vel densissime vestitus. Foliorum lamina ambitu semiovata, 1 5 mm longa et lata, in- dumento tenuissimo subsericeo ± dense obsita, grosse bipinnatifido - incisa laciniis 5 mm longis et 1 — 1 1/2 mm latis; petiolus zh subsericeus, quam lamina 1 — I i/o-plo longior, 6 — 20 mm longus. Stipulae minutissimae, vix 1 mm longae, petiolo late adnatae ; partes Iiberae deltoideae vel deltoideo-subulatae, cum basibus petiolorum non raro persistentes, puberulae. Pedunculi axillares, caulini, solitarii, 1 — 5 cm longi, sed in eodem speeimine longitudine vix diversi, 1 — 3-flori, pubescentes. Flores sessiles. Bracteae lanceolato-ovatae, acutiusculae,. 2Y2 — 3 mm longae, 1 — 1 Y2 ^^^ latae. Galycis calcar puberulum, 15 — 30 mm longum, sub sepalis vix amphatum; sepala puberula et pilis nonnullis longis obsita, lanceolata vel lanceolato-ovata, acuta, 5 — 6 mm longa, 0/2 — 2Y2 ™ni lata. Petala sepalis 2 — 2Y2-p!o longiora, usque 12 — 14 mm longa, e basibus unguiculatis spathulata vel spathulato-obovata, apice rotundata, albida, circum venas striis carmineis vel roseis tenuiter picta. Fructus maturus 22 mm longus; rostrum tenue, 1 mm crassum, pilis patulis hirtulum. Südwestliche und südliche Kapprovinz, bis in die Karroo: Zweliendam bei Hassaquaskloof und Breederivier (Eckion et Zeyher n. 533 sub Ligularia incisaV). — Am Ufer der Gauritzrivier und Saffraanrivier bei George (Eckion et Zeyher n. 534 sub Ligularia canescensl). — Murraysburg an steinigen Abhängen (Tyson, Austro- afric. a. 1879 n. 231 !). — Ohne Standortsangabe (Gooper a. 1859 n. 2054!). — Nach Andrews Rep. im Jahre 179 3 zuerst in England aus Samen gezogen, die aus Wien bezogen wurden. Nota. Species arcto affmis est P. abrotanifolio , a quo distinguitur calcare sepalis 4-plo longiore et petalis angustioribus et indumento minus subsericeo. A. Eng 1er, Das Pflanzenreicb. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 25 336 R. Knuth. — Geraniaceae. 104. P. griseum R. Knuth, spec. nov. — Suffruticosum, floriferum 17 — 20 cm altum, e basi ramosissimum ramis subsimplicibus, inferne foliis numerosis ornatum. Caulis et rami sublignosi, usque 5 mm crassi, atrescenti-incani, pilis incanis hispidis obtecti, demum cortice armati et vestigiis minimis petiolorum fere squamati. Folia in- feriora numerosa, pilis incanis plane subhirsuto-sericea; petioli usque 3Y2 cm longi et 11/2"!'^ crassi, crassiusculi, rigidi, pilis retrorsis incani, quam lamina 1^/2 — 2-plo longiores, diu persistentes; lamina 2 — 3^2 cm longa, 1 1/2 cm lata, pinnata, lobis 5 — 7 late ovatis vel rotundato-ovatis fere usque ad rhachidem pinnatifido-incisis, lobulis parvis obtusis spathulatis integris vel cuneatis, bi- et trilaciniatis. Bracteae petiolo pro maxima parte adnatae; partes liberae 2 mm longae, trianguläres, incano-hirsutae. Um- bellae 2, scapo 2V2 — ^ cm longo suffultae. Pedunculus O/2 — 2^/4 cm longus, tomentoso- hirsutus, 1 1/4 mm crassus, 3 — 4-florus. Bracteae latissime ovatae vel rotundato-ovatae, obtusae vel minutissime mucronulatae, incano-hirsutae vel hirsulissimae, saepe 3 — 4 mm longae et 2Y2 — 3 mm latae. Flores sessiles. Caljx hirsutus; calcar 5 — 8 mm longum, 1 1/4 mm crassum, sub sepalis vix ampliatum; sepala spathulato-obovata, obtusa, 8 mm longa, 2V2 '^i^ l^ta. Petala 4 (?), purpureo-violacea(?); duo maiora longe unguiculata ungue intense picto, sepahs 2-plo longiora, parte superiore oblongo-ovata ; duo minora similia, sed i V2"Plo breviora. Filamenta calyce \ V2"Plo longiora. Ovarium hirsutissimum. Karroo: Oudeberg bei Graaf Reinet, auf dem Gipfel der Felsen um 1800 m (Bolus, herb. a. 1868 n. 703 in herb. Bolus. — blüh. November!). Albert Distrikt (Cooper, South African PI. a. 1861 n. 682 — in herb. Zürich!). Nota. Species in herb. Bolus, sub nom. P. alteniatis (a cl. Oliver determinat.) asservata, re vera ad sectionem Ligitlariam adnumeranda est. 105. P. dolomiticum R. Knuth ex Engler in Sitzungsber. Königl. Pr. Akad. Wissensch. XI. (1906) 737 (nomen); R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 71. — Floriferum 1 0 — 1 7 cm altum. Caulis crassiusculus, verisimiliter brevis vel brevissimus, 4 cm vix superans. Rami herbacei perpauci — plerumque unus — , umbella composita ornati, 1 0 — 1 3 cm longi, basi sparsim foliati, parte media foliis perpaucis minoribus vestiti, sicut pedunculi pilis brevibus patulis hirsuti, teretes. Folia inferiora cum petiohs 2 — 3 cm longa, plane pilis brevibus hirsutissima; lamina ambitu late ovata, bipinnati- sectk laciniis 1 — 2 mm longis acutiusculis lineari-oblongis; petiolus quam lamina vix longior. Stipulae membranaceae , pallide fuscae, late semiovatae, obtusae vel apice rotundatae, hirsutae, saepe 2 mm latae et 1 — 2 mm longae. Pedunculi longitudine diversi, 3 — 5 cm longi, inferiores plerumque longiores, subviscoso-subhirsuti, 2 — 3-flori. Bracteae membranaceae, late ovatae, acutiusculae, margine ciliatae, pallidae, zb mani- feste trinervatae. Flores sessiles. Calyx subviscoso -subhirsutus; calcar 8 — 10 mm longum, 1 mm crassum; sepala ovato-oblonga, obtusiuscula, 6 — 8 mm longa, 2V4 — 3mm lata, interiora margine membranacea, striis 3 glauco-viridibus ornata. Petala 2 longiora, sepalis 3 — 3y2~plo longiora, 2 cm longa, omnia e basibus longe unguiculatis anguste lanceolato-spathulata, apice obtusa vel rotundata, albido-rosea, basin versus ad venas carmineo-tincta. Fructus maturus usque 4 cm longus; valvulae et rostrum hispidae. Transvaal: Ottoshoop, auf der Dolomitsteppe (Engler, Reise nach Süd- und Ost-Afrika a. 1905 n. 2889 — Typus in herb. Berol. !). — Karroides Hochland: Hantam Gebirge (Meyer a. 1869!). — Blühend und fruchtend im September. 106. P. ramosissimum (Cav.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 688; DC. Prodr. I. (1824) 661 n. 133; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 284. — Ligularia ramosissima Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 70 n. 537. — Geranium frutescens^ ramosum, foliolis plurimis^ subrotundis Burm. PI. Afr. rar. (1738) 89 t. 34, f. 2. — G. ramosissimum Cav. Diss. IV. (1787) 2 60. — Geraniospermum ramosissimum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Suffruticosum, 10 — 2 0 cm altum. Caulis inferne sparsim suffruticoso-ramosus, sublignosus, basi 3—4 mm crassus, basi foliis denudatus, superne densissime foliatus. Foliorum lamina ambitu lineari-lanceolata, cum petiolo (a lamina difficulter discernendo) 4 — 13 cm longa, ^4 — 2 cm lata, indumento brevi aspera, usque ad rhachim veram pinnata, pinnis late ovatis numerosis intense pinnatifido-incisis, Pelargonium. 387 lacinulis lineari- oblongis obtiisiusculis vel acutiusculis ; petiolus indumento brevi setosiusculo scaber. Stipulae liberae, basi i 1/2" — 2 imu latae et late deltoideae, tum abrupte con- tractae et fere subulatae; partes subulatae deciduae, acutiusculae. Inflorescentia saepe pseudo-paniculiformis; saepe auteiii unibella coiiiposila. Pedunculi axillares, caulini, 1 V2 — 2Y2 cm longi, \ — 3-flori, pilis hyalinis pro parte latis asperi. Flores sessiies. ßracteae ovatae, obtusae, iiiox inembranaceae, hispidulae, 4 mui longae, 2Y2 — 3 mm latae. Calyx primo hispidulus, demum fere glabrescens; calcar 6 — 10 mm longum, sub sepalis non ampliatum ; sepala ovato-oblonga v€l oblonga, obtusiuscula, 7 mm longa, 21/2'""^ l^ta. Petala sepalis 2 — 2Y2"Plo longiora, usque M — 20 mm longa, e basi longe unguiculata elongato-spathulata, apice emarginata(?), albida(?). Fructus 33 mm longus; rostrum pilis brevibus albidis patentissimis hispidum. Von dem Westlichen Litorale durch die Karroo bis zur Baumsteppen- provinz der Kaffernländer: Kamiesberge, zw. Ezelfont. und Wittwaater (Drege a. 1830 n. 3246!). — Murraysburg (Tyson, Austro-afric. a. 1879 n. 267!, Bolus a. 1867 n. 1784!]. — Craddock (Burke et Zeyher nach Harvey; Cooper, South Afr. PI. a. 1861 n. 512!). — Beaufort und Gaaup (Eckion et Zeyher n. 537 sub Ligularia ramosissima). Nahe Burghersdorp, um 1600 m (Fl an ag an, Austro-afric. a. 1892 n. 1542!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 702, n. 744!; Zeyher n. 187 u. 2068 nach Harvey; Krebs a. 1833!). — Blühend Dezember und Mai. 107. P. artemisiaefolium DC. Prodr. I. (1824) 061 n. 132; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 18 60) 2 84. — Myrrhidium artemisiaefolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 72 n. 558. — Geraniospermum artemisiaefolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Suffruticosum, 15 — 20 cm altum. Caulis subsimplex vel basi sparsim ramosus, subhgnosus, basi 3 — 5Y2 ^^i^^ crassus, foliis rigidis dense vestitus, 3 — 10 cm altus. Foliorum lamina 3 — 4( — 7) cm longa, sparsim pilosa vel glabrescens, laete glaucoideo-viridis, rigida, in lacinias lineares 3 — 13 mm longas et vix 1 mm latas obtusiusculas vel acutiusculas scissa; petiolus glaber, rigidus, laminae circ. aequilongus, plerumque 4 cm longus, Stipulae lineari-subulatae, saepe rubellae, usque 1 2 mm longae, basi 1 mm latae, acutissimae, liberae. PeduncuU axillares, caulini, solitarii, circ. 7 cm longi, 2 — 5-flori, glabri. Flores pedicellati, pedicelhs 2 cm longis et calycis calcare paullo brevioribus. Bracteae lineari-subulatae,* acutissimae, glabrae, 7 — 10 mm longae, basi vix 1 mm latae. Calycis calcar glabrescens, 2 — 3 cm longum, sub sepalis vix ampliatum; sepala puberula, apicem versus non raro villosa, lineari-lanceolata, acuta vel acutissima, 8Y2— "lOmm longa, 1 Y4 — 1^4"^^^ l^^^j margine vix membranacea. Petala sepalis 2-plo longiora, usque 2 cm longa, spathulata vel obovato-spathulata, apice rotundata, albida vel roseo-albida, circum venas basin versus macula ± magna intense carminea picta. Fructus 3' cm longus; rostrum pilis patuHs brevibus hyalinis hirtum. — Fig. 50^. Südwestliche Kapprovinz: Ohne Standortsangabe (ßurchell, Cat. Afr. austr. n. 2710 nach DC. — Typus; Burchell, Cat. n. 7886!; Zeyher n. 2066!). An buschigen Stellen des Gebirges am Flusse »Rivier zonder Finde« nicht fern von dem Landhaus Knoblauch bei Zwellendam (Eck Ion et Zeyher n. 558 sub Myrrhidium arte7nisiaefolium). Genadendal, an Abhängen des Gebirges um 850 m (Bolus in Macowan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. a. 1885 n. 617!, Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9862!). — Blühend Januar bis Februar. 108. P. exstipulatum (Cav.) L'Her. Ger. (1787—1788) t. 35; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 431; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 685; DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 303; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 81 n. 637; Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 28 3. — P. pallidum Salisb. Prodr. (179 6) 316. — Geranium exstipulatum Cav. Diss. IV. (1787) 253 t. 123, f. 1; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 115; Thunb. Fl. Cap. (1823) 522. — Geraniospermum exstipulatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Suffruticosum, usque 3 0 cm altum. Caulis suffruticoso-ramosus, sublignosus, basi 5 mm crassus, inferne foliis denudatus, superne dense foliatus. Foliorum lamina circ. 7— 8 mm diam., indumento brevissimo incano subsericea, semiorbiculari-ovata, basi retusa, pin- 25* 3g8 R. Knuth. — Geraniaceae. natifido-lobulato-incisa, laciniis obtusis i — 2 mm longis et \ mm latis; petiolus laminae circ. aequilongus, 7 mm longus, saepe — lamina decidua — demum spinöse persistens. Stipulae \ Y2 i™^^ longae, usque ad ^5 petiolo adnatae ; partes liberae deltoideae,* minu- tissimae, acutiuseulae vel obtusae. Pedunculi caulini, 2 — 3 cm longi, minute puberuli, 2 — 4-flori. Flores subsessiles; in speciminibus eultis non raro pedicellati pedicellis usque 6 mm longis. Bracteae e basi late ovata abrupte attenuatae, vel late deltoideae apice obtusae, 1 — 1 1/2 i^n^ longae. Calyx pilis minutis puberulus; calcar \0 — 15 mm longum; sepala ovata vel lanceolata, acutiuscula, margine vix vel saepius non mem- branacea, 5 mm longa, i Y2— 2 mm lata. Petala sepalis 2-plo longiora, 10 mm longa, e basibus unguiculatis spathulata, apice rotundata, violaceo-rosea(?). Fructus maturus 2 cm longus, hirsutus. Südliche Karroo und südliche Provinz: Distr. Oudtshoorn (Bolus, Austro- afr. a. 19 05 n. H74o!). — In Gebüschen am Gamutzrivier in der Wüste Karroo und zwischen Gauritzrivier und Langekloof bei George (Eckion et Zeyher n. 637!). — Ohne Standortsangabe (Cooper, South Afric. PI. a. 1859 n. 2055!; Mund et Maire!). — Blühend Dezember bis Mai. — In England eingeführt im Jahre 1779 von der Herzogin von Strathmore. Nota. Species statura suffriiticosa et indumento brevissimo subsericeo foliorum bene distincta est. 109. P. ionidiflorum (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 283. — P. cortusaefolium E. Mey. in Drege, Zwei Pfl.-Docum. (1843) 208, non L'Her. — Ligularia ionidiflora Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 69 n. 532. — Geraniospermwn ionidiflorum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Suffruticosum, 15 — 30 cm altum. Caulis squarroso-suffruticoso-ramosus, sublignosus, basi 4 — 7 mm crassus, inferne foliis denudatus, superne dense foliatus. Foliorum lamina 1 7 mm longa, 1 2 mm lata, glabrescens, subtus autem ad venas longe setoso-pilosa, late oblongo- ovata, basi retusa vel levissime cordata, pinnatifido-lobulata lobuHs crenato-dentatis, dentibus obtusis vel rotundatis, 1 mm longis et latis; petiolus laminae circ. aequilongus, saepe \ 5 mm longus, pilis longis albidis patulis hirsutus. Stipulae 1 1/2 — 2 mm longae, usque ad * 5 petiolo adnatae; partes liberae deltoideae, minutissimae, obtusiusculae. Pedunculi caulini, ex axillis foliorum minorum exorti vel ad umbellas compositas congesti, 2 — 3 cm longi, longe patule satis sparsim hirsuti, 3 — 1 0-flori. Flores sessiles vel subsessiles. Bracteae ovato-lanceolatae vel lanceolatae, acutae, 2 — 2V2 ^'^^^ longae. Calyx pilis longis albidis patulis zh dense obsitus; calcar 9 — 20 mm longum; sepala anguste lanceolata vel lineari-lanceolata, acuta, 5 — 6mm longa et 1 — {^j^TXim. lata. Petala sepalis 2 — 3-plo longiora, 10 — 13 mm longa, e basibus unguiculatis spathulata vel spathulato-ovata, apice rotundata, intense violacea. Fructus 2 cm et ultra longus; rostrum fere glabrescens. Südlicher Teil der Baumsteppenregion der Kaffernländer : An steinigen und buschigen Stellen des »Bothasberg« und bei »Hermanuskraal« am Vishrivier bei Albany (Eckion et Zeyher n. 532 — Typus!; Drege!. Barber nach Harvey). Grahamstown (Williams on nach Harvey). Zwischen Bosmansrivier und Zuureberge, an felsigen Orten (Drege a. 1829 n. 2264!). Distrikt Craddock (Cooper, South Afr. PI. a. 1861 n. 504!). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 3649 sub P. eortusaefoliiim). — Blühend JuU. 110. P. tripartitum Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 683; Sweet, Ger. 11.(1822 — 24) t. 115; DC. Prodr. I. (1824) f.61 n. 137; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 284. — P. trifidum Jacq. Schoenbr. H. (1797) t. 134. — P. fragile Willd. Spec. pl. HI. (I8OO) 686. — Geranium fragile Andr. Bot. Rep. I. (1799) t. 37. — Ligularia trifida Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 69 n. 535. — Qeranio- spermum fragile 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne, radice circ. 3 mm crassa fusca fere verticali. Gaules saepe plures vel unus e basi ramosus, cum floribus 10 — 30 cm longi, 2 — 3 mm crassi, erecti, piUs longis patulis sparsim vel sparsissime obsiti, demum glabrescentes, vix ramosi, leviter sulcati, sparsim foliati. Folia inferiora vix Pelargonium. 3g^ numerosa, petiolata petiolis quam lamina \ — 1/2-plo longioribus, tenuiter sulcatis, longe patule pilosis, usque 5 mm longis et < — i^/^ mm crassis; lamina glabra vel glabrescens, ambitu triangulari-cordata, usque ad basin veram tripartila; lobi — praesertim medius — grosse bipinnatifido-secti, lobulis ovatis vel oVato-oblongis obtusis; folia caulina media et superiora minora, alterna, lobulis angustioribus; tripartitio laiiiinae minus manifesta. Stipulae ovatae, zb abrupte aeuminatae, acutae vel acutissimae, 3 — 6 mm longae, paullo angustiores. Umbellae axillares, paucae, saepe solitariae, rarius plures apicem caulis versus coalitae. Pedunculi 4 — 7 cm longi, \ — 1 Y2 ^""^ crassi, pilis rigidis latis brevibus vix numerosis fere setosi, 3 — 5-flori. Bracteae dz ovato-acu- minatae vel ovato-lanceolatae, acutae, 4 — 9 mm longae, 2 — 3 mm latae, pilis brevibus setosiusculis hirsutae. Flores subsessiles; pedicelli 4 — 3 mm longi, raro longiores, sicut calyx totus breviter setoso-hirsuti, quam calcar vix crassiores. Caljcis calcar 12 — 17 mm longum, i mm crassum, sub calyce vix dilatatum; sepala anguste lanceolata, acuminata, acuta, manifeste trinervata, praesertim ad nervös setoso-hirsuta, usque 1 i mm longa et 2 — 2V2 "^^^^ '^t^' Petala 4; duo maiora, e basi fere unguiculata obovato-spathulata, usque 22 mm longa et .4 — 6 mm lata, pallida vel pallide rosea, ad medium car- mineo-striata; duo minora duplo breviora et angustiora. Stamina 7; filamenta calyci aequilonga. Fructus maturus 35 — 40 mm longus; rostrum pilis brevibus setosiusculis hirsutum. Von der südlichen Kapprovinz durch Kaffraria bis auf die südostafrika- nische Hochsteppe; vielfach bis in die Karroo: In der Karroo zwischen Gauritz- rivier und Langekloof bei George (Eckion et Zeyher n. 535 sub Ligularia trifida]. Zwischen Zuureberge und Bosmansrivier, an felsigen und schattigen Orten an einer Felswand hängend (Drege a. 1829 n. 2268!). — Graaf Reinet, um 1000 m (Bolus a. 1866 n. 443!). Prince Albert, um 700 m, auf steinigen Hügeln (Bolus, Austro- Afric. a. 1904 n. 11454!). Zwartberg Pass, um 800 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1904 n. 11 453!). Kanasie (Mund et Maire a. 1820!). — Barberton, Rimer's Creek zwischen Felsen um 1100m (Galpin a. 1889 n. 457). — Blühend September bis November. Nota. DG. distinguit varietatem umbellis 3-floris [P. fr ipartihim WiWd. ; P. tri fi dum 3 dicq.) et var. ß. umbellis 5 — 6-floris (P. fragile "Willd.; 0. fragile Ändr.). Formae duae autem vix distinguendae sunt, Ceterum plantae typicae Willdenowianae in herbario Berolinensi asservatae cum nota cl. DeCandollei non congruunt. Specimen, quod Willd enow in herbario suo no- mine P. tripartitum designavit, 5-florum est, dum in P. fragili lierbarii Willdenowiani 3 flores reperiuntur. 111. P. cardiophyllum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 2 84. — P. setulosum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 422. — Eumorpha elegans Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 77 n. 601. — Oeraniospermum cardio- phyllum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 12 — 30 cm altum, pluricaule. Cauhs satis tenuis, suberectus, basi 2 — 3 mm crassus, parce vel vix ramosus, basi sub- lignosus, glabrescens, angulosus, sparsim foUatus. Foliorum basalium permullorum lamina ambitu cordata, apice acuta, sed non acuminata, 17 mm longa, 2 5 mm lata, glabrescens vel pilis brevissimis latis sparsim obsita, leviter lobulata et acute dentata; lamina foliorum cauhnorum plane conformis ; petiolus foliorum inferiorum et basalium usque 51/2 cm longus, glaber, quam lamina 3 — 4Y2~plo longior; folia superiora brevius petiolata. Stipulae lineari-subulatae, acutissimae, margine cihatae, usque 7 mm longae. Peduncuh axillares, ad corymbum zb pauciflorum congesti, 1 Y2 — 3 cm longi, glabrescentes, 2 — 3-flori. Flores pedicellati pedicelHs 2 — 30 mm longis, sed in spe- cimine eodem vix diversis. Bracteae subulatae, 1 Y2 — 6 "^"^ longae, acutissimae, margine rigide cihatae. Galycis calcar glabrescens, 6 — 14mm longum; sepala zh anguste lanceolata, 7 mm longa, 1 y2 mm lata, acuminata, acutissima, interiora margine mem- branacea, pilosa vel glabrescentia. Petala sepalis 2-plo longiora, 1 3 mm longa, e ba- sibus unguiculatis obovata, carmineo-rosea. Rostrum pilis brevibus hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: An steinigen Stellen der Gebirgshänge des Zwarte- berg oberhalb der Quellen und Baviansberg bei Gnadendal im Distr. Caledon um 500 m 390 R. Knulli. — Geraniaceae. (Ecklon et Zejlier n. 601 sub Eumorpha elegans (nach Ilarvej) — Typus; Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9805!). River Zonderende, um 130 m (Zeyher n. 2084 — Typus!; Schlechter, PI. austro-afric. a. 1894 n. 563i!). An steinigen Abhängen des Tafelberges oberhalb Orange Kloof um 700 m (Schlechter, PL austro-afric. a. 1892 n. 9 06 expte.!]. — Blühend Oktober bis November. Var. ß. laciniatum Harvey 1. c, — Folia intense trilobata, lobis lobulatis et dentatis. Südwestliche Kapprovinz: Ohne Standortsangabe (Zeyher nach Harvey). Wahrscheinlich gehört hierher noch ein Vorkommen an steinigen Abhängen des Tafel- berges oberhalb Orange Kloof um 700 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 906 ex pte.!). Sect. VI. Jenkinsonia (Sweet) Harv. Jenkinsonia Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 285. — Jenkinsonia (gen.) Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) p. IX; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 70. — Chorisma (gen.) Lindl. ex Sweet, Ger. I. (1820 — 22) 79; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 70. — Chorisma (sect.) DG. Prodr. I. (1824) 658. A. Gaulis obtuse 4— 3-angulosus 112. P. tetragonum. B. Gaulis subteres. a. Folia profunde 5-lobata vel -partita. Stipulae parvae, deltoideae, rigidae, persistentes 113. P. quinatum. h. Folia profunde 5-lobata. Stipulae parvae, subulatae, demum spinas parvas recurvatas efformantes \ \ i.P.antidysentericum. c. Folia 5-crenato-lobata. Stipulae deltoideae, vix parvae. — Incola Asiae minoris W ^ . P. Endlicherianum. Die durch die großen Blüten mit besonders starker Ausbildung der beiden oberen Fetalen ausgezeichneten Arten haben eine geschlossene Verbreitung von dem westlichen Litorale um das Kap herum bis nach Kaffraria. Das Vorkommen des in Kleinasien weit verbreiteten P. End- licherimium, dessen Zugehörigkeit zu der Gruppe kaum zweifelhaft ist, ist völlig isoliert. Dieser Umstand ist um so bemerkenswerter, als die dieser Art nahe stehenden Formen nicht variabel sind, im Gegensatz z. B. zu den meisten australischen Vorkommen der Gattung Pelargonium. P. Endlicher ianum ist sicher eine sehr alte Form. 112. P. tetragOQUm (L. f.) L'Her. Ger. (1787 — 1788) t. 22; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 4 27; Bot. Mag. IV. (I79l) t. 136; Salisb. Prodr. (1796) 315; Willd. Spec. pl. HI. (1800) 669; DG. Prodr. I. (1824) 658 n. 101 ; DG. PI. Grasses t. 96; Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 286. — P. tetragonum var. irigonum DG. Prodr. I. (1824) 658 n. 101. — P. flavescens Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 286. — Chorisma tetragona Lindl. ex Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) sub t. 79; Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 70 n. 544. — Ch. flavescens Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 71 n. 545. — Jenkinsonia tetragona Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 99. — Oeranium tetragonum L. f. Suppl. (1781) 305; Jacq. f. Ic. pl. rar. I. (1781—1786) t. 132; L. Syst. Veg. XIV. (1784) 619; Gav. Diss. IV. (1787) 231 t. 99, f. 2; Thunb. Prodr. PL Gap. (1794) 113, Andr. Ger. (1805) c. ic; Thunb. FL Gap. (1823) 513. — G. trigonum Scop. DeL I. (1786) 12 t. 5. — Geraniospermum tetragonum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Garnoso- herbaceum, 30 — 40 cm altum. Gaulis manifeste obtuse 4 — 3-angulosus, pseudo-dichotome ramosus ramis erecto-patulis, carnosis, 7 — 4 mm crassis, glabris, foliatis; internodia longitudine saepe inaequalia, dz elongata. Folia vix numerosa, saepe pauca, dz glau- coideo-viridia, ad venas exs. pallidiora, omnia aequiformia; lamina ambitu late cordata, usque ad ^5 — Vs ^^^^ 5-lobata lobis crenato-dentatis, pro rata parva, 7 — 15 mm longa, paullo latior, pilis longis albidis quam dentes saepe longioribus obsita; petiolus laminam longitudine circ. aequans vel paullo longior, demum glaber. Stipulae 2 — 4 mm longae, trianguläres, obtusiusculae, glaucoideae, carnosulae. PeduncuU 2 — 4 cm longi, quam folia petiolata longiores, rarissime aequilongi, pilis paucis vel perpaucis longis hyalinis retrorso-patulis obsiti vel glabri. Umbella 1 — 3-^ saepe 2-flora floribus sessilibus. 1 Pelargonium. 391 ßracteae ovatae vel lanceolato-ovatae, acutae, glabrae. Pedicelli cum calycis calcare 3 — 4 cm longi, pedunculis < 1/2 — 2-plo longiores, aeque ac calycis calcar pilis longis hyalinis patulis obsiti; pedicellus verus fere nullus. Sepala H — 15 mm longa, linearia, acuminata, acuta, pilis hyalinis in facie exteriore rarioribus, marginem versus vix dense cbsita, margine membranacea. Petala duo superiora maxima, sepalis 2 — 21/2"?^^ longiora, usque 4 cm longa, e basi unguiculata late spathulato-ovata, apice ± retusa vel vix perspicue emarginata, rosea, partibus media et inferiore circum venas intense purpureo- colorata; duo inferiora albido- rosea, lanceolato-lingulata, superioribus multo minora, sepalis vix longiora. Fructus 4 cm longus; rostrum et valvulae dense patule pilosa. Von der südwestlichen Kapprovinz durch die Karroo bis zum südlichen Teil der Baumsteppenregion der Kaffernländer: Cannaland und am Gauritzrivier bei Zwellendam (Eckion et Zejher n. 545 sub Chorisma flavescens). — Prince Albert um 900 m (Bolus, Austro-afric. a. 1904 n. H 455!). — Zoutpanshoogde am Zwart- kopsrivier bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 544!). — Blühend Dezember. Nota. Teste Alton species a. 1774 in Britanniam a Mas so n introducta est. 113. P. quinatum Sims, Bot. Mag. XV. (I8OI) t. 547; DC. Prodr. I. (1824) 658 n. 100; Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 285. — Geranium prae- morsum Andr. Bot. Rep. III. (1801) t. 150. — Geranium quinatum Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 758. — Jenkinsonia quinata Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 79; Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 70 n. 541. — Geraniospermum quinatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Herbaceum, circ. 20 cm altum, suffruticosum. Cauhs basi circ. 10 — 15 mm crassus, e basi ramosus; rami subsimplices vel sparsim ramulosi, sublignosi, minutissime puberuli, teretes, vix dense foliati. Foliorum lamina minutissime puberula, circ. 13 — 15 mm diam., basi cordata, ambitu circ. orbicularis, fere usque ad basin veram 5-partita lobis cuneatis, apice retuso tridentatis, den- tibus obtusis; petiolus indumento aequaU sicut cauhs obsitus, 5 — 13 mm longus. Stipulae 3/4 mm longae, 1 1/2 mm latae, late triquetrae, acuminatae, acutae, fere rigidae, persistentes. Pedunculi foliis duplo longiores, 2— 3 cm longi, minutissime puberuli. Umbella 1-flora, flore fere sessili. Bracteae lanceolatae vel ovatae, acutae, membranaceae, 7 mm longae. Pedicelli cum calycis calcare 31/2 — ^ cm longi, pedunculis 1 1/2 — 1^4"?'® longiores, sicut calycis calcar pilis perpaucis minutissimis obsiti; pedicellus verus fere nullus. Sepala lanceolato-linearia^ acuminata, acuta, margine vix membranacea, 15 — 17 mm longa, t^j^ — 3 mm lata, pilis perpaucis minutissimis obsita. Petala duo superiora maxima, sepalis 2-plo longiora, e basi unguiculata late ovata, apice rotundata, pallida, lutescentia, ad partes mediam et inferiorem circum venas intense rubro-colorata; tria inferiora concolora, lutescentia, superioribus multo minora, sepalis vix 1 Y2~P^*^ longiora. — Fig. 4 1 B. Südwestliche Kapprovinz bis in das westliche Litorale: An den Ufern des Oliphantsrivier bei Clanwilliam (Eckion et Zeyher n. 541 !). Auf Hügeln bei Nieuwe Rust (PI. Schlechterianae austro-afric. n. 11006!). Vanrhynsdorp, am Westabfalle der Bokkevelds auf hartem lehmigem Boden steiniger Stellen der lichtbuschigen Abhänge (Diels n. 566!). — Namaqualand (Drege n. 7476 ex pte. nach Harvey). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 3256!). 114. P. antidysentericum (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 186 0) 286. — Jenkinsonia antidysenterica Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 70 n. 542. — Geraniospermum antidysentericum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Radix maxima, napiformis, demum magnitudine capitis viri. Gaules suffruticosi (annui?), multangulares et striati, numerosi, 60 cm et ultra longi, tenues, divaricati, ramosissimi ramis filiformibus. Folia parva, petiolata petiolis tenuibus, reniformia, pro- funde 3 — 5-lobata vel -partita, lobis incisis vel 3-lobulatis et dentatis, molliter pubes- centibus. Stipulae parvae, subulatae, demum spinas recurvatas efformantes. Pedunculi breves, divaricati, 2 — 3-flori. Pedicelli calycis calcai'e 2-plo longiores. Flores parvi, purpurei. Calycis calcar striatum, pilis scabris obsitum, sepalis aculis linearibus aequi- longum; Stylus et stamina fertilia sepalis longiora (ex Harvey). 392 ^- Knuth. — Geraniaceae. Westliches Litorale: Namaqualand, auf dein Kamiesberge (Ecklon et Zeyher n. 542 sub Jenkinsonia antidysenterica — Typus!). Silverfontein (Drege n. 7477 nach Harvej). Nota. Planta ab incolis >t'namie€ nominatur; radice speciei contra dysenteriam utuntur. — Teste cl. Harvey folia et ramificatio, non autem stipulae eis P. _pa^2^/i similia sunt. Forsitan species ad sectionem aliam pertinet. — Ipse tantum fragrnenta vidi. H5. P. Endlicherianum Fenzl, Pug. (1842) 6 n. 16; Fenzl in Russegger Reise (1843) t. 3; Bot. Mag. LXXXII. (1856) t. 4946; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 898.. — Oeraniospermum Endlicherianum 0. Ktze. Rev. gen. I. (189<) 9 4. — Herbaceum, perenne, 30—50 cm altum. Caulis basi stipulis latis et foliis ± dense ornatus, sparsim ramosus vel potius subsimplex, carnosulus, 3 — 6 mm crassus, teres, sicut petioli et pedunculi et pedicelli calycesque indumento minutissimo puberulo satis dense obsitus, sparsim foliatus. Folia basalia d= numerosa, caulinis aequalia, glaucoidea, e basi cordata orbicularia, 3 — 6 cm diam., usque ad 1/4 — 1/3 late 5-lobata lobis crenato-dentatis, pilis albidis adpressis obsita; petiolus foliorum basalium quam laminae diam. 2 — 5-plo longior, caulinorum multo brevior, sed vix nuUus, crassiusculus. Stipulae lanceolato- triquetrae vel lanceolatae, acutiusculae, pilosae. PeduncuH 6 — 15 cm longi, robusti, 2V2 — 3 ^^^ crassi, basi foliis profunde 5-partitis suffulti. Umbella multiflora, floribus 5 — 15. Bracteae stipulis superioribus persimiles, anguste lanceolato-triquetrae, pilosae. Pedicelli cum calycis calcare 3 — 4 cm longi. Calycis calcar quam pedicellus verus (2 — 7 mm longus) 5 — 7-plo longior, minute pubescens; sepala 7 — 13 mm longa, ob- long©-lanceolata, acuminata, acuta, puberula, margine vix perspicue menibranacea. Petala duo superiora maxima, sepalis 2^/2 — 3-plo longiora, usque 3 cm longa, e basi unguiculata late spathulato-obovata, apice retuso eroso-undulata, rosea, partibus media et inferiore ad venas intense carminea; tria inferiora superioribus multo minora. Fructus 4 cm longus; rostrum dense puberulum; valvulae pubescentes. Südliches Kleinasien, Armenien und Nord-Syrien, an Kalkfelsen der montanen Region: Cilicien im Thale Djoksu zwischen Karaman und Ermenek (Held- reich a. 1845 n. 963!). Ghei Dagh (Heldreich a. 1845!). Cilicischer Taurus, bei Pylas und bei Güleck (Kotschy, It. cilic. in Tauri Alpes »Bulgar Daph« n. 90 !, n. <09 nach Boissier — Typus; Balansa nach Boissier; Siehe's bot. Reisenach Cilicien a, 1895 — 1896 n. 570!). Kurdisches Cilicien, im Gebiet von Kassan Oghlu (Kotschy, Suppl. n. 253 nach Boissier). An Felsen des Berges Ssoffdagh 1200 — 1700 m (Haussknecht, It. syriaco-armeniac. a. 1865). — Prov. Batum, Distr. Artwin, am Flusse Czoroch bei Ordshoch (Woronow in Busch, Marcowicz, Woronov*^, Fl. cauc. exs. a. 1907 n. 266!). Egin, an felsigen Abhängen am Euphrat (Sintenis, It. Orient, a. 1889 n. 923 n. 2743). Erzinghan am Euphrat (Sintenis, It. Orient, a. 1890 n. 2791 !). Divriki in Klein-Armenien (Bornmüller, It. persico-turc. a. 1892 — 1893 n. 3307!). — Nord-Syrien auf dem Berge Amanus (Kotschy, PI. Syriae bor. ex Amano occid. supra Arsus a. 1862 n. 124!). Nota. Nomen curdicum »Saoudschan Tchitcheck«; incolae planta contra vermes viseerum utuntur. Sect. VH. Myrrhidium DC. Myrrhidium DC. Prodr. I. (182 4) 657; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 286. — Myrrhidium (gen.) Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 71. A. Folia glabra. a. Foliorum lamina usque ad basin tripartita; lobus medius usque ad medium latitudinis pinnatifido-incisus. a. Lobus medius elongatus, ambitu rhomboideo-ovatus vel -lanceolatus, acutiusculus H 6. P. Ooetxeanwn. ß. Lobus medius rhomboideus, antice rotundatus . . . 1 1 7. P. Whytei. b. Foliorum lamina pinnatifido-incisa ; lobi duo infimi a ceteris non manifeste diversi H 8. P. multicaule. Pelargonium. 393 B. Folia zb dense pilosa vel hirsuta. a. Petala plerumque magna. Herba perennis. «. Stipulae parvae vel media magnitudine. I. Foliorum lamina pilosa vel hirsuta, ± pinnatifida vel pinnatifido-incisa H 9. P. myrrhifoliiim. II. Foliorum lamina indumento incano adpresso sericea. \. Foliorum lamina tripartita; lobi laterales dentati; lobus medius pinnatifido-lobulatus et dentatus. Pedunculi 2 — 7-flori 120. P. candicmis. 2. Foliorum lamina ovato-cordata, integra, irregu- lariter grosse dentata, coriacea. Pedunculi ple- rumque uniflori 1 2 1 . P. convolvulifolium. ß. Stipulae magnae, saepe { 2 mm longae et 8 mm latae. Bracteae magnae 122. P. urhanum. b. Petala 1 0 mm non superantia, plerumque breviora. Fo- liorum lacinulae lineares. Herba annua, habitu Erodiuni dcutarium simulans 12 3. P. senecioicles. c. Petala circ. \ 0 mm longa, angusta. Foliorum lacinulae filiformes 12 4. P. füifolium. Die Sektion ist sehr gleichmäßig über die Randländcr Süd -Afrikas verbreitet. Auf der westlichen Seite ist sie durch P. senecioicles, auf der östlichen durch das gleichfalls weit ver- breitete P. muUicaule vertreten. Die südwestliche Provinz ist die Region, in der beide Formen- typen zusammenstoßen; das hier äußerst variabele P myrrhifolium ist dem östlichen P multi- caule so nahe verwandt, dass man letzteres fast für eine Varietät des ersteren ansehen kann. — P senecioides erinnert im übrigen äußerlich an manche Erodien. Nördlich geht es bis Hereroland, während der P. myrrhifolitcm -Typus in P Ooetzeanum und P. Whytei an der Ostseite des Kontinentes bis Nyassa-Land vordringt. — Durch die Größe der oberen Fetalen erinnert die Gruppe an die Sektion Jenkinsonia. Eigentümlich ist ihr die vielfach starke Zerschlitzung der Blattspreite. Distributio geographica sectionis. Kl ö 9 TS 9 'S B CS 2 o 'S 1 1 1 1 1 9 1 'S a 1 tu o •II sä 11 p 1 1 m 1 'S P. Ooetxeanwn + P Whytei • . . - - P. multicdule . . . + + ' * 4- P myrrhifolium + + + + + + + + + + • • var. coriandrifoliaum • • + • • • • var. befonicum + P candicans P. convolvulifolium P urhanum \ . . P. senecioides + + + P filifolium ^ ' 3 ^ 4 3 0 4 0 . 2 H6. P. Goetzeanum Engler in Engl. Bot. Jahrb. XXX. (1902) 334. — Perenne, inferne sublignosum, superne herbaceum, in graminosis ascendens, Caulis subramosus; rami usque 1/2 m longi, graciles, partim sublignosi, 2 — 2Y2 ^^ crassi;, teretes, indu- mento longo albido patenti sparsim obsiti, demum glaberrimi; internodia 5 — 9 cm longa. 394 R- Knulh. — Geraniaceae. Folia basalia mox decidua; caulina satis numerosa, alterna vel opposita; lamina iisque 6 cm longa (a basi ad apicem) et 5 cm lata, marginem versus et facie inferiore sparsim ad venas pilis hyalinis nitentibus brevibus ornata, ceterum glabra, e basi cordata elongato-triangularis, usque ad basin palmato-tripartita lobis lateralibus late ovatis dentato-serratis, lobo terminali multo maiore inferne pinnatilobulato lobulis serratis vel omnino grosse serrato. Stipulae lanceolatae, aeuminatae, acutae, longe pilosae, usque iO mm longae. Pedunculi longitudine diversi, 3 — 10 cm longi, fere graciles, sparsim longe patule pilosi, 3 — 5-flori. Bracteae stipulis aequiformes, anguste lanceolatae, aeuminatae, acutae, vix membranaceae, 7— 9 mm longae. Pedicelli veri 1^/2 — 4 mm longi, sicut calycis calcar et sepala pilis brevibus crystillino-hvalinis patentissimis ornati. Calycis calcar circ. 2 cm longum ; sepala e basi lanceolata sensim acuminata, acutissima, margine late membranacea, ad nervum medium tantum viridia, 1 0 — 1 5 mm longa. Petala sepalis 1 Y2-PI0 longiora, e basi longe unguiculata obovata, integra, pallide violacea, ad venas intensius colorata. Valvulae et rostrum dense patule pilosa. Rostrum 33 mm longum. Nyassa-Land: Ukinga, auf den Yawiri-Bergen an rasigen Abhängen (Goetze, Nyassa-See- und Kinga-Gebirgs-Exp. a. <899 n. H89 — Typus in Herb. Berol.!). Nota. Spccies valde afünis est P. Whytei, sed raea sententia diversa foliorum lobo medio elongato acuto grosse serrato, floribus et bracteis maioribus. Folium est semper tripartitum usque ad basin, non sicut in P. Whytei saepe trilobatum. \\1. P. Whytei Baker in Kew Bull. (1897) 246; Engl, in Engl. Bot. Jahrb. XXX. (1902) 335. — Perenne, inferne sublignosum, superne herbaceum. Caulis ramosus; rami usque Y2 ^ ^^^Sh gi'aciles, partim sublignosi, in graminosis ascendentes, 2 mm crassi, subsulcati, indumento longo albido superne satis denso obsiti, demum inferne glabri; internodia 3 — \0 cm longa. Folia basalia mox decidua; caulina 3 — 4 cm longa (a basi ad apicem) et 4 cm lata, numerosa, pro maxima parte alterna; lamina marginem versus et facie inferiore (rarius superiore) sparsim ad venas pilis hyalinis nitentibus brevibus ornata, ceterum glabra, e basi cordata triangularis, usque ad basin palmato-tripartita, lobis lateralibus fere rotundato-ovatis dentatis, lobo terminali maiore pinnatilobulato, lobulis margine anteriore dentatis, dentibus calloso-mucronatis; lamina foliorum superiorum non raro omnino pinnatilobulata, lobulis margine communi dentatis; petiolus patule pilosus, laminae circiter aequilongus. Stipulae longe albido-pilosae, ovato-lanceolatae vel ovatae, aeuminatae, acutae, usque 7 — 8 mm longae. Pedunculi longitudine diversi, 3 — \0 cm longi, sparsim longe patule pilosi, 2 — 5-flori. Bracteae stipulis aequiformes, lanceolatae, aeuminatae, acutae, 6 mm longae, pilis hyalinis patuhs obsitae. Pedicelli veri \ mm longi. Calycis calcar 10 — 15 mm longum; sepala lineari- lanceolata, acuminata, acuta, margine membranacea, 9 — 1 1 mm longa. Petala sepalis 1 Y2 — 2-plo longiora, e basi longe unguiculata spathulata, integra, rosea, basin pallidius tinctam versus intensius striata. Valvulae dense pilosae; rostrum 23 mm longum, pilis albidis patentissime hirsutulum. Nyassa-Land: Nyika Plateau, 1800 — 1300 m (Whyte n. 196 — Typus!). Usafua, auf dem Ngori oder Poroto-Berge, 2300 m, an steilen Abhängen auf Lavaboden (Goetze, Nyassa-See- und Kinga-Gebirgs-Exp. a. 1899 n. 1126!]. Uhehe, Utschungwe- Berge um 1600 m (Prince a. 1899!). 118. P. multicaule Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 534; Jacq. Collect. V. Suppl. (1796) 126; Willd. Spec. pL IIL (I8OO) 662; DC. Prodr. L (1824) 658 n. 99; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. l. (1859 — 1860) 287. — P. trianguläre Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 290. — Geranium multicaule Poir. Encycl. SuppL II. (I8II) 749. — Oeranium multifidum Jacq. ex Steud. Nomencl. ed. 2. I. (1840) 678. — Myrrhidium multicaule Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 71 n. 552. — Myrrhidium trianguläre Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 71 n. 553. — Geraniospermum multicaule 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Perenne. Radix longa, parum ramosa. Caules plures, ascendentes vel erecti, 15 — 35 cm longi, basi 2 — 5 mm crassi, ramosi; rami satis longi, suberecti, sicut petioli indumento brevi scabriusculo subhirsuti, paruni Pelargonium. 395 angulosi, foliati. Stipulae lanceolato-triquetrae vel lanceolatae, acutae vel mucronatae, 5 mm longae, 2 — 2^2 ^^^ latae. Foliorum inferiorum petioli quam lamina usque 1 74 — 2-plo longiores, usque 8 cm longi et 1 Y2 mm crassi; folia summa saepe sessilia; lamina ambitu elongato-cordata vel cordato-lanceolata, profunde bipinnatifido-incisa — lobi duo infimi saepe usque ad rhachim incisi et lamina tum trilobata — ; pars apicalis laminae plerumque tantum grosse pinnatifido-incisa; lamina tota utrinque glabra vel glabrescens. Pedunculi 2 — 8 cm longi, in specimine eodem saepe longitudine valde diversi, 1 — < Y2 ^"^ crassi, induiiiento minutissimo puberulo et praeterea pilis lon- gis perpaucis patulis obsiti. Bracteae 7 — iO mm longae, 3 — 4 mm latae, acutae, mox membranaceae et fuscescentes, glabrae. Flores subsessiles, pedicellis 1/2 — 2 mm longis suffulti. Calyx praecipue ad venas sepalorum pilis setosis hirsutus; calcar 5 — 10 mm longum, < mm crassum, sub sepalis paullo tantum ampliatum; sepala 8 — iO mm longa, 2 — 3 mm lata, acuta, manifeste trinervata. Petala superiora \S — 23 mm longa, 7 — 8 mm lata, e basi unguiculata obovata, integra vel levissime undulata; inferiora sepalis circiter aequilonga, lanceolata, apice rotundata, saepe \0 — 12 mm longa et 2 — 274 mm lata; omnia albida, striis carmineis notata. Fructus 36 — 40 mm longus, pilis patulis canescentibus dense hirsutus. Baumsteppenregion der Kaffernländer ; Karroo und Transvaal: Am Zwartkopsrivier bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 552 sub Myrrhidium multicaulel). Auf kiesigen Hügeln bei Hermanuskraal an den Ufern des Vishrivier bei Albany (Eck Ion et Zeyher n. 553 sub Myrrhidimn trianguläre]). Distrikt Queenstown (Cooper, South Afr. PI. a, 1860 n. 433!, Galpin, Austro-Afric. a. 1896 n. 2008!). Ohne Stand- ortsangabe (Zeyher n. 2056!, Drege n. 7486 u. 7487 nach Harvey, Mund et Mairei, Krebs a. 1833!). — Distrikt Albert (Cooper, South Afr. PI. a. 1861 n. 685!). Bosch- berg um 1200 m (Mac Owan, Austro-Afric. n. 650!). — Transvaal, bei Houtbosh (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—1880 n. 6327!). — Blühend Oktober bis November. 119. P. myrrhifolium (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 421; Willd. Spec. pl. III. (1800) 661; DC. Prodr. I. (1824) 657 n. 93; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 286. — P. emarginatum Moench, Meth. Suppl. (1802)296. — Gera- nium myrrhifolium L. Spec. pl. ed. 1. H. (17 53) 677, ed. 2. H. (1763) 949; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 45; Bergius, PI. Gap. (1767) 178; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1 794) H7. — Oeraniospermum, myrrhifolium 0. Ktze. Rev. gen. I, (1891) 94. — Perenne. Radix longa ramosa. Gaules plures, ascendentes vel pro parte decumbentes, 10 — 60 cm longi, basi 2 — 6 nnii crassi, ramosi ramis cauli similibus, sicut petioli pilis crassiusculis subhirsuti vel pubescentes vel glabrescentes, teretes, satis dense foHati. Stipulae lanceolato- triquetrae vel lanceolatae, acutae, pubescentes vel subhirsutae, 3 — 8 mm longae, 1 Y2 — 4 mm latae. Foliorum petioli saepe fere graciles, saepe fere crassiusculi, in specimine eodem 1 — 10 cm longi, 1 — 2 mm crassi, quam lamina usque 272 — 3-plo longiores; foHa summa caulina saepe subsessiha; lamina valde varians, saepe ambitu elongato- cordata, basi cordata, margine pinnatifido-lobata lobis incisis vel saepe omnino in lacinias fere lineares fissa, indumento subhirsuto vel pubescente ornata vel rarius glabrescens. PeduncuU 2 — 8 cm longi, 1 — 2 mm crassi, pilis eglandulosis patulis subhirsuti. Bracteae 3^2 — 8 mm longae, 0/2 — 3 mm latae, acutae, praecipue margine et facie interiore non raro subhirsutae. Flores sessiles. Calyx pilis saepe hyalinis hirsutus; calcar 4 — 2 5 (saepe 6 — 8) mm longum, 1 mm crassum; sepala 8 — 1 5 mm longa, 174 — 3 mm lata, acuminata, acuta vel plerumque acutissima, margine anguste membranacea. Petala superiora usque 17 — 32 mm longa et 6 — 10 mm lata, e basi unguiculata obovata, integra vel levissime emarginata; inferiora sepalis 1 — 1 72-plo longiora, lineari-obovata, saepe 9 — 15 mm longa et 2 — 3 mm lata; omnia alba, basin versus striis carmineis notata et saepe carmineo-tincta. Fructus 40 — 55 mm longus, pilis brevibus patulis hirsutus. Nota. Speciem a. 1741 primum coluit Philip Miller [Mill. Dict. edit. i n, 35]. Var. a. fruticosum (Gav.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 286. — Pelargonium fruticosum Willd. Spec. pl. III. (1800) 6 89; DG. Prodr. I. 396 ^- Knuth. — Geraniaceae. (1824) 66 i n. 129; E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209. — Geranium fruticosum Cav. Diss. IV. (1787) 263 t. 122, f. 2. — Myrrhidium frutieosum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 72 n. 557. — Suffruticosum, glabrescens. Folia bipinnatifida, laciniis anguste linearlbus. Pedunculi 2 — 3-flori. Calycis calcar longissimum. Flores magni, pallirte purpurei vel albidi, purpureo-striati. Südwestliche und südliche Provinz, bis in die südliche Karroo : Riversdale um 120 m (Schlechter, Austro-Afric. n. 219!, a. 1892 n. 1972!). Caledon, zwischen Zwarte- und Baviansberg, ferner in der Karroo bei Gauritzrivier und in Langekloof bei George (Eckion et Zejher n. 557 sub Myrrhidium fruticosuml). — Ohne Standorts- angabe (Zeyher n. 2059!, Congo a. 1819!, Mund et Maire!, Burchell, Cat. Afr. austr. n. 744l!). — Blühend Dezember. Nota. Eckion et Zeyher n. 555 herbarii Berol. ad hanc varietatem et non ad var. lacerum adnumerandus est. Var. ß. coriandrifolium (L.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1 860) 287. — Pelargonium coriandrifolium Jacq. Ic. pl. rar. III. (l 786 — 1793) 1 0 t. 528 ; Jacq. Collect. V. Suppl. (1796) 142; Ait. Hort. Kew. 11. (1789) 421; Salisb. Prodr. (1796) 313; Willd. Spec. pl. III. (1800) 663; Moench, Meth. Suppl. (1802) 297; Pers. Syn. II. (1807) 230; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 34; DC. Prodr. I. (1824) 657 n. 94. — P. caucalifolium Jacq. Ic. pl, rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 52 9; Jacq. Coli. V. Suppl. (1796) 145; Willd. Spec. pl. III. (1800) 663; DC. Prodr. I. (1824) 658 n. 98. — Geranium coriandrifolium L. Spec. pl. ed. 2. II. (1763) 949; Linn. Syst. Veg. XIV. (1784) 615; Cav. Diss. IV. (1787) 263 t. 116, f. 1; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 116; Thunb. Fl. Cap. (1823) 530. — G. caucalifolium Poir. Encycl. Suppl, II. (18H) 750. — Jenkinsonia coriandrifolia Sweet, Ger. I. (1820 — 1822)t. 34 ex ind. syst. — Myrrhidium coriandrifolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 72 n. 556. — Suffruticoso-herbaceum, villoso-pubens, demum subglabrescens. Folia bipinnatifida, la- ciniis anguste linearibus. Calycis calcar flori aequilongum. Flores magni, albi, pur- pureo-striati. Südwestliche Kapprovinz, bis in die südliche Karroo: Hottentottsholland- berge (Eckion et Zeyher n. 556 sub Myrrhidium coriandrifoliuml). Cape Fiats (Puriell a. 1886!, Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 219!). Tokay (Eckion n. 617!). Riversdale (Rust a. 1891 — 1893 n. 621 !). Annandale (Rautanen a. 1903!). Paarlberg, auf Lehmboden (Drege n. 1296!). Kapstadt (Spielhans a. 1877!). — Albert (Cooper a. 1861 n. 2051 !). Nota. Varietas teste cl. Alton primum anno 1724 in »Ghelsea Garden« culta est. Var. y. athamanthoides (L'Her.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 287. ■ — Pelargonium athamanthoides L'Her. Ger. ined. n. 47; DC. Prodr, L (1824) 660 n. 127. — P. meifolium Meisn. ex Krauss in Flora XXVII. (1844) 299. — P. meifolium Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 42 0(?). — Myrr- hidiu/m athamanthoides Eckl. et Zeyh, Enum. I. (1836) 72 n. 554. — Herbaceum, villosum. Folia bipinnatifida, segmentis lineari-cuneatis. Pedunculi 5 — 6-flori. Calycis calcar plerumque elongatum. Flores magni, albi, purpureo-striati. Südwestliche Kapprovinz: Kap (Thunberg nach DC, Mund et Maire!). Riedvalley und Dornhoogde bei Capstadt, auf sandiger Ebene (Eckion et Zeyher n. 55 4 sub Myrrhidium athama^ithoidesl). Cape Fiats (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2151 sub var. fruticosuml). — Ohne Standortsangabe (Cooper a. 1859 n. 2058!). — Blühend und fruchtend November bis Dezember. Transvaal: Valbosch fontein (Schlechter, PI. austro-afric. a, 1894 n. 4786!). Jacheres bei Smith-Drift (Junod, PI. du Transvaal a. 1899 n. 51 0!). Zwischen Pietersburg, Sandloop und Houtbosch, um 1200 — 1500 m (Bolus, Austro-afric. a. 1904 n. 10 929!). Ohne Standortsangabe (Fehr a. 1892!). — Blühend Februar bis Juni. Var. ö. intermedium Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 2 87. — Pelargonium athamanthoides var. glabrescens Harv. in sched. — P. Ecklonii Pelargonium. 397 Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 420(?). — Flores sicut in var. y. Folia sicut in var. e. Südwestliche Kapprovinz: Kap (Eckion n. 6<6!). Riversdale (Rust a. 1891 — 1893 n. 615!). — Die Zugehörigkeit der Standortsangaben zur Varietät ist zweifelhaft ! Nota. In hortis botanicis sub nom. P. Ecklonii non raro planta colitur, quae manifeste ad sectionem Otidiam pertinet (an P. car7iosmn?) et nuUo modo cum diagnosi a Turcz. data congruit. Fig. 52. A — C. Pelargonium myrrhifolium var. betonieum (Burm. f.) Harv. J.Folium. S Habitus. G Stamina pistillumque. — D,E Pelargonium senecioides L'Her. D Habitus. E Flos defloratus. (Xeon, origin,). 398 ^- Knuth. — Geraniaceae. Var. 6. lacerum (Jacq.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 287. — Pelargonium lacerum Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 532; Jacq. Collect. V. Suppl. (1796) 122; Willd. Spec. pl. III. (1800) 662; DC. Prodr. I. (1824) 657 n. 95. — Geranium lacerum Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 749. — Myrrhidium lacerum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 72 n. 555. — Herbaceum, glabrescens. Folia bipinnatifida, laciniis lineari-cuneatis, profunde incisis. Calycis calcar breve. Flores minores, roseo-purpurei, atro-purpureo-striati. Varietas est media inter varietates longi- caule et betonicum. Foliis exacte medium tenet inter duas; habitu magis ad P. longi- caulem accedit. Petala 4 ; 2 superiora maxima ; 2 inferiora angustissima. Südwestliche Kapprovinz: Simonsbay, ferner bei Vishhoek und Hottentotts- holland im Distr. Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 555 sub Myrrhidium lacerum). — Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 2058!, Drege n. 7488 nach Harvey). Nota. Cfr. notam sub var. «. frutieoso. Var. 'C. Synnotii (Sweet) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 287. — Pelargonium Synnotii G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 731. — Jenkinsonia Synnoti Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 342. — Folia ambitu oblonga vel oblongo- cordata, saepe 1 0 cm longa et 5 mm lata, basi cordata, saepe triparlita. Corolla vix magna; petala 4. Folia paullo latiora et minus profunde incisa quam in var. e. Petala 4. Var. 7]. pendulum (Sweet) Harvey in Harvey et Sonder. Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 287. — Pelargonium pendulum G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 732. — Geranium lacerum Andr. Geran. (1805) c. ic, — Jenkinsonia pendula Sweet, Ger. II. (1822 — 182 4) t. 188. — Suffruticosum, ramosum ramis longis pendulis, pilosum. Folia bi- pinnatifida, laciniis latis incisis. Calycis calcar sepalis vix longius. Flores magni; petala 4, roseo-purpurea, rubro-striata. Südwestliche Kapprovinz: Cape flats (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2148!, Schinz a. 1887!). Rondebosh (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 1691 !). Altes Castell des Devilspeak (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—1880 n. 113l!, Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3072!). False Ray, bei Muizenberg (Schlechter, Austro-Afric. a. 1892 n. 643!). Tafelberg, oberhalb Orange Kloof (Schlechter, Austro-Afric. a. 1892 n. 719!). Tafelberg (Drege n. 107b!, Spielhans a. 1877!). Am West-Fuß des Tafelsberges oberhalb Camps-Ray, im niederen Gebüsch auf kiesigem Roden um 250 m (Diels, Reise a. 1900 n. 32!). Tulbagh, auf lichtbuschigen Triften mit kiesigem Sande um 125 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1099!). — Rlühend August bis September. Nota. Varietas valde variabilis est et saepe ad varietatem betonicum accedit. Tarnen distinguitur indumento foliorum non hirsuto et floribus ma^is. Var. ^. betonic-um (Rurm. f.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1 859 — 1 860) 287. — Pelargonium betonicum Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 531; Jacq. Coli. V. Suppl. (1796) 127. — P. anemonifoliu?n Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 535; DC. Prodr. I. (1824) 657 n. 97. — P. bullatum Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 530; Jacq. Coli. V. Suppl. (1796) 124; DC. Prodr. I. (1824) 657 n. 92. — P. myrrhifolium var. anemonifolium (Jacq.) R. Knuth in sched. — Geranium beto- nicum Rurm. f. Spec. Geran. (1759) 32; Cav. Diss. IV. (1787) 264 t. 118, f. I; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 117; Thunb. Fl. cap. (1823) 530. — G. myrrhifolium Thunb. Fl. cap. (1823) 531. — G. myrrhifolium ß. dissectum Rergius, PI. cap. (1767) 180(V). — Myrrhidium betonicum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 71 n. 548. — M. bullatum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 71 n. 549. — Rasi suffruticosum, dense pubescens vel subhirsutum, Folia zb profunde pinnatifida, laciniis late cuneatis, dense dentatis vel lobulatis. Calycis calcar brevissimum. Flores satis parvi; petala alba vel rosea, purpureo-striata. — Fig. 52^ — C. Südwestliche Kapprovinz, selten bis in das westliche Litorale: Tafel- und Löwenberg (Eckion et Zeyher n. 548 sub Myrrhidium betonicuml^ Eckion n. 614!, Zeyher n. 2060 !). Lionshead bei Capstadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 Pelargonium. 399 n. 3071 !). Devilspeak bei Capstadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3072!). Hotten- tottshoUandsberge (Eck Ion et Zeyher n. 549 sub M. hullatum\). Stinkwater bei Capstadt (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 4 367!}. Saron (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 5l!). Distr. Malmesburj, in der Umgegend von Ifope- field (ßachmann, PI. Cap. a. 1885 n. 1538!), bei Mooreesburg (Bachmann, PI. Cap. a. 1885 n. 1539!). Tulbagh, westl. von Wolseley auf lichtbuschigen Triften mit Sandboden um 225 m (Di eis. Reise a. 1900 n. 984!), am Ost-Fuß der Roodesand- Mountains auf lichtbuschigen Triften mit lehmigem Sandboden um 150 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1127!). Kap, nördl. bei Sir Lowrys Pass um 40 m auf kiesiger Zwerg- busch-Trift (Diels, Reise a. 1900 n. 1240!). Ohne Standortsangabe (Bergius a. 1815! a. 1816!, Lalande a. 1821!, Krebs n. 56!). — Klein Nama-Land (Scully, South Africa n. 1681). — Blühend September bis Oktober. Kaffraria: Komgha^ an grasigen Plätzen um 660 m (Flanagan, Austro-Afric. a. 1891 n. 1201 !). Fort Cunynghame um 1000 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1896 n. 88 17!). — Blühend November bis Januar. Var. L. longieaule (Jacq.) Harv. 1. c, — Pelargonium longicaule Jacq. Ic. rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 533; Jacq. Coli. V. Suppl. (1796) 125; DC. Prodr. I. (1824) 657 n. 96. — Myrrhidium longicaule Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 550. — Basi suffruticosum, molhter puberulum. Folia inciso-pinnatifida, lobis late cuneatis, inciso- dentatis. Caljcis calcar longum. Flores satis magni; petala alba vel rosea. Südwestliche Kapprovinz: Tafelberg, oberhalb Plalteklipp (Eckion et Zey her n. 550 sub Myrrhidium longicaulel) . Capstadt, bei Stinkwater (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 1366!). Distrikt Malmesburj, in der Umgegend von Hopefield (Bachmann, PI. Cap. a. 1885 n. 1540!). — Blühend Oktober. 120. P. candicans Spreng. Syst. III. (182 6) 57; Harvey in Harvey et Sonder, M. Cap. I. (1859 — 1860) 288. — P. canariense Willd. Hort. Berol. Ic. et Descr.' (1816) t. 17; DC. Prodr. I. (1824) 657 n. 91. — Geranium canariense Poir. Encycl. Suppl. II. (18 11) 752. — Myrrhidium candicans Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 71 n. 5 47. — Oeraniospermum candicans 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne. Radix longa ramosa. Caules plures, ascendentes, 10 — 40 cm longi, basi 2 — 5 mm crassi, ramosi; rami longi, sicut petioli pilis patuHs canescentibus hirsuti vel subhirsuti, teretes, satis dense foliati. Stipulae lanceolato-triquetrae vel lanceo- latae, acutae, hirsutae, 1 ^2 — ^ ^^ longae, 1 Y2 — 3 mm latae. Foliorum petioli satis graciles, in specimine eodem 1 — 7 cm longi, 1 — \^j^ mm crassi, quam lamina 1 — 4-plo longiores; lamina utrinque adpresse argenteo- vel canescenti-sericea, ambitu elongato- cordata, basi cordata, margine pinnatifido-lobata (lobi duo infimi saepe profunde incisi, et lamina tum fere trilobata), lobis crenato-dentatis; pars apicalis laminae plerumque tantum crenato-dentata et vix vel non lobata. Pedunculi 2 — 3 cm longi, 1 mm crassi, pilis eglandulosis inaequilongis subhirsuti. Bracteae 3^/2 — ^ mm longae, 2 mm latae, acutae, nervatae, pilis eglandulosis fere adpressis hirsutae. Flores sessiles. Calyx pilis saepe hyalinis hirsutus; calcar 6 — 8 mm longum, 1 mm crassum; sepala 8 — 10 mm longa, 1 ^4 — 2 mm lata, acuminata, acuta vel fere acutissima, margine membranacea. Petala superiora usque 17 — 25 mm longa et 7-8 mm lata, e basi unguiculata obo- vata, integra vel levissime undulata; inferiora sepalis 0/4 — 1 i^-plo longiora, lineari- obovata, saepe 1 0 mm longa et 2 mm lata ; omnia alba, striis carmineis notata. Fructus 40 — 42 mm longus, pihs patulis dense hirsutus. Südwestliche und südliche Kapprovinz: Zwischen Zwellendam und Koch- mannskloof (Eckion et Zeyh er n. 547 sub Myrrhidium candicansl). Assagaiskloof, und zwischen dem Zwarteberg und River Zonderende (Zeyher n. 2061 !, n. 2062!). Auf Hügeln nahe dem Karmelks River (Drege n. 7484 nach Harvey). Löwenberg, oberhalb Sea Point, bei 30 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 816!). Kap- stadt (Knoop a. 1900 n. M4!). Caledon (0. Kuntze a. 1894 sub Geraniospermmn candicans 0. Ktze. !). West Hang der HottentottshoUands-Berge oberhalb des Sir Lowrys Passes an schattigen Nischen der Sandstein-Felsen um 3 00 m (Diels, Reise a. 1900 400 ^- Knuth. — Geraniaceae. n. 1313!). Hex River, bei Axellsfarm (Rehmaiin, Exs. Afr. austr. a 1875 — 1880 n. 2728!). — Knysna Distr., bei Belveder (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 460 !). — Blühend Oktober bis Juni. 121. P. convolvulifolium Schlechter in sched. — Perenne. Gaules pauci, ascen- dentes, simplices vel subsimplices, sublignosi, 10 — 17 cm longi et 3 mm crassi, piHs brevibus adpressis obsiti, foliati foliis 1 — 2 cm distantibus. Folia omnia caulina, satis numerosa; lamina elongato-cordata vel e basi cordata lanceolato-ovata, acutiuscula, subtus valde prominenter nervata, pilis adpressis fere sericea, margine lobulata et acute dentata, saepe 15 mm longa et 10 mm lata; petioh inferiores quam lamina 2-plo bre- viores, usque 1 0 mm longi, sursum gradatim breviores, pilis ±: adpressis subhirsuti ; folia media et superiora non raro subsessilia. Stipulae e basi deltoidea elongatae, acutae, circ. 2 mm longae, subhirsutae. Pedunculi ad apicem ramorum perpauci — plerumque unus solitarius — , 10 mm longi, 1 Y2 i^^ii"^ crassi, puberuli, 1-flori. Bracteae lanceolatae vel late ovatae, ± abrupte angustatae, acutae, puberulae, 2 — 2^2 ^^ longae, 1 — 2 mm latae. Flores sessiles. Caljcis calcar 1 mm crassum, pedunculo vix crassius, eodem 2 — 3-plo longius, 23 — 27 mm longum, sepala versus vix am- pliatum, pilis brevibus patulis puberulum vel pubescens; sepala 8 — 1 0 mm longa, 2 mm lata, db anguste lanceolata, acuta, margine membranacea. Petala duo maiora sepalis usque 2-plo longiora, saepe 20 mm longa, usque 7 mm lata, e basi unguiculata cuneato- obovata, apice fere retusa, venis atro- purpureis percursa; duo inferiora sepalis usque 1 y2"Plo longiora, usque 4 mm lata, concolora; omnia albida(?). Fructus rostratus 38 mm longus; rostrum pilis setosiusculis patulis dense subhirsutum. Südwestliche und südliche Kapprovinz: Riversdale, in Gebüschen um 1 00 m (Schlechter, Austro-Afric. a. 1892 n. 1965!). — Mossel Bay, am Robinson Pass (Taylor in Oudtshoorn Girls' High School Herb, ex herb. Bolus, a. 1906 n. 309!). — Blühend Januar. Nota. Species floribus et foliorum forma nervisque distinetissima est. 122. P. urbanum (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — I86O) 288. — Myrrhidium urbanum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 71 n. 546. — Oeraniospermum urbanum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Perenne. Gaules pauci, ascendentes, 15 — 3 0 cm longi, basi 3 — 6 mm crassi, subsimplices vel parum ramosi; rami vix longi, sicut petioli indumento denso moUi canescente patule hirsuti, angulosi, vix dense foliati. Stipulae cordatae vel lanceolato-triquetrae, acutius- culae, hirsutae, usque 1 0 mm longae et 7 ^2 ^^ latae. Foliorum petioli crassiasculi, in specimine eodem 0,2 — 7 cm longi, 1 1/2 ™"i crassi, laminae summum aequilongi; folia summa saepe subsessilia; lamina utrinque pilis adpressis hirsuta, usque 4 cm longa et 3 cm lata, ambitu elongato-cordata vel elongato-ovata, margine pinnatifido-lobata — obi duo infimi usque ad rhachim incisi et lamina itaque tripartita — , lobis crenato- dentatis; pars apicalis obtusata, plerumque tantum dentata et vix vel non lobata. PeduncuU pauci, in specimine eodem 3 — 8 cm longi, 2 mm crassi, pilis eglandulosis tcanescentibus hirsuti. Bracteae 9 — 11 mm longae, 4 — 5 mm latae, acutae vel ob- Gusiusculae, mox membranaceae et fuscescentes, hirsutae. Flores subsessiles vel sessiles. lalyx pilis setosis dense hirsutus; calcar 9 — 12 mm longum, 1 mm crassum; sepala P2 — 14 mm longa, 2 — -3 mm lata, lanceolata, acuta, interiora margine membranacea. vetala superiora saepe 25 mm longa et 8 mm lata, e basi unguiculata obovata, integra lel levissime undulata; inferiora sepalis paullo longiora, lanceolata, apice obtusa, 15 mm longa et 2 mm lata ; omnia violaceo-rosea, basin versus purpureo-striata. Fructus .... Von der südwestlichen Provinz durch die südliche Provinz bis in den südlichen Teil der Baumsteppenregion der Kaffernl ander. Var. a. pinnatiüduin Harvey 1. c. — Folia pinnatifida, segmentis late cuneatis dentatis. Galycis calcar sepalis brevius. Uitenhage (Eckion et Zeyh er n. 546 sub Myrrhidium urbanum — Typus der Art und der Var.!). Port Elizabeth (Zeyher n. 2089 — Typus der Var.!, Drege Pelargonium. 401 nach Harvey — Tjpus der Var. !). Groene Kloof (Bolus, Austro-afric. a. <878 n. 4254!). — Blühend Oktober. Var. ß. bipinnatiüdum Ilarvey 1. c. — Myrrhidium anemonifolium Eckion et Zeyher, Enum. I. (1836) 71 n. 551, non P. anemonifolium Jacq. — Folia bipinnati- fida, segmentis late linearibus lobulatis, Calycis calcar sepalis longius. An der Mündung des Duyvenhoekrivier und bei Cap Agulhas in Distr. Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 551 sub M. anemonifolium — nach Harvey). Cape Fiats (Pappe nach Harvey). 1^3. P. senecioides L'Her. Ger. (1787—1788) t. 11; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 420; Willd. Spec. pl. III. (1800) 66 1; DG. Prodr. I. (182 4) 660 n. 125; Sweet, Ger. IV. (18 26 — 1828) t. 32 7; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 2 88. — Geranium senecioides Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 749. — Myrrhidium. sener- cioides Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 72 n. 559. — Pelargonium phellandrium E. Meyer in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209. — Oeraniospermum senecioides 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 5. — Annuum. Radix pallide fusca, parum ramosa. Gaules unus vel plures, erecti vel ascendentes, 10 — 55 cm longi, basi 2Y2 — 7 mm crassi, ramosi ramis longis erectis vel ascendentibus vel procumbentibus, pilis densis patulis brevibus hirsuti et paucis longissimis sparsira obsiti, teretes, zb dense foliati. Foliorum inferiorum petioli indumento denso patulo brevi hirsuti, in speci- mine eodem 1 — 9 cm longi, * — 1 1/2 >^"i crassi, quam lamina ^4 — 1 y4-plo longiores ; folia summa saepe fere subsessilia; lamina ambitu ovata, usque ad rhachim fere bipinnati- fida pinnulis oblongo-linearibus vel linearibus, obtusiuscuhs vel obtusis, ulrinque pilis brevibus patulis hirsutis. Stipulae triquetrae, acutae, subhirsutae, 1 Y2 — 4 mm longae et latae. Pedunculi 2 — 7 cm longi, 1 — 1 1/2 mm crassi, pilis setosis hirsuti, Bracteae 3 — 5 mm longae, 2 — 3^2 ^^ latae, obtusae, saepe pallide vel rubelle membranaceae et viridi-striatae, puberulae. Flores sessiles. Calyx pilis rigidis setosiusculis hispidus; calcar 6 — 12 mm longum, 1 mm crassum; sepala 5 — 8 mm longa, 1 ^/^ — 3 mm lata, ovata vel ovato-oblonga, obtusa vel mucronulata, margine membranacea. Petala usque 9 mm longa et 2 — 3 mm lata, spathulata, integra, pallida, carmineo-striata et macula atro-carminea notata. Fructus rostratus maturus 25 — 37 mm longus; rostrum et val- vulae pilis canescentibus rigidis dense hirsuta. — Fig. b^D—E. Südwestliche Kapprovinz und westliches Litorale, bis Deutsch Süd- w^est-Afrika: Südwestliche Kapprovinz: Kap-Distrikt, am Tigerberg und in Zwartland, auf sandiger Ebene (Eckion et Zeyher n. 559 sub Myrrh. senecioides]). Cape Fiats (Pappe nach Harvey). Berg Valley und Langevalley (Zeyher n. i^3\). Groenekloof (Drege n. 1297 sub P. phellandrium \). Ost-Seite des Tafelberges (Eckion n. 6 1 1 !), Hex-River-Valley (Tyson, Austro«Afric. a. 1881 n. 727!). Distrikt Worcester (C 00 per, South Afric. PI. a. 1859 n. 1636!, n. 1719!, n. 1721 !). Distrikt Malmesbury, in der Umgegend von Hopefield an der Saldanha-Bay (Bachmann, PI. Cap. a. 1883 n. 93!, n. 24l!, a. 1885 n. 1541 !, a. 1886 n. 1542!). Westliches Litorale: ClanwiUiam, oberhalb Augsburg in lehmigem Gebüsch an steinigen Abhängen um 85 m (Diels, Reise a. 190 0 n. 324!), westlich von der Stadt auf sandigen Triften mit vorwiegend annueller Vegetation um 70 m (Diels, Reise a. 1900 n. 831!). Chapman Ray (ex herb. Wolley Dod, Fl. of Cape Peninsula a. 1897 n. 3167!). Stinkfontein (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. IIO8O!). Steinkopf (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11499!). Gydow, um 1 300 m (Schlechter, Austro-Afric. a. 1897 n. 9991 !). Deutsch-Südwest-Afrika: Gubub (Dinter, PI. Afr. austro-occ. a. 1897 n. 993! n. 994!). Arakup (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11252!). Hornkranz (Fleck, PI. Afr. austro-occ. a. 1889 n. 821 !). Garub-Berg (Range a. 1907 n. 544!). Farm Hoffnung, 1900 m (Dinter a. 1909 n. 976 sub P. Juttae Dinter!). Haris (Fleck, PI. Afric. austro-occ. a. 1889 n. 571a!). Otavi (Dinter, PI. Afric. austro-occ. a. 1899 A. Engl er, Das Pflanzenreich. IV. (Embryopliyta siphonogama) 120. 26 4.02 ^- K^^wlli- — Geraniaceac, n. 662!). Gr. Fischbay (Nachtigall). — Ohne Standortsangabe (Fleck, PL Afric. austro-occ. a. 1889 n. 488a!, Range a. 1906 n. 138!). — Blühend und fruchtend September bis November. Nota 1. Species habitu et characteribus aliis in genere Pelargonio posltionem similem tenet, sicut Erodiiim cicutarium in genere Erodio. — Ceterum sicut haec species valde variat habitu. Nota 2. Speciem Mr. Masson a. 1775 in Britanniam primum introduxit teste cl. Aiton, 124. P. filifolium R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 25. — P. sen&- cioides X P- myrrhifolium var. coriandrifolium R. Knuth 1. c. — Perenne(?), multi- caule, 60 cm longum. Gaules tenues, basi 2 — 2 1/2 ^"^ crassi. erecti, glabri, angulosi vel teretes, ramosi ramis erectis, satis dense foliatis. Folia infima cum petiolis usque 20 cm longa; lamina saepe 8 cm longa, 4 cm lata, glabra, ambitu ovato-lanceolata, 3-pinnata pinnis anguste linearibus, majoribus usque 5 mm longis et 1/2 — ^U "^"^ ^^^^^j acutis; petiolus longitudine varians, quam lamina plerumque longior, tenuis, laxus, \ — ^ Y2 mm crassus, glaber. Stipulae 4 mm longae, e basi triquetra sensim vel ab- rupte angustatae, acutissimae, glabrae, margine saepe rubellae. Pedunculi numerosi, stricti, \ mm crassi, glabri, usque 11 cm longi, 2-rarius 1-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, glabrescentes, mox emarcidae. Flores subsessiles vel sessiles. Calycis calcar 4 — 5 mm longum, vix 1 mm crassum, pihs minutis albidis patulis subhirsutum; sepala dz anguste lanceolata, acuta, adpresse pilosa, 7 mm longa, 1^/2 — 2 1/2 "^^a lata, manifeste 3-nervata. Petala duo superiora sepalis 2-plo longiora, 12 mm longa, 3 mm lata, e basibus unguiculatis lingulata, apice obtusa vel rotundata, integra, intense carminea; tria inferiora paullo breviora et superioribus similia. Fructus 27 mm longus; rostrum pilis patulis densis hirsutum. Südwestliches Kapland: Hex River, in Gebüschen um 450 m (Bolus, Austro- afric. a. 1904 n. 13049 — Typus in herb. Berol. !). — Blühend und fruchtend September. Nota. Species laciniis foliorum anguste linearibus et pedunculis elongatis distinctissima est. Habitu et foliorum ambitu formaque accedit ad P. senecioidem. Calycis indumentum autem ei P. myrrhifolii valde simile est. Petala medium tenent inter ea ambarum specierum. Sect. VIII. Peristera DC. Peristera DG. Prodr. I. (1824) 654; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 289. — Peristera (gen.) Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 72. A. Foliä* summa dz lobata, lobis dentatis. a. Folia manifeste cordata, pilis incano-argenteis dense se- riceo-lanuginosa, petiolata petiolis incanis crassis longis strictis 125. P. althaeoides. b. Folia manifeste cordata, supra glabra, subtus pilis tomen- toso-sericeis argentea 126. P. Harvey anum. c. Folia reniformia, crenato-dentata, ceterum integra, pilis hyalinis adpressis fere subsericea. Rami solo adpressi vel procumbentes. Gorolla atro-purpurea 127. P. Gilgianum. d. Folia dz cordata vel cordato-oblonga, induraento nee lanuginoso nee subsericeo obsita, dz pilosa, plerumque tenuia, saepe lobata. Gorolla rosea, ad venas intensius maculata. a. Stipulae late ovatae, mucrönulatae. Bracteae oblongo- ovatae. Folia 3 — 5-lobata, lobis dentatis. PedicelH et calcara manifeste perspicui et distincti \%s. P.mossombicense, ß. Stipulae angustiores. Pedicelli aut calcara aut ambo manifeste perspicui. Pelargonium. 4q^ I. Folia elongato-cordata, vix lobala, sine petiolo 3 — 5 cm longa, opposita. Umbella 2-flora, fere laxa <29. P. oppositifolium. II, Folia ovata, basi leviter cordata vel in foliis supe- rioribus latissime cuneata, pinnatifido-Iobata vel -lobu- lata vel dentata. Planta multicaule, caulibus (ut in Erodii speciebus) decumbentibus. \. Planta zh dense pilosa, fere robusta . . . 130. P. chamaedrifoUum, 2. Planta vix dense pilosa, fere tenuis, parvula . \3i. P. parvulum. III. Folia manifeste cordata vel reniformi-cordata, dz lobata, crenata vel dentata. Gaules ascendentes vel erecti. \. Calcar brevissimum, sub anthesi ^2 — 'l V2 ^^ longum. * Planta tenuis. Gaules et pedicelli fere fili- formes. Umbella i — 3-flora. Species capensis i32. P. filicaule. ** Planta 1 — 2-pedalis. Umbella multiflora. — Species australienses. f Galyx pilosus vel subhirsutus i33. P. inodorum. ff Caljx villosissimus 134. P. austräte. 2. Galcar plerumque 5 mm et ultra longum. * Folia pubescentia 4 35. P. brevirostre. ** Folia glabrescentia. f Folia vix lobata, lobis obtuse vel ro- ( 136. P. grossularioides. tundato-crenatis | Ml.P.madagascariense. ff Folia usque 1/3 — ^/2 lobata, lobis ± argute dentatis 138. P. procumbens. IV. Folia tripartita, foliolis pinnato-incisis 139. P. laciniatum. y, Flores subsessiles. Pedicelli et calycum calcara bre- vissimi. Umbella subcapitata 140. P. capituliforme. B. Folia summa — saepe etiam inferiora — in lacinias lineares fissa. a. Sepala pilis brevibus hyalinis obsita 141. P. columbinum. b. Sepala longe zb sparsim setosiusculo-pilosa. a. Caljcis calcar brevissimum, non ultra 3 mm longum, saepe fere nuUum. Pedicellus fructifer refractus, sub sepalis rursus erectus 142. P. setosii6SCutum. ß. Galjcis calcar 3 — 8 mm longum. I. Folia summa tantum lineari-lacinulata, inferiora zb intense lobata. Calycis calcar pilis longis patulis obsita 143. P. iocastum. II. Folia summa et inferiora aequaliter lineari-lacinulata. Galycis calcar puberulum ........ 144. P. pseudo-fumarioides. c. Sepala indumento incano puberulo subfarinoso obsita, nee pilis longioribus obtecta 145. P. fumarioides. Die Sektion umfasst die einjährigen Arten der Gattung. Sie ist durch die kleinen Blüten und die von der Basis an verzweigten zum Teil niederliegenden Stengel gut gekennzeichnet. Sie vertritt in der Gattung die Rolle, die bei Qeranium durch die Sekt. Columbina und bei Erodium durch die Sekt. Cicutaria ausgefüllt wird. Auch habituell ähnelt sie diesen; ebenso wie auch ihre Variationsfähigkeit eine große ist, Ihr Verbreitungszentrum ist die südwestliche Provinz, wo sie mit ihrer größten Artenzahl vorkommt; auch in der Karroo und in Kaffraria ist sie mit einer größeren Zahl von Arten vertreten. Die nördlichste Grenze der Verbreitung sind im Westen des Kontinentes Deutsch-Südwest-Afrika, im Osten Portugiesisch -Ost- Afrika. Die australischen Formen lehnen sich eng an P. grossularioides an. 26* 404 R, Knuth. Geraniaceae. Distributio geographica sectionis. 1 es 'S 1 1 l 1 03 .9 5 o o a 3 1 ll "eä 1 'S» II ^1 1 1 j3 .2 2 1 P. cdthaeoides . . . . . . + + + + + -f- + + H- + + * + + + + + P. Harveyanum P. Gilqidfiwni + + + + + + + + + + + P. mossambicense P. oppositifolium ' P. parvulum + P. filicaule P. inodorum P. austräte + + P. hrevirostre P. grossularioides P. madagascariense P. procumbens P. laciniatum P. capittdiforme P. columbinum ' P. setosiusculum P. iocastum P pseudo-fumarioides P. fumarioides + + \ ^ i3 2 5 4 4 \ 4 \ >! 2 125. P. althaeoides (L.) L'Her. Geran. (1787—1788) t. 10; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 420; Jacq. Collect. IV. (1790) 185 t. 21, f. 2; Willd. Spec. pl. III. (1800) 658; DC. Prodr. I. (1824) 655 n. 68; Harvej in Harvej et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 290. — P. althaeaefolium Salisb. Prodr. (1796) 313. — P. fragrans E. Mey. (non Willd.) in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209. — Geranium althaeoides L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 679, ed. 2. II. (1763) 949; Barm. f. Spec. Geran. (1759) 42; Gav. Diss. IV. (1787) 2 42 t. 123, f. 2; Tlmnb. Prodr. PI. Cap. (1794) 114; Thunb. Fl. Cap. (18 23) 520. — Peristera althaeoides Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 72 n. 560. — Pelargonion althaeoideum St. Lag. in Ann. Soc. Bot. Lyon VII. (1880) 131. — Oeraniospermum althaeoides 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne, multi- caule, incanum. Gaules herbacei, fere tenues, diffusi, teretes, circ. 30 cm longi; internodia usque 7 cm longa, canescenti-pubescentia. Folia saepe opposita; lamina praecipue subtus dense albo-canescenti-tomentosa, ambitu obtuse cordata, usque 25 mm lata et 15 mm longa, vix perspicue 5 — 7-lobata lobis rotundatis crenato-dentatis ; petiolus quam laminae diam. usque 4-plo longior, sicut pedunculi et inflorescentia indumento brevi crispo albo-incano obsitus. Stipulae fere membranaceae, deltoideae vel late ovatae, abrupte acuminatae, acutae. Pedunculi 1 — 3 cm longi, satis stricti, 4 — 8-flori. Bracteae lanceolatae vel ovato-lanceolatae, dense tomentosae. Flores sessiles. Galycis calcar 5 mm longum, sicut sepala dense tomentosum; sepala ovato-lanceolata, acuta. Petala sepalis vix longiora. Fructus 15 mm longus; rostrum patule lanuginosum; valvulae pilis adpressis argenteae. m- Pelargonium. 405 Westliches Litorale und südwestliche Provinz; durch die Karroo bis in die Baumsteppenregion der Kaffernländer: Namaqualand, Kamiesberg an steinigen Orten (Eckion et Zeyher n. 560 nach Harvey); Uienvalei (Drege nach Harvey). — Ond. Bokkeveld (Drege n. 3233 sub P. fragrans]). — Auf dem höchsten Gipfel des Koudveld in den Sneeuwbergen bei Quagga's Drift um 1600 m (Bolus, Austro- Afric. a. 1872 n. 258i!). District Albert (Cooper, South Afr. PI. a. 1861 n. 688 sub nom. P. leucophyllum Yun.!). — Kaffraria, auf dem Wildschutzberg, dem Stromberg und Witberg (Drege nach Harvey). Molteno (0. Kuntze a. 1894 sub Geranio- spermum grossularioides var. moltenensel). Nota 1. Species anno 1724 in Ghelsea Garden culta est. Nota 2. Folla albo-tomentosa similia sunt teste Harvey eis generum Ahutilon vel Althaea. Specimen cultum in Herb. Banks, asservatum minus tomentosum est. 126. P. Harvey anum R. Schlechter ex R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 76. — Perenne, suffruticosum, 20 — 33 cm altum. Caulis solitarius, basi 3 — 5 mm crassus et sublignosus, pube brevissima dense vestitus, subteres, ramosissimus ramis ascendentibus vel erectis. Folia omnia caulina; lamina supra glabra, subtus pube subsericea albido-incana, ambitu obtuse cordata, saepe 2Y2 cm longa (a basi ad apicem) et 3 cm lata, vix vel non perspicue lobulata, margine acutiuscule crenato- denticulata, dentibus 1 — 2 mm latis; petioli longissimi, quam lamina saepius 5-plo longiores, usque 15 cm longi, puberuli; folia summa sessilia. Stipulae ovatae, abrupte acuminatae, acutae, 4 — 5 mm longae. PeduncuU 2 cm longi, 3 — 1 0-flori, dense pu- beruli. Bracteae ovatae vel ovato-lanceolatae, mucronatae, puberulae, membranaceae. Pedicelli 1 — 2 mm longi. Calyx fere pubescens; calcar usque 9 mm longum, sub sepaiis sensim ampUatum; sepala oblongo-ovata, acuta vel potius mucronata, marginem et apicem versus fere subhirsuta, 4 — 5 mm longa. Petala sepaiis \^j^ — 2Y4-PI0 longiora, rubro-carminea, e basibus anguste cuneatis spathulata. Fructus rostratus maturus(?) 18 mm longus; valvulae pilis hyalinis adpressis obsitae; rostrum pilis prorsus directis crispulis puberulum. Südliche Karroo: Auf den Bergen Elandskloof, 200 m (Schlechter, PI. austro- africanae a. 1896 n. 9758 — Typus in herb. Berol.l); Zwarteberg (Zeyher n. 2003!). — Blühend im Dezember. Nota. Species caule ramosissimo et foliis supra glabris, subtus incanis inter ceteras species sectionis distincta est. 127. P. Gilgianum R. Schlechter ex R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 77. — Herbaceum, annuum, pluricaule, habitu prostrato Erodio malacoideo simile. Radix fusca, 1 5 cm et ultra longa, sublignosa, subsimplex, multiceps. Gaules multi, decumbentes, 15 — 30 cm longi (internodiis elongatis), crassiusculi, usque 3 mm crassi, indumento fere subviscoso obsiti pilorum glandulosorum mox simplicium longidudine diver- sorum. Folia basalia permulta; lamina zb reniformis, usque 25 mm lata, 18 mm longa (a basi ad apicem), pilis hyalinis adpressis utraque facie obsita, circum venas glabra, margine ciliata, non manifeste lobata, dentato-crenulata dentibus latis obtusis; petioli foHorum basalium 7 — 10 cm longi, quam lamina 31/2 — 4-plo longiores, indumento aequaU sicut caulis obsiti; petioli caulini breviores, summi circ. 1 cm longi. Stipulae e basi late ovata satis abrupte acuminatae, acutae, usque 5 — 8 mm longae, pilosae. Pedunculi 4 — 6-flori, crassiusculi, 1 1/2 — 2^2 ^^i" crassi, sicut bracteae et pedicelli pilis brevibus glandulosis et praeterea longis patulis setosiusculis simplicibus obsiti. Bracteae e basi late ovata triangulari-acuminatae, acutae, 4 mm longae, membranaceae. Pedicelli 5 mm longi; umbella fere subcapitata. Calycis calcar brevissimum, sub sepaiis vix perspicuum ; sepala indumento duplici citato fere hirsuta, margine membranacea, ceterum crassiuscula, late ovata, acuminata, acutiuscula. Petala sepaiis 1 Y2"P'o longiora, cuneato- spathulata, margine apicali retuso leviter emarginata, atro-purpurea. Stamina petalis II/2 — 2-plo breviora. Fructus fere 20 mm longus; rostrum patule hirsutum; valvulae dense it adpresse pilosae. — Fig. 53 C, D. 406 R. Knulh, — Geraniaceae. Nördlicher Teil der südwestlichen Kapprovinz und benachbartes Karroides Hochland: Onder-Bokkeveld, Oorlogskloof auf Hügeln, 800 m (Schlechter, PI. austro-afric. n. 10 939 — Typus in herb. Berol. !). — Hantam-Gebirge (Meyer a. 1869!). 128. P. mossambicense Engl. Pflanzenw. Ost-Afr. C. (1893) 22ö. — Herbaceum, verisirailiter pluricaule, caulibus elongatis in graminosis et dumetosis decumbentibus vel ascendentibus. Caulis tenuis, ultra 30 cm longus, vix 2 mm crassus, sulcatus, pilis 53. J., J5. Pelargonium pseudo - fumarioides R. Knuth. Ä Habitus. B Flos. Pelargoniwn Oügianum R. Schlechter. G Habitus. 1) Flos. (Icon. origin.) C,D. Pelargonium. 407 patulis vix dense obsitus, elongatus internodiis (in specimine obvio) fere aequilongis 6 — 7 cm longis. Foliorum caulinorum lamina facie superiore pilis brevissimis puncti- formibus asperula, subtus pilis hjalinis brevibus praecipue ad venas obsita, ambitu reniformi-cordata vel potius breviter cordata, usque 4 cm lata et 3 cm longa, usque ad 1/3 — 2^5 palmato-3( — ö)-lobata, lobis dentatis, dentibus latis apice obtuso callosis; petiolus quam laminae diam. circ. 1 — \^/^-p\o longior, indumento duplici egianduloso patulo pilorum brevium densorum et longorum sparsiorum obsitus. Bracteae late ovatae, usque 7 mm longae et 4 mm latae, hyaline pilosae, raro acuminatae, mucronatae mucrone 1/2 ^^ ^i^ superante, membranaceo-papyraceae. Pedunculi 3 — 6-flori, longi- tudine valde diversi, 3 — 8 cm longi, sicut pedicelli indumento duplici supra citato obsiti, tenues, interdum graciliter curvati. Bracteae dz late ovatae vel ovatae, mucronatae mucrone usque 1 mm longo, pilosae, membranaceae. Pedicelli veri \0 — <2 mm longi, fere filiformes, caljcis calcare duplo longiores. Caljx pilis brevibus subviscosis et longis eglandulosis obsitus; calcar 5 — 7 mm longum, sepala versus sensim ampliatum; sepala lanceolata, acuminata, acuta, 5 mm longa. Petala sepalis \ Y2~plo longiora, spathulata, albida(?), basin versus ad venas atro-purpureo-striata. Portugiesisch-Ost-Afrika: Mossambik, beiGorungosa(Carvalho a. \ 884 — i 883 — Typus in herb. Berol. !). Nota. Diagnosis data est sec. ramum unicum in herb. Berol. asservatum. Stipulis latis et habitu species facile recognoscitur. 129. P. oppositifolium R. Schlechter in Journ. Bot. (<898) 315. — Herbaceum, multicaule(?), caulibus ±: elongatis et in graminosis ascendentibus. Gaulis 33 — 40 cm vel ultra longus, pilis patulis albido-hyalinis sparsim obsitus, teres, ad nodos non raro leviter geniculatus; internodia longitudine fere aequalia. Foha caulina omnia opposita, petiolata; lamina supra opaca, infra pallidior, supra inter venas irregulariter pilis hyalinis adpressis obsita, subtus praecipue ad venas patule pilosa, e basi leviter cordata triangularis, usque 4 cm lata et 4Y2 cm longa (a basi ad apicem), parum profunde pinnatifido-lobulata, lobulis saepe vix perspicuis rotundatis denticulatis, denticulis acutius- culis; petiolus quam lamina 2 — 4-plo brevior, 7 — 23 mm longus, satis dense patule setosiusculo-pilosus. Bracteae triangulari-lanceolatae, longe ciliatae, acutae, 4 — 5 mm longae. Pedunculi biflori, quam folium petiolatum 2-plo breviores, circ. 15 — 2 3 mm longi, sicut pedicelli et calyx indumento patulo setosiusculo obsiti. Bracteae lineari- subulatae, 3 — 4 mm longae, acutae vel acutissimae, ciliatae. PedicelH veri cum calycis calcare pedunculis aequilongi, plerumque calcare paullo breviores, 5 — 7 mm longi. Calycis calcar 7 — 10 mm longum, sepala versus leniter ampliatum; sepala lineari- lanceolata^ acuta, margine membranacea, longe hyaline setosa. Petala sepalis fere duplo longiora, lanceolato-spathulata, ad venas pulcherrime carmineo-purpureo-striata. Basuto-Land: An Bachufern in waldigen Talrissen des Quepue-Berges bei Witzies- hoek, 2000 m (Thode a. 1896 — Typus in Herb. Schlechter!). — Blühend Februar. Nota. Species teste cl. Schlechter sectionem novam forraat, cui nomen Thodea dedit, 130. P. charaaedrifolium Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) 9 t. 523; Willd. Spec. pl. 111. (1800) 633; DG. Prodr. I. (1824) 634 n. 66; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1839 — 186 O) 290. — Geranium chamaedri folium Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 747. — Erodimn maritimum Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 59 n. 432. — Geraniospermum chamaedrifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Herbaceum, annuum, caulibus multis prostratis eis E. cicutarii similibus. Radix tenuis, 7 — 2 0 cm longa, ifr pallide fusca, subsimplex. Gaules numerosi, procumbentes, usque 30 cm longi, angulosi, indumento patulo duplici setoso pilorum longorum et praeterea circ. 6-plo breviorum obsiti. Folia basalia numerosa, sed mox decidua; folia caulina vix numerosa; lamina utraque facie pilis setosiuscuUs dense obsita, basi in foliis inferioribus leviter cordata, in foliis superioribus late cuneata, ambitu dz ovata, usque 33 mm longa et 27 mm lata, praecipue basin versus parum profunde pinnatifido-lobata lobis rotundatis, apicem versus plerumque non lobata, margine toto (basi saepe excepta) denticulata, denticulis acutiusculis ; petiolus quam lamina raro longior, in foliis summis 408 ^- Knuth. — Geraniaceae. saepe fere nullus^ indumento aequali sicut caulis obsitus, usque 30 mm longus, plerumque brevior. Bracteae e basi triquetra acuminatae, acutae, setoso-hirsutae, usque 5 mm longae. Pedunculi 4 — 7 cm longi, 3 — 6-flori, pilis longis setosis patentissimis et pilis brevibus recurvatis dense obsiti. Stipulae membranaceae, e basi lineari-lanceolata longe acuminatae,' acutae, dense et longe setoso-pilosae. Pedicelli veri cum calycis calcare 8 — { \ mm longi, dense setosiusculo-hirsuti. Calycis calcar circ. 3 mm longum, non manifeste perspicuum; sepala lanceolata, acuta, margine leviter membranacea, dense setosiusculo- villosa, circ. 6 mm longa. Petala sepalis vix i ^/i-p\o longiora, spathulata, intense purpurea, margine anteriore retuso vel leviter emarginato pallidiora. Fructus rostratus usque 2 4 mm longus; rostrum pilis deorsum adpressis brevibus canescens. Südwestliche Kapprovinz: Distrikt Malmesbury, in der Umgebung von Hope- field (Bachmann, PI. Cap. a. 1883 n. 89!). Ohne Standortsangabe (Eckion n. 452 sub Erodium 7naritimum\). 131. P. parvulum DC. Prodr. I. (1824) G60 n. 124; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 290. — P. humifusum Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 47(?); Jacq. f. Eclog. pl. rar. I. (1811 — 1816) 148 t. 99; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 42; DC. Prodr. I. (1824) 654 n. 65. — P. nanmn VEer. in herb. Banks, ex Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 290. — P. procumbens E. Mey. in Drege^ Zwei Pfl. Docum. (18 43) 209 (non DC). — Peristera humifusa Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 73 n. 565. — Geraniospermum humifusum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Annuum, habitu prostrato £'roc?mm cicwtormm aemulans. Radix verticalis^ zb pallide fusca, parum ramosa, apice caulibus et foliis basalibus nume- rosis ornata. Caules procumbentes, 2 — 20 cm longi, dense puberuli, demum glabres- centes, teretes, ramosi ramis procumbentibus vel ascendentibus, satis dense foliati. Foliorum basalium lamina brevissime puberula, ambitu e basi cordata ovata, parum profunde pinnatifido-lobata, lobis margine communi obtusiuscule dentatis; foliorum supe- riorum lamina basi plerumque truncata vel cuneata, gradatim profundius pinnatifido- lobata, sed raro fere usque ad rhachim incisa; petioli brevissime puberuli, inferiores usque 4 cm longi, superiores gradatim breviores, summi brevissimi vel fere nuUi. Stipulae e basi latissime ovata acuminatae, acutae, 2 mm longae. Pedunculi 2 — 7- flori, 1 — 4 cm longi, pilis patuhs pubescentes. Bracteae lanceolato-ovatae, acuminatae, acutae, membranaceae, vix perspicue puberulae. Pedicelli fere nulli. Calycis calcar 6 — 8 mm longum, sub sepalis ampliatum, puberulum; sepala ovata, acutiuscula, margine anguste membranacea, sparsim puberula, 3 — 4 mm longa. Petala sepalis 1 Y4 — 1 Y2- plo longiora, e basi unguiculata spathulata, rubro-purpurea. Fructus rostratus 15 — 20 mm longus; valvulae pilis brevibus hyalinis patulis mollibus pubescentes; rostrum pilis brevibus satis dense puberulum. Westliches Litorale, südwestliche Provinz und westliches Karroides Hochland: Namaland, südl. des Garip bei Spectakel um 90 0 m auf Hügeln (Bolus, Austro-Afric. a. 1883 n. 66421). Zilverfontein , an steinigen Orten (Drege a. 1830 n. 3262 sub nom. P. procumbens]). — Klapmuts Station (PI. Schlechterianae a. 1892 n. 376!). Koude Bokkeveld, auf den Scurfdebergen bei Gydow, 1400 m (Schlechter, PI. austro-afric. , It. sec. a. 1897 n. 9991 !). Brackdamm, auf Hügeln (Schlechter, PI. austro-afric, It. sec. a. 1897 n. 11105!). Paarlberg, an rasigen Plätzen auf Lehm- boden (Drege n. 1276 sub nom. P. procumbens]). Malmesbury in der Umgebung von Hopefield bei Nashkraalshoek, am Ufer des Bergstromes (Bachmann, PI. Cap. a. 1887 n. 2192!). — Calvinia, auf einer Karroo-Fläche 8 km westlich, an kahlen Stellen auf hartem Lehm um 850 m (Diels, Reise a. 1900 n. 646!). 132. P. filicaule R. Knuth, spec. nov. — Peristera nummulariaefolia Eckl. et Zeyher, Enum. I. (1836) 72 n. 563 (?) — Herbaceum, annuum(?), glaberrimum, multi- caule caulibus tenuibus decumbentibus, habitu Linariam cymbalariam aemulans. Caules verisimiliter numerosi, filiformes, subteretes, glaberrimi, usque 30 mm longi, 1 mm crassi, subsimplices. Folia caulina opposita, papyracea, glabra; lamina obtuse cordata vel cordato-reniformis, usque 20 mm lata et 15 mm longa (a basi ad apicem), basi Pelargonium. 409 leviter cordata vel saepius retusa, satis profunde palmato-pinnatifido-lobata, lobis margine anteriore dentatis, dentibus ovatis acutiusculis circ. 1 mm longis; petiolus plerumque 2 cm longus, 5 cm non superans, filiformis. ßracteae e basi late triangulär! abrupte acuminatae, acutae, glabrae, 2 mm longae. Pedunculi uniflori, rarius biflori, iO — 27 mm longi, sicut pedicelli glaberrimi et capillares. Slipulae e basi lanceolata acuminatae, acutae vel acutissimae, usque 2 mm longae, membranaceae. Pedicelli veri 5 — 9 mm longi. Calycis glaberrimi calcar i — 2 mm longum; sepala ovato-lanceolata, satis abrupte acu- minata, acuta, 3 mm longa. Petala sepalis circ. aequilonga, spathulata vel oblongo- spathulata. Filamenta \ ^4 mm longa, lanceolato-linearia, albida, membranacea. Fructus rostratus 9 mm longus; valvulae glabrescentes; rostrum minutissime puberulum. Südwestliche Kapprovinz: Ohne Standortsangabe (Drege — Typus in Herb. Berol.!, Eckion n. 618!). Nota. Species caulibus filiformibus partim longa produetis facile recognoscitur. 133. P. inodorum Willd. Hort. Berol. I. (1816) t. 34, Enum. II. (1809) 702; Pers. Syn. H. (18o7) 229; Sweet, Geran. I. (1820—1822) t. 56; DC. Prodr. I. (1824) 659 n. 113. — P. clandestinum L'Her. ex DC. 1. c. p. 660, n. 119. — P. australe var. erodioides Benth. Fl. austral. I. (1863) 299. — P. erodioides Hook. Journ. Bot. I. (1834) 252. — P. crinitum Nees in Lehmann, PI. Preiss. I. (18 44) 163 (non Ilarvey). — Geranium inodorum Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 752. — Herbaceum, annuum, sparsim pui)escens, ascendens vel suberectum, paucicaule. Radix brevis, 2 — 6 cm longa. Gaules perpauci, plerumque unus, 15 — 50 cm longi, tenues, 1 1/2 — 2 mm crassi, pilis sparsis patulis puberuli. Folia basalia numerosa, mox decidua; caulina saepe opposita et remota; lamina glabrescens, ambitu obtuse cordata, usque i^/2 cm lata, 3^2 cm longa (a basi ad apicem), saepe autem minor et non raro 1 1/2 ^^ diam., vix perspicue trilobata lobis rotundatis, margine crenato- dentatis dentibus obtusiusculis; petiolus in foliis basalibus quam lamina usque 4-plo longior, in foliis caulinis saepe laminae diametro vix aequilongus, plerumque brevior, semper tenuis et puberulus. Bracteae triangulari-lanceolatae, acutae, pilosae. Pedunculi graciles, 4 — 10-flori, usque 9 cm longi, sursum gradatim breviores, summi 3 — 4 cm longi, sicut pedicelli pilis patulis puberuli. Stipulae triangulari-ovatae, acutae, ciHatae. Pedicelli veri 4 — 6 mm longi. Galycis minutissime setosiusculo-pilosi calcar brevissimum et vix perspicuum; sepala ovata, acuminata, minutissime mucronata. Petala sepalis 1 1/3 — lV2-plo longiora, rosea vel rubella, ad venas intensius colorata. Stamina sepalis paullo breviora. Fructus rostratus 13 — 15 mm longus ; valvulae pilosae ; rostrum gracile pubescens. West-Australien: Fremantle und im Distr. Sussex (Preiss n. 1905!, n. 1906!). Neu-Süd-Wales: Sydney, an schattigen Abhängen des National Park (Brenning a. 1900 n. 789!). Port Elliott (Hussey a. 1898!). Tasmanien (Archer ex herb. Hooker!, Lindley!). Neu-Seeland (Haast!, Raoul!, Sinclair ex herb. Hooker!, Häusler a. 1895!). Nota. Specimina a cl. Preiss lecta valde ad P. grossularioides accedunt calycis calcare elongato; plantae autem fructiferae sunt. — Ceterum P. inodorum huic speciei arcte affine est. 134. P. australe Willd. Spec. pl. III. (1800) 675; Jacq. f. Eclog. pl. rar. I. (1811 — 1816) t. 100; Sweet, Geran. I. (1820 — 1822) t. 68; DG. Prodr. I. (1824) 654 n. 67; Hook. f. Fl. Tasm. I. (I86O) 57; F. Muell. PI. Vict. I. (1860—1865) 170; Benth. Fl. austral. I. (1863) 298. — P. glomeratum Jacq. f. Eclog. Plant, rar. I. (1811 — 1816) 146 t. 98; DG. Prodr. I. (182 4) 659 n. 114. — P. littorale Huegel in Enum. PI. Hueg. (1837) 44; Huegel Bot. Arch. (1837) t. 5. — P. crinitum var. congestum Nees in Lehmann, PI. Preiss. I. (18 44) 163(?). — P. stenanthum Turcz. in Bull. Soc. nat. Mose. XXXI. 1. (1858) 419. — P. Drummondi Turcz. in Bull. Sog. nat. Mose. XXXL 1. (1858) 421; Bot. Mag. GXX. (1894) t. 7346. — Geranium glo- meratum Andr. Geran. (1805) c. ic. — Geranium australe Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 754. — Geraniospermum australe 0. Ktze. Rev. gen. L (1891) 94 — Perenne 410 R- Knuth. — Geraniaceae. vel bienne. Radix usque 30 cm longa, parte superiore 5 mm crassa, fusca. Gaules 1 — 3, erecti, <5 — 30 cm alti, crassiusculi, basi 2 — 5 mm crassi, inferne subsimplices, sursum mox ramosi; rami erecti, subteretes, sicut petioli pilis retrorsis numerosis lo- mentoso-hirsuti, foliati, Foliorum lamina supra pilis hyalinis dz dense obsita, subtus tomentoso-sericea, cordata, apice rotundata, non raro zh leviter lobulata lobulis parum perspicuLs, crenato-dentata crenis obtusiusculis < '/2 ^^ latis; petioli basales usque 7 cm longi, retrorso-patule lanato-hirsuti. Stipulae ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, longe lanato-hirsutae. Pedunculi 3 — -10 cm longi, retrorso-patule vel patule eglandulose pilosi, vix crassiusculi. Bracteae lanceolatae, sensim vel abrupte acuminatae, acutae, hirsuto-pilosae. Flores subcapitati, numerosi, 6 — 25 in umbella. Pedicelli cum calycis calcare sericei, 8 — i 2 mm longi. Calycis calcar brevissimum, \ — 2 mm longum; sepala ovato-lanceolata, acutiuscula, hyaline eglandulose villoso-hirsuta. Petala sepalis 2 — 3-plo longiora, e basi unguiculata anguste spathulata, integra, rosea vel roseo- albida vel albida, parte media carmineo-maculato-striata, 7 — i 0 mm longa. Filamenta sepalis circ. aequilonga. Fructus rostratus maturus 10 mm longus; valvulae pilosae; rostrum patule eglanduloso-pubescens vel puberulo-hirsutum, apicem versus abrupt! contr actum. Australia felix: Port Jackson, — Ohne Standortsangabe (Paul!, Sieber, Fl. Nov. Holland, a. 1825 n. 252!, d'Entrecasteaux a. 1819!, F. Mueller!). Victoria: Zwischen ßrighton und Mentone (Toepffer a. 1886 n. 96!). Yarraflats (Walter a. 1898!). Neu-Seeland: Port Philipp (Luehmann!). Tasmanien (Gunn ex herb. Hooker!, Schayer!, Everett a. 1838!, Dufton!). 135. P. brevirostre E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 208. — P. grossularioides var. pubescens Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 289. — Perenne(?), 30 cm altum, totum pubescens. Gaules pauci, ascendentes vel erecti, subteretes, inferne 2 mm crassi, pubescentes, subramosi vel subsimplices. Folia cauUna plerumque opposita, basalibus similia, ambitu cordata, 2 mm longa (a basi ad apicem) et lata, dense pubescentia, demum glabrescentia, leviter pinnatifido-lobata, lobis secus marginem communem obtusiuscule denticulatis, dentibus basi 1 mm latis; petiole infimi 5 cm longi, pubescentes; folia summa sessiha. Stipulae ovatae vel lanceolatae, acuminatae, acutae, puberulae, 5 mm longae. Peduncuh 5 — 7 cm longi, 9 — 1 3-flori, pubescentes. Bracteae ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, pubescentes. Pedicelli veri 2 mm longi, Calycis calcar 6 mm longum, sub sepalis dilatatum, pubescens; sepala ovata, acuminata, acuta, pilis incanis pubescentia, margine vix membranacea. Petala sepalis 1 y4-plo longiora, paUida, parte media intense colorata, Fructus rostratus 11 mm longus; valvulae adpresse hyalino-albido-pilosae ; rostrum pubescens. Südwestliche Kapprovinz uad südliche Karroo: Riversdale, in Gebüschen (PI, Schlechterianae a, 1892 n. 185i!). — Am Klipplaatrivier, ia Gebüsch am Ufer (Drege a, 1832 n. 3643 — Typus in herb. Berol. et Lübeck!), — Ohne Standorts- angabe (Mund et Maire!), — Blühend November. 136. P. grossularioides (L.) Ait. Hort. Kew, H. (1789) 420; Willd, Spec. pl. ni. (1800) 657; DG. Prodr. I, (1824) 660 n. 117; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 289; Saunders, Befug. I. (1869) t. 5. — P. grossulariaefolium Salisb, Prodr. (1796) 313, — P. aneeps Ait. Hort. Kew. H. (1789) 420; Willd. Spec. pl. m. (1800) 658; DG. Prodr, I. (182 4) 660 n. 118. — P. grossularioides var. aneeps Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap, I. (1859 — 1860) 289. — P, acugnaticum Du Petit Thouars, Fl. Tristan d'Acugna (1 81 1) 4 i t. 1 3. — Geranium grossularioides L. Spec. pl. ed. 1. II, (1753) 679, ed, 2. II. (1763) 948; Burm. f, Spec, Geran. (1759) 41 ; Cav. Diss. IV. (1787) 2 45 t. 119, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Gap, (1794) 1 15. — G'. alceoides Burm, f. Spec. Geran. (175'9) 32; L. Spec. pl. ed, 2, II, (1763) 948, — G. aneeps Jacq. Coli, IV, (1790) t. 22, f. 3; Poir. Encycl, Suppl, II, (1811) 748. — G. parvi- florum Andr. Geran. (1805) c. ic. — Geraniospermum grossularioides 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Peristera aneeps Eckl. et Zeyh. Enum, I. (1836) 72 n. 561 (?) — Pelargonium. 4 j 1 P. nummulariaefolia Eckl. et Zeyh. Enum. I. (<836) 72 n. 563(?). — Erodium nilagiricum Schlechtd. ex Hook. f. Fl. Brit. India I. (1872) 435. — Herbaceum, iö — 45 cm altuin, dz glabrescens, annuum. Caulis suberectus, pauciramosus; rami suberecti, angulosi, inferne glabrescentes, superne sparsim patule pilosi, vix dense foliati. Foliorum lamina reniformi-cordata, glabrescens, vix distincte parum profunde palmato- lobata, secus marginem totam crenato-dentata, denlibus obtusis vel rotundatis; petioli foliorum basalium numerosorum glabri, 3 — 10 cm longi; petioli caulini superiores minu- tissime puberuli, summi circ. V2 cm longi. Stipulae late triquetrae, acuminatae, acutae, sparsim puberulae, 2 — 3 mm longae. Pedunculi longitudine diversi, 2 — 10 cm longi, glabrescentes, erecto-patuli, 3 — 1 0-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, 2 mm longae, minutissime ciliatae. Pedicelli 2 — 5 mm longi, tenues. Galjcis calcar 4 — 15 mm longum, pubescens vel glabrum, sepala versus sensim ampliatum; sepala ovata vel lan- ceolata, acuta, pilis simplicibus sed non setosiusculis dz dense obsita. Petala sepalis I V2~P^o, raro 2-plo longiora, rubra, e basi unguiculata spathulata vel spathulato-ovata. Stamina caljce breviora. Fructus rostratus usque 15 mm longus; valvulae pilosae; rostrum pilis brevibus puberulum. Südwestliche und südliche Provinz, Karl'oides Hochland, Karroo und Baumsteppenregion der Kaffernländer: Hopefield (Bachmann, PI. capenses a. 1886 n. 1543!, n. 1544!); Shiloh (Baur, PI. austro-afric. n. 855!); Riversdaie (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 1854!); Boschberg (Mac Owan, Austro-afric. n. H 4!); Mosterts- berg bei Ceres (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 935!). — Outeniqua Mts, am Montagu Pass (Kehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 255!) — Hantam Gebirge (Mejer a. 1869!). — Albert Distr. (Cooper, South Afr. PI. a. 1861 n. 685!). — Van Staadenrivierberge und oberhalb Uitenhage (Eckion n. 563 sub. nom. Peristera nummulariaefolia]}; Port Elizabeth (Laidley, Herb. South Africa a. 1894 n. 215!). Brit. Kaffraria (Cooper, South. Afric. PI. a. 1860 n. 436!). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 7466!, Eckion n. 561 !, Bergius!, Mund et Maire!). Eingebürgert auf Tristan da Cunha und auf den Nilagiri-Bergen Vorder- indiens: Tristan da Cunha (Keytel in Marloth, Exs. austro-afric. a. 1909 n. 4720!). — Nilagiri-Berge (Hohenacker, PI. Ind. Orient, a, 1853 n. 1560 sub Er od. nilagiri- cum Schlechtd.!). — Gelegentlich nach Oakland in Californien verschleppt (Eastwood nach A. Gray, Synopt. Fl. North America I. 1. (1897) 363[?]). Nota. Species a. 1788 in Britanniam introdueta est a cl. Masson. 137. P. madagascariense Baker in Journ. Linn. Soc. XXII. (1887) 454. — Perenne. Caules erecti, elongati, pilosi, 30 — 40 cm longi. Folia petiolata, petiolis in foliis basalibus usque 10 cm longis; lamina membranacea, cordato-orbicularis, usque 10 cm diam., parce pilosa, breviter 3 — 5-lobata, inciso-crenata. Umbellae 3 — 4-florae. Bracteae ovato-lanceolatae, membranaceae, pilosae. Pedicelli flori aequilongi, vix 1 5 mm longi. Calycis calcar breve; sepala ovato-lanceolata, 8 mm longa. Petala parva, usque 10 mm longa, anguste cuneata, pallide lilacina; superiora maiora, deorsum venosa. Rostrum cylindricum, pubescens, 1 6 mm longum. Madagaskar (Baron n. 3 422 nach Baker). — Die Art steht sicher dem P. gros- sularioides sehr nahe, ist vielleicht nur eine üppige Form derselben. 138. P. procumbens (Andr.) Pers. Synops. H. (1807) 229; DC. Prodr. I. (1824) 654 n. 6 4. — Geranium procumbens Andr. Bot. Rep. IV. (1803) t. 254. — Peristera procumbens Eckl. et Zeyh. Enum. (1836) 73 n. 564. — Perenne(?), glabrum, 20— 45 cm altum. Caules pauci, glabri, angulosi, foliati, ramosi ramis ascendentibus vel suberectis. Folia basalia a caulinis non diversa, sed mox decidua; lamina reniformi- cordata, saepe 1 3/4 cm longa (a basi ad apicem) et 2V2 ^m lata, glabra, usque ad Vs — V4 palmato- 5 — 7-lobata lobis acutiuscule dentatis; petioli inferiores usque 5 — 7 cm longi, glabri; folia summa sessilia. Stipulae trianguläres, superiores saepe triangulari- ovatae vel ovato-lanceolatae, omnes acutae, usque 4 mm longae. Pedunculi 3 — 1 2-flori, glabri, 3 — 10 cm longi. Bracteae membranaceae, lanceolatae, dz acuminatae, acutae. PedicelU veri filiformes, 2 — 6 mm longi, glabri. Calycis calcar 4 — 8 mm longum, 412 ß- Knuth. — Geraniaceae. pedicellis plerumque 1^2 — 2V2~plo longius, glabrescens; sepala ovato-lanceolata vel lan- ceolata, acuminata, acuta, 5 mm longa, pilis brevibus pilosula. Petala carminea, sepalis M/4 — iy4-plo longiora, e basi longe unguiculata spathulata, obtusa, integra. Fructus rostratus ) 5 mm longus; valvulae puberulae; rostrum pilis brevibus patulis puberulum. Von der südwestlichen Kapprovinz durch die südliche Provinz und die südliche Baumsteppenregion der Kaffernländer bis Natal, in Gebüschen: Rivers- dale (Rust a. < 891/93 n. 235!). Rietvalley (Bergius!). Zwischen Retreat-Station und Muizenberg (Schlechter a. <892 n. 642!). Muizenberg (Schlechter a. 1892 n. 633!). Elim (Schlechter, PI. austro-africanae n. 9726!). Ohne Standortsangabe (Eckion et Zeyher n. <82!, Lalande!). — Knysna Distr., bei Belveder (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. i 875— 1880 n. 464!). — Port Elizabeth (Laidley, Herb. South Afric. n. 52!). Kaffraria (Gooper, South Afric. PI. a. i861 n. 1292!). — Natal, Port Durban (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 8872!). 139. P. laciniatum R. Knuth, spec. nov. — Annuum, 20 — 30 cm altum, multi- caule. Gaules ascendentes, e basi ramosi; rami ascendentes, subteretes vel vix per- spicue sulcati, sicut petioli peduncuUque indumento patulo pubescente brevi satis denso saepe canescente obtecti; internodia media et superiora saepe elongata, usque 11 cm longa, 2V2 wi™ crassa. Folia numerosa; lamina utrinque pilis canescentibus dense pubescens, saepe 3 — 4 cm longa, 3 cm lata, ambitu triangulari-cordata, ± trifoliolata foliolis profunde pinnatifido-incisis, lobulis inciso-dentatis, dentibus rotundatis mucronulatis ; lamina foliorum superiorum ab ea inferiorum non diversa; petioh inferiores quam lamina 2Y2-PI0 longiores, usque 9 cm longi, fere laxi, sursum gradatim breviores. Stipulae triquetrae, saepe 4 mm longae, 3 mm latae, acuminatae, acutissimae, pilis canescentibus lanato-pubescentes. Pedunculi inferiores usque 1 0 cm longi, sursum breviores, tenues, \ mm crassi, circ. 5-flori. Bracteae lanceolatae vel ovatae, acutae vel acutissimae, dense pubescentes, 3 mm longae, fere 2 mm latae. Flores pedicellati; pedicelli capil- lares, inaequilongi, 3^2 — 6 ^^ longi, sicut calyx totus pilis patulis strigosis dense pubescentes vel subhirsuti. Galycis calcar 7 mm longum, sub sepalis sensim ampliatum, basi manifeste gibbosum; sepala ovata, acutiuscula, 5 mm longa, 2 mm lata, membranaceo- marginata, dense hirsuto-pubescentia. Petala rosea, ad medium carmineo-notata, zb obovata, sepalis 1 Y2 — 1^4"?^^ longiora, saepe 7 mm longa. Rostrum dense pilis minutis patulis pubescenti-hirsutiusculum. Südwestliche Kapprovinz: Klapmuts Station, um 100 m (Schlechter, Austro- afric. a. 1892 n. 376 — Typus in herb. Schlechter!). Nota. Species manifeste ad sectionem Peristera pertinens, partitione foliorum inter species affines facile recognoscitur. 140. P. capituliforme R. Knuth, spec. nov. — Annuum(?), 30 cm altum, multi- caule. Gaules ascendentes, e basi ramosi; rami ascendentes, subteretes, sicut petioli et pedunculi indumento puberulo denso saepe canescente obtecti; internodia inferiora saepe 8 cm longa et 2 mm crassa. Folia numerosa; lamina indumento citato obtecta, subtus fere hirsuta, saepe 2 cm longa et lata, ambitu cordata, profunde (usque ad 1/2 — Vs) ^ — 5-lobata; lobi lobulati, lobuhs secus totam marginem communem obtusius- cule dentatis; lamina foliorum superiorum ab eadem inferiorum non diversa; petioli quam lamina 2 — 4-plo longiores, non raro 7 cm longi, fere graciles; petioli superiores quam lamina breviores, 1 cm longi vel breviores. Stipulae cordatae vel ovato-cordatae, vix acuminatae, acutae, saepe 4 mm longae, 3 mm latae, saepe rubellae, pilosae, margine pilis longis albis villosis ciliatae. Peduncuh 1 1/2 — 3Y2 cm longi, 5 — 9-flori. Bracteae late ovatae, zb acuminatae, acutae, sicut sepala pilis longis albis villosae, saepe 3 mm longae, 2 mm latae. Flores sessiles, subcapitati. Galycis calcar brevissimum, 2 mm longum, hirsutum vel hirsutissimum; sepala ovata vel lanceolato-ovata, paullum acuminata, acuta, 5 — 6 mm longa, 2 — 2^4 nim lata. Petala purpure o-rosea, magni- tudine vix diversa, cuneato-obovata vel -spathulata, sepalis 1 Y4-PI0 longiora, rarius longiora; duo superiora basin versus purpureo-maculata et-picta. Fructus rostratus (an maturus?) 11 mm longus; rostrum pilis molhbus patulis dense pubescens. Pelargonium. 413 Orange-Colonie: Steinige Stellen am oberen Caledon- River an der Basuto- Grenze, um 2300 m (Thode a. i896 sub nomine P. dispar N. E. Brown in herb. Schlechter.! — Blüh. Januar). — Die Art ist kaum identisch mit P. dispar N. E. Brown (in Kew Bull. [1895] 144). In bezug auf die systematische Stellung dieser Art ist aus der Diagnose nur zu ersehen, dass sie zu der vorliegenden Sektion gehört. Die von Brown angeführten Standorte sind: Natal, Drakensberg im Tiger Cave Valley um 1800 bis 2300 m zwischen Gras (Evans n. 371); Abhänge des Mount Erskine um 1500 — 2000 m (Evans n. 403). 141. P. columbinum Jacq. Hort. Schoenbr. IL (1797) 4 t. 133; Willd. Spec. pl. III. (1800) 659; DG. Prodr. I. (182 4) 65 4 n. 6 3. — P. grossularioides yar. colum- binum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 289. — P. micro- petalum E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209. — P. micranihum Presl. Bot. Bemerk. (1844) 27(?). — Peristera columhina Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 73 n. 567. — P. brevipes Presl, Bot. Bemerk. (1844) 27. — Annuum, 30 — 40 cm altum, glabrescens vel glabrum. Radix intense fusca, verticalis, ramosa. Gaules perpauci, 1 — 3, saepe unus, suberecti vel erecti, vixramosi; rami perpauci, erecti, inferne glaberrimi, superne pube brevissima obsiti, teretes, usque 2 mm crassi. Folia basaha verisimihter mox decidua, demum nulla; foliorum caulinorum inferiorum lamina glabra, ambitu obtuse cordata, 1 1/2 cm longa (a basi ad apicem) et 2 cm lata^ profunde bipinnatifido- lobata, lobis margine communi lacinulatis, lacinulis lineari-oblongis 2 mm longis acutius- culis ; foliorum caulinorum superiorum lamina usque ad rhachim fere in lacinias anguste oblongo-lineares fissa et non raro sparsim brevissime puberula; petioli crassiusculi, usque 5 cm longi et 1 mm crassi, glabri; folia superiora sessilia. Stipulae late ovatae, dz abrupte acuminatae, acutae, glabrae, usque 4 — 5 mm longae. Pedunculi 5 — 7 cm longi, ^4 mm crassi, glabri, 3 — 6-flori. Bracteae anguste lanceolatae, acuminatae, acutae, glabrescentes, 4 mm longae. Pedicelli veri 3 — 7 mm longi, filiformes. Galycis calcar 2^/2 — 7 mm longum, sepala versus ampliatum, pedicellis manifeste crassius; sepala piHs brevissimis albidis setosiusculis satis dense obsita, lanceolala vel ovato- lanceolata, acuminata, acuta, 3 — 4 Y4 mm longa. Petala sepalis 1 V4 — 1 Y2~plo longiora, e basi unguiculata spathulata, purpureo-carminea. Fructus rostratus 1 5 mm longus ; valvulae pilis albidis adpressis obsitae; rostrum pilis patuhs puberulum. Südwestliche Kapprovinz: Dornhoogde (Eckion n. 567!). Am großen Berg- fluss (Drege n. 1273 sub nom. P. micropetaluml). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 7467!, Eckion et Zeyher n. 2064!, Bennie a. 1891 !). 142. P. setosiusculum R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 78. — Annuum, 25 — 40 cm altum, totum pilis hyalinis setosiusculis dt dense obsitum, demum interdum glabrescens. Radix sparsim ramosa, usque 1 0 cm longa, intense fusca. Gaules pauci vel unus, manifeste ascendentes vel procumbentes, sicut petioli, pedunculi, pedicelH et calyx pilis patulis hyalinis setosiusculis satis dense obsiti, usque 1 1/2 ™^ crassi, sulcati, fohati, vix ramosi. Foliorum basalium lamina pilis patulis hyalinis satis longis utrinque obsita, rarius hirsuta, ambitu obtuse cordata, usque 1 Y2 ^^ longa (a basi ad apicem) et 2 cm lata, usque ad basin trifoliata, lobis ± profunde lobulatis, lobulis margine communi crenato-denticulatis, denticulis 11/21^1^ longis et latis; foliorum caulinorum lamina eodem modo trilobata, lobis autem fere usque ad rhachim bipinnatifido-incisis, lacinulis oblongis obtusiusculis ; tripartitio horum foliorum tum non facile recognoscenda; petioli basales usque 4 cm longi; superiores gradatim breviores; folia summa subsessilia. Stipulae ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae; superiores inferioribus angustiores, longe pilosae, 4 mm longae. Pedunculi tenues, 5 — 8 cm longi et 1/2 — 1 mm crassi, 2 — 6-flori, longe patule pilosi. Bracteae lanceolatae, acuminatae, acutae, longe pilosae, 3I/4 — 4 mm longae. Pedicelli cum calycis calcare 2 cm, rarius 3 cm longi, longe patule pilosi, 1/3 mm crassi. Galycis calcar tantum 2 mm longum, interdum etiam brevius, pedicello plerumque manifeste crassius; sepala. ovato-lanceolata vel ovata, acuminata, acutiuscula, longe hyaline patule pilosa. Petala sepalis 1 72"P^o longiora, rubro-violacea, parte media intensius colorata. Fructus rostratus maturus 22 mm longus, cum calycis calcare erectus, 414 R- Knulh. — Geraniaceae. sed contra pedicellum recurvatum manifeste geniculatus; valvulae et rostrum pilis aequi- longis patulis puberulae. Südwestliche Kapprovinz: Worcester (Gooper a. 1859 n. 1708!). Nas- kraalshoek am Ufer des Bergstroms bei Hopefield (Bach mann, PI. Cap. a. 1897 n. 2192!). Ohne Standortsangabe (Bergius!). — Blühend und fruchtend im Sep- tember. — Im botanischen Garten zu Berlin schon lange kultiviert und als P. coluni- binum bezeichnet. 1 43. P. iocastum (Eckl. et Zejh.) Steud. Nom. ed. 2. IL (1 841) 287. — P. mutabüe E. Mej. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (18 43) 209. — P. grossularioides var. iocastum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 289. — P. effusum Schlechter in herb, propr. — Peristera iocasta Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 73 n. 566. — Herbaceum, annuum, usque 40 cm altum, dz patenter eglanduloso-pilosum, multicaule caulibus longis laxis procumbentibus tenuibus. Radix usque 8 cm longa, palHde fusca, parum ramosa, apice fohis basalibus multis et caulibus numerosis ornata. Gaules tenues, 1 — 2 mm crassi, subteretes, pilis longis palentissimis vix rigidis inferne dense, superne sparsim obsiti. Foliorum basalium lamina supra pilis adpressis obsita, subtus pilis patentissimis hirsuta, ambitu obtuse cordata, usque 4 cm longa (a basi ad apicem) et 4'/2 cm lata, plerumque autem minor, profunde pinnatifido-lobata — pinnae infimae non raro usque ad rhachim incisae — , lobis margine communi exteriore dentatis vel pinnatifido-inciso-dentatis vel crenato- dentatis, dentibus obtusiusculis vel acutiusculis ; lamina foliorum superiorum (non raro autem etiam nonnullorum basalium) gradatim magis incisa et sursum in lacinias lineares acutiusculas pinnatisecta; petioli inferiores longe patule pilosi, usque 10 cm longi; superiores breviores, sed vix quam 1 cm bre- viores. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutae, usque 6 mm longae, longe ciliatae. Pedunculi 2 — 10 cm longi, 72 1^1" crassi, graciles, sicut pedicelli et calycis calcar pilis patulis fere sparsim obsiti, 3 — 6-flori. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae, pilosae. Pedicelli laxi, exs. saepe flexuosi et contra calycis calcar geniculati, plerumque 1/4 mm crassi, cum calcare 1 Y2 — ^ cm longi. Galycis calcar plerumque 7 mm longum, sepala versus sensim ampHatum ; sepala lanceolata vel ovato-lanceolata, acuta, margine mani- feste membranacea, 4 mm longa. Petala sepalis 2-plo longiora, pallide rubra; duo longiora, intensius colorata. Stamina sepaUs aequilonga. Fructus rostratus maturus 17 mm longus; valvulae sparsim pilosae; rostrum pilis patulis vix densis obsitum. Südwestliche Kapprovinz (Eckion n. 566 — Typus in herb. Berol.!): Paarl- berg, auf moorigem Boden von Gebüschen (Drege n. 1277 sub nom. P. mutabüe E. Mey.!). French Hoek, 1000 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9251 !). Koude Bokkeveld, bei Wagedrift 1600 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. IOO8O!). Worcester (Rehmann, Exs. Afric. austr. a, 1875 — 1880 n. 2453!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 7464!). 144. P. pseudo-fumarioides R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 79. — Annuum (?), 30 — 45 cm longum, totum dz puberulum. Gaules ascendentes, subsulcati, sicut petioli puberuH, subramosi, basi 2 mm crassi. Folia caulina plerumque opposita, forma plane aequalia, ambitu cordato-triangularia, 2 cm longa, 2Y2 cm lata, usque 8d rhachim fere bipinnatifida, lacinuHs oblongo-linearibus, glabris, subtus ad venas tantum puberulis; petioli inferiores usque 6 cm longi; folia summa subsessilia. Stipulae triquetrae, acuminatae, acutae, usque 5 mm longae, binae saepe connatae. Pedunculi 6 — 1 2-flori, erecti, 3 — 7 cm longi, 1 mm crassi, puberuli. Bracteae late ovatae, acutae, puberulae, 3 mm longae. PedicelH cum calycis calcare 5 — 10 mm longi, puberuli; pedicelli veri 1 — 5 mm longi; calycis calcar 4 — 5 mm longum. Sepala indumento duplici — pu- berulo et e pilis canescentibus longis hirtis simplici — vestita, late ovata, acuta, margine vix membranacea. Petala sepalis 1 1/4 — 2-plo longiora, anguste spathulata, duo superiora ovato- spathulata, albida, circum venas intense carmineo-purpurea. Fructus rostratus 11 — 12 mm longus; valvulae hyahno-pilosae; rostrum puberulum. — Fig. 534 B. Pelargonium. 415 Ost-Griqualand: Vaal Bank (Haygarth in Natal Government Herb. a. 1890 n. 980 — Typus in herb. Berol.!). Zwischen den Flüssen Umzimombu und Matatiele (Tyson, Austro-afric. a. 1884 n. 1624!). — Transvaal: Middelburg, bei Bronkhorst- Spruit (Wilms, Fl. Afric. austr. a. 1883 n. 184.!). Hoggeveld, Slanderton (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 sub P. radula Szylszylowicz, Polyp. Rehmann. [1888] 15, non Ait). Ginsberg (Pegler, Fl. of Transvaal a. 1903—1904!). — Blühend und fruchtend im Januar. Nota. Species habitu P. fumarioidi persjmilis est, sed major. Indumento duplici calycis facile distinguitur ab hac specie, quae pilis longis caret. 145. P. fumarioides L'Her. in herb. Banks.; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 290; Saunders, Refug. I. (1869) t. 29. — P. capnoides L'Her. Ger. ined. n. 46 ex DG. Prodr. I. (1824) 660. — P. columbinum E. Mey. in Herb. Drege (non Jacq.). — P. minimum Willd. Spec. pl. HI. (1800) 664; DC. Prodr. I. (1824) 660. — Qeranium minimu7U Cav. Diss. IV. (1787) 260 t. 121, f. 3; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 116(?). — Peristera parvula Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 73 n. 568 (non DC.) ex Harvey 1. c. — Geraniospermum fumarioides 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Herbaceum, annuum, parvulum, 5 cm altum, totum indumento bre- vissimo subsericeo vestitum, habitu Erodio cicutario humili simile, multicaule caulibus procumbentibus vel prostratis. Radix usque 6 cm longa, verticalis, pallide fusca, sparsim ramosa, apice caulibus et foliis basalibus permultis coronata. Gaules usque 4 — 5 cm longi, 2 mm crassi, sicut petioli et pedunculi et pedicelli indumento incano brevissimo subsericei, teretes. Foliorum basalium lamina utrinque fere subsericea, ambitu cordata, 1 1/4 cm lata, 1 cm longa (a basi ad apicem), usque ad rhachim pinnalilobata, lobis usque ad nervum medium pinnatilacinulatis, lacinulis oblongis obtusis; petioH usque 2 cm longi, teretes; folia caulina basalibus plane conformia, sed gradatim brevius petiolata. Stipulae late ovatae, abrupte acuminatae, acutissimae, subsericeae, demum glabriores, 2 mm longae, basi 1 1/2 i^J^ latae. Pedunculi 2 — 3-flori, Y2 — ^ ^^ longir teretes, subsericei. Bracteae stipulis plane aequiformes et, vix jninores. Pedicelli veri 3 mm longi; calycis calcar 2 mm longum. Sepala 4 mm longa, ovata, acuminata, acutiuscula, subtilissime incano -subsericea, facie interiore glabrescentia et brunnea, margine anguste membranacea. Petala sepalis aequilonga, e basi longe unguiculata anguste spathulala, integra, pallide rosea(?). Fructus rostratus maturus 1 5 mm longus; valvulae et rostrum minulissime puberula. Von Deutsch-Südwest-Afrika durch das westliche Litorale, das Karroide Hochland und die Karroo bis zur Baumsteppenregion der Kaffernländer und Transvaal: Kubub (Dinter, PI. Afr. auslro-occ. a. 1897 n. 995!). Aus (Dinter a. 1910 n. 1098a!). — Stinkfontein, auf Hügeln 330 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11079!). — Hantam Gebirge (Meyer a. 1869!). — Albert (Cooper a. 1861 n. 791!). — Queenstown (Cooper, South Afr. PI. a. 1860 n. 440!). — Transvaal, Magaliesberg (E. S. C. A. Herb. n. 367!). Orange River bei Bethulie (Flanagan, Austr-Afric. a. 1892 n. 1499!). Büffels Rivier (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 11262!). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 716!). — Fruchtend September bis Dezember. Nota. P. fumarioides distinctum est ab speciebus affmibus calycis indumento subtilissime sericeo, nee setoso-piloso. Sect. IX. Campylia (Sweet) DC. Gampylia DC. Prodr. (1824) 606; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859— 1860) 291. — Campylia (gen.) Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) p. VIII.; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 73. — Phymatanthus (gen.) Sweet, Ger. I. (1820—1822) p. VIH. Clavis specierum. A. FoHa ovata vel rotundata, dentata. a. Folia indumento denso sericeo obtecta. Co- rolla media magnitudine. 416 R. Knuth. — Geraniaceae. a. Foliorum lamina rotundato-ovata, albo- tomentosa i 4 6 or. P. ovale var. hlattarium. ß. Foliorum lamina ovata, argenteo - sub- canescens ß. P. ovale var. veronicaefolium. b. Folia sparsim canescentia. Lamina ovata. Corolla media magnitudine . 7- P- ovale var. Dregei. c. Folia villosa. Lamina rotundata, acutiuscule dentata. Corolla magna ö. P. ovale var. ovatum. d. Folia glabrescentia. Lamina rotundata, acute dentata. Corolla magna 147. P. elegans. B. Folia ambitu oblongo-lanceolata vel lanceolata vel linearia, saepe grosse dentato-incisa. a. Petala omnia ±z concolora. a. Foliorum lamina lanceolata vel lineari- oblonga, dentato-serrata, serraturis vix magnis; petiolus basi non dilatatus . . 148. P. oenotherae. ß. Foliorum lamina ambitu lanceolata vel lineari-oblonga, grosse inciso-dentata; pe- tiolus basi non dilatatus 149. P. capillare. y. Foliorum lamina anguste lanceolata vel lineari-lanceolata, sensim in petiolum an- gustata, apicem versus grosse inciso- dentata ; petiolus basi infima manifeste dilatatus . 150. P. coronopifolium. d. Foliorum lamina anguste linearis, sub- integra; petiolus basi infima manifeste dilatatus 1 5 1 . P. angustissimum. b. Petala duo superiora intense purpurea; tria inferiora albida 152. P tricolor. Die durch halbstrauchigen Habitus und rundliche bis linealische Form der Blätter ausgezeich- nete Sektion ist hauptsächlich in der südwestlichen Kapprovinz heimisch. Eine weitere Verbrei- tung hat nur P. ovale, dessen var. ovatum in den Baumsteppen der Kaffernländer anzutreffen ist. Beziehungen zu anderen Sektionen hat die Gruppe nicht. Die Arten sind in der Kultur häufig ge- kreuzt worden. 146. P. ovale (Burm. f.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. L (1859 — 1860) 291. — P eriostemon Jacq. Sehoenbr. IL (1797) 4 t. 132; Willd. Spec. pl. IIL (1800) 654. — P. tomentosum L'Her. Ger. ined. n. 80 (non Jacq.) ex DC. Prodr. L (1824) 656 n. 79. — Geranium ovale Burm. f. Fl. Cap. Prodr. (1738) 19; Thunb. Prodr. PL Cap. (1794) 113. — G. glaucum Cav. Diss. IV. (1787) 237 t. 103, f. 2. — G. ovatum Cav. Diss. IV. (1787) 238 t. 103, f. 3; Thunb. Prodr. PL Cap. (1794) 113. — G. hlattarium Poir. Encycl. Suppl. IL (1811) 748. — G. eriostemon Poir. Encycl. Suppl. IL (1811) 759. — Geraniospermum ovale 0. Ktze. Rev. gen. L (1891) 95. — Perenne, 15 — 30 cm altum, plane tomentoso-sericeum vel rarius villosum. Caulis (praecipue parte infima crassiuscula) dense foliis ornatus. Foliorum lamina basi rotundata, rarius late euneata, ambitu late ovata vel oblonga, apice rotundata vel ob- tusa, margine serrata vel crenato-serrata, 17 — 35 mm longa, 7 — 25 mm lata, coriacea, sericea; petiolus saepe crassiusculus , quam lamina 1 Y2 — 3-plo longior, 1 — 9 cm longus. Pedunculi 2 — 6-flori, longitudine diversi. Bracteae lanceolato-triquetrae vel ovatae, acutae vel breviter aristatae, usque 10 mm longae. Corolla calyce duplo longior. Nota. Species valde variabiHs est; tarnen inter varietates transitus adsunt. Var. a. blattarium (Jacq.) Harvey in Harvey et Sonder, FL Cap. I. (1859 — 1860) 291. — Pelargonium blattarium Jacq. Sehoenbr. IL (1797) 3 t. 131; Willd. Spec. pL IIL (1800) 654; DC. Prodr. L (1824) 656 n. 77. — Pelargonium trichostemon Jacq. f. Ic. pL rar. IIL (1786 — 1793) 9 t. 524; Jacq. Collect. V. SuppL (1796) 131; Pelargonium. 417 Willd. Spec. pl. III. (1800) 653. — Gampylia hlattaria Sweet, Ger. I. (i 820 — 1 822j t. 88. — Oeranium trichostomum Poir. Encycl. Suppl. 11, (<8H) 759. Totum Fig. 54. Ä, B retargonium angusiissimum E. Mey. A Habitus. B Flos. — C—E Pelargonium male var. hlattarium (Jacq.) Harvey. C Habitus. D Filamentorum tubus. E Pistillum. (Icon. origin.) A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 27 4-13 R. Knuth, — Geraniaceae. dense tomentoso-sericeum, circ. 15 — 20 cm altum. Caulis inferne stipulis fuscis tri- quetro-lanceolatis acutis dense ornatus. Rami herbacei, ramosi, Foliorum lamina late ovata vel orbiculari-ovata. Pedunculi 3 — 6 cm longi, crassiusculi, 3 — 6-flori. Bracteae lanceolatae vel ovatae, acutae, circ. 5 mm longae. Pedicelli cum calycis calcare (3 mm longo) 15 — 20 mm longi, dense pilis brevibus lanuginoso-villosi. Calycis calcar a pe- dicello vero difficulter discernendum; sepala late ovata vel obovata, minutissime mucro- nata, 7 — 8 mm longa, 3 — 4 mm lata. Petala rosea vel rubra, e basi longe unguiculata demum rotundato-obovata. — Fig. ^iC—E. Südwestliche Kapprovinz, bis in die Karroo: Bei »Hassaquaskloof« und am Breederivier bei Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 571 !). Distrikt Worcester (Cooper, South African PI. a. 1859 n. 1705!). Bains Kloof, 500 m (Schlechter, PI. Austro- Afric. a. 1896 n. 9139!). Genadendal, 500 m (Schlechter, PI. Austro-Afric. a. 1896 n. 98041). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 2072!). — Zwartberg Pass im Distr. Prince Albert, um 1700 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1904 n. 11458!). — Blühend und fruchtend November. Var. ß. veronicaefolium (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 291. — P. veronicaefolium Steud. Nomencl. ed. 2. II. (1841) 291. — Gampylia veronicaefolia Eckl. et Zeyh., Enum. 1. (1836) 73 n. 572. — Totum dense pilis hyalinis sericeum, 7 — 15 cm altum. Foliorum lamina late ovata vel ovata. Pedunculi 3 cm longi, 1 — 3-flori. Bracteae ovatae, mucronatae, 5 — 8 mm longae. PediceUi cum calycis calcare (2 — 3 mm longo) 2 cm longi, dense pilis longioribus patulis lanato-villosi. Calycis calcar a pedicello vero vix discernendum; sepala late ovata, mucronata, 7 — 10 mm longa, 3Y2 — 5 mm lata. Petala carmineo-rubra, e basi breviter unguiculata latissime obovata. Fructus maturus 3 cm longus, sicut sepala plane villosus. Südwestliche und südliche Kapprovinz: French Hoek in der Nähe von Stellenbosch, um 1200 m (Schlechter, PI. austr.-afric. a. 1896 n. 9281 !). — Krum- rivier, bei Georgetown (Eckion et Zeyher n. 572 nach Harvey). — Blühend und fruchtend November. Var. /. Dregei Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — I86O) 291. — P. scaposum DC. Prodr. I. (182 4) 656 n. 79; E. Mey. in herb. Drege. — P. canum E. Mey. in herb. Drege. — Totum pilis brevissimis minutissime incano-subsericeum, 10 — 13 cm altum. Foliorum lamina ovata vel oblongo-ovata. Pedunculi 2 — 3-flori. Bracteae lanceolatae, acuminatae, acutae, 5 — 10 mm longae. Sepala ovato-lanceolata vel lanceolata, acuminata, acuta, 1 0 mm longa, 3 mm lata. Petala rosea, parte media circum venas intensius tincta, e basi unguiculata ovato-spathulala. f. 1. rotundatum R. Knuth. — FoHa ovalia, basi rotundata, secus totum mar- ginem serrata. Petioli quam lamina summum 2-plo longiores. Pedicelli cum calycis calcare (I cm longo) usque 4 cm longi. Südwestliche Kapprovinz: Langekloof, in steiniger Berggegend (Drege a. 1831 n. 3642 sub nom. P. scaposum var. biflorum E. Mey.). — Blühend und fruchtend November bis Januar. f. 2. cuneatum R. Knuth. — Folia obovata, basi cuneata, secus marginem mediam et anteriorem serrata, basi autem integra. Petioli quam lamina 2 — 3-plo longiores. Pedicelli cum calycis calcare (3 — 7 mm longo) usque 31/2 cm longi. Südwestliche Kapprovinz: Langekloof, in steiniger Berggegend (Drege a. 1830 n. 2269 sub nom. P. canum). Hexriverberge, bei Axellsfarm (Reh mann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2729!). — Blühend und fruchtend November bis Januar. Var. d. ovatum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 29 1. — P. ovale l'Her. Geran. (1787—1788) t. 28; Ait. Hort. Kew. 11. (1789) 429; Willd. Spec. pl. III. (1800) 653; Pers. Synops. 11. (1807) 228; Sweet, Ger. III. (1822 — 1824) t. 235; DC. Prodr. I. (1824) 666 n. 183. — P. ovifolium Salisb. Prodr. (1796) 316. — P. canum Pers. Synops. 11. (1807) 229; DC. Prodr. I. (1824) 656 n. 87. — Pelargonium. 419 Campylia cana Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. H4; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (<836) 73 n. 570. — Totum pilis fuscescentibus villosum, <5 cm altum. Foliorum lamina ovata vel rotundato-ovata. Pedunculi 3 — 7 cm longi, 2 — 5-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, 6 — 10 mm longae. Pedicelli cum caljcis calcare (2 — 5 mm longo) 2 — 3 cm longi — in plantis cultis usque 5 cm longi — , pilis patulis villosi. Sepala ± anguste lanceolata, acuminata, acuta, \0 — 15 mm longa, 2 — 3 mm lata. Petala pallide carminea vel rosea, ad venas graciliter intensius tincta, e basi breviter unguiculata late spathulata. Fructus 3Y2 cm longus, pilis vix longis villosus. Baumsteppenregion der Kaffernländer: Zwischen den Bergen »Van Staden- rivierberge und Krakakamma« im Distr. Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 570 !). Port Elizabeth (Laidley, Herb. South Africa a. 1894 n. 34!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 7472 nach Harvey). Nota. Varietatem in Britanniam primum a. 1774 teste cl. Alton introduxit Massen. 1 47. P. elegans (Andr.) Willd. Spec. pl. III. (1 800) 655 ; Sweet, Ger. I. (1820—1 822) t. 36; DG. Prodr. I. (1824) 666 n. 184; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 292. — Campylia eriostemon Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 73 n. 569, non Jacq. — Qeraniwn elegans Andr. Rep. I. (1799) t. 2 8. — Geraniospermum elegans 0. Ktze. Rev. gen. I, (1891) 94. — Perenne, 15 — 17 cm altum, 1 — 3-caule, glabrescens vel pubescens. Caulis suberectus, pauciramosus, inferne pubescens, superne saepius glabrescens, subteres, foliis perpaucis deformatis lanceolatis serratis circ. 1 cm longis ornatus. Folia basalia numerosa; lamina plerumque 2Y2 — 3 cm longa et 2 — 2Y2 cm lata, glabra vel glaberrima, margine parce ciliata, basi cordata, ambitu rotundata, apice raro parum acuminata, margine ih irregulariter dentata, dentibus apice acutis callosis, saepe 3 mm longis et latis; petiolus parce patule pilosus vel glabrescens, satis rigidus, 5 — 9 cm longus, 1 — 1 Y2 i^"^ crassus. Stipulae basales lineari-lanceolatae vel triquetro- lanceolatae, acuminatae, acutissimae, usque 1 3 mm longae, glabrescentes. Pedunculi longitudine varii, 2 — 8 cm longi, 1 Y4 — 1^4'^'^ crassi, pilis patulis lanuginosis obsiti, interdum villosi, 2 — 3-flori. Bracteae lanceolatae vel lineares, acutiusculae, 5 — 7 mm longae, pubescentes, demum glabrae. Pedicelli cum calycis calcare 3 — 4Y2 cm longi, adpresse puberuH. Calycis calcar 1 — 1 Y2 cm longum, 1 Y2 na™ crassum, sepala versus sensim ampliatum; sepala lanceolata, acuminata, acuta vel acutissima, 13 mm longa, 3 — 4 mm lata, petalis 1 2/4 — 2-plo longiora. Petala e basibus unguiculatis subglabris dz late obovata, usque 25 mm longa, albida, partibus mediis macula maxima intense carminea pulcherrima notata. Filamenta calyci subaequilonga. Fructus immaturus(?) 3 cm longus; rostrum patule setoso-puberulum. Südwestliche Kapprovinz: Kap Agulhas bei Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 569 nach Harvey). Vogelgat, um 80 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9512!). — Blühend November. Nota. Species foliis ± rotundatis manifeste dentatis et floribus intus pulchre carmineis facile recognoscitur. — See. Andrews Rep. haec species anno 1793 primum in Britanniam introdueta est. 148. P. oenotherae (L. f.] Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786—1893) 9 t. 525; Willd- Spec. pl. ni. (1800) 652; DC. Prodr. I. (1824) 656 n. 84; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 292. — P. elatum E. Mey. in Drege, Zwei Pfl. Docum. (1843) 209, non DC. — P. caespitosum Turcz. in Bull, Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 420. — Campylia cartilaginea Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 74 n. 573. — Qeranium Oenotherae L. f. Suppl. (1781) 305. — G. ovatum Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786 — 1793) 9 t. 525. — Geraniospermum Oenotherae 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Perenne, rhizomate 2 — 3 mm crasso, saepe ultra 10 cm longo; floriferum circ. 15 cm altum, totum dense tomentosum. CauUs e basi ramosus; rami suberecli, vix squarrosuli, basi saepius foliis denudati et reliquiis eorum squamati, plerumque dense foliati. Foliorum glaucoideo-viridium lamina dense eglanduloso-tomentosa , basi late cuneata, ambitu lanceolata, apice acutiuscula vel obtusiuscula, margine serrata; petiolus foliorum inferiorum saepe 1 Y2 cm longus; folia summa subsessilia. Pedunculi 27* 420 ^- Knuth. — Geraniaceac. 2^ — 5 cm longi, subsulcati, pubescentes, 1 — 3-flori. Bracteae stipulaeque e basi lanceolata acuminatae, acutae, puberulae. Pedicelli cum cal/cis calcare 9 — 12 mm longi, 1 mm crassi, sicut sepala pilis brevibus setosiusculis patulis puberuli. Caljcis calcar 3 mm longum, a pedicellis veris difficulter discernendum ; sepala ovato -lanceolata, apicem versus parum acuminata, acuta, petalis lY2-plo breviora. Petala rosea, e basibus longiuscule unguiculatis spathulata, integra. Antherae rubro-fuscae. Fructus maturus 4Y2Cmlongus; valvulae sparsim pilis hyalinis brevissimis patulis obsitae; rostrum pilis brevibus patulis setosiusculis pubescens. Südwestliche Kapprovinz: Picketberge bei Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 573 nach Harvej). Ezelsbank 1000 — 1200 m und zwischen »Bergvalley und Langevalley« (Drege nach Ilarvey). Tulbagh, unweit Wolseley auf lichtbuschigen Triften des Sandbodens (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9059!, Diels, Reise a. 1900 n. 1014!). Louws Kloof bei Groene Kloof (Bolus, Austro-Afric. a. 1878 n. 4256!). Ohne Standortsangabe (Kuhn, Kol.-Wirtsch. Kom. a. 1903!). — Blühend und fruchtend September bis November. Nota. Teste cl. Harvey species anno 1796 primuin in Britannia culta est. 149. P. capillare (Cav.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 660; DG. Prodr. I. (1824) 656 n. 86. — P. mahernium L'Her. Ger. ined. n. 45 ex DC. Prodr. 1. c. — F. tricolor var. Goneolor Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 293. — P. lepto- podium Bolus in Journ. Linn. Soc. XXV. (1889) 157. — Gampylia cajnllaris Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 74 n. 575. — Oeranium capillare Cav. Diss. IV. (1787) 258 t. 97, f. 1; Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 116; Thunb. Fl. Cap. (1823) 528. — Perenne(?), e basi ramosum, 7 — 2 0 cm altum, habitu Violam tricolorem vel Potentülae speciem aemulans. Gaules numerosi, suberecti vel ascendentes, ramosi, teretes, pilis pro parte sursum curvatis pubescentes vel puberuli. Folia inferiora pernumerosa ; lamina utrinque pilis curvatis tomentoso- pubescens, glaucoideo-viridis, ambitu zb lanceolata, basi cuneata, secus totam marginem grosse inciso-dentata, dentibus praecipue basin versus grossis acutis, vel fere usque ad rhachim pinnatifido-incisa, apice acuta; petioli longitudine varii, scd fere semper quam lamina longiores, non raro 2 — 3-plo longiores, indumento eodem sicut caulis et lamina obsiti. Stipulae e basi lanceolata vel triquetra acuminatae, demum subulatae, 5 — 10 mm longae. Pedunculi 2 — 6 cm longi, plerumque 2-flori, sicut pedicelli pilis pro parte adpressis mollibus puberuli. Bracteae e basi lanceolata sensim acuminatae, acutae vel acutissimae. Pedicelli veri 1-^3 cm longi. Galycis calcar saltem 7 mm, non raro 15 mm longum; sepala zb anguste lanceolata, acuta, pubescentia, 6 — 7 mm longa. Petala sepaUs 2 — 2 V4-PI0 longiora, e basi parum un- guiculata dz obovata; omnia carminea, non raro basin versus macula atrescente notata. Fructus maturus 3 Y2 — ^ cm longus ; valvulae puberulae vel pubescentes ; rostrum piUs brevibus adpressis sparsim obsitum. Südwestliche Kapprovinz: Auf dem Winterhoekberg bei Tulbagh (Eck Ion et Zeyher n. 575 sub nom. Ca^npylia capülaris nach Harvey). Witsenberg und Skurfde- berg bei Clanwilliam (Zeyher n. 185!). Geres (Bolus in Macowan et Bolus, Herb, norm. Austro-afric. a. 1885 n. 1039 sub P. leptopodiuml) . Am Mitchells -Pass auf kiesigen lichtbuschigen Triften der Kammhöhe um 450 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 9969!, Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2344!, Diels, Reise a. 1900 n. 1051 !). Mostertsberg (Schlechter a. 1892 n. 400 !). — Blühend Januar. Nota. Species affinis est P. tricolori, a quo distinguitur corolla concolore et calycis calcare multo longiore. 150. P. coronopifolium Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786—1793) 9 t. 526; Willd. Spec. pl. III. (1800) 659; DC. Prodr. I. (182 4) 656 n. 85; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 292. — Geranium angustifolium L'Her. in herb. Banks. — Geranium coronopifolium Andr. Bot. Rep. V. (I805)t. 33 8. — Geraniospermum coronopifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne caudice multicauli, e basi ramosum, 6 — 20 cm altum, totum indumento dense adpresso brevi incanoideo obtectum. Pelargonium. 421 Gaules numerosi, erecti vel suberecti, ramosi, teretes. Folia inferiora valde numerosa; lamina firma, glaucoideo-viridis, ambitu linearis, basi sensim in petiolum angustata, secus totum marginem remote dentata dentibus acutiusculis ; petioli longitudine varii, non raro quam lamina 2-plo breviores, non raro 2-plo longiores. Stipulae e basi brevi triquetra mox subulatae, fere pungentes, usque 1 0 mm longae. Pedunculi numerosi, 2 — 6 cm longi, \ — 3-, plerumque 2-flori. Bracteae stipulis conformes, vix latiores. Pedicelli 1^/2 — 5 cm longi. Calycis calcar \ — 5 mm longum, sed in specimine eodem longitudine satis constans; sepala lanceolata vel anguste lanceolata, acuta, adpresse puberula, 5 — 8 mm longa. Petala sepalis i Y4 — 2V4-PI0 longiora, e basibus ungui- culatis it late spathulata; superiora basin versus intense maculata. Fructus maturus 3Y2 cm longus; valvulae et rostrum pilis brevibus pro parte patulis puberula. Südwestliche Kapprovinz: Zwischen Lang Valley und Oliphant's River; nahe Ezelbank; und auf dem Gift-Berg (Drege nach Harvey). Zwischen 24 — und Elefanten- fluss auf Sandbergen (Drege n. 1302!). Zederberge (Drege a. 1830 n. 3254!]. — Blühend und fruchtend Dezember. 151. P. angustissimum E. Mey. in Drege, Zwei Pfl, Docum. (1843) 208. — P. staticaefolium Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 290. — P. coronopifoliuni var. lineare Ilarvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 292. — P. gramineum Bolus in Journ. Linn. Soc. XXV. (1889) 158. — Gampylia staticephylla Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 7 4 n. 574. — Perenne, pluriceps, 5 — 15 cm altum, totum indumento dense adpresso brevissimo incanoideo obtectum, e basi ramosissimum ramis brevibus densissime foliatis, habitu species quasdam generis Statice aemulans. Rami numerosi, ±: erecti teretes. Folia pernumerosa; lamina firma, glaucoideo-viridis, ambitu anguste linearis, plerumque 4 — 6 cm longa et 1 — 1^4 mm lata, basi in petiolum longitudine variantem sensim angustata, secus tolam marginem remote dentata dentibus minutis vel integra, saepe margine revoluta. Stipulae e basi triquetra mox subulatae, usque 8 mm longae. Pedunculi numerosi, 2 — 6 cm longi, 2- vel 1-flori. Bracteae anguste lanceolatae, acuminatae, acutae, 3 — 5 72 ^^ longae. Pedicelli 2 — 4 cm longi. Calycis calcar 1 — 5 mm longum; sepala lanceolata, margine membranacea, acuminata, acuta, minu- tissime puberula, 5 mm longa. Petala sepalis 1 Y4-PI0 longiora, e basibus unguiculatis spathulata, albida; duo superiora rubro- striata. Fructus maturus 3 — 3Y4 cm longus; valvulae et rostrum glabrescentia. — Fig. 5 4^4, B. Südwestliche Kapprovinz: GlanwilUam, auf den Zeder-Bergen im Sande" an Wasserfurchen (Drege n. 3255 — Typus in herb. Drege!, Diels, Reise a. 1900 n. 866!). Heerelogement bei Glanwilliam (Eckion et Zeyher n. 574 nach Harvey). Skurfdeberg (Zeyher n. 186). Prince Alfred (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 9983!). Mostertsberg (Schlechter a. 1892 n. 398 sub nom. P. gramineum Bolus!). Blühend September bis Januar. 152. P. tricolor (Andr.) Gurt. Bot. Mag. VIl. (179 4) t. 2 40; DG. Prodr. I. (18 24) 657 n. 90; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 293. — P. violareum Jacq. Ic. PI. rar. III. (1786 — 1793) 10 t. 527. — Gampylia tricolor Eck], et Zeyh. Enum. I. (1836) 74 n. 576. — C. elata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 74 n. 577. — Geranium tricolor Kerner, Hortus sempervirens (1 795) t. 1 1 ; Andr. Geran. (1 80 5) c. ic. — G. tricolor arhorea Andr. Geran. (1805) c. ic. — Phymatanthus tricolor Sweet, Ger. I. (1 820 — 1 822) t. 43. — Geraniospermum tricolor 0. Ktze. Rev. gen. I. (1 89l) 95. — An- nuum vel perenne, e basi ramosum, usque 15 — 20 cm altum, habitu Violam tricolorem aemulans. Gaules numerosi, suberecti vel ascendentes, ramosi, teretes, pubescentes. Folia praesertim inferiora valde numerosa; lamina utrinque tomentoso-pubescens, glaucoideo- viridis, ambitu lanceolata, basi cuneata, apice acuta, secus totam marginem grosse inciso- dentata, dentibus praecipue basalibus magnis acutis; petiolus longitudine satis varians, sed plerumque laminae circ. aequilongus, indumento eodem sicut caulis et lamina obtectus. Stipulae e basi lanceolata vel triquetra acuminatae, demum subulatae. Pedunculi numerosi, 2 — 6 cm longi, 2 — 3-flori, sicut pedicelli pilis patulis mollibus pubescentes. Bracteae Pedicelli 1 — 2 cm longi. 422 R- Knuth. — Geraniaceae. Calycis calcar brevissimum, \ — 2V2 ™"^ longum; sepala lanceolata, acuta, pubescentia vel fere hirta, 6 mm longa. Petala sepalis 2-plo longiora, e basi unguiculata late obovata; tria inferiora pallida; duo superiora plane alro-purpurea vel margine pallidiora. Südwestliche Kapprovinz: Cannaland bei Gideon Joubert am Gauritzrivier in der Nähe von Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 576!). Am Gauritzrivier bei Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 577 sub nom. Campylia elata\). Ohne Standortsangabe (Mund et Maire!). Sect. X. Dibrachya (Sweet) Harv. Dibrachya Harvej in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (\ 859 — 1 86O) 293. — Dibrachya (sect.) Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) p. IX. — Dibrachya (gen.) Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 74. Clavis specierum. A. Folia ± peltata. a. Foliorum lobi late ovati, obtusiusculi 153. P. peltatum. b. Foliorum lobi triquetri, acuti; sinus inter lobos obtusi, plerumque rotundati; lamina zb repando-lobata . . . 154. P. Bachmannii. B. Folia ad basin laminae petiolata. — Species forsitan hybridae. a. Foliorum lamina basi cordata 155. P. lateripes. b. Foliorum lamina basi retusa vel potius rotundata . . . 156. P. saxifragoides. Die durch die schwachen niederliegenden oder herabhängenden Stengel ausgezeichnete Sektion ist hauptsächHch in der Baumsteppenregion der Kaffernländer heimisch. Ihr wichtigster Vertreter, P. peltatum, ist die Stammpflanze der »hängenden Kultur-Pelargonien«. Ihre zahheichen Formen sind nur Variationen der Stammart. Doch sind Kulturhybriden zwischen ihnen und P. xdnale nicht selten. Die eigentümliche Gestalt des mehr oder weniger schildförmigen Blattes von P. peltatum und P. Bachmannii steht in der Familie vereinzelt da. 153. P. peltatum (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 427; L'Her. Ger. ined. n. 73; Salisb. Prodr. (1796) 315; Willd. Spec. pl. III. (180 0) 6 69; DC. Prodr. I. (182 4) 666 n. 181; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 293. — Geranimn peltatum L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 678, ed. 2. II. (1763) 9 47; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 38; Syst. Veg. XIV. (1784) 613; Cav. Diss. IV. (1787) 232 t. 100, f. 1; Gurt. Bot. Mag. I. (1793) t. 20; Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) 113; Andr. Ger. (1805) c. ic. ; Thunb. Fl. Gap. (1823) 513. — Geraniospermum peltatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Scandens vel dependens, 40 — 100 cm longum. Gauhs 3 — 10 mm crassus, glaber vel glabrescens, zb angulosus, ramosus ramis longis scan- dentibus vel dependentibus. Folia satis numerosa, caulina, alterna; petioli 1 — 8 cm longi^ glabri vel glabrescentes, quam laminae diaraeter saepe 2-plo breviores, saepe 1 V2-PI0 longiores, satis stricti; lamina peltata, crassiuscula, glabra, saepe petiolum versus rubello- zonata, ambitu orbiculari-5-angulata vel orbiculari-5-lobata lobis late triangularibus obtusiusculis. Stipulae glabrae, cordato-triangulares, zb acuminatae, acutae. Pedunculi axillares, soHtarii, usque 8 — 10 cm longi, superiores saepe multo breviores, stricti, pro parte patentes, 1 1/4 — 1 1/2 mm crassi, 5 — 7-flori. Bracteae dz ovatae, zb acuminatae, acutae, 3 — 4 mm longae, 2 — 3 mm latae. Flores pedicellati pedicellis puberulis, 3 — 7 mm longis, quam calycis calcar brevioribus. Calycis calcar 2 — 4 cm longum, 1 — 1 1/4 mm crassum, sub sepalis ampliatum, glabrum vel pilis longis paucis obsitum; sepala lanceolata, acuta, 10 mm longa. 2 — 3 mm lata. Petala e basi angustata cuneato-obovata, apice rotundata vel zb retusa, 25 mm longa, 7 mm lata, carminea vel carmineo-rosea vel albida, ad venas intensius picta; duo superiora macula intense rubra notata. Fila- menta sepalis fere aequilonga. Fructus27 — 30 mm longus; rostrum pilis canescentibus hirsutum. Nota 1. Species anno 4701 primo culta est in horto muheris >Duchess of Beaufort« (Raj. bist. III. 514 n. 38 sec. Aiton). Pelargonium. 423 Nota 2. DC. 1. c. distinguit haud iure var. xonatum (Haw. PI. succ. p. 307), foliis zona fusca notatum. Var. a. glabrum Harv. 1. c. — Dibrachya peltata Eckl. et Zeyh., Enum. I. (1836) 74 n. 578. — Caljx glaber. Folia glaberrima. Südwestliche Kapprovinz und Baumsteppenregion der Kaffernländer: Riversdale (Schlechter, Austro-Afric. a. 1892 n. 1966!). Zwellendam, bei Kochmans- kloof an den Flüssen Breede- und Gauritzrivier in Gebüschen (Eckion et Zeyher n. 578!). Ohne Standortsangabe (Zejher n. 2 075 nach Harvey; Krebs!). — Britisch Kaffraria (Cooper, South Afric. PI. a. 1860 n. 199!, n. 437!). — Blühend November bis Dezember. Var. ß. scutatum (Sweet) Harv. 1. c. — P. scutatum Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 95; DC. Prodr. I. (182 4) 666 n. 182. — Dibrachya scutata Eckl et Zejh. Enum. I. (1836) 74 n. 579. — Caljx pilis longis sparsim obsitus. Folia glabra. Von der südwestlichen durch die südliche Kapprovinz bis in die Baum- steppenregion der Kaffernländer und das südostafrikanische Küstenland: Distr. Malmesbury, in der Umgegend von Hopefield (Bachmann, PI. Cap. a. 1883 n. 94!). Riversdale (Rust a. 1891 — 1893 n. 207!). — George Town (Schimper, PI. cap. a. 1898!). — Uitenhage, an den Ufern des Zwartkopsrivier (Eckion et Zeyher n. 579!). Port Elizabeth (Laidley, Herb. South Afric. n. 236!). — Pondoland (Bach- mann a. 1 887 n. 71 o!). — Ohne Standortsangabe (Mund et Maire a. 1 820!, Lalandel, Schönland!). — Blühend November. Var. /. elypeatum (Eckl. et Zeyh.) Harv. 1. c. — Dibrachya clypeata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 75 n. 580. — Pelargoniwm. elypeatum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 284. — Calyx et folia pube molli obsiti. Baumsteppenprovinz der Kaffernländer, von dort bis in das südost- afrikanische Küstenland: Uitenhage, in kiesigem Gebüsch am Sondagsrivier (Eck- lon et Zeyher n. 580). Ohne Standortsangabe (Krebs!, Cooper!). — Pondoland (Bachmann n. 16891). — Blühend Dezember. Nota. Varietates — praecipue var. glabrum et scutatum — formis intermediis bene coniunctae sunt. 154. P. Bachmannii R. Knuth, spec. nov. — Caulis circ. 1 cm crassus, decumbens, carnosus, tortuosus, ramos 2 mm crassos erectos graciles proferens. Rami in spec. obv. 1 0 cm alti, satis tenues, non ramulosi, foliis paucis ornati. Folia cum petiolis 6 cm longa, glaberrima; lamina usque 2V2 cm longa et 3 — 4 cm lata, carnosula, ambitu triquetro-reniformis, angulata, satis profunde lobata lobis manifeste triquetris acutis; sinus inter lobos non raro rotundati; petiolus raro basi laminae, saepius medium versus affixus, usque 4 cm longus, quam lamina 1 ^2 — 3-plo longior. Südostafrikanisches Küstenland: Pondoland, auf Felsen oberhalb Port Gros- venor (Bachmann a. 1888 n. 1689!). Nota. Specimina a me visa floribus carentia, arcte affinia sunt P. peltato; tarnen folio- ruru lamina ab ea huius speciei adeo differt, ut — mea sententia — melius pro specie propria habenda sint. 155. P. lateripes L'Her. Geran. (1787—1788) t. 24; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 428; Willd. Spec. pl. Hl. (I8OO) 669; DC. Prodr. I. (1824) 666 n. I8O; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 294. — P. hederaefolium Salisb. Prodr. (1796) 315. — P. lateripedatum St. Lag. in Ann. Soc. Bot. Lyon VH. (I88O) 131. Qeranium lateripes Poir. Encycl. Suppl. II. (181 1) 753. — Qeraniospermum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 95. — Scandens vel dependens, 40 — 100 cm longum. Caulis 3 — 1 0 mm crassus, glaber vel glaberrimus, angulosus, ramosus ramis longis scandentibus vel dependentibus. Folia satis numerosa, caulina, alterna; petioli 2 — 9 cm longi, glabri vel glabrescentes, quam laminae diameter 1 — 3-plo longiores, satis stricti; lamina basi petiolata, crassiuscula, glabra, non raro rubello-zonata, ambitu cordato-5-angulata vel orbiculari-5-lobata, lobis late triangularibus obtusis. Stipulae glabrae, cordato-triangulares, zb acuminatae, acutae. — Ceterum P. peltato simile. 4fJ4 R. Knuth. — Geraniaceae. Südliche Baumsteppenprovinz der Kaffernländer bis in das südost- afrikanische Küstenland: Komgha, am Rande der Wälder um 700 m (Flanagan, Austro-Afric. a. 1891 n. H6l!). — Natal, Thoms oberhalb Mooi river um 1200 m (Medley Wood, Colonial Herbarium n. 5316!). — Blühend April und Dezember. Nota. Teste cl. Alton species primo anno 1787 in horlis cl. Grimwood et Barret culta est, 156. P. saxifragoides N. E. Brown in Gard. Chron. Ser. 3. VIII. (1890) II. 154. — Pumilum, fere caespitosum, ramosissimum. Caulis basi sublignosus, ramosus ramis numerosis tenuibus glabris. Folia alternantia, satis parva, numerosa, glabra; petioli usque 4 cm longi, teretes, fere laxi; lamina crassiuscula et carnosula, circ. 2Y4 cm longa, 3 cm lata, ambitu reniformis, basi rotundata, usque ad 1/3 palmato-5-lobala, lobis triquetris acutis. Pedunculi 6 — 8 cm longi, satis laxi, teretes, glabreseentes, 2 — 5-flori. Bracteae parvae, stipulis similes. Pedicelli virides, basi glabreseentes, rubescentes, superne minute pubescentes. Calycis calcar rubescens. Sepala patula; posticum ob- longo-ovatum , acutum, rubescens, apice viride; cetera angustiora, lineari-lanceolata, acuta, apices versus minute pubescentia, vix longius pilosa. Petala satis parva; duo superiora cuneato-oblonga, obtusa, recurvata, albida, duabus lineis profunde purpureis picta, ad medium non raro macula alba notata; tria inferiora angustiora, patula, albida, concolora. Staminum antherae'abortivae; filamenta ovario dense albo-tomentoso breviora. Stylus et Stigmata purpurea. Standort unbekannt : Im botanischen Garten Kew gezüchtet. — Vielleicht mehrfache Hybride der Sektion Olaucophyllmn. Auch die Unfruchtbarkeit der Antheren deutet auf Bastardnatur hin. Äußerlich der Sektion Dibrachya sehr ähnlich. Sect. XL Eumorpha (Eckl. et Zeyh.) Harv. Eumorpha Earvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 294. — Galli- opsis (gen.) Sweet, Ger. ex Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 77. — Eumorpha (gen.) Eckl. et Zeyh. 1. c. p. 77. — Isopetalum (gen.) Eckl. et Zeyh. 1. c. p. 76. Clavis specierum. A. Flores dz manifeste pedicellati (P. tabulare excL). Calycis calcar media longitudine. — Species austro-africanae (Subsect. Alchemilloidea R. Knuth). a. Folia glabrescentia et glauca [Eumorpha Eckion et Zeyher). a. Petala 30 — 35 mm longa . 157. P. grandiflorum. ß. Petala 10 — 25 mm longa. I. Stipulae maximae; maiores 1 5 mm longae et 1 2 mm latae 158. P. variegatum. II. Stipulae maiores 7 — 13 mm longae. 1. Petala usque 25 mm longa ib9.P.saniculaefolium. 2. Petala usque 15 mm longa. Planta tenuior . 160. P. patulum. b. Folia pubescentia et herbacea, raro (P. ranunculophyllum) glauca (Isopetalum Eckion et Zeyher). a. Stipulae cordato-ovatae, acutae. I. Folia pubescentia, herbacea, exs. papyracea . . . 1 6 1 . P. alehemiUoides. II. Folia dr pubescentia, glauca, exs. subcoriacea, ple- rumque annulo purpureo ornata 162. P. ranunculophyllum. ß. Stipulae lanceolatae, rigide ciliatae. Flores pallidi. I. Folia dz dense pilosa 163. P. tabulare. II. Folia praecipue supra indumento denso hyalino ± hirsuta 164. P. Wilmsii. Pelargonium. . 425 B. Flores ib sessiles. Calycis calcar elongatum; inflorescentia itaque ei sectionis Polyaetium similis. — Species dz orientali- africanae, ad basin praecipue foliis permultis ornatae (Subsect. Tropica R. Knuth). a. Folia ± usque ad basin 5-lobata, lobis zb grosse den- tatis, saepe angustis. Petala lutescenli-albida .... \^^. P.quinquelohatum. b, Folia usque ad medium vel vix ultra lobata. cf. Lobi duo infimi quam ceteri maiores; lamina itaque cordato-triangularis. Petala lutescenti-albida . . . . 16G. F. Fischer i. ß. Lobi omnes 5 inter sese circiter aequales, I. Petala ± albida. \ . Bracteae magnae. Pedunculi solitarii, axillares \ 61 .F.multibraeteatum. 2. Bracteae media magnitudine. Pedunculi plures, ad corymbum zb uniti 168. 7^. transvaalense. II. Petala rubra. \ . Foliorum lamina tenuis, venis tenuibus percursa. Planta tota sparsim hirsuta 169. P. usamharcnse. 2. Foliorum lamina satis firma, venis robuslis per- cursa. Planta tota robustior, indumento denso. hirsuto pubescens 1 70. P. hararense. Die in der Subsekt. Tropica zusammengefassten Arten weichen habituell von den echten Eumorpha- Arien nicht unerheblich ab, ähneln sogar in der Ausbildung des Spornes der Sekt. Polyaetium, zu der ich sie früher gerechnet habe. Ihr Verbreitungsgebiet reicht von der P^ritraea bis Transvaal. Hier trifft P. transvaalense mit F. alchemilloides aus der Subsekt, Alchemilloidea zusammen. Das Hauptverbreitungsgebiet der letzteren ist das südwestliche Kapländ. F. alche- milloides, die bei weitem häufigste Art, ist von der südwestlichen Provinz bis Transvaal verbreitet. Auffällig sind bei der Subsekt. Alchemilloides die häufig stark vergrößerten Stipulae, die schon deutlich auf die Verwandtschaft mit der Sekt. Ciconium hinweisen. 157. P. grandiflorum (Andr.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 674; Pers. Svn. II. (1807) 231; Ait. Hort. Kew. ed. 2. IV. (1812) 175; Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 29; DG. Prodr. I. (1824) 667 n. 191 (non Eckl. et Zejh.). — Oeranium grandiflorum Andr. Rep. I. (1799) t. 12 (non L.); Andr. Ger. (1805) c. ic. — Qeraniospermum grandi- florum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Unicaule, perenne, 20 — 50 cm altum. Caulis erectus, usque 3 mm crassus, sublignosus, cortice fusco nitente armatus, ad nodos levissime geniculatus, primo sparsim puberulus, sed mox glaber, ramosus ramis erectis gracilibus elongatis. Folia alterna, longe petiolata; petioli 4 — 10 cm longi, II/2 — 2 mm crassi, graciles, stricti, sparsissime pilis brevibus patulis obsiti, quam laminae diameter 1 — 2V2'P^o longiores; lamina glabra, glaucoideo-viridis, non zonata, basi angulo ± lato incisa, ambitu cordato-5-angularis, circ. 5 — 7 cm diametiens, usque ad 3/^ — Ys palmatim 5-lobata, lobis lateralibus serratis, lobo medio e basi cuneata rhomboideo, trilobulato-dentato lobulis serratis. Stipulae glabrae, ovato-cordatae, usque 7 mm longae, 6 mm latae, acutae. Pedunculi axillares, 2 — 3-flori, 11/2"!™ crassi, stricti, in specimine eodem longitudine valde varii, 1 — 10 cm longi, omnes non raro paniculam pseudo-corymbosam ±: paucifloram efformantes, glabri. Bracteae lanceolatae, acutae, glabrae, 6 — 7 mm longae, 2 mm latae. Flores pedicellati; pedicelli 5 — 15 mm longi, sicut calyx totus glabri, caljcis calcari aequicrassi, exs. autem sub calice leviter angustati. Caljcis calcar 4Y2 cm longum, 1 mm crassum, sepala versus leniter am- pliatum; sepala lanceolata, 10 — 14 mm longa, 2 — 3 mm lata, acuta. Petala sepalis 2 V2 — 3-plo longiora, usque 35 mm longa, basi cuneata; minora ovato-spathulata, integra; maiora late obovata, usque 10 — 15 mm lata, emarginata, albida, ad venas gracillime violaceo-purpureo-striata. Stamina calyci circ. aequilonga. Ovarium pilis albidis vilioso- hirsutum. Fructus 45 mm longus; rostrum pilis strictis patulis brevibus hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: Giftberg (Drege nach Harvey). Ohne Standorls- angabe (Drege n. 7457 nach Harvey). Nota. Teste Andrews species anno 1794 a Masson in Britanniam introducta est. 426 ^- Knuth. — Geraniaceae. 158. P. variegatum (L. f.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 674; DC. Prodr. I. (1824) 667 n. 192. — Geranium variegatum L. f. Suppl. (1781) 305; Cav. Diss. IV. (1787) 251 t. 118, f. 3; Thunb. Prodr. PI. Cap. (179 4) 114. — Geraniospermum variegatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Pauci- vel unicaule, perenne, 30 — 50 cm altum, sparsim ramosum vel subsimplex. Caulis erectus, usque 8 mm crassus, herbaceus vel vix sublignosus, glaber. Folia alterna, etiam summa satis longe petiolata; petioli usque 8 — 10 cm longi, 2 mm crassi, stricti, glabri, quam laminae diametcr usque 1 1/2 — 2y4-plo longiores; lamina glabra, viridi-glaucoidea, ambitu angulato-rotundata, lobis sese invicem fere obtegentibus , circ. 5 — 6 cm diam. , usque ad Y2 palmato-7-lobata, lobis latis vel latissimis dentatis, dentibus acutis mucronulatis. Stipulae glabrae, saepe subtus fere farinosae, glaucoideae, usque 1 8 mm longae et 1 3 mm latae, late cordato- ovatae, satis abrupte acuminatae, acutae vel acutissimae. Pedunculi axillares ex axillis foliorum superiorum, parum numerosi, 2 — 4-flori, 4 — 7 cm longi, 1 1/2 i""^ crassi, satis stricti, glabri. Bracteae ovato-lanceolatae, acutae, glabrae, 7 mm longae, 3 mm latae. Flores pedicellati; pedicelli 8 mm longi, calycis calcari tenuiores, sicut caljx totus glabri. Calycis calcar 10 mm longum, \^l'imm crassum, sepala versus vix ampliatum; sepala oblongo-lanceolata, 9 mm longa, 2^4 — 3 mm lata, acuta. Petala t^j^ — 3-plo longiora, usque 25 mm longa, basi angustata; minora anguste spathulata; maiora spathulato-obovata, usque 6 — 8 mm lata, rosea, circum venas graciliter intensius picta. Stamina calyce manifeste longiora. Südwestliche Kapprovinz: Hexrivier (Mund et Maire!). Nota. Specimen ad Hexrivier collectum cum icone Gavanillesii plane congruit. In icone autem pedicellus et calycis calcar non distincti sunt, sicut in specimine a me viso. 159. P. saüiculaefolium Willd. Spec. pl. III. (I800) 673; DC. Prodr. I. (1824) 668 n. 198; Harvey in Hai'Vey et Sonder, Fl. Cap, I. (1859 — 1860) 29 4. — P. cor- tusaefolium Idcq. Ic. rar. III. (1786 — 1793) 1 1 t, 539. — P. fuscatimi{?] Jacq. Collect. IV. (1790) 186; Jacq. Waterfall« und Genadenthal in den Distr. Worcester u. Galedon (Eckion et Zeyher n. 608 suh Eum. catarradae). Tulbagh Waterfall (ex herb. Scott Elliot n. 37!). Worcester (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2459!). Paarl- berg, an felsigen schattigen Orten auf lehmigem Humusboden (Droge n. 1301 !). Mitchels Pass im Distr. Geres (Rehmann, Exsicc. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2343 sub var. tenuilohum\). Mitchels-Road unterhalb des Passes bei Tulbagh im schattigen Gebüsch einer Bachschlucht um 370 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1055!). Dutoits 428 R. Knulh. — Geraniaceae. Kloof (Tyson, Fl. Reg. Austr.-occid. a. i882 n. 9I0!). Bains Kloof, um 800 m (Schlechter, Austro-afric. a. 1896 n. 9i9l!). Genadendal, um 800 m (Schlechter, Austro-afric. a. 1896 n. 9856!). — Blühend September bis November. Var. ß. tenuilobum Harvey 1. c. — Eumorpha tenuiloba Eckl. et Zeyh. 1. c. — Pelargonium hiflorum Schlechter in sched. Südwestliche Kapprovinz: Puspasvalley im Distr, Zwellendam (Eckion et Zeyher n. fi07 sub Eum. tenuiloba). Mostertsberg, um 750 m (Schlechter, Austro- afric. a. 1892 n. 399!). Koude Bokkeveldt, auf den Skurfdebergen bei Gydow um 1300 m (Schlechter, Austro-afric. a. 1897 n. 9993!), bei Elandsfontein (Schlechter, Austro-afric. a. 1897 n. 10 042!). — Blühend Oktober bis Januar. Nota. Specimen Eckion et Zeyhern. 606 in herb. Berol. sub Eum. variegata asser- vatum ad varietatem te?iuüobu?n adnumerandum est et non ad var. latilobum, ut cl. Harvey indicat. 161. P. alchemilloides (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 419; Willd. Spec. pl. IIL (1800) 656; DG, Prodr. I. (1824) 660 n. 123; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 295; Baker in Saunders, Refug. III. (1870) t. 148(?). — P. alche- millaefolium Salisb. Prodr. (1796) 312. — P. malvaefolimn Jacq. f. Eclog. PI. rar. I. (1811 — 1816) t. 97; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 296. — P. Heritieri Jacq. f. in Spreng. Syst. III. (1826) 61, Eclog. PI. rar. II. (1844) t. 140. — P. fisswn Baker in Saunders, Refug. 111. (1870) t. 149. — Geranium alchemilloides L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 678, ed. 2. II. (1763) 948; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 42; Gav. Diss. IV. (1787) 234 t. 98, f. 1: Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113. — Geranium africanum Gav. Diss. IV. (1787) 2 42 t. 10 4, f. l(?); Thunb. Prodr. PI. Gap. I. (1794) 114; Thunb. Fl. Gap. (1823) 520. — Geraniospennum alche- millodes 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Paucicaule, perenne, 15 — 50 cm altum, basi foliis numerosis praeditum. Gaulis erectus vel ascendens, 1 Y2 — ^ ^"^"^ crassus, herbaceus, hirsutus, saepe satis dense foHatus et ramosus, saepe fohis dz denudatus et subsimplex. Folia caulina basahbus aequalia, alterna, petiolata; summa raro subsessilia; petioH usque 10 — 12 cm longi, 1/2 — 172™"^^ crassi, plerumque fere laxi, zb hirsuti, quam laminae diameter usque 2Y2 — 4-plo longiores; lamina pilis canescentibus dz sericeo-hirsuta, viridis, exs. fusca, basi angulo zb lato incisa, ambitu rotundato-reni- formis, circ. 2 — 7 cm diametiens, usque ad Y3 — 2/3 palmatim 5 — 7-lobata, lobis latis vel latissimis dentatis, dentibus obtusiusculis, rarius acutiusculis. Stipulae zb villosae, exs. pallide fuscae, saepe 6 mm longae, 5 mm latae, dz latissime ovatae, =b abrupte acuminatae, acutae. Pedunculi axillares, 3 — 6-flori, 8 — 20 cm longi, 1 y4 — 1^4 mm crassi, satis stricti, pilis patulis vel retrorsis hirsuli. Bracteae anguste lanceolatae, acutae, dz hirsutae, 4 — 7 mm longae, 1 Y2 — 'l V4 ^"^ latae. Flores pedicellati; pedicelli 3 — 13 mm longi, calycis calcare angustiores et sicut idem pilis retro-adpressis setosius- culis dense obsiti. Galycis calcar 15 — 25 mm longum, 1 mm crassum, sepala versus non ampliatum; sepala pilis sursum adpressis dz dense vestita vel hirsuta, lineari- lanceolata vel ovato-lanceolata, acuta, 6 — 10 mm longa, 1 V2 — 2V2mm lata. Petala sepalis 2 — 3Y2~plo longiora, usque 23 mm longa, basi angustata; minora anguste spathulata; maiora obovata, apice fere retusa, usque 4 — 5 mm lata, albida, ad venas basin versus tenuiter roseo-picta. Stamina calyce breviora. Pistillum niveo-villosum. Fructus 40 — 43 mm longus; rostrum pilis setosiuscuhs patulis breviter hirsutum. Nota. Species anno 1693 primo a Jacob Bobart (teste Aiton) culta est (Br. Mus. Sloan. mss. 3343). Var. a. dentatum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 295. — Pelargonium geranioides Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 286. — P. ßsswn Baker in Saunders, Refug. III. (1870) t. 149. — Isopetalum alchemilloides Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 76 n. 592. — /. articulatum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 76 n. 594. — I. geranioides Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 76 n. 595. — Pubescens vel villosum. Folia intense lobata vel subpartita; lobi cuneati, obtuse dentati. Fig. 55^, 5. Pelargonium. 429 Von der südwestlichen Kapprovinz durch die südliche Provinz und Kaff- raria bis Transvaal. Südwestliche Kapprovinz, südliche Provinz und Baumsteppen der Kaffernländer : Tafelberg bei Kapstadt, Hottentottshollandsberge im Distr. Stellenbosch, Zwarteberg im Distr. Caledon (Eckion et Zeyher n. 592 sub Isopeialum alchemilloides\). Kapstadt (Mund et Maire a. 1819!, Krebs a. 1833!, Paul!). Uiversdale (Rust Fig. 55. Ä, B Pelargonium alehemilloides var, dentatum Harv. A Habitus. B Flos. — C, D Pelargonium tabulare (L.) L'Her. 0 Habitus. D Flos. (Icon. origin.). 430 ^» Knulh. — Geraniaccac. a. <89< — 1893 n. 232.', Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 1946!). Gr. Braak- rivier (Schlechter, Austro-Afric. a. 1894 n. 5734!). Zuurbraak, um 230 m (Schlechter, Austro-Afric. a. 1893 n. 2070!). — Outeniqua Mounts, am Montagu Pass (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 254!). — Distr. Craddock (Cooper, South Afr. PI. a. 1861 n. 1293). Zwartkopsrivier und Adow im Distr. Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 59 4 sub Isopetalum articulatuml). MoUrivier bei Grahamstown im Distr. Albany und Beaufort im Ceded Territory (Eckion et Zeyher n. 595 sub Isopetalum geranioides). Port Elizabeth (Laidley, Herb. South Africa a. 1894 n. 1291). Ost- Griqualand, bei Kokstad um 1300 m (Tyson a. 1883 n. 1992!). Britisch Kaffraria (Cooper, South Afric. PI. a. 1860 n. 430 !). — Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 2076!, n. 2077 nach Harvey; Bergius!, Cooper, South Afric. PI. a. 1 862 n. 800!). Natal: Inanda (Wood!, Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 8400!). Drakensberge, bei Mont aux Sources um 2700 m (Thode a. 1893 n. 14!). Transvaal: Ohrigstad, Farm Rustplaat (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1886 n. 18ö!). Drakensberg, Biggarsberge (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 7103!). Lydenburg (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1884 n. 182!, a. 1887!). Var. ß. aphanoides (Eckl. et Zeyh.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 296. — Pelargonium dlmidiatiim Steud. Nom. ed. 2. 11. (1841) 285. — Isopetalum aphanoides ^(M. et Zeyh. Enum. I. (18 36) 76 n. 590. — Isopetalum dimi- diatum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 76 n. 591. — Pubescens vel villosum. Folia lobata; lobi rotundati, crenati vel crenato-dentati. Baumsteppenprovinz der Kaffernländer: Adow im Distr. Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 59 0 sub Isopetalum aphanoides). Winterberg, bei Philipstown im Ceded Territory (Eckion et Zeyher n. 591 sub Isopetalum dimidiatuml). Komgha (Flanagan, Austro-Afric. a. 1891 n. 121 l!). Kaffraria (Cooper, South Afr. PI. a. 1860 n. 429!, n. 431 !). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 7462 nach Harvey). 162. P. ranunculophyllum (Eckl. et Zeyh.) Baker in Saunders, Refug. III. (1870) t. 150. — P. alchemilloides var. ranunculifolium Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 296. — P. ranu/nmlifolium Steud. Nom. ed. 2. IL (1841) 289. — Isopetalum ranunculophyllum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 76 n. 593. — Paucicaule, perenne, floriferum 20 — 25 cm altum, basi foliis numerosioribus praeditum. Caulis suberectus vel ascendens, 2 — 3 mm crassus, herbaceus, pilis albis retrorsis ad- pressis dense obsitus, saepe satis dense foliatus, ramosus. Folia caulina basalibus aequiformia, semper petiolata; pelioli usque 8 cm longi, 1 — 1 Y2 '^'^^ crassi, fere rigidi, pilis albis recurvatis hispidi, quam laminae diameter 2 — 3V2"Plo longiores; lamina firma, crassiuscula, pilis canescentibus ±: subhirsuta, supra non raro glabrescens, viridi- glaucoidea, basi sinu dz lato incisa vel late cordata, ambitu rotundato-reniformis, 2 — 3 cm diametiens, usque ad V2 ^^^ ^^^ ^^l^i'^ palmatim 7-lobata, lobis latissime cuneatis ob- tusiuscule dentatis. Stipulae äz hirsutae, dz glaucoideo-fuscae, saepe 3 — 4 mm longae, 2 — 3 mm latae, ovatae, acutae. Pedunculi axillares, 2 — 4-flori, 7 — 20 cm longi, 1 Y4 — \ V4 ^™ crassi, vix stricti, sicut calycis calcara pilis albidis retrorsis satis dense obsiti. Bracteae lanceolatae, acuminatae, acutae, pilis albis longissimis paucis obsitae, 5 mm longae, 2 mm latae. Flores pedicellati; pedicelli 1/2 — "7 (saepe 3) mm longi, quam calycis calcar angustiores. Calycis calcar 12 — 22 mm longum, 1 — 1 1/4 mm crassum, satis rigidum, sepala versus paullo ampliatum; sepala pilis longis sursum directis d= hirsuta, lineari-lanceolata, acuminata, acuta, 7 mm longa, basi 1 Y2 — 2 mm lata. Petala sepalis 1^4 — ^^/2-V^o longiora, usque 14 — 18 mm longa, basi valde angustata; duo maiora dz spathulata, albida, in medio macula purpurea picta, basin versus venis purpureis ramosis graciliter striata; tria inferiora angustiora, concolora, albida. Stamina calyce paullo breviora. Pistillum dense fusco-villosum. Fructus (maturus?) 23 mm longus; rostrum pilis brevibus albidis dense hirsutum. Baumsteppen der Kaffernländer, bis in die Karroo: Tambukiland, am Kliplaatrivier bei Silo (Eckion et Zeyher n. 593 suh Isopetalum ranunc2ilophyllum\). Zwart Key Rivers (Drege n. 7458 nach Harvey). Goshen auf dem Windvogelsberg, Pelargonium. 43 1 um 1200 m (Baur, Austro-Africanae n. 828 sub var. cinctum\). Queenstown, um <300 m (ex herb. Galpin a. 1893 n. 161o!). Ohne Standortsangabe (Drege n. 7458 nach Harvey). — Albert (Cooper, South Afric. PI. a. 1861 n. 793!). 163. P. tabulare (L.) L'Her. Geran. (1787—1788) t. 9; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 419; Willd. Spec. pl. lll. (1800) 656; DG. Prodr. I. (182 4) 660 n. 122; Harvey in Harvej et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 296. — P. elongatum Salisb. Prodr. (1796) 312; Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 2 85. — P. cinctum Baker in Saunders^ Refug. III. (1870) t. 151. — Geranium tabulare L. Spec. pl. ed. 2. II. (1763) 947; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113; Thunb. Fl. Gap. (1823) 513. — G. elongatum Cav. Diss. IV. (1787) 233 t. 101, f. 3; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 113. — Iso- petalum elongatum Eck\. et Zeyh. Enum. I. (1836) 77 n. 589. — Peristera grossularioides Eckl. et Zeyh. Enum. I, (1836) 72 n. 562. — Geraniospermum elongatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Paucicaule, perenne(?), 10 — 50 cm altum, iuvenile basi foliis numerosis praeditum. Gaulis erectus vel ascendens, 2 — 4 mm crassus, herbaceus,. hirsutus, saepe satis dense foliatus et e basi ramosus, saepe autem sparsim foliatus et subsimplex. Folia caulina alterna, petiolata, summa non subsessilia; petioli usque 4 — 10 cm longi, 1 — 1 1/4 mm crassi, fere graciles, pilis hyaUnis hirsuti, quam laminae diameter usque 1^2 — ^^JtV^^ longiores; lamina supra pilis longis hyalinis vix dense- obsita, subtus ad venas tantum hirsuta, viridis, basi angulato-cordata, ambilu reniformi- cordata, circ. 2 — 6 cm diametiens, usque ad ^j^—^U palraatim 5-lobata, lobis latis vel latissimis acutiuscule denticulatis. Stipulae glabrescentes , margine pilis hyalinis longe ciliatae, virides, saepe 5 — 8 mm longae, 2V2 — ^ mm latae, triangulari-lanceolatae,.. acuminatae, acutae. Pedunculi axillares, 1 — 4-flori, 5 — 20 cm longi, {^j^mva crassi,. stricti, glabri. Bracteae lineari-subulatae, acutissimae, hirsutae, 5 — 7 mm longae, basi 1 mm latae. Flores subsessiles; pedicelli Y2 — 2 mm longi. Galycis calcar pilis glandulosis brevibuB patulis hispidulum, 15 — 30 mm longutn, 1 — 1 74 mm crassum, sepala versus non ampliatum; sepala pilis patulis longis hyalinis hispida, lanceolata, acuminata, acutissima, 7 — 10 mm longa, lV2~-( — 2V2) ™"i 1^^^- Petala sepalis 1^2 — 2-plo longiora, usque 15 mm longa, basi angustata, sed vix unguiculata; minora spathulato- lingulata; maiora cuneato-obovata, usque 4 — 5 mm lata; omnia apice retusa, non raro praeterea levissime emarginata, albida, basin versus ad venas pallide roseo-picta. Stamina calyce manifeste breviora. Pistillum villosum. Fructus usque 42 mm longus; rostruna pilis setosiusculis patulis breviter hirsutum. — Fig. 55(7, D. Südwestliche Kapprovinz: Tafelberg (Eckion et Zeyher n. 589 sub Iso- petalum elongatum], Bergius a. 1815!, Eckion n. 612!). Kenilworth bei Kapstadt, um 20 m (Bolus, Austro-Afric. n. 7290 !). Newlands Wood (ex herb. Wolley Dod a. 18971). Tokay (Eckion n. 613!). Malmesbury bei Hopefield auf sandigem Busch- feld (Bachmann, PI. Gap. a. 1886 n. 1546!), bei Darling (Bachmann, PI. Gap. a. 1883 n. 558!). Piquetberg, um 280 m (Schlechter, Austro-afric. a. 1894 n. 5220 !). Glanwilliam, um 100 m (Schlechter, Austro-Afric. a. 1896 n. 8418!). Hottentotts- hollands-Berge, auf dem West-Hang an schattigen Nischen der Sandstein-Felsen um 300 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1312!). — Blühend und fruchtend Juli bis Dezember. Nota 1, Teste cl. Harvey specimina Eckion et Zeyher n. 602 ad P. saniculaefolium et ad P, tubulärem adnumeranda sunt. Ego ea non vidi. Nota 2. Teste cl. Alton speciem anno 1775 Francis Masson primum in Britanniank introduxit. 164. P. Wilmsii R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XXXXIV. (1909) 26. — P. ta- bulare X P. alchemilloides R. Knuth. 1. c. — Herbaceum, unicaule, perenne, habitu Homo- gynam aiemulans, floriferum 14 — 20 cm altum, basi foliis nonnuUis praeditum. Gaulis brevis, circ. 3 cm longus et 3 — 4 mm crassus, stipuhs foHorum persistentibus squamosus^ fuscus, glabrescens vel setoso-pilosus, apice foliis 3 — 6 ornatus, simplex. Folia petiolata; petioli usque 5 cm longi, 1 mm crassi, rigidi, pilis hyalinis patulis hispidi, quam laminae diameter 2 — 2Y2-p'o longiores; lamina firma, crassiuscula, pilis hyalinis adpressis longis hirsuta, saepe demum zh glabrescens, viridi-glaucoidea, basi sinu lato incisa vel manifeste 432 ^- Knulh. — Gcraniaceac. reniformis, ambitu ± rotundato-reniformis vel reniformis, usque 3 cm lata et i ^/^ cm (a basi ad apicem) longa, margine leviter (summum usque ad Y4) 5 — 7-lobata, lobis latis eroso-acutiuscule denticulatis. Stipulae hirsutae, glaucoideo-fuscae, 3 — 4 mm longae, basi 2 mm latae, e basi triquetra acuminatae, acutae. Pedunculus plerumque solitarius, axillaris, elatus, 2 — 4-florus, 10 — 15 cm longus, 2 mm crassus, strictus, sicut calycis calcar pilis albido-hyalinis latis retrorsis setosis hirsutissimus. Bracteae lanceolatae, dz acuminatae, acutae, setoso-hirsulae, 2 — 4 mm longae, \- — 1 1/2 n^nn latae. Flores pedicellati; pedicelli 1 — 7 mm longi, quam calycis calcar angustiores. Caljcis calcar \0 — 20 mm longum, \ — 1 1/4 mm crassum, rigidum, sepala versus vix ampllatum; sepala pilis longis hyalinis erectis hirsuta, lanceolata, acuminata, acutissima, 10 mm longa, 2 — 2^4 mm lata. Petala sepalis 1 Y2 — 2-plo longiora, usque 15 mm longa, basin versus angustata, spalhulata vel obovato-spathulata, albida vel rosea, basin versus intensius picta. Fructus immaturus 28 mm longus; valvulae et rostrum pilis canescentibus hirsuta vel hirsutissima. Transvaal: Biggarsberge, bei »de Jagers Farm« (Wilms, Fl. ATr. austr. a. 1888 u. 190. — Typus in herb. Berol. !). — Blühend Oktober. Nota. Species habitu et florum numero ad P. tabtilarem, indumento autem ad P. alcJie- milloideni accedit. 165. P. quinquelobatum Höchst, ex Rieh. Tent. Fl. Abyss. I. (1847) 118. — Geraniospermum quinquelobatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Herbaceum, 20 — 40 cm altum, annuum(?). Radix pallide fusca, 7 — 1 0 cm longa, pluriceps. Gaules e basi ramosi; rami suberecti, subteretes, pilis longis albidis patentissimis hirsuti, demum glabri. Folia basalia mox decidua; cetera ad basin ramorum sila, papyracea, praecipue subtus pilis albidis adpressis obsita, saepe 6 — 9 cm diam., ambitu 5-angulata, usque ad basin fere 5-partita, lobis irregulariter zb profunde inciso-dentatis vel denti- culato-erosis; petiolus quam lamina 1 — 2-plo longior, pilis pernumerosis retrorso- adpressis et nonnullis paucis patulis obsitus. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutae, 5 — 8 mm longae. Pedunculi folia 2 — 5-plo superantes, erecti vel stricti, 1 Y2 — 3 mm crassi, (3 — )5 — 8-flori, pilis longis patentissimis obsiti. Bracteae lineari-lanceolalae, acuminatae, acutissimae, 4 — 7 mm longae. Pedicelli veri 3 — 6 mm longi, sicut calycis calcar retro-adpresse setosiuscule pilosi; calycis calcar 2 — 272 cm longum. Sepala lanceolata vel lineari-lanceolata, acuta vel acutissima, pilis longis adpressis obsita, 7 — 9 mm longa, 1 — 2 mm lata. Petala sepalis 1 1/2-plo longiora, glaucoideo- albida, exs. virescentia, obovata, integra. Fructus 38 — 42 mm longus; valvulae et rostrum hispida. Von Abessinien bis Deutsch-Ost-Afrika, in lichten Gebüschen. — Blühend und fruchtend Juni bis September. Abessinien: Gapdia, an Felsen (Schimper, It. Abyss. a. 1838 n. 792!). Dschadscha, 1600 m (Schimper, Fl. Abyss. a. 1854 n. 72!). Ohne Standortsangabe (Schimper a. 1853 n. 414!). Somali-Land und Harar (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 960!), Wabi Budugo (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1901 n. 1156a!). Britisch-Ost-Afrika: Makindu-River (Kässner a. 1902 n. 552!). Kitui in Ukamba (Hildebrandt a. 1877 n. 2786!). Deutsch-Ost-Afrika: Rombo Mku (Kwa Kinabo) um 1 400 — 1 500 m (Volkens, Reise KiUm. a. 1893 n. 390!). Südliche Massai-Steppe (Stuhlmann, Exp. Emin Pascha a. 1892 n. 4292!). Voi, an lichteren Stellen des dichten Sanseviera-Busches zerstreut (Mildbraed a. 1907 n. 6!). Nota. Species valde affinis est P. multibracteato , a quo tarnen facile distinguitur foliis multo profundius divisis. 166. P. Fischeri Engl, in Hochgebirgsflora trop. Afrika (1892) 276. — P. in- uequüobum Mast, in Gard. Ghron. (1901) I. 133(?). — Rhizoma crassum. Caulis inferne pauciramosus, sulcatus, patule pilosus. Folia ad basim caulis et ramorum Sita; lamina 2 — 8 cm diam., utrinque moUiter pilosa, cordata, trilobata lobis semiovatis, Pelargonium. 433 3 — 4 cm longis et latis, crenato-serratis vel obtuse dentatis; petioli circ. 4 cm longi, quam lamina 2-plo longiores, patule pilosi. Pedunculi elongati, 10 — 20 cm longi. Bracteae 5 — 10 mm longae, \ — 3 mm latae, lineari-lanceolatae vel lanceolalae, longe pilosae. Pedicelli cum calycis calcare 3 — 4 cm longi, flore 3 — 4-plo longiores. Sepala circ. 7 — \0 mm longa, 1 Y2 — 2 mm lata, lanceolata, acuta, sparsim pilosa, saepe pur- purascentia. Petala 1 1/3 cm longa, superne 3 — 4Y2 "^"^ 1^*-^? spathulata, sepalis duplo longiora, viridi-violacea vel viridi-lutea. Stamina 5 mm longa, anguste lanceolata, ovarium oblongum dense cinereo-pilosum vix 5 mm longum aequantia; styli pur- purascentes, 2 mm longi. Fructus sepalis fere 4-plo longior, 3 0 mm longus, dense pilosus. Deutsch-0 st- Afrika, in lichten Gebüschen und an Lichtungen des Hochwaldes: Massai-Hochland, Wadiboma (Fischer a. 1885 n. 87 — Typus in herb. Berol. !). Usambara, bei Kwa Mstuza (Holst a. 1893 n. 8891 !). Uhehe, auf der Muhinde Steppe, um 1300 m an einem mit Felsblöcken übersäten Abhang (Goetze a. 1899 n. 516!). — Britisch-Ost-Afrika: Kavirondo (Skene a. 1907 — 1908 n. 275!). Nota. Teste cl. Engler spccies P. glechomoidi affinis csl. Mea senlentia autem species propius accedit ad P. midtibradeatum valde simile, a quo non semper facilc distinguitur foliis trilobatis, ncc o-lobatis (sicut P. multibracteakim et P. quinquelobatum earundem regionum). 167. P. multibracteatum Höchst, in Flora XXIV. (1841) I. Intell. 29; A. Rieh. Fl. Abyss. I. (1847) 119; Oliver, Fl. Trop. Africa I. (I868) 293; Engler, Hoch- gebirgsflora trop. Afrika (1892) 27 5. — Qeranios'permum multibracteatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Herbaceum. Caulis parte infima usque 1 cm crassus, fuscus, ramosus ramis 45 — 75 cm longis, subsimplicibus, erectis, 3 — 6 mm crassis, subteretibus, retro-patule sparsim et longe pilosis, demum fere glabris, Foha basalia mox decidua; caulina tenuiter papyracea; lamina ambitu cordato-5-angulata, utraque facie piUs albis adpressis in iuventute obsita, demum glabrescens, saepe 4 cm (a basi usque ad apicem) longa et 6 cm lata, usque ad 2/^ palmatim 5( — 7)-partita lobis dr ovatis grosse serratis; petiolus laminae saepe aequilongus, retro-patule setoso-pilosus. Stipulae late ovatae, acuminatae, acutae, maiores 10 — 15 mm longae et 6 — 12 mm latae. Pedunculi folia 2 — 6-plo superantes, erecti vel stricti, 2 — 3 mm crassi, 3 — 12- flori, pilis longis patulis obsiti. Bracteae lanceolatae vel lineari-lanceolatae, acuminatae, acutae, 5 — 8 mm longae. PedicelU veri 2 — 7 mm longi, sparsim patule pilosi. Ca- lycis calcar 3 — 4 cm longum, glabrescens vel glabrum; sepala lanceolata, acuminata, acuta, longe adpresse pilosa, 7 — 10 mm longa, 2 — 3 mm lata. Petala sepahs 1 1/2 — 2-plo longiora, albida, obovata, apice retuso emarginata. Rostrum deorsum patule setoso- hirsutum. Ost-Afrika, von der Eritrea und Abessinien bis zum Kilimandscharo und Deutsch-Ost-Afrika. In Gebüschen an feuchten schattigen Stellen, um 1000 — 1200 m: Eritrea: Aitala bei Acrour, um 1900 m (Schweinfurth et Riva, Fl. Abyss. sept. a. 1892 n. 1192!). Mont Alam Kaie im Nordwesten von Aidereso (Schwein- furth et Riva, Fl. Abyss. sept. a. 1892 n. 1474!). Unterhalb Gheleb, 1700 m (Schweinfurth, Col. Eritrea a. 1891 n, 1789!). Unterhalb Asmara (Schweinfurth, Col. Eritrea a. 1891 n. 538!). Abessinien: Auf dem Berge Scholoda (Schimper, It. abyss. a. 1837 n. 5l!). Dschadscha (Schimper a. 1854 n. 210!). Axum (Schimper a. 1842 n. 1489!). Serriro (Schimper a. 1862 n. 742!). Gerger, auf dem Debrasina (Steudner a. 1861 n. 971!). Bambulo nahe Gondar (Steudner a. 1862 n. 976!). Ohne Standorts- angabe (Schimper a. 1853 n. 80!, Salt nach Oliver; Roth nach Oliver). Schoa-Hochland: Akaki (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1901 n 1599!). Ohne Standortsangabe (Petit!). Harar und Somaliland: Gara Mulata (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 599!). Darra-as in Somali-Land (Edith Cole a. 1895!). Somah-Land (Phillips a. 1895! a. 1897!). A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 28 434 ^- Knuth. — Geraniaceae. Galla-Hochland: Abulkasin (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 1384!). Arussi Galla (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 1309!, a. 1901 n. 1950!). Zwischen Tompe und Dschaffa (Riva in coli. Ruspoli a. 1893 n. 528!). Coromma (Riva in coli. Ruspoli a. 1893 n. 1341!). Baddeva (Riva in coli. Ruspoli a. 1893 n. 1691 !). Britisch-Ost-Afrika: (Fischer n. 247!). Kilimandscharo-Gebiet: Abfall des Ugueno-Gebirges zur Steppe (Volkens, Reise nach dem Kilim. a. 1893 n. 515!). Kraterrand des Dschallasee-Vulkans (Volkens n. 1788!). Sonjo sale (Merker a. 1904 n. 553a!]. Usambara: Kwa Mstuza, am Hochwald (Holst, Fl. Usamb. a. 1893 n. 889l!j. Kilimatinde (v. Prittwitz a. 1904 n. 129!). Süd-Pare, zwischen Wude und Mwembe (Uhlig a. 1904 n. 84!). West-Usambara, Hermannsplatte (Braun a. 1909 n. 2866!). Nota. Nomen massaicum »ol emudonoi« teste Merk er. In terra Tigre regionis Abes- siniae species »Zada« vel »Dobosson« nominatur teste Schimper. 168. P. transvaalense R. Knuth, spec. nov. — Erectum, floriferum saltem 40 cm altum. Gaulis teres, pilis mollibus puberulus, sparsim ramosus, apice umbellis 4 — 5 longe pedunculatis ornatus. Folia alterna, pauca; laraina basi sinu dz lato incisa, am- bitu 5 — 7-cordato-angulata, circ. 5 cm diametiens, 5 — 7-lobata, lobis triangularibus — medio saepe fere rhomboideo — acutiusculis serrato-dentatis; petiolus laminae aequilongus, 4 — 5 cm longus et \^/2Tnm crassus, pilis mollibus patulis pubescens; folia sursum brevius petiolata, summa saepe subsessilia. Stipulae late ovatae, acutae, usque 7 mm longae et 5 mm latae, pubescentes. Umbellae plures, ad apicem caulis corym- bum laxum multiflorum efformantes. Pedunculi in uno ac eodem specimine 5 — 16 cm longi, cauli consimiles, 1 — 11/21^1^ crassi, stricti, 5 — 1 0-flori. Bracteae ovatae, acu- tiusculae, 7 — 8 mm longae et 2Y2 — 3 mm latae, sicut caljx pilis hjalinis mollibus saepe glandulosis pubescentes vel subhirsutae. Flores subsessiles, pedicelHs 1 — 2 (raro — 4) mm longis suffulti. Caljcis calcar 3 — 4Y4 cm longum, 1 — 1 1/2 ^^ cras- sum, sub sepalis vix ampliatum ; sepala lanceolata, acuta, saepe rubella, pubescentia, 8 — 10 mm longa, 2 — 2V2 ^^ l^ta. Petaia duo maiora, rosea vel carmineo-rosea, e basi valde angustata demum anguste cuneata, margine apicali manifeste emarginata; tria minora, pallidiorä, e basi valde angustata lingulata, margine apicah retuso parum emarginata. Filamenta calyce pauUo longiora. Fructus 32 mm longus; rostrum pilis albidis patulis subhirsutum. Transvaal: Barberton, in dicht-schattigen und bewaldeten Schluchten um 1000 — 1300 m (Galpin a. 1890 n. 918 — Typus in herb. Bolus, et Turcic.!]. — Blühend April. Nota. Species habitu similis est P. multibractcato , sed diversa umbellis numerosioribus corymbum multiflorum efformantibus, petalis angustioribus unguiculatis roseis. 169. P. usambarense Engl, in Abb. Preuss. Akad. Wiss. (189 4) 61, Pflanzenwelt Ost-Afr. C. (1895) 225. — Herbaceum, perenne, 40 — 60 cm altum, iuvenile non raro fere caespitosum, pedunculis longe exsertis. Radix fusca, ramosa. Caulis paullo supra basin ramosus vel ramosissimus, ramis usque 5 mm crassis dz angulosis patule seto- siusculo-pilosis. Foliorum lamina ambitu cordata, basi sinu dz lato incisa, utraque facie pilis brevibus sparsim obsita, usque ad V3 — "/s palmatim 5-lobata, lobis latis dentatis, dentibus apice callosis; petioli foliorum basalium quam lamina 3 — 4V2~plo longiores, ei caulinorum diametro laminae circ. aequilongi, patule pilosi. Stipulae ovatae, acuminatae, acutae vel acutissimae, 7 — 20 mm longae, longe ciliatae. Pedunculi 5 — 1 3-flori, valde elongati, saepe 30 cm longi, folia superantes, sparsim longe patule pilosi, pro rata graciles. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae vel acutissimae, margine longe -et dense ciliatae. Pedicelli veri 1 — 5 mm longi; flores itaque subsessiles. Calycis calcar sub anthesi 40 mm longum, subglabrum; sepala bracteis plane conformia, Hneari- lanceolata, acuminata, acuta vel acutissima. Petaia calyce duplo longiora, basi bre- viter unguiculata, late obovata, integra, roseo-carminea, basin versus intensius colorata. Filamenta glabra. Pistillum parte inferiore dense lanato-pubescens. Fructus .... Pelargonium. 435 Deutsch-Ost-Afrika, Usambara: Mlalo, im Gebüsch niederer Hügel (Holst a. 1892 n. 363 — Typus in herb. Berol.!). Kwai (Eick a. 1900 — < 901 n. 31 4!). no. P. hararense Engler in sched. — Perenne, fere robustum, 30 — 50 cm altum. Caulis parte inferiore robustus, sublignosus, usque 8 mm crassus, praecipue inferne densius foliatus, ramosus ramis zb erectis, sulcatis, patuie albido-setosiusculo- pilosis. Lamina foliorum ambitu cordata, utraque facie pilis brevissimis obsita, ad venas autem setosiusculo-pilosa, usque 4 cm longa et lata, vix perspicue ö-lobata lobis grosse dentatis, dentibus obtusis apice parum calloso-incrassatis; petiolus quam lamina paullo longior, usque 5 cm longus, in foliis superioribus autem multo brevior, crassus, pilis patulis setosis fere hirsutus. Stipulae ovatae, obtusae, 4 — 7 mm longae, setoso- hirsutae. Pedunculi foliis semper longiores, 5 — 7 cm longi, fere robusti, 1^/2 — 1^4^""^ crassi, patuie setoso-hirsuti. Bracteae oblongo-ovatae, acuminatae, acutae, 6 — 7 mm longae, pallidae, fere lanato-villosae. Pedicelli veri i — 2 mm longi, Caljcis calcar •i2 — 3 4 mm longum, dense patuie setoso-hirsutum ; sepala bracteis plane conformia et vix angustiora, lanceolata, acuminata, acuta, 8 mm longa, margine anguste membranacea, longe pilosa. Petala sepalis fere 2-plo longiora, obovata, integra, carminea, basin versus intensius colorata. Fructus circ. 3 cm longus; valvulae et rostrum patuie hirsuta. Abessinien: Harar, bei Gara Mulata um 2800 m, auf Felsen (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 53 0 — Typus in herb. Berol.!). Sect. XII. Glaueophyllum Harvey. Glaucophyllum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. cap. I. (1859 — 1860) 296. Glavis specierum. A. Petioli non spiniformes, decidui. a. Folia plane integra, lanceolata. Flores magni . . . . 1 7 1 . P. glaucwn. b. Folia 3 — 5-partita. c(. Foliola 3 — 4 cm longa, aut linearia integra, aut pin- nulis linearibus perpaucis 1 cm longis ornata . . . 172. P. laevigatum. ß. Foliola parva, 1 cm longa, apicem versus pinnatipar- tita, lobulis linearibus vel lanceolatis minutis . . . 173. P. divaricatum. y. Foliola basi cuneata, margine anteriore rotundata, usque ad 2/3 palmatipartita, lobulis apice rotundato denticulatis 174. P. ternatum. B. Petioli mox spiniformes, 5 — 7 cm longi, (lamina lobata de- cidua) persistentes. a. Spinae robustae et pungentes 175. P. spinosum. b. Spinae satis tenues. Flores parvi . . . ., 1 76. P. otaviense. Die Seklion gehört zu den deutlich xerophytisch ausgebildeten Gruppen der Familie. Die am schärfsten ausgeprägte Form, P. spinosum, ist im westlichen Litoralc und Deutsch-Südwest- Afrika verbreitet, P. otaviense nur in Deutsch-Südwest- Afrika; alle anderen sind in der südwest- lichen Kapprovinz heimisch; P. laevigatum geht außerdem noch bis in die Karroo, P. divaricatum auch noch gelegentlich in die südliche Provinz. Die Sektion stellt im übrigen eine artenarme Sektion dar, die aber durch die gegen die Spreite stark abgesetzten und kräftigen Blattstiele gut charak- terisiert ist. Sie bildet gewissermaßen den Übergang von der Ligidaria- zu der Pelargium-Gruppe. 171. P. glaucum (Burm. f.) L'Her. Ger. (1787—1788) t. 29; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 429; Salisb. Prodr. (1796) 316; Willd. Spec. pl. HI. (I8OO) 664; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 57; DG. Prodr. I. (1824) 666 n. 185; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 296. — P. diver sifolium Wendl. Obs. (1798) 51; Willd. Spec. pl. III. (1800) 664; Wendl. Collect. II. (I8IO) 53 t. 58 (forma culta). — P. lanceolatum Hort, ex Kern. Hort. t. 632. — Geranivm glaucum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 47 t. 1 n. 62; L. f. Suppl. (1781) 306; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 113; Andr. Geran. (1805) c. ic. ; Thunb. Fl. Cap. (1823) 516. — Qeranium lanceo- 28* 436 ^- Knuth, — Geraniaceae. latum Cav. Diss. IV. (1787) 235 t. i02, f. 2; Bot. Mag. II. (1788) t. 56; Thunb. Prodr. pl. Cap. (179 4) H3; Andr. Ger. (1805) c. ic; Thunb. Fl. Gap. (1823) 516. — Oeraniospermum glaucum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 95. — Floriferum 15 — 30 cm altum. Gaulis subsimplex vel ramosus^ sublignosus, glaber, petiolis emarcidis squamosus, teres, superne angulosus. Folia glauco-viridia, demum coriacea, cum petiolo 4 — 13 cm longa, 7 — 2 5 mm lata, lanneolata, margine integra, apice contracta, plerumque mucronata, acuta vel acutissima, non raro utrinque farinosa; petiolus laminae aequilongus vel in foliis superioribus ea brevior. Stipulae subulatae, acutissimae, eirc. 10 — 3 mm longae, fere pungentes. Pedunculi foliis aequilongi. Umbellae 1 — 2- florae. Bracteae lineari-subulatae, acutissimae, 6 — 7 mm longae. Pedicelli cum caljcis calcare pedunculis aequilongi, circ. 3 cm longi. Calycis calcar pedicello 2V2 — 4-plo- longius; sepala lanceolata, acutissima, 10 mm longa, pilis minutis perpaucis setu- losis obsita. Petala maiora sepalis 2V2"Plo longiora, e basi longe unguiculata obovata, margine integra. Südwestliche Kapprovinz: Oberhalb Worcester (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2452!). Hex River, bei Worcester zw. 500 — 1000 m (Rehmann in Bolus, Austro-Afric. a. 1877!, Tyson, Austro-Afric. a. 1 881 n. 81 1 !), bei De Booms (Bolus, Austro-Afric. a. 1907 n. 13 052!). — Blühend Januar. Nota. Teste cl. Alton speclcm in Britanniara primum Kennedy et Lee a. 1775 intro- duxerunt. 172. P. laevigatum (L. f.) Willd. Spec. pl. III. (1800) 685; DG. Prodr. I. (1824) 667 n. 190; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 297. — P. laevi- gatwn var. oxyphyllum Harvey 1. c. — P. oxyphyllwn DG. Prodr. I. (1824) 667. — P. trifoliatum Sweet, Hort. brit. I. (1826) 82 n. 267; Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 29 4. — Geranium laevigatum L. f. Suppl. (1781) 306; Gav. Diss. IV. (1787) 255 t. 121, f. 1; Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) H5; Thunb. Fl. Gap. (1823) 522. — Eumorpha laevigata Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 78 n. 609. — Geraniospermum laevigatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum 25 — 30 cm altum, sulTru- ticosum. Cauhs ramosus vel ramosissimus ramis erectis, sublignosis, glabris, exs. subsulcatis, dense foliatis. Folia numerosissima, glauco-viridia vel viridia, glabra, demum firma, omnia aequalia; lamina usque ad basin veram tripartita, foliolis linearibus, acutis, 2 — 4 cm longis et circ. 3 mm latis, margine minutissime spinuloso-denticulatis, aut integris (var. oxyphyllum Harv.), aut pinnis perpaucis ornatis; petiolus circ. 3Y2 cm longus et foHolo medio aequilongus. Stipulae subulatae, acutissimae, glabrae, firmae, usque 9 — 13 mm longae, mox deciduae. Pedunculi sub foliis occulti, saepe 2V2 ^m longi, petiolis parum breviores. Umbellae 1 — 2-florae. Bracteae stipulis aequiformes, usque 1 0 mm longae, subulatae, acutissimae, glabrae. Pedicelli cum calycis calcare circ. 3 cm longi, pedunculis parum longiores^ glabri. Galycis calcar pedicello 2V2 — 4-plo longius ; sepala lineari-lanceolata, acuminata, acutissima, usque 1 0 mm longa, glabres- centia, margine anguslissime et graciliter membranacea. Petala maiora sepalis 1 1/2 — 13/4-plo longiora, e basi unguiculata lanceolato-obovata, apice retuso vix emarginata^ in media parte ad nervös graciliter intense purpureo-colorata. — Fig. 56 C Südwestliche Kapprovinz, bis in die Karroo: Langekloof (Eckion et Zeyher n. 609!, Drege n. 22 67!). Zederberge, an etwas feuchten bergigen Orten zwischen Gebüsch (Drege n. 3252!). Ohne Standortsangabe (Mund et Maire!). — Koude Bokkeveld, bei Elandsfontein (PI. Schlechterianae a. 1897 n. 10020!). Prince Albert, um 700 m (Krige in Bolus, Austro-Afric. a. 1907 n. 12536!). Zwarteberg Pass, um 1700 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1905 n. 11739!). Nota. Var. oxyphyllum, ut Harvey ipse docet, a typo vix discernenda est, cum in una ac eadem planta foliola integra et partita reperianlur. 173. P. divaricatum Thunb. Fl. Gap. (1823) 525; DG. Prodr. I. (1824) 682 n. 369; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860)297. — Geranium divari- catum Thunh. Prodr. pl. Cap. (1794) 115. — Geraniospermum divaricatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 94. — Floriferum 20 — 35 cm altum, suffruticosum. Gaulis ramosus Pelargonium. 437 vel ramosissimus ramis zb erectis, sublignosis, puberulis, teretibus, dense foliatis. Folia numerosissima, glauco-viridia vel viridia, glabra vel pilis ciliaribus sparsissime obsita, Fig. 56. Ä, B Pelargonium spinosiim. A Habitus. B Filamentorum tubus. — C Pelargonium laevigatum (L. f.) Willd. (Icon. origin.). 438 R- Knuth. — Geraniaceae. crassiuscula, omnia aequalia; lamina ambitu ovato-semiorbicularis, i — i V2 cm longa, 1 Y2 cm lata, pinnalipartita lobis linearibus, integris vel apice dilatato 2 — 3-dentatis, dentibus acutiusculis; petiolus brevis, circ. V2 cm longus; folia media et superiora fere sessilia. Stipulae lanceolato-ovatae vel ovatae, acutiusculae, crassiusculae, usque 2 cm longae, mox deciduae. Pedunculi i — i ^J2 cm longi, sub foliis oceulti. Umbella ple- rumque i-flora. Bracteae stipulis fere aequiformes, usque 2 mm longae, ovato- lanceolatae vel lanceolatae, acutiusculae vel acutae vel acutissimae, glabrae. Pedicelli cum calycis calcare 1 Y2 cm longi, pedunculis 1^/4 — i Y2~plo longiores, glabri vel pilis setosiusculis albidis sparsim obsiti. Calycis calcar pedicello 2 — 372-plo longius, iO — 15 mm longum; sepala lanceolato-oblonga, acuminata, acuta, usque 5 — 6 mm longa, glabra vel pilis setosiusculis albidis sparsim obsita, margine angustissime et graciliter membranacea. Petala maiora sepalis 2-plo longiora, e basi unguiculata lanceolato- obovata, apice vix retusa, albido-rosea. Var. Of. glabrum Ilarvey in Harvej et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 297. — P. fruticosum E. Mey. ex Harvey 1. c. Südwestliche und südliche Kapprovinz, bis in die Karroo: Swellendam (Tom. nach Harvey). Langekloof (Mund et Maire a. 1820!). Ohne Standortsangabe (Thunberg nach Harvey — Typus; Burchell n. 6294!). — Dreifontein, Mosselbay (Drege nach Harvey). — Groote Zwarteberge (Drege n. 2263 sub nom. P. fru- ticosuml). Var. ß. scabrum (L'Her.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 297. — P. Mac Owani Bolus in Journ. Linn. Soc. XXV. 1889 (1890) 157. Ohne Standortsangabe (Drege n. 7461 nach Harvey). Boschberg, um 1400 m (Mac Owan, Austro-afric. n. 1392!; in herb. Bolus, n. 1647 sub P. Mao Owani Bolus!). 174. P. ternatum (L. f.) Jacq. Ic. rar. III. (1786 — 1793) t. 544; Bot. Mag. XII. (1798) t. 413; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 683; Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 165; DG. Prodr. I. (1824) 678 n. 308; Eckl. et Zeyher, Enum. (1836) 82 n. 639; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 297. — Geranium ternatum L. f. Suppl. (1781) 306; L. Syst. Veg. XIV. (1784) 610; Cav. Diss. IV. (1787) 255 t. 107, f. 2; Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 115; Thunb. Fl. Cap. (1823) 524. — Geraniospermum ter- natum 0. K(ze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Floriferum circ. 25 — 30 cm altum. CauUs subramosus vel ramosus ramis erecto-palulis, sublignosis, dz pubescentibus, teretibus, foliatis. Folia numerosa, glauco-viridia vel viridia, glabra vel margine pilis paucis ciliaribus obsita, demum firma, omnia aequiformia; lamina 2 — 3 cm longa, 3Y2 — 5 cm lata, basi sinu latissimo incisa, ambitu circ. semiorbicularis, usque ad basin veram tripartita, foliolis triquetris marginibus lateralibus integris, margine anteriore rotundato usque ad Ys partem (raro ad medium) trilobatis et acuto-inciso-denticulatis; petiolus albido- incano-pubescens, quam lamina 1 — 2-plo longior; folia superiora plerumque brevius petiolata. Stipulae inferiores 5 mm longae, ovatae, acuminatae, acutae, rarius acutissimae, margine longe albido-incano-ciliatae, vix deciduae; stipulae superiores angustiores, summae bracteis consimiles. PeduncuH fohis longiores, 3 — 5 cm longi, zfc puberuli. Umbella 2-, rarius 1-vel3 — 4-flora. Bracteae lineares, 4 — 7 mm longae, acuminatae, acutae, pilis longis incano-albidis obsitae, ceterum forma variae. Pedicelli cum calycis calcare 2 cm longi, pedunculis 1 — 1 Y2"5 ^^^^ 2-plo breviores, puberuli. Calycis calcar pilis patulis albidis setosiusculis obsitum, pedicello circ. aequilongum, 1 cm longum; sepala lineari-oblonga, mucronata mucrone minuto, usque 9 mm longa, pilis setosiusculis ob- sita, margine anguste graciliter membranacea. Petala maiora sepalis 2Y4 — 3-plo longiora, e basi cuneata late obovata, apice retuso vix perspicue emarginata, pallide rosea, supra basin ad venas intensius colorata. Fructus 3 cm longus; rostrum pilis incanis patulis hirsutiusculum. Südwestliche Kapprovinz: Gebirge nahe Joubert's farm, Cannaland im Distr. Swellendam (Eckion et Zeyher nach Harvey). — Kultiviert in England seit 1789. Pelargonium. 439 ns. P. spinosum Willd. Spec. pl. III. (1800) 681; DC. Prodr. I. (<824) 661 n. U8; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 298. — Geranium pungens Poir. Eneycl. Suppl. II. (1811) 759. — Geraniospermum spinosum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89i) 95. — Floriferum 40 — IOC cm altum, squarroso-sufTruticosum, laete glauco- "viride, glaberrimum, petiolis persistentibus robustis spinosum. Caulis sparsim ramosus ramis dz patulis, lignosis, teretibus, dense foliatis. Folia numerosa, glauco-viridia, glaberrima, crassiuscula, omnia aequalia; lamina e basi retusa vel leviter cordala ambitu semiorbicularis, usque ad I/5 — 2^5 partem 3 — 5-lobala, margine eroso-denticulata, basi autem integra; petiolus quam laminae diameter 4 — 1 0-plo longior, glaberrimus, usque 3 mm crassus, sublignosus, persistans, demum spinam robustam efformans; folia summa vix brevius petiolata. Stipulae demum spinas \ cm longas et basi \ — \^J2T[\\n crassas efformantes, glaberrimae, persistentes. Pedunculi ramis consimiles, 'i—l^j^ mm crassi, I Y2 — 3 (plerumque 2) cm longi, robusti. Umbella 4 — 6-flora. Bracteae lineares, acumi- natae, acutac, coriaceae, pallidae, glaberrimae. Pedicelli cum calycis calcare 4 — 5 cm longi, glaberrimi. Calycis calcar pedicello 2-plo brevius, i 0 — 15 mm longum; sepala lanceolala, acuminata, acuta, \t — 15 mm longa, glaberrima, margine vix vel non membranacea. Petala maiora sepalis \ V2~plo longiora, e basi vix unguiculata lineari-cuneata, apice rotundata, albida, in medio rosea, ad venas intensius punctulato-striata. — Fig. 56^, B. Westliches Litorale und Groß-Namaland: Zwischen Kaus, Natvoet und Doornpoort in Namaqualand (Drege n. 3249!). Ohne Standortsangabe (Forsyth nach Harvey). — Gr. Fischbai (Nachtigall). Aus, i 400 m (Steingröver a. 1886 n. 45!, Schlechter, Austro-Afric. n. M43l!, Dinter a. 1910 n. H47!). — Blühend De- zember. — In England seit 17 96 kultiviert. Nota. Petiolis spiniformibus robustissimis usque 8 cm longis specles in genere facillime recognoscitur. 176. P. otaviense R. Knuth, spec. nov. — Floriferum 40 cm altum, squarroso- vel potius tortuoso-suffruticosum, petiolis persistentibus longissimis tcnuibus spinosis armatum. Caulis sparsim ramosus ramis ± erectis, sublignosis, zh teretibus, ad apices tantum foliatis. Folia vix numerosa, glauco-viridia, pilis lutescentibus vel aureis hirsuta, parva; lamina in specimine obvio 5 mm longa et 7 mm lata, basi cordata, ambitu reniformis, parum profunde lobata, obtuse dentata; petiolus tenuis, 5 mm longus, hirsutus, demum spinam 3 — 3^2 cm longam et 1 mm crassam, vix acutam efformans. Stipulae 2 mm longae, tenues, dz spinosae, mox deciduae. Flores solitarii, axillares ex axillis foliorum apicalium. Pedicelli cum calycis calcare 1 cm longi, ^j^ mm crassi, pilis patulis eglandulosis pubescentes vel subhirsuti. Flos eidem specierum sectionis Otidio, non dissimilis. Sepala ovato-lanceolata, lanuginoso-subhirsuta, apicem versus sensim acuminata, non mucronata, acutiuscula. Petala anguste cuneata, margine anteriore retuso vix perspicue emarginata, 9 mm longa, 2 — ?Y2 ^"^ ^^^^1 albida, venis rubris percursa. Deutsch-Südwest-Afrika: Otavi, auf dem Kamme der bewaldeten Otavi-Berge (Dinter a. 19ü8 n. 937!). — Blühend November. Nota. Specles spinis satis longis et foliis certe affinis est F. spinoso, cuius stirps hybrida esse videtur. Sect. XIII. Ciconium (Sweet) Harvey. Giconium Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 298. — Gico- nium (gen.) Sweet, Ger. I. (1 820 — 1 82 2) p. IX. — Sect. Pelargium subsect. Gieonia DC. Prodr. I. (1824) 658. Clavis specierum. A. FoHorum lamina basi dz cuneatim coarctata. a. Foha basi late cuneata, sed tamen in petiolum an- gustata. Stipulae usque 4 mm longae. Pedunculi 2 — 4-flori 177. P. acetosum. 440 ^- Knuth. — Geraniaceae. b. Folia basi latissime cuneata vel potius fere retusa. Stipulae usque i 0 mm longae. Pedunculi 3 — <2-flori. 178. P. scandens. B. Folia basi manifeste cordata. a. Flores numerosi. Folia orbiculari-reniformia, pube molli obsita 179. P. inquinans. b. Flores pernumerosi, manifeste pedicellati. Folia rotundato- cordata, pube ± hirsutiuscula obsita vel glabra . . . 180. P. zonale. Von den 4 Arten der Sektion, die hauptsächlich den südlichen, resp. südösthchen Teil des Kaplandes bewohnen, besitzt nur eine, P. acetoswn, auch an der Westküste eine weitere Ver- breitung, und zwar bis Deutsch-Ost-Afrika. P. scatidens und P. inquinans sind Bewohner der Baumsteppenprovinz der Kaffernländer. P. zonale hingegen verbreitet sich von hier aus bis in die südwestliche Provinz. 177. P. acetosum (L.) Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (1789) 430; Curt. Bot. Mag. III. (1792) t. 103; Ehrh. Beitr. VII. (1792) 160; Salisb. Prodr. (1796) 316; Willd. Spec. pl. III. (1800) 665; DC. Prodr. I. (1824) 658 n. 102; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 298. — Cieonium acetoswn Eckl. et Zejh. Enum. I. (1836) 75 n. 587. — Geranium acetosum L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 678, ed. 2. II. (1763) 947; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 38 n. 47; Cav. Diss. IV. (178") 239 t. 104, f. 3; Thunb. Prod. PI. Cap. (1794) 114; Andr. Geran. (1805) c. ic; Thunb. Fl. Cap. (182 3) 517. — Geraniospermum acetosum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Sparsim squarroso-ramosum, floriferum 15 — 30 cm altum. Gaules perpauci, suberecti, glabri, pallide fusci, teretes, usque 5 mm crassi, crassiusculi, car- nosulo-subliguosi. Folia alterna, viridi-glauca, carnosula, glabra, petiolata petiolis usque 10 mm longis; lamina basi late cuneata, ambitu cuneato-rotundata, marginibus basalibus integra, ceterum crenato-dentata, dentibus obtusis vel rotundatis. Stipulae parvae, semiovatae vel ovatae, 2 — 4 mm longae, 2 — 3 mm latae, obtusae vel obtusissimae, glaucae, pro parte deciduae. Pedunculi axillares, 2 — 12 cm longi, 1 — 1 1/2 i^nn crassi, glabri, satis stricti, 2 — 4-flori. Bracteae ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, glabrae, glaucae, 4 — 5 mm longae, 2 — 3 mm latae. Flores pedicellati; pedicelli 2 — 6 mm longi, calycis calcari circ. aequicrassi, sicut caljx totus pilis patulis simplicibus et glandulosis subviscidi. Caljcis calcar 2 — 3 cm longum et 1 mm crassum; sepala interdum glabres- centia, lanceolata vel oblongo-lanceolata vel lineari-lanceolata, acuta, 8—10 mm longa, 0/2 — 274^1-'^ lata. Petala caljce 1^/2 — 3-plo longiora, 12 — 30 mm longa, 2 — 4 mm lata, e basi longe unguiculata sensim spathulata, pallide roseo-albida vel albida. Stamina calyce 1 — 1 Y2~plo longiora. Filamenta et antherae rosea. Pistillum villosum. Fructus 40 mm longus; rostrum 2 mm crassum, pilis erecto-patulis sparsim obsitum. Von Deutsch-Südwest-Afrika durch das westliche Litorale bis zu den Baumsteppen der. Kaffernländer verbreitet, oft bis in die Karroo vordringend: Deutsch-Südwest-Afrika (Range a. 1906 n. 125!). — Am Garib (Drege a. 1830 n. 3231). — Auf Hügeln zwischen dem Couga- und Sondagsrivier im Distr. Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 587 sub Cic. acetosuml). Distr. Craddock (Gooper, South Afr. PI. a. 1860 n. 495!). Brumbeshoogde (Mac Owan, Austro-afric. n. 81 1!). — Ohne Standortsangabe (Krebs n. 48!). — Blühend September. Nota. Teste Alton spccies primum a, 1724 in »Chelsea Garden< culta est. 178. P. scandens Ehrh. Beitr. VII. (1792) 161; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 666; DG. Prodr. I. (1824) 658 n. 103; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 298. — Ciconiwn scandens Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 75 n. 588. — Geranium scandens Poir. Encycl. Suppl. II. (181 1) 750. — Geraniospermum scandens 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Sparsim squarroso-ramosum, floriferum 15 — 30 cm altum. Gaules perpauci, suberecti, non raro parum squarroso-tortuosi, glabri, ± pallide fusci, teretes vel exs. sulcati, usque 5 mm crassi, crassiusculi, carnosulo-sublignosi. Foha alterna, glauco-viridia, dt carnosula, glabra, petiolata petiolis 10 — 35 mm longis pubescentibus, sed mox glabris; lamina basi retusa vel rarius latissime cuneata, ambitu semiovata vel semi-orbicularis, lateribus basalibus integra, margine crenato-dentata. Pelargonium. 44 1 denlibus obtusis vel rotundatis. Stipulae zb magnae, semi-ovatae vel dz late ovatae, 4 — 10 mm longae, 2V2 — 5 mm latae, acutae, glauco-virides, demum membranaceae, pro parte deciduae. Pedunculi axillares, 2Y2 — < 4 cm longi, fi/., — P/4 mm crassi, glabri, stricti, 3 — 1 2-flori. Bracteae ovato-lanceolalae, satis longe acuminatae, acutae, glabrae vel glaberrimae, glauco-virides, sed mox membranaceae, 7 — 10 mm longae, 3 — 4 mm latae. Flores pedicellati; pedicelli 2 — 5 mm longi, calycis calcare paullo angustiores, sicut calyx totus pilis brevibus patulis glandulosis, sed mox (glandulis dc- ciduis) simplicibus sparsim obsiti, non raro glabrescentes. Calycis calcar 2 — 2Y2 cm longum, 2/3 — ^ "^"^ crassum; sepala saepe glabrescentia vel glabra, lineari-lanceolata, acuta vel acutissima, 9— iO mm longa, 1 1/2 — 2 mm lata. Petala calyce 11/2 — 2V2-PI0 longiora, 12 — 22 mm longa, 2 — 4 mm lata, e basi longe unguiculata sensim anguste spathulata, pallide roseo-albida, ad venas intensius picta. Stamina calyci summum aequilonga. Filaraenta partibus mediis superioribusque et antherae rosea. Pistillum villosum. Südlicher Teil der Baumsteppenprovinz der Kaffernländer: Am Flusse »Boschesmanrivier« an Felsen nahe den Zuurebergen im Distr. Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 588 sub Gic. scandens). — Blühend November. Nota. Ipse speciraina culta tantum vidi. 179. P. inquinans (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 42 4; Salisb. Prodr. (1796) 314; Willd. Spec. pl. III. (1800) 668; DC. Prodr. I. (1824) 659 n. 108; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 299. — P. lavateraefolium Steud. Nom. ed. 2. IL (1841) 287. — P. urenaefolium Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 290. — Ciconium cerinum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 176; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 75 n. 5 82. — G. inquinans Eckl. et Zeyh. I. c. 75 n. 581. — G. lavaterae- folium Eckl. et Zeyh, 1. c. 75 n. 586. — G. urenaefolium Eckl. et Zeyh. 1. c. 75 n. 583 (sec. Harvey). — Qeranium africanum arhorescens^ Malvae folio pingui^ flore coccineo Dill. Hort. Elth. (17 74) t. 125, f. 151. — Qeranium inquinans L. Spec. pl. ed. 1.. II. (1753) 676, ed. 2. II. (1763) 945; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 37 n. 46; Cav. biss. IV. (1787) 243 t. 106, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 114; Andr. Geran. (1805) c. ic. ; Thunb. Fl. Cap. (182 3) 521. — Geraniospermum inquinans 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Sparsim subsquarroso-ramosum, floriferum 15 — 30 cm altum. Gaules perpauci — vel saepius unus — , suberecti, hirsuti, demum glabri, atro-fusci vel sordide fusci, teretes, 5 — 8 mm crassi, carnosulo-sublignosi. Folia alterna, glaucoideo-viridia vel saepe viridia, zb carnosula, indumento brevi molli dense obsita, petiolata petiolis 2 — 10 cm longis hirsutis; lamina basi cordata, ambitu orbicularis, usque ad i/ß — Vs partem circ. 7-lobata, lobis crenato-dentatis , dentibus obtusissi- mis vel rotundatis. Stipulae magnae, late vel latissime ovatae, 10 — 15 mm longae, 7 — 10 mm latae, zb abrupte acuminatae, acutae vel acutiusculae, demum pallidae et pro parte deciduae. Pedunculi axillares, 4 — 15 cm longi, 0/4 — 2 mm crassi, pilis patulis hyalinis hirsuti, stricti, 6 — 20-flori. Bracteae late ovatae, abrupte acuminatae, acutae, hirsutae, demum pallidiores, 7 — 10 mm longae, 4 — 7 mm latae. Flores pedi- cellati; pedicelli 1 — 7 mm longi, calycis calcare angustiores, sicut calyx totus pilis brevibus patulis glandulosis, sed demum (glandulis deciduis) simplicibus, et praeterea pilis longis patulis simplicibus intermixtis subhirsuti vel hirsuti. Calycis calcar 2 — 3 cm longum et 1 — 1 Y4 ™ni crassum; sepala indumento glanduloso carentia, ovato-lanceolata vel ovata, zb abrupte acuminata, acuta, 7 — 8 mm longa, 2 — -3 mm lata. Petala calyce 2 — 4-plo longiora, 15 — 20 mm longa, 4 — 10 mm lata, e basi anguste cuneata late obovata, apice rotundata, integra, pallide rosea vel rubra vel carminea, ad venas vix vel non intensius picta. Stamina calyci vix aequilonga. Pistillum villosum. Fructus 35 mm longus; rostrum pilis patulis hyalinis vel albidis dense hirsutum. Baumsteppenprovinz der Kaffernländer und Natal: Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 581 sub Gic. inquinans). Lionfontein zwischen Konab- und Katrivier im Ceded Territory, sowie bei Hermanuskraal und Zwartehoogdens im Distr. Albany (Eckion et Zeyher n. 582 sub Gic. cerinumX). Am Wjttekeyrivier in Tambukiland 442 R, Knuth. Geraniaceae. (Eckion et Zeyher n. 583 sub Cic. urenaefolium nach Harvey)» Olifantshoek nahe Boschesmanrivier im Distr. Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 586 sub Gie. lavaterae- folmm nach Harvey). Kaffraria (Cooper a. 1860 n. 197!). Queenstown (Herb. Galpi^n a. 1893 n. 1527!). Distr. Kentani (A. Pegler a. 1907 n. 1447). Ohne Fig. 57. Pelargoniiim zonale (L.) Ait. (Icon. origin. Standortsangabe (Krebs n. 44!, Perdonnet, PI. Cap. Bonne-Esp. a. 1844 n. 44!, Zeyher n. 2073, 2074 nach Harvey; Drege n. 7453, 7454 nach Harvey). — Natal: (Schnitze a. 1887 n. 48!). Vielfach verwildert, so: St. Helena (d'Urville a. 1825!), bei Longwood an der Napoleonsquelle (Garnot a. 1825!). — Funchal, an Felsen (Kny a. 1864!). — Ost-Maui, bei Hamakua fex herb. Hillebrand!). Ä Pelargonium. 443 Nota. Teste cl. Aiton episcopus Gompton speciem a. 1714 in Britannia primum coluit (Philo- soph. Transact. n. 346 p. 362 n. -121). 18 0. P. zonale (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 424; L'Herit. n. 61 ex Ait. 1. c; Salisb. Prodr. (1796) 314; Willd. Spec. pl. III. (1800) 667; DG. Prodr. I. (1824) 659 n. 107; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. cap. I. (1859 — 1860) 298. — P. densi- florum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 285. — Ciconium densiflorum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (183 6) 75 n. 58 4. — C. zonale Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 75 n. 585. — Geranium zonale L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 678, ed. 2. II. (1763) 947; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 36 n. 43; Cav. Diss. IV. (I 787) 230 t. 98, f. 2; Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 113. — Geraniospermum zonale 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 93. — Sparsim ramosum ramis ±z erectis, floriferum 2 0 — 40 cm altum. Caulis plerumque unus, ± erectus, pilis paucis patulis obsitus vel glabrescens, viridi-fuscus, teres, 7 — 1 0 mm crassus, carnosulo-sublignosus. Folia alterna, zh viridia, vix carnosula, indumento brevi subhirsuto vix dense obsita, saepe glabrescens, petiolata petiolis 2 — 10 cm longis sparsim hirsutis; lamina basi zb late cordata, ambitu rotundato-cordata, parum profunde circ. 7-lobata lobis crenato-dentatis, dentibus obtusis. Stipulae magnae, late vel la- tissime ovatae, 10 — 20 mm longae, 7 — 13 mm latae, abrupte acuminatae, acutae, demum =fc pallide fuscae et pro parte deciduae. Pedunculi axillares, 10 — 20 cm longi, 2 — 3 mm crassi, pilis patulis hirsuti vel glabri, stricti, 9 — 27-flori. Bracteae late ovatae, abrupte acuminatae, acutae, hirsutae vel glabrescentes , demum pallidiores, 7 — 15 mm longae, 5 — 12 mm latae. Flores pedicellati; pedicelli 2 — 10 mm longi, caljcis calcari circ. aequicrassi, sicut calyx totus aut pilis patulis brevibus glandulosis ± hirsuti aut glabri. Galycis calcar 272 — 3^2 cm longum, 1 mm crassum; sepala lanceolata vel lineari-lanceolata, acuminata, acuta, 9 — 11 mm longa, 2 — 3 mm lata. Petala caljce 1^/2 — t^/2-V^^ longiora, 15 — 20 mm longa, 4 — 6 mm lata, e basi an- gustata ± late obovata, raro anguste linearia, apice rotundata, integra, pallide rosea vel rubra vel carminea, ad venas vix vel non intensius picta. Stamina caljci fere aequilonga. Pistillum dense villosum. Fructus 30 — 35 mm longus; rostrum pilis pa- tulis hyalinis vel albidis brevibus dense hirsutum. — Fig. 57. Von der südwestlichen durch die südliche Kapprovinz bis in die Baum- steppen der Kaffernländer, gelegentlich bis in die Karroo vordringend: Tulbagh- berg bei Winterhoek in Worcester (Drege!, Eckion et Zeyher n. 585 sub Gieonium zonale]). Montagu, um 250 m (Marloth, Exs. austro-afric. a. 1903 n. 2830!). — Langekloof im Distr. George (Eckion et Zeyher n. 584 sub Gieonium densiflorum]]. Mosselbay, um 1 3 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1894 n. 5729!). — Distr, Albany, Zuur-Berge (C 00p er, South Afric. PI. a. 1860 n. 1566!). Boschberg "(Mac Owan, Austro-Afric. n. 359!). Uitenhage, um 110 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1893 n. 2489!). Port Elizabeth (Herb. Laidley a. 1894 n. 157!). — Zwartberg Pass (Bolus, Austro-afric. a. 1904 n. 11459!). — Blühend November bis April. Nota 1. Teste cl. Aiton »The Duchess of Beaufort« a. 1710 speciem primum coluit. Nota 2. Species valde affinis est P. inquinanti , a quo non facile distinguitur foliorum et dentium forma, indumento foliorum, florum numero, sepalorum et petalorum forma. Sect. XIV. Cortusina DG, Gortusina DG. Prodr. I. (1824) 665; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 299. — Gortusina (gen.) Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836 — 1840) 77. Glavis specierum. A. Folia pro maxima parte ad basin ramorum hornotinorum floriferorum. Gaulis et rami floriferi manifeste distincti. (Subsect. I. Reniformia R. Knuth.) a. Stipulae persistentes, spiniformes. Gaulis crassus, ramosus. a. Lamina in petiolum non vel vix decurrens. 444 R- Knuth. — Geraniaceae. I. Folia subtus tantum argenteo-sericea iS\. P. echinatmn. II. Folia utrinque densissime sericeo-villosa .... 182. P.cortusaefolium. ß. Lamina in petiolum attenuata. Caulis brevis, carnosus, crassus 183. P. crassicaule. b. Stipulae do subulatae, decidiiae. a. Lamina ultra 2 cm diam., obtuse cordata. I. Corolla rubro-pm'purea \Si. P. reniforme. II. Corolla atro-purpurea 185. P. sidaefolium. ß. Lamina \ — 2 cm diam., reniformis, Folia saepe per- numerosa. I. Caljcis calcar et sepala tomentoso-puberula vel puberula. \. Petiolus quam laminae diameter 2 — 4-plo longior 18 6. P. dichondraefolium. 2. Petiolus quam laminae diam, 4 — 8-plo longior. Folia pernumerosa, caespitem parvum effor- . mantia 187. P. cradockense. n. Caljcis calcar et sepala villosa iSS.P.sibthorpiifolium. III. Calycis calcar et sepala pilis brevibus setosius- culis hirta I 89. P. Woreesterae. B. Rami floriferi foliis numerosis ornati. Caulis et rami floriferi non distincti. (Subsect. II. Odoratissima R. Knuth.) a. Planta indumento sericeo-lanuginoso vel lanuginoso dense obsita. a. Lamina infra pilis brevibus dense sericeo-tomentosa, non raro albida vel incana. L Lamina \ — i ^2 ^^"^^ diam. Planta parva, usque 2 0 cm alta. Calycis calcar sepalis 4 — 5-plo longius 19 0. P. rhodanthum. II. Lamina 2 — 8^/2 cm diam., supra tomentoso-sericea, infra sericea, nivea. Planta ultra 2 5 cm alta. Caljcis calcar sepalis 2 — 2V2-P^o longius. . . , I 9 I . P. leucophyllum. ß. Lamina utrinque pilis longis hjalinis pellucidis sericeo- villosa 192. P. alpinum. b. Totum indumento brevissimo sericeo-puberulo tenuissime molloide, 20 — 40 cm altum. (X. Folia basalia vix numerosa. I. Planta laxa, ramis ascendentibus vel zb tortuosis 193. P. odoratissimimi. II. Planta satis stricta, ramis zb erectis 194. P. fragrmis.^ ß. Folia pro maxima parte basalia (P. odoratissimi hjbr. ?). I. Folia maiora vix perspicue lobata, dense crenata. 1. Foliorum lamina reniformis (apice rotundata), tenuis. Caulis florifer zb laxus, apicem versus ramosus vel ramosissimus. Flores longe pedi- cellati , . 195. P. molloide. 2. Foliorum lamina apice obtusa, satis firma. Caulis florifer zb strictus, parum ramosus. Flores bre- vissime pedicellati i96.P.Middletonianum. II. Folia tantum crenata, sed non lobala 197. P. Rogersianum. c. Planta glabrescens. — Species abessinicae. a. Species 20 — 40 cm alta. Foliorum lamina ambitu rotundato-reniformis, vix lobata lobis rotundatis crenato- dentatis 19 8. P. glechomoides. ß. Species 1 0 cm alta. Foliorum lamina ambitu cordato- rotundata, lobata et acute grosse lobulato-dentata . \99. P.E7iangerianum. Pelargonium. 445 Die Sektion Gortusina ist neben Otidia die am meisten xerophytisch ausgebildete Sektion der Gattung. Sic vertritt die letztere auf der östlichen Hälfte des Kaplandes. Ihr Haupt- verbreitungszentrum sind die Baumsteppen der Kaffernländer. Charaktcrpflanzen derselben sind P. reniforme und P. odoratissimum. Von Kaffraria ist die Sektion nördlich unter Überspringen des tropischen Gebietes bis Abessinien verbreitet. Mit wenigen Arten ist die Sektion auch auf der westlichen Hälfte des Kaplandes vertreten, und zwar bis Deutsch-Südwest-Afrika. Eigentümlich ist den typischen Arten der Sektion der fleischig- holzige Stengel, der mitunter bedeutende Höhe erreicht und bei P. echinatum mit verholzten stachelarligen Slipein besetzt ist. Allen Arten gemeinsam ist die nieren- bis herzförmige, dicht fdzig behaarte Blattspreite. Der Artenreichtum ist offenbar nicht genau bekannt und ist wahrscheinlich zum Teil durch Verbastardierung ent- standen. Ein großer Teil dieser Formen ist sicher früher schon einmal beschrieben, aber aus Mangel an guten Diagnosen wieder in Vergessenheit geraten. Distributio geo graphica sectionis. II 02 o 1 Cd .5 1 o g 1 CO TS ■g 0) TS 7^ 'S + + * + + + + + + + + • • + P. cortusaefolium P. crassicaule T-* fPii^fnT'mp + + + + P dichondTCLefolium . ..... P crüdoclicnse + ^ + + + T^ Ifinomnh'iilliityi . . . . . + P od Gratis si^nutn P fraarans . + P fnolloidß . • P Middletonictnum H- P ErlanqeTicinuni . . . + ' ' 3 ^ 4 4 « ^ 40 ' « ^ ^ 181. P. echinatum (Thunb.) Gurt. Bot. Mag. IX. (1795) t. 309; Willd. Spec. pl. III. (1800) 675; Sweet, Ger. I. (l 820 — 1 822) t. 54; DC. Prodr. I. (1824) 665 n. 172; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 299. — P. hamatum Jacq. Hort. Schoenb. II. (1797) 7 t. 138. — Geranium echinatum Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 114; Andr. Ger. (1805) c. ic. ; Thunb. FI. Cap. (1823) 518. — G. aculeatum Paterson, Journ. p. 67 c. ic. ex Thunberg, Fl. Cap. (1823) 518. — Geraniospermum echinatujii 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne, suffruticosum, 15—50 cm altum. Caulis sublignoso-carnosus, crassus, cortice atrescente obtectus, sparsim squarroso-ramosus, stipulis persistentibus spinosis 2 — 10 mm longis armatus. Folia cauiina, subtus indumento bre- vissimo tomentoso-sericeo albido-canescentia, supra glabriora vel glabra et viridia, ambitu obtuse cordata, basi cordata, in petiolum non angustata, saepe 2 cm longa et lata, sed etiam usque 6 1/2 cm longa et 9 cm lata, zb leviter lobata, secus totam marginem irregulariter acutiuscule denticulata, dentibus 1 — 2 mm latis; petioli saepe 2 cm longi, ^^g R< Knuth. — Geraniaceae. rarius usque 15 cm longi, pube brevissima tomentosa albido-incana obsiti, demuui saepe glabrescentes. Stipulae superiores et bracteae ± pallide vel obscure brunneae, ovatae, mucronatae mucrone \ mm longo, usque i I mm longae et 6 mm latae, in speciminibus parvis angustiores et 8 mm longae, pube brevi obsitae vel glabrescentes. Pedunculi 3- — 6-flori, 3 — 4V2 cm longi, calcaribus caljcum aequilongi, sicut ea pube brevissima obsiti. Flores sessiles. Sepala obovato-oblonga vel oblonga, obtusiuscula, nervo medio solitario leviter impressa, indumento duplici e pube brevissima sparsa et pilis longis patulis villosis sparsis ornata, 7 — 8 mm longa. Petala sepalis 2 — 2V4-PI0 longiora, e basibus longe angustatis obovato-dilatata, apice retuso leviter emarginata, zt intense rubro-purpurea, media parte atro-maculata. Stamina usque 8 mm longa. Fructus 30 mm longus; valvulae et rostrum pube brevi villosa. Westliches Litorale und südwestliche Kapprovinz, bis auf das Karroide Hochland: Camiesberge (Drege a. 1830 n. 3250!). Goedemanskraal (Drege a. 1830 n. 3251!). Klipfontein, 1000 m (Bolus in Macowan et Bolus, Herb. norm, austro- afric. a. 1883 n. 445!). Steinkopf (Schlechter, PI. austro-africanae a. 1898 n. 122!]. — Zederberge, im Wuppertal (Drege n. 3258 sub P. reniforme Curt,). Clanwilliam, an der Ostseite des Olifant-Tales auf felsigen Hängen um 75 m, Avenig verbreitet (Diels, Reise a. 1900 n. 357!). — Karree-Berge, 500 — 700 m (Schlechter, PI. austro-africanae a. 1896 n. 8244!). — Ohne Standortsangabe (Krebs!, Morris ex herb. Bolus, n. 5605!]. Nach Harvey auch auf dem Roodeberg bei 1000 m, Kausberg bei 1200 m und bei Modderfontein (Drege in Herb. T. C. Dublin, Hooker, Sonder nach Harvey). Var. ß. albiflorum Schlechter in sched. — Petala alba, basin versus et media parte atro-maculata, parum latiora quam in varietate typica. Karroides Hochland: Karree-Berge, um 500 m (Schlechter, PI. austro- africanae a. 1896 n. 8293!]. 182. P. cortusaefolium L'Her. Geran. (1787—1788) t. 25; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 428; Salisb. Prodr. (1796) 315; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 672; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 14; DG. Prodr. I. (1824) 665 n. 175; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — I86O) 300. — P. zonale SchuMze^ Namaland (1 907) 202 c ic. — P. villosissimum R. Knuth in sched. — Geranium cortusaefolium Andr. Bot. Rep. IL (1800) t. 121 ; Andr. Ger. (1805) c. ic. — Oeraniospermum cortusaefolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Floriferum 7 — 15 cm altum. Gaulis 10 — 14 mm crassus, sparsim squarroso-ramosus, (in speciminibus obviis) 6 cm longus, stipuUs coriaceis deltoideo-spinulosis obtusis persistentibus dense vestitus, ad apices ramorum brevium cauli consimilium ramuHs herbaceis annotinis et foliis ornatus. FoUa tantum basi ra- mulorum herbaceorum affixa, cum petiolis 372 cm longa; lamina 2 cm longa et lata, indumento adpresso argenteo dense et longe sericea, rotundato-ovata, basi cordata lobulis basalibus sese obtegentibus, apice rotundata, supra saepe ad venas inphcata, margine obtusiuscule dentata; petiolus quam lamina ^4 — < V2"Plo longior, crassiusculus, ^5 — 25 mm longus, 1 — 1 1/2 mm crassus, lanato-hirsutus. Umbella simplex vel e basi composita. Pedunculus 11/2— 2 cm longus, crassiusculus, 1 Y2 "im crassus, lanato- hirsutissimus, 7 — 9-florus. Bracteae ovatae vel lanceolato-ovatae, acutae, 8^2 — 10 mm longae, 3Y2 — ^ ^^ latae, lanato-hirsutissimae. Flores sessiles. Calyx plane pilis patulis lanatis hirsutissimus ; calcar 272 — ^ cm longum, 1 mm crassum, sepalis 4-plo longius; sepala ±: ovata, acutiuscula, 7— 8 mm longa. Petala sepahs 1 V2*plo longiora, e ba- sibus unguiculatis spathulata vel obovata, integra, rubra, ad venas atro-purpureo-picta. Rostrum lanato-hirsutum, Groß-Namaland: Angra Pequena (Schenck a. 1885 n. 12!). Lüderitzbucht, auf Gneisfelsen (D int er a. 1897 n. 997!, a. 19 10 n. 133 4 sub P. monsoniaefolium Dinterl; Schultze n. 4!; Range a. 1906 n. 12!, a. 1907 n. 427!). Prinzenbucht (Marloth, Exs. austro-afric. a. 1909 n. 4740 !). — Blühend JuU bis August. Nota. Species in Britanniain a. 1786 ab Anthony Hove introducta est, 183. P. crassicaule L'Her. Geran. (1787—1788) t. 26; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 428; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 668; Bot. Mag. XIV. (I8OO) t. 477; Pers. Syn. II. Pelargonium. 447 (1807) 231; Sweet, Ger. 11. (1822—182 4) t. 192; DC. Prodr. I. (1824) 665 n. 173; Harvey in Harvey et Sonder, FI. Gap. I. (1859 — 1860) 299. — P. sericeum Salisb. Prodr. (1796) 315. — P. primulimcm Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) n. 14 in adn. ; DC. Prodr. I. (1824) 665. — P. mamillaricaule hört, ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 287. — Geranium crassicauh Andr. Geran. (1805) c. ic. ; Poir. Encjcl. Suppl. II. (1811) 752. — Geraniospermum crassicauh 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne, 15 — 40 cm alturn. Caulis basi sublignoso-carnosus, crassus, brevis, ramosus, inferne stipulis persistentibus spinosis 2 — 5 mm longis armatus. Folia caulina, ambitu obtuse cordata, basi cordata, in petiolum sensim angustata, subtus indumento brevissimo tomentoso albido-canescentia, supra glabriora vel glabra et viridia, ± parum profunde lobata, secus totam marginem obtusiuscule denticulata ; petioli pube brevissima tomentosa obsiti, demum saepe glabrescentes. Stipulae superiores zb brunneae, ovatae, mucronatae mucrone 1 mm longo. Pedunculi 5 — 9-flori. Flores subsessiles, 2 — 4 cm longi, sicut calcar pube brevissima obsiti. Bracteae lanceolato-oblongae vel oblongae, acutiusculae, 8 — 14 mm longae. Sepala oblonga, acutiuscula, indumento duplici e pube brevissima sparsa et pilis longis ri= patulis sparsis ornata^ 8 mm longa. Petala sepalis 2 — 2V4~pio longiora, e basibus unguiculatis late obovata, apice retuso leviter emarginata, albida, media parte pm'pureo-maculata. Groß-Namaland: Aus (Schenck a. 1885 n. 6!). Angra Pequena (Schenck a. 1885 n. 13!, n. 14!; Schinz a. 18 84 n. 718!). Kleinfontein. — Wahrscheinlich gehört hierher das Vorkommen bei Vanrhjnsdorp an dem West-Abfall des Bokkevelds auf steinigen lichtbuschigen Triften um 250 m (Diels, Reise a. 1900 n. 562!). — Blühend September. Sweet Ger. t. 192 distinguit: Var. a. album. — P. crassicauh L'Her. 1. c. — Petalis albis 2 superioribus basi punctatis. Var. ß. maculatum. — P. crassicauh Bot. Mag. 1. c. — Geranium crassicauh Andrews' Ger. c. ic. — Petalis omnibus maculatis. Nota. Species primum anno 4786 in Britanniam introdueta est ab Anthony Hove (teste Alton). — Species affinis est P. echinato et P. cortusaefolio , a quibus distincta est foliis in petiolum angustatis. 184. P. reniforme Gurt. Bot. Mag. XIV. (1800) t. 493; Sweet, Ger. I. (1820— 1822) t. 48; DC. Prodr. I. (1824) 666 n. 178. — P. reniforme var. reniforme et velutinum Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 300. — P. hypo- hucum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 421 (ad Zeyher n. 2063). — Gortusina reniformis Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 77 n. 600. — G. rubro-purpurea Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 77 n. 599. — G velutina Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 77 n. 598. — Geraniospermum reniforme 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 5. — Perenne, 2 0 — 40 cm altum, fere totum subsericeum. CauHs plerumque solitarius, parte infima usque 3 — 5 cm longa sublignosus et 5 — 7 mm crassus et foHa basalia permulta proferens et reliquiis petiolorum basalium squamosus; sursum erectus, sub- simplex, teres, indumento brevissimo tomentoso-incanus, paucifoliatus ; internodium infimum (supra folia basalia) 10 — 20 cm longum. Foliorum basalium lamina coriacea, supra subsericea, subtus pube brevi subsericea incana, ambitu obtuse cordata vel saepe e basi cordata obtusato-triangularis, usque 3 cm longa et 4 cm lata, saepe autem minor, vix perspicue vel non lobata, secus totam marginem acutiuscule vel obtusiuscule eroso-crenato-denticulata; petioh basales 3 — 2 0 cm longi, vulgo 10 cm longi, crassius- culi, usque 2 mm crassi, indumento aequali sicut caulis vestiti, basi infima incrassati; folia caulina basalibus similia, sed brevius petiolata; saepe autem superiora subsessilia, rhomboidea, grosse dentata, 1 cm diametientia. Stipulae basales basi petiolo adnatae ; partes liberae lanceolatae, acuminatae, acutae, vix glabrescentes, 4 mm longae; stipulae superiores lanceolatae, acuminatae, acutae, puberulae, 5 — 6 mm longae. Pedunculi 3 — 15 cm longi, sicut calycis calcar puberuli, 5 — 20-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, pubescentes, 5 mm longae. Pedicelli 1 — 2 mm longi. Calycis calcar ^4 — 1 mm 448 ^- Knuth. — Geraniaceae. crassum, 2Y2 — ^ cm longum; sepala lineari-lanceolata^ acuta, puberula, 6 — 7 mm longa. Petala sepalis iisque duplo longiora, e basibus imguiculatis spathulata, purpureo- rubra, integra. Fructus 23 mm longus; valvulae hirtulae; rostrum pilis patulis dense puberulum. Baumsteppenregion der Kaffernländer. An grasigen Stellen: Port Elizabeth, oberhalb des Baakens River um 70 m (Bolus, Austro-Afric. a. i899 n. 8307!]. Gra- hamstown (Mac Owan, Herb, austro-afric. a. -1898 n. 1809!). Uitenhage, auf trockenen Hügeln (? n. 952 sub nom. Gorthusina rubropiirpurea Eck\.\ ] Schlechter, PI. austro- afric. a. 4 893 n. 2488!). Kaffraria (Gooper a. 1860 n. 196!). Distr. Albanj (Gooper, South Afr. PI. a. 1860 n. 1567!). Ohne Standortsangabe (Eckion n. 598, n. 600 !; Krebs a. 1833 n. 49!). — Blühend Januar. Nota, Teste Altherstone (cxHarveyl. c.) incolae specie contra dysenteriam utuntur. 185. P. sidaefolium (Thunb.) R. Knuth. — P. reniforme var. sidaefoUum Harvej in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 300. — P. sidoides DG. Prodr. I. (1824) 680 n. 328. — Cortusma sidaefolia Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) "il n. 597. — Geranium sidaefolium Thunb. Prodr. pl. Gap. (17 9 4) 114; Thunb. PI. Gap. (1823) 518. — Perenne. Gaulis plerumque solitarius, erectus, 15 — 45 cm altus, basi 3 mm crassus, angulosus, indumento brevissimo subsericeus, apicem versus ramosus et paucifoliatus, parte inferiore et media simplex, folia basaha duplo superans. Folia basalia numerosa (5 — 15); lamina utraque facie tenuissime et dense sericea, subtus saepe pallidior vel plerumque albescens et valide nervata, cordata, apice obtusa, saepe 6 cm longa et 5 cm lata, vix perspicue pinnatifido-lobata, margine obtuse crenato- dentata; petiolus quam lamina 3 — 4^2"?^^ longior, usque 15 cm longus, indumento brevissimo subsericeus, cauli plane aequicrassus, angulosus; folia caulina sessiha, fere cordata, acuminata, acuta, usque 1 0 mm longa, satis decidua. Stipulae basales petiolo adnatae; partes liberae ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, 3 mm longae, puberulae. Pedunculi 4 — 6-flori, 3 — 6 cm longi, crassiusculi, 1 Y2 ^^^^^ crassi, sicut caljcis calcara pube glandulosa brevissima densa obsiti. Bracteae ovatae, acutiusculae, glabrescentes, 5 — 6 mm longae. Flores sessiles. Galjcis calcar 25 — 30 mm longum, 1 mm crassum, sub sepaHs sensim ampliatum; sepala oblongo- vel lineari-lanceolata, pilis brevibus dense puberula, saepe glandulosa, margine anguste membranacea, acutiuscula. Petala sepalis 1 */2 — 2-plo longiora, 1 0 mm longa, lineari-spathulata, obtusa, intense atrescenti-purpurea. Stamina calyce paullo breviora. Fructus maturus 20 mm longus; valvulae dense pilosae; rostrum indumento denso patulo eglanduloso puberulum. Von dem östlichen Teil der südlichen Provinz durc die Baumsteppen- provinz der Kaffernländer bis Transvaal. Anscheinend auch im westlichen Litorale: Kouga Geb., 700 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1895 n. 6231 sub nom. P. Schlechteriammi Schinz!). — Vischrivier (Drege n. 2258 sub P nigrescens E. Mey. !). Gathcart, 1400m (0. Kuntze a. 1894 sub C oraniospermum sidifolium var. normale 0. Ktze.!). Queenstown (Galpin, PI. austro-afric. a. 1893 n. 1690!, Gooper, South Afric. PI. a. 1860 n. 435!). Uitenhage (Zeyher n. 218 sub nom. P velutinuml, Eckion et Zeyher n. 597!). Boschberg (Mac Owan, PI. austro-afric. n. I8OO!). — Ost-Griqualand (Haygarth in Herb. Wood a. 1889 n. 4240!). — Natal (Gooper, South Afric. PI. a. 1862 n. 2065!). — Transvaal, bei Heidelberg (Wilms, Fl. Afric. austr. a. 1883 n. 191 !). Kl. Olifant Rivier, 1700 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1893 n. 4031 !). — Gis Garipina, am Ufer des Garip 1500 — 2000 m (Drege sub Cortusina velutinaX). — Ohne Standortsangabe (Bergius!, Krebs n. 50!). 18 6. P. dichondraefolium DG. Prodr. I. (1824) 656 n. 78. — P reliquifolium N. E. Brown in Kew Bull. (1906) 100. — P Burchellii R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 74. — Perenne, floriferum usque 3 0 cm altum, subsericeum. Gaulis sparsim squarroso-ramosus ; parte infima usque \ 0 cm longa subhgnosus, usque 5 mm crassus, folia permulta proferens et rehquiis petiolorum foliorum basalium ornatus; rami herbacei erecti, subsimplices, teretes, indumento brevissimo tomentoso incani, foliis fere denudati. Foliorum inferiorum permultorum lamina fere coriacea, supra subsericea, subtus pube Pelargonium. 449 brevi subsericea incana, ambitu reniformis, fere semper 8 — 12 mm lata et 5 — 8 mm longa, vix 3-lobata, secus totam marginem obtuse crenato-dentata; petioli 2 — 3 cm longi, ^4 ^^^^ crassi, indmnento brevissimo tomentoso incani, basi dilatati; folia superiora perpauca, deformata, sessilia, lanceolata, acute trldentata. Stipulae petiolo adnatae ; partes liberae minutissimae, deltoideae, i mm longae. Pedunculi 21V2 — 3 mm longi, sicut calycis calcar puberuli, 3 — 8-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, mucronatae, puberulae, 7 — \ 0 mm longae. Pedicelli 4 — 5 mm longi. Caljcis calcar \ mm crassum, 4 cm longum; sepala lineari-lanceolata, acuta, puberula, 7 — 8V2 "^™ longa. Petala calyce i V2 — 2-plo longiora, e basibus unguiculatis spathulata, pa]lida(?), integra. Fructus immaturus(?) 23 mm longus ; valvulae et rostrum hirtella. — Fig. bS E. Kapland (Burchell, Cat. Geogr. PI. Afr. austr. extratrop. n. 308 4 — Typus in herb. Berol. !). Nota. Species sub nomine P. reniformis distributa, distinguitur ab hac specie statura minore, caule inferiore ramoso, foliis minimis, floribus minus numerosis et pro rata maiori- bus. — Specimina P. reliquifolii non vidi. 187. P. cradockense (0. Ktze.) R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 74. ~ Geraniospermum sidifolium var. cradockense 0. Ktze. in sched. — Floriferum 10 — 15 cm altum. Gaules sublignosi, breves, 3 — 8 mm crassi, ramosi; rami 2 — 3 cm longi, caespitem parvum efformantes. Foha fere omnia pseudo-basalia, pernumerosa; lamina praecipue subtus minute tomentosa, cordato-reniformis vel latissime cordata, basi cor- data, apice obtusissima vel rotundata, usque 8 mm lata et 4 — 5 mm longa, margine calloso-crenulata ; petiolus quam laminae diameter 5 — 8-plo longior, llliformis, ±: laxus, puberulus, usque 4 cm longus. Stipulae e basi lata mox subulatae, breves; pars subulata mox decidua. Umbella composita. Pedunculi 3 — 7 cm longi, tenues, puberuli, 3 — 5-flori. Bracteae lanceolatae, acutae, dense puberulae, 4 — 5 mm longae. Flores subsessiles; pedicelli 1 mm longi. Galjx minute puberulus; calcar 3 cm longum, sub sepalis sensim ampliatum; sepala lineari-lanceolata, acuta vel acutissima, 6^/2 — 8 mm longa, 1 1/2 — 2 mm lata. Petala sepalis 1 1/2 — 2-plo longiora, e basibus longe ungui- culatis angusto- vel lineari-spathulata, albida, basin versus lilacino-rnaculata. Fructus immaturus(?] 20 mm longus; valvulae breviter sericeo-villosae; rostrum hirsuto-pube- rulum. — Fig. 58JD. Baumsteppenprovinz der Kaffernländer und südwestliche Kapprovinz: Gradock, 940 m (0. Kuntze a. 1894 — Typus in herb. Berol.!; Gooper a. 1860 n. 494 ex pte. sub nom. P. Saundersiil). — Distr. Worcester (Gooper, South Afr. PI. a. 1859 n. 1756 sub nom. P. Saundersii\). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 74711). 188. P. sibthorpiifolium Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — I86O) 301. — Geraniospermum sibthorpiaefolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 95. — GauHs brevis, 3 — 4 cm longus, carnosulus, circ. 5 mm crassus. Foliorum lamina utrinque minute pubescens, carnosula, reniformis, basi cordata, 1 Y2 — ^ ^^ diam. ; petiolus quam lamina 0/2 — 3-plo'^ lon^^ior, usque 4 cm longus. Umbella composita. Pedunculi villosi. Bracteae ovatae, villoso-tomentosae. Flores subsessiles, pauci. Galycis calcar tomen- tosum, sepalis linearibus 2 — 3-plo longius, 1 1/2 — 2 cm longum. Westliches Litorale: An der Mündung des Orange River, unter 180 m (Drege a. 1830 n. 3232 in herb. Benth. et herb. Lübeck — Typus!). Nota. Folia eis Sibthorpiae europaeae similia. P. sibthorpiifolium ob folia parva car- nosa reniformia vix cum alia specie commutari potest. 189. P. Worcesterae R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 75. — Flori- ferum 8 — 15 cm altum. Gaulis brevis, sublignosus, vix ramosus ramis 2 — 3 mm crassis. Foliorum lamina reniformi-cordata vel rotundato-cordata, supra pilis brevissimis hyalinis sparsim obsita vel glabra, subtus sericeo-tomentosa, 12 — 15 mm diam.; petiolus quam lamina 1 — 4-plo longior, pilis brevissimis pro parte crassiusculis puberulus, 1 — 4 cm longus. Stipulae latissimae, triquetrae, 2 — 2^2 ^^^ latae, 11/2^^1^ longae, pallidae. Umbella simplex. Pedunculi 5 — 7 cm longi, graciles, sicut pedicelli et calycis calcar A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama.) 129. 29 450 R, Knuth. — Geraniaceae, Fig. 58. Ä—C Pelargonium leucophyllum Turcz. Ä Habitus. B Flos. C Fructus. — DP. cradockense (0. Ktze.) R. Knuth. — EP. dicJiondraefolium DC. (Icon. origin.) Pelargonium. 451 pilis brevissimis spinulosis obsiti, 2-flori. Bracteae lanceolalae, acutae vel acutissimae, sparsim puberulae, 3 — 4 mm longae. Flores subsessiles; pedicelli 1/2 — 2 mm longi. Calycis calcar 3 — 10 mm longum, sub sepalis vix ampliatum; sepala lineari-lanceolata, acuta, 71/2 — <0 mm longa, K'^j^ — 2 mm lata, sparsim puberula. Petala sepalis usque 2-plo longiora, e basibus longe unguiculatis anguste vel lineari-spathulata, albida. Fructus matm'us 25 mm longus; rostrum pilis patulis pro parte hyalinis dense pube- rulum. Baumsteppenprovinz der Kaffernländer: Cradock (Cooper a. 1860 n. 494 — Typus in herb. Berol. et Turic. sub nom. P. Saundersii ex pte. !). Nota. P. Worcesterae ab omnibus speciebus sectionis distinctum est indumento minuto setosiusculo pedunculi et calycis calcaris. A cl. collectore cum P. craddockensi commutatum et sub nomine P. Saundersii cum eo conjunctum est. 190. P. rhodanthum Schlechter in Engl. Bot. Jahrb. XXVII. (1900) 152. — Suffruticosum, usque 1 5 cm altum, perenne. Gaules sublignosi, usque 3 mm crassi, iuveniles dense puberuli, demum glabrescentes, teretes, e basi satis sparsim squarroso- ramosi. Foliorum lamina utrinque pilis adpressis canescentibus longis subsericea, ro- tundato-reniformis, usque 20 mm lata et 13 mm (a basi ad apicem) longa, minute dentato-crenulata crenis obtusis vel acutiusculis, quam 1 mm non latioribus; petioli 8 — 15 mm longi, pilis patulis fere villosi. Stipulae lanceolatae vel ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, puberulo-villosae, usque 5 mm longae. Pedunculi 2 — 5-flori, 1 — 3 cm longi, Y2 — ^ '^'^ crassi, villoso-puberuli. Bracteae lanceolatae vel ovato-lanceolatae, acutae, puberulo-villosae, 4 — 5 mm longae, 1^4 — 1Y2mm latae, primo virides, mox fuscescentes, Flores subsessiles; pedicelli 1 — 2 mm longi, Galyx pilis patulis subvillosus; calcar 30 — 33 mm longum, 1mm crassum, sub sepalis ampliatum; sepala oblongo- lanceolata vel lanceolata, acuta, margine angustissime membranacea, usque 7 mm longa et 2 mm lata. Petala sepalis 272 — 3-plo longiora, e basi unguiculata cuneata, margine manifeste retuso leviter emarginata, pallide lilacino-purpurea, in parte media macula intense purpurea notata. Fructus 23 mm longus; rostrum et valvulae dense lanato- pubescentia. Südwestliche Kapprovinz, bis auf das Karroide Hochland: Packhuisberg bei Clanwilliam, auf steinigem Boden, 750 m (Schlechter, PI. austro-africanae a. 1896 n. 8662 — Typus in herb. Berol!). Wupputal, 600 m (Mac Owan, Herb, austro- africanum a. 1899 n. I8I0!). — Hantam-Gebirge (Meyer a. 1869!). 191. P. leucophyllum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 421.— P. Oalpinii Schlechter ex R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 76. — Perenne, 40 cm altum, indumento brevi denso lanato-sericeo obsitum. Gaules plures, teretes, ascendentes, sicut petioli pilis retrorso-patuHs brevibus lanato-villosi, inferne saepius glabrescentes, foliati, usque 20 cm supra basin plerumque simplices, superne paullum ramosi. Folia basalia numerosa; lamina omnium foliorum aequalis, subtus manifeste nervata et indumento brevi lanato-sericeo argentea, supra glabrescens vel leviter sericea, zh obtuse cordata, plerumque 2 cm longa (a basi ad apicem) et 2V2 ^^ IfiisL, vix perspicue lobata, secus totam marginem obtuse crenato-dentata, dentibus 1 mm latis; petioli basales usque 9 cm longi, 1 mm crassi, fere crassiusculi; folia superiora subsessiha. Stipulae lanceolatae, acutae, villosae, 4 mm longae. Pedunculi 3— 5y2 cm longi, erecto-patuli, 1 mm crassi, villosi, 6 — 7-flori. Bracteae lineari-lanceolatae , acutae, villosae, membranaceae, 4 — 5 mm longae. Pedicelli veri 1 mm longi, saepe fere nulli. Calycis calcar 1 0 mm longum, pilis patulis lanatis villosum, sepala versus sensim am- pliatum; sepala oblonga vel oblongo-ovata, acuta, dense pilis albis lanato-villosa vel fere hirsuta, usque 5 mm longa, intus glabra. Petala sepaUs 2-plo longiora, e basibus unguiculatis spathulata, pulcherrime carminea. Stamina sepalis breviora. Fructus 15 — 17 mm longus; valvulae fere hyaline villosae; rostrum patule lanato-puberulum; Stigmata demum decidua. — Fig. 58^ — G. West-Griqualand: Andriesberg nahe Barcly, um 2000 m (Galpin, PI. austro-afric. a. 1896 n. 2118!). — Baumsteppen der Kaffernländer: Broughton 29* 452 R- Knuth. — Gcraniaceae. nahe Molteno, um 2000m (Flanagan, Austro-Afric. a. <892 n. 1573!). — Blühend und fruchtend im Dezember. Nota. P. leucophyllum facile recognoscitur foliis subtus indumento lanato-sericeo öbsiiis et caule fere toto foliis satis magnis ornato. 192. P. alpinum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 80 n. 629; Harvey in Harvej et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 301. — P. Mmiothii R. Knuth = P. alchemilloides X reniforme R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 32. — Geraniospermum alpinum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne, 20 — 30 cm altum, suffruticosum, fere totum sericeo-subvillosum. Caulis basi sublignosus, plerumque fere e basi ramosus vel ramosissimus ramis ascendenti-erectis, sicut petioli pilis patulis albidis lanato-hirsutus, subteres, satis dense foliatus. Folia basalia et caulina inferiora numerosa, plane conformia; lamina praecipue subtus pilis longis hjalino-lanatis sericeo- villosa, ambitu cordata, plerumque 2^2 cm longa (a basi ad apicem) et vix latior, vix perspicue lobata, apice rotundata , secus totam marginem acutiuscule dentata, den- tibus 1 — 2 mm latis abrupte acuminatis calloso-mucronulatis, mucrone 1/2 ^^"^ longo; petioH infimi usque 9 cm longi et 2 mm crassi ;' folia summa sessilia. Stipulae late ovatae vel non raro orbiculari-ovatae, abrupte acuminatae, acutae, usque 7 mm longae et 4 — 5 mm latae, plerumque exs. brunneae, villosae. Pedunculi 1 — 3-flori, circ. 3^/2 cm longi et 3/4 mm crassi, fere villosi. Bracteae stipulis plane aequales, vix paullo latiores. PediceUi 1 — 2 mm longi. Calycis calcar 33 mm longum, patule lanato-villosum, sub sepalis paullo vel non dilatatum ; sepala ± anguste lanceolata, acuminata, acu- tissima, usque 1 1 cm longa, villosa, non raro rubella. Petala usque 2 0 mm longa, sepalis 2-plo longiora, basi longe angusto-cuneata, spathulato-obovata, integra, rubro- carminea, parte media atro-purpureo-maculata. Stamina usque 9 mm longa. Fructus 3 7 mm longus; valvulae et rostrum villosa. Südwestliche Kapprovinz: Winterhoek bei Worcester (Eckion et Zeyher n. 629 — Typus in herb. Berol.!). Koude Bokkeveldt, auf den Scurfdebergen bei Gydow, 1700 m (Schlechter, PI. austro-africanae a. 1897 n. 9997!). Mostertsberg bei Ceres (Schlechter, PI. austro-africanae a. 1892 n. 940 !). 193. P. odoratissimum (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 419; DC. Prodr. I. (1824) 659 n. 115; Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 299; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 300; Wildeman, Ic. Sei. Hort. Then. IV. (1903) 115 t. 146. — P. odorum Salisb. Prodr. (1796) 312. — Cortusina odoratissima Eckl. et Zeyh. Enum. I. (18 3 6) 77 n. 596. — Oeraniimi odoratissimum L. Spec. pl. ed. 1. (1753) 679, ed. 2. II. (1763) 948; Cav. Diss. IV. (1787) 241 t. 103, f. i; Andr. Geran. (1805) c. ic. — G. odoratum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 37 n. 45; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 114; Thunb. Fl. Cap. (1823) 518. — G. afric. humile, folia fra- grantissimo molli Dill. Hort. Eltham. (1774) t. 131, f. 158. — G. africanum Cav. Diss. IV. (1787) 242 t. 104, f. 1. — Geraniospermum odoratissimum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne, pluricaule, totum indumento brevissimo vix perspicuo puberulo obsitura. Gaules ascendentes, 20 — 40 cm longi, subsulcati vel teretes, brevissime puberuli, foliati. Foha caulina a basalibus nullo modo diversa; lamina ambitu obtuse cordata vel reniformi-cordata j plerumque 272 — 3 cm longa (a basi ad apicem) et 3 — 4 cm lata,' utrinque pube brevissima vix perspicue subsericea obsita, margine crenata vel crenato- dentata, dentibus saepe 1 Y2 — 3 mm latis; petioli foliorum basalium usque 1 0 cm longi, sursum gradatim breviores ; summi 1 cm longi, vix crassiusculi. Stipulae e basi triquetra vel late ovata acuminatae, acutae, saepe connatae, breviter puberulae. Pedunculi 4^2 — 6Y2 cm longi, fere graciles, breviter puberuH, 5 — 1 0-flori. Pedicelli veri 4 — 10, rarius 15 mm longi, fdiformes, dense puberuli. Calycis calcar 4 — 7 mm longum, pedicellis manifeste crassius, sepala versus sensim ampliatum, sicut ea pilis fere lanatis brevibus pubescens; sepala lanceolata, acuta, margine membranacea, 4 — 5 mm longa. Petala sepalis 1^5 — 2-plo longiora, plerumque 7 — 1 0 mm longa, lineari-spathulata, apice integro rotundata, pallida(?). Fructus 17 mm longus; valvulae pilosae; rostrum pubescens. Pelargonium. ak't Baumsteppenprovinz der Kaifernländer: Uitenhage, bei Albany (Zeyher n. 83!, Eckion et Zejher n. 596!, n. 76661). Kaffraria, ain Kuskamina River (Cooper a. <860 n, 438!). Boschberg, 1000 m (Mac Owan, PI. austro-afric. n. 812!). Grahamstown (Schönland, Albany Museuiri a. 1892 n. 586!). — Ohne Standortsangabe (Krebs!, Drege n. 1298b!). Nota. Specics a. 17^24 in »Ghelsca Gardcn< teste cl. Alton culta est. 194. P. fragrans Willd. Hort. Berol. II. (1816) t. 77, Enuni. II. (1809) 701; Link, Enum. II. (1822) 187; DG. Prodr. I. (1824) 660 n. 112; Sweet, Ger. II. (1822-- 1824) t. 172. — P. odoratissimum X exstipulatum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) 172; R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 30. — Geranium fragrans Poir. Encycl. Suppl. II. (l81l) 751. — G. odoratissimum erectum Andr. Ger. c. ic. Vix suffruticosum, floriferum usque 30 cm altum. Caulis dz: squarroso-ramosus, leviter sublignosus, basi 5 mm crassus, fere totus zb dense foliatus. Foliorum lamina 2 — 2V2 cm lata, 0/2 — 2 cm longa, indumento brevissimo incano subsericea, ob- tuse cordata, basi cordata vel raro retusa, vix intense lobulata, secus totam marginem crenata et crispula; petiolus foliorum inferiorum quam lamina usque 4-plo longior, usque 6 cm longus; foHa superiora sessilia. Stipulae triquetrae, 2Y2 c"' latae, 2 cm longae, liberae. Pedunculi ex axillis foliorum caulinorum orti, 1 — 4 cm longi, puberulo- subsericei, 4 — 8-flori. Flores subsessiles. Bracteae ovatae, acuminatae, acutae, 3 — 4Y2 i^^ii^ longae. Galyx indumento brevi puberulo dense obsitus; calcar 6 — 12 mm longum; sepala lanceolata vel ovato-lanceolata, acuta, 5 mm longa, 1 1/2 — 2 mm lata. Petala sepalis 2— 2V2-PI0 longiora, usque 8 — 10 mm longa, e basibus unguiculatis spathulata, apice rotundata, albida, circum venas late rubro-picta. Fructus 18 mm longus, hyaline hirsutus. Karroides Hochland: Hantam Berge (Meyer a. 1869!). — Im botanischen Garten Berlin wahrscheinhch wie viele andere der Will denow' sehen »Arten« von Pelargonium durch Züchtung entstanden und von dort an andere botanische Gärten verteilt, sonst in Herbarien sehr selten. Nota. P. fragrans a cl. Harvey ad P. exstipidatum adnumerata, re vera slirps hybrida esse videtur inter P. exstipidatum et P. odoratissimum. Utraque species in hybrida recognoscitur, ut cl. Sweet indicat. 195. P. moUoide R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XL. (1907) 73. — Perenne, floriferum 45 cm altum, unicaule, totum indumento brevissimo subsericeo obsitum. Caulis ascendens vel suberectus, basi 2 mm crassus, leviter sulcatus, paucifoliatus, apicem versus fere laxus et diffusus et corymbo laxo terminatus. Folia basalia numerosa ; lamina ambitu stricte reniformis, exs. membranaceo-papyracea, indumento brevissimo denso e pilis vix perspicuis subsericea, palmatim parum profunde 7-lobata, margine tolo minutissime crenulato-denticulata, denticulis 1 mm latis et Y4 mm altis; petioli basales 9 — 15 cm longi, cauli aequicrassi, subteretes vel leviter angulosi; folia media sursum gradatim brevius petiolata et minora; superiora non raro fere orbicularia, 1 cm diame- tientia, cum petiolo 1 cm longa. Stipulae e basi latissime ovata abrupte acuminatae, acutae, 2 mm longae, fere membranaceae. Pedunculi 4 — 6 cm longi, brevissime pu- beruli, 4 — 6-flori. Bracteae 3 mm longae, lanceolatae vel ovato-lanceolatae , acutae, juveniles virides. PediceUi cum calycis calcare 1 Y2 — 3 cm longi; pedicelli ipsi 5 — 18 mm longi. Calycis calcar 12 mm longum, longitudine vix varians, sicut sepala brevissime puberulum; sepala ovata, acuminata, acuta, usque ad apicem acutum membranaceo- marginata. Petala albida, in mediis partibus pallidius colorata. Stamina calyce bre- viora. Fructus maturus non recurvatus, sed cum pedicellis verisimiliter erectus, 17 — 22 mm longus; valvulae puberulae ; rostrum indumento patulo molli denso puberulum. Baumsteppenprovinz der Kaff ernländer: Queenstown, 1400 — 1500 m (Galpin, PI. austro-africanae a. 1896 n. 2124 — Typus in herb. Schlechter.!). Nota. Species indumento gracillimo subsericeo brevissimo tenui cum nulla specie cora- mutanda est. 454 R- Knuth, — Geraniaceae. j96. P. Middletonianum R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 26 = P. reniforme X odoratissimum R. Knuth 1. c. — Perenne, 2 0 — 40 cm altum, fere totum indumento subtilissimo subsericeum. Gaulis plerumque solitarius, parte infima usque 3 — 6 cm longa sublignosus et 3 — 4 mm crassus et folia basalia permulta proferens et reliquiis basium foliorum basalium squamatus, tum erectus et ramosus, foliis autem perpaucis ornatus et indumento subtilissimo tomentosus. Foliorum basalium lamina exs. papyracea, utrinque subtilissime subsericea, supra autem paullo glabrior et viridis, infra canescens, ambitu obtuse cordata vel saepe cordato-reniformis, usque 2Y2 c"^ longa (a basi ad apicem) et 3^/2 cm lata, saepe autem 12 mm longa et \ 5 mm lata, raro grosse lobata, sed semper secus totum marginem acutiuscule vel ob- tusiuscule eroso-crenato-dentata; petioli basales 3^/2 — 10 cm longi, fere crassiusculi, rigidi, usque 1 V2 mm crassi, indumento aequali sicut caulis vestiti, basi infima dilatati ; folia caulina perpauca, deformata, cuneata vel reniformia, minima, subsessilia vel bre- viter petiolata, saepe ^/2 cm diametientia. Stipulae basales usque ad ^4 — Vs P^^iolo adnatae, partibus liberis lanceolato- vel lineari-subulatae, acutae, tomentosae, 1 mm longae. Pedunculi 2 — 7 cm longi, sicut calycis calcar puberuli, 2 — 4-flori. Bracteae ovatae vel lanceolatae, acutae, puberulae, 6 — 8 mm longae. Pedicelli veri 1 — 2 mm longi; flores saepe sessiles. Calycis calcar 1/2 — ^ "^'^ crassum, 31/2 — ^ cm longum; sepala lanceolata, acuminata, acuta, pilis articulatis puberula, 6 — 71/2 ^"q longa. Petala sepalis 2 — 2y2~plo longiora, e basibus unguiculato-cuneatis obovata, purpureo- vel car- mineo-rubra, integra. Fructus deformatus. Südlicher Teil der Baumsteppen der Kaffernländer: Middleton, um 550 m (Rogers a. 1907 in Bolus, Austro-Afric. n. 12956 — Typus in herb. Bolus. !). — Blühend September. Nota. Species vcrlsimiliter stirps hybrida est inter P. reniforme et forsitan P, odora- tissimum. Ad altci'um spectat habitu, petiolis et colore florum, ad alterum forma et indumento foliorum. 197. P. Rogersianum R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 32 = P. odoratissimum X tabulare R. Knuth 1. c. — Perenne, pluricaule, totum indumento brevi puberulo obsitum. Gaules ascendentes vel suberecti, 5 — 17 cm longi, subsulcati, pu- beruli, basin versus glabrescentes vel glabri, fusci, satis sparsim foliati. Folia caulina a basalibus non diversa; lamina ambitu obtuse cordata, rarius reniformi-cordata, ple- rumque 1 1/4 — 2V2 cm longa (a basi ad apicem) et 2 — 3^2 cm lata, utrinque pube brevissima obsita, margine crenata vel obtuse crenato-dentata, crenis saepe 1 — '^^j^^oiim. latis; petioli foliorum basalium usque 6 cm longi, sursum gradatim breviores, summi V2 — 1 V2 cm longi, fere graciles. Stipulae e basi late vel latissime ovata abrupte acuminatae, acutiusculae vel obtusiusculae, mox pallescentes, saepe 2Y2 ^"^ latae et 1 Y2 mm longae. Pedunculi 3^2 — 9 cm longi, fere graciles, puberuli vel sparsim pu- bescentes, 1 — 4-flori. Pedicelli veri summum 1 mm longi;. flores plerumque sessiles. Calycis calcar 10 — 15 mm longum, sepala versus vix ampliatum, sicut ea pilis brevibus pubescens vel potius hirsutiusculum ; sepala lanceolato-linearia vel linearia, acuta vel acu- tissima, margine membranacea, 7 mm longa. Petala duo majora sepalis usque 2-plo longiora, plerumque 1 3 mm longa, e basi longe unguiculata spathulata vel fere spathu- lato-ovata, apice obtusa; tria minora sepala paullo superantia, 8 — 9 mm longa, an- guste lineari-spathulata ; omnia albida. Fructus 32 mm longus; rostrum pilis patulis hirsutum. Südlicher Teil der Baumsteppen der Kaffernländer: Middleton, an trockenen Stellen um 550 m (Rogers a. 1907 in Bolus, Austro-Afric. n. 12955 — Typus in herb. Bolus.!). — Blühend September. 198. P. glechomoides Rieh. Fl. Abyss. I. (1847) 118; Oliver, Fl. Trop. Africa I. (1868) 294: Engler, Hochgebirgsflora trop. Afrika (1 892) 276. — Oeraniospermum glechomodes 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Perenne, pilis patuhs longis albidis dz sparsim vel dense obsitiun. Radix multiceps. Gaules plures, pro parte ascendentes, demum fere laxi, superne subramosi. Folia basalia mox decidua; caulina alterna et Pclargonium. 455 opposita; lamina usque 3V2 cni longa (a basi usque ad apicem) et 6 cm lata, pilis paucis adpressis obsita, cordato-reniformis, vix perspicue 5— 7-lobata lobis regulariter parum profunde crenato-dentatis, dentibus obtusis; petiolus quam laminae diameter \ — 6-plo longior, usque 20 cm longus, sparsim patule pilosus. Stipulae e basi trian- gulari abrupte subulato-contractae, acutae, usque 8 mm longae. Pedunculi 4 — 6. cm longi, patenter pilosi, circ. 5-flori. Bracteae stipulis plane conlormes, vix angustiores, 4 — 5 mm longae. Pedicelli 6 — <0 mm longi, tenues, contra calycis calcar saepe geni- culati. Caljcis calcar 10 — 13 mm longum, sepala versus sensim ampliatum, quam pedicelli 1^/4 — 1 3/4'Plo longius, sicut pedicelli et sepala sparsim longe patule pilosum; sepala lanceolata, breviter mucronata, margine tenuiter membranacea, 5 — 6 mm longa. Petala eis 2-plo longiora, e basi unguiculata spathulato-obovata, intense rosea. Fructus rostratus 20 mm longus, pilis patulis brevibus hirsutus. Abessinien: An senkrechten Felswänden in der engen Felsschlucht von A nadehr, um 2400 m (Schimper a. 1862 n. 617 sub P. Decaisnü Schimper!). — Galla- Hochland: GoUaboda bei Gidda, auf steinigem Boden zwischen Gras in Uchtem Baum- bestand häufig (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 1202!). Arussi, bei Waramgombo in Gebüsch (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1901 n. 1896!). — Eritrea: Saganeiti, um 2000 — 2200 m (Schweinfurth et Riva, Fl. Abyss. sept. a. 1892 n. 1185!). Oberhalb Gheleb, in lichtem Gebüsch um 2000 m (Schweinfurth, Col. Eritrea a. 1891 n. 1561 !, n. 1783!). Arbaroba (Schweinfurth, Col. Eritrea a. 1891 n. 541!). 1 99. P. Erlangerianum Engler in sched. — Parvulum, 6 — 7 cm altum, perenne(?). Radix ± verticalis, 6 cm et ultra longa, fusca, subsiraplex. Caulis 3 cm altus, vix angulosus, pilis albidis inaequilongis ± patulis longis obsitus, foliis paucis ornatus. Foliorum lamina utraque facie glabra, margine tantum irregulariter ciliata, firme pa- pyracea, ambitu cordata, 12 mm longa (a basi ad apicem), 20 mm lata, usque ad Y4 — Y5 vix perspicue palmatim 5-lobata lobis grosse pauci-dentatis , dentibus apice vix callosis. Stipulae lanceolatae, acuminatae, acutae, longe pilosae, fere membranaceae, pallidae, 4 mm longae. Pedunculi (in specimine obvio) 1 1/2 — 2 cm longi, indumento aequali sicut pedicelli et calycis calcar obsiti, fere crassiusculi. Bracteae stipulis similes, sed angustiores, lineari-subulatae, plane membranaceae, pallidae, longe pilosae. Pedicelli veri 3 — 5 mm longi. Calycis calcar 1 cm longum, longe patenter pilosum, superne sensim ampliatum; sepala lanceolata, acuminata, acuta, longe pilosa, rubella, interiora margine membranacea. Petala sepalis 1 1/2 — i^/^-^^o longiora, pallide carmineo-lilacina, spathulata, glabra. Stamina petalis pauUo longiora, lilacina. Fructus maturus(?) vix 1 cm excedens; rostrum dense pilis patentissimis aequilongis lutescentibus pubescens. Abessinien, Harar: Haquim, zwischen Felsen in lichtem Gebüsch auf dem Gipfelplateau (Ellenbeck in Exped. Erlanger a. 1900 n. 921a — Typus in herb. Berol. !). Sect. XV. Pelargium (DG.) Harvey. Pelargium (DC.) Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — I86O) 301. — Sect. Pelargium subsect. Anisopetala DC. Prodr. I. (182 4) 666 ex pte. — Pelargonium (gen.) Sweet, Ger. I. (1820—1822) p. VHI; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836—1840) 78. A. Petala albida vel vix rosea; duo superiora intense rubro- lineata, Folia ± late ovata, inaequaliter serrata, glabrius- cula. — Typus P. hetulinum (Subsect. 1. Lineata DC.) . 200. P. hetulinuyn. B. Petala alba, angusta. Folia ± cordata, parum profunde lobata, molliter tomentosa. — Typus P. tomentosum (Sub- sect. 2. Tomentosa DC). a. Folia basi cordata, pilis satis longis fere lanuginosa. a. Calycis calcar 2 — 3 mm longum 201. P. tomentosum. ß. Calycis calcar 5 mm. et ultra longum 202. P. rihifolium. b. Folia basi cuneata, pilis brevibus firmis fere aspera . . 20 3. P. populifolium. 456 ^- Knulh. — Geraniaceae. G. Petala purpurea vel roseo-piirpurea. Folia basi manifeste cuneata, rarius retusa, zb profunde lobata, pilis brevibus firmis scabra. — Typus P. scabrum (Subsect. 3. Scabra R. Knuth). a. Foliorum lamina manifeste retusa 20 4. P. suhlignosum. b. Foliorum lamina manifeste cuneata. ci. Folia parum profunde lobata, fere angulata. Rami crassi, lignosi . . 205. P. angulosum. ß. Folia usque ad medium lobata . . . 206. P. acerifolium. y. Folia usque 2/3 vel usque ad basin laminae partita. Rami parum ramulosi, foliis numerosis praediti. I. Folia cum petiolis 4 — 5 cm longa 207. P. scahrum. II. Folia cum petiolis vix 2 cm longa ^OS. P.hermanniaefolium. D. Petala purpurascentia. Foliorum lamina basi manifeste cor- data, integra vel subindivisa lobulis parum profunde incisis. Flores manifeste pedicellati. — Typus P. cueuUatum, P. cor- datum (Subsect. 4. Papilionacea DC). a. Folia elongato-cordata, pube brevi tomentosa obtecta . 2 09. P. cordatum. b. Folia late cordata, ± hirsuta. Petala duo superiora pur- purascentia, inferiora albida 210. P.papilionaceum. c. Folia reniformia, hirsuta 2 H . P. cucullatum. E. Petala purpurascentia. Foliorum lamina basi manifeste cor- data (P. semitrüobum var. Jacqiiinii exe), lobata lobis ob- tusis. Umbella capitata depressa. Flores sessiles. — Typus P. capitatum (Subsect. 5. Purpurascentia DG., s. em.). a. Folia maiora, ultra medium lobata 2<2. P. capitatum. b. Folia maiora, non usque ad medium lobata 213. P. vitifolium. c. Folia minora, usque ad medium trilobata 2 < 4. P. semitrilöbv/m. F. Petala purpurascentia. Foliorum lamina basi zb cordata, ± lobata lobis acute dentatis, ± glaucescens, saepe scabra. — Typus P. crispum (Subsect. 6. Crispa DG., s. em.). a. Folia trilobata, crispa, parva vel minima. Rami elongati, satis tenues, subsimplices 215. P. crispum. b. Folia ± 5- vel 7-lobata, media magnitudine vel magna. a. Flores longe pedicellati pedicellis 8 — i 3 mm longis. Petala sepalis 1^/3 — 1 y2"Plo longiora, parva . . . 216. P. Englerianum. ß. Flores manifeste pedicellati pedicellis 3 — 8 mm longis. Petala sepalis 2-plo longiora, media magnitudine. . 217. P. Schönlandii. y. Flores sessiles. Petala magna, sepalis duplo longiora 218. P. River sdalense. G. Petala purpurascentia vel rosea. Foliorum lamina ultra me- dium partita; lobi pinnatifido-lobulati et dentati (Subsect. Radulae DG.). a. Folia ambitu zb cordata, profunde sinuato-pinnatifida, lobis parum vel vix lobulatis dentatis (Typus P. querci- folüim). a. Laminae lobi apice obtusi vel rotundati. I. Folia pilosa 219. P. querdfolium. II. Folia subtus dense tomentoso-lanuginosa .... 220. P.panduraeforme. ß. Laminae lobi apice acuti. I. Laminae lobus medius non elongatus. Hispidum vel pubescens 221. P. hispidum. II. Laminae lobus medius elongatus. 1 . Glabrescens 2 2 2 . P. erectum. 2. Pubescens 223. P. glutinosum. Pelargonium. 457 Folia profunde palmatifida, lobis profunde lobulatis dentatis (Typus P. g^'aveolens). a. Laminae lobi vel lobuli vel laciniae denticulati. I. Petala integra. \ . Laminae lobi apice rotundati 2. Laminae lobi apice acuti II. Petala duo superiora bilobata ß. Foliorum lamina in lacinias dz lineares scissa . . et 224. P. 225. P. intermedium. 226. P. denticulatum. 2 27. P. radula. Distributio , geographica sectionis. 1 Südwestl. Prov. Südl. Prov. o II Banm&teppen der Kaffernländer 1 West- Australien P. hetulimmi . . . + .... P. tomcntosum . . + .... P. ribifolium ... P. popidifolium . . + .... .... + P suhlignosu7n . . P angulosimi . . . : P acerifolium . . P. scvihruTii .... + + + .... + + P hermmmiaefolium P cordatmn ... P. papilionaceum . + + .... .... + P capitatum . . . P vitifolium . . . P RPTYi.iiril nliiivn, . + + + -1- + + + .... P crispum .... P Witfi.nlpri.n.'n.ii.'ni + + P Schöfilandii + P Riversdcdense . + ....... . . . . P. quereifolium . . P panduraeforme . P hispidum . . . P ßrecfwn . + + 4- + 4- + ■+- P. glutinosum . . . P. graveolens . . . + + + .... 23 6 ^ 1 6 '2 1 200. P. betulinum (L.) Ait. Hort. Kew. IL (n89) 429; L'Herit. n. 84; Bot. ^ V. (1792) t. US; Willd. Spec. pl. IIL (1800) 665; DC. Prodr. L (1824) 669 n. 209; Eckl. et Zejh. Enum. I. (1836) 78 n. 6M; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. L (1859 — 1860) 301. — P. betulaefolium Salisb. Prodr. (1796) 316. — 458 ^' K^nulh. — Geraniaceae. Geranium betulmum L. Spec. pl. ed. \. (1753) 679, ed. 2. (1763) 946; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 33; Bergius, PI. Cap. (1767) 157; Cav. Diss. IV. (1787) 238; Thunb., Prodr. PI. Cap. (1794) 113; Andr. Ger. (1805) c. ic; Thunberg, Fl. Cap. (1823) 516. — Geranium frutescens, folio subrotundo Burm. PI. Afr. rar. (1738) t. 33 f. 2, folio lato f. 1. — Geraniospermum betulmum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Fruticosum, usque 70 — 100 cm altum. Caulis sublignosus, usque 8 mm crassus, cortice tenui, raro subpuberulo vestitus, erectus, inferne foliis denudatus, superne densissime foliatus et stipulis parvis acutis armatus, ramosus vel ramosissimus ramis sublignosis erectis. Folia permulta, alterna, indumento minutissimo ad marginem laminae et pe- tiolum obsita, caeterum glaberrima, subcoriacea, viridi-glaucoidea; petioli quam lamina paullo breviores, usque 20 mm (plerumque 6 — 10 mm) longi, vix crassiusculi; lamina late vel latissime ovata, saepe 15 mm longa et 10 mm lata, saepe etiam maior, basi fere retusa, apice rotundata, margine dentata dentibus parvis fere calloso-mucronatis. Stipulae e basi triquetra abrupte acuminatae. acutae, 6 mm longae, 2 — 3 mm latae, minutissime sericeae, mox glabrae. Pedunculi ad apices ramorum satis numerosi, 0/2 — ^ cm longi, vix 1 mm crassi, satis stricti, molliter puberuli, 2 — 3-flori. Bracteae ovatae vel ovato-lanceolatae, 5Y2 — 8 mm longae, 2- — 2^4 ^^'^ latae, abrupte acuminatae, mucronatae mucrone 1 mm longo, emarcide membranaceo-fuscae, pilis mollibus lanatis pubescentes vel sparsim pubescenti-villosae. Pedicelli sicut calycis calcar dense tomen- toso-puberuli, 6 — 10 mm longi, ^/^ mm crassi, satis stricti. Calycis calcar 5 — 10 mm longum, pedicello circ. aequilongum, 1 1/4 mm crassum, quam pedicellus multo crassius, sub sepalis sensim ampliatum; sepala 8 — 12 mm longa, 2 — 3 mm lata, pilis mollibus zh longis pubescentia vel subhirsuta, oblongo-lanceolata, mucronata mucrone 1 mm longo. Petala sepalis 2 — 3-plo longiora, subaequalia, 25 — 30 mm longa, 8 — 13 mm lata, e basi cuneata cuneato-obovata, apice rotundata, integra, rosea, ad venas graciliter intense atro-carmineo-picta. Filamenta 10 — 13 mm longa, caljce longiora, rosea. Ovarium dense villosum. Fructus 40 mm longus; rostrum pilis brevibus hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: Riedvalley und Doornhoogde in der Kap-Ebene, sowie Cap Agulhas bei Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 61 1!). Cape Fiats (Reh- mann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2146!). Kapstadt (Mac Owan in Mac Owan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. a. 18 85 n. 513!; Laubner in herb. Conrath a. 1898 n. 19l!). Kalkbay (Herb. Scott Elliot a. 1890 n. 1157!). Constantia-Silverrust bei Capstadt, im Schatten des Leucadendron-Gebüsches um 60 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1424!). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 197!, Drege n. 7451 nach Harvey). — Blühend September bis November. Nota. Teste cl. Alton species primuin a. 1786 a Francis Masson in Britanniam intro- ducta est. 201. P. tomentosum Jacq. Ic. rar. III. (1786—1793) t. 537; Willd. Spec. pl. III. (1800) 677; Bot. Mag. XV. (1801) t. 518; DC. Prodr. I. (1824) 671 n. 229; Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 168; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 305. — P. micranthum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 79 n. 614 (nach Harvey). — P. corymbosum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 422. — Geranio- spermum. tomentosum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, 1 m altum. Caulis carnoso-sublignosus, 7 — 1 5 mm crassus, pilis longis demum simpUcibus hirsutus, erectus, inferne non raro demum foliis denudatus, sparsim ramosus ramis erectis sublignosis. Folia superne vix numerosa, alterna; petioli dense hirsuti, quam lamina 1 — 2V2"P^o longiores, 5 — 1 5 cm longi, 1 — 2 Y4 mm crassi, summi plerumque inferioribus non breviores; lamina ambitu =b late cordata vel triangulari-cordata, supra pilis longis adpressis dense obsita, subtus praecipue ad venas dense tomentoso-hirsuta, usque 1 0 cm diam., manifeste lobulata et dentata, dentibus acutiusculis. Stipulae late triquetrae^ zir abrupte acuminatae, acutis- simae, saepe 8 — 13 mm longae et 5 — 7 mm latae, hirsutae, mox fuscae. Peduncuh ad apices ramorum elongatorum pauci, corymbum pauciflorum efformantes, 2 1/2 — 15 cm longi, 1—2^4 n^"^ crassi, dense hirsuti, 4 — 20-flori. Bracteae dense hirsutae, ovato- lanceolatae vel lanceolatae, acuminatae, acutae, 5 — 7 mm longae et 1 Y2 — 2 mm latae. Pelargonium. 459 Pedicelli i — 2 cm longi, vix \ mm crassi, pilis brevissiiiiis glandulosis et longis rari- oribus simplicibus dense hirsuti. Calycis calcar pedicellis 5 — 8-plo brevius, i — 2 mm longum, i — 1 1/4 mm crassum, pedicello crassius; sepala hirsuta, ö — 6 mm longa, 2 — 2Y2 "11^ lata, ovato-lanceolata vel ovata, acuta. l*etala sepalis circ. i 1/4 — {^/^-p\o longiora; duo maiora, 7 — 9 mm longa, 3 — 4 mm lata, e basi cuneata obovata, apice rotundata, integra, albida, basin versus lale et intense carmineo-rubro-tincta. Filamenta sepalis vix longiora, filiformia. Fructus 20 — 22 mm longus; rostrum pilis patulis albidis hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: An (lebirgshängen bei Zwellcndam (Eckion et Zeyher n. 6)4 sub P. micranthu^n nach Harvey). Stellenbosch, auf felsigen, etwas schattigen Orten (Drege n. 1991 !). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 20951; Burchell n. 7006!). — Blühend Oktober. Nota. Species teste Alton ante annum 1790 in Britanniam introducta est. — Oder speciei ei Menth ae non dissimilis est. 202. P. ribifolium Jacq. Ic. pl. rar. III. (1786—1793) t. 538, Collect. Suppl. V. (1796) 141 ; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 677; DG. Prodr. I. (1824) 671 n. 230; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 305. — Geranium ribesioides Burm. f. Spec. Geran. (1759) 3 4. — Geranium ribifolium Poir. Encycl. Suppl. IL (1811) 754. — Geraniospermum ribifolium 0, Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, circ. 1 m altum. Gaulis carnoso-sublignosus, 7 — 15 mm crassus, pilis longis demum sim- plicibus hirsutus, erectus, inferne non raro demum foliis denudatus, ramosus ramis erectis sublignosis. Folia superne satis numerosa, alterna; petioli dense hirsuti, quam lamina 1 — 2-plo longiores, 5 — 15 cm longi, 2 mm crassi, superiores gradatim breviores; folia summa autem non sessilia; lamina ambitu zfc late cordata vel triangulari-cordata, praecipue subtus ad venas dense tomentoso-hirsuta, usque 7 cm diam., manifeste lobata et dentata, dentibus acutiusculis. Stipulae late triquetrae, dz abrupte acuminatae, acutae, saepe 6 — 10 mm longae, 31/2 — ^ n^^i latae, hirsutae, mox fuscae. PeduncuU ad apices ramorum corymbum efformantes, circ. 21/2 cm longi, 2 mm crassi, dense hirsuti, 4 — 10-flori. Bracteae dense hirsutae, ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, 5 — 7 mm longae, 2 — 3 mm latae. Pedicelli circ. 10 — 12 mm longi, 1 mm crassi, pilis brevibus dense hirsuti. Galycis calcar pedicellis aequilongum, circ. 8 mm longum, 2 mm crassum, pedicellis manifeste crassius; sepala hirsuta, 8 mm longa, 2 — -2^2 ^^^^ ^^^a, ovato-lanceolata, acuta. Petala sepalis 2 — 2y4-plo longiora; duo maiora e basi an- gustata cuneato-obovata, apice retusa vel vix perspicue emarginata; cetera integra, angusta; omnia albida. Filamenta sepalis aequilonga. Rostrum pilis patulis brevibus hirsutum. Verbreitungsgebiet unbekannt, wahrscheinlich südwestliche Kapprovinz. Nota. Loci natales ab Harvey et Sonder indicati verisimiliter ad P. populifolium, speciera a P. ribifolio diversam, adnumerandi sunt. — Fortasse species haec et P. tomentosiim Synonyma sunt. 203. P. populifolium Eckl. et Zeyh. Enum. L (1836) 81 n. 632. — Fruticosum, 1 m altum, glaucoideum. Gaulis carnoso-sublignosus, 7 — 13 mm crassus, sicut petioli indumento brevissimo glanduloso obsitus, erectus vel strictus, inferne non raro demum foliis denudatus, sparsim ramosus ramis erectis sublignoso-carnosis vel herbaceis. Folia superne numerosa, alterna; petioli quam laminae diameter 1 — K^fi-'^^o longiores, 2 — 6 cm longi, 2 mm crassi, summi circ. 1 cm longi; lamina glabra, ad venas subtus tantum pilis perpaucis brevibus rigidis obsita, 5 — 9 cm diam., ambitu late semi-ovata, basi latissime cuneata vel retusa, usque ad Y5 lobata lobis latis obtusis vel rotundatis denticulatis, denticulis calloso-acutis. Stipulae late triquetrae, acutae vel acutiusculae, saepe 6 mm longae et 6 — 7 mm latae, pilis brevibus glanduloso-hirsutae vel (glandulis deciduis) hirsutae. Pedunculi ad apices ramorum in axillis foliorum parvorum numerosi, corymbum multiflorum efformantes, 1—4 cm longi, 1 1/4 — 2 mm crassi, fere crassius- culi, sicut pedicelli et calycis calcar pilis glandulosis dense et longis sparsioribus sim- plicibus hyahnis rigidis sparsim obsiti, 3 — 7-flori. Bracteae brevissime puberulae. 460 R. Knuth. — Geraniaceae. margine rigide ciliatae, ovato-triquetrae, abrupte acuminatae, acutae vel aeutissimae, 5 mm longae, 2 mm latae. Pedicelli 7 — i 0 mm longi, vix \ mm crassi. Caljcis calcar pedicellis mox 2-plo longius, mox 2-plo brevius, 1/2 — ^ cm longum, 1 mm crassmn, pedicello manifeste crassius; sepala pilis hjalinis perpaucis latis obsita, ceterum glabra, 7 — 8^2 ^^ longa, 2 — 3 mm lata, ovata vel ovato-lanceolata, acuta. Petala sepalis < Y2 — 2-plo longiora, duo maiora, circ. 15 mm longa, 4 — 8 mm lata, e basi longe angustata db late obovata vel obovato-spathulata, apice rotundata vel saepius retusa, integra, alba, ad venas maculis nonnullis carmineis notata. Filamenta sepalis manifeste longiora, filiformia. Fructus immaturus 20 mm longus; rostrum pilis albidis hirsutissimum. Südliche Kapprovinz und südlicher Teil der Baumsteppenprovinz der Kaffernländer: 7uureberge bei Enon im Distr. Uitenhage und bei Langekloof im Distr. Georg (Eckion et Zeyher n. 632 — Typus). Winterhoekberge oberhalb Uiten- hage (Eckion et Zeyher n. 633 sub P. trilohatum nach Harvey). Grahamstow^n (Zeyher nach Harvey). Somerset East auf dem Boschberg, um 1100 m (Bolus, herb. a. 1867 n. 1752!). Elim (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 7736 sub P. scabruml). Ohne Standortsangabe (Drege n, 7 446, n. 7447 nach Harvey). 204. P. sublignosum R. Knuth, spec. nov. — Fruticosum, circ. 1 m altum, glaucescens. Caulis sublignosus vel lignosus, superne sicut petioli pilis incano-albidis longis patentissimis hirsutus vel hirsutissimus, demum glaber et cortice nitente rubro- fusco glabro armatus, ramosus ramis erectis sublignosis. Folia numerosa, alterna; petioli laminae circ. aequilongi, superiores saepe breviores, usque 6 cm longi et 2 mm crassi; folia superiora ceteris aequiformia, summa tantum minora; lamina glaucoidea, glabra, subtus ad venas pilis longis incano-albidis patulis hirsuta, usque 8 cm longa et 6 cm lata, basi retusa, ambitu semiorbicularis, parum profunde 3 — 5-lobata, lobis latissimis retusis vel rotundatis, dentatis vel denticulatis, dentibus acutis. Stipulae late ovatae vel fere reniformes, apicem versus abrupte acuminatae, aeutissimae, saepe 8 mm latae, 6 — 7 mm longae, glabrae vel sparsim hirsutae, deciduae, rubellae. Pedunculi apice caulis in corymbum multiflorum foliis satis denudatum congesti, 1 Y2 — 3 ^^a longi, 1 — 1 Y2 ^^ crassi, indumento minutissimo denso puberuli et pilis paucis longis setaceis obsiti, 2 — 5-flori. Bracteae ovatae vel fere rotundatae, abrupte acuminatae, acutae vel aeutissimae, puberulae, rubellae, 5 mm longae, 3 — 4 mm latae. Pedicelli usque 5 mm longi, ^4 ^^ crassi, calcare manifeste tenuiores et contra idem saepe geniculati, dense minute puberuh. Calyx puberulus, demum glabrescens; calcar circ. 10 mm longum, 1 1/4 mm crassum, sub sepalis parum amphatum; sepala ovata, acuminata, acuta, saepe 7 mm longa. Petala (utvidetur!) e basi longe unguiculata lineari-spathu- lata, carmineo-purpurea, sepalis 1 1/2 — 1 V4-PI0 longiora. Fructus rostratus 27 — 30 mm longus; rostrum et valvulae pilis vix longis hirsuta. Südw^estliche Kapprovinz: Mitchels Pass, 660 m (Schlechter, Austro-Afric. a. 1897 n. 9976 sub P. scabrum var. — Typus!). — Fruchtend Januar. 205. P. angulosum (Mill.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 426; L'Her. n. 69; Salisb. Prodr. (1796) 314; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 671 ; DG. Prodr. I. (1824) 672 n. 243; Eckl. et Zeyh. Enum. I, (1836) 80 n. 62 4; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—186 0) 3 02. — P. cardUfolium Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 1 5 ; EckL et Zeyh. Enum. I. (1836) 80 n. 625. — Qeraniu7n angulosum Mill. Gard. Dict. ed. 8. (1768) n. 22. — Geranium acerifolium Cav. Diss. IV. (1787) 243 t. 112 f. 2, non L'Her.; Thunb. Fl. Cap. (182 3) 52. — Oeranium africanum arborescens, folio anguloso Martyn Dec. 3. (1728) 28 t. 28. — Geranium africanum arborescens, foliis cucul- latis angulosis Dill. Hort. Elth. (1774) t. 129 f. 156. — Geraniospermum angulosum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Fruticosum, usque 1 m altum, glaucescens. Cauhs carnoso-sublignosus vel sublignosus, 7 — 13 mm crassus, sicut petioli indumento duplici eglanduloso e pilis densissimis et praeterea longioribus vix rarioribus hirsutus vel hir- sutissimus, erectus, inferne saepe foliis denudatus, sparsim ramosus ramis erectis sub- lignoso-carnosis vel sublignosis. Folia superne numerosa, alterna; petioli quam laminae Pelargonium. 461 diameter 3 — 4-plo breviores, 3 — 20 (plerumque \0) cm longi, M/2 — 2 mm crassi; folia summa ceteris vix minora, subsessilia ; lamina subhirsuta vel pubescens vel glabra, 3Y2 — '^ (plerumque 4) cm diam., e basi latissime cuneata vel fere retusa ambitu 5- angulata, =t profunde 5-lobata lobis latis late triquetris denliculatis, denticulis acutis. Stipulae late ovato-triquetrae, acutae, saepe 7 mm longae et 6 mm latae, praecipue ad marginem pilis longis hyalinis simplicibus hirsutae. Pedunculi ad apices ramorum in axillis foliorum vix parvorum numerosi, corymbum multiflorum contractum efformantes, 2 — 3 cm longi, \^/^ — P/4 "^"^ crassi, sicut pedicelli et calyx totus pilis longis sim- plicibus hyalinis hirsutissimi, 3 — 7-flori. Bracteae stipulis plane conformes et eodem modo pilosae. Pedicelli i — 7 mm longi, vix i mm crassi. Calycis calcar pedicellis 2 — 5-plo longius, i cm longum, iY2'^'^ crassum, pedicello manifeste crassius; sepala 15 mm longa, 4 mm lata, lanceolata vel oblongo-lanceolata, acuta. Petala sepalis 2Y2~plo longiora, duo maiora, circ. 25 — 30 mm longa, iO — 1 2 mm lata, e basi cuneata late obovata, apice rotundata, integra, purpureo-carminea, ad venas intensius picta. Filamenta sepalis paullo breviora. Fructus immaturus 33 mm longus; rostrum pilis patulis lanatis hirsutum vel potius hirsutissimum. Südw^estliche Kapprovinz: Hottentottshollandsberge bei Grietjesgat und Vish- hoek bei Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 624 sub P. angulosum). Klynriviers- berge bei Caledon (Eckion et Zeyher n. 623 sub P. cardiifolium\). Am Fuße des Muizenberges an der False Bay (Mac Owan in Mac Owan et Bolus, Herb. norm. austro-afric. a. 1883 n. 79!). Tafelberg (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1891 n. 145!). Zwarteberg (Schlechter, Austro-afric. a. 1894 n. 5593!). Caledon, im Van- rhynevelds-Tal in feucht-sandigem Gebüsch an felsigen Hängen um 330 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1391 !). Ohne Standortsangabe (Drege n. 7448 nach Harvey). — Blühend August bis Oktober. Nota. Species teste Alton primuin a. 1724 in >Cliclsea Garden« culta est. 206. P. acerifolium L'Her. Ger. (1 787— 1 788) t. 21; Ait. Hort. Kew. IL (1789) 427; Salisb. Prodr. (1796) 315; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 671; DC. Prodr. I. (1824) 672 n. 241; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (18 3 6) 80 n. 627, — P. concavifolium Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 80 n. 622. — P. speciosum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 80 n. 623. — P. angulosum var. acerifolium Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 303. — Geranium acerifolium Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) 114. — Fruticosum vel suflfruticosum, usque 1 m altum, glaucescenti-viride. Caulis herbaceus vel sublignoso-carnosus, 4 — 8 mm crassus, sicut petioli indumento patulo duplici eglan- duloso e pilis longis densis et brevioribus densissimis hirsutus, demum glaber, teres, erectus vel strictus, ramosus ramis erectis vel strictis. Folia dz numerosa, alterna; petioli laminae summum aequilongi, superiores multo breviores, usque 6 cm longi et 1 y4 — 1 Y2 ni"! crassi; folia summa minora et brevissime petiolata, sed vix sessilia; lamina indumento adpresso longo hyaline satis dense obsita, subtus non raro ad venas tantum hyalino-pilosa, usque 8 cm diam., basi late cuneata, tum ambitu 3 — 5-angularis, 3 — 5-lobata, lobis triangularibus acutis serratulo-denticulatis, serraturis inaequalibus acutis. Stipulae e basi cordata vel late triangulari acuminatae, acutissimae, saepe 8 — 10 mm longae et 4 — 6 mm latae, hirsutae vel hirsutissimae. PeduncuU ad apices ra- morum in axilHs foliorum parvorum satis numerosi, corymbum ± regulärem efformantes, (in uno ac eodem specimine) 2 — 7 cm longi, 3/4 — < V4 "^°^ crassi, fructiferi erecti, sicut bracteae et pedicelli et calyx totus pihs longis dz densis patuhs hirsuti et pilis brevissimis crispulis puberuli, 2 — 6-flori. Bracteae late ovatae, acuminatae, acutissimae, 71/2 — 10 mm longae, 372—^ i"™ latae. PedicelH 1 — 13 mm longi, plerumque calycis calcare breviores, rarius longiores. Calycis calcar 7 — 12 mm longum, 1 — {^/iinin crassum, pedicellis tenuibus multo crassius ; sepala ovato-oblonga vel lanceolato-oblonga, acuta vel acutissima, saepe 1 1 — 12 mm longa et 3V2 i""! lata, hirsuta vel hirsutissima. Petala sepalis 1^/4 — 2V4-PI0 longiora; duo maiora, circ. 18 — 20 mm longa et 7— 8 mm lata, e basi anguste cuneata obovata, apice rotundata, integra, intense rosea vel pur- pureo-rosea, circum venas intensius picta et ad venas atrescenti-purpureo-striata; tria 4G2 R- Knuth. — Gcraniaceae. minora angustiora, rosea, unicolora. Filamenta caljce pauUo breviora. Fructus ma- turus(?] 30 mm longus; rostrum pilis brevibus hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: HottentoUshollandskloof bei Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 627; Eckion et Zeyher n. 62 2 sub P. concavifolimn nach Harvey). An der Ostseite des Tafelberges bei Constantia (Eckion et Zeyher n. 623 sub P. speeiosum nach Harvey). Nota \. Descriptio e speciminibus cultis derivata est. Nota 2. Speciem in Britanniam teste cl. Alton primum introduxit Thompson. — Species sine dubio parens est formarum numerosarum olim cultarum. 207. P. scabrum (L.) L'Her. Ger. (1787—1788) t. 31; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 430; Jacq. Ic. rar. III. (1786—1793) t. 542; Salisb. Prodr. (179'6) 316; Willd. Spec. pl. III. (1800) 681; DC. Prodr. I. (1824) 677 n. 299; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 81 n. 634; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 304. ■ — P. cra- taegifolium Eckion et Zeyher, Enum. I. (1836) 82 n. 638. — Geranium scabrum L. Amoen. Acad. IV. (1760) 281; L. Spec. pl. ed. 2. II. (1763) 946; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 34; Cav. Diss. IV. (1787) 247 t. 108, f. 1; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 115; Andr. Ger. (1805) c. ic. — Geranium crataegifoUum Thunherg, Fl. Cap. (1823) 523. — Geraniospermum scabrum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, 1 — 2 m altum, glaucescens. Cauhs subhgnosus, iuvenilis sicut petioli piUs brevissimis glandulosis puberulus et pilis brevibus sparsioribus scaber, mox glaber, teres, erectus, ramosus ramis erectis vel saepe strictis. Folia valde numerosa, alterna; petioli laminae raro aequilongi, plerumque breviores, usque 20 — 25 mm longi et 1 y2 ii^™ crassi; folia summa ceteris aequiformia, vix minora et eodem modo petiolata; lamina glaucoidea, glabra, subtus ad venas et ad marginem pilis brevibus latis scabra, usque 5 cm diametiens, basi late cuneata, tum ambitu 3 — 5-angularis, 3 — 5-lobata, lobis ambitu zh ovatis vel oblongis acutis saepe pinnatifido-incisis et acute serrato-denticulatis. Stipulae e basi cordata vel late triangulari acuminatae, acutae vel acutissimae, saepe 6 — 7 mm longae et 3 — 4 mm latae, pilis brevibus scabrae. Pedunculi ad «ipices ramorum et ramulorum, numerosi, sed ob folia plurima non ad inflorescentias uniti, Y2 — 2 cm longi, ^4 — 1 V4 ^^^^ crassi, sicut bracteae et pedicelli et calycis calcar pu- beruli, 2 — 6-flori. Bracteae late ovatae vel rotundato-ovatae, abrupte acuminatae, acu- tissimae, 4 — 5 mm longae, 2 — 3 mm latae. Pedicelli 6 — 10 mm longi, plerumque calycis calcare pauUo breviores, rarius longiores. Calycis calcar 4 — 8 mm longum, 1 — 1 Y4 mm crassum, pedicellis tenuibus strictis duplo crassius ; sepala lanceolata, apicem versus angustata et breviter mucronata mucrone fere 2 mm longo, 8 mm longa, 2 — 2Y4 mm lata, pilis brevibus latis scabra. Petala sepalis 1^/2 — 2-plo longiora; duo maiora, circ. 15 — 17 mm longa et 4 — 5 mm lata, e basi anguste cuneata spathulato- obovata, apice rotundata, integra, rosea vel albida, parte media atrescenti-purpureo- striata et macula magna carminea picta; tria minora unicolora, pallida. Filamenta sepalis aequilonga vel eis longiora. Südwestliche Kapproyinz und südliche Karroo: Distr. Swellendam, bei Kochmannskloof (Eckion et Zeyher n. 634). Bergvalley bei Clanwilliam (Eckion et Zeyher n. 638 sub P. crataegifoliuml) . Am Breitefluss (Drege n. 1300!). Distr. Geres, am Michelspass (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2347!). Distr. Worcester (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2451 !). Piquenurskloof, um 370 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1894 n. 4965!). Vogelfontein, um 400 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 8513!). Cedar-Berge, bei Groenberg östlich von Clanwilliam auf lichtbuschigen Lehnen mit Sandboden um 900 m (Di eis, Reise a. 1900 n. 884!). Hottentottshollandsberge, am West-Hang oberhalb des Sir Lowrys Passes auf lehmigen Hängen mit lichtem Gebüsch um 250 m (Di eis. Reise a. 190 0 n. 1306!). — Distr. Albert (Gooper a. 1861 n. 687!). — Ohne Standortsangabe (Drege n. 7445!; Zeyher n. 199 u. 2070 nach Harvey; Mund et Maire a. 1819!, Krebs!). — Blühend August bis November. Nota. Teste Alton species a. 1775 in Britanniam a Kennedy et Lee introducta est. Pelargonium. 463 Fig. 59. Ä — B Pelargonium hermanniaefoKum Jacq. Habitus et folium. — C, D P. scabrum (L.) L'Her. var. halsameum (Jacq.) Harv. Habitus et flos. — Icon. origin. 464 ^- Knuth. — Geraniaceae. Var. ß. balsameum (Jacq.) Harvey 1, c. — P. halsameum Jacq. Ic. rar. III. (1786 — 1793) t. 543; Willd. Spec. pl. III. (I800) 679; DC. Prodr. I. (<82 4) 679 n. 320. — Geranium balsameum Poir. Encycl. Suppl. II, (18H] 754. ■ — Folia paullo minora, per- numerosa, usque ad Ve vel fere usqiie ad basin lobata. Lobi profunde pinnatifido-incisi vel -lobulati, lobulis lanceolatis vel late lanceolato-linearibus serratulis, — Fig. 59C, D. Südwestliche Kapprovinz, bis auf das westliche Karroide Hochland: Onder Rokkeveld (Drege a. 1830 n. 3260 !). Distr. Geres, bei Gjdow auf den Skurfde- bergen um 1100 m (Bolus in Mac Owan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. a. 1888 n. 1115!; Schlechter, PI. austro-afric. a. 1897 n. 9988!). Gonstantiaberg, um 350 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. 877!). — Calvinia, bei Waterkloof auf Felsen mit zerstreutem Gebüsch um 400 m (Diels, Reise a. 1900 n. 764!). — Ohne Standortsangabe (Mund et Maire!). 208. P. hermanniaefolium Jacq. Ic. rar. IH. (1786 — 1793) t. 545; Willd. Spec. pl. m. (1800) 682; DG. Prodr. I. (1824) 677 n. 300; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 81 n. 636. — P. crispum var. hermanniaefolium Harvey in Harvej et Sonder, FI. Gap. I. (1859 — 1860) 304. — Geranium hermanniaefolium Berg, PI. Gap. (1767) 177; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 115. — Fruticosum, circ. 1 m altum, glaucescens. Gaulis sublignosus vel lignosus, iuvenilis sicut petioli pilis brevibus simplicibus pu- bescens vel potius hispidulus, mox glabrescens et cortice canescenti-fusco armatus, ramosus ramis erectis vel strictis. FoUa pernumerosa, alterna, biseriata; lamina glau- coidea, glabra, subtus ad venas et ad marginem pilis brevibus latis setosiusculis scabra,' sine petiolo 1 cm longa, ambitu rhomboidea, marginibus duobus basalibus integra, margini- bus duobus apicalibus inaequaliter 3 — 5-Iobata, lobis acute et pro rata grosse dentatis; lamina basi in petiolum brevem (2 — 6 cm) et saepe alatum angustata. Stipulae cor- datae vel cordato-lanceolatae, acutae, saepe 2 — 7 mm longae et 2 mm latae, glabres- centes, margine pilis setosiusculis latis ciliatae vel fere denticulatae. Pedunculi ad apices ramorum et ramulorum satis numerosi, sed parum conspicui, circ. 5 mm longi, Y2 nim crassi, sicut bracteae et pedicelli et caljcis calcar pilis brevissimis setosiusculis sparsim vel sparsissime obsiti, 1 — 3-flori. Bracteae late ovatae vel rotundato-ovatae, non raro acuminatae et fere aristatae, acutae vel acutissimae, 3^ — 5 mm longae, 1 1/2 — 2 mm latae. Pedicelli 3 — 7 mm longi, vix 1 mm crassi, caljcis calcari rarissime aequilongi, fere semper manifeste breviores. Galjcis calcar 8 — 9 mm longum, 1 — 1 1/4 mm crassum, pedicellis tenuibus 2 — 3-plo crassius ; sepala spathulato-lanceolata, mucronulata, glauca, 5 — 9 mm longa, 2Y4 — 3 mm lata, glabrescentia. Petala sepahs 2Y4 — 3-plo longiora; duo maiora, circ. 20 mm longa et 7 — 8 mm lata, e basi un- guiculata late obovata, aplce rotundata, integra, albida vel rosea^ parte media macula magna purpureo-carminea picta; tria minora, 1 1 mm longa et 3 mm lata, unicolora, albida. Filamenta albida vel carminea, calyce manifeste longiora. Fructus 25 mm longus; rostrum pilis patulis albidis hispidum. — Fig. 59-4, B. Südwestliche Kapprovinz: An Gebirgshängen im Distrikt Galedon bei Galedon, Gnadental und Rivier zonder Finde (Eckion et Zeyher n. 6361). Hassagaiskloof (Zeyher n. 2085!, n. 2087!). Genadental (Mund et Maire a. 1817!, Drege n. 1303!). Zederberge, im Wuppertal (Drege a. 1830 n. 3261 !). Worcester, bei Bran- doley (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 2380 !; Gooper, South Afric. PI. a. 1 859 n. 1704!). Galedon (0. Kuntze a. 189 4 sub Geraniospermum crispum var. hermanniaefoliuml). Zwartberg (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9767!). — Blühend September bis Februar. Nota. Eckion et Zeyher distinguunt varietatem vcrrucosum montes altes ad fluvium Rivier zonder Einde apud villam Linde habitantem. 209. P. cordatum L'Her. Ger. (1787—1788) t. 22; Ait. Hort. Kew. H. (1789) 427; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 670; Sweet, Ger. I. (1 820— 1 822) t. 67; DG. Prodr. I. (1824) 671 n. 232; Eckion et Zeyher, Enum I. (1836) 79 n. 618; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — I86O) 302. — P. eriophyllmn Eckion et Zeyher, Enum. I. (1836) 79 n. 619. — Geranium cordifolium Gav. Diss. IV. (1787) 2 40 t. 117, Pelargonium. 465 f. 3; Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) H4; Andr. Ger. (1805) c. ic. — Pelargonium Gordifolium Bot. Mag. V. (1792) t, 165; Salisb. Prodr. (1796) 3U. — Geranio- spermum cordifolium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Fruticosum, usque 70 cm altum. Gaulis sublignosus, usque \ 0 mm crassus, pilis zb mollibus patulis dr dense hirsutus, demum giabrescens, erectus, etiam inferne foliatus, sparsim ramosus ramis sublignosis erectis. Folia satis numerosa, alterna; petioli brevissime sericeo-tomenlosi vel glabri, quam lamina \ — 1 V2"P^o longiores, usque 8 cm longi, \ — 1 Y2 mm crassi, vix graciles; lamina cordata, apice acuta vel rarius obtusata, margine vix perspicue lobulata et dentata dentibus parvis acutiusculis. Stipulae triquetrae, acuminatae, acu- tissimae, \ 0 mm longae, 3 mm latae, hirsutae vel puberulae vel glabrae. Pedunculi ad apices ramorum pernumerosi, corymbum zb multiflorum efformantes, 2 — 6 cm longi, i — 1 V4 nmi crassi, tomentoso-puberuli et ± sparsim hirsuti, 4 — 7-flori. Bracteae margine ciliatae vel plane hirsuto-villosae, ovatae vel ovato-lanceolatae, 5 — 8 mm longae, 2 — 3 mm latae, acuminatae, acutae, emarcide membranaceo-fuscae. Pedicelli sicut calyx totus hirsuti vel villosi, 5 — 10 mm longi, 1/2 — ^^4 mm crassi. Calycis calcar 5 — 8 mm longum, mox pedicello brevius, mox eo longius, 1 Y4 — 1^2 ni"i crassum, quam pedicellus multo crassius, sub sepalis ampliatum; sepala 10Y2~^2mra longa, 2 — 31/2 ^^ ^^^^} — ^^te lanceolata, acuminata, acuta vel acutissima. Petaia sepalis 2V2 — 2V4-PI0 longiora, duo maiora, usque 20 — 2 4 mm longa et 8 mm lata, e basi cuneata cuneato-obovata, apice rotundata, integra, pallide vel intense rosea, ad venas atro-carmineo-picta et circum eas maculata. Filamenta 12 — 15 mm longa, sepalis 1 Y4 — 1 Y2-PI0 longiora, albida vel albido-rosea. Ovarium villosum. Fructus . . . .; rostrum pilis brevibus dense hirsutum. Var. a. typicum R. Knuth. — Folia dense et molliter villosa vel subglabra. Südliche Kapprovinz: Plettenbergsbay und Knysna bei George an Gebirgshängen (Jücklon et Zeyher n. 618 sub P. eordatum nach Harvey). Langekloof bei George im Gebüsch der Gebirgshänge (Eckion et Zeyher n. 619 sub P. eriophyllum nach Harvey). George und bei Kayman's Gat (Drege n. 7450 nach Harvey). Ohne Standortsangabe (Mund et Maire!). — Blühend Oktober. Nota. Teste cl. Alton primum a. 1774 a F. Massen in Britanniam introduetum est. Var. ß. lanatum (Thunb.) Harvey 1. c. — Geranium lanatum Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 114; Thunb. Fl. Cap. (1823) 518. — Pelargonium lanatum DC. Prodr. I. (1824) 681 n. 347; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 79 n. 620. — P. Dregeanwn Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. 2. (1858) 423. — Folia subtus dense lanata. Südliche Kapprovinz und südlicher Teil der Baumsteppenprovinz der Kaffernländer: Storms River, im Gebiete Knysna um 220 m (Tyson in Mac Owan et Bolus, Herb. norm, austro-afric. a. 1888 n. 985!). — Van Stadensrivierberge bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 620 sub Pelargonium lanatum nach Harvey; Drege a. 1829 n. 2265!, a. 1829 n. 2266 sub P. cuculliforme E. Mey.!). — Blühend September. Var. y. rubrocinctum (Link) Harvey 1. c. — Pelargonium rubroänctum Link, Enum. hört. her. IL (1822) 191; DC. Prodr. L (1824) 671 n. 234. — Folia utrinque fere glabra vel subtus minute tomentoso-puberula, saepe rubro-marginata. Südwestliche und südliche Kapprovinz: Attaqua's Kloof (Gill, Drege n. 7449 nach Harvey). Oliphant's River (nach Harvey). Distr. Riversdale, am Garcia's Pass beim »Zoll House« um 400 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1904 n. 11226!). — Distr. Mossel Bay^ bei Ruiterbosch (Hops n. 1 !). Nota. Varietates formis intermediis, ut videtur, bene coniunclae sunt. 210. P. papilionaceum (L.) Ait. Hort. Kew. H. (1789) 423; Salisb. Prodr. (1796) 316; Willd. Spec. pL IlL (I8OO) 671; Sweet, Ger. L (1820 — 1822) t. 27; DC. Prodr. L (1824) 671 n. 231; Eckl. et Zeyh. Enum. L (1836) 79 n. 617; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 305. — P. tomentosum Eckl. et Zeyh. Enum I. (1836) 79 n. 613. — P. robustum = P. capitatum X angulosum R. Knuth in Engl. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 30 466 R. Knuth. — Geraniaceae. Bot. Jahrb. XLIV. (4 909) 29. — Geranium papilmiaceum L. Spec. pl. ed \. II. (n53) 676, ed 2. II. (4763) 945; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 39; Cav. Diss. IV. (1787) 244 t. H2 f. l; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 114; Thunb. Fl. Gap. (1823) 521. — Geranium afric. arhorescens^ flore velut dijjetalo, elegajiter variegato Dill. Hort. Eltham. (1774) t. 128 f. 155. — Geraniospermum papilionaceum 0. Ktze. Kev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, 1 m altum. Gaulis sublignosus vel carnoso-Iignosus, 10 — 15 mm crassus, indumento duplici e pilis brevibus crispulis et pilis longis simplicibus hirsutus, erectus, inferne demum foliis denudatus, praecipue superne ramosus ramis erectis sub- lignosis vel lignoso-carnosis. Folia superne vix numerosa, alterna; petioli indumento citato duplici hirsuti, laminae circ. aequilongi, 2 — 8 cm longi, 2 mm crassi, summi breves; lamina ambitu late cordata, pilis longis hyalinis hirsuta, usque 10 — 11 cm diametiens, parum profunde lobulata et dentata, dentibus rotundatis vel obtusis. Stipulae late triquetrae, acutae, saepe 7 — 10 mm longae et latae, hirsutae, mox fuscae. Pedun- culi ad apices summos ramorum pernumerosi, corymbum multiflorum efformantes, 2 — 6 cm longi, 1 — 11/21""^ crassi, pilis minutissimis subviscidi et pilis longis livalinis hirsuti, 5 — 1 0-flori. Bracteae sicut pedicelli et caljx totus indumento citato duplici obsitae, late ovatae vel triquetrae, zb abrupte acuminatae, acutae, mox fuscae, 4 — 5 mm longae et 2V2 — 3 mm latae. Pedicelli 7 — 12 mm longi, vix 1 mm crassi, gra- ciles. Galycis calcar pedicellis t^ji-'^Xo brevius, 2 — 6 mm longum, 1 mm crassum, pedicello manifeste crassius, sub sepalis vix ampliatum ; sepala 8 — 10 mm longa, 2 — 3 mm lata, lanceolata vel oblongo-lanceolata, acuta. Petala sepalis circ. 2-plo longiora, duo maiora, 1 5 mm longa, o — 7 mm lata, purpurascentia, e basi cuneata cuneato-obovata, apice retuso leviter emarginata, ceterum integra, albida, ad venas purpureo- striata et circum eas lilacino-picta. Filamenta sepalis manifeste longiora, filiformia, 10—12 mm longa. Fructus 24 mm longus; rostrum pilis setosiusculis patulis hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: Hottentottshollandsberge und hei Klynrivier im Distr. Stellenbosch, Galedon (Eckion et Zevher n. 617!). Puspasvalley, nicht weit von Zwellendam (Eckion et Zevher n. 6 1 3 sub P. to7nentosum\). Grootvadersbosch (Zeyher n. 2093 nach Harvey). Hermanus, um 100 m (Marloth, Exs. austro-afric. a. 1903 n. 2773!). Ohne Standortsangabe (Marloth n. 3589 sub P. angulosuml). — Blühend Oktober bis November. Nota. Teste Alton a. 1724 in »Ghelsea Garden« cultum. 211. P. cucuUatum (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 426; L'Herit. n. 68; Salisb. Prodr. (1796) 314; Willd. Spec. pl. 111. (I8OO) 670; DG. Prodr. I. (1824) 671 n. 236; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 80 n. 621; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 302; Marloth, Fl. Kapl. (1908) 116 f. 30. — Geranium cucuUatum L. Spec. pl. ed 1. (1753) 677, ed 2. (1763) 946,; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 35 n. 42; Bergius, PI. Gap. (1767) 174; Gav. Diss. IV. (1787) 241 t. 106 f . 1 ; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 114; Thunb. Fl. Gap. (1823) 518. — G. fimhriatum Burm. f. Spec. Geran. (1759) 35; Burm. f. Fl. Gap. Prodr. (1768) 18. — Geranio- spermum cucuUatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 93. — Fruticosum, 1- — 2 m altum. Gaulis sublignosus vel carnoso-Iignosus, 10 — 15 mm crassus, indumento duplici e pilis brevibus densissimis et pilis densis longioribus hirsutus, erectus, inferne demum foliis denudatus j praecipue superne ramosus ramis erectis sublignosis vel lignoso- carnosis. Folia superne satis numerosa, alterna; petioli indumento citato duplici hirsuti, laminae circ. aequilongi, 2 — 8 cm longi, 2 mm crassi, crassiusculi; lamina reniformis, pilis longis hirsuta, dentata dentibus parvis acutiusculis. Stipulae e basi lata abrupte acuminatae, acutae vel acutissimae, saepe 7 mm longae et (basi) 5 mm latae, hirsutae, mox membranaceo- fuscae et deciduae. PeduncuH ad apices sum- mos ramorum pernumerosi, corymbum multiflorum contractum efformantes, 1 ^/^ — 3 cm longi, 1 1/2 i^^ni crassi, pilis longis et brevioribus hirsuti vel hirsutissimi, 5 — 10- flori. Bracteae sicut pedicelli et calyx totus pilis longis hirsutissimae, lanceolatae vel lanceolato-ovatae, acuminatae^ acutae, emarcide membranaceo-fuscae, 6Y2"~8 mm longae, 2 — 3 mm latae. Pedicelli 4 — ^10 mm longi, ^ /^ m^i crassi. Galycis calcar pedicellis Pelargonium. 467 <— 3-plo longius, 6 — i 2 mm longum, 0/4 — 1 1/2 ^i"^ crassum, pedicello multo crassius, siib sepalis ampliatum; sepala 10 — 15 mm longa, 3 mm lata, lanceolata vel anguste lanceolata, acuta vel acutissima. Petala sepalis 1^4 — 2V2"P'o longiora, duo maiora, usque 20—30 mm longa et 12 mm lata, e basi cuneata late cuneato-obovata , apice rotundata vel fere retusa, integra, rubra, ad venas alro-carmineo-picta. Filamenta sepalis subaequilonga, filiformia, cire. I i mm longa. Ovarium villosum. Fruetus ma- tnrus(?) 25 mm longns; stvlus filiformis, saepe persistens, 10 — limmlongiis; rostrum hii sutissimum. Südwestliche Kapprovinz: Tafelberg (Eckion et Zeyher n. 6211 Mund €t Maire! Krebs! Spielhans! Herb. Scott Elliot n. 109! Schenck a. »886 n. 551! Knoop n. 34 sub P. speciosum). Platteklip, am Südabfall des Tafelbergs im Gebüsch einer Bachschlucht auf felsigem Lehmboden um 400 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1186!). Seapoint bei Capstadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3074!). Teufelsberg {Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 1125!). Ohne Standorts- angabe (Drege n. 7269 nach Harvey; Zeyher n. 2092 nach Harvey). — Blühend Oktober bis Februar. Nota. Teste Aiton species primum a. 1690 in Britanniam a Bentick introdueta est. 212. P. capitatum (L.) Ait. Hort. Kew. H. (1789) 4 25; L'Herit n. 66; Salisb. Prodr. (1796) 314; Willd. Spec. pl. HI. (1800) 676; DG. Prodr. I. (1824) 674 n. 269; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 80 n. 630; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — I86O) 303. — P. Dmmmondii Turcz. in Bull. Mose. I. (1858) 421; Bot. Mag. CXX. (1894) t. 7346. — Geranium capitatum L. Spec. pl. ed 1. H. (1753) 678, ed. 2. II. (1763) 947; Burm. f. Spec. Geran. (1759) 35; Cav. Diss. IV. (1787) 249 t. 105 f. 1; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) 114; Andr. Ger. (1805) c. ic. ; Thunb. Fl. Cap. (182 3) 52 1. — Geraniospermum capitatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (I89l) 94. — Fruti- cosum, usque 1 m et ultra altum, pilis hyalinis hirsutum vel hirsutissimum. Gaulis carnoso-sublignosus, 6 — 12 mm crassus, subteres, erectus, inferne plerumque foliis denu- datus, squarroso-ramosus ramis cauli consimilibus. Folia numerosa, alterna; petioli quam laminae diameter I — 2-plo breviores, usque 4 cm longi et 1^/2 — 2 mm crassi; folia summa vix minora, ceteris plane similia; lamina pilis hyalinis utrinque hirsutissima, 2 — 8 cm diametiens, e basi cordata ambitu obtuse cordata, usque ad 1/4 — ^j^ obtuse lobata, lobis magnis acutiuscule vel obtusiuscule denticulatis. Stipulae nmgnae, ovato- cordatae, acutae vel acutissimae, usque 1 3 mm longae et 1 0 mm latae, hirsutae. Pe- dunculi ad apices ramorum satis numerosi, 2 — 10 cm longi, 2 mm crassi, crassiusculi, fructiferi non raro leviter arcuatim erecti, sicut bracteae et calyx totus dense villoso- hirsuti, 9 — 20-flori. Bracteae ovatae, acuminatae, acutae, 7 — 8 mm longae, 3 — 3^/2 mna latae. Flores subsessiles, capitulum densum depressum efformantes. Calycis calcar 4 — 5 mm longum, {^j^rnm crassum, sub sepalis non ampliatum; sepala oblongo-ovata vel ovata, mucronata mucrone 1 mm longo, densissime villoso-hirsuta. Petala sepalis 2 — 2V2"P^o longiora; duo maiora 18 mm longa et 5 mm lata, e basi angustata obovato- oblonga, apice rotundata, integra, rosea, ad venas intense purpureo-picta; tria inferiora minora, concolora. Filamenta calyci aequilonga, filiformia, rosea. Fruetus 28 mm longus; rostrum pilis albidis vel sordidis hirsutum. Südwestliche Kapprovinz und südliche Baumsteppenprovinz der Kaffern- länder: Tafelberg und in den Distr. Caledon und Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 630!). Kapstadt (Schinz a. 1887! Paul! Perdonnet a. 1844 n. 45!). Wynberg bei Kap- stadt (Wilms, Fl. Afr. austr. a. 1883 n. 3069a! Schenck a. 1884 n. 6I0!). Camps- bay (Rehmann, Exs. Afr. au.st. a. 1875 — 1880 n. 16031). Cape Fiats bei Kapsladt (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1873 — 1880 n. 2147!). Zwischen Retreat Station und Muizenberg, um 1 0 m (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1892 n. Gi4!). Caledon, im oberen Vanrhynevelds-Tal auf sandigem Boden lichtbuschiger Triften um 360 m (Diels, Reise a. 1900 n. 1395!). Distr. Malmesbury, in der Umgebung von Hopefield (Bach- mann, PI. Cap. a. 1883 n. 92! a. 1885 n. 1534! n. 1535!). Riversdale (Rus^ a. 1891 — 1893!). SirLowry's Pass (0. Kuntze a. 1 894 sub Geraniospermum eapitatuml ; 30* 46g R. Knuth. — Geraniaceae. Spiellians a. <876!). Diepriver Station (0. Kuntze a. 1894 sub O. capitatuml). Ohne Siandortsangabe (Drege n. 5243!). — An den Ufern des Zwartkopsrivier und auf den Hügeln von Olifantshoek bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 630 sub var. si- nuatuml). East London (Seifert in herb. Conrath a. 1898 n. 79!). — Blühend August bis Februar. Pondoland: (ßachmann a. 1887 — 1888 n. 706!). Natal: Umkomaas (Medley Wood, ex herb. Natal. n. 7177!). Port Shepstone (Franks, ex herb. Natal. n. 9759!). Zululand, N'goya um 300 — 700 m (Medley Wood, ex herb. Natal. a. 1904 n. 9360 !). West-Australien: Swan, am Strande von Cottesloe-Beach, auf kalkhaltigem Sande der Dünen häufig, 5 m über dem Meere (Diels, Reise a. 1900 n. 1502!). S. Plantagenet, um Albany, auf sandigen freien Plätzen unweit des Meeres (Di eis ^ Reise a. 1901 n. 2258!). — Blühend und fruchtend November bis Januar. Malacca (Yvan a. 1846 in Herb. Delessert!). Nota 1. Eckion et Zeyher distinguit haud iure praeter varietatem typieam varietatem ^sinuatum*. Nota 2. Teste Alton species a. 1690 a Bentick in Britanniam introducta est. 213. P. vitifolium (L.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 425; Salisb. Prodr. (1796) 314; Willd. Spec. pl. III. (1800) 675; DC. Prodr. I. (1824) 674 n. 268; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 81 n. 631; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859 — 1860) 303. — P. vitifolium var. quinquelobum L'Her. Geran. (1787 — 1788) t. 19. — Ge- ranium vitifolium L. Spec. pl. ed. 1. II. (1753) 678, ed 2. II. (1763) 9 47; Burm. f, Spec. Geran. (1759) 34; Gav. Diss. IV. (1787) 245 t. Hl, f. 2; Thunb. Prodr. PL Cap. (1794) 114; Thunb. FL Gap. (1823) 521. — G. afriö. arborescens, Vitis folio, odore Melissae Dill. Hort. Eltham. (1774) t. 126, f. 153. — Geraniospermum viti- folium 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 94. — Fruticosum, usque 100 cm altum, pilis in- aequilongis hirsutum vel hirsutissimum. Caulis carnoso-sublignosus, 4 — 10 mm crassus^ subteres, erectus, squarroso-ramosus ramis cauU consimilibus. Folia numerosa, alterna; petioli quam laminae diameter 1 — 2-plo breviores, usque 6 cm longi et 2 mm crassi; foha summa vix minora, ceteris plane similia; lamina pilis hyalinis utrinque hirsutis- sima, 2 — 7 cm diametiens, e basi cordata ambitu obtuse cordata vel fere reniformi- cordata, usque ad 1/4 obtuse lobata lobis latis acutiuscule denticulatis. Stipulae magnae^ late ovato-cordatae, acutae, usque 12 mm longae et 10 mm latae, hirsutae. Pe- dunculi ad apices ramorum numerosi, 3 — 10 cm longi, 1 1/2 — 2 mm crassi, fructi- feri non raro leviter arcuatim erecti, sicut bracteae et calyx totus villoso-hirsutis- simi, 7 — I 6-flori. Bracteae cordato-ovatae, acuminatae, acutae, 7 — 10 mm longae, 4 — 6 mm latae. Flores subsessiles, capitulum densum efformantes. Calycis calcar 3 — 5 mm longum, 1 — 1 Y2 1^11^ crassum, sub sepalis non ampHatum; sepala oblonga vel oblongo-ovata, minute mucronata mucrone usque 1 mm longo, dense villoso-hirsu- tissima. Petala sepalis 2-plo longiora ; duo maiora 13 — 15 mm longa et 4 mm lata, e basi angustata obovata, apice rotundata, integra, rosea, ad venas basin versus intense purpureo-picta; tria inferiora minora, concolora. Filamenta sepalis 2-plo bre- viora, filiformia, rosea. Fructus 25 mm longus; rostrum piHs sordido-albidis patulis hirsutissimum. Südwestliche und südliche Kapprovinz, sowie Natal: Klapmuts und Hotten- tottsholland bei Stellenbosch (Eckion et Zeyher n. 63l!). Paarlberg, in Gebüschen auf feuchtem lehmigem Boden (Drege n. 1299!). French Hoek, um 150 — 600 m (Schlechter^ PI. austro-afr. a. 1896 n. 92 20 ! n. 9 253!). — Knysna Distr., bei Belveder (Rehmann^ Exs. Afr. austr. a. 1875 — 1880 n. 463!). — Natal, bei Inanda (Rehmann, Exs. Afr, austr. a. 1875— 1880 n. 8399!). — Blühend Oktober. Nota 1. Species est peraffinis F. cucuUato, a quo tantum foliis minus divisis et habitu crectiore distingui potest. Nota 2. Teste Alton species a. 1724 primum in >Chelsea Garden« culta est. Pelargonium. 469 214. P. semitrilobum Jacq. Hort. Schoenbr. II. (1797) t. 130; Willd. Spec. pl. III. {1800} 683; DC. Prodr. I. (1824) 674 n. 267; Eck), et Zeyh. Enum. I. (1836) 79 n. 612; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. 1. (1859 — 1860) 303. — Oeranium semitrilobum Poir. Encjcl. Suppl. II. (1811) 755. — Fruticosum, V2~V4 "^ altum, pilis dz sordidis hirsutum. Caulis herbaceo-sublignosus vel sublignosus, usque 6 mm crassus, subteres, erectus, dense foliatus, zb squarroso-ramosus ramis cauli consimilibus. Folia numerosa vel pernumerosa, alterna; petioli longitudine varii, mox quam lamina 2-plo longiores, mox ea breviores, usque 5 cm longi et 1 mm crassi; folia summa gra- datim minora et non raro brevissime petiolata; lamina pilis ± hyalinis utrinque hirsuta, 1 Y2 — 4 cm diametiens, basi cuneata vel cordata vel truncata, usque ad Y4 — V2 obtuse trilobata, lobis latis basi lata cuneatis acutiuscule denticulatis. Stipulae late ovato- cordatae, acutae vel fere minute mucronatae, usque 5 mm longae et 4 mm latae, pilis fere albidis hirsutae. Pedunculi ad apices ramulorum satis numerosi, 1 — 7 cm longi, 1 — 1 Y4 mm crassi, sicut bracteae et pedicelli et calyx totus pilis patulis hirsuti, 2 — 3-flori. Bracteae ovatae, satis abrupte acuminatae, acutae, 6 mm longae, 2V2 — 3 mm latae. Flores pedicellati, pedicellis 4 — 10 mm longis, 1/2"^'^^^ crassis. Calycis calcar 1 72 — 5 mm longum, 1 1/4 mm crassum, sub sepalis vix ampliatum, pedicellis manifeste crassius; sepala anguste oblonga, acuminata, acuta, 8 — 10 mm longa, 2 — 3 mm lata, hirsuta. Petala sepalis 2 — 2V2~plo longiora; duo maiora 14 — 18 mm longa et 7 — 8 mm lata, late obovata, apice rotundata, integra, carmineo-rubra vel rubra, ad venas graciliter atro-purpureo-striata; tria inferiora minora et non raro 2-plo angustiora, con- colora. Filamenta sepalis 3 — 3Y2"Plo breviora, filiformia. Rostrum pilis patentissimis hispidum. Südwestliche Kapprovinz: Caledon, an den Hängen der Klynrivierberge auf steinigem Boden (Eckion et Zeyher n. 612 nach Harvey). Var. a. Jacquinii Harvey 1. c. — P. adulterinum Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 8 0 n. 628. — Folia supra sparsim hispida, subtus villosa, basi cuneata (nach Harvey). Südwestliche Kapprovinz: Distr. Worcester, im Tulbagh-Tal gegen »Water- fall« (Eckion et Zeyher n. 628 nach Harvey). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 198 nach Harvey). Var. ß. adulterinum (L'Her.) Harvey I.e. — P. aduUe7'inum VRer. Geran. (17 87 — 188 8) t. 34; Willd. Spec. pl. III. (180 0) 6 83; Pers. Syn. II. (1807) 2 33; Ait. Hort. Kew. ed. 2. IV. (1812) 180; Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 22; DG. Prodr. I. (1824) 674 n. 263. — Geranium adulterinum Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 115. — Folia utrinque moUiter pilosa, basi cordata vel truncata. Südwestliche Kapprovinz: Zonderende (Zeyher n. 2090 ! n. 2091 !). Rivers- dale, am Garcia Pass beim »Zollhaus« um 60 0 m (Bolus, Austro-afric. a. 1904 n. 1 1232). — Blühend Oktober. 215. P. crispum (L.) L'Her. Ger. (1787 — 1788) t. 32; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 430; Salisb. Prodr. (1796) 316; Willd. Spec. pl. III. (I8OO) 682; DG. Prodr. I. (1824) 677 n. 301; Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 383; Eckl. et Zeyh. Enum. 1.(1836) 81 n. 635. — Geranium crispum L. Mant. (1771) 257; Bergius, PI. Gap. (1767) 176; Cav. Diss. IV. (1787) 252 t. 109, f. 2; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 115; Thunb. Fl. Gap. (1823) 52 5. — Geraniospermum o'ispum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 9 4. — Fruticosum, ^4 — * ^ altum, fere glaucescens. Gaulis sublignosus vel lignosus, superne sicut petioli pilis brevibus simplicibus pubescens vel potius hispidulus, mox laevis et cortice nitente fusco armatus, ramosus ramis patulo-erectis rigidis. Folia pernume- rosa, alterna, partim biseriata; lamina subglaucescens, glabra vel pubescens, praecipue subtus ad venas et ad marginem pilis brevibus hispidula, (sine petiolo) 1 — 2 cm longa et 1 Y2 — I V4"P'*^ latior, basi retusa vel sinu lato cordiformi incisa, ambitu obtuse cordata vel reniformi-cordata, basi tota integerrrima, ceterum usque ad medium trilobata, lobis margine communi acute denticulatis et crispis; petiolus quam lamina 1 — 3-plo longior, 470 R- Knuth. — Geraniaceae, V2 — ^ ^"^ longus, gracilis, i mm crassus. Stipulae cordatae, acutae, saepe 2- — 5 mm longae et 2 — 3 mm latae, pubescentes. Pedunculi ad apices ramorum et ramulorum satis numerosi, i — 5 cm longi, 1 mm crassi, sicut bracteae et pedicelli pilis brevissimis dense puberuli, \ — 3-flori. Bracteae late vel latissime ovatae, saepe abrupte acumi- natae, acutae vel acutissimae, 3— 6 mm longae, 2 mm latae. Pedicelli 5 — 12 mm longi, 1/2 ^^^ crassi, calycis calcari raro aequilongi, plerumque eo manifeste bre- viores. Caljx pilis brevibus vel brevissimis setosiusculis db sparsim obsitus; calcar 8 — iO mm longum, \ — 11/2 ^^ crassum, pedicellis 2-plo crassius; sepala oblongo- lanceolata, acuminata, acuta, glaucescentia, 8 — 10 mm longa, 2 — 2Y2 ^^ l^^a. Petala sepalis 2V4 — 2Y4-PI0 longiora; duo maiora, 15 — 25 mm longa et 7 — i 0 mm lata, e basi unguiculata late obovata, apice rotundata vel emarginata, car- mineo-rosea vel albido-rosea, basin versus ad venas purpureo-striata; tria inferiora minora et angustiora, usque 13 mm longa et 3 mm lata, unicolora, rosea vel albido- rosea. Filamenta albida vel rosea, calyce manifeste longiora. Rostrum pilis patulis albidis hispidum. Südwestliche Kapprovinz: Am Ufer des Rivier zonder Einde am Landhause Ecksteen und Linde im Distr. Zwellendam (Eckion et Zeyher n. 635). Kochmans Kloof (Mund et Maire a. 1819!). Hex Rivier, an trockenen Stellen um 550 m (Mar- loth, Exs. austr.-afr. a. 1903 n. 270 1!; Bolus, Austr.-afr. a. 1904 n. 13050!). Ohne Standortsangabe (Zeyher n. 2088; Drege n. 1304 nach Harvey). Nota 1. Teste cl. DC. folia odore Melissae praedita sunt. Nota 2. DeCandolle distinguit varietatem majus (l'Her. Ger. t. 32) folüs profuncfms trilohis majoribus, tubo fiectarifero calyce suhlongiore. Nota 3. Speciem a, 1774 Masson in Britanniam introduxit teste cl. Alton, 216. P. Engleriannm R. Knuth, spec. nov. — Fruticosum, circ. 1 m altum, glaucoideum. Caulis herbaceo-sublignosus, sicut petioli indumento brevissimo denso glanduloso et pilis setosis longis patulis sparsioribus obsitus, ereetus, ramosus vel ramosis- simus ramis .erectis herbaceo-sublignosis vel herbaceis. Folia numerosa, alterna; petioli quam laminae diameter {^j^-^^o longiores, usque 3Y2 cm longi, 2 mm crassi, summi foliorum parvorum circ. 1 cm longi, sed pro rata vix breviores; lamina glabrescens vel saepius pilis simplicibus zb adpressis brevibus obsita, usque 3Y2 ^^^ diametiens, ambitu late semi-ovata, basi retusa, usque ad Y5 — Y? lobata lobis latis rotundatis acute denticulatis. Stipulae late cordato-triquetrae, acuminatae, acutae, saepe 7 mm longae et latae, pilis brevibus glanduloso-hirsutae vel (glandulis deciduis) hirsutae. Pedunculi ad apices ramorum in axillis foliorum parvorum basi cuneatorum numerosi et corym- bum multiflorum efformantes, 2 — 6 cm longi, 1 — 1 Y2 i^^ni crassi, sicut pedicelli et calyx pilis brevissimis glandulosis dense et longioribus simplicibus hyalinis rigi- dis sparsius obsiti, 3— 5-flori. Bracteae utrinque brevissime puberulae, margine pilis latis setosis rigide ciliatae, latissime vel rotundato-ovatae, abrupte acuminatae^ acutae vel acutissimae, 5 — 7 mm longae, 4 — 4Y2 ^^"^ latae. Pedicelli 10 — 15 mm longi, 1 mm crassi. Calycis calcar pedicellis 4 — 6-plo brevius, 2 — 3 mm longum, 1 — 1 Y4 miw crassum , quam pedicellus manifeste crassius ; sepala pilis hyalinis latis perpaucis obsita, ceterum minutissime glanduloso -puberula, 8 — 9 mm longa, 2 — 3 mm lata, obovata vel oblongo-obovata, abrupte acuminata, acuta. Petala duo maiora sepalis 1 Y4-PI0 longiora, e basi angustata obovata, apice rotundata, integra, alba, in medio macula carminea notata; tria inferiora albida, sepalis subaequilonga, angustiora. Filamenta sepalis 2 — 3-plo breviora, linearia. Rostrum pilis patulis hirsutum. — Fig. 60. Südliche Karroo: Distr. Prince Albert, auf steinigen Abhängen der Zwartberge am Zwartberg-Pass um 1400 m (Bolus, Austro-afric. a. 1904 n. 11452 — Typus in herb. Bolus. !). — Blühend Dezember. 217. P. Schoenlandii R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 28 = P. ribifolium X quercifolium R. Knuth l. c. — Fruticosum , verisimiliter 1 m altum, glaucescenti-viride. Caulis sublignosus, usque 8 mm et uKra crassus, sicut petioli pilis Pelargonium. 471 Fig. 60. Pelargonium Englerianum R. Knuth. A Habitus. B Flos. B' Pctalum. C Stamina pistillumque. D Flos defloratus. (Icon. origin.) 472 ^- Knuth. — Geraniaceae. vix numerosis patulis setosiusculis hispidus et indumento brevissirao glanduloso denso puberulus, mox laevis et cortice brunneo armatus, superne — internodiis abbreviatis — fere nodosus, inferne foliis plane denudatus, ramosus ramis erectis sublignosis cauli consimilibus. Folia praecipue ad apices ramorum numerosa, alterna; lamina supra pilis canescentibus adpressis vix dense obsita, subtus ad venas praesertim subhirsuta, saepe 3 cm longa et lata, ambitu cordata, basi fere retusa, dz intense lobata, lobis semi- ovatis rotundatis acute crispule denticulatis; petioli laminae circ. aequilongi, usque 3 — 4 cm longi et 2 mm crassi, saepe fere crassiusculi. Stipulae late ovatae, abrupte acu- minatae, acutae vel acutissimae, saepe 4 mm longae et 3 mm latae, pilis brevibus sub- hirsutae. Pedunculi ad apices ramorum satis numerosi, circ. 2 cm longi, 1 1/4 mm crassi, sicut pedicelli et calycis calcaria pilis patulis canescentibus et indumento brevis- simo glanduloso denso obtecti, 6 — 9-flori. Bracteae ovatae, acuminatae, acutae, 4 mm longae, 2^4 — 2Y2 ^^ latae. Pedicelli 3^2 — 5 mm longi, caljcis calcari aequilongi. Calycis calcar pedicello crassius, \ mm crassum, sub sepalis vix vel non ampliatum; sepala oblonga, apicem versus angustata, acuta, pilis canescentibus subhirsuta. Petala sepalis 1^/2 — 2-plo longiora; duo majora, H — H mm longa et 5 mm lata, e basibus angustatis obovata, apice rotundata, integra, rosea, basin versus praesertim ad venas purpureo-maculata; tria minora angustiora et pallidiora. Südlicher Teil der Baumsteppenprovinz der Kaf fernländer: Grahams- town Kloof bei Grahamstown um 540 m (Schönland, Albany Museum a. 4 892 n. 568 — Typus in herb. Turic.!; Schönland, Fl. Gap. n. ii\]). — Blühend Sep- tember. Nota. P. Schoenla7idn est medium inter P. qttereifoHum, cui similis est forma foliorum, et P. ribifoliitm, cui margine crispulo acute denticulato affine est. Floribus et calcarum longitudine et habitu species est media inter ambas species. 218. P. riversdalense R. Knuth, spec. nov. — Verisimiliter 30 — 50 cm altum, suffruticosum vel fruticosum, ramosum vel ramosissimum, densissime foliatum, inferne saepe foliis denudatum. Caulis et rami sublignosi, 5 — 7 mm crassi, puberuli, demum glabri, foliis densissime obtecti. Folia glaucoideo-viridia; petioli usque 3 cm longi et 2 mm crassi, puberuli, crassiusculi; lamina 2 — 4 cm diametiens, petiolo vix aequilonga, glabrescens vel glabra, margine saepe crispula, subtus prominenter nervata, ambitu cordata, 5 — 9-lobata lobis rotundatis vel ovatis acute dentatis, dentibus saepe rubello- marginatis; folia superiora gradatim minora. Stipulae trianguläres vel ovatae, ± longe acuminatae, acutae, saepe 8 — 9 mm longae, basi 2V2 — ^ ^"^ latae, glabrescentes vel minutissime puberulae. Umbellae plures, ad apices ramorum congestae. Pedunculi 0/2 — 3Y2 cm longi, 11/2 — 2 mm crassi, crassiusculi, indumento minutissimo puberulo tomentosi et pilis sparsioribus patulis longis subhirsuti, 3 — 8-flori. Bracteae ovatae, acutae vel acutiusculae, 6Y2 — 8 mm longae, 2V2 — 3 mm latae, glabrae vel margine ciliatae, non raro rubellae, mox membranaceae. Pedicelli \ V2 — 6 mm longi, sicut calycis calcar dense puberulo-tomentosi et pilis longis hirsuti. Calycis calcar 7 — \ 0 mm longum, 1^/4 — 1^4 iiirn crassum, pedicello saltem 2-plo crassius, sub sepalis am- pliatum; sepala ovato-oblonga, acuta vel mucronulata, 8V2 — {^^ji^^ longa, 2V2 — 2V4 mm lata, margine rubella. Petala duo maiora, sepalis 3-plo longiora, usque 23 mm longa et 12 mm lata, e basi cuneata latissime obovata, albida vel rosea, basin versus macula magna purpureo-carminea picta; tria minora concolora, lingulato- spathulata, 15 mm longa et t^l^mm lata. Filamenta calyci aequilonga. Pistillum purpureum. Südwestliche Kapprovinz: Riversdale, Garcia-Pass am »Zoll Haus«, um 500 m an Gebirgshängen (Bolus, Austro-afric. a. 1904 n. 11233. — Typus in herb. Bolus.!). — Blühend Oktober. 219. P. quercifolium (L. f.) Ait. Hort. Kew. II. (1789) 422; L'Herit. Geran. (1787—1788) t. 14; Salisb. Prodr. (1796) 313; Willd. Spec. pl. III. (1800) 678; DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 309; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859~- 186 0) 30 G. — Geranium queräfolium L. f. Suppl. (1781) 306; Cav. Diss. IV. (1787) Pelargonium. 473 246 t. n9, f. l; Thunb. Prodr. PI. Cap. (1794) H5; Andr. Ger. (I80o) c. ic; Thunb. Fl. Cap, (1823) 521. — Geraniospermmn quercifolium 0. Ktzc. Rev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, circ. 1 m altum, viridi-glaucescens. Caulis sublignosus, 4 — 8 mm crassus, sicut petioll pilis paucis longis patulis mollibus obsilus et puberulus, demum glabrescens, teres, erectus vel parum anguloso-tortuosus, inlerne saepe foliis denudatus, ramosus ramis erectls sublignoso-carnosis. Folia numerosa, alterna; petioli laminae summum aequilongi, plerumque multo breviores, usque 4 — 5 cm longi et • V4 — 1 V2 ™wi crassi; folia summa paullo minora, breviter petiolata, sed non sessilia; lamina supra indumento brevi hyalino sparso puberulo obsita, subtus glabrior et ad venas sparsim pilosa, 2—10 (plerumque 4 — 5) cm diametiens, ambitu cordato-trian- gularis vel cordato-oblongata, profunde pinnatifido-inciso-lobata^ lobis oblongis vel ovatis obtusis acute denticulatis. Stipulae e basi triangulär! zb acuminatae, acutae vel acu- tissimae, saepe 3 — 7 mm longae et 3 mm latae, pilis brevibus dz hirsutae. Pedunculi ad apices ramorum siti, in axillis foliorum satis magnorum numerosi, 2 — 7 cm longi, 1 ^/4 mm crassi, fructiferi divaricati vel reflexi, sicut bracteae et caljx totus indumento brevi patulo subhirsuti, 3 — 7-flori. Bracteae late ovatae, acuminatae, acutae, 6 — 9 mm longae, 372 — ^ ^^ latae. Flores subsessiles. Calycis calcar 6 — 7 mm longum, basi 1 mm crassum, tum sensim ampliatum et sub sepalis 2 mm crassum; sepala oblongo- ovata vel ovata, mucronata mucrone 1 mm longo, itz dense hirsuta. Petala sepalis 1V2— 2y4-plo longiora; duo maiora, circ. 20 mm longa et 6— 7 mm lata, e basi angustata obovata vel oblongo-obovata, apice rotundata, integra, rosea, ad venas intense carmineo- vel purpureo-striata et in medio macula carmineo-purpurea plerumque picta; tria minora vix angustiora et pallidiora. Filamenta sepalis 1 \'4-plo longiora, filiformia. Fructus maturus(?) 23 mm longus; rostrum pilis hyalinis patulis satis longis mollibus hirsutum. Südliche Kapprovinz: Mostertshoek (nach Thunberg). Goshen, auf dem Windvogelsberg (Baur, Austro-afric. n. 827 ex pte.!). Zuurberg im George Distr., zwischen Millowmoore und Avontuur (Bolus, Herb. a. 1870 n. 2278!). George Distr., bei Uniondale (Bolus, Austro-afric. n. 2278!). Dampground, um 600 m (Schön- land, ex Albanj Mus. Grahamstown a. 1892 n. 568!). — Blühend September bis November. Nota \. Alton distinguit varietatem ß. foliis duplicato-pinnatifidis (L'Herit. t. 15). Nota 2. Teste Aiton species a. 1774 a Masson primum introdueta est. 220. P. panduraeforme Eckl. et Zevh. Enum. I. (1836) 82 n. 640. — Fruti- cosum, 40 — 100 cm altum, glaucescens. Caulis carnoso-sublignosus, 4 — 7 mm crassus, sicut petioli pilis longis patulis hirsutus et indumento brevi puberulus, demum sub- laevis, teres, erectus vel strictus, inferne foliis denudatus, ramosus ramis cauli con- similibus. Folia alterna, approximata, numerosa; petioli quam lamina 3 — 4-plo breviores, 7 — 15 mm longi, 11/4 — {^j^mm crassi; folia summa ceteris similia et vix minora, petiolata petiolis circ. 1 0 mm longis ; lamina supra pilis hyalinis adpressis hirsuta, subtus indumento eodem densissimo canescenti-lanuginosa, plerumque 4 cm longa et -3 cm lata, ambitu latissime ovata, apice rotundata, basi lobis latis duobus obtusis ornata, lobo medio maximo non raro grosse inciso-lobulato ; lobi omnes denticulati et exs. margine revoluti; foliorum forma fere lyraeformis. Stipulae trianguläres, acutae, saepe 4 — 5 mm longae et 3 mm latae, hirsutae. Pedunculi ad apices ramorum pauci, ex axillis foliorum magnorum, 1 5 mm longi, 1 ^'^ mm crassi, sicut bracteae et calyx totus pilis albido-canescentibus hirsuti, 4— 7-flori. Bracteae late ovatae, acumi- natae, acutae, 7—9 mm longae, 3V2 — ^72 nim latae. Flores subsessiles. Calycis calcar 7 — 10 mm longum, basi 1 Y4 mm crassum, tum sensim ampliatum et sub sepalis 2 mm crassum; sepala oblongo-ovata vel ovata, acutiuscula, dense hirsuta. Petala sepalis 1 1/2 — 2-plo longiora; duo maiora, circ. 14 — 15 mm longa et 4 mm lata, e basi angustata spathulato-obovata, apice rotundata, integra, rosea, circum venas intense carmineo-purpureo-striata et -maculata; tria minora angustiora et pallidiora. Filamenta sepalis 11/2 — lY-rp'o longiora, rubella, filiformia. Fructus 474 R. Knuth. — Geraniaceac. Südliche Kapprovinz und südliche Baumsteppenprovinz der Kaffern- länder: Langekloof am Krumrivier im Distr. George (Eckion et Zeyher n. 641 sub P. quercifoliuml). Winterhoeckberg, auf den westlichen Hängen nach der Karroo zu, im Distr. Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 640 — Typus!). — Blühend November bis Februar. Nota. P. panduraeforme a cl. Harvey in Fl. Gap. p. 306 ad P. quercifolium adnumc- ratum, melius pro specie propria habendum est, quac ab hac speeie indumento facillime distin- guitur. 221. P. hispidum (L. f.) Willd. Spec. pl. HI. (1800) 677; DC. Prodr. I. (1824) 679 n. 317; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 79 n. 616; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859—1860) 307; Saunders, Refug. I. (1869) (. 30. — Geranium his- pidwn L. f. Suppl. (1781) 304; Cav. Diss. IV. (1787) 248 t. HO, f. 1; Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) 115; Thunb. Fl. Gap. (1823) 52 1. — Geraniospermum hispidum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, 1 m altum. Gauhs carnoso-sublignosus, usque 7 — 15 mm crassus, indumento duplici e pilis brevissimis glandulosrs crispulis et longioribus simplicibus hirsutus, erectus, ramosus ramis erectis vel patulo-erectis, sub- lignoso-carnosis vel herbaceis. Folia satis numerosa, alterna; petioli indumento duplici citato hirsuti, quam laminae diameter 1 — 2-plo longiores, usque 16 cm longi, 2 — 3 mm crassi; folia summa subsessilia; lamina usque 8 — 13 cm diametiens, praecipue subtus pilis pro parte hyalinis =b hirsuta, ambitu cordata, sed basi fere angulo obtuso incisa, grosse lobata lobis triquetris vel ovatis, acutis vel acutiusculis, denticulatis denticulis acutis. Stipulae e basi late triquetra abrupte acuminatae, acutae vel acutissimae, 7 — 15 mm longae et 4 — 7 mm latae. Pedunculi in axillis fohorum parvorum ad apices ramorum numerosi, corymbum multiflorum elTormante's, 1^2""^ ^^ longi, 1 — 1^4!"«^ crassi, hirsuti et dense glandulosi, 4 — 8-flori. Bracteae ovatae vel ovato-lanceolatae, acutae, 5 — 6 mm longae, 2V2 — 3 mm latae, sicut pedicelli et calyx totus hirsutae et glandulosae. Pedicelli 10 — 23 mm longi, 1 mm crassi. Galycis calcar pedicellis 2V2 — 6-plo brevius, 1 — 4 mm longum, 1 1/4 mm crassum, quam pedicellus 2 — 3-plo crassius; sepala 8 — 10 mm longa, 2^2 — 3 mm lata, ovato-oblonga, acuta vel mucronata mucrone ^/^ mm longo. Petala sepalis 1^/4 — 2-plo longiora; duo maiora, circ. 15 — 18 cm longa et 5 mm lata, e basi anguste cuneata obovata, apice rolundata, integra, pallide vel intense carminea, basin versus circum venas intensius picta. Filamenta albida vel rosea, sepalis manifeste longiora, filiformia. Fructus immaturus 2 5 mm longus; rostrum pilis patulis albidis hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: Tulbaghsberg bei Winterhoek in Worcester (Eckion et Zeyher n. 616!). Baviansberg bei Gnadenthal (Eckion et Zeyher n. 615 sub P. rihifolium nach Harvey; Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9848!). Paarl- berg, zwischen Gebüsch auf feuchtem lehmigem Boden (Drege n. 1305!). Oberhalb Worcester (Rehmann, Exs. Afr. austr. a. 1875—1880 n. 2454!). Bains Kloof (Schlechter, PI. austro-afric. a. 1896 n. 9196!). De Doorns am Hexriver, um 550 m (Bolus, Austro-Afric. a. 1904 n. 130511). Ohne Standortsangabe (Masson!). 222. P. erectum R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 30 = P. gluti- nosum X hispidum R. Knuth 1. c. — Perenne, fruticosum, 1/2 — ^^U^ altum. Rami saepe 40 cm longi et 5 mm crassi, teretes, pilis hyalinis patulis longis sparsim obsiti, foliati. FoHa numerosa, saepe 5 cm inter sese distantia; lamina saepe 10 cm longa et lata, glabra, ambitu ib cordata, basi leviter cordata, profunde palmatim lobata, lobis acutis pinnatifido-lobulatis et acute eroso-denticulalis; lobus terminalis saepe elon- gatus; petiolus laminae circ. aequilongus, strictus, usque 8 cm longus, 2 mm crassus, pilis patulis hyalinis longis obsitus, demum glabrescens. Stipulae e basibus triquetris longe acuminatae, acutissimae, pilis longis hirsutae vel subhirsutae, usque 8 mm longae, basi 3 mm latae. Pedunculi in uno ac eodem specimine longitudine diversi, 2 — 9 cm longi, 1 Y4 — 1^/4 mm crassi, pilis longis patulis subhirsuti, sub fructu patuli, ö — 8-flori. Flores subsessiles. Bracteae lanceolatae, longe acuminatae, acutae, hirsutae, 8 mm longae, basi 2 mm longae. Galyx totus pilis longis patulis hirsutus; calcar 7- — 10 mm Pelargoniuni. 475 longum, 4 Y2 mm crassum, sub sepalis sensim ampliatum, eis saepe brevius; se- pala ovato-lanceolata, margine membranacea, <2 — 13 mm longa, 3 mm lata, mucro- nata mucrone 1 1/4 — 2 mm longo. Petala duo superiora usque i 5 mm longa et G mm lata, e basibus unguieulatis obovata, integra, roseo-carminea, media parte pm- pureo-tincta; tria inferiora pauUo breviora et angustiora, roseo-canninea. Stamina se- palis circ. aequilonga. Fructus 22 — 25 mm longus; rostrum pilis patulis albidis hirsu- lissimum. Südwestliche Kapprovinz: Worcester, auf Abhängen der Täler um 330 m (Mac Owan, Herb, austro-afric. a. 1895 n. 1705 — Typus in herb. Berol. !). — Blühend Oktober. Nota. Species P. glutinoso simillima est, sed folia multo majora sunt. Petioli sicut in P. hispido rigidi et crassiusculi sunt. Inflorescentia magis ei P. hispidi quam P. glutinosi similis est. 223. P. glutinosum (Jacq.) L'Her. Geran. (1787—1788) t. 20; Ait. Hort. Kew. H. (17 89) 426; Gurt. Bot. Mag. IV. (1791) t. 143; Salisb. Prodr. (1796) 314; Willd. Spec. pl. III. (1800) 676; DG. Prodr. I. (18 24) 679 n. 315; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 306. — Oeranium glutinosum Jacq. Ic. PI. rar. I. (1781 — 1786) 85 t.. 131. — Geraniospermum glutinosum 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, circ. 1 m altum, glaucescens. Caulis carnoso-sublignosus, 4 — 8 mm crassus^ sicut petioli pilis perpaucis longis patulis obsilus, demum laevis, teres, erectus vel strictus, inferne saepius foliis denudatus, sparsim ramosus ramis erectis vel strictis sublignosis. Folia superne satis numerosa, alterna; petioli quam laminae diameter 1 — 3-plo (plerumque 2-plo) breviores, usque 5 cm longi et 2 mm crassi; folia summa vix vel non parva, non sessilia; lamina glabra, raro ad venas subtus pilis perpaucis rigidis obsita, 2 — 13 (plerumque 6) cm diametiens, ambitu circ. cordata, usque ad Ve — ^ § palmatim 5-lobata, lobis grosse pinnatifido-incisis acutius- culis, lobulis acutiuscule vel acute irregulariter eroso-denticulatis. Stipulae e basi tri- quetra acuminatae, acutae vel acutissimae, saepe 6 — 8 mm longae, 4 — 5 mm latae, pilis longis vix dense obsitae. Pedunculi in axillis foliorum satis magnorum ad apices ramorum siti, numerosi, sed corjmbum non efformantes, 1 — 8 cm longi, 1^,4 — 1 V2 ^^ crassi, fructiferi stricte patentes, sicut bracteae et calyx totus pilis patulis rb longis saepe crispulis dz dense obsiti, 2 — 7-flori. Bracteae rotundato-ovatae, acuminatae, acutae, 3 mm longae et latae. Flores subsessiles. Galycis calcar 7 — 1 0 mm longum, 1 1/4 — 172^"^ crassum, sub sepalis sensim ampliatum; sepala oblongo-ovata vel ovata, mucronata mucrone 1 — 1 1/2 mm longo, hirsuta. Petala sepalis 0/2 — 2-plo longiora; duo maiora, circ. 13 — 14 mm longa, 6 mm lata, e basi angustata obovata, apice rotundata, integra, rosea, in medio macula magna carminea picta; tria minora spathulata, rosea. Filamenta sepalis 0/4 — 1Y4-PI0 longiora, flliformia. Fructus maturus 22 — 25 mm longus; rostrum pilis albidis hjalinis patulis, saepe crispulis hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: Hexrivier (Mund et Maire a. 1819!). Cogmans Kloof (0. Kuntze a. 1894 sub Geraniospermum glutinosuml). Oudtshoorn (Hops a. 1905!). Ohne Standortsangabe (Pappe nach Harvey; Krebs a. 1833!). — Blühend Januar bis Februar. Nota 1. Teste cl. Harvey specimen >Ecklon et Zeyher n, 642« potius ad P. querci- folium, quam ad P. glutinosum adnumerandum est. Nota 2. Teste Aiton species a. 4777 a Kennedy et Lee in Britanniam introdueta est. 224. P. graveolens L'Her. Geran. (1787—1788) t. 17; Ait. Hort. Kew. IL (1789) 423; Willd. Spec. pL IIL (I8OO) 678; DG. Prodr. L (1824) 678 n. 313; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Gap. I. (1859 — 1860) 306. — Geranium graveolens Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) 115. — Geraniospermum terebintaceum 0. Ktze. Rev. gen. L (1891) 9 4. — Fruticosum, circ. 1 m altum, glaucescenti-viride. Gaulis sublignosus, 4 — 8 mm crassus, sicut petioli pilis albidis numerosis hirsutus, teres, erectus, inferne raro foliis denudatus, ramosus ramis erectis sublignosis. Folia numerosa, alterna; petioli laminae diametro circ. aequilongi vel paullo longiores, 476 ^- Knuth. — Geraniaceac. usque 8 cm longi et 2 mm crassi; folia summa minora, breviter petiolata, sed raro subsessilia; lamina utrinque db hirsuta, 2 — 10 cm diametiens, e basi cordata vel fere retusa ambilu 5 — 7-angulari-cordata vel -rotundata, profunde (usque ad V2 — Vö) P'*^" natifido- vel fere palmato-inciso-lobata, lobis lanceolatis vel oblongis acutiusculis eroso- denticulatis et iterum lobulatis, lobulis eroso-denticulatis. Stipulae e basi late triangulär! vel late ovata abrupte acuminatae, acutae vel acutissimae, saepe 8 — 9 mm longae et 4 — 3 mm latae, hirsutae. Pedunculi in axillis foliorum vix parvorum ad apices ramo- rum siti, satis numerosi, sed corymbum non efformantes, 2 — 7 cm longi, 1^/4 — \ Y2 i^nfi crassi, fructiferi erecti, sicut bracteae et calyx totus indumento dt glanduloso pilorum inaequilongorum hirsuti, 5 — 1 0-flori. Bracteae late ovatae, acutae vel ob- tusiusculae, 6 — 8 mm longae, 3 — 4 mm latae. Flores subsessiles. Calycis calcar 6 — 9 mm longum, i mm crassum, sub sepalis ampliatum; sepala ib late ovata, mucronata mucrone \ mm longo, dense hirsuta. Petala sepalis 2-plo longiora; duo maiora, circ. 20 mm longa et 6 mm lata, e basi angustata obovata, apice rotundata, integra, rosea, ad venas in medio macula atro-purpurea picta, non raro rosea con- colora; tria vix minora, pallidiora. Filamenla sepalis 11/4 — I Y2-PI0 longiora, fili- formia. Südwestliche Kapprovinz und südliche Kapprovinz, vielfach bis in die Karroo: Howison's Poort (Zeyher n. 2094 nach Harvey). Brookhuygen's Poort, um 600 m (Mac Owan, Austro-Afric. n. 813!). Zwartberg Pass (Schönland, Fl. Gap. a. 1890 n. 272!). Kapstadt (Schinz a. 1897!). — Willowmore (West n. 219 in Bolus, Austro-Afric.!). Oudtshoorn bei Rovi Krantz auf steinigen Hügeln (Hops n. 2 in Bolus, Austro-Afric.!). — Blühend August bis Januar. Nota. Teste Aiton species a. 1774 a Massen in Britanniam introducta est. 225. P. intermedium R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 27 = P. graveolens X glutinosum R. Knuth 1. c. — Fruticosum, circ. 1 m altum, glauces- centi-viride. Caulis sublignosus, 4 — 8 mm crassus, sicut petioli pilis albidis patulis inaequilongis hirsutus, teres, erectus, inferne saepe foliis denudatus, ramosus ramis erectis sublignosis. Folia numerosa, alterna; petioli laminae diametro circ. aequilongi vel paullo breviores, usque 6 cm longi, 1 1/2 — 2 mm crassi; folia summa minora, brevius petiolata, sed raro subsessilia; lamina pilis hyalinis albidis patulis hirsuta, subtus prominenter nervata, margine exs. saepe revoluta, 3 — 7 cm diametiens, ambitu triangulari-cordata, profunde (fere usque ad rhachim) pinnatifido- vel fere palmato- inciso-lobata, lobis ambitu oblongis iterum pinnatifido -lobulatis, lobulis integris vel denticulatis. Stipulae e basi late triangulari vel late ovata ± abrupte acuminatae, acutae vel acutissimae, saepe 8 — 9 mm longae et 4 — o mm latae, pubescentes vel subhirsutae. Pedunculi ad apices ramorum vix numerosi, circ. 2 cm longi, 1 Y2 ™"i crassi, sicut bracteae et calyx totus pilis albidis inaequilongis patulis hirsuti et indumento sparsiore glanduloso minutissimo puberuli, 2 — 5-flori. Bracteae ovatae, abrupte acu- minatae, acutae vel acutissimae, 8 — 10 mm longae, 3 mm latae, hirsutae. Flores pedicellati, pedicellis 3 — 5 mm longis. Calycis calcar 5 mm longum, fere 1 mm crassum, quam pedicellus crassius, sub sepalis vix vel non ampliatum; sepala ovata, acuta vel acutiuscula, hirsuta, 8 mm longa, 2Y2 — ^V* ^'^ ^^^^- Petala sepalis 2 — 3-plo longiora; duo majora usque 18 — 20 mm longa, 4 mm lata, e basi angustata obovata, apice rotundata, integra, rosea, ad venas basin versus carmineo-picta et in medio purpureo- tincta; tria inferiora breviora et angustiora, lingulata, pallidiora, concolora. Filamenta calyce paullo longiora. Südwestliches Kapland: Howison's Poort, um 700 m (Schönland a. 1892 n. 614 — in herb. Turic.!). Kap der guten Hoffnung (Krebs — in herb. Berol.!). — Blühend September. Nota. Species foliis, habitu et floribus manifeste media est inter P. graveolens et P. glutinosum. 226. P. denticulatum Jacq. Hort. Schoenbr. H. (1797) 5 t. 135; Willd. Spec. pl. m. (1800) 680; Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 109; DG. Prodr. I. (1824) 679 Pelargoniura. 477 n. 322. — Oeranium denticulatum Poir. Encycl. Suppl. II. (l 811) 755. — Geranio- spermum denticulatum 0. Ktze. Rev. gen. I. (189 0 94. — Fruticosum, circ. i m altum, obscure viride. Caulis sublignosus, usque 5 mm crassus, sicut petioli piiis per- paucis obsitus vel saepe glabrescens, teres, erectus, satis dense foliatus, squarrosulo- ramosus ramis erecto-patulis fere gracilibus. Folia numerosa, alterna; pelioii laminae circ. aequilongi vel breviores, usque 7 cm longi, \ — 1 1/2 mm crassi; folia superiora gradatim minora et brevius petiolata, sed non subsessilia; lamina sparsim pilosa, ple- rumque glabra, 3 — 7 cm longa et lata, ambitu triangularis, usque ad rhachim dentibus magnis ornatam bipinnato-incisa, laciniis eroso-dentatis lineari-oblongis. Stipulac cor- dato-lanceolatae, acutae, saepe 3 mm longae et 11/2"^"^ latae, glabrae. Pedunculi ad apices ramulorum vix numerosi, 2 — 3 cm long!, i mm crassi, sicut bracteae et calyx totus lere subviscidi vel glabrescentes, i — 3-flori. Bracteae ovatae, dz abrupte acuminatae, acutae vel acutissimae, 2V2 — 3 mm longae, 1 V2 — 2 mm latae. Flores subsessiles. Galycis calcar 5 — 8 mm longum, \ — i 1/4 mm crassum, sub sepalis am- pliatum; sepala ovata vel oblongo-ovata, vix mucronulata, 8 mm longa, 3 mm lata, pilosa vel glabrescentia. Petala sepalis 1^2 — 2-plo longiora; duo maiora apice profunde emarginata, basin versus maculis binis purpureis longitudinalibus ornata, 12 mm longa, 5 mm lata; tria inferiora vix minora, oblonga, concolora, lilacina. Stamina sepalis paullo longiora. Fructus 2 0 mm longus; rostrum pilis patulis sub- hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: Hex River (Zeyher n. 196 nach Harvey). Rhi- nosterkopf (Burke nach Harvey). Dutoitskloof (Drege nach Harvey). Nota. Teste Sweet species a. 1789 a Massen in Britanniam introducta est. 227. P. radula (Cav.) L'Her. Geran. (1787—1788) t. 1 6 ; Ait. Hort. Kew. II. (1789) 423; Willd. Spec. pl. III. (1800) 679; DG. Prodr. I. (1824) 679 n. 319; Eckl. et Zeyh. Enum. I. (1836) 82 n. 644. — P. multifidum Salisb. Prodr. (1796) 313. — Geranium Radula Cav. Diss. IV. (1787) 262 t. 101, f. l; Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) 116; Thunb. Fl. Gap. (1823) 529. — Geranium revolutum Jacq. f. Ic. PI. rar. I. (1781 — 178 6) 84 t. 133; Bot. Mag. III. (1792) t. 95. — Geranio- spermum radula 0. Ktze. Rev. gen. I. (1891) 95. — Fruticosum, circ. 1 m altum, glaucescenti-viride. Gauhs lignosus, 8- — 10 mm crassus, teres, erectus, inferne foliis denudatus, ramosus ramis erecto-patulis sublignosis, sicut petioU pilis brevibus hirsutis. FoUa numerosa, alterna; petioli laminae diametro plerumque breviores, saepe 2-plo breviores, usque 3 cm longi et 0/4 — 1^4 ^^^ crassi; folia summa ceteris aequiformia, sed brevius petiolata; lamina utrinque (praesertim subtus ad venas) hirsuta, 3 — 7 cm diametiens, ambitu 5-angulato-cordata vel -triangularis, usque ad basin veram tripartita, lobis bipinnatisectis , lobulis ad venas alatas fere reductis obtusiusculis. Stipulae late trianguläres vel late ovatae, dsz. acuminatae, acutae, saepe 6 mm longae et 3 — 4 mm latae, hirsutae, mox deciduae. Pedunculi ad apices ramorum et ramulorum numerosi, 1 cm longi, 1 mm crassi, sicut pedicelh et calycis calcar pilis fere seto- siusculis vix longis hirsuti, 5-flori. Bracteae ovatae vel ovato-lanceolatae, acuminatae, acutae, 5 — 6 mm longae, 2 — 3 mm latae, hirsutae. Flores pedicellati pediceUis 2 — 4 mm longis. Galycis calcar 3 — 7 mm longum, 1 — 1^2"!'^ crassum, sub sepalis ampliatum; sepala oblongo-ovata vel oblonga, mucronata mucrone 1 mm longo, hirsuta. Petala sepalis 2-plo longiora; duo maiora, circ. 17 — 20 mm longa et 6 mm lata, e basi angustata obovata, apice rotundata, integra, rosea, ad venas in medio macula purpureo-carminea picta; tria inferiora vix minora, concolora. Filamenta sepalis 1^4 — 11/2-plo longiora, filiformia. Fructus maturus 20 mm longus; rostrum pilis canescen- tibus dense hirsutum. Valvulae dense canescenti-hirsutae ; semina glabra. Südwestliche Kapprovinz und südlicher Teil der Baumsteppenprovinz der Kaffernländer: Tulbagh-Tal bei Waterfall in Worcester, an Gebirgshängen (Eckion et Zeyher n. 644!). An den Ufern des Van Stadenrivier und bei Uitenhage (Eckion et Zeyher n. 645 sub P. roseum). — Auf kiesigen Hügeln bei Goegaskopje nicht fern von Zoutpan am Zwartkoprivier im Distr. Uitenhage, ferner am Bothasberg 478 ^- Knuth. — Geraniaceae. am Kischrivier im Distr, Albany, um 300 — 600 m (Eckion et Zejlier n. 646 sub P. denticulatuml Drege!). Grahamstown (Mac Owan, Austro-afric. n. 460 !). Ohne Standortsangabe (Bergius! Krebs! Zeyher n. 2096! n. 2097! Drege n. 7444 nach Harvey). — Blühend Oktober bis November. Nota. Teste Alton species a. <774 a Masson in Britanniam introdueta est. Species, quarum adnumeratio ad sectiones ob naturam hybridam earum plane incerta est. 22 8. P. astragaloides R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 34 = P. parvulum X myrrhifolium R. Knuth 1. c. — Perenne, <4 — 16 cm altum, multi- caule. Gaules ascendentes, basi ramosi ramis ascendentibus, sulcati, pilis albidis patulis longis ± densis hirsuti, rarius glabrescentes ; internodia 2 — 5 cm longa et 2 mm crassa. Folia inferne satis numcrosa; lamina ad nervös subtus setoso-pilosa, demum plane glabra, saepe 2 cm longa, 1 1/2 cm lata, ambitu ovata vel oblongo-ovata, usque ad rhachim pinnatifido-lobata; lobi pinnatifido-incisi et margine communi dentati, dentibus obtusiusculis ; lamina fohorum summorum caulinorum in lacinias oblongo-lineares fissa; petioli quam lamina 2 — 3-plo longiores, usque 4 cm longi, pilis albidis patulis longis vix dense hirsuti, fere graciles; foha summa brevius petiolata, non raro fere sub- sessilia. Stipulae cordatae, vix acuminatae, acutae, saepe 3 mm longae et latae, non raro parum rubellae. Pedunculi 3^/2 — ■^Va c"™ ^o^gi, longitudine parum diversi, fructiferi saepe refracti, pilis albidis patulis longis hirsuti, 5 — 6-flori. Bracteae ovatae, acuminatae, acutae, ciliatulae, demum glabrescentes, 6 — 7 cm longae, 2^/2 — 3 mm latae. Flores sessiles. Caljcis calcar \ cm longum, pilis brevissimis vel punctiformibus hirsutum, 1/2 mm crassum, sub sepalis non ampliatum; sepala lan- ceolata vel üneari-lanceolata, acuminata, acuta, 7 — 8^/2 mm longa, pilis albis setosis longis patulis hirsuta. Petala roseo-purpurea; duo superiora sepalis 2 — 2V2"Plo lon- giora, longe unguiculata, demum spathulato-obovata' inferiora angustiora, sepalis 1^4 — 1 Y2~P^o longiora, Fructus immaturus 3 0 mmlongus; rostrum pilis patulis rigidis dense hirsutum. Südwestliche Kapprovinz: Riversdale (Rust a. 1891 — 1893 — Typus in herb. Berol. !). Nota. Species forsitan stirps hybrida est inter P. parvulmn, cuius habitum et anibituni f oliorum et numerum florum habet, et P. myrrhifolium, quod in specie recognoscitur magnitudine corollae, foliis profunde partitis et praecipue calycis indumento formaque. 229. P. Paxianum R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 31 = P. an- ceps X reniforme R. Knuth 1. c. — Annuum vel bienne, pluricaule. Radix fusca, 1 5 cm et ultra longa, sublignosa, subsimplex, multiceps. Gaules plures, decumbentes vel ascendentes, 10 — 15 cm longi, usque 2 — 3 mm crassi, pilis albidis patuUs eglan- dulosis subhirsuti. Folia basalia et caulina infima satis numerosa; lamina obtuse cor- data, usque 16 mm lata, 15 mm longa (a basi ad apicem), utraque facie pilis albidis pro parte patulis praecipue ad venas subhirsuta, mox profunde lobata, mox integra, semper dentato-crenulata dentibus latis obtusis; petioli foliorum inferiorum 3 — 5 cm iongi, quam lamina 2 — 3-plo longiores, indumento aequali sicut caulis obsiti; petioli «aulini superiores breviores, summi vix 1 cm longi. Stipulae ovatae, satis abrupte acuminatae, acutae, 2 — 4 mm longae, subhirsutae. Pedunculi 2 — 4-flori, satis graciles, usque 1 mm crassi et 2 — 7 cm longi, sicut bracteae et pedicelli et calyx pilis albidis eglandulosis subhirsuti. Bracteae late ovatae, triangulari- acuminatae, acutae, 2 — 3 mm longae, mox pallescentes. Pedicelli usquö 3 mm longi; flores plerumque autem sub- «essiles. Galycis calcar 3^2" 6 (saepe 4 — 5) mm longum et 1 mm crassum, sub sepalis ampliatum ; sepala pilis simplicibus hirsuta, late ovata vel ovato-lanceolata, acuta, margine non* membranacea. Petala sepalis 1 1/2 — lV4'Pio longiora, spathulato-obovata, Pelargonium. 479 margine apicali retusa, carmineo-rubra. Stamina sepalis vix aequilonga. Fructus im- maturus(?) H mm longus; rostrum subtiliter subhirsutura. Südwestliche Kapprovinz: Elands lloek, auf felsigem Boden in der Nähe von Wasserläufen, um <360 m (Bolus, Austro-afr. a. 1903 n. 12 957 — Typus in herb. Bolus.!). — Blühend Mai. Nota, Species fortasse est stirps hybrida inter P. grossularioides, cuius habitum et folia habet et P. reniforme, quod recognoscitur ramis floriferis elatis, coroUa majore, foliorum lamina saepius lobata et subtus densius pilosa. 230. P. paucisetosum Schlechter ex K. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV (1909) 3 3 == P. saniculaefolium X semitrilohum R. Knuth 1. c. — Suffruticosum , 15 — 25 cm altum. Caulis herbaceo-sublignosus vel sublignosus, sicut petioH pilis paucis longis patulis sparsim obsitus, usque 5 mm crassus^ subteres, erectus, dense foliatus, ramosus ramis cauli consimilibus. Folia numerosa, alterna; petioli longitudine diversi, inferiores quam lamina usque 'i-plo longiores, superiores quam eadem multiple breviores, usque 5 cm longi et 1 Y2 mm crassi, rigidi; folia summa gradatim minora et sub- sessilia: lamina rigida, glabra vel margine sparsim ciliatula, usque 3 cm diametiens, basi retusa vel sinu latissimo incisa, usque ad 1/4 — ^l^ trilobata, lobis latis basi late cuneatis acutiuscule denticulatis. Stipulae late ovatae, acutae vel minute mucronatae, saepe 5 mm longae et 4 mm latae, glabrae, margine pilis sparsis longis ciliatae. Pedun- culi ad apices ramulorum numerosi, 1 — 5 cm longi, \ — i 1/4 mm crassi, sicut bracteae et calycis calcar sparsim patenter pilosi vel saepius glabri, rigidi, 2 — 4-flori. Bracteae ovatae, satis abrupte acurainatae, acutae, 5 — 6 mm longae, 2^2 — 3 mm latae. Flores pedicellati, pedicellis 4 — 10 mm longis, ^j^ — 1 mm crassis. Calycis calcar 12 — 15 mm longum, P/4 mm crassum, sepala versus sensim ampliatum, pedicellis manifeste cras- sius; sepala oblonga, acuminata, acuta, 8 mm longa, 2 — 3 mm lata, sparsim pubes- centia, sicut bracteae saepe rubella. Petala sepalis 2 — 2V2~P^^ longiora; duo majora 14 — 17 mm longa, 5 — 6 mm lata, obovata, apice rotundata, integra, carmineo-rosea, ad venas purpureo-striata et circum eas intensius tincta; tria inferiora paullo an- gustiora et breviora, concolora. Rostrum pilis patulis densis hispidum. Südwestliche Kapprovinz: Bainskloof, auf Bergen um 500 m (Schlechter, Austro-afric. a. 189 6 n. 9 201 — Typus in herb. Berol. et Schlechter.!). — Blühend November. Nota. Species similis est P. crispo et P. semitriloho, a quibus autem habitu rigido et indunienlo sparsissimo facile distinguitur. Foliis rigidis subglabris et inflorescentia affinis est P. saniculaefolio, laminae partitione (lobis et dentibus) P. semitriloho. 231. P. Dodii Schlechter ex R. Knuth in Engl. Bot. Jahrb. XLIV. (1909) 34 = P. saniGiilaefolium X cucullatum R. Knuth 1. c. — Perenne, saltem 40 cm altum, fruticosum, ramosum. Rami squarroso-ramosi , satis longi, saepe 6 mm crassi, pilis patulis longis sparsissime obsiti, teretes, vix dense foliati. Folia saepe 8 cm inter sese distantia; lamina glabrescens vel glabra, margine ciliatula, glaucoideo-viridis, ambitu rotundato-cordata, basi profunde cordata, saepe 4 cm longa (a basi ad apicem) et 7Y2 cm lata, usque ad Y5 — Yß pahnatim 5 — 7*lobata lobis latis dentatis, dentibus latis minutissime mucronulatis; petiolus quam lamina 1 — 1 ^/Vp^o longior, rigidus, saepe 8 cm longus, 2 mm crassus, pilis patulis longis sparsim hirsutus vel glabrescens, satis patulus. Sti- pulae late ovato-cordatae, saepe 7 mm latae, 8 mm longae, acutae, margine saepe longe ciliatae. Pedunculi ad apices ramorum satis numerosi, corymbum erectum strictum efformantes, usque 12*2 cm longi, 2 mm crassi, summi autem multo breviores, stricti, sparsim hirsuti vel non raro glabrescentes, 4 — 7-flori. Bracteae lanceolatae vel ovato- lanceolatae, apicem versus leviter angustatae, acutae vel acutissimae, 7 — 8 mm longae, 3 mm latae, praecipue margine sparsim hirsutae. PedicelU 10 — 15 mm longi, vix 1 mm crassi, sicut calyx totus pilis patulis albidis hirsuti, quam calycum calcaria an- gustiores. Calycis calcar pedicellis 0/4 — 2y4-plo brevius, 1 Y4 mm crassum, 4 — 7 mm longum ; sepala lanceolata, apicem versus sensim angustata, acuta vel acutissima, 1 0 — n mm longa, 2Y2 — 2 mm lata, saepe purpureo-tincta. Petala duo superiora sepalis 480 ^- Knuth. — Geraniaceae. 2-plo longiora, usque 22 mm longa, e basibus unguiculatis obovata, integra, pulchre purpureo-carminea; tria inferiora usque \ 8 mm longa, 3 — 4 mm lata, pallidiora. Fructus saltem 35 mm longus; rostrum pilis albidis hirsutissimum. Südwestliche Kapprovinz: Zwischen Table- und Devil-Mount (Wolley Dod a. 1896 n. 2<69 in herb. Bolus.!). Orange Kloof (WoUey Dod a. 1896 n. 2160 in herb. Schlechter.!). — Blühend und fruchtend Dezember. Nota. Species habitu, forma foliorum et inflorescentia media est inier P. saniculaefoHum et P. cucullatum. Stipulis et annulo purpurco foliorum ad P. saniculaefoHum, foliis coriaccis et indumento calycis et petalis ad P. cucullatum acccdit. 232. P. magniflorum R. Knuth in Engl. Bot Jahrb. XLIV. (1909) 29 = P. scabrum X hetulinum R. Knuth 1. c. — Caulis angulosus, puberulus, ascen- dens, subsimplex. Folia caulina, numerosa, alterna, inter sese 12 — 20 mm distan- tia; lamina usque 22 mm longa, 17 mm lata, ambitu late ovata, basi rotundata, glau- cescens, margine minute ciliata, zb lobata sinubus acutis, lobis acute dentatis vel serrato-dentatis; petiolus quam lamina 3 — 7-plo brevior, 3 — 7 mm longus, 1 — {^i^mm crassus. Stipulae lanceolatae, longe acuminatae, acutissimae, 5 mm longae, basi 1 Y2 — 2 mm latae. Pedunculi 7 cm longi, 1 1/2 — ^^4 "^"^ crassi, pilis inaequilongis simplici- bus pubescentes, 4-flori. Bracteae ovatae, acutae, sicut pedicelli et calyx pubes- centes, 6 — 7 mm longae, 3 mm latae. Pedicelli 5 — 8 mm longi, 1 mm crassi, quam caljcis calcar. paullo longiores vel eidem aequilongi. Calycis calcar 3- — 6 mm longum^ 2 mm crassum, pedicello manifeste crassius, sepala versus sensim ampliatum; sepala 12 mm longa, 2 V2 — 2^4 ™^^ lata, lanceolata, acuminata, acuta, subhirsuto-pubescentia. Petala sepalis usque 2 — 2y4-plo longiora; duo maiora late obovata, apice rotundata vel fere retusa, rosea, ad venas carmineo-purpureo-picta; tria inferiora minora rosea, concolora. Südwestliche Kapprovinz: Riversdale (Rust a. 1891 — 1893 n. 542 —Typus in herb. Berol.!). — Die Art lag nur in einem Bruchstück vor. Doch lässt sich an demselben ohne weiteres erkennen, dass man es hier mit einer bisher unbekannten wildwachsenden Form zu tun hat. Nota. Species forma foliorum et petiolis brevissimis in genere distinetissima est. Ambitu laminac species media est \niev P. scabrum et P. betulinum; lobis et dentibus et indumento ad P. scabrum, accedit. Rami longi et flores maximi eis P. betulini similes sunt. Hybridae artiflciales. A. Hybridae artiflciales inter species genuinas paratae. Verteilung der Hybriden auf die Sektionen: Obschon die Gattung Pelargonium zahlreiche voneinander außerordentlich verschiedene Typen umfasst, die systematisch weit von- einander getrennt sind und wenig Zwischenglieder aufweisen, ist eine erfolgreiche Kreuzung, wie die Tabelle zeigt, nicht an die systematische Gliederung der Gattung gebunden, und gerade dieser Umstand gestaltet die Betrachtung der in Frage kommenden Kreuzungsprodukte so interessant. Systematisch scharf voneinander getrennte Gruppen geben Blendlinge , die in ihrer Ausbildung völlig die Mitte halten zwischen den Stammeltern und auf den ersten Blick einer neuen Sektion anzugehören scheinen. Das Fehlen von Bastarden innerhalb vieler Sektionen erklärt sich teils aus der geringen Anzahl der Arten, die diese umfassen, teils aus dem Umstände, dass die Arten der in Frage kommenden Sektionen kein gärtnerisches Interesse darbieten. Die größere Anzahl der Pelargium- und der ^wworpÄa- Bastarde deutet auf die Fähigkeit der Verbastardierung der strauchigen Formen hin, die in den »englischen« Pelargonien ihren Ausdruck findet. Die zahlreichen Cortusina- und Po/^ac^mm-Bastarde , sowie die der Sektion Hoarea, die sämtlich systematisch interessant sind, haben in der Gartenkunst keine Spuren hinterlassen; höchstens, dass P. fulgidum des öfteren zur Auffrischung der Blütenfarbe benutzt worden ist. ! Pelargoniuni. 481 ^ 1 1 i 1 |l Myrrhidium Peristera t t 1 > 03 6 1 a Hoarea . . . 4 •1 8 . 1 . . • ■-' - 4 Seymouria . . 1 • . >. ' . Polyaetium . . 8 •1 7 :i • ^ • ■ . 4 4 Otidia .... ! " . . Ligularia . . . i 3 .|< Jenkinsonia . _ 1 . . Myrrhidium . • 1 • 1 ■ . . * Peristera ... • j • i . . • ' . Campylia . . • ■ 1 • • Dibraehya . . • i • • ' i Eumorpha . . • . ■ 2 • 2 Olaucophyllum • . • . . 2 Ciconium . . • i • i 2 • 1 • Cortusina . . . i i 1 • 3'| i Pelargiuni . . 1 1 1 ■ • ' 2 •1 5 a. Stirpes hybridae specierum eiusdem sectionis*). Hybridae sectionis I. Hoarea: P. pinnatum X reticulatum R. Knuth. P. pinnatum X melananthum R. Knuth. P. pinnatum X rapaeeum var. luteum R. Knuth. P. melananthum x rapaeeum var. luteum R. Knuth. Der stengellose Wuchs und die unterirdische Knolle zeigen die typischen Eigenschaften der Sektion. Alle vier genannten Bastarde zeigen in ihren Blütenverhällnissen deutliche Anlehnung an P. pinnatum und P. rapaeeum durch die Zurückbiegung der beiden oberen Fetalen. Diese Eigentümlichkeit tritt natürlich bei P. pinnatum X rapaeeum am deutlichsten zutage, da hier beide Stammeltern die gleiche Eigenschaft besitzen. Die Blätter sind mehr oder weniger gefiedert. Durchweg scheinen die einfach -gefiederten Arten mit wenigen Fie, E Pelargonium hirtum X fulgidum Sweet = P. anthriscifolimn Sweet. — Icon speciei hybridae sec. Sweet reiterata. 502 R. Knuth. — Geraniaceae. pallidiora et lineis pallidioribus notata. Filamenta 10; 7 antherifera. Stylus pilosis- simus. Stigmata rubra. Von Barnard um 182 0 gezogen. — Der Hybride P. fulgidumy^ grandißorum äußerst ähnlich und von ihr eigentlich nur durch eine etwas geringere Teilung der Blatt- fläche und durch größere Blüten verschieden. 38. P. fulgidam X grandiflorum Sweet, Geran. III. (1824—1826) 289 = P. sohizophyllu7n Sweet, Geran. III. (182 4 — 1826) t. 289; Sweet, Hort. brit. (1826) 82 n. 295. — Caulis fruticosus, ramosus; rami satis squarrosi, flexuosi, ad nodos incras- sati, glaucoidei, sparsim pubescentes. Folia caulina; lamina utrinque pilis brevissimis obtecta, glaucoidea, ambitu dz elongato-cordato-triquetra, ternata vel profunde 3-partita; lobi laterales foliorum inferiorum profunde 2-partita; lobus medius pinnalifido-lobulatiis vel profunde laciniatus sinubus acutis; lobuh vel laciniae acute grosse dentatae; petioli fere laxi, pubescentes, laminae circ. aequilongi, saepe 4 cm longi. Stipulae ovatae vel lanceolatae, acuminatae, acutae, saepe 1 0 mm longae et 4 mm latae. Pedunculi glau- coidei, sparsim pubescentes, basi incrassati, 8-flori, saepe 7 cm longi et 2 mm crassi. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae, usque 8 mm longae et 2 mm latae. Pedicelli longi et laxi, caljcis calcari longiores, inaequilongi, 1 — 3 cm longi. Caljcis calcaria inaequi- longa, 12 — 17 mm longa, pedicellis crassiora, pubescentia; sepala erecta, lanceolata, acuta, carinata, ciliala, circ. 10 mm longa. Petala 5, omnia rubro-rosea; duo supe- riora erecta, late obovata, apice fere retusa, a basi usque ad apicem Hneis parum ramosis purpureis ornata; tria inferiora patula, lingulata, lineis pallidioribus ornata. Filamenta 10; 5 antherifera. Stylus viridis, villosissimus. Stigmata purpurea. — Fig. 6 4. Von Jenkinson um 1822 gezogen. — Merkmale des P, fulgidum im Bastard sind die Farbe der Korolle und die reichlichere Teilung der Blattspreite. Von P. grandi- florum stammt der Habitus, der Umriss der Blattspreite und die Stellung der drei unteren Fetalen. ö) Species hybridae inter sectiones Polyaetium et Cortusina. 39. P. sanguineum X echinatum Sweet, Geran. IV. (1826 — 1828) t. 315 = P. anomaluin Sweet, Hort. brit. (1826) 7 8 n. 68; Sweet, Geran. 1. c. — Radix tuberosa, ramosa. Caulis inferne fruticosus, succulentus, cortice griseo firmo instructus, dz flexuosus, stipulis persistentibus non raro squamosus. Folia subtus dense pubescentia, supra paullo pallidiora et minus pilosa, ovata vel cordata, vix acuta, ± intense 5-lobata, irregulariter et profunde incisa et dentata, dentibus rigidis acutis;* petioli quam lamina saepe 2-plo longiores, satis laxi, basi incrassati, pilis brevibus pubescentibus densissime obtecti et nonnuUis longioribus intermixtis obsiti. Stipulae fuscae, iuveniles membra- naceae, demum firmae, persistentes, basi latae, acuminatae, acutae, pilis inaequalibus ciliatae. PeduncuU 2 — 3 uniti, scapo longissimo subsimplici suffulti, longissimi, basi valde incrassati, pilis inaequilongis et indumento brevi moUi patulo dense obtecti, 12 — 15-flori. Bracteae numerosae, lineares, acuminatae, acutae. Pedicelli inaequilongi, 5 — 50 mm longi, fere tenues, bracteis longiores. Galycis calcar 15—40 mm longum, basi vix gibbosum; sepala oblonga vel lanceolata, pilosa, omnia reflexa. Pelala 5, rarius 6 — 7, oblongo-lingulata, apice rotundata vel truncata, rosea, pro parte roseo- purpureo-picta; duo superiora basin versus lineis purpureis brevibus ramosis ornata; tria inferiora lineis duabus simplicibus purpureis basi confluentibus ornata. Filamenta 1 0 ; 7 tantum antherifera, quorum unum spathulatum; antherae steriles. Stylus glaber- rimus, pallidus. Stigmata purpurea^ reflexa. Von Golvill um 1825 gezogen. — Größe und Stamm der Pflanze entsprechen denen von P. echinatum, ebenso im großen und ganzen auch die Form der Blätter. Der Blütenschaft und die Blüten ähneln denen von P. sanguinewn. In bezug auf die Farbe der Korolle ist der Bastard intermediär. Pelargonium. 503 Fig. 64. Ä, B Pelargonium fulgidum (L.) Ait. — C, D Pelargonium fulgidum X grandiflorum Sweet = P. schixophyllum Sweet. — E Pelargonium grandiflorum (Andr.) Willd. — Icon specie hybridae sec. Sweet reiterata. 504' ^- Knulh. — Geraniaceae. e) Hybridae inter sectiones Polyaetium et Pelargium. 40. P. fulgidum X radula Sweet, Ger. II. (1822 — < 824) t. 153 = P. pyrethrii- folium Sweet, 1. c; DG. Prodr. I. (1824) 663 n. 152. — Gaulis fruticosus, ramosissimus; rami breves, sicut petioli et pedunculi et caljx pilis mollibus villosis inaequalibus dense vestiti. Folia caulina, numerosa; lamina saepe 5 ein longa, 2V2 cm lata, utrinque hispida, ± elongato-cordata, pinnatifido-lobata; lobi oblongo-lanceolati vel ovati, obtusi, irregulariter dentati dentibus obtusis vel fere apice rotundatis, raro integri; petioli inferiores foliis circ, aequilongi vel eis paullo longiores, basi parum incrassati. Stipulae cordato-lanceolatae, obliquae, aeuminatae, aeutae, saepe 5 mm longae. Pedunculi 3 — 4 cm longi, 1^4 — 1 1/2 "^i^ crassi, 2 — 3-flori. Bracteae oblongae vel lanceolatae, aeu- minatae, aeutae. Pedicelli quam calycis calcar circ. 2-plo longiores, 10 — 1 7 mm longi, quam calcar paullo tenuiores. Calycis calcar 5 — 7 mm longum, sepalis circ. aequi- longum, basi gibbosum; sepala lanceolata, reflexa; superius ovatum erectum. Petala duo superiora spathulato-obovata, integra vel levissime emarginata, rubra, in media parte macula purpurea notata et hinc basin versus striis nonnuUis purpureis picta; tria inferiora anguste lingulata, pallidiora, concolora. Filamenta 1 0 ; 7 antherifera. Stylus ruber, valde pilosus. Stigmata rubra. Um 1 822 von Smith, Gärtner beim Earl of Liverpool, in Coombe Wood gezogen. — Habitus und Blütenzeichnung stammen von P. radula. Die Blattform ist der beider Eltern unähnlich, hält aber genau die Mitte. L) Hybridae inter sectiones Pelargium et Hoarea. ., 4 1. P. caryophyllaceum Sweet, Hort. brit. (1826) 77 n. 19; Sweet, Geran. IV. (1826 — 1828) t, 347. — Tuber. Caulis suffruticosus, brevis, ramosus, vestigiis sti- pularum dense squamosus, habitu irregularis. Folia ambitu ovata vel ovato-cordata, ternata vel trifida, profunde incisa et dentata, indumento brevi pubescente fere farinoso obtecta et utrinque breviter pilosa; foliola vel lobi undulata, marginibus sese saepe in- vicem obtegentia, demum emarcida saepe fere rugosa, odore caryophyllaceo suaveolentia; petioli sicut pedunculi et bracteae et calyx pilis inaequalibus patulis albidis dense ob- tecti, laminae aequilongi. Stipulae ovatae, aeutae, villosae, pubescentes. Pedunculi numerosi, saepe 5 cm longi, 5 — 9-flori. Bracteae 6 — 8, ovato-lanceolatae, aeutae. Pedicelli bracLeis aequilongi vel eis paullo longiores. Calycis calcar sepalis aequi- longum vel eisdem paullo brevius; sepala lanceolata, acuminata, acuta. Petala pallide lilacina; duo superiora late obovata, supra basin maculis duabus brevibus purpureis ornata; tria inferiora concolora, lingulata. Filamenta 10; 7 antherifera, antheris semper sterilibus. Stylus purpureus, plane pilis rigidis dense obtectus. Stigmata purpurea, revoluta, superne fimbriata. Von Jenkinson um 1825 gezogen. — Die interessanteste Hybride der Gattung, deren Stammeltern nachweislich eine Hoarea und eine der nach Citronen duftenden Arten der Sektion Pelargium gewesen ist. rj) Hybridae inter sectiones Pelargium et OlauGophyllum. 42. P. graveolens X ternatum Sweet = P. verbenaefolium Sweet, Geran. II. (1822 — 1824)t. 149. — Caulis suffruticosus, ramosus; rami rigidi, flexuosi, pilis mollibus villosis patulis inaequilongis dense vestiti. Folia utrinque hispida; lamina 4 cm longa, 3 cm lata, ternata, foliolis sessilibus patulis acutis; fohola lateralia praecipue foliorum maiorum rursus bifida, foliolum medium trifidum; foliola omnia pinnatifldo-incisa vel -dentata vel acute serrata; petioli basi dilatati, sicut pedunculi et calyx pilis mollibus villosis dense obsiti, raro et summum laminae aequilongi. Stipulae late lanceolatae, aeutae, cihatae, saepe 1 0 mm longae, 3 mm latae. Pedunculi breves, usque 3 em longi, sub fructu recurvati, 8— 5-flori. Bracteae lineares, aeuminatae, aeutae, hirsutae. Pedicelli fere laxi, inaequilongi, fructiferi saepe 15 mm longi, calcari manifeste tenuiores. Calycis calcaria inaequilonga, sepalis breviora, 4 — 10 mm longa; sepala lanceolata, acuta, ! Pelargonium. 505 reflexa, sub fructu f5 mm longa et 3 mm lata. Petala 5; duo superiora late lingulata, pallide lilacina, ad basin maculis binis ramosis purpm'eis nolata; tria inferiora linearia, patula, pallidiora, concolora. Filamenta \0; 5 antherifera. Stylus ruber, inferne pilosus, superne glaber. Stigmata rubra. Schon vor der Veröffentlichung bekannt und in der Sammlung von Jenkinson kultiviert. — Für P. graveolens spricht die fiederschnittige Teilung der größeren Blätter und der Habitus, für P. ternatum die strenge Dreiteilung des Blattes und die Form der Blüte. 4 3. P. acerifolium X lanceolatum Sweet, Geran. II. (1822—1824) 138. — P. Beaufortianum Pers. Svn. II. (1807) 231; Sweet, Hort. sub. Lond. (1818) 152 n. 113; Sweet, Geran. II. (1822 — 1824) t. 138; DG. Prodr. I. (1824) 668 n. 204. — Qeranium Beaiifortiae Andr. Geran. c. ic. — ■ G. Beaufortianum Desf. arb. II. (180 9) 459; Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 748. — Caulis fruticosus, ereclus, ramosus; rarai sicut petioli et pedunculi et calyx pilis brevibus inaequalibus pellucidis vestiti. Folia caulina, rigida; lamina saepe 4Y2 cm longa et 4 cm lata, multinervata, utrinque pilis brevibus pellucidis obsita, ambitu late ovata vel fere rotundata, basi truncata, vix mani- feste 5-lobata, acute et irregulariter dentata; lamina foliorum superiorum basi cuneata, integra vel sparsim grosse dentata; petioli rigidi foliorum inferiorum laminae non raro aequilongi, sursum gradatim breviores; folia summa brevissime (Y2 cm) petiolata. Sti- pulae cordato-lanceolatae, acutae, saepe 6 mm longae et 3 mm latae. Pedunculi 4 — 6 cm longi, 2 mm crassi, 3 — 5-flori. Bracteae ± late lanceolatae, acutae, 6 mm longae, 1 V2 ^^'^^ latae. Pedicelli bracteis circ. 3-plo longiores, 10 — 20 mm longi. Calycis calcar pedicellis vix crassius, sepalis 2-plo longius, 8 — 20 mm longum; sepala lanceolata, acuta; superiora erecta; inferiora reflexa. Petala 5 ; duo superiora rotundato- obovata, basi obliqua, rubro-lilacina, lineis numerosis ramosis rubris et purpureis per- cursa; tria inferiora obovata, pauUo pallidius tincta. Filamenta 10; 7 antherifera. Stylus purpureus, longissimus, basi pilosus, apicem versus glaber. Stigmata purpurea. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. Habitus und die charakteristische Steif- heit der Blattstiele rühren von P. lanceolatum her. Die Spreite der unteren Blätter hält sich in der Mitte zwischen den Stammformen. Die Blüte nähert sich der von P. aGerifolium. ■i}) Hybridae inter sectiones Pelargium et Gortusina. 4 4. P. graveolens X echinatum Sweet = P. Blandfordianum Sweet, Geran. II. (1822 — 1824) t. 101; DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 312. — P eandidu7n Sweet, Hort, sub. Lond. (1818) 152 n. 135; Link, Enum. Hort. Berol. IL (1822) 194. — Geranium Blafidfordianuni Andr. Geran. c. ic. — Caulis suffruticosus, ramosus, ad nodos in- crassatus; rami asperi, sicut folia et pedunculi et calyx indumento albido fere farinoso ob- tecti. Folia odorata; lamina palmato-7-lobata; lobi fohorum inferiorum profunde pinnati- lido-lobulati, foliorum superiorum parum profunde lobulati; omnes obtuse dentati; petioli quam lamina 1 ■ — 2-plo longiores, basi parum incrassati, usque 1 0 cm longi et 2 mm crassi. Stipulae cordatae, acutae, ciliatae, inferiores fuscae, persistentes; superiores an- gustiores. Pedunculi 4 — 7 cm longi, 2 mm crassi, basi incrassati, 7 — 1 0-flori. Bracteae late lanceolatae, 6 — 7 mm longae, acutae, mox fuscescentes. Pedicelli calycis calcaribus manifeste tenuiores et eo longiores, ultra 1 0 mm longi. Calycis calcar sepalis circ. aequilongum; sepala lanceolata, erecta, obtusiuscula. Petala 5; duo superiora leviter obcordata, albida: ad medium maculis binis pallide lilacino-rubris notata et basin versus lineis binis purpureis ramosis picta; tria inferiora late lingulata, albida vel albido- rosea. Filamenta 10; 7 antherifera, semper sterilia. Stylus pallide roseus, inferne pilosus, superne glaber. Stigmata palUde rosea. Schon lange vor der Veröffentlichung bekannt. Züchter und Entstehungsjahr un- bekannt. Trotz seiner Sterilität ist der Bastard eines der härtesten Pelargonien, das sich in den Kulturhäusern bis jetzt gehalten hat und noch häufig anzutreffen ist, während bekanntlich die meisten Hybriden völlig verschwunden sind. — Der Bastard 506 ^' Knuth. — Geraniaceae. hat den Habitus von P. graveolens. Auch im Blatte herrscht diese Stammform vor nur hat P. echinatiim die Lappen des Bastards breiter und die Blattbasis völlig herz- förmig gestaltet. Die Blüte stammt zum weitaus größten Teile von P. echinaimn ; nur ein rötlicher Glanz, der auf allen Fetalen liegt, deutet auf P. graveolens. i) Hybridae inter sectiones Peristera et Ligularia. 45. P. australe X incisum Sweet = P. disseetum Sweet, Geran. III. (1824 — 1826) t. 2 47. — Caulis fruticosus, ramosissimus; rami squarrosi, satis succulenti, pilis inaequilongis brevibus albis dense obtecti. Folia caulina, satis numerosa; lamina 4 cm lata, 3Y2 cm longa, utrinque indumento pubescente canescente obtecta, basi cordata, margine zh undulata, ambitu obtuse cordata, 5 — 8-partita; lobi cuneati vel flabelli- formes, marginibus sese invicem obtegentes, pinnatifido-dentati vel -incisi; dentes obtu- siusculi; petioli longi, quam lamina saepe 2 — 2Y2-PI0 longiores, saepe 8 cm longi, laxi, basi valde incrassati, sicut pedunculi et caljx pilis brevibus dense obtecti, 10-flori. Bracteae late lanceolatae, acutae, carinatae, 5 mm longae. Flores umbellati, umbellis subcapitatis depressis. Pedicelli inaequilongi, nonnulli bracteis breviores, nonnulli eis- dem duplo longiores. Caljcis calcar 5 — 8 mm longum; sepala lanceolata, acuta, mar- gine membranacea; superiora erecta; inferiora reflexa. Petala 5, aequiformia, spathu- lata, albida; duo superiora leviter emarginata, ad medium macula purpurea furcata notata et lineis brevibus purpureis basin versus ornata; tria inferiora concolora. Stamina < 0 ; 7 antherifera. Stylus purpureus, basi pilosus , apicem versus glaber. Stigmata purpurea. Um 1824 von Jenkinson gezüchtet. — Ein sehr zierlicher Bastard, der sich im Habitus, der Blattform und der Inflorescenz sti*eng an P. austräte anlehnt. Die zweite Stammform ist deutlich erkennbar an der tiefen Spaltung der Blattspreite. x) Hybridae inter sectiones Eumor'pha et Olaucophyllum. 46. P. grandiflorum X glaucum DG. Prodr. I. (1824) 667 n. 189. — P. so- rorium Willd. Enum. Hort. Berol. Suppi. (1813) 48; DG. 1. c. — Gaulis 24 — 40 cm altus, glaber, dz ramosus, fere sparsim foliatus; rami graciles, erecti vel stricti, glaberrimi. Foliorum lamina glaberrima, glaucoidea, ambitu cordato-triangularis, basi retusa, fere usque ad basin veram tripartita; lobi cuneato-rhomboidei, marginibus late- ralibus longius productis integris, marginibus apicalibus inciso-dentatis, dentibus acutis vel minute mucronatis: petioli quam lamina usque 2-plo longiores, stricti, saepe 6 cm longi, superiores quam lamina manifeste breviores. Stipulae lineari-lanceolalae, acu- minatae, acutissimae. Pedunculi longitudine diversi; inferiores usque 10 cm, superiores I —2 cm longi, tenues, stricti, 1 — 2-flori. Bracteae lineari-lanceolatae, acuminatae, acutis- simae, saepe 7 cm longae. Pedicelli nuUi vel breves, usque 5 mm longi. Galycis glabri calcar 15 — 20 mm longum, sub sepalis paullo ampliatum, eis 3- plo longius; sepala lanceolata, acuminata, acutissima, 8 mm longa, basi 2V2 i""^ ^^^a. Petala inaequalia; superiora maiora cuneato-obovata, usque 20 mm longa et 10 mm lata; inferiora paullo breviora et angustiora. Filamenta sepahs manifeste breviora. Pislillum subhirsutum. Rostrum puberulum. Um 1810 im Königlichen botanischen Garten zu Berlin gezogen. — P. grandi- florum ist nur am Wuchs und allenfalls an den Blüten, P. glaucum nur an der Steifheit der Blattspreite und Pedunculi zu erkennen. Die Blattspreite lässt auf keinen der Stammeltern schließen, doch hält sie — bei genauerer Betrachtung — die Mitte zwischen den Blattformen der Erzeuger, die ja voneinander völlig verschieden sind. 47. P. saniculaefolium X glaucum R. Knuth. — P. glaucoides Wendl. GoUect. II. (1810) 63 t. 63. — P. glaucophyllum Steud. Nom. ed. 2 II. (I84l) 286. — Gaulis 24 — 40 cm altus, glaber, zb ramosus, fere sparsim foliatus; rami graciles, erecti vel stricti, glabri. Foliorum lamina glabra, glaucoidea, ambitu cordato-triangu- laris, basi cordata, grosse dentata vel in foliis maioribus dentato-lobulata, lobulis sparsim Pelargonium. 507 et remote dentatis, apice obtusiuscula; petioli quam lamina usque 2-plo longiores, stricti, saepe 8 — iO cm longi, superiores laminae saltem aequilongi. Stipulae lanceo- latae vel rarius paullo latiores, acutae. Pedunculi longitudine diversi, inferiores usque iOcm longi, tenues, vix stricti, 2 — 4-flori. Bracteae lineari-lanceolatae, acutae vel acutissimae, saepe 7 mm longae. Pedicelli veri 14 — 2 0 mm longi, contra caljcis calcaria saepe geniculati. Calycis glabri calcar \i — 20 mm longum, pedicelio vix longius, sub sepalis paullo ampliatum, eis 2 — 3-plo longius; sepala lanceolata vel ovato- lanceolata, acuta, 8 mm longa, basi 3 mm lata. Petala inaequalia; superiora maiora, spathulato-obovata, 22 mm longa, 71/2 ^^ ^^ta, alba, lineis duabus carmineis notata; inferiora i 7 mm longa, 4 mm lata, alba, unicolora. Filamenta sepalis manifeste breviora. Rostrum puberulum. Offenbar eine Kulturhybride und nicht aus dem Kaplande, wie Wendland an- gibt. — P. glaucum ist unverkennbar. P. saniculaefolium ist vorzüglich an dem braunen Ringe auf der Blattspreite zu erkennen, der bei P. grandiflorum X glaucum fehlt. Die geringere Teilung der Blattspreite des vorliegenden Bastards gegenüber dem zuletzt genannten ist ebenfalls dem Einfluss des P. saniculaefolium zuzuschreiben. c. Stirps hjbrida dubia sectionis Dibrachya. 48. P. peltatum X lateripes Sweet = Ppinguifolium Sweet, Geran, I. (1820 — 1822) t. 52; DC. Prodr. I. (1824) 666 n. 179. — Geranium hederinum, flore alho Andr. Geran. c. ic. — Caulis fruticosus, valde ramosus; rami succulenti, squarrosi, leviter angulosi, dense foliati, pilosi. Folia omnia caulina; lamina ambitu late cordata, leviter 5-lobata lobis integris vel interdum remote denticulatis, parum undulata, carnosa, sparsim pubescens; petioli satis rigidi, laminae circ. aequilongi. Stipulae cordatae, acutae, margine leviter recurvatae, saepe 7 mm longae et latae. Pedunculi pubescentes, saepe 12 cm longi et 3 mm crassi, 10 — 1 2-flori. Bracteae acutae, nonnullae cordatae, nonnullae lanceolatae. Flores subsessiles. Galjcis calcar sepalis circ. 2-plo longius, sub eisdem ampliatum, saepe 3 cm longum; sepala 10 — 12 mm longa; superius erectum, vix carinatum ; cetera angustiora, lanceolata, acuta, patula. Petala e basibus cuneatis obovata, fere aequalia, rosea; duo superiora ad mediam partem macula pallide rubra picta et lineis duabus purpureis striata. Filamenta 10; 7 antherifera, saepe sterilia. Stylus albus, inferne sparsim pilosus, superne glaber. Stigmata rubra. Herkunft und Entstehungsjahr unbekannt. Der Bastard trägt die Merkmale des P. -peltatum'^ nur im Habitus ist die Wirkung des P. lateripes erkennbar. B. Hybridae artificiales, quaruni tantum parens altera est species genuina, altera est stirps hybrida. Sect. 1. Hoarea. 1. P. melananthum X (lobatum X fulgidum) R. Knuth. — Hoarea' Colvillii Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 260 = Hoarea melanantha X P ardens Sweet, \. c. 182 3 von Colvill gezogen. — P. melananthum ist in dem Habitus, der fast dem einer Hoarea entspricht, und der bräunlichen Farbe der Petalenspitzen gut zu erkennen. Der Lobatum- fulgidum -Basisivd zeigt sich eigentHch nur in seinem Fulgidum- Anteil. Blütenfarbe und Blattform der Hybride sind denen von P. fulgidum ähnlich. 2. (P. pinnatum X melananthum) X melananthum R. Knuth. — Hoarea coluteae- folia Sweet, Ger. IV. (1826 — 1 82 8) t. 311 = Hoarea elegans X Hoarea melanantha Sweet, 1. c. — Pelargonium colutaefolium Steud. Nom. ed 2. II. (1841) 284. 1823 von Colvill gezogen. — Der Pinnatum-melananthum-Basiard ist vor allem an der Teilung der Blattfläche zu erkennen, die der von P pimiatum entspricht. Der doppelte Einfluss von P. melananthum äußert sich in der dunklen Farbe der Petalen und in der radiären Anlage der Blüte des Bastards. 1- 508 . ^- Knuth. — Geraniaceae. 3. P. pinnatum X (lobatum X fulgidum) R. Knuth. — P. mimdulum Sweet, Ger. m. (1824—1826) t. 288; Sweet, Hort. brit. (1826) 84 n. 394 = Dimaeria pinnata X P. ardens Sweet, Ger. 1. c. 1823 von Colvill gezogen. Die Hoarea- Art ist im Habitus und den gefiederten Blättern deutlich zu erkennen. Der Lobatum-fulgidum-BsisiSird hat seinen Anteil an der ziegelroten Farbe der Korolle, der Breite der ßlattfiedern und dem Vorhandensein einiger Stengelblätter. Der Lobatu))i-Aniei\ des Stammvaters ist fast verschwunden. Sect. 3. Polyactium. 4. P. lobatum X (reniforme X echinatum) R. Knuth. — P. selectum Sweet, Ger. II. (1822^1824) t. 190 = P. lobatum X P. saepeflorens Sweet, 1. c. Um 1820 von Jenkinson gezogen. — Der Habitus entspricht P. reniforme Y. echinatum. Die Blattform ist intermediär. Die Farbe der Korolle rührt von P. lobatwn her. 5. P. lobatum X (lobatum X fulgidum) R. Knuth. — P. Lawraneeanum Sweet, Ger. V. (1828—18 30) t. 423 = P lobatum X P ardens Sweet, 1. c. Um 1828 von Jenkinson gezogen. Der doppelte Einfluss des P. lobatum be- herrscht die Ausbildung der Hybride. P fulgidum macht seinen Einfluss nur wenig in den Blättern und Blüten bemerkbar. 6. P. gibbosum X (reniforme X echinatum) R. Knuth. — P. vespertinum Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 239 == P gibbosum X P saepeflorens Sweet, 1. c. 1822 von Colvill gezüchtet. Die Anschwellung der Stengelknoten, die Blattform und der Habitus stammen von P gibbosum. Die rötliche Farbe der Korolle und der stark verdickte untere Teil des Stengels weisen auf den Cortusina-Bsisiaird hin. 7. P. gibbosum X (reniforme X cortusaefolium) R. Knuth. — P mutabile Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 213 = P. gibbosum X P. partioeps Sweet, 1. c. 1822 von Colvill gezogen. Der Einfluss von P. gibbosum im Bastard ist über- wiegend, und zwar im Habitus, der Blattform und der Farbe der Blüten. Die Form der Dolde, die Gestalt der Blüten und ein leichter purpurner Anflug in der jungen Blüte deuten auf den Einfluss der Gortusifia-EyhridG hin. 8. P. fulgidum X (reniforme X echinatum) R. Knuth. — P flexuosum Sweet, Ger. H. (1822 — 1824) t. 180 = P. fulgidum X P saepeflorens Sweet, 1. c. Um 1821 von Colvill gezogen. P fulgidum. ist deuthch an den Blätteni und an der roten Farbe der Korolle zu erkennen; der Ec}iinatum-Bd.s\,dxd an den langen pfriemlichen Stipulae, den schwarzen Flecken der Korolle und am Habitus. 9. P. fulgidum X (graveolens X ternatum) R. Knuth. — P volatiflorum Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 284; Sweet, bort. brit. (1826) 84 n. 392 = P. fulgidum X P verbenaefolium Sweet, Ger. I. c. Um 1823 von Jenkinson gezogen. Ohne die wertvollen Angaben Sweets könnte man zunächst nur eine Einwirkung von P fulgidum in der Blütenfarbe feststellen. Der Graveolens-ternatum-BsLsiard ist aber an der Hand der Sweet'schen Abbildung des- selben im Habitus und der Blattform einwandfrei erkennbar; von P graveolens selbst ist indes in der vorliegenden Hybride fast nichts mehr zu sehen. 10. P. fulgidum X (crispum X graveolens) R. Knuth. — P incurvum Sweet, Ger. III. (182 4— 1 826) t. 2 49 = P. fulgidmn X P melissinum Sweet, 1. c. 182 1 von Colvill gezogen. Der Einfluss von P fulgidum äußert sich wenig in den Blättern, sehr stark aber in der Behaarung und der Farbe der Petalen. Der Grispum-graveolens-Bastaird ist erkennbar in der Gestalt der Blätter und den langen Stielen der Blüten. 11. P. sanguineum X (melananthum X rapaceum) R. Knuth. — P sisymbri- folium (Sweet) Steud. Nom. ed. 2. \\. (1841) 295. — Hoarea sisymbriifolia Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 292; Sweet, Hort. brit. ed. 1. (1826) 76 n. 65 = P. sanguineum X Hoarea varia Sweet Ger. 1. c. 1 Pelargonium. 509 1823 von Colvill gezogen. Habitus und Charakter entsprechen genau einer Hoarea. Blätter und Blüten weisen auf P. sanguineum hin. 12. [P. tricolor X (ovale var. blattarium)] X sanguineum R. Knuth. — Campylia ladniata Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 401 = Campylia holosericea X Pelargonium sanguineum Sweet, 1. c. — Pelargonium laciniatum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 293. Von Smith in der Sammlung des Earl of Liverpool in Coombe Wood um 18 27 gezogen. — Der Habitus ist der einer kräftigen Pflanze der Sektion Campylia; auch die Blüte deutet ohne weiteres auf den P. ^ncoZor-Bastard hin. Die Blattform und die sattere Färbung der Petalen lassen P. sanguineum erkennen. 13. (P. triste X bicolor) X triste R. Knuth. — P. hipinnatifidum Sweet, Ger. V. (18 2 8 — 1830) t. 462 = P. quinquevulnerum X P triste Sweet, 1. c. Um 182 8 von Chandler gezogen. Die Triste X bicolor-Sidimmform erkennt man an der Zweifarbigkeit der Korolle des P. bicolor wieder. Der überwiegende Einfluss des P. triste ist in der Gestalt der Blattspreite unverkennbar. Sehr auffällig an dem Bastard ist die Zweilappigkeit der Petalen. 14. P. multiradiatum x [fulgidum x (reniforme X echinatum)] R. Knuth. — P. nodosum, Sweet, Ger, V. (1828 — 1830) t. 468 = P. multiradiatum X P flexuosum Sweet, 1. c. Um 1828 von Colvill gezogen. Der Fulgidum X saepeflorens -Basidird ist in beiden Bestandteilen zu erkennen, P fulgidum an dem scharlachroten Rand der Blüte, P saepeflorens an der Beschaffenheit des unteren Stengels. P multiradiatum ist un- verkennbar in den Blättern. 15. (P. lobatum X fulgidum) X multiradiatum R. Knuth. — P spondyliifolimn Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. ^i6 = P. ardens X P. multiradiatum Sweet, 1. c. Von Colvill um 1823 gezogen. Ein sehr schöner Bastard, der von P. multi- radiatum die tiefe Zerschlitzung der Blattfläche und die schwarzpurpurne Färbung des mittleren Teiles der Petalen, von dem Lobatum-fulgidum-Basiaird den roten Rand der Petalen (P. fulgidum) und die Dreiteilung des Blattes (P. lohatum) als Merkmale er- halten hat. 16. P. multiradiatum X (lobatum X fulgidum) R. Knuth. — P oenanthifolium Sweet, Ger. V. (1828 — 183 0) t. 413 =P. multiradiatum X P. ardens Sweet, 1. c. Um 1828 von Jenkinson gezogen. Die Lobatum X fulgidum-Siammform wiegt in dem Bastard vor. P multiradiatum ist in der Blattgestaltung unverkennbar. Sect. 9. Campylia. 17. P. ovale var. ovatum X (tricolor X ovale var. blattarium) R. Knuth. — Ca^npyliavariegata Sweet, Ger. III, (1 824—1 826) t. 266 = Campylia cana X Campylia holosericea Sweet, 1. c. 1823 von Colvill gezogen. Der Bastard fasst in sich drei typische 1^'ormen der Sektion Campylia zusammen. Die oberen Petalen haben die typische Farbe des P tri- color \ allerdings ist die Folge der doppelten Verbastardierung an helleren Längsstreifen zu sehen, die die Blumenkronenblütter durchziehen. Der Habitus entspricht fast völlig dem P ovale. In bezug auf die Behaarung, dem Unterscheidungsmittel der var. ovatum und der var. blattariiDu, hält die Hybride genau die Mitte. 18. (P. reniforme X cortusaefolium) X ovale var. ovatum R. Knuth. — P campyliaefolimn Sweet, Ger. III. (1824 — 182 6) t. 251 = P particeps X Campylia cana Sweet, 1. c. Um 182 4 von Jenkinson gezogen. Der Eeniforme-cortusaefolium-BdLstard ist unverkennbar in der Form der Blattspreite, der Form des Blütenstandes und der Fleckung der Blüten. Von P. ovale var. ovatum [= C. cana Sweet) rührt der lockere Habitus her, sowie der blassrosa Grundton der Korolle und die Langstieligkeit der Blätter. Der 510 R. Knuth. — Geraniaceae. Bastard stellt die einzige Übergangsform zwischen den Sektionen Cortusina und Cam- pylia vor, die experimentell nachgewiesen ist. \ 9. P. tricolor x [(tricolor X ovale var. blattarium) X sanguineum] R. Knuth. — Phymatanthus intertinctus Sweet, Ger. Y. (1828 — 1830) t. 454 = P. tricolor yc Campylia laciniata Sweet, 1. c. Um 1828 von Smith gezogen. P. tricolor ist in der Hybride unverkennbar. Die letztere unterscheidet sich von der Stammform nur durch die tiefere Färbung der oberen Petalen und durch die rote Umrandung der unteren, Sect. 14. Cortusina. 20. P. echinatum X (reniforme X echinatum) R. Knuth. — P. Stapletoni Sweet^ Ger. III. (182 4 — 1826) t. 212 = P. echinatum X P. saepeßorens Sweet, 1. c. 1822 von Colvill gezogen. Der Bastard steht, da er zu ^4 ^"s P. echinatmn besteht, dieser Art sehr nahe. Die Einwirkung von P. reniforme ist fast nur in der Blütenfarbe zu erkennen. 2 1 . P. cortusaefolium X (reniforme X echinatum) R. Knuth. — P. comptum Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 255; Sweet, hört, brit. (1826) 78 n, 59 = P. cor- tusaefolium X P. saepeflorens Sweet, Ger. 1. c. 1821 von Colvill gezogen. Der Beniforme- echinatum -Bsistsird ist zu erkennen an den dornenartigen Stipulae und an der roten Grundfarbe und Fleckung der Korolle ; P. cortusaefolium an der weißen Farbe des Grundes der beiden oberen Petalen. Im übrigen ist die Hybride intermediär, 2 2. (P. lobatum X fulgidum) X cortusaefolium R. Knuth. — P. jonguillinum Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) 241 = P. ardens X P cortusaefolium Sweet, 1. c. 1822 von Colvill gezogen. Der Cortusina-Anieil ist unverkennbar an dem stache- ligen Stamm, den am Grunde herzförmigen Blättern, der Form der Dolde; der Fulgidum- Bastard äußert sich in der tieferen Zerteilung der Blätter und der Färbung der KoroUe^ die am Grunde zwar hell, von der Mitte an aber ganz der des P. ardens entspricht. C. Hybridae artificiales, quarum tantum parens altera est species genuina vel hybrida, altera est stirps hybrlda originis dubiae. Sect. 1. Hoarea. 1. P. ovalifolium (Sweet) DC. Prodr. I. (1824) 649 n. 3. — Hoarea ovalifolia Sweet, Ger. II, (1822—1824) t, 106. Um 1820 von Colvill aus dem Kap eingeführt. Die Pflanze steht in sehr nahen Beziehungen zu P. longifolium. 2. P. selinifolium (Sweet) DC. Prodr. I. (182 4) 652 n, 46. — Hoarea selinifolia Sweet, Ger. H. (1822 — 1824) t. 159. Um 1820 von Colvill aus P. melananthum gezogen. 3. P. setosum (Sweet) DC. Prodr. I. (1824) 652 n. 37; Harvey in Harvey et Sonder, Fl, Cap, I. (1859 — 1860) 270. — Hoarea setosa Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 38. Um 1820 von Jenkinson gezüchtet. Die eine der beiden Stammformen ist nach der Ähnlichkeit des Habitus, des Blütenstandes und der Form der Blüte P. rapaceum var. selinum. 4. Dimacria Smithiana Sweet, Ger, IV. (182 6 — 1828) t. 358 = Dimacria pin- nata X Hoarea setosa Sweet, 1. c. — Pelargonium Smithianum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 295. Um 1826 von Colvill gezogen. P. pinnatum ist nur an der Teilung des Blattes zu erkennen. Die Korolle zeigt nur wenig die bei P. pinnatum typische bilaterale Aus- bildung. Pelargonium. 5 11 5. Hoarea hedysarifolia Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 355. Um 1826 von Colvill gezogen. Die eine Stammform ist Hoarea elegans [P. pinnatum X melananthum). Sect. 3. Polyactium. 6. P. scintillans Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 28; DG. Prodr. I. (1824) 663 n. 155. — P. scintülare (sphalm.) Steiid. Nom. ed. 2 II. (1841) 2 89. Züchter und Entstehiingsjahr unbekannt. — Ein typischer Fulgidum-bdi&idLVil. 7. P. torrefactum Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 243. 1822 von Colvill aus P. fulgidum gezogen. Vaterpflanze ist P. Husseyanum, ein in seinen Eltern unbekannter mehrfacher Bastard. 8. P. aurantiacum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 198. — P. foliaceum hört. Um 1820 von Smith, Gärtner beim Earl of Liverpool, durch Bestäubung mit P. fulgidum gezogen. Die mütterliche Stammform ist P. calycinum, ein Cucullatum- Bastard. 9. P. ignescens Lodd. Bot. Gab. II. (1818) n. 109; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 2, t. 55, Sweet, Hort. sub. lond. (1818) 151 n. 48; DC. Prodr. I. (1824) 663 n. 156. — P. splendens Willd. Hort, berol. (1816) t. 76, Enum. H. (1809) 711. — Gera- nium splendens Poir. Encycl. Suppl. II. (1811 ) 789. — 0. ignescens Andr. Ger. c. ic. Von Hoare gezüchtet. Entstehungsjahr unbekannt. Ein alter Bastard des P. ful- gidum. Die Hybride tritt in zwei Formen auf: «. P. ignescens Sweet, L c. t. 2. — Geranium ignescens var. major Andr. Ger. c. ic. — Stamina 10; 7 antherifera , fertilia. Corolla usque 31/2 cm diametiens. Calycis calcar sepalis 3 — 4-plo longius. ß. P. ignescens var. sterile Sweet, 1. c. t. 55. — P. ignescens Lodd. Bot. Gab. n. 109. — P. splendens Willd. Hort, berol. (1816) t. 76, Enum. K. (1809) 711. — Geranium ignescens Andr. Ger. c. ic. — Antherae steriles. Flores 2 — 3-plo minores. Calycis calcar sepalis sesquilongius. Der Bastard scheint, wenn auch sehr selten, in der Natur vorzukommen und ge- hört deshalb vielleicht in die Gruppe A: Britisch Kaffraria (Cooper, South. Afric. PI. a. 1860 n. 3 639 in herb. Turic.!). 10. P. Avronianum Sweet, Ger. IV. (1826-1828) t. 394. Um 1826 von Jenkinson gezogen. Ein typischer Bastard von P. fulgidu7n mit einer unbekannten Hoarea-kvL 11. P. Potteri Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 147; DC. Prodr. L (1824) 663 n. 154. Um 182 0 von Potter aus P. fulgidum gezogen. Die Blätter weisen auf Mit- wirkung einer Art der Quercifolium- oder Graveolens-Gruppe hin. 12. P. ardescens Sweet, Ger. III. (1824 — 18 26) t. 231. — Geranium ardescens Andr. Ger. c. ic. (n. v.) Um 1823 von Jenkinson aus P. fulgidum gezogen. Pollenpflanze unbekannt. 13. P. patens Sweet, Ger. H. (1822 — 1824) t. 125; DC. Prodr. L (1824) 662 n. 148. Von Colvill um 1820 gezogen. — Der Bastard ist intermediär zwischen P fulgidum und einer unbekannten Hoarea-Art 14. P. nanum Sweet, Ger. H. (1822—1824) t. 102; DC. Prodr. L (1824) 664 n. 161. Von Hoare um 1820 aus P fulgidum gezogen. 15. P. lasiophyllum Sweet, Ger. HL (1824 — 1826) t. 296. Ein Bastard zwischen P. fulgidwn und P. Vandesiae (einer Graveolens-üyhvidiQ). 16. P. chelidoniifolium Sweet, Ger. IV. (1826 — 182 8) t. 341. Um 1826 von More gezogen. An Blättern und Blüten ist P. fulgidum zu er- kennen. 512 R. Knuth. — Geraniaceae. 17. P. Leghkeckae Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) l. 377. Von Dennis in Ghelsea um 1825 aus Samen des P. fulgidum gezogen. Der Habitus lässt vermuten, dass der andere Bastard der Pc/ar^mm-Gruppe entstammt. 18. P. Charlwoodii Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 380. Von Dennis in Ghelsea um 1825 aus Samen des P. fulgidum gezogen. Der Bastard ist P. Leghkeckae sehr ähnlich und lässt den gleichen Ursprung vermuten. 19. P. Loudonianum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 417. Von Smith in Coombe Wood um 1825 aus Samen des P. sanguineum gezogen. 20. P. Darnleyanum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 463. — P. sanguineum X P. ignescens Sweet, 1. c. Um 1828 von Andrews gezogen. Der Einfluss des P. sanguineum ist wenig zu erkennen. Wohl aber zeigt die Hybride weit mehr den Tjpus der Polyactium-GYn^'^Q. als P. ignescens. 21. P. pullaceum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 476. — P. sanguineum X P. tricolor hybr. Sweet, 1. c. Eine interessante Form vom Habitus einer sehr kleinen Art der PoZ^/ß^dmm-Gruppe mit der Korolle des P. tricolor \ nur sind hiei' die unteren Fetalen scharlachrot. 22. P. salebrosum Sweet, Ger. IV. (1 82 6—1 82 8) t. 309. — P. lobatum X P. gib- bosum hybr. Sweet, 1. c. Von Jenkinson gezogen. Blatt und Korolle gehören größtenteils P. lobatum an. Die andere mit P. gibbosum verwandte Stammform ist am Habitus und den ange- '■**-.% 23. P. imbricatum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 65; DC. Prodr. I. (1824) 664 n. 166. — Oeranium bicolor var. magna Andr. Ger. c. ic. Um 1819 von Colvill gezogen. Ein typischer Pico/or-Bastard, der von der Stamm- form nur in der Farbe der Korolle abweicht. Sect. 11. Eumorpha. 24. P. asperifolium Sweet, Ger. H. (1822 — 1824) t. 169; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 289. — Oeranium asperifolium Andr. Ger. c. ic. — 0. Radula Roth, Bot. Abh. (1787) 51 t. 10. Um 182 0 von Colvill aus P. grandiflorum gezogen. 25. P. electum Sweet, Ger. III. (182 4 — 1826) t. 238. — Geranium grandiflorum var. parvifoliata Andr. Ger. c. ic. Einige Jahre vor der Veröffentlichung von Colvill gezogen. Blüten und Blätter sind die des typischen P. grandiflorum. 26. P. opulifolium Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 53; DC. Prodr. I. (1824) 668 n. 202. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. Wahrscheinlich ein Grandiflorum- Bastard. 27. P. macranthon Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 83; DC. Prodr. I. (1824) 670 n. 223. Von Jenkinson um 1820 gezogen. Ein mehrfacher Bastard des P. grandiflorum. Sect. 12. Olaucophyllum. 28. P. acutilobum Sweet, Ger. H. (1822 — 1824) t. 184. Um 1820 von Allen aus P. glaucum gezogen. 29. P. Newshamianum Sweet, Ger. H. (1 822— 1 824) t. 1 44; DC. Prodr. I. (1824) 670 n. 227. Um 1820 von Colvill aus P. glaucum gezogen. Pelargonium. 513 Sect. 13. Giconium. 30. P. Fothergillii Colv. Gatal. ed. < p. 22 t. 3. — Ciconiimi Fother gillii Svfeet, Ger. III. (1824—1826) t. 226, — Qeranium Fothergillianum Andr. Ger. (1805) c. ic. Ein schon lange vor 1800 bekannter Bastard des P. zonale. 31. P. retinervium DG. Prodr. I. (18 2 4) 659 n. 109. — Ciconium reticulatum Sweet, Ger. II. (1822—1824) t. 143. Nach Sweet ein Bastard von P. zonale und P. Fothergillii. 32. P. monstrum Ait. Hort. Kew. ed. 1. II. (1789) 425; L'Her. Ger. n. 63; Willd, Spec. pl. III. (1800) 668; Fers. Sjn. II. (1807) 231; Sweet, Ger. I. (1820— 1822) t. 13; DG. Prodr. I. (1824) 659 n. 112. — Qeranium monstrum Poir. Encycl. Suppl. 11. (1811) 759. Um 1784 von Norman kultiviert, aber gewiss schon lange bekannt. — Ein typischer Zo/ia/e-Bastard. Sect. 15. Pelargium. 33. P. dumosum Sweet, Ger. l (1820—1822) t. 19; DC. Prodr. I. (1824) 669 n. 2 11 . — Oeraniimi angelina hört. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. In Blättern und Blüten ein typischer Betulinum- B astard, 34. P. lineatum Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 16; DC. Prodr. I. (1824) 669 n. 210. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. — Ein Pe^«^/mwm-Bastard. 35. P. compactum Sweet, Hort. brit. ed. 1. (1826) 84 n. 398, Ger. V. (1828 — 1830) t. 470. Von Francis 1828 aus P. betulinum gezogen. 36. P. cardiifolium Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 15; DG. Prodr. I. (1824) 672 n. 240. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. — Ein Angulosum-Basidird. 37. P. difforme Sweet, Ger. II. (1822— 1 824) t. 105; DC. Prodr. I. (1824) 670 n. 222. Von Davey um 1820 wahrscheinlich aus P. angulosum gezogen, und seinerzeit unter dem Namen Davey's Princess Augusta Geraniutti bekannt. 38. P. multinerve Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 17; DC. Prodr. I. (1824) 672 n. 237. — P. splendidum bort. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. In den Blättern ein typischer Ängulosum- Bastard. Eine der ältesten englischen Hybriden. 39. P. solubile Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 24; DC. Prodr. I. (1824) 673 n. 256. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. In Blättern und Blüten ein deutlicher Angulosum-Bdi^idiYdL. Eine der Stammformen der jetzigen englischen Hybriden. 40. P. villosum Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 100; DC. Prodr. I. (1824) 673 n. 251. Eine mehrfache Hybride des P. angulosum. — Eine Stammform der jetzigen eng- lischen Hybriden, die nach ihrem Züchter den Namen Wood's Qeraniu/m majestum führte. 41. P. floridum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 41; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 288. ■ — P. autumnale hört, ex DC. 1. c. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. Im Habitus, der Blattform und vor allem an der Bezahnung des Blattes erkennt man den Einfluss von P acerifolium. 42. P. Lambert! Sweet, Ger. H. (1822—1824) t. 104; DC. Prodr. I. (1824) 677 n. 296. Von Hoare um 1820 wahrscheinlich aus P. aeerifolium gezogen. A. Eng 1er, Das Pflanzenreich. lY. (Embryophyta siphonogama) 129. 33 5J4 R- Knuth. — Geraniaceae. 43. P. eriophyllum Sweet, Ger. II. (1822— 182 4) t. 141; ÜC. Prodr. I. (1824) 671 n. 233. — P. cordatum ß. tomentosum hört. Um 1820 von Jenkinson gezüchtet, doch schon vorher bekannt. — Blatt- und Blutenform zeigen deutlich den P. corc?a^M?w-Bastard. 44. P. rigescens Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 112; ÜC. Prodr. I. (1824) 673 n. 255. — P. hepatidfolium var. Hoare, Geraniac. p. 11. Um 1820 von Hoare gezogen. — P. cordatum ist in Blättern und Blüten un- verkennbar. 45. P. calycinum Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 81; DC. Prodr. I. (1824) 672 n. 248. Um 1820 gezüchtet. P. cucuUatum oder eine Hybride desselben ist im Habitus des Bastards, in den Blättern und auch Blüten erkennbar. Eine alte Kulturform. Sweet unterscheidet drei Typen: Of. verunij foliis suborbiculatis obsoletissime angulatis, petalis superioribus maculis minoribus et striis pallidioribus pictis (Fig. a.). — Bekannt unter dem Namen Brownes Gountess of Boden oder Rose Brilliant Geranium. — Züchter Leekes of Longford. ß. maculatum^ foliis suborbiculatis, petalis superioribus macula magna et striis pur- pureis pictis (Fig. h.). — Züchter Jenkinson. y. angulatum^ foliis subcordalis inaequaliter angulatis, floribus subplenis (Fig. c). — Züchter Browns. 46. P. Dennisianum Sweet, (ier. I. (1820—1822) t. 20; DC. Prodr. I. (182 4) 672 n. 247. Um 1819 von Dennis gezogen. P cucuUatum ist in Blättern und Blüten un- verkennbar. Die andere Stammform soll P. Barringtonii oder eine verwandte Form sein, jedenfalls auch eine Hybride aus P. cucuUatum. — Der Bastard ist eine wichtige Stammform der jetzigen englischen Hybriden. 47. P. formosum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 120; DC. Prodr. I. (1824) 673 n. 250. Von Golvill um 1820 gezogen. — Eine CwcwWa^wm-Hybride. 48. P. involucratum Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 33; DC. Prodr. I. (1824) 670 n. 219. Schon vor der Veröffentlichung bekannt. Züchter und Züchtungsjahr unbekannt. — Die Pflanze gehört zu den farbenprächtigsten Bastarden seiner Zeit; eine der Haupttypen für die späteren Züchtungen. Im Blatte ist P. cucuUatum unverkennbar. Die Blüte weist deutlich Einflüsse von P. grandiflorum auf. Nach Sweet ist die Pflanze eine Hybride von P. cucuUatum und P. superbum (Geranium speciosmn Andr., non P, sjye- cioswn Willd.). Formen : Of. 7naximum Sweet, floribus maximis albis, macula medio et striis atropurpureis (t. 33). ß. alhidum Sweet, floribus minoribus albis, lineis purpureis et macula medio ob- scurioribus. y. incarnatum Sweet, floribus incarnatis, macula medio obscuris rubris lineis ra- mosis atrosanguineis pictis. — Commander in Chief Geraniu/m hört. ö. intermedium Sweet, floribus pallide incarnatis, macula medio magna et Hneis ramosis atrosanguineis pictis. — Davei/s High Admiral Geranium hört. t. lilacinum Sweet, floribus magnis lilacinis, lineis paucioribus minus ramosis. C. roseum Sweet, floribus roseis, macula medio obscuris rubris lineis ramosis atro- purpureis pictis. 49. P. Mostynae Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 1 0 ; DC. Prodr. I. (1824) 673 n. 252. Um 1820 von Colvill gezogen. In den Blättern und Blüten ist P. cucuUatum erkennbar, vielleicht aber auch P. cordatum. Offenbar eine alte Stammform der jetzigen englischen Hybriden. Pelargoilium. 5 1 5 50. P. pulchrum Sweet, Ger. H. (1822— <824) t. 107; ÜC. Prodr. I. (1824) 670 n. 225. Von Hoare um 1820 wahrscheinlich aus P. cacullatwn gezogen. 51. P. rubescens Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 30; DG. Prodr. I. (1824) 675 n. 279. Um 1819 vom Eaii of Liverpool in Coombe Wood gezogen. Blatt und Blüte zeigen deutlich den Cwci^Z/a^wm-Bastard. 52. P. striatum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. l; DC. Prodr. I. (182 4) 670 n. 226. Um 1819 von Davey aus P. cucullatum (wohl kaum P. cordatum, wie Sweet an- gibt) gezogen. — Eine der ältesten englischen Hybriden, unter dem Namen Davey s Fairy Queen Geranium bekannt. 53. P. Watsonii Link, Enum. pl. hört, berol. IL (1822) 192; Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 130; DC. Prodr. L (1824) 673 n. 249. — P. serotinum Colv. Cat. p. 22 coL 1. Im botanischen Garten zu Berlin gezogen. — In Blättern und Blüten ist P. cueul- laturn zu erkennen. 54. P. anisodonton Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 399. Von Dennis um 1825 aus P. cucullatum gezogen. Blatt und Blüte erinnern an die Stammform. 55. P. spectabile Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 136; DC. Prodr. L (1824) 673 n. 253. — P. cucullatum X P- igmscens Sweet, 1. c. Um 1821 von Colvill gezogen. Der Bastard ist in Blättern und Blüten völlig intermediär zwischen den Stammeltern. a. maculatum Sweet, floribus majoribus, petalis superioribus undulatis ereclis, maculis magnis atropurpureis. — Fig. 1 . ß. atrorubens Sweet, petalis superioribus erectis atrorubentibus, maculis minoribus et striis ramosis atropurpureis pictis. /. striatum Sweet, petalis superioribus erectis pallidioribus, striis numerosis ramosis atropurpureis pictis. — Fig. 2. d. recurvum Sweet, petalis superioribus recurvis, maculis et striis atropurpureis pictis. — Fig. 3. 56. P. eximium Sweet, Ger. L (1820—1822) t. 26; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 285. — Geranium Murrayanum hört. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. Eine Hybride von P. capitatum und P. augustum. 57. P. oblatum Sweet, Ger. L (1820—1822) t. 35; DC. Prodr. L (1824) 676 n. 283. — P. dilatatum Sweet, L c. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. Habitus und Blüte deuten auf P. capi- tatum hin. Die Blüte lässt auf Einwirkung von P. eximium, einen Capitatum-l^di^i'AY^^ schließen. — Eine hohe Pflanze. 58. P. concolor Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 140; DC. Prodr. I. (1824) 663 n. 157. — - P. capitatum X P ignescens Sweet, I. c. In der Blattform und der niedergedrückten Dolde ist P. capitatum gut zu erkennen. P. ignescens ist in der Blattform gerade noch, in der Gestalt der Blüten deutlich bemerkbar. a. typicum Sweet. — Von Jenkinson und Colvill um <820 gleichzeitig ge- züchtet. ß. m.ajus Sweet. — Von Jenkinson um 1820 gezüchtet. 59. P. obtusifolium Sweet, Ger. L (1820 — 1822) t. 25; DC. Prodr. I. (1824) 674 n. 264. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. Das dreilappige Blatt lässt keinen Zweifel an der Abstammung von P. s&mitrilobum. 33* 516 R. Knuth. — Geraniaceae. 60. P. Seymouriae Sweet, Ger. I. (1820 — 1822] t. 37; DG. Prodr. 1. (1824) 674 n. 265. Um 1819 von Colvill gezüchtet. An den Blättern ist P. semitrilobiim zu er- kennen. 61. P. Thynneae Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 74; DC. Prodr. I. (1824) 675 n. 277. — P. Bathoniae Hoare in sched. Um 1819 von Hoare gezogen. An den Blättern ist P. semitrilobum zu erkennen. 62. P. Lousadianum Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 44; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 291. Um 1819 von Colvill gezogen. P. Seymouriae sehr ähnlich. Doch deutet die Blattform auf P. crispimi hin. 63. P. Boyleae Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 50; DC. Prodr. 1. (1824) 669 n. 208. Um 1819 von der Countess of Cork gezogen. Dem P. Lousadianum ähnlich. Die Blattform deutet auch hier auf P. crispum hin. 64. P. mixtum Sweet, Ger. I. (1820—1822) t. 71; DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 304. Um 1819 von Colvill gezogen. Eine Hybride zwischen P. ms/?Mm und vielleicht P. grandiflorum oder einem seiner Verwandten. 65. P. obtusilobum Willd. Enum. II. (1809) 711; Sweet, Hort. sub. lond. (1818) 152 n. 154; Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 8; DC. Prodr. I. (1824) 677 n. 293. — Oeranium obtusilobum Poir. Encycl. Suppl. II. (181 1) 759. — P. tricuspidatum et P. run brtim hortul. (non L'Her.). Nach Sweet's Angaben um 1810 in den engUschen Häusern gemein. Eltern un- bekannt. Wahrscheinlich handelt es sich um einen mehrfachen Cnspww-Bastard. 66. P. ornatum Sweet, Ger. I. (182 0 — 1822) t. 39; DC. Prodr. I. (1824) 665 n. 168. Züchter und Entstehungsjahr unbekannt. Blätter und Habitus zeigen den Crispmn- Bastard. 67. P. pustulosum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 1 1 : DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 305. Ein alter Bastard, dessen Züchter und Entstehungsjahr schon zur Zeit der Ver- öffentlichung unbekannt waren. Wahrscheinlich handelt es sich hier um eine der zahl- reichen Grispum-EyhYi&tw. 68. P. Breesianum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 64; DC. Prodr. I. (1824) 674 n. 260. Um 1819 von Sweet und Miller gezogen. Die Pflanze ist eine Hybride von P. quercifolium. 69. P. chrysanthemifolium Sweet, Ger. II. (1822—1824) t. 124; DC. Prodr. I. (l824) 664 n. 159. — P. ignescens X P quercifolium Sweet, 1. c. Um 1 820 von Colvill gezogen. Die Blätter zeigen genau den Schnitt von P. querci- foliwn] indes sind die Lappen breiter. Der Fulgidimi-^aiSiaLV& ist an der Behaarung und den Blüten zu erkennen. 70. P. Bishopae Sweet, Ger. III. (1824—1826) 272; Sweet, Hort. brit. ed. 1 (1826) 82 n. 321. — P. ignescens var. major X P quercifolium Sweet, Ger. 1. c. Um 18 22 von Bishop in Dorking (Surrey) gezogen. Die größeren Blätter des Bastards sind typische Qwem/b/mm-Blätter. Die Blüten zeigen in der Farbe und Form den Fulgidum-^di^iwi^dL. 71. P. viscosissimum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 118. Von Colvill angeblich aus Samen, die vom Kap importiert wurden, gezogen. Die Pflanze ist eine vielleicht in der Natur entstandene Hybride von P. glutinosum. Pelargonium, Geranium. 517 72. P. Dobreeanum Sweet, Ger. UI. (1824 — 1826) t. 253; Sweet, Hort. brit. ed. \. (1826) 82 n. 320. — P. igneseens X P- glutinosum Sweet, Ger. 1. c. 1818 von Dobree in Guernsey gezogen. — Nur die Blütenfarbe stammt vom ^«^/^^c?wm-Bastard. Die Zahl der Blüten, Habitus, Form der Blätter und eine leichte drüsige Behaarung sind Merkmale des P. glutinosum. — Eine der prächtigsten alten Hybriden. 73. P. signatum Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 265. Um 1822 von Smith, Gärtner beim Earl of Liverpool, in Coombe Wood aus P. glutinosum gezogen. 74. P. concinnum Sweet, Ger. II. (1822—1824) t. 108; DG. Prodr. I. (1824) 675 n. 274. Von Hoare um 1820 gezogen. — Die Mitwirkung von P. graveolens ist an den Blättern unverkennbar. 75. P. Kenrickae Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 458. Von Kenrick um 1827 aus P. graveolens gezogen. 76. P. tanacetifolium Sweet, Ger. IV. (1826-1828) t. 336. — P. graveolens X P. igneseetis Sweet, 1. c. Von Russell um 1825 gezogen. In Blättern und Habitus P. graveolens ähnlich. Die breiten Fetalen und ihre Färbung weisen auf den P^^/^^c?^^m-Bastard hin. D. Hybridae artificiales generis Pelargonii, quarum parentes ainbae originis dubiae sunt*). I. Geranium. G. ardens Andr. Ger. (1805). G. augustum Andr. Ger. (1805). . G. Beaufortiae var. cf, /?, /, (5, e. Andr. Ger. (1805). G. hetulinum var. flore rubro Andr. Ger. (1805). G. hetulinum var. folia major Andr. Ger. (1805). G. hetulinum var. 1 — 3 Andr. Ger. (1805). G. Blandfordianum Andr. Ger. (1805). G. Broadleyae Andr. Ger. (1805). G. capitatum var. Andr. Ger. (1805). G. capitatum var. or, ß. Andr. Ger. (1805). G. citriodorum var. flore majore Andr. Ger. (1805). G. citriodoru7?i var. 1 — 7 Andr. Ger. (1805). G. citriodorum var. 8 — 10 Andr. Ger. (1805). G. Gordifolium var. Andr. Ger. (1805). G. Gortusäefolium var. Andr. Ger. (1805). G. erenatum Andr. Ger. (1805). G. erenatum var. monstrosiflorum Andr. Ger. (1805). G. dentatum Andr. Ger. (1805). G. dentatum album et var. minor Andr. Ger. (1805). G. dentatum var. 1 — 3 Andr. Ger. (1805). G. dentatum var. « — y. Andr. Ger. (1805). G. eehinatum var. flore rubro-pur- pureo Andr. Bot. Rep. IH. (1801) t. 158. G. elegans Dum. Cours. Bot. Cult. ed. 2. V. (1811) 9. G. formosum Andr. Ger. (1805); Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 7 48. G. Fothergillum Andr. Ger. (1805). G. glaucoides et var. «, ß. Andr. Ger. (1805). *) Stirpes hybridae formaeque hortulanae imperfecte descriptae sive nomine in nomenclatura botanica non permisso donatae in hoc opere omissae sunt, exceptis nominibus e Relder (Pel. 1829—30) sumptis. 518 R. Knuth. — Geraniaceae. O. glaucoides var. 1 — n Andr. Ger. (^805). G. gl au cum var. a — y. Andr. Ger. (1805). O. grandiflorum var. 1 — 2 Andr. Ger. (1805). G. hederinum Andr. Ger. (1805). G. hederinum variegatum Andr. Ger. (1805). G. hepatißifolium Andr. Ger. (1805). G. Irhyanum citriodorum Andr. Ger. (1805). G. laeerum var. Andr. Ger. (1805). G. lanceolatum var. « — ö. Andr. Ger. (1805). G. luridum Andr. Ger. (1805). G. maculatum Andr. Ger. (1805). G. menthaeodorum Nocca ex Steud. Nom. ed. 1. (1821) 364, 602. G. miniatum var. alba Andr. Ger. (1805). G. multifidum Andr. Ger. (1805). (r. notatum Andr. Ger. (1805). G. odoratissimu7n erectu^n Andr. Ger. (1805). G. oxoniense var. major Andr. Ger. (1805). parviflorum Andr. Ger. (1805). peltatum variegatum Andr. Ger. (1805). pilofium var. i — 2 Andr. Ger. (1805). pinnatifidum Murr, ex Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 679. pubeseens Andr. Ger. (1805). — P. pubeseens Link, Enum. Hort. Berol. II. (1822) 195. purpureum Andr. Ger. (1805). purpureum var. i — 3 Andr. Ger. (1805). quercifolium var. Andr. Ger. (1805). refulgens Andr. Ger. (1805). ribifolium Dum. Cours. Bot. Cult. ed. 2. V. (181 1) 19. Rosa Hort, ex DC. Prodr. I. (1824) 674. rubens Andr. Ger. (180 5). saepeflorens Andr. Ger. (1805). speciosum var. flore purpureo Andr. Ger. (1805). suaveolens Andr. Ger. (1805). tenellum Andr. Ger. (1805). villosum Andr. Ger. (1805). viscosufn et var. Andr. Ger. (1805). zonale minima Andr. Ger. (1805). II. Pelargonium. P. Abdallah Reider, Pel. II. (1830) 1. P. abbreviatum Tratt. Pel. II. (1825 — 1833) n. 62. P. abundans Reider, Pel. II. (1830) 2. P. abutiloides Tratt. Pel. I. (1825 — 1833) n. 30. P. abutiloides Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 403. P. acanthifolium Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 63. P. accedens Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79. P. acerinum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 63. — P. acerosum Hort, ex Dietr. 1. c. P. aeeroides Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 242. P. acetabulosumSweet,Ger.\.[\ 828 — 1830) t. 444. P. acetosellum Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 291. P. aciculare Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 86. P. P. P- P. I P ; P P- i P ! ^ I P ! i'. P. Actinogramma Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 46. aculeatum Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. IL (1841) 283. acutangulum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 35. acutangulum ß. revolutum Tralt. Pel. (1825—1833) n. 71. acutidentatum'&yNQQi^GQY.N. (l 829 — 1830) t. 440. acutifolium Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. Adelinae Tratt. Pel. (18 2 5—1833) n. 255. Adonis Reider, Pel. IL (1830) 2. adscendens Sweet, HorL Brit. ed. 1. (1826) 78, nomen. adulterinum Wendl. ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. adventitium Sweet, Ger. V. (1828— 1830) t. 480. aemuhtm Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. fl820) 63. Pelargonium. 519 P. aemulum Sweet, Ger. II. (1822 — <824) t. 160; DC. Prodr. I. (182 4) 673 n. 258. P. aequaliflorum Colv. ex Steud. Noin. ed. 2. II. (1841) 283. P. affine Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 277. P. a ffluens Sweet, Ger. II. (1 822 — 1824) t. 194. P. agathosmum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 119. P. agonizans Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 98. P. aimahle Rosette Reider, Pel. I. (1829) 1. P. Ajax Reider, Pel. II. (1830) 3. P. ä la Mode Reider, Pel. II. (1830) 4. P. alatum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 291. P. Albert Reider, Pel. II. (1830) 6. P. Alhertine Reider, Pel. 11. (1830) 7. P. albicans Reider, Pel. II. (1830) 8. P. albidum Colv. ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 283. P. albiflorum Spin, Cat. (1818) 30; DC. Prodr. I. (1824) 667 n. 193. P. albinotatum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 359. P. albionense Reider, Pel. I. (1829) 3. P. Algier Reider, Pel. II. (1830) 10. P. alienatum Tratt. Pel. II. (1825 — 1833) n. 60. P. alienatum var. maeulatum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 88. P. Allenii Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 229. P. alneum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 86. P. alnifolium W\M, Enum. (18 09) 710; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 40 ; DC. Prodr. 1.(1 824) 682 n. 362. — Oeranium alnifolium Poir. Encycl. Suppl. II. (18 11) 758. Aloysianum Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 2 1. Alstroemeriae Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 127. altum Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 426. P. P. P. P. P. P. altum Reider, Pel. II. (1830) M. alutaceum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 86. —P.sca&rwm Hort. exHffmgg. 1. c. amabile Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1 820) 6 4 (= P. zonale flore pleno). P. amabile Tratt. Pel. (18 2 5 — 1833) n. 2. P. amaryllidis Tratt. Pel. (1825 — 1 833) n. 42. — P. germanum Hort. ex Tratt. 1. c. P. amauron Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 111. P. ambiguum Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 21. P. ambrosiacum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 64. P. amieum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 6 4. P. amieum Tratt. Pel. (1825 — 833) n. 50. P. amoenuni Hort, ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 64. P. ampliatum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 167. P. amplissimum Wendl. Collect. II. (1810) 67 t. 65; Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1 81 3) 48 ; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 18; DC. Prodr. I (1824) 682 n. 363.— P. distentifolium Hort, ex Dietr. I. c; ex Link, Enum. Hort. Berol. II. (1822) 189. — P. distantifolium Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. IL (l 84 1 ) 285. P. anacampton Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 464. P. Anais Chauv. ex Poit. in Rev. Hortic. Ser. 2. L (l8 4l) 121. P. angolinum Reider, Pel. I. (1829) 5. P. angulatum Link, Handb. II. (1831) 334. P. angustuni Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. IL (1841) 283. P. Anna Boteyer Reider, Pel. II. (1 830) 165. P. Anna Paulowna Reider, Pel. II. (1830) 12. P. Annes leg anum Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 456. — P. Ann- leyanufn Pritz. Ic. Ind. I. (1855) 812 (sphalm.). P anodaefolium Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 86. — P. elegans Hort. P. anomalanthum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 182. P. anomalum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 38. P. anosma Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 86. P. anosmon Tratt. Pel. (1825—1833) n. 175. 520 R. Knuth. — Geraniaceae. P. Äntonianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 109. P. apioides Si^xxd.^om. ed. 2. H. (1841) 291. P. Apollo Reider, Pel. II. (1830) 15 c. ic. P. aquilinum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 66. P. arboreum Reider, Pel. II. (1830) 15. P. Äremhergianum Klier in Hamb. Gartenz. I. (1845—1846) 78 t. 2. P. arenicola Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 283. P. argutum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 471; Sweet, Ger. IV. (1826— 1828) t. 344. P. aromaticum Hffmgg. Verz. Pfl. (l 824) 87. P asperum Ehrh. ex Spreng. Syst. III. (182 6) 62; Willd.Spec. pl.lll. (1 800) 678. — Geranium asperum Poir. Encjcl. Suppl. II. (1811) 759. P, astrantiaefolium Hffmgg. Verz. Pfl. (1842) 87. P. astrantiaefoliumTvdiii.Ve\.(\ 825 — 1833) n. 191. P. Atkinsianum Sweet, Ger. V. (1 828 — 1830) t. 499. P. atrofulgens Kern. Hort. (1795 — 1830) t. 804. P, atrofuscum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 82; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 292. P. atromaculatum Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 21. P. atropurpureum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 152. P. atroviolaceumReidev^PelAl. (1830) 1 6 e. ic. P. atrovirens Sweet, Ger. V, (1829 — 1830) t. 474. P. Augustissi^numTvaii.Pel (1825 — 1833) n. 193. P. augustum Link, Enum. II. (1822) 192 (?); DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 311. P. aulicum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. P. P. P. (1826) 77. aurantiadorum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 87. aurieulaeflorumTrsiitVel. (l 825 — 1833) n. 232. auriculatum Forbes, Hort. Wobm'n. (1825) 149. ' , P. auroreum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 8. P. Azaleae Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 87. P. Azaleae insignis Reider, Pel. II. (1830) 17. P. BacGhantum De Kleist ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 65. P Baker ianum S^feeij Ger. HI. (1824 — 1826) t. 240. P. Balhisianum Spin, Cat. (1818) 30; DG. Prodr. I. (1824) 672 n. 244. P. Baldinianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 219. P. Banisterii Reider, Pel. II. (1830) 17. P. Barclayanum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 384. P. Barmanum Voigt ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 87. — P. Burmanni Hff'mgg. Verz. Pfl. (1824) 87. P. Barringtonii Willd. Enum. (1809) 706; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 19; DC. Prodr. L (1824) 672 n. 246. — Geranium Barring- tonii Poir. Encycl. Suppl. H. (l81l) 751 . — Pelargonium Tormani F. G. Dietr. Beschr. Gärtn. ed. III. (1811) 253. P. Basilic Wallner ex Reider, Pel. II. (1830) 21. P. hasilicum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 471; Sweet, Ger. IV. (1826— 1828) t. 360. P. BaumannianumlYi\\.i.Ve\.[\%%^ — 1833) n. 154. P. Baumannianum Reider, Pel. I. (1829) 6. P. Bayleyanum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 87; DC. Prodr. L (182 4) 670 n. 217. P. Bayleyanum a. Kloiherianum Tratt. Pel (1825—1833) n. 91. P. Bayleyianum ß. immaculatum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 121. P. Beadoniae Sweet, Ger. H. (1822 — 1824) t. 191. — P. Beaudoniae Steud. Nom. ed. II. 2. (I84l) 292 (sphalm.). P. Belladonna Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 270. P. bella donna Reider, Pel. I. (1829) 7. P Bellardi Spin, Cat. hortul. (1818) 30; DC. Prodr. L (182 4) 667 n. 196. Pelargonium. 521 P. helle Henriette Reider, Pel. I. (1829) 9 c. ic. P, Bellerman7ii Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 21. P. bellulum Sweet j Ger.I. (1820—1822) t. 60; DC. Prodr. I. (1824) 675 n. 278. — P rosetta Hort, ex DC. Prodr. 1. c. P Be^nhriense Reider, Pel. I. (1 829) 1 0. P Bentinckianum DC. Prodr. I. (1824) 664 n. 162. P Berterianum Spin, Cat. Hort, Sebast. Suppl. (1823) 12; et ex Colla, Hort. Ripul. App. HI. (1827) 8 t. 4. P Besser i Link, Enum. Hort. Berol. II. (1822) 195. P. hetulaefolium Schrank ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 87. P hetulinum var. Reider, Pel. II. (1830) 22. P biflorum Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 287. P hipartitum DC. Prodr. I. (1824) 653 n. 53. P Birolii Spin, ex Colla, Hort. Ripul. App. II. (1825) 353. P Bischonia Reider, Pel. I. (1829) 11. P Bishop i Sweet ex Reider, Pel. II. (1830) 23. P Bivonae Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 21. P bivulnerumTraü. Pel. (l 82 5— 1 833) n. 178. P hlandum Sweet, Ger. I. (l 820 — 1 822) t. 4; DC. Prodr. I. (1824) 671 n. 228. P. Bluecherianum Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 87. P. Bluntianum Sweet, Ger. V. (1 828 — 1830) t. 479. P. Bnyckianum Reider, Pel. 11. (1830) 29 c. ic. P Boileae Reider, Pel. II. (1830) 2i. P Boleyniae Forbes, Hort. Wobm'n. (1838) 150. P Bolivar Reider, Pel. II. (1830) 25c.ic. P hon ami Reider, Pel. II. (1830) 37. P. Boscaweniae Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79. P. hracteosum DG. Prodr. I. (1824) 664 n. 163. P. brassieatum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P Brayanum Traft. Pel. (1825—1833) n. 141. P. hrevipes Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 84. P BrightianumSweeij Ger. l\[. (l 824 — 1826) t. 227. P Brigthonianum Reider, Pel. 11. (1830) 28. P Broadleyae Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81; G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 740. P. Brougth oniae Sweet, Ger. II. ( 1 8 2 2 — 1824) t. 181. P. Brougthonianum Reider, Pel. I. (1829) 14. P Brownii Sweet, Ger. II. (l 822 — 1824) t. 146; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 287. P bry oniae folium Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 320. P Buffonianum Spin, ex Colla, Hort. Ripul. App. II. (1825) 353. P Burdini Colla, Hort. Ripul. App. III. (1 827) 6 t. 3. — P elegantissimum Hort. Burdin ex Colla, Hort. Ripul. App. II. (1825) 354. P Burnet tianum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 369. — P Bur- nelianum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 292. P Byronianum Forbes, Hort. Woburn. (1838) 150. P caespitosum Turcz. in Bull. Soc. Naf. Mose. XXI. (1858) I. 419. P calamistratum Sweet, Ger. V. (I828--1830) t. 436. P Galedonia Reider, Pel. I. (1829) 15. P Gallodon Tratt. Pel. (1825—1833) n. 76. P. callographicum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 25. P calocephalonSweeij Ger. 111. (l 824 — 1826) t. 201. P calocephalum Reider, Pel. II. (1830) 30. P ca/o^/i^/^^w^Reider, Pel. 1. (1829) 16. P Camaldulense Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (18 32) 21. P oamphoratum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 87; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (l 820) 22. — P olidum Hffmgg. ex Dietr. 1. c. P campylosepalon Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 379. P eanalieulatum Zuccagni in Roem. Collect. (1809) 146. 522 R. Knuth. Geraniaceae. P. candidissimum var. Kleinianum Reider, Pel. I. (1829) 18 c. ic. P. candidum Sweet, Ger. H. (1822 — 1824) t. 128; DC. Prodr. I. (182 4) 669 n. 216. P. eantahrigiense Forbes, Hort. Woburn. (1838) 150. P. eapense Link, Enum. Hort. Berol. II. (1822) 195. P. earbasinum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 438. P. carbonatum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 100. P. Garlisle Reider, Pel. II. (l830) 32. P. earnescens Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79; Sweet, Ger. IV. (1826— 1828) t. 388. P. Garolianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 113. P. Carolifiae Augustae Tratt. Pel. (1825—1833) n. 194. P. Garolinaeum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 2 18. P. carotaefolium Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 87. P. cartilagineum Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 21. P. cartilagineum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 471; Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 382. P. cartilagineum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 7. P. cartilagineum var. carneum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 122. P. cartilagineujn e. condecoratum Tratt. PeL (1825—1833) n. 2 4. P. cartilagineum tt. cruentum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 78. P. cartilagineum y.formosissimum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 16. P. cartilagineum ö. lilacinum Tratt. PeL (1825—1833) n. 20. P. cartilagineum l. melancholicum Tratt. PeL (1825—1833) n. 48. P. cartilagineum t. multiradiatwin Tratt. PeL (1825—1833) n. 28. P. cartilagineum rj. praeclarum Tratt. PeL (1825—1833) n. 32. P. cartilagineum ß. roseum Tratt Pel. (1825 — 1833) n. 12. P. cartilagineum ö.speciosissimum' Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 36. P. cartilagineum i. triflorum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 40. P. castaliaefolium Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 68. P Gastellianum Spin, Cat. Hort. Sebast. (1818) 30; DC. Prodr. L (182 4) 681 n. 354. P. castum Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 15. P. Catharina Reider, Pel. L (1829) 19. P. Catharina Reider, Pel. IL (1830) 34 e. ic. P. Gavrianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 243. P. cephalanthum Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 159. P. cephalicum Hffmgg. Verz. Pfl. (l 824) 87. P. cephalotes Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 88; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 23. P. cerasophyllum Reider, Pel. IL (l 830) 31. P. Geres Reider, PeL IL (1830) 35. P. cerinum DC. Prodr. L (182 4) 659 n. 1 1 0. — Giconium cerinum Sweet, Ger. t. 17f). P. cernuum Tratt Pel. (1825 — 1833) n. 209. P. Ghamaerhodon Tratt PeL (1825— 1833) n. 22. — P. bellum Hort P. Ghandellerianum purpureum Reider, PeL L (1829) 21. P. Ghandleri Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79; Forbes, Hort V^obm-n. (1838) 151. P. chenopodiifolium Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t 328. P. Christian Reider, PeL IL (1830) 36. P. Christine Reider, PeL IL (1830) 38. P. chrysoplenium Tratt Pel. (1825 — 1833) n. 262. ciconia Schulziana Tratt. Pel. (1825—1833) n. 229. P. P. circumflexum Sweet, Hort. Brit P. P. ed. I. (1826) 78. circumscriptum Tratt Pel. (l 825 — 1833) n. 102. citriodorumMart.Eori.Ev\ang.{i 814) 143; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 50. citriodorum Hort, ex Breit Hort. Breit (1817) 331; Schrank in 83 11. Ratisb. IL (1828) 67. — P. citrosum Voigt ex Breit. 1. c, darum Hffmgg. Verz. Pfl. (18^24) 88. Pelargonium. 523 P. darum Sweet, Ger. IV. (l 826 — i 828) t. 366. P. elathratum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 485. P. clausuni Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. \. (1826) 77. P. Clementinae Tratt. Pel. (1825— 1833) n. 196. P. Cleopatra Reider, Pel. I. (1829) 21 c. ic. P. Glintoniae Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 392. P. Goarctatum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 70: DC. Prodr. I. (1824) 673 n. 257. P. Cohurgiae Tratt. Pel. (1825—1833) n. 148. P. Gohurgianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 147. P. Gohurgianum yulcherrimum. Tratt. Pel. (1825—1833) n. 177. P. GOchleatumWiM. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 48; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 23; DC. Prodr. I. (1824) 672 n. 239. — P. eoncavi- folium Hort. P. Godringtonii Forbes, Hort. VVoburn. (1838) 150. P. coeZesifeTratt.PeI.(l825— 1833)n.17. P. Goilophyllon Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 230. P. coilophyllum Sweet, Ger. V. (l 82 8 — 1830) t. 433; Sweet, Hort. Brit. ed. 2. (1830) 98. P. Gollae Spin, cat. hört. (1818) 31; DC. Prodr. I. (1824) 667 n. 195. P. Golleyanum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 483. P. Golvillii Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 86; DC. Prodr. I. (1824) 675 n. 280. P. Gommandeur en Ghef Reider, Pel. II. (1830) 39. P. commixtum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 471. P. Gompaetum Tratt. Pel. (l 825—1 833) n. 116. P. Gompar Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. P. Gompson Tratt. Pel. (182 5—1833) n. 234. P Goynptoniae Sweet, Ger. II. (1822 — 182 4) t. 122; DC. Prodr. I. (182 4) 677 n. 294. P. conGavi folium Wendl. Coli. II. (l 8 1 0) 65 t. 64; Fers. Synops. II. (1807) 226. — Qeranium coriGavifolium Poir. Encycl. Suppl. W. (1811) 752. P. GonGavum HfYmgg. Verz. Pfl. (1824) 88. j P. Gonchaefolium Tratt. Pel. (1825 — I 1833) n. 187. I P. conGhiifolium Sweet, Hort. Brit. i ed. 1. (1826) 82. 1 P. GonGhyllatumSweet, Gei\y.(\S%S — 1830) t. 495. P. GonGinnum Dehnh. Cat. PI. Hort. I Camald. ed. 2. (1832) 21. ' P. GOUGretum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 424. P. Gondensatum Pers. Sjn. II. (1807) I 227. — Qeranium Gondensatum \ Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 757. P. GondupliGatum Willd. Enum. hört. Berol. (1 809) 705; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 24; DC. Prodr. L (1824) 671 n. 235. — P. Gordi- folium Hort, ex Willd. 1. c. — Geranium GondupliGatum Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 751. P. condupliGatum-Grispum Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. Gonforme Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 54. P. Gonfusum DC. Prodr. L (1824) 661 n. 186. — P. sanguineum Willd. Enum. Suppl. (l 8 1 3) 48 (non Sweet). P. Gongestum Sweet, Ger. IV. (1826-;— 1828) t. 325; G. Don, Gen. Syst. L (1831) 727. P. conquestor Stroud ex Forbes, Hort. Woburn. (1838) 150. P. Gonsanguineum, Willd. Enum. bort. Berol. (1 809) 7 I O; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 51; DC. Prodr. L (182 4) 681 n. 357. — Qeranium consanguinewn Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 759. P. Gonsimile Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P. GonspiGUUin G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 731. P. Gonstantin Reider, Pel II. (1830) 40. P. Gontiguum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 473. P, convolutum Hlfnigg. Verz. Pfl. (1824) 524 R. Knuth. — Geraniaceae. P. cordatu7n-varium Van Eeden ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97.1 P. cordifor7ne Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 449. P. eoriaceum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 26. P. Cornvallii Forbes, Hort. Woburn. (1838) 150. P. coronillaefoliumY'iSQhMoYLGtovQnk. ed. 2. (1812) 54, nomen. P. corusoans Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 173; DC. Prodr. I. (1824) 675 n. 275. P. corusGans Stöttneri Reider, Pel. II. (1830) 42. P. corymhosum Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XXXI. (1858) I. 422. P. Gosmianum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 189. P. cosmon Tratt. Pel. (1825—1833) n. 239. P. cotyledonis LjHer. Ger. (1787 — 1788) t. 27; Ait. Hort. Kew. ed. 1. IL (1789) 428; Willd. Spec. pl. III. (1 800) 674; Haw.Syn.Pl.succ.(l 81 2) 306. — P. cotyledonifolium Salisb. Prodr. (1796) 315. — P. cotyledon G.Don, Gen. Syst. I. (1831) 732. — Qeranium cotyledonis L. Mant. n. (1771) 569; Thunb. Prodr. PI. Gap. (1794) 114. P. Gouttsiae Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 269. P. erassifolium Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 88. P, erassifolium majus Reider, Pel. II. (1830) 43. P. crataegifolium Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 419. P. craterifolium. Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 88. P. crenaeflorum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82. P. crenatum Link, Enum. Hort. Berol. IL (1822) 189. P. crenatum Hff'mgg. Verz. Pfl. (182 4) 88. P. crenulatum Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 162. P. c?'6ww^a^wmReider, Pel.II. (1830) 45. P. crispolobum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Naehtr. VL (1820) 65. P, crisjpum-minus Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 91. P. crucifolium Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 88. P. Guae Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 21. P. cuGullatum pumile Reider, Pel. IL (1830) 46. P. cucumerinum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 63. P. cueurbitaceum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 123. P. Gummingiae Sweet, Ger. V. (l 82 8 — 1830) t. 435. P. cuneatum Spin, Jard. Sebast. (1818) 31; DG. Prodr.- L (182 4) 672 n. 242, 681 n. 359. P. cuneatum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 88. P. cuneiflorum Sweet, Ger. IV. (18 26 — 1828) t. 330. P. Gu2)ido Reider, Pel. I. (1 829) 23 e. ic. P. Gurinbeticum Hort. Gels, ex Hff'mgg. Verz. Pfl. (1824) 88. P. Gurtisianum Balb. et Spin, cat hört.; DC. Prodr. L (182 4) 667 n. 194; Spreng. Syst. III. (1826) 52. P. Gurtisii Jaeq. ex Dietr. Lex. Gärtn. Naehtr. VL (1820) 51. P. Gurtisii Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 89. P. cuspidatum Willd. Enum. Hort. BeroL SuppL (1813) 47; Dietr. Lex. Gärtn. Naehtr. VL (1820) 27; DC. Prodr. L (1824) 667 n. 188. — P. glau>cu7n hybr. Spreng. Syst. III. (1826) 57. — P. glaucoides Wendl. Collect. IL (1808—1819) 63 (?). P. cycloides Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Naehtr. VL (1820) 65. P. cynobatifolium Willd. Hort. Berol. IL (1816) t. 78; Dietr. Lex. Gärtn. Naehtr. VL (l 820) 28. — Geranium cynobatifolium Poir. Encycl. Suppl. IL (1811) 758. P. Gzerniniae Tratt. Pel. (l 825—1833) n. 253. P. Gzerninianum Tratt Pel. (1825 — 1833) n. 117. P. daedaleum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 500. P. d'Ähremberg Reider, PeL I. (l 829) 1 . P. Dantalus Reider, PeL IL (1830) 47. P. dasycaule Haworth, Synops. PI. succ. ed. Sehrank. V. (1819) 341; Dietr. Lex. Gärtn. Naehtr. VL (1820) 59. Pelargonium. 525 P. Daveyanum Sweet, Ger. I. (1820 — P. 1822) t. 32; DC. Prodr. I. (1824) ; 676 n. 282. j P. P. Davsonia Reider, Pel. I. (1829) 24. I P. Deburghae Sweet, Ger. III. (1824— i <826) t. 221. P. P. decipiens Tratt. Pel. (1825—1833) n. 27. , P. P. decipiens Haw. ex Steud. Nom. ed. 2. \ II. (1841) 285. I P. decoloratum Tratt. Pel. (1825 — I 1833) n. 120. P. decorum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81; Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 415. P. degener Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 89. P. deleotabile Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 89. — P. eximium Hffmgg. 1. c. p. 90. P. deletum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 59. P. delioatum Sweet, Ger. UI. (1824 — 1826) t. 267. P. delicatum Reider, Pel. II. (1830) 49. Pt delphinifolium Willd. Enum. hört. Berol. (1809) 708; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 28; DC. Prodr. l. (1824) 679 n, 324. — [ Oeranium delphinifolium Pojr. P. Encjcl. Suppl. II. (1811) 752. P. deltoideum Hffmgg. ex Dietr. Lex. P. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 65. P. dendriticum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 90. P. dentatuni Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. P dependens Sweet, Ger. 0. (1822 — | P 1824) t. 195. I P. dependens V^allner ex Reider, Pel. II. P. (1830) 50. I P. P. dianthiflorum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82. P. P c?^a^/^a/^^*mTratt. Pel (1825— 1833) \ n. 101. ! P P diaphanum a. maternum Tratt. Pel (1825—1833) n. 105. P. P. dichotomum Otto et Dietr. Allg. P. Gartenz. III. (1835) 306. \ P didymum Tratt. Pel. (1825—1833) \ P. n. 52. P. P. dilatatum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 314. P. dilatilobum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828] t. 3^8. dilectmn Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78, nomen. dilutum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 84, Ger. Hl. (1824 — 1826) t. 293. diminutum Tratt. Pel. (1 825—1833) n. 130. discipes Haw. Syn. PI. succ. (1812) 305; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 30; DC. Prodr. L(1824) 680 n. 341. dissimile Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 460. distichum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 89. divaricatum Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1 820) 52. — P, oleatum Hort. ex Dietr. 1. c. divergens Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 439. diversiflorum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 53. diversifolium Wendl. Obs. (1794) 51; Willd. Spec. pL III. (1800) 664; DC. Prodr. I. (182 4) 667 n. 186; Spreng. Syst. IIL (1826) 57. — Oeranimn diversifolium Poir. Encycl. SuppL IL (1811) 750. diversilobum Sweet, Ger. IV. (1 826 — 1828) t. 361. Dodonaei Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 89. — P. glutinosum van Eeden ex Hffmgg. 1. c. dondiaefolium Link, Enum. H. (1822) 187; DC. Prodr. L (1824) 680 n. 337. dondiaefolium Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 176. Double PmÄ^ Reider, Pel IL (1 830) 51. Drakeae Sweet, Ger. V.(l 828 — 1 830) t. 496. dubium Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 11. Duc de Ruthland Reider, Pel. I. (1829) 25. durum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 89. dysgenon Tratt. Pel. (1825—1833) n.214. Eclypse Reider, Pel. I. (1829) 27. egregium Hort, belved. 71 ex Link, Enum. Hort. BeroL IL (1822) 195; DC. Prodr. L (1 824) 682 n. 364. — P. Felteri Hort, ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1 820) 52. — 526 R. Knuth. Geraniaceae. P. Felden Hort. Wendl. ex Ilffmgg. Verz. Pfl. (1824) 89, in syn. — P. oleatum Hort, ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1 820) 52. P. Elisae Tratt. Pel. (<825 — ^833) n. 205. P. emaneipatum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 66. P. emarginatum Wendl. ex Breit. Hort. Breit. (1817) 334. P. emarginatum Hortul. ex Dielr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 66. P. Emilyanum Beider, Pel. L (1829) 28. P. enigmatioum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 86. P. e|;^p/mwo?^ Tratt. Pel. (1825—1833) n. 251. P. eratinum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 430. P. erectum Sweet, Ger. H. (1 822—1 824) t. 187. P. eriocaulon Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 357. P. eriophoriim Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79; Sweet, Ger. V. (1828— 1830) t. 490. P. eriosepalon Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 375. P. er OS um Tratt. Pel. (1825—1833) n. 264. P. erubescens Spin, Cat. Hort. Sebast. (1809) 27; DG. Prodr. I. (1824) 672 n. 245. P. Eryngii Tratt. Pel. (1825—1833) n. 84. P. erythraeum Hffmgg. Verz. Pfl. (l 82 4) 89. P. Essexiae Golv. ex Sweet. Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82 (nomen). P. Eugenianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 223. P. Euphraseum Hörnern. Hort. Hafn. II. (1813-1815) 634; DG. Prodr. \. (1824) 680 n. 338. P. euryphyllum Tratt. Pel. (1825— 1833) n. 129. P. exaratum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 211. P. exetelon Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 238. P. exile Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P, P, P. P. P. P. P. P. exochum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 131. exornatum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 80; Sweet, Ger. IV. (1826— 1828) t. 381. expansum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82; Steud. Nom. ed. 2. IL (1841)286. — Oeranium exjyansum Thunb. Prodr. PL Cap. (1794) 112. exquisitum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 90. exquisitum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 455. exsul Hffmgg. ex Dietr. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 66; DC. Prodr. L (182 4) 682 n. 3 67. — P. errans Hort, ex Link, Enum. Hort. Berol. II. (182 2) 193. Fairlieae Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 178. familiäre Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 66. Fanny Fawkes Reider, Pel. L (1829) 29 c. ic. fasciculatum Colv. ex Sweet, HorL Brit. ed. 1. (1826) 79. fastuosum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 493. fastuosum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 4. fastuosum ß. coloratum Tratt. Pel. (1825^1833) n. 6. Fauxiae Forbes, Hort. Woburn. (1838) 152. fenestratum Tratt. PeL (1825— 1833) n. 94. Ferdinandeum Tratt. Pel. (1825^ 1833) n. 49 Fernandeci Re'ider, PeL IL (l 830) 53. festivum Hffmgg. Verz. Pfl. (l 824) 90. ficifolium Hffmgg. ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 66. ficifolium Tratt. Pel. (1825—1833) n. 206. Fischerianum Dehnh. GaL PL Hort. Gamald. ed. 2. (1832) 21. flabellatum Dehnh. Cat. PI. Hort. Gamald. ed. 2. (1832) 21. flabellifolium Sweet, Ger. V. (1 828 — 1830) t. 448. flaccidum Sweet, Hort Brit ed. 1. (1 826) 471 ; Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 337. Pelargonium. 527 P. flagrans Sweet, Ger. V. (< 828— 1 830) t. 416. F. flammeum Golv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. i. (1826) 79; Forbes, Hort. Woburn. (<838) 151. P. f teures des Dames Reider, Pel. I. (1829) 31. P. floccosum Sweet, Ger. H. fl822 — 1824) t. 129; DC. Prodr. I. (1824) 663 n. 158. P. floribundumBrelt Hort. Breit. (1817) 334. P. foliaceum Reider, Pel. I. (1829) 32. P. foliaceum coccineum Reider, Pel. n. (1830) 64. P. foliosum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 471 ; Sweet, Ger. IV. (l 826 — 1828) t. 340. P. Foljamheae Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 312. — P. Flos-jamheae Steud. Nom. ed. 2. H. (1841) 293. P. Footianum Forbes, Hort. Woburn. (1838) 151. P. formosissimum Pers. Syn. II. (1 807) 231. P. formosissimum Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 215. P. formosmn Desf. Arb. I. (1809) 459. P. formosum Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. . VI. (1820) 30. P. formosum Balb. ex Spreng. Syst. III. (1826) 61. P. formosum Gollvillii Reider, Pel. I. (1829) 34. P. formosum-grandiflorum Gels ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. P. Forsteria7ium Forbes, Hort. Woburn. (1838) 152. P. fragile Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. P. fragrantissimum F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gaertn. Nachtr. VL (1820) 54. P. fragrantissimum Link, Enum. II. (1822) 192; DG. Prodr. l (1824) 682 n 365. P. Francisceum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 198. P. Francisii Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) Add. 471; Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 349. P. fraternum Sehrank, PI. rar. mon. \. (1819) t. 16; DC. Prodr. L (182 4) 678 n. 306. P. Friderici' Guilelmi Klier ex Otto et Dietr. Allg. Gartenz. V. (1837) 202. P. Fuerstenhergianum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 222. P. Fuerstianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 228. P. fulgens Hffmgg. Verz. Pll. (1824) 90. P. fulminans Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 90. P. fuscatum Sweet, Ger. HI. (1824 — 1826) t. 210. P. Galatheae Tratt. PeL (1825—1833) n. 215. P. gangraenosum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 112. P. gangraenosum a. lobatum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 144. P. Gardncriae Golv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 80. ~ P. Gar- deniae Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 286. P. Geislernianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 121. P. Generalissimus Y{e\deT,Pe\.l.[\S'^9) 35 c. ic. P. geniculatum Dehnh. Gat. PI. Hort. Gamald. ed. 2. (1832) 22. P. George IV Reider, Pel. I. (1829) 36 e. ic. P. Ghilini Spin, Gat. Hort. Sebast. (1818) 31; DG. Prodr. L (1824) 668 n. 205. P. giganteum Tratt. Pel. (182 5 — 1833) n. 215. P. Giondani Dehnh. Gat. PI. Hort. Gamald. ed. 2. (1832) 22. P. glahrellum Link, Enum. Hort. Berol. n. (1822) 190. — P. glabellum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 293. P. glahrescens Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 445. P. glahrifolium Steud. Nom. ed. "2. II. (1841) 293. P. glahrum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 90. P. glaciale Tratt. Pel. (1825—1833) n. 58. P. gladioloides Tratt. Pel. (1825— 1833) n. 29. P. glaucifolium Dehnh. Gat. PI. Hort. Gamald. ed. 2. (1832) 22. P. Gloria mwwc^e Reider, Pel. L (1829) 38. P. Glorianum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 482. 528 R. Knuth. Geraniaceae. P. gloriosum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 67. P. gloriosum Dennis ex Reider Pel. H. (1830) 55. F. Qlory of the West Reider, Pel. I. (1829) 39. P. Ooj'doniae Forbes, Hort. Woburn. (1838) 152. P. gossypiifolium Sweet, Hort. Rrit. ed. 2. (1830) 98. P. Qoweri Sweet, Hort. Brit. ed. \. Add. (1826) 471; Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 333. P. Goweri Reider, Pel. II. (1830) 56. P. gracilescens Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P. Graftoniae Forbes, Hort. Woburn. (1838) 152. P. Grand Duo de Toscana Reider, Pel. I. (1829) 1 19. P. grand en C/^e/" Reider, Pel. I. (1829) 40. P. grandeur süperbe Reider, Pel. II. (1830) 58 c. ic. P. Grand George Reider, Pel. II. (1830) 59. P. grandidentatum Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 217. P. grandidentatum flore lilaeino- roseo V. Stöttnerianum Reider, Pel. I. (1829) 41 c. ic. P. grandimaoulatum, Reider, Pel. II. (1830) 60 c. ic. P grandis Reider, Pel. H. (1830) 62 c. ic. P. grand Monarque Reider, Pel. I. (1829) 43. P. Grand-Sultan Reider, Pel. I. (1 829) 44 c. ic. P gratum Willd. Enum. pl. (1809) 710; Dietr. Lex. Gaertn. Nachtr. VI. (1 820) 55; DG. Prodr.I. (1824) 681 n. 355. — Geranium gratum Poir. Encycl. Suppl. n. (1811) 758. P. Grevilleanum Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. n. (1841) 286. P. Grimaldiae Spin, Cat. Hort. Sebast. (1818) 31; DG. Prodr. L (1824) 669 n. 206. P. Grinanum Reider, Pel. II. (1830) 63 c. ic. P. Grossianum Reider, Pel.I. (l 829)46. P. gruinale Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 165. P. Gurney anumSweeiyGer.W. (\ S%{i — 1828) t. 393. P. Gussonii Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. gymnophyllum Tratt. Pel. (1825 — 1833) 134. P. haemanthon Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P. haemastictu7?iSweeij Ger. V.(1 828 — 1830) t. 418. P. Hammersleiae Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 225. P. hardenhergense Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. — P. Salamonce Hort, ex Dehnh. 1. c. P. iZ"aret^;ooc?*aeSweet, Ger. IV. (1 826 — 1828) t. 389. P. Hellas Reider, Pel. H. (1830) 64. P. Hellerii Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 90. P. Henricae Tratt. Pel. (182 5—1833) n. 146. P. Henriette Reider, Pel. IL (1830) 82. P. hepaticaefolium Hffmgg. Verz. Pfl. ■ (1824) 91. P. hepaticifolium Spreng, Bot. Garten Halle Nachtr. L (1801) 31; Spreng. Nov. Prov. (1819) 31; DG. Prodr. L (1824) 668 n. 199. P. heraldiGumlmii. Pel. (1825 — 183 3) n. 56. P. Heritieri Sweet, Hort. Brit, ed. 1. (1826) 83; ed. 2. (1830) 100. P Herminae Tratt. Pel. (1825—1833) n. 242. P. Hesilrigeae Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 319. — P. Heselrigii 1826) Sweet, Hort. Brit. ed. 1 84. 182i P. hesperideum Tratt. Pel. 1833) n. 18. P. heterogamum Ait. Hort. Kew. ed. 1. IL (1789) 424; Willd. Spec. pl. IIL (1800) 668; L'Her. Ger. (1787— 1 788) t. 1 8. — Geranium. quinque- lobum Encycl. IL (1781) 671. ~ Geranium, heterogamum Poir. Encycl . Suppl. H (1811) 747. P. heteromallum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (182 6) 79; Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 432. P. heterotrichum Sweet, Hort. Brit* ed. 1. (182 6) 84; Sweet, Ger. IV- (1826—1828) t. 303. Pelargonium. 529 P. hibiscifolium Sweet, Hort. Brit. ed. \. (1826) 79. P. hibiscinuni Tratt. Pel. {\ 825—1 833) n. 99. P. Higido mirale Reider, Pel. I. (1829) 47. P. hilare Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 67. — P. hyhri- diim Hort, ex Dietr. 1. c. 7^ /aVare Tratt. Pel. (l 825 — 1 833)n. 162. P. Hilarion Reider, Pel. II. (1830) 83. P. Hillianum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 451. P. himsiva Reider, Pel. II. (1830) 84. P. Histrio Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 91. P. Hoareanum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 80; DG. Prodr. I. (1824) 669 n. 215. P. Hoffmannseggii Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (l 820) 32. — P trans- marinum Hffmgg. ex Dietr. 1. c. P. i/o ^/awc^ianwmForbes, Hort. Woburn. (1838) 152. P» holosericeu^n Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 91. P. homophyllum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 106. P. homophyllum a. roseum Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 140. P. hon€>stu7n Hffmgg. ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (182 0) 67. P. Honor Reider, Pel. H. (1830) 86. P. Hornemanni DC. Prodr. I. (1824) 681 n. 353. — P blandum Hörn. Hort. Hafn. Suppl. (1819) 76 (non Sweet). P. hortensiflorum novum Reider, Pel. L (1829) 49. P. hospes Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1 820) 67. P. crispum minus Hort, ex Dietr. 1. c. P. Humei Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 324. P. humile Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 91. P. Hu skinsonia Reider, Pel. ü. (1830) 87 c. ic. P. Husseyanum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 92; DC. Prodr. L (182 4) 675 n. 272. P. hymenopterum Reider, Pel. 11(1 830) 89. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Bmbryophyta P. hypotrachys Hffmgg. Verz. Pfl. (1 824) 91. P. ichorosum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 118. P. iconicum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 488. P. idion TrsiiL Pel. (l 825— 1 833)n. 1 1 5. P. idion a. infucatum Tratt. Pel. (1825— 1833)n. 189. P. illecebrum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 186. P. illustrum Reider, Pel. H. (1830) 90. P. imbutum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. P. Immelinianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 155. P. Imperatoriae Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 110. P. hnperiale Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 91. P. imperiale Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 365. P. implicatum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 486. P. impurum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 157. P. incanescens Sweet, Ger. III. (182 4 — 1826) t. 203. P. incanescens Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. incanum Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 47. P. incarnatum Sweet, Ger. IV. (l 826 — 1828) t. 308. P. incomparabile Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79. P. inexprimable Reider, Pel. L (1829) 50. P. in f ans Tratt. Pel. (1825—1833) n. 73. P. infundibuliforme Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 103. P. inquinans flore pleno incarnato Reider, PeL L (1829) 52. P. inquinans e. niveo-unguicu- latum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 31. P. inquinans rj. pictum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 95. P. inscriptu7n Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 193. P. ins er ip tum Stöttneri Reider, PeL IL (1830) 91 c. ic. siphonogama). 129. 34 530 R. Knuth. Geraniaceae. P. inaculptum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 465. P. insigne Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 91. P. insigne Reider, Pel. II. (1830) 92. P. insignitum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 300. P. in Stratum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 478. P. integrifolium Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 72. P. interlitum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 80. P. intermediu7n Tratt. Pel. (182 5 — 1833) n. 170. P. intermixtum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82. P. interruptum Reider, Pel. II. (1830) 94. P. involucratum rj. fueatum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 114. P. involucratum lilacinum Reider, Pel. II. (1830) 94. P. involucratum maximum Reider, Pel. I. (1829) 52. P. Iphygenia Reider, Pel. I. (1829) 54. P. Irhyana Golv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. P. irreguläre Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79. P. ixiaeflorum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 67. P. Jaoquinianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 125. P. Jannackii Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 91. P. Jenkinsoni Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 154; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 286. 7^. Jenseni Dehnh. Cat. PI. Hort. Gamald. ed. 2. (1832) 22. P. Jeschekianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 156. P. Joanneiim Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 200. P. ioGundum Hoare ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 80. P. Josephinae Lee ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 80. P. Josephinum. Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 145. P. iucundum Reider, Pel. II. (1830) 96. P. JuUanae Tratt. Pel. (1825—1833) n. 257. P. iuvenile Tratt. Pel. (1825—1833) n. 139. P. Kalmianum Van Eeden ex Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 90. P. Keglevicsianum Tratt. Pel. (l 825 — 1833) n. 256. P. Keng George Reider, Pel. I. (1829) 56. P. Kents pürper Re\der, Pel. II. (1830) 97. P. Kernho fe r ian u m Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 39. P. Kernhoferianum ß. versicolor \ Tratt. Pel. (1825—1833) n. 44. P. King ii Sweei^ Ger. HI. (1824—1826) t. 248. 1 P. ^T/ierianwmTratt. Pel. (1825— 1833) I n. 132. ; P Knappianum Tratt. Pel. (182 5 — 1833) n. 151. I P. Knipeae Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 372. P Kolowrathiae Tratt. Pel. (1825 — j 1833) n. 220. ' P. Kolowrathianu7)iTra.ii.'Pe\.(iS^h — 1833) n. 137. P König Salom on Reider, Vell.{\S^9) ) 57 c. ic. I P Krebnerianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 150. ] P. Krossaton Tratt. Pel. (1825—1833) n. 250. P Kunthii Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. la Bourrette Reider, Pel. I. (1829) 1 3 c. ic. P. labyrinthicum Sweet, Hort. brit. ed. 1. (1826) 80; G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 726. P. Laconiae Sweet, Ger. IV. (1826— 1828) t. 374. P. Ladanosma Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 68; Link Enum. II. (1822) 192; DC. Prodr. L (182 4) 682 n. 366. — P. nepos Hort, ex Dietr. 1. c. P Lady Barringthon Reider, Pel. 11. (1830) 20. P. Lady Bourdain Reider^ Pel. I. (1829) 58 c. ic. P. Lady Clinton Reider, Pel. I. (1829) 60. P. Lady Elides Reider, Pel. I. (1829) 61. Pelargoniura. 531 P. Lady Roeole Reider, Pel. I. (182 9) 62. P. laetum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 37. P. laetum Stoettneri Reider, Pel. II. (1830) 98. P. laeve Otto ex Hffmgg. Verz. Pfl. (l 824) 92. — P. tripartitum Hort, ex Hffmgg. 1. c. P. la grandeurKex^^Y, Pel. 1.(18 2 9) 64. P. lampron Tratt. Pel. (1825—1833) n. 181. P. lanosum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 484. P. lanuginosum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. P. lappaceum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. — P. lobatum Hort, ex Hffmgg. 1. c. P. lasioeaulon Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 364. P. lateripes ß. Wahieri, y. albo- marginatum DC. Prodr. I. (1824) 666 n. 180. P. lateritium Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 47. P. Lathyrus Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 259. P. latidentatu?n Sweet, Ger. V. (l 828 — 1830) t. 428. ■ P. latifolium Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 335. P. latilohum Sweet, Ger. HI. (1824 — 1826) t. 236. P. lautum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 491. P. laxiflorum Sweeij Ger. HI. (1824 — 1826) t. 216. P. laxiflorum Reider, Pel. II. (1830) c. ic. P. laxulum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 475. P. laxum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 260. P. Lechianum Spin, Cat. Hort. Sebast. (1818) 32; DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 310. P Leeanum Loud. Hort. Brit. (1830) 271. P. leion Tratt. Pel. (l 825 — 1 833) n. 247. P. Leontinae Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 221. P. Leopoldine Reider, Pel. II. (l 830) 99. P. Leopoldinum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. P. lepidum Sweet, Ger. II. (1822 — 182i) t. 156; DC. Prodr. I. (1824) 674 n. 259. P. lepidum striatum Reider, Pel. I. (1829) 67 c. ic. P. leucanthum Hflmgg. ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. ( I 820) 48. P. lilacinum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 164. P. Lima Tratt. Pel. (I 825 — 1 833) n. 1 35. P. limhatum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. P limoneum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81; Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 278. P. lineolatum Tratt. Pel. (18 25 — 1833) n. 169. P. litigiosum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 85. P. Littleanum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 472. P. lividum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 68. P. lividum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 80. P. Locusta Tratt. Pel. (1825—1833) n. 248. P. longipedicellatum Tratt. Pel. (1825--1833) n. 16'?. P longipes Hffmgg. Verz. Pfl. (l 82 4) 92. R' longipetalum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 9. P. Lord Nelson Reider, Pel. L (1829) 69. P. Lord Withwordt Reider, Pel. L (1829) 128 c. ic. P. lotum striatum'Rt\AQY^VQ[. 1.(1829) 71. P. Low^sa/^^e Reider, Pel. IL (1830) 102. P. lucidum Hort, ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 68. P lucidum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 373. P. luculentum Sweet, Hort. Brit. ed. 1 . (1826) 78. P Ludovicae Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 195. P. Ludovicianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 69. P. luxurians Tratt. PeL (1 825 — 1 833) n. 137. P. macranthon a. gibbosulum Tratt PeL (1825—1833) n. 19. 34* 532 R. Knuth. P. macranthon ß. roseum Tratt. Pel. (1825—1833) n. i04. P. macranthum Hffmgg. Verz. Pfl. (i824) 92. P. macranthum novu7n Reider, Pel. I. (1829) 72. P. macranthum repens Stoettneri Reider, Pel. I. (1829) 73. P. macrolohu7n Hffmgg. Verz. Pfl, (182 4) 92. P. macrostephanon Tratt. Pel. (\ 825 — 1833) n. 143. P. maculatum foliis rubrodentatis Reider, Pel. I. (1829) 74. P. maculatum Stoettneri Reider, Pel. I. (1329) 76 c. ic. P. Madame Lavalette Reider, Pel. I. (1829) 65. P. magnificum Gels, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 92. — P. magnificiens Van Eeden ex Hffmgg. 1. c. P. magnifique Reider, Pel. II. (1830) 103. P. magniflorum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 92. P. magnistipulatum Sweet, Hort. Brit. ed. 2. (1830) 93. P. Maiden blush Reider, Pel. II. (1830) 10 4c. ic. P. mayaZeTratt.Pel.(l825— 1833)n. 41. P. majestum Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. majestuosum Stöttneri Reider, Pel. II. (1830) 106. P. malachraefolium Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 402. P. malacophyllon Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 216. P. malacophyllum Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 397. P. malvaceum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82. P. marginatum Link, Enum. Hort. Berol. II. (1822) 189; Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 291. — P. zonale var. marginatum Willd, Spec. pl. III. (1 800) 667; DG. Prodr. I. (1824) 659 n. 107. — Qeranium 'marginatum Cav. Diss. IV. (1787) 230. P. Maria Da?n'c? Reider, Pel. II. (1830) 107. P. Mariae Tratt. Pel. (1825 — 183 3) % n. 204. Geraniaceae. P. Mariae Theresiae Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 203. P. Maria Louise Reider, Pel. H. (1830) HO c. ic. P. Maria Rose Reider, Pel. II. (1830) 108. P. ifar^m^wwTratt.Pel.(l 825—1 833) n. 10. P. Mathildinae Tratt. Pel. (1825— 1833) n. 254. P. Matochsianum Reider, Pel. II. (1830) 111. P. Mattoclcsianum Sweet, Ger. HI. (1824—1826) t. 234. P. Maurii Dehnh. Gat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. maximum Hort, ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 34; Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 93. P. Jfe^^wsi^^wm Tratt.Pel.(l 825—1 833) n. 57. P. ??^e^a/an^/iwm Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t.404. ; P. megaleion Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 405. I P. megälostictum Sweet, Ger. V. ! (1828 — 1830) t. 408. I P. megiston Tratt. Pel. (1825—1833) n. 210. P. melalophum Tratt. Pel. (1825( — 1 833) n. 13. — P. pubescens Hort. ex Tratt. 1. c. P. melancholicum Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 453. P. melanophthalmon Tratt. Pel. (1825—1833) n. 236. P. melanostictum Sweet, Ger. V. (1828-1830) t. 406.' P. melissinum a. anomalum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 92. P metallicum Tratt. Pel. (1 825 — 1 833) n. 263. P metempsychodeslYdXi.V^\.[\%l^ — I 1833) n. 3. P. MetternichianumTrsLÜ.Pel. (l 825 — 1833) n. 77. P. Metternichianum roseum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 133. P. micans Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 184. P. militare Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 93. \ Pelargonium. 533 P. P. P P P P P P P P P Miller i Sweet, Hort. Brit. ed. t . (l 82 6) P. 84. m*ra6^7e Sweet, Ger. V.(1 828 — 1830) j P. t. 457. i mirahile Tratt. Pel. (1825— < 833) | P n. 136. ! P mirahile Wallner ex Reider, Pel. II. , (1830) H3 c. ic. 1 P Miss Arhuth7ioth Reider, Pel. I. | P (1829) 78. I mitellaefolium Sweet, Hort. ßrit. P ed. 2. (1830) 97. modestum Sweet, Ger. III. (1824 — P 1826) t. 204. P moestum Hffmgg. Verz. Pfl. (1 824) 9 3. P molle Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 93. molle Tratt. Pel. (1 825 — 1 833) n. 79. mollifolium Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 477. Mooreanum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 84; Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 285. morifolium Tratt. Pel. (l 825—1 833) P n. 107. P moschatum Andr. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 80. i P Mostynae Sweet, Ger. V. (1828 — ' 1830) t 410. P 7nuGronatum Svfeei, Ger. III. (1 82 4 — j 1826) t. 275. I P Mühlenfelsii Reider, Pel. I. (1829) i 79. P multidentatum Sweet, Hort. Brit. | ed. 1. (1826) 82. I P multifidum Hort, ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 93. P multiflorum Sweet, Ger. IV. (l 826 — 1828) t. 396. mundulum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 84. Murrayanum Sweet, Ger. II. (l 822 — j P 1824) t. 164. Murrayanum Colla, Hort. Ripul. App. > P III. (1827) 5. I mw^a&^7eDehnh.Cat. PI. Hort. Camald, I P (1829) 26, ed. 2. (1832) 22. \ P ilfw^/iiawwwTratt.Pel. (1825— 1833) n. 226. Myrtillum Haw. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. Nairnii Sweet, Ger. IV. (1826— P 1828) t. 376. ner?;os26mSweet,Ger. 1.(1820 — 1822) | P t. 47 ; DC. Prodr. I. (l 824) 673 n.254. ; nerv OS um ß. aomplicatum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 179. nervosum varietas Heider, Pel. II. (1830) 114. nigrette Reider, Pel. H. (1830) 115. nissonianum Lecehi ex Colla, Hort, Ripul. App. IH. (1827) 8, 10. nitenslYdXi. Pel. (1825 — 1833)n. 33. nitidum Sweet, Hort. Brit. ed. 1 . (1826) 77. nitidum Dehnh. Gat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. n^vewmTratt.Pel. (1 825 — 1 833)n. 23. niveum Loud. Hort. Brit. (1830) 277. nobile Hort, ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 68; Link, Enum. hört. Berol. IL (1822) 189; DC. Prodr. L (1824) 668 n. 200; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 295. — Geranium nobile Walp. Rep. L (1842) 458 in syn. sphalm. ?^o&^^6Tratt.Pel.(1825— 1833)n. 128. nobile ß. long ecalcaratum DC. Prodr. I. (1824) 668 n. 200. non plus ultra grandiflorum Reider, Pel. IL (1830) 117. Norfordianum Reider, Pel. L(1829) 80. Norfordium Forbes, Hort. Woburn. L (1838) 3. notabile Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. notatum Sweet, Ger. IIL (1824 — 1826) t. 208. nothum Willd. Enum. (1809) 710; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 55; DC. Prodr. L (1824) 681 n. 356. — Geranium nothum Poir. Encycl. SuppL IL (1811) 758. novum Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. IL (1841) 294. nubilum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 420. Numerot Reider, PeL L (1829) 81. nutans Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 466. oboordatum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 83; Sweet, Ger. IV. (1826— 1828) t. 310. oblatifdlium Reider, Pel. IL (l 830) 119. obliquum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 240. 534 R. Knuth. P. obovatum Sweet, Ger. IV. (1826 — i828) t. 367. P. ohscurum Sweet, Ger. I. (<820— 1822) t. 89; DC. Prodr. I. (182 4) 664 n. 167. P. obsGurum Reider, Pel. II. (l 830) 121. P. obsoletum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 172. P. obtusidentatum Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 492. P. obtusummmgg.\erz.]?n.{\S2i) 93. P. odontophyllum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 55. P. odoratum Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 93. P. odoriferum Sweet, Hort. ßrit. ed. 1. (1826) 81; G.Don, Gen. Syst. I. (1831) 739. — Oeranium odori- ferum Andr. Ger. c. ic. P. olidum Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 93. P. optabile Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 62; DC. Prodr. I. (182 4) 669 n. 212. P. Optimum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 93. P. opulinum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 94. P. orbiculatu7n Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P. orchideum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 75. P. orphanum Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 68. P. oxoniense Van Eeden ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 89. P. pectinifolium Sweet, Ger. 1.(1820 — 1822) t. 66; DC. Prodr. I. (182 4) 676 n. 290. P. Palki Reider, Pel. I. (1829) 82. P. Palkii Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 224. P. pallidulum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 497. P. pallidum Willd. Enum. (1809) 710; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 56; DC. Prodr. 1. (1824) n. 307. — Oeranium pallidum Poir. Encycl. Suppl. n. (1811) 759. P. palmatum Hort. Par. ex Br«t. Hort. Breit. (1817) 337. P. palmatum Van Eeden ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 91. P. palmeo-petalum Beider^ Pel. I. (1829) 83. Geraniaceae. P. paniculatum Hörn. Hort. Hafn. Suppl. (1819) 76 (non Jacq.); DC. Prodr. L (1824) 681 n. 351. P. pannifolium Sweet, Ger. l. (1820 — 1822) t. 9; DC. Prodr. l (1824) 670 n. 224. P. pannifolium Sweet, Ger. V. (l 8 2 8— 1830) t. 409. P. papyraceum Sweet, Ger. V. (182 8 — 1830) t. 422. P. paradoxum Sweet, Hort. Brit. ed. 1 . (1826) 77. P. paradoxumTmit. Pel. (l 82 5 — 1 833) n. 21. P. 'para7neson Tratt. Pel. (1 825 — 1833) n. 233. P. Parmentieri Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (182 6) 82. P. paternum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 65. P. patulum Spin, Cat. Hort. Sebast. (1812); DC. Prodr. l (1824) 667 n. 193. P. paucidentatum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 186. P. pavoninum Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 40; DC. Prodr. L (1824) 676 n. 284. P. pavoninum Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 94. P. pedunculare Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. Peelii Forbes, Hort. Wobmm. (1838) 154. P pellitum. Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 79. P. penicillatum W^illd. Hort. Berol. (1816) t. 37; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 35; DC. Prodr. L (1824) 669 n. 207. — Geranium penicillatmn Poir. Encycl. Suppl. II. (1811) 758. P peramplum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 461. P. Percyanum Forbes, Hort. Woburn. (1838) 154. P. perigraphon Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 237. P. Perryanum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. P perseverans Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 108. P. petroselinifolium G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 728. — Dimacria apii- \ Pelargonium. 535 folia Sweet, Hort. brit. ed. i. (182 6) P. 77. — Geranium apiifoliwn Andr. Ger. (1805) c. ic. P. P. Peytoniae Sweet, Ger. V. (1828— 1830) t. 446. P. P. phaedimon (1825 — 1833) n. 252. P. phellodes Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) P. 94. P. phoeniceum Sweet, Ger. III. (1824 — P. 1826) t. 207. P. Phoenieeum Reider, Pel. II, (1830) P. 122. P. phymaianthoides Hffmgg Yerz. Pfl. P. Nachtr. II. (182 6) 172. P. picturatum Sweet, Ger. V. (1828 — P. 1830) t. 434. P. Pignatellii Dehnh. Cat. PI. Hort. P. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. 29?7*/'er«^m HfTmgg.exF.G.Dietr. Vollst. P. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (l 820) 69. — P. piligerimi Hffmgg. Verz. Pfl. P. (1824) 9 4. — P. pilosum Hort, ex F. G. Dietr. 1. e. P. P. pilipes Hffmgg. ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 69. P. P. piperatum. Spin, Cat. Hort. Sebast. (1818) 32; DG. Prodr. L (182 4) P. 679 n. 314. — P. piperitwn Hort. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. P. ■ (1820) 69. P. placidum Hff'mgg. Verz. Pfl. (1824) P. 94. I P. planifoliumS^eei^ Ger. IlL (1824— ! P. 1826) t. 219. — P. planiflorum • Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1 . P. (1826) 79. P. platanifolium Hort, ex F. G. Dietr. P. Vollst. Lexik. Gärtn. Nachtr. VI. i (1820) 69. P. P, platanifolium Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 326. P. P. platypetalum Sweet, Ger. II. (l 822 — 1824) t. 116; DC. Prodr. L (1824) P. 670 n. 221. 1 P. platyphyllum Hffmgg. Verz. Pfl. P. (1824) 94. P. pleGtophyllu'mSweei,Gei\Y.{\S^S— P. 1830) t. 441. P. plicatum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) P. 94. P. poGulifolium Sweet, Ger. V. (1 828— P. 1830) t. 431. P. podophylloidesDthDh.Q.^i.Vl.YioYi. P. Camald. ed. 2. (1832) 22. I politumSweei^ Ger. V. (182 8 — 1830) t. 487. polyanthon Sweet, Hort, Brit. ed. 1. (1826) 84. polygra^nmon Traft. Pel. (1825 — 1833) n. 235. polymorplium Traft. Pel. (1825 — 1833) n. 70. polyodon Tratt. PeL (1825 — 1833) n. 185. polyophyllum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 180. polytrichum Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 274. porphyreon Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 489. Porphyria Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 9 4. praeelarum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t, 467. praestantissimum Reider, Pel. II. (1830) 123. Prest07iii Forbes, Hort. Wobm*n. (1838) 154. Princeanum Sweet, Ger. IV. (l 82 6 — 1828) t, 386. P^-ince Charles Reider, Pel, I, (1829) 8 4 c. ic. Prince Leopold majus Reider, Pel, L (1829) 86, Prince niger Reider, Pel. H. (1830) 125. princeps episcopus Reider, Pel. I. (1829) 94. Prince Regent Reider, Pel. L (1829) 87. Prince Regent novum Reider, Pel. I. (1829) 89 c. ic. Prince Regent rubrum Reider, Pel. L (1829) 90. Prince royal de Würtemherg Reider, Pel. L (1829) 91 c. ic. Princesse Auguste Reider, Pel. I. (1829) 95. Princesse Charlotte Reider, Pel. IL (1830) 126. Princesse de Galle Reider, Pel. II. (1830) 127. Princesse Louise Reider, Pel. I. (1829) 96 c. ic. Princesse Sophie Reider, Pel. I. (1829) 97. Prince William Reider, Pel. I. (1829) 93. 536 R. Knuth. — Geraniaceae. F. PriVioijrisi-ae Sweet, Ger. H. (i«22 — j P. 4 824) t. 139; DG. Prodi«. I. (i824) j 675 n. 271. i P. P. prophanon Tratt. Pel. (1825—1833) I n. 208. I P. P. propinquum Colv. ex Sweet, Hort. 1 Brit. ed. 1. (1826) 81. \ P. P. propugnatum Hffmgg. Yerz. Pfl. (1824) 94. P. P. pruinosu7n Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) , 94. ! P. P. pseudociconium TTa.iL Pel. (1825 — 1833) n. 188. \ P. psilophyllu7nSweei,GerAV.{\S%e — i P. 1828) t. 356. P. puheseens Spin, Cat. (1818) 32; DC. P. Prodr. l. (1824) 681 n. 358. P. pudicum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 43. P. P. pulehellum Salisb. Parad. Lond. I. | (1806) 39. P P. pulehellum Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 47. P. P. p^^Zc^err^m^^m Sweet, Ger. n.(l 822 — 1824) t. 134; DC. Prodr. I. (1824) 674 n. 261. | P. P. _pt«^c/irwmHffmgg.Verz.Pfl. (182 4) 95. j P. puniceum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. I P. ed. 1. (1826) 77. | P. purpurascens Van Eeden ex Hffmgg. j P. Verz. Pfl. (1824) 96. | P. purpureum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) j 95. I P P. purum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 33 4. P. P. pusillum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. P. ed. 1. (1826) 77. P. pustulosum Sweet, Ger. V. (1828 — P. 1830) t. 411. P. pymaeum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. 1 P. ed. 1. (1826) 77. I P. quadriflorum Sweet, Ger. IV. I P (1826—1828) t. 321. j P. Qwe6?^^^ Forbes, Hort. Woburn. (1838) P. 154. I P. quereeolatum Hort, ex Hffmgg. Verz. P. (1824) 95. P. gwerc^/'oZmw Baum, ex Hffmgg. Verz. P. Pfl. (1824) 97, in syn. l P. quercifolium Hort. Cels., ex Hffmgg. ; P. Verz. Pfl. (1824) 94. ] P. quercifolium ß. hipinnatifidum P. L'Her. Ger. (1787—1788) t. 15; DC. Prodr. I. (1824) 678 n. 309. | quercinum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 95. quinquelobum CoUa, Hort. Ripul. (1824) 105 t. 33. quinque-maculatum Beider, Pel. H. (1830) 128. raduloides Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 70. Rainerianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 201. ramigerum Sweet, Hort. Brit, ed. 1. (1 826) 471 ; Sweet, Ger. IV. (l 826— 1828) t. 352. ramulosum Sweet, Ger. II. (1822 — 1824) t. 177. ranuneulifolium Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (18 2 0) 38. — P. leve Hort, ex Dietr. 1. c. rapaefolium Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. raphanosmon Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 212. rarum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 95. — P speciosum Van Eeden ex Hffmgg. 1. c. Razoumovianum Spreng. Fl. Hai. Mant. (1807) 46. recurvatum Sweet, Ger. III. (1824 — 1826] t. 223. recurvifolium Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 471; Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 343. reformatum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 138. regale Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 95. Reginae Beider, Pel. H. (1830) 130 c. ic. regium Sweet, Ger. IV. (1826 — 1 828) t. 368. regium Maiden Beider, Pel. l. (1 829) 99. Reine des pays bas Beider, Pel. L (1829) 100. reniforme Spreng. Fl. Hai. Mant. (1807) 46. repandum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 95. resurgens Tratt. Pel. (1825—1833) n. 158. retirugum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 82. retusum Hort, ex F. G. Dietr. Vollst. Lexik. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 58. Pelargonium. 537 F. P. P. P. P. P. P. P. P P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. retusum Hlfmgg. Verz. Ptl. (182 4) 95. retusum Wendl. ex Hflmgg, Verz. Pfl. (1824) 95, in syn. r evolutiflor um Trsiit Pel, (1825 — 1833) n. 166. Rheinwardtianum Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 95. — P. trilobumYsin Eeden in Hflmgg. 1. e. rhodantum Sweet, Ger. II[. (182 4 — 1826) t. 282. Rhodiola Tratt. Pel. (1825—1833) n. 1 6 1 . rhodolentum Sweet, Hort. ßrit. ed. 1. (1826)84; Sweet, Ger. HI. (l 824 — 1826) t. 291. rhodopetalon Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 414. lihynwartianum Reider, Pel. I. (1829) 102. ribifolium Baumg. ex Hff'mgg. Verz. Pfl. (182 4) 87, in syn. ribiodorum Baum, ex Steud. Nom. ed. 2. n. (1841) 295. Richianum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 370. rigidum Donn, Ind. hört, cantabr. (1796) 79; Willd. Sp. pl. III. (1800) 681; DG. Prodr. I. (1824) 674 n. 262. — Geranium rigidum Poir. Encycl. Suppl. II. (181 1) 755. rigidum Wendl. ex Hff'mgg. Verz. Pfl. (1824) 96, in syn. Robertiafium Hff'mgg. Verz. Pfl. (1824) 95. Rohinsoni Sweet, Ger. II. (1822 — 182 4) t. 150; DC. Prodr. I. (182 4) 670 n. 220. robustum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79. Rochlederianum Tratt. Pel. (l 825 — 1833) n. 152. Roi des Negres Reider, Pel. I. (1 829) 104. Roi des jpays bas Reider, Pel. I. (1829) 105 c. ic. Roi de Suabe Reider, Pel. I. (1829) 106. Rollisoni Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 371. rosa superba Wieghers ex Reider, Pel. II. (1830) 131. Rosenthalianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 153. Pel. I. (1829) Reider, Pel. II. Verz. Pfl. P. roseo-album Tratt. Pel. (1825 — ■ 1833) n. 258. P. roseum Ehrh. Beitr. VII. (1792) 161. P. roseum Ait. hört. kew. ed. 2. IV. (1812) 161; DC. Prödr. I. (1824) 651 n. 31; Harvey in Harvey et Sonder, Fl. Cap. I. (1859—1860) 268. — P. Gondensatum Pers. Syn. II. ( 1 8 0 7) 2 2 7 . — Geranium roseum Andr. Bot. Rep. III. (1801) t. 173. — Hoarea rosea Sweet, Hort. Brit. (1826) 76 n. 62; Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 262. P. rosodorum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 95. P. Rosula Hff'mgg. Verz. Pfl. (182 4) 95. P. ro^wnc?^7o&«^m Sweet, Ger. in. (1 824 — 1826) t. 252. P. Rouane Reider, 108. P. rouge brillante (1830) 133. P. Rowanianum Hff'mgg. (1824) 95. P. Royal Purple Dennis ex Reider, Pel. I. (1829) 109 c. ic. P. r übe factum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 231. P. rubens Wendl. Coli. II. (1810) 45 t. 5 4 ; Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 48; F. G. Dietr. Voflst. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 40; DC. Prodr. I. (1824) 674 n. 270. P. rubicundum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P. rubidum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. P. rubro-cinotum Link, Enum. hört. berol. II. (1822) 191; DC. Prodr. 1. (1824) 671 n. 234. P. Rudolphianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 202. P. rugosum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79; G. Don, Gen. Syst. \. (1831) 740. — Geranium rugosu7n Andr. Ger. c. ic. P. Russellianum Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 385. P. rutilans Reider, Pel. I. (1829) 110. P. rutilum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82. 538 R. Knuth. Geraniaceae. P. Sahini Haw. ex Sweet, Hort. Brit. ed. \. (1826) 81. P. saturatum Sweet, Ger. V. (1828— 1830) t. 437. P. Saundersii Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 205. P. Savii Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. Savonitianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 246. P. seahridum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 1%. P. scariosum Wendl. ex Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 96. P. sceleratum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82. P. Schiller Beider, Pel. II. (1830) 13 4. P. Schraderi Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 22. P. Sehr eiber sianuniTr8iii.Vel{\S^^ — 1833) n. 126. P. Sehr eiber sianum multiflorum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 168. P. Schwai'zenbergianum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 1. P. Schwarzenbergianum ß. adaue- tum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 5. P. seitulum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 390. P. Scottii Sweet, Ger. III. (1824—1826) t. 264. P. semicireulare Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 81. P. Sera Beider, Pel. II. (1830) 135. P. Serpesianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 244. P. Serra Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 96. P. serratifolium Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 221. P. severum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 174. P. siccifolium Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 70. P. sidaefolium Willd. Enum. (1809) 706; DC. Prodr. I. (1824) 681 n. 348; Link, Enum. IL (1822) 192. — P. speetabile Hort, ex Link, 1. c. P. Simplex Tratt. Pel. (1825—18 33) n. 74. P. sinapifolium Sweet, Hort. Brit. ed. 1 . (1826) 78. P. Skelii Hffmgg. Verz. Pil. (1824) 96. — P. Sckellii Hort, ex Steiid. Nom. ! ed. 2. IL (1841) 295. P. Smithii Sweet, Ger. IL (1 822 — 1 824) t. HO; DC. Prodr. I. (182 4) 66 4 I n. 160. I P. Smithii a. exornatum Tratt. Pel. ! (1825— 1833J n. 249. P. smyrniifoliu7n Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 64. P. smyrniifolium a. macrophyllum Tratt. Pel. (182 5 — 1833) n. 190. I P. smyrniifolium, madophylhim j Beider, Pef. II. (1830) 137. I P. solubile grandiflor um \\e\dev,Ve\. I IL (1830) 139. I P. Sophiae Tratt. Pel. (1825—1833) I n. 199. j P. Sophie Heider, Pel. II. (1830) 138. P. Southcoteanum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 84; Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 348. P. speeiosum Willd. Enum. (1809) 706; DC. Prodr. L (182 4) 672 n. 238. P. speetabile striatum Beider, Pel. I. (1829) nie. ic. P. speculum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 452. P. speculum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 192. P. sphaerocephalon Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 317. P. Spinii Colla, Hort. BipuL (1824) 105 t. 7. P. Spinii Sweetj Ger. IV. (1826—1828) t. 362. P. Spirans Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 96. P. splendens Willd. Hort. Berol. 11. (1 8 1 6) 76 ; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 57. P. splendidum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 78. P. splendidu7n Tratt. Pel. (I 825 — 1833) n. 261. P. spurium Willd. Enum. (1809) 709; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 57; DC. Prodr. L (1824) 681 n. 350. — Geranium spurium Poir. EncjcL Suppl. U. (1811) 758. P. Stadt Nürnberg Beider, Pel. II. (1830) 118. P. Sta7nfordianeaForhes,Uori.Wohurn. (1838) 155. Pelargonium. 539 P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. P. staphysagrioides Sweet, Ger. V. P. (1828 — 1830) t. 498. Statthalter Reider, Pel. II. (1830) P. 140 e. ic. Statthalter rubrum Reider, Pel. II. P. (1830) 141. stellatuin lilacinum Reider, Pel. I. (1829) 112. P. stellatum pilosum Reider, Pel. I. i (1829) 114. P. stellatum purpureum Reider, Pel. I. (1829) 115. P. stellatum Stöttneri Reider, Pel. I. (1829) 116. i Stephanianum Tratt. Pel. (1825 — P. 1833) n. 241. Sternianum Reider, Pel. II. (1830) P. 142 c. ic. I Stewartii Sweet, Ger. IV. (1826 — | 1828) t. 353. P. Stifftii Tratt. Pel. (1825—1833) n. 224. P. striatum purpureum Reider, Pel. I. (1829) 117 c. ic. P. strictum Dietr. ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 290. P. strigosum Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 23. — P. P. distichum Dehnh. 1. c. sv^aveolens Desf. Arb. II. (1809) i 465; DG. Prodr. I. (1824) 681 i P n. 352. — Oeranium suaveolens Poir. Encycl. Suppl. II. (18H) : P 747. i suaveolens F. G. Dietr. Vollst. Lex. ! P. Gärtn. Nachtr. VI. (182 O) 70. ! subuniflorum Tratt. Pel. (1825 — ' P. 1833) n. 160. suGCulentum Sweet^ Gev.Y. {\S'^S — 1 P. 1830) t. 469. I s«^/'/w^^^*??^ Tratt. Pel. (1825— 1833) [ P. n. 207. suffusum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. | P. (1826) 471; Sweet, Ger. V. (1828— 1830) t. 447. 1 P. superbum F. G. Dietr. Vollst. Lex. i Gärtn. Nachtr. VI. (182 O) 43. j P. superbum majus Reider, Pel. II. (1830) 144. P. supremum Reider, Pel. II. (1830) 145. Sussi Reider, Pel. IL (1830) 146. Sweetianum Sm. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 2. (1830) 588. Sweetianu7n'{Yi\ii. Pel. (1 825 — 1 833) n. 227. Tanker villei Hort, ex Hftmgg. Verz. Pfl. (1824) 96. tenellum Loud. Hort. Brit. (1830) 272; G. Don, Gen. Syst. L (1831) 729. Tenorii Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 23. tenuiflorum Schweigg. Enum. PL Regiom. (1812) 53. ternatifidum Hort, ex F, G. Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 70. terpnon Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 171. thamnioides Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 96. — P. dannoides Hort, ex Hffmgg. 1. c. Theodorich Reider, Pel. II. (1830) 147, Theresiae Tratt. PeL (1825 — 1833) t. 203. Thibautii Regel, Gartenfl. (1866) 356. thyrianthinum Sweet, Ger. IL (1822 — 182 4) t. 183. Tibbitsianum Sweei,Ger. II {\S'i% — 182 4) t. 158; DC. Prodr. I. (1824) 676 n. 281. tinctum Sweet, Ger. V. (1828 — 1 830) t. 429. tinctum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 142. Tinei Dehnh. Cat PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 23. tortuosum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 443. traohyphyllum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. translucens Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 400. translucens Reider, Pel. IL (1830) 148. Trattinnickiae Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 245. tricolor coronopifolium Reider, Pel. I. (1829) 120 c. ic. tricuspidatum L'Her. Ger. (1787 — 1788) t. 30; Ait. Hort. Kew. ed. 1. IL (1789) 430; Salisb. Prodr. (1796) 316; Willd. Spec. pL HL (1800) 6 80; Ait. Hort. Kew. ed. 2. IV. (1812) 179; DC. 540 R. Knuth. — Geraniaceae. Prodi'. I. (1824) 677 n. 297. — Oeranmm tricuspidatum Lam. Encycl. II. (1786) 671; Andr. Ger. II. P. triflexum Reider, Pel. II. (1830) 150. P. trifuTGatum Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 81. P. trilingue Hffmgg. ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 58. P. trilobatum Schrad. Hort, gotting. I. (1809) 8 t. 2; DC. Prodr. I. (1824) 677 n. 298. — P. clandestinuni Spin, Cat. (1818) 31. P. trilobatum Van Eeden ex Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 92, in syn. P. trinum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 61. P. trisectum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. triternatum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 45. P. triumphans Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 82. P. triumphans Reider, Pel. H. (1830) 151. P. Triumph de Gand Reider, Pel. I. (1829) 121. P. tuherculatum Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 23. P. tussilaginifolium Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 14. P. tussilaginifolium a. semidele- tum Tratt. Pel. (1825 — 1835) n. 80. P. umbellatum Breit. Hort. Breit. (1817) 340. P. undatum Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 97. P. undulaeflorum Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 329. P. undulatipetalum Pasq. Cat. Orto Bot. Nap. (1867) 76. P. undulifolium Hffmgg. ex Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 70. P. unguiculatum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 93. P. unicolorum Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 48; Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (182 0) 44; DC. Prodr. L (182 4) 682 n. 361. P. uniflorum Breit. Hort. Breit. (1817) 3 40; Spreng. Nov. prov. (1819) (1822) 193; DC. Prodr. L (1824) 677 n. 302. P. urbanum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 450. P. ursinum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 494. P. ustulatum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. ustulatum Tratt. Pel. (1825—1833) n. 51. P. usurpateur Reider, Pel. l. (1829) 122. P. Valleti Colv. ex Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 79. P. Vandenbergke Reider, Pel. H. (1830) 152. P. Vandesiae Sweet, Ger. L (1820 — 1822) t. 7; DC. Prodr. I. (1824) 679 n. 318. P. varians Reider, Pel. L (1829) 123. P. varians Dehnh. Cat. PL Hort. Camald. ed. 2. (1832) 23. P. Vaudricourtii Dehnh. Cat. PI. Hort. Camald. ed. 2. (1832) 23. P. Veitehianum Sweetj Ger. V. (1828 — 1830) t. 481. P. velutinum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. venerabile Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 89. P. veniferum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 322. P. veniferum Reider, Pel. IL (1830) 153 c. ic. P. veniflorum Sweet, Ger. HL (1824 — 1826) t. 258. P. venulosum Sweet, Hort. Brit. ed. 1. (1826) 77. P. venustissimum Reider, Pel. IL (1830) 154 c. ic. P. venustum Sweet, Ger. IL (1822 — 1824) t. 167; DC. Prodr. L (182 4) 669 n. 213. P. venustum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. vereeundum Syveei, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 316. P. vernale Tratt. PeL (1825—1833) n. 96. P. versicolor Sweet, Ger. I. (1820 — 1822) t. 78; DC. Prodr. L (1824) 675 n. 276. Pelargonium. 541 P. vestifluum Sweet, Ger. V. (1828 — 1830) t. 427. F. vestitum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. vestitum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 47. P. vestitum monströs um Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 83. P. Victorianum Sweet, Ger. V. (l 82 8 — 1830) t. 407. P. villosum Spin, Cat. Hort. Sebasl. (1818) 83. — P. tomentosum ß. hicolorum DC. Prodr. I. (182 4) 671 n. 229. P. villosum, coGcineum Reider, Pel. I. (1829) 124 c. ic. P. violette superbeReiderj Pel. 1.(1829) 125. P. virgatum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 217. P. virginellum Reider, Pel. II. (1830) 156 c. ic. P. virgo alba Reider, Pel. I. (1829) 126. P. viridifolium Sweet, Ger. IV. (1 826 — 1828) t. 331. P. viscidum F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 45. — P. viscosum Hort., P. lacerum viscosum Hort, ex F. G. Dietr. 1. c. P. visoidum Hffmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. voluhile Sweet ex Drapiez, Herb. Amat. Fl. I. (1828) t. 43. P. Volueris Hffmgg. Verz. Pfl. (182 4) 97. P. Vulcan Reider, Pel. I. (1829) 127. P. vulpinum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 34. P. WachendorfiaelTQiii. Pel. (1825 — 1833) n. 183. P. Wallneri Reider, Pel. II. (1830) 159. P. Waterloo Reider, Pel. II. (1830) 160. P. Watso7ii Link, Enum. Hort. Rerol. n. (1822) 192; DG. Prodr. L (1824) 673 n. 249. — P. serotinum Golv. Cat. p. 22 ex DC. 1. c. P. Wavcrley Reider, Pel. II. (1830) 157. P. Wedeln Hort, ex Hilmgg. Verz. Pfl. (1824) 97. P. Wellington var. Reider, Pel. II. (1830) 161. P. Wellsianum Sweet, Ger. II. (1822 — (182 4) t. 175; DC. Prodr. I. (1824) 675 n. 273. P. Wilhelm IV. Reider, Pel. II. (1830) 163. P. Willdenowii Link, Enum. II. (1822) 1 90 (non Dietr.); DC. Prodr. I. (l 824) 681 n. 360. — P. puhhellum Willd. Enum. Hort. Berol. Suppl. (1813) 47 (non Ait.). — P. dis- sectum Hort, ex Link, Enum. Hort. Berol. IL (1822) 190. P. Willdenowii Dietr. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 46. — P. Tor- manni Dietr. Beschr. Gärten ed. 3., p. 253. — P. reniforme Hort, ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VL (1820) 46. P. Würthianum Tratt. Pel. (1825 — 1833) n. 225. P. Yarhurghii Forbes, Hort. Woburn. (1838) 155. P. Yeatmanianum Sweet, Ger. V. (1828—1830) t. 459. P. Youngii Sweet, Ger. IL (1^22—1 824) t. 131; DC. Prodr. L (1824) 670 n. 218. P. ZeyherianumBehnh. Cat. PI. Camald. ed. 2. (1832) 23. P. Ziehyanum Tratt. PeL (1 825 — 1833) n. 149. P. zingiberinum Sweet, Ger. V.(l 828 — 1830) t. 442. P. zonale coeciniflorum Hffmgg., flore fulgido Hort., flore Jcermisino Hort., flore miniato Hort., flore pallido Hort., flore roseo Hort., flore pur- pureo Hort., flore albo Dietr., foliis argenteis varieg. Dietr., foliis aureis varieg. Dietr., foliis marginatis Dietr., leucanthum Hffmgg., multi- floru/m Hffmgg., umbellatum Hort., punioeum Hffmgg. , obtusifolimn fl. coGcineo Dietr. ex F. G. Dietr. Vollst. Lex. Gärtn. Nachtr. VI. (1820) 48. 542 R, Kniith. Gcraniaceae. III. Giconium. G. Bcntinckianum Sweet, Ger. IV. (1826—1828) t. 350. ~ Pelar- gonium Bentinckianum DG. Prodr. I. (I 824) 664n. I 62 ; G. Don, Gen. Syst. 1.(1831)733. — Oeranium crenatum var. mollifoliata Andr. Ger. c. ic. G. crenatum Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 345. G. ßilgensSyfeei, Ger. IV. (1 826— 1828) t. 339. G. glahrifolium Sweet, Ger. IV. (1 826 — 1828) t. 363. G. micranthum Sweet, Ger. III. (1824 — 1826) t. 295. — Pelargonium micranthum G. Don, Gen. Syst. I. (1831) 733. H. coccinea Sweet, Ger. IV. IV. Hoarea. ; 826— 1828) t. 338.' K congesta Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 302. H. Leeana Sweet, Ger. IV. (1 826 — 1 82 8) t. 323. H. orohifolia Sweet, Ger. IV. (1826 — 1828) t. 304. H. retusa Sweet, Ger. IV. (1 826— 1828) t. 307. V. Dimacria. D. rumicifolia Sweet, Ger. IV. (1826 1828) t. 318. 1 Species non satis notae. Pelargonium acaule DC. Prodr. I. (1824) 680 n. 333. — Geranium acaule Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 116; Thunb. Fl. Gap. ed. Schultes (1823) 526. P. acuminatum DG. Prodr. I. (1824) 680 n. 339. — Geraniwn acuminatum Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 116; Thunb. Fl. Cap. ed. Schultes (1823) 526. P. aphanoides DC. Prodr. I. (1824) 680 n. 336. ■ — Geranium aphanoides Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 113; Thunb. Fl. Cap. ed. Schultes (182 3) 514. P. arenarium DC. Prodr. I. (1824) 680 n. 330. — Geranium arenariwn ßurm. f. Spec. Geran. (1759) 48 n. 63; Cav. Diss. IV. (1787) 259. P. Glavatu7n L'Her. Ger. ined. n. 32; DC. Prodr. I. (1824) 660 n. 120; Harvey et Sonder, Fl.. Gap. I. (1859 — 60) 291. P. compositum L'Her. Ger. ined. n. 92. — P laevigatum ß. compositum DC. Prodr. I. (I82i) 667, n. 190. P. distans L'Her. Ger. ined. n. 35; DG. Prodr. L (1824) 660 n. 121; Harvey et Sonder, Fl. Cap. L (1859—60) 291. P. ellipticum DC. Prodr. I. (1824) 681 n. 345. — Geranium ellipticum Thunb. Fl. Cap. ed. Schultes (1823) 525. P erythraeum DC. Prodr. L (1824) 681 n. 344. FI. Cap. ed. Schultes (1823) 515. P flexuosum DC. Prodr. L (1824) 680 n. 340. — Geranium flexuosum Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 116; Thunb.. Fl. Cap. ed. Schultes (1823) 526. P. heterolohum DC. Prodr. L (1824) 680 n. 329. — Geranium heterolobum Thunb. Fl. Cap. ed. Schultes (1823) 515. P lignosum Spreng. Syst. HI. (1826) 60. — P. depressum Licht, ex Spreng. I. c. P. pingue DC. Prodr. L (1824) 680 n. 343. — Geranium pingue Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) H6; Thunb. Fl. Cap. ed. Schultes (1823) 527. P. plicatum DC. Prodr. I. (1824) 680 n. 332. — Geranium plicatum Thunb. Prodr. pl. Cap. (1794) 116; Thunb. Fl. Cap. ed. Schultes (^823) 526. Geranium rubens Thunb. Pelargouiurn. 543 P. serratum DG. Prodr. I. (1824) 68 < n. 346. — Geranium serratiwi Thunb. Prodi-, pl. Gap. (1794) H3; Thunb. Fl. Gap. ed Schultes (1823) 517. P. setiferum DG. Prodr. I. (1824) 680 n. 327. — Geranium setosum Thunb. Fl. Gap. ed. Schultes (1823) 517. P. somalense Franch. in Revoil, Faune et Flore des Pays Gomalis (1882) 19. P. tectum UG. Prodr. I. (182 4) 680 n. 342. — Geranium tectiim Thunb. Fl. Gap. ed. Schultes (1823) 52 5. P. tomentellum DG. Prodr. I. (1824) 680 n. 334. — Geranium totnentosum Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) 116; Thunb. Fl. Gap. ed. Schultes (1823) 527. P. tottum DG. Prodr. I. (1824) 681 n. 349. — Geranium totturn Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) H5; Thunb. Fl. Gap. ed. Schultes (1823) 523. P. tragacanthoides Burch. Trav. South Africa II. (1824) 98 (ßurch. Gat. Geogr. n. 2693). P. trilohum DG. Prodr. I. (1824) 680 n. 331. — Geranium trilobum Thunb. Prodr. pl. Gap. (1794) 114; Thunb. Fl. Gap. ed. Schultes (1823) 519. P. villiferum DG. Prodr. I. (182 4) 680 n. 335. — Geranium villosum Ihunh. Prodr. pl. Gap. (179 4) 116; Thunb. Fl. Gap. ed. Schultes (1823) 52 8. — Affine P. hirto. Geranium hermannioides Burm. f. Fl. Gap. Prodr. (1768) 19. G. longic'aule Thunb. Prodr. pl. Gap. I. (1794) 116; Thunb. Fl. Gap. (1823) 527. G. lupinoides Burm. Spec. bot. de Geraniis (1759) 48. G. pubesoens Thunb. Prodr. pl. Gap. I. (1794) 113; Thunb. Fl. Gap. (1823) 512. G. ranunculoides Burm. f. Spec. Geran. (1759) 17. G. rubens Thunb. Prodr. pl. Gap. I. (1794) 113; Thunb. Fl. Gap. (1823) 515. G. strigosum Burm. f. Fl. Gap. Prodr. (1768) 19. Nomina nuda. Pelargonium abyssinieum R. Br. in H. Salt. Voj. Abjss. (1814) App. 65. P. nigrescens Sweet ex Steud. Nom. ed. 2. II. (18 41) 288. P. orobifoliu7n Sweet ex Steud. Nom, ed. 2. II. (1841) 288. P. oxyaloides Ait. ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 288. P. purpureum Hort, ex Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 289. Hoarea galegifolia Sweet, Hort. brit. ed. 1. (1826) 76. H. literata Sweet, Hort. brit. ed. 2. (1831) 91. H. magica Golv. ex Sweet, Hort. brit. ed. 1. (1826) 76. H. marginata Sweet, Hort. brit. ed. 1. (I8i6) 76. 544 R. Knutli. — Geraniaceae. Fig. 65. Pelargonium benguellense (Welw.) Engl. A Foliuiii. B, G Flos. D Habitus. (Icon. origin.) Pelargonium. 545 Fig. 66. A Pelargonium monüiforme E. Mey. — B Pelargonium appendiculatum (L. f.) Willd. Engle r, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama) 129. 35 546 ^- Kniilh. — Gcraniaceae. ■ Trib. II. Biebersteinieae (Endl.) Boiss. ? Biebersteinieae Boiss. Fl. Orient. I. (18 67) 899; Reiche in Engl.-Pranll, Pflzfani. III. 4. (1897) \i. — Bieberstemieae (fam.) Endl. Gen. (1840) 1165 n. 6044. Flores reguläres. Sepala 5, imbricata. Petala 5. Staroina 1 0, oinnia antherilera, basi breviter in annulum coalita. Glandulae 5, cum petalis alternantes. Ovarium pro- funde 5-lobum; styli a basibus loborum distincte Orientes, apice in stigma capitatum connati; ovula in loculis solitaria, infra apicem loculorum affixa, pendula. Carpella matura ecaudata, 5, ab axi persistente secedentia, indehiscentia, subcoriacea, rugosa. Semen incurvatum, albumine tenui carnoso subunilaterali obtectum; embryo arcuatus, cotyledonibus crassiusculis, radicula parum breviore supera. 6. Biebersteinia steph. Biebersteinia^) Steph, ex Fischer, Gat. jard. Gorenk. ed. 1. (1808) 88, in Mem. soc. nat. Mose. I. (1811) 89 t. 9 ; Endl. Gen. (18 36 — 18 40) 1165 n. 6044; Jaub. et Spach, Illustr. PI. Orient. II. (1844 — 1846) 108; Benth.-Hook. Gen. pl. I. (1862) 271; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 899; Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam. III. 4. (1896) 11. — Dayenia Michx. ex Jaub. et Spach in Ann. sc. nat. 3. ser. VI. (1846) 137. Folia stipulata, pinnata vel pinnati-partita. Flores lutei vel albidi, in racemos axillares longiuscule pedunculatos dispositi. Pedicelli 2-bracteolati. — Herbae perennes, subacaules vel caulescentes, rhizomate dt tuberoso, saepe glandulosae vel villosae. Species 5, Asiam centralem vel occidentalem habitantes. Clavis specierum. A. Gaulescens. Folia caulina inferiora ultra 25 cm longa, bi- vel tripinnata; laciniae zb lineares. Flores pseudo-paniculati vel -racemosi. a. Flores dense pseudo-racemosi \. B. Orphanidis. b. Flores laxe pseudo-paniculati. a. Filamentorum annulus non lobatus, Sepala sub fructu 1 0 mm longa. I. Sepala lanuginoso-tomentosa et glandulis crassius- cule stipitatis glandulosa 2. Ä muUifida. II. Sepala glaberrima, basi et margine parce glandulosa 3. B. leiosepala. ß. Filamentorum annulus lobis 5 ovatis ornatus, pilosus. Sepala sub fructu 7 mm longa 4. -B. heterostemon. B. Subacaule. Folia pseudo-basalia vix 17 cm longa, pinnata; lobi rotundato-ovati dz profunde laciniati, laciniis integris. Flores pseudo-capitati 5. 5. odora. \. B. Orphanidis Boiss. Diagn. Ser. 2. I. (1853) 113; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 900. — Radix incrassata, tuberosa, 2 — 4 cm crassa. Caulis erectus, 3 0-70 cm altus, glanduloso-tomentosus, ad basin squamosus squamis fuscis membranaceis ovatis 1 — 4 cm longis apice interdum laciniatis, satis dense foliatus, subsimplex, apice racemo denso florum ornatus. Folia ambitu lanceolata, 20 — 40 cm longa, usque 10 cm lata, pilis simplicibus puberula et glandulis minutis stipitatis margine sparsim ciliata, tripinnati- secta laciniis lanceolato-linearibus vel linearibus, acutiusculis, usque ^4 — ^ ^^ longis. Stipulae lanceolatae, 1 — 2 cm longae, acutae, membranaceae, pallide fuscae, pinnatifido- laciniatae. Bracteae magnae, ovatae, summae indivisae. Flores subsessiles, pernumerosi, 2 — 3-ni fasciculati, omnes racemum satis densum efformantes. Sepala ovata, acuta, dense stipitato-glandulosa. Petala caljce multo breviora, e basibus longe unguiculatis obovata, apice denticulato-fimbriata. Filamenta supra basin alte connatam ciliatam abrupte angustata. ^) F. A. Marshall V. Bieberstein (1768—1826), auctor Florae taurico-caucasicae. Biebersteinia. 547 Peloponnes, auf dem Kyllene (Orphanides, Fl. Graec. exs. a. 1851 n. 292 — Typus in herb. Berol.!). — Kurdisches Ciiicien, auf dem Tchoschdagh (Kotschy, It. cil.-kurd. a. 1859 n. 75!). — Kappadocien, oberhalb Maaden (Siehe, Fl. Orient, a. 1898 n. 116!]. — Blühend Mai bis Juni. Nota. Species a B. micltißda distinguitur foliorum latiorum laciniis minus attenuatis, raccmo denso florum, petalis roseis. 2. B. multifida DC. Prodr. I. (1824) 708; Jaub. et Spach, Illustr. PI. or. IL (1844—1846) 112 t. 191 et 192B; Boiss. Fl. orient. 1.(1867)899. — B. ambig ua Jaub. et Spach in Ann. sc. nat. ser. 3. VI. (18 46) 141, Illustr. II. (1844—1846) MO. — B. Aucheri Jaub. et Spach, Illustr. II. (1844 — 18 46) HO tab. 190. — B. brachy- petala Jaub. et Spach, Illustr. II. (1844—1846) 113 t. 192A. — B. Buchen Walp. Ann. I. (1848 — 1849) 153 (sphalm.). — Radix incrassata, tuberosa, 2 — 4 cm crassa. Gaulis erectus, 20 — 70 cm altus, glandulosus glandulis stipitatis, ad basin squamosus squamis fuscis membranaceis late ovatis ^4 — ^ cm longis, satis dense foliatus, superne ramosus, paniculatus, multiflorus. Folia ambitu lanceolata, apicem versus parum elon- gata, usque 30 cm longa, 8 — 9 cm lata, glabra vel pilis simpHcibus sparsim vestita, bi- vel tripinnatisecta laciniis linearibus acutiusculis, usque 1 — 1 1/2 c"i longis. Stipulae semi-ovatae, saepe 1 cm longae, acutiusculae, membranaceae, fuscae, plerumque eroso- laciniatae. Bracteae fohaceae, ambitu ovatae vel lanceolatae, 1 — 2 cm longae, pinnati- fidae, pilis simplicibus villosae. Pedunculi lanuginoso-villosi^ sparsius glandulosi, sub calyce bracteati, caljce 1 — 4-plo longiores, 1 — 3 cm longi, uniflori, raro 2-flori. Bracteae anguste lanceolatae vel lineares, 4 — 10 mm longae, villosae. Sepala dz late ovata, obtusiuscula, sub fructu 1 0 mm longa, 7 mm lata^ lanuginoso-tomentosa et glandulis crasse stipitatis hirsuta, integra. Petala oblongo-cuneata, apice integra vel denticulata, ealyci subaequilonga. Filamenta supra annulum sensim attenuata, inferne ciliata. Carpella crustacea rugosa. Vom östlichen Kleinasien bis Afghanistan und zur Dsungarei, an trockenen Stellen der Gebirgs- und alpinen Region. — Blühend und fruchtend April bis Juli. Syrien: Libanon, beim Passe Sannin (Pest nach Boissier). Antihbanon, beim Passe Schergi gegen Palmyra, um 2000 m (Kotschy, It. syr. a. 1855 n. 9!). Kurdistan: Ms. Pir Omar Gudrun (Haussknecht, It. or. a. 1867!). Persien: Urmiah (Scowitz!). Auf den Totschal-Bergen des Eiburs um 2700 — 2900 m (Bornmüller, It. pers. alt. a. 1902 n. 6526!). Teheran (Aucher nach Boissier). Luristan, auf dem Kuh Nur an der Schneegrenze (Haussknecht, It. or. a. 1868!), auf dem Sawers (Haussknecht, It. Orient, a. 1868!). Yezd (Buhse nach Boissier). Ssertschah, zwischen Chabbis und Kerman (Bunge, Iter pers. a. 1859!). Kerman, auf dem Kuh-i-Dschupar (Bornmüller, It. pers.-turc. a. 1892 — 1893 n. 3408!). Ispahan, Persepohs und Schiras (Michaux — Typus in herb. Paris, et Deless. ; Aucher n. 4496 nach Boissier = B. Aucheri], Persepolis (Kotschy, PI. Pers. austr. a. 1845 n. 286!). Turkestan: Kuldja Bassy (Krassnow, Fl. Iliensis a. 188 6!). Dshambulak (Regel, It. Turk. a. 1880). GzuU (Litwinow, PI. Turcomaniae a. 1898 n. 86O!). Afghanistan (Aitchison, Delim. Commission a. 1884 — 1885 n. 144!). Dsungarei (Schrenck!). 3. B. leiosepala Jaub. et Spach, Illustr. PI. or. II. (18 44 — 18 46) 11 4 t. 1 93 ; Boiss. Fl. Orient. I. (1867) 900. — Radix crassa, tuberosa. Caulis erectus, glandulosus, supra basin squamosam foliatus, superne ramosus, paniculatus, multiflorus. Folia ambitu lanceo- lata, glabra, eglandulosa, bipinnatisecta; laciniae breves, Uneares, acutae. Bracteae pinnati- fidae. Pedunculi bracteolati, calyce sublongiores. Sepala glaberrima, ovata, basi et margine parce glandulosa, obtusa, apice denticulato-repanda. Petala obovata, calyce subbreviora, apice denticulata. Filamenta glaberrima, supra annulum sensim attenuata (ex Boissier). Persien: Persepolis (Kotschy, PI. exs. Pers. austr. a. 1845 n. 286a sub nom. B. multifida var. calycihus glahris Boiss.). Nota. Verisimiliter B. leiosepala est synonymum speciei praecedentis. 35* 548 ^- Knuth. — Geraniaceae. 4. B. heterostemon Maxim, in Melang. Biolog. XI. (1880 — 1883) 176. — Radix 1 0 mm crassa, ad Collum petiolis emarcidis vetustis sparsim, stipulis semi-ovatis apice erosis dense ornata. Caulis strictus, 40 — 80 cm altus, glandulosus glandulis slipitatis, satis dense foliatus, vix ramosns, superne paniculatus panicula multiflora usqiie 40 cm longa. Folia ambitu lanceolata, usque 25 cm longa et 6 — 8 cm lata, glabrescentia, sub-tripinnatisecta laciniis ± linearibus acutiusculis usque i cm longis. Stipulae semi- ovatae, saepe i cm longae, obtusiusculae, fuscae, plerumque eroso-laciniatae. Bracteae foliaceae, ambitu lanceolatae, i — 1 Y2 cm longae, integrae, acuminatae, acutissimae, pilis simplicibus villosae, rarius glabrescentes. Pedunculi sparsim lanuginoso-villosi et spar- sissime glandulosi, sub caljce bracteolati, calyce 1 — 5-plo longiores, \ — 4 cm longi, saepe 2 — 3-ni fasciculato-uniti. Bracteae lanceolatae, acuminatae, acutae, 2 — 4 mm longae, margine sparsim villosae vel glabrescentes. Sepala dr late ovata, obtusiuscula vel acutiuscula, sub fructu 7 mm longa, 5 mm lata, sparsim hirsuta et glandulis stipitatis praecipue basin versus obsita, integra. Petala obovata, apicem versus denticulato-un- dulata, caljce paullo breviora. Filamentorum annulus 5-lobatus lobis ovatis; filamenta 5 interiora e sinubus, 5 exteriora e medio loborum exorta. Carpella crustacea, leviter rugosa. West- China, Prov. Kansu: Auf dem linken Ufer des Hoang-ho bei Lan-tscheu (Piasezki). Auf Wiesen am Flusse Tetung (Przewalski a. 1880 — Typus in herb. Berol.!). Nota. Species habitu ad B. multifidam accedit, a qua autera diversissima est floribus minoribus et staminum annulo lobato. 5. B. odora Steph. ex Fisch. Hort. Gorenk. ed. 1. (1808) 88, ex Mem. Soc. Nat. Mose. I. (1811) 89; Ledeb. Fl. alt. III. (1831) 32 5; Ledeb. Ic. PI. Boss. V. (183 4) 14 t. 4 47; Bunge, Enum. PI. Alt. (1836) 60; Rojle, Illustr. Bot. Himal. I. (1839) 153 t. 130; Karel. et Kiril. in Bull. Soc. Nat. Mose. XV. (1842) 178; Jaub. et Spach, Illustr. PI. Orient. II. (1844 — 1846) 109. — B. Emodii Jaub. et Spach, Illustr. II. (1844 — 1846) 109. — Badix vix incrassata, 5 mm crassa, ad Collum petiolis emarcidis vetustis brunneis dense ornata. Caulis erectus, 11 — 15 cm altus, glandulosus glandulis stipitatis, sparsim fo- liatus vel nudus, simplex, racemum dz abbrevia- tum gerens. Folia fere omnia basalia; lamina am- bitu anguste lanceolata, apice obtusa, 7 — 9 cm longa, 1 72 — \^l^cm. lata, pilis stipitato-glandu- losis vix dense obsita, usque ad rhachim pinnata, pinnis rotundato-ovatis profunde laciniatis, laciniis ovatis vel oblongo-ovatis obtusiusculis, usque 4 mm longis et 1 Y2 '^'^ latis; petiolus 1 Y2 — 3 cm lon- gus; folia caulina dz sessiHa. Stipulae ovatae, in- Fig. 67. ' Biehersteinia odora Steph. (ex ^egrae, obtusiusculae, stipitato-glandulosae et pilis Engler-Prantl, Nat. Pflzfam. III. 4. simplicibus hirsutae, fuscae, saepe 1 cm longae. [1897] 4 2 f. 9.) Bracteae foliaceae, ovatae vel lanceolato-ovatae, usque 8 mm longae, obtusae, integrae, pilis sim- plicibus hirsutae. Pedunculi 3 — 10 mm longi, villoso-hirsuti, ante anthesin nutantes, bracteati, uniflori. Bracteae anguste lanceolatae, 3 mm longae, villoso-hirsutae. Sepala bracteis saepe plane aequiformia, dz ovata, obtusa, 8 — 10 mm longa, 5 mm lata, pilis simplicibus hirsuta et non raro sicut pedunculi glandulis crasse stipitatis sparsissime obsita. Petala late ovata, apicem versus leviter undulato-erosa, pilis perpaucis ciliata, obtusa, calyce 0/4 — 1 V2~P'o longiora. — Fig. 67. Gebirge des westlichen Centralasien: Altai (Bunge, Fl. or. alt. a. 1839!). — Alatau, auf steinigen Stellen der höchsten Alpen an den Quellen des Lepsa und \ Biebersteinia, Rhynchotheca. 549 Sarchan (Karelin et Kiriloff a. 1841 n. 1336!). — Dsungarei (Schrenck!). — Tibet, Prov. Balti, bei Khapalu (Herb. Schlagintweit a. 1856 n. 571 l!, n. 5752!); Prov. Ladak, zwischen Yügu und Leh (Herb. Schlagintweit a. 1856 n. 1994!); West- Tibet (Falconer in Herb, late East India Comp. n. 331 !); Khala-tse in West-Tibet (Meebold, Fl. NW. Himalaja a. 1905 n. 3 037B!); ohne Standortsangabe, zwischen 4200 — 5100 m (Herb. Ind. or. Hook. f. et Thomson!). — Blühend JuU bis August. Trib. III. Wendtieae Benth. Wendtieae Benth. in Benth. et Hook. f. Gen. pl. I. (1862) 270; Reiche in Engl.- Prantl, Nat. Pflzfam. HI. 4. (1897) 12. — Bhynchotheceae (fam.) Endl. Gen. (1836 — 1840) 1169. — Ledocarpeae (fam.) Mejen, Reise I. (1834) 308; Endl. Gen. 1. c. Flores reguläres. Sepala 5, imbricata. Petala 5, imbricata, hjpogyna vel nuUa. Stamina 1 0, libera, hypogyna. Glandulae nullae. Ovarium 5- vel 3 — 4-lobum, 5- vel 3 — 4-loculare, erostre vel rostratum. Ovula 2 vel oo. FoHa saepe opposita, parva, integra vel 2 — 5-secta. Conspectus generum. A. Semina in carpello 1 — 2. a. Carpella matura rostrata 7. Rhynchotheca. b. Carpella non rostrata 8. Wendtia. B. Semina in carpello oo . 9. Balhisia. 7. Rhynchotheca Ruiz et Pav. Rhynchotheca^) Ruiz et Pav. Fl. peruv. et chil. Prod. (1794) 82 t. 15; Endl. Gen. (1836 — 1840) 1169 n. 6049; Benth.-Hook. Gen. pl. I. (1862) 275; Engler- Prantl, Nat. Pflzfam. HI. 4. (1896) 12. — Rhynchothelia Pers. Syn. II. (1807) 92. — Aula- costignia Turcz. in Bull. Soc. Nat. Mose. XX. 1 (1847) 149. Flores reguläres. Sepala 5, imbricata. Petala 0. Glandulae 0. Stamina 10, libera; filamenta filiformia; antherae magnae, oblongae. Ovarium 5-lobum, 5-loculare; Stigmata crassa; ovula bina pendula, superposita. Carpella matura 5, caudata, basi et apice coalita, 1-sperma, caudis crassis demum non revolutis. Semina tenuiter albu- minosa; embryo rectus; cotyledones planae. — Fruticuli ramosissimi, glabrescentes vel pubescentes. Folia opposita, satis parva, (l — )3 — 5-lobata, ceterum integra, exstipulata. Flores ad apices ramorum axillares, pedicellati, solitarii vel umbellato-fasciculati, ebracteati. Species 1, in Andibus tropicis crescens. Rhynchotheca spinosa Ruiz et Pav. Syst. Veg. I. (1798) 142. — Frutex circ. 1 m altus, ramosus vel ramosissimus ramis tetrangulosis; ramuli floriferi circ. 4 — 5 cm longi, saepe breviores, 1 — 1 Y2 löm crassi, sericeo-puberuli, demum (floribus et foliis emarcidis) stricti et spinosi ; rami vetusti glabri, atrescentes. Folia numerosa vel per- multa, opposita, subsessiha vel petiolata petiolo 2 mm longo, oblongo-obovata, integra, basin versus angustata, apice obtusa vel cuneato-rhomboidea, palmatim 3 — 5-lobata lobis oblongis öbovatis integris obtusis, praecipue subtus sparsim pihs albidis sericea, demum saepe glabrescentia, saepe 10 — 15 mm longa et Z^j^ — 6 mm lata. Flores 2 — 6 uniti in axillis duorum foliorum summorum; pedicellus 12 — 20 mm longus, fili- formis, pilis adpressis sericeus, folio 1 — 1 Y2-p'o longior. Sepala obovata, obtusa, obsolete 3-nervata, dorso breviter mucronata, vix dense sericea, integra, sub fructu 7 — 9 mm longa, 2V2 — 3 mm lata. Petala calyce 2-plo breviora, pallida, mox decidua, ovato-lanceolata. Filamenta capillaria^ demum 7 — 9 mm longa; antherae ovoideae, magnae, 2V2 — 3 mm longae. Ovarium niveo-hirsutum ; Stigmata 5, usque 6 — 8Y2nim longa. Fructus saepe 14 — 17 mm longus, dense argenteo-sericeus ; valvulae maturae a basi axis centralis demum sese disjungentes^ apice stylidii longe connatae. *) »Zusammengesetzt aus Qvyxos (Schnabel, Rüssel) und d^rjxrj (Büchse, Kapsel); die Frucht ist lang geschnäbelt« (Wittstein, Handw. 764). 550 R. Knuth. Geraniaceae. Var. ct. integrifolia (H. B. K ) R. Knuth. — Rhynchotheca integrifolia H. B. K. Nov. Gen. et Spec. V. (1821) 180 t. 464. — Äulacostigma inerme Turcz. in Bull. Soc. nat. Mose. XX. 1. (1847) 149. — Folia integra. Rostrum fructus circ. 15 mm longum. — Fig. 68 ^—C, 69 E—G. Peru: Callao (Ruiz!), Quito (Jameson n. 174 nach Turczaninow; Bonpland n. 3237!). — Ecuador: Pollotanga bei Pangorele (Sodiro a. 1891 n. 266!]. — Columbia (Hartweg n. 1030!). Var. ß. diversifolia (H. B. K.) R. Knuth, — Ehynchotheca diversifolia II. B, K. Nov. Gen. et Spec. V. (1821 ) 181 t. 465. — Alectorium heterophyllum in herb. Link. — Folia integra et usque ad 1/3 partem trilobata. Rostrum brevius quam in var a. Peru: Pomabamba (Humboldt n. 3248!). Fig. 68. Ä — C Rhynchotheca spinosa var. integrifolia (H. B, K.) R Knuth. Ä Habitus. B Flos longitudinaliter sectus. C Fructus. — D—F Wendtia gracilis Meyen. Z) Habitus. ^ Alabastrum. F Flos. — G — H Balhisia verticillata Cav. O Flos longitudinaliter sectus, H Capsula aperta (ex Engler-Prantl, Nat. Pflzfam. HI, 4. [1897] 12 f. 10), Foha profunde 3 — 5-lobata. Rostrum 17 mm lon- Var. /. lobata R. Knuth, gum, — Fig. 69^ — D. Peru: Unterhalb Yanamanebe, auf dem Wege von Cuzco nach Sta. Anna, in dichtem Gesträuch in der Nähe eines Baches um 3200 m (Weberbauer, Fl. Peru a. 1905 n. 49691). Zwischen Sandia und Cuyocuyo, um 2 700 m (Weberbauer, Fl. Peru a. 1902 n. 873a!). — Blühend Mai bis Juni. 8. Wendtia Meyen. Wendtia'') Meyen, Reise I. (1834) 307; Endlicher, Gen. (1836 — 1840) 1169 n. 6051; Benth.-Hook. Gen. pl. I. (1 862) 271 ; Engl.-Prantl, Pflzfam. HI. 4. (1896) 13. — Martiniera Guill. in Deless. Ic. Sei. HI. (1837) 23 t. 40. — Martinieria Walp. Ann. I. (1848) 141. — Hyperum Presl., Epim. bot. (1849) 211. *j J. Ch. W. Wandt (1778—1838), Wendtia. 551 Flores reguläres. Sepala 5, imbricata. Petala 5, imbricata. Glandulae 0. Stamina i 0, libera; antherae vix majusculae. Ovarium trilobum, 3-(rarius 4-)loculare; Stylus brevissimus ; Stigmata 3 (rarius 4), lingulata, erecto-patula; ovula in loculis 2, collateralia, pendula. Cap- sula ecaudata, apice loculicide 3 valvis dehiscens. Semina in loculis \ —2. — Fruticuli ramo- sissimi, i pubescentes vel glabrescentes. Folia opposita, parva, 3 — 5-lobata vel -dissecta, raro integra, exstipulata. Flores pedicellati, ad apices ramorum axillares, solitarii vel fasci- culati. Caljx involucro foliorum in lacinias angustas vel angustissimas dissectorum ornatus. Species 3, chilenses et argentinae. Fig. 69. Rhynchotheca spinosa Ruiz et Pav. — A—D Var. lobata R. Knuth. A Habitus. B Flos. G Flos defloratus. D Germen. — E—Q Var. integrifolia (H. B. K.) R. Knuth. E Ramus. F Carpellum. G Fructus longitudinaliter sectus. (Icon. origin.) Glavis specierum. A. Folia integra, rarissime tridentata, pube brevissima sericea vestita. Flores ad apices ramulorum dr solitarii. Ramuli suberecti \ . W. calydna. B. Folia usque ad medium trilobata vel integra, pube brevissima sericea vestita. Flroes ad apices ramulorum dz solitarii. Ramuli patuli, tenerrimi 2. TF. aphanifolia. C. Folia usque ad medium vel ultra 3 — 7-lobata, pilis perpaucis longis lanatis vestita vel glabrescentia. Flores ad apices ra- mulorum ± capituliformiter congesti 3. W. gracilis. 552 R- Knuth. — Geraniaceae. \. W. calycina Griseb. in Goett. Abb. XXIV. (1879) 70. — W. argentea Griseb. 1. c. — Viviania calycina Griseb. in Goett. Abb. XIX. (1874) 10 4. — Frutex 50 — <00cm altus, ramosissimus ; ramuli floriferi 1/2 — \ mm crassi, argenteo-sericei ; rami vetusti fusci vel atrescentes. Folia pernumerosa, opposita, 3 mm inter sese distantia, siibsessilia petiolo Y2 "^™ lo^^go? lanceolata, acuta, integra, albido-cinereo-sericea, sed mox glabrescentia, vel glabra et margine ciliata. Flores terminales pedicellati; pedicellus 3 — 10 mm longus, 1/2 — ^ "^"^ crassus, argenteo-sericeus, demum glabrescens et strictus, folia { 1 Y2~P'o superans. Involucri foliola 4 — 9 mm longa, divisa; lobuli lineari- flliformes, argenteo-sericei. Sepala foliolis aequilonga vel paiillo longiora, 7 — 9 mm longa, 2 — 2^4 «im lata, lanceolata, zb acuminata, acuta vel acutissima, argenteo-sericea, demum glabrescentia. Corolla 10 mm diam., pallide flava(?). Petala caljci vix aequi- longa, plerumque paullo breviora, 5 — 7 mm longa, 2Y2 — 3 mm lata, obovata, apice obtusa vel rotundata, integra. Filamenta calyce 2^3-plo breviora; antherae ovoideae. Germen niveo-hirsutum. Capsula albo-hirsuta, calyce fere 2-plo brevior. — Fig. 70/. Argentinien: Prov. Catamarca, auf der Sierra de Belen bei Voyas altas um 2700 — 3300 m (Lorentz, Fl. argent. a. 1872 n. 605 — Typus in herb. Berol. !), bei Capillitas (Schickendantz, Fl. arg. a. 1873 n. 342!), Cerro del Campo Grande (Schickend antz, Fl. arg. a. 1874 n. 317 sub W. argentea Griseb.!). — Prov. Tu- cuman, auf der Sierra de Tucuman bei La Cienega (Hieronymus et Lorentz, Fl. argent. a. 1874 n. 700 !). — Prov. de la Rioja, auf der Sierra famatina (Hieronymus et Niederlein, Fl. argent. a. 1879 n. 592!). Cordillera de la Rioja (Hieronymus et Niederlein, Fl. arg. a. 1879 n. 188!). Sierra Velasco, Cuesta de la Puerta de Piedra (Hieronymus et Niederlein, Fl. Arg. a. 1879 n. 60!). — Ohne genaue Standortsangabe (Lorentz n. 123!, Schickendantz, Fl. arg. a. 1877/78 n. 61 !). — Blühend Januar bis Februar. 2. W. aphanifolia Griseb. in Goett. Abb. XXIV. (1879) 71. — Frutex 50—100 cm altus, ramosissimus, ramis lignosis tenuibus; ramuli floriferi Y2 ^"^ crassi, tomentoso- puberuli; rami vetusti pallide fusci. Folia pernumerosa, opposita, 3 — 10 mm inter sese distantia, subsessilia petiolo vix 1 mm longo, lineari-lanceolata, acuta, integra, albido- argenteo-sericea. Flores terminales, numerosi, pedicellati; pedicellus 4 — 1 0 mm longus, 1/2 mm crassus, sicut ramulus tomentoso-puberulus, folia vix vel non superans. Involucri foliola 5 mm longa, saepe indivisa, filiformi-linearia_, argenteo- vel canescenti-sericea. Sepala foliolis involucri circ. aequilonga, 4 — 5 mm longa, 1 Y2 — 2 mm lata, lanceolata, zir acuminata, acuta, argenteo-sericea. Corolla 16^2 — 18 mm diametiens, pallide flava (?). Petala calyce 2 — t^j^-^Xo longiora, 10 mm longa, 5 mm lata, cuneato-obovata, apice leviter retusata, integra. Filamenta calyce 2-plo breviora; antherae ovoideae. Germen niveum, minutum. Stigmata lineari-lingulata, atro-purpurea. — Fig. 70^. Argentinien: Prov. Catamarca, Cuesta de Muschara (Schickendantz, Fl. arg. a. 1873 n. 297 — Typus in herb. Berol.!, a. 1876 n. 290 — Typus in herb. Berol.!), Alto de la Toma im Tale Granadillas (Schickendantz, Fl. arg. a. 1873 n. 258 — Typus in herb. Berol.!), ohne Standgrtsangabe (Schickendantz, Fl. arg. a. 1877/78 n. 60 !, n. 62!). — Prov. de l'a Rioja, auf der Sierra Velasco bei Cuesta de la Puerta de Piedra (Hieronymus et Niederlein, Fl. arg. a. 1879 n. 61 ). — Prov. Cordoba, Sierra Achala, Cuesta de Copina (Hieronymus, Fl. arg. a. 1878!). — Blühend Oktober bis Januar. 3. W. gracilis Meyen, Reise L (1834) 308; Walp. Rep. I. (1842) 460; Nov. Act. XIX. Suppl. I. (1843) 316 t. 7; Phil. Cat. PI. chil. (I 881) 35. — W. Poeppigiana Klotzsch in Linnaea X. (1835 — 1836) 432; Walp. Rep. I. (1842) 460. — W. Reynoldsii Endl. in Walp. Rep. L (1842) 460; Gay, Fl. Chile L (1845) 405; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVH. (1893) 250; Reiche, Fl. Chile L (1896) 295. — W. trigyna 0. Ktze. Rev. gen. III. 2. p. 33. — Martiniera potentilloides Guill. in Deless. Ic. Sei. IlL (1837) 23 tab. 40. — Hyperum trißdum Presl, Epim. Bot. (18 49) 211. — Larrea(?) trigyna Kunze, Syn. PI. Americ. austr. msc. — Suffrutex 20 — 70 cm altus, e basi ramuloso- ramosissimus ramis erectis vel ascendentibus, densissime foliatus. Caulis et rami usque Wendtia. 553 Fig. 70. A Wendtia aphanifoUa Griseh. — B — H Wendtia gracilis Meyen. J5 Habitus. CAla- bastrum. D Flos. E Staöien. F Pistillum. 0 Germen longitudinaliter sectum. H Germen transversaliter sectum. — J Wendtia calycina Griseb. (Icon. origin.) 554 ^- Knuth. — Geraniaceae. 4 mm crassi, mox sublignosi, teretes, laeves, fusci. Folia pernumerosa, opposita, saepe <2 mm longa et 8 mm lata, subsessilia petiolis 1/2 — ^ ^^ longis saepe fuscis, sub- coriacea, ambitu cuneato-rhomboidea, supra glabra, subtus praecipue ad venas et mar- ginem pilis longis adpressis argentea, iuvenilia non raro utrinque cinereo-sericea, usque ad 2/5 — Vs ps^'^'tem 3 — 7-lobulata, lobulis lanceolatis vel ovatis, obtusis vel acutiusculis, raro integra lanceolata. Flores bini vel terni ex axillis binorum foliorum, ad apicem ramorum capituliformiter congesti. Pedicelli gracillimi, filiformes, sepalis 1^/2 — i-plo longiores. Involucri foliola 4 — 7 mm longa, divisa, rarius integra; lobiili lineari-filiformes, argenteo- serieei. Sepala foliolis involucri aequilonga vel paullo longiora, 4 — 8 mm longa, 1^4 — 2 mm lata, lanceolata, vix acuminata, acuta, argenteo- vel albido-sericea vel -hirsuta. Corolla 6 — 7 mm diam., pallide flavaf?). Petala caljci vix aequilonga, 3 — 5 mm longa, 2 mm lata, obovata, apice obtusa, integra. Filamenta petalis 2-plo breviora; antherae ovoideae. Germen niveo-hirsutum ; Stigmata lineari-lingulata, atro-purpurea. — Fig. 6SD—F, lOB—H. Var. a. typica R. Knuth, — Folia minora, 5 — 7-lobata. Von der chilenischen Cordillere bei Coquimbo bis Patagonien (nach Reiche) : Chile: Santiago, Cord, de Lo Caiias, um 2000 m (Philippü). Quebrada San Ramon, 1700 — 2200 m (nach Meigen [n. 298, n. 319]). Cordillere de San Fernando, um 1900 m (Meyen — Typus!). Anden von Sa. Rosa und von Antuco (Poeppig, Coli. PI. Chil. III. n. 129 sub Larrea trigyna Kunze). Araucania (Philippia. 1887!). Ufer des mittleren Rio Mansu, auf Kies (Reiche a. 1896!). Cordillere de Curicö, 2200 m (Reiche a. 1897!). Uspallata-Pass bei Juncal, um 2000 m (Buchtien in Baenitz, Herb. Americ. a. 1903!). — Argentinien, im Tal Malalco (Neger, PI. chilenses a. 1897!). — Westliches Patagonien, Rio Aysen (Düsen a. 1897!). — Blühend Januar bis April. Var. ß. Radlkoferi (0. Ktze.) R. Knuth. — W. trigyna var. Radlkoferi 0. Ktze. — Folia maiora et latiora, 3-lobata, lobis dz obtusis, laetius viridibus. Chile: Paso Cruz, um 1 600 m (0. Kuntze a. 1892!). Ohne Standortsangabe (Gay!). 9. Balbisia Cav. Balbisia*) Cav. in Anal, cienc. nat. VII. (1804) 61; Endl. Gen. (1836—1840) H69 n. 6050; Benth. et Hook. f. Gen. pl. I. (1862) 276; Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1897) 13. — Ledocarpon Desf. in Mem. Mus. Par. IV. (1818) 250. — Ledocarpum DC. Prodr. I. (182 4) 702. — Gistocarpus Kunth in Mem. Soc. bist. nat. Paris III. (1827) 389. — Crukshanksia Hook, et Arn. in Hook. Bot. Mise. II. (I83l) 211 t. 90. — Gruikshanksia Benth. et Hook. f. Gen. I. (1862) 276. — Gistocarpuin Pfeiff. Nom. I. 1. (1873) 766. Flores reguläres. Sepala 5, imbricala. Petala 5, hypogyna, contorta. Glandula 0. Stamina 1 0, hypogyna^ hbera; antherae magnae. Ovarium angulato-5-lobum, 5-loculare, erostre; Stigmata 5, lingulata, sessilia; ovula in loculis 00, 2-seriata. Capsula ecaudata, apice loculicide 5 valvis dehiscens, valvis persistentibus. Semina 00; albumen carnosum, tenue. — Suffrutices, ramosi vel ramosissimi, dz pubescentes. Folia alterna vel opposita, plerumque 3-partita, raro integra, exstipulata. Flores terminales, solitai'ii, longiuscule pedunculati, magni, lutei. Calyx involucro foliorum in lacinias lineares dissectorum ornatus. Species 6, Andes austro-americanas subtropicas habitantes. Clavis specierum. A. Folia 2 mm longa vel breviores \ . B. microphylla. B. Folia 5 — 15 mm longa. a. PeduncuU foliis multiplo longiores. *) G. B. Balbis (1765 — 1831\ prof. botan. Taurinensis (auetor Floiae Taurinensis etc.). Balbisia. 555 a. Pedunculi robusti. Involucri foliola lineari-lanceolata. Folia lineari-lanceolata 2 . R pedtmcularis. ß. Pedunculi fere tenues. Involucri foliola setaceo-subulata. Folia anguste linearia 3. B. Meyeniana. b, Pedunculi sub flore foliis fere aequilongi. a. Flores media magnitudine. Folia linearia i. B. verticillata. ß. Flores magni. Folia linearia. 5. 5. Weberbaueri. y. Flores media magnitudine. Folia lanceolata, acuta vel acutissima, indumento scriceo manifeste argenteo ni- tentia. Stigmata 4, rarius 3 6. R integri folia. \. B. microphylla (Phil.) Reiche, Fl. Chile I. (1896) 2 94. — Ledocarpum micro- phyllum Phil, in Anal. Mus. nac. Chile (I89l) H. — Frutex usque \ m altus, dense ramosus vel ramosissimus; ramuli floriferi \ — 1 1/4 mm crassi, tomentoso-puberuli, pallide fusci; rami vetusti glabri, fusco-atri. Folia pernumerosa, opposita, sessilia, usque ad basin 2 — 3-partita, lobis argenteo-sericeis ovatis vel lanceolatis obtusis integris, \ — 11/2^"^ longis et \ mm latis, in axillis gemmis ornata. Flores terminales, pedi- cellati; pedicellus 3 — 6 mm longus, \ mm crassus, pihs lanatis tomentoso-puberulus, folia 2 — 5-plo superans. Involucri foliola 3 — 5 mm longa; lobuli lineari-lanceolati vel late hneares, pilis argenteis adpressis sericei. Sepala involucri foliohs usque 2-plo longiora, 7 — 8 mm longa, 3 — 3Y2 mm lata, lanceolata, acuminata, acuta, pihs adpressis argenteis sericea. Corolla 2V2 cm diam., aurea; petala sepalis 2V2~plo longiora, 13 mm longa, 9 mm lata, late cuneato-obovata, apice rotundata vel ± retusa, integra. Fila- menta ovario 2 — 3-plo longiora; antherae oblongae. Germen dense niveo-hirsutum. — Fig. 7 IJ, iT. Nord-Chile: Prov. Tarapaca, Sibaya (Philippi a. 1885 — Typus in herb. Berol. !). — Blühend März. 2. B. peduncularis (Lindl.) D. Don in Edinb. N. Phil. Journ. XI. (1831) 277; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 294 ex pte. — Ledocarpum pedunculare Lindl. Bot. Reg. XVII. (1831) t. 1392; Gay, Fl. Chile I. (1845) 393. — Ledocarpum argenteum Presl, Symb. Bot. I. (1832) 67; Gay, Fl. Chile I. (1845) 395. — Cruckshanksia cisti- flora Hook. Bot. Mise. II. (1831) 211 t. 90. — Cruckshanksia 'peduncularis Steud. Nom. ed. 2. I. (1840) 448. — Frutex circ. 1 m altus, ramosus ramis erectis zb strictis; ramuli floriferi 1 Y2 — 2 mm crassi, pube densa tomentosa obsiti; rami vetusti glabri, fusci vel atro-fusci. Foha numerosa, opposita vel subopposita, 1 — 2 cm inter sese distantia, sessilia, usque ad basin 2 — 3-partita, lobis canescenti- vel albido-sericeis vel -sericeo-villosis lanceolatis obtusiusculis integris, 7 — 17 mm longis et 2 — 3 mm latis. Flores terminales, pedicellati; pedicellus 2 — 5 cm longus, 0/4 — 2 mm crassus, fere strictus, crassiusculus, tomentoso-puberulus, folia 3 — 5-plo superans. Involucri foliola 7 — 12 mm longa; lobuli lineari-lanceolati, caneScenti- sericei. Sepala involucri foliolis 2— 2V2"Plo longiora, 17 — 2 5 mm longa, 3 — 4 mm lata, lanceolata, sensim acuminata, acuta, canescenti-tomentoso-sericea. Corolla 4^2 — "7 cm diam., aurea; petala sepalis 2^/2 — 3Y2-PI0 longiora, 3 — 4 cm longa, 17 — 20 mm lata, late cuneato-obovata, apice dz rotundata, integra. Filamenta ovario 1 Y2 — 2-plo longiora; antherae oblongae. Ova- rium dense niveo-hirsutum; stigmata atro-purpurea. Capsula pilis albis adpressis sericea, calyce 2-plo brevior. — Fig. 1\A. Chile: Wüste Atacama (Philippi n. 94!). Prov. Coquimbo (Cruckshanks nach Don — Typus; Macrae a. 1825 — Typus!; Philippi a. 1888!; Gay!). Ohne Standortsangabe (v. Besser!). — Blühend September bis Dezember. Nota 1. Reiche in Fl, Chile p. 294 conjunxit hanc speciem et B. verticillatam. Nota 2. Ledocarpum argenteum est forma culta speciei descriptae, caulibus et ramis tenuioribus ascendentibus ornata. 3. B. Meyeniana Klotzsch in Linnaea X. (1836) 432. — Ledocarpon Meyenianum Steud. Nom. ed. 2. II. (1841) 20. — Frutex circ. 1 m altus, ramosus vel ramosissimus; 556 R. Knuth. Geraniaceae. ramuli floriferi \ mm crassi, pube densa tomentosa obsiti; rami vetusti glabri, canes- centi-atri vel cinerei. Folia numerosa, opposita, \ — \ y^ cm inter se distantia, sessilia, usque ad basin 2 — 3-partita, lobis canescenti-subhirsutis vel -serieeis linearibus obtusiusculis integris, 5 — 8 mm longis et \ mm latis, basin versus sensim angustatis. Flores terminales, pedicellati; pedicellus ^^/^ — 3 cm longus, ^/^ — i mm crassus, tenuis, Fig. 71. A Balbisia peduncularis (Lindl.) D. Don. — B—H Balbisia Meyetiiana Klotzscli. 5 Ramus. C Stamina pistillumque. Z) Pistillum. ^ Ovarium longitudinaliter sectum. i?^Ovarium transversaliter sectum. O Capsula. H Semen. — J, K Balbisia microphylla (Phil.) Reiche. J Ramus. K Stamina. (Icon. origin.) Balbisia. 557 dense puberulus, folia 2 — 5-plo superans. Involucri foliola 8 — < 0 mm longa; lobuli subulati, pilis longis ztz patulis hirsuti. Sepala involucri foliolis 1^2 — 2-plo longiora, i i mm longa, 3 mm lata, lanceolata, sensim acuminata, acuta, canescenti-puberulo- subhirsuta. Corolla 4 — 4V2 cm diam., aurea; petala sepalis 2-plo longiora, 20 — 25 mm longa, \ \ — \3 mm lata, late cuneato-obovata, apice rotundata, integra. Filamenta ovario .2-plo longiora; antherae oblongae. Ovarium dense niveo-hirsulum. Capsula dense pilis albis villosa, caljce fere 2-plo brevior. — Fig. liB — H. Nord-Chile: Cordillera de Tacna (Meyen a. i83< — Typus in herb. Berol.!). — Süd-Peru: Laguna de Titicaca (v. Besser n. 54 — Typus in herb. Berol.!). — Bolivia: Jaipa, an steiler schieferiger Wand, um 3400 m (Fiebrig, PI. austro-boliv. a. 1903 — 190 4 n. 30 9 4 — blüh. Februar). Nota. Nomen bolivianum teste Fiebrig »Picipinto«. 4. B. verticillata Cav. in Anal. Cienc. Nat. VII. (1804) 62 t. 46; D. Don in Edinb. N. Phil. Journ. XI. (183I) 277; Ball in Journ. Linn. Soc. XXII. (1885) 34. — Ledocarpon chiloense Desf. in Mem. Mus. Par. IV. (1818) 551 t. 13; DC. Prodr. I. (182 4) 702. — Ledocarpon cistiflorum Meyen, Reise I. (1834) 470. — Ledocarpon chilense Steud. Nom. ed. 2. II. (1842) 20; Gay, Fl. Chile I. (1845) 394. — Oenothera scoparia Herb. Ruiz et Pav. ex D. Don 1. c. — Frutex 1 m altus, dense ramosus vel ramosissimus ; ramuli floriferi 1 — 1 Y2 mm crassi, tenuiter puberulo-tomentosi; rami vetusti glabri, canescenti-atri. Folia pernumerosa, opposita, sessiha, usque ad basin 2 — 3-partita, lobis praecipue subtus tomentoso-sericeis lanceolato-linearibus vel linearibus acutiusculis integris, 5 — 8 mm longis, 1 — 1 Y2 mm latis. Flores terminales, pedicellati; pedicellus ^4 — < (sub fructu usque 2) cm longus, 1/2 — V4 ^^^ crassus, puberulo-tomen- tosus, folia plerumque 2-plo superans. Involucri foliola 6 — 10 mm longa; lobuh fili- formes, zb adpresse niveo-villosi. Sepala involucri foliohs manifeste longiores, 1 0 — 1 5 mm longa, 3 — 4 mm lata, lanceolata, dz longe acuminata, acuta, albido-tomentoso-sericea. Corolla 3 — 3^2 cm diam., am-ea; petala sepalis 2 — ^^/^-p^o longiora, 20 mm longa, 1 0 mm lata, ± cuneata, apice dr rotundata vel obtusa, integra. Filamenta ovario circ. aequilonga; antherae ovoideo-oblongae. Ovarium dense niveo- vel argenteo-hirsutum. Capsula dz niveo-hirsuta, 4 — 8 mm alla, calyce Vs'P^^ brevior. — Fig. 68 G — H. Süd-Peru: Distr. Arequipa (Meyen a. 183l!; Stübel, Fl. Peruana a. 1877 n. 88!). Rimac Valley oberhalb Matucana, zwischen 2370—2650 m (Ward nach Ball; Weberbauer, Fl. Peru, a. 1901 n. 87! a. 1901 n. 114!). — Nord-Chile: Distr. Tacna (Meyen!). — Blühend Februar bis Dezember. — Nach D. Don, der aber ver- mutlich auch Exemplare der B. argentea und B. Meyeniana unter B. verticillata ver- einigt hat: Peru, zwischen Obragilla und Canta (Nee, Ruiz et Pavon). Chile (Ruiz et Pavon). 5. B. Weberbaueri R. Knuth, spec. nov. — Frutex 1 m altus, dense ramosus vel ramosissimus; ramuli floriferi 1' — 1 Y2 mm crassi, tomentoso-puberuh, saepe rubelli; rami vetusti glabri, canescenti-atri. Folia pernumerosa, opposita, sessilia, usque ad basin (I — )2 — 3-partita, lobis albido- vel argenteo-sericeis lanceolato-Hnearibus obtusius- culis vel obtusis integris, 4 — 6 mm longis et 1 — 1 Y2 n^m iatis. Flores terminales pedicellati; pedicellus ^/^ — 1 (sub fructu 1 Y2) cm longus, 1 mm crassus, pihs patulis dense pubescens vel subhirsutus, folia 2 — 3-plo superans. Involucri foliola 6 — 10 mm longa; lobuli filiformes, pilis patuhs hirsuti, sicut pedicellus saepe rubelli. Sepala involucri foliohs usque 2-plo longiora, 10 — 15 mm longa, 3 — 4 mm lata, lanceolata, zh longe acuminata, acuta, dense pubescentia vel fere dz adpresse villosa. Corolla 4 — 5Y2 cm diam., aurea; petala sepalis 2Y2 — 3-plo longiora, 20 — 30 mm longa, 12 — 20 mm lata, dz cuneata, apice ±: rotundata, integra. Filamenta ovario 1 — 2-plo longiora; antherae oblongae. Ovarium dense niveo- vel argenteo-hirsutum. Capsula pilis albis adpressis sericeo-villosa, 8 mm alta, calyce ^3"?^^ brevior. Peru: ^wischen Airampae und Pampa de Acrieros an der Bahn Arequipa-Puno in offener Formation von entfernt stehenden Sträuchern mit wenigen ausdauernden Gräsern, zwischen 3200 — 3400 m (Weberbauer, Fl. Peru a. 1902 n. 1408 — blühend 558 ^ Knuth. — Geraniaceae. August!). Am Fuße des Vulkans Misti bei Arequipa in Erdklüften, die nur zur Regenzeit von Wasser durchflössen werden, in offener Formation von Cacteen und niedrigen regen- grünen Sträuchern mit wenig Graswuchs (Weberbauer, Fl. Peru a. 1905 n. 4831 — blühend Mai!). Nota. Species peraffinis B. verticillatae, sed tarnen ab ea mihi diversa esse videtur indu- mento floris magis patulo et corolla multo maiore. 6. B. integrifolia R. Knuth, spec. nov. — Frutex i m altus, ramosus vel ramo- sissimus; ramuli floriferi \ mm crassi, sicut folia pube densa sericea argentei; rami vetusti glabri, canescenti-atri vel cinerei. Folia pernumerosa, opposita vel subopposita, V2 — ^ V2 ^^ ^^^^^^ ^^ distantia, subsessiha petiolo \ — 2 mm longo, integra, lanceolata vel ovato-lanceolata, acutiuscula vel obtusiuscula, IS — 2 5 mm longa, 3—5 mm lata. Flores terminales, pedicellati; pedicellus 7 — -15 mm longus, vix i mm crassus, argenteo- sericeus, foliis circ. aequilongus, fructifer autem ea longitudine superans et strictus. Involucri foliola 6 — 9 mm longa, Uneari-subulata, argenteo-sericea, vix numerosa. Sepala involucri foliolis i — 1 Y2"Plo longiora, 12 — 15 mm longa, 4 mm lata, lanceolata, sensim acuminata, acuta vel acutissima, argenteo-sericea. Corolla 3^/2 ^^ diam., intense rubra; petala sepahs 1 — 1 Y2-P^o longiora, 15 — 18 mm longa, 11 mm lata, late cuneato- obovata, apice rotundata, integra. Filamenta ovario 2-plo longiora; antherae eUipsoi- deae vel oblongae; Stigmata 4, rarius 3. Ovarium dense niveo-hirsutum. Capsula ca- nescenti-sericea, 6 — 7 mm longa, erecta, calyce fere 2-plo brevior. Süd-Bolivia: Paicho bei Tarija, um 3400 m auf trockenem felsigem Hange (Fiebrig, PI. austro-boliv. a. 1903 — 1904 n. 3035 — blühend Februar!). — Nord- Argentinien: Salinas grairde, bei Jujui um 3500 m (Hauthal, It. austro-americ. a. 1905 n. 123 — blühend November!). Nota. Species foliis integris et indumento argenteo-sericeo plantae totius distinctissima est. Trib. IV. Vivianieae (Endl.) Benth. Vivianieae Benth. in Benth. et Hook. f. Gen. I. (1862) 270; Reiche in Engl.-Prantl Pflzfam. m. 4. (1897) 13. — Vivianieae (fam.) Endl. Gen. (1836 — 1840) 1169 n. 6052. — Vivianiaceae (fam.) Klotzsch in Linnaea X. (1836) 433; Progel in Mart. Fl. Brasil. XU. 2. (1872 — 1877) 525. Flores reguläres. Calyx 5-, rarius 4-lobatus; lobi valvati. Petala 5( — 4), hypogjna. Stamina 10, rarius 8, hbera, hypogyna. Glandulae 5 vel 4, integrae vel 2-partitae, cum petalis alternantes. Ovarium 3-lobum, 3( — 2)-loculare, erostre; ovula in loculo 2. Capsula 3-loba, locuhcide dehiscens. Folia opposita, parva, integra vel dentata. 10. Yiviania Cav. Viviania'^) Cav. in Anal, cienc. nat. VII. (1804) 2M t. 49; Spreng. Syst. veg. II. (1825) 278 n. 1616; D. Don, Phil. Journ. (1830) 170; Endl. Gen. (1836 — 1840) 1 170 n. 6053; Benth. et Hook. f. Gen. pl. I. (1862) 295; Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1896) 13. Calyx 5-, rarius 4-lobatus, lobis valvatis. Petala 5, rarius 4, hypogyna, contorta. Glandulae totidem, alternae, integrae vel 2-partitae. Stamina 10, rarius 8, libera, omnia antherifera; antherae satis parvae. Ovarium 3-lobum, 3- rarius 2-loculare, erostre. Stylus brevis; Stigmata 3, rarius 2, fiUformia vel zb lingulata, quam Stylus 2 — 4-plo longiora, zb erecta, intus stigmatosa; ovula in loculo 2, superposita, trans- versa. Capsula 3-loba, locuhcide 3 valvis dehiscens. Semina in loculis 1 — 2; alterum ascendens, alterum pendens; albumen carnosum; embryo linearis, valde curvatus. — Herbae suffruticosae, ramosissimae vel diffusae. Folia opposita, integerrima vel crenata vel dentata, subtus indumento tomentoso vel sericeo saepe nivea, exstipulata. Flores pedunculati, in axillis foliorum superiorum saepe corymboso-fasciculate congesti. Species 28, praecipue chilenses et austro-brasilienses. *) D. Viviani (1772—1840), prof, bot. Genuas. \ Viviania. 559 Clavis sectionum. Sect. \. Macraea. Caijx 5-merus. Petala 5. Semina in loculo 2. Sect. 2. Caesarea. Galyx 5-merus. Petala 5. Semina in loculo 2; inferius depauperatum. Sect. 3. Cissarobryon. Calyx 5-merus. Petala 5. Stylus longus, usque ad medium tantum tripartitus. Semen unicum in loculo. Sect. 4. Linostigma. Calyx 4 — 5-merus. Petala 4 — ^5. Stamina 8 — 10. Carpella 2. Semen unicum in loculo. Sect. \. Macraea (Lindl.) R. Knuth. Eu-Viviania Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1896) 13. — Macraea (gen.) Lindl. in Brand. Journ. XXV. (1828) 104; Hooker, Bot. Mise. I. (1830) 175. A. Plantae perennes. a. Folia subtus pilis incanis vel niveis albida. a. Folia breviter petiolata vel sessilia. — Incolae cordil- lerae altae. I. Foliorum margo crenis 1 — 2 vix perspicuis ornatus. 1 . Species grandiflorae. Flores foliis longiores, - saltem aequilongi. * Pedunculi decidui. f Inflorescentia corjmbosa. Calyx summum usque ad medium partitus, cylindricus, basi hirsutus. Folia parva, 5 — 8 cm longa, tri- angulari-cordata 1 . F. rosea. ff Inflorescentia corymbosa. Calyx summum usque ad medium partitus, leviter inflatus, basi hirsutus. Folia parva, 5 — 1 0 cm longa, ovato-cordata 2. F. cordata. ff f Inflorescentia corymbosa. Calyx ultra me- dium partitus; laciniae acuminatae, demum subulato-acutissimae, Folia usque 1 5 cm longa, oblongo-lanceolata, subtus vix per- spicue nervulosa 3. F. parvifolia. ffff Inflorescentia pauci-(2-)flora. Calyx usque ad medium partitus. FoHa usque 1 5 — 17 cm longa, ovala, subtus prominenter nervata . 4. V. pauciflora. ** Pedunculi persistentes, spinosi 5. F. sjnnescens. 2. Species parviflorae. Flores foliis manifeste bre- viores. Folia maiora. * Rami tortuosi, tenues. Folia lanceolato-ovata 6. V. grandifolia. ** Rami erecti, firmi. Folia ovata. f Cauhs superne puberulus vel pilis brevibus subhirsutus I.V. ovata. ff Caulis sursum albido-tomentosus .... 8. F. Bernalesii. fff Caulis sursum patule hirsutissimus ... 9. F. hirsuta. II. Foliorum margo crenis vel denticulis 3 — 4 distinctus. 1 . Folia ovata, parva, margine revoluta . . . . 1 0. F. revoluta. 2. Folia ovato-triangularia, maiora, margine plana. 11. V. australis. ß. Folia manifeste petiolata, margine grosse dentata. — Incolae provinciarum centralium vel orae maritimae. I. , Folia breviter petiolata, subtus nivea, subcoriacea. 12. V. crenata. II. Folia petiolata, petiolis 7 — 12 mm longis, subtus cinerea, zb tenuia 13. V. petiolata. 560 R. Knuth. Geraniaceae. b. Folia subtus viridia. I 4. F. viridis. B. Plantae annuae, tenues 15. F. tenuicaulis. C, Species mihi ignotae. a 16. V.hrevipedunculata. b. Kami hirsuti. Petala rosea, \ 5 mm longa 1 7. F. laxa. c. Species parviflora. Folia lanceolata. Pedunculi caljce multo breviores. Corolla albida (teste Reiche) .... 18. V. mari folia. \. V. rosea (Hook.) Klotzsch in Linnaea X. (1836) 435; Walpers in Meyen, Observ. botan. (18 43) 317; Gay, Fl. Chile I. (1845) 398; Phil. Cat. PI. Chil. (1881) Fig. 72. A — C Viviania rosea (Ilook.) Klotzsch. A Ramus üorifer. B Diagramma. C Ala- bastrum. — D — F V. montevidensis (Spreng.) Reiche. D Pars caulis floriferi. E Stamina et pistillum. F Fructus longitudinahter sectus. — O—H V. petiolata Hook, et Arn. Q Pars caulis floriferi. IZ" Pistillum. (ex Reiche in Engler-Prantl, Nat. Pflzfara. lil. 4. [1897] p. i 3). 35, in Anal Univ. Santiago 82. (1893) 737; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVII. (1893) 250; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 290 (var. excl.). — Macraea rosea Lindley in Brande's Jom-n. XXV. (1828) p. 204; Hook. Bot. Mise. I. (1830) 176 t. 50. — Suffruticosa, perennis, 12 — 27 cm alta, e basi ramosa vel ramosissima ramis sublignosis erectis. Caules plerumque numerosi, subUgnosi, laeves, teretes, saepe cortice nitente armati, erecti, rarius leviter tortuosi, graciles, 1 Y2 — 3 mm crassi, e basi ramosi. Folia opposita, 1 — 2Y2 cm inter se distantia, subpetiolata petioHs crassiusculis, 1 mm longis; lamina saepe 8 mm longa, 6 mm lata, triangulari-cordata, acutiuscula, integra, supra glabrescens, subtus albido-lanuginoso-sericea, ad venas prominentes glabrior. Flores ad apicem ra- morum numerosorum corymbum pauciflorum efformantes. PedicelH foliis bracteiformibus subulatis 2 — 3-plo longiores, circ. 12 — 14 mm longi, tenues, sed satis stricti, sicut caulis iuvenilis et rami subvilloso-puberuli. Calycis usque ad 1/3 — Y2 partiti laciniae trianguläres, acuminatae, acutissimae, albido-lanuginoso-sericeae, ad nervös marginales Viviania. 561 et nervum medium prominentes autem glabrescentes; tubus zb cjlindricus, basi pilis albidis patulis hirsutus. Corolla rosea; petala longe unguiculata ungue 5 mm longo lineari-subulato, oblongo-obovata vel obovata, integra, obtusa. Filamenta 8 mm longa. — Fig. l^Ä—G] 13F—K. Mittleres Chile, auf der hohen Cordillere von Coquimbo bis Colchagua: Prov. Coquimbo, Cordillcra del Toro bei Coquimbo (Philippi a. 1883!). — Prov. Santiago, Santiago (Philippi!); Uspallata-Pass bei Juncal, um 2300 m (Buchtien in Baenitz, herb, americ. !). — Prov. Colchagua, Cordillera de Talcaregüe (Gay!); Cordillera de San Fernando, um 2400 — 2700 m (Meyen a. 1831); Cordillera las Aronas (Philippi a. 1854!). — Ohne Standortsangabe (Bridges n. 1183!, n. 1184!; Geisse!). Nach Hooker ferner bei Cumbre (Macrae), auf der Cordillera San Pedro Nolasco (Gillies), von Guardia bis zu Primera Quebrada (Cruickshanks). — Blühend Oktober bis Dezember. Cl. Gay 1. c. distinguit praeter varielatem typicam, floribus roseis et foliis inte- gerrimis distinctam: Var. ß. alba. Floribus albis. Foliis pauUo minoribus, integris. Var. y. rubella. Floribus rubellis. Foliis majoribus, subdenticulatis. Nota. Cl. Hooker et Arnott in Bot. Mise. III. (ISSS) i48 Macraeam roseam ad F. marifoliam adnumerant, quam speciem non vidi. — Tabula Hookeri citata fortasso ad V. cordatam spectat. 2. V. cordata (Meyen) R. Knuth. — Maeraea cordata Meyen, Reise I. (18 4 3) 342. — Suffruticosa , perennis, 12 — 20 cm alta, e basi ramosa vel ramosissima ramis sublignosis erectis. Gaules saepe numerosi, sublignosi, laeves, teretes, demum cortice nitente pallide fusco armati, erecti, fere graciles, 1 Y2 — 7 mm crassi, e basi ramosi. Folia opposita, 0/2 — 3 cm inter se distantia, subpetiolata petioHs crassiusculis, 1 mm longis; lamina saepe 10( — 1 3) mm longa, 8( — 12) mm lata, ovato- vel rotundato- cordata, obtusiuscula, integra vel raro margine undulato-crcnulata, supra subhirsuta vel mox glabrescens, subtus albido-lanuginoso-sericea, ad venas prominentes glabrior. Flores ad apicem ramorum numerosorum corymbum pauciflorum efformantes. Pedicelli foliis summis lanceolatis vel lanceolato-acuminatis 1 Y2 — 3-plo longiores, circ. 12 — 15 mm longi, satis stricti, sicut caulis iuvenilis et rami subvilloso-puberuli vel subhirsuti. Calycis usque ad 1/3 — Y^-partiti laciniae trianguläres, acuminatae, acutissimae, albido- vel saepius canescenti-lanuginoso-sericeae, ad nervös marginales et nervum medium pro- minentes autem subhirsutae; tubus urceolatus, basi pilis canescentibus patulis hirsutus. Corolla rosea; petala longe unguiculata ungue 5 mm longo lineari-subulato, late obovata, integra, apice obtusa vel rotundata. Filamenta 3 — 10 mm longa, fiHformia. Chile: Prov. Santiago^ Rio Maypü (Meyen a. 18 33!). Ohne Standortsangabe (v. Besser n. 148!). Nota. Specles nuUo modo cum V. grandifolia comparanda est, ut cl. Klotz seh, Walpers et Reiche voluerunt, sed arcte affinis est V. roseae. 3. V. parvifolia (Lindl.) Klotzsch in Linnaea X. (1836) 435. — V. parviflora D. Don ex W. Bart, in Loud. Hort. Brit. Suppl. HI. (1839) 657 (sphalm.) — Maeraea parvifolia Lindley in Brande's Journ. XXV. (1828) 204; Hook. Bot. Mise. I. (1830) 176. — Squarroso-suffruticosa, perennis, 30 cm(?) alta, ramosa ramis sublignosis ascendentibus. Gaules teretes, pube sublanata vel subsericea vestiti, ascendentes vel suberecti, saepe 1 Y2 — 2 mm crassi. Folia opposita, 3 — 4 cm inter se distantia, pe- tiolata petiolis 1 Y2 — 2 mm longis; lamina saepe 18 mm longa, 8 mm lata, ovato- lanceolata, acutiuscula, integra, supra glabrescens ve! pilis paucis longioribus adpressis obsita, subtus albido-lanuginoso-sericea, ad venas prominentes vix glabrior. Flores ad apicem ramorum sparsorum corymbum pauciflorum efformantes. Pedicelli fohis summis vix bracteiformibus lanceolatis manifeste breviores, circ. 4 — 5 mm longi, non stricti, sicut caulis ramique subvilloso-puberuli. Calycis usque ad Y2 — V4 P^^'^iti laciniae e basibus lanceolatis longe acuminatae, acutissimae, albido-lanuginoso-sericeae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes autem glabrescentes; tubus zh urceolato- 562 R. Knuth. — Geraniaceae. cjlindricus. Petala 15 mm longa, unguiculata ungue 5 mm longo, lanceolato-ovata vel ovata, integra, obtusiuscula. Filamenta 8 mm longa, filiformia; antherae ellipsoideae, parvae, \ mm longae. Ovarium villosum. Chile: Collina (Lindley a. 1832 — Typus in herb. Berol. !, v. Besser!). Nota. Gl. Gay, Reiche, Philippi et Meyen specimina typica a Lindley collecta vix viderunt; itaque specimina foliis dentatis et margine revolutis distincta ad hanc speciem adnumeraverunt. Cfr. V. revolutam R. Knuth. 4. V. pauciflora Philippi ex Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVII. (1893) 250. — Suffruticosa, perennis, 30 cm(?) alta, ramosa ramis longis sublignosis ascendentibus vel suberectis. Gaules teretes, ascendentes vel suberecti, non raro leviter tortuosi, saepe i Y2 — 2 mm crassi, iuveniles pube puberulo-sublanata vestiti, demum cortice nitente dz pallide fusco armati, satis sparsim ramosi ramis dz elongatis tenuibus. Folia opposita, \ — 2^/2 cm inter se distantia, petiolata petioJis i Y2~~3 mm longis; lamina saepe \ 6 mm longa, 8 mm lata, ovata, obtusiuscula vel acutiuscula, integra vel vix perspicue undulata, supra glabra, subtus albido-lanuginoso-sericea, ad venas prominentes pube aequali vestita. Flores pauci, 2( — 3) apicibus ramorum nonnuUorum affixi. Pe- dicelli foliis bracteiformibus lineari-subulatis mox longiores, mox breviores, circ. 7 — i 0 mm longi, fere tenues, non stricti, sicut partes superiores ramorum subvilloso- puberuli. Calycis usque ad 2^3 parliti laciniae trianguläres, acuminatae, acutissimae, canescenti-subsericeo-puberulae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes lanato-puberulae; tubus dz urceolato-cylindricus. Corolla rosea(?); petala \3 — 14 mm longa, unguiculata ungue 3 mm longo, lanceolato-ovata, integra, apice obtusa, sed vix rotundata. Ovarium villosum. Ghile: Prov. Santiago, Santiago (Philippi — Typus in herb. Berol.!). Salto San Ramon (nach Meigen). 5. V. spinescens Pres], Symb. Bot. II. (1833) 7 t. 55; Gay, Fl. chil. I. (1845) 399; Phil. Gat. PI. Ghil. (I88l) 35. — Suffruticosa, perennis, 35 cm alta, e basi ramosa vel ramosissima ramis sublignosis erectis. Gaules teretes, erecti, saepe 3 — 4 mm crassi, iuveniles indumento puberulo vestiti, mox cortice nitente pallide fusco armati. Foha opposita, \ — 2Y2 cm inter se distantia, subpetiolata petioUs i mm longis; lamina saepe 8 — 9 mm longa, 4 — 5 mm lata, dz ovata, obtusiuscula, integra vel paullum perspicue undulata, supra piHs brevibus subhirsuta, demum glabrescens, subtus albido- vel niveo-sericeo-lanuginosa, ad venas prominentes pube aequali vestita. Flores ad apices ramorum numerosorum corymbum pauciflorum efTormantes. Pedicelli foliis summis lanceolatis circ. 1^4 — 2Y4-PI0 longiores, 15 mm longi, fere tenues, vix stricti, sicut partes superiores ramorum subvilloso-puberuli. Galycis usque ad ^5 — ^/^ partiti laciniae trianguläres, acuminatae, acutissimae, canescenti-puberulae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes subhirsuto-puberulae; tubus dr cylindricus. Corolla rosea; petala 13 — 15 mm longa, unguiculata ungue 4 mm longo, tum sensim dilatata, late obovata, integra, apice rotundata. Filamenta 9 mm longa, capillaria. Ovarium villosum. — Fig. 13 K Chile: Prov. Atacama, Umgegend von Copiapö (nach Gay). — Prov. Aconcagua (Ph iippi sub V. roseal). — Prov. Colchagua, Cordillera de St. Fernando, um 2000 m (Meyen sub. V. marifoUal). 6. V. grandifolia (Lindl.) Hook, et Arnott in Hook. Bot. Mise. HI. (1833) 149; Klotzsch in Linnaea X. (1836) 43i; Walpers, Rep. bot. I. (1842) 461; Meyen, 0bs9rv. bot. (18 43) 317; Gay, Fl. chil. I. (18 45) 397; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVII. (1893) 250. — F. grandiflora Walp. ex Phil. Gat. PI. Chil. (I88I) 35 (sphalm.). — V. rosea var. grandifolia Reiche, Fl. Ghile I. (1896) 291. — Macraea grandifolia Lindley in Brande's Journ. V. (1828) 204; Hook. Bot. Mise. I. (1830) 175. — Suffruticosa, perennis, 30 cm alta, e basi ramosa vel ramosissima ramis sublignosis leviter tortuosis dz patulis. Gaules teretes, suberecti, saepe 3 — 4 mm crassi, iuveniles indumento puberulo vestiti, mox cortice nitente pallide fusco armati. Folia opposita, 2 cm inter se distantia, petiolata petiolis 1 Y2 — 3 mm longis; lamina saepe 15 mm longa. Viviania. 563 Fig. 73. A — D Viviania Bernalesii Phil. A Ramus. B Flos. G Pislillum. D Ovarium trans- vorsaliter sectum. — E Viviania spinescens Pres). — F — K Vivia?iia rosea (Hook.) Klotzsch. i^ Ramus. G' Pislillum filamentaque. ifFilamentorum basis. J Ovarium longitudinaliter sectum K Ovarium transversaliter sectum. (Icon. origin.) 36* 564 ^- Knuth. — Geraniaceae. 6 mm lata, lanceolato-ovata, acutiuscula, integra, supra pilis adpressis zh dense pilosa, subtus canescenti-sericea, ad venas prominentes paullo densius pilosa. Flores ad apices ramorum numerosorum corymbum pauciflorum efformantes, parvi. Pedicelli foliis summis filiformi-subulatis 3 mm longis mox breviores, mox eis aeqiiiiongi, 3 — 5 mm longi, siciit ramuli extremi filiformes et cancscenti-subhirsuti. Caljcis usque ad 2/^ partiti laciniae triangulari-lineares, aeutissimae, villoso-hirsutae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes vix densius pilosae ; tubus campanulatus. CoroUa parva, alba (see. Gaj), calycis lacinias vix excedens; petala 4 mm longa, 3 mm lata, e basibus unguiculatis latissime obovata vel rotundato-obovata, obtusa, integra, manifeste nervata. Ovarium villosum. Chile: Prov, Linares, Vulcan San Pedro, um 2200 m (Gay!). — Prov. Santiago, Santiago, bei Colina (Macrae a. i825 nach Hook er). — Prov. Curico, im Tale »del Fray Carlos« des Vulcans Peterva, um 2300 m (Gillies nach Hooker). 7. V. ovata Phil, in Linnaea XXVHI. (l8o6) 677, Cat. PI. Chil. (1881) 35, in Anal. Univ. Santiago 82 (1893) 739. — V. rosea var. ovata Reiche, Fl. Chile I. (1896) 290. — Suffruticosa, perennis, 30 cm et ultra alta, praecipue supra medium caulis ramosa ramis suberectis vel erectis, sublignosis. Caules teretes, erecti, saepe 3 — 5 mm crassi, iuveniles pube subhirsuta vestiti, mox cortice nitente fusco armati. FoHa opposita, 1 — 2 cm inter se distantia, petiolata petiolis 1 — 3 mm longis; lamina saepe 15 — 20 mm longa, 9 mm lata, ovata, acutiuscula vel obtusiuscula, integra, supra pilis longioribus canescentibus subhirsuta, subtus canescenti-tomentosa, ad venas leviter tantum prominentes pube aequali vestita. Flores ad apices ramorum satis numerosorum corymbum pauci- florum efformantes. Pedicelli foliis summis linearibus vel lineari-subulatis circ. 1 1/2 — 3-plo longiores, 8 — 10 mm longi, tenues, filiformes, laxi, sicut pai'tes superiores ramorum hirsuti. Calycis usque ad 2/3 partiti laciniae elongato-triangulares, acuminatae, aeutissimae, canescenti-tomentosae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes subhirsutae ; tubus urceolato-carapanulatusj» CoroUa rosea; petala 4 — 6 mm longa, non vel vix un- guiculata, late obovata, integra, apice obtusa vel fere rotundata. Ovarium hirsutum. Chile: Prov. Colchagua (Philippi — Typus in herb. Berol. !). — Prov. Nuble, Cordillera de Chillan (nach Reiche). 8. V. Bernalesii Phil, in sched. — Habitu et forma foliorum V. ovatae persimilis, indumento tantum ramorum et fohorum distincla. Caules iuveniles albido-tomentosi. Folia supra pilis albidis lanuginosis adpressis leviter subtomentosa, subtus albido-tomentosa. PedicelU indumento brevi subhirsuto albido dense obsiti. Calycis laciniae albido-tomen- tosae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes tomentoso-subhirsutae. Petala leviter unguiculata. — Fig. 73 J. — D. Chile: Cordillera de Linares (Philippi n. 98!). 9. V. hirsuta R. Knuth, spec. nov. — Suffruticosa, perennis, 3 0 cm et ultra alta, supra medium caulis ramosa ramis suberectis vel erectis sublignosis. Caules teretes, erecti, saepe 3 — 5 mm crassi, iuveniles pube hirsula vestiti, mox glabrescentes et glabri, demum cortice nitente fusco armati. Foha opposita, 1^/4— 3 cm inter se distantia, petiolata petiolis 2 mm longis; lamina saepe 2 0 mm longa, 13 mm lata, late ovata, acutiuscula vel obtusiuscula, integra, supra pilis longioribus albidis subhirsuta, subtus tenuiter dense niveo-tomentosa, ad venas prominentes pube fere aequali vestita. Flores ad apices ramorum satis numerosorum corymbum satis densum (7 — 1 5-florum) efformantes. PedicelU foUis summis subulatis circ. 2 — 3-plo longiores, 8 — 12 mm longi, tenues, fere fiUformes, laxi, sicut partes superiores ramorum dense hirsuti. Calycis usque ad 2/3 partiti laciniae elongato-triangulares, acuminatae, aeutissimae, hirsutissimae praecipue ad nervös marginales et nervum medium prominentes; tubus urceolato-cam- panulatus. CoroUa rosea(?); petala 6 mm longa, non vel vix unguiculata, late vel latissime obovata, integra, apice rotundata. Ovarium hirsutum. Chile: CordiUera de Jopeta (Philippi a. 1881 sub F. marifolia — Typus in herb. Berol.!). — Blühend Januar. Viviania. 5(55 10. V. revoluta R. Knuth. — V. parvifolia Gay, Fl. Chil. I. (1845) 400; Phil. Cat. PI. Chil. (1881) 35; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVII. (189.3) 250; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 291, nee Klolzsch. — SuflVuticulosa, perennis, 25 cm et ultra alta, vix dense ramosa ramis subereclis vel erectis sublignosis tenuibus. Caules teretes, erecti, plerumque 1 \/2 mm crassi, iuveniles pube lere subhirsuta vesUti, demum cortice nitente fusco armati. Folia opposita, 1 — 2 cm inter sese distantia, petiolata petioHs ^4 — 1 mm longis; lamina saepe 5— 7 mm longa, 3 — 4 mm lata, ovata, obtusa, ma- nifeste crenata et margine revoluta, supra puberula, subtus niveo-tomentosa, ad venas leviter tantum prominentes paullo glabrior. Flores ad apices ramorum paucorum pauci (3—5). Pedicelli foliis summis subulatis circ. 2 — 6-plo longiores, usque 15 mm longi, tenues, slricti, non decidui, sicut partes superiores ramorum pubescentes vel puberuH. Calycis usque ad Yj partiti laciniae trianguläres, acuminatae, acutae, pubescentes, ad nervös marginales et nervum medium prominentes pilis brevibus subhirsutae; tubus globoso-urceolatus. Corolla rosea, calyce 2V2-PI0 longior; petala 13 — 15 mm longa, longe unguiculata ungue 4 — 5 mm longo glabro, late obovata, integra, apice rotundata vel fere retusa. Ovarium sericeo-subhirsutum. Chile: Zwischen Puerta de Viscachas und la Guardia de 1. Hörn (Poeppig, Coli, pl. Chil. n. 65 (145) ex pte. — Tjpus in herb. Berol. !). Nota. Diagnosis V. parvifoliae Reiche et alioruni autorum cum speeiminibus typicis Lindleyanis (F. parvifolia [LindJ.] Klotzsch), in herb, ßerol. asservatis non congruit ob pe- dunculos quam folia multo longiores et ob foliorum marginem revolutum. Specimina Poep- pigiana itaque melius interim pro specie propria habenda sunt. 11. V. australis Phil, in Anal. Univ. Chil. (1872) 683, Cat. PI. Chil. (I88I) 35; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVII. (1893) 249; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 291. — Sjjffruticosa, perennis, 25 cm alta, e basi ramosa ramis suberectis, leviter tortuosis, gracilibus, subsimplicibus, subhgnosis. Ramuli 1 — 3 mm crassi, iuveniles pube sub- sericea vel puberula vestiti, mox cortice nitente zh pallide fusco armati. Folia opposita, 3— 4 cm inter se distantia, petiolata petiohs 2 — 31/2 cm longis; lamina saepe usque 1 5 mm longa et 1 1 mm lata, late ovata, obtusiuscula, margine remote serratula, supra glabra, subtus canescenti-tomentosa, ad venas leviter tantum prominentes fere glabra; lamina foliorum parvorum non raro integra. Flores ad apices ramorum numerosorum pauci (2 — 5). PedicelU foliis summis lineari - lanceolatis vel lanceolatis circ. 2-plo longiores, 10 mm longi, tenues, vix stricti, sicut partes superiores ramorum pube tenuissima subsericeo-puberula obäiti. Calycis usque ad Y2 partiti laciniae trianguläres, acutae, canescenti-subsericeo-puberulae, ad nervös marginales et nervum medium pro- minentes pube aequali obsitae; tubus globoso-urceolatus. Corolla pallida(?); petala 9 mm longa, vix unguiculata, e basi anguste cuneata sensim obovata vel spathulato- obovata, apice obtusa vel vix rotundata, integra; venae flabelliformes, in venam mar- ginalem confluentes. Ovarium subhirsutum vel hirsutum. Chile: Prov. Linares, Cordillera de Linares. — Prov. Concepcion, Gordillera de Concepcion auf dem Vulcan Antuco (Philipp! a. 1873/1874 — Typus!). 12. V. crenata (Hook.) G. Don ex Hook, et Arnott in Hook. Bot. Mise. HI. (1833) 149; Klotzsch in Linnaea X. (1836) 435; Deless. Icon. sei. IH. (1837) 24 t. 41; Gay, Fl. chil. I. (1845) 400; Phil. Cat. PI. Chil. (I88I) 35; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVH. (1893) 249; Reiche, Fl. Chile I. (1896) 291. — Macraea crenata Hook, in Bot. Mise. I. (183 0) 177. — Perennis, 25 cm et ultra alta, squarroso - ramosa ramis erecto-patulis sublignosis. Caules teretes vel graciliter sulcati, saepe 2 — 3 mm crassi, pube tenui tomentosa vestiti, demum glabrescentes, fusci. Foha opposita, 1 Y2 — 8 cm inter se distantia, petiolata petiolis 2 — 4 mm longis; lamina saepe 15 — 18 mm longa, ^3 — 14 mm lata, late ovata, obtusiuscula, crenato-dentata dentibus obtusis, supra pilis serieeis sparsim obsita vel glabrescens, subtus niveo-tomentosa, ad venas graciles parum tantum prominentes glabrior. Flores ad apices ramorum paucorum capituliformiter congesti (12 — 20). Pedicelli foliis summis subulatis circ. 1 Y2"Plo longiores, 5 — 8 mm longi, tenues, vix stricti, sicut partes superiores ramorum crispulo-lanato-pubescentes. 566 R. Knuth. — Geraniaceae. Caljcis iisque ad ^3 — 'V4-partiti laciniae triangulari-lineares, acutissimae , puberulo- tomentosae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes paullo glabriores; tubus campanulatus. Corolla alba; petala H — 13 mm longa, e basi unguiculata (ungue 2 — 4 mm longo) vel angustata spathulato-obovata, integra, apice rotundata. Filamenta calyci aequilonga; antherae 1/2 — V* ^^ longae, ellipsoideae. Ovarium subhirsutum, oblongum. — Fig. HB — E. Fig. 74. Ä Viviania petiolata Hook, et Arn. — B—E Viviania crenata (Hook.) G. Don. B Ramus. G FIos. D Stamen petalumque. E Pistillum. (Icon. origin.) Chile: Prov. Aconcagua (Philippi a. 1860!). Von Guardia bis zu Primera Quebrada (Cruckshanks nach Hooker et Arnott — Typus). La Guardia, im Tale des Flusses Aconcagua um 1600 m (Gillies nach Hooker et Arnott — Typus; Viviania. 567 Guming n. 287 nach Hooker et Arnott). — Prov. Santiago, Santiago (Philippü). — Prov. Concepcion, La Concepcion (Filter!). — Ohne Slandortsangabe (v. Besser!). — Nach Reiche auch bei Valparaiso. 13. V. petiolata Ilook. et Arn. in Hook. Bot. Mise. HI. (1833) H9 ; Klotzsch in Linnaea X. (1836) 435; Gay, FI. chil. l. (1845) 401; Phil. Gat. PI. Chil. (1881) 35; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVH. (1893) 250. — F. crenata var. petiolata Reiche, Fl. Chile I. (1896) 292. — Glethra mollis Bertero in sched. herb. Mus. Paris, ex Gaj, 1. c. — Perennis, 35 cm et ultra alta, squarroso-suffruticoso-ramosa ramis erecto-patulis sublignosis. Gaules teretes, saepe 2 — 3 mm crassi, iuveniles pube tenui sericeo-tomentosa vesliti, mox glaberrimi, atro-fusci, nitentes. Folia opposita, 1 — 2 cm inter se distantia, petiolata petiohs 4 — 7 mm longis; lamina saepe 20—25 mm longa, 15 — 20 mm lata, latissime ovata, obtusiuscula, crenato-dentata dentibus obtusis, supra pilis serieeis sparsim obsita vel glabrescens, subtus niveo-tomentosa, ad venas graciles parum tantum prominentes glabrior. Flores ad apices ramorum capituliformiter congesti (12 — 17). Pedicelli foliis summis lineari-subulatis vix longiores, 2 — 4 mm longi, sicut partes superiores ramorum dense sericeo-tomentosi. Galjcis usque ad Y3 — Y4 partiti laciniae lineari-triangulares, acutissimae, puberulo-tomentosae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes pauUo glabriores; tubus campanulatus. Gorolla alba, caljce 2-plo longior; petala 1 0 mm longa, e basi angustata sensim spathulata vel oblongo-spathulata, integra, apice obtusa vel vix rotundata. Filamenta caljce pauUo longiora; antherae Y4 J^^i longae, ellipsoideae. Ovarium subhirsutum, globoso-oblongum. ~ Fig. ltG—H\ liÄ. Ghile: Prov. Valparaiso, Valparaiso (Mathews n. 362 nach Hooker et Ar- nott; Guming n. 430 nach Hooker et Arnott). — Ohne Standortsangabe (Bertero a. 1830!). — Nach Reiche auch in der Provinz Aconcagua, bei Gatemu. — Blühend September. 14. V. viridis Phil, ex Reiche, Fl. Ghile I. (1896) 292. — Pars superior caulis et ramorum, peduncuU et petioli breviter pubescentes. Folia superiora sessilia, ovata, majora 2 8 mm longa, utrinque pubescentia et vix canescentia; facies inferior pallide viridis, non alba. Flores numerosi, in paniculas laxas dispositi. Pedunculi capillares, calyci aequilongi, 5 mm longi. Caljx fere ultra medium partitus. Gorolla alba, 7 — 8 mm diam. (ex Reiche, 1. c). Ghile: Prov. Gurico, Gordillera de Gurico (Philippi nach Reiche). 15. V. tenuicaulis Barn, in Gay, Fl. chil. I. (18 45) 402 t. 12; Phil. Gat. PI. Ghil. (188 1) 35; Reiche, Fl. Ghile 1. (1896) 292. — Annua. Radix tenerrima, 2 cm longa. Gaulis tenuis, usque 2 0 cm altus, 1 mm crassus, teres, glaber, atro-fuscus, erectus vel saepe fere strictus, inferne simplex, supra medium pseudo-dichotome ramosus, ramis substrictis eodem modo ramulosis. Foha opposita, 4 — 6 cm inter se distantia, subpetiolata petiohs 1mm longis vel fere subsessilia; lamina saepe 10 — 12 mm longa, 3 — 4 mm lata, lanceolata vel ovato-lanceolala, acutiuscula, margine grosse serrata serraturis paucis acutiusculis, supra glabra, subtus canescenti- vel niveo-arachnoideo- tomentosa, ad venas parum prominentes glabrior. Flores ad apices ramorum paucorum vix numerosi (4 — 7), parvi. Pedicelh foliis summis lineari-lanceolatis circ. 4-plo longiores, 1 0 mm longi, tenerrimi, capillares, sed non laxi, potius stricti, sicut partes superiores ramorum pihs perpaucis arachnoideis obsiti. Galycis usque ad 1/3 — 1/2 partiti laciniae trianguläres, acutae, glabrae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes autem sparsim arachnoideae ; tubus globoso-urceolatus. Gorolla alba, calyce pauUo brevior; petala 2^2 — 3 mm longa, unguiculata ungue 1 mm longo, obovata, integra, apice obtusa vel fere rotundata. Ovarium breviter pilosum vel subhirsutum. — Fig. 75. Ghile: Prov. Goquimbo, La Serena (Gay — Typus in herb. Berol. !). 16. V. brevipedunculata Phil, in Linnaea XXXIIL (1864—1865) 33; Gat. PL Ghil. (1881) 35; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVH. (1893) 249. — F. rosea var. brevipedunculata Reiche, Fl. Ghile L (1896) 290. — Gaulis ramosissimus, albo-tomen- tosus. Folia internodiis plerumque paullo longiora, majora 1 8 mm longa, 1 2 mm lata, 568 R. Knuth. % Fig. 75, Viviania tenuicaulis Barn. A Ha- bitus. B Alabastrum. C Pctalum et stamen. D Pistillum. E Germen longitudinaliter sec- tum. F Capsula. G Semen. H Embryo. (Icon. origin.) - Geraniaceae. brevissime petiolata, ovata, inlegerrima, supra fere viridia, subtus albo-tomentosa. Flores terminales, demum rosei, circ. 5 — 7. Pedicelli plerumque calyce breviores. Caljx viridis, I I mm longus; laciniae acutissimae. Petala calyce 2-plo longiora (ex Phi- lipp!, 1. c). Chile: Prov. Santiago und Acon- cagua, in der subandinen Region (Phi- lippi nach Philippi). Nota. Teste cl. Philippi spccics difl'ert a V. rosea foliis haud distantibus, corymbis paueifloris, pedunculis abbreviatis et saepe calyce brevioribus. il. V. laxa Phil, in Anal. Univ. Chil. LXXXII. (1893) 738. — V. rosea var. laxa Reiche, Fl. Chile I. (1896) 290. — Fruticosa, ramis hirsutis. Folia valde (4 — 5 cm) inter se distantia, parva, usque iO mm longa, ovata, integerrima, supra viridia, subtus albo-tomentosa. Co- rjmbi laxi; rami triflori. Pedicelh laterales elongati. Calyx 7 mm longus, incanus, ad venas pilosulus; laciniae aristatae. Pe- tala rosea, 1 5 mm longa, ungue ciliata, ceterum glaberrima. — Species dilTert (sec. Philippi) a F. rosea ramis hirsutis et non tomentosis, foliis vix pubescentibus et non villosis (?) , petalis glabris ; a V. hrevipe- dunculata pubescentia et foliis valde di- versis; a F. ovata foHis parvis distantibus (ex Philippi). Chile: Prov. Coquimbo, Cordillera von Illapel (nach Reiche). La Polcura (nach Reiche). 18. V. marifolia Cav. in Anal, cienc. nat. VII. (1804) 211 t. 49; Klotzsch in Linnaea X. (1836) 434; Walpers in Meyen, Observ. botan. (1843) 317; Gay, Fl. chil. I. (1845) 397; Phil. Cat. PI. Chil. (1881) 35. — F. rosea var. marifolia Reiche, Fl. Chile I. (1896) 290. — Caulis suffrutescens, erectus, pubescens, 30 — 60 cm altus, ramosus. Folia opposita, brevissime petiolata, lanceolata, vix 2V2 — 3 cm longa, integerrima, parum distantia, acutiuscula, subtus cano-tomentosa, vix nervulosa, supra pubescentia, viridia. Flores albi, parvi, terminales, subcorym- bosi. Petala sepalis acutis longiora, glabra. Ovarium lanatum. Chile, in der subandineft Region der Gebirgsrücken der Centralprovinzen (nach Gay): Prov. Coleb agua, Cordillera de S. Fernando (nach Meyen). 1 Viviania. 569 Sect. 2. Caesarea (Gambess.) Reiche. Pflzfam. III. 4. (1896) \i. — Caesarea (gen.) Gambess. in Mem. Mus. Par. XVIII. (1829) 373 t. 18; Klotzsch in Linnaea X. (183 6)435; Endl. Gen. (1836—1840) n. 6053; Progel in Marl. Fl. Brasil. XII. 2. (1872 — 1877) 525. A. Folia denticulata vel serrulata. a. Folia lanceolato-ovata. Galyx fructifer usque 9^/2 mm longus. Ramuli iuveniles sericei et sparsim villosi . . 19. F. alhiflora. b. Folia lineari-lanceolata. Galjx fructifer usque 4 — 5 mm longus. Ramuli iuveniles sericei et sparsim villosi . . 20. F. rubrißora. c. Folia lineari-lanceolata vel lanceolata. Galyx fructifer usque 8 mm longus. Ramuli iuveniles densissime niveo-sericei 2 1 . F. montevidensis. B. Folia integerrima vel rarissime (F. lanceolata) obsolete re- pando-sinuata. a. Folia sessilia. Sepala lanceolata, acuta, ztlonge acuminata. a. Folia subtus niveo-tomentosa, ovata, acuta. Ramuli iuveniles densissime niveo-sericei. Rami longe producti 22. F. Klotzschii. ß. Folia subtus incano-tomentosa, lanceolata, acuminala, obtusiuscula. Ramuli iuveniles albido-incano- sericei et praeterea saepe villosi 23. F. lanceolata. b. Folia petiolata petiolis \ — 2 mm longis, subtus tenuissime incano-tomentosa. Sepala lanceolata, acuta, sed vix acuminata 2 4. F. Sellowii. 19. V. albiflora (Gamb.) Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. III. 4. (1896) 14. — Caesarea alhiflora Gamb. in Mem. Mus. Par. XVIII. (1829) 374 t. 18; Klotzsch in Linnaea X. (1836) 436; Walp. Rep. I. (1842) 460; Progel in Martins, Fl. Bras. XII. 2. (1872 — 1877) 526. — Perennis (?), 23 cm alla, sparsim praecipue supra medium ramosa ramis erecto-patulis. Gaules et rami teretes, saepe 1 1/2 ^^^^^ crassi, indumento denso niveo tomentosi et pilis longis patulis niveis zb hispidi, basi infima lanlum glabri. Folia opposita, 1 — 2V4 cm inter se distantia, petiolata petiolis Y2 — ^ "^"^ longis, potius subsessilia; lamina saepe 15 — 22 mm longa, 5 — 10 mm lata, ovato-lanceolata vel lanceolata, acutiuscula vel acuta, margine acutiuscule vel acute scrrata, supra glabra vel sparsim pilosa, subtus dense niveo-tomentosa, ad venas non prominentes vix sparsius pilosa. Flores satis numerosi ex axillis foliorum superiorum. Pedicelli foliis circ. 1 — 1 V2"Pl<^ longiores, 2 — 3 cm longi, niveo-tomentosi et non raro praeterea niveo- hirsuti, tenues, fere filiformes, laxi, exs. saepe tortuosi. Galycis usque ad Yö partiti laciniae lanceolatae, longe acuminatae, in aristam elongatae, niveo-tomentosae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes indumento tomentoso carentes, sed longe hirsutae; tubus campanulatus. Gorolla alba; petala W^l^rmn longa, e basi angustata sensim late obovata, integra, apice rotundata. Ovarium hirsutum. Süd-Brasilien: Prov. Gisplatina, bei S. Theresa und Rocha, sowie auf dem Berge Paö de Assucar (St. Hilaire a. 1829 n. 2024 — Typus in herb. Berol. !). 20. V. rubriflora (Gamb.) R. Knuth. — Caesarea ruhriflora Gambess. in Mem. Mus. Par. XVIII. (1829) 374; Klotzsch in Linnaea X. (1836) 436; Walp. Rep. I. (1842) 460; Prog. in Mart. Fl. Bras. XIL 2. (1872 — 1877) 526. — Perennis, 20—40 cm alta, subsimplex vel sparsim ramosa ramis erecto-patulis vel squarroso-patulis. Gaules et ramuli teretes, saepe 1 Y2 mm crassi, sparsim indumento niveo tomentosi, pilis longis albidis patulis dz hirsuti. Folia opposita, 1 — 3Y2 cm inter se distantia, sessilia; lamina saepe 15 — 22 mm longa, 3 — 7 mm lata, dz anguste lanceolata, basi fere cordata, obtusiuscula, margine crenulata vel saepe integra, supra adpresse pilosa vel glabrescens, subtus niveo-tomentosa, ad venas vix prominentes pube fere aequali obsita. Flores axillares, satis numerosi ex axillis foliorum superiorum. Pedicelli foliis circ. 1 — 1 Y2-PI0 longiores, 10 — 20 cm longi, indumento niveo tomentoso sparsim, pilis longis albidis patulis dense hirsuti, tenues, filiformes, laxi, exs, gaepe tortuosi. Galycis usque ad 570 R. Knuth. Geraniaceae. tomentosae 1/2 — ^5 partiti laciniae lanceolatae vel ovato-lanceolatae, acuminatae, acutissimae, niveo- ad nervös marginales et nervum medium prominentes glabriores; tubus campanulatus, praecipue basi hirsu- tus. CoroUa rubra , calyce i V2*plo longior; petala 9 mm longa, e basi cuneata late obovato-cuneata, integra, apice retusa; venae palmatim diver- gentes, in venam marginalem com- munem parum manifeste confluentes. Stamina calyce breviora. Ovarium hirsutum. Brasilien: Prov. Säo Paulo, Campos Geraes bei Villa do Castro, sowie auf sumpfigem Boden bei der Stadt Curityba (St. Hilaire a. 1829 n. 1552 — Typus in herb. Berol.!). Ohne Standortsangabe (Sellow n. 3896!). — Blühend Februar bis März. 2 i . V. montevidensis (Spreng.) Reiche in Engl.-Prantl, Pflzfam. HI. 4. (1896) 14. — Reichelia montevidensis Spreng. Syst. Veg. 1. (1825) 940. — Caesarea montevidensis Klotzsch in Linnaea X. (1836) 436; Walp. Rep. I. (1842) 4 60; Progel in Martins, Fl. Brasil. XII. 2. (1872 — 1877) 526 t. 118, f. 1. — Perennis, 25 — 40 cm alta, praecipue supra medium ramosa ramis erecto-patulis vel non raro squarroso-patulis. Gaules et ramull teretes, saepe 1 — 1 V2 ^^ crassi, in- dumento niveo lanato-tomentosi, par- tibus media et inferiore saepe glabri. Folia opposita, 1 — 5 (plerumque 2) cm inter se distantia, sessilia; lamina saepe 15 mm longa, 4 — 5 mm lata, dz anguste lanceolata, acuta, mar- gine acutiuscule vel acute serrata, supra glabra, rarius glabrescens, sub- tus niveo-tomentosa, ad venas vix vel non prominentes pube aequali obsita. Flores axillares, satis numerosi ex axillis foliorum superiorum. Pedi- celli foliis circ. li/2~^V4"P^® ^^'^~ giores, 2 — 4 cm longi, lanuginosi, tenues, fere filiformes, laxi, exs. saepe tortuosi. Calycis usque ad 1/2 partiti laciniae lanceolatae, longe acuminatae, in aristam elongatae, dense niveo- lanuginoso-tomentosae, ad nervös mar- Fig. 76. Viviania montevidensis (Spreng.) Reiche, ginales et nervum medium prominentes A Ramus. B Alabastrum. C Petalum et staraen. glabriores; tubus campanulatus. Go- D Pistilluin. E Germen transversaliter sectum. F rolla pallida(?), calyce 1 V4-plo lon- Fructus apertus. Q Semen. (Icon. origin.) gior; petala 8 — 9 mm longa, e basi Viviania. 571 cuneata late cuneato-obovata, integra, apice rotundata vel fere retusa; venae palmatim divergentes et in venam marginalem communem confluentes. Stamina 5 longiora, 5 breviora, omnia calyce breviora. Ovarium hirsutum. — Fig. l^D—F] 76. Uruguay: Montevideo (Sellow n. 791 ■ — ■ Typus in herb, ßerol. !). Monte de Sa. Lucia (Arechavaleta in herb. Hieron. a -1874 n. 3500 !). — Blühend Oktober. 22. V. Klotzschii R. Knuth. — Caesarea ovata Klotzsch in Linnaea X. (1836) 436; Walp. Rep. I. (1842) 460; Prog. in Mart. Fl. Bras. XII. 2. (1872 — 1877) 527. — Perennis, 25 — 50 cm alta, superne ramosa ramis squarroso-patulis, elongatis, pro parte decumbentibus. Gaules et ramuH teretes, saepe 0/4 — 2 mm crassi, indumento niveo dense lanuginoso-tomentoso obsiti, parte infima non raro glabrescentes, elongati, procumbentes vel ascendentes. Folia opposita, Y4 — 3 cm inter se distantia, sessilia; lamina saepe 14 — 1 5 mm longa, 4 — 6 mm lata, lanceolata, basi fere cordata, acuta, margine integra, facie superiore pilis lanatis sparsim obsita vel glabrescens, ad venas autem semper lanuginosa, facie inferiore densissime niveo-lanuginoso-tomentosa; venae subtus non perspicuae. Flores pauci ex axillis foliorum superiorum. Pedicelli foliis saepe 2-plo breviores, non raro autem demum usque 1 V4-PI0 longiores, 5 — 20 cm longi, indumento niveo lanuginoso-tomentoso obsiti, crassiusculi, sub fructu elongati et recurvati, sed vix laxi. Calycis usque ad 2/3 partiti laciniae lanceolatae, acuminatae, aeutissimae, niveo-tomentosae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes pube aequali obsitae; tubus campanulatus, niveo-tomentosus. Corolla rubra, calyce 1 Y2-PI0 longior; petala 10 — 11 mm longa, e basi anguste cuneata obovato-cuneata, integra, apice retusa; venae palmatim divergentes, in venam marginalem communem manifeste confluentes. Filamenta longiora 6 mm, breviora 3 mm longa. Ovarium hirsutum. Süd-Brasilien (Sellow n. 178!, n. 612! — Typus in herb. Berol. !, Glaziou a. 1891 — 1892 n. 19433!). 23. V. lanceolata (Klotzsch) R. Knuth. — Caesarea lanceolata Klotzsch in Linnaea X. (1836) 437; Walp. Rep. I. (1842) 461; Prog. in Mart. Fl. Bras. XII. 2. (1872— 1877) 527. — Perennis, 20 — 50 cm alta, subsimplex vel superne ramosa ramis erecto-patulis vel squarroso-patulis. Gaules et ramuU teretes, saepe 1 Y4 — 1^4 mni crassi, indumento canescenti-albido tomentoso-lanuginoso obsiti, parte infima non raro glabrescentes, elongati, procumbentes vel pro parte ascendentes. Foha opposita, 2 — 5 cm inter se distantia, sessilia; lamina saepe 20 — 35 mm longa, 6— 8 mm lata, lanceolata, basi fere cordata, acutiuscula vel obtusa, margine integra, facie superiore glabrescens, facie inferiore canescenti-albido-tomentosa, ad venas leviter prominentes glabrior. Flores satis numerosi ex axillis foliorum superiorum. Pedicelli foliis saepe breviores, saepe 1 i/j-plo longiores, 10 — 20 mm longi, sub fructu elongati ( — 35 mm) et tortuosi, vix crassiusculi, indumento canescenti-albido-tomentoso obsiti. Galycis usque ad medium partiti laciniae lanceolatae, acuminatae, aeutissimae, canescenti-albido-tomentosae, ad nervös marginales et nervum medium prominentes vix glabriores; tubus anguste cam- panulatus, canescenti-albido-tomentosus. Gorolla rubra (?), calyce 1 1/4 — 1 Y2~plo longior; petala 10 — 11 mm longa, e basi angustata sensim dilatata, anguste cuneato-obovata, integra, apice rotundata; vena marginalis parum conspicua. Ovarium pilis brevibus hirsutum. Uruguay, Montevideo (Sellow n. 2931 — Typus in herb. Berol.!). — Süd- Brasilien (Glaziou n. 19433b!). 2 4. V. Sellowii (Taub.) R. Knuth. — Caesarea petiolata Klotzsch in Linnaea X. (1836) 437; Walp. Rep. L (1842) 461; Prog. in Mart. Fl. Bras. XII. 2. (1872— 1877) 527. — Caesarea Sellowii Taub, ex Glaziou in Bull. Soc. Bot. France LH. (1905), Mem. III. p. 78. — Perennis, 20 — 60 cm alta, e basi ramosa ramis erecto- patulis vel erectis. Gaules et ramuli teretes, laeves, saepe 174 — 3 mm crassi, erecti vel ascendentes. Folia opposita, 2 — 6 cm inter se distantia, petiolata petiolis 1 Y2 — 3 cm longis; lamina saepe 33 — 35 mm longa, 6 — 10 mm lata, di anguste lanceolata, basi rotundata, acutiuscula, margine integra, facie superiore glabra vel glabrescens. 572 R- Knuth. — Geraniaceae. facie inferiore tenuiter canescenti-tomentosa, ad venas vix prominentes glabra. Flores satis numerosi ex axillis foliorum superiorum. Pedicelli foliis 11/2 — 2lV2"Plo longiores, 3 — 4 mm longi, capillares, laxi, tortuosi, tenuiter canescenti-tomentosi. Caljcis usque ad 3^5 partiti laciniae elongato-lanceolato-triquetrae, acutae, albido-tomentosae, ad venas marginales et nervum medium parum prominentes glabriores; tubus campanulatus, albido-tomentosus. Corolla pallida(?), caljee 1^4— 2-plo longior; petala 8V2 — 9 mm longa, e basi unguiculata (ungue 2 mm longo) ± late cuneata, integra, apice retusa; venae flabellatim divergentes, vix in venam marginalem unitae. Stamina caljce paullo breviora. Ovarium hirsutum. Uruguay: Montevideo (Sellow n. 1309 — Typus in herb. Berol.!). — Süd- Brasilien, Säo Paulo (Glaziou a. 1891 — 1892 n. 19433a sub Gaes. Sellowii]). Nota. Spociei nomcn novum dedi, cum nomen F. petiolata Hook, et Arn. prioritate gaudeat. Sect. 3. Cissarobryon (Kunze) Reiche. Gissarohryon Reiche in Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam. III. 4. (1 896) 1 4. — Gissarobryon (gen.) Kunze in Poepp. Fragm. Syn. Fl. Chil. (1833) 2 9. — Gissabryon Meissn. Gen. (1837) 58. A. Pedicelli floriferi foliis multo longiores. a. Caulis breviter pubescens. Corolla pulchre caerulea . . 25. F. elegans. b. Caulis pilis longis patulis hirsutus. Corolla violacea . . 26. F. microj^hylla. ß. Pedicelli floriferi foliis multo breviores 27. F. macrophylla. 25. V. elegans (Kunze) Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVII. (1893) 249; Reiche et Johow, Fl. Chile I. (1896) 2 92. — V. aristulata Phil, in Anal. Univ. Santiago (1872) 687; Meigen in Engl. Bot. Jahrb. XVII. (1893) 249. — Gissarohryon elegans Kunze in Poepp. Fragm. Syn. Fl. Chil. (1833) 30; Walp. Rep. I. (1842) 461; V^alpers in Meyen, Observat. botan. (1843) 317; Gay, Fl. chil. I. (18 45) 404; Philipp! in Linnaea XXXIII. (1864 — 1865) 33. — Gissarohryon aristulatum Phil, in Anal Univ. Santiago 82. (1893) 739. — Perennis, 15 — 30 cm et ultra longa, pluricaulis, habitu Veronicae serpyllifoliae similis. Caules teretes, ascendentes vel procumbentes, saepe 1 mm crassi, iuveniles pubescentes, demum glabrescentes et rubro-fusci, e basi ramosi ramis longis procumbentibus. Folia opposita, I — 3 cm inter se distantia, petiolata petiolis 4 — 10 mm longis tenuibus; lamina saepe 10 mm longa et lata, e basi retusa ovato-rotundata vel orbicularis, grosse dentato- vel lobulato-incisa dentibus obtusis, supra pilosa, subtus niveo-arachnoideo-tomentosa, ad venas vix vel non prominentes pube aequali vestita. Flores praecipue ad apices ramorum siti, axillares, vix numerosi. Pedicelli foliis petiolatis circ. 2-plo longiores, filiformes, laxi, usque 4 cm longi, fere villosi vel pubescentes. Calycis usque ad Y3 partiti laciniae trianguläres, acuminatae, acutissimae, canescenti-tomentosae., nervis marginalibus et nervo medio prominentibus hirsutae vel hirsuto-villosae; tubus campanulatus. Corolla pulchre caerulea (ex Philipp!) ; petala 6Y2 — "^72 ^"^ longa, e basi angustata cuneata, integra, apice retuso leviter emarginata. Filamenta calyci aequilonga. Ovarium villosum. Chile, an etwas feucht-schattigen Stellen: Prov. Santiago, Santiago, Cord, de los Canas, um 2000 m (Meigen n. 404, n. 405 nach Meigen); Rio Maypü (nach Meyen!); Quebrada San Ramon, um 2000 m (Meigen n. 406 nach Meigen). Ohne Standorts- angabe (Gay!). — Prov. Concepcion, Anden von Antuco (Poeppig, Coli. PI. Chil. III. n. 128 — Typus in herb. Berol.!). — Nach Reiche auch in der Prov. Colchagua auf den Cordilleren von San Fernando, in der Prov. Nuble und in der Prov. Arauco auf der Cordillera yon Nahuelbuta. — Blühend November bis Februar. 26. V. microphylla Reiche et Johow, Fl. Chile I. (1896) 293. — Gissarohryum parvifolium Phil, in Linnaea XXXIII. (1864 — 1865) 33. — Perennis, 15 cm longa, procumbens, pluricaule, habitu Linnaeam borealem simulans. Caules teretes, procum- bentes, saepe 1/2 — ^ ^^ crassi, pilis albidis patulis hirsuti, demum glabrescentes et j'ubro-fusci, e basi ramosi ramis longis procumbentibus. Folia opposita, Y2 — 3 cm Viviania. 573 inter se distantia, petiolata petiolis 2 — 5 mm longis tenuibus; lamina saepe 5 — 8 mm longa, 4 — 6 mm lata, e basi retusa vel late cuneata rotundato-ovata, grosse dentata dentibus obtusis vel rotundatis, supra pilosa vel hirsuta, subtus niveo-tomentosa, ad venas vix prominentes glabrescens. Flores praecipue ad apices ramorum siti, axillares, perpauci. Pedicelli foliis petiolatis 2 — 4-plo longiores, filiformes vel fere capillares, laxi, usque 4 cm longi, pilis patulis albidis hispidi. Caljcis usque ad 2/3 partiti laciniae elongato-triangulares, acutissimae, canescenti-tomentosae, nervis marginalibus et nervo medio prominentibus hirsutae; tubus campanulatus. Gorolla violacea; petala 6 mm longa, e basi parum angustata cuneata, integra, apice retuso leviter emarginata. Ovarium dense pilosum vel hirsutum. Chile: Prov. Colchagua, auf der Cordillere zwischen <700 — 2300 m (Philipp! a. 1860 sub Giss. parvifoliwn — Typus in herb. Berol, !). — Blühend November bis Dezember. Nota. Reiche special a cl. Philippi primum descriptae nomen novum merito dedit, quod nomen V. parvifoliae Klotzsch prloritate gaudet. 27. V. macrophylla (Phil.) Reiche, Fl. Chile I. (1896) 293. — Cissarohryum macrophyllum Phil, in Linnaea XXXIII. (1864 — 1865) 32, — Caules, petioli pedun- culique pilis patulis hirti. Caules vix pedales. Rami filiformes, pilis patulis pilosi. Folia magna, usque 27 mm longa et lata, breviter petiolata, supra viridia hirsuta, subtus niveo-tomentosa, late ovata, dentata dentibus magnis, parum profundis, utrinque circ. quattuor. Pedunculi axillares, filiformes, subbini, folio breviores. Calyx niveo- tomentosus et setoso-hirsutus, 7 mm longus. Petala pallide caerulea, exs. albida (ex Philippi). Chile: Prov. Colchagua, in der subandinen Region der Cordillere (Landbeck sub Giss. macrophyllum nach Philippi). — Blühend Dezember. Nota. Foliorum dentes multo minus profundl, calycis laciniae angustiores et magis elon- gatae, petala paullo minora sunt quam in V. elegans. Sect. 4. Linostigma (Klotzsch) Reiche. Linostigma Reiche in Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam. III. 4. (1896) 14. — Linostigma (gen.) Klotzsch in Linnaea X. (1835) 43 8; Endl. Gen. (1836 — 1840) n. 6055; Prog. in Mart. Fl. Brasil. XIL 2. (1872 — 1877) 528. 28. V. linostigma R. Knuth. — V. petiolata (Klotzsch) Reiche in Engl. Bot. Jahrb. III. 4. (1896) 14. — Linostigma petiolatum Klotzsch in Linnaea X. (1835) 438; Walp. Rep. l. (1842) 461; Prog. in Mart. Fl. Bras. XIL 2. (1872 — 1877) 528 t. 118, f. 2. — Perennis, 25 — 30 cm et ultra longa, pluricaulis, habitu Veroniea77i serpyllifoliam aemulans. Caules teretes, procumbentes, saepe 1 — 1 1/4 mm crassi, pilis albidis patulis hirsuti, sparsim e basi ramosi ramis longis procumbentibus vel simpHces. Folia opposita, 1 V2 — 5 cm inter se distantia, petiolata petiolis 7 — 12 mm longis tenuibus; lamina saepe 15 — 20 mm longa, 13 — 18 mm lata, basi retusa, ambitu late rotundato-ovata, grosse dentata dentibus obtusis vel rotundatis, supra glabra, subtus niveo- vel canescenti- tomentosa, ad venas parum tantum prominentes glabra. Flores axillares, praecipue ad apices ramorum siti, pauci. Pedicelli foliis petiolatis 1 V2 — 2^2"?^^ longiores, ca- pillares, laxi, 4 — 5 cm longi, pilis longis patulis albidis vix numerosis hispidi. Calycis usque ad medium 4-partiti laciniae trianguläres, acutissimae, leviter canescenti-tomen- tosae, nervis marginalibus et nervo medio prominentibus hirsutae vel hirsutissimae; tubus campanulatus. Corolla caerulea(?); petala 11 mm longa, e basi angustata obo- vato-spathulata, integra, apice rotundata. Filamenta calyce vix longiora. Ovarium villosum. Süd-Brasilien (Sellow n. 3839!, n. 3939 — Typus in herb. Berol.!). Nomina nuda. Gaesarea grandiflora St. Hil. ex Steud. Nom. ed. 2. L (1840) 248. Gaesarea hypoleuea Mart. ex Steud. 1. c. 574 R. Knuth. Geraniaceae. Trib. V. Dirachmeae Reiche. Dirachmeae Reiche in Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam. III. 4. 1896] U. Flores reguläres. Calyx 8-partitus; lobi valvati. Petala 8, perigjna. Glandulae inconspicuae. Ovarium 8-lobum, 8-locuIare, rostratum ; Ovulum in loculo i . Carpidia 8, ventraliter dehiscentia. Folia alterna, dentato-serrata, stipulata. w. Dirachma Schweinf. Dirachma*) Schweinf. ex Bai f. f. in Proc. Roj. Soc. Edinb. XII. (1882 — 1884) 403 et in Trans. Roy. Soc. Edinb. XXXI. (1888) 45 t. 8. Flores reguläres. Caljx 8-par- titus, lobis valvatis. Petala 8, peri- gjna, imbricata. Glandulae disci in- conspicuae. Stamina 8, libera, petalis opposita, omnia antherifera; antherae magnae, oblongae. Ovarium 8-lobum, 8-loculare, rostratum; stjlus integer, obtusus ; Ovula in loculis solitaria, as- cendentia. Capsula 8-loba, in carpidia 8 ventraUter dehiscentia intus lanata secedens. Semina compressa, in lo- culis solitaria ; testa nitida ; albumen sparsum. — Frutex ramosus, zfc pu- bescens. Folia alterna, dentato-serrata, paullo revoluta, stipulata. Pedunculi axillares, I-flori. Flores albi. Caljx 4-bracteatus, D. socotrana Schweinf. ex Balf. f. 1. c. — Fig. 77. Socotra: Auf den Haghier-Bergen (Balfour a. 1880 n. 285!, n. 344!); oberes Wadi Dual (Schweinfurth a. 1881 n. 528!). — Blühend März und April. Fig. 77. Dirachma socotrana Schweinf. A Pars rami floriferi. B Flos apertus. G Gennen longi- tudinaliter sectum, D Fructus transversalilcr sectus (ex Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam. III. 4. [1896] p. 1 4). *) »Nomen vern. Dirachma Räch man« (ex Schweinf. 1. c). :el Addenda. i. Geranium l. P. 51 adde synonymis: 4. G. dissectum. — O. dissectum var. viUosum Terracc. in Nuov. Giorn. bot. Ital. XIV. (1907) 138. P. 58 adde synonymis: 9. Gr. moUe var. grandiflorum. — G. luganense Chenevard in Bull. Herb. Boiss. 2. ser. III. (190 3) 427. P. 64 adde synonymis: 19. G. Robertianum. — G. Rohertianum var. mosquense Ledeb,; Sireischtschikow- Petunnikov, III. Fl. Mosk. Gouv. I. (1906) 330. P. 65 adde synonymis: G. Robertianum var. genuinum. — G. Rohertianum var. typicum Beck, Fl. Nied.-Oesterr. (1890) 361. P. 66 adde synonymis: G. Robertianum var. purpureum. — G. Rohertianum var. dasycarpon Beck, Fl. Nied.-Oesterr. (1890) 561. P. 75 post n. 33: 33a. G. bolivianum R. Knuth, spec. nov. — Fere tolum pilis pellucidis glan- dulosis dense vel densissime viscosum. Radix dz incrassata (?), multiceps. Gaules ascendentes vel procumbentes, fere e basi ramosi, satis dense foliati, 30 — 50 cm longi. Folia basalia demum decidua; caulina inferiora opposita, longe petiolata, petiolis tenui- bus usque 7 cm longis, quam lamina 2-plo longioribus; caulina superiora multo brevius petiolata; summa subsessilia; lamina pilis pellucidis pro maxima parte eglandulosis pubescens vel subhirsuta, ambitu 5 — 7-angulato-rotundata, usque ad ^6 — Vt palmato- 5 — 7-partita, lobis ambitu cuneato-obovatis vel flabellatis (sinubus acutis), pinnatifido- incisis, lobulis 3 — 5 lanceolato-lingulatis vel ovato-lingulatis, obtusis vel minutissime calloso-mucronulatis. Stipulae e basi lanceolata mox lineari-subulatae, non raro filiformes, 2 — 7 mm longae, Y2 — ^ V2 "^"^ latae. Pedunculi folio petiolato breviores, non raro in axillis ramorum solitarii, plerumque ad apices ramorum in inflorescentiam foliis parvis in- terruptam congesti (sicut in G. caroliniano)^ biflori vel abortu (in axillis ramorum) uniflori. Bracteae stipulis similes, sed ± minores, lineari-subulatae, saepe 2 — 5 cm longae. Pedi- celli plerumque brevissimi, 2 — 5 mm longi; nonnuUi pauci usque 2 0 mm longi. Sepala pilis glandulosis hirsutissima, ovato-lanceolata, 6 mm longa, 2^/4 — 3 mm lata, mucro- nata mucrone usque ^4 '^'^ longo. Petala caljce 1 1/4-, rarius 1 V2~P^o longiora, vix profunde obcordato-emarginata, violacea (?). Valvulae rostrumque pilis glandulosis hir- suta vel hirsutissima; rostrum 15 mm longum. Bolivia: Sorata, 3300 m (Rusby, Fl. South America a. 1886 n. 760 sub G. carolinianum — Typus in herb. Berol.!). — Blühend Februar. Nota. Species habitu O. caroliniano valde similis, sed indumento pellucido manifeste diversa est. 576 R. Knuth. — Geraniaceae. P. 89 post n. 58: 58a. G. Pflanzii R. Knuth, spec. nov. — Humile, acaule vel caules valde abbreviati. Radix 3 — 4 mm crassa, fusca, superne caulibus brevissimis et petiolis et stipulis dense ornata. Folia basalia vel pseudo-basalia, valde numerosa, petiolata; petioli 2 — 4 cm longi, laxi, tenues, exs. saepe filiformes, pilis retrorsis satis dense obsiti; lamina utrinque glabrescens, margine sparsim pilosa, iO — ^12 mm diam., angulato-rotundata, usque ad 6/7 vel fere ad basin palmato-5 — 7-partita, lobis fere usque ad mediam partam tripartitis, rarius grosse pinnatifido-lobulatis, lobulis omnibus obtusiusculis. Stipulae basales vel pseudobasales, circ. 5 mm longae, fuscae, membranaceae, glabrae, lanceolato- vel lineari- acuminatae, acutae vel acutissimae. Pedunculi solitarii, uniflori, ebracteati, pseudo-basales, caule brevissimo suffulti, crassiusculi, 1 — 2 cm longi, cum floribus sub foliis occulti, pilis retrorsis fere lanato-sericei. Sepala lanceolato-triquetra, pilis adpressis puberula, demum glaberrima, 5 mm longa, 2V2 mm lata, acuta vel minute mucronata. GoroUa rosea; petala oblonga, apice rotundata, sepalis 1 Y2-PI0 longiora. Valvulae glabrae; rostrum crassiusculum, 7 mm longum, \ Y2mm crassum, pilis adpressis puberulum, Semina glabra. Rolivia: Palca-laPaz, 4300 m (Pflanz a. 1908 n. 206 — Typus in herb. Rerol. !). — Blühend Februar. Nota. O. Pflamii ad sccüonem Ä?idina adnumcranda, re vera ad spccies minus typicas pertinet. P. 99 inscras: 71. G. anemonifolium var. a. major Pitard in Pitard et Proust, Les lies Canaries I. (1908) 140. — Planta robusta, typica. Teneriffa: La Mina, 800 m. Las Mercedes, 80 0 m. Höhlen von Taganana, 500 — 700 m. Agua Garria, 800 m. — Palma: Fayana de la Plata, 600 m. — Hierro: Miradero, 800 m. Felsen von Tivataje und von Jinama, 600 — 800 m. G. anemonifolium var. ß. minor Pitard, 1. c. — Planta 25 — 30 cm alta, omnibus partibus reducta. — Varietas certe a typo parum diversa et cum eo transiti- bus coniuncta est. Gomera: Thalabschluss des Valle Hermoso, 800 — 900 m, an sehr feuchten und schattigen Orten der Waldzone. P. IIG post 0. albidum inseras: 100h. G. peregrinum Thellung in Fedde, Rep. spec. nov. IX. (i9H) 549. — Perenne. Caules sulcati, praesertim apicem versus pilis albidis recurvatis partim glan- dulosis subsetulosi. Foliorum inferiorum petioli laminae subaequilongi, superiorum sub- duplo breviores, omnes sicut caulis retrorsum setulosi et glandulosi; lamina utrinque subnitida, superne margines loborum versus pilis brevissimis adpressis eglandulosis et glandulis sessilibus scabriusculo-pubescens, inferne ad nervös setulosa, ceterum glaber- rima, ambitu pentagona, ad ^4 — V5 palmato-5-fida, lobis oblongo-ellipticis brevissime acuminatis grosse inciso-crenatis, dentibus obtusiusculis calloso-apiculatis; lobi basales minores, superne saepe ad crenam reducti. Stipulae triangulari-ovato-lanceolatae, fuscae, margine pallidiores, pilis glandulosis tenuiter pubescentes, margine brevissime ciliatae. Pedunculi folio subaequilongi, biflori, pilis glandulosis patulis diametro ipsorum sub- aequilongis villosuli. Pedicelli pedunculis subtriplo breviores, floribus subaequilongi, molliter glanduloso-villosi, fructiferi rectangulato-deflexi et arcuato-ascendentes. Flores media magnitudine. Sepala anguste elliptica, acutiuscula, aristata arista Y5 — Vio longi- tudinis sepali attingente, basi glanduloso-villosa, apicem versus glabrescentia, ceterum pilis brevissimis adpressis eglandulosis obtecta, margine anguste membranacea. Petala calyci subaequilonga, late obovata, apice rotundata, basi eglanduloso-ciliata, brevissime unguiculata, alba. Filamenta e basi lanceolata subulata; antherae rotundato-subquadratae, filamento subtriplo breviores. Valvulae laeves, pilis valde inaequilongis partim glan- dulosis pubescentes et villosulae; rostrum eis 3-plo longius, satis crassum, pilis brevibus eglandulosis sursum subadpressis vestitum et praeterea glandulis stipitatis adspersum. Semina atro-brunnea (ex Thellung, 1. c). ! Addenda, 577 Deutschland: Karlsruhe, auf Schutt hinter dem Stadtgraben, verwildert (Kneucker a. 1907!). — Blühend September. Nota. Species certo 0. Richardsonii Ä.mericae septentrionalis affinis est. Nescio quin specimina Kneuckeriana ad speciem americanam adhuc indescriptam adnumeranda, an pro forma culta spcciei iam descriptae habcnda sint. P. 120 n. i03 inseras post notam: Nota 2. 103. G. sylvaticum typicum in Styria crcsccns ab Hayek (in Fi. v. Steiermark I. [1909] 628) modo scquente divisum est: «. typicum. ß. alpestre Schur in Verb. Sieb. Ver. X. (ISSg) ^Si. — 0. silvaticum var. eglan- dulosum Gelak. Prodr. Fl. Bocbm. (1864— 1875) 530; StrobI, Fl. Admont. II. (1882) 49. y. parviflorum Knaf in Celak. Prodr. Fl. Boebm. (18G4— 1875) 530; StrobI, Fl. Admont. II. (1882) 49. J". Strohlii Hayek, 1. c. — Qeranium silvaticum var. parviflorum f. eglandulosum StrobI, Fl. Admont. II. (1882) 49. — [?) Oeranium Knollii Brilt. in Reichb, Fl. Germ. exe. (1832) 77 8. Nota 3. G. sylvaticum typicum in Austria crescens a Beck (in Fl. Nicd.-Oesterr. [1890] 560) in formas sequentes divisum est: «. typicum Beck, 1. c. — Petala 1 2 — 1 8 mm longa. Valvulae glandulosae. f. 1. latisectum. f. 2. angustisectum. ß. parviflorum Knaf ex Celak. Prodr. Fl. Boebm. (1864—1875) 530; Beck, 1. c. — Petala 8 mm longa. Valvulae glandulosae. y. eglandulosum Celak. Prodr. Fl. Boebm. (1864 — 1875) 530; Beck, 1. c. — Qera- nium praealpinum Beck in scbed. — Eglandulosum. Vorkommen: ß. parviflorum auf dem Scbneeberge; y. eglandulosum auf dem Handlesberg, der Rax- und der Voralpe. P. 130 adde synonymis: K\%. G. phaeam. — G. phaeum subsp. austriacum Wiesb. in Hayek, Fl. Steierm. I. (1909) 628. P. 131 adde synonymis: G. phaeum var. lividum. — 0. phaeum subsp. lividum (L'Her.) Hayek, Fl. Steierm. I. (1909) 628. P. 1 32 adde synonymis : H 7. G. reflexum. — O. tuberosum f. hirtum Formanek in Verh. Nat. Ver. Brunn XXXIV. 1895 (1896) 343. — O. 7mlloides Formdinek in Verh. Nat. Ver. Brunn XXXIV. 1895 (1896) 346. P. 133: 120. G. platypetalum : Nomen Franchetii ob prioritatem G. platypetali Fisch, et Mey. in G. sinense R. Knuth mutandum est. Speciebus americanis a me non visis et verisimiliter demum pro parte ad species alias adnumerandis [G. eaes- pitosum n. 25, G. leucanthum n. 100, G. aristatum n. 100, G. strigosum n. 101 G. canescens n. 252) nomina nova non dedi, ut numerum maximum synonymorum non augeam. P. 135 post n. 120 inseras: 120a. G. kariense R. Knuth, spec. nov. — Caulis 30 — 50 cm altus, suberectus vel erectus, demum glaber vel superne pilis recurvatis sparsim obsitus, angulosus, supra basin pseudo-dichotome ramosus. Folia inferiora longe petiolata; petioli graciles, non raro tortuosi, 1 — 1 1/2 J^«^ crassi, pilis retro-adpressis praecipue laminam versus densius obsiti; folia superiora brevissime petiolata, sed non sessilia; lamina supra sparsim ad- A. Engler, Das Pflanzenreicli. IV. (Embryophyta siplionogama) 120. 37 578 ^' Knuth. — Geraniaceae, presse pilosa, sublus ad venas lantum pilis setosiusculis adpressis obsita, usque 1 0 cm lata et 6 — 7 cm longa (a basi ad apicem), ambitu 5-angulata, usque ad ^8 palmato- 5-partita, lobis e basi integra cuneata elongato-rbomboideis, apice satis longe produclo acutis vel acuminatis, marginibus anterioribus grosse dentato-incisis vel incisis, laciniis lacinulisque oblongis acutis et minutissime mucronulatis. Stipulae membranaceae, fuscae, zh lanceolatae, zt acurainatae, acutae vel acutissimae, integrae, mediae usque \ 0 mm longae et 4 mm latae. Inflorescentia corjmbosa; folia floralia saepe ad unum lobum grosse incisum reducta, brevissime petiolata. Peduncull bini, 2-flori, quam folium \ 1/2 — 3-plo longiores, usque 6 cm longi, indumento satis brevi ± retro-adpresso eglanduloso obsiti. Bracteae subulatae vel capillares, basi vix latiores, 5 — 6 mm longae. Pedicelli demum divaricati vel recurvati, calyce i 1/2 — 2 V-i'P^^ longiores, pilis albidis setosiusculis retro-adpressis eglandulosis dense obsiti, \ — 2 cm longi. Sepala glabra, ad nervös (3) sparsissime pilis sursum directis adpressis ornata, ovata vel lanceolato-ovata, margine anguste membranacea, demum apicem versus acuminata, mucronata mucrone \ — 2 mm longo, cum mucrone 8 — iö mm longa. Petala fusco-purpurea, caljcem superantia, sub anthesi perfecte recurvata, zt late obovata, integra, basi longe patule albo-villosa, circ. 10 mm longa. Filamenta glabra vel ad basin sparsim ciliata, calyce longiora; antherae oblongae, atro-purpureae. Pistillum glabrum vel sparsissime barbatum. Fructus imma- turus 2 8 mm longus; valvulae pubescentes; rostrum sparsim puberulum, supra medium filiforme. Yunnan: Westhang des Kari-Passes zwischen Mekong und Yangse, 3600 — 4200 m, in Kiefernwäldern (Forrest a. 1906 n. 97 — Typus in herb. Edinburgh!). — Blühend und fruchtend September. <20b. G. Forrestii R. Knuth, spec. nov. — Rhizoma lignosum, perpendiculare, versus coUum 8 — 10 mm crassum. Gaulis 20 — 45 cm altus, suberectus vel erectus, demum glaberrimus vel superne sparsim pilosus, iuvenilis non raro retro-setoso-pubes- cens, angulosus, superne (2 — 15 cm supra basin) pseudo-dichotome ramosus, inferne Simplex. Folia inferiora satis longe petiolata; petioli usque 10 cm longi, satis graciles, vix 2 mm crassi, pilis recurvatis vel retrorsis praecipue laminam versus puberuli; folia superiora brevissime petiolata, summa sessilia; lamina supra glabra vel sparsim hyaline pilosa, subtus praecipue ad nervös pilis setosis hirsuta, usque 7 cm lata, 4\''2 cm longa (a basi ad apicem), ambitu reniformi-rotundata, usque ad ^7 palmato-5( — 7)-partita, lobis e basi integra cuneata rhomboideis, apice producto acutis vel fere acuminatis, incisis, laciniis et lacinulis oblongis acutis. Stipulae firmae, fuscae, deltoideo-lanceolatae, acutae vel acutissimae, integrae, inferiores usque 2 cm longae, basi 4 — 5 mm latae. Inflorescentia racemoso-corymbosa; folia floralia lobis multo angustioribus denlatis in- structa, sessilia. PeduncuH, saepe trini, 2 — 3-flori, folio 2 — 3-plo longiores, usque 6 cm longi, indumento patulo albo eglanduloso zb divaricatulo obsiti. Bracteae subu- latae vel capillares, basi vix latiores, 5 — 6 mm longae. Pedicelli demum divaricati vel recurvati, calyce 1 — 2-plo longiores, indumento satis brevi patulo-retrorso setoso dense obtecti, 1 — 2 cm longi. Sepala pilis sursum adpressis vix dense subsericea, ovato-lanceolata, trinervata, margine vix membranacea, apicem versus acuminata, mucronata mucrone 1^2"^"^ longo, cum mucrone 8 — 9 mm longa. Petala atro-pur- purea, calycem superantia, sub anthesi perfecte patula, obovata, integra, basi longe patule albo-villosa, circ. 9 mm longa. Filamenta infra medium margine sparsim ciliata; antherae lineari-oblongae nigricantes. Pistillum sericeum. Fructus maturus (?) 3 cm longus; valvulae pubescentes; rostrum puberulum, superne filiforme (per partem quartam superiorem). West- Yunnan: Tali Kette, um 3000—3300 m, auf dem östlichen Hange, in lichten Gebüschen der Kiefernwälder (Forrest, PI. Fast. Tibet a. S. W. China a. 1906 n. 4282 — Typus in herb. Edinburgh!). — Blühend und fruchtend August. Nota, O. Forrestii et O. kariense a ceteris speciebus secüonis Reflexa earundem regio- num, O. Delavayi et Q. plati/petalo, manifeste secedunt pedicellis eglandulosis. Inter se facilo distinguuntur foliorum forma et inflorescentia. Addenda. 579 Distributio geogra iphica s pecierum sinensiuna generis Geranii. £ 1 a w 'a © 1 "fl p a ö 03 a et 3 1 02 a 1 s G. eriostemon G. pratense (?) .... G. melanandrum . . . + + + + + + + + + + + • • 4- 4- + G. Delavayt G. sinenae G. refractum G. Forrestii G. kariense • • • • • • * * -h • • + • • G. umbelliforme . . . G. moupinense .... • • • • ■ • . + H= G. dahurieum .... G. napuligerum. . . . + 4- + + + + + + *+ + .... G. Franchetii G. yunnanense .... G. Wlassowianum. . . G. candieans G. Rosthornii G. Bockii G. hispidissimum . . . G. platylohum .... G. strigosum G. strictipes G. pogonanthum . . . + + • • + + + 4 4 4 + G. Wilfordi G Krameri + + + • • • • + + + : + + + G. nepalense G. Wallichianum . . . G. sibiricum + + + + + + + 4- + + • • Nota. =}= Endemische Arten. Von den 29 Arten (das fast kosmopolitische O. robertianmn ausgenommen) sind \1 endemisch. Diese gehören mit 2 Ausnahmen [G. Franchetii und G. m6lanandru7n) ausschließUch den Floren Yunnans und Szetschuans an. Die nicht endemischen Arten sind zum größten Teil auch in nördlicheren Gebieten zu finden, nur I (G. refractum) findet sich in Central-China und dem Himalaja. P. ^139 inseras varietatibus : 127. G. sanguineum var. latipartitum Petunnikov in Sireischtschikow-Petunn. 111. Fl. Mosk. Gouv. I. (1906) 327, c. fig. — FoHa 5 — 7-partita, laciniis late cuneiformibus, integris vel 2 — 3-incisis, obtusatis. — A varietate prostratwn vix diversum. 37* 580 ^- Knuth. — Geraniaceae. P. 4 42 post n. 132 inseras: 132a. G. uniflorum Hajala, Fl. Mont. Formosae (1908) 65 in Journ. Coli. Sei. Tokyo XXV. (1908) Artic. 19. — Caulis 30 — 60 cm altus, glaber, superne pilosus, ra- mosus ramis erecto-patentibus articulato-nodosis. Folia piloso-pubescentia, longe petiolata, petiolis 2 — 4 cm longis; lamina ambitu late orbicularis vel pentagona, 5 — 7 cm diam., segmentis acuminatis 1 cm longis extus pilosiusciilis. Flores axillares vel subterminales, longe pedunculati, uniflori, 2-bracteati. Pedunculi 5 — 6 cm longi, pubescentes. Brac- teae subulatae, circ. 1 cm longae. Sepala elliptica, 12 mm longa, 5 mm lata, extus distincte 5-nervata, ad nervös pilosula, apice aristato-acuta, intus glabra. Petala ob- ovata, cuneata, integra, 2 cm longa vel longiora, apice rotundato-emarginata, basi supra unguem ciliata. Filamenta basi dilatata brevissime ciliata; antherae oblongae. Ovarium pilosum. Valvulae oblongae, pilosae, 3 mm longae, 2V2 nim latae; rostrum 14 mm longum. Formosa: Berg Morrison, 4300 m (Nagasawa a. 1905 n. 684 nach Hayata; Kawakami et Mori a. 1906 n. 2 2 54 nach Hayata). — Blühend und fruchtend Oktober bis November. Nota. Species habitu O. pi'atcnsi similis, floribus solitariis O. sanguineo et G. sibirico accedit (teste Hayata). Fortasse species Q. dahurico ± affinis est. P. 142 inseras: 133. G. koreanum var. hirsutum Nakai in Bot. Mag. Tokyo XXIII. (1909) 102. — Caulis hirsutus. P. 146: 139. G. multifilorum R. Knuth: Nomen a me olim datum ob prioritatem 0. multiflori Gray in G. mollendinense mutandum est. P. 152: 1 52. G. pyrenaicum: De synonyme O. rhaeticum = G. pyrenaieum X pusilhim Brügger in Jahresb. Natf. Ges. Graub. XXIX. 1884 — 1885 (I886) 56 cfr. Bornmüller in Seiler in Jahresb. Natf. Ges. Graub. 1908-1909 (1909) 337 — 339. P. 132 addc synonymis: G. pyrenaicum in Beck, Fl. Nied.-Oesterr. (1890) 563 divisum est in varie- tatem typicum et varietatem mutüum, quae autem ambae ad varietatem typicam ad- numerandae sunt. P. 176 adde synonymis: 191. G. palustre. — G. palustre var. nemorosum Brügg. ex Sireischtschikow- Petunnikov, 111. Fl. Mosk. Gouv. I. (1906) 323. — G. palustre var. trifidum Litw. ex Sireischtschikow-Petunnikov, 1. c. p. 326. P. 179 post n. 194 inseras: 194a. G. candicans R. Knuth, spec. nov. — Rhizoma obliquum vel verticale, sublignosum, circ. 1 cm crassum, apice non dilatatum, stipulis pallide fuscis vel lutes- centibus foliorum basalium vix dense ornatum, unicaule. Caulis erectus vel suberectus, 30 — 35 cm altus, manifeste angulosus, pro maxima parte glaberrimus, superne pilis recurvatis vel retro-adpressis vix dense obsitus, inferne (saltem 1 0 cm) simplex, sursum pseudo-dichotome ramosus, ramis cauh subaequilongis. Folia basalia et caulina inferiora longe petiolata petiolis quam lamina 2V2 — 4-plo longioribus, angulosis, inferne glabris, versus laminam pilis retrorsis puberulis, 10 — 15 cm longis; lamina reniformi-orbicularis, usque 8 cm lata, a basi ad apicem usque 4^/2 ^^ longa, supra glabra vel pilis raris obsita, infra ad nervös tantum setoso-pilosa, usque ad ^j^ vel rarius ultra palmato- 5-partita, lobis ambitu cuneato-obovatis, marginibus anterioribus 3 — 5-lobulato-dentatis, lobulis lateralibus integris acutiusculis vel obtusiuscuhs, lobulo medio saepe maiore apice iterum tridentato; folia caulina superiora brevissime petiolata, sed non sessilia, a basali- bus diversa lobis angustioribus, utroque margine 2 — 4-dentatis, acuminatis, acutis. \ Addenda. 581 Stipulae pallide vel rubro-fuscae, zb lanceolatae, ± abrupte angustatae, acutissimae vel obtusae, puberulae. Pedunculi biflori, sicut pedicelli pilis retrorsis dense obsiti, folio petiolato i — 2-plo longiores, 4 — 8 cm Ion gi. Stipulae lineari-lanceolatae vel lanceo- latae, 8 mm longae, mox rubro-fuscae et glabrae, abrupte angustatae, acutae. Pedicelli iO — 35 mm longi, sub caljce dense retrorso-pilosi, fructiferi verisimiliter recurvati. Sepala 3-nervata, ovato-oblonga, mucronata mucrone i — I Y2 "^"^ longo, cum mucrone demum \ 0 mm longa, late membranaceo-marginata. Petala caljce mucronato \ 1/2 — \ Y4-PI0 longlora, \ 7 mm longa et \ 2 mm lata, late obovata, integra vel vix perspicue undulata, intense alba, nervis vix perspicuis. Stamina caljce pauUo breviora ; filamenta sicut petalorum basis pilis longis albis patulis inferne dense hispida; antherae lineari- oblongae, atro-purpureae. Pistillum albo-lanuginoso-villosum. Fructus .... Yunnan: Tali-Kette, um 3300 — 3600 m an dem östlichen Hange; an belichteten grasigen Stellen von Kiefernwäldern (Forrest, PI. East. Tibet a. S.W. China a. 1906 n. 1879 — Tjpus in herb. Edinburgh!). — Blühend Juni. Nota. Species affinis est 0. Wlassowiano, a quo distinguitur primo aspectu floribus raagnis, 4 cm diam., intense albis. P. 181 inseras: 198. G. yesoense var. pseudo-pratense Nakai in Bot. Mag. Tokjo XXIII. (1909) 103. — Caulis pilis adpressis vestitus. P. 184 post n. 204 inseras: 2 04a. G. strictipes R. Knuth, spec. nov. — Rhizoma lignosum, perpendiculare, infra Collum 8 — 10 mm crassum, ad coUum saepe valde incrassatum, usque 3 cm crassum, \ — 4-caule. GauKs 20 — 50 cm altus, suberectus vel erectus, inferne sparsissime, superne dense indumento simplici patulo manifeste inaequilongo hjalino subhirsutus, praecipue inferne angulosus, 2 — 10 cm supra basin regulariter pseudo-dichotome ramosus, inferne simplex. Folia basalia et caulina inferiora vix longe petiolata; petioU usque 10 cm longi, graciles, 1 — 1 1/4 mm crassi, pilis longis setosiusculis tenuibus in petiolis superi- oribus tantum dense obtecti; foha superiora gradatim brevius petiolata, summa autem non sessilia; lamina supra et subtus ad venas setis hjalinis dz dense obsita, usque 4 — 5 cm lata, 2Y2 ^^ longa (a basi ad apicem), ambitu rotundato- vel saepius reni- formi-5-angulata, usque ad Ve palmato-5-partita, lobis e basi angustata flabellatis; lobi vix usque ad medium trilobulati, lobulis oblongis vel cuneatis vel fere rectangulis, apice 2 — 3-dentatis, dentibus acutiusculis. Stipulae lineares, tenues, circ. 1 — 2 mm latae, sicut cauMs saepe mox rubellae, acutae vel acutissimae; stipulae basales mox deci- duae. Pedunculi quam folium 1 — 3-plo longiores, usque 10 cm longi, plerumque autem breviores, graciles, vix 1 mm crassi, sicut pedicelli indumento simplici patulo manifeste inaequilongo hjahno hirsutiusculi. Bracteae subulatae, 6 — iO mm longae, hirsutae. PedicelH peduncuHs non tenuiores, caljce 0/3 — 2-plo longiores, 1 — 2 cm longi, fructi- feri stricte erecti. Sepala pilis setosis hjalinis subhirsuta, ovata vel ovato-lanceolata, 3-nervata, margine vix membranacea, apicem versus vix acuminata, mucronata mucrone demum saepe purpurascente 2 — 2y2 ^^"^ lo^^go» cum mucrone 10 mm longa, 3 mm lata. Flos 22 mm diam.; petala roseo-purpurea, caljcem mucronatum i Y2 — 1 Y4-PI0 superantia, late cuneata, apice retuso leviter emarginata vel integra, margine inferne longe ciliata, circ. 1 2 cm longa, 7 mm lata. Filamenta pistillumque quam caljx (sine mucrone) breviora; filamenta lineari-subulata. Pistillum niveo-sericeum. Fructus rostratus 30 mm longus; valvulae sparsim puberulae; rostrum indumento brevi setosiusculo satis dense obtectum. Nordwest- Yunnan: Hichiang- Kette, auf dem östlichen Hange um 3000 — 3300 m, an trockenen steinigen Orten in buschigem Gestrüpp (Forrest a. 1906 n. 2369 — Tjpus in herb. Edinburgh!). — Blühend und fruchtend Juni. Nota. Species certe ad formas 0. strigosi Fra.nch. pertinet. Fortasse est synonymum var. gracilis. Mea sententia autem varietates melius pro speciebus habendae sunt. 532 ^- Knuth. — Geraniaceae. P. 189 adde synonyiriis: 210. G. striatum. — G. striatum var. glahratwn Formanek in Verh. Nat. Ver. Brunn XXX VII. 1898 (1899) 208. — O. striatum f. glabratum Vandas, Rel. Formanek. (1909) 132. P. -193 post 216 inseras: 216a. G. hastatum Nakai in Bot. Mag. Tokyo XXIII. (1909) 100. — G.Wilfordi Maxim, in Mel. Biol. X. p. 614 (ex pte.). — Perenne. Caulis 2 — 4-pedalis, procum- bens, angulatus, pilis adpressis recurvatis dense vestitus, nodis incrassatis. Folia basalia longissime petiolata, trifida, segmentis mediis obovatis, lateralibus oblique-rotundatis mucronato-serralis. Folia caulina hastato -trifida, segmentis aequilongis conformibus, ovato- lanceolatis vel lanceolatis, subaequaliter serratis, apice acuminatis, pilosis; petioli elongati, pubescentes. Stipulae liberae, vulgo lineari-lanceolatae, nunc lineares nunc ovato-lanceo- latae, acutissimae. Pedunculus elongatüs, petiolo aequilongus, 2-florus. Pedicellus florifer erectus, calycem valde superans, fructifer deflexus. Bracteae lineares. Sepala lanceolata, aristato-acuminata. Petala purpurea, oblonga vel obovato-elliptica, calycem paullo su- perantia. Stamina glabriuscula, margine puberula. Ovarium setoso-pubescens. Valvulae ovatae, setoso-hirsutae. Semina elliptica, minutissime reticulata (ex Nakai). Japan: Yeso, Prov. Kushiro, bei Akkeshi (nach Nakai); Prov. Hitaka, bei Horvi- zumi (Y. Tokubuchi nach Nakai). — Hondo, Nikko (Matsumura a. 1879 nach Nakai), Berg Takao in der Prov. Musashi (Nakai a. 1907). — Nomen japanicum »Hokogata-furo«. 216b, G. Jinumai Nakai in Bot. Mag. Tokyo XXIII. (1909) 100. — Caulis pro- cumbens, 3 — 4-pedalis, angulatus, nodis manifeste incrassatis. Folia trifida, segmentis late lanceolatis vel rhomboideis irregulariter serratis, adpresse pilosa, subtus ad venas adpresse puberula. Stipulae minutae, lanceolatae vel lineari-lanceolatae. Pedunculus adpresse pilosus^ 2-florus. Pedicellus fructifer deflexus. Flores 1 Y2 cm diam. Sepala 3-nervia, oblongo-elliptica, aristata, margine membranacea. Petala oblongo-obovata, circ. 1 cm longa, calyce 1 ^ji-'^lo longiora, purpurea, ad venas atro-purpurea, intus ad basin pube- rula. Filamenta inferne pilosa. Valvulae subglabrae; rostrum breve. Semina elliptica, minutissime reticulata (ex Nakai). Japan, Central-Nippon: Auf dem Berge Ibukiyama (Funabashi nach Nakai). — Nomen japonicum »Fushidaka-furo«. Nota \. Teste Nakai species affinis est O. nepalensi, a quo distinguitur caule elatiore, nodis valde incrassatis, foliis pedunculisque subglabris, etc. Nota 2, Affinitas specierum duarum praecedentium et novarum varietatum {0. korea- num var. hirsutum et O. yesoense var. pseudo-pratense) ex clave a Nakai, I. c. p. 101 data recognoscitur: Clayis specierum perenninm Japoniae et Coreae. A. Pedunculus uniflorus. a. Caulis robustus. Stipulae ovatae. Flores circ. 3 cm diam. . . G. uniflorum Hay. b. Caulis gracilior. Stipulae lineari-lanceolatae. Flores circ. f cm diam G. sihiricum L. B. Pedunculus biflorus. a. Caulis procumbens. «. Folia trifoliolata, segmentis lateralibus infimorum cum lobulis accessoribus instructis. Flores circ. \ cm diam. . G. Bohertianum var. glabrum{?) Fr. et Sav. ß. Folia 3— 5-fida. I. Folia hastato-trifida, segmentis aequaliter serratis, latera- libus infimorum sine lobulis accessoribus instructis. Flores circ, ] cm diam G. hastatum Nak. II. Folia 3 — 5-fida, segmentis inaequaliter serratis vel incisis. 1 . Caulis et inflorescentia pilis recurvatis vel patulis dense f G. nepalense Sweet vestita \0. Krameri Fr. et Sav. 2. Caulis et inflorescentia glabra, nodis valde incrassatis . G. Jinumai Nak. b. Caulis erectus, non radicans. Addenda. 583 a. Pedicclli floriferi calyce brcviores. Flores purpurci, circ. 3 cm diam. Folia 3— 7-fida Q. erianthum DC. ß. Pedicelli floriferi calyce longiores. iO. eriostembn Fisch. O. Reinii Fr. et Sav. G. Onoei Fr. et Sav. II. I'edicelli lloriferi calycem multo superantes. \. Radix glumosa Q. dahuricum DC. 2. Radix non glumosa. * Pedicelli fructiferi erccti. •J- Sobolifer. Segmenla folii inciso-laciniala, laciniis linearibus. Caulis glaber. Stipulae ovato-oblongae Q. soholiferum Kom. ff Non sobolifer. Segmenta folii rotundato-mucronato- serrata, rhombeo-ovata. Stipulae ovatae vel el- lipticae. O Caulis subglaber Q. koreanum Kom. OO Caulis hirsutus G. koreanum var. hirsutum Nak. ** Pedicelli fructiferi declinati. f Caulis glaber. Segmenta folii inciso-laciniata, la- ciniis linearibus. Stipulae ovato-oblongae .... G. hakusanense Mats. ff Caulis ciliatus. O Caulis pilis patulis vel recurvatis hirsutus. A Stipulae rotundatae vel late ellipticae. Seg- menta folii rhomboidea inciso-dentata, laciniis lanceolatis G. shikokianum Mats. AA Stipulae lanceolatae. {G. japonicum B>. et Sav. G. Sieboldii Maxim. G. pseudo-sibiricum Fr. et Sav. D D Flores rosei. Segmenta folii paueidentata, dentibus triangularibus G. Maximowiczii Regel. OO Caulis pilis adpressis vestitus. Segmenta folii inciso-serrata. ♦A Calyx pilis patulis simplicibus vestitus ... G. yesoense Fr. et Sav. AA Calyx pilis adpressis vestitus . . G. yesoense var. pseudo-pratense Nak. P. 219 n. i: G. luganense Chenevard in Bull. Herb. Boiss. 2t. ser. III. (1903) 427 ist nach schriftlichen Mitteilungen von Thellung Q. motte var. grandiflorum (cfr. Schinz et Thellung in Ber. Schweiz, bot. Ges. XX. [i9H]). t. Erodium l. P. 222, 223 in Charta distributionis geographicae inseras : E. Choulettianum (pro synonynoio E. Juliani) post E. macradenum. P. 238: 12. E. asplenioides : Der von Gren. et Gedr. Fl. France I. (1848) 313 angeführte Standort bei Montpellier bezieht sich vielleicht auf eine andere Art, da die vorliegende Art in ihrem Verbreitungsgebiet, das sich auf die südwestliche Mediterranprovinz er- streckt, durchaus alpin ist (Fig. 78). P. 240 inseras: 17. E. hymenodes: Fig. 79. P. 241 adde synonymis: 18. E. laciniatum. — E. chium var. feama^wm Fiori et Pagletti, Fl. anal. Ital. II. 2. (1901) 243. 584 R. Knuth. — Geraniaceae. P. 242 adde synonymis: E. laciniatum var. genuinum. — E. laciniatum var. grandiflorum Sommier in BoU. Ort. Bot. Palermo VI. (1907) 20 4. Fig. 78. Erodium asplenioides (Desf.) Willd. A Habitus. B FIos. C Filamenta et pistillum. Icon. origin.) — Gf. n. -12. Addenda. 585 P. 247 adde synonymis: 20. E. malacoides var. ribifolium. — E. deßciens Delile in herb, propr. — E. angulatum Pomel var. Linosae in Boll. Ort. Bot. Palermo VI. (1907] 2 05. P. 249: 23. E. littoreum: Die in Marokko und Algier heimische Art ist in Frankreich eingeschleppt in den Dept. Aude und ßouches-du- Rhone, sowie bei Montpellier (vergl. Thellung, Fl. adv. de Montpellier p. 350). Fig. 79. Erodium kymenodes L'Her. Ä Habitus. B Stamina pistillumque. (Icon. origin.) — Cf. n. i 7. P. 257 adde varietatlbus: 33. E. botrys var. braehycarpum Godr. Fl. Juv. p. i 6 in Mem. Acad. Montpell. sect. med. I. (1853) 424, Fl. Juv. ed. 2. (1854) 72; Thellung, Fl. adv. de Montpellier p. 351. — Rostrum 4—5 cm longum. Pedunculi 2 — 3-flori. Folia pallidiora. P. 260 adde synonymis: 35. E. ciconium. — E. ciconium var. minor Delile ex Godr. Fl. Juv. p. 17 in Mem. Acad. Montpell. sect. med. I. (1853) 425, Fl. Juv. ed. 2. (1854) 72. — E. longirostrum Formanek in Verh. Nat. Ver. Brunn XXXVII. 1898 (1899) 208. P. 263 adde synonymis: 39. E. absinthioides. — E. absinthioides var. elatum Formanek in Verh. Nat. Ver. Brunn XXXVIII. 1899 (1900). 586 R. Knuth. Geraniaceae. P. 272 inseras: 48. E. Stephaniannm : Fig. 80. P. 273. 49. E. bipinnatum: Teste Thellung, Fl. advent. de Montpellier synonyma se- quentia E. hipinnati delenda et E. Jacquiniano inserenda sunt: E numidicum Boiss. et Reut. Pugill. (1852) 26 in textu (nomen); Salzm. PI. hisp.-tingit. exs. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (18Ö3) 421. — E. scandicinum Del. ex Godr, in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1853) 421. — E. Jacquir- nianum Boiss. et Reuter ex Brumh. Mon. Übers. Erod. (1905) 55. — Geranium aethiopicum Lam. Encjcl. meth. II. (1 786) 6 62. — G. numidicum Poir. Voy. Barb. H. (1789) 201. P. 274 adde synonymis: 50. E. Jacquinianum. — E. nu- midicum Boiss. et Reut. Pugill. (1852) 26 in textu (nomen); Salzm. PI. hisp.- tingit. exs. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1853) 421. — E. scandicinum Del. ex Godr. 1. c. — E. viscosum Salzm. PI. hisp.-tingit. exs, (1825). — E. Salzmanni Boiss. et Reut. Pug. (1852) 26 — 27; Willk. et Lange, Prodr, Fl, hisp, III. 3, (1878) 537; Batt, et Trabut, Fl. alger. I. (18 8 8) 12 3, — E. aethiopicum (Lam.) Brumhard et Thellung in Thellung, Fl. adv. de Montp, (1911) 352. — Gerajiium aethiopicum Lam. Encycl. meth. II. (1786) 662. — G. numidicum Poir. Voy. Barb. II. (17 89) 201. — Specimina typica Lamarck- iana non vidi. Teste Thellung autem no- men speciei ob prioritatem nominis La- marckiani in E. aethiopicum mutandum est. — E. sebaceum Del. Ind. sem. hört. Monsp. (1838) 6 c. ic. hie delendum est. P. 275 adde synonymis: 51. E. cicutarium. — E. cicu^ tarium var. serotinuTn Terracc. in Nuov. Giorn. bot. Ital. XIV, (1907) 139. P. 279 n, 5i adde synonymis: E. cicutarium var. primula- ceum. — E. stellatum Delile, Ind. sem, hört. Monspel. (1838) 6 c. ic. — E. Touchyanum^Delile ex Godr. in Mem. Acad. MontpT (Sect. Medic.) L (1853) 423. — E. atomarium Delile ex Godr. Fig. 80. Erodium Stephaniannm Wim. A Habitus- 1- c. — E. maculatum Salzm. PI. hisp.- B Stamina pistillumque. (Icon. origin,) — Gf, n. 48. ting. exs, ex Godr, 1, E. cicutarium Addenda. 587 war. 7nactdahim {Salzm.) lia\[. in 5o\irn. Linn. Soc. XVI. (1878) 385; Theilung, Fl. adv. de Montpellier (19H) 356. E. cicutarium var. verbenaefolium (Del.) R. Knuth ist nach Brumhard und Theilung (in Theilung, Fl. adv. de Montpellier [l9H] 252) und wohl mit Recht als E. hotrys X cicutariuin aufzufassen und den Bastarden p. 289 anzugliedern. P. 283 adde synonymis: 52. E. moschatam var. praecox. — E. moschatum var. cicutarioides Del. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1853) 424. P. 289 adde: 1. E. cicutarium X Jacquinianum. — E. aethiopicum X cicutarium Brumh. et Theilung ex Theilung, Fl. adv. de Montpellier (19H) 356. P. 289 adde synonymis: 2. E. cicutarium X romanum. — E. sebaeeum Del., Ind. sem. hört. Monsp. (1838) 6 c. ic, in Linnaea XIII. (1839) Litt. p. 105. P. 289 inseras stirpibus hybridis: 2b. E. botrys X cicutarium Brumh. et Theilung in Theilung, Fl. adv. de Mont- pellier (1911) 352. — E. verbenaefolium Del. Ind. sem. hört. Monsp.* (1847) 7, in Ann. sc. nat. ser. 3. X. (1848) 329. — E. cicutariu7n var. verbenaefolium (Del.) R. Knuth, Geraniaceae in Engl. Pflanzenr. IV. 129 (1910) 279. P.' 290: Species olim mihi ignotae teste Theilung sequente modo determinandae sunt: E. filicinum Pomel, Nouv. Mat. Fl. Atl. (1874) 339 = E. cicutarium. E. numidicum Salzm. ex Godr. in Mem. Acad. Montp. (Sect. Medic.) I. (1853) 421. — Geranium numidicum Poir. Voy. Barb. II. (1789) 201 = E. Jacquinianum. E. scandicinum Del. ex Godr. l. c. = E. Jacquinianum, E. Touchyanum Del. ex Godr. l. c. = E. cicutarium var. primulaceum. 4. Sarcocaulon (dc.) Sweet. P. 316 post n. 6 inseras: 6b. S. Courali Heckel in Compt. rend. Acad. Scienc. Paris CXLVII. (1908) 907. — Usque 2 m altum (teste Coural.). Süd-Madagaskar: Tulear, in der Umgebung von 10 km und im Norden der Stadt (Coural nach Heckel). — Bei den Eingeborenen unter dem Namen »Mongy« bekannt. 5. Pelargonium L'Her. P. 369 adde synonymis: 80. P. Bowkeri. — P. Woodii N. E. Brown in Kew Bull. (1909) 306. P. 372 adde synonymis: 83. P. polycephalum. — P. brempetalum N. E. Brown in Kew Bull. (1909) 184. I Verzeichnis der Sammler-Nummern. Abkürzungen der Gattungsnamen, Balb. = Balbisia. Er. = Erodium Pol. = Pelargonium Bieb. = Biebersteinia Ger. = Geranium Rhynch. = Rhynchotheca Dir. = Dirachma Mons. = Monsonia Sarc. = Sarcocaulon Viv. = Viviania We. = Wendtia Abd-ur-Kahman-Nadji (Fl. de l'emp. ottoman.) 1166 Ger. tuberosum var. genuinum. AitchiSOn 2 Ger. Wallichianum — 90, 143 Er. cicutarium var. triviale — 217 Ger. col- linum var. eglandulosum — 220, 281 Ger. nepalense — 346, 600 Ger. collinum var. eglandulo- sum — 761 Ger. Wallichianum — 878 Ger. collinum var. eglandulosum. Aitchison (Delim. Commission a. 1884—1885) 144 Bieb. mulüfida — 281 Er. ciconium — 379 Ger, tuberosum var. genuinum. Albers 137 Ger. simense. Anderson (Herb. Sikkim,) 412 Ger. polyanthes. Anderson (Fl. Ontario) 1315 Ger. Robertianum var. genuinum. Andrae 213 Ger. divaricatum. Antnnes (Herb, de la Mission de Huilla) 1 08 Mons. bidora. Arechavaleta (Herb, Hieron.) 3500 Viv. montevidensis. Aschenlborn 431 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 506 Ger. Hernandezii — 567 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 626 Er. cicutarium var. triviale. Ascherson (Rohlf's Exped, lib. Wüste a. 1874) 285, 286 Er. laciniatum var. genuinum ex pte., Er. laciniatum var. pulverulentum ex pte, — 288 Er. bryoniaefolium — 291 Er. mala- coides — 295, 298, 299 Er. cicutarium var. triviale — 306 Mons. nivea. Ascherson (Zweite Reise lib. Wüste a. 1876) 89 Er. malacoides var. ribifolium — 91 Er. malacoides — 94 Ger. dissectum var. typicum. Ascherson (Dritte Reise nach Ägypten a. 1880) 78 Er. malacoides var. ribifolium — 83 Er. glaucophyllum. Aucher 2087 Er. bryoniaefohum — 2096 Ger. macrorrhizum — 2102 Ger. asphodeloides var. genuinum — 2105 Ger. platypetalum — 4296 Er. bryoniaefolium var. laxum — 4297 Mons. heliotropioides — 4299 Er. bryoniaefolium — 4300 Er. oxyrrhynchum var. obtusilobum — 4301 Ger. tuberosum var. linearifolium — 4303 Ger. ocellatum var. africanum — 4303^ Ger. platypetalum — 4496 Bieb. multiflda. Bachmann (PI. Gap. a. 1883 — 1888) 47 Mons. speciosa — 89 Pel. chamaedrifolium —90 Pel. flavum — 91 Er. moschatum — 92 Pel. capitatum — 93 Pel. senecioides — 94 Pel. pel- tatum var. scutatum — 214* vel 207* Mons. senecioides — 241 Pel. senecioides — 242 Pel, fulgidum — 558 Pel. tabulare — 559 Pel. lobatum — 560 Er. moschatum — 561 Pel. hirtum — 577 Pel. flavum — 578 Er. moschatum — 658 Pel. flavum — 702 Pel. pulverulentum — 704 Ger. ornithopodum — 705 Pel. aconitiphyllum var. medium ex pte., Pol. aconitiphyllum var. angustisectum ex pte. — 706 Pel. capitatum — 708 Ger. ornithopodum — 709 Pel. aconitiphyllum var. latisectum — 710 Pel. peltatum var. scutatum — 711 Pel. aconitiphyllum var. latisectum — 774 Pel. revolutum — 1062 Er. moschatum — 1106 Ger. incanum var. typicum — 1322 Mons. speciosa — 1527 Pel. heracleifohum — 1528—1532 Pel. flavum — 1533* Pel. squamulosum — 1534, 1535 Pel. capitatum — 1536 Pel. revolutum — 1537 Pel. hirtum — 1538, 1539 Pel. ■ myrrhifoHum var. betonicum — 1540 Pel. myrrhifolium var. longicaule — 1541, 1542 Pel. sene- cioides — 1543, 1544 Pel. grossularioides — 1545 Pel, gibbosum — 1546 Pel, tabulare — 1 689* Die mit * versehenen Nummern sind Typen der betreffenden Arten, Verzeichnis der Sammler-Nummern. 589 Pel. Bachmannii — 1980 Pel. gibbosum — 2039 Pcl. flavum — 2095 Pel. hirtum — 2156 Pel. fiilgidum — 2169 Er. moschatum — 2192 Pcl. parvulum — 2202 Pel. heracleifolium. Baenitz (Herb, eiirop.) 2367 Er. macradenum — 2378 Ger. cinereum var. typicum — 2519 Er. ciconium — 3192 Er. maritimum var. gcnuinum — 3497 Er. malacoides — 3668 Ger. rotundifolium — 3786 Er. Manescavi. Bailey 240 ^ Ger. sanguineum var. prostratum. Bailey, A. et Hohvay (Geol. a. Nat. Hist. Surv. of Minn.) 13199 Ger. Bicknellii. Baker (Afrika) 385 Mons. heliotropioides. Baker (PI. West Central Col.) 102 Er. cicutarium var. triviale f. chacrophyllum — 155 Ger. nervosum — 622 Ger. incisum — 763 Ger. atropurpureum. Baker (PI. South. Col.) 448 Ger. caespitosum — 449 Ger. Richardsonii. Baker, Earle et Traey (PI. South. Col.) 4 4, 195 Ger. Richardsonii — 407 Ger. caespi- tosum — 673 Ger. Richardsonii. Balansa (PI. d'Orient) 1368 Ger. pyrenaicum var. depilatum. Balansa (PI. du Paraguay) 4659 Ger. carolinianum. Balfour (a. 1880) 242 Ger. ocellatum var. africanum — 285*, 344* Dir. socotrana. Ball 243 Er. laciniatum var. genuinum. Bang (PI. Bolivianae) 17 Er. cicutarium var. triviale f. chacrophyllum — 784 Ger. rupi- colum — 788 ex pte. Ger. Bangii — 788 ex pte., 1837 Ger. sessiliflorum var. typicum. Barbey (Herbor. au Levant a. 1880) 213 Mons. nivea. Baron 27 Ger. simense — 3422* Pel. madagascariense. Battandier et Trabut (PI. d'Alg. a. 1886) 308 Er. glaucophyllum var. cinerascens. Banm (Kunene-Sambesi-Exped. a. 1899) 259, 259 ^ Pel, benguellense — 654 Mons. Burkeana. Banr (Austro-Afric.) 57 Mons. ovala — 182* Ger. Baurianum — 302 Pel. aconitiphyllum var. medium — 827 ex pte. Pcl. quercifohum — 828 Pel, ranunculophyllum — 830 Ger. Har- veyi — 831 Ger. Baurianum — 855 Pel. grossularioides — 934 Pel. abrotanifolium. Beccari (a. 1870) 267 Ger. favosum. Beck (PI. Bosn. et Herceg. Ser. II) 174 Ger. macrorrhizum. Becker (a. 1883) 45 Er. oxyrrhynchum. Belik (Fl. Süd-Afrika a. 1885) 54 Mons. umbellata. Berg (Fl. argent.) 36 Er. malacoides — 41, 42, 45 Er. cicutarium var. triviale. Bernard (a. 1841) 196 Er. corsicum — 197 Er. maritimum var. Bocconi. Bernonilli-Cario (Herb. Guatem.) 3025 Ger. mexicanum var. minoriflorum. Bertero 294 Ger. submolle*. Y. Besser 54* Balb. Meyeniana — 148 Viv. cordata. Bessey (a. 1896) 1845 Ger. Pattersonii. . Bettfreund 79 Ger. albicans — 1019, 1020 Ger. patagonicum. Bettfreund-Koester (Fl, argent, a. 1888) 243 Er. malacoides. Beyrich (a. 1887—1889) 79 Mons. Galpinii — 220 Pel. aconitiphyllum var. latisectum — 221* Pel. longiscapum. Blanco 164 Ger. robertianum var. genuinum. Blankinship (Fl. Mont. a. 1905—1906) 102» Ger. viscosissimum — 103 Ger. Richardsonii. Blau 71 Ger. pyrenaicum — 148 Ger. phaeum — 168b Ger. dissectum var. typicum — 235 Ger. sanguineum — 302 Ger. Robertianum var. genuinum — 643 Ger. lucidum — 743 Ger. palustre — 761 ex pte. Ger. brutium — 761 ex pte. Ger. molle — 834 Ger. dissectum var. typicum — 921 Er, cicutarium var, primulaceum — 956 Ger. Robertianum var. genuinum — 996 Ger. pusillum — 1026 Ger. palustre — 1090 Ger. macrorrhizum — 1320 Ger. lucidum — 1849 Ger. pyrenaicum — 2042 Ger. rotundifolium — 2134 Er. cicutarium var, triviale f. chacro- phyllum — 2244 Ger, sylvaticum. Blumer (Fl. of Chiricahua Mts. a. 1906) 1370 Ger. atropurpureum. Bodinier 42 Ger. dahuricum — 43 Ger. eriostemon — 257 Er, Stephanianum — 258 Ger, eriostemon — 259 Ger. nepalense — 260, 261 Ger. Wlassowianum — 262 Ger. sibiricum — 1534 Ger, nepalense — 1575 Ger. Robertianum var. genuinum. Bohnhof (Voy, au lac Hanka et en Mandchourie a. 1898) 245 Ger. sobohferum. Bolus (herb.) 309* Pel. convolvulifohum — 531 Pel. dissectum — 703* Pel. griseum — len Pel. divaricatum var. scabrum — 1752 Pel. populifolium — 1814 Pel. Rustii — 2278 Pel. quercifohum — 5605 Pel. echinatum — 6252 Pel. heterophyllum — 6531 Pel. polycephalum — 9396* Pel. Leipoldtii — 10453 Pel. moniliforme. Bolus (Austro-Afric.) 139 Ger. incanum var. typicum — 443 Pel. Iripartilum —1784 Pel. ramosissimum — 2273 Pel. radulaefolium — 2278 Pel. quercifohum — 2579 Pel. caffrum — 590 ^' Knuth. — Geraniaceae, 2581 Pel. althaeoides — 4045 Pel. longifolium var. longiflorum — 4254 Pel. urbanum var. pin- natifidum — 4256 Pel. Oenotherae — 5487 Pel. asarifolium — 6528 Pel. Barklyi — 6642 Pel. parvulum — 6657 Pel. dasyphyllum — 7290 Pel. tabulare — 7692 Pel. aconitiphyllum var. latiseclum, Pel. aconitiphyllum var. angustisectum — 7968 Pel. saniculaefolium — 8054* Pel. marginalum — 8307 Pel. reniformo — 8725 Mons. brevirostrata — 8815 Pel. amatymbicum — 8817 Pel. myrrhifoliuin var. betonicum — 8943 Pel. campestre — 8945 Pel. alternans — 8946 Pel. triste var. filipendulifolium — 8948 Pel. stipulaccum — 8949, 9953 Pel. revolu- tum — i04ö2 Pel. fissifolium — 10454 Pel. hirtum — 10929 Pel. myrrhifolium var. atha- manthoides — 11226 Pel. cordalura var. rubrocinetum — 11232 Pel. semitrilobum var. adul- terinum — 11233* Pel. riversdalense — 11452* Pel. Englerianum — 11453, 11454 Pel. tripar- titum — 11455 Pel. tetragonum — 11457 Pel. alternans — 11 458 Pel. ovale var. blattarium — 11459 Pel. zonale — 11738 Pel, radulaefolium — 11739 Pel. laevigatum — 11740 Pel. exstipu- latum — 12536 Pel. laevigatum — 12955* Pel. Rogersianum — 12956* Pel. Middletonianum — 12957* Pel. Paxianum — 12958 Pel. carneum — 13045, 13046 Pel. alternans — 13047 Pel. poly- cephalum — 13048* Pel. sulphureum — 13049* Pel. filifolium — 13050 Pel. crispum — 13051 Pel. hispidum — 13052 Pel. glaucum — -13053 Pel. barbalum. Bonpland 3237 Rhynch. spinosa var. integrifolia. Bordere (PI. m. Pyren. altior. a. 1861) 90 Er. macradenum. Bornmüller (Fl. exs. Anat. orient. a. 1889 — 1890) 56 Er. pyrenaicum var. depilatum — 199 Ger. tuberosum var. gonuinum. — 208 Er, ciconium — 953 Ger. cinereum var. subcaules- ccns f. subacutum — 953*^, 9541» Ger. cinereum var. leucophaeum — 955 Er. absinthioidos var. cinereum f. glandulosum — 1974 Ger. pyrenaicum var, patulivillosum. Bornmüller (lt. pers. turc. a. 1892—1893) 144 Ger. dissectum var. typicum — 145 Ger. trilophum var. maculatum — 146 Ger. ocellatum var. africanum — 148 Er. malacoides — 151 Er, laciniatum var. pulverulentum — 151^ Er. laciniatum var. genuinum — 153 Er, gruinum — • 154 Er, moschatum var. praecox — 997 Er, glaucophyllum — 998* Ger, kurdicum — 3303 Er, cicutarium var, primulaceum — 3304 Ger, cinereum var, subcaulescens f, subacutum — 3305 Ger, tuberosum var, genuinum — 3307 Pel. Endlicherianum — 3399«= Er. cicutarium var. triviale — 3401 Er. bryoniaefolium — 3403, 3405 Er. laciniatum var. pulverulentum — 3408 Bieb. multifida. Bornmüller (It. syriac. a. 1897) 273 Ger. asphodeloides var. hispidum — 279 Er. grui- num — 280 Er. trichomanifolium — 281 Er. hirtum — 282 Er. glaucophyllum. Bornmüller (It. anatol. tertium a, 1899) 4228 Er. absinthioides var. cinereum f. canescens. Bornmüller (It. pers. alt. a. 1902) 6507 Ger. albanum — 6508 Ger. collinum var. eglan- dulosum — 6511 Ger, Kotschyi — 6516 Er, oxyrrhynchum — 6526 Bieb, multifida. Bornmüller (PI, exs, Serb. bor.) 125 Ger. .columbinum. Bonrgean (Herb. Gomm. scient. Mex.) 273* Ger. subulato-stipulatum. Bourgeau (PI. d'Espagne a, 1849) 107 Er. Jacquinianum. Bourgeau (PI. Granad. a. 1852) 20 Er. asplenioides. Bonrgean (PI. armen, a. 1867) 61 Ger. cinereum var. subcaulescens f. genuinum. Braga 10 Pel. aconitiphyllum var. latisectum. Brann (a. 1909) 2866 Pel. multibracteatum. Brenning (Süd-Amerika) 56 Ger. Ochsenii. Brenning (Neu- Süd-Wales a. 1900) 789 Pel. inodorum. Bridges (Süd-Amerika) 1183, 1184 Yiv. rosea. Brotherns (PI. Cauc.) 21 0 Ger. platypetalum — 211 Ger. sibiricum — 213 Ger. pyrenai- cum var. depilatum — 215* Ger. Renardi — 216 Ger. pusillum. Bnchanan (a. 1891) 402, 418 Ger. aculeolatum. Bnchwald 623 Ger. ocellatum var. africanum. Burchell (Cat, geogr, pl, Afr. austr. extratrop.) 2534, 2611 Mons. Burkeana — 2710 ex pte. Pel. abrotanifolium — 2710* Pel. artemisiaefolium — 3084* Pel. dichondraefolium — 6037 Ger. ornithopodum — 6207 Pel. abrotanifohum — 6294 Pel. divaricatum var. glabrum — 7006 Pel. tomentosum — 7441 Pel. myrrhifoHum var. fruticosum — 7886 Pel. artemisiaefoHum. Bnsch, Marc., Woron. (Fl. cauc. exs.) 117 Ger. tuberosum var. genuinum — 118 Ger. Robertianum var. genuinum — 237 Ger. platypetalum — 265 Er. absinthioides — 266 Pel. Endlicherianum. Bush (PI. of Indian Territory) 1186 Ger. carolinianum. Bush (PI. of Missouri) 71 Ger. carolinianum. Callier (Fl. sil. exs.) 334 Ger, sanguineum, Gallier (It. taur. tert, a. 1900) 569 Ger. tuberosum var. pinnatifidum — 570 Ger. pyrenaicum. 1 Verzeichnis der Sammler-Nummern. 591 Calvert 306, 353 Ger. dissectum var. typicum — 364 Er. ciconium — 371 Er. cicutarium var. triviale — 387 Ger. tuberosum var. genuinum — 405 Ger. molle — 416 Er. gruinum — 434 Er. ciconium. Canby (North Transcont. Survey a. 1883) 17a Ger. viscosissimum. Chanet (a. 1904) 587 Er. Stephanianum. Charrel 52 Ger. robertianum var. genuinum — 106, 624 Ger. sanguineum — 678 Ger. macrorrhizum — 699 Ger. pyrcnaicum. Chenevard 28 Ger. molle var. grandiflorum. Chesney (Exped. to the Euphrates a. 1836) 65 Er. cicutarium var. triviale — 80 Er. ciconium. Chevallier (PI. Saharae alger. a. 1896) 19 Er. guttatum — 20 Er. glaucophyllum — 21 Er. laciniatum var. pulverulenlum — 22 Er. malacoides — 168 Mons. nivea — 407 Er. glauco- phyllum — 547 Er. glaucophyllum var. cinerascens. Chevalier (PI. de lOubangi et du Chari a. 1903) 9703 Mons. senegalensis. Clarke 3 47 37 A Ger. molle — 3496 4«, 40048 a, 4045 4^ Ger. nepalense. Colenati (Fl. Gaue.) 22 Ger. tuberosum var. genuinum. Conrath (herb.) 75 Mons. biflora — 76 Mons. Burkeana — 79 Pel. capitatum — 81 Pel. aconitiphyllum var. angustisectum — 191 Pel. betulinum. Cooper (South Afric. PI.) 117 Mons. ovata — 196 Pel. reniforme — 197 Pel. inquinans — 199 Pel. peltatum var. glabrum — 429 Pel. alchemilloides var. aphanoides — 430 Pel. alchemilloi- des var. dentatum — 431 Pel. alchemilloides var. aphanoides — 433 Pel. multicaule — 435 Pel. sidaefoUum — 436 Fei. grossularioides — 437 Pel. peltatum var. glabrum — 438 Pel. odora- tissimum — 440 Pel. fumarioides — 491 Sarc. Patersonii — 494 Pel. cradockense, *Pel. Wor- cesterae — 495 Pel. acetosum — 504 Pel. ionidiflorum — 512 Pel. ramosissimum — 653 Pel. triste var. daucifohum — 682 Pel. griseum — 685 ex pte. Pel. grossularioides — 685 ex pte. Pel. multicaule — 687 Pel. scabrum — 688 Pel. althaeoides — 791 Pel. fumaroides — 793 Pel. ranunculophyllum — 795 Pel. aconitiphyllum var. medium — 796 Pel. flabelhfolium — 798 Mons. attenuata — 800 Pel. alchemilloides var. dentatum — 1292 Pel. procumbens — 1293 Pel. alchemilloides var. dentatum — 1566 Pel. zonale — 1567 Pel. reniforme — 1636 Pel. sene- cioides — 1643 Pel. Tysonii — 1679^/2 Pel. longifolium var. virgineum — 1704 Pel. hermauniae- fohum — 1705 Pel. ovale var. blattarium — 1707 Pel. angustifolium — 1708* Pel. setosius- culum — 1711 Pel. longifolium var. virgineum — 1712, 1713 Pel. Tysonii — 1719, 1721 Pel. senecioides — 1722 Pel. rapaceum var. luteum — 1724 Pel. longifolium var. virgineum — 1756 Pel. cradockense — 2043 Mons. biflora — 2044 Mons. attenuata — 2051 Pel. myrrhifolium var coriandrifolium — 2054 Pel. incisum — 2055 Pel. exstipulatum — 2058 Pel. myrrhifolium var. athamanthoides — 2065 Pel. sidaefohum — 2073 Pel. carnosum — 2093 Pel. sanguineum — 3639 Pel. ignescens. Covilie et Fanston (Death Valley Exped. a. 1891) 514 Er. cicutarium var. primulaceum. Crandall (PI. of Colorado) 1 1 50 Ger. Richardsonii. Cumin? 287 Viv. crenata — 430 Viv. peliolata. Cusick (East. Oreg. PI.) 2529 Ger. Bicknellii. Day (PI. South. Vermont) 53 Ger. Robertianum var. genuinum. Deflers 296 Ger. yemense. Dekindt 81 Pel. benguellense — 901 Mons. Burkeana. Delayay (a. 1886) 1944* Ger. umbelliforme — 1945* Ger. Delavayi — 2165 Ger. strigosum var. grandiflorum — 2328 Ger. napuligerum — 2491 Ger. ocellatum var. yunnanense — 2647* Ger. yunnanense — 2821 Ger. nepalense — 2969 Ger. napuligerum. Diels 32 Pel. myrrhifolium var. pendulum — 324 Pel. seneciodes — 357 Pel. echinatum 391 Pel. crithmifolium — 463 Pel. fulgidum — 484 Pel. polycephalum — 545 Pel. moniliformc — 562 Pel. crassicaule — 566 Pel. quinatum — 646 Pel. parvulum ~ 682 Pel. abrotanifolium — 744 Pel. moniliforme — 751* Pel. Calviniae — 764 Pel. scabrum var. balsameum — 774 Pel. alternans — 806 Pel. flavum — 831 Pel. senecioides — 845 Pel. heracleifohum — 866 Pel. angustissimum — 884 Pel. scabrum — 968 Pel. flavum — 969 Pel. longifohum var. virgineum — 984 Pel. myrrhifoUum var. betonicum — 1014 Pel. Oenotherae — 1051 Pel. capillare — 1055 Pel. patulum var. latilobum — 1075 Pel. revolutum — 1099 Pel. myrrhifohum var. pendulum — 4127 Pel. myrrhifolium var. betonicum — 1186 Pel. cucullatum — 1219 Mons. speciosa — 1240. Pel. myrrhifolium var. betonicum — 1306 Pel. scabrum — 1312 Pel. tabulare — 1313 Pel candicans — 1391 Pel. angulosum — 1395 Pel. capitatum — 1415 Pel. triste var. daucifolium — 1424 Pel. betulinum — 1502. 2258 Pel. capitatum — 3574, 3632 Er. cygnorum — 4641, 4863 Pel. Rodneyanum, 592 ^- Knuth. — Geraniaceac. Dinter U, 36 Mons. senegalensis — 128 Mons. umbellata — 182 Sarc. mossamedense — 227 Mons. umbellata — 228 Sarc. Patersonii — 326 ex pte. Mons. bidora — 326 ex pte. Mons. glauca — 458 Mons. biflora — 504 Mons. glauca — 560 Mons. Burkeana — 662 Pel. senecioides — 699 Mons. biflora — 802 Mons. Burkeana — 823 Mons. glauca — 837, 856* Mons. glandulosis- sima — 937* Pel. otaviense — 976 Pel. senecioides — 982 Mons. biflora — 993, 994 Pel. senecioides — 995 Pel. fumarioides — 996 Pel. xerophyton — 997 Pel. cortusaefolium — 999 Mons. umbellata — 1030 Mons. Drudeana — 1071 Pel. xerophyton — 10983' Pel. fumarioides — 1121 Sarc. Patersonii — 1126* Mons. deserticola — 1167 Mons. umbellata — 1191 Mons. parvi- folia — 1231 Sarc. Patersonii — 1272 Mons. Luederitziana — 1333 Pel. crithmifolium — 1334 Pel. cortusaefolium — 1470, 1479, 1496 Sarc. mossamedense — 1902 Pel. otaviense — 1903 Mons. Burkeana — 1943 Pel. senecioides — 2040 Mons. umbellata— 2123 Sarc. mossamedense. Dod, WoUey 2160, 2169 Pel. Dodii — 3167 Pel. senecioides. Dörfler (herb, norm.) 4319 Ger. cinereum var. typicum — 4320 Ger. aconitifolium — 4321 Ger. brutium — 5017 Ger. sanguineum var. prostratum — 5018 Ger. pyrenaicum — 5019 Ger. lucidum — 5020 Er. Manescavi. Mac Dougal (PI. of Arizona) 99 Ger. Richardsonii — 118 Ger. caespitosum. Drege 1071» Pel. myrrhifolium var. pendulum — 604 Pel. attenuatum — 610 Sarc. Bur- mannii — 617 Pel. crithmifolium — 676 Pel. abrotanifolium — 702 Pel. ramosissimum — 716 Pel. fumarioides — 744 Pel. ramosissimum — 948 Pel. longifolium var. laciniatum — 1273 Pel. columbinum — 1276 Pel. parvulum — 1277 Pel. iocastum — 1280 Pel. anethifolium — 1283 Pel. flavum — 1284 Pel. revolutum — 1286 Pel. rapaceum var. corydalifolium — 1287 Pel. revolutum — 1288 Pel. longifolium var. virgineum — 1289 Pel. longifolium var. ciliatum — 1290 Pel. crinitum — 1291 Pel. astragalifolium var. foliolosum — 1292 Pel. hirsutum var. melananthum — 1292^ Pel. rapaceum var. selinum — 1293 Pel. barbatum — 1294 Pel. longi- folium var. laciniatum — 1295 Pel. hirtum — 1296 Pel. myrrhifolium var. coriandrifolium — 1297 Pel. senecioides — 1298^ Pel. odoratissimum — 1299 Pel. vitifolium — 1300 Pel. scabrum — 1301 Pel. patulum var. latilobum — 1302 Pel. coronopifolium — 1303 Pel. hermanniaefolium — 1304 Pel. crispum — 1305 Pel. hispidum — 1306 Mons. speciosa — 1991 Pel. tomentosum — 1994 Pel. asarifolium — 2258 ex pte. Pel. sidaefolium — 2258 p. pte. Pel. u.aulaefolium — 2259 Pel. ochroleucum — 2260 Pel. carnosum — 2262 Pel. abrotanifolium — 2263 Pel. divari- catum var. glabrum — 2264 Pel. ionidiflorum — 2265, 2266 Pel. cordatum var. lanatum — 2267 Pel. laevigatum — 2268 Pel. tripartitum — 2269 Pel. ovale var. Dregei f. cuneatum — 3230 Pel. articulatum — 3231 Pel. acetosum — 3232* Pel. sibthorpiifolium — 3233 Pel. althaeoides — 3234 Pel. stipulaceum — 3235 Pel. flavum — 3236* Pel. moniliforme — 3237* Pel. oblongatum — 3238 Pel. angustifoHum — 3239 Pel. barbatum — 3240 Pel. longifolium var. longiflorum — 3 241 Pel. barbatum — 3242 Pel. incrassatum — 324 3 Pel. pulchellum — 3244 Pel. polycephalum — 324 5 Pel. dasyphyllum — 3246 Pel. ramosissimum — 3247 Pel. fulgi- dum — 3248 Pel. carnosum — 3250, 3251 Pel. echinatum — 3252 Pel. laevigatum — 3254 Pel. coronopifolium — 3255* Pel. angustissimum — 3256 Pel. quinatum — 3257 Pel. sericeum — 3258 Pel. echinatum — 3260 Pel. scabrum var. balsameum — 3261 Pel. hermanniaefolium — 3262 Pel. parvulum — 3263* Sarc. multifidum — 3264 Sarc. Patersonii — 3265 Sarc. L'Heritieri — 3642 P. ovale var. Dregei f. rotundalum — 3643* Pel. brevirostre — 3646 Pol. amatymbicum — 3647 Pel. radulaefolium — 3648 Pel. dissectum — 3649 Pel. ionidiflorum — 5238 Sarc. Pater- sonii — 5240 Mons. biflora — 5241* Mons. praemorsa — 5243 Pel. capitatum — 5244 Pel. aconitiphyllum var. angustisectum, var. medium, var. latisectum — 5245 Pel. pulverulentum — 7269 Pel. cucullatum — 7444 Pel. Radula — 7445 Pel. scabrum — 7446, 7447 Pel. popuhfoliura — 7448 Pel. angulosum — 7449 Pel. cordatum var. rubrocinctum — 7450 Pel. cordatum -var. typicum — 7 451 Pel. belulinum — 7453, 7454 Pel. inquinans — 7456 Pel. saniculaefoHum — 74 57 Pel. grandiflorum — 7458 Pel. ranunculophyllum — 7461 Pel. divaricatum var. scabrum — 74 62 Pel. alchemifloides var. aphanoides — 7464 Pel, iocastum — 7466 Pel. grossularioides — 7467 Pel. columbinum — 7471 Pel. cradockense — 7472 Pel. ovale var. ovatum — 7476 ex pte. Pel. quinatum — 7477 Pel. antidysentericum — 7484 Pel. candicans — 7486, 7487 Pel. multi- caule — 7488 Pel. myrrhifolium var. lacerum — 7490, 7491, 7493 Pel. hirsutum var. carneum — 7494 Pel. longifolium var. virgineum — 7494^ Pel. barbatum — 7495 Pel. ensatum — 7497* Pel. trifoliatum — 7500, 7501 Pel. pinnatum — 7507*, b Pgl. pulverulentum — 7510 Ger. incanum var. typicum — 7511 Ger. canescens — 751 2 Ger. caffrum — 7515 Sarc. Patersonii — 7654 Pel. appen- diculatum — 7667 Mons. ovata — 9460 Pel. multifidum ~ 9519 Pel. longifolium var. virgineum. Duhmberg (PI. Altaicae) 812, 813 Ger. pratense — 814 Ger. coUinum var. eglandulosum — 815 Ger. pseudo-sibiricum var. eglandulosum — 816 Ger. pratense — 817 Ger. albiflorum — 818 Ger. pratense — 819 Ger. Wlassowianum — 820 Ger. collinum var. eglandulosum — 821 Verzeichnis der Sammler-Nummern. 593 Ger, pseudo-sibiricum var. eglandulosum — 822 Ger. albiflorum — 823 Ger. coUinum var. glandulosum — 825 Ger. collinum var. eglandulosum — 826 Ger. pratense — 828 Ger. colli- num var. glandulosum — 829 Ger. Wlassowianum — 830 Ger. pratense. Dasen 5645 Ger. patagonicum. Duthie (Fl. of Kaschmir) 4 2261 Ger. collinum var. hirsulum — U027 Ger. pratense. Earle, F. S. u. E. S. (PI. New Mex.) 201 Ger. caespitosum — 350 Er. cicutarium var. primulaceum, East Ind. Comp. (Herb.) 326 Ger. pratense — 330 Er. cicutarium var. triviale — 944 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum. Ecklon 452 Pel. chamaedrifolium — 561, 563 Pel. grossularioidcs — 566* Pel. iocastum — 567 Pel. columbinum — 598 Pel. reniforme — 599 Pel. longifohum var. virgineum — 600 Pol. reniforme — 607 Pel. triste var. daucifolium — 611 Pel. senecioides — 612, 613 Pel. tabularc — 6U Pel. myrrhifolium var. betonicum — 616 Pel. myrrhifoUum var. intermedium — 617 Pel. myrrhifolium var. coriandrifolium — 618 Pel. filicaule. Ecklon et Zeyher (Enumeratio) 436, 437, 438 Sarc. Patersonii — 439, 440 Mons. ovata — 441 Mons. biflora, Mons. ovata — 442 Mons. lobata — 443, 444 Mons. speciosa — 445 Ger. incanum — 446 Ger. canescens (?) — 447 Ger. canescens — 448 Ger. caffrum — 449*, 450 Ger. ornithopodum — 4 51 Ger. mollc (?) — 452 Pel. chamaedryfolium — 453 Er. moschatum — 454 Er. incarnatum — 457 Pel. longifohum var. ciliatum — 458 — 461 Pel. revolutum — 462 — 4 64 Pel. longifohum var. virgineum — 465 Pel. angustifolium — 466 Pel. longifohum var. longi- florum — 467 Pel. ensatum — 468 Pel. hirsutum var. carneum — 469 — 471 Pel. longifohum var. virgineum — 472 Pel. longifohum var. longiflorum — 473, 474 Pel. longifohum var. laci- niatum — 4 75, 476 Pel. barbatum — 477, 478 Pel. longifohum var. laciniatum — 479 Pel, barbatum — 480* Pel. campestre — 481 Pel. hirsutum var, melananthum — 482—485 Pel. hirsu- tum var. carneum — 486— 4S9 Pel. hirsutum var. melananthum — 490 Pel. ochroleucum — 4 91 Pel. ochroleucum (?) — 492 Pel. astragalifolium var. minus — 493 Pel. astragalifolium var. trifoliolatum — 494 Pel, hirsutum var. carneum — 495, 496 Pel. astragalifolium var. folio- losum — 497, 498 ex pte. Pel. pinnatum — 498 ex pte. Pel. astragalifolium var. foliolosum — 499 Pel. reflexum — 500 — 202 Pel. rapaceum var, luteum — 503 Pel. appendiculatum — 504 Pel. lobatum — 505 Pel. pulverulentum — 506—507 Pel. lobatum — 508 Pel. triste var, fili- pcndulifolium — 509 Pol. heracleifolium — 510* Pel. radulacfolium — 511 Pel, triste var. fili- penduhfolium — 512 Pel. triste var. daucifolium — 513 Pel. triste — 514, 515 Pel. flavum — 516* Pel. anethifohum — 517* Pel. aconitiphyllum var. medium — 518 Pel. anethifolium — 519 Pel. fulgidum — 520 Pel. gibbosum — 521 Pel, triste var. daucifolium — 522 Pel, ama- tymbicum — 523 Pel. schizopetalum — 524* Pel. caffrum — 525—527 Pel. carnosum — 528- 529 Pel. ferulaceum — 530, 531 Pel. altcrnans — 532* Pel. ionidiflorum — 533, 53 4 Pel. in- cisum — 535 Pel. tripartitum — 536 Pel. dissectum — 537 Pel. ramosissimum — 538 — 540 Pel. hirtum — 541 Pel. quinatum — 542* Pel. antidysentericum — 543 Pel. crithmifolium — 544, 545 Pel. tetragonum — 546* Pel. urbanum var. pinnatifldum — 547 Pel, candicans — 548, 549 Pel, myrrhifohum var. betonicum — 550 Pel. myrrhifolium var, longicaule — 551 Pol, urbanum var. bipinnatifidum — 552, 553 Pel. multicaule — 554 Pel, myrrhifolium var, atha- manthoides — 555 Pel. myrrhifolium var. lacerum, var. fruticosum — 556 Pel. myrrhifolium var. coriandrifolium — 5 37 Pel. myrrhifolium var, fruticosum — 558 Pel. artemisiaefolium — 559 Pel. senecioides — 560 Pel. althaeoides — 561 Pel. anceps — 562 Pel. grossularioides — 563 Pel. anceps — 564 Pel. procumbens — 565 Pel, humifusum Willd. (?) — 566 Pel, iocastum — 567 Pel, columbinum — 568 Pel. fumarioides — 569 Pel. elegans — 570 Pel. ovale var. ova- tum — 571 Pel. ovale var. blattarium — 572 Pel. ovale var, veronicaefolium — 573 Pel, Oenotherae — 574 Pel. angustissimum — 575 Pel. capillare — 576, 577 Pel. tricolor — 578 Pel, peltatum var. glabrum — 579 Pel. peltatum var. scutatum — 580 Pel. peltatum var. clypeatum — 581—583 Pel. inquinans — 584, 585 Pel. zonale — 586 Pel. inquinans — 587 Pel. acetosum — 588 Pel. scandens — 589 Pel. tabulare — 590, 591 Pel. alchemilloides var. apha- noides — 592 Pel. alchemilloides var. dentatum — 593 Pel. ranunculophyllum — 594, 595 Pel. alchemilloides var, dentatum — 596 Pel. odoratissimum — 597 Pel. sidaefolium — 598—600 Pel. reniforme — 601* Pel. cardiophyhum — 602 Pel. tabulare, Pel, saniculaefoliura — 603, 604 Pel. saniculaefohum — 605—608 Pel. patulum — 609 Pel. laevigatum — 610 Pel. graveo- lens(?) — 611 Pel. betuhnum — 612 Pel. semitrilobum — 613 Pel, papilionaceum — 614 Pel. tomentosum — 615, 616 Pel. hispidum — 617 Pel. papihonaceum — 618, 619 Pel, cordatum var, typicum — 620 Pel. cordatum var. lanatum — 621 Pel. cucullatum — 622, 623 Pel. aceri- fohum — 624, 625 Pel. angulosum — 626 Pel, cucullatum — 627 Pel. acerifolium — 628 Pel. semitrilobum var. Jacquini — 629* Pel. alpinum — 630 Pel. capitatum — 631 Pel, vitifolium — A. Engler, Das PflanzenreicL. IV. (Embryopliyta sipLonoguraa) 120. 38 594 ^' Knuth. — Geraniaceae. 632*, 633 Pel. populifolium — 63 4 Pel. scabrum var. typicum — 635 Pel. crispum var. typi- cum — 636 Pel. hermanniaefolium — 637 Pel. exsüpulatum — 638 Pel. scabrum var. lypicuin — 639 Pel. ternatum — 640*, 64'! Pel. panduraeforme — 642 Pel. quercifolium — 643 Pel. graveo- lens — 64 4—646 Pel. Radula. Eggers (Fl. Ind. occ.) 3525 Ger. carolinianum. Eggert (Herb. Americ.) i 5 Ger. carolinianum. Ehrenberg 1 82 Er. hirtum — 429 ex pte. Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 429 ex pte. Er. cicutarium var. primulaceum — 430 Ger. crenatum — 431 Ger. bellum — 432 Ger. Schiedeanum — 433 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 677 Ger. Hernandezii — 867 Ger. Kerberi — 1285 Ger. Schiedeanum. Eick (a. 1900—1901) 314 Pel. usambarense. EUenbeck (in Exped. Erlanger) 378 Er. moschatum — 432, 525, 526 Mons. biflora — 530* Pel. hararenvse — 575 Ger. latistipulatum — 599 Pel. multibracteatum — 600 Ger. simense — 900 Ger. ocellatum var. africanum — 92ia* Pel. Erlangerianum — 945 Mons. bi- flora — 960, 1156a Pel. quinquelobatum — 1202 Pel. glechomoidcs — 1211 Mons. biflora — 1251 Ger. ocellatum var. africanum — 1309, 1384 Pel. multibractealum — 1390 Ger. aculeo- latum — 1451, 1470^, 1567 Ger. latistipulatum — 1586 Ger. aculcolatum — 1599 Pol. multi- bracteatum — 1654 Ger. aculeolatum — 1776, ^8SB^ Ger. simense — 1896 Pel. glechomoidcs — 1950 Pel. multibracteatum. Scott Elliot (Süd-Amerika) 87 Ger. core-core. Scott Elliot (herb.) 37 Pel. patulum var. latilobum — 109 Pel. cucullatum — 1157 Pel. betulinum. Scott Elliot (Ruwenzori Exped. a. 1893—1894) 2059 Ger. simense — 7651 Ger. acu- leolatum, Eimer 47 Ger. viscosissimum — 527 Ger. Bicknellii — 3654 Er. cicutarium var. primula- ceum — 4475 Er. botrys — 4730 Ger. dissectum var. typicum. Endlich (a. 1907) 1524, 1676 Ger. mexicanum var. minoriflorum. Engelmann 850 Ger. maculatum. Eugler [Reise nach Süd- und Ostafrika) 1078», M11 Ger. ocellatum var. africanum — 1111* ex pte. Ger. simense — 1703 Ger. aculeolatum — 1979 Mons. biflora — 2889* Pel. dolomiticum. Evans 371 Pel. dispar — 378 Ger. pulchrum — 403 Pel. dispar. Eversmann 123 Ger. tuberosum var. genuinum. Falconer (Herb, late East Ind. Comp.) 319 Ger. lucidum — 320 Ger. nepalense — 321 Ger. ocellatum var. himalaicum — 322 Ger. molle — 323 Ger. rotundifolium — 324 Ger. Wal- lichianum — 331 Bieb. odora. Faurie (PI. Jap.) 550 Ger. nepalense — 552 Ger. yesoense — 1894 Ger. Robertianum var. genuinum — 3103, 3104 Ger. subumbelliforme — 5386 Ger, Onoei — 6149 Ger. japonicum — 6150 Ger. pratense — 6151, 6152 Ger. Krameri — 6153 Ger. yesoense — 6992 Ger. erianthum — 6995 Ger. dahuricum. Fanrie (PI. Coreanae) 227, 228 Ger. Krameri — 229 Ger. pratense — 230 Ger. Wal- lichianum — 580 Ger. sibiricum — 581 Ger. Krameri — 1758 Ger. Wallichianum — 1759* Ger. tripartitum — 1760 Ger. napuligerum — 1762 Ger. tripartitum. Favre 12 Ger. phaeum. Fehr (PI. Afr. austr. a. 1892) 38 Mons. Burkeana. Fenchel 81 Sarc. Patersonü. Fendler (PI. Novo-Mexic. a. 1847) 87 Er. cicutarium var. triviale — 88 Ger. Richardsonii — 89 Ger. caespitosum. Fiebrig (PI. austro-boliv.) 2450 Er. cicutarium var. triviale — 2569 Ger. rupicolum — 2627 Ger. sessiliflorum var. typicum — 2631* Ger. Fiebrigianum — 2638* Ger. album — 2644 Ger. rupicolum — 3009 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 3035* Balb. integri- foha — 3094 Balb. Meyeniana — 3290 Ger. sessiliflorum var. typicum — 3291 Ger. sessili- florum var. lanatum — 3292* Ger. album — 3294 Er. cicutarium var. triviale. Finscli (Pacif. Exped.) 20 Ger. tridens. Fischer 40, 86 Mons. senegalensis — 87* Pel. Fischeri — 170 Mons. umbellata — 192 Mons. senegalensis — 247 Pel. multibracteatum. Flanagan (Austro-afric.) 1161 Pel. lateripes — 1190 Pel. lobatum — 1201 Pel. myrrhi- folium var. betonicum — 1211 Pel. alchemilloides var. aphanoides — 1420 Ger. cafl'rum — 1432 Mons. biflora — 1499 Pel. fumarioides — 1542 Pel. ramosissimum — 1573 Pel. leucophyllum. Fleck (PI. afric. austro-occ.) 134 Sarc. Patersonü— 21 6^, 21 7» 218* Mons. glauca — 219» Mons. senegalensis — 221» Mons. umbellata — 224» Mons. glauca — 22.5» Mons. umbellata — I Verzeiclinis der Sammler-Nummern. 595 229» Mons. parvifolia — 230^ Sarc. Patersonii — 231 Mons. Burkeana — 463 Sarc. mossame- dense — 488^, 571^ Pel. senecioides — 655 Mons. senegalensis — 756 Mons. glauca — 813 Mons. senegalensis — 821 Pel. senecioides — 919 Mons. umbellata. Fl. Gall. et Germ. exs. 118 Er. cicutarium var. pirapinellifolium — 339 Er. cicutarium var, triviale. Fl. Ins. exs. 169 Er. cicutarium var. primulaceum — 562 Ger. dissectum var. typicum — 563 Er. cicutarium var. triviale — 767 Ger. columbinum — 768 Ger. lucidum — 769 Ger. moUe — 770 Ger. Robertianum var. genuinum — 771 Ger. rotundifolium — 772 Er. moscha- tum var. praecox — 1077 Er. botrys — 1386 Ger. sanguineum — 1479 Er. malacoides — 1692 Er. cicutarium var. triviale. Forbes (a. 1882—1883) 3818 Ger. ardjunense. Forrest (PI. sinenses, a. 1906) 66 Ger. platypetalum — 97* Ger. Kariense — 132 Ger. platylobum — 1879* Ger. candicans — 2369 Ger. strictipes — 2562 Ger. Wallichianum — 2637 Ger. Pylczowianum — 4279, 4280 Ger. nepalense — 4281 Ger. Wlassowianum — 4282* Ger. Forrestii — 4283 Ger. platypetalum — 4956, 4988 Ger. nepalense. Forsyth-Major 651 Ger. simense. Fragm. Fl. Alg. exs. 25 Ger. Robertianum var, genuinum — 26 Er. cicutarium var. pri- mulaceum — 27 Er. malacoides — 32 Er. hymenodes — 33 Er. guttatum — 112 Er. ciconium — 121 Er. glaucophyllum — 217 Ger. atlanticum — 317 Er. botrys — 320 Ger. rotundifolium — 321 Er. laciniatum var. pulverulentum — 322 Er. moschatum — 563 Er. geifolium — 620 Mons. nivea — 712 Ger. tuberosum var. genuinum — 713 Ger. molle — 714 Ger. dissectum var. typicum — 715 Ger. columbinum — 716 Er. moschatum — 717 Er. hirtum. Franks (ex herb. Natal.) 9759 Pel. capitatum. Freemont 61 Ger. Patersonii. Freyn (Pfl. Oester.-Ung.) 204 Ger. Robertianum var. genuinum. Fromm-MUnzner (a. 1909) 279 Pel. Heckmannianum. Fnuck-ScMini 861 Ger. multiceps — 1127*, 1128 Ger. subnudicaule — 1251* Ger. velutinum. Fnnstoil (PI. Yak. Bay) 100 Ger. erianthum. Futterer et Holderer (Exped. Gentralasien) 38 Ger. Pylczowianum. Gaillardot (a. 1876) 1683 Er. gruinum var. subpinnatum. Galeotti 4019 Ger. mexicanum var. macranthum, Ger. mexicanum var. minoriflorum — 4022 Ger. Hernandezii — 4024 Ger. mexicanum var. macranthum, Ger. mexicanum var. minori- florum — 4 029 Ger. mexicanum var. minoriflorum. Galpin (Austro-afric.) 457 Pel. tripartitum — 610 ex pte. Pel. aconitiphyllum var. angusti- sectum — 610 ex pte. Pel. longiscapum — 918* Pel. transvaalense — 1130 Pel. aconitiphyllum var. latisectum — 1527 Pel. inquinans — 1573 Pel. pulverulentum — 1615 Pel. ranunculo- phyllum — 1631 Ger. Harveyi — 1690 Pel. sidaefolium — 1725 Pel. amatymbicum — 1739 Ger. ornithopodum — 1819 Pel. abrotanifoHum — 1852* Mons. Galpinii — 2008 Pel. multicaule — 2064 Mons. ovata — 2118 Pel. leucophyllum — 2124* Pel. molloide — 2247 Ger. caffrum. Gandoger (Fl. Alg. exs. a. 1879) 165 Er. Jacquinianum — 276 Ger. molle — 903 Er. moschatum. Gandoger (Fl. hisp. a. 1896) 348 Er. malacoides — 407 Er. cicutarium var. primulaceum. Gandichand 179 Ger. Berterianum. Giraldi 512 Ger. napuligerum — 513 Ger. sibiricum — 518, 1514 Ger. Wlassowianum — 3743, 3745 Er. cicutarium var. primulaceum — 3748 Ger. napuligerum — 3756 Ger. dahuricum — 3763 Ger. napuligerum — 3765, 7047 Er. Stephanianum — 7048, 7049 Ger. napuligerum. Glaziou (herb. Urban) 4776*, 8513* Ger, brasihense — 19433 Viv. ovata — 19433» Viv. Sellowii — 19433i> Viv, lanceolata. Goetze (Nyassa-See u. Kinga-Gebirgs- Exped. a. 1899) 516 Pel. Fischeri — 1126 Pel. Whytei — 1189* Pel. Goetzeanum — 1224* Pel. Heckmannianum. von Goetzen 39 Ger. aculeolatum. Goldman (a. 1904) 946* Ger. Goldmanii, Goodding (PI. Colorado) 1646 Ger. Bicknellii — 1796 Ger. incisum. Greene 316 Ger. Richardsonii. Greenman, Lawsing et Dixon (PI. of Illinois) 30 Ger. maculatum — 152 Ger. caro- linianum. Griffith 939 Ger. coUinum var. glandulosum — 940, 941 Ger. ocellatum var. himalaicum — 942 Ger. nepalense. Hall (Fl. South. Color. a. 1906) 7520 Ger. Richardsonii. as* 596 ^- Knuth. — Geraniaceae. Hall (PI. South. GaUf.) 1332 Ger. Richardsonii. Hall et Chandler (a. -1900) 224* Ger. leucanthum. Hausen (Fl. Sequoia gigantea Region) 91 Ger. carolinianum — 501 Er. cicutarium var. triviale — 502, 1643 Er. botrys — 1660 Er. cicutarium var. triviale. Harris (Fl. Jamaicensis) 8577 Ger. carolinianum. Hartmann (PI. Or.-Pal. a. 1896) 107 Er. moschatum var. praecox. Hartweg 1030 Rhynch. spinosa var. integrifolia. Hansmann 151 Ger. pratense — 1045 Ger. sylvaticum — 1066 Ger. palustre. Haussknecht (It. orient. a. 1865) 282 Er. gruinum var. subpinnatum. Hanthal (It. austro-americ.) 123* Balb. integrifolia — 180 Ger. leucanthum — 144, 155, 159 Ger. sessiliflorum var. typicum — 194, 196 Ger. Ruizii — 241 Er. cicutarium var. triviale — 286, 293 Ger. sessiliflorum var. typicum — 323 Ger. sessiliflorum var. compactum. Hayek (Fl. stir. exs.) 452 Ger. molle. Haygarth (Natal Government Herb. a. 1890) 980* Pel. pseudo-fumarioides. Heldreich (herb.) 26 ex pte. Er. cicutarium X romanum — 1 65 Ger. lucidum — 265 Ger. cinereum var. subcaulescens f. genuinum — 270 Ger. pyrenaicum — 453 Er. gruinum var. sub- pinnatum — 818 Er. absinthioides var. cinereum — 963 Pel. Endlicherianum — 982 Er. pelargoni- florum — 1263 Er. romanum — 1731 Er. laciniatum var. pulverulentum — 2130, 2431 Ger. macror- rhizum — 2586 Er. cicutarium X romanum — 2644 Er. gruinum — 3505 Er. cicutarium X romanum. Heldreich (Herb, graec. norm.) 125 Er. malacoides — 126 Er. laciniatum var. involucra- tum — 246 Ger. macrorrhizum — 247 Ger. cinereum var. subcaulescens f. genuinum — 639* Er. Guicciardii — 646 Ger. tuberosum var. genuinum — 832 ex pte. Er. cicutarium var. primula- ceum — 832 ex pte. Er. romanum — 1222 Ger. Robertianum var. genuinum — 1315 Er. chry- santhum — 1 525 Ger. striatum. Heldreich (Iter thessal.) 50 ex pte. Ger. striatum — 50 ex pte. Ger. nodosum. HeUer, A. A. et E. G. (New Mex. PI.) 3643 Ger. Richardsonii — 3723 Ger. caespitosum. Heller (PI. of Calif.) K808 Ger. carolinianum — 6997 Ger. incisum. Heller et Brown (PI. Calif. a. 1902) 5159 Er. moschatum — 5239 Er. botrys. Henry 1687, 2777. 4197 Ger. Krameri — 5072 Ger. sibiricum — 5714 Ger. Robertianum var. genuinum — 5989 Ger. sibiricum — 6154 ex pte. Ger. Wlassowianum — 6154 ex pte.* Ger. Franchetii — 6752 Ger. Wlassowianum — 10228^. Ger. Delavayi. Heyde-Lux (PI. Guatemal., ed. Smith.) 2914* Ger. guatemalense. Herh. cad. de Fontenay 284 Er. laciniatum var. affine. Herb. Fl. Ross. 913 Ger. sanguineum — 1607 Ger. divaricatum — 1608 Ger. pusillum — 1609 Ger. Robertianum var. genuinum — 1711 Er. chium — 1836 Er. bryoniaefolium. Hermann (a. 1889) 16, 24, 39 Pel. ferulaceum — 23, 32, 54 Sarc. rigidum. Herzog" 758 Ger. sessiliflorum var. typicum. Hieronymns et Lorentz (Fl. argent.) 43 Er. cicutarium var. triviale — 700 We. calycina. Hieronymns et Niederlein (Fl. argent.) 60 We. calycina — 61 We. aphanifolia — 188 We. calycina — 538 Er. cicutarium var. triviale f. hirsutum — 592 We. calycina. Hieronymns (FI. arg.) 29 Ger. patagonicum — 39* Ger. subsericeum — 42 ex pte. Ger. sessiliflorum var. typicum — 45 Ger. patagonicum — 7 8* Ger. subsericeum — 116 Ger. sessih- florum var. typicum — 138 Ger. patagonicum — 238* Ger. subsericeum — 241 Ger. pata- gonicum — 242 Ger. dissectum var. typicum — 244 Ger. rotundifolium — 297 Er. cicutarium var. triviale — 302 Ger. patagonicum — 308 Ger. leucanthum — 449 Ger. corc-core — 582 Ger. sessiliflorum var. typicum — 583 Ger. leucanthum — 584* Ger. tucumanum — 585 ex pte. Ger. magellanicum var. pumilum — 585 ex pte. Ger. leucanthum — 609 Er. cicutarium var. triviale — 610 Er. geoides — 753 Ger. magellanicum var. multifohosum — 763 Ger. leucan- thum — 776 Ger. sessiliflorum var. typicum. Hildehrandt 38 Er. laciniatum var. pulverulentum — 560 Mons. senegalensis — 1 379, 1379a Ger. ocellatum var. africanum — 2778 Mons. biflora — 2786 Pel. quinquelobatum — 3638 Ger. simensc. Hohenacker (PI. Ind. orient.) 1141 Ger. nepalense — 1560 Pel. grossularioides. Hohenacker (PI. Wolgae inf.) 135 Ger. tuberosum var. linearifolium. T. Höhnel (a. 1887) 138 Ger. simense. Holst 164, 188 Ger. aculeolatum — 363* Pel. usambarense — 450 Ger. simense — 453, 629 Ger. aculeolatum — 8891 ex pte. Pel. multibracteatum — 8891 ex pte. Pel. Fischeri — 8975 Ger. aculeolatum. Hook. f. et Thomson (Herb. Ind. orient.) 3 Er. tibetanum — 7 Ger. Donianum — 15 Ger. refractum. Verzeichnis der Sammler-Nummern. 597 Hops 1 Pol. cordatum var. rubrocinctum — 2 Pcl. gravcolens — 4 Pel. barbalum. Humboldt 2240* Ger, acaule — 3248 Rhynch. spinosa var. diversifolia. Huter, Porta et Rigo (ex it. II. a. -1875) 332 Er. Gussonei. Huter, Porta et Rigo (lt. ital. III. a. 1877) 63 Er. moschatum — 99 Ger. pyrenaicum — 121 Er. botrys — 125 Er. romanum — 231 Er. chium var. murcicum — 277 Ger. striatum. Huter, Porta et Rigo (It. hisp. a. 1879) 442 Er. asplenioides — 443 Er. cheilantbi- folium — 444 Er. guttatum — 445 Er. malacoides — 44G Er. chiuni — 448 Er. lacinialum var. involucratum — 4 50 ex pte. Er. daucoides — 450 ex pte. Er. cheilanthifolium — 451 Er. lacinialum var. pulverulentum — 453, 454 Er. cicutarium var. triviale. Hutton (a. 1894) 901 Pel. Zeyheri. Jaeger (a. 1906) 221 Ger. simense — 852 Mons. longipes — 478 Ger. simense. Jameson 142* Ger. quinquelobum — 174 Rhynch. spinosa var. integrifolia. Jameson 496 Ger. cucullatum var. typicum. Johnston 660 Ger. ocellatum var. africanum — 819 Ger. aculeolatum. Jones (Fl. of Colorado a. 1878) 150 Ger. caespitosum. Jones (Fl. of Utah) 1026 Er. cicutarium var. triviale — 1173 Ger. Richardsonii — 1871 ex pte. Ger. incisum — 1871 ex pte. Ger. maculatum. Junod (PI. austro-afric.) 822 Pel. aconitiphyllum var. medium — 1530 Mons. glauca — 1869 Ger. simense — 1870 Ger. robustum. Junod (PI. de Howick et Pinetown) 68 Pel. aconitiphyllum var. medium — 160 Pel. aconiti- phyllum var. latisectum — 258 Pel. aconitiphyllum var. medium. Jnnod (PI. du Transvaal) 510 Pel. myrrhifolium var. athamanthoides — 1590* Mons. senecioides — 1700 Pel. aconitiphyllum var. angustisectum. Earelin et Kiriloff (a. 1840— 1 841) 164 Ger. tuberosum var. linearifolium — 163 Ger. collinum var. eglandulosum — 166 Ger. pratense — 167 Ger. albiflorum — 1328 Ger. colum- binum — 1331 Ger. tuberosum var. genuinum — 1335 Er. oxyrrhynchum — 1336 Rieb, odora. Karo (PI. dahur. a. 1889) 93 Ger. eriostemon — 178 Ger. Wlassowianum — 189 Ger. dahuricum -^ 211 Ger. sibiricum — 259 Ger. pratense — 312 Er. Stephanianum. Karo (PI. Amur, et Zeaens. a. 1899) 337 Ger. erianthum — 360 Ger. Wlassowianum — 415 Ger. sibiricum — 420 Ger. dahuricum. Kassner (a. 1902) 538* Mons. longipes — 552 Pel. quinquelobatum. Kassner (Exped. a. 1908) 3217 Ger. simense. Kawakami et Mori (Formosa) 2254* Ger. uniflorum. KeUer (Exped. RuspoH-Keller a. 1891) 49* Mons. ignea. Kerber (PI. Mex.) 259 ex pte. Ger. mexicanum var. minoriflorum — 239 ex pte.* Ger. Kerberi. Kerner (Fl. exs. austro-hung.) 491 Ger. palustre — 28381- H Ger. macrorrhizum — 2839 Ger. argenteum — 2840 Ger. nodosum — 284 li, ui Ger. phaeum — 2842 Ger. phaeum var. lividum — 2843 Ger. sibiricum — 2844 Ger. lucidum — 2845 Ger. Robertianum var. genuinum — 2846 Ger. Robertianum var. genuinum — 32131, n Ger. sanguineum — 32 1 4 Ger. sylvaticum — 3215 Ger. pratense — 3216 Ger. pyrenaicum — 3217 Ger. columbinum. Kersten (Fl. Marocco a. 1883) 35 Er. moschatum var. praecox — 37 Er. moschatum -^ 39 Er. chium — 58 Er. cicutarium var. primulaceum. Knapp (It. bosn.) 20 Ger. lucidum. Knoche (PI. bolivianae) 4, 49, 55, 96 Ger. sessihflorum var. typicum. Knoop 54 Pel. cucullatum — 114 Pel. candicans — 128 Ger. incanum var. typicum. Knudsen 142 Er. cicutarium var. primulaceum. Kocb, M. 825 Ger. pilosum. T. Koellenstein 2488 Er. ciconium. Kolenati 867 Ger. pyrenaicum var. depilatum — 1246 Er. cicutarium var. primulaceum — 1356 Ger. pusillum — 1630 Ger. phaeum — 1973 Ger. ibericum — 2165 Ger. pyrenaicum var. depilatum. Kotschy 86 Ger. tuberosum var. genuinum — 222 ex pte. Ger. trilophum — 222 ex pte. Ger. rotundifolium — 688 Mons. nivea — 930 Ger. pusillum — 990 Ger. tuberosum var. linearifolium. Kotschy (Fl. aethiopica a. 1837—1838) 104 Mons. senegalensis. Kotschy (It. nub. a. 1839) 95 Mons. senegalensis. Kotschy (It. cil.-kurd. a. 1859) 75 Rieb, orphanidis - 24 1 Er. cedrorum — 542 Er. ab- sinthioides. Kotschy (It. cilic. in Tauri Alpes »Rulgar Dagh*) 90, 109 Pel. Endhcherianum — 248» Er. cedrorum. 598 ^- Knuth. — Geraniaceae. KotSChj (It. syr. a. 1855) 9 Bieb. multifida — H3 Er. romanum — 24 1 Er. trichomani- folium var. albiflorum — 299 Ger. cinereum var. subcaulescens f. genuinum — 31 < Er. tricho- manifolium — 346 Ger. asphodeloides var. hispidum — 4 00 Er. bryoniaefolium — 418 Er. laciniatum var. pulverulentura. Kotschy (PI. Pers. austr.) 40 Er. gruinum — 286 Bieb. multifida — 286 a Bieb. leiosepala — 417, 532 Er. laciniatum var. genuinum. Kotschy (PI. Pers. bor. a. 1843) 16 Er. bryoniaefolium — 112 Ger. Kotschyi. Kotschy (PI. Syriae bor. a. 1862) 32 Er. absinthioides var. amanum — 124 Pel. End- licherianum. Kotschy (PI. Transsylv. Herb. Schott) 485 Ger. pratense. Kotschy (Suppl.) 253 Pel. Endlicherianum. Kralik (PI. Alg. sei. a. 1858) 26 Mons. nivea. Kranse, Ad. (Tripolis) 61 Er. laciniatum var. involucratum — 975, 976 Ger. molle — 977 Er. moschatum var. praecox — 978 Er. laciniatum var. genuinum — 979 — 987 Er. laciniatum var. involucratum — 988 Er. laciniatum var. genuinum — 990 Er. malacoides. Kranse, Au. et Ar, (Reisen südöstl. Alaska) 211 Ger. erianthum. Krebs 36 Mons. ovata — 44 Pel. inquinans — 48 Pel. acetosum — 49 Pel. reniforme — 50 Pel. sidaefolium — 320 Ger. carolinianum — 536 Ger. maculatum. Krng et Urban (herb.) 652 Ger. rotundifolium. Kuegler (Fl. algir.) 62 Er. hymenodes var. indivisum — 63 Er. gultatum var. malopoides f. subacaule. Knntze, 0. 3024 Ger. Pattersonii. Knnze 625* Er. laciniatum var. involucratum. Laidley (Herb. South Africa) 34 Pel. ovale var. ovatum — 52 Pel. procumbens — 129 Pel. alchemilloides var. dentatum — 157 Pel. zonale — 215 Pel. grossularioides — 236 Pel. peltatum var. scutatum — 270 Mons. ovata — 486 Ger. ornithopodum. Lamb 1263 Ger. laxum. Langlasse (Herbor. au Mexique) 873 Ger. Hernandezii. Lanbner (a. 1898) 188 Ger. incanum var. typicum. Lechler 1907 Ger. fallax(?) — 1985 Ger. Lechleri — 251 8^ Ger. cucullatum var. typicum. Lechler (PI. magellanicae ed. Hohenacker) 1033 Ger. patagonicum. Ledermann 1706, 5717 Ger. simense. Lehmann 152 Ger. Sodiroanum — 252 Ger. tuberosum var. genuinum — 760 Er. oxyr- rhynchum — 4811 Ger. Sodiroanum — 6296 Ger. agavacense — 6642 Ger. ecuadoriense. Lehmbach 104» Ger. simense — 223» Ger. ocellatum var. camerunense. Leipoldt 472 Pel. longifolium var. virgineum — 516 Pel. rapaceum var. luteum — 517* Pel. gracilipes. Letonrnenx (PI. Aegypt.) 35 Er. hirtum — 182 Er. ciconium — 235 Er. glaucophyllum — 235='' Er. cicutarium var. triviale. Linden (a. 1842) 432 Ger. agavacense — 466 Ger. subnudicaule — 929 Ger. Hernandezii — 1394* Ger. Lindenianum. Lindheimer (Fl. Tex. exs.) 340, 690 Er. texanum. Lindley 63 Ger. pilosum. Litwinow (PI. Turcomaniae a. 1898) 860 Bieb. multifida — 1129 Ger. divaricatum — 1130 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 1131 Er. ciconium — 1132 Er. Hoefftianura — 1133 Er. oxyrrhynchum — 1134 Ger. collinum var. glandulosum — 1135 Er. oxyrrhynchum — 1136 Ger. lucidum — 1142 Ger. rotundifolium — 1143 Ger. tuberosum var. lincarifolium — 11 44 Ger. pusillum. Lojacono (PI. Sic. rar.) 472 Er. laciniatum var. pulverulentum — 474 Er. botrys var. luxurians — 559 Er. laciniatum var. involucratum — 675 Ger. pyrenaicum. Lorentz (PI. argent.) 190 Ger. patagonicum — 270 Er. cicutarium var. primulaceum — 271* Ger. argentinum — 285 Ger. core-core — 376 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 605* We. calycina. Lorentz (Fl. Uruguensis) 273 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 274 Ger. Robertianum var. genuinum — 275 Er. moschatum. LOSCOS (Ser. exs. Fl. Arag. a. 1875) 26 Er. malacoides var. ribifolium. Lüderitz (a. 1885—1886) 141 Mons. senegalensis. Maconn (Herb. Geolog. Surv. of Canada) 78856 Ger. carohnianum — 78876, 78877 Er. cicutarium. 4K Verzeichnis der Sammler-Nummern. 599 Mac Owan (Austro-afric.) 114 Pel. grossularioides — 359 Pel. zonale — 460 Pel. Radula — 650 Pel. multicaule — 811 Pel. acetosum — 812 Pel. odoratissimum — 813 Pel. graveolens — 1025 Pel. dissectum — 1180 Pel. pulverulentum — 1392 Pel. divaricatum var. scabrum — 1745 Pel. carnosum — 1800 Pel. sidaefolium. Mac Owan (Herb. norm, austro-afric. a. 1884) 512 Pel. revolutum — 1414 Er. incar- natum — 1704 Pel. caffrum — 1705* Pel. erectum — 1765 Mons, speciosa — 1808* Pel. ovalo- stipulatum — 1809 Pel. reniforme — 1810 Pel. rhodanthum — 1811 Pel. longifolium var. laciniatum. Mac Owan et Bolus (Herb. norm, austro-afric.) 79 Pel. angulosum — 44 5 Pel. echinalum — 4 46 Pel. polycephalum — 447 Pel. Barklyi — 448* Pel. namaquense — 449 Pel. fulgidum — 493 Pel. rapaceum var. selinum — 513 Pel. betulinum — 617 Pel. artemisiaefolium — 832 Mons. biflora — 985 Pel. cordatum var. lanatum — 1039 Pel. capillare — 1113 Pel. pulchellum — 1114 Pel. sericeum — 1115 Pel. scabrum var. balsameum. Magnier (Fl. sei. exs.) 796 Ger. Robertianum var. genuinum — H14 Er. cicutarium var. triviale — 2428 Er. ciconium — 2429, 2430 Er. bipinnatum — 2431 Er. Jacquinianum — 2432 Er. pachyrrhizum — 2687 Ger. malvaeflorum — 3235 Ger. cinereum var. typicum. Reliquiae Mailleanae 88 Er. maritimum var. genuinum f. apetala. Maly (herb, europ.) 355 Ger. dissectum var. typicum. Mandon 785* Ger. Weddellii. Mann 1966 Ger. simense. Marloth (Exs. austro-afric.) 1050 Sarc. rigidum — 1088 Mons. glandulosissima — 1151 Pel. ferulaceum — 1217 Sarc. mossamedense — 1222 Sarc. Patersonii — 1302 Mons. umbellata — 1614 Pel. barbatum — 1633 Pel. saniculaefolium — 2534 Pel. gibbosum — 2701 Pel. crispum — 2773 Pel. papilionaceum — 2830 Pel. zonale — 3589 Pel. papilionaccum — 4615 Pel. xero- phyton — 4 649 Sarc. Patersonii — 4720 Pel. grossularioides — 4740 Pel. cortusaefolium. Marshall, W. F, 1157* Ger. Cowenii. Masson (herb.) 34 Ger. lucidum. Mathews 362 Viv. petiolata. Mc. Clonnie (a. 1903) 122 Ger. angustisectum, Meebold (Fl. NW. Himal. a. 1905) 3022 Ger. lucidum — 3024 Ger. nepalense — 3025 Ger. lucidum — 3026 Ger. rotundifolium — 3027 Ger. Wallichianum — 3028 Er. cicutarium var. triviale — 3029 Ger. WaUichianum — 3030 Ger. grandiflorum — 3031 Ger. nepalense — 3032 Ger. sibiricum — 3033, 3034 Ger. grandiflorum — 3035 Ger. coUinum var. eglandu- losum — 3036 Ger. Wlassowianum — 3037b Rieb, odora. Meigen 404, 405, 406 Viv. elegans. Merker (a. 1904) 318 Ger. simense — 553» Pel. multibracteatum. Metcalfe (PI. New Mexico a. 1904) 1492 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum. Meyer, H. 15 Ger. simense — 16* Ger. kilimandscharicum — 18, 250 Ger. simense — 255* Ger. kilimandscharicum. Meyer, H. (Pflz. Hochl. Ecuad. a. 1903) 181* Ger. chimborazense — 182 Ger. ecua- doriense — 183 Er. cicutarium var. triviale. Mlldbraed (a. 1907) 6 Pel. quinquelobatum — 715 Ger. simense — 1071 Ger. aculeo- latum — 1648, 3369 Ger. simense. MitchelPs Exped. 160, 161 Er. cygnorum, Moritz 1244 Ger. Kerberi — 1245*, 1246* Ger. columbianum — 1247 Ger. multiceps — 1248 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum. Murbeck (PI. sei. Afr. bor. a. 1903) — 20 Er. asplenioides. Nagasawa (Formosa) 684* Ger. uniflorura. Nelson (a. 1894) 552* Ger. darum — 622* Ger. Nelsonii — 659* Ger. monanthum. Nelson, A. (PI. of Wyoming a. 1900) 7330 Ger. caespitosum — 7491 Ger. Richardsonii — 7391 Ger. viscosissimum — 8061 Ger. Fremontii. Nelson, A. et E. (PI. of Yellowst. Nat. Park) 5672 Ger. BickneUii — 5691 Ger. viscosis- simum — 6084 Ger. incisum. Neumann (Exped. Sidamo, Utadera und Abbaja-See) 52 Ger. simense. Niederlein (Exped. Comis. Argent. Limites a. 1887) 1268 Ger. arachnoideum. Noe 272 Er. moschatum. Oldham 121 Ger. nepalense. Orphanides (Fl. Graec. exs.) 27 Ger. cinereum var. subcaulescens f. genuinum — 292 Rieb, orphanidis - 334 Ger. tuberosum var. genuinum — 333 Ger. macrorrhizum — 621 Er. chium — 623 Ger. asphodeloides var. genuinum — 624 Ger. peloponnesiacum. ßOQ R. Knuth. — Geraniaceae. Palmer 136* Ger, crcnatum — U6* Ger. Palmeri — i92* Ger, deltoideum — 406 Ger. niveum — 428 Ger. Wislizeni — 361 Ger, mexicanum var. minoriflorum, Paris (It, bor. afric) 227 Er, moschatum — 228 Er. malacoides — 315 Er. hymenodes — 426 Ger, atlanticum — 427 Er. glaucophyllum — 428 Er, guttatum, Farish (PI. of South Col.) 3784 ex pte, Ger. caespitosum — 3784 ex pte. Ger, Richardsonii. Parry (Mexic. Round, Surv.) 99 Ger. Schiedeanura — 134 Ger, dissectum var, typicura — 138 Er, texanum. Patterson (a. 1892) 176 ex pte., 177 Ger. Pattersonii. Paalseu (a. 1898) 420 Ger. collinum var. candidum — 1082 Ger. coUinum var. saxatile — 118-2 Ger, collinum var. candidum — 1275, 1391, 1501 Ger. collinum var. wakhanicum. Pavon 1 1 0* Ger. Pavonianum, Pedro del Campo (PI. Prov. Granada a, 1832) 22 Er. cheilanthifolium — 23 Er. daucoides. Pegler, A, 72 Pel. amatymbicum — 210 Pel. pulverulentum — 1159 Pel. aconitiphyllum var. latisectum — 1447 Pel. inquinans — 1438 Pel. schizopetalum. Perdonnet (PI. Gap. Ronne-Esp. a. 1844) 44 Pel. inquinans — 45 Pel. capitatum. PetroYich (Fl. Cyrenaica) 24, 49 Er. laciniatum var. pulverulentum — 131 Er. hirtum — 192 Er. laciniatum var. pulverulentum. Pfeil, Graf (a. 1890—1891) 4 Er. moschatum. PflaDZ (PI. bohvianae) 14 Er. cicutarium — 206* Ger. Pflanzii — 216 Ger. sessiliflorum var. typicum — 224 Ger. sessiliflorum var. lanatum — 371 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 409, 417 Er. cicutarium — 482 Ger, sessiliflorum var. typicum, Pfund (Spec. botan.) 114, 720 — 723 Mons. senegalensis, Philippi 94 Ralb, peduncularis — 98 Viv, Rernalesii — 1125 Ger. Ochsenii, PicMer (PI, exs. Fl. Rumel. et bithyn. a. 1874) 78 ex pte. Er. ciconium — 78 ex pte. Er. botrys — 79 Er. absinthioides var. Sibthorpianum. Pitard (PI. Tunisie a. 1907) 44 Er. malacoides — 45 Er. hirtum — 46 Er. glaucophyllum — 47 Er. laciniatum var. involucratum — 4 8 Er. laciniatum var. pulverulentum — 331 Er. glauco- phyllum — 332 Er. guttatum — 333 Er. laciniatum var. pulverulentum — 334 Er. laciniatum var. involucratum — 335 Er. hirtum — 336 Er. arborescens — 573 Er. hymenodes, PI. Finland. exs. 281», 281 b Ger, lucidum — 282 Ger. Robertianum var, genuinum, Poeppig (Coli, pl. Chil.) 65 (145)* ex pte. Viv. revoluta — 128* Viv, elegans — 129 We, gracilis var. typica — 172 Er, botrys — 173 Ger, core-core, Pohle (PI, Afr. austro-occ, a, 1895) 73 Mons, Drudeana, Pollini 361 Er. cicutarium var, triviale f. chaerophyllum, Porta et ßigo (It, ital. II. a. 1875) 267 Er. laciniatum var. affine. Porta et ßigo (a. 1891) 278 Ger. cataractarum. Pratt (West-Szechuan and Tib. Front.) 126 Ger. nepalense. PreiSS 1899 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 1905, 1906 Pel. inodorum. Preuss 648 Ger. simense — 983 Ger. ocellatum var. camerunensc. Pringle (PI. mexic.) 1203* Ger. geoides — 1577 Ger. niveum — 1578* Ger. calvescens — 4866 Ger. Hernandezii — 6370 Ger. potentillaefolium — 6909 Ger. bellum — 7S17* Ger. subulato-stipulatum — 8974*, 8978 Ger. Pringlei — 8994* Ger. Lozani — 10020 Ger. mexica- num var. minoriflorum — 10021 Ger. bellum — 10022 Ger. calvescens — 11941 Ger. dissectum var. typicum. Pringle (FI. of Texas a. 1900) 8349 Er. texanum. Pringle et Lozano (PI. mexic. a. 1904) 8994* Ger. Lozani. T. Prittwitz (a. 1904) 129 Pel. multibracteatum. Purpus (Fl. Southwest. Color.) 305 Ger. incisum — 1691* Ger. vulcanicola. Purpus (Fl. Mexico) 308 Ger. potentillaefohum — 3508 Ger. Palmeri. Range 12 Pel. cortusaefolium — 19 Pel. crithmifolium — 82 Sarc. rigidum — 123 Pel. acetosum — 138 Pel. senecioides — 146, 190 Sarc. rigidum — 268 Pel. xerophyton — 324 Mons. umbellata — 427 Pel. cortusaefolium — 494 Sarc. rigidum — 503 Mons. parvifolia — 317 Sarc. rigidum — 544 Pel. Senecioides — 71 0 Mons. parvifoHa — 725 Mons, Luederitziana — 836 Sarc. Patersonii — 865 Mons, umbellata — 915 Pel, xerophyton, Rattray (Albany Museum) 805 Pel, pulverulentum. Rautanen 28, 392 Mons. biflora — 530 Sarc. mossamedense. Rehmann et Woloszczak (Fl. pol. exs.) 149 Ger. sylvaticum — 150 Ger, pratense — 151 Ger, sibiricum — 132 Ger. pusillum — 328 Ger, rotundifolium, Rehmann (Exs. Afr. austr. a. 1875—1880) 233 Mons. ovata — 254 Pel. alchemilloides var. dentatum — 235 Pel. grossularioides — 237 Pel. aconitiphyllum var. medium — 367 Pel. Verzeichnis der Saminlor-Nummcrn. 601 lobatutn — 400 Pol. candicans — 461 Mons. ovala — 462 Pol, lobalum — 463 Pol. vilifoliuin — 464 Pel. procumbcns — 478 Pel. longifolium var. ciliatum — 1125 Pel. cucullatum — 1126 ex pte. Pel. astragalifolium var. minus — 1126 ex pte., 1127 Pol. astragalifolium var. foliolosum — 1128 Pel. barbatum — 1130 Pel. saniculaefolium — 1131 Pel. myrrliiColium var. pendulum — 1133 Mons. speciosa — 1366 Pel. myrrhifoliuin var. longicaule — 1637 Pel. myrrhifolium var. betoni- cum — 1691 Pel. myrrhifolium var. pendulum — 2146 Pel. betulinum — 2147 Pel. capitalum — 2148 Pel. myrrhifolium var. pendulum — 2149 Pol. triste var. daucifolium — 2151 Pel. myrrhi- folium var. athamanthoides — 2343 Pel. patulum var. latilobum — 2344 Pel. capillare — 2345, 2346 Pel. rapaceum var. luteum — 2347 Pel. seabrum — 2380 Pel. hermanniacfolium — 2451 Pel. seabrum — 24 52 Pel. glaucum — 2453 Pel. iocastum — 2454 Pel. hispidum — 2459 Pel. patulum var. latilobum — 2728 Pel. candicans — 2729 Pel. ovale var. Dregei f. cuneatum — 2776, 2-23 Pel. dasyphyllum — 3511, 3671 Mons. biflora — 3855 Mons. speciosa — 3869 Mons. biflora — 43')9, 4573 Mons. Burkcana — 4851 Pel. Zeyheri — 4852* Pel. Rchmannii — 5016 Mons. biflora — 5798 Mons. glauca — 6322 Mons. biflora — 6323 Mons. lanuginosa — 6324 Pel. aconitiphyllum var. angustisectum — 6325, 6326 Pol. aconitiphyllum var. latisectum — 6327 Pel. multicaule — 6571 Mons. Burkeana — 6819, 6915 Mons. attenuata — 7103 Pel. alchemilloides var. dentatum — 7351* Mons. natalensis — 8398 ex pte. Pel. flabellifolium — 8398 ex pte. Pel. longiscapum — 8399 Pel. vitifolium — 8400 Pel. alchemilloides var. dentatum — 8515 ex pte. Pel. aconitiphyllum var. medium — 8515 ex pte. Pel. aconitiphyllum var. angusti- sectum — 8871* Mons. senecioides — 8872 Pel. procumbens. Beichenbach (Fl. germ. exs.) 377 Ger. phaeum — 378 Ger. tuberosum var. genuinum — 699 Ger. aconitifolium — 700 Ger. phaeum var. lividum — 1094 Ger. argenteum — 1784 Ger. nodpsum — 2090 Ger. pusillum — 2091 Ger. rotundifolium — 2279 Er. raalacoides — 2^80 Ger. macrorrhizum — 2489 Ger. pyrenaicum — 2490 Ger. columbinum. Rein 46 Ger. dahuricum. Reyerchon 59 Er. cheilanthifolium var. valentinum — 120 Ger. carolinianum. Reyerchon (PI. de l'Andalousie a. 1889) 329 Ger. malvaeflorum — 386 Er. cheilanthifolium. Reyerchon (PI. de Greta a. 1883—1884) 22 Ger. tuberosum var. genuinum — 23 ex pte. Er. laciniatum var. pulverulentum — 23 ex pte., 24 Er. laciniatum var. involucratum. Reyerchon (PI. de Corse a. 1880) 227 Er. corsicum. Reyerchon (PI. d'Espagne a. 1892) 805 Er. daucoides. Reyerchon (PI. Sardaigne a. 1881) 73 Er. corsicum — 252 Ger. Robertianum var. genui- num — 253 Ger. bohemicum. Rickmers (Transkauk. Fl.) 2 Ger. psilostemon — 24 Ger. Robertianum var. genuinum — 47 Ger. psilostemon — 69 Ger. ibericum. Riehl 162 Ger. maculatum — 167 Ger. caroHnianum. Riya (in coli. Ruspoli) 97, 102 Mons. biflora — 528, 1341 Pol. multibracteatum — 1354 Er. moschatum — 1691 Pel. multibracteatum. Rohlfs 5 Ger. simense — 41, 42 Ger. molle var. grandiflorum — 43 Er. gruinum — 44 Er. laciniatum var. involucratum — 4 5 Er. chium — 46 Er. hirtum — 426 Ger. tuberosum var. genuinum. Rose (a. 1897) 2070* Ger. resimum — 2161* Ger. madrense. Rose et Kay (a. 1901) 5620* Ger. radiatum — 6065* Ger. latum. Rose et Painter (a. 1903) 6496 Ger. aristatum. Rose, J. N., Painter, J, H., Rose, J. S. (a. 1905) 8675* Ger. regale — 8690* Ger. pedatifidum. Rosthorn (a. 1891) 124 ex pte.* Ger. Franchetii — 124 ex pte. Ger. Wlassowianum — 902* Ger. Bockii — 992 Ger. Wlassowianum — 1014 ex pte.* Ger. Rosthornii — 1014 ex pte. Ger. Wlassowianum — 1949 Ger. sibiricum. Rndatls (a. 1904) 16 Pel. aconitiphyllum var. latisectum. Ruhmer (Fl. Cyrenaica a. 1883) 70 Er. cicutarium var. triviale — 71 Er. moschatum — 72, 72iJ ex pte. Er. laciniatum var. involucratum — 72^ ex pte. Er. laciniatum var. pulverulen- tum — 73 Er. hirtum — 74 Er. ciconium — 75 Er. gruinum. Rnsbj (a. 1890) 784* Ger. sepalo-roseum. Rnsby (Fl. South America) 760 ex pte. Ger. rupicolum — 760 ex pte.* Ger. bolivianum — 763* Ger. Soratae. Rust (a. 1891—1893) 50 Pel. carneum — 207 Pel. peltalum var. scutatum — 232 Pel. alchemilloides var. dentatum — 235 Pel. procumbens — 282* Pel. Rustii — 286—288 Pel. lobatum — 412 Pel. triste var. daucifolium — 414 Pel. hirsutum var. carneum — 416 Pel. rapaceum var, selinum — 469 Ger. incanum var. typicum — 542* Pel. magniflorum — 570 Ger. 602 • Knuth. — Geraniaceae. cinereum var. typicum — 593 Mons. ovata — 6ii Pel. flavum — 615 Pel. myrrhifolium var. intermedium — 62 < Pel. myrrhifolium var. coriandrifolium. Bydberg (Fl. Black Hills South Dacota a. 1892) 584 Ger. viscosissimum — 585 Ger. Bicknellii. Eydberg-Bessey (Expl. of Mont. and Yell. Park. a. -1897) 4514 Ger. viscosissimum. Eydberg-Carlton (a. 4 905) 740 1 Ger. marginale. Samaritani (Delect. PI. Aegypt.) 3-175 Er. hirtum, Sandberg (PI. of Idaho) 58 ex pte. Er. cicutarium var. triviale — 58 ex pte. Er. cicutarium var. primulaceum. Sandberg, Mae Dongal et Heller (PI. of Idaho) UO Pel. incisum — 279 Ger. Bicknellii. Sayatier 2 446 ex pte.* Ger, japonicum — 2446 ex pte.* Ger. yesoense — 2813* Ger. Onoei — 3678* Ger. Reinii. Schäfer 42 Mons. glauca — 55 Mons. umbellata — 349 Mons. biflora — 363 Pel. xero- phyton — 368 Pel. ferulaceum (?) — 416 Sarc. Patersonii — i287 Mons. biflora. Schaffner 137 Ger. Schiedeanum — 186 ex pte. Ger. tenue — 186 ex pte., 187 Ger. Schiedeanum — 188 Ger. Bicknellii — 189 Ger. Schiedeanum — 191 Ger. Hernandezii — 458* Ger. tenue — 459 Ger. Bicknellii — 603 ex pte. Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 603 ex pte. Er. cicutarium var. primulaceum — 604, 605 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 606 Ger. Hernandezii — 607 Ger. potentillaefolium — 608 Ger. dissectum var. typicum.; Schayer 1 1 9 Ger. microphyllum. Schenck (a, 1884—1887) 6 Pel. crassicaule — 12 Pel. cortusaefolium — 13, 14 Pel. crassicaule — 33* Mons. Drudeana — 43, 135 Pel. xerophyton — 140 Sarc. Burmannii — 141 Sarc. rigidum — 160, 180, 197 Pel. xerophyton — 551 Pel. cucullatum — 588 Mons. spe- ciosa — 610 Pel. capitatum — 714 Mons. biflora. Schickendantz (Fl. arg. a. 1873) 258*, 297* We. aphanifolia — 3'.0 Er. cicutarium var. triviale — 342 We. calycina. Schickendantz (Fl. arg. a. 1874) 317 We. calycina. Schickendantz (Fl. arg. a. 1875) 101 Er. cicutarium var. primulaceum. Schickendantz (Fl. arg. a. 1876) 290* We. aphanifoha. Schickendantz (Fl. arg. a. 1877-1878) 60 We. aphanifolia — 61 We. calycina — 62 We. aphanifolia. Schickendantz (Fl. arg. a. 1879) 57 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum. Schiede 462 Er. cicutarium var, primulaceum — 463 Ger. mexicanum var. minoriflorum. Schimper 201 Er. bryoniaefolium — 338 Ger. latistipulatum — 670 Ger. simense — 1061 Ger. frigidum — II. 1378* Ger. latistipulatum. Schimper (Unio itin. a, 1835) 197 Er. glaucophyllum. Schimper (It. abyss. a. 1837) 51 Pel. multibracteatum. Schimper (It. abyss. a. 1838) 792 Pel. quinquelobatum — 866* Ger. favosum — 1222 Mons. biflora. Schimper (a. 1842) 1488 ex pte. Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 1488 ex pte. Er. moschatum var. praecox — 1489 Pel. multibracteatum. Schimper (a. 1853) 80 Pel. multibracteatum — 414 Pel. quinquelobatum — 461 Er. moschatum var. praecox — 740 Ger. simense. Schimper (Fl. Abyss. a. 1854) 72 Pel. quinquelobatum — 147 Ger. favosum — 210 Pel. multibracteatum — 231 Mons. biflora — 239 Mons. senegalensis — 346 Ger. simense — 507 ex pte. Er. moschatum var. praecox — 507 ex pte. Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum. Schimper (a. 1862) 63 Mons. biflora — 250 Ger. favosum — 524 Er. moschatum var. praecox — 617 Pel. glechomoides — 734 Ger. frigidum — 736 Ger. simense — 742 Pel. multi- bracteatum. Schimper (a. 1863) 1175 Ger. aculeolatum. Schindler (a. 1905) 85 Ger. sibiricum — 188 Ger. eriostemon — 196 Ger. dahuricum. Schindler (Fl. Peking) 227 Er. Stephanianum. Schindler (PI. sinenses a. 1907) 158 Ger. sibiricum — 197 Er. Stephanianum. Schinz 253 Mons. glauca — 254 Mons. senegalensis — 255 Sarc. Burmannii — 256* Sarc, rigidum — 257 Sarc. Patersonii — 258 Mons. biflora — 259, 260 Mons. umbellata — 718 Pel. crassicaule. Schlagintweit (herb.) 1232 Ger. collinum var. glandulosum — 1550 Ger. sibiricum — 1994 Bieb. odora — 2783 ex pte. Ger. collinum var. glandulosum — 2783 ex pte. Ger. grandi- florum — 3683 Ger. coUinum var. eglandulosum — 4057 Ger. Wlassowianum — 4124 Ger. Verzeichnis der Sammler-Nummern. 603 grandiflorum — 4235 Ger. sibiricum — 4359 Er. cicutarium var. triviale — 5008 Ger. ocellatum var. himalaicum — 5654 Ger. grandiflorum — 57'H, 5752 Bieb. odora — 6036, 6572 Ger. grandi- florum — 7423 Ger. collinum var. glandulosum — ■11679 Ger. grandiflorum — 13129 Ger. Wallichianum. Schlechter (Austro-african.) 45 Pel. astragalifolium var. minus — 51 ex pte. Mons. parvi- folia — 51 ex pte. Pel. myrrhifolium var. betonicum — 122 Pel. echinatum — 124 Pel. pulchellum — 145 Pel. angulosum — 219 ex pte. Pel. myrrhifolium var. fruticosum — 219 ex pte. Pel. myrrhi- folium var. coriandrifolium — 372 Pel. barbatum — 376 ex pte. Pel. parvulum — 376 ex pte.* Pel. laciniatum — 398 Pel. angustissimum — 399 Pel. patulum var. tenuilobum — 400 Pel. capillare — 615 Ger. incanum var. typicum — 633, 642 Pel. procumbens — 643 Pel. myrrhi- folium var. pendulum — 644 Pel. capitatum — 719 Pel. myrrhifolium var, pendulum — 816 Pel. candicans — 877 Pel. scabrum var. balsameum — 906 Pel. cardiophyllum , Pel. car- diophyllum var. laciniatum — 910 Pel. longifolium var. parnassioides — 935 Pel. grossu- larioides — 940 Pel. alpinum — 1482 Ger. incanum var. typicum — 1651 Mons. speciosa — 1854 ex pte. Pel. brevirostre — 1854 ex pte. Pel. grossularioidcs — 1946 Pel. alchemilloides var. dentatum — 1958 Mons. ovata — 1965* Pel. convolvuHfolium — 1966 Pel. peltatum var. glabrum — 1972 Pel. myrrhifolium var. fruticosum — 1998 Pel. carneum — 2070 Pel. alche- milloides var. dentatum — 2488 Pel. reniforme — 2489 Pel. zonale — 4031 Pel. sidaefolium — 4734* Mons. lanuginosa — 4786 Pel. myrrhifolium var. athamanthoides — 4965 Pel. scabrum — 5220 Pel. tabulare — 5363 Mons. speciosa — 5593 Pel. angulosum — 5634 Pel. cardiophyllum — 5729 Pel. zonale — 5734 Pel. alchemilloides var. dentatum — 6114 Sarc. Patersonii — 6182* Ger. Flanaganii — 6231 Pel. sidaefolium — 6408 Pel. aconitiphyllum var. angustisectum — 6478 Ger. canescens — 6567* Ger. Schlechten — 6573 Mons. brevirostrata — 6576 Ger. canescens — 6590* Ger. sparsiflorum — 6731* Mons. grandifoHa — 6732* Pel. longiscapum — 6827* Mons. lanceolata — 6989 Mons. attenuata — 6994* Ger. alticola — 7276 Pel. saniculaefolium — 7277 Er. incarnatum — 7281 Pel. astragalifolium var. minus — 7561 Pel. Nivenii — 7688 Pel. longi- foHum var. laciniatum — 7736 Pel. populifolium — 8035* Pel. caucalidifoHum — 8057 Pel. fulgidum — 8199 Pel. polycephalum — 8244 Pel. echinatum — 8265 Pel. abrotanifolium — 8275 Pel. crithmifolium — 8293 Pel. echinatum var. albiflorum — 8418 Pel. tabulare — 8513 Pel. scabrum — 8538 Pel. gibbosum — 8564 Pel. triste var. daucifolium — 8650 Pel. hirtum — 8662 Pel. rhodanthum — 8945 Pel. saniculaefolium — 9059 Pel. Oenotherae — 9090 Pel. longi- folium var. virgineum — 9109 Pel. rapaceum var. selinum — 9139 Pel. ovale var. blattarium — 9143 Pel. longifolium var. parnassoides — 9191 Pel, patulum var. latilobum — 9196 Pel. hispi- dum — 9201* Pel. paucisetosum — 9220 Pel. vitifolium — 9251 Pel. iocastum — 9253 Pel. vitifolium — 9281 Pel. ovale var. veronicaefolium — 9421 Pel. carneum — 9475 Er. malacoides — 9512 Pel. elegans — 9587 Pel. rapaceum var. selinum — 9726 Pel. procumbens — 9743 Pel. astragalifolium var. minus — 9758* Pel. Harveyanum — 9767 Pel. hermanniaefolium — 9804 Pel. ovale var. blattarium — 9805 Pel. cardiophyllum — 9848 Pel. hispidum — 9856 Pel. patulum var. latilobum — 9862 Pel. artemisiaefoUum — 9885 Pel. rapaceum var. selinum — 9969 Pel. capillare — 9976* Pel. sublignosum — 9983 Pel. angustissimum — 9988 Pel. scabrum var. balsa- meum — 9991 ex pte. Pel. parvulum — 9991 ex pte. Pel. senecioides — 9993 Pel. patulum var. tenuilobum — 9997 Pel. alpinum — 10020 Pel. laevigatum — 10042 Pel. patulum var. tenui- lobum — 10080 Pel. iocastum — 10099 Ger. caffrum — 10256 Pel. asarifolium — 10358 Pel. Nivenii — 10428, 10494 Pel. barbatum — 10552 Pel. abrotanifolium — 10609 Mons. speciosa — 10683 Pel. saniculaefolium — 10824 Pel. hirtum — 10880 Pel. crithmifolium — 10939* Pel. Gilgianum — 11004 Pel. gibbosum — 11005 Pel. incrassatum — 11006 Pel. quinatum — 11008 Pel. pulchellum — 11030 Pel. moniliforme — 11039 Pel. abrotanifolium — 11079 Pel. fu- marioides — 11080 Pel. senecioides — 11105 Pel. parvulum — 11182 Pel. flavum — 11219 Pel. Barklyi — 11252 Pel. senecioides — 11262 Pel. fumarioides — 11365 Pel. revolutum — 11429 Pel. xerophyton — 11488 Pel. fissifolium — 11499 Pel. senecioides. Schmidt (a. 1886) 123 Ger. latistipulatum. Schneider (PI. hung. a. 1907) 1394 Ger. macrorrhizum. Schneider (It. balc a. 1907) 254 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum. Schönland (Albany Museum) 568 ex pte. Pel. quercifolium — 568 ex pte.* Pel. Schön- landii — 586 Pel. odoratissimum — 614 Pel. intermedium. Schönland (Fl. Gap.) 141 Pel. Schönlandii — 272 Pel. graveolens — 318 Pel. pulverulen- tum var. lanato-sericeum, Schott (PI. Transsylv. Herb.) 482 Ger. transsylvanicum. Schnitz (herb, norm.) 30 Er. malacoides — 31 Er. macradenum — 233 Ger. cinereum var. typicum — 234 Ger. Robertianum var. genuinum — 453 Ger. palustre — 761 Ger. phaeum — 604 ^- Knulli. — Geraniaceae. 762 Er. maritimum var. gonuinum — 840 Ger. tuberosum var. gcnuinum — 1033 Ger. nodo- sum — 1054 Ger. rotundifolium — 1055 Er. ciconium — 1331 Ger. collinum var. eglandu- losum — 1332 Ger. sibiricum — 1740 Er. Neilreichii — 1947 Er. petraeum — 2521 Ger* macrorrhizum — 2619 Er. Jacquinianum — 2722 Er. cicutarium var. primulaceuin. Schnitze 4 Pel. cortusacfolium — 48 Pel. inquinans. Schnnck (a. 1888) 212—214 Ger. leucanthum. Schweinfurth (a. 1864) 2401 ex pte. Er. lacinialum var. genuinum — 2401 ex ple. Er. laciniatum var. pulverulentum — 2402 Er. malacoides var. ribifolium — 2403—2407 Mons. heliolropioides — 2408 Mons. senegalensis — 2498 Mons. hcliotropioides. Schweinfurth (a. 1865) 2397 Ger. trilophum. Schweinfnrth (a. 1868) 21 Er. laciniatum var. pulverulentum. Schweinfurth (a. 1874) 223, 272, 274 Er. malacoides — 275 Er. laciniatum var. pulveru- lentum — 276 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 277, 278 Er. laciniatum var. pulverulentum — 583 Er. malacoides. Schweinfurth (a. 1875) 81, 82 Er. laciniatum var. pulverulentum — 8'i, 85 ex pte. Er. glaucophyllum — 85 ex pte., 86 Er. arborescens. Schweinfurth (a. 1876) 80, 126 Er. laciniatum var. pulverulentum — 127 Er. laciniatum var. genuinum — 128 Er. malacoides var. ribifolium — 129, 130 Er. arborescens — 131, 132 Er. hirtum, Schweinfurth (a. 1877) 68 Er. hirtum — 70 Er. arborescens — 82 Er. laciniatum var. genuinum — 136 Er. malacoides — 143 Er. cicutarium var. triviale — 168 Er. glaucophyllum — 199 Er. cicutarium var. triviale — 237 Er. bryoniacfolium — '238 Mons. nivea — 250 Er. glaucophyllum — 295 Er. hirtum — 296 Er. bryoniacfolium — 297, 298 Er. laciniatum var. pulverulentum. Schweinfurth (a. 1878) 80 Er. glaucophyllum. Schweinfurth (a. 1879) 139 Er. malacoides — 161 Er. bryoniacfolium — 207 Er. cicu- tarium var. triviale — 267 Er. glaucophyllum — 269 Er. hirtum — 271 Er. arborescens — 295, 318 Mons. nivea. Schweinfurth (a. 1880) 104 Er. malacoides var. ribifoHum — 105 Er. malacoides — 106 Er. laciniatum var. genuinum — 107 Er. hirtum — 112 Mons. nivea — 113 Er. bryoniae- folium — 114 Er. cicutarium var. triviale — 115, 117 Er. bryoniacfolium — 209 Er. laciniatum var. pulverulentum — 297 Er. bryoniacfolium. Schweinfurth (a. 1881) 528* Dir. socotrana — 582 Ger. ocellatum var. africanum. Schweinfurth (a. 1883) 36 Er. laciniatum var. genuinum — 37 Er. hirtum — 38 Er. gruinum. Schweinfnrth (a. 1889) 538, 969, 1944 ex pte. Ger. yemense — 1129, 1944 ex pte. Ger. trilophum. Schweinfurth (a. 1890) 51 Er. cicutarium var. triviale — 279 Er. chium. Schweinfurth (a. 1891) 168, 529 Ger. trilophum — 599", 1213 Ger. ocellatum var. afri- canum — 1318 Ger. trilophum — 1473 Mons. biflora — 1572 Ger. ocellatum var. africanum — 1659 Ger. trilophum. Schweinfurth (Col. Eritrea a. 1891—1892) 538 Pel. multibracteatum — 1276* Ger. Eritreae — 1561, 1783 Pel. glechomoides — 1789 Pel. multibracteatum. Schweinfurth (a. 1892) 1197 Mons. biflora — 1357 Ger. ocellatum var. africanum — 1491, 1524 Ger. Robertianum var. genuinum — 1781 Ger. simense — 2033 Pel. trilophum. Schweinfurth et Riya (Fl. Abyss. sept. a. 1892) 1185 Pel. glechomoides — 1192, 1474 Pel. multibracteatum. Schweinfnrth (a. 1894) 332 Ger. Robertianum var. genuinum— 333, 334 Ger. simense — 335 Mons. biflora. Schweinfurth (Flora Ssoturba Geb.) 2347 Ger. trilophum. Scnlly (South Africa) 64 Pel. oblongatum — 118 Pel. Barklyi — 168 Pel. myrrhifolium var. betonicum — 210* Pel. fumariifolium — 216* Pel. squamulosum — 231 Pel. longifolium var. longiflorum. Seiner (a. 1906) II 57* Mons. betschuanica — II 70 Mons. glauca. Seier, C. et Ed. (PI. mex. et centr.-americ.) 101 Ger. Schiedeanum — 145* Ger. Kerberi — 146 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 577 Er. cicutarium var. triviale — 1192 Ger. mexi- canum var. minoriflorum — 1383 Er. cicutarium var. triviale — 1439 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 1448*, 1517* Ger. carmineum — 2245 Ger. Schiedeanum— 2351* Ger. guate- malense — 2371* Ger. andicola — 2377* Ger. alpicola — 2755 Ger. longipedicellatum — 2939* Ger. alpicola — 2940* Ger. guatemalense — 3189 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 3228* Verzeichnis der Sammler-Nummern. 605 Ger. alpicola — 3529 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 5300 Ger. potenlillaefolium — 5316 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 5321 Ger. crenalum. Sellow 178*, 612* Viv. ovata — 791* Viv. montevidensis — 1246 Ger. Roberlianum var. genuinum — 1309 Viv. Sellowii — 2847 Ger. Roberlianum var. genuinum — 2931* Viv. lanceo- lata — 3002 Ger. scnecioides — 3086 Ger. Roberlianum var. genuinum — 3834 Ger. arachnoidcum — 3839 Viv. Klotzschii — 3896 Viv. rubriflora — 3939 Viv. Klotzschii — 4022 Ger. senecioides. Sendtner (herb.) 898 Ger. phaeum. Shear (a. 1896) 3702 Ger. Pattersonii. Slelber (Fl. nov. Holland, a. 1825) 252 Pel. australe. Siehe (Fl.orient.) 116 Bieb. orphanidis — 209 Ger. cinereum var. subcaulescens f. subaculum. Siehe (Bot. Reise Cilic. a. 1895—1896) 85 Ger. lucidum — 99 Er. gruinum var. subpin- natum — 171 Er. cedrorum — 187 Ger. pyrenaicum — 216 Er. leucanthum — 302 Er. cedro- rum — 570 Pel. Endlicherianum. Sim (herb.) 1755 Pel. amatymbicum. Sintenis (It. troj. a. 1883) 108 Er. Hoefftianum — 128 Er. ciconium — 311 Ger. luci- dum — 312 Ger. molle — 313 Ger. dissectum var. lypicum — 314 Ger. Roberlianum var. genuinum — 315 Er. gruinum — 316 Er. cicutarium var. primulaceum — 863 Er. malacoides — 938 Ger. pyrenaicum var. depilatum. Siuteuis (It. orient. a. 1888 — 1894) 18 Er. malacoides — 229, 264 Ger. tuberosum var. genuinum — 283 Ger. molle — 285 Er. ciconium — 526 Ger. asphodeloides var. genuinum — 529 Ger. molle — 923 Pel. Endlicherianum — 989 Ger. rotundifolium — 1099 Er. absinthioides — 1101, 1102 Ger. ibericum — 1267 Ger. lucidum — 1373 Ger. psilostemon — 1472 Ger. pyrenai- cum — 1514 Ger. striatum — 1614 Ger. lucidum — 1670 Ger. ibericum — 2060 Ger. Rober- tianum var. genuinum — 2069 Ger. asphodeloides var. genuinum — 2480 Ger. eginense — 2481 Ger. cinereum var. palmatiparlilum — 2743, 2791 Pel. Endlicherianum — 4416 Ger. asphodeloides var, genuinum — 4863 Ger. bohcmicum — 5633 Ger. tuberosum var. inciso- dentatum — 5694 Ger. cinereum var. subcaulescens f. subacutum — 5695 Er. ciconium — 6053 ex pte. Er. absinthioides var. amanum — 6053 ex ple. Er. absinthioides var, amanum f. uni- florum — 7050* Ger. Sintenii — 7053 Ger. ibericum — 7561 Ger. cinereum var. subcaulescens f. subacutum. Sintenis (It. thessal. a. 1896) 184^ Ger. molle var. grandiflorum — 522 Ger. Roberlianum var. genuinum — 673 Ger. aristatum — 675 Ger. reflexum — 952 Ger. asphodeloides var. genuinum. Sintenis (It. transcasp.-pers. a. 1900-1901) 111 Er. Hoefftianum — 198 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 1544 Er. oxyrrhynchum. Sintenis, Gebr. (a. 1873—1875) 530 Er. Hoefflianum — 9t1 Ger. lucidum — 1029 Er. serotinum, Sintenis et Bornmtiller (II. turc. a. 1891) 452, 1192 Ger. macrorrhizum. Sintenis et RigO (It. cypr. a. 1880) 192 Er. moschatum var. praecox — -»94 Er. grui- num — 195 Er. ciconium — 196 ex ple. Er. cicutarium var. primulaceum — 196 ex pte. Er. cicutarium var. triviale — 198 Ger. Roberlianum var. genuinum. Sliene (a. 1907—1908) 275 Pel. Fischeri. Societe danphinoise (a. 1882) 3236 Er. cicutarium. Sodiro (Spec. Fl. Ecuad.) 209 Ger. sericeum — 210 Ger. mulliparülum var. lypicum — 211* Gor. reptans — 212* Ger. dccumbens — 213 Ger. Sodiroanum — 214 Ger. agavacense — 214b* Ger. elongalum — 215, 215^^ Ger. Sodiroanum — 216 Ger. dissectum var. typicum — 217 Ger. chilloense — 218, 219 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 220 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 221 Er. moschatum — 266 Rhynch. spinosa var. inlegrifolia. Soleirol (herb, cors.) 791 Er. corsicum. ■ Sommier et Levier (It, caucas.) 258 Ger. psilostemon. Sonlie (a. 1894) 2041 Ger. Wlassowianum — 2510, 2511 Ger. Pylczowianum —2512 Ger. sibiricum. Spreitzenhofer (It. Jon.) 1 6 Ger. molle var. grandiflorum. Spruce (a. 1857 — 1859) 5596 Ger. diffusum. Stecher (a. 1880) 5 Er. laciniatum var. involucratum. Steingröver 10 Pel. xerophyton — 44 Sarc. Burmannii — 52 Pel. xerophylon — 54 Sarc. rigidum — 105* Mons, Luederitziana — 106* Mons. parvifoha. Steudner 971 Pel. multibracteatum — 072 Mons. biflora — 973, 974 Ger. simense — 975 Mons. senegalcnsis — 976 Pel. multibracteatum — 977, 978 Ger. favosum — 980 Ger. latistipulatum — 982, 983 Ger. simense. QQQ R. Knuth. — Geraniaceae. St. Hilaire (a. 1829) 1552* Viv. rubriflora — 2024* Viv. albiflora. Stolz (a. 1907) 100 Pel. Heckmannianum. Stranss (PI. Pers. occid. a. 1899) 60 Ger. collinum var, eglandulosum. Stttbel 27 Ger. Bangii — 43* Ger. renifolium — 43»* Ger. Stuebelii — 51 d* Ger. peru- vianum — 116a Ger. multipartitum var. typicum — 146expte. Ger. Pilgerianum* — 185» Ger. multipartitum var. glabrescens. Stübel (Fl. aequat. a. 1871) 12"' Ger. Sodiroanum — 52, 67» Ger. Imbaburae — 92b* Ger. chimborazense — 96 e Er. moschatum var. praecox — 168^ Ger. sericeum — 185e Ger. pumi- lum — 185n* Ger. Antisanae, Stttbel (Fl. bol. a. 1876) 7^ Er. cicutarium var. triviale. Stübel (Fl. Columb.) 146 ex pte. Ger. holosericeum var. Stuebelii — 146», 182 Ger. muUiceps. Stübel (Fl. Peruana a. 1877) 88 Balb. verticillata — 99^, 105^ Er, cicutarium var. triviale. Stnhlmann (a. 1892) 3472 Mons. biflora — 4292 Pel. quinquelobatum — 9149 Ger. Whytei. Suksdorf (Fl. of Washington a. 1884) 643 Ger. viscosissimum. Sumichrast 598 Ger. mexicanum var, niinoriflorum. Taquet (PI. Coreanae) 189 Ger. Wallichianum — 603* Ger. tripartitum — 607, 608, 609 Ger. "Wallichianum — 682* Ger. tripartitum. Thode 1 1 Ger, lanuginosum — 1 2 Ger. canescens — 1 3* Ger. magniflorum — 1 4 Pel. alchemilloides var, dentatum. Thomas (a. 1903) III. 80 Ger. aculeolatum, Thorbecke 195, 398 Ger. simense, Thwaites 2788 Ger. nepalense. Tiling (PI, ajan.) 65 Ger. erianthum. Todaro (Fl. Sic. exs.) 228 Ger. dissectum var. typicum — 229 Ger. lucidum — 230 Ger- striatum — 331 Ger. pyrenaicum — 332 Ger. sanguineum — 630 Er. botrys — 631 Er, chium — 632 Er. laciniatum var, involucratum — 633 ex pte. Er. moschatum — 633 ex pte., 634 ex pte. Er. romanum — 634 ex pte. Er. romanum var. canescens — 663 Ger. pyrenaicum — 831 Er. laciniatum var. genuinum — 832 Er, laciniatum var. involucratum — 1118 Er. chium — 1119 Er. ciconium — 1120 ex pte. Er. cicutarium var, triviale — 1120 ex pte. Er, cicutarium X roma- num — 1122 Ger, molle — 1229 Er. malacoides var, crassifohum — 1230 Er, gruinum — 1235 Ger, columbinum — 1236 Ger. rotundifoHum — 1344 Ger, Robertianum var. genuinum — 1555 Ger, tuberosum var. genuinum. Toepflfer (Victoria a. 1886) 96 Pel. australe. Townseiid-Barber (Ghihuahua Fl.) 141 Ger, niveum — 222 Ger. mexicanum var, minori- florum — 227 Ger, caespitosum. Townseud-Barber (a. 1899) 34 Ger. trolliifohum — 181 Ger. albidum, Traunsteiner (a. 1844) 1453 Er, cicutarium var. pimpinellifolium. Travers 118 Ger, pilosum, Triana (a. 1851—1857) 3749, 3750 Ger, hirtum — 3752 Ger. muUiceps — 3759 Ger. Sodiroanum. Trotha (a. 1905) 4 Mons. biflora — 155 Mons. ovata. V. Tuerckheiin (Fl. v. Guatemala) 884 Ger. mexicanum var. minoriflorum. T. Tnerekheim (Ex plant, guatem.) 8187 Ger. mexicanum var. minoriflorum. Tweedy 3647 Ger. strigosum — 4591* Ger. strigosum. Tyson (Austro-Afric.) 139 Ger, incanum var. typicum — 231 Pel. incisum — 267 Pel, ramosissimum — 328* Pel. Tysonii — 368 Pel. carnosum — 727 Pel. senecioides — 811 Pel. glaucum — 910 Pel. patulum var. latilobum — 1624 Pel. pseudo-fumarioides — 1992 Pel. alchemilloides var. dentatum. Uhdo 1186 Er, cicutarium var. triviale f, chaerophyllum — 1188 Ger. Hernandezii — 1189 Ger, dissectum var, typicum — 1190 ex pte, Ger. Hernandezii — 1190 ex pte.* Ger. carmi- neum — 1191 Ger, pedatifldum — 1192 Ger. potentillaefolium — 1193 Ger, pedatifidum. Uhlig 81 Ger. simense — 84 Pel. multibracteatum — 137, 343, 434 Ger, simense — 1062 Ger, kilimandscharicum, Ule (a. 1890) 1415 Ger, arachnoideum — 1717 Ger. glanduligerum. Unit. St. Nat. Herb. 395, 386* Ger. bellum. Virchow 24 Ger. psilostemon. Volkens- (Reise Kilim. a. 1893) 129 Er. glaucophyllum — 390 Pel. quinquelobatum — 412 Ger. aculeolatum — 421 Ger, ocellatum var. africanum — 422 Ger. aculeolatum — 515 Pel, multibracteatum — 679, 1137 Ger. simense — 1304 Ger. kihmandscharicum — 1305 Ger. Verzeichnis der Sammler-Nummern. 607 angustisectum — -1306 Ger. simense — 1534 Ger. angustiseclum — 1788 Pel. multibracteatum — 2128 Mons. glauea. Waldbnrg-Zeil (Westsib. Reise) 48, 48% 49, 49»^ Ger, tuberosum var. linearifolium — 50 Ger. albiflorum. Wallich 8558 d* Ger. Wallichianum — 8560 a, b Ger. nepalense. Warburg et Endlich (It. phryg. II) — 3 Ger. pyrenaicum — 1 1 Ger. asphodeloides var. genuinum — 26 Ger. lucidum — 74 Ger. Robertianum var. genuinum — 85 Ger. dissectum var. typicum — 99 Er. cicutarium var. triviale — 100 Er. Hoefftianum — 134 Er. malacoides — 148 Er. ciconium — 152, 180 Ger. tuberosum var. genuinum — 264 Ger. pyrenaicum — 293 * Ger. rotundifolium — 293^^ Ger. molle — 335 Er. tuberosum var. genuinum — 401 Er. Hoefftianum — • 475, 476 Ger. pusillum — 757 Ger. pyrenaicum — 960 Ger. divaricatum — 985 Er. ciconium. Watson, S. (a. 1869) 204 Ger. strigosum. Watt 6116 Ger. nepalense — 6313 Ger. ocellatum var. himalaicum. Weherhauer (Fl. Peru) 38 Ger. simense — 63 Er. malacoides — 87 Balb. verticillata — 97 Er. moschatum — 114 Balb. verticillata — 120 Er. cicutarium var. primulaccum — 187* Ger. laxicaule — 255 ex pte. Ger. sessiliflorum var. typicum — 255 ex pte. Ger. Sodiroanum — 259* Ger. superbum — 363, 410 Ger. sessiliflorum var. typicum — 450* Ger. Weberbauerianum — 640 Ger. mexicanum var. minoriflorum — 873^ Rhynch. spinosa var. lobata — 1003^ Ger. sessiliflorum var. typicum — 1408* Balb. Weberbaueri — 1579* Ger. multiflorum — 1627 Er. malacoides — 2251 Ger. cucullatum var. typicum — 2451* Ger. Harmsii — 2533* Ger. nivale — 2549 Ger. sessiliflorum var. typicum — 2619* Ger. muscoideum — 2623 Ger. minimum — 2775 Ger. sessiliflorum var. typicum — 3959* Ger. Dielsianum — 3990 Ger. multipartitum var. velu- tinum — 4831* Balb. Weberbaueri — 4969 Rhynch. spinosa var. lobata. Welker 1592 Ger. dissectum var. typicum. Welwitsch (It. angol.) 1606 Mons. biflora. Welwitsch (lt. lusit. a. 1840) 481 Er. cicutarium var. primulaceum. West 219 Pel. graveolens. Whyte 103* Ger. vagans — 196* Pel. Whytei. Wichura 1096aJ> Ger. nepalense. Wiest (Unio itin. a. 1835) 539 Er. malacoides var. ribifolium — 582 ex pte. Er. glauco- phyllum var. trilobum. Wight (Herb. Penins. Ind. Orient.) 300 Ger. nepalense. Wight (herb, propr.) 438 Ger. nepalense. Willdenow (herb.**) 12395 Er. Stephanianum — 12396 Er. tataricum — 12397 Er. petraeum (Er. supracanum) — 12398 Er. petraeum ß. lucidum; Er. supracanum (Er. pe- traeum) — 12399 Er. absinlhioides — 12400 Er. macradenum (Er. glandulosum) — 12401 Er. alpinum — 12402 Er. ciconium — 12403 Er. botrys (Er. strigosum) — 12404 Er. cicutarium f. chaerophyllum (Er. millefoHum) — 12405 Er. cicutarium f. chaerophyllum (Er. hirtum) — 12406 a, b Er. cicutarium var. pimpinellifolium, c Er. cicutarium var. primulaceum (Er. cicutarium) — • 12407 Er. cicutarium var. pimpinellifolium (Er. pimpinellifolium) — 12408 a, c Er. romanum, b Er. cicutarium var. pimpinellifohum (Er. romanum) — 12409 Er. moschatum — 12410 Er. laciniatum — 12411 a, b Er. laciniatum var. pulverulentum, c Er. malacoides var. ribifolium (Er. pulverulentum) — 12412 Er. hirlum — 12413 a Er. gruinum, b, c Er. botrys (Er. gruinum) — 12414 a Er. chium var. murcicum, b Er. serotinum (Er. chium) — 12415 Er. hymenodes — 12416 Er. glaucophyllum — 12417 Er. incarnatum — 12418 Er. arboreum — 12419 Er. ma- lacoides — 12420 Er. maritimum — 12421 Er. chamaedryoides — 12422 Pel. pinnatum — 12423 Pel. hirsutum var. melananthum (Pel. melananthon) — 12424 Pel. rapaceum var. luteum (Pel. rapaceum) — 12425 Pel. lobatum — 12426 Pel. triste var. fdipenduhfolium (Pel. triste) — 12427 Pel. flavum — 12428 Pel. ovale var. ovatum (Pel. ovale) — 12429 Pel. eriostemum — 12430 a— c, e Pel. tabulare, d, f Pel. alchemilloides var. dentatum (Pel. tabulare) — 12431 Pel. alchemilloides var. dentatum (Pel. alchemilloides) — 12432 Pel. odoratissimum — 12433 Pel. fragrans — 12434 Pel. grossularioides — 12435 Pel. inodorum — 12436 Pel. grossu- larioides — 12437 Pel. chamaedryfolium (Pel. althaeoides) — 12438 Pel. columbinum — 12439 Pel. tricolor — 12440 a, b Pel. candicans, c Pel. myrrhifolium var, betonicum (Pel. myrrhi- folium) — 12441 Pel. myrrhifolium var. lacerum (Pel. lacerum) — 12442 Pel. multicaule — 12443 Pel. myrrhifohum var. coriandrifolium (Pel. coriandrifolium) — 12444 Pel. quinque- vulnerum — 12445 Pel. glaucum — 12446 Pel. diversifolium — 12447 Pel. cuspidatum — 12448 **) Die eingeklammerten Namen geben die abweichenden Willdeno waschen Bezeichnungen an. gQ§ R. Knuth. — Geraniaceae. Pel. cortusaefolium (Pel. depressum) — 12449 Pel. reniforme — 12450 Pel. betulinuni — 12451 Pel. penicillatum — 12452 Pel. sidaefolium — 12453 Pel. speciosum — 12454 Pel. acetosum — 12455 Pel. scandens — 12456 Pel. stenopetalum — 12457 Pel. hybrldum — 12458 Pel. zonale — 12459 Pel. lateritium — 12460 Pel. inquinans — 12461 Pel. peltatum var. glabrum (Pel. peltatum) — 12462 Pel. lateripes — 12463 Pel. telragonum — 12464 Pel. cordatum var. typicum (Pel. cordalum) — 12465 Pel. conduplicatuin — 12466 Pel. cochleatum — 12467 Pel. Barring- tonii — 12468 Pel. cucullatum — 12469 a Pel. acerifolium X, b Pel. acerifolium (Pol. aceri- folium) — 12470 Pel. papilionaceum — 12471 Pel. fuscatum — 12472 a Pel. tabulare, b Pel. saniculaefolium (Pel. saniculaefolium) — 12473 Pel. patulum var. lalilobum (Pel. palulum) — 12474 Pel. ainplissimum — 12475 Pel. grandiflorum — 12476 Pel. cotyledonis — 12477 Pel. echinatum — 12478 a Pel. australe, b Pel. odoratissimum, c, d Pel. clandeslinura (Pel. auslrale) — 12479 Pel. vitifolium — 12480 Pel. vitifolium (Pel. capitatum) — 12481 Pel. glutinosum — 12482 Pel. hispidum — 12483 Pel. tomentosum — 12484 Pel. grandiflorum x rlbifolium (?) (Pel. ribifolium) — 12485 Pel. quercifolium — 12486 Pel. graveolens X (Pel. graveo- lens) — 12487 Pel. graveolens — 12488 Pel. rubens — 12489 Pel. cynobastifolium — 12490 Pel. asperum — 12491 Pel. delphinifolium — 12492 Pel. balsameum Willd. (non Jacq.) — 12493 Pel. Radula — 12494 Pel. graveolens (Pel. radula) — 12495 Pel. denticulatum — 12493 Pel. parvulutn (Pel. humifusum) — 12497 Pel. bicolor — 12498 Pel. densum — 12499 Pel. aceri- folium X (Pel. scabrum) — 12500 Pel. rigidum — 12501 Pel. spurium — 12502 Pel. nothum — 12503 Pel. Willdenowii (Pel. pulchellum) — 12504 Pel. unicolorum — 12505 Pel. alnifolium — 12506 Pel. gralum — 12507 Pel. consanguineum — 12308 Pel. pallidum — 12509 Pel. obtusi- lobum — 12510 Pel. ternatum X (Pel. crispum) — 12511 Pel. hermanniaefolium — 12512 Pel. crispum x betulinum (Pel. adulterinum) — 12513 Pel. tripartitum — 12514 Pel. candicans (Pel. canariense) — 12515 Pel. sororium — 12516 Pel. ignescens (Pel. splendens) — 12517 Pel. fulgidum — 12518 Pel. gibbosum — 12519 Pel. exstipulatum — 12520 Pel. ternatum — 12521 Pel. tripartitum (Pel. fragile) — 12522 Pel. incisum — 12523 Pel. ferulaceum (Pel. car- nosum) — 12524 Pel. alternans — 12525 Pel. incisum (Pel. abrotanifolium) — 12526 Pel. hirlum (Pel. tenuifolium) — 12529 Ger. sericeum — 12530 Ger. acaule — 12531 Ger. cucullatum var. typicum (Ger. ciliatum) — 12532 Ger. sessiliflorum var. typicum (Ger. sessiliflorum) — 12533 Ger. acaule (Ger. potentilloides) — 12534 Ger. potentillaefolium var. brevipedicellatum (Ger. pe- dunculare) — 12535 Ger. diffusum — 12536 Ger. chilloense (Ger. pubescens) — 12537 Ger. agavacense (Ger. partitum) — 12538 Ger. sibiricum — 12539 Ger. sanguineum — 1-2540 Ger. sanguineum (Ger. prostratum) — 12541 Ger. aspbodeloides var hispidum (Ger. haemanthum) — 12542 Ger. tuberosum b, c, d, e, g var. genuinum; a, f var. linearifolium (Ger. tuberosum) — 12543 Ger. tuberosum, a var. genuinum, b var. linearifolium (Ger. radicatum) — 12544 Ger, anemonifolium — 12545 Ger. macrorrhizum — 12546 Ger. phaeum — 12547 Ger, rcflexum — 12548 Ger. phaeum f. lividum (Ger. lividum) — 12549 Ger. nodosum — 12550 Ger. striatum — 12551 Ger. sylvaticum (Ger. angulatum) — 12552 Ger. sylvaticum — 12553 Ger. sylvaticum (Ger. alpinum) — 12354 Ger. ibericum var. genuinum (Ger. ibiricum) — 12555 Ger. palustre — 12556 Ger. aspbodeloides var, genuinum (Ger. aspbodeloides) — 12557 Ger, aconitifoHum — 12538 Ger. coUinum var. glandulosum (Ger. collinum) — 12559 Ger. collinum var. eglandulosum (Ger. Londesii) — 12560 Ger. pratense — 12561 Ger. maculatum — 125 32 Ger, pilosum — 12563 Ger, canescens — 12364 Ger. incanum var. typicum (Ger. incanum) — 12565 Ger, argenteum — 12566 Ger. cinereum var, typicum (Ger. varium) — 12567 Ger. pyrcnaicum — 12568 Ger. holosericeum var. typicum (Ger. holosericeum) — 12369 Ger. hirtum — 12570 Ger, bohemicum — 12371 Ger. divaricatum — 12572 Ger. microphyllum (Ger. parviflorum) — 12573 Ger. carolinia- num — 12574 Ger. carolinianum (Ger. lanuginosum) — 12575 Ger. lucidum — 12576 Ger. molle var. typicum (Ger. moUe) — 12577 Ger, columbinum — 12578 Ger. pyrenaicum (Ger. umbrosum) — 12579 Ger. dissectum var. typicum ex pte. (Ger. disscctum) — 12580 Ger. ro- tundifolium — 12581 Ger. pusillum — 12582 Ger. Robertianum var. typicum (Ger. Robertia- num) — 12583 Ger. Robertianum var. purpureum (Ger. purpureum). Williams 318 Ger. Fremontii. Willkoinm 275 Er. asplenioides — 281 Ger. lucidum — 305 Er. chium — 378 Er. chamaedryoides - 383 Er. cheilanthifolium — 4 44 Er. cicutarium var. triviale — 463 Er. mo- schatum — 464 Er. malacoides — 465 Er. cicutarium var. triviale f. chaerophyllum — 480 Er. romanum. "Wilms (Fl. Afr. austr.) 69 ^ Pel. gibbosum — 95 Mons, attenuata — 96* Mons, trans- vaalensis — 98, 177 Mons. glauca — 178 Mons. biflora — 179 Ger. incanum var. grandicalycu- latum — 180 Ger. incanum var. glabrius — 181 Ger. incanum var. grandicalyculatum — 182 Pel. alchemilloides var. dentatum — 183 Ger. ornithopodum — 184 Pol. pseudo-fumarioides — Verzeichnis der Sammler-Nummern. 609 185 Pel. alchemilloides A^ar. dentatum — 186 Pel. aconitiphyllum var. latisectum — 188 Pel. Zeyheri — 189 Pel. aconitiphyllum var. angustiseclum — 190* Pel. Wilmsii — 191 Pel. sidae- folium — 192 Pel. Rehmannii — 3066 Ger. incanum var. typicum — 3067 Er. moschatum — 3069a Pel. capitatum — 3069, 3070 Pel. triste var. daucifolium — 3071, 3072 ex pte. Pel. myrrhi- folium var. betonicum — 3072 ex pte. Pel. myrrhifolium var. pendulum — 3073 Pel. hirtum — 3074 Pel. cucullatum. Wilson 751 Ger. sibiricum — 1479 Ger. Wilfordii — 1948 Ger. eriostemon — 2287, 2405 Ger. Wlassowianum — 3298 Ger. eriostemon — 5700 Ger. Wlassowianum. Wirtgen (Fl. rhen.) 364 Er. cicutarium var. pimpinellifolium — 737 Ger. phaeum — 738 Ger. rotundifolium. Wirtgen (Herb. crit. rhen. a. 1867) 951 Er. cicutarium var, primulaceum. Wirtgen (Herb. pl. sei. Fl. rhen.) 456 Ger. pyrenaicum — 564 Ger. lucidum. Woloszalf (Fl. pol. exs.) 616 Ger. Robertianum var. genuinum — 617 Ger. sanguineum — 809 Er. cicutarium var. triviale — 917 Ger. palustre. Wood, Medley 5316 Pel. lateripes — 5539 Mons. attenuala — 5900* Pel. Woodii — 6217* Ger. Schlechteri. Wood, Medley (Natal Gov. Herb.) 144 Mons. praemorsa — 519 Ger. ornithopodum — 773 Pel. aconitiphyllum var. medium — 901 Ger. incanum var. typicum — 916 Ger. lanuginosum. Wood, Medley (ex herb. Nat.) 4668 Pel. flabellifolium — 6316 Mons. praemorsa — 6724 Mons. lanceolata — 7177 Pel. capitatum — 9280 Ger. incanum var. typicum — 9360 Pel. capi- tatum — 9676 Pel. flabellifohum — 9754 Pel. aconitiphyllum var. medium. Wood iHerb. a. 1889) 4240 Pel. sidaefolium. Wooton (Neu-Mexico a. 1897) 218 Ger. atropurpureum — 302 Ger. Richardsonii. Zeylier 83 Pel. odoratissimum — 166 Pel. rapaceum var. luteum — 168 Pel. barbatum — 169 Pel. attenuatum — 171 Pel. hetcrophyllum — 173» Pel. angustifolium — 174 Pel. longi- folium var. virgineum — 175 Pel. longifolium var. ciliatum — 183 Pel. senecioides — 185 Pel. capillare — 186 Pel. angustissimum — 187 Pel. ramosissimum — 191 Pel. saniculaelolium — 196 Pel. denticulatum — 197 Pel. beluHnum — 198 Pel. semitrilobum var. Jacquinii — 199 Pel. scabrum — 218 Pel. sidaefolium — 2038 Ger. caffrum — 2041 Pel. barbatum — 2043 Pel. longifolium var. ciliatum — 2046 Pel. pilosum — 2054 Pel. multifidum — 2056 Pel. multi- caule — 2058 Pel. myrrhifolium var. lacerum — 2059 Pel. myrrhifolium var. fruticosum — 2060 Pel. myrrhifohum var. betonicum — 2061, 2062 Pel. candicans — 2063 Pel. Harveyanum — 2066 Pel. artemisiaefolium — 2067 Pel. monihforme — 2068 Pel. ramosissimum — 2070 Pel. scabrum — 2072 Pel. ovale var. blattarium — 2073, 2074 Pel. inquinans — 2075 Pel. peltatum var. glabrum — 207 6, 2077 Pel. alchemilloides var. dentatum — 2084 Pel. cardiophyllum — 2085, 2087 Pel. hermanniaefolium — 2088 Pel. crispum — 2089 Pel. urbanum var. pinnatifidum — 2090, 2091 Pel. semitrilobum var. adulterinum — 2092 Pel. cucullatum — 2093 Pel. papihona- ceum — 2094 Pel. graveolens — 2095 Pel. tomentosum — 2096, 2097 Pel. radula — 2344 Pel. barbatum. Zimmermann (a. 1901) 456 Ger. Krameri. ZoUinger (PI. Javan.) 1246* Ger. ardjunense. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV. (Embryophyta siphonogama.) 129. 39 Eegister für R. Knuth-Geraniaceae. Die angenommenen Gattungen sind fett gedruckt, die angenommenen Arten mit einem Stern (*) bezeichnet. Über die multiplen Bastarde siehe Special-Register p. 5i7. Absinthioidea Brumh. (subsect.) 259. (34, 223, 225, 266). Alcheniilloidea R. Knuth (sub- sect.) 424. (317, 425). Alectorium heterophyllum herb. Link 550. Andina R. Knuth (sect.) 78. (5, 45, 79, 145, '157,2'! 0,21 3, 215, 576). Anemonifolia R. Knuth (sect.) 98. (35, 36, 45). Anisopetala DG. (subsect.) 317, 445. Anisopetala Walp. 31 G. Argentino-chilensia (sect.) 45. Athamanthoidea DG. (subsect.) 317. Aulacostigma Turcz, 549. inerme Turcz. 550. Australiensia R. Knuth (sect.) 150. (46). Balbisia Cav. 554, n.9. (1 8, 549). argentea 557. *integrifolia R. Knuth 538, n. 6. (555). *Meyeniana Klotzsch 555, n. 3. (556 Fig. 71, 557). *microphylla (Phil.) Reiche 555,n. 1.(554,556 Fig. 71). *peduncularis (Lindl.) D. Don 555, n. 2. (556 Fig. 71). ♦verticillata Gav. 557, n. 4. (550 Fig. 68, 555, 558). ♦Weberbaueri R. Knuth 557, n. 5. (555). Barbata Boiss. (sect.) 24, 224, 232. Barbata Boiss. (sect.) 291. BatrachiaKoch(sect.)5, 8,44,1 07. Batrachioides Koch (secl.) 44. Bicolora DG. (subsect.) 317. Biebersteinia Steph. 54 6, n. 6. (6, 31). ambigua Jaub. et Spach 547, n. 2. Aucheri Jaub. et Spach 547, n. 2. brachypetala Jaub. et Spach 547, n. 2. Emodii Jaub. et Spach 16 Fig. 9; 548, n. 5. *hetcrostemon Maxim. 5'i8, n. 4. (546). ♦leiosepala Jaub. et Spach 547, n. 3. (546). ♦multifida DG. 547, n. 2. (546—548). var. calycibus glabris Boiss. 547. *odora Steph. 548, n. 5. (54 6, 548 Fig. 67). ♦Orphanidis Boiss. 546, n. 1. Rucheri Walp. 547, n. 2. Biebersteinieae (Endl.) Boiss. (trib.) 546. (16 Fig. 9, 17, 33, 43). Biebersteinieae Endl (fam.) 546. Biflora R. Knuth (sect.) 1 44, 291 , 292, 304. Biflorae R. Knuth (sect.) 304. (291, 292). BrasiliensiaR. Knuth (sect.) 149. (46, 150). BrevirostrataRouy(subsect.)22 4 . Brown's Gountess of Roden 51 4. Gaesarea Gambess. (gen.) 568. albiflora Gamb. 569. grandiflora St. Hil. 573. hypoleuca Mart. 573. montevidensis Kl. 570. ovata Klotzsch 571. rubriflora Gambess. 569. Sellowii Taub. 571. Gaesarea(Gambess.)Reiche(sect.) 568. (559). Caespitosa R. Knuth (sect.) 99. (35, 45, 104, 168). CalHopsis Sweet 424. Gampylia (Sweet) DG. (sect.) 415. (17, 37, 316, 317, 320, 488). Gampylia Sweet (gen.) 316, 415. blattaria Sweet 417. blattaria X cana Sweet 488. blattaria X Phymatanthus elatus Sweet 489. cana Sweet 419. canaxholosericeaSweet509. capillaris Eckl. etZeyh. 420. cartilaginea Eckl. et Zeyh. 419. elataEckl. etZeyh. 421, 422. elegans Sweet 489. eriostemon Eckl. et Zeyh. 419, n. 147. holosericea Sweet 489. holosericea X Pelarg. san- guineum Sweet 509. laciniata Sweet 509. staticephylla Eckl. et Zeyh. 421. tricolor Eckl. etZeyh. 421. variegata Sweet 509. verbasciflora Sweet 488. veronicaefolia 418, n. 146. Caulescentia R. Knuth (subsect.) 352. Gaulescentia Batt. et Trabut (sect.) 224. Gaulescentia Lange (sect.) 221. Ghamaedryoidea Brumh. (sub- sect.) 250. (33, 34, 223, 224). Ghilensia R. Knuth (sect.) 68. (69, 92, 150). Ghorisma DG. (sect.) 316, 317, 390. Ghorisma (gen.) Lindl. 390. flavescens Eckl. etZeyh. 390, 391. tetragona Lindl. 390. Giconia DG. (subsect.) 316, 317, 439. Giconium (Sweet) Harv. (sect.) 439. (11, 37, 42, 316, 317, 320, 425, 490.) Giconium Sweet (gen.) 439. acetosum Eckl. et Zeyh. 440. cerinum Sweet 441. densiflorum Eckl et Zeyh. 443. Fothergillii Sweet 42, 513. inquinans Eckl. et Zeyh. 441. lavateraefolium Eckl. et Zeyh. 4 41, 4 42. leptopetalum Sweet 491. Ciconium Erodium 611 reticulatum Sweet 513. scandens Eckl. etZeyh. 440, 441. ur'enaefolium Eckl. et Zeyh. 44i. urenaefolium Harv. 442. zonale Eckl. et Zeyh, 443. Gicutaria Willk. et Lange (sub- sect.) 271. (34, 223, 224, 225, 272, 284, 403). Gissabryon Meissn. 572. Gissarobryon (Kunze) Reiche (sect.) 572. (559). Gissarobryon Kunze (gen.) 572. aristulatum Phil. 572. elegans Kunze 572, macrophylluin Phil. 573, parvifolium Phil. 572. Gistocarpum Pfeiff. 554. Gistocarpus Kunth 554. Gitronen-Geranien ll. Glethra mollis Bertero 567. CoUina R. Knuth (subsect.) 175. (138). Golumbina Koch sect.) 4 7. (4, 5, 36, 44, 60, 69, 150, 15'., 152, 200, 403). Gommander in Ghief Geranium hört, 514. Gorthumia Reichb. 316. GortusinaDG. (sect.) 334. (6, 17, 36, 37, 89, 317, 320, 443, 445, 491), Gortusina Eckl. et Zeyh. (gen.) 443. odoratissima Eckl. et Zeyh. 452. reniformis Eckl, et Zeyh. 447. rubro - purpurea Eckl. et Zeyh. 447. (448). sidaefolia Eckl. et Zeyh. 448. velutina Eckl. et Zeyh. 447. (448). Grispa DG. (subsect.) 317, 456. Gruikshanksia Benth. et Hook. f. 554. Grukshanksia Hook, et Arn. 554. cistiflora Hook. 555. peduncularis Steud. 555. Gynosbata Reichb, 316. Davey's Fairy Queen Geranium 515. Davey's High Admiral Gera- nium hört. 5 1 4. Davey's Princess Augusta Ge- ranium 513. Dayenia Michx. 546. Dibrachya (Sweet) Harv. (sect.) 422. (37, 317, 320, 424). Dibrachya Eckl. et Zeyh. (gen.) 422. . clypeata Eckl. et Zeyh. 423. peltata Eckl. et Zeyh. 423. scutata Eckl. et Zeyh. 423. Diffusa R. Knuth (sect.) 209. (47, 79, 104, 145, 157, 211. 215). Dimacria DG. (sect.) 316, 320. Dimacria Sweet (gen.) 320. astragahfolia Sweet 346, 347. auriculata Sweet 324. barbata Sweet 339. bipartita Sweet 483. depressa Sweet 323. elegans Sweet 497. lanceaefolia Sweet 322. pinnata Sweet 347. pinnata x Hoarea atra Sweet 482. pinnata x Hoarea corydali- flora SwGct 4 83. pinnata x Hoarea mela- nantha Sweet 482. pinnata x Hoarea reti- culata Sweet 482, pinnata x Hoarea selosa Sweet 510. pinnata X Pelarg. ardens Sweet 508. pinnata X Pelarg. fulgidum Sweet 497. Smithiana Sweet 510. sulphurea Sweet 483. Diraclima Schweinf. 57 4, n 1 1 . *socotrana Schweinf. 57 4. (6, 33, 574 Fig. 77). Dirachmeae Reiche (trib.) 574. (IS, 33, 43). Dobosson 434. Emperor of the French 42. Englische Pelargonien 41. ErodiamL'Hcr. 221,n.2.(2- 6, 8, 13, 15, 17, 21, 26, 28, 29, 33, 36—38, 40, 43, 291, 311, 317, 402, 403, 583). absinthoides Siblh. et Smith 262, n. 37. *absinthioides Willd. 263, n. 39. (33, 223, 260, 585), var, albiflora Hausskn. 264, n, 39, var. alpiflorum 264, n. 39. var. ß. amanum (Boiss. et Kotschy) Brumh. 2G4, n. 39. var. armena Trautv, 263, n, 39. f. canescens Hausskn. et Bornm, 2G4, n, 39. f, canescens Bornm. 264, n. 39. f. 3. canescens (Bornm.) Brumh. 264, n. 39. var. &. cinereum (Boiss. et Heldr.) Brumh. 264, n. 39. var. elatum Formanek 585, n. 39. f. 2. glandulosum (Boiss.) Brumh. 264, n. 39. var. hirtum Freyn et Sintenis 264, n. 39. var. y. Sibthorpianum (Boiss.) Brumh. 264, n. 39. f. 2. uniflorum Brumh. 264, n. 39. absinthiodes x macradenum Sünderm. 289. aegyptiacum Boiss. 247, n. 20. aethiopicum (Lam,) Brumh, et Thellung 586, n. 50. aethiopicum x cicutarium Brumh. 587. affine Fenzl 290. affine Moris 242, n. 18. affine Ten. 243, n. 18. albidum Picard. 275, n. 51. albiflorum Hausskn. 266, n.41. albiflorum Haussn. etBornm. 264, n. 39. albiflorum Jord. 275, n. 51. albiflorum Moris 248, n. 20. alexandrinum Del. 241, n, 18. (242). allotrichum Steud. 275, n. 51 . (278_, n. 51). alnifohum Guss. 247, n. 20. (248, n. 20). alpiflorum Hausskn. et Bornm. 264, n, 39, ♦alpinum (Gav.) L'Her. 265, n. 40. (32, 33, 223, 260). alpinum Hort. 284, n. 54. alpinum Sibth. et Sm. 227, n. 3. aisiniflorum Del. 275, n. 51. althaeoides Jord. 245, n. 20. amanum Boiss. et Kotschy 264, n. 39. var. glandulosum Boiss, 264, n 39. ambiguum Pomel 275, n. 51. angulatumPomel 247, n. 20. (585). anthemifolium Marsch. Bieb. 263, n, 39. anthemidifoHum Ten. 265, n. 40. apenninum Ten. 265, n. 40. arabicum Decne. 244, n. 18. aragonense Loscos 247,n,20. ♦arborescens (Desf) Willd. 229, n. 4. (33, 34, 222, 224, 225, 230 Fig. 30). arenariura Jord. 278, n. 51, 281. arenarium Pomel 244, n. 18. arenarium Pourr. 273, n. 49. 281. arduinum Willd. 232, n. 6. armenum Woronow. 263, n. 39. 39* 612 Erodium. ♦asplenioides (Desf.) Willd. ^37, n. 12; 583, n. 12. (33, 221, 222, 224, 237, 270, 584 Fig. 78). asplenioidesBoiss. 238, n. i 3, var. Julian! Batt. 269, n. 46. f. Juliani Brumh. 269, n. 46. - var. muticum Brumh. 237, n. 12. *astragaloides Boiss. et Reut. 286, n. 56. (33, 221, 223, 284). *atlanticum Coss. 238, n. 13. (222, 224, 287). atomarium Del. 275, n. 51; 286, n. 51. australe Salzm. 282, n. 52. baborense Reverchon 23 7, n. 12. Ballii Jord. 275, n. 51. Barrandonianuin Loret 280; 284, n. 54. X Batrandonianum Loret 289. Battandierianum Rouy 237, n. 12. Bayonense Gren. 281. bipinnatum Brumh. 281. *bipinnatum (Cav.) Willd. 273, n. 49. (33, 34, 223, 271, 272, 280, 281, 586, n. 49). var. ß. glabrescens Rouy 281. f. hirtum Brumh. 273, n. 49. var. y. Marcuccii (Pari.) Rouy 281. var. «. pilosum Rouy 281. var. /?. sabuhcolum (Jord.) Brumh. 273, n. 49; 281. var. d\ sabulicola (Lange) Rouy 281. Bocconi Viv. 2.')1, n. 26. ßoissieri Coss. 238, n. 13. Boraeanum Jord. 275, n. 51. botrys Hohen. 22H, n. 1. *botrys (Cav.) Bertol. 256, n. 33. (223, 224, 254). var. brachycarpum Godr. 585, n. 33. var. brevicaule Rouy 257, n. 33. var. eglandulosum Ha- läcsy 257, n. 33. var. genuinum Rouy 25 7, n. 33. (258). var. luxurians Guss. 257, n. 33. f. montanum Brumh. 256, n. 83. botrys X cicutarium Brumh. 587. botrys C. A. Meyer 241, n. 18. Bourgaei Boiss. 255, n. 32. Bovei Delile 244, n. 18. Bowel Steud. 244, n. 18. brevicaule Bertol. 261 , n. 85. *bryoniaefolium Boiss. 226, n. 2. (16 Fig. 9, 33, 222, 225). ß. laxum Boiss. 227, n. 2. cadmaeum Jaub. et Spach 263, n. 38. californicum Greene 247, n. 20. Camposianum Coss. 286, n. 56. Carioti Jord. 280; 284, n. 54. X Carioti Jord. 289. carneum Jord. 275, n. 51. carthaginensePau260,n. 35. *carvifolium Boiss. et Reut. 286, n. 57. (33, 221, 223, 284). caucalifolium Sweet 284, n. 54. Cavanillesii Willk. 243, n. 1 J<. *cedrorum Schott 265, n. 41. (33, 223, 260). var. /?. micropetalura (Boiss. et Hausskn.) Brumh. 266, n. 41. celtibericum Pau 271, n. 47. chaerophyllum Bor. 280. X chaerophyllum Coss. 289. chaerophyllum Steud, 277, n. 51. *chamaedryoides (Cav.)L'Her. 253, n. 29. (223, 250, 252 Fig. 32). chamaedryoides Pari. 250, n. 26. *cheilanlhifolium Boiss. 270, n. 47. (83, 221, 228, 224, 266, 270 Fig. 35). ß. Cavanillesii Willk. et Lange 271, n. 47. var. ß. valentinum (Boiss. et Reut.) Brumh. 271, n. 47. cheilanlhifolium X macrade- num 290. cheilanlhifolium X supraca- num Sündermann 290. cheilanlhifolium Loscos 271, n. 47. *chium (Burm. f.) Willd. 244, n. 19. (222, 224, 241). var. cuneatum Pari. 249, n. 23. subsp. E. cuneatum Rouy 249, n. 23. /3. insulare Tod. 245, n. 19. var. lacinialum Fiori et Paoletti 583, n. 18. subsp. E. littoreum 249, n. 23. subvar. microphyllum Rouy 244, -n. 19. var. microphyllum Rouy 249, n. 2.S. var. ß. murcicum (Cav.) Rouy 245, n. 19. subsp. murcicum Rouy 245, n. 19. subvar, platyphyllum Rouy 244, n. 19. var. platyphyllum Rouy 249, n. 28. var. renifolium Brumh. 244, n. 19. chium Sibth. et Smith 241, n. 18. chium Tod. 247, n. 20. *Choulettianum Coss. 269, n. 46. (224, 266, 583). *chrysanthum L'Her. 262, n. 37. (83, 223, 259). chrysanthum X amanum Sünderm. 290. chumbulense Munro 301. *ciconium (L.) Ait, 260, n. 35. (16 Fig. 9, 33, 84, 223, 224, 259, 260, 585, n. 35). var. aristatum Post 260, n. 85, var. brevicaule Rouy 261, n. 35. var. erectum DC. 260, n. 35. var. genuinum Rouy 261, n. 33. var. luganum Porta 261, n. 35. var. minor Delile 585, n. 35. var. mixtum Huter 257, n. 33. var. rugancum Porta 260, n. 35. var. tenuisectum Nym. 261, n. 35. var. turcmenum Litwinow 261, n. 35. ciconium Janka 2 t 5, n. 31. cicutaefolium Thuill. 275, n. 51. *cicutarium (L.) L'Her. 274, n, 51, (1, 3, 5, 7 8 Fig. 4, 10, 12, 15, 16 Fig. 9, 20, 21, 22, 23 Fig. 11, 24, 80 Fig. 13, 31, 34, 39, 210, 213, 223, 224, 271, 272, 280, 281, 284, 393, 402, 407, 408, 586, n, 51, 587). f. albidum 0. Ktze, 284, n, 54. var. allotrichum Hoch- reutiner 275, n. 51. f. 7. arenarium (Jord.) Brumh. 278, n. 51, f. 8. arenarium Brumh. 281 . a, arenarium Clav, 280, ß. arenarium Rouy 281. var, arenarium Salis 281, f, 3, argenteum Brumh. 277, n. 51. Erodium. 613 var. bicolor Sommicr 279, n. 5i, var. bipinnatum DC. 273; n. 49, 28i. var. bipinnatum Lowe 281 . var. brachypetalum Schur 275, n. 51. f. carstiensis Pospichal 275, n. 51. f. 7. chaerophyllum Brumh. 281 . var. chaerophyllum DC. 280, 281. f. 6. chaerophyllum (Cav.) DC. 277, n. 51. ß. chaerophyllum Coss. et Germ. 281. var. /. chaerophyllum DC. 281. a. chaerophyllum Clav. 280. var. cicutaefolium DG. 278, n. 51. A. cinctum Clav. 280. f. E. dissectum Rouy 277, n. 51. subsp. II. eu-cicutarium Briq. 281. B. fossum Clav. 280. ß. glabrescens Rouy 273, n. 49. var, glutinosum De Wil- dem, et Dur. 278, n. 51, 280, 281. f. 2. hirsutum (Jord.) Brumh. 277, n. 51. var. hirsutum albiflorum Schur -277, n. 51. var. hirsutum purpureum Schur 27 7, n. 51. var. hirtum Moris 274, n. 50, 281. var. holoporphyreum Prahl 27ö, n. 51. var. Jacquinianum Hoch- reutiner 274, n. 50, 281. subsp. E. Jacquinianum Rouy 274, n. 50. subsp. E. Jacquinianum Rouy 281. var. immaculatum Koch 275, n. 51. b. laxum Clav. 280. f. leucanlhum Beck (flori- bus albis) 275, n. 51. var. lucidum Luizet 281. var. macranthum Beck 278, n. 51. var. maculatum (Salzm.) Ball. 277, n. 51; 587, n. 51. var. maculatum Koch 278, n. 51. var. maculatum Schur 275, n 51. var. maculosum Schur 275, n. 51. var. magniflorum Schur 278, n. h^. var. micranthum Beck 275, n. 51. var. micropetalum Gelak. 278, n. 51. subsp. microphyllum Mur- beck 273, n. 49. var. minus Schur 275, n. 51; 277, n. 51. var. pallidiflorum Willk, 275, n. 51. i. E. palhdiflorum Clav. 2S0. var. parviflorum Schur 275, n. 51. f. pcntalobum r.ular.'; Brumh. 275, n. 51. subvar. pilosum Coss. et Germ. 281. var. pilosum DC. 281; 277. var. pilosum De Wildem. et Dur. 281. ß. pilosum Texidor 274, n. 49. var. ß. pimpincllifolium Brumh. 281. var. J. pimpincllifolium DC. 2S'|. b. pimpincllifolium Willd. 22. var. ß. pimpinellifolium (Cav.) Smith 278, n. 51. (1, 21, 22, 279, n. 51). f. pimpinellifolia Pospichal 279, n. 51. var. pimpincllifolium Schur 275, n. 51. f. 4. praecox (Cav.) DC. 277, n. 51. a. praecox DC. 280, 281. ß. praecox Lange 280. var. praecox Schur 275, n. 51. var.(f.primuIaceum(Langc) Brumh. 278, n. 51; 586, n. 51. (587). var. purpureum Schur 275, n. 51. f. 5. pygmaeum Hausskn. 277, n. 51. var. romanum 0. Ktze. 284, n. 54. subsp. III. romanum Briq. 281. f. rubrum 0. Ktze. 284, n. 54. ^ var. serotinum Terracc. 279, n. 51; 586, n. 51. var. subacaule (Boiss. et Reut.) Hochreutiner274, n. 49, 281. 3. subglabrum Clavaud 280. II. E. triviale Jord. 280. var. «. triviale Trautv. 276, n. 51. var. typicum Pospichal 276, n. 54. var. y. verbenaefolium (Del.) R. Knuth 278, n. 51; 587, n. 51. 2. vestitum 280. var. vulgare Wilms et Beckhaus 276, n. 51. cicularium X Jacquinianum Brumh. 289, 587. cicutarium X romanum Brumh. 289, 587. cicutarium f. Rouy 281. cicutifolium Salisb. 275, n. 5 1 . cilicicum Siehe 263, n. 38. cinerascens Moris 243, n. 18. cinereum Boiss. et Heldr. 264, n. 39. coeruleum Steud. 290. commixtum Jord. 279, n. 51, 280. commutatum Tod. 247, n. 20, 280. *corsicum Leman 252, n. 28. (33, 223, 224, 250, 252 Fig. 32). crassifolium L'Her. 227, n. 3. ß. salinarium Sibth. 227, n. 3. *crenatum Pomel 248, n. 22. (33, 222, 224, 241). crispum Lapeyr. 267, n. 42. cuneatum Viv. 249, n. 23. cutaneum Viv. 244, n. 19. *cygnorum Nees 249, n. 25. (33, 222, 241). *daucoides Boiss. 287, n. 58. (33, 221, 223, 284, 287 Fig. 36). decipiens Del. 243, n. 18. deficiens Dehle 585, n. 20. dentatum Dum. 278, n. 51. dissectum Rouy 28 0, 281. var. 1]. acaule Rouy 281. var. (f. arenarium Jord. 280. var. y. Ballii Jord. 280. var. ß. carneum Joi^d. 280. var. a. genuinum Rouy 280. var. C- pallidiflorum Jord. 281. var. e. parviflorum Jord. 280. dryadifolium Salisb. 253, n. 29. elongatum Tod. 247, n. 20. erectum Dur. 290. fallax Jord. 280. X fallax Jord. 289. fdicinum Pomel 587. (275, n. 51; 290). floribundumBatt. 245, n.20. foetidum L'Her. 268, n. 42. Friedrichsthalianum Steud. 290. fumarioides Stev. 263, n. 39. 614 Erodium. ♦Gaillardotii Boiss. 239, n. 1 5. (33, 222, 237). Gasparrinii Guss. 2ö7, n, 33. geifolium Desf. 240, n. -17. *geifoliutn Munby 234, n. 8. (33, 222, 237, 248). rar. ß. trisectum Brumh. 235, n. 8. *geoidcs St. Hil. 24 8, n. 20. (33, 222, 241). glabellum Del. 24 5, n. 20. (290). glabrum Pomel 23-1, n. 5. glandulosumDum.273,n. 49. 281. glandulosiim Willd. 268, n. 45, glaucophyllum Bove 293. *glaucophyllum (L.) L'Her. 231, n. 5. (4, 33, 34, 222, 224, 225). var. 8. cinerascens Ghe- valiier 231. n. 5. (-232). f. pubescens Brumh. 231. n. 5. var. y. trilobum Brumh. 232, n. 5. glauco-virens Lojac. 243, n. 18. glutinosum Dulac. 243, n. 20. glutinosum Dum. 273. n. 49, 281. graveolens Lapeyr. 268, n. 4 5. ♦gruinum (L.) L'Her. 258, n.3 4 . (9 Fig. 5, 10, 21, 22, 23 Fig. 11, 26, 27 Fig. 12, 31, 34, 223, 224, 234, 258 Fig. 34). var. ß. Willd. 256, n. 33. var. botrysPers. 256,n. 33. var. ß. subpinnalum Brumh. 259, n. 34. gruinum Ten. 243, n. 18. ♦Guicciardii Heldr. 261, n. 36, (33, 223, 259). ♦Gussonei Ten. 235, n. 9. (33, 222, 234, 2;-i7). guttatum Ledeb. 226, n. 2. ♦guttatum (Desf.) Willd. 233, n. 10. (21, 33, 222, 224, 234). var. ß. malopoides (Desf.) Brumh. 236, n. 10. f. 2. subacaule Brumh. 236, n. 10. heliotropioides Willd. 294. himalayanum Royle 290. hirsutum Jord. 277, n. 51. hirsutum Schur 277, n. 51. hirtum Benth. et Hook. f. 877, n. 51. hirtum Boiss. 273, n. 49. hirtum Jacq. 274, n. 50; 281. ♦hirtum (Forsk.) Willd. 227, n.3. (4, 23 Fig. 11,34, -222, 224, 225, 228 Fig. 29). var. y. canescens Boiss. 229, n. 6. var. ß. glabriusculum Boiss. 229, n. 3. hispidura Frivaldsky 264, n. 39. hispidum Presl 241, n. 18. ♦Hoefftianum C. A. Meyer 255, n. 32. (223, 254, 256 Fig. 33). Hussoni Boiss. 229, n. 4. (4). X hybridum Sünderm. 290. *hymenodes L'Her. 240, n. 17. (33, 222, 224, 237, 583, n. 17, 5^5 Fig. 79). var. ß. indivisum Brumh. 240, n. 17. Jacquinianum Boiss. et Reut. 586, n. 49. (273, n. 49). Jacquinianum Dav. 273, n. 49, 281. Jacquinianum Lange 281. Jacquinianum Rouy 281. Jacquinianum Wilik. 281. ♦Jacquinianum Fisch, et Mey. 274, n. 58. (223, 224, 271, 272, 281, 586, n. 50, 587). var. bipinnatum Pari. 273, n. 49. var. microphyllum Batt. et Trabut 273, n. 49. ß. Pomeli Batt. et Trabut 274, n. 50. var. sabulicola Lange 273, n. 49, 281. ß, subacaule Boiss. 273, n. 49. Jacquinianum f. E. tenui- sectum Rouy 281. *incarnatum (L.) L'Her. 232, n. 6. (21, 33, 39, 222, 233 Fig. 31, 291). f. 2. quinquefidum Brumh. 233, n. 6. involucratum Kunze 242, n. 18. Julian! Batt. 269, n. 46. (222, .^.83). ! X Kolbianum Sünderm. 289. | ♦Kotschyanum Boiss. 265, ' n. 41. Kotschyanum Koechel 226, n. 2. ♦laciniatum (Gav.) Willd. 241, n. 18. (33, 222, 224, 240 583, n. 1^. var. /. affine (Ten.) Porta et Rigo 243, n. 18. var, e. Bovei (Delile) Mur- beck 244, n. 18. ß. Cavanillesii Halacsy 243, n. 18. var. a. genuinum Boiss. 242, n. 18; 584, n. 18. var. glabrescens Post. 242, n. 18. var. grandiflorum Som- mier 584, n. 18. var. ß. involucratum (Kze.) Willk. et Lange 242, n. 18. var. malopoides Brumh. 244, n. 18. ß. minus Moris 2 '«3, n. 18. var. (f. pulverulentum (Gav.)Boiss.243,n.18. var. pulverulentum Post 244, n. 18. f. solutinum Brumh. 242, n. 18. var. solutinum Batt. et Trabut 242, n. 18. f. subintegra Aschs. 243, n. 18. f. tunetanum (DG.) Brumh. 244, n. 18. Lobclii Jord. 278, n. 51. ♦Icucanthum Boiss. 263, n. 38. (33, 223, 259). leucophyllum Presl 244, n. 18. X lindavicum Sündermann 290. litoreum Badaro 244, n. 19. ♦httoreum (Cav.) Lem. 249, n. 23. (34, 222, 224, 241, 585). longicaule Tod. 247, n. 20. longipes Buh. 288, n. 60. longirostrum Formanek585, n. 35. (254, n. 30). lucidum Lapeyr. 267, n. 42. subvar. caerulescens Rouy 267, n. 4-2. var. caerulescens Timb. 267, n. 42. ♦macradenum L'Her. 268, n. 45. (1, 21, 22, 33, 221, 223, 224, 266, 583). ♦macrophyllum Hook, et Arn. 249, n. 24. (33, 222, 241). maculatumSalzm. 586, n. 51. (277, n. 51). malachoides Bove 247, n. 20. malacitanum Amo 273, n. 49. malacoides Reichb. 248, n. 20. ♦malacoides (L.) Willd. 245, n. 20. (33, 34, 222, 224, 241, 247, n. 20, 249). var. «. Ait. 2 43, n. 20. f. 2. albiflorum Moris) Brumh. 2-8, n. 20. var. ß. althaeoides Jord. 248, n. 20. (244, n. 19). var. ß. Ait. 24 4, n. 19. var. y. crassifoliuni (Gav.) Brumh. 247, n. 20. var. ct. genuinum Rouy 248, n. 20. var. y. macrophyllum Lange 2'i5, n. 20. (248, n. 20). Erodium. 615 subvar, microphyllum Rouy 248, n. 20. subvar, platyphyllum Rouy 248, n. 20. var. ß. ribifolium (Jacq.) DG. 585, n. 20. (247, n. 20). var. y. subtrilobum Jord. 248, n. 20. ß. subtrilobum Lange 247, n. 20. (245, n. 20; 248, n. 20). malopoidesLoisel, 252, n. 28, malopoides Schweinf. 294. var. corsicum DC. 252, n. 28. var. subbiflorum Moris. 252, n. 28. malvaceum Jord. 245, n. 20. (248, n. 20). *Manescavi Coss. 288, n. 60. i\, 22, 33, 2^3, 224, 284). var. «. genuinum Rouy 289, n. 60. var. ß. luxurians Rouy 289, n. 60. Manescavi x daucoides Sün- dermann 290. Marcuccii Pari. 273, n. 49, 281. jiiaritimum Eckl. et Zeyh. 407. (408). *maritimum (Burm. f.) L'Her. 250, n. 26. (33, 34, 223, 224, 250). f. 3. apetala Rouy 251, n. 26. var. ß. Bocconi (Viv.) DC, 251, n. 26. (253). maritimum ß. Bor toi. 251, n. 26. var. ß. L'Her. 249, n. 23. var. genuinum Rouy 251, n. 26. f. 2. glomeratum Brumh. 251, n. 26. maritimum Moris 251, n. 26. mauritanicum Coss. et Dur. 234, n. 8. (224). medeense Batt. 236, n. 11. (224). melanostigma Marl. 275, n. 51. var. grandiflorum Del. 277, n. 51. var. thalictroides Del. 275, n. 51. micropetalum Boiss. et Hausskn. 266, n. 41. microphyllum Pomel 273, n. 49. millefoliumWilld. 277, n. 51. minutiflorum Godr. 278, n. 51. monsonioides Steud. 258, n. 34. *montanum Coss. et Dur. 239, n. 16. (33, 222, 224, 237). moranense Willd. 277, n. 51 . *moschatum (L.) L'Her. 281, n. 52. (10, 24, 33, 34, 223, 224, 255, 272, 279, 283). var. cicutarioides Del. 587, n. 52. var. dissectum Ball 283, n. 52. f. gracilifolium Brumh. 283, n. 52. var. minor Rouy 2 81, n.52. var. ß. praecox Lange 283, n. 52; 587, n. 52. muliebre Dur. 290. multicaule Link 254, n. 30. Munbyanum Boiss. 234, n. 8. murcicum Willd. 245, n. 19. muticum L'Her. 237. n. 12. nadorense Batt. et Trab. 279, n. 51. narbonense Delile 249, n. 23. ♦Neilreichii Janka 255, n. 31. (33, 223, 254). var. Hoefftianum (C. A. Mey.)Brumh. 255, n. 32. f. macrophyllum Brumh. 255, n. 31. nervulosum L'Her. 243, n. 18. neuradaefolium Delile 247, n. 20. nilagiricum Schlechtd. 411. niveum Decsne. 293. nudum Conw. 38. numidicum Boiss. et Reut. 586, n. 50. (586, n. 49). numidicum Coss. et Dur. 236, n. 11. numidicum Salzm. 587. (273, n. 49, 290). obHquifolium Ten. 24 7, n. 20. var. glandulosum Ten. 247, n. 20. obtusilobum Karel. et Kiril. 226, n. 1. olympicum Boiss. 264, n, 39. olympicum Clem. 263, n. 39. ♦oxyrrhynchum Marsch. Bieb. 226, n. 1. (222, 225). var. ß. obtusilobum (Karel.) Brumh. 226, n.i, ß. petiolatum Boiss. 226, n. 1. ß. songoricum Karel. et Kiril. 226, n. 1. *pachyrrhizum Coss. et Dur. 236, n. H. (33, 222, 224, 234, 237, 248), pallidiflorum Jord. 275, n. 51. (280). papilläre Porta et Rigo 273, n. 49, 281. parviflorum Jord. 275, n. 51 . pauciflorum Turcz. 257, n. 33. ♦pelargoniflorum Boiss. et Heldr. 238, n. 14, (33,222, 237). pentalobium Dulac. 275, n. 51. periSteroides Turcz. 249, n. 25. *petraeum (Gouan) Willd. 266, n. 42. (33, 221, 223, 224, 266). var. y. crispum (Lap.) DG. 267, n. 42. subspec. crispum Rouy 267, n. 42. var. ß. lucidum (Lapcyr.) DG. 267, n. 42. var. Valentinum Willk. et Lange 274, n. 47. f. 2. viscidum Brumh. 267, n. 42. petraeum Sibth. et Smith 263, n. 39. petraeum Sut. 277, n. 51. petraeum Ten. 265, n. 40. petroselinum L'Her. 273, n. 49. pilosum Bor, 277, n. 51, (280). pilosum Jord 281, pilosum Menyh, 275, n. 51. pilosum Steud. 275, n. 51. pilosum Walp. 241, n. 18. y. Lebelii Gorb. 280. pimpineUifohum Lefrou 278, n. 51. pimpineUifolium Sibth. 278, n. 51. (280). var. abortivum glomera- tum Martinis 278, n. 51. var. //. acaule Rouy 280. subvar. Boraeanum Jord. 280. var. C' commixtum Gar. et Saint-Lager 280, var. a. genuinum Rouy 280. var. /. hirsutumJord, 280, var. £. Lebelh Jord, 280, subvar. praetermissum Jord. 280. var. cT. subalbidum Gar. et Saint-Lager 280. var. ß. Timbali Jord. 280. praecox Willd. 277, n. 51. praetermissum Jord. 275, n. 51, 280. primulaceum Lange 279, n. 51. var. pumilum Willk. et Lange 277, n. 51. provinciale Jord. 284, n. 54. (280). provinciale Jord. 289. pulchellum Karel. 244, n. 18. 616 Erodium Geraniospermum pulchrum Salisb. 232, n. 6. puJverulentum L'Her. 243, n. 4 8. ß. hispanicum DG. 213, n. 18. «. tunetanum DG. 244, n. '18. Pyramidum Presl24 4, n.iS. redolens Dur. 290. reflexum Del. 241, n. 18. Reichardii (Murr.) R. Kn. 22. ribifolium Jacq. 247, n. 20. Richard! Arno 253, n. 29. Richard! DG. 253, n. 29. Robertianum C. A. Mey. 255, n. 31. romanum Brumh. 281. romanum (L.) Ait. 281. *romanum (Burm.f.) Ait. 284, n. 54. (33, 34, 221, 223, 224, 281, 286). var. ß. canescens Gussone 284, n. 54. ß. caucalifoHum DG. 284, n, 54. ß. caulescens Lor. et Barr. 289. romanum L'Her. 280. var. ß. caulescens Loret et Barr. 280. rupestre Pourr. 267, n. 43. ♦rupicola Boiss. 285, n. 55. (33, 221, 223, 284). ruthenicum M. Bieb. 254, n. 30. sabulicola Daveau 281. sabulicola Lange et Willk. 273, n. 49. (281). ß. acaule Willk. et Lange 273, n. 49. sabulicolum Jord. 273, n. 49. Salzmani Batt. et Trabut 274, n. 50. Salzmanni Boiss. et Reut. 586, n. 50. (-275, n. 51). X Salzmanni Del. 289. (276, n. 51). scandicinum Del. 587. (273, n. 49, 290, 586 n. 49, 586, n. 50). scordium Bernh. 254, n. 30. sebaceum Del. 587. (27 4, n. 50; 586, n. 50). Semenovü Regel et Herder 255, n. 32. *serotinum Stev. 254, n. 30. (33, 223, 254). var. ß. plurijugum Boiss. 255, n. 30. Sibthorpianum Boiss. 264, n. 39. Sibthorpianum Kotschy 263, n. 39. var. glandulosum Huet du Pavillon 264, n. 39. soluntinum Tod. 242, n. 18. speciosum Salisb. 34 0. staphylinum Bertol. 274, n. 50. (281). staphylinum Willk. 281. var. ß. Bertol. 273, n. 49. stollatum Delile 586, n. 51. (275, n. 51). *Stephan!anum Willd. 272, n. 48. (33, 223, 271, 272, 586, n. 48, 586 Fig. 80). Steven!! Marsch. Bieb. 272, n. 48. stipaceum Edgew. et Hook. f. 226, n, 2. stipulaceum Duf. 245, n. 20. strigosum Karel. 242, n. 18. stylalum Lem. 290. subalbidum Jord. 275, n. 51, (280). subintegrifohum Hock 290. subtrilobum Jord. 247, n. 20. supinum Sacaze 289, n. 60. *supracanum L'Her. 2ö7, n. 43, (33, 221, 223, 266, 288). supracanum Viv. 227, n. 3. supracanum X macradenum Sünderm. 289. ♦tataricum Willd. 288, n. 59, (223, 284). tenuisectum Gren. et Godr. 274, n. 50. (281). tenuisectum Lange 278, n. 51. tenuisectum Rouy 281. var. bipinnatum Amo 273, n. 49. *texanum Gray 234, n. 7, (33, 222, 233). *tibetanum Edgew. 251, n. 27, (223, 250, 252, Fig. 32). tmoleum Pang. 255, n. 31. tmoleum Reut. 255, n. 32. tolosanum Jord. 280, 284, n. 54, 289. *tordylio!des L'Her. 283, n. 53, (223, 272). Touchyanum Del. 587. (290, 586, n. 51). trichomanefolium Boiss. 270, n. 47. *tr!choman!folium L'Her. 268, n. 44. (33, 223, 266). var. albiflorum Boiss. 268, n. 44. trifolium Gav. 240, n. 17. trilobatum Jacq. 240, n. 17. trilobatum Jord. 247, n. 20. trivialeJord. 275, n.5 1.(280). tuberosum Boiss. 227, n. 3, (239). undulatum Salisb. 302. valentinum Boiss, et Reuter 271, n. 47. verbenaefohum Del. 587. (279, n. 51). violaefolium Turcz. 301. viscosum Salzm. 586, n. 50. (275, n. 51). X viscosum Salzm. 289. viscosum Steud. 275, n. 51. X Willkommianum Sünder- mann 290. Erysoidea Terracc. (sect.) 44. Euerodium (sect.) 221. Eugeranium Batt. et Trabut. (sect.) 44. Euleioidea Terracc. (sect.) 44. Eumorpha Eckl. et Zeyh. (gen.) 424. catarractae Eckl. et Zeyh. 427. elegans Eckl. et Zeyh. 389. (390). grandiflora Eckl. et Zeyh. 426. (427). laevigata Eckl. et Zeyh. 436. marmorata Eckl. et Zeyh. 427. nobilis Eckl. et Zeyh. 426. (427). tabularis Eckl. et Zeyh. 426. (427). tenuiloba Eckl. et Zeyh. 427, 428. variegata Eckl. et Zeyh. 427. (428). Eumorpha (Eckl. et Zeyh.) Harv. (sect.) 424. (17, 37, 317, 320, 354, 425). Eupalustria (subsect.) 174. Eusylvatica (subsect.) 1 08. (1 30). Eu-Viviania Reiche (sect.) 559. Fleur Poitevine 42. Fruticosae R. Knuth (sect.) 6. Fulgida DG. (subsect.) 317. Fushidaka-furo 582. Genistiformes R. Knuth (sect.) 295. (291, 292). genno seuko 1 42. Geraniaceae 2, 4, 12, 13. 17, 27, 32, 33, 38, 39, 232. Geranieae Benth. (trib.) 4 3. (16 Fig. 9, 17, 22, 23, 28, 33, 37, 38, 39). Geranienöl; Geraniumöl 12, 39. Geraniol 12. Geranion St. Lag. 43. Geraniospermum (Siegesb.) 0. Ktze. 316. abrotanifolium 0. Ktze. 384. acetosum 0. Ktze. 440. aconitiphyllum 0. Ktze. 362. alchemilloides 0. Ktze. 428. alpinum 0. Ktze. 4 52. alternans 0. Ktze. 372. althaeoides 0. Ktze. 404. amatymbicum 0. Ktze. 367. anethifolium 0. Ktze. 337. angulosum 0. Ktze. 460. angustifolium 0. Ktze. 326. antidysentericum 0. Ktze. 391. Geraniospermum Geranium 617 apiifolium 0. Ktze. 359. appendiculatum 0. Ktze. 3 '* 9. artemisiaefoliumO.Ktze.387. articulatum 0. Ktze. 378. asarifolium 0. Ktze. 3 49. astragalifolium 0. Ktze. 346. attenuatum 0. Ktze. 337. australe 0. Ktze. 409. betulinum 0. Ktze. 4 58. bicolor 0. Ktze. 359. bifolium 0. Ktze. 331. bubonifolium 0. Ktze. 345. caflVum 0. Ktze. 368. campestre 0. Ktze. 341. candicans 0. Ktze. 399. capitatum 0. Ktze. 467. cardiophyllum 0. Ktze. 389. carnosum 0. Ktze. 370. ceratophyllum 0. Ktze. 375. chamaedrifolium 0. Ktze. 407. chelidonium 0. Ktze. 334. cordifolium 0. Ktze. 4 65. coronopifolium O.Ktze. 420. cortusaefolium 0. Ktze. 4 46. crassicaule 0. Ktze. 447. crassipes 0. Ktze. 38i. crinitum 0. Ktze. 327. crispum 0. Ktze. 469. var. hermanniaefolium 0. Ktze. 464. crithmifolium 0. Ktze. 373. cucullatum 0. Ktze. 466. dasycaulon 0. Ktze. 374, n. 87. denticulatum 0. Ktze. 477. dipetalum 0. Ktze. 350. dissectum 0. Ktze. 382. divaricatum 0. Ktze. 436. echinatum 0. Ktze. 445. elegans 0. Ktze. 419. elongatum 0. Ktze. 431. Endlicherianum 0. Ktze. 392. ensatum 0. Ktze. 327. exstipulatum 0. Ktze. 387. ferulaceum 0. Ktze. 371. fissifolium 0. Ktze. 342. flabellifolium 0. Ktze. 364. flavum 0. Ktze. 357. floribundum 0. Ktze. 345. fragile 0. Ktze. 388. fulgidum 0. Ktze. 360. fumarioides 0. Ktze. 415. gibbosum 0. Ktze. 361. glaucum 0. Ktze. 436. glechomodes 0. Ktze. 454. glutinosum 0. Ktze. 475. grandiflorum 0. Ktze. 425. Grenvilleae 0. Ktze. 333. grossularioides 0. Ktze. 41 0. var. moltenense 0. Ktze. 405. heracleiforme 0. Ktze. 354. heterophyllum 0. Ktze. 33 6. hirsutum 0. Ktze. 3 39. hirtum 0. Ktze. 381. hispidum 0. Ktze. 474. humifusum 0. Ktze. 408. hystrix 0, Ktze. 379. incisum 0. Ktze. 385. incrassatum 0. Ktze. 3 4 6. inquinans 0. Ktze. 4 41. ionidiflorum 0. Ktze. 388. laevigatum 0. Ktze. 4 36. lateripes 0. Ktze. 423. lobatum 0. Ktze. 354. longifolium 0. Ktze. 322. moniliforme 0. Ktze. 332. multibracteatum 0. Ktze. 433. multicaule 0. Ktze. 394. multifidum 0. Ktze. 383. multiradiatum 0. Ktze. 359. myrrhifolium 0. Ktze. 395. nervifolium 0. Ktze. 33 6. Nivenii 0. Ktze. 3 50. oblongatum 0. Ktze. 329. ocbroleucum 0. Ktze. 331. odoratissimum 0. Ktze. 452. Oenotherae 0. Ktze. 419. ovale 0. Ktze 416. oxaloides 0. Ktze. 334. papilionaceum 0. Ktze. 466. patulum 0. Ktze. 427. peltatum 0. Ktze. 422. pilosum 0. Ktze. 341. pinnatifidum 0. Ktze. 339. pinnatum 0. Ktze. 3 47. proliferum 0. Ktze. 339. pulchellum 0. Ktze. 379. pulverulentum 0. Ktze. 355. punctatum 0. Ktze. 332. quercifolium 0. Ktze. 473. quinatum 0. Ktze. 391. quinquelobatum O.Ktze. 4 32. radicatum 0. Ktze. 326. radula 0. Ktze. 477. radulifolium 0. Ktze. 356. rapaceum 0. Ktze. 348. ramosissimum 0. Ktze. 386. reflexum 0. Ktze. 337. reniforme 0. Ktze. 447. revoluturn 0. Ktze. 335. ribifolium 0. Ktze. 459. Rodneyanum 0. Ktze. 356. sanguineum 0. Ktze. 360. scabrum 0. Ktze. 462. scandens 0. Ktze. 440. schizopetalum 0. Ktze. 367. senecioidt'S 0. Ktze. 4 01. sericeum 0. Ktze. 384. sibthorpiaefolium 0. Ktze. 449. sidifolium var. cradockcnse 0. Ktze. 449. var. normale 0. Ktze. 448. spathulatum 0. Ktze. 325. spinosum 0. Ktze. 4 39. stipulaceum 0. Ktze. 378. tabulare 0. Ktze. 4 26. terebintaceum 0. Ktze. 475. ternatum 0. Ktze. 438. tetragonum 0. Ktze. 390. tomentosum 0. Ktze. 4 58. tricolor 0. Ktze. 421. trifidum 0. Ktze. 337. trifoliatum 0. Ktze. 351. tripliyllum 0. Ktze. 336. triste 0. Ktze. 358. urbanum 0. Ktze. 400. variegatum 0. Ktze. 426. velutinum 0. Ktze. 334. vitifolium 0. Ktze. 468. Zeyheri 0. Ktze. 364. zonale 0. Ktze. 44 3. Geranium L. 43, n. 1. (2—8, 10, 11, 13, 15, 17—20, 22—25,28,31, 35,36—40, 43, 184, n. 204, 216, 221, 232, 316, 317, 320, 403, 575). abaicum Schweinf. 61 , n. 1 3. abortivum De Not. 58, n. 9. abrotanifolium L. f. 384. absinthioides Poir. 263. acauler L. 284. acaule Phil. 83, n. 50. *acaule Willd. 87, n.55. (78, 79). acaule Thunb. 542. acerifolium Gav. 460. acetosum L. 440. acerifolium Thunb. 4 61. Acknerianum Schur 127, n. 113. aconitifolium Edgew. et Hooker 124. aconitifolium Eichw. 127, n. 113. aconitifolium Knaf 119, n. 103. ♦aconitifolium L'Her. 1 26, n. 111. (9 Fig. 5, 10, 22, 44, 108, 109, 120, 12'., 127). acrocarphum Ledeb. 55, n. 6. aculeatum Paterson 44 5. *aculeolatum Oliv. 20 3, n. 228. (36, 202, 204 Fig. 26). acuminatum Thunb. 542. *acutilobum Coincy 176, n. 190. (174). adulterinum Thunb. 469. Aegyptiacum glaucophyl- lum, rostris longissimo pi- losis Dill. 231. aethiopicum Lam. 586. (273, 274, n. 50). ♦affine Ledeb. 129, n. 114. (109). affine Poir. 325. affine Wight et Arn. 192, n. 216. africanum Cav. 452. africanum arborescens Dill. 490. africanum arborescens, folio anguloso Martyn 460. africanum arborescens, fo- liis cucullatis angulosis Dill. 460. 618 Geranium. africanum arborescens, flore veluto dipetalo, eleganter variegato Dill. 466. africanum arborescens, Mal- vae folio pingui, flore coc- cineo Dill. 441. africanum arborescens, Vilis folio, odore Melissae Dill. 468. africanum carnosum, petalis angustis albicantibus Dill. 370. africanum, foliis plerumque auritis Commel. 340. africanum, folio Alceae, flore coccineo fulgidissimo Dill. 360. afric. humile, folio fragran- tissimo molli Dill. 452. afric. noctu olens, vitis foliis hirsutis Commel. 354. africanum radice rapacca Commel. 348. ♦agavacense Willd. 2 1 3, n. 24 5. (210). akovcnse Boj. 203, n. 229. (203). ♦albanum Marsch. Bieb. 154, n. 153. (152). ♦albicans St. Hil. 73, n. 29. (68, 69, 74, n. 30). albidum Rydbcrg 116. (115, 576). albiflorum Hook. 1 1 4, n. 1 00. (115). *albiflorumLedeb. 1 24,n.1 09. (108, 109, 115). var. (?) incisum Torr, et Gray 117, n. 101. *album R. Knuth 148, n. 144. (145). album Picard. 58, n. 9. alceoides Burm. f. 410. aJchemilloides L. 428. alpestre Schur 119, n. 103. *alpicola Loes. 174, n. 188. (168, 173 Fig. 25). alpinum Burm. f. 265, n. 40. alpinum Kit. 119, n. 103; 127, n. 113. altaicum Hort. 221. alternans Poir. 372. althaeoides L. 4 04. ♦alticola R. Schlechter 166, n. 171. (161). amer. maculatum, floribus obsolete coeruleis Dill.l 1 3, n. 99. amethystinum Ledeb. 111, n. 94. anceps Jacq. 410. ♦andicola (Loes.) R. Knuth 171, n. 182. (167). andicola Loes. var. brevipe- dicellata Loes. 171, n. 182. var. longipedicellata Loes 171, n. 183. andinum Phil. 71, n. 23. Andrewsii Sweet 324. ♦anemonifolium L'Her. 98, n. 71. (4, 15, 22, 35, 45). var. a. major Pitard 576, n. 71. var. ß. minor Pitard 576, n. 71. anemonoides Thunb. 310. angelina hört. 51 3. angelina Nois. 221. angulatum Curt. 1 1 9, n. 1 0 3. angulosum Mill. 460. angustifolium Gilib. 51, n. 4. angustifolium L'Her. 420. angustifolium Thunb. 326. *angustisectum (Engl.) R. Knuth 207, n. 235. (202). anthemidifolium Poir. 265, n. 40. *Antisanae R. Knuth 215, n. 250. (210). aphanoides Thunb. 542. appendiculatum L. f. 349. *apricum Phil. 72, n. 26. (68, 69). arabicum Forsk. 220. *arachnoideum St. Hil. 1 49, n. 147. (46, 149). arborescens Desf. 229. *arboreum A. Gray 21 9, n.259. (47, 216, 218 Fig. 28). ardens Andr. 487. var. minor Andr. 499. ardescens Andr. 511. *ardjunense Zoll, et Mor. 1 50, n. 149. (151). arduinum L. 232. arenarium Burm. f. 542. arenicolum Steud. 275. argenteum Bory et Chaub. 92, n. 64. argenteum Geners. 1 1 9, n. 103. ♦argenteum L. 95, n. 66. (8, 22, 44, 45, 80, 92). var. lucanum Terracc. 95, n. 66. argenteum X cinereum var. subcaulescens Sünderm. 220. argenteum x cinereum var. typicum Sünderm. 220. argenteum Luce 58, n. 9. ♦argentinum R. Knuth 77, n. 38. (69). ♦aristatum Freyn. et Sint. 133, n. 118. (115, 130, 577). aristatum Small 1 1 6. armenium Hort. 112, n. 97, armenum Boiss. 112, n. 97. ß. Albowii Lipsky 112, n. 97. Arnottianum Steud. 192, n. 216. articulatum Cav. 378. Aschenbornianum Aschen- born 194, n. 218. asphodeloides Bory etChaub. 111, n. 95. ♦asphodeloides Burm. f. 155, n. 154. (152, 154, n. 152, 156). subsp. G. asphodeloides Woronow 155, n. 154. var, «. genuinum Boiss. 155, n. 154. var. ß. hispidum Boiss. 156, n. 154, var. hispidum Zelen. 155, n. 154. var. y. nemorosum (Ten.) Boiss. 156, n. 154. subsp. G.pallens Woronow 156, n. 152. f. parviflora Sinlenis 156, n. 154. asphodeloides x bohcmicum Hausskn. 220. asphodeloides Icon. Tournef. 155, n 154. asphodeloides Sibth. et Sm. 92, n. 64, asperifolium Andr. 512. asplenioides Desf. 237. astrag alifolium Cav. 346. astragalifolium Jacq. 347, ♦allanticum Boiss, 109, n. 90. (107). ♦atropurpurcum Heller 103 n. 80. (99, 104). atrum Moench 54, n. 5. atrum Poir. 340. aureum Rose 169, n. 180. (168, n. 177; 170). auriculatum Poir. 324. auritum L. 340. australe Nees 52, n. 4. australe Poir. 409. austriacum Wiesb. 130, n. 116. ayavacense Steud. 21 3, n. 245. Backhousianum Boiss. 112, n. 97. Backhousianum Regel 185, n. 206. baicalenseTurcz. 124,n. 109. balsameum Poir. 4 64. ♦Bangii Hieron. 85, n. 51. (78, 79). barbatum Andr. 339, var. minor Andr. 339. var, undulatum Andr. 339. barbatum F. G, Dietr. 141, n. 132. batrachioides Bub. 127, n. 113. batrachioides Cav. 1 19,n.103. batrachyoides Höchst, et Steud. 175, n. 189. bohcmicum capsulis nigris hirsutis Dill. 56, n. 7. Geranium. 619 ß. cyanostemonRupr. 1 28, n. 413. Baumgartenianum Schur 51 , n. 4. (52). ♦ßaurianum R. Knuth iö6, n. 156. (152). Beaufortiae Andr. 505. Beaufortianum Desf. 505. ♦bellum Rose 170, n. 181. (167, 168, n. 177, 170 Fig. 24). ♦Bertcrianum Colla 71, n. 24. (68, 69, 72, 73). var. apricum Reiche 72, n. 26. var. caespitosum Reiche 72, n. 25. var. ciliatum Reiche 72, n. 27. var. hispidum Reiche 73. n. 28. betonicum Burm. f. 398. betulinum L. 458. Beyrichii Conwentz 38. Bicknellii Britton 54, n. 4. (52, n. 4). bicolor Jacq. 359. bicolor var. magna Andr. 512. bicolor Royle 62, n. 17. bifidum Ehrenberg 152, n. 152. bifolium Burm. f. 331. bifolium Maxim. 141, n. 1 32. bifolium Patrin 125, n. 110. Bigosa Nois. 221. bipinnatum Cav. 273. Blandfordianum Andr. 505. blattarium Poir. 416. ♦Bockii R. Knuth 180, n. 197. (175, 181, 579). bohemicum Krock 57, n. 8. ♦bohemicum L. 56, n. 7. (3, 9 Fig. 5, 10, 25, 26, 44, 48). ♦bolivianum R. Knuth 575, n. 33a. bolrys Cav. 257. *brasihense Prog. 1 49, n. 1 46. (149). brevicaule Hook. 83, n. 50. brevipes L'Her. 83, n, 50. Briceanum Sweet 65, n. 19. Brotherusianum Trautv. 1 09, n. 91. *brutium Gasparrini 59, n. 1 0. (4S). ♦Brycei N. E. Br. 164, n. 166. (161). bubonifolium Andr. 345. bulbosum Opiz 221. caerulentum Schur 127, n. 113. caeruleo -purpureum Gilib. 119, n. 103. caeruleüm Gihb. 1 27, n. 1 1 3. caeruleum Moench 56, n. 7. caeruleüm Patrin 1 25, n. 1 1 0. *caespitosum James 1 02,n.77. (45, 68, 69, 99, 100, 104, n. 80, 170, 577). caespitosum Phil. 72, n. 23. caespitosum Walp. 83, n. 50. (85, 88, n. 58). caffroides R. Knuth 164, n, 165. ♦caffrum Eckl. et Zeyh. 207, n. 233. (202). *calvescens Briq. 201, n. 226. (196). campestre Schangin 125, n. 110. canariense Reut. 98, n. 71. ♦candicans R. Knuth 580, n. 194 a. (579). *canescens L'Her. 1 62, n, 1 63. ^canesccns Wedd. 21 5, n. 252. (8, 160, n. 161, 164, 210, 577). canum Rydbcrg 118, n. 101. (117, n. 101). capillaro Cav. 420. capitatum L. 467. (468). *carmincum R. Knuth 1 1 9, n. 102. (108). carnosum L. 370. carolinum Burm. f. 54, n. 5. ♦carolinianum L. 54, n. 5. (47, 48, 53, n. 4, 73, 196, 575, n. 33 a). carolinianum longipes S. Wats. 54, n. 4. var. tcxanum Trelease 53, n. 4. ♦cataractarum Coss. 90, n 61. (89). var. ß. tomentosum Porta 91, n. 61. caucalifolium Poir. 396. ceratophyllum Poir. 375. chaerophyllum Cav. 278, n. 51. (280, 281). chamaedrifolium Poir. 407. chamaedryoides Cav. 253. chelidoniuiii Houttuyn 334. ♦chillocnse Willd. 1 46, n. 1 40. (145). *chimboraccnso R. Knuth 21 2, n. 242. (210, 213). chium Burm. f. 244. choorense Royle 62, n. 17. ciconiura L. 260. cicutarium Cav. 279, n. 51. cicutarium L. 275, (281). cihatum Andr. 326. ciliatum Cav. 324. ♦ciliatum Phil. 72, n. 27. (68. 69, 73, n. 28). ciliatum Thunb. 324. ciliatum Willd. 88, n. 57. cineraceum Lapeyr. 92, n. 64 . cinereum Aut. 92, n. 64. cincreum Boiss. et Reut. 95, n. 67. ♦cincreum Cav. 92, n. 64. (22, 25, 26, 91,-^94, 143). f. 1. genuinum (Boiss.) R. Knuth 92, n. 64. f. 3. lazicum (Woron.) R. Knuth 94, n. 64. var. cT. leucophaeum (Hausskn. et Bornm.) R. Knuth 94, n. 64. var. y. palmatipartitum (Hausskn.) R. Knuth 93 Fig. 16, 94, n. 64. f. 2. subacutum (Boiss.) R. Knuth 94, n. 64. var. ß. subcaulesccns (L'Her.) R. Knuth 92, n. 64. var. a. typicum R. Knuth 92, n. 64. (95'. circinatum Kit. 49, n. 1. darum Small 199. (198). coclcstinum Schur 127, n. 113. ♦coUinum Stephan 1 85, n. 207. (9, 10, 92,140, 173,n.186, 175, 183, 184, 188). var. adcnotrichum Briq. 186, n. 207. var. alpinum Regol 188, n. 208. var. e. candidum Komarov 187, n. 207. var. (i. eglandulosum Ledeb. 186, n.207. (174, 175). var. ß. glandulosum Ledeb. 186, n. 207. var. glandulosum Trautv. 129, n. 113. var. y. hirsutum Trautv. 186, n. 207. var. cT. saxatile (Karel. et Kiril.) Regel 178, n. 207. var. rj. viscosum Regel 187, n. 207. var. C. wakhanicum Paul- sen 187, n. 207. ♦columbianum R. Knuth 212, n. 244. (210). ♦columbinum L. 50, n. 3. (16 Fig. 9, 22, 31, 32,44, 47, 48). var. holopetalum Griseb. 50, n. 3. columbinum carolinum, cap- suhs nigris hirsutis Dill. 54, n. 5. ♦commutatum Stoud. 76, n.35. (69, 77, n. 38). var. Ochsenii Reiche 76, n. 36. compar R. Br. 203, n. 229. contortum Eckl. et Zeyh. 165, n, 169. cordifolium Cav. 464. Gore Kostel. 55, n. 6. 620 Geranium. ♦core-core Steud. 75, n. 34. (69, 76). coriandrifolium L. 396. coronillaefolium Andr. 3 47. coronopifolium Andr. 420. corsicum Poir. 258. cortusaefolium Andr. 44 6. cortusaefolium var. cortu- soides Andr. 492. *Cowenii Rydbcrg 103, n. 78. (99). crassicaule Andr. 447. crassifolium Cav. 247. crassifolium Desf. 227. crassifolium Forsk. 231. crassipes Hook. 83, n. 50. crassum Poir. 227. crataegifolium Thunb. 462. *crenatum S. Wats. lOI, n. 75. (99, -102 Fig. i 7). crenophilum Boiss. 4 56, n. 152. crispum L. 4 69. cristatum Stev. 154, n. 153. erithmifolium Poir. 373. *cucullatum H.B.K. 88, n.57. (79, 89, 213). var. ß. elongatum Wedd. 88, n. 57. var. typicum R. Knuth 82, Fig. 14; 88, n. 57. cucullatum L. 466. ♦cuneatum Ilook. 21 7, n. 255. (6, 7 Fig. 3, 216). [217. var. ß. Hillebrandi Hook. var. /. hololeucum Gray 217, n. -255; n. 236. var. ß. hypoleucum Gray 217, n. 255. var. «. Menziesii A. Gray 217,n.255;2l8,Fig.:28. var. (f.pauciflorumHillebr. 217, n. 255. var. Sinclair 216, n. 254. *dahuricum DG. 141, n. 132. (35, 138, 142, 143, 144, 579, 580, 583). daucifolium L. 358. daucifolium Murray 357. decipiens Hausskn. 220. declinatum Moench 220. *decumbens R. Knuth 215, n. 251. (210). *Delavayi Franch. 1 33, n.1 1 9. (130, 134 Fig. 19, 135, 578, 579). ♦delicalulum Ten. et Guss. 59, n. 11. (48, 59). deltoideum Rydberg 1 1 6. (115). denticulatum Poir. 477. ♦Dielsianum R. Knuth 81, n. 47. (78, 79, 82 Fig. 14). ♦diffusum H.B.K. 214, n. 249. (47, 210, 212). «. genuinum Briq. 214, n. 249. var. grandiflorum Hieron. 211, n. 241, 212. ,-9. Sprucei Briq. 2 14, n. 249. var. subsericeum Hieron. 210, n. 240. diffusum Picard 50, n. 3. dipetalum Poir. 350. diphyllum L'Her. 241. dissectum Aut. plur. 51, n. 4. dissectum Gay 71, n. 23. *dissectum L. 51, n. 4. (9, 10, 23 Fig. 11, 24, 25, 28, 31, 32, 44, 47, 48, 52 n. 4, 68, 73, 78, 151, 575). var. ß. albidum 0. Ktzc. 52, n. 4. var. byzantinum Griseb. 51, n. 4. var. carolinianum Hook. f. 54, n. 5. var. furcatum Schur 51, n. 4. var. y. glabratum Hook. f. 5-2, n. 4. var. glutinosum Terracc. 51, n. 4. ß. nanum Gaud. 51, n. 4. var. patulum Hook. f. 75, n. 33. var. pilosum Bcnth. 75, n. 33. var. potentilloides Benth. et Muell. 151, n. 150. var. purpureum 0. Ktze. 51, n. 4. var. roseum 0. Ktze. 51, n. 4. var. tuberosum F. Muell. 73, n. 33. var. «. typicum R. Knuth 51, n. 4. var. villosum Terracc. 575, n. 4. *divaricatum Ehrh. 57, n. 8. (3, 44, 48). divaricatum Loisel. 56, n. 7. divaricatum Thunb. 436. Donianum Hook. f. et Thoms. 136, n. 124. ♦Donianum Sweet 1 4 1 , n. 1 3 1 . (138). Donianum Wall. 185, n.207. dubium Ghaix 48, n. 1. duplicatum Kit. 176, n. 191. durangensc Rose 201, n. 226. echinatum Thunb. 445. echinatum var. rubrum Andr. 491. echinatum var. saepeflorens Andr. 491. *ecuadorienseHieron.86,n.53. (78, 79). *eginensc Hausskn. et Sin- tenis 61, n. 14. (60). Ehrenbergianum Schlechtd. 172, n. 181. *clatum (Maxim.) R. Knuth 113, n. 98. (108). elatum Picard 49, n. 1. elegans Andr. 419. ellipticum Thunb. 542. elongatum Cav. 431. ♦elongatum R. Knuth 209, n. 238. (47, 208). elongatum Salisb. 1 62 , n. 165. emarginatum Thunb. 302. cminense HiJs. et Bojer 205, n. 229. ♦Endressii J. Gay 1 75, n. 1 89. {■A, 174). ensatum Thunb. 327. erectum Trautv. 1 82, n. 20 I . ♦erianlhum DG. 122, n. 106. (9, 10, 108,124,178, 583). var. elatum Maxim. 1 1 3, n. 98. erianthum A.Gray 181, n. 198. erianthum Torr. 117, n. 1 01 . eriophorum Lcveillc 65, n. 19. (66, n. 19). eriostemon D. Don. 185, n. 206. ♦eriostemon Fisch. 121, n. 104. (108, 122, 123, 179, n. 194, 180, 579, 583). eriostemon var. Orientale Maxim. 113, n. 98. eriostemon var. Reini Maxim. 122, n. 105. eriostemon Poir. 416. eriostomum Regel 121, n. 104. ♦Eritreae R. Knuth 41 , n. 15. (60). Erlangerianum Engl. 20 fi, n. 231. exstipulatum Cav. 387. fallax Steud. 147, n. 142. fasciculatum Panc. 155, n. 154. fastigiatum Gliom. 119, n. 103. ♦favosum Höchst. 61, n. 16. (36, 60, 63). var. ß. sublaeve Oliver 62, n. 16. ferulaceum Burm. f. 371. Ficaria Poir. 334. ♦Fiebrigianum R. Knuth 71, n. 22. (68, 69). fimbriatum Burm. f. 466. fissifolium Andr. 342. flaccidum Small 198. (197). ♦Flanaganii R. Schlechter 1 65, n. 170. (161). flavum L. 357. flexuosum E. Mey. 1 65, n. 169. flexuosum Thunb. 542. Geranium. 621 floribundum Andr. 345. foetidum auct. 65, n, -19. foetidum Gilib. 65, n. i 9. foliis ferulaceis Burin. 371, *Forrestii R. Knuth 578, n. 120 b. (579). Fothergillianum Andr. 513. fragile Andr. 388. (389). fragrans Poir. 453. *Franchetii R. Knuth 177, n. 19a. (175, 579). Fremontii Macoun 117, n. 101. *Fremonlii Torr. 101. n. 76. (99, 100, 101, 115). Fremontii Parryi Engelm. 100, n. 72. Freyeri Griseb. 190, n. 211. *frigidum Höchst. 205, n. 230. (202). frutescens, folio subrotundo Burm. 458. frutescens incanum Burm. 2i1. frutescens ramosum, foho- hs plurimis subrotundis Burm. 386. fruticosum Cav. 396. fulgidum L. 360. *furcatum Hanks 104, n. 81. (99). furcatum Kit. 176, n. 191. furcatum Schur 51, n. 4. fuscatum Poir. 426. fuscum L. 130, n. 116. (132). *Geissei R. Knuth 70, n. 21. (68, 69). geminatum Ehrbg. 97, n. 68. geoides Small 199. (198). gibbosum L. 361. *glaberrinium Boiss. et Heldr. 91, n. 63. (>n9). glabratum Small 52, n. 4. *glanduligerum R. Knuth 1 50, n. 148. (14 9). glandulosumCav.268, n. 45. glandulosum Lehm. 1 62, n. 163. glaucophyllum L. 231. glaucum Burm. f. 4:^5. glaucum Cav. 416. glomeratum Andr. 409. glutinosum Jacq. 475. *Goldmanii Ro.se 1 68, n. 1 76. (167, 168). gracile Engelm. 103, n. 80. *gracile Ledeb. 190, n. 212. (184, 188). var. glabriusculum Alb. 190, n. 212. gracile var. trilobum Boiss. 190, n. 212. gracile Schrenk 50, n. 3. gracilentum Greene 114, n. 100. (115). ♦gracilipes Triana 106, n. 86. (104). grandiflorum Andr. 425. ♦grandiflorum Edgew. 187, n. 208. (175, 184, 188, n. 208). var, «. alpinum (Regel) Knuth 188, n. 208. grandiflorum var. parvifoli- ala Andr. 512. grandiflorum Gihb. 138, n, 127. grandiflorum Gueldenst.1 1 0, n. 92. grandiflorum L. 221. gratissimum Nois. 221. graveolens Stokes 65, n. 19. graveolens Thunb. 475. Grenvilhae Andr. 333, *Grevilleanum Wall, 185, n, 206. (175, 178, 184). grossularioides L. 410. gruinum L. 258, *guatemalense R. Knuth 200, n. 225. (196). guttatum Desf. 235. ♦gymnocaulon DG. 111, n.94. (108, 112). f. grandiflorum Rupr. 111, n. 94. f. pumilum Rupr. 1 1 1 , n 94. haemanthum Willd. 155, n. 154. haematodes Lancastriense, flore eleganter striato Dillen. 139, n. 127. *hakusanense Matsum. 181, n. 199. (175, 583). *Harmsii R. Knuth 213, n. 247. (210). *Harveyi Briq. 162, n. 164. (161, 162, 163 Fig. 23). *hastatum Nakai 582, n. 21 6 a. hastatura Rose 193, n. 218. (194). hederaefolium Dum.-Gours. 426. hederinum, fl. albo Andr. 507. hehotropioides Cav. 294. hermanniaefolium Berg. 464. hermannioides Burm. f. 543. Hernandesii Engelm. 198. *Hernandezii Moc. et Sesse 193, n. 218. (189, 194). Hernandezii Trelease 196, n. 222. heterolobum Thunb. 542. heterophyllum Andr. 324. heterophyllum Thunb. 336. heterotrichon Smith 221. himalayense Klotzsch 127, n. 113. hirsutum Burm. f. 339. hirtum Burm. f. 381. hirtum Forsk. 227. *hirtum Willd. 147, n. 143. (145). ♦hispidissimum (Franch.) R. Knuth 183, n. 202. (175, 184, 579). hispidum L. f. 474. *hispidum Phil. 73, n. 28. (68, 69). ♦holosericeum Willd. 104, n. 83. var. ß. Stuebelii R. Knuth 105, n. 83. var. «. typicum R. Knuth 105, n. 83. Homeanum Turez. 51, n. 4. Hookerianum Walp. 114. n. 100. Hookerianum var. incisum Walp. 117, n. 101. Humboldtii Spreng. 87, n.55. humifusum R. Knuth 186, n. 207. humile Cav. 48, n. 1. *humile Hillebr. 216, n. 254. hungaricum Wiesbaur 130, n. 116. hybridum Cav. 490. hybridum Hausskn. 220. hymenodes Andr. 240. hypoleucum Benth. 87, n. 55. *japonicum Franch. et Sav. 135, n. 122. (130, 583). *ibericum Cav. 110, n. 92. (22, 107, 109, 112, 122). var. ß. M.Bieb. 111, n. 93. y. brachytrichum Boiss. in, n. 94. var. parviflorum Boiss. 111, n. 92 var. platypetalum Boiss. 111, n.' 93. (220). ignescens Andr. 511. ignescens var. major Andr. 511. *Jinumai Nakai 582, n. 216 b. (5h3). *Imbaburae R. Knuthill, n. 241. (210, 212). impar Steud. 203, n. 229. *incanum Burm. f. 1 62, n.1 65. (8, 46, 161, 162, 208). var. ß. glabrius R. Knuth 164, n. 1(.5. var. y. grandicalyculatum R. Knuth 164, n. 165. var. a. typicum R. Knuth 163, Fig. 23; 164, n. 165. incanum F. Mey. 1 62, n. 1 64. incanum L. 167, n. 173. incarnatum L. 232. incisum Andr. 385. incisum Howell 118, n. 101. (117, n. 101). *incisum Nutt. 116, n. 101. (108). incrassatum Andr. 346. inodorum G. Don 65, n. 19. inodorura Poir. 409. 622 Geranium. inquinans L. 441. intermediurn Bert. 7 7, n. 39. *intermedium CoUa 77, n. 39. (69). intermediurn Griseb. 76,n.34. intermediurn Sündermann 220. ♦kariense R. Knuth 577, n. 120 a. (579). *Kerberi K. Knuth 200, n. 224. (196). *kilimandscharicumEngI.'l 57, n. 158. (157, 158 Fig.20). Knollii Britt. 577. *koreanum Komarov 142, n. 133, (138, 5^3). var. hirsulum Nakai 580, n. 133. (582, 583). *Kotschyi Boiss. 98, n. 70. (95, 96). *Krameri Franch. et Sav. 192, n. 215. (188, 18i', 193, 216, 579, 582). *kurdicum ßornm. 140,n. 130. (138). lacerum Andr. 398. lacerum Poir. 398. laciniatum Andr. 324. var. bicolor Andr. 324. var. flore purpureo Andr. 324. laciniatum Cav. 241. laetum Ledeb. 125, n. 110. lacvigatum Burm. 98, n. 71. lacvigatura L. f. 436. laevigatum Royle 63, n. 18. Lamberti Sweet 185, n. 206. lanatum Thunb. 46"). Lancastriense With. 139, n. 127. lanceolatum Cav. 435. Langloisii Greenc 53, n. 4. lanuginosum Jacq. 54, n. 5. I *Januginosum R. Knuth 164, n. 167. (16r. lanuginosum Lam. 56, n. 7. ♦lasiopus Boiss. et Heldr. 91, n. 62. (89, 93 Fig. 16). latcripes Poir. 423. *Iatisiipulatum Höchst. 206, n. 231. (202). latum Smali 115. Lavergneanum Levl. 195, n. 221. var. cinerascens Leveille 193. n. 221. Lawianum Nimmo 301. *laxicaule R. Knuth 209, n. 239. (208). laxum Hanks 53, n. 4. (52, n. 4). Lebehi Bor. 67, n. 19. *Lechleri R. Knuth 80, n. 46. (78, 79, 80, 83). leiocaulon Ledeb. 58, n. 9. *Lemanianum Briq. 126, n. 112. (108, 109). lenticulum Raf. 220. leucanlhum Andrz. 221. *Ieucanthum Griseb. 146, n. 141, (115, 145, 577). ' leucanthum Small 1 1 6. ♦libanoticum Boiss. et Blan- che 112, n. 96. (108). Ubanoticum Schenk 96, n. 68. *Limae R. Knuth 74, n. 32. (69). X lindavicum Sündermann 220. ♦Lindenianum Turcz. 107, n. 87. (104). Lindleyanum Royle 65, n. 1 9. lineare Andr. 323. linearilobum DG. 97, n. 68. (96, n. 68). hnearilobum R. Knuth 208 n. 237. liltorale Rouy 67. littoreum Cav. 249. hvidum L'Her. 131, n. 116. (132). lobatum L. 354. Londesii Fisch. 186, n. 207. Londetii Fisch. 186, n. 207. longicaule Thunb. 543. longiflorum Poir. 323. longifolium Burm. f. 32*. longipedatum St. Lag. 185, n. 207. *longipedicellatum (Loes.) R. Knulh 171, n. 183. (167). longipes DC. 186, n. 207. var. adenotrichumSchrenk 186, n. 207. longipes Goodding 54, n. 4. *Lozani Rose 169, n. 180. (167). lucanum Gasp. 58, n. 9. *lucidum L. 63, n. 18. (7, 9, 10, 18, 20, 25, 26, 36, 44, 60, 64, 66, n. 19, 137). var. montanum Terracc. 63, n. 18. Ludovicianum Raf. 220. luganense Chcnevard 583, 219. lugubre Salisb. 89, n. 60. lupinoides Burm. 543. luridum Andr. 361. luteum Andr. 34."). macradenum Lapeyr. 269. ♦macrorrhizum L. 89, n. 60. (3, 4, 5, 8 Fig. 4, 9, 10, 22, 44, 45, 89, 91). var. ß. dalmaticum Beck 90, n. 60. macrorrhizum var. illyricum Beck 90, n. 60. macrorrhizum var. micror- rhizum Freyn. 90, n. 60. macrostylum Boiss. 96. maculatum Ledeb. 122, n. 106. maculatum var. ß. Hook. 122, n. 106. *maculatum L. 113, n. 99. (13, 39, 108, 114, 123, 179, 180). *madrense Rose 169, n. 179. (167). magellanicum Exped. Ant- arct. Beige 74, n. 31. ♦magellanicum Hook. f. 70, n. 20. (68, 69). var. ß. multifohosum R. Knuth 70, n. 20. var. y. pumilum R. Knuth 70, n. 20. var. «. typicum R. Knuth 70, n. 20. *magniflorum R. Knuth 167, n. 174. (161). malacoides Cav. 248. malacoides L. 2 45. malopoides Desf. 236. malvaceum Burm. 50, n. 3. malvaceum Wahlenb. 55, n. 6. *malvaeflorum Boiss. et Reut. 97, n. 69. (93 Fig. 16, 95). malvaefolium Baumg. 51, n. 4. malvaefolium Lam. 48, n. 1. malvaefoHum Schleich. 58, n. 9. malvaefolium Scop. 48, n. 1. ♦marginale Rydberg 1U3. n. 70. (99). maritimum Burm. f. 250. marilimum ücria 241. mascatense Boiss. 62, n. 17. var. sublaevis Urb. 62, n. 16. *Mathewsii Briq. 213, n. 246. (210). *Maximowiczii Regel etMaack 179, n. 195. (I7r,, 583). mediterraneum 67, n. 19. Meeboldii Briq. 187, n. 208. *melanandrum Franch. 129, n. 115. (109, 579). melananthos Stev. 1 1 2, n. 97. melananthum Andr. 340. *melanopotamicum Speg. 77, n. 37. (69). mexicanum Hort. 1 92, n. 21 6. ♦mexicanum H.B.K. 196, n. 222. (47, 119, n. 102, 196, 198, 200). var. ß. macranthum (Briq.) R. Knuth 197, n. 222. var. «. minoriflorum (Briq.) R. Knuth 197, n. 22i. mexicanum Wats. 198. microphyllum Briq. 80, n. 46. *microphyllum Hook. f. 151, n. 150. (46, 81). Minaae Tineo 152, n. 152. miniatum Andr. 490. minimum Cav. 41 5. Geranium. 623 ♦minimum R. Knuth 87, n. 56. (78, 79). var. chamaedryoidesBocc. 251. minimum Picard 51, n. 4. minutiflorum Jord. 65, n. 1 9. (67, n. 19). modestum Jord. 67, n. 19. (65, n. 19; 66, n. -19). var. album Ghastaiiigt 67, n. 19. molle Gaertn. 152, n. 152. ♦molle L. 57, n. 9. (20, 25, 26, 31, 32, 44, 48, 59, 68, 71, 73, 77). var. abortivum Gesät. 58, n. 9. subf. abortiva Terracc. 59. var. annuum Schur 57, n. 9. var. arenarium Terracc.59. var. caespitosum Terracc. 58, n. 9. var. diffusum Terracc. 59. var. elalum Terracc. 59. f. 2. glabrata Terracc. 59. var. graecum Terracc. 59. var. ß. grandiflorum Vis. 58, n.9. (575, n. 4,583). var. macropetalum Boiss. 58, n. 9. var. montanum Terracc. 59. a. normale Terracc. 59. c. pollinense Terracc. 59. f. 3. pygmaea Terracc. 59. f. 4. sepincola Terracc. 59. f. stipulare (G. Kuntze) K. Maly 58, n. 9. var. subperenne Schur 57, n. 9. f. 2. tenuisecta Terracc. 59. f. 1. trivialis Terracc. 59. f. 1. villosissima Terracc. 59. b. villosuin Terracc. 59. var. vulcanicum Terracc. 59. molle X pusillum Borbas 219, n. 1. molle X pyrenaicum Ghene- vard 219. *mollendinense R. Knuth 580. molloides Formanek 577, n. 117. (58, n. 9). ♦monanthum Small 173, n. 187. (168). Monsonia Thunb. 310. monstrum Poir. 513. montanum Dod. 1 30, n. 1 1 fi. montanum J. F. Gmel. 220. montanum Koen. 1 30, n. 1 1 6. *Moorei Phil. 78, n. 42, (69). moschatum L. 282. mosquense Gold. 65, n. 19. ♦moupinense Franch. 1 37, n. 126. (136, 137, 579). multicaule Poir. 394. *multiceps Turcz. 105, n. 84. (45. 104, 105 Fig. 18). multifidum D. Don 185, n. 207. multifidum Jacq. 394. multifidum Patrin 27 2. multifidum Sweet 1 62, n. 1 65. *multiflorum A. Gray 217, n. 257. (216, 580). var. ß. canum Hillebr. 219, n. 257. (216). . var. «. typicum R. Knuth 219, n. 2.57. (216). multiflorum R. Knuth 146, n. 139. (145, 580). ♦multipartitum Benth. 85, n. 52. [78, 79, 87). var. ß. glabrescensHicron. 86, n. 52. var. a. typicum R. Knuth 86, n. 52. var.;/. velutinum R. Knuth 86, n. 52. ♦multiseclum N. E. Brown 166, n. 173. (161). murcicum Gav. 2'i5. Murrayanum hört. 51 5. *muscoideum R. Knuth 87, n. 54. (78, 79, 82 Fig. 1 4). myrrhifolium L. 395. myrrhifoliura Thunb. 398. ß. dissectuni Bergius 398. *nanum Goss. 94, n. 65. (91, 154). napellifolium Schur 127, n. 113. ♦napuligerum Franch. 14 3, n. 135. (4, 138, 144, 579). neapolitanum Nym. 127, n. 113. neapolitanum Terracc. 65, n. 19. ♦Nelsonii Rose 172, n. 185. (168). nemorale Suksd. 53, n. 4. (52, n. 4). nemorosum Ten. 1 56, n. 1 52. *nepalense Sweet 1 92, n. 21 6. (13, 39, 151, 188, 189, 579, 582). nervifolium Poir. 336. nervosum Rydberg 115. *nivale R. Knuth 79, n. 43. (78, 79, 82 Fig. 14, 87). ♦nivcum S. Wats. 1 69, n. 1 78. (167, 174). nodosum Eiclnv. 190, n. 212. *nodosum L. 189, n. 211. (44, 47, 140, 179, 188, 192). novum Winterl, 57, n. 8. numidicum Poir. 586. (273, 274, n. 50, 290). numidicum Salzm. 587. obtusilobum Poir. 516. ♦ocellatum Gamb. 62, n. 17. (36, 60, 61, 62, 66, n. 19). var. y. africanum R. Knuth 62, n. 17. var. angustisectum Engl. 207, n. 235. var. cT. camerunense R. Knuth 63, n. 17. var.«. himalaicumR.Knuth 62, n. 17. var. ß. yunnanense R. Knuth 62, n. 1 7. ♦Ochsenii Phil. 76, n. 36. (69, 72, n. 26). odoratissimum L. 452. odoratissimum erectum Andr. 453. odoralum Burm. f. 452. X oenense Borbas 219. Oenotherae L. f. 419. omphalodeum Lange 62, n. 17. *Onoei Franch. et Sav. 123, n. 107. (108, 122, 180, 583). oreades Panc. 155, n. 154. oreganum Howell 1 1 7, n. 1 01 . Orientale Freyn 122, n. 106. (113; 123, n. 106). Orientale Mill. 155, n. 154. ornatum Aven Nelson 1 1 7, n. 101. *ornithopodum Eckl. et Zeyh. 165, n. 169. (161, 162). ovale Burm. f. 416. *ovatifolium A. Gray 219, n. 258. (216). ovatum Gav. 416. ovatum Jacq. 419. oxalidifolium Andr. 335. oxaloides L. 334. oxoniense Andr. 492. oxyrrhynchum Poir. 226. pallens Andr. 378. pallens Marsch. Bieb. 156, n. 152. pallidum Royle 192, n. 216. palHdum Salisb. 50, n. 3. pallidum Sweet 121, n. 104. palmatisectum Dulac 65, n. 19. palmatum Gav. 98, n. 71. palmatum Picard 51, n. 4. *Palmeri Rose 168, n. 17 5, (167). palustreEdgeworlh etHook.f. 187, n. 208. *palustre L. 176, n. 191. (3, 9, 10, 14 Fig. 6, 15, 18, 24, 25, 44, 47, 70, n. 20, 174, 175, 178, 179, 181, 580). var. minus Ledeb. 176, n. 191. var. nemorosum Brügg. 580, n. 191. 624 Geranium, var. ß. stipulaceumFranch. in, n. 191. var. trifidum Lilw. 580, n. 191. var. tuberosum Schur 176, n. 191. palustre Thunb. i92, n, 216. palustre fl. sanguineo Dill. 176, n. 191. papilionaceum L. 466. *Parryi (Engelm.) Heller 100, n. 72, (99). partitum Willd. 21 3, n. 245. parviflorum Andr. 410. parvlflorum Curt. 48, n. 1. parviflorum Willd. 151, n. 150. parvulum Scop. 253. parvulum Ten. 59. pastinacaefolium Mill. 358. *palagonicum Hook. f. 74, n. 31. (45, 68, 69). patens Royle 192, n. 216. *Pattersonii Rydb. 100, n. 73. (99). patulura Forst, f. 75, n. 33. patulum Vill. 131, n. 116. *Pavonianum Briq. 83, n. 49. (78, 79, 80, n. 46). *pedatifidum Hanks 168, n. 177. (167). pedatum Raf. 220. pedunculare Willd. 172, n. 184. pedunculatum Royle 221. ♦peloponnesiacum Boiss. 111, n. 95. (108, 112). var. libanoticum Boiss. 112, n. 96. peltatum L. 42 2. penniforme Poir. 324. pentagynum Engelm. 114, n. luO. pentandrum Gilib. 275. *peregrinum Thellung 576, n. lüOa. perenno Huds. 152, n. 152. Perreymondii Shuttleworth et Huet 220. (56, n. 7). ♦peruvianum Hieron. 160, n. 161. (157, 159). petraeum Gouan 266. petroselinum L'Her. 275. (281). ♦Pflanzii R. Knuth 576, n. 58a. *phaeum L. 130, n. 116. (9, 10, 19, 22, 44, 45, 132, 133, 184, 577). subsp. austriacum Wiesb. 577. var. balcanicum Terracc. 132, n. 116. f. baldensis Terracc. 1 32, n. 116. f. catriensis Terracc. 132, n. 116. ß, fuscum DG. 1 32, n. 1 1 6. subvar. fuscum Rouy et Foucaud 130, n. 116. subf. fusca Terracc. 132, n. 116. f. gallica Terracc. 132, n. 116. var. genuinum Rouy et Foucaud 130, n. 116. f. graeca Terracc. 132, n. 1 16. f. helvetica Terracc. 132, n, 1 1 6. y. lividum DG. 1 32, n. 1 1 6; 577, n. 116. subsp. lividum (L'Her.) Hayek 577. var. ß. lividum (L'Her.) Pers. 131, n. 116. var. lividum Terracc. 132, n. 116. var. maculatum Schur 130, n. 116. var. nodosum Schur 130, n. 116. subvar. nodosum Terracc. 132, n. 116. var. «. normale Terracc. 132, n. 116. subf. patula Terracc. 132, n. 1 1 6. subf. planipetala Terracc. 132, n. 116. f. pyrenaica Terrae. 132, n. 116. ß. reflexum (L.) Terracc. 132 n. 116. f. serbica Terracc. 132, n. 116. var. subreflexum Terracc. 132, n. 116. «. vulgatius DG. 132, n. 116. phaeum Sebast. et Maur. 132, n. 117. phaeum Siev. 121, n. 104. philonotum DG. 51, n. 4. pictum Andr. 379. *Pilgerianum R. Knuth 106, n. 85. (104). pilosum Andr. 341. pilosum Gav. 333. ♦pilosum Forst, f. 7 5, n. 33. (69). var. grandiflorumR. Knuth 75, n. 33. pilosum Thuill. 278, n. 51. (281). pimpinellaefolium Moench 279. pingue Thunb. 542. pinnatifidum ßurm. f. 339. pinnatifidum Moench 284. pinnatifidum Picard 55, n. 6. pinnatum Andr. 347. pinnatum L. 347. platyanthum Duthie 121, n. 104. (122). *platylobum(Franch.)R.Knuth 183, n. 203. (175, 184, 579). platypetalum Fisch, et Mey. 11 I, n. 93. (108, 112, 130, 577, 578). ♦platypetalum Franch. 133, n. 120. (577). phcatum Thunb. 542. *pogonanthum Franch. 184, n. 205. (175, 579). poUinense Terracc. 59. *polyanthes Edgew. etHook. f. 136, n. 124. (46,136, 144). ♦potentillaeiohum DG. 172, n. 184. (46, 168). potentilloides Bonpl. 87, n. 55. potentilloides L'Her. 51 , n. 4. ♦potentilloides Klotzsch 1 88, n. 209. (151, n. 150, 175;. praealpinum Beck 577. praecox Gav. 277. praemorsum Andr. 391. pratcnse Jinuma 1 81 , n. 1 99. ♦pratense L. 127, n. 113. (3, 5, 8 Fig. 4, 9 Fig. 5, 1 0, 1 6 Fig. 9, 1 8 Fig. 10,19, 22, 24, 25, 31, 44, 109, 113, 129, 130, 137, 140, 178, 181, 185, 206, 207, 579, 580). var. y. Buschianum Wo- ronow ^129, n. 113. var. cyanostemon Boiss. 128, n. 113. var. ß. diffusum Woronow 129, n. 113. subsp. y. finitimum Wo- ronow 129, n. 113. var. Litwinowi Woronow 128, n. 11H. var. y. pallescens Woro- now 128, n. 113. var. piloso-canescens Schur 127, n. 113. subsp. ß. Ruprechtii Wo- ronow 128, n. 113. var. subalpinum Schur 127, n. 113. subsp. «. typicum Woro- now 128, n. 113. var. valde pilosum Schur 127, n. 113. ♦Pringlei Rose 1 00, n. 74. (99). procumbens Andr. 411. proliferum ßurm, f. 339. prolificum var. pinnatum L. 346. var. proliferum L. 339. propinquum Salisb. 55, n. 6. prostratum Gav. 139, n. 127. proximum Steud. 71, n. 24. pseudo-moUe Ind. Kew. 221 . pseudopusillum Schur 49, n. 1. Geranium. 625 pseudo-sibiricum Franch. et Sav. 125. (583). pseudo-sibiricum Ledeb. 1 J5. pseudo-sibiricum Maxim. U1, n. 132. (125). ♦pseudo-sibiricum J. May. 124, n. 110. (108). var. «. eglandulosum Trautvetter 125, n. 110. var. ß. glandulosum Traut- vetter 125, n. 110. y. grandiflorum Regel 1 25. ß. striatum Regel 125. a. typicum Regel 125. pseudo-villosum Schur 58, n. 9. *psilostemon Ledeb. 112, n. 97. (108). pubescens Thunb. 543. pubescens Willd. 1 46, n. 1 40. pulchellum Poir. 379. *pulchrura N. E. Brown 157, n. 157. (152). pulverulentum Cav. 243. pulverulentum Desf. 244, n. 18. *pumilum R. Knuth 88, n. 58. (79). pumilum Picard 152, n. 152. pumilum Poir. 490. punctatum Andr. 332. I punctatum Cav. 232. pungens Poir. 439. purpurascens Poir. 324. purpureum Bouch. 67. subv. albiflorum Rouy 67. var, eriosepalum 66, n. 1 9. var. a. genuinum Rouy 67. (68). var. ?7. intricatum Gren. 67, 68. var. d^. littorale Rouy 67, 68. var. C- mediterraneum Jord. 67, 68. var. i. minutiflorum Jord. 67, 68. var. modestum Rouy 68. subvar. scopulicolum Jord. 67. var. ß. semiglabrum Jord. 67, 68. var. y. simile Jord. 67, 68. var. tf. Yillarsianum Jord. 67. purpureum Gilib. 1 76, n. 1 91 . purpureum Mill. 67. purpureum Vill. 67, n. 19. purpureo-caeruleum Ledeb. 119, n. 103. ♦pusillum ßurm. f. 48, n. 1. (17, 22, 25, 32, 44, 47, 52, 59, 73). var. albiflorum Schur 48, n. 1. var. axilliflorum Schur 48, n. 1; 49, n, 1. A. Engler, Das Pflanzenreich. IV ß. delicatulum Ten. etGuss. 49, n. 1. var. gracillimum Terracc. 48, n. 1. subf. humifusa Schur 49, n. 1. f. humile Bueck 48, n. 1. var. humile (Cav.) 49, n. 1. var. humile DG. 48, n. 1. var. luxurians Terracc. 49, n. 1. f. 1. major Terracc. 49, n. 1. var. majus grandifolium Schur 48, n. 1. var. malvaefolium Schur 51, n. 4. f. 2. minor Terracc. 49, n. 1. f. minus Fries 48, n. 1. «. normale Terracc. 49, n. 1. var. rigidum Schur 48, n. 1. pusillum var. Phil. 75, n. 34. pusillum Lahr, et Heg. 51, n. 4. pusillum X pyrenaicum Hausskn. 220. pusillum XpyrenaicumBrüg- ger 152, n. 152. *Pylzowianum Maxim. 144, n. 136. (4, 138, 144, 579). pyrenaeum Bub. ^ 52, n. 1 52. *pyrenaicum Burm. f. 152, n. 152. (8 Fig. 4, 9, 10, 22, 25, 26, 31, 44, 46, 69, 74,136,152, 157, 195, 580). var. albiflorum Schur 1 52, n. 152. f. 2. algeriensis Terracc. 154. b. australe Terracc. 154. var. J". depilatum Somm. et Levier 154, n. 152. var. diffusum Ten. 154. var. gracilescens Terracc. 154. var. grandiflorum Schur 152, n. 132. f. 1 major Terracc. 154. var. Minaae Loj. 154. f. 2. minor Terracc. 154. var. montanum Terracc. 154. var. mutilum Beck 580, n. 152. var. nanum (Coss.)Terracc. 154. «. normale Terracc. 154. var. parviflorum Schur 152, n. 152. var. y. patulivillosum Hausskn. et Bornm. 4 54, n. 152. (Embryophyta siphonogama) 129. f. pilosum Rupr. 154, n. 152. f. 1. sicula Terracc. 154. var. subvillosum Schur 152, n. 152. var. «. typicum Woronow 154, n. 152; 580, n. 152. var, umbrosum W. K. 1 54. var. ß. umbrosum Reichb.f. 154, n. 152. var. velutinum Boiss. et Buhse 154, n. 152. pyrenaicum X pusillumBrüg- ger 580. quercifolium L. f. 472. quinatum Poir. 391. ♦quinquelobum Wedd. 4 60, n. 162. (157). quinquevulnerum Andr. 485. radiatum Andr. 325. radiatum Small 199. (198). radicans DC. 192, n. 216. radicatum Lapeyr. 269. radicatum Marsch.-Bieb. 96, n. 68. (97, n. 68). Radula Cav. 477. Radula Roth 512. Raii Lindl. 63, n. 18. raniosissimum Cav, 386. ranunculifolium Schur 1 1 9, n. 103. ranunculoides Burm, f.543. rapaceum L. 34 8. ♦rapulum St. Hil. 77, n. 40. (69). ♦rectum Trautv. 182, n. 201. (173, 184). var. «. glabratum Trautv. 182, n. 201. var. ß. villosulum Trautv. 182, n. 201. var. y. villosum Regel 182, n. 201. rectum villosulum Herder 186, n. 207. rcflexum Andr. 337. ♦reflexumL. 132,n. 117; 577, n, 117. (130, 132, 133, 133, 242). ♦refractum Edgew. et Hook. f. 135, n. 21. (130, 133, 134 Fig. 19, 579). regale Rydberg 198. (197). Reichardii Murr. 253. ♦Reinii Franch. et Sav. 122, n. 105. (108, 583). ♦Renardii Trautv. 109, n. 91. (107). Renardii X platypetalum Woronow 220. ♦renifolium Hieron. 1 58, n. 159. (46, 157, 159 Fig. 21). ♦reptans R. Knuth 21 4, n. 2 48. (210). ♦resimum Small 194, n. 219. (189). 40 626 Geranium. retrorsum L'Her. 75, n. 33. revolutum Andr. 335. revolutum Jacq. f. 477. rhaeticum Brügger 4 52, n. 152, 580. ribesioides Burm. f. 459. ribifolium Poir. 459. *Richardsoni Fisch, et Trautv. in, n. 100. (108, 115, 117, n. 101, 135, 577). var. intermedium 0. Ktze. 100, n. 73. Richardsonii Wats. 118, n. 101, rivale Vill. 126, n. 111. rivulare Vill. 126, n. 111. *Robertianum L. 64, n. 19. (4, 7, 9, 10, 11, 13, 14 Fig. 6, 15, 18, 19, 20, 22, 23 Fig. 11, 25, 26, 32, 36, 44, 45,61,64, 67, 160. 161, 191, 575, 579). var. alpinum Gaud. 65, n. 19. var. y. crassicaule Rouy 67. var. dasycarpon Beck. 575, n. 19. subsp. eurobertianum Briq. 65, n. 19, 67. var. fl. albo Gaud. 65,n. 1 9. var. «. genuinum Gren. et Godr. 65, n. 19; 575, n. 19. var. glabrum Franch. et Sav. 65, n. 19; 582. f. glabra 67. var. 6. graniticarum Martr.-Don. 67. var. incisum St. Hil. 65, n. 19. var. laciniatum Bckh. 65, n. 19. var. latisectum Schur 65, n. 19. var. leucanthum flore albo Dum. 65, n. 19. var, macropetalum Briq. 67. var. mediterraneum Rouy 66, n. 19. var. mosquense Ledeb. 65, n. 19; 575, n. 19. var. parviflorum Viv. 66, n. 19. var. ß. purpureum (Vill.) DG. 66, n. 19; 575. n. 19. subsp. purpureum Mur- beck 67, n. 19. var. purpureum Panguy 67. var. purpureum Schur 65. n. 19. f. robusta Rouy 67. f. rubescens Rouy 67. var. ß. rubricaule Hörn. 66, n. 19, 67. f. subglabrum Grognot 67. var. tenuisectum Albow 66, n. 19. var. tenuisectum Schur 65, n. 19. var. terebinthinaceum Schur 65, n. 19. var. typicum Beck. 575, n. 19, f. umbraticum Wester- lund 65, n. 19. *robustum 0. Ktze. 166, n. 172. romanum Burm. f. 284, romanum versicolor Park, 189, n. 210. ro^eo-caeruleum Gihb. 50, n. 3. roseum L'Her. 221. *Rosthornii R. Knuth 1 80, n. 196. (175, 579). rotundifolium Fries 48, n. 1 . rotundifolium Gay 76. var. minor Bert. 76. ♦rotundifolium L. 55, n. 6. (7 Fig. 3, 44, 48, 73, 77). subvar. albiflora Rouy et Fouc. 55, n. 6. var. americana St. Hil. 73, n. 29. var. ß. angustilobum Rouy et Fouc. 56, n. 6. var. caespitulosum Loj. Poj. 56, var. genuinum Rouy et Fouc. 55, n. 6. var. fohis palmatipartitis Ball 56, n. 6. var, trichospermum Sanio et Borbas 55, n. 6, rotundifohum Pollich 48, n, 1, rubellum Moench 65, n, 1 9, rubens Thunb, 542, 543. *rubifolium Lindl. 1 93, n, 21 7, (188). *Ruizii Hieron. 81, n. 48. (78, 79). rupestre Gav. 267. ♦rupicolum Wedd. 148, n, 145. (46, 140, 145). ruthenicum Uechtritz 195, n. 221. rutilans Ehrh. 98, n. 71. saltuense Schtdl. 101, n. 75. ♦sanguineum L. 138, n. 127. (3, 7,9, 10, 14 Fig. 6,15, 18, 22, 23 Fig. 11, 24, 25, 28, 29, 35, 44, 46, 140, 149, 16t, 580). var. genuinum Rouy et Fouc. 138, n, 127, var, haematodes Burm. f. 139, n. 127. y. latifolium Parlat. 140. var, latipartitum Petunni- kov 579, n. 127. var, monstrosum 139, n. 127, var. ß. prostratum (Gav.). Pers. 139, n. 127, subsp. G. sanguineiforme Rouy 140. saxatile Camer. 63, n. 1 8. saxatile Karel. et Kiril. 187, n. 207. scabrum L, 462. scandens Poir. 440, *Schiedeanum Schlechtd, 1 72, n. 186. (168 n. 177, 174). ♦Schlechten R, Knuth 207, n. 234. (202.) Schrenkianum Trautv. 50, n, 3, scopulicolum Jord. 65, n. 1 9. Seemannii Peyr. 197, n. 222. (200). var, macranthum Briq, 197, n. 222, var. minoriflorum Briq. 197, n. 222, sehnum Andr, 348, var. flavum Andr. 348. semiglabrum Jord. 66, n. 19. semiorbiculare Hort. 55, n. 6. semitrilobum Poir. 469. ♦senecioides R. Knuth 73, n, 30. (68, 69, 74). senecioides Poir, 401. ♦sepalo-roseum Rusby 215, n, 253, (210). sericeum Harv. 162, n. 164. ♦sericeum Willd. 80, n. 45. (8, 78, 79, 81, 82 Fig. 14, 83, 87). var. microphylla Wedd. 80, n. 46. var. typicum 80, n. 45. serratum Thunb. 5^3. ♦sessiMorum Gav. 83, n, 50. (45, 78, 79, 81, 83, 89). var. acaule Reiche 83, n. 50. var. y. compactum R. Knuth 85, n. 50. var (f. glabrum R. Knuth 85, n. 50. var. ß. lanatum R. Knuth 85, n. 50. var. ß. typicum R. Knuth 83, n. 50. (84 Fig. 15, 85). setosum Thunb. 543. ♦shikokianum Matsum. 182, n. 200. (175, 583). sibbaldioides Benth. 88, n. 57. ♦sibiricum L. 195, n. 221. (35, 47, 579, 580, 582). sibiricum Miq. 192, n. 216. sidaefolium Thunb. 448. ♦Sieboldii Maxim. 1 35, n. 1 23. (125, 130,181, 182, 583). ♦simense Höchst. 203, n. 229. (47, 63, 202, 203, 204 Fig. 26, 206, 207). Geranium. 627 f. apricaVatke205, n. 230. var. y. glabrius Oliv. 205, n. 229. var. ß. repens Oliv. 205, n. 229. simile Jord. 65, n. -19. *sinense R. Knuth 577. (579). Sintenisii Freyn 156, n. 155. (i52). *soboliferum Komarov 143, n. -134. (138, 583). ♦Sodiroanum R. Knuth 210, n. 240. (210, 2H Fig. 27, 214). Sonderianum C. Muell. 107, n. 87. *Soratae R. Knuth 21 2, n. 243. (210). *sparsiflorum R. Schlechter 206, n. 232. (202). spathulatum Andr. 325. var. curviflorum Andr. 325. speciosum Andr. 514. speciosum Steud. 313. speciosum Thunb. 310. spinosum Burm. 313. splendens Poir. 51 1 . *squamosum Phil. 77, n. 40. (69, 76). stenopetalum Andr. 491. Stephanianum Poir. 272. Steveni Poir. 272. stipulaceum L. f. 378. ^stipulare G. Kuntze 58, n. 9. stramineum Triana 89, n. 59. (79). *striatum L. 189, n. 210; 582, n. 210. (27 Fig. 12, 28, 47, 188, 189). var. glabratumForm. 1 89, n. 210; 582, n. 210. f. glabratum Vandas 582, n. 210. var. parvulumTerracciano 189 n. 210. striatum (Clairv.) Man. 126, n, 111. ♦strictipes R. Knuth 581, n. 204a. (579). strictum Picard 55, n. 6. strigosum Burm. f. 543. ♦strigosum Franch. 184, n. 204.(117, n.101, 175,178, 184, 577, 579, 581). var. /9. gracile Franch. 1 84, n. 204. var. ß. grandiflorum Franch. 184, n. 204. var. hispidissimumFranch. 183, n. 202. var. platylobum Franch. 183, n. 203. strigosum Rydb. 118, n. 101. *Stuebelii Hieron. 159, n. 160. (157, 159, 160 Fig. 22). *subargenteum Lange 95, n. 67, (92). subcaulescens L'Her. 92, n. 64. var. genuinum Boiss. 92, n. 64. var. lazicum Woronow 94, n. 64. var. leucophaeum Hausskn, et^ornm. 94, n. 64. f. pallidiflora Freyn 94, n. 64. var. palmatipartitum Hausskn. 94, n. 64. var. subacutum Boiss. 94, n. 64. subcoeruleum Schleich. 131, n. 116. subdivaricatum Schur 57, n. 8. *submolIe Steud. 71, n, 23. (68, 69, 73). *subnudicaule Turcz. 1 07, n. 88. (10'., 106). subrotundum Ehrh. 55, n. 6. *subsGriceum R. Knuth 49, n. 2. (47, 48). *subulato-stipulatura R. Knuth 1 99, n. 222. (196). *subumbelliforme R. Knuth 123, n. 108. (108, 136). *superbum R. Knuth 140, n. 128. (138, 149). *sylvaticum L. 119, n. 103. (5, 19, 22, 26, 35, 45,108, 109. 113, 120, 127, 130, 183^ 577). var. albiflora Kryloff 120, n. 103. ß. alpestre Schur 577^ n. 103. var. alpinum Rupr. 120, n. 103. f. angustisectum Beck 577. var. batrachioides DG. 1 1 9. n. 103. y. eglandulosum Cclak. 577. f. eglandulosum Strobl. 577. var. hirsutum Rupr. 121, n. 103. f. latisectum Beck 577. subsp. Lemanianum Schinz et Keller 126, n. 112. var. myriadenum Somm. et Lev. 121, n. 103. var. parviflorum Knaf 1 1 9, n. 103. y. parviflorum Knaf 577, n. 103f. (T. Stroblii Hayek 577, n. 103. f. subeglandulosum Rupr. 121, n. 103. f. sublilacinum G. G. Wes- terland 121, n. 103. «. typicum Beck 577. var. typicum Rupr. 119, n. 103; 577. var. Wanneri Briq. 120, n. 103. sylvaticum Saulcy (et Mi- chonj 112, n. 96. sylvaticum Ucria 1 89, n. 21 0 sylvestre Olaf et Bd. 119, n. 103. tabulare Burm. f. 426. tabulare L. 431. tataricum Poir. 288. tauricum Rupr. 185, n. 207. tectum Thunb. 543. tenellum Andr. 336. ♦tenue Hanks 104, n. 82, (99, 102 Fig. 17). tenuifohum Poir. 381. terebinthinaceum Ait. 493 ternatum L. f. 438. tetragonum L. f. 390. texanum A. Heller 53, n. 4 thermale Rydberg 52, n. 4, *Thodei R. Schlechter 164, n. 168. (161). Thunbergii Sieb, et Zucc. 192, n. 216. tomentosum Thunb. 543. tordylioides Desf. 283, n. 53. tottum Thunb. 543. *transsylvanicum Schott et Kotschy 1 40, n. 129.(138). ♦Traversii Hook. f. 1 51 , n 1 51 . trianguläre Forsk. 241. trichostomum Poir. 417. tricolor Kerner 421. tricolor arborea Andr. 421. tricolor var. ovalifolium Andr. 488. *tridens Hillebr. 217, n. 256. (216, 218 Fig. 28). trifidum Burm. f. 337. trifolium Cav. 240. trigonum Scop. 390. triiobatum Jacq. 240. trilobum C. Koch. 190, n. 212, 191. trilobum Thunb. 543. ♦trilophum Boiss. 60, n. 13. (63). var. ß. maculatum Bornm. 61, n. 13. ♦tripartitum R. Knuth 191, n. 213. (188). triphyllum Poir. 336. triste Gav. 35 S. triste L. 358. trolliifolium Small 118, n. 101. (117). *tuberaria Gamb. 1 44, n. 1 37. (138, 144). tuberoso proximum Bertero 71, n. 24. tuberosum Boiss. 97, n. 69. 40* 628 Geranium Hoarea ♦tuberosum L. 96, n. 68. (4, 35, 45, 72, 95, 98, 144). var. Charlesii Aitch. et Hemsley 96, n. 68. var. debile Ball 97, n. 69. (97, n. 68). var. «. genuinura Boiss. 96, n. 68. f. hirtum Formanek 577, n. i17. var. £. inciso-dentatum Woronow 97, n. 68. var. ß. linearifolium Boiss. 97, n. 68. var, linearilobum 0. Ktze. 97, n. 68; var. macrostylura Boiss. 96, n. 68. var. cf. pinnatifidum Wo- ronow 97, n. 68. ß. radicatum 0. Ktze. 96, n. 68. var. y. transversale Karel. et Kiril. 97, n. 68. tuberosum Marsch. Bieb. 97, n. 68. *tucumanum R. Knuth 147, n. 142. (U5). ülassovianum Fisch. 1 78, n. 194. ♦umbelliforme Franch. 137, n. 125. (136, 579). umbrosum Waldst. et Kit. 154, n. 152. unduiatum Andr. 322. var. minor Andr. 322. *uniflorum Hayata 580, n. 132a. (582). uniflorum Pacho 258. urosepalum Aschenborn 1 93, n. 218. (194). *vagans Baker 208, n. 236. (202). valde-pilosum Schur 127, n. 113. variabile Moench 1 95, n. 22 1 . variegatum L. f. 426. variegatum Wender 221. varium L'Her. 92, n. 64. *velutinum Turcz. 107, n. 89. (104). *Venezuelae R. Knuth 201, n. 227. (196). venosum Pers. 119, n. 103. verbascifolium Andr. 488. verbascifoliura Steud. 488. Villarsianum Jord. 65, n.19; 67, n. 19. subvar. albiflorum 66, n. 19, villosum Gmehn 381. villosum Mill. 358. villosum Ten. 58, n. 9; 59. villosum Thunb. 543. var. ß. frutescens Thunb. 381. var. y. hirtum Thunb. 381 . var. a. villosum Thunb. 381. virgineum Poir. 322. viscidulum Fries 55, n. 6. viscosissimum Fisch. etMey. 117, n. 101, viscosum Gilib. 55, n. 6. viscosum Mill. 275, vitifolium L. 468. vulcanicola Small 1 99, (1 98), vulgare Gueldenst. 221. ♦Wallichianum D. Don 194, n, 220. (8, 13, 39, 135, 177, 178, 185, 189, 193, 579). Walpersianum Hieron. 88, n, 58. *Weberbauerianum R, Knuth 145, n. 138, (144). ^Weddcllii Briq, 80, n. 44. (78, 79). ♦Whytei Baker 208, n. 237. (202. 208). * Wilfordii Maxim, 1 9 1 , n, 21 4, (188, 579, 582, n, 216a), Winterli Roth 57, n, 8, WislizeniS,Wats. 198. (197, n. 222). *Wlassowianum Fisch. 178, n. 194. (175, 179, 180, 181, 184, 579, 581). f. incana Maxim, 179, n, 195. f. setoso - pilosa Maxim. 179, n. 195. *ycmcnse Deflers 60, n. 12. (23 Fig. 11, 25, 26, 60). *ycsoense Franch. et Sav. 181 , n. 198. (143, 175, 583). var. pseudo-pratense Na- kai 581, n. 198. (582, 583). *yunnanense Franch. 178, n, 193. (175, 579). zonale L. 443. (32). Geum pseudo-molle Pantocs. 221. Gibbosa DC. (subsect.) 317. Gifdorn 314. Glaucescentia DG. (subsect.) 317. Glaucescentia Turcz, (sect.) 376. Glaucophyllum Harv. (sect,) 435, (6, 17, 37, 320, 424). Gloire de Clermont 42, Graciha R. Knuth (sect,) 104, (35, 45, 100), Grenvillea Sweet (gen,) 320, conspicua Sweet 333. Grielum tenuifolium L, 221, Gruina Willk, et Lange (subsect.) 254.(34,38,223,224,260, 266), Gruinalia Batt. et Trabut 254. (224). Gruinum Griseb, (sect.) 221, I Guttata Brumh. (subsect.) 233. (33, 34, 221, 222, 225, 237, 248. Harzmäntel 10. Herodium Reichenb. 221. ciconium Reichenb. 260. cicutarium Reichent). 275. var. chaerophyllum Reichenb. 278, n. 51. var, pilosum Reichenb. 278, n. 51. laciniatum Reichenb. 241, littoreum Reichenb, 249.- malacoides Reichenb. 246, maritimum Reichenb. 251. moschatum Reichenb. 282, pimpineUifolium Reichenb. 279. Heyntame 332. Hinahina 217. Hoarea DG. (sect.) 320. (4, 5, 8, (17, 22, 37, 40, 317, 323, 333, 334, 345, 349, 480). Hoarea Sweet (gen.) 320. (316, 317). X amoena Sweet 497, angustifoHa Eckl. et Zeyh. 326. appendiculata Eckl. et Zeyh, 349, astragaUfoha Eckl, et Zeyh, 347. atra Eckl. et Zeyh. 340. X atrosanguinea Sweet 482. aurita Eckl. et Zeyh, 335. barbata Eckl, et Zeyh, 324, 339, bijuga Eckl. et Zeyh. 337. bipinnatifida Eckl. et Zeyh. 339, campestris Eckl. et Zeyh, 341. carinata Sweet 348. cihata Eckl, et Zeyh. 322. X coluteaefolia Sweet 507. X Golvihii Sweet 50 7. corydaliflora Eckl. et Zeyh. 348. corydaliflora Sweet 348. depressa Sweet 323. dioica Sweet 340. X elegans Sweet 482. elegans X Hoarea mela- nantha Sweet 507. ensata Eckl. et Zeyh, 327, erythrophylla Eckl, et Zeyh, 324, eupatoriaefoliaEckl, etZeyh. 340, 346, fissifolia Eckl, et Zeyh, 339. foliolosa Eckl. et Zeyh. 347. galegifolia Sweet 543. gracilis Eckl. et Zeyh, 331, X hedysarifoHa Sweet 511, heterophylla Eckl. et Zeyh, 340, hirsuta Eckl. et Zeyh. 340. Hoarea Monsonia 629 X intertexta Steud. 496. X labyrinthica Sweet 482. laciniata Eckl. et Zcyh. 324. lancifolia Eckl. etZeyh. 322. lessertiaefolia Eckl. et Zeyh. 347. linearis Eckl. et Zeyh. 323. (324). literata Sweet 543. longifolia Eckl. et Zeyh. 322. magica Colv. 543. marginata Sweet 543, melanantha Sweet 340. melanantha X Pelarg. ardens Sweet 507. melanantha X Hoarea cory- daliflora Sweet 483. nivea Eckl. et Zeyh. 340. nivea Sweet 324. nutans Sweet 348. ornithopifoha Eckl. et Zeyh. 347. ovalifolia Eckl. et Zeyh. 335. X ovahfoha Sweet 510. parnassioides Eckl. et Zeyh. 335. pectinata Eckl. et Zeyh. 323. penniformis Eckl. et Zeyh. 324. pilosellaefoha Eckl. et Zeyh. 322. pinnata Eckl. et Zeyh. 347. prolifera Eckl. et Zeyh. 339. purpurescens Eckl. et Zeyh. 324. radiata Eckl. et Zeyh. 322. rapacea Eckl. et Zeyh. 348. reticulata Sweet 325. revoluta Eckl. et Zeyh. 335. rhoeadifolia Eckl. et Zeyh. 340. X selinifolia Sweet 5i 0. setosa Eckl. et Zeyh. 340. X setosa Sweet 510. X sisymbriifoha Sweet 508. strigosa Eckl. et Zeyh. 340. theiantha Eckl. et Zeyh. 331. trifoliolata Eckl. et Zeyh. 31 7. undulaeflora Sweet 340. X varia Sweet 483. X venosa Sweet 482. violaeflora Eckl. et Zeyh. 340. violaeflora Sweet 324. virginea Eckl, et Zeyh. 322. Hokogata-furo 582. Hyperum Presl 550. trifidum Presl 552. Jenkinsonia (Sweet) Harv. (sect.) 390. (17,37, 40, 316, 317, 323, 333, 393). Jenkinsonia (gen.) Sweet 390. antidysentericaEckl. et Zeyh. 391. (392). coriandrifolia Sweet 396. dichotoma Eckl. et Zeyh. 373, 374. pendula Sweet 398. quinata Sweet 39<. Synnoti Sweet 398. tetragona Sweet 390. Incana Reiche (sect.) 1 61 . (35, 46, 168, 203). Incanoidea R. Knuth (sect.) 167. (35, 46, 100, 168). Incarnata Brumh. (subsect.) 232. (34, 222, 224). Inkrup Doorn 31 4. Integra R. Knuth (subsect.) 321. (320). Isopetaloidea DC. (subsect.^ 316, 317. Isopetalum Eckl. et Zeyh. (gen.) 424. (316, 317). alchemilloides Eckl. et Zeyh. 428. (429). aphanoidesEckl. etZeyh.430, articulatum Eckl. et Zeyh. 428. (430). dimidiatum Eckl. et Zeyh. 430. elongatum Eckl. etZeyh. 431. geranioides Eckl. et Zeyh. 428. (430). ranunculophyllum Eckl. et Zeyh. 430, n. 162. Larrea trigyna Kunze 552, 554. Laxicaulia R. Knuth (sect.) 208. (36, 47). Ledocarpeae Meyen (fam.) 549. Ledocarpon Desf. 554. chilense Steud. 557. chiloense Desf. 557. cistiflorum Meyen 557. Meyenianum Steud. 555. Ledocarpum DG. 554. argenteum Presl 555. microphyllum Phil. 555. pedunculare Lindl. 555. Leiocarpa Terracc. 44. Leiosperma Terracc. 44. Ligularia (Sweet) Harvey (sect.) 376.(6, 8,17, 37, 317, 386, 435). Ligularia Sweet (gen.) 376. canescens Sweet 385. dissecta Eckl. et Zeyh. 382. hirta 382. incisa Eckl. et Zeyh. 385. ionidiflora Eckl. etZeyh. 388. ramosissima Eckl. et Zeyh. 386. (387). tenuifoha Eckl. et Zeyh. 381 . (382). trifida Eckl. et Zeyh. 388. villosa Eckl. et Zeyh. 381. (382). Lineata DG. (subsect.) 317, 455. Linostigma Klotzsch (gen.) 573. petiolatum Klotzsch 573. Linostigma (Klotzsch) Reiche (sect.) 573. (559). Lobata Rouy (sect.) 224. Longirostrata Rouy (subsect.) 224. Lophoidea Terracc. 44. Lucida R. Knuth (sect.) 60. (4, 36, 44, 64). Macraea (Lindl.) R. Knuth (sect.) 559. Macraoa Lindl. (gen.) 559. cordata Meyen 561. crenata Hook. 565. grandifolia Lindl. 562. parvifolia Lindl. 561, rosea Lindl. 560. (561, 568). Madame de Bruant 42. Magnistipulacea R. Knuth (sub- sect.) 352. Malacoidea Willk. et Lange (subsect.) 240. (34, 222, 224, 225, 250, 254, 272). Martiniera Guill. 550. potentilloides Guill, 552. Martinieria Walp. 550. Mediterranea R. Knuth (subsect.) 107. Mexicana R. Knuth (sect.) 196. (47, 200, 210). Mongy 587. Monospatalla Sweet (subsect.) 316. Monsonia ex pte. L'Her. 311. Monsonia L, 290, n. 3. (4, 6, 13, 17, 33, 34, 38, 39, 43, 2-25, 291, 311, 312). angustifoha E. Mey. 305, n. 21. apiculata E. Mey. 313. (314). arabica Steud, 302, n. 17. asiatica Vicary 301, n. 16. *attenuata Harv. 296, n. 5. (292, 295, 297 Fig. 37). var. lanceolata Schinz 298, n. 8. *betschuanica R. Knuth 298, n. 10. (292, 295). *biflora DG. 305, n. 21. (13, 16 Fig. 9, 17, 39, 292, 304, 306). var. perennis Volkens 300, n. 13. ♦brevirostrata R. Knuth 306, n. 23. (292, 297 *Fig. 37, 304). *ßurkeana Planch. 299, n. 1 1 . (13, 39, 292, 295, 306). Burmannii DG. 313. chumbalensis Wight 301, n. 16. ♦deserticola Dinter 304, n.20. (292, 304). Dregeana Presl 310, n. 29. ♦Drudeana Schinz 304, n. 19. (292, 297 Fig. 37). emarginata L'Her. 302, n. 17. Fiha Andr, 310, n. 28. Filia L.f. 310, n. 27. ♦Galpinii R. Schlechter 301, n. 14. (292, 300). 630 Monsonia Pelargonium Oleum Geranii 39. Olopetalum DG. (sect.) 291. Olopetalum Klotzsch 290. Onj ingambrilo 366. Otidia(LindI.) Harvey (sect.) 369. (6, -17, 37, 3i6, 317, 397, 445). Otidia Sweet 316. Otidia Lindl. (gen.) 369. alternans Sweet 372. Burmannia Eckl. et Zeyh. 371. carnosa Sweet 370. corallina Eckl. et Zeyh. 372. crithmifolia Sweet 373. dasycaulon Eckl. et Zeyh. 370. ferulacea Eckl. et Zeyh, 371. laxa Sweet 370. microphylla Eckl. et Zeyh. 372. Ovatae R. Knuth (sect.) 300. (291, 292, 304). Oxahdaceae 38. Palma Rosae Öl 12. Palustria R. Knuth (sect.) 174. (47, 175, 195, 196). Papilionacea DG. (subsect.) 456. (317). Pelargium (DG.) Harvey (sect.) 455. (6, 11, 17, 39, 41, 316, 317, 320, 435, 439, 480, 492). Pelargoniflora Brumh. (subsect.) 237. (34, 225, 234). Pelargonsäure 12. Pelargonien St. Lag. 316. Pelargonium (sect.) 37. Pelargoninm L'Her. 31 6,n.5 f). (2, 3, 4—6, 8, 10—13, 15, 17, 22-24, 27, 28, 29, 31, 32, 35—40, 43, 232, 291, 309, 316, 317, 349, 354, 390, 402, 453, 480, 587). *abrotanifolium (L. f.) Jacq. 384, n. 102. (376, 377, 385). abyssinicum R. Br. 543. acaule DG. 542. *acerifohum L'Her. 461 , n.206. (456, 457). acerifolium X lanceolatum Sweet 505. *acetosum (L.) Ait.440,n.177. (439, 440). X acidum Sweet 495. *aconitiphyllum(Eckl.etZeyh.) Harv. 361, n. 68. (37, 352, 353, 354, 366). var. «. angustisectum R. __ Knuth 362, n. 68. ^ \) Die Namen für Bastarde unbekannter Herkunft finden sich S. 51 7 ff. aufgezählt; diese iiRjßind in das Register nicht aufgenommen worden. *glandulosissima Schinz et Dinter 306, n. 22. (292, 299, 304). *glauca R. Knuth 300, n. 13. (292, .S03, 307). grandiflora Dinter 300, n. 1 3. ♦grandifoha R. Knuth 303, n. 18 (292, 300). griquana Schlechter 300, n. 13. *heliotropioides (Cav.) Boiss. 294, n. 2. (24, 291, 292, 293). Heritieri Steud. 316. hispida Boiss. 294, n. 2. *ignea Schinz 295, n. 4. (292, 293). incisa Dum. Gours. 31 0, n. 27. *lanceolata (Schinz) R. Knuth 298, n. 8. (292, 295, 296). *lanuginosa R. Knuth 296, n. 7. (292, 295). Lawiana Stocks 301, n. 16. leucotricha Schlechter 309, n. 25. L'Heritieri DG. 316. *lobata Mont. 309, n. 27. (292, 308 Fig. 38. 309, 310). *longipes R. Knuth 294, n. 3. (292,293,295,308 Fig.38). *Luederitziana Pocke et Sjchinz 309, n. 26. (292, 307). macilenta E. Mey. 313. mallica Edgew, 294, n. 2. malvaeflora Schinz 299, n. 1 1 . marginata Klotzsch 302, n. 17. mossamedensis Welw. 312. multifida E. Mey. 312. *natalensis R. Knuth 296, n. 6. (292, 295). *nivea (Decne.) Webb 293, n. 1. (4, 8, 24, 292, 293, 294, 304). obcordata E. Mey. 313, 316. ♦ovata Gav. 302, n. 17. (13, 39, 292, 293, 300, 302, n. 16, 303, 309). var. biflora Harv. 300, n. 13. (296, n. 7; 303). var. glaucescens Engler 301, n. 16. var. lancifolia Szyszyl. 300. (301, n. 13). ♦parvifolia Schinz 307, n. 25. (292, 307, 308 Fig. 38). Patersonii DG. 313. pilosa Eckl. et Zeyh er 310, n. 29. ♦pilosa Willd. 310, n. 28. (292, 309). ♦praemorsa E. Mey. 298, n. 9. (292, 295). recta Dinter 306, n. 21. rosea Dinter 309, n. 25. *senecioides R. Knuth 301, n. 14. (292, 298, 300). *senegalensis Guill. et Perr. 301, n. 16. (291, 292, 293, 300). var. subbiflora Höchst. 302, n. 16. ♦speciosa L. f. 310, n. 29. (7 Fig. 3; 292; 309). spinosa L'Her. 316. tenuifoha Hort. 310, n. 28. tenuifolia Willd. 310, n. 29. ♦transvalensis R. Knuth 299, n. 12. (292, 295). tuberosa Dinter 300, n. 13. *umbellata Harv. 307, n. 24. (292, 307, 309). Mrhe räd 231. Myrrhidium DG. (sect.) 392. (17, 37, 317). Myrrhidium Eckl. et Zeyh. (gen.) 392. anemonifolium Eckl. et Zeyh. 401. artemisiaefolium Eckl. et Zeyh. 387. athamanthoides Eckl. et Zeyh. 396. betonicum Eckl. et Zeyh. 398. buUatum Eckl. et Zeyh. 398. (399). candicans Eckl. et Zeyh. 399. coriandrifolium Eckl.et Zeyh. 396. fruticosum Eckl. et Zeyh. 396. lacerum Eckl. et Zeyh. 398. longicaule Eckl. et Zeyh. 399. multicaule Eckl. et Zeyh. 394. (395). senecioides Eckl. et Zeyh. 401. trianguläre Eckl. et Zeyh. 394. (395). urbanum Eckl. et Zeyh. 400. Natal Wild Tea 39. Neurophyllodea A. Gray (sect.) 216. (36, 47). Nohuanu 217. Norab 315. Nosegay 42. Novra 314, 315. Odontopetalum DG. (sect.) 309. (291, 292, 310). Odoratissima R. Knuth (Sub- sect.) 444. Oenothera scoparia Herb. Ruiz et Pav. 557. Ol emudonoi 434. -^A Pelargonium. 631 vdiT.y. latisectumR.Knuth 362, n. 68. var. ß. medium R. Knuth 362, n. 68. acugnaticum Du Petit Thouars 410, n. 136. acuminatum DG. 542. X acutilobum Sweet 512. adulterinum Eckl. et Zeyh. 469, n. 214. adulterinum L'Her. 469, n. 214. alchemillaefolium Salisb. 428, n. 161. *aIchemilloides (L.) Ait. 428, n. 161. (37, 320, 424, 425, 432). var. ß. aphanoides (Eckl. et Zeyh.) Harv. 430, n. 161. var. «. dentatum Harv. 428, n. 161, 429 Fig. 55. var. ranunculifolium Harv. 430, n. 162. alchemilloides X reniforme R. Knuth 452, n. 192. ♦alpinum Eckl. et Zeyh. 452, n. 192. (444, 445). *alternans Wendl. 372, n. 84. (370). alternans Oliv. 386. althaeaefolium Sahsb, 404, n. 125. *althaeoides (L.) L'Her. 404, n. 125. (402, 404). althaeoideum St. Lag. 404, n. 125. *amatymbicum (Eckl. etZeyh.) Harv. 367, n. 78. (353). amoenum Salisb. 359, n. 64. X amoenum Sweet 497. anceps Ait. 410, n. 136. (36, 317). anceps x reniforme R. Knuth 478, n. 229. anemonifolium Jacq. 398, n. 119. (401, n. 122). *anethifolium (Eckl. et Zeyh.) Harv. 357, n. 60. (352, 353). *angulosum (Mill.) Ait. 460, n. 205. (41, 456, 457, 461, 466, n, 210, 513). var. acerifolium Harv. 461, n. 206. var. truncatum Szyszyl. 362, n. 68. angulosum Szyszyl. 361, n. 68. *angustifolium (Thunb.) DG. 326, n. 6. (321). *angustissimum E. Mey. 421, n. 151. (416, 417 Fig. 54). X anisodonton Sweet 515. X anomalum Sweet 502. X anthriscifolium Sweet 500; 601 Fig. 63. ♦antidysentericum (Eckl. et Zeyh.) Harv. 391, n. 114. (390). aphanoides DG. 542. ♦apiifohum Jacq. f. 359, n. 63. (352, 353, 354). *appendiculatum (L. f.) Willd. 349, n. 48. (5, 8, 338, 545 Fig. 66). arachnoideum R. Knuth 349, n. 49. X ardens Sweet 487. ardens x cortusaefohum Sweet 510. ardens X multiradiatum Sweet 509. X ardescens Sweet 51 1 . arenarium DG. 542. aristatum Sweet 339, n. 30. X armatum Sweet 491, n. 18. ♦artemisaefoUum DG. 387, n. 107. (376, 377, 380 Fig. 50). artemisiaefoliumE. Mey. 384, n. 102. *articulatum (Gav.) Willd. 378, n. 90. (376). *asarifolium (Sweet) G. Don 349, n. 49. (317, 349). X asperifolium Sweet 512. astragahfolium Marloth 339, n. 31. *astragalifoUum Pers. 346, n. 45. (338, 348). var. ß. foliolosum (Eckl. et Zeyh.) Harv. 847, n. 45. var. foHosum Szyszyl. 347, n. 45. var. a. minus Harv. 346, n. 45. var. j/. trifoliolatum (Eckl. et Zeyh.) Harv. 347, n. 45. astragahfolium X fulgidum R. Knuth 497. *astragaloides R. Knuth 478, n. 228. athamanthoides L'Her. 396, n. 119. var. glabrescens Harv. 396, n. 119. X atrosanguineum DG. 482. atrosanguineum Dietr. 360, n. 65. atrum L'Her. 340, n. 31. X atrum 3. varium DG. 483. *attenuatum Harv. 337, n. 28. (335). X aurantiacum Sweet 511. auriculatum E. Mey. 322, n. 1. (324, n. 1). auriculatum Willd. 324, n. 1. auritum Willd. 340, n. 31. *australe Willd. 409, n. 134. (36, 403, 404). var. erodioides Benth. 409, n. 133. australe x incisum Sweet 606. X autumnale hört. 613. X Avronianum Sweet 511. ♦Bachmannii R. Knuth 423, n. 154. (422). balsameumJacq. 464, n. 207. ♦barbatum Jacq. 338, n. 30. (338). ♦Barklyi Scott EUiot 332, n. 1 7. (321, 333, 379, n. 92). X Barnardinum Sweet 500. X Bathoniae Hoare 516. X Beaufortianum Pers. 505. *benguellense (Welw.) Engl. 365, n. 74. (352,353, 544 Fig.. 65). betonicum Jacq. 398, n. 119. betulaefohum Salisb. 457, n. 200. ♦betulinum (L.)Ait. 457,n.200. (455, 457, 480). *bicolor (Jacq.) Ait. 359, n. 64. (352, 353,354, 484Fig.61, 485). biflorum Schlechter 428, n. 160. bifolium E. Mey. 350, n. 49. ♦bifolium (Burm. f.) Willd. 331, n. 14. (321). bifolium floribus maculatis Burm. 331, n. 14. bijugum Steud. 337, n. 27. Xbipartitum DG. 483. bipinnatifidum Steud. 339, n. 30. X bipinnatifidum Sweet 509. X Bishopae Sweet 516. X Blandfordianum Sweet 505. blattarium Jacq. 41 6, n. 1 46. *Bowkeri Harv. 369, n. 80; 587, n. 80. (353, 368 Fig. 46, 369). X Boyleae Sweet 51 6. X Breesianum Sweet 51 6. brevipetalum N. E. Brown 587, n. 83. *brevirostre E. Mey. 410, n. 135. (403, 404). ♦bubonifolium (Andr.) Pers. 345, n. 41. (338). bullatum Jacq. 398, n. 119. Burchellii R. Knuth 448, n. 186. Burmannianum Steud. 371, n. 82. caespitosum Turcz. 419, n. 148. *cafrrum (Eckl. et Zeyh.) Harv. 367, n. 79. (353, 369). callosum E. Mey. 357, n. 60. *Galviniae R. Knuth 344, n. 38. (320, 338). X calycinum Sweet 51 4. 632 Pelargonium. y. angulatum Sweet 514. ß. maculatum Sweet 5i 4. u. verum Sweet 514. *campestre (Eckl. et Zeyh.) Harv. 34'!, n. 33, (338). X campyliaefolium Sweet 509. canariense Willd. 399, n. \ 20. *candicans Spreng.399, n.1 20. (22, 393). X candidum Sweet 505. canum E. Mey. 418, n. 146. canum Pers. 418, n. 146. ♦capillare (Gav.) Willd. 420, n. 149. (416). *capitatum (L.) Alt. 467, n. 212. (39, 320, 456, 457). var. sinuatum Eckl. et Zeyh. 467. capitata m x angulosum R. Knuth 465, n. 210. capitatum x P. ignescens Sweet 51 5. *capituliforme R. Knuth 412, n. 140. (403, 404). capnoidesL'Her. 415,n. 145. cardiifolium Eckl. et Zeyh. 460, n. 205. (461). X cardiifolium Sweet 513. ♦cardiophyllum Harv. 389, n. -m. (376, 378). var. ß. laciniatum Harv. 390, n. 111. X carinatum Sweet 488. carinatumWendl. 348, n. 47. *carneum Jacq. 340, n. 32, (338). ♦carnosum (L.) Ait. 370, n. 81 . (6, 317, 369, 370, 397). var. ß. E. Mey. 371, n. 82. X caryophyllaceum Sweet 504. cataractae Steud. 427. caucalifolium Jacq. 396, n. 119. *caucahdifolium Schlechter 381, n. 95. (376, 377). *Cavanillesii R. Knuth 333, n. 19. (322), centauroides L'Her. 342, n. 37. *ceratophyllum L'Her. 375, n. 88. (370). ceratophyllum Szyszyl. 373, n. 85 X chaerophyllum Sweet 486. ♦chamaedrifolium Jacq. 407, n. 130. (403, 404). X Gharlwoodii Sweet 512. chelidoniifolium SaHsb. 360, n. 66. X cheUdoniifoHum Sweet 511. ♦chelidonium (Houttuyn.) DG. 334, n. 20. (322). X chrysanthemifolium Sweet 516. cihatum Gav. 335. ciliatum L'Her. 324, n. 1. ciliatum Jacq. 324, n. 1. cinetum Baker 431, n. <63. clandestinum L'Her. 409, n. 133. clavatum L'Her. 542. clypeatum Steud. 423, n. 1 53. X coccineum Ehrh. 490. coUinum Schlechter 340, n. 32. *columbinum Jacq.4 1 3, n.1 4 1 . (403, 404, 414). columbinum E. Mey. 414, n. 145. X coluteaefolium Steud. 507. compositum L'Her. 543. compactum Schlechter 346, n. 44. X compactum Sweet 513. X comptum Sweet 510. concavifolium Eckl. et Zeyh. 461, n. 206. (462). concavifolium Pers. 326, n, 4. X concavum Sweet 495. X concinnum Sweet 517. X conclausum Sweet 496. X concolor Sweet 515. ß. majus Sweet 515. «. typicum Sweet 515. X confertifolium Sweet 499. coniophyllum Steud. 357, n. 59. ♦convolvulifolium Schlechter 400, n. 121. (393). coraUinum Steud. 372, n. 84. ♦cordatum L'Her. 464, n. 209. (41, 456, 457, 463). var. ß. lanatum (Thunb.) Harv. 465, n. 209. . var. /. rubrocinctum (Link) Harv. 465, n. 209. var. «. typicum R. Knuth 465, n. 209. X cordatum ß. tomentosum bort. 514. cordifolium Bot. Mag. 465, n. 209. coriandrifolium Jacq. 396, n. 119. coronillaefohum Pers. 347, n. 46. *coronopifolium Jacq. 420, n. 150. (416). coronopifohum var. lineare Harv. 421, n. 151. *cortusaefolium L'Her, 446, n. 182, (388, 444, 445, 447). cortusaefolium Jacq. 426, n. 159. cortusaefolium E. Mey. 388, n. 109. cortusaefolium x (reniforme X echinatum) R, Knuth 510. cortusaefolium x saepeflo- rens Sweet 510. corydaliflorum DG. 348, n. 47. corymbosum Turcz. 458, n. 201. *cradockense (0. Ktze.) R. Knuth 449, n. 187. (444, 443, 430 Fig. 38, 451). crassicaule Bot, Mag. 447, n. 183. ♦crassicaule L'Her. 4 4 6, n. 1 83. (371, 444. 445, 447, n. 183). var. «. album Knuth 447, n. 183. var. ß. maculatum Knuth 447, n. 183. crassicaule E. Mey. 370, n. 81. *crassipes Harv. 381, n. 94. (376, 377). crataegifolium Eckl. et Zeyh. 462, n. 207. ♦crinitum Harv. 327, n. 9, (321, 327). var. congestum Nees 409, n. 134. crinitum Nees 409, n. 133. *crispum (L.) L'Her. 469, n. 215. (11, 456, 457, 479). var. hermanniaefolium Harv. 464, n. 208. var. majus L'Her, 470. crispum X graveolens Sweet 493. ♦crithmifolium^ Smith. 373, n. 86. (370, 373, 374, Fig. 48, 375 Fig. 49, 376). X cruentum Sweet 497; 498 Fig. 62, ♦cucuUatum (L.) Ait. 466, n. 211. (41, 320, 456, 457, 458, 480). cucullatum X ignescens Sweet 515. cucullatum X superbum Sweet 514. cuculliforme E. Mey. 465, n. 209. curvatum Steud. 339, n. 30. X cynobastifolium Willd. 492. X Darnleyanum Sweet 512. dasycaule Haw, 374, n, 87, *dasycaulon Sims 374, n, 87. (370, 374), ♦dasyphyllum E. Mey. 373, n. 85. (370, 374, n. 87, 375). daucifoHum Salisb. 357, n.59. daucifolium Steud. 358, n. 61, daucoides Jacq, f. 358, n. 61. (357, n, 59). Decaisnii Schimper 4 55, n. 198, deltoideum L'Her. 334, n.20. X Dennisianum Sweet 514. densiflorum Steud. 443, n, 180. ♦denticulatum Jacq. 476, n. 226. (457; 478, n. 227). Pelargonium. 633 denticulatum x glutinosum R. Knulh 4 94. depressum Jacq. 323, n. i. depressum Licht. 542. ♦dichondraefolium DG. 448, n. -186. (444, 445, 450, Fig. 58). X difforme Sweet 54 3. X dilalatum Sweet 515. X dimacriaeflorum Sweet 497. dimidialum Steud. 430, n. 161. . dioicurn Ait, 140, n. 31. *dipetalum L'Her. 350, n. 50. (349). dispar N. E. Brown 413, n. 140. *dissectum (Eckl. et Zeyh.) Harvey 382, n. 98. (37 6, 377). X dissectum Sweet 506. distans L'Her. 542. *divaricatum Thunb. 436, n. 178, (435). var. «. glabrum Harv. 438, n. 173. var. ß. scabrum (L'Her.) Harv. 438, n. 173. diversifolium Wendl. 435, n. 171. X Dobreeanum Sweet 517. *Dodii Schlechter 479, n. 231. ♦dolomiticum R. Kniith 386. n. 105. (376, 377, 378). Dregeanum Turcz. 465, n. 209. Drummondi Turcz. 467, n. 212. X dumosum Sweet 513. ♦echinatum (Thunb.) Gurt. 445, n. 181. (6, 320, 444, 445, 447). var. ß. albiflorum Schlech- ter 4 4 6, n. 181. echinatum X reniforme R. Knuth 491, n. 18. echinatum X (reniforme X echinatum) R. Knuth 510. echinatum X saepeflorens Sweet 510. Ecklonii Turcz. 396, n. 119. (397). effusum Schlechter 414, n. 143. elatum E. Mey. 419, n. 148. X electum Sweet 512. *elegans (Andr.) Willd. 419, n. 147. (416). X elegans (Sweet) R. Knuth 497. X elegantulum Steud. 497. ellipticum DG. 542. elongatum Salisb. 431, n. 1G3. emarginatum Moench. 395, n. 1 1 9. *Endlicherianum Fenzl 392, n. 115. (36, 37, 317, 390). ♦Englerianum R Knuth 470, n. 216. (4Ö6, 457, 471 Fig. 60). *ensatum (Thunb.) DG. 327, n. 7. (321, 329). ♦erectum R. Knuth 474, n. 222. (456, 457). eriophyllum Eckl. et Zeyh. 464, n. 209. (465). X eriophyllum Sweet 514. eriostemon Jacq. 41 6, n. 1 4 6. ♦Erlangerianum Engler 455, n. 199. (444, 445). erodioides Hook. 409, n. 1 33. erythraeum DG. 542. erythrophyllum Steud. 324, n. 1. eupatoriaefolium Steud. 346, n. 45. X eximium Sweet 515. ♦exstipulatum (Gav.) L'Her. 387, n. 108. (376, 377, 453). ♦ferulaceum (Burm.) Willd. 371, n. 82. (369, 371, Fig. 47). var. polycephalum Har- vey 372, n. 83. ficaria E. Mey. 335, n. 23. Ficaria Willd. 334, n. 20. ♦filicaule R. Knuth 408, n. 13-2. (303, 404). *fdifolium R. Knuth 402, n. 124. (393). tilipendulifolium Sweet 358, n. 61. fimbriatum E. Mey. 367, n. 78. *Fischeri Engl. 432, n. 166. (425). fissifolium E. Mey. 348, n. | 47. (349). ♦fissifolium (Andr.) Pers. 342, n. 37. (338, 345). fissum Baker 428, n. 161. *flabellifolium Harv. 364, n. 71. (352, 353, 363, 366). flabelhfohum var. benguel- lense Welw. 363, n. 74. flavescens Steud. 390, n. 1 1 2. *flavum (L.) Ait. 357, n. 59. (351, 353). var. daucoides DG. 338, n. 61. flexuosum DG. 542. X flexuosum Sweet 508. *floribundum (Andr.) Ait. 345, n. 42. (338). X floridum Sweet 513. X foliaceum hört. 511. foliis quinqucfidis Burm. 361 , n. 67. foHolosum DG. 347, n. 45. X formosum Sweet 514. X Fothergillii Golv. 51 3. fragile Willd. 388, n. 110. iragrans E. Mey. 404, n. 125. ♦fragrans Willd. 453, n. 194. (405, n. 125, 444, 445). fruticosum E. Mey. 438, n. 173. fruticosum Willd. 395, n. 1 1 9. ♦fulgidum (L.) Ait. 360, n. 66. (41, 352, 353, 480, 503 Fig. 64). fulgidum X astragalifolium R. Knuth 498. fulgidum X (crispum X gra- veolens) R. Knuth 508. fulgidum X Dimacria astra- gahfoha Sweet 497, 498. fulgidum X grandifiorum Sweet 502, 503 Fig. 64. fulgidum X (graveolens X ternatum) R. Knuth 508. fulgidum X Hoarea corydali- flora Sweet 495, 486. fulgidum X Hoarea mela- nantha Sweet 497. fulgidum X Hoarea nutans Sweet 496. fulgidum X Hoarea rapacea Sweet 496. fulgidum X Hoarea reticu- lata Sw^et 496. fulgidum K melananthum R. Knuth 497, 498 Fig. 62. fulgidum X meUssinumSweet 508. fulgidum X pulchellumSweet 499. fulgidum xradulaSweet504. fulgidum X rapaceum R. Knuth 496, fulgidum X rapaceum var. selinum R. Knuth 496. fulgidum X (reniforme X echinatum) R. Knuth 508. fulgidum X reticulatum R. Knuth 496. fulgidum X saepeflorens Sweet 308. fulgidum X sanguineum Sweet 486. fulgidum X verbenaefolium Sweet 508. *fumariifolium R. Knuth 344, n. 40. (331, 338). ♦fumarioides L'Her. 415, n. 143. (37, 403, 404). fuscatum Jacq. 426. n. 159. Galpinii Schlechter 451, n. 191. geifolium E. Mey. 354, n.53. geranioides Steud. 428, n. 16«. *gibbosum (L.) Ait. 361, n. 67. (6, 352, 353), gibbosum X (reniforme X cortusaefoHum) R. Knuth 508. 634 Pelargonium. gibbosum X lobatum Sweet 487. gibbosum X particeps Sweet 508. gibbosum X (renifoime X echinatum) R. Knuth 508. gibbosum X saepeflorens Sweet 508. *Gilgianum R. Schlechter 405, n. 127. (402, 404, 406 Fig. 53). X glauciifohum Sweet 487. X glaucoides Wendl. 506. X glaucophyllum Steud. 506. *glaucum (Burm. f.) L'Her. 435, n. M\. *glechomoides. Rieh. 434, n. 498. (433, 444, 445). *glomeratum Jacq. f. 409, n. 134. *glutinosum (Jacq.) L'Her. 475, n. 223. (456, 457, 475, 476). glutinosum X hispidum R. Knuth 474, n. 222. *Goetzeanum Engler 393, n. 116. (392, 393). gracile Steud. 331, n. 13. . *gracihpesR.Knuth331,n.12. (321). gramineum Bolus 421, n. 151. *grandiflorum (Andr.) Willd. 425, n. 157. (41, 424, 503 Fig. 64). grandiflorum x fulgidum Sweet 500. grandiflorum X glaucum DG. 506. (507). *graveolens L'Her. 475, n. 224. (11, 22, 39, 457, 476). graveolens x echinatum Sweet 505. graveolens x glutinosum R. Knuth 476, n. 225. graveolens x ignescensSweet 517. graveolens X ternatumS weet 504. Grenvilleae Andr. 329. ♦Grenvilleae (Andr.) Harv. 333, n. 18. (322). *griseum R. Knuth 386, n. 1 04. (376, 377). grossulariaefolium Salisb. 410, n. 136. *grossularioides (L.) Ait, 410, n. 136. (36, 403, 404, 409, 411, n. 137. 479). var. anceps Harv. 410, n. 126. var. columbinum Harv. 413, n. 141. var. iocastum Harv. 414, n. 143. var. pubescens Harv. 410, n. 135. hamatuni Jacq. 445, n. 181. *hantamianum R. Knuth 344, n. 39. (320, 338). *hararense Engler 435, n. 1 70. (425). *Harveyanum R. Schlechter 405, n. 126. (402, 404). *Heckmannianum Engl. 363, n. 69. (352, 353, 363 Fig. 45). hederaefolium Salisb. 423, n. 155. X hepaticifolium var. Hoare 514. *heracleifohum Lodd. 334, n. 55. (351, 353). Heritieri Jacq. f. 428, n. 1 61 . *hermanniaefolium Jacq. 4 64, n. 208. (456, 457, 463 Fig. 39). heterolobum DG. 542. heterophyllum L'Her. 340, n. 31. *hcterophyllum Jacq. 336, n. 24. (334). Hippocrepis L'Her. 426, n. 159. ♦hirsutum (Burm. f.) Ait. 339, n. 31. (320, 529, 338, 341). var. ß. carneum Harv. 340, n. 31. var.«.melananthum(Jacq.) Harv. 340, n. 31. *hirtum (Burm. f.) Jacq. 381, n. 96. (317, 376, 377, 501 Fig. 63, 543). hirtum X fulgidum Sweet 500, 301 Fig. 63. hirtum Willd. 333, n. 19. *hispidum (L. f.) Willd. 474, n. 221. (436, 457, 475). X hoareaeflorum Sweet 496. X holosericeum DG. 489. humifusum Willd. 408, n. 131. huraefolium Golv. 361 , n. 68. X hybridum Ait. 490. (42). hypolcucum Turcz. 447, n. 184. *hystrix Harv. 379, n. 91. (376). X iatrophaefolium DG. 494. X ignescens Lodd. 511. X ignescens Sweet 511. (41). ignescens X glutinosum Sweet 517. ignescens X quercifolium Sweet 516. ignescens var. major X quer- cifolium Sweet 516. X ignescens var. sterile Sweet 511. X imbricatum Sweet 51 J. inaequilobum Mast. 432, n. 166. incarnatum Moench. 232. *incisum (Andr.) Willd. 383, n. 103. (376, 377, 382). incisum X hirtum R. Knuth 382, n. 97. *incrassatum (Andr.) Sims 346, n. 44. (338). X incurvum Sweet 508. *inodorum Willd. 409, n. 133. (403, 404, 409). *inquinans (L.) Ait. 441, n. 179. (16 Fig. 9, 42, 440, 443). *intermedium R. Knuth 476, n. 225. (457). X intertextum Sweet 495. X involucratum Sweet 5 1 4.(41 ). ß. albidum Sweet 614. y, incarnatum Sweet 51 4. d\ intermediumSweet51 4. e. lilacinum Sweet 514. «. maximum Sweet 514. C. roseum Sweet 514. *iocastum (Eckl. et Zeyh.) Steud. 414, n. 14 3. (403, 404). ♦ionidiflorum (Eckl. et Zeyh.) Harv. 388. n. 109. (376, 377). X jonquillinum Sweet 510. Juttae Dinter 401. X Kenrickae Sweet 517. lacerum Jacq. 398, n. 119. *Iaciniatum R. Knuth 412, n. 139. (403, 404). laciniatum E. Mey. 339, n. 30. laciniatum Pers. 324, n. 1. X laciniatum Steud. 509. *laevigatum (L. f.) Willd. 436, n. 172. (435, 437 Fig. 56). ß. compositum DG. 542. var. oxyphyllum Harv. 436, n. 172. X Lamberti Sweet 513. lanatum DG. 465, n. 209. lanceolatum Hort. 433,n.171. lancifolium Steud. 322, n. 1. X lasiophyllum Sweet 511. lateripedatum St. Lag. 423, n. 155. *lateripes L'Her. 423, n. 155. lavateraefolium Steud. 44.1, n. 179. X Lawrenceanum Sweet 508. laxatum Harv. 359, n. 61, laxum G. Don 370, n. 81. X Leghkeckae Sweet 512. *Leipoldtii R. Knuth 342, n 36. (320, 338, 343 Fig. 44). X leptopetalum Steud. 491. leptopodium Bolus 420, n. 149. lessertiaefolium Steud. 347, n. 45. *leucophyllum Turcz. 451, n. 191. (444, 445, 450 Fig. 58, 452). Pelargonium. 635 leucophyllum Yun. 405 n. <25. lignosum Spreng. 542. X ligulatum Sweet 498. limbatum E.Mey. 399, n. 30. lineare Pers. 323, n. -I. X lineatum Sweet 54 3. littorale Huegel 409, n. 134. *lobatum (L.) Ait. 354, n. 54. (22, 317, 351, 353). var. spondylifolium Bot. Mag. 354, n. 54. lobatum x ardens Sweet 508. lobatum x fulgidum Sweet 487. (lobatum X fulgidum) X cor- tusaefolium R. Knuth 510. (lobatum X fulgidum) X multiradiatum R. Knuth 509. lobatum X gibbosum hybr. Sweet 512. lobatum X (lobatum X ful- gidum) R. Knuth 508. lobatum X (reniforme X echinatum) R. Knuth 508. X lobatum var. pictum bort. 485. lobatum x saepeflorens Sweet 508. longicaule Jacq. 399, n. 119. longiflorum Jacq. 323, n. 1. longiflorum var. depressum DC. 323, n. 1. ♦longifolium (Burm. f.) Jacq. 322, n. 1. (317, 321, 323 Fig. 41, 326). var. e. ciliatum (L'Her.) Harv. 324, n. 1. var. y. laciniatum (Pers.) Harv. 323, n. 1. var. linearipetalum R. Knuth 323, n. 1. var. ß. longiflorum (Jacq.) Harv. 323, n. 1. var. minimum Knuth 324, n. 1. var. (f. nivea (Sweet) R. Knuth 323, n. 1. var. f. parnassioides (L'Her.) R. Knuth 324, n. 1. var. «. virgineum (Pers.) Harv. 322, n. 1. ♦longiscapum Schlechter 365, n. 72. (352, 353). X Loudonianum Sweet 51 2. X Lousadianum Sweet 516. luridum Colv. 361, n. 68. luteum G. Don 347, n. 45. ♦luteum (Andr.) R. Knuth 345, n. 43. (338). X macranthon Sweet 512. Mac Owani Bolus 438, n. 173. ♦madagascariense Baker m, n. 137. (403, 404). ♦magniflorum R. Knuth 480, n. 230. X magnistipulatum Sweet 499. mahernium L'Her. 420, n. 149. malvaefolium Jacq. f. 42S, n. 161. mamillaricaule hört. 447, n. 183. mammulosum Wendl. 371, n. 82. *marginatum R. Knuth 351, n. 53. (349, 350). Marlothii R. Knuth 452, n. 192. marmoratum Steud. 427, n. 160. Maximihani Schlechter 311, n. 32. meifolium Meisn. 396, n.1 1 9. meifolium Turcz. 396, n. 1 1 9. melananlhum Jacq. 340, n. 31, 498 Fig. 62. melananthum X (lobatum X fulgidum) R. Knuth 507. melananthum X rapaceum var. luteum R. Knuth 483. X melissinum Sweet 493. Meyeri Harv. 335, n. 23. micranthum Eckl. et Zeyh. 458, n. 201. (459). micranthum Presl. 41 3, n. 141. micropetalum E. Mey. 413, n. 141. raicrophyllum Steud. 372, n. 84. *Middletonianum R. Knuth 454, n. 196. (444, 445). millefoliatum Sweet 358, n. 61. minimum Willd. 415, n. 145. X niixtum Sweet 516. ♦molloide R. Knuth 453, n. 195. (444, 445). *moniliforme E. Mey. 33?. n. 16. (321, 545 Fig. 66). monsoniaefolium Dinter 446. monsoniaefolium Fisch. 385, n. 103. X monstrum Ait. 513. X monstrum Sweet 490, n. 16. ♦mossambicense Engl. 406, n. 128. (402, 404). X Mostynae Sweet 514. *multibracteatumHochst. 433, n. 167. (425, 432, 433, 434). *multicaule Jacq. 394, n. 1 1 8. (-292, 293). *multifidum Harv. 383, n. 99. (376, 377, 384). multißdum Salisb. 477, n. 227. X multinerve Sweet 513. multiradiatum E. Mey. 356, n. 57. var. angustilobum E. Mey. 356, n. 57. var. latilobum E. Mey. 356, n. 57. ♦multiradiatum Wendl. 359, n. 62. (352, 353,354, 359, n. 63). multiradiatum X ardens Sweet 509. multiradiatum X flexuosum Sweet 609. multiradiatum X [fulgidum X (reniforme X echina- tum)] R. Knuth 509. multiradiatum X gibbosum Sweet 485. multiradiatum X (lobatum X fulgidum) R. Knuth 509. multiradiatum X tristeSweet 486. mundulum Sweet 508. munitum Burch. 373, n. 86. mutabile E.Mey. 414, n.1 43. X mutabile Sweet 508. *myrrhifolium (L.) Ait. 395, n.119.(317, 393, 402,478). var. anemonifolium (Jacq.) R. Knuth 398, n. 119, var. y. athamanthoides (L'Her.) Harv. 396, n. 119. var. betonicum (Burm. f.) Harv. 397 Fig. 52; 398, n. 119. (393). var. ß. coriandrifolium (L.) Harv. 396, n. 119. (393). var. «. fruticosum (Cav.) Harv. 393, n. 119. (396, 398). var. d. intermedium Harv. 396, n. 119. var. e. lacerum (Jacq.) Harv. 398, n. 119.(396). var. x. longicaule (Jacq.) Harv. 389, n. 119. var. Tj. pendulum (Sweet) Harv. 398, n. 119. var. C- Synnoti (Sweet) Harv. 398, n. 119. *namaquense R. Knuth 342, n. 35. (338). namaquense Schlechter 335, n. 23. nanum L'Her. 408, n. 131. X nanum Sweet 511. *nervifolium Jacq. 336, n. 26 (335). X Newshamianum Sweet 512. nigrescens E. Mey. 448, n 185, nigrescens Sweet 543. Xnitidum Sweet 487. ♦Nivenii Harv. 350, n. 51 (349). X nodosum Sweet 509. nummulifolium Salisb. 335, n. 23. 636 nulans DC. 348, n. 47. X oblatum Sweet 515. *oblongatum E. Mey. 329, n. 10. (321, 330 Fig. 43, 337). obtusifolium R. Knuth 352, 353 = P. Woodii. X obtusifolium Sweet 51 5. X obtusilobum Willd. 516. ♦ochroleucum Harv. 331, n. 13. (320, 321). *odoratissimum (L.) Ait. 452, n. 193. (39, 444, 445, 453, 454). « odoratissimum x exstipula- tum Sweet 453, n. 194. odoratissimum X tabulare R. Knuth 454, n. 197. odorum Salisb. 452, n. 193. X oenanthifolium Sweet 509. *Oenotherae (L. f.) Jacq. 419, n. 148. (416). *oppositifolium R. Schlechter 407, n. 129. (403, 404). X opulifolium Sweet 512. oreophilum Schlechter 381, n. 96. (382). X ornatum Sweet 516. ornithopifolium Steud. 34 7, n. 46. orobifolium Sweet 543. *otaviense R. Knuth 439, n. 176. (435). otitcs E. Mey. 324, n. 1. *ovale (Burm. f.) Harv. 416, n. 146. var. «. blattarium (Jacq.) Harv. 416, n. 146; 417 Fig. 54. f. 2. cuneatum R. Knuth 418, n. 146. var. y. Dregei Harv. 418, n. 146. (416.) var. (f. ovatum Harv. 418, n. 146. (416). f. 1 . rotundatum R. Knuth 418, n. 146. var. ß. veronicaefolium (Eckl. et Zeyh.) Harv. 418, n. 146. (416). ovale var. blattarium x ovale var. ovatumR.Knuth 488. ovale var. blattarium x tri- color R. Knuth 489. ovale var. ovatum x (trico- lor X ovale var. blatta- rium) R. Knuth 509. ovale L'Her. M8, n. 146. X ovahfolium (Sweet) DG. 510. ♦ovato-stipulatum R. Knuth 379, n. 93. (5, 8, 376, 377, 380 Fig. 50). ovifohum Salisb. 41 8, n. 1 46. oxaUdifoliumHarv.335,n.23. ♦oxaloides (Burm. f.) Willd. 334, n. 22. (322). Pelargonium. X oxaloides hört. 492. oxyaloides Ait. 543. oxyphyllum DC. 436, n. 172. pallens Sweet 378, n. 89. pallidiflorum Schlechter 332, n. 17. palHdum Salisb. 387, n. 108. *panduraeforme Eckl. elZeyh. 473,n.220. (456, 457,474). paniculatum Jacq. 373, n. 86. papaverifolium Steud. 358, n. 61. *papilionaceum (L.) Ait. 465, n. 210. (456, 457). parnassioides L'Her. 324, n. 1. (335). X particeps Sweet 492. particeps X Campylia cana Sweet 509. parviflorum Wendl. 371, n. 82. ♦parvulum DG. 408, n. 131. (403, 404, 478). parvulum X myrrhifolium R. Knuth 478," n. 228. X patens Sweet 511. patentissimum Wendl. 426, n. 159. *patulum Jacq. 427, n. 160. (392, 424, 427, n. 160). var. «. latilobum Harv. 427, n. 160. (428). var. ß. tenuilobura Harv. 427. (428, n. 160). *paucisetosum Schlechter 479, n. 230. *Paxianum R. Knuth 478, n. 229. pedicellatum Sweet 355, n. 56. X pedunculatum Sweet 486. ♦peltatum (L.) Ait. 422, n. 1 53. (8 Fig. 4, 9 Fig. 5, 31, 42, 320, 422, 423). var. y. clypeatum (Eckl. et Zeyh.) Harv. ^ 423, n. 153. var. a. glabrumHarv. 423, n. 153. var. ß. scutatum (Sweet) Harv. 423, n. 153. var. zonatum Haw. 423. pcltatum X lateripes Sweet 507. pendulum G. Don 398, n. 1 1 9. penniforme Pers. 324, n. 1. X pentastictum Sweet 485. peucedanifohum Steud. 357, n. 60. phellandrium E. Mey. 401. pictum Pers. 379, n. 92. pilosellaefolium Steud. 322, n. 1. pilosellaeforme Steud. 322, n. 1. *pilosum (Andr.) Pers. 341, n. 34. (338). pingue DC. 542. X pinguifolium Sweet 507.(42). pinnatum Ait. 346, n. 45. (347). *pinnatum L'Her. 347, n. 46. (338). pinnatum E. Mey. 346, n. 45. pinnatum x fulgidum R. Knuth 497. pinnatum x (lobatum X ful- gidum) R. Knuth 508. pinnatum x melananthum R. Knuth 482. (507). (pinnatum X melananthum) X melananthum R. Knuth 507. pinnatum x rapaceum var, luteum R. Knuth 482. pinnatum X reticulatum R. Knuth 481. plicatum DG. 542. X polyanthum Krauss 487, *polycephalum E. Mey. 372, n. 83. (369, 587 n. 83). polymorphum E. Mey. 361, n. 68. (362, n. 68; 363). ♦populifolium Eckl. et Zeyh. 459, n.203. (455,457,459). XPotteri Sweet 511. primulaeforme Steud. 355, n. 56. primuhnum Sweet 447, n. 183. procumbens E. Mey. 408, n. 131. ♦procumbens (Andr.) Pers. 411, n.138. (403,404, 408). proliferum Steud. 399, n. 30. psammophilum Schlechter 344, n. 37. ♦pseudo-fumarioides R. Knuth 414, n. 144. (403, 404,406 Fig. 63). *pulchellum Gurt. 379, n. 92. (376, 377). pulchellum X fulgidum Sweet 499. X pulchrum Sweet 515. X pullaceum Sweet 512. ♦pulverulentum Sweet 355, n. 56. (351, 353, 354). yar. ;/. lanato-sericeum R. Knuth 356 n. 56. var. ß. pedicellatum (Sweet) Harv. 355, n. 56. Xpumilum Willd. 490. *punctatum (Andr.) Willd. 332, n. 15. (321). purpurescens Pers. 324, n. 1. purpureum Hort. 543. X pustulosum Sweet 516. X pyrethriifolium Sweet 504. quercifolium (L. f.) Ait. 472, n. 219. (456, 457, 474, 475). quercifolium X adulterinum Sweet 492. 1 Pelargonium, 637 quercifolium X graveolens R. Knuth 493. quercifolium x semitrilobum var. adulterinum R. Knuth 492. ♦quinatum Sims 391, n. 113. (323 Fig. 4i, 390). ♦quinquel.obatum Höchst. 432, n. 165. (4-25, 433). X quinquevulnerum Willd, 484 Fig. 61; 485. quinquevulnerum X triste Sweet 509. radiatum Pers. 325, n. 2. ♦radicatum Vent. 326, n. 4. (321, 325). ♦radula (Gav.) L'Her. 477, n. 227. (22, 457). radula Szyszylowicz 415, n. 144. radula X graveolens DG. 493. X radula ß. Pelarg. roseum Willd. 493. *radulaefolium (Eckl. etZeyh.) Harv. 356,n.57.(331,353). ♦ramosissimum (Gav.) Willd. 386, n. 106. (376, 377). ranunculifolium Steud. 430. n. 162. *ranunculophyllum (Eckl. et Zeyh.) Baker 430, n. 162. (424). var, cinctum 431, n. 162. *rapaceum (L.) Jacq. 348, n. 47. (22, 317, 338. 344). var. /. corydahflora Harv. (sphalm.) 348, n. 47. var. y. corydalifoha Harv. 348, n. 47. var. ß. luteum Harv. 348, n. 47. var. a. selinum (Andr.) Harv. 348, n. 47. rapaceum var. corydalifo- lium X fulgidum R. Knuth 496. (493). rapaceum, foliis ternisBurm. 337, n. 29. • rarum Schlechter 385. reflexum E, Mey. 331, n. 13. ♦reflexum (Andr.) Pers. 337, n. 27. (335). ♦Rehmannü Szyszyl. 366, n. 7S. (332, 333). reliquifolium N. E. Brown 448, n. 168. (449). *reniforme Gurt. 447, n. 184. (13, 39, 444, 443, 446, n. 181,449,434 n. 196, 479). var. reniforme Harv. 447, n, 184. var. sidaefoliumHarv. 448, n. 185. var. velutinum Harv. 447, n. 184. reniforme X cortusaefolium Sweet 492. (reniforme x cortusaefolium) X ovale var. ovatum R. Knuth 509. reniforme X echinatumSweet 491. reniforme X odoratissimum R. Knuth 434, n. 196. *reticulatum (Sweet) DG. 325, n. 3. (321). X retinervium DG. 313. *revolutum (Andr.) Pers. 335, n. 23. (328 Fig. 42, 334, 341). *rhodanthum Schlechter 431. n. 190. (444, 445). rhoeadifolium Steud. 340, n. 31. ribifolium Harv. 474. ♦ribifolium Jacq. 459, n. 202. (433, 457, 472). ribifolium X quercifolium R. Knuth 470, n. 217. X rigescens Sweet 514. X ringens Sweet 496. *riversdalense R. Knuth 472, n. 218. (456, 457). robustum R. Knuth 465, n. 210. *Rodneyanum Lindl, 356, n. 58. (36, 351, 353, 354). *Rogersianum R. Knuth 454, n. 197. (444, 445). roseum Eckl. et Zeyh. 477, n. 227. X rubescens Sweet 515. rubrocinctum Link 465, n. 209. rubromaculatum Poir. 379, n. 92. X rubrum hortul. 516. *Rustii R. Knuth 382, n. 97. (377). X rutaceum Sweet 485. rutaefolium Baker 348, n. 47. X saepeflorens Sweet 491. X salebrosum Sweet 512. *sanguineum Wendl. 360, n. 65. (352, 353). sanguineum x echinatum Sweet 302, sanguineum X Hoarea un- dulaeflora Sweet 495. sanguineum X Hoarea varia Sweet 508. sanguineum X ignescens Sweet 512, sanguineum X melananthum R. Knuth 495. sanguineum X (melanan- thum X rapaceum) R. Knuth 508. sanguineum x tricolor hybr. Sweet 512. ♦saniculaefolium Willd. 426, n.159. (424,431,479,480). saniculaefolium X cuculla- tum R. Knuth 479, n. 231. saniculaefolium x glaucum R. Knuth 506. saniculaefolium X semitri- lobum R. Knuth 479, n. 230. Saundersii Gooper 449, n. 187; 451. *saxifragoides N. E. Brown 424, n. 156. (422). ♦scabrum (L.) L'Her. 462, n. 207, (456, 457, 460,n.203, 463 Fig. 59, 480). var. ß. balsameum (Jacq,) Harv. 464, n. 207. scabrum var. Schlechter 460, n. 204. scabrum x betulinum R. Knuth 480, n. 232. scandens Ehrh, 440, n. 178, (440). scandens x zonale R. Knuth 490. scapifolium L'Her. 325, n. 3. scaposum DG, 418, n. 146. var. biflorum E. Mey. 41 8, n. 146. *schizopetalum Sweet 367, n, 77. (332, 353). X schizophyllum Sweet 502 ; 503 Fig. 64. ♦Schlechter! R. Knuth 365, n. 73. (352, 333). Schlechterianum Schinz 448, n. 185. *Schoenlandii R. Knuth 470, n. 217. (436, 437, 472). X Schottii J. D, Hooker 487. X scintillans Sweet 311, X scintillare Steud. 311. scutatum Sweet 423, n. 153. X selectum Sweet 308. X selinifohum (Sweet) DG. 310. selinum Pers, 348, n. 47. ♦semitrilobum Jacq. 469, n. 214. (11. 436, 457, 479). wdx.ß. adulterinum(L'Her.j Harv. 4 69, n. 214. var. a.Jacquinii Harv. 469, n. 214. *senecioides L'Her, 401, n. 123. (37, 393, 397 Fig, 52, 402), senecioides X myrrhifolium var. coriandrifolium R. Knuth 402, n, 124. senile Schlechter 349, n. 49. ♦sericeum E, Mey. 384, n. 1 04 . (376, 377). sericeum Salisb. 447, n. 183. X serotinum Golv. 515. serratum DG, 543. setiferum DG. 543, ♦setosiusculum R, Knuth 413, n. 142. (403, 404). X setosum (Sweet) DG, 510. setosum E. Mey. 382, n. 98. (383, n. 98). 038 Pelargonium. setulosum Turcz. 389, n 1 -1 4 . X Seyraouriae Sweet 5-16. ♦sibthorpiifolium Harv. 4 49, n. -188. (334, 444, 445). ♦sidaefolium (Thunb.)R.Knuth 448 n. 185, (444, 445]. sidoides DG. 448, n. 185. X signatum Sweet 517. sisonifolium Baker 372, n. 83. X sisymbriifolium (Sweet) Steud. 508. X Smithianum Steud. 51 0. X solubile Sweet 513. somalense Franch. 543. X sororium Willd. 506. *spathulatum (Andr.) DG. 325, n. 2. (324). var. affine DG. 325, n. 2. var. ß. curviflorum (Andr.) R. Knuth 325, n. 2. spatulatum G. Don 325, n. 2. speciosum Eckl. et Zeyh. 461, n. 206. (462). X speciosum Willd. 514. X spectabile Sweet 515. (41). ß. atrorubens Sweet 515. «. maculatum Sweet 515. d". recurvum Sweet 515. /. striatum Sweet 515. *spinosum Willd. 439, n. 1 75. (6,320,435,437Fig.56). X splendens Willd. 511. X splendidum bort. 51 3. spondilifolium Steud. 354, n. 54. spondyliifolium Salisb. 354, n. 54. X spondyliifolium Sweet 509. ♦squamulosum R. Knuth 327, n. 8. (321, 328 Fig. 42). X Stapletoni Sweet 510. staticaefolium Steud. 421, n. 151. stenanthum Turcz. 409, n. 134. X stenopetalum Ehrh, 491. ♦stipulaceum (L. f.) Willd. 378, n. 89. (376, 381). X striatum Sweet 515. strigosum Steud. 340, n. 31. *sublignosum R. Knuth 460, n. 204. (456, 457). *sulphureum R. Knuth 326, n. 5. (321). X sulphureum Steud. 483. superbum F. G. Dietr. 41. X Sweetianum DG. 482. Synnotii G. Don 398, n. 119. ♦tabulare (L.) L'Her. 431, n. U3. (424, 429 Fig. 55, 432). tabulare X alchemilloides R. Knuth 431, n. 164. X tanacetifolium Sweet 517. tectum DG. 543. tenuifolium L'Her. 381 , n, 96. 1 (382). tenuilobum Steud. 427, n. 160. X terebinthinaceum Gav. 493. *ternatum (L. f.) Jacq. 438, n. 174. (16 Fig. 9, 435). testaceum E. Mey. 355, n. 56. *tetragonum (L.l.) L'Her. 390, n. 112. tetragonum var. trigonum DG. 390, n. 112. theianthum Steud. 331 , n. 1 3. X Thynneae Sweet 516. tomentellum DG. 543. tomentosum Eckl, et Zeyh. 465, n. 210. *tomentosum Jacq. 458, n. 201. (27 Fig. 12, 455, 457, 459, 466, n. 210). tomentosum L'Her. 416, n. 146. X torrefactum Sweet 511. tottum DG. 543. tragacanthoides Burch. 543. *lransvalense R, Knuth 434, n. 168. (425). trianguläre Steud. 394 , n. 118. trichostemon Jacq. f. 416, n. 146. ♦tricolor (Andr.) Gurt. 421, n. 152. (320, 416, 420). var. concolor Harv. 420, n. 149. tricolor X Gampyha laci- niata Sweet 51 0. tricolor x ovale var. blat- tarium R. Knuth 489, n. 1 4. tricolor X [(tricolor X ovale var. blattarium) x san- guineum] R. Knuth 51 0. tricolor X ovale var. ovatum R. Knuth 488. [tricolor X (ovale var. blat- tarium)] X sanguineum R. Knuth 509. X tricuspidatum bort. 516. trifidum Jacq. 388, n. -110. (389). ♦trifidum (Burm.) Willd. 337, n. 29. (335). ♦trifoliatura Harv. 351, n. 52. (349). trifoliatum Steud. 347, n. 45. trifoliatum Sweet 436, n. 1 72. trilobatura Eckl. etZeyh. 460, n. 203. trilobum DG. 543. *tripartitum Willd. 388, n.1 1 0. (376, 378, 389). *triphyllum Jacq. 336, n. 25. (334). ♦triste (L.) Ait. 358, n. 61. (22,352, 353,484 Fig. 61). var. «. daucifolium (L.) Harv. 358, n. 61. var. ß. filipendulifolium (Sweet) Harv. 3 8, n. 61 . var. y. laxatum Harv. 359, n. 61. triste X bicolor Sweet 484 Fig. 61; 485. (triste X bicolor) X triste R. Knuth 509. triste X gibbosum Sweet 485. tuberosum hört. 358, n. 61. ♦Tysonii Szyszylowicz 329, n. ^^. (321). uitenhagense Steud. 367, n. 77. undulatum Ait. 326, n. 6. undulatum Soland. 322, n. 1 . ♦urbanura (Eckl. et Zeyh.) Harv. 400, n. 122. (393). var. ß. bipinnatifidum Harv. 401, n, 122. var. «. pinnatifidum Harv. 400, n. 122. urenaefolium Steud. 441, n. 179. ♦usambarense Engl. 434, n. 169. (425). ♦variegatum (L. f.) Willd. 426, n. 158. (424). X variifohum Sweet 487. variifoüum Steud. 340, n. 31 . ♦velutinura L'Her. 334, n. 21. (322). X venosum Steud. 482. X verbasciflorum DG. 488. X verbenaefolium Sweet 504. veronicaefolium Steud. 418, n, 146. X vespertinum Sweet 508. viciaefolium DG. 347, n. 46. villiferum DG. 543. villosissimum R. Knuth 446, n. -182. X villosum Sweet Si 3. violaeflorum DG. 324, n. 1. violareum Jacq. 421, n. 152. virgineum Pers. 322, n. 1. viridiflorum Schlechter 361, n. 67. X viscosissimum Sweet 516. ♦vitifolium (L.) Ait. 468, n. 21 3. (456, 457). var. quinquelobum L'Her. 468, n. 213. X volatiflorum Sweet 508. X Watsonii Link 515. ♦Whytei Baker 394, n. \M. (392, 393, 394). ♦WilmsüR. Knuth. 431 ,n. 1 64. (424). Woodii N. E. Brown 587, n. 80. ♦Woodii R. Knuth 366, n. 76. ♦Worcesterae R. Knuth 449, n. 189. (444, 445, 451). ♦xerophyton R. Schlechter 383, n. 100. (376, 377, 383 Fig. 51). ♦Zeyheri Harv. 364, n. 70. (352, 353, 362). Pelargonium Seymouria 639 ♦zonale (L.) Ait. 443, n. -180. (2, 3, 4, 8, 11, 12, 13, 1 4 Fig. 6, 1 5 Fig. 7, 1 6 Fig. 9, 22, 23 Fig. 11, 31, 32, 39, 42, 320, 422, 440, 442, 446 Fig. 57). zonale X inquinans R. Knuth 490. Pelargonium Sweet (gen.) 4 55. Peristera DG. (sect.) 402. (4, 17, 37, 317). Peristera Eckl. et Zeyh. (gen.) 402. (316, 317, 412). althaeoides Eckl. et Zeyli. 404. anceps Eckl. et Zeyh. 410. brevipes Presl 413. columbina Eckl. et Zeyh. 413. grossularioides Eckl. et Zeyh. 431. Immifusa Eckl. et Zeyh. 408, n. 131. iocasta Eckl. et Zeyh. 414. nummulariaefoha Eckl. et Zeyh. 411. parvula Eckl. et Zeyh. 415. procumbens Eckl. et Zeyh. 411. Petraea Brumh. (subsect.) 266. (34, 233, 225, 270). Petraea Bub. (sect.) 91. Phymatanthus Sweet (gen.) 415. (316). X intertinctus Sweet 51 0. tricolor Sweet 421. Picipinto 557. Pingifoha DG. (subsect.) 317. Pinnatifida R. Knuth (subsect.) 338. (320). Pinnatisecta Rouy (sect.) 224. Platypetala DG. (subsect.) 317. Plumosa Boiss. (sect.) 225. (24, 34, 222, 224, 291, 292, 293, 307). Polyactium (Eckl. et Zeyh.) DG. (sect.) 351. (4, 22, 36, 37, 40, 316, 317, 425, 483). Polyactium Eckl. et Zeyh. (gen.) 351. aconitophyllumEckl.etZeyh. 361. (362). amatymbicum Eckl. et Zeyh. 367. anethifolium Eckl. et Zeyh. 357. arenarium Eckl. et Zeyh. 354. caffrum Eckl. et Zeyh. 367. coniophyllum Eckl. et Zeyh. 357. daucifolium Eckl. et Zeyh. 358. fihpenduhfolium Eckl. et Zeyh. 358. (359). flavum Eckl. et Zeyh. 357. fulgidum Eckl. et Zeyh. 360. gibbosumEcklet Zeyh. 361. hibridaefolium Eckl. et Zeyh. 354. lobatum Eckl. et Zeyh. 854. multiradiatum Eckl. et Zeyh. 358. papaverifolium Eckl. et Zeyh. 358. (359). peucedanifolium Eckl. et Zeyh. 357. (358). primulaeforme Eckl. et Zeyh. 355. radulaefolium Eckl. et Zeyh. 356. spondyhfolium Eckl. et Zeyh. 354. triste Eckl. et Zeyh. 358. uitenhagense Eckl. et Zeyh. 367. Polyactium-Bastarde 480. Polyantha R. Knuth (sect.) 136. (35, 46). Polyschisma amatymbicum Turcz. 367. Ptychoidea TeiTacc. (sect.) 44. Purpurascentia DG. (subsect.) 456. (317). Pyrenaica R. Knuth (sect.) 1 52. (9, 46, 157, 162). Radulae DG. (subsect.) 456. (317). Rainbow 42. Recurvata R. Knuth (subsect.) 109. Reflexa R. Knuth (sect.) 130. (35, 45, 578). Reichelia montevidensis Spreng. 570, n. 21. Renifolia R. Knuth (sect.) 157. (46, 152). Reniformia R. Knuth (subsect.) 443. Revolverblüten 20. Rhabab 309. Rhamphocarpus Neck. 43. Rhizomatosa Lange (sect.) 221. Rhodinol 12. Kliyuchotheca Ruiz et Pav. 549, n. 7. (2, 18, 549). diversifolia H. B. K. 550. integrifolia H. B. K. 550. *spinosa Ruiz et Pav. 549. (551 Fig. 69). var. ß. diversifolia (H. B. K.) R. Knuth 550. var. «. integrifolia (H. B. K.) R. Knuth 550. (550 Fig. 68, 551 Fig. 69). var. y. lobata R. Knuth 550; 551 Fig. 69. Rhynchotheceae Endl. (fam.) 549, Rhynchotheha Pers. 549. Robertiana Boiss. (sect.) 64. (4, 36, 45). Robertiella Hanks 64. (43). Robertiella Robertianum Hanks 65. Roberlium Gren. et Godr. (sect.) 64. Robertium Picard (sect.) 43. (44). Robertium Picard (genus) 64. anemonifolium Picard 98. lucidum Picard 63. macrorrhizum Picard 90 minutiflorum Fourr. 65. modestum Fourr. 65. purpureum Fourr. 65. semiglabrum Fourr. 65. simile Fourr. 65. vulgare Picard 65, var. purpureum Picard 07. Robertium Rouy et Foucaud (subg.) 64. Romana Brumh. (subsect.) 284. (34, 223, 225). Rose Brilliant Geranium 514. Rosen-Geranium 39. Rotundata R. Knuth (sect.) 304. (291, 292). Roberta Dumort. (sect.) 64. Rupicola R. Knuth (sect.) 144. (46, 145, 200, 210, 211). Rysocarpa Terracc. (sect.) 44. Sanguinea R. Knuth (sect.) 138. (35, 46). Saoudschan Tchitcheck 392. Sarcocaulon DG. (sect.) 311. Sarcocaulon (DG.) Sweet 311, n. 4; 587, n. 4. (6, 11, 17, 33, 37, 43, 312, 379). Burmannii Eckl. et Zeyh. 313, n. 4. *Burmannii (DG.) Sweet 313, n. 3. (311, 312). *GouraU Heckel 587, n. 6. L'Heritieri Eckl. et Zeyh. 313, n. 4. ♦L'Heritieri Sweet 31 6, n. 6. (311, 312). var. brevimucronatum Schinz 313, n. 4. Marlothii Engl. 312, n. 2. ♦mossamedense (Welw.) Hiern 312.n.2.(6Fig.2,311,312). ♦multifidum (E. Mey.) R.Knuth 312, n. 1. (311, 312). ♦Patersonii (DG.) Eckl. et Zeyh. 313, n. 4. (311, 312, 314 Fig. 39, 316). ♦rigidum Schinz 314, n. 5. (5 Fig. 1, 10, 3H, 312, 314, 315 Fig. 40, 316). spinosum (Gav.) 0. Ktze. 31 3, n. 3. Scabra R. Knuth (subsect.) 456. Schizopetala R. Knuth (subsect.) 352. Scolopacium incarnatum Eckl. et Zeyh. 232. Sechori 299. Seymouria (Sweet) Harv. (sect.) 349. (4, 17, 37, 317, 342). 640 Seymouria Zonale-Peltatum-Hybriden Seymouria Sweet (gen.) 349. asarifolia Sweet 349. Heritieri Sweet 350. Sibirica R. Knuth (sect.) 195. (35, 47, 150). Silbergras 217. Simensia(sect.) 202. (36,47,208). Slangebos 305. Souvenir de Mirande 42. Subacaulia Boiss. (sect.) 91. (5, 35, 45). Subacaulia R. Knuth (subsect.) 351. Striata R. Knuth (sect.) 1 88. (47, 195, 196). Sylvatica Bub. (sect.) 107. Sylvatica R. Knuth (sect.) 107. (35, 45, 89, 130, 136). Ternstroemiacea 290. Thodea (sect.) 407. t'namie 392. Tomentosa DG. (subsect.) 455. (317). Trilobata R. Knuth (subsect.) 334. (320). Triomphe de Gergovia 42. Tristia DG. (subsect.) 317. Tropaeolaceae 38. Tropica R. Knuth (subsect.) 425. Tuborosa Boiss. (sect.) 95. (35, 45, 96, 98). UmbellataeR. Knuth (sect.) 307. (291, 292, 304, 309). Unguiculata Boiss. (sect.) 89. (5, 8, 35, 45), Vmania Cav. 558, n. 10. *albiflora (Gamb.) Reiche 569, n. 19. arislulata Phil. 572, n. 25. *australis Phil. 565, n. 11. (559). ♦Bernalesii Phil. 564, n. 8. (559, 563 Fig. 73). ♦brevipedunculata Phil. 567, n. 16. (560, 568). calycina Griseb. 552. *cordata (Meyen) R. Knuth 561, n. 2. (559). *crenata (Hook.) G. Don 565, n. 12. (559, 566 Fig. 74). var. petiolata Reiche 567, n. 13. *elegans (Kunze) Meigen 572, n. 25. (573). grandiflora Walp. 562, n. 6. ♦grandifolia (Lindl.) Hook, et Arn. 562, n. 6. (559, 561). *hirsuta R. Knuth 564, n. 9, (559). *Klotzschii R. Knuth 571 , n. 22. (569). *lanceolata(Klotzsch) R.Knuth 571, n. 23. (569). *laxa Phil. 568, n, 17. (560). ♦linostigma R. Knuth 573, n. 28. ♦macrophylla (Phil.) Reiche 573, n. 27. (572). *marifolia Gav. 568, n. 18. (560, 561, 562, 564). *niicrophylla Reiche et Johow 572, n. 26. *montevidensis (Spreng.) Reiche 570, n. 21 (560 Fig. 72, 569, 570 Fig. 76). *ovata Phil. 564, n. 7. (559). parviflora D. Don 561, n. 3. parvifolia Gay 565, n. 10. *parvifolia (Lindl.) Klotzsch 561, n. 3. (559, 565, 573). parvifoha Reiche 565. *pauciflora Philippi 562, n. 4. (559). *petiolata Hook, et Arn. 567, n. 13. (559, 560 Fig. 72, 566 Fig. 74, 572). petiolata (Klotzsch) Reiche 573, n. 2S. ♦revoluta R.Knuth 565, n. 10. (559, 562). *rosea (Hook.) Klotzsch 560, n. 1. (559, 560 Fig. 72, 561, 562, 563 Fig. 73, 568). var. «. alba Gay 561, n. 1. var. brevipedunculata Reiche 567, n. 16. var. grandifolia Reiche 562, n. 6. var. laxa Reiche 568, n. 1 7. var. marifolia Reiche 568, n. 18. var. ovata Reiche 564, n. 7. var. ß. rubella Gay 561, n. 1. ♦rubriflora (Gamb.) R. Knuth 569, n. 20. ♦Sellowii (Taub.) R. Knuth 571, n. 24. (569). ♦spinescens Presl 562, n. 5. (559, 563 Fig. 73). ♦tenuicaulis Barn. 567, n. 15. (560, 568 Fig. 75). ♦viridis Phil. 567, n. 14. (560). Vivianiaceae Klotzsch (fam.) 558. Vivianieae Endl. (fam.) 558. Vivianieae (Endl.) Benth. (trib.) 558. (6, 18, 33, 38, 43). Wendtia Meyen 550, n. 8. (6, 18, 549). ♦aphanifoha Griseb. 552, n. 2. (551, 553 Fig. 70). argentea Griseb. 552, n. 1. *calycina Griseb. 552, n. 1. (6, 551, 553 Fig. 70). *gracilis Meyen 552, n. 3. (550 Fig. 68, 551, 553 Fig. 70). var.^.Radlkoferi(0. Ktze.) R. Knuth 554, n. 3. var. «. typica R. Knuth 554, n. 3. Poeppigiana Klotzsch 552, n. 3 Reynoldsii Endl. 552, n. 3. trigyna 0. Ktze. 552, n. 3. var. Radlkoferi 0. Ktze. 554, n. 3. Wendtieae Benth. (trib.) 549. (6, 18, 33, 38, 43). Wood's Geranium ma- j estum 513. Zada 434. Zonal-Pelargonien 42. Zonale-Peltatum-Hybriden 42. Druck von Breitkopf & Härtel in Leipzig. ^