harvard Medical School LIBRARY OF HYGIENE FROM THE LIBRARY OF CHARLES HARRINGTON INSTRUCTOR IN HYGIENE, 1885-1898 ASSISTANT PROFESSOR OF HYGIENE, 1898-1906 PRoFESSOR OF HYGIENE, 1906-1908 GIFT OF MRS. CHARLES HARRINGTON NOVEMBER 30, 1908 x k "n KR, n h. ? t) f IR ^. ? & meh m , ^s “δι frm nn le aen aoa pra ip 9b iM ra roli e. «ἧς - o : ie mn 2 Vor err ett ode » "ρας πολέας ac E -τ δ᾽ Mh S nod Ἢ P une! ac Ve uim ett utt rro re emen τι P ANTI onm UIN. iw e Kun, oum en co | ER . SIE, τς s τὰ Tnt tes d ^ aii. Sip F8 adit TEEN EL a en EN ve rr aeg > En mMÉSiá6swl a vm sg merus ^ RE ὥραν τ᾿ τοῦδ» a τὲ ose pom tr, - iiam BE En Zip reg ee. F ac Fe % SR ER wq ww » A nde ^^ a s - Deeiwicet dita AS m ^ bre a , - Tr adt c m m eem t n > “ eu βαρ το" : AL c E ne x «Nos pr cte TER ie rg ar Er κ τὰ LM - BR ES en MR e, MACER FLORIDUS DE VIRIBUS HERBARUM UNA CUM WALAFRIDI STRABONIS, OTHONIS CREMONENSIS Er IOANNIS FOLCZ CARMINIBUS SIMILISARGUMENTIS, QUAE SECUNDUM CODICES MANUSCRIPTOS ET VETERES EDITIONES RECENSUIT, SUPPLEVIT ET ADNOTATIONE CRITICA INSTRUXIT LUDOVICUS CHOULANT. ACCEDIT ANONYMI CARMEN GRAECUM DE HERBIS, QUOD E CODICE VINDOBONENSI AUXIT ET CUM GODOFREDI HERMANNI SUISQUE EMENDATIONIBUS EDIDIT IULIUS SILLIG. p O———————————— LIPSIAE, suuPriBus LEOPOLDI VOSSII. 1 0.5 X AMSTELODAMI, apud I. MUELLER & Co., in de Kalverstraat No. 163. LoNbINI, apud I. B. BAILLIERE, 219 Regent Street. Parısıs, apud I. B. BAILLIERE , Rue de école de médecine No. 13bis. ee esas i ATA. ΠΝ ove) RENT. at T [qu PIE tow up er Nd VL Jw PEN n. ἱ a s D *. je u ü i ^| NU a LAT NU Mr, PM : a - " 3 SA. A 4 i ES ds ay S ER ΜΟΥ FAHUT TE iH 201: gan | «H0IG09 MIRIAM ΛΟ Ὁ ἈΠΟ ΓΛΊ Ὁ μα ku TITFILTOR e ; u^ lw Re AL, OR, oi m M Mera Y : : Qe ON vo. 9 HD BINEVO δε y 1 "T 1$ (8 2 5 M L1 » WA. A. u. ü hp ^ ΑΝ 1 wd wd J X 3 M ἢ Y J --Ὄὠ j fec e. i u ἔν "nh δ 4^ Ὶ ἥν" í «Τῇ » t. “ἊΝ , ] Rn, FINIT γῇ 3 24 Mea) wie fe n y PNIS: " he. WC : ) [US 'u ἢ E x Er an a Kr : T. Cu VA Y ‘ kl à E 3 ; " T ] " Euer 0a ""À ra fi Amurgmdquy Ar ἢ N. Y 43 9.4 ? A “αν 1 I od 7 LI " 1 * ig yan | | d 4 ΠΥ 3 M a » 1j A; » AU des da ' Pu a ke 4 DE is M VAI h " ; H ἢ Σ : ) » Ana ua aaa, MIR ΜΆ ΦμρΝ ges σεν το s». {00 : OCBOUBIM ὑυύλαλδιρας vs di ua ἮΝ ὮΝ Er $ » ci e d ir , 4 x N ἢ z Fi af oae ade re a D CL a iden: — : τρῶν OO TOHUE svabraxy ΗΝ "d RR b af τ ἢ d 0d v a n ad 3 τὰ mn rq p ur c1" 1 ( , NI" y E u^ er LY E ΨᾺ e Ea 1i JATAG LES ij οὐ X4 5b 4571 | AnRERIFAU , Y m. » ΡΝ Cun sex abhinc annos Aegidii Corboliensis car- mina medica ad codicum manuscriptorum et editio- num veterum fidem recensita ederem, in animo erat, alia quaedam similis argumenti carmina medio aevo conscripta eodem fere modo cum harum rerum fau- toribus communicare. Eligebam' Macri Floridi car- men, cuius summa apud omnes medii aevi medicos auctoritas mihi iam in curanda Aegidii editione inno- tuerat, et Othonis Cremonensis versiculos, quos iam tune e codice manuscripto suppletos descripseram, quibus adiungere volebam Walafridi Strabonis hortu- lim, non illepidum aevi Carolini poemation. Quae «mnia, ut uno: volumine: comprehendi, sie brevi tem- Jore absolvi posse sperabam. Sed cum insignis copia «€ dicum manuscriptorum | et editionum Macri Floridi tum accuratius huie scriptori impensum studium facile ine edocuit, eam eius parandam esse editionem, quae severioribus quoque in medicina. medii aevi scrutato- ribus quodammodo inservire posset, et in oratione Maeri constituenda non, ut in Aegidio factum est, coniecturae, sed optioni inter lectiones codicum pri- narium esse locum concedendum. Hac solum ratione Seerari. posse videbam, fore ut editio scriptoris ali- eius exeusationem inveniret, qui neque sermonis ver- sumque elegantia, neque rerum ubertate et practica qudam utilitàte sese commendaret. Et haec quidem | | » IV in causa erant, cur multo serius quam promiseram haec editio in lucem prodiret. Si quis autem, non cur (am sero sed cur om- nino eiusmodi scripta nostris temporibus edantur, quaestionem instituat, eum minus, quam decet, me- morem esse duxerim, in historia literaria quemcunque scriptorem non ex nostro sed ex suo aevo aestimari, nullum vero ex iis, qui remotioribus et minus notis temporibus scripsere, plane contemnendum esse. Quae cum in omni literarum genere tum praecipue apud scriptores medii aevi valent. Huius enim aevi omnem indolem et conditionem, civilem non minus quam lite- rariam, aceuratius eognoscere, hac ex causa iam maxime interest, quia nostra instituta, nostrorum temporum vivendi ratio, artes et doctrinae, et omnis eruditionis nostrae disciplina in illo aevo quasi fun- damenta sua habeant profundissima. Ad cognoscen- dos vero mores et doctrinam cuiuscunque aevi non parum certe conferunt scriptores medici aut de rebus medicis, quippe qui res pertractent a reliquis omnibus aliis quidem scriptoribus neglectas, sed ad vitae quo- tidianae intima penetralia quam maxime pertinentes. Quare non soli medico aut rerum naturae curioso li scriptores inserviunt, sed cuique, qui non superficien et speciem rerum gestarum, sed causas interiores & veram vitae communis indolem nosse cupit. Sic, wu exemplo utar, vires medicae, quae certis. herbis in esse creduntur, et narrationes fabulosae de herbarun efficacia in corpus humanum saepe lucem. quandam afferunt religionibus antiquis, quae declinando, . ut fieri solet, in superstitiones transierunt; verbenae. visci querni et hyoscyami exemplo. Et cur ea, qua: medio aevo credebantur de herbarum viribus et.mor borum natura minoris esse momenti putentur, quan inanes dialecticorum | eiusdem aevi subtilitates,. dut theologorum verbosae disputationes de rebus, que sciri nullo modo possunt, aut monachorum loquaes V et prodigiosae fabulae de miraculis Sanctorum et de laudabili vita beataque morte divitum et potentium, liberalitate coenobitis commendatorum ? .. Latinitati praeterea mediae et infimae accuratius et plenius cognoscendae summam quoque afferunt uti- litatem scriptores medici, rebus saepe nominatis, quae ab aliis non commemorantur, et in eo verbis et elo- cutionibus usi, quae apud alios seriptores non legun- tur. Poétae vero quorum opera hie exhibentur, sup- plementum simul sistunt ad Polycarpi Leyseri histo- riam poétarum et poématum medii aevi (Hal. 1721. 8., 1741. 8.), in qua collectione nullus eorum legitur. Sed ipsa quoque medicina et rerum naturalium cognitio sibi ex hisce suis scriptoribus, qui medio aevo vixerunt, fructum capit satis conspicuum. Me- dicinae scilicet elementa e remotissima antiquitate ad ᾿ nos pervenerunt per medii aevi viros medicos, Sa- lerni praesertim, Parisiis et in Monte Pessulano me- dicinam docentes et scriptis ornantes. Permulta quo- que, quae admodum diu valuerunt in scholis medicis et partim etiamnum in iis valent, ex ipsa medii aevi medicina originem duxerunt; medicinae quoque nova illo tempore aetas illuxit, neque antiquitati aequipa- randa, neque recentiori aevo, sed utrumque connubio quasi iungens, unde non adeo spernenda, quam vulgo fieri solet. Certum est, permulta medii aevi medicis nota fuisse, quae nunc vel nescimus omnino, vel ne- gligimus; permulta sincerius tunc et modestius tractata fuisse, quae nunc alto nimis supercilio despicimus, doctrinae damno et aegrotorum. Quam copiose, quaeso, illis temporibus actum est de vitae regimine, de cibo et potu, de balneo, de phlebotomia, de her- barum lapidumque virtutibus, de aquis destillatis, de venenis, de lepra, de pestilentia, de temperamentis, de urinarum signis, de arte physiognomica, chiroman- tica, astrologica et magica, nec non de multis aliis VI rebus scitu non indignis, de quibus nunc vel plane non, vel obiter tantum sermo iniicitur in scholis me- dicis. At sunt haec superstitiosa. Vere quidem, pro more illius saeculi, multa, sed non omnia, et nos quoque superstitione non tam caremus, quam potius alia eiusdem specie utimur, de qua non minus posteri nos culpabunt. Auctoritatibus nitimur ut illi, sed aliis. Sunt ergo in scriptis medicis et physicis medii aevi multa recondita adhuc et oblivione tecta, quae a curiosis huius aevi indagatoribus in usum medici- nae hodiernae verti possent, vel, uti etiam interdum fieri consuevit, pro plane novis venditari. Id prae- sertim valet in omni tractatione de medicamentis sim- plicibus, et primo omnium loco de herbis, quarum vires tantum abest ut medicina recentior copiosius in usum aegrotorum adhibuerit, ut potius eas fere de- spexerit et tota ad chemica medicamenta confugerit. Sed ut haec et alia multa erui possint e medi- cina a quinto inde saeculo usque ad finem quinti de- cimi, opus est accurata et plena huius medicinae hi- storia, quae vel post Ackermanni, Hensleri, Spren- gelii aliorumque non spernendos labores adhuc desi- deratur. Vera medicinae medii aevi historia non so- lum celebriores scholas medicas et viros de re me- dica bene meritos cum scriptis eorundem enumerare debet et diiudicare, sed etiam uniuscuiusque saeculi doctrinam et praxin medicam ita exhibere, ut in sin- gulis ilius aevi scriptoribus medicis adhuc ignotis aetas et patria eius facile cognosci possit. Bene prae- terea discernendum erit in eiusmodi historia, quid medicina medii aevi Graecis debuerit et Arabibus, et quonam modo medicina graeca et arabica illis tem- poribus mutata sit et aucta, vel etiam diminuta et pessum data. Demonstrandum quoque erit, qua rati- one medicina recentior orta sit ex illa, et ex illius fontibus derivata. v1 Ad haec omnia, quae vix inchoata hucusque dici possunt, opus est prae ceteris, ut scripta medica, quae ex illo aevo supersunt, eruantur e bibliotheca- rum pulvere, et quatenus fieri potest, accurate edan- tur. Spero itaque fore, ut haec edendi ratio, quam secutus sum in hisce carminibus non adeo grave in vituperium incurrat, id potius metuens, ut vires et doctrina, quas egomet adhibere valui, sufficiant ad opus susceptum ita peragendum, ut finis supra indi- catus vere attingatur. Alii supplebunt, quae deesse bene sentio. Aequi vero iudices et harum rerum bene gnari non ignorabunt, aliam criticen adhibendam esse his scriptoribus, aliam auctoribus classicis. Nam ab illis neque grammatices, neque prosodiae ulla regula ita constanter servatur, ut secundum hane verba eorum commode restitui possint. Lingua latina tunc temporis iam in eo erat, ut vel omnino periret, vel in linguas recentiores et singularum regionum dialectos deduce- retur, ita omni fere careret lege stabili et universim recepta. Temporum inquieta indoles, doctrinarum debilis e£ manca conditio, eruditorum hominum habi- tationes instabiles et peregrinationes frequentissimae, scholarum raritas, quae certam quandam institutionis notam non admitteret, sed omnia fere ad studia pri- vata et domestica redigeret, tenuis admodum latinae linguae cognitio apud doctissimos quoque viros, quae verbis et elocutionibus ex antiquitate servatis novis- sima quaeque et barbara miscere cogeret, haec om- nia tam multiformem et variatam quasi dictionem apud hos scriptores induxerunt, quae in singulis scri- ptoribus denuo edisci et secundum eius consuetudi- nem diiudicari debet, cum ex aevo et patria scripto- ris rite diiudicari non possit. Ipsae versuum pan- gendorum regulae vel prosodia antiqua, qua critice in poétis classicis maxime adiuvatur, hac aetate, de vi qua nunc loquimur, non amplius adeo stricte obser- vabantur, quin saepe syllabarum quantitates immuta- rentur, et recentiorum linguarum accentus in versibus componendis prosodiae antiquae locum occuparet. Aliud critices adiumentum apud scriptores clas- sicae antiquitatis positum est in fontibus, ex quibus hauserunt et secundum quos multa in iis restitui pos- sunt absque omni fere erroris periculo. Multo aliter in medii aevi scriptoribus. Fontibus hi non in ge- nuina lectione usi sunt, uti eos forsan nunc posside- mus post tot codicum accuratas collationes et colle- ctas tot virorum eruditorum in unum scriptorem lucu- brationes, sed libros veteres partim ex pessimis ver- sionibus aut excerptis et collectionibus, partim e de- pravato aliquo eoque unico codice legebant, quem conferre cum aliis et ex iis corrigere non adeo facile licebat. Et permulta quoque in his fontibus vel plane non intelligebant, vel ad mentem suorum temporum interpretabantur aut etiam temere mutabant. Ita fa- cile foret, in Macri carmine plura mutare ex Diosco- ride, Galeno, et Plinio, quibus auctoribus praecipue usus est; cum vero Dioscoridem et Galenum certe non graece, sed e depravata quadam versione legerit, Plinii autem verba saepe non intellexisse vel aliter ac nos legisse coargui possit, facile patet, non temere ex his auctoribus corrigi debere Macri carmen, prae- sertim cum et alios auctores et ipsas ex ore populi traditiones interdum adhibuerit. Quibus omnibus accedit adhuc illa difficultas, quod codices manuscripti multo magis variant in ipsis me- dii aevi auctoribus, quam in veteribus classicis. An- tiquissimos hos et egregios libros non adeo facile ex proprio ingenio supplere et mutare poterant, et ideo iam integriores describebant; recentiores vero et ipso medio aevo conscriptos libros facile propriis usibus accommodabant, addendo, mutando, detrahendo, prout IX optabatur vel poscebatur. Quod praecipue in metrieis operibus factum est, in quibus facillime novus addi versiculus, vel antiquus demi poterat, vel etiam inte- era capita adiici pro ingenio et lubitu librarii; sie fa- cile patet, posteriorem partem regiminis Salernitani (in ipsa Ackermanni editione. forsan a. versu 50mo vel 57mo) non unius esse auctoris vel unius collegii opus bene dispositum, sed. farraginem inconcinnam variorum auctorum, collectionem quasi versuum me- morialium, quos infinitos habebat et condebat illud aevum. Si ergo ullum hisce medii aevi scriptoribus pre- tium apud eruditos statui potest, edenda sunt eorum opera, quantum fieri potest, eadem forma, gua con- scripta fuisse putari queant ,. collata quam maxima copia codicum manuscriptorum bonae notae et remo- tioris aetatis, et emendatis verbis secundum has lectio- nes non minus quam secundum propriam ipsius scri- ptoris consuetudinem cogitandi et loquendi, quae multo tantum et assiduo eius studio cognosci potest. Quare semper aliqua ambiguitas in horum scriptorum con- textu manebit, et dubitationi plus in iis s relinquetur, quam in korfptoribus classicis. Haec omnia ideo praemonenda esse duxi, ut ex- cusationi mihi sint partim apud eos, qui cum. aucto- rum medii aevi veram indolem parum. habeant. per- spectam, non edendos eos esse putant, sed oblivioni dandos et contemtui, partim vero apud. eos quoque, qui , meliora circa has res edocti, permulta. adhuc. in ipsa hae editione iure suo desiderabunt. Scriptores autem ipsi, qui in hoc libello conti- nentur, ii certe sunt, qui in medica medii aevi hi- storia non ultimum omnino locum. sibi vindicant. Id prae ceteris. valet de Macro. FloridZ carmine, quod cum summae auctoritatis fuerit a. decimo. inde usque ad quintum decimum saeculum,: fundum quasi x constituit omnis doctrinae de simplieibus medicamen- tis, quatenus illo aevo floruit. Quare in historia pharmacologiae medicae (qua adhue caremus et diu forsan adhuc carebimus) carmini illi insignis aliquis locus semper debebitur, cum admodum multa in ipsa illa historia non ex Hippocrate, Dioscoride et Galeno repeti possint, quos scilicet non legebant illius aevi medici, sed e Macro, qui illis erat instar omnium. Copia permagna codicum et editionum huius carminis id satis doeet, non minus vero laudationes frequen- tissimae huius carminis in scriptis medicorum inde a saeculo undecimo usque: ad sextum decimum obviae. Minus hoc asseverari potest de illis viginti capitibus, quae sub nomine Spur:ia Macr? editio nostra exhi- bet; sed cum non multo iunioris aevi sint et iam in duabus editionibus simul cum Macri carmine genuino apparuissent, non commode omitti posse videbantur. 0 Walafridi Strabonis carmen, | placidam quasi spirans vitae coenobialis. tranquillitatem , ob aevi ipsius, quo condebatur, et ob auctoris in doctrinis theologicis. celebritatem non indignum videbatur nova et accurata editione. — Multum praeterea valet hoc carmen ad cognoscendam horticulturam saeculi noni et totius aevi Carolini, nec non ad melius intelli- genda Caroli M. capitularia. ^ Sermonis et rei metri- cae ratio melioris omnino indolis est, quam in Macri et Othonis carminibus, et iam eo illud aevum redolet, quod barbaries nondum tanta caligine oppresserat, quanta saecula proxime insequentia. Othonis Cremonensis carmen hic primum prodit ita ex codice manuscripto auctum et emendatum, ut vix cum prioribus impressionibus comparari possit. Et quamvis nihil aliud sit, nisi collectio versuum me- morialium ad cognoscendas proprietates et notas phar- mäteuticas’ medicaminum, tamen ideo iam magni fa- ciendum est, quia unicus ex illo aevo huius argu- XI menti est libellus. Nam in loann. Platearii libro. de simplici medicina (Circa: instans ete.) et in Nicolai Praepositi antidotario non seorsim hae res sed inter alias tractantur. Notulas adieci raras, sed ut puto sufficientes, si praeter duos libros iam indicatos pro- legomena mea ad Aegidium Corboliensem (Lips. 1826. 8.) inter legendum inspicientur. loannes Folez, tonsor Norimbergensis, poéta facetiis scenicis componendis suo aevo satis celebra- tus, non immerito locum inter scriptores de simpli- cium facultatibus sibi vindicat, cum de aromatum usu et viribus lepidum libellum composuerit, quem ex ge- nuina ipsius auctoris editione hie exhibemus, addita simul ea impressione, quae invito auctore antea iam lucem adspexerat. Utraque exemplum praebet idio- matis Germanici, quo poétae utebantur ante illam to- tius linguae emendationem, quae Luthero duce tunc proxime instabat. Similis argumenti libellos, ab eo- dem Folczio conscriptos (ut: Yon allen paden, die von nalur heiss sein; Wem der geprant wein nutz sey oder schad ; Von einem krichischen arczat ; Von der pestilencz), alia occasione lubenter edam, Si mihi, quod hucusque nondum contigit, eorum in- spiciendorum copia facta erit. Singulare vero ornamentum huic editioni acces- sit ex Ju/4 Sdhgü, amici coniunctissimi, benevolen- tia, qui in epistola ad me data et huic editioni sub- iuncta carminis graeci περὶ βοτανῶν recensionem eam exhibuit, quae quamdiu non nova eaque vetustissimo- rum codicum subsidia in usum vocari poterunt pro plena et absoluta haberi debebit. Eiusmodi vero sub- sidia sperare vetat Frid. Dietzii, medici et philologi eruditissimi, industria, qui cum in omni fere Europa codices medicos antiquos felicissimo cum successu conquireret et ipsi huic carmini propriam curam im- penderet, aliud additamentum non inveniret, quam — > . 31 UP qv o». —— S. EM so XII quod ex eodice Vindobonensi deseriptum cum Silligio iam communicaverat Car. Weigelius, medicus apud Dresdenses spectatissimus. Cum vero me, medicum hominem et linguarum studio parum imbutum, mini- me deceat de docta Silligii mei lucubratione iudicium ferre, gratias ei tantum agere liceat quam maximas, quod qui inclytorum duorum Veronensium (Catulli inquam et Plinii maioris) editione iam inclaruit, etiam huic scriptori, qui et nomine caret et celebritate, so- lertem manum adhibere non recusavit. Seribebam Dresdae, in vigilia Pentecostes MDCCCXXXII. L. Ch. MACER FLORIDUS DE VIRIBUS HERBARUM, WALAFRIDUS STRABO HORTULUS, OTHO CREMONENSIS DE ELECTIONE MEDICAMENTORUM, HANS FOLCZ CONFECTBUCH. Edidit LUDOVICUS CHOULANT. PROLEGOMENA AD MACRUM FLORIDUM. Fut Romae sub imperi Augustei prioribus tempo- ribus poéta Aemilius Macer Veronensis, de quo Ovidius (trist. IV. 10. v. 43): - Saepe suas volucres legit mihl grandior aevo, (Quaeque necet serpens, quae iuvet herba Hacer, cuius etiam meminerunt Disticha moralia, quae Dionysio Catoni vulgo adscribuntur: T'elluris sé forte velis cognoscere cultus, Virgilium legito, quod si mage nosse laboras Herbarum vires, Macer tib carmine dicet, Corporis ut cunctos possis depellere morbos, et non minus, quamvis nomen reticuerit, Manilius (astro- nomicon lib. II. v. 43): Ecce alius pictas volucreis et bella ferarum, Mlle venenatos angueis, hie nata per herbas Fata refert vitamque sua radice ferentes. Scripsit vetus ille poeta, Macer Veronensis, qui anno se- ptimo decimo ante Christum natum fato functus esse dici- tur, carmina de avibus, de serpentibus vel de animalibus venenatis, et de herbis, quae vero iniuria temporum peri- erunt, paucos versiculos si exceperis ab Isidoro Hispalensi (origg. lib. XIl. cap. 7 et 4) servatos: Cypnus in auspiccis semper laetissimus ales, Hunc optant nautae, quéa se non mergit in undas, et ex carmine de serpentibus: ) — Seu terga exspirant spumantia virus, Seu terrà fumat, qua teter labitur, anguis; reliqua omnia penitus interisse videntur. Carmen enim de virtutibus herbarum, quod in hac editione sub Macri Flo- ridi nomine exhibemus, nullo modo antiqui illius Macri Ve- ronensis esse posse, facillime evincitur partim ex eo, quod Macer Floridus auctores multo iuniores, e. g. saepissi- me Plinium et Galenum, citet, et ex Plinio et Dioscoride maximam carminis sui partem desumat, partim ex eo, quod non solum latinitatem et versificationem medii aevi aperte 4 * A Prolegomena ad Macrum. ostendat, sed etiam aromata describat, quae non multum ante Arabum tempora innotuerunt, ut Galanga, Zedoar, Caryophylh. Cum inter auctores a Macro nostro citatos etiam Walafridus Strabo sit, qui saeculo IX claruit, aeta- tem huius carminis non facile ante saeculum X ponere licet. Neque vero etiam serius, cum carmen Scholae Salernita- nae, quod Regimen sanitatis inscribitur, iam multos ex Macro nostro versus habeat, quos in hac editione sedulo indicavimus. | Macri Floridi nomen retinuimus, quia veteres editiones et codices manuscripti sic haberent, et etiam Guil. Guero- aldus in commentario suo non aliter carmen inscriberet. Editio Basileensis anni 1527 prima omnium est, quae de- mili Macri nomen carmini praeponat. Non quidem nos fugit, nomen Odonis a nonnullis carminis auctori tribui, sed secuti hi sunt presso pede Gaudentium Merulam, qui (de Gallor. Cisalpinor. antiquitate et origine, Lugd. 1538. 8. pag. 75) haec habet: „Ziic libellus quz sub Macri no- mine circunfertur, non huius est, sed Odonés cuzusdam medici, ut epse vidi in codice antiquissimo; verum ut ratior iret in lucem, Macri titulo inscriptus est.“ Codex ille quis sit et quo lateat, non indicavit Merula. Habet vero bibliotheca publica Dresdensis codicem mem- branaceum saeculi XIV, quo ad hanc editionem conficien- dam usi sumus (vide infra cod. 7z.), in cuius calce legitur: » 0donis IMMagdunensis opusculum de naturis herbarum explicit," et similis inseriptio legebatur in alio codice, quem habet catalogus bibliothecae Gunzianae (pag. 470). Haec ergo documenta non sufficiunt, ut Odonis nomen pro Macri nomine reponamus, quod ipsum vero supposititium esse et gratiae carmini conciliandae causa, vel etiam in honorem Aemilii Macri Veronensis impositum, non nega- mus. Ita facile fieri posset, ut Odo quidam medicus hoc carmen de virtutibus herbarum composuerit et Macrum Floridum inscripserit. Idem fuit in Caelii Apicio. Quomodocunque vero haec se habeant, certum est, Macri Floridi carmen summae auctoritatis et frequentissimi usus fuisse apud omnes medii aevi medicos, et in ipsius saeculi XVI decursu tantum adhuc valuisse, ut 'T'heophra- stus Paracelsus scholia et observationes in hoc carmen (Artemisia — Pastinaca) scribere aggressus sit, quae legun- tur in editionis Huserianae tomo primo, pag. 1070— 88; ofr. etiam pag.1095 et 1100. Numerosissimi praeterea extant huius carminis codices manuscripti, et, ut 1nfra videre licet, editiones non paucae. Prolegomena ad Macrum. o Conmentatorem nactus est Macer Floridus plenum et copiosum, G'uzllermum Gwueroaldum scilicet, professorem medicinae in academia Cadomensi sub finem saeculi XV viventem. Commentarium suum inscripsit Gueroaldus Jo- hanni Courtino et Natali Stephano, magistris in academia Cadomensi. In prooemio autem ita de opere suo ad lecto- res loquitur: ,,/Sed non vos ab uus ulteriort. lectione deterreat, £uvenes optimi, sé forte aliquid fuerit prae- libatum, quod vestra non demulceat ingenia. Nam quae reliqua. sunt, tam familiari prostituam 4nterpretatzone, ut vel pueruli litterarü facile capiant, eoque ordine sum prosecuturus, ut familiarem litterae ordinem textue subiteiam, nonnulla tamen cum ad medicinam tum ad oratoriam pertinentia sum (modo parenthesis) enterposz- turus. Adiciamgue forte nonnulla parumper digre- diendo per locorum «ntercapedines, quae adolescentum animos poterunt oblectare.* Sub fine totius commentarii legitur: ,,77abetes éuvenes studiosissimi Macri Floridi de viribus herbarum opusculum ab omné menda castigatis- Ὁ simum una cum interpretatiuneulis luce meridiana longe clarissimis. | Constat Macri Floridi carmen capitibus LXXVII ge- nuinis, quibus in editionibus et codicibus nonnullis spuria accedunt capita viginti, quae in nostra editione seorsim ad calcem genuini carminis exhibentur. Genuinorum capitum series, additis nominibus herbarum et notitiis literariis, haec est: 1. Arrenısıa (v.1—30), a medicis medii aevi fere semper dicitur Arthemesia, germanica lingua olim Duck, Bibot, Biboth, Bibote, Bivot, Bybos, Beybos, nune Bei- Fuss; botanicis Artemisia vulgaris. fr. Dioscorides ed. Sprengel, IIT, 117, 118, et Matthioli comment. ed. 1558, pag. 445; Plin. hist. nat. XXV, 7; Apuleii l. de herbis ed. Ackermann, cap. 11— 13; Plateari 1. circa instans A. 24; Harpestreng ed. Molbech, 1826, pag. 45 (dynkae); Bartho- lom. Glanville s. Angl. de proprietatib. rer. Argent. 1485. fol., XVI, 17. 2. ABRoTANUM (v.31— 51), etiam Abrotonum, germ. olim Zwerwte, Auerrute, Euerwort, Scauenwort, Stau- enwort, Garteil , nunc Eberraute, Stabwurz, Gartheil; botan. Artemisia abrotanum. Cfr. Diosc. HI. 26, Mat- thiol. p. 369; Plin. XXI, 21; Platear. A. 31; Harpestreng p. 44 (ambrot). 3. Assıntuium. (v. 929—114) s. Absynthium, germ. olim. Warmede, Warmode, W'ermute, W'oremoth, nune 6 Prolegomena ad Macrum. Wermut; botan. Artemisia absénthéum. Cfr. Diosc. III. 23; Matthiol. p. 367; Plin. XXVII. 7; Apul. c. 100; Pla- tear A. 19; Harpestreng pag.42 (malyrt); Barth. Angl. XVII, 12. 4. Urriıca (v.115—160), germ. olim Netele, Nettele, hodie /Vesse/; botan. Urteca pilulifera et dioica. Cfr. Diosc. IV. 92, Matthiol. p. 553; Plin. XXII. 13; Regim. Salern. ed. Ackermann, c. 65, v. 200; Harpestreng p. 95 (naetíae); Barth. Angl. XVII, 193. 5. ArriuM (v. 161—195), germ. olim €C/ufZoch, Knuf flok, Knoflouch, Knouelock, Knobelouch, hodie Knob- lauch; botan. Allieum sativum. — Ofr. Diosc. II. 181, Mat- thiol. p. 309; Plin. XIX. 6, XX. 6; Plin. Valerian. IV. 17; Platear. A, 15; Harpestreng p. 48 (Alo/flok); Barth. Angl. XVII. 11. 6, Prantaco (v. 196—266), germ. olim Weghebrede, Weghenbrede, W'egbrede, Schapetungge, Wegrich, ho- die Wegebreit; botan. Plantago maior et lanceolata. Cfr. Diosc. II. 152, Matthiol. p. 281; Plin. XXV. 8; Apul. c. 2.; Platear. A. 29 (arnoglosa); Harpestreng p. 45 (waeg- óreth); Barth. Angl. XVII, 129. 7. Rura (v. 267—331), germ. olim Aude, nunc Haute; botan. Ztuta graveolens. Cfr. Diosc. III. 45, Matthiol. p. 388; Plin. XX. 13.; Plin. Valer. IV. 3; Regim. Salern. c. 61, v. 185; Apul. c. 89 et 115; Platear. R. 7; Harpestreng p.87; Barth. Angl. XVII. 141. 8. Arıum (v. 332-—365), germ. olim Merk, Merck, Merch, Epphen, Epf, nune Eppich, Seller‘; botan. Apium graveolens. Ctr. Diosc. IM. 67, Matthiol. p. 403; Plin. XX. 11; Pli. Valer. IV. 2; Apul. c. 118; Platear. A. 8; Har- pestreng p.47 (maerky); Barth. Angl. XVII. 13. .. 9. ArrnHAEA (v. 366—394), germ. olim Zbesch, nunc Eibisch; botan. Althaea offieinalis. | Ctr. Diosc. III. 153, Matthiol. p. 472; Plin. XX. 21; Apul. c. 39; Harpestreng . 49. 5 10. Ανετηῦν (v. 395—428), germ. olim 7227. Ie, Tille, Dyl, nunc Dell; botan. Anethum graveolens. Ofr. Diosc. IIl. 60, Matthiol. p. 397; Plin. XX. 18; Plin. Valer. IV. 27; Apul. c. 121; Platear. A. 13; Harpestreng p. 100. (dyllae); Barth. Angl. XVII, 9. 11. Beronıca (v.429 — 491), germ. olim Batonie, Bat- tonie, Betenie, Betonien, nunc Betonie; botan. Betonica officinalis. Cfr. Diosc. IV. 1, Matthiol. p. 481; Plin. XXV. 8; Antonio Musae falso adscriptus liber de herba vetonica, Prolegomena ad Macrum. 7 Tiguri, 1537. 4; Platear. B. 7; Harpestreng p. 103 (2o7- thumblae). | | u 12. SanBiNA (v. 492—506), germ. olim. Seuenboem, Zeuenbom, Sevenbaum, Sauenbom, Sadenboum, nunc Sa- debaum ; botan. Juniperus Sabina. fr. Diosc. I. 104, Matthiol. p. 92; Plin. XXIV. 11; Apul. c. 85.; Platear. 8. 27; Harpestreng p.127. | | | 13. Porrum (v. 507—548), germ. olim Lock, Ge- mene loch, Louch, nunc. Lauch, Gemeiner Lauch, Por- rei; botan. Allium porrum. | Ctr. Diosc. IL. 178, Matthiol. p.306; Plin. XX. 6; Plin. Valer. IV. 20; Regim. Salern. c. 74, v. 225 sq.; Harpestreng p.80 (purlok); Barth. Angl. XVII. 133. | | | | 14.. CnawowiLLA (v. 549— 591), germ. olim /Mee/Zede- blomen, Hundesblomen, Camellen, Hermeln, nunc Cha- millen; botan. Matricaria chamomilla. : Cfr. Diosc. II. 144, Matthiol. p. 466; Plin. XXII. 21.; Harpestreng p.109 (hwithwith). | F) ATA 15. ΝΕρετὰ (v. 592 — 625), germ; olim Catxenerut, Cat- - senerut, Korenminte, Corenmynte, Siminte, Seeminte, Bachmintze,. Heynméntxe; hodie Katzenminze; botan: Ne- peta cataria. fr. Diosc. Il, 37, Matthiol. p. 381; Plin. XX. 14.; Plin. Valer. IV. 22; Platear. (calamentum) C. 9.; Harpestreng p.107 (»aepta, &atthemynthe); Barth. Angl. XVII. 34 | J "ass am 16. Puresıum (v. 626 — 677), germ. Pole ; botan. Men- tha pulegium. | Ofr. Diosc. III. 33, Matthiol. p. 375; Plin. XX. 14.; Regim. Salern. c. 69, v. 213. sq.; Apul.. c. 92.; Platear. P. 16.; Harpestreng p.82 (pw/egy);. Barth; Angl. XVII. 132. Z aul ; idi ‚sorthogre 17. FenıcuLum (v. 678—710), germ, olim. Venekoel, Venchol, Fenchél; hodie Fenchel; botan. Anethum feni- culum... Cfr. Diosc. IIl. 74, Matthiol. p. 4073 'Plin. XIX. 9, XX. 23; Plin. Valer. IV. 24; Regim. Salern. e. 49, v. 150; Apul. c.124; Platear. F. 7.; Harpestreng p. 66 (‚faenikael); Barth. Angl. XVII. 70. WERE) ὅσ. 48 Acıura (v.711—747), germ. HJauslaub, Haus- lauch; botan. Sempervivum: et Sedum. | Ctr. Diosc. 1V.88, 89, Matthiol. p.:550; Plin. XXV. 13; Apul c. 123; Platear. S. 10; Harpestreng p. 101 (serae). ) 4v 19. PonrULaca (v.748— 764), germ. olim Borghele,. Borgele,; Burgel, . Hanenvot „ Hanenvoed, nune Portu- lak; botan. Portulaca oleracea. Cfr. Diosc. Il. 150, Mat- thiol..p. 279; Plin. XIIL, 22; Apul. c. 103; Platear. P. 15; Harpestreng p. 123. | : Ito 8 Prolegomena ad Macrum. 20. Lacrvca (v. 765—775), germ. olim Zattek, Lat- tichen, nunc Lattich; botan. Lactuca sativa. Οἷν. Diosc. 1, 164.. Matthiol. p. 295; Plin, XIX. 8.; Platear. L. 10.; Harpestreng p. 74 (leetukae);' Barth. Angl. XVII. 92. 21. ‚Rosa (ν. 770 — 807) germ. Jose, Hagebutte; bo- tan. Ztose centifolia. | Cfr. Diosc. I. 130, Matthiol. p. 125; Plin. XXL 4, 19; Platear. ἢ. 1; Harpestreng p. 88; Barth. Angl. XVII. 136. . | 22. Lirıum: (v. 808—842) ,.germ. Zelie, weisse Lilie, botan. wm album. Cf£r. Diosc. 111.106, Matthiol. p. 433; Plin. XXL 5, 19; Apul. c. 107; Platear. L. 4; Harpestreng p.73 (lylium, lyliae); Barth. Angl. XVII. 91. i 23. SATUREIA (v. 843—869), germ. olim Konele, G'art- konele, Stantwort, Peperut, nunc Pfefferkraut; botan. Satureia hortensés. |. Cfr. Diosc. III. 39, Matthiol. p. 383; Plin. XIX. 8; Plin. Valer. IV. 19; Platear. S. 38; Harpe- streng p.91 (sazAaer). 24. SaLviA (v.870— 881), germ. olim Selue, Zelve, Salwe; Salveye, nunc. Salbei, bot. Salvia | officinalis. Cfr. Diosc. III. 35, .Matthiol. p. 378; Plin. XXVI. 6; Regim. Salern. 6c. 60, v.178 54... Apul. c..1015 .Platear. S. 84; Har- pestreng p.89... . | .9&01 25. .Laeusricuw (v.882 — 906), germ. olim Wedewinde, Lubbestieke, Lóbestickel, nune Liebstöckel; botan. Lzga- sticum levisticum. | Cfr. Diosc. III. 51, Matthiol. p. 393; me XX. 15; Platear. L. 16; Harpestreng p. 116 (Jozae- stykae). ὁ | ER, i ^ 26. OsrRurIUM (v.907 —927),. δοίη. Saponaréa of- fieinalis? ||. Emperatoréia | ostrutéum?::Ofr.. Diosc. 11. 192 (στρούϑιον). Matthiol. p. 319; Plin. XIX. 3, XXIV, 11; Pla- tear. S. 272; Harpestreng 'p. 123 (ostzzx). | 27... CEeREFOLIUM (v. 9298— 946)5: germ. olim. Kerwelde, Keruele,; nune: Kerbel; botan. Scandix cerefolium. |. Cfr. Diosc. II. 167, Matthiol. p. 297; Plin. XXII. 22; Plin. Valer. IV. 37; Regim. Salern. c. 67, v.:207 sq.; Apul. c. 104; Har- pestreng p.58 (Ayruwael). | ..28. Arkırcex (v.947— 956), germ. Melde, Melte; bo- tan. Atriplex —? Cfr. Diosc. II. 145, | Matthiol. p. 273; Plin. XX. 20; Plin. Valer. IV. 7; Harpestreng p. 101 (meld). 29. QConiaNpnuw (v. 957 —987), germ. Korzander ; bo- tan. Coriandrum sativum. | Cfr. Diosc. III. 64, Matthiol. mii Plin, XX. 20; Plin. Valer. IV. 4; Platear. €. 33; arpestreng p.107; Barth. Angl. XVII. 39. 30. Nasturriun (v. 988— 1015), germ. Kerse, Kresse; botan. Zepidium sativum. Cfr. Diosc. II. 184, Matthiol. Prolegomena ad Macrum. 9 p.312; Plin. XX. 13; Plin. Valer. IV. 12; Regim, Salern. c. 70, v. 215 sq.; Apul. c. 21; Platear. N. 1; Harpestreng p. 121 (karsae). 31. Eruca (v.1016— 1036), germ. olim Wit Senep, nunc Weisser Senf; botan. Brassica eruca. Ofr. Diosc. II. 169, Matthiol. p. 299; Plin. XX. 13; Plin. Valer. IV. 13; Platear. E. 10; Harpestreng p. 65 (akerkaal); Barth. Angl. XVII. 57. | 32. Pıraver (v. 1037 —1086), germ. olim Moe, Maen, Man, nunc Mohn; botan. Papaver somniferum. | Ctr. Diosc. IV. 65, Matthiol. p. 525; Plin. XX. 18.; Plin. Valer. IV, 18; Platear. P..4;.Harpestreng p.83 (walmuae); Barth. Angl. XVII. 128. 20 . 83. CerA (v. 1087 — 1126), germ. olim Czpo/fe; nuuc Zwiebel; botan. Allium cepa. VÜfr. Diosc. Il. 180, Mat- thiol p. 307; Plin. XX. 5; Plin. Valer. IV. 26; Regim. Sa- lern..c. 62, v. 190 sq.; Platear. C. 36; Harpestreng p. 57 (eypul); Barth. Angl. XVII. 43. 94. BucLossa (v.1127— 1138), germ. Ochsen- Zunge; botan. Anchusa Italica. . Cfr. Diosc. IV. 126, Matthiol. p. 577; Plin. XXV. 8, XXVI. 11; Apul. c. 42; Harpestreng p.105 (zortA skraeppae). 35. Sınarı (v. 1139 — 1200), germ. olim Senap, Senep, Senepp , nunc Senf; botan. Senapes nigra. | Ctr. Diosc. II. 183, Matthiol. p. 311; Plin. XX. 22; Plin. Valer. IV. 28; Regim. Salern. c. 63, v. 196 sq.; Platear. S. 15; Harpestreng p.89 (synaep); Barth. Angl. XVII. 155. - 586. Cauris (v. 1201 —1263), germ. olim Koe/, Kolen, nunc Kohl; botan. Brassica oleracea. | Ofr. Diosc. Il. 146, Matthiol. p. 276; Plin. XIX. 8. XX.9; Plin. Valer. IV. 29; Regim. Salern. c. 57, v. 171 sq.; Harpestreng p.59 (£aa/). 37. PasriNACA (v. 1264 — 1284), germ. Pasternak, Pa- stinak; botan. Pastinaca sativa. Cfr. Diosc. Ill. 73 (ἐλα- qófooxov), Matthiol. p. 407; Plin. XX. 4; Plin. Valer. IV. 32; Apul. c.80?; Harpestreng p. 80? (morae). 38. OmicaNux (v. 1285— 1324), germ. olim Velthoppe, Toste, nunc Dost; botan. Origanum vulgare. : Ctr. Diosc. 111. 29, Matthiol. p. 373 (Orig. heracleotecum) ; Plin. XX. 16, 17; XXL 10; Plin. Valer. IV. 36; Apul. c. 122; Platear. 0. 4; Harpestreng p.122 (kunung). 39. SxnPILLUM (v. 1325 — 1341), germ. olim Veltkonele, hodie Feldkümmel, Quendel; botan. Thymus Serpillum. Cfr. Diosc. III. 40, Matthiol. p. 384; Plin. XX. 22; Plin. Valer. IV. 38; Apul. c, 99; Platear. S. 37; Harpestreng p. 126 (kolnae). 10 Prolegomena ad Macrum. 40. Vıora (v. 1342— 1395), germ. olim Fiolen, Fieln, hodie Veelchen; botan. Viola odorata. Cfr. Diosc. IV. 120, Matthiol. p. 574; Plin. XXI. 6, 19; Regim. Salern. c. θά. v. 198 sq.; Platear. V. 1; Harpestreng p. 96; Barth. Angl. XVII. 191. | | T 41. AnisroLocurA (v.1396— 1436), germ. olim. Zol- wort, nunc Hohlwurz, ÖOsterluzei; botan. : Aristolochia longa, rotunda et Clematitis. fr. Diosc. III. 4, Matthiol. p.347; Plin. XXV.8; Apul. c. 20; Platear. A. 22; Harpe- streng p.50 (Ao/yrt); Barth. Angl. XVII. 14. 42. . MannRuBIUM (v. 1437 —1455), germ. olim G'odver- heten, Gotvorgeten, Wytander, nune Weisser Andorn ; ee Marrubium vulgare. | Ofr. Diosc, III. 109, Matthiol. p. 436; Plin. XX. 22; Apul. e. 46; Platear. M. 14; Harpe- streng p. 120 (^/ndae naetlae). . ry QURE 43. Ims (v.1456— 1488), germ. olim Sverdel, .Swer- tel, blaue Lélien, hodie Schwertlilie; botan. Iris Germa- nica et Florentina. Cfr. Diosc. 1. 1, Matthiol. p. 17; Plin. XXI. 7. 20; Platear. J. 4; Harpestreng yp. 131. 44. ENULA (ν. 1489 —1502), germ. Alant; botan. “ρου δώ Helenium. | Cfr. Diosc. I. 27,. Matthiol. p. 52; Plin. XXL 10, 21; Regim. Salern. c. 68, v. 210 sq.; Apul. c. 95; Platear; E. 2; Harpestreng p.112 (halzyrt); Barth. Angl. XVII. 58. 45. Hyssorus (v. 1503 —1531), germ. Ysop ; botan. 77ys- sopus officinalis. |. Cfr. Diosc. II. 27, Matthiol. p. 371; Plin. XXVI. v.1.; Regim. Salern. c. 66, v. 204 sq.; Platear. ἡ. 2; Harpestreng p.97; Barth. Angl. XVIL 85. - «4 46.. Asarum (v. 1532— 1568), germ. olim 7Z7ese/wort, nunc Haselwurz; botan.‘Asarum Europaeum. | Cfr. Diosc. I. 9, Matthiol. p. 29; Plin. XXI. 6, 19; Platear. A. 32; Harpestreng p.129 (v/gago). ige 47. Mentna (v. 1569 — 1584), germ. olim Minte, Min- the, Myntze, nunc Minze; botan. Mentha (erispa). Cfr. Diosc. III. 36, Matthiol. p. 379; Plin. XX. 14; Plin. Valer. IV. 23; Regim. Salern. c. 59, v. 176; Apul. c. 120; Platear. M. 6; Harpestreng p. 75 (myntae); Barth. Angl. XVII. 106. 48. Cyrerus (v. 1585 — 1604), germ. Wilder Galgant, botan. Cyperus lonous. | Ofr. Diosc. I. 4, Matthiol. p. 22; Plin. XXI. 18; Platear. C. 23; Harpestreng p. 109.: 49. PakoN1A (v. 1605 — 1640), germ. Gichtwurz, Be- nedietrose; botan. Paeonza officinalis. Cfr. Diosc. HI. 147, Matthiol. p. 468; Plin. XXV. 4, XXVII. 10; Apul. c. 64; Platear. P. 3; Harpestreng p. 124. | | -— $0. MerıssopaytLum (v. 1641 — 1663), germ. Melisse; botan. Melissa officinalis. Cfr. Diosc. III. 108, Matthiol. Proiegomena ad Macrum. 11 p.435; Plin. XXI. 20; Platear. M. 22; Harpestreng p. 118 (meothyrt, marochus), quamvis in hoc capite de marocho initium solummodo cum Macri capite de melissophyllo con- veniat, reliqua huius capitis eadem sint, quae Macer de dracontea narrat. 51. Senecıo (v. 1664—1689), germ. Kreuzwurz; botan. Senecio vulgaris. fr. Diosc. IV. 95 (ἠριγέρων), Matthiol. p.956; Plin. XXV. 13; Apul. c.75; Platear. S. 35. 52. QOCnukripoNiA (v.1690— 1708), germ. olim Schelwort, Goldwort, nunc Schöllkraut; botan. Chelidonium maus. Cfr. Diosc. II. 211, Matthiol. p. 336; Plin. XXV. 8; Regim. Salern. c. 71, v. 218 sq.; Apul. c. 73; Platear. ©. 32; Har- pestreng p.56 (braenyrt); Barth. Angl. XVII. 46. 53. ÜrNTaUunEA (v. 1709—1727), germ. olim Aurın, Erdgalle, nunc Tausendgüldenkraut; botan. Erythraea Centaurium. |. Cfr. Diosc. III. 7, Matthiol. p.352; Plin. XXV. 6; Apul. c.36; Platear. C. 10; Harpestreng p.64; Barth. Angl. XVII. 47. 54. CoLunmma (v. 1728— 1765), germ. olim Nader- wort, Adderenkrut, Otterwort, nunc Natterwurz, botan. Arum — ? Οὗ. Diosc. II. 195, 196 (δρακοντία μεγάλη et ἕτερα). Matthiol. p. 321; Plin. XXIV. 16; Apul. c. 15; Pla- tear. S. 33 (serpentaria); Harpestreng p. 112 (dracontea); Barth. Angl. XVII. 50. | | 99. Garspo (v. 1766— 1773), germ. Ward; botan. Zsa- tis Tinctoria. | Ctr. Diosc. II. 215, Matthiol. p. 339; Plin. XX. 7; Apul. c.69. Glastum vox Celtica est (Plin. XXII. 1, Caes. bell. Gall. V. 14), ex qua prodiit Gallorum @azs- don, Italorum Guado, Germanorum Ward, herbae tincto- riae nomina. | ! | . $6. ErrEBORUS ALBUS (v.1774— 1832), germ. Weisse Nieswurz; botan. Veratrum album. Cfr. Diosc. IV, 148, Matthiol. p. 590; Plin. XXV. 5; Platear. E. 8; Harpestreng p. 113 (thung);; Barth. Angl. XVII. 55. 97. ELLEBORUS NIGER (v. 1833 — 1858), germ. Schwarze IVieswurz; botan. Helleborus niger. Ofr. Diosc. IV. 149, Matthiol. p. 591; Plin. Platear. Harp. Barth. loc. cit. 98. VERBENA (v. 1859—1902), germ. Ersenhart, Eisen- kraut; botan. Verbena officinalis. Cfr. Diosc. IV. 60. 61, Matthiol. p. 523; Plin. XXV. 9; Apul. c. 4; Harpestreng p. 130 (zZaernyrt). 99. OCnaMaEpnys (v. 1903 — 1917), germ. G'amander ; botan. T'eucrzum chamaedrys. fr. Diosc. III. 102, Mat- thiol. p.431; Plin. XXIV. 15 (7réssago); Apul. c.25; Platear. C. 17; Harpestreng p.71 (germandrea). 12 Prolegomena ad Macrum. 60. MavunELLA (v. 1918 — 1932), germ. Machtschatten; botan. Solanum negrwum? | Ofr. Diosc. IV. 71 (στρύχνος xz- zoioc), Matthiol. p. 531; Plin. XXVII. 13; Apul. c. 74 (so- lata s. strychnum); Platear. 8.2 (sofatrwum); Harpestreng p. 76 (haelsghaebaer). | 61. Iusquiauus (v. 1933 —1961), germ. 2,56. Büsen- /kraut; botan. Ayoseyamus (niger). fr. Diosc. IV. 69, Matthiol. p. 529; Plin. XXV. 4 (appollinaris herba) ;: Apul. c. 9.; Platear. J. 1; Harpestreng p. 116 (^y/ne); Barth. Angl. XVII. 87. | 62. Marva (v. 1962— 1092), germ. Pappel, Malve;. botan. Malva sévestréis et rotundifolia. Cfr. Diosc. M. 144, Matthiol. p. 272; Plin. XX. 21; Plin. Valer. IV. 5; Regim. Salern. c.58, v. 173 sq.; Apul. c. 41; Platear. M. 4; Harpestreng p.75 (salyrt); Barth. Angl. XVII. 107. 63. Lararaun (ν. 1998 --- 2014). germ. olim Scorfflo- dike, Horladeke, nune Grzndwurx ; botan. Ziumex —? Ofr. Diosc. II. 140, Matthiol. p. 269; Plin. XX. 21; Plin. Valer. IV.8; Apul. c.14; Platear. L.. 8; Harpestreng p.117 (s&raep- pae); Barth. Angl. XVII. 94. | 64. Lorıum (v. 2015 — 2028), germ. Zolch; botan. £o- lium temulentum. Üfr. Diosc. IIl. 122, Matthiol. p. 257; Plin. XVIII. 17 (aera), XXII 25 (farina aerina); Mar- pestreng p. 118 (Alyntae). | 65. Cıcura (2029— 2055), -germ. SeAzerizng ; botan. Conium maculatum. | Ofr. Diosc. IV. 79, Matthiol. p. 542; Plin. XXV. 13; Platear. C. 22; Harpestreng p. 110 (othyrt). 66. Pırer (v. 2056— 2085), germ. olim Peper, nune Pfeffer, botan. Piper: longum et nigrum. Cfr. Diosc. Il. 188, Matthiol. p. 312; Plin. XII. 7; RKegim. Salern. c. 75, v. 227 sq.; Platear. P. 2; Harpestreng p. 85 (pzpaer);. Barth. Angl. XVII. 131. 67. PnETnuRUM (v. 2086 —2108), germ. Bertram ; botan. Anthemis pyrethrum. . Cfr. Diosc. 111.78, Matthiol. p. 412; Plin. XXVIII. 9; Platear. P. 1; Harpestreng p.85 (daeriram). 68. ZawciBzR (2109, 2110), germ. olim Zngeuer, En- gefer , nuno Ingwer; botan. Zengiber officinale. Üfr. Diosc. II. 189, Matthiol. p. 316; Plin. XII. 7; Platear. Z. 1; Harpestreng p.98 (Zzng?faer); Barth. Angl XVII. 195. 69. ὕγτγμινυν (v. 2111 —2124), germ. Römischer Küm- mel; botan. Cuminum Cyminum. Cfr. Diosc. III. 61, Matthiol. p. 398; Plin. XX. 14, 15; Platear. C. 20; Harpe- streng p. 61 (zAythest kumyn); Barth. Angl. XVII. 38. 70. GaraNcea (v. 2125 —2130), germ. olim Galegan, Galgan, nunc. Galgant; botan. Alpinia Galanga. — Cfr. Prolegomena ad Macrum. 15 Matthiol. p. 21 (in commentario); Platear. G. 3; Harpestreng p. 70 (galliga). | 71. Zepoar (v. 2131—2140), germ. Zettwer ; botan. Curcuma Zedoaria. Cfr. Matthiol. p. 317 (in commentario); Platear. Z. 3; Harpestreng p. 99 (zedwar, zeduar); Barth. Angl. XVII. 196. 72. GamoriLUs (v. 2141—21416), germ. Nägelein, Gewürznelken; botan. Eugenia caryophyllata. | Ctr. Mat- thiol. p. 315 (in commentario); Plin. XII. 7.; Platear. G. 1; Harpestreng p. 70 (gorfaers naghlae, gerfaersnaulae); Barth. Angl. XVII. 79. 73. Οτννανυν (v. 2147 —2164), germ. Zeimmt; botan. Laurus ceinnamomum. — Ofr. Diosc. I. 13, Matthiol. p. 33; Plin. XII. 19; Platear. C. 16; Harpestreng p.61 (kanvel, caniael); Barth. Angl. XVII. 26. | 74. Cosrus (v. 2165 — 2181), germ. Kostenwurz; botan. Costus Arabicus. Üfr. Diosc. I. 15, Matthiol. p. 39; Plin. XII. 12; Platear. C. 28; Harpestreng p. 63. 75. SPica (v. 2182 — 2203), germ. Spicanarden; botan. Valeriana latamansé et Celtica. | Cfr. Diosc. I. 6. 7, Mat- thiol. p. 24, 27; Plin. XII. 12; Platear. S. 1; Harpestreng p.92; Barth. Angl. XVII. 110. 76. Tuus (v. 2204— 2232), germ. olim Wirok, nunc Weihrauch; botan. Boswellia thurifera? Ctr. Diosc. I. 81, Matthiol. p. 71; Plin. XII. 14; Platear. O. 9 (o/zbanum); Harpestreng pag. 98 (ro£e/so, rekaelse); Barth. Angl. XVII. 173. 77. AroE (v. 2233— 2260), germ. Aloe; botan. Aloe Succotrzna. Üfr. Diosc. III. 22, Matthiol. p. 365; Plin. XXVII. 4; Platear. A. 1; Harpestreng p. 52; Barth. Angl. XVII. 5, 6. Horum capitum series diversissima est in diversis co- dicibus manuscriptis et editionibus; recepimus in nostram editionem ordinem antiquiorem et usitatiorem, quem etiam Gueroaldi commentarius sequitur. Numerus quoque capitum variat, uti videre licet in descriptione codicum et editionum. Duodeviginti ex his herhis simul in. Macri Floridi car- mine et in Regimine Salernitano singulis capitibus tractan- tur: Ürteca, Ruta, Porrum, Pulegium, Feniculum, Sal- via, Cerefolium, Nasturtéum, Cepa, Sinapi, Caulis Viola, Enula, Hyssopus, Mentha, Chelidonia, Malva, Piper, quamvis non in omnibus hisce capitibus redeant versus ex Macri carmine. Ubi vero id fiat, indicatum est a nobis in notulis textui subiunctis. AA Prolegomena ad Macrum. Carminis nostri materia desumta fere est ex antiqua versione Dioscoridis et Galeni et prae ceteris ex Plinii hi- storia naturali, quare multi auctores a Macro citantur, quorum Plinius vel Dioscorides mentionem fecit. Cave vero credas, nil aliud in hoc carmine contineri, quam quae Pli- nius et Dioscorides iam habeant, insunt et alia nonnulla ex medicina medii aevi desumta, et ea, quae antiquis iam nota erant, delectu quodam et ordine in novam formam redacta sunt ad mentem illius saeculi, Scriptores autem, qui in Macri Floridi carmine lau- dantur, hi sunt: Anaztaus v. 2045. "Apollodorus v. 1588. Asclepius v. 550, 1092, “ Cato v. 1205 — 1224. Chrysippus v. 1225. Diocles v. 177. Dioscorides v. 1088, 1103, 1628, 1964. Galenus v. 158, 955, 959, 1090, 1618, 1624. Hippocrates v. 173, 508, 1814. Justus v. 1389. Melicius? v. 1262. Menemachus? v. 486, 1166. Olympias v. 1978. Oribasius v.506, 2255. Palladius v. 802. Philo v. 1812. Plinius Secundus v.17, 107, 264, 471, 483, 488, 580, 764, 1179, 1394, i433, 1662, 1676, 1689, 1694, 1797, 1825, 1856, 1887, 1897. Praxagoras v. 180. Pythagoras v. 1139. Sextus Niger v. 1963. Strabus v. 900, 906. Themison v. 265, 1825. Xenocrates v. 984. Citantur e Macri nostri carmine versus plurimi, imo integra interdum capita, in Vencentiü Bellovacensis speculo naturali, et quidem in eius libro X: artemisia capite 39, buglossa c. 44, melissophyll. c. 102, maurella c. 103, aci- dula c. 132, senec. c. 133, beton. c. 152; libro XI: abro- tan. c. 12, atripl. c. 26, caul. c. 47, cepa c. 50, cerefol. c. 91, enula c. 67, fenic. c. 70, galang. c 73, lactuc. c. 76, ligust. c. 81, lil. c. 84. malva c. 89, mentha c. 95, nasturt. Prolegomena ad Macrum. 15 c. 100, nepeta c. 101, origan. c. 108, papav. c. 111, pastin. c. 112, porr. c. 118, portul. c. 120, puleg. c.122, rosa c. 134, 135, ruta c. 139, salvia c. 140, satur., c. 142, allium c. 144, serpill. c. 148, sinap. c. 150, ostrut. c. 155, viola c. 161, urtica c. 164, iris c. 167, hyssop. c. 169, zedoar c. 170, zingib. c. 172; libro XII: aneth. c. 2, cimin. c. 11, fenic. c. 14, lactuc. c. 16, nigell. c. 20, sinap. c. 29, urtic. c. 30, aloé c. 115; libro XIV: cinnam. c. 70, thus c. 111, libro XV: gariofil. c. 35, piper c. 65. Desunt ergo e Macri capitibus genuinis 26 et spuria omnia; usi sumus editione perantiqua s. l. e. a. (Argentor. ap. J. Mentelin, 1473 sq. fol.) in textu conferendo. Macri Floridi carmen inde ab initiis artis typographi- cae usque ad finem saeculi XVI saepius typis excusum est, et ita quidem ut antiquiores editiones vel textum nu- dum exhiberent, vel simul cum Gueroaldi commentario, ad- ditis plerumque etiam iconibus rudioribus ligno incisis. Se- cutae tune sunt editiones duae, quas curavit Atrocianus, meliori orthographia et interpunctione novoque commen- tario conspicuae, serie capitum antiqua conservata. Hanc seriem turbant et nova eaque spuria capita addunt editio- nes Cornarii et Ranzovii, receptis insuper in priorem Mar- bodaei, in posteriorem Sereni Samonici carminibus. Edi- tiones duae Pictorianae textum pessime deturpant, sed an- tiquum numerum et ordinem capitum retinent. Omnes £Z- tiones Macre Floridi impressae inter rariores libros nume- rantur; sunt autem sequentes: Neapoli, 1477. fol. min. Editio princeps, absque titulo, signaturis, custodibus et paginarum numeris, pagina plena continet 30 lineas, litteris rotundis; folia adsunt 45, quorum primum album, uti patet ex plagularum registro. Folio 2* legitur: /neipit liber Macri philosophi in quo. tractat de naturis qualitatibus et virtutibus Octuagintaocto herbarum et primo de Artheme- δέω. (HjErbarum quasdam. dicturus carmine vires etc. et sic sequuntur reliqui versus, capitum inscriptionibus distincti. Folio 45° legitur: Zöder Macri Philosophi De virtutibus herbarum Jinit foeliciter. |. Neapoli impressus per Arnoldum de Bru- xella. Anno Millesimo guadringentissimo (sic) septuagesi- mo septimo die vero none mensis Maii. Folium 45^ habet Registrum plagularum et dein: Zins registri. Arnoldus de Bur- cella (sic). Series capitum in hac editione haec est: 1 artemis., 2 abrotan., 3 absinth., 4 urtica, 5 allium, 6 ruta, 7 apium, 8 savina, 9 hyssop., 10 enula, 11 salvia, 12 fenicul., 13 lactuca, 14 rosa, 15 plantago, 16 viola, 17 aristoloch., 18 marrub., 19 iris, 20 16 Prolegomena ad Macrum. althaea, 21 aneth., 22 beton., 23 porrum, 24 chamom., 25 ne- peta, 26 puleg., 27 acidula, 28 portulaca, 29 lilium, 30 satureia, 31 ligust., 32 ostrut., 33 cerefol, 34 atriph, 35 coriandr., 36 nasturt., 37 eruca, 38 papaver, 39 cepa, 40 buglossa, 41 sinapi, 42 caules, 43 pastinaca, 44 origan., 45 serpill, 46 asar., 47 haematites, 48 mentha, 49 cyper., 50 paeon., 51 borag., 52 se- necion, 53 chelidon., 54 centaur., 55 dragont., 56 gaisdo, 57 elleb. alb., 58 elleb. nig., 59 verbena, 60 germandr., 61 mau- rella, 62 iusquiam., 63 malva, 64 lapacium, 65 lolium, 66 cicut., 67 rosmarin., 68 pimpinella, 69 tormentilla, 70 quinquefolium, 71 dietamnus, 72 tithymalus, 73 rafanus, 74 consolida, 75 piper, 76 pyrethr., 77 zinzib., 78 cymin., 79 galang., 80 zedoar, 81 ga- rofil., 82 cinnam., 83 cost., 84 spica, 85 thus, 86 alo&. Mira- beris hic tantum octoginta sex capita enumerari, cum in inscriptione libri octoginta octo, promittantur, sed forsan Plantago et Aristolo- chia quatuor capita efficiunt, scilicet plantago maior et minor, et aristolochia longa et rotunda, forsan caput de Spica in duo capita divisum est, scorsim scilicet actum de spica indica et de spica cel- tica. Diiudicet baec, cui editio ipsa, mihi nunquam visa, ante ocu- los erit; asservatur vero Monachii in bibliotheca regia. Praeter capita genuina Macri tractatur ergo in hac editione etiam de hae- matite (lapide), de roremarino, de pimpinella, de tormentilla, de quinquefolio, de dictamno, de tithymalo et de rafano, quae capita non recurrunt in Cornarianae editionis libro quarto. Cfr. Panzer annal. typogr. vol. 2. pag. 158; Ebert bibl. Lexic. n. 12611; Hain repert. bibl. n. 10420. Mediolani, 1482. 4. Charactere rotundo impressa, sine pa- ginarum numeris. Inscribitur: Macer de wsibus herbarum versu heroico; incipit ab artemisia; in fine legitur: Antonius Zarotus Parmensis impressit Mediolani MCCCCLX XXII. die XIX. Novembris. Cfr. Panzer annal. typ. vol. 2. pag. 45; Ebert bibl. Lex. n. 12612; Hain repert. bibl. n. 10421. S. 2. e. a. 4. Gothico charactere, cum figuris plantarum xylographicis et signatura a—g, sine cust. et paginar. numeris; pagina plena habet 33 ad 34 lineas. Folia adsunt 52; fol. 1* ha- bet inscriptionem Macer floridus, infra hanc posita est icon xy- lographica monachum scribentem referens, infra quam legitur: De viribus herbarum; fol 1^ eadem icon; fol. 2° legitur: Zzcipi liber Macri de viribus herbarum. Et primo de Arthemisia, sequitur icon artemisiae et tunc HZerbarum quasdam dicturus etc. Fol. 51^: Una diagridii sic apta solutio fiet. Finis.; fol. 52°: Herbarum varies quà vis cognoscere vires Macer adest disce: quo duce doctus eris, infra icon xylographica eadem quae in titulo; fol. 52^ album. Capitum series ea est, quam etiam in nostra editione secuti sumus; adsunt indices marginales, Prolegomena ad Macrum. 17 sed neque praefatio, neque commentarius; textus vulgatam lectio- nem constituit, mendis typographicis interdum turbatus. Coloniae impressam esse Hainius autumat (repert. bibl. n. 10417), Galliae vero Ebertus et quidem circa 1500 vel 1510 (bibl. Lex. n. 12614); quam vero Hainius sub. n. 10418 habet editionem, hanc puto ean- dem esse cum nostra, quod facile patet ex Panzeri annal. typogr. IV. 156. A/S. Z4. e. a. 4. Goth. charact., cum figg. iisdem xylogr. plan- tar., sign. a—g, sine cust. et pagg. numeris, 33 vel 34 linear. in pagina plena. Folia adsunt 52; fol. 1°: Macer J?eridus de viribus herbarum; iufra eadem icon ut in priori, scilicet mona- chus scribens. Omnia reliqua ut in proxime praecedente editione (cfr. Ebert 1. c.); recentiorem vero esse patet ex icone tituli, mar- gine eiusdem non amplius integro. S. 4. e. a. 4. Goth. char. c. figg. xylogr. plantar.; pagina plena habet 38 lineas; cfr. Ebert n. 12613; Hain n. 10419. (Nisi forsan eadem editio est ; Quae proxime praecedens, cum unicum discrimen sit in numero linearum, qui facile error esse potest in catalogo biblioth. Ducis de la Valliere, tom. 1. pag. 455, n. 1536.) Venet., 1506. 4., impr. per Bernardinum Venetum de Vitalibus. Charact. rotundo, folis 48; titulus est: Macri Phi- losophi de virtutibus herbarum noviter inventus ac impres- $45; in fine legitur: Liber Macri Philosophi de virtut. herb. et qualitatibus specierum finit feliciter. Venet. etc. 'Vracta- tus de speciebus neutiquam huic editioni primum adiectus est, uti Boernerus (noct. Guelph. p. 122) falso habet, sed nil aliud sub his speciebus intelligitur, quam quae a Macro nostro inde a capite LXVI usque ad finem exhibentur, nostrae editionis versus 2056 ad 2269. Haec editio repetita est ab eodem typographo: Venet. , 1508. 4., die 10. Junii. Codemi i 1509. 8., ere et impens. Mich. Angier et Jo. Mace, opera vero Laur. Hostingwe. Gotlico charactere, Prima esse dicitur editio cum commentariis Guillermi Gueroaldi, professoris Cadomensis. Cfr. Ebert n. 12616. Paris., 1511. 8., die 29. Mart. Gothico charact., . sine nota typographi, sine pagg. numeris et custodibus; signaturae a—g; pagina plena habet 33 lineas, folia adsunt 56. Habet etiam icones xylographicas plantarum. Fol. 1*: Zerbarum verias qui vis cognoscere vires Macer «dest: disce quo duce doctus eris, infra icon xylogr., monachum scribentem exhibens cum cane ad pe- des eius sedente; fol. 1°: (Cuz bonis amlula. ‚ Mors peccato- rum pessima Sic utere tuo ut alieno non egeas., infra eadem icon; fol. 2*: Macer floridus de viribus herbarum Hic suo Zibello dat initium, infra icon artemisiae et tunc Capat primum de arthemisia. Fol. 56": Macer floridus de herbarum. viri- 2 18 Prolegomena ad Macrum. bus hie suum capit periodum. Impressus Parisius (sie) Anno εἴς. Neque commentarius, neque notae adsunt, sed tantum indices marginales; textus fere convenit cum editione tertia, quam- vis minus accurate impressus; icones omnes rudiores fere sunt, quam in illa editione. [om Cadomi, s. a. 4. Cum Guil. Gueroaldi interpretatiunculis, et figuris. Cfr. bibl. Rivin. n. 6389. Primo et antiquitus com- mentario Gueroaldi non additas fuisse figuras, eas igitur huius commentarii editiones, quae figuras continent, non haberi posse pro prima et principe; patet ex ipsis Gueroaldi verbis sub finem intro- ductiouis: ,, Cur vero herbarum picture hic non fuerint effi- giate: Plinii rationem afferam in medium libro 25. cap. secundo Pinxere quedam etc.“ /S. ΖΦ. e. a. 8., cum commentario Gueroaldi. | Eiusmodi. editio- nes plures extant, forsan Parisüs impressae, cum iisdem omnino figuris instructae sint, qua Parisiensis anni 1511. Habent hae edd. folia 159 cum signat., sed sine custod. et pagg. numeris. Plures edd. vere existere patet ex titulis et inscriptionibus finalibus, etiam chartae bonitas differt, et mendae typographicae, quibus omnes abundant, non eaedem sunt in singulis editionibus, quamvis pagi- nae singulae quoad initium et finem sibi verbotenus respondeant. Ánnus impressionis incertus est; antiquissimum exemplar, quod pri- mum in Jo. Alb. Fabricü bibliotheca erat, dein in Bunavianam, tandem in Dresdensem publicam bibliothecam migravit, habet annum 1517 ab antiqua manu calamo (ter in ultima pagina) adscriptum. Hoc ipsum Fabricianum exemplar habet fol. 1? iconem monachi scri- bentis cum cane et supra scripta haec verba: AHrebarum (sic) vi- res Macer tibi carmine dicet; in alia editione habetur eadem icon cum versibus: Herbarum varias qui vis cognoscere vires: Huc macer adest: guo duce doctor eris; in tertia, quae mihi ad manus est, exhibet fol. 1* Christi crucifixi effigiem et suprascri- pta haec verba: Macer de viribus herbarum. luscriptio finalis in his tribus edd. haec est: ZZabetis iuvenes studiosissimi Ma- eri floridi de viribus herbarum opusculum ab omni menda castigatissimum una cum interpretatiunculis luce meridiana longe clarissimis. Finis., sed scribendi ratio in singulis nonni- hil differt. Ceterum notandum est, in his editionibus textum inter- dum aliam lectionem exhibere, quam quae in commentario laudatur, ipsum etiam Gueroaldi commentarium iam hic deturpatum esse et interpolatum , forsan ut textui discrepanti adaptaretur. Huius com- mentarii adhuc laudantur editiones: Zugd., 1515. 8. et Paris. (apud Petr. Bayuetier) 1522. 8. Cfr. Ebert n. 12617. . | Basil., 1527. 8. min., ed. Jo. Atrocianus, apud Jo. Fabrum Emmeum Juliacensem. | Charactere latino inclinato, 8 et 73 foll. Titulus: Aemilius Macer de herbarum. virtutibus Prolegomena ad Macrum. 19 iam primum emaculatior, tersiorgue in | Zucem | aeditus. Praeterea. Strali Galli, poétae et theologi clarissimi, Hortulus vernantissimus, | Uterque scholiis Joannis Atro- eiani illustratus. Basileae. | Strabus Gallus est Walafridus Strabo, cuius carmen nostrae quoque editioni subiunximus. — Joannes Atrocianus, etiam Acronius dictus a loco natali Akrum in Frisia occidentali, iuvenili adhuc aetate hos commentarios conscripsit, cum demum anno MDXLI studiorum gratia academiam Basileensem adierit, in qua tamen anno MDXLVII professionem mathematicam et MDXLIX professionem logicam obtinuit; medicinae studium serioribus annis arripuit, doctoris in hac arte gradum anno MDLXIV die 11. Maii adeptus; sed eodem anno, die XVIII. Octobris pesti succubuit. (Cfr. Z/erxog Athenae Rauricae pag. 334, et Georg Veesenmeyer bibliographische Analekten, Ulm, 1826. 8. $. 12.) Haec editio iconibus caret, sed meliorem et concinniorem textum contine, quamvis interdum nimis ex ingenio mutatum. ^ Editionem, quam Basil. s. a. 8. prodiisse dicunt, aliam non esse puto, quam nostram; annus impressionis enim non in titulo legitur, sed fol. 57 ^. Friburgi Brisg. 1530. 8. min., ed. Jo. Atrocianus, apud Jo. Fabr. Emmeum Juliac. Char. latin. inclin., 4 et 108 foll. Titulus: Aemilius Macer de herbarum virtutibus, cum Jo. Atrociani commentariis longe utilissimis, et nunguam entem impressis. Ad haec. Strabi Galli etc. Apud Fri- burgum Brisgoicum. Textus fere idem, ut in priori, commen- tarius auctus est et retractatus, atque nunc singulis carminis capi- tibus subiunctus, cum in priori editione integer sub finem carminis adiectus erat; commentarius in Strabum deest. Cracoviae, 1537. 8. min., ed. Simon de Lovicz, ex offic. Ungleriana. Char. goth. cum figuris xylogr. textui inser- tis, quibus apposita sunt nomina latina, germanica et polonica. Ti- tulus: demil. Macer de herbar. virtutib. cum veris figuris herbarum. | Graduationes simplicium, cum Nomenclatura et interpretatione Polonica herbar. et morborum, secundum seriem Alphabeti. Expositio terminor. obscuror. contentor. in hoc opere. (Cfr. biblioth. Rivin. n. 6390, et G. Chr. Arnold de monumentis historiae naturalis Polonae literariis, Varsav., 1818. 8. pag. 33.) Sim. de Lovicz medicinam docebat in academia Cra- coviana. Francof. ad Moen., 1540. 8. min., ed. Janus Corna- rius, «p. Chr. Egenolphum. Char. latin. inclin., 12 et 132 foll. Titulus: Macri de materia medicae Jib. V. versibus con- scripti etc. Horum librorum primi tres continent Macri capita se- quenti ordine disposita: 1 artemis., 2 abrotan., 3 absinth., 4 cau- lis, 5 allium, 6 porr., 7 cepa, 8 sinapi, 9 lactuca, 10 eruca, 11 nasturt., 12 ruta, 13 apium, 14 sabina, 15 nepeta, 16 fenicul., eT 90 Prolegomena ad Macrum. 17 satureia, 18 mentha, 19 salvia, 20 enula, 21 pastinaca, 22 cerefol., 23 coriandr., 24 atriplex, 25 aneth., 26 rosa, 27 lilium, 28 papav., 29 viol, 30 althaea, 31 urtica, 32 plan- tag., 33 puleg., 34 hyssop., 35 lapath., 36lolium, 37 cicuta, 38 serpill., 39 centaur., 40 chamaedr., 41 aristoloch., 42 dracont., 43 beton., 44 chamaemel., 45 ligust., 46 accidula, 47 portul., 48 struthion, 49 bugloss., 50 origan., 51 marrub., 52 iris, 53 asar., 54 cyper., 55 paeon., 56 melissophyll., 57 senec., 58 chelid., 59 isatis, 60 helleb. alb., 61 hell. nig., 62 verben., 63 strychn., 64 iusquiam., 65 malv., 66 piper etc. usque ad 77 aloe. Liber quar- tus continet viginti capita, quae inter spuria Macri exhibebimus: Aaron, agrimonia — sulph., alumen. Liber quintus est Marbodaei carmen de lapidibus. ^ Cornarius purioris latinitatis magis quam in edendis latinobarbaris decet studiosus, saepe nimis audacter textum mutavit, partim metri et sermonis causa, partim quia Plinius, Dios- corides et Galenus aliter rem habebant. Figurae non adsunt. Basil., 1559. 8. min., ed. Georg. Pictorius, impr. per Henric. Petri, mense Martio. Char. lat. recto, 12 foll. et 200 pagg. Titulus: . De Aerbar. virtutib. Aemilii Macri Vero- gensis elegantissima poésis cum succincta admodum diffiei- fum. et obscurorum locorum — expositione, antea nunquam in lucem edite. Adhuaerentibus graduum: compendiosa ta- Lula etc. Capitum series eadem ut in editione nostra; falso nu- merantur 76, cum vere adsint 77, numero 48 bis repetito. Pagi- narum. tituli: 24ezi/Z. Macer — de viribus herbar. Figurae xylogr. adsunt et breves adnotationes. 'lextus pessime corruptus; Aemilio Macro Veronensi adscribi carmen ab editore Pictorio, sum- mae harum rerum inscitiae documentum est. ^ Natus erat Pictorius Villingae anno 1500, cfr. Adami vit. medicor. pag. 184. Basil., 1581. 8. min., ed. @. Pictorius, impr. per Sebast. Henricpetri, Char. lat. recto, 8 foll. et 208 pagg. Ti- tulus: De herbarum — expositione iam demum summe dili- gentia castigata et in lucem edite etc. — 'Textus, figurae, scholia. eadem ut in priori editione; scribendi ratio aliquantulum emendata et synonyma nonnulla recens adiecta. Nova utique est impressio totius libri, non solum primi et ultimi folii; paginarum tituli: emi Macer — de herbar. viribus, diversi igitur ab illis prioris editionis. Pictoriana utraque editio criticae auctoritatis perparum habet; additamenta vero et indices utilitate non carent. Hamburgi, 1590. 8., ed. Henr. Ranzovius, excude- bat. Jacob. Wolfius. Haec editio, quae varias lectiones et addi- tamenta nonnulla ex Pietorianis, nullas vero figuras, recepit, habet titulum: ZZeur. Ranzovii editio duorum librorum Macri de virtutió. Herbar,, de quibusdam. animalium partibus, «c terrae speciebus, Ftemque medicamentis totius corporis hu- Prolegomena ad Macrum. 91 mani. Jam recenter ex bibliotheca suem Bredenbergensi de- promptorum, quorum prior antehac non tam emendate: ex- titit, posterior vero antea typis nunguam fuit expressus etc. Accessit incerti autoris speculum Medicorum, ete. ex eadem Bibliotheca in lucem editum etc. | Quod hic pro libro secundo Macri hucusque inedito habetur, est Sereni Samonici 'car- men, iam antea saepius impressum; Speculum medicorum prosa. ora- tione conscriptum ad medii aevi medicinam pertinere videtur. Liber primus continet carmen Macri Floridi, 100 capitibus distinctum 56- quenti ordine: 1 artemis., 2 abrot., 3 absinth., 4 urt., 5 all., 6, 7 plant., 8 ruta, 9 apium, 10 sabin., 11 porr., 12 nepet., 13 puleg., 14 foenie., 15 lactuca, 16 rosa, 17 lil, 18 satur., 19 salv., 20 enula, 21 hyssop., 22 lapat., 23 lolium, 24 cicuta, 25 mentha, 26 cepa, 27 sinap., 28 pastin., 29 serpill., 30 cerefol., 31 coriandr., 32 papav., 33 viola, 34 centaur., 35 germandr., 36 aristol., 37 marrub., 38 althaea, 39 aneth. , 40 heton., 41 chamom., 42 acidula, 43 portul., 44 ligust., 45 ostruc., 46 atripl., 47 bu- glossa, 48 caul., 49 origan., 50 iris, 51 vulgago, 52 cyper., 53 paeon., 54 borago, 55 senec., 56 chelid., 57 colubr., 58 isatis, 59, 60 helleb., 61 gentiana, 62 saliunca, 63 agrimon., 64 sambuc., 65 nasturt., 66 verbena, 67 maurella, 68 iusquiam., 69 eruca, 70 mal- va, 71 piper etc., 82 aloe, 83 aaron, 84 bryonia, 85 alga palustr., 86 faba, 87 nux avellana, 88 batus, 89 mirica, 90 iuniper., 91 salix, 92 fel, 93 fimus, 94 caseus, 95 tela araneae, 96 cochleae, 97 cornu cervi, 98 acetum, 99 sulph. viv., 100 alumen. Quamvis ergo textus Macri multis capitibus spuriis abundet in hac editione, attamen bonas lectiones continet e manuscripto codice desumtas. Integra haec editio recusa est: Lipsiae, ep. haeredes Joann. Steinmanni , 1590. 8. Praeterea inest Macri Floridi carmen in collectione medica Aldina (Venet. 1547. fol., apud Aldi filios), et parti- cula carminis in Nicol. Marscalci enchiridio poétar. clarissi- mor., Erford., 1502. 4. Versionem francogallicam tentavit Lud. Tremödley sub titulo: Zes leurs du livre des vertus des herbes par Ma- cer Floride avec les commentaires de Guil. Gueroust, cui libro figurae adiectae esse dicuntur. Frid. Börner (t 1761) scripsit programma, quo conti- netur De Aemelio Macro ezusque rarzore hodie opusculo de virtutibus herbarum diatribe, Lips. 1754. 4.; recusum in Eiusd. Noctibus Guelphicis, Rostoch. et Wismar., 1755. 8. pag. 110—134. Seriptiuncula minoris omnino momenti, in quo neque nova neque gravia leguntur, plura vero falsa et festinanter investigata; codices manuscripti, qui ab eo indicantur, suntii, qui in Eberti codd. Guelpherbyt. (Lips. 99 Prolegomena «d Macrum. 1827. 8.) numeros habent 544, 546, 548, in nostra Macri Floridi editione sigla à, y, 3. Nostrae editionis finis primarius is est, ut Maeri Floridi carmen, quantum per nos fieri posset, integrum et genui- num legatur, quare in conquirenda, eligenda et apponenda varietate lectionis summam curam et assiduitatem adhibui- mus, maiorem forsan et minutiorem, quam quae in edendo seriptore latinobarbaro exspectari vulgo solet. Sed vel omnino dimittenda erat haec edendi ratio, vel omni qua fieri potest ἀχριβείᾳ exequenda. Codices manuscriptos et editio- nes impressas, quibus usi sumus ad hanc editionem adornan- dam, literis graecis tanquam siglis insignivimus, ut varianti lectioni auctoritas non deesset et lectori optio idonea relin- queretur. | Codices manuscripte, in bibliotheca Guelferbitana, Paulina Lipsiensi et Dresdensi publica servati, quorum usus ad hanc editionem benevole concessus debetur Zberto bi- bliotheeae Dresdensis custodi primario, Gustavo Kunze, professori medico Lipsiensi, et Mansfeldio, apud Brunsvi- censes medico commendatissimo: e.) Notae manu Martyni-Lagunae ad marginem editions Pictorianae prioris adscriptae, ex codice bi. bliothecae. Zwiccaviensis desumtae , varzetatem lectionis continentes. Codex ipse, ex quo descriptae erant, igne consumtus esse videtur in incendio bibliothecae Lagunianae (1807), nam in bibliotheca publica Zwiccaviensi non am- plius reperiri dicitur. Continebat autem LXXVI capita se- quenti ordine. disposita: 1 artemisia, 2 abrotanum, 3 ab- sinth., 4 urtica, 5 allium, 6 plantago, 7 ruta, 8 apium, 9 sabina, 10 porrum, 11 nepeta, 12 pulegium, 13 foeniculum, 14 lactuca, 15 rosa, 16 lilia, 17 satureia, 18 salvia, 19 inu- la, 20 hyssopus, 21 paratella, 22 lolium, 23 cicuta, 24 men- tha, 25 cepae, 26 sinapi, 27 pastinaca, 28 serpillum, 29 chaerefolium, 30 coriandrum, 32 violae, 33 centaurea, 34 gamandrea, 35 malva, 36 anethum, 37 betonica, 38 chamo- milla, 39 acidula, 40 chelidonia, 41 colubrina, 42 gaisdo, 43 asarum, 44 cyperus, 45 paeonia, 46 borago, 47 senecion, 48 caulis, 49 origanum, 50 maurella, 51 iusquiamus, 32 malva, 53 verbena, 54 ligust., 55 ostrut., 56 nasturt., 57 eruca, 58 aristoloch., 59 marrubium, 60 iris, 61, 62 helle- bor. alb. et niger, 63 portulaca, 64 atriplex, 65 buglossa, 66 piper etc., 77 aloe. Congruere non raro videtur cum editione Cornarii, ita ut hic fersan eundem codicem suo tempore inspexerit. Editionem, cui adscripserat has notas Martyni-Laguna, possidet bibliotheca Kuühnii, professoris Prolegomena ad Muacrum, 25 Lipsiensis meritissimi, qui earum mihi usum.benevole''ton- cessit. Natus est Martyni- Laguna Zwiccaviae a. 1759, mortuus ibidem a. 1824. | | i . B-.). Codex ms. Guelferbitanus (60. 15. Ms. up. 8), membranaceus , 8., saeculi XITI., resceréiptus. | Ofr. Ebert, zur Handschriftenkunde, 1. Bändchen, pag. 80; Eiusd. bi- bliothecae Guelferb. codd. gr. et lat. pag. 108, n. 545. A li- brario linguae reique pertractatae non admodum perito con- scriptus, scriptura ceterum satis nitida, additis ab eadem manu notis marginalibus; titulus. operis non adest, neque etiam Macri nomen ullibi legitur; singula capita habent in- scriptiones rubras, adiectis plerumque germanicis herbarum denominationibus. Folia formae octavae vel etiam quartae minoris continet 28. Capitum series haec est: 1 artenmisia; 2 abrotanum, 3 absinth., 4 urtica, 5 allium, 6 plantago maior, 7 plant. min., 8 ruta, 9 apium, 10. sabina, 11 por- rum, 12 nepeta, 13 foeniculum, 14 lactuca, 15 rosa, 16 li- lium, 17 satureia, 18 salvia, 19 enula, 20 acedula, 21 por- tulaca, 22 strucium, 23 atriplex, 24 nasturtium, 25 eruca, . 26 buglossa, 27 origanum, 28 brassica, 29 aristoloch., 30 pastinaca, 31 althaea, 32 anethum, 33 asarum, 34 aloe 8ὅ betonica, 36 verbena, 37 acedula , 38 costum , 39 cyperus; 40 chamomilla, 41 ciminum , 42 cerefolium, 43 cinnamom., 44 coriandr., 45 cicuta, 46 gamandrea, 47 cepa, 48. cen- taurea, 49 chelidonia, 50 colubrina, 51 ellebor. alb.,.52 el- lebor. niger, 53 galanga, 54 gariofilus, 55 hyssopus, 50 ius- quiamus, 57 iris, 58 paratella, 59 lolium,‘ 60 ligustr., 61 marrub., 62 malva, 63 mentha, 64 violae; 65 sinapi,. 66 pa- paver, 67 puleg., 68 serpill., 69 paeonia , 70 baroca, 71 se- necion, 72 gaisdo, 73 maurella, 74 piper, 75 pyrethrum, 76 zinziber, 77 zedoar, 78 spica nardi, 79 spica celtica, 80 thus.» Caput de acedula bis adest. . .. .. ow.) Cod. ms. Guelf. (Extravag.268), membran., 8., saec. XIII.; cfr. Ebert codd. Guelf. pag. 108,:n:546, et eiusd. Ueberlieferungen, 1. Band, 1. Heft, pag. 186. Bonas lectiones continet, quamvis sub fine minus accurate. con- scriptus sit, versus singulos et verba nonnunquam. omittens, et capita de cerefolio et de baroco bis exhibens. Post caput de pyrethro deficiunt reliqua; foliis cultro abscissis; folia omnino adsunt 30. Inscriptiones capitum et literae initiales rubro colore sat eleganter scriptae sunt. "Titulus operis non adfuit in. vetere. codice, recens manus adscri- psit: Aemylie Maeré Carmen de virtutibus Herbarum. Notae marginales adiectae sunt. Capitum series: 1 arte- mis., 2 abrot., 3 absinth., 4 allium, 5 apium, 6 althaea, 7 9A Prolegomena ad Macrum. aneth., 8 chamomilla, 9 acidula, 10 atriplex, 11 aristol., 12 aloé, 13 beton., 14 barocus, 15 verbena, 16 cerefolium, 17 coriandr., 18 cepae, 19 caulis, 20 cyperus, 21 celidonia, 22 centaurea, 23 iusquiamus, 24 cicuta, 25 colubrina, 26 co- stus, 27 eruca, 28 enula, 29 elleb. alb., 30 elleb. nig., 31 urtica, 32 plantago, 33 ruta, 34 violae, 35 marrub., 36 hys- sop., 37 iris, 38 salvia, 39 sabina, 40 porrum, 41 nepeta, 42 puleg., 43 foenicul., 44 portulaca, 45 lactuca, 46 rosa, 47 lilia, 48 satureia, 49 ligustica, 50 ostrutium, 51 cerefol., 92 nasturt., 53 papaver, 54 buglossa, 55 sinapi, 56 pastina« ca, 57 origan., 58 serpill., 59 germandrea, 60 asarum, 61 paeonia, 62 barocus, 63 senecio, 64 isatis, 65 morella, 66 malva, 67 lapatium, 68 mentha, 69 castoreum, 70 piper, 71 pyrethrum. | δ) Cod. ms. Guelf. (ὅδ. 5. MS. Aug.), membran., 8., saec. XIV. Cfr. Ebert codd. Guelf. p. 108, n. 544. Lectiones plerumque textui in editionibus veteribus recepto accedunt, sicut etiam ordo herbarum idem est ut in 115. Capitum inscriptiones desunt, distinguuntur capita per lite- ras initiales rubras; neque etiam titulus legitur, sed fol. 1* habet in angulo dextro superiori verba minutis literis. con- scripta: de vertutibus herbarum, manu non multum recen- tior. Continet folia 34, in fine legitur: Z.xplieet Macer dominé alberti de aulica, sequente adhuc praescriptione medica ad febrem quartanam. | e). Codicis chartacei fragmentum duorum foliorum, 8., Guelferbitanum (Extravag. 275, 2), saecul XV in- euntis. Cfr. Ebert codd. Guelf. p. 108, n. 547. Incipit in capite de pyrethro, versu ,,Dicitur in solo succurrere etc.,‘* sequuntur: capita de zinzibere, cimino, galanga, zedoar, gariofilo, spica, thure, cui capiti adiungitur inscriptio fina- lis Explieit macer. Vetustius adhuc fragmentum . adiectum est, continens versus ocfo posteriores ex cap. de. aloe: „Aut cicer — solutio fiet, «^ cum inscriptione finali Zz/z- cit macer de herbarum virtutibus. C.) . Folka chartacea decem. (ein codice miscellaneo Guelf... 570). 8., saec. XV. | Continet hoc fragmentum capp. 15. priora paulo negligentius conscripta, desinit in fine capitis. de. nepeta; loco tituli habet epigraphen rubris literis: ZZerbarwm véres mater tibi carména dicunt, in- scriptio finalis abest. . Ebertus non habet. 7.) : Cod. ms. Guelf. (Extravag. 112. 1.), chartac. Jol., saec. XV. Cfr. Ebert codd. Guelf. p. 108, n. 549. In fine mutilus est, ita ut caput de aloé desinat in. versu „cum succo caulis formatas ut faba grossas.« Ceterum Prolegomena ad Macrum. 95 continet capita 21 priora ordine consueto, tunc sequuntur: viola, aristolochia, marrubium, hyssopus, enula, iris, li- lium, salvia, timbra, ligustica, ostrutium, cerefolium, atri- plex, coriandrum, nasturtium, papaver, serpillum , asarum, eruca, mentha, cyperus, paeonia, melissophyllon, sene- cion, celidonia, centaurea, colubrina ete. aloe. Accedunt notae marginales. et explicatio interlinearis; inscriptionibus capitum adduntur plerumque denominationes germanicae. Recentioris scripturae esse hunc codicem multa docent. 509.) Cod. ms. Guelf. (58. 6. MS. Aug. f0l.), chartae., Fol: Cfr. Ebert codd. Guelf. p. 108, n. 548. et Frid. Boer- ner noctes Guelph. p.129 —133. Habet inscriptionem fina- lem: Finis. per Manus Simonis steyn Artium et philoso- phiae Magestri Albiorani Anno 1508 altera post Scho- lastie. virg. Natus erat Simon Steyn ex oppido Penig, summos in arte medica honores accepit Vitebergae die 14 Junii 1509, cfr. huius codicis p.104. Capita 1— 47 con- sueto ordine disponuntur, tune sequuntur: paeonia, borago, senecion, chelidonia, centaurea, colubrina, ellebor. alb. et nig., verbena, germandr., maurella, iusquiamus, lapatium, lolium, cyperus, malva, quinquefolium, agaricus, gentiana, proserpinata, liquiritia, lupinus, solsequium, saliunca, sar- cocolla, sambucus, cicuta, sandix seu gaisdo, piper etc. aloe, et iterum gaisdo, ita ut adsint capita 88. x.) Cod. ms. Lipsiensis (biblioth. Paulin. MS. 112.), membran., fol. saec. XIII.. Scriptura nitida et satis ac- curata, compendiis scribendi rarioribus. In initio legitur: Incipit macer de naturis herbarum; inscriptiones rubrae singulis capitibus apponuntur, adiectis plerumque nominibus herbarum germanicis, paululum recentiori manu scriptis. Literae initiales rubrae in initio capitum. . Ordo capitum est ille vulgo receptus, sed caput de rosa statim excipit caput de viola, inde a versu ,,Crapula discutitur bibitis etc.,^ dein sequuntur capita aristolochia — iusquiamus, post haec lilium. — serpillum, malva — aloe et quatuor versus ex capite de maurella. Continet folia decem. à.) Cod. ms. Lips. (bibl. Paulin. MS. n. 1219), mem- bran., fol., saec. XIV. Accurate conscriptus. Post indi- cem sequitur fol. 1? inscriptio rubra: 4Z»czpzt macer que tractat de virtutibus herbarum , in fine fol. 22°: Expleit macer. Singula capita inscriptionibus rubris distinguuntur et literis rubris initialibus. Ordo capitum hoc tantum a vulgari recedit, quod serpillum ponatur inter salviam et li- gusticum, senecio inter centauream et colubrinam, et ci- cuta ultimum locum occupet pone caput de aloe. 96 Prolegomena ead Macrum. u.) "Cod. ms. Lips. (bibl. Paulin. MS. n. 1220.), »nem- bran., 4., saec. XV. lonas continet lectiones et saépe cum codd. «, 7, 2, X convenit. Fol. 1* habet inscriptio- nem rubram: ZZMaeer de maturis aliquot specierum usita= tarum, et post hanc capita: piper, pyrethrum — aloe. Tune nova eiusmodi sequitur inscriptio: Zzc2p?t macer de viri- bus herbarum, et hanc excipiunt. reliqua. capita hoc ordine disposita: artemisia, abrot., absinth., urtica, allium; plan- tago maior et minor, viola, ruta, apium, althaea, aneth., beton., savina, porrum, chamomilla, nepeta, puleg., foenic., acidula, portulaca, lactuca, rosa, lilium, satureia, salvia; ligustic., ostruc., cerefol., coriandr., nasturt., eruca, pa- pav., cepa, lingua bovis, sinapi, caulis, pastinaca, origan., serpill, aristoloch., marrub., iris, enula, hyssopus, »asa-, rum, mentha, cyperus, paeonia, boracus, senecion., che- lid., centaur., colubr., gaisdo, elleb. alb. et nig., verbena, germandr., maurella, iusquiam., malva. Hoc caput exci- pit inscriptio finalis literis rubris: Zxplieet liber macré de véribus herbarum, sed reperiuntur adhuc capita de papa- vere, de lapatio et de cicuta, quorum prius mancum est et perperam inscribitur. ,,basilicon.^ Explicit Macer: fol. 42°, et statim sequitur Serenus Samonicus,' ab Acker- manno editore iam collatus (v. Seren. Samon. ed. Jo. Chr. Gli. Ackermann, praef. pag. XXVII, n. 13.) 701: π.) Cod. ms. Dresdensis (bibl.publica, MS. D, 160), membran., 4, saec. XIV. Nitide et accurate conscriptus, ita vero ut inter singula Macri capita interponantur manu coaeva conscripta capita 34 ex Plinii Valeriani libro quarto. Fol. 15 legitur index capitum, inscriptio vetusta abest, fol. 2* incipit carmen Macri, explicit fol. 37^, ubi legitur in- scriptio finalis: 0D0NZIS MAGDVNENSIS opusculum de naturis herbarum Explicit. Capita. Macri literis. initia- libus rubris, Plinii lit. init. viridibus distinguuntur; in- scriptiones rubrae utrisque apponuntur. Ordo capitum. Ma- eri: 1 artemisia, 2 abrot., 3 absinth., 4 urtica, 5 allium, 6 plantago, 7 ruta, 8 viola, 9 aristol., 10 marrub., 11 hyssop., 12 iris, 13 aneth., 14 beton., 15 savina, 16 porrum, 17 cha- mom., 18 nepeta, 19 puleg., 20 foenicul., 21 acidula, 22 portulaca, 23 lactuca, 24 rosa, 25 lilium, 26 satureia, 27 ligustica, 28 ostrutium, 29 cerefol., 30 atriplex, 31 coriandr., 32 nasturt., 33 eruca, 34 papav., 35 cepa, 36 buglossa, 37 sinapi, 38 caules, 39 pastinaca, 40 origan., 41 serpill., 42 asarum etc. aloé. Desunt itaque enula, apium, althaea, salvia, quorum tituli tamen in indice praeposito leguntur, quare forsan folia quaedam exciderunt inter nonum atque Prolegomena ad Macrum. 27 decimum. Capita ex Plinio Valeriano haec sunt: beta, blitum, cucurbita, holosatrum, armoracia, raphanus, aspa- rago, cucumis, carduus, sorba, thimus, siliqua, pistacia, spomelides, melo, castanea, nux, ziziphus, napi, rapa, mespilus, cidonea, pira, mala punica, mala, cerasa, per- sicus, citrus, pinea, ficus, mixae, ocimum, avellanae, ami- gdala. Neque Macri neque Plinii nomen ullibi legitur anti- quitus in hoc codice, manus recentissima primae paginae adscripsit: Aemilius Macer. de Virtutibus Herbarum, qui in fine dicitur Odo Magdunensis. Editiones impressas ad hanc editionem adornan- dam a nobis adhibitas ita notavimus: a0.) S. l. e. a. 4., lineis 33. BB.) Paris., 1511. 8. yy.) "Textus Macri, qui legitur in editione commentarii Gueroaldiani s.l. e. a. 8., et quidem in eo exem- plo, quod prius in bibliothecis Fabricii et Comi- tis de Bünau erat, nunc vero habetur in bi- bliotheca publica Dresdensi. Quod moneo, quia textus non congruit in singulis illius commen- 3) B Lej editionibus. .) Basil., 1527. 8. $2 is ee.) Friburg. Brisg., 1530. s] d heri nds πὸ A penont 1540. 8. Cornarii. | | nn.) Basil. 1559. 8.) p. s 99.) Basil. 1581. δι. Pictorii. xx. Hamburg., 1590. 8. Ranzovii. = G. Gueroaldus. | De orthographia in. edendo Macro Florido adhibenda dubitatio semper inde redundabit, quod antiquissimi codi- ces e saeculo XI non ad manus sint, recta igitur et ab auctore carminis vere adhibita orthographia sciri non pos- sit. Praesertim cum ratio scribendi maxime varia sit et instabilis apud scriptores medii aevi, diversa scilicet in di- versis regionibus et temporibus. In hoc dubio rerum statu retinenda videbatur scribendi ratio vulgo in libris latinis recepta, exceptis iis nominibus et terminis technicis, in uibus vel metri ratio aliter suaderet, uti Z/pocras (v.173 et 1814), Zppocras (v. 508), ysopum (v.1503), ewiacus (v. 1656), siera (v.13), vel consuetudo quaedam generalis apud medicos medii aevii, ut az£e£ca (arthritis), sera aut sciasis (ischias), désmozcus (dyspnoicus), dragma, nefre- tecus etc. etc. MACER FLORIDUS DE VIRIBUS HERBARUM. . AR TEMISIA. 1 Herbarum quasdam dicturus carmine vires Herbarum matrem, dedit Artemisia nomen Cui graecus sermo, iustum puto ponere primo. Huius opem fertur prior invenisse Diana, 5 Artemis graece quae dicitur, indeque nomen Herba tenet, quia sic inventrix dicitur eius. Praecipue morbis muliebribus ista medetur: Menstrua deducit eius decoctio sumpta, Hocque facit, matrix si saepe fovetur eadem, 10 Vel si cruda mero sociata terendo bibatur, Aut si trita virens super alvum nocte ligetur; Pellit abortivum potu vel subdita tantum, Duritias solvit stericas pellitque tumores. Urinam potata ciet, lapidesque repellit, 15 Ictericosque iuvat cum vino saepius hausta. Hanc adipi iunctam strumis apponere laudat Plinius atque iubet cum vino sumere tritam. Haec, opium nimium si quemquam laeserit haustum, Subvenit eximie, si vino iuncta bibatur. 1 Herbarwm vires dicturus carmine quodam α, à; herbarum varias. dict. carm. vires Öö, &, L5, mw. — 2. Herbar. matr. iustum puto pon. primo Cui graec. serm. ded. Art. nom. C5. Artemisia ,,mater herbarum** dicitur a scriptoribus medii aevi; cfr. Walafridi Strabon. hort. v. 181. — 3 Just. puto dicere primo ἡ. — 4 Cuius opem d. Prima invenisse B; prius imwe- nisse ὃ, 9, A, u, — ὃ Arthemis codd. et vett. editt. ; Artemis a Graecis CC. — 7 Mulieribus «, B, δ, ««, BB, yy, G; muliebribus x, A, u, π, 00, cc, CC, xx. Ipsa 00, &, 79, 99; ista x, À, u, m, eu, BB, yy, GG, xx. — ὃ Huius- que decoctio B. — 10 Aut si y. — 12 Potu si subdita x. — 13 Dur. ster. solv. u, c, ««, PP; duricias levat hystericas CC. Stera i. q. uterusapud medicos medii aevi, vox ὕστερα mutilata, quare Cornarii emendatio huius versus neque necessaria, neque etiam ferenda videtur. Tumorem «u, BB; tumores x et edd. recent. — 16 Scrofis appon. «, n. Strumis opponere Ἠή» 99. — 17 Hancque iubet B. — 18 Hausta dd. Macer Floridus. 99 20 Affirmant quidam, quisquis gustaverit illam, Quod nullo valeat nocuo medicamine laedi, Et quod eum morsu non appetat ulla ferarum. Radix illius collo suspensa rubetis Dicitur et cunctis nocuis obsistere ranis; 25 Succus ad hoc eius cum vino proderit haustus. Si musto contrita recens servabitur herba, Vinum praedictis reddit medicabile morbis, Et sapor est et odor vino gratissimus illi, Confortat stomachum, sanat praecordia sumptum, 30 Et multis aliis affirmant utile causis. II. ABROTANUM. Tertius Abrotano legitur gradus esse caloris, Et desiccandi semen ferventius herba est, Unde iuvat nervos et causas pectoris omnes, Illius elixi si sit decoctio sumpta. 35 Sic quoque dysnoicis prodest tussimque repellit Et prodest lumbis, sic vulvarumque querelis. Omnibus his crudum cum vino proderit haustum, Urinam purgat sic et praecordia mundat, Sic curat sciasim, sic sumptum menstrua purgat, 40 Serpentes nidore fugat, bibitumque venena Illorum extinguit, sedat quoque frigora febris Antea quam veniant si mixto sumitur amne, 20 Affirmant etiam 00, ze, 77, 90. Gestaverit ἡ, qq, 99. — A Nullo possit vacuo ὃ, Medicamen nocuum i. q. venenosum seu magi- cum. — 22 Quod eam Ὁ — 23 Rubetae ranae quae sub rubis habi- tant. — 24 Et cura nocuis B. — Cunctis novis nn, 9-9. Nocuis subsistere ra- nis x. — 26 Si mirlo x, we, BB, yy; si musto «, B, y, ὃ, t, N, A, 7t, 00, ee, Lb, 77,99, xx, G; si vino w cum suprascripta voce vel musto. — 27 Vino praedictis à, x. Reddet 9. Vinum praedictis parant &. — 31 Fer- tur gradus w, 2. — 35 Disnoicis, dispnoicis, disnoycis etc. var. codd. et edd.; dismaticis 9. Qui dyspnoea laborant. — 36 Hunc versum omitt. L Vulvarum querelae i. e. morbi uteri. — 38 Urin. mundat s. e. pr. purgat pos urin. p. s. et pr. curat 95 ac praecord. sanat ὃ, — 39 Sic carnis scia- sim co, BB; sic sciasim curat y, δι »; sic curat sciam w; sic curat sciasim 0, 4, n; ischiada et curat CC. Menstrun solvit (?*», ὃ. Versum 39 omittit €. Sciasis s. scia malum ischiadicum dicebatur apud omnes medii aevi medi- cos, non igitur opus erat Cornarii praepostera emendatione. — 40 Venenum 7. Versum 40 omitt. ζ, — 41 Illarum «, B, π. Sedatque frigora ««, BB, yy; fugat quoque 1. — 42 Antequam au, PP; primum quam y. Amne i. q. aqua. 50 Moacer Floridus. Aut oleo quo decoquitur si membra perungas. Lumbricos ventris hanc saepe bibendo necabis. 45 Huic panis micas et mala cidonia iungens Insimul amne coquas, oculorum cocta dolori Apponas vel fervori, curabit utrumque. Stirpes infixas et spinas abstrahet ipsum Appositum per se vel adeps si iungitur illi. 50 Haec etiam venerem pulvino subdita tantum Incitat, et veneri nocuis potata resistit. IIl. ABSINTHIUM. In primo calor esse gradu, vis sicca secundo Dicitur Absinthii; stomachum corroborat herba Illius quocuuque modo quis sumpserit illam, Sed melius pluviae si sit decocta liquore, Et sic sub divo prius infrigidata bibatur. Sic poterit variis eius succurrere morbis, Hocque modo pellit lumbricos, mollit et alvum, Eius et immodicum sedat sic sumpta dolorem, 60 Urinam potu producit, menstrua solvit. Illi si nardum, quam profert Gallia, iungas Et coniuncta teras et mulsa trita resolvas, Praecipue tali purgabis menstrua potu, Hoc quoque praestabunt cum lana subdita molli. 65 Si siler et nardus et acetum iungitur illi σι σι 43 Oleo si y. — 45 Mali sidonü α; mala sindonia aa, PP; sydonica, cydonia, cylonia , citonia etc. Jungas ὃ, C, 9, zx. — 46 Insuper «mne ὃ. Coquens ac, PP; coquiens yy. — Cuncta dolori 4. — 47 Curabis B, ὃ, A, u, v. — 48 Stipes B, &, A, u, m. Abstrahit 5, x, attrahit 9, extrahet 4. Educit spinas vulnerantes ex tumoribus et ulceribus. — 49 Et adeps ««, fg. — 50 Loco huius versus et proxime sequentis habent codd. 6, ἡ. A tres alios versus: Plinius ut scribit venerem movet illius herba Si fuerit tantum pulvino subdita nocte Et cunctis veneri nocuis potata resistit. Seriorem hanc esse mutationem per se patet, eam vero Gueroaldi temporibus iam factam docet eius commentarius; nostram lectionem tuentur x, # et edd. impr.; utramque lectionem , igitur quinque versus, habet x. — 51 Post hunc ver- sum addit 9: Quos incerta premit furtivae iniuria guttae Adiuvat et tot habet vires quot fila comarum. — 55 Melius iuvat si ἡ. Aqua pluvialis. — 56 Prius ingelidata 4. — 57 Sic prodest variis eius decoctio morbis ὃ, — 58 Hoc modo depellit 9. — 59 Sic sedat sumpta ἡ; curat sic sumpta 9. — 60 Urinam potu deducit A, u. — 61 Hunc versum cum tribus proxime se- quentibus omitt. «. — 64 Praestabit u, xx. Meacer Floridus. 51 Noxia deterges potu fastidia tali. Gramina si rutae iungas huic salque piperque Cumque mero tundens des haec decoctave potum, Noxius et crudus stomachi purgabitur humor. 70 lri coniuncta pectus mire iuvat hausta. Acri cum vino trita se quilibet ungens Non metuat culices, ustaeque fugantur odore. Ictericis crudam dabis hanc apio sociatam, Curat hepar, sibi si iungatur gallica nardus, 75 Splenque sibi iuncto potata iuvabit aceto. Sic quoque fungorum depellit sumpta venenum, Obstat letiferae cum vino sumpta cicutae, Sicque venenatis occurrit morsibus hausta, Et claros oculos reddit cum melle peruncta. 80 Hocque modo sugillatis superaddita prodest, Decoctaeque vapor obstrusas liberat aures, Si manant sanie cum melle terens superadde. Subvenit anginae melli nitroque iugata. Vulneribus prodest contrita recentibus illa, 85 Si superaddatur capitis sic ulcera curat, Pruritusque iuvat eius decoctio fotu. Nausea non poterit quemquam vexare marina, Antea commixtam vino qui sumpserit illam. In lini panno si circumcincta geratur -——————- 67 Germina yy, 55; veram lectionem esse gramina testantur fere om- nes codd. et edd.: cfr. Seren. Samon. v. 979. in cap. de lethargia. Gra- mina rutae i. 4. folia rutae. — 68 Cumque nitro ». Tundens dabis haec C, ἡ. — 69 Nowxius en cunctus nn, 9:9. Depellitur humor u. — 71 Vinum acre i. q. acetum, uti hodie adhuc apud Francogallos vinaigre. — 72 Pu- lices muscaeque habent plures codd., male, nam Plinii verba: ,,Culices ex oleo perunctis abigit et fumo si uratur‘‘ nostram lectionem tuentur. Non meluet culices istoque nn, 9-9. Non metuit culices istoque xx. — 74 Si iung. sibi ὃ, 5, A; sibi iungatur si wu, Bg, dd, ec, Cb, qm, 99; hepar percurat si iuncta est gallica nardus xx ex Cornarii correctione, quem of- fendebat correpta in voce hepar prima syllaba. — 76 Depellet B, 9. Ve- nena ὃ. — 77 Obstat pestiferae u, m. Versum 76 et 77 omitt. «. — 78 Succurrit 5, ἡ. — 79 Reddit oculos Δ. Perunctos ««, 88. — 80 Haec su- gillatis etiam superaddita prodest 0. — 81 Obstructas liberat 4. — 82 Recens superadde u. — 83 Hunc versum omitt. ζ. — 85 Vulnera curat B, 5; vuln. sanat à; ulcera purgat u. — 86 Decoctio potu ὃ. — 87 Hunc et sequentem versum habet Regim. Salern. v. 60, 61, quamvis non de absinthio sermo sit, sed de salvia, vel de ruta, vel de rosa. — 88 Vino si C. — 89 In lineo panno B. Feratur y, 5,7, 9. | | ᾧ 59 Macer Florida s. 90 Inguinis immodicum fertur cohibere tumorem. Olfactu somnum capiti vel subdita praestat, Hanc sibi supponi si non praesenserit aeger. Denigrat crines cinis eius, si bene mixtus Ceroto fuerit et eo sint saepe peruncti. 95 A tineis tutam reddit qua conditur arcam. Sub lingua factum curat cum melle tumorem, Livoremque nigrum, qui circa luminis orbem Apparere solet, purgabit idem medicamen. Auris depellit sonitum cum felle bovino. 100 Duritiam splenis eius cataplasma resolvit. Coniuncto sibi melle sterae si subditur herba Desiccabit eam, manareque menstrua coget; Ex oleu fuerit viridis si cocta, iuvabit Non modice stomachum, quot erit hoc unguine fotus. 105 Incaustum vino, quo sit macerata, resolve: Si scribis chartam mus non teret amplius illam. Plinius attollit magnis hane laudibus herbam, Romanosque refert sacris ex more diebus Dum quadrigarum cursu certare solerent, 110 Absinthii succum solitos donare bibendum In capitolina victori sede locato, | Credentes pretium prae cunctis reddere dignum Illi, quo firmam posset servare salutem, Quae constat mundi pretio pretiosior omni. 91. Olfactum s. olfatum «a, BB. Subdita parat π. — 94 Sis saepe perun- clus CC; sit s. perunctus p, 7t, aa, PP, 00, «c5 sic s. perunctus ὃ, 1j, 99; si s. perunctus &, xx; nostram lectionem habent y, 4. — 95 Archam f, x, 4, u, a. — 97 Circum β; iuxta «, 9. Curat idem μ. — 101 Coniuncto s. m. utero si CC, cfr. v. 13. — 102 Hunc et antecedentem versum omittit «. — 103 Ex ol. vir. fuerit si B, 5, ἡ, 9, 4. — 104 Stomacho quod erit hoc. unguine fotum, hanc lectionem vulgarem et satis frequentem ipse tuetur Gueroaldus, monens tantum: ,,non tamen aliorsum memini sub neutro genere invenisse stoma- chum**; quotiens hoc unguine fotum Ὁ, 9; quod erit tali unguine fotum y; qui sit hoc unguine fotus 00, €€, Ds NN, 99. , XX. — 105 Incausto v. q. S. m. soluto @, B, y, x, 00, ec, qm, 99; encausto v. 4. s. m. soluto C5, s»; incaustro v. q. S. m. sol. u; nostram lectionem habent ««, 9g, yy et con- firmat Gueroaldi commentarius. Vers. 105 usque ad 114 omitt. &. Incau- stum i. 4. atramentum scriptorium, τὸ μέλαν ᾧ γράφομεν Diosc. — 109 Solebant γ, 0, 9, x, 90, se, GC, nn, 00. — 114 Plinii verba sunt: „siquidem Latinarum feriis quadrigae certant in Capitolio victorque absin- thium bibit, credo sanitatem praemio dari honorifice arbitratis maioribus. ** XXVII. 7. Vers. 107 usque ad 114 omitt. «. Macer Floridus. 55 IV. URTIC A. 115 Dicimus Urticam, quam Graecus Acalyphe dicit, Fervida non modice vis illi dicitur esse, " Unde nec immerito nomen sumpsisse videtur, T'acta quod exurat digitos Urtica tenentis. Haec solet ictericos cum vino sumpía iuvare, 120 Illius semen colicis cum melle medetur, Et tussim veterem curat, si saepe bibatur. Frigus pulmonis pellit ventrisque tumorem. Omnibus his prodest pulvis cum melle iugatus, Aut succus viridis cum vino saepius haustus. 125 Cum sale de foliis eius factum cataplasma Ulceribus prodest et sordida vulnera purgat, Et contra morsus valet hoc cataplasma caninos, Et cancros et parotidas luxataque curat, Hocque reformatur caro, quae discessit ab osse, 130 Et solet humores hoc desiccare nocentes. Acri cum vino radix contrita tumorem Compescit splenis, podagrae sic subvenit illa Omnibus et morbis sic subvenit articulorum, Omnibus his prodest superaddita, vel sibi iuncto 135 Si coquis hanc oleo foveasque hoc unguine membra. Naribus impositus succus foliumve cruorem Elicit; innati vis est sibi tanta caloris, Quod si manantem cupias retinere cruorem, Urticae succo frontem line, reprimit illum. 140 Si supponatur cum myrrha menstrua pellit, Si claudit vulvam matrix humore gravata 115 Diximus ««, B8. Acalife B, y, t, A; acalyfe x; acaliphe c, 9., u, πὶ acalipe ἡ: acalafe à; acalise aa, BB, yy. | Quam Graeci acalife dicunt B. Graecus acalephen mos urticam vocitamus δ, «c, CC, nn, 9-9. — 116 Modicum C. — 117 Non immerito C. Hunc et sequentem versum omitt. «. — 118 Tenentes 5. — 122 Pulmonum c, y, C, ἡ, 9, λ, u, a5 pulmonis edd. impr. Cfr. Regim. Salern. v. 202. — 123 Pulvis prodest y, u. — 1% Vulnera sordida δ, se, GC, qq, 995 sord. vuln. curat à, à. — 131 γι. num acre i. 4. acetum uti v. 71. — 133 Cfr. Regim. Salern. v. 203. — 136 Hunc versum et sequentem omitt. «. — 137 Innata au, DB; innata est illi vis tanta 09, ze, GC, 90, x»; in nari vis est sibi y, u; nostram lectio- nem tuetur Gueroaldus et ὃ, C, ἡ, 9, x, 4, z, yy. — 139 Frontem line pel- lit eun mox 9. — 140 Menstrua tollit &; menstrua purgat A. Vers. 140 usque ad 145 omitt. c. 3 SA Macer Floridus. Urticae foliis revocabitur illa fricata. Cum vino bibitum venerem semen movet eius, Et melius tritae si iungas melque piperque 145 Et si cum vino praedicto more bibatur. Pleureticos, pectus, pulmones adiuvat eius . Semen, si sumptum fuerit cum melle iugatum, Cum mulsa bibitum lotium producit abundans. Herba recens eius olerum si more coquatur, 150 Detur et illius decoctio, molliet alvum. Ore diu clausus succus si volvitur eius Uvae non modicum poterit sedare tumorem. Sudorem movet ex oleo decocta perunctis. Si quadrupes quaecunque marem perferre recusat, 155 Urticae folüs illius vulva fricetur, Sic naturalem calor excitat ille calorem. Defluvium capitis, si succo seminis huius Ungas saepe caput, reprimi dicit Galienus. lllius semen collectum tempore messis 160 Et desiccatum multis erit utile causis. V. ALLIUM. Scordeon argive sunt Allia dicta latine, Huius vim medici calidam siccamque periti In quarto posuere gradu. Mansum vel inunctum Curat, quos serpens vel scorpius intulit, ictus; 142 Renovabitur 6; reserabitur nn, 99, xx. — 143 Sem. ven. mov. p, 7, M. 7. — 145 Et sic cum vino simul haec coniuncta bibantur y, 5, n; et si c. v. S. h. c. bibatur B; et sic c. v. praed. more bibatur 9, x, BB, aj, 99, xx; et sic c. v. pr. m. bibantur à, ἡ, 4, 00, sc, GG. — 146 Orthopnoi- cis, pleuriticis et peripneumonicis prodesse semen urticae et pectus purgare docet Diosc. Pleureticum À. — 148 Abunde x, 4. — 151 Diu clauso B, u; diu tentus ἡ, 9. — 154 Quadrup. quisquis au, Bg. Hunc versum et duos sequentes omitt. α. — 155 Fol. revocabitur illa fricata 7, μι» x, e versu 142 huc assumptum. — 157 Seminis eius ἡ, 9, 4, u. — 158 Reprimit dicit ao, BB; reprimit doctore Galeno δ, sc, GC, s ; reprimi dicit. Galenus xx; Ga- lienus rectius legitur, uti hodie adhuc Galien apud Francogallos. — 160 Edd. 00, se, nn, 99, xx repetunt post hunc versum v. 123 Omnibus — iuga- tus. — 161 Scordeon vel scordion habent omnes codd., quamvis vox graeca sit σκόροδον; Scorodon a Graecis sunt dd, ze; scorodon argive sunt LG; scor- rodon argive sunt recepit ex Cornarii commentario «x. Allea dicta 8, 9, C, 9. — 162 Siccam calidamque à, 7. Moacer Floridus. 55 165 Sanat et appositum morsus cum melle caninos Et nocui vermes triti pelluntur odore. In mulsa coctum commixtum cui sit acetum Et bibitum vermes ventris tineasque repellit; Ex oleo cum reste sua si decoquis illud 170 Morsus pestiferos reddes hoc unguine sanos, Corpus et attritum cura sanabis eadem, Unguine vesicae dolor et tumor hoc reprimuntur. Ipse refert Ipocras educi posse secundas Fumo combusti si vulva diu foveatur. 175 Pulmonis varias coctum cum lacte querelas Potatumque iuvat vel crudum saepe comestum. Cum centaurea Diocles dare praecipit illud Hydropicis, sic humores desiccat aquosos, Idem nefreticis elixum sumere iussit. 180 Praxagoras illo fuit usus cum coriandro Et vino, causas sic curans ictericorum, Et sic potatum dicit quod molliat alvum. Cumque faba coctum capitis sedare dolorem Dicitur, attrito si tempora perlinis illo. 185 Anseris huic adipem iungas tepidumque dolenti Infundas auri, praeclare subvenit illi. Elixum tussim iuvat et suspiria sedat, Clarificat raucam crudum coctum quoque vocem, 166 Solo pelluntur ««, BB, 77; eius pelluntur ἡ, 9, μι; nostram lectio- ‚nem habent edd. reliquae et multi codices. Ordo versuum 165 et 166 saepe inversus est, ut 166 legatur ante 165. — 167 Et mulsa «. — 168 Ventris vermes p, 55, 999. — 169 Cum reste «, y, δ, ἡ, 9, A, π, CC; cum veste 00, ec, 5m, 99, xx. Confirmatur nostra lectio partim verbis Plinii (XX, 6.): „ad serpentium ictus potum cum restibus suis efficacissime ex oleo illini- tur“, partim Gueroaldi in hunc Macri locum commentario: ,,cum reste sua id est cum sua herba quae est instar funis seu restis protensa **. — 171 Hic versus saepe legitur post v. 172. — 173 Prodidit Hippocrates educi CL, xx; Ypocras al.; cfr. Plin. XX. 6. — 174 Pulmonum «, B, 9, A, u, 7. — 177 Diodes, dyodes, dyocles etc. — 178 Hydropisi ἡ. Depellit aquosos 2. — 179 Neufreticis α, 5, 4, μ, x, PP; phreneticis 00; mephreticis ze, nn, 9%; nephriticis GG, xx. — 180 Pilagoras B, y, A; Piltagoras à; Piclagoras ««, BB; Pythagoras δ, ze, m, 99; Prixagoras ἡ; Paxagoras a; Plaxagoras 4, 7; Praxagoras I, ὃ, x, C5, #2, quam lectionem tuetur Plinii 1. c. — 181 Inferiorum €; praeteritorum 8. — 184 Timpora habent plures codd., quare Gueroaldus iam monuit: ,,non dicas timpora quia barbarum est“. — 185 Iunge nn, 9:9; iungens u, az. — 186 Illis ««, DB; isti 0. — 187 Su- spiria tollit ἃς; susp. curat A. — 88 Coct. crud. quoq. A. — 3 * 56 Macer Floridus. Sed magis elixum iuvat illam saepe comestum, 190 Adiuvat incoctum pulti sumptumque tenesmon. Porcino iungens adipi si conteris ipsum Non modicos reprimes superaddens saepe tumores. Hunc ignotarum potus non laedit aquarum Nec diversorum mutatio facta locorum, 195 Allia qui mane ieiuno sumpserit ore. V. PLANTAGO. Herbam, quae nostra lingua Plantago vocatur, Hanc Árnoglossam Graecus vocat, est quia linguae Agninae similis foliis. Plantaginis huius Sunt geminae species, et maior prima vocatur, 200 Altera vero minor, quam vulgo lanceolatam Dicunt, quod foliis (ut lancea) surgit acutis. His infrigdandi desiccandique notatur Tertius esse gradus, 270r? vim tamen esse Maiorem dicunt, nimis humida vulnera siccat, 205 Si superaddatur cum melle, et sordida purgat. Cum sale sicut olus si iuncta coquatur aceto, Ventrem restringit nimium sic mansa fluentem; Si supradictis lens sit concocta iuvabit Hic dysentericos melius cibus et ciliacos. 210 Stringit manantem superaddita trita cruorem, Et nigris maculis fertur reparare colorem, Ovi cum lacrymo mire medicatur adustos. 189 Saepe voratum 8. — 190 Tenasmon B, C, 9, u. — 193 Potus non laedet «, B, 9, A; non laedit potus δι 5 mon laedet potus y, 09, ee, CC, nn, 9-9. — 196 Herba ««, BB; herbam ἵ, ἡ, », 4,7, G, 00, ee, CC, xx. Lingua nostra 5, ἡ, A, p, π. Plantago notatur Pf. — 197 Arnoglosam vu, BB, yy; arnoglosson δὸ, ze, CL. Vocat quia au, BB, yy. — 198 Foliis similis B, C, ἡ, 9. — 199 Sed maior ὃ. — 200 Ful. EM b, ἡ. Lanciolatam 8, à, x, 1, u, m, 00, cc, GC, xx; lanceol. «u, PP, "Pli . — 9204 Surgat B d 9] 9. x, 00, P ut nn, 99, x»; surgit ««, BB. G. — 202 Infridendi B, ὃ, n; frigidandi Ἢ inflammandi 00, «c, ηη, 98; infrigdandi €, 7,*, A, 6C, pro infrigidandi quod habet 4, z, 8h Pe 203 Maiorem v. t. e. maiori ὅδ, ἐξ, CC. — 204 Vuln. sanat à. — iste mundans «. Cum melleque sordida purgat ἡ, 9. — 207 Sic "el ri 208 Sit decocta ««, Bp, vs G; concocta fere omnes codd. et edd. Si u En lens sit concocta C. 209 Cibus idem coe- liacosque CC, ex Cornarii mente. — 210 Saepe cruorem ὃ, x, 00, ec, 25, 9:9. — 212 Adustis a, B, x, 7, 00, cce, CL, #2; adusta y, C, 4 , ft. Medicabitur ustis δ, Ovi lacrymum est i. q. Albumen ovi, vid. Aegid. medic. compos. l. 4. v. 440, 1176, 1181. Omittit hunc et sequentem versum 797, 99. Moacer Floridus. 57 Sola canis morsum curat sedatque tumorem, Et scrophas spargit superaddita cum. sale. trita, 215 Hydropicis ut olus decocta comestaque prodest, Sic iuvat asthmaticos, ferturque iuvare caducos. Sordida purgabit bene vulnera quaelibet oris. Ore diu tentus si succus volvitur eius. Hic introfusus curat syringia succus, 220 Et dolor hoc auris sedabitur et sacer iguis. Fert haemoptoicis hie opem, 51 saepe bibatur Per se, fortior est si sit coniunctus aceto; Sicque iuvat phthisicos, iniectus vero per anum Stringit non modicum fluxum dysentericorum, 225 Pellitur ex oculis tumor hoc fervorque perunctis. Saepius hane ipsam si dentibus atteris herbam, Gingivas reprimet tumidas et sanguine plenas, Sicque solet dentis compescere saepe dolorem. Succus cum lana matrici subditus eius 230 Stringit manantem. nimium ‚siccando. cruorem. Cunctis. praedictis eius decoctio, causis Prodest et potus eum vino. seniinis. eius, Vesicae renumque. iuvat potata dolorem. Dicunt non nasci $erophas. gestantibus eius 235 Radicem collo suspensam, vis sibi tanta est. Radices eius tres contere, iungito tritis Vini tres cyathos et aquae fae. sit modus idem, . Haec nondum tremulo potanda dabis febrienti, Sic pelles febrem, cui dat lux. tertia nomen, 213 Sedat curatque y, u, π. — 216 Fertur x, nn, 99. — 217 Sord. curabis 9:5. sord. curabit A, zx. — 219. Hic intus fusus €, B, x, U, 7, 99, ee, 66,70, 99, xx; sic intus fusus C, 7, 9, X; hic introfusus 9, ur, BB, yy. — 220 Sedatur eaed. edd. — 221 Emophthisicis 00, ze; haemophthoi- cis 55, 99; haemorrhoidis xx; emoploicis codd. Is opem 4. — 222 Si coniungatur «celo 7, μ. — 223 Tisicos, thisicos, ptisicos codd. et edd. — 224 Stringit οἱ immodicum x. — 225 Tumor fervorque perunctus 3; tum. hoc ferv. perunctus G5, uw, z. — 227 Reprimit C. — 232 Seminis hwius γ5 π, 00, 8, C5, qm, 99, xx. — 233 Potando δ, ze, C5, qn, 989. — 235 Vis ibi 00, se, CC, 77,99; vis sibi codd. et ««, PP, 77, G5 sibi pro ei:saepissime dicit latinitas medii aevi. — 236 Tres altere dd, sc, nm, 99 — 237 Ciatos, sciatos codd. Modus unus x. | Cyathum habere drach- mas decem monet Gueroaldus. — 238 Dabis hanc potionem ante frigus fe- brile ad pellendam febrem tertianam et quartanam. — 239 Pellis ὃ. 98 Macer Floridus. 240 Bis binae quoque quartanis prodesse putantur Cum totidem vini cyathis si dentur et amnis. — Cuncta potest P/eztegó minor praedicta iuvare, Quamvis non tantas vires videatur habere. Praecipue succus curat Plantaginis huius, 245 Quod iuxta nares vel lumina nascitur, ulcus, Si superaddatur cum lanis mollibus illi, Perque novem eataplasma dies istud renovetur. Eius si succo tepido venter foveatur Acri depulso sanabitur ille dolore. 250 Lumbricos succus depellere dicitur eius. Si porcina vetus axungia iungitur illi, Sedabit duros istud cataplasma tumores, Parotidas vulnusque recens hoc adiuvat unguen. Ante duas horas quartanae quam tremor aegrum 255 Vexet si succum biberit Plantaginis huius, Sentiet eximiam facili medicamme curam. Eius potatum depellit sperma secundas. Si via longa pedum movet, ut fit saepe, dolorem, Acri cum vino superaddita trita iuvabit. 260 Cum passo succus: bibitur si saepius eius Vesicae variis fertur succurrere morbis. In desiccando vis est Plantaginis ingens Maioris, queat ut veluti cauteria corpus Appositum 'siceare, refert ut Plinius auctor. 265 Composuit librum 'T'hemison de viribus eius In quo praeclaris celebravit laudibus illam. nn nn I— t — 240 Quaternis 2, «u, BB, yy, Ὁ; quartanae 9. — 241 Si detur au, 88, 77; solvuntur et amnis α. — 242 Proprium caput cum inscriptione: De lanciola vel minori plantagine exorditur 8, sic etiam xx cum inscriptione: De plantag. min. — 244 Curat succus C, ἡ. — 245 Circa nares B. — 216 Molliter 4. — 247 Illud a, 8, δ, ἡ, 9, xx. Removetrur Δ, x, BB. — 249 Sedabitur d. — 252 Eius catapl. μι; illud catapl. xx. — 255 Vexat ὃ, Bi- bit ἡ. — 258 Pedis movet 9. — 260 Seminis eius y, margini adscripsit ma- nus recentior: ,,rectius saepius *; seminis huius A, p. — 263 Veluti queat ut ὃ. — 264 Plinii verba (XXV. 8) sunt: ,,Vis mira in siccando densan- doque corpore cauterii vicem obtinens **. Impositum siccare jw, π. — %5 Temeson A, u, 00, ce; Themeson 7, nn; "Temison y, 9. Cfr. Plin. 1. c. — 266 Ipsam x. Hunc et praecedentem versum omittit a. Macer Floridus. 39 Vll. RUT A. A medicis Rutae vis fervida dicitur esse Siccaque, fertur in his gradus illi tertius esse. Utilis est valde stomacho, si saepe bibatur, 270 Expellit partum potu veneremque coércet, Tussim si bibitur compescit, menstrua purgat. Si coquis hanc in aqua, cui vinum iunxeris acre, Compescit talis decoctio tormina ventris, Pulmones iuvat et pectus, morboque medetur 275 Costarum, quem pleuresim vocat attica lingua. Arteticos sciasimque iuvat, febrique medetur Hausta vel in oleo viridem si coxeris illam Et foveas tepido patientes ante tremorem. Matrici prodest intestinique tumori 280 Hoc unguen vel clysterio si funditur intus, Haustaque cum vino prodesse valebit utrique, Lumbricos oleo decocta et pota repellit. Cum caricis decocta diu vinique liquore Proderit hydropicis, si sint superaddita nocte. 285 Cruda comesta recens oculos caligine curat, Et melius marathri eum succo felleque galli Melleque si succus ex aequo iungitur eius, Indeque sint oculi patientis saepe peruncti. 267 Vis caustica y, p, ©. — 269 Stomacho valde ὃ, C. — 270 Potu partum. 4; partus potu δδ, ce, CC; partus bibita nn, 99. — 213 Compescet t. — 214 Pulmonem à. — %75 Pleureticum B5 pleuresin »; pleuritim CL; pleurisin xx. Arctica, artica, argica codd. varü, «attica €, (9, *, U, 7t. — 276. Arteticus i. q. Arthriticus. Arthriticos sciasimque G5. Febribusque e, B, 4, hy μι, 7, 00, cc, 79, 99, vx; febrique legit Gueroaldus. Versum hunc et antecedentem ‚omitt. C. — 277 Ex oleo C, ἡ, 9, A, 00, ze, C5, nn, 99, x». — 278 Tremores x, 4. Versum hunc et tres proxime sequentes omitt, ζ, — 279 Matricis prod. &, x, μι, π, 00, ec, C5, nn, 9:9, xx. Matrici pr. intesti- noque tumenti ἢ, 9, À; matrici pr. intestinoque tumori 77. Gueroaldus haec habet: ,,,Prodest matrici id est morbis matricis ex frigore aut ventositate profectis et prodest tumori id est inflationi intestini quod vocatur colon quae. quidem inflatio passionem infert colicam**. — 280 Clysteri CC, xx. — 981 Utrumque nn, 9-9. Utrique sc. morbo matricis et intestini. — 282 De- coctaque pota. C, ἡ, x 5 decocta potata ὃ; decocta et potata B, 1. — 283 Cum ficu. decocta x. Inter hunc versum et antecedentem interponunt 8, 9, x: Ca- rica iungatur rutae vinoque coquatur. — 284 Si sit x, 1, u, 7t, un; si sunt 79, 99. Prosunt «, f, 06, cs, CC, nn, 9%; prodest x, κα. Hydropico 8, 9. — 285 Caligine purgat €, à, x, A, 00, ec, CC, nn, 99, xx. — 286 Mara- thrum i. 4. feniculum. — 288 Patientes B, C, 9, ?. AO Macer Floridus. Cum roseo miscens oleo nec non et aceto 290 Illius succum, capitis curare dolorem Quemvis immodicum poteris, hoc saepe perungens. Naribus expressus si succus funditur eius Sistit manantem bene desiccando cruorem. In corio mali granati si tepefactum 295 Auribus infundas, depelles inde dolorem, Cerussae roseoque oleo miscens et aceto lilius succum mirandum conficis unguen Ad depellendum sacrum quem. dicimus ignem, Et scabiem derte, quae dicitur herpeta graece, 300 Et graece dictas achoras hoc unguine purgas: Ulcera sunt capitis humore fluentia pingui. Curat et hoc ozinas immissum naribus, haec sunt Quae graviter foetent in naribus ulcera nata, Obstat pota mero vel cruda comesta venenis 305 Hoc Metridates rex Ponti saepe probavit, Qui Rutae foliis viginti cum sale pauco Et magnis nucibus binis caricisque duabus leiunus vesci consurgens mane solebat, Armatusque cibo tali, quascunque veneno —n 289 Cum oleo misc. roseo nn, 9-9. Vel aceto vu, Bg. — 291 Quamvis edd. omn.; quemvis ἡ, 9 et Gueroaldus. Si saepe perungas O. — 202 Subditur «a, BB. — 293 Sistet y; siccat ἡ; stringit 9. Desicc. dolorem ««, BB. — 294 Si sit tepefactum ww, BB, yy. — 295 Aurib. hanc fundes «, fun- dis δ, fundas ὃ, uw. Inde cruorem Ct. — 296 Cer. miscens oleo nec mon et aceto. y, π. — 299 Derte wa, BB, yy, G et varii codd.; dertae «, 90, £6, 7n, 99; cerle x, A, E55 lego derte, vox affinis gallicae herpetis denomi- nationi dartre. Cornarius recepit: EX scabiem certe quam dicunt herpeta Graeci, et emendat versum ita: Et certe scabiem quae Graecis dicitur herpes. Editio »» habet: Et scabiem demit quae dicitur herpeta graece. Vocem her- peta legit erpeta x, erbeta C, herbeta B, serpeta y, A, serpita z. Nostram huius versus lectionem tuetur Gueroaldus. — 300 Acoras «u, 8, yy, 00, es, nn, κα, G et varii codd.; purgas et dictos Graecis hoc unguine achoras G5. — 301 Achorum definitio. — 302 Ozimas varii codd. et edd.; osimas A, ozi- nas u. Curat et ozaenas δ, ee, CC, nn, 9-9. — 304 Potata au. Pota mero vel 00, ce, CC, 797, 99, xx; pota nimis G, BB, et plur. codd. ; forsan legen- dum est pota vinis. — 305 Istud Metr. x; hoc Metridaces «u, Mitridates RP; haec Metridates yy; Mithridates edd. recent. Metridates pro Mithrida- tes vulgo scribebant medici medii aevi. — 307 Post hunc versum habet ««, BB, yy alium: Ficubus et binis geminaque iuglandi, quem omittunt y, 5, ἢ» À, u, 00, ee, C5, nn, 99%. Loco versus 307 habet x«: Ficubus et siccis bi- nis geminaque tuglandi. Macer Floriduss AA 310 Quilibet insidias sibi tenderet, haud metuebat. Mustelaeque docent obsistere posse venenis Mirifice Rutam, comedunt quae primitus illam, Cum pugnaturae sunt cum serpentibus atris. Cum butyro modicoque oleo decocta tumorem 315 Matricis subiecta tepens fugat illa colique Et cunctis intus morbis sic subdita prodest. Hac etiam testes poteris curare tumentes, Cum foliis lauri bene tritam si superaddes. Ex hac antidotum non paucis utile causis 320 Conficitur, medici dicunt Diapiganon illud, Piganon in graeca lingua quia Ruta vocatur; Illius antidoti confectio talis habetur: Pondere iunge pari nitrum, piper atque cyminum, De tribus his, quantum de Ruta, ponito tantum, 325 Sed prius ex acri vino macerare cyminum Convenit, in ferro post assari calefacto, Omnia deinde simul bene trita ex melle iugabis, Pectoris et lateris, iecoris, renumque dolores Hoc ex antidoto curantur saepe comesto, 330 Extenuat bilem, mollit sine tormine ventrem, Confortat stomachum, facit ut bene digerat escam. 310 Quolibet ins. sibi tendi mom met. x»; quaslibet ins. sibi tendere non met. ἡ. — 311 Must. probant y, A, a. Mustellaeque doc. u, «a, BB, yy. — 314 Hunc versum et omnes reliquos in hoc capite omitt. y. — 315 Ma- trici ὃ. — 316 Haec subdita C. — 318 Superaddas «, 9, x, A, δδ, ze, CL, xx; superaddis a. — 320 Diapeganon CC, nn, 99, »»; depigamon ὦ; diapi- gemenon B; diapigamon 9, x, Δ. — 321 Peganon Lb, nn, 99, κα; pigamon €, ὃ, x, A; pigamenon B; πήγανον. — 323 Cuminum ἢ, μι, 7; ciminum «a, PP, 77, nn, 99, sic etiam v. 325... Compositionem diapegani vide ap. Plin. Valer. IV. 3. — 327 Ex melle ligabis α«, δ, C, ἡ, 9, x, A, n; ligabis ex melle 85 cum melle iugabis ««, B8, G; ex melle iugabis yy, 00, ss, CO, vm, 99, «x. — 328 Pectoris et iecoris lateris renumque C, ἡ, ὃ. — 329 Ex hoc antidoto A, x. — 330 Extenuat bilem a, B, δ, C, ἡ, 9, x, A, π, dd, se, GC, 77, 99; ewten. febrem xx; exl. pinguem au, B8, yy, quam lectionem tuetur Gueroaldus, qui ita eam interpretatur: ,,id est demacerat pinguem i. e. ho- minem plectoricum (plethor.)**. Plin. Valer. 1. c. habet: ,,alvum mollit, biles extenuat**. — 331 Post hunc versum addit z tres versiculos, qui vulgo leguntur in Regimine Salernitano: Utilis est ruta quia lumina reddit acuta, eg rutae vir lippe videbis acute, Ruta facit castum , dat lumen οἱ adiu- vat astum. N A9 Macer Floridus. VIII. APIUM. Est Apium dietum, quod apex hanc ferre solebat Victoris, veterum fieret dum more triumphus. Ipse sibi talem prior imposuisse coronam 335 Dicitur Alcides, morem tenuere sequentes. Ast alii dictum credunt, quod apes vehementer Illius soleant avide decerpere flores. Hanc herbam Selinon solet attica dicere lingua, Virtutis calidae siccae quoque dicitur esse, 340 'lertius a medicis datus est gradus huic in utroque. Illius sueco si candida mica terendo Panis iungatur, oculi sedare tumorem Dicitur emplastri noctu superáddita more, Sicque ferunt mammis prodesse tumentibus illam. 345 Sedat fervorem stomachi, pellitque tumorem, Et quiequid venti creat includitve nocivi Desiccans poris assumpta repellit apertis. Provocat urinas haec cruda comesta vel hausta, Sed mage radieum facit hoc decoctio sumpta, 350 Hoc itidem semen operatur fortius haustum. Tota venenatis occurrit morsibus herba, Sed semen potius vel apozima proderit eius Si bibitur, tussimque modo sedabit eodem. Ventrem constringit, vomitum potata coércet, 355. Lymphae. commixtum sibi si iungatur acetum; Aegris amissum fertur reparare colorem, Cruda a ieiunis fuerit si saepe comesta. Unaquaque die vexantem corpora febrem 332 Refert de apio Plinius (XIX. 8.): ,,honos ipsi in Achaia coronare victores sacri ‚certaminis Nemeae**. — 333 Victoris fieret veterum de more x. — 335 Alchides B, à, &, ἡ. — 338 ‚Selmon. plur. codd. et αὐ, 8, 5 selinum B, y. Solet attica-lingua vocare ß. — 340 Gradus est datus «, f, x. — 342 Oculis ««, 88. — 346 Venter creat includitque nocivi 9, ἘΣ. venter cr. includitque nocivum δ; ventus cr. includitve nocivum B , y 5 ventus. cr. in- cluditve noxium «c, BB; nostram lectionem habent 5, s, A, u, 77» 90, ee, GC, xx. Et quicquid venti creat includiturque nocivi nn, 9:9. —. 347 Medetur apertis ὃ. — 348 Haec cocta. comesta 7, à. —. 350. Hoc idem «, 9. | Sae- pius haustum ὃ. — 351 Morsibus hausta au, BB, yy. — 352 Apoxima 90, ec; apozema j, IL; apozima αὐ, DB, yy, nn, 99; apocima B. — 353, Se- dabis 00, ze, CC. — 355 Commixtum quoque si iungatur 00, ze, EL, nn, 99. — 357 Crudaque B. eiuno y. Mucer Floridus. A5 Cum lympha: potata iuvat febris ante. tremorem. 360 Hydropicos et splen tumidum iuvat illa, iecurque .Si cum feniculi succo. contrita bibatur. Hacque superposita turpis lentigo fugatur. Mlius succus farris: cum polline mixtus Atque ovi lacrymo. vulnus bene purgat et ulcus, 365 Si superaddatur emplastri more frequenter. IX. AL'THAEA. Althaeam malvae speciem nullus negat esse, Althaeamque vocant illam, quod crescat in altum. Hanc ipsam dicunt Eviscum, quod quasi visco fllius radix contrita madere videtur, 370 Agrestisque solet a multis malva vocari. In mulsa coctus flos eius vulnera purgat, Vel si cum vino tritum florem superaddas, Spargere sic scrophas, anumque iuvare dolentem Dicitur, hocque inodo conquassatis medicatur. 375 Elixata prius radix adipique terendo Addita porcino terebinthinaeque tumores Matricis curat, reliquosque iuvare dolores Dicitur illius; 'nervos sic ipsa relaxat, Rumpit vel spargit sic apostemata dura. 380 Omnes has causas elixätura iuvabit, Si loca morborum foveantur saepe tepenti. A dysenterieis radicum coctio sumpta 359 Potata fugat 09, ss, CC, qq, 99. — 360 Hydropicos et spleneticos iuvat illa 9; hydropen et splenem tumidum iuvat illa κα. — 363 Succus cum farris polline t, ἡ, 9. — 364 Lachryma 90, ze, CC, nn, 99, x». — 366 In- scriptio huius capituli differt in quibusdam edd. et codd.; Malva sive Altea va, BB, yy5 Althaea CC; Altaea κα; Malva δ, ec, nn, 9-95 Malvaviscus w; Altea y, À, etc. Retinuimus in ipso textu scriptionem Althaea, quae graeco nomini respondet, quamvis a medicis medii aevi vulgo scribatur Altea. — 367 Quod crescit δ, A; quia crescit 9. Alteam dicunt medici quod. crescat C. Veriorem nominis originem iam exhibuit Dioscorides. —. 368 Tiscus ee, BB. Ibiscum, Hibiscum s. Eviscum (Eibisch) nomen Althaeae. — 369 Contacta a, B, 7, C, ἡ, 0, κι 1, u, yy, 00, ce, CC, nn, 99, xx; contrita le- git Gueroaldus, quod natürae quoque magis consentäneum est. Radix illius à. — 370 A multisque solet agrestis malva 4. — 372 Superaddes «e, pg, yy. — 373 Anique iuvare dolorem e. — 374 Cumquassatis . — 376 Tere- bintinaeque ἡ, 9, x, X; terbentinaeque u; turbentinaeque ὃ. — 377 Levare 00, ic, qm, 995 iuvare tumores C. — 379 Vel frangit sic ὃ, --- 380 Haec elivata iuvabit C. | 4A Macer Floridus. Cum vino fluxum stringens compescit eorum, Et pellit tardas haec coctio sumpta secundas, 385 Et prodest haemoptoicis, lapidesque repellit, Vesicaeque solet variis succurrere causis. Acri cum vino contritum semen olivo lungito, deformes maculas hoc unguine pelles. Cum pusca potata potest obstare venenis, 390 Elixata prius cum melleque trita replebit Vulnera quae cava sunt, si sit superaddita saepe; Sic quoque duricias mollit lenitque rigores; Decoctis oleo folis factum cataplasma Quosvis pestiferos morsus combustaque curat. X. ANETHUM. 395 A medicis calidum siccumque refertur Anethum, Et dicunt, quod sit gradus huic in utroque secundus. Lac dat abundanter eius decoctio sumpta Nutrici, stomachique solet depellere morbos, "Tres cyathos eius tepide si sumpserit aeger; 400 Indicio ructus est qui demonstrat apertum Os stomachi ventumque per hoc exisse nocivum, Atque gravis tali sedatur nausea potu; Provocat urinas, obstantia quaeque repellens, Matricemque iuvat, bene si foveatur eadem. 405 Cum tepida tritum patiens si potet Anethum, Intestinorum curat ventrisque dolorem, Hoc etiam potu digestio tarda iuvatur 383 Fluxum sanguinis au, Bg, G. — 385 Emophthisicis 90 ; haemophthisicis ee; aemoptoicis CC. — 386 Succurrere morbis a, 9, A. — 387 Commixtum semen olivo à; contritum. semen olivae δδ, ze, nn, 99, xx. — 388 Iumcto de- formes x. Pellit 8. — 390 Replebis 9; repellit αὐ, BB. Trita medetur. y. — 395 ’Anetum habent codd. et antiquiores edd. in inscriptione et contextu. Siccum calidumque β: calid. siccum quoque fertur ἡ. — 399 Tepidae 90, ze, nn, 99; tepide wu, BB, yy, GG, κκ, ἃ et codd. — 400 Quo demonstratur apertum &. ‚Ructus sit qui. «€ ex mera coniectura Atrociani, nam addit in notulis: ,,ut stet versus‘‘; hunc secutae sunt C5, nn, 9-9, xx. Exire noci- vum 6, ἡ, 9, A, x. Ructus movere anethum Plinius (XX. 18.) affirmat. — 404 Eodem β, 5, ἡ, x, A, nn, 9, κα; eadem scil. decoctione. —: 405 Te- pido tr. si potel aceto dd, cc, nn, 99. Potat Anetum u. — 407 Cruda tiwatır ζ. Macer Floridus. AB Unde minor fieri vis egestiva videtur. Assidue bibitum visum nocet et genitale 410 Claudit iter siccans humorem seminis intus. Uvaque si nimio turgens humore gravetur, Suspendit pulvis combusti seminis eius. Appositus digitis, aut intus clystere fusus. Acrior esse cinis radicum dicitur eius, 415 Rodit crescentes cinis hic in vulnere carnes, Ulcera quae serpunt et sordida vulnera curat, Ulcera praecipue membri curare virilis Dicitur iste cinis infusus saepius illis. Olfactu reprimit singultum semen Anethi 420 Assatum et fervens si saepius olfacit aeger. Dicunt fervores oculorum tollere posse Eius radices tritas prius appositasque. Apponas haemorrhoidis si semen Anethi Ustum, curat eas et condylomata solvit. 425 Flos oleo si decoquitur, medicabile reddit Illud, praecipue natis de frigore causis Prodest et capitis compescit saepe dolorem, Nervorum laxat tensuras, frigora pellit. 408 Ad hunc locum annotat Gueroaldus: ,,quanto enim digestio sto- machi id est epatis validior est tanto plus nutrimenti in corporis substan- tiam convertitur sic excrementa minora et e contrario ^. Digestiva 6; ege- stiva putatur γ. Unde magis fieri A. — 409 Visui C, 9; laedit visum et xx. Geniale z. ,,O0culos et genituram hebetat** Plin. 1. c. — 411 Si nimio (nimis) venter turg. hwm. gravetur «u, BB; vulvaque s. m. turg. h. gravetur 7; vulvaque s. n. t. h. gravatur »; uvam s. n. t. h. gravetur a, A, G5, xx; uvam S. n. t. h. gravatur à, ἡ, 9, A; wvaque s. n. t. h. gravatur BB; wva- que s. m. t. h. gravetur 6, 2, yy, 00, cec, nn, 99. Plin. 1. c.: ,,cinis eius uvam in faucibus levat'*. — 412 Succurrit pulvis C. Seminis huius B, 9 À, 7. — 414 Cinis radicis «. — 416 Sord. ulcera curat «a, 885 vuln. curat ὦ, B, y, 5, *, 9, A, u, n, 00, ee, CC, qu, 99, xx; solida vuln. cur. δ; sord. vuln. purgat ἡ. — 418 Saepius illi y, 5, CC. — 419 Olfatum αα, PP; olfatu u; olfactum a, δ, x, 1, dd, e; olfactu y, 9, λ, yy, CC, nn, 99, xx, G. Singultus y. — 423 Sic au, BB, yy. — 425 Oleo si coctus erit y; oleo si decoctus #; oleo sic decoctus 0. — 426 Morbis de frigore natis A, ««, BB, yy, G; nostram lectionem habent reliquae edd. et codd. — 427 Adest et u. Depellit saepe 9. Dolores C. AG Macer Floridus. ΧΙ. BETONICA. Betonicam soliti sunt Cestron dicere Graeci. 430 Urinas potata ciet, lapidesque repellit, Fert haemoptoicis cum pusca sumpta iuvamen, Hydropicos siccat cum vino melleque sumpta. De folis eius tritis factum cataplasma Non modicum prodest oculis, quos laeserit ictus. 435 llius succus roseo commixtus olivo Auribus infusus varios fugat inde dolores. Betonicae pulvis cocto cum melle iugatus Empicos, tussimque iuvat, suspiria sedat, Et stomachi varios sumptus iuvat ille dolores, 440 Si febrit ex calida, cum vino si febris absit. Cum mulsa bibitus idem pulvis movet alvum. Cum sale contritis foliis cataplasmate facto Vulnera curabis, fuerint quae facta recenter, Tritaque fracturae capitis haec sola medetur. 445 De foliis eius elixis fit cataplasma Utile non modicum variis vitiis oculorum ; Restringit lacrymas oculorum mansa vel hausta, Hac etiam caligo solet metuenda repelli, Aequo cum ruta fuerit si pondere iuncta 450 Et sic cum lympha sumatur trita tepenti, 429 Plures codd. et edd. habent Vetonica s. Vettonica in inscript. et con- textu. Cesteron, ceston etc. codd. nonnulli. —Cestron betonicam soliti sunt dicere quidam «, uw. Cestron sunt dic. Graeci 7. Κέστρον Diosc. — 430 Urinam p. c. lapidemque &. — 431 Haemophthisicis 00, s. Saepe iuvamen C. — 432 Hydropicum €; hydropicos curat C; hydropicosque iuvat δ, ec, nn, 99. — 433 Tritis eius x. — 434 Laeserit ignis «. — 438 Embecos 06; hemphecos ze, nn, 99, xx; empyicos C5; empicos n, aa, Dp, 77; emplticos p; epaticos «; empyemate laborantes sic dicebantur. Jwat superaddita sedat Ὁ. Pro tussimque legere mavult Cornarius phthisimque, bona forsan coniectura, nam phthisis a medicis medii aevi semper dicebatur Tisis, et ipse Diosc. habet: ποιεῖ καὶ πρὸς φϑιοικοὺς, ἐμπυϊκοὺς μετὰ μέλιτος. — 440 Si febris est calida αα, BP; si febris ex cal. yy; nostram lectionem ha- bent B, 7, δι ἡ, 9, A, u, π, 00, ce, G5, vy, 99, xx. Adsit yn, 99; assit C,x. Hydropicis dari iubet Dioscorides febricitantibus cum hydromelle, non febricitantibus cum vino mellito. — 441 Multa bibitus à. — 442 Contritus «x, DB. — 443 Curabit ἡ, A, π. — 444 Capitis quoque sola y. Sola i. e. sine sale. — 447 Sumpta vel hausta 7. — 449 Aequo cum rupta ca, BB; si rutae fuerit cum pondere 90, ee, CC, nn, 99. Pondere mixta 9. — 450 Et si cum 7, 9, 9, x. Macer Floridus. AT7 Sic oculis nocuus sanguis per subtiliora Dicitur expelli, sic lumina libera reddi. Sumpta hac cum tepida purgatur vomica dira, Pectoris et morbi potu curantur eodem, 455 Splen iuvat illius decoctio sumpta iecurque. Uncia Betonicae socianda quaterna vetusti Cum vini cyathis tribus, his sint addita grana Viginti septem piperis, simul haee bene trita Haustaque purgabunt renes, pellentque dolores. 460 Uncia cum cyathis calidae potata duobus Dicitur immodicum ventris sedare dolorem. Haec tussim cum melle fugat, ventrem quoque mollit, Unaquaque die febre si vexabitur aeger Uncia iungatur plantaginis una duabus 465 Betonicae, sic cum tepida contrita bibantur, Antea quam febris praenuncia frigora fiant. Uncia Betonicae calidae cyatho resoluta Prodest hydropicis, si sit potata frequenter. Radicum pulvis cum mulsa tritus et haustus 470 Humores (velut elleborum) vomitu cito purgat, Bis binas dragmas praecepit Plinius harum Radicum dare cum passo mulsove bibendas, Praecipue phlegma vomitu purgabitur isto. Cum mulsa bibitus prodest pulvis foliorum 451 Sic sanguis nocuus oculis 9. Subtiliora ««, PP, yy; posteriora «, B, A, v5; subteriora à, C, ἡ, ὃ, x, u, 00, se, CC, qu, 99, xx. Gueroaldus tuetur nostram lectionem, explicat sanguinem nocuum per ,,rubedinem ocu- lorum ex nocivo sanguine venulas et arterias oculorum opplente**, et ex- pelli putat hunc sanguinem per diaphoresin: ,,per poros subtiles et insen- sibiles oculorum **. — 452 Reddit ««, BB, yy, 00, cc, nn, 9O; reddi y, ὃ, 7, ὃ, x, u, n, 66, xx. — 453 Hac sumpta tepida 9. — 455 Iecorque f. — 456 Sociata GC. — 457 Vini cum 00, sc, CC, «m, 9-9. Tribus est his addito €; trib. his est addita granis C; trib. est his addita grana 9, u; trib. et bis addita ὃ; trib. atque his addito a, δὸ, sc, xx; trib. at his addito nn, 99; trib. et his addita ἡ. — 462 Tusses B. Melle iuvat Δ. Quoque pellit B; quoq. solvit A. — 465 Bibatur «a, BB, yy, dd, ee, C5, «m, 99; bibantur €, ἢ, A, u, 7t, xx. — 466 Praesentia frig. 4. — 467 Ciato calidae y, ἡ, 9, C, x, A, π. Inter hunc et praecedentem versum interponit z: Hanc illi ce- lerem cernes conferre salutem. — 469 Radicis pulvis ἡ. — 471 Cfr. Plin. XXVI. 7: ‚‚Faciles praestat vomitiones radix vettonicae ellebori modo qua- tuor drachmis in passo aut mulso “. — 472 Mulsave ww, DB, yy; mulsoque À. — 413 Fleuma codd. nonnulli. — 474 Pulvis prod. «e, ff, 77. 48 Muacer Floridus. 475 Ruptis atque steras potus levat iste cadentes. Cum vino sumptis obstat potata venenis, Praecipue semen, quod si desit datur herba. Uncia Betonicae cum vino sumpta tepenti Ictericos curat; cum mulsa menstrua solvit; 480 Pondere vero fabae pulvis cum melle voratus Post coenam stomachum iuvat, ut bene digerat escam. Si de Betonica viridi sit facta corona Circa serpentes, ut Plinius asserit auctor, Audebunt nunquam positam transire coronam, 485 Sed morsu proprio pereunt et verbere caudae. Omnibus antidotis Menemachus eam sociari Praecipit, ut stomacho magis herbis omnibus aptam. Plinius hanc, inquit, qui secum gesserit herbam, A nullo poterit nocuo medicamine laedi, 490 Et dicunt, quod ea cum vino saepius hausta Plumbeus abscedat color et melior revocetur. XII. SABINA. Bratheos est graece Sabina vocata latine, Sicca calensque sibi vis est, et tertius illi Est in utroque gradus. Vulnus cum melle vel ulcus 495 Fortiter exsiccat, et sordes purgat eorum; Sic iuvat anthracas, bona quae plebs ulcera dicit. Menstrua deducit, corruptos extrahit alvo Conceptus, si cum vino sit sumpta frequenter, 475 Alque uteros pot. CC, xx, cfr. v. 13. — 477 Detur au, Bg. — 479 Cum vino «. Menstrua purgat δ, see, CC, nn, 9-9, xx, a; menstr. solvit ««, BB, yy, G. et codd. — 483 Plin. XXV. 8: ,,ut inclusae circulo eius (sc. vetonicae) serpentes ipsae sese interimant flagellando **. — 486 Meneracus y; Medeacus δ; Menemacus «, y, x, 7%, yy; Menemachus B, C, u, GC, xx; Meneniacus ὃ; Meneachus A; Moniacus BB; Meniacus wa, dd, ec, nn, 94, G. et codd. nonnulli. — 488 Plin. XXV. 8: ,,tantumque gloriae habet ut domus in qua sata sit tuta existimetur a piaculis omnibus **. — 489 Nocuo poterit &, ϑ. — 490 Dicit «, B. Dicunt quidam cum C, ἡ. — 491 Abscedit B. Renovetur x. Hunc et antecedentem versum omittit u. — 492 Brateos B, u, wu, BB, yy, G; bracteos e, y, A, m, 00; bratheos à, cc, nn, 94; Est brathy graece GG, xx. Savina B, y, x, à, u, x, αα, DB, yy, 005 zauina ὃ. — 493 Sicca calens sibi vis gradus est ἡ; sicca culensque eius vis est O0, ee, L5, xx; sicca calens eius vis est nn, 99; nostram lectionem habent codd. — 495 Exiccat sordes quoque purgat à, ee, CC, nn, 9-9. — 496 Vul- nera dicit π. — 497 Abstrahit alvo 7, λ, u. — 498 Inter hunc versum et sequentem interponit 7: Abortire facit abortumque repellit. Macer Floridus. A9 Vel si trita prius matricis subditur ori. 500 Cerotis admixta cutem facit esse nitentem, Omnibus et morbis prodest de frigore factis. Illius in vino vel aqua decoctio curat, Quos vertigo nocet, si lotum sit caput inde Herbaque temporibus et fronti cocta ligetur. 505 Duplum Sabinae si desunt cinnama poni In medicamentis iubet Oribasius auctor. XII. PORRUM. In multis causis usus medicamine Porri Dicitur Ippocras, medicinae maximus auctor, Istius succum solum dedit ille bibendum 510 Aegrotis, qui reiiciunt sputantve cruorem, Quos haemoptoicos soliti sunt dicere Graeci; Cum galla dant hunc alii thurisve farina, Aut geminis dragmis Porrorum seminis unam Apponunt myrrhae, vino quoque trita resolvunt, 615 Prae cunctis aliis dicunt haec sumpta iuvare; Manantemque potes naris retinere cruorem, Intus si nares ungas medicamine tali. Contractas vulvas succo curabis eodem, Reddit fecundas mansum persaepe puellas; 520 Ulcera cum melle tritum iuvat appositumque. Humorum capitis si destillatio fiat 501 Prodest morbis we, BB, yy. — 504 "Timporibus codd. nonnulli, vide v. 184. — 505 Desint δ, se, CC, nn, 9, xx; desunt ca, BB, G. — 506 Uribasius y, ἡ, A, u, 7; Urisbasius ««, BB; Auribasius x; Ambrosius ας Orbasius 55. Orisbasius 0, γγ; Oribasius $, 00, ec, CC, 757, 99, xx. Ce- terum 1am ante Oribasium idem affirmavit Plinius (XXIV. 11.): „in medi- camentis vero duplicato pondere eosdem effectus habere quos cinnamum tra- ditur.** — 508 Hippocrates cs, CC, nn, 99, xx. Ypocras dicitur à. — 509 Illius succum a. Dedit ipse «, 1; ded. iste y, ἡ, x. — 510 Spumantve B, y, C, À, v... Sput. tumorem 77,99. — 511 Haemophthisicos öd, ee; haemo- phthoicos nn, 99. — 512 Hunc sc. succum. — 514 Appon. myrrhae legunt cum Gueroaldo et codicibus antiquiores editiones, Cornarius restituit myrti quia Diosc. 1. c. habet.jer& μύρτων ἴσων. — 516 Manantesque p. m. rm. cruores 7. — 17 Ungas si mar. intus 00, cc, CC, 1m, 99. — 518 Con- fractas au, BB, yy, Gy =; sed videtur sermo esse de sterilitate ob clausum uteri orificium. Cfr. Plin. XX. 6. Curavit δ; curabit z. Hunc versum omit- üt α. — 519 Reddet C. Vid. Regim. Salern. v. 225. — 521 Humor si ca- pitis distillat et inde gravatur xx. | αἱ 4 50 Macer Floridus. Pulmones pectusque nocens vocemque canoram, Indeque consurgat tussis praecordia laedens, Cum ptisana succum Porri sorbere iuvabit; Et per se solum prodest his omnibus ipsum. Si Porri partes in lympha coxeris albas, —— Sic ut aquam primam mutes, addasque secundam, Utilis eius aquae duro fit potio ventri, Dicitur haec eadem eum vino stringere ventrem. 530 Cum vino Porrum datur his quos laeserit anguis Quodlibet aut animal fundens letale venenum; Nec minus his prodest, si vulneribus superaddas Sic velut emplastrum Porrum cum melle subactum. Commixtus Porri succus lacti muliebri οι δῶ Cx 535 Et bibitus tussim fertur sanare vetustam, Et variis vitiis pulmonum subvenit idem. Auris compescit cum caprae felle dolorem, Praestat idem pariter cum mulsa mixtus et auri infusus tepidus; fungis si manditur obstat. 540 Eius iungatur succo pars tertia mellis, Et sic per nares tepidum fundendo vel aures Immensum poteris capitis sedare dolorem. Cum vino bibat hunc, lumborum quem dolor angit. Dicunt utilius tali nihil esse dolori. C um σι Fracturas solidat cito, duritiasque relaxat Appositum, vulnusque recens cito cum sale claudit. Si crudum fuerit sumptum levat ebrietatem, Sic venerem stimulat, sic duram mollit et alvum. 599 Pectusque gravans 9. — 523 Consurgit a, y, C, π; cum surgit w. — 594 Porri succum. «a, BB, yy. Servare iwabit C. — 526 Cum lympha tt. In vino coxeris wa, B8, yy et nonnulli codd. Cfr. Diosc. l. c. et Pli- mi 1. οἱ ,,capita bis aqua mutata cocta alvum sistunt et fluxiones ve- teres**. — 527 Mittes 8, y, δ, ». — 529 Solvere ventrem 8. — 930 Potus datur 09, £c, 79, 99; porrum dabis his C. Laeserat à, ee, CC, nn, 9-9. — 531 Aut «aliud [fundens y, π. — 532 Superaddes à. — 533 Emplaustrum y, u. — 534 Mulieris xx. — 535 Fertur tussim ὃ. Sedare vetustam y, 5, A, n. — 538 Mulso y, u, 90, ee, CC, nn, 90, «x; Tritus et auri ae, BB, yy. — 539 Plinius 1. c.: ,,Estur vero et contra fungorum venena*. — 541 Te- pide λ, πὶ tepidus xx. — 542 Capitis poterit y, 4, 25 poterit capitis 9; ca- pitis poteris j^; capitis poteris curare B. Hunc versum cum quatuor proxime antecedentibus omittit «. — 543 Ex vino «, ὃ, x, A, 00, cc, LG, nn, 9:0, xz. — 544 Dicitur α, ὃ, 00, sc, nn, 9-9, xx. — 547 Sumptum fuerit 9. — 548 Et venerem y, 4, C. Molliet «a, yy, GG, nn, 99, xx, «, ὃ; moliet gg. — Macer Floridus. 54 XIV. CHAMOMILL A. Anthemim magnis commendat laudibus auctor 550 Asclepius, quam Chamaemelum nos vel: Chamomillam Dicimus; haec multum redolens est et brevis herba, Herbae tam similis, quam iusto nomine vulgus Dicit amariscam, quod foeteat et sit amara, Ut collata sibi vix discernatur odore. Auctores dicunt species tres illius esse, Quas solo florum distingui posse: colore. "Tradunt: est cunctis medius flos aureus illis, Sed variis foliis flos circumcingitur ille, Albi vel nigri sunt purpureive coloris. 560 Dicitur Anthemis proprie, cuius foliorum Purpureus color est, maiorque et fortior haec est; At Leucanthemum foliis deprehenditur albis, Melinis Chrysanthemum; vis omnibus illis Sicca calensque gradu primo conceditur esse. Cx C C σι e» Cx Provocat urinam cum vino quaelibet hausta, Vesicae frangit lapides et menstrua purgat, Si foveatur aqua matrix qua cocta sit herba, Aut si cum vino potetur saepius illa; Tormina sic sedat, stomachique inflatio potu 570 Pelletur tali; squamas de vultibus aufert, Si tritam apponas solam mellive iugatam. Ictericis prodest eius decoctio sumpta Et mire prodest iecoris potata querelis, 549 Anthenum ««, 88, yy et plures codd. ; anthemium 90, ee, 14, 9-9:; an. themidem GC, xx. — 550 Asclipeus «a, ββ et codd. nonnulli; Esclepius 7; Plin. l. c.: ,,anthemis magnis laudibus celebratur ab Asclepiade**. Ceterum hic versus quoad duo chamomillae nomina diversissime legitur in codd. et edd. — 553 Post hunc versum addit &: Foetet amaristus redolet similis ca- momilla. Amarisca s. Amarista herba est Anthemis Cotula. — 557 Dicunt est ὃ. — 508 Variis filis κα. — 559 Albi vel lutei nn, 49. Purpureique 9. Colores 9. — 560 Authenus, anthemion etc. — 562 Et var. codd. et edd. Leucathemenum ae, 88, 77; leucanthemion 03, &, jm, 995 leucanthemium EL; leucanthemon xx. — 563 Mellinis «, I, ««, B8. Crisantenum κα, BB , yy; chrysanthemon δὺ, xx; chrysanthemion ze, CC, nn, 99. Est vis au, BB, yy. Nigris crisantemon vis x. — 564 Contenditur x. — 567 Sit illa C. — 568 Hunc versum omittit 5. — 570 Pellitur ex tali 8, 4, πὶ; pelluntur tali t. Squamas per ,,Lentigines'* explicat Gueroaldus. — 573 Iecoris prodest potata au, PP, 77; iecoris medicatur sumpta ἡ, 9, À, u, n, xx. 4" 59 Macer Floridus. Pellere cum vino potata refertur abortum. 575 Hac oleo cocto foveas si febricitantem Frigus depelles, febrem quoque saepe fugabis; Unguine purgantur hypochondria turgida. tali. Pestiferos morsus serpentum pondere dragmae Cum vino prohibet Anthemis sumpta nocere; 580 Plinius affirmat hanc quadraginta diebus Unaquaque die bis sumptam pondere dragmae Cum geminis cyathis vini subtilis: et albi Cum lotio sensim totum, purgare lienem. Aegilopas curat,.si quis commasticet illam 585 Et sic apponat; sie ulcera sordida. purgat. Ebullire caput febris fervore gravatum Saepe solet, vel;collectis humoribus in se Ulcera producit, vocat exanthimata Graecus, Haec decocta virens. oleo Chamomilla repellit. 590 Quod si defuerit viridis maceretur aceto, Et caput inde lavet, nullum magis adiuvat unguen. XV. NEPET A. Herbam, quam Nepetam vulgari more vocamus, Hane medici graeco Calamenti nomine dicunt, Sicca calensque sibi vis est et tertius illi Est in utroque gradus. Cum mulsa sicca tepenti Sumpta solet totum sudore resolvere corpus; Ex oleo, quo sit decocta, perunge fricando Illum, venturae metuit qui frigora febris, C e Cx 576 Depellens B. — 577. Ypocondr., ypocundr. etc. —: 578 Serpentis 3, 9. — 579 Prohibet herba isthac GG. Hunc versum cum duobus sequen- tibus omittunt «, x. — 580 Plin. (XX. 15) de cappari haec habet: ,,Sple- neticis prodest in vino potu radicis cortex duabus drachmis dempto bali- nearum usu, feruntque XXXV diebus per urinam et alvum totum lienem emitti *.. — 586 Emollire caput «u; emolire PP; et mollire d, x; Gueroal- dus explicat per ,,alleviare**. Ebullire habent «, δ, ζ, ἡ, x, u, yy, 06, se, CE, nn, 99, x« et sensus poscere videtur. — 588 Ex«nthemata habent edd. recentiores. — 590 Et si defuerit B. Maceratur ὃ, C. — 591 Laves 2; li- niat G. — 592 Inscriptio varia: Nepeta, Nepita, Calamentum. Icones huic capiti adiectae interdum Calamum exprimunt, errore ob Calamenti nomen commisso. — 593 Graece «, nn, 99. Cal«minthi 00, ze, nn, 99; calaminthes C5; calamentum yy, xx. — 594 Calensque illi vis e. e. t. item 09, ze, CC, nm, 9-9, xx. — 595 Trita tepenti δ, ze, nn, 99; saepe tep. au, BB, yy, G; sicca tep. a, y, ὃ, C, ἡ, u, zt, GC, xx. — 596 Revolvere corpus dd, se, 71, ὃ. Macer Floridus. 35 Non frigus tantum sed febrem saepe repellit; 600 llli, qui sciasim patitur, coxae superadde Contritam viridem, fertur comburere pellem Et sic humores siccando fugare dolores; Appositu potuque suo cito menstrua purgat. Est leprae species elephantiasisque vocatur, 605 Quae cunctis morbis maior sic esse videtur, Ut maior cunctis elephas animalibus extat, Hune in principio morbum potus Calamenti Cum vino curat humores extenuando; Serpentum morsus superaddita trita nocere 610 Non sinit, et pellit cum vino sumpta venena. Potus et iniectus lumbricos enecat eius ij Succus et in membris vermes necat omnibus ipse, Si mel iungatur huic cum sale plus operatur. Si bibit hanc praegnans aut tritam subdit, abortit. 615 Purgat et ictericos, cum vino curat anhelos, Asthmaticos medici quos graeco nomine dicunt, Et iecoris morbos cum vino mitigat hausta, Hocque modo veterem lateris iuvat illa dolorem, Atque cicatrices nigras superaddita trita 620 Haec naturali reddit purgando colori; Vino decoctae facit hoc melius cataplasma. Compescit stomachi cum vino sumpta dolorem. Fumus de domibus serpentes effugat eius, Tollere singultum cum vino dicitur hausta 625 Hocque modo venerem prohibet potata frequenter. 599 Febres b, x, c; febres inde A. — 600 Ischiada ac si quis. patitur C5, xx; cfr. v. 39. — 602 Dolorem y; dolentes 9. — 603. Apposita edd., G; apposita. ast potuque C6; apposito C, ἡ, 7; appositu B, À, uw. Apponere i. e. forma pessarli adhibere. — 604 Est morbi species L. Ele[antia sicque ὦ: . elephantiasis vocitata 9. — 605 Quae cunctis maior lepris sic 4. — 606 Ut cunctis maior Δ. Animalibus elephas 5; elephas animantibus 90, se, CC, nn, xx; elephas animalibus wu, BB, yy, xx. Elephans y, m. — 607 Calamentis «c, BB; calaminthi xx; calaminthes 00, ee, CC, nn, 99; calamenti «, B, N, $94 À, y7. — 608 , Extenuando id est subtiliando** G. Humores salis ex- tenuando x». — 614 Bibat ἢ. pr. a. tr. subdat wa, gg. — Vel tritam L5, ἡ. — 615 Purgat anhelos 4. — 616 Graeco med. quos C, ἡ. — 621 Decocta facit haec «u, 88. — 623 Effugat onmes b, ἡ, ὃ. — 625 Cohibet a, 7, *, 9, ἡ, 00, cc, CL, nn, 98. 5A Macer Floridus. XVI. PULEGIUM. Fervida Pulegii vis siccaque dicitur esse. "Tertius a medicis datus est gradus huic in utroque. Saepius hanc herbam si praegnans sumit, abortit; Menstrua deducit cum vino sumpta tepenti, 630 Hocque modo tardas haec extrahit herba secundas. (Hoc nomen, quod non notum reor esse quibusdam, Exponam tali quid. nomine significetur: Ut nondum natus testa circumdatur ovi Pullus, sic infans matris vestitur in alvo 635 Quadam pellicula matris de semine facta, Quam nascens rumpit, quasi testam pullulus ovi, Istas pelliculas medici dixere secundas, Quod mox expositos naturae iure sequantur; Hae si plus iusto vitio cogente morantur 640 Aut mors subsequitur, dolor aut qui vix toleratur; Istas Pulegium praedicto more repellit.) Cum sale contritam melli si iunxeris illam Unguine contractis potes hoc succurrere membris. lllius pulvis sumptus cum melle vel haustus 645 Pectoris humores viscosos extenuare Et per sputa potest illos educere mire. Nausea vel morsus stomachi curabitur illa Cum pusca sumpta vel aceto quod sit aquosum; Cum vino nigram choleram potata repellit, 650 Sicque venenatis serpentum morsibus obstat. Si per vim febris nimiove fluore cruoris 626 Puleiwn «a, 8g in inscriptione. In ipso versu plures edd. habent Pullegium, quod si metri causa factum est, non opus erat, nam syllaba prima iam per se protrahitur, v. Seren. c. 32. v. 599. — 628 Sumat ««, BB, yy. Hanc praegnans herbam si «; hanc herb. pr. si B. — 631 Quoniam iynotum ὃ; quia non notum 9, B, 00, cc, CC, 7n, 99, xx. Nomen sc. se- cundarum. — 633 Circundatur yy, 00, ee, CC, nn, 99. — 638 Quae mox 9, n. More sequantur ἡ. — 639 Morentur ae, 8B, yy. — 641 Hunc ver- sum cum decem antecedentibus omittit «. — 643 Succurrere morbis dd, re, CC, aw, 99; succ. membris ««, DB, yy, x«, G. — 646 Potest purgare salu- briter illos 4, G, yy; potest illos educere mere «eo, 3; pot. ill. educ. mire €, B, 0, ἡ, 9, y, x, 4, π, 00, cc, CC, nn, 99, xx. — 648 Acetum aquosum i. e. aquae mixtum G. — 649 Ooleram niyram ea, BB, yy; migr. coler. reliqu. edd. et «, f, 7, δ, sj, 9, x, A, p, n. Ctr. Regim. Salern. v. 213. 651 Nimioque eaedem edd.; nimio fervore cruoris x. Macer Floridus. 55 Aut aliquo casu subito defecerit aeger, Quod solet a doctis medicis malefactio dici, Pulegium valido tritum iungatur aceto, 655 Naribus aegroti sic apponatur, odore Solo confestim dicunt relevare iacentem. Gingivas sicci pulvis confirmat et usti. Appositam viridem dicunt sedare podagram, Et quosvis alios solet emendare tumores, 660 Si superaddatur tepidae permixta polentae; Addita cerotis papulas de corpore tollit. Spleneticis multum superaddita cum sale prodest; Elixatura si quisquam saepe tepenti Illius abluitur, pruritus non patietur, 665 Et sic matricis poteris curare tumorem ; Tussim compescit cum vino sumpta tepenti, Et sic urinam compellit reddere largam, Et magis ex vino si sit decoctio facta Aut oleo mixto contritam si superaddas. 670 Si radix acri contrita iugatur aceto, Sedabit quosvis superaddita saepe tumores; Obstat serpentum cum vino sumpta venenis Et sic assumptam venerem stimulare fatentur. Sic quoque pulmonis prodest iecorisque querelis 675 Et sic nutrici sumptum lac praebet abundans. 653 Malfactio aa; malefactio ἡ, 9 #, u, π, BB, yy, 90, ec, IL, xx; malfatio à; palfactio «; madefactio y, 9:9. Malfactio s. malefactio medi- cis (praesertim Gallis) medii aevi dicitur lipothymia, cfr. Aegid. Corbol. de medic. compos. 1.2. v. 142; et Reinesii var. lection. 1. 3. c. 4. pag. 393. — 656 Reparare vigorem ἡ. — 657 Siccus p. c. et ustus à. — 698 Appositum €, ἤη, 99, xx. Appositam veterem dicunt A, z. Cfr. Regim. Salern. v. 214. — 659 Emendare cruores x; emundare tumores e. — 660 Tepida perm. polenta. xx. ,,Polentae i. e. farinae in aqua dilutae** G. — 661 Caerotis 00, se, CC, xx; ceratis 5, 99. Corp. pellit ἡ, 9, A; pellis ὃ. — 662 Splenet. eadem X, x. Inter hunc et sequentem versum interponit Ó versus 912 — 927: Hocque modo — mixt. muliebri, ex cap. de Ostrutio. — 665 Matr. proderit 15 matr. poterit u, x. — Poterit cur. dolorem x; pot. sedare tumores 9. — 667 Post hunc versum interponit decem alios versus huc non perti- nentes μ. — 668 Hunc versum cum sequentibus huius capitis omittunt 7, ἡ, À, π. — 669 Mixtam contritam δδ, ze, CC, nn, 99; mixto contr. au, BB, yy et codd. — 670 Haec contrita acri radix iungatur aceto 9:5 Si rad. acri trita iungatur Öd, cc, nn, 99; contr. iug. δ, x, C5; rad. contr. acri iwnga- tur xx. — 671 Sedavit 88. — 673 Assumptum «, B, δ, 9, x, u et edd.; nostram lectionem habet G. Macer Floridus. ec. e Herba virens curat morsus cum melle caninos, Si superaddatur et vino mixta bibatur. XVII. FENICULUM. Feniculum medici calidum siccumque secundo Dicunt esse gradu, Marathrum Graecus vocat illud. 680 Cum vino cunctis obstat haec herba venenis, Hac mansa serpens oculos caligine purgat, Indeque compertum est humanis posse mederi Illam luminibus, atque experiendo probatum; Radicum succus oculis cum melle perunctis 685 Pulsa reddit eos omni caligine claros; Expressus Marathri viridi de semine succus Soleque siccatus magnum medicamen habetur Ad quoscunque voles oculorum pellere morbos. Auribus infusus vermes succus necat eius, 690 Renibus in ptisana radix decocta medetur, Cum vino fugat hydropicos potata tumores, Sicque venenatis obstabit morsibus illa, Sic quoque pulmonis obstat iecorisque querelis, Et sic nutrici sumpta fit copia lactis. 695 Cum vino vel aqua radicum coctio sumpta Nefreticis et vesicae morbis medicatur, Urinas purgat et menstrua sumpta resolvit, - — M M À—À 676 Virens morsus curat cum ὃ. — 677 Post hunc versum addit f, ὃ, x quatuor versus ex capite de feniculo, scil. 681 cum tribus sequentibus. — 679 Maratrum codd. et edd. nonnullae. — 680 Obstat potata venenis f; cunctis haec obviat herba xx; Obstat cum vino cunctis ἢ. ἢ. venenis 9, 2. Post hunc versum addit 8, 7, A, CC sequentem: Et sic assumptum venerem stimulare videtur , qui ex v. 673 capitis prioris huc tractus esse potest, nam ἡ habet eundem versum, sed fatetur pro videtur. — 681 Calig. curat ««, BB, G; purgat «, B, y, ἡ, 9, x, A, u, vt, yy, 00, cc, CC, qu, OO, xx. — 682 Posse prodesse y. — 683 Empediendo ««, BB et codd. nonnulli; exrpe- riendo 0, ἡ, 9, u, yy, 00, ee, CC, qu, 99, xa, G. Probatur δ, cc, qq, 99; probatum est n, 77. Luminibus multisque probatum. dicitur esse y, A, 7. — 684 Radicis succus mixtus cum melle recenti δ, cce, nn, 99; radicum succ. mixt. c. melle rec. «5 radicis succ. oculis c. m. perunctus C5; nostr. lectionem habent «u, PP, yy, x«, ἃ, et codd. nounulli. — 688 A quiscun- que velis δ, «c, 79, 99; ad quoscunque valens ὃ. Tollere morbos A. — 691 Vino curat ««, BP, yy, G. — 692 Obstat αα, PP, G; obsistit GG. — 694 Hac sic nutrici y, 9, 15 hac et nutr. CC. — 695 Radicis à, x, 00, ee, GC, nn, 99, x». — 696 Neufreticis wu, DB, yy; nephriticis CC... Morbo À. Macer Floridus. 57 Vel si trita super pecten haec herba ligetur; Nausea cum vino sumpta sedabitur illa, 700 Fervorem stomachi cum lympha mitigat hausta. Radix illius vino decocta dolores Fomento curat, patitur quos virga virilis, Hoc quoque, si iungas oleum, facit, hocque perungas. lctu vel factos subito quoscunque tumores 705 Appositum tantum iuncto sedabit aceto. Semen cum vino bibitum veneris movet actus, Hocque modo lateris diros sedare dolores Dicunt aut herbae si sit decoctio sumpta. "Tradunt auctores eius iuvenescere gustu 710 Serpentes et ob hoc senibus prodesse putatur. XVII. ACIDUL A. Dicimus Acidulam, quam Graecus dicit Aizon; Sic dici credunt, sapor illi quod sit aceti. Crescit arenosis in pratis et secus amnes, Hanc avide quidam comedunt in tempore veris 715 Expertumque ferunt, sibi quod fastidia tollat; Virtus est illi siccans et frigida valde TVertius a medicis datus est gradus huic in utroque. Hac fugit apposita sacer ignis et herpeta mordax, Et tumor ex oculis tritae cataplasmate cedit. 720 Ulcera, quae serpunt, cohibet combustaque curat 698 Pectus ««, Bg, δ, cc, qm, 99, x»; pecten (i. 4. regio pubis) «, 8, 7; 0, ἡ, ὃ, À, u, a, 66. — 699 Sedab. ista ὃ, — 700 Cum vino mitigat 9. — 701 Cum vino cocta 9. — 703 Oleo facit «, y, 0, ἡ, 9, A, n, δὸ, se, GC, nn, 99, xx; oleum ἃ, «u, DB, yy. Alque perungas B, y, 4, zx. Oleo fa- ciemque perungas x. Sensus est: si radicem feniculi non ex aqua sed ex oleo decoquis et hoo oleo virgam perungis, idem praestat in doloribus vir- gae curandis. — 704 Ictus «, B, y, dd, ee, qm, 99, xx. — 705 Apponas tritam y, À, 2, 00, sc, op, 99, xx; apponens tritam €, B, δ, ἡ, 9, x, p, 77, 55; appositum tantam aa, Bg. Mixto sedabis y, 4, =. Nostram lectio- nem tuetur Gueroaldi explicatio: feniculum solummodo cum aceto iunctum et appositum curare eiusmodi tumores. — 706 Actum 9. — 707 Later. di- cunt sedare y, ἡ, 9, A, a. — 708 Diros aut y, 9, 2, n; duros aut ἡ; di- citur aut 8. Decoctio facta ὃ, — 710 Serp. cibus hic senib. 8; serp. et ad hoc senib. ἡ. Post hunc versum addit «: Oris foetorem depellit et ebrieta- tem; et 8: Et stomacho potius non lota comesta medetur. — 711 Acedula, ac- cidula. | Aiozon , ayzon, aicon, aizoum, aizoom, aoxon, ozion etc. Vario modo leguntur haec nomina in codd. et edd. antiquis. Omnes accidulam GC. Vocat u. — 715 Tollit B, y, u. — 717 Datur gradus ou, BB, yy. 58 Macer Floridus. Et multum calidae dicunt prodesse podagrae, Si fuerit foliis illius operta virentis Aut cataplasmetur mixta contrita polenta. Eius cum roseo succus permixtus olivo 725 Dicitur antiquo capitis prodesse dolori, Qui dolor est lingua dictus cephalargia graeca. Omne genus fluxus ventris restringere mire Cum vino potata solet vel mansa frequenter, Hocque modo nimium manantia menstrua sistit, 730 Vel si matrici tritam viridem superaddas; Sic quoque lumbricos pellit potata rotundos, 'Taliter et cunctis prodest potata venenis. Exhilarat visus succus illius inunctos Cum vino variis obstat potata venenis. 735 Affirmant istam qui secum gesserit herbam Quod non appetat hunc letali scorpius ictu. Auribus expressus si succus funditur eius Adiuvat auditum mire pellitque dolorem. Altera vero 272207 species est istius herbae, 740 Quam Sempervivam dicunt, quoniam viret omni "Tempore, Barba lovis vulgari more vocatur; Esse refert similem praedictae Plinius istam, Nec minus hanc cunctis praedictis posse iuvare; Mane solent adeo palpebrae glutine quodam 123 Cataplasmate mixta au, PP; cataplasmentur mixta yy; cataplas- mata mixta δ, ec, 45, 99; cataplasmatur mixta cum tr. «5 nostr. lect. ἡ, 9, X, A, M, 7t, GC, xx. — 124 Commixtus à; perunctus aa, BB, yy. — 31726 Et dolor ««, B8. Qui dolor e. linguae dictus cephalalgia graecae καὶ qui dictus dol. e. lingua cephalargia 00, ze, nn, 9-9. — 728 Solet et mansa ἡ. — 1729 Hunc et sequentem versum omitt. «. Menstrua purgat zx. — 730 Viridem tritum δ, ἡ, 9. Superaddis λ, u, x. — 732 Prodest haec herba venenis ας: obstat potata venenis zy. — 733 Exclarat visus Δ, x. Illius suecus inunctos y; ἡ, ^; ilius succus inunctus &, B, 9, x, u, n, 00, ee, CC, qm, 99, xx. Hunc et sequentem versum omitt. ὃ, — 734 Versus hic deest in C5, 9, for- san recte, cum iam v. 732 idem dicatur; cum proxime antecedenti omittit eum δ, Cum vino varia pellit potata venena x. — 735 Secum qui gesserit À. — 736 Quod hunc non appetat 8, nn, 9; quod non appetet hunc δ, ee, t5; appetat hunc quod non x. — 737 Succus si B, 7, δ, x, 00, ec, CC, nn, 99. — 739 Illius «, y, 9, 4. — 741 Herba Iovis ««, 88. Lingua franco- gallica hodie adhuc dicitur Joubarbe. — 743 Nec minus in cunctis praedicta x; mec minus omnibus hanc praedictis a, y, δ, ἡ, ὃ, u, 00, ze, CC, nn, 99, xx. — 744 Hunc versum et tres proxime sequentes omitt. 7, δ, =, alia non multo recentiori manu habet u. Sane solent xx. Macer Floridus. 59 745 Flegmatis astringi, valeant ut vix aperiri, Has mire succus herbae deglutinat huius, lllo si tactae fuerint digitove perunctae. XIX. PORTULACA. Andrachne graece quae Portulaca latine Dicitur, haec vulgi Pes pulli more vocatur. 750 Humida vis eius et frigida dicitur esse, Tertius humoris, frigoris vero secundus Huic gradus est. Febrem, quam causon Graecia dicit, Inde iuvat, stomacho viridis superaddita trita, Praestat idem succus, si sumitur; herbaque mansa 755 Aut ut olus accepta, solet lenire calorem. Mansa vel hausta potest nimium restringere fluxum Sanguinis et ventris nimium cohibere fluorem. Esse vetat dentes illis contrita stupentes, Et tumidis oculis prodest superaddita trita, 760 Fervorem solis aestate comesta nocere Non sinit et ventrem cum vino et cum sale mollit, Vesicaeque solet sedare comesta dolores. 746 Herbae succ. mire u. Deglut. eius ἡ. — 747 Illo si tinclae uw; illo si sparsae G. Digitoque «, x, 4. — 748 Andragnis 9, u; andrachne δ, ££, C5, 00, 999, xx. — 750 Ab hoc versu incipit locus corruptissimus, quem ad Gueroaldi mentem restituere conatus sum incerto eventu, nam codd. non minus variant, quam editiones. Ex his habet 88, yy: Tertius humoris fri- goris vero secundus Huic gradus est; febrem quam causon grecia dicit Trita super stomachum viridis si ponitur herba Praestat idem etc. Edd. dd, sc ha- bent: Tertius humori stridori vero secundus Huic gradus est, utilis stomacho quoque habetur Trita super stom. viridis si pon. herba Praest. etc. Ed. G5 omitt. v. 751 et sequuntur statim post v. 750 haec: Inde iwat febrem quam dixit graecia causon Trita sup. stom. vir. si pon. herba Praest. etc. Edd. nn, 99 Wabent post v. 750 haec: Unde iuvat febrem quam dicit graecia cau- son Tertius humori stridori vero secundus Huic gradus est utilis stomacho quo- que habetur Trita sup. stom. vir. si pon. herba Praestat etc. Ed. xx habet: Tert. humoris frigdoris vero sec. Huic gradus est nec mon stomacho utilis esse putatur Unde iuvat febrem quam dicit graecia causon Trita sup. stom. vir. si pon. herba Praest. etc. Versum 753 habent codd. «, 9, 9, x, 4: Non modicum sedat stomacho. superaddita trita. — 755 Aut accepta ut olus solet hunc le- nire calorem δ, 9; aut acc. solet ut olus lenire x, à. — 757 Et nocuum ven- iris cohib. y, A, n; et ventr. nocuum cohib. 9, μ. — 758 Dentes quibus est contrita a, 9, 9, CC, xx. — 759 Et humidis oculis u. — 762 Comesta sedare ἢ. Dolorem Δ. Post hunc versum addunt «, f, à, x, A, u, π, dd, ee, CL, qu, 90, xx: Est haemoptoieis (alii haemophthisicis) haec saepe comesta salu- T ; qui versus deest in antiquioribus editionibus et in Gueroaldi commen- ario. 80 Macer Floridus. Acidulae similes huic pene per omnia vires Effectusque pares testatur Plinius esse. XX. LACTUCA. 765 Frigida Lactucae vis constat et humida valde, Unde potest nimios haec mansa levare calores, Et praestabit idem superaddas si bene tritam; Utilis est stomacho, somnum dat, mollit et alvum, Omnibus his melius prodest decocta comesta, 770 Et stomacho potius non lota comesta medetur. Lactucae semen compescit somnia vana, Cum vino bibitum fluxum quoque reprimit alvi, Lac dat abundanter nutrici sumpta frequenter. Ut quidam dicunt oculis caligo creatur 715 His, quibus assiduo fuerit cibus eius in usu. AÄAXL ROSA. Dici flos florum nobis Rosa iure videtur, Quod specie cunetos praecedat odoreque flores. Non tamen haec specie tantum nec odore iuvare Nos valet, at varüs nos adiuvat illa medelis, 780 Eius sicca gradu vis est et frigida primo. Compescit sacrum, si trita apponitur, ignem, Sic quoque, si stomachus calet aut praecordia, sedat; Fluxum matricis cum vino stringit et alvi, Ilius succum collyria plurima quaerunt, 785 Et siccae pulvis morbis bene subvenit oris, Infrictus per se tantum cum melleve mixtus. 764 Andrachnen agriam seu portulacam silvestrem aeizoo minori simi- lem esse Plinius XXV. 13 atfirmat, non portulacam, de qua agitur in hoc capitulo, acidulae. — 765 Fervida lact. m. — 766 Levare dolores 9. — 767 Bene tritam si superaddas ἡ. Οὐ. 9. — 768 Emollit au, pg. — 769 Prodest melius «, 8. — 770 Hunc versum omitt. ea, Bg, yy, G; post 775 ponit eum 8. — 771 Componit somnia y, π. — 772 Reprünet 09, st; com- primit x, CC. — 773 Cum vino sumpta π. — 774 Curatur ww, BP, yys @u- βλυωπίας εἶσι ποιητικαί Diosc. — 775 Assidue «, y, ὃ, 9, A, n, 00, cs, GC, nn, $90, x». — 777 Cunctas species x. — 118 Species tantum x5. tantum specie δδ, sc, GC, nn, 99. Tantum vel odore ὃ, — 779 Ut var. ἡ, 9; ac var. a; et var. aj, 99. Adiwet ἡ. — 782 Praecordia sanat ἡ. — 784 Colleria oa, Bg. — 786 Iniectus 9. Persaepe tantum melleve u. Melleve iunctus ὃ, Macer Floridus. 61 Omnes fervores .superaddita trita coércet Ipsa recens, vel si mulsae commixta bibatur. Ex hac conficitur oleum, roseumque vocatur, 790 Diversis morbis et multis utile causis: Si bibitur ventrem mollit stomachique calorem Extinguit nimium; bene si foveatur eodem Et dolor et fervor capitis curabitur illo; Permiscendo sibi si forte iugatur acetum. . 795 Expurgat sordens vulnus repletque profundum Et combusturis praeclare convenit ignis; Ore diu tentum dentis: sedare dolorem. .:: Dicitur et!duras palpebras reddere molles; Aufert suppositum. pruritus interiorum 800 Et stericis variis solet hoc succurrere causis. Hoc oleum quoniam variatur conficiendo, Dicam Palladius quid scripserit inde peritus: Quod rubeum fuerit foliorum. sumito floris Uncia sic purgátorum iungatur olivi 805 In libra, vitreo sic claudens omnia. vase, Sub Phoebo tantum septem suspende diebus, Inde medelarum varios servetur ad usus. XXI. LILIUM. Aurosas ut credo rosas argentea debent Lilia iure sequi, quae nec specie nec odore 810 Cedere creduntur roseo collata decori, Nec minus in multis hominum sunt apta medelis. 788 Mulsae contrita 00, sz, nn, 90, καὶ; cum mulsa trita CC. — 791 Stomachique dolorem 4. — 794 Permiscendo illi si 00, ze, CC, nn, 99. Iun- gatur B, ἢ», 4, #. Nostram lectionem habent: «, y, à, 9, x, n, x». — 795 Sordes «, y, 0, 9, 00, cc, CC, nn, 90, xx; sordens «a, BB, yy, G. Vul- neris erpurgat sordes repletque profunda π. — 796 Subvenit «, 9, ἡ, 9, x, À, μι, π, 00, ec, CC, 79, VO, xx; convenit aa, BB, yy, G. — 797 Dolores ὃ. — 799 Appositum «. — 800 Varüs valet hoc succ. causis ὃ, 9, 1, u, π; var. valet h. succ. morbis dö, «c, 5m, 9-95 Hystericis variis valet et succ. morbis CC; Hystericis variis solet hoc. succ. causis »x, cfr. v. 13. 802 Pallad. de re rustica VI. 15. Quod scrips. xx. Ipse peritus au, BP, yy. — 803 Rubrum ze, CC, nn, 99; rubeum «, y, we, BB, 00, xx, G. — 804 Mer- gatur olivi à, ἡ, x, 4, 7, xx. Olivae ἡ. — 806 Septem tantum y, x. — 807 In medelarum nn, 99... Servetur in ἡ. — 808 Laurosas 00, ce, qm, 905 aureolas CC, #2; aurosas (i. e. coloris aurei G.) e, B, y, 9, ἡ, 9, x, À, u, π, «6,98, 7y; cfr. Adelung glossar. manuale mediae et infim. latinitatis I, 487. 69 Macer Floridus. Eius radicis bulbus, quae Lilia profert, Sub prunis tectus iuncto quoque tritus olivo Prodest usturis mire superadditus ignis, 815 Et melius roseum sibi si iungatur olivum; Duras matrices mollit, si subditur, idem. Elixis eius foliis cataplasmate facto Mollescunt nervi, combustaque membra iuvantur, Sicque superpositis morsus curabitur anguis, 820 Aut si cum vino bulbus potabitur ille, Sic quoque fungorum vetat ille venena nocere. Hunc vino coctum tritumque pedum superadde Clavis, nec solvas nisi cum lux tertia transit; Pingui porcino decoctus idem vel olivo 825 Reddere posse pilos membris narratur adustis. Cum vino potum nocuum purgare cruorem Per ventrem dicunt et sic prodesse lieni, Sicque iuvat vulvas, sic idem menstrua purgat, Vel si cum vino veteri coctum superaddas. 830 Praecisis nervis tritus cum melle medetur Expressus succus foliorum, mixtus aceto Et melli coquitur sic, mellis sint et aceti Ut geminae partes, praedicti quinque liquoris; Ad desiccandas nihil est magis utile plagas, 835 Inque cicatricem ducit licet inveteratas Elixus bulbus et cerotis bene mixtus; 812 Qui lilia profert y, δ, v, A, π, xx; quem lilia praebent «. — 813 Sub prunis coctus «, B, y, ἡ, 9, x», u, yy, C5; tectus wa, BB, dd, ee, qm, Q9, xx, G. Iuncto vel tritus y. — 810 Duritias stericas y, n, 00, ce, nn, 99; cfr. v. 13. duras matrices au, BB, yy, GC, x», G. Subditur illi m; sub- ditur illud xx. — 817 Cataplasmaque factum 00, c, 77, 995 cataplasmaque factis «, u. — 819 Superposito 1; superpositus «, 8, 00, se, CC, nn, 995 su- perposilis ἡ, 9, x, u, xx, G; sic quoque suppositis yy. — 820 Potab. ipse x, A, 00, 28, CC, 49, 99; eius yy, «x. — 822 Pedis y. — 823 Lux cum à. — 824 Decoctus pingui porcino 2, y, 9, »; Porcino si decoquis hunc vel 1, δ, se, C5, nn, 99, κκ. — 826 Nocuum potum x. Puryare calorem ««, BP; curare cruorem α. — 828 Iuvat vulnus nn, 9-9. — 829 Tritum superaddas y, 9; coctum su- peraddes nn, 99. — 832 Coctus sic y, 95 coctus sint 1; forsan coquitus. Co- quitur geminae miscentur aceti «. — 833 Ut gramen ««, Bg, yy, quibus etiam Gueroaldi commentarius adstipulatur: ,,id est in eo pondere quantum erat gramen id est herba a qua fuit succus expressus **. Et mellis partes «. — 835 Inque cicatrices 00, ec, G5, nn, 99, x»; inde cicatrices A; atque cicatrices m; indeque cicatricem ducit licet inveteratam «a, B8, yy; nostram lectionem habet N, M. — 836 Caeratis nn, 99. Macer Floridus. 65 Rugas distentat vultus, maculas fugat omnes, Lichenas purgat, faciem quoque furfure mundat. Exprimitur succus de tritis floribus eius, 840 Qui mollit vulvas cum lana subditus illis; lllitus asseritur sudorem posse movere; Turgida maturat, pus concoquit et cito purgat. XXHl SATUREIA. Thymbra solet graece dici, Satureia latine, llli sicca minus vis est, sed fervida valde. 845 Provocat urinam cum vino et menstrua sumpta, Pellit abortivum, muliebria viscera purgat. Illius pulvis cum cocto melle subactus Et mansus (vel cum vino si sumitur idem) Pectoris humorem pellit per sputa tenacem. 850 Cum vino tepido compescit tormina ventris Si large bibitur, verum iam saepe probavi. Est quidam morbus letargus nomine dictus, Oppositum medici quem dicunt esse frenesi, Quod vetat haec somnum, somno gravat hic nimis aegrum, 855 Hoc tam letali somno depressus aceto | Thymbram commiscens foveat caput inde frequenter, Sic vitium pigri poterit depellere morbi. Hanc herbam caveat mulier contingere praegnans, Nam non mansa modo sed partum subdita pellit. 860 Nausea sedatur hac, si bene trita sumatur 837 Distendit «, B, δ, ἡ, x, 1, u, = et plur. edd.; deducit 7; detergit 9; distentat au, 88, yy, G. — 838 Furf. mundat «, B, 7, 9, ἡ» x, À, u, m et plur. edd.; furf. purgat «u, ββ, yy, G. — 840 Qui vulvas mollit O6, ze, C5, nn, 905 emollit. vulv. «. — 849 Maturat primo coquit et δ, ze, nn, 99%; maturat post concoquit et «a, 88; maturat post conquoquit et yy; mat. post decoquit et #5 mat. sordem coquit et δ᾽, mat. pus cum coquit et &; mat. pus concoquit et GL, xx; mat, pus exquoquit et cito mundat y. — 844 Sicca nimis 7, 0, ἡ, 9, 4, 00, ec, CC, qj, 90; sicca minus x, À, t, G, yy, xx. Est et y, δ, ἡ, 9, 4,2. — 845 Et omitt. dd, ee, 77, 9-9. Et menstrua purgat «. — 846 Hunc versum omitt. &. — 848 Vel si cum vino sum. 9. — 849 Humores p. p. sp. tenaces y, 9; humorem pellit persumpta tenacem B, 00, «c, qm, 9-9. — 851 Vinum iam ζζ, — 854 Quod v. h. s. s. gravat ille sed aegrum ex Cornarü coniectura C5, xx. — 855 Lethali morbo CC, κκ. Somno deprensus y, ἡ, 9. — 857 Poteris y. Piger morbus i. e. letargia. — 858 Deprendere praegn. 7; apprendere pr. 29. — 859 Subdita tollit «, x, 09, ee, 77, 9:9. — 860 Trita bibatur &, B, y, 9, *, À uw; 00, ce, G5, ηη, 99, xx. Hunc versum omitt. ὃ, 64 Macer Floridus. Cum modico vino, vel si sumatur in ovo; Hocque modo mire venerem solet illa movere, Si largo potu viridis vel sicca. bibatur; Quod si cum vino mel iungitur et piper illi, | 865 Non modicum veneris succendere dicitur ignem. Hinc est a Satyris merito Satureia vocata, Quod sint in venerem nimis haec animalia prona. Si desit thymus pro thymo ponere 'Thymbram Praecipiunt medici, quia vis est aequa duabus. . XXIV. SALVIA. ie iH 870 Salvia, cui nomen Elelisphacus est apud Argos, Cum mulsa iecoris prodest potata querelis, E Pellit abortivum, lotiumque et menstrua purgat, Trita venenatos curat superaddita morsus, Crudis vulneribus (quae multo sanguine manant) 875 Apponas tritam, dicunt retinere cruorem. ' —.— Cum viuo succus tepidus si sumitur eius, Compescit veterem tussim laterisque dolorem. - Pruritus vulvae curat virgaeque virilis, | Si foveas vino fuerit quo Salvia cocta. 880 lilius succo crines nigrescere dicunt, Si sint hoc uncti crebro sub sole calenti. XXV. LIGUSTICUM. A Ligurum patria sumpsere Ligustica nomen, Copia quod maior ibi nascitur illius herbae; "Tertius huic gradus est sicci calidique vigoris. 861 Sed sinn, 99. Hunc versum cum duobus sequentibus omitt. A, — 862 Solet ista 9. — 864 Hic versus et tres proxime sequentes aliis locis legun- tur in ἡ, 9, xx; omittit eos «. — 865 Ignes 8. — 806 Satyris mer. satyrea dd, ee, CL; satyreia nn, 9-9. — 868 Sumere thymbr. @, κ. —.869 Aequa duo- bus δὸ, cc, CC, nn, 94; una duabus 9, μ. — 870 Elifagus, eliphagos , elisifa- gus , elilisfagus, elis(agus etc. — 873 Iwat superaddita δὸ; iuvat et sup. ἕξ, CC, qq, 9-9. — 875 Apponis B5; appones y; apponant uw. — 876 Tepidus si sum. huius x, u, 00, cc, CC, ηη, €O, ar; tepido si sum. huius B5. tepido si sum. eius y, 0, 9. — 877 Ventrem 00, «e, x; venerem «, δ, nn, 9.05 tuss. velerem γ, 9. — 818 Membrique virilis 4. — 880 Dicunt nigrescere crines y, ἢ» 9. ^. — 881 Sunt hoc uncti à; sint peruncti @; sint humecti x. Sole tepenti y, 9, CC. — 882 Inscriptio Ligustica ee, 995 Ligusticum yy ete.; Levisticum x;. Li- bisticum À. — 884 Calidi siccique A, 00, «c, C5, nn, 9-0. | Macer Floridus. 5 885 Maior radicis vis est et seminis eius Et par est illis vis in medicamine quovis. Inflato stomacho cum vino sumpta medetur Et tali potu vis digestiva iuvatur, Omnibus et morbis sic prodest interiorum, 890 Urinas sic sumpta movet et menstrua purgat. Tota venenatis medicatur morsibus herba, $i bibitur bene trita prius vinoque soluta, Et pars contritae ponatur desuper herbae. Non modicum colicis prodest haec mansa vel hausta, 895 Vel si radicis elixatura bibatur, Nec solum colicis decoctio proderit ista, Sed supradictis medicabitur omnibus hausta. Digestibilibus semen bene iungitur eius Omnibus antidotis, quod inest sibi peptica virtus. 900 Hanc oculis Strabus potuque et odore nocivam Asserit, antidotis eius tantummodo semen Misceri iussit, haec utrum dixerit a se Aut a doctorum libris non est mihi notum; Hoc scio, quod veteres non parvis laudibus istam 905 Attollunt herbam, nec me legisse recordor Ullum, qui Strabi sermonibus astipuletur. XXVI. OSTRUTIUM. Struthion, Ostrutium quod vulgi more vocatur, Vim calidam siccamque tenet. Radix fugat eius Cum vino morbos iecoris, si trita bibatur, 910 lctericos sic sumpta iuvat, splenisque tumorem 885 Radicum «. — 887 Medentur α, u. — 889 Prosunt a, B, y, ὃ, ἡ, À, u, π. — 890 Movent et m. purgant e, y, 0, ἡ, x, }, u, πὶ: movet sic 9. — 896 Non solum Δ. Subvenit illa 85 subvenit ista «, y, ἡ, 9, À, u; sub- venit hausta x. — 898 Bene semen 9; semen bene subvenit A. — 899 Pectica 3, aa, BB, yy; pontica δ, x; pentica 4. — 900 Vide Walafridi Strabi hor- tulum v. 230 sq. — 902 Hoc verum 90, ze, CC, nn, 9:9. — 903 An a «a, BB. — 905 Extollunt a, B, y, ἡ, 9, x, A, u, x. — 906 Post hunc versum addit A: Ut diri Ligurum radix haec cedit in usum. — 907 Strucion «, y, x, A, n; Slrution 9:5. struction 0, ἡ, a, dd; strutium, strucium: B, BB; stru- thion se, G5, qm, 9%, xx. — Astricium, astritium A, «; ostritium 9, ἡ, u; ostricium x; ostrutium B, y, ὃ, 00, ze, ζζ, nn, 99, zn; ostrucium m. 5 68 Macer Floridus. Durum, quem Graeci sclirosim dixere, repellit. Hocque modo lapides vesicae frangere dicunt, Menstrua sic lotiumque movet tussique medetur, Sic orthopnoicis prodest, si saepe bibatur. 915 Subdita matrici depellere fertur abortum, Et sic tarda nimis educere menstrua tradunt; Acri cum vino si iungitur atque polenta Illius succus, lepras emundat inunctas. Hoc etiam succo, iuncto cum polline quod dant 920 Hordea, curatur (ut dicunt) pustula quaevis, Si superaddideris emplastri more dolori. lllius succus cum melle terendo iugatus Humores capitis purgat si nare trahatur; Sternutamentum per se pulvis movet eius, 925 Naribus iniectus veratro non segnius albo. Ictericis succus mire medicabitur eius, Hunc si nare trahant lacti mixtum muliebri. XNVI. CEREFOLIUM. Est Cerefolio vis acris et ignea valde. Appositum cancris tritum cum melle medetur; 930 Cum vino bibitum lateris sedare dolorem Saepe solet, tritam si nectis desuper herbam. Cum mulsa bibitum pituitae noxia solvit, Ex oleo coctum frigus depellit inunctum, 911 Durum quem ÓÓ, se, nn, 99, xx, «, y, 0, ἡ, ὃ, x, À, u, πὶ morbum quem au, BB, yy. Durum quem Graecis sclerosin dicere mos est GG ex ınente Cor- narii. — 912 Hunc versum et omnes sequentes huius capitis habet à in capite de Pulegio post v. 662. — 913 Lotiumque iuvat 9; lot. nocet à. Tussimque B, y, ἡ, 99, ee. — 914 Emoptoicis 9, x; haemopthoicis xx. — 916 Seducere menstr. 03, ze, CC, nn, 99; depellere menstr. «, u. Menstr. dicunt y, 9, 4; credunt à. — 918 Emendat inunctas nn, 9-9; emundat inunctus «, B, ὃ, », ps, xx. — 919 Quod. dant ae, B8, G; quem dant plur. codd. et edd. — 920 Hordea x, &&, CG, 21g, 99, an; ord. al. — 923 Curat sin, 9. Hunc versum omitt. «. — 9925 Nitro non 4. Nec segnius 9. — 926 Hictericos «; ictericos ἡ. Mire succus y, Δ. Metlicabitur haustus ὃ; medicab. huius «. — 927 Mixt. lacti y, ἡ. B. — 998 Ceripholium , Cerofol., Caerifol., Chaerefol. , retinui- mus denominationem medio aevo maxime solennem. — 929 Hunc versum cum proxime sequenti et v. 941 habet Regimen Salern. v. 207 sq.; recurrit etiam 1282 in cap. de Pastinaca. — 931 Nectas y, 9, À, u. — 932 Noxia tollit ἡ. Post hunc versum addit A: Humor viscosus pitwita est conglome- vatus. — 933 Oleo iunctum c. Macer Floridus. 67 Si tritum mixto violento solvis aceto 935 Lumbricos tali potu tineasque repellis, Cum vino ciet urinas et menstrua purgat. Virgine cum cera vetus huie axungia mixta Non modo parotidas verum quoscunque tumores Curat vel reprimit, si saepius hoc superaddas. 940 Intinctum valido si manducetur aceto Saepe solet vomitum ventremque tenere solutum; Si trito tegitur pecten succusque bibatur Urinae clausos reserat quoscunque meatus; Illius elixatura vertigo fugatur, 945 Si caput hac tepida patientis saepe lavetur Herbaque temporibus et fronti cocta ligetur. XXVIil. ATRIPLE X. Infrigidare gradu primo, humectare secundo Attriplicem dicunt, Eius mollit cibus alvum, Duricias solvit varias clavisque medetur, 950 Emplastrum crudae vel coctae si superaddas; Hocque superpositum scabros cito detrahit ungues, Ignibus et saeris dicunt sic posse mederi. Attriplicem tritam cum nitro, melle et aceto, Dicunt appositam calidam sedare podagram. 955 Ictericum dicit Galienus tollere morbum Illius semen cum vino saepius haustum. 934 Mixtum δ. Violenti «, δ, x, u. Jungis aceto 9. — 935 Ropellit 00; repelles «, y, %, x, A, u, zv. — 937 Unguine cum cera P, y; cera virgo est cera alba secundum Gueroaldi interpretationem. Caera δ, ze, CL, a5, 99, xx. — 939 Et reprimit 3. Haec à, δ, ze, CC, nn, 99, xx. Superaddis y, à, x. — 942 Teyitur diaz cu, BB, 00, ce, nn, OO; teg. pecten &, B, y, δ, ἡ, ὃ, x, à, u, n, G, LC, x». — 943 Reserat clausos Á. — 946 Saepe ligetur x. — 947 Infrigdare À, n, xx. — 948 Atriplicem we, BB, 77, nm 99, xx et plur. codd.; attripl. metri causa habent A, dd, ze, GC. — .950 Coctae vel crudae «, B, ἢ, #, 4, a. Superaddis x. — 91 Guero- aldus: ,,scabros i. e. leprosos. Detrahet 2, xx. — 952 Dicitur nn, 99. Dicunt bene posse μι; dicunt sic saepe 9. — 953 Atripl. Attripl. uti v. 948. Cum mixto melle 4. — 955 Yetericon ar, Bf, yy, G. Galenus yy. Icteri- cis dicitque Galenus δ, sc, nn, 99; ictericum dicitque Galenus CC, cfr. v. 158; nostram lectionem habet β, y, 0, ἡ, ὃ, x, 2, u, a, xx. Vide Galen. de simplic. temperam. et facult. 1.6. c. 73, ed. Kühn, tom. 11. p. 843. 5* 68 Macer Flo ridus. XXIX. CORIANDRUM. Frigida vis herbae Coriandri dicitur esse, Austeraeque simul quiddam virtutis habere Hanc Galienus ait, per quam depellere ventre 960 Lumbricos tineasque solet, si trita bibatur Cum vino vel si mixto sumatur aceto. Uva cum passa Coriandrum melque iugatum Sedabunt varios superaddita trita tumores, Praecipue testes tumidos iuvat hoc medicamen. 965 lllius semen ventrem stipare solutum Fertur, aquae iunctum fuerit si saepius haustum. Argenti spumam cerussae contere mixtam His tritis succum Coriandri iunge et acetum, Quattuor his roseum miscendo iugabis olivum, 970 Ista terendo simul pretiosum conficis unguen, Quo sacros ignes pellas calidosque tumores; Si tibi difficilis confectio tanta: videtur, Succus cum solo prodest commixtus aceto; Aut si frumenti panis mundissima mica 975 lungitur huic succo sedat quemcunque calorem. Huic succo si iuncta fabae sit sola farina Et superaddatur scrophis medicabitur illis Et cedet fervens emplastro pustula tali. A multis scriptum legitur: febris ante tremorem 980 Si tria grana voret Coriandri seminis aeger, Evadet febrem cui dat lux tertia nomen; Praestat idem lectum Coriandrum mane priusquam Sol surgat cervicali si subditur aegri. 958 Scimus quiddam Guer. — 959 Hinc Galienus 95 hancque Galenus 00, ce, nn, 90, xx; hancce Galenus GG. Vide Galen. de simplic. temp. et facult. 1.7. c. 49, ed. Kühn, tom. 12. p. 36. Ventris B, x, A, πὶ ventrem «. — 961 Mixto bibatur n; mixto vel si sumatur ὃ; vel si mixta sum. c, x, 00, se, o, 99; vel si mixto iungatur yy. — 962 Melleque p. Iugatur xx. — 963 Sedabit «, y, yy, «x. — 964 Testes crudos ««, BB; testes humi- dos ἡ. — 966 Aqua «u, BB, yy et plur. codd. — 969 Iugabis acetum «o, BB, G. Hunc versum omitt. ὃ. — 971 Pelles α, x». — 974 Et si 90, ee, nn, 99; at si 5C. — 975 Dolorem C5; tumorem 9. — 976 Sola fabae sit iuncta x. Hunc versum omitt. δ, — 977 Ille ἡ. — 978 Cedat β. —- 980 Trita «, ea, BB, yy. — 981 Lux dat ««, 88. — 983 Surgat pulvinari ἡ. Macer Floridus. 69 - Xenocrates scripsit totidem cessare diebus 985 Menstrua quot mulier Coriandri grana vorabit. Assiduum quidam condemnant illius usum, Nempe putant mortem quemvisve parare dolorem. XXX. NASTURTIUM. Dicunt ferventes quod habent Nasturtia vires Et siccas; hac re venerem ceu ruta coércent, 990 Siccando semen, fuerint si sumpta frequenter. Fermento commixta recens haec herba terendo Anthracas curat (bona quae plebs ulcera dicit) Si superaddatur; curaque furunculus ista Emittit saniem cum qua dolor ille recedit. 995 Illius succus crines retinere fluentes lllitus asseritur, dentisque levare dolorem De qua parte dolens dens est infusus in aurem. Fortius est herba semen: depellit abortum Haustum cum vino, ventrisque animalia pellit 1000 Et sic serpentis dicunt obstare venenis; Solus odor positi carbonibus effugat illas. Splen reprimit, mixto si saepe bibatur aceto, . Herbam vel semen cum polline iunge et aceto, Haec contrita simul sciasis superadde dolori, 1005 Utile non modicum confirmant hoc medicamen. Lichenas succus purgat cum melle perunctus; 984 Senocrates au, BB, A; Scenocr. ἡ. Ut Socrates ὃ. Dixit totidem x. Hunc versum et sequentem omitt. «. — 985 Voraret ὃ, ἡ, ὃ. — 986 Condempnunt x. — 987 Inferre dolorem zx. Namque put. morl. magnumwe par. dol. ἡ, x. — 989 Acrem venerem z. Cum ruta au, BB, yy. Cohercet au, AR, yy, 00, ec, CC, mm, 90. — 990 Fuerit au, Bg, yy, 00, ce, GG, nn, 99; coercent, fuerint postulat sensus, hab. G, xx. — 992 Bona quos 9. — 993 Ha «. — 994 Ipse. «, 7, 00; ze, CC, nn, 99; iste ὃ. — 995 Illius et succ. wa, BB, 77. Cfr. Regim. Salern. v. 215. — 996 Dentemque levare vi- detur 7; dentisque l. dolores à. — 997 Est dens yy. — 998. Hac herba 7; est herbae B, x, 4. — 999 Ventris animalia δ. x; ventrisque animalia curat 7; animantia pell. nn, 9-9. — 1000 Sic et serp. dic. assare δ; sicque s. d. obstare u; et sic serpentes zx, el sic serpentum 7, ἢ, 9, x. — 1001. Positis au, BB, yy, G. Illos x, A, nn, 99, xx; ipsos ἡ, ὃ. — 1002 Splen sc. tu- midum. Hunc versum. post 1004 hab. 4. — 1003 Polline i. e. farina. — 1004 Schiasis δ, ze, CL, nn, 99, xx; cfr. v. 39. — 1005 Confirmat «c, PP. — 1006 Curat cum melle y, A; purgabit melle 00, ee, nn, 92. ' 70 | Macer Floridus. Si prurigo caput aut ulcera turpia foedant, Anseris admiscens adipi nasturtia trita Saepius unge caput, vitium pelletur utrumque. 1010 Si coquis hanc herbam caprae cum lacte recenti lllius aut semen, dolor angat pectora quisquis, Assumpto tepido potu sedabitur isto. Semen cum tepida contritum pondere dragmae Et bibitum, dicunt quod duram molliat alvum; 1015 'lTussim compescit semen cum melle voratum. XXXI. ERUCA. Erucam calidam dicunt mediocriter esse, Siccam non adeo. Cibus eius digerit escas Et valet urinas haec mansa vel hausta movere. Manditur utiliter pueris, tussimque repellit, 1020 Emundare cutem maculis cum melle iugatam "Tradunt et mundos lentigine reddere vultus. Elixata prius radix valideque subacta Ossibus et fractis superaddita detrahit illa. Cum vino tritum si semen sumitur eius 1025 Quosvis pestiferos ictus curare refertur. Haec nigras maculas purgat cum felle bovino lllita. Mira loquar, cum vino largius haustam Indurare ferunt hanc contra verbera sensum. Si condituris coquus hanc admisceat herbam 1007 Porrigo u, CC; rel. codd. et edd. et G. habent prurigo. — 1008 Admisces u. — 1009 Utrunque 09, «e. — 1010 Cum caprae y, Δ. Lacte tepenti ἡ. — 1011 Angit x, 00, cc, nn, 99, x». — 1012 Sedab. illo «. — 1013 Semen citrinum (cicerinum?) tepida cum pond. 8. — 1014 Duram quod nn, 9%; duram dicunt quod 9; quod duram molliet 8. — 1017 Digerit escam ὃ, ἡ, 9, A, 00, cce, nn, 90. Post hunc versum addunt dd, ec, nn, 99, an: Tertius erucae fertur gradus esse caloris. — 1019 Pulvis tussim cito pellit 9; nocuam tussimque rep. x. — 1020 Et mundare 9, xx; emendare aa, BB, yy. — 1021 Tradunt et o, B, δ, ἡ, 9, x, A, u, m, 00, ec, CC, nm, 99, xx; dicunt et wu, BB, yy, G. — 1022 Valdeque x, G. — 1023 Ossib. infractis 9. — Reiicit illa ἡ, 00, cc, nn, 99. Radix decocta, trita et ossib. fractis superaddita detrahit illorum ossium fragmenta. — 1025 Curare vide- tur x, 00, cc, CG, nn, 989. — 1026 Hoc magis «u, BB; hoc nigras yy; haec nigr. omn. rel. edd. et codd. et ἃ. Curat cum ὃ: pellit cum.xx». — 1027 Loquor 9, x. Hausta w. — 1028 Solet haec contra w. Sensus ὃ, — 1029 Condimentis à, x, A, π, G, yy, x»; conditoris wa, BB; condituris rel. edd. et α, B, y, ἡ, 9, u. Cocus B, κ, 4, m. Macer Floridus. 71 1030 Aut semen, gratum dicunt praestare saporem, Euzomonque solent hac causa dicere Graeci Erucam, succus quod gustu sit bonus eius. Non modice mansam venerem stimulare vel haustam Confirmant pariter medici pluresque poétae. 1035 Est cum lactucis haec herba comesta salubris, Nanque calor dat temperiem cum frigore mixtus. XXXI. PAPAVER. Dicunt vim gelidam siccamque Papaveris esse, Tres illi tribuunt species: flos unius albus, Alterius roseus, rubeus pallensque minoris 1040 Flos est, hane vulgo dicunt agreste Papaver. Cunctis nobilior est cui flos nascitur albus; Ex huius teneris opium faciunt capitellis, Incisa leviter summa cute, lacque quod inde Defluit, excipiunt cochleis, siccumque reservant, 1045 Antidotis multis aptum variisque medelis. Sunt, qui contundunt cum lacte suo capitella, De quibus expressum siccant in sole liquorem; Post primum succus vires habet iste secundas. De specie vero, roseos quam gignere flores 1050 Dixi, conficiunt oleum de semine tunso 1030 Dicunt gratum rn. Parare saporem ἡ. — 1031 Euthimumque «, x; eusimumque B; euzomwimque y; ewchimumgqte à; eurimwmque 9; euchimamque 9; eutimumque ), rn; euximumque w; euchiniumque «c, PP; euchinumque yy ; euzomomque xx; euzomonque edd. rel.; G..habet: ,, euchimumque 1. e. quia succus eius sit bonus“; ἐὔζωμον Diosc. — 1032 Quod sit gustu ὃ, 9, 7; gustu quod succus ἡ. Sit levis eius «. — 1033 Modicum «, 9. X Stünulare videtur 8. — 1034 Med. par. plur. edd. et aliquot codd. ; par. med. plur. PB, y, ἡ» % p, 2. — 1035 Haec c. lact. est herba y, 9. — 1036 Quia eruca calidae, lactuca frigidae complexionis habentur. In codice x leguntur post v. 1036 adhuc versus octo ex capite de nepeta, 618—625: Hocque modo veterem — potata frequenter. — 1037 Calidam siccamque a. —- 1038 Spec. illi trib. ἡ, 9; illi spec. trib. 4. Illius albus a. — 1039 Hunc versum et duos proxime sequentes omitt. «. Alter. rub. ros. 7. Rubens pallensque B, n; pallensque rubensque CC. — 1040 Hanc dic. agr. vulgo au, 88. — 1041 Nobil. cunct. y, A, 2. Innascitur u, δδ, ec, nn, 99, xx. Cunct. nob. flos est qui innascitur albus 5G. — 1042 Ex eius ten. B, y, N, 9; ex wvis ten. p. Faciunt opium 00, ee, CC, nn, 9-9. — 1043 Leniter 8. — 1044 Acci- piunt αα, BB, yy, 00, ce, nn, 99; excipiunt y, ἡ, *, 4, u, t, CC. Succum- que B, y, δ, A, v, nn, 9:9. — 1045 Variisque querelis «, 9. — 1046 Con- pru G. — 1048 Habet inde ««, 88, yy. — 1050 Tuso ἡ: tonso wu, Bg, , €. 79 Macer Floridus. Non modicum gustu iocundum somniferumque. Tertia, cui flos est rubeus semenque nigellum, Praestat, si bibitur, reliquarum more soporem. Elixatura tepida cuiuslibet harum 1055 Aeger si foveat faciem, vel si bibat illam, Optatum capiet, nisi sit mors proxima, somnum. Sperma nigri bibitum cum vino stringere ventrem Dicitur, hocque modo fluxus inhibet muliebres; Somnum dat bibitum, tussim compescit iniquam. 1060 Pondere denari debent haec semina sumi, Nam plus letargum vel mortem saepius infert. De folis eius tritis factum cataplasma Eximie fauces dicunt curare tumentes, Quosque vocant sacros extinguere dicitur ignes; 1065 Frigore vel cantu, potuve, cibove, vel aestu Aspera si fuerit vocalis reddita vena, Apposito tali fiet medicamine lenis. Candida Meconii species (sic nempe vocari Graecorum lingua dicunt quodcunque Papaver) 1070 Longe nobilior est utiliorque duabus; Tunc cum lacte fluunt capitella Papaveris huius Lecta coquantur aqua, cui sit pars tertia mellis Addita, cuncta coquas, donec decoctio spissa Sit quasi mel, varios sic conservetur ad usus: 1075 Sumpta facit somnum, tussim fugat, abstinet alvum, Vocalis venae bene rheumatismata siccat. Eius de teneris opium "factum capitellis, Sicut iam docui, roseo miscebis olivo, Unge caput mixtis, sedabitur his dolor omnis 1052 Flos ipse rubens CC. — 1053 Praebet si 4. — 1055 Bibit a, 90, &&, CC, nn, 99. — 1056 Nisi mors sit B, y, ἡ, 9 et eaedem edd. — 1058 Fluxus cohibet x. Modo menses retinere valebit nn, 9:9. — 1060 Omnia sumi ἡ. — 1063 Dicunt fauces ἡ, 9. — 1064 Quos vocant au, BB, yy. — 1065 Ciboque 9. — 1068 Micomiü B, δ, ἡ, 9, π, xx; micomi 00, ee, C5, nn, 99. Sic namque B, 7, à; sic saepe x. — 1071 Cum de lacte fluant ἡ. — 1072 Lenta x. Lecta i. e. munda G. Pars sit tertia ὃ. ἡ; pars addita mellis 4. — 1073 Tertia cuncta A. Coquis 09, «c, CC, nn, G; coques B; co- quas &, 7, δ, ἡ, ὃ, x, A, u, 7, yy, xx. — 1074 In usus 4. — 1075 Obsti- net 88. — 1076 Reumat. sedat ἡ: reum. curat 9. — 1077 Eiusdem ten. α, ὃ, 00, cc, GG, nn, 99, x«. — 1079 Hinc dolor ὃ. Macer Floridus. 73 1080 Et solet hoc unguen somni praestare quietem. Praedictis admisce croci redolentia fila, Auris curabis haec infundendo dolorem; Hoc quoque femineo cum laete crocoque subacto Ungendo calidam poteris sedare podagram; 1085 Ano suppositum solet hoc adducere somnum, Istud idem solo praestare putatur odore. XXXIII. CEP A. De Cepis medici non consentire videntur: Namque Dioscorides inflare caputque gravare Atque sitim Cepas dicit succendere mansas, 1090 Fellitis non esse bonas inquit Galienus, Flegmaticis vero multum putat esse salubres; Non modicum sanas Asclepius asserit illas Praesertim stomacho, pulchrumque creare colorem Affirmat, quoties aliquis conspexerit illas; 1095 Et dicit: quisquis ieiunia solverit illis Unaquaque die, quod vivet hic absque dolore. Affirmant omnes mansas inferre soporem, Et dicunt illas mollire salubriter alvum; Appositas perhibent morsus curare caninos, 1100 Si tritae cum melle prius fuerint vel aceto; Apponunt alii cum vino melleque coctas, Transactisque tribus solvunt cataplasma diebus. Sal, rutam Cepasque Dioscorides iubet anguis 1080 Somni parare ἡ; somnum parare Q, A; sommo praestare 9. — 1081 Miscendo croci ἡ, ὃ. —. 1086 Illud idem C5, nn, 99. Videtur odore 3, 00, ce, CC, nn, 99. — 1087 Hunc versum et quinque alios huius capi- tis, scil. v. 1090, 1091, 1093, 1120, 1121, habet Regim. Salern. v. 190 sq. — 1089 Cepis dixit succ. mansis ἡ, 9; cepas dixit y, ὃ, 9, x, x, 00, ze, C5, nn, 99. — 1090 Fellitis i. e. cholericis. Dixit Galienus ἡ, 9: dicit Galien. δ, A, #2; ait ipse Galenus 99, ze, CC. Vide Galen. alim. facult. 1. 2. cap. 71, ed. Kühn, tom. 6. pag. 659. — 1092 Plinius (hist. nat. XX. 5.) haec habet de cepis: ,,Asclepiadis schola ad colorem quoque validum profici hoc cibo, et si ieiuni quotidie edant firmitatem valetudinis custodiri, stomacho utilia esse etc“. — 1093 Gratumque creare calorem u. — 1094 Affirmant ὃ, 9. Aspexerit illas ἡ; gustaverit illas x. — 1095 Dicunt 9, x. Istis ö, xx. — 1096 Die bis quod vivet absque ». Vivat hic 8, δ, ἡ, 9, u, xx. — 1097 Afferre saporem ἡ; inf. sopores x». — 1100 Et «ceto 9. — 1101 Melleque tritas 00, ze, Gb, nn, 9-9. — 1103 Sal tritum cepasque y, A, 7, 00, ce, nn, 99. 7A Macer Floridus. Morsibus apponi, sic asserit ille iuvari. 1105 Femineo lacti commixtus succus earum Pellit saepe graves infusus ab aure dolores; Hic succus commixtus aquae bibitusque iuvabit lllos, quos subitus facit obmutescere morbus. Naribus attractus harum tantummodo succus 1110 Humores nocuos capitis deponere cogit; Mansae vel potae tardantia menstrua purgant. Triturasque pedum, soleae quas vel caligarum Duriciae faciunt, succo sanabis eodem, Cum gallinarum pingui si saepe perungas. 1115 Mane sibi dentes qui succo perfricat isto, Dicunt hunc dentis nunquam sentire dolorem; Ulcera compescunt oris cum pane comestae, Intingens oleo coctas qui sumpserit illas, Sedat quos intus dat dysenteria morsus. 1120 Contritis Cepis loca denudata capillis Saepe fricans capitis poteris reparare decorem; Oris foetori prosunt, fastidia tollunt, Hasque iubent haemorrhoidis superaddere tritas. Illarum succus caligine lumina purgat 1125 Admixtus melli, maculas quoque iunctus aceto Emundare solet, si sint hoc saepe fricatae. XXXIV. BUGLOSS A. Lingua bovis graeco sermone Buglossa vocatur, Haec choleram rubeam nimio fervore perustam Purgat, cum vino fuerit si sumpta frequenter; 1106 In aure x, À, t; grav. natos in aure u. — 1108 Cfr. Plin. XX. 5. — 1110 Capitis noc. depellere ἡ, 4; moc. cap. depell. 9. — 1111 Hunc versum inter 1108 et 1109 ponit «; loco omnino magis congruo, si ad Diosc. II. 180. spectas. — 1115 Sanabis earum c, B, 9, y (in marg.); sa- nabit earum *; curabis eodem ἡ, 9. — 1115 Succo qui «, B. — 1117 Com- esto x. — 1118 Intinctas oleo A; intinguens x. Qui coctas 9. — 1119 Sedant 9. Dysent. morbos «, nn, 99. — 1120 Cum tritis ὃ. — 1121 Repar. colorem ὦ, 9; repar. dolorem ὃ, ἡ, ««, BB, yy. Saepe fricans poteris vulsos reparare capillos G. — 1123 Iubet Dioscorides superaddere 4. — 1126 Emen- dare edd.; emundare «, ἡ, 4, u, n, G. Si sunt hoc x. — 1127 Graio nn, 39, xx. — 1128 Nimio rubeam ἡ. Macer Floridus. 75 1130 Cardiacum, cholerae quem fecit copia nigrae, Consimili potata modo curare valebit; Humores nocuos pulmonis detrahit hausta. Mixtus aquae tepidae si succus sumitur eius, Illi, qui patitur sciasim, mire medicatur. 1135 Vim memorem cerebri dicunt servare periti Vinum potatum, quo sit macerata Buglossa. Laetos convivas decoctio dicitur eius Reddere, si fuerit inter convivia sparsa. XXNV. SINAPI Inter eas, quas Pythagoras laudaverat herbas, 1140 Asseritur primam laudem tribuisse Sinapi; Quartus ei gradus est in vi sicca calidaque. Extrahit humores viscosos extenuatque, Comburitque cutem, vis est sibi tanta caloris, Maior vis eius in semine dicitur esse. 1145 Sensus exacuit cibus eius, commovet alvum, Confringit lapides, urinam et menstrua purgat. Si tritum iungas tepidae versesque palato Ad solem capitis purgabit flegma nocivum. Sternutamentis hoc admiscere salubre est, 1150 Illo nam capitis strictura resolvitur omnis. Mansum confortat stomachum, suspiria sedat; Morsus serpentum, tritum si mergis aceto 1130 Cardiacam col. quem facit «x, BP; cardiacam c. quam fecit yy. ,Cardiaca i. e. morbus cardiacus seu tremor cordis G. Plurimi vero et optimi codd. habent cardiacum c. quem. Valebis δ, ἡ, 00, cc, nn, 9:9. — 1132 Pulmonum B, y, 9, u. Nocuos cum vino detr. ἡ. Detrahet x. — 1133 Succus si u, B, ἡ, ὃ, x, a. Aquae frigidae succus si y. — 1134 Qui scia- sim pat. 7, ἡ, 9; qui ischiadem pat. C5; cfr. v. 39. — 1137 Lentos ««, BP. Cfr. v. 1880 et duos antecedentes. — 1139 Pitagor. , Pictag. , etc. codd. — 1140 Tenuisse sinapi &. — 1141 Gradus cum vi #; grad. est cum vi ἡ. — 1142 Attenuatque ἡ, 9. — 1143 Comburit «, nn, 9%. Vis est huic tanta yy; vis illi est tanta. 00, ec, CC, nn, 99, xx; vis est sibi tota 85 reliqui codd. hab. nostram lectionem , latinitati mediae aetatis apprime congruam. — 1147 Tritam 00, se, nn, 90. — 1148 Purgabis ἡ, 9, G. — 1149 Immiscere ἡ. — 1150 Isto nn, 9:9. — 1151 Suspiria curat à. — 1152 Morsus serpentis ας morsum serpentis 00, ec, CC, nn, 99. Tritum si iungas aceto a; trito si iungis «ceto δ, x; si trito iungis acelum ἡ, 9; trito si iungis acetum ß, y, À, u, πὶ trito si iungas acetum dd, ze, CC, nn, 9-95. tritum si iungis acetum x*; Si lrilo mergis acelo «u, BB, yy; nostram lectionem secutus est G. 76 Macer Floridus. Et superapponis, tali medicamine curas; Mansum pestiferos vetat intima laedere fungos. 1155 Vi nimium fervente cutem comburere dixi, Sed tamen haec multis est utilis ustio causis: Hac oculis nocuus capitis siccabitur humor, Et qui destillans pulmonum concava laedit, Et stomachi morbosque creat, tussimque phthisimque; 1160 Hac per vesicas coxae dolor inveteratus Elicitur, sciasim quod graeco nomine dicunt; Hacque tumor splenis durus iecorisque fugatur Et multum causis haec subvenit inveteratis. Utile tot causis quoniam cataplasma Sinapis 1165 Saepius a medicis variatur conficiendo, Dicam qualiter hoc fieri iubeat Menemachus: In mortariolo tritum bene pone Sinapis Semen, iungatur huic panis candida mica, Sic ut tertia sit panis pars iuncta Sinapi, 1170 His ficus siccas et mel iungas et acetum, Aetatis quantum vel morbi causa requirit, Nam quo plus ficus siccae vel mellis habebit, Ille sinapismus tanto solet acrior esse, Debilior, quo plus panis mittes et aceti. 1175 Ne tibi sit vilis, moneo, confectio talis, Effectum cuius in multis saepe probavi; Non tamen hanc iubeo cunctis apponere morbis, 1153 Atque superponas yy; et superapponas &, y, 9, ἡ, 9, m, 00, ee, CC, xx; si superapponas x. Curas medicamine tali y, Δ. — 1154 Vetat in- tus δ, ce, nn, 90. — 1156 Est multis haec α, 9; tam. mult. haec B. — 1157 Cap. sedabitur y, 9; purgabitur ἡ. — 1159 Morbos pellit 8; morbos curat x, 7, xx; morbosque necal A; morbosque curat nn, 9-9. Ptisimque, tisimque codd. — 1160 Ac per u, xx. — 1161 Ischias elicitur sic graeco no- mine dictus CE; cfr. v. 39. Quem gr. B, y, N, Ἐν» m, x«; quam ὃ, 9, 1. — 1163 Multis causis 8, N, # 4. — 1164 Sinapi ae, BB. — 1166 Hoc. dic. qual. δ, s, CC, qm, 99; qual. h. f. iub. dic. »«; iub. fieri ἡ, 9. Mene- miacus αὐ, PP, G; Meniacus 7 /» 90, €, NN, 9 ; Menemacchus CL; Mene- macus y, "^, *X*; Menemachus c, ὃ, N, o, x, À, H3 Menemathus β. 2:0 207 Bene trit. pone ἡ. — 1168 Panis huic 00, ze, CC, nn, 99, xx. — 1169 Ter- lia pars sit panis 00, se, C5, «y, 99; tert. pars pan. sit 0, ἡ, xx; sil pars panis «. — 1171 Morbi cura 2. Requiret 1, 00, «e, CC, nn, 99, xx. Morbi vel causa requiret α. — 1172 Nam quanto 7. Habebis ἡ. — 1173 Illa si- napi vis ww, B8; illa sinapis vis 2; nostram lectionem hab. rel. codd. et G. — 1174 Misces et ἡ, πὶ; micas et nn, 9-8. 1175 Nec tibi à, À, GC, xx. — 1177 Nec lumen «, xx. Multis app. causis ἡ. Macer Floridus. 77 Sed raro, magnis et causis inveteratis. Plinius in musto cum semine praecipit huius 1180 Radices mergi, sic, postquam sumpserit harum Omnem vim, vinum multum putat esse salubre Faucibus et stomacho potatum, luminibusque, Pluribus et capitis dicit prodesse querelis. Infuso faciunt oleum de semine quidam, 1185 Utile lumborum vitiis, stupidis quoque nervis. Exprimitur succus tenero de caule Sinapis, Quem siccum mandens dentis tormenta fugabis. Vocales venas semen lenire Sinapis Mansum confirmant: adipi tundendo vetusto 1190 Commixtum scrophas disperget, si superaddas; Illius fumus multum prodesse caducis Dicitur atque sterae causas siecando iuvare. Cum ficu tritum capiti superaddere raso His qui letargum patiuntur, magna medela est, 1195 Vel si saepe pedes ungendo fricabis eorum. Semen contritum melli coniunge vel uncto Istud alopeciis iuvat unguen saepe fricando; Acri cum vino lepras emundat inunctum. Hoc quoque curatur manso periodica febris, 1200 Antea quam diri veniat commotio morbi. XXXVL. CAULIS. Caulis romana, Graecorum Brassica lingua Dicitur; hic quamvis passim nascatur in hortis, 1178 Raro magis d. — 1179 In vino cum ἡ. Praec. eius y. — 1180 Rad. iungi y, Δ. Ceperit harum 7; senserit 00, sc, qn, 905 suxerit u. Horum et harum habent codd. et edd. — Sumpserit. omnem δ, xx. — 1181 Harum vim δ, xx. — 1183 Dicunt «, y, δ, ἡ, 00, se, 7n, 9-9. — 1184 Oleo de semine ἡ. Quidem ou, B8. — 1185 Membror. 9. — 1187 Quod siccum ao, BB, yy; quem succum β, ἡ, CC; quem mandens siccum xx. Hunc versum et sequentem omitt. z. — 1189 Adipi miscendo ἡ; adipique terendo 9. Hunc vers. omitt. 7. — 1190 Dispergit B, y, x, 0, ze, CC, nn, 99; dispergis xx. Superaddes B8. — 1191 Illius succus y. — 1192 Atque uteri C5; cfr. v. 13. — 1193 Fico 9. — 1195 Eodem A. — 1196 Melli iungas vel aceto 9. Un- ctum i. 4. axungia. — 1197 Istud B, y, ἡ, x, A, u, x. Alopicias, alopitias var. codd. — 1198 Emendat «. Inunctas ἡ, A. Inter hunc et sequentem versum habet x: Per triduum manso curabitur hoc quoque febris. — 1200 Diri fiat 8, y, 9; dixi fiat 4. Sumatur sinapi ante paroxysmum. — 1202 Is quamvis A, 2, 00, cc, nn, 99; haec qu. a, ἡ, &. In ortis plur. codd. 78 Macer Floridus. Est tamen illius ad multa salutifer usus: Annis sexcentis usos medicamine Caulis 1205 Romanos Cato testatur, medicina priusquam A medicis Romae descripta fuisset in usu, Tune hortus escas illis dabat et medicinas. . Vulnera non tantum curare recentia Caulem Ipsemet affirmat, sed quamvis inveterata, 1210 Et cancros etiam; loca sed prius amne lavari Praecipit, aut vino tepido, sic denique crudum Unaquaque die bis tritum apponere Caulem. Hordea quam dederint Cauli miscere farinam Idem praecepit, rutam quoque cum coriandro 1215 Et sale permodico, sic omnia mixta terendo Apponi dirae docuit cataplasma podagrae. Hoc etiam morbis medicabitur articulorum, Hoc quoque syringas ait et luxata iuvare, Atque superpositum varios sedare tumores. 1220 lilius urinam, fuerit qui Caulibus usus, Causis nervorum calefactam censuit aptam; Hac ex urina pueri si saepe laventur, Asserit illorum multum conferre saluti. Haec Caulis de laude Cato. Scripsisse libellum 1225 Chrisippum dicunt huius de viribus herbae. Omnes confirmant caligine lumina tergi, Eius, qui viridi vescetur Caule frequenter. Auget lac mammis cibus eius, menstrua purgat, Atque iuvat stomachum sumptas ut concoquat escas; 1204 Ducentis 9. — 1205 Catho var. codd. et edd. — 1206 In usum au, DB, yy; in usus α. — 1207 Hortus (ortus) tunc a, ἡ, 9, À, u, 2; tunc ill. ort. esc. 7; tunc esc. ort. dab. ill. et x. Dubat atque medelas e, B, ἡ, À, a, *; dedit atque medelas 9. — 1208 Non solum A. — 1209 Affirm. auctor sed invet. ««, BB, yy; codd. habent nostr. lect. — 1210 GCeancrose« loca etiam prius n. — 1213 Ordea plur. codd. et edd. Dederant 9. — 1214 ‚Tritam quoque x, 1, dd, ze; tritum nn, 99. — 1216 Dirae dicunt ἡ. — 1217 Morbo GC. — 1218 Ait elixata y, ὃ. — 1219 Fugare tum. ας curare tum. À; sedare dolores y, ὃ. — 1222 Lavantur ὃ. — 1224 Hoc de caule catho quendam scrips. wa, BB, yy; haec de caule cato qu. scrips. 2; haec nrrat de caule cato scrips. δ, ec, ay, OO, v»; haec de caule cato quondam scrips. CC; hunc de caulis laude cato scrips. »; nostr. lect. hab. «, 8, y, δ, A, m. — 1225 Crisipp., plur. codd.; Crispinum B. Dicit huius «, ἡ, 9, x. — 1227 Vescatur nn, 9-9. — 1229 Decoquat «, ἡ; excoquat m. | Ut sumptas decoquat 9; sumptas sic ut coquat x. Macer Floridus. 79 1230 Si multum coquitur, restringere dicitur alvum, At semicrudus solet illam solvere sumptus. Assumptus crüdus, sic ut fingatur aceto, Splen reprimit tumidum; semen depellit abortum. Uncto cum veteri coctos bene contere Caules, 1235 His oleum roseum quantum res postulat addas, Ardores nimios iuvat haec confectio febris, Si superaddatur stomacho membrove calenti. Acri non scissum si iungis alumen aceto Et Caules, sic ut corpus redigantur in unum, 1240 Cuncta terendo diu potes his compescere lepras, Et plures alias maculas his saepe perungens, His etiam crines poteris retinere fluentes. Dicitur et testes istud curare tumentes Et varios morbos, genitalia quos patiuntur, 1245 Et melius si praedictis faba cocta iugatur. Cum fenugraeco si tundas hunc et aceto, Et super arteticos apponas ista dolores, Multum subvenies illis, vitiisque podagrae , Non modicum poterit istud cataplasma mederi. 1250 Uncto cum veteri Caulis cineres bene triti Prosunt ad veteres lateris coxaeque dolores, Sit licet haec vilis, tamen est medicina salubris. Si Caulis semen mixto potatur aceto Pellere saepe solet animalia noxia ventris. 1255 Fit cinis ex siccis Caulis radicibus ustis, Subditus hic uvam relevat siccando iacentem. Dentibus attriti succum glutire virentis 1230 Hunc et sequentem versum habet post 1233 cod. m. — 1231 Aut ca, BB; at semen crudum s. ill. s. sumptum μι. — 1232 Ac sumptus 90, ce, wu, 94, xx». Ut iungatur ὃ, x, λ, π, CC; si contingatur B. — 1234 Unctum i. e. axungia. Vino cum x, nn, 99, xx. — 12335 Addes x». — 1237 Sup- ponatur δι yy, xx. Membroque ἡ, 9, x, 3. — 1238 Mergis «c, DB, yy, G. — 1240 Potes hoc dd, se, nn, ὃ. Lepram «, à, ἡ, CC. — 1242 Poteris erin. relin. ὃ, ἡ, ὃ. — 1243 Illud cur. 8, 0, y, 9, A. — 1244 Et morbos varios «, 0. — 1246 Foenograeco CC. Tundis 66, ss, «5, 99; iungas x, A, πὶ iungis y. Hunc versum omitt. «. — 1247 Arthreticos δ, ee; et super articulorum apponas GG. — 1248 Subveniet edd. — 1249 Non multum α. — 1250 Vino cum #, nn, 99, x». — 19252 Post hunc versum addit 9: Multum subveniet his talibus impedimentis. — 1253 Potetur B, y, 9, x. — 1255 Cau- lis siccis 9. — 1256 Subditur ὃ. — 1257 Attriti scil. caulis virentis. 80 Macer Floridus. Affırmant raucae multum succurrere voci; Naribus infusus succus purgat caput eius. 1260 Qui prius est Caules vix sentiet ebrietatem. Evulsam Caulis radicem, postea terram Quae non attigerit, collo Melicius inquit Suspensam cunctos uvae depellere morbos. XXNVI. PASTINACA. Est Pastinacae virtus in semine tantum. 1265 Et radice sua; mulsa si decoquis eius Radices, multum decoctio proderit eius, Si potanda datur, splenis iecorisque querelis, Lumborumque levat eadem potata dolorem. Hanc si lacte coquas, decoctio sumpta iuvabit 1270 Asthmaticos quamvis veteres ventresque fluentes. Radix illius collo suspensa tumores, Ut quidam dicunt, compescit testiculorum; - Qui Pastinacam fert aut qui mandidit illam, Dicitur a nullo serpentum posse noceri. 1275 Accendit venerem si large sumitur illa. Si circumscalpis dentes radicibus eius, Dicunt ingenti persaepe dolore levari, Ex vino Pastinacae si sperma bibatur, Compescit diros, quos scorpius intulit, ictus. 1280 Sic quoque feminei ventris curare tumorem Dicunt, quo mulier quasi praegnans esse videtur. 1260 Caulem «, x, A, zx. — 1261 Postea tritam au, BB, yy s prius ea terram y. Radicem caulis innuit auctor, quae post avulsionem terram non attigerit. — 1262 Mellentius 8; Mellicius y, μ; Mellitius CC; Melitius A; Melecius ἡ; Melinius δδ, ee, nn, #9; Mellinus «u, B8; Medicius x; Mile- sius 9. Plinius Valerianus IV. 29 habet Melius et Meliteus; nostram lectio- nem habent à, z, yy, xx. — 1263 Cunctos uvae y, 0, ἡ, 9, x, À, t, π; va- rios mire C5; varios uvae rel. edd. Hunc versum cum duobus antecedenti- bus omitt. «. — 1264 Tanta nn, 99, κκ. — 1265 Radice simul CC. — 1268 Iuvat eadem dd, ee, CC, nn, 99. — 1273 Manderit n, 9, 4, CC, xx. — 1274 Serpente 00, ze, G5, nn, 99; huic nullum serpentem posse nocere xx. — 1276 Si circumscalpes xx. — 1277 Dicunt a grandi CC. | Iuvari 09 , ee, nn, 99. Ingentem persaepe levare dolorem ἡ, 9. — 1278 Spina bibatur B; saepe bib. ««, B8. — 1279 Dirus quos u. Scorpion 00, cc, GC, nn, 99. — 1281 Quod mulier u, 90, cc, nn, 9. Macer Floridus. 8 Appositum cancris tritum. cum melle medetur. Quod pastum tribuat. est Pastinaca vocata, Namque cibum nullae radices dant meliorem. XXXVII. ORIGANUM. 1285 Origani vires calidae siccaeque leguntur, "Tertius huic in utroque gradus conceditur esse. Illius in vino curat decoctio sumpta Quosvis pestiferos morsus, si saepe bibatur; Cum mulsa sumptum prodest aconita bibenti, 1290 Sic multis aliis dicunt obstare venenis. Conquassata iuvat mansum vel saepius haustum, Hydropicos reprimit bibitum siccatque tumores. Cum mulsa bibitum choleram deponere nigram Dicunt, oxifali fuerit si pondere sumptum. 1295 Menstrua reducet bibitum vel si superaddas Tritum, vel cocta mulier si se fovet herba. Illius pulvis tussim cum melle repellit; Pruritus, achoras maculasque cutis fugat omnes, In quo decoquitur si saepius amne laventur; 1300 In lavacro iuvat ictericos haec coctio sumpta; Succus praedictae viridis si sumitur herbae, Uvas et fauces curat siccando tumentes; Oris vulneribus medicabitur ore retentus; Naribus infusus irino mixtus olivo 1305 Invisum capiti coget manare cruorem; 1282 Hunc versum, qui iam Cerefol. 929 legitur, omitt. «e, Bg, yy. Cancris totum δ, «c, 19, 025 tritum cancris x». — 1284 Omitt. «c, Bg, 77. — 1285 Sice. calid. y, ἡ, x, à, π. — 1288 Hunc versum cum sequenti omitt. A. — 1289 Sumpta au, Bg, yy, 00, se, nn, 99, xx. Mulsa bibitum x. — 1293 Depellere ὃ, 9. — 1294 Dicitur 9, n. Oxyfalum n; oxifali ἡ; oxifahum y; oxifabi B, u, dd; owifabe ὃ, 9; cotifabum ); owibaphi ee, CC, $5, 992, xx. Kst nomen mensurae cuiusdam fluidorum, proprie acetabu- lum, ὀξυβάφιον seu ὀξύβαφον (Diosc. III. 29), quod latinitas medii aevi dicit oxifalum. Dicunt hoc sirupi «. Pondere tritum x, À, a. — 1295 De- ducet yy; reducet «a, BB, G.; deducit habent rel. edd. et codd. Dedueit sumptum x. — 1296 Mulier se foveat «; mul. si saepe fovetur ἡ. — 1298 Pruritus et achoras et maculas fugat CC.. Maculas acorasque ἡ. — 1299 La- vatur 9; lavetur ««, B8, yy. — 1300 Ictericos decoctio 7, ἡ. — 1301 Omitt. «€. — 1303 Ore receptus B. — | 1304 Laurino mixtus z..— 1305 Infusum capiti B, 00, se, nn, 94; invis. capitis n, x. Cogit ἡ, 4 Yyıyaa 6 89 Macer Floridus. Auribus infusus sedat cum lacte: dolorem; - Hie succus mixtus cepis et rhó syriaco Ponitur ad solem tunc quando Sirius ardet, Sicque quaterdenis fervebit in aere diebus, 1310 Si supponatur lecto confectio talis, : Effugat (ut dicunt) animalia cuncta nociva. His quibus ex aliquo vitio digestio tarda Eveuit, ex vino prodest si sumitur. albo ; Cum calida morsus stomachi lenire probatum est. 1315 lllius succos oleo mixtos et aceto | Succida lana bibat, et sic superaddita membris Luxatis et contusis multum iuvat illa. Provocat urinam, lumbricos proiicit. haustum, Dente diu tritum solet inde fugare dolorem. 1320 Omnia potatus succus iuvat interiora; Eius cum succo si carica trita bibatur, Sudorem poris producere fertur apertis, Appositus coxis succus cum polline farris Harum saepe gravem pellit reprimitve dolorem. XXXIX. SERPILLUM. 1325 Serpillum veteres dixerunt, quod quasi serpat "Terrae vicinum; huic fervida siccaque vis est. 1306 Naribus infusus. ß. Dolores ». — 1307 Rosyriaco «, δ, ce, nn, 99, καὶ TOsiriaco ἡ: rossiriaco A, p, c; Tossyriaco 9; rorisiacon 75 Tos siriacus *; rhus syriacus GG; ros et syriaco δ; roseriaco eu, Bg, 7Y,,G, qui in commentariis perperam exponit: ,,id est oleo rosaceo**. Diosc. 1. c. habet: x«i ῥοὸς τοῦ. ἐπὶ τὰ ὄψα, quem rho@m non differre putant a rhoé Syriaco (Cels. VI. 11) ; hodie botanici hanc plantam nominant Rhus Co- riaria. — 1308 Quando saepius B; qu. fortius »; tunc cum ferventius 9. — - 1311 Nocua cuncta y. — 1313 Sumitur alvo CC... Cum vino prodest, fertur, si sumitur albo y. — 1314 Stomachi morsus «o, BB, yy. Linire. B. Proba- tur 00, se, C5, nn, 99, xx. — 1315 Vel aceto ὃ. Hunc versum ante 1314 ponunt 8, y. — 1316 Et si y; et sit ἡ. — 1317 Lawatis vel nn, 9:95 du- ratis vel y; luxatis vel «, B, 2, 00, ee, CC. Vel contritis 9. Valet illa ἡ. — 1318 Urinas 9. Haustu 00, ee; hausta nn, 99, x»; reiicit hausta «, y; reiicit haustum au, Bg, yy, G5; nostr. lect. hab. δ, ἡ, 9. — 1319 Diu ten- tum ao, BB, yy, G; codd. et rel. edd. hab. nostr. lect. — 1321 Caria tr. bibantur 8. — 1322 Sudores y. — 1323 Noxis succus «a. — 1324 Reprimit- que à, x, Δ; reprimit pellitque ἡ, 9. —. 1325 Serpillium in inscriptione ««, PR; serpyllum G5. . Quasi serpit B. — 1326 Vicinans G5. | Cui ferv. y. - Macer Floridus. 85 Acri cum vino coctum contundis olivo, | x | Cui rosa dat nomen, hoc unguine perline frontem Aegroti, capitis solet hoc sedare dolorem. 1330 Nidor combasti serpentes effugat omnes Et quodvis animal infundens ore venenum; Hoc ideo miscere cibis messoribus est mos, Ut si forte sopor fessos depresserit illos, Vermibus a nocuis tuti requiescere possint; 1335 Pestiferos morsus bibitum iuvat appositumque. Provocat urinas, compescit tormina ventris, Splen iuvat, admixto si saepe bibatur aceto; Si mel praedictis iungatur, sputa cruenta lactantes mire potus solet ille iuvare; 1340 Haustum cum vino iecoris sedare dolorem Dicitur, hicque solet producere menstrua potus. XL. VIOLAE. Nec roseus superare decor, nec lilia possunt Fragrantes Violas specie, nec vi, nec odore. Dicitur humida vis illis et frigida primo 1345 Esse gradu; species tres esse leguntur earum, Noscere quas tantum diverso flore valemus: Nam sunt purpurei flores albique nigrique, Cunctis pene pares sunt in medicamine vires. Inflammata iuvant loca, tritas si superaddas; 1350 Crapula discutitur bibitis, capitisque gravedo Olfictu solo vel si caput inde coronas; Anginis potae medicantur aqua resolutae. Purpuream Violam dicunt curare caducos 1327 Contundas BB. Coctum si tundis ἡ, 9; vino si tw contundis «; vino tritum si tundis y; vino tritum contundis m. Sensus est: si serpillum cum aceto coctum contundis cum oleo rosato. — 1328 Perlue nn, 9.9. — 1329 Capitisque solet sedare ἡ; capitis sol. hoc lenire 4. — 1331 Profundens GC, a5: effundens 15. aliud infundens yy. — 133% Cibo y. — 1334 Tuto nn, 99. — 1335 Bibitum morsus 9; morsus tritum ἡ. Hunc versum omitt. λ. — 1336 Urinam y, ἡ, xx. — 1337 Sumatur aceto nn, 9-9. — 1338 Iungatur praedictis 0. — 1339. Iactantem δ, xx». Solet iste «u, BB, yy. — 1341 Edu- cere 9. — 1342 Non roseus 9. Superare color y, A, a. — 1345 Dicuntur earum B. — 1349 Tritae «, ὃ, 00, se, qm, 9-9. trita p. — 1350 Ctr. Regim. Salern. v. 198. — 1351 Corones u. — 1359. Gingivis potae 9, «x, — 1353 Purpureas violas n. Cfr. Reg. Salern. v. 199. 6* 9A Macer Floridus. Praecipue pueros, si mixto sumitur amne. 1355 Radices Violae cum mirrha tunde crocoque, Hoc inflammatis oculis apponito nocte; Contritis foliis Violae cum melle perungens Ulcera sanabis capitis; si iungis acetum Et cataplasma facis cedet collectio quaevis. 1360 Illius curat elixatura tumorem Matricis, tepida si saepe fovebitur illa; Ani fissuras, quas appellant ragadias, Addita cerotis medicatur saepe perunctas; Pustula si fuerit, melli superadde iugatam, 1365 Illius semen cum vino menstrua purgat, 'Tritae commixto radices eius aceto Splen siccant bibitae vel spleni si superaddas; Hocque modo calidam dicunt sedare podagram. A stomacho choleram rubeam potata repellit 1370 Herba virens Violae vel flos siccusve recensve, Morbos de cholera rubea vel sanguine factos, Mollibus in costis aut in pulmonibus ipsis, Sedat si mixto potabitur amne recenti; Infantum tussim sic et suspiria sedat. 1375 Ex Violis oleum sicut de flore rosarum Conficiunt, multis quod dicunt utile causis, Auribus infusum sonitum fugat atque dolorem, Et capiti prodest, quocunque dolore laboret, Leniter infrigidans corpusque sopore resolvens, 1380 Lumbricos necat infusum bibitumve vel unctum, Et capitis furfur oleo depellitur isto. 1354 Mixto si sumitur y, ^» π. — 1356 Ac infl. 9. Hunc versum omitt. δ, x. — 1357 Violae foliis B, 4. — 1358 Ulc. curabis à, x. — 1359 Hunc versum et sequentem omitt. z. Collectio i. e. apostema 6. — 1361 Fove- bitur herba 9. — 1362 Scissuras B, y, ἡ, 9, 2, x, κα. — 1363 Ceratis ὃ, 35, 99. Medicantur y; medicabitur 9. Perunctis edd. , peruncta 9; per- unclas à, ἡ, #4, t. — 1364 lugata κ et edd. — 1365 'Omitt. «. — 1366 Cum misto 00, sc, C5, qm, 9O; commixtae Pf. — 1367 Bibitae xy vel si sup. 9. — "4369 Rubeam coleram y, π. — 1370 Succusve recentis π. — 1372 Coxis Δ. . Ac in pulm. ἡ. Molles costae sunt c. inferiores s. spuriae. — 1374 Sicut BB. Susp. curat 9. — 1376 Mult. sic à; mult. quoque ἡ. — 1377 Sonit. iuvat ὃ. — 1378 Calore laboret ἡ, 4, w; dol. laborat «, nn, 99. — 1379 Leviter ««, BB, yy. — 1380 Bibitum vel inunctum a, B, 9, x, 90, cc, CL, nn, 99; bibitunque venenum π. Macer Floridus. 95 Os capitis ictu fuerit si forte plicatum In tantum, ut linguae patiens amiserit usum, Fac prius hanc Violam cum vino sumere tritam, 1385 Postea, si fuerit capitis pars dextera laesa, Contritam plantae pedis hanc adnecte sinistri, Atque e converso facias si laeva plicata est: Os resilit, linguaeque die redit usus eadem, Ut Justus tradit medicus, qui talia scripsit. 1390 Altera vis Violae fertur mirabilis esse: Albae si Violae radix teneatur in ore Et transglutitus sit succus saepius eius, Vulneris immodicum tradunt mox sistere fluxum, Hanc liquiritiae tradit vim Plinius esse. XLI. ARISTOLOCHI A. 1395 Aristolochiae species tres dicimus esse, Longa prior, radix est cuius longa, vocatur. Dicta rotunda sequens, quod sit radice rotunda, Tertia Clematis graeco sermone vocatur, Viribus haec pene par dicitur esse rotundae. 1400 Omnes vim calidam siccamque leguntur habere, In primo vis sicca gradu fervensque secundo. Pestiferos morsus cum vino. sumpta zo£uzde Curat et assumptis prodest sic hausta venenis, Hocque modo tardas educit sumpta secundas, 1382 Ictu capitis à, A; cap. fuerit ictu ἡ, 9, xx. — 1383 In omitt. 9. — 1384 Hunc ἡ, 9, x, CC. — 1385 Pars veru fuerit capitis si 9; pars ma- cima laesa x. — 1386 Contr. parti pedis hunc ὡς contr. pl. pedis annecte n; hanc annecte y, 0, À, μ, πὶ hanc innecte 9. Sinistrae d. — 1387 Atque eadem dextrae facies si B. Est omitt. 0. — 1388 Eodem ὃ. — 1389 Pro- vidus ut tradit ἡ; Hippocras ut trad. 9; Ut iustus tradat we, BB, yy; Gue- roaldus annotat: ,,ut medicus nomine iustus tradit qui scripsit talia dogmata medicinalia**. Forsan lustus ille quem citat Marcell. Empir. cap. 25. — 1392 Transglutitur sin; transglutitus succus sit ὃ, ar; sic suecus α, 7, 00, ἐξ, 79, 99; sit saepius succus CC. — 1393 Stringere flucum ἡ, 9. — 1394 Hunc vers. omitt. y, x, u. Vim tradit ἡ, 95 tradunt vim pulveris ὃ. Hanc glycyrrhizae tradit GC. — 1395 Aristologia plerumque legitur apud medii aevi medicos, quamvis herba nomen inde acceperit, quod ἄριστα foo: ταῖς Àogoic, optimum scilicet auxilium afferat puerperis. Legimus esse e, M, 7; novimus B, x. — 1396 Cuius est ὃ. — 1397 Dicta secunda teres ἡ. — 1399 Esse secundae 9. — 1401 Secundo est y, x, 1, δ, ze, CC, qm, 99, - en 1403 Sic sumpta ἡ; sic prodest hausta xx. — 1404 Abducit ἡ; pro- ucit 4. à | | "BM , 86 Macer Floridus. 1405 Cum pipere et mirrha putredine mundat ab omni Post partum potata steras, vel subdita tantum, Asthmaticis prodest et frigora sumpta repellit; Pleureticos curat mixto si sumitur amne. Quodlibet infixum superaddita trita repellit, - 1410 Vulnera cum mellis purgatque repletque liquore; Quod si praedictis irim coniungis et inde Ungas gingivas, dentes putredine purgat. Splenis duriciam solvit laterisque dolorem, Si mixta potatur aqua; febresque malignas 1415 Hoc potata modo fertur compescere mire. Sic etiam spasmis super omnia subvenit hausta Et sedat diram sic saepius hausta podagram, Et morbum curare solet sic sumpta caducum, Et ventris nimium sic mitigat illa dolorem, 1420 Et sic fit sumpta levior paralyticus illa. Daemonium fumus depellere dicitur eius, Infantes fumo tradunt hoc exhilarari. Fistula curatur huius radicibus herbae, Si bene purgatis eius loca concava farcis; 1425 Singultus sumpta sedari dicitur illa. Omnia Zozg« potest quae dixi posse rotundam, Longa tameu vires habet illa debiliores, Unde quidem si defuerit quandoque rotunda Par pondus longae ponatur dimidiumque ; 1430 Fomento longae prodest decoctio mire Matricum morbis humores extenuando 1405 Purgat ab omni B. — 1406 Potata uteros vel G5, xx, cfr. v. 13. — 1408 Pleureticosque B. — 1409 Quid libet x. — 1410 Mellis purgat replet- que liquore «, nn, 9-95 mellis purgatque repletque liquore 9, A, u, m, δδ, ee, CL, xx; mellis purgatque repleta liquore 85 melle purgatque. repletque. liquore Y, 9,7, *; melle purgat liquore repletque wa, BB, yy. — 1412 Ungis ὃ, Dentesque -««, BP. Purgas edd. plur.; purgat δι ἡ, x, π, xx. — 1413 Do- lorem 9, xx. — 1414 Potetur α, 9, x». — 1415 Haec «. — 1416 Convenit hausta À. — 1417 Duram sic xx. — 1418 Si sumpta 8; morbos cur. s. 8. S. eaducos 9; morbum sic sumpta solet curare caducum ὃ, ἡ. Omitt. hunc vers. xx. — 1420 Sic quoque fit «, B, y, à, u, δ, ec, CC, nn, 99. Para- clitus π. — 1421 Daemonum au, BP. Dicitur huius «. — 1422 Infantem 9. Credunt hoc μι; dicunt; 4, π, 00, ci, CCy om, 90, xx — 1424 Sarcis α. — 1425 Sinyult. herba sedari ἡ, ὃ. Sumpta sedare ae, BB, yy. Dicitur. ista 9. — 1427 Illas «c, 88, yy. — 1431 Matricis «. Hum. exculiendo x. Ὁ Macer Floridus. 87 Pingues, et purgat eadem si sumitur illas. Plinius hanc formare mares cum carne bovina Appositam vulvae postquam conceperit inquit. 1435 Trita necat pisces, admixta calce, rotunda, Hanc ideo quidam terrae dixere venenum. XLI. MARRUBIUM. Marrubium nostri, dixerunt Prassion Argi; Hanc herbam medici calidam siccamque secundo Tradunt esse gradu; decoctio totius herbae 1440 Seminis aut eius phthisicos mire iuvat hausta, Pectoris haec varios compescit potio morbos, Et melius prodest, illi si iungitur iris; Asthmaticos sic sumpta iuvat tussimque repellit. Accelerat partus eadem pellitque secundas; 1445 Si mel Marrubio iungatur, vulnera purgat, Hocque modo curat, quae rodunt ulcera carnem; Dicitur hoc bibitum lateris sedare dolorem. Omnibus his succus siccatus proderit eius; lllius succus cum vino melleve mixtus 1450 Prodest luminibus caligine debilitatis ; Sic iuvat ictericos iniectus naribus idem, Auriculaeque gravem dicunt curare dolorem, Hunc mixtum roseo si fundas intus olivo. Usum Marrubii dicunt non esse salubrem 1455 His, qui vesicae morbo renumque laborant. 1432 Eadem sublimiter illas &; etiam si sumitur illa 9; etiam si sumi- tur illos ἡ. — 1433 Formare matres κ᾿ — 1435 Ammisxta &. Calce rotun- dum 9; caule rotunda ». Cfr. Plin. hist. nat. XXV. 8. — 1437 Prasion ὃ, &8, CC, 00, 99%, xx; prassion @, B, y, N, *, M, 7, 00. Argi i. q. Graeci. Dixere«. Graeci. — 1438 Siccam calidamque À.. —. 1439 Dicunt 8, 9, 90, &&, C5, qm, 99. — 1440 Ptisicos, tisicos etc. plur. codd. et edd. — 1441 Et varios 9. — 1442 Illi prodest 8. — 1443 Asmaticos plur. codd. et edd. — 1444 Secundam y. — 1445 Vuln. curat à. — 1446 Vuln. carnem y; ulc. carnes α, ὃ. — 1447 Curare dol. y. — 1448 Omnib. his succus cum vino melleve iunctus. Prodest luminibus y. —. 1449 Melleque 9, CC, xx; melleque iunctus A, πὶ; melle vel unctus n; melleve mixto 8. — 1451 Invectus «. Hunc versum et duos sequentes omitt. y, m. — 1452 Sedare dol. x. — 1453 Roseum olivum i. 4. oleum rosatum. — 1454 Non dicunt f, 6, ze, 55, un, 99. 88 Macer Floridus. XLlil. IRIS. Iri dat florum nomen color ipse suorum: Coelestis similes sunt nempe coloribus Iris. lllyricam dicunt illam, quia plurima nasci Fertur in lllyria. "Vis eius sicca calensque - 1460 Dicitur atque gradum dant huie in utroque secundum. Maior vis huius est in radicibus herbae, Has desiccandas, per frusta rotunda secatas, Sic ut se partes non tangant insere filo, Inque loco sicco fac suspendantur in umbra, 1465 Vix aliter totum poteris servare per annum. Cum vino sedant tussim, praebentque soporem, Si latitans intus sanies praecordia laedit, Pellitur illarum cum vino pulvere sumpto; Cum mulsa bibitus choleram depellit iniquam, 1470 'l'ormina commixto bibitus sedabit aceto, Hocque modo sumptis dicunt prodesse venenis, Spleneticis et contractis et frigore laesis Cum vino bibitus pulvis medicabitur eius, Hocque modo sumptus tardantia menstrua purgat. 1475 Duricias stericas radicum coctio mollit, Si subtus tepida foveantur saepius illa; Haec cum clysterio si sit subiecta per anum, Non modicum sciasis dicunt prodesse dolori; 1456 Yri, Hyri codd. et edd. Nomen florum wu. In codice ó hoc caput de iride ita incipit: Yris purpureum florem gerit, yreos album, Gladiolus croceum, sed spatula fetida nullum, Yri dat florum etc. — 1457 Namque color 9; nempe coloribus ipsum ὦ. — 1458 Illiricam, Ylliricam plur. codd. et edd. — 1459 Illiria, Illirica etc. — 1461 Huius est in rad. eius plur. edd.; eius est im radic. huius «, 9; eius est in rad. herbae y; nostr. lect. hab. 8, ἡ, A, π, C5. — 1462 Des siccandas «c, B8; des utendas y, A, n. Ad desiccandas ὃ. Frustra roganda secandas u. — 1464 Inde loco ἡ. — 1465 Servare per xx; omn. al. edd. et codd. habent siccare. — 1466 Tus- sim sedant 9. — 1467 Laedat ἡ, 9; foedat G; sedat ««, BB, yy. — 1469 Depellet u. — 1470 Commixto y, δ, ἡ, À, 7, xx; commixtus Bp; cum mixto u, 9, x, u, 00, cc, CC, nn, 9O. — 1472 Spleni contractis et quovis frig. ὦ, 9, 00, cc, CC, qm, 99, xx; spleni et contractis et quovis frig. »; splenibus attractis et quovis friy. 9; spleneticis et contritis et frig. 9; spleneticis et contractis ex frig. ἡ; nostr. lect. cum aliquot codd. hab. «u, 88, yy. — 1473 Pulvis bibitus u. Hunc vers. cum sequente omitt. 8. — 1475 Duricias uteri CC, xx; cfr. v. 13. "Radicis cociio ἡ; radicum polio 7, À, x. — 1476 Suptus a. — 1477 Clisteri yy; clisterio al. edd. et codd. — 1478 Modicum ischia- dis 66, xx; cfr. v. 39. schiasi 00, cc, sy, 94; sciasi 0, », 15. sciasüm u. Macer Floridus. 89 De radicibus his mixto collyria melle 1480 Fiunt, quae vulvae pellunt subiecta secundas, Inque locis haec fixa cavis syringia curant. Commixtus melli desiccat vulnerà pulvis, Carneque nuda replet, si sit superadditus, ossa. Pulveris ellebori pars tertia iungitur albi 1485 lris radicum tenui cum pulvere duplo, Pulvis uterque simul commixto melle ligatur, Hoc superappositum purgat lentigine vultum, Et papulas eius istud cataplasma repellit. XLIV. ENUL A. Enula, quam Graecus Elnam vocat Eleniumque 1490 Dicitur a medicis, est forma cognita cunctis. Humida vis eius et fervida dicitur esse, Humor habere gradum primum, fervorque secundum Dicitur. lius decoctio menstrua purgat Si hibitur, movet urinam, depellit abortum, 1495 Dicitur haec eadem stipatum solvere ventrem. Radix trita fugat sciasim superaddita coxae; Ex eius foliis cum vini nectare coctis Mire nefreticis renes involvere prodest. Eius radicum pulvis cum melle voratus 1500 Tussim compescit, orthopnoicisque medetur; 1479 His de radicib. y, ». Colliria, colleria etc. plur. edd. et codd. — 1481 Inque loco x. Inque locis haec fixa clavis A; haec frixa cavis y; locis cunctis haec fixa siringia curat B. Siring., ciring. etc. — 1483 Ossi 9. — 1484 Hellebori plur. codd. et edd. Illi y, x, 00, se, nn, 99. — 1485 Yri radicis t. c. pondere ἡ. — 1486 Ligatus edd.; ligatur 7, ὃ, 09, A,n; ligetur x. Simul quae mixtio melle ligatur ἡ; simul cum mixto melle ligatus x. — 1487 Suprapositum «a; superpos. BB, yy. Curat n.. Caligine 9, «u, BB, yy, 00, cc, nn, 9%, v»; lentigine a, B, y, ἡ, ὃ, x, 4, u, π, G, LC, quod etiam cum Dioscoridis textu (I. 1.) congruit. — 1488 lllud «e, ὃ, n, 9. Resolvit 72,9%, 4, m. — 1489 Inula quam ze, G5, nn, 929. Quam vulgus ἡ, 9, 90, cc, y, 90. Elmum vocat. eleniumque 9; elnam voc. elleniumque 9; ele- nam vocat eleniwnque BB; elmam voc. eleniumque «, B, 7, 4, u, eu; elnam voc. eliniumque δδ, ce, nn, 9:9; helenon vocat helleniumque GC; helenon voc. helliniumque κα. — 1490 Haec forma «c, BB, yy. Cognita multis y. — 1496 Jwat sciasi ὃ, Ischiada ac radix sanat trita addita coxae CC; cfr. v. 39. — 1497 Vino au, BB, yy. Vino nectere cunctis ὃ. — 1498 Neufreticis, neufra- ticis etc., i. q. nephriticis. Prodest involvere renes xx. — 1499 Radicis «, P, 7, ἢ; κα. Hunc et sequentem versum omitt. A. — 1500 Ortonoicisque var. codd.; emoptoicisque ἡ, 9; haemoptoicisque xx. 90 Macer Floridus. Cum succo rufae succus si sumitur eius, Affirmant ruptis quod prosit potio talis. XLV. YSOPUM. Est Ysopum siccum calidum quoque, tertius illi Est in utroque gradus. Eius decoctio facta 1505 Sic ut cocta simul sint mel, ficus quoque sicca, Prodest non modicum patientibus hausta catarrhum, Subvenit et voci raucae versata palato, Et prodest cunctis pulmonum sumpta querelis; Lumbricos ventris eadem potata repellit. 1510 In pectus capitis si destillatio fiat, Quod persaepe solet tussim phthisimque creare, Prodest haec eadem decoctio sumpta frequenter; Omnibus his prodest pulvis cum melle iugatus. Contrito viridi si iungitur oxymel illi, 1515 Sicque datur bibitum, stipatum molliet alvum, Cum vento nocuo viscosum flegma repellens; Cardama si iungas his, solves fortius alvum. Potio si viridis vel sicci saepe bibatur, Vultibus eximium fertur praestare colorem; 1520 Cum nitro et ficu sicca si conteris ipsum, —— 1501 Si succ. «c, DB, yy, wx. Succus si iungitur ἡ. Huius ou, PP, yy. — 1502 Sumtio talis x. Post hunc versum addit A: Cum butiro modicoque oleo decocta tumorem Matricis subiecta tepens fugat illa colique, Et cunctis intus morbis sic subdita prodest, Hac etiem testes poteris curare. tumentes, Cum foliis lauri bene tritam si superaddas. Editio CG addit post v. 1502: Hac etiam poteris testes curare tumentes. Cfr. Regim. Salern. v. 211, 212. — 1503 Hyssopum est siccum C5. — 1504 Decoctio sumpta ἡ, 9. — 1505 Simul sit ἢ, yy, G. — 1506 Modice 9, κα; prodest immodicum ἡ, ὃ. Tus- sim patientibus hausta y, A, π, yy. — 1507 Hunc versum ‚post 1508 habet y, Δ. — 1508 Pulmonis xx. — 1510 Impetus et capitis nn, 90; et pectus 00, ec. Distillatio plur. codd. et edd. — 1511 Quae 9, x, δ, ce, GG, nn, 99, xx. Tussinque ptisimque au, BB, yy. — 1512 Decoctio facta ὃ, — 1513 Melle ligatus wu. — 1514 Cum trito au, BB, yy. Viridis si iungatur α. Ille ὃ, — 1515 Stipatam ὃ, A, x. — 1516 Vitiosum flecma ὃ, Repelles u. In edd. Atroc. et Pictor. ordo versuum mutatus est, ita ut 1518, 1519, 1516, 1517 hoc modo se excipiant. — 1517 Carthama «5. cartami β; cordume 775 cardnia δ, ze. Diosc. (11. 27) habet zuod«uov, nasturtii, in aliis edd. καρδαμώμον. cardamomi. Junges z. Solis ἡ; solvere à, xx. — 1518 Sic- cae δ; vel sua saepe ἡ; vel si cui saepe xx. — 1519 Cfr. Regim. Salern. v. 206. — 1520 Vitro siccaque ficu ἡ; mitro et sicca ficu 9. Siccam s. c. ipsam à. Coxeris au, Bg, yy. Macer Floridus. 91 Et superapponis spleni cataplasma tumenti Hydropicisve, solet siccando repellere morbum; Cum vino bibitum praecordia tensa relaxat, Et quicunque nocet tumor interiora recedet. 1525 In quo decoquitur si dens foveatur aceto, Fertur ab immodico cito saepe dolore levari. Accensi fumo sonitus compescitur auris. Elixum appositum livores limpidat omnes, Sic iuvat ietericos iniectum naribus idem. 1530 Auriculae dicunt gravem curare dolorem, Hoc mixtum roseo si fundis intus olivo. XLVI. ASARUM. Est Asarum graece dictum, Vulgago latine. Haec calidae et siccae virtutis dicitur esse, Tertius est illi gradus, ut dicunt, in utroque. 1535 Provocat urinam, potataque menstrua purgat, Hocque modo iecoris medicatur sumpta dolori, Hydropicosque iuvat, sciasim fugat hausta frequenter, Et vulvae morbis decoctio subvenit eius. Dicitur ictericum potata repellere morbum, 1540 Elleborique modo vomitu praecordia purgat, Sed non est huius purgatio tam violenta, Nec metuenda quidem, si fiat taliter illa: 1521 Superponas nn, 99; superapponas rel. edd., superapponis y, v, O4 x, À, u, π. — 1522 Ydropicisque ἡ, 9. Pellere x. — 1523 Laxa resol- vit A. — 1524 Recedit y, À, x, 00, sc, CC, nn, 90, x»; repellit d. — 1527 Accensae B, y, 4, À, p, x, yy, 90, ec. — 1528 Humores limp. δ, ze, CC, nn, 9:9. Livores i. e. maculae cutis G. — 1529 Iniectus B, y, 4, =. Hunc versum cum duobus sequentibus omitt. «, δ, ἡ, μ; alia manu adscriptos ha- bet 9. — 1530 Auriculaeque gravem B, y, 7, CS; auriculae dic. grandem xx. Hunc versum et sequentem omitt. x, A. — 1531 Si fundas y,z, SS. In fine huius capitis et quidem post versum 1528 habet 9: Pectoris humores ysopi decoctio mundat Nosque fides mundat, mundaque corda facit. — 1532 Graece vulgago dicta 00, ze, CC, nn, 99; dictum graece x. Nomen Vulgago huic plantae impositum iam occurrit in Fulberti Carnotensis (t 1029) epist. 46: „Vulgaginem etiam petitam vobis mittimus, quamvis aetatem vestram tali iam vomitu fatigari non suademus etc.‘ — 1535 Potata ««, PP; potatum yy. — 1537 Hydropicos iuvat ischiadem C5; cfr. v. 39. — 1538 Hunc vers. omitt. α. — 1540 Praecord. mundat ὃ, ἡ,.}λ. — 1541 Eius purg. B, 7, N, ^. — 1542 Taliter ista 9. Gueroaldus ad hunc locum affert duos versiculos, qui conditiones in exhibendis purgationibus observandas complectuntur: „Ars, aetas, regio, virtus, complexio, forma, Mors et symptoma, reple- tio, tempus et aér**. 99 Macer Floridus. Aetatem et vires eius circumspice primum, Quem purgare voles, et tempus quale sit anni, 1545 Et si sit regio fervens vel frigida valde, Aut si temperiem mediam tenet inter utrumque; Nam senibus puerisque parum donare licebit, Aetatis mediae plus his iuvenesque requirunt, Pinguibus et validis plus dandum quam macilentis 1550 Debilibusque viris, magis in gelida regione Dandum quam calida, duris quocunque labore Plus illis tribues, quos reddunt otia molles. Haec circumspiciens et caetera talia tractans Non solum tutus dabis hanc, sed quaslibet herbas 1555 Quae purgant vomitu stomachum, ventremve resolvunt. Sed quia de cunctis dixi communiter herbis, Quo sit danda modo proprie Vulgago docebo: De folis eius triginta recentia tollens, Adde meri tantum quo possint cuncta recondi, 1560 'Tota nocte mero facias macerentur in illo, Mane terens vino, quo sunt macerata, resolve; Tune olus excoctum cum pingui carne recenti Porcina prius aegroto da sufficienter, Et sumat vini quantum vult fortis et albi, 1565 Sic Asari succum colatum trade bibendum. Fortibus et magnis est hic numerus foliorum Sufficiens, reliquis (ut diximus) est minuendus, Iuxta quod vires, aetas et tempora poscunt. 1543 Primo ὃ. — 1544 Velis et 8, 9. "Temp. quodlibet 9. — 1546 Utramque 00, ze, CC, nn, 94, x». — 1549 Validis dandum est plus quam y. — 1550 Debilibusque parum magis B. — 1952 Plus tribuas minus his quos n; plus dabis hisque minus quos y, 9, C5, xx. Illis scriptum esse videtur pro quam illis, nisi forsan ita legendum est, contra codicum auctoritatem. — 1553 Talia caetera x. — 1554 Dabis sed u; dabis has sed x. — 1555 Ventremque «, à, 9, x, A, xt, #2; ventrenwe u, G, BB, yy, GG; quae purg. stomachum vomitu ventremque y, ἡ; quae purg. vomitu ventrem stomachumwve 00, cc, nn, 9-9. — 1556 Communiter istis u. — 1058 Fol. huius B, y, *. — 1559 Merum quantum sit opus quo cuncta recundi 7. — 1560 Facies 9, x, À. — 1561 Teres x, 77,99, xx. Quo sint ἡ, x. Hunc versum omitt. 4. — 1564 Quantum vini GC; vult quantum ὃ, x, 06, «c. — 1565 Collatum ἡ, 7. — 1566 Hic est A, xx. — 1567 Subüciens nn, 9-9. — 1568 Aestas nn, 9. Vires eius et caetera w; vires et aetas tempora ἡ; vires, aetas οἱ tempora 9%, x, λ, 15; et caetera rel. codd. et edd., sed confer v. 1821, ubi eadem fere recurrunt. Macer Floridus. 95 ΧΙ. MENTHA Vim calidam siccamque gradu fert Mentha secundo. 1570 lllius potu vis digestiva iuvatur, Confortat stomachum, vomitum quoque detinet hausta, Lumbricosque modo depellere fertur eodem. Diversis morbis occurrit testiculorum, Si foveantur aqua, qua Menthae cocta sit herba; 1575 Concretum solvit lac mammis addita trita, Instillata fugat auris cum melle dolorem, Asperitas linguae fugit illa saepe fricatae, Haustaque cum sapa partum solet accelerare, Trita canis morsum superaddita cum sale curat. 1580 Haec haemoptoicis mixto succurrit aceto; Matrici succus si subditur illius, ante Quam fiat coitus, mulier non concipit inde. Caseolos succus putrescere non sinit eius Admixtus vel si viridis superadditur herba. XLVII. CYPERUS. 1585 Vim Cypero medici calidam siccamque secundo Dicunt esse gradu. Potu depellitur eius Calculus, urinae purgat laxatque meatus. Dicit Apollodorus, quod pellere possit abortum, Si mulier foveatur aqua, qua coxerit illum; 1590 Asserit hic idem consumere posse lienem Illius fumus, si saepius ore trahatur; Si se sanus homo fumo subfumiget illo, . 1569 Menta plur. codd. et edd. — 1570 Degestiva x. — 1573 Succur- ril 9; occurrere y. — 1575 Mammis lac solv. «. Lac solvit mammis si sit superaddita trita 9, u. — 1577 Fricata y, 00, ee, CC, nn, 99. — 1578 Cum cepa (in margine notatur: al. sapa et melius) 9. Sapa i. e. vinum coctum usque ad consumtionem duarum partium G.; apud scriptores Ro- manos antiquos sapa est mustum coctione ad dimidiam vel tertiam partem inspissatum. — 1579 Morsus B. — 1580 Haemophthisicis δ, «c; emoptoicis etc. var. codd. et edd. — 1583 Sinit inde ὃ. — 1584 Viridis vel si x. — 1585 Ciperus semper pro cyp. plur. codd.; cirpus n. Calidam cipero medici À. — 1586 Depell. huius «, 8, u. — 1587 Urinam 9. — 1588 Apolodorus 9, u; Apolloridus x; Apolloderus x. — 1589 Coxerit ipsum 9, u, 15 co- meris ipsum a; coxeris illum 8. — 1590 Hic inde ««, BB, yy. Consumi «, 9, u, wa, BB, yy, x». — 1591 Fumo «, x, A, u, CC, «xx. — 1592 Suffumi- gel, suffumigat, subfumigat var. codd. et edd. Isto β, ἡ. 94 Macer Floridus. Dicit eum fieri firmum magis et. leviorem. Subvenit alarum vitiis admixtus olivo 1595 Succus, sic vitium fugat intertriginis unctum, Humores nimios desiccat saepius haustum. Illius solus pulvis cum melle iugatus Ulcera mirifice vel vulnera putrida purgat, Praecipue pulvis hic ulceribus valet oris. 1600 Si bibitur stomachum confortat debilitatum, Hydropicis multum succurrit saepius haustum, Atque per urinas humores purgat aquosos. Contrito validum Cypero si iungis acetum Ulcera, quae serpunt, cohibes medicamine tali. XLIX. PAEONIA. 1605 Paeoniam medici calidam siccamque fatentur, Hancque tenere gradum dicunt in utroque secundum. Splen, iecur et renes cum mulsa sumpta iuvabit, Si iungatur ei violenter amygdala trita, Menstrua sic purgat et fluxum detinet alvi. 1610 lllius in vino decoctio saepius hausta | 80} Vesicae duros sedat sie sumpta dolores, Et scotosim sie illa iuvat stomachique dolorem, Nefreticos eadem multum iuvat, ictericosque. Calculus infantum potu depellitur eius; 1615 Pressuras, inferre solent quas somnia nocte, Paeoniae semen, bibitur si saepius, arcet. 1593 Plin. XXI. 18. — 1594 Illarum BB, nn, 9-9. — 1595 In pruriginis ἡ. — 1596 Nimios purgat siccat saepius au; purgat sicca BB; purgat sic G, i. e. cum oleo; depellit saepius δ, ee, CC, nn, 99. Haustus p, y, n, edd. Atroc. Cornar. Pictor. , xx. — 1597 Istius 77, 99. Mellive iugatus «, 9, (30, ec, LC, πη, 99, xx. — 1598 Viscera mirif. 7. Et vulnera f. "(599 Hunc versum omitt. «o, 88, yy, G; post 1600 habet ἡ. — 1601 TYeterieta mult. ὃ. Hydropicis prodest multum bene saepius À. — "1602 Urinam p. — 1603 Contr. calidum zx. — 1605 Peonia, peionia etc. Siccam calidamque » — 1606 Atque tenere y. — 1607 Iecor B. — 1608 Iungantur wa, BB, 7 Amigdala plur. codd. et edd. — 1610 Huius cum vino 9. — 1611 Poor f u, CC, xx. Sic sedat à; siccat sic «o, BB, yy. — 1612 Scotosin u; sclero- sim 66; sclerosin xx. "Sie sumpta iuvat ὃ. — 1613 Neufreticos , nephreticos etc. In edd. Atroc. Cornar. et Pictorii versus 1614 ante 1613 ponitur. — 1614 Depell. huius «, A; depell. isto B, y ; deducitur eius ὃ. — 1615 Solent insomnia nn, 9-2. Sermo est de ephialte s. incubo. Macer Floridus. 95 Illius radix pueris suspensa caducis Non modicum prodest, Galienus ut asserit auctor; Quendam se puerum narrat vidisse caducum, 1620 Aetas cuius erat annorum circiter octo, Paeoniae puer hic radicem ferre solebat Appensam collo;. quadam vice. decidit illa, Moxque puer cecidit, solito. qua more ligata Protinus evasit; Galienus vero probare 1625 Rem plene cupiens radicem denuo dempsit De collo pueri, cecidit, viguitque resumpta; Cognita vis herbae fuit huius sic manifeste. Ipse Dioscorides cunctis ait esse caducis Aptam, si bibitur vel si suspenditur illa. 1630 Seminis illius ter quinque rubentia grana Cum vino fluxum matricis sumpta. coércent; Nigra solent varios matricum pellere morbos, Si totidem dantur cum vino nocte bibenda. Huius sunt geminae species, mas dicitur una, 1635 Altera, quae minor est, species est femina dicta: Radix maioris est palmis longa duabus Grossaque ceu digitus; radix divisa minoris Dicitur in plures radices, haec bene purgat Post partum potata steras vino sociata, 1640 In cunctis reliquis similis vis dicitur illis. 1617 Pueris radiv 9. — 1618 Velut asserit ipse Galenus δ, ee, CC, nn, 99. Galen. de simplic. facult. lib. VI, cap. 3, sect. 10, περὲ YAvzvol- dns, ed. Kühn, tom. 11. pag. 859. — 1622 Quadam die decidit «; vice concidit nn, 99; vice: detulit illam. y. — 1623 Puer recidit nn, 99. --- 1624 Galienus nempe: prob. 9; rem vero probare. Galenus ‚dd, ze, CC, nm, 99, 4x. — 11625 Hanc plene eaed. edd.; tunc plene ὃ; rem cupiens plene 7,*,7. Denuo prensit x; pressit «. — 1626 Morboque resumpta x; surgit- que resumpta B. — 1627 Eius sic B; huius tam «, A, uw, x. — 1629 Illam 7 ; superadditur illa ὃ. — 1630 Virentia grana ἡ, ὃ. — 1632 Ma- tricis B, y. — 1033 Nocte bibendum ἡ; dantur. si vino nocte bibantur 9. — 1636 Palmis est y. Duobus plur. codd. et edd. — 1637 Grossan, 9; cras- saque «, LG. Seu digitus y, 9; ser digitis ae, BB, yy, &. — 1639 Potata uteros CC, xx; cfr. v. 13. — 1640 Similis sed 85. simulari dicitur illi y, sed cor- rigitur: similis vis. Dicitur illi x; dic. esse 9. 96 Macer Floridus. L. BARROCUS. Herbam, quam Graeci dixerunt Mellisophyllon, Barrocum nostri dicunt vulgariter; illa Prae cunctis apibus gratissima dicitur herbis. Nec gaudere magis ullius flore videntur; 1645 Contritis foliis apium si vasa perungas, Non fugient, meliusque facis, si lac sibi iungas, Unguine cultores retinent examina tali; Auxilium praesens apium fert ictibus illa, Ictus detrita tegitur si protinus herba, 1650 Hocque modo, quos vespa nocet vel aranea, curat. Trita solet veteres compescere cum sale strumas, Hocque modo vitiis dicunt succurrere sedis, Femina purgatur decocto cum sale succo, Tali discutitur inflatio noxia potu; 1655 Eius si viridis decoctio saepe bibatur, Antiquos dysentericos iuvat et ciliacos, Asthmaticis eadem prodest orthopnoicisque, Ulcera depurgat, morbos levat articulorum. Herba canis morsus superaddita cum sale curat 1660 Eius fomento; decoctio menstrua purgat, Ore retenta solet dentis sedare dolorem, Lumina purgari caligine Plinius inquit, Eius si succo fuerint cum melle peruncta. 1641 Melissophillam «; melisophylos B; mellisophillos x5 mellisophillon A; melisophilos u, Bg; melisophillos 1; mellisophilos ««, yy; melisophyllon 00, cc, 77, 9, xx; melisophilon Cà. — 1642 Barocum «, y, 95; barocam. f; boracuin 9, ἡ; barrachum x; baratum u; parte 7; boragum 00, ce, C6; boragam nn, xx; borragam 9:9. Illam α, B, y, δ, ἡ, #, edd. Atroc. "Cornar. Pictor. et xx. — 1643 Gravissima aa, Bg. Herba y, x. — 1644 Illius B, $9. — 1645 Contritae α, 0, A, u, 00, se; contusis ». Floris y, 00, ze; flo- ris foliis ὃ; floribus B; foliis et y. — 1646 Fugiunt «, B. Facit aa, BB, yy. — 1649 δὲ saepius À. — 1650 Arania 9. — 1652 Succurr. foedis c, ὃ, 00, ce, CC, nn, 99, xx. — 1653 Fem. curatur y, 9. Decoctae «, y, U, 2. — 1656 Dissent. var. codd. et edd. Et quiliacos à, ww, π; ciliacus morbus 1. 4. coeliacus. Atque dysentericis prodest haec coeliacisque CC, ita scilicet mu- tante Cornario, ne contra metrum peccetur. — 1657 Asmat. plur. codd. et edd. Ortonoic. it.; emoptoicisque 9. — 1658 Iuvat articul. 9, à. —. 1659 Morsum 9, x. — 1661 Oreque trita «; oreque tenta 4. Dolorem «c, BB, yy. — 1662 Plin. XXI. 20. Macer Floridus. 97 LI. SENECION. Erigeron Graeci, nos Senecion vocitamus, 1665 Quod canis similis videatur flore capillis; Nascitur in muris et in hortis et tegulatis. lllius herbae vis frigida dicitur esse, In medicinali radix non ponitur usu. Flores cum folis tundens infundito vini 1670 Permodicum dulcis, et sic tepefacta tumori Haec simul apponas ani vel testiculorum; Addito thus istis, nervos et vulnera quaevis Curabis facile posito cataplasmate tali. Haec eadem triti facient eius capitelli. 1675 Potari prohibent, quia suffocare bibentem Quidam confirmant, at contra Plinius auctor Ictericis quosdam potum donasse salubrem Cum vino dicit, talique modo medicari Morbis vesicae, plures ait ille probasse, 1680 Et cordis vitiis illam iecorisque dedisse, Torminibus quoque cum passo, iuvisseque potu Hoc varios morbos, praecordia quos patiuntur; Et viridis facit hoc si tincta voretur aceto, Trita solet duras haec cum sale spargere strumas; 1685 Hanc circumscriptam si quis fodiat sine ferro 1664 Erigeton y, corrigitur Irigeon; erigenon ὃ; erigonum ἢ; origeron λ,π,αα, BB, yy; Senetion, senation , senition, senitiun, etc. Erigeron Grae- cis nobis Senecio dictus GG, origeron Gr. nob. sen. dict. xx. — 14665 Dioscor. IV. 95: διὰ τὸ ἔαρος τὰ &rOw τριχοειδῶς πολιοῦσϑαι. — Videtur OM NAME 1666 In oris et stabulatis 85. ortis et stabulatis y; ortis et tabulatis 9,9; horlis et tabulatis x, 0à, ze, GG, καὶ hortis et in tabulatis 77, 99; nascitur in orlis in muris et in tabulatis 2; in muris et in ortis et tegulatis ac, Bf, yy. Diosc. l. c. habet imi ϑριγκοῖς xoi περὲ τὰς πόλεις; Plin. XXV. 13: nascitur et in tegulis et in muris**; etiam Gueroaldus loquitur de tegulis. — 1666 Illius valde vis herbae 9; herbae praedictae vis ἡ; [rigida vis her- bae praedictae ἡ. — 1669 Tundes u. Vino x. — 1670 Dulcis sic n. — 1073 Facile imposito CC, xx. — 1674 Vel eadem «e. Trita f. e. capitella yn N, *; faciunt eiusque capilli ὃ. Faciunt B, 9, x, x. — 1676 Quidam affirmant €, B, 1, *. — 1677 Ict. huius au, PP, yy; quondam β, 90, e, nm, 998; quodam ὃ; quisdam À; quosdam e, y, ἡ, 9, x, u, π, tC. Potu 0; potam a. Saluti 1; salutem ««, BB, yy, G. — 1678 Dixit y. — 1679 Pluries G et nonnulli codd.; pluribus B. lle prodesse x. — 1680 At cordis y. Ficiis plur. codd. et edd. — 1681 Iuwvasseque potu πὶ; minuisseque potu y; mulsae quoque potu 9; potuque iuvasse we, BB, yy. — 1682 Haec «, 0, y. — 1683 Aut virid. y. Si sumpta y; si intineta u. — 1684 Hoc x. — 1685 Hunc versum cum quatuor sequentibus omitt. c. 7 98 Macer Floridus. Et tangat dentem vicibus tribus inde dolentem, Unaquaque spuens vice, postque reponat eodem, Quo fuit orta, loco, sic rursum vivat ut herba, Plinius ut dicit, non amplius ille dolebit. LI. CHELIDONIA. 1690 Esse Chelidoniae species geminae referuntur A medicis: species est maior prima vocata, Altera vero minor; oculis medicatur utraque, Coecatis pullis hac lumina mater hirundo, Plinius ut scribit, quamvis sint eruta, reddit; 1695 Hanc nasci dicit avibus venientibus illis Et desiccari, solito dum more recedunt, Indeque nomen habet Chelidonia, namque chelidon Dicitur haec volucris Graecorum more vocari. Florentis succus cum melle coquatur in aere 1700 Igne levi, spumam donec proiecerit omnem Et quasi crassitiem mellis decoctio sumat; Utilius nullum dicunt oculis medicamen, Quos caligo nocet, si sint hoc saepe peruncti. Conteritur iuncto sibi radix eius anetho 1705 Et sic ictericis cum vino sumitur albo; Dentis, ut affirmant, prohibet contrita dolorem. De folis eius contusis si cataplasma Cum vino fiat, maculas abstergere dicunt. 1686 Tangit ἡ. Dentes v. tr. inde dolentes ὃ, — 1687 Keponet ἡ, 9; reponens δὸ, se, CG. — 1688 Rursus B; sursum «u, BB, yy. Ut vivat δ; vivet ut 09, cc, nn, 9-9. — 1689 Dicit iam non dens ille 9, u, x; dic. iam n. d. inde A; dic. n. ampl. inde B. — 1690 Celidoniae plur. codd. et edd. Gemi- nae spec. @, A, π. — 1691 Maior species est 8, x, A. — 1692 Oculis herba utraque prodest xx; medicantur utraeque x. — 1693 Hunc et sequentem versum habet Regim. Salern. v. 218, 219. Caecatis, cecatis; yrundo. — 1694 Scripsit B, 9, 09, ze, GG, nn, 90. — 1695 Dicunt B, 9, π, δ, ee, CC, qq, 99, x«. — 1697 Celidon B, à, ἡ, 9, x, u, x. — 1698 Vocata «. — 1700 Leni 0?, 9. Proieceris nn, 99; deiecerit A. — 1704 Donec grossitiem 9. Crassit. mollis 4. Sumit 0. — 1703 Queis xx. Sint persaepe peruncti x. — 1704 Eius aceto B, à, ὃ, nn, 99; oiv ἀνίσῳ Diosc. lI. 211, ita ut vel hic, vel Macer corrigendus sit. — 1705 Et sic ab ἡ; sic et ab x. — 1706 Dentibus illatum «u, PP, yy, G; illarun μι; nostram lectionem habent rel. edd. et B, y, δ, x, 9, x, A, v. Cohibet y. Dolores ὃ. — 1707 Contunsis γὶ comcussis μι. Macer Floridus. 99 LI. CENTAUREA. Sunt Centaureae species, maiorque minorque, 1710 Ut suprascriptis dixi de pluribus herbis, Sed quia perpaucis species est cognita maior, Hanc praetermittens vires narrabo minoris, Quam notam cunctis credo vulgaribus ipsis. Desiccativae virtutis dicitur esse, 1715 Non modicum plagas conglutinat inde recentes, Inque cicatricem veteres superaddita ducit; llli, qui sciasim patitur, decoctio mire Prodest, illius si sit subiecta per anum, Sanguine detracto sedat mox illa dolorem, 1720 Fomento nervis eadem medicabitur aegris. Illius succus deducit menstrua sumptus, Pellit abortivum; medicamina cuncta maligna Cum vino sumptum dieunt purgare per alvum; Melle sibi iuncto caligine lumina purgat. 1725 lllius exprimitur autumni tempore succus, Quem desiccatum ferventi sole reponunt, Ad rerum curam, quas diximus ante, salubrem. LIV. COLUBRINA. Herba, Dragonteam Graecorum quam vocat usus, Haec eadem vulgi lingua Colubrina vocatur, 1730 Quod colubro similis maculoso cortice surgit, Ex quibus antiquis expertum credimus esse, 1709 Sunt duae cent. & — 1710 Supradictis y, ὃ, À, π, 00, ec, nn, 94. Dixit 88. — 1712 Maioris «v. Narrando minoris u. — 1713 Cunctis not. cr. vulg. ipsa ««, BB, yy. Vulgarib. esse 4. — 1714 Creditur esse nn, 99. — 1715 Congl. ipsa «; illa 9. — 1716 Cicatrices ««, BB, 77, **; cicatri- cem rel. edd. et «, 7, ἡ, x. Veterem «, x. Atque cicatrices veteres 9. Su- peraddita dicunt 0. — 1717 Ischiada at si quis CC; cfr. v. 39. — 1718 Sub- ducta y. — 1719 Mox sedat y. — 1720 Fomentis eadem multum ὃ. — 1722 Pellit abortum med. cuncta malignus 8. — 1723 Per anum 9. — 1726 De- Siccandum ὃ. — 17237 Ad tales curas nn, 99; ad renum curam ἡ, 9, dd, ee, CL, xx; ad rerum. curas Δ. Quas dicimus ante ««, BB, 77; quam dixi- mus ante δ, ee, xx; quam dirimus esse x; quas diximus esse ?*, 9. — 1728 inscriptioni additur in β Serpentina , in w id est herba bixaria. Her- bam nonnulli codd. et edd. Drayontheam 77; drayunteam «, y; draconteiam dd, ze, 66; dracontiam nn, 99; draconteam ἡ, 1, ww; dracontea f, δ, xx. — 1729 Lingua vulgi 9, A. Coluberna ἡ. — 1730 Cortice surgat ἡ, 9, x, 90, δὲ, L5, #25 corpore surgat. ἡη, 99. — 1731 Exrpertum hoc antiquis 8. Com- pertum credimus «, ὃ, u. JU- 100 Macer Floridus. Quod queat a simili colubrina venena fugare. Quisquis se trita radice perunxerit eius, 'Tutus ab incursu serpentum dicitur esse; 1735 Morsibus illarum cum vino sumpta medetur. Si iungas oleum cum succo seminis eius Auribus infundens poteris sedare dolorem; Hoc succo lanam madidam si naribus addas, Compesces morbum, qui polypus est vocitatus; 1740 Sic etiam cancris magnum solet esse iuvamen. Succo radicis eius caligo fugatur Et varii morbi, quos lumina perpetiuntur, Ex ipso puro si sint lita melleve mixto; Et prodest oculis radix si manditur assa; 1745 Cum pusca granis ter denis seminis haustis Lumina munda ferunt pulsa caligine reddi. Si marcescentis illius floris odorem Nare trahat praegnans, deponere fertur abortum, Vel si sit radix matrici subdita trita. 1750 Pulvis radicis eius cum melle iugatus Tussim compescit sumptus, sedatque catarrhum Et confert haemoptoicis; hoc saepe iuvamen Pectoris humores exhaurit non redituros; Omnibus his prodest radix si sumitur assa, 1755 Istud idem faciet eius decoctio sumpta. Eius cum vino radix venerem movet hausta. Provocat urinas, fagedaenica vulnera purgat, Si sit ei tritae cum melle bryonia iuncta; Vulneris haec mundat sordes, syringia curat, 1732 Coluberna ἡ. — 1733 Si quis se ὃ, Perunxeris CC. — 1734 Ab occursu y; ingressu -9. — 1735 Illorum B, y, ἡ, 9, x, A, qug, 99, xx. — 1736 Sem. huius B. — 1739 Compescet B, w. Polipus var. codd. et edd. — 1740 Hic succus cancris «, A, w; hic cancris succus a. Levamen à. — 1741 Et succo 8. — 1743 Mixta x, À. — 1745 Posca xx. Tridenis x. Hausta 00, se, nn, 90. — 1746 Munda queunt ὃ. Diosc. II. 196 habet: ποϑέντες δὲ ὅσον X κόκκον μετὰ OSvxgévov ἐξαμβλώσκουοι, abortum inferunt. — 1748 Trahit u. Depellere fertur 9. — 1752 Et profert emopt. «. Haemophthisi- cis dd, «c. — 1755 Facit illius y, y, x. — 1757 Urinam δ, xx. Flegedeni- ca, flagedenica , fagedonica , fagetidica etc.; comedentia vulnera A; ferventia vulnera δ, ze. Curat a, à, 7; sanat dd, ec, CC, «y. — 1758 Brionia, brio- nica, brionea, bionica. Macer Floridus. 101 1760 Sola sibi iuncto maculas depellit aceto. Esse pedum vitium dicunt, cui pernio nomen Est a pernicie membri patientis id ipsum, Plebs dicit mulam, solet hoc de frigore nasci, Amne Dragonteae radices decoque tali, 1765 Pernio deletur, si saepius amne fovetur. .LV. GAISDO. Isatis a Graecis est vulgo Gaisdo vocata, Non modicum quaestum praebens tinctoribus herba. De folis e:us tritis factum cataplasma, Vulnera (magna licet) conglutinat atque cruorem. 1770 lorum sistit, reprimit quoscunque tumores, Si cum melle teris hanc, sordida vulnera purgat; Emundat maculas et sacro subvenit igni, Ovi si iungens albumen eam superaddas. LV. ELLEBORUS ALBUS. Elleborum geminas species testantur habere, 1775 Album, quod sursum purgat, nigrumque deorsum; Vim siccam calidamque tenent et tertius illis Est in utroque gradus, nigro violentius album Dicitur, unde prius dicam de viribus eius. Suppositum quocunque modo depellit abortum, 1780 Naribus attractus sternutamenta movebit Illius pulvis capitis pellentia morbos; Miscetur confecturis, quae lumina purgant, 1761 Pernia B. — 1762 A perna vox pernio deducitur. Ad ipsum fg. — 1763 Mulem B8; mullam u; molam 5; dicit plebs illam solet haec 4. Mulam sol. haec a y, haec de au, B8, yy, xx». Hunc versum omitt. «. — 1765 Fricetur w; lavetur aa, B8, yy. — 1766 Satis «; siatis δ᾽ uatis x, BB; usatis ae, yy; isaris A; ischas 0Ó, ee, nn, 99; gatis ». Vulgo quae gaisdo vocatur x; est vulgo gaisdon vocata 9; gaisda vocata y, 60, «s, GO; gaisdo vocata 7, xx; gaysta vocatus ἡ; caisdo vocatur À; caisdo vocatus μι. De huius nominis etymo vide proleg. ad Macr. pag. 11. — 1767 Praebet y. — 1768 Fiet catapl. au, BP, yy. — 1770 Istorum B, y. Reprimes 9. Quoque tunsa tumores yy. — 1771 Teras G5; tritis x. Iunctum melle teris 8. — 1772 Et mundat y, u; emendat ὃ, 9, ». — 1773 Iunges ἡ; iungas 9. Ei x; eas a. — 1774 Helleborum plur. edd. Spec. gem. ὃ. "Testatur 8, 00, ze, GC, nn, 9). — 1775 Qui B; quae ὃ. — 1776 Tenet 90, ze, nn, 99. Illi x. — 1778 Inde prius ἡ, 9; inde primis z. Viribus albi 9. — 1780 Adtractus A; adiunctus u. — 1781 Repellere morbos f. 109 Macer Floridus. Et multum prodesse ferunt vitiis oculorum. Pultibus admixtus mures pulvis necat eius, (785 Et cum lacte datus est muscis perniciosus. Dicunt per vomitum varios educere sumptum Humores, veteresque ferunt sie pellere morbos, Purgatur tali vomitu vertigo vetusta, Insanis, melancholicis valet atque caducis, 1790 Saepeque curatur sumpto lymphaticus isto. Hydropicis in principio mire medieatur, Emundat lepram, tetanum fugat atque podagram, Confirmat tremulos, redeuntia tormina curat, Diversis vitiis stomachi sciasique medetur 1795 Et tussi veteri, febribus super omnia prodest Quartanis, annis iam pluribus inveteratis. Ingenti cura sumpturum Plinius ipsum Admonet, ut septem se praeparet ante diebus, Humectisque cibis corpus bene temperet omne, 1800 Nec sero coenet, qui debet sumere mane, Et quando sumet, iubet explorare serenam Et calidam claramque diem, ventisque carentem; Observare quidem curam si spreverit istam, Passurum nimios affirmat eum cruciatus, 1805 Elleborumque iubet in pultibus antea coctum Aut in lente dari, sic dicit non nociturum; Hocque dari prohibet senibus puerisque tenellis, Mollibus et timidis, animique viris muliebris, Et macris nimium: dicit non accipiendum ; 1810 In succo ptisanae vel mulsa paneve coctum 1784 Pulvis mures ἡ, 9. — 1785 Muscis est A, CC, xv. — 1786 Dedu- cere ὃ. — 1787 Veteres re(erunt δ; vet. fertur a. Depellere yy. — 1788 Purgari 0... E tali yy. — 1789 Insanisque GG, κα, metri causa. — 1790 Du- ratur u. | Lunaticus isto 9. — 1791 Hydropicos ἃ. — 179? Et mundat 9; emendat x. Thenatum ὦ; tesamun P. — 1794 Sciasimque y, p; ischiadique C5; cfr. v. 39. — 1795 Febribusque per δ, «c, nn, 99. — 1797. Cura. qui sumit 9. Istum «c, BP, 77; islud xv. — 1798 Ammonet B, μ. — 1801 Quandoque ὃ, ἡ. Serenum π. — 1802 Cal. siccamgue diem 2. — 1803 Obs. iubel curam ἃ, 00, ze, CC, om, 99. Spreverit illam 9; | sumpserit istam 4, π. — 1804 Cruciatos ὃ. — 1805 Elleborum iubet x. Pultis ἡ. — 1806 Hunc versum omitt. z. Aut omitt. ««, 99. Intrepide dari yy, G. — 1807 Hoc- que modo proh. y. Puellisque ««, 9g. — 1808 Tumidis p. — 1810 Tisanaeg plur. codd. et edd. Macer Floridus. 105 Sumere praecipiunt alii, sic utile dicunt. Philo composito fertur scripsisse libello, Qualiter Elleborum sit nobis accipiendum, Inque suis Ipocras aphorismis istius herbae 1815 Solius meminit, quam noverat utiliorem. Plures scripserunt huius de viribus herbae, Et quo sit sumenda modo. docuere quibusque ;. Non tamen inveni, perplura volumina volvens, Ullum, qui certum pondus donare iuberet 1820. Illius; dixisse satis se, credo, putabant, Cum iuxta vires, aetates, tempora dandum lussissent, mihi vero satis non esse videtur Tutum, rem, subitum quae confert saepe periclum,. Commendare dari cuiquam sine pondere certo. 1825 Plinius ut scribit, 'Fhemison. donare solebat Ellebori dragmas geminas, tribuisse sequentes Bis binas etiam confirmat, non tamen ipse, Pondere quo iubeat sumi, statuisse videtur; Cum tamen Ellebori nigri iubeat dare dragmam, 1830 Quatuor aut serupulos, mihi significare videtur, Albi dimidium pondus. tantummodo. dandum, Quod longe nigro violentius esse fatetur. 1812 Philo «, y, A, ««, BB, C5, x»; Phylo 09, ze, sy, 99; Phylon 85 Philon yy; Filo »; Filon ἡ, 9. Composite B; compositum x. — Libellum β, x. — 1813 Elleborus s. n. accipiendus B. — 1814 Hipocras 9, ee; Hypocras xx; Ypocras «a, yy. Hippocratesque suis G5; Ypocrasque suis B. Ampho- rismis «5 afforismis x. lius herbae 9. — 1815 Inter hunc et sequentem versum interponit versum 1829 et 30 cod. ὃ, — 1816 De viribus istius «, x. Hunc versum et antecedentem omitt. v. — 1817 Quibusdam ὃ. Qui- busque i. e. et a quibus hominibus G. — 1818 Quam plura volumina ««, B8; complura yy; perplura rel. edd. et «, y, δ, ἡ, x, A; perplurima scripta revolvens 8, 9. — 1819 Illum qui 9, 1; unum qui 4. — 1823 Tutam 9, 00, «e, nn, 9O. Subito x«; subitam A. — 1824 Commandare Bg. — 1825 Scripsit «, B, A, 09, ec, CL, nn, 9:9. Temison δι A, x; temiphon xx. — 1826 Drachmas al. Geminas drachmas 9. — 1827 Gingivas etiam «; bis etiam. binas à; bis binis etiam w. Confirmant 2. Ipso @, x. — 1829 Drachmam al; drachmas 9. — 1830 Quattuor ae, yy. Im scrupulo «; aut obolos GC; obulos χὰ, ad mentem Plinii XXV, 5: ,,ex aqua datur ad leniter mollien- dam alvum, plurimum drachma, modice quatuor obolis**. — 1832 Esse fatentur x; esse videtur À. 104 Macer Floridus. LVII. ELLEBORUS NIGER. Elleborum nigrum non est adeo violentum, Nec formidandum quantum quod diximus album; 1835 Hoc quoque praecipiunt veteres in lente coquendum, Aut in iuscellis; sic insanis medicari Assumptum dicunt et sie prodesse podagrae. Hydropicis mota febre dicitur auxiliari, Miram sentit opem sumpto paralyticus illo, 1840 Et varios bibitum morbos levat articulorum, Edueit choleras varias et flegma per alvum, Elixaturae potu caligo fugatur, Duricias suppuratas factum cataplasma Concoquit et purgat; vacuat syringia callo 1845 Infixus modicus radicis surculus eius, Postque dies geminos sit surculus ille remotus. Hordea, quam dederint, contrito iunge farinam, Hydropicus tumor appositis siecabitur istis; Menstrua suppositum purgat, depellit abortum, 1850 Auditum reddit, si surdis auribus illud Imponas et post biduum triduumve repellas. Appositum tollit maculas eius cataplasma, Emundat lepras, scabies quascunque repellit. Ore diu tentum, quo coxeris illud, acetum 1855 Dentis non modicum dicunt sedare dolorem. 1833 Helleb. al. Non esse u. — 1834 Vel formidandum nn, 9-9. Quant. modo diximus y; quant. nos dix. 9; sic quantum dix. CL; lantum quam dis. z. — 1835 Quoque praecipue x». Polenta coquendum 8. — 1836 Viscellis, vissellis , vicellis, iussellis var. codd. et edd.; iuscellis «, y, CC, x«, secund. Diosc. IV. 1490: ονέψετον δὲ καὶ φακῇ καὶ ζωμοῖς x. v. A, ita ut iuscellum dicatur pro iusculum. — 1837 Sic et 9. — 1838 Hydropicisque 8. Hydro- picis iota febrem datur ἡ. Hunc versum ante v. 1837 ponit z. — 1839 Sumpta par. illa z. Isto x. — 1840 Varios habitum ὃ. — 1841 Eduxit wo, P8. Choleras varias i. e. bilem flavam et nigram. Fleuma, phlegma al. — 1842 Potuque caligo «; potu caligoque ««, BB, yy. — 1843 Supputatas ὃ; subduratas ἡ; supparatas A. Duricias stericas solvit fact. x. — 1844 De- coquit et ἡ; concoquitur purgat ὃ. Vacuo 7. — Siring. ciring. al. Collo plur. codd. et edd. — 1845 Modicum αὐ, BB, vy. Infelix modicus 4. — 1846 Perque dies B. Circulus ille 4. — 1847 Ordea plur. codd. et edd. Contrita ὃ, — 1848 Illis 06, ee, CL, nn, 99. Hydropicis t. appositus nonnullae edd. — 1850 Illum à; istud 9, zx, CC. — 1851 Apponas A; infundas ὃ. Trituum biduumwe ἡ, x, 00, se, CC, nn, 99. Repelles ὃ, — 1853 Et mundat B. Le- pram 8, 9. Scabiem quamcunque 9. Repellis 1. — 1854 Coxerit β. — 1855 Dentis immodicum «, 9. Macer Floridus. 105 Ellebori nigri praecepit Plinius unam Donari dragmam, leviter sic promovet alvum, Plusquam bis binos obolos vetat accipiendum. .LVIL VERBENA. Verbenam lerobotanum Peristereonque 1860 Appellant Graeci; species haec fertur habere Binas, effectus est idem pene duabus. Cum vino iuvat ictericos, si saepe bibatur; Pestiferos morsus curat superaddita trita Cum vino (renovanda quidem per quatuor ista 1865 Est medicina dies); oris bene vulnera purgat lllius succus tepidus si volvitur ore, , Hoc quoque facta recens herbae decoctio praestat, Hac etiam quaevis putredo repellitur oris, Si tepefacta diu volvatur fauce sonora. 1870 Glutinat herha recens vulnus superaddita trita, Occurrit cunctis cum vino sumpta venenis. Quae furit alternis febris accedendo diebus Pellitur hac, tribus assumptis radicibus eius Cum totidem foliis potetur aqua resoluta 1875 lsta prius, patiens quam frigus sentiat ullum; Hocque modo. febribus quartanis illa medetur, Bis binis foliis cum tot radicibus haustis. lllius in vino si sit decoctio facta, Convivas hilares inter convivia sparsa 1857 Drachm. al. Leniter ὃ. Sic commovet 9, 4. — 1858 Bis senos α. Obulos ἡ, ὃ, xx. — 1859 Hierobotanum «; ierobotanumque B; hierobo- tanem edd. Atroc. Cornar. Pictor. xx; gerebotanum 9; gerobotamum «u, PP, yy; ierobotanum y, δ, x, A, u, z. Peristerionque «, nn, 99, xx; peryste- rionque 7; pistereonque A; pestiferumque BB; peristereonque y, δ, 9, », t, 7, ou, /y, 00, ec, CC. — 1862 Vino yctericos curat si x. — 1864 Removenda BB. Quattuor wu, yy. — 1867 Haec quoque «. — 1868 Putredo pellitur ἡ, Q9. — 1869 Si bene saepe diu x. Voce sonora ἡ; fauce soluta μ. 14 est, si gargarizetur. — 1872 Fluit alterius «; fuit alterius B, we, BP; fuit alternis 00, se; sinit allernis x. Accedenda ww, BB. — 1873 Pellitur ac tribus y; a tribus 9. Sumptis 00, cc, mm, 99. — 1874 Potantur 9; potentur ὃ, ἡ, X, μ, 00, cc, xx; potenter nn, 9-9. — Aquis resoluta ὃ, x»; aqua resolutis 9. — 1875 Pavens wu, BB, yy. Senserit δὸ, ce, nn, 99; sentiat illud «; illum B, A, CC. — 1877 Paulo aliter Diosc. (IV. 61): δίδοται δὲ τριταΐζουσι πιεῖν τὸ τρίτον γόνυ ἀπὸ τῆς γῆς σὺν τοῖς περικειμένοις φύλλοις, τεταρταΐζουσι δὲ τὸ τέταρτον. — 1878 Decoctio sumpta A. — 1879 Convivia facta à. 106 Macer Floridus. 1880 Reddere narratur, ut iam praescripta buglossa. Hanc herbam gestando manu si quaeris ab aegro: Dic, frater, quid agis? bene si responderit aeger, Vivet, si vero male, spes est nulla salutis. Ex hac compositam quidam iussere coronam 1885 Apponi capiti causa quacunque dolenti, Sic dicunt illam celerem conferre medelam. Plinius affirmat, hanc omnibus esse salubrem Visceribus, lateris morbis, iecorisque querelis, Pectoris et vitiis, et praecipue medicari 1890 Pulmonum causis hane asserit ille pthisique. Parotidas reprimit adipi commixta vetusto. Herbam cui nomen foliis de mille dedere Betonicamque pari Verbenae pondere iunge, Haec mixta potentur aqua, nullum medicamen 1895 Utilius credunt illis, quos calculus angit. Non modicum laudare Magos hanc asserit herbam Plinius, hanc cunctis dicunt obsistere morbis, Et quod quisque petet hac impetrare perunctum: Sic et amicitias captari posse potentum 1900 Et pelli febres et plurima talia fingunt, Quae, quamvis natura potens concedere posset, Vana tamen nobis et anilia iure videntur. 1880 Narrabunt 0. Perscripta aa, praescripta rel. edd., ἃ et 9, ἡ, κ, πὶ; descripta a, D, ὃ, A, u. INarratur veluti facit herba buglossa y. Cfr. v. 1137 et sequentem. — 1882 Dic fertur B; dic supra d. Narra quid. fer- tur bene si x. Quid agas nn, 99. Responderit ipse y, u. — 1883 Unique (utique) si vero ἡ. — 1884 Ex hoc nn, 9:29. Oppositam A. — 1886 Con- ferre salutem δ, x, x. — 1888 Visceris et lateris B; ulceribus morbis lateris iecorisque ἢ; wisceribus morbis laterum iecorisque A; visc. lat. iecoris mor- bisque ««, DB, yy. — 1890 Pulmonis z. Ptisique, tisique al. Asserit ille salubrem ὃ. — 1891 Deprimit 9. — 1893 Vetonicamque y, x, u, 2. — 1894 Et mixta rn. Potenter ὃ, nn, 9-9. — 1895 Creditur utilius illis 9; utilius creditur 8. — 1897 Dicit cunctis A; cunctis dicit x. Morbis obsistere dicunt z. — 1898 Quodcunque π, au, BB. Petit ἡ, n; cupit nn, 99. Hanc B, 9, x, À. — 1899 Captare a. — 1900 Expellit 8; expelli ἡ; et pellit =; depelli γ7γ. Talia dicunt B, x. — 1901 Possit 9,», . — 1902 Vilia iure β, ἡ, 9; vilia cuncla 9; inania iure va, PP, 77, G3 anilia rel. edd. et «, ὃ, x, 4, p, π. Macer Floridus. 107 ΠΧ, CHAMAEDRYS. Chamaedryos graece, quae Gamandrea latine Dicitur; hanc herbam calidam siccamque fatentur, 1905 'lertius est in utroque gradus. Depellit abortum, Si mixta potetur aqua, tussique medetur, Conquassata iuvat; si mixta bibatur aceto, Splen siccat; purgat cum vino menstrua sumpta; Hydropicis in principio sic sumpta medetur, 1910 Sic quoque pestiferis oecurrit morsibus illa. Cunctis praedietis prodest superaddita trita; Sordens purgabit vulnus, licet inveteratum, Si cum melle teras et tritam desuper addas. Chamaedryos oculi succo cum melle peruncti 1915 Dicuntur clari dempta caligine reddi; Si tritam misces oleo corpusque perungas, Pellet frigdorem, revocabit et ipsa calorem. LX. MAURELL A. Herbam, quam Graeci Strignum dixere, Latini Maurellam dicunt; vis eius frigida valde est. 1920 Dicitur auriculae mire sedare dolorem lius succus, si sensim funditur intus; Egilopis Strigni dicunt cataplasma mederi, 1903 Geametreos @; gamedreos 8, 9, G, we, BB, yy; camedreos y, x, 00; gamidreos ὃ; gamandros 5; camadreos A; camitreos u, πὶ chamaedrijs t; chamaedrys C5, nn, 9%, xx. Germandria «, ἡ; germandrea β, π, 00; geramandrea y; gamandrea ὃ, x, &&, ἕξ; gaermandrea }; iermandrela p; gamandraea nn, 99, xx. — 1904 Siccam calidamque x, A. — 1906 Po- tatur ἡ, 9. Tussimque plur. codd. et edd. — 1907 Conquassata scil. mem- bra G. Concassata «. — 1909 Suscepta medetur 9. — 1910 Sicque pesti- feris ἡ. Decurrit u. — 1912 Purgabis ἡ, 9, μι, edd. Atroc. Cornar. Pictor., xx. — 1913 Trita, tritum var. codd. et edd. Si superaddas ὃ, 9, y. — 1914 Cfr. v. 1903. Oculi cum succo «, B, x; cum succo et melle 7; oculi si sint cum melle 0. — 1916 Perungis à. — 1917 Frigorem var. codd. et edd.; fridorem €; frigdorem 7, à, *», quae vox est medio aevo propria. Frigus depellit revocabit CC; depellit frigus x»; pellit frigus x; pellit [rigorem 99, ze, 71, 99; pellet frigorem 9, u, wa, BB, yy. Revocabit vero ὃ. — 1918 Vocem strychnon varie deformarunt scriptores medii aevi, plurimi codices iique vetustiores habent strignum, ut B, y, 9, zx, μ, a. — 1919 Maureolam «, p; morellam 7. Cuius vis fr. v. est ἡ; vis eius est frig. valde x; wis est sibi friy. valde y, 9; vis eius frig. valde «, 4, u. — 1920 Dicunt a. — 1922 Aegilopi CC; aegilopis «, 00, ec, «n, 99, xx; egilopas y, ἡ, «e, PP, G; egylopis 9; egilopis B, 9, x, A, u, π, yy, quae lectio temporibus Macri magis congruere videtur, quam rectior illa Cornarii. Datur (dicitur) catapl. B. 108 Macer Floridus. Istud idem dieunt capitis prodesse dolori; Una cum Strigno si sal panisque terantur, 1925 Parotidas reprimit cataplasmatis addita more; { Strigni prurigo depellitur illita succo; '" 2001 Succus suppositus fluxum stringit muliebrem. Contritis eius foliis coniunge polentam, | His superappositis sacer ignis et herpeta mordax 1930 Dieitur expelli; si vero iunxeris istis | Argenti spumam, cerussam, oleumque rosatum, sie ΟἿΟΣ Fortius et melius praedictum fit medicamen. LXI. IUSQUIAMUS. Iusquiamum Graeci quam nostri Caniculatam Dicunt, huic herbae virtus est frigida valde. 1935 'Tres habet haec species, semen profert prior album, Altera subrufum, producit tertia nigrum; Nobilior reliquis est semen quae gerit album, Pro quo si desit mos est apponere rufum, Nigrum vero frequens medicorum respuit usus. 1940 lusquiami foliis contritis adde polentam, Haec adhibendo potes quosvis curare tumores, Sic mire calidam potes infrigidare podagram, Auribus infusus vermes succus necat eius, Illarumque solet varios lenire dolores. 1945 Ore diu tepidum si contineatur. acetum, Quo sint decoctae radices illius herbae, 1923 Creditur istud idem cap. »; istud idem credunt y; istud id. dic. cap. sedare dolorem δ, ze, nn, 9:0. — 1924 Teratur B, y, ἡ, πὶ iungantur. ὦ x. — 1925 Reprimet a, B, x, u, 00, ce, CL, nn, 99, xx; reprimunt G. Ca- taplasmi α. — 1927 Suppositis CC. Mulierem 8, y. — 1928 Foliis eius p, (y, 9, κι π. — 1929 Erpeta B, y, p; herpita ὃ; herbita ἡ. — 1930 Si tu coniunxeris δ. — 1931 Caerusam 60; caerussem se, CC; cerusamque oleum- que zx. ARosarum nn, 99. — 1932 Dic medicamen ὃ; sit medic. π, nn, 9%. Hunc versum omitt. y. — 1933 Calliculatam ἡ; cauliculatam ὃ. — 1934 Appellant herbae à. — 1935 Haec omitt. α. — 1936 Semen dat tertia 2. — 1937 Quod gerit edd. Atroc. et Pictor. — 1939 Sequens ». Respicit 9. — 1941 Hoc nn, ὃ. — 1942 Infrigdare A, π, xx. Poteris curare pod. 85 po- teris sedare pod. CC. — 1943 Succus vermes x. Necat huius 4. — 1944 11- lorum solet B. Levare.dolores au, 8B, yy. Sedare tumores 4. — 1945 Con- tinetur 8. — 1946 Quo fuerint coctae x. Ipsius x. Macer #Eloridus. 109 Dicitur immodicum dentis placare dolorem. Expressus succus contriti seminis eius Viscosum calidumque potest compescere rheuma, 1950 Si fuerint oculi patientis saepe peruncti. Seminis illius obolus cum semine mixtus Miconis pariter cum mulsa sumitur illis Utiliter, fluxum matricis quae patiuntur, Et dicunt haemoptoicis sic posse mederi, 1955 Vel quocunque modo sanguis iactetur ob ore, Dicitur hic potus medicari saepius haustus. Cum vino tritum semen cataplasmaque factum Mammas et testes dicunt curare tumentes; Emplastris multis apponitur antidotisque. 1960 Infert sicut olus haec herba comesta maniam, Praestat idem succus in quovis vulnere fusus. LXI. MALYV A. Dixerunt Malvam veteres quod molliat alvum, Esse cacostomacham Sextus Niger asserit illam Atque Dioscorides, tamen interioribus ambo ' 1965 Sumptam sicut olus multum prodesse fatentur, Et sic vesicae dicunt illam medicari, Sicque venenosis occurrere potibus illam. Hi quoque confirmant, Malvae foliis salicisque Ex aequo tritis citius meliusque cruentum 1947 Pacare A, u, yy, 00, cc, nn, 99; paccare y, uw; peccare BB; se- dare 1; placare «, B, ὃ, ἡ, 9, x, CC, xx. — 1948 Sem. huius B, 4. — 1949 Reuma plur. codd. et edd. — 1950 Patientes ἡ, x, À, u, 7, x». Inde per- uncti &, x, 4. — 1951 Obulus 9, 9, yy, ee, US, xx; obolum y. — 1952 My- conis dd; meconis 65; miconü «, B, ἡ, 9; i. q. papaver. lllud ὃ. — 1954 Haemophthisicis , emoptoicis al. — 1958 Cur. tumorem 9. — 1959 Multis emplastris x. Hunc versum omitt. α. — 1960 Infert sic. ol. comestaque mu- nera vitae ««, 8B; aufert sic. ol. com. mun. vitae, i.e. mortem inducit G.; lac fert sicut olus haec herba comesta mamillis 1; lac praebet (sic-) ut olus h. herba com. mamillis 8; infert sic aliis h. herba comesta maniam μι; infert sic. ol. h. herba com. iuvamen «, x. Cfr. Diosc. IV. 69. — 1962 Malvam quod valde molliat alvum y; malvam nostri quod xx. Cfr. Regim. Salern. - v. 173. — 1963 Cacostomacam plur. codd. et edd.; catostomacans «; caco- stomachans u. Festus magis y, a recentiori manu emendatum in Sextus Niger; sextus magus 9; sextus magis δ, xx. Cfr. Plin. XX. 21. — 1964 Diascor. plur. codd. et edd. sicut iam v. 1088, 1103, 1628. — 1967 Moti- bus illam x. — 1968 Quoque affirmant au, 88. — 1969 Ex eo tritis y. 110 Macer Floridus. 1970 Sanari vulnus, emplastris quam pretiosis. Addunt auctores ipsi, quod Malva potenter Conquassata iuvet adipi commixta vetusto, Unius caulis radix admota dolori Dentis sedat eum; venerem stimulare refertur 1975 Haec eadem, femori si lino adnexa geratur. In lana nigra tectam si gesserit illam Femina, mammarum dicunt occurrere morbis; Scripsit abortivam 'Thebana Olympias illam, Si resolutus adeps miscebitur anseris illi 1980 Et sic subdatur, veluti pessaria, vulvae. Contritis foliis illius cum sale pauco Egilopas pelles, succoque medeberis eius Puncturis apium; cui si coniungis olivum, Corpus et inde linas, apium te nulla nocebit. 1985 Decoctam lotio capiti superaddito malvam, Sic turpes achoras pelles furfurque nocivum; Decoctis eius foliis si iungis olivum, Extingues ignem sacrum cataplasmate tali. Et combusturis illo bene subvenis ignis. 1990 Duricias stericas eius decoctio mollit, Intestinorum causis matricis et ani Haec eadem mire prodest, si subditur illis. 1971 Malva potata 8. — 1972 Iuvat «, y, 9, 4, edd. Atroc. Cornar. Pictor. — 1973 Admixta doloris Δ; adiuncta dolori u. — 1974 Venerem stimulare feruntur 8; ven. stimulasse refertur à, x; ven. stimulare fatentur u; sedat tamen ven. stimulasse fiat «a, BB. — 1975 Femori in lino B. An- nexa al.; adiuncta u; admixta vel annexa x. Feratur à, ἡ, 9. — 1978 Thebanis 88; Thebanus «, 4; Tebanus ἡ; Thebanam u. Olymphias «; Olim- pias y, *, ἡ; Ollimpias w; Olimpias illa 8. Thebana at Olympias G5, xx. — 1980: Subdantur 9, u; sedantur «. — 1981 Foliis eius cum sale paneque p. —- 1982 Aegylopas pellit edd. Atroc. Cornar. Pictor. xx. ‚Succo z. Me- deb. isto y. — 1984 Corp. inde linas u; corp. et illinis 85. corp. et illinas y; corp. et inde bibas à. Tibi nulla xx. 1986 Acoras al. Sie furfur pelles nocuum. tristes et achoras GC. Acor. turp. pell. xx. — 1987 Folüs eius &, B, y, 00, c, C5, qm, 99. Si iungas «, B. — 1989 Illud bene y, 4; cunctis bene ἡ. Subvenit ignis B, y, N, %, A, nn, 9O, xx; subvenis ignis a, 9; u, 7, 00, ec, G5; subvenis igmi à; subvenis illis ««, BB, yy. — 1990 Du- ricias uteri ipsius CL, xx, cfr. v. 13. Decoctio solvit ἡ. — 1992 Etiam mire a, 00, &, CC, nn, 99; eadem prodest mire x, xx. Subditur illi 8, y, ὃ. Macer Floridus. . 411 LXHIL PARATELL A. Herba solet Lapathi vulgo Paratella vocari, fllius species dicuntur quatuor esse, 1995 Par tamen est ferme vis omnibus in medicina, Omnibus est illis fervens austeraque virtus, Unde quidem stomachum confortat sumpta, soletque In stomacho clausum per ructus pellere ventum, Sumptaque sicut olus fertur restringere ventrem. 2000 Pruritus mordax scabiesque cutis laceratrix Illius tepido cedunt apozimate fota; In vino coctae radices et bene tritae Appositae scrophas compescunt parotidasque. Eius saepe tepens si coctio gargarizetur 2005 Uvas sedabit tumidas dentisque dolorem. Haec dysentericos potu iuvat et ciliacos, Pellitur hac tepida dolor auris si foveatur. Decoctas valido radices eius aceto Et tritas spleni superaddito saepe tumenti, 2010 Quamvis non modicum reprimet siccando tumorem. Cum vino vel aqua radicum coctio facta Menstrua restringit potu, lapidesque repellit; Haec eadem iuvat ictericos, suspensaque collo Illius radix scrophas nasci prohibebit. 1993 Lapati 9, 1; lapatü B, w; lapacü y; laphati A; laphiti x. Pa- natella x; paretella μι; pericella ««, B8, yy; parella, parelle dicitur haec herba sermone vulgari Francogallico. — 1994 Quattuor ««, yy. — 199 Est forme vis x; est pene vis 0. — 1996 Amaraque virtus ἡ. — 1998 Per- ruptus B, yy35 per ructum ὃ, dd, ze, CC, nn, 9-95; per ictus u. Solvere ven- tum À; tollere ventum. ἡ. Hunc versum omitt. «. — 1999 Sumptum à; sum- pta ἡ. Constringere y; astringere Pf. — 2001 Tepida x, n, va, pg, yy. Aposimate plur. codd. et edd.; apozemate CC. Facto à, vu, Bg, 77; facta n; factae x; fota «, B, y, ἡ, 9, λ, w et edd. Atroc. Pictor. Cornar. xx. — 2002 Radicis ze, nn, 99. — 2003 Appositu «5 apposito 9; apposi- tum x, 1. — 2004 Gargarisetur 9, 88. — 2005 Dent. tumorem 4. — 2006 Hoc al.; et nn, 99. Sciliacos y; ciriacos A. Atque dysentericis prodest haec coeliacisque L5. Ciliacus est, qui morbo coeliaco laborat, cfr. v. 1656. — 2008 Calido radices 8; eius valido radices u. — 2009 Attritas xx. Super- addas «u, BB, yy; superaddita B, x; superaddite x»; superaddito «, y, ὃ, 7, 9, x, A, μ, edd. Atroc. Cornar. Pictor. — 2010 Quemvis al.; quamvis y, δ, 9, x, 4, u, yy. Immodicum δ, 9, xx». Reprimunt , reprimit al.; repri- met a, y, δι x, A, u, 1, G, yy. — 2012 Restringit «, B, y, δι ἡ, 9, x, A, 7, xx; restringet rel. edd. Repellet u, edd. Atroc. Cornar. — 2014 Prohi- betur. ὃ, ἡ. 119 Macer Floridus. LXIV. LOLIUM. 2015 Frumentis nocuam Lolium Graecus vocat herbam, Quam nostri dicunt vulgari more Nigellam. Cancros emundat, pascentia vulnera curat, Cum raphano modicoque salis superaddita trita; Zernas et lepras cura compescis eadem. 2020 Sulphure cum vivo purgamentisque columbae ^ Admisce Lolium, semen quod lilia praebent His iungas, haec cocta mero superaddito scrophis, Sic scrophas spargit, sic apostemata rumpit; Duriciasque alias emolliet hoc cataplasma. 2025 Mulsa decoctum commixto thure crocoque Apponas coxae, sciasis quam vexat iniqua. Parturiens mulier si se subfumiget illa, Asseritur citius ventris deponere pondus. LXV.. CICUTA. Frigida letiferae vis est natura Cicutae, 2030 Unde necat gelidi potantes more veneni; Qui perit hac herba cutis eius fit maculosa, Unde genus mortis valet haec per signa probari; Publica poena reis haec esse solebat Athenis, 2015 Nocuum κ, nn. Graecus lolium ἡ, 9, x. Vocat illam herbam α. — 2016 Nomine ««, 8g. Vox lolium neque graeca est, neque nigellam deno- tat, haec scilicet graece μελάνϑιον dicitur, illud αὖρα. —. 2017 Emendat ἡ. Nascentia . (corr. pascentia) y; mascentia. «a, PP, yy; putrentia ἡ, 9. — 2018 Sale B, 7, x, #, 1. — 2019 Dertas et x. Zernae i. e. impetigines, Ası- χῆνες ἄγριον Diosc. Compescit «, B, y, δ, 9, x, À, u, nn, 94, xx. — 2020 Sulphur xx. Vino «, B, y, 9, x, 4, 7, 00, ze, 77, OO, x»; vivo w, CC; cum mero ὃ. Purgamenta columbae i. q. funus columbinus. — 2021 Admiscens ß, 9, μι Lolio μι, xx. De seminibus lini, non lilii, loquitur Dioscorides, sicut omnia eius dicta hic pessime inter se commiscentur. — 2022 Super- addita plur. codd. et edd.; superaddito «, y, x, yy. — 2023 Scrophas sic spargit sic apost. purgat x. — 2024 Duriciesque 8. — 2025 Mulso 9. De- coctum €, ww, CC, xx; decoctam δ, ἡ, 9, x, λ, n. Commixto a, y, ὃ, 9, x, À, μι, 66, καὶ cum mixto ἡ; conunirta 8; cum vino al. — 2026 Coxae ischias hanc. si verat G5; cfr. v. 39. — 2028 Post hunc versum addunt edd., excepta C5 et xx, versus tres ex cap. de cicuta 2051— 53, sed omittunt hos versus ὦ, B, y, δ, y, 9, x, 4, t, 1; Gueroaldi comm. bis eos habet, scilicet in utroque capite. Cod. β et μι loco horum versuum habent: Nanı- que (iamque) calor dat temperiem cum frigore mixtus. — 2029. Sicutae PP. Vis noscitur esse cicutae ἡ, x, 0Ó, cc, nn, 995 vis est immensa. CC. — 2032. Hunc vers. omitt. κα. Hoc per al. — 2033 Hoc esse e. Athenis esse sole- bat u. Macer Floridus. | 115 , Hac sumpta magnus Socrates fuit exanimatus; 2035 Qualiter hoc fiat non aestimo dicere nostrum, Cum nil quod noceat, sed quod iuvat est referendum, Hac sumpta si quis morti sit proximus herba Forte merum tepidum bibat evadetque periclum, Sed quamvis potu solet haec assumpta nocere, 2040 Magnifice tamen appositu solet illa iuvare; Aestivas mire iuvat epiphoras oculorum, Si frons contritis foliis sit operta virentis, Vel si sint eius circumlita lumina succo; Hac quoque pellentur sacer ignis et herpeta cura. 2045 'lradit Anaxilaus, si succo saepius eius Virgo linat mammas, sibi cum turgescere primum Incipient, modicas semper stantesque manere; Lac contrita virens mammis superaddita siccat; Extinguit venerem, fluxum quoque seminis omnem 2050 Si pecten trita cataplasmes saepius illa. Argenti spumae commiscens hanc adipique Apponas calidae cataplasma salubre podagrae Et per se tali multum prodesse probavi; Singula cur memorem, nocuum quemcunque calorem 2055 Apposita trita poteris curare Cicuta. 2036 Iuvet esse ferendum x. — 2037 Si quis sumpta y, δι ἡ, *; sumpta quisquis sit morti xx. — 2039 Assumpta necare 9. — 2040 Appositu «, B, X, M, 7, G5; apposita al. — 2041 Estuas B; esturas y, A; ustivas CC, xx. — 2042 Attritis B; contritus au, BB. — 2043 Sunt eius circumdata u. — 2044 Pellentur δ, x, A, μι, c; pelluntur edd. Herp. cura «, B, y, 9, ἡ, 4, p, 75 herp. morday edd. — 2045 Anislaus «; Anisilagus B; Anisilas 7; Anasifilas ὃ; Anafilus x; Anasilas ἡ, A, uw, m; Anasillas ««, B8, yy, 90; rel. edd. habent Anaailaus, Plinium (XXV. 13.) secutae. — 2046 Ligat ὃ. Cum crescere @; his cum turgescere β, — 2047 Incipiunt y. Semper modi- | cas n; modice stantes semperque x. — 2048 Contrita furens ὃ, — 2049 Extinguit. tumorem fl. qu. foeminis omnem nn, 9-0. — 2050 Pectus edd. Atroc. et Pictor.; pecten i. q. regio pubis. Cataplasmas ἡ, yy. — 2051 Spumas δ, xx. Commisces huic adipemque xx. — 2002 Hunc et sequentem versum omitt. xx. — 2053 Prod. putavi y. Hunc versum omitt. ὃ. Versus 2051— 53 in nonnullis edd. leguntur post v. 2028 in fine capitis de Lolio. — 2054 Singula cum €; cur B, y, δι ἡ, M, 7t, xx; quid rel. edd. Nocivum «a, 88, yy. — 2055 Opposita au, Bg. 114 Macer Floridus. LXVI. PIPER. Carmine iam dictis aliquot vulgaribus herbis Nuuc species illas, quas cunctis iam prope motas Usus vendendi fecit, tentabo referre, Atque prius Piperis (quod notius ipsa coquina 2060 Quam medicina facit) vires puto discutiendas. Virtutis siccae Piper asseritur calidaeque, Tertius esse gradus conceditur huic in uíroque. Tres sunt huic species: album, longumque nigrumque, Sed quia sunt geminae medicis tantummodo notae, 2065 De specie nigra dicam quaedam mihi nota. Crudum vel coctum sumptum, vel melle iugatum, Vim digestivam stomachi iecorisque iuvabit. Morsus pestiferos curat, fastidia tollit, Occurrit variis thoracis saepe querelis, 2070 Quodque movere solet frigus periodica febris Compescit, febris si sumitur ante tremorem. Cum lauri baccis vel cum foliis bene tritis, Cumque mero tepido potatum tormina sedat, Et scrophas reprimit admixtum cum pice dura 2075 Et superappositum; recte quoque iungitur illis, Quae purgare solent oculos caligine dira. Admixtum nitro maculas cataplasmate delet, Usti stercoris humani cum pulvere tritum Ana iunge Piper et sic superaddito cancris, 2056 Carm. descriptis paucis vulg. dd, cc, s, 99; iam dictis paucis vulg. ἡ. lncipiunt nunc sic dictae Species, seu aromata, seu plantae pere- grinae et in hortis cultae. — 2057 Iam saepe wu, Bg, yy. Notatas yy. — 2058 Usus medendi edd., excepta ζζ et xx. Facit «. Tentando «a, Bp; temptabo y, δ, x, π. — 2059 Notius esse 7. — 2061 Virt. siccae et calidae piper esse refertur y; siccae calidaeque asseritur esse u. — 2062 Deest hic versus in ««, 38, yy; habent rel. edd. et «, B,7,9,-,9,5^,H,. — 2063 Album longum quoque nigrum ἡ, 9. — 2065 De forma nigra x; de spe- cie dicam nigra ἡ; de specie nigri xx. — 2066 Coctum vel crudum z. Cum melle u, 09, ce, sy, 99. Vel melle ligatum α. — 2068 Fast. lenit 9, ἡ, A, 7. — 2069 Pectoris occurrit variis persaepe querelis μ. — 2070 Quaeque 9. Mov. frig. solet ««, 835 sol. mov. frig. yy. Perihodica al. — 2071 Com- pesce B, y. Febrem B, y, μι; febres x. — 2072 Bacis ἃ; bachis 9. — 2074 Reprimit scrophas u. — 2076 Haec purg* x. Oculis caligine dempta w; oculos cal. nigra IS; cal. dftra ««, BB, yy. — 2077 Nigras maculas x. — 2078 Sterc. hum. combusti y; sterc. h. exusti u; st. h. exustum B; usti stercoricis 7. Pulvere trito y, με; cum pulvere tritum 8. — 2079 Ana «, β, 9, ἡ, 9, X, À, u, 7, 66; una rel. edd. Et sic superaddita B8; sic et superaddita p. Macer Floridus. 115 2080 Experti nihil utilius hoc pulvere dicunt. Nemo potest omnes Piperis describere vires, Namque Piper ferme medicamina cuncta requirunt, Antidotisque solet pretiosis pluribus addi, Hinc puto tam paucas laudes de simplice dictas 2085 Quod sit in innumeris hoc dignum laude medelis. LXVI. PYRETHRUM. Est Pyrethrum calidum siccumque, quartus in istis Est gradus; excruciat dentes si frigidus humor Masticet hoc patiens, teneatque diutius ore, Et iuvat admixto si gargarizetur aceto; 2090 Hocque modo tumidam reprimit de flegmate linguam, Sic uvam relevat humoris pondere pressam, Et multis alüs vitiis sic subvenit oris. Non modicum prodest sumptum cum melle caducis, Sicque levare solet morbum qui membra resolvit ; 2095 Suspensum collo pueris prodesse caducis Creditur et solo succurrere fertur odore. Ex oleo quo decoquitur si corpus inungas Ante febris motum, minuet tolletque rigorem, Renum saepe gravem fugat unguen tale dolorem, 2100 Miram sentit opem paralyticus inde perunctus, Non leviter manibus fuerit si saepe fricatus; Unguine si totum corpus mulcebitur isto, 2080 Experti utilius mihil hoc 8, y; exp. nihil utilius quo 4. — 2082 Nempe piper ὃ, xx. Fere medic. y. — 2084 Paucis laudes et «u, 88, G; paucas laudes de «, B, y, δ, ἡ, 9, x, A, u, x et rel. edd. Gueroaldus ex- plicat: ,,tam paucis et simplice stilo. * — 2085 Quod sit innumeris «, 7, καὶ quodque sit inmumeris ὃ, μι, 77; quamquam sit innumeris ἡ; quam sit in innumeris 7; innumeris quod sit δ, ec, Cb, nn, 99. Laude querelis f, 4. Sensus huius loci is esse videtur: de pipere tanquam simplice medicamine ideo tam paucas laudes dici, quia id in perplurimis medicamentis compo- sitis laudem meretur et assequitur. Hunc ultimum versum omitt. x. — 2086 Pyretrum , piretrum etc. Siccum quoque B, A, u, zx, Öd, ee, CC, xx. — 2087 Excutiat u, yy. Dentem «; dentis «u, BB, yy. — 2090 Reprimet 4. Fleu- mate, phlegmate al. — 2091 Uvam reprimit 8; reprimet ἡ, u. Humido de pondere pressam c. — 2092 Vitiis aliis wu. — 2093 Ordo versuum sequens: 2093, 97, 98, 95, 96, 94, 99 in cod. μ᾽ servatur. — 2094 Sic relevare 9. — 2096 Dicitur et &, u, 90, se, G5, nn, 9-9. — 2098 Tollet minuetque B, :, et eaedem edd.; minuet tolletve «, 9; minuit tolletve Δ. Vigorem ὃ. — 2099 Saepe dolorem ἡ. — 2100 Saepe perunctus x. —. 2101 Leniter fuerit mani- bus al. — 2102 Sic totum 9; si corpus totum A, a. Miscebitur isto ἡ. 9." 116 Macer Floridus. Largus per poros sudor procedet apertos; Membrorum solet hoc quemvis curare stuporem, 2105 Et corpus servare potest a frigore tutum, Et medicamento solvetur tetanus isto. Tantundem prodest, si tritum solvis olivo Sicque fricando locum quem vis medicare perungas. LXVIII. GINGIBER. Gingiber atque piper aequales in medicina 2110 Dicunt, hac causa taceo de viribus eius. LXIX. CYMINUM. Esse putant medici calidum. siccumque Cyminum Tertius est illi gradus in virtutibus istis. Assumptum quocunque modo depellere tradunt Viscera vexantem ventum stomachumque gravantem; 2115 Et digestivum stomachi iecorisque calorem Excitat, et veneris credunt inhibere furorem, Et fluxum ventris in aceto stringere coctum. Hoc orthopnoicis miram praestare medelam Experti dicunt cum pusca saepius haustum, 2120 Atque venenosis cum vino morsibus ipsum Praebet opem, tritumque fabae cum polline iuncto Melle tepente solet testes curare tumentes Appositum; sistit cum pusca menstrua sumptum, Dicunt pallentem dare mansum saepe colorem. 2103 Largos per poros sudores ducit u; largus p. p. sudor procedit «, B, ἡ, 9, κ᾿ — 2104 Membrorumque solet ὃ. — 2106 Tetinus «5 thetanus a. Isto tetanus wu. — 2107 Trita solvis a; tritum sumis δ, u. — 2108 Fri- quendo yy. Quenwis medicando perungas #, Δ; medicare valebas wa, PP; valebis 9, yy, & — 2109 Gingiber «, 0, 9, λ, n, yy, C5, καὶ gingeber x; gigimber ««, BB; zinziber B, s, ἡ, u, 00, ee; zingiber nn, 99. Aequales - nam medicinae ©; habebatur scilicet olim Zingiber pro radice piperis. — 2110 Dicunt quapropter taceo x. Virib. huius e. — 2111 Disputant medici B. Esse pul. calidum medici siccumque à, 9, 1, »x; esse putant med. sic- cum calidumque u. Ciminum a, B, 0, e, x, u, yy, qn, 99, xx; cuminum ἡ, wo, BB, 09, «c. — 2113 Depellere dicunt A. — 2116 Veneri B, venis & Cohibere ἡ. Hunc versum omitt. x. — 2117 Tingere s. — 2118 Haemo- ptoicis 8, 9. Parare medelam ἡ. — 2119 Hunc versum post 2120 ponit αὐ, BB, yy; in codice A deest v. 2120, et sese proxime insequuntur 2118, 2119, 21. Cum spica saepius ε. — 2121 Tritum fabae B, BB; tritum cum fabae poll. ἡ. — 2122 Repente «, B, x, edd. Atroc. Cornar. Pictor., xx. Solet illud curare tumores ὃ; solet testes (testis?) cur. tumorem B. — 2124 Dicunt paulatim &. Mansum dare «o, BB, yy. Macer Floridus. 117 LXX. GALANGA. 2125 Flegmonem stomachi sumptum Galanga resolvit, Et si flegmaticus fuerit corroborat illum, Inclusum ventum sumptum fugat interiorum, Vim digestivam iuvat hoc colicisque medetur, Oris non modicum mansum commendat odorem, .2130 Augmentat sumptum veneris renumque calorem. LXXI. ZEDOAR. Adprime sumptis Zedoar obstare venenis Afürmant, et reptilium morsus levat haustum. Sumptum confortat stomachum ructusque salubres Commovet, et crebro fastidia reprimit usu; 2135 Antiquum stomachi dicunt curare dolorem, lllud si patiens ieiuno masticet ore, Et sic infectam sensim voret ore salivam. Lumbricos ventris depellere dicitur haustum; Allia quem faciunt foetorem pellit ab ore 2140 Et nimium bibiti vini depellit odorem. LXXH. GARIOFILUS. Gariofilum dicunt calidum siccumque secundo Esse gradu; iecur et stomachum corroborat haustum, Et ferme cunctis. valet interioribus ipsum. 2195 Phlegmonem al. Gulenga u. — 2126 Phleym. fleum, al, Fleuma- ticis à; fleymaticis u. Ipsum B, s, u, 00, ec, CC, nn, 00, xx. — 2127 In- teriorem ὃ, xx, — 2130 Ventris ὃ, Renumque dolorem x. — 2151 Apprime, ad primum.al.; adprime sumptis a, 8, ἡ, *, pj x5 inprime ε, Sumptum 2, ἐξίαα, B8, 00, ce, CC qm, 99, x». Zedoar B, x, αα, BB, yy, t, ce, mn, 99, κα zeduar ὃ. ἡ, 00; zedoara p; zedoal =; cedowar à. — 2132 Mor- sus necdt Ó..— 2133 Oonfirmat 8, π. Ruct. sonantes. «; salubris &. — 2136. Istud εἰ β, *.. Ieiunus 71, «4, BB, yy. — 2137 Perfectam sensim movet ore ἐς; inf. sensum movet ἡ; inf. sensim. movet xx. Ille salivam «, B, 9, GC, 47, 99. — 2138 Haustu 2. — 2139 Allea quem 9; illaque quem 9. ‚Pellit odore.zz. — 2140 Post hunc versum addit 9: Zedoar ante cibum morbum necat inveteratum , Postque cibum solvit nec non fastidia tollit. — 2141 Ga- rofili. dicunt «; garofllum ὃ, m; gariofilum «, 9, «a, Bg, 77; gariophilum ἤη, 00 , καὶ gariophylum 990, ee, tC. — 2142 Corrob. ipsum. edd. Atroc. ‚Cornar. Pictor. -- 2143 Interiorib. haustum eaedem edd. Post hunc ver- ‚sum addunt hae ipsae editiones et practer eas «, f, ἡ», x, καὶ Vim digesti- vam mire iuvat. abstinet (obstruet x) alvum. || Non. habet G. 118 Macer Floridus. Accendit venerem si dragmae pondere tritum 2145 Potatum fuerit cum vaccae lacte. recenti ; Vim memorem cerebri confortat saepius haustum. LXXIIL. CINNAMA. Cinnama tres species dicuntur habere, sed harum Est pretiosa magis, quae plus subtilis habetur Et quae plus mordet mixta dulcedine linguam. 2150 Humores stomachi siccat, corroborat ipsum, Et facit acceptas ut digerat ocius escas; Sumptum curat hepar lotiumque et menstrua purgat, Humida tussis eo sedabitur atque catarrhus. Hydropisis speciem, cui praebent tympana nomen, 2155 Sumptum non modicum reprimit renumque dolorem; Reptilium morsus curat; si iungitur illis, Quae curant oculos, humores siccat aquosos; Si bene contritum forti miscetur aceto Liberat appositum tetra lentigine vultum, 2160 Sicque iuvat morbum qui ducit ab impete nomen. Grossa magis species fluxus haemorrhoidarum Stringit, aqua. gelida bene si contrita bibatur, Tempore quo noudum patiens ieiunia solvit. De specie geminas haec quaerit potio dragmas. LXXIV. COS TUS. 2165 Costi sunt geminae species: gravis una rubensque . Est et amara nimis, haec indica dicitur esse; τ τ ————— 2144 Drachmae al. — 2147 Cinama w; 'cymama ἡ. --- 2151 Acceptas non digerit à. Protinus escas 9:, «a, 8g, yy. Hunc versum ante v. 2150 habet z. — 2152 Lotium et ἡ, yy; lot. sic 95 lot. quoque menstrua à; lo- culisque menstrua au, B8. — 2153 Curabitur atque π, — 2154 Hydropicis al. Praebet ἡ, 9. 'Tympanitis more. veterum ad hydropes refertur. — 2156 lung. illud u. — 2157 Quae turbant 9; qui turbant καὶ quae cruciant 5; et curans 2. Humectos siccat w. — 2158 .Si bene contrita ὃ; . attritum bene si w. Iungatur aceto κα. — 2159 Tetra caligine 4. — 2160 Ab epate u; ab impetu z. Impetigo nomen ducit ab impetu vel impetere, eadem ratione ut germanica huius morbi denominatio Ansprung. Cfr. Seren. Samon. cap. 11. v. 160. — 2161 Orassa CÓ, xx. Fluxum nn, 9%. Emorroidarum al. — 2163 Teiunia fregit «, A, m, 00, ze, C5, nn, 9:95 frangit 95 solvit 9, x, u, G, BB, yy, κα; solvitur au. — 2164 Hac quaerit β, 00; ££, GC. Drachmas al. — 2165 Costus indicus et costus arabicus. — 2166 Dicitur indica esse n. Macer Floridus. 119 Altera vero levis, nec amara, colore subalba, Hanc Arabes mittunt, prior utilior medicinae. Urinas purgant et eis obstantia pellunt, 2170 Splen curant et hepar, laterisque fugare dolorem Dicunt, cum vino tepido si sumpserit aeger. Menstrua purgabunt, si se subfumiget illis Femina, sic etiam vulvae sedare dolorem Dicunt, aut ex his sibi si pessaria subdat; 2175 Lumbricos pellunt, purgant lentigine vultum, : Si tritis cum melle linas, veneremque movere Dicuntur, si sint cum mulsa sumpta tepenti. Ex oleo Costum quo coxeris illine quemvis Ante febris typum, reddes a frigore tutum; 2180 Subvenit hoc sciasi membrisque tumentibus unguen, Antiquum vulnus cito curat pulvis eorum. LXXV. SPICA. Esse gradu primo calidam siccamque periti Testantur Spicam, quae dicitur indica Nardus. Confortat potata iecur, stomachique dolorem 2185 Mitigat, et renes illius apozima purgat, Vesicam iuvat, urinas et menstrua pellit, lctericis prodest, nocuis humoribus obstat, Quos caput ad pectus transmittit saepe per uvam; Puncturas aufert et morsus interiorum, 2190 In stomacho clausum solet hausta repellere ventum; Matricis nimium restringit subdita fluxum. 2167 Lenis B, 9, ἡ. — 2168 Arabes norunt α.. — 2169 Obstantia tol- lunt ὃ. Purgant eius obst. pell... — 2170 Curant. plene laterisque 99, «e, nn, 99; splen et epar curant lateris. curare w. | Laterisque levare dolorem À. — 2172 Suffumiget al. — 2173 Vulvis G, vulnus ««, 88. — 2174 Di- cilur u, c. Aut hüs sibi m. — 2176 Trito cum u... Linis α. — 2177 Di- cunt si fuerint μι. — 2178 Coctum quo ἡ, *, xx. — 2179 Febris tepidum », yy. Reddas ««, BB, yy. Typus i. 4. paroxysmus febris intermittentis. — 2180 Subvenit ischiadi C5; cfr. v. 39. Membr. stupentibus α, B, κ, 00, ee, C5, nn, 99; membris stupentibus a. — 2181 Curat vulnus cito 9; cito pur- gat edd. Atroc. Cornar. Pictor. Earum ὃ, — 2182 Esse gradu primo cali- dum siccumque ὃ; esse gr. pr. calidamgue secundo s. — 2184 Dolores β, x, w et edd. Atroc. Cornar. Pictor. — 2185 Apozema Cb; e«porima al. — 2186 Urinam et x. Menstr. purgat Δ. Hunc versum omitt. δ, u. — 2187 Nocuisque edd. nonnullae. — 2189 Et in oris interiorum ὃ. — 2190 Hau- Stum pellere u. — 2191 Restringet 7. 190 Macer Floridus. Cum gelida si detur aqua, sedare tremorem Dicitur haec cordis, et nausea sistitur inde. Excitat haec venerem cum sapae sumpta I ai | 2195 Duricias stericas elixatura resolvit Eius fomento per partes inferiores. Lumina si tepida foveantur saepius illa, Affırmant acri prurigine libera reddi, Palpebraeque: pili bene confortantur eadem. 2200 Est Nardi species, quae ce/tica Spice vocatur, Celtarum tantum quod nascitur. in regione; Z Omnia quae Nardus valet indica, dicitur ista Posse, licet vires videatur habere minores. LXXVI. THUS. "Thus calidum siccumque gradu dixere secundo. 2205 Lumina clarificat, lacrymo si solvitur ovi Contritum vel femineo cum lacte tepenti. Acri cum vino tritum pice lacteque :mixtis Vulnera praecipue curare recentia dicunt; Pingui porcino mixtum medicabitur ustis, 2210 Admixtum melli panaritia deeutit unguis. Thus bene contritum vinoque tepente: solutum Affirmant auri multum prodesse dolenti, Tritum cum creta cimolea sicque rosato Permixtum mammas dicunt curare tumentes. : 2215 Nil credunt haemoptoicis magis auxiliari | | | Ie 2199 Haec gelida 9:; cum calida s. Datur ». Sedare tumorem x, 4. — 2194 Sape, sepe, cepe, saepe, sapa al. Cfr. v. 1578. Cum sumpto saepe liquore x. — 2195. Duricias uteri ast elivatura, GG, xx; ctr. v. 18. — 2196 Interiores B. Si foventur décocto spicae partes inferiores. 2198 Omni Bruns igine π. — 2199 Palpebrae pili w. —. 2200. Novum πα νεῖ incipit in e, B, δι nw; agitur de spica celtica. — 2201 Celticarum: 8. Cellorum δὲ celtarum emend. celtorum ἡ. Quae nasc. al.; quod crescit x..— 2202 Dio» illa 0. — 2205 Lacryma à. | Volvitur x. — 2206 Cum tritum 5; —. 2207. Vino mixtum x. Lacteque mixtis *; mistus «. — 2209 Medicab. istis «a, 8B, yy, G. — 29210 At mixtun 900, cc, nn, 99. Melle δ. Panaria‘w; plan- taria 885; planaritia 09, ze; paronychia CC, xx. Hunc versum omitt. s. — 2212 Dolori e. — 2213 "Thimolea , chimolea , chimolia , clymolea ,; cinolaea al. Sicque rosata πὶ - eleoque rosato 9; succoque rosato ou, BP, 775 «tque rosato GC. Crela cum oleo sicque rosala &5 creta oleo sic atque 3j... Nostram lectio- nem habent ὃ, s, x,';& et edd. reliquae; Diosc. (1. 84) habet σὺν. xiu Atq καὶ ῥοδίνῳ. Cod. p omitt. hunc versum. — 2214 Curare. plores ὃ, — 2215 Ne credunt e. Kmoptoicis, haemophthisicis al. | Macer Floridus. 191 Admixto vino si sumatur vel aceto; | Thus cum lacte terens muliebri si superaddas Ulceribus, fieri quae saepe videntur in ano. Aut alio quocunque. loco, medicabitur illis. 2220 Huic aloe iungens lacrymumque albuminis ovi,. | Sic ut sit spissum, sectae superaddito venae, Aut his vulneribus.nimio quae sanguine manant, Nec solvas nisi cum credas divisa coisse; Si sit opus medicamen: idem superadde priori, 2225 Donec firmari valeat. solidata cicatrix, |. Affirmant melius. nil';sistere posse cruorem... von Vim memorem cerebri proprio confortat odore, ir ur Origano iunctüm. si quis commasticet ipsum, . Humores nocuos. capitis per sputa repellit, 2230 Allevat ista gravem. capitis purgatio linguam. Anseris aut anatis. mixta pinguedine. "lhuri . Fit cataplasma: valens. membris; ..quae..laeserit. ignis... .- MIO 8197959 ἂν {{1}} LXXVIL ALOE. A NU Sunt Aloé. species geminae, quae. subrubet estque h fr Intus sicut hepar cum frangitur, haec epatite | ΠΕ ΠῚ 2235 Dicitur et magnas habet in medicamine. vires, M " Utilior piceo. quae fracta. colore videtur. à | á n) Flegmate mundificat stomachum,. caput, articulosque, " | Leniter humorem nocuum purgando per alvum; ias .2916^ Admixtum a; aut mixto valido sibi si «. — 2217. Superaddis ε. —.2219 Medicab. istis π. — 2220 Aloón Cb; xx. Iunyas ἐν Lachrymamque plur. codd. et edd." Albuyinis «, ἡ, 9, x. — 2222 Ac his... — 2225 .Nec solvas nisi - comperias "edd. Atroc. Cornar. Pictor.,.x«; misi cum .nosses ὡς nisi concédas f; nisicum vcredes x... Nec solves nisi cum credes. ec, Bp y 77. — 2225 Solidaque ἡ: .— :2227./Confortavit ἡ. — 2228 Organo. αι, BB yy. Mixtum si @, κα; inunctum Si; ηή,. 99. — Cum mastice ipsuin ε; comesticet ipsum ἡ: — 2229: Capitis nocuos: edd. Atroc. Cornar. Pictor. — ‚2230 .Alle- var illa 4. — 2231. Anseris enatis aut μ. Pinguedine» thuris... 5. pinguedine püufui- ἡ. .—. 2233 Aloés «, au, DB, yy, tC. Geminae species, 9, 1, ἂν GG. Subrubet estque-«, 9, πὶ est quae δὶ yy; et quae wu, Bg. εἴα.. —: 2234. Epi- tacum (omitt. haec) «c, 885 hoc-epitacum 9; haec: epatea: δ, ἐδ; heecchez pataea nn, κα; haec haepathaea 99; liaec epatitis t5; hinc epatite 77 ,. Gs haec epatrite ὃ; haec" epatice ἡ, πὶ haec epatite-&, y , * , À; sermo (est de aloé hepatica. — 2236 Utilior-piceo: plur: 6odd et edd. (ἀξ: vilior.est. piceo B; 2, edd. Atróc.- Cornar. Pictor. :) sed supplendum est il/a, ‚ut sensus. sit; Aloé hepatica^utilio* ‘est,’ quàm 'illa'alo&, quae fracta: piceum, colorem ostendit. — 2237 Phleymate, fleumate al.; flegmata pw. — 2238 Leviter al. 199 Macer Florida s. lctericos purgat, iecoris iuvat interiora. 2240 Vulnus quodque recens putredine purgat ab omni Illius iniectus pulvis siccandoque sanat; Praecipue veretri dicunt et testiculorum Ulcera curari vel vulnera pulvere tali. Si solvatur aqua, iuvat apostema labrorum 2245 Et naris superappositum, nec non oculorum Livoremque fugat, sie circa lumina factum; Acri cum vino miscens oleoque rosato Unge dolens caput et frontem, mireque. iuvabit, Unguine pruritus sedabitur hoc oculorum. 2250 Cum vino bene contritum cataplasmaque factum Confortat retinetque pilos quoscunque cadentes; Linguae, gingivis, vitiis quoque subvenit oris, Si fricentur eo cum vino melleque trito. Hoc sumptum per se ventrem non solvit acute; 2255 Esse tamen stomacho putat Oribasius aptum, Cum laedant illum solventia caetera ventrem: lllius geminas cum mulsa sumere dragmas Idem praecepit, choleram sic flegmaque purgat, Unaquaque die post coenam sumere dixit 2260 Utile tres eius pilulas binasve virentis Cum succo caulis formatas, ut faba grossas Aut cicer, humores nocuos cum stercore purgat, 2240 Putr. curat «a, BB, yy. Ab oris BB. — 2241 Siccandaque B; sic- cando vulnera sanat u. — 2242 Praecipue ventris ἡ; ventris praec, dd, «e, qu, 99. — 2243 Curari et au, BB. Vulnera curari vel ulcera ἢ. — 2244 Hunc versum omitt. ««, 98. — 2245 Et varüs au, PP; at naris A; et varis nn, 99. Superpositum BB. — 2246 Qui circa lum. factus x. — 2247 Misces 9. — 2248 Caput dol. mire frontemque ««, BP; dol. cap. frontem mireque ἡ. Mire iuvabit #53 mireque iwabis «. — 2250 Cum bene contr. vino «. Hunc versum omitt. με. — 2951 Quocunque yy. — 2252 Ordo versuum ita: 2246, 51, 50, 47, 48, 49, 52 se habet in cod, δ, —. 2253 Fricetur 00; refricetur ee, nn, 99; refricentur ἡ; tangatur @, A; si bene fricentur cum vino B. . Melleque mixto 0. — 2254 Hoc solum À. Solvet uw. — 2255 Stomachi 1455, 9.9. — 2255 Uribasius δ, ἡ, x, À, u, 15. Urbasius «; Horibasius 85 Orbasius ««, Bg; cfr. v. 506 in quo idem auctor laudatur. — 2256 Illum nimium solventia ven- trem B. Cum laedant ipsum ἡ. — 2257 Binas cum mulsa δ, κκ. Semine «a, * BB. Drachmas al. — 2258 Praecipit «c, 8B. Ideo praecipit «. Phlegmaque, flewnaque al.; fleuma x. — 2259 Sum. iussit x. — 2260 Recentis #, xx; recentes au, BB, yy; virentis α, B, x et rel. edd. — 2261 Cauli formitati ut faba u. Faba grossa x. — 2262 Aut citius au, 8B. Nocuo BB. Sterc. curat y. Macer Floridus. 195 Non corrumpendo stomachum neque vim faciendo Purgatus pilulis fuerit qui saepius istis, 2265 Vix unquam capitis vexabitur ille dolore, Et nihil est oculis, mihi crede, salubrius istis; Si vero duram vis solvere largius alvum Partibus est geminis pars admiscenda terendo Una diagridii, sic apta solutio fiet. 2263 Nec vim B, δ, e, 00, es, CC, nn, 99; vel vim A; meque inde u. In hoc versu explicit cod. ἡ. — 2264 Fuerit pilulis al. Saep. illis 8. — 2265 Vix nunquam P; vir nunquam wu. Ipse dolore edd. Atroc. Cornar. Pictor. — 2266 Et nil yy. Salubrius illis «. — 2268 Partib. haec gem. est adm. ε. — 2269 Diagridii i. e. scammonii praeparati. Sequuntur in cod. x versus 1928 ad 1932 ex cap. de maurella. Explicit Macer. Floridus de viribus herba ru mm. SPURIA MACRL Hos spurios versus alius..esse auctoris, quam illius qui Macri Floridi carmen composuit, per se patet, cum argumentum tractandi modus et versificandi ratio in utro- que carmine plane diversa sint. Extant hi versus in Cor- nari et Ranzovii editionibus, et imitatio videntur esse ge- nuino carmine recentior, cum antiquiores codices et edi- tiones non habeant. Sunt autem capita viginti. 1. AARON. 1 Est Aaron nostra, Syrorum Castica lingua. Huic similes forma frondes sunt cum viperina, Sed tamen huic tantae non sunt quantae viperinae, Virgae palmarum fit magnitudo duarum, C lpsaque purpurea, croceum profert quoque semen, Radix ast alba est veluti viperina rotunda, Quae mandi vel cruda potest, vel cocta, ubi virtus Viscida non nimis est eius iuncto sale sumptae, Sed nec dissimilis in cunctis partibus est vis. 10 Eius cum fimo bubulo cataplasmate facto Imposito et podagrae medicari posse putatur. Extenuat pingues humores in mediocri, Unde fit ut vacuet thoracem sputa movendo. Herbae totius est proiectoria virtus, 1 Cornar. fol. 77b; Ranzow. pag. 94; Diosc. II. 197. — 2 Viperina i. q. Colubrina s. Dracontea Macri. — 8 Iuncta C., R. — 12 In med. i. e. modice. Spuria Macri. 125 15 Non tamen ut tantus fortassis sit calor illi. Radix illius debet collecta recondi, Ut solet abscondi cyclaminis et viperinae. 2. AGRIMONIA. Omnibus est herba baec nobis -Agrimonia nota, Acris inest illi nimis et diuretica virtus, 20 Succus radicum. pellit nebulas oculorum, |... Possunt anthracas folia in potu.dare sanos. Morsus serpentis pariter rabidique latrantis, Atque venena fugant, ventrisque bibendo dolorem; Sed tribus adiungi cyathis vini duo debent 25 Pondera drachmarum radicibus e memoratis. Apposituque suo cancromata vulnera sanant, Luxata et, si sit tritis axungia mixta, - Et percussuras ferro vel fustibus actas, Verrucasque simul si coniungantur aceto. 30 Splen quoque consumunt sumptae, pelluntque dolorem. Cum vino coctae curant paralytica potae. Apperiunt tritae quae sunt contrita valentque Appositae si sint eadem cito reddere sana. 3. SAMBUCUS ET. EBULUS. Duplex Sambuci dicunt genus esse periti. 35 Sunt diaphoreticae mediocriter, utraque siccae et Virtutis, verum et vis styptica dicitur. esse. Maior habet nomen Actes, minor at Chamaeactes, Est Ebulus formam cui conscribunt breviorem. Elixis ut olus cum lympha frondibus huius 40 Venter mollescit; choleramque et phlegmata purgant. Haec eadem tenerae possunt sic ipsius hastae, Cum foliis haustae vinoque terendo iugatae, Vesicae fractos reddunt potando lapillos. Sumpta cibo ponunt humorem ventris aquosum, 45 Esse cacostomacha at vescentibus herba putatur. Eximium radix confert elixa iuvamen 18 Corn. f. 78b; Ranz. p. 76; Diosc. II. 208. — 34 Que. f. 79a; Ranz. p. 77; Diosc. IV. 171, 172. — 35 siccae est R. 126 50 Cx σι 60 65 70 75 Spuria Macri. Hydropicis, viperae succurrit morsibus ipsa, Si super emplastri ponatur more vel hausta. Addita fomento matricum dura resolvit, Et multis vitiis muliebribus apta putatur. Potaque cum vino de semine potio facta, Quae supra scripsi per se depellere novit. Uncto caesaries mixto nigrescit olivo. Frondes appositae possunt auferre tumorem, Usta iuvant mixta tritae impositaeque polenta, Vulneribus carnem replendo sanant saniosis, Et pro posse illis cogunt paracollesin esse. 4. BRYONIA. Ampelos est leuceque et dicta Bryonia graece, Dicitur a nobis Latinis candida Vitis. Hastas et frondes habet haec nostram assimilantes, Sed nostrae laeves, illi sunt asperiores, Nostrae maiores, illi paulo breviores, Semen consimile est, minus etsi dicitur esse, Capreoli similes multa se parte plicantes. Qui si cum vino sunt elixi, bibituro Ventrem cum lotio dicuntur posse movere. Hastis et foliis radici et viscida virtus Est, ex quo cancros cataplasmate dant medicatos, Quaeque Chironia sunt, vel quae phagedaenica, sanant, Vulnera, vel tibiis, ea tollunt cum sale trita. Corporibus gratum radix fert uncta colorem, Lentigines pellit, tendit rugas faciei. Atque cicatricem loca si teneant inimicam, Ad proprium morem reparat collata colorem, Tritaque cum vino, veluti cataplasmate facto, Duritias spergit, simul apostemata curans. 57 Paracellosin R. , sed falso; nam de agglutinatione (παρακόλλησις) sermo est, quae contingit vulneribus saniosis ex usu ebuli. — 58 Corn. 80a; Ranz. p. 94; Diosc. IV. 181. — 60 Assimulantes R. Nostram scil. vitem, vitem vulgarem seu viniferam. — 69 Ulcera maligna et rodentia. — 70 Diosc. habet (ixi τῶν) σαπροκνήμων ἑλκῶν, ulcera quae tibias putre- dine depascuntur. — 72 kentigenes R. — 76 Spargit R. Spergere pro spargere non ita raro occurrit apud scriptores medii aevi. Spuria Macri. 127 Extrahit ossa etiam, si sint in corpore fixa. Hanc medicamentis quae septica sunt sociabis, Coniunxisse quibus nimis esse necesse probatur. 80 Unica cum vino potandum praebita drachma Annum per totum fertur sanare caducum; Qui furtim laedit et sic apoplexia caedit, Cedit, et obtenebrat oculos quod saepe scotoma. Et si praedietum pondus fuerit geminatum, 85 'Tunc potius causis occurrit praememoratis, Morsusque illatos sic curat tabe repletos; Ne faciat mulier praegnans, hanc vitet, abortum, Provocat urinam potu, pellitque secundas. Dyspnoicosque iuvat coniuncta melle vorata, 90 Et conquassatos artus altoque cadentes. Tussim placatam reddit laterisque dolorem, Huius si pondus oboli coniungis aceto; Triginta spacio splen siccat sumpta dierum. Omnia cum caricis praedicta valet cataplasma, 95 Fomento ast uteros lympha decoctio facta Purgat et infantes ponit nondum glomeratos. Temporibus veris exsuccari solet herba Et radix, cuius succus mulsae sociatus, Phlegmata deponit datus, et iuvat omnia scripta. 100 Insuper et mammae lae contribuit muliebri, Cum ptisanae succo si sit sociata coquendo; Succus praestat idem, baccarum succus eidem Urinamque movet intinctu, sed mediocri. Sperma fugat lepram tritum scabiemque perunctum. 105 Consimiles vires habet huic Bryonia nigra Appellata, tamen in cunctis inferiores. 9. ALGA PALUSTRIS SIVE NYMPHAE A. Alga palustris habet diversa vocabula, quorum Cacabus est Veneris, Nymphaeaque, sive Papaver, 83 Morbus apoplecticus et vertigo caliginosa cedit huic medicamini. — 86 Morsus venenatos. — 96 Nondum in utero formatos. — 98 Sociatur roy 105 Diosc. IV. 182. — 107 Corn. f. 81a; Ranz. p. 96; Diosc. III. 128 | Spuria Macri. Cui locus in causa est cognomen habere Palustre, 110 Crescit enim stagnis ea, sive locis in aquosis... Frondibus oblongum caput ostendit super: undas, Quod de radice sola prodit sociatum, Multis flos eius similis quos lilia produnt, - Pallidior tamen est, nec tam niveus color eius. 115 Semen habet croceum medio de flore locatum; Sed quum floruerit, formam capit inde rotundam, Sicut meconis nigri faciunt capitella, Aut sicut mala haec, quae dicuntur Matiana, Semen in his spissum latumque magis reperitur, 120 Hoc argillosi gustu datur esse saporis. Hasta parum crassa subnigraque, laevis, et aeque Aspera radix est eius, nodosa, melaena; "Tempore quae autumni debet siccata recondi, Eius enim pulvis multum fert utilitatis. 125 Sumpta mero spleni prodest sic coeliacisque, Vesicaeque potest sic sumpta levare dolorem, Si quis et est stomacho, posito cataplasmate cedit, Sic et alopecias emendat et in cute mendas, Quosque tumor laedit testes lenire notatur. 130 Seminis assidui potus haec omnia possunt, Humanumque fluens plus iusto sperma retardant. Radicem quae fert Nymphaea ast candidiorem, Est melior virtute sua, debet quoque sumi Cum vino nigro, quia partim styptica virtus Est eius, partim quoque proiectoria, sic quod Infusam. dicant hanc alvum reddere sanam, Et quod alopecias pice cum liquida iuvet ipsas. 135 L4 6. FABA. Frigoris in medio Faba vim tenet atque caloris, Styptica quo partim fit, proiectoria partim, 140 Exterius quare poterit siccare modeste. 109 Cacabus Veneris, Nymphaea, Papaver palustre sunt cognomina Algae palustris. — 117 Meconis i. e. papaveris. — 120 Diosc. habet yev- ομένῳ γλισχρός. — 132 Diosc. III. 139. — 138 Corn. f. 825; Ranz. yp. 97; Diosc. II. 127. — 140 Modeste i. e. modice. Spuria Macri. 199 Mitigat arthritim cum lympha cocta dolorem. Anseris adiuncta huic pinguedo recens vel ovilla Si fuerit, podagrae quoque subvenit hac ratione. Cocta farina fabae, iunctum sit ut oxymel illi, 145 Sanat contractos posito cataplasmate nervos, Sic et testiculos et mammas optime curat, Haec etenim poterit loca reddere frigida, si sint Inflammata nimis, virtute sua mediocri. Prandia sumpta fabae non digestiva probantur, 150 Inflat enim, nisi sit aqua bis mutata coquendo. Praecipue viridis stomacho non commoda mansa est, Somnia nigra facit, sed tussis initia pellit. Succum corporibusque etiam pinguedinis addit. Integra si forti coniuncta coquatur aceto 155 Estque dysentericis medicans ventrique soluto, Sic valet et stomacho suffragia ferre vomenti. luncta farina fabae cataplasmatibus medicatur Ictibus attritis tumidis, comitante polenta, Sola tamen nequit hoc ipsum, ut dicunt, operari. 160 Lac nimium mammis cataplasmate stringit abundans. Coniuncta at melli foeni graecique farinae Parotidas curat, livores corporis aufert. Floribus at roseis et thure et ovo comitante Imposita ex oculis tumor et staphylomata cedunt; 165 Percussos etiam curat fusosque cruore. Dentibus attrita ast frontique ligamine iuncta Rheumata luminibus suspendere fertur opima. Cum vino testes curat cataplasma tumentes, Et propendentes sinit haud fieri "pueriles. 170 Eius folliculus bene tritus et attribulatus Emendat maculas emplastris additus albas. E 141 Arteticum legi debere puto more scriptorum medii aevi; arthritim ex ingenio posuisse videtur Cornarius, quem Ranzoviana editio presso pede secuta est. — 148 Mediocri i. e. virtute inter frigidam et calidam naturam media, quae fabae tribuitur. — 152 Zfvoóvagog Diosc. — 166 Attrita est C. R. 150 175 180 190 200 Spuria Macri. 7. NUX AVELLANA. Nucibus ex minimis nulli datur esca salubris, Cogunt cervicem mandentis ferre dolorem, Iuflando stomachum distendunt, dantque solutum Pectus, pulmonem corrumpunt tusse nocendo; Indicat effectus, quod eis sit et humida virtus. Si tamen in. testa luteo sint vase perustae, Ut nil virtutis possint retinere prioris, Nil plus stillantes iuvat in placando íluores. Si bene contritae dentur mulsa resolutae, Compescunt veterem tussim, licet inveteratam. Cum passo tritas quidam tribuere bibendas, Ad iecoris morbos et pulmonis removendos. ' Multi cum pipere tritas vinoque dedere, Atque ad pellendum sensere valere catarrhum, Et destillantis lotii tormentaque ventris. Ursi pinguedo nucleis coniuncta terendo Reddit alopeciis de raptis damna capillis. 8. BA'TUS SIVE RUBUS. Omnibus est nota ipse Batus, virtusque probata Ipsius a multis, et dicunt styptica quod sit Et xerantica, | Caesariem decoctio lotam Ipsius infectam reddit, ventremque fluentem Abstinet, et fluxum nimium stringit muliebrem. Presteris morsus eadem iuvat atque venena, Reddit gingivas et de putredine tutas Quique nocent saevos compescit in ore tumores. Commasticatae frondes vinoque subactae Acri, cervicis zernas pellunt et achoras, Quodque solet fieri percurant ulcus in ore, Et plagas solae possunt sie consolidare, Turgentes oculos et condylomata solvunt, Cardiacosque iuvant sic et stomachum patientem. 172 Corn. f. 845; Ranz. p. 99; Diosc. I. 179. — 189 Corn. f. 85a; Ranz. p.99; Diosc. IV. 37. — 191 Xerantica virtus i. 4. exsiccans. — 194 Prester est anguium genus, alias Dipsas dictum, systematico nomine Coluber prester. — 198 Zernae i. e. impetigines, hoc loco ἕρπηταν Diosc. Spuria Macri. 151 Suppositae vitium. sanant haemorrhoidarum. Hastarum succus, foliorum et, sole calente 205 Siccatus melius faciet praescripta potenter. Maturo succus eius de semine tractus, Saepius utiliter causis est oris adaptus, Sed non maturum prandentis detinet alvum. Flosque dysentericis et prodest coeliacisque, 210 Idem contritus lippis cum melle medetur, Si illitus est oculis, ignem quoque sic iuvat atrum; Sunt igitur flores eius frondesque virentes, Moraque virtutis leviter stringentis, ad uvam . Et fauces quare proprie prodesse videntur. 215 Quum sint matura ex iusto sed tempore mora, Dicunt fervoris vim quod teneant mediocris. 9. MYRICA. Artibus in medicis fertur vis magna Myricis, Hisque Tamaricum nomen, quarum foliorum Elixatura ex vino potata tumorem 220 Splenis emendat, dentisque levare dolorem Creditur; humores eadem stringit cohibendo Addita pessariis matricis, sicque necando Effugat et lendes, alios et corpore vermes. Et cinis ustarum stringit fluxum muliebrem, 225 Utilis est potus etiam de calice sumptus, Harum de ligno vel de radicibus acto. 10. IUNIPERUS. il ac luniperi virtus est incensivaque et acris. Imposita in prunas serpentes pellit odore Fumigii, fructusque rotundus habetur, odorque 230 Illius est summus, si detineatur in ore. Utilis est stomacho, sic thoraci medicando, Et tussim nimiam sedat, licet inveteratam. 211 Ignis ater s. sacer. — 217 Corn. f. 86a; Ranz. p. 101; Diosc. I. 116. — 225 Calix e ligno vel radice tamaricis fabricatus. — 227 Corn. f. 86b; Ranz. p. 101; Diosc. I. 103. 9 * 152 Spuria Macri. Auxilium contra potis est conferre venena, Spasmata sic contra valet, et sic rhegmata contra. 235 Atque uteri vitium et morbum, qui strangulat, aufert. Eius quos succus sanat dat vipera morsus. Qui si combustus fuerit lymphaeque iugatus, Unctas propellit turpi de corpore lepras. Eius pota interficit elimatio ligni 240 Ipsius lachrymis tussim sedare bibendo Dicitur antiquam, vitium quoque parotidarum. Huius cum drachma baccarum drachma draganti, Absinthii drachma et praedictis. associata, Myrti tres nigrae, gallae quoque tres Asianae 245 llis iungantur, coniunctaque cuncta terantur; Si tribus atque tribus oleo commixta diebus Vase recludantur vitreo, dum conficiantur, Vim simul atque oleum contraxerit a speciebus, Servetur, quoniam multis valet unguine rebus. 250 Si caput ungatur, capiti prodesse probatur; Caesariem capiti dicunt servare periti, Reddit et absentem ferturque tenere cadentem, Quod minus est fidei prodest quoque calvitiei, Dando capillosum caput antea ridiculosum; 255 Fortius examen ustum facit hoc medicamen, Si pare mensura fuerit coniungere cura Eius praedictis cinerem, quia vis perhibetur Esse sibi tanta, quod solus posse probatur Cuncta relata prius, oleo si conficiatur. 260 Creditur exustae pulvis vim ferre nigellae Huic medicamento; de solo nanque puellae Lymphae coniuncto. loca nuda terunt ciliorum, Expertae damnum, quod reddere possit earum. 234 Rheumata R., sed falso, cum ipse Diosc. ῥήγμασι habeat. — 236 Hic versus et quinque sequentes pro supposititiis haberi possunt. — 239 Eli- matio i. 4. rasura, nisi forsan rectius legas eliwatio i. 4. decoctum. — 242 Dragantum dicitur scriptoribus ınedii aevi gummi tragacanthae. — 245 De hac compositione cfr. Galen. de compos. med. sec. locos l. I. cap. 2, ed. Kuhn, tom. 12, pag. 432. — 255 Examen apum ustum hic indicari putat Cornarius. : | Spuria Macri. 155 Haec nec sola pilis dicunt vestire potentem 265 Sed quamcunque cutem libet ista veste carentem. 11. SALIX. Esse sui partes desiccativa per omnes | In virtute Salix, modicum quoque styptica fertur. Vulnus habent eius frondes solidare cruentum, Conceptus prohibent in aqua potae muliebres, 270 Corticis exusti cinis acri iunctus aceto, Callos a pedibus tollit positus vel inunctus, Et mundat pariter verrucas hac ratione. Arboris incisae manat de corpore succus | Temipore quo rami multo sunt flore gravati, 275 Qui tum mammarum valet et morbis oculorum, 'Tum cunctis quae sunt medicaminibus tenuanda. Huius flos sumptus in aqua frigescere cogit Instinctus veneris cunctos acres stimulantes, Et sic desiccat, ut nulla creatio fiat. 280 Nomen halosanthos flos obtinet arboris huius, Qui si sit iunctus aequali pondere myrrhae, Inde terendo cinis factus, permixtus et undae, Deductus liquor ut mellis speciem sibi sumat, Spissatus pariter donec videatur in unum, 285 Et teneat facto velut ex albumine filo, Hinc lita caesaries tibi stet velamine tecta Vel mitra, noctem totam cum sole lucente, Et si plus steterit, melior tinctura manebit, Postea cum calida cervicem colluat unda, 290 Mirari flavos poterit roseosque capillos. Sunt quibus est crudos mos associare lupinos, Namque valent soli cum lympha reddere triti Loto et consimilem capiti conferre colorem. 264 Non solum loca pilis tegi solita curat hoc medicamen, sed eas quoque cutis partes, quae pilis carere solent. — 266 Corn. f. 87b; Ranz. p. 103; Diosc. 1. 135. — 279 Creatio i. e. conceptio. — 280 Halosan- thum (ἁλὸς ἄνϑος) seu florem salis cum flore salicis hic perperam confundi facile patet; cfr. Diosc. V. 128, ubi de flore salis sermo est. — 291 Cfr. Gal. de comp. med. sec. locos 1. I. c. 3., ed. Kühn, tom. 12. p. 445, ex Archigene. 300 310 320 325 296 De asvesto s. asbesto cfr. Diosc. V. 132, est calx viva. — 301 f. 89b; Hanz. p. 104; Diosc. Il. 96. — 304 'lhermantica virtus i. e. calefaciens. — 320 Diosc. habet πρὸς δὲ ουριγμοὺς, quod est tinnitus aurium, non fistula; legit vero vetus quidam interpres Dioscoridis WE Corn. yovs, Spuria Macri. / Nec minus argenti prodest spumam sociare, Bis binas drachmas istis et iungere quinque Asuesti, lympha simul haec duo namque soluta Mellis ad effigiem, capiti possunt dare sola, Quae paulo supra perscripsi cetera: posse, - Sı sint adiuncta. et post haec velamina mitrae, Sed caput ablutum reddat decoctio bletae. 12. FEL. Non est spernendum Fel, sit licet illud amarum, Vilius et multis non de virtute peritis | Eius, ac iniuste, quoniam quit, multa iuvare. Virtus est omni thermantica viscida Felli, Sed magis est aliis, aliis minus esse probatur. Fella gerunt ergo perdices atque pavones, Capreolique simul nemoris, niveique capones, Quae sunt unius virtutis. dando iuvamen; Suffusos oculos haec et caligine plenos Curant palpebrasque iuvant aspredine plenas. Hircus, ovis, porcusque, Ursus, taurusque secundam Vim retinent Fellis, ventrem quoniam puerorum Solvit, eo tincta est tomentum et succida lana, Vel collyriolum si subponatur in anum. Curat taurinum coniuncto melle synanchen, Atque cicatrices sanas et vulnera reddit. Lacte sed admixto dolor auris ei muliebri Infusum cedit, sed lac debet superare. Porri cum succo taurino Felle iugato Asseritur tali medicamine fistula pelli; Traumaticis medicaminibus, quae vulnera curant, lungitur illa quidem, quia sanat et absque tumore, Quae mala sunt, etiam non incurata relinquit. Testes et veretrum sanat cum melle dolentes, Optime leprosos curat et furfura purgat, quem noster secutus est. Spuria Macri. Unguine si nitrum facto fuerit sociatum. Omnibus his fel ovis, ursi quoque ferre salutem Creditur, ursini pulvis cum melle iugatus ' Sumenti prodest, epilepticus inde iuvatur. 330 340 350 Nyctalopas capreum Fel longe pellit inunctum, Hirci palpebras sedabit ab unguine crassas, . Et deturpatis valet hoc succurrere strumis. - Ergo reponendum Fel sic est atque parandum: Horae per spatium filo coquat unda. ligatum, Umbra siccatum post haec servetur ad usum. 13. FIMUS. Sunt qui non credunt Fimos conferre medelam, Ultima. res inter quod sint, sed decipiuntur. Fimus ovillus enim, δὶ sit coniunctus aceto, Nigras emendat maculas cataplasmate facto, Nascentes clavi fugiunt sic et sacer iguis, Sic sanat fracta et cum quassis carnibus. ossa; Cum cera atque oleo ambustis igni medicatur. Fimi pascentis vaccae cataplasma recentis In foliis positum, carbonibus excalefactum, Turgida fomento compescit vulnera lento. Ischiadem curat vel certe idem moderatur Impositus parti, si iungis acerrima vina; Et cataplasmatibus solitis laxare iugatus, Duritias solvit, struma huic et pustula cedit. Sed maiora bovis praestant medicamina masclı, Prociduos curans uteros fumo muliebres, Idem suffitus culices foetore fugabit. Utile non modicum dat avis ciconia Fimum, Curat enim sumptus in aqua potando caducos. Fimus apri siccus vinoque terendo iugatus Aut lymphae, vomitum sanat potando cruentum, Et lateris veteres sanat solitosque dolores. lilo nil melius, si sit coniunctus aceto, Ossaque consolidat, quassata iuvans ut ovillus, 336 Corn. f. 91a; Ranz. p. 105; Diosc. II. 98. 155 156 Spuria Mauacri. 360 Prodest luxatis cera roseoque iugatus. Fimus adustus equi, vel erudus Fimus aselli, Si velut emplastrum fiat comitatus acetum, Vuluere manantem fertur retinere cruorem, Fimus, quem caprae faciunt tritus nemorosae, 365 Solo cum vini cyatho bibitus comitati, In tribus ictericum fertur sanare diebus. Menstrua cum folio, spica, nardoque bibendo Purgat, at olibani succus cum pulvere tritus Appositus vulvis fluxum sistit muliebrem. 370 Ustus alopeciam commixto sanat aceto, Uncto cum veteri fertur podagrae medicari, Atque venenatos percurat coctus aceto Morsus aut vino, vulnusque quod herpeta graece Dicitur, impositus, morbum quoque parotidarum. 375 Si veluti cauter de sicco fiat eodem, Ponaturque super scapulam, qua parte dolebit Coxa, sinatque diu scapulam dum sentiat ustam, Non tamen eripiat morbus dum cedat ab illa. 14. CASEUS. Caseus insulsus stomacho bonus esse probatur, 380 Escis illius quia venter mollificatur, Corporibus macris et pinguedo reparatur. Constringendo minus ventrem, plus nutrit ovillus, Plus aliis quoniam fertur quod pinguior extet. Assus et elixus ventrem constringere noscit. 385 Sicque tumens oculus illum medicamine poscit, Et sic livores oculos tollit maculantes. Praevalet ast omnes bubulus sedando tumores. Ümnis caprinus stringit vetus et bubulinus, Nec prodest, potius maciei dando nocivus. 390 Lac liquidum pingues sumptum fertur dare carnes. 360 lugatis Corn. — 371 Uncto i. e. axungia. — 379 Corn. f. 935; Ranz. p. 107; Diosc. il. 79. | Spuria Macri. | 157 15@ ARANEAE TEL A. Telae adstringentes sunt, quam dat aranea, vires, Quare depellit febres, admixta quibusdam Unguentis foveas si tempora febricitantis. Sanguinis appositu solet et retinere fluorem, 395 Et fieri prohibet saniem, quae concava non sunt, Vulneribus, servans ea ne tumor irruat illis. Auris cum roseo compescit cocta dolorem, Candida quae magis est, magis est virtute probanda Ut sunt, quas agitat ventus post tempora messis. 400 Quartanas iunctas corio suspensaque collo, Pellere confirmant proprio medicamine docti. 16. COCHLEA E. Non admirandae Cochlearum sunt medicinae, Quum medicinalis subeant vim stercora iuris. Harum terrenae quaedam quaedamque marinae, 405 Non virtute pares, quia terrenae meliores, Ast utrisque tamen vis est eadem, licet impar. Eustomachas dicunt terrenas, quod movet alvum Pulvis obustarum fervoribus ignis earum. Esse coércentis virtutis tam perhibetur 410 Et constrictivae, quibus ut cruor exit ab ore Per sputum, iuvat assumptus, reprimit quoque fluxum. 17. CORNU CERVI. Cervi strictivae Cornu virtutis habetur, Omni profluvio quare astringendo medetur, Sed prius exuri sic ignibus illud oportet: 415 Partes ad minimas Cornu frangendo redactum In cacabo poni debet crudo atque recenti, Argilla intectoque et mox fornace incluso Ardeat, ut candens fiat niveique coloris. 391 Corn. f. 935; Ranz. p. 108; Diosc. Il. 68. Aliqua hic telae adscribuntur, quae Dioscorides de ipso animali praedicat. — 402 Corn. f. 94a; Ranz. p. 108; Diosc. Il. 11. Sensus est: non mireris cochleas ha- bere vires medicas, cum ipsa adeo stercora (v. 336 sq.) vires in arte medica habeant. — 412 Corn. 944; Ranz. yp. 109; Diosc. Il. 63. 138 Spuria Macri. Quod simul est ustum, veluti quoque cadmia lotum, 420 Utile subscriptis potu et medicamine notum est: Coeliacis, haemoptoicisque, : dysentericisque, letericis, fluxum pariter tenet et muliebrem, His ad purgandum cochlear detur geminatum, Vesicaeque dolor fugit ammixto tragacantho. 495 Collyriis etiam miscetur pulvere facto, Rheumata quae sistunt, ulcusque iuvant oculorum. Si dentifriciis. mixtum sit, plus operantur. Quis cinis exusti valeat dixi medicari, Restat aqua coctum quautum possit referendum. 430 Quisquis habet dentes morbo graviore dolentes, Sectum cum lima Cornu crudum coquat unda, Vas sit humo factum, quo ferveat, inde retractum Mox assumatur, os ut tepido foveatur; Hoc medicamentum donec sit iu ore retentum 435 Sanansque adstringens dentes, fugit hinc dolor ingens, Sic etenim fugiet, quo sanus perpete fiet. Haec limatura at fuerit si. dedita. cruda Cum vino vel aqua, lumbricos enecat ipsa, Serpentesque suo quit adusta expellere fumo. 18. ACETUM. 440 In desiccando vis frigida constat Aceto. Hinc stomacho dicunt, quod sit fastidia tollens, Sistit manantem impositum potumque cruorem, Et ventris fluxum, si sit coctus cibus inde. Vulneribus cunctis, fuerint quae facta recenter, 445 Subvenit intincta, si desit spongia, lana Succida fomento, fieri nec turgida possunt. 'Taliter admotum propendentem iuvat anum. Lepras emendat sic atque ignem fugat atrum, Zernas et maculas, et morsus pellit arachnes, 450 Siccat fomento podagras cum sulphure vivo, Melleque livores iuncto reddit meliores, 431 Cornu cervi limatum coquatur ex aqua in vase fictili etc. — Corn. f. 95a; Ranz. p. 110; Diosc. V. 21. — 446 Nec talia R. Spuria Macri. 159 Cum roseo mixtum caput a fervoribus unctum Atque locos alios, si detur succida fotu. 19. SULPHUR VIVUM. Sulphur splendentis vivum. niveique coloris, . 455 Asseritur multam multis dare posse medelam; Virtus est eius, ut dicunt, extenuatrix, Et diaphoretica, ac simul attractoria, calda, Empyicis atque asthmaticis, tussique medetur; Pulvis et ictericis cum mensura cochlearis, 460 Et fluxum sanat nares cerebrumque prementem, Molli si sumptum sit in ovo. Sed dat abortum Suffitum fieri, surdis atque esse medela Taliter asseritur; lethargus sic quoque cedit. Lepras et zernas curat, mixtaque resina 465 Scorpio quos ictus fecit, maris atque dracones. Hoc quoque prurigo, sed cum nitro, prohibetur, Et sparso restat fluxus sudoris abundans. Reddit aquae sanam mixtum nitroque podagram. Unguens coniuncto leprosos Sulphur aceto 470 Et terebinthina pariter corrodere fertur; (Cum vino sumptis obstat potata venenis) Trita simul nitrum, pariter mel, Sulphur, acetum, Cum sueco lanis inducta calentia lumbis Praestant auxilium forte medicamine divum, 475 Nec minus hoc solum prodest adipi sociatum. 20. ALUME N. Diversae species dicuntur Aluminis esse, Quartus eis gradus est, virtus quoque sicca calensque, Styptica, mundificans, obscuris visibus apta. Palpebras tenuat, carnisque superflua rodit 453 Diosc. habet: ob» ῥοδίνῳ καὶ οἰσυπηροῖς ἐρίοις. — 454 Corn. f. 95b; Ranz. p. 110; Diosc. V. 123. — 458 Empyicis i. e. empyemate la- borantibus. — 460 Diosc.: xci πρὸς κόρυζαν δὲ καὶ κατάῤῥουν ποιεῖ. — 41 Dubitare licet, an versus huc pertineat, an non potius ex alio plane capite hic insertus sit. — 476 Corn. f. 96b; Ranz. p. 111; Diosc. V. 122. 140 Spurie Macri. 480 lllarum, vel quum fuerit caro mortua circa. Ulcera desiccat mala, restringit quoque farsam Admixtum gallae, vinique feci simul acri. Dentibus infirmis gingivarumque tumori Prodest cum melle vinum si iungitur acre. 485 Restringit fluxum manantis ab ore cruoris. Pustula vel scabies illo fit sana fricata, Lotave de lympha, cum qua fuerit resolutum. 481 Farsa est ulcus malum seu phagedaenicum. PROLEGOMENA AD STRABONEM. FF onis Strabo natus est anno DCCCVI vel DCCCVH, studia prima fecit in monasterio Sangallensi, seriora in monasterio Fuldensi, praeceptore praecipuo usus Rhabano Mauro, tune temporis celeberrimo. Anno DCCCXLII factus est Walafridus Abbas coenobii Reiche- nau (Augia dives) in dioecesi Constantiensi, mortuus est in Gallia ut perhibent anno DCCCXLIX. Multa. scripsit theologici praesertim argumenti, de quibus vide Polycarpi Leyseri histor. poétar. et poémat. medii aevi pag. 235, Fabricii biblioth. lat. med. et infimae aetat., ed. I. tom. VI. p. 864, Canisii thesaur. monumentor. ecclesiasticor. s. lectiones antiqu., ed. lac. Basnage, tom. 1. part. 2. pag. 176 sq. et alibi. Carmen eius, quod inscribitur ZZortulus, dedicatum est Grimaldo seu. Grimoaldo, qui Abbas Sangallensis factus est anno DCCCXLI vel DCCCXLII, mortuus DCCCLXXII. Recudi curavimus, quia non ignobile rei poéticae et her- bariae monumentum sit e saeculo nono ad nostra usque tempora servatum. Adhibuimus editiones duas Atrociani (anni 1527 et 1530), impressionem in Cauisii et Basnagii iam dicta collectione (Il. 1. p. 265), et Casp. Barthii anno- tationes in eiusd. Adversarior. libr. IV. c. 24. pag. 203. Prodiit vero Strabonis Hortulus seorsim: Norimb., 1512. 4., in offic. Jo. Weyssenburgeri, sub titulo: , Strabi Fuldensis monachi Hortulus apud Helvetios in S. Galli monasterio repertus, carminis elegantia tam delectabilis, quam doctrinae cognoscendarum | quarundam herbarum varietate utilis. — (Vid. Rivini biblioth. n. 6394.) Praeterea prodiit cura lo. Atrociani ad calcem Macri 1527 cum parvo commentario, et 1530 sine commentario. Inscriptionem in utraque editione habet ,,Straóz Galli poc- (ae et theologi doctissimi ad Grimaldum coenobü S. Galli abbatem Hortulus““, ubi igitur et nomen et patria Walafridi falso indicatur, nam neque Gallicae est originis, neque, ut ex versu 420 patet, Strabus dicitur. — Alia im- 14% Prolegomena ad Strabonem. pressio adnexa est Eobani Hessi carminibus Francof. 1564, 1571. 8. et inserta collectioni medicae Aldinae (Venet. 1547. fol.), bibliothecis Patrum Ecclesiae nonnullis et the- sauro Canisii et Basnagii. WALAFRIDI STRABONIS AD GRIMALDUM COENOBII 5. GALLI ABBATEM HORTULUTS. i. PRAEFATIO. 1 Plurima tranquillae cum sint insignia vitae, Non minimum est, si quis Paestanae deditus arti Noverit obscoeni curas tractare P'riapi. Ruris enim quaecunque datur possessio, seu sit σι Putris harenoso qua torpet glarea tractu, Seu pingui molita graves uligine foetus, Collibus erectis alte sita, sive lacenti Planicie facilis clivo, seu vallibus horrens, Non negat ingenuos olerum progignere fructus, 10 Si modo non tua cura gravi compressa veterno Multiplices olitoris opes contemnere stultis Ausibus assuescit, callosasque aere diurno Detrectat fuscare manus et stercore plenis Vitat in arenti disponere pulvere quallis. 15 Haec non sola mihi patefecit opinio famae Vulgaris, quaesita libris nec lectio priscis, Sed labor et studium, quibus ocia longa dierum Postposui, expertum rebus docuere probatis. H. CULTURAE INITIUM. Bruma senectutis vernacula, totius anni 20 Venter et ampliflui consumptrix saeva laboris, 8 An legendum sit vallibus haerens? N Walafridus Straöo. 4145 Veris ubi adventu terrarum pulsa sub imas Delicuit latebras, vestigiaque horrida avarae Ver hyemis reduci rerum delere pararet Stemmate et antiquo languentia rura nitori 25 Reddere, ver orbis primum caput et decus anni, Purior aura diem cum iam reserare serenum Inciperet zephyrosque, herbae floresque sequuti Tenuia porrigerent radicis acumina, caeco Tecta diu gremio canasque exosa pruinas. 30 Cum sylvae foliis montes quoque gramine pingui Prataque conspicuis vernarent laeta virectis, Atriolum, quod pro foribus mihi parva patenti Area vestibulo solis convertit ad ortum, Urticae implerunt campique per aequora parvi 35 lllita ferventi creverunt tela veneno. Quid facerem? tam spissus erat radicibus infra Ordo catenatis, virides ut texere lentis Viminibus crates stabuli solet arte magister, Ungula cornipedum si (quando humore nocetur 40 Collecto) putres imitatur marcida fungos. Ergo moras rumpens Saturni dente latentes Aggredior glebas, torpentiaque arva, revulsis Sponte renascentum complexibus urticarum, Erigo et umbricolis habitata cubilia talpis 45 Diruo, lumbricos revocans in luminis oras. Inde Noti coquitur flabris solisque calore Areola et lignis, ne diffluat, obsita quadris Altius a plano modicum resupina levatur, Tota minutatim rastris contunditur uncis 50 Et pinguis fermenta fimi super insinuantur. Seminibus quaedam tentamus oluscula, quaedam Stirpibus antiquis priscae revocare iuventae. Denique vernali interdum conspergitur imbre 22 Dilituit habent Atrocianus et Basnage, dedi Delicuit cum Barthio, quanquam alis legendum videatur Delituit. — 23 Pararit Barth. — 24 Stemma i. q. corona. — 27 Zephyroque Basn., zephyrosque Atroc. — 31 Virectum scriptoribus medii aevi pro Firetum. — 35 Urtica telo venenato comparatur. — 41 Saturni dente i. e. falce. — 44 Umbriculis Atroc. Basn. — 50 Insinuatur Atroc. Basn. 144 Walafridus Strabo. Parva seges, tenuesque fovet praeblanda vieissim 55 Luna comas, rursus si quando sicca negabant Tempora roris opem, culturae impulsus amore (Quippe siti metuens graciles torpescere fibras) Flumina pura cadis inferre capacibus acri Curavi studio, et propriis infundere palmis 60 Guttatim, ne forte velocior impetus undas Ingereret nimias et semina iacta moveret. Nec mora, germinibus vestitur tota tenellis Areola, et quanquam illius pars ista sub alto Arescat tecto, pluviarum et muneris expers 65 Squalleat aérei: pars illa perennibus umbris Diffugiat solem: pars haec, quia celsior, ignei Sideris accessum lateris neget obice duri: Non tamen ulla, sibi fuerant quae credita pridem, Spe sine crementi pigro sub eespite clausit. 70 Quin potius, quae sicca fere translata subactis Suscepit scrobibus, redivivo plena virore Restituit reparans numeroso semina fructu. Nunc opus ingeniis, docili nunc pectore et ore, Nomina quo possim viresque attingere tantae 75 Messis, ut ingenii res parvae ornentur honore. Hl. SALVIA. Lilifagus prima praefulget honore locorum, Dulcis odore, gravis virtute, atque utilis haustu Pluribus haec hominum morbis prodesse reperta Perpetuo viridi meruit gaudere iuventa. 80 Sed tolerat civile malum, nam saeva parentem Progenies florum, fuerit ni dempta, perurit, Et facit antiquos defungier invida ramos. IV. RUT A. Hoc nemus umbriferum pingit viridissima Rutae Sylvula caeruleae, foliis quae praedita parvis 60 Fors pro forte putat Barth. ob syllabam longam proxime sequen- tem. — 66 Defugiat aut refugiat Barth. — 67 Negat Atroc., neget Basn. — 70 Feret Atroc., fere Basn. — 76 Elelifagus Atroc. Basn. — 80 Mala conditio civitatis, quod parentes a progenie sua interficiantur. Walafridus Strabo. 143 85 Umbellas iaculata breves, spiramina venti Et radios Phoebi, caules transmittit ad imos, Attactuque graves leni dispergit odores. Haec cum multiplici vigeat. virtute medelae, Dicitur occultis adprime obstare venenis, 90 Toxicaque invasis incommoda pellere fibris. V. ABROTANU M. Nec minus Abrotani promptum est mirarier alte Pubentis frutices, et quas inspicat aristas Ramorum ubertas, tenues imitata capillos. Huius odoratum lento cum vimine crinem 95 Paeoniis carptum prodest miscere medelis. Febribus obstat enim 5 telum fugat, adiuvat artus, Quos incerta premit furtivae iniuria guttae, Praeterea tot habet vires, quot fila comarum. VI. CUCURBIT A. Haud secus altipetax semente Cucurbita vili 100 Assurgens parmis foliorum suscitat umbras Ingentes, crebrisque iacit retinacula ramis: Ac velut ulmum hedera implicuit cum frondibus altam Ruris ab usque sinu foti sua brachia circum Laxa dedit ligno summumque secuta cacumen 105 Corticis occuluit viridi tutamine rugas: Aut arbustivum vitis genus arbore cum se Explicuit quavis, ramorumque. alta corymbis Vestiit et propria sursum se sponte levavit, . Visitur ergo rubens aliena in sede racemus : | 110 Dependere, premit tabulata virentia Bacchus, Pampinus et frondes discernit latior altas. Sic mea sie fragili de stirpe Cucurbita surgens. Diligit appositas sua sustentacula furcas, | Atque amplexa suas uncis tenet unguibus alnos, 115 Ne vero insano divelli turbine possit, Quot generat nodos tot iam retinacula trudit, 91 Abrotomum habet Atrociani editio altera et Basn. — 96 Telum ex- trahit, cfr. Macer v. 48. 10 146 Walafridus Strabo. Et quoniam duplicem producunt singula funem, Undique fulturam dextra laevaque prehendunt. Et velut in fusum nentes cum pensa puellae 120 Mollia traiiciunt, spirisque ingentibus omnem Filorum seriem pulchros metantur in orbes: Sic vaga tortilibus stringunt amenta catenis Scalarum teretes involvuntque illico virgas, Viribus et discunt alienis tecta cavarum 125 Ardua porticuum volucri superare natatu. Iam quis poma queat ramis pendentia. passim Mirari digne?. quae non minus undique certis Sunt formata viis, quam si tornatile lignum Inspicias medio rasum quod mymphure constat. 130 Illa quidem gracili primum demissa flagello Oblongo, tenuique ferunt ingentia collo Corpora, tum vastum laxatur in ilia pondus, Totum venter habet, totum alvus et intus aluntur Multa cavernoso seiunctim carcere grana, 135 Quae tibi consimilem possunt promittere messem. Ipsis quin etiam teneri sub tempore fructus, Ante humor quam clausa latens per viscera sero Autumni adventu rarescat et arida circum Restiterit cutis, inter opes transire ciborum 140 Saepe videmus et ardenti sartagine pinguem Combibere arvinam et placidum segmenta saporem Ebria multoties mensis praestare secundis. Si vero aestivi sinitur spiramina solis Cum genitrice pati et matura falce recidi, 145 ldem foetus in assiduos formarier usus Vasorum poterit, vasto dum viscera ventre Egerimus, facili radentes ilia torno. Nonnunquam hac ingens sextarius abditur alvo, Clauditur aut potior mensurae portio plenae. 125 Meatu glossa apud Basn. — 129 Atrocianus: ‚‚Myınphure, ligno quod loro circumvolutum circumagunt fabri in operibus tornandis**. — 136 Ipsis curcurbitarum plantis fructus sunt, quos vel immaturos et molles edere, vel maturos durosque vario modo formare licet. Barthii coniectura Ipsa quin commodum sensum non offert. Waluafridus Strabo. 447 150 Amphora, quae piceo linitur dum glutine, servat Incorrupta diu generosi dona Lyaei. VII. PEPONES. Hoc simul in spatio, campi quo figitur imis Haec tam laeta seges, vili quam carmine pinxi, Visitur alterius vitis genus acre, per aequor 155 Serpere pulvureum et fructus nutrire rotundos Pomorum. Haec species terrae super arida vulgo Tecta iacens crementa capit pulcherrima, donec Solibus aestivis flavos intincta colores Messoris calathos matura fruge replerit. 160 Tum videas aliis oblongo stemmate ventrem Demissum, nucis aut ovi versatilis instar, — Vel qualis manibus quondam suspensa supinis Lucet agens eircum lomenti bulla salivam, Ante recens maceratur aquis quam spuma refusis, 165 Dum lentescit adhuc digitis luctantibus et se Alternis vicibus studioque fricantibus uno Inter utranque manum, parvo fit parvus hiatu Exitus: huc stricto lenis meat ore Noti vis | Distenditque cavum vitrea sub imagine pondus 170 Et centrum medio confingit labile fundo Undique conveniat cameri quo inflexio tecti. Ergo calybs huius penetrat dum viscera pomi Elicit humoris largos cum semine rivos Multiplici: tum deinde cavum per plurima tergus 175 Frusta manu spargens hortorum laetus opimas Delicias conviva capit, candorque saporque Oblectant fauces: nec duros illa molares _ Esca stupere facit, facili sed mansa voratu Vi naturali frigus per viscera nutrit. Vill. ABSINTHIUM, 180 Proximus Absinthi frutices locus erigit acris, Herbarum matrem simulantes vimine lento. 162 Sicut inter manus lavandas nonnunquam ürifar bulla. saponacea, quum lomenti spuma assidue manibus teritur aqua recenti non afiusa. — 181 Herbarum mater est Artemisia, v. Macer w. 2. 10* 148 Walafridus Strabo. In folis color est alius, ramisque odor alter Puberibus, longeque saporis amarior haustus. Ferventem domuisse sitim, depellere febres 185 Hoc solet auxilium clara virtute probatum. Si tibi praeterea caput acri forte dolore Pulsetur subito, vel si vertigo fatiget, Huius opem rimare coquens frondentis amaram Absinthi sylvam, tum iura lebete capaci 190 Effunde et capitis perfunde cacumina summi. Quo postquam ablueris graciles humore capillos, - Devinctas frondes, superimposuisse memento, . 'Tum mollis fotos constringat fascia crines, Et post non multas elapsi temporis horas 195 Hoc inter reliquas eius mirabere vires. IX. MARRUBIUM. Quid referam iuxta positi, nimiumque potentis Marrubii non vile genus, licet acrius ora Mordeat et longe gustum disiungat odore. Dulce enim olet, non dulce sapit, sed pectoris aegros 200 Comprimit angores, tristi dum sumitur haustu, Praecipue talis caleat si potus ab igni Et coenam cyathis cogatur claudere crebris. Si quando infensae quaesita venena novercae Potibus immiscent dapibusve aconita dolosis 205 'Tristia confundunt, extemplo sumpta salubris Potio Marrubii suspecta pericula pressat. X, FENICULUM. Nec Marathri taceatur honor, quod stipite forti Tollitur et late ramorum brachia tendit. Dulce satis gustu, dulcem satis addit odorem, 210 Hoc oculis, quos umbra premit,: prodesse loquuntur. Huius item semen foetae cum lacte capellae Absumptum ventris fertur mollire tumorem Cunctantisque moras dissolvere protinus alvi. 203 Ovid. metam. 1. 147. — 210 Oculis caliginosis. Walafridus Strabo. | 149 Praeterea radix Marathri commixta liquori 215 Lenaeo tussim percepta repellit anhelam. XL. GLADIOL A. Te neque transierim latiae cui libera linguae Nomine Digladii nomen facundia finxit. Tu mihi purpurei progignis floris honorem Prima aestate gerens. violae iucunda nigellae 220 Munera, vel qualis mensa sub Apollinis alta Investis pueri pro morte recens hyacinthus Exiit et regis signavit vertice nomen. Radicis ramenta tuae siccata fluenti Diluimus contusa mero, saevumque dolorem 225 Vesicae premimus tali, non secius, arte. Pignore fullo tuo lini candentia texta Efficit, ut rigeant dulcesque imitentur odores. XH. LIBYSTICUM. Inter odoratam memorare Libystica sylvam Fortia suadet amor parvi diffusior horti. 230 Hoc germen succo quamvis et odore gemellis. Orbibus officere et tenebras inferre putetur, Semina saepe tamen quaesitis addere curis Parva solent, famamque aliena laude mereri. XII CEREFOLIUM. Quae tot bellorum, tot famosissima rerum 235 Magnarum monumenta sacro pia conficis ore, Exiles Erato non dedignare meorum Divitias olerum versu perstringere mecum. Infirmis divisa licet Macedonia ramis Spargitur et crebris ignobile semen aristis 240 Sufficit, illa tamen toto reparabilis anno Pauperiem largo solatur munere plebis | 214 Feniculi radix cum vino bili solvit, — 226. Barthius legit: can- dentia fila Efficit ut vigeant 1. e. ut non corrumpantur. Neque necessaria neque satis apta coniectura. — 228 Libysticum alias dicitur Ligusticum et Levisticum. — 230 Cfr. Macer v. 900. rt 150 Walafridus Strabo. Indiguae, nec non restringere sanguinis undas Corpore diffusas, facili solet obvia gustu. Illa quoque infesto venter dum forte dolore 245 Turbatur, fomenta super non irrita ducit, Puleium sibimet frondesque papaveris addens. XIV. LILIUM. Lilia quo versu candentia, carmine quove leiunae macies satis efferat arida Musae? Quorum candor habet nivei simulachra nitoris, 250 Dulcis odor, sylvas imitatur flore sabaeas, Non parius eandore lapis, non nardus odore Lilia nostra premit; nec non, si perfidus anguis Ingenitis collecta dolis serit ore venena Pestifero caecum per vulnus ad intima mortem 255 Corde feram mittens, pistillo Lilia praestat Commacerare gravi, succosque haurire Falerno. Si quod contusum est summo liventis in ore Ponatur punctim, tum iam dinoscere vires Magnificas huiusce datur medicaminis ultro. 260 Haec et iam laxis prodest contusio membris. XV. PAPAVER. Et Cereale quidem nugarum in parte Papaver Hac memorare placet, quod raptae moesta puellae Mater, ut immensis optata oblivia mentem Exuerent curis, fertur Latona vorasse. 265 Hoc simul auxilio carbunculus ater, ab imo Pectore qui ructus nimium convolvit amaros Oris ad usque fores, reprimi persaepe videtur. Huius ad alta caput granorum semine foetum Protento fragilique solet se tollere collo, 270:Inque modum mali, regio cui punica nomen Indidit, unius patulo sub pellis amictu — —— ἑἝἊ . 242 Indignae Atroc. Basn., nos Barthii coniecturam secuti indiguae le- gimus. — 260 Haec contusio, scil. Liliorum flores in mortario contusi, uti v. 255, 257. — 261 Cfr. Virg. georg. I. 212. — 270 Malo punico com- paratur caput papaveris. Walufridus Strabo. 151 Grana celebrandae virtutis plurima claudit, - Deque sono mandentis habet formabile nomen. XV. SCLARE A. Hic umbrosa novos inter Sclarea virores 275 Stipite praevalido assurgens, ramosque comasque Altius extollit, quae quamvis rarius ulli Quaesita auxilio, medicorum pene putetur Effugisse manus, dulci tamen indita caldae Et vires et odorati fermenta saporis 280 Praestat, eam iuxta hortensis non extima costi Sylva latet, stomachique moras ventremque salubri. ; Provocat auxilio, radicis munere coctae. XVII. MENTHA. Nec mihi defuerit vulgaris copia Menthae Multa per et genera et species diversa coloresque 285 Et vires: huius quoddam genus utile vocem Raucisonam claro rursus redhibere canori Posse putant, eius succos si fauce vorarit leiuna, quem crebra premens raucedo fatigat. Est aliud praepingue genus huiusce frutecti, 290 Quod iam non parvi diffundat germinis umbras. Celsa ebuli sed more petens, a stipite forti Undique maiores foliorum prorogat alas, Quis odor alter inest pauloque immitior haustus. Sed si qui vires, species et nomina Menthae 295 Ad plenum memorare potest, sciat ille, necesse est, Aut quot Erythreo volitent in gurgite pisces, Lemnius aut altum quot in aéra Mulciber ire Scintillas vastis videat fornacibus Aetnae. XVII. PULEIUM. Non patitur cunctas angustia carminis huius 300 Pulei virtutes celeri comprendere versu. 273 Papaver dictum esse a papare seu pappare i, q. edere. Papare puerorum est sed manducare virorum. — 289 Costus hortensis est Balsa- mita vulgaris. — 292 Porrigat alas Basn. 1 305 310 315 320 330 335 Walafridus Strabo. Hoc apud Indorum tanti constare peritos Fertur, apud Gallos quanti valet indica nigri Congeries piperis. uis iam dubitare sinetur Hac herba plures leniri posse labores, Quam pretiis inhianter emit ditissima tantis. Gens hebenoque auroque fluens et mira volenti Quaeque ferens mundo. Ὁ magni laudanda Tonantis .Virtus et ratio, nullis quae munera terris Larga suae non pandit opis: quae rara sub isto Axe videre soles, aliis in partibus horum Copia tanta iacet, quantam vilissima tecum Efficiunt: rursus quaedam quae spreta videntur Forte tibi, magno mercantur ditia regna, Altera ut alterius potiatur foenore tellus, Orbis et in toto per partes una domus sit. Puleium quam decoctum curabit amice Et potu et fotu stomachum (mihi crede) morantem. Dum canimus, quae certa gravi ratione tenemus, Quaedam audita et iam vero miscere cothurno Fas ususque sinit: ramum coniungito Pulei Auriculae, ne forte caput turbaverit aestus | Solis, in aério si te perflarit aperto. Quod nisi me currens deponere vela "Thalia Cogeret ac tandem portus intrare moneret, Hinc tibi multiplices poteram decerpere flores. XIX. APIUM.. Quamvis in nostris Apium vilesceret hortis, Et solito id multi prodesse sapore notarent, Plura tamen propriis medicamina viribus acri Exhibet auxilio, cuius si trita capessas Semina, torquentes urinae frangere tricas Dicitur, ipsum etiam tenero cum germine mansum Concoquit errantes stomachi penetralibus escas. Corporis hunc regem turbans si nausea vexet, Mox Apium lympha tristique bibatur aceto, Passio tum celeri cedet devicta medelae. 340 360 Walafridus Strabo. XX. BETONICA. Montibus et sylvis, pratis et vallibus imis Bettonicae pretiosa licet collectio cunctis Pene locis superet passim, tamen hanc quoque noster Hortus habet cultaque docet mansuescere terra. Haec tantum meruit generali nomine laudis, Ut si quid mea Musa velit superaddere, tandem Mole operis devicta sui iam sentiat, illa Utilitate minus quiequid deprompserit esse. Hanc viridem si forte tuos coneris in usus Carpere, siccatamve hyemi deponere pigrae, Turbida sive tuas oblectant pocula fauces, Seu potius longo tibi defecata labore Dona placent, huius virtus mirabilis herbae Omnia sufficiet, quam quosdam pendere tanti Novimus ut contra, totum si iniuria corpus Impetit interius, muniri viribus eius 9 Sese posse rati, soleant haurire diebus Continuis hoc acre genus medicaminis almi. Praeterea caput infesto si vulnere fractum Tabuerit, tum crebra terens imponito sacrae Tegmina Bettonicae, statim mirabere vires lilius, in solidum fuerit dum clausa cicatrix. XXI. AGRIMONIA. Hic quoque Sarcocolam, campos quae. plurima | passim Vestit et effoetis sylvarum inventa sub umbris Nascitur, ordinibus facile est discernere pulchris. Haec praeter varium latae virtutis honorem, Trita demat ventris praedirum et pota dolorem. Si quae forte calybs infensus vulnera membris Indiderit nostris, huius tentare iubemur‘ Auxilium partique imponere tonsa patenti Germina, maturum nacturi hae arte vigorem, Si tamen addatur mordens cataplasmati acetum. 155 154 370 375 380 390 395 Walafridus Strabo. XXII. AMBROSIA. Haud procul Ambrosiam vulgo quam dicere mos est Erigitur, laudata quidem, sed an ista sit illa Cuius in antiquis creberrima mentio libris Fit, dubium est multis. Medici tamen arte suapte Hanc utcunque colunt, tantumque haec sanguinis hausta Absumit, quantum potus ingesserit alvo. XXII. NEPET A. Herbarum in numero, quas hortulus ille recenti Semper prole creat, Nepetae non segnior exit Surculus, urticam folis simulantibus, alto Vertice pergratum late largitus odorem. Haec vaziis olim morborum accommoda curis Non extrema alias inter decernitur herbas. Huius enim succus, roseo commixtus olivo, Efficit unguentum, laesae quod vulnera carnis Atque cicatricum deformia signa novarum Posse abolere aiunt, prisco reparare nitori, Et revocare pilos plagae quos forte recentis Pestis hiulca tulit, sanie taboque perosos. XXIV. RAPHANUS, Hinc Raphanum radice potens, latoque comarum Tegmine sublatum, extremus facit ordo videri. Cuius amara satis quatienti viscera tussim Mansa premit radix, triti quoque seminis haustus Eiusdem vitio pestis persaepe medetur. XXV. ROSA. lam nisi me fessum via longior indupediret, Scrupeus atque novi tereretur carminis ordo, Debueram viburna Rosae pretiosa metallo Pactoli et niveis Arabum circundare gemmis. Haec, quia non tyrio Germania tingitur ostro, Lata nec ardenti se Gallia murice iactat, Lutea purpureis reparat crementa quotannis, 372 Tantumve sanguinis Atroc., nostram lectionem habet Basn. Walafridus Strabo. 155. Uber tum floris tantum, qui protinus omnes Herbarum vicisse comas, virtute et odore 400 Dicitur, ut merito florum flos esse feratur. Inficit hic oleum proprio de nomine dictum, Quod quam saepe fiat mortalibus utile curis, Nec meminisse potest hominum nec dicere quisquam. Huic famosa suos opponunt lilia flores, 405 Longius horum et iam spirans odor imbuit auras; Sed si quis nivei candentia germina fructus Triverit, aspersi mirabitur illicet omnem Nectaris ille fidem celeri periisse meatu. Hoc quia virginitas fama subnixa beata 410 Flore nitet, quam si nullus labor exagitarit Sordis et illiciti non fregerit ardor amoris, Flagrat odore suo. Porro si gloria pessum Integritatis eat, fateor, mutabit odorem. Haec duo nanque probabilium genera inclyta florum 415 Ecclesiae summas signant per secula palmas: Sanguine martyrii carpunt quae dona rosarum, Liliaque in fidei gestant candore nitentis. O mater virgo, foecundo germine mater, Virga fide intacta, sponsi de nomine sponsa, 420 Sponsa, columba, domus, regina, fidelis amica, Bello carpe Rosas, laeta arripe lilia pace. Flos tibi sceptrigero venit generamine lesse, Unicus antiquae reparator stirpis et auctor, Lilia qui verbis vitaque dicavit amoena, 425 Morte Rosas tingens, pacemque et praelia membris Liquit in orbe suis, virtutem amplexus utranque, Praemiaque ambobus servans aeterna triumphis. XXVI. DICATIO OPUSCULI. Haec 'libi servitii munuscula vilia parvi Strabo tuus, Grimalde pater doctissime, servus ! 430 Pectore devoto nullius ponderis offert, ‚419 Virgo Atroc., virga Basn. — 429 Pater sanctissime Barth. ex coniectura. Patet praeterea ex hoc ipso versu auctorem se Strabonem dicere non Strabum. 156 435 440 Walafridus Strabo. Ut cum conseptu viridis consederis horti, Super opacatas frondenti germine malos Persicus imparibus crines ubi dividit umbris, Dum Tibi cana legunt tenera lanugine poma Ludentes pueri, schola laetabunda tuorum, Atque volis ingentia mala capacibus indunt, Grandia conantes includere corpora palmis: Quo moneare habeas nostri, Pater alme, laboris, Dum relegis, quae dedo volens, interque legendum Ut vitiosa seces, deposco, placentia firmes. Te Deus aeterna faciat virtute virentem Immarcescibilis palmam contingere vitae, Hoc Pater, hoc Natus, hoc Spiritus annuat almus. 432 Subter Barth. item. — 434 Lanugine mala Barth. Explicit Strabonis Hortulus. PROLEGOMENA AD OTHONEM CREMONENSEM. Sub nomine Othonis, seu Othonis Cremonensis, ex- tant in nonnullis Regiminis Salernitani editionibus (Franco- furti apud Egenolph. 1551, 53, 56, 57, 59 et Parisiensibus quibusdam) versus memoriales CXIV, qui de medicamen- torum simplicium cognitione agunt. Hos versus multo rectius conscriptos, ad numerum CXXXVIHI auctos et . prooemio prosa oratione scripto instructos continet Codex bibliothecae academicae seu Paulinae Lipsiensis membra- neus (N. 1213. fol. min. Catal. Felleri pag. 280. n. 40) se- culo XIV ineunte scriptus simul cum aliis forsan eiusdem auctoris versibus CCXLI qui de medicamentis compositis agunt in Nicolai Praepositi dispensatorio contentis. Dedi- mus igitur ex hoc codice hos illosque versus simul, ita ut numerus eorum sit CCCLXXIX; contulimus accurate cum editionibus Regiminis Salernitani 1557 et 1559, ex qua col- latione facile apparet, horum versuum minimam tantum partem eamque pessime corruptam typis hucusque excu- sam fuisse. Ubi varia lectio indicanda fuit, designavimus lectionem Codicis manuscripti per μι. lectionem in editioni- bus 1557 et 59 impressam per c, et ubi hae impressiones ipsae inter se differrent,. quod perraro accidit, indicavimus alteram (1559) per v. Desunt vero in editionibus impressis non solum omnia medicamenta composita, sed e simplici- bus quoque XHI sequentes: Classa, Cassia fistula, Cinna- momum, Cyperus, Muscus, Nux muscata, Opium, Pix, Pyrethrum, Scamonea, Spica nardi, Storax calamita, San- guis draconis. ; De Othone Cremonensi videatur Paschalis @alli bi. bliotheca medica (Basil. 1590. 8.) pag. 247, Israel. SpacAzz nomenclator scriptorum medicorum (Francof. 1591. 8.) p. 152, lo. Antonid. van der Linden de scriptis medicis (edit. 3. Amstelod. 1662. 8.) p. 505, Georg. Abrah. Mercklin Lindenius renovatus (Norimb. 1686. 4.) p. 861, Chr. Guil. 158 Prolegomena ad Othonem Cremon. Kestner medic. Gelehrtenlexicon (Jen. 1740. 4.) p. 607, Chr. Gottl. Jöcher Gelehrtenlexicon III. pag. 1136, Alb. Haller biblioth. botan. I. p. 216, biblioth. medic. pract. I. pag. 428. OTHO CREMONENSIS DE ELECTIONE ET VIRIBUS MEDICAMENTORUM SIMPLICIUM ET COMPOSITORUM. PROOEMIUM. Quoniam firmius memoriae commendantur, quae me- trice scripta sunt, et hoc duplici de causa, quarum alia est quod pedalis consonancia delectationem ingerens in animo auditoris et maxime addiscentis constanter reponitur. Sic quoque oblivionem elimat et expellit. Ideo attentius consi- derans non ad laudem, sed auditorum commodum in arte medicinae studentium signa et cognitiones bonitatis et ma- litiae specierum, deinde laudes omnium opiatarum, ele- ctuariorum et unguentorum antidotarii scribere proposui metro mediante. In quo non quaeratis splendorem carmi- nis, sed ad utilitatem sufficiant rudi et inculto stilo con- texta. Finito prooemio sequitur principale. PARS PRIM A. LIGNUM ALOES. 1 Res aloés lignum pretiosa, sit hoc tibi signum: Quod nigredo parum maculat, fragrans, subamarum, Si grave, nodosum, subdurum, sit pretiosum. ALOE HEPATICUM. Subrufum, clarum, fragile, paulisper amarum 5 Est aloé carum, rerum res una bonarum. 1 Est aloes lignum melius sit 0; iuscriptio De ligno aloés u, Aloe o. — 2 Quod nigredo parum dai fragile subamarum o. — 3 Sit grave o. — 4 Est aloe carum simpler res una bonarum Subrufum, clarum, frangibile , parum amarum 0. | Otho Cremonensis. 459 AGARICUS S. FUNGUS ABIETIS. Res frangi praesto pretiosus agaricus esto, Candidus et splendens, onus in libra leve pendens. ALUME NN. Si dirimens lumen albedine lucet alumen, Et partes oris salsi punctura saporis 10 Mordicat, aut sputum super hoc reddatur acutum, Huic laus debetur, si veneat, aera meretur. ASA FOETID A. Quo mage foetorem facit asa, scias meliorem. AMMONIACUM. Est pretium pandens ammoniacum bene candens, Quo magis est purum pretii plus promeriturum. ANTIMONIUM. 15 Multum splendoris antimonii melioris Est signum; stagni si splendet imagine, magni Nominis est, teritur hoc, illud fusile scitur. AMBR A. Laudes ambra merens levis est et dentibus haerens, Dives odore, foris grisei sunt signa coloris. AMID UM. 20 Laus est albentis amidi foecunda recentis, Ex antiquato virus prodire putato. ANACARDI. Forma maiores anacardi sunt meliores. ANETHUM. Haud tibi sit spretum, si linguam pungit anethum. 7 Splendens, libramine leveque pendens o. Inscr. Agaricus o. — 8 Si petis lunen o. — 9 Et fit pars oris salsi compuncta o. — 10 Ac sputum praeterea reddit acutum ©. — 11 Laus huic detur (debetur), praestantius illa medetur o. — 12 Assa tu dic meliorem o. — 13 Pendens armoniacum (sic etiam in inscr.) o. — 14 Plus est valiturum o. — 15 Multi spl. anti- monium est melioris o. — 16 Et signum o. — 17 Et mamibus teritur sic (si) illud fragile fertur o. — 19 Odore foris gypsi sunt o. — 21 Antiquato reli- quum prodire o. — 22 Fama maiores o. — 23 Non tibi o. 160 Otho Cremonensis. ANISUM. Copia dulcoris dos est anisi melioris. AMMI ET APIUM. 25 Ut sibi laus detur ameos apiumque meretur, Si degustatum pungit mordetque palatum. ASPHAL'TUM. Grandi foetore, levitate, nigroque colore Haec per signa potes asphalti noscere dotes. ALCANNA. Quisquis ea gaudes alcannae collige laudes, 30 Quam color offuscat subrufus laude coruscat, Laus augmentetur huic si levitas societur. ACETUM. In terram fusum si spumat, cedat in usum, Gestans completum cumulum bonitatis acetum. BOLUS,. De bonitate boli spem tu tibi ponere noli, 35 Qui frangi nescit, qui parce vixque rubescit, Quo non viscatur dens si cum dente teratur. BALSAMUM. Laudari digna si sint tibi balsama, signa Quis fructus citri color est, lux splendida vitri, Quae mox ut lingas capitis turbare miringas 40 Sentis, et infundas- lactis si stantis in undas — 24 Mos est o; dulcoris «nisi sit mel. v. Versus legitur quoque in Re- gim. Salern., c. 50, v. 152. — 25 Ameos aurumque rectius 0; inscr. habet Ammi «meos 0; De «meos et apio u. — 96 Si tibi gustatum mordet pungit- que o. — 27 Nigro colore o. Inscr. De aspalto w, Asphaltum o. — 28 Discere doles o. — 51 Augmentatur levitas si consociatur 0. — 32 In terra f- s. sp..c. ad usum, 0. — 88. Gestans impletum annulum o0. — 35 Partim vixque 0. — 87 Sic sint libi balsami o. — 38 Cui fructus 0... — 39 Cui mos. ut ‚linges c. t. maringes 9. Miringae (pro Meninges) dicuntur. cerebri involucra membranacea apud scriptores medii aevi. — 40 De hac balsami ope lactis facta probatione vide Dioscor. et Platearium. Deest v. 40 in o, et leguntur illius loco: Quod lingua tactum penetrat fervore palatum, | quod si ponatur in aqua non submergatur. 50 60 42 Si dimittatur il. im. moratur Quod multum. clarum. citrinum charum 0o. — 47 Sic card. pr. t. c. pomi, ita legit hunc versum o et ante Otho Cremonensis. Vasis in extrema media vel parte suprema . Si dimittantur, illic immota morantur. BORA X. Si tibi veracem mens est novisse boracem, Elige candentem, duram, sine sorde nitentem. CARDAMOMUM. In morsu dentis si linguam pungere sentis, Non sine dulcore, rufo rutilante colore, Sit cardamomi pretium, tibi collige promi. CLASSA. Spes tibi sit cassa, iubaris si nescia classa Vergit in obscuram caligine plena figuram. CAMPHOR A, Camphora candore nivis aemula, suavis odore, Lucida frangenti, candens, haec sit tibi menti. CASSIA FIS'TUL A. Rufa, gravis, clara, sit cassia fistula cara; Nigra, minus mota resonans, gravitate remota Si venundetur, quasi res sine re reprobetur. CASSIA LIGNEA. Rufa, iuvans gustum, de qua vix fractio frustum "Tollit, venalis sit cassia lignea talis. COLOQUINTIDA. Non resonans mota, per pulpam candida tota, Si pulpis haeret semen, si firma. cohaeret Seminibus pulpa; coloquintida sit sine culpa. CINNAMOMUM. Subtile, alichimum cinnamomum sibi primum 11 161 sit tibi v. 45. — 48 Classa est resina iuniperi. — 50 Nimis aemula u, o, lego ni- vis. — 51 Fulgenti candens sit haec tibi o. — 55 Tolle venalis si cassia lignea talis Rufa iuvans gustum dat quaevis fractio frustum o. — 57 Semi- nibus pulpa coloquintida sit sine culpa. Non residens mota per plurima can- dida tota o. 169 Otho Cremonensis. Laude locum merito legit, id laudabile scito Quod cum dulcore diffundit acumen in ore. CASTOREUM. Nigrum, nervosum, novitate recens, glutinosum, Gustibus. exosum, grave, castoreum pretiosum. CUBEB AE. 65 His laudem praebe,: quae fragrant leve. cubebae, De pretio tutus sis cum sapor assit acutus. COSTUS. Costum gustate, si sit cum ponticitate, Et si lingua parum gustum denoscat amarum, Si confringatur, nec pulvis fiat, ematur, 70 Spem mage confirma, si sit substantia firma. CORALLI. Forma corallorum sie sit tibi nota bonorum: Si solidi, plani, spe non laudantur inani, Si grossi, clari, digni sunt laude notari. 'CIPERUS. Munda sit et pura ciperi substantia dura 75 Intus sive foris eitrini plena coloris. CALAMUS AROMATICUS. Si iuvat olfactus, nec abundat pulvere fractus, Parceque candescit calamus, sic laus sua crescit. CAPARUS.- Laudatur caparus solidus rubeus subamarus. DRAGANTT UM. Commendat tantum splendor, viror, omne dragantum. 63 Gustibus exosum grave castoreum preciosum Nigr. nerv. simul atque recens glut. o. — 65 Quae spirant lene cub. o. — 68 Gustu dignoscit o. — 69 Nec fiat pulvis o. — 70 Deest in o. Pro substantia habet Cod. u sub- rubra, sed iam Platearius (de simpl. medic.) monet, eligendum esse €o- stum ,,qui cum frangitur non facile pulverizatur, nec intus habet minuta foramina **. — 76 Parte candescit c. s. l. s. cr. Si iuv. 0. n. a. p. fr. 9. — 78 Sit tibi capparus sol. o. — 79 Dragantum est vitriolum, dragagantum est gummi tragacantha. Commend. tantum vivax splendor esse tragantum 0. Otho Cremonensis. 165 DRAGAGANTUM. 80 Promit laudanti splendor pretium dragaganti,. Quo minus obscurum laudis magis est habiturum. Album frigdoris fomes, rufumque caloris. GALBANU M. Haec tua sint cura quae candent galbana dura. nA ΛΘ ΕΒ... ... Laude quis insignis gariofilus bis cape signis: 85 Quem si pertundat unguis liquor intus abundat, Si tumor assit ei coniunctus grossitiei, Qui cum mordetur bene mordicat, aera meretur. GALANG A. Huic laudem pange, quae sit subrufa galange, Si sit acuta, gravis, in odoris munere suavis. GUMMI ARABICUM. 90 Quod mittunt Arabes inquinat insita labes, Gummi si splendet, quia laus ex hoc sibi pendet. HERMODACTYLUS. Laus tibi de iure datur hermodactyle dure, Integer absque poris, albi cui signa coloris. LIQUIRITIA Sit tibi contempta liquiritia pulverulenta, - 95 Et collaudetur si rufa croco simuletur. LADANUM. Molle malaxari, leve, nigrum, non grave nari Ex pretii merito ladanum laudabile scito. 80 Draganti et dragaganti caput in unum coniungit et versum „,Pro- mit etc.'* omitt. o. — 81 Laudem magis: 0.:— 82. Alb. frigoris fomes ruffi- que coloris 6, sed minus recte, quod ex Platearii verbis patet: ,,nota quod album (dragagantum) in frigidis medicinis ,. subrufum et citrinum: in calidis debet poni.‘“ — 83 Haec, tibi «δὶ! cura quia. splendent. g. pura, σς. — 84 Ga- ryophila laudantur. et per haec. signa probantur o. — 85 Quae si o. — 87 Quod cum 0. — 88 Laudes o. — 89 Gravis odoratus minime suavis o. — 90 Gummi si sp. q. l. e. ἢ. s. p. Quod m. A. uon culpat insita labes o. — 92 Laus detur iure tibi herm. o. — 93. Poris tibi sit albique coloris o. — 94 Sit tibi probata liqu. pulverisata o. — 95 Et si tundatur sit rufa croco simulatur o, — 96 Ex pr. m. leudanum 1. sc. Molle laudari leve nigr. ne- que gravari 0. ^h iie ke Mou wa 11* 164 Otho Cremonensis. MUMIA. Si venumdetur nigra mumia clara probetur. MASTIX. Mastix labe caret, si candens lumine claret. MYROBALANI. 100 Qui gravitate manum gravat elige myrobalanum, Intus splendentem gummosa luce nitentem. MUSCUS. Subrufus, fragrans, cerebri loca summa peragrans Ascensu celeri, muscus solet aera mereri, Qui magis est carus in acumine sit subamarus. MACES. 105 Haud pretio sordet si macis acumine mordet Ut quem legas dignum rufedo sit tibi signum. MYRRHA. Myrrham laudate si grossa caret gravitate, Quae potius praestat iubar in rubedine gestat. MANNA. Damnatur sanna, nisi dulcis, candida manna. NUX MUSCATA. 110 Pulverulenta, levis, non pungens os, neque lenis, Nux est muscata vilis, quasi res reprobata. - SAL NITRI. Nitri summa salis laus est albedo nivalis. OPOPANAX. Opopanax clarum subrufum sit tibi carum. OPIUM THEBAICUM. Quod venit a "Thebis, opio laudem perhibebis, 115 Naribus horrendum, rufum laus dictat emendum. 98 Nigra vendetur si mum. cl. pr. o. — 100 Quod gr. m. premit eligo m.: Intus splendorem g. l. nitorem Qui magis est clarus in acumine sit suba- marus, qui versus non huc sed ad caput de musco pertinet. — 105 Est prelio sacer si mordet acumine macer Utque scias dignum rubedo sit tibi signum 9. — 109 Sunt vilia grana nisi o. Otho Cremonensis. 465 PIX. Quae labem nescit pix lucens graeca nigrescit. |. PYRETHRUM. Praetendit iura pyrethri substantia. dura, Integra, confracta putrido sine pulvere, tacta Aspera, gingivis hoc sit laudabile cuivis. PIONIA. 120 Pulveris ignara, nigra, dura, pionia cara. RHEUBARBARUM. Passim contusi candor, rubor atque reclusi Visibus extrorsum, gravitas missura deorsum Libram, commendant si qui rheubarbara vendant. SCAMONEA. In gustu grata, frangi levis, albificata, - 125 Sputo clarescens, sit scamonea nigrescens.. SPICA NARDI. Rufa, sapore parum peracuto si quid amarum Intersit, spica redolens, medicis sit amica. STORAX CALAMIT A. Exigit aes a te: rutilans cum ponticitate Prona malaxari glutinosa storax bona nari. SANGUIS DRACONIS. 130 Res socianda bonis pretio vel laude draconis Sanguis, si mundus, clarus, si subrubicundus. SARCOCOLL A. Albam, gummosam, sarcocollam pretiosam Collige, maiorem pretio multo meliorem. 116 Pix graeca i. q. colophonium. — 120 Pionia i. q. paeonia. — 191 Libram ostendat si quis reubarbara vendat Rufa sapore parum suba- cuto si quid amarum 0o. Albedo. cum rubore in frustulis conspicua et pon- dus sunt signi melioris rheubarbari. — 124 Sub voce Diagridion habet o: Sputo clareseens scammonea fitque nigrescens In gustu etc. — 132 Alb. spu- mosam s. pr. Coll. mai. pr. m. mel. Mixtus candori modicus viror in. me- liori o, qui versus ad caput de spodio pertinet, ubi deest. 166 | Otho Cremonensis. SPODIUM. Mixtus candori modicus nigror in meliori 135 Est spodio, nota laus est gravitate remota. SQUINANTUS. Candor squinanti signum est insigne probanti. THAMARINDUS. Mollis, nigrescens bonus est thamarindus arescens. THUS. "Thus quod clarescit candens contagia nescit. PARS SECUN D A. PROOEMIUM. Post complementum doctrinae cognitionis specierum magis necessariarum et. difficiliorum ad cognoscendum: di- cenda est et docenda commendatio et laus antidotorum et aliorum in antidotario subsequentium. AUREA ALEXANDRINA. Renes et rheuma, lapis et caput, algida matrix, 140 Vis apoplexiae, disuria tetaneusque, Haec si quem laedunt tibi funditus, aurea, cedunt. ADRIANUM. Offensae lucis caligo, dolor capitalis, Delictum stomachi, capitis, hieranoxia, tumoris Causa melancolia, renum pressura , dolores 145 Stranguriae, splenis tumor algescens hepatisque Si laedunt, sanum faciens est hoc adrianum. 135 E spodio nota o. — 137 Tamariscus 6, aperte falsum. — 138 Hunc versum priori perperam adiecit o, et sequuntur adhuc quatuor ver- sus, qui in cod. z. desunt et ad Othonis opus non pertinent, scilicet: Panis habens oculos, non monstrans caseus ullos, Et pulli stulti, piscesque senes et adulti Et saliens vinum ,. lentum piper atque cuminum Talis pasture non est sanis nocitura. — 139 Vid. Aegidii carm. de laudibus et virtutibus compositorum medica- minum 1.1. v. 168. — 142 Aegid. 1.1. v. 431. — 143 Hieranoxia, hiera- noxa, hieranosos est morbus epilepticus. Otho Cremonensis. 167 ACHARISTUM. Fluxus haemoptoicus, artus dolor, asthma, catarrhus, Frigore constrictum pectus fugiunt acharistum. . DIAOLIBANUM. Constringit fluxum diaolibanum lacrimarum 150 Et capitis vitium depellitur eius ad usum. ESDR A. : Accelerat partum, falsum fugat esdra timorem, Diminuit virus ex quovis vulnere morsus, Latrantis rabidi depellit iura nocendo. FILONIU M. Pleuresis, iliaca, nefresis, colicus dolor, error — 155 Algentis stomachi, peripleumonia, tumores ἈΠ Splenis, vesicae vitium, vestigia sputi Sanguinei, per filonium sunt apta fugari. HYGIA. Hygia gingivae depellit rheuma, dolores Ventris diminuit, oculorum nubila solvit. HIDROCOPIO SN. 160 Oppresso triteo valet hidrocopion aegro, Frigora quartanae fugat et mala cotidianae. METRIDATUM. Metridatum capitis vitium quod provocat algor Extinguit, confert timidis et sata medetur Causa melancholicis, oculis lacrimantibus, auris 165 Succurrit vitio, malae mala mitigat, aegram Evellit dentis causam, mortale venenum Dissolvit, quartana replet et frigore laxum Ventrem constipat, quae cocta balaustia firmat. 147 Aegid. 1.1. v. 686. — 149 Aegid. 1.2. y. 648. — 151 Aegid. |. 3. v. 44. — 154 Filonium seu Philonium est electuarium acre sedativum a Nicolao Praeposito descriptum. — 160 Hidrocopion seu Idrocopion olym- piacum est electuarium aromaticum a Nicolao Praeposito descriptum , quasi eudozem abscindat. — 162 Aegid. 1. 3. v. 866. — 163 Tumidis et sana hab. cod. 4. 168 170 175 180 185 190 Otho Cremonensis. MUSA AENE A. Si tibi quartana nocet, hanc fugat aenea musa, Cotidiana ruit, redit interrupta facultas Mingendi, sudor vitam praenunciat aegri. O0POPYR A. Defectum malae, manuum, linguae, pedis, oris, Opopyrae virtus fugat et confert tremulosis. SOTIRA. Turbo melancholieus, oculi, dentis, dolor auris, Passio longaeva tussis, violenta podagra, Impetus arteticae, peripleumonia, frenesis, Poena sciae, stomachi vomitus, vitium hieranoxae, Sputum sanguineum, virus letale, solutus Venter, quartana, dolor asthmaticus, violenta Disnia, conturbans capitis dolor, ictericorum Munda cutis sotirae valescunt munere magnae. TIRIACA MAGNA. Vis apoplexiae, scotosis, cephalaea, venenum, Humida raucedo, pressuraque pectoris arcti, Asthmatis insultus, peripleumonia, dolores lliacae, dolor arteticus, nefresis, lapis, algens Hydropicus, colicae violentia, menstrua, foetus Mortuus, ictericae labes, contagia leprae, Frigiditas stomachi, hieranoxae passio, cordis Defectus, cerebri vitium, compressio splenis, Poena febris typicae, magnae cedunt tiriacae. DIASATYRION. Algentem febrem, matrieis frigiditatem, Latrantis morsum canis attractumque venenum, Reptilium pellit virus diasatyrii usus. 169 Aegid. 1. 3. v. 1031, rectius Musa ennea. — 171 Aegid. 1.3. v. , 1100. — 174 Aegid. 1.4. v. 541. — 176 Artetica i. q. arthritis. — 177 Poena sciae i. q. malum ischiadicum. — 180 Disnia i. q. dyspnoea. — 182 Aegid. 1.4. v. 605. — 183 Pectoris ara habet cod. μι, lego arti seu arcti ut infra v. 308. — 185 lliacae passionis dolores, dolor arthriticus, hydrops "i gs frigida. — 190 Febris typica seu intermittens. — 191 Aegid. 1. . V. 218. Otho Cremonensis. 169 TRIFERA MAGN A. Trifera magna iuvat conceptum, menstrua promit, 195 Matricem mundat, somnum surgentibus affert, Corrigit errorem stomachi, confert mulieri. ANTIMOR 0 N. Antimoron delicta sciae, nefresim, cephalaeam, Offensam stomachi, matricis damna, podagram Destruit, emendat errantes ore colores. RUBEA TROCISCAT A. 200 Enervat flegmaticam rubeae vis cotidianam, In triteo confert, descensum rheumatis aufert. REQUIES. Dat requiem requies quartanis, cotidianis, Tertia quae revocat lux febris noxia quassat. ATHANASIA. Fluxum constringit ventris, muliebria sistit, 205 Sanguinei sputi causas abstergit et undas, Fortiter exsiccat athanasia sanguine nares. MICLE T A. Sistit haemorrhoidas, torturam mitigat omnem, Compescit fluxum ventris micleta per usum. BENEDICT A. Gutta pedum, vesica dolens, dolor articularis, 210 Regnans in rene gravitas, cedunt benedictae. BLANCA. Hydropisim, tyriam, colicam, splenem, cephalaeam, Nervi defectum, nigros oculos, hieranoxam, Haec sanat blanca iusto moderamine sumta. on 194 Aegid. 1. 4. v. 783. — 197 Electuarium purgans a Nicolao Prae- posito descriptum. — 199 Discoloratis prodesse dicitur. — 200 Aegid. 1. 4. v. 352. — 202 Aegid. 1. 4. v. 429. — 204 Aegid. 1. 1. v. 518. — 207 Aegid. 1.3. v. 967. — 209 Aegid. 1.1. v. 829. — 211 Aegid. 1. 1. v. 756. Tyria sc. lepra. — 212 Medetur paralysi, oculorum morbis, epilepsiae. 170 220 230 Otho Cremonensis. POTIO PAULI. Febri quartanae confert tua potio, Paule, Confortat nervos, enervat vim hieranoxae. PAULINUM. Quam dat descensus humorum destruit usus 'Tussim Paulini, thoracis frigora tollit, Quos chimus offendit, oculis sua iura rependit. PILULAE AUREAE. Lumina clarificat, caput aurea pilula purgat, Turbo ventosus stomachi ruit eius ad usus. PILULAE SINE QUIBUS ESSE NOLO. Commendant usus, quibus est nomen „sine quibus *5, Auribus, iliacae, ventri, prosunt cephaleae. POTIO MUSCATA. Potio muscata confortat debilitata Corda, iuvat stomachum, scotosim solvens oculorum. PICRA GALENI. Frigiditas capitis, matricis, nausea ventris, Errores stomachi fugiunt picram Galieni. PILULAE DIACASTOREAE. Stranguriae solvit vitium ciliique dolorem, Arida membra iuvat, paralytica lumina mundat. EMPERISTON. Menstrua, rheuma, color nothus, asthma, podagra, tumores Falsi, poena sciae, ptisis, lethargicus error, Artheticae torpor, oculi, cerebri dolor, algor Splenis, vertigo capitis, raucedo, nociva Frigiditas stomachi, peripleumonia, screatus Sanguinis, ut cessent emperiston tibi parat. 214 Aegid. 1.4. v. 70. — 216 Aegid. 1. 4. v. 85. — 219 Aegid. 1. 4. v. 108. — 291 Aegid. 1. 4. v. 141. — 223 Syrupus ex aromatibus et mo- scho, cuius compositionem exhibet Nicol. Praepos. — 225 Aegid. l. 4. v. 76. — 227 Aegid. 1. 4. v. 160. — 229 Theodoricon emperiston, v. Aegid. 1.4. v. 956. Otho Cremonensis. 171 ANACARDIN U M. 235 Lethargia stupens, vertigo, frigida matrix, Nervi debilitas, haec si sint noxia cuivis Ex anacardino procedit causa salubris. MEMPHITUM YERALOGODION. Memphito cedunt, quae linguam noxia laedunt, Phlegma, melancholieus humor, hieranoxa, dolores 240 Algentis stomachi, vertigo, dolor capitalis. HIERA RUFINI. Serpigo, scabies, ex salso phlegmate labes Leprae quae prodit, nomen capit ex elephante, Morphea, quae maculat faciem, quae corpora foedat, Hae sunt, Rufine, quis das nocumenta ruinae. HIERA GALENI. 245 (Cervic)ibus, capiti, matrici, renibus, auri, Vesicae, spleni, hiera parat opem Galieni. HIERA CONSTANTINI Quam Constantinus promisit hiera visus. HIERA ABBATIS DE CURIA. Nomine laetitiam tibi dat hieracuria, guttam Diluit et choleram purgat cum phlegmate nigram, 250 Destruit algentem nervorum debilitatem. DIACASTOREUM. Nervi defectus, cephalaea nocens, hieranoxa, Emfraxis splenis hepatisque, repletio renum, Vertigo capitis, somnusque lethargicus, haec sunt Quae diacastoreum depellens liberat aegrum. DIAPRUNIS. 255 Causonicis, sinocis et caumatibus peracutis Utilis est usus infrigidans hos diaprunis. 235 Theodoricon anacardinum v. Aegid. 1. 4. v. 1027. — 238 Yera- logodion Memphitum, rectius Hiera Logadii, vw. Aegid. 1. 4. v. 13%. — 241 Aegid. l. 4. v. 1523. — 245 Aegid. 1. 4. v. 1387. — 247 Aegid. 1. 4. v. 1410. Versus hic deesse videtur. — 248 Electuarium drasticum a Nico- lao Praeposito descriptum , bene distinguendum a Diarrhodon Abbatis, quod plane alia est compositio. — 251 Aegid. 1. 2. v. 598. — 266 Aegid. |. 2. v. 859. Causon et synochus, febris ardens et continua. 172 Otho Cremonensis. SUCCUS ROSARUM. Antidotum succi symptomata noxia salsi Phlegmatis extinguit, ferventis caumata pellit, Arteticae truci placida est medicina rigori. CONFECTIO COPHONIS. 260 Lenimen triteo tua dat confectio, Copho, Expellit choleram, constrictum solvere ventrem. PSILLITICUM. Cocta satis tute febri succurrit acutae Psilliticum, choleram purgat, castigat acutas. KATHARTICUM IMPERIALE. Pesti ventosae stomachi valet imperiale, 265 lliacae vires enervat et absque dolore Consuevit pingues et strictos solvere ventres. OXY SIMPLE X. Causonis et sinochi vim simplex mitigat oxy. OXY LAXATIVUM. Qui ventrem laxat, tritei discrimina cessat. TRIFERA SARACENICA. Ictericae labes, hepatis calor et cephalaea 270 Ex cholera, triplicis, duplicis vel simplicis ardor, Luminis offensa cholerae quam gignit acumen, Si quenquam laedunt tibi Sarracenica cedunt. DIAMARGARIT ON. Laetificat, cor confortat, stomachum iuvat, occat Cardiacam, (vires) cui margarita ministrat. DIANTHOS. 275 Tristes, cardiacos, macilentos, debilitatos Ex cronico morbo reparat sanatque dianthos. 260 'Triteus i. 4. febris tertiana. — 262 Aegid. 1. 3. v. 312. — 264 Aegid. 1. 3. v. 752. — 267 Aegid. 1. 3. v. 1224. — 269 Aegid. 1. 4. v. 845. — 273 Aegid. 1. 2. v. 46. Occare i. 4. destruere sicut arator glebas. — 275 Aegid. 1. 2. v. 182. Otho Cremonensis. 173 DIACIMINUM. Rheuma, ptisim, veteris quartanae frigora febris, Pectoris algorem, stomachi delicta relegat, Cui nomen proprium confert ex parte ciminum. DIACOS'T UM. 280 Algens hydropisis, inflati passio splenis, Si noceant aegro cedunt penitus diacosto. DIADRAGAGANTUM. Exstirpat tussim, ptisim hepatisque calores, Pulmonis vitium, cui nomen dat dragagantum. DIASEN E. Tristem, maniacum, fantasma melancholicorum, 285 Splenis, cardiacae vitium sanat diasene. DIAIRIS. Effugiunt una diairi tussis et asthma, Et simul cedit si disnia frigida laedit. DIACALAMINTUM. Pectoris algori confert tussique senili, Sanat quartanam cui nomen dat calamintum, 290 Abstergit vomitum, digestivam iuvat, aufert Rheuma, ptisim, proprium restaurat in ore colorem. DIACITONITE N. Constipat ventrem, cui praestant coctana nomen. DIACAMER ON. Quod cameron nomen denominat, asthma, dolorem Arteticae, ptisim, tussim, stomachique relegat 295 Errorem, renum proscribit debilitatem. DIASA'TYRIO SN. Lascivos motus veneris perducit in usus, 277 Aegid. 1.2. v. 420. — 280 Aegid. 1. 2. v. 725. — 282 $i EZ v. 6%. — 284 Aegid. 1. 2. v. 592. — 286 Aegid. 1.2. v. 822. 288 Aegid. 1. 2. v. 442. — 292 Aegid. 1. 2. v. 569. Coctana s. Cotton s. cot- tona sunt mala cydonia. — 293 Diacameron rectius dicitur Diathamaron, ob dactylorum fructus, quos habet. — 296 Aegid. 1. 2. v. 218. 17A Otho Cremonensis. Lumborum motus eligmatis adiuvat usus, Quod satyris aptum nomen. redolet satyrorum. PLIRIM ὉΠ Y Exacuit sensus pliris, oblivia tollit, Main 300 Tristitiae curas adimit, cor debile firmat, Confortat cerebrum, hieranoxa liberat aegrum. ELECTUARIUM DUCIS. Electum ducis antidotum si cedit ad usum Calculus extrahitur, cedit violentia fumi Ventosi, digestivae proseribitur error 305 Virtutis, gravis iliacae vis desinit esse. PHILOANTHROPOS. Stranguriam , lapidem, nefresim, lapidisque dolorem, Splenis duritiem philoanthropos sedat ad unguem. GARIOPHILLA T A. Proscribit ructus acidos et pectoris arcti Stricturas aperit, digestivam reparando 310 Ventris virtutem, cui das, gariophile, nomen. IUS'TINUM. Si mingis muscas, si corrumpat tibi lumbos Calculus, iliacae si plectaris gravitate, Utere iustino, quod prodest strangurioso. LITHONTRIP O0 YN. Pertundit lapidem lithontripun et fugat omnem 315 lliacae causam, renum portans medicinam. MEL ROSACEU WM. | ou Cum calida stomachus mundatur melle rosato, Frigida si fuerit aqua confert debilitato. 297 Eligma s. eclegma est electuarium. — 299 Aegid. 1. 3. v. 235. — 302 Aegid. 1.3. v. 253. — 306 Philoanthropos est medicamentum - eompo- situm diureticum a Nicolao Praep. descriptum. — 311 lustinum est medi- camentum compositum. diureticum a Nicolao Praep. descriptum. — 314 Li- thotripton medicamentum, compositio a Nicolao Praep. descripta. — 316 Aegid. 1. 4. v. 509. : Otho Cremomensis. 175 STOMATICON CALIDUM. Si fuerit calidum, stomachum: mundat, ilia solvit, Si medicina movet modicum fluxum magis auget. ZINZIBER CONDITUM. 320 Algorem stomacho, thoraci, renibus aufert, His dum conditum sorbicia zinziber affert. DIARRHOD O0 YN. Ictericis, ethicis, hepatis fervore perustis, Cardiacis, calidis diarhodon convenit istis. DIAPENIDIO YN. Pulmonis vitium, raucedo sicca, maligna 325 Si cui tussis obest, diapenidion sibi prodest. ROSATA NOVELLA. Luxuriam sitis extinguit, vomitum fugat, aufert Sudores grata mala post diuturna rosata. ZUCARA ROSAT A. Cardiacam, ventris fluxum, stomachique calorem Vis pellit zucarae confortativa rosatae. ZUCARA VIOLAT A. 330 Pectoris ariditas, ethicae consumptio, tussis Pleuretici, peripleumonia, pressura, negatum Ventris opus, zucarae violatae cedit ad usus. STOMATICOYN. Quod capit a stomacho nomen, succurrit acutis, Fervorem reprimit, sitis incrementa repellit, 335 Si vis confectis dominetur frigiditatis. SYRUPUS ROSACEUS. Ventrem constipat, castigat caumata febris, Confortat, pellitque sitim, fugat ariditatem Syrupi virtus, rosa quem producit ad usus. . 918 Aegid. l. 4. v. 571. — 319 Stomaticon laxativum adiuvat medica- minum non satis purgantium efficaciam. — 322 Aegid. 1.2. v. 478. Ethi- cus 1. 4. hecticus. — 324 Aegid. 1. 2. v. 544. — 326 Aegid. 1. 4. v. 321. — 328 Rhodozaccara v. Aegid..1. 4. v. 493. — 333 Quatuor genera Stomatici vide ap. Aegid. i. 4. v. 576. 176 Otho Cremonensis. SYRUPUS VIOLACEUS. Humectat siccas febres, ventrisque reducit 340 Offensam, affectus sitis extinguit violatus. TRIA SANDALI. Ictericis, ptisicis stomachi capitisque dolorem Ex cholera pellit, cui nomen sandalus addit. DIAMOR ON. Rheumaticae labis diamoron sublevat uvam, Desiccans humidum graviter iuvat atque palatum. APOSTOLICO N. 345 — hus apostolicon ferrum trahit et mala renum Mitigat, innatum fugat ex humore dolorem Vulneris, et gracilis ex hoc fit grossa cicatrix. CERONIUM. Invadens spatulas pectus. dolor algidus atque Splenis durities innata, calore remisso 350 Algens hydropicus, torpescens frigore matrix Cedunt ceronio, si membro imponitur aegro. OXYROCROCE UM. Oxyrocroceo vis fracto subvenit ossi, Mitigat ingentes humore fluente dolores, Solvit apostaseos mala duritiamque remollit. SAL SACERDOTIS. 355 Sale sacerdotis capitis dolor et malus oris Cedit odor, caligo cadit tenebras oculorum Abducens, tusses fugiunt et anhelitus altus. OLEA FRAGRANTIA. Myrti, mandragorae, violarum iusquiamique Et fragrans oleum, quod fit de flore rosarum, 360 Artheticis, calidis hepatis confert et acutis, Si sit inuncta manus, pes, nares, tempora, pulsus. 341 Aegid. 1.4. v. 945. — 343 Aegid. 1.2. v. 207. — 345 Empla- strum apostolicon v. Aegid. l. 3. v. 648. — 348 Emplastrum ceroneum a Nicol. Praep. descriptum, habet Aegid. 1. 3. v. 741. — 352 Emplastrum oxycroceum Nicol. Praep. v. ap. Aegid. 1.3. v. 742. Otho Cremonernsis. 177 -UNGUENTUM AUREUM. Gutta pedum, vis stranguriae, defectio nervi, Caleulus, hydropisis et frigida passio quaevis Cedunt unguento, quod nomen sumit ab auro. UNGUENTUM MARCIATON. 365 Thoracis, capitis, stomachi dolor, algor, acumen lliacae, dolor arteticus, scia laesa, podagra, Splen durum, sclirosis hepatis, renum mala, nervus Deficiens, haec sunt, quae marciaton iuvat usus. UNGUENTUM ARROGON. Tetrateum, tetanum, spasmum, arteticam, mala renum, 370 lliacam, tormenta seiae, capitisque dolorem Arrogon ista fugat, loca frigida si quis inungat. | UNGUENTUM AGRIPPA. Indignans nervus, quivis tumor ‚et dolor omnis Corporis, absque mora fervens tibi cedit agrippa. UNGUENTUM FUSCUM. Fuscum dum siccat, siccando vulnera sanat. UNGUENTUM CITRINUM. 375 Lentigo, leprae labes, inculta cicatrix, , Pustula, quam salsi producit phlegmatis ardor, Vi cadit unguenti decocti tegmine (?) citri. UNGUENTUM POPULEO N. Populeon fugat ardores et laxat acutas, Inducit somnos, manibus, pede, tempore tactis. — 362 Unguentum a Nicolao Praep. descriptum ob virtutis excellentiam aureum dictum, v. Aegid. 1.4. v. 1185. — 365. Aegid. 1. 4. v. 1235. — 367 Sclirosis 1. 4. induratio. — 369 Aegid. 1. 4. v. 1290. — 372 Aegid. 1. 4. v. 1306. — 374 Aegid. 1.4. v. 1322. — 375 Aegid. 1.4. v. 1166. — 378 Aegid. 1. 4 v. 1191. Explieit. 12 PROLEGOMENA AD IOANNEM FOLCZ. O pusculum JToannis Folcz, tonsoris Norimbergensis, qui circa MUCCCLXXX in urhe patria poeta scenicus sat celebris extitit, ideo recudendum videbatur, quia medici- nae et poeseos aut potius artis versificatoriae illius tem- poris et simul linguae Germanicae vetustioris monimentum sit haud spernendum. Duas adhibuimus impressiones, qua- rum utraque in bibliotheca Guelpherbitana asservatur. Non parum inter se differunt, cuius rei causa ab ipso Folezio (v. 287 sq.) sat aperte indicatur. Seilicet inscio auctore facta est iam anno MCCCCLXXXV impressio mendosa, cui paulo post ipse substituit aliam genuinam. Genuina est illa, quam literis maioribus in ipsa pagina exprimen- dam curavimus, spuriam illam antiquiorem literis minoribus inclinatis excusam vides in calce paginae. Restat ut utram- que impressionem describam, uti se habet in exemplis Guel- pherbitanis. Genuina ideoque recentior impressio eonstat foliis octo chartaceis forma. octava minori, pagina plena habet 22 lineas charactere gothico, desunt paginarum foliorumve nu- meri, signaturae, custodes, deest locus et annus impres- sionis; titulus (fol, 15) est: Jtas patrum vel liber. cola- cionum — Zu teutsch Confect Puch et icon pyxidis aro- matariae duodecim loculis distinctae ligno incisa. Spuria. et vetustior ila impressio constat foliis octo membraneis forma fol. min., pagina plena habet 24 lineas charactere gothieo, literis paulo maioribus et distinctioribus, desunt paginarum foliorumve numeri, signaturae et custo- des, annus impressionis (1485) bis indicatur, scilicet fol. 4°, 8°, locus impressionis deest; folium primum omni scri- ptura caret, fol. 2* textus ipse incipit cum inscriptione: Liber collationum. Ypocrat. Abstinentia est summa me- dicina. Gula est multarum infirmitatum causativa. Hec Galienus; inscriptiones omnes rubro colore insigniuntur. Ceterum haec impressio iuncta est pyxidi aromatariae Prolegomena ad Jovannem Folcz. 179 ligneae in forma libri confectae cum nota anni 1555 et signo bibliothecario 82. 5. /Mss. De auctore ipso eiusque scriptis cfr. Ludwig Wachler Haudbuch der Geschichte und Litteratur (Frankft. 1823. 8.) ll. pag. 190; eiusdem Lehrbuch der Litteraturgeschichte (Leipz. 1827. 8.) p. 231, F. Ad. Ebert bibliographisches Lexikon, num. 7715, Lud. Zain repertorium bibliographi- cum, num. 7205—7224, et (ὦ. Wolfg. Panzer Annalen der ältern deutschen Literatur locis pluribus. HANS FOLCZ CONFECTBUCH ODER LIBER COLLATIONUM AUCH VITASPATRUM GENANNT. 1 Sol ich künden des puches titel So mus ich anfang end van mitel Alls gründen auff die überschrifft Das nit allein allt leüt andrifft 5 Wie wol do stet vitas patrum Wan der nam ist geben darvm Das auss der allten weisen art Das puch von erst gedichtet wart Wie enis kümel coriander 10 Pey zwölferley speczrey alsander So liplich würden conficirt ————— 1 Zu kunden dises puchs tittel So ist anfang end vnn das mittel. Zu grunden auff dy vberschrifft Das allein alt leut antrifft. 5 wie wol do stet der veter leben wan diser nam ist darumb gegeben. Das aus der alten weissen art. Dises puch von ersten getichtet wart. wie Enes. kumel. vnd Coriander 10 Vnd ander specerey mitteinander So lieplich wurden conficirt. 137 180 Hans Folcx. Wo scherff seür oder pitrin yrt Wie man mit süs das vnter kem Vnn es der menscheit mecht gezem 15 Zu kosten smecken richen nissen Darob man sünst mócht han verdrissen Worüm es heiss der veter leben Mag ich durch sechs ding zeügnus geben Zum ersten so der mensch er allt 20 Von in sein krefften ist erkallt Das er mit etwar werd gestept Dar in die krafft am meisten klept Yedoch mit mischung süsser ding Auff das es lust der zungen pring 25 Zum andern so der allten glider Hin reisen vnd auch sincken nider Das diser ding suptilikeit In all gelider sich ausspreit Zum dritten mit werm zu erwittern 30 Wo hercz vnn hirn von kellt erzittern Alls offt in allten mag gescheen Dieselben wider zu versehen woe scherp[[. sewren vnd pitteren irt. wie man mit suess das vntterkem Vnd es der menscheit wol getzem 15 Zu kosten. schmecken. richen vnd nyssen Darob man sust mocht ham verdrissen. Dan es nun heist der veter leben Mag ich durch sechs ding tzeugnuss geben. Zu dem ersten so der mensch er alt 40 Vnd ym sein krefften gantz erkalt. Das er mit etwar wer gestept Darin die krafft am meysten clept. Ydoch mit myschung suesser ding Auff das es lust dem yummen pring. 25 Zum anderen so der alten glider Hynreissen vnd auch sincken nyder. Das diser ding subtilikeit In alle glider sich ausspreit. Vnd sie rechtfertig und aufricht 30 Do grobe speys sust schuffe nicht. Zum dritten mit wirm tzu erwittern woe hertz und hirn vor kelt ertzittern. Als vil in alten mag geschehen. Dieselben wider tzu versehen. 35 40 45 50 Hans Fofcx. 181 So ist erdacht dis confieirung Mit hübscher moss vnn temperirung Wo graw zu ander speis wer sust So pringt doch dis der zungen lust Mit seinem süssen linden piczeln Dar zu das fein vnn kraus ergliczeln Es lüstig machet dem gesicht Alls offt geschicht krancken persan So sie ein speis neür sehen an Oder versuchen in dem mund Ist lust vnn smack do hin zu stund Deshalb ertracht sein dis confect Das doch der kranck en wenck dran leckt. Zum firden mol muss es gescheen Seit yder mensch süst wirt gesehen Im lesten allter gleich den kinden So mercklich sich an yn dut finden Swech der vernunfft glid vnu der sin Weiss vnn wenge des hars an in Gepruch der wort manglung der zen. So dan die ding im mund zergen 35 So ist erdicht disse Conficirung Mit hubscher mass vnd temperirung.. wo graw tzu ander speyss wer sust So pringet dyss der tzungen lust. Mit seinen sussen linden pitzeln 40 Dartzu das fein vnd kraws erglitzeln.. 45 50 55 Es lustig macht dein gesicht Das man es geren verschmehet nicht. Als offt geschicht krancken person So sie ein speys newr sechen an. Oder versuchen in dem mundt Ist lust und schmack dohyn tzu stundt.. Desshalb ertracht sein dyss confeckt Das ye der kranck ein wenig daran leck.. Zum virden mal muss es geschehen Seyd yder mensch fast wirdt gesehen. Im letzten alter gleicht er den kinden So mercklich an in sich thut finden. Schweiger der vernunfft. glid vnd. der syn weis vnd wenig des harss an in. Gepruch der wort manglung der tzen. So nun die ding im mundi tzugen. 189 Hans Folcs. Vnn nicht dan schlindes dórffen me 55 Deshalb ich iung vun allt verste Gleich mit einander concordirn . Alls ieh eüch pas mein zu probirn Man sicht zum fünfften vnu ist war Die kinder sweigen offenbar 60 Von süs des zuckers vnn der wort Wo grimigs wirt von in gehort Do sweigt die süs des zuckers me Dan aller meid schmeichen vnn fle Nun mócht mich einr zum sechsten frageu 65 Was von den miteln wer zu sagen Alls schlekhafft meidlein gneschig knaben Die sich auch nit das minsteil haben In gewanheit der süssen ding Von welcheu ich ein sülchs für pring 70 Die meidlein verslagen vnn steln Des die knaben vorauss nit feln Kapen vnn gürtel sie verseczen Das sie sich mit genesch ergeczen Alls zucker lekuchen vnd met 75 Hie mit sey eigentlich bestet Vnd nit des schlindes dorffen mee Deshalb ich iung vnd alt verstee. Gleich mit einander concordirn 60 Als ich euch pas mein tzu probiren. Man sicht tzum funfften vnd ist war Der kinder schweigen offenwar. Von suess des tzuckers und der wort wo grymiys wirt von im gehort. 65 Do schweigt die suess des tzuckers wwe wan aller meid schmeichelen vnd flee Nun mocht mich einer tzum sechsten fragen was von dem mittelen wer tzw sagen. Als schleckhaft meidlein. geneschiy knaben 70 Die sich auch nit das minsteil haben. In gewonheit der sussen ding Von den ein sulchs ich furpring. Die meidlein lernen verschlahen vnn stelen Des gleich die knaben auch nit felen. 75 Ir gurttel. cappen. taschen versetzen Das sie sich mit genesch erietzen. Als tzucker. feigen. leckuchen. meth Hye mit sey eigentlich besteth Hans Fofcs. Der ein titel vnn überschrifit Seits iung mittel von allt andrifft Alls ich die drey stent hab bewert Das aber ir vort wert gelert 80 Wie dar noch dises puch darvın Heis liber colacionum Das hot besünder sachen vil Die erst wer morgen vasten wil Sterkt des obenez magen vnn hirn 85 Mit praten kütten regel pirn In dis confect geduncket vor Des morges hat er auch sein spor Sicht er ein nebel oder regen So lest er gar hart vnterwegen 90 Er keüt der arbeis etlich ee Das nicht der nebel in yn ge Vnn in ler finde an der stras Dan dünckt in er fast vil des pas Des nachts dut er ein collaciau 95 Vnn sicht aber dis püchlein an Do er der speczrey fint die meng Pis er dan ids versücht en weng Diss buchs titel vnd vberschrifft 80 Do es iungs mittel vnd alt antrifft. Als ich die drey stent hab gewert Das aber ir vor wert gelert. wie darnach diss puch darvmb Heyst liber collationum. 85 Das hat besunder sachen vil Das erst wer morgen fasten wil. Der sterck des obendes magen vnd. hirnn Mit praten kuten vnd. regelpirnn. In dise confeckt gedunckt vor 90 Des morgens hat auch sein spor. Sicht er ein regen oder nebel So lest er gar hart vntterwegen. Er kewt der erbeys ein hant vol ee Das nicht der nebel in yn gee. 95 Vnd in ler vindt an der strass Darnach so vast er vil despass. Des nachtes thut er ein collacionn Vnd sicht aber das puchlen an. Do fint er ir ein gutte menig 100 Pys er dan ytz versucht ein wenig. 185 184 Hans Folcz. So ist der hunger fast gestillt Das er nit ser herwider pillt 100 Was aber er nit fint im puch Das selb man in der aschen such Von kesten kütten oder pirn Wer kan in püchern alls studirn So lachs vorhen vnn stokfisch swenez 105 Eim auch peweisen reverencz Oder gut schniten rein gepet Gestept mit einem drisenet Die gar mit einem süssen wein Vor fier mol übergossen sein 110 Wer kan sich kleiner schrifft betragen Die grossen text die füln den magen Was aber die capitel sein Dis puchs thu ich zulest hie schein Der zwelffe sint alls ich eüch vort 115 Ercleren wil von wort zu wort Ich mein von zwelfferley speczrey Do ich ir crafft auch melde pey Wie dan die lerer zu vor an Ir eigenschafft beschriben han. —————— Do ist der hunger fast gestilt Das er nit mer herwider pilt. was aber man nit fint im puch Das selb man aber in der aschen such. 105 Von kesten. kutien oder piren wer kan in puchern stet studiren. So lachss forhen vnd stockfisch schwentz. Eim auch wol thun ein reverentz. Oder gut schniden rein gepet 110 Gestypt mit einem tryseneth. Die gar mit einem sussen wein Vor viermal vbergossen sein. wer kam sich kleiner schrifft betragen Die grossen text fullen den magen. 115 was aber die capittel sein Dyss puchs thu ich am letzten schein. Der tzwelffe sindt als ich euch vort Ercleren thu von wort tzu wort Ich mein von tzwelfferley spetzerey 120 Do ich ir krefft auch melde pey. wie dun die lerer tzuuoran Ir aigenschafft geschriben han, 1485. Haus Folcz. ENIS. 120 Von erst man enis conficirt Der sülche eigenschafft gepirt Zu vor auss pringt er milch den weiben Vnd dut im leib die wind vertreiben Vnn stillt vil inwendiger smerczen 125 Vnn macht gern mit den frawen scherczen Reinigt die muter alls ich spür Fordert den sweiss vnd harm herfür Gelegc den weissen fluss der weib Wermt derret vnn dut auff im leib 130 Des milcz verstopffung leber vnn nirn Das allt fiber swindel des hirn Er mit seinr eigenschafft erczneit Dis sey vom enis eüch geseyt KÜMEL. Vort folgt des kümels eigenschafft 135 Dem enis nohet gleich in kraflt Mit wermen derren vnn aussdreiben Behellt das menstruum den weiben oo ENES. Von erst man Enes conficirt Der solche aigenschafft gepirt. 125 Zu voraus pringt er milch den weiben Vnd thut im leib die windt vertreiben. Vnd stillt die inwendigen schmertzen Vnd macht gern mit den frawen schercznn. Reynigt die muter als ich spur 130 Fordert den schweiss vnd harm herfur. Gelegt den weyssen fluss der weibe wermt dertt vnd thut auff im leibe. Des miltz verstopfung leber vnd niren Das alt fiber. schwindel des hiren. 135 Er mit seiner aigenschaft ertzeneit Dis sey vom Enes euch geseit. KUMEL. Fort volgt des kumels «igenschaft Dem Enes nachet gleicht in kraft. Mit wermen truckenen vnd ausstreiben 140 Behelt das menstrum den weiben. 185 186 " Hans Folcz. Des gleich den harn von sterckt den magen Vud dut dar mit die würm aussiagen. CORIANDER. 140 Der coriander alls ich meld Hat nit das minst lob in der weld Den pauchflüssigen ist er gut Verstellt von inwendig das plut Omacht vnd vnenpfintlikeit 145 Pringt er wer in fil pey im dreit Die geil der menschen er geleckt Wer sein zu vil nüczt oder smeckt Ydoch zimlich genossen glaupt Wert er die dünst auf gen ins haupt 150 Vnd ist den hin fallenden gut Den dünst das hirn besweren dut Er heillt die plotern in dem mund Vnn küllt das hiczig herez zu stund Mert den schloff vnn krenkt das gsicht 155 Von im ein sunder auctor spricht Der coriander klein zu stossen Mit essig noch der speis gnossen Vnn einem pissen prots von stund So schliss er zu des magen mund Desgleich den harm vnd sterckt den magen Vnd τ! darmit dy wurm aussiagen. . CORIANDER. Auch ich den Coriander meldt Hat nit das minst lob in der weldt. 145 Den pauchflussigen ist er gut Verstelt von inwendig das plut. Amacht ond. vnendlichkeit Pringt er wer in vil pey im treyt, Die geil der menschen er gelegt 150 wer sein tzuvil nuczt oder schmeckt. Idoch zymlich genossen glawbt weret er die dunst auff geen ins haubt. Vnd ist den hynfallenden gut Dem dunst das hiren beschweren thut. 155 Vnd heilt die plateren in dem mundt Vnd kult das hitzig hertz tzustundt. Mert den schlaff vnd krenckt dy gesicht Hie mit sein lob auch sey bericht. Hans Folcz. 160 Vnd wem die dünst betauben ser Sein hirn das selb für kumet er Vnd pringt begird wider zu essen Hie mit sein lob sey auss gemessen. NEGELEIN. Negelein sint truckner natur 165 Machen die augen clar vnn pur Vnn sint nücz hercz lebern vnn mageu Weern vndeüung wer das dut clagen Deüen die speis stopfen den pauch Pringen dem mund ein guten rauch 170 Nemen hinweg vnlust vnn grawen Dis ist den praunen zu getrawen Vnn die do hant ein gute swer Die leichten sint crafftlos vnd ler. ZYMET RINDEN. Noch zymet rinden sol man fregen 175 Die nicht zu allt sein noch verlegen Die piczlend scharff nit swer noch feücht Wan nessen in ir crafft auss zeücht Sie sint heiss vnd flux harmend machen Vnn dinstper in weiplichen sachen 180 Schleüst auss ir pürd pringt in ir plumen Vnd tunt dem magen wol bekumen Die strauch vnn husten sie erczneit NEGELLEIN. Negellein sein truckener natur 160 Machen die augen clar vnd pur. Vnd sind nutz hertz. leberen. vnd magen weren undeuung wer das thut clagen. Dewen die speis: stopfen den pauch Pringen dem mundt gutten rauch. 165 Nemen hymweck vnlust vnd grawen. ZYMENTRINDEN. Zymentrinden sindt sere harmen machen Vnd dinspar in weiplichen sachen. Sleust aus die purdt : pringt in ir plumen Vnd thut den imagen wol bekomen. 170 Die strauchen vnd husten sie ertzeneit 187 188 Hans Fo/fcsx. Der kallten leber sie hiez geit Der wassersüchtig spar ir nicht 185 Wan die verstopfung sie ansicht (anficht?) . | Verzert des haupts vnn magen feücht Die sich in all gelid sünst zeücht Von ist das höchst alls die schrifft seit Mit zihung vnd suptilikeit 190 Die feüln zu wern mit ir öffnung Vnd zustörter rechtfertiung. KUBEBEN. Vort ich von den kubeben sprich Sie sint den frawen dinstperlich Pringt in ir plü zu rechter zeit 195 Den harn yn folleclichen geit Vnn prichet schir der plosen stein Vnd dient für die gelsucht gemein Vnu dun der nirn verstopffung auff Vnd wo der stein in eim sich hauff 200 Den flóssen sie langsam hinweg Sint in der kelen hillff nit dreg Zwingen den pauch stercken das hirn Der kalten lebern sie hitz geit. Der wassersuchtig spart ir nicht wan die verstopfung sie ansicht. Vertzert des haubtz vnd magen feucht 175 Die sy in alle ylider sunst zeucht. Vnd ist das hochst als die schrift seyt In zutzihung vnd subtilikeyt. In wern die fewlen vnd of[nung Vnd zustorter creft rechtuertigung. CUBEBEN. 180 Fort ich von den Cubeben sprich Die sindt den frawen dinsperlich. Pringt in ir plue tzu rechter tzeit Den harn in volliglichen geit. Vnd prengen schir der plosen stein 185 Vnd dinen fur die gelsucht gemein. Vnd thun der nyren verstopfung auff Vnd wo der stein in ein sich hauff. Den flussen sie langsam hinweg Sindt in der kelen hilff nit treg. 190 Zwingen den pauch stercken das hirn Hans Folcz. 189 Die kallten flüss darin sie irn Reüma genant von der so wist 205 Das sie vil krangheit muter ist. MANDEL SN. Nun sint der mandeln zweierley Süss vun piter doch merckt do pey Die süssen swecher dan die pitern Die crafft der süssen zu erwittern 210 So stillen sie des pauches smerczen Mit fürdern auf dem stul zu scherczen Zu schloffen machen sie bereyt Vnn wern darmit die trunkenheit Vnd noch ir rechten ordinancz 215 So stercken sie des hirns substancz. INGBER. So ist des ingbers eigenschafft Mit hieziung feüchtender crafft Stercken den magen vnn behent Eins sagt man wen der soden prent 220. Der ess mit salez ein ingber zehe Vnn trinck alls pald darauff nit me Vnd thun dy kalten fluss dyrnn. Reuma genant von der so wist Das vil kranckheit muter ist. MANDEL. Nun sindt der mandel tzweierley 195 Suss vnd pitter do merck da pey. Die sussen schwecher dan die pittern Die krafft der sussen tzu erwittern. So stillen sie des pauchs schmertzen Mit furderung auff dem stul tzu schertzen. 200 Zu schlaffen wachen sie bereit Vnd wern do mit dy truckenheit. Vnd aus ir rechten ordinantz So sterckt sie des hirns substantz. INGWER. So ist des ingwers aigenschafft 205 Mit hitzigung feuchten der craft. Sterckt wol den magen vnd behendt Eins mercket welchen der soden prendt. Der es mit saltz ein tzehnn ingwer Vnd trinck als paldt dar auff nit mer. 190 Hans Folcz Vnd wem der turst vil leides thu Der kei dem ingber süssholez zu Ingber zu fischen sint gesunt 225 Dem sie mit kelt sünst schaden dunt Wer ingber kocht in süssem wein Dürn feigen vnn clein weinperlein Von drincket das warm spat vnn fru Gewint vor kallter husten ru 230 Die lung vnd leber hirn vnn herezen Sünst vngestómi precht vnn smerczen Vnn when die amacht vil beswert Wirt auch von disem trank ernert Überzogen vnn conficirt 235 Er die vnn ander hilff gepirt. PFEFFER. Die eigenschafft der pfeffer peid Ist gar ein zimlich vnterscheid Doch hat der lang von feüchten me Den pesten zu erweln verste 240 Das ist der gancz der vol der swer Der lóchret leicht crafftloss von ler —— 210 Vnd wem der durst vil leides thu Der kew den ingwer vnd suss holtz tzu. Ingwer tzu fischen ist gesundt wan sie mit kelt sunst schaden thundt. wer ingwer kocht mit sussem wein 215 Dar in veigen vnd klein weinperlein. Vnd trinckt das warm spadt vnd. [rue Der gewint vor kalter husten rue Die lungen leber hirnn vnd hertzen Sust vngestumer mecht vnd. schmertzen. 220 Vnd wen dy amacht vil beschwert Der wirt auch mit disem tranck ernerdt. Doch vbertzogen vnd conficirt Er die vnd ander nutz gepirt. PFEFFER. Die eigenschafft .der pfeffer pede 225 Ist gar ein tzimlich vntterschede. Doch hat der lang von feuchten me Den pesten tzuerwelen verste. Das ist der gantz der schwer Der leicht kraftlos lochert vnd. ler. 250 255 260 Hans Folcz. Hiczt fast zeücht zu dut auil verzert Das sperma vnn flegma er dert Pringt lust zu essen sterckt die deüung Vnn gipt der swachen prust erfreüung Feüchten husten vnn grobe wind Stillt er vnd hellt den pauch mit lind. PFIRSING VNN WEISCHEL Die pfirsing oder weischelkern Find ich vast einer krafft bewern Das griss vnd auch den harm zu treiben Sunst merk ich nicht besunders schreiben Dan so man sie auch überzeücht Hat mich ir meldung gut bedeücht Vnn sunder darpey zu veriehen Hab ich von pfirsingkern gesehen Gschelt zumischt gsoten in wein Vnd eim verwunten geben ein Versert mit eim gifftigen waffen Der weder ruen mocht noch slaffen V tag vnd nacht vor grossem smerczen Vnn drang die gifft im zu dem herczen 230 Hitz fast tzeucht tzuthut auch vertzert Flegma vnd. das sperma erdert. Pringt lust tzu essen. sterckt die dewung 235 Vnd gibt der schwachen prust erfrewung Den feuchten husten vnd grob windt Stilt er vnd helt den pauch doch lindt. KER N. PFIRSING VND WEICHSELKERN. Dy pfirsing oder weichselkeren Findt ich fast einer kraft beweren. Das gris vnd auch den harm tzu treiben Sunst merck ích nicht besunders schreiben. 240 Doch so man sie auch obertzeucht 245 Hat mich ir meldung gut bedeucht. Vnd sunder dobey tzuueriehen Hab ich von pfirsingkeren. gesehen. Geschelt tzumischt gesoten in wein Und eim verwuntten geben ein. Versert mit einem vergiften waffen Der weder ruen mocht noch schlaffen. Funff tag vnd nacht vor grossem smertzen Vnd trang die gifft im tzu dem herczen. 191 199 Hans Folcs. Vnn so schir er das dranck enpfing Die gifft im prunen von im ging Den mererteil vnn durch den sweiss 265 Warm zugedeckt gedruncken heiss Vnn dranck auch drey tag anders nicht Merkts wer weiss wo ess not geschicht. FENCHEL SAMEN. Fenchel samen der drücket ser (drücknet?) ὁ Die milch vnn menstruum mert er 270 Scherlift die gesicht vnn pricht den stein Dut die verstopfung auff gemein Darvm er für die gelsucht zimpt Die er durch sülch ófnung hin nimpt. MUSCAT PLU. So hot sülch krafft die muscat plii 275 When die plutspeyung zu ser mü Vnn wer ein grimen pauch flus hab Also das er die derm im schab Das alles erczeneiet |. er. Vnn heillt inwendige geswer 250 Fnd so schir er das tranck entpfing Die gi[[t im prunnen von im ging. - Den meren teil und auch im schweyss warm tzugedeckt getruncken heiss. Vnd tranck auch drei lag anders nicht 255 Merckt wer wais wo es not geschicht. FENCHEL.L. Fenchelsamen trucket sere Das menstrum vnd. die milch furdert ere. Scherpfft dy gesicht vnd pricht den stein Thut dy verstopffung auff gemein 260 Darumb er fur die gelsucht tzympt Die er durch solche offnung hinnympt. MUSCHKATPLU E. So hat solche craft dy muschkatplue wan die plutspeiung tzu sere mue. - Oder ein scharffen pauchflus hab 265 Also das er die derm im schab. Das alles ertzeneiet er Vnd heilt dye ynwendigen geschwer Hans Folecz. 280 Er küllt das hercz erfrischt das plut Hiemit pit ich eüch hapt fürgut Hinfür ich weiter mein zu graben Was retich kren vnn senff krafft haben Zwifel knoblach aschlach salat 285 Die man pey ander speis gern hat Vnn mancherley obs in der sum Wie ich an dis confect puch kum Ist drum es wart mir tragen ab Wers aber vor getrücket hab 290 Weiss ich nit dan fast falsch es was Zu kurez zu lang vnn über das An gar vil reymen vngerecht Auch das es nimant irrung precht Übt es mich das zu trücken ser 295 Also spricht hans folez barwirer. Erkuekt das hertz. erfrischt das plut Hyemit pit ich euch habt vergut. 270 Vnd ein news selichs iar. dartzu Mit willigen dinsten spat vnd fru. Nicht weiter ich die dinge erkler Spricht hans’ foltz tzu murnberg barbirer. Ks Ρ ὃ ὲ 1485. 13 195 Mic rn ἄραι Vence E dA dini ἢ id die ver Kin Bass dig deis, bod «iy ueni Ww λγὺ. Vite is pen tup i mug au σοι wee; tdi areis. - doti ot * CUM Jas ὡς A deris eio d ii idea ee Ve aic edi e ta ^ An pa T C nmi Vd quo Ὁ" Vue 52 $E ite Lr ied». died I, Pe N DAMEN FE i EET. RR dr, ANNE. en, A e Mat A SOR Duet ae IM x Arta e vo Seda: Adr Pp Vues v Kee ap An M ds pit Abe In P Cp pee Ml M Wach Jb UNS IA T d. Dakine T ke: ai) TU iuf Pt ἊΝ 1) a Fog siii T CH * oai: miss ἢ md (MN ed. fft C o PRAE o EINER ING A phas SS. My iis uita d es e spei tecti At EN EN FR 9 dci 2 d T NAM C UNA UA No CK ἡ Pa Ms Me Di ΓΝ αν did Md! ana nei JH PN Xd OU Ur PIOS ΜΕΝ ἊΝ τὸ HE dy. iiit P M MM. o Ball EN VS : TRAGE vw: BEIDE VRR ζ VAR tW ; ptt "ey Sot, Padi s nu 11. 4 { eg iub UAE ^l n o ANONYMOX ΠΕΡῚ BOTANXZQOYN. ANONYMI CARMEN GRAECUM DE HERBIS E CODICE VINDOBONENSI AUXIT CUM GODOFREDI HERMANNI SUISQUE EMENDATIONIBUS K DiTDIT ET SCHOLIA ANTIQUA ADJECIT JULIUS SILLIG A. ἢ. 13” - ΓΝ dM j , LUDOVICO CHOULANT MEDICINAE DOCTORI ET PROFESSORI S. D. JULIUS SILLIG. uum abhine annos fere tres, Vir Praestantissime, de Macro a Te edendo aliisque carminibus minoribus huic adjiciendis sermonem mecum institueres, simul petebas, ut si forte haberem, quae ad carmen poetae Graeci de virtutibus herbarum vel emendandum vel illustrandum con- ferrent, ea Tecum communicarem, ut illis in editione hu- jus carminis paranda uti posses. — Legi igitur carmen quod mihi antea nonnisi ex Hermanni Viri Summi dissertatione de Orphei Argonautieis Tuoque ipsius libello de bibliogra- phia medicorum veterum p. 81 innotuerat, ac multis ma- gnisque difficultatibus impeditum sensi. Mirae enim. cor- ruptelae, quibus librariorum negligentia et inscitia illud de- turpavit, quamquam per se satis molestae ab eo tractando facile deterrere poterant, molestiores etiam evaserunt, quod ad has mala correetorum sedulitas accessit et ipsum carmen in eorum numerum referendum est, quorum, ut Hermanni verbis (Opusc. IV. p. 208) utar, ,,emendatio est difficilis propter genus dicendi inflatum et abundantiam inutilium verborum, in qua si quid corruptum est, fere Quae potuerint scribi, permulta occurrunt critico, latet utem, pari iure omnium, quid debuerit. Neque magis invitabat ipsa materia et argumentum carminis non tam medici quam mystici et ab homine perquam superstitioso conscripti, ut qui Rufo Ephesio id adscripserunt, vel pau- cos hujus viri doctissimi hexametros a Galeno T. XII. p. 425 ed. Kühn. servatos legisse non videantur. Hinc natae dubitationes, anxietas, tergiversatio. 'Tu tamen colloquiis nostris familiaribus mentem meam semper ad illud revoca- bas, animum erigebas, periculum facere iubebas, ut non amplius habens qui me excusarem tandem Tibi cederem 198 et rem aggrederer. Licet enim illo tempore variarum oc- cupationum moles paene me obrueret, quippe cui carmina Virgilio vulgo tributa absolvenda et Plinii mei editio minor nuper inchoata strenue curanda esset, nolui tamen parum officiosus erga Te videri. Scis, Choulanti optime, quanto- pere ab illo inde tempore, quo nos alter alteri innotuimus, Te amaverim, eujus amoris, si non magnum, saltem ali- quod documentum Tibi dare dudum optabam. Usus sum igitur occasione ultro mihi oblata, provinciam a Te datam accepi et apparatu critico qui tum perexiguus fuit, collecto verbis poetae emendandis me accinxi. Processit opus et iam quae meditando extuderam, tradıturus "Tibi eram, quum Carolus Weigelius, medicus apud nos gratiosissi- mus (meministi autem, cui haec verba accepta referam!), quem ineptus dicar, si laudibus extollere velim, mihi de carmine Graeco, in quo tum totus eram, cum eo confabu- lanti varias lectiones ex notissimo Codice Üonstantinopo- litano- Vindobonensi a se excerptas ultro offerret. Quae insignis Viri Eximii benevolentia quanto gaudio me perfu- derit, non est quod Tibi in memoriam revocem, quem de optimo illo munere certiorem facere haud cunctabar. Quum enim reputarem, hune esse illum ipsum codicem, quo Sprengelius nuperrime in Dioscoride edendo usus est (v. hujus praefat. T. 1. p. XVIII), praevidebam, quantus fructus in earmen nostrum inde redundaturus esset, quam spem, simulatque ipsam collationem a Weigelio accepi, non modo impletam sed multum superatam vidi. Quam- quam enim codex Vindobonensis, literis quidem uncialibus, negligentissime est exaratus et praeterea ex verissimo Hermanni judicio multis in locis non melior est. editione Aldina, imo ambo libri aeque sunt corrupti, aeque inter- pretamentis pleni, aeque correctorem experti, quapropter ex se invicem supplendi emendandique fuerunt, tamen haud exiguum locorum numerum partim restituit, partim viam qua restitui possint monstrat, lacunas quoque in editione Aldina haud paucas explet (vss. 69 sqq., 131, sqq., 160. 189) et duo integra capita (vss. 191—215) cum scholiis ad tertiam deperditum primus adjicit, unde factum est, ut carmen nostrum aliquanto emendatius et auctius quam fe- rebatur, legi possit. At sic etiam plurimis in locis genuina manus poetae desideraretur, nisi singulari fortuna conti- gisset ut ab eo viro restitueretur, quem spiritum Graecum totum imbibisse omnes consentiunt, Godofredo Hermanno, qui, cum ei nuper repertum illud coram exponerem, non reficens quam multa etiamnum superessent emendanda, 199 quae propter ingenii infirmitatem intacta relinquere coactus sim, ea qua est liberalitate statim operam suam ad per- sananda carminis verba mihi obtulit et paullo post fasci- culum emendationum ingeniosissimarum misit, quas una aut altera excepta, ubi ipse certi quid statuere dubitaverat, omnes in textum recepi. Ita demum res confecta, et Her- manno unice lectores hujus carminis debent, si iam illud intelligere possunt, quod hucusque non ita facile fuit. ἹΠεγάλη χάρις αὐτῷ! — Fundum autem meae editionis exem- plum Aldinum (A.) ita esse volui, ut ubi nulla ex eo varietas lectionis enotata invenitur, idem in mea quod in Aldina editione exstet; de codice. Vindobonensi (B.) tum demum judicium ferre licet, ubi nominatim laudatur; hoc tamen scias velim, Weigelium in lectionibus excerpendis editione Rentorfio - Fabriciana usum fuisse. Adjeci porro omnes Rentorfii conjecturas, quae plerumque in. emendandis erro- ribus typographicis ab Aldo commissis versantur, et scho- lia sive potius paraphrasin pariter auctam atque emenda- tam, quam rei eriticae aliquoties utilem cognoveram. De earminis auctore dicere si vellem, acta agerem, cum Tu ipse, Vir amicissime, in libello supra laudato hanc mate- riam cum ea, qua omnia facere soles cura et doctrina pertractaveris. Hoc tantummodo memoratu dignum vide- tur, poetam nostrum dialectum sibi finxisse, quae lonicae est similior quam ei Ionismo quo ceteri poetae uti solent. Haec ipsi editioni praemittenda videbantur, quae ut tersior prodeat, Hermanni opus est. Huic igitur, si ea Tibi arridet, gratiae sunt agendae, meque certe ut inter- pretem illius voluntatis amare perge. Vale. Scribebam Dres- dae Prid. Kal. Februarias MDCCCXXXII. —— — MM a — n ANQNYMOZX ΠΕΡῚ BOTANQN. [e. Χαμαίμηλον. χε 3% it 1 Τοὺς δὲ πυρέσσοντας τὸ χαμαίμηλον ϑεραπεύει Σὺν ῥοδίνῳ λεῖον τετριμμένον, ὠφέλιμον δὲ Τοῖς μετριάζουσιν τὸ φυτόν, φύεται δ᾽ ἐπὶ ϑιναῖς Τὸ βραχὺ καὶ κάλλιστον, ὃ βαστάζουσιν ἰητροὶ F. ?4 14 9 /, l4 , pÀ £112 00 [4 5 “ἀρχομένου ϑέρεος, μέγας ἥλιος ἡνίχ ὁδεύῃ, Ἕβδομον ἱππεύσας τετράζυγον ἄντυγα πώλων. / c [Pl Poauvos. c , » / γ 2 , Pauvov ἔχειν πανάκειαν ἐν οἴχοισιν πανάριστον (υομένην φραγμοῖσιν ἄκανθαν λευχοπέτηλον. Ὥρου δ᾽ ἐστὶ φυτόν" τὸ δὲ σύμφορον ἐστὶ βροτοῖσιν, , [4 c 7 bu J 7 10 Βαστάζειν Tore ράμνον, ὅταν φϑίνουσα σελήνη Atoxyraı πάντεσσι βροτοῖς κατὰ μαχρὸν "OXvuzo». Κρημναμένη δύναται γὰρ ἀποτρέψαι κακότητας 1—6 Hi versus exstant etiam inter notha ap. Dioscor. Sarac. p. 476. Nihil de iis enotatum est ex B. 1 δὲ addidi ex coniectura. Post ϑεραπεύεν erat comma; sed v. Dioscor. III. 144. — 3 μετριάζουσιυν explicuit Rentorfius per locum Menandri ap. Phrynich. p. 425. (Meineke fragm. inc. 448. p. 297.) — ϑιναῖς Sa- racenus. ϑηνοῖς, A. Hesychius p. 1719. ϑιναί, ψάμμοι καὶ ὑψηλοὶ τόποι. Dioscor. 1.1. φυέταν ἐν τόποις τραχέον καὶ παρὰ τὰς 0dovg. — 4 βαστά- ἕζουσιν, v. Plin. N. H. XXII. 21. laudante Rentorfio. — 7 ἔχειν, Herm. Orph. p. 750. ἔχειν, vulgo. — navazeıav, Hermannus. z«v&xeca vulgo. — οἴκοισυν, Rentorfius; vulgo otxovow — navagıorov, Hermannus. navaglornv, À. — 8 λευκοπέτηλον, Hermannus. εὐπετάλειαν, A. «xovóO av nerakıav, B. ,,Enumerabantur variae appellationes rhamni, in quibus est λευκάχκανϑα ap. Dioscor. 1. 119. Evz:véÀAuc, vox per se suspecta, non alibi invenitur. Nam praeter hunc locum si in nova ed. "Thesauri Stephaniani Vossium ad Barnabae epistolam c. 7. memorari vi- deris, parce operae inspiciendi libri: affert enim Vossius hos ipsos ver- sus‘. Hermannus, qui praeterea hunc versum e duobus conflatum putat, ut verba qvou. pgayw. ad priorem et üx. Asvx. ad posteriorem pertinerent. — 9. ὥρου; v. Meineke ad Euphor. p. 126. — τὸ δὲ, Hermannus, ,,quod aulem utile hominibus, hoc est, tum colligere rhumnum**. — ovupooo», B. σύμπορον, A. — 10 οτα, B. — 12 Κρημναμένη, in foribus. Ita Rentorfius. — ἀποτρέψαι, Hermannus. ἀποστρέψαε, A. 201 Φαρμακίδων τε κακῶν καὶ βάσχανα φῦλ᾽ ἀνθρώπων. Πρώτη γὰρ μακάρων ἐχρήσατο τῇδε φυτείᾳ 15 Πάλλας ᾿1ϑηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο, Πάλλαντα κτείνασα μάχαις κρατερῆφι βίηφι Τῆμος 0v ἀϑάνατοί τε ϑεοὶ ϑνητοί ve Diyavres Σύμβαλον εἰς ἔριδα κρατερὴν χάρτιστοι ἐόντες. Πανδερχὴς δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα ϑεὰ Νέμεσις πολύμορφος 40 Καὶ νηοὺς ἐχάϑηρε ϑεῶν καὶ ἀγάλματα ῥάμνῳ. Θρέμματα γοῦν νέποδάς τε καλὸν φυτόν ἐστι φορῆσαι Πρός τε πόνον κεφαλῆς καὶ δαίμονας ἠδ᾽ ἐπιπομπάς. Πάντα γὰρ Ἰήσαιτο βροτοφϑόρα φάρμακα λυγρά. [/] ᾿“ρτεμισία μονόκλωνος. "Ἀρτέμιδος βοτάνην δὲ συνώνυμον aig, ἐπιφώσκειν 25 Ἡξελίου μέλλοντος ἐπὶ χϑόνα φέγγος ἐρυϑρόν, Ἥντινα τοξότιν ἄνδρες ἐφήμισαν ἢ βοτρυῖτιν, Πασιϑέην δ᾽ ἕτεροι χαρίτων στέργηϑρον ἔχουσαν" Οἱ δ᾽ ἕτεροι λυχύφρυν φιλοπάννυχον ἀγροιῶται "A9avárgc χαλέουσι, φυτὸν μέγα δῶρον ἔχοντες. 30 «10εἰ γὰρ κόπον ἀνδρὸς ὁδοιπόρου, ὃς x ἐνὶ χέρσιν 13 κακῶν, B. καχοῦν, Rentorfius. — φῦλ, e coniectura. φύλ.}᾽, A. B. -- 14 μακάρων B. Rentorfius. μακάρον, A. — χρήσατο, B. 7 ἐχφήσατο, A. — 17 ϑνητοί ze, Rentorfius. — 18 zourenv, B. κάρτιστοι, Rentorfius. zgarıoroı, B. κράτιστον, A. — 19 z«»- δαρκὴς, Rentorfius. 9:0, A. B. ϑεὸς, Rentorfius. — 21 νέποδας dedi ex coniectura; v. Kiessling. ad Theocr. Id. 17, 25. legebatur νας, ex vs. 20. corruptum. De rebus animatis sermonem esse, docere viden- tur priora verba versus sequentis. Convenit hanc herbam ferre pecudes et liberos, i. e. appendi iis fascini instar. ,‚Ineptum est γοῦν. omninoque male conclusa ratio ex praecedentibus, nisi ante hunc versum nonnulla exciderunt. Tum autem legendum esset ϑρέμματα τοῦτο δ᾽ ἕκαστα. Sed quum ante fores suspendi consueverit, verisimilius est scribendum esse, δώματώ Y οὖν νὴάς v:*. Hermannus. — φορῆσαι, Rentorfius. φορῆ- var À. B. — 23 ἐήσαιτο, Hermannus. idoaro, A. ἐήσατο, Rentor- fius. ἐάσαιτο, Spitznerus de versu heroico p. 41. coll. vs. 127. — Movo- κλωνος ἀρτεμιδος τοξιτις cepe βοτρυειτης, B. — 24 δὲ, 6 coniectura. τὲ A. Ceterum quid sibi velit Rentorfii coniectura Ao£uudog, nescio. — 26 Ἤντινα, e coniectura; ἤν viva, A. — τοξότιν, Hermannus. το ξέτεν, A. — Bovovívsv, Rentorfius. — 27 Πασιϑέην, e coniectura. //«o- σιϑέλην, À. — 98 λυκόφρυν, Hermannus. Avoızoaor ij, A. Cfr. Dioscor. lll. 117. Ego conieceram Avovxózor τήν δ᾽ ἢ propter vs. 30. — 29 ϑανάτης, B. quod de Diana recte interpretatur Hermannus. A9. «véávqgv, A. — 30 οδοπορουντος cvv χέρσιν, BD. unde nostrum restitui. ὁδοιπόρου ἢν ἐν χειρέσοι, A. «Αὔει, Rentorfius, omittens praeterea 2». - 202 Τὴν μονόκλωνον ἔχῃ" περὶ δ᾽ αὖ ποσὶν ἕρπετα πάντα Devyaı, ἤν τις ἔχῃ ἐν ὕὅδῳω, καὶ φάσματα δεινά. Alua δ᾽ ἐπισκιῤῥωθὲν ἐπὴν ἄρϑροισιν ἐλάσσῃ Κλῶνας ἑλὼν μῖξον ῥοδίνῳ, ζέσσας à χύϑρῃ. 35 Χρῖε δὲ τὸν κάμνοντα τόπον μέλλοντος ὑπνώσσειν, Κεὐθὺς ἀπαλλάξεις ἀλγήματος ἐκ μεγάλοιο. “Υστερικαῖς τὲ γυναξὶν ἄγαν σωτὴριον ἐστίν, Στραγγουροῦντά τε παύει ὀπισϑοτόνοιό τε ῥῆγμα Πάντα δ᾽ ἀεὶ νοσοεργὰ πάϑη στέλλουσα διώκει. / [ ] Πενταδάκχτυλος. 40 Avriza δ᾽ “Ερμείαο τὸ δάκτυλον αἶρε χλοανϑὲς Πενταπετές, διόπου δόσιν 'Eguéíco πᾶσιν ἀρωγόν, — M 3.3 / j \ \ [4 , Τὴν καὶ ὑνειροδότειραν, ἐπεὶ καὶ ϑέσφατα πάντα Θνητοῖς ἀνθρώποισιν ὀνείρατα καλὰ ngoqatva. , \ 02 / / ’ὔ \ e Jlavra γὰρ ἀλϑήσαιο πόνον φορέων περὶ σῶμα, 45 ᾿Οφϑαλμῶν δέ τε πᾶσαν ἅμ᾽ ἐξοίσειας ἀνίην. X (δ 2 (δ ) , id Sut / λ Χοιράδας, ἀντιάδας, σταφυλήν, οἴδημἦ υπόγλωσσον, » \ ’ 2 ἢ Ni CH »e/ -dgJga TE xol νεύρων ὀδύνας καὶ ἕρκος οδόντων i / > »* 4 ’ > ’ Pwouv v ἐξακέσαιο βροτοφϑόρον ἐκ κακότητος, Καὶ λοχίων ἔμμιηνα κατασπασϑέντα γυναικῶν. 31 ἔχῃ, A. sxow, B. — 32 ἤν, A. quod probat Hermannus. — ἔχῃ, A. ἔχοι, B. — 33 δ᾽ inseruit Hermannus Orph. p. 750 ex scholiis. αὐμα δὲ occ σκχιρωϑεν B. — 34 μῆξον, ego scripsi. u(Sov, A. — ζέσσας ego restitui. ζέσας, B. δῆσας, A. ζήσας, Rentorfius. Ctr. Buttmann. Gr. ampl. I. p. 399. — χύτρῃ, Rentorfius, probante Hermanno. κύϑρη, A. Praeterea legebatur δ᾽ ivi, ubi particulam Hermanni iussu sustuli. — 35 Χρῖε δὲ, Hermannus. σύγχριε, A. — τόπον, Herman- nus, qui alia coniecerat in Orphicis p. 751. — μέλλοντος, Hermannus. μέλλοντα, À. — ὑπνώσοειν, Hermannus. bózvovvew, A. χαϑευ- ósuv, B. — 36 Kev O vc, B. Kai εὐθὺς, A. Kai omiserat Rentor- fius. — 38 στρα γγουροῦντας ve, A. Correxit Rentorfius. — 39 dıw- xtv, B. διώκειν, A. — 40 τὸ ÓcxcvvAÀov, e coniectura. τριδάκτυ- λον, A. Cfr. Dioscor. IV. 42. οἱ δὲ ἑρμοδάκτυλον, --- χλοανϑὲς, Ren- torfius. κλοανϑὲς, A. — 41 Πενταπετές, B. πεντιυετές, A. — διό- που δόσιν, Hermannus. διόπουν, A. — Ἑ ρμέω. Hermannus. Ἔρ- μαίαν, A. — dowyov,B. ἀρώγεν, A. — 42—43 parenthetice sunt sumendi; oratio enim statim a vs. 41. ad vs. 44. procedit. örsıgodo- τευραν, finxi et reposui. Ovsıgodorıov, A. — καὶ, Hermannus. κατὰ, A. — 44 ἀλϑήσοαιο, B. ἀϑλήσαιο, A. — 45 πάσαν εξ nroye ı@o«w cur, B. Formam ἐξοέίσενας nec Lobeckium ad Phrynich., p. 733 nec Buttmannum gr. gr. ll. p. 247 memorasse notavit Hermannus. — 46 oßönw ὑπόγλωσοσον, Hermannus. ,,Is morbus vocatur ὑπογλωσσίς, ““ ὅσα δὴ ὑπὸ γλῶοσαν, A. — 48 :25$exéonavo, A. ἐξαννατο, B. — 49 κατασπαοσϑέντα, scholia et Rentorfius. καταπασϑέντα, A. 205 50 Ἐν δ᾽ ὕδατι λιαρῷ προσκλυζομένη παλάμαισι Πρός τε φόβους καὶ βασκοσύνας καὶ δαίμονας ἐχϑροὺς Ἔστιν ἄκος πανάριστον, 09tv καὶ λάμβανε ποίην ἸΠήνης αὐξομένης φαεσιμιβρότου, ἠελίου τε ᾿Ζ2ντέλλειν μέλλοντος ἐπὶ χϑόνα φέγγος ἐρυϑρόν. [e] Περιστεραί. x x Ὁ m SE 3 55 Πρὸς τὰ Κυϑήριδος ἔργα ϑεᾶς κυδρῆς Ayoodiens. 7 / [4 , ) 9:0 λέ Tovyorıuv Tode πάντες ἐπιχϑόνιοι καλέουσιν, ἄλλοι δ᾽ ἀρσενικόν v ἰδ᾽ ἀριστερεῶνα τὸν ὀρϑόν, = m Ὕπτιον oi9' ἕτεροι χϑαμαλὴν ἐπὶ γαῖαν ἐφέρπον. , Aoıoi γὰρ πεφύασιν δμοιότατοι πετάλοισιν. / 60 Ὀρϑὸς μὲν τείνει νεύρων φύσιν eis Ayoodirn, Ὕσπτιος εὐνάζει, δύναμις δ᾽ αὐτοῖσι μεγίστη. Ἢ ’ὔ ^ Ev δ᾽ ἐθέλῃς ὁπόταν πόνον ὀφϑαλμῶν ἀκέσασϑαι, Auuorioag περὶ σῶμα περιστερεῶνα τὸν ὀρϑὸν 2 7 / \ 2 ’ὔ / Ἠελίου κόσμον τὸν ἀτέρμονα χυχλώσαντος, 65 Παύσεις ὀφϑαλμοῖο δυσαυγέας ἀμβλυντῆρας. Καὶ χεφαλῆς πόνος ἐν ταύτῃ παραχρῆμα μειοῦται, ‚Koi κόπον ἐξελάσαι δυνατὴ τριφϑεῖσα μετ ὄξους. 50 2v, A. B. civ» Rentorfius. — δ᾽ inseruit Hermannus ex scholiasta. λιάρω, B. χλιάρῳ, A. — προςχλυζομένη, A. B. προςκλυξομένη, Rentorfius. — δὶ Booxo ovvas, A. Correxit Rentorfius. — 279 00vc, e coniectura. ks jus oiu A. exo oos, B. cfr. vs. 130. — 53 Mnvvs, Rentorfius. αὐξομόνης, A. ἠελίου, Rentorfius. ἐλέου, A. . Laudat Hermannus versum 129. — ὕπτιος 00904 B. Initium huius capitis pe- riit, unde lacunae signum apposui. — δῦ Κυϑήριδος — Ἀφροδέτης, v. Passow. ad Musaeum p. 175. Adde Epit. Iliad. Homer. 309. — 56 Tovyóviov, Rentorfius. vQuyóviov, A. — 57 Alkoı δ᾽ ἄῤῥενα, oi δὲ negıoregeava, A. Ἄλλοι δ᾽ ἀρρενυχκον ovd αριστερεωνα vov ogOo», B. unde quae coniecit Hermannus , in textu reposui. Alia proposuerat Orph. p. 751. De ἀριοτερεών v. Interpp. ad Hesych. s. h. v. — 58 Ὕπτιον αὖθ᾽, e coniectura. ὕπτιον δ᾽ «v4, B. ὕπτιον Ó' αὖ, A. — ἐφέρπον, Hermannus „ut participium ad τρυγόνιον referatur. Alioqui scribendum esset, χϑαμαλὴν ὃ ὅτι γαῖαν ἐφέρπει, quod minus verisimile.** φυλεργόν, A. — 60 τεένευ νεύρων e coniectura. Tıveıv νευρων, Β. τείνειν εὑρῶν, A. — 61 vavkeı, B. — 62 ἐϑέλῃς ὁπόταν, repo- sui suasu Hermanni, qui maiori transpositione verborum uti voluit Orph. p- 717, quum vulgo legeretur ὅπόταν ἐθέλῃς. Cfr. vss. 77, 134. ἐϑέελοῖις, b. NY αρτέμονα, B. — 65 ἀμβλυντῖρας. Rentorfius. — 66 Και, B. Ex, A. — 67 εξελασαι δυνατή, B. sc. βοτάνη; ποίη. ἐξελάσσει πάντη, A. ἐξελάσει, Rentorfius. 904 ( » , . A 2 ^ Χοιράδα δ᾽ ἀντιάδας Te καλῶς παύει παραχρῆμα, » > c! e « m E09 ὃτε τοι γαῦρος χαρίτων, στέργειν TE γυναῖχας τ 4 70 Τ7εύχειν T εἰς φιλίαν δύναμιν κοίταις παϑέχουσα. (ρικάζῃ δ᾽ ὁπόταν τις ἀνὴρ, βοτά ἀπὸ ταύ οικάζῃ ς ἀνὴρ, βοτάνης ἀπὸ ταύτης Κλῶνας ἑλὼν κάμνοντος ἐναντίος ἴστασο μοῦνον, = /« ^ Κεὐθὺς ἀπαλλάξεις τὸν δαίμονα μηκέτ᾽ ἐπελϑεῖν. [7] Περὶ διχτάμνου μιχροῦ. Aiztauvov βοτάνην αἴρειν ἐπιβάλλεο, κοῦρε, 75 Doovridı, ἀϑάνατοι τὴν αὐτοὶ ϑέσπισαν ἡμῖν, ς ^ - / / Dc εἰδῇς δύναμιν βοτάνης, καὶ χρήσιμα ἔργα. / y Aıztauvov yàg ἐπὴν αὖον, δέμας ἐν παλάμαισε Τρίψας ἀλφιτοειδές, ἐνιστάξῃης Διόνυσον / / c Κουρήτων μακάρων υπερασπίζοντα πρεπόντως, 80 Καὶ νεβροστολίσῃς, ἕξεις περὶ σῶμα προσάψας Νῖχος ἀμίμητον πρὸς χνώδαλα πάντα τὰ γαίης. "E ^ p c / e! 7 / 3 ητροὶ δ᾽ ἅμα πάντες, 00015 σωτήριόν ἐστι, / » > » .. \ \ D Βαστάζοντες ἔχουσιν ἐν ἄγγεϊ πρὸς Ta μαδαῖα "Ei \ \ δὲ " V λ ὶ m 9 ^ x1, καὶ μυσαρὰς δὲ νομὰς πληροῖ προκαϑαῖρον. 68 χοειράδα δ᾽, Hermannus. χοιράδας, A. — χαλως, Β. πάσας, A. — re, omittit B. — 69 "Ea 9? ὅτε e coniectura. "E09 ὅδε, A. Masculinum ferri nequit propter παρέχουσα vs. sq. — χαρέτον, A. — στέργειν ve γυναῖκας primus addidi ex B., in quo fuit orsoyzıy δὲ γυναικας. In A. lacuna. — 70 Övrauır, B. δυνάμεις, A. Penthe- mimeris ultima deest in A. Hermanno hic versus cum priore ita scribendi videntur : ἐσθλὴ δ᾽ ov γαύροις χάριτι στέργειν τὲ γυναῖκας, στείχευν T εἰς φιλίαν, δύναμιν κοίταις παρέχουσα. „, Coniungenda oU γαύροις χάριτι““. — 71... . κοιζει, A. — τῆς Bo- τάνης, A. — ἀπὸ ταῦὔυτῆς, B. Desunt in A. — 72 Κλῶνας ἑλὼν, desunt in A. — μοῦνον, Hermannus. μοῦνος, A. »» modo — et sta- tin". — 173 απαλλαξης;, B. — ἐπελθεῖν, Rentorfius. ἐλϑεῖν, A. — Arrauvov μικρὸν «ozeguov, — 79 Deest in B. ἀϑάνατοι τὴν, Her- mannus, qui aliter coniecerat Orph. p. 751. ἀϑανάτῃ ἣν, A. — 76 ei- δῆς, Hermannus. εἰδὼς, A. — βοτάνης, Hermannus. βοτανῶν, A. — 77 ἐπὴν, Hermannus, coll. vs. 198. óv«v, A. Alia protulerat Vir Summus Orph. p. 717. — 78 ἐνιοτάξης, Hermannus qui praeterea inter- punctionem, qualis nunc legitur, restituit; coll. vs. 88. ἐνεστάξης, A. ἐνιστάξεις, Rentorfius. — 79 μακάρον, A. — 80 νεβρωστολισῆς «v 2015, B. De illo verbo v. Intpp. Hesych. II. p. 661, 10. Lobeck. ad Soph. Aj. p. 351. Phryn. p. 625. In seqq. ‚vide an «igois "legas omisso ἄν, ,lucraberis *. ? — 81 ra, om. B. — 83 üyyei, Hermannus. ayye, A. — vadaıa, B. — 84 μυσερας, B. προκαϑαιρων, B. 85 Κἂν σκόλοπες ϑραυσϑῶσιν vm ἴχνεσιν ἢ περὶ σῶμα, Πάντα τόπον κατάπλασσε καὶ αὐτόματος προφανεῖται, Καὶ σπληνὸς πόνος ἐν ταύτῃ παραχρῆμα μειοῦται Ξηρῇ κοπτομένῃ" καταπλάσσοις δ᾽ ἄλφιτον ὥσπερ. Καί χεν ἐνὶ χρυφίμοισιν ἀναγκαίοις TE τόποισι 90 Φλεγμαίνοντα πάϑη καταπλάσμασι τοῖςδ᾽ ἀκέσαιο, Εἴαρι δ᾽ αἶρε πόην καὶ καύματι καὶ φϑινοπώρῳ. , \ 3 / [1] Περὶ ᾿Ἐλελισφάκου. “Ῥιζεῖον τόδε πάντες ἐπὶ χγϑόνα ναιετάοντες . Avsownoı xAjLovo ἐλελίσφαχον, oi δέ TE ϑεῖον. Avsı yàp ψυγμὸν κακοτέρμονα βῆχό τ᾽ ἀνιγρήν, 95 Πάντα 9' 00 ἀνθρώποις néAe9' ἕλκεα καὶ κακοποιὰ ΠΠιγνύμενον ῥοδίνοιο λίπει κηρῷ Te βραχέντι - ’ ᾿Ιᾶται, σπληνός τε πόνον λειενγτερίην τὲ ^ 3 Πινόμενον μέϑυος πολιοῦ πρὸς ἰσοῤῥεπὲς ἄχϑος. m [4 , Τοὺς δ᾽ αἱμοπτυϊκοὺς προποτιζόμενον ϑεραπεύει, 100 Πρὸς δὲ γυναικείους κόλπους καὶ πάντα λοχείης ἸΠωλυϑεῖσα πυρὶ σμαλερῷ ἕμμηνα καϑαίρει. ^ , - Ai μυσαραὶ δὲ γυναῖχες ὅσαι κακὰ αγνοῶνται μυσαρ 85 ϑραυϑωσιν, B. ön, om. B. — ἔχνεσεν, Rentorfius. ἔχν ἐ- 009, A. υχνεσιν, B. — 88 ξηρῆ κοπτομένῃ, Hermannus e scholiis. ξηρὴ xonvouévg, A. — καταπλάσσοὶς δ᾽, Hermannus. καταπλάσ- σεται, A. — 89 xev ἐνὶ, Hermannus. χεντοῖς, A. unde ego ray τοῖς conieceram suffragantibus scholiis. — 90 τῆς δ᾽, malit Hermannus. — 91 Iagı καρπιζου δὲ πδιὴν xav καυματὶ x. v, A. B. ubi καρπέζου in- terpretis. esse vidit Hermannus. —. 92 'Pi;teiov, Hermannus. Ῥήσιον, A. Kıooıov vo ys, B. —.93 κληζουσὲν λελισφακον, B. — 94 τ᾽ @vıyonv, Hermannus. 7x« vavevyoQnv, B. ve νειρήν, A. — 95 9, e coniectura. δ᾽, A. — πέλεϑ᾽ ἕλκεα xai κακοποιϊὰ, Hermannus. zé- λεται ἕλκη xaxonova, B. πέφυκεν ἕλκη w4xonot&, A. — 96 Mi- γνύμενον, B. Miyvvuu£vou, A, — κηρῷ δὲ λυϑέντι, B. κηρῶ te βραχεῖ, A. βραχῆϊ, Rentorfius. Zo«zévv:i, Hermannus, qui λυϑέντι interpretis esse dicit. — 97 72 «v, Rentorfius. "EEraraı, A. — λὴηεν- Tegıov Te, B. — 98 Μινομενον ue$^ vog πολιου ἐσορρὲπες α.» B. Πρὸς inseruit Hermannus qui alia protulerat Orph. p. 751. μετ᾽ oi- vov λευκῶν io, &,, A. Cfr. Nicandri Theriac. 646. --- 99 δὲ μονζευτι- xovg, B. δ᾽ αἱμοπτοϊκοὺς, A. Ego secutus sum Struvium in addit. ad. Schneid. lex. Gr. s. h. v. — 100 δὲ, Hermannus Orph. p. 718. re, A. »»Πρός τὲ non posset aliter defendi, quam interpunctione post κόλπους posita, ut nos vel ioviv intelligeretur, quod durissimum est“. Hermannus in notis MSS. — 101 πυρὶ σμαλερῷ, Hermannus, qui Orph: p. 718 alia voluerat, licet gnarus, eam formam, factam ut o,vx9óc, non alibi inveniri. πυρὶ σμαλερῶν, A. — 102 μηχανόωντα, A. Correxit Rentorfius. 206 ; [4 as llsooonomoausvol ἐ κακῶς εὐκύμονι ῥύσει Καρπὸν καλλιϑέμεϑλον ὑπέμβρυον ἐκβάλλουσιν. [71 Βράϑυ Κυπάρισσος Χαμαιχυπάρισσος. 105 ὠὠράζεο καὶ βοτάνην πατρὸς Κρόνου. ἀγκυλομήτεω “Hvre χαμαικυπάρισσον ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν ᾿νθρωποι χλήζουσιν, ἐπεὶ μέγα τε σϑεναρόν τέ Ἔστιν ἄχος βρόγχοιο καὶ οὔατος ἀντιάδων τε. Τοῦτο ϑεὸς γὰρ ἔδωκε βροτοῖς σωτήριον εἶναι 110 Καὶ δίδοται πρὸς ὕδρωπα καὶ ἰσχιάδας ϑεραπεύειν. Tv βοτάνην ταύτην πολυώνυμος εὕρετ’ Ὄσιρις “Αἰγύπτου γαίης προκαϑήμενος ἠδὲ Κανώπου, ἜΣ ἀρετῆς ἕνα πρῶτον ἐφημερίων ϑεραπεύσας. [9] Περὶ Κενταυρίου μεγάλου. Νῦν δ᾽ ἤτοι διερῶ μάλ᾽ ἀριφραδὲς, οὐδέ σε κεύσω 115 Κενταύρου Koovidao φερώνυμον εὕρεμα ῥίζαν Χείρωνος σϑεναροῦ, τὴν πὰρ νάπῃ εἰνοσιφύλλῳ II a » , Vus / y" O01 ἡλιοῦ, N yupoevit XU CIV ἑφθάσσατο δειρῇ.- 103 i, Hermannus. re, A. ,,Scholiastes: πεοσὸν ἐξ αὐτοῦ ποιήοα- oa“. — κάκης ev κυμονν gvoaı, B. κακῶς ἐγκύμονι δύσει, A. Emendavit Hermannus: ,9 ῥῦσις κακῶς ἐυκύμων est tractus quo mala qui- dem arte, sed feliciter ex utero protrahitur fetus**. — 104 x«AAwv9 éus- ὅλον, econiectura. καλλιγέμεϑλον, B. καλλιγένεϑλον, A. κόλπῳ καλλιϑέμεθϑιλα γεῖ] καλλιγένεϑιλας conj. Weigelius. — Ur. ἔμβρυα, ‚A. . Verum restituit Hermannus Orph. p. 751. — ΓΙὰ]ὰπὶ dedit B. Be«- vos Κυπάρισος, A. Βράϑυ Κυπάρισος, Rentorfius. — 105 ἀγκυ- 40 u97%820,.Hermannus. &y#zvAounrov, A. — 107 τε, Hermannus. x«i, A. — σϑενδρον ve B. — 108 067x010, e coniectura. βρόγχοεις, B. βοάγχοις, A. — 109 Τοῦτο γὰρ 9:06, B. — 110 ἐσχιάδας, Ren- torfius. oguadas, A. — 111 εὕρετ Ὄσιρις, e coniectura. εὕρετο veioıg, À. — 112 502, e coniectura. 4,02, A. Kevozov, B. |. J&a- voßov, A. Insula Canopus ab ipsa Aegypto discernebatur. . Mela II...6, 7. Plin. N. H. V. 8.138. — 113 ϑεραπεύσης. B. — Κενταύριον uéya, Κενταύριον λεπτὸν, B. — 114 Hunc versum e coniectura restitui. »u» δη To τέρω mal ἀαρειφραδες ουδεσενευσῶωνγ DB. Τὴν δὲ τὴν ἑερὴν μάλ᾽ ἀριφραδὲς ὦ δ᾽ ἐνείπω, A. δέ γε; Rentorfius. — 116 τὴν πὰρ, Hermannus. νάπῃ εἰνοσιφύλλῳ, ego ex coniectura. In B. fuit: ἡ megvanuıs qv ἐσιφυλλων, in A. ἣν παρνάσσῳ εἰνοσι- φύλλῳ, unde Spitznerus de versu heroico p. 41 scripsit: χεέρωνος 0%:v0000, Παρνάσοῳ ἐν εἰνοσιφύλλῳ. — 117 I1 (ov, Herman- nus. ““ηλέῳ, A. — ἢ νιφόεντι, e coniectura. ἐννηφόεντι, A. ἐν νιφόεντι, Rentorfius. — égo4oocvo, Rentorfius. ἐφιάσατο, A. — , Ev νιφόεντι 'δειρῇ pro vıpogoon more poetarum Alexandrinorum‘‘. |Her- mannus, qui item monuit, in vss. 115. 117. auctorem usum fuisse Nicandri Theriaeis 501.2. t6) 0 | 207 - »-- . ’ mw , "Hv βαϑύρους Ayshwog ἐγείνατο, καὶ φάτο πᾶσιν ᾿Ἐσϑλὴν Παιήων ᾿““σχληπιὸς ἠπιόδωρος , 2 € - 120 Κικχλήσχειν παγνάχειαν, ἐπεὶ πάνϑ' 0000 βροτοῖσι ’ - (λεγμαίγοντα πάϑη παύει καὶ χρούσματα πληγῶν, ^ * , / “Υστερικαῖς τε γυναιξὶ λίην σωτήριόν ἔστι, Στραγγουροῦντά τε παύει ἐν ἤματι xol λιϑιῶντας. ͵ ^ ’ 2 ,ὔ "Hv χέλομαί σε λαβεῖν φαεσιμβρότου ᾿Ηελίοιο / , γ \ 125 ᾿ντέλλειν μέλλοντος ἐπὶ χϑόνα φέγγος ἐρυϑρὸν “Don ἐν εἰαρινῇ ὅτε οἱ πληροῦνται ἅπαντα —— jog & εἰαρινῇ i πληροῦνται ; Πάντα yàg Ἰήσαιτο πάϑη πολυφάρμακος ovoa. δούφϑαλμον.: Βούφϑαλμον δ᾽ αἴρειν ἐπιβάλλεο Εἰλειϑυΐης Ming αὐξομένης φαεσιμβρότου ἀγλαὲ κοῦρε 130 Πρός τε φόβους τοὺς γινομένους καὶ δαίμονας ἐχϑροὺς Βασκοσύνας τε χακὰς μερόπων καὶ φάρμακα λυγρά. Ταύτην τὴν βοτάνην Διὸς ὀφρύα πᾶς ὀνομάζει" νυ % i * | 4 Χρυσωπὸν στίλβει παρυπεύχυκλος ἄνϑεμὶς ἀβρή. Τῆς βοτάνης τὴν ῥίζαν ἐπὴν ἀλγῇ τις ὀδόντα 135 “αμβανέτω, μούνην δὲ μασησάμενος παραχρῆμα. 118 βαϑύρους, e coniectura. βαϑύῤῥονς, A, Vide Buttm. Gr. ampl. T. I. p. 85. — 119 'Eo 943» IIaıyov, Hermannus. ἐσθίειν; A. νεσϑιον, Β. Jlav&vo, A. Μαιαντας B. ᾿ἀοκληπιὸν ἠπιοδωρόν, Rentorfius. — 120 Κικλήδκειν, Hermannus, ‚‚iussit utilem omnibus pa- naceam vocare*€, κιχλήσκει, À. — ὅσσα, Rentorfius. ὅσα, A. Versus 120 — 126 prosa oratione circumscripti exstant hodie in supposititiis Dioscor. IN. 0 Τ. 1. p. 349. Spr. servatis nonnullis carminis nostri verbis, quibus ego sum usus. — 123 ἐν 5 4c««v, Hermannus defendit, idem esse dicens, quod alibi dicatur παραχρῆμα, Ego conieceram ἐνέμασν (coll. Herm. Elem. D. Metr. p. 57) e Dioscoride, ubi ἐν zvé&«ow legitur, putans quidem auctorem supposititiorum integriore uino carminis usum fuisse, quam quae nunc nobis sunt praesto. αἵματι, Rentorfius, — 127 zoAvgpao- uuxog οὖσα, B. Dioscorides. πολυφάρμακον **, A. cui Rentorfius ἔρνος addidit. — 128 ἐπιβαλλοείο cvAvOvivmc, B. unde primus haec verba addidi, quae in A. prorsus deerant. — 129 omittit B. — 130 τοὺς γινομένους, B. Paoxovolvag, A. — 131 κακὰς μερόπων, primus addidi ex B. Aberant in A. — 132 Jıösg ὁ. n. óvou cbr, primus addidi ex B. Aberant in A. — 133 Xovownov,B. Χρυσωπτὸν, A. , Ante liunc versum lacunae signa ponenda. Exciderunt enim nonnulla. Hic ver- sus ad anthemidem pertinet, de qua Dioscorides III. 144. Fortasse etiam post hunc versum aliquid deest. ^ Certe Dioscorides in anthemide nihil de dentibus*. Hermannus. — 134 ἐπὴν, Hermannus, qui alia voluerat in Orph. p. 718. ὅταν, A. — 135 « δε, B. 208 * > , ἂν Εὐϑὺς ἀποπτυσάτω καὶ ἐλεύσεται ἔχτοϑι ῥεῦμα. L > » v \ X ER, ες, r 5 Γαστέρα δ᾽ εἴ τις ἔχει στεγνὴν xol ἀνέκκριτον οὖσαν ἸΠωλυϑεῖσα καϑαίρει ἀνεγχλήτως καὶ ἀλύπως. [c] Παιονίέία. Πασάων βοτανέων βασιληΐδα δίζεο κοῦρε, 140 Σειρίου ἀντέλλοντος ὅτε σχυλακόδρομος WEN, Νυκχτιφαής v ἄστροισι ϑεὰ πλήϑουσα σελήνη Ζέρκηται τότε δ᾽ ἠελίῳ μέλλουσα συνάπτειν, Πασιϑέην, ἣν πάντες ἐδωρήσαντο ἄνακτες “17ητοΐδῃ παιᾶνι ϑεῷ κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον. 145 Ζῶκχε δὲ παιονίην καλέσας κατ᾽ ἀπείρονα γαῖαν Παιδὶ ἑῷ πανάχειαν ἔχειν ἀχεσίμβροτον ἄνϑος. "Hv ποτε πεντόροβον χλύζουσι “Ῥέης πολιῆται 1 Kiußora Te Φρυγίης μητρὸς μακάρων βασιλείης, Κρηταέες δέ & Διικταῖοι zlióg ὑψιγενέϑλου 150 Γαμόροι ἧς κλήζουσι φερώνυμον ἀϑανάτου γῆς" "Hv πάντες καλέουσι ϑεοὶ μάκαρες γλυκυσίδην "Außoooıov βλάστημα καὶ εὐανϑῆ ἑχάτερϑεν" Ἠελίου δ᾽ “Ἄἴγυπτον ὅσοι περιναιετάουσιν 136 ἀποπτυσάτω, Rentorfius. ἀποπτισάτω, Au exvo ειρευμα, B. — 137 ἀνέκκριτον, Hermannus. avsyzoırov, B. ἀνεγήριετον, A. ἀνέγριτον, Rentorfius. — 142 ,, Perdurum est τότε δ᾽, ut vix du- bitari possit, quin scripserit δέρχηταν φάος ἠελίῳ μέλλουσα συνάπτειν **, Hermannus. — 144 24454101075, e coniectura. Antw zu.dn, B. Λητὼ δὴ, A: De Latona tamen sermonem esse non. posse, apparet ex vs. 145. καλέσας. — 145 Ζ]ῶκε δὲ, Hermannus. 4 κε ön, AÀ.. Verba ita inter se cohaerent: Pasitheam quam omnes Dii donaverant (hinc flori nomen) Letogenae : Paeani Deo in amplo Olympo, hic filio suo (Aesculapio) dedit, nominans eam paeoniam in terra immensa, ut ille hac herba ut medicamine praestantissimo uteretur — κατα nıgava yaımv, B. — 146 ἐῶ — &x:- σίμβρωτον, A. — 147 z:vvogofov, Hermannus. zevrófgogov, A. Vide Sprengel. ad Dioscoridem Vol. II. p. 561. — πολιῆται, B. πολέην τε, A. — 148 μακάρον, A. — Paoıkeing, A. B. βασιλίσσης, Ren- torfius. — 149. 150 Recepi Hermanni coniecturas, quibus haec ad eas con- firmandas subiicit: ,,Vocabatur haec planta 7δαῖον δάκτυλοι, Dioscorid. II. 147. Κρηταέες, Lobeckius .Aglaoph. p. 1160. /«uóoow nonnisi Dorica forma. usitatum fuisse videtur^. Konres δ᾽ vxravov διος μελοψογι- γεϑλης,Β. Konralsıs δέτε ὑοτάτιοι καὶ ὀψιγένεϑλοι, A. unde orta erat, Hermanni prior coniectura Orph. p. 751. — In altero versu 1᾽λα- βρήνην, B. JA«gonvov, A. Τλάβρηνον, Rentorfius. — 151. μα- κάρεις, A. — 152 εὐανϑῆ, Hermannus, qui Orph. p. 718 rem discer- nere non, ausus fuerat. ἡδεῖαν, A. εὐδὲαν exaAcov, B. Hermannus laudat Dioscoridem 1. c. παραφυάδας ἔχων πολλάς. — 153 negıvadere- ovowv, B. negıvaıreoraovoıv, A. Errorem typographicum correxit Rentorfius. or "νὰ Aykaopwrıda “πάντες ἐπικλήζουσι βοῶντες, 155 (βέγγεος οὕνεκα λαμπομένου πυρὸς ἄνϑος ἀναίϑει. "Hv κυνὸς ἀντέλλοντος ἀναίρεο κοῦρε δαΐφρον, Πρὶν μέγαν ἠέλιον τὸν ἀτέρμονα. κύκλον δδεύειν, Mn σε. ϑεοὶ βλάψωσι νόῳ καὶ ἐχέφρονι βουλῇ Τὴν ὥρην προλιπόνϑ᾽, ἥν σε φράζεσθαι ἄνωγα. 160 Οὐ γὰρ ἐν ἀϑανάτοισιν. ἀτημελίῃ πεφάτισται, Οὕνεκα δὴ καλέουσι κυνόσπαστον xov "O)vunzor ᾿ϑάνατοι μάκαρες ἐφιαλτείαν τε βοῶσι». Κρημναμένη δεινὴ γὰρ ἀποτρέψαι κακότητας Φαρμακχίδων φοβερῶν καὶ βάσχανα φῦλ᾽ ἀνθρώπων, 165 lloóc ve φόβους δυνατὴ καὶ δαίμονας 70° ἐπιπομπάς, Καὶ πυρετὸν φρίκαισι. κατα χόμενον στυγέοντι Νυχτερινόν τε χαὶ ἡμερινὸν χαλεπόν τε τέταρτον. Ὅντινα καὶ τηροῦσι 4c φύλακες μεγάλοιο ἄγγελοι ἑξήκοντα τριηκόσιοι δ᾽ ἐπὶ τούτοις. 110 Ταύτην γάρ λέγεταί nor ἐν οὔρεσι διζωθεῖσαν ΔΙαίμονας ἐξελάσαι κεῖνον τὐπὸν οϊχήσαντας. 155 Φάγγεος, A. Correxit Rentorfius. ,,Non dubitandum quin scripserit: οὕνεκα λαμπομένου πυρὸς ἀγλαὸν ἄνθος avaldeı“,. Hermannus. — 157 κ«ρτεμονα, B. — 158 vowr, D. Accuratius haec explicat "Theophr. Hist. Pl. IX. 8, 6. — 159 Recepi Hermanni coniecturam, qui alia suaserat Orph. p. 751. 09v eu προλιποντα σὲ, B. unde ego suspicatus fueram: ὡραίην προλιπόντα, τό Oc. ἴῃ Á. est: ὥρην oc nookınovru σε, ἣν. — 100 ἁἀτηνελινὲ πεφανταυ, B. Emendavit Hermannus. Ab A. totum hemistichium aberat. — 161 κυνὸς. ma 0mor,A.: Cynosbaton alii cynapanzin alii newrospaston vocant. Plin. N. H. XXIV. 14. s. 74. — 162 wexuoes, B. μακάρον, A. — ἐφειαλετεέᾳν, e coniectura.. Cfr. Pors. ad Eur. Hec. 533. Elmsl. ad Eur. Med. p. 183 not. Lips. ἐφιαλτιον vo, B. ἐφιάλτιόν τε, A. — Booow, B. — 103 ézovoéyev, Hermannus. ἀποστρέψαι, Α..-ο 104 9 v 42e, B. — 166 o o(xovav, Hermannus. φρέκεσσι, A. — ov)óytovri, Hermannus. ovvyéovv«, A. — 167 χαλεπόν re, Ren- torfius. χαλεπὸν δὲ, A. — 168 ὅντινα, sc. πυρετόν, Hermannus. 3jv— vivG4 A. — τηροῦσιν ... «πεῖς μεγάλοιο; A. Reliqua supplevi ex B. — 169 δ᾽ 22i, A. B. τούτοις, B. £oyovc, A. Sunt dies anni. Post hunc versum A. inserit 09 £40», ut initium novi versus; omittit B. ,,Scri- bendum. esset τρηκόσιοί €, si Aldinae ἐπὲ ἔργοις verum esset. Sed id videtur correctoris esse, qui quod ἥντινα legeret, de herba hos versus ac- cipiens efficaciam eius dici putabat. | Quod in Aldina adiectum est ὥφελον, corruptum est ex ὠφελείᾳ, quae glossa ad ἔργοις adscripta fuerat**. Her- mannus. — 170 4vv*x γὰρ — ῥῤιζωϑθϑεῖοα, Rentorfius. — 171 Versum restitui ex B., nisi quod pro τοὺς τὸν, quod in eo legebatur, post Her- mannum reposui κεῖνον. — zlaíuovoac ἐκεῖϑεν anagaı τὸν τ. 0 "Δ. : * 14 210 [9] Περὶ πολέου. Δεῖ δέ σὲ xol περὶ σῶμα φορεῖν πολίοιο κόρυμβον Πρὸς τὸν ἀπαυλισμὸν τὸν An αἴϑερος ὃν καλέουσιν, ἄνθρωποι χαλεπὴν ἱερὴν νόσον ἀμπλακιῶτιν, 175 Οἱ δὲ σεληνιακὴν ἐπὶ σῶμα κακὴν ἐπιπομπήν" Καὶ χόπον ἐξελάσαι δυνατὴ τριφϑεῖσα μετ ὄξους Ἢ βοτάνη χαταχειομένη πόδας ἀχροκορύμβους. [7] Μῶλυ. ἸΠῶλυ δὲ ῥιζοτομηϑὲν ἀρεῖς πρὸς φάρμακα λυγρὰ Φαρμακίδων χαλεπῶν καὶ βάσκανα φῦλ ἀνθρώπων, 180 Τοῦτο γὰρ “Ἑρμείας “Ζαερτιάδῃ ᾿Οδυσῆϊ Ze φορεῖν περὶ σῶμα προσαψάμενον φυλάχειαν, ZAiaínv εἰς νῆσον 0v εἰς χλυτὰ δώματα Κίρκης "His, πολλὰ δέ ot χραδίη φρεσὶ μερμήριζεν. Οὐδὲ γὰρ oVg ἑτάρους ἤδει δυνατοὺς ὑπαλύξαι, 185 Εἰ μὴ τοῦτό y ἔδωκε διάκτορος Apysıpoveng Ἔκ γαίης ἐρύσας ἐναλίγκιον ἄνϑεϊ λευκῶ Ὡς γάλα λαμπόμενον καρποτρόφον, αὐτὰρ ἔνερϑεν Ναρκίσσῳ ἴχελον, ῥίζῃ ζοφοειδὲς ἰδέσϑαι. Πάντα γὰρ ἐξαχκέσαιο βροτοφϑόρα φάρμακα λυγρά, 190 Τὴν βοτάνην περὶ σῶμα φορῶν ἐχϑροὺς ὑπαλύξεις. 175 σεληνιακὴν ἐπὶ σῶμα κακὴν, Hermannus. σεληνιασμον oı de σωματικὴν; B. σεληνιασμον σωματικὴν δ᾽, À. — 177 κα- tayzsıouevn, B. καταχεομένη, A. ,,Turpiter expletus versus. Poeta opinor scripserat: κακχυμένη περὶ ταρσά TE καὶ πόδας ἀμφικορύμβους **. Hermannus. — 178 ριζοτομυσϑὲν «ago, B. — 179 φαρμακόδων, A. Correxit Rentorfius. — 180 “αερτιάδι Ὀδυσσῆϊ, A. Correxit Ren- torfius. — 182 Ec. την, B. — sic, B. ἐς, A. — 183 Hie, Hermannus. Ἤξει, A. — οἱ, Hermannus. o£, A. — 184 evagovc zıde ἐν Óvva- vov; δυπαξαιν, B. ὥς ἑτέρους ἥδεε δυνατοὺς ὑπαΐξαι, A. Er ρως ἤδεν, Rentorfius. ὑπαλύξαι, Pierson. ad Moerid. p. 301. Emen- davit Hermannus; ego antea conieceram: Οὔ xs γὰρ οὺὃς ἑτάρους Fv- ev δύνατ᾽ οἷος ὑπάξαι, — 185 y ἔδωκε, Hermannus. ys δῶκε, A. — 186 ἐρύσας, Hom. Od. x. 303. ἀρύσας, A. — ἐναλίγγιον, A. Correxit Rentorfius. ἐναλιάνκειον, B. — ἄνϑιεῖ, puncta diaereseos posuit Hermannus. — 187 χαρποτρόφον, e coniectura. καρποφϑό- ρον, A. — ἔνερϑεν, Hermannus, ἔπειτα, A. ,, Obversabatur librario illud quod saepissime legisset**. — 188 0/05, B. Hom. Od. x. 304. ῥέξζα, A. — ζοφϑειδες, B. — 190 Quae hinc sequuntur, primus addidi ex B. Ab A. omnia aberant. ἐξακεσεο, B. 911 (0. ᾿ναλιδρῦς. «Αὐτὰρ ἁλὸς κόλποισι καϑεζομένην ἱερὴν δρῦν, , » [4 , » Y Κύμασιν ἕν πάντεσσι τετιμένον ἔρνος ἄφυλλον . - ’ Ἢδ᾽ αὐτῷ πόντοιο Ποσειδάωνι ἄνακτι ᾿νϑελετή, τὴν πάντες ἐπιχϑόνιοι καλέουσιν, 190 “άμβανε τεχνήεντε νόῳ καὶ ἐχέφρονι βουλῇ ἪΝ τῆλ Οὐλύμποιο ϑεὰ φϑίνουσα σελήνη / e" “]έρκηται, καὶ μίσγε ῥόδων εὐῶδες ἕλαιον, \ J , ΨΞΟΝ 3 m AM Καὶ χρίσαιο πρόσωπον ἑπὴν ἐπὶ πρᾶγμα πορεύῃ , ! ed 9 \ - Καὶ τότε σοι συνέριϑος ἅμ᾽ ἕψεται 1a φοβεῦσα. - » « y - 200 Τοῦτο γάρ ἐστιν ἄκος xol ἀλεξητήριον ἐχϑρῶν ! d 5c Πάντων ὅσσα Te γαῖα φέρει καὶ πόντιον οἶδμα. m / c Ζωογονεῖ τε βρέφη [ἀλόχοις ὑπὸ γαστρὶ φορηϑέν. Πρός τε φόβους τοὺς γινομένους ἔχε μιν xoà νύχτα , Βασκανίην Te κακὴν μερόπων καὶ πήματα λυγρά, ^ [4 / [4 205 Ἢ καὶ δῶμα φυλάσσει ἀπόῤῥητόν τ᾽ ἀποπέμπει. Ὅσσοι γὰρ φϑονεροὶ μὲν ἀφεστήκασι, μέμυχεν" 2 [4 > 2 \ / / / 2 ,ὔ Eoyouévov δ᾽ ἐγγὺς τούτων, τότε κάρφος ἀνοίγει. ’ - Ταύτην παμμήτωρ φύσις εὕρετο" μηκέτι λᾶας, 7 , ἹΜΠαντοσύνης ἕνεκεν δόλιχ᾽ ἢ πτερὰ μηκύναντας , ‚210 Πτηνοὺς ἄνθρωποι ϑαυμάζετε" καὶ γὰρ ἀμείνων. 191 κολποισιναεζομενην, B. De ipsa planta v. Theophr. Hist. Pl. IV. 6, 7. — 192 λυμασινενποτεραισιν ---αφυλλο, B. — 193 Jloovóc ovv, B. — 194 ἀνϑελετή, praelata, Hermannus. er I$nru- 9:5, B. — τὴν ,,refertur ad ἁλὸς δρῦν“. Hermannus. — 196 Hräırev — φϑεινουσα, B. — 197 Δερκητεκαν wıore, B. — 198 χρεισαιτο B. ,‚Sermo est de philtris et artibus magicis‘. Hermannus. — 199 ἀμεμψεται ἀφοργευνώ, B. — "ao, venena; de heterogene plurali v. Buttm. Gr. Gr. Vol. f. p. 2916. — 200 ἐχϑρῶν, Hermannus. ardowr, B. — 204 παντανοοσακαιγαινα — vópu«, B. — 202 ἀλόχοις, Her- mannus. Ego conieceram λοχέαις, ut proleptice diceretur. In B. lacuna. — 203 μεν, Hermannus. μὲν, B. — 205 δώμα, Hermannus. oowe, B. — 206 Ὅσσον, Hermannus. ooov, B. — ἀφεοτήκασυν, B. — 207 de eyyug — «vvytv, B. — 208 ταυτη, B. — εὕρετο, Hermannus. ευρὲ, B. — μηκατι ταους, B. De ov et « saepe inter se confusis v. Elmsl. ad Eur. Med. 764. Jacobs. addit. ad Athen. p. 133. Qui iam sequuntur duo versus in B. ita erant siccum ἢ πτηνοὺυς ἀανϑρωποι ϑαυμαζεταν xcu yaQ cpueuvev βασκοουνὴς svexev δειλυιηαπτερα μηκυναντες, In iis ego mutaveram θαυμάζετε et ἀμείνων, reliqua emendavit Herman- nus, ordine versuum simul transposito. 14* 212 / / 6 ΟΑΧρυσάνϑεμον. "Evógocov ἐκ γαίης αἴρειν χρυσάνϑεμον ἁγνόν," A / 2.» \ > / / cut) - Πρὶν μέγαν ἠέλιον τὸν &véouovo κύχλον ὁδεύειν, τ“ Καὶ περὶ σῶμα φόρει, καὶ ἔχ cuoc ἐντὸς ἀείρων." Κρημναμένη δύναται wg: ἀποτρέψαι κακότητας τ 215 Dopuaxidwv ἀλόγων καὶ βάσκανα φῦλ ἀνθρώπων. » ΨΚ] 7 τ ις ρύσιμον. FE 3 ^o EPMHNEIAI DTAAAIAI. ü. s 14 P- | b c2 Y" » , AX , 2 Tnv ράμγνον ἣν τις ἄρῃ àv λειψοσελήνῳ xoi βαστάζῃς ὠφε-- ae / cC λεῖ πρὸς φάρμακα χαὶ πρὸς ἀνθρώπους φαύλους. GgpóLa δὲ φορεῖν αὑτὴν ϑρέιματα χαὶ πλοίοις περιτίϑεσϑαι. ὠφελεῖ δὲ m \ / καὶ πρὸς πόνον χεφαλῆς καὶ δαίμονας. καὶ ἐπιπομπάς. pois Mi. q^» Ceo 47 vc «t uc "orsuuoíav τὴν βοτάνην. & τις ἔχει ἔν ὁδῷ, λύει τὸν x&ua- i nud M 39 A C l4 Jy, / ὃ / "TA ὃ / TOY. zu ἕν τὸϊῖς ποσὶν ἑιλουμένη oia ὁιώχει xot Ooiuovac. “ | 7x \ gt ow Be v Tue » / ^ ex αἷμα δὲ ἐπὰν περὶ τὰ ἀρϑρα. σχιῤρωϑῆ, χλωγία λαβὼν μῖξον 219 αρτέεμονα, B. — 213 φορειν x&v ἔχων evvoc εὐματος dı- Qo», B. Emendavit Hermannus. — 214 »gıuvuwern, B. — ἀποδερέ- war, B. Correxit Hermannus. — 210 «Aoryov, Β. Correxit Hermannus. — φυλλα, B. | | *) Scholia edidi ex Aldina (A.) et nothis ap. Dioscorid. Saraceni, qui et ipse codice est usus p. 476 (S.), at 40. vc. «c. ex B. S. Quum 'non- nulla modo in hac modo in illa editione desiderentur, suo semper loco ac- curate indicavi, unde sint desumta. B. ex A. S. ἣν S. iv. A. — ἄρῃ S.. ἄρην À..— àv addit S. — βα-- orét S. βαστάζει A. — πλοίους ex corrupta lectione ortum; v. ad carm. vers. 21. ἣν | R γ΄. ex A. S. τὴν addit S. — ἐν τοῖς S. τοῖς A. — εἱλουμένη A. ὃ φορῶν S. — μίξον A. μείζω S. — ὑπαγῇ S. ὑπάγει A. 215 μετὰ ῥοδίνου" καὶ ποιήσας ζέσαι εἰς χύτραν σύγχριε' τὸν “πονοῦντα ὅλον ὡς ὑπάγῃ xapsisa dun. καὶ ὑστερικαῖς γυναιξὶ πάνυ" menos στραγγουρίαν παύει "καὶ ὀπισϑοτόνου θῆγμα. DIOKISTRONNO 207 Ταύτην & τις φορεῖ περὶ τὸ σῶμα, ἄπονος μένει. καὶ ὀφϑαλ-- μοὺς ὠφελεῖ, χοιράδας, ἀντιάδας, σταφυλὴν xol τὰ ὑπὸ τὴν m » \ , »ve7 | 20/7 ’ 2 γλῶσσαν, ἄρϑρα τε καὶ γεύρων οδύνας καὶ ὀδόντας, Ψψώραν ἐκ λι- 4 - ΕΑΝ, 1 , c / . ^ μοκχτονίας, λοχιῶν ἔμμηνα Bene ον. ἐν ὑδατί τὰ χλιαρῷ πρῤρενδνζομένη εἰς τᾶς χεῖρας, πρὸς φύβους χαὶ βφενραίνας χαὶ δαίμονάς ἐστε πάνυ καλή. διὸ λάμβανε τὴν βοτάνην, ὅτε αὔξει 7 σελήνη xoi ἡλίου" sehen A | "DU oZ u e) €. Ὃ περιστερεὼν ὃ μὲν ὀρϑὸς τείνει τὸ αἰδοῖον, ὃ δὲ ὕπτιος ξηραντικός ἐστιν. ὠφελεῖ δὲ ὃ ᾿ὀρϑὸς περιαφϑεὶς πρὸς πόνους 2 - WC. ‚> fÀ2u0 \ - , i / re ποιεῖ πρὸς εὐ REN καὶ κεφαλῆς πονὸν xoi χά- μάτον παύει. ἐριφϑεῖδα μετ ὕξοὺς χοιράδας ἀγτιάδας τε παρά- χρῆμα παύει - ὅτε δὲ τις φρικιῷ, ἀπὸ vo. 'χλωγία λαβὼν χὰ τέναντι 01591 τοῦ φρικιῶντος μόνος καὶ εὐθὺς ϑεραπεύεται. / ee Avo» τὴν δίκταμνον ξηράνας τρέψον ἐν ταῖς χερσί σου. καὶ ὡς ἄλφιτον monjouc καὶ βαλὼν σταλαγμένον οἶνον ye τοῦ σώ- Büros ^Y 006 πάντα γὰρ τὰ ἑρπετὰ ἁρμιόζει , ἕλκη de xal τὰς σαπρὰς νομὰς πληροῖ προκαϑαῖρον. κἂν ΘΟ ΘΠ ΘΗΝ vo προς- κατάπλασσε καὶ εὐθέως ὠφελεῖ. πρὸς ssa δὲ xoi τὰ ἐν κρὺ- φίοις τόνδ πάϑη PAeykalvorea χκατάπλασσε WE ἄλφιτον Auen σας. ige δὲ τὴν βοτάνην iv ἔαρι xol ἐν τοῖς καὐμασι xci ἐν τῷ φϑινοπώρῳ. δι ᾿Ελελίσφαχον λύει ψυγμὸν χαὶ βῆχα: πρὸς “πάντα δὲ τὰ 1 δ΄. ex A. S. ἐκ λιμοχτονίας S. χλιμοχτονίας A. — σελήνη fisv s. €. ex A. S. ἀντιάδας ve, copulam adieci e vs. 68. — ER μό- vov s. 6. ex ἂν S. σταλᾳγμὸν S. — οἴνου A. δ. — "πρὸς t ἕλκη A. S. — προ- κανάπλαοοε x. s. ὠφελήσεις S. — fagı omissa praepositione S. C. ex A S. λυγμὸν. Ruellius. — βῆχα omisso καὶ AS. — κηρῶν Av- Oày A. 2700 ληφϑὲν S; — rut torpe A. OS. — λόχια S.:— αὖ κάκισται S. — ἐκβάλλουσιν ἔμβρυα. S : 214 κακὰ ἕλκη, σὺν ῥοδίνῳ καὶ κηρῷ λυϑέντι ὠφελεῖ, σπληνὸς πόνον ’ LÀ « καὶ δυσεντερίαν θεραπεύει πινόμενον μετὰ οἴνου λευχοῦ. ἐξ ἰσου [4 τοὺς αἱμοπτυικοὺς προποτιζόμεγνον ϑεραπεύει. καὶ πρὸς πάντα ποιεῖ λοχεῖα γυναικός. αἵ κάκισται δὲ γυναικὲς πέσσον ἐξ αὐτοῦ , / ARES , γι. ποιήσασαι προςτιϑέασι καὶ ἐκβάλλουσι τὰ ἔμβρυα. "| ? ’ > m A , | X 3 , ^ Κυπάρισσος βοτάνη ὠφελεῖ πρὸς βρόγχους καὶ ὠτία καὶ ἀντιάδας καὶ ὕδρωπα καὶ ἰσχιάδας θεραπεύει. xg Kevravgıov ὠφελεῖ πρὸς φλεγμαίνοντα πάϑη καὶ χρούσματα πληγῶν. ᾧὕστερικαῖς γυναιξὶ βοηϑεῖ στραγγουριῶντάς TE παύει καὶ λιϑιῶντας. αἶρε δὲ τὴν βοτάνην iv ἔαρι ἡλίου ἀνατέλλοντος, / ἐς , , ’ « m Ταύτην τὴν βοτάνην σελήνης. .αὐξανούσης λαμβάνειν δεῖ. - S x , \ , \ ’ \ , ποιεῖ δὲ πρὸς φόβους xoi δαίμονας xai βασκοσύνας xoi φάρμακα χακὰ ταῦτα ἀποστρέφουσα.. καὶ ὀδόντα & τίς ποτε τὴν ῥίζαν σησάμενος εὐθὺς ἀποπτύ ὺ ῥεῦ λλ ὑφελεῖ, λύ μασησάμενος εὐϑὺς ἀποπτύσῃ, τὸ ρεῦμα στέλλουσα ὠφελεῖ. λύει δὲ καὶ γαστέρα. L4 α΄. , m - Παιονία βοτάνη αἴρεται ἐν τοῖς κυνοκαύμασι πρὸ τοῦ τὸν ἥλιον ἀνατέλλειν καὶ κρέμαται καὶ ὠφελεῖ πρὸς φάρμακα καὶ βασκοσύνας καὶ φόβους καὶ δαίμονας καὶ ἐπιπομπὰς καὶ εἰς πυ- ρετὸν ἐκ φρικιάσεως γυκτερενὸν τε καὶ ἡμερενὸν καὶ τεταρταῖον» λέχεται δὲ ὅτι ποτὲ ἐν τῷ ὄρει, ἔνϑα ἦσαν δαίμονες, φυεῖσα τούτους ἀπεδίωχε. (p. v: n βοτάνη φορουμένη περὶ τὸ σῶμα ὠφελεῖ πρὸς σε- ληνιασμὸν καὶ κόπον. δύναται δὲ τριφϑεῖσα μετὰ ὄξους ἢ βο- τάνη καὶ καταχεομένη πόδας ἄκροχορύμβους ὠφελεῖν. , η΄. ex A. S. βράγχους A. S. — ἰσχνάδας S. ἐσχιάδα A. 9'. ex S. v. ex A. S. φάρμακα κατὰ ταῦτα S. — μασησάμενος ἀποπτύσῃ, εὖ- ϑὺς S. ια΄. ex A, 5, ἀνετεῖλαν S. — οὐπιπομπάν S. (f. ex A. In codice Saraceni non exstitisse videtur, quum ille hanc paraphrasin ex editione Aldina sumsisse testetur. 215 ιγ΄. Ἄὑτη ἡ βοτάνη ῥιζίοτο] μηϑεῖσα καὶ περὶ τὸ [σῶμα qo- ρουμένη ὠφελεῖ πρὸς φάρμακα καὶ [βασ]κανίαν. \ | i. Ταύτην. τὴν fo[rávgv ὅταν] ἢ σελήνη Myr [uiSov] μετὰ ῥο- δίνου ἐλαίου καὶ] χρῖσόν cov τὸ πρόϊσωπον], ὅταν ἐπὶ πρά- γματία ἀπελ]ϑῆς . ζωογονεῖ δὲ [καὶ παι]δία ὑπὸ τὴν κο[ιλίαν)] φορουμένη xol [πρὸς τοὺς] φόβους τοὺς γι[νομέϊνους ἔχε κατὰ γ[υχτά. καὶ πρὸς βασχανίαν Te] καὶ πάντα τὰ [κακὰ] ὠφελεῖ xol τὸ σῶμα] φυλάσσει" ὅσον [yàg] οἱ βάσκανοι ἀφε[στή]κασιν, μέμυχ[εν" ἐρ]χομένων δὲ αὐ[τῶν ἐγ]γὺς ἀνοίγει τὸ κάρφος. ug. Τοῦτο τὸ χρυσάνζϑεμον εἴπερ] αἴρεις ἐκ τῆς γῆς π[ρὸ τοῦ] τὸν ἥλιον ἀνατέλλειν! καὶ περιάπτειϊς τῷ σώματι xol ἐκ τοῦ ἰτρα]χήλου ἀποκρημιν ᾷς], ὠφελεῖ ἀποστρέφ[ ον] τὰς φαρμακίδας γυναῖκας]! καὶ πάντας τοὺς βασ[κάνους.] ις΄. Ἐρύσιμον λεῖον μετ’ οἴνου πρὸς χοιλίας πόνον πιέτω. ἐὰν δὲ xóxxovc ζ΄ εἰς οἰκίαν βάλῃς, ἁψιμαχία ἔσται. ıy. ex B. S. Sed quum margo codicis B. adeo attrita fuisset, ut Weigelius non amplius omnia verba dignoscere posset, natae inde sunt sa- tis multae lacunae, quas tamen editione Saraceni collata omnes explere licuit. Quae proinde in hoc et seqq. capp. uncis inclusa leguntur, ea unice Saraceno debentur; quae cum hoc codex B. communia habet, illis libera videntur. — ρηζ B. — πρὸς S. WW. ex B. S. Ayye B. — χρισῆς ov xw B. — ouv B. — πράγματι S. Ego correxi. — [ἀπελ] yıs B. — ζωογονια vB. — φορουμένον zu B. — ἔχει B. — υφελει B. --- β[ωμᾶ S.] B. — dev B. — c»vya B. v. ex B. S. eoe B. — anoxgıuv B. ις΄. ex B. S. πινέσϑω S. — Additum fuerat in Saraceni codice caput de Elleborine, ab ipso tamen omissum, quia totidem verbis legebatur ap. Dioscorid. IV. 107. de Epipactide. Appendicis instar, et ne quid quamvis minimi ınomenti desit, adiiciam indicem plantarum a poeta hocce descri- ptarum, quem editor Aldinus ipsi carmini praemisit, desumtum ex codice minus mutilo quam quo in editione est usus: Χαμαίμηλον. "Páuvoc dgov. Aorsunola uovóxAovoc. “Πενταδάκτυλος. Ὕπτιος. 'O ὀρϑός. Ζέκταμνον μικρόν, ᾿Ελελίοφακον. Βράϑυ. Κυπάρισοος. “Χαμαικυπάρισσος, Κενταύριον μέγα. Βούφϑαλμον. “Ιαιονία, Πόλιον. Mobv’Evahla δρῦς. Χρυσάνϑεμος. ᾿Ερύσιμον. 216 De alis huius carminis codicibus quae Fred. Dierzius Vir Celeberrimus in epistola Londino ad Choulantium data scripsit, quia inserendi ea non amplius locus erat,. hic addam: „Ein Es- corialensischer Codex entspricht aufs Haar dem Wiener, ein Pari- ser, von Angelus Vergetius geschrieben, unter Z7ese's Supple- menthandschriften, aufs Haar der Aldina, ein anderer Pariser und einer zu London im Britischen Museum , beide: nicht die Verse, sondern nur die Maman Auslegung enthaltend, ebenfalls der Aldina **. | | L.N D E X. (Numerus Aaron 124 Abietis fungus 159 Abrotanum 29, 145 Absinthium 30, 147 Acalyphe 33 Acetum 138, 160 Acharistum 167 Acidula 57 Acte 125 Adrianum 166 Agaricus 159 Aegrimonia 125, 153 Aizon 57 Alcanna 160 Alga palustris 127 Allium 34 Aloé 121, 158 Aloés lignum 158 Althaea 43 Alumen 139, 159 Ambra 159 Ambrosia 154 Amidum 159 Ammi 160 Ammoniacum 159 Ampelos leuce 126 Amygdalae 189 Anacardi 159 Anacardinum 171 Andrachne 59 Anethum 44, 159 Anisum 160, 185 Anthemis 51 _ Antimonium 159 Antimoron 169 Apium 42, 152, 160 Apostolicon (emplastr.) 176 raneae tela 137 ıristolochia 85 | | pagiuam indicat.) Arnoglossa 36 Artemisia 28 Ἀρτεμισία μονόκλωνος 201 Asa foetida 159 Asarum 91 Asphaltum 160 Athanasia 169 Atriplex 67 Aurea alexandrina 166 Balsamum 160 Barba Iovis 58 Barrocus 96 Datus 130 Benedicta 169 Betonica 46, 153 Dlanca 169 Bolus 160 Borax 161 Βούφϑαλμον 207 Brassica 77 Bratheos 48 BoéOv κυπάριοοος 206 Bryonia 126 Bryonia nigra 127 Buglossa 74 Cacabus Veneris 127 Calamentum 52 Calamus aromaticus 16? Camphora 161 Caniculata 108 Caparus 162 Cardamomum 161 Caryophyllata 174 Caryophylli 117, 163, 187 Caseus 136 Cassia fistula et lignea 161 Castica 124 Castoreum 162 Caulis 77 218 Centaurea 99, 206 Cepa 73 Cerefolium 66, 149 Ceronium (emplastr.) 176 Cestron 46 Chamaeacte 125 Chamaedrys 107 Chamaemelum 51 “Χαμαικυπάρισσος 206 Χαμαίμηλον 200 Chamomilla 51 Chelidonia 98 XgvoarOcuov 212 Chrysanthemum 51 Cicuta 112 Cinnama 118 Cinnamomum 118, 161, 187 Classa 161 Clematis 85 Cochleae 137 Coloquintida 161 Colubrina 99 Confectio Cophonis 172 Coralli 162 Coriandrum 68, 186 Cornu cervi 137 Costus 118, 162 Cubebae 162, 188 Cucurbita 145 Cyminum 116 Cyperus 93, 162 Diacalamintum 173 Diacameron 173 Diacastoreum 171 Diacitoniten Diacostum | Diacyminum 173 Diadragagantum Diairis Diamargariton 172 Diamoron 176 Dianthos 172 Diaolibanum 167 Diapenidion 175 Diaprunis 171 Diarrhodon 175 Diasatyrion 168, 173 Diasene 173 Diathamaron (Diacam.) 173 Digladium 149 Δίκταμνον μικρόν 204 Dragagantum (tragacantha) 163 Dragantum (vitriolun) 162 Dragontea 99 Ebulus 125 Electuarium ducis 174 Elelisphacus 64 ᾿Ελελίσφακον 205 Elenium 89 Elleborus albus 101 Elleborus niger 104 Elna 89 Emperiston 170 | Emplastrum apostolicon Emplastrum ceronium 176 Emplastrum oxyrocroceum ᾿Βναλιδρῦς 211 Enes, Enis 185 Enula 89 Erigeron 97 Eruca 70 ᾿Βρύσιμον 212 Esdra 167 Eviscus 43 Faba 128 Fel 134 Fenchel 192 Feniculum 56, 148, 192 Filonium 167 Fimus 135 Fungus abietis 159 Gaisdo 101 Galanga 117, 163 Galbanum 163 Gamandrea 107 Gariofilata 174 Gariofilus 117, 163, 187 Gingiber 116, 175, 189 Gladiola 149 Gummi arabicum 163 Hermodactylus 163 Hidrocopion 167 Hiera abbatis de Curia Hiera Constantini Hiera Galeni 471 Hiera Rufini Hieracuria Hieralogodion Hierobotanum 105 Hygia 167 Hyoscyamus 108 Hyssopus 90 lerobotanum 105 Ingber, Ingwer 189 Iris Isatis 101 Iuniperus 131 lusquiamus 108 lustinum 174 Katharticum imperiale 172 Κενταύριον μέγα 2 Kubeben 188 Kümmel 185 Lactuca 60 Ladanum 163 Lapathum 111 Leucanthemum 51 Libysticum 149 Lignum aloés 158 Ligusticum 64 Lilifagus 144, 205 Lilium 61, 150 Lingua bovis 74 Liquiritia 163 Lithontripon 174 Lolium 112 Macedonia 149 Maces 164, 192 Malva 109 Mandeln 189 Manna 164 Marathrum 56, 148 Marrubium 87, 148 Mastix 164 Maurella 107 Meconium 72 Mel rosaceum 174 Melissophyllon 96 Memphitum Yeralogodion 171 Mentha 93, 151 Metridatum 167 Micleta 169 Moàv 210 Mumia 164 Musa aenea 168 Muscus 164 Muskatblüthe 192 . Myrica 131 Myrobalani 164 Myrrha 164 Nardus celtica 120 Nardus indica 119 Nasturtium 69 - Negelein 187 Nepeta 52, 154 Nigella 112 Nuclei persicorum 191 Nux avellana 130 Nux muscata 164 Nymphaea 127 Olea fragrantia 176 Opium thebaicum 164 Opopanax 164 Opopyra 168 Origanum 81 Ostrutium 65 Oxy laxativum Oxy simplex ἱ 112 419 Oxyrocroceum (emplastr.) 176 Paeonia 94, 165 Iluwovla 208 Papaver 71, 150 Papaver palustre 127 Paratella 111 Pastinaca 80 Paulinum 170 Πενταδάκιυλος 202 Pepones 147 Περιοτεραί 203 Peristereon 105 Pes pulli 59 Pfeffer 190 Pfirsingkern 191 Philoanthropos 174 Philonium 167 Picra Galeni 170 Piganon 41 Pilulae aureae Pilulae diacastoreae 170 Pil. sine quibus esse nolo 'Pionia (paeonia) 165 Piper 114, 190 Pix 165 Plantago 36 Pliris 174. Πόλιον 210 Porrum 49 Portulaca 59 Potio muscata Potio Pauli 170 Prassion 87 Psilliticum 172 ' Pulegium, Puleium 54, 151 Pyrethrum 115, 165 Raphanus 154 Requies 169 “Pauvos 200 Rheubarbarum 165 Rosa 60, 154 Rosata novella 175 Rubea trociscata 169 Rubus 130 Ruta 39, 144 Sabina 48 Sal nitri 164 Sal sacerdotis 176 Salix 133 Salvia 64, 144, 205 Sambucus 125 Sanguis draconis 165 Sarcocola 153 Sarcocolla 165 Satureia 63 Scamonea 165 220 Sclarea 151 Scordeon 34 Selinon 42 Semperviva 58 Senecion 97 Serpillum 82 Sinapi 75 Sotira 168 Spica celtica 120 Spica nardi 119, 165 Spodium 166 Squinantus (schoenanth.) 166 Stomaticon 175 Storax calamita 165 Strignum (strychn.) 107 Struthion 65 Succus rosarum 172 Sulphur vivum 139 Syrupus rosaceus 175 Syrup. violaceus 176 Tamarix 131 Tela araneae 137 Thamarindus 166 Theriaca 168 Thus 120, 166 Thymbra 63 Tiriaca magna 168 Tria sandali 176 Trifera magna 169 Trifera saracenica 172 Verbena 105 Viola 83 Vitis candida 126 Unguentum agrippa Unguent. arrogon Unguent. aureum Unguent. citrinum 177 Unguent. fuscum Unguent. marciaton Unguent. populeon . Urtica 33 Vulgago 9f Weischelkern 191 Yeralogodion 171 Ysopum 90 Zedoar 117 Zimmt 187 Zinziber (zingiber) 116, 189 Zinziber conditum Zucara rosata ' 175 Zucara violata nn Pag. 144, v. 75 legit Atrocianus ut ingenti. LiPsiAE, ex officina Hirschfeldiana. 2 ug ui 2n d ud $c nr Up dc t et o^ MET ue omm ua p. sm νι en ; er Ξ x dor a ER de ον, . E a k 5 : dw » T n E ne Zen = er OP aS are me n Kids IR τον ERTL e BER πόσον, - ν- CX τ᾿ E y germ yes — = ua viec d Ux a u u EEE DU u N ET - “Ἔν ΣΆΦΑ. Tae. c το ον Mp ῥα, pP 5 2 x» pets hs - — LÀ VES IL meme Zr 52 ^ : - E F 2 » - Ἐπ Ὄμν μὰ "TT 9 ^e — ee ene t EC, Ὁ» . m (xo MR I E j = - "ir ea dac Merida e > a en . c Nar ς κα Ties te A t, P MEL ap e um TUR m A eo drin 7.91 bad PE 2 5 -3 : oC Andi Pu $ i m" "T aea τὸ c EVE cen tle cnt —— "Dl e Fee en LEE $ “ " Tbe mL ἢ : ct bin. " a crm TUE Ti ete d 2 TE LS « E Aurei tm T AR HT T - en Be ater wort rh * Aon" t ZEE: C SE E E Nm Eu ua ii UT Hi nt d E I v za. ger e - : : j "πο ra ^ "Y » ren Yu rp tt ats ] » vk ec cue ως uini rm i δας ERREGT ze dM er ὡς ων 3 : LA A M " * = En τω τ» " ^ Ὁ »* x ? "x - = " » Sad M. " d -— 5 = ee ee 2 » cr f ET er ie ng Mn d, = er FRE MEX - » ET Cali tas, ᾿νε μὰ ag E € — "S " γε. c9 - z ἴω : K: . 7 = " Rf 2 * » 5 » - NE 0S DP ILrutp I e.- -- THÉ . 2 u - x z x - E 1 v x ZA : εν - * d ^ “Ὁ en ν ” -Ξ * « δ = = ἢ ᾿ a ] Rare Books 22.C.1832.2 Macer Floridus de viribus herba 1832 Ni II | | | | IU 3 2044 045 941 234