ry

e

—

i τ

e

€

|o"

e |J 7, μ e

c»

-—

IDresenteo to Cbc 2,

,

Iv er5Si

un

DART: mug. σέ

p QUIA e

PLATONIS. DIALOGI

SECUNDUM

THRASYLLI TETRALOGIAS DISPOSITI.

EX RECOGNITIONE

CAROLI FRIDERICI HERMANNI.

. " J || PPP oes * | ido: ju Mui dtm ^ ΣΙΝ

P502 tos Ceuta : Me 4 PEL e e «αὐ ret ua Mesa c)

VOL. Il. : T: AY 2» (σ᾽ Men tB Ὁ LIPSIAE

SUMPTIBUS ET TYPIS D. G. TEUBNERI. MDCCCLXIX.

*

Y ^w RS Mu

pd I.

qm nddAmcPV T,

J s , Ve NR v$5 LM

LM , OUT: *

PRAEFATIQ,

^ I. seeundo hoe volumine easdem leges, quas in primi praefatione - deripsi, diligenter secutus sum, nee quicquam amplius praemonendum Tiabeo, nisi me in cancellis et asteriseis usurpandis majore quam antea fonstantia usum esse. Asteriscis enim omnia vocabula notavi, quae fiullo in libro scripto exstantia vel mea ve! aliena conjectura in ordinem 'cepi; cancellis vero ea tantum cireumseripsi, quae contra ipsius Oxo- Wensis auctoritatem eliminanda visa sunt; quae ab Oxon. abessent, si ?Istone indigna haberem, non cireumseribenda sed prorsus abjicienda sse duxi. Singula autem, in quibus a Turicensibus discessi, in hujus Tvoluminis dialogis haec fere sunt : 1 . Parmen. p.127 A καί μὲ ἠσπάξετο moxque μάλα δὴ O, καὶ je. et μάλα ἤδη VBST. — Indidem p. 128 B δὲ αὐτὸς pro δὲ καὶ αὐτός, Ip. 128 D εἰ πολλὰ pro ἡ εἰ πολλὰ ad exemplum c. 24: αὕτη ἡ ὑπό- ἔϑέσις, εἰ ἕν μὴ ἔστι : item p. 128 E, ταύτῃ γοῦν pro ταύτῃ οὖν, p. 129 v pro τὴν αὐτὴν ταύτην, quod licet etiam propter homoeo- "uton corrumpi potuerit, non tamen ita necessarium est, ut interpola- "lenis specie careat; denique p. 130 C ἢ ἄλλο 0 τι ἀτιμότατον, ubi VBST lo rt scribendo vim superlativi valde minuunt, — Incertius est quod p. 191 À ejusdem codicis auctoritate seripsi κάλλους τὲ pro δέ, quan- quam non inepte κάλλος καὶ δικαιοσύνην praecedentibus adjungi reetius uam opponi dicas; fldenter autem p. 131 D librorum omnium et vulg. leetionem τούτου δὲ αὐτοῦ restitui pro rovrov δὲ αὐτό, quod BST ex "indorfli conj. receperunt, quia tantum abest ut sequ. αὐτὸ τὸ σμικρὸν. ifov ἔσται hic quoque jam ipsum parvum memorari flagitet, ut mera nde tautologia oritnra sit; primum ipsi sui parti parvum tanquam majus »pponi debet, ut inde ipsum parvum majus fore colligatur. — P. 132A τι αὖ zov H ex Oxon. vestigiis, qui αὐτοῦ pro vulg. αὖ offert; mox iem «v»«yxrn ab eodem et Turic. omissum revocare non dubitavi, quia σθαι remotius est, quam ut inde inf. φαένεσθαι suspendi possit, — JContra p. 133 neque οἷς ante εἴδη ὄντα neque αὐτοῦ ante ἑκάστου ab fÜxon. omissa sensnm desiderare pnto; immo facilius struas ἐάν τις διο- » a *

ιν PRAEFATIO.

ρέζηται εἴδη, ὄντα αὐτὰ xo" αὑτά, moxque non αὐτὸ ἕκαστον esse | intelliges, cujus αὐτή τις xo^ αὑτὴν οὐσία tanquam ideae idea sit, | sed simpliciter uniuscujusque rei ideam vel essentiam per se existentem eum Platone agnosces. — P. 134 E 7 post ϑαυμαστὸς ὁ λόγος adjeei ex conj. Baiteri, qui recte intellexit voculam jam ab Heindorfio deside- ratam hie facillime excidere potuisse; p. 136 B autem ὡς ante οὐκ ὄν- τὸς ex ipso Oxon, accessit, quo 0» et οὐκ ὄν, quorum multo definition ralio est quam sequ. xol ἄλλο ὁτιοῦν πάσχοντος, recte ut eontraria di- οὖ stinguuntur. — P. 137 E οὔτε γὰρ &v ... μετέχοι vel contra Oxon. eum |. VS retineri strueturae concinnitas jubebat, eidemque mox p. 138 A de- bebatur ἐνείη jam ab Heind. et Stallb. desideratum, cireumseripto ἄν, '. eujus ut omnino vel optimi codd. leges ignorarunt, ita nunc ne con- 1 junetis quidem editorum omnium auctoritatibus concedi poterat. Solum optativum in enunciatorum hypotheticorum pne secundariis satis tue- buntur ἐπέσταιτο et δύναιτο Hipp. maj. e. 20, ἐξείη Euthyd. e. 28, ipsumque £vs/q inf, p. 150 C, item Phileb. c. 32 et Lys. c. 16, quil us non vereor ne quis simile Oxon. mendum Gorg. p. 469 E ἥντιν᾽ ἂν δοκοῦ opponat. — P. 188 B κἂν ἑαυτὸ εἴη περιέχον οὐκ ἄλλο 5 αὐτὸ : Η͂, κἂν ἑαυτῷ e. Oxon. T, sed mutato ex Sauppii conj. αὐτὸ in αὑτό, ut haec sententia exsistat: se ipso nihil aliud cireumdaóit nisi se ipsum, minus commode, quia maxima vis in eo cernitur, ut non circumdatum ὦ tantum sed simul etiam cireumdans unum esse intelligamus, unde ad ; sensum verius VBS ἑαυτὸ... ὃν οὐκ ἄλλο ἢ αὐτό, nisi quod Ov pau- zissimorum librorum fide faltum glossema redolet; non necessarium esse. intelliges, ubi pro αὐτό ys ἐν ἑαυτῷ ὃν genitivos absolutos substitueris.

— Mox quoque ante ἑστάναι ejiciendo cum Tur. ἐστὶν in tanta omissio- ! nis proclivitate Oxoniensi obtemperare non potui; eundem tamen secutus p. 138 D εἴπερ δὴ pro εἴπερ ἤδη edidi. — P. 139 B τί δὴ Herm. ex Oxon, vestigiis, qui τίν δὴ offert; πῇ δὴ VBST; nostrum. tamen jam eodd. aliqui apud Bekk. exhibent. — P. 139 C ἑτέρῳ τινὸς O eumque ,eenti BS: ἑτέρῳ ἐσέρου. τινὸς VT praeter necessitatem. — P. 140 B πῇ 0, πῇ δὴ VBST. P. 141 E ἔπειτά zov μέλλοντος H ex conj. . Godofr, Hermanni ad Eis. Iphig. Taur. 1231; ἔπειτα τοῦ μελλ. VBST,- nisi quod Heindorfio auctore Bekk. articulum circeumscripsit; quem quod

nuper Stallb. interpungendo tueri conatus est, vereor ut talis epiphora . reliquae orationis simplicitati conveniat. Praeterea γέγονεν ante οὔτ᾽ ἐγέγνετο ex Sauppii conj. in γεγόνει mutavi, quia eadem perfecti forma . non potest deinceps praesenti et praeterito temperi attribui; ceteris emeu- - dationibus ab eodem et Sehleiermachero propositis abstinere cautius duxi, - quanquam γεγενήσεται pro γενηϑήσεται valde aridet. — P. 142 E τοῦ. εἶναι μόριον ἢ τὸ ὃν τοῦ ἑνὸς μορίου O, τοῦ ὄντος εἶναι... "cd VBT, nisi quod post Schleierm. utrumque μόριον cancellis notatum est; quos

nuper demum Stallb. recto judicio removit, modo ne idem ὄντος contra codd. fere omnes retinendo etiam prius μόριον in uogíov mutare coactus.

esset. Mihi librorum lectio idoneum sensum praebet: ex duabus unius - en'is partibus neque unum, quia pars est, essendi notione caret, neque.

—

LM tr

m

ΓΎ ET PLC * "m USCC OX. wa ^4 57-2 m» 2 * * v j - « "^t - |

PRAEFATIO. v

ens, quia unum est, parte sui uno. Ὄντος recie omitti vidit etiam —€ronius im Münchner gel. Anz. 1842, T. II. p. 749. — P. 143 B impor- | tunum interpolamentum εἶναι post τῷ ἕν a BST ex paucis libris receptum - auetore Winckelmanno ad Euthyd. p. XIII delevi; moxque p. 143 E ὄν- τῶν post δὶς et ὄντοιν post rolg ex mala repetitione nata ipse circum- seripsi; p. 144 C vero πῶς ἂν τοιοῦτο dedi pro πῶς ἂν τοὶ τοῦτο. quia rol in interrogatione ferri non poterat; quanquam fateor etiam τὸ "rOt00rO0 vel πῶς ti ἄν τοῦτο rescribi licuisse. — P. 145 A cum Stallb. sustuli cancellos, quibus BT cum Heindorfio à» post τὸ ἕν ἄρα incluse- rant, quia praecedentia οὔ μόνον ἄρα τὸ Ov ἕν *. T. À. nune de solo f»pl agi arguerent. At aliud est τὸ ὄν ἕν, ubi Ov attributi locum obti- net, aliud τὸ ἕν ὄν, unum quod esse praedieatur; nec si illi antea αὐτὸ τὸ ὃν oppositum est, sequitur ut nune quoque praedicato suo carere ossit, eujus solius opera id efücit, quod jam de uno narratur. Hein-

i ratio sic tantum staret, si praecederet οὐ μόνον Ov ἄρα TO ἕν T. À. — P. 145 A οὐχ ἀρχὴν O, οὐ καὶ ἀρχὴν VBST; antea autem ὃν post ὅλον ex conj. interposui, quia sequentia docent non de ipso toto, ^sed de eo agi, quod rei quae tota sit conveniat. Contra p. 145 D μὴ — ante £v] circumseripsi eum Sauppio Epist. crit. p. 121, adstipulante etiam - Cronio L e. p. 750. — P. 148 A τὸ ἕτερον τῷ αὐτῷ moxque ὠνομοιώ-

σει ἄρα ταὐτὸν Oxon. pro τῷ ταὐτῷ εἰ τὸ ταὐτόν, in quibus editi con- "sentiunt; neqne negari potest quamvis miram formam τὸ ταὐτόν, ubi τῷ ἑτέρῳ opponatur, et Theaeteti Sophistaeque loeis p. 185 C et 258 C et ipsius nostri p. 139 D et 163 D satis tutam esse; ipse tamen Parme- -mides p. 140 eodem sensu bis τοῦ αὐτοῦ pro τοῦ ταὐτοῦ exhibet, qua- s propter op!. cod. fidem presse servandam duxi. — P. 148 D καὶ &x«- τερον 0, καὶ καϑ᾽ ἑκάτερον VBST. — P. 148 E ἔδρα a BT expunctum eum eancellis restituere quam cum Heind. et Stallb. in ἕδραν mutare - malui; deinde autem £v post ἐκείνης cum Oxon. expunxi, quia ἡ αὐτό ἐστι non magis quam praecedens 7 ἂν κέηται praepositione eget. — P. 149 A 6gotv librorum consensu traditum nec cum Tur. in ὁμόροιν mmtare nee cum Stallb. caucellis notare libuit; 090; nunc opponuntur ἄψεσι, nt Phileb, c. 7 διαστήμασι, Republ. VIII. 3 et Tim. c. 8 δια- τάσεσι, quarum ipsarum absentia ἅψεις oriuntur; nee neutrum τρέτον "offendit, qnia tertium illad non tanquam ὅρος accedi!, sed accedendo demum ὅρος fit. Immo ipsos ὅρους pro numeris accipi ostendunt se- quentia καὶ συμβαίνει τὰς ἅψεις τοῦ πλήϑους τῶν ἀριϑμῶν μιᾷ ἐλάτ- τοὺς εἶναι, ubi recte jam Stallb. Heindorfii conj. τὸν ἀριϑμὸν a ΒΤ re- ceptam abjecit. — P. 150 B οὐδέ ys Herm. ex Oxon. vestigiis, ubi est | 8 ye: cdit οὔτε ye, quod foret certe non, ut Phaed, c. 30; cf. nos δὰ Lucian, Hist. conser. p. 183. — P. 150 D ὑπερέχειν et ὑπερέχεσθαι Oxon. sine τὰ vulgo interjecto, quod mutuae tantum magni et parvi ra-.

ni, non ei conveniret, quam nune utrique singulatim cum uno inter- cedere negatur. — P. 152 E οὐδὲ γίγνεται DS, οὔτε γίγν. VT cum libris, quos praecedens οὔτε decepit. — P. 154 B γίγνεσθαί τε O, γε ; at respondent inter se πρεσβύτερον et νεώτδρον, quanquam gra-

* Γ

.

VI PRAEFATIO.

datio structurae ad posterius οὐδ᾽ αὖ addidit. — P. 136 A ἄρα οὐ 0, ἀρά ys οὐ VBST, quo non magis egemus quam p. 198 A post μετέχειν δὲ, ubi nuper etiam Stallb, c. Oxon. ye omisit. — P. 159 B χωρὶς δὲ τἄλλα τοῦ ἑνὸς εἶναι Ὁ, editi εἶναι omittunt; sed inf. pendet a χρὴ recteque habet, quia hoc 2pm esse primum est, quod ex hypothesi colligitur. — P. 159 E μηδ᾽ ἑνὸς pro μηδενὸς moxque p. 160 B vicis- sim οὐδὲν pro οὐδ᾽ ἕν ex eodem libro edidi; quibus in rebus etsi exigua codd. auetoritas est, nunc tamen ipsa sententia commendari videtur. — ltem p. 160 Ο ὅτι ἕτερόν τι λέγοι recte Oxon, pro indic. λέγει, quem editi hie quoque tenent, etsi sequentibus demum οὐκοῦν καὶ νῦν δηλοῖ ὅτι ἕτερον λέγει convenit; nune ἐφ᾽ ἑκάστου ἂν δηλοῖ ὅτι λέγοι dictum est pro λέγοι ἂν δηλονότι, ut Republ. 11. 8 οὐδεὶς ἂν γένοιτο ὡς δό- ξειεν pro οὐδεὶς ἂν δόξειξ γενέσϑαι. — P. 161 C ἔσον ἐστὶ O, ἔσον 5 ^r 2 3 A] ^ * "ν᾿ y ἔστι VBST; nec p. 162 D post οὐκ ἄρα τὸ ἕν insertum ab iisdem γε optimorum librorum fide nitebatur. — P. 163 C πὼς bis pro πῶς scripsi ex praecepto Buttmanni Gr. ampl. T. II. p. 277; mox autem vulg. et codd. lectionem μή τι ἄλλο ἢ pro ἦν eo tutius revoeavi, quod ipsum Heindorfium, qui μὴ c. conj. in interrogatione locum habere negavit, ad Phaed. p. 64 C aliter hae de causa statuisse vidi. Nimirum ut οὐ μὴ cum conj. pariter ac ind. fut. struitur, ita nihil prohibet quominus in interrogatione, cujus sexcenties negativa vis est, μή, in quo ἢ δεινὸν vel simile lateat, primitivum suum regimen retineat. — P. 164 A et 165 C ἄλλα pro τἄλλα ex Oxon. scripsi; item p. 164 B ἀλλὰ μήν zov pro ολλὰ μέν που ei p. 165 B ϑρύπτεσϑαι δὴ pro δέ, quorum sponte vatio patet; denique p. 165 D πάντῃ pro πανταχῇ, quod etsi non mul- ium ab illo differre ex comparatione nostri p. 137 E cum Critia p. 113. . D intelligas, tamen haud scio an «vost rectius quam στάσξι conve- niat. — Praeterea quoniam de dialogo agitur, in quo singularum syl- labarum summa momenta sunt, ne typographicum quidem sphalma a me correctum praeterire possum, quod nescio unde recentiores omnes propagaverunt p. 137 E 6rooyyviov pro στρογγύλον: nec quod in altera Turic. editione p. 153 E ὅλων pro 040v vel p. 160 E τούτω καὶ τού- του pro τούτου καὶ τούτῳ exstat, consilio magis quam simili ejus casui deberi arbitror, quo in priore p. 1537 C ὅλον perperam pro ὅλου edi- tum erat.

Phileb. p. 13 B ὁμοίως H, ὅμως πάντα VBST eum libris, nisi quod Tur. πάντα, quia ab Oxon. abest, cancellis cireumdederunt; quo ut debebat expuneto ipsa sententia ὁμοίως restitui jubebat; qua de con- fusione cf. Schaefer. ad Greg. Corinth. p. 631; nec minus fidenter mox αὐτὸς pro αὐτὰ ὁμολογῶν ex conj. scripsi, praesertim correcta cum Stallb. interpunctione, qua vulgo τῷ λόγῳ non cum προσαναγκάξοι sed cum ὁμολογῶν jungebatur. Praeterea si quis ὧν ante ἀνόμοια excidisse suspicetur, non repugnabo; ipse vero deinceps p. 18 D ἀνιόντες ex conj. in ἂν ἐόντες solvi, quia ἀνιέναι εἰς λαβάς parum commode dici videbatur. — P. 14 B ἐλεγχόμεναι S, ἐλεγχόμενοι VBT cum libris, sed ut jam Heindorfius ZAsyyouévo legi, Winckelmannus of λόγοι addi jus- |

PRAEFATIO. | τ vir

aerit. Ibidem τὰ ante τρίτον jam a Tur. seclusum cum Oxon. expunuxi. — P. I4 E ἄλλα μέρη Herm. ex conj. pro ἅμα μέρη, quod miror edi- tores omnes propagasse, quum praeter membra etiam aliae hominum partes sint, mirumque foret membris peculiariter hoc addi, ut eadem si- mul partes corporis dicerentur; immo quas partes in hac quaestione Plato etiam praeter membra respexerit, geminus locus docet Parmen. c. ὃ: ὡς ἕτερα uiv τὰ ἐπὶ δεξιά μού ἐστι w.T.4. — P. 15 A σπουδὴ μετὰ διαιρέσεως tanquam interpretamentum sequentis ἀμφισβήτησις cireum- scripsi. Structuram laborare jam Schiützius intellexit, qui Opuscce. p. 134 καὶ ante μετὰ inseri jussit; Stallbaumii autem explicatio, qua studium, quod distinctionis auxilio utatur, in dubitationem et controversiam exire ait, dubito an a Platonis sententia abhorreat, qui in Phaedro c. 49 di- stinguendo altercationes componi potius quam excitari censet, — P. 16 E τότε δ᾽ ἤδη VBS, τότε δὴ δεῖ T cum O; at talia vel optimus liber . passim confundit, nec si omnes manuscripti in eo consentirent, lenissi- mam pariter atque elegantissimam emendationem eorum auctoritati post- haberem. — P. 17 A τὰ πολλὰ (ἢ. e. plerumque) Herm. ex Dindorfii conj. pro καὶ πολλά, quod ab hoc loco alienum esse etiam Klitschius in progr. Zwiec. a. 1841 scite intellexit, Nimirum de uno tantum agi- tur, hoc est de notionibus, quas vulgo festinantius componi Socrates queritur eaque de causa species a generibus recte distingui negat, fere ut Politig. c. 6 reprehenduntur, qui diversissimas gentes uno barbarorum nomine comprehendant; multis autem in hac reprehensione locus non est, - ideoque Klitschius τὰ πολλὰ post μέσα potius ponenda esse ceusuit; qua - emendatione nostram leniorem esse arbitror, praesertim quum καὶ et t articulum passim confundi a librariis constet; cf. nos ad Lucian. p. 319 et in Ritschelii Mus. Rhenan. T. II. p. 598. — P. 17 B ἡμῖν post φωνὴ μὲν cum Ὁ et S expuli; mox autem post φωνὴ μέν zov vel invito — Oxon. καὶ cum VBS retínui solumque sequens τὸ expunxi, quia ex an- - fecedentibus male iteratum esse videtur, ipsiusque καὶ defectus in Oxon. 1 misi ex sequ. κατὰ similitudine non explicatur. Talia enim vel optimis usu venisse etiam p. 17 E arguit, ubi ὄντων post τῶν per homoeote- ] leuton excidit; id vero tantum abest ut reliquam eorum auctoritatem » ν

elevet, ut iisdem ducibus non solum ἕν post ὄντων cum Tur. retinere, sed etiam mox περὶ τούτων pro περὶ τοῦτο primus restituere ausus sim. Stallb. certe quod genitivum a criticis invectum suspicatur, quos offenderit structura ἔμφρων περί τι, eodem jure contrarium defendes, quum neutra harum constructionum altera insolentior sit; multo autem verisimilius est singularem τοῦτο grammatico deberi, qui eundem nu- merum in antecedentibus vidisset. In fine capitis ἔν ante οὐδενὶ apud Tur. casu tantum excidisse videtur. — P. 19 C λανϑάνειν αὑτὸν pro

r A«vO. αὐτὸν αὑτὸν Herm. ex Oxon. vestigiis, qui ex vulg. lect. posterius αὑτὸν omittere traditur; »- etsi propter homoeoteleuton quoque aceidere : oterat, mihi tamen αὐτὸν additamenti speciem praebet, praesertim quum — Pleto alibi solum ἔλαϑεν ἑαυτὸν usurpet, Protag. c. 11, Gorg. c. 26 — ete. — P. 20 B πρὸς δὲ αὐτοῖς H cum Vat. z et Ven. II, neque Oxon.

^V HI PRAEFATIO.

repugnante, unde Tur. αὖ τοῖς receperunt; αἱ αὖ minus aptum est vi- deturque ex dittographia ortum esse, cujus vestigia Coisl. scribendo τούτοις exhibet, unde postremo vulg. «v τούτοις prodiit. Scilicet gram- matiei pronomen a πρὸς pendere existimarunt, quod tamen multo si- guificantius ad ἡμῖν retuleris; Socrates enim disputationem, quam initio precibus tantum auditorum concessit , iam ita aggreditur, ut sibi ipsi aliquid divinitus oeccurrisse dicat, quod memoriter. ad eam expediendam afferat. Nec minus commode mox Oxon. καΐτοι οὕτω ys pro καὶ τοῦτό ys praebuit, quod etsi correcturae illius a Tur. receptae καὶ τοιοῦτό γε P primitivae tamen lectionis vim in χαΐτοι conspicuam non aequat. — 21 B μῶν μὴ δέοι᾽ ἄν τι H ex praeclara Klitschii conjeetura ; μῶν once ὁρᾷν τι VBST cum libris fere omnibus, sed ut locum eor- ruptum esse dudum omnes concesserint. Winckelmannus et Lehrsius iu Jahn. Jahrbb. 1827, T. IV. p. 154 consenserunt in emendatione μηδὲ Οναρ TL, nisi praestet legi μηδὲ τοπαρόπαν: utramque vero Klitschii - lectio et sententiae elegantia et similitudine cum vulg. elementis superat. — P. 21 D ἄλλως O, ἄλλως πῶς VDST, cui liaud. scio an responsum οὐδαμὼς magis convenisset; xol πῶς ad simplex ἄλλως respicere vide- tur — P. 22 A x«i τῶν τοιούτων λέγω Ὁ, καὶ τὸν τοιοῦτον λέγω ἔγωγε VBST, quos optimo codici eo securius posthabui, quo aptius est Socratem cum mistione simul etiam partes illius respicere; p. 23 D au- tem non solum Stallbaumii emendationem τούτου pro τούτων libenter recepi, sed etiam φαένεται post προσδεῖν a ST omissum revocávi, quod etsi ab Oxon. abest, suppleri tamen ex antecedentibus aegre poterit. — Mox quoque p. 24 À satius visum est cum Stallb. οἰκοῦντε et οὐκ CV ἐπιτρεψαίτην edere quam cum Ὁ et T οὐκοῦν scribere et οὐκ ἂν omit- tere, quod codicis certe margini adscriptum est neque ante responsum ἀληϑέστατα λέγεις abesse debebat; AE demum p. 24 B τῷ ante ψυχρο- τέρῳ cum Oxon. omittere et p. 25 E ἑκάστων pro ἀφ᾽ ἑκάστων re- stituere praestitit, quorum posterius Tutiocnseó soli ex duobus codd. receperant. — P. 26 D ἕν τὶ τούτων τιϑέντα O, ἕν τοῦτο τιϑ. VBST, quod ex illo mutilatam restitisse videtur, postquam per dittographiam gen. τούτων ante ἔκγονον insertus erat, ubi eundem nune ut superva- caneum cireumseripsi. — P. 27 C ὡς ab Oxon. multisque aliis codd. servatum, etsi a VBST recte abesse videtur, tamen cum cancellis repo- nendum censui, si cui forte antiquae lectionis vestigia deprehendere con- tigerit; quanquam etiam ex male repetito ἴσως oriri poterat, quod alii codd. post κάλλιον infereiunt. — P, 98 A ὡς παρέχεται VB cum omni- bus fere libris, ὃ παρ. ST ex Stephani conj. speciosa sed non neces- saria, modo ἄλλο tL *. T. À. per attractionem tantum cum σκεπτέον juncta esse recogites. — P. 30D τῶν τεττάρων δ᾽ ἦν H ex Stallb. conj. ab ipso quidem non recepta, sed Oxon. quoque vestigiis firmata, qui simplieiter τῶν τεττάρων ἣν habet, ubi VBST τῶν τεττάρων ἕν ἦν scribunt. Praeterea temperare mihi non potui, quominus vulg. γεένου- στῆς errore ortum esse significarem, quod etiam Schmidius Epist. ad Turie. p. 20 scite intellexit. Nam quod jam Hesychius aliique gramma-

vowWcoos— IT IN CE T3. lwtmmRER M E , Ἢ τ v LI Pn , 5 & - ὡς $4

: PRAEFATIO. IX i tici monstrum illud vocabuli agnoscunt, vetustatem tautum erroris, non ve- - ritatem arguit, unde jam saec. ll. p. Chr. n. libros admodum remotos - fuisse interpolamentum ἀμβλίσκουσι in Theaeteto c. 6 jam ἃ Polluce lectum et καλὰ δὴ παταγεῖς ab Hesychii Photiique auctoribus ex Euthy- — demo c. 20 traditum. ostendunt; γένους autem vel Oxon. eommendat, - mbi quum distinctim γένους τῆς legamus, τῆς non majore negotio eli- minabitur, quam p. 32 A, ubi idem perperam τῆς pro τοῦ exhibet, vel. - p. 92 C, ubi eadem vox dudum ante τοῦ meritis cancellis inclusa est. — P. 30 E val καλῶς εἶπες Herm. ex Oxon. vestigiis, ubi est x«l καλῶς: editi simpliciter καλῶς εἶπες. Mox tamen eidem non potui cum Tur. hoe dare, ut νῦν δὴ νοῦς scriberem, quod quam incommode di- certur, docte Stallb. aperuit. Vetus error latet in vulg. νῦν δή που, ubi - quum librarii, quod recte nuper BS intellexerunt, νοῦς pro vv sub- - stituere voluissent, vox suprascripta perperam partic. zov expulit. — — p. 32 C πρὸ τῶν λυπῶν 0, πρὸ τῶν λυπηρῶν VBST.— P.34B ποϑ᾽ ἡ VBS, πάϑη T ex O vestigiis, qui offert παϑ᾽ 7: ego vero proclivem — librarii errorem non tanti facio, ut otiosam ideo vocem scriptori pro si- — gnifieantissima obtrudam. — P. 34 C ἕνα ἤδη H ex conj. pro ἕνα μή, quod VB cum libris retinuerunt, idem tamen jam Schützius, Heindor- - flus, Heusdius mutandum esse viderunt, quos secutus Stallb, πῇ edidit; - seetius tamen ad sensum Tur. cum Grovio δή, nisi quod μὴ facilius ex - $jàrg prodire potuisse contraria corruptela Politic. p. 303 A ostendit; hoe J igitur, quum praesertim etiam in Protarehi responso redeat, praetuli. — P.34 E ἀπολοῦμεν a Turic. ex Oxon. insertum cancellis certe notandunr duxi, quia mihi quoque ut Stallbaumio epizeuxis a loci colore prorsus — aliena videtur; nec p. 36 C πῶς δ᾽, ὦ Σωώκρ. cum VBS vel contra Oxon. - retinere dubitavi, quem secuti Tur. δὲ omiserunt; p. 37 B autem pro - Siallb. conj. εἴληχε quamvis Turicensibus quoque probata vulg. εἴληφε —— eodem exemplo restitui, quo Sophist, c. 14 ex opt. cod. εἰλήφασι pro - εἰλήχασι scribendum fuit; nec p. 38 B vel conjunctae BST auctoritati | ᾿ illud tribui, ut Cornarii conjecturam ἀγνοίας pro ἀνοίας servarem, quam vocem omnino dici non potest quanta invidia Platonis editores passim perseeuti sint. Remansit tamen in loco plane gemino Phaed. c. 29: πλά- vue καὶ ἀνοίας καὶ φόβων καὶ ἀγρίων ἐρώτων καὶ τῶν ἄλλων κακῶν. (o τῶν ανϑρωπίνων ἀπηλλαγμένη, neque intelligitur, quomodo ei, qui — wobDv et ἐπιστήμην arctissimis mutuae necessitudinis vinculis conjunxit, — é&voiav et ἄγνοιαν promiscue usurpare non licuerit; adde insignem lo- . - eum Tim. p. B6 B: νόσον μὲν δὴ ψυχῆς ἄνοιαν συγχωρητέον, δύο δ᾽ dvoíag γένη, τὸ μὲν μανίαν, τὸ δὲ ἀμαϑίαν: quae quum ita sint, ubicunque sine librorum fide ἄνοια in ἄγνοιαν ab editoribus mutata est, — facitus corrigam. — P. 41 A τὲ post λύπας et ἔτι ante δοκῇ apud VBST inserta eum Oxon. expuli, ejusdemque vestigiis mox ἄλλῃ δὲ καὶ pro μεγάλῃ δὲ ἄλλῃ xal edidi, quia non semper magna pravitate opus est, — mt voluptas prava exsistat, Oxon, vetusta ut videtur corruptela habet

ῃ δὲ καὶ πολλῇ, cui quum alii verum ἄλλῃ adscripsissent, emen latio, ut haud raro accidit, alienum locum occupavi. — P. 41 B εἴπερ

x PRAEFATIO.

εἰσίν O, εἴπὲρ γέ εἰσιν VBST; at simili in sententia abest ye Euihyplr, €. 9, Protag. c. 10, Euthyd. c. 15, Hipp. min. c. 18 ete. — Ibid. πε- ριιστώμεϑα 0, προσιστώμεϑα VBST, quod conversionis vim etiam in 3 αὖ expressam prorsus negligit, — P. 44 E δυσχερέσιν VBS, δυσχεραΐί- vovouv T cum O, quos tamen sequi nolui, non ut Stallb. propter ele- gantiam aliquam, sed quia mox p. 46 A Plato claris verbis δυσχερεῖς h. 1. memoratos respicit. Ceterum δυσχεραίνουσιν Oxon. non glossemati sed librarii errori debet, ut p. 38 A deohiln? pro ἡδονήν, neque alia causa est p. 45 D, ubi contra eundem ex Schleierm. emendatione dó- xQuvoL pro ἀποκρινῇ vel οποκρινεῖ edidi. — P. 46 D ὧν post γαργα- λισμῶν inserendo structuram ex impeditissima satis commodam reddi- disse mihi videor; mox autem cum BS praeclaram Heusdii conjecturam χνήσει pro κινήσει a Wiyttenbachio quoque ad Plut. Morr. p. 1013 pro- batam libenter recepi. Nam quod Winckelmanuus ad Plut, "rot. p. 924 vulga: am aliorum locorum comparatione tuetur, ubi γαργαλισμοὶ et κι- γήσεις perinde habentur, non animadvertit nunc peculiari vocabulo opus esse, quod τρίψει eodem modo γτοβρυπᾶσδιί, quo Ψψῶραι et γαργαλισμοὶ junguntur, κινήσει autem TQo/uv Tu contineri Theaetet. c. 9 osten- dit; nunc igitur pariter ae inf. p. 51 D angustius scabendi verbum la- tiori movendi praefero, praesertim quum non ut Sympos. c. 11 de ex- citando, sed de componendo pruritu agatur. — P. 47 C iterum hiulcae orationi consulendum erat, quam jam Astius et Klitschius inserendo 7 ante σώματι, Winckelmannus et Stallbaumius etiam audacioribus supple mentis reconcinnare conati sunt; mihi ὡς praeferendum visum est, nox solum propter sequentem syllabam σώ, qua facile hauriri potuit, sed etiam propter congruum membrum ὡς. πιϑυμεῖ, quod non ad διήλθομεν, sed ad sequ. τότε μὲν οὐκ ἐμαρτυράμεϑα referendum esse et partic. αὖ et Oxon, leetio ταῦτα δὴ pro δὲ arguit. Illud tantum etiam hac recepta super- erat, ut δὲ antea inter ὡς ei ὅπόταν αὖ κενῶται insereretur; attamen ve? sic loei integritatem multo leniore medicina restitutam arbitror, quam qua Stallb. etipse ad δὲ post ὁπόταν iterandum delatus est. m post δὲ simili modo infert Parmen. e. 20. — P. 48D λεγόμενον ὑπὸ τοῦ γράμματος ἃ Tur. auetore Beckio circumscripta liberavi, quia satis venuste Del- phico praecepto etiam coatrarii sui appellatio tribuitur: si omnis mali- tiae contrarium Delphiei praecepti verbis declaratur, contrarium hujus, hoe est malitiae fontem, idem velut negatione sui nuncupabit. Mox πειρῶ δὲ O et $, ubi VBT πειρῶ δὴ minus commode; indidemque p. 49 A τέμνομεν pro τέμνωμεν. — P. 50 Α ἡδονὴν αὖ φϑόνῳ 0, ἡδονὴν φϑόνῳ VBST ad sensum abunde; at quo rarius Oxon. plura offert quam reliqui, eo major ejus auctoritas est, praesertim sententia tam apta, ut nune est; nam quum φϑόνος in λύπῃ potius quam in ἡδονῇ cernatur, cum ἡδονῇ mixtus velut conversionem aliquam efficit. Contra p. 90 € pro φαμέν, quod Tur, ex Oxon, lect. φάμεν procude- runt, cum VBS3 ἔφαμεν restituere non dubitavi; nee p. 51 A Schitzii conjecturae μάντεσι pro μάρτυσι locum negare potui, quum Plato mani- festo superiorem locum p. 44 C respicia', favetque etiam inferior p. 67

i F λ 1 i γ

. »

4 Hr ! * -

" ! Jj

e

WP "ac "X Tw v" der Ἐ : EC iw EFE. ASCYT-XEKSM ων E22. : T »» MP e | ahud S doy Sv

PRAEFATIO. XI

B, ubi homines velut μάντεις ὄρνεσι brutorum exemplo ad voluptates colendas induci dicuntur, — P. 51 D καὶ τῶν φωνῶν H, τὼς τῶν ) VBST cum libris omnibus, sed turpi menda, ut ipsius Stallb. verbis utar, qui sequens femininum φωνὰς requirere recte intellexit; in- commodum autem τὰς in καὶ mutavi ex observatione ad p. 17 A memo- raia. — P. 52 C ταῖς δὲ τῶν ἐμμέτρων O, τὰς δὲ μὴ τῶν ἐμμέτρων VBST, quae tamen ipsa lectio Stallbaumium movit, ut antea ϑῶμεν pro προσθῶμεν et αὐτὰς pro αὐταῖς scriberet; mihi tutius visum est utro- bique dativum ab ipso προσϑεῖναν pendentem servare. In eo tantum ab Oxon. recessi, quod γε post ἀπείρου in τὲ mutavi, quod libri quo- que alii vel solum vel cum ye junctum offerunt, ut veterem dittogra- phiam agnoscas; τὲ tamen mutuam relationem inter ἄπειρον et μᾶλλον καὶ ἧττον aptius significat. — P. 53 C τοῦτο ἐπανερωτῶν O, τοῦτ᾽ αὐτὸ VBST exiguo discrimine; gravius est quod p. 54 B ex conj. scripsi ἐπανερωτῴώης pro vulg. lect. ἐπερωτᾷς vel ut in Oxon. est ἐπανερωτᾷς, quam variis artibus critici a turpissimo soloecismo liberare conati sunt; meam emendationem et simplicitate et sententiae convenientia commen- dari arbitror, quia Protarchum manifestum est quaestionem difficilem a Socrate iterari velle. — P. 54 D αὐτὸς ovrog Ὁ et V cum reliquis li- bris, αὐτὸς ovrog BST ex Bekk. conj. non necessaria; cf. God, Herm. d Soph. Antig. 920, — P. 54 E πείνην 0, ἢ πείνην VBST, qua par- ticula non magis opus est, quam mox p. 55 A γὲ post γέγνεσϑαι, quod insitieium esse etiam falsa Oxon. lectio γενέσθαι, quippe ex suprascripto maleque illato γὲ orta, indicat. — Ibid. δυνατὸν cum Stallb. ut glos- sema cireumsceripsi; audaciore autem, quanquam ut arbitror necessaria ronjectura p. 56 A pro αὐτῆς αὐλητικὴ scripsi αὖ ψαλτική, quod et iis, quae hae de arte τὸ μέτρον ἑκάστης χορδῆς ϑηρευούσῃ dicuntur, admodum convenit et ipsi μουσικῇ recte opponitur, quippe quae in in- telligendis potius concentus legibus quam in ipsis fidibus pulsandis cer- natur; cf. Sympos. p. 197 C, Phaedr. p. 268 E, inque primis etiam Ari- βίοι, Politic. VIII. 6, ubi hoc ipsum quaeritur, eos qui μουσικὴν discant πότερον δεῖ μανϑάνειν αὐτοὺς ἄδοντάς τι καὶ χειρουργοῦντας ἢ μή. — P. 57 € δίδομεν O pro vulg. διδῶώμεν, idemque mox cum plerisque ἀποκροινόμεθα, quod non intelligo cur editores post Stephanum fere omnes in conjunetivum mutaverint; nam postquam Socrates praecedentia pro concessis sumsit, jam sine dubitatione habet quae respondeat. — ibidem τοιαῦται post ἄλλαι optimorum librorum fide non minus quam dudum δύο tollendum erat; p. 58 E autem ex Astii conj. ὅσοι edidi pro 66«t, quod frustra Stallb. relato ad terrestria verbo ταῦτα tueri conatus est; de hominibus agi etiam sequentia ξητεῖ διὰ βίου et ὁ τοιοῦτος ἄνήρηται arguunt. — P. 59 A συντεταμένως H ex Heusdii conj. a Bek- kero quoque recepta pro ξυντεταγμένως, quod jam Apol. Socr. p. 289 E reprobavi. — P. 59 C δεύτερος, quod vel propter sequens δεύτερα ferri nequit, quia cum Tur. δευτέρως scribendo neutiquam sanatur, circum- p facile tamen patiar aliam vocem feliciore conjectura substitui. — P. 60 B £v, quod post uiv facillime absorberi poterat, ex conj. inserui;

XII : PRAEFATIO.

mox autem καὶ ante τότε καὶ νῦν cum Oxon. expuli, quia non magis necessarium est, quam in «el καὶ νῦν, quod Phaed. c. l sine. offensione legitur, etsi Gorg. c. 79 καὶ «rel exstat. — P. 60 D ἣν μήτε Ὁ cum plerisque libris, recte probante etiam Sehmidio 1. c. p. 19; 7] V, unde BST eum Cornario εἰ exsculpserunt; at elegantior codd. lectio est, quae ad ἡδονὴν eodem modo refertur quo Parmen. c. 8 ad ὁρμὴν vel Phaedr. - 'e. 80 ad μανίαν. — P. 61 A λέγομεν O, ἐλέγομεν VBST, manifesta correctura, quam etiam Vatic. sec. manus prodit; eademque haud Scio an etiam p. 61 E vulgatam ἀληϑεστέραν correctionis arguat, cui equidem ex ejusdem codicis. priore manu et Veneto II, perpetuis fere Oxon. co- mitibus, ἀσφαλεστέραν subsütui. Respieitur enim p. 59 B, ubi quod nune ἀσφαλές, eodem sensu βέβαιον dicitur, idque ipsum cum ἀληϑείᾳ arcte conjunctum etiam Timaeus c. 18 offert: μακρῷ πρὸς ἀλήϑειαν ἀσφαλέστερον εἰπεῖν. — P. 69 C πάσας ἐπιστήμας O, πάσας τὰς ἐπίσε. VBST. — P. 63 A λέγομεν O eum plerisque manuscriptis; editi post Steph. cum paucis codd. λέγωμεν propter sequens ποιῶμεν, cujus tamen longe alia causa est; nam quum id quod faciendum sit ex eo quod dicendum est sequatur, hujus commonefleri potius, illud doceri Protar-. chus cupit. — P. 63 C αὐτῶν ἡμῶν H ex Schleierm. et Schmidii conj. pro αὐτὴν ἡμῶν, expulso tanien simul αὖ post καί, quo ipse Oxon. caret, circumseriptoque τήν, quod haud scio an ex dittographia ortum sit, quae omisso sequ. εἰς δὰ δύναμιν articulum requireret. Erat adeo quum ipse haesitarem, ne τὴν αὐτῶν ἡμῶν τελέως δύναμιν ἑκάστην reponere praestaret; praetuli tamen quod edidi, quia sic simul facilius explicatur, quomodo αὐτῶν in αὐτὴν corrumpi potuerit. — P. 63 E ἀλλ᾽ ἅς ys Herm. ex ipsorum librorum vestigiis ἄλλας τε legentium, quod Fischero demum auctore editores in ἄλλας δὲ mutarunt; equidem leniorem viam ingressus esse videor, qua id simul lucramur, ut indefi- nitum languidumque illud ἄλλας eliminemus. Hoc autem expulso quod etiam ἃς post καϑαρὰς cireumsceribi opus fuit, non vereor ne quis au- dacius factum existimet; altera enim corruptela alteram necessario seque- batur. — P. 64 B μίξωμεν O eum mulis aliis libris, μέξομεν ΝΒΗ͂Τ, quod ea re commendari videatur, quia conjunctivus post o eiiam &v addi postulet; eandem tamen omitti posse docet v, c. Phaedr, c. 26: Q μὴ καλῶς ἢ τεϑραμμένος aliaque apud G. Hermann. Opuscec. IV. p. 116. — P. 606 A εἰρῆσϑαι V, ἡρῆσϑαι cum Oxon. BST, quod ita interpre- tantur, ut quae ejusdem cum modico et temperato generis sint, aeterni naturam suscepisse putari debeant; at suscipiendi haec notio non minus incommoda est quam tota coustrucetio, qua ad πρῶτον μὲν in subjecti locum. evectum ex antecedentibus ἔστι repetitur, moxque τοιαῦτα attribu- üivam vim pro praedicativa accipit; quamvis igitur, ut aeterna natura subjecti vices recuperet, aliae quoque emendandi viae pateant, ut vel εὑρῆσϑαι vel δοῦσϑαι legamus, tutissimum duxi vulgatam revocare, i a φήσεις pendeat eodemque modo explicetur, quo Phaed, c. 57 Q καλοῦμεν τὸ fjv pro £v ᾧ ἐστιν ὃ μαξοῦμμα: cf. Wyttenb. p. 285 εἰ Schneidew. Philol. T. IV. p. 547, — P. 66 C “ἢ a Tur. sublatum re

^

EI 25 I Uwe za ge |. "2 uw uet ost y e. » " E i . “ὁ Ne £- s Aa & h " - :

PRAEFATIO. ΧΙ

εἶτα, sed Stallb. praeeunte cum cancellis, quia non ἀγαθὸν et ἡδονή,

sed haee cnm ἐπιστήμαις ita comparatur, ut illae τὸ ἀγαθὸν propiore cognatione attingere dicantur. —— :

Sympos, p. 172 ὦ Φαληρεὺς O et S, ὁ Φαλ. VBT; nostrum satis tuebitur Soph. Ajace. 89: ὦ ovrog “ἔας. — lbid. περιεμενεῖς V, neque - est cur huic Oxon. contradicere suspicemur, etsi plerique alii ut videtur περιμένεις exhibent, quod tamen BST accipere non debebant; cf. Som- mer. in Jahn. N. Jahrbb, T. XIV. p. 70. — P. 173 A ἡ τὰ émwixie 0, ἢ ἡ VBST ad similitudinem Crit. c. 2: τῇ ὑστεραίᾳ ἢ ἡ ἂν ἔλϑη: posse tamen etiam 7] omitti probat Phaed. c. 60 καταντιχρὺ ἢ εἰσρεῖ, magisque etiam similia exempla Demosth. Mid. $. 119 et "Macart. S. 62, Lysiae de Aristoph. bonis 8. 22, Antiph. de choreuta 8. 37, ubi τῇ προτεραί, ὅτε ταῦτ᾽ ἔλεγεν, τῇ ὑστεραίᾳ ἡ ἂν προϑῶνται, τῇ προτε- ραίᾳ y ἀνήγετο, τῇ ὑστεραίᾳ ἡ ὁ παῖς ἐθάπτετο sine controversia aut

- offensione leguntur. — P. 174 E συνδειπνήσῃς O et V cum libris plu- - rimis, συνδειπνήσεις cum uno BST, quod rectissime haberet, si ipsa

his verbis invitatio contineretur; ad εἰς καλὸν autem relatum ὅπως, quod multo elegantius est, conjunctivum tantum nou flagitare videtur; cf. Som- mer. im Seebod. Bibl. crit. 1829, p. 566. — P. 175 D ἁπτόμενος cov vulgo inter σοφοῦ et ἀπολαύσω interpositum, jam autem a Turic, cir- eumseriptum, eum Oxon. aliisque ut manifestum glossema expunxi; quem

. etsi ne ipsum quidem ab interpolationibus prorsus liberum esse p. 177 A

M rye

E ἐν

'

καὶ ante βούλεσϑαι misere infarsum ostendit, mox tamen p. 177 B omissis verbis ἀνδρὸς cogo? post βιβλέῳ alterius additamenti deprehen- dendi viam monstravit; ironia enim, quae Socrati conveniret, a Phaedri . persona prorsus aliena est, — P. 178 B Hesiodi verba cum 8640. para- phrasi parum convenire dudum interpretes intellexerunt, iidem tamen paraphrasin potius abjiciendam censuerunt, quam aegre intelligo quo- modo aliquis clarissimis poétae verbis addendam existimaverit, multoque verisimilius videtur Heeiodi locum, cujus Plato argumentum indicare. sat- egisset, postmodo adseriptum in ipsum verborum ordinem irrepsisse ; ef. Zeitschr, f. d. Alterth. 1835, p. 219. — P. 179 B αὐτῆς O, αὑτῆς

- VBST; at cf. Phaed. p. 63 A, ubi quas de hoc genere leges laudavi,

etiam p. 192 A αὐτοῖς, p. 205 A αὐτῷ, p. 213 E αὐτὸν scribendo se- cutus sum; adde Seebod, Bibl. 1829, p. 562. — P. 180 D ὁπότερον dei ἐπαινεῖν HM ex conj. pro ὁποῖον, quod non video quomodo senten- tiae conveniat, quae alterum ex duobus Amoribus praedicari flagitat ; accedit Agathonis oratio c, 18, ubi clare legimus: ὁποῖος δέ τις αὐτὸς ὧν ταῦτα PAIN: οὐδεὶς εἴρηκεν, — P. 181 A αὐτὸ καλὸν O, αὐτὸ καϑ' αὑτὸ καλὸν VBS; at importunum interpolamentum jam Tur. ciremmseripserunt, quod non magis tolerari par erat, quam p. 182 A πρᾶγμα item vulgo post ὁτιοῦν interpositum. — P. 182 B τοῦτό ce pro y* ex conj. dedi, quia clarissima comparationis vis est, qua pariter ac φιλοσοφία et φιλογυμναστία tyrannis παιδεραστέα invisa esse dicitur;

-mec p. I83 A quamvis priis in loco a sententia philosophi aberrasse

Y mihi videor emendando πᾶ

v φιλίας pro πλὴν τοῦτο φιλοσοφίας, quan-

xiv PRAEFATiIU.

quam vulgatae vestigia cireumscribere quam tollere malui, quia fortasse . etiam aliud in illis latet, neque repugnem, si quis τοῦτο in τούτου mu- tatum tueatur. Φιλίαν tantum eo acrius retineo, quo manifestius per totam hane orationem id Pausanias agit, ut puerorum amores ad hone- Siam amicitiae speciem revocet; eodemque exemplo perfidus amator in Phaedro c. 6— 8 non amare se simulans turpem cupiditatem specioso φιλίας vocabulo occultare studet. — P. 183 B αὐτοῦ pro αὐτῶν requiri jam Orellius pone Isoer. z. ἄντιδ. p. 327 vidit idque vel invitis libris reposui, quia enallage, qua sola pluralem defendi posse Stallb. intellexit, tot singularibus antegressis prorsus inconcinna foret; eodem autem au- ctore p. 183 € τοὺς ἐραστὰς pro τοῖς ἐρασταῖς scripsi, quia διαλέ- γεσίδαι solemne est de amatore, qui puerum mulieremve tentat et ad consuetudinem stuprumque pellicere conatur; cf. Intpp. Aristoph. Plut. 1089 et Pierson. ad Moer. Attic. p. 131. Locum vel in optimis libris male habitum esse etiam ἕτεροι pro ἑταῖροι et of pro 7 in plerisque exstantia ostendunt, quorum posterius nollem Turicenses cum illo con- . jungendum potius quam eum VBS simplicem conjunetivum retinendum censuissent. Nec magis hos sequi potui p. 183 D, ubi vulgatam αἰσχρὸν μὲν ovv moxque καλὸν δὲ tueri quam cum BS αἰσχρῶς et καλῶς reci- pere maluerunt, quorum prius certe etiam Oxon. multique alii codd. commendant; adverbii constructio elliptica eadem est, quae Euthyphr. | p.2D: ὀρϑῶς γάρ ἐστι τῶν νέων πρῶτον ἐπιμεληϑῆναι: Cratyl. - p. 381 C: χαλῶς δ᾽ ἔστι διδασκαλικῶς: Hipparch. p. 227 Ο: ὀρθῶς δ᾽ ἔστι τοῦτον ἡγεῖσϑαι φιλοκερδῆ etc, — P. 188 B ἄλλ᾽ av ὅμοια H ex conj. pro ἄλλ᾽ ἀνόμοια, quod ferri non posse intelligentes Orellius v S Ἢ y L4 * .»» »""

ἀλλ «v ὅμοια, Sommerus ἀλλα ἄνομα, Astius ἀλλ. (vr ὁμοια, Reyn- dersius οἱ Winckelmannus ἄλλα παντοῖα proposuerunt; nostrum literis pa- riter ae sensui satisfacturum esse spero. — P. 188 € περὶ in omnibus fere libris servatum cancellis includere quam Stobaei fide cum BST pror- sus ejicere malui, quia aliud subter eo latere potest, quanquam Winckel- mauni (praef. Phileb. p. XII) conj. ϑεραπεξύῃ parum placet; eadem au- tem suspicionis nota mox verbis τοὺς Ἔρωτας addita importunum hoc strueturae impedimentum ex glossemate ad ἃ adscripto ortum mihi vi- deri signifleavi. — P. 193 B ὧν BS ex conj. Stephani, ὡς VT, quod haud scio an eorum errori debeatur, qui τῶν δέ, quia ad τὰ δὲ respon- det, sequentia respicere non posse existimarent. — P. 193 C αὐτῷ H, αὑτῷ VBST, quod tamen ab iis locis, qui ad indefinitum subjectum re- feruntur, prorsus alienum est; lenem spiritum et inferius exempium tue- bitur p. 200 E: ταῦτα εἶναι αὐτῷ σωξόμενα,, et alia similia, ubi casus obliqui pronominis αὐτὸς fere ad ejus quod est vig significationem ac- cedunt, ut Euthyd. p. 273 C, Gorg. p. 469 C, Hipp. maj. p. 296 ^, pluraque apud Stallb. ad Phaedr. p. 32. — P. 197 C κοίτῃ δ᾽ ὕπνον νηκηδῆ H cum Guil. Dindorflio pro κοίτην ὕπνον v ἐνὶ κήδει, qua in lectione non apparet, cur luctui potissimum amor quietem somnum- js conciliare. dicatur; quod autem praeclaram emendationem ita Voege- linus impugnavit, ut molles hos versus spondiacum exitum decere nega-

a i

Iv" ^ d Pani der a fig, ES » - » -

" :

*

PRAEFATIO. , xv ret, hune ipsum exitum apud antiquos mollissimum habitum esse testatur Quintil. IX, 4. 65; adde Lehrs. Quaestt. epic. p. 310. Illud tantum sequi nolui, quod Dindorfüuus eum Fischero ὠνέμοις pro ἀνέμων scripsit, quia lenior genitivi tuendi ratio apparet, ubi cum ejusdem censore in Seebod. Bibl. erit, 1825, p. 527 νηνεμίαν cum untegresso γαλήνην jungimus, .quod ipsi Homeri usui congruum etiam Winckelmannus in Act. soc. gr. Lips. T. IL. p. 20 intellexit; neque adeo necesse est cum hoc ἀνέμων αὐ κοίτην trahi, quum sexcenties apud poétas adjectivis negativis co- |gnatorum substantivorum genitivi subjungantur, ut ἄνατος κακῶν Soph. ed. Col. 786 aliaque multa apud Brunck. ad Oed. Tyr. 191 et Valcken. δὰ Eur. Phoeniss. p. 115. — P. 199 B ὁποία δὴ ἂν H ex librorum vestigiis, quos Stallb. presse secutus ὁποία δ᾽ «v edidit; ὁποία ἂν VBT. — P. 199 E ὁμολογεῖν καὶ τοῦτο H ex Stallbaumii conj. ab ipso tamen ΒΤ lectioni ὁμολογῆσαι posthabita, etsi haec a libris vix majorem au- "etoritatem habet; hi enim certatim ὁ μολογεῖσϑαι exhibent, quod nisi quis ipsum cum Rückerto et Hommelio recipere voluerit, corrumpi certe ex mostro facilius quam ex ὁμολογῆσαι potuit. -— P. 200 E τὰ νῦν παρ- ὄντα cancellis cireumdedi, quia librorum varietas suspicionem movet ea ex antecedentibus male repetitis hac irrepsisse; Oxon. enim cum pluri- mis habet got (non ut Stallb. narrat τά μοι) παρόντα, Coisl. cum aliis x«l παρόντα, unde vulgatae satis tenuia firmamenta esse apparet. — ». 201 D librorum omnium lectionem &z' ἐμαυτοῦ restitui pro ἐπ᾽ ἐμαυτοῦ, quod ex Bastii conj. BST receperunt; vulga'am merito tuitus - est Sommerus in Seebod. Bibl. 1828, p. 90. — P. 203 E σοφέας τε 0, σοφίας τε «v VBST, unde novum simul orationis membrum incipiunt ; mihi tamen vel sensui magis convenire videtur, ut locum quoque Amoris inter sapientiam et inscitiam medium cum universa ejus natura, qualis antea describitur, presse jungamus. — P. 204 A δῆλον H, δῆλον δὴ VBST; at Oxon. plurimique alii pro δὴ habent ὅτε, quod quum certissime abji- ciendum sit, δῆλον solum relinquere quam ex deterioribus libris otiosam articulam recipere malvi, — P. 204 B ἔροιτο H ex conj. jam in Zeit- "Schr. f. Alterth. 1835, p. 245 proposita; ἐρῶ V, ἐρᾷ ST cum Oxon. aiiis- "que libris, quam lectionem Winckelmannus ad Euthyd. p. XII ad eam "coustructionem revocare conatus est, quam ipse nuper in Prooem. lectt. "Gotting. 1850 protasis paratacticae nomine illustravi; eadem tamen eur cune locum complecti non possem, dixi ibid. p. 8, nec potuit Voegeli- mus in edit. Turic, p. 11, quapropter veterem meam medelam ne nunc quidem abjiciendam censui, — P. 206 B «el a BST cum uno codice eli- minátum cum cancellis revocavi; quos vero p. 208 C Turicenses Astio εἰ Rückerto auctoribus verbis ἡ γὰρ ὠνδρὸς καὶ γυναικὸς συνουσία τόκος ἐστί addiderunt, cum Stiallb. sustuli, eodemque duce mox cum Oxon. ἀθάνατον ἕνεστι pro ἔστι scripsi, — P. 208 B ἄλλῃ δὲ ἀδύνατον pro- θάνατον Herm. ex Creuzeri conj. etiam Astio et Reyndersio probata, eui . Stallb. antecedens καὶ τἄλλα πάντα objecit, hoc appositionem Ad ϑνητὸν solum continere oblitus est; ὠϑάνατον autem machina ad ἀθανασίαν nulla indiget, — P. 908. C partim Bastium partim. Astium

ΧΥῚ PRAEFATIO. -

secutus, αλογίας περὶ in πέρι mulato, ἃ ἐγὼ εἴρηκα εἰ μὴ ἐννοεῖς eonjunxi, ut hoc Diotima dicat: miraberis propter absurditatem, nisi quae dixi recordaris, ubi animadverteris etc. — P. 210 Ο καὶ ἐὰν ante σμι- κρὸν ἄνϑος in xcv mutari quam ἐὰν cum Astio et Stallb. eliminari le- nius fuit; nec quod ἕως pro ἔστ᾽ ἂν rescripsi, audacius factum arbitror, quum ipse Stallb. hoc extra hune locum nusquam apud Platonem legi animadverterit, optimi autem plurimique codd, pro eo καὶ habeant, quod quo saepius cum ὡς confusum esse constat, eo propius nunc ad ἕως quam ad ἔστ᾽ ἂν conducit, — P. 212 € αὔλιον O, αὔλειον VBST; cf. Pierson. ad Moer. p. 88. — P. 212 E ἐφ᾽ ᾧπερ cum aliis non paucis, ép ὅπερ VBST, quod haud scio an finem potius propositum quam con- silium animo conceptum signifieet; deinde vero ἀνφνειπὼν H ex conj. Winckelmanni in Actt. soc. gr. T. 1l. p. 19 pro ἐὰν εἴπω, quod neque jntegrum servari, neque cum Orellio et Stallb. £v" εἴπω, nedum cum Hommelio ἐῶν εἶπον scribendo sanari posse arbitror, quia omnes istiusmodi parentheses vim sententiae debilitant; ἀνειπεῖν autem in renunciando victore solemne est; quod si Alcibiades Agathoni doctrinae et pulchritu- dinis velut palmam tribuere parat, eandem simul tanquam praeconem pronuuciare consentaneum est. — P. 218 C εὐώϑεις O et V, sic ong BST cum duobus libris, quorum Atticismum non est eur temere sequamur; nee ἐπαμυνεῖς mox cum BT scribi necesse esse aeute Sommerus apud Seebod. 1829, p. 564 intellexit; rectius egissent xol οὐ pro ὡς οὐ παρὰ ᾿ἀριστοφάνει reponendo, quam confusionem quum latissime patere con- stet, non nimium mihi indulgere visus sum; quum levi hac medela langui- dam causae redditionem, quam vulg. ὡς continebat, in oppositionis ve- hementiam mutarem, — Item p. 213 E ἀναδήσωμεν H, ἀναδήσω VBST:; at Oxon. cum plurimis habet ἀναδησώμεϑα, quo pluralis certe numerus commendatur; idemque Aleibiadis orationi magis convenit, ut suam et Agathonis operam in coronando Socrate consociari velit. — Ibid. ἔκπομα pro ἔχπωμα ex Oxon. aliisque probatis libris recipere non magis dubi- tavi, quam ipsi Tur. Phaed, c. 66 πόματος edere dubitarunt, quamvis Phileb. c. 20 libri omnes longam vocalem tueantur; codd. in hoe genere summiam auctoritatem esse recte monet Schneiderus ad Rempubl. T. 1. p. 285, nec Lobeck. Paralipp. p. 425 productae formae ita favet, ut con- trariorum exemplorum pondera spernat. — P. 214 B ἐατρὸς O et V, ἑητρὸς BST cum Coislin. aliisque deterioris notae libris; at poéticam dialectum non magis servari necesse erat quam Phaedr. c. 1, ubi iidem recte σὴν pro τεὴν restituerunt, ibidemque c. 12 ξύνες 0 σοι λέγω, non τοι, ut Pindarum scilicet agnoscas; omissa praesertim poétae mentione, quo faeto verba cum ipsius scriptoris oratione arctius coalescunt. — P. 216 C ἐμοῦ ἀκούσατε O et V, μου BST; iidemque mox cum paucis libris éyAvuuévog, ubi equidem ex O et V γεγλυμμένος revocavi; ita enim etiam Herod. IL. 136 τύπος ἐγγεγλυμμένος, Aelian. V. Hist. ΠῚ. 45 ἄρμα διαγεγλυμμένον, nec quod ipse Plato Republ.-X. 14 ἐξεγλυμ- μένον dixit, constanti legi magis quam euphoniae in fióc maxime com- posito eonspicuae tribuerim, — P. 216 D λέγων μὲν ov Herm, ex conj.

poem τον, - M re iB Ett » 1 "

-- - P ^ . E.

PRAEFATIO. i dE um

πὸ...

in Ritschelii Mus. Rhenan. T. IV. p. 443 proposita pro λέγω ὑμῖν, quae verba plerique codd. ante εἰρωνευόμενος offerunt, editores vero praeter Rückertum omnes neglexerunt, nisi quod Winckelmannus in praef. Turic. T. XIX. p. VII λέγων ὦ ᾿᾽φήμεροι in iis latere suspicatus est; ad nostram medelam tuendam imprimis pertinent quae ad Apol. p. 32 de part. ov im a librariis omissa dicta sunt, pro "^ ne quis ovx potius exspe- tet, cf. Ale. I, c. 19 et Theaet, c. 87: τὴν μὲν εἶδως, τὴν δ᾽ οὔ, ἣν οἶδεν, ἣν μὴ olósv. — P. 218 D ἑαυτοῦ τε καὶ εἰωϑότως O cum permultis libris pro ἑαυτῷ sío90rog, quod tamen unus Winckelmannus ad Eu- thyd. p. 45 nostro posthabendum esse intellexit, etsi hujus construetio vix durior quam supra e. 24: τὸ uiv ἀγαϑὸν οἴκεῖον καλεῖ καὶ ἕαυ- τοῦ, neque alienum exemplum Phileb. c. 39: «g' οὐκ ἐμφρόνως ταῦτα καὶ ἐχόντως ἑαυτὸν τὸν νοῦν φήσομεν ἀποκρίνασϑαι τὰ νῦν ῥηϑέντα. — P. 218 E ἀμήχανόν τοι κάλλος O et S, τε V, τι BT. — P. 219 E διεπεφεύγει VS cum plurimis libris, διαπεφεύγει B cum uno Coisli- iano, διαπέφευγε T cum uno Ven. &, nescio cur, quum plusquamper- tum narrationi unice conveniat. — P. 221 B περισκοπῶν Bekk. eum- que secutus ÁAstius pro librorum lectione zr«gcoxozóv, quam nollem ST. . revocassent; mihi certe praepositionem ex antegresso παραβάλλων per. peram repetitam videri jam ad Phaed. p. 59 E significavi, neque opinot- sufficiebat limos oculos coujicere, ut. hostes pariter amicosque intuendo Socrates comprehenderet. — P. 221 E γελοῖοι 0, πάνυ γελοῖοι VBST, quo famen, si recte reputaveris, sententiae vis non augetur, sed minuitur; nam quae plane ridicnla sunt, ea. vel sanus homo rideat, nunc autem externam tantum speciem risum excitare vult, — P. 222 A item Bekk. et'Astium secutus ἐδὼν αὖ τις scripsi pro ἄν, quod cum futuro junetum justis dubitationibus obnoxium est; p. 223 D autem non solum ut Apol. p. 18 D τραγῳδιοποιὸν et κωμῳδιοποιὸν ex optimis codd. revocavi, sed etiam meo Marte x«l ἕ ὥσπερ εἰώϑει scripsi, ubi quod vulgo pro- nomen editur αὐτός͵ a libris fere omnibus prorsus abest, neque majo- rem auctoritatem habet quam gemino loco p. 175 C, cui dudum ex Üxon. aliisque ? pro αὐτὸν redditum est. Utriusque certe loci par causa €s!, nec si illic pronominis reflexivi accusativus subjecti vim retinet, hic vflendet, ubi facile post καὶ absorberi poterat; vellem tamen utrique nominativnm 9 — vel ἢ cum Góttl, ad Theod. gramm. p. 283 — reddere liceret, quem a solis grammaticis testatum .hic si usquam locum habere scite Bekkerus annotavit; ef. Buttmann, Gr. ampl. T. I. p. 289. Phaedr. p. 227 B τί δὲ V, τί δαὶ BST cum Oxon. secunda manu, sed ut propter eandem causam suspectum sit; cf, ad Euthyphr. p. 4 A. — lbid. ποιήσασθαι VS, ποιήσεσθαι BT cum multis bonisque libris; Üxon. tamen, ut recte Stallb. monet, vulgatae potius favere videtur, eandemque grammatica ratio commendat, quam ἄν cum futuro aegre ad- mittere modo monui. — P. 228 B ἰδών, quod male iterari nemo non videt, nee tamen aut Stephanus ἐόντα aut Winckelmannus εἷς ὧν scri- ) persanavit, donec melior emendandi via aperiatur, cireumscripsi , tandemque medicinam p. 229 D verbis ἢ ἐξ ἀρείου πάγου — ἡρπάσϑη - Pzaro II. b

xvni PRAEFATIO.

adhibui, quae jam Bastius ex margine irrepsisse intellexit. Adstipulatur -etiam Krischius in Stud. Gott. T. Il. p. 946, nec video cur Heindorfius αὖ

glossatoris esse posse neget; interpolationem autem id potissimum ar- guit, quod quae sequuntur non ad ipsam fabularum varietatem , sed ad interpretandi conamina spectant, quo Areopagi mentio nullo paeto per- ünet. — P. 231 A αὐτῶν Ὁ, αὑτῶν VBST; cf. ad Sympos. p. 179 B. — P. 281 € ot y. ὅσων Herm. ex Oxon. aliorumque vestigiis, qui habent 0zocov: VBST ὅτι ὅσον, quod ex ipso hoc corrupto ὅποσον posterius effictum est. — P. 232 A τὸ λέγειν H cum nonnullis codd, haud malae notae, τῷ λέγειν VBT, τε λέγενν Stallb. ex unius libri margine, nescio quomodo spreta opportunissima lectione, cujus ut diffüeultas veteres de- pravationes facile explicat, ita elegantiam et Buttmannus agnovit οἱ exempla ab ipso Stallb. ad Criton. c. 1 collata tuentur; adde Lach. c. 17: ἐγὼ αἴτιος ... τὸ σὲ ,ἀποκρένασϑαι, pluraque apud Kühner. Gr. gr. $. 643. — P. 232 E αὐτοῖς, cujus mirum in modum per singulos codd. sedes variatur, circumscripsi; p. 233 E autem cum Astio προσαιτοῦσι dedi pro Oxon. plurimorumque librorum lectione προσερῶσι, cui per- peram editores simplex ἐρῶσε substituerunt; ἐρῶν et αὐτῶν confusa habemus etiam c. 13 extr. — P. 234 A παυσαμένοις H ex conj. Winckel- manni, quippe quae propius certe à librorum lectione παυσάμενοι absit, quam quod Stallb, ex uno codice edidit παυομένης : ceterorum bariola- tionibus ἀπολαυσάμενοι, πασάμενοι etc. etiam facilius carebimus. — P. 235 A καὶ οὖν H, καὶ δὴ οὖν VBST; at Oxon. aliique libri plurimi habent δικαιοῦν, cujus quum prima syllaba ex antegressa αὐ repetita videatur, solum καὶ oov restat , «uod similiter usurpat Protag. ὁ. 1. — Ibid. ταῦτα VS cum libris, ταὐτὰ BT cum Heindorfio praeter necessita- tem; cf. Spec. Plutarch. p. 42. — P. 235 B μηδένα ποτὲ moxque στέ- ἅγεσϑαι O, μηδέν᾽ ἄν ποτε et πείϑεσϑαι VBST; at particulae &v vim jam verbum δυνασϑαιν continet, πιϑέσϑαι autem etiam in prosa ora- tione recte dici ad Phaedon. extr. monitum est. — P. 235 D ἕτερα ὑπόσχες H ex conj. Wexii ad Soph. Antig. T. II. p. 79, propius certe ad librorum vestigia accedente quam vulg. ὑποσχέϑητι, quae tamen ipsa nostrae magis quam librorum lectioni ὑποσχέσει favet, si quidem illa ab eo demum profecta est, qui medium ὑπισχνεῖσϑαι potius quam activum ὑπέχειν requiri putaret. At ὑπόσχες commode verti potest suscipe, cui ἕτερα eodem modo additur, quo sup. p. 234 E ἕτερα τούτων μείζω: ; quod autem BST enm Oxon. aliisque libris dederunt ἑτέρᾳ ὑποσχέσει, et ἑτέρᾳ prorsus otiosum habet et infinitivum pro imperativo tam incon-- cinne infert, ut nihil durius inveniri possit. — P. 236 D πρὸς βίας 0. recte probante Astio, πρὸς βίαν VBST, quod ne quis pedestri orationi - aptius existimet, Orc an usum testabitur Bergler. ad Aristoph. Vesp. 469. — P. 236 E ἐπιδείξειν μηδ᾽ ἐξαγγελεῖν H, μήτ᾽ ἐπιδείξειν μήτ᾽ ἐξαγγελεῖν VBST; at Oxon. prius (ἦτε omittit, multique alii pro secundo - solun τ΄ habent, quod haud scio an ita ortum sit, ut quum initio μηδὲ scriptum esset, alius, qui μήτε --- μήτε praeferret, v pro ὃ suprascribe- | ret, quod deinde totius pariüenlae locum eccupavit. — Item p. 237 C.

— bine 1 35: κι λα,

--2 "à * 23. ΄ Zt ^ P 2 ὧν, rs ͵ " T PRAEFATIO. T ΝΕ

πότερον ante ἐρῶντι cum Oxon. aliisque omisi; particulam etiam ab indirecta interrogatione abesse posse p. 270 D, Theaetet, c. 16 et 22 wliaque exempla a Stallb. ad Remp. 1. 2 collecta docent. — P. 238 D ἀγωγὴ VS, ἀγωγῇ BT cum Oxon. aliisque; quod tamen cur non proba- rem, jam in Jahn. N. Jahrbb. 1834, T. VII. p. 418 dixi. Reliquum lo- eum antiquissima Dionysii Halicarnassensis auctoritate tutum tangere — molui; quanquam nihil ad sententiae plenitudinem defore arbitror, si ᾿ψιχήσασα ut glossema tolleretur. — P. 240 E ἀκαίρους τε καὶ ἐπαίνους 0. ἀκαίρους r$ ἐπαίνους VBST cum deterioribus libris, etsi particulam vel ii tuentur, qui ἐγκαέρους post eam inseruerunt; id ipsum tamen ostendit mature vim ejus negligi coeptam esse, quae haec est, ut lau- des quoque, quas amasius ab amatore audiat, intempestivas atque im- portunas accidere itaque ne has quidem miseram illius fortunam lenire et consolari intelligamus. Contra c. 18 ovc«v post ézízovov cum Oxon. aliisque non exiguis expunxi. — P. 241 D óu5v σε μεσοῦν αὐτοῦ Herm. ex Oxon. aliorumque vestigiis , qui αὐτοῦ certe claris literis offerunt, -mec σὲ abesse vel sequens égsiv patitur, cui aegre λόγον pro subjecto dederis; ὥμην γε μεσοῦν αὐτὸν VBST, at μεσοῦν etiam in media re. versari significat, ut Symp. c. 3 μεσοῦν δειπνοῦντας, cumque ipso ge- nitivo Politic. e. 8 μεσοῦσιν ἅμα τῆς πορείας, Republ. X. 159 τὰ δὲ xol - μεσοῦν τούτων etc. I? si quis abesse nolit, commodiorem locum inve- niet post καέτοι, ubi in vulg, multisque libris legitur; optimi tamen non addieunt. — P. 242 A ἡ δὴ καλουμένη σταϑερὰ cum Ruhnken. ad Tim. lex. p. 235 et Heindorfio ut glossema notavi, itemque cum Astio e. 20 τό, quo δαιμόνιον a substantivo σημεῖον distingui non debebat; licet — enim illud etiam absolute ponatur, hoc tamen semper mente supplendum — est. — P. 244 D τῶν γενῶν ἦν M, γενομένων ἡ V, τῶν γενῶν ἡ BST; at dura est verbi εἶναι ellipsis, quam ne Astius quidem aut Krischius d δὴ in ἅτε mutando lenierunt; praetereaque articulus offendit, qui per totum hune locum a μανέας vocabulo abest, quia omnia illa genera sub unam dementiae notionem cadere, non certam quandam dementiam in singulis conspici Plato censet, Neutrum autem pronominis ἃ δὴ post masenlina non magis offendet quam Symp. c. 19 ὃ δὴ post εὐσχημοσύνη aliaque apud Heind. ad Gorg. p. 47. — P. 245 A τοιαῦτα μέντοι Ὁ - eum multis, μέν σοι VBST; at dativus ethicus a reliqua loci majestate - abhorret, — P. 246 B ϑνητὸν «ul O, ϑνητόν τε καὶ VBST; at utrius- - que nominis separatim ratio redditur, — P. 246 D ψυχὴ quia in pleris- que libris exstat, quamvis a Tur. recte eliminatum, tamen c. Stallb. can- cellis notare malui. — P. 249 D ἴασέν τινὸς H ex conj. pro vive, quia singulas medicinae partes prisci Graeci non distinguebant, neque in an- tecedentibus sequentibusve zlg nisi ad hominum genus refertur. — P. 251 € τὸν ἵμερον eum Krischio |l. e. p. 1004 cancellis liberavi, eodemque . auctore mox στη, quod Turic. cum Astio in ἑκάστη mutaverant, cum — VBS revocavi, quia βλάστη vix singulatim distribui posse videtur. — P. 254 A τελευτῶντες O, τελευτῶντε VBST, ut mox dyouévo: at vide — ne diversa participiorum ratio ipsa numeri enallage significetur, nt Protag. b*

Π ᾿

xi ^ — PRAEFATIO.

e. 8: ἡκέτην ἄγοντε τὸν Πρόδικον, ἀναστήσαντες ἐκ τῆς κλίνης. --- P. 255 D οὐδ᾽ 0 τι H ex Buttmauni conj. a Stallb. quoque probata; οὔϑ᾽ 0 τι VBST, ubi tamen οὔτε non habet quo commode referatur, neque adeo οὔτε — οὔτε sententiarum nexus facile admitteret. — P. 256 A μὴ ἀπαρνηϑῆναι O, μὴ ἂν dz. VBST; at ut sup. p. 235 B in δύνασθαι, ita nunc in οἷσς ἐστι vis particulae continetur. — P. 256 D ἐπουρανίου O et V, ὑπουρανίου BST cum plurimis libris et Eusebio; at ὑπὸ γῆς non quod sub coelo fiat, sed quod ad coelum tendat, opponi sibi postu- lat; recteque etiam Astius vulg. retinuit. — P. 260 B ὅτε σπουδῇ 0, ὅτε δὴ σπουδῇ VBST. — P. 261 B σχολάξοντες O et S, σχολάξοντε VBT; cf. sup. p. 254 B. — P. 266 A σκαιὰ VBS, τὰ uiv σκαιὰ T cum paucis libris, nescio cur; cf. Phaed. c. 55, Cratyl. c. 3 et 17, Theaetet. c. 28, Phileb. c. 21 aliaque apud Stallb. ad Protag. p. 330. — P. 268 C εἴποιεν H ex conj. Stephani et Heindorfii ad Cratyl. p. 32; εἴποι VBST, quod nollem Stallb. ex disjunctiva part. ἢ vi tuitus esset. — P. 270 B ἰατρικῆς ὅσπερ καὶ ῥητορικῆς Ὁ cum plurimis libris; δη- τορικῆς ὅσπερ καὶ ἰατρικῆς VBST, obliti veteres in comparando saepe contrarium ejus ordinem sequi, quo nos uti solemus. Rectius Stallb. mox cum VB ἐμποιήσειν servavit, quod Tur. cum paucis codd, in £u- ποιῆσαι mutarunt; eademque causa est p. 270 C*partic. καὶ μέν, qui- bus illi ex uno cod. o?» adjecerunt. — Ibid. πιϑέσθαι O pro πείϑε- σϑαι: cf. sup. p. 235 B. — P. 269 D ἀριϑμησαμένους H ex conj. pro ἀριϑμησάμενος, cui accusativum substituendum esse jam Heindorfius ntellexit; singularis tamen longius ab elementorum vestigiis recedit. — P. 271 D τοῖοι O, τοιοέδε VBST:; at sequ. To/c etiam masculinum tue- bitur; cf. τοίαν, ἢ τοίαν, τοίου ἢ τοίου Republ. IV. 7 et 13. — P. 272 C αἵρῇ H ex conj. pro ἀπίῃ, quod nec per se facile accusativum ὁδὸν admittit, neque hujus loci sententiae convenit, qui eligendi potius quam diseedendi verbum requirit. fof secundam personam medii, non ter- tiam activi esse vix moneri opus est. — P. 273 D νῦν διήλθομεν O et V, vov δὴ διήλθομεν BST cum deterioris familiae librariis, qui solum νῦν idem significare ignorarunt; cf. c. 42 init. et Theaetet. c. 14. Me- lior auctoritas p. 274 D lectionis ἀπέδειξε pro ἐπέδειξε, quam liben- ter amplexus essem, nisi Oxon. tamen vulgatae favere videretur; ea- demque religione p. 275 A cum VS retinui ἔνδοϑεν, quod BT iisdem fere auctoribus in ἔνδον mutarunt. — P. 278 A ἐν cum Stallb. cireum- seripsi; p. 279 B autem non potui non ad librorum omnium lectionem εὐξαμένῳ redire, quia dualis, quem ex Bekk. conjectura ST receperunt, iu sequ. quoque νῷν pro to. postularet.

Alcib. L p. 105 D ὡς ἔφης O, ὡς φῃς VBST; at eodem exemplo vel proxime antecedente φημὲ imperf, ἔφης legimus Gorg. p. 466 E, ubi ne quis ἔφησθα exspectet, vicissim noster locus prohibebit. — Ibid. καὶ ἀκοῦσαι a BST cum paucis libris sublata, etsi καὶ a plurimis abest, tamen quum Oxon. utrumque teneat, cum cancellis revocavi; p. 106 E autem manifestum glossema post πόλει vulgo insertum ; sed jam a ST merito circumseriptum (ἐνδείξασθαι ὅτι αὐτῇ παντὸς ἄξιος si, ἔνδει-

PRAEFATIO. Xxi

ξώμενος δὲ ὅτι ουδὲν ὅ τι οὐ παραυτίκα δυνήσεσϑαι) Oxon. auctori- tate prorsus sustuli; nec p. 108 C dubito quin quamvis antiquius inter- polamentum (habet enim jam Oxoniensis), Platone tamen etiam indignius, οὕπω δύνασαι --- τέχνη ἔχει meo jure notarim. — P. 110 C ἐν ποίῳ H eum Dobraeo Advers. L p. 155, ἐν ὁποίῳ VBST cum libris; at cf. ad Sophist, p. 236 B. — P. 111 C φάσκουσιν 0, φάσκουσαι VBST, recte -wtique, si totum enunciatum ad reliquam sententiam pertinere certum es- set; mihi vero antiquissimorum codd, lectio glossema potius ad ἀμφι- σβητοῦσι adscriptum arguere videtur. — P. 112 E ovx ἐπίσταμαι H, οὐδὲν ἐπίσταμαι VBST, at tenui codd. fide, quorum optimi συνεπίσταμαι, alii οὐ συνεπίσταμαι, duo iique jam superius omisso καὶ ἀκοῦσαν com- mendati ipsum quod edidi praebent; acceditque antecedentium testimo- nium, ubi solum ἐπέστασϑαι περὶ ὧν, non ἐπέστασϑαί τι exstabat. — P. 114 λέγοις H cum Proclo, λέγεις VBST; iidemque mox αὐτὸς σὺ σαυτοῦ, ubi ego αὐτὸς σοῦ praetuli; σαυτοῦ enim ab Oxon. aliisque optimis abest, quumque αὐτὸς solum pro σὺ dici possit (cf. Heusd. Spec. p. 96), satius visnm est σὺ in co? mutare. — P. 117 B ἡ φρασῶ 0, ἢ ἐγὼ φράσω VBST; at etiam Alcibiades non σὺ φράσον, sed sim- pliciter φράσον respondet. — P. 118 A καὶ ἡ ἐπονείδιστος ἀμαϑίέα ut intempestivum additamentum cireumscripsi; nam posterius demum hanc ἀγνοίας speciem ἐμαϑίας iufamia notari declaratur. — P. 119 A item ut p. 124 B temperare mihi non potui, quominus κοινὴ βουλὴ pro κοινῇ βουλῇ scriberem; cui emendationi etsi praeter cod, Par. F unus Olympio- dorus favet, tamen eo leniorem existimo, quo saepius vel Oxon. Iota sine ulla causa adscripsit; necessariam autem esse ipsa proverbii natura S qualem similia exempla κοινὸς Ἑρμῆς vel κοινὴ ναῦς, κοινὸς νδυνος (Aristaen, Epist. I. 17) produnt. Vix enim quiequam commode . nisi ἔστω supplebis; ne quis autem κοινῇ certe retinendum ceuseat, ut βουλὴ pro βουλευτέον dictum sit, conf. Crit. c. 10: τούτοις οὐκ ἔστι Eoi ovig, ubi ipsum nostrum proverbium continuae orationi inser- (um est pariter ac Theag. c. 2 συμβουλὴ ἱερὸν χρῆμα. — P. 119 B ἔδει ἂν τὸν VBS, ἔδει αὐτὸν τὸν T cum O, cui tamen nune ne illud quidem concesserim, ut cum Astio ἂν αὐτὸν scribatur; errorem ipsa constructio satis arguit, — P. 119 C ἐμοῦ O et V, ἐμαυτοῦ BST ex duobus libris praeter necessitatem; immo si quid mutandum, non equi- dem cum Buttmanno ὑπέρ τε σοῦ καὶ τοῦ ἐμοῦ ἔρωτος, sed ὑπὲρ τοῦ σοῦ τε xal ἐμοῦ ἔρωτος ederem; vulgata enim non mutuum Socratis e! Aleibiadis amorem, sed eum significat, quo Socrates Alcibiadem, Alci- biades rempublicam complectitur. — P. 191 B προγόνους δέοι Ὁ cum aliis bonis, προγόνους σὲ δέοι VBST, quod interpolasse videntur, qui transitum a príma persona ad secundam clare indicari vellent, Indidem -mox τοῦ τε pro τῷ t$ γένους ὄγκῳ recepi, quod plerisque libris invitis recentiores ommes retinuísse miror; wec magis parcendum erat p. 121 D | voci ὅτι ante κάλλιστος, quam ab Oxon. omissam ad augendam certe Een vim non desideramus, — P. 129 A παρασκευάξει B ex conj. -"Behleiermacheri, παρασκευνάξων VST cum libris, quod tamen non arbi-

xxm PRA EFATIO.-

tror cum Síallb. ex ellipsi voc, διδάσκδι explicari posse. — P. 122 C αἰσθανόμενος Ὁ, αἰσϑόμενος VBST, quod ne quis ita defendat, ut ao- ristum aoristum trahere censeat, ipsam Stallb. legem teneat, qua ea par- tieipiorum tempora poni docuit, quibus re per tempus finitum expressa opus futurum videretur; cf. Append. Phileb. p. 15. — Mox c. 18 qx λονεικέαν cum VBS restitui pro φιλονικέαν, quod si qui codd. exhibent, scholiastarum ut Olympiodori conjecturam secuti sunt; iidem tamen Me- nex. p. 243 et Republ. VIII. p. 548 siue controversia φιλονεικίαν quam- vis itidem cum φιλοτιμίᾳ junctam retinent. Nimirum ἀγαϑὴν quoque ἔριν esse Hesiodus docet; qua si quis superior evadere studet, non mi- nus recte φιλόνεικος quam φιλόνεικος appellabitur, --- Ρ, 124 A εἰ τῶν O, sí αἵ τῶν VBST; at insiticium artieulum esse non optimorum tantum librorum silentium, sed aliorum quoque vacillatio suadet, qu' eundem post πολεμίων ponunt. — Jtem p. 124 B ἡμῖν ante ἀντίπαλοι optimorum fide expuli ; iisdem vero ducibus mox &£ μή πὲρ pro vulg. 8 E Scripsi, sicut etiam sequente ἂν Aristoph. Nubb. 1184: εἰ μή πέρ γ᾽ ἅμα αὐτὴ γένοιτ᾽ Qv γραῦς τε καὶ νέα γυνή. — P. 126 D σταϑ- μοὺς 0, σταϑμοῦ VBST; at accusativum commendat superius περὶ ἀριϑμούς. — P. 127 C γίγνεσθαι, ὧν οἵ μὲν ἴσασι, περὶ τούτων 0, γίγνεσϑαι περὶ τούτων ὧν οἵ μὲν ἴσασι ΝΒΒΤ; at non tam agitur de consensu circa rem, quam alii norint, alii non, sed de concordia homi num, quorum alii rem norint, alii non norint , itaque etiam sensum Oxon. meliorem offert. — P. 128 A χειρὸς VS, χερὸς BT ex duobus codd. contra Platonis consuetudinem. — P. 128 D τῶν ἑαυτοῦ 0, τῶν σαυτοῦ VBST; at cf. Sommer. apud Seebod. 1829, p. 562. — P. 130 A. 5 ψυχὴ O et V, ἢ ἡ ψυχὴ BST. — P. 1800 ᾿νηδὲν αὐτὸ εἶναι ἢ εἴπερ τί ἐστι cireumsceri psi ut ineptissimum interpolamentum; quomodo enim corpore et τῷ συναμφοτέρῳ demtis nihil restet; postquam modo ψυχὴν ἢ σῶμα ἢ συναμφότερον esse hominem claris verbis dictum erat? Ineptias etiam- neutrum αὐτὸ arguit, quod frustra sit qui in αὐτὸν mutari jubeat. Mox quoque ipso Oxon. duce glossema ἀλλὰ καὶ μετρίως pt ἀκριβῶς sustuli; p. 131 E autem cum eodem ἀλλ᾽ εἷς pro ἀλλ᾽ ἢ εἷς scripsi, quia ἀλλὰ solum eandem vim habet; cf, Demosth. adv. Neae- ram $. ^ pluraque apud Fritzsch. Qu. Lucian. p. 9] et Krüger. de for- mula ἀλλ᾽ 7, Brunsv. 1834. 4. — P. 133 Ο τῷ ϑείῳ VS cum plurimis libris, τῷ 9eo BT eum duobus haud scio δὴ contra scriptoris sensum, si quidem anima deo, virtus autem, hoe est pars animae (τοῦτο αὐτῆς), di- vino tantum comparari potest, — P. 133 D τὰ ἡμέτερα 0, τὰ ἡμέτερα ἡμέτερα VBST; quod etsi sensui convenit, tamen etiam non additis Le ἡμέτερα satis intelligitur, nec raro videmus Platonem talia omittere, quae male sedulus editor supplenda censeat. Sic mox μὴ τὰ ἡμέτερα V enm libris omnibus, μηδὲ BST post Buttmannum ex Stobaeo, quem tamen interpolatis libris usum esse nusquam certius quam in hoc dialogo constat. — P. 1385 A μηδὲ ἐπιπλήττοντι ἑαυτῷ O, μηδὲ ἐπιπλήττοι τις αὐτῷ VBST, quod ex correctura ortum esse videtur, postquam an- tecedens καὶ aliquo casu in ὡς transiit; quas tamen partienlas quia sex-

Ww. ict -- δὲ a A a7 alli i It YR : PRAEFATIO. | xxii

centies permutari certum est, leni medela reliquam orattonem Oxon. - lectioni adaptare, quam hane propter solum ὡς posthabere malui, prae- sertim quum ipsa vulgata ὡς ἂν οὐδὲ potius quam ὡς μηδὲ flagitaret, ut Phaed. p. 82 E, Phaedr. p. 230 B et 231 A etc.

Alcib. Il. p. 138 C ταῦτα ἐξετελέσϑη O, ταῦτά vs ἐξετ. VBST, ni- mirum ut propter Oedipi diras et haec et alia multa mala evenisse in- telligamus; at vide ne scriptor Oedipum, quum avertere mala imminentia posset, novis diris rata fecisse dicat, ac tum demum novorum inde ma- lorum seriem ortam esse addat. — P. 139 A olov cvs ferri non posse certatim interpretes intellexerunt, aliusque ἀνάγκη, alius ἄνϑρωπον Ἢ Siallb. μόνον τινὰ, Sauppius οὐχ οἷόν τε μὴ legendum conjecit; equi- dem solo τὲ cireumscripto οἷον pro τοιοῦτον ὥστε accipi posse arbitror, ut Phaed. e. 28 vel Protag. c. 36: δοκεῖ καλόν vs εἶναι ἡ ἐπιστήμη x«i olov ἄρχειν τοῦ ἀνθρώπου. --- P. 139 E σοι, quod in Oxon. aliis- que ante ovx, in tribus aliis libris post δοκδὲ legitur, hac ipsa sedis -mutatione suspectum circumscripsi; idque haud scio an etiam sequ. οὐ δῆτα ἔμοιγε confirment, unde antecedentem interrogationem ad commu-

uem sententiam pertinuisse colligas. — P. 140 B οὐ γὰρ πᾶσιν Ὁ, ov γὰρ πᾶσαι VBST, minore vi, quam si eosdem in omnibus morbos esse neges. — P. 141 B αἰσθήσεσθαι O, αἰσϑέσϑαι VBST ex Atticistarum praecepto, quod futurum cum βούλομαι jungi vetat; at nostri dialogi scriptor vix Atticus fuisse videtur, neque a graeci sermonis usu futurum alienum fuisse docent exempla apud Lobeck, ad Phrynich. p. 747 et Dourier, ad Luc. Asin, p. 292. — P. 141 C ó£zsc?a/ τε O cum omnibus fere libris, δέχεσθαί σε VBST, sed ut Stallb. et Tur. hanc quoque en- clitieam ut importunam circumscripserint, quod ubi semel visum est, uon intelligo, eur conclamatae lectioni quicquam medicinae adhibeamus. — P. 142 D ἀφραδίαισιν H ex Oxon. vestigiis, qui ἀφρονίαισιν offert ; VBST ἀφροσύναις, solemne illius vocabuli glossema, quod tamen non facile apparet quomodo nunc poéticae voci ἀτασϑαλέαισι jungi potuerit; aliud subesse vel depravatus Oxon. docet, quod quin recte investigave- rim, vix opinor dubitabis collato Hesiod. Opp. 134. — DP. 143 B zvyz«- vot B ex conj. Stephani, quam et Buttmannus et Stallb. in priore edit. receperunt; τυγχάνει VST contra hypothelicae structurae usum, qui optativum etiam per enunciata secundaria regnare jubet, praesertim ubi haee ipsa tanquam hypothesin aliquam continent, ὃς pro & τις... vvy- χάνοι: cf. Stallb, ad Menon. p. 89 E. — P. 143 C λκμέωνα 0, AÀ- κμαίωνα VBST; nostrae lectioni favent codd. Demosth. Mid, $. 144 et tituli a Sauppio in Praef. Turic. p. XIV laudati; adde Dindorf. ad Poét. scen. p. XXVIIL — P. 144 B ovx ὧν μοι δοκῶ post οὐ μὰ τὸν zfí« jam a Tur. seclusum eum Oxon. sustuli; mox autem ὄν Schleierm. jubente cum Bekk. et ipse circumscripsi. — P. 145 B τοιοῦτο O et V, τοιοῦτον BST eum nonnullis libris; at ipsa deliberationum argumenta in praecedentibus memorata respiciuntur, quae ne περὶ τοιούτου requirere putes, eadem est struetura quae Protag. c. 13 συμβουλεύοντος τὰ πολιτικά, — P. 1450 φρόνιμόν τέ γε II ex conj. Sauppii, φρόνιμόν ys VBS, φρόνιμον δὲ

WT... 1 vw " ww " C" τοὺ "P » prov N ^ NS zr ἌΣ. ἣν» OVI a ai^ 3 de rt

xxiv PRAEFATIO.

γὲ T cum O, quod tamen constructionem turbat. — ibid. τὸν δὲ μὴ

τοιοῦτον H cum Buttmanno ex conj. Schneideri pro τὸν δὲ μὴ ποιοῦν- τὰ, eujus scabritiem ne νοοῦντα quidem a Sauppio propositum recte tollit. — P. 146 A τυγχάνῃ VS, τυγχάνει BT cum uno Coisl.; equidem τυγχάνοι mallem. — P. 147 A ὅσῳπερ ἂν λαμπρότερον ἐπουρίσῃ τὸ τῆς τύχης H ex felieissímis Lennepii (ad Phalar. p. 87) et Sauppii emendationibus; ὅσῳπερ ἂν μὴ πρότερον ἐπουρίσῃ τὸ τῆς ψυχῆς VBST, quod ferri non posse jam Buttmannus intellexit; ne tamen eum hoc λαβρότερον prae- feras; cf. Polyb. XI. 19, 5: πολλάκις αὐτοῖς λαμπρῶς ἐπιπνεούσης τῆς τύχης. — Ibid. βίου ex Stephani conj. a Stallb. quoque probata

— pro ffov, quod sine attributo cum ϑέειν jungi vix poterat; nunc simi- . lis imago est ae Ath. XIII. 26 δολιχὸν τοῖς ἔτεσι τρέχειν. — P. 147 €

τοιαύτην Ὁ, τοιαύτη VBST, quasi continuato subjeeto, quod quum in τὸ χρῆμα transeat, accusativi potior causa erit; mox tamen p. 147 D eum Stallb. revocavi vulg. δεῖ, quod nollem BT eum Ὁ in δέον mutas- sent. — P. 148 C demum ad hunc redii ὥστε οἶμαι καὶ scribendo pro οἶμαι ὥστε καί, in quo VBST consentiunt; p. 149 A vero meo judicia ἐπεὶ δὴ sejunetim seripsi pro ἐπειδή, quod quum hiuleam structuram facere Sauppius intellexisset, praeter necessitatem δὲ inseri jussit; si- milique medieina mox τήν y οὖν edidi pro τὴν γοῦν, quod perperam seribi etiam Oxon, leetio δ᾽ ovv arguit,

Anterast, p. 132 C οἶσϑα τοῦτον 0 et S, οἶσϑα αὐτὸν VBT; at demonstrativum eum majore irrisionis vi iteratur, — P. 133 C πάνυ γε, ἔφη 0, καὶ μαλ᾽, ἔφη VBST. — P. 133 D πολυμαϑέαν O cum plurimis, πολυμάϑειαν VBST hie et inferius; at φιλομαϑίέαν Turic. etiam Aleib. I. 10 tenuerunt. — Ibid. ἔφη δύο O, εἶπε δύο VBST. — P. 133 E πρὸς δὲ moxque ἡγοῦμαι γὰρ ὀρϑῶς, ἠρώτησα ovv ἐγὼ O cum cete- ris optimis, πρὸς μέντοι VBST reliquis omissis, quod vereor ut inter- polationis suspicione defendi possit; immo Socratis verba personae in- dieio aegre carebunt. — P. 134 A βοηϑήσῃ O, βοηϑήσειε VBST, quod etsi legitimum videtur, tamen propter hane ipsam causam grammatico iribuo; scriptores illam legem sexcenties migrasse constat. — P. 134 B πᾶν ov H, καὶ νῦν VBST cum libris; at proverbium requiri jam τὸ 4&- γόμενον innuit, quo ad Lach. p. 196 D ejusque scholiastae exemplum restituto, jam etiam sequentia eommodiore interpunctione illustrari po- tuerunt. Πόϑεν δὴ οὐχὶ in sententia affirmativa nedum significat, ut in negativa πόϑεν ys δὴ apud Plutarch. de procreat. animae c. 8. — P. 134 D ὠφελιμώτατα sivc, μέτρια O, τὰ μέτρια μάλιστα ὠφελεῖν VBST, quod etsi majorem eum sequentibus concinnitatem efficere videtur, ante- cedentium tamen strueturae nostra lectio convenientior est. — P. 135 ^ ἀξιούντων O cum ceteris libris omnibus, ἀξιοῦντος VBST ex conj Ste- phani proclivi illa quidem, sed non necessaria, ut ipse Stallb. ad Phaedr. p. 254 D docte observavit. . M7) ἀξιοῦντας causam pudoris contineret: quia nollent; μὴ ἀξιούντων est tum quum nolebant, ut temporis nota ab ipsis tanquam alienis repetatur. Ne quis autem solum ἀξιοῦν legen- $um suspicetur, conf. Odyss. XXI. 328, ubi ipsum αἰσχύνεσθαι procis

PRAEFATIO. XXV

tribuitur — P. 135 C γέγνοιντο O et S, γίγνονται VBT, neglecta hy- pothetieae strueturae vi, quae hanc quoque partem sine offensione com- prehendit: moxque τοιοῦτον Ὁ pro τι τοιοῦτον. quo eareri, posse vel responsum docet; adde Gorg. p. 511 C. — P. 136 C περὶ ὧν O et S, περὶ οὗ VBT; at hoc etiam ἔχοις pro ἔχεις postularet. — Ibid. ὑγείαν Ὁ, ὑγέειαν VBST, quam formam vero Platoni ubique servandam esse recte Schneider. ad Rempubl. T. I. p. 21 monuit; at, ut ipsius Stallb. verbis utar (V. L. p. 255), citerioris aetatis forma iu opere serioris aetatis non offendet. — P. 136 D ἰατρὸν λάβοις O, ἑατρὸν ἂν λάβοις VBST praeter necessitatem, quum antecedens ἂν utrique verbo sufficiat. — Mox ἑαυτὸν O cum multis libris; σαυτὸν VBST, quod certe in csav-- τὸν mutare debebant; at merum reflexivum hiec quoque tuebitur Sommer. l. e. p. 562, — P. 136 E ἀεί zov Herm. ex conj. pro δήπου, in quo summus sententiae nervus desideratur; quippe tum demum philosophorum nullus usus erit, ubi semper opifices aderunt, qui singula rectius per- fieiant. — P. 137 A of δημιουργοὶ O et V cum omnibus libris, δη- provoyol BST ex Heusdii et Schleierm. auctoritate, at haud scio an temere, quum opifices tanquam certa hominum matio τοῖς φιλοσόφοις opponantur. — P. 137 B βελτίστους O et V, βελτέους hic et inferius BST cum deterioribus libris, nec sensu flagitante, qui superlativum po- tius commendat. Ipsum enim κολάζειν jam est βελτίους ποιεῖν: quod nisi tautologiam admittere placuerit, aliud praeterea majusque addi opus erat. — P. 137 C φαίνεταί μοι Ὁ, φημί VBST. — Ibid. ἡ αὐτὴ δὲ O, αὕτη V, αὐτὴ BST, at hi quoque omisso δέ, quod ex iisdem libris recipiendum erat, singulare illud quidem, sed non illegitimum, 51 quidem ita quoque sententia conformari poterat: κολάξει uiv ὀρϑῶς, ἡ αὐτὴ δέ x. τ. à. — P. 137 D οὐκοῦν καὶ O, οὐκοῦν VBST, contra fraecorum usum, qui καὶ in utroque comparationis membro iterant, cf. Stallb. ad Gorg. p. 457 E et ad Protag. p. 361 C; eademque vox ex eodem fonte post καλεῖν inserenda erat, quia vis sententiae haec est, nt non δικαστικὴν solum, sed etiam δικαιοσύνην appellemus. — P. 138 A ναὶ 0, φημὶ VBST. — P. 138 E καὶ ἐν τούτοις ante τὰ δευτερεῖα adjeci ex Oxon. vestigiis, qui quod claris verbis καὶ ταύτης uiv prae- - mittit, negligi certe ab editoribus non debebat. Poteram etiam κάνταῦϑα vel simile quid comminisci; sed quicquid est, nonnihil ejusmodi prae- cessisse vel sequens τούτων arguere videtur.

Theag. p. 121 A κἂν εἰ O et S, x&v ἢ VBT. — P. 124 B αὕτη γὰρ O et V, αὕτη uiv γὰρ BST; at nescio quomodo librarii μὲν post -demonstrativa infercire solent. — P. 125 C τὶ ἂν ἡμῖν ἀπεκρίνατο VB cum plerisque libris, τί ἂν οἴει αὐτὸν ἀποκρίνασθαι ST cum Oxon. aliorumque margine, sed ut illi saec. XIII. demum adscriptum videri Gaisfordius annotet; videturque scioli correctura esse, qui iisdem verbis bis interrogari nollet; utro tamen loco substituenda esset, adeo ambi- guum mansit, ut in antiquis edd. eadem ante οὐχ Ort τῶν μαγειρικῶν legatur. — P. 125 D ποῖα εἶναι H, ποῖα ἂν εἶναι VDST; at ἂν po- sterius ortum esse Oxon. arguit, qui solum & manifesto ex antecedente

XXVI PRAEFATIO.

vocali repetitum exhibet, — Mox KaAAuxgíry pro Καλλικρήτῃ Bergkio debetur, cujus emendationem ad Anacer. fragm. p. 264 propositam Turic. quoque in novissima editione amplexi sunt. — P. 126 A ὥσπερ xol ἄλλοι O et V, ὥσπερ καὶ οἵ ἄλλοι BST ex libris deterioribus. — P, 128 B δοκεῖ τι ἕτι VB, δοκεῖ ἔτε S, δοκεῖ τι T; qua in varietate librorum leetionem revocari tutissimum erat, cireumseripto tamen. cum Bekk. £zi, — quo facilius caremus. — P. 129 A δημοσίου pro δαιμονέου praeclara Baiteri emendatio est, quam merito in tertiam Turie, editionem recepit, quanquam sensui etiam prius scribendo δημίου egregie consultum erat; ipsum enim δημοσιον utrum cum Baitero ad carcerem an ad carnificem referam, etiam nune ambigo. — P. 129 D rovro γ᾽ ἐλᾷν H ex Oxon. vestigiis, qui ysigv pro vulg. ἐλᾷν offert; indidemque mox ergarsíag pro πραγματείας, quod rursus correctori debetur, qui orationem variare cuperet. — P. 130 E παρ᾽ ἐμοὶ H ex conj. pro παρ᾽ ἐμοῦ, quod inde ori- ginem duxit, quod in antecedentibus παρ᾽ éze/vov jungenda videbantur; eodem tamen pacto, quo illie παρὰ ad τινὶ potius refertur, nune quo- que dativum requirit.

Ser. Gottingae ἃ X. Junii MDCCCLTI.

C. Fr. Hermann.

IIAPMENIAHZX [ἢ περὶ ἰδεῶν" λογικός.]

TA TOT A4IAAOTOT ΠΡΟΣΩΠΑ͂ KEOAAO£X, AAEIMANTOZ, ANTIO£2N, DIAATK9N, IIT8040POZ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ZHNO2N, IIAPMENIAHZ, APIZTOTEAHZ.

2 5 , - 7 , p. Ἐπειδὴ 4ϑήναξε οἴκοϑεν ἐκ Κλαξομενῶν ἀφικό-- 126

μεϑα. κατ᾽ ἀγορὰν ἐνετύχομεν ᾿Δδειμάντῳ τε καὶ Γλαύ- κωνι" xai μου λαβόμενος τῆς χειρὸς 0 ᾿4δείμαντος, Χαῖρ᾽. ἔφη, ὦ Κέφαλε, καὶ εἴ του δέει τῶν τῇδε. ὧν ἡμεῖς δυνα- τοί, φράξε. ᾿4λλὰ μὲν δή, εἶπον ἐγώ, πάρειμί γε ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο, δεησόμενος ὑμῶν. Ζέγοις ἄν, ἔφη, τὴν δέησιν.

καὶ ἐγὼ εἶπον, Τῷ ἀδελφῷ ὑμῶν τῷ ὁμομητρίῳ τί ἦν Β

ὄνομα; οὐ γὰρ μέμνημαι. παῖς δέ που ἦν ὅτε τὸ πρότε- ρὸν ἐπεδήμησα δεῦρο ἐκ Κλαξομενῶν᾽ πολὺς δὲ ἤδη χρό- , vog ἐξ ἐκείνου. τῷ μὲν γὰρ πατρί, δοκῶ, Πυριλάμπης , jovoua- Πάνυ ye, ἔφη" αὐτῷ δέ yc pci ger. ἀλλὰ tí μά-- | Ata πυνϑάνει; Οἵδ᾽, εἶπον ἐγώ, πολῖταί μοί εἰσι, μάλα , φιλόσοφοι, ἀκηκόασί τε ὅτι οὗτος 0 ᾿ἀντιφῶν Πυϑοδώρῳ τινὶ Ζήνωνος ἑταίρῳ πολλὰ ἐντετύχηκε, καὶ τοὺς λόγους, οὕς ποτε Σωκράτης καὶ Ζήνων καὶ Παρμενίδης διελέχϑη- σαν, πολλάκις ἀκούσας τοῦ Πυϑοδώρου ἀπομνημονεύει. AMI, ἔφη, λέγεις. Τούτων τοίνυν, εἶπον, δεόμεϑα διακοῦσαι. AAA. οὐ χαλεπόν, ἔφη" μειράκιον γὰρ ὧν Es. εὖ μάλα διεμελέτησεν, ἐπεὶ νῦν γε κατὰ τὸν πάπ- πὸν τε καὶ ὁμώνυμον πρὸς ἱππικῇ τὰ πολλὰ διατρίβει. , PraTO II. 1 — —

Lj

St.TII,

x. l'ile s d e^ n n t a s 4 -—. x sa aw

Y:.2r MS o9

127

2 | ΠΛΑ͂ΤΩΝΟΣ

ἀλλ᾽ εἰ δεῖ, ἴωμεν παρ᾽ αὐτόν" ἄρτι γὰρ ἐνθένδε οἴκαδε οἴχεται, οἰκεῖ δὲ ἐγγὺς ἐν Μελίτῃ. ταῦτα εἰπόντες ἐβαδί“ fousv, καὶ κατελάβομεν τὸν ᾿Δἀντιφῶντα οἴκοι. χαλινόν τινα χαλκεῖ ἐκδιδόντα σκευάσαι" ἐπειδὴ δὲ ἐκείνου ἀπηλ-- λάγη οἵ τε ἀδελφοὶ ἔλεγον αὐτῷ ὧν ἕνεκα παρεῖμεν, ἀνεγνώρισέ τέμε ἐκ τῆς προτέρας ἐπιδημίας καί με ἠσπά- fero, καὶ δεομένων ἡμῶν διελϑεῖν τοὺς λόγους τὸ μὲν πρῶτον ὥκνει" πολὺ γὰρ ἔφη ἔργον εἶναι" ἔπειτα μέντοι διηγεῖτο. ἔφη δὲ δὴ ὁ Avtupóv λέγειν τὸν Πυϑόδωρον ὅτι ἀφίκοιντό ποτε εἰς Παναϑήναια τὰ μεγάλα Ζήνων τε καὶ Παρμενίδης. τὸν μὲν οὖν Παρμενίδην εὖ μάλα δὴ πρεσβύτην εἶναι. σφόδρα πολιόν. καλὸν δὲ κἀγαϑὸν τὴν ὄψιν. περὶ ἔτη μάλιστα πέντε καὶ ἑξήκοντα" Ζήνωνα δὲ ἐγγὺς ἐτῶν τετταράκοντα τότε εἶναι, εὐμήκη δὲ καὶ χα- ρέεντα ἰδεῖν - καὶ λέγεσϑαι αὐτὸν παιδικὰ τοῦ Παρμενίδου γεγονέναι. καταλύειν δὲ αὐτοὺς ἔφη παρὰ τῷ Πυϑοδώρῳ ἐκτὸς τείχους ἐν Κεραμεικῷ oi δὴ καὶ ἀφικέσϑαι τόν τε Σωκράτη καὶ ἄλλους τινὰς μετ᾽ αὐτοῦ πολλούς, ἐπιϑυ- μοῦντας ἀκοῦσαι τῶν τοῦ Ζήνωνος γραμμάτων᾽ τότε γὰρ αὐτὰ πρῶτον ὑπ᾽ ἐκείνων κομισϑῆναι" Σωκράτη δὲ εἶναι τότε σφόδρα νέον. ἀναγιγνώσκειν οὖν αὐτοῖς τὸν Ζήνωνα αὐτόν. τὸν δὲ Παρμενίδην τυχεῖν ἔξω ὄντα" καὶ εἶναι πάνυ βραχὺ ἔτι λοιπὸν τῶν λόγων ἀναγιγνωσκομένων, ἡνίκα αὔτος τε ἐπεισελϑεῖν ἔφη ὁ Πυϑόδωρος ἔξωϑεν καὶ τὸν Παρμενίδην μετ᾽ αὐτοῦ καὶ ᾿“ριστοτέλη τὸν τῶν τριά- κοντὰ γενόμενον, καὶ σμίκρ᾽ ἄττα ἔτι ἐπακοῦσαι τῶν γραμμάτων. οὐ μὴν αὐτός γε. ἀλλὰ καὶ πρότερον ἀκηκοέ- ναι τοῦ Ζήνωνος.

Il. Τὸν οὖν Σωκράτη ἀκούσαντα πάλιν τε κελεῦσαι τὴν πρώτην ὑπόϑεσιν τοῦ πρώτου λόγου ἀναγνῶναι, καὶ ἀναγνωσϑείσης, Πῶς. φάναι, ὦ Ζήνων. τοῦτο λέγεις: εἰ πολλά ἐστι τὰ ὄντα, ὡς ἄρα δεῖ αὐτὰ ὅμοιά τε εἷναι καὶ

HAPMENIAHZ 3

ἀνόμοια, τοῦτο ὃὲ δὴ ἀδύνατον" οὔτε γὰρ τὰ ἀνόμοια ὅμοια οὔτε τὰ ὅμοια ἀνόμοια οἷόν τε εἶναι; οὐχ οὕτω λέγεις; Οὕτω. φάναι τὸν Ζήνωνα. Οὐκοῦν εἰ ἀδύνατον τά τε ἀνόμοια ὅμοια εἶναι καὶ τὰ ὅμοια ἀνόμοια, ἀδύ- ψατον δὴ καὶ πολλὰ εἶναι" εἰ γὰρ πολλὰ εἴη. πάσχοι ἂν τὰ ἀδύνατα; ρα τοῦτό ἐστιν ὃ βούλονταί σου οἵ λόγοι, οὐχ ἄλλο τι ἢ διαμάχεσϑαι παρὰ πάντα τὰ λεγόμενα, ὡς οὐ πολλά ἐστι; καὶ τούτου αὐτοῦ οἴει σοι τεκμήριον εἶναι ἔχαστον τῶν λόγων, ὥστε καὶ ἡγεῖ τοσαῦτα τεκμήρια παρ-- ἔχεσϑαι, ὅσους περ λόγους γέγραφας. ὡς οὐκ ἔστι πολλά; οὕτω λέγεις. ἢ ἐγὼ οὐκ ὀρθῶς καταμανϑάνω; Οὔκ, ἀλλά, φάναι τὸν Ζήνωνα, καλῶς συνῆκας ὅλον τὸ γράμμα ὃ βούλεται. Μανϑάνω. εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, à Παρμε- νίδη, ὅτι Ζήνων ὅδε οὐ μόνον τῇ ἄλλῃ σου φιλίᾳ βούλεται ᾿ρκειῶσϑαι, ἀλλὰ καὶ τῷ συγγράμματι. ταὐτὸν γὰρ γέ- γραφε τρόπον τινὰ ὅπερ σύ, μεταβάλλων δὲ ἡμᾶς πειρᾶ- ται ἐξαπατᾶν ὡς ἕτερόν τι λέγων. σὺ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ποιή-- μασιν ἕν φὴς εἶναι τὸ πᾶν, καὶ τούτων τεκμήρια παρέχει καλῶς τε καὶ εὖ" ὅδε δὲ αὖ οὐ πολλά φησιν εἶναι. τεκμή-- Qux 0$ αὐτὸς πάμπολλα καὶ παμμεγέϑη παρέχεται. τὸ οὖν τὸν μὲν ἕν φάναι, τὸν ὃὲ μὴ πολλά. καὶ οὕτως ἑκάτερον λέγειν, ὥστε μηδὲν τῶν αὐτῶν εἰρηκέναι δοκεῖν σχεδόν τι λέγοντας ταὐτά, ὑπὲρ ἡμᾶς τοὺς ἄλλους φαίνεται ὑμῖν τὰ εἰρημένα εἰρῆσϑαι. Ναί, φάναι τὸν Ζήνωνα, à Σώ- xQartg. σὺ δ᾽ οὖν τὴν ἀλήϑειαν τοῦ γράμματος οὐ παν-- ταχοῦ ἤσϑησαι" καίτοι ὥσπερ γε αἵ Μάκαιναι σκύλακες εὖ μεταϑεῖς τε καὶ ἰχνεύεις τὰ λεχϑέντα᾽ ἀλλὰ πρῶτον μέν σε τοῦτο λανθάνει, ὕτι οὐ παντάπασιν οὕτω σεμνύ-- νεται τὸ γράμμα , ὥστε ἅπερ σὺ λέγεις διανοηϑὲν γραφῆ- vat, τοὺς ἀνθρώπους δὲ ἐπικρυπτόμενον ὦ ὥς τι μέγα δια-- | ττόμενον᾽ ἀλλὰ σὺ μὲν εἶπες τῶν συμβεβηκότων tL, f δὲ τό γε ἀληϑὲς βοήϑειά τις ταῦτα τὰ 70e. TO

128

B

D

E

129

4 ΠΛΑΤΩΝΟΣ

Παρμενίδου λόγῳ πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας αὐτον κωμω--

δεῖν, ὡς εἰ ἕν ἐστι, πολλὰ καὶ γελοῖα συμβαίνει πάσχειν

τῷ λόγῳ καὶ ἐναντία αὑτῷ. ἀντιλέγει δὴ οὖν τοῦτο τὸ γράμμα πρὸς τοὺς τὰ πολλὰ λέγοντας, καὶ ἀνταποδίδωσι ταῦτα καὶ πλείω, τοῦτο βουλόμενον δηλοῦν. ὡς ἔτι γελοι-- ὅτερα πάσχοι ἂν αὐτῶν ἡ ὑπόϑεσις, εἰ πολλά ἐστιν, ἢ ἡ τοῦ ἕν εἶναι, εἴ τις ἱχανῶς ἐπεξίοι. διὰ τοιαύτην δὴ φιλο-- νειϊκίαν ὑπὸ νέου ὄντος ἐμοῦ ἐγράφη, καέτις αὐτὸ ἔκλεψε γραφέν, ὥστε οὐδὲ βουλεύσασϑαι ἐξεγένετο, εἴτ᾽ ἐξοιστέον αὐτὸ εἰς τὸ φῶς εἴτε μή. ταύτῃ y οὖν σε λανθάνει, & Σώκρατες, ὅτι οὐχ ὑπὸ νέου φιλονεικίας οἴει αὐτὸ ye- γράφϑαι, ἀλλ᾽ ὑπὸ πρεσβυτέρου φιλοτιμίας" ἐπεί, ὅπερ γ᾽ εἶπον, οὐ κακῶς ἀπείκασας.

HI ᾿᾽4λλ᾽ ἀποδέχομαι, φάναι τὸν Σωκράτη; καὶ ἡγοῦμαι ὡς λέγεις ἔχειν. τόδε δέ μοι εἰπέ" οὐ νομίξεις εἶναι αὐτὸ καϑ᾽ αὑτὸ εἶδός τι ὁμοιότητος, καὶ τῷ τοιούτῳ αὖ ἄλλο τι ἐναντίον, ὃ ἔστιν ἀνόμοιον τούτοιν δὲ δυοῖν ὄντοιν καὶ ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τάλλα ἃ δὴ πολλὰ καλοῦμεν με-- ταλαμβάνειν ; καὶ τὰ μὲν τῆς ὁμοιότητος μεταλαμβάνοντα ὅμοια γίγνεσϑαι ταύτῃ τε καὶ κατὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν με-- ταλαμβάνῃ, τὰ δὲ τῆς ἀνομοιότητος ἀνόμοια, τὰ δὲ ἀμφο- τέρων ἀμφότερα; εἰ δὲ καὶ πάντα ἐναντίων ὄντων ἀμφο-- τέρων μεταλαμβάνει, καὶ ἔστι τῷ μετέχειν ἀμφοῖν ὅμοιά τε καὶ ἀνόμοια. αὐτὰ αὑτοῖς, τί ϑαυμαστόν; ; εἰ μὲν γὰρ αὐτὰ τὰ ὅμοιά "ig ἀπέφαινεν ἀνόμοια γιγνόμενα ἢ τὰ ἀνόμοια ὅμοια, τέρας ἄν, οἶμαι, ἦν" εἰ δὲ τὰ τούτων μετέ- χοντὰα ἀμφοτέρων ἀμφότερα ἀποφαίνει πεπονϑύτα, οὐδὲν ἔμοιγε, ὦ Ζήνων, ἄτοπον δοκεῖ εἶναι, οὐδέ ye εἰ £v ἅπαντα ἀποφαίνει τις τῷ μετέχειν τοῦ ἑνὸς καὶ ταὐτὰ ταῦτα πολλὰ τῷ πλήϑους αὖ μετέχειν- ἀλλ᾽ εἰ ὃ ἔστιν ἕν αὐτὸ τοῦτο

C πολλὰ ἀποδείξει, καὶ αὖ τὰ. πολλὰ δὴ ἕν, τοῦτο ἤδη ϑαυ-

μᾶσομαι. καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ὡσαύτως εἰ μὲν

- 1 CP vw

HAPMENIAHA. 5.

? ^ x , i] e 9 3

αὐτὰ τὰ γένη τὲ καὶ εἴδη ἐν αὑτοῖς ἀποφαίένοι τἀναντία ταῦτα πάϑη πάσχοντα, ἄξιον ϑαυμάξειν" εἰ δ᾽ ἐμὲ ἕν τις 2 Pd , » , , e

ἀποδείξει ὄντα καὶ πολλά, τί ϑαυμαστόν. λέγων. ὅταν - μὲν βούληται πολλὰ ἀποφαίνειν. ὡς ἕτερα μὲν τὰ ἐπὶ δε-- ξιά μού ἐστιν. ἕτερα δὲ τὰ ἐπ᾽ ἀριστερά. καὶ ἕτερα μὲν τὰ πρόσϑεν. ἕτερα δὲ τὰ ὄπισϑεν. καὶ ἄνω καὶ κάτω ὡσαύτως" πλήϑους γάρ, οἶμαι, μετέχω" ὅταν δὲ ἕν. ἐρεῖ

ὡς ἑπτὰ ἡμῶν ὄντων εἷς ἐγώ εἰμι ἄνϑρωπος. μετέχων καὶ D

- P, er , »Ἥν 3 , , , H $ τοῦ ἑνός" ὥστε ἀληϑῆ ἀποφαίνει ἀμφότερα. ἐὰν οὖν τις τοιαῦτα ἐπιχειρῇ πολλὰ καὶ ἕν ταὐτὰ ἀποφαίνειν, λέϑους καὶ ξύλα καὶ τὰ τοιαῦτα, φήσομεν αὐτὸν πολλὰ καὶ ὃν 9, , 3 ^ ot ' ? €^ ^ Ἃ t7 2 , ἀποδεικνύναι, οὔ TO ἕν πολλὰ οὐδὲ τὰ πολλὰ ἕν, οὐδὲ τι Ἁ , ? 3 er ^" , e ν

ϑαυμαστον λέγειν. ἀλλ ἅπερ ἂν πᾶντες ομολογοῖμεν ἐὰν δέ τις, ὃ νῦν δὴ ἐγὼ ἔλεγον. πρῶτον μὲν διαιρῆται χωρὶς αὐτὰ καϑ᾽ αὑτὰ τὰ εἴδη. οἷον ὁμοιότητά τε καὶ ἀνο- - μοιύτητα καὶ πλῆϑος καὶ τὸ ἕν καὶ στάσιν καὶ κίνησιν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα. εἶτα ἐν ἑαυτοῖς ταῦτα δυνάμενα συγ- κεράννυσθϑαι καὶ διακρένεσϑαι ἀποφαίνῃ, ἀγαίμην ἂν

Ε

ἔγωγ᾽, ἔφη, ϑαυμαστῶς, ὦ Ζήνων. ταῦτα δὲ ἀνδρείως

μὲν πάνυ ἡγοῦμαι πεπραγματεῦσϑαι" πολὺ μέντ᾽ ἂν ὧδε μᾶλλον, ὡς λέγω, ἀγασϑείην. εἴτις ἔχοι τὴν αὐτὴν ἀπο-- ρέαν ἐν αὐτοῖς τοῖς εἴδεσι παντοδαπῶς πλεκομένην, ὥσπερ ἐν τοῖς ὁρωμένοις διήλϑετε, οὕτω καὶ ἐν τοῖς λογισμῷ λαμβανομένοις ἐπιδεῖξαι.

IV. “έγοντος δή. ἔφη ὁ Πυϑόδωρος, τοῦ Σωκρά-- τους ταῦτα αὐτὸς μὲν οἴεσϑαι ἐφ᾽ ἑκάστου ἄχϑεσϑαι τόν τε Παρμενίδην καὶ τὸν Ζήνωνα, τοὺς δὲ πάνυ τε αὐτῷ προσέχειν τὸν νοῦν καὶ ϑαμὰ εἰς ἀλλήλους βλέποντας μει-- διᾶὰν ὡς ἀγαμένους τὸν Σωκράτη. ὅπερ οὖν καὶ παυσα- μένου αὐτοῦ εἰπεῖν τὸν Παρμενίδην, Ὦ, Σώκρατες, φά- ova, ὡς ἄξιος εἶ ἄγασϑαι τῆς ὁρμῆς τῆς ἐπὶ τοὺς λόγους" ᾿ καί μοι εἰπέ, αὐτὸς σὺ οὕτω διήρησαι ὡς λέγεις, χωρὶς

180

Β

m RC

131

v tir Qe SUA προ EMIL TNR ea νν PERSONE PIS

ὃ Il44TS.NOZ

μὸν εἴδη αὐτὰ ἅττα, χωρὶς δὲ τὰ τούτων αὖ μετέχοντα. καί τί σοι δοκεῖ εἶναι αὐτὴ ὁμοιότης χωρὶς ἧς ἡμεῖς ὁμοιό- τητος ἔχομεν. καὶ ἕν δὴ καὶ πολλὰ καὶ πάντα ὅσα νῦν δὴ Ζήνωνος ἤκουες ; Ἔμοιγε, φάναι τὸν Σωκράτη. Ἦ καὶ τὰ τοιάδε, εἰπεῖν τὸν Παρμενίδην, οἷον δικαίου τι εἶδος αὐτὸ καϑ' αὑτὸ καὶ καλοῦ καὶ ἀγαϑοῦ καὶ πάντων αὖ τῶν τοι- ovrQv; Ναί, φάναι. Τί δ᾽, ἀνθρώπου εἶδος χωρὶς ἡμῶν καὶ τῶν οἷοι ἡμεῖς ἐσμὲν πάντων, αὐτό τι εἶδος ἀνθρώ- που ἢ πυρὸς ἢ καὶ ὕδατος; Ἐν ἀπορίᾳ, φάναι, πολλάκις δή, ὦ Παρμενίδη. περὶ αὐτῶν γέγονα, πότερα χρὴ φάναι ὥσπερ περὶ ἐκείνων ἢ ἄλλως. Ἦ καὶ περὶ τῶνδε. ὦ Σώ- κρατες, ἃ καὶ γελοῖα δόξειεν ἂν εἶναι, οἷον ϑρὶξ καὶ πηλὸς καὶ δύπος ἡ ἄλλο 0 τι ἀτιμότατόν τε καὶ φαυλότατον, ἀπο-- θεῖς eive χρὴ φάναι καὶ τούτων ἑκάστου εἶδος εἶναι χωρίς, ὃν ἄλλο αὐτῶν ὧν ἡμεῖς μεταχειριξόμεϑα, eive καὶ μή; Οὐδαμῶς, φάναι τὸν Σωκράτη, ἀλλὰ ταῦτα μέν ys, ἅπερ ὁρῶμεν, ταῦτα καὶ εἷναι" εἶδος δέτι αὐτῶν οἰηϑῆναι εἶ- ναι μὴ λίαν ἢ ἄτοπον. ἤδη! μέντοι ποτέ ue καὶ ἔϑραξε μή vL ἢ περὶ πάντων ταὐτόν ἔπειτα ὅταν ταύτῃ στῶ, φεύ- yov οἴχομαι. δείσας μή ποτὲ εἴς τιν᾽ ἄβυϑον goal ἐμπεσὼν διαφϑαρῶ" ἐκεῖσε δ᾽ οὖν ἀφικόμενος, sig ἃ νῦν δὴ ἐλέγομεν εἴδη ἔχειν, περὶ ἐκεῖνα πραγματευόμενος δια-- τρίβω. Νέος γὰρ εἶ ἔτι, φάναι τὸν Παρμενίδην, ὦ Σώ- κρατες, καὶ οὔπω Gov ἀντείληπται φιλοσοφία, ὡς ἔτι ἀντι-- λήψεται κατ᾽ ἐμὴν δόξαν, ὅτε οὐδὲν αὐτῶν ἀτιμάσεις" νῦν δὲ ἔτι πρὸς ἀνθρώπων ἀποβλέπεις δόξας διὰ τὴν ἡλικίαν.

V. Τόδε οὖν μοι εἰπέ. δοκεῖ σοι. ὡς φής. εἶναι εἴδη ἄττα. ὧν τάδε τὰ ἄλλα μεταλαμβάνοντα τὰς ἐπωνυμίας αὐτῶν ἴσχειν, οἷον ὁμοιότητος μὲν μεταλαβόντα ὅμοια, μεγέϑους δὲ μεγάλα, κάλλους τε καὶ δικαιοσύνης δίκαιά τε καὶ καλὰ γίψνεσϑαι. Πάνυ ys, φάναι τὸν Σωκράτη.

AR HAPMENIAHZ. — rí Οὐκοῦν ἤτοι ὅλου τοῦ εἴδους 5 μέρους ἕκαστον τὸ μετα- λαμβάνον μεταλαμβάνει; ἢ ἄλλη τις ἂν μετάληψις χωρὶς ᾿ τούτων γένοιτο: ; Καὶ πῶς ἄν; εἶπεν. Πότερον οὖν δοκεῖ σοι ὅλον τὸ εἶδος ἐν ἑκάστῳ εἶναι τῶν πολλῶν ἕν ὄν. ἢ πῶς; Tí yàg κωλύει, φάναι τὸν Σωκράτη, ὦ Παρμενίδη, ἐνεῖναι; "Ev ἄρα ὃν καὶ ταὐτὸν ἐν πολλοῖς χωρὶς οὖσιν ὅλον ἅμα ἐνέσται, καὶ οὕτως αὐτὸ αὑτοῦ χωρὶς ἂν εἴη. Οὐχ ἄν, εἴγε, φάναι, οἷον ἡ ἡμέρα μία καὶ ἡ αὐτὴ οὖσα πολλαχοῦ ἅμα ἐστὶ καὶ οὐδέν τι μᾶλλον αὐτὴ αὑτῆς χωρίς ἐστιν, εἰ οὕτω καὶ ἕκαστον τῶν εἰδῶν ἕν ἐν πᾶσιν ἅμα ταὐτὸν εἴη. Ἡδέως ys, φάναι. ὦ Σώκρατες, ἕν ταὐτὸν ἅμα πολλαχοῦ ποιεῖς. οἷον εἰ ἱστίῳ καταπετάσας πολλοὺς ἀνθρώπους φαίης ἕν ἐπὶ πολλοῖς εἶναι ὅλον" ἢ οὐ τὸ τοι-- oUrov ἡγεῖ λέγειν; Ἴσως, φάναι. Ἦ οὖν ὅλον ἐφ᾽ ἑκάστῳ τὸ ἱστίον εἴη ἄν, ἢ μέρος αὐτοῦ ἄλλο ἐπ᾽ ἄλλῳ: Μέρος. : Μεριστὰ ἄρα, φάναι, ὦ Σώκρατες, ἔστιν αὐτὰ τὰ εἴδη, καὶ τὰ μετέχοντα αὐτῶν μέρους ἂν μετέχοι. καὶ οὐκέτι ἐν ἑχάστῳ ὅλον, ἀλλὰ μέρος ἑκάστου ἂν εἴη. Φαίνεται οὕτω γε. Ἦ οὖν ἐθελήσεις, ὦ Σώκρατες, φάναι τὸ ἕν εἶδος ἡμῖν τῇ ἀληϑείᾳ μερίζεσθαι" καὶ ἔτι ἕν ἔσται; Οὐδαμῶς, εἰπεῖν. Ὅρα γάρ, φάναι" εἰ αὐτὸ τὸ μέγεϑος μεριεῖς καὶ ἕκαστον τῶν πολλῶν μεγάλων μεγέϑους μέρει σμικρο-- πτέρῳ αὐτοῦ τοῦ μεγέϑους μέγα ἔσται, ρα οὐκ ἄλογον φανεῖται; Πάνυ γ᾽, ἔφη. Τί δέ; τοῦ ἴσου μέρος ἕκαστον σμικρὸν ἀπολαβόν τι ἕξει ᾧ ἐλάττονι ὄντι αὐτοῦ τοῦ ἴσου τὸ ἔχον ἴσον τῷ ἔσται; ᾿ἀδύνατον. ᾿4λλὰ τοῦ σμικροῦ μέρος τις ἡμῶν ἕξει" τούτου δὲ αὐτοῦ τὸ σμικρὸν μεῖξον ἔσται ἅτε μέρους ἑαυτοῦ ὄντος, καὶ οὕτω δὴ αὐτὸ τὸ σμικρὸν ; μεῖζον ἔσται" ὦ δ᾽ ἂν προστεϑῇ τὸ ἀφαιρεϑέν, τοῦτο σμι-- ᾿ούτερον ἔσται ἀλλ᾽ οὐ μεῖζον ἢ πρίν. Ovx ἂν γένοιτο, φάναι, τοῦτό ye. Tív' οὖν τρόπον, εἰπεῖν. ὦ “Σώκρατες, τῶν εἰδῶν σοι τὰ ἄλλα μεταλήψεται, μήτε κατὰ μέρη μήτε

Β

Ὀ

- - m Ο x TX) í E

X

& II4AATSNOZX

«ατὰ ὅλα μεταλαμβάνειν δυνάμενα; Οὐ μὰ τὸν Ζία ἐφ: v&L, οὔ μοι δοκεῖ εὔκολον εἶναι τὸ τοιοῦτον οὐδαμῶς διο- φίσασϑαι. Τί δὲ δή; πρὸς τόδε πῶς ἔχεις ; Τὸ ποῖον; J Qi-

132 μαί σε ἐκ τοῦ τοιοῦδε ἕν ἕκαστον εἶδος οἴεσϑαι εἶναι" ὅταν

πόλλ᾽ ἄττα μεγάλα σοι δόξῃ εἶναι, μία τις ἴσως δοκεῖ ἰδέα ἡ αὐτὴ εἶναι ἐπὶ πάντα ἰδόντι, ὅϑεν ἕν τὸ μέγα ἡγεῖ εἶναι.

᾿Δληϑῆ λέγεις, φώναι. Τί δ᾽ αὐτὸ τὸ μέγα καὶ τάλλα τὰ

μεγάλα; ἐὰν ὡσαύτως τῇ ψυχῇ ἐπὶ πάντα ἴδῃς; οὐχὶ ἕν TL αὖ που μέγα φανεῖται. ᾧ ταῦτα πάντα ἀνάγκη μεγάλα φαίνεσϑαι; , Ἔοικεν. Ao 6 ἄρα εἶδος μεγέϑους ἀναφανή- σεται; παρ᾽ αὐτό τε τὸ μέγεϑος γεγονὸς καὶ τὰ μετέχοντα αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τούτοις αὖ πᾶσιν ἕτερον, ᾧ ταῦτα πάντα μεγάλα ἔσται" καὶ οὐκέτι δὴ ἕν ἕκαστόν σοι τῶν εἰδῶν ἔσται, ἀλλ᾽ ἄπειρα τὸ πλῆϑος.

VL. ᾿᾽4λλά, φάναι. ὦ Παρμενίδη, τὸν Σωκράτη. μὴ τῶν εἰδῶν ἕκαστον ἦ τούτων νόημα, καὶ οὐδαμοῦ αὐτῷ προσήκῃ ἐγγίγνεσϑαι ἄλλοϑι ἢ ἐν ψυχαῖς" οὕτω γὰρ ἂν ἕν γε ἕκαστον εἴη καὶ οὐκ ἂν ἔτι πάσχοι ἃ νῦν δὴ ἐλέγετο. Τί οὖν; φάναι. ἕν ἕκαστόν ἐστι τῶν νοημάτων, νόημα δὲ οὐδενός: ᾽4λλ᾽ ἀδύνατον, εἰπεῖν. ᾿᾽4λλὰ τινός; Ναί.

€ Ὄντος ἢ οὐκ ὄντος; Ὄντος. Οὐχ ἕνός τινος, ὃ ἐπὶ πᾶσιν

» - " $3 ἐκεῖνο τὸ νόημα ἐπὸν vost, μίαν τινὰ οὖσαν ἰδέαν; Nat. Εἶτα οὐκ εἶδος ἔσται τοῦτο τὸ νοούμενον Ev εἶναι. ἀεὶ ὃν τὸ αὐτὸ ἐπὶ πᾶσιν; ᾿ἀνάγκη αὖ φαίνεται. Τί δὲ δή; εἰπεῖν M , , AMET ki ' - -᾿ τὸν Παρμενίδην. οὐκ ἀνάγκη, εἰ τάλλα quo τῶν εἰδῶν μετέχειν, ἢ δοκεῖν σοι ἐκ νοημάτων ἕκαστον εἶναι καὶ , τς "i , » 2 Loy ᾽ 3 3 πάντα νοεῖν, ἢ νοήματα ὄντα ἀνόητα εἶναι; ᾽4λλ᾽ οὐδὲ - :Á 3 , , τοῦτο, φάναι, ἔχει λόγον, ἀλλ᾽, ὦ Παρμενίδη. μάλιστα ἔμοιγε καταφαίνεται ὧδε ἔχειν" τὰ μὲν εἴδη ταῦτα ὥσπερ παραδείγματα ἑστάναι ἐν τῇ φύσει, τὰ δὲ ἄλλα τούτοις ἐοικέναι καὶ εἶναι ὁμοιώματα: καὶ ἡ μέϑεξις αὕτη τοῖς J, ^ - * LÀ ἄλλοις γίψγνεσϑαι τῶν εἰδῶν οὐκ ἄλλη τις ἢ εἰκασϑῆναι

Eee CERIS UE Thec-r TN. TAL UP. nw ΡῪ AP WE Lu "

HAPMENIAHEX. 9

τ E] - ^ αὐτοῖς. Εἰ οὖν τι, ἔφη, ἔοικε τῷ εἴδει. οἷόν τε ἐκεῖνο τὸ

3 A. "um - , LÀ 3 - εἶδος μὴ ὅμοιον εἶναι τῷ εἰκασϑέντι, xa9' ὅσον αὐτῷ

ἀφωμοιώϑη s ἢ ἔστι τις μηχανὴ τὸ ὅμοιον μὴ ὁμοίῳ ὅμοιον.

- » x 4 εἶναι; Οὐκ ἔστι. Τὸ δὲ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ ἀρ᾽ ov μεγάλη € 0r ον - , - , , , T $? ἀνάγκη ἑνὸς τοῦ αὐτοῦ εἴδους μετέχειν; ᾿ἀνάγκη. Οὗ ὃ ν , ἐπα δ δὰ , &v τὰ ὅμοια μετέχοντα δμοιὰ 7], οὐκ ἐκεῖνο ἔσται αὐτὸ τὸ , ^ $ , L4 [384 ᾽ - Ξ εἶδος; Παντάπασι μὲν οὖν. Οὐκ ἄρα οἷόν τέτι τῷ εἴδει ὅμοιον εἶναι. οὐδὲ τὸ εἶδος ἄλλῳ εἰ δὲ μή, παρὰ τὸ εἶδος - " , p^ 3 ἀεὶ ἄλλο ἀναφανήσεται εἶδος, καὶ ἂν ἐκεῖνό τῷ ὅμοιον ἢ,

δ , ' ἕτερον αὖ, καὶ οὐδέποτε παύσεται ἀεὶ καινὸν εἶδος γιγνό-- 183

μενον, ἐὰν τὸ εἶδος τῷ ἑαυτοῦ μετέχοντι ὅμοιον γίγνηται. ᾿“ληϑέστατα λέγεις. Οὐκ ἄρα ὁμοιότητι τάλλα τῶν εἰδῶν μεταλαμβάνει, ἀλλά τι ἄλλο δεῖ ξητεῖν ὧ μεταλαμβάνει. Ἔοικεν. Ὁρᾶς ovv, φάναι, ὦ Σώκρατες, ὅση ἡ ἀπορία,

ἐάν τις εἴδη ὄντα αὐτὰ xa9' αὑτὰ διορίζηται; Καὶ μάλα."

Εὖ τοίνυν ἴσϑι, φάναι. ὅτι ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδέπω ἅπτει αὐτῆς ὅση ἐστὶν ἡ ἀπυρία, εἰ ἕν εἶδος ἕκαστον τῶν ὄντων ἀεί vt ἀφοριξόμενος ϑήσεις. Πῶς δή; εἰπεῖν. Πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, φάναι, μέγιστον δὲ τόδε. εἴ τις φαίη μηδὲ προσ-- ἥκειν αὐτὰ γιγνώσκεσθαι ὄντα τοιαῦτα οἷά φαμεν δεῖν εἶναι τὰ εἴδη, τῷ ταῦτα λέγοντι οὐκ ἂν ἔχοι τις ἐνδείξα-- σϑαι ὅτι ψεύδεται. εἰ μὴ πολλῶν τύχοι ἔμπειρος ὧν ὁ ἀμ- φισβητῶν καὶ μὴ ἀφυής, ἐθέλοι δὲ πάνυ πολλὰ καὶ πόρ- ρῶϑεν πραγματευομένου τοῦ ἐνδεικνυμένου ἔπεσϑααι, ἀλλ᾽ ἀπέϑανος εἴη ὁ ἄγνωστα ἀναγκάξων αὐτὰ εἷναι. Ir δή, ὦ Παρμενίδη; φάναι τὸν Σωκράτη. Ὅτι, ὦ Σώκρα- τες, οἶμαι ἂν καὶ σὲ καὶ ἄλλον, ὅστις αὐτήν τινα xo αὖ- τὴν ἑκάστου οὐσίαν τίϑεται εἶναι. ὁμολογῆσαι ἂν πρῶτον μὲν μηδεμίαν αὐτῶν εἶναι ἐν ἡμῖν. Πῶς γὰρ ἂν αὐτὴ καϑ' αὑτὴν ἔτι εἴη; φάναι τὸν Σωκράτη. Καλῶς λέγεις, εἰπεῖν. οὐκοῦν καὶ ὅσαι τῶν ἰδεῶν πρὸς ἀλλήλας εἰσὶν αἵ εἰσιν, αὐταὶ πρὸς αὑτὰς τὴν οὐσίαν ἔχουσιν, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς τὰ

Β

e

p

- CNWIUS mom

E

134

10 IIAATS,NOZ

παρ᾽ ἡμῖν εἴτε ὁμοιώματα εἴτε ὅπῃ δή τις αὐτὰ τίϑεται, ὧν ἡμεῖς μετέχοντες εἶναι ἕκαστα ἐπονομαξόμεϑα᾽ τὰ δὲ, παρ᾽ ἡμῖν ταῦτα, ὁμώνυμα ὄντα ἐκείνοις, αὐτὰ αὖ πρὸς αὑτά ἐστιν ἀλλ᾽ οὐ πρὸς τὰ εἴδη, καὶ ἑαυτῶν ἀλλ᾽ οὐκ ἐκείνων ὅσα αὖ ὀνομάξεται οὕτως. Πῶς λέγεις; φάναι : τὸν Σωκράτη. Οἷον, φάναι τὸν Παρμενίδην, ei vig ἡμῶν. TOU δεσπότης ἢ δοῦλός ἐστιν, οὐκ αὐτοῦ δεσπότου δή που, ὃ ἔστι δεσπότης. ἐκείνου δοῦλός ἐστιν, οὐδὲ αὐτοῦ δούλου. ὃ ἔστι δοῦλος, δεσπότης ὁ Blsadeifs: ἀλλ᾽ &v- ϑρωπὸς ὧν ἀνθρώπου ἀμφότερα ταῦτά ἐστιν" αὐτὴ δὲ. δεσποτεία αὐτῆς δουλείας ἐστὶν 0 ἐστι. καὶ δουλεία ὡσαύ-- τῶς αὐτὴ δουλεία αὐτῆς δεσποτείας. ἀλλ᾽ οὐ τὰ ἐν ἡμῖν πρὸς ἐκεῖνα τὴν δύναμιν ἔχει οὐδὲ ἐκεῖνα πρὸς ἡμᾶς, ἀλλ᾽, 0 λέγω. αὐτὰ αὑτῶν καὶ πρὸς αὑτὰ ἐκεῖνά τέ ἐστι, καὶ τὰ παρ᾽ ἡμῖν ὡσαύτως πρὸς ἑαυτά" ἢ οὐ μανϑάνεις ὃ λέγω; Πάνυ γ᾽, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, μανϑάνω.

: Vir. Οὐκοῦν καὶ ἐπιστήμη, φάναι, αὐτὴ μὲν ὃ ἔστιν ἐπιστήμη τῆς ὁ ἔστιν ἀλήϑεια αὑτῆς αν ἐκείνης εἴη ἐπι-- στήμη s Πάνυ γε. Ἑκάστη δὲ αὖ τῶν ἐπιστημῶν, 1) ἔστιν, ἑκάστου τῶν ὄντων, ὃ ἔστιν, εἴη ἂν ἐπιστήμη" ἢ οὔ; Ναί. Ἡ δὲ παρ᾽ ἡμῖν ἐπιστήμη οὐ τῆς παρ᾽ ἡμῖν ἂν ἀληϑείας εἴη, καὶ αὖ ἑκάστη ἡ παρ᾽ ἡμῖν ἐπιστήμη τῶν παρ᾽ ἡμῖν ὄντων ἑκάστου ἂν ἐπιστήμη “συμβαίνοι εἶναι; ᾿Ανάγκη. ᾿Αλλὰ μὴν αὐτά γὲ τὰ εἴδη, ὡς ὁμολογεῖς, οὔτε ἔχομεν οὔτε παρ᾽ ἡμῖν οἷόν τε εἶναι. Οὐ γὰρ οὖν. Γιψνώσκεται

δέ γέ που ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τοῦ τῆς ἐπιστήμης αὐτὰ

τὰ γένη ἃ ἔστιν ἕκαστα; Ναί. Ὅ γε ἡμεῖς οὐκ ἔχομεν. Οὐ 2 , e T. , E -

γάρ. Οὐκ ἄρα ὑπό ys ἡμῶν γιγνώσκεται τῶν εἰδῶν οὐ-

δέν, ἐπειδὴ αὐτῆς ἐπιστήμης οὐ μετέχομεν. Οὐκ ἔοικεν.

E A e us 7 A EY 3... 4 * ^ ἔν ὦ», * A

Ayvoccov ἄρα ἡμῖν ἐστὶ καὶ αὐτὸ τὸ καλὸν ὃ ἔστι καὶ τὸ

C ἀγαϑὸν καὶ πάντα ἃ δὴ ὡς ἰδέας αὐτὰς οὔσας ὑπολαμβά-

vogev. Κινδυνεύει. Ὅρα δὴ ἔτι τούτου δεινότερον τόδε.

ὅτων c ^ VE "AUN IAM *m-, -

HAPMENIAHZ. TE 0 ποῖον; Φαίης ἂν ἢ οὔ, εἴπερ ἔστιν αὐτό τι γένος i ἐπι-- στήμης. πολὺ αὐτὸ ἀκριβέστερον εἷναι ἢ τὴν παρ᾽ ἡμῖν στήμην; καὶ κάλλος καὶ τἄλλα πάντα οὕτως; Ναί. ὑχοῦν εἴπερ τι ἄλλο αὐτῆς ἐπιστήμης μετέχει. οὐκ ἄν να μᾶλλον ἢ ϑεὸν φαίης ἔχειν τὴν ἀκριβεστάτην ἐπιστή-- qv; ᾿ἀνάγκη. Ἶ4ρ᾽ οὖν οἷός τε αὖ ἔσται ὁ ϑεὸς τὰ παρ᾽ uiv γιγνώσκειν αὐτὴν ἐπιστήμην ἔχων; Tí yag οὔ; Ὅτι, ὃ Παρμενίδης, ὡμολόγηται ἡμῖν, ὦ Σώκρατες, μήτ᾽ κεῖνα τὰ εἴδη πρὸς τὰ παρ᾽ ἡμῖν τὴν δύναμιν ἔχειν ἣν ἔχει, μήτε τὰ παρ᾽ ἡμῖν πρὸς ἐκεῖνα, ἀλλ᾽ αὐτὰ πρὸς αὑτὰ ἑκά- τερα. ῶμολύγηται γάρ. Οὐκοῦν εἰ παρὰ τῷ ϑεῷ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀκριβεστάτη δεσποτεία καὶ αὕτη ἡ ἀκριβεστάτη ἐπιστήμη, οὔτ᾽ ἂν ἡ δεσποτεία ἡ ἐκείνων ἡμῶν ποτὲ ἂν δεσπόσειεν, οὔτ᾽ ἂν ἡ ἐπιστήμη ἡμᾶς γνοίη οὐδέ τι ἄλλο τῶν παρ᾽ ἡμῖν, ἀλλὰ ὁμοίως ἡμεῖς τ᾽ ἐκείνων οὐκ ἄρχομεν ἢ παρ᾽ ἡμῖν ἀρχῇ οὐδὲ γιγνώσκομεν τοῦ ϑείου οὐδὲν τῇ ἡμετέρα ἐπιστήμῃ. ἐκεῖνοί τε αὖ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὔτε δεσπόται ἡμῶν εἰσὶν οὔτε γιγνώσκουσι τὰ ἀνϑρώ- πεια πράγματα ϑεοὶ ὄντες. ᾿4λλὰ μὴ λίαν, ἔφη, ϑαυ- μαστὸς ὁ λύγος 5, εἴ τις τὸν ϑεὸν ἀποστερήσειε τοῦ εἰδέ- ναι. Ταῦτα μέντοι, ὦ Σώκρατες, ἔφη ὃ Παρμενίδης: καὶ ἔτι ἄλλα πρὸς τούτοις πάνυ πολλὰ ἀναγκαῖον ἔχειν τὰ εἴδη. εἰ εἰσὶν αὗται αἴ ἰδέαι τῶν ὄντων καὶ ὁριεῖταί τις αὐτό τι ἕκαστον εἶδος᾽ ὥστε ἀπορεῖν τε τὸν ἀκούοντα καὶ ἀμφισβητεῖν ὡς οὔτε ἔστι ταῦτα, εἴτε ὅ τι μάλιστα εἴη, πολλὴ ἀνάγκη αὐτὰ εἶναι τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει ἄγνωστα" καὶ ταῦτα λέγοντα δοκεῖν τε τὶ λέγειν καί, ὃ ἄρτι ἐλέγο-- μεν, θαυμαστῶς ὡς δυσανάπειστον εἷναι" καὶ ἀνδρὸς πάνυ μὲν εὐφυοῦς τοῦ δυνησομένου μαϑεῖν ὡς ἔστι γένος τι ἑκάστου καὶ οὐσία αὐτὴ «9^ αὑτήν, ἔτι δὲ ϑαυμαστο-- τέρου τοῦ εὑρήσοντος καὶ ἄλλον δυνησομένου διδάξαι ταῦτα πάντα ἱκανῶς διευχρινησάμενον. Συγχωρῶ σοι,

ΨΎ τῷ ^b. d τε δι “ν᾿

£

ΝΕ dy , , ^ » δ , S Ἁ 5, Ἁ 2 s 5 M C μη eov ἐδέαν TOV οντῶν δκαστου τὴν ασὙσὍτὴν «cst ξεύναινς. XC

e|

12 | ΠΛΆΤΩΝΟΣ UT Sd ese d

ἔφη, ὦ I1 0n, ὁ Σωκράτης" πάνυ yd ἡ νοῦν qn, ὦ Παρμενίδη, o Σωκράτης" πάνυ ydo μοι κατὰ νοῦν, , ' , » , λέγεις. ᾿4λλὰ μέντοι, εἶπεν o Παρμενίδης, ei y£ vig δή. ὦ , A y - 3 , , Σώκρατες. αὖ μὴ ἐάσει εἴδη τῶν ὄντων εἶναι, eig πάντα ^ - * LOU. 2 - 5 , , f ^» Í τὰ νῦν δη καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἀποβλέψας. μηδὲ τι ὁριεῖται, * e o δ , »$9V (C , ^ , er ' εἶδος évog ἑκάστου. οὐδὲ ὅποι τρέψει τὴν διάνοιαν ἕξει,

οὕτως τὴν τοῦ διαλέγεσϑαι δύναμιν παντάπασι διαφϑε- ρεῖ. τοῦ τοιούτου μὲν οὖν μοι δοκεῖς καὶ μᾶλλον ἠσϑῆ- σϑαι. ᾿4ληϑῆ λέγεις, φάναι. ᾿ VIII. Τίοὖν ποιήσεις φιλοσοφίας πέρι; ποῖ τρέψει ἀγνοουμένων τούτων; Οὐ πάνυ μοι δοκῶ καϑορᾷν ἔν γε, τῷ παρόντι. Ilog γάρ, εἰπεῖν, πρὶν γυμνασϑῆναι, à Σώ- ! χρατες, ὁρίξεσϑαι ἐπιχειρεῖς καλόν τε τί καὶ δίκαιον καὶ, ἀγαϑὸν καὶ ἕν ἕκαστον τῶν εἰδῶν" ἐνενόησα γὰρ xal πρῴην σου ἀκούων διαλεγομένου ἐνθάδε ᾿Αριστοτέλει τῷδε. καλὴ μὲν οὖν καὶ ϑεία, εὖ (691, ἡ ὁρμή. ἣν ὁρμᾶς | ἐπὶ τοὺς λόγους" ἕλκυσον δὲ σαυτὸν καὶ γύμνασαι μᾶλ- λον διὰ τῆς δοκούσης ἀχρήστου εἶναι καὶ καλουμένης ὑπὸ, τῶν πολλῶν ἀδολεσχίας, ἕως ἔτι νέος εἶ" εἰ δὲ μή, σὲ Ota φεύξεται ἡ ἀλήϑεια. Τίς οὖν ὁ τρόπος, φάναι, εὖ Παρμε--. νίδη. τῆς γυμνασίας; Οὗτος, εἰπεῖν, ὅνπερ ἤκουσας Ζή-. νῶνος. πλὴν τοῦτό γέ Gov καὶ πρὸς τοῦτον ἠγάσϑην &i- πόντος. ὅτι οὐκ εἰας ἐν τοῖς ὁρωμένοις οὐδὲ περὶ ταῦτα τὴν πλάνην ἐπισκοπεῖν, ἀλλὰ περὶ ἐκεῖνα ἃ μάλιστά τις, ἂν λόγῳ λάβοι καὶ εἴδη ἂν ἡγήσαιτο εἶναι. ΖΙοκεῖ γάρ uo, - ἔφη. ταύτῃ γε οὐδὲν χαλεπὸν εἶναι καὶ ὅμοια καὶ ἀνόμοια, καὶ ἄλλο ὁτιοῦν τὰ ὄντα πάσχοντα ἀποφαίνειν. Καὶ κα-᾿ λῶς γ΄, ἔφη. χρὴ δὲ καὶ τόδε ἔτι πρὸς τούτῳ ποιεῖν, μὴ

186 μόνον εἰ ἔστιν ἕκαστον ὑποτιϑέμενον σκοπεῖν τὰ ξυμβαί- |

ψοντὰ ἐκ τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ καὶ εἰ μὴ ἔστι τὸ αὐτὸ τοῦτο ὑποτίϑεσϑαι, εἰ βούλει μᾶλλον γυμνασϑῆναι. Πῶς λέγεις ; φάναι. Οἷον, ἔφη, εἰ βούλει περὶ ταύτης τῆς ὑπο--

HAPMENIAHZX. 13 ἔσεως. ἣν Ζήνων ὑπέϑετο, εἰ πολλά ἔστι. τί χρὴ Evu- νεῖν καὶ αὐτοῖς τοῖς πολλοῖς πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς τὸ ἕν ὶ τῶ ἑνὶ πρός τε αὑτὸ καὶ πρὸς τὰ πολλά᾽ καὶ αὖ εἰ μή t πολλά, πάλιν σκοπεῖν τί ξυμβήσεται καὶ τῷ ἑνὶ καὶ

χῦ ἐὰν ὑποϑῆ., εἰ ἔστιν ὁμοιότης ἢ εἰ μὴ ἔστι, τί ἐφ᾽ ἕκα-- ας τῆς ὑποϑέσεως ξυμβήσεται καὶ αὐτοῖς τοῖς ὑποτε-- εἴσι καὶ τοῖς ἄλλοις καὶ πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα. καὶ ερὶ ἀνομοίου ὃ αὐτὸς λόγος. καὶ περὶ κινήσεως καὶ στά- Eg, καὶ περὶ γενέσεως καὶ φϑορᾶς, καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ ναι καὶ τοῦ μὴ εἶναι" καὶ ἑνὶ λόγῳ, περὶ ὅτου ἂν ἀεὶ οϑῇ ὡς ὄντος καὶ ὡς οὐκ ὄντος καὶ ὁτιοῦν ἄλλο πάϑος πάσχοντος. δεῖ σκοπεῖν τὰ ξυμβαίνοντα πρὸς αὑτὸ καὶ

πλείω καὶ πρὸς ξύμπαντα ὡσαύτως" καὶ τἄλλα αὖ πρὸς αὑτά τε καὶ πρὸς ἄλλο ὅ τι ἂν προαιρῇ ἀεί. ἐάν τε ὡς ὃν ὑποθῇ ὃ ὑπετίϑεσο, ἐάν τε ὡς μὴ Ov, εἰ μέλλεις τελέως γυμνασάμενος κυρίως διόψεσϑαι τὸ ἀληϑές. ᾿Δμήχανον, ἔφη, λέγεις, ὦ Παρμενίδη, πραγματείαν, καὶ οὐ σφόδρα μανθάνω" ἀλλά μοι τί οὐ διῆλϑες αὐτὸς ὑποϑέμενός τὶ, ἵνα μᾶλλον καταμάϑω; Πολὺ ἔργον, φάναι, ὦ Σώκρα- τες. προστάττεις ὡς τηλικῶδε. ᾿4λλὰ σύ, εἰπεῖν τὸν Σὼ- κράτη, Ζήνων, τί οὐ διῆλϑες ἡμῖν; καὶ τὸν Ζήνωνα ἔφη γελάσαντα φάναι, Αὐτοῦ, ὦ Σώκρατες. δεώμεϑα Παρ- μενίδου" μὴ γὰρ οὐ φαῦλον ἡ ὃ λέγει. ἢ οὐχ ὁρᾷς ὅσον ἔργον προστάττεις; εἰ μὲν οὖν πλείους ἦμεν, οὐκ ἂν ἄξιον ἦν δεῖσθαι" ἀπρεπῆ γὰρ τὰ τοιαῦτα πολλῶν ἐναντίον λέ- γειν ἄλλως τε καὶ τηλικούτῳ " ἀγνοοῦσι γὰρ οἵ πολλοὶ ὅτι

varov ἐντυχόντα τῷ ἀληϑεῖ νοῦν ἔχειν. ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ ΤΙαρμενίδη, Σωκράτει συνδέομαι, ἵνα καὶ αὐτὸς διακούσω τὰ χρόνου.

ig πολλοῖς καὶ πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα: καὶ αὖϑις B

πρὸς ἕν ἕκαστον τῶν ἄλλων, ὅ τι Gv προέλῃ, καὶ πρὸς C

ἄνευ ταύτης τῆς διὰ πάντων διεξόδου τε καὶ πλάνης ἀδύ- E

STAT REUS wt

14 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

IX. Ταῦτα δὴ εἰπόντος τοῦ Ζήνωνος. ἔφη ὁ Avtt- φῶν φάναι τὸν Πυϑόδωρον, αὐτόν vs δεῖσϑαι τοῦ Παρμε-- νίδου καὶ τὸν ᾿“ριστοτέλη καὶ τοὺς ἄλλους, ἐνδείξασϑαι ὃ λέγοι καὶ μὴ ἄλλως ποιεῖν. τὸν οὖν Παρμενίδην, ἀνάγκη,

137 φάναι. πείϑεσϑαι. καί τοι δοκῶ μοι τὸ τοῦ Ἰβυκείου ἵπ-- φ . μ

που πεπονϑέναι, ᾧ ἐκεῖνος ἀϑλητῇ ὄντι καὶ πρεσβυτέρῳ, ὑφ᾽ ἅρματι μέλλοντι ἀγωνιεῖσϑαι καὶ δι᾽ ἐμπειρίαν τρέ-- μοντι τὸ μέλλον, ἑαυτὸν ἀπεικάξων ἄκων ἔφη καὶ αὐτὸς οὕτω πρεσβύτης ὧν εἰς τὸν ἔρωτα ἀναγκάξεσϑαι ἰέναι" καγώ μοι δοκῶ μεμνημένος μάλα φοβεῖσϑαι, πῶς χρὴ τη- λικόνδε ὄντα διανεῦσαι τοιοῦτόν τε καὶ τοσοῦτον πλῆϑος λόγων: ὅμως δέ---- δεῖ γὰρ χαρίζεσθαι. ἐπειδὴ καί, ὃ Ζή- ’ 9 S Κ , y ' 3 ,

νῶν λέγει, αὐτοί ἐσμεν. πόϑεν ovv δὴ ἀρξόμεϑα καὶ τί πρῶτον ὑποθησόμεϑα; ἢ βούλεσϑε, ἐπειδήπερ δοκεῖ πραγματειώδη παιδιὰν παίζειν. ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ ἄρξωμαι καὶ τῆς ἐμαυτοῦ ὑποϑέσεως. περὶ τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ ὑποϑέμε-- vog, εἴτε ἕν ἔστιν εἴτε μὴ &v, τί χρὴ ξυμβαίνειν; Πάνυ μὲν ovv, φάναι τὸν Ζήνωνα. Tis οὖν; εἰπεῖν, μοὶ ἀπο-- κρινεῖται; ἢ ὁ νεώτατος; ἥκιστα γὰρ ἂν πολυπραγμονοῖ, καὶ & οἴεται μάλιστ᾽ ἂν ἀποκρίνοιτο" καὶ ἅμα ἐμοὶ ἀνά- παυλ᾽ ἂν εἴη ἡ ἐκείνου ἀπόκῤισις. Ἕτοιμός σοι, ὦ Παρ- μενίδη. φάναι, τοῦτο, τὸν ᾿Φριστοτέλη" ἐμὲ γὰρ λέγεις τὸν νεώτατον λέγων ἀλλ᾽ ἐρώτα ὡς ἀποκρινουμένου.

X. Εἶεν δή, φάναι" εἰ ἕν ἐστιν, ἄλλο τι οὐκ ἂν εἴη

Ἃ Δ onm - ^ Ω 35 P4 , ? - LÀ πολλὰ τὸ ἔν; Πῶς γὰρ ἄν; Οὔτε ἄρα μέρος αὐτοῦ οὔτε ri ? a - 3 , , M , e , 040v «vro δεῖ εἶναι. Τί δὴ; To μέρος που 040v μέρος

, A T -—

ἐστίν. Ναί. Τί δὲ τὸ ὅλον; οὐχὶ οὗ ἂν μέρος μηδὲν ἀπῇ, er ^ » , , , LA ^ € 2 - ολον «v εἴη; Πανυ ys. Augorégog ἄρα τὸ ἕν ἐκ μερῶν ^t i ri "A ^ , 3 , 3 , ἂν εἴη. ολον τὲ 01' καὶ μέρη ἔχον. “ἀνάγκη. Augocéooc "A 9 et ἢ , - «v ἄρα οὕτως τὸ ἕν πολλὰ εἴη. ἀλλ᾽ ovy Ev. ᾿“ληϑῆ. Δεῖ δέ γε μὴ πολλὰ ἀλλ᾽ ἕν αὐτὸ εἶναι. Δεῖ. Οὔτ᾽ ἄρα ὅλον ἔσται οὔτε μέρη ἕξει, εἰ ἕν ἔσται τὸ ἕν. Οὐ γάρ. Οὐκοῦν

HAPMENI AHX 15 T μηδὲν ἔχει μέρος, οὔτ᾽ ἂν ἀρχὴν οὔτε Side vd οὔτε μέ-- - gov ἔχοι" μέρη γὰρ ἂν ἤδη αὐτοῦ τὰ τοιαῦτα εἴη. Ὀρϑῶς. Kel μὴν τελευτή γε καὶ ἀρχὴ πέρας ἑκάστου. Πῶς δ᾽ οὔ; "ἄπειρον ἄρα τὸ ἕν, εἰ μήτε ἀρχὴν μήτε τελευτὴν ἔχει. Ἵπειρον. Καὶ ἄνευ σχήματος ἄρα: οὔτε γὰρ ἂν στρογ- | | yvÀov οὔτε εὐϑέος μετέχοι. Πῶς; Στρογγύλον γέ πού ᾿ ἐστι τοῦτο. οὗ ἂν τὰ ἔσχατα πανταχῇ ἀπὸ τοῦ μέσου ἴσον c ἀπέχῃ. Ναί. Καὶ μὴν εὐθύ ys, οὗ ἂν τὸ μέσον ἀμφοῖν - roiv ἐσχάτοιν ἐπίπροσϑεν 5. Οὕτως. Οὐκοῦν μέρη ἂν - ἔχοι τὸ Ev καὶ πόλλ᾽ ἂν εἴη. εἴτ᾽ εὐθέος σχήματος εἴτε ze εροῦς μετέχοι. Πάνυ μὲν ovv. Οὔτε ἄρα εὐϑὺ οὔτε

μὴν τοιοῦτόν γε ὃν οὐδαμοῦ ἂν εἴη" οὔτε γὰρ ἐν ἄλλῳ οὔτε ἐν ἑαυτῷ εἴη. Πῶς δή; Ἐν ἄλλω μὲν ὃν κύκλῳ που ἂν περιέχοιτο ὑπ᾽ ἐκείνου ἐν ᾧ [ἂν] ἐνείη. καὶ πολ-- “λαχοῦ ἂν αὐτοῦ, ἅπτοιτο πολλοῖς" τοῦ δὲ ἕνός τε καὶ ἀμεροῦς καὶ κύκλου μὴ μετέχοντος ἀδύνατον πολλαχῇ χύχλῳ ἅπτεσϑαι. ᾿ἀδύνατον. ᾿4λλὰ μὴν αὐτό γε ἐν ἑαυτῷ ὃν x&v ἑαυτὸ εἴη περιέχον οὐκ ἄλλο ἢ αὐτό, εἴπερ καὶ ἐν ἑαυτῷ εἴη" ἔν τῷ γάρ τι εἶναι μὴ περιέχοντι ἀδύνατον. ἀδύνατον γάρ. Οὐκοῦν ἕτερον μὲν &v τι εἴη αὐτὸ τὸ πε-- -Qu£yov , ἕτερον δὲ τὸ περιεχύμενον " οὐ γὰρ ὅλον γε ἄμφω ταὐτὸν ἅμα πείσεται καὶ ποιήσει" καὶ οὕτω τὸ ἕν οὐκ ἂν εἴη ἔτι ἕν ἀλλὰ δύο. Οὐ γὰρ οὖν. Οὐκ ἄρα ἐστὶ ποὺ τὸ ἕν, μήτε ἐν ἑαυτῷ μήτε ἐν ἄλλῳ ἐνόν. Οὐκ ἔστιν. ; ΧΙ. Ὅρα δή, οὕτως ἔχον εἰ οἷόν τέ ἐστιν ἑστάναι ἡ - κινεῖσθαι. Τί δὴ γὰρ οὔ; Ὅτι κινούμενόν γε ἢ φέροιτο ἢ ἀλλοιοῖτο ἄν" αὗται γὰρ μόναι κινήσεις. Ναί. ᾿Δλλοιού- μενον δὲ τὸ ἕν ἑαυτοῦ ἀδύνατόν που £v ἔτι εἷναι. ᾿ἀδύνα- ον, Οὐκ ἄρα κατ᾽ ἀλλοίωσίν γε κινεῖται. Οὐ φαίνεται. λλ᾽ ρα τῷ φέρεσθαι; Ἴσως. Καὶ μὴν εἰ φέροιτο τὸ ἕν, ἤτοι ἐν τῷ αὐτῷ Gv περιφέροιτο κύκλῳ ἢ μεταλλάττοι

περιφερές ἐστιν. ἐπείπερ οὐδὲ μέρη ἔχει. Ὀρϑῶς. Καὶ 188

C

- E Oe m ERSTER VENTPPATET ME mE

16 | |» HAAT&NOZX

SEC 3 , » χώραν ἑτέραν ἐξ ἑτέρας. ᾿ἀναγκη. Οὐκοῦν κύκλῳ μὲν πε-

θιφερόμενον ἐπὶ μέσου βεβηκέναι ἀνάγκη ^ καὶ τὰ περὶ τὸ μέσον φερόμενα ἄλλα μέρη ἔχειν ἑαυτοῦ" r5] δὲ μήτε μέ-

σου μήτε μερῶν προσήκει. τίς μηχανὴ τοῦτο κύκλῳ ποτὲ

ἐπὶ τοῦ μέσου ἐνεχϑῆναι; Οὐδεμία. "AA δὴ χώραν ἀμεῖ--

βον ἄλλοτ᾽ ἄλλοϑι γίγνεται καὶ οὕτω κινεῖται; Εἴπερ ye δή. Οὐκοῦν εἶναι μέν που ἔν τινι αὐτὸ ἀδύνατον ἐφάνη ;

535 s. D » , ^ Ναί. Ἶ4ρ᾽ οὖν γίγνεσϑαι ἔτι ἀδυνατώτερον; Οὐκ ἐννοῶ. ὅπῃ. Εἰ ἔν τῷ τι γίψνεται, οὐκ ἀνάγκη μήτε πω ἐν ἐκείνῳ

εἶναι ἔτι ἐγγιγνόμενον, μήτ᾽ ἔτι ἔξω ἐκείνου παντάπασιν,

139

B

εἴπερ δὴ ἐγγίγνεται; Avéyn. Ei ὁ ἄρα τι ἄλλο πείδεται τοῦτο, ἐκεῖνο ἂν μόνον πάσχοι οὗ μέρη εἴη" τὸ μὲν γὰρ ἄν τι αὐτοῦ ἤδη ἐν ἐκείνῳ. τὸ δὲ ἔξω εἴη ἅμα" τὸ δὲ μὴ ἔχον μέρη οὐχ οἷόν τέ που ἔσται τρόπῳ οὐδενὶ ὅλον ἅμα μήτε ἐντὸς εἶναι τινὸς μήτε ἔξω. “4ληϑῆ. Οὗ δὲ μήτε μέρη εἰσὶ μήϑ᾽ ὅλον τυγχάνει ὄν, οὐ πολὺ ἔτι ἀδυνατώ- τερον ἐγγίγνεσϑαίπου, μήτε κατὰ μέρη μήτε κατὰ ὅλον ἐγγιγνόμενον ; Φαίνεται. Οὔτ᾽ ἄρα ποι ἰὸν καὶ ἔν τῷ γι- γνόμενον χώραν ἀλλάττει, οὔτ᾽ ἐν τῷ αὐτῷ περιφερόμε- vov, οὔτε ἀλλοιούμενον. Ovx ἔοικεν. Κατὰ πᾶσαν ἄρα κίνησιν τὸ ἕν ἀκίνητον. ᾿Δκίνητον. "AAA μὴν καὶ εἶναί γέ φαμεν ἔν τινι αὐτὸ ἀδύνατον. Φαμὲν γάρ. Οὐδ᾽ ἄρα ποτὲ ἐν τῷ αὐτῷ ἐστίν. Τί δή; Ὅτι ἤδη ἂν ἐν ἐκείνῳ εἴη ἐν ᾧ τῷ αὐτῷ ἐστίν. Πάνυ μὲν οὖν. ᾿4λλ᾽ οὔτε ἐν ἕ ἑαυτῷ οὔτε ἐν ἄλλῳ οἷόν τε ἦν αὐτῷ ἐνεῖναι. Οὐ γὰρ οὖν. οὐ- δέποτε ἄρα ἐστὶ τὸ ἕν ἐν τῷ αὐτῷ. Οὐκ ἔοικεν. ᾿4λλὰ μὴν τό y& μηδέποτε ἐν τῷ αὐτῷ ὃν οὔϑ᾽ ἡσυχίαν ἄγει οὔϑ᾽ ἕστηκεν. Οὐ γὰρ οἷόν τε. Τὸ ἕν ἄρα, ὡς ἔοικεν, οὔϑ᾽ ἕστηκεν οὔτε κινεῖται. Οὔκουν δὴ φαίνεταίγε. Οὐδὲ μὴν ταὐτόν γε οὔϑ᾽ ἑτέρῳ οὔτε ἑαυτῷ ἔσται, οὐδ᾽ αὖ ἕτερον οὔτε αὑτοῦ οὔτε ἑτέρου ἂν εἴη. Τί δή; Ἕτερον μέν που ἑαυτοῦ ὃν ἑνὸς ἕτερον ἂν εἴη καὶ οὐκ ἂν εἴη ἕν. ᾿4ληϑῆ.

: HAPMENIAHX. 17

. Καὶ μὴν ταὐτόν ye ἑτέρῳ ὃν ἐκεῖνο ἂν εἴη, αὐτὸ δ᾽ οὐκ ἂν εἴη" ὥστε οὐδ᾽ ἂν οὕτως εἴη ὅπερ ἐστιν, ἕν. ἀλλ᾽ ἕτερον C £vóg. Οὐ γὰρ οὖν. Ταὐτὸν μὲν ἄρα ἑτέρῳ ἢ ἕτερον ἕαυ--

τοῦ οὐχ ἔσται. Οὐ γάρ. Ἕτερον δέ γε ἑτέρου οὐκ ἔσται,

. Eug ἂν ἡ ἕν. οὐ γὰρ ἑνὶ προσήκει ἑτέρῳ τινὸς εἶναι, ἀλλὰ

μόνῳ ἑτέρῳ, ἄλλῳ δὲ οὐδενί. Ὀρϑῶς. Τῷ μὲν ἄρα ἕν

- slvat οὐκ ἔσται ἕτερον" ἢ οἴει; Οὐ δῆτα. AAA μὴν εἰ μὴ D

τούτῳ, οὐχ ἑαυτῷ ἔσται" εἰ δὲ μὴ αὑτῷ, οὐδὲ αὐτό" αὐτὸ δὲ μηδαμῇ ὃν ἕτερον οὐδενὸς ἔσται ἕτερον. Ὀρϑῶς. Οὐδὲ μὴν ταὐτὸν ἑαυτῷ ἔσται. Πῶς δ᾽ οὔ; Οὐχ ἥπερ τοῦ ἑνὸς φύσις, αὕτη δήπου καὶ τοῦ ταὐτοῦ. Τί δή; Ὅτι οὐκ ἐπει-- δὰν ταὐτὸν γένηταί τῷ τι, ἕν γίγνεται. AA τέ μήν; Τοῖς πολλοῖς ταὐτὸν γενόμενον. πολλὰ ἀνάγκη γέγνεσϑαι; ἀλλ᾽

' οὐχ ἕν. Arii. ᾿4λλ᾽ εἰ τὸ ἕν καὶ τὸ ταὐτὸν μηδαμῇ δια- Βφίοει, ὁπότε τι ταὐτὸν ἐγίγνετο, ἀεὶ ἂν ἕν ἐγίγνετο . καὶ - ὁπότε ἕν ; ταὐτόν. Πάνυ ye. Εἰὰ ἄρα τὸ ἕν ἑαυτῷ ταὐτὸν E. ἔσται, οὐχ ὃν ἑαυτῷ ἔσται" καὶ οὕτως ἕν ὃν ᾿οὐχ ὃν ἔσται: ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε ἀδύνατον: ἀδύνατον ἄρα καὶ τῷ ἕνὶ ἢ ἑτέρου ἕτερον εἶναι ἢ ἑαυτῷ ταὐτόν. ᾿Αδύνατον. Οὕτω δὴ ἕτερόν γε ἢ ταὐτὸν τὸ ἕν οὔτ᾽ ἂν αὑτῷ οὔτ᾽ ἂν ἑτέρῳ

εἴη. Οὐ γὰρ οὖν. Οὐδὲ μὴν ὅμοιόν τινι ἔσται οὐὸ ᾿ἀνό-

ἢ μοιον οὔϑ᾽ ἑαυτῷ οὔϑ᾽ ἑτέρῳ. Τί δή; Ὅτι τὸ ταὐτόν που

πεπονθὸς ὅμοιον. Ναί. Τοῦ δέ γε évóg χωρὶς ἐφάνη τὴν φύσιν τὸ ταὐτόν. Ἐφάνη γάρ. “4λλὰ μὴν εἴ τι πέπονϑε 140

χωρὶς τοῦ ἕν εἶναι τὸ ἕν, πλείω ἂν εἶναι πεπόνϑοι ἢ ἕν, τοῦτο δὲ ἀδύνατον, Ναί. Οὐδαμῶς ἔστιν ἄρα ταὐτὸν πε-- πονϑὸς εἶναι τὸ ἕν οὔτε ἄλλῳ οὔϑ᾽ ἑαυτῷ. Οὐ φαίνεται. Οὐδὲ ὅμοιον ἄρα δυνατὸν αὐτὸ εἶναι οὔτε ἄλλῳ οὔϑ᾽ ἑαυτῷ. Οὐκ ἔοικεν, Οὐδὲ μὴν ἕτερόν ye πέπονθϑεν εἶναι χὺὴ ἕν᾿ x«l γὰρ οὕτω πλείω ἂν πεπόνϑοι εἶναι ἢ ἕν. Πλείω γάρ. Tó γε μὴν ἕτερον πεπονϑὸς ἢ ἑαυτοῦ ἢ ἄλλου &vó-

οιον ἂν εἴη ἢ ἑαυτῷ ἢ ἄλλω, εἴπερ τὸ ταὐτὸν πεπονϑὸς B PrarTo Il. 2

Pup ppm

pure DUMP OE να ρα COURT UE id i rae

18 ΠΛΆΤΩΝΟΣ. - c rd ^ ὅμοιον. Ὀρϑῶς. Τὸ δέγε £v, ὡς ἔοικεν, οὐδαμῶς ἕτερον * , - 9 , , 3a»t - 9 δ δ

πεπονϑὸς οὐδαμῶς ἀνόμοιόν ἐστιν οὔϑ' ἑαυτῷ οὔϑ' ἑτέρῳ. Οὐ γὰρ οὖν. Οὔτε ἄρα ὅμοιον οὔτε ἀνόμοιον οὔϑ᾽ ἐτέ- eo οὔτε ἑαυτῷ ἂν εἴη τὸ ἕν. Οὐ φαίνεται. Καὶ μὴν τοιοῦ- τόν γε ὃν οὔτε ἴσον οὔτε ἄνισον ἔσται οὔτε ἑαυτῷ οὔτε

ἄλλῳ. Πῇ: Ἴσον μὲν ὃν τῶν αὐτῶν μέτρων. ἔσται ἐκείνῳ ᾧ ἂν ἴσον 0. Ναί. Mei£ov δέ που ἢ ἔλαττον ὄν. oig μὲν ἂν

C ξύμμετρον ἢ. τῶν μὲν ἐλαττόνων πλείω μέτρα ἕξει, τῶν

δὲ μειξόνων ἐλάττω. Ναί. Οἷς δ᾽ ἂν μὴ σύμμετρον, τῶν - A , » - μὲν σμικροτέρων. τῶν δὲ μειξόνων μέτρων ἔσται. Πῶς γὰρ οὔ; Οὐκοῦν ἀδύνατον τὸ μὴ μετέχον τοῦ αὐτοῦ ἢ μέτρων τῶν αὐτῶν εἶναι ἢ ἄλλων ὡντινωνοῦν τῶν αὐ- τῶν; ᾿Αδύνατον. Ἴσον μὲν ἄρα οὔτ᾽ ἂν ἑαυτῷ οὔτε ἄλλῳ y - 2 » , ,

εἴη, μὴ τῶν αὐτῶν μέτρων Ov. Οὔκουν φαίνεταί ye.

᾿4λλὰ μὴν πλειόνων γε μέτρων ὃν ἢ ἐλαττό ὅσ μὴ ye μέτρων ὃν ἢ ἐλαττόνων, ὅσωνπερ

, - ri

D μέτρων, τοσούτων καὶ μερῶν ἂν εἴη" καὶ οὕτως αὖ οὐκέτι ἕν ἔσται, ἀλλὰ τοσαῦτα ὅσαπερ καὶ τὰ μέτρα. Ὀρϑῶς. Εἰ δέ γε ἑνὸς μέτρου εἴη. ἴσον ἂν yíyvowo τῷ μέτρῳ τοῦτο δὲ ἀδύνατον ἐφάνη, ἴσον vo αὐτὸ εἶναι. Ἐφάνη γάρ. Οὔτε ἄρα ἑνὸς μέτρου μετέχον οὔτε πολλῶν οὔτε ὀλίγων. οὔτε τὸ παράπαν τοῦ αὐτοῦ μετέχον, οὔτε ἑαυτῷ ποτέ, ὡς ἔοικεν, ἔσται ἴσον οὔτε ἄλλῳ οὐδ᾽ αὖ μεῖζον -

ev ο) Ld [d ^ Ma? tc f , οὐδὲ ἔλαττον οὔτε ἑαυτοῦ ovO ἑτέρου. Παντάπασι μὲν οὖν οὕτως.

Ε ΧΙ. Τί δέ; πρεσβύτερον ἢ νεώτερον ἢ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἔχειν τὸ ἕν δοκεῖ τῷ δυνατὸν εἶναι; Τί δὴ γὰρ οὔ; "O hA , ^ b 90 Wc. ὧν i WE DEL IN, 114 i ἜΝ

τι που ἡλικίαν μὲν τὴν αὐτὴν ἔχον ἡ αὑτῷ ἡ ἄλλῳ ἰσό- , e , , 3 , τητος χρόνου καὶ ὁμοιότητος μεϑέξει, ὧν ἐλέγομεν οὐ uez- εἴναι τῷ ἕνί, οὔϑ᾽ ὁμοιότητος οὔτε ἰσότητος. Ἐλέγομεν γὰρ οὖν. Καὶ μὴν καὶ ὅτι ἀνομοιότητός τε καὶ ἀνισότης: τος οὐ μετέχει. καὶ τοῦτο ἐλέγομεν. Πάνυ μὲν οὖν. Πῶς 3 ω » . , 141 οὖν οἷόν τε ἔσται τινὸς ἢ πρεσβύτερον ἢ νεώτερον εἶναι

IIAPMENIAHZ. 19 ἢ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἔχειν τῷ. τοιοῦτον ὄν; Οὐδαμῶς. Οὐκ ἄρ᾽ &v εἴη νεώτερον οὐδὲ πρεσβύτερον οὐδὲ τὴν αὐ- τὴν ἡλικίαν ἔχον τὸ ἕν οὔτε αὑτῷ οὔτε ἄλλῳ. Οὐ φαίνε-- ται. "4g οὖν οὐδὲ ἐν χρόνῳ τὸ παράπαν δύναιτ᾽ ἂν εἷναι τὸ ἕν, εἰ τοιοῦτον εἴη; ἢ οὐκ ἀνάγκη, ἐάν τι ἢ ἐν χρόνῳ, ἀεὶ αὐτὸ αὑτοῦ πρεσβύτερον γίγνεσϑαι; ἀνάγκη. Οὐκ- οὖῦν τό γε πρεσβύτερον ἀεὶ νεωτέρου πρεσβύτερον; Τί μήν: Τὸ πρεσβύτερον ἄρα ἑαυτοῦ γιγνόμενον καὶ νεώτε-- ρὸν ἑαυτοῦ ἅμα γίγνεται. εἴπερ μέλλει ἔχειν ὅτου πρεσβύ- ᾿σερὸν γίγνεται. Πῶς λέγεις ; Ὧδε" διάφορον ἕτερον ἕτέ-- ρου οὐδὲν δεῖ γίγνεσθαι ἤδη ὄντος διαφόρου, ἀλλὰ τοῦ - uv ἤδη ὄντος ἤδη εἶναι, τοῦ δὲ γεγονότος γεγονέναι, τοῦ δ μέλλοντος μέλλειν, τοῦ δὲ γιγνομένου οὔτε γεγονέναι οὔτε μέλλειν οὔτε elvai πω διάφορον. ἀλλὰ γίγνεσϑαι καὶ ἄλλως οὐχ εἶναι. ᾿ἀνάγκη γάρ. ᾿4λλὰ μὴν τό γε πρεσβύ-- τερον διαφορύότης νεωτέρου ἐστὶ καὶ οὐδενὸς ἄλλου. Ἔστι γάρ. Τὸ ἄρα πρεσβύτερον ἑαυτοῦ γιγνόμενον ἀνάγκη καὶ νεώτερον ἅμα ἑαυτοῦ γίγνεσϑαι. Ἔοικεν. ᾿4λλὰ μὴν καὶ μήτε πλείω ἑαυτοῦ γίγνεσϑαι χρόνον μήτ᾽ ἐλάττω, ἀλλὰ τὸν ἴσον χρόνον καὶ γίγνεσϑαι ἑαυτῷ καὶ εἶναι καὶ “γεγονέναι καὶ μέλλειν ἔσεσϑαι. ᾿άἀνάγκη γὰρ οὖν καὶ ταῦτα. ᾿ἀνάγκη ἄρα ἐστίν, ὡς ἔοικεν, ὅσα γε ἐν χρόνῳ ἐστὶ

“αὐτὸ αὑτῷ ἡλικίαν ἔχειν καὶ πρεσβύτερόν τε αὑτοῦ ἅμα "καὶ νεώτερον γίγνεσθαι. Κινδυνεύει. ᾿4λλὰ μὴν τῷ γε | &vl τῶν τοιούτων παϑημάτων οὐδὲν μετῆν. Οὐ γὰρ μετ--: ἣν, Οὐδὲ ἄρα χρόνου αὐτῷ μέτεστιν, οὐδ᾽ ἔστιν ἔν τινι χρόνῳ. Οὔκουν δή, ὥς γε ὃ λόγος αἱρεῖ. Τί οὖν; τὸ ἦν "καὶ τὸ γέγονε καὶ τὸ ἐγίγνετο οὐ χρόνου μέϑεξιν δοκεῖ ] μαίνειν τοῦ ποτὲ γεγονότος; Καὶ μάλα. Τί δέ; τὸ ἔσται καὶ τὸ γενήσεται καὶ τὸ γενηθϑήσεται οὐ τοῦ ἔπειτά που

τέλλοντος; Ναί. Τὸ ὃὲ δὴ ἔστι καὶ τὸ γίγνεται οὐ τοῦ 9*

B

4l μετέχει τοῦ τοιούτου, ἕκαστον αὐτῶν τὴν αὐτήν τὲ D

eut

. 90 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

νῦν παρόντος; Πάνυ μὲν οὖν. Εἰ ἄρα τὸ ἕν μηδαμῇ μη- δενὸς μετέχει χρόνου, οὔτε ποτὲ γεγόνει οὔτ᾽ ἐγίγνετο οὔτ᾽ ἦν ποτέ, οὔτε νῦν yéyovev οὔτε γίγνεται οὔτ᾽ ἔστιν, οὔτ᾽ ἔπειτα γενήσεται οὔτε γενηϑήσεται οὔτ᾽ ἔσται. ᾽4λη- ϑέστατα. Ἔστιν οὖν οὐσίας ὅπως ἄν τι μετάσχοι ἄλλως ἢ κατὰ τούτων τι; Οὐκ ἔστιν. Οὐδαμῶς ἄρα τὸ ἕν οὐσίας μετέχει. Οὐκ ἔοικεν. Οὐδαμῶς ἄρα ἔστι τὸ ἕν. Οὐ φαί- νεται. Οὐδ᾽ ἄρα οὕτως ἔστιν ὥστε ἕν εἶναι" εἴη γὰρ ἂν ἤδη ὃν καὶ οὐσίας μετέχον" ἀλλ᾽ ὡς ἔοικε, τὸ ἕν οὔτε ἕν ἐστιν οὔτε ἔστιν, εἰ δεῖ τῷ τοιῷδε λόγῳ πιστεύειν. Κιν- δυνεύει. Ὃ δὲ μὴ ἔστι, τούτῳ τῷ μὴ ὄντι εἴη ἄν τι ἢ αὐτῶ, ἢ αὐτοῦ; Καὶ πῶς; Οὐδ᾽ ἄρα ὄνομα ἔστιν αὐτῷ οὐδὲ 16- - γος οὐδέ τις ἐπιστήμη οὐδὲ αἴσϑησις οὐδὲ δόξα. Οὐ φαί- νεται. Οὐδ᾽ ὀνομάξεται ἄρα οὐδὲ λέγεται οὐδὲ δοξάξεται. οὐδὲ γιγνώσκεται, οὐδέ τι τῶν ὄντων αὐτοῦ αἰσϑάνεται. Οὐκ ἔοικεν. Ἦ δυνατὸν οὖν περὶ τὸ ἕν ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχειν; Οὔκουν ἔμοιγε δοκεῖ.

XIIL Βούλει οὖν ἐπὶ τὴν ὑπόϑεσιν πάλιν ἐξ ἀρχῆς ἐπανέλθωμεν, ἐάν τι ἡμῖν ἐπανιοῦσιν ἀλλοῖον φανῇ: Πάνυ uiv οὖν βούλομαι. Οὐκοῦν ἕν εἰ ἔστι, φαμέν, τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτοῦ, ποῖά ποτε τυγχάνει ὄντα, διομο- λογητέα ταῦτα" οὐχ οὕτως; Ναί. Ὅρα δὴ ἐξ ἀρχῆς. Ἕν |

dd

“ἀν ον τ MNMVSTTEM PM NERMPREEIE

ἔστιν, &Qo οἷόν τε αὐτὸ εἶναι μέν, οὐσίας δὲ μὴ μετέχειν; Οὐχ οἷόν τε. Οὐκοῦν καὶ ἡ οὐσία τοῦ ἑνὸς εἴη ἄν. οὐ ταὐτὸν οὖσα τῷ ἑνί; οὐ γὰρ ἂν ἐκείνη ἦν ἐκείνου οὐσία, οὐδ᾽ ἂν ἐκεῖνο τὸ ἕν ἐκείνης μετεῖχεν, ἀλλ᾽ ὅμοιον ἂν ἦν. λέγειν ἕν τε εἶναι καὶ ἕν ἕν. νῦν δὲ οὐχ αὕτη ἐστὺν ἡ ὑπό-- ϑέεσις, εἰ ἕν ἕν, τί χρὴ ξυμβαίνειν, ἀλλ᾽ εἰ ἕν ἔστιν" οὐχ e , 3 3 » e A " t οὕτως; Πάνυ μὲν ovv. Οὐκοῦν ὡς ἄλλο τι σημαῖνον τὸ ἔστι τοῦ ἕν; ᾿δνάγκη. Mo! οὖν ἄλλο ἢ ὅτι οὐσίας μετέχει, i Δ - 3. Ἢ , M , , , , 4 τὸ ὃν, TOUT ἂν εἴη τὸ λεγόμενον. ἐπειδὰν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἕν ἔστιν; Πάνυ γε. Πάλιν δὴ λέγωμεν. ἕν &

r PEDAL TATE ILE REIHEN T HAPMENIAHE 21

ἔστι, τί συμβήσεται. σκόπει οὖν. εἰ οὐκ ἀνάγκη ταύτην τὴν ὑπόϑεσιν τοιοῦτον ὃν τὸ ἕν σημαίνειν. οἷον μέρη ἔχειν; Πῶς; Ὧδε. εἰ τὸ ἔστι τοῦ ἑνὸς ὄντος λέγεται καὶ τὸ D . £v τοῦ ὄντος ἑνός. ἔστι δὲ οὐ τὸ αὐτὸ 1j τε οὐσία καὶ τὸ ἕν, τοῦ αὐτοῦ δὲ ἐκείνου, οὗ ὑπεϑέμεϑα, τοῦ ἑνὸς ὄντος, ἄρα οὐκ ἀνάγκη τὸ μὲν ὅλον £v ὃν εἶναι αὐτό, τούτου δὲ γί- γνεσϑαι μόρια τό τε ἕν καὶ τὸ εἷναι; ᾿ἀνάγκη. Πότερον οὖν ἑχάτερον τῶν μορέων τούτων μόριον μόνον προσε-- φοῦμεν, ἢ τοῦ ὅλου μόριον τό ye μόριον προσρητέον; Τοῦ ὅλου. Καὶ ὅλον ἄρα ἐστίν. ὃ ἂν ἕν xj, καὶ μόριον ἔχει. Πάνυ γε. Τί οὖν; τῶν μορίων ἑκάτερον τούτων τοῦ évog ὄντος, TO T£ ἕν καὶ τὸ ὄν, ἄρα ἀπολείπεσϑον ἢ τὸ ἕν τοῦ E εἷναι t μόριον ἢ τὸ ὃν τοῦ ἑνὸς μορίου: Οὐκ ἂν εἴη. Πά- λιν ἄρα καὶ τῶν μορίων ἕκάτερον τό τε ἕν ἴσχει καὶ τὸ ὄν, καὶ γίγνεται τὸ ἐλάχιστον ἐκ δυοῖν αὖ μορίοιν τὸ μόριον, xul κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὕτως ἀεί, O τέπερ ἂν μόριον γένηται, τούτω τὼ μορίω ἀεὶ ἴσχει" τό τε γὰρ ἕν τὸ ὃν ἀεὶ ἴσχει καὶ τὸ ὃν τὸ ἕν: ὥστε ἀνάγκη δύ᾽ ἀεὶ γιγνόμενον 148 μηδέποτε ἕν εἶναι. Παντάπασι μὲν οὖν. Οὐκοῦν ἄπειρον ἂν τὸ πλῆϑος οὕτω τὸ ἕν ὃν εἴη; Ἔοικεν. Ἴϑι δὴ καὶ τῇδε ἔτι, Πῇ; Οὐσίας φαμὲν μετέχειν τὸ £v, διὸ ἔστιν; Ναί. - Kal διὰ ταῦτα δὴ τὸ ἕν ὃν πολλὰ ἐφάνη. Οὕτως. Τί δέ: αὐτὸ τὸ £v, ὃ δή φαμεν οὐσίας μετέχειν, ἐὰν αὐτὸ τῇ δια- | voía μόνον καϑ' αὑτὸ λάβωμεν ἄνευ τούτου οὗ φαμὲν | μετέχειν, ἄρά γε ἕν μόνον φανήσεται ἢ καὶ πολλὰ τὸ αὐτὸ τοῦτο; Ἕν, οἶμαι ἔγωγε. Ἴδωμεν δή' ἄλλο τι ἕτερον μὲν Β ἀνάγκη τὴν οὐσίαν αὐτοῦ εἶναι, ἕτερον δὲ αὐτό; εἴπερ μὴ οὐσία τὸ £v, ἀλλ᾽ ὡς ἕν οὐσίας μετέσχεν. ᾿Ανάγκη. Οὐκοῦν εἰ ἕτερον μὲν ἡ οὐσία, ἕτερον δὲ τὸ ἕν, οὔτε τῷ ἕν τὸ ἕν τῆς οὐσίας ἕτερον οὔτε τῷ οὐσία εἶναι ἡ οὐσία τοῦ ἑνὸς ἄλλο, ἀλλὰ τῷ ἑτέρῳ τε καὶ ἄλλῳ € ἕτερα ἀλλήλων. Πάνυ μὲν οὖν. Ὥστε οὐ ταὐτόν ἐστιν οὔτε τῷ ἑνὶ οὔτε

144

"-"" γι. ν Ὡν ν WT - Z4 7 Ww."

22 Πι ΠΛΆΤΩΝΟΣ :

»- A] y, ἡ - , , 3 ^ τῇ οὐσίᾳ τὸ ἕτερον. Πῶς γάρ; Τί ovv; ἐὰν προελώμεϑα αὐτῶν εἴτε βούλει τὴν οὐσίαν καὶ τὸ ἕτερον εἴτε τὴν οὐ- σίαν καὶ τὸ ἕν εἴτε τὸ ἕν καὶ τὸ ἕτερον, ἀρ᾽ οὐκ ἐν ἑκάστῃ τῇ προαιρέσει προαιρούμεϑά τινε ὦ ὀρϑῶς ἔχει καλεῖσθαι , - e , " ἀμφοτέρω; Πῶς; 40s: ἔστιν οὐσίαν εἰπεῖν; Ἔστιν. Καὶ ΤᾺ .- ὦ 1 ν s 3 5 2 eir ᾽ αὐϑις εἰπεῖν £y; Καὶ τοῦτο. 40. οὖν οὐχ ἕκατερον av- » ) , , Ν᾽ v , 9.) Aoc 5 τοῖν εἴρηται; Ναί. Τί δ᾽ ὅταν εἴπω οὐσία τε καὶ ἕν, ἄρα οὐκ ἀμφοτέρω; Πάνυ γε. Οὐκοῦν καὶ ἐὰν οὐσία τε καὶ ἕτερον ἢ ἕτερόν τε καὶ ἕν, καὶ οὕτω πανταχῶς ἐφ᾽ ἑκάστου ^ , , κι * ἢ AN 3 - , ἄμφω λέγω; Ναί. Ὁ δ᾽ ἂν ἄμφω 099g προσαγορεύη- σϑον,. ρα οἷόν τε ἄμφω μὲν αὐτὼ εἶναι. δύο δὲ μή; Οὐχ οἷόν τε. Ὃ δ᾽ ἂν δύο ἦτον, ἔστι τις μηχανὴ μὴ οὐχ ἕκάτε-- gov αὐτοῖν ἕν εἶναι; Οὐδεμία. Τούτων ἄρα ἐπείπερ σύν- δυο ἕκαστα ξυμβαίνει εἶναι, καὶ ἕν ἂν εἴη ἕκαστον. Φαί- νεται. Εἰ δὲ ἕν ἕκαστον αὐτῶν ἐστί, συντεϑέντος évog ὁποιουοῦν ἡτινιοῦν συξυγίᾳ οὐ τρία γίγνεται τὰ πάντα; , , [4 ^ ? Ναί. Τρία δὲ οὐ περιττά, καὶ δύο ἄρτια; Πῶς δ᾽ ov; TY , €- P 4 δέ; δυοῖν ὄντοιν ovx ἀνάγκη εἶναι καὶ δίς. καὶ τριῶν ov- τῶν τρίς, εἴπερ ὑπάρχει τῷ τε δύο τὸ δὶς ἕν καὶ τῷ τρία ^ Α ei 5 , ἊΨ» ài ^ , ? , τὸ τρὶς ἕν; ἀνάγκη. zfvoiv δὲ ὄντοιν καὶ δὶς ovx ἀνάγκη MG : 3 - 3 , δυο δὶς εἶναι; καὶ τριῶν καὶ volg οὐκ ἀνάγκη αὖ τρία τρὶς » ^w y 2 εἶναι; Πῶς δ᾽ οὔ; Tí δέ; τριῶν ὄντων καὶ δὶς [Ὀντωνὶ καὶ δυοῖν ὄντοιν καὶ τρὶς [ὄντοιν] οὐκ ἀνάγκη τε τρία δὶς εἶναι καὶ δύο τρίς; Πολλή γε. "AQvi& τε ἄρα ἀρτιά- κις ἂν εἴη καὶ περιττὰ περιττάκις καὶ ἄρτια περιττάκις καὶ περιττὰ ἀρτιάκις. Ἔστιν οὕτως. Εἰ οὖν ταῦτα οὕτως ἔχει. οἷει τινὰ ἀριϑμὸν ὑπολείπεσθαι, ὃν οὐκ ἀνάγκη ^ 3 εἶναι; Οὐδαμῶς γε. Εἰ ἄρα ἔστιν ἕν, ἀνάγκη καὶ ἀρι- »Ὕ , 5 ϑμὸν εἶναι. ᾿ἀνάγκη. ᾿4λλὰ μὴν ἀριϑμοῦ γε ὄντος πόλλ ^ 4 ^ ^ - » Ἧ 4 » Lx ἂν εἴη καὶ πλῆϑος ἄπειρον τῶν ὀντῶν᾽ ἡ OUX ἄπειρος ἀριϑμὸς πλήϑει καὶ μετέχων οὐσίας γίγνεται Καὶ πάνυ

TES INUPTM

ἂς,

"νὰν:

ΜΉ ONCE PERCHE RTT PR. lx ] j

pP

IIAPMENIAZ4HZ. 23

γε. Οὐκοῦν εἰ πᾶς ἀριϑμὸς οὐσίας μετέχει, xol τὸ μόριον ἕχαστον τοῦ ἀριϑμοῦ μετέχοι ἂν αὐτῆς; Ναί.

XIV. Ἐπὶ πάντα ἄρα πολλὰ ὄντα ἡ οὐσία νενέμηται xal οὐδενὸς ἀποστατεῖ τῶν ὄντων, οὔτε τοῦ σμικροτάτου

γὰρ ἂν δὴ οὐσία ys τῶν ὄντων του ἀποστατοῖ; Οὐδαμῶς. Κατακεκερμάτισται ἄρα ὡς οἷόν τε σμικρότατα καὶ μέ- γιστα καὶ πανταχῶς ὄντα, καὶ μεμέρισται πάντων μά- Aur, καὶ ἔστι μέρη ἀπέραντα τῆς οὐσίας. Ἔχει οὕτως.

οὖν; ἔστιτι αὐτῶν, ὃ ἔστι μὲν μέρος τῆς οὐσίας, οὐδὲν μέντοι μέρος ; Καὶ πῶς ἂν τοιοῦτο γένοιτο; AM εἴ πέρ γε, οἶμαι, ἔστιν, ἀνάγκη αὐτὸ ἀεί, ἕωσπερ ἂν "ἡ, ἕν γέ τι εἶναι. μηδὲν δὲ ἀὐϑνρόσν ᾿Ανάγκη. Πρὸς ἅπαντι ἄρα ἐχάστῳ τῷ τῆς οὐσίας μέρει πρόσεστι τὸ ἕν. οὐκ ἀπολει- πόμενον οὔτε σμικροτέρου οὔτε μείζονος μέρους οὔτε ἀλ-- λου οὐδενός. Οὕτως. Ἶ4ρα οὖν ἕν ὃν πολλαχοῦ ἅμα ὅλον ἐστί; τοῦτο ἄϑροει. ᾽4λλ᾽ 4990, καὶ ὁρῶ ὅτι ἀδύνατον. Μεμερισμένον ἄρα, εἴπερ μὴ ὅλον" ἄλλως γάρ που οὐδα- μῶς ἅμα ἅπασι τοῖς τῆς οὐσίας μέρεσι παρέσται, ἢ με- μερισμένον. Ναί. Καὶ μὴν τό γε μεριστὸν πολλὴ ἀνάγκη εἶναι τοσαῦτα ὅσαπερ μέρη. ἀνάγκη. Οὐκ ἄρ᾽ ἀληϑὴ ἄρτι ἐλέγομεν, λέγοντες ὡς πλεῖστα μέρη ἡ οὐσία νενεμη-- pévy εἴη. οὐδὲ γὰρ πλείω τοῦ ἑνὸς νενέμηται, ἀλλ᾽ ἴσα, ὡς ἔοικε, τῷ ἑνί" οὔτε γὰρ τὸ ὃν τοῦ ἑνὸς ἀπολείπεται οὔτε τὸ ἕν τοῦ ὄντος, ἀλλ᾽ ἐξισοῦσϑον δύ᾽ ὄντε ἀεὶ παρὰ πάντα. Παντάπασιν οὕτω φαίνεται. Τὸ ἕν ἄρ᾽ αὐτὸ κε- κερματισμένον ὑπὸ τῆς οὐσίας πολλά τε καὶ ἄπειρα τὸ πλῆϑός ἐστιν. Φαίνεται. Οὐ μόνον ἄρα τὸ ὃν ἕν πολλά στιν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τὸ ἕν ὑπὸ τοῦ ὄντος διανενεμημένον λλὰ ἀνάγκη εἷναι. Παντάπασι μὲν οὖν.

XV. Καὶ μὴν ὅτι γε ὅλου τὰ μόρια μόρια, πεπε-

Πλεῖστα ἄρα ἐστὶ τὰ μέρη αὐτῆς. Πλεῖστα μέντοι. Τί

Β

οὔτε τοῦ μεγίστου; ἢ τοῦτο μὲν καὶ ἄλογον ἐρέσϑαι; πῶς.

D

145

C

24 | ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ρασμένον ἂν εἴη κατὰ τὸ ὅλον τὸ ἕν" ἢ οὐ περιέχεται ὑπὸ τοῦ ὅλου τὰ μόρια; ἀνάγκη. ᾿4λλὰ μὴν τό γε περιέχον πέρας ἂν εἴη. Πῶς δ᾽ ov; Τὸ ἕν ἄρα ὃν ἕν τέ ἐστί που καὶ πολλά. καὶ ὅλον καὶ μόρια, καὶ πεπερασμένον καὶ

3 3 , i ἄπειρον πλήϑει. Φαίνεται. AQ! οὖν οὐκ, ἐπείπερ πεπε-

ρασμένον, καὶ ἔσχατα ἔχον ; ᾿ἀνάγκη. Τί δ᾽; ὅλον *ov* ov»

? i] "^ 1 , bi , kil Tr , δ᾽ &oynv ἂν ἔχοι καὶ μέσον καὶ τελευτὴν; ἡ οἷόν TÉ τι OÀOV — εἶναι ἄνευ τριῶν τούτων; κἄν του ἕν ὁτιοῦν αὐτῶν ἀπο-τ

ova), ἐθελήσει ἔτι ὅλον εἶναι; Οὐκ ἐθελήσει. Καὶ ἀρχὴν δή. ὡς ἔοικε, καὶ τελευτὴν καὶ μέσον ἔχοι ἂν τὸ ἕν. Ἔχοι,

᾿Αλλὰ wv τό γε μέσον ἴσον τῶν ἐσχάτων ἀπέχει" οὐ γὰρ

ἂν ἄλλως μέσον εἴη. Οὐ γάρ. Καὶ σχήματος δή 708 , ὡς ἔοικε. τοιοῦτον ὃν μετέχοι ἂν τὸ ἕν, ἤτοι εὐϑέος 7 στρογ- παροὺ ἤ τινος μικτοῦ ἐξ ἀμφοῖν. Μετέχοι γὰρ ἄν. Ἶ49᾽

οὖν οὕτως ἔχον οὐκ αὐτό τε ἐν ἑαυτῷ ἔσται καὶ ἐν ἄλλω; Πῶς; Τῶν μερῶν που ἕκαστον ἐν τῷ ὅλῳ ἐστὶ καὶ οὐδὲν

ἐχτὸς τοῦ ὅλου. Οὕτως. Πάντα δὲ τὰ μέρη ὑπὸ τοῦ ὅλου

περιέχεται; Ναί. Καὶ μὴν τά γε πάντα μέρη τὰ αὑτοῦ τὸ r, ^ AN , N 1 Ἧ , 5 , v ἐστι, καὶ οὔτε TL πλέον οὔτε ἔλαττον ἢ πάντα. Ov γάρ.

Οὐκοῦν καὶ τὸ ὅλον τὸ ἕν ἐστιν; Πῶς δ᾽ οὔ; Εἰ ἄρα

, * , [i4 , 2 , , , πᾶντα τὰ μέρη ἐν ὅλῳ τυγχάνει ὄντα. ἔστι δὲ τά ve πάντα

M Aa NOR UAC WP , € .-& - ὦ τ τὸ ἕν καὶ αὐτὸ τὸ ὅλον. περιέχεται δὲ ὑπὸ τοῦ ὅλου τὰ —

- ? -

πάντα. ὑπὸ τοῦ ἑνὸς ἂν περιέχοιτο τὸ ἕν, καὶ οὕτως cv ἤδη τὸ ἕν αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ εἴη. Φαίνεται. ᾿4λλὰ μέντοι

L1 . - TO ys ὅλον αὖ οὐκ ἐν τοῖς μέῤεσίν ἐστιν, οὔτε ἐν πᾶσιν

οὔτε ἐν τινί. εἰ γὰρ ἐν πᾶσιν, ἀνάγκη καὶ ἐν ἑνί" ἔν τινι γὰρ ἑνὶ μὴ ὃν οὐκ ἂν ἔτι που δύναιτο ἔν γε ἅπασιν εἶναι" εἰ δὲ τοῦτο μὲν τὸ ὃν τῶν ἁπάντων ἐστί, τὸ δὲ ὅλον ἐν τούτῳ [μὴ] ἔνι, πῶς ἔτι ἔν γε τοῖς πᾶσιν ἐνέσται; Οὐδα-- - ? €^ ^ E ET ^N SIM μῶς. Οὐδὲ μὴν ἐν τισὶ τῶν μερῶν. si yag ἐν τισὶ τὸ ὅλον M , "^ 2 -Ἕ γ3η ἢ , e 3 , εἴη. τὸ πλέον ἂν ἐν τῷ ἐλάττονι εἴη. ὃ ἐστιν ἀδύνατον. ἀδύνατον γάρ. Μὴ ὃν δ᾽ ἐν πλείοσι μηδ᾽ ἐν ἑνὶ μηδ᾽ £v

t

IIAPMENIARH2. | 25

e" , LÀ 9 3 , , eos : ἅπασι τοῖς μέρεσι τὸ ὅλον οὐκ ἀνάγκη ἐν ἑτέρῳ τινὶ εἶναι.

ἢ μηδαμοῦ ἔτι εἶναι; ᾿ἀνάγκη. Οὐκοῦν μηδαμοῦ μὲν ὃν οὐδὲν ἂν εἴη, ὅλον δὲ ὄν, ἐπειδὴ οὐκ ἐν αὑτῷ ἐστίν, ἀναάγ-- κη ἐν ἄλλῳ εἶναι; Πάνυ γε. ἯΙ μὲν ἄρα τὸ ἕν ὅλον, ἐν ἄλλῳ ἐστέν- ἡ δὲ τὰ πάντα μέρη ὄντα τυγχάνει, αὐτὸ ἐν

- - e A] , , , , δ - 7 M ἑαυτῷ - καὶ οὕτω τὸ ἕν ἀνάγκη αὐτὸ τε ἐν ἑαυτῷ εἶναι καὶ

ἐν ἑτέρῳ. ἀνάγκη. Οὕτω δὴ πεφυκὸς τὸ fv ἄρ᾽ οὐκ ἀνάγκη καὶ κινεῖσθαι καὶ ἑστάναι; Ij; Ἕστηκε μέν που, εἶπερ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ ἐστίν. ἐν γὰρ ἑνὶ ὃν καὶ ἐκ τούτου μὴ μεταβαῖνον ἐν τῷ αὐτῷ ἂν εἴη. ἐν ἑαυτῷ. Ἔστι γάρ. Τὸ δέγε ἐν τῷ αὐτῷ ἀεὶ ὃν ἑστὸς δήπου ἀνάγκη ἀεὶ εἶναι. Πάνυ γε. Τί δέ; τὸ ἐν ἑτέρῳ ἀεὶ ὃν οὐ τὸ ἐναντίον ἀνάγκη μηδέποτ᾽ ἐν τῷ αὐτῷ εἶναι, μηδέποτε δὲ ὃν ἐν τῷ αὐτῷ μηδὲ ἑστάναι. μὴ ἑστὸς δὲ κινεῖσϑαι; Οὕτως. ᾿4νάγ-- xi ἄρα τὸ ἕν, αὐτό τε ἐν ἑαυτῷ ἀεὶ ὃν καὶ ἐν ἑτέρῳ. ἀεὶ κινεῖσϑαί τε καὶ ἑστάναι. Φαίνεται. Καὶ μὴν ταὐτόν γε δεῖ εἶναι αὐτὸ ἑαυτῷ καὶ ἕτερον ἑαυτοῦ, καὶ τοῖς ἄλλοις ὡσαύτως ταὐτόν τε καὶ ἕτερον εἶναι, εἴπερ καὶ τὰ πρό- σϑεν πέπονθεν. Πῶς; Πᾶν που πρὸς ἅπαν ὧδὲ ἔχει: ἢ ταὐτόν ἐστιν ἢ ἕτερον" ἢ ἐὰν μὴ ταὐτὸν ἡ μηδ᾽ ἕτερον, μέρος ἂν εἴη τούτου, πρὸς ὃ οὕτως ἔχει. ἢ ὡς πρὸς μέρος ὅλον dv εἴη. Φαίνεται. Ἶά4ρ᾽ οὖν τὸ ἕν αὐτὸ αὑτοῦ μέ- ρος ἐστίν; Οὐδαμῶς. Οὐδ᾽ ἄρα ὡς πρὸς μέρος αὐτὸ αὑτοῦ ὅλον &v εἴη. πρὸς ξαυτὸ μέρος ὄν. Οὐ γὰρ οἷόν τε. ᾿᾽Αλλ᾽ ὧρα ξτερόν ἐστιν ἑνὸς τὸ £v; Οὐ δῆτα. Οὐδ᾽ ἄρα ἑαυτοῦ γε ἕτερον ἂν εἴη. Οὐ μέντοι. Εἰ οὖν μήτε ἔτερον μήϑ᾽ ὅλον μήτε μέρος αὐτὸ πρὸς ἑαυτό ἐστιν, οὐκ ἀνάγκη ἤδη ταὐτὸν εἶναι αὐτὸ ἑαυτῷ; ᾿ἀνάγκη. Τί δέ; τὸ ἑτέρωϑι ὃν αὐτὸ ἑαυτοῦ ἐν τῷ αὐτῷ ὄντος ἑαυτῷ οὐκ ἀνάγκη αὐτὸ ἑαυτοῦ ἕτερον εἶναι, εἴπερ καὶ ἑτέρωϑι ἔσται; Ἔμοιγε δοκεῖ. Οὕτω μὴν ἐφάνη ἔχον τὸ £v, αὐτό

τε ἐν ἑαυτῷ ὃν ἅμα καὶ ἐν ἑτέρῳ. ᾿Εφάνη γάρ. Ἕτερον

Len

moe

B

147

26 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ἄρα, ὡς ἔοικεν, εἴη ταύτῃ ἂν ἑαυτοῦ τὸ ἕν. Ἔοικεν. Τί οὖν; εἴ τού τι ἕτερόν ἐστιν, οὐχ ἑτέρου ὄντος ἕτερον ἔσται; Avaya.

XVI. Οὐκοῦν ὅσα μὴ ἕν ἐστιν, novo" ἕτερα τοῦ ἑνός, καὶ τὸ ἕν τῶν μὴ ἕν; Πῶς δ᾽ οὔ; Ἕτερον ἄρα ἂν εἴη τὸ ἕν τῶν ἄλλων. Ἕτερον. Ὅρα δή᾽ αὐτό τε ταύ-

^ 5 ὦ $3 3 2 , , , - , » τὸν καὶ τὸ ἕτερον ἀρ᾽ ovx ἐναντία ἀλλήλοις; Πῶς δ᾽ οὐ

Ἢ οὖν ἐθελήσει ταὐτὸν ἐν τῷ ἑτέρῳ ἢ τὸ ἕτερον ἐν ταὐτῷ

ποτὲ εἶναι; Οὐκ ἐθελήσει. Εἰ ἄρα τὸ ἕτερον ἐν ταὐτῷ ^ , 5» , P] - » ᾽ T 1 3 oe μηδέποτ᾽ ἔσται. οὐδὲν ἔστι τῶν ὄντων £v ᾧ ἐστὶ τὸ ἕτερον χρόνον οὐδένα. εἰ γὰρ ὁντινοῦν εἴη ἔν τῷ, ἐκεῖνον ἂν τὸν χρόνον ἐν ταὐτῷ εἴη τὸ ἕτερον. οὐχ οὕτως; Οὕτως. Ἔπει-- δὴ δ᾽ οὐδέποτε ἐν τῷ αὐτῷ ἐστίν, οὐδέποτε ἔν τινι τῶν , "^ ^A ort 9 - M 9.7129 H ^ on οντῶν cv ei τὸ ἕτερον. 4λη9η:. Ovc ἄρα ἐν τοῖς pu ev οὔτε ἐν τῷ ἑνὶ ἑ ἐνείη ἂν τὸ ἕτερον. Οὐ γὰρ οὖν. Ovx ó ἄρα τῷ ἑτέρῳ γ᾽ ἂν εἴη τὸ ἕν τῶν μὴ ὃν οὐδὲ τὰ μὴ ἕν τοῦ ἑνὸς ἕτερα. Οὐ γάρ. Οὐδὲ μὴν ξαυτοῖς γε ἕτερ᾽ ἂν εἴη ἀλλή- λων, μὴ μετέχοντα τοῦ ἑτέρου. Πῶς γάρ; Εἰ δὲ μήτε αὖ-- P Pos , » , 3 , L. , τοῖς ἕτερά ἐστι μήτε τῷ ἑτέρῳ. οὐ πάντη ἤδη ἂν ἐκφεύγοι τὸ μὴ ἕτερα εἶναι ἀλλήλων; ᾿Εκφεύγοι. ᾿4λλὰ μὴν οὐδὲ τοῦ ἑνός ye μετέχει τὰ μὴ ἕν. οὐ γὰρ ἂν μὴ ἕν ἣν, ἀλλά πῃ ἂν ἕν qv. “4ληϑῆ. Οὐδ᾽ ἂν ἀριϑμὸς εἴη ἄρα τὰ μὴ ἕν᾽" οὐδὲ γὰρ ἂν οὕτω μὴ ἕν ἦν παντάπασιν, ἀριϑμόν γε ἔχοντα. Οὐ γὰρ οὖν. Τί δέ; τὰ μὴ ἕν τοῦ ἑνὸς ρα μόριά ἐστιν; ἢ κἂν οὕτω μετεῖχε τοῦ ἑνὸς τὰ μὴ ἕν; Μετεῖχεν. Εἰ ἄρα πάντη τὸ μὲν ἕν ἐστι, τὰ δὲ μὴ £v, οὔτ᾽ ἂν μόριον - τ on " » » 3 LI τῶν μὴ ἕν τὸ ἕν εἴη οὔϑ᾽ ὅλον ὡς μορέων οὔτε αὖ τὰ μὴ ἕν τοῦ ἑνὸς μόρια. οὔϑ᾽ ὅλα ὡς μορίῳ τῷ ἕνί. Ov γάρ 3 M M » M , , Fa» ct fa? ov AAÀÀx μὴν ἔφαμεν τὰ μήτε μόρια ur9 oÀ« μηϑ' ἕτερα ἀλλήλων ταὐτὰ ἔσεσϑαι ἀλλήλοις. Ἔφαμεν γάρ. Φῶμεν ἄρα καὶ τὸ ἕν πρὸς τὰ μὴ ἕν οὕτως ἔχον τὸ αὐτὸ εἶναι αὐὖ- dà - ^ oe ^ e 3, e , - P d τοῖς; Φώμεν. Τὸ ἕν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἕτερόν ve τῶν ἄλλων

Ur- "rtu mE CTUM ΡΥ, ἢ ἡ ν᾿ die wd IIAPMENIAH 2. 21

ἐστὶ xal ἑαυτοῦ xal ταὐτὸν ἐκείνοις ve καὶ ἑαυτῷ. Κινδυ- , » - , $* , Ξ: er ,

νεύει φαίνεσθαι ἔκ ye τοῦ λόγου. o ovv καὶ ὅμοιόν τε καὶ ἀνόμοιον ἑαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις; Ἴσως. Ἐπειδὴ γοῦν ἕτερον τῶν ἄλλων ἐφάνη, καὶ τάλλά που ἕτερ᾽ ἂν ἐκείνου εἴη. Τί μήν; Οὐκοῦν οὕτως ἕτερον τῶν ἄλλων, ὅσπερ καὶ τἄλλα ἐκείνου, καὶ οὔτε μάλλονι οὔϑ᾽ ἧττον; Τί γὰρ ἄν; Εἰ ἄρα μήτε μᾶλλον μήϑ᾽ ἧττον, ὁμοίως. Ναί. Οὐκοῦν ἡ ἕτερον εἶναι πέπονθε τῶν ἄλλων, καὶ τὦλλα κείνου ὡσαύτως. ταύτῃ ταὐτὸν ἂν πεπονϑύότα εἶεν τό τε τοῖς ἄλλοις καὶ τάλλα τῷ ἑνί. Πῶς λέγεις; Ὧδε: ἕκα- 0v τῶν ὀνομάτων οὐκ ἐπέτινι καλεῖς; Ἔγωγε. Τί οὖν; ^ 3 * » ^ , "^w P d ,

Ὁ &UTO ὁνομα εἴποις ἂν πλεονάκις ἡ ἅπαξ; Eyovys. Ilo- τερον οὖν ἐὰν μὲν ἅπαξ εἴπῃς, ἐκεῖνο προσαγορεύεις οὗ- πέρ ἐστι τοὔνομα, ἐὰν δὲ πολλάκις, οὐκ ἐκεῖνο; ἢ ἐάν τε

ἀνάγκη σε τὸ αὐτὸ καὶ λέγειν ἀεί; Τί μήν; Οὐκοῦν καὶ τὸ ἕτερον ὄνομά ἐστιν ἐπέ τινι; Πάνυ γε. Ὅταν ἄρα αὐτὸ φϑέγγη., ἐάν τε ἅπαξ ἐάν τε πολλάκις, οὐκ ἐπ᾿ ἄλλῳ οὐδὲ ζλλο τι ὀνομάξεις ἢ ἐκεῖνο οὗπερ ἦν ὄνομα. ᾿ἀνάγκη.

Ὅταν δὴ λέγωμεν ὅτι ἕτερον μὲν τἄλλα τοῦ évóg, ἕτερον δὲ τὸ ὃν τῶν ἄλλων, δὶς τὸ ἕτερον εἰπόντες οὐδέν τι μᾶλ- λον ἐπ᾽ ἄλλῃ ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἐκείνῃ τῇ φύσει αὐτὸ ἀεὶ λέγομεν. ἧσπερ ἦ ἣν τοὔνομα. Πάνυ μὲν οὖν. Ἧι L ἕτερον τῶν λλων τὸ ἕν καὶ τἄλλα τοῦ ἑνός. κατ᾽ αὐτὸ τὸ ἕτερον πε-- ονϑέναι οὐκ ἄλλο ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ἂν πεπονϑὸς εἴη τὸ ἕν οἷς ἄλλοις. τὸ δέ που ταὐτὸν πεπονϑὸς ὅμοιον" οὐχί;

Ναί. ἯΙι δὴ τὸ ἕν ἕτερον τῶν ἄλλων πέπονϑεν εἶναι, κατ᾽

ὑτὸ τοῦτο ἅπαν ἅπασιν ὅμοιον ἂν εἴη: ἅπαν γὰρ ἁπάν-- rov ἕτερόν ἐστιν. "Ἔοικεν.

2o XVIL 2i μὴν τό γε ὅμοιον τῷ ἀνομοίῳ ἐναντίον.

αἰ. Οὐκοῦν καὶ τὸ ἕτερον τῷ αὐτῷ. Καὶ τοῦτο. Aa

ÁN

v καὶ τοῦτό y ἐφάνη, ὡς ἄρα τὸ ἕν τοῖς ἄλλοις ταὐτόν.

C

ἅπαξ ἐάν τε πολλάκις τὸ αὐτὸ ὄνομα φϑέγξῃ, πολλὴ.

Ε

148

28 HAAT£ÀANOXEX

Β Ἐφάνη γάρ. Τοὐναντίον δέ ye πάϑος ἐστὶ τὸ εἶναι ταὐτὸ τοῖς ἄλλοις τῷ ἕτερον εἶναι τῶν ἄλλων. Πάνυ 7: Ἧι ye μὴν ἕτερον, ὅμοιον ἐφάνη. Ναί. ἯΙ ἄρα ταὐτόν, &vó- μοιον ἔσται κατὰ τοὐναντίον πάϑος τῷ ὁμοιοῦντι πάϑει. c , , AX 4.229 , 2 , , ὥμοίου δέπου τὸ ὅτερον; Nat. “νομοιώσει ἄρα τοῦθ ον, ἢ οὐκ ἐναντίον ἔσται τῷ ἑτέρῳ. Ἔοικεν. Ὅμοιον ἄρα καὶ ἀνόμοιον ἔσται τὸ ἕν τοῖς ἄλλοις, ἡ μὲν ἕτερον. ὅμοιον, ἡ δὲ ταὐτόν. ἀνόμοιον. Ἔχει γὰρ οὖν δή. ὡς ἔοικε, καὶ E , A Ἁ F » , [z $273 τοιοῦτον λόγον. Καὶ γὰρ vovós ἔχει. Τίνα; Hi voveo πέπονϑε. μὴ ἀλλοῖον πεπονθέναι, μὴ ἀλλοῖον δὲ πεπον- 1 pt At d 429 ΜῊ T $e? » 90g μὴ ἀνόμοιον, μὴ ἀνόμοιον δὲ ὅμοιον εἶναι" ἡ δ᾽ ἄλλα πέπονϑεν, ἀλλοῖον, ἀλλοῖον δὲ ὃν ἀνόμοιον εἶναι. ᾿4ληϑῆ ’ 9 , » ki] ^ o du ἂν er er , λέγεις. Ταὐτόν τε ἄρα 0v τὸ ἕν τοῖς ἄλλοις καὶ ὅτι ἕτερόν ἐστι. κατ᾽ ἀμφότερα καὶ καϑ᾽ ἑκάτερον. ὅμοιόν τε ἂν εἴη καὶ ἀνόμοιον τοῖς ἄλλοις. Πάνυ γε. Οὐκοῦν καὶ ἑαυτῷ ὡσαύτως, ἐπείπερ ἕτερόν τε ἑαυτοῦ καὶ ταὐτὸν ἑαυτῷ ἐφάνη, κατ᾽ ἀμφότερα καὶ ἑκάτερον ὅμοιόν τε καὶ ἀνό-- μοιον φανήσεται; ᾿ἀνάγκη. Τί δὲ δή; περὶ τοῦ ἄπτεσϑαι τὸ ἕν αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων καὶ τοῦ μὴ ἅἄπτεσϑαι πέρι πῶς ἔχει; σκόπει. Σκοπῶ. Αὐτὸ γάρ που ἐν ἑαυτῷ ὅλῳ τὸ ἕν ἐφάνη ὄν. Ὀρϑῶς. Οὐκοῦν καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ £v; Ναί. [3 a 2 ἢ Μὰ ^ 3) e »» T e^ Hi μὲν ἄρα ἐν τοῖς ἄλλοις, τῶν &AÀAov &zvo Gv: ἢ δὲ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ, τῶν μὲν ἄλλων ἀπείργοιτο ἅπτεσϑαι, ᾽ A] 4 e - "y 9 ^ e - » er αὐτὸ δὲ αὑτοῦ ἄπτοιτ᾽ ἂν ἐν ἑαυτῷ ὃν. GOoívevoi. Ovvo X ENS 4 9. Ἢ x t " - » e μὲν δὴ ἅπτοιτ᾽ ἂν τὸ ἕν αὑτοῦ τε καὶ τῶν ἄλλων. “Ἄπτοι- το. Τί δὲ τῇδε; ἀρ᾽ οὐ πᾶν τὸ μέλλον ἀψεσϑαί τινος

ἐφεξῆς δεῖ κεῖσθαι ἐκείνῳ οὗ μέλλει ἅπτεσϑαι, ταύτην

τὴν ἕδραν κατέχον vj ἂν μετ᾽ ἐκείνην ἢ [ἔδρα], ἧ ἂν κέηται *ov* ἅπτεται; ᾿ἀνάγκη. Καὶ τὸ ἕν ἄρα εἰ μέλλει αὐτὸ eo τοῦ ἅψεσθαι, ἐφεξῆς δεῖ εὐθὺς μεϑ᾽ ἑαυτὸ κεῖσθαι. τὴν ἐχομένην χώραν κατέχον ἐκείνης, ἧ αὐτό ἐστιν. et γὰρ

- - ^ , - 149 οὖν. Οὐκοῦν δύο μὲν ὃν τὸ ἕν ποιήσειεν ἂν ταῦτα καὶ ἐν

| oca rre ipt Xn de σον A A . 1 DX - δ" e? E

"nl

IIAPMENIAHZ. | 26 δυοῖν χώραιν ἅμα γένοιτο" ἕως δ᾽ ἂν ἡ £v, οὐκ ἐθελήσει; Οὐ γὰρ οὖν. 'H αὐτὴ ἄρα ἀνάγκη τῷ ἑνὶ μήτε δύο εἶναι u59' ἅπτεσθαι αὐτῷ αὑτοῦ. Ἢ αὐτή. ᾿4λλ᾽ οὐδὲ μὴν

τῶν ἄλλων ἅψεται. Τί δή: Ὅτι. φαμέν, τὸ μέλλον ἅψε--

σϑαι χωρὶς ὃν ἐφεξῆς δεῖ ἐκείνῳ εἶναι, οὗ μέλλει ἅψεσϑαι, τρίτον δὲ αὐτῶν ἐν μέσῳ μηδὲν εἶναι. ᾿Δληϑῆ. io ἄρα δεῖ τὸ ὀλίγιστον εἶναι, εἰ μέλλει ἅψις εἶναι. | det. ᾿Εὰν δὲ τοῖν δυοῖν ὅροιν τρέτον προσγένηται ἑξῆς, αὐτὰ μὲν τρία ἔσται. αἴ δὲ ἅψεις δύο. Ναί. Καὶ οὕτω δὴ ἀεὶ ἑνὸς προσ- γιγνομένου uie: καὶ ἅψις προσγίγνεται, καὶ συμβαίνει τὰς ἅψεις τοῦ πλήϑους τῶν ἀριϑμῶν μιᾷ ἐλάττους εἶναι. e γὰρ τὰ πρῶτα δύο ἐπλεονέχτησε τῶν ἅψεων εἰς τὸ πλείω - εἶναι τὸν ἀριϑμὸν ἢ τὰς ἅψεις. τῷ ἴσῳ τούτῳ καὶ ὁ ἔπειτα ἀριϑμὸς πᾶς πασῶν τῶν ἅψεων πλεονεκτεῖ. ἤδη γὰρ τὸ ᾿ λοιπὸν ἅμα ἕν τε τῷ ἀριϑμῷ προσγίγνεται καὶ μία ἅψις ταῖς ἅψεσιν. Ὀρϑῶς. Ὅσα ἄρα ἐστὶ τὰ ὄντα τὸν ἀριϑμόν, ἀεὶ μιᾷ αἴ ἅψεις ἐλάττους εἰσὶν αὐτῶν. ᾿4ληϑῆ. Εἰ δέ γε ἕν μόνον ἐστί, δυὰς δὲ μὴ ἔστιν, ἅψις οὐκ ἂν εἴη. Πῶς γάρ; Οὐκοῦν. φαμέν. τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς οὔτε ἕν ἐστιν οὔτε μετέχει αὐτοῦ, εἴπερ ἄλλα ἐστίν. Οὐ γάρ. Οὐκ ἄρα ἔνεστιν ἀριϑμὸς ἐν τοῖς ἄλλοις, évóg μὴ ἐνόντος ἐν αὐὖ- τοῖς. Πῶς γάρ, Οὔτ᾽ ἄρα ἕν ἐστι τάλλα οὔτε δύο οὔτε ἄλλου ἀριϑμοῦ ἔχοντα ὄνομα οὐδέν. Ov. Τὸ ἕν ἄρα μό-- - vov ἔστιν [£v], καὶ δυὰς οὐκ ἂν εἴη. Οὐ φαίνεται. "ug ἄρα οὐκ ἔστι, δυοῖν μὴ ὄντοιν. Οὐκ ἔστιν. Οὔτ᾽ ἄρα τὸ ἕν τῶν ἄλλων ἅπτεται οὔτε τὰ ἄλλα τοῦ Évóg, ἐπείπερ ἅψις οὐχ ἔστιν. Οὐ γὰρ οὖν. Οὕτω δὴ κατὰ πάντα ταῦτα τὸ ἕν τῶν τε ἄλλων καὶ ξαυτοῦ ἅπτεταί τε καὶ οὐχ ἅπτε--

— τχαι. Ἔοικεν.

| XVIIL ρ᾽ οὖν καὶ ἴσον ἐστὶ xol ἄνισον αὑτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις; Πῶς; Εἰ μεῖζον εἴη τὸ ἕν ἢ τἄλλα ἡ ἔλατ-- TOv, ἢ αὖ τἄλλα τοῦ ἑνὸς μείξω ἢ ἐλάττω, ἀρ᾽ οὐκ ἂν τῷ

Ε

150

30 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

μὲν ἕν εἶναι τὸ ἕν καὶ τὰ ἄλλα ἄλλα τοῦ ἑνὸς οὔτε τι μείζω

οὔτε τι ἐλάττω ἂν ein ἀλλήλων αὐταῖς γὲ ταύταις ταῖς οὐ- ;

σίαις" ἀλλ᾽ εἰ μὲν πρὸς τῷ τοιαῦτ᾽ εἶναι ἑκάτερα ἰσότητα ἔχοιεν, ἴσα ἂν εἴη πρὸς ἄλληλα" εἰ δὲ τὰ μὲν μέγεϑος. τὸ δὲ σμικρότητα, ἢ καὶ μέγεϑος μὲν τὸ ἕν, σμικρότητα δὲ τἄλλα. ὁποτέρῳ μὲν τῷ εἴδει μέγεϑος προσείη, μεῖξον ἂν εἴη. ο δὲ σμικρότης, ἔλαττον; ᾿ἀνάγκη. Οὐκοῦν ἐστόν γέτινε τούτω εἴδη, τό ve μέγεϑος καὶ ἡ σμικρότης; οὐ γὰρ ἄν που μὴ ὄντε γε ἐναντίω τε ἀλλήλοιν εἴτην καὶ ἐν τοῖς οὖσιν ἐγγιγνοίσϑην. Πῶς γὰρ ἄν; Εἰ ἄρα ἐν τῷ ἑνὶ σμι-- κρότης ἐγγίγνεται, ἤτοι ἐν ὅλῳ ἂν ἢ ἐν μέρει αὐτοῦ ἐνείη.

, , * ^ ἀνάγκη. Τί δ᾽ εἰ ἐν ὅλῳ ἐγγίγνοιτο; οὐχὶ ἢ ἐξ ἴσου ἂν τῷ

ἑνὶ δι᾿ ὅλου αὐτοῦ τεταμένη εἴη ἢ περιέχουσα αὐτό; 41ῆ- λον δή. 549! οὖν οὐκ ἐξ ἴσου μὲν οὖσα ἡ σμικρότης τῷ ἑνὶ ἴση ἂν αὐτῷ εἴη. περιέχουσα δὲ us(£ov; Πῶς δ᾽ οὔ; 4υ- νατὸν οὖν σμικρότητα ἴσην τῷ εἶναι ἢ μείξω τινός, καὶ πράττειν ye τὰ μεγέϑους τε καὶ ἰσότητος, ἀλλὰ μὴ τὰ ἑαυ- τῆς; ἀδύνατον. Ἐν μὲν ὅλῳ ἄρα τῷ ἑνὶ οὐκ ἂν εἴη σμι- κρότης, ἀλλ᾽ εἴπερ; ἐν μέρει. Ναί. Οὐδέ γε ἐν παντὶ αὖ τῷ μέρει" εἶ δὲ μή, ταὐτὰ ποιήσει ἅπερ πρὸς τὸ ὅλον" ἴση ἔσται ἢ μείξων τοῦ μέρους, ἐν ᾧ ἂν ἀεὶ ἑνῇ. ᾿Ανάγκη. Οὐδενί ποτε ἄρα ἐνέσται τῶν ὄντων σμικρότης, μήτ᾽ ἐν μέρει μήτ᾽ ἐν ὅλῳ ἐγγιγνομένη" οὐδέ τι ἔσται σμικρὸν πλὴν αὐτῆφ σμικρότητος. Οὐκ ἔοικεν. Οὐδ᾽ ἄρα μέγεϑος ἐνέσται ἐν αὐτῷ. μεῖξον γὰρ ἄν τι εἴη ἄλλο καὶ πλὴν αὖ-- τοῦ μεγέϑους, ἐκεῖνο ἐν ᾧ τὸ μέγεϑος ἐνείη, καὶ ταῦτα σμικροῦ αὐτοῦ οὐκ ὄντος, οὗ ἀνάγκη ὑπερέχειν, ἐάνπερ 7 μέγα: τοῦτο δὲ ἀδύνατον, ἐπειδὴ σμικρότης οὐδαμοῦ jw. ᾿4ληϑῆ. ᾿4λλὰ μὴν αὐτὸ μέγεϑος οὐχ ἄλλου μεῖξον ἢ αὐτῆς σμικρότητος, οὐδὲ σμικρότης ἄλλου ἔλαττον ἢ αὐτοῦ μεγέϑους. Οὐ γάρ. Οὔτε ἄρα τὰ ἄλλα μείξω τοῦ ἑνὸς οὐδὲ ἐλάττω, μήτε μέγεϑος μήτε σμικρότητα ἔχοντα,

» - "ES “ Σ ΩΝ Υ͂. l.l. nad

PEE NUR A. D PT S » dm ps ua t SET E E HAPMENIAHX 8

οὔτε αὐτὼ τούτω πρὸς τὸ Ev ἔχετον τὴν δύναμιν τὴν τοῦ D ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι ἀλλὰ πρὸς ἀλλήλω, οὔτε αὖ τὸ ἕν τούτοιν οὐδὲ τῶν ἄλλων μεῖξον ἂν οὐδ᾽ ἔλαττον εἴη, μήτε μέγεθος μήτε σμικρότητα ἔχον. Οὔκουν φαίνεταί γε. Ἶ49᾽ οὖν εἰ μήτε μεῖξον μήτε ἔλαττον τὸ ἕν τῶν ἄλ-- λων. ἀνάγκη αὐτὸ ἐκείνων μήτε ὑπερέχειν μήϑ᾽ ὑπερέ- χεσϑαι; "Avdyxy. Οὐκοῦν τό γε μήτε ὑπερέχον uno ὑπερεχόμενον πολλὴ ἀνάγκη ἐξ ἴσου εἶναι, ἐξ ἴσου δὲ ὃν ἴσον εἶναι. Πῶς γὰρ οὔ; Καὶ μὴν καὶ αὐτὸ γε τὸ ἕν πρὸς E ἑαυτὸ οὕτως ἄν , ἔχοι" μήτε μέγεϑος ἐν ἑαυτῷ μήτε σμι- ᾿χρότητα ἔχον οὔτ᾽ ἂν ὑπερέχοιτο οὔτ᾽ ἂν ὑπερέχοι éev- τοῦ. ἀλλ᾽ ἐξ ἴσου ὃν ἴσον ἂν εἴη ἑαυτῷ. Πάνυ uiv οὖν. Τὸ ἕν ἄρα ἑαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἴσον ἂν εἴη. Φαίνεται. Καὶ μὴν αὐτό γε ἐν ἑαυτῷ ὃν καὶ περὶ ἑαυτὸ ἂν εἴη ἔξω- Bev, καὶ περιέχον μὲν μεῖζον ἂν ἑαυτοῦ εἴη. περιεχόμε-- vov δὲ ἔλαττον, καὶ οὕτω μεῖζον ἂν καὶ ἔλαττον εἴη αὐτὸ 151 ᾿ξαυτοῦ τὸ ἕν. Εἴη γὰρ ἄν. Οὐκοῦν καὶ τόδε ἀνάγκη » tj- δὲν εἶναι ἐκτὸς τοῦ ἕνός τε καὶ τῶν ἄλλων. Πῶς γὰρ οὔ; ; LED μὴν καὶ εἱναίπου δεῖ τό γε ὃν ἀεί. Ναί. Οὐκοῦν τό y £v τῶ ὃν ἐν μείζονι ἔσται ἔλαττον ὄν; οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ἕτερον dv ἑτέρῳ εἴη. Ov γάρ. Ἐπειδὴ δὲ οὐδὲν ἕτερόν ἐστι χωρὶς τῶν ἄλλων καὶ τοῦ évog, δεῖ δὲ αὐτὰ ἔν τῳ εἶἷ- ναι, οὐχ ἀνάγκη ἤδη ἐν ἀλλήλοις εἶναι, τά τε ἄλλα ἐν τῷ ἑνὶ καὶ τὸ ἕν ἐν τοῖς ἄλλοις, ἢ μηδαμοῦ εἶναι; Φαίνεται. Β Ὅτι μὲν & ἄρα τὸ ἕν ἐν τοῖς ἄλλοις ἔνεστι, μείζω ἂν εἴη τὰ ἄλλα τοῦ ἔνός, περιέχοντα αὐτό, τὸ δὲ ἕν ἔλαττον τῶν ἄλλων, περιεχόμενον" ὅτι δὲ τὰ ἄλλα ἐν τῷ ἕνί, τὸ ἕν τῶν ἄλλων κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον μεῖξον ἂν εἴη, τὰ 0b Ade τοῦ ἑνὸς ἐλάττω. "Ἔοικεν. Τὸ ἕν ἄρα ἴσον τε καὶ μεῖξον xal ἐλαττόν ἐστιν αὐτό τε αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων. Φαίνε- Καὶ μὴν εἴπερ μεῖζον καὶ ἔλαττον καὶ ἴσον. ἴσων &v ἢ μέτρων καὶ πλειόνων καὶ ἐλαττόνων αὑτῷ καὶ τοῖς ἄλ- 0

30 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

μὲν ὃν εἶναι τί δὲ μέτρων, καὶ μερῶν. Πῶς δ᾽ οὔ: Ἴσωι οὔτε τι ἐλ μέτρων ὃν καὶ πλειόνων καὶ ἐλαττόνων, καὶ ἀρι- σίαχις" ἔλαττον ἂν καὶ πλέον εἴη αὐτό τε αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλ- ἔχουν, καὶ ἴσον αὑτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις κατὰ ταὐτά. Πῶς; διῷῶνπερ μεῖζόν ἐστι, πλειόνων που καὶ μέτρων ἂν εἴη αὐ-- τῶν - ὅσων δὲ μέτρων, καὶ μερῶν καὶ ὧν ἔλαττον, ὡσαύ- Tog καὶ οἷς ἴσον, κατὰ ταὐτά. Οὕτως. Οὐκοῦν ἑαυτοῦ μεῖζον καὶ ἔλαττον ὃν καὶ ἴσον ἴσων ἂν εἴη μέτρων καὶ p πλειόνων καὶ ἐλαττόνων αὑτῷ: ἐπειδὴ δὲ μέτρων, καὶ μερῶν; Πῶς δ᾽ οὔ; Ἴσων μὲν ἄρα μερῶν ὃν αὑτῷ ἴσον ἂν τὸ πλῆϑος αὑτῷ εἴη, πλειόνων δὲ πλέον, ἐλαττόνων δὲ ἔλαττον τὸν ἀριϑμὸν αὑτοῦ. Φαίνεται. Οὐκοῦν καὶ πρὸς τάλλα ὡσαύτως ἕξει τὸ ἕν᾽ ὅτι μὲν μεῖζον αὐτῶν φαίνε- ται, ἀνάγκη πλέον εἶναι καὶ τὸν ἀριϑμὸν αὐτῶν" ὅτι δὲ σμικρότερον, ἔλαττον" ὅτι δὲ ἴσον μεγέϑει, ἴσον καὶ τὸ πλῆϑος εἶναι τοῖς ἄλλοις ; ᾿ἀνάγκη. Οὕτω δὴ αὖ, ὡς ἔοικε, E τὸ ἕν καὶ ἴσον καὶ πλέον καὶ ἔλαττον τὸν ἀρυϑμὸν αὐτό τε αὑτοῦ ἔσται καὶ τῶν ἄλλων. Ἔσται. XIX. ἶδρ᾽ οὖν καὶ χρόνου μετέχει τὸ ἕν, καὶ ἐστί τε “καὶ γίγνεται νεώτερόν τε καὶ πρεσβύτερον αὐτό τε αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων, καὶ οὔτε νεώτερον οὔτε πρεσβύτερον οὔτε ἑαυτοῦ οὔτε τῶν ἄλλων, χρόνου μετέχον; Πῶς; Εἶ-- ναι μέν που αὐτῷ ὑπάρχει, εἴπερ ἕν ἔστιν. Ναί. Τὸ δὲ. εἶναι ἄλλο τί ἐστιν ἢ μέϑεξις οὐσίας μετὰ χρόνου τοῦ παρ- 152 ὄντος, ὥσπερ τὸ ἦν μετὰ τοῦ παρεληλυϑότος καὶ αὖ τὸ ἔσται μετὰ τοῦ μέλλοντος οὐσίας ἐστὶ κοινωνία; Ἔστι γάρ. Μετέχει μὲν ἄρα χρόνου, εἴπερ καὶ τοῦ εἷναι. Πάνυ γε. Οὐκοῦν πορευομένου τοῦ χρόνου; Ναί. ᾿Δεὶ digo: πρεσβύτερον γίγνεται ἑαυτοῦ, εἴπερ προέρχεται κατὰ χρόνον. ᾿άνάγκη. 49! οὖν μεμνήμεϑα, ὅτι νεωτέρου γι- γνομένου τὸ πρεσβύτερον πρεσβύτερον γίγνεται; Με- B μνήμεϑα. Οὐκοῦν ἐπειδὴ πρεσβύτερον ἑαυτοῦ γίγνεται

HAPMENIAHZ. 33

τὸ £v, νεωτέρου ἂν γιγνομένου ἑαυτοῦ πρεσβύτερον yc γνοιτο; ᾿Ανάγκη. Γίγνεται μὲν δὴ νεώτερόν τε καὶ πρε- σβύτερον αὑτοῦ οὕτως. Ναί. Ἔστι δὲ πρεσβύτερον ἄρ᾽ οὐχ ὅταν κατὰ τὸν νῦν χρόνον ü γιγνόμενον, τὸν μεταξὺ τοῦ ἦν τε καὶ ἔσται; οὐ γάρ που πορευόμενόν ye &x τοῦ ποτὲ εἰς τὸ ἔπειτα ὑπερβήσεται τὸ νῦν. Οὐ γάρ. 149! οὖν οὐχ ἐπίσχει τότε τοῦ γίγνεσϑαι πρεσβύτερον. ἐπειδὰν τῷ νῦν ἐντύχῃ. καὶ οὐ γίγνεται ἀλλ᾽ ἔστι τότ᾽ ἤδη πρεσβύ- τερον; προϊὸν γὰρ οὐκ ἄν ποτε ληφϑείη ὑπὸ τοῦ νῦν. τὸ γὰρ προϊὸν οὕτως ἔχει ὡς ἀμφοτέρων ἐφάπτεσϑαι. τοῦ τε νῦν καὶ τοῦ ἔπειτα, τοῦ μὲν νῦν ἀφιέμενον, τοῦ δ᾽ ἔπειτα ἐπιλαμβανόμενον, μεταξὺ ἀμφοτέρων γιγνόμενον, τοῦ τὲ ἔπειτα καὶ τοῦ νῦν. ᾿4ληϑῆ. Εἰ δέγε ἀνάγκη μὴ παρελ- ϑεῖν τὸ νῦν πᾶν τὸ γιγνόμενον. ἐπειδὰν κατὰ τοῦτο 1j; ἐπίσχει ἀεὶ τοῦ γίγνεσθαι καὶ ἔστι τότε τοῦτο 0 τι ἂν τύχῃ D γιγνόμενον. Φαίνεται. Καὶ τὸ ἕν ἄρα, ὅταν πρεσβύτερον γιγνόμενον ἐντύχῃ τῷ νῦν, ἐπέσχε τοῦ γίγνεσϑαι καὶ ἔστι τότε πρεσβύτερον. Πάνυ μὲν οὖν. Οὐκοῦν οὗπερ ἐγί- yvero πρεσβύτερον, τούτου καὶ ἔστιν" ἐγίγνετο δὲ αὐ- τοῦ; Ναί. Ἔστι δὲ τὸ πρεσβύτερον νεωτέρου πρεσβύτε- gov; Ἔστιν. Καὶ νεώτερον ἄρα τότε αὑτοῦ ἐστὶ τὸ ἕν, ὅταν πρεσβύτερον γιγνόμενον ἐντύχῃ τῷ νῦν. ᾿ἀνάγκη. Τό γε μὴν νῦν ἀεὶ πάρεστι τῷ ἑνὶ διὰ παντὸς τοῦ εἶναι" E ἔστι γὰρ ἀεὶ νῦν ὅτανπερ ἧ. Πῶς γὰρ οὔ; Δεὶ ἄρα ἐστέτε καὶ γίγνεται πρεσβύτερον ἑαυτοῦ καὶ νεώτερον τὸ ἕν. Ἔοικεν. Πλείω δὲ χρόνον αὐτὸ ἑαυτοῦ ἔστιν ἢ γίγνεται, ἢ τὸν ἴσον; “Τὸν ἴσον. ᾿4λλὰ μὴν τόν γε ἴσον χρόνον ἢ γιγνόμενον ἢ ὃν τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἔχει. Πῶς δ᾽ οὔ; Τὸ ὃὲ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἔχον οὔτε πρεσβύτερον οὔτε νεώ-- τερόν ἐστιν. Οὐ γάρ. Τὸ ἕν ἄρα τὸν ἴσον χρόνον αὐτὸ ἑαυτῶ καὶ γιγνόμενον καὶ ὃν οὔτε νεώτερον οὔτε πρεσβύ- τερον ἑαυτοῦ ἐστὶν οὐδὲ γίγνεται. Οὔ μοι δοκεῖ. Τί δὲ; PraTo II. 3

Cc

E^

3

34 I AATSNOZX

τῶν ἄλλων; Ovx ἔχω λέγειν. Τόδε ys μὴν ἔχεις λέγειν, ei x1) 9y - n / * e , 7 B * 5 on Or, τὰ ἄλλα TOU ἑνὸς, εἴπερ éveQe ἔστιν ἀλλὰ μὴ ἕτερον. πλείω ἐστὶν ἕνός " ἕτερον μὲν γὰρ ὃν ἕν ἂν ἦν, ἕτερα δὲ M " δ , ; L1 - ^ E MN ^ M ὄντα πλείω &vOg ἔστι καὶ πλῆϑος «v ἔχοι. "Exot γὰρ ἄν. , - Ἵ - , - Πλῆϑος δὲ ὃν ἀριϑμοῦ πλείονος ἂν μετέχοι ἢ τοῦ ἕνός.

» 3 35 - , , Πῶς δ᾽ ov; Τί ovv; ἀριϑμοῦ φήσομεν τὰ πλείω γίγνε--: σϑαί τε καὶ γεγονέναι πρότερον, ἡ τὰ ἐλάττω; Τὰ ἐλάττω.

UA m A - E 2.» ^N cc 5 , To ὀλίγιστον ἄρα πρῶτον" τοῦτο δ΄ ἔστι τὸ ἕν. ἡ γάρ; Ναί. Πάντων ἄρα τὸ £v πρῶτον γέγονε τῶν ἀριϑμὸν ἐχόντων. ἔχει δὲ καὶ τἄλλα πάντα ἀριϑμόν, εἴπερ ἄλλα καὶ μὴ ἄλλο ἐστίν. Ἔχει γάρ. Πρῶτον δέγε, οἶμαι. γεγο- νὸς πρότερον γέγονε, τὰ δὲ ἄλλα ὕστερον" τὰ δ᾽ ὕστερον γεγονότα νεώτερα τοῦ πρότερον γεγονότος" καὶ οὕτως ἂν εἴη τάλλα νεώτερα τοῦ ἕνός. τὸ δὲ ἕν πρεσβύτερον τῶν ἄλλων. Εἴη γὰρ &v.

XX. Τί δὲ τόδε; ἀρ᾽ ἂν εἴη τὸ ἕν παρὰ φύσιν τὴν

δ E , 31.3 , ? , 3 M M , αὐτοῦ γεγονὸς, ἡ ἀδύνατον; ἀδύνατον. 'AAAe μὴν μέρη ys ἔχον ἐφάνη τὸ £v, εἰ δὲ μέρη. καὶ ἀρχὴν καὶ τελευτὴν καὶ μέσον. Ναί, Οὐκοῦν πάντων πρῶτον ἀρχὴ γίγνεται, καὶ αὐτοῦ τοῦ ἑνὸς καὶ ἑκάστου τῶν ἄλλων, καὶ μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ τάλλα πάντα μέχρι τοῦ τέλους; Τί μήν; Καὶ “μὴν μόριά γε φήσομεν ταῦτ᾽ εἶναι πάντα τάλλα τοῦ ὅλου τε καὶ ἑνός, αὐτὸ δὲ ἐκεῖνο ἅμα τῇ τελευτῇ γεγονέναι ἕν τὲ καὶ ὅλον. Φήσομεν γάρ. Τελευτὴ δὲ οἶμαίγε ὕστατον

, 1 , ) c0 ES , , PM ? y D γίγνεται" τούτῳ δ᾽ ἅμα vo ἕν πέφυκε γίγνεσϑαι" ὥστ᾽ εἴ-

πὲρ ἀνάγκη αὐτὸ τὸ ἕν μὴ παρὰ φύσιν γίγνεσϑαι, ἅμα τῇ τελευτῇ ἂν γεγονὸς ὕστατον ἂν τῶν ἄλλων πεφυκὸς εἴη γίγνεσϑαι. Φαίνεται. Νεώτερον ἄρα τῶν ἄλλων τὸ ἕν ἐστι, τὰ δ᾽ ἄλλα τοῦ ἑνὸς πρεσβύτερα. Οὕτως αὖ μοι φαί- verat. Tí δὲ δή; ἀρχὴν ἢ ἄλλο μέρος ὁτιοῦν τοῦ ἑνὸς ἢ | ἄλ- λου ὁτουοῦν, ἐάνπερ μέρος ἢ ἀλλὰ μὴ μέρη: οὐκ ἄναγ- καῖον ἕν εἶναι, μέρος γε ὄν; ᾿ἀνάγκη. Οὐκοῦν τὸ ἕν ἅμα

HAPMENIAHZ. 35 τε τῷ πρώτῳ γιγνομένῳ γίγνοιτ᾽ ἂν καὶ ἅμα τῷ δευτέρῳ, E καὶ οὐδενὸς ἀπολείπεται τῶν ἄλλων γιγνομένων. 0 τέπερ ἂν προσγίγνηται ὁτῳοῦν, ἕως ἂν πρὸς τὸ ἔσχατον διελϑὸν ὅλον ἕν γένηται, οὔτε μέσου οὔτε πρώτου οὔτε ἐσχάτου οὔτε ἄλλου οὐδενὸς ἀπολειφϑὲν ἐν τῇ γενέσει. ᾿4ληϑῆ. Πᾶσιν ἄρα τοῖς ἄλλοις τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἴσχει τὸ ἕν. ὥστ᾽ εἰ μὴ παρὰ φύσιν πέφυκεν αὐτὸ τὸ ἕν, οὔτε πρότερον οὔϑ᾽ ὕστερον τῶν ἄλλων γεγονὸς ἂν εἴη. ἀλλ᾽ ἅμα. καὶ χατὰ τοῦτον τὸν λόγον τὸ ἕν τῶν ἄλλων οὔτε πρεσβύτε-- 15 ρον οὔτε νεώτερον ἂν εἴη. οὐδὲ τἄλλα τοῦ ἑνός: κατὰ δὲ τὸν πρόσϑεν πρεσβύτερόν τε καὶ νεώτερον. καὶ τἄλλα ἐχείνου ὡσαύτως. Πάνυ μὲν οὖν. Ἔστι μὲν δὴ οὕτως ἔχον τε καὶ γεγονός. ἀλλὰ τί αὖ περὶ τοῦ γίγνεσϑαι αὐτὸ πρεσβύτερόν τε καὶ νεώτερον τῶν ἄλλων καὶ τάλλα τοῦ ἑνός. καὶ μήτε νεώτερον μήτε πρεσβύτερον γίγνεσϑαι; ρα ὥσπερ περὶ τοῦ εἶναι. οὕτω καὶ περὶ τοῦ γίγνεσϑαι ἔχει. ἢ ἑτέρως; Οὐκ ἔχω λέγειν. AAA. ἐγὼ τοσόνδε ys, ὅτι B εἰ καὶ ἔστι πρεσβύτερον ἕτερον ἑτέρου. γίγνεσϑαέτε αὐτὸ πρεσβύτερον ἔτι. ἢ ὡς τὸ πρῶτον εὐϑὺς γενόμενον διή-- νεγκχε τῇ ἡλικίᾳ, οὐκ ἂν ἔτι δύναιτο. οὐδ᾽ αὖ τὸ νεώτερον ὃν ἔτι νεώτερον γίγνεσθαι" ἀνίσοις γὰρ ἴσα προστιϑέ- μενα, χρόνῳ τε καὶ ἄλλῳ ὁτῳοῦν, ἴσῳ ποιεῖ διαφέρειν ἀεὶ ὅσῳπερ ἂν τὸ πρῶτον διενέγκῃ. Πῶς γὰρ οὔ; Οὐκ ἄρα τό γε ὃν τοῦ [ἑνὸς] ὄντος γίγνοιτ᾽ ἄν ποτε πρεσβύτερον C οὐδὲ νεώτερον. εἴπερ ἴσῳ διαφέρει ἀεὶ τὴν ἡλικίαν" ἀλλ᾽ ἔστι καὶ γέγονε πρεσβύτερον. τὸ δὲ νεώτερον. γίγνεται δ᾽ οὔ. ᾿4ληϑῆ. Καὶ τὸ ἕν ἄρα ὃν τῶν ἄλλων ὄντων οὔτε πρεσβύτερόν ποτε οὔτε νεώτερον γίγνεται. Οὐ γὰρ οὖν. Ὅρα t εἰ τῇδε πρεσβύτερα καὶ νεώτερα γίγνεται. Πῇ δή: ἯΙ τό τε ἕν τῶν ἄλλων ἐφάνη πρεσβύτερον καὶ τἄλλα τοῦ ἑνός. Τί οὖν; Ὅταν τὸ ἕν τῶν ἄλλων πρεσβύτερον ἡ,

πλείω που χρόνον γέγονεν ἢ τὰ ἄλλα. Ναί. Πάλιν δὴ D 3}

4

36 HAATSNOX

σκόπει" ἐὰν πλέονι καὶ ἐλάττονι χρόνῳ προστιϑῶμεν τὸν ἴσον χρόνον, ἄρα τῷ ἴσῳ μορίῳ διοίσει τὸ πλέον τοῦ ἐλάτ-- τονος ἢ σμικροτέρῳ; Σμικροτέρῳ. Οὐκ ἄρα ἔσται, ὃ ὃ τί eb τὸ πρῶτον ἦν πρὸς τἄλλα ἡλικίᾳ διαφέρον τὸ ἕν, τοῦτο καὶ εἰς τὸ ἔπειτα, ἀλλὰ ἴσον λαμβάνον χρόνον τοῖς ἄλλοις ἔλαττον ἀεὶ τῇ ἡλικίᾳ διοίσει αὐτῶν ἢ πρότερον: ἢ οὔ; Ναί. Οὐκοῦν τό γε ἔλαττον διαφέρον ἡλικίᾳ πρός τι ἢ πρότερον νεώτερον γίγνοιτ᾽ ἂν ἢ ἐν τῷ πρόσϑεν πρὸς

ἐκεῖνα. πρὸς ἃ ἣν πρεσβύτερον πρότερον; Νεώτερον. Εἰ

δὲ ἐκεῖνο νεώτερον, οὐκ ἐκεῖνα αὖ τἄλλα πρὸς τὸ ἕν πρε-- σβύτερα ἢ πρότερον; Πάνυ γε. Τὸ μὲν νεώτερον ἄρα γε- γονὸς πρεσβύτερον γίγνεται πρὸς τὸ πρότερον γεγονός ve καὶ πρεσβύτερον ὄν, ἔστι δὲ οὐδέποτε πρεσβύτερον, ἀλλὰ γίγνεται ἀεὶ ἐκείνου πρεσβύτερον" ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἐπὶ τὸ νεώτερον ἐπιδίδωσι. τὸ δ᾽ ἐπὶ τὸ πρεσβύτερον. τὸ δ᾽ αὖ πρεσβύτερον τοῦ νεωτέρου νεώτερον γίγνεται ὡσαύτως. ἰόντε γὰρ αὐτοῖν εἰς τὸ ἐναντίον τὸ ἐναντίον ἀλλήλοιν γί- γνεσϑον, τὸ μὲν νεώτερον πρεσβύτερον τοῦ πρεσβυτέ- ρου, τὸ δὲ πρεσβύτερον νεώτερον τοῦ νεωτέρου" γενέ- σϑαι δὲ οὐκ ἂν οἵω ve εἴτην. εἰ γὰρ γένοιντο, οὐκ ἂν ἔτι γίγνοιντο ἀλλ᾽ εἶεν ἄν, νῦν δὲ γίγνονται μὲν πρεσβύτερα ἀλλήλων καὶ νεώτερα" τὸ μὲν ἕν τῶν ἄλλων νεώτερον γί- γνεται. ὅτι πρεσβύτερον ἐφάνη ὃν καὶ πρότερον γεγονός, τὰ δὲ ἄλλα τοῦ ἑνὸς πρεσβύτερα, ὅτι ὕστερα γέγονε. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ τάλλα οὕτω πρὸς τὸ ἕν ἴσχει, ἐπει-- δή περ αὐτοῦ πρεσβύτερα ἐφάνη καὶ πρότερα γεγονότα. Φαίνεται γὰρ οὖν οὕτως. Οὐκοῦν ] μὲν οὐδὲν ἕτερον ἑτέρου πρεσβύτερον γίγνεται οὐδὲ νεώτερον, κατὰ τὸ ἴσῳ ἀριϑμῷ ἀλλήλων ἀεὶ διαφέρειν. οὔτε τὸ ἕν τῶν ἄλλων πρεσβύτερον γίγνοιτ᾽ ἂν οὐδὲ νεώτερον, οὔτε τἄλλα τοῦ ἑνός" ἡ δὲ ἄλλῳ ἀεὶ μορίῳ διαφέρειν ἀνάγκη τὰ πρότερα

- ς , , x er ^ , C τῶν υστέρων γενόμενα καὶ τὰ ὕστερα τῶν προτέρων,

HAPMENIAHZ. 81

ταύτῃ δὴ ἀνάγκη πρεσβύτερά τε καὶ νεώτερα ἀλλήλων γίγνεσϑαι τάτε ἄλλα τοῦ ἑνὸς καὶ τὸ ἕν τῶν ἄλλων; Πάνυ μὲν οὖν. Κατὰ δὴ πάντα ταῦτα τὸ ἕν αὐτό τε αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων πρεσβύτερον καὶ νεώτερον ἔστι τε καὶ γέγνε-- ται. καὶ οὔτε πρεσβύτερον οὔτε νεώτερον οὔτ᾽ ἔστιν οὔτε γίγνεται οὔτε αὑτοῦ οὔτε τῶν ἄλλων. Παντελῶς μὲν οὖν. Ἐπειδὴ δὲ χρόνου μετέχει τὸ ἕν καὶ τοῦ πρεσβύτερόν τε καὶ Ὁ νεώτερον γίγνεσθαι, ἀρ᾽ οὐκ ἀνάγκη καὶ τοῦ ποτὲ μετέχειν καὶ τοῦ ἔπειτα καὶ τοῦ νῦν. εἴπερ χρόνου μετέχει; vd yum. Ἦν ἄρα τὸ ἕν καὶ ἔστι καὶ ἔσται καὶ ἐγίγνετο καὶ γίγνεται καὶ γενήσεται. Τίμήν ; Καὶ εἴη ἄν τι ἐκείνῳ καὶ ἐκείνου, καὶ ἦν καὶ ἔστι καὶ ἔσται. Πάνυ γε. Καὶ ἐπιστήμη δὴ εἴη ἂν αὐτοῦ καὶ δόξα καὶ αἴσϑησις, εἴπερ καὶ νῦν ἡμεῖς περὶ αὐ-- τοῦ πάντα ταῦτα πράττομεν. Ὀρϑῶς λέγεις. Καὶ ὄνομα δὴ καὶ λόγος ἐστὶν αὐτῷ. καὶ ὀνομάξεταν καὶ λέγεται" καὶ ὅσαπερ καὶ περὶ τὰ ἄλλα τῶν τοιούτων τυγχάνει ὄντα, καὶ E περὶ τὸ ἕν ἐστιν. Παντελῶς μὲν οὖν ἔχει οὕτως.

ΧΧΙ. Ἔτι δὴ τὸ τρίτον λέγωμεν. τὸ ἕν εἰ ἔστιν οἷον διεληλύθαμεν. ἄρ᾽ οὐκ ἀνάγκη αὐτό, ἕν τε ὃν καὶ πολλὰ καὶ μήτε ἕν μήτε πολλὰ καὶ μετέχον χρόνου, ὅτι μὲν ἔστιν ἕν, οὐσίας μετέχειν ποτέ, ὅτι δ᾽ οὐκ ἔστι. μὴ μετέχειν αὖ ποτὲ οὐσίας; ἀνάγκη. A49. οὖν ὅτε μετέχει, οἷόν τε ἔσται τότε μὴ μετέχειν. ἢ ὅτε μὴ μετέχει. μετέχειν; Οὐχ οἷόν τε. Ἐν ἄλλῳ ἄρα χρόνῳ μετέχει καὶ ἐν ἄλλῳ οὐ μετέχει" οὕτω γὰρ ἄν μόνως τοῦ αὐτοῦ μετέχοι τε καὶ οὐ μετέχοι. Ὀρϑῶς. Οὐκοῦν ἔστι καὶ οὗτος χρόνος ὅτε μεταλαμβάνει, 158 τοῦ εἶναι καὶ ὅτε ἀπαλλάττεται αὐτοῦ; ἢ πῶς οἷόν τε ἔσται τοτὲ μὲν ἔχειν τὸ αὐτό, τοτὲ δὲ μὴ ἔχειν, ἐὰν μή ποτε καὶ λαμβάνῃ αὐτὸ καὶ ἀφίῃ; Οὐδαμῶς. Τὸ δὴ οὐσίας μετα- λαμβάνειν ἄρ᾽ οὐ γίγνεσθαι καλεῖς; Ἔγωγε. Τὸ δὲ ἀπαλλάττεσθαι οὐσίας ὧρ᾽ οὐκ ἀπόλλυσϑαι; Καὶ πάνυ γε. Τὸ ἕν δή, ὡς ἔοικε, λαμβάνον τε καὶ ἀφιὲν οὐσίαν

B

E

38 ΠΛΆΤΑΝΟΣ

γίγνεταί τε καὶ ἀπόλλυται. ᾿δνάγκη. Ἕν δὲ καὶ πολλὰ ὃν καὶ γιγνόμενον καὶ ἀπολλύμενον ἄρ᾽ οὐχ, ὅταν μὲν γί- γνηται ἕν, τὸ πολλὰ εἶναι ἀπόλλυται, ὅταν δὲ πολλά, τὸ ἕν εἶναι ἀπόλλυται; Πάνυ γε. Ἕν δὲ γιγνόμενον καὶ πολλὰ ἀρ᾽ οὐκ ἀνάγκη διακρένεσϑαί ve καὶ συγκρίνεσϑαι; Πολ-- λή γε. Καὶ μὴν ἀνόμοιόν γε καὶ ὅμοιον ὅταν γίγνηται, ὁμοιοῦσϑαί τε καὶ ἀνομοιοῦσϑαι; Ναί. Καὶ ὅταν μεῖζον καὶ ἔλαττον καὶ ἴσον, αὐξανεσϑαίτε καὶ φϑένειν καὶ ἰσοῦ-- σϑαι; Οὕτως. Ὅταν δὲ κινούμενόν τε ἵστηται καὶ ὅταν ἑστὸς ἐπὶ τὸ κινεῖσϑαι μεταβάλλῃ, δεῖ δή που αὐτό γε μηδ΄ ἐν ἑνὶ χρόνῳ εἶναι. Πῶς δή; 'Εστός τε πρότερον ὕστερον κινεῖσϑαι καὶ πρότερον κινούμενον ὕστερον ἑστάναι, ἄνευ μὲν τοῦ μεταβάλλειν οὐχ οἷόν τε ἔσται ταῦτα πάσχειν. Πῶς γάρ; Χρόνος δέ γε οὐδεὶς ἔστιν, ἐν à τι οἷόν τε ἅμα μήτε κινεῖσθαι μήϑ' ἑστάναι. Οὐ γὰρ ovv. ᾽4λλ᾽ οὐδὲ μὴν μεταβάλλει ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν. Οὐκ εἰκός. Ποτ᾽

οὖν μεταβάλλει: οὔτε γὰρ ἑστὸς ἂν οὔτε κινούμενον με-- ταβάλλοι, οὔτ᾽ ἐν χρόνῳ ὄν. Οὐ γὰρ οὖν. Ag! οὖν ἔστι τὸ ἄτοπον τοῦτο, ἐν ᾧ τότ᾽ ἂν εἴη, ὅτε μεταβάλλει; Τὸ ποῖον δή; Τὸ ἐξαίφνης. τὸ γὰρ ἐξαίφνης τοιόνδε τι ἔοικε σημαίνειν, ὡς ἐξ ἐκείνου μεταβάλλον εἰς ἑκάτερον. οὐ γὰρ ἐκ γε τοῦ ἑστάναι ἑστῶτος ἔτι μεταβάλλει. οὐδ᾽ ἐκ τῆς κινήσεως κινουμένης ἔτι μεταβάλλει" ἀλλ᾽ ἡ ἐξαίφνης αὕτη φύσις ἄτοπός τις ἐγκάϑηται μεταξὺ τῆς κινήσεώς τε καὶ στάσεως, ἐν χρόνῳ οὐδενὶ οὖσα, καὶ εἰς ταύτην δὴ καὶ ἐκ ταύτης TO τε κινούμενον μεταβάλλει ἐπὶ τὸ ἑστάναι καὶ τὸ ἑστὸς ἐπὶ τὸ κινεῖσθαι. Κινδυνεύει. Καὶ τὸ ἕν δή, εἴπερ ἕστηκέ τὲ καὶ πυνεῖται, μεταβάλλοι ἂν ἐφ᾽ ἑκάτερα" μόνως γὰρ ἂν οὕτως ἀμφότερα ποιεῖ" μεταβάλλον δ᾽

ἐξαίφνης μεταβάλλει, καὶ ὅτε μεταβάλλει, ἐν οὐδενὶ χρό- νῷ ἂν εἴη, οὐδὲ κινοῖτ᾽ ἂν τότε, οὐδ᾽ ἂν σταίη. Οὐ γάρ.

5 * e » e “4ρ᾽ οὖν οὕτω καὶ πρὸς τὰς ἄλλας μεταβολὰς ἔχει, ὅταν ἐκ

p not RPG

he c- wey £g τὴν Ἂν καὶ ΠῚ c. X Ww. E ΕΟ ΔΕ HAPMENIAHX. 39

τοῦ εἶναι εἰς τὸ ἀπόλλυσϑαι μεταβάλλῃ ἢ ἐκ τοῦ μὴ εἶναι εἰς τὸ γίψνεσϑαι, μεταξύ τινῶν τότε γίγνεται κινήσεών , v , i4 , τε καὶ στάσεων. καὶ οὔτε ἔστι τότε οὔτε οὐκ ἔστι. οὔτε γί- Ld , , L4 - ^ ' ^ , Ml γνεται οὔτε ἀπόλλυται; Ἔοικε γοῦν. Κατὰ δὴ vov αὑτὸν λόγον καὶ ἐξ ἑνὸς ἐπὶ πολλὰ ἰὸν καὶ ἐκ πολλῶν ἐφ᾽ ἕν οὔτε ἕν ἐστιν οὔτε πολλά. οὔτε διακρίνεται οὔτε συγκρίνεται. καὶ ἐξ ὁμοίου ἐπὶ ἀνόμοιον καὶ ἐξ ἀνομοίου ἐπὶ ὅμοιον ἰὸν οὔτε ὅμοιον οὔτε ἀνόμοιον. οὔτε ὁμοιούμενον οὔτε ἀνο-- μοιούμενον. καὶ ἐκ σμικροῦ ἐπὶ μέγα καὶ ἐπὶ ἴσον καὶ εἰς τὰ ἐναντία ἰὸν οὔτε σμικρὸν οὔτε μέγα οὔτε ἴσον. οὔτε 2 " » » » , NES , αὐξανόμενον οὔτε φϑῖνον οὔτε ἰσούμενον εἴη ἄν. Ovx ἔοικε. Ταῦτα δὴ τὰ παϑήματα πάντ᾽ ἂν πάσχοι τὸ ἕν. εἰ ἔστιν. Πῶς δ᾽ οὔ; , y , Y. , XXII. TY roig ἄλλοις προσήκοι ἂν πάσχειν, ἕν εἰ T , ἔστιν, ἄρα οὐ σκεπτέον; Zxemvéov. Aéyoyusv δή. ἕν εἰ

ἔστι, τλλα τοῦ ἑνὸς τί χρὴ πεπονϑέναι; “έγωμεν. Οὐκ--

οὖν ἐπείπερ ἄλλα τοῦ ἕνός ἐστιν, οὔτε τὸ ἕν ἐστι τἄλλα" JU γὰρ ἂν ἄλλα τοῦ ἑνὸς ἦν. Ὀρϑῶς. Οὐδὲ μὴν στέρεταί yt παντάπασι τοῦ ἑνὸς τἄλλα, ἀλλὰ μετέχει πῃ. Πῇ δή; Ὄτι zov τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς μόρια ἔχοντα ἄλλα ἐστίν" εἰ γὰρ μόρια μὴ ἔχοι, παντελῶς ἂν ἕν εἴη. Ὀρϑῶς. Μόρια δέ γε, φαμέν, τούτου ἐστὶν ὃ ἂν ὅλον ἧ. Φαμὲν γάρ. ᾿Αλλὰ μὴν τό γε ὅλον ἕν ἐκ πολλῶν ἀνάγκη εἶναι. οὗ ἔσται μόρια τὰ μόρια. ἕκαστον γὰρ τῶν μορίων οὐ πολλῶν μό- ριον χρὴ εἶναι, ἀλλὰ ὅλου. Πῶς τοῦτο; El τι πολλῶν μό-- ριον εἴη, ἐν οἷς αὐτὸ εἴη. ἑαυτοῦ τε δή που μόριον ἔσται, ὅ ἐστιν ἀδύνατον, καὶ τῶν ἄλλων δὴ ἕνὸς ἑκάστου, εἴπερ καὶ πάντων. ἑνὸς ydo u ὃν μόριον, πλὴν τούτου τῶν ἄλ- λῶν ἔσται, καὶ οὕτως ἑνὸς ἑκάστου οὐκ ἔσται μόριον, μὴ ὃν δὲ μόριον ἑκάστου οὐδενὸς τῶν πολλῶν ἔσται. μηδε-- νὸς δὲ ὃν πάντων τούτων τι εἷναι, ὧν οὐδενὸς οὐδέν ἐστι, καὶ μόριον καὶ ἄλλο ὁτιοῦν ἀδύνατον εἶναι. Φαίνεταί γε

Β

σ

D

E

L3

188

B

40 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

δή. Οὐκ ἄρα τῶν πολλῶν οὐδὲ πάντων τὸ μόριον μό-

3 ^ - M] , δ , τι » ριον, ἀλλὰ μιᾶς τινὸς ἰδέας καὶ ἕνός τινος. ὃ καλοῦμεν ὅλον, ἐξ ἁπάντων ὃν τέλειον γεγονός, τούτου μόριον &v |

τὸ μόριον εἴη. Παντάπασι μὲν οὖν. Εἰ ἄρα τάλλα μόρια

Ej * - c

ἔχει, x&v τοῦ ὅλου τὲ καὶ ἑνὸς μετέχοι. Πάνυ ye. Ἕν ἄρα , HJ , 3 » ΄

ὅλον τέλειον μόρια ἔχον ἀνάγκη εἶναι τάλλα τοῦ ἕνος:

"Avéyun. Καὶ μὴν καὶ περὶ τοῦ μορέου γε ἑκάστου ὁ αὐτὸς

λόγος. καὶ γὰρ τοῦτο ἀνάγκη μετέχειν τοῦ ívOg. εἰ γὰρ ἕκαστον αὐτῶν μόριόν ἐστι, τό γε ἕκαστον εἶναι ἕν δήπου σημαίνει. ἀφωρισμένον μὲν τῶν ἄλλων. καϑ' αὑτὸ δὲ ὄν, εἴπερ ἕκαστον ἔσται. Ὀρϑῶς. Μετέχοι δέγε ἂν τοῦ ἑνὸς - er » ?^ "c 3 M ^ x 3 4.-Ὁ Ἢ δῆλον OtL (ÀÀO Ov 1) ἕν᾽ oU yoQ v μετεῖχεν: ἀλλ᾽ Tv «v αὐτὸ ἕν- νῦν δὲ ἑνὶ μὲν εἶναι πλὴν αὐτῷ τῷ ἑνὶ ἀδύνατόν που. ᾿Αδύνατον. Μετέχειν δὲ τοῦ ἑνὸς ἀνάγκη τῷ τὲ ὅλῳ καὶ τῷ μορίῳ. τὸ μὲν γὰρ Ev ὅλον ἔσται, οὗ μόρια τὰ μό- $ e - * 3 ΄ οια" τὸ δ᾽ αὖ ἕκαστον ἕν μόριον τοῦ 0Aov, οὗ ἂν ἡ μό-- e er 9 ^ er P d 4 r i , ριον oAov. Ovcogc. Θύκοῦν ἕτερα ὄντα τοῦ évog μεϑέξει 1 , 3 m ὡ 3 » 1 ;o€8 iB. τὰ μετέχοντα αὐτοῦ; Πῶς δ᾽ ov; Τὰ δ᾽ ἕτερα τοῦ ἑνὸς , E : ? πολλά zov ἂν εἴη. εἰ γὰρ. μήϑ'᾽ Ev μήϑ'᾽ ἑνὸς πλείω εἴη 3 ἐν * S 3 τάλλα τοῦ évóg, οὐδὲν ἂν εἴη. Οὐ γὰρ οὖν. Ἐπεὶ δέ ys πλείω ἕνός ἐστι τὰ τε τοῦ ἑνὸς μορίου καὶ τὰ τοῦ ἕνὸς e, , ? ? , 2 , LÁ 5 ὁλου μετέχοντα. οὐκ Gvoyxy ἤδη πλήϑει ἄπειρα εἶναι

-" : » - €, - αὐτά γε ἐκεῖνα τὰ μεταλαμβάνοντα τοῦ évóg; Πῶς; 2 δὲ

ἴδωμεν. ἄλλο τι οὐχ. ἕν ὄντα οὐδὲ μετέχοντα τοῦ ἑνὸς τότε, ὅτε μεταλαμβάνει αὐτοῦ » μεταλαμβάνει: Ze δή. Οὐκ-- οὖν πλήϑη ὄντα, ἐν οἷς τὸ ἕν οὐκ ἔνι; “Πλήϑη μέντοι. Τί ovv; εἰ ἐδύβοιμεν τῇ διανοίᾳ τῶν τοιούτων ἀφελεῖν ὡς οἷοί τέ ἐσμὲν ὅ τι ὀλίγιστον. οὐκ ἀνάγκη καὶ τὸ ἀφαιρε-- ϑὲν ἐκεῖνο. εἴπερ τοῦ ἑνὸς μὴ μετέχοι, πλῆϑος εἶναι καὶ οὐχ ἕν; ἀνάγκη. Οὐκοῦν οὕτως ἀεὶ σκοποῦντι αὐτὴν x09" αὑτὴν τὴν ἑτέραν φύσιν τοῦ εἴδους, ὅσον ἂν αὐτῆς ἀεὶ ὁρῶμεν. ἄπειρον ἔσται πλήϑει; Παντάπασι μὲν οὖν

ὙΦ cuc oy I a d s zat i ἊΝ

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ. 41

Καὶ μὴν ἐπειδάν ys ἕν ἕκαστον μόριον μόριον γένηται, Ὁ πέρας ἤδη ἔχει πρὸς ἄλληλα καὶ πρὸς τὸ ὅλον, καὶ τὸ ὅλον πρὸς τὰ μόρια. Κομιδῇ μὲν οὖν. Toig ἄλλοις δὴ τοῦ ἑνὸς ξυμβαίνει ἐκ μὲν τοῦ ἑνὸς καὶ ἐξ ἑαυτῶν κοινωνησάντων, ὡς ἔοικεν, ἕτερόν τι γίγνεσϑαι ἐν ἑαυτοῖς, ὃ δὴ πέρας παρ- ἔσχε πρὸς ἄλληλα’ ἡ δ᾽ ἑαυτῶν φύσις xo9' ἑαυτὰ ἀπει-- ρέαν. Φαίνεται. Οὕτω δὴ τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς καὶ ὅλα καὶ κατὰ μύρια ἄπειρά τέ ἐστι καὶ πέρατος μετέχει. Πάνυ γε. Οὐκοῦν καὶ ὅμοιά τε καὶ ἀνόμοια ἀλλήλοις τε καὶ ἑαυτοῖς; E Πῇ δή; Ἧι μέν που ἄπειρά ἐστι κατὰ τὴν ἑαυτῶν φύσιν πάντα. ταὐτὸν πεπονϑύτα ἂν εἴη ταύτῃ. Πάνυ γε. Kol μὴν 1j γε ἅπαντα πέρατος μετέχει. καὶ ταύτῃ πάντ᾽ ἂν εἴη ταὐτὸν πεπονθότα. Πῶς δ᾽ οὔ; Ἧι δέγε πεπερασμένα τὲ εἶναι καὶ ἄπειρα πέπονθεν. ἐναντία πάϑη ἀλλήλοις ὄντα ταῦτα τὰ πάϑη πέπονϑεν. Ναί. Τὰ δ᾽ ἐναντία γε ὡς οἷόν 159 τε ἀνομοιότατα. Τί μήν; Κατὰ μὲν ἄρα ἑκάτερον τὸ πά- ϑος ὅμοια ἂν εἴη αὐτά τε αὑτοῖς καὶ ἀλλήλοις, κατὰ δ᾽ ἀμφότερα ἀμφοτέρως ἐναντιώτατά τε καὶ ἀνομοιότατα. Κινδυνεύει. Οὕτω δὴ τὰ ἄλλα αὐτά τε αὑτοῖς καὶ ἀλλή-- λοις ὅμοιά τε καὶ ἀνόμοια ἂν εἴη. Οὕτως. Καὶ ταὐτὰ δὴ

- χαὶ ἕτερα ἀλλήλων, καὶ κινούμενα καὶ ἑστῶτα, καὶ πάντα τὰ ἐναντία πάϑη οὐκέτι χαλεπῶς εὑρήσομεν πεπονϑότα τἄλλα τοῦ ἑνός, ἐπείπερ καὶ ταῦτα ἐφάνη πεπονϑότα. Ὀρ-- B ϑῶς λέγεις.

ΧΧΙΠ. Οὐχοῦν ταῦτα μὲν ἤδη ἐῶμεν ὡς φανερά, ἐπισκοπῶμεν δὲ πάλιν. ἕν εἰ ἔστυν, ὧρα καὶ οὐχ οὕτως ἔχει τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς ἢ οὕτω uóvov; Πάνυ μὲν οὖν. 4έ- γωμεν δὴ ἐξ ἀρχῆς. £v εἰ ἔστι, τί χρὴ τὰ ἄλλα τοῦ ἑνὸς πε-- πονϑέναι. “έγωμεν γάρ. Ao! οὖν οὐ χωρὶς μὲν τὸ ἕν τῶν ἄλλων, χωρὶς δὲ τἄλλα τοῦ ἑνὸς εἶναι; Τί δή; Ὅτι που οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτα ἕτερον, ὃ ἄλλο μέν ἐστι τοῦ ἑνός, ἄλλο δὲ τῶν ἄλλων. πάντα γὰρ εἴρηται, ὅταν ῥηϑῇ τότε C

160

B

42 IIAATSNOX

$ ; , δ ἕν χαὶ τἄλλα. Πάντα γάρ. Οὐκ ἄρα ἔτ᾽ ἔστιν ἕτερον τού- . T 4 * ; - - 5 , τῶν, ἐν ᾧ τό τε £v ἂν εἴη τῷ αὐτῷ, καὶ τάλλα. Ov γάρ. Οὐδέποτε ἄρα ἐν ταὐτῷ ἐστὶ τὸ ἕν καὶ τάλλα. Οὐκ ἔοικεν. 3 , ΡῈ , ü Χωρὶς ἄρα; Ναί. Οὐδὲ μὴν μόριά ye ἔχειν φαμὲν τὸ ὡς. , "T" , »» e M CA TES ^ ἀληϑῶς ἕν. Πῶς γαρ; OUv ἄρα ὅλον εἴη ἂν τὸ ἕν ἐν τοῖς ἄλλοις οὔτε μόρια αὐτοῦ, εἰ χωρίς τέ ἐστι τῶν ἄλλων καὶ μόρια μὴ ἔχει. Πῶς γάρ; Οὐδενὶ ἄρα τρόπῳ μετέχοι ἂν τάλλα τοῦ ἑνός, μήτε κατὰ μόριόν τι αὐτοῦ pire κατὰ ὅλον μετέχοντα. Οὐκ ἔοικεν. Οὐδαμῇ ἄρα ἕν τάλλά ἐστιν, , ^ 5 3 ^ οὐδ᾽ ἔχει ἐν ἑαυτοῖς £v οὐδέν. Οὐ yàg ovv. Οὐδ᾽ ἄρα 2 5 ^ ^ ^i 3 rr 3 - , πολλὰ ἔστι ταλλα. &v yag ἂν ἦν ἕκαστον αὐτῶν μοριον ^ 3 τοῦ ὅλου, εἰ πολλὰ ἦν" νῦν δὲ o09^ ἕν οὔτε πολλὰ οὔϑ' ὅλον οὔτε μόριά ἐστι τάλλα τοῦ ἑνός. ἐπειδὴ αὐτοῦ οὐ- δαμῇ μετέχει. Ὀρϑῶς. Οὐδ᾽ ἄρα δύο οὐδὲ τρία οὔτε αὐτά ἐστι τὰ ἄλλα οὔτε ἔνεστιν ἐν αὐτοῖς. εἴπερ τοῦ ἑνὸς παν-

- , e ?^ 93 δ A à 95 P" ταχῇ στέρεται. Οὕτως. Οὐδὲ ὅμοια ἄρα καὶ ἀνόμοια οὔτὲ αὐτά ἐστι τῷ ἑνὶ τάλλα, οὔτε ἔνεστιν ἐν αὐτοῖς ὁμοιότηξβ

9 , ^ , * , καὶ ἀνομοιότης. εἰ γὰρ ὅμοια καὶ ἀνόμοια αὐτὰ εἴη ἢ ἔχοι ἐν ἑαυτοῖς ὁμοιότητα καὶ ἀνομοιότητα, δύο που εἴδη évav-

, 2 , z ^ 3 δ δ V» e wor , τία ἀλλήλοις ἔχοι ἂν ἐν ἑαυτοῖς τὰ ἄλλα τοῦ évog. Φαίνεται.

5- , 3 ς: ΕΝ , t , Hv δέγε ἀδύνατον δυοῖν τινοῖν μετέχειν ἃ μηδ᾽ ἑνὸς uevé-

χοι. ᾿άδύνατον. Οὔτ᾽ ἄρα ὅμοια οὔτ᾽ ἀνόμοιά ἐστιν οὔτ᾽ 3 , Ἵ ἀμφότερα τἄλλα. ὅμοια μὲν γὰρ ὄντα ἢ ἀνόμοια ἑνὸς ἂν τοῦ ἑτέρου εἴδους μετέχοι. ἀμφότερα δὲ ὄντα δυοῖν τοῖν ἐναντίοιν: ταῦτα δὲ ἀδύνατα ἐφάνη. ᾿4ληϑῆ. Οὐδ᾽ ἄρα V $ 3 ($2 cC ΠῚ , $9 ^ ἣν ?$*5 τὰ αὐτὰ οὐδ᾽ ἕτερα, οὐδὲ κινούμενα οὐδὲ ἑστῶτα, οὐδὲ , ? $^ , , ? $^ , 3:QV ^ 24 £f γιγνόμενα οὐδὲ ἀπολλύμενα, οὐδὲ μείζω οὐδὲ ἑλαττῶ 3 ? 5 , “ , οὐδὲ ἴσα" οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν πέπονϑε τῶν τοιούτων. εἰ γάρ τι τοιοῦτον πεπονϑέναι ὑπομένει τὰ ἄλλα, καὶ évog καὶ δυοῖν καὶ τριῶν καὶ περιττοῦ Xe ἀρτίου μεϑέξει , ὧν αὖ- τοῖς ἀδύνατον ἐφάνη μετέχειν. τοῦ évog γε πάντη πάντως , * , στερομένοις. ᾿4ληϑέστατα. Οὕτω δὴ ἕν εἰ ἔστι, πάντα τέ

Jj - Y-* -

HAPMENIAHZ. 43

ἐστι τὸ ἕν xal οὐδέν ἐστι καὶ πρὸς ἑαυτὸ καὶ πρὸς τὰ ἄλλα ὡσαύτως. Παντελῶς μὲν οὖν.

XXIV. Εἶεν" εἰ δὲ δὴ μὴ ἔστι τὸ ἕν. τί χρὴ συμβαί-- νειν, &Q' οὐ σκεπτέον μετὰ ταῦτα; Σ;κεπτέον γάρ. Τίς οὖν ἂν εἴη αὕτη ἡ ὑπόϑεσις, εἰ ἕν μὴ ἔστιν ; ἄρά τι διαφέ- ρει τῆσδε. εἰ μὴ ἕν μὴ ἔστιν; Διαφέρει μέντοι. Ζιαφέρει μόνον, ἢ καὶ πᾶν τοὐναντίον ἐστὶν εἰπεῖν. εἰ μὴ ἕν μὴ € ἔστι, τοῦ εἰ ἕν μὴ ἔστιν; Πᾶν τοὐναντίον. Τί δ᾽ εἴ τις λέ- γοι, εἰ μέγεϑος μὴ ἔστιν ἢ σμικρότης μὴ ἔστιν dj τι ἄλλο τῶν τοιούτων, ρα ἐφ᾽ ἑκάστου ἂν δηλοῖ, ὅτι ἕτερόν τι λέ-- γοι τὸ μὴ ὄν; Πάνυ γε. Οὐκοῦν καὶ νῦν δηλοῖ, ὅτι ἕτερον λέγει τῶν ἄλλων τὸ μὴ ὄν, ὅταν εἴπῃ ἕν εἰ μὴ ἔστι, καὶ ἴσμεν ὃ λέγει; Ἴσμεν. Πρῶτον μὲν ἄρα γνωστόν τι λέγει, ἔπειτα ἕτερον τῶν ἄλλων, ὅταν εἴπῃ ἕν. εἴτε τὸ εἶναι αὐτῷ προσϑεὶς εἴτε τὸ μὴ εἷναι" οὐδὲν γὰρ ἧττον γιγνώσκεται. τί τὸ λεγόμενον μὴ εἶναι. καὶ ὅτι διάφορον τῶν ἄλλων" 1] D οὔ; ᾿ἀνάγκη. Ὧδε ἄρα λεκτέον ἐξ ἀρχῆς. ἕν εἰ μὴ ἔστι. τί χρὴ εἶναι. πρῶτον μὲν οὖν αὐτῷ τοῦτο ὑπάρχειν δεῖ, ὡς ἔοικεν, εἶναι αὐτοῦ ἐπιστήμην. 7] μηδὲ ὅ τι λέγεται γι- γνώσκεσθϑαι, ὅταν τις εἴπῃ ἕν εἰ μὴ ἔστιν. ᾿4ληϑῆ. Οὐκ-- οὖν καὶ τὰ ἄλλα ἕτερ᾽ αὐτοῦ εἶναι. ἢ μηδὲ ἐκεῖνο ἕτερον - TOv ἄλλων λέγεσθαι; Πάνυ γε. Καὶ ἑτεροιότης ἄρα ἐστὶν αὐτῷ πρὸς τῇ ἐπιστήμῃ. οὐ γὰρ τὴν τῶν ἄλλων ἕτεροιό-

- τῆτα λέγει, ὅταν τὸ ἕν ἕτερον τῶν ἄλλων λέγῃ. ἀλλὰ τὴν E ἐχείνου. Φαίνεται. Καὶ μὴν τοῦ γε ἐκείνου καὶ τοῦ τινὸς καὶ τούτου καὶ τούτῳ καὶ τούτων καὶ πάντων τῶν TOLOU- τῶν μετέχει τὸ μὴ ὃν ἕν. οὐ γὰρ ἂν τὸ ἕν ἐλέγετο οὐδ᾽ ἂν τοῦ ἑνὸς ἕτερα, οὐδ᾽ ἐκείνῳ ἄν τι ἦν οὐδ᾽ ἐκείνου, οὐδ᾽ ἄν τι ἐλέγετο, εἰ μήτε τοῦ τινὸς αὐτῷ μετῆν μήτε τῶν ἄλ--

- Aov rovrov. Ὀρϑῶς. Εἶναι μὲν δὴ τῷ ἕνὶ οὐχ οἷόν τε, εἴπερ γε μὴ ἔστι, μετέχειν δὲ πολλῶν οὐδὲν κωλύει, ἀλλὰ 161 — καὶ ἀνάγκη, εἴπερ τό γε ἕν ἐκεῖνο καὶ μὴ ἄλλο μὴ ἔστιν.

ec

- Fin m

ΕΣ IEEE ΣΡ UH URS

44 HAAT&NOX

εἰ μέντοι μήτε τὸ ἕν μήτ᾽ ἐκεῖνο μὴ ἔσται, ἀλλὰ περὶ ἄλ- λου του ὁ λόγος, οὐδὲ φϑέγγεσϑαι δεῖ οὐδέν εἰ δὲ τὸ ἕν ἐκεῖνο καὶ μὴ ἄλλο ὑπόκειται μὴ εἶναι. καὶ τοῦ ἐκείνου καὶ ἄλλων πολλῶν ἀνάγκη αὐτῷ μετεῖναι. Καὶ πάνυ γε. Καὶ ἀνομοιότης ἄρ᾽ ἔστιν αὐτῷ πρὸς τὰ ἄλλα. τὰ γὰρ A^ - P ^ er M " i] ^ , i ἄλλα. τοῦ ἑνὸς ἕτερα ὄντα, ἑτεροῖα καὶ εἴη ἄν. Ναί. Τὰ δ᾽ ἑτεροῖα οὐκ ἀλλοῖα; Πῶς δ᾽ οὔ; Τὰ δ᾽ ἀλλοῖα οὐκ ἀνό- Β [tout ᾿Ανόμοια μὲν οὖν. Οὐκοῦν εἴπερ τῷ évi ἀνόμοιά ἐστι, δῆλον ὅτι ἀνομοίῳ τά γε ἀνόμοια ἀνόμοια ἂν εἴη. “4ηἤλον. Εἴη δὴ ἂν καὶ τῷ £vi ἀνομοιότης, πρὸς ἣν τὰ 2 , - 7. ^ - Pd ἄλλα ἀνόμοια αὐτῷ ἐστίν. Ἔοικεν. Εἰ δὲ δὴ τῶν ἄλλων ἀνομοιότης ἔστιν αὐτῷ, ἀρ᾽ οὐκ ἀνάγκη ἑαυτοῦ ὁμοιό-- ete αὐτῷ εἶναι; Πῶς; Εἰ ἑνὸς ἀνομοιότης ἔστι τῷ ἑνί, οὐκ ἄν που περὶ τοῦ τοιούτου ὃ λόγος si οἵου τοῦ ἑνός, οὐδ᾽ ἂν ἡ ὑπόϑεσις ei περὶ ἑνός. ἀλλὰ περὶ ἄλλου ἡ ἢ ἑνός. € Πάνυγε. Οὐ δεῖ δέγε. Οὐ δῆτα. Ζεῖ ἄρ᾽ ὁμοιότητα τῷ ἑνὶ αὐτοῦ ἑαυτῷ εἶναι. Δεῖ. Καὶ μὴν οὐδ᾽ αὖ ἴσον ἐστὶ A o oH. N t " "^ » "m 5t τοῖς ἄλλοις. & γὰρ εἴη ἴσον. εἴη ve αν ἤδη καὶ ὁμοῖον ἂν εἴη αὐτοῖς κατὰ τὴν ἰσότητα" ταῦτα δ᾽ ἀμφότερα ἀδύ-- vara, εἴπερ μὴ ἔστιν ἕν. ᾿ἀδύνατα. Ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἔστι 3 i9 3 qe. ᾿ s. 3. -9 , 1 τοῖς ἄλλοις ἴσον, ἀρ᾽ ovx ἀνάγκη καὶ τἀάλλ᾽ ἐκείνῳ μὴ ἴσα εἶναι; ἀνάγκη. Τὰ δὲ μὴ ἴθα οὐκ ἄνισα; Ναί. Τὰ δὲ ἄνισα οὐ τῷ ἀνίσῳ ἄνισα; Πῶς δ᾽ οὔ; Καὶ ἀνισότητος δὴ D μετέχει τὸ ἕν, πρὸς ἣν τὰλλ᾽ αὐτῷ ἐστὶν ἄνισα; ΜΜετέχει.

"—-——————

᾿Δλλὰ μέντοι ἀνισότητός γ᾽ ἐστὶ μέγεϑός ve καὶ σμικρότης. Ἔστι γάρ. Ἔστιν ἄρα καὶ μέγεϑός τε καὶ σμικρότης τῷ τοιούτῳ ἑνί; Κινδυνεύει. Μέγεϑος μὴν καὶ σμικρότης β ἀεὶ ἀφέστατον ἀλλήλοιν. Πάνυ γε. Μεταξὺ ἄρα τι αὐτοῖν β ἀεί ἐστιν. Ἔστιν. Ἔχεις οὖν τι ἄλλο εἰπεῖν μεταξὺ αὐτοῖν ῇ ἰσότητα; Οὔκ. ἀλλὰ τοῦτο. Ὅτῳ ἄρα ἔστι μέγεϑος. καὶ σμικρύτης, ἔστι. καὶ ἐσότης αὐτῷ, μεταξὺ τούτοιν οὖσα. E Φαίνεται. Τῷ δὴ ἑνὶ μὴ ὄντι, ὡς ἔοικε, καὶ ἰσότητος ἂν

Ill APMENIAHZ. 45

μετείη καὶ μεγέϑους καὶ σμικρότητος. Ἕοικεν. Καὶ μὴν καὶ οὐσίας γε δεῖ αὐτὸ μετέχειν πῃ. Πῶς δή; Ἔχειν αὐτὸ δεῖ οὕτως ὡς λέγομεν. εἰ γὰρ μὴ οὕτως ἔχοι. οὐκ ἂν ἀλη- ϑῆ λέγοιμεν ἡμεῖς λέγοντες τὸ ἕν μὴ εἶναι" εἰ δὲ ἀληϑῆ, δῆλον ὅτι ὄντα αὐτὰ λέγομεν" ἢ οὐχ οὕτως; Οὕτω μὲν οὖν. Ἐπειδὴ δέφαμεν ἀληϑῆ λέγειν, ἀνάγκη ἡμῖν φάναι καὶ ὄντα λέγειν. ᾿ἀνάγκη. Ἔστιν ἄρα, ὡς ἔοικε, τὸ ἕν οὐκ ὄν. εἴ γὰρ μὴ ἔσται μὴ ὄν. ἀλλά τι τοῦ εἶναι ἀνήσει πρὸς τὸ μὴ εἶναι. εὐθὺς ἔσται ὄν. Παντάπασι μὲν οὖν. Zfsi ἄρα αὐτὸ δεσμὸν ἔχειν τοῦ μὴ εἶναι τὸ εἶναι μὴ ὄν, εἰ μέλ-- λει μὴ εἶναι, ὁμοίως ὥσπερ τὸ ὃν τὸ μὴ ὃν ἔχειν μὴ εἶναι, ἵνα τελέως αὖ εἶναι gj. οὕτως γὰρ ἂν τό τε ὃν μάλιστ᾽ ἂν εἴῃ καὶ τὸ «n ὃν οὐκ ἂν sl, μετέχοντα τὸ μὲν ὃν οὐσίας τοῦ εἷναι Ov, μὴ οὐσίας δὲ τοῦ εἶναι μὴ ὄν, εἰ μέλλει τε-- λέως εἶναι. τὸ δὲ μὴ ὃν μὴ οὐσίας μὲν τοῦ μὴ εἶναι μὴ ὄν, οὐσίας δὲ τοῦ εἶναι μὴ Ov, εἰ καὶ τὸ μὴ ὃν αὖ τελέως μὴ ἔσται. ᾿4ληθϑέστατα. Οὐκοῦν ἐπείπερ τῷ τε ὄντι τοῦ μὴ εἶναι καὶ τῷ μὴ ὄντι τοῦ εἶναι μέτεστι. καὶ τῷ ἕνί, ἐπειδὴ οὐχ ἔστι, τοῦ εἶναι ἀνάγκη μετεῖναι εἰς τὸ μὴ εἶναι. IAvéy- χη. Καὶ οὐσία δὴ φαίνεται τῷ ἕνέ, εἰ μὴ ἔστιν. Φαίνεται. Καὶ μὴ οὐσία ἄρα, εἴπερ μὴ ἔστιν. Πῶς δ᾽ οὔ; Οἷόν ve οὖν τὸ ἔχον πῶς μὴ ἔχειν οὕτω. μὴ μεταβάλλον ἐκ ταύτης τῆς ἕξεως; Οὐχ οἷόν τε. Πᾶν ἄρα τὸ τοιοῦτον μεταβολὴν σημαίνει, ὃ ἂν οὕτω τε καὶ μὴ οὕτως ἔχῃ. Πῶς δ᾽ οὔ; Μεταβολὴ δὲ κίνησις, ἢ τί φήσομεν; Κίνησις. Οὐκοῦν τὸ ἕν ὄν τε καὶ οὐκ ὃν ἐφάνη; Ναί. Οὕτως ἄρα καὶ οὐχ ov- τῶς ἔχον φαίνεται. "Ἔοικεν. Καὶ κινούμενον ἄρα τὸ οὐκ ὃν ἕν πέφανται, ἐπείπερ καὶ μεταβολὴν ἐκ τοῦ εἶναι ἐπὶ τὸ μὴ εἶναι ἔχον. Κινδυνεύει. ᾿4λλὰ μὴν εἰ μηδαμοῦ γέ ἐστι τῶν ὄντων. ὡς οὐκ ἔστιν, εἴπερ μὴ ἔστιν, οὐδ᾽ ἂν μεϑίσταιτό ποϑέν ποι. Πῶς γάρ; Οὐκ ἄρα τῷ ys μετα- δαίνειν κινοῖτ᾽ &v. Οὐ γάρ. Οὐδὲ μὴν ἐν τῷ αὐτῷ ἂν

"

162

B

D

163

B

44 HAATANOX

εὐ μέντοι «ταὐτοῦ γὰρ οὐδαμοῦ ἄπτεται. ὃν UR ἐστὶ τὸ Aov τοι! τὸ δὲ μὴ ὃν ἔν τῷ τῶν ὄντων ἀδύνατον εἶναι. ἐκεΐζνατον γάρ. Οὐκ ἄρα τὸ ἕν μὴ ὃν στρέφεσϑαι ἂν δύ- "vevro ἐν ἐκείνῳ ἐν ᾧ μὴ ἔστιν. Οὐ γὰρ οὖν. Οὐδὲ μὴν ἀλλοιοῦταί που τὸ ἕν ἑαυτοῦ, οὔτε τὸ ὃν οὔτε τὸ μὴ ὄν. οὐ γὰρ ἂν ἦν ὃ λόγος ἔτι περὶ τοῦ ἑνός, εἴπερ ἠλλοιοῦτο αὐτὸ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ περὶ ἄλλου τινός. Ὀρϑῶς. Εἰ δὲ μήτ᾽

ἀλλοιοῦται μήτε ἐν ταὐτῷ στρέφεται μήτε μεταβαίνει, ἂρ

ἄν πῃ ἔτι κινοῖτο; Πῶς γάρ; Τό γε μὴν ἀκίνητον ἀνάγκη ἡσυχίαν ἄγειν, τὸ δὲ ἡσυχάξον ἑστάναι. ᾿δνάγκη. Τὸ 8v ἄρα, ὡς ἔοικεν, οὐκ ὃν ἕστηκέ τε καὶ κινεῖται. "Eowsv.

Καὶ μὴν εἴπερ ye κινεῖται, μεγάλη ἀνάγκη αὐτῷ ἀλλοι- οὔσϑαι. ὅπῃ γὰρ ἄν τι κιφηϑῇ, κατὰ τοσοῦτον οὐκέθ᾽

ὡσαύτως ἔχει ὡς εἶχεν, ἀλλ᾽ ἑτέρως. Οὕτως. Κινούμε- vov δὴ τὸ £v καὶ ἀλλοιοῦται. Ναί. Καὶ μὴν μηδαμῇ ys zv νούμενον οὐδαμῇ ἂν ἀλλοιοῖτο. Οὐ γάρ. ἯΙ μὲν ἄρα κι- νεῖται τὸ οὐκ ὃν ἕν, ἀλλοιοῦται" ἧ δὲ μὴ κινεῖται. οὐκ ἀλλοιοῦται. Οὐ γάρ. Τὸ ἕν ἄρα μὴ ὃν ἀλλοιοῦταέτε καὶ οὐκ ἀλλοιοῦται. Φαίνεται. Τὸ δ᾽ ἀλλοιούμενον ἄρ᾽ οὐκ ἀνάγκη γίγνεσϑαι μὲν ἕτερον ἢ πρότερον, ἀπόλλυσϑαι δὲ ἐκ τῆς προτέρας ἕξεως" τὸ δὲ μὴ ἀλλοιούμενον μήτε γίγνεσϑαι μήτε ἀπόλλυσϑαι; ᾿ἀνάγκη. Καὶ τὸ ἕν ἄρα μὴ ὃν ἀλλοιούμενον μὲν γίγνεταί τε καὶ ἀπόλλυται, μὴ ἀλ- λοιούμενον δὲ οὔτε γίγνεται οὔτε ἀπόλλυται: καὶ οὕτω τὸ ἕν μὴ ὃν γίγνεταί τε καὶ ἀπόλλυται, καὶ οὔτε γίγνεται οὔτ᾽ ἀπόλλυται. Οὐ γὰρ οὖν.

XXV. 4 ὖϑις δὴ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἴωμεν πάλιν, ὀψό-- μένοι εἰ ταὐτὰ ἡμῖν φανεῖται, ἅπερ καὶ vOv, ἢ ἕτερα. ᾿4λλὰ χρή. Οὐκοῦν £v εἰ μὴ ἔστι, φαμέν, τί χρὴ περὶ αὐ- τοῦ ξυμβαίνειν; Ναί. Τὸ δὲ μὴ ἐστιν ὅταν λέγωμεν. ἄρα μή τι ἄλλο σημαένει ἢ οὐσίας ἀπουσίαν τούτῳ ᾧ ἂν φῶ- μὲν μὴ εἶναι: Οὐδὲν ἄλλο. Πότερον οὖν, ὅταν φῶμεν

EST h. «4€ 9 p TOS da, PCECLS Ως P «5.4: * " »

ui] elvat rt, πὼς οὐκ εἷναί φαμὲν αὐτό, πὼς δὲ εἶναι; ἢ τοῦτο τὸ μὴ ἔστι λεγόμενον ἁπλῶς σημαίνει ὅτι οὐδαμῶς οὐδαμῇ ἔστιν οὐδέ πῃ μετέχει οὐσίας τό γε μὴ ὄν; ᾿4πλού-- στατα μὲν οὖν. Οὔτε ἄρα εἶναι δύναιτο ἂν τὸ μὴ ὃν οὔτε » , P 3, , , , D »

ἄλλως οὐδαμῶς οὐσίας μετέχειν. Ov γάρ. To δὲ yíyve-

ΠΑΡΜΕΝΙΔῊΣ. 41

D

σϑαι καὶ τὸ ἀπόλλυσϑαι μή τι ἄλλο Tj, ἢ τὸ μὲν οὐσίας με- -

ταλαμβάνειν. τὸ δ᾽ ἀπολλύναι οὐσίαν; Οὐδὲν ἄλλο. Ὧι δέ γε μηδὲν τούτου μέτεστιν, οὔτ᾽ ἂν λαμβάνοι οὔτ᾽ ἀπολλύοι αὐτό. Πῶς γάρ; Τῷ ἑνὶ ἄρα, ἐπειδὴ οὐδαμῇ ἔστιν, οὔϑ᾽ ἑχτέον οὔτε ἀπαλλακτέον οὔτε μεταληπτέον οὐσίας οὐδαμῶς. Εἰκός. Οὔτ᾽ ἄρ᾽ ἀπόλλυται τὸ μὴ ὃν ἕν οὔτε γίγνεται. ἐπείπερ οὐδαμῇ μετέχει οὐσίας. Οὐ φαί- νεται. Οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἀλλοιοῦται οὐδαμῇ ἤδη γὰρ ἂν γίγνοιτο τε καὶ ἀπολλύοιτο τοῦτο πάσχον. ᾿4ληϑῆ. Εἰ δὲ μὴ ἀλ- λοιοῦται, οὐκ ἀνάγκη μηδὲ κινεῖσθαι; ᾿άνάγκη. Οὐδὲ μὴν ἑστάναι φήσομεν τὸ μηδαμοῦ ὄν. τὸ γὰρ ἑστὸς ἐν τῷ αὐτῷ τινὶ δεῖ ἀεὶ εἶναι. Τῷ αὐτῷ" πῶς γὰρ οὔ; Οὕτω δὴ αὐτὸ μὴ ὃν μήτε ποϑ᾽ ἑστάναι μήτε κινεῖσϑαι λέγωμεν. Μὴ γὰρ οὖν, ᾿Δ4λλὰ μὴν οὐδ᾽ ἔστι γε αὐτῷ τι τῶν ὄντων. ἤδη γὰρ ἄν του μετέχον ὄντος οὐσίας μετέχοι. “]ἤλον. Οὔτε ἄρα μέγεϑος οὔτε σμικρότης οὔτε ἰσότης αὐτῷ ἔστιν. Οὐ γάρ. Οὐδὲ μὴν ὁμοιότης ye οὐδὲ ἑτεροιότης οὔτε πρὸς αὑτὸ οὔτε πρὸς ἄλλα εἴη ἂν αὐτῷ. Οὐ φαίνεται. Τί δέ; τἄλλα E09" ὅπως ἂν εἴη αὐτῷ, εἰ μηδὲν αὐτῷ δεῖ εἶναι; Οὐκ ἔστιν. Οὔτ᾽ ἄρ᾽ ὅμοια οὔτε ἀνόμοια, οὔτε ταὐτὰ οὔϑ᾽ ἕτερά ἐστιν αὐτῷ τὰ ἄλλα. Οὐ γάρ. Τέδέ; τὸ ἐκεί-- vOv ἢ τὸ ἐκείνῳ, ἢ τὸ τί, ἢ τὸ τοῦτο ἢ τὸ τούτου. ἢ ἄλλου ἢ ἄλλῳ, ἢ ποτὲ ἢ ἔπειτα ἢ νῦν, ἢ ἐπιστήμη ἢ δόξα ἢ αἴσϑησις ἢ λόγος ἢ ὄνομα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν ὄντων περὶ τὸ μὴ ὃν ἔσται; Οὐκ ἔσται. Οὕτω δὴ ἕν οὐκ ὃν οὐκ ἔχει πῶς οὐδαμῇ. Οὔκουν δὴ ἔοικέ ys οὐδαμῇ ἔχειν.

XXVI. Ἔτι δὴ λέγωμεν, ἕν εἰ μὴ ἔστι, τὰ ἄλλα τί

E

164

48 Il4ATSNOZX

χρὴ πεπονϑέναι. A4éycusv y&o. "AAAo μήν που δεῖ αὐτὰ 53 M κα 5 , ,΄, ? ^ i - ^ εἶναι" εἰ γὰρ μηδὲ ἄλλα ἐστίν, οὐκ ἂν περὶ τῶν ἄλλων λέγοιτο. Οὕτως. Εἰ δὲ περὶ τῶν ἄλλων ὁ λόγος, τά γε » δι , ^» ᾽ 9 27 - , - Γ᾿ , » ἄλλα ἕτερά ἐστιν. ἡ οὐκ ἐπὶ τῷ αὐτῷ καλεῖς τό τε ἄλλο ^ NP 2 er , , , 5| t€ καὶ τὸ ἕτερον; Ἔγωγε. Ἕτερον δέ y£ tov φαμεν τὸ £ve- ρον εἶναι ἑτέρου. καὶ τὸ ἄλλο δὴ ἄλλο εἶναι ἄλλου; Ναί. ^ , 4 5 , € Καὶ τοῖς ἄλλοις ἄρα, εἰ μέλλει ἄλλα εἶναι. ἔστι τι οὗ ἄλλα

ἔσται. ᾿ἀνάγκη. Τί δὴ οὖν ἂν εἴη; τοῦ μὲν γὰρ ἑνὸς οὐκ

ἔσται ἄλλα, μὴ ὄντος γε. Οὐ γάρ. ᾿4λλήλων ἄρα ἐστέ" τοῦτο γὰρ αὐτοῖς ἔτι λείπεται. ἢ μηδενὸς εἶναι ἄλλοις.

Ὀρϑῶς. Κατὰ πλήϑη ἄρ᾽ ἕκαστα ἀλλήλων ἄλλα ἐστί.

x«9' ἕν γὰρ οὐκ ἂν οἷά τε εἴη, μὴ ὄντος ἑνός: ἀλλ᾽ ἕκα- στος, ὡς ἔοικεν, ὁ ὄγκος αὐτῶν ἄπειρός ἐστι πλήϑει. κἂν τὸ σμικρότατον δοκοῦν εἶναι λάβῃ τις, ὥσπερ ὄναρ ἐν ὕπνῳ φαίνεται ἐξαίφνης ἀνϑ' ἑνὸς δόξαντος εἶναι πολλὰ καὶ ἀντὶ σμικροτάτου παμμέγεϑες πρὸς τὰ κερματιξόμενα ἐξ αὐτοῦ. Ὀρϑύτατα. Τοιούτων δὴ ὄγκων ἄλλα ἀλλήλων ἂν εἴη τάλλα, εἰ ἑνὸς μὴ ὄντος ἄλλα. ἐστίν. Κομιδῇ μὲν οὖν. Οὐκοῦν πολλοὶ 0 ὄγκοι ἔσονται. εἷς ἕκαστος φαινόμε-- vog, ὧν δὲ οὔ, εἴπερ ἕν μὴ ἔσται; Οὕτως. Καὶ ἀριϑμὸς

E δὲ εἶναι αὐτῶν δόξει, εἴπερ καὶ ἕν ἕκαστον, πολλῶν ὄν--

165

vov. Πάνυ pe Καὶ τὰ μὲν δὴ ἄρτια, τὰ δὲ περιττὰ ἐν αὐ- τοῖς ὄντα οὐκ ἀληϑῶς φαίνεται, εἴπερ ἕν μὴ ἔσται. Οὐ γὰρ οὖν. Καὶ μὴν καὶ σμικρότατόν γε, φαμέν, δόξει ἐν αὐτοῖς ἐνεῖναι" φαίνεται δὲ τοῦτο πολλὰ καὶ μεγάλα πρὸς ἕκαστον τῶν πολλῶν ὡς σμικρῶν ὄντων. Πῶς δ᾽ οὔ; Καὶ ἴσος μὴν τοῖς πολλοῖς καὶ σμικροῖς ἕκαστος ὄγκος δο-- ξασϑήσεται εἶναι. οὐ γὰρ ἂν μετέβαινεν ἐκ μείξονος εἰς ἔλαττον φαινόμενος. πρὶν εἰς τὸ μεταξὺ δόξειν ἐλθεῖν" τοῦτο δ᾽ εἴη ἂν φάντασμα ἰσότητος. Εἰκός. Οὐκοῦν καὶ πρὸς ἄλλον ὄγκον πέρας ἔχων. αὐτός γε πρὸς αὑτὸν οὔτε ἀρχὴν οὔτε πέρας οὔτε μέσον ἔχων; Πῇ δή; Ὅτι ἀεὶ αὐ-

- HA 3 “νυν

Á dct) qd cei. MEER ITETTUMTMIT HAPMENIAH X. 49

τῶν ὅταν τίς τι λάβῃ τῇ διανοίᾳ ὥς τι τούτων Ov, πρό τε τῆς ἀρχῆς ἄλλη ἀεὶ φαίνεται ἀρχή, μετά τε τὴν τελευτὴν ἑτέρα ὑπολειπομένη τελευτή , ἔν τὲ τῷ μέσῳ ἄλλα μεσαύ- τερα τοῦ μέσου, σμικρότερα δέ, διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι ἕ ἑνὸς αὐτῶν ἑκάστου λαμβάνεσϑαι, «rs οὐκ ὄντος τοῦ ἕνός. ᾿4ληϑέστατα. Θρύπτεσϑαι δή. οἶμαι. κερματιξόμενον ἀνάγκη πᾶν τὸ 0v, ὃ ἄν τις λάβῃ τῇ διανοίᾳ. ὄγκος γάρ που ἄνευ ἑνὸς λαμβάνοιτ᾽ ἄν. Πάνυ μὲν οὖν. Οὐκοῦν τό γε τοιοῦτον πόρρωϑεν μὲν ὁρῶντι καὶ ἀμβλὺ ἕν φαί- νεσϑαι ἀνάγκη, ἐγγύϑεν δὲ καὶ ὀξὺ νοοῦντι πλήϑει ἄπευι- ρον ἕν ἕκαστον φανῆναι, εἴπερ στέρεται τοῦ ἑνὸς μὴ ὃν- τος; ᾿Αἀναγκαιότατον μὲν οὖν. Οὕτω δὴ ἄπειρά τε καὶ πέρας ἔχοντα καὶ ἕν καὶ πολλὰ ἕκαστα τάλλα δεῖ φαίνε- σθαι, ἕν εἰ μὴ ἔστιν. ἄλλα δὲ τοῦ ἑνός. Zi ydo. Οὐκ- οὖν καὶ ὅμοιά τε καὶ ἀνόμοια δόξει εἶναι; πῇ δή; Οἷον ἐσκιαγραφημένα ἀποστάντι μὲν ἕν πάντα φαινόμενα ταύ- τὸν φαίνεσϑαι πεπονϑέναι καὶ ὅμοια εἶναι. Πάνυ γε. Προσελϑόντι δέ γε πολλὰ καὶ ἕτερα καὶ τῷ τοῦ ἑτέρου φαντάσματι ἑτεροῖα καὶ ἀνόμοια ἑαυτοῖς. Οὕτως. Καὶ ὁμοίους δὴ καὶ ἀνομοίους τοὺς ὄγκους αὐτούς τε ἑαυτοῖς ἀνάγκη φαίνεσθαι καὶ ἀλλήλοις. Πάνυ μὲν οὖν. Οὐκοῦν καὶ τοὺς αὐτοὺς καὶ ἑτέρους ἀλλήλων, καὶ ἁπτομένους καὶ χωρὶς ἑαυτῶν, καὶ κινουμένους πάσας κινήσεις καὶ ἑστῶτας πάντῃ, καὶ γιγνομένους καὶ ἀπολλυμένους καὶ

μηδέτερα, καὶ πάντα που τὰ τοιαῦτα, ἃ διελϑεῖν εὐπετὲς

ἤδη ἡμῖν, εἰ ἑνὸς μὴ ὄντος πολλὰ ἔστιν. ᾿4ληϑέστατα μὲν οὖν.

XXVII Ἔτι δὴ ἅπαξ ἐλθόντες πάλιν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν εἴπωμεν, ἕν εἰ μὴ ἔστι, τἄλλα δὲ τοῦ évóg, τί χρὴ εἶναι.

Εἴπωμεν γὰρ οὖν. Οὐκοῦν ἕν μὲν οὐκ ἔσται τἄλλα. Ilàg γάρ; Οὐδὲ μὴν πολλά ye * ἐν γὰρ πολλοῖς οὖσιν ἐνείη ἂν

καὶ ἕν. εἰ γὰρ μηδὲν αὐτῶν ἐστὶν Ev, ἅπαντα οὐδέν ἐστιν, PraTo Il. 4

166

50. HAATONOXIHAPMENIAHX.

ὥστε οὐδ᾽ ἂν πολλὰ εἴη. ᾿4ληϑῆ. Μὴ ἐνόντος δὲ ἑνὸς ἐν τοῖς ἄλλοις, οὔτε πολλὰ οὔϑ᾽ ἕν ἐστι τἄλλα. Οὐ γάρ. Οὐδέ γε φαίνεται ἕν οὐδὲ πολλά. Τί δή; Ὅτι τάλλα τῶν μὴ ὄντων οὐδενὶ οὐδαμῇ οὐδαμῶς οὐδεμίαν κοινωνίαν ἔχει, οὐδέ τι τῶν μὴ ὄντων παρὰ τῶν ἄλλων τῷ ἐστιν. οὐδὲν γὰρ μέρος ἐστὶ τοῖς μη οὖσιν. ᾿4ληϑῆ. Οὐδ᾽ ἄρα δόξα τοῦ μὴ ὄντος παρὰ τοῖς ἄλλοις ἐστὶν οὐδέ τι φάν-- τασμα, οὐδὲ δοξάζεται οὐδαμῇ οὐδαμῶς τὸ μὴ ὃν ἐπὶ τῶν. ἄλλων. Οὐ γὰρ οὖν. Ἕν ἄρα εἰ μὴ ἔστιν, οὐδὲ δοξαξεταί τι τῶν ἄλλων ἕν εἶναι οὐδὲ πολλά ἄνευ γὰρ évog πολλὰ δοξάσαι ἀδύνατον. ᾿ἀδύνατον γάρ. Ἕν ἄρα εἰ μὴ ἔστι, τἄλλα οὔτε ἔστιν οὔτε δοξάζεται ἕν οὐδὲ πολλά. Οὐκ ἔοικεν. Οὐδ᾽ ἄρα ὅμοια οὐδὲ ἀνόμοια. Οὐ γάρ. Οὐδὲ μὴν τὰ αὐτά γε οὐδ᾽ ἕτερα. οὐδὲ ἁπτόμενα οὐδὲ χωρίς, οὐδὲ ἄλλα ὅσα ἐν τοῖς πρόσϑεν διήλθομεν ὡς φαινόμενα αὐτά, τούτων οὔτε τι ἔστιν οὔτε φαίνεται τάλλα, ἕν εἰ μὴ ἔστιν. ᾿4ληϑῆ. Οὐκοῦν καὶ συλλήβδην εἰ εἴποιμεν, ἕν εἰ μὴ ἔστιν, οὐδέν ἐστιν, ὀρϑῶς ἂν εἴποιμεν; Παντάπασι μὲν οὖν. Εἰρήσϑω τοίνυν τοῦτό τε καὶ ὅτι, ὡς ἔοικεν, ἕν εἴτ᾽ ἔστιν εἴτε μὴ ἔστιν, αὐτό τε καὶ τἄλλα καὶ πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα πάντα πάντως ἐστί τε καὶ οὐκ ἔστι καὶ φαί- vetat τὲ καὶ οὐ φαίνεται. ᾿4ληϑέστατα.

MILIEU IEMEMUNNRET C OMM mE LANE ET J ME e mI t: LT v* τον *

DIAÁAHBOZX [ἢ περὶ ἡδονῆς" ἠϑικος.

TA TOT AIAAOT OT IIPOXOIIA ΣΩΚΡΑΤΗΣ, IIPSTAPXOZ, ΦΙΛΗΒΟΣ.

MAL X ᾿

St.IL,

Üoc δή, Πρώταρχε, τίνα λόγον μέλλεις παρὰ Φιλή-- I Ι βου δέχεσϑαι νυνὶ καὶ πρὸς τίνα τὸν παρ᾽ ἡμῖν ἀμφισβη-- τεῖν, ἐὰν μή σοι κατὰ νοῦν ἡ λεγόμενος. βούλει GUyxt- B φαλαιωσώμεϑα ἑκάτερον ; | IPO. Πάνυ uiv oov. Z9. Φίληβος μὲν τοίνυν ἀγαϑὸν εἶναί φησι τὸ χαί- ρειν πᾶσι ξώοις καὶ τὴν ἡδονὴν καὶ τέρψιν. καὶ ὅσα τοῦ γένους ἐστὶ τούτου σύμφωνα᾽ τὸ δὲ παρ᾽ ἡμῶν ἀμφισβή-- τημά ἐστι, μὴ ταῦτα, ἀλλὰ τὸ φρονεῖν καὶ τὸ νοεῖν καὶ τὸ μεμνῆσϑαι καὶ τὰ τούτων αὖ ξυγγενῆ, δόξαν τε ὀρϑὴν καὶ ἀληϑεῖς λογισμούς, τῆς γε ἡδονῆς ἀμείνω καὶ λῴω γίγνεσϑαι ξύμπασιν, ὅσαπερ αὐτῶν δυνατὰ μεταλαβεῖν" C δυνατοῖς δὲ μετασχεῖν ὦφελι μώτατον ἁπάντων εἶναι πᾶσι "τοῖς οὖσί τε καὶ ἐσομένοις. μῶν οὐχ οὕτω πὼς λέγομεν, ὦ Φίληβε, ἑκάτεροι ; ; ^l QI. Πάντων μὲν oov μάλιστα, ὦ Σώκρατες. ZO. 4Δέχει δὴ τοῦτον τὸν νῦν διδόμενον, ὦ Πρώ- ταρχε, λόγον; ' IIPQ. ᾿ἀνάγκη δέχεσθαι: Φίληβος γὰρ ἡμῖν ὃ καλὸς - ἀπείρηκεν. ᾧ EQ. Δεῖ δὴ περὶ αὐτῶν τρόπῳ παντὶ τἀληϑές πῃ ᾿περανϑῆναι; ; | IIPO. Δεῖ γὰρ οὖν. D - IL. EO. "Io: δή. πρὸς τούτοις διομολογησώμεϑα καὶ

τόδε.

4*

[|

59 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

I1PQ. Τὸ ποῖον:

Z2. Ὡς νῦν ἡμῶν ἑκάτερος ἕξιν ψυχῆς καὶ ΟΡ ἀποφαίνειν τινὰ ἐπιχειρήσει τὴν δυναμένην ἀνθρώποις πᾶσι τὸν βίον εὐδαίμονα παρέχειν. ὧρ᾽ οὐχ οὕτως;

ΠΡΩ. Οὕτω μὲν ovv.

ZiQ. Οὐκοῦν ὑμεῖς μὲν τὴν τοῦ χαίρειν, ἡμεῖς δ᾽ αὖ τὴν τοῦ φρονεῖν ;

IIPQ. Ἔστι ταῦτα.

ZO. Τί δ᾽ ἂν ἄλλη τις κρείττων τούτων φανῇ; μῶν

E οὐχ, ἂν μὲν ἡδονῇ μᾶλλον φαίνηται ξυγγενής. ἡττώμεϑα μὲν ἀμφότεροι τοῦ ταῦτα ἔχοντος βεβαίως βίου, κρατεῖ 12 δὲ ὁ τῆς ἡδονῆς τὸν τῆς φρονήσεως; IIPQ. Nat.

ZQ. "4v δέ ye φρονήσει, νικᾷ μὲν φρόνησις τὴν ἡδονήν. ἡ δὲ ἡττᾶται" ταῦϑ' οὕτως ὁμολογούμενά φατε, ἢ πῶς;

IIP9.. Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ.

Z9. Τί δὲ Φιλήβωῳ; τί φής;

ΦΙ. Ἐμοὶ μὲν πάντως νικᾷν ἡδονὴ δοκεῖ καὶ δόξει σὺ δέ. Πρώταρχε. αὐτὸς γνώσει.

IIPQ. Παραδούς, ὦ Φίληβε, ἡμῖν τὸν λόγον οὐκ ἂν ἔτι κύριος εἴης τῆς πρὸς Σωκράτη ὁμολογίας ἢ καὶ τούὐ- ναντίον.

Β ΦΙ. A109) λέγεις" ἀλλὰ γὰρ ἀφοσιοῦμαι καὶ μαρτύ-- ρομαι νῦν αὐτὴν τὴν ϑεόν.

IIPO. Καὶ ἡμεῖς σοι τούτων γε αὐτῶν συμμάρτυρες ἂν εἶμεν, ὡς ταῦτα ἔλεγες ὰ λέγεις. ἀλλὰ δὴ τὰ μετὰ ταῦτα ἑξῆς, ὦ Σώκρατες, ὅμως καὶ μετὰ Φιλήβου ἑκόντος ἢ ὅπως ἂν ἐϑέλῃ πειρώμεϑα περαίνειν.

IL 2. Πειρατέον, ἀπ᾽ αὐτῆς δὲ τῆς ϑεοῦ, ἣν ὅδε ᾿“φροδίτην μὲν λέγεσϑαί φησι, τὸ δ᾽ ἀληϑέστατον αὐτῆς ὄνομα ἡδονὴν εἶναι.

C AT dea d

:

ü

πο CUPS n ΣΡ

ν" NACE Ty MES SI -—— 2, "ae ] ἮΝ » $*- i" - T ΦΙΛΗΒΟΣ. | 53

IIPQ. Ὀρϑότατα.

EQ. Τὸ δ᾽ ἐμὸν δέος. à Πρώταρχε, ἀεὶ πρὸς τὰ τῶν ϑεῶν ὀνόματα οὐκ ἔστι κατ᾽ ἄνϑρωπον, ἀλλὰ πέρα τοῦ μεγίστου φόβου. καὶ νῦν τὴν μὲν ᾿“φροδίτην. ὅπῃ ἐκείνῃ φίλον. ταύτῃ προσαγορεύω. τὴν δὲ ἡδονὴν οἶδα ὡς ἔστι

ποικίλον, καὶ ὅπερ εἶπον, ἀπ᾽ ἐκείνης ἡμᾶς ἀρχομένους

ἐνθυμεῖσϑαι δεῖ καὶ σκοπεῖν ἥντινα φύσιν ἔχει. ἔστι γάρ, ἀκούειν μὲν οὕτως. ἁπλῶς ἕν τι. μορφὰς δὲ δήπου παν--

- roéag εἴληφε καίτινα τρόπον ἀνομοίους ἀλλήλαις. ἰδὲ ydo: ἥδεσθαι μέν φαμεν τὸν ἀκολασταίνοντα ἄνϑρωπον, ἥδε-

σϑαι δὲ καὶ τὸν σωφρονοῦντα αὐτῷ τῷ σωφρονεῖν" ἥδε- σϑαι δὲ καὶ τὸν ἀνοηταίνοντα. καὶ ἀνοήτων δοξῶν καὶ ἐλπίδων μεστόν, ἤδεσϑαι δ᾽ αὖ τὸν φρονοῦντα αὐτῷ τῷ φρονεῖν" καὶ τούτων τῶν ἡδονῶν ἑκατέρας πῶς &v τις ὁμοίας ἀλλήλαις εἶναι λέγων οὐκ ἀνόητος φαίνοιτο év- δίκως ;

IIPO. Εἰσὶ μὲν γὰρ ἀπ᾿ ἐναντίων, ὦ Σώκρατες, αὗται

πραγμάτων, οὐ μὴν αὐταίγε ἀλλήλαις ἐναντίαι. πῶς γὰρ

ἡδονή γε ἡδονῇ μὴ οὐχ ὁμοιότατον ἂν εἴη, τοῦτο αὐτὸ

ἑαυτῷ. πάντων χρημάτων;

ΣΩ. Καὶ γὰρ χρῶμα, ὦ δαιμόνιε, χρώματι, κατά γὲ αὐτὸ τοῦτ᾽ οὐδὲν διοίσει τὸ χρῶμα εἷναι πᾶν. τό γε μὴν μέλαν τῷ λευκῷ πάντες γιγνώσκομεν ὡς πρὸς τῷ διάφορον εἶναι καὶ ἐναντιώτατον. ὃν τυγχάνει" καὶ δὴ καὶ σχῆμα σχήματι κατὰ ταὐτόν" γένει μέν ἐστι πᾶν ἕν, τὰ δὲ μέρη τοῖς μέρεσιν αὐτοῦ τὰ μὲν ἐναντιώτατα ἀλλήλοις, τὰ δὲ διαφορότητα ἔχοντα μυρίαν: που τυγχάνει" καὶ πόλλ᾽ ἕτερα οὕτως ἔχονθ᾽ εὑρήσομεν, ὥστε τούτῳ γε τῷ λόγῳ μὴ πί- στεῦυε, τῷ πάντα τὰ ἐναντιώτατα ἕν ποιοῦντι. φοβοῦμαι δέ, μή τινας ἡδονὰς ἡδοναῖς εὑρήσομεν ἐναντίας.

ΠΡΩ. Ἴσως" ἀλλὰ τέτοῦϑ᾽ ἡμῶν βλάψει τὸν λόγον. Z9. Ὅτι προσαγορεύεις αὐτὰ ἀνόμοια ὄντα ἑτέρῳ,

σ

E

E

54 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

φήσομεν, ονόματι. λέγεις γὰρ ἀγαϑὰ πάντα εἶναι τὰ ἡδέα. τὸ μὲν οὖν μὴ οὐχ ἡδέα εἶναι τὰ ἡδέα λόγος οὐδεὶς. ἀμφισβητεῖ: κακὰ δὲ ὄντ᾽ αὐτῶν τὰ πολλὰ καὶ ἀγαϑὰ δέ, ὡς ἡμεῖς φαμέν, ὁμοίως σὺ προσαγορεύεις ἀγαϑά, αὐτὸς ὁμολογῶν ἀνόμοια εἶναι τῷ λόγῳ εἴ τίς 65 προσαναγκά- foL. ví οὖν δὴ ταὐτὸν ἐν ταῖς κακαῖς ὁμοίως καὶ ἐν ἀγαϑαῖς ἐνὸν πάσας ἡδονὰς ἀγαϑὸν εἶναι προσαγορεύεις ;

IIPO. Πῶς λέγεις, ὦ Σώκρατες; οἴει γάρ τινα συγ-- χωρήσεσϑαι,. ϑέμενον ἡδονὴν εἶναι τἀγαϑόν, εἶτα ἀνέξε-. σϑαί σου λέγοντος τὰς μὲν εἶναί τινας ἀγαϑὰς ἡδονάς, τὰς δέ τινας ἑτέρας αὐτῶν κακάς;

2:9. ᾿4λλ: οὖν ἀνομοίους γε φήσεις αὐτὰς ἀλλήλαις εἶναι καί τινας ἐναντίας.

IIPQ. Οὔτι καϑ' ὅσον γε ἡδοναί.

ΣΩ. Πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν φερόμεϑα λόγον, ὦ IIoci- ταρχε, οὐδ᾽ ἄρα ἡδονὴν ἡδονῆς διάφορον, ἀλλὰ πάσας ὁμοίας εἶναι φήσομεν. καὶ τὰ παραδείγματα ἡμᾶς τὰ νῦν δὴ λεχϑέντα οὐδὲν τιτρώσκει. πειρασόμεϑα δὲ καὶ ἐροῦμεν ἅπερ οἵ πάντων φαυλότατοέτε καὶ περὶ λόγους ἅμα νέοι.

IIPO. Τὰ ποῖα δὴ λέγεις;

ΣΦ. Ὅτι σὲ μιμούμενος ἐγὼ καὶ ἀμυνόμενος ἐὰν τολμῶ λέγειν. ὡς τὸ ἀνομοιότατόν ἐστι τῷ ἀνομοιοτάτῳ πάντων ὁμοιότατον, ἕξω τὰ αὐτὰ σοὶ λέγειν. καὶ φανού-- uet ys νεώτεροι τοῦ δέοντος. καὶ ὁ λόγος ἡμῖν ἐκπεσὼν οἰχήσεται. πάλιν οὖν αὐτὸν ἀνακρουώμεϑα, καὶ τάχ᾽ ἂν ἰόντες εἰς τὰς ὁμοίας ἴσως ἄν πως ἀλλήλοις συγχωρή- σαιμεν.

IIPQ. Aéys πῶς;

IV. Z9. Ἐμὲ ϑὲς ὑπο σοῦ πάλιν ἐρωτώμενον, d Πρώταρχε.

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον δή;

Z3. Φρόνησίς τε καὶ ἐπιστήμη καὶ νοῦς καὶ πάνϑ'

Ol4HBOX. 55

ὑπόσα δὴ κατ᾽ ἀρχὰς ἐγὼ ϑέμενος εἶπον ἀγαϑόν, διερω- τώμενος δ ὅ τί. ποτέ ἐστι τἀγαϑόν, ἀρ᾽ οὐ ταὐτὸν πείσονται τοῦτο ὅπερ ὁ σὸς λόγος;

IIPO. Πῶς;

ZO. Πολλαίτε αἵ ξυναπασαι ἐπιστῆμαι δόξουσιν εἷ- ναι καὶ ἀνόμοιοέτινες αὐτῶν ἀλλήλαις" εἰ δὲ καὶ ἐναντίαι πῃ γίγνονταί τινες, ὦρα ἄξιος ἂν εἴην τοῦ διαλέγεσθαι νῦν. εἰ φοβηϑεὶς τοῦτο αὐτὸ μηδεμίαν ἀνόμοιον φαίην ἐπιστήμην ἐπιστήμῃ γίγνεσθαι, κἄπειϑ᾽ ἡμῖν οὗτος ὁ λόγος ὥσπερ μῦϑος ἀπολ ὄμενος οἴχοιτο, αὐτοὶ δὲ cotoí- μεϑα ἐπέίτινος ἀλογίας;

IIPO. '41À οὐ μην δεῖ τοῦτο γενεσϑαι. πλὴν τοῦ σωϑῆναι. τό γε μήν μοι ἴσον τοῦ σοῦ τε καὶ ἐμοῦ λόγου ἀρέσκει" πολλαὶ μὲν ἡδοναὶ καὶ ἀνόμοιοι γιγνέσϑων, πολ-- λαὶ δὲ ἐπιστῆμαι καὶ διάφοροι

ΣΩ. Τὴν τοίνυν διαφοροτητα, ὦ Πρώταρχε, τοῦ ἀγαϑοῦ τοῦ τ᾽ ἐμοῦ καὶ τοῦ σοῦ μὴ ἀποκρυπτόμενοι. κα- τατιϑέντες δὲ εἰς τὸ μέσον, τολμῶμεν; ἄν πῃ ἐλεγχόμεναι μηνύσωσι, πότερον ἡδονὴν τἀγαϑὸν δεῖ λέγειν ἢ φρόνη- σιν ἢ τρίτον ἄλλο εἷναι. νῦν γὰρ οὐ δήπου πρός γε αὐτὸ τοῦτο φιλονεικοῦμεν, ὅπως ἁγὼ τίϑεμαι, ταῦτ᾽ ἔσται τὰ νικῶντα, ἢ ταῦϑ᾽ ἃ σύ, τῷ δ᾽ ἀληϑεστάτῳ δεῖ που συμ-- μαχεῖν ἡμᾶς ἄμφω.

IIPQ. Δεῖ γὰρ οὖν.

V. ΣΏ. Τοῦτον τοίνυν vov λόγον ἔτι μᾶλλον δὲ ὁμολογίας βεβαιωσώμεϑα.

IP9. Τὸν ποῖον δή;

Z9. Τὸν πᾶσι παρέχοντα ἀνθρώποις πράγματα ἑἐχκοῦσέτε καὶ ἄκουσιν ἐνίοις καὶ ἐνίοτε.

ΠΡΩ. Aéys σαφέστερον.

Z9. Τὸν νῦν δὴ παραπεσόντα λέγω. φύσει πως πε-

φυχότα ϑαυμαστόν. ἕν γὰρ δὴ τὰ πολλὰ εἶναι καὶ τὸ ἕν

C

B

56 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

πολλὰ ϑαυμαστὸν λεχϑέν. καὶ ῥάδιον ἀμφισβητῆσαι τῷ τούτων ὁποτερονοῦν τυϑεμένῳ.

ΠΡΩ.. "49 οὖν λέγεις, ὅταν τις ἐμὲ φῇ: Πρώταρχον ἕνα γεγονότα φύσει, πολλοὺς εἶναι πάλιν τοὺς ἐμὲ καὶ ἐναντίους ἀλλήλοις, μέγαν καὶ σμικρὸν τιϑέμενος καὶ βα- QUv καὶ κοῦφον τὸν αὐτὸν καὶ ἄλλα μυρία;

Z9. Σὺμέν. ὦ Πρώταρχε, εἴρηκας τὰ δεδημευμένα τῶν ϑαυμαστῶν περὶ τὸ ἕν καὶ πολλά. συγκεχωρημένα δὲ ὡς ἔπος εἰπεῖν ὑπὸ πάντων ἤδη μὴ δεῖν τῶν τοιούτων ἅπτεσϑαι, παιδαριώδη καὶ ῥάδια καὶ σφόδρα τοῖς λόγοις ἐμπόδια ὑπολαμβανόντων γίγνεσϑαι, ἐπεὶ μηδὲ τὰ τοιάδε, ὅταν τις ἑκάστου τὰ μέλη τε καὶ ἄλλα μέρη διελὼν τῷ λόγῳ, πάντα ταῦτα τὸ £v ἐκεῖνο εἶναι διομολογησάμενος, ἐλέγχῃ καταγελῶν, ὅτι τέρατα διηνάγκασται φάναι, τό τε ἕν ὡς πολλά ἐστι καὶ ἄπειρα. καὶ τὰ πολλὰ ὡς ἕν μόνον. -

IIPQ. Σὺ δὲ δὴ ποῖα. ὦ Σώκρατες. ἕτερα λέγεις. ἃ μήπω συγκεχωρημένα δεδήμευται περὶ τὸν αὐτὸν τοῦτον λόγον ; 2:9. Ὁπόταν, ὦ παῖ. τὸ ἕν μὴ τῶν γιγνομένων τε καὶ ἀπολλυμένων τις τιϑῆται. καϑάπερ ἀρτίως ἡμεῖς el- πομεν. ἐνταυϑοῖ μὲν γὰρ καὶ τὸ τοιοῦτον ἕν, ὅπερ εἴπομεν νῦν δή. συγκεχώρηται τὸ μὴ δεῖν ἐλέγχειν" ὅταν δέτις ἕνα ἄνϑρωπον ἐπιχειρῇ τέϑεσϑαι καὶ βοῦν ἕνα καὶ τὸ καλὸν ὃν xal τὸ ἀγαϑὸν ἕν. περὶ τούτων τῶν ἑνάδων καὶ τῶν τοιούτων ἡ πολλὴ [σπουδὴ μετὰ διαιρέσεως] ἀμφισβήτησις

γίγνεται. IIPO. Πῶς: ZQ. Πρῶτον μὲν ei vwag δεῖ τοιαύτας εἶναι μονάδας

ὑπολαμβάνειν ἀληϑῶς οὔσας" εἶτα πῶς αὖ ταῦτας, μίαν ἑκάστην οὖσαν ἀεὶ τὴν αὐτὴν καὶ μήτε γένεσιν μήτε ὄλε- ϑρον προσδεχομένην. ὅμως εἶναι βεβαιότατα μίαν ταύ-- την μετὰ δὲ τοῦτ᾽ ἐν τοῖς γιγνομένοις αὖ καὶ ἀπείροις εἴτε

OIAHBOZ. 57

διεσπασμένην καὶ πολλὰ γεγονυῖαν θετέον. εἶθ᾽ ὅλην αὐὖ- τὴν αὑτῆς χωρίς, ὃ δὴ πάντων ἀδυνατώτατον φαίνοιτ᾽ ἄν. ταὐτὸν καὶ ἕν ἅμα ἐν ἑνέτε καὶ πολλοῖς γίγνεσθαι. ταῦτ᾽ ἔστι τὰ περὶ τὰ τοιαῦτα ἕν καὶ πολλά, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνα, G ἡ Πρώταρχε, ἁπάσης ἀπορίας αἴτια μὴ καλῶς ὁμολογη- ϑέντα, καὶ εὐπορίας ἂν αὖ καλῶς.

ΠΡΩ. Οὐχοῦν χρὴ τοῦϑ᾽ ἡμᾶς, ὦ Σώκρατες, ἐν τῷ νῦν πρῶτον διαπονήσασϑαι;

ZQ. Ὡς γοῦν ἐγὼ φαίην ἄν.

IIPQ. Καὶ πάντας τοίνυν ἡμᾶς ὑπόλαβε συγχωρεῖν σοι τούσδε τὰ τοιαῦτα: Φίληβον δ᾽ ἴσως κράτιστον ἐν τῷ νῦν ἐπερωτῶντα μὴ κινεῖν εὖ κείμενον.

VI. ΣΩ. Εἶεν πόϑεν οὖν τις ταύτης ἄρξηται πολλῆς

οὔσης καὶ παντοίας περὶ τὰ ἀμφισβητούμενα μάχης; ἀρ"

ἐνθένδε;

ΠΡΩ. Πόϑεν;

Z9. Φαμέν που ταὐτὸν ἕν καὶ πολλὰ ὑπὸ λόγων γι- γνόμενα περιτρέχειν πάντῃ καϑ' ἕκαστον τῶν λεγομένων ἀεὶ καὶ πάλαι καὶ vOv, καὶ τοῦτο οὔτε μὴ παύσηταί ποτε οὔτε ἤρξατο vOv, ἀλλ᾽ ἔστι τὸ τοιοῦτον, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, τῶν λόγων αὐτῶν ἀϑάνατόν τι καὶ ἀγήρων πάϑος ἐν qutv: ὁ δὲ πρῶτον αὐτοῦ γευσάμενος ἕκάστοτε τῶν νέων, ἡσϑεὶς ὥς τινα σοφίας εὑρηκὼς ϑησαυρόν, ὑφ᾽ ἡδονῆς ἐνθουσιᾷ τε καὶ πάντα κινεῖ λόγον ἄσμενος. τοτὲ μὲν ἐπὶ ϑάτερα

χυχλῶν καὶ συμφύρων εἰς ἕν. τοτὲ δὲ πάλιν ἀνειλίττων - xul διαμερίξων, εἰς ἀπορίαν αὑτὸν μὲν πρῶτον καὶ μάλιστα

καταβάλλων, δεύτερον δ᾽ ἀεὶ τὸν ἐχόμενον, ἄν τε νεώτερος ἄν τε πρεσβύτερος ἄν τε ἡλιξ ὧν τυγχάνῃ, φειδόμενος οὔτε πατρὸς οὔτε μητρὸς οὔτε ἄλλου τῶν ἀκουόντων

οὐδενός, ὀλίγου δὲ καὶ τῶν ἄλλων ξώων, οὐ μόνον τῶν T ἀνϑρώπων, ἐπεὶ βαρβάρων γε οὐδενὸς ἂν φείσαιτο, εἴπερ

E μύνον ἑρμηνέα πυϑὲν ἔχοι.

C

D

J , . ΤΡ. LI" ,» E. - - a 9 Lu B iW E Lr" aud J » Ξ ἜΜΕΝ dut. “58 "I ^ P " "A Ἐδὼ » 5 t S : E

58 JlIAATSNOX

IIPO. AQ, à Σώκρατες, οὐχ ὁρᾷς ἡμῶν τὸ πλῆϑος. ὅτι νέοι πάντες ἐσμέν, καὶ οὐ φοβεῖ μή σοι μετὰ Φιλήβου ξυνεπιϑώμεϑα, ἐὰν ἡμᾶς λοιδορῇς; ὅμως δέ, μανϑάνομεν

y&Q ὃ λέγεις. εἴ τις τρόπος ἔστι καὶ μηχανὴ τὴν μὲν τοιαύ-- την ταραχὴν ἡμῖν ἔξω τοῦ λόγου εὐμενῶς πως ἀπελϑεῖν,

B ὁδὸν δέτινα καλλίω ταύτης ἐπὶ τὸν λόγον ἀνευρεῖν, σύ τε προϑυμοῦ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, συνακολουϑήσομεν εἰς δύνα-- UUv* οὐ γὰρ σμικρὸς ( ὁ παρὼν λόγος, ῶ Σώκρατες.

Z9. Οὐγὰρ οὖν, ὦ παῖδες. ὥς φησιν ὑμᾶς προσ- ἀγορεύων Φίληβος. οὐ μὴν ἔστι καλλίων ὁδὸς οὐδ᾽ ἂν γένοιτο, ἧς ἐγὼ ἐραστὴς μέν εἶμι ἀεί, πολλάκις δέ με ἤδη διαφυγοῦσα ἔρημον καὶ ἄπορον κατέστησεν.

IIPQ.. Τίς αὕτη; λεγέσϑω μόνον.

C Zi. "Hv δηλῶσαι μὲν οὐ πάνυ χαλεπόν, χρῆσϑαι δὲ παγχάλεπον" πάντα γὰρ ὅσα τέχνης ἐχόμενα ἀνευρέϑη πώποτε. διὰ ταύτης φανερὰ γέγονε" σκόπει δὲ ἣν λέγω.

IIP9. Ζέγε μόνον.

20. Θεῶν μὲν εἰς ἀνθρώπους δόσις, ὥς ys κατα- φαίνεται ἐμοί, ποϑὲν ἐκ ϑεῶν ἐρρίφη διά τινος Προμηϑέως ἅμα φανοτάτῳ τινὶ πυρί" καὶ οἵ μὲν παλαιοί, κρείττονες ἡμῶν καὶ ἐγγυτέρω ϑεῶν οἰκοῦντες, ταύτην φήμην παρέ- δοσαν, ὡς ἐξ ἑνὸς μὲν καὶ ἐκ πολλῶν ὄντων τῶν ἀεὶ λεγο- μένων εἶναι, πέρας δὲ καὶ ἀπειρίαν ἐν αὑτοῖς ξύμφυτον ἐχόντων. δεῖν οὖν ἡμᾶς τούτων οὕτω διακεκοσμημένωγ

D ἀεὶ μίαν ἰδέαν περὶ παντὸς ἑκάστοτε ϑεμένους ζητεῖν." εὑρήσειν γὰρ ἐνοῦσαν ἐὰν οὖν μεταλάβωμεν, μετὰ μίαν δύο, εἴ πως εἰσί, σκοπεῖν. εἰ δὲ μή, τρεῖς ἤ τινα ἄλλον ἀριϑμόν. καὶ τῶν ἕν ἐκείνων ἕκαστον πάλιν ὡσαύτως, μέχριπερ ἂν τὸ κατ᾽ ἀρχὰς ἕν μὴ ὅτι ἕν καὶ πολλὰ καὶ ἄπειρά ἐστι μόνον ἴδῃ τις. ἀλλὰ καὶ ὁπόσα" τὴν δὲ τοῦ ἀπείρου ἰδέαν πρὸς τὸ πλῆϑος μὴ προσφέρειν, πρὶν ἄν τιᾷ τὸν ἀριϑμὸν αὐτοῦ πάντα κατίδῃ τὸν μεταξὺ τοῦ ἀπείρου

μῶν, ΠΥ a.

ὀρήγους οὐδοῦ REL (Tp p y APT NES UN US je TT OIAHB ΟΣ. , 59.

τε καὶ τοῦ ἑνός" τότε δ᾽ ἤδη vo ἕν ἕκαστον τῶν πάντων E εἰς τὸ ἄπειρον μεϑέντα χαίρειν ἐᾷν. οἵ μὲν οὖν ϑεοί, ὅπερ εἶπον, οὕτως ἡμῖν παρέδοσαν σκοπεῖν καὶ μανϑάνειν καὶ διδάσκειν ἀλλήλους" οἱ δὲ νῦν τῶν ἀνθρώπων σοφοὶ ἕν μέν. ὅπως ἂν τύχωσι, τὰ πολλὰ ϑᾶττον καὶ βραδύτερον 1T ποιοῦσι τοῦ δέοντος. μετὰ δὲ τὸ ἕν ἄπειρα εὐϑύς" τὰ δὲ μέσα αὐτοὺς ἐκφεύγει. οἷς διακεχώρισται τό τε διαλεκτι-- κῶς πάλιν καὶ τὸ ἐριστικῶς ἡμᾶς ποιεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους τοὺς λόγους

VIL IIPO. Τὰ μέν πως. ὦ Σώκρατες. δοκῶ Gov μανϑάνειν, τὰ δὲ ἔτι σαφέστερον δέομαι ἃ λέγεις ἀκοῦσαι.

EQ. Σαφὲς μήν, ὦ Πρώταρχε, ἐστὶν ἐν τοῖς γράμ-- μασιν ὃ λέγω, καὶ λάμβανε αὐτὸ ἐν τούτοις οἵσπερ καὶ B πεπαίδευσαι.

IIP9. Πῶς;

Z9. Φωνὴ μέν ἐστι που μία διὰ τοῦ στόματος ἰοῦ-- σα, καὶ ἄπειρος αὖ πλήϑει. πάντων τε καὶ ἑκάστου.

ΠΡΩ. Τίμήν;

ΣΩ. Καὶ οὐδὲν ἑτέρῳ γε τούτων ἐσμέν πῶ σοφοί, οὔϑ᾽ ὅτι τὸ ἄπειρον αὐτῆς ἴσμεν 009" ὅτι τὸ £v: ἀλλ᾽ ὅτι πόσα τέ ἐστι καὶ ὁποῖα, τοῦτ᾽ ἔστ: τὸ γραμματικὸν ἕκαστον ποιοῦν ἡμῶν.

IIPQ. ᾿4ληϑέστατα.

Z9. Καὶ μὴν καὶ τὸ μουσικὸν ὃ τυγχάνει ποιοῦν, τοῦτ᾽ ἔστι ταὐτόν.

IIPQ. Πῶς;

Z9. Φωνὴ μεν zov καὶ κατ᾽ ἐκείνην τὴν τέχνην ἐστὶ € μέα ἐν αὐτῇ.

IIPO. Πῶς δ᾽ οὔ,

zo. Zvo δὲ Suv βαρὺ καὶ ὀξύ, καὶ τρίτον óuó- - τόνον" ἢ πῶς;

ΠΡΩ. οὕτως.

| ES "

18

Ya LU '- D "v Po o dn L4 QUEM k *" Ν ν᾽" ; / E ΡΥ. οα e ur eg T an gr bet Ty Eden ry -

60 IA4ATS$,NOZX

Z9. ᾿᾽4λλ᾽ οὔπω σοφὸς ἂν εἴης τὴν μουσικὴν eiüog — | ταῦτα μόνα, μὴ δὲ εἰδς ὥς y. ἔπος εἰπεῖν εἰς ταῦτα οὐδε--: | vog ἄξιος ἔσει. β

IIPQ. Οὐ γὰρ οὖν.

Z9. AM. 4 ὦ φίλε, ἐπειδὰν. λάβῃς τὰ διαστήματα ὁπόσα ἐστὶ τὸν ἀριϑμὸν τῆς φωνῆς ὀξύυτητός τε πέρι καὶ βαρύτητος, καὶ ὁποῖα, καὶ τοὺς ὅρους τῶν διαστημάτων, καὶ τὰ ἐκ τούτων ὅσα συστήματα γέγονεν, ἃ κατιδόντες οἵ πρόσϑεν παρέδοσαν ἡμῖν τοῖς ἑπομένοις ἐκείνοις καλεῖν αὐτὰ ἁρμονίας, ἔν τε ταῖς κινήσεσιν αὖ τοῦ σώματος ἕτερα τοιαῦτα ἐνόντα πάϑη γιγνόμενα, ἃ δὴ OU ἀριϑμῶν μετρη-- | ϑέντα δεῖν αὖ φασὶ δυϑμοὺς καὶ μέτρα ἐπονομάξειν, καὶ ἅμα ἐννοεῖν. ὡς οὕτω δεῖ περὶ παντὸς ἑνὸς καὶ πολλῶν σκοπεῖν. ὅταν γὰρ ταῦτά τε λάβῃς οὕτω, τότε ἐγένου σο-- φός, ὅταν τε ἄλλο τῶν ὄντων £v ὁτιοῦν ταύτῃ σκοπούμε-- νος ἕλῃς, οὕτως ἔμφρων περὶ τούτων γέγονας" τὸ δ᾽ ἄπει-- ρόν δε ἑκάστων καὶ ἐν ἑκάστοις πλῆϑος ἄπειρον ἑκάστοτε ποιεῖ τοῦ φρονεῖν καὶ οὐκ ἐλλόγιμον οὐδ᾽ ἐνάριϑμον, ἅτ᾽ οὐ εἰς ἀριϑμοὸν οὐδένα ἐν οὐδενὶ πώποτε ἀπιδοντα.

VIII ΠΡΩ. Καάλλιστα, ὦ Φίληβε, ἔμοιγε τὰ νῦν Ac- γόμενα εἰρηκέναι φαίνεται ΣΙωκράτης.

QI. Καὶ ἐμοὶ ταῦτά γε αὐτά: ἀλλὰ τί δή ποτε προς ἡμᾶς ὁ λόγος οὗτος νῦν εἴρηται καὶ τίποτε βουλόμενος;

Z9. Ὀρϑῶς μέντοι ταῦϑ'᾽ ἡμᾶς, ὦ Πρώταρχε. ἠρώ-- τηκε Φίληβος.

IIPQ. Πάνυ μὲν οὖν, καὶ ἀποκρίνου γε αὐτῷ.

Z9. ρασω ταῦτα, διελϑὼν σμικρὸν ἔτι περὶ αὐτῶν τούτων. ὥσπερ γὰρ ἕν ὁτιοῦν εἶ τίς ποτε λάβοι, τοῦτον, ὥς φαμεν. οὐκ ém ἀπείρου φύσιν δεῖ βλέπειν εὐθὺς ἀλλ᾽ ἐπέτινα ἀριϑμόν, οὕτω καὶ τὸ ἐναντίον ὅταν τις τὸ ἄπει- ρον ἀναγκασϑῇ πρῶτον λαμβάνειν, μὴ ἐπὶ τὸ ἕν εὐθὺς ἀλλ᾽ ἐπ᾿ ἀριϑμὸν αὖ τινὰ πλῆϑος ἕκαστον ἔχοντά τι κατα-

py,v————— A

ENS e

liu nrc da Lac e M OIAHBOZ. 61

νοεῖν. τελευτᾶν τε ἐκ πάντων εἰς ἕν. πάλιν δὲ ἐν τοῖς γράμμασι τὸ νῦν λεγόμενον λάβωμεν.

ΠΡΩ. Πῶς; :

29. Ἐπειδὴ φωνὴν ἄπειρον κατενόησεν εἴτε vig ϑεὸς εἴτε καὶ ϑεῖος ἄνϑρωπος, ὡς λόγος ἐν Αἰγύπτῳ Θεύϑ' τινα τοῦτον γενέσϑαι λέγων, ὃς πρῶτος τὰ φωνήεντα ἐν τῷ ἀπείρῳ κατενόησεν οὐχ ἕν ὄντα ἀλλὰ πλείω, καὶ πά- λιν ἕτερα φωνῆς μὲν οὔ, φϑόγγου δὲ μετέχοντά τινος, ἀριϑμὸν δέ τινα καὶ τούτων εἶναι" τρίτον δὲ εἶδος γραμ- μάτων διεστήσατο τὰ νῦν λεγόμενα ἄφωνα ἡμῖν" τὸ μετὰ τοῦτο διήρει τά τε ἄφϑογγα καὶ ἄφωνα μέχρι ἑνὸς ἕχα-- στου. καὶ τὰ φωνήεντα καὶ τὰ μέσα κατὰ τὸν αὐτὸν τρό- πον. ἕως ἀριϑμὸν αὐτῶν λαβὼν ἑνίτε ἑκάστῳ καὶ EUu- πασι στοιχεῖον ἐπωνόμασε: καϑορῶν δὲ ὡς οὐδεὶς ἡμῶν οὐδ᾽ ἂν ἕν αὐτὸ καϑ᾽ αὑτὸ ἄνευ πάντων αὐτῶν uctor, τοῦτον τὸν δεσμὸν αὖ λογισάμενος ὡς ὄντα ἕνα καὶ πάντα ταῦτα ἕν πως ποιοῦντα μίαν ἐπ᾽ αὐτοῖς ὡς οὖσαν γραμ-- ματικὴν τέχνην ἐπεφϑέγξατο προσειπών.

QI. Ταῦτ᾽ ἔτι σαφέστερον ἐκείνων αὐτά γε πρὸς ἄλ-- ληλα. ὦ Πρώταρχε, ἔμαϑον᾽" τὸ δ᾽ αὐτό μοι τοῦ λόγου νῦν τε καὶ σμικρὸν ἔμπροσϑεν ἐλλείπεται.

EO. Μῶν, à Φίληβε, τὸ τί πρὸς ἔπος αὖ ταῦτ᾽ ἐστίν ;

QI. Ναί, τοῦτ᾽ ἔστιν ὃ πάλαι ξητοῦμεν ἐγώ τε καὶ Πρώταρχγος.

Z9. Ἦ μὴν ἐπ᾽ αὐτῷ γε ἤδη γεγονότες ξητεῖτε, ὡς φής, πάλαι;

ΦΙ. Πῶς;

...- X. Z9. '4o' οὐ περὶ φρονήσεως ἦν καὶ ἡδονῆς ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς ὁ λόγος, ὁπότερον αὐτοῖν αἱρετέον;

ΦΙ. Πῶς γὰρ οὔ; "

ZO. Καὶ μὴν ἕν γε ἑκάτερον αὐτοῖν εἶναί φαμεν.

σ

D

I9

B

62 II4AATSNOAS .

ΦΙ. Πάνυ uiv ovv.

Z9. Τοῦτ᾽ αὐτὸ τοίνυν ἡμᾶς ὁ πρόσϑεν λόγος ἀπαιτεῖ, πῶς ἔστιν ἕν καὶ πολλὰ αὐτῶν ἑκάτερον. καὶ πῶς μὴ ἄπειρα εὐθύς. ἀλλά τινά ποτε ἀριϑμὸν ἕκάτερον &u- προσϑεν κέκτηται τοῦ ἄπειρα αὐτῶν ἕκαστα γεγονέναι;

IIPQ. Οὐκ εἰς φαῦλόν γε ἐρώτημα, ὦ Φίληβε. οὐκ οἶδ᾽ ὅντινα τρόπον κύκλῳ πῶς περιαγαγὼν ἡμᾶς ἐμβέ- βληκε Σωκράτης, καὶ σκόπει δὴ πότερος ἡμῶν ἀποκρινεῖ-- ται τὸ νῦν ἐρωτώμενον. ἴσως δὴ γελοῖον τὸ ἐμὲ τοῦ λόγου διάδοχον παντελῶς ὑποστάντα διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι τὸ νῦν ἐρωτηϑὲν ἀποκρένασϑαι σοὶ πάλιν τοῦτο προστατ-- τειν" γελοιότερον δ᾽ οἶμαι πολὺ τὸ μηδέτερον ἡμῶν δύ- νασϑαι᾿ σκόπει δὴ ví δράσομεν. εἴδη γάρ μοι δοκεῖ νῦν ἐρωτᾷν ἡδονῆς ἡμᾶς Σωκράτης, εἴτ᾽ ἔστιν εἴτε μή. καὶ ὁπόσα ἐστὶ καὶ ὁποῖα᾽ τῆς τ᾽ αὖ φρονήσεως πέρι κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως.

Z9. ᾿Δ4ληϑέστατα λέγεις, ὦ παῖ Καλλίου: μὴ γὰρ δυνάμενοι τοῦτο κατὰ παντὸς ἑνὸς καὶ ὁμοίου καὶ ταὐ- τοῦ δρᾷν καὶ τοῦ ἐναντίου, ὡς ὁ παρελϑὼν λόγος ἐμή--: νυσεν. οὐδεὶς εἰς οὐδὲν οὐδενὸς ἂν ἡμῶν οὐδέποτε γέ- ψοῖτο ἄξιος.

IIPQ. Σχεδὸν ἔοικεν οὕτως, ὦ Σώκρατες, ἔχειν" ἀλλὰ καλὸν μὲν τὸ ξύμπαντα γιγνώσκειν τῷ σώφρονι, δεύτερος δ᾽ εἶναι πλοῦς δοκεῖ μὴ λανϑάνειν αὑτόν. τί δή μον τοῦτο εἴρηται τὰ νῦν; ἐγώ σοι φράσω. σὺ τήνδε ἡμῖν τὴν συνουσίαν. ὦ Σώκρατες. ἐπέδωκας πᾶσι καὶ σεαυτὸν πρὸς τὸ διελέσϑαι, ví τῶν ἀνθρωπίνων κτημάτων ἄριστον. Φιλήβου γὰρ εἰπόντος ἡδονὴν καὶ τέρψιν καὶ χαρὰν καὶ πάνϑ'᾽ ὁπόσα τοιαῦτ᾽ ἐστί, σὺ πρὸς αὐτὰ ἀντεῖπες, ὡς οὐ ταῦτα ἀλλ᾽ ἐκεῖνα ἐστιν, ἃ πολλάκις ἡμᾶς αὐτοὺς &va- μιμνήσκομεν ἑκόντες, ὀρϑῶς δρῶντες. ἵν᾽ ἐν μνήμῃ πα- ρακείμενα ἑκάτερα βασανίζηται: φὴς δ᾽ ὡς ἔοικε σὺ τὸ

T MTS

eR 63

προσρηϑησόμενον ὀρϑῶς ἄμεινον ἡδονῆς ye ἀγαϑὸν εἶναι νοῦν, ἐπιστήμην. σύνεσιν, τέχνην. καὶ πάντα αὖ τὰ τού-- τῶν ξυγγενῆ, ἃ κτᾶσϑαι δεῖν, ἀλλ᾽ οὐχὶ ἐκεῖνα. τούτων δὴ μετ᾽ ἀμφισβητήσεως ἑκατέρων λεχϑέντων ἡμεῖς σοι gera παιδιᾶς ἠπειλήσαμεν, ὡς οὐκ ἀφήσομεν οἴκαδέ σε, πρὶν ἂν τούτων τῶν λόγων πέρας ἱκανὸν γένηταί τι διορι- σϑέντων. σὺ δὴ συνεχώρησας καὶ ἔδωκας εἰς ταῦϑ'᾽ ἡμῖν σαυτόν, ἡμεῖς δὲ δὴ λέγομεν. καϑάπερ οἱ παῖδες. ὅτι τῶν ὀρϑῶς δοϑέντων ἀφαίρεσις οὐκ ἔστι" παῦσαι δὴ τὸν τρό- - zov ἡμῖν ἀπαντῶν τοῦτον ἐπὶ τὰ νῦν λεγόμενα.

Z9. Τίνα λέγεις;

ΠΡΩ. Εἰς ἀπορίαν ἐμβάλλων καὶ ἀνερωτῶν ὧν μὴ δυναίμεθ᾽ ἂν ἱκανὴν ἀπόκρισιν ἐν τῷ παρόντι διδόναι σοι. μὴ γὰρ οἰώμεϑα τέλος ἡμῖν εἶναι τῶν νῦν τὴν πάν-- σῶν ἡμῶν ἀπορίαν, ἀλλ᾽ εἰ δρᾷν τοῦϑ᾽ ἡμεῖς ἀδυνατοῦ--: “μεν, σοὶ δραστέον ὑπέσχου γάρ. βουλεύου δὴ πρὸς ταῦτα αὐτός. πότερον ἡδονῆς εἴδη σοι καὶ ἐπιστήμης διαιρετέον ἢ καὶ ἐατέον. εἴ πῃ καϑ᾽ ἕτερόν τινα τρόπον οἷός v εἶ καὶ βούλει δηλῶσαί πως ἄλλως τὰ νῦν ἀμφισβητούμενα παρ᾽ ἡμῖν ᾿ τὸν ἐμέ, ἐπειδὴ τοῦϑ᾽ οὕτως εἶπες" τὸ γὰρ εἰ βούλει ῥη- i ϑὲν λύει πάντα φόβον ἑκάστων πέρι. πρὸς 0$ αὐτοῖς μνή--

μὴν τινὰ δοκεῖ τίς μοι δεδωκέναι ϑεῶν ἡμῖν.

IIPO, Πῶς δὴ καὶ τίνων; ᾿

X. Z9. Aóyov ποτέ vwov πάλαι ἀκούσας ὄναρ ἢ καὶ ἐγρηγορὼς νῦν ἐννοῶ περί τε ἡδονῆς καὶ φρονήσεως, ὡς οὐδέτερον αὐτοῖν ἐστὶ τἀγαϑόν, ἀλλ᾽ ἄλλο τι τρίτον, ἕτερον μὲν τούτων, ἄμεινον δὲ ἀμφοῖν. καίτοι οὕτω γε ἂν

M

—

ZO. Δεινὸν μὲν τοίνυν ἔτι προσδοκᾷν οὐδὲν δεῖ

Ε

20

ἐναργῶς ἡμῖν φανῇ νῦν, ἀπήλλακται μὲν ἡδονὴ τοῦ vi- €

E τὸ γὰρ ἀγαϑὸν ovx ἂν ἔτι ταὐτὸν αὐτῇ γίγνοιτο" n πῶς;

*

f

64 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ΠΡῶ. Οὕτως.

ZO. Τῶν δὲ γε εἰς τὴν διαίρεσιν εἰδῶν ἡδονῆς οὐ- δὲν ἔτι προσδεησόμεϑα xov ἐμὴν δόξαν. προϊὸν δ᾽ ἔτι σα-- φέστερον δείξει.

IIPQ. Καάλλιστα εἰπὼν οὕτω καὶ διαπεραινξ.

Z2. Σμίκρ᾽ ἄττα τοίνυν ἔμπροσϑεν ἔτι διομολογη- σώμεϑα.

IIPQ. Τὰ ποῖα;

ΣΩ. Τὴν τἀγαϑοῦ μοῖραν πότερον ἀνάγκη τέλεον

D ἢ μὴ τέλεον εἶναι; IIPOQ. Πάντων δή που τελεώτατον, ὦ Σωκρατες. ΣΟ. Τί δέ; ἱκανὸν τἀγαϑόν ; JIPQ. Πῶς γὰρ οὔ; καὶ πάντων ys εἰς τοῦτο δια- φέρειν τῶν ὄντων.

Z9. Τόδε ys μήν. ὡς οἶμαι, περὶ αὐτοῦ ἀναγκαιό-- τατον εἶναι λέγειν. ὡς πᾶν τὸ γιγνῶσκον αὐτὸ ϑηρεύει καὶ ἐφίεται βουλόμενον ἑλεῖν καὶ περὶ αὑτὸ κτήσασϑαι, καὶ τῶν ἄλλων οὐδὲν φροντίξει πλὴν τῶν ἀποτελουμένων ἅμα ἀγαϑοῖς.

IIPQ. Οὐκ ἔστι τούτοις ἀντειπεῖν.

Ε 2. Σκοπῶμεν δὴ καὶ κρίνωμεν τόν τε ἡδονῆς καὶ τὸν φρονήσεως βίον ἰδόντες χωρίς.

IIP9. Πῶς εἶπες;

2. Μήτε ἐν τῷ τῆς ἡδονῆς ἐνέστω φρόνησις, μήτε ἐν τῷ τῆς φρονήσεως ἡδονή. δεῖ yag, εἴπερ πότερον αὐ- τῶν ἐστὶ τἀγαϑόν, μηδὲν μηδενὸς ἔτι προσδεῖσϑαι" δεό-

31 μενον δ᾽ ἂν φανῇ πότερον. οὐκ ἔστι που τοῦτ᾽ ἔτι τὸ ὄν-- τῶς ἡμῖν ἀγαϑόν.

IPQ9. Πῶς γὰρ ἄν,

ΣΙ. Οὐκοῦν ἐν σοὶ πειρώμεϑα βασανίξοντες ταῦτα;

IIPOQ. Πανυ μὲν οὖν.

2. '"Azoxgívov δή.

^ " ^ E»

OIAHBO32Z. | 65

IIP9. Δέγε.

EQ. Δέξαιο ἄν, Πρώταρχε, σὺ ξῇν τὸν βίον ἅπαντα ἡδόμενος ἡδονὰς τὰς μεγίστας;

IIPO. Τί δ᾽ ov;

τοῦτ᾽ ἔχοις παντελῶς;

ΠΡΩ. Οὐδαμῶς.

EQ. Ὅρα δή. τοῦ φρονεῖν καὶ τοῦ νοεῖν καὶ λογίξε-- σϑαι τὰ δέοντα, καὶ ὅσα τούτων ἀδελφά, μῶν μὴ δέοι | &v ti;

IIPQ. Καὶ τί; πάντα yàg ἔχοιμ᾽ ἄν zov τὸ χαίρειν ἔχων.

ΣΩ. Οὐκοῦν οὕτω ξῶν ἀεὶ μὲν διὰ βίου ταῖς μεγιυ-

σταις ἡδοναῖς χαίροις ἄν;

᾿ς ΠΡΩ. Τί δ᾽ οὔ; Z9. Νοῦν δέ γε καὶ μνήμην καὶ ἐπιστήμην καὶ δό- -É«v μὴ κεκτημένος ἀληϑὴ, πρῶτον μὲν τοῦτο αὐτό, εἰ χαί- ρεις ἢ μὴ χαίρεις, ἀνάγκη δή πού σε ἀγνοεῖν, κενόν ye ὄντα πάσης φρονήσεως;

ΠΡΩ. “Ἵνάγκη,

Z9. Καὶ μὴν ὡσαύτως μνήμην μὴ κεκτημένον ἀνάγκη δήπου μηδ᾽ ὅτι ποτὲ ἔχαιρες μεμνῆσϑαι, τῆς τ᾽ ἐν TÓ maga one ἡδονῆς προσπιπτούσης μηδ᾽ ἡντινοῦν ᾿ μνήμην ὑπομένειν" δόξαν δ᾽ αὖ μὴ κεκτημένον ἀληϑῆ μὴ

δοξάξειν χαίρειν χαίροντα, λογισμοῦ 0$ στερόμενον μηδ᾽ ᾿ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ὡς χαιρήσεις δυνατὸν εἶναι λογίξε- β σϑαι, Ev δὲ οὐκ ἀνθρώπου βίον, ἀλλά τινος πλεύμονος ἢ τῶν ὅσα θαλάττια μετ᾽ ὀστρεΐνων ἔμψυχά ἐστι σωμάτων. ἔστι ταῦτα, ἢ παρὰ ταῦτα ἔχομεν ἄλλως διανοηθῆναι; m IIPO,. Καὶ πῶς; ΣΩ. Ἶ4ρ᾽ οὖν αἱρετὸς ἡμῖν βίος ὁ τοιοῦτος; PraATO Il. 5

Z9. "4g! οὖν ἔτι τινὸς ἄν σοι προσδεῖν qyoto, εἰ

0

D

E

L3

B

€

66 | | ΠΛΆΤΩΝΟΣ xus TT.

ΠΡΩ. Εἰς ἀφασίαν παντάπασί με, ὦ Σώκρατες, οὗ- τος ὁ λόγος ἐμβέβληκε τὰ νῦν.

Σῴῷ. Μήπω τοίνυν μαλϑακιξώμεϑα, τὸν δὲ τοῦ νοῦ μεταλαβόντες αὖ βίον ἴδωμεν.

ΧΙ. ΠΡΩ. Ποῖον δὴ λέγεις; :

EQ. Ei τις δέξαιτ᾽ dv αὖ ξῇν ἡμῶν φρόνησιν μὲν καὶ νοῦν καὶ ἐπιστήμην καὶ μνήμην πᾶσαν πάντων κεκτη-. μένος. ἡδονῆς δὲ μετέχων μήτε μέγα μήτε σμικρόν, μηδ᾽ αὖ λύπης. ἀλλὰ τὸ παράπαν ἀπαϑὴς πάντων τῶν τοιούτων.

ΠΡΩ. Οὐδέτερος ὃ βίος, e) Σώκρατες, ἔμοιγε τού-- τῶν αἱρετός, οὐδ᾽ ἄλλῳ μή ποτε, ὡς ἐγῴώμαι, φανῇ. ᾿

EQ. Τί δ᾽ ὃ ξυναμφύτερος, ὦ Πρώταρχε, ἐξ ἀμφοῖν συμμιχϑεὶς κοινὸς γενόμενος: ;

IIPO. Ἡδονῆς λέγεις καὶ νοῦ καὶ φρονήσεως;

ΣΩ. Οὕτω καὶ τῶν τοιούτων λέγω.

ΠΡΩ. Πᾶς δήπου τοῦτόν γε αἱρήσεται πρότερον ἢ ἐκείνων ὁποτερονοῦν, καὶ πρὸς τούτοις γε. οὐχ ὁ μέν, ὁ δ᾽ οὔ.

ΣΩ. Μανϑάνομεν οὖν ὃ τι νῦν ἡμῖν ἐστὶ τὸ ξυμ- βαῖνον ἐν τοῖς παροῦσι λόγοις ;

IIPO. Πάνυ μὲν οὖν, ὅτι τρεῖς μὲν βίοι προὐτέϑη-- σαν, τοῖν δυοῖν δ᾽ οὐδέτερος (xavog οὐδὲ αἱρετὸς οὔτ᾽ ἀνθρώπων οὔτε ξώων οὐδενί.

39. Μῶν οὖν οὐκ ἤδη τούτων ys πέρι δῆλον ὡς οὐδέτερος αὐτῶν εἶχε τἀγαϑόν; ἦν γὰρ ἂν ἱκανὸς καὶ τέλεος καὶ πᾶσι φυτοῖς καὶ ξώοις αἵρετός, οἷσπερ δυνατὸν ἣν οὕτως ἀεὶ διὰ βίου £v: εἰ δέ τις ἄλλα qos" ἡμῶν, παρὰ φύσιν ἂν τὴν τοῦ ἀληϑῶς αἵἱρετοῦ ἐλάμβανεν ἄκων

ἐξ ἀγνοίας ἥ τινος ἀνάγκης οὐκ εὐδαίμονος.

ΠΡΩ. Ἔοικε γοῦν va09^ οὕτως ἔχειν. ΣΩ. Ὡς μὲν τοίνυν τήν γε Φιλήβου ϑεὸν οὐ δεῖ δια- νοεῖσϑαι ταὐτὸν καὶ τἀγαϑόν, ἱκανῶς εἰρῆσϑαί μοι δοκεῖ.

OIA4HB oz. 67

I. Οὐδὲ γὰρ ὁ σὸς νοῦς, ὦ Σώκρατες, ἔστι τἀγα- 90v, ἀλλ᾽ ξξει που ταὐτὰ ἐγκλήματα.

ΣΩ. Τάχ᾽ ἄν. ὦ Φίληβε, ὅ γ᾽ ἐμός" οὐ μέντοι τόν ye ἀληϑινὸν ἅμα καὶ ϑεῖον οἶμαι νοῦν. ἀλλ᾽ ἄλλως πῶς ᾿ ἔχειν. τῶν μὲν οὖν νικητηρίων πρὸς τὸν κοινὸν βίον οὐχ ἀμφισβητῶ zo ὑπὲρ νοῦ, τῶν δὲ δὴ δευτερείων ὁρᾷν καὶ σκοπεῖν χρὴ πέρι τί δράσομεν. τάχα γὰρ ἂν τοῦ κοινοῦ τούτου βίου αἰτιώμεϑ᾽ ἂν ἑκάτερος ὁ μὲν τὸν νοῦν αἴτιον,

|. $ δ᾽ ἡδονὴν εἶναι, καὶ οὕτω τὸ μὲν ἀγαϑὸν τούτων ἀμφο-

| τέρων οὐδέτερον ἂν εἴη. τάχα δ᾽ ἂν αἴτιόν τις ὑπολάβοι πότερον αὐτῶν εἶναι. τούτου δὴ πέρι καὶ μᾶλλον ἔτι πρὸς

Φίληβον διαμαχοίμην ἄν. ὡς ἐν τῷ μικτῷ τούτῳ Bío , ὅ τί

ποτ᾽ ἔστι τοῦτο ὃ λαβὼν ὁ βίος οὗτος γέγονεν αἱρετὸς

“ἅμα καὶ ἀγαϑός, οὐχ ἡδονὴ ἀλλὰ νοῦς τούτῳ ξυγγενέστε--

ρον καὶ ὁμοιότερόν ἐστι, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον οὔτ᾽

E. τῶν πρωτείων οὐδ᾽ αὖ τῶν δευτερείων ἡδονῇ μετὸν

| ἀληϑῶς ἄν ποτε λέγοιτο" πορρωτέρω δέ ἐστι τῶν τριτείων,

εἴτι τῷ ἐμῷ νῷ δεῖ πιστεύειν ἡμᾶς τὰ νῦν.

| ΠΡΩ. ᾿Αλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες. ἔμοιγε δοκεῖ νῦν

| ἡδονή σοι πεπτωκέναι καθαπερεὶ πληγεῖσα ὑπὸ τῶν νῦν

| δὴ λόγων" τῶν γὰρ νικητηρίων πέρι μαχομένη κεῖται. τὸν

τῶν νικητηρίων τὰ γὰρ αὐτὰ ἔπαϑεν ἄν. τῶν δὲ δὴ δευτε-- ᾿ρείων στερηϑεῖσα ἡδονὴ παντάπασιν ἄν τινα καὶ ἀτιμίαν σχοίη πρὸς τῶν αὑτῆς ἐραστῶν" οὐδὲ γὰρ ἐκείνοις ἔτ᾽ ἂν | | ὁμοέως φαίνοιτο καλή.

Zo. Ti οὖν; ovx ἄμεινον αὐτὴν ἐᾷν ἤδη καὶ μὴ τὴν ἀχριβεστάτην αὐτῇ προσφέροντα βάσανον καὶ ἐξελέγ-- ᾿χονταὰ λυπεῖν;

ΠΡΩ. Οὐδὲν λέγεις, ὦ Σώκρατες.

τς ΣΩ. '4g' ὅτι τὸ ἀδύνατον εἷπον, λυπεῖν ἡδονήν;

ΠΡΩ. Οὐ μόνον γε, ἀλλ᾽ ὅτι καὶ ἀγνοεῖς ὡς οὐδείς 5*

noa n .

- e e , 3 3 νοῦν, ὡς ἔοικε, λεκτέον ὡς ἐμφρόνως οὐκ ἀντεποιεῖτο 93

68 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

πώ σε ἡμῶν μεϑήσει, πρὶν ἂν εἰς τέλος ἐπεξέλϑῃς τουτῶν τῷ λόγῳ.

EQ. Βαβαὶ ἄρα, ὦ Πρώταρχε, συχνοῦ μὲν λόγου τοῦ λοιποῦ, σχεδὸν ὃὲ οὐδὲ ῥάδιον πάνυ τι νῦν. καὶ “γὰρ δὴ φαίνεται δεῖν ἄλλης μηχανῆς, ἐπὶ τὰ δευτερεῖα ὑπὲρ νοῦ πορευόμενον. οἷον βέλη &ysw ἕτερα τῶν ἔμπροσϑεν λόγων. ἔστι δὲ ἴδως ἔνια καὶ ταὐτά. οὐκοῦν χρή;

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ οὔ;

" ΧΙ. 9. Τὴν δέ ys ἀρχὴν αὐτοῦ διευλαβεῖσϑαι

πειρώμεϑα τιϑέμενοι.

ΠΡώΩ,.. Ποίαν δὴ λέγεις;

ZQ. Πάντα τὰ νῦν ὄντα ἐν τῷ παντὶ διχῇ διαλάβω- μέν; μᾶλλον δ᾽, εἰ ; βούλει, τριχῇ.

ΠΡΩ. Ka" ὃ τι" φράζοις ἄν.

EQ. “άβωμεν ἄττα τῶν νῦν δὴ λόγων.

IIPQ. Ποῖα:

ΣΩ. Τὸν ϑεὸν ἐλέγομέν που τὸ μὲν ἄπειρον δεῖξαι τῶν ὄντων. τὸ δὲ πέρας;

IIPQ. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΦ. Tovro δὴ τῶν εἰδῶν τὰ δύο τιϑώμεϑα. τὸ δὲ

D τρίτον ἐξ ἀμφοῖν τούτοιν ἕν τι ξυμμισγόμενον. εἰμὶ δ᾽, ὡς.

ἔοικεν, ἐγὼ γελοῖός τις ἱκανῶς, xov. εἴδη διιστὰς καὶ Gvv- αρυϑμούμενος.

IIPQ. Τίύίφης. o γαϑέ;

ΣΩ. Τετάρτου μοι γένους αὖ προσδεῖν φαίνεται.

IIPQ. 2Ζέἐγε τίνος.

Z9. Τῆς ξυμμίξεως τούτων πρὸς ἄλληλα τὴν αἰτίαν ὅρα, καὶ citt, μοι πρὸς τρισὶν ἐκεένοις τέταρτον τοῦτο.

ΠΡ. Μῶν οὖν σοι καὶ πέμπτου προσδεήσει διά-- κρισίν τινὸς δυναμένου;

EQ. Τάχ &v: οὐ μὴν οἶμαί ys ἐν τῷ νῦν ἐὰν δέ τι

E δέῃ, συγγνώσει πού μοι σὺ μεταδιώκοντι πέμπτον [βίον].

F, — t OE

NON VU RE ERE EUST MORS

ΦΙΛΗΒΟΣ. | 69

ΠΡΩ. Tíwjv; EO. Πρῶτον μὲν δὴ τῶν τεττάρων τὰ τρία διξλόμε " vot, τὰ δύο τούτων πειρώμεϑα, πολλὰ ἑκάτερον ἐσχισμὲ νον καὶ διεσπασμένον ἰδόντες, εἰς ἕν πάλιν ἑκάτερον συν ἀγαγόντες νοῆσαι. πῇ ποτὲ ἦν αὐτῶν Ev καὶ πολλὰ ἕκά τερον.

ΠΡΩ. Ei μοι σαφέστερον ἔτι περὶ αὐτῶν εἴποις. τάχ᾽ ἂν ἑποίμην.

EQ. Ayo τοίνυν τὰ δύο. ἃ προτέϑεμαι, ταῦτ᾽ εἶναι, 24

ἅπερ νῦν δή, τὸ μὲν ἄπειρον, τὸ δὲ πέρας ἔχον " ὅτι δὲ τρό-- xov τινὰ τὸ ἄπειρον πολλά ἐστι, πειράσομαι φράζειν" τὸ δὲ πέρας ἔχον ἡμᾶς περιμενέτω.

ΠΡΩ. Μένει.

EQ. Σκέψαι δή. χαλεπὸν μὲν γὰρ καὶ ἀμφισβητήσι- μον, ὃ κελεύω σε σκοπεῖν, ὅμως δὲ σκόπει. ϑερμοτέρου καὶ ψυχροτέρου πέρι πρῶτον ὅρα πέρας εἴ ποτέ τι νοήσαις v, ἢ τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἐν αὐτοῖς οἰκοῦντε τοῖς γένεσιν. ξωσπερ ἂν ἐνοικῆτον, τέλος ἐπιτρεψαίτην γίγνεσθαι" γε- B νομένης γὰρ τελευτῆς καὶ αὐτὼ τετελευτήκατον. |

ΠΡΩ. ᾿Αληϑέστατα λέγεις.

ΣΩ. "Ad δέγε, φαμέν, ἔν τε τῷ ϑερμοτέρῳ καὶ ψυ-

᾿χροτέρῳ τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἔνι.

ΠΡΩ. Καὶ μάλα.

| EQ. '4d τοίνυν ὁ λόγος σημαίνει τούτω μὴ τέλος ἔχειν" ἀτελῇ δ᾽ ὄντε δήπου παντάπασιν ἀπείρω γίγνεσϑον.

ΠΡΩ. Καὶ σφόδρα γε, ὦ Σώκρατες.

EQ. ᾿4λλ᾽ εὖ ye, ὦ φίλε Πρώταρχε, ὑπέλαβες καὶ ἀνέμνησας, ὅτι καὶ τὸ σφόδρα τοῦτο, ὃ σὺ νῦν ἐφϑέγξω, C καὶ τό γε ἠρέμα τὴν αὐτὴν δύναμιν ἔχετον τῷ μᾶλλόν τε

xal ἧττον. ὅπου γὰρ ἂν ἐνῆτον, οὐκ ἑᾶτον εἶναι ποσὸν ἕκχαστον, ἀλλ᾽ ἀεὶ σφοδρότερον ἡσυχαιτέρου καὶ τοὐναν- "tov ἑκάσταις πράξεσιν ἐμποιοῦντε τὸ πλέον καὶ τὸ ἔλατ-

25

"ba UP ΨΥ ΡΟ ΡΝ N! BP ^ a el :

10 .— IAAT£N oz à

vov ἀπεργάξεσϑον, τὸ δὲ ποσὸν ἀφανίζετον. ὃ γὰρ ἐλέχϑη νῦν δή, μὴ ἀφανίσαντε τὸ ποσόν, ἀλλ᾽ ἐάσαντε αὐτό τε καὶ τὸ μέτριον ἐν τῇ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον καὶ σφόδρα καὶ ἠρέμα ἕδρᾳ ἐγγενέσϑαι. αὐτὰ ἔρρει ταῦτα ἐκ τῆς αὐ- τῶν χώρας ἐν ἡ ἐνῆν. οὐ γὰρ ἔτι ϑερμότερον οὐδὲ ψυχρό-- τερον εἴτην ἂν λαβόντε τὸ ποσόν" προχωρεῖ γὰρ καὶ οὐ μένει τό τε ϑερμότερον ἀεὶ καὶ τὸ ψυχρότερον ὡσαύτως. τὸ δὲ ποσὸν ἔστη καὶ προϊὸν ἐπαύσατο. κατὰ δὴ τοῦτον τὸν λόγον ἄπειρον γίγνοιτ᾽ ἂν τὸ ϑερμότερον καὶ rovvav- τίον ἅμα. |

IIPQ. Φαίνεται γοῦν, ὦ Σώκρατες" ἔστι δ᾽. ὅπερ εἶπες. οὐ βάδια ταῦτα ξυνέπεσϑαι᾽" τὸ δὲ εἰσαῦϑίς τε καὶ αὖϑις ἴσως λεχϑέντα τόν τε ἐρωτῶντα καὶ τὸν ἐρωτώμε-- νον ἱκανῶς ἂν ξυμφωνοῦντας ἀποφήνειεν.

Z2. 1444! εὖ μὲν λέγεις, καὶ πειρατέον οὕτω ποιεῖν. νῦν μέντοι ἄϑρει τῆς τοῦ ἀπείρου φύσεως εἰ τοῦτο δεξό-- usd σημεῖον. ἵνα μὴ πάντ᾽ ἐπεξιόντες μηκύνωμεν.

HP. Τὸ ποῖον δὴ λέγεις;

Z9. Ὁπόσ᾽ ἂν ἡμῖν φαίνηται μᾶλλόν τε καὶ ἧττον γιγνόμενα καὶ τὸ σφόδρα καὶ ἠρέμα δεχόμενα καὶ τὸ λίαν καὶ ὅσα τοιαῦτα πάντα, εἰς τὸ τοῦ ἀπείρου γένος ὡς εἰς ἕν δεῖ πάντα ταῦτα τιϑέναι, κατὰ τὸν ἔμπροσϑεν λόγον. ὃν ἔφαμεν. ὅσα διέσπασται καὶ διέσχισται συναγαγόντας χρῆναι κατὰ δύναμιν μίαν ἐπισημαίνεσϑαί τινα φύσιν, δἰ μέμνησαι.

IHPO. μέμνημαι. το . EQ. Οὐκοῦν τὰ μὴ δεχόμενα ταῦτα, τούτων δὲ τὰ

2 , 7, , - ^ ^3 ov» * , " ἐναντία πάντα δεχόμενα, πρῶτον μὲν τὸ ἴσον καὶ ἰσότητα,

μετὰ δὲ τὸ ἴσον τὸ διπλάσιον καὶ πᾶν ὅ τί περ ἂν πρὸς ἀριϑμὸν ἀριϑμὸς ἢ μέτρον 7) πρὸς μέτρον, ταῦτα ξύμ- παντα εἰς τὸ πέρας ἀπολογιξόμενοι καλῶς ἂν δοκοῖμεν δρᾶν τοῦτο᾽ ἢ πῶς σὺ φής:

OIAHBOZX.- με

ΠΡΏ. Κάλλιστά ye, ὦ Σώκρατες.

XII OQ. Εἶεν" τὸ δὲ τρίτον τὸ μικτὸν ἔκ τούτοιν ἀμφοῖν τένα ἰδέαν φήσομεν ἔχειν;

IIPQ. Σὺ καὶ ἐμοὶ φράσεις, ὡς οἶμαι.

ZQ. Θεὸς μὲν οὖν, ἄν πέρ γε ἐμαῖς εὐχαῖς ἐπήκοος ᾿ γίψγνηταίτις ϑεῶν.

ΠΡΩ. Εὔχου δὴ καὶ σκόπει.

EQ. Xxozd: καί μοι δοκεῖτις, ὦ Πρώταρχε, αὐ- τῶν φίλος ἡμῖν νῦν δὴ γεγονέναι.

IIPQ). Πῶς λέγεις τοῦτο καὶ τένι τεκμηρίῳ χρῆ;

2Q, Φράσω δῆλον ὅτι, σὺ δέ μοι συνακολούϑησον τῷ λόγῳ.

IIPO. Aéys μόνον.

2. Θερμότερον ἐφϑεγγόμεϑα νῦν δή πού τι xol

| ψυχρότερον" ἡ γάρ;

IIPOQ, No.

29. Πρόσϑες δὴ ξηρότερον καὶ ὑγρότερον αὐτοῖς, καὶ πλέον καὶ ἔλαττον. καὶ ϑᾶττον καὶ βραδύτερον, καὶ μεῖζον καὶ σμικρότερον, καὶ ὁπόσα ἐν τῷ πρόσϑεν τῆς τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον δεχομένης ἐτίϑεμεν εἰς ἕν φύσεως.

IIPO. Τῆς τοῦ ἀπείρου λέγεις;

Z9. Ναί. συμμίγνυ δέγε εἰς αὐτὴν τὸ μετὰ ταῦτα

τὴν αὖ τοῦ πέρατος γένναν.

IIPO, Ποίαν;

ZO. "Hv καὶ νῦν δή, δέον ἡμᾶς, καϑάπερ τὴν τοῦ ἀπείρου συνηγάγομεν εἰς ἕν, οὕτω καὶ τὴν τοῦ περατοει- δοῦς συναγαγεῖν, οὐ συνηγάγομεν" ἀλλ᾽ ἴσως καὶ νῦν

ταὐτὸν δράσει" τούτων ἀμφοτέρων συναγομένων κατα-

᾿φανὴς κἀκείνη γενήσεται.

- ΠΡΩ. Ποίαν καὶ πῶς λέγεις;

. ΣΩ. Τὴν τοῦ ἴσου καὶ διπλασίου, καὶ ὁπόση παύει

xx ey

Ὶ La p" 3 v" »3 92.9" ᾿ δι ως χα ἃ ^ ; ^ Er TR ΦΟΡΈΣ WEM TS MER EAS M dE " , , 4 VO ne la ΡΨ ; A.

?2 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

E πρὸς ἄλληλα τἀναντία διαφόρως ἔχοντα, σύμμετρα ὅδε καὶ σύμφωνα ἐνθεῖσα ἀρυϑμὸν ἀπεργάζξεται.

IIPQ. Μανϑανω" φαίνει γάρ μοι λέγειν. μιψνῦυς ταῦτα. γενέσεις τινὰς ἐφ᾽ ἑκάστων συμβαίνειν.

Z9. Ὀρϑῶς γὰρ φαίνομαι.

ΠΡΩ. “έγε τοίνυν.

ΣΩ. '49' οὐκ ἐν μὲν νόσοις ἡ τούτων ὀξϑὴ κοινῶ-- vía τὴν ὑγιξίας φύσυν ἐγέννησεν;

26 IIPO. Παντάπασι μὲν ovv.

29. "Ev δὲ ὀξεῖ καὶ βαρεῖ καὶ ταχεῖ καὶ βραδεῖ, ἀπεί- ροις οὖσιν, ὧρ᾽ οὐ ταὐτὰ ἐγγιγνόμενα ταῦτα ἅμα πέρας τὲ ἀπειργάσατο καὶ μουσικὴν ξύμπασαν τελεώτατα ξυνε-- στήσατο;

ΠΡ. Καλλιστά γε.

ΣΩ. Kol μὴν ἔν γε χειμῶσι καὶ πνίγεσιν ἐγγενό- μενα τὸ μὲν πολὺ λίαν καὶ ἄπειρον ἀφείλετο, τὸ δὲ ἔμ-- μέτρον καὶ ἅμα σύμμετρον ἀπειργάσατο.

HPO. Ti μήν:

B. ΣᾺ. Οὐκοῦν ἐκ τούτων ὡραίτε καὶ ὅσα καλὰ πάντα ἡμῖν γέγονε, τῶν τε ἀπείρων καὶ τῶν πέρας ἐχόντων συμμιχϑέντων:;.

IIPO. Πῶς δ᾽ οὔ;

Z9. Καὶ ἄλλα δὴ μυρία ἐπιλείπω λέγων. olov μεϑ' ὑγιείας κάλλος καὶ ἰσχύν, καὶ ἐν ψυχαῖς αὖ πάμπολλα ἕτερα καὶ πάγκαλα. ὕβριν γάρ που καὶ ξύμπασαν πάντων πονηρίαν αὕτη κατιδοῦσα ἡ 9606, ὦ καλὲ Φίληβε, πέρας οὔτε ἡδονῶν οὐδὲν οὔτε πλησμονῶν ἐνὸν ἐν αὐτοῖς, vó- μον καὶ τάξιν πέρας ἐχόντων ἔϑετο᾽ καὶ σὺ μὲν ἀποκναῖ-

€ σαι φὴς αὐτήν, ἐγὼ δὲ τοὐναντίον ἀποσῶσαι λέγω. σοὶ δέ, ὦ Πρώταρχε, πῶς φαένδται:

ΠΡΩ. Καὶ μάλα, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε κατὰ νοῦν.

ΦΙΛΗΒΟΣ. 73

EO. Οὐκοῦν τὰ uiv δὴ τρία ταῦτα εἴρηκα, εἰ Evv- νοεῖς.

ΠΡΩ. ᾿41λλ᾽ οἶμαι κατανοεῖν ἕν μὲν γάρ μοι δοκεῖς τὸ ἄπειρον λέγειν, ἕν δὲ καὶ δεύτερον τὸ πέρας ἐν τοῖς οὖσι" τρίτον δὲ οὐ σφόδρα κατέχω τί βούλει φράζξειν.

EQ. Τὸ γὰρ πλῆϑός σε. ὦ ϑαυμάσιε, ἐξέπληξε τῆς τοῦ τρίτου γενέσεως" καέτοι πολλά γε καὶ τὸ ἄπειρον παρ-- Ὁ ἔσχετο γένη. ὅμως δ᾽ ἐπισφραγισϑέντα τῷ τοῦ μᾶλλον καὶ ἐναντίου γένει ἕν ἐφάνη.

ΠΡΩ. ᾿4ληϑῆ.

ΣΩ. Καὶ μὴν τό γε πέρας οὔτε πολλὰ εἶχεν, οὔτ᾽ ἐδυσκολαίνομεν ὡς οὐκ ἦν ἕν φύσει.

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ ἄν;

ZO. Οὐδαμῶς. ἀλλὰ τρίτον φάϑι μὲ λέγειν. ἕν τι τούτων τιϑέντα τὸ [τούτων] ἔκγονον ἅπαν, γένεσιν εἰς ov- σίαν ἐκ τῶν μετὰ τοῦ πέρατος ἀπειργασμένων μέτρων.

ΠΡ. Ἔμαϑον.

XIV. ΣΩ. ᾿Αλλὰ δὴ πρὸς τρισὶ τέταρτόν τι τότε É ἔφαμεν εἶναι γένος σκεπτέον κοινὴ δ᾽ ἡ σκέψις. ὅρα γὰρ εἰ σοι δοκεῖ ἀναγκαῖον εἶναι πάντα τὰ γιγνόμενα διά τινὰ αἰτίαν γίγνεσθαι.

ΠΡΩ. Ἔμοιγε' πῶς γὰρ ἂν χωρὶς τούτου γίγνοιτο;

Z9. Οὐκοῦν ἡ τοῦ ποιοῦντος φύσις οὐδὲν πλὴν ὀνόματι τῆς αἰτίας διαφέρει, τὸ δὲ ποιοῦν καὶ τὸ αἴτιον ὀρϑῶς ἂν εἴη λεγόμενον ἕν;

IIP9.. Og9ózs.

ΣΩ. Καὶ μὴν τό γε ποιούμενον «v καὶ τὸ γιγνόμε- 27 νον οὐδὲν πλὴν ὀνόματι, καϑάπερ τὸ νῦν δή, διαφέρον εὑρήσομεν" ἢ πῶς;

IIPQ. Οὕτως.

EQ. '4o' οὖν ἡγεῖται μὲν τὸ ποιοῦν ἀεὶ κατὰ φύσιν, ᾿ τὸ δὲ ποιούμενον ἀκολουϑ εἴ γιγνόμενον ἐκείνω;

u » ct ἢ zT OT DE C WR E LE E MESI ES - * » J

14 II AA TONOX

IIPO. Πάνυ γε.

ΣΙ. "4440 ἄρα καὶ οὐ ταὐτὸν αἰτία τ᾽ ἐστὶ καὶ τὸ δουλεῦον εἰς γένεσιν αἰτίᾳ.

ΠΡΩ. Twv;

2:9. Οὐκοῦν τὰ μὲν γιγνόμενα καὶ ἐξ ὧν γίγνεται πάντα τὰ τρία παρέσχετο ἡμῖν γένη;

IPSO. Καὶ μάλα.

Β 2:0. Τὸ δὲ δὴ πάντα ταῦτα δημιουργοῦν λέγομεν τέταρτον, τὴν αἰτίαν, ὡς ἱκανῶς ἕτερον ἐκείνων δεδηλω- μένον;

IIPQ. Ἕτερον γὰρ οὖν. |

Z9. Ὀρϑῶς μὴν ἔχει, διωρισμένων τῶν τεττάρων, ἑνὸς ἑκάστου μνήμης ἕνεκα ἐφεξῆς αὐτὰ καταριϑμή- σασϑαι.

IPO. Τέμήν;

Σὰ. Πρῶτον μὲν τοίνυν ἄπειρον λέγω, δεύτερον δὲ πέρας. ἔπειτ᾽ ἐκ τούτων τρίτον μικτὴν καὶ γεγενημένην οὐσίαν" τὴν δὲ τῆς μίξεως αἰτίαν καὶ γενέσεως τετάρτην

€ λέγων ἦρα πλημμελοίην ἄν τι;

IIP9. Καὶ πῶς;

219. Φέρε δή, τὸ μετὰ τοῦϑ᾽ ἡμῖν τίς ὁ λόγος. καὶ τί ποτε βουληϑέντες εἰς ταῦτα ἀφικόμεϑα; &o' οὐ τόδε ἦν" δευτερεῖα ἐζητοῦμεν πότερον ἡδονῆς γίγνοιτ᾽ ἂν ἢ φρονήσεως" οὐχ οὕτως ἦν:

IIP9. Οὕτω μὲν οὖν.

2:9. ^49' οὖν [ὡς] νῦν, ἐπειδὴ ταῦτα οὕτω διειλό-- μεϑα, κάλλιον ἂν καὶ τὴν κρίσιν ἐπιτελεσαίμεϑα πρώ- του πέρι καὶ δευτέρου, περὶ ὧν δὴ τὸ πρῶτον ἠμφισβη- τήσαμεν;

D IIPO. Ἴσως.

2:9. "I9, δή" νικῶντα μὲν ἔϑεμέν που τὸν μικτὸν βίον ἡδονῆς τε καὶ φρονήσεως" ἦν οὕτως;

ΦΙ 4 H B ΟΣ. ; 19

ΠΡΩ. Ἦν.

Z9. Οὐκοῦν τοῦτον μὲν τὸν βίον ὁρῶμέν zov τίς τέ ἐστι καὶ ὑποίου γένους;

ΠΡῶΩ. Πῶς γὰρ 0v;

29. Καὶ μέρος γ᾽ αὐτὸν φήσομεν εἶναι τοῦ τρίτου, οἶμαι. γένους" οὐ γὰρ δυοῖν τινοῖν ἐστὶ μικτὸς ἐκεῖνος, ἀλλὰ ξυμπάντων τῶν ἀπείρων ὑπὸ τοῦ πέρατος δεδεμέ- vOv, ὥστε ὀρϑῶς ὁ νικηφόρος οὗτος βίος μέρος ἐκείνου γίψνοιτ᾽ ἄν.

IIPO. Ὀρϑύότατα μὲν οὖν.

XV. ZO. Εἶεν" τί δὲ ὁ σός, ὦ Φίληβε, ἡδὺς καὶ ἄμικτος ὦν; ἐν τίνι γένει τῶν εἰρημένων λεγόμενος ὁρ- ϑῶς ἄν ποτε λέγοιτο; ὧδε δ᾽ ἀπόκριναί μοι πρὶν ἀποφή-- νασϑαι.

ΦΙ. Aéyt μόνον.

NEP EOSPGUEERT

E

Z9. Ἡδονὴ καὶ λύπη πέρας ἔχετον, ἢ τῶν τὸ μᾶλ-

λόν τε καὶ ἧττον δεχομένων ἐστόν;

ΦΙ. Ναί, τῶν τὸ μᾶλλον, ὦ Σώκρατες" οὐ γὰρ ἂν ἡδονὴ πᾶν ἀγαϑὸν ἦν, εἰ μὴ ἄπειρον ἐτύγχανε πεφυκὸς καὶ πλήϑει καὶ τῷ μᾶλλον.

Z9. Οὐδὲ ἄν, à Φίληβε, λύπη πᾶν κακόν" ὥστ᾽ ἄλλο τι νῶν σκεπτέον ἢ τὴν τοῦ ἀπείρου φύσιν, ὡς παρ- ἔχεταί τι μέρος ταῖς ἡδοναῖς ἀγαϑοῦ. τοῦτο δή σοι τῶν ἀπεράντων γεγονος ἔστω φρόνησιν δὲ καὶ ἐπιστήμην καὶ νοῦν εἰς τί ποτε τῶν προειρημένων, ὦ Πρώταρχέ τε

καὶ Φίληβε, νῦν θέντες οὐκ ἂν ἀσεβοῖμεν; οὐ γάρ μοι δοκεῖ σμικρὸς ἡμῖν εἶναι ὁ κίνδυνος κατορϑώσασι καὶ μὴ περὶ τὸ νῦν ἐρωτώμενον. P oL Σεμνύνεις γάρ, ὦ Σώκρατες, τὸν σεαυτοῦ ϑεόν. E. ZQ. Koi γὰρ σύ, ὦ ἑταῖρε, τὴν σαυτοῦ" τὸ δ᾽ ἐρω-- pei ὅμως ἡμῖν ἌΘΩΝ

TU

B

16 HAATQ9NOEZX

ΠΡ. Ὀρϑῶς oU. Σωκράτης. καὶ αὐτῷ πει- στέον.

QI. Οὐκοῦν ὑπὲρ ἐμοῦ σύ, ᾿Πρώταρχε, κρύα λέγειν;

ΠΡΩ. Πάνυ ys: νῦν μέντοι My ἀπορῶ. καὶ δέο-- ua ye, ὦ Σώκρατες, αὐτόν σε ἡμῖν γενέσϑαι προφήτην, ἵνα μηδὲν ἡμεῖς σοι περὶ τὸν ἀγωνιστὴν ἐξαμαρτάνοντεϑ παρὰ μέλος φϑεγξώμεϑα τι.

C EQ. Πειστέον, ὦ Πρώταρχε᾽ οὐδὲ γὰρ χαλεπὸν οὐ- δὲν ἐπιτάττεις" ἀλλ᾽ ὄντως σε ἐγώ. καϑάπερ εἶπε Φίλη- βος, σεμνύνων ἐν τῷ παίξειν ἐθορύβησα,. νοῦν καὶ ἐπι-

- στήμην ἐρόμενος ὁποίου γένους εἶδν:;

IIPQ. Παντάπασέγε. ὦ Σώκρατες.

29. ᾿4λλὰ μὴν ῥάδιον. πάντες γὰρ συμφωνοῦσιν οἱ σοφοί, ἑαυτοὺς ὄντως σεμνύνοντες. ὡς νοῦς ἐστὶ βασι- λεὺς ἡμῖν οὐρανοῦ τε καὶ γῆς" καὶ ἴσως εὖ λέγουσι διὰ μακροτέρων Ó', εἰ βούλει. τὴν σκέψιν αὐτοῦ τοῦ γένους ποιησώμεϑα.

D IIPQ..éy' ὅπως βούλει. μηδὲν μῆκος ἡμῖν ὑπολο-- γιξόμενος, ὦ Σώκρατες, ὡς οὐκ ἀπεχϑησόμενος.

XVL ΣΙ. Καλῶς εἶπες. ἀρξώμεϑα δέ πως ὧδε ἐπανερωτῶντες.

HP9. Πῶς:

2. Πότερον, ὦ Πρώταρχε. τὰ ξύμπαντα καὶ τόδε τὸ καλούμενον ὅλον ἐπιτροπεύειν φῶμεν τὴν τοῦ ἀλόγου καὶ εὐκῇ δύναμιν καὶ τὸ ὅπῃ ἔτυχεν, ἢ τἀναντία καϑάπερ οὗ πρόσϑεν ἡμῶν ἔλεγον νοῦν καὶ φρόνησέν τινα ϑαυ- μαστὴν συντάττουσαν διακυβερνᾶν;:

E IIPQ). Οὐδὲν τῶν αὐτῶν, ὦ ϑαυμάσιε Σώκρατες. ὃ μὲν γὰρ σὺ νῦν δη λέγεις, οὐδ᾽ ὅσιον εἷναί μοι φαίνεται" τὸ δὲ νοῦν πάντα διακοσμεῖν αὐτὰ φάναι καὶ τῆς ὄψεως τοῦ κόσμου καὶ ἡλίου καὶ σελήνης καὶ ἀστέρων καὶ πάσης

ΦΙΛΗΒΟΣ. | 7

τῆς περιφορᾶς ἄξιον, καὶ οὐκ ἄλλως ἔγωγ᾽ ἄν ποτε περὶ αὐτῶν εἴποιμι οὐδ᾽ ἂν δοξάσαιμι. ΣΩ. Βούλει δῆτά τι καὶ ἡμεῖς τοῖς ἐμπροσϑεν ὁ ὁμο-

ὄνον οἰώμεθα δεῖν τἀλλότρια ἄνευ κινδύνου λέγειν, AÀ& καὶ συγκινδυνεύωμεν καὶ μετέχωμεν τοῦ ψόγου, - rav ἀνὴρ δεινὸς φῇ ταῦτα μὴ οὕτως ἀλλ᾽ ἀτάκτως ἔχειν;

IHP9, Πῶς γὰρ οὐκ ἂν βουλοίμην;

29. Ἴϑι δή. τὸν ἐπιόντα περὶ τούτων νῦν ἡμῖν λό-- γον ἄϑρει.

IPO9. Aéys μόνον.

Z9. Τὰ περὶ τὴν τῶν σωμάτων φύσιν ἁπάντων τῶν ξώων, πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ πνεῦμα καϑορῶμέν που καὶ γῆν, καϑάπερ οἷ χειμαξόμενοί φασιν. ἐνόντα ἐν τῇ συστάσει. B

ΠΡΩ. Καὶ μάλα" χειμαξόμεϑα γὰρ ὄντως ὑπ᾽ ἀπο- ρίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις.

Z9. Φέρε δή. περὶ ἑκάστου τῶν παρ᾽ ἡμῖν λαβὲ τὸ τοιόνδε.

IIPO. Ποῖον;

Z9. Ὅτι σμικρόν τε τούτων ἕκαστον παρ᾽ ἡμῖν éve- grt καὶ φαῦλον καὶ οὐδαμῇ οὐδαμῶς εἵλικρινὲς ὃν καὶ τὴν δύναμιν οὐκ ἀξίαν τῆς φύσεως ἔχον ἐν ἑνὶ δὲ λαβὼν περὶ πάντων νόει ταὐτόν. οἷον πῦρ μὲν ἔστι που παρ᾽ ἡμῖν, ἔστι δ᾽ ἐν τῷ παντί.

ΠΡΩ. Τί μήν; 2. Οὐκοῦν σμικρὸν μέν τι τὸ παρ᾽ ἡμῖν καὶ ἀσϑε- € | vig καὶ φαῦλον, τὸ δ᾽ ἐν τῶ παντὶ πλήϑει τε ϑαυμαστὸν καὶ κάλλει καὶ πάσῃ δυνάμει τῇ περὶ τὸ πῦρ οὔσῃ. ΠΡΩ. Καὶ μάλα ἀληϑὲς ὃ λέγεις. H Z9. Tí δέ, τρέφεται καὶ γίγνεται ἐκ τούτου καὶ ὁ ἄρ- | χεται τὸ τοῦ παντὸς πῦρ ὑπὸ τοῦ παρ᾽ ἡμῖν πυρός, ἢ τοὐ

pow

λογούμενον ξυμφήσωμεν. ὡς ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχει. xol μὴ 99

n

λ ν΄... ον

78 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

i-e TE φῶτ "s

dor iu qua EU A d

ναντίον ὑπ᾽ ἐκείνου τό τ᾽ ἐμὸν καὶ τὸ σὸν καὶ τὸ τῶν ἄ- λων ξώων ἅπαντ᾽ ἴσχϑι ταῦτα;

ΠΡΩ. Τοῦτο μὲν οὐδ᾽ ἀποκρίσεως ἄξιον ἐρωτᾷς.

XQ. Ὀρϑῶς: ταὐτὰ γὰρ ἐρεῖς. οἶμαι, περί τε τῆς ἐν τοῖς ξώοις γῆς τῆς ἐνθάδε καὶ τῆς ἐν τῷ παντί, καὶ τῶν ἄλλων δὴ πάντων, ὅσων ἠρώτησα ὀλίγον ἔμπροσϑεν. οὔ-- τῶς ἀποκρινεῖ.

ΠΡΩ. Τίς γὰρ ἀποκρινόμενος ἄλλως ὑγιαίνων ἄν ποτε φανξίῃ ;

ΣΩ. Σχεδὸν οὐδ᾽ ὁστισοῦν" ἀλλὰ τὸ μετὰ τοῦτο

"worm δὲ ΄ y e » M ' - ' , LA) ἑξῆς ἔπου. πάντα yao ἡμεῖς ταῦτα τὰ νῦν 05 λεχϑέντα ἀρ

οὐκ εἰς ἕν συγκείμενα ἰδόντες ἐπωνομάσαμεν σῶμα;

ΠΡΩ. Τίέμην;

2:9. Ταὐτὸν δὴ λαβὲ καὶ περὶ τοῦδε ὃν κόσμον λέγο-- μεν" διὰ τὸν αὐτὸν γὰρ τρόπον ἂν εἴη που σῶμα, σύνϑε- τον ὃν ἐκ τῶν αὐτῶν.

ΠΡΩ. Ὀρϑύτατα λέγεις.

X9. Πότερον οὖν ἐκ τούτου τοῦ σώματος ὅλως τὸ παρ᾽ ἡμῖν σῶμα ἡ ἐκ τοῦ παρ᾽ ἡμῖν τοῦτο τρέφεταί τε καὶ ὅσα νῦν δὴ περὶ αὐτῶν εἴπομεν εἴληφέ τε καὶ ἴσχει;

ΠΡΩ. Καὶ τοῦϑ᾽ ἕτερον. ὦ Σώκρατες, oUx ἄξιον ἐρωτήσεως.

ΣΩ. Τί δέ; τόδε ἦρα ἄξιον, ἢ πῶς ἐρεῖς;

IIPQ. Ζέγε τὸ ποῖον.

Z0. Τὸ παρ᾽ ἡμῖν σῶμα ὧρ᾽ οὐ ψυχὴν φήσομεν ἔχειν;

ΠΡΩ. 4ῆλον ὅτι φήσομεν.

ΣΩ. Πόϑεν. ὦ φίλε Πρώταρχε, λαβόν, εἴπερ μὴ τό y& τοῦ παντὸς σῶμα ἔμψυχον ὃν ἐτύγχανε, ταὐτά ys ἔχον τούτῳ καὶ ἔτι πάντῃ καλλίονα:

ΠΡΩ. “λον ὡς οὐδαμόϑεν ἄλλοϑεν. ὦ Σώκρατες,

ΣΩ. Οὐ γάρ που δοκοῦμέν ye, ὦ Πρώταρχε, τὰ τέτ--

Pe ΑΝ Ὁ ΨΥ

Ὁ ET. jme "nd

ΦΙ ταρα ἐκεῖνα. πέρας καὶ ἄπειρον καὶ κοινὸν καὶ τὸ τῆς αἱ- τίας γένος, ἐν ἅπασι τέταρτον ἐνόν, τοῦτο ἐν μὲν τοῖς παρ᾽ ἡμῖν ψυχήν τε παρέχον καὶ σωμασκίαν ἐμποιοῦν καὶ πταί- σαντος σώματος ἰατρικὴν καὶ ἐν ἄλλοις ἄλλα συντιϑὲν καὶ ἀκούμενον πᾶσαν καὶ παντοίαν σοφίαν ἐπικαλεῖσϑαι, τῶν δ᾽ αὐτῶν τούτων ὄντων ἐν ὅλῳ τε οὐρανῷ καὶ κατὰ μεγάλα μέρη. καὶ προσέτι καλῶν καὶ εἰλικρινῶν., ἐν τού-- τοις δ᾽ οὐκ ἄρα μεμηχανῆσϑαι τὴν τῶν καλλίστων καὶ τι-- μιωτάτων φύσιν.

IIPQ. '41À' οὐδαμῶς τοῦτό γ᾽ ἂν λόγον ἔχοι.

ΣΩ. Οὐκοῦν εἰ μὴ τοῦτο, μετ᾽ ἐκείνου τοῦ λόγου ἂν ἑπόμενοι βέλτιον λέγοιμεν, ὡς ἔστιν. ἃ πολλάκις εἰρή-- καμεν, ἄπειρόν τε ἐν τῷ παντὶ πολύ, καὶ πέρας ἱκανόν, καί τις ἐπ᾿ αὐτοῖς αἰτία οὐ φαύλη. κοσμοῦσά τε καὶ συντάτ-- τουσα ἐνιαυτούς τε καὶ ὥρας καὶ μῆνας, σοφία καὶ νοῦς λεγομένη δικαιότατ᾽ ἄν.

ΠΡΩ. δικαιότατα δῆτα.

ΣΩ. Σοφία μὴν καὶ νοῦς ἄνευ ψυχῆς οὐκ ἄν ποτε γενοίσϑην.

ΠΡΩ. Οὐγὰρ οὗν.

ζ Z9. Οὐκοῦν ἐν μὲν τῇ τοῦ Διὸς ἐρεῖς φύσει βασιλι-

κὴν μὲν ψυχήν, βασιλικὸν δὲ νοῦν ἐγγίγνεσϑαι διὰ τὴν τῆς αἰτίας δύναμιν, ἐν δὲ ἄλλοις ἄλλα καλά, καϑ' ὃ φίλον ἑἐχάστοις λέγεσθαι.

ΠΡΩ. Maa γε.

Z9. Τοῦτον δὴ τὸν λόγον ἡμᾶς μή τι μάτην δόξῃς, οὖ Πρώταρχε, εἰρηκέναι, ἀλλ᾽ ἔστι τοῖς μὲν πάλαι ἀποφηνα- μένοις, ὡς ἀεὶ τοῦ παντὸς νοῦς ἄρχει, ξύμμαχος ἐκείνοις.

ΠΡΩ. Ἔστι γὰρ οὖν.

Z9. Τῇ δέγε ἐμῇ ξητήσει πεπορικὼς ἀπόκρισιν, ὅτι

ἃς

)

der

HBOZ 79

νοῦς ἐστὶ γένους [τῆς] τοῦ πάντων αἰτίου λεχϑέντος᾽ τῶν &

3l

€

80 IAAT£&NOX

τεττάρων δ᾽ ἦν ἡμῖν £v τοῦτο. ἔχεις γὰρ δήπου νῦν ἡμῶν ἤδη τὴν ἀπόκρισιν.

IIPO. Ἔχω καὶ μάλα ἱκανῶς" καίτοι ue ἀποκρινά- ἱξνος ἔλαϑες.

ΣΙ. ᾿ἀνάπαυλα γάρ, ὦ Πρώταρχε, τῆς σπουδῆς γί- γνεται ἐνίοτε ἡ παιδιά.

IIPO. ΝΝναί, καλῶς εἶπες.

EQ. Νοῦς δήπου, ὦ éraios, οὗ μὲν γένους ἐστὶ καὶ τίνα ποτὲ δύναμιν κέκτηται, σχεδὸν ἐπιεικῶς ἡμῖν τὰ νῦν δεδήλωται.

ΠΡΩ. Πᾶνυ μὲν οὖν

29. Καὶ μὴν ἡδονῆς ys ὡσαύτως πάλαι τὸ γένος

ἐφάνη.

IIP9. Καὶ μάλα.

29. Μεμνώμεϑα δὴ καὶ ταῦτα περὶ ἀμφοῖν, ὅτι νοῦς μὲν αἰτίας ἦν ξυγγενὴς καὶ τούτου σχεδὸν τοῦ γέ- vovg, ἡδονὴ δὲ ἀπειρός vs αὐτὴ καὶ τοῦ μήτε ἀρχὴν μήτε

“μέσα μήτε τέλος ἐν αὑτῷ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ἔχοντος μηδὲ ξξοντό μέσα μήτε τέλος ἐν αὑτῷ ἀφ᾽ ἑ χοντος μηδὲ ξξοντός

ποτὲ γένους. IIP9. Μεμνησόμεϑα᾽" πῶς γὰρ οὔ;

XVIL 29. Δεῖ δὴ τὸ μετὰ τοῦτο, ἐν ᾧ τέ ἐστιν

4

c r7 3 ἂν A U , , D c , , ἑκατερον αὐτοῖν καὶ διὰ τί παϑος γίγνεσϑον, οποταν yí-

γνησϑον, ἰδεῖν ἡμᾶς" πρῶτον τὴν ἡδονήν ^ ὥσπερ τὸ γέ- νος αὐτῆς πρότερον ἐβασανίσαμεν, οὕτω καὶ ταῦτα πρό- τερα. λύπης δ᾽ αὖ χωρὶς τὴν ἡδονὴν οὐκ ἄν ποτε δυναΐ- μδϑα ἱκανῶς βασανίσαι.

IIPO.. ᾽4λλ᾽ εἰ ταύτῃ χρὴ πορεύεσϑαι, ταύτῃ πορευ-

aeo.

Z9. "Ao! οὖν col καϑάπερ ἐμοὶ φαίνεται τῆς ysvé- σεως αὐτῶν πέρι;

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον;

ὦν ΒΝ, κέ".

Inde" di uda iE Ls ἡ

FORE CXV

pot ΠΕ C OIEHAROEC ^ 6o 81

Z9. Ἐν τῷ κοινῷ uot γένει ἅμα φαίνεσϑον λύπη το καὶ ἡδονὴ γίγνεσϑαι κατὰ φύσιν.

ΠΡΩ. Κοινὸν 0£ ye, ὦ φίλε Σώκρατες. ΠΑ ΜΙΝ γῆς σχε ἡμᾶς τέ ποτε τῶν προειρημένων βούλει δηλοῦν.

EQ. Ἔσται ταῦτ᾽ εἰς δύναμιν, à ϑαυμάσιε.

IIPOQ. Καλῶς εἶπες.

Z9. Κοινὸν τοίνυν ὑπακούωμεν ὃ δὴ τῶν τεττάρων τρίτον ἐλέγομεν.

IIP9.. Ὃ μετὰ τὸ ἄπειρον καὶ πέρας ἔλεγες, ἐν ᾧ καὶ ὑγίειαν, οἶμαι δὲ καὶ ἁρμονίαν, ἐτίϑεσο; |

Z9. Κάλλιστ᾽ εἶπες. τὸν νοῦν δὲ ὅ τι μάλιστ᾽ ἤδη D πρόσεχε.

ΠΡΩ. Aéys μόνον.

X9. A£yo τοίνυν τῆς ἁρμονίας μὲν λυομένης ἡμῖν ἐν roig ξώοις ἅμα λύσιν τῆς φύσεως καὶ γένεσιν ἀλγηδό-- νῶν ἐν τῷ τότε γίγνεσθαι χρόνω.

ΠΡΩ. Πάνυ λέγεις εἰκός.

ΣΩ. Πάλιν δὲ ἁρμοττομένης τε καὶ εἰς τὴν αὑτῆς φύσιν ἀπιούσης ἡδονὴν γίγνεσθαι λεκτέον, εἰ δεῖ δι᾽ ὀλί- yov περὶ μεγίστων ὅ τι τάχιστα ῥηϑῆναι.

ΠΡΩ. Οἷμαι μέν σε ὀρϑῶς λέγειν, ὦ Σώκρατες, ἐμ-- E. φανέστερον δὲ ἔτι ταὐτὰ ταῦτα πειρώμεϑα λέγειν.

Z9. Οὐκοῦν τὰ δημύόσιά που καὶ περιφανῆ ῥᾷστον

ZO. Πείνη μέν που λύσις καὶ λύπη;

IIPO. Ναί.

ΣΩ. Ἐδωδὴ δέ, πλήρωσις γιγνομένη πάλιν, ἡδονή;

ΠΡΩ. Ναί.

.. ΣΩ. Ziwog δ᾽ αὖ φϑορὰ καὶ λύπη [καὶ λύσις], ἡ δὲ

οὔ ὑγροῦ πάλιν τὸ ξηρανϑὲν πληροῦσα δύναμις ἡδονή᾽ 32

ug n M γ᾽ αὖ καὶ διάλυσις T] παρὰ φύσιν, τοῦ πνί- LATO 1,

MAR" RCPHCN I UU c RU EE

A ΨΥ. Va ades "- i m do ἀξ is 2t EUiste te

82 II4AAT£SNOZX

γους zi, λύπη, κατὰ φύσιν δ᾽ ἡ πάλιν ἀπόδοσίς τε καὶ ψύξις ἡδονή.

IIPQ. Πάνυ μὲν οὖν.

2.9, Καὶ ῥίγους ἡ μὲν παρὰ φύσιν τοῦ ξώου τῆς ὑγρότητος πῆξις λύπη πάλιν δ᾽ εἰς ταὐτὸν ἀπιόντων καὶ διακρινομένων ἡ κατὰ φύσιν ὁδὸς ἡδονή. καὶ ἑνὶ λόγῳ σκόπει &l/ σοι μέτριος ὁ λόγος, ὃς ἂν φῇ τὸ ἐκ τοῦ ἀπείρου καὶ πέρατος κατὰ φύσιν ἔμψυχον γεγονὸς εἶδος, ὅπερ ἔλε-- yov ἐν τῷ πρόσϑεν, ὅταν μὲν τοῦτο φϑείρηται, τὴν μὲν φϑορὰν λύπην εἶναι. τὴν δ᾽ εἰς τὴν αὑτῶν οὐσίαν ὁδόν, ταύτην δ᾽ αὖ πάλιν τὴν ἀναχώρησιν πάντων ἡδονήν.

IIPQ2. "Eovo: δοκεῖ γάρ μοι τύπον γέ τινα ἔχειν.

Z9. Τοῦτο μὲν τοίνυν ἕν εἶδος τυϑώμεϑα λύπης τε καὶ ἡδονῆς ἐν τούτοις τοῖς πάϑεσιν ἑκατέροις;

ΠΡ. Κείσϑω.

ΧΥΠΙ. Σιῷ. Τίϑει τοίνυν αὐτῆς τῆς ψυχῆς κατὰ τὸ τούτων τῶν παϑημάτων προσδόκημα τὸ μὲν πρὸ τῶν ἡδέων ἐλπιξόμενον ἡδὺ καὶ ϑαρραλέον, τὸ δὲ πρὸ τῶν λυ- πῶν φοβερὸν καὶ ἀλγεινόν.

ΠΡΩ,.. Ἔστι γὰρ οὖν τοῦϑ᾽ ἡδονῆς καὶ λύπης ἕτερον εἶδος, τὸ χωρὶς τοῦ σώματος αὐτῆς τῆς ψυχῆς διὰ προσδο- ὁ κίας γιγνόμενον. |

Z9. Ὀρϑῶς ὑπέλαβες. ἐν γὰρ τούτοις οἶμαι, xat - γε τὴν ἐμὴν δόξαν, εἱλικρινέσι τε ἑκατέροις γιγνομένοις, ὡς δοκεῖ, καὶ ἀμέκτοις λύπης τε καὶ ἡδονῆς. ἐμφανὲς ἔσε- σϑαι τὸ περὶ τὴν ἡδονήν. πότερον ὅλον ἐστὶ τὸ γένος ἀσπαστόν, ἢ τοῦτο μὲν ἑτέρῳ τῶν προειρημένων δοτέον ἡμῖν γενῶν, ἡδονῇ δὲ καὶ λύπῃ, καϑάπερ ϑερμῷ καὶ ψυχρῷ καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοιβ; τοτὲ μὲν ἀσπαστέον αὐτά. τοτὲ - δὲ οὐκ ἀσπαστέον, ὡς ἀγαϑὰ μὲν οὐκ ὄντα, ἐνίοτε δὲ καὶ - ἔνια δεχόμενα τὴν τῶν ἀγαϑῶν ἔστιν ὅτε φύσιν.

doce ad PED aM DART €] ΓΥ ἃ ξ -€ - «ὧν v &u . z vw! ES . . "i τῇ RU ' Á εν » » d c ἕν - » " 4

ΦΙΛΗΒΟΣ. 88

IIPQ. Ὀρϑύτατα λέγεις, ὅτι ταύτῃ πῃ δεῖ διαπορευ- ϑῆναι τὸ νῦν μεταδιωκόμενον.

ΣΩ. Πρῶτον μὲν τοίνυν τόδε ξυνέδωμεν ὡς εἴπερ ὄντως ἔστι τὸ λεγόμενον, διαφϑειρομένων μὲν αὐτῶν ἀλ-- * γηδών,. ἀνασωξομένων δὲ ἡδονή, τῶν μήτε διαφϑειρομέ- νῶν μήτε ἀνασωξομένων ἐννοήσωμεν πέρι. τίνα ποτὲ 8&w δεῖ τότε ἐν ἑκάστοις εἶναι τοῖς ξώοις, ὅταν οὕτως ἴσχῃ: σφόδρα δὲ προσέχων τὸν νοῦν εἰπέ" ὧρ᾽ οὐ πᾶσα ἀνάγκη πᾶν ἐν τῷ τότε χρόνῳ ξῶον μήτε τι λυπεῖσϑαι μήτε ἥδε- σϑαι,. μήτε μέγα μήτε σμικρόν;

ΠΡΩ. ᾿ἀνάγκη μὲν οὖν.

Z9. Οὐκοῦν ἔστι τις τρέτη ἡμῶν 1] τοιαύτη διαϑεσις παρά τε τὴν τοῦ χαίροντος καὶ παρὰ τὴν τοῦ λυπουμένου ; 88

IHPO. Τίμήν;

ΣΩ. "Aye δὴ τοίνυν, ταύτης προϑυμοῦ μεμνῆσϑαι᾽ πρὸς γὰρ τὴν τῆς ἡδονῆς κρίσιν οὐ σμικρὸν μεμνῆσϑαι ταύτην ἔσϑ᾽ ἡμῖν ἢ μή. βραχὺ δέτι περὶ αὐτῆς, εἰ βούλει, διαπεράνωμεν.

ΠΡΩ. Aéys ποῖον.

Z9. Τῷ τὸν τοῦ φρονεῖν ἑλομένῳ βίον οἶσϑ᾽ ὡς τοῦτον τὸν τρόπον οὐδὲν ἀποκωλύει ξῇν.

ΠΡΩ. Τὸν τοῦ μὴ χαίρειν μηδὲ λυπεῖσϑαι λέγεις; .8Β ZO. Ἐρρήϑη γάρ που τότε ἐν τῇ παραβολῇ τῶν (ov, μηδὲν δεῖν μήτε μέγα μήτε σμικρὸν χαίρειν τῷ τὸν οὔ νοεῖν καὶ φρονεῖν βίον ἑλομένω. IIPO. Καὶ μάλα οὕτως ἐρρήϑη. Z9. Οὐκοῦν οὗτος ἂν ἐκείνῳ γε ὑπάρχοι καὶ ἴσως δὲν ἄτοπον εἰ πάντων τῶν βίων ἐστὶ ϑειότατος. ΠΡΩ. Οὔκουν εἰκός γε οὔτε χαίρειν τοὺς ϑεοὺς οὔτε ὁ ἐναντίον. Z9. Πάνυ μὲν οὖν οὐκ εἰκός" ἄσχημον γοῦν αὐ- ὧν ἑκάτερον γιγνόμενόν ἐστιν. ἀλλὰ δὴ τοῦτο μὲν ἔτι 6*

,

YÀ^ AX vell

ἊΨ, :

84 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

€ καὶ εἰσαῦϑις ἐπισκεψώμεϑα, ἐὰν πρὸς λογον τι ἧ, καὶ τῷ νῷ πρὸς τὰ δευτερεῖα, ἐὰν μὴ πρὸς τὰ πρωτεῖα δυνώμεϑα προσϑεῖναι. προσϑήσομεν.

IIPO. Ὀρϑύτατα λέγεις.

XIX. 29. Καὶ μὴν τό γε ἕτερον εἶδος τῶν ἣδο-- νῶν. ὃ τῆς ψυχῆς αὐτῆς ἔφαμεν εἶναι, διὰ μνήμης πᾶν ἐστὶ γεγονός.

IIPO.. Πῶς;

ΣΩ. Μνήμην, ὡς ἔοικεν, 0 τί ποτ᾽ ἔστι, πρότερον ἀναληπτέον, καὶ κινδυνεύει πάλιν ἔτι πρότερον αἴσϑησιν μνήμης. εἰ μέλλει τὰ περὶ ταῦϑ'᾽ ἡμῖν κατὰ τρόπον φα-

D γερά πῃ γενήσεσϑαι.

IIPO. Πῶς φῇς:

- . EQ. Θὲς τῶν περὶ τὸ σῶμα ἡμῶν ἑκάστοτε παϑη-

μάτων τὰ μὲν ἐν τῷ σώματι κατασβεννύμενα, πρὶν ἐπὶ τὴν ψυχὴν διεξελθεῖν, ἀπαϑῆ ἐκείνην ἐάσαντα, τὰ δὲ δι᾽ &u- φοῖν ἰόντα xo vuwo ὥσπερ σεισμὸν ἐντιϑέντα ἴδιόν τε καὶ κοινὸν ἑκατέρῳ.

IIPO. Κείσϑο.

ΣΩ. Τὰ μὲν δὴ μὴ δι᾿ ἀμφοῖν ἰόντα ἐὰν τὴν ψυχὴν ἡμῶν φῶμεν λανϑάνειν. τὰ δὲ δι᾿ ἀμφοῖν μὴ λανθάνειν, ἀρ᾽ ὀρϑότατα ἐροῦμεν;

Ε IIPO. Πῶς γὰρ οὔ;

ΣΩ. Τὸ τοίνυν λεληϑέναι μηδαμῶς ὑπολάβῃς ὡς λέγω λήϑης ἐνταῦϑά που γένεσιν ἔστι yag λήϑη μνήμης ἔξοδος" ἡ δ᾽ ἐν τῷ λεγομένῳ νῦν οὔπω γέγονε" τοῦ δὴ T LE ὄντος ιἤτε γεγονότος πῶ γίγνεσθαι φάναι τινὰ ἀποβολὴν ἄτοπον: ἤ γάρ;

IIPO. Τέμήν;

210. Τὰ τοίνυν ὀνόματα μετάβαλε μόνον.

ΠΡ. Πῶς;

ΣΙ. "Avril μὲν τοῦ λεληϑέναι τὴν ψυχήν, ὅταν ἀπα- |

LOS as T P W *ywpo€t un aec i ἘΦ A

m OIAHBO2. 585^ vo

ϑὴς αὕτη γίγνηται τῶν σεισμῶν τῶν τοῦ σώματος, ἣν νῦτ λήθην καλεῖς, ἀναισϑησίαν ἐπονόμασον. | 8 ὟΝ " IIP9.. Ἔμαϑον. E

EQ. Τὸ δ᾽ ἐν ἑνὶ πάϑει τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα κοι-- νῇ γιγνόμενον κοινῇ καὶ κινεῖσϑαι; ταύτην δ᾽ αὖ τὴν κί- ' νησιν ὀνομάζων αἴσϑησιν οὐκ ἄπο τρόπου φϑέγγοι᾽ ἄν. P IIPO. ᾿4ληϑέστατα λέγεις. ᾿ EQ. Οὐκοῦν ἤδη μανθάνομεν, ὃ βουλόμεϑα καλεῖν & τὴν αἴσϑησιν; E ΠΡΩ. Τίέμην ; - Z9. Σωτηρίαν τοίνυν αἰσϑήσεως τὴν μνήμην A&- M yov ὀρϑῶς ἄν τις λέγοι κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν. B M IIPQ. Ὀρϑῶς γὰρ oov. * ΣΩ. Μνήμης δὲ ἀνάμνησιν ἄρ᾽ οὐ διαφέρουσαν λέγομεν; ^ IIPO. Ἴσως. ^"

Z9. Ἶ4ς᾽ ovv οὐ τόδε;

IIPO. Τὸ ποῖον;

Z9. Ὅταν ἃ μετὰ τοῦ σώματος ἔπασχέ x09 ἡ ψυχή, ταῦτ᾽ ἄνευ τοῦ σώματος αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ ὅ τι μάλιστὰ ἀνα - λαμβάνῃ. τότε ἀναμιμνήσκεσϑαί που λέγομεν" ἦ γάρ;

IIPQ. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΩ. Καὶ μὴν καὶ ὅταν ἀπολέσασα μνήμην εἴτε ai- σϑήσεως εἴτ᾽ αὖ μαϑήματος αὖϑις ταύτην ἀναπολήσῃ πά- Aw αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ, καὶ ταῦτα ξύμπαντα ἀναμνήσεις καὶ C μνήμας zov λέγομεν.

IIPO, Ὀρϑῶς λέγεις.

ΣΩ. Οὗ δὴ χάριν ἅπαντ᾽ εἴρηται ταῦτα, ἔστι τόδε.

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον;

ΣΩ. Ἵνα ἤδη τὴν τῆς ψυχῆς ἡδονὴν χωρὶς σώματος ὅ τι μάλιστα καὶ ἐναργέστατα λάβοιμεν, καὶ ἅμα ἐπιϑυμίαν" ᾿ διὰ γὰρ τούτων πῶς ταῦτα ἀμφότερα ἔοικε δηλοῦσϑαι.

86 ΠΛΆΤΩΝΟΣ XX. ΠΡΩ. Aéycoyusv τοίνυν, ὦ Σώκρατες. ἤδη τὸ μετὰ ταῦτα. ΣΙ. Πολλά γε περὶ γένεσιν ἡδονῆς καὶ πᾶσαν τὴν D μορφὴν αὐτῆς ἀναγκαῖον, ὡς ἔοικε. λέγοντας σκοπεῖν. καὶ γὰρ νῦν πρότερον ἔτι φαίνεται ληπτέον ἐπιϑυμίαν εἶναι, τέ ποτ᾽ ἔστι καὶ ποῦ γίγνεται. ΠΡΩ. Σκοπῶμεν τοίνυν οὐδὲν γὰρ ἀπολοῦμεν. Z9. ᾿Δ4πολοῦμεν μὲν οὖν, καὶ ταῦτά γε, ὦ Πρώταρ- χε, εὑρόντες ὃ νῦν ξητοῦμεν [ἀπολοῦμεν] τὴν περὶ αὐτὰ ταῦτα ἀπορίαν. ΠΡΩ. Ὀρϑῶς ἠμύνω: τὸ δ᾽ ἐφεξῆς τούτοις πειρώ- μεϑα λέγειν. Z3. Οὐκοῦν νῦν δὴ πείνην τε καὶ δῖψος καὶ πόλλ᾽ E ἕτερα τοιαῦτα ἔφαμεν eivat τινας ἐπιϑυμίας ; ΠΡῴΩ,. Σφόδρα γε. Z9. Πρὸς ví ποτε ἄρα ταὐτὸν βλέψαντες οὕτω πολὺ διαφέροντα ταῦϑ'᾽ ἑνὶ προσαγορεύομεν ὀνόματι; IIPQ. Μὰ 4 οὐ ῥάδιον ἴσως εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες, ἀλλ᾽ ὅμως λεκτέον. Z2. Ἐκεῖϑεν δὴ ἐκ τῶν αὐτῶν πάλιν ἀναλαβωμεν. HPQ. πόθεν δή; EQ. Διψῇ γέ που λέγομεν ἑκάστοτέτι; IIPQ. Πῶς δ᾽ ov; Σιῷ. Τοῦτο δέγ᾽ ἐστὶ κενοῦται; IIPQ. Tí wv; 2i. 149! οὖν τὸ δῖψος ἐστὶν ἐπιϑυμία; IIP9. Νναί, πωματός ys. 35 Z9. Πώματος, ἢ πληρώσεως πώματος; IIP9). Oiuc μὲν πληρώσεως. 2:9. Ὁ κενούμενος ἡμῶν ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἐπιϑυμεὶῖ τῶν ἐναντίων ἢ πάσχει: κενούμενος γὰρ ἐρᾷ πληροῦσϑαι. ΠΡΩ, Σιαφέστατά γε.

uium. Lon. ine

OIAHBO x. j 87

XQ. Τί οὖν; ὃ τὸ πρῶτον κενούμενος ἔστιν ὁὃπό- ϑεν εἴτ᾽ αἰσϑήσει πληρώσεως ἐφάπτοιτ᾽ ἂν εἴτε μνήμῃ, τούτου ὃ μήτ᾽ ἐν τῷ νῦν χρόνῳ πάσχει μήτ᾽ ἐν τῷ πρόσϑε πώποτ᾽ ἔπαϑεν;

IIPQ. Καὶ πῶς;

Z9. ᾿Δἀλλὰ μὴν 0 y ἐπιϑυμῶν τινὸς ἐπιϑυμεῖ, φαμέν. B

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ οὔ;

ΣΦ. Οὐκ ἄρα ὅ γε πάσχει, τούτου ἐπιϑυμεῖ. διψῇ γάρ, τοῦτο δὲ κένωσις ὁ δὲ ἐπυϑυμεῖ πληρώσεως.

IP9. Naí.

Z9. Πληρώσεώς γ᾽ ἄρα πῇ τι τῶν τοῦ διψῶντος ἂν ἐφάπτοιτο.

ΠΡΩ,. "Avayxoiov.

Z9. Τὸ μὲν δὴ σῶμα ἀδύνατον" κενοῦται γάρ που.

ΠΡΩ. Naí.

ZO. Τὴν ψυχὴν ἄρα τῆς πληρώσεως ἐφάπτεσϑαι λοιπόν, τῇ μνήμῃ δῆλον ὅτι" τῷ γὰρ ἂν ἔτ᾽ ἄλλω ἐφά-- C ψαιτο;

HP. Σχεδὸν οὐδενί.

XXL Z9. Μανϑάνομεν οὖν 0 συμβέβηχ᾽ ἡμῖν ἐκ τούτων τῶν λόγων;

IIPOQ. Τὸ ποῖον;

Z9. Σώματος ἐπιϑυμίαν οὔ φησιν ἡμῖν οὗτος ὁ λό--

| yos γίγνεσϑαι.

ΠΡΩ. Πῶς;

ΣΩ. Ὅτι τοῖς ἐκείνου παϑήμασιν ἐναντίαν ἀεὶ παν-- τὸς ξώου μηνύει τὴν ἐπιχείρησιν.

IIPQ. Καὶ μάλα.

ZO. Ἡ δ᾽ ὁρμή ye ἐπὶ τοὐναντίον ἄγουσα ἢ τὰ πα- ᾿ϑήματα δηλοῖ που μνήμην οὖσαν τῶν τοῖς παϑήμασιν ἐναντίων.

ΠΡΏ. Πάνυ γε.

]

88 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

D EQ. Τὴν ἄρα ἐπάγουσαν ἐπὶ τὰ ἐπιϑυμούμενα ἀποδείξας μνήμην ὁ λόγος ψυχῆς ξύμπασαν τήν τε ὅρμην καὶ ἐπιϑυμίαν καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ ξώου παντὸς ἀπέφηνεν.

ΠΡ. Ὀρϑότατα.

Z9. Διψῇν ἄρα ἡμῶν τὸ σῶμα ἢ πεινῇν ἤ τι τῶν τοιούτων πάσχειν οὐδαμῇ ὁ λόγος αἵρεῖ.

ΠΡΩ,, ᾿4ληϑέστατα.

EQ. Ἔτι δὴ καὶ τόδε περὶ ταὐτὰ ταῦτα κατανοήσω- uev. βίου γὰρ εἶδός τί μοι φαίνεται βούλεσϑαι δηλοῦν ὃ λόγος ἡμῖν ἐν τούτοις αὐτοῖς.

Ε IIPQ. Ἔν τίσι καὶ ποίου περὶ βίου φράζεις;

2X2. Ἐν τῷ πληροῦσϑαι καὶ κενοῦσϑαι καὶ πᾶσιν ὅσα περὶ σωτηρίαν τ᾽ ἐστὶ τῶν ξώων καὶ τὴν φϑοράν, καὶ & τις τούτων ἐν ἑκατέρῳ γιγνόμενος ἡμῶν ἀλγεῖ, τοτὲ δὲ χαίρει κατὰ τὰς μεταβολᾶς.

IIPQ. Ἔστι ταῦτα.

Z9, Τί δ᾽ ὅταν ἐν μέσῳ τούτων γίγνηται;

IIPQ. Πῶς ἐν μέσῳ;

ΣΩ. Διὰ μὲν τὸ πάϑος ἀλγῇ; μεμνῆται δὲ τῶν ἡδέων, ὧν γενομένων παύοιτ᾽ ἂν τῆς ἀλγηδόνος, πληρῶται δὲ μήπω τί τότε; φῶμεν ἢ μὴ φῶμεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν

86 παϑημάτων εἶναι;

IIPQ. Φώῶμεν μὲν ovv.

ΣΩ. Πότερον ἀλγοῦνϑ᾽ ὅλως ἢ χαίροντα;

ΠΡΩ. Μὰ 4 » ἀλλὰ διπλῇ vivi λύπῃ λυπούμενον, κατὰ μὲν τὸ σῶμα ἐν τῷ παϑήματι, κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν προσδοκίας τινὶ πόϑῳ.

ΣΩ. Πῶς, ὦ Πρώταρχε, τὸ διπλοῦν τῆς λύπης εἶπες; ἄρ᾽ οὐκ ἔστι μὲν ὅτε τις ἡμῶν κενούμενος ἐν ἐλπέδι φανερᾷ τοῦ πληρωϑήσεσϑαι καϑέστηκε, τοτὲ δὲ τούναν--

B τίον ἀνελπίστως ἔχει;

IIPQ. Καὶ μάλα γε.

OIAHBOZ 8

EQ. Μῶὼν οὖν οὐχὶ ἐλπίξων μὲν πληρωϑήσεσθϑαι τῶ μεμνῆσϑαι δοκεῖ σοι χαίρειν, ἅμα δὲ κενούμενος ἐν τού-- τοις τοῖς χρόνοις ἀλγεῖν ;

IIPQ. ᾿ἀνάγκη.

EQ. Τύτ᾽ ἄρα ἄνϑρωπος καὶ τἄλλα Le λυπεῖταί τὲ ἅμα καὶ χαίρει.

IIPQ9. Kiwóvveva. -

290. Τί δ᾽ ὅταν ἀνελπίστως ἔχῃ xevovusvog τεύξε- σϑαι πληρώσεως; ὧρ᾽ οὐ τότε τὸ διπλοῦν γίγνοιτ᾽ ἂν περὶ τὰς λύπας πάϑος, ὃ σὺ νῦν δὴ κατιδὼν φήϑης ἁπλῶς εἶναι διπλοῦν;

IIPQ, ᾿Δ4ληϑέστατα, ὦ Σώκρατες.

ΣΩ. Ταύτῃ δὴ τῇ σκέψει τούτων τῶν παϑημάτων τόδε χρησώμεϑα.

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον;

29. Πότερον ἀληϑεῖς ταύτας τὰς λύπας τε καὶ ἡδο-- νὰς ἢ ψευδεῖς εἶναι λέξομεν; ἢ τὰς μέν τινας ἀληϑεῖς, τὰς δ᾽ οὔ;

ΠΡΩ. Πῶς δ᾽, ὦ Σώκρατες, ἂν εἶεν ψευδεῖς ἡδοναὶ ἢ λῦπαι;

ΣΩ. “Πῶς δέ, ὦ Πρώταρχε, φόβοι ἂν ἀληϑεῖς 7 ψευδεῖς, ἢ πρδαδοιίαι ἀληϑεῖς ἢ μή. ἢ δόξαι ἀληϑεῖς 1) ψευδεῖς;

ΠΡΩ. 4ótas μὲν ἔγωγ᾽ ἄν που συγχωροίην, τὰ δ᾽ ἕτερα ταῦτ᾽ οὐκ ἄν.

Z9. Πῶς φής; λόγον μέντοι τινὰ κινδυνεύδῥμεν οὐ πάνυ σμικρὸν ἐπεγείρειν.

ΠΡΩ. “4ληϑῆ λέγεις.

E. ZO. ᾿᾽4λλ᾽ εἰ πρὸς τὰ ᾿παρεληλυϑότα, ὦ παῖ ᾿ κείνου τἀνδρός. προσήκοντα, τοῦτο σκεπτέον.

ΠΡΩ. Ἴσως τοῦτό γε.

Ν

v.

90 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ΣΩ. Χαίρειν τοίνυν δεῖ λέγειν τοῖς ἄλλοις μήκεσιν ἢ καὶ ὁτῳοῦν τῶν παρὰ τὸ προσῆκον λεγομένων.

IIPQ. Ὀρϑῶς.

Ε ΣΦ. Aéys δή μοι’ ϑαῦμα γὰρ ἐμέ γ᾽ ἔχει διὰ τέλους ἀεὶ περὶ τὰ αὐτὰ ἃ νῦν δὴ προὐϑέμεϑα ἀπορήματα.

ΠΡΩ. Πῶς δὴ φής;

ZQ. Ψευδεῖς, αἱ δ᾽ ἀληϑεῖς οὐκ εἰσὶν ἡδοναί;

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ ἂν;

ΣΩ. Οὔτε δὴ ὄναρ οὔϑ᾽ ὕπαρ, ὡς φής, ἔστιν οὔτ᾽ ἐν μανίαις οὔτ᾽ ἐν παραφροσύναις οὐδεὶς ἔσϑ᾽ ὃς τίς ποτὲ δοκεῖ μὲν χαίρειν, χαίρει δὲ οὐδαμῶς, οὐδ᾽ αὖ δοκεῖ μὲν λυπεῖσθαι, λυπεῖται δ᾽ οὔ.

ΠΡΩ. Πάνϑ᾽ οὕτω ταῦτ᾽, ὦ Σώκρατες, ἔχειν πάν-- τες ὑπειλήφαμεν.

Zi. "Ag! οὖν ὀρθῶς; ἢ σκεπτέον εἴτ᾽ ὀρθῶς εἴτε μὴ ταῦτα λέγεταυ;

57 XXIL IIPQ. Σκχεπτέον, ὡς ἐγὼ φαίην ἄν.

E. Διορισώμεϑα δὴ σαφέστερον ἔτι τὸ νῦν δὴ λε- γόμενον ἡδονῆς vs πέρι καὶ δόξης. ἔστι γάρ που δοξά- ἕξειν ἡμῖν ;

IIPO. Not. Z$9.- Καὶ ἥδεσϑαι; ΠΡ. Ναί.

ΣΦ. Καὶ μὴν καὶ τὸ δοξαζόμενόν ἐστίτι;

ΠΡΩ. Πῶς δ᾽ οὔ;

210. Καὶ τό γε ᾧ τὸ ἡδόμενον ἥδεται;

IIP9. Καὶ πάνυ γε.

Z9. Οὐκοῦν τὸ δοξάξον. ἄν τε ὀρϑῶς ἂν τε μὴ ὁρ- B ϑωῶς δοξάσῃ. vo ys δοξάξειν ὄντως οὐδέποτ᾽ ἀπόλλυσιν.

IIPO. Πῶς γὰρ ἄν; |

ZQ. Οὐκοῦν καὶ τὸ ἡδόμενον, ἄν τε ὀρθῶς ἄν τε ἡ

QIAHBOZ. 91 quj ὀρϑῶς ἥδηται, τό ys ὄντως ἥδεσθαι δῆλον ὡς οὐδέ- ποτε ἀπολεῖ.

ΠΡΩ. Ναί, καὶ τοῦϑ᾽ οὕτως ἔχει.

EQ. Τῷ ποτὲ οὖν δὴ τρόπῳ δόξα ψευδής τὲ καὶ ἀληθὴς ἡμῖν φιλεῖ γίγνεσθαι. τὸ δὲ τῆς ἡδονῆς μόνον ἀληϑές, δοξάξειν δ᾽ ὄντως καὶ χαίρειν ἀμφότερα ὁμοίως εἴληφεν;

ΠΡΏΩ. Σκεπτέον.

ΣΩ. '4g' ὅτι δόξῃ μὲν ἐπιγίψγνεσϑον ψεῦδός τε καὶ ἀληϑές. καὶ ἐγένετο οὐ μόνον δόξα διὰ ταῦτα ἀλλὰ καὶ ποιά τις ἑκατέρα, σκεπτέον φὴς τοῦτ᾽ εἶναι;

ΠΡΩ. Ναί. |

Z9. Πρὸς δέγε τούτοις, εἰ καὶ τὸ παράπαν ἡμῖν và μέν ἐστι ποῖ ἄττα, ἡδονὴ δὲ καὶ λύπη μόνον ἅπερ ἐστί, ποιώ τινε δὲ ov γίγνεσϑον, καὶ ταῦϑ' ἡμῖν διομολογητέον.

ΠΡΩ. Δῆλον.

ΣΩ. ᾿4λλ᾽ οὐδὲν τοῦτό γε χαλεπὸν ἰδεῖν. ὅτι καὶ ποιώ τινε. πάλαι γὰρ εἴπομεν, ὅτι μεγάλαι τε καὶ σμικραὶ αἱ σφόδρα ἑκάτεραι γίγνονται, λῦπαί τε καὶ ἡδοναί.

IIPQ. Παντάπασι μὲν οὖν.

ZQ. Ἂν δέγε πονηρία τούτων, à Πρώταρχε, προσ- ἐγνηταέτινι, πονηρὰν μὲν φήσομεν οὕτω γίγνεσϑαι δό- v, πονηρὰν δὲ καὶ ἡδονήν;

ΠΡΩ.. ᾿Αλλὰ τἐμήν, ὦ Σώκρατες;

ΣΩ. Τί δ᾽, ἂν ὀρϑότης 1] τοὐναντίον ὀρϑύότητι τινὶ οὕτων προσγίγνηται; μῶν οὐκ ὀρϑὴν μὲν δόξαν ἐροῦ- v, ἂν ὀρθότητα ἴσχῃ, ταὐτὸν δὲ ἡδονήν;

ΠΡΩ.. "Avayxatov.

Z9. "4v δέ γε ἁμαρτανόμενον τὸ δοξαξόμενον ἡ, ν δόξαν τότε ἁμαρτάνουσάν γε οὐκ ὀρϑὴν ὁμολογητέον jà' ὀρϑῶς δοξάξουσαν,

IIPO. Πῶς γὰρ ἄν;

*

0479 4 994 2 CP fruar mr o ScribuEELUN€-l.uc..* 713 MA WU SIUS h.e Are RR OH BIET ret d re RN "us MOD RICE EUR REERE s REI ^ : Vo audere m "sts Scu . 4 ix b p wt

92 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ΣΩ. Τί 0, ἂν αὖ λύπην ἤ τινα ἡδονὴν περὶ τὸ ἐφ᾽ ᾧ λυπεῖται 5 τούῥαύμίαν ἁμαρτάνουσαν ἐφορῶμεν, ὀρϑὴν 7] χρηστὴν ἥ τι τῶν καλῶν ὀνομάτων αὐτῇ προσϑήσομεν; ΠΡῶ. ᾽4λλ οὐχ οἷόν τε, εἴπερ ἁμαρτήσεταί γε ἡδονή. Z9. Καὶ μὴν ἔοικέγε ἡδονὴ πολλάκις οὐ μετὰ δόξης ὀρϑῆς ἀλλὰ μετὰ ψεύδους ἡμῖν γίγνεσθαι. ΠΡΩ. Πῶς γὰρ οὔ; καὶ τὴν μὲν δόξαν ys, ὦ Σώ- 38 ἄρατες, ἐν τῷ τοιούτῳ καὶ τότε ἐλέγομεν ψευδῆ, τὴν δ᾽ ἡδονὴν αὐτὴν οὐδεὶς ἄν ποτε προσείποι ψευδῆ. 2. ᾿4λλὰ προϑύμως ἀμύνεις τῷ τῆς ἡδονῆς, ὦ Πρώταρχε, λόγῳ τὰ νῦν. ΠΡΩ. Οὐδέν ys, ἀλλ᾽ ἅπερ ἀκούω λέγω. ZQ. Διαφέρει δ᾽ ἡμῖν οὐδέν, ὦ ἑταῖρε, ἡ μετὰ δό- Eng τε ὀρθῆς καὶ μετ᾽ ἐπιστήμης ἡδονὴ τῆς μετὰ τοῦ ψεύ- δους καὶ ἀνοίας πολλάκις ἑκάστοις ἡμῶν ἐγγιγνομένης; Β IIPQ. Εἰκὸς γοῦν μὴ σμικρὸν διαφέρειν. ΧΧΠΙ. 29. Τῆς δὴ διαφορᾶς αὐτοῖν ἐπὶ ϑεωρίαν ἐλϑωμεν. ΠΡΩ.. "Aye ὅπῃ σοι φαίνεται. XQ. Τῇδε δὴ ἄγω. IIPO. Πῇ; Z9. 4όξα. φαμέν, ἡμῖν ἔστι μὲν ψευδής, toni δὲ καὶ ἀληϑής; IIPQ. Ἔστιν. ΣΩ. Ἕπεται μὴν ταύταις, ὃ νῦν δὴ ἐλέγομεν, ἡδονή καὶ λύπη πολλάκις, ἀληϑεῖ καὶ ψευδεῖ δόξῃ λέγω. ' | IIPQ. Πάνυ γε. [ XQ. Οὐκοῦν ἐκ μνήμης τε καὶ αἰσϑήσεως δόξα ἡμῖν € καὶ τὸ διαδοξάξειν ἐγχειρεῖν γίγνεϑ᾽ ἑκάστοτε; IIPQ. Καὶ μάλα. 1 ZQ. '4o οὖν ἡμᾶς ὧδε περὶ ταῦτα ἀναγκαῖον ἡγού- μεϑα ἴσχειν; E

. " |

|

OIAHBOX — 93 ΠΡΩ. Πῶς;

EQ. Πολλάκις ἰδόντι τινὶ πόρρωϑεν μη πάνυ σα--᾿ φῶς τὰ καϑορώμενα ξυμβαίνειν βούλεσθαι ree φαίης ἂν ταῦϑ᾽ ἅπερ ὁρᾷ;

IIPQ. Φαίην ἄν. - - [i ΣΩ. Οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο αὐτὸς αὗὑτον οὗτος &vé-

ΣΩ. Τί ποτε ἄρα ἔστι τὸ παρα τὴν πέτραν τοῦϑ᾽ ἑστάναι φανταζόμενον ὑπό τινι δένδρῳ; ταῦτ᾽ εἰπεῖν ἄν D ig πρὸς ἑαυτὸν δοκεῖ σοι, τοιαῦτ᾽ ἅττα κατιδὼν φαντα- σϑέντα αὐτῷ ποτέ; ' ΠΡΩ. Τίέμήν; EQ. Ἶ4ρ᾽ οὖν μετὰ ταῦτα ὁ τοιοῦτος ὡς ἀποκρινό- νος ἂν πρὸς αὑτὸν εἴποι ὡς ἔστιν ἄνϑρωπος, ἐπιτυχῶς εἰπών; IIPQ. Καὶ πάνυ γε. X9. Καὶ παρενεχϑείς γ᾽ αὖ τάχ᾽ ἂν ὡς ἔστι τινῶν ποιμένων ἔργον τὸ καϑορώμενον ἄγαλμα προδείποι. IPOQ. Μαάλα γε. EQ. Κἂν τίς y αὐτῷ παρῇ, τά τε πρὸς αὑτὸν ῥη- V θέντα ἐντείνας εἰς φωνὴν πρὸς τὸν παρόντα αὐτὰ ταῦτ᾽ ἂν πάλιν φϑέγξαιτο, καὶ λόγος δὴ γέγονεν οὕτως ὃ τότε δόξαν ἐκαλοῦμεν; ΠΡΩ. Τίέμήν; ZQ. "Av δ᾽ ἄρα μόνος 7) τοῦτο ταὐτον πρὸς αὑτὸν - διανοούμενος, ἐνίοτε καὶ πλείω χρόνον ἔχων ἐν αὑτῷ πο- γεύεται.

ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΩ. Τί οὖν; &g« σοὶ φαίνεται τὸ περὶ τούτων γι- νόμενον ὅπερ ἐμοί; : IIPO. Τὸ ποῖον ; f 1

————

39

e

c. Iu x ^

S. Lido -—— as Ὁ Ὁ Tue an kd diu cer

04 HAA PRU

ΣΙ. Z4oxsi τότε ἡμῶν ἡ ψυχὴ βιβλίῳ τινὶ προσ- εουκέναι.

ΠΡ. Πῶς; 3

Z9.'-H μνήμη ταῖς αἰσϑήσεσι ἐνρθρδυσυδὰ εἰς ταὐύ- τόν, κἀκεῖνα ἃ περὶ ταῦτά ἐστι τὰ παϑήματα, φαίνονται uot σχεδὸν οἷον γράφειν ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς τότε λόγους" καὶ ὅταν μὲν ἀληϑῆ γράψῃ τοῦτο τὸ πάϑημα, δόξα τε ἀλη- ϑὴς καὶ λόγοι ἀπ᾿ αὐτοῦ ξυμβαίνουσιν ἀληϑεῖς ἐν ἡμῖν γιγνόμενοι" ψευδῆ δ᾽ ὅταν ὁ τοιοῦτος παρ᾽ ἡμῖν γραμμα- τεὺς γράψῃ, τἀναντία τοῖς ἀληϑέσιν ἀπέβη.

ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν δοκεῖ μοι, καὶ ἀποδέχομαι τὰ ῥηϑέντα οὕτως.

Z3. ᾿Δποδέχου δὴ καὶ ἕτερον δημιουργὸν ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐν τῷ τότε χρόνῳ γιγνόμενον.

IHPO9. Τίνα;

Z0. Ζωγράφον, ὃς μετὰ τὸν γραμματιστὴν τῶν λε- γομένων εἰκόνας ἐν τῇ ψυχῇ τούτων γράφει.

ΠΡΩ. Πῶς δὴ τοῦτον αὖ καὶ πότε λέγομεν;

Z9. Ὅταν ἀπ᾽ ὄψεως ij τινος ἄλλης αἰσϑήσεως τὰ τότε δοξαξόμενα καὶ λεγόμενα ἀπαγαγών τις τὰς τῶν δοξασϑέντων καὶ λεχϑέντων εἰκόνας ἐν αὑτῷ δρᾷ πως. ἢ τοῦτο οὐκ ἔστι γιγνόμενον παρ᾽ ἡμῖν;

IP9. Σφόδρα μὲν οὖν.

ΣΩ. Οὐκοῦν αἱ μὲν τῶν ἀληϑῶν δοξῶν καὶ λόγων εἰχόνες ἀληϑεῖς. a£ δὲ τῶν ψευδῶν ψευδεῖς;

ΠΡΩ. Παντάπασιν.

Z9. Εἰ δὴ ταῦτ᾽ ὀρϑῶς εἰρήκαμεν, ἔτι καὶ τόδε ἐπὶ τούτοις σκεψώμεϑα.

IIPQ. Τὸ ποῖον;

Z9. Εἰ περὶ μὲν τῶν ὄντων καὶ τῶν γεγονότων ταῦϑ'᾽ ἡμῖν οὕτω πάσχειν ἀναγκαῖον, περὶ δὲ τῶν μελλόν-- TOV οὔ;

KNOT EON EEIOPONS INGENIIS RPRUUE T EE - E

O14HBOX 95

IIPQ. Περὶ ἁπάντων μὲν οὖν τῶν χρόνων ὡσαύτως.

EQ. Οὐκοῦν αἵ γε διὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς ἡδοναὶ καὶ D Αψῦπαι ἐλέχϑησαν ἐν τοῖς πρόσϑεν ὡς πρὸ τῶν διὰ τοῦ σώματος ἡδονῶν καὶ λυπῶν προγίγνοιντ᾽ ἄν, ὥσϑ᾽ ἡμῖν — ξυμβαίνει τὸ προχαίρειν τε καὶ τὸ προλυπεῖσϑαι περὶ τὸν — μέλλοντα χρόνον εἶναι γιγνόμενον;

ΠΡΩ. “4ληϑέστατα.

ze. Πότερον οὖν τὰ γράμματά τε καὶ ξωγραφή--

- gara, ἃ σμικρῷ πρότερον ἐτίϑεμεν ἐν ἡμῖν γίγνεσϑαι, iz Eo μὲν τὸν γεγονότα καὶ τὸν παρόντα χρόνον ἔστι. περὶ E - δὲ τὸν μέλλοντα οὐκ ἔστιν;

ΠΡΩ. Σφόδρα γε.

t EQ. '4oa σφόδρα λέγεις, ὅτι πάντ᾽ ἐστὶ ταῦτα ἐλπί- . δες εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον οὖσαι, ἡμεῖς δ᾽ αὖ διὰ παντὸς - £09 βώου ἀεὶ γέμομεν ἐλπίδων ; i

IHPQ. Παντάπασι μὲν oov.

XXIV. Z4. "4ys δή, πρὸς toig vOv εἰρημένοις καὶ | τόδε ἀπόκριναι. | IIPQ. Τὸ ποῖον ; ii EQ. Δίκαιος ἀνὴρ καὶ εὐσεβὴς καὶ ἀγαϑὸς πάντως

, 2

ἀρ᾽ οὐ ϑεοφιλής ἐστιν ; D^ ΠΡΩ. Tíywjv; | EQ. Τί δέ, ἄδικός τε καὶ παντάπασι κακὸς ἄρ᾽ οὐ | τοὐναντίον ἐκείνῳ; 40 ΠΡΩ. Πῶς δ᾽ οὔ, | EQ. Πολλῶν μὴν ἐλπίδων, ὡς ἐλέγομεν ἄρτι, πᾶς

ἄνϑρωπος γέμει;

ΠΡΩ. Τίδ᾽ οὔ;

EQ. “όγοι μήν εἰσιν ἐν ἑκάστοις ἡμῶν, ἃς ἐλπίδας ομάξομεν;

ΠΡΩ͂. Ναί.

EQ. Καὶ δὴ καὶ τὰ φαντάσματα ἐξωγραφημένα, καί

96 ILAATASNOGE oU»

vig ὁρᾷ πολλάκις ἑαυτῷ χρυσὸν γιγνόμενον &q9ovov καὶ ἐπ᾿ αὐτῷ πολλὰς ἡδονάς" καὶ δὴ καὶ ἐνεξωγραφημένον αὐτὸν ég αὑτῷ χαίροντα σφόδρα καϑορᾷ.

HPQ. Τί δ᾽ οὔ;

Z9. Τούτων οὖν πότερα φῶμεν τοῖς μὲν ἀγαϑοῖς ὡς τὸ πολὺ τὰ γεγραμμένα παρατίϑεσϑαι ἀληϑῆ διὰ τὸ ϑεοφιλεῖς εἶναι, τοῖς δὲ κακοῖς ὡς αὖ 'τὸ" πολὺ τούναν- τίον, ἢ μὴ φῶμεν;

IIPO. Καὶ μάλα φατέον.

Z9. Οὐκοῦν καὶ τοῖς κακοῖς ἡδοναί γε οὐδὲν ἧττον πάρεισιν ἐξωγραφημέναι. ψευδεῖς δὲ αὗταί που.

IIPO. Τίέμην;

ZQ. Ψευδέσιν ἄρα ἡδοναῖς τὰ πολλὰ οἱ πονηροὶ χαίρουσιν, οἵ δ᾽ ἀγαϑοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀληϑέσιν.

ΠΡΩ.. ᾿Δναγκαιότατα λέγεις.

Z9. Εἰσὶ δὴ κατὰ τοὺς νῦν λόγους ψευδεῖς ἐν ταῖς τῶν ἀνθρώπων ψυχαῖς ἡδοναί, μεμιμημέναι μέντοι τὰς ἀληϑεῖς ἐπὶ τὰ γελοιότερα᾽" καὶ λῦπαι δὲ ὡσαύτως.

IIPQ9.. Εἰσέν.

EQ. Οὐκοῦν ἦν δοξάξειν μὲν ὄντως ἀεὶ τῷ τὸ πα- ράπαν δοξάζοντι. μὴ ἐπ᾽ οὖσι δὲ μηδὲ ἐπὶ γεγονόσι μηδ᾽ ἐπ᾽ ἐσομένοις ἐνίοτε.

IIPO. Πανυ γε.

ZO. Καὶ ταῦτά γε ἦν. οἶμαι, τὰ ἀπεργαξόμενα δό- ξαν ψευδῆ τότε καὶ τὸ ψευδῶς δοξάζειν. ἦ γαρ;

IIP£). Noi.

Z9. Τί oov; οὐκ ἀνταποδοτέον ταῖς λύπαις τε καὶ ἡδοναῖς τὴν τούτων ἀντίστροφον ἕξιν ἐν ἐκείνοις ;

IPQ. Ilás;

Z9. Ὡς ἦν μὲν χαίρειν ὄντως ἀεὶ τῷ τὸ παράπαι ὁπωσοῦν καὶ εἰκῇ χαίροντι, μὴ μέντοι ἐπὶ τοῖς οὖσι μηδ᾽

OlIAHBOZ. 97 ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐνίοτε, πολλάκις δὲ xol ἴσως πλειστάκις ἐπὶ τοῖς μηδὲ μέλλουσί ποτὲ γενήσεσϑαι.

IIPQ. Καὶ ταῦϑ᾽ οὕτως ἀναγκαῖον, o Σώκρατες, Ε 4 ἔχειν. ο΄ ΣΏ. Οὐκοῦν ὁ αὐτὸς λόγος ἂν εἴη περὶ φόβων τε καὶ ϑυμῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων, ὡς ἔστι καὶ ψευδὴ

πάντα τὰ τοιαῦτα ἐνίοτε;

ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν. j 29. TY δέ; πονηρὰς δόξας καὶ χρηστὰς ἄλλως ἢ φευδεῖς γιγνομένας ἔχομεν εἰπεῖν; ἶ ΠΡΩ. Οὐκ ἄλλως. - ΣΏ. Οὐδ᾽ ἡδονάς γ᾽. οἶμαι, κατανοοῦμεν ὡς ἄλλον τινὰ τρόπον εἰσὶ πονηραὶ πλὴν τῷ ψευδεῖς εἶναι. 41 τς ΠΡΏ. Πάνυ μὲν οὖν τοὐναντίον, ὦ Σώκρατες, εἴρη-- κας. σχεδὸν γὰρ τῷ ψεύδει μὲν οὐ πάνυ πονηρὰς ἂν τις λύπας καὶ ἡδονὰς ϑείη, ἄλλῃ δὲ καὶ πολλῇ συμπιπτόύσας πονηρίᾳ.

Z9. Τὰς μὲν τοίνυν πονηρὰς ἡδονὰς καὶ διὰ πονη- φίαν οὔσας τοιαύτας ὀλίγον ὕστερον ἐροῦμεν. ἂν δοκῇ ψῶν" τὰς δὲ ψευδεῖς κατ᾽ ἄλλον τρόπον ἐν ἡμῖν πολλὰς πολλάκις ἐνούσας τε καὶ ἐγγιγνομένας λεκτέον. τούτῳ B ἀρ ἴσως χρησόμεϑα πρὸς τὰς κρίσεις.

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ οὔκ; εἴπερ εἰσίν.

ΣΩ. ᾿4λλ᾽, ὦ “Πρώταρχε, εἰσὶ κατά ys τὴν ἐμήν.

o δὲ τὸ δύγμα ἢ ξως ἂν κέηται παρ᾽ ἡμῖν. ἀδύνατον ἔλεγκτον δήπου γίγνεσϑαι.

IIPO. Καλῶς.

ΧΧΥ. ΣΩ. Περιιστώμεϑα δὴ καϑάπερ ἀϑληταὶ ὃς τοῦτον αὖ τὸν λόγον.

ΠΡΩ. Ἴωμεν.

ΣΩ. ᾿Δ4λλὰ μὴν εἴπομεν, εἴπερ μεμνήμεϑα, ὀλίγον τοῖς πρόσϑεν, ὡς ὅταν αἴ λεγόμεναι — ἐν uiv €

PraTOo |.

9& IlA4AATS£&NOX

ὦσι, δίχα ἄρα τότε τὸ σῶμα καὶ χωρὶς τῆς ψυχῆς τοῖς παϑήμασι διείληπται.

IIP9. Μεμνήμεϑα, καὶ προερρήϑη ταῦτα.

ΣΩ. Οὐκοῦν τὸ μὲν ἐπιϑυμοῦν ἦν ἡ ψυχὴ τῶν τοῦ σώματος ἐναντίων ἕξεων, τὸ δὲ τὴν ἀλγηδόνα 1j τινα διὰ πάϑος ἡδονὴν τὸ σῶμα ἦν τὸ παρεχόμενον;

IIPO. 'Hv γὰρ ovv.

29. Συλλογίξου δὴ τὸ γιγνόμενον ἐν τούτοις.

ΠΡ. Aéys. |

D EQ. Γίγνεται τοίνυν. ὁπόταν ἡ ταῦτα, ἅμα παρα- κεῖσϑαι λύπας τε καὶ ἡδονάς. καὶ τούτων αἰσϑήσεις ἅμα παρ᾽ ἀλλήλας ἐναντίων οὐσῶν γίγνεσθαι. ὃ καὶ νῦν δὴ ἐφάνη.

IIPO. Φαίνεται γοῦν.

29. Οὐκοῦν xol τόδε εἴρηται καὶ συνωμολογημέ. vov “ἡμῖν ἔμπροσϑε κεῖται; 3

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον;

Z9. Ὡς τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἄμφω τούτω δέχε- σϑον. λύπη τε καὶ ἡδονή. καὶ ὅτι τῶν ἀπείρων εἴτην.

ΠΡΩ. Εἴρηται" τί μήν;

Z9. Τίς οὖν μηχανὴ ταῦτ᾽ ὀρϑῶς χρίνεσϑαι; E IIPQ. Ili δὴ καὶ πῶς;

Z9. Εἰτὸ βούλημα ἡμῖν τῆς κρίσεως τούτων ἐν τοι- οὕτοις τισὶ διαγνῶναι βούλεται ἑκάστοτε, τίς τούτων πρὸς ἀλλήλας μείζων καὶ τίς ἐλάττων καὶ τίς μᾶλλον καὶ τίς σφοδροτέφα, λύπη τε πρὸς ἡδονὴν καὶ λύπη πρὸς λύπην καὶ ἡδονὴ πρὸς ἡδονήν. |

ΠΡ. ᾽4λλ᾽ ἔστι ταῦτά τε τοιαῦτα καὶ ἡ βούλησις τῆς κρίσεως αὕτη.

ΣΩ. Τί οὖν: ἐν μὲν ὄψει τὸ πόρρωϑεν καὶ ἐγγύϑειϊ 42 ὁρᾷν τὰ μεγέϑη τὴν ἀλήϑειαν ἀφανίξει καὶ ψευδῆ ποιεὶ

πα πον ες σὰ Mur COMIS V rs n» EN. “ ν᾽ ΤΥ ᾿ 4 AN ;

OIAHBO32. 99

δοξάξειν. ἐν λύπαις δ᾽ ἄρα xal ἡδοναῖς οὐκ ἔστι ταὐτὸν τοῦτο γιγνόμενον; ΠΡΩ. Πολὺ μὲν οὖν μᾶλλον. ὦ Σώκρατες. ΣΏ. Ἐναντίον δὴ τὸ νῦν τῷ σμικρὸν ἔμπροσϑε γέ- - γονεν. ΠΡΩ. Τὸ ποῖον λέγεις; 29. Τότε μὲν a( δόξαι ψευδεῖς τε καὶ ἀληϑεῖς αὐταὶ

παϑήματος ἀνεπίμπλασαν. IIPO. ᾿4ληϑέστατα.᾽ ΣΩ. Νῦν δέγε αὐταὶ διὰ τὸ πόρρωϑέν τε καὶ ἐγγύ- ϑεν ἑκάστοτε μεταβαλλόμεναι ϑεωρεῖσϑαι, καὶ ἅμα τιϑέ- μεναι παρ᾽ ἀλλήλας, et μὲν ἡδοναὶ παρὰ τὸ λυπηρὸν μεί- Cove φαίνονται καὶ σφοδρότεραι. λῦπαι δ᾽ αὖ διὰ τὸ παρ᾽ ᾿ ἡδονὰς τοὐναντίον ἐκείναις.

IIPQ. '"Aváyxn γίψνεσϑαι τὰ τοιαῦτα διὰ ταῦτα.

ΣΏ. Οὐκοῦν ὅσῳ μείζους τῶν οὐσῶν ἑκάτεραι καὶ

ἐλάττους φαίνονται, τοῦτο ἀποτεμόμενος ἑκατέρων τὸ φαινόμενον, ἀλλ᾽ οὐχ Ov, οὔτε αὐτὸ ὀρθῶς φαινόμενον ἐρεῖς, οὐδ᾽ αὖ ποτὲ τὸ ἐπὶ τούτῳ μέρος τῆς ἡδονῆς καὶ λύπης γιγνόμενον ὀρϑόν τε καὶ ἀληϑὲς τολμήσεις λέγειν.

ΠΡΩ. Οὐ γὰρ οὖν.

Z9. Τούτων τοίνυν ἑξῆς ὀψόμεϑα, ἐὰν τῇδε ἀπαν-- 'τῶμεν ἡδονὰς καὶ λύπας ψευδεῖς ἔτι μᾶλλον ἢ ταύτας φαινομένας τε καὶ οὔσας ἐν τοῖς ξώοις.

, ΠΡΩ. Ποίας δὴ καὶ πῶς λέγεις ; | XXVI Q9. Εἰἴρηταί zov πολλάκις, ὅτι τῆς φύσεως | ἐχάστων διαφϑειρομένης μὲν συγκρίσεσι καὶ διακρίσεσι καὶ πληρώσεσι καὶ κενώσεσι καί τισιν αὔξαις καὶ φϑίσεσι ,λῦπαί τε καὶ ἀλγηδόνες καὶ ὀδύναι καὶ πάνϑ᾽, ὁπόσα οἐαῦτ᾽ ὀνόματ᾽ ἔχει. ξυμβαίνει γιγνόμενα.

ΠΡΩ. Ναί, ταῦτα εἴρηται πολλάκις.

|

7"

, ἕ à 5 H i

|a

γιγνόμεναι τὰς λύπας τε καὶ ἡδονὰς ἅμα τοῦ παρ᾽ αὑταῖς -

€

t WR i desee ird πὰ, ob ΡΝ ol sar iru κι} bot , : : "Crisi i yr seii Lola ME bari. o, d - : e d ROAST 3. Pr.. J 4 B

-—. wi 4 . " - ^e d ed " 4 , " - * «οἰ j

100 ΠΑΔΑΤΑΝΟΣ

ΣΩ. «Εἰς δέ γε τὴν αὑτῶν φύσιν ὅταν καϑιστῆται, ταύτην αὖ τὴν κατάστασιν ἡδονὴν ἀπεδεξάμεϑα παρ᾽ ἡμῶν αὐτῶν.

ΠΡΩ. Ὀρϑῶς.

ΣΩ. Τί δ᾽, ὅταν περὶ τὸ σῶμα μηδὲν τούτων yuvo- μενον ἡμῶν ἢ;

ΠΡΩ. Πότε δὲ τοῦτ᾽ ἂν γένοιτο, ὦ Σώκρατες;

E 210. Οὐδὲν πρὸς λόγον ἐστίν. ὦ Πρώταρχε, ὃ GU νῦν ἤρου τὸ ἐρώτημα.

IPO. Τί δή:

Z2. Διότι τὴν ἐμὴν ἐρώτησιν οὐ κωλύει ἐμὲ διε-- θέσϑαι σε πάλιν.

IIP9.. Ποίαν;

29. Εἰ δ᾽ οὖν μὴ yíyvowo, “ὦ Πρῴώταρχε, φήσω, τὸ τοιοῦτον, τέποτε ἀναγκαῖον ἐξ αὐτοῦ συμβαίνειν ἡ ἡμῖν;

IIPO. Μὴ κινουμένου τοῦ σώματος ἐφ᾽ ἑκάτερα φής;

Z9. Οὕτως.

IIPOQ. “λον δὴ τοῦτό γε, ὦ Σώκρατες, ὡς οὔτε, ἡδονὴ γίγνοιτ᾽ ἂν ἐν τῷ τοιούτῳ ποτὲ οὔτ᾽ ἄν τις λύπη.

43 Z4. Κάλλιστ᾽ εἶπες. ἀλλὰ γάρ, οἶμαι, τόδε λέγεις, ὡς && τι τούτων ἀναγκαῖον ἡμῖν ξυμβαίνειν, ὡς οἵ σοφοί φασιν᾿ ἀεὶ γὰρ ἄπαντα ἄνω τε καὶ κάτω ῥεῖ.

IIPQ. Μέγουσι γὰρ οὖν, καὶ δοκοῦσί ys οὐ φαύλως λέγειν.

Z9. Πῶς γὰρ ἂν μὴ φαῦλοί γε ὄντες; ἀλλὰ γὰρ ὑπεχστῆναι τὸν λόγον ἐπιφερόμενον τοῦτον βούλομαι. τῇδ᾽ οὖν διανοοῦμαι φεύγειν, καὶ σύ μοι ξύμφευγε.

IIPQ. A£ys ὅπῃ.

2:9. Ταῦτα μὲν τοίνυν οὕτως ἔστω, φῶμεν πρὸς

Β τούτους, σὺ δ᾽ ἀπόκριναι" πότερον ἀεὶ πάντα. ὁπόσα πά- ὄχει τι τῶν ἐμψύχων. ταῦτ᾽ αἰσϑάνεται τὸ πάσχον. καὶ οὔτ᾽ αὐξανόμενοι λανϑάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς οὔτε τι τῶν

dix m mw tutte Yir NES 'es e » ες PY 1 A * v7 1. ei - p « " L5 " " PA i^ « ! -

OIAHBO2Z. 101

᾿ τοιούτων οὐδὲν πάσχοντες, ἢ πᾶν τοὐναντίον" ὀλίγου γὰρ τώ γε τοιαῦτα λέληϑε viv" ἡμᾶς; IIPQ. “Ἅπαν δήπου τοὐναντίον. EQ. Οὐ τοίνυν καλῶς ἡμῖν εἴρηται τὸ νῦν δὴ ῥη- ϑέν. ὡς al μεταβολαὶ κάτω τε καὶ ἄνω γιγνόμεναι λύπας τε καὶ ἡδονὰς ἀπεργάξονται.

-

ΠΡΩ. Τίμήν,

Z9. QU ἔσται κάλλιον καὶ ἀνεπιληπτότερον τὸ Ac- C γόμενον.

IIPO. Πῶς,

ΣΩ. Ὡς αἴ μὲν μεγάλαι. μεταβολαὶ λύπας τὲ καὶ ἡδονὰς ποιοῦσιν ἡμῖν, αἱ δ᾽ αὖ μέτριαίτε καὶ σμικραὶ τὸ παράπαν οὐδέτερα τούτων.

ΠΡΩ. Ὀρϑύότερον οὕτως ἢ ἐκείνως. ὦ Σώκρατες.

Z9. Οὐκοῦν εἰ ταῦτα οὕτω, πάλιν 0 νῦν δὴ ῥηϑεὶς βώος ἂν ἥκοι.

ΠΡΩ. Ποῖος;

ΣΩ. Ὃν ἄλυπόν τε καὶ ἄνευ χαρμονῶν ἔφαμεν εἶναι.

ΠΡΩ. “Ἵληϑέστατα λέγεις.

Z9. Ἐκ δὴ τούτων τιϑῶμεν τριστοὺς ἡμῖν βίους, ἕνα μὲν ἡδύν, τὸν δ᾽ αὖ λυπηρόν, τὸν δ᾽ ἕνα μηδέτερα" D^ ἢ πῶς ἂν φαίης σὺ περὶ τούτων;

IIPO. Οὐκ ἄλλως ἔγωγε ἢ ταύτῃ, τρεῖς εἶναι τοὺς

᾿ βίους.

ΣΩ. Οὐκοῦν οὐκ ἂν εἴη τὸ μὴ λυπεῖσϑαί ποτε ταύ-- τὸν τῷ χαίρειν;

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ ἄ ἄν;

Z9. Ὁπόταν οὖν ἀκούσῃς ὡς ἥδιστον πάντων ἐστὶν ἀλύπως διατελεῖν τὸν βίον ἅπαντα, tí τόϑ᾽ ὑπολαμβάνεις | λέγειν τὸν τοιοῦτον;

— AlIPQ. Ἡδὺ λέγειν φαίνεται ἔμοιγε οὗτος τὸ μὴ λυ- E"

102 | ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ΣΦ. Τριῶν οὖν ὄντων ἡμῖν, ὥντινων βούλει. τόϑει, E χαλλίοσιν ἵνα ὀνόμασι χρώμεϑα, τὸ μὲν χρυσόν, vo δ᾽ ἄργυρον, τρίτον δὲ μηδέτερα τούτων. ΠΡΩ. Κεῖται. ΣΙ. Τὸ δὲ μηδέτερα τούτων ἔσϑ'᾽ ἡμῖν ὅπως 9«- n τέρα γένοιτ᾽ ἄν, χρυσὸς ἢ ἄργυρος;

IIPQ. Καὶ πῶς ἂν;

Z9. Οὐδ᾽ ἄρα ὁ μέσος βίος ἡδὺς ἢ λυπηρὸς λεγό-- μενος ὀρϑῶς ἄν ποτε οὔτ᾽ εἰ δοξάξοι τις, δοξάξοιτο, οὔτ᾽ εἶ λέγοι. λεχϑείη. κατά γε τὸν ὀρϑόν λόγον.

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ ἄν;

44 Z3. ᾿Δλλὰ μήν, ὦ ἑταῖρε, λεγόντων ys ταῦτα καὶ δοξαζόντων αἰσϑανόμεϑα. |

ΠΡ. Kol μάλα.

^

2. Πότερον ovv xol χαίρειν οἴονται τότε, ὅταν

μὴ λυπῶνται;

- ΠΡ. Φασὶ γοῦν. Z9. Οὐκοῦν οἴονται τότε χαίρειν" οὐ γὰρ ἂν ἔλε-- E yóv zov.

IIPQ). Κινδυνεύει.

p 219. Ψευδῆ ye μὴν δοξάξουσι περὶ τοῦ χαίρειν, εἴ-- περ χωρὶς τοῦ μὴ λυπεῖσϑαι καὶ τοῦ χαίρειν ἡ φύσις ἕκα-- τέρου.

IIPOQ.. Καὶ μὴν χωρίς γε ἦν.

Z9. Πότερον οὖν αἱρώμεϑα παρ᾽ ἡμῖν ταῦτ᾽ εἶναι,

B χαϑάπερ ἄρτι, τρία. ἢ δύο μόνα, λύπην μὲν κακὸν τοῖς ἀνϑρώποις., τὴν δ᾽ ἀπαλλαγὴν τῶν λυπῶν, αὐτὸ τοῦτο ἀγαϑὸν 0v, ἡδὺ προσαγορεύεσθαι;

XXVIL IIPO. Πῶς δὴ νῦν τοῦτο, ὦ Σώκρατες, ἐρωτώμεϑα ὑφ᾽ ἡμῶν αὐτῶν; οὐ γὰρ μανϑάνω.

Σῷ. Ὄντως γὰρ τοὺς πολεμίους Φιλήβου τοῦδε, ὦ Πρώταρχε, οὐ μανϑάνεις.

“οὐρὰς φῶς daret D 7. VER MIA EO ae. 1 1^ 45 xt , -- ,

OIAHBO X. a 103

JIPO. ΜΖέγεις δὲ αὐτοὺς τίνας;

ZO. Καὶ μάλα δεινοὺς λεγομένους τὰ περὶ paiuriv, οἵ τὸ παράπαν ἡδονὰς ov φασιν εἶναι.

ΠΡΩ. Τέμήν;

Z9. “υπῶν ταύτας εἶναι πάσας ἀποφυγᾶς, ἃς νῦν

- of περὶ Φίληβον ἡδονὰς ἐπονομάζουσιν.

IPs». Τούτοις οὖν ἡμᾶς πότερα πείϑεσϑαι PR λεύεις. ἢ πῶς. ὦ Σώκρατες;

Zz2o. Οὔκ, ἀλλ᾽ ὥσπερ μάντεσι προσχρῆσϑαί τισι, μαντευομένοις οὐ τέχνῃ ἀλλά τινι δυσχερείᾳ φύσεως οὐκ ἀγεννοῦς, λέαν μεμισηκότων. τὴν τῆς ἡδονῆς δύναμιν καὶ νενομικότων οὐδὲν ὑγιές, ὥστε καὶ αὐτὸ τοῦτο αὐτῆς τὸ ἐπαγωγὸν γοήτευμα, οὐχ ἡδονὴν εἶναι. τούτοις μὲν οὖν ταῦτα ἂν προσχρήσαιο. σκεψάμενος ἔτι καὶ τὰ ἄλλα αὐ- τῶν δυσχεράσματα" μετὰ δὲ ταῦτα αἵ γέ μοι δοκοῦσιν ἡδοναὶ ἀληϑεῖς εἶναι, πεύσει. ἵνα ἐξ ἀμφοῖν τοῖν λόγοιν σκεψάμενοι τὴν δύναμιν αὐτῆς παραϑώμεϑα πρὸς τὴν κρίσιν.

IIP9. Ὀρϑῶς λέγεις.

ΣΩ. Μεταδιώκωμεν δὴ τούτους, ὥσπερ ξυμμάχους, κατὰ τὸ τῆς δυσχερείας αὐτῶν ἴχνος. οἶμαι γὰρ τοιόνδε τι λέγειν αὐτούς, ἀρχομένους ποϑὲν ἄνωϑεν, ὡς εἰ βου-- ληϑεῖμεν ὁτουοῦν εἴδους τὴν φύσιν ἰδεῖν, οἷον τὴν τοῦ σκληροῦ, πότερον εἰς τὰ σκληρότατα ἀποβλέποντες οὕτως ἂν μᾶλλον συννοήσαιμεν 7] πρὸς τὰ πολλοστὰ σκληρύτητι; δεῖ δή σε, ὦ Πρώταρχε, καϑάπερ ἐμοί, καὶ τούτοις τοῖς δυσχερέσιν ἀποκρίνεσθαι.

ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν, καὶ λέγω γε αὐτοῖς ὅτι πρὸς τὰ πρῶτα μεγέϑει.

ZO, Οὐκοῦν εἰ καὶ τὸ τῆς ἡδονῆς γένος ἰδεῖν ἥν- τινά ποτε ἔχει φύσιν βουληθεῖμεν, οὐκ εἰς τὰς πολλοστὰς

104 ΠΛΆΤΩΝΟΣ.

ἡδονὰς ἀποβλεπτέον, ἀλλ᾽ εἰς τὰς ἀκροτάτας καὶ σψηθρος τάτας λεγομένας. Ξ

IIPO9. Πᾶς ἂν σοι ταύτῃ συγχωροίη τὰ νῦν.

Z9. "4o! οὖν αἱ πρόχειροι, αἵπερ καὶ μέγισται τῶν ἡδονῶν, ὃ λέγομεν πολλάκις, αἱ περὶ τὸ σῶμά εἰσιν αὗται;

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ ov;

ΣΩ. Πότερον οὖν μείζους εἰσὶ καὶ γίγνονται περὶ τοὺς κάμνοντας ἐν ταῖς νόσοις 1] περὶ ὑγιαίνοντας ; εὐλα- βηϑῶμεν δέ, μὴ προπετῶς ἀποκρινόμενοι πταίσωμέν πῇ. τάχα γὰρ ἴσως φαῖμεν ἂν περὶ ὑγιαίνοντας.

IIPO, Εἰκὸς γε.

Z9. Τί δ᾽; οὐχ αὗται τῶν ἡδονῶν ὑπερβάλλουσιν, ὧν ἂν καὶ ἐπιϑυμίαι μέγισται προγίγνωνται:;

IIPO. Τοῦτο μὲν ἀληϑές.

Σι. "AAA οὐχ οἵ πυρέττοντες καὶ ἐν τοιούτοις νο--

σήμασιν ἐχόμενοι μᾶλλον διψῶσι καὶ φιγοῦσι , καὶ πάντα,

ὁπόσα διὰ τοῦ σώματος εἰώϑασι πάσχειν, μᾶλλόν cT ἐνδείᾳ ξυγγίγνονται καὶ ἀποπληρουμένων μείζους 100- νὰς ἴσχουσιν; ἢ τοῦτο οὐ φήσομεν ἀληϑὲς εἶναι;

IIPQ. Πάνυ μὲν οὖν νῦν ῥηϑὲν φαίνεται.

Z9. Τί οὖν; ὀρϑῶς ἂν φαινοίμεϑα λέγοντες, ὡς εἰ τις τὰς μεγίστας ἡδονὰς ἰδεῖν βούλοιτο, οὐκ εἰς ὑγίξιαν ἀλλ᾽ εἰς νόσον ἰόντας δεῖ σκοπεῖν ; ὅρα δέ, μή μὲ ἡγῇ δια-- νοούμενον ἐρωτᾶν δε, εἰ πλείω χαίρουσιν οἵ σφόδρα vo- σοῦντες τῶν ὑγιαινόντων, ἀλλ᾽ οἴου μέγεϑος μὲ ζητεῖν ἡδονῆς, καὶ τὸ σφόδρα περὶ τοῦ τοιούτου ποῦ ποτὲ γίγνε- ται ἑκάστοτε. νοῆσαι γὰρ δεῖν φαμὲν ἥντινα φύσιν ἔχει καὶ τένα λέγουσιν οἵ φάσκοντες μηδ᾽ εἶναι τὸ παράπαν

D αὐτήν.

IIPQ. ᾿Δ4λλὰ σχεδὸν € ἕπομαι τῷ λόγῳ σου. ΧΧΥΠΙ. 229. Τάχα, e Πρώταρχε; οὐχ ἧττον δεί- ξεις. ἀπόκριναι ydo: ἐν ὕβρει μείζους ἡδονάς, οὐ πλεί-

Uu sor. SI ERHRÜUM. — 105 ovg λέγω, τῷ σφόδρα δὲ καὶ τῷ μᾶλλον ὑπερεχούσας ὁρᾷς ἢ ἐν τῷ σώφρονι βίῳ ; λέγε δὲ προσέχων τὸν νοῦν. IIPQ. ᾿4λλ᾽ ἔμαϑον ὃ λέγεις. καὶ πολὺ τὸ διαφέρον δρῶ. τοὺς μὲν γὰρ σώφρονᾶς ποῦ καὶ ὁ παροιμιαξόμενος

ἐπίσχει λόγος ἑκάστοτε. ὁ τὸ μηδὲν ἄγαν παρακελευύμε- E -

vos, οὗ πείϑονται" τὸ δὲ τῶν ἀφρόνων τὲ καὶ ὑβριστῶν μέχρε μανίας ἡ σφοδρὰ ἡδονὴ κατέχουσα περιβοήτους ἀπεργάζεται. |

ΣΏ. Καλῶς" καὶ εἴ ys ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχει. δῆλον ὡς ἔν τινι πονηρίᾳ ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. ἀλλ᾽ οὐκ ἐν ἀρετῇ. μέγισται μὲν ἡδοναί, μέγισται δὲ καὶ λῦπαι γί- γνονται.

IIPO. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΩ. Οὐκοῦν τούτων τινὰς προελόμενον δεῖ σκο-- πεῖσϑαι. τίνα ποτὲ τρόπον ἐχούσας ἐλέγομεν αὐτὰς εἶναι μεγίστας.

IIPO. ᾿Ζνάγκη. 46

Z9. Σκόπει δὴ τὰς τῶν τοιῶνδε νοσημάτων ἡἧδο--

| vg, τίνα ποτὲ ἔχουσι τρόπον. | IIPO. Ποίων;

Z9. Τὰς τῶν ἀσχημόνων, dg οὖς εἴπομεν δυσχε- θεῖς μισοῦσι παντελῶς.

IIPO, Ποίας;

ΣΩ. Οἷον τὰς τῆς ψώρας ἰάσεις τῷ τρίβειν, καὶ ὅσα τοιαῦτα, οὐκ ἄλλης δεόμενα φαρμάξεως" τοῦτο γὰρ δὴ

τὸ πάϑος ἡμῖν, ὦ πρὸς ϑεῶν, τί ποτε φῶμεν ἐγγίγνεσϑαι; «πότερον ἡδονὴν ἢ λύπην ;

ΠΡΩ. Σύμμικτον τοῦτό γ᾽ ἄρ᾽, ὦ Σώκρατες. ἔοικε γνεσϑαίτι κακόν.

Z9. Οὐ μὲν δὴ Φιλήβου ys ἕνεκα παρεϑέμην τὸν B γον" ἀλλ᾽ ἄνευ τούτων, ὦ Πρώταρχε, τῶν ἡδονῶν καὶ

ΐ

β

» 4 hir 23 184.3 frc d AC LL WX lr n

εἰ

106 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

τῶν ταύταις ἑπομένων, ἂν μὴ κατοφϑῶσι, σχεδὸν οὐκ ἄν ποτε δυναίμεϑα διακρίένασϑαι τὸ νῦν ξητούμενον.

IIPQ). Οὐκοῦν ἰτέον ἐπὶ τὰς τούτων ξυγγενεῖς.

ZO, Τὰς ἐν τῇ μίξει κοινωνούσας λέγεις;

ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν.

Z9. Εἰσὶ τοίνυν μέξεις αἱ μὲν κατὰ τὸ σῶμα ἐν αὐ-

Ὁ τοῖς τοῖς σώμασιν, αἱ δ᾽ αὐτῆς τῆς ψυχῆς ἐν τῇ ψυχῇ᾽ τὰς δ᾽ αὐτῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀνευρήσομεν λύπας ἡδοναῖς μιχϑείσας τοτὲ μὲν ἡδονὰς τὰ ξυναμφότερα. τοτὲ δὲ λύ- πας ἐπικαλουμένας.

ΠΡΩ. Πῶς;

ΣΦ. Ὁπόταν ἐν τῇ καταστάσει τις ἢ τῇ διαφϑορᾷ τἀναντία ἅμα πάϑη πάσχῃ; ποτὲ ῥιγῶν ϑέρηται καὶ ϑερ-- μαινόμενος ἐνίοτε ψύχηται. ξητῶν, οἶμαι, τὸ μὲν ἔχειν, τοῦ δ᾽ ἀπαλλάττεσϑαι, τὸ δὴ λεγόμενον πικρῷ γλυκὺ με-

D uuyuévov , μετὰ δυσαπαλλακτίας παρόν, ἀγανάκτησιν καὶ ὕστερον σύντασιν ἀγρίαν ποιεῖ.

IIPO9. Καὶ μάλ᾽ ἀληϑὲς τὸ νῦν λεγόμενον.

219. Οὐκοῦν a τοιαῦται μίξεις, αἱ μὲν ἐξ ἴσων εἰσὶ λυπῶν τε καὶ ἡδονῶν, «t δ᾽ ἐκ τῶν ἑτέρων πλειόνων:

IIPO). Πῶς γὰρ οὔ;

Z2. 4έγε δὴ τὰς μέν, ὅταν πλείους λῦπαι τῶν 100- νῶν γίγνωνται, τὰς τῆς ψώρας λεγομένας νῦν δὴ ταύτας εἶναι καὶ τὰς τῶν γαργαλισμῶν, " ὧν" ὁπόταν ἐντὸς τὸ ξέον ἡ καὶ τὸ φλεγμαῖνον, τῇ τρίψει δὲ καὶ τῇ κνήσει μὴ E ἐφικνῆταί "ue. τὰ δ᾽ ἐπιπολῆς uovov διαχέῃ , τοτὲ φέρον- τὲς εἰς τῆν αὐτὰ καὶ εἰς τοὐναντίον ἀπορίαις μεταβάλ-- λοντες, ἐνίοτε ἀμηχάνους ἡδονάς, τοτὲ δὲ τοὐναντίον τοῖς ἐντὸς πρὸς τὰς τῶν ἔξω λύπας ἡδονὰς ξυγκερασϑείσας, εἰς ὁπότερ᾽ ἂν ῥδέψῃ, παρέσχοντο τῷ τὰ συγκεκριμένα βία

4] διαχεῖν ἢ τὰ διακεκριμένα συγχεῖν καὶ ὁμοῦ λύπας 100- ναῖς παρατιϑέναι.

"τ TOY M Rr ὌΨΙ τς Tae Ὡς iAe. | ti TIS ELS : 1 ^T as ! ΦΙΛΗΒΟΣ. 107

ΠΡΩ,.. ᾿Δἀληϑέστατα.

ΣΩ. Οὐκοῦν ὁπόταν αὖ πλείων ἡδονὴ κατὰ τὰ τοι- abra πάντα ξυμμιχϑῇ , τὸ μὲν ὑπομεμιγμένον τῆς λύπης γαργαλίζει τε καὶ ἠρέμα ἀγανακτεῖν ποιεῖ, τὸ δ᾽ αὖ τῆς ἡδονῆς πολὺ πλεῖον ἐγκεχυμένον συντείνει τε καὶ ἐνίοτε πηδᾷν ποιεῖ, καὶ παντοῖα μὲν χρώματα. παντοῖα δὲ σχή-- ματα, παντοῖα δὲ πνεύματα ἀπεργαξόμενον πᾶσαν ἐκπλη- Ev καὶ βοὰς μετ᾿ ἀφροσύνης ἐνεργάξεται;

ΠΡΩ. Μάλα γε.

ΣΩ. Καὶ λέγειν γε, ὦ ἑταῖρε, αὐτόν τε περὶ ἑαυτοῦ ποιεῖ καὶ περὶ ἄλλου, ὡς ταύταις ταῖς ἡδοναῖς τερπόμενος οἷον ἀποϑνήσκει" καὶ ταύτας γε δὴ παντάπασιν ἀεὶ με-- ταδιώκει τοσούτῳ μᾶλλον, ὅσῳ ἂν ἀκολαστύτερός τε καὶ ἀφρονέστερος ὧν τυγχάνῃ, καὶ καλεῖ δὴ μεγίστας ταύτας, χαὶ τὸν ἐν ταύταις ὅ τι μάλιστ᾽ ἀεὶ ξῶντα εὐδαιμονέστατον καταριϑμεῖται.

ΠΡΩ. Πάντα, ὦ Σώκρατες, τὰ συμβαίνοντα πρὸς

TOV πολλῶν ἀνθρώπων εἰς δόξαν διεπέρανας.

ΣΏ. Περέγε τῶν ἡδονῶν, ὦ Πρώταρχε, τῶν ἐν τοῖς κοινοῖς παϑήμασιν αὐτοῦ τοῦ σώματος τῶν ἐπιπολῆς τε καὶ ἐντὸς κερασϑέντων᾽ περὶ δὲ τῶν ἐν ψυχῇ, "ὡς " σώ-

ματι τἀναντία ξυμβάλλεται, λύπην ve ἅμα πρὸς ἡδονὴν - «cl ἡδονὴν πρὸς λύπην, ὥστ᾽ εἰς μίαν ἀμφύτερα κρᾶσιν ἐέναι., ταῦτα ἔμπροσϑε μὲν διήλθομεν, ὡς "δέ," ὁπόταν αὖ κενῶται, πληρώσεως ἐπιϑυμεῖ, καὶ ἐλπέξων μὲν χαίρει, "xevovuevog δὲ ἀλγεῖ, ταῦτα δὴ τότε μὲν οὐκ ἐμαρτυρά- μεϑα,. νῦν δὲ λέγομεν, ὡς ψυχῆς πρὸς σῶμα διαφερομέ- vus ἐν πᾶσι τούτοις πλήϑει ἀμηχάνοις οὖσι μῖξις μία λύ- πῆς τε καὶ ἡδονῆς ξυμπίπτει γενομένη. - IIP9. Κινδυνεύεις ὀρθότατα λέγειν.

XXIX. Z9. Ἔτι τοίνυν ἡμῖν τῶν μίξεων λύπης τε

αἱ ἡδονῆς λοιπὴ μία.

deat 10.3 ari "Mot,

108 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

IIPQO. Ποία. φῇς:

2X. Ἣν αὐτὴν τὴν ψυχὴν αὑτῇ πολλάκις Mes νειν σύγκρασιν ἔφαμεν.

ΠΡΩ. Πῶς οὖν δὴ τοῦτ᾽ αὐτὸ λέγομεν;

Σῷ. Ὀργὴν καὶ φόβον καὶ πόϑον καὶ ϑρῆνον καὶ ἔρωτα καὶ ξῆλον καὶ φϑόνον καὶ ὅσα τοιαῦτα. ὧρ᾽ οὐκ αὐτῆς τῆς ψυχῆς τίϑεσαι ταύτας λύπας τινάς;

I1P9.. Ἔχγωγε.

210. Οὐκοῦν αὐτὰς ἡδονῶν μεστὰς εὑρήσομεν ἀμη- χάνων; ἢ δεόμεϑα ὑπομιμνήσκεσθϑαι τὸ ὅς τ᾿ ἐφέηκε [τοῖς ϑυμοῖς καὶ ταῖς ὀργαῖς τὸ] πολύφρονά περ χαλεπῆναι,

ὅς τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο, καὶ τὰς ἐν τοῖς ϑρήνοις καὶ πόϑοις ἡδονὰς ἐν λύπαις οὔ- σας ἀναμεμιγμένας;

IIPQ. Οὔκ, ἀλλ᾽ οὕτω ταῦτά γε καὶ οὐκ ἄλλως ἂν ξυμβαίνοι γιγνόμενα.

219. Καὶ μὴν καὶ τάς γε τραγικὰς ϑεωρήσεις, ὅταν ἅμα χαίροντες κλάωσι, μέμνησαι;

HPQ. Τίέδ᾽ οὔ;

Z9. Τὴν δ᾽ ἐν ταῖς κωμῳδίαις διάϑεσιν ἡμῶν τῆς | ψυχῆς, ἀρ᾽ οἶσϑ'᾽ ὡς ἔστι κἀν τούτοις μῖξις λύπης τε καὶ ἡδονῆς;

IIPQ. Qv πάνυ κατανοῶ.

EQ. Παντάπασι γὰρ οὐ ῥάδιον, ὦ Πρώταρχε, ἐν τούτῳ ξυννοεῖν τὸ τοιοῦτον ἑκάστοτε πάϑος.

IIPQ.. Οὔκουν ὥς γ᾽ ἔοικεν ἐμοί.

Z9. Adfeou£v ys μὴν αὐτὸ τοσούτῳ μᾶλλον, ὅσῳ σκοτεινότερόν ἐστιν, ἵνα καὶ ἐν ἄλλοις δᾷον καταμαϑεῖν τις οἷός τ᾽ 7) μῖξιν λύπης τε καὶ ἡδονῆς.

IIPQ. Aéyoig ἄν.

Z9. Τό τοι νῦν δὴ ῥηϑὲν ὄνομα φϑόνου πότερα λύπην τινὰ ψυχῆς ϑήσεις, ἢ πῶς;

LOCI ONE NEIN, PA Ir

"d:

I1P9. Οὕτως.

EQ. ᾿4λλὰ μὴν ὁ φϑονῶν γε ἐπὶ κακοῖς τοῖς τῶν πέλας ἡδόμενος ἀναφανήσεται.

IIPO. Σφόδρα γε.

EQ. Κακὸν μὴν ἄνοια καὶ ἣν δὴ λέγομεν ἀβελτέ- ραν ἕξιν.

ΠΡΩ. Τίμήν;

ZO. "Ex δὴ τούτων ἰδὲ τὸ γελοῖον ἥντινα φύσιν ἔχει.

ΠΡΩ. Aé£ys μόνον.

E90. Ἔστι δὴ πονηρία μέν τις τὸ κεφάλαιον, ξξεώς τινος ἐπίκλην λεγομένη" τῆς δ᾽ αὖ πάσης πονηρίας ἐστὶ τοὐναντίον πάϑος ἔχον ἢ τὸ λεγόμενον ὑπὸ τῶν ἐν Ζ1ελ-- φοῖς γραμμάτων.

ΠΡΩ. Τὸ γνῶϑι σαυτόν λέγεις, ὦ Σώκρατες;

XQ. Ἔγωγε. τοὐναντίον μὴν ἐκείνῳ δῆλον ὅτι τὸ μηδαμῇ γιγνώσκειν αὑτὸν λεγόμενον ὑπὸ τοῦ γράμματος ἂν εἴη.

ΠΡΩ. Τίμήν;

ΣΩ. 9 Πρώταρχε, πειρῶ δὲ αὐτὸ τοῦτο τριχῇ τέμνειν.

IIPO. Πῇ φής; οὐ γὰρ μὴ δυνατὸς ὦ.

Z9. “έγεις δὴ δεῖν ἐμὲ τοῦτο διελέσϑαι τὰ νῦν;

ΠΡΩ. 4έγω, καὶ δέομαί γε πρὸς τῷ λέγειν.

ΣΩ. "Ao" οὖν οὐ τῶν ἀγνοούντων αὑτοὺς κατὰ τρία

ξνάψχη τοῦτο τὸ πάϑος πάσχειν ἕκαστον;

IIPO. Ils;

Z9, Πρῶτον μὲν κατὰ χρήματα, δοξάξειν εἶναι

πλουσιώτερον ἢ κατὰ τὴν αὑτῶν οὐσίαν. - ΠΡΩ. Πολλοὶ γοῦν εἰσὶ τὸ τοιοῦτον πάϑος ἔχοντες.

ΣΩ. Πλείους δέ pe, οἵ f μείζους καὶ καλλίους αὐτοὺς

δοξάξουσι, καὶ πάντα ὅσα κατὰ τὸ σῶμα, εἶναι διαφερόν-- ὡς τῆς οὔσης αὐτοῖς ἀληϑείας.

OIA4HBOX 109

C

i . ^ É d "v pd "IRI pu ὡς SM V Eo αι ^ Ji » uo ΓΞ sd aai a" vt^ ME

i j kh X

LT e de

110 HAAT&NOX

IIPQ. Πάνυ γε.

Z4. Πολὺ δὲ πλεῖστοί ye, οἶμαι, περὶ τὸ τρίτον &- δος τούτων ἐν ταῖς ψυχαῖς διημαρτήκασιν. ἀρετὴν δοξά-- ἕοντες βελτίους ἑαυτούς, οὐκ ὄντες.

ΠΡΩ. Σφόδρα μὲν οὗν.

EQ. Τῶν ἀρετῶν δ᾽ &g' οὐ σοφίας πέρι τὸ πλῆϑος πάντως ἀντεχόμενον μεστὸν ἐρίδων καὶ δοξοσοφίας ἐστὶ ψευδοῦς:

ΠΡΩ. Πώς δ᾽ οὔ;

29. Κακὸν μὲν δὴ πᾶν ἄν τις τὸ τοιοῦτον εἰπὼν ὀρϑῶς ἂν εἴποι πάϑος.

ΠΡΩ. Σφόδρα γε.

29. Τοῦτο τοίνυν ἔτι διαιρετέον, ὦ Πρώταρχε, δίχα, εἰ μέλλομεν τὸν παιδικὸν ἰδόντες φϑόνον ἄτοπον ἡδονῆς καὶ λύπης ὄψεσϑαι μῖξιν.

ΠΡΩ. Πῶς οὖν τέμνομεν δίχα, λέγεις;

ΣΩ. Πάντες ὁπόσοι ταύτην τὴν ψευδῆ δόξαν περὶ ἑαυτῶν ἀνοήτως δοξάξουσι. καϑάπερ ἁπάντων ἀνϑρώ- 7v, καὶ τούτων ἀναγκαιότατον ἕπεσϑαι τοῖς μὲν ῥώμην αὐτῶν καὶ δύναμιν. τοῖς δέ, οἶμαι, τοὐναντίον.

IIPQ. ᾿Ζναγκη.

ΣΦ. Ταύτῃ τοίνυν δίελε, καὶ ὅσοι μὲν αὐτῶν εἰσὶ μετ᾽ ἀσϑενείας τοιοῦτοι καὶ ἀδύνατοι καταγελώμενοι τι-- μωρεῖσϑαι, γελοίους τούτους φάσκων εἶναι τἀληϑῆ φϑέγ- Es," τοὺς δὲ δυνατοὺς τιμωρεῖσϑαι φοβεροὺς καὶ (Gyv- ροὺς καὶ ἐχθροὺς προσαγορεύων ὀρϑότατον τούτων σαυ- τῷ λόγον ἀποδώσεις. ἄνοια γὰρ ἡ μὲν τῶν ἰσχυρῶν ἐχ- $04 τε καὶ αἰσχρά" βλαβερὰ γὰρ καὶ τοῖς πέλας αὐτή τε καὶ ὅσαι εἰκόνες αὐτῆς εἰσίν" ἡ δ᾽ ἀσϑενὴς ἡμῖν τὴν τῶν γελοίων εἴληχε τάξιν τε καὶ φύσιν.

IIPQ. Ὀρϑότατα λέγεις. ἀλλὰ γὰρ ἡ τῶν ἡδονῶν καὶ λυπῶν μῖξις ἐν τούτοις οὔπω μοι καταφανής.

DQIAHBOZ. - 111

EQ. Τὴν τοίνυν τοῦ φϑόνου λαβὲ δύναμιν πρῶτον.

ΠΡΩ. A£ys μόνον.

EQ. zw τις ἄδικός ἐστέπου καὶ ἡδονή; p

IIPQ. Τοῦτο μὲν ἀνάγκη. f

ΣΩ. Οὐκοῦν ἐπὶ uiv roig τῶν ἐχϑρῶν κακοῖς οὔτ᾽ ἄδικον οὔτε φϑονερόν ἐστι τὸ χαίρειν;

ΠΡΩ. Τίέμήν;

ΣΩ. Τὰ δέ ys τῶν φίλων ὁρῶντας ἔστιν ὅτε κακὰ ui) λυπεῖσϑαι. χαίρειν δὲ ὧρ᾽ οὐκ ἄδικόν ἐστιν;

IIPQ. Πὼς δ᾽ οὗ:

EQ. Οὐκοῦν τὴν ἄνοιαν εἴπομεν ὅτι κακὸν πᾶσιν;

ΠΡΩ. Ὀρϑῶς.

EQ. Τὴν οὖν τῶν φίλων δοξοσοφίαν καὶ δοξοκα- λίαν καὶ ὅσα νῦν δὴ διήλϑομεν,. ἐν τρισὶ λέγοντες εἴδεσι E. γίγνεσθαι. γελοῖα μὲν ὁπόσ᾽ ἀσϑενῆ, μισητὰ δ᾽ ὁπόσα ἐρ-- ρωμένα; ἢ μὴ φῶμεν ὅπερ εἶπον ἄρτι, τὴν τῶν φίλων ἕξιν ταύτην ὅταν ἔχῃ τις, τὴν ἀβλαβὴ τοῖς ἄλλοις. γελοίαν εἶναι;

ΠΡΏ. Πάνυ γε.

EQ. Κακὸν δ᾽ οὐχ ὁμολογοῦμεν αὐτήν. ἄνοιαν οὔ-- σαν, εἷναι;

ΠΡΩ. Σφόδρα γε.

ZQ. Χαίρομεν δὲ ἢ λυπούμεϑα, ὅταν ἐπ᾽ αὐτῇ γε-- λῶμεν;

IIPQ. “ῆλον ὅτι χαίρομεν. 50

ZO. Ἡδονὴν δὲ ἐπὶ τοῖς τῶν φίλων κακοῖς. οὐ φϑό- vov ἔφαμεν εἶναι τὸν τοῦτο ἀπεργαξόμενον ;

ΠΡΩ. Avayxn.

ΣΩ. “Γελῶντας ἄρα ἡμᾶς ἐπὶ τοῖς τῶν φίλων γελοί- L φησὶν ὁ λόγος, κε κεραννύντας ἡδονὴν αὖ φϑόνῳ, λύπῃ

τὴν ἡδονὴν ξυγκεραννύναι" τὸν γὰρ φϑόν ον ὡμολογῆ- σϑαι λύπην τῆς ψυχῆς ἡμῖν πάλαι, τὸ δὲ γελᾶν ἡδονήν, e γίγνεσϑαι δὲ τοῦτο ἐν τούτοις τοῖς χρόνοις.

MA

Te pM -— AUN VICHRER ETE tt ed ἜΦΥ eere 1 Mor cd «WU K- ; , ——— Bis Ls T Te t 2 1

s PP i

112 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ΠΡΩ. ᾿Αἀληϑῆ. | B Z9. Μηνύει δὴ νῦν ὁ λόγος ἡμῖν ἐν ϑρήνοις vs καὶ ἐν τραγῳδίαις, μὴ τοῖς δράμασι μόνον ἀλλὰ τῇ τοῦ βίου ξυμπάσῃ τραγῳδίᾳ καὶ κωμῳδίᾳ, λύπας ἡδοναῖς ἅμα κε- ράννυσϑαι, καὶ ἐν ἄλλοις δὴ μυρίοις. IIPOQ.. ᾿ἀδύνατον μὴ ὁμολογεῖν ταῦτα, ὦ Σώκρατες, εἰ καί τις φιλονεικοῖ πάνυ πρὸς τἀναντία. XXX. Z2. Ὀργὴν μὴν καὶ πόϑον καὶ Poliubo καὶ φύβον καὶ ἐρῶτα καὶ ξῆλον καὶ φϑόνον προὐϑέμεϑα καὶ

Ὁ ὁπόσα τοιαῦτα, ἐν οἷς ἔφαμεν εὑρήσειν μιγνύμενα τὰ νῦν

πολλάκις λεγόμενα. ἡ γάρ;

ΠΡ. Νναί.

Z9. Μανϑάνομεν οὖν, ὅτι ϑρήνου πέρι καὶ φϑόνου

καὶ ὀργῆς πάντα ἐστὶ τὰ νῦν δὴ διαπερανϑέντα;

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ ov μανϑάνομεν;

Z9. Οὐκοῦν πολλὰ ἔτι τὰ λοιπά;

IIPQ). Καὶ πάνυ γε.

ΣΏ. Διὰ δὴ τί μάλισϑ᾽ ὑπολαμβάνεις με δεῖξαί σοι τὴν ἐν τῇ κωμῳδία μῖξιν; ὧρ᾽ οὐ πίστεως χάριν, ὅτι τήν ye

ΟΡ ἐν τοῖς φόβοις καὶ ἔρωσι καὶ τοῖς ἄλλοις ῥάδιον κρᾶσιν

ἐπιδεῖξαι. λαβόντα δὲ τοῦτο παρὰ σαυτῷ ἀφεῖναέ us μη- κέτι ἐπ᾽ ἐχεῖνα ἰόντα δεῖν μηκύνειν τοὺς λόγους, ἀλλ᾽ ἁπλῶς λαβεῖν τοῦτο, ὅτι καὶ σῶμα ἄνευ ψυχῆς καὶ ψυχὴ ἄνευ σώματος καὶ κοινῇ uev. ἀλλήλων ἐν τοῖς παϑήμασι μεστά ἐστι συγκεκραμένης ἡδονῆς λύπαις; νῦν οὖν λέγε, πότερα ἀφίης με ἢ μέσας ποιήσεις νύκτας; εἰπὼν δὲ σμι-- -κρὰ οἶμαί σου τεύξεσθαι μεϑεῖναί ue* τούτων γὰρ ἁπάν- &€ τῶν αὔριον ἐϑελήσω Go, λύγον δοῦναι, τὰ νῦν δὲ ἐπὶ τὰ λοιπὰ βούλομαι στέλλεσϑαι πρὸς τὴν κρίσιν ἣν Φίληβος ἐπιτάττει. ΠΡΩ. Καλῶς εἶπες. ὦ Σώκρατες" ἀλλ᾽ ὅσα λοιπὰ ἡμῖν διέξελϑε ὅπῃ σοι φίλον.

113

XXXI Z9. Κατὰ φύσιν τοίνυν μετὰ τὰς μιχϑεί- σας ἡδονὰς ὑπὸ δή τινος ἀνάγκης ἐπὶ τὰς ἀμίκτους πο- ρευοίμεϑ᾽ ἂν ἐν τῷ μέρει.

ΠΡΩ. Καλλιστ᾽ εἶπες. 51

ΣΦ. Ἐγὼ δὴ πειράσομαι μεταβαλὼν σημαίνειν ὑμῖν — αὐτάς. τοῖς γὰρ φάσκουσι λυπῶν εἶναι παῦλαν πάσας τὰς ἡδονὰς οὐ πάνυ πως πείϑομαι. ἀλλ᾽ ὅπερ εἶπον, μάντεσι. καταχρῶμαι πρὸς τὸ τινὰς ἡδονὰς εἶναι δοκούσας, οὔσας δ᾽ οὐδαμῶς. καὶ μεγάλας ἑτέρας τινὰς ἅμα καὶ πολλὰς φαντασϑείσας, εἶναι δ᾽ αὐτὰς συμπεφυρμένας ὁμοῦ λύ-- παῖς τε καὶ ἀναπαύσεσιν ὀδυνῶν τῶν μεγίστων περί τὲ σώματος καὶ ψυχῆς ἀπορίας.

ΠΡΩ. ᾿Δ4ληϑεῖς δ᾽ αὐ τίνας. ὦ Σώκρατες, ὑπολαμ-- Β΄ βάνων ὀρϑῶς τις διανοοῖτ᾽ ἄν;

ZO. Τὰς περί τε τὰ καλὰ λεγόμενα χρώματα, καὶ περὶ τὰ σχήματα. καὶ τῶν ὀσμῶν τὰς πλείστας, καὶ τὰς τῶν φϑόγγων. καὶ ὅσα τὰς ἐνδείας ἀναισϑήτους ἔχοντα καὶ ἀλύπους τὰς πληρώσεις αἰσϑητὰς καὶ ἡδείας, καϑαρὰς λυπῶν. παραδίδωσιν. |

ΠΡΩ. Πῶς δὴ ταῦτα, ὦ Σώκρατες, αὖ λέγομεν οὕτως; | ΣΩ. Πάνυ μὲν ov οὐκ εὐθὺς δῆλά ἐστιν ἃ λέγω, πειρατέον μὴν δηλοῦν. σχημάτων τε γὰρ κάλλος οὐχ ὅπερ € ἂν ὑπολάβοιεν οἵ πολλοὶ πειρῶμαι νῦν λέγειν, ἢ ξώων 1j τινῶν ξωγραφημάτων, ἀλλ᾽ εὐϑύ τι λέγω, φησὶν ὁ λόγος, xul περιφερὲς καὶ ἀπὸ τούτων δὴ τά τε τοῖς τόρνοις γι-

γνόμενα ἐπίπεδά τε καὶ στερεὰ καὶ τὰ τοῖς κανόσι καὶ yo- Ψίαις, εἴ μου μανϑάνεις. ταῦτα γὰρ οὐκ εἶναι πρός τι λὰ λέγω, καϑάπερ ἄλλα, ἀλλ᾽ ἀεὶ καλὰ καϑ᾽ αὑτὰ πε-- ἕναι καί τινας ἡδονὰς οἰκείας ἔχειν, οὐδὲν ταῖς τῶν D νήσεων προσφερεῖς" καὶ χρώματα δὴ τοῦτον τὸν τύπον ovra καλὰ καὶ ἡδονάς. ἀλλ᾽ ἄρα μανθάνομεν, ἢ πῶς; PraTo Il. 8

XM «ἢ

A E:

ν ἡ ΣΟΞ:

- "

aro ^

vum s

» τ

m ,

^ a ^

δ NE

"

1

-- ^ ^ hs * * Mat ^. "2

e

^,

h (77S - P

2A Ej

* b

-

E

t

das aeos

^

, n me io. 2t M

- d

t m 4 Ἢ

re. 4^

d.d * ww

2: l9 - P Misa. 2

SM, Tas AN

d

tal iy Nr MR WAT. ROLLOS Te mE TOS M om V? y. Kw PS S e ce. Tr NS

c

52

114 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

δὺς ὡς

ΠΡΩ. Πειρῶμαι μέν, ὦ Σώκρατες" πειράϑητι δὲ καὶ σὺ σαφέστερον ἔτι λέγειν.

Z9. “έγω δὴ καὶ τῶν φωνῶν τὰς λείας καὶ λαμ-- πρᾶς. τὰς ἕν τι καϑαρὸν ἱείσας μέλος, οὐ πρὸς ἕτερον κα- λὰς ἀλλ᾽ αὐτὰς καϑ' αὑτὰς εἶναι. καὶ τούτων ξυμφύτους ἡδονὰς ἑπομένας.

IIPQ. Ἔστι γὰρ οὖν καὶ τοῦτο.

ΣΩ. Τὸ δὲ περὶ τὰς ὀσμὰς ἧττον μὲν τούτων ϑεῖον γένος ἡδονῶν " τὸ δὲ μὴ συμμεμῖχϑαι ἐν αὐταῖς ἀναγκαί- ovg λύπας, καὶ ὅπῃ τοῦτο καὶ ἐν ὅτῳ τυγχάνει γεγονὸς ἡμῖν. τοῦτ᾽ ἐκείνοις τίϑημι ἀντίστροφον ἅπαν. ἀλλ΄, εἰ κατανοεῖς, ταῦτα εἴδη δύο λεγομένων ἡδονῶν.

IIP3$). Κατανοῶ.

29. Ἔτι δὴ τοίνυν τούτοις z90609 uev τὰς περὶ τὰ μαϑήματα ἡδονάς. εἰ ἄρα δοκοῦσιν ἡμῖν αὗται πείνας μὲν μὴ ἔχειν τοῦ μανϑάνειν μηδὲ διὰ μαϑημάτων πείνην ἀλ-- γηδόνας ἐξ ἀρχῆς yseveu£vag.

IIPQ. ᾿4λλ᾽ οὕτω ξυνδοκεῖ.

2. Τί δέ; μαϑημάτων πληρωϑεῖσιν ἐὰν ὕστερον ἀποβολαὶ διὰ τῆς λήϑης γίγνωνται, καϑορᾷς τινὰς ἐν αὐ- ταῖς ἀλγηδόνας ;

IIPQ. Οὔ τι φύσει ys, ἀλλ᾽ ἔν τισι λογισμοῖς τοῦ παϑήματος, ὅταν τις στερηϑεὶς λυπηϑῇ διὰ τὴν χρείαν.

Z9. Καὶ μήν, ὦ μακάριε, νῦν ys ἡμεῖς αὐτὰ τὰ τῆς φύσεως μόνον παϑήματα χωρὶς τοῦ λογισμοῦ διαπε- ραίνομεν.

IIPQ. ᾿4ληϑῆ τοίνυν λέγεις, ὅτι χωρὶς λύπης ἡμῖν. λήϑη γίγνεται ἑκάστοτε ἐν τοῖς μαϑήμασιν. |

ZQ. Ταύτας τοίνυν τὰς τῶν μαϑημάτων ἡδονὰς ἀμίκτους τε εἶναι λύπαις ῥητέον καὶ οὐδαμῶς τῶν πολλῶν | ἀνθρώπων ἀλλὰ τῶν σφόδρα ὀλίγων.

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ οὐ ῥητέον;

- τὰν» n. 1

puc rents GIPIEOSC 7 7 H5

XXXI XQ. Οὐκοῦν ὅτε μετρίως ς ἤδη διακεκρί- C μεϑα χωρὶς τάς τε καϑαρὰς ἡδονὰς καὶ τὰς σχεδὸν ἀ ἄκα--: ϑάρτους ὀρϑῶς ἂν λεχϑείσας, προσϑῶμεν τῷ λόγῳ ταῖς μὲν σφοδραῖς ἡδοναῖς ἀμετρίαν. ταῖς δὲ μὴ τοὐναντίον

| ἐβμετρίαν" καὶ τὸ μέγα καὶ τὸ σφοδρὸν αὖ, καὶ πολλάκις καὶ ὀλιγάκις γιγνομένας τοιαύτας, [τῆς] τοῦ ἀπείρου ve ἐχείνου καὶ ἧττον καὶ μᾶλλον Out τε σώματος καὶ ψυχῆς φερομένου προσθῶμεν αὐταῖς εἶναι γένους. ταῖς δὲ τῶν D ἐμμέτρων.

IIPQ. Ὀρϑύτατα λέγεις. ὦ Σώκρατες.

ΣΩ. Ἔτι τοίνυν πρὸς τούτοις μετὰ ταῦτα τόδε cU- τῶν διαϑεατέον.

ΠΡΏΩ. Τὸ ποῖον;

2. Τέποτε χρὴ φάναι πρὸς ἀληϑειαν εἶναι; τὸ κα-- «gov τε καὶ εἴλικρινές, ἢ τὸ σφόδρα τε καὶ τὸ πολὺ καὶ T0 μέγα καὶ τὸ ἱκανόν;

ΠΡΩ. Τί ποτ᾽ ἄρα, ὦ Σώκρατες, ἐρωτᾷς flovAO- μενος;

ΣΩ. Μηδέν, ὦ Πρώταρχε. ἐπιλείπειν ἐλέγχων ἡδο--

E E E. " .- . . * »

Jy" - 1 : - T s δ » n h "d, , 4 H m e P 2 "Rm o gr me ἌΣ πω εὐ“ Δ x^ pn ᾽ 7 ἌΜΕ χη. lio zs eal ὰ 4. A. «ὦ LS E d -" ^ " 2— DU - ^w s ἐ cs tr. A2 A λῶν Ew E] t τῇ χὰ... » » e » I «i rac νῶν εὟ ΤΣ ot FW "5 y 2 E E n :

νῆς τε καὶ ἐπιστήμης, εἰ τὸ μὲν ἄρ᾽ αὐτῶν ἑκατέρου κα- E : E ϑαρόν ἐστι, τὸ δ᾽ οὐ καϑαρόν, ἵνα καϑαρὸν ἑκάτερον ἰὸν τῷ

εἰς τὴν κρίσιν ἐμοὶ καὶ σοὶ καὶ ξυνάπασι τοῖσδε ῥάω παρ-- j E b. τὴν κρίσιν. D - . JIP9. Ὀρϑύτατα. ὧν E σῷ. Ἴθι δή, περὶ πάντων, ὅσα καϑαρὰ γένη λέγο- Ev μεν, οὑτωσὶ διανοηϑῶμεν" προελόμενοι πρῶτον ἕν τι ] E διασκοπώῶμεν. 53 E.

IIPQ. Τί οὖν προελώμεϑα; ZO. Τὸ λευκὸν ἐν τοῖς πρῶτον, εἰ βούλει, ϑεασώ- α γένος. ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν. EQ. Πῶς οὖν ἂν λευκοῦ καὶ τίς καϑαρότης ἡμῖν 3

. ΟΝ ΤῊ Y

--ὦ " 2. 2 Su e e

" x12

L3

*

E. "5.

CM ἐν

ον

"ea umm

1

Jue ἃ

PUR ἐφ e E

'-

ἂν»

QU

iecur * « :

"ut J

PY FEET. Te SEU E TETREANENC OUS ERES

piae x. ᾿ - Ae, Y E

€

D

116 -—— HAATSNOX εἴη; πότερα τὸ μέγιστόν τε καὶ πλεῖστον ἢ τὸ ἀκρατέστα- TOV, ἕν ᾧ χρώματος μηδεμία μοῖρα ἄλλη μηδενὸς ἐ ἐνείη;

ΠΡΩ. Ζ1ῆλον ὅτι τὸ μάλιστα εἵλικρινὲς ὄν.

Z9. Ὀρϑῶς. ἀρ᾽ οὖν οὐ τοῦτο ἀληϑέστατον, ὦ Πρώταρχε. καὶ ἅμα δὴ κάλλιστον τῶν λευκῶν πάντων. ϑήσομεν, ἀλλ᾽ οὐ τὸ πλεῖστον οὐδὲ τὸ μέγιστον;

ΠΡΩ. Ὀφϑύτατά γε.

Z2. Σμικρὸν ἄρα καϑαρὸν λευκὸν μεμιγμένου πολ- λοῦ λευκοῦ λευκότερον ἅμα καὶ κάλλιον καὶ ἀληϑέστερον ἐὰν φῶμεν γίγνεσϑαι, παντάπασιν ἐροῦμεν ὀρϑῶς.

IIPO. Ὀρϑύτατα μὲν ov.

EQ. Τί οὖν; οὐ δή που πολλῶν δεησόμεϑα παρα-

à , , ἐπὶ ^ E- 2 - , À , 14 3 εἰὐγματῶν TOLOUT OV ἔπι TOV τῆς ἡθονὴς ztéQt λόγον. αλλ

ἀρκεῖ νοεῖν ἡμῖν αὐτόϑεν, ὡς ἄρα καὶ ξύμπασα ἡδονὴ σμικρὰ μεγάλης καὶ ὀλίγη πολλῆς, καϑαρὰ λύπης, ἡδίων καὶ ἀληϑεστέρα καὶ καλλίων γίγνοιτ᾽ ἄν.

ΠΡΩ. Σφόδρα μὲν οὖν, καὶ τό γε παράδειγμα ἵχκανόν.

219. Τί δὲ τὸ τοιόνδε; doc περὶ ἡδονῆς οὐκ ἀκηκό-- (uev, ὡς ἀεὶ γένεσίς ἐστιν, οὐσία δὲ οὐκ ἔστι τὸ παράπαν ἡδονῆς; κομψοὶ γὰρ δή τινες αὖ τοῦτον τὸν λόγον ἐπιχει- ροῦσι μηνύειν ἡμῖν, οἷς δεῖ χάριν ἔχειν.

IPO9. Tij;

29. Διαπερανοῦμαί σοι τοῦτο ἐπανερωτῶν, ὦ I9G- ταθρχε φίλε. ᾿

ΠΡΩ. Ζέγε καὶ ἐρώτα μόνον. : |

XXXIIL |. 29. Ἐστὸν δή τινε δύω, τὸ μὲν αὐτὸ xa | αὑτό, τὸ δὲ ἀεὶ ἐφιέμενον ἄλλου.

IP: Q. Mtis τούτω καὶ TUE Aye s

Z9. Τὸ uiv σεμνότατον ἀεὶ πεφυκός, τὸ δ᾽ ἐλλιπὲς ἐκείνου. |

IIPO9. Aéy' ἔτι σαφέστερον.

5 ΣΩ. Bum. zov καλὰ καὶ ἀγαθὰ «εϑεωφήκαμεν ἅμα καὶ ἐραστὰς ἀνδρείους αὐτῶν. IIPQ. Σφόδρα γε. ΣΩ. Τούτοις τοίνυν ἐοικότα δυοῖν οὖσι δυ᾽ ἄλλα - ξήτει κατὰ πάντα ὅσα λέγομεν εἶναι τὸ τρίτον kii 2 IIPQ. Aéys σαφέστερον, à Σώκρατες, ὅ τι Apes Z9. Οὐδὲέν τι ποικίλον, ὦ ὁ Πρώταρχε᾽ ἀλλ᾽ ὁ λόγος. | ἐρεσχηλεῖ νῶν, λέγει δ᾽ ὅτι τὸ μὲν ἕνεκά του τῶν ὄντων ἔστ᾽ ἀεί, τὸ δ᾽ οὗ χάριν ἑκάστοτε τὸ τινὸς ἕνεκα γιγνόμε-- νον ἀεὶ γίγνεται. IIPQ. Μόγις ἔμαϑον διὰ τὸ πολλάκις λεχϑῆναι. ΣΩ. Τάχα δ᾽ ἴσως, ὦ παῖ, μᾶλλον μαϑησόμεϑα προελϑόντος τοῦ λόγου. ΠΡΩ. Τίγὰρ οὔ; ΣΩ. “Δύο δὴ τάδε ἕτερα λάβωμεν.

ΠΡΩ. Ποῖα; ΣΩ. "Ev μέν τι γένεσιν πάντων, τὴν δὲ οὐσίαν ἕτε-- gov ἔν.

ΠΡΩ. 21vo ἀποδέχομαί σου ταῦτα, οὐσίαν καὶ γέ-

νεσιν.

Z9. Ὀρϑύότατα. πότερον οὖν τούτων ἕνεκα ποτέ- | gov, τὴν γένεσιν οὐσίας ἕνεκα φῶμεν ἢ τὴν οὐσίαν εἶναι γενέσεως ἕνεκα; | IIPO. Τοῦτο ὃ προσαγορεύεται οὐσία εἰ γενέσεως . évexa τοῦτ᾽ ἔστιν ὅπερ ἐστί, νῦν πυνϑάνει;

X9. Φαίνομαι.

ΠΡΩ. Πρὸς ϑεὼν ἄρ᾽ ἂν ἐπανερωτῴης με;

ΣΩ. Τοιόνδε τι λέγω, ὦ Πρώταρχέ μοι, πότερα πλοίων ναυπηγίαν ἕνεκα φὴς γίγνεσϑαι μᾶλλον ἢ πλοῖα ἕνεκα ναυπηγίας; καὶ πάνϑ᾽ ὁπόσα τοιαῦτ᾽ ἐστί, λέγω ὕτ᾽ αὐτό, ὦ Πρώταρχε.

Ε

^

d , a

" "

ry

118 IHAATANOS EVERETT,

IIPQ. Tí οὖν οὐκ αὐτὸς ἀπεκρίνω σαυτῷ. ὦ Xo-

κρατες;

Z4. Οὐδὲν ὅ τι οὔ" σὺ μέντοι τοῦ λόγου συμμέτεχε.

ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν.

2/9. Φημὶ δὴ γενέσεως μὲν ἕνεκα φάρμακά τε καὶ € πάντα ὄργανα καὶ πᾶσαν ὕλην παρατίϑεσϑαι πᾶσιν. ἕκά- στην δὲ γένεσιν ἄλλην ἄλλης οὐσίας τινὸς ἑκάστης ἕνεκα γίγνεσϑαι. ξύμπασαν δὲ γένεσιν οὐσίας ἕνεκα γίγνεσϑαι ξυμπάσης.

ΠΡΩ. Σαφέστατα μὲν ovv.

Σιῷῷ. Οὐκοῦν ἡδονή ys, εἴπερ γένεσίς ἐστιν, ἕνεκά τινὸς οὐσίας ἐξ ἀνάγκης γίγνοιτ᾽ &v.

ΠΡΩ. Τίμήν;

, ' [4.5 BU , , τ: Z9. Τόγε μὴν οὗ ἕνεκα τὸ ἕνεκά του γιγνόμενον

ἀεὶ γίγνοιτ᾽ ἄν, ἐν τῇ τοῦ ἀγαϑοῦ μοίρᾳ ἐκεῖνό ἐστι" τὸ δὲ τινὸς ἕνεκα γιγνόμενον εἰς ἄλλην, ὦ ἄριστε. μοῖραν ϑετέον.

D IIPO. ᾿ἀναγκαιότατον.

29. A49! οὖν ἡδονή γε εἴπερ γένεσίς ἐστιν, sig &À- λην ἢ τὴν τοῦ ἀγαϑοῦ μοῖραν αὐτὴν τιϑέντες ὀρθῶς ϑή- σομεν;

HP9O. Ὀρϑότατα μὲν οὖν.

ΣΩ. Οὐκοῦν ὅπερ ἀρχόμενος εἶπον τούτου τοῦ λό- yov, τῷ μηνύσαντι τῆς ἡδονῆς πέρι τὸ γένεσιν μέν, οὐ- σίαν δὲ μηδ᾽ ἡντινοῦν αὐτῆς εἶναι. χάρι ἔχειν δεῖν; δῆ- λον γὰρ ὅτι οὗτος τῶν φασκόντων ἡδονὴν ἀγαϑὸν εἶναι

καταγελᾷ. ΠΡΩ. Σφόδρα ys. E E. Καὶ μὴν αὐτὸς οὗτος ἑκάστοτε καὶ τῶν ἐν ταῖς

νενέσεσιν ἀποτελουμένων καταγελάσεται. IIPQ. Πῶς δὴ καὶ ποίων λέγεις; E. Τῶν ὅσοι ἐξιώμενοι πείνην ἡ δίψαν qj τι τῶν

, τοιούτων, ὅσα γένεσις. ἐξιᾶται, ΤΩΝ διὰ τὴν γένεσιν ἅτε ἡδονῆς οὔσης αὐτῆς, καί φασι Bv οὐκ ἂν δέξασϑαι E μὴ διψῶντές τε καὶ πεινῶντες καὶ τάλλα, ἅ τιβ ἂν εἴποι, E.

πάντα τὰ ἑπόμενα τοῖς τοιούτοις παϑήμασι μὴ πάσχοντες.

ΠΡΩ. Ἐοίκασι γοῦν. 55

Z9. Οὐκοῦν τῷ γίγνεσϑαι τοὐναντίον ἅπαντες τὸ φϑείρεσϑαι φαῖμεν ἄν.

ΠΡΩ.. ἀναγκαῖον.

ΣΩ. Τὴν δὴ φϑορὰν καὶ γένεσιν αἱροῖτ᾽ ἄν τις τοῦϑ᾽ αἱρούμενος, ἀλλ᾽ οὐ τὸν τρίτον ἐκεῖνον βίον, τὸν ἐν DEO E μήτε χαίρειν μήτε λυπεῖσθαι, φρονεῖν δ᾽ ἦν [δυνατὸν] - ὡς οἷόν τε καϑαρώτατα. ΟΣ

ΠΡΩ. Πολλήτις, ὡς ἔοικεν, ὦ Σώκρατες, ἀλογία E

συμβαίνει yíyveaSat, ἐάν vig τὴν ἡδονὴν ὡς ἀγαϑὸν ἡμῖν R- τιϑῆται. x ZO, Πολλή, ἐπεὶ καὶ τῇδε ἔτι λέγωμεν. ἘΣ IIPO. Ilj; A

d

ZO. Πῶς οὐκ ἄλογόν ἐστι μηδὲν ἀγαϑὸν εἶναι μηδὲ B. καλὸν μήτε ἐν σώμασι μήτ᾽ ἐν πολλοῖς ἄλλοις πλὴν ἐν ψυχῆ, καὶ ἐνταῦϑα ἡδονὴν μόνον, ἀνδρείαν δὲ ἢ σωφρο--

» f » EI Ὕ var 1

EX

σύνην ἢ νοῦν ἤ τι τῶν ἄλλων, ὅσα ἀγαϑὰ εἴληχε ψυχή, p- μηδὲν τοιοῦτον εἷναι; πρὸς τούτοις δὲ ἔτι τὸν μὴ χαί- uu | govra, ἀλγοῦντα δέ, ἀναγκάξεσϑαι φάναι κακὸν εἶναι τότε E ὅταν ἀλγῇ, κἂν ἡ ἄριστος πάντων, καὶ τὸν χαίροντα αὖ, ἊΣ - 009 μᾶλλον χαίρει, τότε ὅταν χαίρῃ; τοσούτῳ διαφέρειν ΤΗΣ

πρὸς ἀρετήν. e ἊΝ

ΠΡΩ. Πάντ᾽ ἐστὶ ταῦτα, ὦ Σώκρατες, ὡς δυνατὸν “ἢ

ἀλογώτατα. p XXXIV. XQ. Μὴ τοίνυν ἡδονῆς uiv πάντωξ ἐξέ- b.

τασιν πᾶσαν ἐπιχειρῶμεν ποιήσασϑαι, νοῦ δὲ καὶ ἐπιστή- E

μης οἷον φειδόμενοι σφόδρα φανῶμεν" γενναίως δέ, εἴ b

τῇ τι C o0 90v ἔχει, πᾶν περικρούωμεν, ἕως 0 τι xag «Qo -

^u^

Y E"LIT A 3^

b M * (a ym E! "a »

ss mU TI d TONO

E

τατόν ἐστ᾽ αὐτῶν φύσει, τοῦτο κατιδόντες εἰς τὴν κρίσιν χρώμεϑα τὴν κοινὴν τοῖς τὲ τούτων καὶ τοῖς τῆς ἡδονῆς μέρεσιν ἀληϑεστάτοις.

ΠΡΩ. Ὀρϑῶς.

2:9. Οὐκοῦν ἡμῖν τὸ μέν, οἶμαι, δημιουργικόν ἐστι τῆς περὶ τὰ μαϑήματα ἐπιστήμης, τὸ δὲ περὶ παιδείαν καὶ τροφήν" ἢ πῶς;

IIPQ. Οὕτως.

Z2... "Ev δὴ ταῖς χειροτεχνικαῖς διανοηϑῶμεν πρῶτα εἰ τὸ μὲν ἐπιστήμης αὐτῶν μᾶλλον ἐχόμενον. τὸ δὲ ἧττον ἔνι, καὶ δεῖ τὰ μὲν ὡς καϑαρώτατα νομίξειν, τὰ δ᾽ ὡς ἀκα- ϑαρτότερα.

IIPQ. Οὐκοῦν χρή.

29. Τὰς τοίνυν ἡγεμονικὰς διαληπτέον ἑκάστων αὐτῶν χωρίς;

IIPO,. Ποίας καὶ πῶς:

XQ. Οἷον πασῶν που τεχνῶν ἄν τις ἀριϑμητικὴν χωρίξῃ καὶ μετρητικὴν καὶ στατικήν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, φαῦ- λον τὸ καταλειπόμενον ἕκάστης ἂν γίγνοιτο.

IIPQ.. Φαῦλον μὲν δή.

20. Τὸ γοῦν μετὰ ταῦτ᾽ εἰκάξειν λείποιτ᾽ ἂν καὶ τὰς αἰσϑήσεις καταμελετᾷν ἐμπειρίᾳ καέτινι τριβῇ, ταῖς τῆς στοχαστικῆς προσχρωμένους δυνάμεσιν, ἃς πολλοὶ τέ-

56 χνας ἐπονομάξουσι, μελέτῃ καὶ πόνῳ τὴν ῥώμην ἀπειργα-

σμένας.

IIPQ,. ᾿“ναγκαιότατα λέγεις.

Z9. Οὐκοῦν μεστὴ μέν που μουσικὴ πρῶτον, τὸ ξύμφωνον ἁρμόττουσα οὐ μέτρῳ ἀλλὰ μελέτης στοχασμῷῶ" xal ξύμπασα αὖ ψαλτική, τὸ μέτρον ἑκάστης χορδῆς τῷ στοχάξεσϑαι φερομένης ϑηρεύουσα, ὥστε πολὺ μεμιγμέ- yov ἔχειν τὸ μὴ σαφές, σμικρὸν δὲ τὸ βέβαιον.

IIP9. ᾿4ληϑέστατα.

EQ. Καὶ μὴν ἰατρικήν τε «dl γεωργίαν καὶ κυβερ Β᾽ . νητικὴν καὶ στρατηγικὴν ὡσαύτως εὑρήσομεν ἐχούσας. E IIPQ. Καὶ πάνυ γε. 2 EQ. Τεκχτονικὴν δέ ye, οἶμαι. πλείστοις μέτροις τε M. 4t ὀργάνοις χρωμένην, ἃ πολλὴν ἀκρίβειαν αὐτῇ πορί- ἧς | ovra τεχνικωτέραν τῶν πολλῶν ἐπιστημῶν παρέχεται.

ΠΡΩ. Πῃ; ,

EQ. Κατά τε ναυπηγίαν καὶ κατ᾽ οἰκοδομίαν καὶ aes ἐν πολλοῖς ἄλλοις τῆς ξυλουργικῆς. κανόνι ydg, οἶμαι, δ καὶ τόρνῳ χρῆται καὶ διαβήτῃ καὶ στάϑμῃ καί τινι προσ- O αγωγίῳ κεκομψευμένω.

IIPQ. Καὶ πάνυγε, ὦ Σώκρατες. ὀρϑῶς λέγεις.

X9. Θῶμεν τοίνυν διχῇ τὰς λεγομένας τέχνας, τὰς μὲν μουσικῇ ξυνεπομένας ἐν τοῖς ἔργοις ἐλάττονος ἀκρι- βείας μετισχούσας, τὰς δὲ τεκτονικῇ πλείονος.

IIPOQ. Κείσϑω.

EO. Τούτων δὲ ταύτας ἀκριβεστάτας εἶναι τέχνας; ἃς νῦν δὴ πρώτας εἴπομεν.

ΠΡΩ.. ᾿Ζριϑμητικὴν φαίνει μοι λέγειν καὶ ὅσας μετὰ ταύτης τέχνας ἐφϑέγξω νῦν δή.

ΣΩ. Πάνυ μὲν οὖν. ἀλλ᾽, à Πρώταρχε. ὧρ᾽ οὐ διτ-- D

ζ

*- LP"

» . LIS [31 i. - ^ d 241 95 εὐ TA ss edt 2 le L " wp ux NEVER, T 4 Aa: "

y -

τὰς αὖ ὗ καὶ ταύτας λεκτέον; ἢ πῶς; : * ΠΡΩ. Ποίας δὴ λέγεις; E EQ. ᾿“ριϑμητικὴν πρῶτον ἄρ᾽ οὐκ ἄλλην μέν τινὰ p. τὴν τῶν πολλῶν φατέον, ἄλλην δ᾽ αὖ τὴν τῶν φιλοσο-- Ss | qovvrOv; M

,

-

E fs

ΠΡΩ. Ij ποτὲ διορισάμενος οὖν ἄλλην, τὴν δὲ ἄλ- λην ϑείη τις ἂν ἀριϑμητικήν; ; : EQ. Οὐ σμικρὸς ὅρος, ὦ Πρώταρχε. of μὲν γάρ που μονάδας ἀνίσους καταριϑμοῦνται τῶν περὶ ἀριϑμόν, οἷον στρατόπεδα δύο καὶ βοῦς δύο καὶ δύο τὰ σμικρότατα ἢ Ε | τὰ πάντων μέγιστα οἱ δ᾽ οὐκ ἄν ποτε αὐτοῖς Gvv-

, F. 1

*

τῷ

“δ hi Ὑ "Low "k ὶ

ΩΡ "Nei d

Ty ΚΕ Mu 12

τὰ X

LK T TET DINI SAGIT X2 2 ᾿ ) PS 1 E d

122 ΠΛΆΤΩΝΟΣ.

᾿ακολουϑήσειαν. εἰ μὴ μονάδα μονάδος ἑκάστης τῶν μυ-

57

ρέων μηδεμίαν ἄλλην ἄλλης διαφέρουσαν τις ϑήσει.

ΠΡΩ. Καὶ μάλα γ᾽ εὖ λέγεις οὐ σμικρὰν διαφοραν τῶν περὶ ἀριϑμὸν τευταξζόντων, ὥστε λόγον ἔχειν δύ᾽ αὐτὰς εἶναι.

ΣΦ. Τί δέ; ; λογιστιπὴ καὶ μετρητικὴ ἡ κατὰ τεκτο-- νικὴν καὶ κατ᾽ ἐμπορικὴν τῆς κατὰ φιλοσοφίαν γεῶμε- τρίας τε καὶ λογισμῶν καταμελετωμένων --- πότερον (0g μία ἑκατέρα λεκτέον ἢ δύο τιϑῶμεν ;

ΠΡΩ. Τοῖς πρόσϑεν ἑπόμενος ἔγωγ᾽ ἂν δύο κατὰ τὴν ἐμὴν ψῆφον τιϑείην ἑκατέραν τούτων.

219. Ὀρϑῶς. οὗ δ᾽ ἕνεκα ταῦτα προηνεγκάμεϑα εἰς τὸ μέσον. ἄρα ἐννοεῖς;

IIPO. Ἴσως, ἀλλὰ σὲ βουλοίμην ἂν ἀποφήνασϑαι τὸ νῦν ἐρωτώμενον.

Z9. Δοκεῖ τοίνυν ἔμοιγε οὗτος ὁ λόγος οὐχ ἧττον, ἢ ὅτε λέγειν αὐτὸν ἠρχόμεϑα, ταῖς ἡδοναῖς ξητῶν ἀντέ- στροφον ἐνταῦϑα προβεβληκέναι, σκοπῶν ἄρά ἐστί τις ἑτέρας ἄλλη καϑαρωτέρα ἐπιστήμης ἐπιστήμη, καϑάπερ ἡδονῆς ἡδονή.

ΠΡΩ... Καὶ μάλα σαφὲς τοῦτό ys, ὅτι ταῦϑ᾽ ἕνεκα τούτων ἐπικεχείρηκεν.

XXXV. Z9. Τί οὖν; &g οὐκ ἐν μὲν τοῖς ἔμπρο- σϑεν ἐπ᾽ ἄλλοις ἄλλην τέχνην οὖσαν ἀνευρίσκειν σαφε-- στέραν καὶ ἀσαφεστέραν t ἄλλην ἄλλης;

IIPQ. ΤίΙάνυ μὲν οὖν.

Z9. Ἐν τούτοις δὲ ἀρ᾽ οὔ τινα τέχνην ὡς ὁμώνυ- μον φϑεγξάμενος, εἰς δόξαν καταστήσας ὡς μιᾶς, πάλιν ὡς δυοῖν ἐ ἐπανερωτᾷ τούτοιν αὐτοῖν. τὸ σαφὲς καὶ τὸ κα- ϑαρὸν περὶ ταῦτα πότερον ἡ τῶν φιλοσοφούντων ἢ μὴ φιλοσοφούντων ἀκριβέστερον ἔχει;

IIPQ. Καὶ μάλα δοκεῖ μοι τοῦτο διερωτᾶν.

A «ον P ARA

ecu v " "Ac P

-- »

123

δὰ: γεγο 0x

I ΣΦ. Tív ovv, ὦ Πρώταρχε, αὐτῷ δίδομεν &zó- ποισιν;

ΠΡΩ. Ὦ Σώκρατες, εἰς ϑαυμαστὸν διαφορᾶς μέγε-- Sos εἰς σαφήνειαν προεληλύϑαμεν ἐπιστημῶν.

Z9. Οὐκοῦν ἀποκρινούμεϑα ῥᾷον;

IIPO. Τί μήν; καὶ εἰρήσϑω γε ὅτι πολὺ μὲν αὗται τῶν ἄλλων τεχνῶν διαφέρουσι, τούτων δ᾽ αὐτῶν αἱ περὶ τὴν τῶν ὄντως φιλοσοφούντων ὁρμὴν ἀμήχανον ἀκριβείᾳ Ὁ τε καὶ ἀληϑείᾳ περὶ μέτρα τε καὶ ἀριϑμοὺς διαφέρουσιν.

20. Ἔστω ταῦτα κατὰ σέ, καὶ σοὶ δὴ πιστεύοντες ϑαρροῦντες ἀποκρινόμεϑα τοῖς δεινοῖς περὶ λόγων δλ- κήν —

ΠΡΩ. Τὺ ποῖον; Z9. Ὡς εἰσὶ δύο ἀριϑμητικαὶ καὶ δύο μετρητικαὶ : 5 καὶ ταύταις ἄλλαι συνεπόμεναι συχναί, τὴν διδυμότητα E ἔχουσαι ταύτην, ὀνόματος δὲ ἑνὸς κεκοινωμέναι. Et

-

* Lei

IIPQ. Ζιδῶμεν τύχῃ ἀγαϑῇ τούτοις, οὖς φὴς δει-- E

vovg εἶναι, ταύτην τὴν ἀπόκρισιν, ὦ Σώκρατες. * Z9. Ταύτας ovv λέγομεν ἐπιστήμας ἀκριβεῖς μά- E λιστα εἶναι; o IIPOQ. Πάνυ μὲν oov. zi 29. AA ἡμᾶς, ὦ Πρώταρχε, ἀναίνοιτ᾽ ἂν ἡ τοῦ ΝΣ, διαλέγεσϑαι δύναμις, εἴ τινα πρὸ αὐτῆς ἄλλην κρίναιμεν. X | IIPO, Τίνα δὲ ταύτην αὖ δεῖ λέγειν: 58 RE Z9. “λον ὅτι ἢ πᾶσαν τήν γε νῦν λεγομένην A γνοίη. τὴν γὰρ περὶ τὸ ὃν καὶ τὸ ὄντως καὶ τὸ κατὰ ταὖύ-- : τὸν ἀεὶ πεφυκὸς πάντως ἔγωγε οἶμαι ἡγεῖσθαι ξύμπαντας, f ὅσοις νοῦ καὶ σμικρὸν προσήρτηται, μακρῷ ἀληϑεστάτην Ἑ εἶναι γνῶσιν" σὺ δὲ τί; πῶς τοῦτο, ὦ Πρώταρχε, Mid b "vous ἄν; " E - ΠΡΩ. Ἤκουον μὲν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἑκάστοτε E

Ὀργίου πολλάκις, ὡς ἡ τοῦ πείθειν πολὺ διαφέροι πα-

A acc PARS ORE Tete iiis

AU

HAATARNOZX

Ἶ 194

E. ν ; |. Β gàv veyvàv: πάντα γὰρ ὑφ᾽ αὑτῇ δοῦλα δὲ ἑκόντων ἀλλ᾽ τ οὐ διὰ βίας ποιοῖτο, καὶ μακρῷ ἀρίστη πασῶν εἴη τῶν

τεχνῶν᾽ νῦν δ᾽ οὔτε σοὶ οὔτε δὴ ἐκείνῳ βουλοίμην ἂν ἐναντία τύέϑεσϑαι.

X9. Τὰ ὅπλα μοι δοκεῖς βουληϑεὶς εἰπεῖν αἰσχυν-- Ἢ ϑεὶς ἀπολιπεῖν.

EC IIPQ.. Ἔστω νῦν ταῦτα ταύτῃ, ὅπῃ σοι δοκεῖ. Ἐς Z0. ᾿49᾽ οὖν αἴτιος ἐγὼ τοῦ μὴ καλῶς ὑπολα- 1 βεῖν σε;

IIPO. Τὸ ποῖον ; S ΣΤᾺ Οὐκ, Q φίλε Πρώταρχε; τοῦτο ἔγωγε ἐζήτουν 1020 z0, τίς τέχνη 1] τίς ἐπιστήμη πασῶν διαφέρει τῷ μεγίστη E καὶ ἀρίστη καὶ πλεῖστα ὠφελοῦσα ἡμᾶς. ἀλλὰ τίς ποτε TO : σαφὲς καὶ τἀκριβὲς καὶ τὸ ἀληϑέστατον ἐπισκοπεῖ. κἂν εἶ p. σμικρὰ καὶ σμικρὰ ὀνινᾶσα, τοῦτ᾽ ἔστιν ὃ vOv δὴ ξητοῦ- uev. ἀλλ᾽ ὅρα" οὐδὲ γὰρ ἀπεχϑήσει Γοργέα, τῇ μὲν ἐκεί-- E νου ὑπάρχειν τέχνῃ διδοὺς πρὸς χρείαν τοῖς ἀνθρώποις EM κρατεῖν, ἡ δ᾽ εἶπον ἐγὼ νῦν πραγματείᾳ. καϑάπερ τοῦ i λευκοῦ πέρι τότε ἔλεγον, κἂν εἰ σμικρόν. καϑαρὸν δὲ εἴη, Ὁ τοῦ πολλοῦ καὶ μὴ τοιούτου διαφέρειν τούτῳ γ᾽ αὐτῷ τῷ 4 ἀληϑεστάτῳ, καὶ νῦν δὴ σφόδρα διανοηϑέντες καὶ (xa- BA vóg διαλογισάμενοι, μήτ᾽ εἴς τινας ὠφελείας ἐπιστημῶν Ἐς βλέψαντες μήτε τινὰς εὐδοκιμίας, ἀλλ᾽ εἴ τις πέφυκε τῆς | ψυχῆς ἡμῶν δύναμις ἐρᾷν vs τοῦ ἀληϑοῦς καὶ πάντα * ἕνεκα τούτου πράττειν, ταύτην εἴπωμεν, διερευνησάμενοι ὦ τὸ καϑαρὸν νοῦ τε καὶ φρονήσεως, εἰ ταύτην μάλιστα ἔκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσϑαι φαῖμεν ἂν ij τινα ἑτέραν ταύτης E κυριωτέραν ἡμῖν ξητητέον. IPQ. ᾿Δ4λλὰ σκοπῶ, καὶ χαλεπόν, οἶμαι, συγχωρῆς- Ga τινα ἄλλην ἐπιστήμην ἢ τέχνην τῆς ἀληϑείας ἀντέχε-- σϑαι μᾶλλον ἡ ἢ ταύτην. | Z9. "4o! οὖν ἐννοήσας τὸ τοιόνδε εἴρηκας ὃ λέγεις

λων s

a zx T P

Ax

T HBOX T

- viv, ὡς pul zoÀÀal τέχναι καὶ ὅσοι περὶ ταῦτα s Ringen, | πρῶτον uiv δόξαις χρῶνται xol τὰ περὶ δόξαν. ξητοῦσι 59. ὄ ὅδ ἷ συντεταμένως" εἶτε καὶ περὶ φύσεως ἡγεῖταί τις ζητεῖν. con

οἶσϑ᾽ ὅτι τὰ περὶ τὸν κόσμον τόνδε. ὅπῃ ve γέγονε xol —— ὅπῃ πάσχει τι καὶ ὅπῃ ποιεῖ, ταῦτα ξητεῖ διὰ βίου; φαῖμεν

τ rw

ἄν ταῦτα. ἢ πῶς; um | IIPO. Οὕτως. | b. :

Z9. Οὐκοῦν οὐ περὶ τὰ ὄντα ἀεί, περὶ δὲ τὰ γυγνό-. ὃ μενα καὶ γενησόμενα καὶ γεγονότα ἡμῶν 0 τοιοῦτος ἀνή--. - ᾿ρῆται τὸν πόνον; ΤΩΝ | IIPO. ᾿4ληϑέστατα. E

Z9. Τούτων οὖν τι σαφὲς ἂν φαῖμεν τῇ ἀκριβε-. στάτῃ ἀληϑείᾳ γίγνεσθαι, ὧν μήτε ἔσχε μηδὲν πώποτε Β΄ὸ. κατὰ ταὐτὰ μήϑ᾽ ἕξει μήτε εἰς τὸ νῦν παρὸν ἔχει;

IIPO. Καὶ πῶς; du

ZO. Περὶ ovv τὰ μὴ κεκτημένα βεβαιότητα μηδ΄ — ἡντινοῦν πῶς ἄν ποτε βέβαιον γίγνοιϑ᾽ ἡμῖν καὶ ὁτιοῦν;

IIP9. Οἷμαι μὲν οὐδαμῶς.

ZO, Οὐδ᾽ ἄρα νοῦς οὐδέ τις ἐπιστήμη περὶ αὐτά ἐστι τὸ ἀληϑέστατον ἔχουσα. M : IIPO. Οὔκουν εἰκός yc. | 5 .XXXVL Z9. Τὸν uiv δὴ σὲ καὶ ἐμὲ καὶ Γοργίν καὶ Φίληβον χρὴ συχνὰ χαίρειν ἐᾷν, τόδε δὲ διαμαρτύρα- 0 . ΠΝ

σϑαι τῷ λόγῳ. NN

"T Wu

IIPO. Τὸ ποῖον; ED

Z9. 'Os 1 περὶ ἐκεῖνα ἔσϑ᾽ ἡμῖν τό τε βέβαιον καὶ E

το καϑαρὸν καὶ τὸ ἀληϑὲς καὶ ὃ δὴ λέγομεν & Aux Quvég, cg Laco! τὰ ἀεὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ὡσαύτως ἀμικτότατα ἔχοντα, z i ἢ [δεύτερος] ἐκείνων 0 τι μάλιστά ἐστι ξυγγενές τὰ δ᾽ ἄλλα Ec br. δεύτερά τε καὶ ὕστερα λεκτέον. E ΠΡΩ. ᾿“4ληϑέστατα λέγεις. E

co

50

126 IIAATS$NOZX

29. Τὰ δὴ τῶν ὀνομάτων περὶ τὰ τοιαῦτα κάλλιστα ἄρ᾽ οὐ τοῖς καλλίστοις δικαιότατον ἀπονέμειν;

ΠΡΩ. Eixog γε.

Z9. Οὐκοῦν νοῦς ἐστὶ καὶ φρόνησις, ἅ γ᾽ ἄν τις τι- μήσειε μάλιστα ὀνόματα;

IIPO9. Nat.

29. Ταῦτ᾽ ἄρα ἐν ταῖς περὶ τὸ ὃν ὄντως ἐννοίαις ἔστιν ἀπηκριβωμένα ὀρϑῶς κείμενα καλεῖσϑαι.

IIPQ) Πάνυ μὲν οὖν.

29. Καὶ μὴν ἅ γε εἰς τὴν κρίσιν ἐγὼ τότε παρεσχό- μην, οὐκ ἄλλ᾽ ἐστὶν ἢ ταῦτα τὰ ὀνόματα.

IIPO. Τίμήν, ὦ Σώκρατες;

Z9. Εἶεν" τὸ μὲν δὴ φρονήσεώς τε καὶ ἡδονῆς πέρι πρὸς τὴν ἀλλήλων μῖξιν εἴ τις φαίη καϑαπερεὶ δημιουρ- γοῖς ἡμῖν. ἐξ ὧν 1] ἐν οἷς δεῖ δημιουργεῖν τι, παρακεῖσϑαι, καλῶς ἂν τῷ λόγῳ ἀπεικάζοι.

IIPQ9. Καὶ μάλα.

Z9. Τὸ δὴ μετὰ ταῦτα ἄρ᾽ οὐ μιγνύναι ἐπιχει-- ρητέον ;

HPO. Tíwjv;

219. Οὐκοῦν τάδε προειποῦσι καὶ ἀναμνήσασιν ἡμᾶς αὐτοὺς ὀρθότερον ἂν ἔχοι;

ΠΡΩ. Τὰ ποῖα;

X9. "4 καὶ πρότερον ἐμνήσϑημεν᾽ εὖ δ᾽ ἡ παροιμία δοκεῖ ἔχειν, τὸ καὶ δὶς καὶ τρὶς τό γε καλῶς ἔχον ἐπανα- πολεῖν τῷ Aoyo δεῖν.

IPQ9. Tíwjwv;

219. Φέρε δὴ πρὸς Zí.0g* οἶμαι γὰρ οὕτω zog τὰ τότε λεχϑέντα ῥηϑῆναι.

IIPO. Πῶς;

ΣΩ. Φίληβός φησι τὴν ἡδονὴν σκοπὸν ὀρϑὸν πᾶσι ξώοις γεγονέναι καὶ δεῦν πάντας τούτου στοχάξεσϑαι,

ΡΣ ΕΣ H

καὶ δὴ καὶ τἀγαϑὸν τοῦτ᾽ αὐτὸ εἶναι ξύμπασι. καὶ δύο ὀνόματα. ἀγαϑὸν καὶ ἡδύ, ἕνί τινι καὶ φύσει μιᾷ τούτω ὀρϑῶς τεϑέντ᾽ ἔχειν. Σωκράτης δὲ πρῶτον μὲν *Evy* οὔ B φησι τοῦτ᾽ εἶναι. δύο δὲ καϑάπερ τὰ ὀνόματα, καὶ τό τε ἀγαθὸν καὶ τὸ ἡδὺ διάφορον ἀλλήλων φύσιν ἔχειν, μιᾶλ-- λον. δὲ μέτοχον εἶναι τῆς τοῦ ἀγαϑοῦ μοίρας τὴν φρόνησιν ἢ τὴν ἡδονήν. οὐ ταῦτ᾽ ἔστι τε καὶ ἦν τὰ τότε λεγόμενα, à Πρώταρχε;

IIPQ. Σφόδρα μὲν οὖν.

Z9. Οὐκοῦν καὶ τόδε τότε καὶ νῦν ἡμῖν ἂν ξυνομο--

Aoyoiro; s. IIPO. Τὸ ποῖον; ; ὮΝ EO. Τὴν τἀγαϑοῦ διαφέρειν φύσιν τῷδε τῶν ἄλλων. P IIPQ. Tíw; € ν

ΣΩ. Ὧι παρείη τοῦτ᾽ ἀεὶ τῶν ξώων διὰ τέλους πάν-- TOS καὶ πάντῃ, μηδενὸς ἑτέρου ποτὲ ἔτι προσδεῖσϑαι. τὸ δὲ ἱκανὸν τελεώτατον ἔχειν" οὐχ οὕτως;

IIPQ. Οὕτω μὲν οὖν.

ZO. Οὐκοῦν τῷ λόγῳ ἐπειράϑημεν χωρὶς ἑκάτερον ἑκατέρου ϑέντες εἰς τὸν βίον ἑκάστων. ἄμικτον μὲν ἧδο-- viv φρονήσει, φρόνησιν δὲ ὡσαύτως ἡδονῆς μηδὲ τὸ σμι-

᾿ JO AIT T. ^ D : sl δες mrs 2 T OTEMPO NE^ TLE X

κρότατον ἔχουσαν ; ΠΡΩ. Ἦν ταῦτα. , Z9. Μῶν οὖν ἡμῖν αὐτῶν τότε πότερον ἱκανὸν D * ἔδοξεν slvat v0; P l - ΠΡΩ. Καὶ πῶς; ^ XXXVIL Z9. Εἰ δέγε παρηνέχϑημέν τι τότε, νῦν : :

ὁστισοῦν ἐπαναλαβὼν ὀρϑότερον εἰπάτω, μνήμην καὶ φρόνησιν καὶ ἐπιστήμην καὶ ἀληϑῆ δόξαν τῆς αὐτῆς ἰδέας τιϑέμενος, καὶ σκοπῶν εἴ τις ἄνευ τούτων δέξαιτ᾽ ἄν οὗ καὶ ὁτιοῦν εἶναι ἢ γίγνεσθαι, μὴ ὅτι δή γε ἡδονήν, εἴϑ᾽ ὡς πλείστον εἴθ᾽ ὡς σφοδροτάτην, ἣν μήτε ἀληϑῶς δοξάξοι

χων

C EN A V "a

IT

-

128 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

χαίρειν, μήτε. τὸ παράπαν γιγνώσκοι τί ποτε πέπονθε πά-

tog, μήτ᾽ αὖ μνήμην τοῦ πάϑους μηδ᾽ ὁντινοῦν χρόνον. ἔχοι. ταὐτὰ δὲ λέγω καὶ περὶ φρονήσεως. εἴτις ἄνευ πά-

σης ἡδονῆς καὶ τῆς βραχυτάτης δέξαιτ᾽ ἂν φρόνησιν ἔχειν

μᾶλλον ἢ μετά τινῶν ἡδονῶν, ἡ ῇ πάσας ἡδονὰς χωρὶς φρο-

νήσεως μάλλον. ἢ μετὰ φρονήσεως αὖ τινός.

IIPOQ. Οὐκ ἔστιν, ὦ Σώκρατες, ἀλλ οὐδὲν δεῖ ταῦτά

γε πολλάκις ἐπερωτᾶν.

ΣΩ. Οὐκοῦν τό ys τέλεον καὶ πᾶσιν αἱρετὸν καὶ τὸ

παντάπασιν ἀγαϑὸν οὐδέτερον ἂν τούτων εἴη; - Ἁ v ΠΡΩ. Πῶς γαρ ἂν; , ? A Pd - kl , 219. To τοίνυν «yo90v qvo, σαφῶς ἡ xat vwo τυ-

9 LE] , Γ΄Ἣ 3 cer , ἕω rn , πον αὐτοῦ ληπτέον. (v. ὅπερ λέγομεν δευτερεῖα ovo) δω-

σομὲν ἔχωμεν. IIPQ. Ὀρϑύτατα λέγεις. EQ. Οὐκοῦν ὁδὸν μέν τινα ἐπὶ τἀγαϑὸν εἰλήφαμεν ; ΠΡ. Τίνα; 29. Καϑάπερ εἴ τίς τινα ἄνϑρωπον ξητῶν τὴν oi-

- 9 ^ "m "7 , 3 3 » , κησιν πρῶτον ὀρϑῶς. ἵν οἰκεῖ, πυϑοιτ΄ αὐτοῦ, μέγα TL

δή που πρὸς τὴν εὕρεσιν ἂν ἔχοι τοῦ ξητουμένου.

ΠΡΩ. Πῶς δ᾽ ov;

219. Καὶ νῦν δή τις λόγος ἐμήνυσεν ἡμῖν, ὥσπερ καὶ κατ᾽ ἀρχάς, μὴ ξητεῖν ἐν τῷ ἀμίκτῳ βίῳ τἀγαϑὸν ἀλλ᾽ ἐν τῷ μικτῷ.

IIPO. Πάνυ γε.

ΣΩ. Ἐλπὶς μὴν πλείων ἐν τῷ μιχϑέντι καλῶς τὸ

ξητούμενον ἔσεσϑαι φανερώτερον ἢ ἐν τῷ μή;

IIPQ. Πολύ ye.

ΣΦ. Τοῖς δὴ ϑεοῖς, ὦ Πρώταρχε, εὐχόμενοι κεραν-- νύωμεν; εἶτε “ιόνυσος εἴτε Ἥφαιστος εἶθ᾽ ὅστις ϑεῶν, ταύτην τὴν τιμὴν ele τῆς συγκράσεως.

IIPO. Πάνυ μὲν οὖν.

("——————————WPUÁHÉE Bá

EPIHHOS ^ . — .q39

Z9. Καὶ μὴν καϑάπερ ἡμῖν οἰνοχόοις τισὶ παρε- στᾶσι κρῆναι, μέλιτος μὲν ἂν ἀπεικάξοι τις τὴν τῆς ἡδοὸ νῆς, τὴν δὲ τῆς φρονήσεως νηφαντικὴν καὶ ἄοινον αὐστη-- ροῦ καὶ ὑγιεινοῦ τινὸς ὕδατος" ἃς προϑυμητέον ὡς καλ- λιστα συμμιγνύναι.

ΠΡΩ. Πῶς y&Q ov; |

EQ. Φέρε δὴ πρότερον" ρα πᾶσαν ἡδονὴν πάσῃ D φρονήσει μιγνύντες τοῦ καλῶς ἂν μάλιστα ἐπιτύχοιμεν;

IIPO. Ἴσως.

ΣΩ. ᾿4λλ᾽ οὐκ ἀσφαλές. ἧ δὲ ἀκινδυνότερον ἂν μι- γνύοιμεν, δόξαν μοι δοκῶ τινὰ ἀποφήνασϑαι ἄν.

ΠΡῶ. “ἐγε τίνα.

ΣΩ. Ἦν ἡμῖν ἡδονή τε ἀληϑῶς., ὡς dissi ἑτέρας ἄλλη καὶ δὴ καὶ τέχνη τέχνης ἀκριβεστέρα;

IP9. Πῶς γὰρ οὔ;

ZO. Καὶ ἐπιστήμη δὴ ἐπιστήμης διάφορος, 7) μὲν ἐπὶ τὰ γιγνόμενα καὶ ἀπολλύμενα ἀποβλέπουσα, ἡ δὲ ἐπὶ τὰ μήτε γιγνόμενα μήτε ἀπολλύμενα, κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ E ὡσαύτως ὄντα ἀεί. ταύτην εἰς τὸ ἀληϑὲς ἐπισκοπούμενοι ἡγησάμεϑα ἐκείνης ἀσφαλεστέραν εἶναι.

ΠΡΩ. Πάνυ μὲν οὖν ὀρϑῶς.

ΟῚ Z9. Οὐκοῦν εἰ τἀληϑέστατα τμήματα ἕκατέρας ἴδοιμεν πρῶτον συμμίξαντες, ὦρα ἱκανὰ ταῦτα συγκε-- κραμένα τὸν ἀγαπητότατον βίον ἀπεργασάμενα παρέχειν ἡμῖν, 3j τινὸς ἔτι προσδεόμεϑα καὶ τῶν μὴ τοιούτων;

- ΠΡΏ. Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ δρᾶν οὕτως. 62

XXXVIIL 229. Ἔστω δή τις ἡμῖν φρονῶν ἄνϑρω- πος αὐτῆς περὶ δικαιοσύνης, ὅ τι ἔστι, καὶ λόγον ἔχων

ἑπόμενον τῷ νοεῖν, καὶ δὴ καὶ περὶ τῶν ἄλλων πάντων τῶν ὄντων ὡσαύτως διανοούμενος;

ΠΡΩ. Ἔστω γὰρ οὖν.

Z9). Ἶ49᾽ οὖν οὗτος ἱκανῶς ἐπιστήμης n κύκλου PraTO Il.

δ 2. 5 Po

e

D

E ἀλλὰ διὰ τὸ πᾶσαν ἀγαπᾷν ἐπιστήμην εἰς ταὐτὸν μεϑεῖ

180 ILAATSNCIE

μὲν καὶ σφαίρας αὐτῆς τῆς ϑείας τὸν λόγον ἔχων. τὴν δὲ ἀνθρωπίνην ταύτην σφαῖραν καὶ τοὺς χύκλους τούτους

ἀγνοῶν, καὶ χρώμενος ἐν οἰκοδομίᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως

κανόσι καὶ τοῖς κύκλοις;

ΠΡ. Γελοίαν διάϑεσιν ἡμῶν, ὦ Σώκρατες, ἐν ταῖς

ϑείαις οὖσαν μόνον ἐπιστήμαις λέγομεν.

ΣΩ. Πῶς φῇς: ἡ τοῦ ψευδοῦς κανόνος ἅμα καὶ ToU.

κύκλου τὴν οὐ βέβαιον οὐδὲ καϑαρὰν τέχνην ἐμβλητέον κοινῇ καὶ συγκρατέον ;

IIPQ. "Avayxeiov γάρ. εἰ μέλλει τις ἡμῶν καὶ τὴν

ὁδὸν ἑκάστοτε ἐξευρήσειν οἴκαδε.

Z9. Ἦ καὶ μουσικήν; ἣν ὀλίγον ἔμπροσϑεν ἔφαμεν στοχάσεώς τε καὶ μιμήσεως μεστὴν οὖσαν καϑαρότητος ἐνδεῖν;

IIP9. ᾿Αναγκαῖον ponere, ἔμοιγε. εἴπερ ye ἡμῶν ὃ βίος ἔσται καὶ ὁπωσοῦν ποτὲ βίος.

ΣΩ. Βούλει δῆτα, ὥσπερ ϑυρωρὸς ὑπ᾽ ὄχλου τις ὠϑούμενος καὶ βιαζόμενος, ἡττηϑεὶς ἀναπετάσας τὰς ϑύ-᾿ ρας ἀφῶ πάσας ἐπιστήμας εἰσρεῖν καὶ μίγνυσθαι ὁμοῦ. καϑαρᾷ τὴν ἐνδεεστέραν ;

IIPQ. Οὔκουν ἔγωγε οἶδα, ὦ Σώκρατες, ὅ τέτις ἂν | βλάπτοιτο πάσας λαβὼν τὰς ἄλλας ἐπιστήμας, ἔχων τὰς | πρώτας. ;

ΣΩ. Μεϑιῶ δὴ τὰς ξυμπάδας ῥεῖν εἰς τὴν τῆς Ὁμή- ρου καὶ μάλα ποίητιμῆς μισγαγκείας ὑποδοχήν;

IIPOQ. Πάνυ μὲν ovv.

XXXIX. Z9. »ΜΜμεϑεῖνται" καὶ πάλιν ἐπὶ τὴν τῶν ἡδονῶν πηγὴν ἰτέον. ὡς γὰρ διενοήϑημεν αὐτὰς uuyvv- ναι, τὰ τῶν ἀληϑῶν μόρια πρῶτον οὐκ ἐξεγένεϑ᾽ ἡμῖν,

μὲν &990ag καὶ πρόσϑεν τῶν ἡδονῶν. ΠΡΩ. ᾿4ληϑέστατα λέγεις,

DIAHBOX. | 131

ΣΩ. Ὥρα δὴ βουλεύεσϑαι νῶν καὶ περὶ τῶν ἦδο- νῶν, πότερα καὶ ταύτας πάσας ἀϑρόας ἀφετέον ἢ καὶ τούτων πρώτας μεϑετέον ἡμῖν ὅσαι ἀληϑεῖς.

ΠΡΩ. Πολύ τι διαφέρει πρός γε ἀσφάλειαν πρώτας τὰς ἀληϑεῖς ἀφεῖναι.

EQ. Μεϑείσϑων δή. τί δὲ μετὰ ταῦτα; ἄρ᾽ οὐκ εἰ μέν τινες ἀναγκαῖαι. καϑάπερ ἐκεῖ. ξυμμικτέον καὶ ταῦτας;

IIPO. Τί δ᾽ οὔ; τάς γε ἀναγκαίας δήπουϑεν.

ZO. Εἰ δέ γε καί, καϑάπερ τὰς τέχνας πάσας ἀβλα- βές τε καὶ ὠφέλιμον ἦν ἐπίστασϑαι διὰ βίου, καὶ νῦν δὴ ταὐτὰ λέγομεν περὶ τῶν ἡδονῶν, ξἴπερ πάσας ἡδονὰς ἤδεσϑαι διὰ βίου συμφέρον τε ἡμῖν ἐστὶ καὶ ἀβλαβὲς ἅπασι, πάσας συγχρατέον.

ΠΡΩ. Πῶς οὖν δὴ περὶ αὐτῶν τούτων boil καὶ πῶς ποιώμεν;

EQ. Οὐχ ἡμᾶς, ὦ Πρώταρχε, διερωτᾶν χρή, τὰς ἡδονὰς ὃὲ αὐτὰς καὶ τὰς φρονήσεις, διαπυνθανομένους τὸ τοιόνδε ἀλλήλων πέρι.

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον; | EQ. Ὦ φίλαι. εἴτε ἡδονὰς ὑμᾶς χρὴ προσαγορεύειν tive ἄλλῳ ὁτῳοῦν ὀνόματι, μῶν οὐκ ἂν δέξαισϑε οἰκεῖν μετὰ φρονήσεως πάσης ῇ χωρὶς τοῦ φρονεῖν; οἶμαι μὲν πρὸς ταῦτα τόδ᾽ αὐτὰς ἀναγκαιότατον εἶναι λέγειν.

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον; | ΣΩ. Ὅτι καϑάπερ ἔμπροσϑεν ἐρρήϑη, τὸ μόνον καὶ ἔρημον εἴλικρινὲς εἷναί τι γένος οὔτε πάνυ τι Óvva- τὸν οὔτ᾽ ὠφέλιμον" πάντων γε μὴν ἡγούμεϑα γενῶν ἄρι- στον ἕν ἀνθ᾽ ἑνὸς συνοικεῖν ἡμῖν τὸ τοῦ γιγνώσκειν τἄλλά τε πάντα καὶ [τὴν] αὐτῶν ἡμῶν τελέως εἰς δύναμιν

ἐχάστην. 9:

C

P. a ur M

dii» Ww δον ^ Y

E

*

B

132 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

IIPQ.. Καὶ καλῶς ys εἰρήκατε τὰ vOv , φήσομεν. Σῷ. Ὀρϑῶς. πάλιν τοίνυν μετὰ τοῦτο τὴν φρόνη--

- 3 , 3 ^ ^ σιν καὶ τὸν νοῦν ἀνερωτητέον" ἀρ᾽ ἡδονῶν τι προσδεῖσϑε

ἐν τῇ συγκράσει; φαῖμεν ἂν αὖ τὸν νοῦν τε καὶ τὴν φρό- νησιν ἀνερωτῶντες. ποίων, φαῖεν ἂν ἴσως, ἡδονῶν; ' HP9. Eixog. |

EQ. Ὁ δὲ γ᾽ ἡμέτερος λόγος μετὰ τοῦτ᾽ ἐστὶν ὅδε. πρὸς ταῖς ἀληϑέσιν ἐκείναις ἡδοναῖς, φήσομεν. ἀρ’ ἔτι προσδεῖσϑ᾽ ὑμῖν τὰς μεγίστας ἡδονὰς συνοίκους εἶναι καὶ τὰς σφοδροτάτας; καὶ πῶς; e Σώκρατες. φαῖεν ἄν, αἵ γ᾽ ἐμποδίσματά τε μυρία ἡμῖν ἔχουσι. τὰς ψυχὰς ἐν αἷς οἰκοῦμεν ταράττουσαι διὰ μανικὰς ἡδονάς, καὶ γίγνεσθαί τε ἡμᾶς τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐῶσι, τά τε γιγνόμενα ἡμῶν τέκνα ὡς τὸ πολύ, δι᾿ ἀμέλειαν λήϑην ἐμποιοῦσαι., παντάπασι διαφϑείρουσιν: ἀλλ᾽ ἅς γε ἡδονὰς ἀληϑεῖς καὶ καϑαρὰς [ἃς] εἶπες. σχεδὸν οἰκείας ἡμῖν νόμιξε, καὶ πρὸς ταύταις τὰς μεϑ᾽ ὑγιείας καὶ τοῦ σωφρονεῖν, καὶ δὴ καὶ ξυμπάσης ἀρετῆς ὁπόσαι καϑάπερ ϑεοῦ ὁπαδοὶ γιγνόμεναι αὐτῇ συνακολουϑοῦσι πάντῃ, ταύτας μίγνυ" τὰς δ᾽ ἀεὶ uec? ἀφροσύνης καὶ τῆς ἄλλης κακίας ἑπομένας πολλή που ἀλογία τῷ νῷ μιγνύναι τὸν βουλόμενον 0 τι καλλίστην ἰδόντα καὶ ἀστασιαστοτάτην μῖξιν καὶ κρᾶσιν ἐν ταύτῃ μαϑεῖν πειρᾶσθαι. τί ποτὲ ἔν τε ἀνϑρώπῳ καὶ τῷ παντὶ πέφυκεν ἀγαϑὸν καὶ τίνα ἰδέαν αὐτὴν εἶναί ποτε μαντευ-- τέον. ἄρ’ οὐκ ἐμφρόνως ταῦτα καὶ ἐχόντως ἑαυτὸν τὸν νοῦν φήσομεν ὑπέρ τε αὑτοῦ καὶ μνήμης καὶ δόξης ὀρϑῆς ἀποκρίνασϑαι τὰ νῦν ῥηϑέντα:; ;

ΠΡΩ. Παντάπασι μὲν οὖν. EQ. ᾿Αλλὰ μὴν καὶ τόδε γε ἀναγκαῖον, καὶ οὐκ ἀλ-

Aog ἄν ποτε γένοιτο οὐδ᾽ ἂν ἕν. IIPQ. Τὸ ποῖον;

δὸς.

EN . ..ἡ

ἣ |

αὐ σον ec o e ΑΝ β t OIAHBOS. 133

EQ. Ὧι μὴ μίξωμεν ἀλήϑειαν., οὐκ ἄν ποτε τοῦτο ἀληϑῶς γίγνοιτο οὐδ᾽ ἂν γενόμενον εἴη.

IIPO. Πῶς γὰρ ἄν;

XL. ΣΩ. Οὐδαμῶς. ἀλλ᾽ εἴ τινος ἔτι προσδεῖ τῇ συγκράσει ταύτῃ, λέγετε σύ τε καὶ Φίληβος. ἐμοὶ μὲν γὰρ καϑαπερεὶ κόσμος τις ἀσώματος ἄρξων καλῶς ἐμψύχου σώματος ὁ νῦν λόγος ἀπειργάσϑαι φαΐένεται.

ΠΡΩ. Καὶ ἐμοὶ τοίνυν, ὦ Σώκρατες, οὕτω λέγε δε-- δόχϑαι.

EQ. '49' οὖν ἐπὶ μὲν τοῖς τοῦ ἀγαϑοῦ νῦν ἤδη προ- ϑύροις καὶ τῆς οἰκήσεως ἐφεστάναι τῆς τοῦ τοιούτου λέ- γοντες ἴσως ὀρϑῶς ἄν τινα τρόπον φαῖμεν;

ΠΡΩ. Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ.

ZO. Τί δῆτα ἔν τῇ ξυμμίξει τιμιώτατον ἅμα καὶ μάλιστ᾽ αἴτιον εἶναι δόξειεν ἂν ἡμῖν τοῦ πᾶσι γεγονέναι προσφιλῆ τὴν τοιαύτην διάϑεσιν ; τοῦτο γὰρ ἰδόντες μετὰ τοῦτ᾽ ἐπισκεψόμεϑα, εἴϑ᾽ ἡδονῇ εἴτε τῷ νῷ προσφυέστε- gov καὶ οἰκειότερον ἐν τῷ παντὶ ξυνέστηκεν.

ΠΡΩ. Ὀρϑῶς" τοῦτο γὰρ εἰς τὴν κρίσιν ἡμῖν ἐστὶ συμφορώτατον.

ΣΩ. Καὶ μὴν καὶ ξυμπάσης γε μίξεως οὐ χαλεπὸν ἐδεῖν τὴν αἰτίαν. δι᾿ ἣν ἢ παντὸς ἀξία γίγνεται ἡτισοῦν ἢ το παράπαν οὐδενός.

ΠΡΩ. Ilóg λέγεις;

Z9. Οὐδείς που τοῦτο ἀνθρώπων ἀγνοεῖ.

ΠΡΩ. Τὸ ποῖον;

ΣΏ. Ὅτι μέτρου καὶ τῆς συμμέτρου φύσεως μὴ τυ- χοῦσα ἡτισοῦν καὶ ὁπωσοῦν σύγκρασις πᾶσα ἐξ ἀνάγκης ἀπόλλυσι τά τε κεραννύμενα καὶ πρώτην αὑτήν. οὐδὲ γὰρ κρᾶσις, ἀλλά τις ἄκρατος συμπεφορημένη ἀληϑῶς ἡ E τοιαύτη γίγνεται ἑκάστοτε ὄντως τοῖς κεκτημένοις ξυμ-- φορά.

134 "HAATSNOX

IIPOQ. ᾿Ζ4ληϑέστατα.

Z0. Νῦν δὴ καταπέφευγεν ἡμῖν ἢ τοῦ ἀγαϑοῦ δύ- vouig εἰς τὴν τοῦ καλοῦ φύσιν. μετριότης γὰρ καὶ συμ-- μετρία κάλλος δήπου καὶ ἀρετὴ πανταχοῦ ξυμβαίνει γέ- γνεσϑαι.

IIPO9. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΦ. Καὶ μὴν ἀλήϑειάν γε ἔφαμεν αὐτοῖς ἐν τῇ πρά-- GEL μεμῖχϑαι.

ΠΡΩ. Πανυ γε.

Z4. Οὐκοῦν εἰ μὴ μιᾷ δυνάμεϑα ἰδέα τὸ ἀγαϑὸν

65 ϑηρεῦσαι. σὺν τρισὶ λαβόντες, κάλλει καὶ ξυμμετρίᾳ καὶ

- ἀληϑείᾳ, λέγωμεν ὡς τοῦτο οἷον ἕν ὀρϑότατ᾽ ἂν αἰτιασαί" us9' ἂν τῶν ἐν τῇ συμμίξει, καὶ διὰ τοῦτο ὡς ἀγαϑὸν ὃν τοιαύτην αὐτὴν γεγονέναι.

IIPQ. Ὀρϑύτατα μὲν οὖν.

XLI. Z9. Ἤδη τοίνυν. à Πρφώταρχε, ἱκανὸς ἡμῖν γένοιτ᾽ ἂν ὁστισοῦν κριτὴς ἡδονῆς τὲ πέρι καὶ qoorijóeas,

B ὁπότερον αὐτοῖν τοῦ ἀρίστου ξυγγενέστερόν τε xol vuu- ὥτερον ἐν ἀνϑρώποις τέ ἐστι καὶ ϑεοῖς.

IIP9). Zhiov μέν, ὅμως δ᾽ οὖν τῷ λόγῳ ἐπεξελϑεῖν βέλτιον.

Z9. Ko9' ἕν ἕκαστον τοίνυν τῶν τριῶν πρὸς τὴν ἡδονὴν καὶ τὸν νοῦν χρίνωμεν. δεῖ γὰρ ἰδεῖν. ποτέρῳ μᾶλλον ξυγγενὲς ἕκαστον αὐτῶν ἀπονεμοῦμεν.

ΠΡῴ. Κάλλους καὶ ἀληϑείας καὶ μετριότητος πέρι

λέγεις; i A Ναί. πρῶτον Óé ys ἀληϑείας λαβοῦ, ὦ Πρώ- 4" € vagye- καὶ λαβόμενος, βλέψας εἰς τρία, νοῦν καὶ ἀλήϑειαν

καὶ ἡδονήν, πολὺν ἐπισχὼν χρόνον, ἀπόκριναι σαυτῷ, πότερον ἡδονὴ ξυγγενέστερον ἢ νοῦς ἀληϑεία.

ΠΡΩ. Tí δὲ χρόνου δεῖ; πολὺ γάρ, οἶμαι, διαφέ-

MI 1 ec , " e bi

θέτον. ἡδονὴ uiv γὰρ ἁπάντων ἀλαξονίστατον, ὡς δὲ

JM WuPlLM SIS EK AL Ex

1 ΦΙΛΗΒΟΣ. 135

λόγος, καὶ ἐν ταῖς ἡδοναῖς ταῖς περὶ τἀφροδίσια, αἵ δὴ μέγισται δοκοῦσιν εἶναι , καὶ τὸ ἐπιορκεῖν συγγνώμην εἴ- Ange παρὰ Sev, ὡς καϑάπερ παίδων τῶν ἡδονῶν νοῦν οὐδὲ τὸν ὀλίγιστον κεκτημένων" νοῦς δὲ ἤτοι ταὐτὸν καὶ ἀλήϑειά ἐστιν ἢ πάντων ὁμοιότατόν τε καὶ ἀληϑέ- στατον.

EQ). Οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο τὴν μετριότητα ὡσαύ-- τως σκέψαι, πότερον ἡδονὴ φρονήσεως ἢ φρόνησις ἧδο- νῆς πλείω κέκτηται;

ΠΡΩ. Εὔσκεπτόν γε καὶ ταύτην σκέψιν προβέβλη-

- «eg. οἶμαι γὰρ ἡδονῆς μὲν καὶ περιχαρείας οὐδὲν τῶν ὄν-- τῶν πεφυκὸς ἀμετρότερον εὑρεῖν ἄν τινα, νοῦ δὲ καὶ ἐπι-

- στήμης ἐμμετρότερον οὐδ᾽ ἂν ἕν ποτε.

ΣΩ. Καλῶς εἴρηκας. ὅμως δ᾽ ἔτι λέγε τὸ τρέτον.

J ψοῦς ἡμῖν κάλλους μετείληφε πλεῖον ἢ τὸ τῆς ἡδονῆς γέ-

- v0g, ὥστε εἶναι καλλίω νοῦν ἡδονῆς, ἢ ἢ τοὐναντίον; ;

IIP9. "Ao οὖν φρόνησιν μὲν καὶ νοῦν, ὦ Σώκρα- τες, οὐδεὶς πώποτε οὔϑ᾽ ὕπαρ οὔτ᾽ ὄναρ αἰσχρὸν οὔτε εἶδεν οὔτε ἐπενόησεν οὐδαμῇ οὐδαμῶς οὔτε γιγνόμενον οὔτε ὄντα οὔτε ἐσόμενον;

Z9. Ὀρϑῶς.

ΠΡΩ. Ἡδονὰς δέγέπου, καὶ ταῦτα σχεδὸν τὰς με- γίστας, ὅταν ἴδωμεν ἡδόμενον ὁντινοῦν, ἢ τὸ γελοῖον ἐπ᾽ αὐταῖς ἢ τὸ πάντων αἴσχιστον ἑπόμενον ὁρῶντες αὖ- τοί τε αἰσχυνόμεθα καὶ ἀφανίζοντες κρύπτομεν ὅ τι μά- λιστα, vvxrl πάντα τὰ τοιαῦτα διδόντες, ὡς φῶς οὐ δέον

ὁρᾷν αὐτά.

EQ. Πάντῃ δὴ φήσεις, ὦ Πρώταρχε, ὑπό ve ἀγγέ- λων πέμπων καὶ παροῦσι φράξων, ὡς ἡδονὴ κτῆμα οὐκ

ἔστι πρῶτον οὐδ᾽ αὖ δεύτερον, ἀλλὰ πρῶτον μέν πῃ περὶ

μέτρον καὶ τὸ μέτριον καὶ καίριον, καὶ πάντα ὁπόσα χρη

τοιαῦτα νομίζειν, τὴν ἀΐδιον εἰρῆσϑαι φύσιν.

66

136 . HIAATSNOX

IIPQ. Φαίνεται γοῦν ἐκ τῶν νῦν λεγομένων.

EQ. Δεύτερον μὴν περὶ τὸ σύμμετρον καὶ καλὸν καὶ τὸ τέλεον καὶ ἱχανὸν καὶ πάνϑ'᾽ ὁπόσα τῆς γενεᾶς αὖ ταύτης ἐστίν.

IIPQ. Ἔοικε γοῦν.

EQ. Τὸ τοίνυν τρίτον, ὡς ἡ ἐμὴ μαντεία, νοῦν καὶ φρόνησιν τυϑεὶς οὐκ ἂν μέγα τι τῆς ἀληϑείας παρεξ- £A9 oig.

IIPO. Ἴσως.

Z9. "4g' οὖν οὐ τέταρτα, ἃ τῆς ψυχῆς αὐτῆς ἔϑε- uev, ἐπιστήμας τε καὶ τέχνας καὶ δόξας ὀρϑὰς λεχϑείσας, ταῦτ᾽ εἶναι τὰ πρὸς τοῖς τρισὶ τέταρτα. εἴπερ τοῦ ἀγαϑοῦ ἐστὶ μᾶλλον [ἡ] τῆς ἡδονῆς ξυγγενῆ;

IIPO9. Τάχ᾽ ἄν.

XQ. Πέμπτας τοίνυν. ἃς ἡδονὰς ἔϑεμεν ἀλύπους ὁρισάμενοι. καϑαρὰς ἐπονομάσαντες τῆς ψυχῆς αὐτῆς ἐπιστήμας. ταῖς δὲ αἰσϑήσεσιν ἑπομένας;

ΠΡΩ. Ἴσως.

2:9. Ἕχτῃ δ᾽ ἐν γενεᾷ, φησὶν Ὀρφεύς, καταπαύσατε κόσμον ἀοιδῆς" ἀτὰρ κινδυνεύει καὶ ὁ ἡμέτερος λόγος ἐν ἕκτῃ καταπεπαυμένος εἶναι κρίσει. τὸ δὴ μετὰ ταῦϑ' ἡμῖν οὐδὲν λοιπὸν πλὴν ὥσπερ κεφαλὴν ἀποδοῦναι τοῖς εἰρη-- μένοις.

IIPQ. Οὐκοῦν χρή.

XLIL 29. Ἴϑι δή, τὸ τρίτον τῷ σωτῆρι τὸν αὐτὸν διαμαρτυράμενοι λόγον ἐπεξέλϑωμεν.

IIPQ. Ποῖον δή;

Z9. Φίληβος τἀγαϑὸν ἐτίϑετο ἡμῖν ἡδονὴν εἶναι πᾶσαν καὶ παντελῆ.

IIPQ. Τὸ τρίτον, ὦ Σώκρατες. ὡς ἔοικας, ἔλεγες ἀρτίως τὸν ἐξ ἀρχῆς ἐπαναλαβεῖν δεῖν λόγον.

Ἐσὺ εν εν ANN. RECS "eset "Y ET TES ΣῊ τὰν did mE. : Y ,

OIA4HBOX 137

EQ. Ναί, τὸ δέ ye μετὰ τοῦτο ἀκούωμεν. ἐγὼ γὰρ E δὴ κατιδὼν ἅπερ νῦν δὴ διελήλυϑα,. καὶ δυσχεράνας τὸν Φιλήβου λόγον οὐ μόνον ἀλλὰ καὶ ἄλλων πολλάκις μυ--

ρέων, εἶπον ὡς ἡδονῆς γε νοῦς εἴη μακρῷ βέλτιόν τε καὶ

ἕμεινον τῷ τῶν ἀνθρώπων βίῳ.

ΠΡΩ. Ἦν ταῦτα. :

ΣΦ. Ὑποπτεύων δέ ys καὶ ἄλλα εἶναι πολλὰ εἶπον, ὡς εἰ φανείη τι τούτων ἀμφοῖν βέλτιον, ὑπὲρ τῶν δευτε- ρείων νῷ πρὸς ἡδονὴν ξυνδιαμαχοίμην, ἡδονὴ δὲ καὶ δευ- τερείων στερήσοιτο.

ΠΡΩ. Εἶπες γὰρ οὖν. 67

ΣΩ. Καὶ μετὰ ταῦτά γε πάντων ἱκανώτατον τού- τοιν οὐδέτερον ἱκανὸν ἐφάνη.

IIPQ. ᾿4ληϑέστατα.

ΣΩ. Οὐκοῦν παντάπασιν ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ καὶ

νοῦς ἀπήλλακτο καὶ ἡδονὴ μή τοι τἀγαθόν γε αὐτὸ μηδ᾽

ἕτερον αὐτοῖν εἶναι, στερόμενον αὐταρκείας καὶ τῆς τοῦ

1 1 T

ἱχανοῦ xal τελέου δυνάμεως ;

IIPQ. Ὀρϑότατα.

ΣΩ. Φανέντος δέ γε ἄλλου τρίτου κρείττονος τού-- τοιν ἐχατέρου, μυρίῳ αὖ νοῦς ἡδονῆς οἰκειότερον καὶ οσφυέστερον πέφανται νῦν τῇ τοῦ νικῶντος ἰδέα.

ΠΡΩ. Πῶς γὰρ οὔ; ZO. Οὐκοῦν πέμπτον κατὰ τὴν κρίσιν, ἣν νῦν ὁ λόγος ἀπεφήνατο, γίγνοιτ᾽ ἂν ἡ τῆς ἡδονῆς δύναμις.

ΠΡΩ. Ἔοικεν.

XO. Πρῶτον δέ γε οὐδ᾽ ἂν οἵ πάντες βόες τε καὶ B ἵπποι καὶ τἄλλα ξύμπαντα ϑηρία φῶσι τῷ τὸ χαίρειν διώ-- κειν" οἷς πιστεύοντες, ὥσπερ μάντεις ὄρνισιν, οἱ z0À- - λοὶ κρίνουσι τὰς ἡδονὰς εἰς τὸ ξῇν ἡμῖν εὖ κρατίστας εἷ-- ναι, καὶ τοὺς ϑηρίων ἔρωτας οἴονται κυρίους εἷναι μάρ--

138 ΠΛΆΤΩΝΟΣ ΦΙΖΗΒΟΣ.

τυρας μᾶλλον ἢ τοὺς τῶν ἐν μούσῃ φιλοσόφῳ μεμαντευ- μένων ἑκάστοτε λόγων.

ΠΡΩ. ᾿Δ4ληϑέστατα, ὦ Σώκρατες, εἰρῆσϑαί σοι νῦν ἤδη φαμὲν ἅπαντες.

ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ ἀφίετέμε;

IIPQ. Σμικρὸν ἔτι τὸ λοιπόν, ὦ Σώκρατες" οὐ γὰρ δή που σύ γε ἀπερεῖς πρότερος ἡμῶν" ὑπομνήσω δὲ σε τὰ λειπόμενα.

- nr zc" TQ -——— UON * "T Jj Εν αν κοντὰ ex. L3» .«- 9

ZYMIIOXION [ἢ περὶ ἀγαϑοῦ" ἠϑικχός.}

TA TOT A414AO0TI'OT ΠΡΟΣΩΠΑ͂ AIIOA44049POZ, ETAIPOZ AIIOAA4O0A9) POT, I'AATK9N, APIZTO4HMOZ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ADI409N, oÓAÀIAPOZ, IIATXANIAZ, EPPTZI- MAXOZ, APIZTOOANHZ, AIOTIMA,

AAKIBIAAH X. St. ΠῚ.

L [foxà μοι περὶ ὧν πυνϑάνεσϑε οὐκ ἀμελέτητος Ha εἶναι. καὶ γὰρ ἐτύγχανον πρώην εἰς ἄστυ οἴκοϑεν ἀνιὼν Φαληρόϑεν" τῶν οὖν γνωρίμων τις ὄπισϑεν κατιδών μὲ πόρρωϑεν ἐκάλεσε. καὶ παίζων ἅμα τῇ κλήσει, Ὦ, Φαλη-- ρεύς, ἔφη, οὗτος ᾿ἀπολλόδωρος., οὐ περιμενεῖς; κἀγὼ, ἐπιστὰς περιέμεινα᾽ καὶ ὅς, ᾿Αἀπολλόδωρε, ἔφη. καὶ μὴν c καὶ ἔναγχός σε ἐζήτουν βουλόμενος διαπυϑέσϑαι τὴν ᾿4γάϑωνος ξυνουσίαν καὶ Σωκράτους καὶ ᾿4λκιβιάδου καὶ P E ἄλλων τῶν τότε ἐν τῷ συνδείπνῳ παραγενομένων,

οἱ τῶν ἐρωτικῶν λόγων, tíveg ἦσαν. ἄλλος γάρ τίς μοι διηγεῖτο ἀκηκοὼς Φοίνικος τοῦ Φιλίππου, ἔφη δὲ καὶ σὲ εἰδέναι. ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν εἶχε σαφὲς λέγειν" σὺ οὖν μοι διήγησαι" δικαιότατος γὰρ εἶ τοὺς τοῦ ἑταίρου λόγους ἀπαγγέλλειν. πρότερον δέ uot, ὴ δ᾽ ὅς. εἰπέ, σὺ αὐτὸς παρεγένου τῇ συνουσίᾳ ταύτῃ ἢ οὔ; κἀγὼ εἶπον ὅτι Παν-- C 'τάπασιν ἔοικέ σοι οὐδὲν διηγεῖσϑαι σαφὲς ὁ διηγούμενος, εἰ νεωστὶ ἡγεῖ τὴν συνουσίαν γεγονέναι ταύτην ἣν ἐρω- τὰς, ὥστε καὶ ἐμὲ παραγενέσϑαι. Ἔγωγε δή. Πόϑεν, ἦν

3

ce

140 ΠΛΆΤΩΝΟΣ US τις S

δ᾽ ἐγώ, ὦ Γλαύκων; ovx οἶσϑ᾽ ὅτι πολλῶν ἐτῶν 4γάϑων ἐνθάδε οὐκ ἐπιδεδήμηκεν; ἀφ᾽ οὗ δ᾽ ἐγὼ Σωκράτει συν-- διατρίβω καὶ ἐπιμελὲς πεποίημαι ἑκάστης ἡμέρας εἰδέναι ὅ τι ἂν λέγῃ ἢ πράττῃ . οὐδέπω τρία ἔτη ἐστίν" πρὸ τοῦ δὲ περιτρέχων ὅπῃ τύχοιμι καὶ οἰόμενος τὶ ποιεῖν ἀϑλιώτε-- οος ἡ ὁτουοῦν, οὐχ ἡ ἧττον ἢ σὺ νυνί, οἰόμενος δεῖν πάντα μᾶλλον πράττειν ἢ φιλοσοφεῖν. καὶ ὅς. Μὴ σκῶπτ᾽, ἔφη, ἀλλ᾽ εἰπέ μοι πότε ἐγένετο ἡ συνουσία αὕτη. κἀγὼ εἶπον ὅτι Παίδων ὄντων ἡμῶν ἔτι, ὅτε τῇ πρώτῃ τραγῳδίᾳ ἐνί- κησεν᾿ ἀγάϑων, τῇ ὑστεραίᾳ ἡ τὰ ἐπινίκια ἔϑυεν αὐτός τε καὶ οἱ χορευταί. Πάνυ, ἔφη. ἄρα πάλαι, ὡς ἔοικεν. ἀλλὰ τίς σοι διηγεῖτο; ἢ αὐτὸς Σωκράτης; Οὐ μὰ τὸν ΖΊέα, ἣν δ᾽ ἐγώ, ἀλλ᾽ ὅσπερ Φοίνικι" “Ἵριστόδημος ἣν "us, Kv- δαϑηναιεύς, σμικρός, ἀνυπόδητος ἀεί" παραγεγόνει δ᾽ ἐν τῇ συνουσίᾳ, “Σωκράτους ἐραστὴς ὧν ἐν τοῖς μάλιστα τῶν τότε. ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. οὐ μέντοι ἀλλὰ καὶ Σωκράτη γὲ ἔνια ἤδη ἀνηρόμην ὧν ἐκείνου ἤκουσα, καί μοι ὡμολόγει καϑάπερ ἐκεῖνος διηγεῖτο. Τί οὖν. ἔφη, οὐ διηγήσω μοι: πάντως δὲ ἡ ὁδὸς ἡ εἰς ἄστυ ἐπιτηδεία πορευομένοις καὶ λέγειν καὶ ἀκούειν. οὕτω δὴ ἰόντες ἅμα τοὺς λόγους περὶ αὐτῶν ἐποιούμεθα, ὥστε, ὅπερ ἀρχόμενος εἶπον, οὐκ ἀμελετήτως ἔχω. εἰ οὖν δεῖ καὶ ὑμῖν διηγήσασϑαι, ταῦτα χρὴ ποιεῖν. καὶ γὰρ ἔγωγε καὶ ἄλλως. ὅταν μέν τινας περὶ φιλοσοφίας λόγους ἢ αὐτὸς ποιῶμαι 7] ἄλλων ἀκούω, χω- olg τοῦ οἴεσϑαι ὠφελεῖσϑαι ὑπερφυῶς ὡς χαίρω ὅταν δὲ ἄλλους τινάς. ἄλλως τε καὶ τοὺς ὑμετέρους τοὺς τῶν πλουσίων καὶ χρηματιστικῶν, αὐτός τὲ ἄχϑομαι ὑμᾶς T8 τοὺς ἑταίρους ἐλεῶ, ὅτι οἴεσϑε τὶ ποιεῖν οὐδὲν ποιοῦντες. καὶ ἴσως αὖ ὑμεῖς ἐμὲ ἡγεῖσϑε κακοδαίμονα εἶναι, καὶ olo- μαι ὑμᾶς ἀληϑῆ οἴεσϑαι" ἐγὼ μέντοι ὑμᾶς οὐκ οἴομαι ἀλλ᾽ εὖ οἶδα. : ETAIL ᾿Δεὶ ὅμοιος el, à -4zx0AA00c5* ἀεὶ γὰρ σαυ-

ex EXTMIHOZION. 141

τὸν τε κακηγορεῖς καὶ τοὺς ἄλλους. καὶ δοκεῖς μοι ἀτε--

- ΄ , , ς M. 1 , EM: χνῶς πάντας αϑλίους ἡγεῖσθαι πλὴν Σωκράτους, ἀπὸ σαυτοῦ ἀρξάμενος. καὶ ὁπόϑεν ποτὲ ταύτην τὴν ἐπωνυ-

μίαν ἔλαβες τὸ μανικὸς καλεῖσθαι, οὐκ οἷδα ἔγωγε" év-

“μὲν γὰρ τοῖς λόγοις ἀεὶ τοιοῦτος ei". σαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλ-- λοις ἀγριαίνεις πλὴν Σωκράτους.

AIIO A. Ὦ, φίλτατε. καὶ δῆλόν γε δὴ ὅτι οὕτω δια-- νοούμενος καὶ περὶ ἐμαυτοῦ καὶ περὶ ὑμῶν μαίνομαι καὶ παραπαίω.

ETAI. Οὐκ ἄξιον περὶ τούτων, ᾿Ζ“πολλόδωρε,. νῦν ἐρίζειν: ἀλλ᾽ ὅπερ ἐδεόμεϑά Gov, μὴ ἄλλως ποιήσῃς, ἀλλὰ διήγησαι, τένες ἦσαν οἵ λόγοι.

AIIO A. Ἦσαν τοίνυν ἐκεῖνοι τοιοίδε τινές" μᾶλλον

δ᾽ ἐξ ἀρχῆς ὑμῖν, ὡς ἐκεῖνος διηγεῖτο, καὶ ἐγὼ πειράσομαι 114

διηγήσασθαι.

Il. Ἔφη γάρ o( Σωκράτη ἐντυχεῖν λελουμένον τὲ καὶ τὰς βλαύτας ὑποδεδεμένον,, ἃ ἐκεῖνος ὀλιγάκις ἐποίει" καὶ ἐρέσϑαι αὐτὸν ὅποι ἴοι οὕτω καλὸς γεγενημένος. καὶ τὸν εἰπεῖν ὅτι Ἐπὶ δεῖπνον εἰς ᾿4γάϑωνος. χϑὲς γὰρ αὐ-

τὸν διέφυγον τοῖς ἐπινικίοις, φοβηϑεὶς τὸν ὄχλον" ὧμο-- '

λόγησα δ᾽ εἰς τήμερον παρέσεσϑαι. ταῦτα δὴ ἐκαλλωπι-- σάμην, ἵνα καλος παρα καλὸν ἴω. ἀλλὰ GU, ἢ δ᾽ ὅς, πῶς

ἔχεις πρὸς τὸ ἐθέλειν ἂν ἰέναι ἄκλητος ἐπὶ δεῖπνον; κἀγώ,

ἔφη, εἶπον ὅτι Οὕτως ὕπως ἂν σὺ κελεύῃς. Ἕπου τοί-

νυν, ἔφη. ἵνα καὶ τὴν παροιμίαν διαφϑείρωμεν μεταβάλ-᾿

λοντες, ὡς ἄρα καὶ ἀγαϑοῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν αὐτόματοι ἀγαϑοί. Ὅμηρος μὲν γὰρ κινδυνεύει οὐ μόνον διαφϑεῖ-: ραι ἀλλὰ καὶ ὑβρίσαι εἰς ταύτην τὴν παροιμίαν" ποιήσας γὰρ Tov “γαμέμνονα διαφερόντως ἀγαϑὸν ἄνδρα τὰ z0- λεμικά, τὸν δὲ Μενέλεων μαλϑακὸν αἰχμητήν, ϑυσίαν ποιουμένου καὶ ἑστιῶντος τοῦ ᾿4γαμέμνονος ἄκλητον

ἐποίησεν ἐλϑόντα τὸν Μενέλεων ἐπὶ τὴν ϑοίνην, χείρω

C

E:

442. ΠΛΆΤΩΝΟΣ 4 ὄντα ἐπὶ τὴν τοῦ ἀμείνονος. ταῦτ᾽ ἀκούσας εἰπεῖν ἔφη Ἴσως μέντοι κινδυνεύσω καὶ ἐγὼ οὐχ ὡς σὺ λέγεις, ὦ Σώ-

πρατες. ἀλλὰ καϑ' Ὅμηρον φαῦλος ὧν ἐπὶ σοφοῦ ἀνδρὸς

^ p ἐέναι iot af ἄκλητος. ἀρ᾽ οὖν ἄγων μέ τι ἀπολογήσει; ὡς

ἐγὼ μὲν οὐχ ὁμολογήσω ἄκλητορ 1, ἥκειν, ἀλλ᾽ ὑπὸ σοῦ κε- κλημένος. Σὶύν τε Óv', ἔφη, ἐρχομένω πρὸ 0 τοῦ βουλευ- σόμεϑα 0 τι ἐροῦμεν. ἀλλὰ ἴωμεν. — Τοιαῦτ᾽ ἅττα σφᾶς

tu , 53 , D - “ἔφη διαλεχϑέντας ἰέναι. τὸν ovv Σωκράτη ἑαυτῷ πως

προσέχοντα τὸν νοῦν κατὰ τὴν ὁδὸν πορεύεσϑαι ὑπολει-- , e ,

πόμενον, καὶ περιμένοντος ov κελεύειν προϊέναι εἰς τὸ

πρόσϑεν. ἐπειδὴ δὲ γενέσϑαι ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ vi) ΄4γάϑωνος,

5 , , M , , Hu 9» x £f E ἀνεῳγμένην καταλαμβάνειν τὴν 9vgav, «ctt ἔφη αὐτοϑι

9

γελοῖον παϑεῖν. oi μὲν γὰρ εὐθὺς παῖδά τινα ἔνδοϑεν * τ , ἀπαντήσαντα ἄγειν οὗ κατέκειντο OL ἄλλοι, καὶ καταλαμ- , H , ^ , * P] 5 e 5*4 βανεῖν δὴ μέλλοντας δειπνεῖν" εὐϑὺυς δ᾽ ovv ὡς ἰδεῖν ' , 53, , M δ τὸν “γάϑωνα, £3, φάναι, ᾿Φριστόδημε. εἰς καλὸν ἥκεις, ὅπως συνδειπνήσῃς" εἰ δ᾽ ἄλλου τινὸς ἕνεκα ἦλθες, εἰς αὖϑις ἀναβαλοῦ, ὡς καὶ χϑὲς ζητῶν σε, ἵνα καλέσαιμι, οὐχ οἷός τ᾽ ἡ ἰδεῖν. ἀλλὰ Σωκράτη ἡμῖν πῶς οὐκ ἄγεις ; καὶ ἐγώ, ἔφη. μεταστρεφόμενος οὐδαμοῦ ὁρῶ Σωκράτη ἕπό- μενον" εἶπον οὖν, ὅτι καὶ αὐτὸς μετὰ Σωκράτους ἥκοιμι, κληϑεὶς ὑπ᾽ ἐκείνου δεῦρ᾽ ἐπὶ δεῖπνον. Καλῶς, ἔφη, ποι-- ὧν σύ" ἀλλὰ ποῦ ἔστιν οὗτος; Ὄπισϑεν ἐμοῦ ἄρτι εἰσήει" ἀλλὰ ϑαυμάξω καὶ αὐτός, ποῦ ἂν εἴη. Οὐ σκέψει, ἔφη, παῖ, , M , 5 φάναι τὸν 4γάϑωνα, καὶ εἰσάξεις Σωκράτη; σὺ δ᾽, ἡ δ᾽ DÀ V , 9} , 0g, 4guovoOnue, παρ΄ Ἐρυξίμαχον κατακλένου. III. Καὶ 8 μὲν ἔφη ἀπονίξειν τὸν παῖδα, ἵνα κατα- , » , ) ^ er ^ , e κέοιτο" ἄλλον δέτινα τῶν παίδων qs ἀγγέλλοντα, OTL τ - - Σωκράτης οὗτος ἀναχωρήσας ἐν τῷ τῶν γειτόνων. προ--: ϑύρῳ ἕστηκε καὶ οὗ καλοῦντος οὐκ ἐθέλει εἰσιέναι. "Avo πόν γ᾽, ἔφη; λέγεις" οὔκουν καλεῖς αὐτὸν καὶ μὴ ἀφή-

Β σεις; καὶ ὃς ἔφη εἰπεῖν Μηδαμῶς. ἀλλ᾽ ἐᾶτε αὐτόν. ἔϑος

dM NOTTE NUIT INDE, uM ν᾽ TN.

"e:

φανὴς ἐγένετο πρώην ἐν μάρτυσι τῶν Ἑλλήνων πλέον ἢ τρισμυρίοις. Ὑβριστὴς εἶ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, 0 ᾿4γάϑων.

᾿ J ETMHOZION. 143

, - 5? , 9 ^ Led ^ , e go tu TOUT ἔχει" ἐνίοτε ἀποστὰς ὅποι ἂν τύχῃ ἕστηκεν.

ὕξει δὲ αὐτίκα, ὡς ἐγὼ οἶμαι. μὴ οὖν κινεῖτε, ἀλλ᾽ ἐᾶτε.

41λλ᾽ οὕτω χρὴ ποιεῖν, εἰ σοὶ δοκεῖ. φάναι vov 4γάϑωνα.

ἀλλ᾽ ἡμᾶς, ὦ παῖδες, τοὺς ἄλλους ἑστιᾶτε. πάντως παρα- ᾽.. τέϑετε ὅ τι ἂν βούλησϑε, ἐπειδάν τις ὑμῖν μὴ ἐφεστήκῃ ὃ ὃ ἐγὼ οὐδεπώποτε ἐποίησα" νῦν οὖν, νομίζοντες καὶ ἐμὲ ὑφ᾽ ὑμῶν κεκλῆσϑαι ἐπὶ δεῖπνον καὶ τούσδε τοὺς ἄλλους. C ϑεραπεύετε., ἵνα ὑμᾶς ἐπαινῶμεν. — Μετὰ ταῦτα ἔφη σφᾶς μὲν δειπνεῖν. τὸν δὲ ΣΙωχράτη οὐκ εἰσιέναι. τὸν οὖν Ayd9 ova πολλάκις κελεύειν μεταπέμψασϑαι τὸν Σω- κράτη, ὃ δὲ οὐκ ἐᾶν. ἥκειν οὖν αὐτὸν οὐ πολὺν χρόνον, ὡς εἰώϑει, διατρίψαντα, ἀλλὰ μάλιστα σφᾶς μεσοῦν δει-- πνοῦντας. τὸν οὖν ᾿4γάϑωνα, τυγχάνειν γὰρ ἔσχατον κα- τακείμενον μόνον, Zíebo', ἔφη φάναι, Σώκρατες, παρ᾽, ἐμὲ κατάκεισο. ἵνα καὶ τοῦ σοφοῦ ἀπολαύσω. 0 GOL προσ-- D^ ἔστη ἐν τοῖς προϑύροις. δῆλον γὰρ ὅτι εὗρες αὐτὸ xol — ἔχεις οὐ γὰρ ἂν προαπέστης. καὶ τὸν Σωκράτη καϑίζε- σϑαι καὶ εἰπεῖν ὅτι Εὖ ἂν ἔχοι. φάναι, à Ayd9 ov , εἰτοι-- ᾿ οὔτον εἴη ἡ σοφία, ὥστ᾽ ἐκ τοῦ πληρεστέρου εἰς τὸν κε- ΠῚ 1. νῴώτερον ῥεῖν ἡμῶν, ἐὰν ἁπτώμεϑα ἀλλήλων, ὥσπερ τὸ | ἐν ταῖς κύλιξιν ὕδωρ τὸ διὰ τοῦ ἐρίου δέον £x τῆς πληρε-- στέρας εἰς τὴν κενωτέραν.., εἰ γὰρ οὕτως ἔχει καὶ ἡ σοφέα, πολλοῦ τιμῶμαι τὴν παρὰ σοὶ κατάκλισιν" οἶμαι γάρ μὲ E παρὰ σοῦ πολλῆς καὶ καλῆς σοφίας πληρωϑήσεσϑαι. ἡ — μὲν γὰρ ἐμὴ φαύλη τις ἂν εἴη καὶ ἀμφισβητήσιμος, ὥσπερ ὄναρ οὖσα, ἡ δὲ σὴ λαμπρά τε καὶ πολλὴν ἐπίδοσιν ἔχουσα.

ἥ γε παρὰ σοῦ νέου ὄντος οὕτω σφόδρα ἐξέλαμψε καὶ éx-

καὶ ταῦτα μὲν καὶ ὀλίγον ὕστερον διαδικασόμεϑα ἐγώ τε

καὶ σὺ περὶ τῆς σοφίας, δικαστῇ χρώμενοι τῷ “]Πονύσῳ" νῦν δὲ πρὸς τὸ δεῖπνον πρῶτα τρέπου.

τὸς | αὶ Ἐν δ £U-C5 TES a T ΄ : τ ? JE m τς

144 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

178 IV. Mera ταῦτα, ἔφη, κατακλινέντος τοῦ Σωκρά- τους καὶ δειπνήσαντος καὶ τῶν ἄλλων. σπονδάς τε σφᾶς ποιήσασϑαι, καὶ ἄσαντας τὸν ϑεὸν καὶ τάλλα τὰ νομιξό-

» μενα τρέπεσϑαι πρὸς τὸν πότον" τὸν οὖν Παυσανίαν ἔφη λόγου τοιούτου τινὸς κατάρχειν. Εἶεν. ἄνδρες, φάναι, τίνα τρόπον ῥᾷστα πιόμεϑα; ἐγὼ μὲν οὖν λέγω ὑμῖν, ὅτι τῷ ὄντι πάνυ χαλεπῶς ἔχω ὑπὸ τοῦ χϑὲς πότου καὶ δέομαι ἀναψυχῆς τινός. οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν τοὺς πολλούς" παρ-

B ἦστε γὰρ χϑές᾽ σκοπεῖσϑε οὖν, τένι τρόπῳ ἂν ὡς ῥᾶστα πίνοιμεν. τὸν οὖν ᾿Αριστοφάνη εἰπεῖν, Τοῦτο μέντοι εὖ λέγεις. & Παυσανία. τὸ παντὶ τρόπῳ παρασκευάξεσϑαι ῥαστώνην τινὰ τῆς πόσεως" καὶ γὰρ αὐτός εἰμι τῶν χϑὲς βεβαπτισμένων. ἀκούσαντα οὖν αὐτῶν ἔφη Ἐρυξίμαχον vOv ἀχκουμενοῦ, Ἦ καλῶς. φάναι, λέγετε. καὶ ἔτι ἑνὸς δέομαι ὑμῶν ἀκοῦσαι, πῶς ἔχει πρὸς τὸ ἐρρῶσϑαι πένειν ᾿άγάϑων. Οὐδαμῶς, φάναι, οὐδ᾽ αὐτὸς ἔρρωμαι. Ἕρ-

C μαιὸν ἂν εἴη ἡμῖν, ἢ δ᾽ 0g, ὡς ἔοικεν, ἐμοί τε καὶ AQuoro- δήμῳ καὶ Φαίδρῳ καὶ τοῖσδε, εἰ ὑμεῖς ol δυνατώτατοι πί- νειν νῦν ἀπειρήκατε" ἡμεῖς μὲν γὰρ ἀεὶ ἀδύνατοι. Σω- κράτη δ᾽ ἐξαιρῶ λόγου" ἱκανὸς γὰρ καὶ ἀμφότερα. ὥστ ἐξαρκέσει αὐτῷ ὁπότερ᾽ ἂν ποιῶμεν. ἐπειδὴ οὖν μοι δο- κεῖ οὐδεὶς τῶν παρόντων προϑύμως ἔχειν πρὸς τὸ πολὺν πίνειν οἶνον, ἴσως ἄν ἐγὼ περὶ τοῦ μεϑύσκεσϑαι, οἷόν ἐστι, τἀληϑῆ λέγων ἧττον ἂν εἴην ἀηδής. ἐμοὶ γὰρ δὴ

Ὁ τοῦτό ys οἶμαι κατάδηλον γεγονέναι ἐκ τῆς ἰατρικῆς, ὅτι χαλεπὸν τοῖς ἀνθρώποις ἡ μέϑη ἐστί: καὶ οὔτε αὐτὸς ἑκὼν εἶναι πόρρω ἐθϑελήσαιμι ἂν πιεῖν οὔτε ἄλλῳ συμ- βουλεύσαιμι. ἄλλως τε καὶ κραιπαλῶντα ἔτι ἐκ τῆς πρυ- τεραίας. ᾿4λλὰ μήν, ἔφη φάναι ὑπολαβόντα Φαῖδρον τὸν Μυρρινούσιον, ἐγωγέ σοι εἴωϑα πείϑεσθαι ἄλλως τε καὶ ἅττ᾽ ἂν περὶ ἰατρικῆς λέγης" νῦν δ᾽, ἂν εὖ βουλεύωνται,

& καὶ of λοιποί. ταῦτα δὴ ἀκούσαντας συγχωρεῖν πάντας

ΕΞ ERNST ERPPRLCA 1 XTMHOZION. 145

μὴ διὰ μέϑης ποιήσασϑαι τὴν ἐν τῷ παρύντι συνουσιαν, ἀλλ᾽ οὕτω πίνοντας πρὸς ἡδονήν. :

V. Ἐπειδὴ τοίνυν, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον, τοῦτο μὲν δέδοκται, πίνειν ὅσον ἂν ἕκαστος βούληται, ἐπάναγ- κες δὲ μηδὲν εἶναι, τὸ μετὰ τοῦτο εἰσηγοῦμαι τὴν μὲν ἄρτι εἰσελϑοῦσαν αὐλητρίδα χαίρειν ἐᾷν, αὐλοῦσαν ἑαυτῇ vj ἂν βούληται ταῖς γυναιξὶ ταῖς ἔνδον, ἡμᾶς δὲ διὰ λόγων ἀλλήλοις συνεῖναι τὸ τήμερον" καὶ Óv οἵων λόγων, εἰ βούλεσϑε, ἐθέλω ὑμῖν εἰσηγήσασϑαι. Φάναι δὴ πάντας 171 [καὶ] βούλεσϑαι καὶ κελεύειν αὐτὸν εἰσηγεῖσϑαι. εἰπεῖν οὖν τὸν Ἐρυξίμαχον ὅτι Ἧ μέν μοι ἀρχὴ τοῦ λόγου ἐστὶ κατὰ τὴν Εὐριπίδου Μελανίππην" οὐ γὰρ ἐμὸς ὁ μῦϑος, ἀλλὰ Φαίδρου τοῦδε. ὃν μέλλω λέγειν. Φαῖδρος γὰρ ἕκά- στοτε πρός μὲ ἀγανακτῶν λέγει Οὐ δεινόν, φησίν, ὦ Ἐρυ- ξέμαχε, ἄλλοις μέν τισι ϑεῶν ὕμνους καὶ παιῶνας εἶναι ὑπὸ τῶν ποιητῶν πεποιημένους. τῷ δὲ Ἔρωτι, τηλικούτῳ ὄντι καὶ τοσούτῳ ϑεῷ, μηδὲ ἕνα πώποτε τοσούτων γεγο- Β vórQv ποιητῶν πεποιηκέναι μηδὲν ἐγκώμιον᾽ εἰ δὲ βού- λει αὖ σκέψασθαι τοὺς χρηστοὺς σοφιστάς, Ἡρακλέους μὲν καὶ ἄλλων ἐπαίνους καταλογάδην ξυγγράφειν, ὥσπερ ὁ βέλτιστος Πρόδικος" καὶ τοῦτο μὲν ἧττον καὶ ϑαυμα-

στόν, ἀλλ᾽ ἔγωγε ἤδη τινὶ ἐνέτυχον βιβλίῳ, ἐν ᾧ ἐνῆσαν “ ἅλες ἔπαινον ϑαυμάσιον ἔχοντες πρὸς ὠφέλειαν, καὶ ἄλλα τοιαῦτα συχνὰ ἴδοις ἂν ἐγκεκωμιασμένα᾽" τὸ οὖν τοιού- C

- rov μὲν πέρι πολλὴν σπουδὴν ποιήσασϑαι, Ἔρωτα δὲ

μηδένα πῶ ἀνθρώπων τετολμηκέναι εἰς ταυτηνὶ τὴν ἡμέ- ραν ἀξίως ὑμνῆσαι, ἀλλ᾽ οὕτως ἠμέληται τοσοῦτος 9606; ταῦτα δή μοι δοκεῖ εὖ λέγειν Φαῖδρος. ἐγὼ οὖν ἐπιϑυμῶ ἅμα μὲν τούτῳ ἔρανον εἰσενεγκεῖν καὶ χαρίσασϑαι, ἅμα δ᾽ ἐν τῷ παρόντι πρέπον μοι δοκεῖ εἶναι ἡμῖν τοῖς παροῦσι κοσμῆσαι τὸν θεόν. εἰ οὖν ξυνδοκεῖ καὶ ὑμῖν, γένοιτ᾽ ἂν D

ἡμῖν ἐν λόγοις ἱκανὴ διατριβή" δοκεῖ γάρ μοι χρῆναι ἕκα- Praro ll.

146 ΠΛΆΤΩΝΟΣ 8

στον ἡμῶν λόγον εἰπεῖν ἔπαινον Ἔρωτος ἐπὶ δεξιὰ ὡς ἂν δύνηται κάλλιστον, ἄρχειν δὲ Φαῖδρον πρῶτον, ἐπειδη καὶ πρῶτος κατάκειται καὶ ἔστιν ἅμα πατὴρ τοῦ λόγου. Οὐδείς σοι, ὦ Ἐρυξίμαχε. φάναι τὸν Σωκράτη, ἐναντία ψηφιεῖται. οὔτε γὰρ ἄν που ἐγὼ ἀποφήσαιμι, ὃς οὐδέν

E φημι ἄλλο ἐπίστασϑαι ἢ τὰ ἐρωτικά, οὔτε που ᾿Ζγάϑων

178

Β

καὶ Παυσανίας, οὐδὲ μὴν ᾿Δριστοφάνης. € περὶ Ζιόνυ--: σον καὶ ᾿ἀφροδίτην πᾶσα ἡ διατριβή, οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς τουτωνὶ ὧν ἐγὼ ὁρῶ. καίτοι οὐκ ἐξ ἴσου γίγνεται ἡμῖν τοῖς ὑστάτοις κατακειμένοις" ἀλλ᾽ ἐὰν οἵ πρόσϑεν [xa- νῶς καὶ καλῶς εἴπωσιν, ἐξαρκέσει ἡμῖν. ἀλλὰ τύχῃ ἀγαϑῇ καταρχέτω Φαῖδρος καὶ ἐγκωμιαξέτω τὸν Ἔρωτα. ταῦτα δὴ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἄρα ξυνέφασάν ve καὶ ἐκέλευον

er c , , M 3 Uo E ἅπερ 0 Σωκράτης. πάντων μὲν ovv ἃ ἕκαστος εἶπεν, οὔτε

, e» , L M2 3 ς (αὶ " 2 πάνυ ó AguoroÓquog ἐμέμνητο οὔτ «v ἐγὼ ἃ ἐκεῖνος ἔλεγε πάντα᾽ ἃ δὲ μάλιστα καὶ ὧν ἔδοξέ μοι ἀξιομνημόνευτον, τούτων ὑμῖν ἐρῶ ἕκάστου τὸν λόγον.

VI. Πρῶτον uiv γάρ. ὥσπερ λέγω, ἔφη Φαῖδρον 3 , , 1 , e , ^ ἊΣ τς ἀρξάμενον ἐνθένδε ποϑὲν λέγειν, Ovi μεγας ϑεος εἴη ὁ

Ἔρως καὶ ϑαυμαστὸς ἐν ἀνθρώποις τε καὶ ϑεοῖς. πολ- 0 u 9 ,

λαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ, οὐχ ἥκιστα δὲ κατὰ τὴν γένεσιν. τὸ γὰρ ἐν τοῖς πρεσβύτατον εἶναι τῶν ϑεῶν τίμιον, ἦ δ᾽ 0g" τεκμήριον. δὲ τούτου" γονῆς γὰρ Ἔρωτος οὔτ᾽ εἰσὶν οὔτε λέγονται ὑπ᾽ οὐδενὸς οὔτε ἰδιώτου οὔτε ποιητοῦ, ἀλλ᾽ Ἡσίοδος πρῶτον μὲν χάος φησὶ γενέσϑαι, αὐτὰρ ἔπειτα [γαῖ᾽ εὐρύστερνος. πάντων ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί, ἠδ᾽ Ἔρος]

φησὶ μετὰ τὸ χάος δύο τούτω γενέσϑαι, Γῆν τε καὶ Ἔρω-

ταὶ Παρμενίδης δὲ τὴν Γένεσιν λέγει πρώτιστον μὲν Ἔρωτα ϑεῶν μητίσατο πάντων.

c Ἡσιόδῳ δὲ καὶ ᾿ἀκουσίλεως ὁμολογεῖ. οὕτω πολλαχόϑεν

ὁμολογεῖται ὃ Ἔρως év τοῖς πρεσβύτατος εἶναι. πρεσβύ-

| ean ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 147

owrrcg δὲ ὧν μεγίστων ἀγαϑῶν ἡμῖν αἴτιός ἐστιν. οὐ γὰρ ἔγωγ᾽ ἔχω εἰπεῖν O τι μεῖξόν ἐστιν ἀγαϑὸν εὐθὺς νέῳ

ὄντι ἢ ἐραστὴς χρηστὸς καὶ ἐραστῇ παιδικά. ὃ γὰρ χρὴ ᾿

ἀνθρώποις ἡγεῖσϑαι παντὸς τοῦ βίουτ τοῖς μέλλουσι καλῶς βιώσεσθαι, τοῦτο οὔτε συγγένεια οἵα τε ἐμποιεῖν οὕτω 'χαλῶς οὔτε τιμαὶ οὔτε πλοῦτος οὔτ᾽ ἄλλο οὐδὲν ὡς ἔρως. D “λέγω δὲ δὴ τί τοῦτο; τὴν ἐπὶ μὲν τοῖς αἰσχροῖς αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ τοῖς καλοῖς φιλοτιμίαν" οὐ γὰρ ἔστιν ἄνευ τούτων οὔτε πόλιν οὔτε ἰδιώτην μεγάλα καὶ καλὰ ἔργα ἐξεργάξε-- σϑαι. φημὶ τοίνυν ἐγὼ ἄνδρα ὅστις ἐρᾷ, εἴ τι αἰσχρὸν ποιῶν κατάδηλος γίγνοιτο ἢ πάσχων ὑπό του δι᾽ ἀναν-- ᾿δρίαν μὴ ἀμυνόμενος. οὔτ᾽ ἂν ὑπὸ πατρὸς ὀφϑέντα οὔ- ros ἀλγῆσαι οὔτε ὑπὸ ἑταίρων οὔτε ὑπ᾽ ἄλλου οὐδενὸς ὥς ὑπὸ παιδικῶν. ταὐτὸν δὲ τοῦτο καὶ τὸν ἐρώμενον ὁρῶμεν, ὅτι διαφερόντως τοὺς ἐραστὰς αἰσχύνεται, ὅταν

πόλιν γενέσϑαι ἢ στρατόπεδον ἐραστῶν τε καὶ παιδικῶν, οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν ἄμεινον οἰκήσειαν τὴν ἑαυτῶν ἢ ἀπε- χόμενοι πάντων τῶν αἰσχρῶν καὶ φιλοτιμούμενοι πρὸς » , » »" » "ra , - ἀλλήλους" καὶ μαχόμενοί 7. ἂν μὲτ ἀλλήλων οὗ τοιοῦτοι νικῷεν ἂν ὀλίγοι 6 ὄντες, ὡς ἔπος εἰπεῖν, πάντας ἀνϑφώ- πους. ἐρῶν γὰρ ἀνὴρ ὑπὸ παιδικῶν ὀφϑῆναι ἢ λιπὼν

ὀφϑῆ ἐν αἰσχρῷ τινὶ ὦν. εἰ οὖν μηχανή τις γένοιτο ὥστε

179

τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον &v δή που δέξαιτο ἡ ἢ ὑπὸ

ἄάντων τῶν ἄλλων, καὶ πρὸ τούτου τεϑνάναι ἂν πολλάχις

Ἅοιτο" καὶ μὴν ἐγκαταλιπεῖν γε τὰ παιδικὰ ἢ μὴ βοηϑῆ-

σαι κινδυνεύοντι, οὐδεὶς οὕτω κακός, ὅντινα οὐκ ἂν αὐ- τὸς ὁ Ἔρως ἔνϑεον ποιήσειε πρὸς ἀρετήν, ὥσϑ᾽ ὅμοιον εἶναι τῷ ἀρίστῳ φύσει, καὶ à ἀτεχνῶς, ὃ ἔφη, Ὅμηρος, μένος ᾿ἐμπνεῦσαι ἐνίοις τῶν ἡρώων τὸν ϑεόν, τοῦτο ὁ Ἔρως τοῖς

ἐρῶσι παρέχει γιγνόμενον παρ᾽ αὑτοῦ. VIL Καὶ μὴν ὑπεραποϑνήσκειν γε μόνοι ἐθέλουσιν

ol ἐρῶντες. οὐ μόνον ὅτι ἄνδρες, ἀλλὰ καὶ αἴ γυναῖκες. —

LE

10"

λ

odis" vp, ον see n doin. rad? 2 » (r *- ΔΑ Ὁ

ἀκ ; - ᾿ : . " — , - 1 ^ "

148 II4ATS22NOZX 10

τούτου δὲ καὶ ἡ Πελίου ϑυγάτηρ AAxq6tis ἱκανὴν μαρ- τυρίαν παρέχεται ὑπὲρ τοῦδε τοῦ λόγου εἰς τοὺς Ἕλληνας. ἐϑελήσασα μόνη ὑπὲρ τοῦ αὐτῆς ἀνδρὸς ἀποθανεῖν, 0v-

C vOv αὐτῷ πατρός τὲ καὶ μητρός᾽ οὖς ἐκείνη τοσοῦτον

ὑπερεβάλετο τῇ φιλίᾳ διὰ τὸν ἔρωτα, ὥστε ἀποδεῖξαι αὐ- τοὺς ἀλλοτρέους ὄντας τῷ υἱεῖ καὶ ὀνόματι μόνον προσή- κοντας᾽ καὶ τοῦτ᾽ ἐργασαμένη τὸ ἔργον οὕτω καλὸν ἔδο-- ξεν ἐργάσασϑαι οὐ μόνον ἀνθρώποις ἀλλὰ καὶ θεοῖς, ὥστε πολλῶν πολλὰ καὶ καλὰ ἐργασαμένων εὐαριϑμήτοις δή τισιν ἔδοσαν τοῦτο γέρας οἵ ϑεοί, ἐξ “Διδου ἀνεῖναι πάλιν τὴν ψυχήν, ἀλλὰ τὴν ἐκείνης ἀνεῖσαν ἀγασϑέντες τῷ

2 : e M M M M .. , , ' D ἔργῳ ovro καὶ ϑεοὶ τὴν περὶ τὸν ἔρωτα σπουδὴν τε καὶ

ἀρετὴν μάλιστα τιμῶσιν. Ὀρφέα δὲ τὸν Οἰάγρου ἀτελῆ ἀπέπεμψαν ἐξ “άΔιδου, φάσμα δείξαντες τῆς γυναικὸς ἐφ᾽

qv ἧκεν, αὐτὴν δὲ οὐ δόντες, ὅτε μαλϑακίξεσϑαι ἐδό--

κει, ἅτε ὧν κιϑαρῳδός. καὶ οὐ τολμᾷν ἕνεκα τοῦ ἔρωτος

ἀποϑνήσκειν ὥσπερ Ἄλκηστις, ἀλλὰ διαμηχανᾶσϑαι ξῶν , , e , M » , T , LJ ,

εἰσιέναι εἰς “Διδου. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα δίκην αὐτῷ éné-

, - δ M - E ϑέσαν, καὶ ἐποίησαν τὸν ϑάνατον αὐτοῦ ὑπὸ γυναικῶν

γενέσϑαι, οὐχ ὥσπερ ᾿'χιλλέα τὸν τῆς Θέτιδος υἱὸν ἐτέμη- σαν καὶ εἰς μακάρων νήσους ἀπέπεμψαν, ὅτι πεπυσμένος παρὰ τῆς μητρὸς ὡς ἀποϑανοῖτο ἀποκτείνας Ἕκχτορα, μὴ ἀποκτείνας δὲ τοῦτον οἴκαδ᾽ ἐλϑὼν γηραιὸς τελευτήσοι, ἐτόλμησεν ἑλέσϑαι βοηϑήσας τῷ ἐραστῇ Πατρόκλῳ καὶ

180 τιψωρήσας οὐ μόνον ὑπεραποϑανεῖν ἀλλὰ καὶ ἐπαποϑα-

νεῖν τετελευτηκότι" ὅϑεν δὴ καὶ ὑπεραγασϑέντες οἵ ϑεοὶ διαφερόντως αὐτὸν ἐτίμησαν, ὅτι τὸν ἐραστὴν οὕτω περὶ πολλοῦ ἐποιεῖτο. Αἰσχύλος δὲ φλυαρεῖ φάσκων ᾿4χιλλέα Πατρόκλου ἐρᾷν. ὃς ἦν καλλίων οὐ μόνον Πατρόκλου ἀλλὰ καὶ τῶν ἡρώων ἁπάντων, καὶ ἔτι ἀγένειος. ἔπειτα χτεώτερος πολύ, ὥς φησιν Ὅμηρος. ἀλλὰ γὰρ τῷ ὄντι μά-

L. - b M B λιστὰ μὲν ταύτην τὴν ἀρετὴν οἱ ϑεοὶ τιμῶσι τὴν περὶ τὸν

ponit rd zzi E c ( My VY ν δον Ἂν , "rv τῇ ΣΥΜΠΟΣΊΙΟΝ. ᾿ 149

ἔρωτα. μᾶλλον μέντοι ϑαυμάξουσι καὶ ἄγανται xal εὖ ποιοῦσιν, ὅταν ὁ ἐρώμενος τὸν ἐραστὴν ἀγαπᾷ, ἢ ὅταν ὁ ἐραστὴς τὰ παιδικά. ϑειότερον γὰρ ἐραστὴς παιδικῶν"

ἔνϑεος γάρ ἐστι. διὰ ταῦτα καὶ τὸν ᾿ἀχιλλέα τῆς ᾿4λκήστι-"

dog μᾶλλον ἐτέμησαν, εἰς μακάρων νήσους ἀποπέμψαντες. οὕτω δὴ ἔγωγέ φημι Ἔρωτα ϑεῶν καὶ πρεσβύτατον καὶ τιμιώτατον καὶ κυριώτατον εἷναι εἰς ἀρετῆς καὶ εὐδαιμο-- | víag κτῆσιν ἀνθρώποις καὶ ξῶσι καὶ τελευτήσασιν. | VHL Φαῖδρον μὲν τοιοῦτόν τινα λόγον ἔφη εἰπεῖν, | μετὰ δὲ Φαῖδρον ἄλλους τινὰς εἶναι, ὧν οὐ πάνυ διεμνη-- Lu VEUEV * οὗς παρεὶς τὸν Παυσανίου λόγον διηγεῖτο. εἰπεῖν ς 4 αὐτὸν ὅτι Οὐ καλῶς μοι δοκεῖ, ὦ Φαῖδρε, προβεβλῆ- σϑαι ἡμῖν ὁ λόγος, τὸ ἁπλῶς οὕτως παρηγγέλϑαι ἐγκω- ᾿μιάξειν Ἔρωτα. εἰ μὲν γὰρ εἷς ἢ ἣν ὃ Ἔρως, καλῶς ἂν εἶχε: νῦν δὲ οὐ γάρ ἐστιν εἷς" μὴ ὄντος δὲ ἑνὸς ὀρϑότερόν ἔστι πρότερον προρρηϑῆναι ὑπότερον δεῖ ἐπαινεῖν. ἐγὼ οὖν πειράσομαι τοῦτο ἐπανορϑώσασϑαι. πρῶτον μὲν Ἔρωτα φράσαι ὃν δεῖ ἐπαινεῖν, ἔπειτα ἐπαινέσαι ἀξίως τοῦ ϑεοῦ. πάντες γὰρ ἴσμεν ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνευ Ἔρωτος ᾿Δφροδίτη. μιᾶς μὲν οὖν οὔσης εἷς ἂν ἦν Ἔρως ἐπεὶ δὲ δὴ δύο ἐστόν, δύο ἀνάγκη καὶ Ἔρωτε εἶναι. πῶς δ᾽ οὐ δύο τὼ ϑεώ; ἡ ἐν γέ που πρεσβυτέρα καὶ ἀμήτωρ Οὐρανοῦ ϑυγάτηρ, ἣν δὴ καὶ οὐρανίαν ἐπονομάξομεν᾽ " ἡ δὲ νεωτέρα Διὸς καὶ “Ζιώνης, ἣν δὴ πάνδημον καλοῦμεν. ἀναγκαῖον δὴ καὶ Ἔρωτα τὸν μὲν τῇ ἑτέρᾳ συνεργὸν πάνδημον ὀρϑῶς κα- λεῖσθαι, τὸν δὲ οὐράνιον. ἐπαινεῖν μὲν οὖν δεῖ πάντας ᾿ϑεούς, ἃ δ᾽ οὖν ἑκάτερος εἴληχε πειρατέον εἰπεῖν. πᾶσα πρᾶξις ὧδ᾽ ἔχει" αὐτὴ ἐφ᾽ ἑαυτῆς πραττομένη οὔτε 0321) οὔτε αἰσχρά. olov ὃ νῦν ἡμεῖς ποιοῦμεν, ἢ πίνειν ἢ ᾿ἄδειν 7j διαλέγεσθαι. οὐκ ἔστι τούτων αὐτὸ καλὸν οὐδέν, (c ἐν τῇ πράξει, ὡς Qv πραχϑῇ, τοιοῦτο ἀπέβη" καλῶς γὰρ πραττόμενον καὶ ὀρϑῶς καλὸν γίγνεται, μὴ ὁρ-

C

181

m

150 ΠΛΆΤΩΝΟΣ | 11

ϑῶς δὲ αἰσχρόν. οὕτω δὴ καὶ τὸ ἐρᾶν καὶ ὁ Ἔρως ov πᾶς ἐστὶ καλὸς οὐδὲ ἄξιος ἐγκωμιάξεσϑαι, ἀλλ᾽ ὁ καλῶς προ-- τρέπων ἐρᾶν.

ΙΧ. Ὁ μὲν οὖν τῆς πανδήμου ᾿Δφροδίτης ὡς ἀληϑῶς πάνδημός ἐστι καὶ ἐξεργάξεται δ τι ἂν τύχῃ" καὶ οὗτός ἐστιν ὃν οἵ φαῦλοι τῶν ἀνθρώπων ἐρῶσιν. ἐρῶσι δὲ οἵ τοιοῦτοι πρῶτον μὲν οὐχ ἧττον γυναικῶν ἡ παίδων, ἔπει-- τα, ὧν καὶ ἐρῶσι, τῶν σωμάτων μᾶλλον ἢ τῶν ψυχῶν, ἔπειτα ὡς ἂν δύνωνται ἀνοητοτάτων, πρὸς τὸ διαπράξα- σϑαι μόνον βλέποντες. ἀμελοῦντες δὲ τοῦ καλῶς ἢ μή. ὖῦὅϑεν δὴ ξυμβαίνει αὐτοῖς, 0 τι ἂν τύχωσι, τοῦτο πράττειν, ὁμοίως μὲν ἀγαϑόν, ὁμοίως δὲ τοὐναντίον. ἔστι γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς ϑεοῦ νεωτέρας τε οὔσης πολὺ ἢ τῆς ἑτέρας. καὶ μετεχούσης ἐν τῇ γενέσει καὶ ϑήλεος καὶ ἄρρενος. ὁ δὲ τῆς οὐρανίας πρῶτον μὲν οὐ μετεχούσης ϑήλεος ἀλλ᾽ ἄρ- ρενος μόνον καὶ ἔστιν οὗτος ὁ τῶν παίδων ἔρως ἔπειτα πρεσβυτέρας. ὕβρεως ἀμοίρου. ὅϑεν δὴ ἐπὶ τὸ ἄρρεν τρέ- πονταῖὺ ol ἐκ τούτου τοῦ ἔρωτος ἔπιπνοι. τὸ φύσει ἐρρω-- μενέστερον καὶ νοῦν μᾶλλον ἔχον ἀγαπῶντες. xai vus ἂν γνοίη καὶ ἐν αὐτῇ τῇ παιδεραστίᾳ τοὺς εἰλικρινῶς ὑπὸ τούτου τοῦ ἔρωτος ὡρμημένους. οὐ γὰρ ἐρῶσι παίδων, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν ἤδη ἄρχωνται νοῦν ἴσχειν" τοῦτο δὲ πλη- σιάζει τῷ γενειάσκειν. παρεσκευασμένοι γάρ, οἶμαι, εἰσὶν of ἐντεῦϑεν ἀρχόμενοι ἐρᾷν ὡς τὸν βίον ἅπαντα ξυνεσό- μενοι καὶ κοινῇ συμβιωσόμενοι, ἀλλ᾽ οὐκ ἐξαπατήσαντες, ἐν ἀφροσύνῃ λαβόντες ὡς νέον, καταγελάσαντες οἰχή-- σεσϑαι ἐπ᾽ ἄλλον ἀποτρέχοντες. χρῆν δὲ καὶ νόμον εἶναι μὴ ἐρᾶν παίδων, ἵνα μὴ εἰς ἄδηλον πολλὴ σπουδὴ ἀνη- λίσκετο" τὸ γὰρ τῶν παίδων τέλος ἄδηλον oL τελευτὴ κακίας καὶ ἀρετῆς. ψυχῆς τε πέρι καὶ σώματος. of μὲν ova ἀγαϑοὶ τὸν νόμον τοῦτον αὐτοὶ αὑτοῖς ἑκόντες τίϑενται, χρῆν δὲ καὶ τούτους τοὺς πανδήμους ἐραστὰς προσαναγ-

ETT UT | | - -oa8 ^ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 151

κάξειν τὸ τοιοῦτον, ὥσπερ καὶ τῶν ἐλευϑέρων γυναικῶν προσαναγκάξομεν αὐτοὺς x«9' ὅσον δυνάμεϑα μὴ ἐρᾷν. 182. οὗτοι γάρ εἰσιν οἵ καὶ τὸ ὄνειδος πεποιηκότες. ὥστε τινας

τολμᾶν λέγειν ὡς αἰσχρὸν χαρίξεσϑαι ἐρασταῖς λέγουσι ^ 5 s "

0$ εἰς τούτους ἀποβλέποντες. δρῶντες αὐτῶν τὴν ἀκαι-- gíav καὶ ἀδικίαν. ἐπεὶ οὐ δή που κοσμίως γε καὶ νομίμως ὁτιοῦν πραττόμενον ψόγον ἂν δικαίως φέροι. καὶ δὴ καὶ ὁ περὶ τὸν ἔρωτα νόμος ἐν μὲν ταῖς ἄλλαις πόλεσι νοῆσαι ῥάδιος" ἁπλῶς γὰρ ὥρισται" ὃ δ᾽ ἐνθάδε καὶ ἐν Δακεδαί- uovi ποικίλος. ἐν Ἤλιδι μὲν γὰρ καὶ ἐν Βοιωτοῖς. καὶ οὗ B , μὴ σοφοὶ λέγειν, ἁπλῶς νενομοϑέτηται καλὸν τὸ χαρίζε-- σϑαι ἐρασταῖς. καὶ οὐκ ἄν τις εἴποι οὔτε νέος οὔτε πα- λαιὸς ὡς αἰσχρόν, ἵνα, οἶμαι, μὴ πράγματ᾽ ἔχωσι λόγῳ πειρώμενοι πείϑειν τοὺς νέους. ἅτε ἀδύνατοι λέγειν" τῆς — δὲ Ἰωνίας καὶ ἄλλοϑι πολλαχοῦ αἰσχρὸν νενόμισται, ὅσοι ὑπὸ βαρβάροις οἰκοῦσι. τοῖς γὰρ βαρβάροις διὰ τὰς τυ- ραννίδας αἰσχρὸν τοῦτό τε καὶ ἥ γε φιλοσοφία καὶ ἡ φι- € λογυμναστία" οὐ γάρ, οἶμαι. συμφέρει τοῖς ἄρχουσι φρο- νήματα μεγάλα ἐγγίγνεσθαι τῶν ἀρχομένων. οὐδὲ φιλέας ἰσχυρὰς καὶ κοινωνίας, ὃ δὴ μάλιστα φιλεῖ τά τε ἄλλα πάντα καὶ ὁ ἔρως ἐμποιεῖν. ἔργῳ δὲ τοῦτο ἔμαϑον καὶ οἵ ἐνθάδε τύραννοι" ὁ γὰρ ᾿Δριστογείτονος ἔρως καὶ ἡ 49- μοδίου φιλία βέβαιος γενομένη κατέλυσεν αὐτῶν τὴν ἀρχήν. οὕτως ov μὲν αἰσχρὸν ἐτέϑη χαρίξεσϑαι ἐρασταῖς, κακία τῶν ϑεμένων κεῖται. τῶν μὲν ἀρχόντων πλεονεξίᾳ, τῶν δὲ ἀρχομένων ἀνανδρία" οὗ δὲ καλὸν ἁπλῶς ἐνομί- 697, διὰ τὴν τῶν ϑεμένων τῆς ψυχῆς ἀργίαν" ἐνθάδε δὲ πολὺ τούτων κάλλιον νενομοθέτηται, καὶ ὅπερ εἶπον. οὐ ῥάδιον κατανοῆσαι. X. ἘἘνϑυμηϑέντι γὰρ ὅτι λέγεται κάλλιον τὸ φανε- ρῶς ἐρᾶν τοῦ λάϑρα, καὶ μάλιστα τῶν γενναιοτάτων καὶ ἀρίστων, κἂν αἰσχίους ἄλλων ὦσι, καὶ ὅτι αὖ ἡ παρακέ-

)

—

"ud —— - ——

i89

152 VE EN, IIAAT£NOZX | 14 -

Aevoig τῷ ἐρῶντι παρὰ πάντων ϑαυμαστή, οὐχ ὥς τι.

E αἰσχρὸν ποιοῦντι, καὶ ἑλόντι καλὸν δοκεῖ εἶναι καὶ μὴ

I

-—

ἑλόντι αἰσχρόν, καὶ πρὸς τὸ ἐπιχειρεῖν ἑλεῖν ἐξουσίαν ὃ νόμος δέδωκε τῷ ἐραστῇ ϑαυμαστὰ ἔργα ἐργαζομένῳ ἐπαι-- νεῖσϑαι., ἃ εἴ τις τολμῴη ποιεῖν ἄλλ᾽ ὁτιοῦν διώκων καὶ βουλόμενος διαπράξασϑαι πλὴν [τοῦτο] φιλ[οσοφ]ίας, τὰ μέγιστα καρποῖτ᾽ ἂν ὀνείδη. εἰ yao ἢ χρήματα βουλόμε-- νὸς παράτου λαβεῖν ἡ ἀρχὴν ἄρξαι f, ἤ τιν᾽ ἄλλην δύναμιν ἐϑέλοι ποιεῖν οἷάπερ of ἐρασταὶ πρὸς τὰ παιδικά, ἱκετείας τε καὶ ἀντιβολήσεις ἐν ταῖς δεήσεσι ποιούμενοι, καὶ 09- xovg ὀμνύντες, καὶ κοιμήσεις ἐπὶ ϑύραις, καὶ ἐθέλοντες δουλείας δουλεύειν οἵας οὐδ᾽ ἂν δοῦλος οὐδείς, ἐμποδί- ξοιτο ἂν μὴ πράττειν οὕτω τὴν πρᾶξιν καὶ ὑπὸ φίλων καὶ ὑπὸ ἐχϑρῶν, τῶν μὲν ὀνειδιζόντων κολακείας καὶ ἀνελευ- ϑερίας, τῶν δὲ νουϑετούντων καὶ αἰσχυνομένων ὑπὲρ αὐτοῦ" τῷ δ᾽ ἐρῶντι πάντα ταῦτα ποιοῦντι χάρις ἕπεται, καὶ δέδοται ὑπὸ τοῦ νόμου ἄνευ ὀνείδους πράττειν. ὡς πάγκαλόν τι πρᾶγμα διαπρᾳττομένου. ὃ δὲ δεινότατον, Gg γε λέγουσιν ot πολλοί, à ὅτι καὶ ὀμνύντι μόνῳ συγγνώμη παρὰ ϑεῶν ἐκβάντι τὸν ὄρκον᾽ ἀφροδίσιον γὰρ ὅρκον οὔ φασιν εἷναν" οὕτω καὶ οἱ ϑεοὶ καὶ οἵ ἄνϑρωποι πᾶσαν ἐξουσίαν πεποιήκασι τῷ ἐρῶντι, ὡς ὁ νόμος φησὶν ὃ &v- ϑάδε. ταύτῃ μὲν οὖν οἰηϑείη ἄν τις πάγκαλον νομίξεσϑαι ἐν τῇδε τῇ πόλει καὶ τὸ ἐρᾷν καὶ τὸ φίλους γίγνεσϑαι τοῖς ἐρασταῖς. ἐπειδὰν δὲ παιδαγωγοὺς ἐπιστήσαντες οἱ πατέ-

"sg τοῖς ἐρωμένοις μὴ ἐῶσι διαλέγεσϑαι τοὺς ἐραστάς, καὶ τῷ παιδαγωγῷ ταῦτα προστεταγμένα ῇ, ἡλικιῶται δὲ καὶ

ἑταῖροι. ὀνειδίζωσιν, ἐάν τι ὁρῶσι τοιοῦτο γιγνόμενον, καὶ τοὺς ὀνειδίξοντας αὖ οἵ πρεσβύτεροι μὴ διακωλύωσι :

μηδὲ λοιδορῶσιν ὡς οὐκ ὀρϑῶς λέγοντας, εἰς δὲ ταὐτά τις αὖ βλέψας ἡγήσαιτ᾽ ἂν πάλιν αἴσχιστον τὸ τοιοῦτοι ἔν- | ϑάδε νομίξεσϑαι. τὸ δέ, οἶμαι, ὧδ᾽ ἔχει" οὐχ ἁπλοῦν ἐστίν,

d

πο φλονο wb E τ C eR: : TRU ὙΠῸ S^ ug

ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ἐλέχϑη. οὔτε καλὸν εἶναι αὐτὸ xaO" αὑτὸ οὔτε αἰσχρόν. ἀλλὰ καλῶς μὲν πραττόμενον καλόν. ai— σχρῶς δὲ αἰσχρόν. αἰσχρῶς μὲν οὖν ἐστὶ πονηρῷ ve καὶ πονηρῶς χαρίζεσθαι, καλῶς δὲ χρηστῷ τε καὶ καλῶς. πο-- νηρὸς δ᾽ ἔστιν ἐκεῖνος ὁ ἐραστὴς ὁ πάνδημος, 0 τοῦ σώ-- μᾶτος μᾶλλον ἢ τῆς ψυχῆς ἐρῶν" καὶ γὰρ οὐδὲ μόνιμός ἐστιν, ἅτε οὐ μονίμου ἐρῶν πράγματος. ἅμα γὰρ τῷ τοῦ

σώματος ἄνϑει λήγοντι, οὗπερ ἤρα, οἴχεται ἀποπτάμενος, 73

πολλοὺς λόγους καὶ ὑποσχέσεις καταισχύνας" ὁ δὲ τοῦ ἤϑους χρηστοῦ ὄντος ἐραστὴς διὰ βίου μένει, ἅτε μονίμῳ συντακείς. τούτους δὴ βούλεται ὁ ἡμέτερος νόμος εὖ καὶ καλῶς βασανίζειν. καὶ τοῖς μὲν χαρίσασϑαι, τοὺς δὲ δια-- φεύγειν. διὰ ταῦτα οὖν τοῖς μὲν διώκειν παρακελεύεται, τοῖς δὲ φεύγειν, ἀγωνοθετῶν καὶ βασανίζων, ποτέρων ποτέ ἐστιν ὁ ἐρῶν καὶ ποτέρων ὁ ἐρώμενος. οὕτω δὴ ὑπὸ ταύ- της τῆς αἰτίας πρῶτον μὲν τὸ ἁλίσκεσθαι ταχὺ αἰσχρὸν νενόμισται, ἵνα χρόνος ἐγγένηται. ὃς δὴ δοκεῖ τὰ πολλὰ καλῶς βασανίζειν" ἔπειτα τὸ ὑπὸ χρημάτων καὶ ὑπὸ πολι-- τικῶν δυνάμεων ἁλῶναι αἰσχρόν, ἐάν τε κακῶς πάσχων πτήξῃ καὶ μὴ καρτερήσῃ, ἄν τ᾽ εὐεργετούμενος εἰς χρή-- ματα ἢ εἰς διαπράξεις πολιτικὰς μὴ καταφρονήσῃ: οὐδὲν γὰρ δοκεῖ τούτων οὔτε βέβαιον οὔτε μόνιμον εἶναι. χωρὶς

τοῦ μηδὲ πεφυκέναι ἀπ᾿ αὐτῶν γενναίαν φιλίαν. μία δὴ

λείπεται τῷ ἡμετέρῳ νόμῳ ὁδός, εἰ μέλλει καλῶς χαριεῖ-

σϑαι ἐραστῇ παιδικά. ἔστι γὰρ ἡμῖν νόμος, ὥσπερ ἐπὶ

- roig ἐρασταῖς ἦν δουλεύειν ἐθέλοντα ἡντινοῦν δουλείαν παιδικοῖς μὴ κολακείαν εἶναι μηδὲ ἐπονείδιστον, οὕτω δὴ

x«l ἄλλη μία μόνη δουλεία ἑκούσιος λείπεται οὐκ ἐπονεί-

διστος" αὕτη δέ ἐστιν ἡ περὶ τὴν ἀρετήν.

ΧΙ. Νενόμισται γὰρ δὴ ἡμῖν, ἐών τις ἐθέλῃ τινὰ ϑεραπεύειν ἡγούμενος δι᾿ ἐκεῖνον ἀμείνων ἔσεσϑαι ἢ κατὰ σοφίαν τινὰ ἢ κατὰ ἄλλο ὁτιοῦν μέρος ἀρετῆς, αὕτη

181

Β

C od

185

B

154 ΠΛΆΤΩΝΟΣ UST αὖ ἡ ἐθελοδουλεία οὐκ αἰσχρὰ εἶναι οὐδὲ κολακεία. δεῖ δὴ τὼ νόμω τούτω ξυμβαλεῖν εἰς ταὐτό, τόν τὲ περὶ τὴν παι-- δεραστίαν καὶ τὸν περὶ τὴν φιλοσοφίαν τε καὶ τὴν ἄλλην ἀρετήν, εἰ μέλλει, ξυμβῆναι καλὸν γενέσϑαι τὸ ἐραστῇ παιδικὰ χαρίσασϑαι. ὅταν γὰρ εἰς τὸ αὐτὸ ἔλϑωσιν ἐρα-- στής τὲ καὶ παιδικά. νόμον ἔχων ἑκάτερος, ὁ μὲν χαρισα- μένοις παιδικοῖς ὑπηρετῶν ὁτιοῦν δικαίως ἂν ὑπηρετεῖν, ὁ δὲ τῷ ποιοῦντι αὐτὸν σοφόν τε καὶ ἀγαϑὸν δικαίως αὖ ὁτιοῦν ἂν ὑπουργεῖν, καὶ ὃ μὲν δυνάμενος εἰς φρόνησιν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν ξυμβάλλεσϑαι. ὃ δὲ δεόμενος εἰς

παίδευσιν καὶ τὴν ἄλλην σοφίαν κτᾶσϑαι, τότε δὴ τούτων

ξυνιόντων εἰς ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ ἐνταῦϑα ξυμ-- πίπτει τὸ καλὸν εἶναι παιδικὰ ἐραστῇ χαρίσασϑαι, ἄλλοϑι δὲ οὐδαμοῦ. ἐπὶ τούτῳ καὶ ἐξαπατηϑῆναι οὐδὲν αἰσχρόν" ἐπὶ δὲ τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ ἐξαπατωμένῳ αἰσχύνην φέρει καὶ μή. εἰ γάρ τις ἐραστῇ ὡς πλουσίῳ πλούτου ἕνεκα χα- ρισάμενος ἐξαπατηϑείη καὶ μὴ λάβοι χρήματα, ἀναφα- νέντος τοῦ ἐραστοῦ πένητος, οὐδὲν ἧττον αἰσχρόν᾽ δοκεῖ γὰρ ὁ τοιοῦτος τό γε αὑτοῦ ἐπιδεῖξαι, ὅτι ἕνεκα χρημάτων ὁτιοῦν ἂν ὁτῳοῦν ὑπηρετοῖ,. τοῦτο δὲ οὐ καλόν. κατὰ τὸν αὐτὸν δὴ λόγον κἂν εἴ τις ὡς ἀγαϑῷ χαρισάμενος καὶ αὐ-- τὸς ὡς ἀμείνων. ἐσόμενος διὰ τὴν φιλίαν τοῦ ἐραστοῦ ἐξα- πατηϑείη, ἀναφανέντορ. ἐκείνου κακοῦ καὶ οὐ κεκτημένου ἀρετήν , ὅμως καλὴ ἡ ἀπάτη: δοκεῖ γὰρ αὖ καὶ οὗτος τὸ καϑ' αὑτὸν δεδηλωκέναι, ὅτι ἀρετῆς γ᾽ ἕνεκα καὶ τοῦ βελ-- τίων γενέσϑαι πᾶν ἂν παντὶ προϑυμηϑείη, τοῦτο δὲ «v πάντων κάλλιστον" οὕτω πάντως ys καλὸν ἀρετῆς ἕνεκα χαρίξεσϑαι. οὗτός ἐστιν ὁ τῆς οὐρανίας ϑεοῦ ἔρως καὶ οὐράνιος καὶ πολλοῦ ἄξιος καὶ πόλει καὶ ἰδιώταις, πολ- λὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκάξων ποιεῖσϑαι πρὸς ἀρετὴν τόν τὲ

- - 3 ΄ € ἐρῶντα αὐτὸν αὑτοῦ καὶ τὸν ἐρώμενον. οἵ δ᾽ ἕτεροι πάν-

τες τῆς ἑτέρας. τῆς πανδήμου. ταῦτά σοι, ἔφη, ὡς ἐκ τοῦ

47 ΣΥΜΠΟΣΊΙΟΝ. 155

παραχρῆμα. ὦ Φαῖδρε, περὶ Ἔρωτος συμβάλλομαι. --- Παυσανίου δὲ παυσαμένου, διδάσκουσι γάρ με ἴσα λέγειν οὑτωσὶ οἵ σοφοί, ἔφη 0 Δριστόδημος δεῖν μὲν ᾿Δριστοφάνη λέγειν. τυχεῖν δὲ αὐτῷ τινὰ ἢ ὑπὸ πλησμονῆς ἢ ὑπό τινος ἄλλου λύγγα ἐπιπεπτωκυῖαν καὶ οὐχ οἷόν τε εἶναι λέγειν, ἀλλ᾽ εἰπεῖν αὐτόν — ἐν τῇ κάτω γὰρ αὐτοῦ τὸν ἰατρὸν Ἐρυξίμαχον κατακεῖσϑαι — Ὦ Ἐρυξίμαχε, δίκαιος εἶ ἢ παῦσαί με τῆς λυγγὸς ἢ λέγειν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἕως ἂν ἐγὼ παύσωμαι. καὶ τὸν Ἐρυξίμαχον εἰπεῖν ᾿4λλὰ ποιήσω ἀμ- φότερα ταῦτα. ἐγὼ μὲν γὰρ ἐρῶ ἐν τῷ σῷ μέρει, σὺ δ᾽

ἐπειδὰν παύσῃ. ἐν τῷ ἐμῷ᾽ ἐν ᾧ δ᾽ ἂν ἐγὼ λέγω. ἐὰν μέν σοι ἐθέλῃ ἀπνευστὶ ἔχοντι πολὺν χρόνον παύεσϑαι E AvyE: εἰ δὲ μή, ὕδατι ἀνακογχυλίασον. εἰ δ᾽ ἄρα πάνυ ἰσχυρά ἐστιν, ἀναλαβών τι τοιοῦτον οἵῳ κινήσαις ἂν τὴν ῥῖνα, mrágt: καὶ ἐὰν τοῦτο ποιήσῃς ἅπαξ ἢ δίς, καὶ εἰ πάνυ ἰσχυρά ἐστι. παύσεται. Οὐκ ἂν φϑάνοις λέγων, φάναι xv ριστοφάνη * ἐγὼ δὲ ταῦτα ποιήσω.

XIL Εἰτεῖν δὴ τὸν Ἐρυξίμαχον, “᾿κεῖ τοίνυν uot ἀναγκαῖον εἶναι, ἐπειδὴ Παυσανίας ὁρμήσας ἐπὶ τὸν λό-- γον καλῶς οὐχ ἱκανῶς ἀπετέλεσε, δεῖν ἐμὲ πειρᾶσϑαι τέλος ἐπιϑεῖναι τῷ λόγῳ. τὸ μὲν γὰρ διπλοῦν εἶναι τὸν Ἔρωτα δοκεῖ μοι καλῶς διελέσϑαι" ὅτι δὲ οὐ μόνον ἐστὶν ἐπὶ ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων πρὸς τοὺς καλοὺς ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλλα πολλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις, τοῖς τε σώμασι τῶν πάντων ξώων καὶ τοῖς ἐν τῇ γῇ φυομένοις καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐν πᾶσι τοῖς οὖσι. καϑεωρακέναι μοι δοκῶ ἐκ τῆς ἰατρικῆς, τῆς ἡμετέρας τέχνης. ὡς μέγας καὶ ϑαυμα- στὺς καὶ ἐπὶ πᾶν ὁ ϑεὸς τείνει καὶ κατ᾽ ἀνθρώπινα καὶ κατὰ θεῖα πράγματα. ἄρξομαι δὲ ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς λέγων, ἵνα καὶ πρεσβεύωμεν τὴν τέχνην. ἡ γὰρ φύσις τῶν σωμά- τῶν τὸν διπλοῦν Ἔρωτα τοῦτον ἔχει. τὸ γὰρ ὑγιὲς τοῦ σώματος καὶ τὸ νυσοῦν ὁμολογονμένως ἕτερόν τε καὶ

D

—

Pha aA fq

E

186

156 ΠΛΆΤΩΝΟΣ 18

9 , , E] M A cS , 3 , , ἣν. A3 ἂς ἀνόμοιόν ἐστι, τὸ δὲ ἀνόμοιον ἀνομοίων ἐπιϑυμεῖ καὶ ἐρᾷ. ^ ET 3 c ^ «ἃ - "» p a x A - ἄλλος μὲν ovv ὁ fni τῷ ὑγιεινῷ ἔρως. ἄλλος δὲ ὁ ἐπὶ τῷ νοσώδει. ἔστι δή, ὥσπερ ἄρτι Παυσανίας ἔλεγε τοῖς μὲν € ἀγαϑοῖς καλὸν χαρίξεσϑαι τῶν ἀνθρώπων, τοῖς δὲ ἀκολά- στοις αἰσχρόν, οὕτω καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς σώμασι τοῖς μὲν ἀγαϑοῖς ἕχάστου τοῦ σώματος καὶ ὑγιεινοῖς καλὸν χαρέ-

^! E , [3 ^ ἕεσϑαι καὶ δεῖ, καὶ τοῦτό ἐστιν ᾧ ὄνομα τὸ ἰατρικόν, τοῖς δὲ κακοῖς καὶ νοσώδεσιν αἰσχρόν vs καὶ δεῖ ἀχαριστεῖν. εἰ μέλλει τις τεχνικὸς εἶναι. ἔστι γὰρ ἰατρική, ὡς ἐν κεφα- λαΐίῳ εἰπεῖν, ἐπιστήμη τῶν τοῦ σώματος ἐρωτικῶν πρὸς πλησμονὴν καὶ κένωσιν, καὶ ὁ διαγιγνώσκων ἐν τούτοις

B , T- τὸ

D τὸν καλόν τε καὶ αἰσχρὸν ἔρωτα, οὗτός ἐστιν ὁ ἰατρικώτα-- τος, καὶ ὁ μεταβάλλειν ποιῶν. ὥστε ἀντὶ τοῦ ἑτέρου ἔρω- τος τὸν ἕτερον κτᾶσϑαι, καὶ οἷς μὴ ἔνεστιν ἔρως, δεῖ δ᾽ ἐγγενέσϑαι, ἐπιστάμενος ἐμποιῆσαι καὶ ἐνόντα ἐξελεῖν,

, Aja M ? , 9. 15 ᾿ 5 om M ᾽ &yoog ἂν εἴη δημιουργός. δεῖ yag δὴ τὰ ἔχϑιστα ὄντα ἕν τῷ σώματι φίλα οἷόν v. εἶναι ποιεῖν καὶ ἐρᾷν ἀλλήλων ἔστι δὲ ἔχϑιστα τὰ ἐναντιώτατα, ψυχρὸν ϑερμῷ, πικρὸν

^ A e »" Ἁ - , γλυκεῖ, ξηρὸν ὑγρῷ, πάντα và τοιαῦτα" τούτοις ἐπιστη- E ϑεὶς ἔρωτα ἐμποιῆσαι καὶ ὁμόνοιαν ὁ ἡμέτερος πρόγονος ᾿σκληπιός, ὥς φασιν οἵδε οἵ ποιηταὶ καὶ ἐγὼ πείϑομαι., , ^ c er , er συνέστησε τὴν ἡμετέραν τέχνην. ἥ τε οὖν ἰατρική, ὥσπερ λέγω, πᾶσα διὰ τοῦ ϑεοῦ τούτου κυβερνᾶται, ὡσαύτως »" M Y ' , λ τῶν M 1 187 δὲ καὶ γυμναστικὴ καὶ γεωργία: μουσικὴ δὲ καὶ παντὶ κατάδηλος τῷ καὶ σμικρὸν προσέχοντι τὸν νοῦν ὅτι κατὰ ταὐτὰ ἔχει τούτοις. ὥσπερ ἴσως καὶ Ἡράκλειτος βούλεται λέγειν, ἐπεὶ τοῖς γε ῥήμασιν οὐ καλῶς λέγει. τὸ ἕν γάρ φησι διαφερόμενον αὐτὸ αὑτῷ ξυμφέρεσϑαι, ὥσπερ ἀρ- μονίαν τόξου τε καὶ λύρας. ἔστι δὲ πολλὴ ἀλογία &ouo- νίαν φάναι διαφέρεσϑαι ἢ ἐκ διαφερομένων ἔτι εἶναι. ἀλλ᾽ ἴσως τόδε ἐβούλετο λέγειν, ὅτι ἔκ διαφερομένων πρό- - » , ,

B τερον τοῦ ὀξέος καὶ βαρέος, ἔπειτα ὕστερον ὁμολογησαν-

19 ZTMIOZXION. 157

τῶν γέγονεν ὑπὸ τῆς μουσικῆς τέχνης. oU γὰρ δή που ἐκ διαφερομένων γε ἔτι τοῦ “ὀξέος καὶ βαρέος ἁρμονία ἂν εἴη. ἣ γὰρ ἁρμονία συμφωνία ἐστί, συμφωνία δὲ ὁμολο- γία τις᾽ ὁμολογίαν δὲ ἐκ διαφερομένων. ἕως ἂν διαφέ- ρῶνται, ἀδύνατον εἷναι" διαφερόμενον δὲ αὖ καὶ μὴ óuo- λογοῦν ἀδύνατον ἁρμόσαι, ὥσπερ γε καὶ ὃ δυϑμὸς ἐκ τοῦ ταχέος καὶ βραδέος διενηνεγμένων πρότερον. ὕστερον δὲ ὁμολογησάντων γέγονε. τὴν δὲ ὁμολογίαν πᾶσι τούτοις, ὥσπερ ἐκεῖ ἡ ἰατρική. ἐνταῦϑα ἡ μουσικὴ ἐντίθησιν, ἔρωτα καὶ ὁμόνοιαν ἀλλήλων ἐμποιήσασα᾽ καὶ ἔστιν αὖ μουσικὴ περὶ ἁρμονίαν καὶ ῥυϑμὸν ἐρωτικῶν ἐπιστήμη. καὶ ἐν μέν γε αὐτῇ τῇ συστάσει ἁρμονίας τε καὶ ῥυϑμοῦ οὐδὲν χαλεπὸν τὰ ἐρωτικὰ διαγιγνώσκειν, οὐδὲ ὃ διπλοῦς ἔρως ἐνταῦϑά πὼς ἔστιν᾽ ἀλλ᾽ ἐπειδὰν δέῃ πρὸς τοὺς ἀν- ϑρώπους καταχρῆσϑαι ῥυϑμῷ τε καὶ ἁρμονίᾳ ἢ ποιοῦντα, ὃ δὴ μελοποιέαν καλοῦσιν, ἢ χρώμενον ὀρϑῶς τοῖς πε- ποιημένοις μέλεσί τε καὶ μέτροις, ὃ δὴ παιδεία ἐκλήϑη, ἐνταῦϑα δὴ καὶ χαλεπὸν καὶ ἀγαϑοῦ δημιουργοῦ δεῖ. πά- λὲν γὰρ ἥκει ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι τοῖς μὲν κοσμίοις τῶν ἀν-- ϑρώπων, καὶ ὡς ὧν κοσμιώτεροι γίγνοιντο of μήπω ὄντες, δεῖ χαρίξεσϑαι καὶ φυλάττειν τὸν τούτων ἔρωτα, καὶ οὗ- τός ἐστιν ὁ καλός, ὁ οὐράνιος, ὁ τῆς Οὐρανίας μούσης Ἔρως ὃ δὲ Πολυμνίας 0 πάνδημος. ὃν δεῖ εὐλαβούμενον προσφέρειν οἷς ἂν προσφέρῃ, ὕπως ἂν τὴν μὲν ἡδονὴν αὐτοῦ καρπώσηται, ἀκολασίαν δὲ μηδεμίαν ἐμποιήσῃ, ὥσπερ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ τέχνῃ μέγα ἔργον ταῖς περὶ τὴν ὀψο-- ποιικὴν τέχνην ἐπιϑυμίαις καλῶς χρῆσϑαι, ὥστ᾽ ἄνευ νόσου τὴν ἡδονὴν καρπώσασθαι. καὶ ἐν μουσικῇ δὴ καὶ ἐν ἰατρικῇ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ τοῖς ἀνθρωπείοις καὶ τοῖς θείοις, «$9 ὅσον παρείκει, φυλακτέον ἑκάτερον τὸν Ἔρωτα" ἔνεστον γάρ.

ΧΠΙ. Ἐπεὶ καὶ ἡ τῶν ὡρῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ σύστασις

188

y 5 TN "ed

158 ΠΛΆΤΩΝΟΣ | | 90

μεστή ἐστιν ἀμφοτέρων τούτων, καὶ ἐπειδὰν uiv πρὸς ἄλληλα τοῦ κοσμίου τύχῃ ἔρωτος ἃ νῦν δὴ ἐγὼ ἔλεγον, τά τε ϑερμὰ καὶ τὰ ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά, καὶ ἀρμο-- νίαν καὶ κρᾶσιν λάβῃ σώφρονα, ἥκει φέροντα εὐετηρίαν τε καὶ ὑγίειαν ἀνθρώποις καὶ τοῖς ἄλλοις ξώοις τε καὶ φυτοῖς, καὶ οὐδὲν ἠδίκησεν" ὅταν δὲ ὁ μετὰ τῆς ὕβρεως Ἔρως ἐγχρατέστερος περὶ τὰς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὥρας γένηται. J διαφϑείρει τε πολλὰ καὶ ἠδίκησεν. οἵ τε γὰρ λοιμοὶ φιλοῦσι . «γίγνεσϑαι ἐκ τῶν τοιούτων καὶ ἄλλ᾽ αὖ ὅμοια πολλὰ νοσή--. "Würe καὶ τοῖς ϑηρίοις καὶ τοῖς φυτοῖς" καὶ γὰρ πάχναι "᾽ καὶ χάλαξαι καὶ ἐρυσῖβαι ἐκ πλεονεξίας καὶ ἀκοσμίας περὶ ἄλληλα τῶν τοιούτων γίγνεται ἐρωτικῶν, ὧν ἐπιστήμη περὶ ἄστρων τε φορὰς καὶ ἐνιαυτῶν ὥρας ἀστρονομία ᾿καλεῖται. ἔτι τοίνυν καὶ ϑυσίαι πᾶσαι καὶ οἷς μαντικὴ € ἐπιστατεῖ --- ταῦτα δ᾽ ἐστὶν ἡ περὶ ϑεούς τε καὶ ἀνθρώ- πους πρὸς ἀλλήλους κοινωνία --- οὐ περὶ ἄλλο τί ἐστιν ἢ περὶ Ἔρωτος φυλακήν τε καὶ ἴασιν. πᾶσα γὰρ ἡ ἀσέβεια φιλεῖ γίγνεσϑαι., ἐὰν μή τις τῷ κοσμίῳ Ἔρωτι χαρίξηται μηδὲ τιμᾷ τε αὐτὸν καὶ πρεσβεύῃ ἐν παντὶ égyo, ἀλλὰ [περὶ] τὸν ἕτερον, καὶ περὶ γονέας καὶ ξῶντας καὶ τετελευ-- τηχκότας καὶ περὶ ϑεούς" ἃ δὴ προστέτακται τῇ μαντικῇ ἐπισκοπεῖν [τοὺς Ἔρωτας] καὶ ἰατρεύειν. καὶ ἔστιν αὖ ἡ Ὁ μαντικὴ φιλίας ϑεῶν καὶ ἀνθρώπων δημιουργὸς τῷ ἐπί- στασϑαι τὰ κατὰ ἀνθρώπους ἐρωτικά, ὅσα τείνει πρὸς ϑέμιν καὶ ἀσέβειαν. οὕτω πολλὴν καὶ μεγάλην, μᾶλλον δὲ πᾶσαν δύναμιν ἔχει ξυλλήβδην μὲν ὁ πᾶς Ἔρως. ὁ δὲ περὶ τἀγαϑὰ μετὰ σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης ἀποτελούμε-- vog καὶ παρ᾽ ἡμῖν καὶ παρὰ (toig, οὗτος τὴν μεγίστην δύναμιν ἔχει καὶ πᾶσαν ἡμῖν εὐδαιμονίαν παρασκευάζξει καὶ ἀλλήλοις δυναμένους ὁμιλεῖν καὶ φίλους εἶναι καὶ τοῖς

E χρείττοσιν ἡμῶν ϑεοῖς. ἴσως μὲν οὖν καὶ ἐγὼ τὸν Ἔρωτα ἐπαινῶν πολλὰ παραλείπω, οὐ μέντοι ἕκών γε. ἀλλ᾽ εἴ τι

133

5,

ce

21 ZTMIIOZXIO N. 159

ἐξέλιπον. σὸν ἔργον, e "guGrógaveg, ἀναπληρῶσαι" ἢ εἴ πως ἄλλως ἐν νῷ ἔχεις ἐγκωμιάξειν τὸν ϑεόν, ἐγκωμίαξε, ἐπειδὴ καὶ τῆς λυγγὸς πέπαυσαι. — Ἐκδεξάμενον οὖν ἔφη εἰπεῖν τὸν ᾿Δριστοφάνη ὅτι Καὶ μάλ᾽ ἐπαύσατο. οὐ μέντοι πρίν γε τὸν πταρμὸν προσενεχϑῆναι αὐτῇ, ὥστε μὲ ϑαυμάξειν, εἰ τὸ κόσμιον τοῦ σώματος ἐπιϑυμεῖ τοιού- TOV ψόφων καὶ γαργαλισμῶν, οἷον καὶ ὁ πταρμός ἐστι" πάνυ γὰρ εὐθὺς ἐπαύσατο, ἐπειδὴ αὐτῷ τὸν πταρμὸν προσήνεγκα. καὶ τὸν "Ruolfedyor, Ὦ, "yag, φάναι, 4ρι- στόφανες. ὅρα τί ποιεῖς. γελωτοποιεῖς μέλλων λέγειν, καὶ φύλακά με τοῦ λόγου ἀναγκάζξεις γίγνεσϑαι τοῦ σεαυτοῦ. ἐάν τι γελοῖον εἴπῃς. ἐξόν σοι ἐν εἰρήνῃ λέγειν. καὶ τὸν “ριστοφάνη γελάσαντα εἰπεῖν Εὖ λέγεις, ὦ Ἐρυξίμαχε, καί μοι ἔστω ἄρρητα τὰ εἰρημένα. ἀλλὰ μή με φύλαττε, ὡς ἐγὼ φοβοῦμαι περὶ τῶν μελλόντων ῥηθήσεσθαι, οὔ τι μὴ γελοῖα εἴπω. τοῦτο μὲν γὰρ ἂν κέρδος εἴη καὶ τῆς ἡμε- τέρας "μούσης ixi ior; ἀλλὰ μὴ καταγέλαστα. Βαλών yt. φάναι, ὦ “Ἵριστόφανες, οἴει ἐκφεύξεσθαι" ἀλλὰ πρόσ- εχε τὸν νοῦν καὶ οὕτω λέγε ὡς δώσων λόγον" ἴσως μέν-- TOL, ἂν δόξῃ μοι, ἀφήσω σε.

XIV. Καὶ μήν, ὦ Ἐρυξίμαχε, ὁ εἰπεῖν TOv Δριστοφά- vn, ἄλλῃ γέ πῃ ἐν νῷ ἔχω λέγειν, ἢ ἧ σύ τε καὶ Παυσανίας εἰπέτην. ἐμοὶ γὰρ δοκοῦσιν οἵ ἄνϑρωποι παντάπασι τὴν τοῦ ἔρωτος δύναμιν οὐκ ἠἡσϑῆσϑαι, ἐπεὶ αἰσϑανόμενοί ye μέγιστ᾽ ἂν αὐτοῦ ἱερὰ κατασκευάσαι καὶ βωμούς, καὶ ϑυ- σίας ἂν ποιεῖν μεγίστας. οὐχ ὥσπερ νῦν τούτων οὐδὲν γίγνεται περὶ αὐτόν, δέον πάντων μάλιστα γίγνεσϑαι. ἔστι “γὰρ ϑεῶν φιλανθρωπότατος. ἐπίκουρός τε ὧν τῶν &v-

ϑρώπων καὶ ἰατρὸς τούτων, ὧν ἰαϑέντων μεγίστη εὐδαι- μονία ἂν τῷ ἀνϑρωπείῳ pisa εἴη. ἐγὼ οὖν πειράσομαι ὑμῖν εἰσηγήσασθαι τὴν δύναμιν αὐτοῦ, ὑμεῖς δὲ τῶν ἄλ- λῶν διδάσκαλοι ἔσεσϑε. δεῖ δὲ πρῶτον ὑμᾶς μαϑεῖν τὴν

189 τὸ ὦ

Β

D

h. v» «st S8 uL

190

160 ΠΛΆΤΩΝΟΣ | 2

ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ τὰ παϑήματα αὐτῆς. ἡ γὰρ πάλαι ἡμῶν φύσις οὐχ αὕτη ἦν, ἥπερ vOv, ἀλλ᾽ ἀλλοία. πρῶτον μὲν γὰρ τρία ἣν τὰ γένη τὰ τῶν ἀνθρώπων, οὐχ ὥσπερ

νῦν δύο, à ἄρρεν καὶ uv, ἀλλὰ καὶ τρίτον προσὴν κοινὸν.

ὃν ἀμφοτέρων τούτων. οὗ νῦν ὄνομα λοιπόν, αὐτὸ δὲ ἠφάνισται: ἀνδρόγυνον γὰρ £v τότε μὲν ἦν καὶ εἶδος καὶ ὄνομα ἐξ ἀμφοτέρων κοινὸν τοῦ τε ἄρρενος καὶ ϑήλεος. νῦν δ᾽ οὐκ ἔστιν ἀλλ᾽ ἢ ἐν ὀνείδει ὄνομα κείμενον. ἔπειτα ὅλον ἦν ἑκάστου τοῦ ἀνθρώπου τὸ εἶδος στρογγύλον. νῶτον καὶ πλευρὰς κύκλῳ ἔχον, χεῖρας δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ σκέλη τὰ ἴσα ταῖς χερσί, καὶ πρόσωπα δυ᾽ ἐπ᾽ αὐχένι κυκλοτερεῖ, ὃ ὅμοια πάντῃ" κεφαλὴν δ᾽ ἐπ᾽ ἀμφοτέροις τοῖς προσώποις ἐναντίοις κειμένοις μέαν, καὶ ὦτα τέτταρα,

καὶ αἰδοῖα δύο, καὶ τἄλλα πάντα ὡς ἀπὸ τούτων ἄν τις

εἰκάσειεν. ἐπορεύετο δὲ καὶ ὀρθὸν ὥσπερ νῦν, ὁποτέρωσε

βουληϑείη" καὶ ὁπότε ταχὺ ὁρμήσειε ϑεῖν, ὥσπερ οἵ κυβι--

στῶντες εἰς ὀρϑὸν τὰ σκέλη περιφερόμενον κυβιστῶσι κύκλῳ, ὀκτὼ τότε οὖσι τοῖς μέλεσιν ἀπερειδόμενοι ταχὺ ἐφέροντο κύκλῳ. ἦν δὲ διὰ ταῦτα τρία τὰ γένη καὶ τοιυ- αὔτα, ὅτι τὸ μὲν ἄρρεν ἦν τοῦ ἡλίου τὴν ἀρχὴν ἔκγονον, τὸ δὲ ϑῆλυ τῆς γῆς. τὸ δὲ ἀμφοτέρων μετέχον τῆς σελή- νης, ὅτι καὶ ἡ σελήνη ἀμφοτέρων μετέχει" περιφερῆ δὲ δὴ ἦν καὶ αὐτὰ καὶ ἡ πορεία αὐτῶν διὰ τὸ τοῖς γονεῦσιν ὅμοια εἶναι. ἦν οὖν τὴν ἰσχὺν δεινὰ καὶ τὴν δώμην. καὶ

τὰ φρονήματα μεγάλα εἶχον, ἐπεχείρησαν δὲ τοὶς ϑεοῖς,

καὶ ὃ λέγει Ὅμηρος περὶ Ἐφιάλτου τε καὶ Ὥτου, περὶ ἐκεί-

L

E

vOv λέγεται, τὸ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνάβασιν ἐπιχειρεῖν -

ποιεῖν. ὡς ἐπιϑησομένοων τοῖς ϑεοῖς.

ΧΥ. Ὁ οὖν Ζεὺς καὶ οἱ ἄλλοι ϑεοὶ ἐβουλεύοντο. ὅτι -

τ;

E: χρὴ αὐτοὺς. Stondess καὶ ἠπόρουν᾽ οὔτε γὰρ ὅπως ἄπο-- ὦ

κτείναιεν εἶχον καὶ ὥσπερ τοὺς γίγανδαξι κεραυνώσαντες ᾿

τὸ γένος ἀφανίσαιεν --- αἵ τιμαὶ γὰρ αὐτοῖς καὶ ἱερὰ τὰ

4

Ε

E ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. co et

παρα τῶν ἀνθρώπων 19avítero — οὔϑ᾽ ὅπως ἐῶεν ἀσελ--

γαίνειν. μόγις δὴ ὃ Ζεὺς ἐννοήσας λέγει ὅτι ΖΙοκῶ μοι, ἔφη. ἔχειν μηχανήν, ὡς ἂν εἶέν τε ἄνϑρωποι καὶ παύ-

σαιντὸο τῆς ἀκολασίας ἀσϑενέστεροι γενόμενοι. νῦν μὲν D

γὰρ αὐτούς, ἔφη. διατεμῶ δίχα ἕκαστον, καὶ ἅμα μὲν ἀσϑενέστεροι ἔσονται. ἅμα δὲ χρησιμώτεροι ἡμῖν διὰ τὸ πλείους τὸν ἀριϑμὸν γεγονέναι" καὶ βαδιοῦνται ὀρϑοὶ ἐπὶ δυοῖν σκελοῖν" ἐὰν δ᾽ ἔτι δοκῶσιν ἀσελγαίνειν καὶ μὴ ἐθέ- λωσιν ἡσυχίαν ἄγειν. πάλιν αὖ, ἔφη. τεμῶ δίχα, ὥστ᾽ ἐφ᾽ ἑνὸς πορεύσονται σκέλους ἀσκωλίζοντες. ταῦτα εἰπὼν ἔτεμνε τοὺς ἀνθρώπους δίχα. ὥσπερ οἱ τὰ 0c τέμνοντες

καὶ μέλλοντες ταριχεύειν, ἢ ὥσπερ οἱ τὰ ὠὰ ταῖς Ooi&(v: E

ὅντινα δὲ τέμοι. τὸν ᾿4πόλλω ἐκέλευε τό τε πρόσωπον με-- ταστρέφειν καὶ τὸ τοῦ αὐχένος ἥμισυ πρὸς τὴν τομήν, ἵνα ϑεώμενος τὴν αὑτοῦ τμῆσιν κοσμιώτερος εἴη ὁ &v- ϑρῶωπος, καὶ τάλλα ἰᾶσϑαι ἐκέλευεν. 0 δὲ τό τε πρόσωπον μετέστρεφε. καὶ συνέλκων πανταχόϑεν τὸ δέρμα ἐπὶ τὴν γαστέρα νῦν καλουμένην, ὥσπερ τὰ σύσπαστα βαλάντια,

Ev στόμα ποιῶν ἀπέδει κατὰ μέσην τὴν γαστέρα, ὃ δὴ τὸν

ὀμφαλὸν καλοῦσι. καὶ τὰς μὲν ἄλλας ῥυτίδας τὰς πολ- λὰς ἐξελέαινε καὶ τὰ στήϑη διήρϑρου, ἔχων τι τοιοῦτον ὄργανον οἷον οἵ σκυτοτόμοι, περὶ τὸν καλόποδα λεαίνον-- τες τὰς τῶν σκυτῶν ῥυτίδας" ὀλίγας δὲ κατέλιπε. τὰς περὶ αὐτὴν τὴν γαστέρα καὶ τὸν ὀμφαλόν. μνημεῖον εἶναι τοῦ παλαιοῦ πάϑους. ἐπειδὴ οὖν ἡ φύσις δίχα ἐτμήϑη, | ποθοῦν ἕκαστον τὸ ἥμισυ τὸ αὑτοῦ ξυνήει; καὶ περιβαλ- λοντες τὰς χεῖρας καὶ συμπλεκόμενοι ἀλλήλοις, ἐπιϑυ- μοῦντες συμφῦναι, ἀπέϑνῃσκον ὑπὸ λιμοῦ καὶ τῆς ἄλλης ἀργίας διὰ τὸ μηδὲν ἐθέλειν χωρὶς ἀλλήλων ποιεῖν. καὶ ὁπότε τι ἀποϑάνοι τῶν ἡμίσεων, ro δὲ λειφϑείη , τὸ λει- φϑὲν ἄλλο ἐξήτει καὶ συνεπλέκετο, εἶτε γυναικὸς τῆς ὅλης PraTO Il. 11

p

E

192

CUT C NOR, 0m ten P ΛΘΚ ΤῊ ον κι RAE - 4 - " ^ b

162 Il. 4AT€2NOX

2 , ς , U ' ^ ". ^ 3*1 rf ἐντύχοι ἡμίσει. 0 δὴ vOv γυναῖκα καλοῦμεν. εἴτ᾽ ἀνδρος" καὶ οὕτως ἀπώλλυντο. ἐλεήσας δὲ ὁ Ζεὺς ἄλλην μηχανὴν πορίζεται. καὶ prvariümows αὐτῶν τὰ αἰδοῖα sig τὸ πρό-- σϑεν" τέως γὰρ καὶ ταῦτα ἐκτὸς εἶχον. καὶ ἐγέννων καὶ 2! 2 3 , 9 3 - er [i , ἔτικτον οὐκ εἰς ἀλλήλους ἀλλ᾽ εἰς γῆν. cüGzteQ οἱ τέττιγες. μετέθηκέτε οὖν οὕτως αὐτῶν εἰς τὸ πρόσϑεν καὶ διὰ τού-

τῶν τὴν γένεσιν ἐν ἀλλήλοις ἐποίησε, διὰ τοῦ ἄρρενος ἐν

τῷ ϑήλει, τῶνδε ἕνεκα. ἵνα ἐν τῇ συμπλοκῇ ἅμα μὲν εἰ ἀνὴρ γυναικὶ ἐντύχοι, γεννῷεν καὶ γίγνοιτο τὸ γένος, ἅμα δ᾽ εἰ. καὶ ἄρφην ἄρρενυ, πλησμονὴ γοῦν γίγνοιτο τῆς συνουσίας καὶ διαπαύοιντο καὶ ἐπὶ τὰ ἔργα τρέποιντο καὶ τοῦ ἄλλου βίου ἐπιμελοῖντο. ἔστι δὴ οὖν ἐκ τόσου ὃ ἔρως ἔμφυτος ἀλλήλων τοῖς ἀνθρώποις καὶ τῆς ἀρχαίας φύσεως συναγωγεὺς καὶ ἐπιχειρῶν ποιῆσαι ἕν ἐκ δυοῖν καὶ ἰάσα- σϑαι τὴν φύσιν τὴν ἀνθρωπίνην.

XVI. Ἕκαστος οὖν ἡμῶν ἐστὶν ἀνθρώπου ξύμβολον, ἅτε τετμημένος ὥσπερ ab ψῆτται, ἐξ ἑνὸς δύο. ξητεῖ δὴ ἀξὶ τὸ αὑτοῦ ἕκαστος ξύμβολον. ὅσοι μὲν οὖν τῶν ἀνδρῶν τοῦ κοινοῦ τμῆμά εἰσιν, ὃ δὴ τότε ἀνδρόγυνον ἐκαλεῖτο, φιλογύναικές τ᾽ εἰσὶ καὶ of πολλοὶ τῶν μοιχῶν ἐκ τούτου τοῦ γένους γεγόνασι , καὶ ὅσαι αὖ γυναῖκες φίλανδροί TE καὶ μοιχεύτριαι. ἐκ τούτου TOU γένους γίγνονται: ὅσαυν δὲ τῶν γυναικῶν γυναικὸς τμῆμά εἰσιν, οὐ πάνυ αὗται τοῖς ἀνδράσι τὸν νοῦν προσέχουσιν, ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς τὰς γυναῖκας τετραμμέναι εἰσί, καὶ αἵ ἑταιρέστριαι ἐκ τούτου τοῦ γένους γίγνονται. ὅσου δὲ à ἄρρενος τμῆμά εἰσι, τὰ ἄρ- geve διώκουσι, καὶ τέως μὲν ἂν παῖδες ὦσιν. ἅτε τεμάχια ὄντα τοῦ ἄρρενος, φιλοῦσι τοὺς ἄνδρας καὶ χαίρουσι συγ-- κατακείμενοι καὶ συμπεπλεγμένοι τοῖς ἀνδράσι, καί εἰδυν οὗτοι βέλτιστοι τῶν παίδων καὶ μειρακέων, ἅτε ἀνδρειό-- τατοι ὄντες φύσει. φασὶ δὲ δή τινες αὐτοὺς ἀναισχύντους

j

M MATO Rer. RI Her HH

εἶναι, ψευδόμενοι" οὐ γὰρ ox ἀναισχυντίας τοῦτο δρῶσιν, -

nc | ZTMHOZION. 163

᾿ ἀλλ᾽ ὑπὸ ϑάρρους καὶ ἀνδρείας καὶ ἀρρενωπίας, τὸ ὅμοιον

αὐτοῖς ἀσπαξόμενοι. μέγα δὲ τεκμήριον καὶ γὰρ τελεω-- ϑέντες μόνοι ἀποβαίνουσιν εἰς τὰ πολιτικὰ ἄνδρες οἵ του- οὗτοι. ἐπειδὰν δὲ ἀνδρωϑῶσι, παιδεραστοῦσι καὶ πρὸς

γάμους καὶ παιδοποιέας οὐ προσέχουσι τὸν νοῦν ecu B.

ἀλλὰ ὑπὸ τοῦ νόμου ἀναγκάξονται"" ἀλλ᾽ ἐξαρκεῖ αὐτοῖς | μετ᾽ ἀλλήλων καταξῇν ἀγάμοις. πάντως μὲν οὖν ὁ τοι- οὔτος παιδεραστής τε καὶ φιλεραστὴς γίγνεται, ἀεὶ τὸ ξυγγενὲς ἀσπαξόμενος. ὅταν μὲν οὖν καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ

ἐντύχῃ τῷ αὑτοῦ ἡμέσει καὶ ὁ παιδεραστὴς καὶ ἄλλος πᾶς.

τότε καὶ ϑαυμαστὰ ἐκπλήττονται φιλίᾳ τε καὶ οἰκειότητι καὶ ἔρωτι. οὐκ ἐθέλοντες, ὡς ἔπος εἰπεῖν, χωρίξεσϑαι ἀλλήλων οὐδὲ σμικρὸν χρόνον. καὶ οἱ διατελοῦντες μετ᾽ ἀλλήλων διὰ βίου οὗτοί εἰσιν, οἱ οὐδ᾽ ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν ὅ τι βούλονται σφίσι παρ᾽ ἀλλήλων γίγνεσθαι. οὐδὲ γὰρ ἂν δόξειε τοῦτ᾽ εἶναι ἡ τῶν ἀφροδισίων συνουσία, ὡς ἄρα τούτου ἕνεκα ἕτερος ἑτέρῳ χαίρει ξυνὼν οὕτως ἐπὶ μεγά-- λης σπουδῆς" ἀλλ᾽ ἄλλο τι βουλομένη ἑκατέρου ἡ ψυχὴ δήλη ἐστίν. 0 οὐ δύναται εἰπεῖν, ἀλλὰ μαντεύεται ὃ (joU- λεται, καὶ αἰνίττεται. καὶ εἰ αὐτοῖς ἐν τῷ αὐτῷ κατακει-

μένοις ἐπιστὰς ὁ Ἥφαιστος, ἔχων τὰ ὄργανα, ἔροιτο τί

ἐσθ᾽ ὃ βούλεσϑε, ὦ ἄνϑρωποι, ὑμῖν παρ᾽ ἀλλήλων γενέ-

4 - , 3 σϑαι; καὶ εἰ ἀποροῦντας αὐτοὺς πάλιν ἔροιτο" ἀρά ye

τοῦδε ἐπιθυμεῖτε, ἐν τῷ αὐτῷ γενέσϑαι 0 τι μάλιστα ἀλλή-

λοις, ὥστε καὶ νύκτα καὶ ἡμέραν μὴ ἀπολείπεσϑαι ἀλλή-- “λῶν; εἰ γὰρ τούτου ἐπιθυμεῖτε, ἐθέλω ὑ ὑμᾶς συντῆξαι καὶ

συμφῦσαι εἰς τὸ αὐτό, ὥστε δύ᾽ ὄντας ἕνα γεγονέναι καὶ "fog τ᾽ ἂν ξῆτε, ὡς ἕνα ὅ ὄντα, κοινῇ ἀμφοτέρους ξῇν. καὶ

ἐπειδὰν ἀποθάνητε, ἐκεῖ αὖ ἐν Διδου ἀντὶ δυεῖν ἕνα εἶναι κοινῇ τεϑνεῶτε' ἀλλ᾽ ὁρᾶτε εἰ τούτου ἐρᾶτε καὶ ἐξαρκεῖ ὑμῖν ἂν τούτου τύχητε' ταῦτα ἀκούσας ἴσμεν ὅτι

οὐδ᾽ ἂν εἷς ἐξαρνηϑείη οὐδ᾽ ἄλλο τι ἂν φανείη βουλόμενος, 1:

Θ᾽

uris WIL

^

164 HAATQONOZ E

idi ἀτεχνῶς olo! ἂν ἀκηκοέξι αι τοῦτο ὃ πάλαι ἃ ἄρα 5me- ^ ϑύμει, συνελϑὼν xol συντακεὶς τῷ ἐρωμένῳ ἐκ δυεῖν εἷς γενέσϑοαι. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἴτιον, ὅτι ὴ ἀρχαία φύσις ἡμῶν ἦν αὕτη καὶ ἦμεν ὅλοι" τοῦ ὅλου οὖν τῇ ἐπιϑυμία

193 καὶ διώξει ἔρως ὄνομα. καὶ πρὸ τοῦ, ὥσπερ λέγω. ἕν

ἦμεν" νυνὶ δὲ διὰ τὴν ἀδικίαν διῳκίσϑημεν ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ, καϑάπερ gus ὑπὸ “ακεδαιμονίων. φόβος οὖν στιν, ἐὰν μὴ κόσμιοι ὦμεν πρὸς τοὺς ϑεούς, ὅπως μὴ καὶ αὖ- ϑις διασχισϑησόμεϑα, καὶ περέιμεν ἔχοντες ὥσπερ οἱ ἐν ταῖς στήλαις κατὰ γραφὴν ἐκτετυπωμένοι, διαπεπρισμένοι κατὰ τὰς ῥῖνας, γεγονότες ὥσπερ λίσπαι. ἀλλὰ τούτων ἕνεκα πάντ᾽ ἄνδρα χρὴ ἅπαντα παρακελεύεσϑαι εὐσεβεῖν

Β περὶ ϑεούς, ἵνα τὰ μὲν ἐκφύγωμεν, τῶν δὲ τύχωμεν. ὧν

ὁ Ἔρως ἡμῖν ἡγεμῶν καὶ στρατηγός. ᾧ μηδεὶς ἐναντία Bcc πράττει δ᾽ ἐναντία, ὅστις ϑεοῖς ἀπεχϑάνεται" φίλοι γὰρ γενόμενοι καὶ διαλλαγέντες τῷ ϑεῶ ἐξευρήσο- μέν τε καὶ ἐντευξόμεϑα τοῖς παιδικοῖς τοῖς ἡμετέροις αὐὖ- τῶν, ὃ τῶν νῦν ὀλίγοι ποιοῦσι. καὶ μή μοι ὑπολάβῃ Ἐρυ- ξίμαχος κωμῳδῶν τὸν λόγον, ὡς Παυσανίαν καὶ ᾿ 4γάϑωνα

, 7 M M iH τ , , P € λέγω" ἴσως μὲν γαρ καὶ oUTOL TOUTOV τυγχάνουσιν OVTEG

καὶ εἰσὶν ἀμφότεροι τὴν φύσιν ἄρρενες" λέγω δὲ οὖν ἔγωγε καϑ᾽ ἁπάντων καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ὅτι οὕτως ἂν ἡμῶν τὸ γένος εὔδαιμον γένοιτο, εἰ ἐκτελέσαιμεν τὸν ἔρωτα καὶ τῶν παιδικῶν τῶν αὑτοῦ ἕκαστος τύχοι εἰς τὴν ἀρχαίαν ἀπελϑὼν φύσιν. εἰ δὲ τοῦτο ἄριστον. ἀναγκαῖον καὶ τῶν νῦν παρόντων τὸ τούτου ἐγγυτάτω ἄριστον εἶναι"

τοῦτο δ᾽ ἐστὶ παιδικῶν τυχεῖν κατὰ νοῦν αὐτῷ πεφυκχό- |

τῶν οὗ δὴ τὸν αἴτιον ϑεὸν ὑμνοῦντες δικαίως ἂν vuvoi- μεν Ἔρωτα, ὃς ἐν τῷ παρόντι ἡμᾶς πλεῖστα ὀνίνησιν εἰς τὸ οἰκεῖον ἄγων. καὶ εἰς τὸ ἔπειτα ἐλπίδας μεγέστας παρ-- ἔχεται, ἡμῶν παρεχομένων πρὸς ϑεοὺς εὐσέβειαν, κατα-- στήσας ἡμᾶς εἰς τὴν ἀρχαίαν φύσιν καὶ ἰασάμενος μακα-

iso e

ERNEUT UUUTM—rmMeuuereeneuEEERGDIEENUCERE

ΕΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. | 165

| Qiovg καὶ εὐδαίμονας Ξοιῆσαι. οὗτος, ἔφη. . ὦ Ἐρυξίμαχε, ὃ ἐμὸς λόγος ἐστὶ περὶ Ἔρωτος, ἀλλοῖος ἢ ἢ ὁ σός. ὥσπερ οὖν ἐδεήϑην cov, μὴ κωμῳδήσῃς αὐτόν, ἵνα καὶ τῶν Aoi- πῶν ἀκούσωμεν τί ἕκαστος ἐρεῖ, Ie δὲ τί ἑκάτερος᾽ ᾿“γάϑων γὰρ καὶ Σωκράτης λοιποί.

— XVI. ᾿4λλὰ πείσομαί Got, ἔφη φάναι τὸν Βρυξίμα- χον" καὶ γάρ μοι ὁ λόγος jjüéte ἐρρήϑη. καὶ εἰ μὴ ξυνή- δειν Σωκράτει τε καὶ ““γάϑωνι δεινοῖς οὖσι περὶ τὰ éga- τιχί. πάνυ ἂν ἐφοβούμην, μὴ ἀπορήσωσι λόγων διὰ τὸ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ εἰρῆσϑαι" νῦν δὲ ὅμως ϑαρρῶ. τὸν οὖν Σωχράτη εἰπεῖν Καλῶς γὰρ αὐτὸς ἠγώνισαι. ὦ Ἐρυ- ξίμαχε᾽ εἰ δὲ γένοιο οὗ νῦν ἐγώ εἰμι. μᾶλλον δὲ ἴσως οὗ ἔσομαι, ἐπειδὰν καὶ ᾿4γάϑων εἴπῃ, εὖ καὶ μάλ᾽ ἂν φοβοῖο καὶ ἐν παντὶ εἴης. ὥσπερ ἐγὼ νῦν. Φαρμάττειν βούλει με, ὦ Σώκρατες, εἰπεῖν τὸν ᾿4γάϑωνα, ἵνα ϑορυβηϑῶ διὰ τὸ οἴεσϑαι τὸ ϑέατρον προσδοκίαν μεγάλην ἔχειν ὡς εὖ ἐροῦντος ἐμοῦ. Ἐπιλήσμων μέντ᾽ ἂν εἴην, à ᾿4γάϑων, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, εἰ ἰδὼν τὴν σὴν ἀνδρείαν καὶ μεγα- λοφροσύνην ἀναβαίνοντος ἐπὶ τὸν ὀκρίβαντα μετὰ τῶν ὑποκριτῶν, καὶ βλέψαντος ἐναντία τοσούτῳ ϑεάτρῳ, μέλ-- Aovrog ἐπιδείξεσϑαι σαυτοῦ λόγους. καὶ οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν ἐχπλαγέντος. νῦν οἰηϑείην σε ϑορυβηϑήσεσϑαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων ἀνθρώπων. Τί δέ, ὦ Σώκρατες; vóv 4γά- ϑώνα φάναι, οὐ δή πού us οὕτω ϑεάτρου μεστὸν ἡγεῖ, ὥστε καὶ ἀγνοεῖν, ὅτι νοῦν ἔχοντι ὀλίγοι ἔμφρονες πολλῶν ἀφρόνων φοβερώτεροι; Οὐ μέντ᾽ ἂν καλῶς ποιοίην, φά- . v«t rv Σωκράτη, à 4γάϑων, περὶ σοῦ τι ἐγὼ ἄγροικον δοξάξων᾽ ἀλλ᾽ εὖ οἶδα, ὅτι εἴ τισιν ἐντύχοις oUg ἡγοῖο σο-- β φούς, μᾶλλον ἂν αὐτῶν φροντίζοις ἢ τῶν πολλῶν" ἀλλὰ | μὴ οὐχ οὗτοι ἡμεῖς ὦμεν ἡμεῖς μὲν γὰρ καὶ ἐκεῖ παρῆμεν καὶ ἦμεν τῶν πολλῶν᾽ εἰ δὲ ἄλλοις ἐντύχοις σοφοῖς , τάχ᾽ ἂν αἰσχύνοιο αὐτούς, εἴ τι ἴσως οἴοιο αἰσχρὸν ὃν ποιεῖν"

194

B

D

Ven aM DNUS BACH PRESSE o NETS S ROSE EAT ENT TE 166 — ΠΛΆΤΩΝΟΣ 28

ἢ πῶς λέγεις; An) λέγεις, φάναι. Τοὺς δὲ πολλοὺς οὐκ ἂν αἰσχύνοιο, εἴ τι οἴοιο αἰσχρὸν ποιεῖν ; καὶ τὸν Φαῖ-

δρον ἔφη ὑπολαβόντα εἰπεῖν Ὦ, qíAs ἀγάϑων,. ἐὰν ἀπο-

κρίνῃ Σωκράτει, οὐδὲν ἔτι διοίσει αὐτῷ ὁπῃοῦν τῶν ἐν-- ϑάδε ὁτιοῦν γίγνεσθαι. ἐὰν μόνον ἔχῃ ὅτῳ διαλέγηται, f M " ΣΥΝ LENTES M 2 , , ἀλλῶς τὲ καὶ καλῷ. ἐγὼ δὲ ἡδέως μὲν ἀκούω Σωκράτους διαλεγομένου, ἀναγκαῖον δέ μοι ἐπιμεληϑῆναι τοῦ ἐγκω- , -» 2) A? , 392 δ. δ [4 ς - μίου τῷ ἔρωτι καὶ ἀποδέξασϑαι παρ΄ ἕνος ἑκάστου ὑμῶν τὸν λόγον" ἀποδοὺς οὖν ἑκάτερος τῷ ϑεῷ οὕτως ἤδη ^ 5 ^ ^ διαλεγέσϑω. ᾿4λλὰ καλῶς λέγεις, ὦ Φαῖδρε. φάναι τὸν

2 , , N “γάϑωνα, καὶ οὐδέν us κωλύει λέγειν: Σωκράτει γὰρ

καὶ αὖϑις ἔσται πολλάκις διαλέγεσϑαι. XVIIL ᾿Εγὼ δὲ δὴ βούλομαι πρῶτον μὲν εἰπεῖν ὡς χρή μὲ εἰπεῖν, ἔπειτα εἰπεῦν. δοκοῦσι γάρ μοι πάντες οἱ

πρόσϑεν εἰρηκότες οὐ τὸν ϑεὸν ἐγκωμιάξειν, ἀλλὰ τοὺς

195

B

, - : - L3 ὧν ἀνϑρώπους εὐδαιμονίζειν τῶν ἀγαϑῶν ὧν ὁ ϑεὸς αὐτοῖς αἴτιος" ὁποῖος δέ τις αὐτὸς ὧν ταῦτα ἐδωρήσατο. οὐδεὶς εἴρηκεν. εἷς δὲ τρόπος ὀρϑὸς παντὸς ἐπαίνου περὶ παν--

, , - [4 ^ t τός, λόγῳ διελϑεῖν, οἷος οἵων αἴτιος ὧν τυγχάνει περὶ ot ^ f , 53 [y 4 * δου ὧν 4 € - /, 2 ἂν 0 λόγος ἢ. ovco δὴ τὸν ἔρωτα καὶ ημᾶς δίκαιον ἐπαι- véGaL πρῶτον αὐτὸν οἷος ἐστιν. ἔπειτα τὰς δόσεις. φημὶ

$ 3. , - 2 , E » , οὖν ἐγὼ πάντων ϑεῶν εὐδαιμονῶν ὄντων ἔρωτα, εἰ 9€-

, ^ 3 3 ^ ες καὶ ἀνεμέσητον εἰπεῖν. εὐδαιμονέστατον είναι αὑτῶν, 1d , ^ κάλλιστον ὄντα καὶ ἄριστον. ἔστι δὲ κάλλιστος ὧν TOL- , w Dd 5 ^ , 0600s. πρῶτον uiv νεώτατος ϑεῶν, ὦ Φαῖδρε. μέγα δὲ τεχμήριον τῷ λόγῳ αὐτὸς παρέχεται, φεύγων φυγῇ τὸ ^ c * E -" eS. γῆρας. ταχὺ ὃν δῆλον ὅτι" ϑᾶττον γοῦν τοῦ δέοντος ἡμῖν UL , ^ 3 s? ' προσέρχεται. ὃ δὴ πέφυκεν Ἔρως μισεῖν καὶ οὐδ᾽ évroc πολλοῦ πλησιάξειν. μετὰ δὲ νέων ἀεὶ ξύνεστίτε καὶ ἔστιν e M 1 , $ » ez, VL t , 3 λ , 0 γὰρ παλαιὸς λόγος εὖ ἔχει, ὡς ὁμοῖον ὁμοίῳ ἀεὶ πελά- ξει. ἐγὼ, ὃὲ Φαίδρῳ πολλὰ ἄλλα ὁμολογῶν τοῦτο οὐχ ὁμο- λογῶ. ὡς Ἔρως Κρόνου καὶ Ἰαπετοῦ ἀρχαιότερος ἐστιν,

dip d e c:

"e rn 9d PR RORIS ENTene m OA LIES. * 40 . ᾿ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. je

J ἄλλα φημὶ νεώτατον αὐτὸν εἶναι ϑεῶν καὶ ἀεὶ νέον, τὰ € — δὲ παλαιὰ πράγματα περὶ ϑεούς, ἃ Ἡσίοδος καὶ Παρμε- νίδης λέγουσιν, ἀνάγκῃ καὶ οὐκ Ἔρωτι γεγονέναι, εἰ ἐκεῖ- vo. ἀληϑῆ ἔλεγον" οὐ γὰρ ἂν ἐκτομαὶ οὐδὲ δεσμοὶ ἀλλή-- λων ἐγίγνοντο καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ βίαια, εἰ Ἔρως ἐν αὐὖ- τοῖς ἦν. ἀλλὰ φιλία καὶ εἰρήνη, ὥσπερ νῦν, ἐξ οὗ Ἔρως τῶν ϑεῶν βασιλεύει. νέος μὲν οὖν ἐστί ᾿ πρὸς δὲ τῷ νέῳ ἁπαλύς" ποιητοῦ δ᾽ ἔστιν ἐνδεὴς οἷος ἦν Ὅμηρος. πφὸς D τὸ ἐπιδεῖξαι ϑεοῦ ἁπαλότητα. Ὅμηρος yag Ἄτην 950v τέ φησιν εἶναι καὶ ἁπαλήν" τοὺς γοῦν πόδας αὐτῆς ἁπαλοὺς εἷναι. λέγων ᾿ τῆς μένϑ᾽ ἁπαλοὶ πόδες" οὐ γὰρ ἐπ᾽ οὔδεος πίλναται, ἀλλ᾽ ἄρα ἥ γε κατ᾽ ἀνδρῶν κράατα βαίνει. καλῷ οὖν δοκεῖ μοι τεκμηρίῳ τὴν ἁπαλότητα ἀποφαίνειν, ὅτι οὐκ ἐπὶ σκληροῦ βαίνει, ἀλλ᾽ ἐπὶ μαλϑακοῦ. τῷ αὐτῷ E δὴ καὶ ἡμεῖς χρησώμεϑα τεκμηρίῳ περὶ Ἔρωτα ὅτι ἀπα-- λός. οὐ γὰρ ἐπὶ γῆς βαίνει οὐδ᾽ ἐπὶ κρανίων, ἅ ἐστιν οὐ πάνυ μαλακά, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς μαλακωτάτοις τῶν ὄντων καὶ βαίνει καὶ οἰκεῖ. ἐν γὰρ ἤϑεσι καὶ ψυχαῖς ϑεῶν καὶ ἀν-- ϑρώπων τὴν οἴκησιν ἵδρυται , καὶ οὐκ αὖ ἑξῆς € ἐν πάσαις ταῖς ψυχαῖς. ἀλλ᾽ ἧτινι ἂν σκληρὸν ἦθος ἐχούσῃ ἐντύχῃ, ἀπέρχεται, ἡ δ᾽ ἂν μαλακόν, οἰκίξζεται. ἁπτόμενον οὖν ἀεὶ καὶ ποσὶ καὶ πάντῃ ἐν μαλακωτάτοις τῶν μαλακωτά- TOV, ἁπαλώτατον ἀνάγκη εἶναι. νεώτατος μὲν δή ἐστι 196 καὶ ἁπαλώτατος, πρὸς δὲ τούτοις ὑγρὸς τὸ εἶδος. οὐ γὰρ - &v οἷός τ᾽ ἦν πάντῃ περιπτύσσεσϑαι οὐδὲ διὰ πάσης ψυ- . γῆς καὶ εἰσιὼν τὸ πρῶτον λανϑάνειν καὶ ἐξιών, εἰ σκληρὸς ἦν. συμμέτρου δὲ καὶ ὑγρὰς ἰδέας μέγα τεκμήριον ἡ εὐ-- σχημοσύνη, ὃ δὴ διαφερόντως ἐκ πάντων ὁμολογουμένως “Ἔρως ἔχει" ἀσχημοσύνῃ γὰρ καὶ "Epor πρὸς ἀλλήλους ἀεὶ πόλεμος. χρόας ὃὲ κάλλος ἡ κατ ἄνϑη δίαιτα τοῦ ϑεοῦ σημαίνει" ἀνανϑεῖ γὰρ καὶ ἀπῃνθηκότι καὶ σώματι B

»" ^*

.D

197

168 ΠΛΆΤΩΝΟΣ.

καὶ ψυχῇ καὶ ἄλλῳ ὁτῳοῦν οὐκ evite "Kop. ov δ᾽ ἄν εὐανϑής τε καὶ εὐώδης τοπος 5, ἐνταῦϑα καὶ (feu καὶ μένει.

XIX. Περὶ μὲν οὖν κάλλους τοῦ ϑεοῦ καὶ ταῦϑ'᾽ ἱχανὰ καὶ ἔτι πολλὰ λείπεται, περὶ δὲ ἀρετῆς Ἔρωτος μετὰ ταῦτα λεκτέον, τὸ μὲν μέγιστον ὅτι Ἔρως οὔτ᾽ ἀδικεῖ οὔτ᾽ ἀδικεῦῖται 009 ὑπὸ ϑεοῦ οὔτε ϑεόν, οὔϑ᾽ ὑπ᾽ ἀνθρώπου οὔτε ἄνϑρωπον. οὔτε γὰρ αὐτὸς βίᾳ πάσχει, εἴ τι πάσχει" βία γὰρ Ἔρωτος οὐχ ἅπτεται" οὔτε ποιῶν ποιεῖ" πᾶς γὰρ ἑχὼν Ἔρωτι πᾶν ὑπηρετεῖ, ἃ δ᾽ ἂν ἑκὼν ἕκόντι ὁμολο-- γήσῃ,; φασὶν οἵ πόλεως βασιλῆς νόμοι δίκαια εἶναι. πρὸς δὲ τῇ δικαιοσύνῃ σωφροσύνης πλείστης μετέχει. εἶναι γὰρ ὁμολογεῖται σωφροσύνη τὸ κρατεῖν ἡδονῶν καὶ ἐπι- ϑυμιῶν., Ἔρωτος δὲ μηδεμίαν ἡδονὴν κρείντω εἶναι" εἰ δὲ ἥττους, κρατοῖντ᾽ ἂν ὑπὸ Ἔρωτος, 0 δὲ κρατοῖ, κρατῶν δὲ ἡδονῶν καὶ ἐπιϑυμιῶν ὁ Ἔρως διαφερόντως ἂν σω- φρονοῖ. καὶ μὴν εἴς γε ἀνδρείαν Ἔρωτι οὐδὲ "άρης ἀνϑέ- σταται. οὐ γὰρ ἔχει᾽' Ἐρωτα[ἥρης, ἀλλ᾽ Ἔρως AQ, 4900- δίτης, ὡς λόγος" κρείττων δὲ ὁ ἔχων τοῦ ἐχομένου" τοῦ δ᾽ ἀνδρειοτάτου τῶν ἄλλων κρατῶν πάντων ἂν ἀνδρειό- τατος εἴη. περὶ μὲν οὖν δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης καὶ ἀνδρείας τοῦ ϑεοῦ εἴρηται, περὶ δὲ σοφίας λείπεται" ὅσον οὖν δυνατόν, πειρατέον μὴ ἐλλείπειν. καὶ πρῶτον μέν, ἵν᾽ αὖ καὶ ἐγὼ τὴν ἡμετέραν τέχνην τιμήσω ὥσπερ Ἐρυξί- μαχος τὴν αὑτοῦ, ποιητὴς ὁ ϑεὸς σοφὸς οὕτως ὥστε καὶ ἄλλον ποιῆσαι" πᾶς γοῦν ποιητὴς γίγνεται. κἂν ἄμουσος ἢ τὸ πρίν, οὗ ἂν Ἔρως ἅψηται. ᾧ δὴ πρέπει ἡμᾶς μαρτυ-- ρέῳ χρῆσϑαι, ὅτι ποιητὴς ὁ Ἔρως ἀγαϑὸς ἐν κεφαλαίῳ πᾶσαν ποίησιν τὴν κατὰ μουσικήν ἃ γάρ τις ἢ μὴ ἔχει 1] μὴ οἶδεν, οὔτ᾽ ἂν ἑτέρῳ δοίη οὔτ᾽ ἂν ἄλλον διδάξειε. καὶ μὲν δὴ τήν ys τῶν ξώων ποίησιν πάντων τίς ἐναντιώσε- ται μὴ οὐχὶ Ἔρωτος εἶναι σοφίαν, ἡ γίψνεταίτε καὶ φυε--

π΄ οἱ νυ δι δὰ ᾿ἶνν νὰ

| | [

E TEAM E S SN. RM TR m EST SCR CAPE . | TPHHOIION 360-9

m.

ται πάντα τὰ £o 5 ἀλλὰ τὴν τῶν τεχνῶν δημιουργίαν ovx τῶ ἴσμεν, ὅτι οὗ μὲν ἂν ὁ ϑεὸς οὗτος διδάσκαλος γένηται, a ἐλλόγιμος καὶ φανὸς ἀπέβη. οὗ δ᾽ ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός; τοξικήν γε μὴν καὶ ἰατρικὴν καὶ μαντικὴν ᾿ἀπόλλων ἀνεῦρεν ἐπιϑυμίας καὶ ἔρωτος ἡγεμονεύσαν- τος. ὥστε καὶ οὗτος Ἔρωτος ἂν εἴη μαϑητής, καὶ Μοῦσαι B j μουσικῆς καὶ Ἥφαιστος χαλκείας καὶ ᾿4ϑηνᾶ ἵστουργίας M καὶ Ζεὺς κυβερνήσεως ϑεῶν ve καὶ ἀνθρώπων. 095v δὴ E καὶ κατεσκευάσϑη τῶν ϑεῶν τὰ πράγματα Ἔρωτος éyys- : vouévov, δῆλον ὅτι κάλλους" αἴσχει yag ovx ἔνι Ἔρως" πρὸ τοῦ δέ, ὥσπερ ἐν ἀρχῇ εἶπον, πολλὰ καὶ δεινὰ ϑεοῖς ἐγίγνετο. ὡς λέγεται, διὰ τὴν τῆς ᾿ἀνάγκης βασιλείαν. ἐπειδὴ δ᾽ ὃ ϑεὸς οὗτος ἔφυ, ἐκ τοῦ ἐρᾷν τῶν καλῶν πάντ᾽ ἀγαϑὰ γέγονε καὶ ϑεοῖς καὶ ἀνθρώποις. οὕτως ἐμοὶ δοκεῖ, C ὦ Φαῖδρε. Ἔρως πρῶτος αὐτὸς ὧν κάλλιστος καὶ ἄριστος μετὰ τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἄλλων τοιούτων αἴτιος εἶναι. ἐπέρ-- χεται δέ μοέτι καὶ ἔμμετρον εἰπεῖν, ὅτι οὗτος ἐστιν ὁ ποιῶν x εἰρήνην μὲν ἐν ἀνθρώποις. πελάγει δὲ γαλήνην | νηνεμίαν ἀνέμων, κοίτῃ δ᾽ ὕπνον νηκηδὴ. οὗτος δὲ ἡμᾶς ἀλλοτριότητος μὲν κενοῖ, οἰκειότητος δὲ D πληροῖ, τὰς τοιάσδε ξυνόδους μετ᾽ ἀλλήλων πάσας τιϑεὶς ξυνιέναι, ἐν ἑορταῖς, ἐν χοροῖς, ἐν ϑυσίαις γιγνόμενος ἡγεμών" πραότητα μὲν πορίζων, ἀγριότητα δ᾽ ἐξορίξων" φιλόδωρος εὐμενείας, ἄδωρος δυσμενείας" ἵλεως dya- - Sois, ϑεατὸς σοφοῖς, ἀγαστὸς ϑεοῖς" ξηλωτὸς ἀμοίροις, κτητὸς εὐμοίροις" τρυφῆς, ἁβρύότητος, χλιδῆς. χαρίτων, ἱμέρου, πόϑου πατήρ ἐπιμελὴς ἀγαϑῶν, ἀμελὴς κακῶν" ἐν πόνῳ, ἐν φόβῳ, ἐν πόϑῳ, ἐν λόγῳ κυβερνήτης, ἐπι- E fenus, παραστάτης τε καὶ σωτὴρ ἄριστος, ξυμπάντων τε E καὶ ἀνθρώπων κόσμος, ἡγεμὼν κάλλιστος καὶ ἄρι-- ΙΑ στος, O χρὴ ἔπεσϑαι πάντα ἄνδρα ἐφυμνοῦντα καλῶς ἢ καλῆς ὠδῆς μετέχοντα, ἣν ἄδει ϑέλγων πάντων ϑεῶν τε

170 HA4TRNOX3X-. . — "wi

καὶ ἀὐϑρώπων νόημα. οὗτος, ἔφη, ὁ παρ᾽ ἐμοῦ λόγος. ὦ Φαῖδρε, τῷ ϑεῷ ἀνακείσϑω., τὰ μὲν παιδιᾶς, τὰ δὲ σπου-- δῆς μετρίας, καϑ᾽ ὅσον ἐγὼ δύναμαι. μετέχων.

198 XX. Εἰπόντος δὲ τοῦ ᾿4γάϑωνος πάντας ἔφη ὁ ᾽4ρι-- στόδημος ἀναϑορυβῆσαι τοὺς παρόντας, ὡς πρεπόντως τοῦ νεανίσκου εἰρηκότος καὶ αὑτῷ καὶ τῷ ϑεῷ. τὸν οὖν Σωκράτη εἰπεῖν βλέψαντα εἰς τὸν Ἐρυξίμαχον, "Ap σοι δοκῶ. φάναι; ὦ παῖ ᾿Ακουμενοῦ, ἀδεὲς πάλαι δέος δεδιέ- | VeL, ἀλλ᾽ οὐ μαντικῶς, ἃ νῦν δὴ ἔλεγον. εἰπεῖν, Ovt yd. — 90v ϑαυμαστῶς ἐροῖ, ἐγὼ δ᾽ ἀπορήσοιμι; Τὸ μὲν ἕτερον, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον, μαντικῶς μοι δοκεῖς εἰρηκέναι,

B ὅτι ydQ ov εὖ ἐρεῖ" τὸ δὲ σὲ ἀπορήσειν. οὐκ οἶμαι. Καὶ πῶς. ὦ μακάριε, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, οὐ μέλλω ἀπορεῖν καὶ ἐγὼ καὶ ἄλλος ὁστισοῦν, μέλλων λέξειν μετὰ καλὸν οὕτω καὶ παντοδαπὸν λόγον ῥηϑέντα; καὶ τὰ μὲν ἄλλα οὐχ ὁμοίως μὲν ϑαυμαστά" τὸ δ᾽ ἐπὶ τελευτῆς τοῦ κάλλους τῶν ὀνομάτων καὶ ῥημάτων τίς οὐκ ἂν ἐξεπλάγη ἀκούων; ἐπεὶ ἔγωγε ἐνθυμούμενος, ὅτι αὐτὸς οὐχ οἷός T ἔσομαι οὐδ᾽

C ἐγγὺς τούτων οὐδὲν καλὸν εἰπεῖν, ὑπ᾽ αἰσχύνης ὀλίγου ἀποδρὰς ὠχόμην, εἶ πῃ εἶχον. καὶ γάρ us Γοργίου ὃ λό- γος ἀνεμίμνησκεν, ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου ἐπε- πόνϑη" ἐφοβούμην μή μοι τελευτῶν ὁ ᾿4γάϑων Γοργίου κεφαλὴν δεινοῦ λέγειν ἐν τῷ λόγῳ ἐπὶ τὸν ἐμὸν λόγον πέμψας αὐτόν us λίϑον τῇ ἀφωνίᾳ ποιήσειε. καὶ évevó- ησα τότε ἄρα καταγέλαστος ὦν, ἡνίκα ὑμῖν ὡμολόγουν

D ἐν τῷ μέρει μεϑ΄ ὑμῶν ἐγκωμιάσεσϑαι τὸν Ἔρωτα καὶ ἔφην εἶναι δεινὸς τὰ ἐρωτικά, οὐδὲν εἰδὼς ἄρα τοῦ πραγ- ματος. ὡς ἔδει ἐγκωμιάζειν ὁτιοῦν. ἐγὼ μὲν γὰρ ὑπ᾽ ἀβελτερίας ὥμην δεῖν τἀληϑῆ λέγειν περὶ ἑκάστου τοῦ ἐγκωμιαξομένου, καὶ τοῦτο μὲν ὑπάρχειν, ἐξ αὐτῶν δὲ. τούτων τὰ κάλλιστα ἐκλεγομένους ὡς εὐπρεπέστατα τιϑέ- ναι" καὶ πάνυ δὴ μέγα ἐφρόνουν ὡς εὖ ἐρῶν, ὡς εἰδὼς

"———————— Ww "Y 3

ΒΥ

cS

ΡΣ NIENTE TI ERST nn

-

^3 ZzTMHOZION. 111

ΙΝ τὴν ἀλήϑειαν τοῦ ἐπαινεῖν ὁτιοῦν. τὸ δὲ ἄ ἄρα, ὡς ἔοικεν, | οὐ τοῦτο ἦν τὸ καλῶς ἐπαινεῖν ὁ ὁτιοῦν, ἀλλὰ τὸ ὡς μέγι- Ε στα ἀνατιϑέναι τῷ πράγματι καὶ ὡς κάλλιστα, ἐάν τε ἢ οὕτως ἔχοντα ἐάν τε μή" εἰ δὲ ψευδῆ . οὐδὲν ἄρ᾽ ἦν πρᾶγ- μα. προὐρρήϑη γάρ, ὡς ἔοικεν, ὅπως ἕκαστος ἡμῶν τὸν Ἔρωτα ἐγκωμιάξειν δόξει; οὐχ ὅπως ἐγκωμιάσεται. διὰ ταῦτα δή, οἶμαι; πάντα λόγον κινοῦντες ἀνατίϑετε τῷ Ἔρωτι, καί φατε αὐτὸν τοιοῦτόν T& εἶναι καὶ τοσού- τῶν αἴτιον. ὅπως ἂν φαίνηται ὡς κάλλιστος καὶ ἄριστος. 109. δῆλον ὅτι τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν. οὐ γάρ ποῦ τοῖς γε εἰ- δόσι" καὶ καλῶς γ᾽ ἔχει καὶ σεμνῶς ὃ ἔπαινος. ἀλλὰ γὰρ ἐγὼ οὐκ ἤδη τὸν τρόπον τοῦ ἐπαίνου. οὐδ᾽ εἰδὼς ὑμῖν ὡμολόγησα καὶ αὐτὸς ἐν τῷ μέρει ἐπαινἕσεσϑαι. ἡ γλῶτ τα οὖν ὑπέσχετο. ἡ δὲ φρὴν οὔ" χαιρέτω δή. οὐ γὰρ ἔτι ἐγκωμιάξω τοῦτον τὸν τρόπον᾽ οὐ γὰρ ἂν δυναίμην" οὐ μέντοι ἀλλὰ τά γε ἀληϑῆ, εἰ βούλεσϑε, ἐθέλω εἰπεῖν κατ᾽ B ἐμαυτόν, οὐ πρὸς τοὺς ὑμετέρους λόγους, ἵνα μὴ γέλωτα ὄφλω. ὅρα οὖν, ὦ Φαῖδρε, εἴ τι καὶ τοιούτου λόγου δέει, περὶ Ἔρωτος τἀληϑῆ λεγόμενα «ἀκούειν, ὀνόμασι δὲ καὶ ϑέσει ῥημάτων τοιαύτῃ. ὑποία δὴ ἄν τις τύχῃ ἐπελθοῦσα. τὸν οὖν Φαῖδρον ἔφη καὶ τοὺς ἄλλους κελεύειν λέγειν, ὅπῃ αὐτὸς οἴοιτο δεῖν εἰπεῖν. ταύτῃ. Ἔτι τοίνυν, φάναι, ὦ Φαῖδρε, πάρες uou 4γάϑωνα σμίκρ᾽ ἄττα ἐρέσϑαι, ἵνα ἀνομολογησάμενος παρ᾽ αὐτοῦ οὕτως ἤδη λέγω. ᾿4λλὰ O παρίημι, φάναι τὸν Φαῖδρον, ἀλλ᾽ ἐρώτα. μετὰ ταῦτα δὴ τὸν Σωκράτη ἔφη ἐνθένδε ποϑὲν ἄρξασϑαι.

| XXL Καὶ μήν, ὦ φίλε᾿ Aya9 v, καλῶς μοι ἔδοξας καϑηγήσασϑαι τοῦ λόγου, λέγων ὅτι πρῶτον μὲν δέοι αὐ-- τὸν ἐπιδεῖξαι ὁποῖός τίς ἐστιν ὁ Ἔρως, ὕστερον δὲ τὰ ἔργα αὐτοῦ. ταύτην τὴν ἀρχὴν πάνυ ἄγαμαι. ἴϑι οὖν μοι περὶ

Ἔρωτος, ἐπειδὴ καὶ τάλλα καλῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς διῆλ-- θὲς οἷός ἐστι, καὶ τόδε εἰπέ" πότερόν ἐστι τοιοῦτος οἷος Ὁ

E 0D HAATRNOX

3 M t» » ? , , - e^ , , " &/vaL τινος ὁ Ego ἔρως, ἡ οὐδενὸς; ἐρωτῶ δ΄ οὐκ εἰ μη-- τρός τινος ἢ πατρός ἐστί -— γελοῖον γὰρ ἂν εἴη τὸ ἐρώ- | τημα; εἰ Ἔρως ἐστὶν ἔρως μητρὸς ῇ πατρός -- ἀλλ᾽ ὥσπερ ἂν εἰ αὐτὸ τοῦτο πατέρα ἠρώτων, ἄρα ὁ πατήρ ἐστι πα- — τὴρ τινὸς ῇ οὔ; εἶπες ἂν δή πού uoL, εἰ ἐβούλου καλῶς ἀποκρίνασθαι, ὅτι ἔστιν υἱέος γε ἢ ϑυγατρὸς ὁ πατὴρ πα- —

, "ox , , 4.3 , 2 " n 7450: ἡ οὔ; llavv γε. φαναι ov 4γαϑωνα. Οὐκοῦν καὶ E ἡ μήτηρ ὡσαύτως; Ὁμολογεῖν καὶ τοῦτο. Ἔτι τοίνυν. εἰ- πεῖν τὸν Σωκράτη, ἀπόκριναι ὀλίγῳ πλείω. ἵνα μᾶλλον καταμάϑῃης ὃ βούλομαι. εἰ γὰρ ἐροίμην, τέ δέ; ἀδελφός, , ^ - 3. i , A 3 A] ?^ M ,

αὐτὸ τοῦϑ'᾽ Ozeg ἔστιν. ἔστι τινος ἀδελφὸς ἡ οὔ; Φαναι εἶναι. Οὐκοῦν ἀδελφοῦ ἢ ἀδελφῆς; Ὁμολογεῖν. Πειρᾶ - δή. φάναι , καὶ tov ἔρωτα εἰπεῖν. ὁ Ἔρως ἔρως ἐστὶν οὐ- . ' , , 3 ἢ -» , ! 200 δενὸς ἡ τινός; Πανυ μὲν ovv ἔστιν. Τοῦτο μὲν τοίνυν, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, φύλαξον παρὰ σαυτῷ μεμνημένος | , , / To» '

ὅτου" τοσόνδε δὲ εἰπέ. πότερον ὁ Ἔρως ἐκείνου, ov ἔστιν

ἔρως. ἐπιϑυμεῖ αὐτοῦ ἢ οὔ; Πάνυγε. φάναι. Πότερον

r, Tz 5 EU w ^ ἔχων αὐτὸ ov ἐπιϑυμεῖ ve καὶ ἐρᾷ, εἶτα ἐπιϑυμεῖ ve καὶ | ἐρᾷ, ἢ οὐκ ἔχων; Οὐκ ἔχων, ὡς τὸ εἰκός γε, φάναι. Σκό- σει δή, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη. ἀντὶ τοῦ εἰκότος εἰ ἀνάγκη οὕτως, τὸ ἐπιϑυμοῦν ἐπιθυμεῖν οὗ ἐνδεές ἐστιν, ἢ μὴ ἐπι-

B 9vusiv, ἐὰν μὴ ἐνδεὲς ἡ ῃ: ἐμοὶ μὲν γὰρ ϑαυμαστῶς δοκεῖ, ώ Aya v, ὡς ἀνάγκη εἶναι" σοὶ δὲ πῶς; Κἀμοί, φάναι. δο- H -T H 3.9 3 , ?» , * L κεῖ. Καλῶς λέγεις. &g οὖν BovAow «v τις μέγας ὧν μέγας εἶναι, ἢ ἰσχυρὸς ὧν ἰσχυρός; ᾿ἀδύνατον ἐκ τῶν ὡμολογη- , , , 7 * ^ , ei E 3 - μένων. Οὐ γάρ που ἐνδεὴς ἂν εἴη τουτῶν 0 γε Qv. ““ληϑὴ λέγεις. Εἰ γὰρ καὶ ἰσχυρὸς ὧν βούλοιτο ἰσχυρὸς εἶναι, φάναι τὸν Σωκράτη, καὶ ταχὺς ὧν ταχύς. καὶ ὑγιὴς ὧν ὑγιής — ἴσως γὰρ ἄν τις ταῦτα οἰηϑείη καὶ πάντα τὰ τοι-- C αὕτα, τοὺς ὄντας τε τοιούτους καὶ ἔχοντας ταῦτα τούτων ei LT 3 "m? 3 i] ^ ἅπερ ἔχουσι xol ἐπιϑυμεῖν., Vv ovv μὴ ἐξαπατηϑῶμεν, τούτου ἕνεκα λέγω τούτοις γάρ, ὦ 4γάϑων, εἰ ἐννοεῖς,

35 i e ETMIIOXION. 173

ἔχειν μὲν ἕκαστα τούτων ἐν τῷ παρόντι ἀνάγκη ἃ ? ἔχουσιν, ἐάν τε βούλωνται ἐάν τε μή. καὶ τούτου γε δή που τίς ἂν ἐπιϑυμήσειεν; ἀλλ᾽ ὅταν τις λέγῃ ὅτι ἐγὼ ὑγιαίνων Bov- λομαι καὶ ὑγιαίνειν, καὶ πλουτῶν βούλομαι καὶ πλουτεῖν, καὶ ἐπιϑυμῶ αὐτῶν τούτων ἃ ἔχω, εἴποιμεν ἂν αὐτῷ ὅτι GU, ὦ ἄνϑρωπε, πλοῦτον κεκτημένος καὶ ὑγίειαν καὶ ἰσχὺν D βούλει καὶ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ταῦτα κεκτῆσϑαι., ἐπεὶ ἐν τῷ γε νῦν παρόντι, εἴτε βούλει εἴτε μή, ἔχεις" σκόπει οὖν, ὅταν τοῦτο λέγῃς. ὅτι ἐπιϑυμῶ τῶν παρόντων, εἰ ἄλλο τι λέγεις ἢ τόδε. ὅτι βούλομαι τὰ νῦν παρόντα καὶ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον παρεῖναι" ἄλλο τι ὁμολογοῖ ἄν; Συμφάναι ἔφη τὸν ᾿γάϑωνα. εἰπεῖν δὴ τὸν Σωκράτη, Οὐκοῦν τοῦτό γ᾽ ἐστὶν ἐκείνου ἐρᾶν, ὃ οὔπω ἕτοιμον αὐτῷ ἐστὶν οὐδὲ ἔχει, τὸ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ταῦτα εἶναι αὐτῷ σωζόμενα [τὰ νῦν παρόντα]; Πάνυ ys, φάναι. Καὶ οὗ- E τος ἄρα καὶ ἄλλος πᾶς ὁ ἐπιϑυμῶν τοῦ μὴ ἑτοίμου ἐπιϑυ- μεῖ καὶ τοῦ μὴ παρόντος, καὶ ὃ μὴ ἔχει καὶ ὃ μὴ ἔστιν αὐ-- τὸς καὶ οὗ ἐνδεής ἐστι, τοιαῦτ᾽ ἄττα ἐστὶν ὧν ἡ ἐπιϑυμία τε καὶ ὁ ἔρως ἐστίν, Πάνυ γ᾽, εἰπεῖν. Ἴϑι δή, φάναι τὸν Σωκράτη, ἀνομολογησώμεϑα τὰ εἰρημένα. ἄλλο τι ἔστιν ) ὁ Ἔρως πρῶτον μὲν τινῶν, ἔπειτα τούτων ὧν ἂν ἔνδεια παρῇ αὐτῷ; Ναί, φάναι. Ἐπὶ δὴ τούτοις ἀναμνήσθητι, 30] τίνων ἔφησϑα ἐν τῷ λόγῳ εἶναι τὸν Ἔρωτα᾽ εἰ δὲ βούλει,

ἐγώ σε ἀναμνήσω. οἶμαι γάρ σε οὑτωσέπως εἰπεῖν, ὅτι

- rois ϑεοῖς κατεσχευάσϑη τὰ πράγματα δι᾽ ἔρωτα καλῶν"

| αἰσχρῶν γὰρ οὐκ εἴη ἔρως. οὐχ οὑτωσί πως ἔλεγες, Εἶπον γάρ, φάναι τὸν ᾿4γάϑωνα. Καὶ ἐπιεικῶς γε λέγεις, ὦ

ἑταῖρε, φάναι τὸν Σωκράτη᾽ καὶ εἰ τοῦτο οὕτως ἔχει, ἄλλο

τι ὁ Ἔρως κάλλους ἂν εἴη ἔρως, αἴσχους δ᾽ οὔ; Ὡμολόγει. Οὐκοῦν ὡμολόγηται, οὗ ; ἐνδεής ἐστι καὶ μὴ ἔχει, τούτου Β ἐρᾶν; Ναί, εἰπεῖν. Ἐνδεὴς & ἄρ᾽ ἐστὶ καὶ οὐκ ἔχει ὁ Ἔρως κάλλος. ᾿ἀνάγκη, φάναι. Τί δέ; τὸ ἐνδεὲς κάλλους καὶ

D NT "i

- μηδαμῇ κεκτημένον κάλλος ρα λέγεις σὺ καλὸν εἶναι;

202

ἃ j "M ἃ

174 ΠΛΆΤΩΝΟΣ CEU e d

Οὐ δῆτα. Ἔτι οὖν ὁμολογεῖς Ἔρωτα καλὸν εἶναι, εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει; καὶ vov 4γάϑωνα εἰπεῖν Κινδυνεύω, ὦ Σώ- κρατες., οὐδὲν εἰδέναι ὧν τότε εἶπον. Καὶ μὴν καλῶς γε εἶπες, φάναι, à 4γάϑων. ἀλλὰ σμικρὸν ἔτι εἰπέ" τἀγαϑὰ οὐ καὶ καλὰ δοκεῖ σοι εἶναι; Ἔμοιγε. Εἰ ἄρα ὁ Ἔρως τῶν καλῶν ἐνδεής ἐστι, τὰ δὲ ἀγαϑὰ καλά, κἂν τῶν ἀγαϑῶν ἐνδεὴς εἴη. Ἐγώ, φάναι, ὦ Σώκρατες, σοὶ οὐκ ἂν δυναί- μην ἀντιλέγειν. ἀλλ᾽ οὕτως ἐχέτω ὡς σὺ λέγεις. Οὐ μὲν οὖν τῇ ἀληϑείᾳ, φάναι. ὦ φιλούμενε᾽ ἀγάϑων. δύνασαι ἀντιλέγειν. ἐπεὶ Σωκράτει γε οὐδὲν χαλεπόν.

ΧΧΠ. Καὶ σὲ μέν γε ἤδη ἐάσω τὸν δὲ λόγον τὸν περὶ τοῦ Ἔρωτος. ὃν ποτ᾽ ἤκουσα γυναικὸς Μαντινικῆς Ζιοτίμας. 1] ταῦτά τε σοφὴ ἦν καὶ ἄλλα πολλά, καὶ A90- ναΐοις ποτὲ ϑυσαμένοις πρὸ τοῦ λοιμοῦ δέκα ἔτη ἀναβο-- λὴν ἐποίησε τῆς νόσου, ἣ δὴ καὶ ἐμὲ τὰ ἐρωτικὰ ἐδίδαξεν, --- ὃν οὖν ἐκείνη ἔλεγε λόγον. πειράσομαι ὑμῖν διελϑεῖν ἐκ τῶν ὡμολογημένων ἐμοὶ καὶ ᾿4γάϑωνι, αὐτὸς ἀπ᾿ ἐμαυ-- τοῦ, ὅπως ἂν δύνωμαι. δεῖ δή, d 4γάϑων., ὥσπερ σὺ διηγήσω, διελϑεῖν αὐτὸν πρῶτον. τίς ἐστιν ὁ Ἔρως. καὶ ποῖός τις, ἔπειτα τὰ ἔργα αὐτοῦ. δοκεῖ οὖν μοι ῥᾷστον εἶ- ναι οὕτω διελϑεῖν, ὥς ποτέ us ἡ ξένη ἀνακρένουσα διήξει. σχεδὸν γάρ τι καὶ ἐγὼ πρὸς αὐτὴν ἕτερα τοιαῦτα ἔλεγον, οἷάπερ νῦν πρὸς ἐμὲ y&Q v, ὡς εἴη 0 Ἔρως μέγας ϑεός, εἴη δὲ τῶν καλῶν" ἤλεγχε δή με τούτοις τοῖς λόγοις οἷσπερ ἐγὼ τοῦτον. ὡς οὔτε καλὸς εἴη κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον οὔτε ἀγαϑός. καὶ ἐγώ. Πῶς λέγεις. ἔφην. ὦ Διοτέμα; αἰσχρὸς ἄρα ὁ Ἔρως ἐστὶ καὶ κακός; καὶ ἥ, Ovx εὐφημήσεις ; ἔφη ἢ οἴει. ὅ τι ἂν μὴ καλὸν ἡ, ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι αἰσχρόν; Μάλιστά γε. Ἦ καὶ ἂν μὴ σοφόν, ἀμαϑές; ἢ οὐκ σϑησαι ὅτι ἔστι τι μεταξὺ σοφίας καὶ ἀμαϑίας ; Τί τοῦτο; Τὸ ὀρϑὰ δοξάξειν καὶ ἄνευ τοῦ ἔχειν λόγον δοῦ-

| M a. Y'a. -d "m ΕΝ

ον ; "e -. t . "- "-

ZTMIIOXION. 175

yat οὐκ οἶσϑ΄, ἔφη; ὅτι οὔτε ἐπίστασϑαί ἐστιν ἄλογον γὰρ κρᾶγμα πῶς ἂν εἴη ἐπιστήμη: οὔτε ἀμαϑία" τὸ γὰρ τοῦ ὄντος τυγχάνον πῶς ἂν εἴη ἀμαϑία; ἔστι δὲ δή που τοι- οὔτον ἡ ὀρϑὴ δόξα, μεταξὺ φρονήσεως καὶ ἀμαϑίας. ᾿4λη- 05, ἦν δ᾽ ἐγώ, λέγεις. Μὴ τοίνυν ἀνάγκαξε, ὃ μὴ καλόν ἐστιν. αἰσχρὸν εἶναι, μηδὲ ὃ μὴ ἀγαϑόν. κακόν. οὕτω δὲ B καὶ τὸν Ἔρωτα ἐπειδὴ αὐτὸς ὁμολογεῖς μὴ εἶναι ἀγαϑὸν μηδὲ καλόν, μηδέν τι μᾶλλον oiov δεῖν αὐτὸν αἰσχρὸν καὶ κακὸν εἶναι. ἀλλά τι μεταξύ, ἔφη. τούτοιν. Καὶ μήν, ἦν δ᾽ ἐγώ. ὁμολογεῖταί γε παρὰ πάντων μέγας ϑεὸς εἶναι. Τῶν μὴ εἰδότων. ἔφη, πάντων λέγεις, ἡ καὶ τῶν εἰδότων ; Ξυμπάντων μὲν οὖν, καὶ ἢ γελάσασα, Καὶ πῶς ἄν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὁμολογοῖτο μέγας ϑεὸς εἶναι παρὰ τούτων, € οἵ φασιν αὐτὸν οὐδὲ ϑεὸν εἶναι; Τίνες οὗτοι; ἦν δ᾽ ἐγώ. Εἷς μέν, ἔφη. σύ, μία δ᾽ ἐγώ. κἀγὼ εἶπον. Πῶς τοῦτο, ἔφην. λέγεις; καὶ ἥ., País, ἔφη. λέγε γάρ μοι. οὐ πάν-- τας ϑεοὺς φὴς εὐδαίμονας εἶναι καὶ καλούς; ἢ τολμήσαις ἄν τινὰ μὴ φάναι καλόν τε καὶ εὐδαίμονα ϑεῶν εἶναι; Μὰ 4 οὐκ ἔγωγ᾽, ἔφην. Εὐδαίμονας δὲ δὴ λέγεις οὐ τοὺς τἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ κεκτημένους; Πάνυ γε. ᾿Αλλὰ μὴν D Ἔρωτά γε ὡμολόγηκας 0r ἔνδειαν τῶν ἀγαϑῶν καὶ καλῶν ᾿ἐπιϑυμεῖν αὐτῶν τούτων ὧν ἐνδεής ἐστιν. Ὡμολόγηκα γάρ. Πῶς ἂν οὖν ϑεὸς εἴη 0 γε τῶν καλῶν καὶ ἀγαϑῶν ἄμοιρος; Οὐδαμῶς, ὥς γ᾽ ἔοικεν. Ὁρᾷς οὖν, ἔφη, ὅτι καὶ σὺ Ἔρωτα οὐ ϑεὸν νομίζεις: | XXIIL — Tí ov ἄν, ἔφην, εἴη ὁ Ἔρως; ϑνητός; Hxi- p γε, ᾿Δ4λλὰ τί μήν; Ὥσπερ τὰ πρότερα, ἔφη, μεταξὺ Ε ητοῦ καὶ ἀϑανάτου. Τί ovv, ὦ Διοτίμα; Ζαίμων μέ- γας, ὦ Σώκρατες" καὶ γὰρ πᾶν τὸ δαιμόνιον μεταξύ ἐστι θεοῦ τε καὶ θνητοῦ. Τίνα, ἦν δ᾽ ἐγώ, δύναμιν ἔχον; Ἑρμηνεῦον καὶ διαπορϑμεῦον ϑεοῖς τὰ παρ ᾿ἀνϑρώπων καὶ ἀνθρώποις τὰ παρὰ ϑεῶν, τῶν μὲν τὰς δεήσεις καὶ

176 HAATARNOX

ϑυσίας, τῶν δὲ τὰς ἐπιτάξεις τε καὶ ἀμοιβὰς τῶν ϑυσιῶν: ἐν μέσῳ δὲ ὃν ἀμφοτέρων συμπληροῖ, ὥστε τὸ πᾶν αὐτὸ — αὑτῷ ξυνδεδέσϑαι. διὰ τούτου καὶ ἡ μαντικὴ πᾶσα χωρεῖ — καὶ ἡ τῶν ἱερέων τέχνη τῶν τε περὶ τὰς ϑυσίας καὶ τὰς τε- ὦ 208 λετὰς καὶ τὰς ἐπῳδὰς καὶ τὴν μαντείαν πᾶσαν καὶ γοητείαν. ϑεὸς δὲ ἀνθρώπῳ οὐ μίγνυται, ἀλλὰ διὰ τούτου πᾶσα ἐστιν ἡ ὁμιλία καὶ ἡ διάλεκτος SOME πρὸς ἀνϑρώπους, καὶ ἐγρη- i γορόσι καὶ καϑεύδουσι᾽ καὶ ὁ μὲν περὶ τὰ τοιαῦτα σοφὸς ' δαιμόνιος ἀνήρ, ὁ δὲ ἄλλο τι σοφὸς ὧν ἢ περὶ τέχνας ἢ χειρουργίας τινὰς βάναυσος. οὗτοι δὴ of δαίμονες πολλοὶ ὁ καὶ παντοδαποί εἰσιν, εἷς δὲ τούτων ἐστὶ καὶ ὁ Ἔρως. Πα- τρὸς δέ, ἦν δ᾽ ἐγώ, τίνος ἐστὶ καὶ μητρός; Μακρότερον. B μέν, ἔφη, διηγήσασϑαι: ὅμως δέ σοι ἐρῶ. ὅτε γὰρ ἐγέ-- v&to ἡ ᾿ἀφροδίτη. εἱστιῶντο οἱ ϑεοί, οἵ τε ἄλλοι καὶ ὁ τῆς Μήτιδος υἱὸς Πόρος. ἐπειδὴ δὲ ἐδείπνησαν, προσαιτή- | σουσα οἷον δὴ εὐωχίας οὔσης ἀφίκετο ἡ Πενία. καὶ ἦν, περὶ τὰς ϑύρας. ὁ οὖν Πόρος μεϑυσϑεὶς τοῦ νέκταρος. οἶνος γὰρ οὔπω ἦν, εἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον εἰσελϑὼν βε- βαρημένος ηὗδεν. ἡ οὖν Πενία ἐπιβουλεύουσα διὰ τὴν C αὑτῆς ἀπορίαν παιδίον ποιήσασϑαι ἐκ τοῦ Πόρου. κατα-᾿ κλίνεταί τὲ παρ᾽ αὐτῷ καὶ ἐκύησε τὸν Ἔρωτα. διὸ δὴ «cl | τῆς “φροδίτης ἀκόλουϑος καὶ ϑεράπων γέγονεν ὁ Ἔρως. γεννηϑ'εὶς ἐν τοῖς ἐκείνης γενεϑλίοις, καὶ ἅμα φύσει ἐρα- 1 στὴς ὧν περὶ τὸ καλόν, καὶ τῆς ᾿ἀφροδίτης καλῆς οὔσης. | ἅτε οὖν Πόρου καὶ Πενίας υἱὸς ὧν ὁ Ἔρως ἐν τοιαύτῃ τύχῃ καϑέστηκε. πρῶτον μὲν πένης ἀεί ἐστι, καὶ πολλοῦ - δεῖ ἁπαλός τε καὶ καλός, οἷον οἱ πολλοὶ οἴονται, ἀλλα Ὁ σκληρὸς καὶ αὐχμηρὸς καὶ ἀνυπόδητος καὶ ἄοικος, χαμαι-- πετὴς ἀεὶ ὧν καὶ ἄστρωτος. ἐπὶ ϑύραις καὶ ἐν ὁδοῖς ὑπαί- ϑριος κοιμώμενος, τὴν τῆς μητρὸς φύσιν ἔχων. ἀεὶ év- δείᾳ ξύνοικος. κατὰ δὲ αὖ τὸν πατέρα ἐπίβουλός ἐστι τοῖς καλοῖς καὶ τοῖς ἀγαϑοῖς, ἀνδρεῖος ὧν καὶ ἴτης καὶ σύντονος, |

- t δι δέω. σαν

i9 — ZTMHOZION. 177

| “ἀρὰς " , $e 4 , , 4 ,

ϑηρευτὴς δεινός, ἀεί τινας πλέκων μηχανάς, καὶ φρονή-

σεως ἐπιϑυμητὴς καὶ πόριμος, φιλοσοφῶν διὰ παντὸς τοῦ βίου, δεινὸς γόης καὶ φαρμακεὺς καὶ σοφιστής καὶ

᾿οὔτε ὡς ἀϑάνατος πέφυκεν οὔτε ὡς ϑνητός, ἀλλὰ τοτὲ E

uiv τῆς αὐτῆς ἡμέρας ϑάλλει τε καὶ ξῇ, ὅταν εὐπορήσῃ,

“τοτὲ δὲ ἀποϑνήσκει. πάλιν δὲ ἀναβιώσκεται διὰ τὴν τοῦ

ἱπατρὸς φύσιν. τὸ δὲ ποριξόμενον ἀεὶ ὑπεκρεῖ᾽ ὥστε οὔτε

᾿ ἀπορεῖ Ἔρως ποτὲ οὔτε πλουτεῖ σοφίας τε xol ἀμαϑίας ἐν ᾿μέσῳ ἐστίν. ἔχει γὰρ ὧδε. ϑεῶν οὐδεὶς φιλοσοφεῖ οὐδ᾽ ὁ ἐπιϑυμεῖ σοφὸς γενέσϑαι" ἔστι γάρ᾽ οὐδ᾽ εἴτις ἄλλος σο-- 204 * gós, οὐ φιλοσοφεῖ. οὐδ᾽ αὖ » οἵ ἀμαϑεῖς φιλοσοφοῦσιν οὐδ᾽ ᾿ἐπιϑυμοῦσι σοφοὶ γενέσθαι" αὐτὸ γὰρ τοῦτό ἐστι χαλε- zov ἀμαϑία, τὸ μὴ ὄντα καλὸν κἀγαϑὸν μηδὲ φρόνιμον δοκεῖν αὑτῷ εἶναι ἱκανόν: οὔκουν ἐπιϑυμεῖ ὁ μὴ οἰόμε--

- vog ἐνδεὴς εἶναι οὗ ἂν μὴ οἴηται ἐπιδεῖσϑαι. Τίνες οὖν, ἔφην ἐγώ, ὦ Διοτίμα, οἵ φιλοσοφοῦντες, εἰ μήτε οἵ σοφοὶ μήτε οἵ ἀμαϑεῖς; 4ἤλον, ἔφη, τοῦτό γε ἤδη καὶ παιδί, ὅτι B οἵ μεταξὺ τούτων ἀμφοτέρων, ὧν αὖ καὶ ὁ Ἔρως. ἔστι γὰρ δὴ τῶν καλλίστων ἡ σοφία, Ἔρως δ᾽ ἐστὶν ἔρως περὶ

»rÓ καλόν, ὥστε ἀναγκαῖον Ἔρωτα φιλόσοφον εἶναι, φι- 'λόσοφον δὲ ὄντα μεταξὺ εἶναι σοφοῦ καὶ ἀμαϑοῦς. αἰτία

δ᾽ αὐτῷ καὶ τούτων ἡ γένεσις" πατρὸς μὲν γὰρ σοφοῦ ἐστὶ καὶ εὐπόρου. μητρὸς δὲ οὐ σοφῆς καὶ ἀπόρου. ἡ μὲν οὖν φύσις τοῦ δαίμονος, ὦ φίλε Σώκρατες, αὕτη ὃν δὲ

σὺ φήϑης Ἔρωτα εἶναι ; θαυμαστὸν οὐδὲν ἔπαϑες. enis c

£, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ τεκμαιρομένῃ ἐξ ὧν σὺ λέγεις; τὸ ἐρώ-

ἵμενον Ἔρωτα εἶναι, οὐ τὸ ἐρῶν. διὰ ταῦτά σοι, οἶμαι;

"πάγκαλος ἐφαίνετο ὁ Ἔρως. καὶ γὰρ ἔστι τὸ ἐραστὸν τὸ τῷ ὄντι καλὸν καὶ ἁβρὸν καὶ τέλεον καὶ μακαριστόν᾽ τὸ δέ γε ἐρῶν ἄλλην ἰδέαν τοιαύτην ἔχον, οἵαν ἐγὼ διῆλθον.

Γ΄ XXIV. Καὶ ἐγὼ εἷπον, Εἶεν δή. ὦ ξένη" καλῶς γὰρ

λέγεις" τοιοῦτος Qv ὁ Ἔρως τίνα χρείαν ἔχει voii ἀνϑρώ-

V PtATOo ll.

178 I AATSNOZX

D ποις; Τοῦτο δὴ μετὰ ταῦτ᾽ » ἔφη: ὦ Σώκρατες, πειράσο-"

E

205

uet Gt διδάξαι. ἔστι μὲν γὰρ δὴ τοιοῦτος καὶ οὕτω yéyo- 1 vog 0 Ἔρως. ἔστι δὲ τῶν καλῶν, ὡς σὺ φῇς. εἰ δέτις ἡμᾶς ἔροιτο" τί τῶν καλῶν ἐστὶν ὁ Ἔρως, ὦ Σώκρατές τε καὶ | “Διοτίμα; ὧδε δὲ σαφέστερον ἐρῶ: ὁ ἐρῶν τῶν καλῶν tt | ἐρᾶ; καὶ ἐγὼ εἶπον ὅτι Γενέσϑαν αὑτῷ. ᾿41λλ᾽ ἐπιποϑεῖ; E ἔφη 1 ἀπόκρισις ἐρώτησιν τοιάνδε᾽ τί ἔσται ἐκείνῳ ᾧ ἂν γένηται τὰ καλά; Οὐ πάνυ ἔφην ἔτι ἔχειν ἐγὼ πρὸς ταύ- — e τὴν ἐρώτησιν προχείρως ἀποκρένασϑαι. AAA, ἔφη, ὥσπερ ἂν εἶ "iS pranoes ἀντὶ τοῦ saa τῷ Lu 1

TOV ἀγαϑῶν τί ἐρᾷ; Γενέσϑαι. ἦν δ᾽ ἐγώ, αὑτῷ. Καὶ τὶ ἔσται ἐκείνῳ ᾧ ἂν γένηται τἀγαϑά; Τοῦτ᾽ εὐπορώτερον,

ἦν δ᾽ ἐγώ, ἔχω ἀποκρίνασϑαι. ὅτι εὐδαίμων ἔσται. Κτή- 1 σει γάρ, ἔφη, ἀγαϑῶν of εὐδαίμονες εὐδαίμονες, καὶ οὐκ-

ἐτι προσδεῖ ἐρέσϑαι. ἵνα τί δὲ βούλεται εὐδαίμων εἶναι

ὁ βουλόμενος, ἀλλὰ τέλος δοκεῖ ἔχειν ἡ ἀπόκρισις. AARON

λέγεις, εἶπον ἐγώ. Ταύτην δὲ τὴν βούλησιν καὶ τὸν ἔρωτα,

τοῦτον πότερα κοινὸν οἴει εἶναι πάντων ἀνθρώπων, καὶ

πάντας τἀγαϑὰ βούλεσϑαι αὑτοῖς εἶναι ἀεί, ἢ πῶς λέγεις y ; Οὕτως. ἦν δ᾽ ἐγώ" κοινὸν εἶναι πάντων. Τί δὴ οὖν, ἔφη, rr Σώκρατες, οὐ πάντας ἐρᾷν φαμέν, εἴπερ ys πάντες τῶν αὐτῶν ἐρῶσι καὶ ἀεί. ἀλλά τινάς, φαμεν ἐρᾶν, τοὺς δ᾽ οὔ; Θαυμάξω. ἦν δ᾽ ἐγώ , καὶ αὐτός. ᾿Αλλὰ μὴ ϑαύ-- uat, eg ἀφελόντες γὰρ τοῦ ἔρωτός τι εἶδος ὀνομάξο- ᾿ μὲν, τὸ τοῦ ὅλου ἐπιτυϑέντες ὄνομα, ἔρωτα; τὰ δὲ ἄλλα ἡ ἄλλοις καταχρώμεϑα ὀνόμασιν. Ὥσπερ τί; ἦν δ᾽ ἐγώ. Ὥσπερ τόδε. οἶσϑ᾽ ὅτι ποίησίς ἐστέτι πολύ" ἡ γάρ voL ἔκ

τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὃν ἰόντι ὁτῳοῦν αἰτέα πᾶσά ἐστι ποί- — Q ησις. ὥστε καὶ αἵ ὑπὸ πάσαις ταῖς τέχναις ἐργασίαι ποιή- [

a6.

σεις εἰσὶ καὶ οἷ τούτων δημιουργοὶ πάντες ποιηταί. ᾿ἅλη- ϑῆ λέγεις. AAA ὅμως, ἢ δ᾽ 1j, οἶσθ᾽ ὅτι οὐ καλοῦνται -

ZTMIOZION. 179

ποιηταὶ ἀλλ᾽ ἄλλα ἔχουσιν ὀνόματα. ἀπὸ δὲ πάσης τῆς ποιήσεως ἕν μόριον ἀφορισϑὲν τὸ περὶ τὴν μουσικὴν καὶ τὰ μέτρα τῷ τοῦ ὅλου ὀνόματι προσαγορεύεται. ποίησις γὰρ τοῦτο μόνον καλεῖται. καὶ οἵ ἔχοντες τοῦτο τὸ μόριον τῆς ποιήσεως ποιηταί. ᾿4ληϑῆ λέγεις, ἔφην. Οὕτω τοί- vvv καὶ περὶ τὸν ἔρωτα" τὸ μὲν κεφάλαιόν ἐστι πᾶσα ἡ τῶν dya9 Gv ἐπιϑυμία καὶ τοῦ εὐδαιμονεῖν» ὁ μέγιστός τε xai δολερὸς ἔρως παντί" ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἄλλῃ τρεπόμενοι -πολλαχὴ ἐπ᾽ αὐτόν, ἢ κατὰ χρηματισμὸν ἢ κατὰ φιλογυ- ᾿μναστίαν ἢ κατὰ φιλοσοφίαν. οὔτ᾽ ἐρᾷν καλοῦνται οὔτ᾽ ἐρασταί, οἱ δὲ κατὰ ἕν τι εἶδος ἰόντες τε καὶ ἐσπουδακότες τὸ τοῦ ὅλου ὄνομα ἴσχουσιν. ἔρωτά τε καὶ ἐρᾷν καὶ ἐρα-- Grat. Κινδυνεύεις ἀληϑῆ. ἔφην ἐγώ, λέγειν. Καὶ λέγεται μέν γέτις, ἔφη, λόγος, ὡς οἵ ἂν τὸ ἥμισυ ἑαυτῶν ξητῶ-- σιν. οὗτοι ἐρῶσιν" ὁ δ᾽ ἐμὸς λόγος οὔϑ᾽ ἡμίσεός φησιν εἶναι τὸν ἔρωτα οὔϑ᾽ ὅλου, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ γέ zov, ὦ ἑταῖρε. ἀγαϑὸν ὄν" ἐπεὶ αὑτῶν ys καὶ πόδας καὶ χεῖρας ἐθέλουσιν ἀποτέμνεσθαι ol ἄνϑρωποι, ἐὰν αὐτοῖς δοκῇ τὰ ἑαυτῶν πονηρὰ εἶναι. οὐ γὰρ τὸ ἑαυτῶν. οἶμαι. ἕκα- Gro. ἀσπάξονται. εἰ μὴ el τις τὸ μὲν ἀγαϑὸν οἰκεῖον καλεῖ καὶ ἑαυτοῦ, τὸ ὃὲ κακὸν ἀλλότριον" ὡς οὐδέν ys ἄλλο ἐστὶν οὗ ἐρῶσιν ἄνϑρωποι. ἢ τοῦ ἀγαϑοῦ" ἢ σοὶ δοκοῦ- σιν; Μὰ At^ οὐκ ἔμοιγε, ἦν δ᾽ ἐγώ. Ἶ4ρ᾽ οὖν, ἢ δ᾽ ἥ, οὔ- τῶς ἁπλοῦν ἐστὶ λέγειν, ὅτι οἵ ἄνϑρωποι τοῦ ἀγαϑοῦ ἐρῶ- σιν; Ναί, ἔφην. Τί δέ; οὐ προσϑετέον. ἔφη, ὅτι καὶ εἶναι ) ἀγαϑὸν αὑτοῖς ἐρῶσιν; Προσϑετέον. Ἶ4ρ᾽ οὖν, ἔφη, ὶ οὐ μόνον εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀεὶ εἶναι; Καὶ τοῦτο προσϑε-- v. Ἔστιν ἄρα ξυλλήβδην, ἔφη, ὁ ἔρως τοῦ τὸ ἀγαϑὸν αὐτῷ εἶναι ἀεί. ᾿4ληϑέστατα. ἔφην ἐγώ, λέγεις.

XXV. Ὅτε δὴ τούτου ὁ ἔρως ἐστὶν [ἀεί], ἦ δ᾽ ἥ, τῶν τίνα τρόπον διωκόντων αὐτὸ καὶ ἐν τίνι πράξει ἡ σπουδὴ καὶ ἡ ξύντασις ἔρως ἂν καλοῖτο; τί τοῦτο τυγχάνει ὃν τὸ

12*

206

E

- Pa

7 - , , ^ ^ A] -— A Ἁ , τοῦτο τόκος ἐν καλῷ καὶ κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυ-

C μανϑάνω. "AAA. ἐγώ, 1 δ᾽ ἥ, σαφέστερον ἐρῶ. κυοῦσι 4 γάρ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, πάντες ἄνθρωποι καὶ κατὰ τὸ

V ain οδ΄ γονὰς 2x ross E τὰ : GA 4 TET *4 dd DECEPTI 180 ; HAATANOS lcs ἔργον; ἔχεις εἰπεῖν; Οὐ μέντ᾽ ἂν σέ, ἔφην ἐγώ, ὦ δΔιο- τίμα, ἐθαύμαζον ἐπὶ σοφίᾳ καὶ ἐφοίτων παρὰ σὲ αὐτὰ ταῦτα μαϑησόμενος. "AAA ἐγώ σοι. ἔφη. ἐρῶ. ἔστι γὰρ

χήν. Μαντείας, ἦν δ᾽ ἐγώ, δεῖται ὅ τέποτε λέγεις, καὶ o

σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχήν, καὶ ἐπειδὰν ἔν τινι ἡλικίᾳ yé— vocat, τίκτειν ἐπιθυμεῖ ἡμῶν ἡ φύσις. τίκτειν δὲ ἐν μὲν αἰσχρῶ οὐ δύναται, ἐν δὲ τῷ καλῷ. ἡ γὰρ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς συνουσία τόκος ἐστίν. ἔστι δὲ τοῦτο ϑεῖον τὸ πρᾶγμα, καὶ τοῦτο ἐν ϑνητῷ ὄντι τῷ ξώῳ ἀϑάνατον ἔνε-- στιν, ἡ κύησις καὶ ἡ γέννησις. τὰ δ᾽ ἐν τῷ ἀναρμόστῳ ἀδύνατον γενέσϑαι. ἀνάρμοστον δ᾽ ἐστὶ τὸ αἰσχρὸν παντὶ τῷ ϑείῳ, τὸ δὲ καλὸν ἁρμόττον. Μοῖρα οὖν καὶ Εἰλεί-: ϑυια ἡ καλλονή ἐστι τῇ γενέσει. διὰ ταῦτα" ὅταν μὲν καλῶ προσπελάξῃ τὸ κυοῦν, ἵλεών τε γίγνεται καὶ εὐφραινόμε-: vov διαχεῖται καὶ τίκτει τε καὶ γεννᾷ" ὅταν δὲ αἰσχρῶ, σκυϑρωπόν τε καὶ λυπούμενον συσπειρᾶται καὶ ἀποτρέ: πεται καὶ ἀνείλλεται καὶ οὐ γεννᾷ, ἀλλὰ ἴσχον τὸ «Viu

χαλεπῶς φέρει. ὅϑεν δὴ τῷ κυοῦντί τε καὶ ἤδη σπαρ-

E γῶντι πολλὴ ἡ πτοίησις γέγονε περὶ τὸ καλὸν διὰ τὸ με- . γάλης ὠδῖνος ἀπολύειν τὸν ἔχοντα. ἔστι y&Q ὦ Σώκρα-

τες, ἔφη, οὐ τοῦ καλοῦ ὁ ἔρως, ὡς σὺ οἴει. ᾿4λλὰ τί μήν Τῆς γεννήσεως καὶ τοῦ τόκου ἐν τῷ καλῷ. Εἶεν, ἦν ὃ ἐγώ. Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. τί δὴ οὖν τῆς γεννήσεως; ὅτι ἀειγενές ἐστι καὶ ἀϑάνατον ὡς ϑνητῷ ἡ γέννησις. ἀϑα- νασίας δὲ ἀναγκαῖον ἐπιϑυμεῖν μετὰ ἀγαϑοῦ ἐκ τῶν ὧμο λογημένων, εἴπερ τοῦ ἀγαϑοῦ ἑαυτῷ εἶναι ἀεὶ ἔρως ἐστί ἀναγκαῖον δὴ ἐκ τούτου τοῦ λόγου, καὶ τῆς ἀϑανασία τὸν ἔρωτα εἶναι.

XXVL Ταῦὔτάτε οὖν πάντα ἐδίδασκέ με, ὁπότε περ

"ECL d E i a g "mi. am Lu. « ^ n r4 : »“᾿ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 181

τῶν ἐρωτικῶν λόγους ποιοῖτο, «at zove ἤρετο Τί οἴει, ὦ Σώχρατες. αἴτιον εἷναι τούτου τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς ἐπιϑυ-- ,͵ *^ , L4 e - , , A]

(«95 ἢ οὐκ αἰσϑάνει ὡς δεινῶς διατέϑεται πάντα τὰ ϑη- ρέα, ἐπειδὰν γεννᾷν ἐπυϑυμήσῃ, καὶ τὰ πεξὰ καὶ τὰ πτηνά,

οὔ γενομένου, καὶ ἕτοιμά ἐστιν ὑπὲρ τούτων καὶ διαμά-- γεσϑαι τὰ ἀσϑενέστατα τοῖς ἰσχυφοτάτοις καὶ ὑπεραπο- ϑνήσκειν, καὶ αὐτὰ τῷ λιμῷ παρατεινόμενα ὥστ᾽ ἐκεῖνα | χτρέφειν, καὶ ἄλλο πᾶν ποιοῦντα. τοὺς μὲν γὰρ ἀνϑρώ- πους, ἔφη. οἵοιτ᾽ ἄν τις ἐκ λογισμοῦ ταῦτα ποιεῖν" τὰ δὲ θηρία τίς αἰτία οὕτως ἐρωτικῶς διατίϑεσϑαι; ἔχεις λέ- * Ξ e 3 , τι b] * γειν; καὶ ἐγὼ αὖ ÉAeyov ὅτι οὐκ εἰδείην: v] δ᾽ εἶπε, Ζια- TL. , - νοεῖ ovv δεινός ποτε γενήσεσϑαι τὰ ἐρωτικά, ἐὰν ταῦτα b - ᾽ ' ᾿ ν᾿ τῇ 3 , e, ὡ 1 ἡ ἐννοῇς; AAAa διὰ ταῦτά τοι; ὦ Διοτίμα. περ νῦν δὴ εἶπον. παρὰ σὲ ἥκω γνοὺς ὅτι διδασκάλων δέομαι. ἀλλά uot λέγε καὶ τούτων τὴν αἰτίαν καὶ τῶν ἄλλων τῶν περὶ τὰ ἐρωτικά. Εἰ τοίνυν, ἔφη, πιστεύεις ἐκείνου εἶναι φύσει * T , , τὸν ἔρωτα, οὗ πολλάκις ὡμολογήκαμεν, μὴ ϑαύμαξε. &v-

κατὰ τὸ δυνατὸν ἀεί τε εἶναι καὶ ἀϑάνατος. δύναται δὲ ταύτῃ μόνον τῇ γενέσει, ὅτι ἀεὶ καταλείπει ἕτερον νέον ὶ τοῦ παλαιοῦ, ἐπεὶ καὶ ἐν ᾧ ἕν ἕκαστον τῶν ξώων env λεῖται καὶ Medi. τὸ αὐτό, οἷον ἐκ παιδαρίου ὃ αὐτὸς λέ- ται ἕως ἂν πρεσβύτης γένηται" οὗτος μέντοι οὐδέποτε αὐτὰ ἔχων ἐν αὑτῷ ὅμως ὃ αὐτὸς καλεῖται. ἀλλὰ νέος εἰ γιγνόμενος, τὰ δὲ ἀπολλύς, καὶ κατὰ τὰς τρίχας καὶ

$x, δόξαι, ἐπιϑυμίαι, ἡδοναί, λῦπαι, φόβοι, τούτων * * , , * "

κασταὰ οὐδέποτε τὰ αὐτὰ πάρεστιν ἑκάστῳ, ἀλλὰ τὰ μὲν

γίγνεται, τὰ δὲ ἀπόλλυται. πολὺ δὲ τούτων ἀτοπώτερον

ταῦϑα γὰρ τὸν αὐτὸν ἐκείνῳ λόγον ἡ ϑνητὴ φύσις ξητεῖ

νοσοῦντά τε πάντα καὶ ἐρωτικῶς διατιϑέμενα. πρῶτον B μὲν περὶ τὸ ξυμμιγῆναι ἀλλήλοις, ἔπειτα περὶ τὴν τρεφὴν.

D

2 CT eth v FS We APP, IUE Ων RR τ 182 ΠΛΆΤΩΝΟΣ μ᾿ 208 ἔτι. ὅτι καὶ αἵ ἐπιστῆμαι μὴ ὅτι αἵ μὲν γίψνονται, αἵ ad ἀπόλλυνται ἡμῖν, καὶ οὐδέποτε of αὐτοί ἐσμεν οὐδὲ κατὰ τὰς ἐπιστήμας; ἀλλὰ καὶ μία ἑκάστη τῶν ἐπιστημῶν ταὐ-- τὸν πάσχει. ὃ γὰρ καλεῖται μελετᾶν, ὡς ἐξιούσης ἐστὶ τῆς , ἐπιστήμης᾽ λήϑη γὰρ ἐπιστήμης ἔξοδος ; μιδλέτη δὲ πάλιν. καινὴν ἐμποιοῦσα ἀντὶ τῆς ἀπιούσης μνήμην σώξει τὴν ἐπιστήμην, ὥστε τὴν αὐτὴν δοκεῖν εἶναι. τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πᾶν τὸ ϑνητὸν σώξεται, οὐ τῷ παντάπασι τὸ αὐτὸ Β ἀεὶ εἶναι ὥσπερ τὸ ϑεῖον, ἀλλὰ τῷ τὸ ἀπιὸν καὶ παλαιού- μενον ἕτερον νέον ἐγκαταλείπειν. οἷον αὐτὸ ἦν. ταύτῃ τῇ μηχανῇ, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ϑνητὸν ἀϑανασίας μετέχει," ] καὶ σῶμα καὶ τἄλλα πάντα" ἀδύνατον δὲ ἄλλῃ. μὴ οὖν ϑαύμαξε, εἰ τὸ αὑτοῦ ἀποβλάστημα φύσει πᾶν τιμᾷ" ἀϑα- νασίας γὰρ χάριν παντὶ αὕτη ἡ σπουδὴ καὶ ὁ ἔρως ἕπεται. XXVII. Koi ἐγὼ ἀκούσας τὸν λόγον ἐθαύμασά TE | καὶ εἶπον Εἶεν, ἦν δ᾽ ἐγώ, ὦ σοφωτάτη Διοτίμα, ταῦτα € ὡς ἀληϑῶς οὕτως ἔχει; καὶ ἥ, ὥσπερ οἵ τέλεοι σοφισταί, .. Ev ἴσϑι, ἔφη, ὦ Σώκρατες" ἐπεὶ καὶ τῶν ἀνθρώπων si | ἐθέλεις εἰς τὴν φιλοτιμίαν βλέψαι, ϑαυμάξοις ἂν τῆς ἀλο-᾿ γίας πέρι, ἃ ἐγὼ εἴρηκα εἰ μὴ ἐννοεῖς, ἐνθυμηϑεὶς ὡς δει-᾿ νῶς διάκεινται ἔρωτι τοῦ ὀνομαστοὶ γενέσϑαι καὶ κλέος; εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον ἀϑάνατον καταϑέσϑαι, καὶ ὑπὲρ τού-- του κινδύνους τε κινδυνεύειν ἕτοιμοί εἰσι πάντας ἔτι μᾶλ- |

n

D λον ἢ ὑπὲρ τῶν παίδων. καὶ χρήματ᾽ ἀναλίσκειν καὶ πό-- vovg πονεῖν οὑστινασοῦν καὶ ὑπεραποϑνήσκειν. ἐπεὶ οἴει σύ. ἔφη. 4λκηστιν ὑπὲρ ““δμήτου ἀποϑανεῖν ἄν, ῆ AA λέα Πατρόκλῳ ἐπαποθανεῖν. ἢ προαποϑανεῖν τὸν ὑμές τερον Κόδρον ὑπὲρ τῆς βασιλείας τῶν παίδων, μὴ οἰομέ-, νους ἀϑάνατον μνήμην ἀρετῆς πέρι ἑαυτῶν ἔσεσϑαι, ἣν νῦν ἡμεῖς ἔχομεν; πολλοῦ γὲ δεῖ, ἔφη, ἀλλ᾽, οἶμαι, ὑπὲρ. ἀρετῆς ἀϑανάτου καὶ τοιαύτης ᾿δόξης εὐκλεοῦς πάντες,

E πάντα ποιοῦσιν, ὅσω ἂν ἀμείνους ὦσι. τοσούτῳ μᾶλλον"

fa : ZTMIOXZXION. 183

τοῦ γὰρ ἀϑανάτου ἐρῶσιν. οἱ μὲν οὖν ἐγκύμονες. ἔφη. κατὰ σώματα ὄντες πρὸς τὰς γυναῖκας μᾶλλον τρέπονται καὶ ταύτῃ ἐρωτικοί εἰσι. διὰ παιδογονίας ἀϑανασίαν καὶ μνήμην καὶ εὐδαιμονίαν, ὡς οἴονται, αὑτοῖς εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον πάντα ποριξόμενοι᾽ οὗ δὲ κατὰ τὴν ψυχήν — εἰσὶ γὰρ οὖν, ἔφη, οὗ ἑ ἐν ταῖς ψυχαῖς κυοῦσιν ἔτι itus ἢ ἐν τοῖς σώμασιν, & ψυχῇ προσήκει. καὶ κυῆσαι καὶ κυεῖν" τί οὖν προσήκει; φρόνησίν τε καὶ τὴν ἄλλην ἀφετήν᾽ ὧν δή εἰσι καὶ οἱ ποιηταὶ πάντες γεννήτορες καὶ τῶν δημι- ουργῶν ὅσοι λέγονται εὑρετικοὶ εἶναι" πολὺ δὲ μεγίστη, ἔφη. καὶ καλλίστη τῆς φρονήσεως ἡ περὶ τὰς τῶν πόλεών τε καὶ οἰκήσεων διακοσμήσεις, ἡ δὴ ὄνομά ἐστι σωφφρο- σύνη τε καὶ δικαιοσύνη" τούτων αὖ ὅταν τις ἐκ νέου ἐγ-- κύμων ἢ τὴν ψυχὴν ϑεῖος ὦν, καὶ ἡκούσης τῆς ἡλικίας τίκτειν τε καὶ γεννᾶν ἤδη ἐπιϑυμῇ,. ξητεῖ δή. οἶμαι. καὶ οὗτος περμὼν τὸ καλὸν ἐν ᾧ ἂν γεννήσειεν" ἐν τῷ γὰρ αἰσχρῷ οὐδέποτε γεννήσει. τώ τε οὖν σώματα τὰ καλὰ μᾶλλον ἢ τὰ αἰσχρὰ ἀσπάζεται ἅτε κυῶν, καὶ ἐὰν ἐντύχῃ ψυχῇ καλῇ καὶ γενναίᾳ καὶ εὐφυεῖ, πάνυ δὴ ἀσπάξεται τὸ ξυναμφότερον, καὶ πρὸς τοῦτον τὸν ἄνϑρωπον εὐθὺς εὐπορεῖ λόγων περὶ ἀρετῆς καὶ περὶ οἷον χρὴ εἶναι τὸν ἄνδρα τὸν ἀγαϑὸν καὶ ἃ ἐπιτηδεύειν, καὶ ἐπιχειρεῖ παι-- δεύειν. ἁπτόμενος γάρ, οἶμαι, τοῦ καλοῦ καὶ ὁμιλῶν αὐτῷ, ἃ πάλαι ἐκύει. τίκτει καὶ γεννᾷ, καὶ παρὼν καὶ ἀπὼν μεμνημένος, καὶ τὸ γεννηϑὲν συνεκτρέφει κοινῇ μετ᾽ ἐχείνου, ὥστε πολὺ μείζω κοινωνίαν τῆς τῶν παί-- δων πρὸς ἀλλήλους οἵ τοιοῦτοι ἴσχουσι καὶ φιλίαν βεβαι-- οτέραν, ἅτε καλλιόνων καὶ ἀϑανατωτέρων παίδων κεκοι-- νωνηκότες. καὶ πᾶς ἂν δέξαιτο ἑαυτῷ τοιούτους παῖδας μᾶλλον γεγονέναι ἢ τοὺς ἀνθρωπίνους, καὶ εἰς Ὅμηρον ἀποβλέψας καὶ Ἡσίοδον καὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς τοὺς ἀγαθοὺς ξηλῶν, οἷα ἔκγονα ἑαυτῶν καταλείπουσιν, ἃ

209

Β

E

210

C

A προ ἣν " ie Ww. - ἘΞ ^ MT s 2a nU 'ἱἡ rA, M pU yo re SUME" ge τὰ re D 2) ran AN LI - e 9 Rc AME 2E Z^. X dr V 3 5 - : LY e Wat » 2" x "T

184 ΠΛΆΤΩΝΟΣ TOL 46

ἐκείνοις ἀϑάνατον κλέος καὶ μνήμην παρέχεται αὐτα τοιαῦτα ὄντα᾽ εἰ δὲ βούλει, ἔφη, οἵους “υκοῦργος παῖδας κατελίπετο ἐν “ακεδαίμονι σωτῆρας τῆς “ακεδαίμονος καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν τῆς Ἑλλάδος. τίμιος δὲ παρ᾽ ὑμῖν καὶ Σόλων διὰ τὴν τῶν νόμων γέννησιν, καὶ ἄλλοι ἄλλοϑι πολλαχοῦ ἄνδρες, καὶ ἐν Ἕλλησι καὶ ἐν βαρβάροις, πολλὰ καὶ καλὰ ἀποφηνάμενοι ἔργα, γεννήσαντες παντοίαν ἀρε-

, e * M] t , M ^ , τήν" Qv καὶ (ego πολλὰ ἤδη γέγονε διὰ vovg τοιούτους

παῖδας. διὰ δὲ τοὺς ἀνθρωπίνους οὐδενός πω. XXVIII Ταῦτα μὲν οὖν τὰ ἐρωτικὰ ἴσως, ὦ Σώκρα- τες, κἂν σὺ μυηϑείης᾽ τὰ δὲ τέλεα καὶ ἐποπτικά, ὧν ἕνεκα - E] LA 2 » , 2 3$? , ?5 * καὶ ταῦτα ἔστιν. ἐάν τις 099 Og μετίῃ, οὐκ οἶδ᾽ εἰ οἷός v ἂν " » 3 y , εἴης. ἐρῶ μὲν οὖν. ἔφη, ἐγὼ καὶ προϑυμίας οὐδὲν ἀπο- , - , t 3 - , λείψω πειρῶ δὲ ἔπεσϑαι. ἂν οἷός τε ἧς. δεῖ γάρ, ἔφη. τὸν ὀρϑὼς ἰόντα ἐπὶ τοῦτο το πρᾶγμα ἄρχεσϑαι μὲν νέον ὄντα ἐέναι ἐπὶ τὰ καλὰ σώματα, καὶ πρῶτον μέν, ἐὰν ὀρϑῶς c - ξ t , , - ἡγῆται ὁ ἡγούμενος, ἑνὸς αὐτὸν σώματος ἐρᾷν καὶ év- ταῦϑα γεννᾷν λόγους καλούς, ἔπειτα δὲ αὐτὸν κατανοῆ--: σαι, ὅτι τὸ κάλλος τὸ ἐπὶ ὁτῳοῦν σώματι τῷ ἐπὶ ἑτέρῳ σώ- ματι ἀδελφόν ἐστι, καὶ εἰ δεῖ διώκειν τὸ ἐπ᾽ εἴδει καλόν, ^x ^ 3 ei ^ 2x [3 ' * - πολλὴ ἄνοια μὴ οὐχ ἕν τε καὶ ταὐτὸν ἡγεῖσϑαι τὸ ἐπὶ πᾶσι τοῖς σώμασι κάλλος" τοῦτο δ᾽ ἐννοήσαντα καταστῆναι 7 » - , , ον 1 1 *9 πάντων τῶν καλῶν σωμάτων ἐραστήν, évog δὲ τὸ σφόδρα τοῦτο χαλάσαι καταφρονήσαντα καὶ σμικρὸν ἡγησάμενον᾽ μετὰ δὲ ταῦτα τὸ ἐν ταῖς ψυχαῖς κάλλος τιμιώτερον ἡγή-- σασϑαι τοῦ ἐν τῷ σώματι. ὥστε καὶ ἐὰν ἐπιεικὴς ὧν τὴν ψυχήν τις κἂν σμικρὸν ἄνϑος ἔχῃ, ἐξαρκεῖν αὐτῷ καὶ ἐρᾷν καὶ κήδεσϑαι καὶ τίχτειν λόγους τοιούτους καὶ ξη- ^" 2 τεῖν. οἵτινες ποιήσουσι βελτίους τοὺς νέους, ἵνα ἄναγ-- - 5 , i] 5 me , "- κασϑῇ «v ϑεάσασϑαι τὸ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ τοῖς νόμοις καλὸν καὶ τοῦτ᾽ ἰδεῖν ὅτι πᾶν αὐτὸ αὑτῷ ξυγγενέἕς ἐστιν, ἵνα τὸ περὶ τὸ σῶμα καλὸν σμικρόν τι ἡγήσηται

“1 ΟΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. | 185

εἶναι" “μετὰ δὲ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐπὶ τὰς ἐπιστήμας ἀγα- gtiv, ἵνα ἴδῃ αὖ ἐπιστημῶν κάλλος, καὶ βλέπων πρὸς πολὺ ἤδη τὸ καλὸν μηκέτι" τῷ παρ᾽ ἕνί, ὥσπερ οἰκέτης. ἀγαπῶν παιδαρίου κάλλος ἢ ἀνθρώπου τινὸς ἡ j ἐπιτηδεύ- ua&rog évóg, δουλεύων φαῦλος ἡ καὶ σμικρολόγος, ἀλλ᾽ ἐπὶ

τὸ πολὺ πέλαγος τετραμμένος τοῦ χαλοῦ καὶ ϑεωρῶν:

πολλοὺς καὶ καλοὺς λόγους καὶ μεγαλοπρεπεῖς τέκτῃ καὶ διανοήματα ἐν φιλοσοφίᾳ ἀφϑόνῳ, ἕως ἂν ἐνταῦϑα ῥω- σϑεὶς καὶ αὐξηϑεὶς κατίδῃ τινὰ ἐπιστήμην μίαν τοιαύτην, ἥ ἐστι καλοῦ τοιοῦδε. πειρῶ δέ μοι. ἔφη. τὸν νοῦν προσ- ἔχειν ὡς οἷόν τε μάλιστα.

ΧΧΙΧ. Ὃς γὰρ ἂν μέχρι ἐνταῦϑα πρὸς τὰ ἐρωτικὰ παιδαγωγηθϑῇ. ϑεώμενος ἐφεξῆς τε καὶ ὀρθῶς τὰ καλά, πρὸς τέλος ἤδη ἰὼν τῶν ἐρωτικῶν ἐξαίφνης κατόψεταίέ τι ϑαυμαστὸν τὴν φύσιν καλόν, τοῦτο ἐκεῖνο, ὦ Σώκρατες, οὗ δὴ ἕνεκεν καὶ οἵ ἔμπροσϑεν πάντες πόνοι ἦσαν. πρῶ- τον μὲν ἀεὶ ὃν καὶ οὔτε γιγνόμενον οὔτε ἀπολλύμενον, οὔτε αὐξανόμενον οὔτε φϑῖνον, ἔπειτα οὐ τῇ μὲν καλόν,

E

211

τῇ δ᾽ αἰσχρόν, οὐδὲ τοτὲ μέν. τοτὲ δ᾽ ov, οὐδὲ πρὸς μὲν “

τὸ καλόν, πρὸς δὲ τὸ αἰσχρόν, οὐδ᾽ ἔνϑα μὲν καλόν, ἔνϑα - δὲ αἰσχρόν, ὡς τισὶ μὲν ὃν καλόν, τισὶ δὲ αἰσχρόν" οὐδ᾽ αὖ φαντασϑήσεται αὐτῷ τὸ καλὸν οἷον πρόσωπόν τι οὐδὲ χεῖρες οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν ὧν σῶμα μετέχει, οὐδέ τις λόγος οὐδέ τις ἐπιστήμη, οὐδέ που ὃν ἐν ἑτέρῳ τινί, οἷον ἐν ξώῳ ἢ ἐν γῇ ἢ ἐν οὐρανῷ ἢ ἔν τῷ ἄλλῳ, ἀλλὰ αὐτὸ xo αὑτὸ μεϑ᾽ αὑτοῦ μονοειδὲς ἀεὶ ὄν, τὰ δὲ ἄλλα πάντα καλὰ ἐκείνου μετέχοντα τρόπον τινὰ τοιοῦτον, οἷον γιγνομένων τε τῶν ἄλλων καὶ ἀπολλυμένων μηδὲν ἐκεῖνο μήτε τι πλέον μήτε ἔλαττον γίγνεσθαι μηδὲ πάσχειν μηδέν. ὅταν δή τις ἀπὸ τῶνδε διὰ τὸ ὀρθῶς παιδεραστεῖν ἐπανιὼν ᾿ ἐκεῖνο τὸ καλὸν ἄρχηται καϑορᾶν, σχεδὸν ἄν τι ἅπτοιτο τοῦ τέλους. τοῦτο γὰρ δή ἐστι τὸ ὀρθῶς ἐπὶ τὰ ἐρωτικὰ

D

. 212

184 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ἐκείνοις dt ἄλλου ἄγεσϑαι., ἀρχόμενον ἀπὸ τῶνδε τῶν TOL UTC sos ἕνεκα τοῦ καλοῦ ἀεὶ ἐπανιέναι, ὥσπερ πατραᾳβαϑμοῖς χρώμενον, ἀπὸ ἑνὸς ἐπὶ δύο καὶ ἀπὸ δυεῖν "πὶ πάντα τὰ καλὰ σώματα, καὶ ἀπὸ τῶν καλῶν σωμάτων ἐπὶ τὰ καλὰ ἐπιτηδεύματα. καὶ ἀπὸ τῶν καλῶν ἐπιτηδευ-- μάτων ἐπὶ τὰ καλὰ μαϑήματα, ἕως ἀπὸ τῶν μαϑημάτων » 277 “ ^ , , e , ΕΣ ^ 9 ἐπ᾽ ἐκεῖνο τὸ μάϑημα τελευτήσῃ, ὃ ἐστιν οὐκ ἄλλου 1] αὐ- τοῦ ἐκείνου τοῦ καλοῦ μάϑημα, καὶ γνῷ αὐτὸ τελευτῶν , , - ^—- , , H ὃ ἔστι καλόν. ἐνταῦϑα τοῦ βίου, ὦ φίλε Σώκρατες. ἔφη ἡ Μαντινικὴ ξένη. εἴπερ που ἄλλοϑι, βιωτὸν ἀνθρώπῳ. ϑεωμένῳ αὐτὸ τὸ καλόν. ὃ ἐάν ποτε ἴδῃς. οὐ κατὰ χρυ- σίον τε καὶ ἐσθῆτα καὶ τοὺς καλοὺς παῖδας τε καὶ νεανί-- όκους δόξει σοι εἶναι. oUg νῦν ὁρῶν ἐκπέπληξαι καὶ ἕτοι-- μος εἶ καὶ σὺ καὶ ἄλλοι πολλοί, ὁρῶντες τὰ παιδικὰ καὶ r4 T ?57 , , ξυνόντες ἀεὶ αὐτοῖς, εἴ πὼς οἷόν v. jv, μήτε ἐσθίειν μήτε πίνειν, ἀλλὰ ϑεᾶσϑαι μόνον καὶ ξυνεῖναι. τί δῆτα, ἔφη. , , , A * A οἱ rn , οἰόμεθα. si vo γένοιτο αὐτὸ τὸ καλὸν (Osiv e(Auxgués, , NN ζ 3 M i5 , - 3 καϑαρὸν, ἄμικτον, ἀλλὰ μὴ ἀναπλεῶν σαρκῶν ve ἀνϑρω- πίνων καὶ χρωμάτων καὶ ἄλλης πολλῆς φλυαρίας ϑνητῆς, 4.412 $9.4 ' E ' , t$ "s «ÀÀ eUrO TO ϑεῖον καλὸν δύναιτο μονοειδὲς κατιδεῖν ; Ei , , ^ ^ , ἀρ᾽ οἴει. ἔφη. φαῦλον βίον γίψνεσϑαι ἐκεῖσε βλέποντος ^ T ^" ^ ἀνϑρώπου καὶ ἐκεῖνο ᾧ δεῖ ϑεωμένου καὶ ξυνόντος αὐτῷ; ^ γι 3 4 m ἢ οὐκ ἐνῚθυμεῖ, ἔφη. ὅτι ἐνταῦϑα αὐτῷ μοναχοῦ yevijos- » 3 , ται, ὁρῶντι ᾧ ὁρατὸν τὸ καλόν, τίκτειν οὐκ εἴδωλα ἀρε-- - er p , , 2 2,9 - er - τῆς. ατὲ οὐκ εἰδώλου ἐφαπτομένῳ. ἀλλ᾽ «Ang, cce τοῦ ἀληϑοῦς ἐφαπτομένῳ τεκόντι δὲ ἀρετὴν ἀληϑῆ καὶ ὃρε- ηϑοῦς ἐφαπτομένς δὲ ἀρετὴν ἀληϑῆ καὶ ὃ9 ψαμένῳ ὑπάρχει ϑεοφιλεῖ γενέσθαι. καὶ εἴπερ τῷ ἀλλῶ 3 , 3 , A2 , E , 53 » , ἀνϑρώπων ἀϑανάτῳ καὶ ἐκείνῳ; ---- Ταῦτα δή. ὦ Φαῖδρέ τε καὶ οἵ ἄλλοι, ἔφη μὲν Ζιοτέμα, πέπεισμαι δ᾽ ἐγώ" πε- πεισμένος δὲ πειρῶμαι καὶ τοὺς ἄλλους πείϑειν, ὅτι τού - - - M] 9 , του τοῦ κτήματος τῇ ἀνθρωπείᾳ φύσει συνεργὸν ἀμείνω

Ἔρωτος οὐκ ἄν τις ῥαδίως λάβοι. διὸ δὴ ἔγωγέ φημι χρῦ-

ZTMIIOZXIO SN. 187

ναι πάντα ἄνδρα τὸν Ἔρωτα τιμᾶν. xol αὐτὸς τιμῶ τὰ ἐρωτικὰ καὶ διαφερόντως ἀσκῶ, καὶ τοῖς ἄλλοις παρακε- λεύομαι, καὶ νῦν τε καὶ ἀεὶ ἐγκωμιάξω τὴν δύναμιν καὶ ἀνδρείαν τοῦ Ἔρωτος x«9' ὅσον οἷός τ᾽ εἰμί. τοῦτον οὖν τὸν λόγον, ὦ Φαῖδρε. εἰ μὲν βούλει, ὡς ἐγκώμιον εἰς Ἔρωτα νόμισον εἰρῆσϑαι, εἰ δέ, 0 τι καὶ ὅπῃ χαίρεις ὀνο-- μάξων, τοῦτο ὀνόμαζξε. ΧΧΧ. Εἰπόντος δὲ ταῦτα τοῦ Σωκράτους τοὺς μὲν ἐπαινεῖν. τὸν δὲ ᾿Δριστοφάνη λέγειν τι ἐπιχειρεῖν, ὅτι ἐμνήσϑη αὐτοῦ λέγων ὁ Σωκράτης περὶ τοῦ λόγου" καὶ ἐξαίφνης τὴν αὔλιον ϑύραν κρουομένην πολὺν ψόγον πα- ρασχεῖν ὡς κωμαστῶν. καὶ αὐλητρίδος φωνὴν ἀκούειν. τὸν οὖν ᾿ἀγάϑωνα, 7 «ἰδὲς, φάναι, ov σκέψεσϑε; καὶ ἐὰν μέν τις τῶν ἐπιτηδείων T], καλεῖτε" εἰ δὲ μή, λέγετε ὅτι οὐ πίνομεν, ἀλλὰ ἀναπαυόμεϑα ἤδη. καὶ οὐ πολὺ ὕστερον ᾿Αλκιβιάδου τὴν φωνὴν ἀκούειν ἐν τῇ αὐλῇ σφόδρα με- ϑύοντος καὶ μέγα βοῶντος. ἐρωτῶντος ὅπου Ayd9 v καὶ κελεύοντος ἄγειν παρ᾽ ᾿24γάϑωνα. ἄγειν οὖν αὐτὸν παρὰ σφᾶς τήν τε αὐλητρίδα ὑπολαβοῦσαν καὶ ἄλλους τινὰς τῶν ἀκολούϑων, καὶ ἐπιστῆναι ἐπὶ τὰς ϑύρας ἐστεφανω-- μένον αὐτὸν κιττοῦ τέ τινι στεφάνῳ δασεῖ καὶ ἴων. καὶ ταινίας ἔχοντα ἐπὶ τῆς κεφαλῆς πάνυ πολλᾶς, καὶ εἰπεῖν" “ἄνδρες. χαίρετε" μεϑύοντα ἄνδρα πάνυ σφόδρα δέξεσϑε συμπότην, ἢ ἀπίωμεν ἀναδήσαντες uóvov 4γάϑωνα, ἐφ᾽ oto ἤλϑομεν; ἐγὼ γάρ τοι, φάναι, χϑὲς μὲν οὐχ οἷός τ᾽ ἐγενόμην ἀφικέσϑαι, νῦν δὲ ἥκω ἐπὶ τῇ κεφαλῇ ἔχων τὰς ταινίας, ἵνα ἀπὸ τῆς ἐμῆς κεφαλῆς τὴν τοῦ σοφωτάτου καὶ καλλίστου κεφαλὴν ἀνειπὼν οὑτωσὶ ἀναδήσω. ρα καταγελάσεσϑέμου ὡς μεϑύοντος; ἐγὼ δέ, κἂν ὑμεῖς γε- λᾶτε, ὅμως εὖ οἶδ᾽ ὅτι ἀληϑῆ λέγω. ἀλλά μοι λέγετε αὐτό-- θεν, ἐπὶ ῥητοῖς εἰσίω ἢ μή; συμπίεσϑε ἢ οὔ; πάντας οὖν ἀναϑορυβῆσαι καὶ κελεύειν εἰσιέναι καὶ κατακλίνεσθαι,

D

E

213

|. 45

188 IIAATSNOZX

CEN. , d CENE. τε -— m ὦ καὶ vov “4γαϑωνα καλεῖν αὕτον. καὶ TOV ἰέναι ἀγόμενον ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων. καὶ περιαιρούμενον ἅμα τὰς ταινίας

ὡς ἀναδήσοντα, ἐπίπροσϑεν τῶν ὀφθαλμῶν ἔχοντα οὐ

κατιδεῖν τὸν Σωκράτη, ἀλλὰ καϑίξζεσϑαι παρὰ τὸν ᾽4γά-

B ϑῶνα ἐν μέσῳ Σωκράτους τε καὶ ἐκείνου" παραχωρῆσαι “γὰρ τὸν Σωκράτη ὡς ἐκεῖνον καϑίζειν. παρακαϑεξόμενον

δὲ αὐτὸν ἀσπάξεσϑαίτε τὸν ᾿4γάϑωνα καὶ ἀναδεῖν. εἰπεῖν οὖν τὸν 4γάϑωνα Ὑπολύετε, παῖδες, ᾿Δλκιβιάδην, ἵ ἵνα éx τρίτων κατακέηται. Πανυ γε, εἰπεῖν τὸν ᾿4λκιβιάδην" ἀλλὰ τίς ἡμῖν δδε τρίτος συμπότης; καὶ ἅμα μεταστρε- φόμενον αὐτὸν ὁρᾷν τὸν Σωκράτη, ἰδόντα δὲ ἀναπηδῆ- σαι καὶ εἰπεῖν Ὦ, Ἡράκλεις. τουτὶ ví jv; Σωκράτης οὗτος; ἐλλοχῶν αὖ ue ἐνταῦϑα κατέχεισο, ὥσπερ εἰώϑεις ἐξαί- φνης ἀναφαίνεσθαι ὅπου ἐγὼ ὥμην ἥκιστά σε ἔσεσϑαι. καὶ νῦν τί ἥκεις; καὶ τί αὖ ἐνταῦϑα κατεκλίνης. καὶ οὐ παρὰ ᾿Δριστοφάνει οὐδὲ εἴ τις ἄλλος γελοῖος ἔστι τὲ καὶ βούλεται, ἀλλὰ διεμηχανήσω ὅπως παρὰ τῷ καλλίστῳ τῶν ἔνδον κατακείσει; καὶ τὸν Σωκράτη. ᾿4γάϑων. φά- vot , ὅρα εἴ μοι ἐπαμύνεις" ὡς ἐμοὶ ὁ τούτου ἔρως τοῦ ἀν- ϑρώπου οὐ φαῦλον πρᾶγμα γέγονεν. ἀπ᾽ ἐκείνου γὰρ τοῦ χρόνου, ἀφ᾽ οὗ τούτου ἠράσϑην, οὐκέτι ἔξεστί μοι οὔτε προσβλέψαι οὔτε διαλεχϑῆναι καλῷ οὐδ᾽ Éví, ἢ οὑτοσὶ ξηλοτυπῶν ue καὶ φϑονῶν ϑαυμαστὰ ἐργάξεται καὶ λου- δορεϊταί τε καὶ τὼ χεῖρε μόγις ἀπέχεται. ὅρα οὖν μή τι καὶ νῦν ἐργάσηται, ἀλλὰ διάλλαξον ἡμᾶς, ἢ ἐὰν ἐπιχειρῇ βιά-- ξεσϑαι, ἐπάμυνε. ὡς ἐγὼ τὴν τούτου μανίαν τε καὶ φιλε-- ραστίαν πάνυ ὀρρωδῶ. ᾿4λλ᾽ οὐκ ἔστι, φάναι zov 41- κιβιάδην. ἐμοὶ καὶ σοὶ διαλλαγή. ἀλλὰ τούτων μὲν εἰσαῦ- ϑίς σε τιμωρήσομαι" νῦν δέ μοι, ᾿2γάϑων, φάναι, μετά-

E δος τῶν ταινιῶν, ἵνα ἀναδήσωμεν καὶ τὴν τούτου ταυτηνὶ

τὴν ϑαυμαστὴν κεφαλήν, καὶ μή μοι μέμφηται, ὅτι σὲ μὲν

9 , “- 'ἀνέδησα, αὐτὸν δὲ νικῶντα ἐν λόγοις πάντας ἀνθρώπους,

"

E *

οὐ μόνον πρώην ὥσπερ GU, ἀλλ᾽ ἀεί, ἔπειτα οὐκ ἀνέδησα.

χαὶ ἅμ᾽ αὐτὸν λαβόντα τῶν ταινιῶν ἀναδεῖν τὸν Σω-

χράτη καὶ κατακλίνεσθαι.

XXXL Ἐπειδὴ δὲ κατεκλίνη, εἰπεῖν" Εἶεν δή ᾽ ἄν- ὄρες" δοκεῖτε γάρ (οι νήφειν" οὐκ ἐπιτρεπτέον ὑμῖν, ἀλλὰ ποτέον᾽ ὡμολόγηται γὰρ ταῦϑ᾽ ἡμῖν. ἄρχοντα οὖν αἱροῦμαι τῆς πόσεως, ἕως ἂν ὑμεῖς ἱκανῶς πίητε, ἐμαυ- τόν. ἀλλὰ φερέτω ᾿4γάϑων, εἴ τι ἔστιν ἔκπομα μέγα. μᾶλ--

λον δὲ οὐδὲν δεῖ. ἀλλὰ φέρε, παῖ, φάναι, τὸν ψυκτῆρα

ἐχεῖνον, ἰδόντα αὐτὸν πλέον ἢ ὀκτὼ κοτύλας χωροῦντα. τοῦτον ἐμπλησάμενον πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐκπιεῖν. ἔπειτα τῷ Σωχράτει κελεύειν ἐγχεῖν καὶ ἅμα εἰπεῖν: Πρὸς μὲν

, * , , δ , Σωκράτη, ὦ ἄνδρες, τὸ σόφισμά μοι οὐδέν: ὁπόσον .

γὰρ ἂν κελεύῃ τις, τοσοῦτον ἐχπιὼν οὐδὲν μᾶλλον μή ποτε μεϑυσϑῆ. τὸν μὲν οὖν Σωκράτη ἐγχέαντος τοῦ παι--

δὸς πίνειν" τὸν δ᾽ Ἐρυξίμαχον Πῶς oov, φάναι, à 4λκι-

»Βιάδη, ποιοῦμεν; οὕτως οὔτε τι λέγομεν ἐπὶ τῇ κύλικι οὔτ᾽ ἐπάδομεν, ἀλλ᾽ ἀτεχνῶς ὥσπερ ol διψῶντες πιόμε-- 9a; τὸν οὖν ᾿Αλκιβιάδην εἰπεῖν Ὦ, Ἐρυξίμαχε, βέλτιστε βελτίστου πατρὸς καὶ σωφρονεστάτου, χαῖρε. Καὶ γὰρ σύ, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον" ἀλλὰ τί ποιῶμεν; Ὅ τι ὃν σὺ κελεύῃς. δεῖ γάρ σοι πείϑεσθαι"

ἰατρὸς γὰρ ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων᾽ ἐπίταττε οὖν 0 τι βούλει. ἄκουσον δή, εἰπεῖν τὸν 'Egv- ξέμχον. ἡμῖν πρὶν σὲ εἰσελϑεῖν ἔδοξε χρῆναι ἐπὶ δεξιὰ ἕκαστον ἐν μέρει λόγον περὶ Ἔρωτος εἰπεῖν ὡς δύναιτο κάλλιστον, καὶ ἐγκωμιάσαι. οἵ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἡμεῖς εἰρήκαμεν" σὺ δ᾽ ἐπειδὴ οὐκ εἴρηκας καὶ ἐκπέπωκας, δί- καιος εἶ εἰπεῖν, “εἰπὼν δ᾽ ἐπιτάξαι Σωκράτει 0 τι ἂν βούλῃ. καὶ τοῦτον τῷ ἐπὶ δεξιὰ καὶ οὕτω τοὺς ἄλλους. ᾿4λλά, φάναι, ὦ Ἐρυξίμαχε, τὸν 4λκιβιάδην, καλῶς μὲν λέγεις, μεϑύοντα δὲ ἄνδρα παρὰ νηφόντων λόγους πα-

FTMHOZION. 139

214 :

t ^s E. E ,

"d

go

Zo. xt

o Σ

ΟΡ, IE Ὰ 7 EXCRWW T SP o TEM herr, mu ον M. ATUS XU A-T 3 i ιν ἡ τ

190 ΠΛΑΤΏΝΟΣ

, 1 » 3 Hi ραβάλλειν μὴ ovx ἐξ ἴσου ἡ. καὶ ἅμα. ὦ μακάριε, πείϑει τ τί σε Σωκράτης ὧν ἄρτι εἶπεν; ἢ οἶσϑα ὅτι τοὐναντίον Ld T , ἐστὶ πᾶν ἢ ὃ ἔλεγεν; οὗτος γάρ, ἐάν τινα ἐγὼ ἐπαινέσω

! , , ^ ^ 34» Ld ^ - τούτου παροντος ἡ QsOV ἡ ἄνϑρωπον ἄλλον ἡ τοῦτον.

οὐκ ἀφέξεταί μου τὼ χεῖρε. Οὐκ εὐφημήσεις; φάναι τὸν Σωκράτη. Ma τὸν Ποσειδῶ, εἰπεῖν τὸν ᾿Ζλκιβιάδην.

'μηδὲν λέγε πρὸς ταῦτα. ὡς ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἕνα ἄλλον ἐπαι-

νέσαιμι σοῦ παρόντος. AAA. οὕτω ποίει. φάναι τὸν Eov- ξέμαχον, εἰ βούλει. Σωκράτη ἐπαίνεσον. Πῶς λέγεις; ^4 DL, , a - $25 , 3 εἰπεῖν τὸν “λκιβιαδην" δοκεῖ χρῆναι, ὦ “Ερυξίμαχε ; ἐπι- - ^—- , - » τ

ϑῶμαι τῷ ἀνδρὶ καὶ τιπκωρήσωμαι ὑμῶν ἐναντίον; Ov-

, 1 , , ^» ^ , , τος, φᾶναι τὸν Σωκράτη, τί ἐν νῷ ἔχεις 5 ἐπὶ τὰ γελοιότερά

μὲ ἐπαινέσεις, ἢ τί ποιήσεις: Τἀληϑῆ ἐρῶ. ἀλλ᾽ ὅρα εἰ

215

, 3 Ἁ , , , , - , ^ παρίης. .4AÀ« μέντοι. φαναι. τὰ γε ἀληϑὴ παρίημι καὶ κελεύω λέγειν. Οὐκ ἂν φϑάνοιμι, εἰπεῖν τὸν ᾿4λκιβιά- δην. καὶ μέντοι οὑτωσὶ ποίησον. ἐάν τι μὴ ἀληϑὲς λέγω, μεταξὺ ἐπιλαβοῦ, ἂν βούλῃ. καὶ εἰπὲ ὅτι τοῦτο ψεύδομαι" ἑκὼν γὰρ εἶναι οὐδὲν ψεύσομαι. ἐὰν μέντοι ἀναμιμνη- σχκόμενος ἄλλο ἄλλοϑεν λέγω, μηδὲν ϑαυμάσῃς" οὐ γάρ τι ῥάδιον τὴν σὴν ἀτοπίαν ὧδ᾽ ἔχοντι εὐπόρως καὶ ἐφε-- ξῆς καταριϑμῆσαι.

XXXIL Σωκράτη δ᾽ ἐγὼ ἐπαινεῖν, ὦ ἄνδρες, οὕτως ἐπιχειρήσω. δι᾽ εἰκόνων. οὗτος μὲν οὖν ἴσως οἰήσεται ἐπὶ τὰ γελοιότερα. ἔσται δ᾽ ἡ εἰκὼν τοῦ ἀληϑοῦς ἕνεκα. οὐ τοῦ γελοίου. φημὶ γὰρ δὴ ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι τοῖς σευ-- ληνοῖς τούτοις τοῖς ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καϑημένοις, οὕς τινας ἐργάζονται οἵ δημιουργοὶ σύριγγας ἢ αὐλοὺς ἔχοντας. ot διχάδε διοιχϑέντες φαίνονται ἔνδοϑεν ἀγάλ- ματα ἔχοντες ϑεῶν. καὶ φημὶ αὖ ἐοικέναι αὐτὸν τῷ σα- τύρῳ τῷ Μαρσύᾳ. ὅτι μὲν οὖν τό γε εἶδος ὅμοιος εἶ τού-

Ξ3 , 5^ 33 , , , τοις. ὦ Σώκρατες, οὐδ᾽ αὑτὸς δή zov ἀμφισβητήσαις" c M ἃ τὴ , N - » e ' 3 ὡς δὲ καὶ τάλλα ἔοικας, μετὰ τοῦτο ἄκουε. ὑβριστὴς εἰ"

WU TATUP TENE ES. ^ » 4.

MILI EE - . δο.. ἀπὸ. ὦ

; ᾿ ; | : | Ἵ

.-

^ ae Dl. vem a Ee D EPA AS TT Y 5e SQ c "! - : I. Ty

s ETMHOZION. 191

$0); ἐὰν γὰρ μὴ ὁμολογῆς. μάρτυρας παρέξομαι. ἀλλ᾽ οὐχ αὐλητής; πολύ γε ϑαυμασιώτερος ἐκείνου" ὁ μέν γε C δι᾿ ὀργάνων ἐκήλει τοὺς ἀνθρώπους τῇ ἀπὸ τοῦ στόμα- τος δυνάμει. καὶ ἔτι νυνὶ ὃς ἂν τὰ ἐκείνου αὐλῇ. ἃ γὰρ Ὄλυμπος ηὔλει, Μαρσύου λέγω, τούτου διδάξαντος. τὰ οὖν ἐκείνου ἐών τε ἀγαϑὸς αὐλητὴς αὐλῇ ἐών τε φαύλη αὐλητρίς, μόνα κατέχεσϑαι ποιεῖ καὶ δηλοῖ τοὺς τῶν ϑεῶν τε καὶ τελετῶν δεομένους διὰ τὸ ϑεῖα εἶναι. σὺ δ᾽ ἐκείνου τοσοῦτον μόνον διαφέρεις, ὅτι ἄνευ ὀργάνων ψι- λοῖς λόγοις ταὐτὸν τοῦτο ποιεῖς. ἡμεῖς γοῦν ὅταν μέν του ἄλλου ἀκούωμεν λέγοντος καὶ πάνυ ἀγαϑοῦ ῥήτορος &A- D λους λόγους. οὐδὲν μέλει, ὡς ἔπος εἰπεῖν. οὐδενί" ἐπειδὰν ὃὲ σοῦ τις ἀκούῃ ἢ τῶν σῶν λόγων ἄλλου λέγοντος. κἂν πάνυ φαῦλος ἢ ὁ λέγων. ἐάν τε γυνὴ ἀκούῃ ἐάν τε ἀνὴρ ἐάν τε μειράκιον, ἐχπεπληγμένοι ἐσμὲν καὶ κατεχόμεϑα. ἐγὼ γοῦν, ὦ ἄνδρες. εἰ μὴ ἔμελλον κομιδῇ δόξειν με-- Sua, εἶπον ὀμόσας ἂν ὑμῖν, οἷα δὴ πέπονθα αὐτὸς ὑπὸ τῶν τούτου λόγων καὶ πάσχω ἔτι καὶ νυνί. ὅταν γὰρ ἀκούω, πολύ μοι μᾶλλον ἢ τῶν κορυβαντιώντων ἥ τὲ E καρδία πηδᾷ καὶ δάκρυα ἐκχεῖται ὑπὸ τῶν λόγων τῶν τούτου. δρῶ δὲ καὶ ἄλλους παμπόλλους τὰ αὐτὰ πάσχον--: τας. Περικλέους δὲ ἀκούων καὶ ἄλλων ἀγαϑῶν ῥητόρων εὖ μὲν ἡγούμην λέγειν. τοιοῦτον δ᾽ οὐδὲν ἔπασχον, οὐδὲ τεϑορύβητό μου ἡ ψυχὴ οὐδ᾽ ἠγανάκτει ὡς ἀνδραποδω- δῶς διακειμένου ἀλλ᾽ ὑπὸ τουτουΐ τοῦ Μαρσύου πολ-- λάκις δὴ οὕτω διετέϑην, ὥστε μοι δόξαι μὴ βιωτὸν εἶναι 216 ἔχοντι ὡς ἔχω. καὶ ταῦτα, Σώκρατες, οὐκ ἐρεῖς ὡς οὐκ ᾿ ἀληϑή. καὶ ἔτι γε νῦν ξὐνοιδ' ἐμαυτῷ, ὅ ὅτι εἰ ἐθέλοιμι παρ-- ἔχειν τὰ ὦτα, οὐκ ἂν καρτερήσαιμι, ἀλλὰ ταὐτὰ ἂν πά- χοιμι. ᾿ἀναγκάξει γάρ μὲ ὁμολογεῖν, ὅτι πολλοῦ ἐνδεὴς Ἐν αὐτὸς ἔτι ἐμαυτοῦ μὲν ἀμελῶ, τὰ δ᾽ ᾿Αϑηναίων πράτ- TO. βίᾳ οὖν ὥσπερ ἀπὸ τῶν Σειρήνων ἐπισχόμενος τὰ

C

192 ΠΛΆΤΩΝΟΣ ὦτα οἴχομαι φεύγων, ἵνα μὴ αὐτοῦ καϑήμενος παρὰ τούτῳ καταγηράσω. πέπονθα δὲ πρὸς τοῦτον μόνον üv- ϑοώπων, ὃ οὐκ ἄν τις οἴοιτο ἐν ἐμοὶ ἐνεῖναι, τὸ αἰσχύ-- νεσϑαι ὁντινοῦν: ἐγὼ δὲ τοῦτον μόνον αἰσχύνομαι. ξύν- οἶδα γὰρ ἐμαυτῷ ἀντιλέγειν μὲν οὐ δυναμένῳ, ὡς οὐ δεῖ

Ξ t ποιεῖν ἃ οὗτος κελεύει, ἐπειδὰν δὲ ἀπέλϑω. ἡττημένῳ

τῆς τιμῆς τῆς ὑπὸ τῶν πολλῶν. δραπετεύω οὖν αὐτὸν καὶ φεύγω. καὶ ὅταν ἴδω. αἰσχύνομαι τὰ ὡμολογημένα. καὶ πολλάκις μὲν ἡδέως ἂν ἴδοιμι. αὐτὸν μὴ ὄντα ἐν ἀν-- ϑρώποις" εἰ δ᾽ αὖ τοῦτο γένοιτο; εὖ οἶδα ὅτι πολὺ μεῖξον ἂν ἀχϑοίμην, ὥστε οὐκ ἔχω 0 τι χρήσομαι τούτῳ τῷ ἀν- ϑρώπῳ.

ΧΧΧΠΙ. Καὶ ὑπὸ μὲν δὴ τῶν αὐλημάτων καὶ ἐγὼ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τοιαῦτα πεπόνϑασιν ὑπὸ τοῦδε τοῦ δα- τύρου" ἄλλα δὲ ἐμοῦ ἀκούσατε ὡς ὅμοιός τ᾽ ἐστὶν οἷς ἐγὼ εἴκασα αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν ὡς ϑαυμασίαν ἔχει. εὖ γὰρ ἴστε ὅτι οὐδεὶς ὑμῶν τοῦτον γιγνώσκει" ἀλλὰ ἐγὼ δηλώ- Go, ἐπείπερ ἠρξάμην. ὁρᾶτε γὰρ ὅτι Σωκράτης ἐρωτικῶς διάκειται τῶν καλῶν καὶ ἀεὶ περὶ τούτους ἐστὶ καὶ ἐκπέ-- πληκται, καὶ αὖ ἀγνοεῖ πάντα καὶ οὐδὲν οἶδεν, ὡς τὸ σχῆμα αὐτοῦ. τοῦτο οὐ σειληνῶδες ; ; σφόδρα y&. τοῦτο γὰρ οὗτος ἔξωϑεν περιβέβληται, ὥσπερ ὁ γεγλυμμένος σει-- ληνός" ἔνδοϑεν δὲ ἀνοιχϑεὶς πόσης οἴεσϑε γέμει; ὦ v- ὃρες συμπόται, σωφροσύνης; ἴστε ὅτι οὔτ᾽ εἴ τις κα- λός ἐστι μέλει αὐτῷ οὐδέν, ἀλλὰ καταφρονεῖ τοσοῦτον ὅσον οὐδ᾽ ἂν εἷς οἰηϑείη, οὔτ᾽ εἴ τις πλούσιος, οὔτ᾽ εἰ ἄλλην τινὰ τιμὴν ἔχων τῶν ὑπὸ πλήϑους μακαριζομένων" ἡγεῖται δὲ πάντα ταῦτα τὰ κτήματα οὐδενὸς ἄξια καὶ

ἡμᾶς οὐδὲν εἶναι, λέγων μὲν οὔ, εἰρωνευόμενος δὲ καὶ

παίζων πάντα τὸν βίον πρὸς τοὺς ἀνθρώπους διατελεῖ.

σπουδάσαντος ὃξ αὐτοῦ καὶ ἀνοιχϑέντος οὐκ οἶδα εἴ vig 3

ἑώρακε τὰ ἐντὸς ἀγάλματα: ἀλλ᾽ ἐγὼ ἤδη ποτ᾽ εἶδον, xat

3

E .Ἷ n Qum S ap. Wa AA, κ V rm : ". ,

ZTMIHOSZION. 193

Mes,

uot ἔδοξεν οὕτω ϑεῖα καὶ χρυσᾶ εἶναι καὶ πάγκαλα καὶ 217

ϑαυμαστώ. ὥστε ποιητέον εἶναι ἐν βραχεῖ ὃ τι κελεύοι Σωκράτης. ἡγούμενος δὲ αὐτὸν ἐσπουδακέναι ἐπὶ τῇ ἐμῇ ὥρα ἕρμαιον ἡγησάμην εἶναι καὶ εὐτύχημα ἐμὸν ϑαυμα- στόν, ὡς ὑπάρχον μοι χαρισαμένῳ Σωκράτει πάντ᾽ ἀκοῦ- | Gut ὅσαπερ οὗτος ἤδει" ἐφρόνουν γὰρ δὴ ἐπὶ τῇ ὥρᾳ ϑαυ- ᾿ μάσιον ὅσον. ταῦτα οὖν διανοηϑείς. πρὸ τοῦ οὐκ εἰωθὼς ἄνευ ἀκολούθου μόνος μετ᾽ αὐτοῦ γίψνεσϑαι. τότε ἀπο- πέμπων τὸν ἀκόλουϑον μόνος συνεγιγνόμην. δεῖ γὰρ πρὸς ὑμᾶς πάντα τἀληϑῆ εἰπεῖν" ἀλλὰ προσέχετε τὸν νοῦν. καὶ εἰ ψεύδομαι. Σώκρατες. ἐξέλεγχε. συνεγιγνό- μην γάρ, ὦ ἄνδρες, μόνος μόνω, καὶ ὥμην αὐτίκα δια-- λέξεσϑαι αὐτόν μοι ἅπερ ἂν ἐραστὴς παιδικοῖς ἐν ἐρημίᾳ διαλεχϑείη, καὶ ἔχαιρον. τούτων δ᾽ οὐ μάλα ἐγίγνετο οὐ-- δέν, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώϑει διαλεχϑεὶς ἄν μοι καὶ συνημε-- ρεύσας χετο ἀπιών. μετὰ ταῦτα ξυγγυμνάξεσϑαι πρού- χκαλούμην αὐτὸν καὶ συνεγυμναξόμην., ὥς τι ἐνταῦϑα περανῶν. συνεγυμνάξετο οὖν μοι καὶ προσεπάλαιε πολ-- λάκις οὐδενὸς παρόντος καὶ τί δεῖ λέγειν ; οὐδὲν γάρ μοι πλέον ἦν. ἐπειδὴ δὲ οὐδαμῇ ταύτῃ ἤνυτον. ἔδοξέ μοι ἐπι-- ϑετέον εἶναι τῷ ἀνδρὶ κατὰ τὸ καρτερὸν καὶ οὐκ ἀνετέον, ἐπειδήπερ ἐγκεχειρήκη, ἀλλὰ ἰστέον ἤδη τί ἐστι τὸ πρᾶγ- - ua. προκαλοῦμαι δὴ αὐτὸν πρὸς τὸ συνδειπνεῖν, ἀτεχνῶς ὥσπερ ἐραστὴς παιδικοῖς ἐπιβουλεύων. καέμοι οὐδὲ τοῦτο ταχὺ ὑπήκουσεν, ὅμως δ᾽ οὖν χρόνῳ ἐπείσϑη. ἐπειδὴ δὲ ἀφίκετο τὸ πρῶτον, δειπνήσας ἀπιέναι ἐβούλετο. καὶ τότε iv αἰσχυνόμενος ἀφῆκα αὐτόν" αὖϑις δὲ ἐπιβουλεύσας, πειδὴ ἐδεδειπνήκει, διελεγόμην πόρρω τῶν νυκτῶν, καὶ εἰδὴ ἐβούλετο ἀπιέναι, σχηπτόμενος ὅτι ὀψὲ εἴη. προση- y xao αὐτὸν μένειν. ἀνεπαύετο οὖν ἐν τῇ ἐχομένῃ ἐμοῦ vy, ἐν ἧπερ ἐδείπνει, καὶ οὐδεὶς ἐν τῷ οἰκήματι ἄλλος

χαϑηῦδεν ἢ ἡμεῖς. μέχρι μὲν οὖν δὴ δεῦρο τοῦ ἌΡΕΟΣ κα-

PraTo Il.

AI 1 ^4 ΟΥ̓ Á à L

STA

194 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

Ade ἂν ἔχοι καὶ πρὸς ὁντινοῦν λέγειν" τὸ δ᾽ ἐντεῦϑεν οὐκ ἄν μου ἠκούσατε λέγοντος. εἰ μὴ πρῶτον μέν, τὸ λεγόμε- | vov, οἶνος ὁ ἄνευ τε παίδων καὶ μετὰ παίδων ἦν ἀληϑής, ἔπειτα ἀφανίσαι Σωκράτους ἔργον ὑπερήφανον εἰς ἔπαι- νον ἐλθόντα ἄδικόν μοι φαίνεται. ἔτι δὲ τὸ τοῦ δηχϑέν- τος ὑπὸ τοῦ ἔχεως πάϑος κἀμὲ ἔχει. φασὶ γάρ πούτινα τοῦτο παϑόντα οὐκ ἐθέλειν λέγειν οἷον ἦν πλὴν τοῖς δε- 218 δηγμένοις. ὡς μόνοις γνωσομένοις τε καὶ συγγνωσομέ- ] voig , εἰ πᾶν ἐτόλμα δρᾷν vs καὶ λέγειν ὑπὸ τῆς ὀδύνης. ἐγὼ οὖν δεδηγμένος τε ὑπὸ ἀλγεινοτέρου καὶ τὸ ἀλγεινό-- τατον ὧν ἄν τις δηχϑείη --- τὴν καρδίαν ἢ ψυχὴν γὰρ ἢ 0 τι δεῖ αὐτὸ ὀνομάσαι πληγείς τὲ καὶ δηχϑεὶς ὑπὸ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων, ot ἔχονται ἐχίδνης ἀγριώτερον. νέου ψυχῆς μὴ ἀφυοῦς ὅταν λάβωνται, καὶ ποιοῦσι δρᾷν τε καὶ λέγειν ὁτιοῦν --- καὶ ὁρῶν αὖ Φαίδρους, ᾿4γάϑωνας, B Ἐρυξιμάχους, Παυσανίας. ᾿Δριστοδήμους vs καὶ ᾿ἥριστο-- φάνας" Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν, καὶ ὅσοι ἄλλοι; πάντες γὰρ κεκοινωνήκατε τῆς φιλοσόφου μανίας τε καὶ βακχείας" διὸ πάντες ἀκούσεσϑε" συγγνώσεσϑε γὰρ τοῖς τε τότε πραχϑεῖσι καὶ τοῖς νῦν λεγομένοις" οἵ δὲ οἰκέται, ἡ καὶ si τις ἄλλος ἐστὶ βέβηλός τε καὶ ἄγροικος, πύλας πάνυ. μεγάλας τοῖς ὠσὶν ἐπίϑεσϑε. XXXIV. Ἐπειδὴ γὰρ οὖν. ὦ ἄνδρες, 0 vs λύχνος C ἀπεσβήκει καὶ οἱ παῖδες ἔξω ἦσαν. ἔδοξέ μοι χρῆναι μηδὲν ποικίλλειν πρὸς αὐτόν, ἀλλ᾽ ἐλευϑέρως εἰπεῖν & μοι ἐδό-- κει" καὶ εἶπον κινήσας αὐτόν. Σώκρατες, καϑεύδεις; Οὐ δῆτα, ἦ δ᾽ ὅς. Οἶσϑα οὖν ἅ μοι δέδοκται; Τί μάλιστα; ἔφη. Σὺ £pol δοκεῖς, ἦν δ᾽ ἐγώ, ἐμοῦ ἐραστὴς ἄξιος. γεγονέναι μόνος. καί μοι φαίνει ὀχνεῖν μνησϑῆναι πρός uet ἐγὼ δὲ οὑτωσὶ ἔχω πάνυ ἀνόητον ἡγοῦμαι εἶναι σοὶ μὴ οὐ καὶ τοῦτο χαρίξεσϑαι καὶ εἴ τι ἄλλο ἢ τῆς οὐσίας D τῆς ἐμῆς δέοιο ἢ τῶν φίλων τῶν ἐμῶν. ἐμοὶ μὲν γὰρ οὐδέν

5 *

ἀτυχῶν

ἐστι πρεσβύτερον τοῦ ὡς ὅ τι βέλτιστον ἐμὲ γενέσϑαι, τούτου δὲ οἷμαί μοι συλλήπτορα οὐδένα κυριώτερον εἶναι σοῦ. ἐγὼ δὴ τοιούτῳ ἀνδρὶ πολὺ μᾶλλον ἂν μὴ χαριξόμε-- νὸς αἰσχυνοίμην τοὺς φρονίμους. ἢ χαριζόμενος τούς τὲ

| ZTMIOZIONX. die n

πολλοὺς καὶ ἄφρονας. καὶ ovrog ἀκούσας μάλα εἰρωνικῶς καὶ σφόδρα ἑαυτοῦ τε καὶ εἰωϑότως ἔλεξεν Ὦ, gíAe 4λκι- ἢ

βιάδη. κινδυνεύεις τῷ ὄντι οὐ φαῦλος εἶναι, εἴπερ ἀληϑὴ τυγχάνει ὄντα ἃ λέγεις περὶ ἐμοῦ, καί τις ἔστ᾽ ἐν ἐμοὶ δύ v«uig, δι᾿ ἧς ἂν σὺ γένοιο ἀμείνων " ἀμήχανόν vot κάλλος ὁρώης &v ἐν ἐμοὶ καὶ τῆς παρὰ σοὶ εὐμορφίας πάμπολυ διαφέρον. εἰ δὴ καϑορῶν αὐτὸ κοινώσασϑαί τέ μοι ἐπιχει- ρεῖς καὶ ἀλλάξασϑαι κάλλος ἀντὶ κάλλους, οὐκ ὀλίγῳ μου πλεονεχτεῖν διανοεῖ, ἀλλ᾽ ἀντὶ δόξης ἀλήϑειαν καλῶν κτᾶσϑαι ἐπιχειρεῖς καὶ τῷ ὄντι χρύσεα χαλκείων διαμεί- Beata νοεῖς. ἀλλ᾽, ὦ μακάριε, ἄμεινον σκόπει, μή σε λαν-- ϑάνω οὐδὲν ὦν. ἥ τοι τῆς διανοίας ὄψις ἄρχεται ὀξὺ βλέπειν, ὅταν ἡ τῶν ὀμμάτων τῆς ἀκμῆς λήγειν ἐπιχει-- Qj: σὺ δὲ τούτων ἔτι πόρρω. κἀγὼ ἀκούσας, Τὰ μὲν παρ᾽ ἐμοῦ, ἔφην, ταῦτ᾽ ἐστίν, ὧν οὐδὲν ἄλλως εἴρηται ἢ ὡς διανοοῦμαι" σὺ δὲ αὐτὸς οὕτω βουλεύου, 0 7 "^f t6 ἄριστον καὶ ἐμοὶ ἡγεῖ. AAA, ἔφη, τοῦτό γε εὖ y γὰρ TO ἐπιόντι χρόνῳ Bovdevópivos πράξομεν ἃ ὃ ἂν φαί- Β arat νῶν περί τε τούτων καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἄριστον. ἐγὼ μὲν δὴ ταῦτα ἀκούσας τε καὶ εἰπών, καὶ ἀφεὶς ὥσπερ ἕλη, τετρῶσϑαι αὐτὸν ὥμην'᾽ καὶ ἀναστάς γε, οὐδὲ ἐπιτρέ- ας τούτῳ εἰπεῖν οὐδὲν ἔτι, ἀμφιέσας τὸ ἱμάτιον τὸ ἐμαυ-- τοῦ τοῦτον — καὶ γὰρ ἦν χειμών --- ὑπὸ τὸν τρίβωνα κα- «κλινεὶς τὸν τούτου, περιβαλὼν τὼ χεῖρε τούτῳ τῷ δαι- Rovio ὡς ἀληϑῶς καὶ θαυμαστῷ, κατεκείμην τὴν νύκτα ὅλην. καὶ οὐδὲ ταῦτα αὖ, ὦ Σώκρατες, ἐρεῖς ὅτι ψεύδομαι. ποιήσαντος δὲ δὴ ταῦτα ἐμοῦ οὗτος τοσοῦτον περιεγένετό τε καὶ κατεφρόνησε καὶ κατεγέλασε τῆς ἐμῆς ὥρας καὶ

-M

E |

219

rà PLA i:

vii T

.220

ἔς ἐν pc d ÉL OM Lie

196 iit ΠΛΆΤΩΝΟΣ.

ὕβρισε: καίπερ ἐκεῖνό ye ὥμην τὶ εἶναι, ὦ ἄνδρες δικα- σταί: δικασταὶ γάρ ἐστε τῆς Σωκράτους ὑπερηφανίας. εὖ γὰρ ἴστε μὰ ϑεούς, μὰ ϑεάς, οὐδὲν περιττότερον καταδε- δαρϑηκῶς ἀνέστην μετὰ Σωκράτους, ἢ εἰ μετὰ πατρὸς καϑηῦδον ἢ ἀδελφοῦ πρεσβυτέρου.

XXXV. Τὸ δὴ μετὰ τοῦτο τένα οἴεσϑέ us διάνοιαν

ἔχειν, ἡγούμενον μὲν ἠτιμάσϑαι, ἀγάμενον δὲ τὴν τούτου φύσιν τε καὶ σωφροσύνην καὶ ἀνδρείαν, ἐντετυχηκότα &v- ϑρώπῳ τοιούτῳ, οἵῳ ἐγὼ οὐκ ἂν ὥμην ποτὲ ἐντυχεῖν εἰς φρόνησιν καὶ εἰς καρτερίαν; ὥστε ovO' ὅπως οὖν ὀργι- ξοίμην εἶχον καὶ ἀποστερηϑείην τῆς τούτου συνουσίας, οὔϑ᾽ ὅπῃ προσαγαγοίμην αὐτὸν εὐπόρουν. εὖ γὰρ ἤδη, ὅτι χρήμασί τε πολὺ μᾶλλον ἄτρωτος ἦν πανταχῇ ἢ σιδήρῳ. ὃ 4a , ᾧ τε ὥμην αὐτὸν μόνῳ ἁλώσεσϑαι, διεπεφεύγει με. ἠπόρουν δή, καταδεδουλωμένος τε ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου ὡς οὐδεὶς ὑπ᾽ οὐδενὸς ἄλλον περιῇα. ταῦτά τε γάρ μοι ἅπαντα προὐγεγόνει., καὶ μετὰ ταῦτα στρατεία ἡμῖν εἰς Ποτίδαιαν ἐγένετο κοινὴ καὶ συνεσιτοῦμεν ἐκεῖ. πρῶτον μὲν οὖν τοῖς πόνοις οὐ μόνον ἐμοῦ περιῆν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων. ὁπότ᾽ ἀναγκασϑείημεν ἀποληφϑέντες που, οἷα δὴ ἐπὶ στρατείας, ἀσιτεῖν, οὐδὲν ἦσαν οἵ ἄλλοι πρὸς τὸ καρτερεῖν" ἔν v αὖ ταῖς εὐωχίαις μόνος ἀπολαύειν

53 , , , οἷός Y ἦν τά € ἄλλα καὶ πίνειν οὐκ ἐθέλων, ὁπότε ἀναγ-:

κασϑείη, πάντας ἐκράτει, καὶ ὃ πάντων ϑαυμαστότατον,

Σωκράτη μεϑύοντα οὐδεὶς πώποτε ἑώρακεν ἀνθρώπων.

τούτου μὲν οὖν μοι δοκεῖ καὶ αὐτίκα ὁ ἔλεγχος ἔσεσθαι" πρὸς δὲ αὖ τὰς τοῦ χειμῶνος καρτερήσεις --- δεινοὶ γὰρ

αὐτόϑι χειμῶνες — ϑαυμάσια εἰργάζετο τά ve ἄλλα, καὶ 2 ^ 1,9 ποτὲ ὄντος πάγου οἵου δεινοτάτου. καὶ πάντων ἢ OUX

ἐξιόντων ἔνδοϑεν. ἢ εἴ τις ἐξίοι, ἠμφιεσμένων τε 9avua- στὰ δὴ ὅσα καὶ ὑποδεδεμένων καὶ ἐνειλιγμένων τοὺς zó-

δας εἰς πίλους καὶ ἀρνακίδας, οὗτος δ᾽ ἐν τούτοις ἐξήει, 9 ἢ 7i

Cas CE 5t iiit sa i 4 - ws - Hn gv DM * ^" -»^ 5 , 5

-

ZTMHOZION. 197

ἔχων ἱμάτιον μὲν τοιοῦτον οἷόνπερ καὶ πρότερον εἰώϑει

φορεῖν, ἀνυπόδητος δὲ διὰ τοῦ κρυστάλλου ῥᾷον ἐπο-

ρεύετο ἢ οἵ ἄλλοι ὑποδεδεμένοι. ol δὲ στρατιῶται ὑπέβλε- πον αὐτὸν ὡς καταφρονοῦντα σφῶν.

| XXXVI. Καὶ ταῦτα uiv δὴ ταῦτα" C

| olov δ᾽ αὖ τόδ᾽ ἔρεξε καὶ ἔτλη καρτερὸς ἀνὴρ

᾿ ἐκεῖ ποτὲ ἐπὶ στρατείας. ἄξιον ἀκοῦσαι. ξυννοήσας yag

β αὐτόϑι ξωϑέν τι εἴστήκει σκοπῶν. καὶ ἐπειδὴ οὐ πρού-

| χώρει αὐτῷ, οὐκ ἀνέει ἀλλὰ εἰστήκει ξητῶν. καὶ ἤδη ἦν

μεσημβρία. καὶ ἄνθρωποι ἠσθάνοντο. καὶ ϑαυμάξοντες

| ἄλλος ἄλλῳ ἔλεγεν, ὅτι Σωκράτης ἐξ ἑωϑινοῦ φροντίζων

᾿ τι ἔστηκε. τελευτῶντες δέ τινὲς τῶν Ἰώνων » ἐπειδὴ ἑσπέ--

Ϊ ga 5v, δειπνήσαντες, καὶ γὰρ ϑέρος τότε γ᾽ ἦν, χαμεύνια D ἐξενεγκάμενοι ἅμα μὲν ἐν τῷ ψύχει καϑηῦδον, ἅμα δὲ ἐφύλαττον αὐτὸν εἰ καὶ τὴν νύκτα ἑστήξοι. ὁ δὲ εἱστήκει

᾿ μέχρι ξως ἐγένετο καὶ ἥλιος ἀνέσχεν" ἔπειτα ὥχετ᾽ ἀπιὼν

E προσευξάμενος τῷ ἡλίῳ. εἰ δὲ βούλεσϑε ἐν ταῖς μάχαις"

᾿ τοῦτο γὰρ δὴ δίκαιόν γε αὐτῷ ἀποδοῦναι" ὅτε γὰρ ἡ μάχη

ἦν, ἐξ ἧς ἐμοὶ καὶ τάριστεῖα ἔδοσαν ot στρατηγοί, οὐδεὶς

ἄλλος ἐμὲ ἔσωσεν ἀνθρώπων ἢ οὗτος, τετρωμένον οὐκ E

ἐθέλων ἀπολιπεῖν. ἀλλὰ συνδιέσωσε καὶ τὰ ὅπλα καὶ αὐ--

τὸν ἐμέ. καὶ ἐγὼ μέν, ὦ Σώκρατες, καὶ τότε ἐκέλευον σοὶ διδόναι τἀριστεῖα τοὺς στρατηγούς, καὶ τοῦτό γέ μοι οὔτε έμψει οὔτε ἐρεῖς ὅτι ψεύδομαι: ἀλλὰ γὰρ τῶν στρατη-- ὧν πρὸς τὸ ἐμὸν ἀξίωμα ἀποβλεπόντων καὶ βουλομένων οἱ διδόναι τἀριστεῖα, αὐτὸς προϑυμότερος ἐγένου τῶν τρατηγῶν ἐμὲ λαβεῖν ἢ σαυτόν. ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρες,

ov ἦν ϑεώσασϑαι Σωκράτη, ὅτε ἀπὸ Ζηλίου φυγῇ 221

ἐχώρει τὸ στρατόπεδον. ἔτυχον γὰρ παραγενόμενος

Ὃν ἔχων , οὗτος δὲ ὅπλα. ἀνεχώρει οὖν ἐσκεδασμένων

ἤδη τῶν ἀνθρώπων οὗτός τε ἅμα καὶ “άχης᾽ καὶ ἐγὼ πε-

ριτυγχάνω, καὶ ἰδὼν εὐθὺς παρακελεύομαί τε αὐτοῖν

E

198 II4ATS$4NOZX

ϑαρρεῖν, καὶ ἔλεγον ὅτι οὐκ ἀπολείψω αὐτώ. ἐνταῦϑα δὴ καὶ κάλλιον ἐϑεασάμην Σωκράτη ἢ ἐν Ποτιδαίᾳ" αὐτὸς M e 3 3 -" γὰρ ἧττον ἐν φόβῳ ἢ διὰ τὸ ἐφ᾽ ἵππου εἶναι" πρῶτον μὲν ὅσον περιῆν “άχητος τῷ ἔμφρων εἶναι" ἔπειτα ἔμοιγε , , 325 , ^ M 1 - ᾽ - ἐδόκει, € .“Δριστόφανες, τὸ σὸν δὴ τοῦτο, καὶ ἐκεῖ διαπο- ρεύεσϑαι ὥσπερ καὶ ἐνθάδε, βρενϑυόμενος καὶ τὠφϑαλ- μὼ παραβάλλων, ἠρέμα περισκοπῶν καὶ τοὺς φιλίους καὶ τοὺς πολεμίους, δῆλος ὧν παντὶ καὶ πάνυ πόρρωϑεν, ὅτι εἴ τις ἅψεται τούτου τοῦ ἀνδρός, μάλα ἐρρωμένως ἀμυ- ^" - , e νεῖται. διὸ καὶ ἀσφαλῶς ἀπῇει καὶ οὗτος καὶ ὃ ἕτερος" σχεδὸν γάρ τι τῶν οὕτω διακειμένων ἐν τῷ πολέμῳ οὐδὲ ἅπτονται, ἀλλὰ τοὺς προτροπάδην φεύγοντας διώκουσι

' 1 c f L4 à x A , , πολλὰ μὲν ovv ἂν τις καὶ ἄλλα ἔχοι Σωκρατη ἐπαινέσαι

* , 2 M - A » ᾽ , δ 1 καὶ ϑαυμασια" «AA τῶν μὲν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων TOY Pid * & ἝΝ - A] * 2 , ἂν τις καὶ περὶ ἄλλου τοιαῦτα εἴποι, τὸ δὲ μηδενὶ ἀνϑρώ- zv ὅμοιον εἶναι, μήτε τῶν παλαιῶν μήτε τῶν νῦν ὄν-- τῶν, τοῦτο ἄξιον παντὸς ϑαύματος. οἷος γὰρ ᾿Δχιλλεὺς ἐγένετο, ἀπεικάσειεν ἄν τις καὶ Βρασίδαν καὶ ἄλλους. καὶ

3 w , οἷος αὖ Περικλῆς. καὶ Νέστορα καὶ Avrijvoga εἰσὶ δὲ καὶ e u y T ἕτεροι" καὶ τοὺς ἄλλους κατὰ ταῦτ᾽ ἂν τις ἀπεικάξοι" οἷος δὲ οὑτοσὶ γέγονε τὴν ἀτοπίαν ἄνϑρωπος, καὶ αὐτὸς καὶ οἵ λόγοι αὐτοῦ, οὐδ᾽ ἐγγὺς ἂν εὕροι τις ξητῶν, οὔτε τῶν νῦν οὔτε τῶν παλαιῶν. εἰ μὴ ἄρα εἰ οἷς ἐγὼ λέγω ἀπει-

, , , 3 , M , ^ jN Li καζοι τις αὐτὸν, ἀνϑρώπων μὲν μηδενί, τοῖς δὲ σειληνοῖς καὶ δσατύροις, αὐτὸν καὶ τοὺς λόγους.

XXXVIL Καὶ γὰρ ovv καὶ τοῦτο ἐν τοῖς πρώτοις παρέλιπον, ὅτι καὶ oí λόγοι αὐτοῦ ὁμοιότατοί εἰσι τοῖς σειληνοῖς τοῖς διοιγομένοις. εἰ γὰρ ἐϑέλει τις τῶν ΣΙωκρά- τους ἀκούειν λόγων, φανεῖεν ἂν γελοῖοι τὸ πρῶτον᾽ τοιαῦτα καὶ ὀνόματα καὶ ῥήματα ἔξωϑεν περιαμπέχονται,

5, - , M σατύρου ἂν τινα ὑβριστοῦ δοράν. ὄνους γὰρ κανϑηλίους

λέγει καὶ χαλκέας τινὰς καὶ σκυτοτόμους καὶ βυρσοδέψας,

-

ΠΕ Ύ idiiicafeme

wo Cet mL

ZTMIIOZXIO NN. 199

xal ἀεὶ διὰ τῶν αὐτῶν ταὐτὰ φαίνεται λέγειν, ὥστε ἄπει- ρος καὶ ἀνόητος ἄνϑρωπος πᾶς ἂν τῶν λόγων καταγελά- σειε. διοιγομένους δὲ ἰδὼν αὖ τις καὶ ἐντὸς αὐτῶν γιγνό- μενος πρῶτον μὲν νοῦν ἔχοντας ἔνδον μόνους εὑρήσει τῶν λόγων, ἔπειτα ϑειοτάτους καὶ πλεῖστ᾽ ἀγάλματ᾽ ἀρε-- τῆς ἐν αὑτοῖς ἔχοντας καὶ ἐπὶ πλεῖστον τείνοντας, μᾶλλον δὲ ἐπὶ πᾶν ὅσον προσήκει σκοπεῖν τῷ μέλλοντι καλῷ κἀ- γαϑῷ ἔσεσϑαι. ταῦτ᾽ ἐστίν, ὦ ἄνδρες. ἃ ἐγὼ Σωκράτη ἐπαινῶ" καὶ αὖ ἃ μέμφομαι, συμμίξας ὑμῖν εἶπον & ue ὕβρισε. καὶ μέντοι οὐκ ἐμὲ μόνον ταῦτα πεποίηκεν, ἀλλὰ καὶ Χαρμίδην τὸν Γλαύκωνος καὶ Εὐθύδημον τὸν Ζιο-- κλέους καὶ ἄλλους πάνυ πολλούς, οὗς οὗτος ἐξαπατῶν ὡς ἐραστὴς παιδικὰ μᾶλλον αὐτὸς καϑίσταται ἀντ᾽ ἐραστοῦ. ἃ δὴ καὶ σοὶ λέγω, ὦ yc ov, μὴ ἐξαπατᾶσϑαι ὑπὸ τού- του, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῶν ἡμετέρων παϑημάτων γνόντα εὐλαβη- ϑῆναι, καὶ μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ὥσπερ νήπιον πα-

( ϑθόντα γνῶναι.

XXXVIIL Εἰπόντος δὴ ταῦτα τοῦ ᾿Αλκιβιάδου γέ- λῶτα γενέσϑαι ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ αὐτοῦ, ὅτι ἐδόκει ἔτι ἐρω- τικῶς ἔχειν τοῦ Σωκράτους. τὸν οὖν Σωκράτη, Νήφειν uot δοκεῖς, φάναι, οὖ ᾿4λκιβιάδη. οὐ γὰρ ἄν ποϑ' οὕτω κομψῶς κύκλῳ περιβαλλόμενος ἀφανίσαι ἐνεχείρεις οὗ ἕνεκα ταῦτα πάντα εἴρηκας, καὶ ὡς ἐν παρέργῳ δὴ λέγων ἐπὶ τελευτῆς αὐτὸ ἔϑηκας, ὡς οὐ πάντα τούτου ἕνεκα εἰρηκώς, τοῦ ἐμὲ καὶ Aya ove διαβάλλειν, οἰόμενος δεῖν ἐμὲ μὲν σοῦ ἐρᾶν καὶ μηδενὸς ἄλλου, Ayátova δὲ ὑπὸ

σοῦ ἐρᾶσϑαι καὶ μηδ᾽ ὑφ᾽ évóg ἄλλου. ἀλλ᾽ οὐκ ἔλαϑες,

à ἀλλὰ τὸ σατυρικόν σου δρᾶμα τοῦτο καὶ σειληνικὸν κα--

| τόδηλον ἐγένετο. ἀλλ᾽, ὦ φίλε yov, μηδὲν πλέον

᾿ αὐτῷ γένηται, ἀλλὰ παρασκευάξου ὕπως ἐμὲ καὶ σὲ μηδεὶς ἐξ DM τὸν οὖν᾿ “γάϑωνα εἰπεῖν, Kol μήν, à Σώκρα τες, κινδυνεύεις ἀληϑῆ λέγειν. τεκμαίρομαι δὲ καὶ ὡς

222

C

p

E

. 200 IIAATS,NOZX

223

B

» P-a- Utt m2 3 i zm ὧὖὺ τ εν! p c iU riam d C err a a Pw n τ " LCS τον E Be "x Y Tom

κατεκλίνη ἐν μέσῳ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ. ἵνα χωρὶς ἡμᾶς δια- λάβῃ. οὐδὲν οὖν πλέον αὐτῷ ἔσται. ἀλλ᾽ ἐγὼ παρὰ σὲ ἐλϑὼν κατακλινήσομαι. Πάνυ γε, φάναι τὸν Σωκράτη, δεῦρο ὑποκάτω ἐμοῦ κατακλίνου. Ὦ, Ζεῦ. εἰπεῖν τὸν

, T “ - , ᾿Αλκιβιάδην, οἷα αὖ πάσχω ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου. οἴεταί

μου δεῖν πανταχῇ περιεῖναι. ἀλλ᾽ εἰ μή τι ἄλλο, ὦ ϑαυ- μάσιε. ἐν μέσῳ ἡμῶν ἔα “4γάϑωνα κατακεῖσθαι. AAA ἀδύνατον. φάναι τὸν “Σωκράτη. σὺ μὲν γὰρ ἐμὲ ἐπῇνε- σας. δεῖ δ᾽ ἐμὲ αὖ τὸν ἐπὶ δεξιὰ ἐπαινεῖν. ἐὰν οὖν ὑπὸ σοὶ κατακλινῇ .4γάϑων. οὐ δή που ἐμὲ πάλιν ἐπαινέσεται, πρὶν ὑπ᾽ ἐμοῦ μᾶλλον ἐπαινεϑῆναι. ἀλλ᾽ ἔασον, ὦ δαι- μόνιε, καὶ μὴ φϑονήσῃς τῷ μειρακίῳ ὑπὶ ἐμοῦ ἐπαινεϑῆ- ναι" καὶ γὰρ πάνυ ἐπιϑυμῶ αὐτὸν ἐγκωμιάσαι. Ἰοὺ ἰού, φάναι τὸν ᾿άἀγάϑωνα, ᾿Δ4λκιβιάδη, οὐκ £c9' ὅπως ἂν ἐν-- ϑάδε μείναιμι. ἀλλὰ παντὸς μᾶλλον μεταναστήσομαι, ἵνα ὑπὸ Σωκράτους ἐπαινεϑῶ. Ταῦτα ἐκεῖνα, φάναι τὸν ᾿Δλκιβιάδην, τὰ εἰωϑότα᾽ Σωκράτους παρόντος τῶν κα- λῶν μεταλαβεῖν ἀδύνατον ἄλλω. καὶ νῦν ὡς εὐπόρως καὶ πιϑανὸν λόγον εὗρεν, ὥστε παρ᾽ ἑαυτῷ τουτονὶ κατα- κεῖσθαι.

XXXIX. Τὸν μὲν οὖν γάϑωνα ὡς κατακεισόμενον παρὰ τῷ Σωκράτει ἀνίστασθαι" ἐξαίφνης δὲ κωμαστὰς ἥκειν παμπόλλους ἐπὶ τὰς ϑύρας, καὶ ἐπιτυχόντας ἀνεῳγ- μέναις ἐξιόντος τινὸς εἰς τὸ ἄντικρυς πορεύεσϑαι παρὰ σφᾶς καὶ κατακλένεσϑαι, καὶ ϑορύβου μεστὰ πάντα εἶναι, καὶ οὐκέτι ἐν κόσμῳ οὐδενὶ ἀναγκάξεσϑαι πίνειν πάμπο- λυν οἶνον. τὸν μὲν οὖν Ἐρυξίμαχον καὶ τὸν Φαῖδρον καὶ ἄλλους τινὰς ἔφη ὁ ᾿ἀριστόδημος οἴχεσϑαι ἀπιόντας, δ δὲ ὕπνον λαβεῖν. καὶ καταδαρϑεῖν πάνυ πολύ, ἅτε μακρῶν τῶν νυκτῶν οὐσῶν, ἐξεγρέσϑαι δὲ πρὸς ἡμέραν ἤδη ἀλε- κτρυόνων ἀδόντων, ἐξεγρόμενος δὲ ἰδεῖν τοὺς μὲν ἄλλους καϑεύδοντας καὶ οἰχομένους., ᾿4γάϑωνα δὲ καὶ ᾿άριστο--

pcm Y NROHRETBISORIBUNVTIIT ISTE pe NEN T VY SER LY

.t χω πεν smi

Wa.

"a

P Tw ἔῃ" "Io x Nx 2! c tal eo re CE e * - ᾿

DE o E.

x

ZTMHOZION. 90

φάνη καὶ Σωκράτη ἔτι μόνους ἐγρηγορέναι καὶ πίνειν ἐκ φιάλης μεγάλης ἐπὶ δεξιά. τὸν οὖν Σωκράτη αὐτοῖς δια-- λέγεσθαι" καὶ τὰ μὲν ἄλλα ὁ ᾿'Δριστόδημος οὐχ ἔφη με- μνῆσϑαι τῶν λόγων οὔτε γὰρ ἐξ ἀρχῆς παραγενέσθαι ὑπονυστάζξειν τε" τὸ μέντοι κεφάλαιον, ἔφη, προσαναγκά- ξειν τὸν Σωκράτη ὁμολογεῖν αὐτοὺς τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς εἶναι κωμῳδίαν καὶ τραγῳδίαν ἐπέστασϑαι ποιεῖν, καὶ τὸν τέχνῃ τραγῳδιοποιὸν ὄντα κωμῳδιοποιὸν εἶναι. ταῦτα δὴ πες, e peto αὐτοὺς καὶ ov σφόδρα ἑπομένους νυστά- ξειν. καὶ πρῶτον μὲν καταδαρϑεῖν τὸν ᾿'Δριστοφάνη, ἤδη ὃὲ ἡμέρας γιγνομένης τὸν ᾿4ἀγάϑωνα. τὸν οὖν Σωκράτη, κατακοιμήσαντ᾽ ἐκείνους. ἀναστάντα ἀπιέναι, καὶ 8 ὧσ-- περ εἰώϑει ἔπεσϑαι. καὶ ἐλϑόντα εἰς Δύκειον. ἀπονιψά-- μενον, ὥσπερ ἄλλοτε τὴν ἄλλην ἡμέραν διατρίβειν, καὶ οὕτω διατρίψαντα εἰς ἑσπέραν οἴκοι ἀναπαύεσθαι.

ATE

D

OQ AIA4POX [ἢ περὶ καλοῦ" ἠϑικοός.} :

TA TOT Z4IA4AOT'OT IIPOXZOIIA

T ΣΩΚΡΑΤΗΣ KAI 6AIAPOZ. Iii, a» [0 φίλε Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ πόϑεν ;

QAI. Παρὰ Λυσίου, ὦ Σώκρατες, τοῦ Κεφάλου" πορεύομαι δὲ πρὸς περίπατον ἔξω τείχους. συχνὸν γὰρ ἐχεῖ διέτριψα χρόνον καϑήμενος ἐξ ἑωϑινοῦ" τῷ δὲ σῷ καὶ ἐμῷ ἑταίρῳ πειϑόμενος ᾿Δἀκουμενῷ κατὰ τὰς ὁδοὺς ποιοῦμαι τοὺς περιπάτους" φησὶ γὰρ ἀκοπωτέρους εἶναι

Β τῶν ἐν τοῖς δρόμοις.

Z9. Καλῶς γάρ. ὦ ἑταῖρε, λέγει. ἀτὰρ Δυσίας ἦν; ὡς ἔοικεν, ἐν ἄστει.

AI. Ναί, παρ᾽ Ἐπικράτει, ἐν τῇδε τῇ πλησίον τοῦ Ὀλυμπίου οἰκίᾳ τῇ Μορυχίᾳ.

Z9. Τίς οὖν δὴ ἣν ἡ διατριβή; ἢ δῆλον ὅτι τῶν λ6-- '

yov ὑμᾶς Μυσίας εἵστία;

QAI. Πεύσει. εἴ σοι σχολὴ προϊόντι ἀκούειν.

Z2. Τί δέ; οὐκ ἂν οἴει us κατὰ Πίνδαρον καὶ ἀσχο-- λίας ὑπέρτερον πρᾶγμα ποιήσασϑαι τ τὸ σήν τε καὶ “υσίου διατριβὴν ἀκοῦσαι;

ἵν QAI. Πρόαγε δή.

Z9. Aéyoig ἄν.

QAI. Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες. προσήκουσά γέ σοι ἡ ἀκοή. ὁ γάρ τοι λόγος ἦν, περὶ ὃν διετρίβομεν, οὐκ οἶδ᾽

er , 2 , , U EL d , ] ὀντινα τρόπον ἐρωτικὸς. γέγραφε γαρ 070 “υσίας πει--

M -“ - ^ ρώμενόν τινα τῶν καλῶν, οὐχ ὑπ᾽ ἐραστοῦ δέ, ἀλλ᾽ αὐτὸ

Ὁ νυ PN ὰ

ς τὰς ὥς ρδιν,

|

Ὁ ?

pe

65 |^ — 6AIAPOZ. 203

δὴ τοῦτο καὶ κεκόμψευται" λέγει γὰρ ὡς χαριστέον μὴ ἐρῶντι μᾶλλον ἢ ἐρῶντι.

- Z9. Ὦ γενναῖος, εἴϑε γράψειεν ὡς χρὴ πένητι μᾶλ-- λον ἢ πλουσίῳ. καὶ πρεσβυτέρῳ ἢ νεωτέρῳ, καὶ ὅσα ἄλλα ἐμοέ τε πρόσεστι καὶ τοῖς πολλοῖς ἡμῶν" ἦ γὰρ ἂν ἀστεῖοι καὶ δημωφελεῖς εἶεν o( λόγοι. ἔγωγ᾽ οὖν οὕτως ἐπιτεϑύ- μηκα ἀκοῦσαι, ὥστ᾽ ἐὰν βαδίζων ποιῇ τὸν περίπατον Μέ- γαράδε, καὶ κατὰ Ἡρόδικον προσβὰς τῷ τείχει πάλιν

ἀπίῃς, οὐ μή Gov ἀπολειφϑῶ.

QAI. Πῶς λέγεις, ὦ βέλτιστε Σώκρατες; οἴει ue, ἃ “υσίας ἐν πολλῷ χρόνῳ κατὰ σχολὴν συνέϑηκε, δεινότα- τος ὧν τῶν νῦν γράφειν. ταῦτα ἰδιώτην ὄντα ἀπομνημο-- νεύσειν ἀξίως ἐκείνου; πολλοῦ γε δέω" καίτοι ἐβουλόμην γ᾽ &v μᾶλλον ἤ μοι πολὺ χρυσίον γενέσϑαι.

I. ΣΩ. Ὧ Φαῖδρε. εἰ ἐγὼ Φαῖδρον ἀγνοῶ, καὶ ἐμαυτοῦ ἐπιλέλησμαι. ἀλλὰ γὰρ οὐδέτερά ἐστι τούτων᾽ εὖ οἶδα ὅτι Πυσίου λόγον ἀκούων ἐκεῖνος οὐ μόνον ἅπαξ ἤκουσεν, ἀλλὰ πολλάκις ἐπαναλαμβάνων ἐκέλευέν οἵ λέ-- γειν" ὁ δὲ ἐπείϑετο προϑύμως. τῷ δὲ οὐδὲ ταῦτα ἦν ἵχανά, ἀλλὰ τελευτῶν παραλαβὼν τὸ βιβλίον ἃ μάλιστα ἐπεθύμει ἐπεσκόπει. καὶ τοῦτο δρῶν, ἐξ ἑξωϑινοῦ καϑή-- pérog, ἀπειπὼν εἰς περίπατον ἤει, ὡς μὲν ἐγὼ οἶμαι, νὴ τὸν κύνα, ἐξεπιστάμενος τὸν λόγον, εἰ μὴ πάνυ τις ἦν μακρός. ἐπορεύετο δ᾽ ἐκτὸς τείχους, ἵνα μελετῴη. ἀπαν- τήσας δὲ τῷ νοσοῦντι περὶ λόγων ἀκοήν, ἰδὼν μὲν [ἰδὼν] 109, ὅτι ἕξοι τὸν συγκορυβαντιῶντα, καὶ προάγειν ἐκέ- λευε" δεομένου δὲ λέγειν τοῦ τῶν λόγων ἐραστοῦ, ἐθρύ--

- πτετὸ ὡς δὴ οὐκ ἐπιθυμῶν λέγειν" τελευτῶν δὲ ἔμελλε,

καὶ εἰ μή τις ἑκὼν ἀκούοι, βίᾳ ἐρεῖν. σὺ οὖν, ὦ Φαῖ- dot , αὐτοῦ δεήθητι, ὕπερ τάχα πάντως ποιήσει, νῦν ἤδη ποιεῖν.

ΦΑΙ. Ἐμοὶ ὡς ἀληϑῶς πολὺ κράτιστόν ἐστιν οὕτως

Β

a EUN CERE CASE

228 —

B

ZW RT WO NT PS

d VIS WA TOR Ver eo LIT VEDPENM, e ἘΠ ΕΣ

veter. Ji FX. “δ s | Ὁ

204 HAATQNOX 66

ὕπως δύναμαι λέγειν ὥς μοι δοκεῖς σὺ οὐδαμῶς ue ἀφή-- σειν, πρὶν ἂν εἴπω ἁμῶς γέπως.

ZO. Πάνυ γάρ δοι ἀληϑῆ δοκῶ.

D Il. ΦΑ͂Ι. Οὑτωσὶ τοίνυν ποιήσω. τῷ Ovti yd, à Σώκρατες. παντὸς μᾶλλον τά γε ῥήματα οὐκ ἐξέμαϑον" τὴν μέντοι διάνοιαν σχεδὸν ἁπάντων, οἷς ἔφη διαφέρειν τὰ τοῦ ἐρῶντος ἡ τὰ τοῦ μή, ἐν κεφαλαίοις ἐφεξῆς δέξιμι, ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ πρώτου.

ZQ. Ζείξας γε πρῶτον, ὦ φιλότης. τί ἄρα ἐν τῇ ἀριστερᾷ ἔχεις ὑπὸ τῷ ἱματέῳ. τοπάξω γάρ Gs ἔχειν τὸν λόγον αὐτόν. εἰ δὲ τοῦτό ἐστιν. οὑτωσὶ διανοοῦ περὶ

E ἐμοῦ, ὡς ἐγώ σε πάνυ μὲν φιλῶ, παρόντος δὲ καὶ “υσέου ἐμαυτόν σοι ἐμμελετᾷν παρέχειν οὐ πάνυ δέδοκται. ἀλλ᾽ ἴϑι. δείκνυε. ᾿

QAI. Παῦε. ἐκκέκρουκάς με ἐλπίδος, ὦ Σώκρατες, ἣν εἶχον ἐν σοὶ ὡς ἐγγυμνασόμενος. ἀλλὰ ποῦ δὴ βούλει καϑιξόμενοι ἀναγνῶμεν;

999 2. Δεῦρ᾽ ἐκτραπόμενοι κατὰ τὸν Ἰλισσὸν ἴωμεν, εἶτα ὅπου ἂν δόξῃ ἐν ἡσυχίᾳ καϑιζησόμεϑα.

ΦΑ͂Ι. Εἰς καιρόν, ὡς ἔοικεν ᾿ ἀνυπόδητος ὧν érv- yov: σὺ μὲν γὰρ δὴ ἀεί. ῥᾷστον οὖν ἡμῖν κατὰ τὸ ὑδά- TLOV βρέχουσι τοὺς πόδας ἰέναι. καὶ οὐκ ἀηδές, ἄλλως τε καὶ τήνδε τὴν ὥραν τοῦ ἔτους τε καὶ τῆς ἡμέρας.

EQ. Πρόαγε δή. καὶ σκόπει ἅμα ὅπου καϑιζησό- μεϑα.

ΦΑ͂Ι. Ὁρᾶς οὖν ἐκείνην τὴν ὑψηλοτάτην πλάτανον ;

ΣΦ. Τέμην;

Β QAI. Ἐκεῖ σκιά τ᾽ ἐστὶ καὶ πνεῦμα μέτριον, καὶ πόα καϑίξεσϑαι ἢ ἂν βουλώμεϑα κατακλιϑῆναι.

Z9. Προάγοις ἄν.

DAI. Εἰπέ μοι, ὦ δἰὀηφαενά, οὐκ ἐνθένδε μέντοι

deo μι δ ιν. adesse Mai «ὦ

ce ce sd MU i

Y

- v E

λοι TONES T MENTA T aa τς Me ?

Te T

"DAIAPOX. 5.5.7805

ποϑὲν ἀπὸ τοῦ Ἰλισσοῦ λέγεται ὁ Βορέας τὴν ᾿ϑρείϑυιαν ἁρπάσαι;

EQ. Μέγεται γάρ. -

QAI. 4o! οὖν ἐνθένδε; χαρίεντα γοῦν καὶ καϑαρὰ καὶ διαφανῆ τὰ ὑδάτια φαίνεται, καὶ ἐπιτήδεια κόραις παίζειν παρ᾽ αὐτά.

EQ. Οὔκ, ἀλλὰ κάτωϑεν ὅσον δύ᾽ ἢ τρία στάδια, ἡ πρὸς τὸ τῆς ἄγρας διαβαίνομεν" καὶ πού τίς ἐστι βωμὸς αὐτόϑι Βορέου.

QAI. Οὐ πάνυ vevóqxa: ἀλλ᾽ εἰπὲ πρὸς zig, ὦ Σώκρατες" σὺ τοῦτο τὸ μυϑολόγημα πείϑει ἀληϑὲς εἶναι:

IV. Z9. ᾿᾽4λλ᾽ εἰ ἀπιστοίην, ὥσπερ οἵ σοφοί. οὐκ

^" » - , , 3 ^ - ἂν ἄτοπος εἴην" εἶτα σοφιζόμενος φαίην αὐτὴν πνεῦμα.

Βορέου κατὰ τῶν πλησίον πετρῶν σὺν Φαρμακείᾳ παί- ξουσαν ὦσαι, καὶ οὕτω δὴ τελευτήσασαν λεχϑῆναι ὑπὸ τοῦ Βορέου ἀνάρπαστον γεγονέναι. [ἢ ἐξ ᾿Δρείου πάγου" λέγεται γὰρ αὖ καὶ οὗτος ὁ λόγος, ὡς ἐκεῖϑεν ἀλλ᾽ οὐκ ἐν-- ϑένδε ἡρπάσϑη. ἐγὼ δέ, ὦ Φαῖδρε, ἄλλως μὲν τὰ τοι- ara χαρίεντα ἡγοῦμαι, λίαν δὲ δεινοῦ καὶ ἐπιπόνου καὶ οὐ πάνυ εὐτυχοῦς ἀνδρός, κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν, ὅτι δ᾽ αὐτῷ ἀνάγκη μετὰ τοῦτο τὸ τῶν Ἱπποκενταύρων εἶδος

ἐπανορϑοῦσϑαι, καὶ αὖϑις τὸ τῆς Χιμαίρας. καὶ ἐπιρρεῖ

ὃὲ ὄχλος τοιούτων Γοργόνων καὶ Πηγάσων καὶ ἄλλων ἀμηχάνων πλήϑη τε καὶ ἀτοπίαι τερατολόγων τινῶν φύ- σεων᾽ αἷς εἴ τις ἀπιστῶν προσβιβᾷ κατὰ τὸ εἰκὸς ἕκαστον, ἅτε ἀγροίκῳ τινὶ σοφία χρώμενος, πολλῆς αὐτῷ σχολῆς δεήσει. ἐμοὶ δὲ πρὸς αὐτὰ οὐδαμῶς ἐστὶ σχολή τὸ δὲ αἴ- τιον, € φίλε, τούτου τόδε’ οὐ δύναμαί πω κατὰ τὸ ZcÀ- φικὸν γράμμα γνῶναι ἐμαυτόν" γελοῖον δή μοι φαίνεται,

τοῦτο ἔτι ἀγνοοῦντα τὰ ἀλλότρια σκοπεῖν. ὅϑεν δὴ χαί-- 930

Ε

Qewv ἐάσας ταῦτα, πειθόμενος δὲ τῷ νομιξομένῳ περὶ αὐὖ-- ὁ

τῶν, ὃ νῦν δὴ ἔλεγον, σκοπῶ οὐ ταῦτα ἀλλὰ ἐμαυτόν, εἴτε

ἐξ,

-«. "wu US ΝΥΝ ἈΠΟ ἔόέἝΕοἕΨὁοΕΨ; γχὼτ ue V OP Pls. LS «Qu. ALAT ELA. VW Creed p^ cm " AI "T e "A PCR i i. » Sw Xx

᾿ »

206 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

τι ϑηρίον τυγχάνω Τυφῶνος πολυπλοκώτερον καὶ μᾶλ- λον ἐπιτεϑυμμένον, eive ἡμερώτερον ve καὶ ἁπλούστερον ξῶον,; ϑείας τινὸς καὶ ἀτύφου μοίρας φύσει μετέχον. ἀτάρ, e ἑταῖρε; μεταξὺ τῶν λόγων, ἄρ᾽ οὐ τόδε ἦν τὸ δένδρον, ἐφ᾽ ὅπερ ἦγες ἡμᾶς:

Β QAI. Τοῦτο μὲν οὖν αὐτό.

V. ΣΩ. Νὴ τὴν Ἥραν, καλή γε ἡ καταγωγή. ἥ v6 γὰρ πλάτανος αὕτη μάλ᾽ ἀμφιλαφής τε καὶ ὑψηλή, τοῦ τε ἄγνου τὸ ὕψος καὶ τὸ σύσκιον πάγκαλον, καὶ ὡς ἀκμὴν ἔχει τῆς ἄνϑης. ὡς ἂν εὐωδέστατον παρέχοι τὸν τόπον" 1j τε αὖ πηγὴ χαριεστάτη ὑπὸ τῆς πλατάνου ῥεῖ μάλα ψυ- χροῦ ὕδατος, ὥστε γε τῷ ποδὶ τεκμήρασϑαι" Νυμφῶν τέ τινῶν καὶ ᾿4χελώου ἱερὸν ἀπὸ τῶν κορῶν ve καὶ dyuÀ- —

C μάτων ἔοικεν εἶναι. εἰ δ᾽ αὖ βούλει. τὸ εὔπνουν τοῦ TÓ- που ὡς ἀγαπητὸν καὶ σφόδρα ἡδύ" ϑερινόν τε καὶ λιγυ ρὸν ὑπηχεῖ τῷ τῶν τεττίγων χορῷ. πάντων δὲ κομψότα- τον τὸ τῆς πόας, ὅτι ἐν ἠρέμα προσάντει ἱκανὴ πέφυκε κατακλινέντι τὴν κεραλὴν παγκάλως ἔχειν. ὥστε ἄριστά σοι ἐξενάγηται,. à φίλε Φαῖδρε.

QAI. Σὺ δέγε, ὦ ϑαυμάσιε, ἀτοπώτατός τις φαί- v&. ἀτεχνῶς γάρ, ὃ λέγεις, ξεναγουμένῳ τινὶ καὶ οὐκ

Ὁ ἐπιχωρίῳ ἔοικας" οὕτως ἐκ τοῦ ἄστεος οὔτ᾽ εἰς τὴν ὑπερ- ορέαν ἀποδημεῖς. οὔτ᾽ ἔξω τείχους ἔμοιγε δοκεῖς τὸ παρά- παν ἐξιέναι.

ΣΩ. “Συγγίγνωσκέ Mors ὦ ἄριστε. φιλομαϑὴς γάρ εἶμι" τὰ μὲν οὖν χωρία καὶ τὰ δένδρα οὐδέν u ᾿ἐϑέλει δι-- δάσκειν, οἱ δ᾽ ἐν τῷ ἄστει ἄνϑρωποι. σὺ μέντοι δοκεῖς μοι τῆς ἐξόδου τὸ φάρμακον εὑρηκέναι. ὥσπερ γὰρ οἵ τὰ πεινῶντα ϑρέμματα ϑαλλὸν v] τινα καρπὸν προσείοντες ἄγουσι, σὺ ἐμοὶ λόγους οὕτω προτείνων ἐν βιβλίοις τήν

E τε ᾿Αττικὴν φαΐνει περιάξειν ἅπασαν καὶ ὅποι ἂν ἄλλοσε βούλῃ. νῦν οὖν ἐν τῷ παρόντι δεῦρ᾽ ἀφικόμενος ἐγὼ μέν

Δῶνὦ σὰν».

-——— —TOENT NOS NWMCTEUERSMEST 1-. ὦ

—RBÓ CREER um RAP

UO PRUNUS AE MIU

Es Q AIA4POX. v c 007 μοι δοκῶ κατακεῖσϑαι, σὺ δ᾽ ἐν ὁποίῳ σχήματι olet δᾷστα ἀναγνώσεσϑαι, τοῦϑ᾽ ἑλόμενος ἀναγίγνωσκε.

QAI. "Ἄκουε δή.

VI Περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ ὡς νομίζω συμφέρειν ἡμῖν γενομένων τούτων ἀκήκοας" ἀξιῶ δὲ μὴ διὰ τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι. ὅτι οὐκ ἐρα- στὴς Ov σου τυγχάνω. ὡς ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ὧν ἂν εὖ ποιήσωσιν. ἐπειδὰν τῆς ἐπιϑυμίας παύσωνται" τοῖς ὃὲ οὐκ ἔστι χρόνος. ἐν ᾧ μεταγνῶναι προσήκει. οὐ γὰρ ὑπ᾽ ἀνάγκης ἀλλ᾽ ἑκόντες. ὡς ἂν ἄριστα περὶ τῶν οἰκείων βουλεύσαιντο. πρὸς τὴν δύναμιν τὴν αὐτῶν εὖ ποιοῦσιν. ἔτι δὲ of μὲν ἐρῶντες σκοποῦσιν & τε κακῶς διέϑεντο τῶν αὑτῶν διὰ τὸν ἔρωτα καὶ ἃ πεποιήκασιν εὖ, καὶ ὃν εἶχον πόνον προστιϑέντες ἡγοῦνται πάλαι τὴν ἀξίαν ἀποδεδω-- κέναι χάριν τοῖς ἐρωμένοις" τοῖς δὲ μὴ ἐρῶσιν οὔτε τὴν τῶν οἰκείων ἀμέλειαν διὰ τοῦτο ἔστι προφασίξεσϑαι. οὔτε τοὺς παρεληλυϑότας πόνους ὑπολογίξεσϑαι, οὔτε τὰς πρὸς τοὺς προσήκοντας διαφορὰς αἰτιάσασϑαι: ὥστε πε-- ριῃρημένων τοσούτων κακῶν οὐδὲν" ὑπολείπεται ἀλλ᾽ ἢ ποιεῖν προϑύμως, ὅ τι ἂν αὐτοῖς οἴωνται πράξαντες χαρι-- εἴσϑαι. ἔτι δὲ εἰ διὰ τοῦτο ἄξιον τοὺς ἐρῶντας περὶ πολ- λοῦ ποιεῖσϑαι, ὅτι τούτους μάλιστά φασι φιλεῖν ὧν ἂν ἐρῶσι, καὶ ἕτοιμοί εἰσι καὶ ἐκ τῶν λόγων καὶ ἐκ τῶν ἔργων τοῖς ἄλλοις ἀπεχϑανόμενοι τοῖς ἐρωμένοις χαρίξεσϑαι, ῥάδιον γνῶναι, εἰ ἀληϑῆ λέγουσιν, οἵ γ᾽ ὅσων ἂν ὕστερον ἐρασϑῶσιν, ἐχείνους αὐτῶν περὶ πλείονος ποιήσονται; καὶ δῆλον ὅτι, ἐὰν ἐκείνοις δοκῇ, καὶ τούτους κακῶς ποιή--

σουσι, καί τοι πῶς εἰκός ἐστι τοιοῦτον πρᾶγμα προέσϑαι τοιαύτην ἔχοντι συμφοράν, ἣν οὐδ᾽ ἂν ἐπιχειρήσειεν οὐ--

Belg ἔμπειρος ὧν ἀποτρέπειν; καὶ γὰρ αὐτοὶ ὁμολογοῦσι

εἶν μᾶλλον ἢ σωφρονεῖν. καὶ εἰδέναι ὅτι κακῶς φρο- νοῦσιν, ἀλλ᾽ οὐ δύνασϑαι αὑτῶν χρατεῖν" ὥστε πῶς ἂν

291

"e * ,

AR CUNC EMEN, E Oe δεν κου, Δ. TOURS SECRET RUE B » ; Ὡ- (d 3. pss m

208 ΠΑ4 T&NOX

εὖ φρονήσαντες ταῦτα καλῶς ἔχειν ἡγήσαιντο περὶ ὧν οὕτω διακείμενοι βούλονται; καὶ μὲν δὴ εἰ μὲν ἐκ τῶν ἐρώντων τὸν βέλτιστον αἵροῖο, ἐξ ὀλίγων ἄν σοι ἡ ἔκλεξις εἴη" εἰ δ᾽ ἐκ τῶν ἄλλων τὸν σαυτῷ ἐπιτηδειότατον, ἐκ E πολλῶν" ὥστε πολὺ πλείων ἐλπὶς ἐν τοῖς πολ δία ὄντα | τυχεῖν τὸν ἄξιον τῆς σῆς φιλίας. VIL Εἰτοίνυν τὸν νόμον τὸν καϑεστηκότα δέδοικας. μὴ πυϑομένων τῶν ἀνθρώπων ὄνειδός σοι γένηται. εἰκός 232 ἐστι τοὺς μὲν ἐρῶντας. οὕτως ἂν οἰομένους καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων ξηλοῦσϑαι ὥσπερ αὐτοὺς ὑφ᾽ αὑτῶν, ἐπαρϑῆναι τὸ λέγειν καὶ φιλοτιμουμένους ἐπιδείκνυσϑαι πρὸς ἅπαν-- τᾶς, ὅτι οὐκ ἄλλως αὐτοῖς πεπόνηται" τοὺς δὲ μὴ ἐρῶν- τας, κρείττους αὑτῶν ὄντας, τὸ βέλτιστον ἀντὶ τῆς δό- ξης τῆς παρὰ τῶν ἀνθρώπων αἱρεῖσϑαι. ἔτι δὲ τοὺς μὲν ἐρῶντας πολλοὺς ἀνάγκη πυϑέσϑαι καὶ ἰδεῖν, ἀκολου- ϑοῦντας τοῖς ἐρωμένοις καὶ ἔργον τοῦτο ποιουμένους, Β ὥστε ὅταν ὀφϑῶσι διαλεγόμενοι ἀλλήλοις, τότε αὐτοὺς οἴονται ἢ γεγενημένης ἢ μελλούσης ἔσεσϑαι τῆς ἐπιϑυ- μέας συνεῖναι" τοὺς δὲ μὴ ἐρῶντας οὐδ᾽ αἰτιᾶσϑαι διὰ τὴν συνουσίαν ἐπιχειροῦσιν. εἰδότες ὅτι ἀναγκαῖον ἐστιν 7) διὰ φιλίαν τῷ διαλέγεσϑαι ἢ δι᾿’ ἄλλην τινὰ ἡδονήν. καὶ μὲν δὴ εἴ σοι δέος παρέστηκεν ἡγουμένῳ χαλεπὸν εἶναι φιλίαν συμμένειν. καὶ ἄλλῳ μὲν τρόπῳ διαφορᾶς γενομέ- νης κοινὴν ἀμφοτέροις καταστῆναι τὴν συμφοράν, προε- C μένου δέ σου ἃ περὶ πλείστου ποιεῖ μεγάλην ἄν σοι βλά- pv γενέσϑαι, εἰκότως ἂν τοὺς ἐρῶντας μᾶλλον ἂν φο- Boto* πολλὰ γὰρ αὐτούς ἐστι τὰ λυποῦντα, καὶ πάντ᾽ ἐπὶ τῇ αὑτῶν βλάβῃ νομίζουσι γίγνεσϑαι. διόπερ καὶ τὰς πρὸς τοὺς ἄλλους τῶν ἐρωμένων συνουσίας ἀποτρέπουσι, φοβούμενοι τοὺς μὲν οὐσίαν κεκτημένους, μὴ χρήμασιν αὐτοὺς ὑπερβάλωνται, τοὺς δὲ πεπαιδευμένους, μὴ συνέ- σει κρείττους γένωνται" τῶν δ᾽ ἄλλο τι κεκτημένων ἀγα-

| | |

Σ mu TEM ENS d MC EICMI, E M ss PEnAT ἐὰν, Ret me ΣΥΝ ^d 0 414P05 τ 909

ϑὸν τὴν δύναμιν ἑκάστου φυλάττονται. πείσαντες μὲν οὖν D

απέχϑεσϑαί σε τούτοις εἰς ἐρημίαν φίλων καϑιστᾶσιν, ἐὰν δὲ τὸ σεαυτοῦ σκοπῶν ἄμεινον ἐκείνων φρονῆς, ἥξεις αὐ-- τοῖς εἰς διαφοράν" ὅσοι δὲ μὴ ἐρῶντες ἔτυχον. ἀλλὰ δι᾿ ἀρετὴν ἔπραξαν ὧν ἐδέοντο, οὐκ ἂν τοῖς συνοῦσι φϑυ-- voiev, ἀλλὰ τοὺς μὴ ἐθέλοντας μιδοῖεν. ἡγούμενοι ὑπ᾽ ἐχείνων μὲν ὑπερορᾶσϑαι,. ὑπὸ τῶν συνόντων δὲ ὠφελεῖ- σϑαι, ὥστε πολὺ πλείων ἐλπὶς φιλίαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ τ ΟΝ ματος ἢ ἔχϑοαν γενήσεσϑαι.

VIIL Καὶ μὲν δὴ τῶν μὲν ἐρώντων πολλοὶ πρότε- gov τοῦ αώματος ἐπεϑύμησαν ἢ τὸν τρόπον ἔγνωσαν καὶ τῶν ἄλλων οἰκείων ἔμπειροι ἐγένοντο. ὥστε ἄδηλον [αὐ- τοῖς] εἰ ἔτι τότε βουλήσονται φίλοι εἶναι, ἐπειδὰν τῆς ἐπι- ϑυμίας παύσωνται: τοῖς δὲ μὴ ἐρῶσιν, οἵ καὶ πρότερον ἀλλήλοις φίλοι ὄντες ταῦτα ἔπραξαν, οὐκ ἐξ ὧν ἂν εὖ πά- ϑῶσι ταῦτα εἰκὸς ἐλάττω τὴν φιλίαν αὐτοῖς ποιῆσαι. ἀλλὰ ταῦτα μνημεῖα καταλειφϑῆναι τῶν μελλόντων ἔσεσϑαι.

xol μὲν δὴ βελτίονί σοι προσήκει γενέσϑαι ἐμοὶ πειϑο-- ὁ

μένῳ ἢ ἐραστῇ. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ καὶ παρὰ τὸ βέλτιστον τά τε λεγόμενα καὶ τὰ πραττόμενα ἐπαινοῦσι. τὰ μὲν δεδιό-- τες μὴ ἀπέχϑωνται, τὰ δὲ καὶ αὐτοὶ χεῖρον διὰ τὴν ἐπιϑυ-- μέαν γιγνώσκοντες. τοιαῦτα γὰρ ὁ ἔρως ἐπιδείκνυται" δυστυχοῦντας μέν, ἃ μὴ λύπην τοῖς ἄλλοις παρέχει, ἀνι-- αρὰ ποιεῖ νομίζειν" εὐτυχοῦντας ὃδὲ καὶ τὰ μὴ ἡδονῆς ἄξια παρ᾽ ἐκείνων ἐπαίνου ἀναγκάζει τυγχάνειν" ὥστε πολὺ αᾶλλον ἐλεεῖν τοῖς ἐρωμένοις 1] ζηλοῦν αὐτοὺς προσήκει. ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ πείϑῃ., πρῶτον μὲν οὐ τὴν παροῦσαν ἡδονὴν ϑεραπεύων συνέσομαί σοι. ἀλλὰ καὶ τὴν μέλλουσαν ὠφέ- λείαν ἔσεσϑαι, οὐχ ὑπ᾽ ἔρωτος ἡττώμενος, ἀλλ᾽ ἐμαυτοῦ κρατῶν, οὐδὲ διὰ σμικρὰ ἰσχυρὰν ἔχϑραν ἀναιρούμενος, ἀλλὰ διὰ μεγάλα βραδέως ὀλίγην ὀργὴν ποιούμενος. τῶν v ἀκουσίων συγγνώμην ἔχων, τὰ δὲ ἑκούσια πειρώμε-- PrATO ll. 14

e

410 ILAATSNOZX

vog ἀποτρέπειν" ταῦτα γάρ ἐστι φιλίας πολυν χρόνον ἐσο-- μένης τεκμήρια. εἰ δ᾽ ἄρα σοι τοῦτο παρέστηκεν. ὡς οὐχ οἷόν τε ἰσχυρὰν φιλίαν γενέσϑαι, ἐὰν μή τις ἐρῶν τυγχά-

D vg, ἐνθυμεῖσϑαι χρή, ὅτι οὔτ᾽ ἂν τοὺς υἱεῖς περὶ πολλοῦ ἐποιούμεϑα οὔτ᾽ ἂν τοὺς πατέρας καὶ τὰς μητέρας. οὔτ᾽ ἂν πιστοὺς φίλους ἐκεκτήμεϑα, οἵ οὐκ ἐξ ἐπιϑυμίας τοι-- «Urs γεγόνασιν ἀλλ᾽ ἐξ ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων.

IX. "Er, δὲ εἰ χρὴ τοῖς δεομένοις μάλιστα χαρίζε- σϑαι. προσήκει καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ τοὺς βελτίστους ἀλλὰ τοὺς ἀπορωτάτους εὖ ποιεῖν" μεγέστων γὰρ ἀπαλλαγέν-- τες κακῶν πλείστην χάριν αὐτοῖς εἴσονται. καὶ μὲν δὴ καὶ

E ἐν ταῖς ἰδίαις δαπάναις οὐ τοὺς φίλους ἄξιον παρακαλεῖν, ἀλλὰ τοὺς προσαιτοῦντας καὶ τοὺς δεομένους πλησμονῆς" ἐκεῖνοι γὰρ καὶ ἀγαπήσουσι καὶ ἀκολουϑήσουσι καὶ ἐπὶ

τὰς ϑύρας ἥξουσι καὶ μάλιστα ἡσϑήσονται καὶ οὐκ ἐλαχί- στην χάριν εἴσονται καὶ πολλὰ ἀγαϑὰ αὐτοῖς εὔξονται. ἀλλ᾽ ἴσως προσήκει οὐ τοῖς σφόδρα δεομένοις χαρίζεσϑαι, ἀλλὰ τοῖς μάλιστα ἀποδοῦναι χάριν δυναμένοις" οὐδὲ τοῖς προσαιτοῦσι μόνον, ἀλλὰ τοῖς τοῦ πράγματος ἀξίοις" 234 οὐδὲ ὅσοι τῆς σῆς ὥρας ἀπολαύσονται,. ἀλλ᾽ οἵ τινες πρε-- σβυτέρῳ γενομένῳ τῶν σφετέρων ἀγαϑῶν μεταδώσουσιν" οὐδὲ οἱ διαπραξάμενοι πρὸς τοὺς ἄλλους φιλοτιμήσονται, ἀλλ᾽ ot τινες αἰσχυνόμενοι πρὸς ἅπαντας σιωπήσονται" οὐδὲ τοῖς ὀλίγον χρόνον σπουδάζουσιν, ἀλλὰ τοῖς ὁμοίως διὰ παντὸς τοῦ βίου φίλοις ἐσομένοις" οὐδὲ οἵτινες παυ-- όμενοι τῆς ἐπιϑυμίας ἔχϑρας πρόφασιν ξητήσουσιν, ἀλλ᾽ B οὗ παυσαμένοις τῆς ὥρας τότε τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδεί-- ἕονται. σὺ οὖν τῶν τε εἰρημένων μέμνησο, καὶ ἐκεῖνο ἐν-- ϑυμοῦ, ὅτι τοὺς μὲν ἐρῶντας οἱ φίλοι νουϑετοῦσιν ὡς 0v- τὸς κακοῦ τοῦ ἐπιτηδεύματος, τοῖς δὲ μὴ ἐρῶσιν οὐδεὶς πώποτε τῶν οἰκείων ἐμέμψατο ὡς διὰ τοῦτο κακῶς βου- ὁ λευομένοις περὶ ἑαυτῶν. ἴσως μὲν οὖν ἂν ἔροιό με, εἰ |

ΨΥ αν.

« —

LM rw Kx

UND CAMERE Sind

| 04A14P0Z. 21:

ἄπασί σοι παραινῶ τοῖς μη ἐρῶσι χαρίξεσϑαι ἐγὼ δὲ oi- μαι οὐδ᾽ ἂν τὸν ἐρῶντα πρὸς ἅπαντας σε κελεύειν τοὺς ἐρῶντας ταύτην ἔχειν τὴν διάνοιαν. οὔτε γὰρ τῷ λόγῳ

λαμβάνοντι χάριτος ἴσης ἄξιον, οὔτε σοὶ βουλομένῳ τοὺς,

ἄλλους λανϑάνειν ὁμοίως δυνατόν" δεῖ δὲ βλάβην μὲν ἀπ᾽ αὐτοῦ μηδεμίαν, ἀφέλειαν δὲ ἀμφοῖν γίγνεσϑαι. ἐγὼ μὲν οὖν ἵκανά μοι νομίζω τὰ εἰρημένα" εἰ δέτι σὺ ποϑεῖς, ἡγούμενος παραλελεῖφϑαι, ἐρώτα.

Χ. Τί σοι φαίνεται, ὦ Σώκρατες, ὃ λόγος; οὐχ ὑπερφυῶς τά τε ἄλλα καὶ τοῖς ὀνόμασιν εἰρῆσϑαι;

EQ. δαιμονίως μὲν οὖν. ὦ ἑταῖρε, ὥστε μὲ ἐκπλα-- γῆναι. καὶ τοῦτο ἐγὼ ἔπαϑον διὰ c£, ὦ Φαῖδρε, πρὸς σὲ ἀποβλέπων, ὅτι ἐμοὶ ἐδόκεις γάνυσϑαι ὑπὸ τοῦ λόγου με- ταξὺ ἀναγιγνώσκων. ἡγούμενος γὰρ σὲ μᾶλλον ἢ ἐμὲ ἐπαΐειν περὶ τῶν τοιούτων σοὶ εἵπόμην. καὶ ἑπόμενος συνεβάκχευσα μετὰ σοῦ τῆς ϑείας κεφαλῆς.

QAI. Εἶεν οὕτω δὴ δοκεῖ παίζειν ;

Z9. “οκῶ γάρ δοι παίξειν καὶ οὐχὶ ἐσπουδακέναι;

QAI. Μηδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλ᾽ ὡς ἀληϑῶς εἰπὲ πρὸς Διὸς φιλίου. οἴει ἄν τινα ἔχειν εἰπεῖν ἄλλον τῶν Ἑλλήνων ἕτερα τούτων μείξω καὶ πλείω περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος;

EQ. Τί δέ; καὶ ταύτῃ δεῖ ὑπ᾽ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ tov λόγον ἐπαινεϑῆναι, ὡς và δέοντα εἰρηκότος τοῦ ποιητοῦ,

ἀλλ᾽ οὐκ ἐκείνῃ μόνον, ὅτι σαφῆ καὶ στρογγύλα, καὶ ἀκρι-- Bé ἕκαστα τῶν ὀνομάτων ἀποτετόρνευται; εἰ γὰρ δεῖ, συγχωρητέον χάριν σήν, ἐπεὶ ἐμέ ys ἔλαϑεν ὑπὸ τῆς ἐμῆς οὐδενίας. τῷ γὰρ ῥητορικῷ αὐτοῦ μόνῳ τὸν νοῦν προσ- εἴχον, τοῦτο ὃὲ οὐδὲ αὐτὸν ἤμην “υσίαν οἴεσϑαι ἵκανον εἶναι. καὶ οὖν μοι ἔδοξεν, ὦ Φαῖδρε, εἰ μή τι σὺ ἄλλο λέ- qs, δὶς καὶ τρὶς τὰ αὐτὰ εἰρηκέναι. ὡς οὐ πάνυ εὐπορῶν τοῦ πολλὰ λέγειν περὶ τοῦ αὐτοῦ, ἢ ἴσως οὐδὲν αὐτῷ 14*

E

235

A» RN

; aM mI z | i VE : ἐὸν ANTE -*- 3 212 ΠΛΆΤΩΝΟΣ Lt 44

μέλον τοῦ vOLOUTOU: καὶ ἐφαίνετο δή μοι νεανιεύεσθαι — ἐπιδεικνύμενος, ὡς οἷός τε ὧν ταῦτα ἑτέρως τὲ καὶ ἑτέρως λέγων ἀμφοτέρως εἰπεῖν ὁ dris |

B QAI. Οὐδὲν λέγεις, ὦ Σώκρατες" αὐτὸ γὰρ τοῦτο καὶ μάλιστα ὁ λόγος ἔχει. τῶν γὰρ ἐνόντων ἀξίως ῥδηϑῆ- | ναι ἐν τῷ πράγματι οὐδὲν παραλέλοιπεν, ὥστε παρὰ τὰ ἐκείνῳ εἰρημένα μηδένα ποτὲ δύνασϑαι εἰπεῖν ἄλλα πλείω ὦ καὶ πλείονος ἄξια.

ΣΩ. Τοῦτο ἐγώ σοι οὐκέτι οἷός τε ἔσομαι πιϑέσϑαι. παλαιοὶ γὰρ καὶ σοφοὶ ἄνδρες τε καὶ γυναῖχες περὶ αὐτῶν εἰρηκότες καὶ γεγραφότες ἐξελέγξουσί us, ἐάν σοι χαριξό- ᾿ μενος συγχωρῶ. 3

C QAI. Τίνες οὗτοι; καὶ ποῦ σὺ βελτίω τούτων ἀκή- ποῦς;

XL 29. Νῦν μὲν οὕτως οὐκ ἔχω εἰπεῖν δῆλον δὲ | ὅτι τινῶν ἀκήκοα, ἤ που Σαπφοῦς τῆς καλῆς ἡ ἀνακρέ-

ovrog τοῦ σοφοῦ ἡ καὶ συγγραφέων τινῶν. πόϑεν δὴ τεχμαιρόμενος λέγω; πλῆρές mos, ὦ δαιμόνιε, τὸ στῆϑος ἔχων αἰσϑάνομαι παρὰ ταῦτα ἂν ἔχειν εἰπεῖν ἕτερα μὴ χείρω. ὅτι μὲν οὖν παρά ys ἐμαυτοῦ οὐδὲν αὐτῶν ἐννενο--

ο΄ ἡχα, δὖ οἶδα, συνειδὼς ἐ ἐμαυτῷ ἀμαϑίαν᾽" λείπεται δή, οἷ- ὦ

᾿ς Ὁ μαι, ἐξ ἀλλοτρίων ποϑὲν ναμάτων διὰ τῆς ἀκοῆς πεπλη- -

—' 1 ρῶσϑαί μὲ δίκην ἀγγείου: ὑπὸ δὲ νωϑείας αὖ καὶ αὐτὸ

^ τοῦτο ἐπιλέλησμαι, ὅπως τε καὶ ὧν τινων ἤκουσα.

: ὄν ΦΑ͂Ι. "AA, ὦ γενναιότατε, κάλλιστα εἴρηκας. σὺ γὰρ ἐμοὶ ὧν τινων μὲν καὶ ὅπως ἤκουσας, μηδ᾽ ἂν κελεύω εἴπῃς, τοῦτο δὲ αὐτὸ ὃ λέγεις ποίησον" τῶν ἐν τῷ βιβλέῳ βελτίω τε καὶ μὴ ἐλάττω ἕτερα ὑπόσχες εἰπεῖν, τούτων. ἀπεχόμενος. καί σοι ἐγώ. ὥσπερ οἵ ἐννέα ἄρχοντες, ὑπι-- σχνοῦμαι χρυσὴν εἰκόνα ἰσομέτρητον εἰς Ζἰελφοὺς ἀνα- —

E ϑήσειν, οὐ μόνον ἐμαυτοῦ ἀλλὰ καὶ σήν. ᾿

: ] i

"rs. CUMTAPOX τς 213 EQ. Φίλτατος εἶ καὶ ὡς ἀληϑῶς χρυσοῦς, ὦ Φαῖδρε,

εἴ μὲ οἴει λέγειν ὡς Δυσίας τοῦ παντὸς ἡμάρτηκε, καὶ οἷόν τε δὴ παρὰ πάντα ταῦτα ἄλλα εἰπεῖν " τοῦτο δὲ οἶμαι

οὐδ᾽ ἂν τὸν φαυλότατον παϑεῖν συγγραφέα. αὐτίκα περὶ οὗ ὁ λόγος, τένα οἴει λέγοντα ὡς χρὴ μὴ ἐρῶντι μᾶλλον ἢ

ἐρῶντι χαρίζεσθαι, παρέντα τοῦ μὲν τὸ φρόνιμον ἐγκω-- 386.

μιάξειν., τοῦ δὲ τὸ ἄφρον ψέγειν, ἀναγκαῖα γοῦν ὄντα, εἶτ᾽ ἄλλ᾽ ἄττα ἕξειν λέγειν; ἀλλ᾽, οἶμαι, τὰ μὲν τοιαῦτα ἐατέα καὶ συγγνωστέα λέγοντι" καὶ τῶν μὲν τοιούτω: οὐ τὴν εὕρεσιν ἀλλὰ τὴν διάϑεσιν ἐπαινετέον. τῶν δὲ μὴ ἀναγκαίων τε καὶ χαλεπῶν εὑρεῖν πρὸς τῇ διαϑέσει καὶ τὴν εὕρεσιν.

ΧΙ. ΦΩ͂Ι. Συγχωρῶ ὃ λέγεις" μετρίως γάρ μοι δοκεῖς εἰρηκέναι. ποιήσω οὖν καὶ ἐγὼ οὕτως τὸ μὲν τὸν ἐρῶντα τοῦ μὴ ἐρῶντος μᾶλλον νοσεῖν δώσω σοι ὑποτέ- ϑεσϑαι, τῶν δὲ λοιπῶν ἕτερα πλείω καὶ πλείονος ἄξια εἶ-- πὼν τῶν “υσίου παρὰ τὸ Κυψελιδῶν ἀνάϑημα σφυρηλα- τος ἐν Ὀλυμπίᾳ στάϑητι.

Z9. Ἐσπούδακας. ὦ Φαῖδρε, ὅτι σου τῶν παιδικῶν ἐπελαβόμην ἐρεσχηλῶν σε, καὶ οἴει δή ue ὡς ἀληϑῶς ἐπι-- χειρήσειν εἰπεῖν παρὰ τὴν ἐκείνου σοφίαν ἕτερόν τι ποι-- κιλώτερον;

QAI. Περὶ μὲν τούτου. ὦ φίλε. εἰς τὰς ὁμοίας Aa-

βὰς ἐλήλυϑας. δητέον μὲν γάρ σοι παντὸς μᾶλλον οὕτως C

ὅπως οἷός τε εἷ. ἵνα δὲ μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν ρᾶγμα ἀναγκαξώμεϑα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις, ὑλαβήϑητι καὶ μὴ βούλου us ἀναγκάσαι λέγειν ἐκεῖνο ὁ εἰ ἐγώ, ὦ Σώκρατες, Σωκράτην ἀγνοῶ, καὶ ἐμαυτοῦ ιλέλησμαι, καὶ ὅτι ἐπεθύμει μὲν λέγειν, ἐθρύπτετο δέ: ἃ διανοήϑητι ὅτι ἐντεῦθεν οὐκ ἄπιμεν. πρὶν ἂν σὺ εἴ-- g ἃ ἔφησϑα ἐν τῷ στήϑει ἔχειν, ἐσμὲν δὲ μόνω ἐν ἐρη--

μέᾳ, ἰσχυρότερος δὲ ἐγὼ καὶ νεώτερος, ἐκ δ᾽ ἁπάντων roU- p

214 HAAT&NOZ

vov ξύνες 0 σοι λέγω, καὶ μηδαμῶς προς βίας βουληϑῆς μᾶλλον ἡ ἑκὼν λέγειν. 29. IAM, ὦ μακάριε Φαῖδρε, γελοῖος ἔσομαι παρ . ἀγαϑὸν ποιητὴν ἰδιώτης αὐτοσχεδιάξων περὶ τῶν αὐτῶν. QAI. Oic9" ὡς ἔχει; παῦσαι πρός με καλλωπιξόμε- vog* σχεδὸν γὰρ ἔχω ὃ εἰπὼν ἀναγκάσω cs λέγειν. | Z9. Μηδαμῶς τοίνυν εἴπῃς. QAI. Οὔκ, ἀλλὰ καὶ δὴ λέγω" ὁ δέ μοι λόγος ὅρκος ἔσται. ὄμνυμι γάρ σοι --- τίνα μέντοι, τίνα ϑεῶν; ἡ βού- E λει τὴν πλάτανον ταυτηνί; ἦ μήν, ἐάν μοι μὴ εἴπῃς τὸν λόγον ἐναντίον αὐτῆς ταύτης, μηδέποτέ σοι ἕτερον λόγον μηδένα μηδενὸς ἐπιδείξειν μηδ᾽ ἐξαγγελεῖν. XII 29. Βαβαί, o μιαρέ, ὡς εὖ ἀνεῦρες τὴν ἀνάγκην ἀνδρὶ φιλολόγῳ ποιεῖν ὃ ἂν κελεύῃς. To. DAI. Τί δῆτα ἔχων στρέφει; 2:9. Οὐδὲν ἔτι, ἐπειδὴ σύ γε ταῦτα ὀμώμοκας. πῶς γὰρ ἂν οἷός v. εἴην τοιαύτης ϑοίνης ἀπέχεσϑαι; 937 ΑΦΗ͂Ι. “έγε δή. EQ. Οἶσϑ᾽ οὖν ὡς ποιήσω; ΦΑ͂Ι. Τοῦ πέρι; ΣΩῷ. Ἐγκαλυψάμενος ἐρῶ. ἵν᾽ 0 τι τάχιστα διαδρά-- ue τὸν λόγον, καὶ μὴ βλέπων πρὸς σὲ ὑπ᾽ αἰσχύνης δια- 7 πορῶμαι. | QAI. Ζέγε μόνον. τὰ δ᾽ ἄλλα ὅπως βούλει ποίει. E. "Ayeve δή, ὦ Μοῦσαι, εἴτε δι᾽ ὠδῆς εἶδος Ac- γειαι, εἴτε διὰ γένος μουσικὸν τὸ Διγύων ταύτην ἔσχετε τὴν ἐπωνυμίαν, ξύμ μοι λάβεσϑε τοῦ μύϑου, ὅν ue ἀναγ-- κάξει ὁ βέλτιστος οὑτοσὶ λέγειν. ἵν᾽ ὃ ἑταῖρος αὐτοῦ, καὶ Β πρότερον. δοκῶν τούτῳ σοφὸς εἶναι, νῦν ἔτι μᾶλλον δόξῃ. -- Ἦν οὕτω δὴ παῖς, μᾶλλον δὲ Be QURPA μᾶλα κα--᾿ Aog' τούτῳ δὲ ἦσαν ἐρασταὶ πάνυ πολλοί. εἷς δέτις e τῶν afud Aog ἦν, ὃς οὐδενὸς ἧττον ἐρῶν ἐπεπείκει τὸν

- Mur Mises. a I Pr ULL? aveo aL as E εἰ- T xw TE E. M Tw Fu » ( , n.

ES OAIAPOX . ^ . 29105

παῖδα ὡς οὐκ ἐρῴη" καί more αὐτὸν αἰτῶν ἔπειϑε τοῦτ᾽ αὐτό, ὡς (ἡ ἐρῶντι πρὸ τοῦ ἐρῶντος δέοι χαρίζεσθαι, ἐλεγέτε ὧδε"

XIV. Περὶ παντός, ὦ παῖ, μέα ἀρχὴ τοῖς μέλλουσι χαλῶς βουλεύεσϑαι" εἰδέναι δεῖ περὶ οὗ ἂν ἡ ἡ βουλή, ἢ παντὸς ἁμαρτάνειν ἀνάγκη. τοὺς δὲ πολλοὺς λέληϑεν ὅτι οὐκ ἴσασι τὴν οὐσίαν ἑκάστου. ὡς οὖν εἰδότες οὐ διομο-- λογοῦνται ἐν ἀρχῇ τῆς σκέψεως, προελϑόντες δὲ τὸ εἰκὸς ἀποδιδόασιν" οὔτε γὰρ ἑαυτοῖς οὔτε ἀλλήλοις ὁμολογοῦ-- σιν. ἐγὼ οὖν καὶ σὺ μὴ πάϑωμεν ὃ ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ σοὶ καὶ ἐμοὶ ὁ λόγος πρόκειται, ἐρῶντι ἢ μὴ μᾶλλον εἰς φιλίαν ἰτέον, περὶ ἔρωτος, οἷόν τε ἔστι καὶ ἣν ἔχει δύναμιν, ὁμολογίᾳ ϑέμενοι ὅρον, εἰς τοῦτο ἀποβλέ- ποντες καὶ ἀναφέροντες τὴν σκέψιν ποιώμεϑα, εἴτε ὠφέ--

A&av εἴτε βλάβην παρέχει. ὅτι μὲν οὖν δὴ ἐπιϑυμία τις ὁ

"

Jd

|

τὶ

ἔρως, ἅπαντι δῆλον" ὅτι δ᾽ αὖ καὶ μὴ ἐρῶντες ἐπιϑυ-- μοῦσι τῶν καλῶν, ἴσμεν. τῷ δὴ τὸν ἐρῶντά vs καὶ μὴ

- 2i $7 - er ς - , , , κρινοῦμεν; δεῖ «v νοῆσαι, ὅτι ἡμῶν ἐν ἑκάστῳ δύο τινέ

ἐστον ἰδέα ἄρχοντε καὶ ἄγοντε, oiv ἑπόμεϑα ἡ ἂν ἄγητον, ἡ μὲν ἔμφυτος οὖσα ἐπιϑυμία ἡδονῶν, ἄλλη δὲ ἐπίκτητος δόξα, ἐφιεμένη τοῦ ἀρίστου. τούτω δὲ ἐν ἡμῖν τοτὲ μὲν ομονοεῖτον, ἔστι δὲ ὅτε στασιάξετον᾽ καὶ τοτὲ μὲν ἡ ἑτέρα, ἄλλοτε δὲ ἡ ἑτέρα κρατεῖ. δόξης μὲν οὖν ἐπὶ τὸ ἄριστον λόγῳ ἀγούσης καὶ κρατούσης τῷ κράτει σωφροσύνη ὄνο- μα ἐπιϑυμίας δὲ ἀλόγως ἑλκούσης ἐπὶ ἡδονὰς καὶ ἀρξά- σης ἐν ἡμῖν τῇ ἀρχῇ ὕβρις ἐπωνομάσϑη. ὕβρις δὲ δὴ πο-- λυώνυμον' πολυμελὲς γὰρ καὶ πολυειδές" καὶ τούτων τῶν ἰδεῶν ἐκπρεπὴς ἣ ἂν τύχῃ γενομένη, τὴν αὑτῆς ἐπω- νυμίαν ὀνομαξόμενον τὸν ἔχοντα παρέχεται, οὔτε τινὰ καλὴν οὔτε ἐπαξίαν κεκτῆσϑαι. περὶ μὲν γὰρ ἐδωδὴν κρατοῦσα τοῦ λόγου τοῦ ἀρίστου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιϑυ-

-quav ἐπιϑυμία γαστριμαργία τε καὶ τὸν ἔχοντα ταὐτὸν

C

238

B

Np a AUNT ee ERST ATO SEFVRCPE SDN LUE: d eie ] : ÉK T "- d, ris V HRREN

216 ΠΛΆΤΩΝΟΣ. MÁrA.

τοῦτο κεκλημένον παρέξεται" περὶ δ᾽ αὖ μέϑας τυραννεύ- σασα, τὸν κεκτημένον ταύτῃ ἄγουσα. δῆλον οὗ τεύξεται προσρήματος" καὶ τἄλλα δὴ τὰ τούτων ἀδελφὰ καὶ ἀδελ- φῶν ἐπιϑυμιῶν ὀνόματα τῆς ἀεὶ δυναστευούσης ἡ ἡ προσ- ἥκει καλεῖσϑαι πρόδηλον. ἧς δ᾽ ἕνεκα πάντα τὰ πρόσϑεν εἴρηται, σχεδὸν μὲν ἤδη φανερόν, λεχϑὲν δὲ ἢ μὴ λεχϑὲν πᾶν πως σαφέστερον ἡ γὰρ ἄνευ λόγου δόξης ἐπὶ τὸ ὁρ--

C ϑὸν ὁρμώσης κρατήσασα ἐπιϑυμία πρὸς ἡδονὴν ἀχϑεῖσα κάλλους. καὶ ὑπὸ αὖ τῶν ἑαυτῆς συγγενῶν ἐπιϑυμιῶν ἐπὶ σωμάτων κάλλος ἐρρωμένως δωσϑεῖσα νικήσασα ἀγωγή. «zm αὐτῆς τῆς δώμης ἐπωνυμίαν λαβοῦσα, ἔρως ἐκλήϑη.

XV. "4váo, ὦ φίλε Φαῖδρε. δοκῶ τι σοί, ὥσπερ ἐμαυτῷ. ϑεῖον πάϑος πεπονϑέναι:

QAI. Πάνυ μὲν ov, ὦ Σώκρατες. παρὰ τὸ slo εὕροιά τίς σε εἴληφεν.

Z9. Σιγῇ τοίνυν μου ἄκουε" τῷ ὄντι γὰρ ϑεῖος ἔοι-

D x&v ὁ τόπος εἶναι" ὥστε ἐὰν ἄρα πολλάκις νυμφόληπτος προΐόντος τοῦ λόγου γένωμαι, μὴ ϑαυμάσῃς" τὰ νῦν γὰρ | οὐχέτι πόρρω διϑυράμβων φϑέγγομαι. !

QAI. ᾿4ληϑέστατα λέγεις. ᾿ 2:9. Τούτων μέντοι σὺ αἴτιος" ἀλλὰ τὰ λοιπὰ ἄκουε" ἴσως γὰρ κἂν ἀποτράποιτο τὸ ἐπιόν. ταῦτα μὲν οὖν ϑεῶ μελήσει, ἡμῦν δὲ πρὸς τὸν παῖδα πάλιν τῷ λόγῳ ἐπέον. - Εἶεν. ὦ φέριστε" ὃ uiv δὴ τυγχάνει ὃν περὶ οὗ βου- λευτέον, εἴρηταί τε καὶ ὥρισται, βλέποντες δὲ δὴ πρὸς

E αὐτὸ τὰ λοιπὰ λέγωμεν, τίς ὠφέλεια ἢ βλάβη ἀπό τε ἐρῶν-- τος καὶ μὴ τῷ χαριξομένῳ ἐξ εἰχότος συμβήσεται. τῷ δὴ ὑπὸ ἐπιϑυμίας ἀρχομένῳ δουλεύοντέ vs ἡδονῇ ἀνάγκη, που τὸ ἐρώμενον ὡς ἥδιστον ἑαυτῷ παρασκχευάξειν" vo- - σοῦντι δὲ πᾶν ἡδὺ τὸ μὴ ἀντιτεῖνον, κρεῖττον δὲ καὶ ἴσον ὁ

239 ἐχϑρόν. οὔτε δὴ κρείττω οὔτε ἰσούμενον ἕκὼν ἐραστὴς

ΔΝ μι δεννόν. ..

Exp o | 6A14POZ. 217 παιδικὰ ἀνέξεται.ἥττω δὲ καὶ ὑποδεέστερον ἀεὶ ἀπεργάξε- ται" ἥττων δὲ ἀμαϑὴς σοφοῦ, δειλὸς ἀνδρείου. ἀδύνατος εἰπεῖν ῥητορικοῦ, βραδὺς ἀγχίνου. τοσούτων κακῶν καὶ ἔτι πλειόνων κατὰ τὴν διάνοιαν ἐραστὴν ἐρωμένῳ ἀνάγκη

γιγνομένων τε καὶ φύσει ἐνόντων. τῶν μὲν ἥδεσθαι, τὰ

ὃξΣ παρασκευάξειν, ἢ στέρεσϑαι τοῦ παραυτίκα ἡδέος.

— φϑονερὸν δὴ ἀνάγκη εἶναι, καὶ πολλῶν μὲν ἄλλων συνου- — σιῶν ἀπείργοντα καὶ ὠφελίμων, ὅϑεν ἂν μάλιστ᾽ ἀνὴρ γίγνοιτο. μεγάλης αἴτιον εἶναι βλάβης. μεγίστης δὲ τῆς ὅϑεν ἂν φρονιμώτατος εἴη. τοῦτο δὲ ἡ ϑεία φιλοσοφία τυγχάνει ὄν. ἧς ἐραστὴν παιδικὰ ἀνάγκη πόρρωϑεν εἶρ-- γειν, περίφοβον ὄντα τοῦ καταφρονηϑήναι" τά τε ἄλλα μηχανᾶσθαι, ὅ ὅπως ἂν ἢ πάντ᾽ ἀγνοῶν καὶ πάντ᾽ ἀποβλέ- πων εἰς τὸν ἐραστήν. οἷος ὧν τῷ μὲν ἥδιστος, ἑαυτῷ δὲ βλαβερώτατος ἂν εἴη. τὰ μὲν οὖν κατὰ διάνοιαν ἐπίτρο-- πός τε καὶ κοινωνὸς οὐδαμῇ λυσιτελὴς ἀνὴρ ἔχων ἔρωτα. XVL Τὴν δὲ τοῦ σώματος ἕξιν τε καὶ ϑεραπείαν

οἵαν τε καὶ ὡς ϑεραπεύσει οὗ ἂν γένηται κύριος, ὃς ἡδὺ πρὸ ἀγαϑοῦ ἠνάγκασται διώκειν. δεῖ μετὰ ταῦτα ἰδεῦν. ὀφθήσεται δὲ μαλϑακόν τινα καὶ οὐ στερεὸν διώκων, οὐδ᾽

ἐν ἡλίῳ καϑαρῷ τεθραμμένον ἀλλ᾽ ὑπὸ συμμιγεῖ σκιᾷ,

᾿ πόνων μὲν ἀνδρείων καὶ ἱδρώτων ξηρῶν ἄπειρον, ἔμπει-- ρον δὲ ἁπαλῆς καὶ ἀνάνδρου διαίτης. ἀλλοτρίοις χρώμασι καὶ κόσμοις χήτει οἰκείων κοσμούμενον, ὅσα τε ἄλλα τού-- τοῖς ἔπεται πάντα ἐπιτηδεύοντα. ἃ δῆλα καὶ οὐκ ἄξιον πε-- ραιτέρω προβαίνειν, ἀλλ᾽ ἕν κεφάλαιον ὁρισαμένους ἐπ᾽ ἄλλο ἰέναι" τὸ γὰρ τοιοῦτον σῶμα ἐν πολέμῳ τε καὶ ἄλ-- λαις χρείαις ὅσαι μεγάλαι οἱ μὲν ἐχϑροὶ ϑαρροῦσιν, οἵ δὲ

jAov ἐατέον. τὸ δ᾽ ἐφεξῆς ῥητέον, τίνα ἡμῖν ὠφέλειαν 1] να βλάβην περὶ τὴν κτῆσιν ἡ τοῦ ἐρῶντος ὁμιλία τε καὶ τἰτροπεία παρέξεται. σαφὲς δὴ τοῦτό γε παντὶ μέν, μά-

| φίλοι καὶ αὐτοὶ of ἐρασταὶ φοβοῦνται. τοῦτο μὲν οὖν ὡς.

E

218 ΠΛΆΤΩΝΟΣ EU oo

λιστα δὲ τῷ ἐραστῇ, ὅτι τῶν φιλτάτων τε καὶ εὐνουστά-- των καὶ ϑειοτάτων κτημάτων ὀρφανὸν πρὸ παντὸς &v- ξαιτ᾽ ἂν εἶναι τὸν ἐρώμενον" πατρὸς γὰρ καὶ μητρὸς xol - ξυγγενῶν καὶ φίλων στέρεσϑαι ἂν αὐτὸν δέξαιτο. διακω- 940 λυτὰς καὶ ἐπιτιμητὰς ἡγούμενος τῆς ἡδίστης πρὸς αὐτὸν ὁμιλίας. ἀλλὰ μὴν οὐσίαν γ᾽ ἔχοντα χρυσοῦ ij τινος ἄλλης κτήσεως οὔτ᾽ εὐάλωτον ὁμοίως οὔτε ἁλόντα εὐμεταχεί- ριστον ἡγήσεται" ἐξ ὧν πᾶσ᾽ ἀνάγκη ἐραστὴν παιδικοῖς φϑονεῖν μὲν οὐσίαν κεκτημένοις, ἀπολλυμένης δὲ χαίρειν. ἔτι τοίνυν ἄγαμον, ἄπαιδα, ἄοικον ὅ τι πλεῖστον χρόνον παιδικὰ ἐραστὴς εὔξαιτ᾽ ἂν γενέσϑαι, τὸ αὑτοῦ γλυκὺ ὡς πλεῖστον χρόνον καρποῦσϑαι ἐπιϑυμῶν. XVII. Ἔστι μὲν δὴ καὶ ἄλλα κακά, ἀλλά τις δαίμων Β ἐμιξε τοῖς πλείστοις ἐν τῷ παραυτίκα ἡδονήν, οἷον κόλακι; δεινῷ ϑηρίῳ καὶ βλάβῃ μεγάλῃ, ὅμως ἐπέμιξεν ἡ φύσις ἡδονήν τινα οὐκ ἄμουσον, καί τις ἑταίραν ὡς βλαβερὸν ψέξειεν ἄν, καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιουτοτρόπων ϑρεμμά- τῶν τὲ καὶ ἐπιτηδευμάτων, οἷς τό γε καϑ' ἡμέραν ἡδί- — GTOLGLV εἶναι ὑπάρχει" παιδικοῖς δὲ ἐραστὴς πρὸς τῷ βλα- C βερῷ καὶ εἰς τὸ συνημερεύειν πάντων ἀηδέστατον. ἥλικα γὰρ καὶ ὁ παλαιὸς λόγος τέρπειν τὸν ἥλικα" ἡ γάρ, οἶμαι, χρόνου ἰσότης ἐπ᾽ ἴσας ἡδονὰς ἄγουσα δι᾿ ὁμοιότητα φι- λίαν παρέχεται" ἀλλ᾽ ὅμως κόρον γε καὶ ἡ ταύτων συνου-- σία ἔχει. καὶ μὴν τό γε ἀναγκαῖον αὖ βαρὺ παντὶ περὶ πᾶν λέγεται" ὃ δὴ πρὸς τῇ ἀνομοιότητι μάλιστ᾽ ἐραστὴς πρὸς παιδικὰ ἔχει. νεωτέρῳ γὰρ πρεσβύτερος συνὼν οὔϑ᾽ ἡμέ-- D Qug οὔτε νυκτὸς ἑκὼν ἀπολείπεται, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀνάγκης τε καὶ οἴστρου ἐλαύνεται, ὃς ἐκείνῳ μὲν ἡδονὰς ἀεὶ διδοὺς ἄγει ὁρῶντι, ἀκούοντι, ἁπτομένῳ, καὶ πᾶσαν αἴσϑησιν αἰσϑανομένῳ τοῦ ἐρωμένου, ὥστε i50" ἡδονῆς ἀραρύτως : αὐτῷ ὑπηρετεῖν" τῷ δὲ δὴ ἐρωμένῳ ποῖον παραμύϑιον ἢ τίνας ἡδονὰς διδοὺς ποιήσει τὸν ἴσον χρόνον συνόντα μὴ

MA ΦΑΙΔΡΟΣ. | 219

οὐχὶ ἐπ᾿ ἔσχατον ἐλϑεῖν ἀηδίας ; δρῶντι μὲν ὄψιν πρεσβυ- τέραν καὶ οὐκ ἐν ὥρᾳ, ἑπομένων δὲ τῶν ἄλλων ταύτῃ,

ἃ καὶ λόγῳ ἐστὶν ἀκούειν οὐκ ἐπιτερπές, μὴ ὅτι δὴ ἔργῳ᾽ E. ἀνάγκης ἀεὶ προσκειμένης μεταχειρίξεσϑαι" φυλακάς. τὲ δὴ καχυποτόπους φυλαττομένῳ διὰ παντὸς καὶ πρὸς ἅπαν-- τας. ἀκαίρους τε καὶ ἐπαίνους καὶ ὑπερβάλλοντας ἀκού-- ovr. ὡς δ᾽ αὕτως ψόγους νήφοντος μὲν οὐκ ἀνεκτούς, εἰς δὲ μέϑην ἰόντος πρὸς τῷ μὴ ἀνεχτῷ ἐπ᾽ αἴσχει ΜΆ ΡΌΡΝ κατακορεῖ καὶ ἀναπεπταμένῃ χρωμένου.

XVIII. Καὶ ἐρῶν μὲν βλαβερός τε καὶ ἀηδής. λήξας δὲ τοῦ ἔρωτος εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ἄπιστος, εἰς ὃν πολλὰ ταὶ μετὰ πολλῶν ὅρκων τε καὶ δεήσεων ὑπισχνούμενος μόγις κατεῖχε τὴν ἐν τῷ τότε ξυνουσίαν ἐπίπονον φέρειν 341 δι᾿ ἐλπίδα ἀγαϑῶν. τότε δὴ δέον ἐκτίνειν, μεταβαλὼν ἄλ-- λον ἄρχοντα ἐν αὑτῷ καὶ προστάτην, νοῦν καὶ σωφρο- σύνην ἀντ᾽ ἔρωτος καὶ μανίας; ἄλλος γεγονὼς λέληϑε τὰ παιδικά. καὶ ὁ μὲν αὐτὸν χάριν ἀπαιτεῖ τῶν τότε, ὑπο- μιμνήσκων τὰ πραχϑέντα καὶ λεχϑέντα, ὡς τῷ αὐτῷ δια-- λεγόμενος᾽ ὁ δὲ ὑπ᾽ αἰσχύνης οὔτε εἰπεῖν τολμᾷ ὅτι ᾿ἄλλος γέγονεν, οὔϑ᾽ ὅπως τὰ τῆς προτέρας ἀνοήτου ἀρχῆς δρ- κωμόσιά τε καὶ ὑποσχέσεις ἐμπεδώσει ἔχει, νοῦν ἤδη ἐσχη-- B κῶς καὶ σεσωφρονηκώς, ἵνα μὴ πράττων ταὐτὰ τῷ πρό-

—. σϑεν ὕμοιός τε ἐχείνῳ καὶ ὁ αὐτὸς πάλιν γένηται. φυγὰς δὴ γίγνεται ἐκ τούτων, καὶ ἀπεστερηκὼς ὑπ᾽ ἀνάγκης ὁ πρὶν ἐραστής, ὀστράκου μεταπεσόντος, ἵεται φυγῇ μετα- βαλών" ὁ δὲ ἀναγκάξεται διώκειν ἀγανακτῶν καὶ ἐπιϑειά-- fov, ἠγνοηκὼς τὸ ἅπαν ἐξ ἀρχῆς. ὅτι οὐκ ἄρα ἔδει ποτὲ 7 ἐρῶντι καὶ ὑπ᾽ ἀνάγκης ἀνοήτῳ χαρίζεσθαι, ἀλλὰ πολὺ C μᾶλλον μὴ ἐρῶντι καὶ νοῦν ἔχοντι" εἰ δὲ μή, ἀναγκαῖον L atq ἐνδοῦναι αὑτὸν ἀπίστῳ, δυσκόλῳ, φϑονερῶ, ἀηδεῖ, ᾿βλαβερῷ μὲν πρὸς οὐσίαν, βλαβερῷ δὲ πρὸς τὴν τοῦ σώ-- ματος ἕξιν, πολὺ δὲ βλαβερωτάτῳ πρὸς τὴν τῆς ψυχῆς

LA WP --— si^. i ΝΎ VEG dui

242

we VN IUNCTUS, -—"" EU E -ῷ Ψ a "AE id Mor, RES RNC RIA ERIS dei τῶν IR OA ic LH PECES

5o x "x γ νὴ

290 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

παίδευσιν. ἧς οὔτε ἀνϑρώποις οὔτε ϑεοῖς τῇ ἀληϑείᾳ τιμιώτερον οὔτε ἔστιν οὔτε ποτὲ ἔσται. ταῦτά τε οὖν χθή, ὦ παῖ, Evvvosiv, καὶ εἰδέναι τὴν ἐραστοῦ φιλίαν. ὅτι οὐ ust. εὐνοίας γίγνεται, ἀλλὰ σιτίου τρόπον. χάριν πλη-- σμονῆς, ὡς λύκοι ἄρν᾽ ἀγαπῶσ᾽. ὡς παῖδα φιλοῦσιν ἐρασταί.

XIX. Τοῦτ᾽ ἐκεῖνο, & Φαῖδρε. οὐκέτ᾽ ἂν τὸ πέρα ἀκούσαις ἐμοῦ λέγοντος, ἀλλ᾽ ἤδη σοι τέλος ἐχέτω ὁ λόγος.

QAI. Καίτοι ὥμην σε μεσοῦν αὐτοῦ, καὶ ἐρεῖν τὰ ἴσα περὶ τοῦ μὴ ἐρῶντος, ὡς δεῖ ἐκείνῳ χαρίξεσϑαι μᾶλ-- λον; λέγων ὅσ᾽ αὖ ἔχει ἀγαϑά" νῦν δὲ δή. ὦ aisi τί ἀποπαύει;

zo. Οὐκ ἤσϑου, ὦ μακάριε, ὁτι ἤδη ἔπη φϑέγγο- μαι; ἀλλ᾽ οὐκέτι διϑυράμβους, καὶ ταῦτα ψέγων; ἐὰν. δ᾽ ἐπαινεῖν τὸν ἕτερον ἄρξωμαι, τί με οἴει ποιήσειν; ἄρ

οἶσϑ᾽ ὅτι ὑπὸ τῶν Νυμφῶν, αἷς με σὺ προὔβαλες ἐκ προ--

νοίας, σαφῶς ἐνθουσιάσω; λέγω οὖν ἑνὶ λόγῳ, ὅτι ὅσα τὸν ἕτερον λελοιδορήκαμεν. τῷ ἑτέρῳ τἀναντία τούτων . ἀγαϑὰ πρόσεστι. καὶ τί δεῖ μακροῦ λόγου; περὶ γὰρ ἀμ-- φοῖν ἱκανῶς εἴρηται. καὶ οὕτω δὴ ὃ μῦϑος, ὃ τι πάσχειν προσήκει αὐτῷ, τοῦτο πείσεται" κἀγὼ τὸν ποταμὸν τοῦ- τον διαβὰς ἀπέρχομαι, πρὶν ὑπὸ σοῦ τι μεῖξον ἀναγκα-- σϑῆναι.

DAI. Μήπω γε, ὦ Σώκρατες, πρὶν ἂν τὸ καῦμα παρέλθῃ: ἡ οὐχ ὁρᾷς ὡς σχεδὸν ἤδη μεσημβρία ἵσταται [ἡ δὴ καλουμένη σταϑερα]; ἀλλὰ περιμείναντες. καὶ ἅμα περὶ τῶν εἰρημένων διαλεχϑέντες. τάχα ἐπειδὰν ἀπο- ψυχῇ ἴμεν.

Z9. Θεῖός γ᾽ εἶ περὶ τοὺς λόγους, ὦ Φαῖδρε, καὶ ἀτεχνῶς ϑαυμάσιος. οἶμαι γὰρ ἐγὼ τῶν ἐπὶ τοῦ σοῦ βίου γεγονότων μηδένα πλείους ἢ σὲ πεποιηκέναι γεγενῆσθαι ἤτοι αὐτὸν λέγοντα ἢ ἄλλους ἕνέ γέ τῷ τρόπῳ προσαναγ-

τον «ὦ Δ’ TT

ΦΑΙΔΡΌΣ, | 221

- κάξοντα. Σιμμίαν Θηβαῖον ἑξαιρῶ λόγου τῶν δὲ ἄλλων πάμπολυ κρατεῖς" καὶ νῦν αὖ δοκεῖς αἴτιός μοι γεγενὴ- σϑαι λόγῳ τινὶ ῥηϑῆναι.

- ΦΑ͂Ι. Οὐ πόλεμόν γε ἀγγέλλεις" ἀλλὰ πῶς δὴ καὶ

τίνι τούτῳ; XX. Z2. Ἡνίκα ἔμελλον, ὦ ᾽γαϑέ, τὸν ποταμὸν διαβαίνειν. τὸ δαιμόνιόν τε καὶ [τὸ] εἰωθὸς σημεῖόν μοι γίγνεσϑαι ἐγένετο --- ἀεὶ δέμε ἐπίσχει;, ὃ ἂν μέλλω πράτ-- τειν — καίτινα φωνὴν ἔδοξα αὐτόϑεν ἀκοῦσαι, 7 us οὐκ à ἐᾷ ἀπιέναι πρὶν ἂν ἀφοσιώσωμαι, ὥς τι ἡμαρτηκότα εἰς . 10 ϑεῖον. εἰμὶ δὴ οὖν μάντις μέν, οὐ πάνυ δὲ σπουδαῖος, E 7r ὥσπερ οἱ τὰ γράμματα φαῦλοι. ὅσον μὲν ἐμαυτῷ μόνον ἱκανός" σαφῶς οὖν ἤδη μανϑάνω τὸ ἁμάρτημα. ὡς δή τοι, ὦ ἑταῖρε, μαντικόν γέ τι καὶ ἡ ψυχή" ἐμὲ γὰρ ἔϑραξε μέν τι καὶ πάλαι λέγοντα τὸν “λόγον, καί πῶς ἐδυσωπούμην κατ᾽ lfvxov, μή τι παρὰ ϑεοῖς ἀμβλακὼν τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω νῦν δ᾽ ἤσϑημαι τὸ ἁμάρ-- - ryua. QAI. Μέγεις δὲ δὴ τί; EQ. Δεινόν, ὦ Φαῖδρε, δεινὸν λόγον αὐτός τε éxó- uiGag ἐμέ τε ἠνάγκασας εἰπεῖν. ΦΑ͂Ι. Πῶς δή; |» ΣῺΏ. Εὐήϑη καὶ ὑπό τι ἀσεβῆ" οὗ τίς ἂν εἴη δει- νότερος; QAI. Οὐδείς, εἴ γε σὺ ἀληϑὴ λέγεις. ZO. Τί οὖν; τὸν Ἔρωτα ovx ᾿ἀφροδίτης καὶ ϑεόν wa ἡγεῖ; QAI. “έἐγεταίγε δή. |. Z9. OV ri ὑπό γε “υσίου, οὐδὲ ὑπὸ τοῦ σοῦ λόγου, | διὰ τοῦ ἐμοῦ στόματος καταφαρμακευϑέντος ὑπὸ σοῦ λέχϑη. εἰ δ᾽ ἔστιν, ὥσπερ οὖν ἔστι, ϑεὸς dj τι ϑεῖον ὃ 00g, οὐδὲν Gv κακὸν εἴη" τὼ δὲ λόγω τὼ νῦν δὴ περὶ

D

E

243

222 lAAT&SNOX

- , 5 : αὐτοῦ εἰπέτην ὡς τοιούτου ὄντος. ταύτῃ τε οὖν ἥμαρτα- —

νέτην περὶ τὸν Ἔρωτα, ἔτι τε ἡ εὐήϑεια αὐτοῖν πάνυ ἀστεία, τὸ μηδὲν ὑγιὲς λέγοντε μηδὲ ἀληϑὲς σεμνύνεσϑαι

e A M N ? , i] , , ὡς TL ὄντε. εἰ Qo PODIUM Ot muc ἐξαπατήσαντε

εὐδοκιμήσετον ἐ ἐν αὐτοῖς. ἐμοὶ μὲν οὖν. ὦ yas, καϑήρα-

σϑαι ἀνάγκη ἔστι δὲ τοῖς pecca περὶ μυϑολογίαν -

καϑαρμὸς ἀρχαῖος, ὃν Ὅμηρος μὲν οὐκ ἤσϑετο, Στησί- χορος δέ. τῶν γὰρ ὀμμάτων στερηϑεὶς διὰ τὴν Ἑλένης κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν ὥσπερ Ὅμηρος. ἀλλ᾽ ἅτε uov- σικὸς ὧν ἔγνω τὴν αἰτίαν, καὶ ποιεῖ εὐθὺς οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος, οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις. οὐδ Τροίας" καὶ ποιήσας δὴ πᾶσαν τὴν καλουμένην παλινῳδίαν πα- ραχρῆμα ἀνέβλεψεν. ἐγὼ οὖν σοφώτερος ἐκείνων γενή-- σομαι κατ᾽ αὐτό γε τοῦτο᾽ πρὶν γάρ τι παϑεῖν διὰ τὴν τοῦ

'L

κεὸ Πέργαμα

^ , , ? - 95 - A Ἔρωτος κακηγορίαν πειράσομαι αὐτῷ ἀποδοῦναι τὴν πα-

λινῳδίαν, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ. καὶ οὐχ ὥσπερ τότε ὑπ᾽ αἰσχύνης ἐγκεκαλυμμένος.

QAI. Τουτωνί, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἔστιν ἅττ᾽ ἂν ἐμοὶ εἶπες ἡδίω.

XXI. Z9. Καὶ γάρ, ὦ ᾽γαϑὲ Φαῖδρε, ἐννοεῖς ὡς

- 7] » ^ e , - , C ἀναιδῶς εἴρησϑον τὼ λόγω, οὗτός τε καὶ ὁ ἐκ τοῦ βιβλίου

δηϑείς. εἶ γὰρ ἀκούων τις τύχοι ἡμῶν γεννάδας καὶ πρᾶος τὸ ἦϑος. ἑτέρου δὲ τοιούτου ἐρῶν " καὶ πρότερόν ποτὲ ἐρασϑείς. λεγόντων ὡς διὰ σμικρὰ μεγάλας ἔχϑρας οἱ ἐρασταὶ ἀναιροῦνται καὶ ἔχουσι πρὸς τὰ παιδικὰ φϑονε-- ρῶς τε καὶ βλαβερῶς. πῶς οὐκ ἂν οἴει αὐτὸν ἡγεῖσθαι ἀκούειν ἐν ναύταις που τεθραμμένων καὶ οὐδένα ἐλεύ--

» ^ - c ϑερον ἔρωτα ἑωρακότων. πολλοῦ δ᾽ ἂν δεῖν ἡμῖν ὁμολο- - Ὁ γεῖν ἃ ψέγομεν τὸν Ἔρωτα; |

Qo AI. Ἴσως νὴ zt , ὦ Σώκρατες.

DAIA4POZ. συ

EQ. Τοῦτόν γε τοίνυν ἔγωγε αἰσχυνόμενος, καὶ αὐ--

τὸν τὸν Ἔρωτα δεδιώς, ἐπιϑυμῶ ποτίμῳ λόγῳ οἷον ἁλμυ-

ρἂν ἀκοὴν ἀποκλύσασϑαι" συμβουλεύω δὲ καὶ 4voío ὅ τι

τάχιστα γράψαι, ὡς χρὴ ἐραστῇ μᾶλλον ἢ μὴ ἐρῶντι ἐκ τῶν ὁμοίων χαρίξεσϑαι.

QAI. ᾿᾽4λλ᾽ εὖ ἴσϑι ὅτι ἕξει τοῦϑ᾽ οὕτως σοῦ γὰρ εἰπόντος τὸν τοῦ ἐραστοῦ ἔπαινον. πᾶσα ἀνάγκη Μυσίαν vx ἐμοῦ ἀναγκασϑῆναι γράψαι αὖ περὶ τοῦ αὐτοῦ λόγον.

ΣΩ. Τοῦτο μὲν πιστεύω, ἕωσπερ ἂν ἧς ὃς εἶ.

QAI. Aéys τοίνυν ϑαρρῶν.

XQ. Ποῦ δή μοι ὁ παῖς πρὸς ὃν ἔλεγον; ἵνα καὶ

τοῦτο ἀκούσῃ, καὶ μὴ ἀνήκοος ὧν φϑάσῃ χαρισάμενος τῷ

μὴ ἐρῶντι. QAI. Οὗτος παρώ σοι μάλα πλησίον ἀεὶ πάρεστιν, ὅταν σὺ βούλῃ. | | XXIL £9. Οὑτωσὶ τοίνυν. ὦ παῖ καλέ, ἐννόησον, ὡς ὁ μὲν πρότερος ἦν λόγος Φαίδρου τοῦ IIvQoxA£ove, “Μυρρινουσίου ἀνδρός" ὃν δὲ μέλλω λέγειν. Στησιχύρου τοῦ Εὐφήμου. Ἱμεραίου. λεκτέος δὲ ὧδε. ὅτι οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος, ὃς ἂν παρόντος ἐραστοῦ τῷ μὴ ἐρῶντι μᾶλ-- λον φῇ δεῖν χαρίζεσϑαι, διότι δὴ ὁ μὲν μαίνεται, ὃ δὲ σω-- φρονεῖ. εἰ μὲν γὰρ ἦν ἁπλοῦν τὸ μανίαν κακὸν εἶναι, κα-- λῶς ἂν ἐλέγετο" νῦν δὲ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαϑῶν ἡμῖν - γίγνεται διὰ μανίας, ϑεία μέντοι δόσει διδομένης. vj τε γὰρ δὴ ἐν Δελφοῖς προφῆτις αἵ v. ἐν ΦΙωδώνῃ ἱέρειαι μα- νεῖσαι μὲν πολλὰ δὴ καὶ καλὰ ἰδία τε καὶ δημοσίᾳ τὴν EA- λάδα εἰργάσαντο, σωφρονοῦσαι δὲ βραχέα 7 οὐδέν" καὶ ἐὰν δὴ λέγωμεν Σίβυλλάν τε καὶ ἄλλους, ὅσοι μαντικῇ χρώμενοι ἐνθέῳ πολλὰ δὴ πολλοῖς προλέγοντες εἰς τὸ λλον ὥρϑωσαν, μηκύνοιμεν ἂν , δῆλα παντὶ λέγοντες" τόδε! μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασϑαι, ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν οἵ τὰ ὁ ὀνόματα τιϑέμενοι οὐχ αἰσχρὸν ἡγοῦντο οὐδὲ ὄνειδος

944

B

pa

Mx La du, má

L4

cL d UD S. Mao n EUM Di. et νὴ Ν- uudsitibp WE uv Nu c

€

945

. rx SL ΡΟ ΝΣ REL AUT aei uy i. Sul. — ^ d T h M xg M x tae E VON ! - - ; 1

994 | LIXPHEDT deii τον,

μανίαν. οὐ yàg ἂν τῇ καλλίστῃ τέχνῃ, ἡ τὸ μέλλον xolve- ται, αὐτὸ τοῦτο τοὔνομα ἐμπλέκοντες μανικὴν ἐκάλεσαν" ἀλλ᾽ ὡς καλοῦ ὄντος, ὅταν ϑείᾳ μοίρᾳ γίγνηται, οὕτω νο- μίσαντες ἔϑεντο. οἵ δὲ νῦν ἀπειροκάλως τὸ ταῦ ἐπεμβαλ-- λοντες μαντικὴν ἐκάλεσαν. ἐπεὶ καὶ τήν γε τῶν ἐμφρόνων ξήτησιν τοῦ μέλλοντος διά τε ὀρνέϑων ποιουμένων καὶ τῶν ἄλλων σημείων, ἅτ᾽ ἐκ διανοίας ποριξομένων ἀνϑρω- πίνῃ οἰήσει νοῦν τὲ καὶ ἱστορίαν, οἰονοϊστικὴν ἐπωνόμα- σαν, ἣν νῦν οἰωνιστικὴν τῷ ὦ σεμνύνοντες οὗ νέοι καλοῦ- σιν" ὅσῳ δὴ οὖν τελεώτερον καὶ ἐντιμότερον μαντικὴ οἰωνιστικῆς, τό τε ὄνομα τοῦ ὀνόματος ἔργον τ᾽ ἔργου. τόσῳ κάλλιον μαρτυροῦσιν οἱ παλαιοὶ μανίαν σωφροσύ- vyg τὴν ἐκ ϑεοῦ τῆς παρ᾽ ἀνθρώπων γιγνομένης. ἀλλὰ μὴν νόσων γε καὶ πόνων τῶν μεγίστων, ἃ δὴ παλαιῶν ἐκ μηνιμάτων ποϑὲν ἔν τισι τῶν γενῶν qv, μανία ἐγγενο- μένη καὶ προφητεύσασα οἷς ἔδει ἀπαλλαγὴν εὕρετο, woo φυγοῦσα πρὸς ϑεῶν εὐχάς τε καὶ λατρείας, ὅϑεν δὴ κα- ϑαρμῶν vs καὶ τελετῶν τυχοῦσα ἐξάντη ἐποίησε τὸν éxv- τῆς ἔχοντα πρός τε τὸν παρόντα καὶ τὸν ἔπειτα χρόνον, λύσιν τῷ ὀρϑῶς μανέντι τὲ καὶ κατασχομένῳ τῶν παρόν-- τῶν κακῶν εὑρομένη. τρίτη δὲ ἀπὸ Μουσῶν κατοκωχή τε καὶ μανία, λαβοῦσα ἁπαλὴν καὶ ἄβατον ψυχήν, ἐγείρουσα καὶ ἐκβακχεύουσα κατά τε Gg καὶ κατὰ τὴν ἄλλην ποίη- σιν. μυρία τῶν παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα τοὺς ἐπιγιγνομέ- vovg παιδεύει" ὃς δ᾽ ἂν ἄνευ μανίας Μουσῶν ἐπὶ ποιητι--

«&g ϑύρας ἀφίκηται, πεισϑεὶς ὡς ἄρα ἔκ τέχνης ἱχανὸς Ἱποιητὴς ἐσόμενος, ἀτελὴς αὐτός τε καὶ ἡ ποίησις ὑπὸ τῆς,

τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντος ἠφανίσϑη.

ΧΧΠΙ. Τοσαῦτα μέντοι καὶ ἔτι πλείω ἔχω μανίας γιγνομένης ἀπὸ ϑεῶν λέγειν καλὰ ἔργα ὥστε τοῦτό γε αὐτὸ μὴ φοβώμεϑα, μηδέτις ἡμᾶς λόγος ϑορυβείτω δε- διττόμενος, ὡς πρὸ τοῦ κεκινημένου τὸν σώφρονα δεῖ

o AIAPO X. 295

᾿προαιρεῖσϑαι φίλον: ἀλλὰ τόδε πρὸς ἐκείνῳ δείξας φε- ρέσϑω τὰ νικητήρια, ὡς οὐκ ἐπ᾽ ὠφελείᾳ ὁ ἔρως τῷ

ἐρῶντι καὶ τῷ ἐρωμένῳ ἐκ ϑεῶν ἐπιπεμπεται. ἡμῖν δὲ

Li $ 2 " t , 9 ΄ - ᾿ ἀποδεικτέον αὖ τοὐναντίον, ὡς ἐπ᾿ εὐτυχίᾳ τῇ μεγίστῃ

παρὰ ϑεῶν ἡ τοιαύτη μανία δίδοται" ἡ δὲ δὴ ἀπόδειξις C

ἔσται δεινοῖς μὲν ἄπιστος. σοφοῖς δὲ πιστή. δεῖ οὖν πρῶ-- τον ψυχῆς φύσεως πέρι ϑείας τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάϑη τε καὶ ἔργα τἀληϑὲς νοῆσαι" ἀρχὴ δὲ ἀποδείξεως ἥδε. XXIV. Ψυχὴ πᾶσα ἀϑάνατος. τὸ γὰρ ἀεικένητον ἀϑάνατον τὸ δ᾽ ἄλλο κινοῦν καὶ ὑπ᾽ ἄλλου κινούμενον, παῦλαν ἔχον κινήσεως. παῦλαν ἔχει ξωῆς" μόνον δὴ τὸ αὑτὸ κινοῦν, ἅτε οὐκ ἀπολεῖπον ἑαυτό, οὔ ποτε λήγει κινούμενον, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις. ὅσα κινεῖται τοῦτο πηγὴ καὶ ἀρχὴ κινήσεως. ἀρχὴ δὲ ἀγένητον. ἐξ ἀρχῆς γὰρ ἀνάγκη πᾶν τὸ γιγνόμενον γίγνεσθαι, αὐτὴν ὃὲ μηδ᾽ ἐξ évóg: εἰ γὰρ ἔκ του ἀρχὴ γίγνοιτο, οὐκ ἂν ἐξ ἀρχῆς γέ- γνοιτο. ἐπειδὴ δὲ ἀγένητόν ἐστι, καὶ ἀδιάφϑορον αὐτὸ ἀνάγκη εἶναι. ἀρχῆς γὰρ δὴ ἀπολομένης οὔτε αὐτή ποτε ἔκ του οὔτε ἄλλο ἐξ ἐκείνης γενήσεται, εἴπερ ἐξ ἀρχῆς δεῖ τὰ πάντα γίγνεσθαι. οὕτω δὴ κινήσεως μὲν ἀρχὴ τὸ αὐτὸ αὑτὸ κινοῦν. τοῦτο ὃὲ οὔτ᾽ ἀπόλλυσθαι οὔτε γίγνεσϑαι δυνατόν, ἢ πάντα τε οὐρανὸν πᾶσάν τε γένεσιν συμπε- ᾿σοῦσαν στῆψαι καὶ μήποτε αὖϑις ἔχειν ὅϑεν κινηϑέντα γενήσεται. ἀϑανάτου δὲ πεφασμένου τοῦ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ κι- ουμένου, ψυχῆς οὐσίαν τε καὶ λόγον τοῦτον αὐτόν τις ὧν οὐκ αἰσχυνεῖται. πᾶν γὰρ σώμα, o μὲν ἔξωϑεν τὸ εἶσθαι, ἄψυχον, ὦ δὲ ἔνδοϑεν αὐτῷ ἐξ αὑτοῦ, &uvv- , ὡς ταύτης οὔσης φύσεως ψυχῆς" εἰ δ᾽ ἔστι τοῦτο

χήν, ἐξ ἀνάγκης ἀγένητόν τε καὶ ἀθάνατον ψυχὴ ἂν εἴη. - XXV. Περὶ μὲν οὖν ἀθανασίας αὐτῆς ἱχανῶς᾽ περὶ

δὲ τῆς ἰδέας αὐτῆς ὧδε λεκτέον" οἷον μέν ἐστι, πάντῃ PraTo Il. 15

ὡς ἔχον, μὴ ἄλλο τι εἷναι τὸ αὐτὸ ἑαυτὸ κινοῦν ἢ ψυ-- 246

€

D

E

ΤΌΚΑ UM A GSC NN. εν, i

226 ΠΛΆΤΩΝΟΣ NS "M

πάντως ϑείας εἶναι καὶ μακρᾶς διηγήσεως, ᾧ δὲ ἔοικεν, ἀνϑρωπένης τε καὶ ἐλάττονορ᾽ ταύτῃ οὖν λέγωμεν. ἐουκέ- τω δὴ ξυμφύτῳ δυνάμει ὑποπτέρου ξεύγους τὸ καὶ ἡνιό- χου. ϑεῶν «μὲν οὖν ἵπποι τε καὶ ἡνίοχοι πάντες αὐτοί τε ἀγαϑοὺὶ καὶ ἐξ ἀγαϑῶν, τὸ δὲ τῶν ἄλλων μέμικται" καὶ πρῶτον μὲν ἡ ἡμῶν 0 ἄρχων ξυνωρέδος ἡ ἡνιοχεῖ . εἶτα τῶν ἵππων ὁ μὲν αὐτῷ καλός τε καὶ ἀγαϑὸς καὶ ἐκ τοιούτων, 0 δὲ ἐξ ἐναντίων τε καὶ ἐναντίος" χαλεπὴ δὴ καὶ δύσκολος ἐξ ἀνάγκης ἡ περὶ ἡμᾶς ἡνιόχησις. πῇ δὴ οὖν ϑνητὸν καὶ ἀϑάνατον ξῶον ἐκλήϑη. πειρατέον εἰπεῖν. πᾶσα ἡ ψυχὴ παντὸς ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου, πάντα δὲ οὐρανὸν περι- πολεῖ, ἄλλοτ᾽ ἐν ἄλλοις εἴδεσι γιγνομένη" τελέα μὲν οὖν οὖσα καὶ ἐπτερωμένη μετεωροπορεῖ τε καὶ πάντα τὸν κό- σμον διοικεῖ" ἡ δὲ πτερορρυήσασα φέρεται. ἕως ἂν στερεοῦ τινὸς ἀντιλάβηται, οὗ κατοικισϑεῖσα, σῶμα γήϊνον λα- βοῦσα, αὐτὸ αὑτὸ δοκοῦν κινεῖν διὰ τὴν ἐκείνης δύναμιν, ξῶον τὸ ξύμπαν ἐκλήϑη, ψυχὴ καὶ σῶμα παγέν, ϑνητόν v ἔσχεν ἐπωνυμίαν ἀϑάνατον δὲ οὐδ᾽ ἐξ ἑνὸς λόγου λε- λογισμένου, ἀλλὰ πλάττομεν οὔτε ἰδόντες οὔτε ἱχανῶς

νοήσαντες ϑεόν, ἀϑάνατόν τι ξῶον, ἔχον μὲν ψυχήν, ἔχον

δὲ σώμα. τὸν ἀεὶ δὲ χρόνον ταῦτα ξυμπεφυκότα. ἀλλὰ ταῦτα μὲν δή, ὅπῃ τῷ ϑεῶ φίλον, ταύτῃ ἐχέτω τε καὶ λε- γέσϑω᾽ τὴν δ᾽ αἰτίαν τῆς τῶν πτερῶν ἀποβολῆς. δι᾽ ἣν ψυχῆς ἀπορρεῖ, λάβωμεν. ἔστι δέτις τοιάδε.

XXVI. Πέφυκεν ἡ πτεροῦ δύναμις τὸ ἐμβριϑὲς ἄγειν ἄνω μετεωρίζουσα, yj τὸ τῶν ϑεῶν γένος οἰκεῖ" κε- κοινώνηκε δέ πῃ μάλιστα τῶν περὶ τὸ σῶμα τοῦ ϑείου [ψυχή]. τὸ δὲ ϑεῖον καλόν, σοφόν, ἀγαϑόν, καὶ πᾶν 0 τι TOLOUTOV τούτοις δὴ τρέφεταί τε καὶ αὔξεται μάλιστά γε τὸ τῆς ψυχῆς πτέρωμα, αἰσχρῷ δὲ καὶ κακῷ καὶ τοῖς ἔναν-

τίοις φϑένει τε καὶ διόλλυται. ὃ μὲν δὴ μέγας ἡγεμὼν ἐν

3 - , , M e - , οὐρανῷ Ζεύς, ἐλαύνων πτηνὸν ἀρμα, πρῶτος πορεύξται;

j

|

: Wo xd

^P4lAPOS. : 227

| διακοσμῶν πάντα καὶ ἐπιμελούμενος" τῷ δ᾽ ἕπεται στρα- τιὰ ϑεῶν τε καὶ δαιμόνων, κατὰ ἕνδεκα μέρη. κεκοσμη- 247 μένη" μένει γὰρ Ἑστία ἐν ϑεῶν οἴκῳ μόνη τῶν δὲ ἄλλων ὅσοι ἐν τῷ τῶν δώδεκα ἀριϑμῷ τεταγμένοι ϑεοὶ ἄρχοντες ἡγοῦνται κατὰ τάξιν ἣν ἕκαστος ἐτάχϑη. πολλαὶ μὲν οὖν καὶ μακάριαι ϑέαιτε καὶ διέξοδοι ἐντὸς οὐρανοῦ, ἃς ϑεῶν. γένος εὐδαιμόνων ἐπιστρέφεται, πράττων ἕκαστος αὐτῶν τὸ αὑτοῦ, ἕπεται δὲ ὁ ἀεὶ ἐϑέλων τε καὶ δυνάμενος" φϑό- ψος γὰρ ἔξω ϑείου χοροῦ ἵσταται" ὅταν δὲ δὴ πρὸς δαῖτα "x«l ἐπὶ ϑοίνην ἴωσιν, ἄκραν ὑπὸ τὴν ὑπουράνιον ἁψῖδα B πορεύονται πρὸς ἄναντες ἤδη᾽ τὰ μὲν ϑεῶν ὀχήματα ἐσορρόπως εὐήνια ὄντα ῥαδίως πορεύεται, τὰ δὲ ἄλλα μό- yis "ϑβρίϑει γὰρ 0 τῆς κάκης ἵππος μετέχων. ἐπὶ τὴν γὴν ῥέπων τε καὶ βαρύνων, ᾧ μὴ καλῶς ἢ τεϑραμμένος τῶν ἡνιόχων ἔνϑα δὴ πόνος τε καὶ ἀγὼν ἔσχατος ψυχῇ πρό- χειται. al μὲν γὰρ ἀϑάνατοι καλούμεναι, ἡνίκ᾽ ἂν πρὸς ᾿ἄχρῳ γένωνται. ἔξω πορευϑεῖσαι ἔστησαν ἐπὶ τῷ τοῦ οὐ- C. . | gavov νώτῳ, στάσας δὲ αὐτὰς περιάγει ἡ περιφορά, at δὲ ϑεωροῦσι τὰ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ.

XXVII Τὸν ὃΣ ὑπερουράνιον τόπον οὔτε τις ὕμνη- σέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε ποϑ᾽ ὑμνήσει κατ᾽ ἀξίαν, ᾿ ἔχει 0i ὧδε. τολμητέον γὰρ οὖν τό ye ἀληϑὲς εἰπεῖν, ἄλ- ὡς τε καὶ περὶ ἀληϑείας λέγοντα. ἡ γὰρ ἀχρώματός τε Ll ἀσχημάτιστος καὶ ἀναφὴς οὐσία ὄντως ψυχῆς οὖσα υβερνήτῃ μόνῳ ϑεατὴ và: περὶ ἣν τὸ τῆς ἀληϑοῦς ἐπι- ἥμης γένος τοῦτον ἔχει τὴν τόπον. ἅτ᾽ οὖν ϑεοῦ διάνοια Ὁ τε καὶ ἐπιστήμῃ ἀκηράτῳ τρεφομένη καὶ ἁπάσης ψυ- Jie. ὕση &v μέλλῃ τὸ προσῆκον δέξεσϑαι, ἰδοῦσα διὰ χρό- νου τὸ ὃν ἀγαπᾷ τε χαὶ ϑεωροῦσα τἀληϑῆ τρέφεται καὶ εὐπαϑεῖ, ἕως ἂν κύκλῳ ἡ περιφορὰ εἰς ταὐτὸν περιενέγ- κῃ" ἐν δὲ τῇ ἡπεριόδε o καϑορᾷ μὲν αὐτὴν δικαιοσύνην, καϑ- ορᾷ δὲ σωφροσύνην. καϑορῷ δὲ ἐπιστήμην. οὐχ ἡ γένε-

165

UN L8. 7-— Ae ee

— i τ ; ^ ox Xr d xcOR e os Ἢ EP ys Σ. A T 228 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

σις πρόσεστιν, οὐδ᾽ 1] ἐστί που ἑτέρα ἐν ἑτέρῳ οὖσα Gv - ("5

E ἡμεῖς νῦν ὄντων καλοῦμεν, ἀλλὰ τὴν ἐν τῷ 0 ἐστιν ὃν ὄν-- cog ἐπιστήμην οὖσαν: καὶ τἄλλα ὡσαύτως τὰ ὄντα ὄντως ϑεασαμένη καὶ ἑστιαϑεῖσα, δῦσα πάλιν εἰς τὸ εἴσω τοῦ οὐρανοῦ, οἴκαδε ἦλϑεν, ἐλθούσης δὲ αὐτῆς ὁ ἡνίοχος πρὸς τὴν φάτνην τοὺς ἵππους στήσας παρέβαλεν ἀμβρο- σίαν τε καὶ ἐπ᾿ αὐτῇ νέκταρ ἐπότισε.

XXVIIL Καὶ οὗτος μὲν ϑεῶν βίος" «t δὲ ἄλλαι ψυ--:

248 χαί, ἡ μὲν ἄριστα ϑεῷ ἑπομένη καὶ εἰκασμένη ὑπερῆρεν εἰς τὸν ἔξω τόπον τὴν τοῦ ἡνιόχου κεφαλήν, καὶ συμπε-- ριηνέχϑη τὴν περιφοράν, ϑορυβουμένη ὑπὸ τῶν ἵππων καὶ μόγις καϑορῶσα τὰ ὄντα᾽ ἡ δὲ τοτὲ μὲν ἦρε, τοτὲ δὲ ἔδυ, βιαξομένων δὲ τῶν ἵππων τὰ μὲν εἶδε, τὰ δ᾽ οὔ" αἱ δὲ

δὴ ἄλλαι γλιχόμεναι μὲν ἅπασαι τοῦ ἄνω ἕπονται. ἀδυ-

-. ψατοῦσαι δὲ ὑποβρύχιαι ξυμπεριφέρονται, πατοῦσαι ἀλ-

B λήλας καὶ ἐπιβάλλουσαι, ἑτέρα πρὸ τῆς ἑτέρας πειρωμένη γενέσϑαι. ϑόρυβος οὖν καὶ ἅμιλλα καὶ ἱδρὼς ἔσχατος γί- γνεται, οὗ δὴ κακίᾳ ἡνιόχων πολλαὶ μὲν χωλεύονται, πολ- λαὶ δὲ πολλὰ πτερὰ ϑραύονται" πᾶσαι δὲ πολὺν ἐχουσαι πόνον ἀτελεῖς τῆς τοῦ ὄντος ϑέας ἀπέρχονται, καὶ ἀπελ-- ϑοῦσαι τροφῇ δοξαστῇ χρῶνται. οὗ δ᾽ ἕνεχ᾽ ἡ πολλὴ σπουδή , τὸ ἀληϑείας ἰδεῖν πεδίον οὗ ἐστέν, 1] τε δὴ προσ- ἤκουσα ψυχῆς τῷ ἀρίστῳ νομὴ ἐκ τοῦ ἐκεῖ λειμῶνος

C τυγχάνει οὖσα, ἥ ἥ τε τοῦ πτεροῦ φύσις, ᾧ ψυχὴ κουφίζε- ται, τούτῳ τρέφεται" ϑεσμός ve Αἀδραστείας ὅδε, ἥτις ἂν ψυχὴ ϑεῷ ξυνοπαδὸς γενομένη κατέδῃ τι τῶν ἀληϑῶν, μέχρι τε τῆς ἑτέρας περιόδου εἶναι ἀπήμονα, κἂν ἀεὶ τοῦτο δύνηται ποιεῖν, ἀεὶ ἀβλαβῆ εἶναι" ὅταν δὲ ἀδυνα- τήσασα ἐπισπέσϑαι μὴ ἴδῃ. καί τινι συντυχίᾳ χρησαμένη λήϑης τε καὶ κακίας πλησϑεῖσα βαρυνϑῇ, βαρυνϑεῖσα δὲ πτερορρυήσῃ τε καὶ ἐπὶ τὴν γῆν πέσῃ, τότε νόμος ταύτην

D μὴ φυτεῦσαι εἰς μηδεμίαν ϑηρείαν φύσιν ἐν τῇ πρώτῃ

DAIA4POSZ. 229

|» γενέσει. ἀλλὰ τὴν μὲν πλεῖστα ἰδοῦσαν εἰς γονὴν ἀνδρὸς γενησομένου φιλοσόφου ἢ φιλοκάλου ἡ μουσικοῦ τινὸς καὶ ἐρωτικοῦ, τὴν δὲ δευτέραν εἰς βασιλέως ἐννόμου ἢ πολεμικοῦ καὶ ἀρχικοῦ, τρίτην εἰς πολιτικοῦ ἤ τινος οἶχο-- νομικοῦ ἢ χρηματιστικοῦ, τετάρτην εἰς φιλοπόνου γυ- μναστικοῦ ἢ περὶ σώματος ἴασίν τινος ἐσομένου, πέμπτην μαντικὸν βίον ἤ τινα τελεστικὸν ξξουσαν" ἕκτῃ ποιητικὸς E ἢ τῶν περὶ μίμησίν τις ἄλλος ἁρμόσει, ἑβδόμῃ δημιουργι- κὸς ἢ γεωργικός, ὀγδόῃ σοφιστικὸς ἢ δημοτικός, ἐννάτῃ τυραννικός.

ΧΧΙΧ. Ἐν δὴ τούτοις ἅπασιν ὃς μὲν ἂν δικαίως διαγάγῃ, ἀμείνονος μοίρας μεταλαμβάνει, ὃς δ᾽ ἂν ἀδί- κῶς, χείρονος. εἰς μὲν γὰρ τὸ αὐτὸ ὅϑεν ἥκει ἡ ψυχὴ ἑκάστη οὐκ ἀφικνεῖται ἐτῶν μυρίων" οὐ γὰρ πτεροῦται πρὸ τοσούτου χρόνου, πλὴν ἡ τοῦ φιλοσοφήσαντος ἀδό-' 249 ᾿λὼς ἢ παιδεραστήσαντος μετὰ φιλοσοφίας" αὗται δὲ τρίτῃ περιόδῳ τῇ χιλιετεῖ, ἐὰν ἕλωνται τρὶς ἐφεξῆς τὸν βίον τοῦτον, οὕτω πτερωϑεῖσαι τρισχιλιοστῷ ἔτει ἀπέρχονται" af δὲ ἄλλαι, ὅταν τὸν πρῶτον βίον τελευτήσωσι, κρίσεως ἔτυχον, κριϑεῖσαι δὲ αἴ μὲν εἰς τὰ ὑπὸ γῆς δικαιωτήρια ἐλθοῦσαι δίκην ἐκτένουσιν, αἵ δ᾽ εἰς τοὐρανοῦ τινὰ τόπον ὑπὸ τῆς δίκης κουφισϑεῖσαι διάγουσιν ἀξίως οὗ ἐν dv- B ϑρώπου εἴδει ἐβίωσαν βίου. τῷ δὲ χίλιοστ, " ἀμφότεραι ἀφικνούμεναι ἐπὶ κλήρωσίν τὸ καὶ αἵρεσι δευτέρου (ov αἱροῦνται ὃν &v ἐθέλῃ ἑκάστη" ἔνϑα κἀὶ εἰς ϑηρίου (ov ἀνθρωπένη ψυχὴ ἀφικνεῖται, καὶ ἐκ ϑηρίου, 0g ποτε νϑρῶωπος ἦν, πάλιν εἰς ἄνθρωπον. οὐ γὰρ ἥ γε μή ποτε ἰδοῦσα τὴν ἀλήϑειαν εἰς τόδε ἥξει τὸ σχῆμα. δεῖ γὰρ ἄν-- ϑρωπον ξυνιέναι κατ᾽ εἶδος λεγόμενον, ἐκ πολλῶν ἰὸν αἰσϑήσεων εἰς ἕν λογισμῷ ξυναιρούμενον᾽ τοῦτο δέ ἐστιν € ἀνάμνησις ἐκείνων, & ποτ᾽ εἶδεν ἡμῶν ἡ ψυχὴ συμπορευ-- ϑεῖσα θεῷ καὶ ὑπεριδοῦσα ἃ νῦν elvai φαμεν, καὶ ἀνακύ--

230 HAAT&NOS ol

ψασα εἰς τὸ ὃν ὄντως. διὸ δὴ δικαίως μόνη πτεροῦται ἡ τοῦ φιλοσόφου διάνοια" πρὸς γὰρ ἐκείνοις ἀεί ἐστι μνήμῃ κατὰ δύναμιν, πρὸς οἷσπερ ϑεὸς ὧν ϑεῖός ἐστι. τοῖς δὲ δὴ τοιούτοις ἀνὴρ ὑπομνήμασιν ὀρϑῶς χρώμενος, τελέους ἀεὶ τελετὰς τελούμενος, τέλεος ὄντως μόνος γίγνεται" D ἐξιστάμενος δὲ τῶν ἀνθρωπίνων σπουδασμάτων καὶ πρὸς τῷ ϑείῳ γιγνόμενος νουϑετεῖται μὲν ὑπὸ τῶν πολλών ὡς παρακινῶν. ἐνθουσιάξων δὲ λέληϑε τοὺς πολλούς.

ΧΧΧ, Ἔστι δὴ οὖν δεῦρο ὁ πᾶς ἥκων λόγος περὶ τῆς τετάρτης μανίας, ἣν ὅταν τὸ τῇδέ τις ὁρῶν κάλλος, τοῦ ἀληϑοῦς ἀναμιμνησκόμενος, πτερῶταί τε καὶ ἀναπτερού- μενος προϑυμούμενος ἀναπτέσϑαι, ἀδυνατῶν δέ, ὄρνι- ϑὸος δίκην βλέπων ἄνω, τῶν κάτω δὲ ἀμελῶν, αἰτίαν ἔχει

E ὡς μανικῶς διακείμενος ὡς ἄρα αὕτη πασῶν τῶν ἐνθου- σιάσεων ἀρίστη τε καὶ ἐξ ἀρίστων τῷ τε ἔχοντι καὶ τῷ κοι- νωνοῦντι αὐτῆς γίγνεται, καὶ ὅτι ταύτης μετέχων τῆς μα- νίας ὁ ἐρῶν τῶν καλῶν ἐραστὴς καλεῖται. καϑάπερ γὰρ εἴ- ρηται, πᾶσα μὲν ἀνϑρώπου ψυχὴ φύσει τεϑέαται τἀῦντα,.

350 ἢ οὐκ ἂν ἦλϑεν εἰς τόδε τὸ ξῶον, ἀναμιμνήσκεσϑαι δ᾽ ἐκ τῶνδε ἐκεῖνα οὐ ῥάδιον ἁπάσῃ, οὔτε ὅσαι βραχέως εἶδον τότε τἀκεῖ. οὔτε αἱ δεῦρο πεσοῦσαι ἐδυστύχησαν, ὥστε, ὑπό τινων ὁμιλιῶν ἐπὶ τὸ ἄδικον τραπόμεναι λήϑην ὧν τότε εἶδον ἱερῶν ἔχειν. ὀλίγαι δη λείπονται, αἷς τὸ τῆς μνήμης ἱχανῶς πάρεστιν᾽ αὗται δέ, ὅταν τι τῶν ἐκεῖ ὁμοίωμα ἴδωσιν, ἐκπλήττονται καὶ οὐκέϑ'᾽ αὑτῶν γίγνον- ται, ὃ δ᾽ ἔστι τὸ πάϑος ἀγνοοῦσι διὰ τὸ μὴ ἱκανῶς διαι-

B σϑάνεσϑαι. δικαιοσύνης μὲν οὖν καὶ σωφροσύνης, καὶ ὅσα ἄλλα τίμια ψυχαῖς, οὐκ ἔνεστι φέγγος οὐδὲν ἐν τοῖς τῇδε ὁμοιώμασιν, ἀλλὰ δι᾽ ἀμυδρῶν ὀργάνων μόγις αὐ-᾿ τῶν καὶ ὀλίγοι ἐπὶ τὰς εἰκόνας ἰόντες ϑεῶνται τὸ τοῦ εἰκασϑέντος γένος κάλλος δὲ τότ᾽ ἦν ἰδεῖν λαμπρόν, ὅτε, σὺν εὐδαίμονι χορῷ μακαρίαν ὄψιν τε καὶ ϑέαν, ἑπόμενοι.

᾿

Fes DAIAPOX, —— 231

μετὰ μὲν Διὸς ἡμεῖς, ἄλλοι δὲ μετ᾽ ἄλλου ϑεῶν, εἶδόν ve καὶ ἐτελοῦντο τῶν τελετῶν ἣν ϑέμις λέγειν μακαριωτά- την, ἣν ὠργιάξομεν ὁλόκληροι μὲν αὐτοὶ ὄντες καὶ ἀπα- C ϑεῖς κακῶν, ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν, ὁλό- κληρα ὃὲ χαὶ ἁπλᾶ καὶ ἀτρεμῆ καὶ εὐδαίμονα φάσματα μυούμενοί. τεκαὶ ἐποπτεύοντες ἐν αὐγῇ ἡ καϑαρᾷ, καϑαροὶ ὄντες καὶ ἀσήμαντοι τούτου. ὃ νῦν σῶμα περιφέροντες ὀνομάξομεν,. ὀστρέου τρόπον δεδεσμευμένοι.

ΧΧΧΙ. Ταῦτα μὲν οὖν μνήμῃ κεχαρίσϑω, δι᾽ ἣν πόϑῳ τῶν τότε νῦν μακρότερα εἴρηται" περὶ δὲ κάλλους, ὥσπερ εἴπομεν, μετ᾽ ἐκείνων τε ἔλαμπεν 0v, δεῦρό τε ἐλ- D ϑόντες κατειλήφαμεν αὐτὸ διὰ τῆς ἐναργεστάτης αἰσϑή- σεως τῶν ἡμετέρων στίλβον ἐναργέστατα. ὄψις γὰρ ἡμῖν. ὀξυτάτη τῶν διὰ τοῦ σώματος ἔρχεται αἰσϑήσεων, ἣ φρό-

- γνῃησις οὐχ ὁρᾶται --- δεινοὺς γὰρ ἂν παρεῖχεν ἔρωτας, εἴ - τι τοιοῦτον ἑαυτῆς ἐναργὲς εἴδωλον παρείχετο εἰς ὄψιν ᾿ς dóv — καὶ τάλλα ὅσα ἐραστά᾽ νῦν δὲ κάλλος μόνον ταύ- την ἔσχε μοῖραν, ὥστ᾽ ἐκφανέστατον εἶναι καὶ ἐρασμιώ- τατον. ὃ μὲν οὖν μὴ νεοτελὴς ἢ διεφρϑαρμένος οὐκ ὀξέως E ἐνθένδε ἐκεῖσε φέρεται πρὸς αὐτὸ τὸ κάλλος. ϑεώμενος αὐτοῦ τὴν τῇδε ἐπωνυμίαν. ὥστε οὐ σέβεται προσορῶν, ἀλλ᾽ ἡδονῇ παραδοὺς τετράποδος νόμον βαίνειν ἐπιχειρεῖ

αἰσχύνεται παρὰ φύσιν ἡδονὴν διώκων" ὁ δὲ ἀρτιτελής, ὁ τῶν τότε πολυϑεάμων, ὅταν ϑεοειδὲς πρόσωπον ἴδῃ κάλλος εὖ μεμιμημένον ἤ τινα σώματος ἰδέαν, πρῶτον μὲν ἔφριξε xat vu τῶν τότε ὑπῆλϑεν αὐτὸν δειμάτων, εἶτα προσορῶν ὡς ϑεὸν σέβεται, καὶ εἰ μὴ δεδιείη τὴν τῆς σφό- ὅρα μανίας δόξαν, ϑύοι ἂν ὡς ἀγάλματι καὶ ϑεῷ τοῖς παι- δικοῖς. ἰδόντα δὲ αὐτὸν οἷον ἐκ τῆς φρίκης μεταβολή τε καὶ ἰδρὼς καὶ θερμότης ἀήϑης λαμβάνει" δεξάμενος γὰρ B τοῦ κάλλους τὴν ἀπορροὴν διὰ τῶν ὀμμάτων ἐϑερμάνϑη,

καὶ παιδοσπορεῖν, καὶ ὕβρειπροσομιλῶν οὐ δέδοικεν οὐδ᾽ 251

252

- t et LA h ^ 1... ἈΠ τ ας SUÜSBIGTLG-—" δ a uh. Ew. -- ua re E A t, be dani m | MED 1 i Δ t ὧς c gi

239 ΠΛΆΤΩΝΟΣ 9,

ἧ ἡ τοῦ πτεροῦ φύσις ἄρδεται, ϑερμανϑέντος δὲ ἐτάκη τὰ περὶ τὴν ἔκφυσιν, ἃ πάλαι ὑπὸ σκληρότητος συμμεμυ-- κότα εἶργε μὴ βλαστάνειν, ἐπιρρυείσης δὲ τῆς τροφῆς ὥδησέ τε καὶ ὥρμησε φύεσϑαι ἀπὸ τῆς ῥίζης ὃ τοῦ πτε-- Qo? καυλὸς ὑπὸ πᾶν τὸ τῆς ψυχῆς εἶδος: πᾶσα γὰρ ἦν τὸ πάλαι πτερωτή.

XXXIL Ζεῖ οὖν ἐν τούτῳ ὅλη καὶ ἀνακηκίει. καὶ ὅπερ τὸ τῶν ὀδοντοφυούντων πάϑος περὶ τοὺς ὀδόντας γίγνεται, ὅταν ἄρτι φυῶσι, κνῆσίς τε καὶ ἀγανάκτησις περὶ τὰ οὖλα, ταὐτὸν δὴ πέπονϑὲν ἡ τοῦ πτεροφυεῖν ἀρ-- χομένου ψυχή᾽ ζεῖ τε καὶ ἀγανακτεῖ καὶ γαργαλίξεται φύουσα τὰ πτερά. ὅταν μὲν οὖν βλέπουσα πρὸς τὸ τοῦ παιδὸς κάλλος ἐκεῖϑεν μέρη ἐπιόντα καὶ δέοντα, ἃ δὴ διὰ ταῦτα ἵμερος καλεῖται, δεχομένη τὸν ἵμερον ἄρδηταί ve καὶ ϑερμαίνηξαι; λωφᾷ τὲ τῆς ὀδύνης καὶ γέγηϑεν" ὅταν δὲ χωρὶς γένηται καὶ αὐχμήσῃ . τὰ τῶν διεξόδων στόματα, ἡ τὸ πτερὸν ὁρμᾷ, συναυαινόμενα μύσαντα ἀποκλείει τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦ, ἡ δ᾽ ἐντὸς μετὰ τοῦ ἱμέρου ἀποκε- κλῃμένη; πηδῶσα οἷον τὰ σφύξοντα, τῇ διεξόδῳ ἐγχρίξι ἑκάστῃ τῇ καϑ᾽ αὑτήν, ὥστε πᾶσα κεντουμένη κύκλῳ ἡ ψυχὴ οἰστρᾷ καὶ ὀδυνᾶται" μνήμην δ᾽ αὖ ἔχουσα τοῦ κα- Ao) γέγηϑεν. ἐκ δ᾽ ἀμφοτέρων μεμιγμένων ἀδημονεῖ ve τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ πάϑους καὶ ἀποροῦσα λυττᾷ, καὶ ἐμμανὴς οὖσα οὔτε νυχτὸς δύναται καϑεύδειν οὔτε μεϑ᾽ ἡμέραν οὗ &v ἢ μένειν, ϑεῖ δὲ ποϑοῦσα, ὅπου ἂν οἴηται ὄψεσθαι τὸν ἔχοντα τὸ κάλλος" ἰδοῦσα δὲ καὶ ἐποχετευσαμένη ἵμε-- gov ἔλυσε μὲν τὰ τότε συμπεφραγμένα, ἀναπνοὴν δὲ λα- βοῦσα κέντρων τε καὶ ὠδίνων ἔληξεν. ἡδονὴν δ᾽ αὖ ταύ-- την γλυκυτάτην ἐν τῷ παρόντι καρποῦται. ὅϑεν δὴ ἑκοῦσα εἶναι οὐκ ἀπολείπεται. οὐδέτινα τοῦ καλοῦ περὶ πλείονος ποιεῖται. ἀλλὰ μητέρων τε καὶ ἀδελφῶν καὶ ἑταίρων πάν-- τῶν λέλησται, καὶ οὐσίας δι᾽ ἀμέλειαν ἀπολλυμένης παρ᾽

GaU

- 95 ΦΑΙΔΡΟΣ. - 933

οὐδὲν τέϑεται., νομίμων δὲ καὶ evoyuuóvov, oig πρὸ τοῦ ἐκαλλωπίξετο, πάντων καταφρονήσασα δουλεύειν ἑτοίμη καὶ κοιμᾶσϑαι ὅπου ἂν ἐᾷ τις ἐγγυτάτω τοῦ πόϑου" πρὸς γὰρ τῷ σέβεσϑαι τὸν τὸ χάλλος ἔχοντα ἰατρὸν εὕρηκε uó- yov τῶν μεγίστων πόνων. τοῦτο δὲ τὸ πάϑος, ὦ παῖ καλέ, πρὸς ὃν δή μοι ὃ λόγος. ἄνϑρωποι μὲν Ἔρωτα ὀνομά- fovet, ϑεοὶ δὲ ὃ καλοῦσιν ἀκούσας εἰκότως διὰ νεότητα γελάσει. λέγουόδι δέ, οἶμαι. τινὲς Ὁμηριδῶν : ἐκ τῶν ἀπο- ϑέτων ἐπῶν δύο ἔπη εἰς τὸν Ἔρωτα. ὧν τὸ ἕτερον ὑβρι- στικὸν πάνυ καὶ οὐ σφόδρα τι ἔμμετρον" ὑμνοῦσι δὲ cóc:

τὸν δ᾽ ἤτοι ϑνητοὶ μὲν Ἔρωτα καλοῦσι ποτηνόν,

ἀϑάνατοι δὲ Πτέρωτα. διὰ πτερόφοιτον ἀνάγκην. τούτοις δὴ ἔξεστι μὲν πείϑεσϑαι, ἔξεστι δὲ μή" ὅμως δὲ ἥ γε αἰτία καὶ τὸ πάϑος τῶν ἐρώντων τοῦτο ἐκεῖνο τυγχά- νει Ov.

XXXIII. Τῶν μὲν οὖν Διὸς ὀπαδῶν ὁ ληφϑεὶς ἐμ-- βουϑέστερον δύναται φέρειν τὸ τοῦ πτερωνύμου ἄχϑος" ὅσοι δὲ "Δρεώς τε ϑεραπευταὶ καὶ μετ᾽ ἐκείνου περιεπό-- λουν, ὅταν ὑπ᾿ Ἔρωτος ἁλῶσι καίτι οἰηϑοῶσιν ἀδικεῖσθαι ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου, φονικοὶ καὶ ἕτοιμοι καϑιερεύειν αὗ-- τούς τε καὶ τὰ παιδικά" καὶ οὕτω xo ἕκαστον ϑεόν, οὗ ἔχαστως ἦν χορευτής, ἐκεῖνον τιμῶν τε καὶ μιμούμενος εἰς τὸ δυνατὸν ξῇ, ἕως ἂν ἡ ἀδιάφϑορος, καὶ τὴν τῇδε πρώ-- τὴν γένεσιν βιοτεύει, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ πρός τε τοὺς ἐρωμένους καὶ πρὸς τοὺς ἄλλους ὁμιλεῖ τε καὶ προσφέρε--: ται. τόν τε οὖν Ἔρωτα τῶν καλῶν πρὸς τρόπου ἐκλέγεται ἕκαστος, καὶ ὡς ϑεὸν αὐτὸν ἐκεῖνον ὄντα ἑαυτῷ οἷον ἄγαλμα τεκταίνεταί τε καὶ κατακοσμεῖ, ὡς τιμήσων T6 xal ὁ ὀργιάσων. of μὲν δὴ οὖν “ιὸς Zióv τινα εἷναι ξητοῦσι τὴν ψυχὴν τὸν ὑφ᾽ αὑτῶν ἐρώμενον " σκοποῦσιν οὖν, εἰ φιλόσοφός τε καὶ ἡγεμονικὸς τὴν φύσιν. καὶ ὅταν αὐτὸν εὑρόντες ἐρασϑῶσι, πᾶν ποιοῦσιν ὅπως τοιοῦτος ἔσται.

Β

E

234 HAATQNOX 96

5 * , i —- 5 ἐὰν ovv μὴ πρότερον ἐμβεβῶσι τῷ ἐπιτηδεύματι, τότε , , , e Ji , ἐπιχειρήσαντες μανϑανουσί τὲ οϑεν ἄν τι δύνωνται καὶ αὐτοὶ μετέρχονται, ἰχνεύοντες δὲ παρ᾽ ἑαυτῶν ἀνευρί- A - , w » 253 σκειν τὴν τοῦ σφετέρου ϑεοῦ φύσιν εὐποροῦσι διὰ τὸ ? συντόνως ἠναγχάσϑαι πρὸς τὸν ϑεὸν βλέπειν, καὶ éga- 2 - - - πτόμενοι αὐτοῦ τῇ μνήμῃ ἐνθουσιῶντες ἐξ ἐκείνου λαμ- , NU y 4 ἃ , 2 δ 1 βανουσι τὰ ἔϑη xai vo ἐπιτηδευματα, καϑ' ὁσον δυνατὸν - 5 , ww ϑεοῦ ἀνθρώπῳ μετασχεῖν" καὶ τούτων δὴ τὸν ἐρώμενον , , » , - 4 A 3 , αἰτιώμενοι ἔτι-τε μᾶλλον ἀγαπῶσι, xxv ἐκ Ζιὸς ἀρύτω- σιν, ὥσπερ αἵ βάκχαι, ἐπὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου ψυχὴν ἐπαν- - - e - τλοῦντες ποιοῦσιν ὡς δυνατὸν ὁμοιότατον τῷ σφετέρῳ -" 3 3 fi €-

B 959. ὅσοι δ᾽ cv us9" Ἥρας εἵποντο, βασιλικὸν ξητοῦσι, καὶ e , ^ - , w M 3. v. δ A2 , εὑρόντες περὶ τοῦτον πάντα δρῶσι τὰ αὐτά᾽ οἱ δὲ ᾿4πόλ- λωνός τε καὶ ἑκάστου τῶν ϑεῶν οὕτω κατὰ τὸν ϑεὸν ἰόντες ξητοῦσιτὸν σφέτερον παῖδα πεφυκέναι, καὶ ὅταν κτήσων- TOL, μιμούμενοι αὐτοί τε καὶ τὰ παιδικὰ πείϑοντες καὶ ῥυϑμίξοντες εἰς τὸ ἐκείνου ἐπιτήδ svp καὶ ἰδέαν ἄγουσιν, ὅση ἑκάστῳ δύναμις, οὐ φϑόνῳ οὐδ᾽ ἀνελευϑέρῳ δυσμε-

, , Ἁ , , νείᾳ χρώμενοι προς τὰ παιδικα. ἀλλ΄ εἰς ὁμοιότητα αὖ- € τοῖς τῷ ϑεῶ, ὃν ἂν τιμῶσι, πᾶσαν πάντως 0 τι μάλιστα » — 3 —

πειρώμενοι ἄγειν οὕτω ποιοῦσι. προϑυμία μὲν ovv τῶν ^ 3 - , n , , , t ὡς ἀληϑῶς ἐρώντων καὶ τελετή. ἐὰν ys διαπραξωνται o πφοϑυμοῦνται, ἣν λέγω, οὕτω καλή τε καὶ εὐδαιμονικὴ ὑπὸ τοῦ δι᾽ ἔρωτα μανέντος φίλου τῷ φιληϑέντι γίγνεται,

ἐὰν αἵρεϑῇ" ἁλίσκεται δὲ δὴ ὁ αἱρεϑεὶς τοιῶδε τρόπῳ. XXXIV. Καϑάπερ ἐν ἀρχῇ τοῦδε τοῦ uvtov τριχῇ διειλόμην ψυχὴν ἑκάστην, ἱππομόρφω μὲν δύο τινὲ εἴδη,

ς HI 53 - " e an ^ D ηνιοχικὸν δὲ εἶδος τρίτον, καὶ vov ἔτι ἡμῖν ταῦτα μενέτω. - A No ec , , , , e 9 δος Ψ Ἁ τῶν δὲ δη ἵππων ὁ μέν. φαμέν. ἀγαϑὸς, 0 δ΄ οὐ" ἀρετὴ δὲ τίς τοῦ ἀγαϑοῦ ἢ κακοῦ κακία. οὐ διείπομεν. νῦν δὲ Ld ^ λεκτέον. ὁ μὲν τοίνυν αὐτοῖν ἐν τῇ καλλίονι στάσει ὧν τό τε εἶδος ὀρϑὸς καὶ διηρϑρωμέ ὑψαύ ἐπί

og ὀρϑὸς καὶ διηρϑρωμένος, ὑψαύχην, ἐπίγρυπος,

E v lal a "»"“. ἥν ΤΨΨΥΥ δὶ} ῇπ΄Ῥ Ame T Ψ o "-— "wn PE E: e QUPM Y. Pe A r ν᾿ dE "ae EA

a Ó 414PO0 Z. 235 s

λευκὸς ἰδεῖν, μελανόμματος. τιμῆς ἐραστὴς μετὰ σωφρο- σύνης τε καὶ αἰδοῦς. καὶ ἀληϑινῆς δόξης ἑταῖρος, ἄπλη- κτος, κελεύματι μόνον καὶ λόγῳ ἡνιοχεῖται" ὁ δ᾽ αὖ σκο- Aióg , πολύς. εἰκῇ συμπεφορημένος, κρατεραύχην, βρα- E χυτράχηλος. σιμοπρόσωπος, μελάγχρως. γλαυκόμματος, ὕφαιμος, ὕβρεως καὶ ἀλαξονείας ἑταῖρος, περὶ ὦτα λάσιος, ᾿χωφός, μάστιγι μετὰ κέντρων μόγις ὑπείκων. ὅταν δ᾽ οὖν ὁ ἡνίοχος ἰδὼν τὸ ἐρωτικὸν ὄμμα, πᾶσαν αἰσϑήσει à διαϑερμήνας τὴν ψυχήν, γαργαλισμοῦ τε καὶ πόϑου x£v- 4 τρων ὑποπλησϑῇ, ὁ μὲν εὐπειϑὴς τῷ ἡνιόχῳ τῶν ἵππων, 254 ἀεί τε καὶ τότε αἰδοῖ βιαξόμενος. ἑαυτὸν κατέχει μὴ éxc- πηδᾶν τῷ ἐρωμένῳ" ὁ δὲ οὔτε κέντρων ἡνιοχικῶν οὔτε μάστιγος ἔτι ἐντρέπεται. σκιρτῶν δὲ βίᾳ φέρεται, καὶ πάντα πράγματα παρέχων τῷ σύξυγέτε καὶ ἡνιόχῳ ἀνὰγ- κάξει ἱέναι τε πρὸς τὰ παιδικὰ καὶ μνείαν ποιεῖσϑαι τῆς τῶν ἀφροδισίων χάριτος. τὼ δὲ κατ᾽ ἀρχὰς μὲν ἀντιτεί- - νετον ἀγαναχτοῦντε, ὡς δεινὰ καὶ παράνομα ἀναγκαξο- Β΄. μένω" τελευτῶντες δέ, ὅταν μηδὲν qj πέρας κακοῦ, πο- ρεύεσϑον ἀγομένω, εἴξαντε καὶ ὁμολογήσαντε ποιήσειν τὸ κελευόμενον. καὶ πρὸς αὐτῷ v. ἐγένοντο καὶ εἶδον τὴν ὕψιν τὴν τῶν παιδικῶν ἀστράπτουσαν.

XXXV. ᾿ἸΙδόντος δὲ τοῦ ἡνιόχου ἡ μνήμη πρὸς τὴν τοῦ κάλλους φύσιν ἠνέχϑη, καὶ πάλιν εἶδεν αὐτὴν μετὼ σωφροσύνης ἐν ἁγνῷ βάϑρῳ βεβῶώσαν᾽ ἰδοῦσα δὲ ἔδεισέ τε καὶ σεφϑεῖσα ἀνέπεσεν ὑπτία, καὶ ἅμα ἠναγκάσϑη εἰς τοὐπίσω ἑλκύσαι τὰς ἡνίας οὕτω σφόδρα, ὥστε ἐπὶ τὰ C

T ἐσχία ἄμφω καϑίσαι τὼ ἵππω. τὸν μὲν ἑκόντα διὰ τὸ μὴ ᾿ ἀντιτείνειν, τὸν δὲ ὑβριστὴν μάλα ἄκοντα. ἀπελϑόντε δὲ ἀπωτέρω. ὁ μὲν ὑπ᾽ αἰσχύνης τε καὶ ϑάμβους ἱδρῶτι πᾶσαν ἔβρεξε τὴν ψυχήν, ὁ δὲ λήξας τῆς ὀδύνης, ἣν ὑπὸ τοῦ χαλινοῦ τε ἔσχε καὶ τοῦ πτώματος. μόγις ἐξαναπνεύ- σας ἐλοιδόρησεν ὀργῇ. πολλὰ κακίζων τόν τε ἡνίοχον καὶ

τος - - Ws j MEE P € Cm το TRU δος 1 d - T E Ms

LY]

236 HAAT&NOZ 98.

D τὸν óuofvya ὡς δειλέᾳ ve καὶ ἀνανδρίᾳ λιπόντας τὴν vá- Ew καὶ ὁμολογίαν: καὶ πάλιν οὐκ ἐθέλοντας προσιέναι ἀναγκάξων μόγις συνεχώρησε δεομένων εἰσαῦϑις ὑπερ-- βαλέσϑαι. ἐλθόντος δὲ τοῦ συντεϑέντος χρόνου, [οὗ] ἀμνημονεῖν προσποιουμένω ἀναμιμνήσκων, βιαξόμενος, χρεμετίζων, ἕλκων ἠνάγκασεν αὖ προσελϑεῖν τοῖς παι- δικοῖς ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς λόγους, καὶ ἐπειδὴ ἐγγὺς ἦσαν, ἐγκύψας καὶ ἐκτείνας τὴν κέρκον, ἐνδακὼν τὸν χαλινόν,

E μετ᾽ ἀναιδείας ἕλκει" ὁ δ᾽ ἡνίοχος ἔτι μᾶλλον ταὐτὸν πά- &og παϑών, ὥσπερ ἀπὸ ὕσπληγος ἀναπεσών. ἔτι μᾶλλον τοῦ ὑβριστοῦ ἵππου ἐκ τῶν ὀδόντων βίᾳ ὀπίσω σπάσας τὸν χαλινόν, τήν τε κακηγόρον γλῶτταν καὶ τὰς γνάϑους καϑήμαξε καὶ τὰ σκέλη τε καὶ τὰ ἰσχία πρὸς τὴν γῆν ἐρεί- σας ὀδύναις ἔδωκεν. ὅταν δὲ ταὐτὸν πολλάκις πάσχων ὁ πονηρὸς τῆς ὕβρεως λήξῃ; ταπεινωϑεὶς ἕπεται ἤδη τῇ τοῦ ἡνιόχου προνοίᾳ, καὶ ὅταν ἴδῃ τὸν καλόν, φόβῳ διόλ-- λυται" ὥστε ξυμβαίνει τότ᾽ ἤδη τὴν τοῦ ἐραστοῦ ψυχὴν τοῖς παιδικοῖς αἰδουμένην τε καὶ δεδοικυῖαν ἕπεσθαι.

255 XXXVI. "4s οὖν πᾶσαν ϑεραπείαν ὡς ἰσόϑεος 92— ραπευόμενος οὐχ ὑπὸ σχηματιξομένου τοῦ ἐρῶντος, ἀλλ᾽

᾿ ἀληϑῶς τοῦτο πεπονϑότος, καὶ αὐτὸς ὧν φύσει φίλος τῷ ϑεραπεύοντι, ἐὰν ἄρα καὶ ἐν τῷ πρόσϑεν ὑπὸ ξυμφοιτη-- τῶν ij τινῶν ἄλλων διαβεβλημένος ἦ, λεγόντων ὡς αἷ- σχρὸν ἐρῶντι πλησιάζειν, καὶ διὰ τοῦτο ἀπωϑῇ τὸν ἐρῶν--

T0 προϊόντος δὲ ἤδη τοῦ χρόνου ἥ τε ἡλικία καὶ τὸ χρεὼν

Β ἤγαγεν εἰς τὸ προσέσϑαι αὐτὸν εἰς ὁμιλίαν. οὐ γὰρ δή ποτε εἵμαρται κακὸν κακῷ φίλον οὐδ᾽ ἀγαϑὸν μὴ φίλον ἀγαϑῷ εἶναι. προσεμένου δὲ καὶ λόγον καὶ ὁμιλίαν δεξα-- μένου. ἐγγύϑεν ἡ εὔνοια γιγνομένη τοῦ ἐρῶντος ἐκπλήτ-- τεὶ τὸν ἐρώμενον διαισϑανόμενον,. ὅτι οὐδ᾽ οἵ ξύμπαντες ἄλλοι φίλοι τε καὶ οἰκεῖοι μοῖραν φιλίας οὐδεμίαν παρέ- χονται πρὸς τὸν ἔνϑεον φίλον. ὅταν δὲ χρονίζῃ τοῦτο

OAIAPOX — - 987 δρῶν καὶ πλησιάξῃ μετὰ τοῦ ἅπτεσϑαι ἔν τε γυμνασί- oig καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ὁμιλίαις, τότ᾽ ἤδη ἡ τοῦ δεύματος ἐκείνου πηγή, ὃν ἵμερον Ζεὺς Γανυμήδους ἐρῶν ὠνό- gaz, πολλὴ φερομένη πρὸς τὸν ἐραστήν, ἡ μὲν εἰς αὐὖ- τὸν ἔδυ. ἡ δ᾽ ἀπομεστουμένου ἔξω ἀπορρεῖ" καὶ οἷον πνεῦμα ἤ τις ἠχὼ ἀπὸ λείων τε καὶ στερεῶν ἁλλομένη πά- λιν ὅϑεν ὡρμήϑη φέρεται, οὕτω τὸ τοῦ κάλλους δεῦμα πάλιν εἰς τὸν καλὸν διὰ τῶν ὀμμάτων ἰόν, ἧ πέφυκεν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἰέναι ἀφικόμενον, καὶ ἀναπτερῶσαν τὰς διό-- δους τῶν πτερῶν, ἄρδει τε καὶ ὥρμησε πτεροφυεῖν τε καὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου αὖ ψυχὴν ἔρωτος ἐνέπλησεν. ἐρᾷ μὲν οὖν. ὅτου δέ, ἀπορεῖ" καὶ οὐδ᾽ 0 τι πέπονθεν οἶδεν οὐδ᾽ ἔχει φράσαι. ἀλλ᾽ οἷον ἀπ᾿ ἄλλου ὀφϑαλμίας ἀπολε-- λαυκὼς πρόφασιν εἰπεῖν οὐκ ἔχει, ὥσπερ δὲ ἐν κατόπτρῳ ἐν τῷ ἐρῶντι ἑαυτὸν ὁρῶν λέληϑε. καὶ ὅταν μὲν ἐκεῖνος παρῇ. λήγει κατὰ ταὐτὰ ἐκείνῳ τῆς ὀδύνης" ὅταν δὲ ἀπῇ, κατὰ ταὐτὰ αὖ ποϑεῖ καὶ ποϑεῖται, εἴδωλον ἔρωτος ἀντέ-- ρώτα ἔχων καλεῖ δὲ αὐτὸν καὶ οἴεται οὐκ ἔρωτα ἀλλὰ φυ- λίαν εἶναι. ἐπιϑυμεῖ δὲ ἐκείνῳ παραπλησίως μέν, ἀσϑενε-- στέρως δέ, ὁρᾶν, ἅπτεσϑαι, φιλεῖν, συγκατακεῖσϑαι" καὶ δή , οἷον εἰκός, ποιεῖ τὸ μετὰ τοῦτο ταχὺ ταῦτα. ἐν οὖν τῇ συγκοιμήσει τοῦ μὲν ἐραστοῦ ὃ ἀκόλαστος ἵππος ἔχει ὅ τι λέγει πρὸς τὸν ἡνίοχον, καὶ ἀξιοῖ ἀντὶ πολλῶν πόνων

πεῖν, σπαργῶν δὲ καὶ ἀπορῶν περιβάλλει τὸν ἐραστὴν καὶ φιλεῖ, ὡς σφόδρ᾽ εὔνουν ἀσπαξόμενος" ὅταν τὲ συγ χαταχέωνται, οἷός ἐστι μὴ ἀπαρνηϑῆναι τὸ αὑτοῦ μέρος χαρίσασϑαι τῷ ἐρῶντι, εἰ δεηϑ᾽ είη τυχεῖν" ὁ δὲ ὁμόξυξ αὖ μετὰ τοῦ ἡνιόχου πρὸς ταῦτα μετ᾽ αἰδοῦς καὶ λόγου ἀντιτείνει. — XXXVIL ᾿Ἐὰν μὲν δὴ οὖν εἰς τεταγμένην τε δίαιταν “καὶ φιλοσοφίαν νικήσῃ τὰ βελτίω τῆς διανοίας ἀγαγόντα,

C

D

E

σμικρὰ ἀπολαῦσαι" ὁ δὲ τῶν παιδικῶν ἔχει μὲν οὐδὲν e(- 256

SIR T PEU AEN e erm RAT HT TECH ea ET A ETE RI. dd 238 ΓΑ ΤΟΣ ἐς ISTUD

B μακάριον μὲν «ol ὁμονοητικὸν τὸν ἐνθάδε βίον διάγου- σιν, ἐγκρατεῖς αὑτῶν καὶ κόσμιοι ὄντες, δουλωσάμενοι μὲν ᾧ κακία ψυχῆς ἐνεγίγνετο, ἐλευϑερώσαντες δὲ ᾧ ἀρε- vá: τελευτήσαντες δὲ δὴ ὑπόπτεροι καὶ ἐλαφροὶ γεγονό- τες TOV: τριῶν παλαισμάτων τῶν ὡς ἀληϑῶς Ὀλυμπιαχῶ ν ἕν νενικήκασιν. οὗ μδῖξον ἀγαϑὸν οὔτε σωφροσύνη &v- ϑρωπίνη οὔτε ϑεία μανία δυνατὴ πορέσαν ἀνθρώπῳ. ἐὰν

C δὲ δὴ διαίτῃ φορτικωτέραᾳ τε καὶ ἀφιλοσόφῳ,, φιλοτέμῳ δὲ χρήσωνται. τάχ᾽ ἄν που ἐν μέϑαις ἤ τινι ἄλλῃ ἀμελείᾳ τὼ ἀχολάστω αὐτοῖν ὑποξζυγίω λαβόντε τὰς ψυχὰς ἀφρού-- ρους, ξυναγαγόντε εἰς ταὐτόν. τὴν ὑπὸ τῶν πολλῶν μα- καριστὴν αἵρεσιν εἵλέτην τε καὶ διεπράξαντο" καὶ δια-- πραξαμένω τὸ λοιπὸν ἤδη χρῶνται μὲν αὐτῇ, σπανίᾳ δέ, ἅτε οὐ πάσῃ δεδογμένα τῇ διανοίᾳ πράττοντες. φίλω μὲν οὖν καὶ τούτω. ἧττον δὲ ἐκείνων. ἀλλήλοιν διά τε τοῦ

D ἔρωτος καὶ ἔξω γενομένω διάγουσι, πίστεις τὰς μεγίστας ἡγουμένω ἀλλήλοιν δεδωκέναι τε καὶ δεδέχϑαι, ἃς οὐ ϑεμιτὸν εἶναι λύσαντας εἰς ἔχϑραν ποτὲ ἐλϑεῖν. ἐν δὲ τῇ τελευτῇ ἄπτεροι μέν, ὡρμηκότες δὲ πτεροῦσϑαι ἐκβαί-

νουσι τοῦ σώματος. ὥστε οὐ σμικρὸν ϑλον τῆς ἐρωτικῆς μανίας φέρονται" εἰς γὰρ σκότον καὶ τὴν ὑπὸ γῆς πορείαν οὐ νόμος ἐστὶν ἔτι ἐλϑεῖν τοῖς κατηργμένοις ἤδη τῆς ἐπου-- ρανίου πορείας. ἀλλὰ φανὸν βίον διάγοντας εὐδαιμονεῖν

E μετ᾽ ἀλλήλων πορευομένους. καὶ ὁμοπτέρους ἔρωτος χά- θέν. ὅταν γένωνται, γενέσϑαι.

XXXVIII. Ταῦτα τοσαῦτα, ὦ παῖ, καὶ ϑεῖα οὕτω σοι δωρήσεται ἡ παρ᾽ ἐραστοῦ φιλία: ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ μὴ ἐρῶντος οἰκειότης, σωφροσύνῃ ϑνητῇ κεκραμένη. ϑνητά τε καὶ φειδωλὰ οἰκονομοῦσα; ἀνελευϑερίαν ὑπὸ πλήϑους ἐπαινουμένην ὡς ἀρετὴν τῇ φίλῃ ψυχῇ ἐντεκοῦσα, ἐννέα —

957 χιλιάδας ἐ ἐτῶν περὶ γῆν κυλινδουμένην αὐτὴν καὶ ὑπὸ γῆς ὁ ἄνουν παρέξει. αὕτη σοι, ὦ φίλε Ἔρως, εἰς ἡμετέραν

EU ΤῊ, ANS, ETC i - OAIAPOZ 326

L]

. δύναμιν ὅ τι καλλίστη καὶ ἀρίστη δέδοταέτε καὶ ἐκτέτισται παλινῳδία, τά τε ἄλλα καὶ τοῖς ὀνόμασιν ἠναγκασμένη ποιητικοῖς τισὶ διὰ Φαῖδρον εἰρῆσϑαι. ἀλλὰ τῶν προτέ- ρῶν τε συγγνώμην καὶ τῶνδε χάριν ἔχων. εὐμενὴς καὶ

ἵλεως τὴν ἐρωτικήν μοι τέχνην, ἣν ἔδωκας, μήτε ἀφέλῃ

μήτε πηρώσης 0v ὀργήν, δίδου δ᾽ ἔτι μᾶλλον ἢ νῦν παρὰ

τοῖς καλοῖς τίμιον εἶναι. τῷ πρόσϑεν δ᾽ εἴτι λόγῳ σοι Β

ἀπηνὲς εἴπομεν Φαῖδρος τε καὶ ἐγώ, “υσίαν τὸν τοῦ Aó- yov πατέρα αἰτιώμενος παῦε τῶν τοιούτων λόγων, ἐπὶ φι-- λοσοφίαν δέ, ὥσπερ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Πολέμαρχος τέτρα-- πται. τρέψον. ἵνα καὶ ὁ ἐραστὴς ὅδε αὐτοῦ μηκέτι ἐπαμ-- φοτερίζῃ καϑάπερ vov, ἀλλ᾿ ἁπλῶς πρὸς Ἔρωτα μετὰ qu- ᾿λοσόφων λόγων τὸν βίον ποιῆται.

XXXIX. ΦΑ͂Ι. Συνεύχομαίσοι. ὦ Σώκρατες. εἴς: περ ἄμεινον ταῦϑ᾽ ἡμῖν εἶναι. ταῦτα γίγνεσθαι. τὸν λό-- γον δέ σου πάλαι ϑαυμάσας ἔχω, ὅσῳ καλλίω τοῦ προτέ- ρου ἀπειργάσω᾽ ὥστε ὀκνῶ μή μοι ὃ “Μυσίας ταπεινὸς φανῇ, ἐὰν ἄρα καὶ ἐθελήσῃ πρὸς αὐτὸν ἄλλον ἀντιπαρα-- τεῖναι. καὶ γάρ τις αὐτόν, ὦ ϑαυμάσιε, ἔναγχος τῶν πο- λιτικῶν τοῦτ᾽ αὐτὸ λοιδορῶν ὠνείδιξε, καὶ διὰ πάσης τῆς λοιδορίας ἐκάλει Aoyoygáqov: τάχ᾽ οὖν ἂν ὑπὸ φιλοτι- μέας ἐπέσχοι ἡμῖν ἂν τοῦ γράφειν.

; 29, ΓΕελοῖόν γ᾽, ὦ νεανία. τὸ δόγμα λέγεις, καὶ τοῦ ἑταίρου συχνὸν διαμαρτάνεις, εἰ αὐτὸν οὕτως ἡγεῖ τινὰ ψοφοδεᾶ. ἴσως δὲ καὶ τὸν λοιδορούμενον αὐτῷ οἴει νομέ- ξοντα λέγειν ἃ ἔλεγεν.

QAI. Ἐφαίνετο γάρ, ὦ Σώκρατες" καὶ σύνοισϑά που καὶ αὐτὸς ὅτι οἵ μέγιστον δυνάμενοέτε καὶ σεμνότα--

τοι ἐν ταῖς πόλεσιν αἰσχύνονται λόγους τε γράφειν καὶ

καταλείπειν συγγράμματα ἑαυτῶν, δόξαν φοβούμενοι τοῦ ἔπειτα χρόνου, μὴ σοφισταὶ καλῶνται. — EQ. Γλυκὺς ἀγκών. ὦ Φαῖδρε, λέληϑέ σε ὅτι ἀπο

D

240 ΠΛΆΤΩΝΟΣ : 102

E τοῦ μακροῦ ἀγκῶνος τοῦ κατὰ Νεῖλον ἐκλήϑη" καὶ πρὸς τῷ ἀγκῶνι λανϑάνει σε, ὅτι οἵ μέγιστον φρονοῦντες τῶν πολιτικῶν μάλιστα ἐρῶσι λογογραφίας τε καὶ καταλείψεως συγγραμμάτων, οἵ ys καὶ ἐπειδάν viva γράφωσι λόγον, οὕτως ἀγαπῶσι τοὺς ἐπαινέτας, ὥστε προσπαραγράφουσι πρώτους. οἵ ἂν ἑκασταχοῦ ἐπαινῶσιν αὐτούς.

QAI. Πῶς λέγεις τοῦτο; οὐ γὰρ μανϑάνω.

258 29. Ov μανϑάνεις ὅτι ἐν ἀρχῇ ἀνδρὸς πολιτικοῦ |». συγγράμματι πρῶτος ὁ ἐπαινέτης γέγραπται.

QAI. Πῶς;

210. "EOo£é πού φησι τῇ βουλῇ ἢ τῷ δήμῳ ἢ ἀμφο-- τέροις. καὶ ὃς εἶπε, τὸν αὑτὸν δὴ λέγων μάλα σεμνῶς καὶ ἐγκωμιάξων ὁ συγγραφεύς. ἔπειτα λέγει δὴ μετὰ τοῦτο, ἐπιδεικνύμενος τοῖς ἐπαινέταις τὴν ἑαυτοῦ σοφίαν, ἐνίοτε πάνυ μακρὸν ποιησάμενος σύγγραμμα" dj σοι ἄλλο τι φαί--

B νεται τὸ τοιοῦτον ἢ λόγος συγγεγραμμένος;

QAI. Οὐκ ἔμοιγε.

Z9. Οὐκοῦν ἐὰν μὲν οὗτος ἐμμένῃ. γεγηθὸς ἀπέρ-- χεται ἐκ τοῦ ϑεάτρου ὃ ποιητής" ἐὰν δὲ ἐξαλιφῇ καὶ ἄμοι- θοὸς γένηται λογογραφίας τε καὶ τοῦ ἄξιος εἶναι συγγρα- φειν, πενϑεῖ αὐτός τε καὶ o£ ἑταῖροι.

ΦΑ͂Ι. Καὶ μάλα.

Z9. 4ῆλόν γε ὅτι οὐχ ὡς ὑπερφρονοῦντες τοῦ ἐπι-- τηδεύματος, ἀλλ᾽ ὡς one aenea |

ΦΑ͂Ι. Πάνυ μὲν οὖν.

ZO. Τί δέ; ὅταν ἱκανὸς γένηται ῥήτωρ ἢ βασιλεὺς

c ὥστε λαβὼν τὴν “υκούργου ἢ Σόλωνος ἢ ΖΙαρεέου δύνα- μιν ἀϑάνατος γενέσϑαι λογογράφος ἐν πόλει, ἄρ᾽ οὐκ ἰσόϑεον ἡγεῖται αὐτὸς τε αὑτὸν ἔτι ζῶν, καὶ οἵ ἔπειτα γι- γνόμενοι ταὐτὰ ταῦτα περὶ αὐτοῦ νομίξουσι, ϑεώμενοι αὐτοῦ τὰ συγγράμματα;

AI. Καὶ μάλα.

0414POZ. | 241

| ΣΩ. Οἴει τινὰ οὖν τῶν τοιούτων. ὅστις καὶ 07:06 τιοῦν δύσνους Δυσίᾳ, ὀνειδίζειν Pus τοῦτο ὅτι συγ “γράφει;

QAI. Οὔκουν εἰκός γε ἐξ ὧν σὺ λέγεις" καὶ γὰρ ἂν τῇ ἑαυτοῦ ἐπιϑυμίᾳ, ὡς ἔοικεν, ὀνειδίζοι.

XL. EQ. Τοῦτο μὲν ios παντὶ δῆλον, ὅτι οὐκ αἰ- D σχρὸν αὐτό γε τὸ γράφειν λόγους.

QAI. Τίγαρ;

ΣΩ. ᾿᾽41λλ᾽ ἐκεῖνο οἶμαι αἰσχρὸν ἤδη. τὸ μὴ καλῶς λέγειν τε καὶ γράφειν, ἀλλ᾽ αἰσχρῶς τε καὶ κακῶς.

QAI. Δῆλον δή.

ΣΩ. Τίς οὖν ὃ τρόπος τοῦ καλῶς τε καὶ μὴ γράφειν; δεόμεϑά τι, ὦ Φαῖδρε, Μυσίαν τε περὶ τούτων ἐξετάσαι καὶ ἄλλον. ὅστις πώποτέτι γέγραφεν ἢ γράψει, εἴτε πολι- τικὸν σύγγραμμα εἴτε ἰδιωτικόν, ἐν μέτρῳ ὡς ποιητής. ἢ ἄνευ μέτρου ὡς ἰδιώτης;

ΦΑ͂Ι. Ἐρωτᾷς εἰ δεόμεϑα; τίνος μὲν οὖν ἕνεκα κἄν E τις ὡς εἰπεῖν £o, ἀλλ᾽ ἢ τῶν τοιούτων ἡδονῶν ἕνεκα; οὐ γάρ που ἐκείνων γε ὧν προλυπηϑῆναι δεῖ ἢ μηδὲ ἡσθῆναι, ὃ δὴ ὀλίγου πᾶσαι ai περὶ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἔχου-- σι" διὸ καὶ δικαίως ἀνδραποδώδεις κέκληνται.

ZO, Σχολὴ μὲν δή, ὡς ἔοικε" καὶ ἅμα μοι δοκοῦσιν

ὡς ἐν τῷ πνίγει ὑπὲρ κεφαλῆς ἡμῶν οἵ τέττιγες ἄδοντες καὶ ἀλλήλοις διαλεγόμενοι καϑορᾷν. εἰ οὖν ἴδοιεν καὶ vg 259 καϑάπερ τοὺς πολλοὺς ἐν μεσημβρίᾳ μὴ διαλεγομένους,

ἀλλὰ νυστάξοντας καὶ κηλουμένους ὑφ᾽ αὑτῶν δι᾽ ἀργίαν τῆς διανοίας, δικαίως ἂν καταγελῷεν, ἡγούμενοι ἀνδρά-- - ztoda ἄττα σφίσιν ἐλϑόντα εἰς τὸ καταγώγιον ὥσπερ προ- βάτια μεσημβριάξοντα περὶ τὴν κρήνην εὕδειν" ἐὰν δὲ

f ὁρῶσι διαλεγομένους καὶ παραπλέοντάς σφας ὥσπερ Σει-- ᾿ρῆνας ἀκηλήτους, ὃ γέρας παρὰ ϑεῶν ἔχουσιν ἀνθρώποις Β διδόναι, τάχ᾽ ἂν δοῖεν ἀγασϑέντες.

PLATO IL. 16

SU WAREN DE acus ονλλτον

242 | HAATÀNOZX . 104

XLI. ΦΑ͂Ι. Ἔχουσι δὲ δὴ ví τοῦτο; ἀνήκοος γάρ, ὡς ἔοικε. τυγχάνω ὦν. |

ZO. Οὐ μὲν δὴ πρέπει γε φιλόμουσον ἄνδρα τῶν τοιούτων ἀνήκοον εἶναι" λέγεται δ᾽ ὥς ποτ᾽ ἦσαν οὗτοι ἄνϑρωποι τῶν πρὶν Μούσας γεγονέναι. γενομένων δὲ Μουσῶν καὶ φανείσης gc οὕτως ἄρα τινὲς τῶν τότε

C ἐξεπλάγησαν ὑφ᾽ ἡδονῆς, ὥστε ἄδοντες ἠμέλησαν σίτων τε καὶ ποτῶν. καὶ ἔλαϑον τελευτήσαντες αὑτούς" ἐξ ὧν τὸ τεττίγων γένος μετ᾽ ἐκεῖνο φύεται. γέρας τοῦτο παρὰ Μουσῶν λαβόν. μηδὲν τροφῆς δεῖσϑαι γενόμενον, ἀλλ᾽ ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον εὐϑὺς ἄδειν. ἕως ἂν τελευτήσῃ. καὶ μετὰ ταῦτα ἐλϑὸν παρὰ Μούσας ἀπαγγέλλειν, τίς τίνα αὐ-- τῶν τιμᾷ τῶν ἐνθάδε. Τερψιχόρᾳ μὲν οὖν τοὺς ἐν τοῖς χο- ροῖς τετιμηκότας αὐτὴν ἀπαγγέλλοντες ποιοῦσι προσφι-

D λεστέρους, τῇ δὲ Ἐρατοῖ τοὺς ἐν τοῖς ἐρωτικοῖς, καὶ ταῖς ἄλλαις οὕτω. κατὰ τὸ εἶδος ἑκάστης τιμῆς" τῇ δὲ πρεσβυ-- τάτῃ Καλλιόπῃ καὶ τῇ μετ᾽ αὐτὴν Οὐρανίᾳ τοὺς ἐν φιλο-- σοφίᾳ διάγοντάς τε καὶ τιμῶντας τὴν ἐκείνων μουσικὴν ἀγγέλλουσιν. αἵ δὴ μάλιστα τῶν Μουσῶν περέτε οὐρα- νὸν καὶ λόγους οὖσαι ϑείους τε καὶ ἀνθρωπίνους ἰᾶσι καλ-- λίστην φωνήν. πολλῶν δὴ οὖν ἕνεκεν λεκτέον τι καὶ οὐ καϑευδητέον ἐν τῇ μεσημβρία.

QAI. Δεκτέον γὰρ οὖν.

E XLIL ΣΩ.΄ Οὐκοῦν. ὅπερ νῦν προὐϑέμεϑα Gxé- ψασϑαι. τὸν λόγον ὅπῃ καλῶς ἔχει λέγειν τε καὶ γράφειν καὶ ὅπῃ μή, σκεπτέον.

is QAI. “4ῆλον.

EQ. 4g! οὖν οὐχ ὑπάρχειν δεῖ τοῖς εὖ γε καὶ καλῶς ῥηϑησομένοις τὴν τοῦ λέγοντος διάνοιαν εἰδυῖαν τὸ ἀλη- ϑὲς ὧν ἂν ἐρεῖν πέρι μέλλῃ: ;

(AT. Οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀκήκοα, οὖ φίλε Σώκρα-

260 τες. οὐκ εἶναι ἀνάγκην τῷ μέλλοντι ῥήτορι ἔσεσϑαι τὰ τῷ

QAIA4POX (E oU "eus

ὄντι δίκαια μανϑάνειν, ἀλλὰ τὰ δόξαντα ἂν πλήϑει, οἵπερ δικάσουσιν, οὐδὲ τὰ ὄντως ἀγαϑὰ ἡ καλά, ἀλλ᾽ ὅσα δό- ξει" ἐκ γὰρ τούτων εἶναι τὸ πείϑειν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκ τῆς ἀλη- ϑείας.

Z9. Οὔτοι ἀπόβλητον ἔπος εἶναι δεῖ. ὦ Φαῖδρε, ὃ ἂν εἴπωσι σοφοί, ἀλλὰ σκοπεῖν μὴ τὶ λέγωσι" καὶ δὴ καὶ τὸ νῦν λεχϑὲν οὐκ ἀφετέον.

QAI. Ὀρϑῶς λέγεις.

ΣΩ. Ὧδε δὴ σποπῶμεν αὐτό.

QAI. Πῶς;

EQ. Ei σε πείϑοιμι ἐγὼ πολεμίους ἀμύνειν κτησά- μενον ἵππον. ἄμφω δὲ ἵππον ἀγνοοῖμεν., τοσόνδε μέντοι τυγχάνοιμι εἰδὼς περὶ σοῦ, ὅτι Φαῖδρος ἵππον ἡγεῖται τὸ τῶν ἡμέρων ξώων μέγιστα ἔχον ὦτα ---

ΦΑ]. Γελοῖον γ᾽ ἄν. ὦ Σώκρατες. εἴη.

EQ. Οὔπω yt: ἀλλ᾽ ὅτε σπουδῇ! σε πείϑοιμι. συν-- τιϑεὶς λόγον ἔπαινον κατὰ τοῦ ὄνου, ἵππον ἐπονομάζων καὶ λέγων ὡς παντὸς ἄξιον τὸ ϑρέμμα οἴκοι ve κεκτῆσθαι καὶ ἐπὶ στρατείας. ἀποπολεμεῖν τε χρήσιμον καὶ προσε- νεγκεῖν δυνατὸν σκεύη καὶ ἄλλα πολλὰ ὠφέλιμον.

QAI. Παγγέλοιόν γ᾽ ἂν ἤδη εἴη.

ΣΩ. '4o' οὖν οὐ κρεῖττον γελοῖον ἢ δεινόν τε καὶ ἐχϑρὸν εἶναι φίλον;

QAI. Φαίνεται.

ZO. Ὅταν οὖν ὁ δητορικὸς ἀγνοῶν ἀγαϑὸν καὶ κα- , λαβὼν πόλιν ὡσαύτως ἔχουσαν ze, μὴ περὶ ὄνου ιᾶς ὡς ἵππου τὸν ἔπαινον ποιούμενος, ἀλλὰ περὶ κακοῦ ἀγαθοῦ, δόξας δὲ πλήθους μεμελετηκὼς πείσῃ κακὰ ἔττειν ἀντ᾽ ἀγαθῶν, ποῖόν τινὰ οἴει μετὰ ταῦτα τὴν ορικὴν καρπὸν ὧν ἔσπειρε ϑερίζειν;

QAI. Οὐ πάνυ γε ἐπιεικῆ. ΧΙ. EQ. '4o' οὖν. à γαϑέ, ἀγροικότερον τοῦ 16"

,

na 9 4 y» à J o wd XM TE Tt πως "-

ΓΤ ABE T4210

ALMA

hc. d

v4

v δ οὖν R Ἵ

ER TE ΨΩ

n jo re

261

Ws * » ) t ; . y Ἐν Maa» - m a AX - ^ — ; pet T8 e au Ἦν 4 ἢν

4

9244 J ΠΛΆΤΩΝΟΣ Fur 106

δέοντος λελοιδορήκαμεν τὴν τῶν λόγων τέχνην; ἡ δ᾽ ἴσως ἂν εἴποι" τί ποτ᾽, ὦ ϑαυμάσιοι, ληρεῖτε; ἐγὼ γὰρ οὐδέν᾽ ἀγνοοῦντα τἀληϑὲς ἀναγκάξω μανϑάνειν λέγειν, ἀλλ᾽. εἴτις ἐμὴ ξυμβουλή., κτησάμενος ἐκεῖνο οὕτως ἐμὲ λαμ-- βάνει" τόδε δ᾽ οὖν μέγα λέγω, ὡς ἄνευ ἐμοῦ τῷ τὰ ὄντα εἰδότι οὐδέν τι μᾶλλον ἔσται πείϑειν τέχνῃ. QAI. Οὐκοῦν δίκαια ἐρεῖ. λέγουσα ταῦτα; ; EQ. Φημί, ἐὰν οἵ γε ἐπιόντες αὐτῇ λόγοι μαρτυρῶ- | σιν εἶναι τέχνῃ. ὥσπερ γὰρ ἀκούειν δοκῶ τινῶν προσιόν-: τῶν καὶ διαμαρτυρομένων λόγων, ὅτι ψεύδεται καὶ οὐκ ἔστι τέχνη ἀλλ᾽ ἄτεχνος τριβή᾽ τοῦ δὲ λέγειν, φησὶν ὁ 44-- κῶν, ἔτυμος τέχνη ἄνευ τοῦ ἀληϑείας ἧφϑαι οὔτ᾽ ἔστιν οὔτε μή ποϑ'᾽ ὕστερον γένηται. 1 QAI. Τούτων δεῖ τῶν λόγων, ὦ Σώκρατες" ἀλλὰ δεῦρο αὐτοὺς παράγων ἐξέταξε, τί καὶ πῶς λέγουσιν. | EQ. Πάριτε δή. ϑρέμματα γενναῖα, καλλίπαιδα 2 | Φαῖδρον πείϑετε. ὡς ἐὰν μὴ ἱκανῶς φιλοσοφήσῃ, οὐδὲ ἱκανός ποτὲ λέγειν ἔσται περὶ οὐδενός. ἀποκρινέσϑω δὴ ὁ Φαῖδρος. | QAI. ἜἘρωτᾶτε.

Z9. o οὖν οὐ τὸ μὲν ὅλον ἡ δητορικὴ ἂν δἴη τέχνη 3 ψυχαγωγία τις διὰ λόγων. οὐ μόνον ἐν δικαστηρίοις καὶ ὅσοι ἄλλοι δημόσιοι σύλλογοι, ἀλλὰ καὶ ἐν ἰδίοις, ἡ αὐτὴ σμικρῶν cs καὶ μεγάλων πέρι, καὶ οὐδὲν ἐντιμότερον τό ys ὀρϑὸν περὶ σπουδαῖα ἢ περὶ φαῦλα γιγνόμενον; ἢ πῶς σὺ ταῦτ᾽ ἀκήκοας:

DAI. Οὐ μὰ τὸν Δί οὐ παντάπασιν οὕτως, ἀλλὰ μάλιστα μέν πως περὶ τὰς δίκας λέγεταί τε καὶ γράφεται. τέχνῃ; λέγεται δὲ καὶ περὶ δημηγορίας ἐπὶ πλέον δὲ οὐκ ; ἀκήκοα.

ΣΙ. ᾽4λλ᾽ dj τὰς Νέστορος καὶ Ὀδυσσέως véyvag |

/

M TERT PETER. Νῆ

“μόνον περὶ λόγων ἀκήκοας, ἃς ἐν Ἰλίῳ σχολάξοντες συνε- γραψάτην, τῶν δὲ Παλαμήδους ἀνήκοος γέγονας; QAI. Καὶ ναὶ μὰ 4i ἔγωγε τῶν Νέστορος, εἰ μὴ ID ogyicv Νέστορά τινα κατασκευάζξεις. ἤ τινα Θυασύμα- χόν τε καὶ Θεόδωρον Ὀδυσσέα. XLIV. Z9. Ἴσως. ἀλλὰ γὰρ τούτους ἐῶμεν" σὺ

δ᾽ εἰπέ, ἐν δικαστηρίοις of ἀντίδικοι ví δρῶσιν; οὐκ dvvi-.

λέγουσι μέντοι. ἢ τί φήσομεν;

QAI. Τοῦτ᾽ αὐτό.

ΣΩ. Περὶ τοῦ δικαίου τε καὶ ἀδίκου;

QAI. Ναί.

ΣΩ. Οὐκοῦν ὁ τέχνῃ τοῦτο δρῶν ποιήσει φανῆναι τὸ αὐτὸ τοῖς αὐτοῖς τοτὲ μὲν δίκαιον, ὅταν δὲ βούληται, ἄδικον;

ΦΑΙ. Τίμήν;

ΣΩ. Καὶ ἐν δημηγορίᾳ δὴ τῇ πόλει δοκεῖν τὰ αὐτὰ τοτὲ μὲν ἀγαϑά. τοτὲ δ᾽ αὖ τἀναντία:

QAI. Οὕτως.

EQ. Τὸν ovv ᾿Ελεατικὸν Παλαμήδην λέγοντα οὐκ ἴσμεν τέχνῃ, ὥστε φαίνεσϑαι τοῖς ἀκούουσι τὰ αὐτὰ ὅμοια καὶ ἀνόμοια, καὶ ἕν καὶ πολλά, μένοντά τε αὖ καὶ φε-- ρόμενα;

QAI. Μάλα γε.

| ΣΩ. Οὐκ ἄρα μόνον περὶ δικαστήριά τέ ἐστιν ἡ ἀν- ιλο

γικὴ καὶ περὶ δημηγορίαν, ἀλλ᾽, ὡς ἔοικε, περὶ πάντα E

τὰ λεγόμενα μέα τις τέχνη, εἴπερ ἔστιν, αὕτη ἂν εἴη, 1) τις οἷός τ᾽ ἔσται πᾶν παντὶ ὁ ὁμοιοῦν τῶν δυνατῶν καὶ οἷς δυνατόν, καὶ ἄλλου ὁμοιοῦντος καὶ ἀποχρυπτομένου εἰς φῶς ἄγειν.

QAI. Πωῶς δὴ τὸ τοιοῦτον λέγεις ;

XQ. Τῇδε δοκῶ ξητοῦσι φανεῖσϑαι. ἀπάτη πότερον

ἐν πολὺ διαφέρουσι γίγνεται μᾶλλον ἢ ὀλίγον;

DAIAPOEZ * s 8A.

iv

wird — MUS uod wWutscow. "d a p "n pv e OR uis MEER E

246 | ΠΛΆΤΩΝΟΣ (^C 108

262 QAI. Ἐν τοῖς ὀλίγον. ᾿

ZQ. AA ys δὴ κατὰ σμικρὸν μεταβαίνων μᾶλλον λήσεις ἐλϑὼν ἐπὶ τὸ ἐναντίον ἢ κατὰ μέγα.

$AI. Πὼς δ᾽ οὔ;

29. Ζεῖ ἄρα τὸν μέλλοντα ἀπατήσειν μὲν ἄλλον, αὐτὸν δὲ μὴ ἀπατήσεσϑαι, τὴν ὁμοιότητα τῶν ὄντων καὶ ἀνομοιότητα ἀκριβῶς διειδέναι.

QAI. ᾿άνάγκη μὲν οὖν.

ΣΩ. Ἦ οὖν οἷός τε ἔσται, ἀλήϑειαν ἀγνοῶν ἕκά- στου, τὴν τοῦ ἀγνοουμένου ὁμοιότητα σμικράν τε καὶ

B μεγάλην ἐν τοῖς ἄλλοις διαγιγνώσκειν ;

DAI. ἀδύνατον.

Z2. Οὐκοῦν τοῖς παρὰ τὰ ὄντα δοξάξουσι καὶ Gto τωμένοις δῆλον ὡς τὸ πάϑος τοῦτο δι᾽ ὁμοιοτήτων τινῶν εἰσερρύη.

QAI. Γίψνεται γοῦν οὕτως.

ZQ. Ἔστιν οὖν ὅπως τεχνικὸς ἔσται μεταβιβάξειν, κατὰ σμικρὸν διὰ τῶν ὁμοιοτήτων ἀπὸ τοῦ ὄντος. ὁκάστοτε ἐπὶ τοὐναντίον ἀπάγων, ἢ αὐτὸς τοῦτο διαφεύγειν, ὁ μὴ ἐγνωρικὸὼς ὃ ἔστιν ἕκαστον τῶν ὄντων; :

QAI. Οὐ μή ποτε.

€ EQ. Aóyov ἄρα τέχνην. ὦ ἑταῖρε, ὁ τὴν ἀλήϑειαν᾽ μὴ εἰδώς. δόξας δὲ τεϑηρευκώς, γελοίαν τινά. ὡς ἔοικε, καὶ ἄτεχνον παρέξεται.

QAI. Κινδυνεύει. β

XLV. Z9. Βούλει οὖν ἐν τῷ “υσίου λόγῳ, Ov | φέρεις. καὶ ἐν οἷς ἡμεῖς εἴπομεν ἰδεῖν τι ὧν φαμὲν ἀτέ- χνῶν τε καὶ ἐντέχνων εἶναι; |

QAI. Πάντων γέ zov μάλιστα, ὡς νῦν ye ψιλῶς πῶς λέγομεν. οὐκ ἔχοντες ἱκανὰ παραδείγματα.

ΣΩ. Καὶ μὴν κατὰ τύχην yévwo, ὡς ἔοικεν, ἐρρη-τ-

D ϑήτην τὼ λόγω ἔχοντέ τι παράδειγμα, ὡς ἂν ὃ εἰδὼς E

D c 2 siib c:

1

"a£ E | 6A4IA4POZ. Ear ME. ^

ἀληϑὲς προσπαίζων ἐν λόγοις παράγοι τοὺς ἀκούοντας. x«i ἔγωγε. ὦ Φαῖδρε. αἰτιῶμαι τοὺς ἐντοπίους ϑεούς" ἴσως δὲ καὶ of τῶν Μουσῶν προφῆται οἵ ὑπὲρ κεφαλῆς . €0ol ἐπιπεπνευκότες ἂν ἡμῖν εἶεν τοῦτο τὸ γέρας οὐ y&Q zov ἔγωγε τέχνης τινὸς τοῦ λέγειν μέτοχος.

QAI. Ἔστω ὡς λέγεις" μόνον δήλωσον 0 φής.

EQ. Ἴϑι δή μοι ἀνάγνωθι τὴν τοῦ “υσίου λόγου ἀρχήν.

QAI. Περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ E ὡς νομίζω συμφέρειν ἡμῖν τούτων γενομένων. ἀκήκοας. ἀξιῶ δὲ μὴ διὰ τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι, ὅτι οὐκ ἐρα-- στὴς Qv σοῦ τυγχάνω. ὡς ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ---

XQ. Παῦσαι. τί δὴ οὖν οὗτος ἁμαρτάνει καὶ ἄτε--:

qvov ποιεῖ, λεκτέον. 1] γάρ; 263

QAI. Not.

XLVL EQ. '4g οὖν οὐ παντὶ δῆλον τό γε τοιόνδε, ὡς περὶ μὲν ἔνια τῶν τοιούτων ὁμονοητικῶς ἔχομεν, περὶ δ᾽ ἔνια στασιωτικῶς;

QAI. Δοκῶ μὲν ὃ λέγεις μανϑάνειν, ἔτι δ᾽ εἰπὲ σα- φέστερον.

EQ. Ὅταν τις ὄνομα εἴπῃ σιδήρου ἢ ἀργύρου, ἀρ᾽ οὐ τὸ αὐτὸ πάντες διενοήϑημεν;

QAI. Καὶ μάλα.

ΣΩ. Τί δ᾽ ὅταν δικαίου ἢ ἀγαϑοῦ; οὐκ ἄλλος ἄλλῃ φέρεται, καὶ ἀμφισβητοῦμεν ἀλλήλοις τε καὶ ἡμῖν αὐτοῖς ;

QAI. Πάνυ μὲν οὖν.

EO. Ἐν μὲν ἄρα τοῖς συμφωνοῦμεν,, ἐν δὲ τοῖς οὔ. B

QAI. Οὕτως.

EO. Ποτέρωϑι οὖν εὐαπατητότεροί ἐσμεν. καὶ ἡ

ορικὴ ἐν ποτέροις μεῖζον δύναται; ο΄ ΦΗ͂Ι. 4ηλον ὅτι ἐν οἷς πλανώμεϑα. τς ΣΏ. Οὐκοῦν τὸν μέλλοντα τέχνην ῥητορικὴν μετιέ

d ARM

«ἢ ^

FE PN RP CPC γις

E 1 8 " β "Je Cert δ. Σὰ

Ἀπ ΓΤ ar ΤΥ ΤῊ RUN Y

4

, ΓΑ T

E^

.

248 ΠΛΆΤΩΝΟΣ ATE 110 4

ναι πρῶτον μὲν δεῖ ταῦτα ὁδῷ διῃρῆσϑαι, καὶ εἰληφεναι τινὰ χαρακτῆρα ἑκατέρου τοῦ εἴδους, ἐν ᾧ τε ἀνάγκη τὸ πλῆϑος πλανᾶσϑαι καὶ ἐν ᾧ μή.

C QAI. Καλὸν γοῦν ἄν, ὦ Σώκρατες, εἶδος εἴη κατα-- νενοηκῶὼς ὁ τοῦτο λαβών.

ZQ. Ἔπειτά γε οἶμαι πρὸς ἑκάστῳ γιγνόμενον μὴ

᾿λανϑάνειν, ἀλλ᾽ ὀξέως αἰσϑάνεσϑαι, περὶ οὗ ἂν μέλλῃ ἐρεῖν. ποτέρου ὃν τυγχάνει τοῦ γένους.

QAI. Τίμήν;

Z9. Τί οὖν; τὸν Ἔρωτα πότερον φῶμεν εἶναι τῶν ἐμφισβητησίμων ἢ τῶν μή;

QAI. Τῶν ἀμφισβητησίμων δή που’ ἢ οἴει & σοι συγχωρῆσαι εἰπεῖν ἃ νῦν δὴ εἶπες περὶ αὐτοῦ, ὡς βλάβη τέ ἐστι τῷ ἐρωμένῳ καὶ ἐρῶντι, καὶ αὖϑις ὡς μέγιοτον

p τῶν ἀγαϑῶν τυγχάνει;

2/9. ΄άριστα λέγεις" ἀλλ᾽ εἰπὲ καὶ τόδε --- ἐγὼ γάρ τοι διὰ τὸ ἐνθουσιαστικὸν οὐ πάνυ μέμνημαι --- εἰ epu σάμην ἔρωτα ἀρχόμενος τοῦ λόγου.

ΦΑ͂Ι. Νὴ At ἀμηχάνως γε ὡς σφόδρα.

2:9. Φεῦ, ὅσῳ λέγεις τεχνικωτέρας Νύμφας τὰς "AyeAgiov καὶ Πᾶνα τὸν Ἑρμοῦ “υσίου τοῦ Κεφάλου πρὸς λόγους εἶναι. ἢ οὐδὲν λέγω. ἀλλὰ καὶ ὁ Δυσίας &oyous- νος τοῦ ἐρωτικοῦ ἠνάγκασεν ἡμᾶς ὑπολαβεῖν τὸν Ἔρωτα

E ἕν τιτῶν ὄντων, ὃ αὐτὸς ἐβουλήϑη, καὶ πρὸς τοῦτο ἤδη συνταξάμενος πάντα τὸν ὕστερον λόγον διεπερανατο; βούλει πάλιν ἀναγνῶμεν τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ;

QAI. Εἰ σοί γε δοκεῖ" ὃ μέντοι ζητεῖς, οὐκ ἔστ᾽ αὐτόϑι.

Z9. Aéys,Uv' ἀκούσω αὐτοῦ ἐκείνου.

XLVIL ΦΩΑ͂Ι. Περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων επέ- στασαι, καὶ ὡς νομίξω συμφέρειν ἡμῖν τούτων γενομέ--

φθάνων, ἀκήκοας. ἀξιῶ δὲ μὴ διὰ τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι,

bra -— pACTCUCESN Wm METER TEES

ER. heec ák serta 249

ὅτι οὐκ ἐραστὴς ὧν σοῦ τυγχάνω. ὡς ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ὧν ἂν εὖ ποιήσωσιν; ἐπειδὰν τῆς ἐπιϑυμίας παύσωνται.

ΣΩ. Ἦ πολλοῦ δεῖν ἔοικε ποιεῖν ὅδε γε ὃ ξητοῦμεν, ὃς οὐδὲ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἀλλ᾽ ἀπὸ τελευτῆς ἐξ ὑπτίας ἀνάπαλιν διανεῖν ἐπιχειρεῖ τὸν λόγον, καὶ ἄρχεται ἀφ᾽ ὧν πεπαυμέ- vog &v ἤδη ὃ ἐραστὴς λέγοι πρὸς τὰ παιδικά. ἡ οὐδὲν εἶπον. Φαῖδρε, φίλη κεφαλή;

QAI. Ἔστιγέτοι δή, ὡ Σώκρατες. τελευτή, περὶ B

οὗ τὸν λόγον ποιεῖται.

ΣΩ. Τίύδὲ τἄλλα; οὐ χύδην δοκεῖ βεβλῆσϑαι τὰ τοῦ λόγου; ἢ φαίνεται τὸ δεύτερον εἰρημένον ἔκ τινος ἀνάγ-- κης δεύτερον δεῖν vc vou, ἤ τι ἄλλο τῶν δηϑέντων ; ἐμοὶ μὲν γὰρ ἔδοξεν, ὡς μηδὲν εἰδότι, οὐκ ἀγεννῶς τὸ ἐπιὸν εἰρῆσϑαι τῷ γράφοντι" σὺ δ᾽ ἔχεις τινὰ ἀνάγκην λογο-- γραφικήν, ἡ ταῦτα ἐκεῖνος οὕτως ἐφεξῆς παρ᾽ ἄλληλα

ἔϑηκεν;

QAI. Χρηστὸς &, ὅτι με ἡγεῖ ἱκανὸν εἶναι τὰ ἐκεί-- C

vov οὕτως ἀκριβῶς διιδεῖν.

ΣΩ. ᾿Δλλὰ τόδε γε οἶμαί σε φάναι ἄν, δεῖν πάντα λόγον ὥσπερ ξῶον συνεστάναι σῶμά τι ἔχοντα αὐτὸν αὐ-- τοῦ, ὥστε μήτε ἀκέφαλον εἶναι μήτε ἄπουν, ἀλλὰ μέσα τε ἔχειν καὶ ἄκρα, πρέποντ᾽ ἀλλήλοις καὶ τῷ ὅλῳ γεγραμ- . μένα.

QAI. Πῶς γὰρ οὔ;

Z9. Σκέψαι τοίνυν τὸν τοῦ ἑταίρου σου λόγον, £i" οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει" καὶ εὑρήσεις τοῦ ἐπιγράμμα--

τος οὐδὲν διαφέροντα, ὃ Μίδᾳ τῷ Φρυγέ φασέτινες ἐπι- Ν

c γεγράφϑαι. QAI. Ποῖον τοῦτο, xal τέπεπονϑός; ΣΩ. Ἔστι μὲν τοῦτο τόδε"

χαλκῆ παρϑένος εἰμέ, Μίδα δ᾽ ἐπὶ σήματι κεῖμαι.

— Mee pe ΕΣ Dari pa Pun

3.7 S".

εἶτα

ac der C.

h

«

p.24,

e.

x

tul ierra ETRS EZ uo τὰ o Ene D Ari RR A ira a d a

, . AMORE

m

d " ^ lu TENE, ob MU uw ^W. Tot" atn RA

FA.

. : " To M

E

265

C

wok 1 EMMSRP HERI CUDNES 250 IL4ATSNOX 112

ὄφρ᾽ dv ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεϑήλῃ, -

αὐτοῦ τῇδε μένουσα πολυκλαύτου ἐπὶ τύμβου, ἀγγελέω παριοῦσι Μίδας ὃ ὅτι τῇδε τέϑαπται. ὅτι δὲ οὐδὲν διαφέρει αὐτοῦ πρῶτον ἢ ὕστατόν τι λέγε-- σϑαι, ἐννοεῖς που, ὡς ἐγῴώμαι. o AI. Ari τὸν λόγον ἡμῶν, ὦ “Σώκρατες. XLVIIL X4. Τοῦτον μὲν τοίνυν, ἵνα μὴ σὺ ἄχϑῃ; ἐάσωμεν᾽ καΐ TOL συχνά ys ἔχειν μοι δοκεῖ παραδείγματα, πρὸς & τις βλέπων ὀνίναιτ᾽ ἄν, μιμεῖσϑαι αὐτὰ ἐπιχειρῶν μὴ πάνυ τι" εἰς δὲ τοὺς ἑτέρους λόγους ἴωμεν. ἦν γάρ τι

ἐν αὐτοῖς, ὡς δοκῶ, προσῆκον ἰδεῖν τοῖς βουλομένοις περὶ

λόγων σκοπεῖν.

QAI. Τὸ ποῖον δὴ λέγεις;

Zi. Ἐναντίω που ἤστην" ὃ μὲν γάρ, ὡς τῷ ἐρῶντι, ὁ δ᾽ ὡς τῷ μὴ δεῖ χαρίζεσϑαι, ἐλεγέτην.

DAI. Καὶ μάλ᾽ ἀνδρικῶς.

XQ. "Quuqv σε τἀληϑὲς ἐρεῖν, ὅτι μανικῶς" ὃ μέντοι ἐζήτουν, ἐστὶν αὐτὸ τοῦτο. μανίαν γάρ τινα ἐφήσαμεν εἶναι τὸν ἔρωτα. ἦ γάρ;

QAI. Nat.

Z9. Μανίας δέγε εἴδη δύο, τὴν μὲν ὑπὸ νοσημά-- τῶν ἀνθρωπίνων. τὴν δὲ ὑπὸ ϑείας ἐξαλλαγῆς τῶν εἰω-- ϑότων νομίμων γιγνομένην.

ΦΑ͂Ι. Πάνυ γε.

Z9. Τῆς δὲ ϑείας τεττάρων ϑεῶν τέτταρα μέρη διελόμενοι. μαντικὴν μὲν ἐπίπνοιαν ᾿4πόλλωνος ϑέντες, Διονύσου δὲ τελεστικήν, Μουσῶν δ᾽ αὖ ποιητικήν, τετάρ- την δὲ ᾿δφροδίτης καὶ Ἔῤωτος ἐρωτικὴν μανίαν ἐφήσα-- μὲν ve ἀρίστην εἶναι. καὶ οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ τὸ ἐρωτικὸν πάϑος ἀπεικάζοντες. ἴσως μὲν ἀληϑοῦς τινὸς ἐφαπτόμενοι; τάχα δ᾽ ἂν καὶ ἄλλοσε παραφερόμενοι, κεράσαντες οὐ παντά- πασιν ἀπίϑανον λόγον, μυϑικόν τινα ὕμνον προσεπαίσα-

gas |. ΦΑ͂ΙΔΡΟΣ. | 251

Cmm

1 Ae V

μὲν μετρίως τε xol εὐφήμως τὸν ἐμόν τε καὶ σὸν δεσπό-- την Ἔρωτα, ὦ Φαῖδρε, καλῶν παίδων ἔφορον.

ΦΑ͂Ι. Καὶ μάλα ἔμοιγε οὐκ ἀηδῶς ἀκοῦσαι.

XLIX. 29. Τόδε τοίνυν αὐτόϑεν λάβωμεν, ὡς ἀπὸ τοῦ ψέγειν πρὸς τὸ ἐπαινεῖν ἔσχεν ὁ λόγος μεταβῆναι.

QAI. Πῶς δὴ οὖν αὐτὸ λέγεις;

2:9. Ἐμοὶ μὲν φαίνεται τὰ μὲν ἄλλα τῷ ὄντι παιδιᾷ πεπαῖσϑαι" τούτων δέ τινῶν ἐκ τύχης ῥηϑέντων δυοῖν εἰδοῖ:". εἰ αὐτοῖν τὴν δύναμιν τέχνῃ λαβεῖν δύναιτό τις, οὐκ ἄχαρι.

QAI. Τίνων δή;

ΣΩ. Εἰς μίαν τε ἰδέαν συνορῶντα ἄγειν τὰ πολλαχῇ διεσπαρμένα, ἵν᾽ ἕκαστον ὁριζόμενος δῆλον ποιῇ, περὶ οὗ ἂν ἀεὶ διδάσκειν ἐθέλῃ. ὥσπερ τὰ νῦν δὴ περὶ Ἔρωτος, ὃ ἔστιν, δρισϑέν, εἴτ᾽ εὖ εἴτε κακῶς ἐλέχϑη. τὸ γοῦν ca- φὲς καὶ τὸ αὐτὸ αὑτῷ ὁμολογούμενον διὰ ταῦτ᾽ ἔσχεν εἰπεῖν ὁ λόγος.

QAI. Τὸ δ᾽ ἕτερον δὴ εἶδος τί λέγεις, ὦ Σώκρατες;

Z9. Τὸ πάλιν κατ᾽ εἴδη δύνασϑαι τέμνειν, κατ᾽ ἄρϑρα, ἧ πέφυκε, καὶ μὴ ἐπιχειρεῖν καταγνύναι μέρος μηδέν, κακοῦ μαγείρου τρόπῳ χρώμενον" ἀλλ᾽ ὥσπερ ἄρτι τὼ λόγω τὸ μὲν ἄφρον τῆς διανοίας ἕν τι κοινῇ εἶδος

ἐλαβέτην, ὥσπερ δὲ σώματος ἐξ ἑνὸς διπλᾶ καὶ ὁμώνυμα 266

πέφυχε, σκαιά, τὰ δὲ δεξιὰ κληϑέντα, οὕτω καὶ τὸ τῆς πα- ϑανοίας ὡς ἕν ἐν ἡμῖν πεφυκὸς εἶδος ἡγησαμένω τὼ λόγω, ὁ μὲν τὸ ἐπ᾿ ἀριστερὰ τεμνόμενος μέρος, πάλιν τοῦτο τέμνων οὐκ ἐπανῆκε, πρὶν ἐν αὐτοῖς ἐφευρὼν ὀνομαζό-- μενον σκαιόν τινα ἔρωτα ἐλοιδόρησε μάλ᾽ ἐν δίκῃ, ὁ δ᾽ εἰς τὰ ἐν δεξιᾷ τῆς μανίας ἀγαγὼν ἡμᾶς, ὁμώνυμον μὲν ἐκεί-

vo, ϑεῖον δ᾽ αὖ τιν᾽ ἔρωτα ἐφευρὼν καὶ προτεινάμενος B

ἐπήνεσεν ὡς μεγίστων αἴτιον ἡμῖν ἀγαϑῶν. QAI. ᾿“ληϑέστατα λέγεις.

sel ΤΡ dao crc Epesr S i ur

ΑΝ PETUNT eR HONOR EESTCPSEUU PNIS Rene

"2 1

dre t

MU iid

LU ΚΕ 4 7 PET

^ a ie BEA STR LE. "us

Lá Pam a NO MU τ RE NEIN D MEUM Up. POPE Poe dier d ἽΝ ᾿ o i n ἐκεῖ

Bbg AA TÀNOZ

L. Z9. Τούτων δὴ ἜΚΟΨΕ αὐτὸς τὲ ἐραστής; c Φαῖδρε, τῶν διαιρέσεων καὶ συναγωγῶν, ἵν᾽ οἷός τε ὦ λέγειν τὲ καὶ φρονεῖν ἐάν τέ τιν᾽ ἄλλον ἡγήσωμαι Óvva- τὸν εἰς ἕν καὶ ἐπὶ πολλὰ πεφυκὸς ὁρᾷν, τοῦτον διώκω κατόπισϑε μετ᾽ ἴχνιον ὥστε ϑεοῖο. καὶ μέντοι καὶ τοὺς δυναμένους αὐτὸ δρᾷν εἰ μὲν ὀρϑῶς ἢ μὴ προσαγορεύω.

C ϑεὸς οἶδε. καλῶ δὲ οὖν μέχοι τοῦδε διαλεκτικούς. τὰ δὲ νῦν παρὰ σοῦ τε καὶ Τυσίου μαϑόντας εἰπὲ τί χρὴ καλεῖν" ἢ τοῦτο ἐκεῖνό ἐστιν ἡ λόγων τέχνη, vj Θρασύμαχός τε καὶ οἱ ἄλλοι χρώμενοι σοφοὶ μὲν αὐτοὶ λέγειν γεγόνασιν. ἄλ-- λους τὲ ποιοῦσιν. οἵ ἂν δωροφορεῖν αὐτοῖς ὡς βασιλεῦσιν ἐϑέλωσιν;

QAI. Βασιλικοὶ μὲν ἄνδρες. οὐ μὲν δὴ ἐπιστήμονές γε ὧν ἐρωτᾷς. ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸ εἶδος ὀρϑῶς ἔμοιγε δο-- κεῖς καλεῖν, διαλεκτικὸν καλῶν: τὸ δὲ ῥητορικὸν δοκεῖ

D uo, διαφεύγειν ἔϑ᾽ ἡμᾶς.

— Z9. Πῶς φῇς; καλόν πού τι ἂν εἴη, ὃ τούτων ἀπο-- λειφϑὲν ὅμως τέχνῃ λαμβάνεται; πάντως δ᾽ οὐκ ἀτιμα-- στέον αὐτὸ σοί τὲ καὶ ἐμοί, λεκτέον δὲ τί μέντοι καὶ ἔστι τὸ λειπόμενον τῆς ῥητορικῆς.

QAI. Καὶ μάλα που συχνά. ὦ Σώκρατες. τά γ᾽ ἐν τοῖς βιβλίοις τοῖς περὶ λόγων τέχνης γεγραμμένοις.

LI 9. Καὶ καλῶς γε ὑπέμνησας. προοίμιον μὲν οἶμαι πρῶτον ὡς δεῖ τοῦ λόγου λέγεσϑαι ἐν ἀρχῇ" ταῦτα λέγεις — 1j γάρ: — τὰ κομψὰ τῆς τέχνης;

E QAI. Noi.

2. Ζεύτερον δὲ δὴ διήγησίν τινα μαρτυρίας τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῇ. τρέτον τεκμήρια. τέταρτον εἰκότα καὶ πίστωσιν οἶμαι καὶ ἐπιπίστωσιν λέγειν τόν γε βέλτιστον λογοδαίδα-- λον Βυξάντιον ἄνδρα.

QAI. Τὸν χρηστὸν λέγεις Θεόδωροι;:

267 29. Tí μήν; xol ἔλεγχόν ys καὶ ἐπεξέλεγχον ὡς

-

EMO -AlIAPOXZ. -. 5:958

᾿ ποιητέον ἐν κατηγορίᾳ ve καὶ ἀπολογίᾳ. τὸν δὲ κάλλιστον

Πάριον Εὐηνὸν εἰς μέσον οὐκ ἄγομεν, ὃς ὑποδήλωσίν τε

'πρῶτος εὗρε καὶ παρεπαίνους᾽ οἵ δ᾽ αὐτὸν xol παραψό-

γους φασὶν ἐν μέτρῳ λέγειν μνήμης χάριν" σοφὸς γὰρ ἀνήρ. Τισίαν δὲ Γοργίαν τε ἐάσομεν εὕδειν, οἱ πρὸ τῶν ἀληϑὼν τὰ εἰκότα εἶδον ὡς τιμητέα μᾶλλον, τά τε αὖ σμι-- xoc μεγάλα καὶ τὰ μεγάλα σμικρὰ φαίνεσϑαι ποιοῦσι διὰ ῥώμην λόγου. καινά τε ἀρχαίως τά τ᾽ ἐναντία καινῶς, συντομίαν τε λόγων καὶ ἄπειρα μήκη περὶ πάντων ἀνεῦ-

ρον. ταῦτα δὲ ἀκούων ποτέ μου Πρόδικος ἐγέλασε, καὶ

wo—-.-.———Ó

μόνος αὐτὸς εὑρηκέναι ἔφη àv δεῖ λόγων τέχνην δεῖν δὲ οὔτε μακρῶν οὔτε βραχέων, ἀλλὰ μετρίων.

QAI. Σοφώτατά ys , ὦ Πρόδικε.

EQ. Ἱππίαν δὲ οὐ λέγομεν; οἶμαι γὰρ ἂν σύμψηφον αὐτῷ καὶ τὸν Ἠλεῖον ξένον γενέσϑαι.

ΦΑ͂Ι. Τί δ᾽ οὔ;

ΣΩ. Τὰ δὲ Πώλου πῶς φράσομεν αὖ μουσεῖα Aó-

yov, ὃς διπλασιολογίαν καὶ yvouoAoyíav καὶ εἰκονολο--᾿

γίαν, ὀνομάτων τε Μικυμνείων ἃ ἐκείνῳ ἐδωρήσατο πρὸς ποίησιν εὐεπείας 5

QAI. Πρωταγόρεια δέ, ὦ Σώκρατες. οὐκ ἦν μέντοι τοιαῦτ᾽ ἄττα;

Z9. Ὀρϑοέπειά γέτις, ὦ παῖ, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ καλά. τῶν γε μὴν οἰκτρογόων ἐπὶ γῆρας καὶ πενίαν éAxo- μένων λόγων κεκρατηκέναι τέχνῃ μοι φαίνεται τὸ τοῦ Χαλκηδονίου σϑένος, ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς

ἀνὴρ γέγονε, καὶ πάλιν ὠργισμένοις ἐπάδων κηλεῖν, ὡς D

ἔφη διαβάλλειν τε καὶ ἀπολύσασϑαι διαβολὰς ὁϑενδὴ

χράτιστος. τὸ δὲ δὴ τέλος τῶν λόγων κοινῇ πᾶσιν ἔοικε

συνδεδογμένον εἶναι, à τινὲς μὲν ἐπάνοδον, ἄλλοι δὲ ἄλλο

τίϑενται ὄνομα.

Mj MUSS WIS n INQNIT E L iow "t "o * Ὰ . "i QM A ὦν» : d P md s ^ e : J

954 — SN TM E dle

QAI. Τὸ ἐν κεφαλαίῳ ἕκαστα λέγεις ὑπομνῆσαι ἐπὶ τελευτῆς τοὺς ἀκούοντας περὶ τῶν εἰρημένων; Σ΄. Ταῦτα λέγω, καὶ εἴ τε σὺ ἄλλο ἔχεις εἰπεῖν λό-- ; γῶν τέχνης πέρι. V QAÁI. Σμικρά ye καὶ ovx ἄξια λέγειν. .. 968 Z9. 'Eóusv δὴ τά γε σμικρά" ταῦτα δὲ ὑπ᾽ αὐγὰς μᾶλλον ἴδωμεν, víva καί ποτ᾽ ἔχει τὴν τῆς τέχνης δύναμιν.

QAI. Καὶ μάλα ἐρρωμένην, ὦ Σώκρατες, ἔν γε δὴ — πλήϑους συνόδοις. ᾿

ZQ. Ἔχει γάρ᾽ ἀλλ᾽, ὦ δαιμόνιε, ἰδὲ καὶ σύ, εἰ ἄρα καὶ σοὶ φαίνεται διεστηκὸς αὐτῶν τὸ ἠτρίον Qui sal fuot. — —

QAI. Δείκνυε μόνον. :

LIIL ΣΩ. Εἰπὲ δή μοι" si τις προσελϑὼν τῷ ἕτα: — | φῷ σου Ἐρυξιμάχῳ ἢ τῷ πατρὶ αὐτοῦ ᾿ἡκουμενῷ εἴποι Ort — | ἐγὼ ἐπίσταμαι τοιαῦτ᾽ ἅττα σώμασι προσφέρειν, ὥστ — |

B ϑερμαίνειν τ᾽ ἐὰν βούλωμαι καὶ ψύχειν, καὶ ἐὰν μὲν δόξῃ μοι, ἐμεῖν ποιεῖν, ἐὰν δ᾽ αὖ, κάτω διαχωρεῖν, καὶ ἄλλα πάμπολλα τοιαῦτα" καὶ ἐπιστάμενος αὐτὰ ἀξιῶ ἰατρικὸς εἶναι καὶ ἄλλον ποιεῖν, € ἂν τὴν τούτων ἐπιστήμην πα- ραδῶ᾽ τί ἂν οἴει ἀκούσαντας εἰπεῖν ;

QAI. Tí γε ἄλλο ἢ ἐρέσϑαι. εἰ προσεπίσταται καὶ οὕστινας δεῖ καὶ ὁπότε ἕκαστα τούτων ποιεῖν, καὶ μέχρι ὁ ὁπόσου; |

EQ. Ei ovv εἴποι ὅτι οὐδαμῶς" ἀλλ᾽ ἀξιῶ τὸν

C ταῦτα παρ᾽ ἐμοῦ μαϑόντα αὐτὸν οἷόν τ᾽ εἶναι ποιεῖν ἃ ἐρωτᾶς;

QAI. Εἴποιεν &v, οἶμαι; ὅ ὅτι μαίνεται ἄνϑρωπος, καὶ ἐκ βιβλίου ποϑὲν ἀκούσας ἢ περιτυχὼν φαρμακίοις ἰατρὸς οἴδται γεγονέναι, οὐδὲν ἐπαΐων τῆς τέχνης.

EQ. Τίύδ᾽ εἰ Σοφοκλεῖ αὖ προσελϑὼν καὶ Εὐριπίδῃ τις λέγοι. ὡς ἐπίσταται περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν καὶ περὶ μεγάλου πάνυ σμικράς, ὅταν

3

INSERERE REIR EA Aum e f 0Al4POZ ἘΠῚ 255

τε dodi οἰκτράς, καὶ τοὐναντίον αὖ φοβερὰς καὶ ἀπειλητικάς, ὅσα τ᾽ ἄλλα τοιαῦτα, καὶ διδάσκων αὐτὰ D τραγῳδίας ποίησιν οἴεται παραδιδό ναι;

ΦΑ͂Ι. Καὶ οὗτοι ἄν, ὦ Σώκρατες, οἶμαι, καταγε-

λῷεν, εἴ τις οἴεται τραγῳδίαν ἄλλο τι εἶναι ἢ τὴν τούτων σύστασιν πρέπουσαν. ἀλλήλοις τε καὶ τῷ ὅλῳ συνιστα- μένην.

EQ. ᾽4λλ᾽ οὐκ ἂν ἀγροίκως γε, οἶμαι, λοιδορήσειαν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἂν μουσικὸς ἐντυχὼν ἀνδρὶ οἰομένῳ ἁρμο-- νικῷ εἶναι. ὅτι δὴ τυγχάνει ἐπιστάμενος ὡς οἷόν τε ὀξυ- τάτην καὶ βαρυτάτην χορδὴν ποιεῖν. οὐκ ἀγρίως εἴποι E ἂν - ὦ μοχϑηρέ, μελαγχολᾷς, ἀλλ᾽ ἅτε μουσικὸς ὧν πρασ-- τερον ὅτι, ὦ ἄριστε, ἀνάγκη μὲν καὶ ταῦτ᾽ ἐπίστασϑαι τὸν μέλλοντα ἁρμονικὸν ἔσεσϑαι , οὐδὲν μὴν κωλύει μηδὲ σμικρὸν ἁρμονίας ἐπαΐειν τὸν τὴν σὴν ἕξιν ἔχοντα τὰ γὰρ πρὸ ἁρμονίας ἀναγκαῖα μαϑήματα ἐπίστασαι, ἀλλ᾽ οὐ τὰ ἁρμονικα.

QAI. Ὀρϑότατά γε.

Z9. Οὐκοῦν καὶ ὁ Σοφοκλῆς τόν σφισιν ἐπιδεικνύ-- 269 μενον τὰ πρὸ τραγῳδίας ἂν φαίη ἀλλ᾽ οὐ τὰ τραγικά, καὶ ὁ ᾿Δκουμενὸς τὰ πρὸ ἰατρικῆς ἀλλ᾽ οὐ τὰ ἰατρικά.

β QAI. Παντάπασι μὲν οὖν. ἑ LIL ZO. Τί δέ; τὸν μελίγηρυν "άδραστον οἰόμε-- (9o καὶ Περικλέα, εἰ ἀκούσειαν ὧν νῦν δὴ ἡμεῖς διῇμεν τῶν παγκάλων τεχνημάτων,. βραχυλογιῶν τε καὶ εἰκονο-- λογιῶν καὶ ὅσα ἄλλα διελϑόντες ὑπ᾽ αὐγὰς ἔφαμεν εἶναι σχεπτέα, πότερον χαλεπῶς ἂν αὐτούς, ὥσπερ ἐγώ τε καὶ B σύ, ὑπ᾽ ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς “ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν τέ- νην, ἢ ἅτε ἡμῶν ὄντας σοφωτέρους κἂν vàv ἐπιπλῆξαι εἰπόντας" ὦ Φαῖδρέ τε καὶ Σώκρατες, οὐ χρὴ χαλεπαίνειν ἀλλὰ συγγιγνώσκειν, εἴ τινες μὴ ἐπιστάμενοι διαλέγεσϑαι

Εν cR MPD4 ἫΝ NL IAE D UE RUNE ἐν Ead JR NC ἀνε νέν μὰ ἐς

frm. e- E 4 " ! T ^L E ey "i

256 |^ ΠΛΆΤΩΝΟΣ. TRUM

ἀδύνατοι ἐγένοντο ὁρίσασϑαι, ví ποτ᾽ ἔστι δητορική, ἐκ δὲ τούτου τοῦ πάϑους τὰ πρὸ τῆς τέχνης ἀναγκαῖα μαϑή--

€ ματα ἔχοντες δητορικὴν φήϑησαν εὑρηκέναι, καὶ ταῦτα δὴ διδάσκοντες ἄλλους ἡγοῦνταί σφισι τελέως δητορικὴν δεδιδάχϑαι, τὸ δ᾽ ἕκαστα τούτων πιϑανῶς λέγειν τε καὶ τὸ ὅλον συνίστασϑαι, οὐδὲν ἔργον, αὐτοὺς δεῖν παρ᾽ &xv- τῶν τοὺς μαϑητάς σφων πορίζεσϑαι ἐν τοῖς λόγοις.

QD AI. ᾿Δλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες. κινδυνεύει τοιοῦτόν τι εἶναι τὸ τῆς τέχνης, ἣν οὗτοι οἱ ἄνδρες ὡς δητορικὴν διδάσκουσί τε καὶ γράφουσι" καὶ ἔμοιγε δοκεῖς ἀληϑὴ

D εἰρηκέναι" ἀλλὰ δὴ τὴν τοῦ τῷ ὄντι ῥητορικοῦ τε καὶ πι- ϑανοῦ τέχνην πῶς καὶ πόϑεν ἄν τις δύναιτο πορίσασϑαι;

ΣΩ. Τὸ μὲν δύνασϑαι, ὦ Φαῖδρε, ὥστε ἀγωνιστὴν τέλεον γενέσϑαι, εἰκός, ἴσως δὲ καὶ ἀναγκαῖον, ἔχειν ὥσπερ. τἄλλα. εἰ μέν σοι ὑπάρχει φύσει δητορικῷ εἶναι, ἔσει δή-- τῶρ ἐλλόγιμος, προσλαβὼν ἐπιστήμην τε καὶ μελέτην" ὅτου δ᾽ ἂν ἐλλίπῃς τούτων, ταύτῃ ἀτελὴς ἔσει. ὅσον δὲ αὐτοῦ τέχνη, οὐχ 1) Μυσίας τε καὶ Θρασύμαχος πορεύεται, δοκεῖ μοι φαίνεσϑαι ἡ μέϑοδος.

DAI. ᾿Αλλὰ πῇ δή;

Ε Z9. Κινδυνεύει, ὦ ἄριστε, εἰκότως ὁ Περικλῆς πάντων τελεώτατος εἰς τὴν δητορικὴν γενέσϑαι.

ΦΑ͂Ι. Τί δή;

LIV. X9. Πᾶσαι ὅσαι μεγάλαι τῶν τεχνῶν. προσ-

270 δέονται ἀδολεσχίας καὶ μετεωρολογίας φύσεως πέρι" τὸ γὰρ ὑψηλόνουν τοῦτο καὶ πάντῃ τελεσιουργὸν ἔοικεν ἐν-- τεῦϑέν ποϑὲν εἰσιέναι. ὃ καὶ Περικλῆς πρὸς τῷ εὐφυὴς εἶναι ἐκτήσατο" προσπεσὼν γάρ, οἶμαι, τοιούτῳ ὄντι ᾿Δἀναξαγόρα, μετεωρολογίας ἐμπλησϑεὶς καὶ ἐπὶ φύσιν | νοῦ τε καὶ ἀνοίας ἀφικόμενος, ὧν δὴ πέρι τὸν πολὺν λό- γον ἐποιεῖτο ᾿ἀναξαγόρας, ἐντεῦϑεν εἵλκυσεν ἐπὶ τὴν τῶν λόγων τέχνην τὸ πρόσφορον αὐτῇ.

1319 OAIAPOX / 95]

Q AI. Πῶς τοῦτο λέγεις;

ΣΏΩ. Ὁ αὐτός που τρόπος τέχνης ἰατρικῆς, ὅσπερ B

καὶ ῥητορικῆς.

QAI. Πῶς δή;

Z9. "Ev ἀμφοτέραις δεῖ διελέσϑαι φύσιν, σώματος μὲν ἐν τῇ ἑτέρα, ψυχῆς δὲ ἐν τῇ ἑτέρα, εἰ μέλλεις μὴ τριβῇ μόνον καὶ ἐμπειρίᾳ, ἀλλὰ τέχνῃ, τῷ μὲν φάρμακα καὶ τροφὴν προσφέρων ὑγίειαν καὶ δώμην ἐμποιήσειν, τῇ δὲ λόγους τε καὶ ἐπιτηδεύσεις νομίμους πειϑὼ ἣν ἂν βούλῃ καὶ ἀρετὴν παραδώσειν.

QAI. Τὸ γοῦν εἰκός. ὦ Σώκρατες, οὕτως.

Z9. Ψυχῆς οὖν φύσιν ἀξίως λόγου κατανοῆσαι οἴει

gere εἶναι ἄνευ τῆς τοῦ ὅλου φύσεως;

QAl. Εἰ μὲν Ἱπποκράτει ys τῷ τῶν ᾿“σκληπιαδῶν δεῖ τε πιϑέσϑαι, οὐδὲ περὶ σώματος ἄνευ τῆς μεϑόδου ταύτης.

ZQ. Καλῶς γάρ, ὦ ἑταῖρε, λέγει" χρὴ μέντοι πρὸς τῷ Ἱπποκράτει τὸν λόγον ἐξετάξοντα σκοπεῖν, εἰ συμ-- φωνεῖ.

QAI. Φημί.

LV. ΣΏ. Τὸ τοίνυν περὶ φύσεως σκόπει τί ποτε λέγει Ἱπποκράτης τε καὶ ὁ ἀληϑὴς λόγος. ἀρ᾽ οὐχ ὧδε δεῖ

| διανοεῖσϑαι περὶ ὁ ὁτουοῦν φύσεως" πρῶτον μέν, ἁπλοῦν ἢ πολυειδές ἐστιν, οὗ πέρι βουλησόμεϑα εἶναι αὐτοὶ τε-

χνικοὶ καὶ ἄλλον δυνατοὶ ποιεῖν, ἔπειτα δέ, ἃ ἂν μὲν ἁπλοῦν j, σκοπεῖν τὴν. δύναμιν αὐτοῦ, τίνα πρὸς τί πέφυκεν εἰς j^ δρᾷν ἔχον ἢ τένα εἰς τὸ παϑεῖν ὑπὸ τοῦ, ἐὰν δὲ πλείω εἴδη ἔχῃ. ταῦτα ἀρυϑμησαμένους, ὅπερ ἐφ᾽ ἑνός, τοῦτ᾽ ἐδεῖν ἐφ᾽ ἑκάστου, τῷ τί ποιεῖν αὐτὸ πέφυκεν ἢ τῷ τί πα- θεῖν ὑπὸ τοῦ; QAI. Κινδυνεύει, ὦ Σώκρατες.

ZQ. 'H γοῦν ἄνευ τούτων μέϑοδος ἐοίκοι ἂν ὥσπερ PrATO II. 17

EUIS x caen dC * en Z9 257

C

D

FAINT

NUR MR TU PERRO V NM TT NL

TT Eu

4 yr 5 f E "ἐκ *

'

L -

B ^

iE

Pw

PI “ὺ" Γι κι ν χα

ες οὐ a NCC Fo quer, m

M "Lina ad

i. . A E p" 2 uA. -. go oe Ψ

"PL -———àBe A

NT ὩΣ τὸ ΔΗ τὸ ΤῊ EU X we , SONA νας ἘΝ A. OE €

258 ΠΛΆΤΩΝΟΣ 130

E τυφλοῦ πορεία ἀλλ᾽ οὐ μὴν ἀπεικαστέον vOv ys τέχνῃ μετιόντα ὁτιοῦν τυφλῷ οὐδὲ κωφῷ,. ἀλλὰ δῆλον ὡς. ἄν τῷ τις τέχνῃ λόγους διδῷ, τὴν οὐσίαν δείξει ἀκριβῶς τῆς φύσεως τούτου, πρὸς ὃ τοὺς λόγους προσοίσει" ἔσται δέ που ψυχὴ τοῦτο.

ΦΑ͂Ι. T6 wv;

271 Z9. Οὐκοῦν ἡ ἅμιλλα αὐτῷ τέταται πρὸς τοῦτο

πᾶσα" πειϑὼ γὰρ ἐν τούτῳ ποιεῖν ἐπιχειρεῖ" ἦ γάρ;

OAI. Ναί.

ΣΩ. Ζῆλον ἄρα ὅτι ὃ Θρασύμαχος τε καὶ ὃς ἂν ἄλ- Aog σπουδῇ τέχνην ῥητορικὴν διδῷ, πρῶτον πάσῃ ἀκρι-- βείᾳ γράψει ve καὶ ποιήσει ψυχὴν ἰδεῖν, πότερον £v καὶ ὅμοιον πέφυκεν ἢ κατὰ σώματος μορφὴν πολυειδές * τοῦτο γάρ φαμεν φύσιν εἶναι δεικνύναι.

QAI. Παντάπασι μὲν ovv.

ZU. Ζεύτερον δέ γε, ὅτῳ τί ποιεῖν ἢ παϑεῖν ὑπὸ τοῦ πέφυκεν.

QAI. Tíwiv;

Β Z9. Τρίτον δὲ δὴ διαταξάμενος τὰ λόγων vs καὶ ψυχῆς γένη καὶ τὰ τούτων παϑήματα δίεισι τὰς αἰτίας, προσαρμόττων ἕκαστον ἑκάστῳ καὶ διδάσκων, οἵα οὖσα ὑφ᾽ οἵων λόγων δι᾽ ἣν αἰτίαν ἐξ ἀνάγκης ἡ μὲν πείθεται, ἡ δὲ ἀπειϑ et.

QAI. Κάλλιστα γοῦν ἄν, ὡς ἔοικ᾽. ἔχοι οὕτως. ZQ. Οὔτοι μὲν oov, ὦ φίλε. ἄλλως ἐνδεικνύμενον ἢ λεγόμενον τέχνῃ ποτὲ λεχϑήσεται ἢ γραφήσεταν οὔτε -

C τι ἄλλο οὔτε τοῦτο: ἀλλ᾽ οἵ νῦν γράφοντες, ὧν σὺ ἀκή- - κοας. τέχνας λόγων πανοῦργοί εἶσι καὶ ἀποκρύπτονται., | εἰδότες ψυχῆς πέρι παγκάλως" πρὶν ἂν οὖν τὸν τρόπον τοῦτον λέγωσί τε καὶ γράφωσι, μὴ πειϑώμεϑ'᾽ αὐτοῖς τέχνῃ γράφειν.

ΦΑ͂Ι Τίνα τοῦτον ;

2 ^I E v^ A "

Ew ΡΣ . , 259

EQ. Αὐτὰ uiv và ῥήματα εἰπεῖν οὐκ εὐπετές" ὡς

i δεῖ γράφειν, εἰ μέλλει τεχνικῶς ἔχειν xa^ ὅσον ἐνδέ-

χεται,. λέγειν ἐθέλω. QAI. Aéys δή. LVL Z2. Ἐπειδὴ λόγου δύναμις τυγχάνει vvyaya-

γία οὖσα. τὸν μέλλοντα ῥητορικὸν ἔσεσϑαι ἀνάγκη εἰδέναι D

ψυχὴ ὅσα εἴδη ἔχει. ἔστιν οὖν τόσα καὶ τόσα, καὶ τοῖα καὶ τοῖα ὅϑεν οἱ μὲν τοῖοι, οἱ δὲ τοῖοι γίγνονται" τούτων δὲ δὴ διῃρημένων, λόγων αὖ τόσα καὶ τόσα ἔστιν εἴδη, τοιόνδε ἕκαστον. οἱ μὲν οὖν τοιοίδε ὑπὸ τῶν τοιῶνδε λ6-- γῶν διὰ τήνδε τὴν αἰτίαν εἰς τὰ τοιάδε εὐπειϑεῖς. οἱ δὲ

τοιοέδε διὰ τάδε δυσπειϑεῖς" δεῖ δὴ ταῦτα ἱκανῶς νοή-

σαντα, μετὰ ταῦτα ϑεώμενον αὐτὰ ἐν ταῖς πράξεσιν ὄντα τε καὶ πραττόμενα, ὀξέως τῇ αἰσϑήσει δύνασϑαι ἐπακο-

^" * - τ λουϑεῖν, ἢ μηδὲν εἶναί πω πλέον αὐτῷ ὧν τότε ἤκουε λό-

γῶν ξυνών. ὅταν δὲ εἰπεῖν τε ἱκανῶς ἔχῃ, οἷος ὑφ᾽ οἵων πείϑεται, παραγιγνόμενόν τε δυνατὸς ἡ διαισϑανόμενος ἑαυτῷ ἐνδείκνυσθαι, ὅτι οὗτός ἐστι καὶ αὕτη ἡ φύσις, περὶ ἧς τότε ἦσαν. ot λόγοι, νῦν ἔργῳ παροῦσά οἵ, 1) προς- οἰστέον τούσδε ὧδε τοὺς λόγους ἐπὶ τὴν τῶνδε πειϑώ, ταῦτα δὲ ἤδη πάντα ἔχοντι, προσλαβόντι καιροὺς τοῦ πότε λεκτέον καὶ ἐπισχετέον, βραχυλογίας τε αὖ καὶ ἐλεει-- νολογίας καὶ δεινώσεως ἑκάστων τε ὅσ᾽ ἂν εἴδη μάϑῃ λ6-- γῶν, τούτων τὴν εὐκαιρίαν τε καὶ ἀκαιρίαν διαγνόντι, καλῶς τε καὶ τελέως ἐστὶν ἧ τέχνη ἀπειργασμένη, πρότε- |. gov δ᾽ o0: ἀλλ᾽ ὅ τι ἂν αὐτῶν τις ἐλλείπῃ λέγων ἢ διδά- σχῶν ἢ γράφων, φῇ 0i τέχνῃ λέγειν, ὁ μὴ πευϑόμενος ᾿χρατεῖ. τί δὴ οὖν; φήσει ἴσως ὁ ὁ συγγραφεύς, ὦ Φαϊδρέτε καὶ Σώκρατες, δοκεῖ οὕτως; ἢ ἄλλως πως ἀποδεκτέον λε-- - youévig λόγων τέχνης:

QAI. ᾿ἀδύνατόν που, ὦ Σώκρατες. ἄλλως" καίτοι οὐ σμικρόν γε φαίνεται ἔργον.

17*

272

e

4 * " P

z]

-

" e P. a ce a." - e we) T OF BO HE M Y PPS

s d ibi

Fs E

cue hi

* » Lj ^ aom

E

" *

CAU NNUS T US TITIUS AE T E —

260 ΠΛΆΤΩΝΟΣ ^ 493

Z9. ᾿Δ4ληϑῆ λέγεις. τούτου τοι ἕνεκα χρὴ πάντας τοὺς λόγους ἄνω καὶ κάτω μεταστρέφοντα ἐπισκοπεῖν, εἴ τίς πῃ ῥᾷάων καὶ βφαχυτέρα φαίνεται ἐπ᾽ αὐτὴν ὁδός, iva μὴ μάτην πολλὴν αἱρῇ καὶ τραχεῖαν. ἐξὸν ὀλίγην TE καὶ λείαν. ἀλλ᾽ εἴ τινά πῃ βοήϑειαν ἔχεις ἐπακηκοὼς Δυσίου 1j τινος ἄλλου, πειρῶ λέγειν ἀναμιμνησκόμενος.

QAI. Ἕνεκα μὲν πείρας ἔχοιμ᾽ ἄν, ἀλλ᾽ οὔτι νῦν y οὕτως ἔχω.

Z9. Βούλει οὖν ἐγώ τιν᾽ εἴπω λόγον, ὃν τῶν περὶ ταῦτά τινῶν ἀκήκοα;

QAI. Τίμην;

29. Ζέγεται γοῦν. ὦ Φαῖδρε, δέκαιον εἶναι καὶ τὸ τοῦ λύκου εἰπεῖν.

QAI. Καὶ σύ γε οὕτω ποίει.

LVIL XQ. Φασὶ τοίνυν οὐδὲν οὕτω ταῦτα δεῖν σεμνύνειν οὐδ᾽ ἀνάγειν ἄνω μαοιρὰν περιβαλλομένους " παντάπασι γάρ. ὃ καὶ κατ᾽ ἀρχὰς εἴπομεν τοῦδε τοῦ λ6-- yov, ὅτι οὐδὲν ἀληϑείας μετέχειν δέοι δικαίων ἡ ἀγαϑῶν πέρι πραγμάτων. ἢ καὶ ἀνθρώπων γε τοιούτων φύσει ὄντων ἢ τροφῇ, τὸν μέλλοντα ἱκανῶς ῥητορικὸν ἔσεσϑαι. τὸ παράπαν γὰρ οὐδὲν ἐν τοῖς δικαστηρίοις τούτων ἀλη- ϑείας μέλειν οὐδενί. ἀλλὰ τοῦ πιϑανοῦ" τοῦτο δ᾽ εἶναι τὸ

τ' ὧν : P9 εἰκός, ᾧ δεῖν προσέχειν τὸν μέλλοντα τέχνῃ ἐρεῖν. οὐδὲ

273

γὰρ αὖ τὰ πραχϑέντα δεῖν λέγειν ἐνίοτε, ἐὰν μὴ εἰκότως jj πεπραγμένα, ἀλλὰ τὰ εἰκότα. ἔν ve κατηγορίᾳ καὶ ἀπο-- λογέᾳ: καὶ πάντως λέγοντα τὸ δὴ εἰκὸς διωκτέον εἶναι, πολλὰ εἰπόντα χαίρειν τῷ ἀληϑεῖ" τοῦτο γὰρ διὰ παντὸς τοῦ λόγου γιγνόμενον τὴν ἅπασαν τέχνην πορίζειν.

ΦΑ͂Ι. Αὐτάγε, ὦ Σώκρατες, διελήλυϑας ἃ λέγουσιν οἵ περὶ τοὺς λόγους τεχνικοὶ προσποιούμενοι εἶναι. ἀνε-- ὠνήσϑην γὰρ ὅτι ἐν τῷ πρόσϑεν βραχέως τοῦ τοιούτου

eJ

CNN nri €—7

2í- de equi. Dudas 7 ^m " ἐφηψάμεϑα, δοκεῖ δὲ τοῦτο πάμμεγα εἶναι τοῖς περὶ. E ταῦτα. - 3 EQ. '4Àia μὴν τόν γε Τισίαν αὐτὸν πεπάτηκας - ἀκριβῶς" εἰπέτω τοίνυν καὶ τόδε ἡμῖν ὁ Τισίας, μή τι ἄλλο τῷ

λέγει τὸ εἰκὸς ἢ τὸ τῷ πλήϑει δοκοῦν. Β

QAI. Tí yàg ἄλλο;

Z9. Τοῦτο δή, ὡς ἔοικε. σοφὸν εὑρὼν ἅμα καὶ τε-- χνιχὸν ἔγραψεν, ὡς ἐάν τις ἀσϑενὴς καὶ ἀνδρικὸς ἰσχυρὸν καὶ δειλὸν συγκόψας, ἱμάτιον ἦ τι ἄλλο ἀφελόμενος. εἰς δικαστήριον ἄγηται, δεῖ δὴ τἀληϑὲς μηδέτερον λέγειν, ἀλλὰ τὸν μὲν δειλὸν μὴ ὑπὸ μόνου φάναι τοῦ ἀνδρικοῦ ἡ συγκεκόφϑαι,. τὸν δὲ τοῦτο μὲν ἐλέγχειν ὡς μόνω ἤστην, ἐχείνω ὃὲ καταχρήσασθαι τῷ πῶς δ᾽ cv ἐγὼ τοιόσδε C τοιῶδε ἐπεχείρησα; ὁ δ᾽ οὐκ ἐρεῖ δὴ τὴν ἑαυτοῦ κάκην, ἀλλά τι ἄλλο ψεύδεσθαι ἐπιχειρῶν τάχ᾽ ἂν ἔλεγχόν π΄) παραδοίη τῷ ἀντιδίκῳ. καὶ περὶ τάλλα δὴ τοιαῦτ᾽ ἄττ᾽ ἐστὶ τὰ τέχνῃ λεγόμενα. οὐ γάρ, ὦ Φαῖδρε; E.

QAI. Tí μήν;

ZO). Φεῦ, δεινῶς Ápm pepe τέχνην ἀνευρεῖν ὁ Τισίας ἢ ἄλλος ὅστέ ἡἤ ποτ᾽ ὧν τυγχάνει καὶ ὅπόϑεν χαίρει ὀνομαξόμενος. GT. ὦ ἑταῖρε, τούτῳ ἡμεῖς πότερον λέγωμεν ἢ ἡ μὴ -- D

QAI. Τὸ ποῖον;

, 3d e H atu Na MORE , "^ ) ἀπε n ἃ ks S2 D "ww. NEN CH PE RTMQRUMT T JR RI ON pPHER T FIM LE

ι 4 rodcrii Ἀνὰ κνν

LVIHL |... Ὅτι, ὦ Τισία, πάλαι ἡμεῖς, πρὶν καὶ σὲ T παρελθεῖν, τυγχάνομεν λέγοντες. ὡς ἄρα τοῦτο τὸ εἰκὸς ἧς τοῖς πολλοῖς Óv ὁμοιότητα τοῦ ἀληϑοῦς τυγχάνει ἐγγυ- 5 yvóusvov: τὰς δὲ ὁμοιότητας ἄρτι διήλθομεν ὅτι παντα-- Ἢ χοῦ ὁ τὴν ἀλήϑειαν εἰδὼς κάλλιστα ἐπίσταται εὑρίσκειν. ἰς ὥστ᾽ εἰ μὲν ἄλλο τι περὶ τέχνης λόγων λέγεις, ἀκούοιμεν E

&v* εἰ δὲ μή, olg νῦν διήλθομεν πεισόμεϑα, ὡς ἐὰν μή τις τῶν τε ἀκουσομένων τὰς φύσεις διαριϑμήσηται, καὶ κατ᾽ εἴδη τε διαιρεῖσθαι τὰ ὄντα καὶ μιᾷ ἰδέα δυνατὸς T] ua" E — —

WE --

Mob ELE M E M Re DU af. ir TROU T d 262 UOUMAATARNOSS viet [s

ὃν ἕκαστον περιλαμβάνειν, οὔ ποτ᾽ ἔσται τεχνικὸς λόγων πέρι καϑ᾽ ὅσον δυνατὸν ἀνθρώπῳ. ταῦτα δὲ οὐ μή ποτε κτήσηται ἄνευ πολλῆς πραγματείας" ἣν οὐχ ἕνεκα τοῦ λέγειν καὶ πράττειν πρὸς ἀνθρώπους δεῖ διαπονεῖσϑαι τὸν σώφρονα, ἀλλὰ τοῦ ϑεοῖς κεχαρισμένα μὲν λέγειν δύ-- νασϑαι, κεχαρισμένως δὲ πράττειν τὸ πᾶν εἰς δύναμιν. οὐ γὰρ δὴ ἄρα, ὦ Τισία, φασὶν οἵ σοφώτεροι ἡμῶν, ὃμο-- 274 δούλοις δεῖ χαρίζεσϑαι μελετᾷν τὸν νοῦν ἔχοντα, 0 τι μὴ πάρεργον, ἀλλὰ δεσπόταις ἀγαϑοῖς τε καὶ ἐξ ἀγαθῶν" ὥστ᾽ εἰ μακρὰ ἡ περίοδος, μὴ ϑαυμάσῃς" μεγάλων γὰρ ἕνεκα περιιτέον, οὐχ ὡς σὺ δοκεῖς. ἔσται μήν, ὡς ὁ λό- γος φησίν, ἐὰν τις ἐθέλῃ. καὶ ταῦτα κάλλιστα ἐξ ἐκείνων γιγνόμενα. QAI. Παγκάλως ἔμοιγε δοκεῖ λέγεσϑαι, ὦ Σώκρα- τες, εἴπερ οἷός τέ τις εἴη. ; 210. ᾿Αλλὰ καὶ ἐπιχειροῦντίέ τοι τοῖς καλοῖς καλὸν B καὶ πάσχειν 0 τι ἄν τῷ ξυμβῇ παϑεῖν. QAI. Καὶ μάλα. Σῷ, Οὐκοῦν τὸ μὲν τέχνης τε καὶ ἀτεχνίας λόγων πέρι ἱκανῶς ἐχέτω. QAI. Τίέμην; 2X9. Τὸ δ᾽ εὐπρεπείας δὴ γραφῆς πέρι καὶ ἀπρε- πείας, πῇ γιγνόμενον καλῶς ἂν ἔχοι καὶ ὅπη ἀπρεπῶς, λοιπόν. ἡ γάρ; QAI. Ναί. LIX. XQ. Oíc9^ οὖν ὅπῃ μάλιστα ϑεῷ χαριεῖ λό: γῶν πέρι πράττων ἢ λέγων; ΦΑ͂Ι. Οὐδαμῶς σὺ δέ; C 2:9. ᾿Δκοήν γ᾽ ἔχω λέγειν" τῶν προτέρων, τὸ δ᾽ ἄλη- ϑὲς αὐτοὶ ἴσασιν. εἰ δὲ τοῦτο εὕροιμεν αὐτοί, cod γ᾽ ἂν ἔϑ᾽ ἡμῖν μέλοι τι τῶν ἀνθρωπίνων δοξασμάτων;

δ

x

— v d dtt Δ ic

PPS EN T TX ZENONE ETT EE. E EO. O AIAPOX RU." 263 3

QAI. Γελοῖον ἤρου - ἀλλ᾽ ἃ φὴς ἀκηκοέναι, λέγε.

u

EQ. Ἤκουσα τοίνυν περὶ Ναύκρατιν τῆς Αἰγύπτου " γενέσϑαι τῶν ἐκεῖ παλαιῶν τινὰ ϑεῶν, οὐ b καὶ τὸ ὄρνεον E τὸ ἱερόν, ὃ δὴ καλοῦσιν ἶβιν" αὐτῷ δὲ ὄνομα τῷ δαίμονι "M εἶναι Θεύϑ-. τοῦτον δὲ πρῶτον ἀριϑμόν τε καὶ ᾿λογψισμὸν E εὑρεῖν καὶ γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν, ἔτι δὲ πεττείας v Ὁ à καὶ κυβείας, καὶ δὴ καὶ γράμματα Á βασιλέως δ᾽ αὖ τότε εὐ ὄντος Αἰγύπτου ὅλης Θαμοῦ περὶ τὴν μεγάλην πόλιν τοῦ | di ἄνω τόπου, ἣν οἵ Ἕλληνες Αἰγυπτίας Θήβας καλοῦσι, καὶ m τὸν ϑεὸν "Auucova , παρὰ τοῦτον ἐλϑὼν ὁ G:09 τὰς τέ- E qvag ἐπέδειξε. καὶ ἔφη δεῖν διαδοϑῆναι τοῖς ἄλλοις Aiyv- Ἢ j πτίοις. ὁ δὲ ἤρετο, ἥντινα ἑκάστη ἔχοι ὠφέλειαν, διεξιόντος e δέ, 0 τι καλῶς ἢ μὴ καλῶς δοκοῖ λέγειν, τὸ μὲν ἔψεγε,. τὸ E δ᾽ ἐπήνει. πολλὰ μὲν δὴ περὶ ἑκάστης τῆς τέχνης ἐπ᾿ ἀμ-- E E φύτερα ; Θαμοῦν τῷ Θεὺϑ' λέγεται ἀποφήνασθαι, ὰ λόγος 3 πολὺς Gv ein διελϑεῖν᾽ ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ τοῖς γράμμασιν ἦν, Y τοῦτο δέ, ὦ βασιλεῦ, τὸ μάϑημα, ἔφη ὁ 6609, σοφωτέρους 23 Αἰγυπτίους καὶ μνημονικωτέρους παρέξει" μνήμης τε γὰρ SH καὶ σοφίας φάρμακον εὑρέϑη. ὁ δ᾽ εἶπεν" ὦ τεχνικώτατε M.

Θεύϑ'. ἄλλος μὲν τεκεῖν δυνατὸς τὰ τῆς τέχνης, ἄλλος δὲ κρῖναι, τίν᾽ ἔχει μοῖραν βλάβης τε καὶ ὠφελείας τοῖς μέλ-- λουσι χρῆσϑαι" καὶ νῦν GU, πατὴρ ὧν γραμμάτων, δι᾽ 216 εὔνοιαν τοὐναντίον εἶπες ἢ δύναται. τοῦτο γὰρ τῶν μα- ϑόντων λήϑην μὲν ἐν ψυχαῖς παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ,

w ἅτε διὰ πίστιν γραφῆς ἔξωϑεν ὑπ᾽ ἀλλοτρίων τύπων, οὐκ

ἔνδοϑεν αὐτοὺς ὑφ᾽ αὑτῶν ἀναμιμνησκομένους" οὔκουν

ἐ

Zimutc ΩΝ Κ᾽, "Ὁ e

m ἊΣ

B - P

μνήμης ἀλλ᾽ ὑπομνήσεως φάρμακον εὗρες. σοφίας δὲ τοῖς μαϑηταῖς δόξαν, οὐκ ἀλήϑειαν πορίζεις " πολυήκοοι γάρ

- σοι γενόμενοι ἄνευ διδαχῆς πολυγνώμονες εἷναι δόξουσιν.

ἀγνώμονες ὡς ἐπὶ τὸ πλῆϑος ὄντες καὶ χαλεποὶ ξυνεῖναι, B δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν.

τ τῶ τῶ E ']osd NTC uo ἐν

o- tu z

j n La

Mae ; JU eode Vi, vou ect ΡΤ, EE ΜΡΡ WT «

δά, ΠΔΑΤΟΝΌΣ FI ON TS]

QAI. Ὦ Σώκρατες, ῥαδίως σὺ Αἰγυπτίους καὶ ὅπο- - οδαποὺς ἂν ἐθέλῃς λόγους ποιεῖς.

Σῷ. Οἱ δέ γ᾽, ὦ φίλε. ἐν τῷ τοῦ “Διὸς τοῦ Ζ4ωδω- vaotov ἱερῷ δρυὸς λόγους ἔφησαν μαντικοὺς πρώτους y& -— νέσϑαι. τοῖς μὲν οὖν τότε. ἅτε οὐκ οὖσι σοφοῖς ὥσπερ ὑμεῖς οἵ νέοι, ἀπέχρη δρυὸς καὶ πέτρας ἀκούειν ὑπ᾽ εὐη--

C ϑείας, εἰ μόνον ἀληϑῆ λέγοιεν - σοὶ δ᾽ ἴσως διαφέρει τίς δ᾽ λέγων καὶ ποδαπός. οὐ γὰρ ἐκεῖνο μόνον σκοπεῖς, εἴτε ov- vog εἴτε ἄλλως ἔχει;

QAI. Ὀρϑῶς ἐπέπληξας. καί μοι δοκεῖ περὶ γραμ- μάτων ἔχειν ἧπερ ὁ Θηβαῖος λέγει.

LX. Z9. Οὐκοῦν 0 τέχνην οἰόμενος ἐν γράμμασι καταλιπεῖν, καὶ αὖ ὁ παραδεχόμενος ὥς τι σαφὲς καὶ βέ- βαιον ἐκ γραμμάτων ἐσόμενον, πολλῆς ἂν εὐηϑείας γέμοι καὶ τῷ ὄντι τὴν ἄμμωνος μαντείαν ayvoot, πλέον τι οἰό-

Ὁ μενος εἶναι λόγους γεγραμμένους τοῦ τὸν εἰδότα ὑπο- μνῆσαι περὶ ὧν ἂν ἡ τὰ γεγραμμένα. :

QAI. Ὀρϑύτατα. :

ΣΩ. Δεινὸν γάρπου., οὖ Φαῖδρε, τοῦτ᾽ ἔχει γραφή, ὦ καὶ ὡς ἀληϑῶς ὅμοιον ξωγραφίᾳ. καὶ γὰρ τὰ ἐκείνης ἐ ἔχγονα ἕστηκε μὲν ὡς ξῶντα. ἐὰν δ᾽ ἀνέρῃ τι, σεμνῶς πάνυ σιγᾷ. ταὐτὸν δὲ καὶ οἵ λόγοι" δόξαις μὲν ἂν ὥς τι . φρονοῦντας αὐτοὺς λέγειν, ἐὰν δέτι ἔρῃ τῶν λεγομένων βουλόμενος μαϑεῖν. ἕν τι σημαίνει μόνον ταὐτὸν ἀεὶ. ὁ

E ὅταν δὲ ἅπαξ γραφῇ, κυλινδεῖται μὲν πανταχοῦ πᾶς λόγος ὁμοίως παρὰ τοῖς ἐπαΐουσιν, ὡς δ᾽ αὕτως παρ᾽ οἷς οὐδὲν προσήκει. καὶ οὐκ ἐπίσταται λέγειν oig δεῖ γε καὶ μή" πλημμελούμενος δὲ καὶ οὐκ ἐν δίκῃ λοιδορηϑεὶς τοῦ πα- τρὸς ἀεὶ δεῖται βοηϑοῦ" αὐτὸς γὰρ οὔτ᾽ ἀμύνασϑαι οὔτε βοηϑῆσαι δυνατὸς αὑτῷ.

QAI. Καὶ ταῦτά σοι ὀρϑότατα εἴρηται.

—R CERCUHW SS

OAIAPOX - 965

EQ. Tí δ᾽; ἄλλον δρῶμεν λόγον rovrov ἀδελφὸν 276 γνήσιον, τῷ τρόπῳ τε γίγνεται, καὶ ὅσῳ ἀμείνων καὶ δυ-

νατώτερος τούτου φύεται;

QAI. Τίνα τοῦτον καὶ πῶς λέγεις γιγνόμενον;

Z9. Ὃς μετ᾽ ἐπιστήμης γράφεται ἐν τῇ τοῦ μανϑά- vovrog ψυχῆ. δυνατὸς μὲν ἀμῦναι ἑαυτῷ. ἐπιστήμων δὲ λέγειν τε καὶ σιγᾶν πρὸς οὖς δεῖ.

QAI. Τὸν τοῦ εἰδότος λόγον λέγεις ξῶντα καὶ ἔμψυχον. οὗ 0 γεγραμμένος εἴδωλον ἄν τι λέγοιτο δὲ- καίως.

LXL ΣΩ. Παντάπασι μὲν οὖν. τόδε δή μοι εἰπέ" ὁ νοῦν ἔχων γεωργός. ὧν σπερμάτων κήδοιτο καὶ ἔγκαρ- πα βούλοιτο γενέσϑαι. πότερα σπουδῇ ἂν ϑέρους εἰς Αδώνιδος κήπους ἀρῶν χαίροι ϑεωρῶν καλοὺς ἐν ἡμέ-

ραισιν ὀκτὼ γιγνομένους. ἢ ταῦτα μὲν δὴ παιδιᾶς τε καὶ ἑορτῆς χάριν δρῴη ἄν, ὅτε καὶ ποιοῖ" ἐφ᾽ οἷς δὲ j ἐσπούδαχε, τῇ γεωργικῇ χρώμενος τέχνῃ ἄν, σπείρας - εἰς τὸ προσῆκον, ἀγαπῴη &v ἐν ὀγδόῳ μηνὶ ὅσα ἔσπειρε τέλος λαβόντα:

QAI. Οὕτω που, ὦ Σώκρατες, τὰ μὲν σπουδῇ, τὰ ὃ ὡς ἑτέρως ἄν. ἡ λέγεις, ποιοῖ.

ZO. Τὸν ὃδὲ δικαίων τε καὶ καλῶν καὶ ἀγαϑῶν ἐπυ-

᾿ στήμας ἔχοντα τοῦ γεωργοῦ φῶμεν ἧττον νοῦν ἔχειν εἰς τὰ ἑαυτοῦ σπέρματα;

QAI. Ἥκιστά γε.

EO. Οὐκ ἄρα σπουδῇ αὐτὰ ἐν ὕδατι γράψει μέλανι σπείρων διὰ καλάμου μετὰ λόγων ἀδυνάτων μὲν αὑτοῖς λόγῳ Bono ctv, ἀδυνάτων δὲ ἱκανῶς τἀληϑῆ διδάξαι.

ΦΑΙ. Οὔκουν δὴ τόγ ᾿ εἰκός.

E. Z9. Ov γάρ’ ἀλλὰ τοὺς μὲν ἐν γράμμασι κήπους, ὡς ἔοικε, παιδιᾶς χάριν σπερεῖ τε καὶ γράψει, ὅταν γράφῃ;

Β

scs t y x -. lr - z aom. uA e ΡΣ . F προ δ dc p c

"e

- Ba 2 Ass ka oae.

"e y, Eu [x naih a τὰ.

arid

2A

Et

- 21

^

i 97^ $$ afe , -— ith im pao T κλϑΝ cn A S, στο ILS

271

A 3 js Ὺ dos ruo Ys ie "PT IRA 266 | ΠΛΆΤΩΝΟΣ do

ἑαυτῷ vs ὑπομνήματα ϑησαυριξόμενος, εἰς τὸ λήϑης γῆ-- ρας ἐὰν ἵκηται, καὶ παντὶ τῷ ταὐτὸν ἴχνος μετιόντι, ἡσϑή- σεταί τε αὐτοὺς ϑεωρῶν φυομένους ἁπαλούς" ὅταν δὲ

»

ἄλλοι παιδιαῖς ἄλλαις χρῶνται, συμποσίοις τε ἄρδοντες -

ς LI e 0r; e , E , S M ΡΨ ς αὑτοὺς ἑτέροις τε ὅσα τούτων ἀδελφά, τότ᾽ ἐκεῖνος. ὡς ἔοικεν, ἀντὶ τούτων οἷς λέγω παίξων διαξει.

QAI. Παγκάλην λέγεις παρὰ φαύλην παιδιάν, ὦ

ΣΙώκρατες, τοῦ ἐν λόγοις δυναμένου παίζειν. δικαιοσύνης

τε καὶ ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυϑολογοῦντα.

Z9. Ἔστι γάρ, ὦ φίλε Φαῖδρε, οὕτω" πολὺ δ᾽, οἶμαι, καλλίων σπουδὴ περὶ αὐτὰ γίγνεται, ὅταν τις τῇ διαλεκτι-- κῇ τέχνῃ χρώμενος. λαβὼν ψυχὴν προσήκουσαν, φυτεύῃ τε καὶ σπείρῃ μετ᾽ ἐπιστήμης λόγους, οἵ ἑαυτοῖς τῷ τε φυ-- τεύσαντι βοηϑεῖν ἱκανοὶ καὶ οὐχὶ ἄκαρποι ἀλλὰ ἔχοντες σπέρμα, ὅϑεν ἄλλοι ἐν ἄλλοις ἤϑεσι φυόμενοι τοῦτ᾽ ἀεὶ ἀϑάνατον παρέχειν ἱκανοί, καὶ τὸν ἔχοντα εὐδαιμονεῖν ποιοῦντες εἰς ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν μάλιστα.

QAI. Πολὺ γὰρ τοῦτ᾽ ἔτι κάλλιον λέγεις.

LXI. Z9. Νῦν δὴ ἐκεῖνα ἤδη, ὦ Φαῖδρε. δυνά-

usta κρίνειν, τούτων ὡμολογημένων. QAI. Τὰ ποῖα;

ΣΩ. Ὧν δὴ πέρι βουληϑέντες ἰδεῖν ἀφικόμεϑα sig |

τόδε, ὅπως τὸ “υσίου τε ὄνειδος ἐξετάσαιμεν τῆς τῶν λό-- γῶν γραφῆς πέρι, καὶ αὐτοὺς τοὺς λόγους οἵ τέχνῃ καὶ ἄνευ τέχνης γράφοιντο. τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον καὶ μὴ δοκεῖ μοι δεδηλῶσϑαι μετρίως. QAI. Ἔδοξέ γε δή" πάλιν δὲ ὑπόμνησόν us πῶς. ΣΩ,.. Πρὶν ἄν vig τό vs ἀληϑὲς ἑκάστων εἰδῇ πέρι ὧν λέγει ἢ γράφει. κατ᾽ αὐτό τε πᾶν ὁρίξζεσϑαι δυνατὸς

γένηται, ὁρισάμενός τὲ πάλιν κατ᾽ εἴδη μέχρι τοῦ ἀτμή- ὁ του τέμνειν ἐπιστηϑῇ᾽ περέτε ψυχῆς φύσεως διιδὼν κατὰ ἡ

4

/QAIAPOX.

ταὐτά, τὸ προσαρμόττον ἑκάστῃ φύσει εἶδος ἀνευρίσκων, οὕτω vdd καὶ διακοσμῇ τὸν λόγον, ποικίλῃ μὲν ποικέλους ψυχῇ καὶ παναρμονίους διδοὺς λόγους, ἁπλοῦς ὃὲ ἁπλῇ. οὐ πρότερον δυνατὸν τέχνῃ ἔσεσϑαι καϑ᾽ ὅσον πέφυκε μεταχειρισϑῆναι τὸ λόγων γένος, οὔτε τι πρὸς τὸ διδάξαι οὔτε τι πρὸς τὸ πεῖσαι. ὡς ὁ ἔμπροσϑεν πᾶς μεμήνυκεν ἡμῖν λόγος.

QAI. Παντάπασι μὲν οὖν τοῦτό γε οὕτω πῶβ ἐφάνη.

LXIL ΣΩ. Τί δ᾽ αὖ περὶ τοῦ καλὸν ἢ αἰσχρὸν εἶναι τὸ λόγους λέγειν τε καὶ γράφειν. καὶ ὅπῃ γιγνόμε-- vov ἐν δίκῃ λέγοιτ᾽ ἂν ὄνειδος ἢ μή, ρα οὐ δεδήλωκε τὰ λεχϑέντα ὀλίγον ἔμπροσϑεν ---

QAI. Τὰ ποῖα;

ΣΩ. Ὡς εἶτε “υσίας jj τις ἄλλος πώποτε ἔγραψεν " γράψει ἰδίᾳ ἢ δημοσίᾳ νόμους τυϑ είς : σύγγραμμα πολι-- τικὸν γράφων καὶ μεγάλην τινὰ ἐν αὐτῷ βεβαιότητα ἡγούμενος καὶ σαφήνειαν, οὕτω μὲν ὄνειδος τῷ γράφοντι, εἴτε τές φησιν eire μή" τὸ γὰρ ἀγνοεῖν ὕπαρ τε καὶ ὄναρ δικαίων τε καὶ ἀδίκων πέρι καὶ κακῶν καὶ ἀγαϑῶν οὐκ ἐχφεύγει τῇ ἀληϑεία μὴ οὐκ ἐπονείδιστον εἷναι, οὐδὲ ἂν ὁ πᾶς ὄχλος αὐτὸ ἐπαινέσῃ.

QAI. Οὐ γὰρ οὖν.

ΣΩ. Ὁ δέγε ἐν μὲν τῷ γεγραμμένῳ λόγῳ περὶ éxd-

967

E

στου παιδιάν τε ἡγούμενος πολλὴν ἀναγκαῖον εἶναι, καὶ

οὐδένα πώποτε λόγον ἐν μέτρῳ οὐδ᾽ ἄνευ μέτρου μεγά- λης ἄξιον σπουδῆς γραφῆναι, οὐδὲ λεχϑῆναι ὡς οἵ óco- δούμενοι ἄνευ ἀνακρίσεως καὶ διδαχῆς πειϑοῦς ἕνεκα ἐλέχθησαν, ἀλλὰ τῷ ὄντι αὐτῶν τοὺς βελτίστους εἰδότων ὑπόμνησιν γεγονέναι, ἐν 0 τοῖς διδασκομένοις καὶ μα- ϑήσεως χάριν λεγομένοις καὶ τῷ ὄντι γραφομένοις ἐν ψυχῇ περὶ δικαίων τε καὶ καλῶν καὶ ἀγαϑῶν [£v] μόνοις

STR PN. aas us τ"

Y 25 ἂν 9» YXAS,

.

-

γι v. ih 4m- Gf "M LERDI

ἐς

d ui

; Aw i τ ὡς, τ T xr CU

268 "AA ΤΏΝΟΣ

τό τε ἐναργὲς εἶναι καὶ τέλεον καὶ ἄξιον σπουδῆς᾽ δεῖν δὲ τὸ ὺς τοιούτους λόγους αὐτοῦ λέγεσϑαι οἷον υἱεῖς γνη- σίους εἶναι, πρῶτον μὲν τὸν ἐν ἑαυτῷ, ἐὰν εὑρεϑεὶς ἐνῇ, B ἔπειτα εἴ τινες τούτου ἔκγονοί τε καὶ ἀδελφοὶ ἅμα ἐν ἄλλαισιν ἄλλων ψυχαῖς κατ᾽ ἀξίαν ἐνέφυσαν᾽ τοὺς δὲ ἄλ- λους χαίρειν. ἐῶν --- οὗτος δὲ ὁ τοιοῦτος ἀνὴῤ | κινδυνεύει; e Φαῖδρε, εἶναι οἷον ἐγώ τε καὶ σὺ εὐξαίμεϑ᾽ ἂν σέτε " ἐμὲ γενέσϑαι. -

QAI. Παντάπασι μὲν ovv ἔγωγε βούλομαί τὲ καὶ εὔχομαι ἃ λέγεις.

LXIV. Σῷ. Οὐκοῦν ἤδη πεπαίσϑω μετρίως ἡμῖν τὰ περὶ λόγων. καὶ σύ τε ἐλϑὼν φράζε “υσίᾳ, ὅτι νὼ κα- ταβάντὲ εἰς τὸ Νυμφῶν νᾶμά τε καὶ μουσεῖον ἠκούσαμεν λόγων, οἵ ἐπέστελλον λέγειν Μυσίᾳ τε καὶ si τις ἄλλος συντίϑησι λόγους, καὶ Ὁμήρῳ καὶ εἴ τις ἄλλος αὖ ποίησιν ψιλὴν ἢ ἐν ὠδῇ συντέϑεικε, τρίτον δὲ Σόλων! καὶ ὅστις ἐν πολιτικοῖς λόγοις νόμους ὀνομάξων συγ γράμματα ἔγραψεν" εἰ μὲν εἰδὼς ἧ τὸ ἀληϑὲς ἔχει συν ἔϑηκε ταῦτα, καὶ ἔχων βοηϑεῖν, εἰς ἔλεγχον ἰὼν πὲρ ὧν ἔγραψε, καὶ λέγων αὐτὸς δυνατὸς τὰ γεγραμμέν φαῦλα ἀποδεῖξαι, οὔ τι τῶνδε ἐπωνυμίαν ἔχοντα δὲ λέγεσϑαι τὸν τοιοῦτον, ἀλλ ἐφ᾽ οἷς ἐσπούδακεν ἐκείς: νῶν. |

QAI. Τίνας ovv τὰς ἐπωνυμίας αὐτῷ νέμεις;

Z9. Τὸ μὲν σοφόν, ὦ Φαῖδρε, καλεῖν ἔμοιγε μέγα εἶναι δοκεῖ καὶ ϑεῷ μόνῳ πρέπειν τὸ δὲ ἢ φιλόσοφον τοιοῦτόν τι μᾶλλόν τε ἂν αὐτῷ ἁρμόττοι καὶ ἐμμελεστέ: ρῶς ἔχοι.

ΦΑ͂Ι. Καὶ οὐδέν ye ἄπο τρύπου.

ZO. Οὐκοῦν αὖ τὸν μὴ ἔχοντα τιμιώτερα ὧν συν ϑηκεν ἢ ἔγῥαψεν ἄνω κάτω στρέφων ἐν χρόνῳ. πρὸς ἃ

QATAPOX τ t7 959 ηλὰ κολλῶν τε καὶ ἀφαιρῶν. δίκῃ που ποιητὴν ἢ λόγων E ραφέα ἢ νομογράφον προσερεῖς ;

ΦΑ͂Ι. Τέμην;

Z9. Ταῦτα τοίνυν τῶ ἑταίρῳ φράζξε.

ΟΦΩ͂Ι. Τί δέ; σὺ πῶς ποιήσεις; οὐδὲ yag οὐδὲ τὸν ἑταῖρον δεῖ παρελϑεῖν.

29. Τίνα τοῦτον;

QAI. ᾿Ισοκράτη τὸν καλόν" ᾧ τί ἀπαγγελεῖς, ὦ Σώ- ρατες; τίν᾽ αὐτὸν φήσομεν εἶναι;

ΣΩ. Νέος ἔτι, ὦ Φαῖδρε. Ἰσοκράτης" ὃ μέντοι μαν- εὐομαι κατ᾽ αὐτοῦ, λέγειν ἐθέλω. 279

QAI. Τὸ ποῖον δή;

Z9. Δοκεῖ μοι ἀμείνων ἢ κατὰ τοὺς περὶ Μυσίαν ilvai λόγους τὰ τῆς φύσεως. ἔτι τε ἤϑει γεννικωτέρῳ κε- ἄσϑαι" ὥστε οὐδὲν ἂν γένοιτο ϑαυμαστὸν προϊούσης ἧς ἡλικίας εἰ περὶ αὐτούς τε τοὺς λόγους, οἷς νῦν ἐπι- ειρεῖ, πλέον ἢ παίδων διενέγκοι τῶν πώποτε ἁψαμέ- ὧν λόγων, ἔτι τε εἰ αὐτῷ μὴ ἀποχρήσαι ταῦτα. ἐπὶ είξω δέ τις αὐτὸν ἄγοι ὁρμὴ ϑειοτέρα' φύσει γάρ. ὦ (Ae, ἔνεστί τις φιλοσοφία τῇ τοῦ ἀνδρὸς διανοίᾳ. ταῦ-- B α δὴ οὖν ἐγὼ μὲν παρὰ τῶνδε τῶν ϑεῶν ὡς ἐμοῖς αἰδικοῖς Ἰσοκράτει ἐξαγγέλλω., σὺ δ᾽ ἐκεῖνα ὡς σοῖς “Μυσίᾳ.

(0 94L Ταῦτα ἔσται" ἀλλὰ ἴωμεν, ἐπειδὴ καὶ τὸ ztvi-

γος ἠπιώτερον γέγονεν.

: EQ. Οὐκοῦν εὐξαμένῳ πρέπει τοῖσδε πορεύεσϑαι; DAI. Τίμήν;

᾿ς EO. Ὦ φίλε Πάν τε καὶ ἄλλοι ὅσοι τῇδε ϑεοί, δοίητέ

μοι καλῷ γενέσϑαι τἄνδοϑεν: ἔξωϑεν δ᾽ ὅσα ἔχω, τοῖς

ἐντος εἶναί μοι φίλια. πλούσιον δὲ νομίξοιμι τὸν σοφόν" C

τὸ δὲ χρυσοῦ πλῆϑος εἴη μοι ὅσον μήτε φέρειν μήτε ἄγειν

M

Üichne dtàdos Migins (Dulles kgia ns γὰρ ies

ΝᾺ IRE STET T γι τοῦς Te n n

| AAAKIBIAAHX

[ἢ περὶ ἀνθρώπου φύσεως. μαιευτικός.

TA TOT AIAAOT'OT IIPOX9.ILA EOGKPATHZX,AAKIBIAAH 2.

Si.TI.

"Q zai Κλεινίου, οἶμαί σε ϑαυμάξειν, ὅτι πρῶτος 103 ἐραστής σου γενόμενος τῶν ἄλλων πεπαυμένων μόνος οὐκ ἀπαλλάττομαι. καὶ ὅτι οἵ μὲν ἄλλοι δί ὄχλου ἐγένον- τὸ σοι διαλεγόμενοι. ἐγὼ δὲ τοσούτων ἐτῶν οὐδὲ προσεῖ- πον. τούτου δὲ τὸ αἴτιον γέγονεν οὐκ ἀνθρώπειον, ἀλλά τι δαιμόνιον ἐναντίωμα, οὗ σὺ τὴν δύναμιν καὶ ὕστερον πεύσει" νῦν C ἐπειδὴ οὐκέτι ἐναντιοῦται. οὕτω προς- B ελήλυϑα᾽ εὔελπις δέ εἰμι καὶ τὸ λοιπὸν μὴ ἐναντιώσεσϑαι αὐτό. σχεδὸν οὖν κατανενόηκα ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ σκο- πούμενος ὡς πρὸς τοὺς ἐραστὰς ἔσχες" πολλῶν γὰρ ysvo- μένων καὶ μεγαλοφρόνων οὐδεὶς ὃς οὐχ ὑπερβληϑεὶς τῷ φρονήματι ὑπὸ σοῦ πέφευγε. τὸν δὲ λόγον, & ὑπερπε-- 104 φρόνηκας, ἐθέλω διελϑεῖν. οὐδενὸς φὴς ἀνθρώπων ἐν-- δεὴς εἶναι εἰς οὐδέν " τὰ γὰρ ὑπάρχοντά σοι μεγάλα εἶναι,

᾿ ὥστε μηδενὸς δεῖσϑαι, ἀπὸ τοῦ σώματος ἀρξάμενα τελευ-- τῶντα elg τὴν ψυχήν. οἴει γὰρ δὴ εἶναι πρῶτον μὲν κάλ-- ᾿λιστός τε καὶ μέγιστος᾽ καὶ τοῦτο μὲν δὴ παντὶ δῆλον ἰδεῖν —ÓrL OU ψεύδει" ἔπειτα νεανικωτάτου γένους ἐν τῇ σεαυτοῦ πόλει, οὔσῃ μεγίστῃ τῶν ᾿Ελληνέδων, καὶ ἐνταῦϑα πρὸς πατρός τέ σοι φίλους καὶ ξυγγενεῖς πλείστους εἶναι καὶ Β ἀρίστους, οἵ εἴ τι δέοι ὑπηρετοῖεν ἄν σοι. τούτων δὲ τοὺς πρὸς μητρὸς οὐδὲν χείρους οὐδ᾽ ἐλάττους " ξυμπάντων δὲ εἶπον μείξω οἴει σοι δύναμιν ὑπάρχειν Περικλέα τὸν

c mmt s

272 IAATINOS EDT

Ξανϑίππου , ὃν ὃ πατὴρ ἐπίτροπον κατέλιπε σοί τε καὶ τῷ ἀδελφῷ" ὃς οὐ μόνον ἐν τῇδε τῇ πόλει δύναται πράττειν ὅ τι ἂν βούληται, ἀλλ᾽ ἐν πάσῃ τῇ Ἑλλάδι καὶ τῶν βαρβά-- ρῶν ἐν πολλοῖς καὶ μεγάλοις γένεσι. προσϑήσω δὲ καὶ ὅτι τῶν πλουσίων. δοκεῖς δέ μοι ἐπὶ τούτῳ ἥκιστα μέγα

φρονεῖν. κατὰ πάντα δὴ ταῦτα σύ τε μεγαλαυχούμενος

κεχράτηκας τῶν ἐραστῶν ἐκεῖνοί τε ὑποδεέστεροι ὄντες ἐκρατήϑησαν. καί σε ταῦτ᾽ οὐ λέληϑεν ὅϑεν δὴ εὖ οἶδα ὅτι ϑαυμάξειρ, τί διανοούμενός ποτὲ οὐκ ἀπαλλάττομαι τοῦ ἔρωτος, καὶ ἥντιν᾽ ἔχων ἐλπίδα ὑπομένω τῶν ἄλλων πεφευγότων.

IL 41. Καὶ ἴσως ys, ὦ Σώκρατες, οὐκ οἶσϑ᾽ ὅτι

Ὁ σμικρόν μὲ ἔφϑης. ἐγὼ γάρ τοι ἐν vo εἶχον πρότερός σοι

προσελϑὼν αὐτὰ ταῦτ᾽ ἐρέσϑαι., τί ποτε βούλει καὶ εἰς τί- να ἐλπίδα βλέπων ἐνοχλεῖς us, ἀεὶ ὅπου ἂν ὦ ἐπιμελέστατα παρών" τῷ ὄντι γὰρ ϑαυμάξω, 0 τί ποτ᾽ ἐστὶ τὸ σὸν πρᾶγ-- ue , καὶ ἥδιστ᾽ ἂν πυϑοίμην. 2i... ᾿Δκούσει μὲν ἄρα μου, ὡς τὸ εἰκός, προϑύμως, εἴπερ, ὡς ἔφης. ἐπιϑυμεῖς εἰδέναι [καὶ ἀκοῦσαι] τέ διανο-- οὔμαι, καὶ ὡς ἀκουσομένῳ καὶ περιμενοῦντι λέγω. AA. Πανυ μὲν οὖν - ἀλλὰ λέγε. ΣΙ. Ὅρα δή: οὐ γάρ τοι eii ἂν ϑαυμαστὸν εἰ, ὥς- περ καὶ μό ya ἠρξάμην, οὕτω μόγις καὶ παυσαίμην. AA. Ὦ ᾽γαϑὲ λέγε" ἀκούσομαι γάρ. 29. Δεκτέον ἂν εἴη. χαλεπὸν μὲν οὖν πρὸς ἄνδρα ὧχ ἥττονα ἐραστῶν προσφέρεσϑαι ἐραστῇ, ὅμως δὲ τολ--

. μητέον φράσαι τὴν ἐμὴν διάνοιαν. ἐγὼ γάρ. ὦ ᾿4λκιβιά-

105

δη. εἰ μέν σε ἑώρων ἃ νῦν δὴ διῆλϑον ἀγαπῶντά τε καὶ οἰόμενον δεῖν ἐν τούτοις καταβιῶναι, πάλαι ἂν ἀπηλλαγ- μὴν τοῦ ἔρωτος, ὥς γε δὴ ἐμαυτὸν πείϑω" νῦν δὲ ἕτερα αὖ κατηγορήσω διανοήματα σὰ πρὸς αὐτὸν σέ, ᾧ καὶ γνώ--: σει, ὅτι προσέχων γέ σοι τὸν νοῦν διατετέλεκα. δοκεῖς

| |

913

AAKIBIAAHE.

. γάρ uot, εἴ τίς σοι εἶπον ϑεῶν" ὦ 3 AxxuBulon, πότερον βούλει ξῇν ἔχων ἃ νῦν ἔχεις, ἢ αὐτίκα τεϑνάναι, εἰ μή σοι ἐξέσται μείζω κτήσασϑαι; δοκεῖς ἄν μοι ἐλέσϑαι τε-- ϑνάναι" ἀλλὰ νῦν ἐπὶ τίνι δή ποτε ἐλπίδι ξῇς. ἐγὼ φράσω. ἡγεῖ, ἐὰν ϑᾶττον εἰς τὸν ᾿ϑηναίων δῆμον παρέλθῃς — τοῦτο δὲ ἔσεσϑαι μάλα ὀλίγων ἡμερὼν — παρελϑὼν οὖν B. ἐνδείξεσϑαι ᾿4ϑηναίοις, ὅτι ἄξιος εἶ τιμᾶσϑαι ὡς οὔτε Πε-- ρικλῆς οὔτ᾽ ἄλλος οὐδεὶς τῶν πώποτε ytvoutvov, καὶ τοῦτο ἐνδειξάμενος μέγιστον δυνήσεσϑαι ἐν τῇ πόλει, ἐὰν δ᾽ ἐνθάδε μέγιστος ἧς. καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις Ἔλλησι, καὶ οὐ μόνον ἐν Ἕλλησιν. ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς βαρβάροις, ὅσοι ἐν τῇ αὐτῇ ἡμῖν οἰκοῦσιν ἠπείρω. καὶ εἰ αὖ σοι εἴποι ὁ αὐτὸς οὗτος ϑεὸς ὅτι αὐτοῦ σε δεῖ δυναστεύειν ἐν τῇ Εὐ- ρώπῃ, διαβῆναι δὲ εἰς τὴν ᾿4“σίαν οὐκ ἐξέσται σοι οὐδ᾽ C ἐπιϑέσϑαι τοῖς ἐκεῖ πράγμασιν. οὐκ ἂν αὖ μοι δοκεῖς ἐθέλειν οὐδ᾽ ἐπὶ τούτοις μόνοις £v, εἰ μὴ ἐμπλήσεις τοῦ σοῦ ὀνόματος καὶ τῆς σῆς δυνάμεως πάντας, ὡς ἔπος εἰ- πεῖν, ἀνθρώπους" καὶ οἷμαί σε πλὴν Κύρου καὶ Ξέρξου ἡγεῖσϑαι οὐδένα ἄξιον λόγου γεγονέναι. ὅτι μὲν οὖν ἔχεις ταύτην τὴν ἐλπίδα. εὖ οἷδα καὶ οὐκ εἰκάξω. ἴσως ἂν οὖν ποις, ἅτε εἰδὼς ὅτι ἀληϑῆ λέγω" τί δὴ οὖν, οὖ Σώκρα- » τοῦτό ἐστί GOL πρὸς λόγον Ov ἔφησϑα ἐρεῖν, Ov ὃ V ῦ οὐχ ἀπαλλάττει; ἐγὼ δὲ Goí ys ἐρῶ, ὦ φίλε παῖ Κλει-- νίου καὶ ΖΦεινομάχης. τούτων "γάρ σοι ἁπάντων τῶν δια- νοημάτων τέλος ἐπιτεϑῆναι ἄνευ ἐμοῦ ἀδύνατον" το-- 7 σαύτην ἐγὼ δύναμιν οἶμαι ἔχειν εἰς τὰ σὰ πράγματα καὶ — εἰς σέ" διὸ δὴ καὶ πάλαι οἴομαί με τὸν ϑεὸν οὐκ ἐᾷν δια-- - λέγεσϑαί σοι. ὃν ἐγὼ περιέμενον ὁπηνίκα ἐάσει. ὥσπερ ! γὰρ σὺ ἐλπίδας ἔχεις dv τῇ πόλει, οὕτω κἀγὼ παρὰ σοὶ ἐλ-- E d μέγιστον. δυνήσεσϑαι ἐνδειξάμενος, ὅτι παντὸς ἄξιός εἰμέ σοι, καὶ οὔτ᾽ ἐπίτροπος οὔτε συγγενὴς οὔτε ἄλλος οὐ-- δεὶς ἱκανὸς παραδοῦναι τὴν δύναμιν ἧς ἐπιϑυμεῖς πλὴν Ῥεατο Il. 18

974 | HAAT2NOX.

106

Lo - Eie d ent MEE co Ae d "T PETER T Merz T di * T f

ἐμοῦ, μετὰ τοῦ ϑεοῦ μέντοι. νεωτέρῳ μὲν οὖν ὄντι σοι

καὶ πρὶν τοσαύτης ἐλπίδος γέμειν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ. οὐκ εἴα ὁ ϑεὸς διαλέγεσθαι. ἵνα μὴ μάτην διαλεγοίμην νῦν δὲ ἐφῆκε" νῦν γὰρ ἄν μου ἀκούσαις.

ΠῚ. 44. Πολύ γέμοι, ὦ Σώκρατες, νῦν ἀτοπώτε- qos αὖ φαίνει, ἐπειδὴ ἤρξω λέγειν, ἢ ὅτε σιγῶν εἵπου᾽" καίτοι σφόδρα γε ἦσϑ᾽ ἰδεῖν καὶ τότε τοιοῦτος. εἰ μὲν οὖν ἐγὼ ταῦτα διανοοῦμαι ἢ μή, ὡς ἔοικε, διέγνωκας, καὶ ἐὰν μὴ φῶ. οὐδέν μοι ἔσται πλέον πρὸς τὸ πείϑειν σε. εἶεν" εἰ δὲ δὴ O τι μάλιστα ταῦτα διανενόημαι, πῶς διὰ σοῦ μοι ἔσται καὶ ἄνευ σοῦ οὐκ ἂν γένοιτο. ἔχεις λέγειν ;

ZQ. Ἶάρα ἐρωτᾷς εἴ τινα ἔχω εἰπεῖν λόγον μακρόν, οἵους δὴ ἀκούειν εἴϑισαι; οὐ γάρ ἐστι τοιοῦτον τὸ ἐμόν" ἀλλ: ἐνδείξασϑαι μέν σοι, ὡς ἐγώμαι, οἷός v ἂν εἴην

ὅτι ταῦτα οὕτως ἔχει, ἐὰν ἕν μόνον μοι ἐθέλῃς βραχὺ

ὑπηρετῆσαι.

AA. "AM, εἴ γε δὴ μὴ χαλεπόν τι λέγεις τὸ ὑπηρέ- τημα, ἐθέλω.

ΣΩ. ^H χαλεπὸν δοκεῖ τὸ ἀποκρίνεσϑαι τὰ ἐρωταῦ- μενα; |

4.4. Οὐ χαλεπόν.

Z9. "Amouotvov δή.

σὸν... 2. -.".

"mor

AA. Ἐρώτα. Z9. Οὐκοῦν ὡς διανοουμένου Gov ταῦτα ἐρωτῶ. ἃ φημί σε διανοεῖσθαι;

, AA. Ἔστω, εἰ βούλει, οὕτως, ἵνα καὶ εἰδῶ 0 τι ἐρεῖς.

210. Φέρε δή: διανοεῖ γάρ, ὡς ἐγώ φημι, παριέναι

συμβουλεύσων ᾿Αϑηναίοις ἐντὸς 0v πολλοῦ χρόνου" εἰ οὖν μέλλοντός σου ἰέναι ἐπὶ τὸ βῆμα λαβόμενος ἐροίμην" ὦ ᾿Αλκιβιάδη, ἐπειδὴ περὶ τίνος '4ϑηναῖοι διανοοῦνται βου-

λεύεσϑαι. ἀνίστασαι συμβουλεύσων; &Q ἐπειδὴ περὶ ὧν

σὺ ἐπίστασαι βέλτιον ἢ οὗτοι; τί ἂν ἀποκρίναιο;

|

Y

:

TS AAKIBIA4H

-4A4. Εἰποιμ ἂν δήπου. X ὧν οἶδα βέλτιον ἢ D οὗτοι. ΣΩ. Περὶ ὧν ἄρ᾽ εἰδὼς τυγχάνεις. ἀγαϑὸς ξύμβου- Aog εἶ. AA. Πῶς γὰρ οὔ; EQ. Οὐκοῦν ταῦτα μόνον οἶσϑα, ἃ παρ᾽ ἄλλων ἔμα- $c ἢ αὐτὸς ἐξεῦρες; AA. Ποῖα γὰρ ἄλλα, 3 XQ. Ἔστιν οὖν ὅπως ἄν ποτε ἔμαϑές τι ἡ ἐξεῦρες μήτε μανϑάνειν ἐθέλων μήτε αὐτὸς ξητεῖν; AA. Οὐκ ἔστιν. ΣΩ. Τί δέ; ἠθέλησας ἂν ξητῆσαι ἢ μαϑεῖν ἃ ἐπίστα-- σϑαι ov; AA. Οὐ δῆτα. ZQ. "A ἄρα νῦν τυγχάνεις ἐπιστέμενος, ἦν χρόνος καὶ ὅτε οὐχ ἡγοῦ εἰδέναι; | . AA. ᾿Δἀνάγκη. | ZQ. '4ÀÀa μὴν & γε μεμάϑηκας,. σχεδόν τι καὶ ἐδὼ οἶδα" εἰ δέ τι ἐμὲ λέληϑεν, εἰπέ. ἔμαϑες γὰρ δὴ σύ ys κατὰ μνήμην τὴν ἐμὴν γράμματα καὶ κυιϑαρίξειν καὶ πα-- λαίειν" οὐ γὰρ δὴ αὐλεῖν γε ἤϑελες μαϑεῖν" ταῦτ᾽ ἐστὶν. ἃ σὺ ἐπίστασαι. εἰ μή πού τι μανθάνων ἐμὲ λέληϑας" οἶμαι δέ γε. οὔτε νύκτωρ οὔτε μεϑ' ἡμέραν ἐξιὼν ἔν-- δοϑεν. AA. AAA οὐ πεφοίτηκα εἰς ἄλλων ἢ τούτων. IV. ΣΩ. Πότερον οὖν, ὅταν περὶ γραμμάτων 4ϑη- 107 ! vaio. βουλεύωνται, πῶς ἂν ὀρϑῶς γράφοιεν, τότε ἀνα-- * v

στήσει αὐτοῖς συμβουλεύσων; AA. Μὰ “{ οὐκ ἔγωγε. ZQ. ᾽4λλ᾽ ὅταν περὶ κομμένο ἐν λύρα; AA. Οὐδαμῶς. 18}

FEIN Na S EESTI NO TA

215 E

MU LIBE aC

rit--

216 SLEARNOET TU $e. qz

2:09. Οὐδὲ μὴν οὐδὲ περὶ kA RECEN γε εἰώϑασι βουλεύεσθαι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ. |

44. Οὐ μέντοι.

29. Ὅταν οὖν περὶ τένος βουλεύωνται; οὐ γάρ που ὅταν γε περὶ οἰκοδομίας.

“4.4. Οὐ δῆτα.

Β Σ΄. Οἰκοδόμος γὰρ ταῦτά γε σοῦ βέλτιον συμβου- λεύσει. A4. Nat. 29. Οὐδὲ μὴν ὅταν περὶ μαντικῆς βουλεύωνται; 4.4. OV. EQ. Μάντις γὰρ αὖ ταῦτα ἄμεινον ἡ σύ. AA. Ναί.

Z9. Ἐᾶὰν τέ γε σμικρὸς 7 μέγας ἡ, ἐάν τε καλὸς ἢ αἰσχρός, ἔτι τε γενναῖος v) ἀγεννής.

AA. Πῶς γὰρ οὔ;

Z9. Εἰδότος γάρ, οἶμαι, περὶ ἑκάστου ἡ συμβουλή, καὶ οὐ πλουτοῦντος.

44. Πῶς γὰρ οὔ;

Z9. '!4ÀÀ ἄν τε πένης ἄν τε πλούσιος ἦ ὁ παραι- νῶν, οὐδὲν διοίσει ᾿4ϑηναίοις. ὅταν περὶ τῶν ἐν τῇ πόλει

C βουλεύωνται, πῶς ἂν ὑγιαίνοιεν, ἀλλὰ ξητοῦσιν ἰατρὸν

εἶναι τὸν σύμβουλον.

AA. Εἰκότως γε.

ΣΩ,. Ὅταν οὖν περὶ τένος σκοπῶνται, τότε σὺ ἀνι- στάμενος ὡς συμβουλεύσων ὀρϑῶς ἀναστήσει;

A4. Ὅταν περὶ τῶν ἑαυτῶν πραγμάτων, οὖ Σώ- κρατες.

X. Τῶν περὶ ναυπηγίας λέγεις. ὁποίας τινὰς χρὴ αὐτοὺς τὰς ναῦς ναυπηγεῖσϑαι;

44. Οὐκ ἔγωγε. ὦ Σώκρατες.

ia A4KIBIA4HX 3T

zo. Ναυπηγεῖν γάρ. οἶμαι, ovx ἐπίστασαι. τοῦτ᾽ αἴτιον ἢ ἄλλο τι; AA. QUx, ἀλλὰ τοῦτο. ΣΩ. ᾿ἀλλὰ περὶ ποίων τῶν ἑαυτῶν λέγεις πραγμά-- Ὁ | TOY ὅταν βουλεύωνται; ς A4. Ὅταν περὶ πολέμου, ὦ ὁ Σώκρατες. ἢ ἢ περὶ εἰρή-- ᾿νῆς ἢ ἄλλου του τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων. Z9. Aga λέγεις, ὅταν βουλεύωνται, πρὸς τίνας χρὴ εἰρήνην ποιεῖσϑαι καὶ τίσι πολεμεῖν καὶ τένα τρόπον; | AA. Nat. Z9. Χρὴ ovy οἷς βέλτιον; AA. Ναί. β ZO. Καὶ τότε ὁπότε βέλτιον; E | AA. Πάνυ ye. : ΣΩ. Καὶ τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἄμεινον ; |" AA. Ναί. | Z9. Εἰοὖν βουλεύοιντο ᾿4ϑηναῖοι, τίσι χρὴ προσ-- παλαίειν καὶ τίσιν ἀκροχειρίξεσϑαι καὶ τίνα τρόπον, σὺ ἄμεινον ἂν συμβουλεύοις ἢ 0 παιδοτρίβης ;΄ AA. Ὁ παιδοτρίβης δήπου. ZQ. Ἔχεις οὖν εἰπεῖν. πρὸς τί βλέπων ὁ παιδοτρί- - Bus συμβουλεύσειεν οἷς δεῖ προσπαλαίειν καὶ οἷς μή, καὶ πότε καὶ ὅντινα τρόπον; λέγω δὲ τὸ τοιόνδε ὦρα τού- τοις δεῖ προσπαλαίειν, οἷς βέλτιον, ἢ οὔ: AA. Ναί. EO. 'A4ga καὶ τοσαῦτα ὅσα ἄμεινον; 108 A4. Τοσαῦτα. EO. Οὐκοῦν καὶ τόϑ᾽ ὅτ᾽ ἄμεινον; AA. Πάνυ γε. EQ. ᾿Δλλὰ μὴν καὶ τὸν ἄδοντα δεῖ κιϑαρίζειν ποτὲ πρὸς τὴν δὴν καὶ βαίνειν: AA. Δεῖ γάρ.

: εν ἐγ τς ΧΑ ΤΥ ΑΣΑ ΔΝ ΝΣ

P sn B wig km

*

ΟΣ ον ἀδ

em ^ VN ^" Y c "Ios MP - ) fu MTMAENGCCCUNENS EU TEE s 0 STRA YE

ec oe

VN. “ ὃς ἃ

..2 εἰ DOR ἩΥΓΡΙ κα δ TEC RM Yum. s ix uei

" Pc E A UVUT eth A CUR. WNEWTUPS wo pUCCU P$ v —

- due Ἧ δι Ἀπ EA di Y T i - καὶ cr Ah. ^ Dui at P x 3 2 ὁ ἢ ^ WS oe d Vt t : a Ὁ : - | *

278 HAATA&NOXZX 8

Z9. Οὐκοῦν τόϑ' ὁπότε βέλτιον:

AA. Ναί.

EQ. Καὶ τοσαῦτα ὅσα βέλτιον;

412. Φημί.

V. ZQ. Tíovv; ἐπειδὴ βέλτιον μὲν ὠνόμαξες ἐπ᾽

B ἀμφοτέροις, τῷ τε κιϑαρίξειν πρὸς τὴν ὁδὴν καὶ τῷ προσ- παλαίειν, τί καλεῖς τὸ ἐν τῷ κυιϑαρίξειν βέλτιον, ὥσπερ ἐγὼ τὸ ἐν τῷ παλαίειν καλῶ γυμναστικόν σὺ δ᾽ ἐκεῖνο τί καλεῖς ;

AA. Οὐκ ἐννοῶ.

ΣΩ.. ᾿Δ4λλὰ πειρῶ ἐμὲ μιμεῖσϑαι. ἐγὼ γάρ που ἀπε- κρινάμην τὸ διὰ παντὸς ὀρϑῶς ἔχον, ὀρϑῶς δὲ δήπου ἔχει τὸ κατὰ τὴν τέχνην γιγνόμενον" ἢ οὔ;

AA. Not.

ZO. Ἡ δὲ τέχνη οὐ γυμναστικὴ ἦν;

AA. Πῶς δ᾽ οὔ;

C Z9. Ἐγὼ δ᾽ εἶπον τὸ ἐν v παλαίειν βέλτιον γυ- -

μναστικόν. 4.4. Εἶπες yaQ. Z2. Οὐκοῦν καλῶς; AA. Ἔμοιγε δοκεῖ. ΣΩ.. Ἴ9ι δὴ καὶ σύ --- πρέποι γὰρ ἄν που καὶ σοὶ τὸ

καλῶς διαλέγεσϑαι — εἰπὲ πρῶτον, τίς ἡ τέχνη ἧς τὸ κυ-

ϑαρίξειν καὶ τὸ ἄδειν καὶ τὸ ἐμβαίνειν ὀρθῶς; συνάπασα τίς καλεῖται; [οὔπω δύνασαι εἰπεῖν ; AA. Οὐ δῆτα. Zi. ᾽4λλ: ὧδε πειρῶ τίνες αἱ ϑεαὶ ὧν ἡ τέχνη; A4. Τὰς Μούσας, ὦ Σώκρατες, λέγεις; D ΣΙ. "Eyoys. ὅρα OQ: τίνα ἀπ᾽ αὐτῶν ἐπωνυμίαν ἡ τέχνη ἔχει ;]} 44. Μουσικήν μοι δοκεῖς λέγειν. ΣΩ. Δέγω γάρ. t( 09v τὸ κατὰ ταύτην ὀρϑῶς γιγνό-

e "^W c

μενὸν ἐστιν; ὥσπερ ἐκεῖ ἐ ἐγώ σοι τὸ κατὰ τὴν τέχνην ἔλε-- γον ὀρϑῶς, τὴν γυμναστικήν, καὶ σὺ δ᾽ οὖν οὕτως ἐν-- ταῦϑα τί φής; πῶς γίγνεσθαι;

“4.4. Μουσικῶς μοι δοκεῖ.

ΣΩ. E λέγεις. ἴϑι δή, καὶ τὸ ἐν τῷ πολεμεῖν βέλ-- τιον καὶ τὸ ἐν τῷ εἰρήνην ἄγειν, τοῦτο τὸ βέλτιον ví 0vo- μάξεις; ὥσπερ ἐκεῖ ἐφ᾽ ἑκάστῳ ἔλεγες τὸ ἄμεινον, ὅτι μουσικώτερον, καὶ ἐπὶ τῷ ἑτέρῳ. ὅτι γυμναστικώτερον᾽ πειρῶ δὴ καὶ ἐνταῦϑα λέγειν τὸ βέλτιον.

AA. AAA οὐ πάνυ ἔχω.

ΣΩ. ᾿4λλὰ μέντοι αἰσχρόν γε. εἰ μέν τίς σὲ λέγοντα καὶ συμβουλεύοντα περὶ σιτίων, ὅτι βέλτιον τόδε τοῦδε καὶ νῦν καὶ τοσοῦτον, ἔπειτα ἐρωτήσειε, τί τὸ ἄμεινον λέγεις. ὦ Auf; περὶ μὲν τούτων ἔχειν εἰπεῖν ὅτι τὸ ὑγιεινότερον, καίτοι οὐ προσποιεῖ ἰατρὸς εἶναι" περὶ 0$ οὗ προσποιεῖ ἐπιστήμων εἶναι καὶ συμβουλεύσεις ἀνι- στάμενος ὡς εἰδώς. τούτου δέ, ὡς ἔοικας, πέρι ἐρωτη- ϑεὶς ἐὰν μὴ ἔχῃς εἰπεῖν, οὐκ αἰσχύνει; ἢ οὐκ αἰσχρὸν φαίνεται;

AA. Πάνυ γε.

Z9. Σχόπει δὴ καὶ προϑυμοῦ εἰπεῖν, πρὸς τί τείνει τὸ ἐν τῷ εἰρήνην τε ἄγειν ἄμεινον καὶ τὸ ἐν τῷ πολεμεῖν οἷς δεῖ;

AA. AMAA σκοπῶν οὐ δύναμαι νοῆσαι.

ZO. Οὐδ᾽ οἶσϑα, ἐπειδὰν πόλεμον ποιώμεϑα,. τί ἐγκαλοῦντες ἀλλήλοις πάϑημα ἐρχόμεϑα εἰς τὸ πολεμεῖν, καὶ ὅ τι αὐτὸ ὀνομάξοντες ἐρχόμεϑα;

AA. Ἔγωγε, ὅτι ἐξαπατώμενοί τι ἢ βιαξόμενοι T

ἀποστερούμενοι.

ZO. Ἔχε: πῶς ἕκαστα τούτων πάσχοντες; πειρῶ εἰπεῖν, τί διαφέρει τὸ ὧδε ἢ ὧδε.

, " Ag e e 4 Lu

AAKIBIAAHZ. 979

980 — JHIAAT&NOZ

AA. Ἦτὸ ὧδε λέγεις. ὦ Σώκρατες, τὸ δικαίως ἡ ὑπὸ | ἀδίκως;

ZO. Αὐτὸ τοῦτο.

AA. IAM μὴν τοῦτό γε διαφέρει ὅλον τε καὶ πᾶν.

ZQ. Τί οὖν; A91vatoig σὺ πρὸς ποτέρους συμβου-- λεύσεις πολεμεῖν, τοὺς ἀδικοῦντας ἢ τοὺς τὰ δίκαια πράτ-- τοντας; |

C AA. Δεινὸν τοῦτό γε ἐρωτᾷς" εἰ yag καὶ διανοεῖταί τις ὡς δεῖ πρὸς τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας πολεμεῖν, οὐκ ἂν ὁμολογήσειέ γε.

Z9. Οὐγὰρ νόμιμον τοῦϑ'᾽. ὡς ἔοικεν.

A4. Οὐ δῆτα: οὐδέ γε καλὸν δοκεῖ εἶναι.

E. Πρὸς ταῦτ᾽ ἄρα καὶ σύ, τὸ δίκαιον, τοὺς λό-- γους ποιήσει;

AA. ᾿Δνάγκη.

Σιῷ. "AAA τι οὖν, ὃ νῦν δὴ ἐγὼ ἠρώτων βελσιον πρὸς τὸ πολεμεῖν καὶ μή, καὶ οἷς δεῖ καὶ οἷς μή. καὶ ὁπότε καὶ μή, τὸ δικαιότερον τυγχᾶνει ὄν; ἢ 05 |

AA. Φαίνεταί ys.

D VL 9. Πῶς ovv, ὦ φίλε AAxwhdóns πότερον, ' σαυτὸν λέληϑας ὅτι οὐκ ἐπίστασαι τοῦτο, ἢ ἐμὲ ἔλαϑες μανϑάνων καὶ φοιτῶν εἰς διδασκάλου, ὅς σε ἐδίδασκε διαγιγνώσκειν τὸ δικαιότερόν τε καὶ ἀδικώτερον: καὶ τίς ἐστιν οὗτος; φράσον καὶ ἐμοί. ἵνα αὐτῷ φοιτητὴν προξε-- νήσῃς καὶ ἐμέ.

AA. Σκώπτεις, ὦ Σώκρατες.

Z9. Ma τὸν φέλιον τὸν ἐμόν τε καὶ σόν, ὃν ἐγὼ

g ἥκιστ᾽ ἂν ἐπιορκήσαιμι: ἀλλ᾽ εἴπερ ἔχεις, εἰπὲ τίς ἐστιν.

AA. Τίέδ᾽. εἰ μὴ ἔχω; οὐκ ἂν οἴει μὲ ἄλλως εἰδέναι Ὁ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ; ᾿

EQ. Ναί, εἴ γε εὕροις.

A A. ᾽4λλ: οὐκ ἂν εὑρεῖν us ἡγεῖ;

ΚΞ arua.

AAKIBIAAHZ. . 981 29. Καὶ μάλα ye, εἰ ξητήσαις. AA. Εἶτα ξητῆσαι οὐκ ἂν οἴει 6; ΣΩ. Ἔγωγε, εἰ ᾿οἰηϑείης γε μὴ εἰδέναι.

AA. Εἶτα οὐκ ἦν ὅτ᾽ εἶχον οὕτως: ΣΩ. Καλῶς λέγεις. ἔχεις οὖν εἰπεῖν τοῦτον τὸν

i χρόνον, ὅτε οὐκ ὥου εἰδέναι τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄδικα; φέρε, 110

πέρυσιν ἐζήτεις τε καὶ οὐκ gov εἰδέναι; ἢ Gov; καὶ τά-- ληϑῆ ἀποκρίνου, ἵνα μὴ μάτην of διάλογοι γίγνωνται.

AA. ᾿4λλ: μην εἰδέναι. ;

29. Τρίτον δὲ ἔτος καὶ τέταρτον sal πέμπτον οὐχ οὕτως;

AA. Ἔγωγε.

ΣΩ. ᾿Αλλὰ μὴν τό γε πρὸ τούτου παῖς ἦσϑα. 7) γάρ;

AA. Ναί.

ZQ. Τότε μὲν τοίνυν εὖ οἶδα ὅτι ὥου εἰδέναι.

AA. Πῶς εὖ οἶσϑα; |

Z9. Πολλάκις σοῦ ἐν διδασκάλων ἤκουον παιδὸς b ὄντος καὶ ἄλλοϑι, καὶ ὁπότε ἀστραγαλίξοις ἢ ἄλλην τινὰ παιδιὰν παίζοις, οὐχ ὡς ἀποροῦντος περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων, ἀλλὰ μάλα μέγα καὶ ϑαρραλέως λέγοντος πε-- Ql ὅτου τύχοις τῶν παίδων, ὡς πονηρός τε καὶ ἄδικος εἴη καὶ ὡς ἀδικοῖ᾽ 7] οὐκ ἀληϑῆ λέγω;

AA. AM τί ἔμελλον ποιεῖν, ὦ Σώκρατες, ὁπότε τίς με ἀδικοῖ;

XQ, Σὺ δ᾽ εἰ τύχοις ἀγνοῶν εἴτε ἀδικοῖο εἴτε μὴ τότε, λέγεις, τί σε χρὴ ποιεῖν;

AA. Μὰ At! ἀλλ οὐκ ἠγνόουν ἔγωγε, ἀλλὰ σαφῶς C ἐγίγνωσκον ὅτι ἠδικούμην. ΣΩ. Ὥιου ἄρα ἐπίστασϑαι καὶ παῖς Gv, ὡς ἔοικε,

τὰ δύκαια καὶ τὰ ἄδικα.

AA. Ἔγωγε' καὶ ἠπιστάμην γε.

δ 309-2 μὰ δ ν TEL TN dcs n ; A y

Uia E p. ς "TP

Jaw

"Si

ν τς ". " * d ael - * ! rs i NS ! ' Med prae te udis ^ v CTQAMT WEIN

Pw 'Ófr

v PU

ὃ

Δι» αν κὰν χω νουλ δα

ὦ -“

x o THREE. eMe e NE NOD DES er Ip ΟΣ Tue tem

282 . ΠΛΆΤΩΝΟΣ 12 ΣΙ. Ἐν ποίῳ χρόνῳ ἐξευρών; ov γὰρ δήπου ἐν à γε ὥου εἰδέναι. τι: 44. Οὐ δῆτα. ;?

ZQ. Πότε ovv ἀγνοεῖν ἡγοῦ; σκόπει" οὐ γὰρ εὑρή- σεις τοῦτον τὸν χρόνον. A4. Μὰ τὸν Zt, ὦ Σώκρατες. οὔκουν ἔχω y

εἰπεῖν. D Z9. Εὑρὼν uiv ἄρα οὐκ οἶσϑα αὐτά. : “41. Οὐ πάνυ φαίνομαι.

2:9. ᾿4Δ4λλὰ μὴν ἄρτι γε οὐδὲ μαϑὼν ἔφησϑα εἰδέ- &L* εἰ δὲ μήϑ᾽ εὗρες μήτε ἔμαϑες, πῶς οἶσϑα καὶ πόϑεν;

VIL 44. ᾿᾽4λλ ἴσως τοῦτό σοι οὐκ ὀρϑῶς ἀπεκρι- νάμην, τὸ φάναι εἰδέναι αὐτὸς ἐξευρών.

Z9. Τὸ δὲ πῶς εἶχεν;

444. Ἔμαϑον, οἶμαι, καὶ ἐγὼ ὥσπερ καὶ οἵ ἄλλοι.

Z9. Πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν ἥκομεν λόγον. παρὰ τοῦ; φράξε κἀμοί.

Ε 414. Παρὰ τῶν πολλῶν.

Z9. Οὐκ εἰς σπουδαίους γε διδασκάλους καταφεύ-- γεις εἰς τοὺς πολλοὺς ἀναφέρων. |

44. Τί δαί; οὐχ ἱκανοὶ διδάξαι οὗτοι;

Z2. Οὔκουν τὰ πεττευτικά γε καὶ τὰ μή" καίτοι φαυλότερα αὐτὰ οἶμαι τῶν δικαίων εἶναι. τί δέ; σὺ οὐχ οὕτως οἴει;

AA. Noc.

Z4. Εἶτα τὰ μὲν φαυλότερα οὐχ οἷοί ve διδάσκειν, τὰ δὲ σπουδαιότερα;

“4.4. Οἶμαι ἔγωγε" ἄλλα γοῦν πολλὰ οἵοέτ᾽ εἰσὶ δι- δάσκειν σπουδαιότερα τοῦ πεττεύειν.

Z9. Ποῖα ταῦτα;

111 4.4. Οἷον καὶ τὸ ἑλληνίζειν παρὰ τούτων ἔγωγε ἔμαϑον, καὶ οὐκ ἂν ἔχοιμι εἰπεῖν ἐμαυτοῦ διδάσκαλον,

^1 J AAKIBIAAHZ. 283

εἶναι διδασκάλους. ΣΩ. ᾿4λλ΄, ὦ γενναῖε, τούτου μὲν ἀγαϑοὶ διδάσκα- |. Aot οἵ πολλοί, καὶ δικαίως ἐπαινοῖντ᾽ ἂν αὐτῶν εἰς διδα-- ᾿ς σχκαλίαν. | AA. Tí; EQ. Ὅτι ἔχουσι περὶ αὐτὰ ἃ χρὴ τοὺς ἀγαϑοὺς δι- δασκάλους ἔχειν. A4. TírovUro λέγεις; β ΣΏ. Οὐκ οἶσϑ᾽ ὅτι χρὴ τοὺς μέλλοντας διδάσκειν ὁτιοῦν αὐτοὺς πρῶτον εἰδέναι; ἢ οὔ;

ΣΩ. Οὐκοῦν τοὺς εἰδότας ὁμολογεῖν τε ἀλλήλοις καὶ ᾿ μὴ διαφέρεσϑαι; “4.4. Ναί. Z9. Ἐν οἷς δ᾽ ἂν διαφέρωνται, ταῦτα φήσεις εἰδέ- ναι αὐτούς; 4.4. Οὐ δῆτα.

Z9. Τούτων οὖν διδάσκαλοι πῶς ἂν εἶεν;

A A. Οὐδαμῶς.

β L4. Τί οὖν; δοκοῦσί σοι Mígilgétibus of πολλοὶ ποῖόν ἐστι λίϑος ἢ ξύλον; καὶ ἐάν τινα ἐρωτᾷς, ἄρ᾽ οὖν τὰ αὐτὰ ὁμολογοῦσι, καὶ ἐπὶ ταὐτὰ ὁρμῶσιν, ὅταν βού-- C λωνται λαβεῖν λίϑον ἢ ξύλον; ὡσαύτως καὶ πάνϑ᾽ ὅσα τοιαῦτα" σχεδὸν γάρ τι μανϑάνω τὸ ἑλληνίζειν ἐπίστα-- σϑαι ὅτι τοῦτο λέγεις" ἢ οὔ;

AA. Nat.

Z4. Οὐκοῦν εἰς μὲν ταῦτα, ὥσπερ εἴπομεν. ἀλλή- Λοις τε ὁμολογοῦσι καὶ αὐτοὶ jevots ἰδία, wol δημοσίᾳ —— αἴ πόλεις πρὸς ἀλλήλας οὐκ dauavonawk. [αἱ μὲν ταῦϑ᾽ " αἵ δ᾽ ἄλλα φάσκουσιν];

AA. Ov» yag.

Es

ἀλλ᾽ εἰς τοὺς αὐτοὺς ἀναφέρω, οὗς σὺ φὴς οὐ σπουδαίους

AA. Πῶς γὰρ οὔ; Β

ΒΒ ἧς

*

- E εν» . E." . A TOW. M VENTMT Pow IU A WURST EMT DDILPIEE E

4 $

Er Sy. owe UPPER NESPCPEPS

audi. l^.

- ,

"oUm .owiW ἢ ew - ΟΣ διῶ, T. Poir γῇ ἢ Ἀν, Arce dion c^ ς ^ A Δ

284 ΠΛΆΤΩΝΟΣ HA IE

EQ. Εἰκότως ἂν ἄρα τούτων γε καὶ διδάσκαλοι εἶεν ἀγαϑοί. 4.4. Ναί.

ΣΦ. Οὐκοῦν εἰ μὲν βουλοίμεϑα ποιῆσαί τινα περὶ αὐτῶν εἰδέναι, ὀρϑῶς ἂν αὐτὸν πέμποιμεν εἰς διδασκα-- λίαν τούτων τῶν πολλῶν;

AA. Πάνυ γε.

VIIL 29. Τί δ᾽; εἰ βουληϑεῖμεν εἰδέναι. μὴ μό-

wov ποῖοι ἄνϑρωποί εἰσιν ἢ ποῖοι ἵπποι, ἀλλὰ καὶ τίνες

αὐτῶν δρομικοί τε καὶ μή. ἄρ᾽ ἔτι οἵ πολλοὶ τοῦτο ἱκανοὶ διδάξαι;

AA... Ov δῆτα.

ΣΙ. Ἱκανὸν δέ σοι τεκμήριον. ὅτι οὐκ ἐπέσταντα: οὐδὲ κρήγυοι διδάσκαλοί εἰσι τούτων, ἐπειδὴ οὐδὲν ὁμο-- λογοῦσιν ἑαυτοῖς περὶ αὐτῶν;

AA. Ἔμοιγε.

Z9. Τί δ᾽ εἰ βουληϑείημεν εἰδέναι. μὴ μόνον ποῖοι ἄνϑρωποί εἰσιν, ἀλλ: ὁποῖοι ὑγιεινοὶ ἢ νοσώδεις, ἦρα ἵκα- νοὶ ἂν ἡμῖν ἦσαν διδάσκαλοι οἵ πολλοί;

AA. οὐδῆτα.

ZQ. "Hv δ᾽ &v σοι τεκμήριον ὅτι μοχϑηροί εἰσι τού--

-τῶν διδάσκαλοι, εἰ ἑώρας αὐτοὺς διαφερομένους;

112

AA. Ἔμοιγε.

20. Tí δὲ δὴ νῦν; περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἀνθρώπων καὶ πραγμάτων οἱ πολλοὶ δοκοῦσί Got ὁμολο-- ysiv αὐτοὶ ἑαυτοῖς ἢ ἄλλοις;

AA. Ἥκιστα νὴ Zt) , ὦ Σώκρατες.

ΣΦ. Τί δέ; μάλιστα περὶ αὐτῶν διαφέρεσθαι;

AA. Πολύ γε.

ΣΦ. Οὔκουν οἴομαί γε πώποτέ σε ἰδεῖν οὐδ᾽ ἀκοῦ-- σαι σφόδρα οὕτω διαφερομένους ἀνθρώπους περὶ ὑγιει--

6 d^ ule tidie, Soi s

σι ΕΙΣ σαν νυν ον

τ dne

᾿ νῶν καὶ μή, ὥστε διὰ ταῦτα μάχεσϑαί τὲ τῆς ἀποκλτιννύ- - | vet ἀλλήλους.

AA. Οὐ δῆτα.

EQ. ᾿Αλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγε οἶδ᾽

— ὅτι, καὶ εἰ μὴ ἑώρακας, ἀκήκοας γοῦν ἄλλων τε πολλῶν B

καὶ Ὁμήρου. καὶ Ὀδυσσείας γὰρ καὶ ᾿Ιλιάδος ἀκήκοας.

AA. Πάντως δή που. ὦ Σώκρατες.

EO. Οὐκοῦν ταῦτα ποιήματά ἐστι περὶ διαφορᾶς

δικαίων τε καὶ ἀδίκων;

AA. Ναί.

Z9. Καὶ αἵ μάχαι γε καὶ οἵ ϑάνατοι διὰ ταύτην τὴν διαφορὰν τοῖς τε ᾿Δχαιοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις Τρωσὶν ἐγένοντο, καὶ τοῖς μνηστῆρσι τοῖς τῆς Πηνελόπης καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ.

AA. ᾿4ληϑῆ λέγεις.

Z9. Οἷμαι δὲ καὶ τοῖς ἐν Τανάγρᾳ ᾿4ϑηναίων ve καὶ Μακεδαιμονίων καὶ Βοιωτῶν ἀποθανοῦσι, καὶ τοῖς ὥστερον ἐν Κορωνείᾳ, ἐν οἷς καὶ ὁ σὸς πατὴρ Κλεινίας ἐτελεύτησεν, οὐδὲ περὶ ἑνὸς ἄλλου ἡ διαφορὰ ἢ περὶ τοῦ δικαίου καὶ ἀδίκου τοὺς θανάτους καὶ τὰς μάχας πεποίη-- x&v. ἡ γάρ; ι

AA. ᾿4ληϑῆ λέγεις.

EQ. Τούτους οὖν φῶμεν ἐπίστασϑαι, περὶ ὧν οὕτω

σφύδρα διαφέρονται, ὥστε ἀμφισβητοῦντες ἀλλήλοις τὰ D

ἔσχατα σφᾶς αὐτοὺς ἐργάζονται;

A4. Οὐ φαίνεταί γε.

ZO. Οὐκοῦν εἰς τοὺς τοιούτους διδασκάλους ἀνα-

έρεις, οὖς ὁμολογεῖς αὐτὸς μὴ εἰδέναι;

AA. Ἔοικα. B Z2. , Tlàs οὖν εἰκός σε εἰδέναι τὰ δέκαια καὶ τὰ ἄδι- κα, περὶ ὧν οὕτω πλανᾷ καὶ οὔτε uot Ov φαίνει παρ᾽ οὐ- δενὸς οὔτε αὐτὸς ἐξευρών;

986 — ΠΛΆΤΩΝΟΣ εὐ όσον. ἢ

AA. Ἐκ μὲν ὧν σὺ λέγεις οὐκ εἰκός. E IX. Z9. Ὁρᾷς αὖ voU9' ὡς οὐ καλῶς εἶπες, ὦ 41--

κιβιάδη:; |

AA. Τὸ ποῖον;

Z9. Ὅτι ἐμὲ φὴς ταῦτα λέγειν.

44. Τί δέ; οὐ σὺ λέγεις, ὡς ἐγὼ οὐκ ἐπίσταμαι περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων; |

ZI. Οὐ μέντοι.

AA. ᾽4λλ ἐγώ;

Z9. Nat.

Ho TS WA eL

ZQ. Ὧδε εἴσει. ἐάν σὲ ἔρωμαι τὸ ἕν καὶ τὰ δύο, πό- τερα πλείω ἐστί, φήσεις ὅτι τὰ δύο;

AA. Ἔγωγε. ZO. Ilóoo; AA. Ev.

ZQ. Πότερος οὖν ἡμῶν ὁ λέγων, ὅτι τὰ δύο τοῦ ἑνὸς ἑνὶ πλείω;

AA. Ἐγω.

ΣΩ. Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν ἠρώτων, σὺ δὲ ἀπεκρίνου;

“4.2. Nat.

118 ZR. Περὶ δὴ τούτων μῶν ἐγὼ φαίνομαι We 0 ἐρωτῶν, ἢ σὺ ὁ ἀποκρινόμενος;

44. Ἐγώ.

ΣΦ. Τί δ᾽ ἂν ἐγὼ μὲν ἔρωμαι, ποῖα γράμματα Σω- κράτους. σὺ δὲ εἴπῃς, πότερος ὁ λέγων; |

44. Ἐγω.

2:9. Ἴ9ι δή. &vi λόγῳ εἰπέ" ὅταν ἐρώτησίς. τε καὶ | ἀπόκρισις γίγνηται, πότερος ὁ λέγων. ὁ ἐρωτῶν ἡ ὁ ἀπο- κρινόμενος;

AA. Ὁ ἀποκρινόμενος, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες.

"— Á

UEBEIBIAdHS | 25 y:

EQ. Οὐκοῦν ἄρτι διὰ παντὸς τοῦ λόγου ἐγὼ uiv ἢ ὁ ἐρωτῶν;

AA. Ναί.

ΣΩ. Σὺ δὲ ὁ ἀποκρινόμενος;

AA. Πανυ γε.

EQ. Τίούν; τὰ λεχϑέντα πότερος ἡμῶν εἴρηκεν;

AA. Φαίνομαι μέν, ὦ Σώκρατες, ἐκ τῶν ὡμολογημέ- vov ἐγώ.

ΣΩ. Οὐκοῦν ἐλέχϑη περὶ δικαίων καὶ ἀδίκων ὅτι ᾿Δλκιβιάδης ὁ καλὸς ὁ Κλεινίου οὐκ ἐπίσταιτο, οἴοιτο δέ, καὶ μέλλοι εἰς ἐκκλησίαν ἐλϑὼν συμβουλεύσειν ᾿4ϑηναίοις περὶ ὧν οὐδὲν οἷδεν; οὐ ταῦτ᾽ ἦν;

4.4. Φαίνεται.

Z9. Τὸ τοῦ Εὐριπίδου & ἄρα συμβαίνει; ῶ Abad σοῦ τάδε κινδυνεύεις, ἀλλ᾽ οὐκ ἐμοῦ ἀκηκοέναι, οὐδ᾽ ἐγώ

εἰμι ὁ ταῦτα λέγων, ἀλλὰ σύ, ἐμὲ δὲ αἰτιᾷ μάτην. καὶ μέν- —

τοι καὶ εὖ λέγεις. μανικὸν γὰρ ἐν νῷ ἔχεις ἐπιχείρημα, ἐπι-- χειρεῖν, οὖ βέλτιστε, διδάσκειν ἃ οὐκ οἶσϑα, ἀμελήσας μανϑάνειν.

͵, ΟΞ 3M JS PTT d » ἐξ | E "s " 1 T

X. 44. Οἷμαι μέν, à Σώκρατες, ὀλιγάκις ᾿4ϑηναί- D

ovg βουλεύεσθαι καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, πότερα δικαιό-- τεραἢ ἀδικώτερα᾽ τὰ μὲν γὰρ τοιαῦτα ἡγοῦνται δῆλα εἶναι" ἐάσαντες οὖν περὶ αὐτῶν σκοποῦσιν ὁπότερα συνοίσει πράξασιν. οὐ γὰρ ταὐτά, οἶμαι, ἐστὶ τά τε δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα, ἀλλὰ πολλοῖς δὴ ἐλυσιτέλησεν ἀδικήσασι με-- γάλα ἀδικήματα, καὶ ἑτέροις ys, οἶμαι, δίκαια ἐργασαμέ-- νοις οὐ συνήνεγκεν.

EQ. Τί οὖν; εἰ 0 τι μάλιστα ἕτερα μὲν τὰ δίκαια τυγχάνει ὄντα, ἕτερα δὲ τὰ συμφέροντα, οὔ τέπου αὖ σὺ

— οἴει ταῦτα εἰδέναι ἃ συμφέρει τοῖς ἀνθρώποις, καὶ δὶ ὅ τι;

AA. Tíyàg κωλύει, ὦ Σώκρατες; εἰ μή με αὖ ἐρήσει παρ᾽ ὅτου ἔμαϑον ἢ ὅπως αὐτὸς εὗρον.

114

988 ^ ^ -HAATANOZ

n

Z9. Οἷον τοῦτο ποιεῖς εἴ τι μὴ ὀρϑῶς λέγεις, τυγ-

χάνει δὲ δυνατὸν ὃν ἀποδεῖξαι δι οὗπερ καὶ τὸ πρότερον λόγου, οἴει. δὴ καινὰ ἄττα δεῦν ἀκούειν ἀποδείξεις τε ἑτέ--

θᾶς. ὡς τῶν προτέρων οἷον σκευαρίων κατατετριμμένων, :

καὶ οὐκέτ᾽ ἂν σὺ αὐτὰ ἀμπίσχοιο, εἰ μή τίς GOL τεκμήριον καϑαρὸν καὶ ἄχραντον οἴσει! ἐγὼ ὃὲ χαίρειν ἐάσας τὰς σὰς πφοδρομὰς τοῦ λόγου οὐδὲν ἧττον. ἐρήσομαι, πόϑεν μαϑὼν αὖ τὰ συμφέφοντα ἐπίστασαι. καὶ ὅστις ἐστὶν ὁ δι- δάσκαλος; καὶ πάντ ἐκεῖνα τὰ πρότερον ἐρωτῶ μιᾷ ἐρω-- τήσει" ἀλλὰ γὰρ δῆλον ὡς εἰς ταὐτὸν ἥξεις καὶ οὐχ ἕξεις ἀποδεῖξαι οὔϑ᾽ ὡς ἐξευρὼν οἶσϑα τὰ συμφέροντα ov9' ὡς μαϑών.. ἐπειδὴ δὲ τρυφᾷς καὶ οὐκέτ᾽ ἂν ἡδέως τοῦ αὐτοῦ γεύσαιο λόγου, τοῦτον μὲν ἐῶ χαίρειν. εἴτε οἶσϑα εἴτε μὴ τὰ ᾿Αϑηναίοις συμφέροντα" πότερον δὲ ταὐτά ἐστι δίκαιά

τε καὶ συμφέροντα ἢ ἕτερα, τί οὐκ ἀπέδειξας, εἰ μὲν βού--

λει, ἐρωτῶν ue ὥσπερ ἐγὼ σέ, εἰ δέ, καὶ αὐτὸς ἐπὶ σεαυτοῦ λόγῳ διέξελϑε.

AA. "AA οὐκ οἶδα εἰ οἷός v ἂν εἴην, ὦ Σώκρατες, πρὸς σὲ διελϑεῖν.

E9. ᾿4λλ,, ὦ γαϑέ, ἐμὲ ἐκκλησίαν νόμισον καὶ δῆ- μον καὶ ἐκεῖ τος σε δεήσει ἕνα ἕκαστον πείϑειν. ἡ γάρ;

AA. Νναί.

ΣΩ. Οὐκοῦν τοῦ αὐτοῦ ἕνα τε οἷον τε εἶναι κατὰ μόνας πείϑειν καὶ ξυμπόλλους περὶ ὧν ἂν εἰδῇ, ὥσπερ ὁ

γραμματιστὴς ἕνα τέ που πείϑει περὶ γραμμάτων καὶ.

πολλούς;

A44. Nat.

ZO. Ag οὖν οὐ καὶ περὶ ἀριϑμοῦ ὁ αὐτὸς ἕνα τε καὶ πολλοὺς πείσει;

A4. Ναί.

ZQ. Οὗτος δ᾽ ἔσται ὃ εἰδώς, ὃ ἀριϑμητικός;

44. Πάνυ γε.

δεν. TT TRENT M

" ΤΩ -—— Lx WENT S XX dc uo tis US s" FUCO EE va SES Eos fixus M οο ον 4 cm b "3 * € » IR UA- r s^ " εἰν) εν -

EM

i die AAKIBIAAHZ | 989

EQ. Οὐκοῦν OU, ἅπερ καὶ πολλοὺς οἷός τε πείϑειν εἷ, ταῦτα καὶ ἕνα;

4.4. Εἰκὸς γε.

Z9. Ἔστι δὲ ταῦτα δῆλον ὅτι ἃ οἶσϑα.

AA. Ναί.

EQ. "Ἄλλοτι οὖν τοσοῦτον μόνον διαφέρει τοῦ ἐν τῷ δήμῳ ῥήτορος ὁ ἐν τῇ τοιᾷδε συνουσίᾳ, ὅτι ὁ μὲν ἀθρόους D πείϑει τὰ αὐτά, ὁ δὲ καϑ' ἕνα;

AA. Κινδυνεύει.

ΣΩ. 19ι νῦν, ἐπειδὴ τοῦ αὐτοῦ φαίνεται πολλούς τε καὶ ἕνα πείϑειν. ἐν ἐμοὶ ἐμμελέτησον καὶ ἐπιχείρησον ἐπιδεῖξαι ὡς τὸ δίκαιον ἐνίοτε οὐ συμφέρει.

414. Ὑβριστὴς &, ὦ Σώκρατες.

ΣΩ. Νῦν γοῦν ὑφ᾽ ὕβρεως μέλλω σε πείϑειν τάναν- τία οἷς σὺ ἐμὲ οὐκ ἐϑέλεις.

AA. “έγε δή.

ZO. "Anoxoívov μόνον τὰ ἐρωτώμενα.

44. Μή, ἀλλὰ σὺ αὐτὸς λέγε. Ε

ZO. Τί δ᾽; οὐχ ὅ τι μάλιστα βούλει πεισϑῆναι;

AA. Πάντως δήπου.

XO. Οὐκοῦν εἰ λέγοις ὅτι ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχει, μάλιστ᾽ ἂν εἴης πεπεισμένος ;

AA. Ἔμοιγε δοκεῖ.

ΣΩ. ᾿Ζποκρίνου δή᾽ καὶ ἐὰν μὴ αὐτὸς σοῦ ἀκούσῃς, ὅτι τὰ δίκαια συμφέροντά ἐστιν, ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πι-- στεύσης.

44. Οὔτοι, ἀλλ᾽ ἀποκριτέον" καὶ γὰρ οὐδὲν οἴομαι βλαβήσεσϑαι.

| XL 29. Mauvrixóg γὰρ εἷ. καί μοι λέγε" τῶν δικαί- 118. - ev φὴς ἔνια μὲν συμφέρειν, ἔνια δ᾽ οὔ;

AA. Ναί. EQ. Τί δέ; τὰ μὲν καλὰ αὐτῶν εἶναι, τὰ δ᾽ οὔ; PraTo Il. 19

290 ΠΛΆΤΩΝΟΣ. oS ROOM

AA. Πῶς τοῦτο ἐρωτᾷς;

Z9. Ei τις ἤδη σοι ἔδοξεν αἰσχρὰ μέν, δίκαια δὲ πράττειν;

414. Οὐκ ἔμοιγε.

Z9. ᾿4λλὰ πᾶντα τὰ δίκαια καλά;

4.4. Ναί.

£EQ. Τί δ᾽ αὖ τὰ καλά; πότερον πάντα ἀγαϑά, ἢ τὰ μέν, τὰ δ᾽ οὔ;

A4. Οἴομαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. ἔνια τῶν καλῶν κακὰ εἶναι.

Z9. Ἦ καὶ αἰσχρὰ ἀγαϑά;

AA. Not.

ZO. "4oa λέγεις τὰ τοιάδε, olov πολλοὶ ἐν πολέμῳ βοηϑήσαντες ἑταίρῳ ἢ οἰκείῳ τραύματα ἔλαβον καὶ ἀπέ- ϑανον, οἵ δ᾽ οὐ βοηϑήσαντες, δέον, ὑγιεῖς ἀπῆλθον;

AA. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΩ. Οὐκοῦν τὴν τοιαύτην βοήϑειαν καλὴν μὲν λέ- γεις κατὰ τὴν ἐπιχείρησιν τοῦ σῶσαι οὖς ἔδει" τοῦτο δ᾽ ἐστὶν ἀνδρεία" ἢ οὔ;

AA. Νναί. .. Z9. Κακὴν δέ γε κατὰ τοὺς ϑανάτους τε καὶ τὰ ἕλκη" ἡ γάρ;

AA. Ναί

ZQ. "49 οὖν οὐκ ἄλλο μὲν ἡ ἀνδρεία, ἄλλο δὲ ὁ ϑά- ναᾶτος;

44. Πάνυ γε.

Z9. Οὐκ ἄρα κατὰ ταὐτόν γέ ἐστι καλὸν καὶ κακὸ» τὸ τοῖς φίλοις βοηϑεῖν ;

4.4. Οὐ φαίνεται.

ΣΩ. Ὅρα τοίνυν εἰ, ἡ γε καλόν, καὶ ἀγαϑόν" ὥσπερ καὶ ἐνταῦϑα᾽" κατὰ τὴν ἀνδρείαν γὰρ ὡμολόγεις καλὸν εἶναι τὴν βοήϑειαν" τοῦτ᾽ οὖν αὐτὸ σκόπει, τὴν ἀνδρείαν,

AAKIBIAAHZ 291

T 4 ἀγαϑὸν ἢ κακόν; ὧδε δὲ σκόπει" πότερ᾽ ἂν δέξαιό σοι εἷ- ναι, ἀγαθὰ ἢ κακά;

44. ᾿4γαϑαά.

ΣΩ. Οὐκοῦν τὰ μέγιστα μάλιστα, καὶ ἥκιστα τῶν D —

τοιούτων δέξαιο ἂν στέρεσϑαι: Ἵ

AA. Πῶς γὰρ οὔ;

ΣΩ. Πῶς οὖν λέγεις περὶ ἀνδρείας; ἐπὶ πόσῳ ἂν αὐ-- τοῦ δέξαιο στέρεσϑαι;

AA. Οὐδὲ ξῇν ἂν ἐγὼ δεξαίμην δειλὸς ὦν.

Z9. Ἔσχατον ἄρα κακῶν εἶναί σοι δοκεῖ ἡ δειλία.

AA. Ἔμοιγε. EQ. ἘΞ ἴσου τῷ τεϑνάναι, ὡς ἔοικεν. 4.4. Φημί.

EQ. Οὐκοῦν ϑανάτῳ τε καὶ δειλίᾳ ἐναντιώτατον ξωὴ καὶ ἀνδρεία;

AA. Ναί.

ZO. Καὶ τὰ μὲν μάλιστ᾽ ἂν εἶναι βούλοιό σοι, τὰ δὲ πὶ ἥκιστα;

AA. Ναί.

ΣΩ. 14g ὅτι τὰ μὲν ἄριστα ἡγεῖ, τὰ δὲ κάκιστα;

AA. Ἔγωγε.

EQ. Τὸ ἄρα βοηϑεῖν ἐν πολέμῳ τοῖς φίλοις, ἡ μὲν καλόν, κατ᾽ ἀγαϑοῦ πρᾶξιν τὴν τῆς ἀνδρείας, καλὸν αὐτὸ προσεῖπας;

AA. Φαίνομαί γε.

XQ. Κατὰ δὲ κακοῦ πρᾶξιν τὴν τοῦ ϑανάτου χχάν, ;

AA. Ναί.

EO. Οὐκοῦν ὧδε δίκαιον προσαγορεύειν ἑκάστην τῶν πράξεων εἴπερ 1] κακὸν ἀπεργάξεται κακὴν καλεῖς, καὶ ἡ ἀγαθὸν ἀγαϑὴν κλητέον. 116

AA. Ἔμοιγε δοκεῖ. 19 *

«--

"-— 3 —

292 ΠΛΆΤΩΝΟΣ

ZO. '4g οὖν καὶ ἡ ἀγαϑόν. καλόν: ἡ δὲ κακόν, αἰσχρόν;

44. Ναί.

2:9. Τὴν ἄρα ἐν τῷ πολέμῳ τοῖς φίλοις βοήϑειαν λέγων καλὴν μὲν εἶναι, κακὴν δέ, οὐδὲν διαφερόντως λέ- γεις ἢ εἰ προσεῖπες αὐτὴν ἀγαϑὴν μέν, κακὴν δέ.

AA. ᾿Δ4ληϑὴ μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες.

Z9. Οὐδὲν ἄρα τῶν καλῶν. καϑ' ὅσον καλόν, κακόν, οὐδὲ τῶν αἰσχρῶν, καϑ' ὅσον αἰσχρόν, ἀγαϑόν.

Β “44. Οὐφαίνεται. XIL Z9. Ἔτι τοίνυν καὶ ὧδε σκέψαι. ὅστις καλῶς πράττει, οὐχὶ καὶ εὖ πράττει; ' A4. Ναί. ΣΩ. Οἱ δ᾽ εὖ πράττοντες οὐκ εὐδαίμονες; 44. Πῶς γὰρ οὔ; EQ. Οὐκοῦν εὐδαίμονες δί ἀγαϑῶν κτῆσιν;

AA. ΜἊαλιστα. ᾿ , ^ Ἵ - - * ^ 3

EQ. Κτῶνται δὲ ταῦτα τῷ εὖ καὶ καλῶς πράττειν; ! A44. Nat. | 2

ΣΩ. Τὸ εὖ ἄρα πράττειν ἀγαϑόν; AA. Πῶς δ᾽ οὔ; Z9. Οὐκοῦν καλὸν ἡ εὐπραγία;

σ 4.2. Ναί. ΣΩ. Ταὐτὸν ἄρα ἐφάνη ἡμῖν πάλιν αὖ καλόν τε καὶ ἀγαϑόν.

4.4. Φαίνεται. EQ. Ὅ τι ἂν ἄρα εὕρωμεν καλόν, καὶ ἀγαϑὸν εὑρή- σομὲν ἔκ γε τούτου τοῦ λόγου. AA. ᾿νάγκη. EQ. Τίύδέ; τὰ ἀγαϑὰ συμφέρει ἢ οὔ; AA. Συμφέρει.

Ec Man : d TE H AAKIBIAAH X. 293

EQ. Μνημονεύεις ovv περὶ τῶν δικαίων πῶς ὧμο- λογήσαμεν;

AA. Οἷμαί γε τοὺς τὰ δίκαια πράττοντας ἀναγκαῖον εἶναι καλὰ πράττειν.

ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ τοὺς τὰ καλὰ ἀγαϑά;

AA. Ναί.

ΣΩ. Τὰ δὲ ἀγαϑὰ συμφέρειν ; D “4,4. Nai.

Z9. Τὰ δίκαια ἄρα, ὠ᾽ 4λκιβιάδη, συμφέροντά ἐστιν. AA. Ἔοικεν.

Z9. Τί οὖν; ταῦτα οὐ σὺ ὃ λέγων, ἐγὼ δὲ δ ἐρωτῶν;

AA. Φαίνομαι, ὡς ἔοικα.

EQ. Εἰ οὖν τις ἀνίσταται ξυμβουλεύσων sire 4ϑη- ναίοις eire Πεπαρηϑίοις, οἰόμενος γιγνώσκειν τα δίκαια καὶ τὰ ἄδικα. φήσει δ᾽ εἶναι τὰ δίκαια κακὰ ἐνίοτε, ἄλλο τι ἢ καταγελῴης ἂν αὐτοῦ, ἐπειδήπερ τυγχάνεις καὶ σὺ λέ- γῶν ὅτι ταὐτά ἐστι δίκαιά τε καὶ συμφέροντα; E

AA. ᾿Δλλὰ μὰ τοὺς ϑεούς, ὦ Σώκρατες, οὐκ οἶδα ἔγωγε οὐδ᾽ 0 τι λέγω, ἀλλ᾽ ἀτεχνῶς ἔοικα ἀτόπως ἔχοντι. τοτὲ μὲν γάρ μοι ἕτερα δοκεῖ σοῦ ἐρωτῶντος, τοτὲ δὲ ἄλλα.

ΣΩ. Εἶτα τοῦτο, ὦ φίλε, ἀγνοεῖς τὸ πάϑημα ví éGvwv

[i AA. Πάνυ γε. | Z9. Οἴει ἂν οὖν, εἴ τις ἐρωτῴη σε, δύο ὀρθαλμοὺς ἢ τρεῖς ἔχεις, καὶ δύο χεῖρας ἢ τέτταρας, ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων. τοτὲ μὲν ἕτερ᾽ ἂν ἀποχρένασϑαι. τοτὲ δὲ ἄλλα, ἢ ἀεὶ τὰ αὐτά;

AA. Δέδοικα μὲν ἔγωγε ἤδη περὶ ἐμαυτοῦ, οἶμαι 17 μέντοι τὰ αὐτά.

ZQ. Οὐκοῦν ὅτι οἶσϑα; τοῦτ᾽ αἴτιον;

AA. Οἷμαι ἔγωγε.

ΣΩ. Περὶ ὧν ἄρα ἄκων τἀναντία ἀποκρίνει, δῆλον - ὅτι περὶ τούτων οὐκ οἶσϑα.

qoM RS Ἵ

- "T *

Ὀ

204 Á (HATH WOZU v^ s

A44. Eixog ys.

ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων καὶ καλῶν καὶ αἰσχρῶν καὶ κακῶν καὶ ἀγαϑῶν καὶ συμφε- ρόντων καὶ μὴ ἀποκρινόμενος φὴς πλανᾶσϑαι; εἶτα οὐ δῆλον ὅτι διὰ τὸ μὴ εἰδέναι περὶ αὐτῶν, διὰ ταῦτα πλανᾷ;

4.4. Ἔμοιγε.

ΧΠ. EQ. 4g οὖν οὕτω καὶ ἔχει" ἐπειδάν τίς τι μὴ εἰδῇ, ἀναγκαῖον περὶ τούτου πλανᾶσϑαι τὴν ψυχήν;

AA. Πῶς γὰρ οὔ;

2. Τί οὖν; οἶσϑα ὅντινα τρόπον ἀναβήσει εἰς τὸν

"Vom οὐρανον; 41. Μὰ At ovx ἔγωγε. EQ. ^H καὶ πλανᾶταί σου ἡ δόξα περὶ ταῦτα;

AA. Οὐ δῆτα.

ZQ. Τὸ δ᾽ αἴτιον οἶσϑα ἢ φράσω;

A A. Φράσον.

Z9. Ὅτι, ὦ φίλε. οὐκ οἴει αὐτὸ ἐπίστασθαι οὐκ ἐπιστάμενος.

AA. Πῶς αὖ τοῦτο λέγεις:

Z9. Ὅρα καὶ σὺ κοινῇ. ἃ μὴ ἐπίστασαι; γιγνώσκεις δὲ ὅτι οὐκ ἐπίστασαι. πλανᾷ περὶ τὰ τοιαῦτα; ὥσπερ περὶ ὄψου σκευασίας οἶσϑα δήπου ὃ ὅτι οὐκ οἶσϑα;

AA. Πανὺυ γε.

ZO. Πότερον οὖν αὐτὸς περὶ ταῦτα δοξαξεις; ὅπως χρὴ σκευάξειν. καὶ πλανᾷ, ἢ τῷ ἐπισταμένῳ ἐπιτρέπεις ;

AA. Οὕτως.

EQ. Τί δ᾽ εἰ ἐν νηὶ πλέοις, ἄρα δοξάξοις 6 ἂν πότερον χρὴ τὸν οἴακα εἴσω ἄγειν ἢ | ἔξω, καὶ ἅτε οὐκ εἰδὼς πλανῶο ἄν, 1] τῷ κυβερνήτῃ ἐπιτρέψας ἂν ἡσυχίαν ἄγοις ;

44. Τῷ κυβερνήτῃ.

Zi. Οὐκ ἄρα περὶ ἃ μὴ οἶσθα πλανᾷ, ἄνπερ εἰδῇς ὅτι οὐκ οἶσϑα;

Bosnie sm

Pu AAKIBIAAHZ. 295 Ὁ

AA. Qux ἔοικα. £X. '"Evvotig οὖν, ὅτι xol τὰ ἁμαρτήματα ἐν rjj πρά- ἕξει διὰ ταύτην τὴν ἄγνοιάν ἐστι, τὴν τοῦ μὴ εἰδότα οἶε-- σϑαι εἰδέναι; ! AA. Πῶς αὖ λέγεις τοῦτο; EO. Τότε που ἐπιχειροῦμεν πράττειν, ὅταν οἰώμεϑα : εἰδέναι ὅ τι πράττομεν; e AA. Nai. E R ZO, Ὅταν δέ γέ πού τινες μὴ οἴωνται εἰδέναι, ἄλλοις παραδιδόασιν; AA. Πῶς δ᾽ οὔ; | EQ. Οὐκοῦν οἱ τοιοῦτοι τῶν μὴ εἰδότων ἀναμάρτη- 4 τοι ξῶσι διὰ τὸ ἄλλοις περὶ αὐτῶν ἐπιτρέπειν; : * AA. Nai. 2 XQ. Τίνες ovv oí ἁμαρτάνοντες; οὐ γάρ που οἵγε εἰδότες. 23 AA. Οὐ δῆτα. i ZO. Ἐπειδὴ δὲ οὔϑ᾽ οἵ εἰδότες οὔϑ᾽ οἵ τῶν μὴ εἰδό-- rov εἰδότες ὅτι οὐκ ἴσασιν, ἦ ἄλλοι λείπονται ἢ οἵ μὴ εἰδό-- 118 τες, οἰόμενοι δ᾽ εἰδέναι; AA. Οὔκ, ἀλλὰ οὕτοι. ZO. Avr ἄρα ἡ ἄγνοια τῶν κακῶν αἰτία [καὶ ἡ ἐπο-- νείδιστος ἀμαϑία]; νὴ AA. Νναί. : j ZO. Οὐκοῦν ὅταν ἡ περὶ τὰ μέγιστα, τότε κακουρ-- γοτάτη καὶ αἰσχίστη; AA. Πολύ γε. EQ. Tíoov; ἔχεις μείζω εἰπεῖν δικαίων τε καὶ καλῶν vai ἀγαϑῶῦν καὶ ξυμφερόντων; “44. Οὐ δῆτα. Z9. Οὐκοῦν περὶ ταῦτα σὺ φὴς πλανᾶσϑαι; AA. Ναί.

296 ΠΛΆΤΩΝΟΣ ; 36

29. Ej δὲ πλανᾷ, do οὐ δῆλον ἐκ τῶν &uxpoobev ὅτι οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα, ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ εἰδέναι;

AA. Κινδυνεύω. :

za. Βαβαὶ ἄρα, ὦ “Αλκιβιάδη, οἷον πάϑος πέπον-- $ag: ὃ ἐγὼ ὀνομάξειν μὲν ὀκνῶ, ὅμως δέ, ἐπειδὴ μόνω ἐσμέν, ῥητέον. ἀμαϑία γὰρ queo ὦ βέλτιστε, τῇ ἐσχάτῃ. ὡς ὁ λόγος σου κατηγορεῖ καὶ σὺ σαυτοῦ" διὸ καὶ ἄττεις ἄρα πρὸς τὰ πολιτικὰ πρὶν παιδευϑῆναι. πέπονθας δὲ τοῦτο οὐ σὺ μόνος, ἀλλὰ καὶ οἱ πολλοὶ τῶν πραττόντων τὰ τῆσδε τῆς πόλεως. πλὴν ὀλίγων ye καὶ ἴσως τοῦ σοῦ ἐπιτρόπου Περικλέους.

XIV. 4,14. Aéyevat yévou, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου σοφὸς γεγονέναι, ἀλλὰ πολλοῖς καὶ σοφοῖς Gvy- γεγονέναι, καὶ Πυϑοκλείδῃ καὶ ᾿ἀναξαγόρᾳ᾽ καὶ νῦν ἔτι τηλικοῦτος ὧν Ζίάμωνι ξύνεστιν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα.

ZQ. Τί οὖν; ἤδη τινὰ εἶδες σοφὸν ὁτιοῦν ἀδυνα- τοῦντα ποιῆσαι ἄλλον σοφὸν ἅπερ αὐτός; ὥσπερ ὃς σε ἐδί- δαξε γράμματα, αὐτός τε ἦν σοφὸς καὶ σὲ ἐποίησε τῶν τε ἄλλων ὅντινα ἐβούλετο" ἦ γάρ;

AA... Nat.

29. Οὐκοῦν καὶ σὺ ὁ παρ᾽ ἐκείνου μαϑὼν ἄλλον οἷός τε ἔσει;

AA. Ναί. E. Καὶ ὁ κιϑαριστὴς δὲ καὶ ὁ παιδοτρίβης ὡσαύτως: AA. Πάνυ γε.

Σῷ. Καλὸν γὰρ δήπου τεκμήριον τοῦτο τῶν ἐπιστα- μένων ὁτιοῦν ὅτι ἐπίστανται, ἐπειδὰν καὶ ἄλλον οἷοί τε ὦσιν ἀποδεῖξαι ἐπιστάμενον.

AA. Ἔμοιγε δοκεῖ.

EO. Tíoow; ἔχεις εἰπεῖν, Περικλῆς τίνα ἐποίησε σο- φόν, ἀπὸ τῶν υἱέων ἀρξάμενος:

TATUM

EF. ἰδὲ md o o PME κω ὦ...

"n E uh df ὼ- mL iin br:

ΘΒ ΉΤΑΝ ν᾿ m πω πριν ἘΣ "X "ow uz "1 T ? T e ᾿ uu - "n Ps 4 E

-w AAKIBIAAHE 297

AA. Τί δ᾽, εἰ τὼ Περικλέους υἱέε jAi8(o ἐγενέσϑην, E à Σώκρατες;

XQ. ᾿4λλὰ Κλεινίαν τὸν σὸν ἀδελφόν.

A4. Τί δ᾽ ἂν αὖ Κλεινίαν λέγοις, μαινόμενον &v- ὕϑρωπον;

XQ. Ἐπειδὴ τοίνυν Κλεινίας μὲν μαίνεται. τὼ δὲ Περικλέους υἱέε ἠλιϑίω ἐγενέσϑην. σοὶ τίνα αἰτίαν &va- 9Gusv, δι᾿ ὅ τι σε οὕτως ἔχοντα περιορᾷ;

AA. Ἐγώ. οἶμαι, αἴτιος οὐ προσέχων τὸν νοῦν.

ΣΩ. ᾿Δ4λλὰ τῶν ἄλλων ᾿4ϑηναίων ἢ τῶν ξένων δοῦ-- 119 λον ἢ ἐλεύϑερον εἰπέ, ὅστις αἰτίαν ἔχει διὰ τὴν Περι- κλέους συνουσίαν σοφώτερος γεγονέναι. ὥσπερ ἐγὼ ἔχω σοι εἰπεῖν διὰ τὴν Ζήνωνος Πυϑόδωρον τὸν Ἰσολόχου καὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου, ὧν ἑκάτερος Ζήνωνι éxavóv μνᾶς τελέσας σοφός τε καὶ ἐλλόγιμος γέγονεν.

AA. ᾿Αλλὰ μὰ ΔΖ οὐκ ἔχω.

ΣΏ. Εἶεν" τί οὖν διανοεῖ περὶ σαυτοῦ; πότερον ἐᾷν

—— Og νῦν ἔχεις, ἢ ἐπιμέλειάν τινα ποιεῖσϑαι;

XV. A44. Κοινὴ βουλή, ὦ Σώκρατες. καίτοι ἐννοῶ B σου εἰπόντος καὶ συγχωρῶ. δοκοῦσι γάρ μοι οἱ τὰ τῆς πό- λεωῶς πράττοντες ἐκτὸς ὀλίγων ἀπαίδευτοι εἶναι.

ZO. Εἶτα τί δὴ τοῦτο;

AA. Εἰ μέν που ἦσαν πεπαιδευμένοι, ἔδει ἂν τὸν ἐπιχειροῦντα αὐτοῖς ἀνταγωνίξεσϑαι μαϑόντα καὶ ἀσκή- σαντα ἱέναι ὡς ἐπὶ ἀϑλητάς᾽ νῦν δ᾽ ἐπειδὴ καὶ οὗτοι ἰδιω-- τικῶς ἔχοντες ἐληλύϑασιν ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως, τί δεῖ ἀσκεῖν καὶ μανϑάνοντα πράγματ᾽ ἔχειν; ἐγὼ γὰρ εὖ οἶδα ὅτι τού- τῶν τῇ γε φύσει πάνυ πολὺ περιέσομαι. C

Z9. Βαβαί, olov, ὦ ἄριστε, τοῦτ᾽ εἴρηκας" ὡς ἀνά-

— Eov τῆς ἰδέας καὶ τῶν ἄλλων τῶν σοι ὑπαρχόντων. AA. Τί μάλιστα καὶ πρὸς τί τοῦτο λέγεις, ὦ Σώ- χρατες;

.» VS rT* "qa qu

-

"Gera v€ VVLNELUCTUNEVNTC 0708 JISLS ἮΣ ,. ὦ ἡ γὼ, QUE XFNIC SES γα i S TENE 1» FD

298 ΠΛΆΤΩΝΟΣ. | . 98

E90. ᾿Δγανακτῶ ὑπέρ τε τοῦ σοῦ xoi τοῦ ἐμοῦ ἔρωτος. AA. Τίέδή;

ΣΩ. Εἰ ἠξίωσας τὸν ἀγῶνά σοι εἶναι πρὸς τους ἐν ϑάδε ἀνθοώπους.

AA. AM πρὸς τίνας μήν;

2. Ἄξιον τοῦτό γε καὶ ἐρέσϑαι ἄνδρα οἰόμενον μεγαλόφρονα εἶναι.

AA. Πῶς λέγεις; οὐ πρὸς τούτους μοι ὁ ἀγών;

ΣΩ. ᾿Δλλὰ κἂν εἰ τριήρη διενοοῦ κυβερνᾶν μέλλου- σαν ναυμαχεῖν, ἤρκει ἄν σοι τῶν συνναυτῶν βελτίστῳ εἶναι τὰ κυβερνητικά, ἢ ταῦτα μὲν Gov ἂν δεῖν ὑπάρχειν, ἀπέβλεπες δ᾽ &v εἰς τοὺς ὡς ἀληϑῶς ἀνταγωνιστάς, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς νῦν εἰς τοὺς συναγωνιστάς; ὧν δήπου περιγενέ- σϑαι G& δεῖ τοσοῦτον, ὥστε μὴ ἀξιοῦν ἀνταγωνίζεσϑαι. ἀλλὰ καταφρονηϑέντας συναγωνίζεσϑαί δοι πρὸς τοὺς πολεμίους, εἶ δὴ τῷ ὄντι γε καλὸν τι ἔργον ἀποδείξασϑαι διανοεῖ καὶ ἄξιον σαυτοῦ τε καὶ τῆς πόλεως.

AA. ᾿Δ4λλὰ μὲν δὴ διανοοῦμαί γε.

ΣΩ. Πάνυ σοι ἄρα ἄξιον ἀγαπᾷν, εἰ τῶν στρατιω-- τῶν βελτίων εἶ, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς τοὺς τῶν ἀντιπάλων ἡγεμό-- νας ἀποβλέπειν. ὁπότε ἐκείνων βελτέων γέγονας, 6xo- ποῦντα καὶ ἀσκοῦντα πρὸς ἐκείνους.

AA. “έγεις δὲ τίνας τούτους. ὦ Σώκρατες;

Z9. Οὐκ οἶσϑα ἡμῶν τὴν πόλιν “ακεδαιμονίοις τὲ καὶ τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ πολεμοῦσαν ἑκάστοτε;

AA. "AM λέγεις.

XVI Z9. Οὐκοῦν εἴπερ ἐν νῷ ἔχεις ἡγεμὼν εἶναι τῆσδε τῆς πόλεως, πρὸς τοὺς “ακεδαιμονίων βασιλεῖς καὶ τοὺς Περσῶν τὸν ἀγῶνα ἡγούμενός σοι εἶναι ὀρθῶς ἂν ἡγοῖο:;

AA. Κινδυνεύεις ἀληϑῆ λέγειν.

ἊΨ TUM TU ΤΥ DOS ORT Wt e v f E k. A wp ea E EL e ^4

AAKIBIAAHX. | —- 999

ΣΩ. Οὔκ, ὦ ᾽γαϑέ. ἀλλὰ πρὸς Μειδίαν σε δεῖ τὸν ὀρτυγοτρόφον ἀποβλέπειν καὶ ἄλλους τοιούτους, ol τὰ τῆς πόλεως πράττειν ἐπιχειροῦσιν. ἔτι τὴν ἀνδραποδώδη, φαῖεν ἂν αἵ γυναῖκες, τρίχα ἔχοντες ἐν τῇ ψυχῇ ὑπ᾽ ἀμου- σίας καὶ οὔπω ἀποβεβληκότες. ἔτι δὲ βαρβαρίξοντες ἐλη-

λύϑασι κολακεύσοντες τὴν πόλιν, ἀλλ᾽ οὐκ ἄρξοντες.

πρὸς τούτους σε δεῖ, οὕσπερ λέγω. βλέποντα σαυτοῦ δὲ ἐμελεῖν, καὶ μήτε μανϑάνειν ὅσα μαϑήσεως ἔχεται. μέλ--

» Aovra τοσοῦτον ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι, μήτε ἀσκεῖν ὅσα δεῖται ἀσκήσεως. καὶ πᾶσαν παρασκευὴν παρεσκευασμέ- vov οὕτως ἰέναι ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως.

AA. ᾽4λλ᾽, ὦ Σώκρατες, δοκεῖς μέν μοι ἀληϑῆ λέ- γειν, οἶμαι μέντοι τούς τε “ακεδαιμονίων στρατηγοὺς καὶ τὸν Περσῶν βασιλέα οὐδὲν διαφέρειν τῶν ἄλλων.

Z9. ᾿4λλ᾽, ὦ ἄριστε, τὴν οἴησιν ταύτην σκόπει οἵαν ἔχεις.

AA. Τοῦ πέρι;

Z9. Πρῶτον μὲν ποτέρως ἂν οἴει σαυτοῦ μᾶλλον

ἐπιμεληθῆναι, φοβούμενός τε καὶ οἰόμενος δεινοὺς αὐὖ- τοὺς εἷναι, ἢ μή;

AA. 4ῆλον ὅτι εἰ δεινοὺς οἰοίμην.

ΣΩ. Μῶν οὖν οἴει τι βλαβήσεσϑαι ἐπιμεληϑεὶς σαυτοῦ; ;

44. Οὐδαμῶς. ἀλλὰ καὶ μεγάλα ὀνήσεσϑαι.

,

] Z9, Οὐκοῦν ἕν μὲν τοῦτο τοσοῦτο κακὸν ἔχει ἡ οἵ- ] 16:6 αὕτη. (A AA. ᾿4ληϑὴ λέγεις.

ΣΏ. Τὸ δεύτερον τοίνυν, ὅτι καὶ ψευδής ἐστιν, ἐκ τῶν εἰκότων σκέψαι.

AA. Πῶς δή;

ΣΩ. Πότερον εἰκὸς ἀμείνους γίγνεσθαι φύσεις év γενναίοις γένεσιν ἢ μή;

AM

800 ΠΛΆΤΩΝΟΣ 80

121

e

AA. δῆλον ὅτι ἐν τοῖς γενναίοις.

ΣΩ. Οὐκοῦν τοὺς εὖ φύντας. ἐὰν καὶ εὖ τραφῶσιν, οὕτω τελέους γίγνεσϑαι πρὸς ἀρετήν;

AA. ᾿Φνάγκη.

XVIL Z9. Σκεψώμεϑα δή. τοῖς ἐκείνων τὰ ἡμέ- τερὰ ἀντιτιϑέντες, πρῶτον μὲν εἰ δοχοῦσι φαυλοτέρων γενῶν εἶναι of «““ακεδαιμονίων καὶ Περσῶν βασιλεῖς ἢ οὐκ ἴσμεν ὡς οὗ μὲν Ἡρακλέους, οἵ δὲ 4χαιμένους ἔκγονοι, τὸ δ᾽ Ἡρακλέους τε γένος καὶ τὸ ᾿4γαιμένους εἰς Περσέα τὸν Διὸς ἀναφέρεται;

414. Καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον, ὦ Σώκρατες, εἰς Εὐρυ- σάκη, τὸ δ᾽ Εὐρυσάκους εἰς Zia.

Z9. Καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον, ὦ γενναῖε ᾿Α4λκιβιάδη., εἰς Ζαίδαλον, 0 δὲ Ζαίδαλος εἰς Ἥφαιστον τὸν zig. ἀλλὰ τὰ μὲν τούτων ἀπ᾽ αὐτῶν ἀρξάμενα βασιλεῖς εἰσὶν ἐκ βα- σιλέων μέχρι zl.og, οἱ μὲν ἄργους ve καὶ “ακεδαίμονος, οἱ δὲ τῆς Περσίδος τὸ ἀεί. πολλάκις δὲ καὶ τῆς Actas, ὥσπερ καὶ vov: ἡμεῖς δὲ αὐτοί τε ἰδιῶται καὶ οἵ πατέρες. εἰ δὲ καὶ τοὺς προγόνους δέοι καὶ τὴν πατρίδα Εὐρυσά-- xovg ἐπιδεῖξαι Σαλαμῖνα ἢ τὴν Αἰακοῦ τοῦ ἔτι προτέρου Αἴγιναν ᾿Δρτοξέρξῃ τῷ Ξέρξου, πόσον ἂν οἴει γέλωτα ὀφλεῖν ; ἀλλ᾽ ὅρα μὴ τοῦ τε γένους ὄγκῳ ἐλαττώμεϑα τῶν ἀνδρῶν καὶ τῇ ἄλλῃ τροφῇ. ἢ οὐκ ἤσϑησαι τοῖς τε “Δακε- δαιμονίων βασιλεῦσιν ὡς μεγάλα τὰ ὑπάρχοντα, ὧν αἱ γυναῖκες δημοσίᾳ φυλάττονται ὑπὸ τῶν ἐφόρων. ὅπως εἰς δύναμιν μὴ λάϑῃ ἐξ ἄλλου γενόμενος ὁ βασιλεὺς ἡ ἐξ Ἡρακλειδῶν; 0 δὲ Περσῶν τοσοῦτον ὑπερβάλλει, ὥστε οὐδεὶς ὑποψίαν ἔχει ὡς ἐξ ἄλλου Xv βασιλεὺς γένοιτο ἢ ἐξ αὐτοῦ" διὸ οὐ φρουρεῖται ἡ βασιλέως γυνὴ ἀλλ᾽ 1] ὑπὸ φόβου. ἐπειδὰν δὲ γένηται ὁ παῖς ὁ πρεσβύτατος, οὗπερ ἡ ἀρχή, πρῶτον μὲν ἑορτάξζουσι πάντες οἵ ἐν τῇ βασιλέως, ὧν ἂν ἄρχῃ, εἶτα εἰς τὸν ἄλλον χρόνον ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ

I. — AAKIBIAAHX. — — 901.

᾿ βασιλέως γενέσια ἅπασα ϑύει καὶ ἑορτάξει ἡ ᾿4σία" ἡμῶν

0 γενομένων, τὸ τοῦ κωμῳδοποιοῦ, οὐδ᾽ οἵ γείτονες Ὁ

σφόδρα αἰσϑάνονται, ὦ ᾿Δλκιβιάδη. μετὰ τοῦτο τρέφεται ὁ παῖς, οὐχ ὑπὸ γυναικὸς τροφοῦ ὀλίγου ἀξίας, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ εὐνούχων οἵ αν δοκῶσι τῶν περὶ βασιλέα ἄριστοι εἶναι" οἷς τά τε ἄλλα προστέτακται ἐπιμέλεσϑαι τοῦ γενομένου, καὶ ὅπως κάλλιστος ἔσται μηχανᾶσϑαι, ἀναπλάττοντας τὰ μέλη τοῦ παιδὸς καὶ κατορϑοῦντας" καὶ ταῦτα δρῶντες ἐν μεγάλῃ τιμῇ εἰσίν. ἐπειδὰν δὲ ἑπτέτεις γένωνται οἵ παῖ- δες, ἐπὶ τοὺς ἵππους καὶ ἐπὶ τοὺς τούτων διδασκάλους φοιτῶσι. καὶ ἐπὶ τὰς ϑήρας ἄρχονται ἰέναι" δὶς ἑπτὰ δὲ γενόμενον ἐτῶν τὸν παῖδα παραλαμβάνουσιν οὖς ἐκεῖνοι βασιλείους παιδαγωγοὺς ὀνομάξουσιν" εἰσὶ δὲ ἐξειλε γμέ- νοι Περσῶν ot ἄριστοι δόξαντες ἐν ἡλικίᾳ τέτταρες, ὅ τε σοφώτατος καὶ ὁ δικαιότατος καὶ ὁ σωφρονέστατος καὶ ὁ ἀνδρειότατος. ὧν ὁ μὲν μαγείαν τε διδάσκει τὴν Ζωρο- ἄστρου τοῦ Θρομάξου " ἔστι δὲ τοῦτο ϑεῶν ϑεραπεία᾽ δι-- δάσκει δὲ καὶ τὰ βασιλικά" ὁ δὲ δικαιότατος ἀληϑεύειν διὰ παντὸς τοῦ βίου: ὁ δὲ σωφρονέστατος μηδ᾽ ὑπὸ μιᾶς ἄρχεσϑαι τῶν ἡδονῶν, ἵνα ἐλεύϑερος εἶναι ἐϑίζηται καὶ

ὄντως βασιλεύς, ἄρχων πρῶτον τῶν ἐν αὑτῷ, ἀλλὰ μὴ

i

σχευάξει. ὡς ὅταν δείσῃ δοῦλον ὄντα. σοὶ δ᾽, ὦ AAxifua- δη, Περικλῆς ἐπέστησε παιδαγωγὸν τῶν οἰκετῶν τὸν ᾿ἀχρειότατον ὑπὸ γήρως, Ζώπυρον τὸν Θρᾷκα. διῆλϑον δὲ χαὶ τὴν ἄλλην ἄν σοι τῶν ἀνταγωνιστῶν τροφήν τε καὶ παιδείαν. εἰ ᾿μὴ πολὺ ἔργον ἡ ἦν καὶ ἅμα ταῦτα ἱκανὰ δη- λῶσαι καὶ τἄλλα ὅσα τούτοις ἀκόλουϑα. τῆς δὲ σῆς ytvé- σεως, ὦ ᾿Δλκιβιάδη, καὶ τροφῆς καὶ παιδείας, ἢ ἄλλου ὁτουοῦν ᾿4ϑηναίων, ὡς ἔπος εἰπεῖν, οὐδενὶ μέλει, εἰ μὴ εἴ τις ἐραστής σου τυγχάνει Qv. εἰ δ᾽ αὖ ἐθέλοις εἰς πλού-

δουλεύων" ὁ δὲ ἀνδρειότατος ἄφοβον καὶ ἀδεὰ παρα-᾿

Ε

122

τους ἀποβλέψαι καὶ τρυφὰς καὶ ἐσθῆτας ἱματίων 9' ἕλξεις C

302 ΠΛΆΤΩΝΟΣ | a2

καὶ μύρων ἀλοιφὰς καὶ ϑεραπόντων πλήϑους ἀκολουϑέας τήν τε ἄλλην ἁβρότητα τὴν Περσῶν, αἰσχυνϑείης ἂν ἐπὶ σεαυτῷ, αἰσϑανόμενος ὅσον αὐτῶν ἐλλείπεις.

XVIII. E δ᾽ αὖ ἐθελήσεις εἰς σωφροσύνην ve καὶ κοσμιότητα ἀποβλέψαι καὶ εὐχέρειαν καὶ εὐκολίαν καὶ με-- γαλοφροσύνην καὶ εὐταξίαν καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν καὶ φιλοπονίαν καὶ φιλονεικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς “ακε-- δαιμονίων, παῖδα ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς TOLOU- -

D τοις. εἰ δ᾽ αὖ τι καὶ πλούτῳ προσέχεις καὶ κατὰ τοῦτο οἴει τὶ εἶναι. μηδὲ τοῦτο ἡμῖν ἄρρητον ἔστω, ἐάν πως αἴσϑῃ οὗ εἷ. τοῦτο μὲν γὰρ εἰ ἐθέλεις τοὺς “ακεδαιμο-- νίων πλούτους ἰδεῖν, γνώσει ὅτι πολὺ τάνϑάαδε τῶν ἐκεῖ ἐλλείπει. γῆν μὲν γὰρ ὅσην ἔχουσι τῆς 9' ἑαυτῶν καὶ Μεσ- σήνης, οὐδ᾽ ἂν εἷς ἀμφισβητήσειε τῶν τῇδε πλήϑει οὐδὲ ἀρετῇ, οὐδ᾽ αὖ ἀνδραπόδων κτήσει τῶν τε ἄλλων καὶ τῶν εἱλωτικῶν. οὐδὲ μὴν ἵππων ye, οὐδ᾽ ὅσα ἄλλα βο-

E σκήματα κατὰ Μεσσήνην νέμεται" ἀλλὰ ταῦτα μὲν πάντα ἐῶ χαίρειν, χρυσίον δὲ καὶ ἀργύριον οὐκ ἔστιν ἐν πᾶσιν | Ἕλλησιν ὅσον ἐν Δακεδαίμονι ἰδίᾳ" πολλὰς γὰρ ἤδη γε- νεὰς εἰσέρχεται μὲν αὐτόσε ἐξ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων,

' πολλάκις δὲ καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων, ἐξέρχεται δὲ οὐδαμό--

"423 66, ἀλλ ἀτεχνῶς κατὰ τὸν Αἰσώπου μῦϑον, ὃν ἡ ἀλώπηξ

N πρὸς τὸν λέοντα εἶπε, καὶ τοῦ εἰς “ακεδαίμονα νομίσμα-- τος εἰσιόντος μὲν τὰ ἴχνη τὰ ἐκεῖσε τετραμμένα δήλα, ἐξιόντος δὲ οὐδαμῇ ἄν τις ἴδοι" ὥστε εὖ χρὴ εἰδέναι ὅτι καὶ χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ ot é ἐκεῖ πλουσιώτατοί εἰσι τῶν Ἐλ- λήνων , καὶ αὐτῶν ἐχείνων ὁ βασιλεύς" ἔκ τε γὰρ τῶν τοιούτων μέγισται λήψεις καὶ πλεῖσταί εἰσι τοῖς βασιλεῦ-- σιν; ἔτι δὲ καὶ ὁ βασιλικὸς φόρος οὐκ ὀλίγος γίγνεται,

Β ὃν τελοῦσιν οἵ “ακεδαιμόνιοι τοῖς βασιλεῦσι. καὶ τὰ μὲν

- “ακεδαιμονίων ὡς πρὸς Ἑλληνικοὺς μὲν πλούτους M£-- γάλα, ὡς δὲ πρὸς τοὺς Περσικοὺς καὶ τοῦ ἐκείνων βασι-

λέως οὐδέν: ἐπεί mor ἐγὼ ἤκουσα ἀνδρὸς ἀξιοπίστου τῶν ἀναβεβηκότων παρὰ βασιλέα, ὃς ἔφη παρελϑεῖν χώ- ραν πάνυ πολλὴν καὶ ἀγαϑήν, ἐγγὺς ἡμερησίαν 000v , ἣν καλεῖν τοὺς ἐπιχωρίους ξώνην τῆς βασιλέως γυναικός" εἶναι δὲ καὶ ἄλλην ἣν αὖ καλεῖσϑαι καλύπτραν. καὶ ἄλ- λους πολλοὺς τόπους καλοὺς καὶ ἀγαϑοὺς εἰς τὸν κόσμον ἐξῃρημένους τὸν τῆς γυναικός, καὶ ὀνόματα ἔχειν ἕκά-- στους τῶν τόπων ἀπὸ ἑκάστου τῶν κόσμων" ὥστε οἶμαι ἐγώ. εἴ τις εἴποι τῇ βασιλέως μητρί, Ξέρξου δὲ γυναικί, ᾿“μήστριδι. ὅτι ἐν νῷ ἔχει σοῦ τῷ υἱεῖ ἀντιτάττεσθαι ὁ Ζεινομάχης υἱός, ἡ ἔστι κόσμος ἴσως ἄξιος μνῶν πεντή-- κοντα, εἰ πάνυ πολλοῦ, τῷ δ᾽ υἱεῖ αὐτῆς γῆς πλέϑρα Ἐρχίασιν οὐδὲ τριακόσια, ϑαυμάσαι ἂν ὅτῳ ποτὲ πι- στεύων ἐν νῷ ἔχει οὗτος ἐ ὃ ᾿Δλκιβιάδης τῷ "Aerokéokr δια- γωνίξεσϑαι, καὶ οἶμαι ἂν αὐτὴν εἰπεῖν ὅ ὅτι οὐκ ἔσϑ'᾽ ὅτῳ ἄλλῳ πιστεύων οὗτος ὁ ἀνὴρ ἐπιχειρεῖ πλὴν ἐπιμελείᾳ τε καὶ σοφία" ταῦτα γὰρ μόνα ἄξια λόγου ἐν Ἕλλησιν. ἐπεὶ εἴ γε πύϑοιτο, ὅτι ὃ ᾿4λκιβιάδης οὗτος νῦν ἐπιχειρεῖ πρῶ- τον μὲν ἔτη οὐδέπω γεγονὼς σφόδρα εἴκοσιν, ἔπειτα παντάπασιν ἀπαίδευτος, πρὸς δὲ τούτοις, τοῦ ἐραστοῦ αὐτῷ λέγοντος ὅτι χρὴ πρῶτον μαϑόντα καὶ ἐπιμεληϑέν--: τα αὑτοῦ καὶ ἀσκήσαντα οὕτως ἰέναι διαγωνιούμενον βα- | σιλεῖ ; οὐκ ἐθέλει, ἀλλά φησιν ἐξαρκεῖν xol ὡς ἔχει. οἶμαι

ἂν αὐτὴν ϑαυμάσαι τε καὶ ἐρέσϑαι" τί οὖν ποτ᾽ ἔστιν ; ὅτῳ πιστεύει τὸ μειράκιον; εἰ οὖν λέγοιμεν ὅτι κάλλει τὲ

E^ xal μεγέϑει καὶ γένει καὶ πλούτῳ καὶ φύσει τῆς ψυχῆς,

| ἡγήσαιτ' ἂν ἡμᾶς, ὦ ᾿Δλκιβιάδη, μαίνεσϑαι πρὸς τὰ παρὰ : σφίσιν ἀποβλέψασα πάντα τὰ τοιαῦτα. οἶμαι δὲ κἂν Δαμ-- — πιδώ, τὴν Πεωτυχίδου μὲν ϑυγατέρα, ᾿Φρχιδάμου δὲ γυ- δῶν. Ἄγιδος δὲ μητέρα, ot πάντες βασιλεῖς “γεγόνασι, ϑαυμάσαι ἂν καὶ ταύτην εἰς τὰ παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντα

β

ia

Fs —— AAKIBIAAHE — 303 '

C

E

124

ἀποβλέψασαν, εἰ σὺ ἐν νῷ ἔχεις τῷ υἱεῖ αὐτῆς διαγωνίξζε-- —

304 HAATONOEX s 34

σϑαι οὕτω κακῶς ἠγμένος. καίτοι οὐκ αἰσχρὸν δοκεὶ ci- ναι, εἰ τῶν πολεμίων γυναῖκες βέλτιον περὶ ἡμῶν δια-- νοοῦνται, οἵους χρὴ ὄντας σφίσιν ἐπιχειρεῖν. ἢ ἡμεῖς περὶ ἡμῶν αὐτῶν; ἀλλ᾽, ὦ μακάριε, πειϑόμενος ἐμοί τε καὶ τῷ ἐν Ζελφοῖς γράμματι, γνῶϑι σαυτόν, ὅτι οὗτοι εἰσὶν ἀν-- τίπαλοι, ἀλλ᾽ οὐχ οὗς σὺ οἴει" ὧν Hip μὲν οὐδ᾽ ἂν ἑνὶ περιγενοίμεϑα. εἰ μή περ ἐπιμελείᾳ τε ἂν καὶ τέχνῃ. ὧν σὺ εἰ ἀπολειφϑήσει, καὶ τοῦ ὀνομαστὸς γενέσϑαι ἀπο- λειφϑήσει ἐν Ἔλλησέίτε καὶ βαρβάροις, οὗ μοι δοκεῖς ἐρᾶν ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἄλλου.

XIX. 44. Τίνα οὖν χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν, ὦ Σώκρα-- τες. ποιεῖσϑαι. ἔχεις ἐξηγήσασϑαι; παντὸς γὰρ μᾶλλον ἔοικας ἀληϑῆ εἰρηκότι.

ΣΩ. Ναί: ἀλλὰ γὰρ κοινὴ βουλή, ᾧτινι τρόπῳ ἂν | 0 τι βέλτιστοι γενοίμεθα" ἐγὼ γάρ τοι οὐ περὶ μὲν σοῦ λέγω ὡς χρὴ παιδευϑῆναι, περὶ ἐμοῦ δὲ οὔ" οὐ γὰρ ἔσϑ' ὅτῳ σου διαφέρω πλήν γε ἕνί.

Au Τίνι:

Σῷ. Ὁ ἐπίτροπος ὁ ἐμὸς βελτίων ἐστὶ καὶ σοφώτε-- ρος ἢ Περικλῆς ὁ σός.

4.4. Τίς οὗτος, ὦ Σώκρατες;

ΣΩ. Θεός, εὐ ᾿4λκιβιάδη, ὅσπερ σοί μὲ οὐκ εἴα πρὸ τῆσδε τῆς ἡμέρας διαλεχϑῆναι" ᾧ καὶ πιστεύων λέγω. ὅτι ἡ ἐπιφάνεια δί οὐδενὸς ἄλλου δοι ἔσται ἢ ἢ δί ἐμοῦ.

44. Παίζεις, ὦ Σώκρατες.

ZQ. Ἴσως" λέγω μέντοι ἀληϑῆ, ὅτι ἐπιμελείας δεό-- uet, μᾶλλον μὲν πάντες ἄνϑρωποι, ἀτὰρ và γε καὶ μά- λα σφόδρα.

AA. Ὅτι μὲν ἐγώ, οὐ ψεύδει.

ΣΩ. Οὐδὲ μὴν ὅτι γ᾽ ἐγώ.

AA. Tíoov ἂν ποιοῖμεν:

E. Οὐκ ἀποκνητέον οὐδὲ μαλακιστέον, ὦ ἑταῖρε.

E.

AA. Z2.

utr wr PE

AAKIBIAAHX. 305 Οὔτοι δὴ πρέπειγε. ὦ Σώκρατες. Οὐ γάρ . ἀλλὰ σκεπτέον κοινῇ. καί uot λέγε"

φαμὲν γὰρ δὴ ὡς ἄριστοι βούλεσϑαι γενέσϑαι. ἦγάρ; — E

AA.

zo. AA. Z9. A A. Z9.

A A,

ΣΩ. 44. ΣΩ.

AA.

Z9.

A A.

ΣΩ.

A A.

ΣΩ.

Ναί.

Τίνα ἀρετήν;

Ζῆλον ὅτι ἥνπερ of ἄνδρες o£ ἀγαϑοί. Οἱ τί ἀγαϑοί; ;

Ζ]ῆλον ὅτι ol πράττειν τὰ πράγματα. Ποῖα; ρα τὰ ἱππικά;

Οὐ δῆτα. » Παρὰ τοὺς ἱππικοὺς γὰρ ἂν ἦμεν;

Na.

᾿Δ4λλὰ τὰ ναυτικὰ λέγεις;

Οὔ.

Παρὰ τοὺς ναυτικοὺς γὰρ ἂν ἦμεν;

Ναί.

"AAA ποῖα; ἃ τίνες πράττουσιν;

"Anto ᾿4ϑηναίων of καλοὶ κἀγαϑοί.

Καλοὺς δὲ κἀγαϑοὺς λέγεις τοὺς poovíuovs y125

τοὺς ἄφρονας;

A A.

ΣΩ.

Τοὺς φρονίμους. Οὐκοῦν ὃ ἕκαστος φρόνιμος, τοῦτο ἀγαϑός;

AA. Ναί.

Z9. ἃ

AA.

EQ. *

AA.

Zo.

Ὁ δὲ ἄφρων, πονηρός; E Πῶς γὰρ οὔ; AQ οὖν ὁ σκυτοτόμος φρόνιμος εἰς ὑποδημά-

τῶν ἐργασίαν;

Πάνυ γε. ᾿“γαϑὸς ἄρα εἰς αὐτά;

AA. ᾿4γαϑός.

ΣΩ. τοτόμος;

Τί δέ; εἰς ἱματίων ἐργασίαν οὐκ ἄφρων ὁ σκυ-

Ρεατο ll. 20

B

306 ΠΛΆΤΩΝΟΣ TEC WE AA. Ναί. | Σ΄. Koxog ἄρα εἰς τοῦτο; AA. Ναί. ᾿

Z8. Ὁ αὐτὸς ἄρα τούτῳ γε τῷ λόγῳ κακός τε καὶ ἀγαϑός.

“4.4. Φαίνεται.

XX. ZO. Ἦ οὖν λέγεις τοὺς ἀγαϑοὺς ἄνδρας εἶναι καὶ κακούς;

AA. Οὐ δῆτα.

EQ. ᾿Αλλὰ τένας ποτὲ τοὺς ἀγαϑοὺς λέγεις;

A4. Τοὺς δυναμένους ἔγωγε ἄρχειν ἐν τῇ πόλει.

Z2. Οὐ δήπου ἵππων γε: 41. Οὐ δῆτα. ZO. ᾽4λλ᾽ ἀνθρώπων;

“4,24. Ναί. Z9. "490 καμνόντων; AA. OV.

219. ᾿Ζ4λλὰ πλεόντων; AA. Οὔ φημι. 29. ᾿4λλὰ ϑεριξόντων; AA. Οὗ. Z9. ᾿4λλ᾽ οὐδὲν ποιούντων ij τι ποιούντων; AA. Ποιούντων λέγω. EQ. Τί, πειρῶ καὶ ἐμοὶ δηλῶσαι. 444. Οὐκοῦν τῶν καὶ συμβαλλόντων ἑαυτοῖς καὶ χρωμένων ἀλλήλοις, ὥσπερ ἡμεῖς ξῶμεν ἐν ταῖς πόλεσιν. EQ. Οὐκοῦν ἀνθρώπων λέγεις ἄρχειν ἀνθρώποις χρωμένων; AA. Ναί. Z9. ἶἾάρα κελευστῶν χρωμένων ἐρέταις: A4. Οὐ δῆτα. EQ. Κυβερνητικὴ γὰρ αὕτη γε ἀρετή;

AAKIBIAAH.

307

AA. Ναί. :

ΣΩ. 411: ἀνθρώπων λέγεις ἄρχειν αὐλητῶν, àv- ϑρώποις ἡγουμένων ὠδῆς καὶ χρωμένων χορευταῖς;

AA. Οὐ δῆτα.

ΣΩ. Χοροδιδασκαλικὴ γὰρ αὕτη γ᾽ αὖ;

“4.14. Il&vv γε.

EQ. ᾿4λλὰ τέποτε λέγεις χρωμένων ἀνθρώπων ἀν-

Socio οἷόν τ᾽ εἶναι ἄρχειν;

A A. Κοινωνούντων ἔγωγε λέγω πολιτείας καὶ συμ- βαλλόντων πρὸς ἀλλήλους, τούτων ἄρχειν τῶν ἐν τῇ πόλει.

XXL Z9. Τίς οὖν αὕτη ἡ τέχνη; ὥσπερ ἂν Lot σὲ ἐροίμην πάλιν τὰ νῦν δή. κοινωνούντων ναυτιλίας ἐπέ-

στασϑαι ἄρχειν τίς ποιεῖ τέχνη ;

AA. Κυβερνητική.

E9. Κοινωνούντων δὲ ὠδῆς, ὡς νῦν δὴ X τίς

ἐπιστήμη ποιεῖ ἄρχειν; AA. Ἥνπερ σὺ ἄρτι ἔλεγες, ἡ χοροδιδασκαλία. EO. Τί δέ; πολιτείας κοινωνούντων τίνα καλεῖς ἐπιστήμην; AA. Εὐβουλίαν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. Τί δέ; μῶν ἀβουλία δοκεῖ εἶναι ἡ τῶν κυβερ-

Οὐ δῆτα.

. HÀ. εὐβουλία;

Ἔμοιγε δοκεῖ, εἴς γε τὸ σώξεσϑαι πλέοντας.

. Z9. Καλῶς λέγεις. τέ δέ, ἣν σὺ λέγεις εὐβουλίαν, τί ἐστιν;

AA. Εἰς τὸ ἄμεινον τὴν πόλιν διοικεῖν καὶ σώξε- αι.

— ΣΏ. "Ausnvov δὲ διοικεῖται καὶ σώξεται τίνος παρα-

"yvou£vov ἢ ἀπογιγνομένου; ὥσπερ ἂν εἰ σύ με ἔροιο"

20 *

126

EDT ον δ προ I DIOE P e ROT MERECE SRM NE " Rm 3e cs E t€ ς SS IO TRI

-

308 HÁAATENOS — δ

ἄμεινον διοικεῖται σῶμα καὶ σώξεται τίνος παραγιγνοιέἕ- νου ἢ ἀπογιγνομένου; εἴποιμ᾽ ἂν ὅτι ὑγιξίας μὲν παρα- γιψνομένης, νόσου δὲ ἀπογιγνομένης. οὐ καὶ σὺ οἴει οὕτως;

4.4. Not.

Z9. Καὶ εἴ μὲ αὖ ἔροιο" τένος δὲ ὁ παραγιγνομένου ἄμεινον ὄμματα: ὡσαύτως εἴποιμ᾽ ἂν ὅτι ὄψεως μὲν πα- ραγιγνομένης, τυφλότητος δὲ ἀπογιγνομένης. καὶ ὦτα δὲ κωφότητος μὲν ἀπογιγνομένης, ἀκοῆς δὲ ἐγγιγνομένης βελτίω vs γίγνεται καὶ ἄμεινον ϑεραπεύεται.

AA. Ὀρϑῶς.

XQ. Τίδὲ δὴ πόλις; τένος παραγιγνομένου καὶ ἀπο-- γιχνομένου βελτίων τε γίγνεται καὶ ἄμεινον ϑεραπεύεται καὶ διοικεῖται;

414. Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες. ὅταν φιλέα μὲν αὐτοῖς γίγνηται πρὸς ἀλλήλους. τὸ μισεῖν δὲ καὶ στασιά-- ξειν ἀπογίγνηται.

ZQ. "A49 οὖν φιλίαν λέγεις ὁμόνοιαν ἢ διχόνοιαν;

AA. Ὁμόνοιαν.

Z9. Διὰ víva οὖν τέχνην ὁμονοοῦσιν αἵ πόλεις πε-- Ql ἀριϑμούς; |

AA. Διὰ τὴν ἀριϑμητικήν.

2:0. Τί δέ; οἵ ἰδιῶται οὐ διὰ τὴν αὐτήν;

42. Ναί. Z2i)9.. Οὐκοῦν καὶ αὐτὸς αὑτῷ ἕκαστος; AA. Ναί.

Z9... Διὰ τίνα δὲ τέχνην ἕκαστος αὐτὸς αὑτῷ Opo- νοεῖ περὶ σπιϑαμῆς καὶ πήχεος, ὁπότερον μεῖξον; οὐ διὰ τὴν μετρητικήν; ;

' | |

AA. Tí wv; Z9. Οὐκοῦν καὶ oí ἰδιῶται ἀλλήλοις καὶ αἵ LL 44. Nac.

m

j 1

AAKIBIAAHZ |. 809

*

EO. Τίδὲ περὶ σταϑμούς; οὐχ ὡσαύτως;

AA. Φημί.

ΣΩ. "Hv δὲ δὴ σὺ λέγεις ὁμόνοιαν, τίς ἐστι καὶ περὶ τοῦ, καὶ τίς αὐτὴν τέχνη παρασκευάζει; καὶ do ἥπερ πόλει, αὕτη καὶ ἰδιώτῃ, αὐτῷ τε πρὸς αὑτὸν καὶ πρὸς ἄλλον;

AA. Εἰκὸς γέτοι.

XO. Τίς οὖν ἔστι; μὴ κάμῃς ἀποκρινόμενος. ἀλλὰ προϑυμοῦ εἰπεῖν.

4.4. Ἐγὼ uiv οἶμαι φιλίαν τε λέγειν καὶ ὁμόνοιαν, ἥνπερ πατήρ τε υἱὸν φιλῶν ὁμονοεῖ καὶ μήτηρ. καὶ ἀδελ- φὸς ἀδελφῷ καὶ γυνὴ ἀνδρί.

ΧΧΙ. X9. Οἴει ἂν οὖν. ὦ “Ἀλκιβιάδη, ἄνδρα γυ- ναικὶ περὶ ταλασιουργίας δύρισδο ὁμονδεῖν, τὸν μὴ ἐπιστάμενον τῇ ἐπισταμένῃ;

44. Οὐ δῆτα.

Z9. Οὐδέ γε δεῖ οὐδέν" γυναικεῖον γὰρ τοῦτό ys μάϑημα.

4... Nai.

Z9. Τί δέ; γυνὴ ἀνδρὶ περὶ ὁπλιτικῆς δύναιτ᾽ ἂν

ὁμονοεῖν μὴ μαϑοῦσα;

AA. Οὐ δῆτα.

ZO. ᾿ἀνδρεῖον γὰρ τοῦτό γε ἴσως αὖ φαίης ἂν εἶναι.

AA. Ἔγωγε.

- £Q. Ἔστιν ἄρα τὰ μὲν γυναικεῖα, τὰ δὲ ἀνδρεῖα αϑήματα κατὰ τὸν σὸν λόγον.

AA. Πῶς δ᾽ οὖς

.. ΣΏ. Οὐκ ἄρα ἐν γε τούτοις ἐστὶν ὁμόνοια γυναιξὶ οὐς ἄνδρας.

AA. οὔ.

ΣΩ. Οὐδ᾽ ἄρα φιλία, εἴπερ ἡ φιλία ὁμόνοια ἦν. AA. Οὐ φαίνεται.

127

310 ΠΛΆΤΩΝΟΣ 40.

ΣΩ. ἯΙι ἄρα αἵ γυναῖκες τὰ αὑτῶν πράττουσιν, οὐ φιλοῦνται ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν. Β AA. Οὐκ ἔοικεν. Z4. Οὐδ᾽ ἄρα οἵ ἄνδρες ὑπὸ τῶν γυναικῶν. 7 τὰ αὑτῶν. AA. Ov. Σῷ. Οὐδ᾽ αὖ ἄρα ταύτῃ οἰκοῦνται al πόλεις, ὅταν τὰ αὑτῶν ἕκαστοι πράττωσιν; 44. Οἶμαι ἔγωγε, ὦ Σώκρατες. Zo. Πῶς λέγεις, φιλίας μὴ παρούσης, ἧς φαμὲν γιγνομένης εὖ οἰκεῖσϑαι τὰς πόλεις. ἄλλως δὲ οὔ; AA. ᾿4λλά μοι δοκεῖ καὶ κατὰ τοῦτο αὐτοῖς φιλία ἐγγίγνεσϑαι,. ὅτι τὰ αὑτῶν ἕκάτεροι πράττουσιν. € Z9. Οὐκ ἄρτι ys: νῦν δὲ πῶς αὖ λέγεις; ὁμονοίας μὴ ἐγγιγνομένης φιλία ἐγγίγνεται; ἢ οἷόν τε ὁμόνοιαν γίγνεσϑαι ὧν οἵ μὲν ἴσασι περὶ τούτων, οἱ δ᾽ οὔ; AA. ᾿ἀδύνατον.

^ e - Z9. δίκαια δὲ récente ἢ ἄδικα, ὅταν τὰ αὑτῶν

ἕκαστοι πράττωσιν;

42. Ζέκαια" πῶς yao οὔ;

E. Τὰ δίκαια οὖν πραττόντων ἐν τῇ πόλει τῶν πολιτῶν φιλία οὐκ ἐγγίγνεται πρὸς ἀλλήλους;

AA. ᾿ἀνάγκη αὖ μοι δοκεῖ εἶναι. ὦ Σώκρατες.

z9. Tíve οὖν ποτὲ λέγει τὴν φιλίαν ἢ ὁμόνοιαν,

D περὶ ἧς δεῖ ἡ ἡμᾶς σοφούς τε εἶναι καὶ εὐβούλους, i ἵνα ἀγα-

ϑοὶ ἄνδρες ὥμεν; οὐ γὰρ δύναμαι μαθεῖν οὔϑ᾽ ἥτις οὔτ᾽

àv οἷστισι" τοτὲ μὲν γὰρ ἕν τοῖς αὐτοῖς φαίνεται ἐνοῦσα.

τοτὲ δ᾽ οὔ, ὡς ἐκ τοῦ σοῦ λόγου.

ΧΧΠΙ. 41. ᾿Αλλὰ μὰ τοὺς ϑεούς, ὦ Σώκρατες, οὐδ᾽ αὐτὸς οἶδα ὅ τι λέγω, κινδυνεύω δὲ καὶ πάλαι λελη-. ϑέναι ἐμαυτὸν αἴσχιστα ἔχων.

ZO. "AM χρὴ ϑαρρεῖν. εἰ μὲν γὰρ αὐτὸ ἤσϑου πε-

Jah Tw xor aA ὌΝ νι bo. un E : i Mr ὶ . ᾿

^ AAKIBIAAHZ. prs 311

πονϑὼς πεντηχονταξτής, χαλεπὸν ἃ ἂν ἦν σοι ἐπι δληϑῆ- E vai σαυτοῦ: νῦν δὲ ἣν ἔχεις ἡλικίαν, αὕτη ἐστὶν ἐν ἡ δεῖ αὐτὸ αἰσϑέσϑαι.

AA. Τίοὖν τὸν αἰσϑόμενον χρὴ ποιεῖν," e j Σώκρατες;

ZQ. ᾿ἀποκρίνεσϑαι τὰ ἐρωτώμενα, ὦ ᾿Δ4λκιβιάδη" καὶ ἐὰν τοῦτο ποιῇς, ἂν ϑεὸς ἐθέλῃ, εἴ τι δεῖ καὶ τῇ ἐμῇ μαντείᾳ πιστεύειν, σύ τε κἀγὼ βέλτιον σχήσομεν.

AA. Ἔσται ταῦτα ἕνεκά γε τοῦ ἐμὲ ἀποκρένεσϑαι.

ΣΩ. Φέρε δή, τί [ ἐστι τὸ ἑαυτοῦ ἐπιμελεῖσϑαι --- μὴ ᾿ πολλάκις λάϑωμεν οὐχ ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμελούμενοι; o οἰό-- μενοι δὲ — καὶ πότε ἄρα αὐτὸ ποιεῖ ἄνϑρωπος; ἄρα ὅταν 128 τῶν αὑτοῦ ἐπιμελῆται, τότε καὶ ἑαυτοῦ;

AA. Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. ^

EQ. Τίδέ; ποδῶν ἄνϑρωπος πότε ἐπιμελεῖται; ἄρ᾽ ὅταν ἐκείνων ἐπιμελῆται ἅ ἐστι τῶν ποδῶν;

AA. Οὐ μανϑάνω.

E. Καλεῖς δέ τι χειρός; οἷον δακτύλιον ἔστιν ὅτου ἂν ἄλλου τῶν τοῦ ἀνθρώπου φαίης ἢ δακτύλου;

AA. Οὐ δῆτα.

ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ ποδὸς ὑπόδημα τὸν αὐτὸν τρόπον; '

AA. Naí.

ZQ. 14g οὖν ὅταν ὑποδημάτων ἐπιμελώμεϑα, τότε B ποδῶν ἐπιμελούμεϑα;

4.4. Οὐ πάνυ μανϑάνω, ὦ Σώκρατες. :

Z9. Τί δέ, 0 4λκιβιάδη, ὀρϑῶς ἐπιμελεῖσϑαι κα- λεῖς τι ὁτουοῦν πράγματος;

AA. Ἔγωγε.

ΣΩ. 'A4g οὖν ὅταν τίς τι βέλτιον ποιῇ, τότε ὀρθὴν λέγεις ἐπιμέλειαν;

“44. Na.

ΣΩ. Τίς οὖν τέχνη ὑποδήματα βελτίω ποιεῖ;

“44. Σκυτιχή.

Fw IN

Bio Mo HAATRNOZ a |

ZO. Σκυτικῇ ἄρα ὑποδημάτων ἐπιμελούμεϑα:; C A. C No. Z9. Ἦ καὶ ποδὸς σκυτικῇ; ἢ ἐχείνῃ ἡ πόδας βελ- τίους ποιοῦμεν; AA. Ἐκείνῃ. Z9. Βελτίους δὲ πόδας οὐχ ἧπερ καὶ τὸ ἄλλο σῶμα; AA. Ἔμοιγε δοκεῖ. ZO. Avv δ᾽ οὐ γυμναστική; 44. Μάλιστα. Z9. Γυμναστικῇ μὲν ἄρα ποδὸς ἐπιμελούμεϑα, σκυ- τικῇ δὲ τῶν τοῦ ποδός; AA. Πάνυ γε. 2:9. Καὶ γυμναστικῇ μὲν χειρῶν. δακτυλιογλυφίᾳ δὲ τῶν τῆς χειρός; “4.24. Nat. Z9. Καὶ γυμναστικῇ μὲν σώματος, ὑφαντικῇ δὲ D καὶ ταῖς ἄλλαις τῶν τοῦ σώματος; A44. Παντάπασι μὲν ovv. Z9. ΄Ἥλλῃ μὲν ἄρα τέχνῃ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιμελού- μεϑα, ἄλλῃ δὲ τῶν αὐτοῦ. 4... Φαίνεται. ΣΩ. Οὐκ ἄρα ὅταν τῶν ἑαυτοῦ ἐπιμελῇ, σαυτοῦ ἐπιμελεῖ. A44. Οὐδαμῶς. ΣΩ. Οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ τέχνη, ὡς ἔοικεν, qj τις ἂν αὖ-- ᾿ τοῦ τε ἐπιμελοῖτο καὶ τῶν αὑτοῦ." AA. Οὐ φαίνεται. XXIV. Z9. Φέρε δή, ποίᾳ zov ἂν ἡμῶν αὐτῶν ἐπιμεληϑείημεν; «4.1. Οὐκ ἔχω λέγειν. Ε EQ. ᾿Αλλὰ τοσόνδε γε ὡμολόγηται, ὅτι οὐχ ἡ ἂν τῶν ἡμετέρων καὶ ὁτιοῦν βέλτιον ποιοῖμεν, ἀλλ ἡ ἡμᾶς αὐτούς;

^'ap dAoeN o γϑι 8»

p Er A CM vu ΠΥ ΨΩ 4, » - wt" E δ -" ATA Ἐν ΤᾺΣ

AAKIBIAAHZ. 313

.A4.. ᾿4ληϑὴ λέγεις.

ΣΩ. Ἦ οὖν ἔγνωμεν ἄν ποτε, τίς τέχνη ὑπόδημα βέλτιον ποιεῖ, μὴ εἰδότες ὑπόδημα;

AA. ᾿Αδύνατον.

ΣΩ. Οὐδὲ γε τίς τέχνη δακτυλίους βελτίους ποιεῖ, ἀγνοοῦντες δακτύλιον.

AA. ᾿Αληϑῆ.

EQ. Τί δέ; τίς τέχνη βελτίω ποιεῖ αὐτόν, ὧρ᾽ ἄν ποτε γνοῖμεν ἀγνοοῦντες τί ποτ᾽ ἐσμὲν αὐτοί;

AA. ᾿ἀδύνατον.

EQ. Πότερον ovv δὴ ῥδάδιον τυγχάνει τὸ γνῶναι

, * - - » ἑαυτόν. xa tug ἦν φαῦλος ὁ τοῦτο ἀναϑεὶς εἰς τὸν ἐν Πυ-.

fot νεών. ἢ χαλεπόν τι καὶ οὐχὶ παντός;

AA. Ἐμοὶ μέν, ὦ Σώκρατες, πολλάκις μὲν ἔδοξε παντὸς εἶναι. πολλάκις δὲ παγχάλεπον.

ZO. AAA, à Δλκιβιάδη, εἴτε δάδιον sire μή ἐστιν, ὅμως γε ἡμῖν ὧδ᾽ ἔχει" γνόντες μὲν αὐτὸ τάχ᾽ ἂν γνοίη-- μὲν τὴν ἐπιμέλειαν ἡμῶν αὐτῶν. ἀγνοοῦντες δὲ οὐκ ἄν ποτε.

AA. Ἔστι ταῦτα.

ΣΩ. Φέρε δή, τίν᾽ ἂν τρόπον εὑρεϑείη αὐτὸ ταὐτό; οὕτω μὲν γὰρ ἂν τάχ᾽ εὕροιμεν τί ποτ᾽ ἐσμὲν αὐτοί, τού- του δὲ ἔτι ὄντες ἐν ἀγνοίᾳ ἀδύνατοί που.

AA. Ὀρϑῶς λέγεις.

129

ZO. Ἔχε οὖν πρὸς Διός. τῷ διαλέγει σὺ νῦν; ἄλλο,

τι ἢ ἐμοί; AA. Nai. ZO. Οὐκοῦν καὶ ἐγὼ σοί; AA. Ναί. ZQ. Σωκράτης ἄρα ἐστὶν ὃ διαλεγόμενος; AA. Πάνυ γε. ΣΩ. ᾿Δ4λκιβιάδης δὲ ὁ ἀκούων;

dA. Nolo t 2:9. Οὐκοῦν λόγῳ διαλέγεται ὁ Σωκράτης; ἵν AA. Τέμην; ΣΩ. Τὸ δὲ διαλέγεσϑαι καὶ τὸ λόγῳ χρῆσϑαι ταὐ- TOV που καλεῖς. A4. Πανυ ye. EQ. Ὁ δὲ χρώμενος καὶ ᾧ χρῆται οὐκ ἄλλο; AA. “Πῶς λέγεις; Z9. “Ὥσπερ σκυτοτόμος τέμνει που τομεῖ καὶ σμίλῃ καὶ ἄλλοις ὀργάνοις. AA... Na. 210. Οὐκοῦν ἄλλο μὲν ὁ τέμνων καὶ χρώμενος, ἄλλο δὲ οἷς τέμνων χρῆται; AA. Πῶς γὰρ οὔ; ZQ. 14g οὖν οὕτως καὶ οἷς ὁ κιϑαριστὴς κιϑαρί- ξει καὶ αὐτὸς ὁ κιϑαριστὴς ἄλλο ἂν εἴη; A4. Nat. 29... Τοῦτο τοίνυν ἀρτίως ἠρώτων. εἰ ὁ χρώμενος Ὁ καὶ ᾧ χρῆται ἀεὶ δοκεῖ ἕτερον εἶναι. “4,4. oxi. EQ. Τί οὖν; φῶμεν τὸν σκυτοτόμον τέμνειν ὀργά-- νοις μόνον ἢ καὶ χερσίν; 424. Καὶ χερσίν. 2. Χρῆται ἄρα καὶ ταύταις;

4... Ναί.

Z9. Ἦ καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς χρώμενος σκυτοτομεῖ;

AA. Nat.

2:9. Τὸ δὲ χρώμενον xal oig χρῆται ἕτερα ὁμολο-- γοῦμεν;

AA. Ναί.

à. Ἕτερον ἄρα σκυτοτόμος καὶ κιϑαριστὴς χει-- E ρῶν καὶ ὀφϑαλμῶν οἷς ἐργάξονται;

- DET T MC , ich ». * UR ὉΨΟ ΤΡ, 1

€ -— JDMKIBIAJHE 315

| AA. Φαίνεται. XXV. ZQ. Οὐκοῦν καὶ παντὶ τῷ σώματι χρῆται ἄνϑρωπος; ;

44. Πάνυ γε.

2. Ἕτερον δ᾽ ἦν τό τε χρώμενον καὶ o χρῆται;

4... Ναί.

Σ9. Ἕτερον ἄρα ἄνϑρωπός ἐστι τοῦ σώματος τοῦ | ξαυτοῦ;

A A. Ἔοικεν.

ZO. Timor οὖν &v9 9706; 44. Οὐκ ἔχω λέγειν.

ΣΩ.. Ἔχεις μὲν οὖν, ὅτι γε τὸ τῷ σώματι χρώμενον. | AA. Ναί. | | ZQ. Ἦ ovv ἄλλο τι χρῆται αὐτῷ ἢ ψυχή; 180

44. Οὐκ ἄλλο. pe

Z9. Οὐκοῦν ἄρχουσα;

AA. Ναί. ΣΩ. Καὶ μὴν τόδε γε οἶμαι οὐδένα ἂν ἄλλως oin- ϑῆναι.

AA. Τὸ ποῖον; EO. Μὴ οὐ τριῶν ἕν γέ τι εἶναι τὸν ἄνϑρωπον. AA. Τίνων; Z9. Ψυχὴν ἢ σῶμα ἢ συναμφότερον, τὸ ὅλον τοῦτο. AA. Tí uiv; ; ZO. ᾿Δλλὰ μὴν αὐτό γε τὸ τοῦ σώματος ἄρχον ὧμο-- | λογήσαμεν &v9oozorv εἷναι; AA. Ὡμολογήσαμεν. Β ΣΩ. '49 οὖν σῶμα αὐτὸ αὑτοῦ ἄρχει; AA. Οὐδαμῶς. ᾿ ΣΩ. ἔρχεσθαι γὰρ αὐτὸ εἴπομεν. AA. Ναί. EO. Οὐχ ἂν δὴ τοῦτό γε εἴη 0 ξητοῦμεν.

Ἂν. - » Lom

Cr I ie. σι ME Pam CUNT ARR E mE phe EE πον ido M EU , ὃν Y - Ψ ^1 Ν

F

316. : ΠΛΆΤΩΝΟΣ | ας

AA... Ovx ἔοικεν.

2/9. ᾿4λ1 ἄρα τὸ συναμφότερον τοῦ σώματος ἄρχει, καὶ ἔστι δὴ τοῦτο ἄνϑρωπος;

AA. Ἴσως δῆτα.

ZQ. Πάντων γε ἥκιστα" μὴ γὰρ συνάρχοντος τοῦ ἑτέρου οὐδεμία που μηχανὴ τὸ συναμφότερον ἄρχειν.

AA. Ὀρϑώῶς.

€ 2:9. ᾿Επειδὴ δὲ οὔτε σῶμα οὔτε τὸ συναμφότερόν ἐστιν ἄνϑρωπος, λείπεται, οἶμαι, [μηδὲν αὐτὸ εἶναι, ἢ εἴπερ τί ἐστι.) μηδὲν ἄλλο τὸν ἄνϑρωπον συμβαίνειν ἢ ψυχήν.

A A. Κομιδῇ μὲν οὖν.

219. Ἔτι οὖν τι σαφέστερον δεῖ ἀποδειχϑῆναί σοι, ὅτι ἡ ψυχή ἐστιν ἄνθρωπος: :

41. Μὰ At, ἀλλὰ ἱκανῶς μοι δοκεῖ ἔχειν.

Z9. Εἰ δέ γε μὴ ἀκριβῶς, ἐξαρκεῖ ἡ ἡμῖν" ἀκριβῶς μὲν γὰρ τότε εἰσόμεϑα, ὅταν εὕρωμεν ὃ νῦν δὴ παρήλ-

D ϑομεν διὰ τὸ πολλῆς εἶναι σκέψεως.

AA. Té τοῦτο;

zo. Ὃ ἄρτι οὕτω πως ἐρρήϑη, ὅτι πρῶτον ὅκε-- πτέον εἴη αὐτὸ τὸ αὐτό᾽ νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ αὐτοῦ αὐτὸ ἕκα-- στον ἐσκέμμεϑα ὅ τι ἐστί, καὶ ἴσως ἐξαρκέσει" οὐ γάρ που κυριώτερόν γε οὐδὲν ἂν ἡμῶν αὐτῶν φήσαιμεν ἢ τὴν ψυχήν.

44. Οὐ δῆτα.

X9. Οὐκοῦν καλῶς ἔχει οὕτω νομίζειν, ἐμὲ καὶ σὲ προσομιλεῖν ἀλλήλοις τοῖς λόγοις χρωμένους τῇ ψυχῇ πρὸς τὴν ψυχήν;

E AA. Πάνυ μὲν οὖν. EQ. Τοῦτ᾽ ἄρα ἦν ὃ καὶ ὀλίγῳ ἔμπροσϑεν εἴπομεν, ὅτι Σωκράτης ᾿Δλκιβιάδῃ διαλέγεται λόγῳ χρώμενος, οὐ

"ἔν ἐκ δ δου τ τ ME WT SIS VN 70€ AAKIBIAAH X. 317

πρὸς τὸ σὸν πρόσωπον, ὡς ἔοικεν, ἀλλὰ πρὸς TOv λκι- βιάδην ποιούμενος τοὺς λόγους τοῦτο δ᾽ ἐστὶν ἡ ψυχή.

A A. Ἔμοιγε δοκεῖ.

XXVL EQ. Ψυχὴν ἄρα ἡμᾶς κελεύει γνωρίσαι ὁ ἐπιτάττων γνῶναι ἑαυτόν.

AA. Ἔοικεν.

ZO. Ὅστις ἄρα τῶν τοῦ σώματός τι γιγνώσκει, τὰ αὑτοῦ ἀλλ᾽ οὐχ αὑτὸν ἔγνωκεν.

AA. Οὕτως.

Z9. Οὐδεὶς ἄρα τῶν ἰατρῶν ἑαυτὸν γιγνώσκει, καϑ' ὅσον ἰατρός. οὐδὲ τῶν παιδοτριβῶν, καϑ' ὅσον παιδὸο- ᾿ τρέβης.

A4. Οὐκ ἔοικεν.

181

Z2. Πολλοῦ ἄρα δέουσιν oí γεωργοὶ καὶ οἵ ἄλλοι

δημιουργοὶ γιγνώσκειν ἑαυτούς, οὐδὲ γὰρ τὰ ἑαυτῶν ov- τοί γε, ὡς ἔοικεν, ἀλλ᾽ ἔτι πορρωτέρω τῶν ἑαυτῶν κατά γε τὰς τέχνας ἃς ἔχουσι" τὰ γὰρ τοῦ σώματος γιγνώσκου- σιν, οἷς τοῦτο ϑεραπεύεται. AA. Aint λέγεις. E90. Εἰ ἄρα σωφροσύνη ἐστὶ τὸ ἑαυτὸν γιγνώσκειν, οὐδεὶς τούτων σώφρων κατὰ τὴν τέχνην. 4.4. Οὔ μοι δοκεῖ. EQ. Διὰ ταῦτα δὴ καὶ βάναυσοι αὗται el τέχναι | δοκοῦσιν εἶναι καὶ οὐκ ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ μαϑήματα. ͵ AA. Πάνυ μὲν οὖν. | ΣΩ. Οὐχοῦν πάλιν ὅστις αὖ σῶμα ϑεραπεύει,. τὰ ᾿ ἑαυτοῦ ἀλλ᾽ οὐχ αὑτὸν ϑεραπεύει; i AA. Κινδυνεύει. Z9. Ὅστις δέ γε τὰ χρήματα, ov9 ἑαυτὸν οὔτε τὰ ἑαυτοῦ, ἀλλ᾽ ἔτι πορρωτέρω τῶν ξαυτοῦ; AA. Ἔμοιγε δοκεῖ. EQ. Οὐ τὰ αὑτοῦ ἄρα ἔτι πράττει ὃ χρηματιστής.

uL AAT "Jc IU BER ID A Aa ἘΠ.’ δὴ LL EST! VER" ij z κ ἦ PE 2. eb S DAE E dier 9 | - B

318 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΕΞ 48

AA. Ὀρϑῶς.

2. Εἰ ἄρα τις γέγονεν ἐραστὴς τοῦ ᾿4λκιβιάδου σώματος, o0x 4λκιβιάδου ἠράσϑη, ἀλλά τινος τῶν ᾽41- κιβιάδου.

44. ᾿4ληϑῆ λέγεις.

2j. Ὅστις δέ σου τῆς ψυχῆς ἐρᾷ;

AA. "Avayuy φαίνεται ἐκ τοῦ λόγου.

Z9. Οὐκοῦν ὁ μὲν τοῦ σώματός σου ἐρῶν, ἐπειδὴ λήγει ἀνθοῦν, ἀπιὼν οἴχεται;

4.2. Φαίνεται.

Z9. Ὁ δέ γε τῆς ψυχῆς ἐρῶν οὐκ ἄπεισιν, ξως ἂν ἐπὶ τὸ βέλτιον ἴῃ;

AA. Εἰκός γε.

ΣΩ. Οὐκοῦν ἐγώ εἰμι ὃ οὐκ ἀπιὼν ἀλλὰ παραμέ- νῶν λήγοντος τοῦ σώματος, “τῶν ἄλλων ἀπεληλυϑότων.

AA. Εὖγε ποιῶν, ὦ Σώκρατες" καὶ μὴ ἀπέλϑοις.

Z0. Προϑυμοῦ τοίνυν 0 τι κάλλιστος εἶναι.

AA. ᾿᾽Δ4λλὰ προϑυμήσομαι.

XXVIL Z9. Ὡς οὕτω γέ σοι ἔχει" οὔτ᾽ ἐγένεϑ᾽, ὡς ἔοικεν, ᾿4λκιβιάδῃ τῷ Κλεινίου ἐραστὴς οὔτ᾽ ἔστιν ἀλλ᾽ εἷς μόνος, καὶ οὗτος ἀγαπητός, Σωκράτης ὁ Σωφρονίσκου καὶ Φαιναρέτης. —

AA. AM.

29. Οὐκοῦν ἔφησϑα σμικρὸν φϑῆναί us προσελ- ϑόντα σοι, ἐπεὶ πρότερος ἄν μοι προσελϑεῖν, βουλόμενος πυϑέσϑαι, δί 0 τι μόνος οὐκ ἀπέρχομαι;

AA. Ἦν γὰρ οὕτως.

Z9. Τοῦτο τοίνυν αἴτιον, ὅτι μόνος ἐραστὴς ἦν σός, οἱ δ᾽ ἄλλοι τῶν σῶν τὰ δὲ σὰ λήγει ὥρας, σὺ δ᾽ ἄρ-

133 χει ἀνθεῖν. καὶ νῦν γε ἂν μὴ διαφϑαρῇς ὑπὸ τοῦ 491-

ναίων δήμου καὶ αἰσχίων γένῃ, οὐ μή σε ἀπολίπω. τοῦτο γὰρ δὴ μάλιστα ἐγὼ φοβοῦμαι, μὴ δημεραστὴς ἡμῖν γε-

ZÉAKIBIAHHE- τ΄. ——— 819

P νόμενος διαφϑαρῇς" πολλοὶ γὰρ ἤδη καὶ ἀγαϑοὶ αὐτὸ πε-

τι τ ρον

πόνϑασιν ᾿4ἀϑηναίων. εὐπρόσωπος γὰρ ὃ τοῦ μεγαλήτο-- ρος δῆμος Ἐρεχϑέως" ἀλλ᾽ ἀποδύντα χρὴ αὐτὸν ϑεάσα- σϑαι" εὐλαβοῦ οὖν τὴν εὐλάβειαν ἣν ἐγὼ λέγω.

44.. Τίνα;

EQ. Γύμνασαι πρῶτον, ὦ μακάριε, καὶ μάϑε ἃ δεῖ μαϑόντα ἰέναι ἐπὶ τὰ τῆς πόλεως, πρότερον δὲ μή, ἵν ἀλεξιφάρμακα ἔχων ἴῃς καὶ μηδὲν πάϑῃς δεινόν.

44. Εὖ μοι δοκεῖς λέγειν, ὦ Σώκρατες" ἀλλὰ πειρῶ ἐξηγεῖσϑαι, ὅντιν᾽ &v τρόπον ἐπιμεληϑεῖμεν ἡμῶν αὐτῶν.

ΣΩ. Οὐκχοῦν τοσοῦτον μὲν ἡμὶν εἰς τὸ πρόσϑεν πε- πέρανται" ὃ γὰρ ἐσμέν, ἐπιεικῶς ὡμολόγηται" φοβούμε- ϑα δέ μὴ, τούτου σφαλέντες λάϑωμεν ἑτέρου τινὸς ἐπιμε- λόμενοι. ἀλλ᾽ οὐχ ἡμῶν.

AA. Ἔστι ταῦτα.

29. Καὶ μετὰ τοῦτο ἤδη τῆς ψυχῆς ἐπιμελητέον καὶ εἰς τοῦτο βλεπτέον.

441. δῆλον.

ΣΩ. Σωμάτων δὲ καὶ χρημάτων τὴν ed iur évé- ροις παραδοτέον.

AA. Τέμήν, |

EQ. Τῶν οὖν ἂν τρόπον γνοίημεν αὐτὰ ἐναργέστα-- τα; ἐπειδὴ τοῦτο γνόντες, ὡς ἔοικεν, ἡμᾶς αὐτοὺς γνω- σόμεϑα. ρα πρὸς ϑεῶν εὖ λέγοντος οὗ νῦν δὴ ἐμνή-- σϑημεν τοῦ ΖΙελφικοῦ γράμματος ov ξυνίεμεν;

4.4. Τὸ ποῖόν τι διανοούμενος λέγεις, ὦ Σώκρατες;

ΣΩ. Ἐγώ σοι φράσω, ὅ γε ὑποπτεύω λέγειν καὶ συμβουλεύειν ἡμῖν τοῦτο τὸ γράμμα. κινδυνεύει γὰρ οὐδὲ πολλαχοῦ εἶναι παράδειγμα αὐτοῦ, ἀλλὰ κατὰ τὴν ὄψιν μόνον.

44. Πῶς τοῦτο λέγεις;

XXVIIL EQ. Σκόπει καὶ σύ. εἰ ἡμῶν τῷ ὄμματι

- € "

ἐ

ἀ, ἃς. τ“ &

rA LA GL ou^ 2 A ^2'a d Lax

| £x,

T" "V J Dr each * e 5 j $E Ἢ [525 onu eR deu iu

320 IIAA ΤΩΝΟΣ 9

C

ὥσπερ ἀνθρώπῳ συμβουλεύων εἶπεν ἰδὲ σαυτόν, πῶς ἂν ὑπελάβομεν τί παραινεῖν; ἄρα οὐχὶ εἰς τοῦτο βλέπειν, εἰς ὃ βλέπων ὁ ὀφϑαλμὸς ἔμελλεν αὑτὸν ἰδεῖν; AA. Δῆλον. Z9. 'Evvoousv δή, εἰς τέ βλέποντες τῶν ὄντων E ἐκεῖνό τε ὁρῶμεν ἅμα ἂν καὶ ἡμᾶς αὐτούς;

AA. Ζ4ῆλον δή, à Σώκρατες. ὅτι εἰς κάτοπτρά τε καὶ τὰ τοιαῦτα.

ΣΩ. Ὀρϑῶς λέγεις. οὐκοῦν xci τῷ ὀφθαλμῷ ᾧ ὁρῶμεν ἔνεστί ἔτιξ τῶν τοιούτων;

AA. Πάνυ γε.

Z9. Ἐννενόηκας οὖν ὅτι τοῦ ἐμβλέποντος εἰς τὸν

133 ὀφϑαλμὸν τὸ πρόσωπον ἐμφαίνεται ἐν τῇ τοῦ καταντι-- κρὺ ὄψει ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ, ὃ δὴ καὶ κόρην καλοῦμεν, εἴδωλον Ov τι τοῦ ἐμβλέποντος ;

AA. ᾿4ληϑῆ λέγεις.

XQ. Ὀφϑαλμὸς ἄρα ὀφϑαλμὸν ϑεώμενος, καὶ ἐμ- βλέπων εἰς τοῦτο ὅπερ βέλτιστον αὐτοῦ καὶ o ὁρᾷ, οὕτως ἂν αὑτὸν ἴδοι.

441. Φαίνεται.

Z2. Εἰ δέ γε εἰς ἄλλο τῶν τοῦ ἀνθρώπου βλέποι ἤ. τιτῶν ὄντων, πλὴν εἰς ἐκεῖνο ὦ τοῦτο τυγχάνει ὅμοιον, οὐκ ὄψεται ἑαυτόν.

Β AA. AM λέγεις.

20. Ὀφϑαλμὸς ἄρα εἰ μέλλει ἰδεῖν ξαυτύν, εἰς ὀφϑαλμὸν αὐτῷ βλεπτέον, καὶ τοῦ ὄμματος εἰς ἐκεῖνον τὸν τόπον, ἐν ᾧ τυγχάνει ἡ ὀφθαλμοῦ ἀρετὴ ἐγγιγνομένη" ἔστι δὲ τοῦτό που ἡ ὄψις;

AA. Οὕτως.

ΣΩ. Ἶ49᾽ οὖν, ὦ gíAs 4λκιβιάδη. καὶ ψυχὴ εἰ μέλ- λειγνώσεσϑαι αὑτήν, εἰς ψυχὴν αὐτῇ βλεπτέον, καὶ μά- λιστ᾽ εἰς τοῦτον αὐτῆς τὸν τόπον, ἐν ὦ ἐγγίγνεται ἡ ψυ-

- χῆς ἀρετή, σοφία, καὶ εἰς ἄλλο ᾧ τοῦτο τυγχάνει ὅμοι- ονὄν;

AA. Ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες.

Z9. Ἔχομεν οὖν εἰπεῖν, 0 τε ἐστὶ τῆς ψυχῆς νοερώ-- τερον ἢ τοῦτο. περὶ ὃ τὸ εἰδέναι τε καὶ φρονεῖν ἐστίν ; 44. Οὐκ ἔχομεν.

Z9. Τῷ ϑείῳ ἄρα τοῦτ᾽ ἔοικεν αὐτῆς, καί τις εἰς

᾿ τοῦτο βλέπων καὶ πᾶν τὸ ϑεῖον γνούς. ϑεόν τε καὶ φρό- vijotv , οὕτω καὶ ἑαυτὸν ἂν γνοίη μάλιστα.

AA. Φαίνεται.

XO. Τὸ δὲ γιγνώσκειν αὑτὸν ὁμολογοῦμεν σωφρο- σύνην εἶναι;

44. Πάνυ γε.

XXIX. Z9. "Ap οὖν μὴ γιγνώσκοντες ἡμᾶς αὐ-- τοὺς μηδὲ σώφρονες ὄντες δυναίμεϑ' ἂν εἰδέναι τὰ qué- τέρα αὐτῶν κακά τε καὶ ἀγαϑά;

41. Καὶ πῶς ἂν τοῦτο γένοιτο. ὦ Σώκρατες;

ΣΩ. ᾿Αδύνατον ἴσως σοι φαίνεται μὴ γιγνώσκοντα ᾿Δλκιβιάδην τὰ ᾿Δλκιβιάδου γιγνώσκειν ὅτι ᾿Αλκιβιάδου ἐστίν.

44. "Aóvvavov μέντοι νὴ Δία.

Z9. Οὐδ᾽ ἄρα τὰ ἡμέτερα, εἰ μηδ᾽ ἡμᾶς αὐτούς;

AA. Πῶς γάρ;

Z9. Εἰ δ᾽ ἄρα μὴ τὰ ἡμέτερα, οὐδὲ τὰ τῶν ἡμετέρων;

AA. Οὐ φαίνεται.

ze. Οὐκ ἄρα πάνυ τι 099 Àg ὡμολογοῦμεν ὁμολο- | γοῦντες ἄρτι εἷναέτινας, οἵ ἑαυτοὺς μὲν οὐ γιγνώσκουσι, τὰ δὲ ἑαυτῶν. ἄλλους δὲ τὰ τῶν ἑαυτῶν. ἔοικε γὰρ πάν- τὰ ταῦτα εἷναι κατιδεῖν Évóg τε καὶ μιᾶς τέχνης, αὑτόν, τὰ αὑτοῦ, τὰ τῶν ἑαυτοῦ.

AA. Κινδυνεύει. À Praro 1]. 21

AAKIBIAAHSX. Cc TV ὅδ᾽

Ld Ὕ

2f I Gone

Tac AC ec - 4b. LIP » y

Sn fem oU

*

4 xe di. ἃ uses

a P - ἃς gu

- "2

322

Z9.

UMS ΤΡ ATE C TUN ti Y S UT CIE Di CT IE TO

* w -

ΠΑ ON "

ΠΛΆΤΩΝΟΣ PUE.

Ὅστις δὲ τὰ αὑτοῦ ἀγνοεῖ, καὶ τὰ τῶν ἄλλων

ν "i 9 Ἁ 9 , που «v &yvoot κατὰ ταῦτα.

A A. zo.

ἀγνοήσει.

AA.

Z0.

A A.

Z9.

AA.

Z9.

44A. z29. AA. ΣΙ. δημοσίᾳ; AA. Z2. AA.

Zip.

AA. Z9.

’ , " Tt uqv; Οὐκοῦν εἰ τὰ τῶν ἄλλων. xal τὰ τῶν πόλεων "Avaya. Οὐκ ἄρ᾽ ἂν γένοιτο ὁ τοιοῦτος ἀνὴρ πολιτικός. Οὐ δῆτα. 3 ^ ? $4? , Ov μὴν οὐδ᾽ οἰκονομικός ys. Οὐ δῆτα.

Οὐδὲ εἴσεται δ τι πράττει. Οὐ γὰρ οὖν. Ὁ δὲ μὴ εἰδὼς οὐχ ἁμαρτήσεται; Πάνυ γε. ᾿Εξαμαρτάνων δὲ οὐ κακῶς πράξει ἰδίᾳ vc καὶ

Πῶς δ᾽ ov; Κακῶς δὲ πράττων οὐκ ἄϑλιος; Σφόδρα γε. /^$ T T Τί δ᾽ οἷς ovrog πράττει; Καὶ οὕτοι. ο 3 2 T/ é * , , 1.24 Ux ἄρα οἷόν τε, ἐὰν μή τις σώφρων καὶ ἀγα-

ϑὸς ἡ. εὐδαίμονα εἶναι.

AA.

Z9.

AA.

Οὐχ οἷόν τε. Οἱ ἄρα κακοὶ τῶν ἀνθρώπων ἄϑλιοι. Σφόδρα γε.

XXX. Z9. Οὐκ ἄρα οὐδ᾽ ὁ πλουτήσας ἀϑλιότη- τος ἀπαλλάττεται, ἀλλ᾽ ὁ σωφρονήδας.

A.

| Z9.

Φαίνεται. E 3 Οὐκ ἄρα τειχῶν οὐδὲ τριήρων οὐδὲ νεωρίων

δέονται at πόλεις, ὦ ᾿4λκιβιάδη, εἰ μέλλουσιν εὐδαιμονή- σειν, οὐδὲ πλήϑους οὐδὲ μεγέϑους ἄνευ ἀρετῆς.

Εν ὙΎΣΣ LI 88 ΔΑΚΙΒΙΑΔΗΣ. 828

AA. Οὐ μέντοι.

ΣΩ. Εἰ δὴ μέλλεις τὰ τῆς πόλεως πράξειν ὀρϑῶς καὶ καλῶς. ἀρετῆς σοι μεταδοτέον τοῖς πολίταις.

— AA. Πῶς γὰρ οὔ;

ΣΩ. δύναιτο δ᾽ ἄν τις μεταδιδόναι ὃ μὴ ἔχει;

A44. Καὶ πῶς;

EQ. Αὐτῷ ἄρα σοὶ πρῶτον κτητέον ἀρετήν. καὶ ἄλ- λῳ ὃς μέλλει μὴ ἰδίᾳ μόνον αὑτοῦ re καὶ τῶν αὑτοῦ ἄρ-- ἕξειν καὶ ἐπιμελήσεσϑαι, ἀλλὰ πόλεως καὶ τῶν τῆς πόλεως.

AA. ᾿4ληϑῆ λέγεις.

E90. Οὐκ ἄρα ἐξουσίαν σοι οὐδ᾽ ἀρχὴν παρασκευα-- ᾿ στέον σαυτῷ ποιεῖν 0 τι ἂν βούλῃ, οὐδὲ τῇ πόλει. ἀλλὰ δικαιοσύνην καὶ σωφροσύνην.

AA. Φαίνεται.

^ σύ τε καὶ ἡ πόλις ϑεοφιλῶς πράξετε.

AA. Εἰκός γε.

ZO. Καὶ ὅπερ γε ἐν τοῖς πρόσϑεν ἐλέγομεν. εἰς τὸ ϑεῖον καὶ λαμπρὸν ὁρῶντες πράξετε.

AA. Φαίνεται.

ΣΩ. ᾿Δλλὰ μὴν ἐνταῦϑά γε βλέποντες ὑμᾶς τε αὐ-- τοὺς καὶ τὰ ὑμέτερα ἀγαϑὰ κατόψεσϑε καὶ γνώσεσϑε.

A44. Ναί. Z9. Οὐκοῦν gf Og τε καὶ εὖ πράξετε; AA. Na.

—T* Ὁ. τ΄

ΣΩ. “λλὰ μὴν οὕτω γε πράττοντας ὑμᾶς ἐθέλω ἐγ-- E γυήσασϑαι ἡ μὴν εὐδαιμονήσειν. - AA. ᾿᾿“σφαλὴς γὰρ εἶ ἐγγυητής. - EO. ᾿Αδίχως δὲ πράττοντες, εἰς τὸ ἄθεον καὶ τὸ Ἰ σχοτεινὸν βλέποντες, ὡς τὰ εἰκότα, ὅμοια τούτοις πρά- ᾿ ἕξετε ἀγνοοῦντες ὑμᾶς αὐτούς. AA. Ἔοικεν.

21*

C

ZO. Δικαίως μὲν γὰρ πράττοντες καὶ σωφρόνως, D

EM xar Ora

9

324 BAATAREOS- TESTES

EQ. Ὧι γὰρ ἄν, ὦ φίλε ᾿Δλκιβιάδη, ἐξουσία uiv ἢ ποιεῖν ὃ βούλεται, νοῦν δὲ μὴ ἔχῃ, τί τὸ εἰκὸς συμβαίνειν, ἰδιώτῃ ἢ καὶ πόλει; οἷον νοσοῦντι ἐξουσίας οὔσης δρᾶν ὃ βούλεται, νοῦν ἰατρικὸν μὴ ἔχοντι, τυραννοῦντι δὲ καὶ μηδὲ ἐπιπλήττοντι ἑαυτῷ. τί τὸ συμβησόμενον; ἄρ᾽ οὐχ, ὡς τὸ εἰχός, διαφϑαρῆναι τὸ σῶμα ;

44. AM) λέγεις.

219. Τί δ᾽ ἐν νηΐ, ei τῷ ἐξουσία εἴη ποιεῖν ὃ δοκεῖ, νοῦ τε καὶ ἀρετῆς κυβερνητικῆς ἐστερημένῳ, καϑορᾶς ἃ ἂν ξυμβαίη αὐτῷ τε καὶ τοῖς ξυνναύταις;

AA. "Eycys ὅτι γε ἀπόλοιντο πᾶντες ἄν.

Σῷ. Οὐκοῦν ὡσαύτως ἐν πόλει τε καὶ πασαις ἀρ-- quie καὶ ἐξουσίαις ἀπολειπομέναις ἀρετῆς ἕπεται τὸ κακῶς πράττειν;

AA. ᾿Ζνάγκη.

ΧΧΧΙ. XQ. Οὐκ ἄρα τυραννίδα χρή, οὦ ἄριστε ᾿Δλκιβιάδη, παρασκευάξεσϑαι οὔϑ'᾽ αὑτῷ οὔτε τῇ πόλει, εἰ μέλλετε εὐδαιμονεῖν, ἀλλ ἀρετήν.

AA. ᾿᾽4ληϑῆ λέγεις.

Z9. Πρὶν δέ γε ἀρετὴν ἔχειν. τὸ ἄρχεσϑαι ἄμεινον - ὑπὸ τοῦ βελτίονος 1) τὸ ἄρχειν ἀνδρί, οὐ μόνον παιδί.

AA. Φαίνεται. |

2:9. Οὐκοῦν τό γε ἄμεινον καὶ κάλλιον ;

“4,24. Nat.

2:9. Τὸ δὲ κάλλιον πρεπωδέστερον;:

, 424. Πῶς δ᾽ οὔ;

Z9. Πρέπει ἄρα τῷ κακῷ δουλεύειν" ἄμεινον γάρ.

AA. Not.

20. Δουλοπρεπὲς ἄρα ἡ κακία.

424. Φαίνεται.

XO. Ἐλευϑεροπρεπὲς δὲ ἡ ἀρετή.

AA. Νναί.

JY. E E NES ρῶν ἐν τ οτος ον δὴ

755 AAKIBIAAHZ. 325

EQ Οὐκοῦν φεύγειν χρή, ὦ $rdige τὴν δουλο-- πρέπειαν;

A4. Μαάλιστώγε, ὦ axons.

ΣΩ. Αἰσϑάνει δὲ νῦν πῶς ἔχεις; ἐλευϑεροπρεπῶς ἢ οὔ;

AA. Ζοκῶ μοι καὶ μάλα σφόδρα αἰσϑάνεσθϑαι.

EQ. Οἶσϑα ovv, πῶς ἀποφεύξει τοῦτο τὸ περὶ σὲ νῦν; ἵνα μὴ ὀνομάξωμεν αὐτὸ ἐπὶ καλῷ ἀνδρί. ᾿

AA. Ἔγωγε.

Z2. Πῶς;

AA. Ἐὰν βούλῃ σύ, ὦ Σώκρατες.

EO. Οὐ καλῶς λέγεις, ὦ ᾿Δλκιβιάδη.

AA.- AM πῶς χρὴ λέγειν ;

ΣΩ. Ὅτι ἐὰν ϑεὸς ἐθέλῃ.

AA. “έγω δή. καὶ πρὸς τούτοις μέντοι τόδε λέγω. ὅτι κινδυνεύσομεν μεταβαλεῖν τὸ σχῆμα, ὦ Σώκρατες, τὸ μὲν σὸν ἐγώ, σὺ δὲ τοὐμόν" οὐ γὰρ ἔστιν ὅπως οὐ παιδα-- γωγήσω σε ἀπὸ τῆσδε τῆς ἡμέρας. σὺ δ᾽ vx ἐμοῦ παιδα- γωγήσει.

ΣΩ. ὮὯ γενναῖε, πελαργοῦ ἄρα ὁ ἐμὸς ἔρως οὐδὲν διοίσει, εἰ παρὰ σοὶ ἐννεοττεύσας ἔρωτα ὑπόπτερον ὑπὸ τούτου wl ϑεραπεύσεται.

4.4. ᾿Δ4λλὰ οὕτως ἔχει, καὶ Gobouat γε ἐντεύθε τῆς δικαιοσύνης ἐπιμέλεσϑαι.

zo. Βουλοίμην ἄν σε καὶ διατελέσαι" ὀρρωδῶ δέ, οὔ τι τῇ σῇ φύσει ἀπιστῶν, ἀλλὰ τὴν τῆς πόλεως ὁ ὁρῶν ῥώμην, μὴ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ κρατήσῃ.

. απ... — a ψ«.....

1 4. Nac. Ὁ satum

AAKIBIAAHS AEYTEPOX

[ἢ περὶ προσευχῆς, μαιευτικος.]

TA TOT AIAAODI'OT ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΩΚΡΑΤΗΣ, AAKIBIAAH 2, St.1I.

δᾶ p ᾿Δλκιβιάδη, dod ye πρὸς τὸν ϑεὸν προσευξύ-- μενος πορεύει; A4. Πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες. Z9. Φαίνει γέ τοι ἐσκυϑρωπακέναι τε καὶ εἰς γῆν - βλέπειν, ὥς τι ξυννοούμενος. AA. Καὶ τί ἄν τις Évvvooiro , ὦ Σώκρατες; X9. Τὴν μεγίστην, à ᾿Δ4λκιβιάδη. ξύννοιαν. ὥς γ᾽ B ἐμοὶ δοκεῖ. ἐπεὶ φέρε πρὸς zíióg, οὐκ οἴει τοὺς ϑεούς, ἃ τυγχάνομεν εὐχόμενοι καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, ἐνίοτε τού- τῶν τὰ μὲν διδόναι. τὰ δ᾽ οὔ, καὶ ἔστιν οἷς μὲν αὐτῶν, ἔστι δὲ οἷς οὔ; AA. Πάνυ μὲν οὖν. 2j... Οὐκοῦν δοκεῖ σοι πολλῆς προμηϑείας ye προσ- δεῖσϑαι, ὅπως μὴ λήσει τις αὑτὸν εὐχόμενος μεγάλα κακά, δοκῶν δ᾽ ἀγαϑά, of δὲ ϑεοὶ τύχωσιν ἐν ταύτῃ ὄντες τῇ ἕξει, ἐν ἡ διδόασιν αὐτοὶ ἅ τις εὐχόμενος τυγχάνει; ὥσπερ € τὸν Οἰδίπουν αὐτίκα φασὶν εὔξασϑαι χαλκῷ διελέσϑαι τὰ πατρῷα τους υἱεῖς " ἐξὸν αὐτῷ τῶν παρόντων αὐτῷ κακῶν ἀποτροπήν τινὰ εὔξασϑαι. ἕτερα πρὸς τοῖς ὑπάρχουσι κατηρᾶτο" τοιγαροῦν ταῦτα ἐξετελέσϑη. καὶ ἐκ τούτων ἄλλα πολλὰ καὶ δεινά. ἃ τί δεῖ καϑ' ἕκαστα λέγειν; — AA. ᾿Δλλὰ σὺ μέν, ὦ Σώκρατες, μαινόμενον ἄν - ϑοωπον εἴρηκας ἐπεὶ τίς ἄν σοι δοκεῖ τολμῆσαι ὑγισίνων τοιαῦτ᾽ εὐὔξασϑαι;

dc

i *

: * ! t

να ον" “-

ur τς aL ctore Eat ero οὐ RR

IL. XQ. Τὸ μαίνεσϑαι ὧρα ὑπεναντίον Go, δοκεῖ

τῷ φρονεῖν ; AA. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΩ. "άφρονες δὲ καὶ φρόνιμοι δοκοῦσιν ἄνϑρωποει D ——

εἶναί τινές σοι;

AA. Εἶναι μέντοι.

ΣΘ. Φέρε δή, ἐπισκεψώμεϑα τίνες ποτ᾽ εἰσὶν οὗτοι. ὅτι μὲν γάρ εἰσέτινες, ὡμολόγηται, ἄφρονές τε καὶ φρό- νιμοι. καὶ μαινόμενοι ἕτεροι.

AA. Ὡμολόγηται γάρ.

EQ. Ἔτι δὲ ὑγιαίνοντές εἰσέτινες ;

AA. Εἰσίν.

XQ. Οὐκοῦν καὶ ἀσϑενοῦντες ἕτεροι;

AA. Πάνυ γε.

ZO. Οὐκοῦν οὐχ οἵ αὐτοί;

AA. Οὐ γάρ.

ΣΩ. Ἶ4ρ᾽ οὖν καὶ ἕτεροί τινές εἰσιν, οἱ μηδέτερὰ

τούτων πεπόνϑασιν;

AA. Οὐ δῆτα.

EQ. ᾿ἀνάγκη ἄρ᾽ ἐστὶν ἄνϑρωπον ὄντα ἢ νοσεῖν 5 κὴ νοσεῖν.

AA. Ἔμοιγε δοκεῖ.

EQ. Τί δέ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης od γε τὴν αὐτὴν ἔχεις γνώμην;

AA. Πῶς λέγεις;

ΣΩ. Εἰ δοκεῖ σοι οἷόν [τε] εἶναι 7] φρόνιμον ἢ ἄφρο-- να, ἢ ἔστι τι διὰ μέσου τρίτον πάϑος, ὃ ποιεῖ τὸν ἄνϑρω- πον μήτε φρόνιμον μήτε ἄφρονα;

AA. Οὐ δῆτα.

ΣΩ. ᾿Ανάγκη ἄρα ἐστὶ τὸ ἕτερον τούτων πεπον- ϑέναι.

A4. Ἔμοιγε δοκεῖ.

5 AAKIBIAAHE AETTEPOX. . 327

I39

B

cà

ΡΥ ΘΝ Δ Δ MN A TUR MN E. TOS EPA eem τὰ er E : X oC*T ot Yo d ANE

Fs

328 6Ξ AÁAKIBIAAHZ AETTEPOX ὅδ᾽

E. Οὐκοῦν μέμνησαι ὁμολογήσας ὑπεναντίον εἶναι μανέαν φρονήσει;

AA. Ἔγωγε.

XQ. Οὐκοῦν καὶ μηδὲν εἶναι διὰ μέσου τρίτον πά- ϑος. ὃ ποιεῖ τὸν ἄνϑρωπον μήτε φρόνιμον μήτε ἄφρονα εἶναι;

AA. Ὡμολόγησα γάρ.

E. Καὶ μὴν δύο γε ὑπεναντία ἑνὶ πράγματι πῶς κν εἴη:

44. Οὐδαμῶς.

A. ᾿ἀφροσύνη ἄρα καὶ μανία κινδυνεύει ταὐτὸν εἶναι.

AA. Φαίνεται.

IL ZO. Πάντας οὖν ἂν φάντες, ὦ ᾿Δλκιβιάδη. τοὺς ἄφρονας μαίνεσϑαι ὀρϑῶς ἂν φαίημεν" αὐτίκα τῶν σῶν ἡλικιωτῶν εἴ τινες τυγχάνουσιν ἄφρονες ὄντες, ὥσπερ εἰσί, καὶ τῶν ἔτι πρεσβυτέρων ἐπεὶ φέρε πρὸς Zhióg, οὐκ οἴει τῶν ἐν τῇ πόλει ὀλίγους μὲν εἶναι τοὺς φρονίμους. ἄφρονας δὲ δὴ τοὺς πολλούς, ος δη σὺ μαι- | νομένους καλεῖς; j

AA. Ἔγωγε.

- E. Οἴει ἂν οὖν χαίροντας ἡμᾶς εἶναι μετὰ τοσού-- τῶν μαινομένων πολιτευομένους. καὶ οὐκ ἂν παιομένους καὶ βαλλομένους, καὶ ἅπερ εἰώϑασιν οἵ μαινόμενοι δια-- πράττεσϑαι. πάλαι δὴ δίκην δεδωκέναι; ἀλλ᾽ ὅρα, ὦ μα-- χάριξ, μὴ οὐχ οὕτω ταῦτ᾽ ἔχει.

AA. Πῶς ἂν οὖν ποτ᾽ ἔχοι, ὦ Σώκρατες; κινδυνεύει γαρ οὐχ οὕτως ἔχειν ὥσπερ oiov.

229. Οὐδ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ. ἀλλὰ τῇδέ πῃ ἀϑρητέον.

AA. Ili ποτε λέγεις,

ΣΦ. Ἐγὼ δή σοίγε ἐρῶ. ὑπολαμβάνομέν τινας εἶναι νοσοῦντας" ἢ οὔ;

ECC S EUST ER NEARN S e.

4AKIBIAAHZ AETTEPOZ 329

AA. Πάνυ uiv oov.

Z9. 4g! οὖν δοκεῖ σοι ἀναγκαῖον εἶναι τὸν vo- E σοῦντα ποδαγρᾶν ἢ πυρέττειν ἢ ὀφϑαλμιᾷν, ἢ οὐκ ἂν δο- κεῖ σοι καὶ μηδὲν τούτων πεπονθὼς ἑτέραν νόσον νοσεῖν: πολλαὶ γὰρ δήπου γέ εἰσι. καὶ οὐχ αὗται vae

AA. Ἔμοιγε δοκοῦσιν.

Z9. Ὀφϑαλμία οὖν [σοι] δοκεῖ πᾶσα νόσος εἶναι;

AA. Ναί.

29, !4o' οὖν καὶ πᾶσα νόσος ὀφϑαλμία;

4.4. Οὐ δῆτα ἔμοιγε" ἀπορῶ μέντοι πῶς λέγω.

ΣΩ. ᾽4λλ᾽ ἐὰν ἔμοιγε προσέχῃς τὸν νοῦν, σύν τε 140 δύο σκεπτομένω τυχὸν εὑρήσομεν.

AA. ᾿Δλλὰ προσέχω., ὦ Σώκρατες, εἰς δύναμιν τὴν ἐμήν.

Z9. Οὐκοῦν ὡμολογήϑη ἡμῖν ὀφϑαλμία μὲν πᾶσα ᾿ vóGog εἷναι, νόσος μέντοι οὐκ εἶναι πᾶσα ὀφθαλμία; t AA. ᾿Ὡμολογήϑη. | EQ. Καὶ ὀρϑῶς γέ μοι δοκεῖ ὁμολογηϑῆναι. καὶ γὰρ οἵ πυρέττοντες πάντες νοσοῦσιν, οὐ μέντοι οἵ νοσοῦντες πάντες πυρέττουσιν οὐδὲ ποδαγρῶσιν οὐδέ γε ὀφϑαλ- μεῶσιν, οἶμαι" ἀλλὰ νόσος μὲν πᾶν τὸ τοιοῦτόν ἐστι, δια-- Β φέρειν δέ φασιν οὗς δὴ καλοῦμεν ἰατροὺς τὴν ἀπεργασίαν αὐτῶν. οὐ γὰρ πᾶσιν οὔτε ὅμοιαι οὔτε ὁμοίως διαπράτ-- τονται, ἀλλὰ κατὰ τὴν αὑτῆς δύναμιν ἑκάστη" νόσοι μέν-- τοι πᾶσαί εἰσιν. ὥσπερ δημιουργούς τινας ὑπολαμβάνο-- μεν" ἢ οὔ,

AA. Πάνυ μὲν οὖν.

ΣΘ. Οὐκοῦν rovg σκυτοτόμους καὶ τέκτονας καὶ 1 ἀνδριαντοποιοὺς καὶ ἑτέρους παμπληϑεῖς, οὗς τί δεῖ xo ξκχαστα λέγειν; ἔχουσι δ᾽ οὖν διειληφότες δημιουργίας — μέρη, καὶ πάντες οὗτοί εἰσι δημιουργοί, οὐ μέντοι εἰσὶ C

ἡ προ ΣΝ, προσ — -

S e SEA E e ον οι, δι.

330 AAKIBIAAHX ob ss | 80

TÉXTOVÉS γε οὐδὲ σκυτοτόμοι οὐδ᾽ ἀνδριαντοποιοί, οἱ ξύμ-- παντές εἰσι δημιουργοί.

44. Οὐ δῆτα.

29. Οὕτως μὲν τοίνυν καὶ τὴν ἀφροσύνην διξιλη-- φότες εἰσί, καὶ τοὺς μὲν πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἔχοντας μαινομένους καλοῦμεν, τοὺς δ᾽ ὀλίγον ἔλαττον ἠλιϑίους τὲ καὶ ἐμβροντήτους᾽ οἵ δὲ ἐν εὐφημοτάτοις ὀνόμασι βου- λόμενοι κατονομάζειν οὗ μὲν μεγαλοψύχους, οἵ δὲ εὐήϑεις, ἕτεροι δὲ ἀκάκους καὶ ἀπείρους καὶ ἐνεούς" εὑρήσεις δὲ καὶ ἕτερα πολλὰ ἀναζητῶν ὀνόματα. πάντα δὲ ταῦτα ἀφροσύνη ἐστί, διαφέρει δέ, ὥσπερ τέχνη τέχνης ἡμῖν κατεφαίνετο καὶ νό dog νόσου ἢ πῶς σοι δοκεῖ;

44. Ἐμοὶ μὲν οὕτως.

IV. 2. Οὐκοῦν ἀπ᾽ ἐκείνου πάλιν ἐπανέλθωμεν. 1j y γὰρ δήπου καὶ ἐν ἀρχῇ τοὔ λόγου, σκεπτέον εἶναι τοὺς ἄφρονάς τε καὶ φρονίμους, τίνες ποτ᾽ εἰσίν. ὡμολόγητο γὰρ εἷναίτινας" ῆ γὰρ οὔ;

AA. Ναί, ὡμολόγηται.

ZQ. Ἶ49᾽ οὖν τούτους φρονίμους ὑπολαμβάνεις, ot

ἂν εἰδῶσιν ἅττα δεῖ πράττειν καὶ λέγειν;

AA. Ἔγωγε.

ZQ. ἄφρονας δὲ ποτέρους; &od γε τοὺς μηδέτερα τούτων εἰδότας;

AA. Τούτους.

Z9. Οὐκοῦν οἵ γε μὴ εἰδότες μηδέξερα τούτων λή-

σουσιν αὑτοὺς καὶ λέγοντες καὶ πράττοντες ἅττα μὴ δεῖ;

AA. Φαίνεται.

ΣΩ. Τούτων μέντοι ἔλεγον, ὦ ᾿Δλκιβιάδη, καὶ τὸν Οἰδίπουν εἶναι τῶν ἀνθρώπων εὑρήσεις δ᾽ ἔτι καὶ τῶν νῦν πολλοὺς οὐκ ὀργῇ κεχρημένους, ὥσπερ ἐκεῖνον, οὐδ᾽ οἰομένους κακά σφισιν εὔχεσϑαι, ἀλλ᾽ ἀγαϑα. ἐκεῖνος μὲν ὥσπερ οὐδ᾽ ηὔχετο, οὐδ᾽ ὥετο" ἕτεροι δέ τινές εἶσιν oi

ditus s HOPES : ENT δῷ S find 4^ Tec. nit csl - δ᾿ ΔΑΚΙΒΙΑΔῊΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 881

| χἀναντία τούτων πεπόνϑασιν. ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαί 6s πρῶ- τον. εἴ σοι ἐμφανὴς γενόμενος 0 ϑεὸς πρὸς ὃν τυγχάνεις πορευόμενος, ἐρωτήσειε, πρὶν ὁτιοῦν εὐξασϑαίέσε, εἰ ἐξαρ-- κέσει σοι τύραννον γενέσϑαι τῆς ᾿4ϑηναίων πόλεως: εἰ δὲ τοῦτο φαῦλον ἡγήσαιο καὶ μὴ μέγα τι. προσϑείη καὶ πάν--

. TOV τῶν Ἑλλήνων" εἰ δέ σε ὁρῴη ἔτι ἔλαττον δοκοῦντα B . ᾿ ἔχειν , εἰ μὴ καὶ πάσης Εὐρώπης ὑποσταίη σοι, καὶ τοῦτο i

- qun μόνον ὑποσταίη, αὐϑημερόν σου βουλομένου ὡς πάν--

τὰς αἰσϑήσεσϑαι, ὅτι ᾿Αλκιβιάδης ὁ Κλεινίου τύραννός :

ἐστιν αὐτὸν οἶμαι ἄν σε ἀπιέναι περιχαρῆ γενόμενον, ὡς

τῶν μεγίστων ἀγαϑῶν κεκυρηκότα. AA. Ἐγὼ μὲν οἶμαι. ὦ Σώκρατες. κἂν ἄλλον ὁν-

| TivOUv, εἴπερ τοιαῦτα ξυμβαίη αὐτῷ. β EO. ᾿Αλλὰ μέντοι ἀντίγε τῆς σῆς ψυχῆς οὐδ᾽ ἂν τὴν πάντων Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων χώραν τε καὶ τυραν- γέδα βουληϑείης « σοι γενέσϑαι. | AA. Ovx οἶμαι ἔγωγε. πῶς γὰρ ἄν, μηϑέν γέ τι u£A- — Àov αὐτοῖς χρήσεσϑαι;

σϑαι; οὐδ᾽ ἂν οὕτως;

AA. Οὐ δῆτα.

V. Z9. Ὁρᾶς οὖν ὡς οὐκ ἀσφαλὲς οὔτε τὰ διδό-- μενα εἰκῇ δέχεσθαί [τε] οὔτε αὐτὸν εὔχεσϑαι γενέσϑαι, εἴ γέ τις βλάπτεσϑαι μέλλοι διὰ ταῦτα ἢ τὸ παράπαν τοῦ βώουυ ἀπαλλαγῆναι. πολλοὺς δ᾽ ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν, ὅσοι τυ-- ᾿ραννίδος ἐπιθυμήσαντες ἤδη καὶ σπουδάσαντες τοῦτ᾽ αὐ- τοῖς παραγενέσϑαι, ὡς ἀγαϑόν τι πράξαντες, διὰ τὴν vv- | ραννίδα ἐπιβουλευϑέντες τὸν βίον ἀφῃρέϑησαν. οἶμαι δέ σε οὐχ ἀνήκοον εἶναι ἔνιά γε χϑιξά τε καὶ πρωϊξὰ γεγενη--

ένα, ὅτε ᾿'Δρχέλαον τὸν Μακεδόνων τύραννον τὰ παι-- δικά, ἐρασϑέντα τῆς τυραννίδος οὐϑὲν ἧττον ἤπερ ἐκεῖ-- | vog τῶν παιδικῶν, ἀπέχτεινε τὸν ἐραστὴν ὡς τύραννός τε

ZO. Τί δ᾽ εἰ μέλλοις κακῶς τε καὶ βλαβερῶς χρῆ-

D

^ (C Anl

4

2

332 AAKIBIAAHEX AETTEPOZ. &2

καὶ εὐδαίμων ἀνὴρ ἐσόμενος" κατασχὼν. δὲ τρεῖς ἢ τέττα- ρας ἡμέρας τὴν τυραννίδα πάλιν αὐτὸς ἐπιβουλευϑεὶς ὑφ᾽ ἑτέρων τινῶν ἐτελεύτησεν. ὁρᾷς δὴ καὶ τῶν ἡμετέρων πολιτῶν --- ταῦτα γὰρ οὐκ ἄλλων ἀκηκόαμεν. ἀλλ᾽ αὐτοὶ παρόντες οἴδαμεν ---- ὅσοι στρατηγίας ἐπιϑυμήσαντες ἤδη καὶ τυχόντες αὐτῆς οἱ μὲν ἔτι καὶ νῦν φυγάδες τῆσδε τῆς πόλεώς εἰσιν, of δὲ τὸν βίον ἐτελεύτησαν: οἱ δὲ ἄριστα δοκοῦντες αὐτῶν πράττειν διὰ πολλῶν κινδύνων ἐλϑόν-- τὲς καὶ φόβων οὐ μόνον ἐν ταύτῃ τῇ στρατηγίᾳ, ἀλλ᾽ ἐπεὶ εἰς τὴν ἑαυτῶν κατῆλθον, ὑπὸ τῶν συχοφαντῶν πολιορ-- κούμενοι πολιορκίαν οὐδὲν ἐλάττω τῆς ὑπὸ τῶν πολεμίων διδτέλεσαν, ὥστε ἐνίους αὐτῶν δὔχεσϑαι ἀστρατηγήτουςὨ εἶναι μᾶλλον ἢ ἐστρατηγηκέναι. εἰ μὲν οὖν ἤσαν. οὗ κίν-- δυνοί τε καὶ πόνοι φέροντες εἰς ὠφέλειαν, εἶχεν ἄν τινὰ λόγον. νῦν δὲ καὶ πολὺ τοὐναντίον. εὑρήσεις δὲ καὶ περὶ τέκνων τὸν αὐτὸν τρόπον. εὐξαμένους τινὰς ἤδη γενέσϑαι καὶ γενομένων εἰς ξυμφοράς τε καὶ λύπας τὰς μεγίστας καταστάντας. of μὲν γὰρ μοχϑηρῶν διὰ τέλους ὄντων τῶν τέκνων ὅλον τὸν βίον λυπούμενοι διήγαγον τοὺς 0$ χρη- στῶν μὲν γενομένων; συμφοραῖς δὲ χρησαμένων ὥστε στερηϑῆναι. καὶ τούτους οὐδὲν εἰς ἐλάττονας δυστυχίας καϑεστηκότας ἤπερ ἐκείνους, βουλομένους ἂν ἀγένητα μᾶλλον εἶναι ἢ γενέσϑαι. ἀλλ᾽ ὅμως τούτων τε καὶ ἑτέρων πολλῶν ὁμοιοτρόπων τούτοις οὕτω σφόδρα καταδήλων͵ ὄντων; σπάνιον εὑρεῖν ὅστις ἂν ἢ διδομένων ἀπόσχοιτο. ἢ μέλλων δι᾿ εὐχῆς τεύξεσϑαι παύσαιτο ἂν εὐχόμενος" ob. δὲ πολλοὶ οὔτε ἂν τυραννίδος διδομένης ἀπόσχοιντο ἂν οὔτε στρατηγίας οὐδ᾽ ἑτέρων πολλῶν. ἃ παρόντα βλάπτει. μᾶλλον ἡ 1 ὠφελεῖ. ἀλλὰ κἂν LS ἂν γενέσϑαι; εἴτῳ μὴ παρόντα τυγχάνει" ὀλίγον δὲ ἐπισχόντες ἐνίοτε παλι- ; νῳδοῦσιν. ἀνευχόμενοι ἅττ᾽ ἂν τὸ πρῶτον εὔξωνται. ἐγὼ μὲν οὖν ἀπορῶ. μὴ ὡς ἀληϑῶς μάτην ϑεοὺς ἄνθρωποι.

- e apes. d POSQORB S Cm etr "^ a i Du" 2m

8 ^^ AAKIBIAA4HE AETTEPOX. 333

αἰτιῶνται. ἐξ ἐκείνων φάμενοι κακά σφισιν εἶναι" of δὲ

- χαὶ αὐτοὶ σφῇσιν eire ἀτασϑαλίαισιν εἴτε ἀφραδίαισι χρὴ

εἰπεῖν. ὑπὲρ μόρον ἄλγε᾽ ἔχουσι. κινδυνεύει γοῦν, ὦ 42- κιβιάδη, φρόνιμός τις εἶναι ἐκεῖνος ὁ ποιητής. ὃς δοκεῖ μοι φίλοις ἀνοήτοις τισὶ χρησάμενος, ὁρῶν αὐτοὺς καὶ πράττοντας καὶ εὐχομένους ἅπερ οὐ βέλτιον ἦν. ἐκείνοις

δὲ ἐδόκει. κοινῇ ὑπὲρ ἁπάντων αὐτῶν εὐχὴν ποιήσασϑαι :

λέγει δέ πως ὡδί" Ζεῦ βασιλεῦ, τὰ μὲν ἐσθλά. φησί, καὶ εὐχομένοις καὶ ἀνεύκτοις ἄμμι δίδου. τὰ δὲ δεινὰ καὶ εὐχομένοις ἀπαλέξειν κελεύει. ἐμοὶ μὲν οὖν καλῶς δοκεῖ καὶ ἀσφαλῶς λέγειν ὃ ποιητής σὺ δ᾽ εἴ τι ἐν νῷ ἔχεις πρὸς ταῦτα, μὴ σιώπα.

VL 44. Χαλεπόν, ὦ Σώκρατες, ἐστὶν ἀντιλέγειν πρὸς τὰ καλῶς εἰρημένα" ἐκεῖνο δ᾽ οὖν ἐννοῶ, ὅσων κα- κῶν αἰτία ἡ ἄγνοια τοῖς ἀνθρώποις. ὁπότε. ὡς ἔοικε, λε- λήϑαμεν ἡμᾶς αὐτοὺς διὰ ταύτην καὶ πράττοντες καὶ τὸ γ᾽ ἔσχατον εὐχόμενοι ἡμῖν αὐτοῖς τὰ κάκιστα. ὅπερ οὖν οὐδεὶς ἂν οἰηϑείη, ἀλλὰ τοῦτό γε πᾶς ἂν οἴοιτο ἱκανὸς εἶναι, αὐτὸς αὑτῷ τὰ βέλτιστα εὔξασϑαι . ἀλλ᾽ οὐ τὰ κα- κιστα. τοῦτο μὲν γὰρ ὡς ἀληϑῶς κατάρᾳ τινὶ ἀλλ᾽ οὐκ εὐχῇ ὅμοιον ἂν εἴη.

ZO. ᾿᾽4λλ᾽ ἴσως. ὦ βέλτιστε. φαίη ἄν τις ἀνήρ, ὃς ἐμοῦ τε καὶ σοῦ σοφώτερος ὧν τυγχάνοι, οὐκ ὀρϑῶς ἡμᾶς λέγειν; οὕτως εἰκῇ ψέγοντας ἄ ἄγνοιαν, εἴ γε μὴ προσϑεί- quev τὴν ἔστιν ὧν τε ἄγνοιαν καὶ ἔστιν οἷς καὶ ἔχουσί πως ἀγαϑόν, ὥσπερ ἐκείνοις κακόν.

AA. Hóg λέγεις; ; ἔστι γὰρ ὁτιοῦν πρᾶγμα Orc) ὁπωσοῦν ἔχοντι ἄ ἄμεινον ἀγνοεῖν ἢ γιγνώσκειν;

ΣΩ. Ἔμοιγε δοκεῖ" σοὶ δ᾽ οὔ;

AA Οὐ μέντοι μὰ Δία.

ZQ. Aii μὴν οὐδ᾽ ἐκεῖνό σου καταγνώσομαι, ἐϑέ-

Β

ς

D

384 AAKIBIAAHZ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 64

λειν ἄν σε πρὸς τὴν ἑαυτοῦ μητέρα διαπεπρᾶχϑαι, ἅπερ Ὀρέστην φασὶ καὶ τὸν “λκμέωνα καὶ εἰ δή τινες ἄλλοι ἐκείνοις τυγχάνουσι ταὐτὰ διαπεπραγμένοι.

44. Εὐφήμει πρὸς Ζιός, ὦ Σώκρατες.

29. Οὔτοι τὸν λέγοντα, à 4λκιβιάδη, ὡς οὐκ ἂν ἐθέλοις σοι ταῦτα πεπρᾶχϑαι, εὐφημεῖν δεὶ G& κελεύειν, ἀλλὰ μᾶλλον πολύ, εἴ τις τὰ ἐναντία λέγοι" ἐπειδὴ οὕτω σοι δοκεῖ σφόδρα δεινὸν εἶναι τὸ πρᾶγμα, ὥστ᾽ οὐδὲ ῥη- τέον εἶναι οὕτως εἰκῇ" δοκεῖς δ᾽ ἂν τὸν Ὀρέστην, εἰ ἐτύγ- χανε φρόνιμος ὧν καὶ εἰδὼς ὅ τι βέλτιστον ἦν αὐτῷ πράτ- τειν. τολμῆσαι ἄν τι τούτων διαπράξασϑαι;

AA. Οὐ δῆτα.

Σ΄. Οὐδέ γε ἄλλον οἶμαι οὐδένα.

AA... Ov μέντοι.

Z9. Κακὸν ἄρ᾽, ὡς ἔοικεν, ἐστὶν ἡ τοῦ βελτίστου ἄγνοια καὶ τὸ ἀγνοεῖν τὸ βέλτιστον.

AA. Ἔμοιγε δοκεῖ.

Σ΄. Οὐκοῦν καὶ ἐκείνῳ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν;

AA. Φημί.

VIL. 27. Ἔτι τοίνυν καὶ τόδε ἐπισκεψώμεϑα᾽ εἰ σοι αὐτίκα μάλα παρασταίη, οἰηϑέντι βέλτιον εἶναι, Πε- ρικλέα τὸν σεαυτοῦ ἐπίτροπόν τε καὶ φίλον. ἐγχειρίδιον λαβόντα, ἐλθόντα ἐπὶ τὰς ϑύρας, εἰπεῖν εἰ ἔνδον ἐστί, βουλόμενον ἀποκτεῖναι αὐτὸν ἐκεῖνον, ἄλλον δὲ μηδένα" οἱ δὲ φαῖεν ἔνδον εἶναι ---- καὶ οὐ λέγω ἐθέλειν ἄν σε τού- τῶν τι πράττειν" ἀλλ᾽ εἰ, οἶμαι, δόξειέ σοι. ὅπερ οὐϑὲν κωλύει δήπου τῷ γε ἀγνοοῦντι τὸ βέλτιστον παραστῆναι ποτὲ δόξαν, ὥστε οἰηϑῆναι καὶ τὸ κάκιστόν ποτε βέλ- TLOTOV εἶναι" 7] οὐκ ἂν δοκεῖ σοι;

AA. Πανυ μὲν oov.

ΣΩ. Εἰ οὖν παρελϑὼν εἴσω καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐκεῖνον

MC EUR TOU STRIS S TPOR D.

^e S UEKIAIMOHTG EPENIE 335

T

| ἀγνοήσαις τε καὶ οἰηϑείης ἂν ἄλλον εἶν τινα, &Q' ἔτι ἂν P «rov τολμήσαις ἀποχτεῖναι;

AA. Οὐ μὰ τὸν Δία.

Z9. Οὐ γὰρ δήπου τὸν ἐντυχόντα, ἀλλ᾽ αὐτὸν éxci- - vov [ὃν] ἠβούλου. 1j γάρ; ; Y AA. Ναί.

ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ εἰ πολλάκις ἐγχειροῖς, αἰεὶ δὲ — &yvooig τὸν Περικλέα, ὁπότε μέλλοις τοῦτο πράττειν, οὔ- | ποτε dv ἐπίϑοιο αὐτῷ. AA. Οὐ δῆτα. EO. Τί δέ; τὸν Ὀρέστην δοκεῖς ἄν ποτε τῇ μητρὶ ἐπιϑέσϑαι, εἴγε ὡσαύτως ἠγνόησεν;

44. Οὐκ οἶμαι ἐγωγε. C

Z9. Οὐ γὰρ δήπου οὐδ᾽ ἐκεῖνος τὴν προστυχοῦσαν γυναῖχα οὐδὲ τὴν ὁτουοῦν μητέρα διενοεῖτο ἀποκτεῖναι, ἀλλὰ τὴν αὐτὸς αὑτοῦ.

AA. Ἔστι ταῦτα.

EQ. ᾿Δ4γνοεῖν ἄρα τά γε τοιαῦτα βέλτιον τοῖς οὕτω διακειμένοις καὶ τοιαύτας δόξας ἔχουσιν.

“4,4. Φαίνεται.

EQ. Ὁρᾶς οὗν, ὅτι ἡ ἔστιν ὧν τε ἄγνοια καὶ ἔστιν οἷς καὶ ἔχουσίπως ἀγαϑόν, ἀλλ᾽ οὐ κακόν, ὥσπερ ἄρτι σοι ἐδόκει;

AA. Ἔοικεν.

ἐπισκοπεῖν. ἄτοπον ἂν ἴσως σοι δόξειεν εἶναι.

AA. Τίμάλιστα, ὦ Σώκρατες;

Z9, 'Ort, ὡς ἔπος εἰπεῖν, κινδυνεύει τό γε τῶν ἄλ-

λων ἐπιστημῶν κτῆμα, ἐάν τις ἄνευ τοῦ βελτίστου κεκτη- £vog 1), ὀλιγάκις μὲν ὠφελεῖν, βλάπτειν δὲ τὰ πλείω τὸν

p. ὁ , T Y κῷ , , , ἔχοντα αὐτό. σκόπει δὲ ὧδε. ἀρ᾽ οὐκ ἀναγκαῖόν σοι δοκεῖ εἶναι, ὅταν τι μέλλωμεν ἤτοι πράττειν ἢ λέγειν, οἰηϑῆναι

ΕΣ

VIL EQ. Ἔτι τοίνυν εἰ βούλει τὸ μετὰ τοῦτο D

145

C

336 AAKIBIAAHX AETTEPO X. 66

δεῖν πρῶτον ἡμᾶς εἰδέναι ἢ τῷ ὄντι εἰδέναι τοῦϑ᾽ ὃ ἂν προχειροτέρως μέλλωμεν ἢ λέγειν ἡ πράττειν;

444. Ἔμοιγε δοκεῖ.

Σῷ. Οὐκοῦν οἱ ῥήτορες αὐτίκα ἦτοι εἰδότες ξυμ- βουλεύειν ἢ οἰηϑέντες εἰδέναι ξυμβουλεύουσιν ἡμῖν ἑκά-- στοτε,. οἷ μὲν περὶ πολέμου ve καὶ εἰρήνης, οἵ δὲ περὶ τει-- χῶν οἰκοδομίας ἢ λιμένων κατασκευῆς" ἑνὶ δὲ λόγῳ, ὅσα δή ποτὲ ἡ πόλις πράττει πρὸς ἄλλην πόλιν ἢ αὐτὴ x9" αὑτήν, ἀπὸ τῆς τῶν ῥητόρων ξυμβουλῆς ἅπαντα γίγνεται.

AA. "AM λέγεις.

Zi. Ὅρα τοίνυν καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις, ἂν δυνηϑῶ. κα-- λεῖς γὰρ δήπου φρονίμους τε καὶ ἄφρονας;

AA. Ἔγωγε. |

Z2. Οὐκοῦν τοὺς uiv πολλοὺς ἄφρονας, τοὺς δ᾽ ὀλίγους φρονίμους;

AA. Οὕτως.

Z9. Οὐκοῦν πρός τι ἀποβλέπων ἀμφοτέρους;

“4.24. Ναί.

E. Ἶ4ς᾽ οὖν τὸν τοιοῦτο ξυμβουλεύειν εἰδότα, χω-- θὶς τοῦ πότερον βέλτιον καὶ ὅτε βέλτιον, φρόνιμον καλεῖς;

AA. Οὐ δῆτα.

X4. Οὐδέ ys, οἶμαι, ὅστις τὸ πολεμεῖν αὐτὸ οἷδε χωρὶς τοῦ ὁπότε βέλτιον καὶ τοσοῦτον χρόνον ὅσον βέλ- τιον. ἡ γάρ;

“4.3. Nat.

à. Οὐκοῦν οὐδὲ si τίς τινα ἀποκτιννύναι οἷδεν οὐδὲ χρήματα ἀφαιρεῖσϑαι καὶ φυγάδα ποιεῖν τῆς πατρίέ- δος, χωρὶς τοῦ ὁπότε βέλτιον καὶ ὅντινα βέλτιον ;

“44. Οὐ μέντοι.

Z9. Ὅστις ἄρατι τῶν τοιούτων οἶδεν, ἐὰν μὲν παρ-- ἕπηται αὐτῷ ἡ τοῦ βελτίστου ἐπιστήμη --- αὕτη δ᾽ ἦν ἡ αὐτὴ δήπου ἥπερ καὶ ἡ τοῦ ὠφελίμου: vj γάρ;

"Ro eWwp DECR UU EUM e rm. TNT E | Γ V »

€ AAKIBIAAHZ AETTEPO X. 337

AA. Na. EQ. Φρόνιμόν vé ye αὐτὸν φήσομεν καὶ ἀποχρῶντα ξύμβουλον καὶ τῇ πόλει καὶ αὐτὸν αὑτῷ τὸν δὲ μὴ τοι-- . οὔτον τἀναντία τούτων. ἢ πῶς δοκεῖ; : AA. Ἐμοὶ μὲν οὕτως. 5 IX. XO. Τί δ᾽ εἴ τις ἱππεύειν ἢ τοξεύειν οἶδεν, ἢ αὖ πυκτεύειν y παλαίειν ἤ τι τῆς ἄλλης ἀγωνίας ἢ καὶ - ἄλλο τι τῶν τοιούτων ὅσα τέχνῃ οἴδαμεν, τί καλεῖς ὃς ἂν ᾿ εἰδῇ τὸ κατὰ ταύτην τὴν τέχνην βέλτιον γιγνόμενον; οὐ - τὸν κατὰ τὴν ἱππικὴν ἱππικόν; AA. Ἔγωγε. Z9. Τὸν δέ ye, οἶμαι, κατὰ τὴν πυκτικὴν πυκτικόν, τὸν δὲ κατ᾽ αὐλητικὴν αὐλητικόν, καὶ τἄλλα δήπου ἀνὰ λόγον τούτοις" ἢ ἄλλως πως; Ἶ 4.4. Οὔκ. ἀλλ᾽ οὕτως. ΣΩ. Δοκεῖ οὖν σοι ἀναγκαῖον εἶναι τὸν περὶ τού- — τῶν ἐπιστήμονα ὄντα ἄρα καὶ ἄνδρα φρόνιμον εἶναι, ἢ πολλοῦ φήσομεν ἐνδεῖν ;

AA. Πολλοῦ μέντοι νὴ 4 α.

Z9. Ποίαν οὖν οἴει πολιτείαν εἶναι τοξοτῶν τε ἀγα-

θῶν καὶ αὐλητῶν, ἔτι δὲ ἀϑλητῶν καὶ τῶν ἄλλων τεχνι-- τῶν, ἀναμεμιγμένων δ᾽ ἐν τοιούτοις οἷς ἄρτι εἰρήκαμεν τῶν τε αὐτὸ τὸ πολεμεῖν εἰδότων καὶ αὐτὸ τὸ ἀποκτιννύ-

ναι, πρὸς δὲ καὶ ἀνδρῶν ῥητορικῶν πολιτικὸν φύσημα

φυσώντων, ἁπάντων δὲ τούτων ὄντων ἄνευ τῆς τοῦ βελ-- . τίστου ἐπιστήμης καὶ τοῦ εἰδότος. ὁπότε βέλτιον ἑνὶ ἕκά-- | Gro rovrov χρῆσϑαι καὶ πρὸς τίνα;

AA. Φαύλην τινὰ ἔγωγε. ὦ Σώκρατες.

ΣΩ. Φαίης γε ἄν, οἶμαι. ὁπόταν ὁρῴης ἕνα ἕκαστον αὐτῶν φιλοτιμούμενόν τε καὶ νέμοντα τὸ πλεῖστον τῆς | πολιτείας τούτῳ μέρος,

β ἵν᾽ αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνῃ κράτιστος ὦν᾽ Ριατο ll. .“

D

^ ;

146

ἀνα. AO ot e δυο "ἃ ΒΗ. 4 " "d "um P PP E :

338 AAKIBIAAHZ AETTEPOZ. 68

λέγω δὲ τὸ κατ᾽ αὐτὴν τὴν τέχνην βέλτιστον yuyvousvov: τοῦ δὲ τῇ πόλει τε καὶ αὐτὸν αὑτῷ βελτίστου ὄντος τὰ πολλὰ διημαρτηκχότα, ἅτε, οἶμαι, ἄνευ νοῦ δόξῃ πεπιστευ--

B κότα. οὕτως δὲ τούτων ἐχόντων, ἄρ᾽ οὐκ ἂν ὀρϑῶς λέγοι-- μὲν φᾶντες πολλῆς ταραχῆς τε καὶ ἀνομίας μεστὴν εἶναι τὴν τοιαύτην πολιτείαν;

AA. Ὀρϑώς μέντοι νὴ A(a.

Z9. Οὐκοῦν ἀναγκαῖον ἡμῖν ἐδόκει, οἰηϑῆναι δεῖν πρῶτον ἡμᾶς εἰδέναι ἢ τῷ ὄντι εἰδέναι τοῦτο, ὃ ἂν προ-- χείρως μέλλωμεν ἢ πράττειν ἢ λέγειν;

414. Ἐδόκει.

Z9. Οὐκοῦν κἂν μὲν πράττῃ ἅ τις οἷδεν ἢ ἃ δοκεῖ εἰδέναι. παρέπηται δὲ τὸ ὠφελίμως, καὶ λυσιτελούντως

Ο ἡμᾶς ἕξειν καὶ τῇ πόλει καὶ αὐτὸν αὑτῷ;

44. Πῶς γὰρ οὔ;

ΣΩ. ᾿Ἐὰν δέ γ᾽, οἶμαι, τἀναντία τούτων, οὔτε τῇ πόλει οὔτ᾽ αὐτὸν αὑτῷ;

44. Οὐ δῆτα.

Z9. Τί δέ; καὶ νῦν ἔτι ὡσαύτως σοι δοκεῖ ἡ &A- Aeg πος;

AA. Οὔκ. ἀλλ᾽ οὕτως.

EQ. 4o ' οὖν ἔφησϑα καλεῖν τοὺς μὲν πολλοὺς ἄφρονας. τοὺς δ᾽ ὀλίγους φρονίμους; |

AA. "Eyoys.

Z4. Οὐκοῦν φαμὲν πάλιν τοὺς πολλοὺς διημαρτη- | κέναι τοῦ βελτίστου, ὡς τὰ πολλά γε, οἶμαι, ἄνευ νοῦ δόξῃ πεπιστευκότας.

D AA. Φαμὲν yao.

Z9. “υσιτελεῖ ἄρα τοῖς πολλοῖς μήτ᾽ εἰδέναι μηδὲν μήτ᾽ οἴεσϑαι εἰδέναι. εἴπερ γε μᾶλλον προϑυμήσονται πράττειν μὲν ταῦτα. ἅττ᾽ ἂν εἰδῶσιν ἡ οἰηϑῶσιν εἰδέναι, πράττοντες δὲ βλάπτεσϑαι τὰ πλείω μᾶλλον ἢ ὠφελεῖσϑαι.

pe VOTAR NETS TRIN EE ΨῚ: ἣν ΓΝ b ]

Ü

69 AAKIBIAAHX AETTEPOX. 339

AA. ᾿4ληϑέστατα λέγεις. X. EQ. Ὁρᾶς ovv, ὅτε ἔφην κινδυνεύειν τό γε τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν κτῆμα, ἐάν τις ἄνευ τῆς τοῦ βελ--

τίστου ἐπιστήμης κεκτημένος ἧ, ὀλιγάκις μὲν ὠφελεῖν, E

, A N ᾿ hi 2 Zt Ψ 4 , - M βλάπτειν δὲ τὰ πλείω τὸν ἔχοντ᾽ αὐτό, «Q' οὐχὶ τῶ ὄντι ὀρϑῶς ἐφαινόμην λέγων;

, N - 3 , AA. Kol εἰ μὴ τότε, ἀλλὰ νῦν μοι δοκεῖ. ὦ Σώ-

J χρᾶτες.

!

E. δεῖ ἄρα καὶ πόλιν καὶ ψυχὴν τὴν μέλλουσαν ὀρϑῶς βιώσεσϑαι ταύτης τῆς ἐπιστήμης ἀντέχεσϑαι, irs χνῶς ὥσπερ ἀσϑενοῦντα ἰατροῦ ἢ τινος κυβερνήτου τὸν

ἀσφαλῶς μέλλοντα πλεῖν. ἄνευ γὰρ ταύτης, ὅσῳπερ ἂν 137

λαμπρότερον ἐπουρίσῃ τὸ τῆς τύχης ἢ περὶ χρημάτων κτὴ- σιν ἢ σώματος ῥώμην ἢ καὶ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, το-- σούτῳ μείζω ἁμαρτήματα ἀπ᾿ αὐτῶν ἀναγκαῖόν ἐστιν, ὡς ἔοικε, γίγνεσθαι. ὃ δὲ δὴ τὴν καλουμένην φιλομαϑίαν τε καὶ πολυτεχνίαν κεκτημένος, ὀρφανὸς δὲ ὧν ταύτης τῆς ἐπιστήμης. ἀγόμενος δὲ ὑπὸ μιᾶς ἑκάστης τῶν ἄλλων, ὧρ᾽ οὐχὶ τῷ ὄντι δικαίως πολλῷ χειμῶνι χρήσεται, ἅτ᾽, οἶμαι, ἄνευ κυβερνήτου διατελῶν ἐν πελάγει, χρόνον οὐ μακρὸν

fiov ϑέων; ὥστε ξυμβαίνειν μοι δοκεῖ καὶ ἐνταῦϑα τὸ τοῦ B

ποιητοῦ, ὃ λέγει κατηγορῶν πού τινος, ὡς ἄρα πολλὰ μὲν ἠπίστατο ἔργα. κακῶς δέ, φησίν, ἠπίστατο πάντα.

AA. Καὶ τί δή ποτε ξυμβαίνει τὸ τοῦ ποιητοῦ, ὦ Σώκρατες; ἐμοὶ μὲν γὰρ οὐδ᾽ ὁτιοῦν δοκεῖ πρὸς λόγον εἰρηκέναι.

Z9. Καὶ μάλα γε πρὸς λόγον" ἀλλ᾽ αἰνίττεται, ὦ

l. βέλτιστε, καὶ οὗτος καὶ ol ἄλλοι δὲ ποιηταὶ σχεδόν τι πάν--

τες. ἔστι τε γαρ φύσει ποιητικὴ ἡ ξύμπασα αἰνιγματώδης

᾿ καὶ ov τοῦ προστυχόντος ἀνδρὸς γνωρίσαι" ἔτι δὲ πρὸς C σῷ φύσει τοιαύτην εἶναι. ὅταν λάβηται ἀνδρὸς φϑονεροῦ τε καὶ μὴ βουλομένου ἡμῖν ἐνδείκνυσθαι ἀλλ᾽ ἀποκρύ--

22*

εν» c ral λον αῖσι "

E

f T» Y 22 * ι, - ^. UNS MP d$. X PEE ad PEREGIT TS

940 AAKIBIAAHE 4bTTEPOZ. | T0

στεσϑαι 0 vy μάλιστα τὴν αὑτοῦ σοφίαν. ὑπερφυῶς δὴ τὸ χρῆμα ὡς ÓvGyvoGrov φαίνεται, ὅδ τίποτε νοοῦσιν ἕκα- στος αὐτῶν. οὐ γὰρ δήπου Ὅμηρόν γε τὸν ϑειότατόν τε καὶ σοφώτατον ποιητὴν ἀγνοεῖν δοκεῖς, ὡς οὐχ οἷόν τε ἣν ἐπίστασϑαι κακῶς" ἐκεῖνος γάρ ἐστιν 0 λέγων τὸν Mao- γίτην πολλὰ μὲν ἐπίστασθαι, κακῶς δέ, φησί. πάντα ἠπίστατο" ἀλλ᾽ αἰνίττεται, οἶμαι. παράγων τὸ κακῶς μὲν ἀντὶ τοῦ κακοῦ, τὸ δὲ ἠπίστατο ἀντὶ τοῦ ἐπίστασϑαι" γίγνεται οὖν συντεϑὲν ἔξω μὲν τοῦ μέτρου. ἔστι δ᾽ ὅ ys βούλεται. ὡς πολλὰ μὲν ἠπίστατο ἔργα, κακὸν δὲ ἦν ἐπί- στασϑαι αὐτῷ πάντα ταῦτα. δῆλον οὖν ὅτι εἴπερ ἦν αὐτῷ κακὸν τὸ πολλὰ εἰδέναι, φαῦλός τις ὧν ἐτύγχανεν. εἴπερ γε πιστεύειν δεῖ τοῖς προειρημένοις λόγοις.

AA. ᾽4λλ᾽ ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες" ἢ χαλεπῶς γ᾽ ἂν ἄλλοις τισὶ πιστεύσαιμι λόγοις. εἴπερ μηδὲ τούτοις.

Σ. Καὶ ὀρϑῶς γέ σοι δοκεῖ.

AA. Πάλιν αὖ μοι δοκεῖς.

XL Σιῷ. ᾿“λλὰ φέρε πρὸς Ζιός" ὁρᾶς γὰρ δήπου τὴν ἀπορίαν ὅση τε καὶ οἵα" ταύτης δὴ καὶ σύ μοι δοκεῖς κεκοινωνηκέναι" μεταβαλλόμενός γέ τοι ἄνω καὶ κάτω οὐδ᾽ ὁτιοῦν παύει, ἀλλ᾽ ὅ τι ἂν μάλιστα σοι δόξῃ, τοῦτο καὶ ἐκδεδυκέναι αὖ καὶ οὐκέτι ὡσαύτως δοκεῖν. εἰ οὖν σοί γ᾽ ἔτι καὶ νῦν ἐμφανὴς γενόμενος ὃ 950g, πρὸς ὃν τυγχάνεις πορευόμενος, ἐρωτήσειε, πρὶν ὁτιοῦν εὔξασϑαί σε, εἰ ἐξαρκέσει σοι ἐκείνων τι γενέσϑαι ὥνπερ καὶ év ἀρχῇ ἐλέγετο, εἴτε αὐτῷ σοι ἐπιτρέψειεν εὔξασϑαι, τέ ποτ᾽ ἂν οἶει ἢ τῶν παρ᾽ ἐκείνου διδομένων λαμβάνων ἢ αὐτὸς

. εὐξάμενος γενέσϑαι τοῦ καιροῦ τυχεῖν;

AA. ᾿Αλλὰ μὰ τοὺς ϑεούς, ἐγὼ μὲν οὐϑὲν ἂν ἔχοιμ

σοι εἰπεῖν, ὦ Σώκρατες. οὕτως" ἀλλὰ μάργον τέ μοι δοκεῖ εἶναι. καὶ ὡς ἀληϑῶς πολλῆς φυλακῆς, ὅπως μὴ λήσει τις αὑτὸν εὐχόμενος μὲν κακά, δοκῶν δὲ τὰ ἀγαϑά, ἔπειτ᾽

3 Er

ἥ

Gu v. αν. m Maie fe MC T. S M 1 ᾿ς E AAKIBIAAHZ AETTEPOZ. 341

᾿ς ὀλίγον ἐπισχών. ὅπερ καὶ σὺ ἔλεγες, παλινωδῇ,. ἀνευχό- μενος ἅττ᾽ ἂν τὸ πρῶτον εὔξηται.

ΣΩ. Ἶ49᾽ οὖν οὐχὶ εἰδώς τι πλέον ἡ ἡμῶν ὁ ποιητής, οὗ καὶ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου ἐπεμνήσϑην. τὰ δεινὰ καὶ εὐ- χομένοις ἀπαλέξειν ἐκέλευεν;

E AA. Ἔμοιγε δοκεῖ.

E. ΣΏ,. Τοῦτον μὲν τοίνυν. ὦ ᾿Αλκιβιάδη, καὶ Δακε--

᾿ δαιμόνιοι τὸν ποιητὴν ἐξηλωκότες, εἴτε καὶ αὐτοὶ οὕτως C ἐπεσκεμμένοι, ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ ἑκάστοτε παραπλησίαν εὐχὴν εὔχονται, τὰ καλὰ ἐπὶ τοῖς ἀγαϑοῖς τοὺς ϑεοὺς διδόναι κελεύοντες αὖ σφίσιν αὐτοῖς" πλεῖον δ᾽ οὐδεὶς ἂν ἐχείνων εὐξαμένων ἀκούσειε. τοιγαροῦν εἰς τὸ παρῆκον τοῦ χρόνου οὐδένων ἧττον εὐτυχεῖς εἰσὶν ἄνϑρωποι" εἰ δ᾽ ἄρα καὶ ξυμβέβηκεν αὐτοῖς ὥστε μὴ πάντα εὐτυχεῖν, ἀλλ᾽ οὖν οὐ διὰ τὴν ἐκείνων εὐχήν" ἐπὶ τοῖς ϑεοῖς δ᾽ ἐστίν, ὥστε. οἶμαι. καὶ διδόναι ἅττ᾽ ἄν τις εὐχόμενος τυγχάνῃ D καὶ τἀναντία τούτων.

ΧΙ. βούλομαι δέ σοι καὶ ἕτερόν τι διηγήσασϑαι, ὅ ποτε ἤκουσα τῶν πρεσβυτέρων τινῶν, ὡς ᾿4“ϑηναίοις xai “ακεδαιμονίοις διαφορᾶς γενομένης ξυνέβαινεν ἀεὶ τῇ πόλει ἡμῶν ὥστε καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ ϑάλατταν, ὁπότε μάχη γένοιτο, δυστυχεῖν καὶ μηδέποτε δύνασϑαι κρατῆσαι" τοὺς οὖν ᾿4“ϑηναίους ἀγανακτοῦντας τῷ πράγ- ματι καὶ ἀπορουμένους, τίνι χρὴ μηχανῇ τῶν παρόντων κακῶν ἀποτροπὴν εὑρεῖν, βουλευομένοις αὐτοῖς δοκεῖν Ε΄. κράτιστον εἶναι πέμψαντας πρὸς ᾿ἄμμωνα ἐκεῖνον ἐπε-- ρωτᾷν᾽ ἔτι δὲ πρὸς τούτοις τάδε. καὶ ἀνθ᾽ ὅτου “ακεδαι-- | μονίοις οἵ ϑεοὶ μᾶλλον νίκην διδόασιν ἢ σφίσιν αὐτοῖς, οἵ } πλείστας, φάναι, μὲν θυσίας καὶ καλλίστας τῶν Ἑλλή- | vOv ἄγομεν, ἀναϑήμασί, τε χεκοσμήχαμεν τὰ ἱερὰ αὐτῶν ὡς οὐδένες ἄλλοι, πομπάς τε πολυτελεστάτας καὶ σεμνο- τάτας ἐδωρούμεϑα τοῖς ϑεοῖς ἀν᾽ ἕκαστον ἔτος, καὶ ἐτε--

|

149

B

"v. r1 la] "3. "sz A 0 PP b δὼ 24

m

342 |. AAKIBIAAHE AETTEPOX. 72

λοῦμεν χρήματα ὅσα οὐδ᾽ of ἄλλοι ξύμπαντες Ἕλληνες" “ακεδαιμονίοις δέ, φάναι, οὐδεπώποτ᾽ ἐμέλησεν οὐδὲν τούτων, ἀλλ᾽ οὕτως ὀλιγώρως διάκεινται πρὸς τοὺς ϑεούς, ὥστε καὶ ἀνάπηρα ϑύουσιν ἕκάστοτε καὶ τἄλλα πάντα οὐκ ὀλίγῳ ἐνδεεστέρως τιμῶσιν ἤπερ ἡμεῖς, χρή- ματα οὐδὲν ἐλάττω κεχτημένοι τῆς ἡμετέρας πόλεως. ἐπεὶ δὴ εἰρηκέναι ταῦτα καὶ ἐπερωτῆσαι, ví χρὴ πράττοντας αὐτοὺς τῶν παρόντων κακῶν ἀπαλλαγὴν εὑρεῖν. ἄλλο μὲν οὐϑὲν ἀποκριϑῆναι τὸν προφήτην -- τὸν γὰρ ϑεὸν οὐκ ἐᾷν δῆλον Or, — καλέσαντα δὲ αὐτόν, ᾿4ϑηναίοις, φάναι, τάδε λέγει ἄμμων" φησὶν ἂν βούλεσϑαι αὑτῷ τὴν

" 3 , * - Ἢ * , “ακεδαιμονίων εὐφημίαν εἶναι μᾶλλον ἡ τὰ ξύμπαντα

τῶν Ἑλλήνων ἱερά. τοσαῦτα εἰπεῖν, οὐκέτι περαιτέρω. τήν γ᾽ οὖν εὐφημίαν οὐκ ἄλλην τινά μοι δοκεῖ λέγειν ὁ ϑεὸς ἢ τὴν εὐχὴν αὐτῶν ἔστι γὰρ τῷ ὄντι πολὺ διαφέρουσα τῶν ἄλλων. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι Ἕλληνες οἵ μὲν χρυσόκερως βοῦς παραστησάμενοι, ἕτεροι δ᾽ ἀναϑήμασι δωρούμενοι τοὺς ϑεούς, εὔχονται ἅττ᾽ ἂν τύχῃ ταῦτα, ἂν τὲ ἀγαϑὰ à ἄν τε X00 βλασφημούντων οὖν αὐτῶν ἀκούοντες o£ ϑεοὶ οὐκ ἀποδέχονται τὰς πολυτελεῖς ταυτασὶ πομπᾶς τε καὶ ϑυσίας. ἀλλὰ δοκεῖ μοι πολλῆς φυλακῆς δεῖσθαι καὶ σκέ--

"Veog, 0 τέποτε ῥητέον ἐστὶ καὶ μή.

ce

XIII. Εὑρήσεις δὲ xol παρ᾽ Ὁμήρῳ ἕτερα παρα- πλήσια τούτοις εἰρημένα. φησὶ γὰρ τοὺς Τρῶας ἔπαυλιν ποιουμένους

ἕρδειν ἀϑανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας" τὴν δὲ κνῖσαν ἐκ τοῦ πεδίου τοὺς ἀνέμους φέρειν οὐρα- νὸν εἴσω

ἡδεῖαν" τῆς δ᾽ οὔ τι ϑεοὺς μάκαρας δατέεσϑαι.

οὐδ᾽ ἐθέλειν" μάλα γάρ σφιν ἀπήχϑετο Ἴλιος (oi

καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐὐμμελίω Πριάμοιο" ὥστε οὐδὲν αὐτοῖς ἦν προὔργου ϑύειν τε καὶ δῶρα τελεῖ

J P BT a — (^ τ VEM LT GARE bauM.- ὃν Lp ν. ἢ P LEM ! : Rd rS. rcm 4 " ] "i ! ἊΣ 1 ἣν» - ^ 3 - " JJ "Hi

Pw uae er "e T4 ipo. Ἢ να AA OUT T - | 25 » AAKIBIAAHX AETTEPOZ. 343

μάτην, ϑεοῖς ἀπηχϑημένους. ov γάρ, οἶμαι, τοιοῦτόν ἐστι τὸ τῶν ϑεῶν. ὥστε ὑπὸ δώρων παράγεσϑαι οἷον κακὸν τοκιστήν᾽ ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς εὐήϑη λόγον λέγομεν, ἀξιοῦντες “ακεδαιμονίων ταύτῃ περιεῖναι. καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἴη,

εἰ πρὸς τὰ δῶρα καὶ τὰς ϑυσίας ἀποβλέπουσιν ἡμῶν οἵ

ϑεοί, ἀλλὰ μὴ πρὸς τὴν ψυχήν, ἄν τις ὅσιος καὶ δίκαιος —

ὧν τυγχάνῃ. πολλῷ γε μάλλον, οἶμαι, ἢ πρὸς τὰς πολυ- τελεῖς ταύτας πομπάς τε καὶ ϑυσίας, ἃς οὐδὲν κωλύει πολλὰ μὲν εἰς ϑεούς, πολλὰ δ᾽ εἰς ἀνθρώπους ἡμαρτη- κότας καὶ ἰδιώτην καὶ πόλιν ἔχειν ἀν᾽ ἕκαστον ἔτος τε-- λεῖν" οἵ δέ, ἅτε οὐ δωροδόκοι ὄντες, καταφρονοῦσιν ἁπάντων τούτων. ὥς φησιν ὁ ϑεὸς καὶ ϑεῶν προφήτης. κινδυνεύει γοῦν καὶ παρὰ ϑεοῖς καὶ παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι δικαιοσύνη τε καὶ φρόνησις διαφερόντως τε-- τιμῆσϑαι" φρόνιμοι δὲ καὶ δίκαιοι οὐκ ἄλλοι τινές εἰσιν ἢ τῶν εἰδότων ἃ δεῖ πράττειν καὶ λέγειν πρὸς ϑεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους. βουλοίμην δ᾽ ἂν καὶ σοῦ πυϑέσϑαι ὅ τί ποτε ἐν νῷ ἔχεις πρὸς ταῦτα.

AA. "AA ἐμοί, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἄλλῃ πῃ δοκεῖ ἢ ἥπερ σοί τε καὶ τῷ 95g οὐδὲ γὰρ ἂν εἰκὸς εἴη ἀντίψηφον ἐμὲ τῷ ϑεῶ γενέσϑαι.

ΣΩ. Οὐκοῦν μέμνησαι ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ φάσκων εἶ:- ναι. ὅπως μὴ λάϑῃς σεαυτὸν εὐχόμενος κακά, δοκῶν δὲ &yo94 ;

AA. "Eyoys.

ZQ. Ὁρᾶς οὖν, ὡς οὐκ ἀσφαλές σοί ἐστιν ἐλϑεῖν πρὸς τὸν ϑεὸν εὐξομένῳ, ἵνα μηδ᾽ ἂν οὕτω τύχῃ. βλα- σφημοῦντός σου ἀκούων οὐϑὲν ἀποδέξηται τῆς ϑυσίας ταύτης. τυχὸν δὲ καὶ ἕτερόν τι προσαπολαύσῃς. ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ βέλτιστον εἶναι ἡσυχίαν ἔχειν. τῇ μὲν γὰρ 4α- κεδαιμονίων εὐχῇ διὰ τὴν μεγαλοψυχίαν --- τοῦτο γὰρ κάλλιστον τῶν ἐν ἀφροσύνῃ ὀνομάτων --- οὐκ ἂν οἶμαί

Β

v

151

VATto MIN RUTAS Me THES SETPANUESTS ESQ DERUNIET NERO I2 34 —— AAKIBIAA4HZ AETTEPOZ COT M

σε ἐθέλειν χρῆσϑαι. ἀναγκαῖον ovv ἐστὶ περιμένειν, ἕως

ἄν vig μάϑῃ, ὡς δεῖ πρὸς ϑεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους δια- x eio c.

XIV. A44. Πότε οὖν παρέσται ὁ χρόνος οὗτος, ὦ Σώκρατες, καὶ τίς ὁ παιδεύσων; ἥδιστα γὰρ ἄν μοι δοκῶ ἰδεῖν τοῦτον τὸν ἄνϑρωπον τίς ἐστιν.

Z9. Οὗτος ᾧ μέλει περὶ σοῦ. ἀλλὰ δοκεῖ μοι, ὥς- περ τῷ ΖΙιομήδει φησὶ τὴν ᾿ϑηνᾶν Ὅμηρος ἀπὸ τῶν ὀφϑαλμῶν ἀφελεῖν τὴν ἀχλύν ;

ὄφρ᾽ &U γιγνώσκοι ἠμὲν ϑεὸν ἠδὲ καὶ ἄνδρα : οὕτω καὶ Gol δεῖν ἀπὸ τῆς ψυχῆς πρῶτον τὴν ἀχλὺν ἀφε- λόντα, ἣ νῦν παροῦσα τυγχάνει, τὸ τηνικαῦτ᾽ ἤδη προς-

φέρειν δι’ ὧν μέλλεις γνώσεσϑαι ἠμὲν κακὸν ἠδὲ xol

ἐσθλόν. νῦν μὲν γὰρ οὐκ ἄν μοι δοκεῖς δυνηϑῆναι.

AA. ᾿Φφαιρείτω. εἴτε βούλεται τὴν ἀχλὺν εἴτε ἄλλο τι" ὡς ἐγὼ παρεσκεύασμαι μηϑὲν ἂν φυγεῖν τῶν ὑπ᾽ ἐκεί- νου προσταττομένων. ὅστις ποτ᾽ ἐστὶν 0 ἄνϑρωπος, εἴ γὲ μέλλοιμι βελτίων γενέσϑαι.

EQ. ᾿Αλλὰ μὴν ἐκεῖνος ϑαυμαστὴν ὅσην περὶ σὲ προϑυμίαν ἔχει.

44. Εἰς τότε τοίνυν καὶ τὴν ϑυσίαν ἀναβάλλεσθαι κράτιστον εἶναξ μοι δοκεῖ.

ΣΩ. Καὶ ὀρϑῶς γέ σοι δοκεῖ ἀσφαλέστερον γάρ ἐστιν 1] παρακινδυνεύειν τοσοῦτον κίνδυνον.

AA. ᾿Αλλὰ πῶς. ὦ Σώκρατες; καὶ μὴν τουτονὶ τὸν στέφανον, ἐπειδή μοι δοκεῖς καλῶς ξυμβεβουλευκέναι, Gol περιϑήσω᾽ τοῖς ϑεοῖς δὲ καὶ στεφάνους καὶ τάλλα πάντα τὰ νομιξόμενα τότε δώσομεν, ὅταν ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἐλϑοῦσαν ἴδω. ἥξει δ᾽ οὐ διὰ μακροῦ τούτων ϑε- λόντων.

EQ. ᾿Δ4λλὰ δέχομαι καὶ τοῦτο, καὶ ἄλλο δὲ ἄν τι τῶν παρὰ σοῦ δοθέντων ἡδέως ἴδοιμι δεξάμενον ἐμαυτόν.

ec di MOTOS z Κοίων Εὐριπίδῃ πεπούηται Wr S laine rium iie. enin καὶ ἀκούσας ἀπὸ τῶν SEEN - ἀπαρ; Ὀχὰρ αὐτὸν αὐτὸν εἰληφέναι διὰ τὴν τέχνην. —— ᾿ οἰωνὸν ἐθέμην, φησί, καλλίνικα σὰ στέφη" tw γὰρ κλύδωνι κείμεϑ᾽ . ὥσπερ οἶσϑα σύ: : * ο δὲ κἀγὼ παρὰ σοῦ τὴν δόξαν ταύτην οἰωνὸν τίϑε- . δοκῶ δέ μοι οὐκ ἐν ἐλάττονι κλύδωνι τοῦ Κρέοντος — E καὶ βουλοίμην ἂν καλλίνικος γενέσθαι τῶν σῶν

Ἐ- LO a

A "t

IIIII APXOZ ἢ DI ΔΟΚΕΡΖΔΉΣ [ἠϑικός.}

TA TOT AIAAOT'OT ΠΡΟΣΩ1]14]

ΣΩΚΡΑΤΗΣ. ETAIPOX. Scu

225 "I5 yàg τὸ φιλοκερδές; ví ποτέ ἐστι, καὶ τένες oí φι- λοκερδεῖς;

ΕΤ. Ἐμοὶ μὲν δοκοῦσιν, οἱ ἂν κερδαίνειν ἀξιῶσιν ἀπὸ τῶν μηδενὸς ἀξίων.

ΣΩ. Πότερον οὖν σοι δοκοῦσι γιγνώσκοντες, ὅτι οὐδενός ἐστιν ἄξια, ἢ ἀγνοοῦντες; εἰ γὰρ ἀγνοοῦντες, ἀνοήτους λέγεις τοὺς φιλοκερδεῖς.

ET. ᾿4λλ᾽ οὐκ ἀνοήτους λέγω, ἀλλὰ πανούργους καὶ πονηροὺς καὶ ἥττους τοῦ κέρδους, γιγνώσκοντας ὅτι 0U-.

p δενὸς ἄξιά ἐστιν ἀφ᾽ ὧν τολμῶσι κερδαίνειν. ὅμως τολ-- uv φιλοκερδεῖν δι’ ἀναισχυντίαν. |

29. 4g οὖν τοιόνδε λέγεις τὸν φιλοκερδῆ, oiov ἐὰν φυτεύων γεωργικὸς ἀνὴρ καὶ γιγνώσκων ὅτι οὐδενὸς ἄξιον τὸ φυτόν, ἀξιοῖ ἀπὸ τούτου ἐκτραφέντος κερδαί- νειν; ρα τοιοῦτον αὐτὸν λέγεις;

ET. ᾿ἀπὸ παντὸς 0 γε φιλοκερδής, ὦ Σώκρατες, oi. ἑται δεῖν κερδαίνειν. P

EQ. Μή μοι οὕτως εἰκῇ, ὥσπερ τι ἠδικημένος ὑπό,

c τινος, ἀλλὰ προσέχων ἐμοὶ τὸν νοῦν ἀπόκριναι, ὥσπερ, ἂν εἰ ἐξ ἀρχῆς πάλιν ἠρώτων οὐχὶ ὁμολογεῖς τὸν φιλο-- κερδῆ ἐπιστήμονα εἶναι περὶ τῆς ἀξίας τούτου, ὅϑεν κερ-- δαίνειν ἀξιοῖ;

ET. Ἔγωγε.

N ise o ὦ μα,

; E IHIIAPXO:Z. 847

.

[

ZQ. Τίς οὖν ἐπιστήμων περὶ φυτῶν τῆς ἀξίας, ἐν ὁποίᾳ ἄξια φυτευϑῆναι καὶ ὥρα καὶ χώρᾳ; ἵνα τι καὶ ἡμεῖς τῶν σοφῶν ῥημάτων ἐμβάλωμεν, ὧν οἱ δεξιοὶ περὶ τὰς δίκας καλλιεποῦνται.

ΕΤ. Ἐγὼ μὲν οἶμαι γεωργόν.

EQ. 10 οὖν ἀξιοῦν κερδαίνειν ἄλλο τι λέγεις ἢ οἴε-- σϑαι δεῖν ερϑαίνειν;

ΕΤ. Τοῦτο λέγω.

ΣΩ. Μὴ τοίνυν με ἐπιχείρει ἐξαπατᾶν, ἄνδρα πρε-- σβύτερον ἤδη οὕτω νέος Qv, ἀποκρινόμενος ὥσπερ νῦν δή, ἃ οὐδ᾽ αὐτὸς οἴει" ἀλλ᾽ ὡς ἀληϑῶς εἰπέ: dg ἔστιν ὅντινα οἴει γεωργικὸν ἄνδρα γιγνόμενον, καὶ γιγνώσκον-- τα, ὅτι οὐδενὸς ἄξιον φυτεύει τὸ φυτόν. οἴεσϑαι ἀπὸ τού- του κερδαίνειν;

ET. Μὰ 40 οὐκ ἐγωγε.

EQ. Τί δέ; ἱππικὸν ἄνδρα γιγνώσκοντα, ὅτι οὐδε-- νὸς ἄξια σιτία τῷ ἵππῳ παρέχει, ἀγνοεῖν αὐτὸν οἴει, ὅτι τὸν ἵππον διαφϑείρει;

ΕΤ. Οὐκ ἔγωγε.

Ὀ

296

ΣΩ. Οὐκ ἄρα οἴεταί γε ἀπὸ τούτων κερδαίνειν τῶν B

σιτίων τῶν μηδενὸς ἀξίων.

ET. Οὐχί.

ZO. Τίδέ, κυβερνήτην μηδενὸς ἄξια ἱστία καὶ πη- δάλια τῇ νηΐ παρεσκευασμένον ἀγνοεῖν οἴει. ὅτι ξημιω- ϑήσεται καὶ κινδυνεύσει καὶ αὐτὸς ἀπολέσϑαι καὶ τὴν

᾿ ναῦν ἀπολέσαι καὶ ἃ ἂν ἄγῃ πάντα;

ΕΤ. Οὐκ ἔγωγε.

EQ. Οὐκ ἄρα οἴεταί γε κερδαίνειν ἀπὸ τῶν σκευῶν τῶν μηδενὸς ἀξίων.

ΕΤ. Οὐ γάρ.

EQ. ᾿4λλὰ στρατηγὸς γιψνώσκων, ὅτι ἡ στρατιὰ

ce

227 ET. "Eyoys.

348 IHHAPXOZX .— 18 αὐτῷ οὐδενὸς ἄξια ὅπλα ἔχει, οἴεται ἀπὸ τούτων κερδαΐέ- νειν καὶ ἀξιοῖ κερδαίνειν; |

ET.. Οὐδαμῶς.

Z9. '4ÀM αὐλητὴς αὐλοὺς οὐδενὸς ἀξίους ἔχων ἢ κιϑαριστὴς λύραν ἢ τοξότης τόξον ἢ ἄλλος ὁστισοῦν συλ- λήβδην τῶν δημιουργῶν ἢ τῶν ἄλλων τῶν ἐμφρόνων &v- δρῶν μηδενὸς ἄξια ὄργανα ἢ ἄλλην παρασκευὴν ἡντινα-- οὖν ἔχων ἀπὸ τούτων οἴξται κερδαίνειν;

ΕΤ. Οὔκουν φαίνεταί γε.

EQ. Τίνας οὖν ποτὲ λέγεις τοὺς φιλοκερδεῖς; οὐ γάρ που τούτους γε, οὗς διεληλύϑαμεν, οἵτινες γιγνώ- ὅκοντες τὰ οὐδενὸς ἄξια ἀπὸ τούτων οἴονται δεῖν κερδαί- νειν, ἀλλ οὕτω μέν, ὦ ϑαυμάσιε, ὡς σὺ λέγεις, οὐκ ἔστ᾽ ἀνθρώπων οὐδεὶς φιλοκερδής.

ET. .4λλ: ἐγώ, ὦ Σώκρατες, βούλομαι λέγειν τού-- τους φιλοκχερδεῖς εἶναι, οἱ ἑκάστοτε ὑπὸ ἀπληστίας καὶ πάνυ σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια καὶ οὐδενὸς γλίχονται ὑπερ-- φυῶς καὶ φιλοκερδοῦσιν.

ZQ. Οὐ δήπου, ὦ βέλτιστε, γιγνώσκοντες, ὅτι οὐ- δενὸς ἄξιά ἐστι" τοῦτο μὲν γὰρ ἤδη ἡμᾶς αὐτοὺς τῷ Àó— yo ἐξηλέγξαμεν ὅτι ἀδύνατον.

ET. Ἔμοιγε δοκεῖ.

29. Οὐκοῦν εἰ μὴ γιγνώσκοντες, δῆλον ὅτι ἀγνο- οὔντες, οἰόμενοι δὲ τὰ οὐδενὸς ἄξια πολλοῦ ἄξια εἶναι.

ET. Φαίνεται.

Z9. "ά4λλο τι οὖν οἵ y& φιλοκερδεῖς φιλοῦσι τὸ ' χέρδος; ^

ET. Noi.

Z9. Κέρδος δὲ λέγεις ἐναντίον τῇ ζημία;

ΡΨ ΨΥ ΨΥ

Z9. Ἔστιν οὖν ὅτῳ ἀγαϑόν ἐστι ξημιοῦσϑαι:; ET. Οὐδενί.

δ WE SNNT PE NES SS REN OL

XQ.

ET.

Z9.

ET.

ΣΩ.

ΕΤ.

ΣΩ.

ΕΤ.

ΣΏ.

ΕΤ.

zo.

καλεῖς. ET.

Z2.

ct M d E C A mr" EU "1 1 ἜΡΙΣ ΤΣ isis 849

᾿Δλλὰ xaxov;

Ναί.

Βλάπτονται ὑπὸ τῆς ξημίας ἄρα ἄνϑρωπουι. Βλάπτονται.

Κακὸν ἄρα ἡ ξημία.

Nat.

Ἐναντίον δὲ τῇ ξημίᾳ τὸ κέρδος.

Ἐναντίον.

᾿“γαϑὸν ἄρα τὸ κέρδος.

Ναί.

Τοὺς οὖν τὸ ἀγαϑὸν φιλοῦντας φιλοκερδεῖς

Ἔοικεν.

Οὐ μανικούς V6, ὦ ἕταῖρε, λέγεις τοὺς φιλο- Β

κερδεῖς. ἀλλὰ σὺ αὐτὸς πότερον φιλεῖς ὃ ἂν ἀγαϑὸν ἦ, ἢ

vv φιλεῖς;

ΕΤ.

Zo.

ET.

ΣΩ.

ΕΤ.

ZO. - γὰρ καὶ ἐγώ σοι φιλεῖν và ἀγαϑά. ἀλλὰ πρὸς ἐμοὶ καὶ σοὶ

Ἔγωγε.

Ἔστι δέτι ἀγαϑόν, 0 οὐ φιλεῖς, ἀλλὰ κακόν; Μὰ Δ οὐκ ἔγωγε.

᾿Αλλὰ πάντα τὰ ἀγαϑὰ ἴσως φιλεῖς.

Ναί.

Ἐροῦ δὴ καὶ ἐμέ, εἰ οὐ καὶ ἐγώ" ὁμολογήσω

οἵ ἄλλοι ἄνϑρωποι ἅπαντες οὐ δοκοῦσί σοι τἀγαϑὰ φι- C λεῖν, τὰ δὲ κακὰ μισεῖν ;

ΕΤ.

Zo.

ET.

Zo.

Ἔμοιγε φαίνεται.

Τὸ δὲ κέρδος ἀγαϑὸν ὡμολογήσαμεν; Ναί. Πάντες αὖ φιλοκερδεῖς φαίνονται τοῦτον τὸν

᾿τρύπον' ὃν δὲ τὸ πρότερον ἐλέγομεν, οὐδεὶς ἦν φιλοκερδής. ποτέρῳ οὖν ἄν τις τῷ λόγῳ χρώμενος οὐκ ἂν ἐξαμαρτάνοι;

f ET.

Ei vig, ὦ Σώκρατες, οἶμαι, ὀρϑῶς λαμβάνοι

; 4 XE

-

P

LENS

Nm Ac br s n ^ ΒΓΕ Ὁ ΑΘ 1 »* Νὰ "Ar Mdh. "v

M EON geheim, do

ici Nüsr LL "(P T es

ub rM

peur pror s

NETTES

45:

^ App.

* z la * *w 4 ϑόδόλδω IA.

350 IIIIIAPXO 32.

. TOV φιλοκερδῆ. ὀρϑῶς δ᾽ ἐστὶ τοῦτον ἡγεῖσϑαι quiaxsp- D δῆ, ὃς ἂν σπουδάξῃ ἐπὶ τούτοις καὶ ἀξιοῖ κερδαίνειν ἀπ᾽ αὐτῶν, ἀφ᾽ ὧν οἵ χρηστοὶ οὐ τολωῶσι κερδαίνειν. Z2. ΄4λλ ὁρᾷς, οὖ γλυκυτατε, τὸ κερδαίνειν ἄρτι ὡμολογήσαμεν. εἶναι ὠφελεῖσθαι. ET. Tíovov δὴ τοῦτο; Zi. Ὅτι καὶ τόδε αὐτῷ προσωμολογήσαμεν, βούλε-- σϑαι τὰ ἀγαϑὰ πάντας καὶ ἀεί. ET. Ναί. Z4. Οὐκοῦν καὶ οἵ ἀγαϑοὶ πάντα τὰ κέρδη fov- λονται ἔχειν. εἴπερ ἀγαϑά γέ ἐστιν. Ε ET. Οὐκ ἀφ᾽ ὧν γε μέλλουσιν, ὦ Σώκρατες, βλα- βήσεσϑαι τῶν κερδῶν. Z0. Βλαβήσεσϑαι δὲ λέγεις ξημιώσεσϑαι ἢ ἄλλο τι: ΕΤ. Οὔκ, ἀλλὰ ξημιώσεσϑαι λέγω. ΣΙ. Ὑπὸ τοῦ κέρδους οὖν ξημιοῦνται ἢ ὑπὸ τῆς ξημίας ἄνϑρωποι; ET. Ὑπὸ ἀμφοτέρων. καὶ γὰρ ὑπὸ τῆς ζημίας ξημι-- οὔνται καὶ ὑπὸ τοῦ κέρδους τοῦ πονηροῦ. Σῷ. "H δοκεῖ οὖν τί σοι χρηστὸν καὶ ἀγαϑὸν πρᾶγ- uo πονηρὸν εἶναι; ΕΤ. Οὐκ ἔμοιγε. 228 | Z9. Οὐκοῦν ὡμολογήσαμεν ὀλίγον πρότερον τὸ κέρδος τῇ ζημίᾳ κακῷ ὄντι ἐναντίον εἶναι; ET. Φημί. Z9. Ἐναντίον δὲ ὃν κακῷ ἀγαϑὸν εἶναι: ET. ὩὩμολογήσαμεν γάρ. Z9. Ὁρᾶς οὖν, ἐπιχειρεῖς μὲ ἐξαπατᾷν, ἐπίτηδες ἐναντία λέγων οἷς ἄρτι ὡμολογήσαμεν. ET. Οὐμὰ Δία, ὦ Σώκρατες. ἀλλὰ τοὐναντίον σύ μὲ ἐξαπατᾶς καὶ οὐκ οἶδα ὅπῃ ἐν τοῖς λόγοις ἄνω καὶ κά- τῶ στρέφεις.

Εν ιν Γι σα. " T NET MER COSMAE Ἐπ INR d ti en y ww ᾿ ᾿ m y "3 PAGES. $x- A

is abel uhdiundiba. Dei

h»c "C ARKEAPXDE 7 351

EQ. Εὐφήμει" oU μέντ᾽ dy καλῶς ποιοίην, οὐ πει-- B

᾿ϑόμενος ἀνδρὶ ἀγαϑῷ καὶ σοφῷ. ET. Τίνι τούτῳ ; καὶ τί μάλιστα;

Z9. Πολίτῃ μὲν ἐμῶ τε καὶ σῷ, Πεισιστράτου δὲ

υἱεῖ τοῦ ἐκ Φιλαϊδῶν, ᾿Ιππάρχω. ὃς τῶν Πεισιστράτου παίδων ἦν πρεσβύτατος καὶ σοφώτατος. ὃς ἄλλα τε πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα σοφίας ἀπεδείξατο, καὶ τὰ Ὁμήρου ἔπη πρῶτος ἐκόμισεν εἰς τὴν γῆν ταυτηνί, καὶ ἠνάγκασε τοὺς

ῥαψωδοὺς Παναϑηναίοις ἐξ ὑπολήψεως ἐφεξῆς αὐτὰ δι-

ιέναι, ὥσπερ νῦν ἔτι οἵδε ποιοῦσι" καὶ ἐπὶ ᾿άἀνακρέοντα τὸν Τήϊον πεντηκόντορον στείλας ἐκόμισεν εἰς τὴν πό- λιν" Σιμωνίδην δὲ τὸν Κεῖον ἀεὶ περὶ αὑτὸν εἶχε. μεγά- λοις μισϑοῖς καὶ δώροις πείϑων " ταῦτα δ᾽ ἐποίει βουλόμε-- vog παιδεύειν τοὺς πολίτας. ἵνα ὡς βελτίστων ὄντων αὖ- τῶν ἄρχοι, οὐκ οἰόμενος δεῖν οὐδενὶ σοφίας φϑονεῖν,. ἅτε ὧν καλός τε κἀγαϑός. ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ οἱ περὶ τὸ ἄστυ τῶν πολιτῶν πεπαιδευμένοι ἦσαν καὶ ἐθαύμαξον αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ, ἐπιβουλεύων αὖ τοὺς ἐν τοῖς ἀγροῖς παιδεῦσαι ἔστησεν αὐτοῖς Ἑρμᾶς κατὰ 9 ὁδοὺς ἐν μέσῳ τοῦ ἄστεος καὶ τῶν δήμων ἑχάστων, κἄπειτα τῆς σοφίας τῆς αὑτοῦ, ἣν v ἔμαϑε καὶ ἣν αὐτὸς ἐξεῦρεν, ἐκλεξάμενος ἃ ἡγεῖτο σοφώτατα εἶναι. ταῦτα αὐτὸς ἐντείνας εἰς ἐλεγεῖον αὑτοῦ

ποιήματα καὶ ἐπιδείγματα τῆς σοφίας ἐπέγραψεν, ἵνα

πρῶτον μὲν τὰ ἐν Ζελφοῖς γράμματα τὰ σοφὰ ταῦτα μὴ ϑαυμάΐξοιεν οἵ πολῖται αὐτοῦ. τό τε Γνῶϑι σαυτόν καὶ τὸ Μηδὲν ἄγαν καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ τὰ ἱππάρχου βῥή-- ματα μᾶλλον σοφὰ ἡγοῖντο, ἔπειτα παριόντες ἄνω καὶ κάτω καὶ ἀναγιγνώσκοντες καὶ γεῦμα λαμβάνοντες αὐτοῦ τῆς

σοφίας φοιτῷεν ἐκ τῶν ἀγρῶν καὶ ἐπὶ τὰ λοιπὰ παιδευ--

θϑησόμενοι. ἐστὸν δὲ δύω τὠπιγράμματε" ἐν μὲν τοῖς ἐπ᾽

C

D

ἀριστερὰ τοῦ Ἑρμοῦ ἑκάστου ἐπιγέγραπται λέγων ὁ 'Eg-229

* - A ue

"abun M due. ὦ "ona. PPP PADO INSM LL. 2 tie MeL LL CUM esL d ASH D TE 2c ^0 ΤῊΣ here Ἔ :

352 IHHAPXOX | 8)

μῆς, ὅτι ἐν μέσῳ τοῦ ἄστεος καὶ τοῦ δήμου ἕστηκεν, ἐν δὲ τοῖς ἐπὶ δεξιά μνῆμα τόδ᾽ Ἱππάρχου" ecétye δίκαια φρονῶν φησίν. ἔστι δὲ τῶν ποιημάτων καὶ ἄλλα ἐν ἄλλοις Ἑρμαῖς πολλὰ καὶ καλὰ ἐπιγεγραμμένα" ἔστι δὲ δὴ καὶ τοῦτο ἐπὶ τῇ Στειριακῇ ὁδῷ, ἐν ᾧ λέγει Β μνῆμα τόδ᾽ Ἱππάρχου: μὴ φίλον ἐξαπάτα. ἐγὼ οὖν σὲ ἐμοὶ ὄντα φίλον οὐ δήπου τολμῴην ἂν ἐξαπα- τᾶν καὶ ἐκείνῳ τοιούτῳ ὄντι ἀπιστεῖν, οὗ καὶ ἀποϑανόν- τὸς τρία ἔτη ἐτυραννεύϑησαν ᾿4ϑηναῖοι ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Ἱππίου. καὶ πάντων ἂν τῶν παλαιῶν ἤκουσας, ὅτι ταῦτα μόνον τὰ ἔτη τυραννὶς ἐγένετο ἐν ᾿ἀϑήναις, τὸν δ᾽ ἄλλον χρόνον ἐγγύς τι ἔξων ᾿'4ϑηναῖοι ὥσπερ ἐπὶ Κρόνου βασιλεύοντος. λέγεται δὲ ὑπὸ τῶν χαριεστέρων ἀνθρώ-- C zov καὶ ὁ ϑάνατος αὐτοῦ γενέσϑαι οὐ Or ἃ οἱ πολλοὶ ῴφήϑησαν, διὰ τὴν τῆς ἀδελφῆς ἀτιμίαν τῆς κανηφορίας, ἐπεὶ τοῦτο γε εὔηϑες, ἀλλὰ τὸν μὲν “Φρμόδιον γεγονέναι παιδικὰ τοῦ ᾿“ριστογείτονος καὶ πεπαιδεῦσϑαι ὑπ᾽ ἐκεί-- νου. μέγα δ᾽ ἐφρόνει ἄρα καὶ ó Δριστογείτων ἐπὶ τῷ παι-- δεῦσαι ἄνϑρωπον, καὶ ἀνταγωνιστὴν ἡγεῖτο εἶναι τὸν Ἵππαρχον. ἐν ἐκείνῳ δὲ τῷ χρόνῳ αὐτὸν vov Δρμόδιον D τυγχάνειν ἐρῶντά τινος τῶν νέων τε καὶ καλῶν καὶ γεν-- ναίων τῶν τότε" καὶ λέγουσι τοὔνομα αὐτοῦ, ἐγὼ δὲ οὐ μέμνημαι - τὸν οὖν νεανίσκον τοῦτον τέως μὲν ϑαυμάξειν τὸν τὲ “Ὡφμόδιον καὶ TOv Δριστογείτονα ὡς σοφούς, ἔπειτα συγγενόμενον τῷ Ἱππάφχῳ καταφρονῆσαι ἐκείνων, καὶ τοὺς περιαλγήσαντας ταύτῃ τῇ ἀτιμία οὕτως ἀποκτεῖναι τὸν Ἵππαρχον. ET. Κινδυνεύεις τοίνυν, ὦ Σώκρατες, ἢ οὐ φίλον μὲ ἡγεῖσϑαι ἤ, εἰ ἡγεῖ φίλον, οὐ πείϑεσϑαι Inzdoyo. ἐγὼ p γὰρ ὅπως οὐ σὺ ἐμὲ ἐξαπατᾷς οὐκ οἶδ᾽ ὅντινα μέντοι τρό-- πον ἐν τοῖς λόγοις. οὐ δύναμαι πεισϑῆναι.

οὐ Τὼ να, Ἄν.

E PIN VENOUS EONECRNEDM ER REL, s CCIHHAPXOEX € 353

| ^ r9. 4i uv καὶ ὥσπερ πεττεύων ἐθέλω σοι ἐν τοῖς λόγοις ἀναϑέσϑαι 0 τι βούλει τῶν εἰρημένων, ἵνα

μὴ oi ἐξαπατᾶσϑαι. πότερον γὰρ τοῦτό σοι ἀναϑῶμαι,

ὡς οὐχὶ τῶν ἀγαϑοῶν πάντες ἐπιϑυμοῦσιν ἄνϑρωποι; ET. Μή uot ys. | . ΣΘ. AAA ὡς τὸ ξημιοῦσϑαι καὶ ἡ ξημία οὐ κακόν ; ET. Μή μοίγε. ο΄ ΣΏ. ᾿4λλ᾽ ὡς οὐ τῇ ξημίᾳ καὶ τῷ ξημιοῦσϑαι τὸ x£g- δὸς καὶ τὸ κερδαίνειν ἐναντίον;

ΕΤ. Μηδὲ τοῦτο.

Z9. 'AÀX ὡς ἐναντίον ὃν τῷ κακῷ οὐκ ἀγαϑόν ἐστι

τὸ κερδαίνειν;

ET. Οὔτι πᾶν γε τουτί μοι ἀνάϑου. 2X2. Δοκεῖ ἄρα σοι, ὡς ἔοικε. τοῦ κέρδους τὸ μέν τι |

D CNTW

| &ya9Ov εἶναι, τὸ δέτι κακόν. ΕΤ. Ἔμοιγε. ΣΩ. ᾿ἀνατίϑεμαι τοίνυν σοὶ τοῦτο" ἔστω γὰρ δὴ χέρδος τι ἀγαϑὸν καὶ ἕτερον κέρδος τικακόν᾽ κέρδος δέγε οὐδὲν μᾶλλόν ἐστιν αὐτῶν τὸ ἀγαϑὸν ἢ τὸ κακόν" ἢ γάρ;

ΕΤ. Πῶς με ἐρωτᾶς;

ZO. 'Eyà φράσω. σιτίον ἔστιν ἀγαϑόν τε καὶ κακόν ;

ET. Nati.

ZQ. "4o οὖν μᾶλλόν τι αὐτῶν ἐστὶ τὸ ἕτερον τοῦ ᾿ἐτέρου σιτίον, ἢ ὁμοίως τοῦτό γε, σιτία, ἐστὸν ἀμφότερα «al ταύτῃ γε οὐδὲν διαφέρει τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου, κατὰ τὸ

σιτίον εἶναι, ἀλλὰ 7j τὸ μὲν αὐτῶν ἀγαϑόν. τὸ δὲ κακόν;

ET. Ναί.

ΣΏ. Οὐκοῦν καὶ ποτὸν καὶ τἄλλα πάντα, ὅσα τῶν

ὄντων ταὐτὰ ὄντα τὰ μὲν πέπονθεν ἀγαϑὰ εἶναι, τὰ δὲ xaxd, οὐδὲν ἐκείνῃ γε διαφέρει τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου, ἡ τὸ αὐτό ἐστιν; ὥσπερ ἄνθρωπος δήπου ὁ μὲν χρηστός ἔστιν, ὁ δὲ πονηρός.

PraTo II. 23

T

δι Lr . M 2957 v8 b ^

231

S PRA EERASET CTI RAE E TRE D 354 IIIII APX Ox. 84

ET. Ναί.

. EQ. ᾽4λλ: ἄνϑρωπός γε, οἶμαι, οὐδέτερος οὐδετέ-- ρου οὔτε μᾶλλον οὔτε ἧττόν ἐστιν, οὔτε ὁ χρηστὸς τοῦ πονηροῦ οὔτε 0 πονηρὸς τοῦ χρηστοῦ.

ET. ᾿Α4ληϑῆ λέγεις.

ΣΩ. Οὐκοῦν οὕτω καὶ περὶ τοῦ κέρδους διανοώμεϑα, ὡς κέρδος γε ὁμοίως ἐστὶ καὶ τὸ πονηρὸν καὶ τὸ χρηστόν ;

ET. ᾿Δνάγκη.

ΣΩ. Οὐδὲν ἄρα μᾶλλον κερδαίνει 0 τὸ χρηστὸν κέρ-- δος ἔχων ἢ τὸ πονηρόν" οὔκουν μᾶλλόν ys κέρδος φαίνε-- ται οὐδέτερον ὄν, ὡς ὁμολογοῦμεν.

ET. Ναί.

EQ. Οὐδετέρῳ γὰρ αὐτῶν οὔτε τὸ μᾶλλον οὔτε τὸ ἧττον πρόδεστιν.

ΕΤ. Οὐ γὰρ δή.

.. A9. T9 δὴ τοιούτῳ πράγματι πῶς ἄν τις μᾶλλον ἡ ἧττον ὁτιοῦν ἂν ποιοῖ ἢ πάσχοι, € μηδέτερον τούτων προσείη;

ET. '4üvvocov.

EQ. Ἐπειδὴ τοίνυν κέρδη uiv ὁμοίως ἐστὶν augove-. ρα καὶ κερδαλέα, τουτὶ δὴ δεῖ ἡμᾶς ἐπισκέψασϑαι, διὰ τέ ποτε ἀμφότερα αὐτὰ κέρδος καλεῖς, τί ταὐτὸν ἐν ἀμφοτέ- θοις ὁρῶν; ὥσπερ ἂν εἰ [ἃ] σύ μὲ ἠρώτας τὰ νῦν δή , διὰ τί ποτε καὶ τὸ ἀγαϑὸν σιτίον καὶ τὸ κακὸν σιτίον ὁμοίως. ἀμφότερα σιτία καλῶ, εἶπον ἄν σοι, διότι ἀμφότερα ξηρὰ, τροφὴ σώματός ἐστι, διὰ τοῦτο ἔγωγε" τοῦτο γὰρ e! σιτέον κἂν σύ zov ἡμῖν ὁμολογοῖς. ἤ γάρ;

ΕΤ. Ἔγωγε. |

EQ. Kol περὶ ποτοῦ οὖν ὃ αὐτὸς ἂν τρόπος εἴη τῆς ἀποκρίσεως, ὅτι τῇ τοῦ σώματος ὑγρᾷ τροφῇ, ἐάν τε χρη. στὴ ἐάν τὲ πονηρὰ ἧ, τοῦτο τὸ ὄνομά ἐστι; ποτόν καὶ τοῖς ἄλλοις ὡσαύτως. πειρῶ οὖν καὶ σὺ ἐμὲ μιμεῖσϑαι οὕτως.

; t | 1 ἢ

Ὶ

Δ.

-——

*

Uer IW

INE VS PTUS T

'85 1HILAPXO X. 355

ἀποκρινόμενον. τὸ “χρηστὸν κέρδος καὶ τὸ πονηρὸν κέρ- δὸς κέρδος φὴς ἀμφότερον εἶναι τίτὸ αὐτὸ ἐν αὐτοῖς ὁρῶν, ὅτι δὴ καὶ τοῦτο κέρδος ἐστίν; εἰ δ᾽ αὖ μὴ αὐτὸς ἔχεις ἀπο-- χρίνασϑαι, ἀλλ ἐμοῦ λέγοντος σκόπει, ἄρα κέρδος. λέγεις πᾶν κτῆμα, ὃ ἄν τις κτήσηται ἢ μηδὲν ἀναλώσας, ἢ ἔλατ-- τὸν ἀναλώσας πλέον λάβῃ; ET. Ἔμοιγε δοκῶ τοῦτο καλεῖν κέρδος. EQ. Ἶάρα καὶ τὰ τοιάδε λέγεις, ἐάν τις ἑστιαϑ είς, μηδὲν ἀναλώσας ἀλλ εὐωχηϑείς, νόσον κτήσηται; — ET. Μὰ 4 οὐκ ἔγωγε. | Z9. Ὑγίειαν δὲ κτησάμενος ἀπὸ ἑστιάσεως κέρδος ἂν κτήσαιτο ἢ ξημίαν ; ET. Κέρδος. ΣΩ. Οὐκ ἄρα τοῦτό y ἐστὶ κέρδος, τὸ ὁτιοῦν κτῆ- Le κτήσασϑαι. ΕΤ. Οὐ μέντοι. ΣΩ. Πότερον οὔκ, ἐὰν κακόν; ἢ οὐδ᾽ ἂν ἀγαϑὸν ὁτιοῦν κτήσηται, οὐ κέρδος κτήσεται; ET. Φαίνεται, ἐάν γε ἀγαϑόν. ZQ. Ἐὰν δὲ κακόν, οὐ ξημίαν κτήσεται; ET. Ἔμοιγε δοκεῖ. Z9. Ὁρᾶς οὖν, ὡς πάλιν αὖ περιτρέχεις εἰς τὸ αὐ-- 9; τὸ μὲν κέρδος ἀγαϑὸν φαίνεται, ἡ δὲ ξημία κακόν. ET. 4z09à ἔγωγε ὅ τι εἴπω ΣΩ. Οὐκ ἀδίκως ys σὺ ἀπορῶν. ἔτι γὰρ καὶ τόδε πύκριναι᾽ ἐάν τις ἔλαττον ἀναλώσας πλέον κτήσηται, pns κέρδος εἶναι; ET. Οὔτι κακόν γε λέγω, ἀλλ᾽ ἐὰν χρυσίον ἢ ἀργύ-- ον ἔλαττον ἀναλώσας πλέον λάβῃ. — EQ. Καὶ ἐγὼ μέλλω τοῦτο ἐρήσεσϑαι. φέρε yag, ἄν τις χρυσίου σταϑμὸν ἥμισυν ἀναλώσας διπλάσιον λά- ἀργυρίου, κέρδος ἢ ξημίαν εἴληφεν;

93 Ὁ

E

232

356 | HIBABXOÉOS ΝΞ Ὁ" 86

ET. Ζημίαν δήπου, ὦ Σώκρατες" ἀντὶ δωδεκαστα-- σίου γὰρ διστάσιον αὐτῷ καϑίσταται τὸ χρυσίον.

Z9. Καὶ μὴν πλέον γ᾽ εἴληφεν" ἢ οὐ πλέον ἐστὶ τὸ διπλάσιον τοῦ ἡμίσεος;

ΕΤ. Οὔτι τῇ ἀξίᾳ γε ἀργύριον χρυσίου.

29. Δεῖ ἄρα, ὡς ἔοικε, τῷ κέρδει τοῦτο προσεῖναι, τὴν ἀξίαν. νῦν γοῦν τὸ μὲν ἀργύριον πλέον ὃν τοῦ χρυ- σίου οὐ φὴς ἄξιον εἶναι, τὸ δὲ χρυσίον ἔλαττον ὃν ἄξιον φὴς εἶναι.

ET. Σφόδρα: ἔχει γὰρ οὕτως.

Z9. Τὸ μὲν ἄξιον ἄρα κερδαλέον ἐστίν. ἐάν τε ὅμι-- κρὸν ἢ ἐάν τε μέγα, τὸ δὲ ἀνάξιον ἀκερδές.

ET. Ναί.

2:9. Τὸ δὲ ἄξιον λέγεις ἄξιον εἶναι ἄλλο τι 7] κεκτῆ-- 3905 |

ET. Ναί, κεκτῆσθαι.

Z0. Τὸ δὲ ἄξιον αὖ λέγεις κεκτῆσϑαι τὸ SURE ἢ τὸ ὠφέλιμον ;

ΕΤ. Τὸ ὠφέλιμον δήπου.

Z9. Οὐκοῦν τὸ ὠφέλιμον ἀγαϑόν idw;

ET. Not.

29. Οὐκοῦν, e ὁ ἀνδρειότατε πάντων, οὐ τὸ κερδα- λέον ἀγαϑὸν αὖ πάλιν τρίτον ἢ τέταρτον ἥκει ἡμῖν ὁμο- λογούμενον;

ΕΤ. Ἔοικεν.

XQ. Μνημονεύεις οὖν, ὅϑεν ἡμῖν οὗτος ὁ λόγος y yovev;

ET. Oiuaoí ye.

EQ. Εἰ δὲ μή. ἐγώ σε ὑπομνήσω. ἠμφισβήτησα μοι τοὺς ἀγαϑοὺς μὴ πάντα τὰ κέρδη βούλεσϑαι κερδαὰ νειν, ἀλλὰ τῶν κερδῶν τἀγαϑά, τὰ δὲ πονηρὰ μή.

ΕἼ... Ναᾷΐχι.

Mosen

y

Ec; ἼΣΩ. Οὐκοῦν 1 νῦν πάντα pie κέρδη ὁ porem ἡμᾶς Β ᾿ἠνάγκακε καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα ὁμολογεῖν ἀγαϑὰ εἶναι; ; EP ET. ᾿νάγκακε γάρ, ὦ Σώκρατες, iris ἐμέγεῆ

EQ. 'AÀX ἴσως μετὰ τοῦτο καὶ πείσειεν ἄν" νῦν δ᾽ C v, εἴτε πέπεισαι εἴτε ὁπωσδὴ ἔχεις, σύμφῃς γοῦν ἡμν νταὰ τὰ κέρδη ἀγαϑὰ εἶναι, καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα. E. —. ET. Ὁμολογῷ γὰρ ovv. | — X9. Tovg δὲ χρηστοὺς ἀνθρώπους βούλεσϑαι τά- — "yc αϑὰ ὁμολογεῖς ἅπαντα Sade ἢ οὔ; B-.-ET. Ὁμολογῶ. π΄ O0. 4Aà μὲν δὴ τούς γε πονηροὺς αὐτὸς ὁ diee ἢ ὅτι C. «al σμικρὰ καὶ μεγάλα κέρδη φιλοῦσιν. ET. Εἶπον. ZO. Οὐκοῦν κατὰ τὸν σὸν λόγον πάντες ἀνθοώχον Ρ "λοχερδεῖς ἂν εἶεν, καὶ οἵ χρηστοὶ καὶ οἵ πονηροί.

- ET. Φαίνεται. ΣΩ. Ovx ἄρα ὀρϑῶς ὀνειδίξει, εἴ τίς τῷ ὀνειδίζει - φιλοκερδεῖ εἶναι" τυγχάνει γὰρ καὶ ὁ ταῦτα ὀνειδίξουν Ὁ

αὐτὸς τοιοῦτος ὦν.

Ἢ --- - -- -Ο-Ο-- ----.-.-..- --

St. I.

p. 132

B

ANTEPAZXTAI [ἢ περὶ φιλοσοφίας" ἠϑικός.]

L Εἰς Διονυσίου τοῦ γραμματιστοῦ εἰσῆλθον, καὶ 3 5 , - , - εἶδον αὐτόϑι τῶν τε νέων τοὺς ἐπιεικεστάτους δοκοῦντας * " , εἶναι τὴν ἰδέαν καὶ πατέρων εὐδοκίμων, καὶ τούτων ἐρα-

στάς. ἐτυγχανέτην οὖν δύο τῶν μειρακίων ἐρίξοντε, περὶ

ὅτου δέ, οὐ σφόδρα κατήκουον" ἐφαινέσϑην μέντοι ἢ περὶ ᾿Δναξαγόρου ἢ περὶ Oivoníóov ἐρίξειν- κύκλους γοῦν

γράφοντες ἐφαινέσϑην καὶ ἐγκλίσεις τινὰς ἐμιμοῦντο τοῖν

χεροῖν ἐπικλίνοντε καὶ μάλ᾽ ἐσπουδακότε. κἀγώ — καϑή- μην γὰρ παρὰ τὸν ἐραστὴν τοῦ ἑτέρου αὐτοῖν --- κενήσας οὖν αὐτὸν τῷ ἀγκῶνι ἠρόμην, 0 τί zo" οὕτως ἐσπουδα- κότε τὼ μειρακίω εἴτην, καὶ εἶπον" Ἦ που μέγα τι καὶ κα--

λὸν ἔστι, περὶ ὅτου τοσαύτην σπουδὴν πεποιημένω ἐστόν:

0 0' εἶπε, liolov, ἔφη. μέγα καὶ καλόν; ἀδολεσχοῦσι μὲν

4 e - , - i OUV οὗτοι περὶ τῶν μετεώρων καὶ φλυαροῦσι qQuAOGO-

φοῦντες. καὶ ἐγὼ ϑαυμάσας αὐτοῦ τὴν ἀπόκρισιν εἶπον"

^Q, , », N à ἣν 5 1 À rs M nct twr νεανία, αἰόχρον Ooxst σοι εἶναι τὸ φιλοσοφεῖν ; ἡ τί OU—

“« , & UE - τῶν , M , τῶς χαλεπῶς λέγεις; καὶ o ἕτερος — πλησίον ya καϑη- μενος ἐτύγχανεν αὐτοῦ, ἀντεραστὴς ὦν --- ἀκούσας ἐμοῦ τὲ ἐρομένου κἀκείνου ἀποκοινοιένου, Οὐ πρὸς σοῦ ye,

ἔφη. ὦ Σώκρατες; ποιεῖς τὸ και “ἀνερέσϑαι τοῦτον. & . αἰσχρὸν ἡγεῖται φιλοσοφίαν εἶναι. ἢ οὐκ οἶσϑα τοῦτον, ὅτι

τραχηλιξόμενος καὶ ἐμπιπλάμενος καὶ καϑεύδων πάντα

τὸν βίον διατετέλεκεν; ὥστε σὺ τί αὐτὸν ὥου ἀποκρινεῖς-: * 3 e ^

σϑαι ἄλλ᾽ ἡ ὅτι αἰσχρόν ἐστι φιλοσοφία; ἣν δὲ οὗτος μὲν

, e τοῖν ἐρασταῖν περὶ μουσικὴν διατετριφώς., ὁ δ᾽ ἕτερος. ὃν

ἐλοιδόρει, περὶ γυμναστικήν. καί μοι ἔδοξε χρῆναι τὸν μὲν

ἀν ὧμς τιν τ ΑΔ VOTER

[oe 2^

"ELRUT UST IS Omm dae T E Tue aufs Po da

$9 ANTEPAEXTAI. 359

j ἕτερον ἀφιέναι. τὸν ἐρωτώμενον, ὅτι οὐδ᾽ αὐτὸς προσε-- ποιεῖτο περὶ λόγων ἔμπειρος εἶναι ἀλλὰ περὶ ἔργων, τὸν δὲ σοφώτερον προσποιούμενον εἶναι διερωτῆσαι. , ἵνα καὶ

εἴτι δυναίμην παρ᾽ αὐτοῦ ὠφεληϑείην. εἶπον οὖν ὅτι Εἰς

κοινὸν μὲν τὸ ἐρώτημα ἠρόμην" εἰ δὲ σὺ οἴει τοῦδε κάλ--

᾿λιον ἀποκρινεῖσθαι, σὲ ἐρωτῶ τὸ αὐτὸ ὅπερ καὶ τοῦτον, εἰ

δοκεῖ σοι τὸ φιλοσοφεῖν καλὸν εἶναι ἢ οὔ.

Il. Σχεδὸν οὖν ταῦτα λεγόντων ἡμῶν ἐπακούσαντε 138

τῶ μειρακίω ἐσιγησάτην, καὶ αὐτὼ παυσαμένω τῆς ἔριδος ἡμῶν ἀκροαταὶ ἐγενέσϑην. καὶ ὅ τι μὲν οἵ ἐρασταὶ ἔπα- ϑον, οὐχ οἶδα, αὐτὸς δ᾽ οὖν ἐξεπλάγην" ἀεὶ γάρ ποτε ὑπὸ τῶν νέων τε καὶ καλῶν ἐχπλήττομαι. ἐδόκει μέντοι μοι καὶ ὁ ἕτερος οὐχ ἧττον ἐμοῦ ἀγωνιᾷν" οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἀπεκρίνατό γέ μοι καὶ μάλα φιλοτίμως. Ὁπότε γάρ τοι, ἔφη. ὦ Σώκρατες, τὸ φιλοσοφεῖν αἰσχρὸν ἡγησαίμην εἶναι, οὐδ᾽ ἂν ἄνϑρωπον νομίσαιμι ἐμαυτὸν εἶναι, οὐδ᾽ ἄλλον τὸν οὕτω διακείμενον, ἐνδεικνύμενος εἰς τὸν ἀντ-- | ἐραστήν, καὶ λέγων μεγάλῃ τῇ φωνῇ, ἵν᾽ αὐτοῦ κατα-- | «ovo: τὰ παιδικά. καὶ ἐγὼ εἶπον, Καλὸν & ἄρα δοκεῖ δοι τὸ

φιλοσοφεῖν; Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. Τί οὖν , ἐγὼ ἔφην" ἢ

δοχεῖ συι οἷόν τε εἷναι εἰδέναι πρᾶγμα ὁτιοῦν εἴτε καλὸν εἴτε αἰσχρόν ἐστιν, ὃ μὴ εἰδείη τις τὴν ἀρχὴν ὅ τι ἔστιν; Οὐχ ἔφη. Οἶσϑ᾽ ἄρα, ἦν δ᾽ ἐγώ, ὅ τι ἔστι τὸ φιλοσοφεῖν ; Πάνυ ye, ἔφη. Τί οὖν ἔστιν; ἔφην ἐγώ. Τί δ᾽ ἄλλο γε, ἢ κατὰ τὸ Σόλωνος; Σόλων γάρ που εἶπε

γηράσκω δ᾽ αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος

καὶ ἐμοὶ δοκεῖ οὕτως ἀεὶ χρῆναι ἕν γέ τι μανϑάνειν τὸν μέλλοντα φιλοσοφήσειν, καὶ νεώτερον ὄντα καὶ πρεσβύ- τερον, ἵν᾽ ὡς πλεῖστα ἐν τῷ βίῳ μάϑῃ. καί μοι τὸ μὲν πρῶτον ἔδοξε τὶ εἰπεῖν, ἔπειτά πως ἐννοήσας ἠρόμην αὐτόν, εἰ τὴν φιλοσοφίαν πολυμαϑίαν ἡγοῖτο εἶναι. κά- κεῖνος, Πάνυ, ἔφη. Ἡγεῖ δὲ δὴ καλὸν εἶναι μόνον τὴν

A?

360 ANTEPAZTAI. 90 φιλοσοφίαν ἢ καὶ ἀγαϑόν; ἦν δ᾽ ἐγώ. Καὶ ἀγαϑόν. ἔφη. πάνυ. Πότερον οὖν ἐν φιλοσοφίᾳ τι τοῦτο ἴδιον ἐνορᾶς. ἢ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν; οἷον φιλογυ- μναστίαν οὐ μόνον ἡγεῖ καλὸν εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀγαϑόν; 7]. οὔ; ὁ δὲ καὶ μάλα εἰρωνικῶς ἔφη δύο" Πρὸς μὲν τόνδε μοι εἰρήσϑω, ὅτι οὐδέτερα" πρὸς δὲ σέ, ὦ Σώκρατες, ὁμο-- E λογῶ καὶ καλὸν εἶναι καὶ ἀγαϑόν" ἡγοῦμαι γὰρ ὀρϑῶς. ἠρώτησα οὖν ἐγώ, AQ οὖν καὶ ἐν τοῖς γυμνασίοις τὴν πολυπονίαν φιλογυμναστίαν ἡγεῖ εἶναι; κἀκεῖνος ἔφη, Πάνυ γε, ὥσπερ γε xol ἐν τῷ φιλοσοφεῖν τὴν πολυμαϑίαν φιλοσοφίαν ἡγοῦμαι εἶναι. κἀγὼ εἶπον, Ἡγεῖ δὲ δὴ τοὺς φιλογυμναστοῦντας ἄλλου του ἐπιϑυμεῖν ἢ τούτου, ὅ τι ποιήσει αὐτοὺς εὖ ἔχειν τὸ σῶμα; Τούτου, ἔφη. Ἦ οὖν of πολλοὶ πόνοι τὸ σῶμα, ἦν δ᾽ ἐγώ, ποιοῦσιν εὖ ἔχειν; 134 Πῶς γὰρ ἄν, ἔφη, ἀπό γε ὀλίγων πόνων τὸ σῶμά τις £0 — ἔχοι; καί μοι ἔδοξεν ἤδη ἐνταῦϑα κινητέος εἶναι ὃ φιλο-- γυμναστής, ἵνα μοι βοηϑήσῃ διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῆς γυ- μναστικῆς" κἄπειτα ἠρόμην αὐτόν, Σὺ δὲ δὴ τί σιγᾷς ἡμῖν, ὦ λῷστε, τούτου ταῦτα λέγοντος ; ἢ καὶ σοὶ δοκοῦσιν οἱ ἄνϑρωποι εὖ τὰ σώματα ἔχειν ἀπὸ τῶν πολλῶν πόνων, ἢ ἀπὸ τῶν μετρίων; Ἐγὼ μέν, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ὥμην τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο κἂν vv γνῶναι, ὅτι οἱ μέτριοι Β πόνοι εὖ ποιοῦσιν ἔχειν τὰ σώματα. πόϑεν δὴ οὐχὶ ἄνδρα ys ἄγρυπνόν τε καὶ ἄσιτον καὶ ἀτριβὴ τὸν τράχηλον ἔχοντα καὶ λεπτὸν ὑπὸ μεριμνῶν: καὶ αὐτοῦ ταῦτα eimóv- | vog 7091 τὰ μειράκια καὶ ἐπεγέλασεν, ὁ δ᾽ ἕτερος ἦρυ- | ϑρίασε. καὶ ἐγὼ εἶπον, Τί οὖν; σὺ ἤδη ξυγχωρεῖς μήτε, πολλοὺς μήτε ὀλίγους πόνους εὖ ποιεῖν ἔχειν τὰ σώματα. τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ τοὺς μετρίους; ἡ διαμάχει δυοῖν Ὁ ὄντοιν νῷν περὶ τοῦ λόγου; κἀκεῖνος, Πρὸς μὲν τοῦτον, | ἔφη ᾿ κἂν πάνυ ἡδέως διαγωνισαίμην. καὶ εὖ οἶδ᾽ ὅτι ἵκα- νὸς ἂν γενοίμην βοηϑῆσαι τῇ ὑποϑέσει, ἣν ὑπεϑέμην, καὶ

d. d E "a S EM RU δὲ, ΕΥ̓

91 | ANTEPAZTAI. 361

εἰ ταύτης ἔτι φαυλοτέραν ὑπεϑέμην οὐδὲν γάρ dott: πρὸς

μέντοι σὲ οὐδὲν δέομαι παρὰ δόξαν φιλονεικεῖν, ἀλλ᾽ ὁμο--

AoyQ μὴ τὰ πολλὰ ἀλλὰ τὰ μέτρια γυμνάσια τὴν εὐεξίαν ἐμποιεῖν τοῖς ἀνθρώποις. Τί δὲ τὰ σιτία; τὰ μέτρια ἢ τὰ πολλά; ἔφην ἐγώ. Καὶ τὰ σιτία ὡμολόγει. Ἔτι δὲ κἀγὼ προσηνάγκαζον αὐτὸν ὁμολογεῖν καὶ τάλλα πάντα τὰ περὶ

τὸ σῶμα ὠφελιμώτατα εἶναι μέτρια, ἀλλὰ μὴ τὰ πολλὰ

μηδὲ τὰ ὀλίγα" καί μοι ὡμολόγει τὰ μέτρια. Τί δέ, ἔφην, τὰ περὶ τὴν ψυχήν; τὰ μέτρια ὠφελεῖ 7] τὰ ἄμετρα τῶν προσφερομένων; Τὰ μέτρια, ἔφη. Οὐκοῦν ἕν τῶν προς-

φερομένων ψυχὴ ἐστὶ καὶ τὰ μαϑήματα; Ὡμολόγει. Καὶ

τούτων ἄρα τὰ μέτρια ὠφελεῖ, ἀλλ᾽ οὐ τὰ πολλά; Συνέφη.

ΠΙ. Τίνα οὖν ἐρόμενοι ἂν δικαίως ἐροίμεϑα, ὁποῖοι μέτριοι πόνοι καὶ σιτία πρὸς τὸ σῶμά ἐστιν; ᾿ῶ:μολογοῦ- μεν τρεῖς ὄντες, ὅτι ἰατρὸν ἢ παιδοτρίβην. Τίνα δ᾽ ἂν περὶ σπερμάτων σπορᾶς, ὁπόσον μέτριον; Καὶ τούτου τὸν γεωργὸν ὡμολογοῦμεν. Τίνα δὲ περὶ μαϑημάτων εἰς ψυ--

- χὴν φυτεύσεώς τε καὶ σπορᾶς ἐρωτῶντες δικαίως ἂν ἐροί- . μεϑα, ὁπόσα καὶ ὁποῖα μέτρια; τοὐντεῦϑεν ἤδη ἀπορίας

"TW"

μεστοὶ ἦμεν ἅπαντες" κἀγὼ προσπαίξων αὐτοὺς ἠρόμην, Βούλεσϑε, ἔφην, ἐπειδὴ ἡμεῖς ἐν ἀπορίᾳ ἐσμέν, ἐρώμεϑα ταυτὶ τὰ μειράκια; ἢ ἴσως αἰσχυνόμεϑα, ὥσπερ ἔφη τοὺς μνηστῆρας Ὅμηρος, μὴ ἀξιούντων εἷναί τινα ἄλλον, ὅστις ἐντενεῖ τὸ τόξον; ἐπειδὴ οὖν μοι ἐδόκουν ἀϑυμεῖν πρὸς τὸν λόγον, ἄλλῃ ἐπειρώμην σκοπεῖν, καὶ εἷπον, Ποῖα δὲ μάλιστ᾽ ἄττα τοπάξομεν εἶναι τῶν μαϑημάτων, ἃ δεῖ τὸν φιλοσοφοῦντα μανϑάνειν, ἐπειδὴ οὐχὶ πάντα οὐδὲ πολλά; ὑπολαβὼν οὖν ὃ σοφώτερος εἶπεν ὅτι Κάλλιστα ταῦτ᾽ εἴη τῶν μαϑημάτων καὶ προσήκοντα, ἀφ᾽ ὧν ἂν πλείστην δόξαν ἔχοι τις εἰς φιλοσοφίαν" πλείστην δ᾽ ἂν ἔχοι δόξαν,

— εἰ δοκοίη τῶν τεχνῶν ἔμπειρος εἶναι πασῶν, εἰ δὲ μή, ὡς

πλείστων γε καὶ μάλιστα τῶν ἀξιολόγων, μαϑὼν αὐτῶν

135

Β

e

362 ANTEPAZTAI. 99

ταῦτα. ἃ προσήκει τοῖς ἐλευϑέροις μαϑεῖν, ὅσα ξυνέσεως ἔχεται. u ὅσα χειρουργίας. Δ᾽ οὖν οὕτω λέγεις; ἔφην ἐγώ, ὥσπερ ἐν "τῇ τεκτονικῇ: ; καὶ γὰρ ἐκεῖ τέχτονα μὲν ἂν πρίαιο πέντε ἡ ἕξ μνῶν ἄκρον, ἀρχιτέχτονα δὲ οὐδ᾽ ἂν μυρίων δραχμῶν" ὀλίγοι γε μὴν καὶ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησι γίγνοιντο. ἄρα μή τοιοῦτον λέγεις; καὶ ὃς ἀκούσας μου ξυνεχώρει καὶ αὐτὸς λέγειν τοιοῦτον.

IV. Ἠρόμην δ᾽ αὐτόν. εἰ οὐκ ἀδύνατον εἴη δύο μό- νας τέχνας οὕτω μαϑεῖν τὸν αὐτόν, μὴ ὅτι πολλὰς καὶ με--

, e , ^ e , ς , $ ,

γάλας" 0 δέ, Μη ουτῶς μου, ἔφη, ὑπολάβῃς, ὦ Σώκρατες, ὡς λέγοντος. ὅτι δεῖ ἑκάστην τῶν τεχνῶν τὸν φιλοσο-- φοῦντα ἐπίστασϑαι ἀκριβῶς, ὥσπερ αὐτὸν τὸν τὴν τέχνην ἔχοντα, ἀλλ᾽ ὡς εἰκὸς ἄνδρα ἐλεύϑερόν τε καὶ πεπαιδευ-- μένον, ἐπακολουϑῆσαί τε τοῖς λεγομένοις ὑπὸ τοῦ δημί- ουργοῦ οἷόν τ᾽ εἶναι διαφερόντως τῶν παρόντων, καὶ αὐὖ-- τὸν ξυμβάλλεσϑαι γνώμην, ὥστε δοκεῖν χαριέστατον εἶναι καὶ σοφώτατον τῶν ἀεὶ παρόντων ἐν τοῖς λεγομένοις τε καὶ πραττομένοις περὶ τὰς τέχνας. κἀγώ, ἔτι γὰρ αὐτοῦ ἡμφ- ἐγνόουν τὸν λόγον 0 τι ἐβούλετο, Ao' ἐννοῶ, ἔφην. otov

E λέγεις τὸν φιλόσοφον ἄνδρα; δοκεῖς γάρ μοι λέγειν οἷον

136

ἐν τῇ ἀγωνίᾳ εἰσὶν οἵ πένταϑλοι πρὸς τοὺς δρομέας ἢ τοὺς παλαιστᾶς. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τούτων μὲν λείπονται κατὰ τὰ τούτων ἄϑλα καὶ δεύτεροί εἶσι πρὸς τούτους. τῶν δὲ ἄλ- λων ἀϑλητῶν πρῶτοι καὶ νικῶσιν αὐτούς. τάχ᾽ ἂν ἴσως τοιοῦτόν τι λέγοις καὶ τὸ φιλοσοφεῖν ἀπεργάξεσϑαι τοὺς ἐπιτηδεύοντας τοῦτο τὸ ἐπιτήδευμα᾽ τῶν μὲν πρώτων εἰς ξύνεσιν περὶ τὰς τέχνας ἐλλείπεσϑαι, τὰ δευτερεῖα δ᾽ ἔχοντας τῶν ἄλλων περιεῖναι. καὶ οὕτως γίγνεσϑαι περὶ πάντα ὕπακρόν τινα ἄνδρα τὸν πεφιλοσοφηκότα᾽ τοιοῦ- τόν τινά μοι δοκεῖς ἐνδείκνυσϑαι. Καλῶς γέ μοι, ἔφη, ὦ

Σώκρατες s φαίνει ὑπολαμβάνειν τὰ περὶ τοῦ φιλοσόφου, ἀπεικασας αὐτον τῷ πενταϑλῳ. ἔστι yao ἀτεχνῶς τοιοῦτος

V uw* ere ee. DRE ANTEPAZXTAL 363

οἷος μὴ δουλεύειν μηδενὶ πράγματι, μηδ᾽ εἰς τὴν ἀκρίβειαν μηδὲν διαπεπονηκέναι, ὥστε διὰ τὴν τοῦ ἑνὸς τούτου

ἐπιμέλειαν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀπολελεῖφϑαι, ὥσπερ oí B

δημιουργοί, ἀλλὰ πάντων μετρίως ἐφῆφϑαι.

V. Μετὰ ταύτην δὴ τὴν ἀπόκρισιν ἐγὼ προϑυμού- —

μένος σαφῶς εἰδέναι O τι λέγοι, ἐπυνθανόμην αὐτοῦ, τοὺς ἀγαϑοὺς πότερον χρησίμους ἢ ἀχρήστους εἶναι ὑπο-- λαμβάνοι. Χρησίμους δήπου, ὦ Σώκρατες, ἔφη. Ἶ4ρ᾽ οὖν, εἴπερ οἵ ἀγαϑοὶ χρήσιμοι, οἵ πονηροὶ ἄχρηστοι; &uo-

᾿λόγει. Τί δέ; τοὺς φιλοσόφους ἄνδρας χρησίμους ἡγεῖ ἢ

οὔ; Ὁ δὲ ὡμολόγει χρησίμους. καὶ πρός γε ἔφη χρησιμω-- C τάτους εἶναι ἡγεῖσϑαι. Φέρε δὴ γνῶμεν, εἰ ἀληϑῆ λέγεις, ποῦ καὶ χρήσιμοι ἡμῖν εἰσὶν οἵ ὕπακροι οὗτοι; δῆλον γὰρ ὅτι ἑκάστου γε τῶν τὰς τέχνας ἐχόντων φαυλότερος ἐστιν ὃ φιλόσοφος. Ὡμολόγει. Φέρε δὴ σύ, ἦν δ᾽ ἐγώ, εἰ τύχοις ἢ αὐτὸς ἀσϑενήσας ἢ τῶν φίλων τις τῶν σῶν, περὶ ὧν σὺ σπουδὴν μεγάλην ἔχεις. πότερον ὑγείαν βουλόμενος κτή-- σασϑαι τὸν ὕπακρον ἐκεῖνον τὸν φιλόσοφον εἰσάγοις ἂν

εἰς τὴν οἰκίαν ἢ τὸν ἰατρὸν λάβοις; Augorégovg ἔγωγ᾽ D

ἄν, ἔφη. Μή μοι, εἷπον ἐγώ, ἀμφοτέρους λέγε, ἀλλ᾽ ὁπό-- τερον μᾶλλόν τε καὶ πρότερον. Οὐδεὶς ἄν, ἔφη. τοῦτό γε ἀμφισβητήσειεν, ὡς οὐχὶ τὸν ἰατρὸν καὶ μᾶλλον καὶ πρότερον. Τί δ᾽; ἐν νηϊ χειμαξομένῃ ποτέρῳ ἂν μᾶλλον ἐπιτρέποις ἑαυτόν τε καὶ τὰ σεαυτοῦ, τῷ κυβερνήτῃ ἢ τῷ φιλοσόφῳ; ; Τῷ κυβερνήτῃ ἔγωγε. “Οὐκοῦν καὶ τἄλλα πάνϑ᾽ οὕτως, ἕως ἄν τις δημιουργὸς ἡ. οὐ χρήσιμός ἐστιν ὁ φιλόσοφος; Φαίνεται, ἔφη. Οὐκοῦν νῦν ἄχρηστός τις E ἡμῖν ἐστὶν ὁ ἔϑυνοισι. εἰσὶ γὰρ ἡμῖν ἀεί που δημιουρ-- yot* ὡμολογήσαμεν δὲ τοὺς μὲν ἀγαϑοὺς χρησίμους εἷναι,

τοὺς δὲ μοχϑηροὺς ἀχρήστους. ᾿ἨΗναγκάξετο ὁμολογεῖν.

VL Tío)v μετὰ τοῦτο; ἔρωμαί σε ἢ ἀγροικότερόν ἐστιν ἐρέσθαι; ᾿Εροῦ ὅ τι βούλει. Οὐδὲν δή. ἔφην ἐγώ,

b. d ᾿ zw EM 4 " 2

137

- Tb uc X edet gto. πῆς, ἘΠ.

τον «Ἐς ν᾿ n &

ξητῶν ἄλλο ἢ ἀνομολογήσασϑαι τὰ εἰρημένα. ἔχει δέ πως cóc. ὡμολογήσαμεν καλὸν εἶναι τὴν φιλοσοφίαν καὶ αὐτοὶ φιλόσοφοι εἶναι. τοὺς δὲ φιλοσόφους ἀγαϑούς. τοὺς δὲ ἀγαϑοὺς χρησίμους, τοὺς δὲ πονηροὺς ἀχρήστους" αὖϑις δ᾽ αὖ τοὺς φιλοσόφους ὡμολογήσαμεν, ἕως ἂν οἱ ; δημιουρ- γοὶ ὦσιν, ἀχρήστους εἶναι. δημιουργοὺς δὲ ἀεὶ εἶναι. οὐ γὰρ ταῦτα ὡμολόγηται; Πάνυ γε, ἡ δ᾽ ὅς. ἙὩμολογοῦμεν ἄρα, ὡς ἔοικε, κατά γε τὸν σὸν λόγον, εἴπερ τὸ φιλοσοφεῖν ἐστὶ περὶ τὰς τέχνας ἐπιστήμονας εἶναι ὃν σὺ λέγεις τὸν τρόπον. πονηροὺς αὐτοὺς εἶναι καὶ ἀχρήστους. ἕως ἂν ἐν ἀνθρώποις τέχναι ὦσιν. ἀλλὰ μὴ οὐχ οὕτως, ὦ φίλε, ἔχωσι, μηδ᾽ ἢ τοῦτο φιλοσοφεῖν, περὶ τὰς τέχνας ἐσπουδακέναι, οὐδὲ πολυπραγμονοῦντα κυπτάζοντα ξῇν οὐδὲ zoAvua- ϑοῦντα, ἀλλ᾽ ἄλλο τι, ἐπεὶ ἐγὼ ὥμην καὶ ὄνειδος εἶναι τοῦτο καὶ βαναύσους καλεῖσθαι τοὺς περὶ τὰς τέχνας ἐσπουδακότας.

VIL. ὯΩδε δὲ σαφέστερον εἰσόμεϑα, εἰ ἄρ᾽ ἀληϑῆ λέγω, ἐὰν τοῦτο ἀποκρίνῃ víveg ἵππους ἐπίστανται κολά-

Ο ἕξειν ὀρθῶς; πότερον οἵπερ βελτίστους ποιοῦσιν ἢ ἄλλοι;

Οἵπερ βελτίστους. Τί δέ; κύνας οὐχ οἵ βελτίστους ἐπέ- στανται ποιεῖν, οὗτοι καὶ κολάξειν ὀρϑῶς ἐπίστανται; Nat. 'H αὐτὴ ἄρα τέχνη βελτίστους τε ποιεῖ καὶ κολάξει ὀρϑῶς; Φαίνεταί μοι, ἡ δ᾽ 0g. Τί δέ; πότερον ἥπερ βελτί- στους τε ποιεῖ καὶ κολάξει ὀρϑῶς. ἡ αὐτὴ δὲ καὶ γιγνώσκει τοὺς χρηστοὺς καὶ τοὺς μοχϑηρούς, ἢ ἑτέρα τις; Ἢ αὐτή, ἔφη. ᾿Ἐϑελήσεις οὖν καὶ κατ᾽ ἀνθρώπους τοῦϑ᾽ ὁμολο- ysiv, ἥπερ βελτίστους ἀνθρώπους ποιεῖ. ταύτην εἶναι καὶ τὴν κολάξουσαν ὀρϑῶς καὶ διαγιγνώσκουσαν τοὺς χρη- στούς τε καὶ τοὺς μοχϑηρούς; Πάνυ ye, ἔφη. Οὐκοῦν καὶ ἥτις ἕνα. καὶ πολλούς, καὶ ἥτις πολλούς. καὶ ἕνα; Ναί. Καὶ καϑ' ἵππων δὴ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων οὕτως; Φημί. Τίς οὖν ἐστὶν ἡ ἐπιστήμη. ἥτις τοὺς ἐν ταῖς πόλεσιν ἀκο--

864 ANTEPAZTAI. 5 1048

am. Ἐπ CHE P ἐν σφ Fe KU « » € : , E - v

“ἂν

295 ANTEPAZTAL 365

λασταίνοντας xal παρανομοῦντας ὀρϑῶς κολάξει; οὐχ ἡ δικαστική; Ναί. Ἦ ἄλλην οὖν τινα καλεῖς καὶ δικαιοσύ-- νὴν ἢ ταύτην; Οὐκ, ἀλλὰ ταύτην. Οὐκοῦν ἧπερ κολάξου-- σιν 009 Gc, ταύτῃ καὶ γιγνώσκουσι τοὺς χρηστοὺς καὶ τοὺς E μοχϑηρούς ; Ταύτῃ. Ὅστις δὲ ἕνα γιγνώσκει, καὶ πολλοὺς γνώσεται; Ναί. Καὶ ὅστις γε πολλοὺς ἀγνοεῖ, καὶ ἕνα; Φημί. Εἰ ἄρα ἵππος ὧν ἀγνοοῖ τοὺς χρηστοὺς καὶ τοὺς πονηροὺς ἵππους. κἂν αὑτὸν ἀγνοοῖ, ποῖός τίς ἐστιν; Φημί. Καὶ εἰ βοῦς ὧν ἀγνοοῖ τοὺς πονηροὺς καὶ τοὺς χρηστοὺς "βοῦς", κἂν αὑτὸν ἀγνοοῖ, ποῖός τίς ἐστιν; Ναί, ἔφη. Οὕτω δὴ καὶ εἰ κύων; QuoAOya. Τί δ᾽; ἐπειδὰν ; ἄνϑρωποός τις ὧν ἀγνοῇ τοὺς χρηστοὺς καὶ μοχϑηροὺς ἀν-- 188.» (— ϑρώπους, ἄρ᾽ οὐχ αὑτὸν ἀγνοεῖ, πότερον χρηστός ἐστιν ᾿ς 3 πονηρός, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς ἄνϑρωπός ἐστιν; Ξυνεχώρει. Τὸ δ᾽ ἑαυτὸν ἀγνοεῖν σωφρονεῖν ἐστὶν ἢ μὴ σωφρονεῖν ; Μὴ σωφρονεῖν. Τὸ ἑαυτὸν ἄρα γιγνώσκειν ἐστὶ σωφρο-- ᾿ς vwéiv; Φημί, ἔφη. Τοῦτ᾽ ἄρα, ὡς ἔοικε, τὸ ἐν ΖΙελφοῖς γράμμα παρακελεύεται, σωφροσύνην ἀσκεῖν καὶ δικαιο- σύνην. Ἔοικεν. Τῇ αὐτῇ δὲ ταύτῃ καὶ κολάξειν ὀρϑῶς ἐπιστάμεϑα; Ναί. Οὐκοῦν ἡ μὲν κολάξειν ὀρϑῶς ἐπιστά- μεϑα, δικαιοσύνη αὕτη ἐστίν, ἡ δὲ διαγιγνώσκειν καὶ ξαυ-- B ᾿ τὸν καὶ ἄλλους, σωφροσύνη; Ἔοικεν, ἔφη. Ταὐτὸν ἄρ᾽ ἐστὶ καὶ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη; Φαίνεται.

VIL Καὶ μὴν οὕτω γε καὶ αἵ πόλεις εὖ οἰκοῦνται, ὅταν οἵ ἀδικοῦντες δίκην διδῶσιν. ᾿4ληϑῆ λέγεις, ἔφη. Καὶ πολιτικὴ ἄρα ἡ αὐτή ἐστιν. Ξυνεδόκει. Τί δέ; ὅταν εἷς ἀνὴρ ὀρθῶς πόλιν διοικῇ, ὄνομά γε τουτῷ οὐ τύραν- νός τε καὶ βασιλεύς; Φημί. Οὐκοῦν βασιλικῇ. τε καὶ τυ- ραννικῇ τέχνῃ διοικεῖ, Οὕτως. Καὶ αὗται ἄρ᾽ al αὐταὶ τέχναι εἰσὶν ἐκείναις; Φαίνονται. Τί δέ; ὅταν εἷς ὧν ἀνὴρ ς οἰκίαν διοικῇ ὁρϑῶς, τί ὄνομα τούτῳ ἐστίν; οὐκ οἰκονόμος ᾿ τε xal δεσπότης; Ναί. Πότερον οὖν καὶ οὗτος δικαιοσύνῃ

p

D

E

139

866 ANTEPAEXTAI . 5-96

Ξ * ^ 2, , εὖ ἂν τὴν οἰκίαν διοικοῖ ἢ ἄλλῃ τινὶ τέχνῃ; Δικαιοσύνῃ.

A Ed 3 , e HF] , Ἔστιν ἄρα ταύτο, ὡς ἔοικε, βασιλεύς, τύραννος, πολιτικός,

οἰκονόμος, δεσπότης, σώφρων, δέκαιος. καὶ μέα τέχνη ἐστὶ βασιλική, τυραννική,. πολιτική, δεσποτική, οἰκονομική, δικαιοσύνη, σωφροσύνη. Φαίνεται. ἔφη , οὕτως.

ΙΧ. Πότερον οὖν τῷ φιλοσόφῳ, ὅταν μὲν ἰατρὸς περὶ τῶν καμνόντων τι λέγῃ , αἰσχρὸν μήϑ᾽ ἕπεσθαι τοῖς λεγομένοις δύνασϑαι μήτε ξυμβάλλεσϑαι μηδὲν περὶ τῶν λεγομένων ἢ πραττομένων, καὶ ὁπόταν ἄλλος τις τῶν δημιουργῶν, ὡσαύτως ὅταν δὲ δικαστὴς ἢ βασιλεὺς ἢ ἄλλος τις ὧν νῦν δὴ διεληλύϑαμεν, οὐκ αἰσχρὸν περὶ τού- τῶν μήϑ᾽ ἔἕπεσϑαι δύνασϑαι μήτε συμβάλλεσϑαι περὶ αὐ-- τῶν; Πῶς δ᾽ οὐκ αἰσχρόν, ὦ Σώκρατες, περί γε τοσούτων πραγμάτων μηδὲν ἔχειν συμβάλλεσϑαι; Πότερον οὖν καὶ περὶ ταῦτα λέγωμεν, ἔφην, πένταϑλον αὐτὸν δεῖν εἶναι καὶ ὕπακρον. καὶ ἐν τούτοις τὰ δευτερεῖα é ἔχοντα πάντων τὸν φιλόσοφον , καὶ ἀχρεῖον εἶναι, ἕως ἂν τούτων τις 1j, ἢ πρῶτον μὲν τὴν αὑτοῦ οἰκίαν οὐκ ἄλλῳ ἐπιτρεπτέον οὐδὲ τὰ δευτερεῖα ἐν τούτῳ ἕκτέον, ἀλλ᾽ αὐτὸν κολαστέον δικάξοντα ὀρϑῶς. εἰ μέλλει εὖ οἰκεῖσϑαι αὐτοῦ ἡ οἰχία; Ξυνεχώρει δή μοι. Ἔπειτά γε δήπου ἐάν τε οἵ φίλοι αὐτῷ διαίτας ἐπιτρέπωσιν, ἐάν τε ἡ πόλις τι προστάττῃ διακρέ- νειν ἢ δικάξειν, αἰσχρὸν ἐν τούτοις, ὦ ἑταῖρε. δεύτερον φαένεσϑαι ἢ τρίτον καὶ μὴ οὐχ ἡγεῖσθαι; 4]οκεῖ μοι. Πολλοῦ ἄρα δεῖ ἡμῖν, ὦ βέλτιστε. τὸ φιλοσοφεῖν πολυμα- ϑέα ve εἶναι καὶ ἡ περὶ τὰς τέχνας πραγματεία. εἰπόντος δ᾽ ἐμοῦ ταῦτα ὁ μὲν σοφὸς αἰσχυνϑεὶς τοῖς προειρημένοις ἐσίγησεν, ὃ δὲ ἀμαϑὴς ἔφη ἐκείνως εἷναι" καὶ οἵ ἄλλοι ἐπήνεσαν τὰ εἰρημένα.

OEATHZX

"^ ' , , [ἢ περὶ σοφίας" μαιευτικός.]

TA TOT AIAAOT'OT ΠΡΟΣΩΠΑ͂

AHMOAOKOZ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ, OEADUHZ. St. 1.

L 'Q Σώκρατες, ἐδεόμην ἄττα σοι ἰδιολογήσασϑαι, M

εἰ σχολή" κἂν εἰ ἀσχολία δὲ μὴ πάνυ τις μεγάλη, ὅμως

᾿ ἐμοῦ ἕνεκεν ποίησαι σχολήν.

ZO. ᾿Δλλὰ καὶ ἄλλως τυγχάνω σχολάξων, καὶ δὴ σοῦ γε ἕνεκα καὶ πάνυ. ἀλλ᾽ εἰ τι βούλει λέγειν, ἔξεστιν. AH. Βούλει οὖν δεῦρο εἰς τὴν τοῦ Διὸς τοῦ ἐλευϑε-

— Qíov στοὰν ἐκποδὼν ἀποχωρήσωμεν;

—. ΣῺ. Εἰσοὶ δοκεῖ.

β AH. Ἴωμεν δή, ὦ Σώκρατες. πάντα τὰ φυτὰ κιν-- B

δυνεύει τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχειν. καὶ τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόσ-

J péva καὶ τὰ ξῶα, τά τε ἄλλα καὶ ἄνϑρωπος. καὶ γὰρ ἐν

τοῖς φυτοῖς δᾷστον ἡμῖν τοῦτο γίγνεται, ὅσοι τὴν γῆν γεωργοῦμεν, τὸ παρασκευάσασϑαι πάντα τὰ πρὸ τοῦ φυ-

τεύειν καὶ αὐτὸ τὸ φυτεῦσαι" ἐπειδὰν δὲ τὸ φυτευϑὲν Bi, μετὰ τοῦτο ϑεφαπεία τοῦ φύντος καὶ πολλὴ καὶ χα- — λεπὴ καὶ δύσκολος γίγνεται. οὕτω δὲ ἔχειν ἔοικε καὶ τὸ C περὶ τῶν ἀνθρώπων" ἀπὸ τῶν ἐμαυτοῦ ἐγὼ πραγμάτων τεκμαίρομαι καὶ ἐς τῴλλα. καὶ γὰρ ἐμοὶ ἡ τοῦ υἱέος ov- τουΐ, εἴτε φυτείαν εἴτε παιδοποιίαν δεῖ αὐτὴν ὀνομάξειν, πάντων ῥάστη γέγονεν, ἡ δὲ τροφὴ δύσκολος τε καὶ ἀεὶ ἐν φόβῳ περὶ αὐτοῦ δεδιότι. τὰ μὲν οὖν ἄλλα πολλὰ ἂν δἴη

' λέγειν, ἡ δὲ νῦν παροῦσα ἐπιϑυμία τούτῳ πάνυ με φοβεῖ.

— ἔστι μὲν γὰρ οὐκ ἀγεννής, σφαλερὰ δέ. ἐπιϑυμεῖ γὰρ δὴ οὗτος ἡμῖν, ὦ Σώκρατες, ὥς φησι, σοφὸς γενέσϑαι. δοκῶ D

122

€

D

368 BEAPHES 075. Cu

“ - ς - Ὧν - , γάρ μοι, τῶν ἡλικιωτῶν τινὲς αὐτοῦ καὶ δημοτῶν, εἰς τὸ

ἄστυ καταβαίνοντες, λόγους τινὰς ἀπομνημονεύοντες δια- ταράττουσιν αὐτόν. ovg ἐξήλωκε καὶ πάλαι μοι πράγματα παρέχει, ἀξιῶν ἐπιμεληϑῆναί us ἑαυτοῦ καὶ χρήματα τε-- λέσαι τινὶ τῶν σοφιστῶν. ὅστις αὐτὸν σοφὸν ποιήσει. ἐμοὶ δὲ τῶν μὲν χρημάτων καὶ ἔλαττον μέλει, ἡγοῦμαι δὲ τοῦ-

᾿ ]

TOV οὐκ εἰς σμικρὸν κίνδυνον ἰέναι, oi σπεύδει. τέως uiv οὖν αὐτὸν κατεῖχον παραμυϑούμενος ἐπειδὴ δὲ οὐκέτι οἷός τέ εἰμι, ἡγοῦμαι κράτιστον εἶναι πείϑεσϑαι αὐτῷ,

ἵνα μὴ πολλάκις ἄνευ ἐμοῦ συγγενόμενος τῷ διαφϑαρῇ.

νῦν οὖν ἥκω ἐπ᾽ αὐτὰ ταῦτα, ἵνα τῷ τούτων τῶν σοφι- στῶν δοκούντων εἶναι συστήσω τουτονί. σὺ οὖν ἡμῖν εἰς καλὸν παρεφάνης, à ἂν ἐγὼ μάλιστ᾽ ἐβουλόμην περὶ τῶν τοιούτων μέλλων πράξειν συμβουλεύσασϑαι. ἀλλ᾽ εἴ τι

ἔχεις συμβουλεύειν ἐξ ὧν ἐμοῦ ἀκήκοας, ἔξεστί τε καὶ χρή. IL 29. ᾿Δ4λλὰ μὲν δή, ὦ Ζημόδοκε, καὶ λέγεταί γε συμβουλὴ ἱερὸν χρῆμα εἶναι. εἴπερ οὖν καὶ ἄλλη ἡτισοῦν

ei » T - 3 L ἐστὶν ἱερά, καὶ αὕτη ἂν εἴη. περὶ ἧς σὺ vOv συμβουλεύει" , ' 7 Ὁ" , ^? P d , ov γὰρ ἔστι περὶ ὅτου ϑειοτέρου «v ἄνϑρωπος βουλεῦ- - σαιτο, ἢ περὶ παιδείας καὶ αὑτοῦ καὶ τῶν αὑτοῦ οἰκείων.

πρῶτον μὲν οὖν ἐγώ τε καὶ σὺ συνομολογήσωμεν, Tí TIOTG

E

οἰόμεϑα τοῦτ᾽ εἶναι, περὶ ov flovAevóusOa μὴ γὰρ πολ- —

λάκις ἐγὼ μὲν ἄλλο τι αὐτὸ ὑπολαμβάνω, σὺ δὲ ἄλλο,

κἄπειτα πόρρω που τῆς ϑθνυθιαῦ αἰσϑώμεϑα γελοῖοι ὄν- .

τες. ἐγώ τε ὁ συμβουλεύων καὶ σὺ 0 συμβουλευόμενος,. μηδὲν τῶν αὐτῶν ἡγούμενοι.

AH. "AM μοι δοκεῖς ὀρϑῶς λέγειν, ὦ Σώκρατες, καὶ ποιεῖν χρὴ οὕτως.

2. Καὶ λέγω ys ὀρϑῶς, οὐ μέντοι παντάπασέγε,

σμικρὸν yaQ τι ᾿μετατίϑεμαι. ἐννοῶ γάρ Ξ μὴ καὶ ὁ μειρα- κίσκος οὗτος οὐ τούτου ἐπιϑυμῇ, οὗ ἡ ἡμεῖς αὐτὸν οἰόμεϑα ἐπιϑυμεῖν, ἀλλ᾽ ἑτέρου, εἶτ᾽ αὖ ἡμεῖς ἔτι ἀτοπώτεροι ὦμεν

:

τς Ὁ DP RIT ded rtr. ᾿ " ἊΣ I4 ;Wm E^ Mp, ÁO y , »

GEAT HX. -469 - . xe

᾿ περὶ ἄλλου rov βουλευόμενοι. ὀρϑότατον οὖν μοι δοκεῖ ξ — εἶναι ἀπ᾿ αὐτοῦ τούτου ἄρχεσϑαι. διαπυνθϑανομένους ὃ E e : ns - ti καὶ ἔστιν οὗ ἐπιϑυμεῖ. E ΖΗ. Κινδυεύει γοῦν οὕτω βέλτιστον εἶναι ὡς GU λέγεις. E E. - 1H. Z9. Εἰπὲ δὴ μοι; τί καλὸν ὄνομα τῷ veavi. E σχῶ; τί αὐτὸν προσαγορεύωμεν; E 4. AH. Θεάγης ὄνομα τούτῳ, ὦ Σώκρατες.

ΣΩ. Καλόν ye, ὦ “ημόδοκε, τῷ υἱεῖ τὸ ὄνομα ἔϑου xul ἱεροπρεπές. εἰπὲ δὴ ἡμῖν. ὦ Θέαγες, ἐπιϑυμεῖν φὴς E σοφὸς γενέσϑαι, καὶ ἀξιοῖς Gov τὸν πατέρα τόνδε ἐξευρεῖν ovs - &vógoc ttvog συνουσίαν TOLOVTOU, ὅστις σε σοφὸν ποιήσει; ; ; ΘΕ. Ναί i r2. Σοφοὺς δὲ καλεῖς πότερον τοὺς ἐπιστήμονας. | περὶ ὅτου ἂν ἐπιστήμονες ὦσιν, ἢ τοὺς μή; 2 6E. Τοὺς ἐπιστήμονας é ἔγωγε. Ü EQ. Tí οὖν; οὐκ ἐδιδάξατό σε ὃ πατὴρ καὶ ἐπαί- — Bevaev ἅπερ ἐνθάδε οἱ ἄλλοι πεπαίδευνται; οἷ τῶν καλῶν ᾿χἀγαϑῶν πατέρων υἱεῖς, οἷον γράμματά τε καὶ κιθαρίζειν καὶ παλαίειν καὶ τὴν ἄλλην ἀγωνίαν ; | - ΘΕ. 'Eyué yc. ^ EQ. Ἔτι ovv οἴει τινὸς ἐπιστήμης ἐλλείπειν, ἧς 123 2) προσήχει ὑπὲρ σοῦ τὸν πατέρα ἐπιμεληθῆναι; c. OE. 'Eyoyt. j ZO. Τίς ἔστιν αὕτη; εἰπὲ καὶ ἡμῖν, ἵνα σοι χαρι- a σώμεϑα.

ΘΕ. Οἷδε καὶ οὗτος, ὦ Σώκρατες" ἐπεὶ πολλάκις £yà αὐτῷ εἴρηκα ἀλλὰ ταῦτα ἐξεπίτηδες πρὸς σὲ λέγει, 3 ὡς δὴ οὐκ εἰδὼς 0v ἐγὼ ἐπιϑυμῶ. τοιαῦτα γὰρ ἔτι καὶ | ἕτερα xal πρὸς ἐμὲ μάχεταί τε καὶ ovx ἐθέλει μὲ οὐδενὶ

L] 4 "A 1 4“, δ ΄ς ὁ im Qr NT,

^ ὦ ME P

i Y "TO CUL T

PIT

, "aou ^ e a ud te 32

£z

συστῆσαι. ο΄ ΣΏ. ᾿Αλλὰ τὰ μὲν ἐμπροσϑέν σοι ἦν πρὸς τοῦτον " PLATO II. 24

rA 6EATH XE. | 7 1008

B ῥηϑέντα ὥσπερ ἄνευ μαρτύρων λεγόμενα" νυνὶ δὲ ἐμὲ ποίησαι μάρτυρα, καὶ ἐναντίον ἐμοῦ κάτειπε, τίς ἐστιν αὕτη 1) σοφία ἧς ἐπιϑυμεῖς. φέρε γάρ, εἰ ἐπεϑύμεις ταύ-- τῆς, ἡ οἵ ἄνϑρωποι τὰ πλοῖα κυβερνῶσι, καὶ ἐγώ σε ἐτύγ-- χανον ἀνερωτῶν᾽ ὦ Θέαγες, τίνος ἐνδεὴς ὧν σοφίας μέμ- qeu τῷ πατρί, ὅτι οὐκ ἐϑέλει σε συνιστάνα: παρ᾽ ὧν &v σὺ σοφὸς γένοιο; τί ἄν μοι ἀπεκρίνω; τίνα αὐτὴν εἶναι; ἀρ᾽ οὐ κυβερνητικήν;

ΘΕ. Nat.

C ΣΩ. Εἰ δὲ ἐπυϑυμῶν ταύτην τὴν σοφίαν εἶναι σο- φός, a τὰ ἄρματα κυβερνῶσιν, εἶτ᾽ ἐμέμφου τῷ πατρί, ἐμοῦ αὖ ἐρωτῶντος τίς ἐστιν αὕτη ἡ σοφία, τίν᾽ ἂν ἀπε- κρένω αὐτὴν εἶναι; CQ. οὐχὶ ἡνιοχικήν; |

QE. Nat.

EQ. 'Hg δὲ δὴ νῦν τυγχάνεις ἐπιϑυμῶν, πότερον

ἀνώνυμος τίς ἐστιν ἢ ἔχει ὄνομα; ΘΕ. Οἶμαι ἔγωγε ἔχειν.

IV. Z2. Πότερον οὖν αὐτὴν μὲν oi69« , οὐ μέντοι

, » ^ 4^ ἃ; Ἂν τὸ γε ὄνομα, ἢ καὶ τὸ ὄνομα; ΘΕ. Καὶ τὸ ὄνομα ἔγωγε. ΣΩ. Tíovv ἔστιν; εἰπέ.

D ΘΕ. Τίδὲ ἄλλο, ὦ Σώκρατες, αὐτῇ ὄνομά τις φαίη

E E , * * ἂν εἶναι ἀλλ᾽ ἡ σοφίαν;

- , , , " » EQ. Οὐκοῦν καὶ ἡ ἡνιοχεία σοφία ἐστίν; ἢ ἀμαϑία

δοκεῖ σοι εἶναι; ΘΕ. Οὐκ ἔμοιγε. 29. ᾿Αλλὰ σοφία; ΘΕ. Noi.

Z9. Ἧι τἐχρώμεϑα; οὐχ ἡ ἵππων ἐπιστάμεϑα δεν ἢ |

γους ἄρχειν; ΘΕ. Not. Z9. Οὐκοῦν καὶ ἡ κυβερνητικὴ σοφία ἐστίν;

δῶ κα NT PET ES VELIM

; Em APO S P UPON Cl MA TUS Vic du. ΦΆΤΟ 2 s IE PEATHE € E

ΘΕ. Ἔμοιγε δοκεῖ.

EQ. 4p οὐχ αὕτη , ἡ πλοίων ἐπιστάμεϑα ἄρχειν; ΘΕ. Αὕτη! μὲν οὖν.

EQ. Ἧς δὲ δὴ σὺ ἐπιϑυμεῖς. ἡ σοφία τίς ἐστιν; ἡ

; sivoc ἐπιστάμεϑα ἄρχειν; : E ᾿ ΘΕ. Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ἧ τῶν ἀνθρώπων.

ΣΩ. Μὼν ἡ τῶν καμνόντων ;

ΘΕ. Οὐ δῆτα.

EQ. Ἰατρικὴ γὰρ αὕτη ἐστίν. ἦ γάρ;

ΘΕ. Nat. EQ. 4AÀ ἡ τῶν ἀδόντων ἐπιστάμεϑα ἐν τοῖς χοροῖς 4 | ἄρχειν;

ΘΕ. Ov.

EO. Movoixr; γὰρ αὕτη γε.

ΘΕ. Πάνυ γε.

EQ. ᾽4λλ᾽ ἡ τῶν γυμναξομένων PureonA ἄρχειν; ΘΕ. Ov. X9. Γυμναστικὴ γὰρ αὕτη γε. ΘΕ. Ναί. EQ. ᾽4λλ᾽ ἡ τῶν τί ποιούντων; προϑυμοῦ εἰπεῖν, ὥσπερ ἐγὼ σοὶ τὰ ἔμπροσϑεν. , OE. ἯΙι τῶν ἐν τῇ πόλει, ἔμοιγε δοκεῖ. 124 EQ. Οὐκοῦν ἐν τῇ πόλει εἰσὶ καὶ οἵ κάμνοντες;

ΘΕ. Ναί, ἀλλ᾽ οὐ τούτων λέγω μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐν τῇ πόλει.

EQ. '4oá ye μανϑάνω ἣν λέγεις τέχνην: δοκεῖς - γάρ μοι λέγειν οὐχ ἡ τῶν ϑεριζόντων ἐπιστάμεϑα ἄ ἄρχειν - x«l τρυγώντων καὶ τῶν φυτευόντων καὶ σπειρύντων καὶ i ἁλοώντων" αὕτη μὲν γὰρ γεωργική. ἡ τούτων ἄρχομεν᾽

ἡ γάρ; | ΘΕ. Nai

ΣΩ. Οὐδέγε οἷμαι ἧ τῶν πριξόντων καὶ τρυπώντων n 5 24"

€

D

P . .— 2 - ἊΣ. ^ Ae Aur α TS " " - v "£x "^ pr. wr ob Van a; .— ῪΝ

» « , MC ou Mu

912 0EATHX 102 -

καὶ ξεόντων xal τορνευόντων ξυμπάντων ἐπιστάμεϑα ἄρχειν, οὐ ταύτην λέγεις" αὕτη γὰρ οὐ τεκτονική;

ΘΕ. Ναί.

EQ. ᾿Α4λλ᾽ ἴσως rj τούτων τε πάντων καὶ αὐτῶν τῶν γεωργῶν καὶ τῶν τεκτόνων καὶ τῶν δημιουργῶν ἁπάν-- vOv καὶ τῶν ἰδιωτῶν καὶ τῶν γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν, ταύ- τὴν ἴσως λέγεις τὴν σοφίαν.

ΘΕ. Ταύτην πάλαι. ὦ Σώκρατες, βούλομαι λέγειν.

V. Σῶ. Ἔχεις οὖν εἰπεῖν, Αἰγισϑος 0 Ayau£uvova: ἀποκτείνας ἐν 4ργει ρα τούτων ἦρχεν ὧν σὺ λέγεις, τῶν τε δημιουργῶν καὶ ἰδιωτῶν καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ξυμπάντων, ἢ ἄλλων τινῶν;

ΘΕ. Οὔκ. ἀλλὰ τούτων.

Z9. Τί δὲ δή; Πηλεὺς ὁ Αἰακοῦ ἐν Φϑίᾳ οὐ τῶν αὐτῶν τούτων ἤρχεν; |

OE. Not.

Z9. Περίανδρον δὲ τὸν Κυψέλου ἄρχοντα ἐν Ko- ρίνϑῳ ἤδη ἀκήκοας γενέσϑαι;

ΘΕ. Ἔγωγε.

29. Οὐ τῶν αὐτῶν τούτων ἄρχοντα ἐν τῇ αὑτοῦ πόλει,

ΘΕ. Ναί.

29. Τί δέ; ᾿ἀρχέλαον τὸν Περδίκκου. vov νεωστὶ ἄρχοντα ἐν Μακεδονίᾳ, οὐ τῶν αὐτῶν ἡγεῖτούτων ἄρχειν;

ΘΕ. Ἔγωγε.

Σ. Ἱππίαν δὲ τὸν Πεισιστράτου ἐν τῇδε τῇ πόλει ἄρξαντα τίνων οἴει ἄρξαι; οὐ τούτων; |

OE. Πῶς γὰρ οὔ;

Z9. Εἴποις ἂν οὖν μοι τίνα ἐπωνυμίαν ἔχει Βάκις τε καὶ Σίβυλλα καὶ ὁ ἡμεδαπὸς AugíAvrog;

ΘΕ. Τίνα γὰρ ἄλλην, ὦ Σώκρατες, πλήν γε χρη-᾿ σμωῳωδοί;

cO mAVUS LL

Wes Π EY. E EP UM ca τοῦ νον: Tes

d ee ΕΣ ἤν | 373

Z9. Ὀρϑῶς λέγεις. ἀλλὰ καὶ τούσδε μοι οὕτω πειρῶ E

| ᾿ἀποκχρίνασϑαι, τίν᾽ ἐπωνυμίαν ἔχει Ἱππίας καὶ Περίαν- ὅρος διὰ τὴν αὐτὴν ἀρχήν;

ΘΕ. Οἷμαι μὲν τύραννοι" τίγὰρ ἄλλο;

X9. Οὐκοῦν ὅστις emi) vet: τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐν τῇ πόλει ξυμπάντων ἃ ἄρχειν, τῆς αὐτῆς ἀρχῆς τούτοις ἐπι-- ϑυμεῖ, τυραννικῆς, καὶ τύραννος εἶναι;

ΘΕ. Φαίνεται.

ΣΩ. Οὐκοῦν ταύτης ἐπιϑυμεῖν σὺ φῇς;

ΘΕ. Ἔοικέγε ἐξ ὧν ἐγὼ εἶπον.

ZQ. Ὦ μιαρέ, τυραννεῖν ἄρα ἡμῶν ἐπιϑυμῶν πάλαι

ἐμέμφου τῷ πατρί, ὅτι σε οὐκ ἔπεμπεν εἰς διδασκάλου

τυραννοδιδασκάλου τινός; καὶ σύ, ὦ ΖΔημόδοκε, ovx αι-- σχύνει πάλαι εἰδὼς οὗ ἐπιϑυμεῖ οὗτος, καὶ ἔχων ὅϑι πέμ--

- vag αὐτὸν δημιουργὸν &v ἐποίησας τῆς σοφίας ἧς ἐπιϑυ- "ge, ἔπειτα φϑονεῖς τε αὐτῷ καὶ οὐκ ἐθέλεις πέμπειν;

ἀλλὰ νῦν, ὁρᾶς; ἐπειδὴ ἐναντίον ἐμοῦ κατείρηκέ Gov, κοινῇ βουλευώμεϑα ἐγώ τε καὶ σύ, ἐς τίνος ἂν αὐτὸν πέμποιμεν καὶ διὰ τὴν τίνος συνουσίαν σοφὸς ἂν γένοιτο τύραννος;

ΖΗ. Ναὶ μὰ Zo, ὦ Σώκρατες, βουλευώμεϑα δῆτα, ὡς δοκεῖ γέ μοι βουλῆς δεῖν περὶ τούτου οὐ φαύλης.

VL ΣΩ. Ἔασον, ὦ yc9£. διαπυϑώμεϑα αὐτοῦ πρῶτον ἱκανῶς.

AH. Πυνϑάνου δή.

EQ. Τίώοὖν ἄν, εἰ Εὐριπίδῃ τι προσχρησαίμεϑα, ὦ Θέαγες; Εὐριπίδης γάρ πού φησ,

σοφοὶ τύραννοι τῶν σοφῶν. συνουσίᾳ"

εἰ οὖν ἔροιτό τις τὸν Εὐριπίδην' ὦ Εὐριπίδη, τῶν τί

σοφῶν συνουσίᾳ φὴς σοφοὺς εἶναι τοὺς τυράννους; C

ὥσπερ ἂν εἰ εἰπόντα

σοφοὶ γεωργοὶ τῶν σοφῶν συνουσίᾳ

125

t. ——22 UP not wa à hr A25 4 C"

374 BEATHE 7 9057 qu

ἠρόμεϑα τῶν τί δυῶν: τί ἂν ἡμῖν ἀπεχρίνατο; GQ ἂν 1 ἄλλο vL] τῶν τὰ yeooyixd ; :

GE. Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο.

Z9. Τίδἔι ἐζεἶχε

σοφοὶ μάγειροι τῶν σοφῶν συνουσίᾳ, εἰ ἠρόμεϑα τῶν τί σοφῶν, τί ἂν ἡμῖν ἀπεκρίνατο; οὐχ ὅτι τῶν μαγειρικῶν ;

ΘΕ. Ναί.

ΣΏΩ. Τίύίδ'᾽ς εἰ

σοφοὶ παλαισταὶ τῶν σοφῶν συνουσίᾳ

εἶπεν, εἰ ἠρόμεϑα τῶν τί σοφῶν, do οὐκ ἂν τῶν παλαί- εἰν ἔφη; s

OE. Ner.

29. Ἐπειδὴ δὲ sizes

σοφοὶ τύραννοι τῶν σοφῶν συνουσίᾳ,

ἡμῶν ἐρωτώντων, τῶν τί σοφῶν λέγεις, ὦ Εὐριπίδη; τί ἂν φαίη; ποῖα εἶναι ταῦτα;

OE. 'AAA& μὰ Zl οὐκ οἵδ᾽ ἔγωγε.

Z3. ᾿Δλλὰ βούλει ἐγώ σοι εἴπω;

ΘΕ. Εἰ σὺ βούλει.

Z9. Ταῦτ᾽ ἐστὶν ἅπερ ἔφη ᾿νακρέων τὴν Καλλι- κρίτην ἐπίστασθαι" ἢ οὐκ οἶσϑα τὸ ἄσμα;

ΘΕ. Ἔγωγε.

EQ. Tíoov; τοιαύτης τινὸς καὶ σὺ συνουσίας ἐπι-- ϑυμεῖς ἀνδρός. ὅστις τυγχάνει ὁμότεχνος ὧν Καλλικρίτῃ τῇ Κυάνης καὶ ἐπίσταται τυραννικά, ὥσπερ ἐκείνην ἔφη ὁ ποιητής, ἵνα καὶ σὺ ἡμῖν τύραννος γένῃ καὶ τῇ πόλει; —

ΘΕ. Πάλαι. 6) Σώκρατες, σκώπτεις καὶ παίζξεις : πρὸς με.

ZO. Τί δέ; οὐ ταύτης φὴς τῆς σοφίας ἐπιϑυμεῖν, 1j πάντων ἂν τῶν πολιτῶν ἄρχοις: τοῦτο δὲ ποιῶν ἄλλο τι ἢ τύραντος ἂν εἴης;

QGEATHXE 375

| ' ΘΕ. divtedgqs uiv ἄ ἄν. οἶμαι, ἔγωγε τύραννος γενέ- - 69at, μάλιστα μὲν πάντων id OK εἰ δὲ μή, ὡς πλεί-

᾿ 6rQv: καὶ σύ γ᾽ ἄν, οἶμαι, καὶ of ἄλλοι πάντες ἄνϑρωποι".

᾿ ἔτι δέγε ἴσως Ballon 960g γενέσϑαι" ἀλλ᾽ οὐ τούτου ἔλε-- ᾿ gov ἐπιϑυμεῖν.

E ΣΩ. “4λλὰ τί δή ἐστί ποτε ov ἐπιϑυμεῖς ; οὐ τῶν

πολιτῶν φὴς ἄρχειν ἐπιϑυμεῖν;

Urt “ΑἹ

** ad

TOV, ὥσπερ καὶ ἄλλοι οἵ ἐν τῇ πόλει ἐλλόγιμοι ἄνδρες. | ΣΩ. '4od γε λέγεις ὥσπερ Θεμιστοκλῆς καὶ Περι- - χλῆς καὶ Κίμων καὶ ὅσοι τὰ πολιτικὰ δεινοὶ γεγόνασιν; ΘΕ. Νὴ Δία τούτους λέγω. VIL ΣΩ. Tíovv; εἰ τὰ ἱππικὰ ἐτύγχανες ἐπυϑυ-- -— μῶν σοφος γενέσϑαι, παρὰ τίνας ἂν ἀφικόμενος ὠήϑης ᾿ δεινὸς ἔσεσθαι ἱππεύς; ἡ παρ᾽ ἄλλους τινὰς ἢ τοὺς (x- ᾿ πικούς; ᾿ ΘΕ. Μὰ “ οὐκ ἔγωγε. β ΣΩ. ᾿Αλλὰ παρ᾽ αὐτοὺς αὖ τοὺς δεινοὺς ὄντας ταῦτα, καὶ οἷς εἰσί τε ἵπποι καὶ χρῶνται ἑκάστοτε καὶ οἰκείοις καὶ t ἀλλοτρίοις πολλοῖς; ΘΕ. “47λον ὅτι. E ΣΩ. Τί δέ; εἰ τὰ ἀκοντιστικὰ σοφὸς ἐβούλου ysvé- ᾿ σϑαι, οὐ παρὰ τοὺς ἀκοντιστικοὺς ὥου ἂν ἐλϑὼν σοφὸς ἔσεσθαι, τούτους οἷς ἔστι τε ἀκόντια καὶ πολλοῖς καὶ ἀλ-- λοτρίοις καὶ οἰκείοις ἑκάστοτε χρῶνται ἀκοντίοις ; ΘΕ. Ἔμοιγε δοκεῖ. ; X9. Afys δή μοι" ἐπεὶ δὲ δὴ τὰ πολιτικὰ βούλει σοφὸς γενέσϑαι, οἴει παρ᾽ ἄλλους τινὰς ἀφικόμενος σοφὸς ἔσεσθαι ἢ τοὺς πολιτικοὺς τούτους, τοὺς αὐτούς τε δει-- ᾿ ψοὺς ὄντας τὰ πολιτικὰ καὶ χρωμένους ἑκάστοτε τῇ τε αὖ-- τῶν πόλει καὶ ἄλλαις πολλαῖς, καὶ Ελληνίσι προσομιλοῦν-- |» τας πόλεσι καὶ βαρβάροις; ἢ δοκεῖς ἄλλοις TLO! συγγενό-

126

ΘΕ. Ov βία γε οὐδ᾽ ὥσπερ οἵ τύραννοι, ἀλλ᾽ ἑκόν-

T *

E

127

B

316 OEALTHZX ᾿ DT MOD

μενος σοφὸς ἔσεσϑαι ταῦτα, ἅπερ οὗτοι, ἀλλ᾽ οὐκ αὐ- τοῖς τούτοις; ΘΕ. ᾿άΑκήκοα γάρ, ὦ Σώκρατες, ovg σέ φασι λέγειν

Ἁ , er , bd - 2 - LI PX J τους λόγους. OtL TOUTOV τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν οἵ υἱεῖς , * ^ οὐδὲν βελτίους εἰσὶν ἢ οἵ τῶν σκυτοτόμων. καί μοι δο- -

κεῖϑ ἀληϑέστατα λέγειν ἐξ ὧν ἐγὼ δύναμαι αἰσϑέσϑαι. ἀνόητος ἂν οὖν ev, εἰ οἰοίμην τινὰ τούτων ἐμοὶ, μὲν ἂν παραδοῦναι τὴν αὑτοῦ σοφίαν. τὸν δὲ υἱὸν τὸν αὐτοῦ μηδὲν ὠφελῆσαι, εἴ τι οἷός τ᾽ ἦν εἰς ταῦτα ὠφελεῖν ἄλλον ὁντιναοῦν ἀνθρώπων.

VIII Σῷ. Τίοὖν ἄν, ὦ βέλτιστε ἀνδρῶν, χρήσαιο σαυτῷ, εἶ σοι ἐπειδὴ γένοιτο υἱὸς τοιαῦτα πράγματα παρ- έχοι, καὶ φαίη μὲν ἂν ἐπιϑυμεῖν ἀγαϑὸς γενέσϑαι ξω- γράφος, καὶ μέμφοιτο σοὶ τῷ πατρί, ὅτι οὐκ ἐθέλεις ἀνα-- λέσκειν εἰς αὐτὸν τούτων αὐτῶν ἕνεκα ἀργύριον, τοὺς δὲ δημιουργοὺς αὐτοῦ τούτου, τοὺς ξωγράφους, ἀτιμάξοι τε καὶ μὴ βούλοιτο παρ᾽ αὐτῶν μανϑάνειν; ἢ τοὺς αὐλητᾶς,

ουλόμενος αὐλητὴς γενέσϑαι. ἢ τοὺς κιϑαριστάς; ἔχοις u vns y ; ἢ 9 xAots.

ἂν αὐτῷ 0 τι χρῷο καὶ ὕποι πέμποις ἄλλοσε μὴ ἐθέλοντα ἂν αὐτῷ ὅ τι X06 μποις μὴ , ,

παρὰ TOUTOV μανϑανειν;

ΘΕ. Μὰ A οὐκ ἔγωγε.

4 -" 35 2 A -" 9 * 1 ' ,

Σὰ. Novovv ταύτα ταῦτα αὔτος πρὸς TOV πατέρα ποιῶν ϑαυμαξεις καὶ μέμφει, εἰ ἀπορεῖ, ὅ τί σοι χρήσηται καὶ ὅποι πέμπῃ; ἐπεὶ “ϑηναίων ys τῶν καλῶν κἀγαϑῶν

τὰ πολιτικὰ ὅτῳ ἂν βούλῃ συστήσομέν Ge, ὅς σοι προῖκα συνέσται" καὶ ἅμα μὲν ἀργύριον οὐκ ἀναλώσεις, ἅμα δὲ

πολὺ μᾶλλον εὐδοκιμήσεις παρὰ τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις ἢ ἄλλῳ τῳ συνῶν.

ΘΕ. Τί ovv, ὦ Σώκρατες; οὐ καὶ σὺ τῶν καλῶν κἀγαϑῶν εἶ ἀνδρῶν; εἰ γὰρ σύ μοι ἐϑέλοις συνεῖναι, ἐξαρ-- κεῖ καὶ οὐδένα ἄλλον ξητῶ.

2. Τίέτοῦτο λέγεις, Θέαγες;

᾿

t "

TUNER AC ANE S E HEELS. MS

ἐγώ: | CerarHEe o | 377

| P IX. 4H. Ὁ Σώκρατες οου ᾽ μέντοι κακῶς λέγει, καὶ

I"

RS ἅμα μὲν ἐμοὶ χαριεῖ" ὡς £yà οὐκ ἔσϑ᾽ 0 τι τούτου μεῖξον

ἂν ἕρμαιον ἡγησαίμην, ἢ εἰ οὗτός τε ἀρέσκοιτο τῇ σῇ συν--

ουσίᾳ καὶ σὺ ἐθέλοις τούτῳ συνεῖναι. καὶ μέντοι καὶ αἰ- σχύνομαι λέγειν ὡς σφόδρα βούλομαι" ἀλλ᾽ ἐγὼ ἀμφοτέ-

; gov ὑμῶν δέομαι, σέ τ᾽ ἐθέλειν τούτῳ συνεῖναι καὶ σὲ

E i]

[ | j

i

|

uj ξητεῖν ἄλλῳ μηδενὶ συγγενέσϑαι ἢ Σωκράτει" καί us

] Ε πολλῶν καὶ φοβερῶν ἀπαλλάξετε φροντίδων. ὡς νῦν πά-

vv φοβοῦμαι ὑπὲρ τούτου, μή τινι ἄλλῳ ἐντύχῃ οἵῳ τοῦ-- τὸν διαφϑεῖραι.

4. :

- * , e ᾿ - c : GE. Μηκέτι vOv, ὦ πάτερ, ὑπέρ y ἐμοῦ φοβοῦ, . εἴπερ οἷός τ᾽ εἶ πεῖσαι τοῦτον τὴν ἐμὴν συνουσίαν προς--

δέξασθαι.

4H. Πάνυ καλῶς λέγεις. ὦ Σώκρατες, πρὸς σὲ δ᾽

ἂν ἤδη εἴη ὁ μετὰ τοῦτο λόγος" ἐγὼ γάρ τοι ἕτοιμός elut, ὡς διὰ βραχέων εἰπεῖν, καὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ ὡς οἷόν τε o(- χειύότατα παρέχειν, ὅτου ἂν δέῃ, ἔμβραχυ, ἐὰν Θεάγη

᾿ ᾿ τουτονὶ ἀσπάξῃ. τε καὶ εὐεργετῇς ὅ τι ἂν οἷός τε ἧς. ἘΠ ΣΟ. Ὦ “ημόδοκε , τὸ μὲν ἐσπουδακέναι σε οὐ ϑαυμάξω, εἴπερ οἴει ὑπ᾽ ἐμοῦ μάλιστ ἄν σοι τοῦτον ὠφε- - ληϑῆναι" οὐ γὰρ οἷδα ὑπὲρ ὅτου ἄν τις νοῦν ἔχων μᾶλ-- λον σπουδάζοι ἢ ὑπὲρ υἱέος αὐτοῦ, ὕπως ὡς βέλτιστος ἔσται" ὁπόϑεν δὲ ἔδοξέ σοι τοῦτο. ὡς ἐγὼ ἂν μᾶλλον τὸν - σὸν υἱὸν οἷός τε ἡ ν ὠφελῆσαι πρὸς τὸ πολίτην ἀγαϑὸν γενέσϑαι ἢ σὺ αὐτός, καὶ ὁπόϑεν οὗτος φήϑη ἐμὲ μᾶλ- λον ἢ σὲ αὐτὸν ὠφελήσειν, τοῦτο πάνυ ϑαυμάζο. σὺ γὰρ πρῶτον μὲν πρεσβύτερος εἶ ἐμοῦ, ἔπειτα πολλὰς ἤδη ἀρ-- χὰς καὶ τὰς μεγίστας AO valor ἦρξας, καὶ τιμᾷ ὑπὸ Ava- γυρασίων τε τῶν δημοτῶν πολὺ μάλιστα καὶ ὑπὸ τῆς ἄλ-

| Ans πόλεως οὐδενὸς ἧττον" ἐμοὶ δὲ τούτων οὐδὲν ἐνορᾷ

δρῶν συνουσίας Θεάγης ὅδε καταφρονεῖ, ἄλλους δέτινας

128

378 : ΘΕΑΓΗΣ. 108

ξητεῖ, οἵ παιδεύειν ἐπαγγέλλονται oloí te εἶναι νέους ἀν-- ϑρώπους, ἔστιν ἐνταῦϑα καὶ Πρόδικος ὁ Κεῖος καὶ Γορ-- γίας 0 “εοντῖνος καὶ Πῶλος ὃ ᾿“κραγαντῖνος καὶ ἄλλοι πολλοί, οἱ οὕτω σοφοί εἶσιν. ὥστε εἰς τὰς πόλεις ἰόντες πείϑουσι τῶν νέων τοὺς γενναιοτάτους τε καὶ πλουσιω-- τάτους. οἷς ἔξεστι τῶν πολιτῶν ᾧ ἂν βούλωνται προῖκα συνεῖναι. τούτους πείϑουσιν ἀπολείποντας τὰς ἐκείνων συνουσίας αὐτοῖς συνεῖναι. προσκατατιϑέντας ἀργύριον πάνυ πολὺ μισϑόν, καὶ χάριν πρὸς τούτοις εἰδέναι. τού-- τῶν τινὰς εἰκὸς ἦν προαιρεῖσϑαι καὶ τὸν υἱόν σου καὶ αὖ-: τὸν G8, ἐμὲ δ᾽ οὐκ εἰκός" οὐδὲν γὰρ τούτων ἐπίσταμαι τῶν μακαρίων τε καὶ καλῶν μαϑημάτων, ἐπεὶ ἐβουλόμην iv: ἀλλὰ καὶ λέγω δήπου ἀεί, ὅτι ἐγὼ τυγχάνω, ὡς ἔπος εἰπεῖν. οὐδὲν ἐπιστάμενος πλήν γὲ σμικροῦ τινὸς μαϑής

ματος, τῶν ἐρωτικῶν. τοῦτο ΜΈΡΤΟΣ τὸ μάϑημα παρ᾽ ὄντι--

νοῦν ποιοῦμαι δεινὸς εἶναι καὶ τῶν προγεγονότων ἀν- ϑρώπων καὶ τῶν νῦν.

ΘΕ. Ὁρᾷς. ὦ πάτερ, ὅτι Σωκράτης οὐ πάνυ μοι

- 2 on ' δοκεῖ i [ἔτι] ἐθέλειν ἐμοὶ συνδιατρίβειν; ἐπεὶ vo y ἐμὸν e M * 70.4 ? bU - , 1 C ox ἕτοιμον. ἐὰν οὗτος ἐθέλῃ" ἄλλα ταῦτα παίξων πρὸς ἡμᾶς λέγει. ἐπεὶ ἐγὼ οἶδα τῶν ἐμῶν ἡλικιωτῶν καὶ ὀλίγῳ πρε- σβυτέρων. οἱ πρὶν μὲν τούτῳ συνεῖναι οὐδενὸς ἄξιοι ἦσαν,

, ἐπειδὴ δὲ συνεγένοντο τούτῳ, ἐν πάνυ ὀλίγῳ χρόνῳ πάν-

τῶν βελτίους φαίνονται ὧν πρότερον χείρους.

ΣΩ. Οἶσϑα ovv οἷον τοῦτό ἐστιν, & παῖ Ζ4ημο- δόκου; : ΘΕ. Ναὶ μὰ 4 ἔγωγε. ὅτι ἐὰν σὺ βούλῃ, καὶ ἐγὼ οἷός τ᾽ ἔσομαι τοιοῦτος γενέσϑαι; οἱοίπερ καὶ ἐκεῖνοι.

XL ΣΩ. Οὔκ, ὦ γαϑέ, ἀλλά σε λέληϑεν, οἷον τοῦτ᾽ ἔστιν. ἐγὼ δέ σοι φράσω. ἔστι γάρ τι ϑείᾳ μοίρᾳ παρε- πόμενον ἐμοὶ ἐκ παιδὸς ἀρξάμενον δαιμόνιον: ἔστι ὁὲ τοῦτο φωνή, ἣ ὅταν γένηται, ἀεί μοι σημαίνει, ὃ ἂν μέλ

$1 Β OEATHX. - 379 |.Ao πράττειν, TOUTOUV ἀποτροπήν, προτϑέπει δὲ οὐδέποτε 1 xal ἐάν τίς uo. τῶν φίλων ἀνακοινῶται καὶ γένηται ἡ φω- ᾿ νή, ταὐτὸν τοῦτο ἀποτρέπει καὶ οὐκ ἐᾷ πράττειν. καὶ τούτων ὑμῖν μάρτυρας παθέξομαι. Χαρμίδην γὰρ τουτονὶ

γιγνώσκετε τὺν καλὸν γενόμενον, τὸν Γλαύκωνος" οὗτός

E. ἐτύγχανεν ἐμοὶ ἀνακχοινούμενος μέλλων ἀσκήσειν. E

, στάδιον εἰς Νεμέαν" xoi εὐϑὺς αὐτοῦ ἀρχομένου λέγειν, ὅτι

μέλλοι ἀσκεῖν, ἐγένετο ἡ φωνή, καὶ ἐγὼ διεκώλυον. τε QU- - τὸν καὶ εἶπον ὅτι λέγοντός | σου μεταξὺ γέγονέ μοι ἡ φωνὴ : ἡ τοῦ δαιμονίου: ἀλλὰ μὴ ἄσκει. ἴσως. ἔφη, σημαίνει - σοι, ὅτι οὐ νικήσω᾽ ἐγὼ δὲ x&v μὴ μέλλω νικᾶν, γυμνασά-

μενός γε τοῦτον τὸν χρόνον ὠφεληϑήσομαι" ταῦτα εἰπὼν ἤσχει- ἄξιον οὖν πυϑέσϑαι αὐτοῦ, ἃ αὐτῷ ξυνέβη ἀπὸ ᾿ ταύτης τῆς ἀσκήσεως. εἰδὲ βούλεσϑε τὸν Τιμάρχου ἀδελ- - φὸν Κλειτόμαχον ἐρέσϑαι, τί εἶπεν αὐτῷ Τίμαρχος ἡνίκ

» ἀποϑθανούμενος ἤει εὐθὺ τοῦ δημοσίου. ἐκεῖνός τε xol -

Εὔαϑλος ὁ σταδιοδρομῶν, ὃς Τίμαρχον ὑπεδέξατο φεύ- . ψοντα᾽ égéi γὰρ ὑμῖν ὅτι εἶπεν αὐτῷ ταῦτα. ΘΕ. Τί, EQ. 'Q Κλειτύμαχε, ἔφη. ἐγὼ μέντοι ἔρχομαι ἀπο-- i ϑανούμενος νυνί, διότι Σωκράτει οὐκ ἤϑελον πείϑεσϑαι. τί δὴ οὖν ποτὲ τοῦτο εἶπεν ὁ Τίμαρχος; ἐγὼ φράσω. ὅτε

᾿ ἀνίστατο ἐκ τοῦ συμποσίου ὁ Τίμαρχος καὶ Φιλήμων ὃ B

Φιλημονίδου ἀποκτενοῦντες Νικίαν τὸν 'Hoooxaudav- ὅρου, ἠπιστάσθϑην μὲν αὐτὼ μόνω τὴν ἐπιβουλήν, ὁ δὲ - Tíu«Qgog ἀνιστάμενος πρὸς ἐμὲ εἶπε, τί λέγεις, ἔφη, ὦ j ᾿Σώχρατες; ὑμεῖς μὲν πίνετε, ἐμὲ δὲ δεῖ ποι ἐξαναστῆναι" ἥξω δὲ ὀλίγον ὕστερον, ἐὰν τύχω. καί μοι ἐγένετο ἡ φω- ^ wa, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, μηδαμῶς, ἔφην, ἀναστῇς yé-

| yove γάρ μοι τὸ εἰωϑὸς σημεῖον τὸ δαιμόνιον" καὶ ὃς "

ἔφη, εἶμι δή, Σώκρατες" αὖϑις ἐγένετο ἡ φωνή" αὖϑις

ἐπέσχε. καὶ διαλιπων χρόνον αὖϑις ὡρμᾶτο ἰέναι, καὶ C

129

|»

[ὩΣ]

180

ς ἔχ. T 2 "os ξ΄

d EN. RP “Ἅ ^ , , , οὖν αὕτον ἠἡνάγκασα ἐπισχεῖν. τὸ τρίτον, βουλόμενός us

380 OEATLTHZX. 1 ioi |

λαϑεῖν, ἀνέστη οὐκέτι εἰπών μοι οὐδέν, ἀλλὰ λαϑών,

ἐπιτηρήσας ἄλλοσε τὸν νοῦν ἔχοντα" καὶ οὕτως ὥχετ᾽

ἀπιὼν καὶ διεπράξατο ἐξ ὧν ἤει ἀποϑανούμενος. ὅϑεν. δὴ τοῦτ᾽ εἶπε πρὸς τὸν ἀδελφὸν ὃ ὅπερ νῦν ὑμῖν ἐγώ. ὅτι.

ἴοι ἀποϑανούμενος διὰ τὸ ἐμοὶ ἀπιστῆσαι. ἔτι τοίνυν περὶ

τῶν ἐν Σικελίᾳ πολλῶν ἀκούσεσϑον. ἃ ἐγὼ ἔλεγον περὶ

"τῆς διαφϑορᾶς τοῦ στρατοπέδου. καὶ τὰ μὲν παρεληλυ-

ϑότα τῶν εἰδότων ἔστιν ἀκοῦσαι" πεῖραν δ᾽ ἔξεστι νυνὶ λαβεῖν τοῦ σημείου, εἰ ἄρα τι λέγει. ἐπὶ γὰρ τῇ ἐπὶ στρα- , - L2 ^ hi τείαν ἑξορμῇ Σαννίωνος τοῦ καλοῦ ἐγένετό μοι τὸ δη- μεῖον. οἴχεται δὲ νῦν μετὰ Θρασύλλου στρατευσόμενος 9 m , 4? , " LI € , δὲ 5415.2 εὐϑὺ Ἐφέσου xai Ἰωνίας. ἐγὼ ovv οἴομαι ἐκεῖνον ἢ ἀπο- ϑανεῖσϑαι ἢ ὁμοῦ τι τούτῳ y. ἐλᾶν, καὶ περί ys τῆς στρα- , - 74 , - τείας τῆς ἄλλης za vv φοβοῦμαι. XIL Ταῦτα δὴ πάντα εἴρηκά σοι, ὅτι ἡ δύναμις αὔ--

- , , ^ 9; τη τοῦ δαιμονίου τούτου καὶ εἰς τὰς συνουσίας TOV LET

ἐμοῦ συνδιατριβόντων τὸ ἅπαν δύναται. πολλοῖς μὲν Ἁ » ^ 3 γὰρ ἐναντιοῦται, καὶ οὐκ ἔστι τούτοις ὠφεληϑῆναν μὲν

- ? ἐμοῦ διατρίβουσιν, ὥστε οὐχ οἷόν τέ μοι τούτοις GUvÓLO- .

τρίβειν: πολλοῖς δὲ συνεῖναι μὲν οὐ διακωλύει, ὦφε- λοῦνται δὲ οὐδὲν συνόντες. οἷς δ᾽ ἂν συλλάβηται τῆς συνουσίας ἡ τοῦ δαιμονίου δύναμις, οὗτοί εἰσιν ὧν καὶ σὺ ἤσϑησαι" ταχὺ γὰρ παράχρημα ἐπιδιδόασι. καὶ τού-- τῶν αὖ τῶν ἐπιδιδόντων οἱ μὲν καὶ βέβαιον ἔχουσι καὶ παραμόνιμον τὴν ὠφέλειαν" πολλοὶ δέ, ὅσον ἂν μετ ἐμοῦ χρόνον ὦσι. ϑαυμάσιον ἐπιδιδόασιν, ἐπειδὰν δέμου ἀπόσχωνται. πάλιν οὐδὲν διαφέρουσιν ὁτουοῦν. τοῦτό ποτε ἔπαϑεν ᾿Δριστείδης ὁ Πυσιμάχου υἱὸς τοῦ ᾿Δριστείς δου. διατρίβων γὰρ μετ᾽ ἐμοῦ πάμπολυ ἐπεδεδώκει ἕν ὀλίγῳ χρόνῳ ἔπειτα αὐτῷ στρατεία τις ἐγένετο καὶ ὥχετο ἐκπλέων" ἥκων δὲ κατελάμβανε μετ᾽ ἐμοῦ διατρίβοντα

EX ounz aS LUE us MCCTNE ER Ste rS

a ' ; 6EATHE CugmI c 3892

Θουκυδίδην τὸν Μελησίου υἱὸν τοῦ Θουκυδίδου. ὃ δὲ : Θουχυδίδης τῇ προτεραίᾳ μοι δί ἀπεχϑείας ἐν λόγοις τι- P σὶν ἐγεγόνει. ἰδὼν οὖν μὲ 0 “ριστείδης. ἐπειδὴ ἠσπάσα-

"τό τε καὶ τἄλλα διελέχϑη, Θουκυδίδην δέ, ἔφη . ἀκούω,

Ὶ ὦ Σώκρατες. σεμνύνεσϑαι ἄ ἄττα πρὸς σὲ καὶ χαλεπαύνειυ ὡς τὶ ὄντα. Ἔστι γάρ. ἔφην ἐγώ, οὕτως. Τί δέ; οὐκ οἷ- δεν, ἔφη. πρὶν σοὶ συγγενέσϑαι , οἷον ἦν τὸ ἀνδράποδον; ; ix ἔοικέγε, ἔφην ἐγώ, νὴ τοὺς ϑεούς. ᾿4λλὰ μὴν xal αὐτός γε, ἔφη. καταγελάστως ἔχω, ὦ Σώκρατες. Τί μά- λιστα; ἔφην ἐγώ. Ὅτι, ἔφη. πρὶν μὲν ἐχπλεῖν, ὁτῳοῦν C

᾿ἀνθρώπῳ οἷός T ἦν διαλέγεσθαι καὶ μηδενὸς χείρων φαί-

νέσϑαι ἐν τοῖς λόγοις, ὥστε καὶ ἐδίωκον τὰς συνουσίας τῶν χαριεστάτων ἀνθρώπων. νυνὶ δὲ τοὐναντίον φεύ- yO., ἄν τινα καὶ οἰσϑάνωμαι πεπαιδευμένον" οὕτως ci- σχύνομαι ἐπὶ τῇ ἐμαυτοῦ φαυλότητι. Πότερον δέ, ἦν δ᾽ ἐγώ, ἐξαίφνης σε προὔλιπεν αὕτη ἡ δύναμις ἢ κατὰ σμι-- χρόν; Κατὰ σμικρόν, ἡ δ᾽ ὅς. Ἡνίκα δέ σοι παρεγένετο, ἣν δ᾽ ἐγώ, πότερον μαϑόντι παρ᾽ ἐμοῦ τι παρεγένετο, ἦν τινι ἄλλῳ τρόπῳ; Ἐγώ σοι ἐρῶ, ἔφη. ὦ Σώκρατες. ἄπι- στον μὲν νὴ τοὺς ϑεούς, ἀληϑὲς δέ" ἐγὼ γὰρ ἔμαϑον μὲν παρὰ σοῦ οὐδὲν πώποτε, ὡς αὐτὸς οἶσϑα" ἐπεδίδουν δέ, οὐπότε σοι συνείην, κἂν εἰ ἐν τῇ αὐτῇ μόνον οἰχία εἴην, μὴ £v τῷ αὐτῷ δὲ οἰκήματι" μᾶλλον δὲ ὁπότε ἐν τῷ αὐτῷ οἰκήματι * καὶ ἔμοιγε ἐδόκουν πολὺ μᾶλλον ὁπότε ἐν τῷ αὐτῷ οἰκήματι ὧν λέγοντός σου βλέποιμι πρὸς σέ, μᾶλ-

λον ἢ ὁπότε ἄλλοσε ὃ ὀρῴην" πολὺ δὲ μάλιστα καὶ πλεῖστον Ἐ

ἐπεδίδουν, ὁπότε παρ᾽ αὐτόν σε καϑοίμην ἐχόμενός σου καὶ ἁπτόμενος. νῦν δέ, ἡ δ᾽ ὅς, πᾶσα ἐκείνη ἡ ἕξις ἐξερ-- ούηκεν.

XIII. Ἔστιν ovv, ὦ O£aysg, τοιαύτη ἡ ἡμετέρα συν-- ουσία" ἐὰν μὲν τῷ ϑεῶ φίλον qj, πάνυ πολὺ ἐπιδώσεις καὶ ταχι;, εἰ δὲ μή, οὔ. ὅρα οὖν μή σοι ἀσφαλέστερον ἡ

eL ζ π᾿ f D Are

» “ΝΥ "T. MS M i", c iar Mt Peer um Tat. rore. ἊΝ γυυν US Ww" α τ C | “ τ Meth Sas MR T4 INC : CER oT A— - " - " "o ΄ Ἐν “ - ^ » "

382 BRAPHEC 5 112

παρ᾽ ἐκείνων τινὶ παιδεύεσθαι, οἵ ἐγκρατεῖς αὖτοι εἰσι τῆς ὠφελείας ἣν ὠφελοῦσι τοὺς ἀνθρώπους. μᾶλλον ἢ : zug ἐμοὶ ὃ τι ἂν τύχῃ τοῦτο πρᾶξαι. ὲ 131 ΘΕ. Ἐμοὶ μὲν τοίνυν δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἡμᾶς οὗ- τωσὶ ποιῆσαι, ἀποπειραϑῆναι τοῦ δαιμονίου τούτου συν-- όντας ἀλλήλοις. καὶ ἐὰν μὲν παθείρῃ ἡμῖν. ταῦτα βέλτι-- Gra εἰ δὲ μή. τότε ἤδη παραχρῆμα βουλευσόμεϑα ὅ τι δράσομεν, sive ἄλλῳ συνεσόμεϑα. eive καὶ αὐτὸ τὸ ϑεῖον τὸ σοὶ γιγνόμενον πειρασόμεϑα παραμυϑεῖσϑαι εὐχαῖσί 5 τε καὶ ϑυσίαις καὶ ἄλλῳ ὅτῳ ἂν οἱ μάντεις ἐξηγῶνται. ΖΗ. “Μηκέτι πρὸς ταῦτα ἀντείπῃς, ὦ Σώκρατες. τῷ μειρακίῳ" εὖ γὰρ λέγει Θεάγης. ΣΩ,.᾽4λζ εἰ δοκεῖ χρῆναι οὕτω ποιεῖν, οὕτω ποιῶμεν.

'

γοασλοτρ ποι ΤῊΣ ψν - » *

-—f

PLEASE DO NOT REMOVE CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET

UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY