A AA EL du No ns | Lovis Acassiz. - | Ve nootaonoonog oopao patrato esooo coq | BOLSA a8ibrarp of tbe füuseum Or COMPARATIVE ZOÓLOGY, AT HARVARD COLLEGE, CAMDRIDGE, MASS. jiounveu bp pribate subscription, (t 1961. nU a0 020205 0, 0, 0 0 From the Library of LOUIS AGASSIZ. No. 477 ? T zoj, v * Wow ow NS XN ENTOZOORUM, SIVE VERMIUM INTESTINALIUM HISTORIA NATURALIS AUCTORE CAROLO ASMUNDO RUDOLFPHI, PHILOS, ET MED. DOCT. HUIUS IN UNIVERSITATE LITT. GRYPHISWALD. PROF. PUBL. ET ORDIN, SCHOLAE VETERI- NAR. DIAECTORE, ASSESSORE COLLEG. SANIT.POMERANOa RUGICI, ACAD. IMPERIAL. SCIENT. PETROPOLIT, SOC. MED. PARIS, ET MONSPELIENS. FAUTORUM AFEI VETEHLIN, HAFE- NIENS, NATURAE SCRUTATORUM BEROLINENS. ET. MOSz QUENS. PHYSICAAUM IENENS. GOTTINGENS. ET ROSTÓ* CHIENS. MINERALOG. IENENS. LINNAEANAE LIPSIENS, NEC NON SYDENHAM, HALENS. MEMBRO; LOCNVOBLDWOHE ^B. cet CUM TABEB. VIL AENEIS, , — 2 A cx r- PT I. bee rie ti P ie AMSTELAEDAMTI SUMTIBUS TABERNAE LIBRARIAE ET ARTIUM 2 $09. 4) (EDU A M S is ra bacr AM A d wo WIE u^ y DAR f Uu hrs ROTE We A DE IS IT PEDAL; DAY x : Ps ey 2 Mer EU A d "12 "T V vm vUO Bb lr PARS I ANIMADVERSIONES IN GENERA ET SPECIES ENTOZOORAUM. Vol. 1i. E Filum ariadneum est. Systema, sine quo Chaos est Historia naturalis. LixxÉ Philos. Bot. Lad — HE, «DNO aCNO VDO KON DX OO (OO OON (NU. SERRE e Cap. I. Genera Entozoorum stabzlita. — ÉD OO f ORDINIS PRIMI, N- em a't'oideor'usm. Corpore elongato, tereti, elastico. i. pue Tab.I. Fig. 1, 2. Corpus teres, elasticum , subaéquale, longissi- mum. | : Oris apertura orbicularis minima. Geuitale masculum , ante apicem caudae (rarissi- me) exsertum, terctiusculum, breve. 2, Hamularia. "Tab. XII. Fig. 6. Corpus teres, elasticum, aequale, Caput tentaculis duobus vellateralibus, vel ter- minalibus, tubulosis. Genitale masculum .... 5. Trichocephalus. Tab.I. Fig. 7— 11. Corpus teres, elasticum , parte antica (in pluri- mis longissima) capillari. .. Os oxbiculare parvum. "Geuitale masculum, stylus filiformis é caudae tubulo, in plurimis prominulo , exsertilis. À 2 4 4, Oxyuris. Tab.L Pig. 5—5. Corpus texes, elasticum, parte postica tenuis. sima. Os orbiculare magnum. Genitale masculum ... 5. Cucullanus. "Tab. IIL Fig. 1—7. Corpus teres, elasticum, postice attenuatum, Caput cucullo globoso striato; os orbiculare. Genitale masculum, ante apicem caudae exser- "ile, spiculiforme; an in omnibus duplex? .' 6. O phiostoma. Tab.LI. Fig.15.:4. "Tab. Vil. . Fig. 1. 9. Corpus teres, elasticum, postice attenuatum. Os bivalve, labio superiore et inferiore. Genitale masculum VE LES 7. Àscaris. 'Tab.L Fig. 19— 16. Corpus teres, elasticum, utrinque attenuatum. Os ixivalve, labiis seu nodulis oris, saepe tubu- losi, tribus; duobus superioribus, inferiore tertio. Genitale masculum, ante caudae apicem exsertum, duplex, seu spiculis duobus, basi conjunctis, compositum. 8.Strongylus. 'Tab.It Tab.III. Fig. 31, 19. Corpus teres, elasticum , utrinque attenuatum. Oris apertura varia, vel orbicularis magna vel angulata, Genitale masculum tiliforme ex bursa caudae ter- minali grominulum. ne 9. Liorhynchus. Tab. XII. Fig. 1. Corpus teres, elasticum, vel utrinque attenua- tum, vel antrorsum aui retrorsum incrassatum. Caput obtusum elabiatum , oris tubulo emissili instructum. Genitale inascubun .... ORDINIS SECUNDI, Acanthocephalorum. Corpore teretiusculo, utriculari, subelastico ; probo- scide seriatim uncinata, retractili , simplici vel qua- druplici. 10, Echinorhynchus. Tab.III. Fig. 15. Tab.1V. Corpus teretiusculum, forma varium. Proboscis exsertilis , seriatim uncinata, simplex. 11. Tetrarhynchus. "Tab. VIL Fig. 5 — 12. Corpus teretiusculum, forma varium. PProboscis cxsertilis, seriatim uncinata, quadru- plex, sive proboscides- quatuor. ORDINIS TERTII, SN oxvtesri iain desgode- odod. Corpore depresso, vel teretiusculo, molli; poris suctoriis. 19. Monostoma. Tab. XII. Fig. 5. Corpus molle, teretiusculum vel depressum. Porus anticus,. solitarius. 15. Amphistoma. Tab. V. Fig. 4 — 7. Corpus molle , teretiusculum. Porus anticus et posticus, texminales, solitaru. 6 i NM 14. Dietoma, "Tab. V. Fig.1— 5. "Tab. VI, Fig. 75 0- Corpus molle depressum, vel teretiusculum. Porus anticus et ventralis, solitarii. 15. Polystoma. 'Tab.VI. Fig. 1—6. Corpus molle, depressum. Pori antici quinque vel sex; caudalis solitarius, an hic in omnibus. i ORDINIS QUARTI, Q es to 1'd' e^o w m. Corpore elongato, depresso, molli, continuo vel articulato. rL 16. Scolex. Tab, VIII. Fig. 1 — 15. Corpus molle, depressiusculum, retrorsum atte- | nuatum. Caput polymorphum, auriculis duabus quatuor- ve cinctum, ore antico orbiculari, 17. Caryophyllaeus. Tab. VHL Fig 16— 18. Corpus molle, depressiusculum, retrorsum.atte- mnuatum, Caput dilatatum, fimbriatum; ore antico labiato, labio süperiore et inferiore. 18. Ligula. Tab. IX. Fig. 1, 2. Corpus molle, elongatum, depressum, linea me- dia longitudinali impressa. Caput obtusum, crassiusculum; ore aliisve ca- pitis organis inconspicuis. S de 19. Tricusp idaria. "Tab. IX. Fig..5. , Corpus molle, elongatum, depressum, postice subarticulatum. Os bilabiatum, labio superiore et inferiore, utro- que aculeis binis tricuspidatis armato, eo, Bothriocephalus. Tab. IX, Fig. 4. Corpus molle, elongatum, depressum, articu- latum. Caput sübtetragonum: foveis duabus (suctoriis) oppositis. 21, Taenia. Tab. X. Corpus molle, elongatum, depressum, arti- / culatum. 3 Caput osculis quatuor suctoriis (profundis). ORDINIS QUINTI, ID roy iet 3byU6 of uum; Corpore in vesicam caudalem desinente, vel vesicae adhaerente. as) OysticefCus Tab.XL Fig.i, 9. (Fesica. externa. membranacea, simplex, fere semper vermem solitarium fovens, undique liberum, cujus:) Corpus elongatum, depressum, rugosissimum, basi in vesicam caudalem aqua refertam ampliatum. Caput osculis quatuor suctoriis. 93. Coenurus. , Tab. XI. Fig. 5. (Fesica externa, tenuis, humore repleta, sim- plex, in quam desinunt vermiculi plurimi, quorum .:) S 9 * Corpus elongatum, depressiusculum, subrugosum. Caput osculis quatuor suctoriis, 94. Echinococcus. "Tab. XI. Fig. 4. (Fesica externa, humorerepleta, simplex vel duplex, continens vermiiculos minimos, are- nulam referentes, membranae intimae super- ficiei adhaerentes, quorumque: ) Corpus subglobosum laeve. Caput osculis suctoriis quatuor (an his in omni- bus ? ). x Genera ad. ordines enumeratos vix referenda. 25. Prionoderma. Tab. XII. Fig. 2. Corpus depressum, transversim plicatum, miar- ginibus serratum, ut fere articulatum visum. Caput labiatum inaequale. Genitale masculum in alterà specie spiculum du- plex; in altera ignoratum. 96, Schisturus. Tab. XII. Fig. 5. ^ Corpus teretiusculum, elongatum, postice bi- fidum, Proboscis uncinata? retractilis ? : 27. Diceras. "Tab. XII. Fig. 4. Corpus ovatum, compressum; tunica inyo- lutum ? Cornu capitis biparütum , filis asperum. Gay... II. De generum condendorum ratione. Corporum naturalium. copia immensa, quo minus singula seorsim tractentur, impedit, eorun- demque examen qualecunque plurima his illisve notis communibus instructa esse prodit. Ex quo igitur historia naturalis culta est, animalium cete- rorumque corporum genera stabilita sunt, eadem- que tam.pro naturae scrutatorum seculique genio, quam pro specierum numero in dies aucto muta- tiones plurimas subierunt. Linnaeus, qui genera commendanda rite conderet ,. primus exstitit, ejusque Philosophia bo- £anica, quae diurna nocturnaque versetur manu, dignissima, eorundem stabiliendorum regulas tradit fundatissimas, et animalibus aeque bene quam plantis applicandas. In singulis generibus expo- nendis si hinc inde erraverit, hoc in vasto, quod. struxerit opere, aliter quidem fierinon potuit, et eundem tam parum errasse, fere prodigii instar ha- bendum est. Solus huc usque fuit, qui omnia na- turae regna amplexus sit, ejusque quam omnium scrutatorum praecedentium studio historia naturalis plus debet: nosmet vero has illasve partes excolen- do vel ad' majorem perfectionis gradum evehendo, quantum ab Eo distamus, qui omnibus lucem attulerit! Entozoorum paucissima suo tempore cognita, haec tamen nequaquam uno amplexus est genere, -*' 'yus, Ego genera nova, nec immerito , addidimus ^- 10 sed in plura distribuit, characteribus tum. suffi cientibus, a nobis quidem rejiciendis, designata, Gordii nimirum ,: Zíscaridis, Fasciolae, Taeniae, 4Hydrae.generibus epecies a se assumtas, sed parum cognitas, quas posteri emendarent, inseruit. Mül- lerus deinde, Goezius, Blochius, Schran- kius, Froelichius, Abilgaardius, Zede- posterique his plura addent. Specierum enim numero non valde magno, harum diversitas major eodem in genere non obstat, ilo autem increscente, omnium characteres speci- fici aegre idonei conduntur, ut tandem fere de- scriptionibus solis utaris. Hinc vermes teretes, quorum copia maxima innotuit, in genera com- plura distributi sunt, si omnes enim uno alterove xetinere velles, characteres nunquam erueres. .En- iozoa articulata ante me et Zederum uno tan- tum genere, Jaenide scilicet, enumerata funt, ipse vero Zricuspidariam oxe labiato, aculeis tricuspi- dibus armato, neque non Zothriocephalum, capitis foveis duabus suctoriis ins!gnes, a Z'«emia capite quadriosculari instructa semovi. Hoc pro tempore quidem sufficit, speciebus vero novis in dies ad- denis, novae distinctiones necessariae erunt, ut posteri Bothriocephalos capite nudo filisve uncinu- latis inátructo , Taenias nudas, appendiculatas et armatas, forsan etiam species corona uncinorum sessili vel rostcllo insidente munitas ad genera di- / xersa amandaverint. il Pari fere modo Geraniorum olim familia, sive genus naturale, in Pelargonii, Erodii et Geranii ge- nera ariificialaà a Botanicis distributum est, tales- que distinctiones, dummodo characteres certos et faciles prae se ferant, quam maxime commodae et : commendandae sunt. Veteres genera pauca amasse et novorum a re- centioribus propositorum copiam duplici ex ratione vituperasse non ignoro, utramque tamen nihil pro- bare crediderim, Nomina generica enim, quo pau- ciora sint, eo facilius retineri, et genera, naturalia non dilaceranda esse contendunt; sed qui am ho- rum limites sint, quaeso. Omnis corporum natu- ralium dispositio systematica scrutatorum de orga- norum dignitate placitis innititur, ideoque dum corpora hac illave nota discrepantia ab altero ad idem genus referantur, ab altero in plura dispe- scantur, semper et laudandi et vituperandi occasio data erit, et quae magis commoda sit distributio, praeferatur, cum indicis tantum loco inserviat et in vitae brevitate tempori praeprimis parcendum sit. Quo plura autem genera characteribus certis et facile conspicuis innisa exhibeantur, eo facilius corpora incognita ad genera sua revocantur, et exa- minandi molestia, me saltem judice, longe minor redditur. Nomina vero quod attinet generica, ea- dem sensim nec uno quidem die addiscenda, mole- stiam vix afferunt, et si in iisdem condendis regulas a Linnaeo propositas sequaris, neque absona aut barbara fingas, qualia nunc quidem saepius cudun- id iz tur, corporum cognitionem ipsa faciliorem red- dunt. Generibus tandem pluribus, bene tamen sta-: bilitis, uti diflerentiae specificae, sic eiiam nomina: ^» qdrivialia multo facilius exhibentur; si genus enim centum vel plures continet species, harum tandem nomina in vermibus simplicissimis fere deficiunt. In generum copia vel majore vel minore agsu- menda ipse sane laudem non quaeram, sed distri- butionem faciliorem qua repeterim, ibi pedem figam. Aln aliter sentiant, in his enim rebus a arbitraria sunt, et indices boni dum- móde addantur, tempori semper parcas, quod summum est. Capita insequentia hoc uberrime illustrabunt, ' Cap. III. JAA1nimadversiones in generum. conditorum characteres et nomina. 4. Nematoideorum. Ordo maxime naturalis genera, ut fieri solet, minus discrepantia continet, cumque entozoa huc facientia non raro parva sint, vel oris fabrica sub mo- tu corporis saepe vivacissimo difficilius observetur, variorum examen molestiis abundat, aliorum tamen magis distinctorum facilius redditur. i. Filariae genus corpore longissimo subaequali et ore exiguo orbiculari satis facile enucleatur; Gordii enim eocum olim confusi, utpote extra — 15 corpora animata obvii, diffücultatem nullam cient, et Capsulariae genus a Zedero propo- situm, a me, et ita quidem, suppressitm, ut al- teram ejus speciem ad Filarias, alteram ad Asca- rides amandaverim, Cl. vir vermes aciformes, utrinque obtusos, ante caudam ad caput sensim attenuatos ad Capsularias sibi dictas refert, sed Filariae nonnuilae eodem charactere utuntur, ne- que Áscarides omnes utrinque aequaliter attenua- tae sunt, ut oris fabrica neglecta seorsim enu- meran non debeant. Capsulariam itaque com- mode ad genera dicta revocari posse crediderim. Jomén a fii similitudine desumtum Mul- lerus primus generi imposuit, neque Gordii, - quo olim instruebatur, vermes alienos continens, . retineri potuit. | Capsulariae nomen a Zedero conditum , modum , quo vermes se peritoneo in- sinuent, designat, Ascarides vero complures eo- dem utuntur, ut nihil proprii contineat. 9. Ham ularia. Os hujus generis vermium non innotuit, sed tentacula tubulosa vel lateralia vel terminala ejus loco inservire videntur, ut genus Filariae habitu quidem corporis simillimum, iis- dem àbunde distinguatur, neque cum alio Con- . fundi possit. Tubulos illos spiculis Ascaridum | masculis quoad formam. simillimos esse, non diffitendum, ut Ascaridis masculae partem posticam pro antica Hamulariae habere possis, misi ilius os trivalve obstaret. Quidquid sit, in Mustelae Putorii verme * LI l E 14 pulmonali, inter dubios in Appendice enumerando, huc tamen pertinere viso, tentacula nulla obser- vavi, ut genus aliorundem tantum auctoritati ce- dens conservaverim. JNomen a Treutlero impositum, qui tenta- cula hamulos dixerit. Schrankius genus hocce Linguatulam vocavit, idem vero nomen vermibus diversissimis a Froelich10'couces- sum, neque linguae exsertilis similitudo. tanta est, ut retineatur. Zentacularíiam Zederus- vocat, sed idem nomen a Poscio Tetrarhyn- chis impositum, ut itidem ambiguum sit, et ten- tacula vermibus quamplurimis concessa sunt. Treutleri ergo nomen conservaverim. Trichocephalus parte antica capillari ab omnibus Nematoideis reliquis differt. Zederus quidem Capillariae genus distinxit, et hujus | partem antücam sensim, ilius subito gracilescere. xefert, omnibus, vero "Trichocephali speciebus. collatis, differentiam illam nequaquam constan- tem observo, sed. pauci tantum Trichocepha- lorum, etiam Zedero dictorum, partem anti- cam subito capillarem |factam offerunt, neque nota ista ad genus novum condendum sufficeret; quid? quod altera Capillariae species a cl. viro exhibita, oris fabrica a "Trichocephalo diversa, ad Liorhynchum pertinet. Trichocephali species humana primum cognita ad 4scaárides velata, et Ascaris trichiura vocata, acl Pallas ob Trichocephali uncinati caput ar- ^ ) 15 matum minus bene ad Taenias relegata, et Tae- nia Spirillum nuncupata, sed^oris corporisque fabrica ab his abunde differt. Genus quidem a Waglero Zrickuridis nomine insignitum (7g£, -capillus; ewx, cauda) sed: pars capillaris minime cauda est, ut hoc nomen rejiciendum fuerit, et Goezius. in Zrichocephalum (7g£, capillus; xix, caput) bene mutavexit, quod omnes Ze , dero excepto receperunt, qui minus laudabile substituerit. Genus nimirum Z7astigodes (gasig, flagrum; tios , forma) vocavit, sed nomina in ») terminata, Linnaeo monente, adjectiva sunt, et idcirco generica non esse debent, deinde autem vox ipsa quibusdam speciebus, v. c. Tri- chocephalo uncinato, et maribus reliquarum spe- cierum spiraliter involutis, neutiquam, sed ver- mibus tantum femineis quodammodo competit; quod summum. autem est, melior denominatio ' (Trichocephali) et minime mutanda aderat. A. Oxyuris (vv, acutus; ov», cauda), genus a me conditum, olim ab antecedente non sepa- ratum, ut unicam ejus speciem hactenus cogni- tam Zrickocephalum equi vocaverint, eidem ex diametro, ut ajunt, oppositum est, pars enim tenuior caudam sistit, 5. Cucullanus, cucullo capitis striato àb omni- bus reliquis recedit. Zederus quidem (Natur- gesch. p. 75. 6.215.) Cuculi inuorsum ducti strias abscondi, ideoque generis characterem non efficere posse monet, sed eaedem rarissime , si 16 ^ unquam, latent, 'quin in ipso verme mortuo conspicuae sunt; strongyli armati Bulla cornea quoad formam cum cuculló satis convenit, sed e:rüs caret. JNomen.a Müllero impositum , postmodum omnibus receptum, à capis cucullo mutoatum, qui cl. viro in C. marino (foveolato nobis dicto) altero latere foveolatus visus sit, ut inde cum monachorum velamento capitis, cucullo dicto, comparaverit. : Ophiostomatis genus a me conditum ore bilabiato, labio superiore et inferiore, a reliquis distinctissimum. JNemen ab oris anguini similitudine (oQw, an- guis; sou«, 0s) desumsi. Ascaris ore trivalvi pariter ab omnibus differt. Acexxpis Veterum proprie Áscaridem vermicu- larem Linnaei designabat, nomenque forsan ab animalculi motu («ex«giCw , saltare, movere) ortum traxit. Linnaeus Áscaridem tam lume bricoidem quam vermicularem eo sub nomine comprehendit, tandenque Ascaridem trichiuram (Trichocephalum) minus bene addidit; reliqui auctores vermes £eretes utrinque attenuatos ef ore trivalvi instructos Ascaridis genere coér- cuerunt, quos sequi fas' est. Zederus solus nomen mutavit, sed quod ipse imposuit, a fusi similitudine, seu Ascaridis lumbricoidis nomine germanico (Spulwurm) derivatum, Fusaria, plu- ribus generibus, praesertim insequenti aeque - Es 17 4 bene competeret, neque nomina a naturae scruta- toribus et medicis omnibus recepta, dummodo tolerabilia, rejicienda sunt, alias enim mutatio- nuin nunquam finis erit, 8.Strongylus corpore ütrinque attenuato ad Ascaridem accedit, ore autem ampliato; neque distincte trivalvi, diversus est; Species enim sunt, quibus os amplum labio tumido cir:umda- tum est, aliis vero idem minus papillis aut no- dulis, saepe tribus, obsitum, ut obiter inspe- ctum ÁAscaridis haberes; vel it speciebus none nullis dubius haereas. Hinc apparatum genita- lium masculorim in strongylis diversissimum, semper obvium et facillime dignoscendum, cha- racteribus genericis àddidi; ^ Ascaridum enim cauda in maribus semper aeque ac in feminis apice ptoprio terminatur; et spicula mascula ante hunc apicem lateraliter emittuntur; Strongy- lorum autem masculorum cauda semper bursa aperta terminatur, e qua spiculum genitale exse- ritur; bursa illa idcirco partem vermis constantis- simam constituit, et characterem, licet potioris tantum sexus, facillimum praebet. Nomen genernicum a Müllero impositum, quod retineatur, vix dignum est, cum vero un- dique receptum videam, mutare nolui. Ergoyyu- Àos enim, nomen adjectivum est; et idem ac vox latina £éres.significat; üt prisci Ascarides lum- bricoides £us3as sgoyyvkas, et Galli eosdem ver- Vol, IE. : B 1B ' mes Strongles aut Vers strongles appellaverint, et nomen universo ordini competat, i. 9. Liorhynchus, genus a me conditum, oris tubulo exsernli laevi, simplici, labio nullo sti- pato, a reliquis nimis distat, quam eiscum ut conjunxerim. JVomen (Atos VMtinc evyx9s, pro- boscis) characterem exprimit, Druguiere quidem Proboscideae genus ex- ,stuuxit, a Cuviero, Lamarckio et Boscio receptum, ejusque altera species huc pertinere videtur, sed reliquae diversissimae sunt, ad Ophiostoma, Echinorbynchum etc. relegandae, . ut genus maxime arbitrarium et rejiciendum sit. Cochlus. Zedexi duas species amplectitur, qua- yum altera ad Liorhynchum amandanda videtur; alteram ad Prionoderma (n. 25.) relegavi, quod conferas. An JPleurorhynchus a cl. Nau (Bibl. nostr. n. 459-) ob proboscidem lateralem (sAevga , latus; euyx^, proboscis) dictus huc pertineat, deter- minare non ausim, ut vermem in appendice in- ter dubios enumeraverim, Si reliqua fabrica conveniret, tubulus lateralis, neque terminalis, non obstaret. Echinorhynchi saltem proboscidis situ differunt, quid? quod una eademque spe- cies eandem saepe uagis minusque obliquam fert. à Hamulariae genus supra dictum non solum tubulo duplici distat, sed corporis etiam fabrica diversa videtur. | 19 B. Aóéanthocephalorum. - Genera huc facientia facillimo negotio distin- guuntur. J 10. Echinorhynchus próboscide retractili, une cinis armata, eademque simplici distinctus. Nomen a Zoega, Mullero teste, imposis tum, ab omnibus receptum (sxeés , echinus seu erinaceus; &vyxos, proboscis) aptissimum est, Hoelreuter Acanthocephalum, Acharius Acanthrum olim vocarunt, neque haec nomina contemnenda sunt, illud tamen rem melius ij exprimit. Pseudoechinorhyuchi genus a Goezio exstru- ctum (Haeruca. Gmelini et Zederi) Mül lero et Schrankio praeeuntibus rescidi; vers mis enim a Comite de Borke ex Goezii re- latione in muris ventriculo repertus, nonnisi Echinorhynchus fuisse videtur. Cl. quidem vir proboscidem uncinatam non retractilem dixit, talis vero in speciebus variis collo brevissimo in- structis apparet, neque Comitis iconibus genera- tim sumtis magna fides habenda est. Species ambigua est inter Echinorhynchos dubios n. 39. a meniet collocata; in Tetrarhynchus proboscide quadruplici a genere praecedente abunde differt; cumque pro- boscides singulae vel totae, vel qua partem, aut omnes simul exser! retrahique possint; fabrica interna peculiars forsan locum habet, qua Bs 20 itidem ab Echinorhyncho recedat. Vaginam et musculos proprios huic concessos in Tetrarhyn- chis adesse, vix crediderim, sed in tanta probo- scidum mobiliàte earundem compagem totam musculoso-fibrosam, aut absque fibris conspi. cuis (tentaculorum ad instar) mobilem habeas. Inde Scolecis et Polystomatis quaedam affinitas exoritur. TRAE Goezius, Gmelinus et Zederus vermes huc pertinentes Echinorhynchis minus bene addi- derunt, Boscius jure meritoque separavit, quod eisdem autem imposuerit Tentaculariae nomen, cum vermibus plurimis tentacula con- cessa eint, et Zederus Hamulariam (supra n. 2; dictam) ita vocaverit, nimis ambiguum est. Nomen Tetrarhynuchi (ztzg« in compositione idem | ac vox latina quadru-; evyzes, proboscis) a me positum, characterem continet. C. Trematodum. Genera pauca eademque plurimam parter inox dignoscenda. 12. Monostoma vermes poro antico solitario eo- que solo instructos continet, ut character facilli- mus habcatur; vereor tamen , ne species variae, ad genus insequens ainandandae, poro postico de- htescente, sub hoc militent, paucissimaeque vera Monostomata sint, Entozoa huc facientia, a Schrankio pri- isum ad genus proprium revocata, et quae fe- * ' ^ - z1 stucae ad instar villosae inhaevere visa sint, .Festucariae ab. eodem appeliata; nomen tamen vermiculis mollissimis vix compelit, et eodem saltem jure omnibus reliquis Trematodum gene- ribus imponi potest, ut Zederi denominatio, AMonostoma (uoos, unus; soux, os) omnino prae- ferenda/sit. . a5..Àmphistoma porum anticum et posticum, utrumque solitarium, prae se fert, hic vero in nonnullis quidem maxime conspicuus, in aliis, quae idcirco ad genus praecedens relata sint, exi- guus scrutatorum oculis facile subduci potest, Species primum cognita a Goezio ad genus insequens relata, ab Abilgaardio proprio ge- meri, merito exetructo, inserta est, hujus vero nomen, Sérigeae (a strige, in qua illa occurrat, desumtum), pessimum, cum variae species variis in animalibus, neque solummodo in strigibus "habitent, commutandum duxi, et Genus a me "mphistoma (u&Q«, utrinque, sou, 08) vocatum est. Nomina trivialia ab animalibus, . in quibus ento- z0a occurrant, desumta ob rationes infra dicen- das nunquam toleranda sunt, multo vero minug nomina ejusmodi generica admittantur, 14; Distoma genus poro antico et ventrali soli- tariis. distinctissimum. Species vulgatissima, in hominis et mamma- - dium plurimorum. hepate obvia, diuque nota, a Linnaeo Fasciolae generi, Ligulam infra di- cendam pariter complectenii, inserta cst, Hoc 22 ^ quidem nomen a Müllero, Schramhkio, "Gmelino aliisque pro Distomatum speciebus'ser- vàtum, a Goezio vero, qui Ligulam Fasciolae nomine haberet, cum | Planaria commutatum, Fasciolae nomen Distomatibus ,. fasciam minime referentibus, non convenire. et ambiguum esse fatendum, sed Planariae iisdem vitiis laborat, species enim bene multae non planae, eed teretes habentur, ct vermes extranei, diversj, a M ül- lero bac voce designati sunt. DDistomatis ergo nomen (4«, bis; «c««, 08), a Retzio proposi- tum et ab Abilgaardio et Zedero in usum vocatum, quod retineatur, solum dignum est, 15. Polystoma, genus poris anticis pluribus EI (quinque aut sex) a praecedentibus abunde di- versum , insequenti forsan non parum affine. Froelichius speciem in leporis pulmonibus obviam, poris quinque insignem detegendo, ge- nus novum, Liuguotulae sub nomine, primus condidit, deinceps speciem alteran, Roeselio dudum visam , a Braunio Planariis (Distomati- bus) additam, im ranae vesica urinaria reperiun- dam, poris sex munitam, adjecit. Treutlerus priorem tantum Froelichii speciem cogno- scendo , novamque sex poris instructam in' ho- mine reperiendo, huic Hexathyridii (Éf,:sex; Svgdov , ostiolum) nomen imposuit, sed non est, quod genus paucissimas species continens ob al- terius pori defectum vel accessionem dilaceremus. Treutileri nomen generi universo non com- ^ 1 25 petit, Froelichii vero alterius tantum speciei * cum passerum lingua similitudinem, parvi ha- bendam, exprimit, neque rcliquis convenit, quid? quod Schrankius Hamulariae genus supra dictum eodem designavit, ut ambiguum sit. Novo itaque nomine opus crat, quod Ze- derus dedit, generis charactérem exhibens, Po- lystoma (veAv«, ego: sone , 05), et prae ceteris laude dignun, D. Cestoideorum.. LI 1 16. Scolex, Genus vermiculos depressos ore an« tico aüriculisque capitis duabus vel quatuor in- structos collgit. "Tam generi praecedenti, quam Bothriocephalo et Taeniae infra dicendis maxime àffne videtur, et in ejusdem species denuo inquirendum est. Piscium Distomata a specie- .bus in mammalibus et avibus occurrentibus val- "dopere diversa sunt, et pari forsan modo Scole- ces, in plscibus tantum obvii, aliis aliorum ani- malium vermibus respondent. JNomen a Müllero, qui hujusmodi vermes primus viderit, impositum et ab Helminthologis reliquis receptum, quod retineatur, vix dignum est, sed vocem usitatam ct nostro quidem tem- pore non ambiguam, mutare nolui, Zx«^»£ grae- ce, idem ac vermis latine, et omnibus tam in- sectis, quam vermibus (extra corpora animata occurrentibus) designandis antiquitus inserviebat, conf, Vol. I. p. 196. 24 3 ! 17. Caryophyllaeüs corpore depresso, antror- sum latiore, capite fimbriato, oreque labiato, a reliquis satis differt. * Species unica hactenus recepta, a cl. Pallas. ad 'laenias, ad Fasciolas a Goezio relata, a Blochio jure meritoque pro novo entozoorum : genere habita est, cui ob quandam cum Dianthi Caryophylii petalo similitudinem (mibi sáltem valde claudicantem visam) Caryophylli no- men imposuerit, Hoca Schrankio in Caryo- phyllinum, in Caryophyllaeum a Gm elino mu- tatum, quam emendationem sequar. — Abil- gaardius aliud nomen, sed haud melioris no- tae, Phylline (QuXXov, folium) substituit, ut ista novatione non opus fuerit. - | 338. Ligulae genus insequentibus habitu et ova- -xiorum forma simillimum , sed corpore depresso continuo, linea longitudinali impressa notato, parte antica simpliciter obtusa, neque Ore, ne- que aliis capitis. organis in conspectum venienti- bus, abunde differt. i Linnaeo, ut supra de Distomate agendo memini, Fas-iolae nomine venit, idemque, nisi aliis quoque vermibus cessisset, satis bonum erat, hanc vero ob caussam Blochius et ceteri prae- ter Goezium Helminthologi, eundem secuti, Ligulam appellavere. Haec quidem vox olim a Platero (Bibl, nostr. n. 105.) alio significatu ad- hibita, sed nostro sáltem tempore ambigua non 25 est, et aeque bene ac Fasciolae nomen in vermes saepe longissimos et simul loriformes cadit. 19. Tricuspidaria, genus a me conditum, ver- mes corpore depresso, postice subarticulato, acu- leisque oris bilabiati antici utrinque binis tricuspi- datis (quod nomen exprimit) instructos continet, a reliquis diversissimos. Olim sub 7zenia latuit, et Zedero ad genug insequens pertinere visa, a qua non solum oris fabrica, sed etiam articulorum verorum defectu abunde differt. Aliud nomen, dum genus olim Obss. mear, P.I. p. 43.) constituerem, simul a memet propositum, Zriaenophorus, (rps&wa, tri- dens;. Qsgev, ferre) idem designat, eodemque, cum Florae Peruvianae editores plantarum genus Tricuspidanam vocaverint, nunc uti mallem, nisi in Volumine Entozoologiae antecedente Tri. cuspidariae vocem semper adhibuissem. Ipse saltem ante cl. viros eadem usus sum , et plantae petalis tricuspidatis insigni aliud nomen facile imponendum erit, nam quod Persoon (Synops. P. II. p. 9) dederit, Tricuspis, parum arridet. Auctores recentiores nomina saepe parum cu- rant, omnesque regulas a Linnaeo circa ono- matopoeiam positas spernunt, ut mammaliuin genus Echidnam (quod anguem denotat!), Me- lem nomine Taxi (plantae dudum imposito) ha- beant; avium genera: ZZians (adjectivum), Se- cretarius (absonum), Fregata (ejusdem indolis); 4pus (nomen entomostracorum generi pariter im- positum !); amphibiorum: Corallus (ridiculum); piscium; Batrackus (rana!), -Ovoides (adjecti- vum), Orbis (absonum), Caecilia (quale ane guium genus jam existat!), ZMuraenoides, Ba- trachoides, "Taenioides etc. (adjectiva, a Lin- naeo summo jure exclusa), Solenostoma (bo- num ceteroquin, sed duobus piscium generibus diversis impositum!), Zydrargyra (metalli!) Scombereson , Muraenophis, Muraenoblenna , et quae ejusmod: sint plura, enumerent, pessime composita ; nomina generum barbara ab Indis pe- tita, Aubletiano more posita (Sapajou, Indri, Lori, Àva, Rakatu; Hamster, loco Criceti etc.) ut taceam; brevi, qui Lacepedii, Lamarckii- - que opera, vel Dumerilii Zoologiam analyti- cam percurret, nomina maxime vituperanda et historiae naturalis studio vere exitiosa undique cumülata inveniet, Ljuc adde, non solum nomi- na, sed artis euam terminos, sancte servandos, negligi et sperni, ut quilibet fere alios aliosve, vel eosdem diverso tamen significatu adhibeat. Si his non obviam itur, tumi mehercle barbaries tandem profligata omnia iterum opprimet. - o0. Bothriocephalus genus a me siabilitum, corpore ariiculato cum Tenia convenit, sed fo- veis duabus (neque osculis suctoriis quatuor), ad latera vel in margine capitis impressis, oppositis, satis differt, ut in tanta specierum multitudine '. ab ista separandum duxerim. De foveis conf. Vol. Y. p. 264. Y 27 Zederus pariter genus Bytelminthi (gvris, ruga; fos, lumbricus), vel postea HBAytis (gv. si, ruga) nomine, ab insequente, sive Taenia, separavit, eidem autem Tricuspidariam addidit, ut supra monui, diversam. Vermes huc facien. tes olim rugosos dixit, sed vere articulati sunt; in opere novissimo (Naturgeschichte, p. 290) se- quentem Rhytis characterem tradit: ,,Vermis elongatus, planus vel depressus; capite multi- latero, antice, truncato; labiis (duobus vel qua- tuor) oblongis, in duobus oppositis tantum lateri- bus impressis. | Caput vero multülaterum in Trcuspidariam non cadit; labium huic soli con- ceditur, reliquis Rhytis speciebus foveae osculis Taeniarum suctoriis similes, sed nequaquam la- bia sunt, Omnes porro Bothriocephali species, quarum cl vir aliquot inter Taenias collocavit, foveis duabus instructae sunt, uti post Volumi- nis praecedentis impressionem convictus sum, Nomina Zederi retineri non possunt; vermes enim huc pertinentes nequaquam rugosi sunt, neque. animal nomine systematico ruga vel lum- éricus rugosus appellari debet. —Datur etiam plantarum genus a cl. Loureiro in Flora Co- chinchinensi' sub Rhytis ' nomine propositum, Nomen itaque eubstituendum erat, quod a capi- tis foveis (&9pov, fovea; x:94^», caput) desumsi, $1. Taenia corpore articulato, osculisque capitis '* quatnor suctoriis (profundis) a reliquis differt, . De osculis conf. Vol. I. p. 264 et sequ. ?8 JNomen (v«wX idem ac vitta) antiquitus rece- ptum et aptissinium servavi, neque speciebus ali- quot ad genera proxime antecedentia relegatis : mutandum erat. Cl. Zeder tamen mutavit, sed conatu minue felici, nomen enim primo imposi- tum; yselminthus (aÀves vel «Aves, catena; Aus, lumbricus) vocem toti classi communem |. ,continebat,, quod reprobandum, et deinceps tra- ditum , Z/alysis (£Avre, catena), nomine ab om- ; nibus et medicis et naturae .scrutatoribus recepto saltem non melius est, ut hoc retineatur, genus . enim antecedens eodem jure catena vocari posset, - et ejusmodi voces, nisi diu receptae sint, nun- quam tolerandae, E. Cysticorwm, | 290, Cysticercus, genus vermes capite quadrios. culato, corpore rugosissimo , vesicaque caudali instructos, altera vesica (externa) inclusos, con- tinens, distinctissimum. ", Entozoa huc facientia Helminthologis variis sub nominibus veniunt. Linnaeus Jydrae generi minus beneinseruit; Pallas, Goezius et Gmelinus Taeniis perperam addiderunt; Blochius Zermes vesiculares, nomine sane ine congruo neque systematico, Ziydatigenas (dap, aqua; yu:02a, nasci, fieri); Jesicarias Schran- kius; Abilgaard JJydezulas ((Jwe, aqua) di. xerunt, Nominum istorum ne unicum quidem characteristicum erat , hinc quod Zederus toti 2g ordini, sed immerito, imposuerit, Cysticerci (uwsis, vesica; xepxos, cauda) nomen, generi huic soli, cui optime conveniret, servavi, quod cl. vir etiam postmodum probavit, ut eodem simili modo utatur. 25. Coenurus, genus a me conditum , cum inse- quente a Zedero cenjunctum, ab auctoribus » reliquis cum praecedente quoque confusum, urri- que affine, sed me saltem judice diversum. Ver- miculi enim huc pertinentes vesicae communi extremitatis posticae ope adhaerent, corpore ce- terüm rugosO depresso, capite quadriosculato in- étructi sunt: vesica externa non adest, neque corpus vesica propria terminatur, a Cysticerco itaque recedunt; vesicae tamen adhaerent, qua re, uti etiam corporis forina ab Echinococco distinguuntur. lVomen a vesica communi, cui innati sint, (uo»os , communis; ovex«, cauda) desumsi, Ze- derus vermes cum insequentibus conjunctos minus bene Polycephalos (zóXws, multus; xsQaAy, caput) dixit, caput enim commune, sive capita plurima vermibus non concessa sunt, neque ve- sica vermis multiceps est. 24. Echinococcus, genus a me stabilitumn, ver- miculos subglobosos vesicae communi intus ad- epérsos, neque eocuim ullo modo coalitos conti- net; corona uncinulorum capitis ut in praece- dente , oscula vero in omnibus nondum visa; ki JNVomen (exwes, echinus; xoxxos, granum) cha. racterem exprimit; Zederus vermes huc perti- nentes sub Polycepkali nomine incongruo cum genere praecedente conjunxit, quod conferas, E Ordinis dubii. $5. Prionoderma, corpore depresso, transversim plicato, ut fere articulato viso, Cestoideis; cas pite vero labiato aut inaequaliter valvuloso,; spi. culis masculis, et partibus internis liberis, ha- rumque conformatione Nematoideis, accedit, ut inter utrumque ordinem medium quasi sistatur. À Zedero quidem ad vermes teretes relegatur, sed &peciem alienam ,| Cochlum inermem sibi dictam, a me ad Liorhynchos amáàndatam, addiderat, nam vera ( Cucullanus asearoides Goezii, Tae- nia Cucullanus Schrankii, Cochlus artfuatus Zederi), aliaque, cl. viro incognita, Taenia lanceolata Chaberto dicta, nequaquai tere- - tes, sed maxinie depressae sunt, üt dum hanc primo viderim, necdum exaininaverirm , ipsemet pro Taenia, et quidem Taeniae lanceolatae Blo. chii et Goezii proxima, haberem. — Si hoc ita- que genus nequé Nematoideis neque Cestoideis inserere ausus sim, veniam facile impetrabor. | CL Zeder genus a se conditum (Liorhynchi et Prionodermatis speciem continens) Goeziam vocavit, cum vero animalium genera auctorum nomina minus bene prae se ferre urgerem, idem deinceps Cochium vocavit; hoc autem onomato- | 31 poeiae regulis a Linnaeo traditis pariter contra- rium est, qui enim lumbricus cochlea appellari possit, qualem graeca vox »ox^os designat, neque vermes cochleatim ducti sunt, ut potius Priono- dermata (vpm», serra; éeuw«, cutis) a margine cutis serrato dixerim. ] ji 29. Schisturus, genus a me couditum , ob cau- dam fissam (exicev ,' findere; ovx, cauda) ita vocatum, vermem singulareni, postice bifidum, Redio soli visum, continet, qui secundum cl. viri descriptionem , proboscide vel capite ad Acanthocephalos accedit, corporis vero reliqui et partium internarum fabrica toto coelo recedit, ut nuspiam inserere ausim, 27. Diceras, genus ambiguum, vermem corpore ovato, cornu bipartito filisque aspero inetructum sistit, Sulzerus, qui eundem detexit, tuni- cam externam, quae corpus involvat, pro vesica (externa) habet, vermemque cysticis adnuierat, sed cornua.e sacco emergentia hoc negant, nee que vermes vesiculares$ in tractu intestinali, ubi Alle repertus est, libere degere possunt. Num itaque ad Acanthocephalos pertineat, aliis dijndi- -candum relinquo; ulteriore sane examine et con- firmatione indiget. JNomen a cl. Sulzero generi impositum, Di. trachyceras, (dw, bis; vpexvs, asper; xegas, cor- nu) nimis durum est, ut voce zg«xvs rejecta in JDiceras contraxerim, Cl. Zederus inter Cysti- cercos ambiguos dubie enumeravit, ET Cap. IV. Generum subdivoisiones, Genera paucissitiis speciebus composita subs divisione carere possünt, quae autem plurimas continent, absque ejusdem beneficio summas cient znoléstias. Sic Salviae v. c. genüs nullo modo di- visum in Vahlii enunieratione plantarum , summa tetetoquin laude dignissima, centum et triginta species vage cumulatas continet, ut alterius exa. mine plurimum temporis terenduin sit, nec uni: cam quidem przeterite possis. Omnibus vero cor- porum partibus attente collatis, subdivisiones nül: libi negantur, licet non eadem ubivis facilitate iu- stituantür. Neque solummodo molestias multas ex medio tollunt, sed inajorem etiam generibus lücem adspergunt, ut specierum adeoque generum affini- tas naturalis mox pateat, et systema mirum in mo: dum explicetur, Genera una alterave specie composita, nequé hactenüs dividenda, Hamulariam, | Oxyuridem; Ophiostoma, Liorhyuchum , Tetrarhynchum, QCa- ryophyllaeum , Tricuspidariam, Coenurum,; .Echi« uococcum; Prionoderma; Schisturum et Diceras; nunc temporis non nioror, pluribus vero eorundem speciebus olim detegendis divisionis momenta certe non deerunt. De feliquis necessaria visa aíferam. 1i. Filariae genüs plurimis quidem speciebus constat, harum autem paucissimae eufficientef 33 descriptae sunt, ut apta earundem divisio posteris relinquatur. Nonnullae capite papilloso, nudo plurimae instructae; illae iterum paypillarum situ varlant, hae corpore licet subaequali versus al. terutram extremitatem tamen parumper attenuan- tur, ut inde dispescl possint. 5. Trichocephali plurimi inermes, unica tantum species armata; haec itaque divisio minoris cst utilitatis, licet unciatarum si plures innotuerint, novum exinde genus commode exstrui posset. Juermium autem corpus non omnino idem, plu- rimis enim, non tamen omnibus in maribus spi- raliter involutum est ; nonnullorum ctiam corpus squamulatum. videtur. 5. Cucullani species forsan justo plures condi- tae sunt, ut suo loco dicetur, ideoque paucae, quae verae habentur, subdivisione non indigent. Pluribus autem olim cognitis, caput inerme vel ermatum, forsan e&am color corporis vel ruber vel aibus subdivisiones administrabunt;. species tandem viviparae et oviparae separari possent, 7. Áscaridis vastum genus simul difficillimum est, species enim saepissime valde affines aegre extricantur, et individua juniora ab adultis non solum magnitudine multo minore, sed interdum etiam forma corporis satis diversa recedunt, cu- jus exempla in speciebus enarrandis, v. c. in 4scaride vesiculari n. 5. z4se. A4cu m. 1g. Asc. compare n. ?7. passim occurrent. Sequenti modo easdem divisi: Vol. II. - C . A. corpore uuinque aequali : &. capite nudo. b. capite alato. Bj. parte antica crassiore: a, capite alato. . &. capite nudo. C. parte antica tenuiore: a. capite nudo. ' b. capite alato. Quoad caput alatum dubium quidem exsurgere posset, annon in omnibus ejusdem vestigium ad- Sit, neque, paucis excepti$, hóc omnino mega- xem, sed ibi tantum alatum dixi, ubi membrana capitis distincte exstaret, ut haec itaque nota sa- tis facilis sit. In una alterave porro specie, ut supra monui, corpus quoàd formam variat, in . plurimis vero constanter vel utrinque aequale, vel antice aut postice crassius ést, ut ista divisio naturalis sit. Alia autem divisionis mo- menta vix eruuntur: Goezius species pro magnitudine distribuerat, sed haec quam ma- xime variat, neque certi quid habet;^ Ze derus speciem sulcatam' (Ascaridem lumibri- coidem) a reliquis, in quarum corpore membra- nae laterales exstarent, sejunxit, sed unicam 'se- parasse non juvat, lpse longe plurimarum cutem utrinque exstare vidi, in paucis tamen aequa- lem observávi, ut ex specierum descriptionibus patebit. à Specierum numerus olüun ccrte maximus erit, 35 in plura tamen genera.cum Íructu vix dividi poterunt. 8. Strongylus, cujus species olim paucissimae cognitae fuerunt, genus aliquando praecedenti fere aequale'sistet;. Oris fabrica in variis diversa, inde. species i: a. ore aculeato j - b. oré noduloso seu papilloso, €, ore nudo divisi, dubiis ddnexis. Quaedam adhuc ob eapi- iis alam, nisi interdum dubia videretur, vel se- cundum óPursami integram aut lobatam sejungi possent. Zederus, qui undecim tantum spe- cies habet, has sequenti modo distinxit: 4. Labio -srmato. sp. 1. B. inermi: a. angulato, spec. 2 — 4. b. vesiculoso. 5 — 9. dubiis 10, 12. adjectis. Ipse vero labium; cl. viro vesiculosum dictura, in plu- rimis distinguere non valeo. Species ore aculeato insignes ob bullam oris corneam facile genere proprio Sclerostomatis no- mine (sAsges, durus; sow«, os) nomine sejungi possent. Pari modo Strongylus papillosus mihi ' dictus a reliquis valde discrepat, et quem Aorridi nomine inter dubios collocavi, generis forsan proprii est, quam ob caussam eundem Tab. III. Fig. 8 — 10. delineatum sistam. 10. Echinorhynclhus, genus numerosum, sub- divisiones plurimas admittit ; quibus species fa- ciliime eruantür; ipse sequenti modo divisi: C 3a . 4. collo corporeque inermibus, u a. collo brevissimo vel nullo. «. proboscide subglobosa. B. proboscide ovali. y. pxob. oblonga medio incrassata. ; 4. prob. oblonga apice incrassata, sive clavata. s, prob. oblonga basi incrassata, sive conica. €. prob. cylindrica vel lineari. b. longicolles. 2. Collo corporeve armatis. Longicolles collo quidem vel simplici vel bulla terminato diversae, haec autem in Echinorhyn- cho noduloso mox adest, mox deficit, ut discri- men satis certum non offerat. Species vero sub B. enumeratae corporis forma variae, nec non collo solo, vel collo et corpore simul armatae euni, ut numero earum increscente commode subdividi queant. | : Genus autem non dilacerandum est, neque cum fructu in plura dispesci poterit. 1:12. Monostoma facile dividitur, species enim ejusdem aut d A. Ore infero, aut B. ore antico, sive terminali instructa; haec 4. capite continuo, vel b. capite discreto. Species ore infero instructae a reliquis sum- mopere diferunt, ut numero increscente, sub 97 " Hypostomatis ($zo, subtus; sowx, 08) nomine, neque male, novum genus efficiant. Reliquae praeter caput, vel continuum, vel discretum, corporis etiam forma discrepant, ut subdivisio- nis momenta facillime habeantur. 15. Amphistomatis genus naturale non dila- cerandum; species tamen, prouti capite vel con- tinuo, vel discreto instructae sint, commode di- viduntur. i4. Distoma genus maximum sistit, cujus spe- cies variis modis, saepeque tantopere discrepant, ut facile sejungi queant. Ipse sequenti modo divisi: 4. lnermia. a. plana vel depressa. «, poro ventrali majore, B. poro antico majore. y. poris aequalibus. 5. teretia vel teretiuscula. «, poro ventrali majore. P. poro antico majore. y. poris aequalibus. B. Armata. Horum, quotquot noverim, porus ventralis ma- jor est, ut eandem ac priora subdivisionem non admittant, Ceterum eadem, JDistomate Lima (vespertilionis, n. 61.) excepto, quod corpore quidem aculeato ab inermibus, sed echinorum coronae defectu ab armatus recedit, et ad illa me- lius fere amandaretur, eadem, inquara, capite dis- a6 : creto, eubtus exciso,' echinisque rectis 'cincto, commode a rcliquis distinguerentur, et genus pe- culiare, Echinostoma (exwos, echinus; sowmm, os) efficerent. à; Quae corpore plano, quaeque tereti utantur, genere non separanda, limites enimi certi vix ad- sunt; sed species plurimae (potissimum in pisci-- "bus obviae) póris' globosis, maximeque mobili- bus, saepeque exstantibus munitae, olim forsan ! eub Sphaerostomatis (cQuuge, globus; semx, Qs) nomine generi peculiari reserventur. Pari modo, quae cauda appendiculata, tenuiore et retractii utuntur, satis bene genus novum, JHemiurus (5s, semis; evg«, cauda) dicendum, constituerent, Animalibus enim nondum multis examinatis, Distomatum | species óctoginta duas enumeravi, et si harum etiarn varlae dubiae et ambiguae sint, numerus tamen aliquando tantopere increscet, ut genera nova a me proposita: helminthologorum euffragi:s recipienda fuerint. 15. Polystomatis species in Pentastomata et Hexastomata dividuntur, quae, usque dum nu- . merus augeatur, eodem sub genere retineantur ; forsan etiam novum olim divisionis momentum ex corpore vel laevi vel denticulato petendum ert. 4 . 36. Scolex species auriculis capitis duabus qua- tuorve instructas continet, ut inde commode dispescantur, 39 17. Ligulae avium variae a me primo examina- tae ovariis distinctissimis a congeneribus rece- dunt, ut eorundem respectu habito diviserim. Forsan tamen specierum reliquarum examine. di- ligentiore capto distinctio illa ruet, nulli enim ovaria deesse, sed in nonnullis tantum magis abscondita crediderim, 19. Bothriocephali inter se variis modis dis- crepant, Olim scriptorum descriptioni fidem ha- bendo, eosdem in JDibothria (à, bis; fe9gwv, fovea) et Tetrabothria (vezg&-quadri-; foSpwv, fovea) divisi, postmodum vero omnes species huc facientes duabus tantum capitis foveis in- structas esse vidi, licet quarundam foveae plus minus divisae ant partitae sint, Forsan autem labentibus annis vermes foveis quatuor muniti deteguntur, tumque nomine. dicto sejungi possent. Differunt vero capite vel nudo vel armato. Quae capite nudo utuntur, foveas vel in supe- riore inferloreque ejusdem latere, vel in margi- nibus insculptas gerunt, ut foveae ergo vel la- terales vel marginales dicantur. Genere tamen hae separari. nequeunt species, quippe cetero- quin summopere affines | Quae capite armato munitae sint species, a reliquis hujus fabrica tantopere recedunt, ut numero earundem in- crescente commode separari, et genera Gymuo- bothrion (yvpves , nudus; &o3pov, fovea), et Echi- - A40 21 pm zobothrion (sxw , echinus; o3gev, fovea) sta- bilii queant. Nunc quidem | temporis duae tantum Echinobothrii species cognitae sunt, quarum alteram.examinavi filis sive rostris qua- tuor tetragonis aculeatis, binis ex utraque fovea oriundis insignem; alteram Fabricius descri- psit, simihbus rostris munitam, quorum autem aculeos non meminit, forsan praetervisos. Tae- nig tandem erythrini, cidem dicta, rostro sim- plici armata, huc similiter forsan revocanda est, aut genus affine sistit. . Taeniae pariter maximopere differunt, ut sequenti modo diviserim: 4. Capite inermi. a. simplici. b. xvostellato. B. Capite armato. a. simplici. 5. rostellato. Species ita quidem in cohortes quatuor distri- butae sunt, harum tamen priores duae nimis numerosae, quam ut ulteriore subdivisione ca- rere possis, licet Blochius, Goezius, Gme- linus et Zederus 'Taenias omnes in duas tantum sectiones, armatas et inermes puta, coc- gernt. Batschius, amicus olim egregius, divisionem multiplicem tentavit, quam exhibere liceat : i. Taeniae rosaceae: (T. membranacea, T. lata.) 5 c, T. deudriticae : (T. cucurbitina, T. mar- ginata, T. cxataegaria, T. litterata, T. el- liptica, T. pusilla, T. moniliformis, "T. floribunda, T. serrata.) T. margaritiferae: (T. lineata, T. candela- braria, T. perlata.) 4. T. scalares: (T. nodosa, T.siluri, T. Re- ctangulum.) T. villosae: ('T. fiamentosa, T. fimbriata.) . T. soleatae: (ovariis et oviductibus, ut in er IMS omnibus sequentibus, non conspicuis, corpore lato: T. Lanceola, f. nodosa, T. pectinata, T. flagellum.) 7. T. loriformes : (corpore tenui: T. infundi- buliformis, T. filum, T. serpentiformis, T. crateriformis, T. torulosa, 'T. ovina, (T. dentata, T. crenata, T. straminea, T. cuneata, T. cylindracea, T. bacillaris, T. maculata, T. laevis, 'T. linea, T. trilinea- ta, T. collaris, T. farciminalis, T. glo- bifera.) 8. T. perfoliatae: (T. equina, T. tetragono- ceps.) 9. 7. larvatae: (capite lobato: T. rugosa, T. osculata, T. claviceps, T. proboscidea.) 10. 7. eruciformes: (T. truncata, T. lati- ceps.) ii. 7. inversae: (antice latiores: T. dispar, T. Malleus, T. gasterostei.) Divisio ista vero plurimis laborat vitiis, qua: par- 42 -"teminon levibus. Primum enim vermes diver. ^sissimis Pallasio' praeeunte '"Taeniis immixti sunt, veluti fPricuspidaria sub,: n. 4| Echino- rhynchus (T. truncata) et. Caryophyllaeus (T. la- ticeps) sub.n, 10. nec non Bothriacephali sub n. 4. 6. 8. 9. €t 11. dispersi." Secundo, capitis ratio nulla hábita.est, ut species. armatae et in- ermes promiscue enumerentur, Tertio, in se- cionibus quinque prioribns ovariorum;, corporis vero forma in rcliquis divisionis momentum si- ^$tit, utrobique autem errores varii. commissi 'sunt, et in Oovariis. éxponendis aubtilitas nimia locum habet, ut species affines. saepe. distrahan- iur, diversissimae conjungantur. | $i omnium specierum ovaria €t oviductus et foramina vel marginalia vel lateralia innotuissent, . inde certe divisiones: maxime congruae peterentur, nunc autem magnam partem latent, ut dispositio iis- dem innisa nonnisi) manca et erronea esse possit, Tum vero etiam noniisi ovaria ràcemosa et sac- ciformia distingui deberent. Corporis vero ar- .ticulos quod attinet, iidem in una eademque specie saepe. tantopere variant, uti in T. Solio, T. variabili, aliisque videre est, ut distributio- nis momentum sistere nequeant, Schrankius (Verz. p. 99.) Taenian tribus sequentes proposuit : 1, Quadriosculares, innaide; 1 2. Quadriosculares, inermes. 5. Trosculares. 5 4. Biosculares, / 5, Uniosculares. 6. Osculo carentes, Harum vero nonnisi priores duae conservari pos- J' sunt. "Taenia osculata, quae sectionem tertiam suppeditavit, osculis capitis quatuor instruitur, rostrum autem . apice impressionem offert; "Schrankius capiti duas tantum esse statuit, et rostelli impressionem pro osculo tertio habuit, Sectio quarta Bothriocephalos conünet. Quinta Prionodermatis speciem sistit, neque ad Taenias pertinet; sexta denique Taeniam Malleum Goe- zii prodit, quam cl. vir osculis destitui suppo- suit, sed horum quatuor instructam esse Ze- derus docuit. ] Ipse itaque nonnisi subdivisionem supra pro- positam servare possum, licet ob specierum mul- titudinem, harum divisiones plures optassem, ' Si Helminthologi genus eandem ob caussam ali- quando in plura divisum praeferrent, armatas forsan et appendiculatas (lobis capiti postice ad- jectis) separare possent, reliquarum tamen affi- nitas nimia videtur, ut fructus magnus inde vix exspectari queat. 29. Cysticerci nondum satis expositi sunt, varii ' tamen multopere differre videntur. "Plurimi (ho- minis et mammalium) corpore rugosissimo, ca- piteque armáto, alii e contra (in piscibus obvii) corpore minus rugoso capiteque inermi utuntur, Lj A ^ut hos novum genus efficere posse, facile con- cederem.. lpse hos Zesicariae momine (a Schrankio omnibus imposito) sejunxissem, nisi Boscii observatio obstaret, qui Delphini Cysticercumn capite inermi instructum referat. Quod si confirmaretur, hic speciem intermediam sisteret, cum cl. viri pace armatam tamen credi- derim, microscopium enim vix adhibuit, et un- cinulorum corona in speciebus minoribus lentis simplicis ope vix in conspectum venit, Gap. V. De specierum cognitione. * Species undique recte constitutas exhibere ma- xime arduum, quin mortalium viribus fere majus. Plurimae enim valde affines, ut, nota earundem characteristica saepe minoris momenti visa, facile confundantur, aliae e contra variis ex caussis faciem passim alienam induunt, ut, nisi cautissimi simus, dilacerentur, et varietates pro speciebus distinctis vendantur. Varia sunt, quae in Entozois minus constan- tia reperiantur, quibus itaque solis, si de specie constituenda agitur, nunquam innitendum. Huc magnitudo primum pertinet, in. plurimis variabilis, ut qui ejusdem rationem habeat, facillime fallatur, conf, Vol.l. p. 525 et sequ.; idemque de colore valet, in longe plurimis valde aberrante, ut in 45 Vol. I. p. 210 et sequ. expositum est, forma pro vario quidem animalculi vivi motu, vel pro mor- tui contractione- majore aut minore, vel tota, vel in singulis parübus aliena exhiberi potest, eadem tamen cum partium mutua relatione maximi sem. per momenti erit. Cujuslibet ergo et ordinis et generis entozoa 4 saepissime examinanda sunt, ut qua re potissimum varient, quaeve cuique magis constantia sint, in- notescant et ab his characteres petantur. Si de spe- cie vero dubium exsurgat, ob id ne mox rescinda- tur, caveas: varietas enim pro specie habita, exa- mine ab aliis forsan accuratiore instituto, tandem revocabitur, neque ejusdem ideo cognitio perit; species autem pro varietate sumta facile oblivioni traditur, nam varietatum studium plerumque ma-- gnum non est, ut hic error illo magis gravis sit, et ab. incautis saepius committatur. Hisce commo- tus Strongylos et Cucullanos varios, de quibus du- bius fuerim, singulos seorsim enumerare, quam speciebus incertis adjicere aut supprimere malui, Forsitan autem non desunt, qui num ento. zoorum species accurate tradantur, nec ne, minimi habeant, et nosmet in iisdem. exponendis nimios fuisse credant, sed a specierum cognitione uti omnis historia naturalis, sic etiam entozoologia pendet. lisdem enim bene expositis, primo, quae in animalibus affünibus vel diversis, in his illisve partibus, hac illave sub labe, occurrant entozoa 46 vel. eadem vel distincta; secundo. autem, qualis horum natura sit, num constans utrum varia, nuni aeque ac cetera animantia certis adscripta sint le- gibus, quique generum transitus, vel quale syste- ma eorum naturale habeatur, comperimus; tertio autem fabrica entozoorum interna, quae anato- mes comparatae partem sistit non contemnendam, speciebus recte stabilitis tantum tradi potest, his vero confusis, quibusnam de anin nalibus. agatur, nos fugit. Certe qui specierum. cognitione post- posita et minimi habita historiam ' naturalem et anatomen comparatam commendant et profiteri conantur , rieum movent. Non potest enim fieri, quin semper in superficie haereant vel omnia con- fundant, Nulla historiae natüralis parté. carere pos- sumus, et qui fundamenta ejusdem contemnit, nonnisi ignorantiam prodit, idemque agit, ac qui grammatica neglecta linguae cognitione imbui cupit. " Species vero stabilitae terminis artis consuee Tis, exacte et qua fieri potest brevitate. descri- bantur. Linnaei tenninos passim quidem, n0- vis corporum organis detecus, augendos,; ceterum autem praestantissimos, plausibusque maximis. di- gnissimos, ^nunc. tempóris a plurimis meglectos video.: Zederum summopere colo, neque ejus: dem laudibus. aliquid detrahere. vellém,. sed. eun: dem ierminis Linnaeanis sensu alieno uti,. ne- quaquam comptrobabo: sic corpus ovatum ei est, quod Liunaeo obovatum dicitur et vice vérsaj; AU 4 À. lanceolatum,; ei est res longe alia, neque corpus oblongum utrinque seneim versus extremitatem, attenuatum, sed altera extremitate apice. acuto, terminatum »:cum lancea comparatum ,. hinc etian "corpus obverse lanceolatum habet, quod ex Lih- naei mente dijudicatum sensum. nauium admittit, et quae hujus farinae sint reli qua, in speciebus describendis passim annotanda. Éotanici non raro a. Linnaeo maxime deflectunt : sic Germani satis multi, omnesque. fere naturae $crutatores "Gallici terminos .Linnaeanos sensim postponunt, unde (32197 damnum ingens. et nefandum. oriatur, necesse est. Si priscorum nomina corporibus naturalibus imposita, descriptione non addita, ignoramus, ex- culpandi sumus, si posteri auiem nostras non in- telligunt descriptiones, hoc nobis imputandum ent, quibus voees distinctissinae, vique certa pol- lentes traditae fuerint, Me ubique terminis Lin- naeanis sensu strictissimo usum esse, id sane laudis mihi non duco, si autem vocibus ambi- guis usus fuissem, hoc nunquam mihi condona- verim, nisi enim intelligi vellem, scribere non debuissem. " Verbosa . vero loquacitas , qua rerum » natura- lium curiosi saepissime laborant, non solum lecto- ribus taedium, sed rel etiam damnum parat; si omnia. enim prolixe describuntur, quae essentialia, quaeve minoris momenti sint, vix eruuntur, he- rum plurimarum, quae sáepius invenitur, com. paratio, aeque parum juvat, quilibet enim pro LI 48 suae phantasiae. vi et directione in his variat et alia atque alia affert. Qua ergo fieri possit brevitate omnium partium descriptionem tradas, quibusque notis entozoon ab affinibus distinguatur, semper addas. Differentiae specificae cujusvis^speciei notam essentialem visam indicantes, spctiebus novis ad- ditis utplurimum mutandae veniunt, in iisdem ergo tradendis acquiescere non debemus, licet his carere nequeamus s. Descriptio bona seniper valet, nam speciebus plurimis additis, veteres tamen reti- nentur, ideoque corporum cognitio , descriptioni- bus plenariis omissis, cito .ruet, neque una al- terave observatio, quales olim tantum additae fue- rint, sufficit. Goezius saepissime descriptionis loco iconem exhibuit, bhaec vero illam nunquam superfluam reddit, sed tantum illustrat, et non- nisl ab expertis in usum vocari et dijudicari pot- est; tiro iconibus facile fallitur, neque partes ab iisdem oblatas satis intelligit. Quo accedit, entos- zoorum maxime mobilium et polymorphorum par- tes omnes, harumque situm et nexum nunquam exprimi posse, variaque, nimis crassa et opaca esse, ut interanea saepe pictorem fugiant, Ento- zoorum itaque cognitio ex iconibus solis hausta 1 semper valde manca erit. JNomina trivialia quod attinet, plurimam partem . ab animalibus, in quibus Entozoa repe- rienda essent, auctores eadem derivare sategerunt: 46 ipse ominiuim specierum confirmatarum characteri- etica ponere tentavi, dubiisque tantum, usqué dum uberius innotescant, nomina habitaculum indican- itia reliqui. In diario zoologico et zootomicó Wichmanniano hujus rei primum periculum feci, et successu incitatus eidem inhaesi, " Duplex quidem auctorum nomina triviala ab - habitaculo desumta postponendi ratio erat: pri- mum enim eadem in besia ejusdem Entozoorum generis species plures saepissime occurrunt, cujus rei exempla plurima in Ascaridibus et Taeniis invenies; quaenam tum praerogativam habeat, quaeso, quae: libet enim bestiae nomen prae se ferre poterit; se: cundo autem eadem ertozol species saepe in anie malibus diversis habitat, a quonam vero tali in cásu nomen petendum est? $i duae v. c. canis Taeniae sint, ütraqué T, canina audire poterit neque canis Strongylum appellarem ,. qui in lutia, phoca etc, similiter proveniat; Auctores hoc pass sim quidem nominibus characteristicis, vel aliunde quam ab habitaculo desumtis effugere tentarunt; longe plurima tamen nonnisi áb animalibus petita conservarunt, quod quidem 1nulto faciliüs fuit. Sed rationes dictae in omnia entozoa cadunt; spe: cie enim nova detecta; num in bestia; qua tibi visa sit, hüjus generis sola occurrat; annon in abis quoque animalibus degat; nunquam determi: naveris, ideoqué nomen a3 bestia, in qua entozoori reperiatur, desumtum semper postponendum, Vel. 1T. D 50 - Nomina entozoorum trivialia a variis rebus peti possunt, optime quidem a nota characteristica speciem designante, veluti a forma oris (Distoma heterostomnum, Ascaris osculata), vel capitis (Stron- gylus trigonocephalus), vel totius corporis (Disto- ma ovatum, lineare, flexuosum), vel partum ra- tione (Amphistoma macrocephalum, Distoma mi- crostomum). Totius corporis magnitudo, misi ab omnibus reliquis speciebus tibi cognitis maxime "recedit, nomina bona vix offert, toleranda tamen in Echinorhyncho Gigante, Strongylo giganteo, Áscaride pusilla, 'fTaenia expansa. Color, nisi privi quid continedt, postponendus est, nonnun- quam tamen v. c, in Ascaride maculosa, Disto- mate areolato satis bene indicatur. Auctorum nomina, tam a Gmelino et Zedero, quam a' me olim, licet rarius adhibita, omnino exclu- dantur, si enim Taenia Froelichii, Ascaris Werneri aut Redii nuncupatur, hoc nihil cha- racteristici continet, ct cum species a plurimis secundum hospites vocátae sint, paradoxi quid habet. Omnium specierum nomina triviala bona condere difücultate non caret, ideoque in iisdem faciles simus et si species quaedam v. c. elegans aut affinis dicatur, vel si nomen diu receptum fuerit, v. gr. 'Taenia Solium, Distoma Aepaticum, licet minus bona, retineantur. Entozoorum sal- tem nomina, qualia in hoc opere proposita inve- 51 nies, plantarum aliorumque animalium trivialibus, a Linnaeo et reliquis auctoribus exhibitis, non postponenda videantur. Species dubias ab animalibus, in quibus re- perta sint, nomina accipere debere , non est, quod moneam: qui enim aliter nominentur, quarum characteres nos fugiunt? Simulac vero hi inno- tescant, nomina etiam convenientia iisdem tribuan- tur, Forsan species dubias omnino supprimere . quidam praeferrent, sed iisdem indicatis naturae curiosi forsan ad animalia, in quibus habitare di- cantur, attentius examinanda incitantur, ideoque singulas sedulo enumeravi. De synonymis pauca addere liceat, in quibus tradendis nimius forsan fuisse videor, Eadem in opere, quale exhibere tentavi, pleniore rescindere variis ex caussis non oportebat. | Primum enim ejusdem speciei nomina apud auctores diversos diversissima non raro occurrunt; horum, quod sciam, nullum a me omissum est, ut omnia col- lecta, et qua opus fuerit explicata, habeas, Secun- do auctores omnes omnium in manibus non sunt, ut lectores itaque varii his illisve potissimum utan- tur synonymis, neque oinnibus eadem superflua videantur. Tertio vero synonyma quam plurima ab auctoribus mendose allata sunt, omnia itaque .denuo contuli et castigavi, ut ne decem quidem hoc in volumine occurrant loca, mihi non visa, ps 52 eademque semper indicavi, Libros tamen histo- riam naturalem integram vel totam helmintholo- giam tractantes nihilque nisi nomina vel characteres ab alijs mutuata sistentes, omisi, ne fines transgre- derer, hinc e cl. Boscii Helminthologia species novas tantum attuli; neque Blumenbachii, Cuvierii, aliorumque institutiones laudavi. Sy- nonyma ceterum ordine chronologico enumeravi, licet insolitum sit, Reliqua textus habet. NX E LE PARS IE ENUMERATIO SPECIERU M. Turrigeros elephantorum miramur humeros tau- . rorumque colla et truces in sublime jactus, tigrium rapinas, leonum jubas, cum rerum natura nusquam. magis, quam in minimis, tota sit. Quapropter quae- 50, ne haec legentes, quoniam ex his spernunt multa, etiam relata fastidio damnent ,| cum in contemplatione naturae nihil possit videri supervacuum. Prrx. Hist. Nat. ]. xx. c. 2. ——ó m — A ORO DONO C (ONCOOO E À—— OigDnoSbL BEES MA SCTquO:bD:.E, X o WVEdYGünyor Corpus teres, elasticum, subaequale, | Os. orbi- eilare, i. Eua aEDINENsIS, Gmel. Filaria: longissima, margiue oris tumido, caudae acuinine inflexa. Velschius de vena medinensi. Bibl n. 206. Raempfer de dracunculo Persarum. ib. n. 208, 209. Grundler de verme medinensi cum icone pro- pria. ib. n. 211, Linné Syst. Nat. ed. XII. p. 1075. n. 3. Gordius medinensis. : Gmelin Syst, Nat. p. 5059. n. 1. Filaria medi- nensis. : Tableau encycl, tab.99. fig. 5. Gordius medi- nensis. Modeer (Bibl. n. 629.) Furia medinensis, Germanice: Dex Medinawurm, der Guineische Fadenwurm, Haarwurm, Hautwurm, Nerven- wurm, Beinwurm, Nestelwurm, der Guineische 56 , Drache. Holl. Huidworm, Beenworm, Guineci- sche draahje. —4rgl. The hairwornn, The Guinea- Worm, Gall. Le dragonneau, le ver de Guinée. Hispan. Culebrilla. | xí Hab. in Aominis tela cellulosa subcutanea, plurimis locis, praesertim tamen in pedibus; raris- sime sub Oculi conjuünctiva, —Vermis in Asiae et Africae regionibus torridis quasi endemius, in Eu- ropa et America nonnisi in hominibus illic malo alfectis observatur. Descr. Vermis 2 — 8 — 12 pedes longus, nisi complurium longitudo hac mensura simul ex- primitur; chordae mediocris crassitie; coloris albi- di, in spiritu vini flavescit. Corpus aequale; caput labio suctorio tu- mido; ore orbiculari parvo; cauda- unco inflexo instructa. | De parübus corporis Kaempfero dictis, de vivendi ratione, incremento, aetate, noxa et me- dela conf. Vol.l. p. 245; p. 525. 3351, 8444 547; p.465 et 511. Vermem ad Entozoa pertinere ibi- dem p. 378 demonstravi. Scriptores plurimos in Bibl. n. 204 — 296 et 465 laudavi, inter quos RKaempferus et Grundlerus eminent. Icon Velschii fere ubivis, Grundleri a Kratzen- steinio (Bibl. n. 550.) repetita. Obs. i. Nomen triviale antiquitus receptum conservavi, licet vermis non solum ZWedinae oc- currat, et aeque bene Filaria zropica aut elongata dici posset. $7 Obs. ». Grundlerum secutus labium ca- pitis suctorium et tumidum in diíferentia specifica adduxi; caput tamen ulteriori examine indiget, et totius vermis anatome desideratur. Conf. spe- ciem insequentem, quae huic maxime affinis, nisi eadem est, | .9. FiraniA GnaciLIs, R. Tab.I. Fig. 1, Filaria: ZJongissime utrinque subattenuata, capite obtuso, caudae apice acuto reflexo. Hab. In Simiae Capucinae cavo abdominali amiciss, Albers specimen unicum reperit, quod benevole mecum communicavit. Conf. Obs. 5. Descr. Vermis albus, ultra undecim polli- ces longus, fili tenuis crassitie. Caput obtusum; ore minutulo instructum ; corpus aequale utrinque parumper attenuatum; eauda brevis, tenuissima, depressa, apice acuto zeflexo, ... | Obs, 1i. Vermem istum tantopere gracilem esse, mireris, cum reliquae Filariae, duplo triplove breviores, multo crassiores sint, Obs. 2. Cum Filaria medinensi, quam non- nisi obiter inspicere licuit, valdopere convenire videtur, ut s Grundleri iconibus aliquid detra- . heres, pxo eadem forte specie haberes: varii saltem vermes (Trichocephalus, Cysticercus) in homine et simia iidem occurrunt. Obs. 5. Siniarum Filariae rarae non sunt. Viborgius in indice musei Schol. Vet. Hafn. EI 38 | ; (Bibl. n. 77.) p. 255. n. 5. Filariam omenti Simiae ' Capucinae habet, quam autem in nota addita cum equi et falconum Filaris confundit. Quensel (Bibl. n. 228.) in Sàmiae JMydae cavo abdominis Filariam reperit, sed descriptam non dedit. Filarias in Simiae Panisci abdomine sibimet obvias Dau- benton (Historie der Natur, T. Vill. P. I. p. :4, 15, 20. Tab. 2. Fig. 5.) refert, copiosas, tenues, utrinque acutas, quarum maximae tredecim polli- ces longitudine, lineae vero quartam partem dia- metro transverso aequarent. Has copiose a Dam- pierre quondam in ejusmodi simiis repertas esse addit, Camperus etiam in eadem simiae specie saepius invenit, von den Hrankheiten der Thiere, p.46. Conf. etiam Bibl. n. 227. $. FiLARIA ATTENUATA, Rh. » Filaria: utringue obtusa, postice attenuata, Redianim, viv. p. 150. vers. lat, p. 225. Lom- brichi, i Pallas N. Nord. Beytr. Ll, 1. p. 85. Ascarides, G melin Syst. Nat, p. 549. n. 7. Fil, Cornicia, .Zeder Naturg. p. 59. F. cornicis, Rudolphi in Wiedem, Archiv, Bd. HII. St. 9, p. 5. F. attenuata. Hab. HKedi in Corvorum et cornicum dua- rum (specie diversarum) cavo abdominis; Pallas in cornicis cavo pectoris et pulmonibus repererunt; ipse in Corvi Cornicis abdomine septem specimina Novembr mense offendi. 59 Descr. Vermis unum cum dimidio ad sex pollices longus, crassiusculus, albus, canali ali- mentari obscuro translucente, tener, ut intestina facile prorumpantur. Corpus aequale, utrinque obtusum, caudam versus attenuatum, — Os orbiculare, In altero spe- cimine tuberculum ante caudae apicem situm, for- san vulvam, observavi, Obs. Neque Redius neque Pallas descri- pserunt; ille corvorum vermes humore quodam pel- lucido repletos refert, in quo viscera facile perspi- cerentur, 4. FinaniA OBTUsA, R. Filaria: capite acutiusculo, cauda obtusa. Rudolphi in Wied. Arch, IL 2. p. 5. F. obtusa. Zeder Naturgesch. p. 56. F. obtusa. Hab. Iu Zirundinis rusticae cavo abdominis specimen unicum Majo mense reperi. Descr. Vermis duos cum dimidio pollices longus, craesiusculus, valde elasticus, albus. - Corpus aequale, — Caput acutiusculum, ore orbiculari parvo. Cauda obtusa. Zubus cibarius rectus, ovariis circumpositis. 5. FrLARIA TRUNCATA, HR. Filaria: capite truncato, eaudae eodem cras. Soris acumine brevissimo obtusiusculo. Hab. In Tinzeae Padellae larva Augusto mense repertam cl, Nitzsch misit. 6o Descr. Vermis quinque pollices longus, te- nuis, albus. - Corpus aequale. Caput contractum obtusissi- imum ve! potius truncatum. | Cauda eodem cras- 1 sior, obtusa, acumine brevissimo, obtusiusculo, . fere papillari. Obs. Plura in verme in spiritu vini servato detegere non licuit, ideoque num aliorum insecto- rum Filaríae huc pertineant, me fugit. . 6G, FizARIA ovaATA, Zed, Filaria: corpore antrorsum attenuato, ca- pite ovato, cauda rotundata, Goeze Naturgesch, p. 126. Tab, VIII, Fig. 1— m^ Gordius. Schrank Verzeichn. p. 2. n. 8. Filaria gobionis. G m el. Syst. Nat. p. 50537. n. 74. Ascaris gobionis. Tableau encycl. Tab. 29. fig. 7— 9. (ic. Goez.) Gordius piscium. Zeder Naturgesch. p. 56. Filaria ovata. p. 124, Fusaria gobionis. Hab. circa Cyprini Gobionis hepar, Majo, Ju- lio et Augusto a Goezio reperta, | Descr. Vermis tres quatuorve pollices longus, albus, tener, ut cutis facile disrumpat. Corpus aequale, parte tamen capifi proxima attenuata; hoc, quantum ex Goezii icone lau- data (fig. 2.) dijudicare licet, ovato, caudae apice rotundato. 61 9. Fitamia CaPsULARiA, R; | Filaria: ore orbiculari marginato , cauda obtusa cum acumine, Linné Syst. Nat, ed. XII. p. 1075. n. 4. Gordius marinus. Bloch Abhandl. p. 55. Tab. 8. fig. 7 —10. Gor- dius harengum. Schrank Verzeichn. p. 9. n. 52. Ascaris Haren- gum. Gmelin Syst. Nat. p 5057. n. 72. Áscaris ha- lecis. : .Q. Fabricius in Dansk. Selsk, Skrivt. IIL 2. p. 55 — 55. Cucullanus Halecis. Zeder Nachtrag, p. 15. Tab.l. Fig. 1—6,. Capsularia halecis. Ejusd. Naturgesch. p. 56. Tab. L. Fig. 7. Caps. hal, Rudolphi in Wied, Arch.lL 9. p. 5. Filaria Capsularia. Hab. in Clupeae Harengi abdomine, intra vie scerum, praesertim hepatis, tunicam internam com- plicata, saepe gregaria; rarissime in tubo cibario, Descr, Vermis pollicem diniidium integrumve longus, fili mediocris crassitie, albus, Corpus antrorsum paullisper attenuatum, ce- terum aequale. Os orbiculare marginátum, in mot- tuis quasi tubercülo cinctum; quale Zederus l.c. fig. 6. depinxit. Cauda obtusa cum acumine brevi papillaeformi. Zederus in speciminibus duobus gracinoribus (maribus) spiculum bteve arte 62 " apicem caudalem observavit. ^ Cazalis intestinalit rectus, superne in ventriculi speciem ampliatus, Feminae magis turgidae cutis facilius disrumpit. Obs. 1. Zederus vermem istum proprii ge- neris, neque Filariis adnumerandum censet, sed eundem antice subattenuatum et acumine caudali instructum esse, non obstat, quo minus cum his conjungamus, in quibus cadem non raro observan- tur. Speciem céteroquin membrana (peritoneo) involvi, non majoris est ponderis, ejusdem enim generis species saepe vitae ratione aliena utuntur, ut quaedam liberae, aliae sacco inclusae degunt, Tubus intestinalis in'ventriculi speciem incrassatur, quam in reliquis nondum observamus speciebus, sed tubi cibaril ratione habita, Ascarides pariter valde inter se differunt, neque ejusdem a forma. vulgari aberratio characterem genericum offert, Obs. v. CL Fabricius Zscaridem Clupea- rum n. 77. cum priori simul obviam distinguit. Conf. Filariam piscium n. 929. Obs. 5. Vermis vitae satis tenax est, ut per octiduum in frigida conservaverim, et Filarias in harengis congelatis rigidas et glacie tectas frigida affusa reviviscere viderim, 8. FinanrA PAPILLOSA, BR. » Filaria: ore orbiculari colloque papillosis, cauda incurvata. S. Paulli in Bartholini Act. Havn. L p. 57. Vandelli (Bibl. n. 56.) cum ic. 65 Bourgelat conf. Bibl. n, 198. Abilgaard in Zool. Dan. Vol. III. p. 49. t. 109. Jig. 12. a — c. Gordius equinus. Gmelin Syst. Nat. p. 5059. n. 18. Filaria equi. Rudolphi in Wied. Arch. HI. 2. p. 2. F. pa- pillosa. Zeder Naturgesch. p. 57. F. papillosa. Hab. in equi pectoris, sed praesertim abdomi- nis cavo, ubi saepius reperi; in ejusdem tela peri- toneum inter et musculos cellulosa, in intestino- rum cavo (quod semel etiam me praesente Berolini observatum est), inter duram et vasculosam cerebri meningem, Abilgaard; in equi oculo, conf, Bibl. n. 464. Descr. Vermis duos ad septem usque pollices longus, tertiam circiter lineae partem crassus, co- loris cinerei, vel subfusci, elaeticus. ! Corpus subaequale, postice attenuatum. Caput exiguum, obtusiusculum, (minus acutum ac ab Abilgaardio sistitur): ore orbiculari papillis seu tuberculis cincto. In col/o seu aliqua ab ore distan- tia (minore tamen quam in Abilgaardii figura) tubercula octo vermem cingunt, Caudae apex te- nuiorincurvus, Ante hunc in specimine graciliori spiculum tenue (membrum masculum) eminere vidi; -tubercula vero, quae cl. vir in plerisque individuis ibidem detexit, et fig. c. depinxit, nunquam vidi, licet vermem vario anni tempore repererim. In Fi- laria attenuata, supra n. 5. dicta, simile quid tamen observavi, ut ejusmodi tubercula vu/vam designent. 64. | v Tubus cibarius ab ore rectus decurrit, postea vasis genitalibus, facile hic illic verme disrupto prolaben- - tibus obtectus delitescit. — ^. Obs,i, CL Abilgaard vermem, quem l, c. ad Gordios retulerit, commode ad Strongylos aman: dari posse (Dansk. Selsk. Skriot. L. 1. p.98. vers. germ. p. 26.) perperam contendit, ab iisdem enim toto coelo distat, | Obs. 9.. CL vir Filariam nostram noh solum locis dictis, sed etiam in cavo trunci arteriae me- sentericae anterioris, in arteria aspera, in ductu thoracico occurrere, quid ? quod in nonnullis mot- bis cutem perforando e corpore egredi, raro tamen equis morbos inferre tradit. Haec qua partem fal: sissima, in arteriis enim! non Filariae; sed Strongyli armati occurrunt, et iidem forsan reliquis etiam lo- cis visi sunt, unde cl. vir Strongylis pro Filariis ju: nioribus habitis has cum illis confudisse videtur. Quod Filarias autem attinet cutem perforantes, errorem gravissimum subesse suspicor, Galli eriim, Chabert et qui hunc secuti sunt, plurimi, Stron- gylos cum Filariis, utrosque cum crinonibus sive comedonibus confundunt, indeque fabulas non paus cas de vermibus nostris (quos cum Strongylis mi- ^noribus simul sumtos Crinons vocant) referunt; nullus saltem, quod sciam, Filarias nostras ex core pore equino prorumpentes observavit; et cl. Abil- gaard, Galiiam adeundo cognitione helmintholo. gica forsan parum imbutus, errore ibidem propa- gato seductus fuit, 65 Obs,5. Viborg (Ind. Mus. Vet. Hafn. p.255. n. 5.) Filariam equinam, Setariam esse refert, sed in cavo abdominis equi, simiae, falconis occurrere perperam addit, harum enim Flilariae distinctis- -— simae. FitARIA coRoNATA, B, Filaria: capite nodulis tribus coronato, cor. pore subaequali utrinque obtuso. Frisch in Miscell. Berol. T. III. p. 46. Lumbrici. Pallas de intest, (Frischii tantum observationem refert.) Bloch Abh. p. 51. sub Áscande Adis Goeze Naturgesch. p.9o. Tab.95. fig. s sub Asc. Ácu. G m el. Syst. Nat. p. 5053. n. 53. Asc. coraciae, . Tableau encycl. Tab. 50. fig. 12 — 14. (ic. Goez.) Asc. coraciae. Zeder Naturgesch. p.119. n. 64. Fusaria Co. raciae, Hab. sub Coraciae Garrulae cute jugulari, vere sus aures, vel: inter coli musculos. Frisch, Bloch, Goeze. Specimira mea ab am. Braun accepi, qui ibidem reperit. Descr. Vermis unum duosve pollices Ichgds, fili mediocris crassitie, albus, pellucidus, tener, ut interanea facile prorumpantur, Corpus subaeqüuale, utraque extremitate subat- tenuata, — Caput obtusum papillis sive tuberculis tribus obsoletis terminatum, , Cauda: maris acu- Vol, II. E 66 mine brevi obtuso, ante quod spiculum breve cylin- dricum obtusum emissum; feminae majoris acu- mine brevi recto obtuso. Ovaria prolapsa speciem exhibuere, qualem in nullo praeterea entozoo vi- disse memini; maculis nimirum oblongis translu- centibus, quibus ova elliptica medio obscura affixa essent, undique interne exasperàta erant, ut bas maculas pro totidem cotyledonibus babeas. Conf. Obs. in Filariam alaudae n. 25. Obs. 1. Unico in specimine graciliore, for- sanque juniore cauda acuta erat. Obs. ». Cl. vii Filariam nostram pro Asca- ride habuerunt, sed quae retuli, huc pertinere, sa- tis docent. | Obs. 5. Vita horum vermium, Blochio Goezioque testibus, fugacissima est, ut aeri vel aquae comunissi aliquot horae sexagesimis elapsis moriantur. 10. FiLARIA ACUMINATA, RH. Filaria: capite quadrinodi, cauda obtusa ciun acumine recto, Goeze Naturgsch. P- 127. "Tab. 8. Fig. 4 — 6. Gordius. Schrank Verzeichn. p. 5. n. 11. Filaria Nuptae. Giunelin Syst,. Nat. p. 5041. n. 15. Filaria lepi- dopterorum. y. Phalaenarum, à, nuptae. 'Tabl. Encycl. t. 29. fig. 10 — 12. (ic. Goez.) Gor- dius larvarum. Zeder Naturgesch, p. 57. Filaria uncinata. 67 Hab. In JVoctuae INNupfae latva Goezius octodecim specimina reperit. rt Descr.. Vermis bi - tripollicaris, crassiusculus. Corpus aequale utrinque obtusum; caput no- dulis quatuor obsitum; cauda acumine recto et tenui aucta, v * Obs. Zederus in differentia specifica, quam &olam exhibet, labium oris plicatum refert, neque capitis nodulorum. mentionem facit, ut mendum subesse suspicares. Cauda aeque parum uncinulo terminata dici potest, cum cuspis illa caudalis re- cta neque curvata sistatur: quo commotus nomen triviale mutavi, | Conf, Filariam n. 53, 4 11. FILARIA PLICATA, KR. Filaria: eapite attenuato, labio oris plicato; cauda obtusa. .Zed. Naturgesch, p. 55. F. attenuata. —J Hab. in Erucis. Zeder. Obs. CI. Vir neque erucas, in quibus vermem. repérerit, determinavit, neque hunc descripsit, dif- ferentia tamen specifica privam esse speciem docet, Nomen triviale speciei supra n. 5. dictae olim a me impositum, huie iterum reddere non potui, unde mutavi. ig. FiLARÍIA ALATA, bu Filaria: antice incrássata , capite .constri- cto; cauda acuta, incurva , margine alata. Hab. Inter Simiae Maimonis ventriculi tuni- cas a se repertam am. Albers misit, E 3 68 ( 1 iat. albus. i Corpus .subaequale,. antrorsum parum incras- : Descr. Vermis pollicem longitudine superans, satum; caput constrictum sive parte corporis pro- xima. tenuius.;..ezuda ácuta, incurva, membraua tenui utrinque alata. Obs. . An vermis huc vere pertineat, dubitare licet, nunc saltem temporis huc referri oportet. js tijerho 5 Ld r ooSpecies dubiae. Species hactenus enarratas plurimam partem ulteriori disquisitione indigere, non est, quod mo- neam, inque vermibus simplicissimis characteres sufficientes nonnisi difficile eruuntur. Plurimae vero supersunt species , ab auctoribus, ut olim mos erat, simpliciter indicatae, neque ullo modo de- scriptae, ulteriori examini relinquendae, quo inse- ctorum multorum Filariae accedunt, vage descri- ptae, (a posteris. forsan ad paucas species redu- cendae, |, 15. FibaRrA VurPIS. |. j Camper, von Rrankheiten. der /Tbiekgs p. 46. se in; vulpis abdomine. vermem | reperisse tradit ^ quem cum simiarum Filaria comparat. An ta- ' men Áscaris? 14. FiLAniA LroNis, Redi Anim. viv. ]- 25. vers, "itd lab.g. hg. 9. , ^. A^ : Gmelin Syst. nat. p. 5051. n. 10. ,Ascaris leonis, ib. p. 5040. n, 2. Filaria leonis. 69 Zeder Naturgesch, p. 59. Filaria leonis. p. 115. Fusaria leonis, | Hab.sub Leonum pelle. Redi. Descr. Pedem longitudine excedit, specie insequente paullo crassior, et si Redianae iconi fides habenda est, utrinque attenuatur, Non confundenda videtur cum Ascaride (leo- nis) leptoptera, infra suo loco dicenda. 15. FirAnaiA MusTELARUM, : Redi Anim. viv. p.24, 25. Tab. 9. fig, 5. vers. P. 34- G m el. Syst. Nat. p. 5040. n. 5. Filaria martis. Zed. Naturgesch. p. 59. Filaria marzis. Hab. infra pellem et inter musculos Zustelae Foinae, Martis et Putorii. Redi. Vermes vario anni tempore , saepeque maxima copia (ut 200 et 250 in unica Foina vivos numera- verit) Redio occurrerunt, unam duasve spithamas lengi, tenues, albi, secundum iconem altera prae- sertim extremitate attenuati, Obs, 1. Cl. Rossa (Bibl. n. 229.) Martis ver- mes perperam ad Filariam medinensem refert, |. Obs. *. Gordius martis Werneri, de quo in appendice hujus partis sermo erit, cum Filaria dicta nequaquam confundendus, 16. FirantA Lrronrs. Pallas N. Noxd. Beytr. L 1. p. 82. Gmelin Syst. Nat, p. 5040. n. 4. Filaria leporis. Zeder Naturgesch. p. 59. F. leporis. / ES ;9 Hab. In Rossiae regionibus australibus .7e- porem haud raro círca regionem lumbarem et coxam Filariis obnoxium esse, Pallas, * i7. Firanra AQUILAE, Redi Ánim, viv. p. 146. vers. p. 218. G mel. Syst. Nat. p. 5055. n. 26. Asc, aquilae, Zeder Naturgesch. p. 118. Fusaria aquilae. Filarias in falconibus vulgatissimas, aquilis vero non esse; semel tantum se in Áquila regia (Falcone leucocephalo, Linn.) inter peritoneum et abdominis muscnlos, vermes paucos, rubros, qua- tuor digitis transversis haud longiores reperisse, Redius refert. 19. Finania Farcosvm. 1 Velsch de vena med, p. 157. Redi Anim. viv. p. 145. vers. p, 216, - Pallas N. Nord. Beytr. I. 1. p. 95. Gmelin Syst. Nat. 5040. n, 5. Filaria falconis. Zeder Naturg. p. 58. Filaria falconis, Vermes ltalis Filandre dicti, diu cogniti, none dum descripti. Hab. In omnium Zalconum, tam ferorum, quam domesticorum, speciebus, praesertim circa pulmones, rarius in abdomine occurrere, Redi;. circa abdomen et femora falconum, Pallas. Ulnae tertiam partem longas, chordae crassitie, albasque esse, Redi, Obs. Gordias Falconis Miivi a Goezio de- tectus, in appendice dicendus, hac cum Filaria non confundendus, - 19. Firanra Srncis. hedi Anim. viv. p. 147. vers. p. 219. Pallas N. Nord. Beytr. I. 1. p. 85. Gmelin Ssst."Nat. p. 5040. n. 6. Filaria strigis. Zeder Naturgesch p. 59. Filaria strigis. . Hab. in s£trieibus sub capitis pelle, circa aures, Redi, Pallas. Ipse saepissime plurimis in spe- ciebus frustra quaesivi. Vermes Filariis Falconum dictis multo brevio- res, sed parum crassiores esse. Redi. 20. FitaRgiA CorrvR&roxis. Rossa, cont, Bibl. n. 22 Hab. sub Lanii collurionis pelle. Rossa. Obs. Àn ad Hamulariam cylindricam per- tinet ? » 21. FiLaARIA CxcNr. Redi nim. viv. p. 145. vers. p. 215. Gmelin Syst. Nat. p. 5055. n. 54. Ascaris Cygni. Zeder Naturg. p.119. n. 66. Fusaria cygni. In Cygzi macie confectiycavo abdominali R e- dius ultra ducentos vermes, spithama longiores, tenuissimos et albos; multos vero similes in ejus- dem bestiae tubo cibario et intestinis coecis reperit, 22. FiraR:A ÁXxarris. Paullinus (Bibl. n. 250.) Filariam circa anatis Cor variis gyris circumvolutam reperit, 25. FxranRiA, Cicoxiar. Redi Anim. viv, p. 150. vers. p. 275. 72 Schrank Verzeichn. p.2. n.7. Filaria Ciconiae, Gmelin Syst. N. p. 5040. m 8. F. Ciconiae, Zeder Naturg. p. 59. F. Ciconiae. Hab. sub pelle et in abdominis cavo 4rdeae Ciconiae, Redi, Vermes sub ciconiae pelle reperti colore adeo rubro ac igneo, ut fulgentissimae cinnabari non cedant; quatuor digitos transversos longi, ea fidium chorda, quae media vocatur, non crassiores; sex .ejusdem generis vermiculi, sed paullo crassiores atque longiores, non minus rubri, in abdominis cavitate. Redi, Obs, Vermes a cl, Rossa (Bibl, n, e29.) sub Ciconiae nigrae pelle reperti huc forsan pertinent, 24. FILARIA ÁRDEAE CINEREAE, Filariam in Zrdea cinerea prope pedis tendinem a se repertam cl. Braun misit, tenuissimam, utrin- que obtusam, pollicem circiter longam ; vini vero spiritu avolato, vermeque fere exsiccato speciem determinare non ausim. Habitaculum vero, quo. minus tacerem , dignüm visum, 25. FirARíA ÁLAUDAE, Velsch de vena med, p. 157. 5g. a. b, d, Dra- cunculus, , Goeze Naturgesch. p. 125. Gordius. Zeder Naturg. p. 59. Filaria alaudae, Hab.in Alaudis. In renibus (fig. b.) et he- pate (a.) enatos factoque circa oesophagum transitu, ventriculo undique circumvolutos Velschius sae- 73 pius observavit; fig. d. Dracunculos ex alaudae in- testinis sistit. Go ezius Filarias duas circa alau- dae ventriculum reperit, | Descr. Vermis tri-quadripollicaris, griseus, capite caudaque vix dignoscendis. Alteri specimini a Goezio reperto intestinum prolapsum erat, cine- reum, punctis nigris obsitum, quae ovula haud visa sunt, Ovara sive potius cotyledones credide. rim, quorum in Ziaria- coronata mn. 9. mentio- ncm feci, 26, FiLARIA STUnNr. Pallas N. Nord. Beytr. I. 1. p. 85. Hab. in Sturmi cavo pectoris et pulmonibus. Pallas. Obs. CI. vir Filarias n. 5, 16, 18, 19 et 96. dictas ad eandem speciem, hanc vero ad Ascaridis genus pertinere suspicatur, quod utrumque aeque falsum videtur, 27. FirARIA CanDUELts. " Velsch de vena med. p.157. fig. c. Dracun- culus. | Hab. In Frizgillae Cárduelis coxa a Spige- lio repertam esse, Velschius tradit. 28. FirAR:iA Corvunnr. Bosc hist. des vers. T.1I. p.49. Tab. 12. Fig. 6. F. colubri. Hab. in Colubri speciei americanae intesti- nis, Bosc. 7Á Vermis quinque circitér pollices longus, brun- neus, capite attenuato, magis pallido. Bosc. An vere tamen Filaria ? ? 29. FiLARIA D iLrUN. (A Linné Syst. Nat. ed. XII. P. 1075. n. 4. NM Gor- dio marino. Houttuyn Linn. Natursyst, Vol. VI. P. I. p. 55. Tab. I. Fig. 2. 5. Gordius marinus, in hepate Gadorum. Muller Prodr. verm. n. 2578. Gordius marinüs. Fabricii Faun. Groenl. p. 266. n. 241. Gordius marinus. G m el, Syst. Nat. p. 5055. n.61. Ascaris marina, Zeder Naturgesch. p. 121.n, 76. Fusaria marina. Rathke in Dansk. Selsk. Skrivt. V.I. p. 66. Fila- ria marina. id Hab. in variorum piscium marinorum carne muscular, cavo abdominis, hepate, membranis implicita. Descr, O. Fabricius vermi versus caudam attenuato, ceterum aequali, caput truncatum et os simplex tribuit, ut pro Filaria haberi debeat, qua- lem etiam Rathkius dixit, Color totus albus, nitidus, in majoribus tantum interanea granulata lucidiora transparent, extremitate postica obscuriore. Semper in plano spirali convolutus est, membra- nula tenuissima superne, quasi tecto, obductus, ex qua non raro cauda prominet. Fabricius. Idem pollicis duas tertias partes ad unum cum dimi- , 75 dio pollicem longum : et quartam vel duas tertias lineae partes crassum in hepate Gadi Callariae et barba!i, inter appendices pyloricas Gadi barbati, in humore sanguineo super intestina. Salmonis ar- ctici, et in carne intra cutem abdominis PIeurozectis Platessoideae frequentem reperit; varietatem f. multo majorem, magnitudine lumbrici terrestris minoris, vivaciorem, totamque griseam, cujus ex- remitas antica quasi fissa (an 1deo Ophiostoma ?) àd appendices pyloricas Gadi barbati et in carne Gadi islandici salsi et applanati (attamen vivum !); varietatem vero y. magnitudine et habitu vulgari, giseam, cingulo albo (non tamen elevato) versus antica, in Gado barbato et Perca norvegica, hu- jusque hepate reperit, Cl Rathke in Lophi piscatorii peritoneo sumuna copia, in vesiculis seu tuberculis ventri- culi Gadi 7Molvae externis et in Gadi Brosme vesi- culis subcutaneis reperit, Houttuynii uxor in Gadi 4eglefini hepate observavit, Obs. 1. Gadus Brosme ejusmodi vesiculis verminosis infestatus Bolebrosme (id est: Brosme vesiculosus), vermis vero in piscium hepate etc, proveniens Queise vocatur, conf. G. Stroem Beskri- velse over Soendmoer. VoL I. Soroee, 1762. 4. p. 194. eu 7m Obs.s5. Species plures procul dubio hac sub Filana latent, quacum Linnaeus etiam Filariam Capeulariam supra n. 7. dictam conjunxerat, Quae- dam cum hac forsan conveniunt, 56 $0. FiramiA COLEOFTERORUM. Lister in Philos. Transact. 1675. p.464. Hair. * — worm. XE M oe Listerus Filarias complures in aliquot co- leopteris invenit, quae non ulterius determinat, sed anglico nomine B-z!le indicat, quod praeter Scara- bàeum alia quoque coleoptera designat, Cum de talibus vero sermo sit, quae in horto effodiantur, Carabum omnino subintelligere licet. Vermes tres ad quinque pollices longi erant. Obs. Pallas (Bibl. n. 14) locum male, et quidem Philos. Transact. n. 81. citavit, et Beetle Carabum verit, unde Gmelin (Syst. Nat. p. 5040. n. 12) et Zeder (Naturgesch. p. 59) Filariam Ca- rabi exstruxerunt; ab altcra vero parte Müllerus (Naturforscher 22. p. 65) filariam Scarabaei ha- bet, et Transact. IL. p. 49. laudat, ubi nihil tamen de eadem exhibetur, quem errorem Gmelinus (Ll c. n. 10.) et Zederus (l. c. p. 39.) reddide- runt, ut horum Filaria Scarabaei delenda sit, Conf, Bibl n. 449. de Taenia sic dicta Carabi. 31. FiLARIA SirpPHaE. Goeze Naturg. p. 128. Gordius. Gmel. Syst. Nat. p. 5040. n. 11. Filaria Silphae, Zeder Naturg. p. 59. F. Silphae. Hab. in Silpha obscura. Goeze, qui descriptionem non addidit, 32. FiraniA CnRxsOsELAE TANACETI. Froelich im Naturforsch. 25. p. 108. Fil. Chrys. Tanac. 727 |. Hab. In, Chrysoriela Tanaceti mortua vermis inaximami partem egressus a Froelichio (in pia- tea) repertus. AEOIUT a4 | Descr, Vermis fere decempolhcaris, tennis- eimus, albidus, valde elasticus. . Caput abruptum, vermisque maximam partem ,ex. Chrysomelae cor- pore egressus, rigidus et subsiccatus erat, -unde, quam cl. vir offert, descriptio valde manca est, ct membranam, quam refert, corporis lateralem et pel- lucidam, defigurationis obortae indicium haberem. 53. Firamia CnHRvsÓOMELAE ÁLNIE. Holten in Dansk, Selsk. Skrivt. IV. IL. p. 16, Tab.5. fig. 1, . Fil. Chrysomelae: Hab. In Czrysomela Z4ini, cujus abdomen inde. masime tumebat, specimina tria Holten reperit. Descr. Vermis circa quadripollicaris, COr- pore tereti, fiiformi , extremitates versus attenuatoy capite RECTAM Dentes, quos cl. vir depingit, papillas potius aut tübercula dixerim; conf. Filariam acuminatani ib Ll n. 10. 54. FiraARrA BupnzsT:s, i n E | Boucher. d'Abbeville (Bibl n. 241,)-in Bu- prestis specie reperit, neque descripsit. 55. FiramiA FonricurLAE. Filaria pro Taenia habita, conf, Bibl. n. 449. 56. FiLARiA LocusTAE. risch in Miscell. Berol. T. IV. p. 394. 78 : E Frisch Beschreibung von Insecten Vol. XII. p 6. Roesel Insectenbelust. Vol. II. DOBN, TI^ Degeer Mém. Insect. T. IL P. L; p. 455i (Sulzer hist, insect. p. 81. cit. a Gmel.) | (Pallas it, L p. 226. cit. a Walchifo.) (Weichardt in N. rem Vol. b P. 52. cit. Walch. - (Schrank in N. Mannigf Vol. IV. p. 115. et .. 555. cit. Walch.) G mel. Syst. Nat. p. 5040. n. 15., Filaria IA ; Schrank Verzeichn. p. 2. n. 9.. F. locustae. oZeder Naturg. p. 39. F. grylli. Ha b. in Locusta viridissima, Frisch. In L, vqerrucivora,, koesel. Filariae saepe plures eadem. in Locusta, ad septem pollices longae, albae. 57. FirARIA CrncoriDirs, | Roesel Insectenbelust. Vol. II. p.144 ..Hab. In Cercopide spumaria Roeseliusg saepe unam alteramve Filariam reperit, ulnae ter. tiam partem non excedentem. 38. FirLAnIA ARAREAE. : Ea i : In 4Aranueae specie se Filariani quinque pollicarem reperisse, cl. Latreille, Entomologus Pari- siensis, mihi retulit. 59. FiranrA PHALANGIL In Phalaugii coruuti mare $eFilariam priori simí- lem detexisse cl. Latreille narravit. 79 4o. FirAnra Mowocrt.t. j Walch im Naturforscher 12. p. 64. Gordius, Gmel, Syst. N. p. soát. n. 14. Filara monoculi, Zeder Naturgesch. p. 59., F. monoculi. Hab. In Jfonoculis apodibus mortuis Dux Schwarzburgo-Rudolstadensis Filariàs re: perit, quae cum Gordiis eodem loco in aqua reper- tis confunduntur. MP Filarias pallidas, neque extremitatibus nigris consplcuas fuisse. Walch. 41. FrirARIA EnvcARUDM. Werner brev. expos, Cont, I. p. 6. Tab. VIII, fig. 16 —19. Gordius erucarum, ^ (Schrank Beytr. zur Naturgesch. p. 98. Tab. 4. Fig. 1. ci. a Schrankio in opere insequ.) Ejus Verzeichn. p. 2. n. 10. Filaria erucarum. Gmelin Syst. Nat. p. 5041. n. 15. Filaria lepi- dopterorum. Zedex Naturg. p. 4o. Filatia larvarum. Wernerus in larva Papilionis Quercus Fila- riam albam quatuor cum dimidio pollices longam; JPapilionis Urticae flavo-griseam , sexpollicarem;: Pap. Polychlori albam sexpollicarem ; Pap. Betulae albam quinquepollicarem ; ZBombycis Cajae ruber- . rimam , quinquepollicarem ; Bombycis Quercus Fila-: rias tres albas septem ad octo fere pollices longas reperit, cujusnam vero erucac Filariam l. c. delinea- verit, non addit, omnes enim ad eandem speciem refert, Vermis utrinque attenuatus. | Caput labiis e 80 tribus oblongis munitum, inter quaé cuspis eminet. Cauda tenuissima in uncum (papillarem , R.) desi- nit, sub eadem vero foramen , canalis nutxitii exi- tus. Corpus substantia granulosa refertum. Goezius (Naturgesch. p.129.) ià Pyralís Po- manae larva Filariam. quinquepollicarem reperit, ."Roeselius. (Insectenbelust. Vol. I. Coll. III, pP: 20.) in erucis Sphingis Euphorbiae tres quatuorve Filarias sexpollieares; Bombycis Salicis (1b. Coll. IV. p. 64.) septempollicares ; similes (l.c.) in Papilio-. nis 4dntiopae; in Noctuae vero Psi larva, quam Gmelinus affert, Roeselius Filarias non in- venit, 'et Bombycem' purpuream,. quam in Vol. I. p. 75. n. 253. mendo nominavi, ; pariter deleas. Degeer (Mém. insect. T. I. p. 551. Tab. 54. fig, 6, 7.) in Bombycis 4lni et B. Ziczac larvis Filarias reperit. Y Walch (Naturforscher 192. p. 67) in Papilio- nis Polychlori larva Filarias pallidas, longissimas et conglomeratas a se repertas refert. Hettlinger (Bibl. n.258. et n. 448.) in Bom: bycis Trifolii larva Filariam tredecimpollicarem invenit. Schrankii (Beytráge l. c.) observationes igno- ro; in entozoorum autem indice vermes non de- Scripsit. . Obs. 1. Filarias istas omnes unam eandemque effingere speciem non contenderim, quaenam vero vel conveniant, vel discrepent, alüs dijudicandum relinquo. Goezius insectorum Fianas:ad unam gi omnes &pecie conveniré credit; sed supra allatae n; i n. 10; rl. 11; etc; hoc abunde »- fellunt, Obs.2. Cl. Werner Filarias in tam arcto spatio, quale erucarum corpus sistat, contineri et vitam degere; non immerito miratur, seque, omni studio adhibito easdem in tam parvum iterum fe: digere volumen, non valuisse, addit. Erucae cete- rum iisdem infestatae segnius quidem moventur, sed voracissimae sunt, vermes vero vivo adhuc erücae embryone praesentiam non produnt: iietà- morphosi autem incipiente Filariae érucami deserunt, ilamque tollunt. WKoeselius Filarias Bombycis Salicis erucam mortuam perforasse, et horae quarta parte elapsa per quatuor foramina distincta prodiisse; egressas vero brevi post mortuas et exsiccatas fuisse tradit, 49. FrLARtA PnuRYGANEAE: Degeer Mém. Insect, T. II. P. l. p. 555. icone — exclusa; | Gmelin Syst; Nat. p. 5041. n. 17. Filaria Phry: ganeac; In Phryganearum latvis Degeer Filarias sae- pius reperit, albas, et longissimas; quas autem ex- tricare non potuit, sed extrahendo disruptas vidit; semel vero inter Phryganearum larvas Gordium aqua. ticum Linnaei in aqua reperit; et hunc cum Filariis pro eodem verme peiperam babituum in Tab. XIV. fig; 12 — 14; delineari curavit; tit icones istae neutiquam ad Filariam pertineant; Vol. IT. k | 82 45- FiLARIA T£ENTRREDINIS, Torb. Ber.mann, in Vet. Ac. Handl. 1765. p. 170. Gm el. Syst. Nat. p, 5041. n. 16. Fil. tenthredinis. Hab. in Tenthredinum larvis. Bergmann. Non descripta. : L 2o. Hamularia. Corpus £eres , elasticum , subaequale. | Oris tenta- | cula duo filiformia. 1i. HAMULARIA SUBCOWMPREssA Rh. Hamularia: subcompressa , antice attenuata, Treutler Obs. patholog. anat. p. 10. Tab. II. fig. 5 — 7. Ham. lymphatica. Jórdens Helminth. p.51. Tab. 6. fg. 9— 15. (ic. Treutl) Ham. lymphatica. Zeder Naturg. p.45. Tentacularia subcompressa. Hab. In Aominis venere exhausti glandulis bronchialibus praeter naturam magnis, uti et vasis earundem absorbentibus Treutlerus hyeme 1789. primus et hactenus solus reperit. Descr. Vermis pollicem plus minus Teig ; tenuis, fuscus, albido variegatus, postica versus sub- pellucidus. Corpus teretiusculum, a latere subcompressum, antrorsum subattenuatum,; post mortem utrinque incurvatum. Caput non disunctum, apice obtuso terminatum, infra quem Aamuli duo prominent, ' Cau«ea cominua obtusa. 85 Hamuli secundum T reutleri iconem in alte: ro corporis latere (inferiore?) pone caput prominuli, basi non conjuncti sistuntur, hoc vero dubium vi- detur. Praeter hamulos vero, sive tentacula bre- via, teretia, quos cl. vir vasorum lymphaticorum tunicae internae aífixos videre sibi visus est, aliud capitis vel oris organon in conspectum non venit. Obs. CGlandulas veras fuisse, quas cl. vir fig. 5, 4 arteriae asperae et bronchis adnexas delinea- vit, vix affirmaverim, conf. Vol. L p. 457. , 2. HamuLARIA CYLINDRICA R. Tab. XII. Fig. 6. Hamulariá: £eres , aequalis, utrinque obtusa. Schrank Samml. p.251. n. 1. Tab. II. A. B. Linguatula bilinguis. | Zeder Naturgesch. p. 45. Tab. I. Fig. ». Tenta- cularia cylindrica. Hab. in Lanii Collurionis pleura, Schrank; ad ejusdem bronchia , rarissime, Zeder. Descr, Vermis secundum Schrankii iconem A. unum cum dimidio pollicem longus. Corpus teres, aequale, utrinque obtusum. Tentacula duo filiformia brevia, basi conjuncta, infra apicem anticum , (secundum Zederum, se- cundum Schrankium vero ipso ex apice,) ex rima tenui emittuntur, Aliud ostium non datur, Zederus canalem intestinalem in tentacula terminari contendit, circa eundem ovaria, quae ex verme tenero, neque aérem, neque aquam frigi- F 2 94 à / dam yel calidiorem ferente, facile prolabuntur et ova minima effundunt. Obs. Conf. Filariam Collurionis n. 20. quae huc forsan pertinet. 5. HaMULARIA NODULOSA li "Hamularia: subtus plana, ore papilloso. Goeze Naturgesch. p. 126. Tab. VII. B. fig. 8 — 10. Gordius gallinae. Gm el. Syst. Nat. p. 5040. n. 9. Filaria gallinae. Tableau Encycl. tab. 29. fig. 4— 6. (ic. Go ez.) Gordius gallinae. ' Schrank Verzeichn. p. 1. n. 2. Filaria gallinae. ^ Ejus Samml. p. 251. n. 2, Linguatula unilinguis. Zeder Naturgesch. p. 57. Filaria gallinae. p. O1. Capillaria semiteres. Hab. in Gallinae intestinis, Goeze, Zeder; in ejusdem intestino recto, Schrank; conf.'obs. 5. Descr. Vermis octodecim lineas (5chrank) ad duos pollices (Goeze) longus, tenuissimus, pilum tenerrimum referens, Os sacci in modum intrusum, nodulis qua. tuor, quorum duo oppositi minores, clausilc; ex eodem (neque tamen semper) exseritur cylindrus longus tenuis, se£as duas minores tanquam ex vae gina emittens, Corpus retrorsum attenuatuin, ante extremitatem posteriorem infracium, oblique ex- currens, et acumine tenul obtuso et peilucido ter- minatum, "^ Obs x. Corpus fere totum in Goezii icone 95 corpusculorum ellipticorum (an ovulorum?) serie duplici repletum sistitur, Obs. 2. Goezii icon manca, cui descriptio nulla addita est, Zederum ad Filariam gallinae seorsim enugmerandam induxit, Capillariam vero cl. viri semiteretem (subtus planam, tubulo exsertili oris papillosi, cauda attenuato - rotundata) non dif- ferre patet, licet tubuli fabricam, Schrankio munus accurate descripsisse videatur, quo commo- tus vermem huc, neque ad Trchocephalum, cui proximus sit, amandavi. Obs. 5. CL Froelich (Naturforscher 25, p.110. Zilariam Phasiani, imn Phasiani colchici intestinis a se detectam refert, duos cum dimidio pollices longam , capilli instar tenerrimam , albam, corporis parte postica vesicularum ovalium flave- scentium, imbricatim positarum, serie duplici re- pletam, Cum Goezii Filaria gallinae magnam prodere similitudinem , sed a se repertam antice tenuiorem, capite rotundato , cauda depressiuscula Obtusa instructam esse, monet; nihilo tamen minus eandem constituere speciem crediderim, antice enim rc vera tenuior est, unde etian| Zederus ad Ca. pillarias sibi dictas retulit, Species dubiae. Species procul dubio plures ad hoc genus per- tünent, v.c. Gerdius Jfartis Wernero ei Gordius JMilvi Goezio dicu, ques autem utpote ambiguos in hujus Partis appendice enumerabo. Linguatulz a6 ^ trichocephala Schrankii Trichocephalis inserta est, eorumque speciem primam constituit, 5. drichocephkalus. Corpus teres, parte antica eapillari, Os orbículare, 4, ^ Inermes 1. TRiICHOCEPHALUS CAPILLARIS B, Trichocephalus: capite acuto, parte te- nuiori corpore curvato breviori, cauda obtusa. Schrank in Vet. Acad. N. Handl. 1790. p. 119. n. 5. Trichocephalus anatis. Ejus Samml. p. 252. n, 5. Linguatula trichoce- phala. "Zeder Naturgesch, p. 61, Tab, I. Fig. 8, 9. Ca- pilaria tumida. Hab. in intestinis coecis Zrseris, Schrank; Auatis Querquedulae, potissimum Iunio et lulio, Zeder. Descr, Specimina plurima, sub nom. Fila- riae 4nseris a cl. Nitzsch missa, pollicem circa dimidium longa, contorta, pilum tenuissimum re- ferentia, alba. Caput acutum, ore inconspicuo. Pars capil- laris xeliquo corpore, in quod sensim transit, bre- vior, ductumque medium (intestinum) continet, Pars erassior apice obtuso terminata, ovis ellipti- cis farcta. - Maris organa non vidi. Obs, Linguatulam Schrankii trichocepha- lam, corpore retrorsum incrassato, apice acuminato, Ld " ^ 67 huc pertinere, dubium non est, licet cl. vir, verme disrupto, vàsa quatuor longitudinalia (qualia non vidi, et quae certe ovariorum partem constituunt) apparere referat, et de lingua subexserta, quam aeque parum observavi, loquatur. Num vero Ca- pilaria tumida a Zedero (teres, capite tumido, cauda obtusa) detecta, et Schrankio, qui Tri- chocephalum anatis olim dixerit, communicata, eadem omnino sit species, utrum affinis, ob caput tumidum, cl. viro dictum, pro certo affirmare non ausim. Idem quidem auctor (Naturg. p.60. (. 101.) Caypillarias in galnis, enseribus, anatibus et cor- vis glandariis occurrere tradit, sub specierum vero enumeratione Capillarias tantum Anatis Querquedu- lae (hoc loco) et gallinae (inter Haimularias nobis dictam) exhibet, ut num anseris Capillariam pro specie peculiari habuerit, nec ne, nos fugiat. Conf, obs. in speciem insequentem. 3. TRicHocEPHALUS TENUIssIMUS Rh. Trichocephalus: corpore maris feminae- que contorto , parte capillari reliquae subaequali. Rudolphi in Wied. Arch. IIL c. p. 4— 6. Trich. tenuissimus. | | Hab. In Strigis Bubonis intestinis coetis se- decim specimina (quorum unicum masculum) lulio mense reperi. Descr. Mas sex circiter lineas longus, te- nuissimus, postice incrassatus. Caput acutum, ore non conspicuo. artis capillaris in crassiorem 698 transitus fere insensibilis, nisi quod apertura eo loco subesse videatur, Cauda obtusissima; ante hujus apicem £ubulus cylindricus, brevis, ex quo stylus duplo longior (genitale masculum) eminet. Stylus iste. trans tubulum progressus vasi seminali inseritur, quod in aliqua ab apice caudae distantia oboritur et in corpore desinit. Femina pollicaris: et ultra. - Caput absque ostio distincto. | Collum sive pars capillaris superne tractum intestinalem vix prodit, inferne melius dignoscendum, versus corpus striis transversis in- signem. Corpus a collo, margines si spectas, in- sensibili modo oritur, internis vero partibus, ovario scilicet moniliformi, discrepat. | Uwe JMMotus ac vermium hujus generis reliquorum idem observatus , collum scilicet varie contorquetur, corpore sive parte postica fere immoto. ^ . * Obs. Species ista antecedenti proxima, geni- tali tamen masculo et reliquis notis quibuscunque cum insequentibus quoque convenit, neque Z ederi modo, qui sane Capillariam dixisset, genere sepa- rari potest: num enim collum, interna fabrica semi- per à corpore distinetum , ratione magis minusve insensibili in hoc transeat, characterem genericum suppeditare nequit. 5. TRICHOCEPHALUsS DISPAR, Bh. Trichocephalus: parte capillari longissi- py1&, capite acuto indistincto, corpore maris spirae , liter involuto , feminae subrecto. 89 Morgagni conf. Bibl. n. 51. et obs. 1. Roederer et Wagler ib. n. 242, 245, 245 «cum ic. Trichuris. Wrisberg ib. n. 244, 245. Trichuris. Linné Mantissa plantarum altera p. 545. Ascaris irchiura. Müller im Naturforscher 12. p. 182. Bloch Abhandl. p. 52. Tab. IX. fig. 7 — 12. (me- diocr.) Trichuris. Goeze Naturg. p. 112 — 116. Tab. VI. fig. 1 —5. (bonae) Trichocephalus hominis. Werner Prev. Expos. p. 84 — 87. Tab. VI.. fig. 158 — 145. Asc. trichura (mas). Schrank Verzeichn. p. 4. n. 14. Trichoc. . ho- minis. | G mel. Syst. Nat. p. 5038. n.1. Trichoc. hominis. Tableau encycl. tab. 53. fig. 1— 4. (ic. Goez.) Trichoc. hominis. Rudolph:1 Obss. P. I. p. 15. Trich. bominis, Idem in Wied. Arch. II. 2. p. 5. Trich. dispar. Jórdens Helminth. p. 17. Tab. I. Fig. 6 — 10. Trichoc. hominis, Brera Vorles. p.16. Tab.IV. figp.i— 5. (ic. G oez.) Trichoc. hominis. Zeder Naturgesch. p. 69.. Mastigodes hominis p. 7o. Mastigodes Simiae. Hab. in hominis coeco et colo vulgatissimus, in tenuibus rarior. In Szmiis, conf. Obs. 4. Descr. Vermis unum cum dimidio ad duos polices longus, cujus longitudinis pars capillaris 9o duas tertias. partes sibi vindicat; hacc pro ma- teria contenta vel alba, pellucida, vel rufescens aut fusca; corpas tertiam lineae partem crassum albidum. Mas femina parum minor. Caput acutiuscu- lum, ostio exiguo indistincto, terminali, neque ejusdem tuberzculum terminale, quale cel. Wris- berg refert, unquam vidi, neque Müllerus ob- servavit, sed nonnisi summus partis capillaris apex caput dici potest, Pars capillaris transversim stria- ta, inque eadem canalis rectus, eive tubus cibarius conspicitur; eadem sensim in corpus transit, sive in partem crassiorem, in planum spirale involutam, in qua praeter tubum cibarium ampliatum vas (se- minale) contortum visui exhibetur. In interno api- cis latere (haud in medio caudae apice) £ubulus obovatus, fere pyriformis (neque linearis, qualem auctores passim referunt, et Goezium secuti, de- pingunt), ostio magno bimarginato, ex quo spi- culum tenue styliforme exseritur, oculis nudis di- gnoscendum, Feminae pars antica et capillaris eadem, sed longior: pars crassa leviter et simpliciter curvata, sive subrecta , praeter tractum intestnalem ovaria circa eundem contorta continet, apiceque pertusa est, quod foramen tam ani quam vulvae /cloacae) offücio fungi videtur. Ova elliptica. Obs. :. Morgagnium hanc speciem de- iexisse patet, cum (Epist. XIV. art. 42.) caudam 91 vermium é€apillarem, eorumque longitudinem bi. pollicarem referat, eosdemque a scriptoribus hel- minthologicis silentio pressos esse moneat, ln ali. quot hominum coeco et colo reperit. Obs, 9. "Roederer et Wagler uti et Wrisbergius mares et feminas pro speciebus di- stinctis habuere; Wernerus, mares tantum in- veniendo, feminas auctoribus dictas, vermes putre- dine corruptas hariolatur. | Cum sexus tantopere differant, ut pro speciebus diversis imposuerint,; nomen triviale inde desumsi. Obs. 5. Trichocephalum hunc semel tantum vivum, mortuos saepissime reperi, neque aucto- res, qui istud vermium genus in bomine ra- pius occurrere tradant, audiendi sunt; in omni- bus enim fere cadaveribus humanis a me examina- tis offendi, semel ultra mille specimina in feminae intestinis crassis vidi, Obs. 4. Treutler (Obss. anat. patholog. p.3e. Tab. 4. fig.11— 15) in Simiae Patae et Sylvani Linnm. intestino coeco "Trichocephalos aliquot, tam masculos quam femineos reperit, quos cum humanis sedulo comparatos ejusdem omnine speciei fuisse contendit. Icones a cl viro traditae Tudes equidem sunt, speciem tamen distinctam non produnt, ut Zederum (1.c.) talem consti- tuisse, neque ulla nota distinctum inter species con- firmatas posuisse mireris, 4. TRICHOCEPHATLUS ASFINIS, B. "Tab. Fig, 7-10. Trichocepbhalus: parte capillari longissi- ma , ore. orbiculari, corpore maris subspirali, fe- minae rectiusculo. |. Rudolphi in Wed. Arch. II. 2. p. 7, III, 2. pP. 3- Trich. affinis. VN Zeder Naturg. P: 70. Mastigodes affinis, J Wbab. In vervecis et agni intestino coeco [54 nio ; ibidem in vitulo Novembri mense reperi. Descr. Vermis praecedenti proximus, quae similitudo nomen triviale largita est, — Longitudo praesertim partis capillaris quam in humanis paullo major. Color candidus. Forma eadem, maris ta- men corpus minus intortum, ^ Capitis os distin- ctum, Orbiculare, ^Viscérum situs ac in humanis idem, eorundem autem prolapsus saepius observa- tur, ut cufis tenerior videatur, Organa mascula rarius exstantia, et nonnisi £ubulum- (fig. 10.) ob- servavi brevem, tenuem et obtusum ; stylus ex hoe non exserebatur, Ova eadem. |. ; Obs. 1, Abilgaard speciem hanc ante-me reperisse videtur, in Viborgii enim indice Musei Veterin. Hafn. p.257. n. 57. Trichocephalus ovis enumeratur. Ovinum et bovinum ejusdem omnino speciei esse. convictus sum, utrumque vero 35 hu- mano notis indicatis differre crediderim, Obs. 29. Specie praécedente vitae magis tenax est, intestinis enim ovinis per noctem aquae frigi- dae commissis, vermes iamen vivos reperi; partis - 93 vero — à eosdem ac humani et reliqui motus edebant maxime varios. B. TRICHOCEPHALUS UNGUICULATUS, RR. "Tab. Fig. 11. Trichocephalus: parte capillari longis. Sima, capite unguiculato, corpore maris spirali; feminae rectiusculo. Herzog voniiolstein-Beck im Natürforsch. 81. p. 1 — 6. Tab. I. Fig. i — 5. Froelich im RNaturforscher, St. 94. p. MN Trich. leporis. Zeder Naturgesch. p.71. Tab.I. Fig. 5 — 5. Mastigodes leporis, Hab. in leporis intestinis crassis; Dux Hol: $tein- Beck specimina multa Aprili et Majo, ipse plurima Septembri, reperimus; Descr. Vermis pollicem cám dimidio longus; parte capillari ultra duas longitudinis tertias partes $ibi vindicante; candidus, partis crassae linea ni- gerrima translucente. Caput tenue unguis humani quodammodo si-- mile, inflexum ; collum capillare longissimum, tar- de latescens; Cürpus, sive pars crassa, in mari- bus spirale, in feminis recüusculum. Illorum in apice cáudae gemi£ale fihforme longissimum (quam in reliquis speciebus multo longius), in quod vàs seminale transire vidi, - Harum in apice caudae apertura. vulvae; ovaria pro more; ovula (Tab. I. Fig. 11, elüpüca utrinque nodulo aucta. — Tubus 94 ] - cibarius in parte capillari spiraliter tortus videtur, unde hujus striae transversae mediae, Obs. 1i. ll. Dux in capitis ore orbiculari instructi latere utroque hamulos binos apicibus (antrorsum et retrorsum) divergentes (Fig. 2. et 5.) depinxit, et Goezius se eosdem in speciminibus a Duce acceptis vidisse in nota adjecta testatur: hos vero neque in Trichocephalis copiosissime a me lectis, neque in individuis a cl. Jurine, Gene- vensi, communicatis vidi, ut quid cl. viris impo- suerit, me fugiat. 2 Obs.z. Froelich Ll c.sein Trichocephali nostri collo vesiculas unilaterales reperisse tradit, quos Zederus l. c. fig. 5. depinxit, et in differen- tia specifica characteris loco exhibuit (Mastigodes : ;capite acutiusculo, seriebus vesicularum pluribus) H tales ipse in pluribus Trichocephalis unguiculatis, minime autem in omnibus vidi, et in reliquis ver- mibus teretibus passim, sed inconstanter observavi, conf. Obs. 53. in Áscaridem vesicularem n. 5. 6. TRICHOCEPHALUS DEPRESSIUSCULUS, R. Trichocephalus: parte cayillari longissi- ma depressiuscula ; capite attenuato ; corpore maris - spirali, femixiae rectiusculo. Frólich im Naturforsch. 924. p. 142 — :45. Tab. IV. fig. 25 — 29g. Trich. vulpis. Gmelin Syst. Nat. p. 5059. n. 5. Trich. vulpis. Zeder Naturgesch. p. 70. Masugodes vulpis. 95 Hab. Frólich in vulpis intestino coeco Octobri mense reperit. Descr. Longitudo duorum pollicum, quorum tres quartas partes collum sibi vindicat. Collum fuscescens, corpus album. | | Caput attenuatum, utrinque posteriora veweus leviter emarginatum , apice obtusiusculo, ore pun- ctiformi, Collum longissimum, depressiusculum, transversim striatum, Corpus maris spirale, fe. minae rectiusculum, subdepressum. —Geritale masculum satis longum, aequale, tenue, obtusum. Fulvae apertura in apice caudae obtuso. Viscera ut in antecedentibus. Ovorum forma non descripta. Obs. Froelichius vermem Trichocephalo humano maxime affinem, vesiculis tamen colli mi- nimis, globosis, pellucidis, plurimis, unilaterali- bus sed dispersis, nec non vulvae apertura distin- gui monet; vesiculae autem, quales in Fig. 29. depinxit, nonnisi accidentales sunt, ut in spe- cie praecedente docui, et vulvae apertura in 'Tri- chocephalis humano, ovino, vitulino et leporino (et toto forsan genere) eodem loco observatur, ut haec distinctio ruat. Capitis vero fabrica ab hü- mano et ovino abunde diversus videtur; num a le- porino vere differat, autoptae dijudicent, collum depressiuseulum hoc saltem indicare videtur. 7. TRIicHocEPHALUSs CRENATUS, hR. Trichocephalus: parte capillari lougissi- Uia, corpore crenato., Goeze Naturg. p. 222. Tab. VI. fig. 6, 7. 96 Scürank Verzeichn, p: 8. n; 17, Trich. suis; Gmelin Syst, Nat. p. 5058. n. 5. Trich, apri. ' Zeder Natütg. p. 7o. Masügodes apri. Hab. in Apro, Majo mense repertus. Goezei Ipse in suibus tam feris quam domesticis hactenus frustra in eundem inquisivi, " Descr, Magnitudo Trichocephali humani: Pars capillaris longissima. — Corpus undique crenis subquadratis velut squamatum, — Ovula elliptica; utrinque nodulo instructa, qualia in specie quinta retuli; ; Obs. Cl Goeze specimina düo; quorum alterum colli parte mutilatum erat, in apro repere ia, ab aniico accepta tulit. Praeter dicta niliil de iisdem reliquit, corporisque tantum particulam et ova delineata dedit, ut ceterae partes ac in Tricho: cephalo humano femineo comparatae fuisse videan: iwr. Maris mentionem non injecit. Corporis cre- nae si constantes sunt, neque a statu vermis lan- guido pendent, qualis in vermibus teretibus saepe; elasticitate sublata, corporis collapsi crenas maxi: junas et Copiosas sistit; species ista anterioris partis ratione habita cum prioribus, corporis vero fabrica cum specie nona convenire videtur; 8. TaicHOcEPHALUS NODOSUS, R. Trichoce phalus: capite trinodi; parte capillari longiore corpore maris spirali, feminae incurvo; Goeze Naturg. pag. 119 — 121. , Tab, VII. A; fip 1-5 'Frich, muris: 97 Schrank Verzeichn. p. 4. n. 16. Trich. muris. Gmelin Syst. Nat. p. 5058. n. 4. Trich. muris. 'l'ableau encycl. Tab: 55. fig. 6 — 10. (ic; Go ez.) Trich. muris. Zeder Naturgesch; p. 70. Mastigodes muris; Hab. in 7Muris musculi paxte tubi cibarii me- dia Goezius ultr quinquaginta specimina Aprili mense reperit, Ipse in hanc speciem inquisiturus innumeíos mures frustra dissecui. — Descr. Longitudo secundum Goezii ico- nem (fig. 1.) pollicem superat, crassities ut in affi- nibus. ) Caput godwlis tribus os claudentibus müni- tum. Pars capillaris in crassiorem sensim transit eademque parum longior videtur; ovula etiam serie duplici disposita continet; quae in reliquis specie- bus nonnisi ipso ih corpore offendi; Cargus maris spirale, feminae incurvüm , $eü spiram hnicam efficiens; sub ejusdem apice vulva. — Geni: talis masculi mentio non fit. Ovi (ovalis, hinc in apicem tenuem et obtusum producti) forma instru mento pressorio mutata videtur. I Obs; Goezius in omnium speciminum al- tero colli latere septem octové vesiculas albas pro- minulas observavit; ut essentiales et animalculo af: figendo inservienies habeat ; ejusmodi auteni vesi- tulas accidentales esse in specie quinta observavi: E! Fal. 1E ó "S 9. JB. Wd rua, 'TRICHOCEPHALUS ECHINATUS, Ll. f Trichocephalus: cepite echinato; parte capillari corpóre spirali breviore. Pallas'in Nov. Comm. Petrop. T. XIX. p. 449— 452. Tab. X. fig. C. A. Taenia. Idem in N. Nord. Beytr. L i. p. 111. Taenia Spirillum. Goeze Naturgesch. p. 125. Tab. VII. A. Fig. 6. $. (ic. Pal lassi 1) Trichocepbalus. - Schrank Verzeichn. p. 5. n. 18. Trich. lacertae. G m el. Syst. Nat. p. 5059. n. 6. Trich. lacertae, 'TTableau encycl. Tab. 55. fig. 11, 12. (ic. Goez.) 'Trich. lacertae. Brera Vorles. p. 18. Tab. IV. fig. 6. (ic. Goes) Trich. lacertae. Zeder Naturgesch. p. 71. Mastigodes Lacertae., Hab. in Lacertae apodis, Linn. (Chamae- saurae apodis, Schneider.) ventriculo a cel. P al- las detectus; a cel. Froriep sub Trichocephali Ophisauri nomine mecum communicatus. L Descr. Longitudo circa bipollicaris. Color xiortuorum griseo-pallescens vel subfuscus fuit, vivos enim Pallas non reperit; specimen meum quoque fuscum. "Totus vermis rigiditate singulari et duritie fere cornea praeditus, ut cl. vir cum in-- sectorum molliorüm crustis recte comparaverit, neque simile quid reliquis in. entozois occurrat, conf. Vol. l. p. 251. 99 *- ^ Qaput discum antice planum, medio distincte perforatum, sistit, cujus margo undique in aculeos reflexos abit, quorum cl. Pallas in icone A. de- cem exhibet, ipse meo in specimine quindecim nu- meravi. À disco multo latiori indeque quaquaver- sus exstante pars capillaris incipit, setam equinam .crassitie duritieque referens, in cl. viri specimini- bus circa pollicaris, in meo octo ad novem lineas longa. Haec sensim in partem crassam abit, spi- raliter involutam, obsolete rugulosam seu nodu- losam, cujus vero pars ultima recta et compressa; apice tamen incurvo, exporngitur, ^ Diameter transversus partis crassae lineam dimidiam, longi- tudo pollicem superat, durities capillari parte major. Anatomen cl. vir non adjecit, et nonnisi du- etum parenchymatosum et continuum corpus op- plentem Observavit, Sexuum discrimen non meini- nit, sed omnium corpus spirale vidit, quale etiam in meo est: haec omnia mascula fuisse, cum feminae semper copiosiores sint, vix credi licet, ut mares , feminaeque hac nota convenire videantur, Obs. 1. In cl Pallas icone sexta acumen quoddam tenuissimuüm ante apicem caudalem, sed sculptoris forsdn mendo, exstat, a cl. viro saltem non explicatur; quod enim refert caudae acumen uncinatum de ipso caudae apice compresso et in- curvo inteliigendum videtur, ipseque cuspidem il- lam meo in specimine non video. Haec tamen à G a 100 cl Goezio aliisque hunc secutis repetita, sed in- simul perperam aucta cst, Obs. 2.. Auctores Trichocephalum nostrum. in Lacertae apodis intestinis babitare referunt, sed cl, vir in bestiae dictae ventriculo tantum offendit, dius Opusc ibot Corpus teres, parte postica subulata. | Os orbi. culare. 1. Oxvuius ceRVULA, R. Tab.I. Fig. 5 — 6. Goeze Natürg. p. 117. Tab. Vl. fig. 8. (ic. rud.) Trichocephalus equi. Schrank Verzeichn. p. 4. n. 15. Trich. equi, Gmel Syst, Nat. p. 5058. n. 2. Trich, equi. Tableau Encycl "Tab. 53. fig. 5. (ic. Goeziij . 'Trich. equi. : Rudolphi in Wied. Arch. II. 2. p. 8. 'Trich, equi. Idem ib, III. 2. p. 6. Oxyuris curvula. Zeder Naturg. p. 7o. Mastigodes equi, Hab. in equi coeco, ubi saepe diverso anni tempore, et nonnunquam satis copiosam reperi. Descr. Vermis unum ad tres pollices longus, antice dimidiam ad duas tertias lineae partes cras- sus, postice tenuissimus; parte crassiore ut pluri- mum reliquae vel aequali vel eadem longiore; te- nuis enim valde variat, ut interdum unum cum dimidio pollicem, interdum aliquot lineas longa sit. Color albidus, intestino fusco transparente. 101 Caput non discretum, obtusum; o5 orbicu- lare, margine: tenui cinctum. Pars aufica sive crassa teres et aequalis, tandein curvatura quadam, majore vel minore (nonnunquam minima) in pai tem tenuiorem sensim decrescentem abit; caudae apex obtusiusculus. —Cloaca sive ani et vulvae ori- ficium commune, ante hunc, loco satis remoto (Tab. I. fig. 6. c) conspicitur. Tubus cibarius ab ore rectus incipit, tum in ventriculi speciem dila- tatur, iterum contractus procedit, varie flectitur et in parte tenui loco dicto terminatur; plerumque materia grisea repletus est, unde vermis colorem sordide album nanciscitur. Omnia, quotquot vidi, specimina in parte tenui ovz continebant, elliptica, puncto medio nigro. | Obs. 1. Caudae longitudo diversa maris et feminae discrimen indicare videtur, sed in omnmni- bus speciminibus a me visis ova aderant, ut, nisi vermis hermaphroditus sit, (quod vix et ne vix qui- dem crediderim )mas adhucdum latet. Obs. 2, Praetér dicta (os partis crassae, ova tenuioris), motus in utraque parte vividus, verme toto se contorquente, naturam a Trichocephalis (qui parte capillari fere sola moventur) alienam in- Mdicat, Goezius specimen unicum, forsan minus bene conservatum, a Waglero acceperat ejusque figuram rudiorem, capite nimis acuto, neque ore, ne- que partibus internis dignoscendis, dedit; reliqui au- ctoressupralaudati Goeziana tantum repeüierunt. Obs. 5. In Scholae Veterinaxriae Alfortensis 102 Museo egregio Oxyurides mihi dictas sub nomine ZAscarides du Cheval servatas vidi, easdemque in equis malleo humido aut morbo farciminoso labo- rantibus praesertim occurrere, annotatum erat, In Viborgii indice Musei Vet, Hafn. p. 256. n. 47. 4A4scaris wmermicularis equina rara non descripta enumeratur, quae huc pariter pertinere videtur, nam Strangyli armati proles, de qua Vol. I. p.525. 'fpl, non subintellecta est, cum Strongyli equiui pulli ib. p. 257. n. 55. seorsim enumerentur, Num vero Ascaris pollicaris aut acicularis intestini recti equorum, «cl Pallas (N. Nord. Beytr. I. p. 72) dicta, huc, utrum ad Strongylum arta perti- neat, me quidem fugit, bh. Cuculimaenu ;s. Corpus teres postice attenuatums; caput obtusum, / cucullo striato. 1, CucurLANUS ELEGANS, Zed. Tab. III. Fi 1 mdr ge Cucullanus: capite obtuso, cucullo globoso; postice uncinato , cauda maris utrinque alata, Müller Prodr. n. 2598. Echinorhynchus lacustris, Zoega. Idem in Schrift. Berl: Naturf. Fr, I, p. 214. II. p: 153. Cucullanus percae fluviatilis et cernuae, Bloch Abhandl p. 54. (exclusis synonymis), Tab. X. fig. 1 — 4. (ic. pessim.) Cuc. viviparus, Goeze Naturg. p.152. Tab. IX. A. fig. 5. (mála) Cuc. Luciopercae. 105 Goeze Naturg. Tab.IX. B. Fig.À. B. 4 — g. Cuc. percae. Schrank Verzeichn. p. 14. n. 48. Cuc. lucioper- cae. p. 15. n. 50. Cuc. percae. Gmelin Syst. Nat. p. 5051. n. 6. Cuc. lacustris. B. percae.. 7. luciop. À. p. cernuae. Herrmann im Naturforscher, XIX. p. 56. Tab.2. fig. 3. a— c. Cuc. percae. Tableau encycl. tab. 56. fig. 6. (1c. Goez.) Cuc. percae. Rudolphi Obss. P.I. p. 22. Cuc. luciopercae. Zeder Nachtrag, p. 91. Cuc. elegans. (luciop.) Rudolphi in Wied. Arch. II. p. 52 — 55. Cuc. elegans. Zeder Naturgesch, p. 79. Cuc. elegans (per- carum). Hab. In ventriculo et appendicibus pyloricis Percae luciopercae et fluviatilis, in illius etiam me- senterio, saepissime varioque anni tempore; in Esocis Lucii summa tubi intestinalis parte Majo, bis satis copiose; in Gad; Lotae majoris toto inte- stinorum tractu copiosissimum Decembri mense re- peri. In Perca cermua (saepe a me frusta exami. nata) Müller invenit. Descr. Vermis duas ad sex lineas longus, te- nuis, ipse albus, sed ob canalem cibarium rubrum transparentem sanguineus apparet, et partis, cui capitis ope firmissime adhaeret, venulam refert. Mas femina multo rarior, triploque minor, capite rotundato, interdum subtruncato, corpore 104 Subaequali, cauda inflexa acuta, , Oris cucullus (tu- bi cibarii principium) globosus, longitudinaliter 'denseque striatus (Fig. 1. a.), postice apophysi brevi transversà auctus, quae in uncinos duos minores, 4Ancurvos, obtusos, internos, alterosque duos ex- ternos longius decurrentes (Fig. 1. b.) abire videtur, sive totidem vasa brevia, hamulos referentia, quan- doque in intestinum transire visa, sistit. Utrinque prope cucullum, caput totum non opplentem, pars vacua et pellucida apparet, quae quibusdam macula pellucida audit, organon peculiare autem non re- fert, A cucullo tubus cibarius progreditur, antice amplior (c.) sive in ventriculum oblongum dilata- tus, reliqua autem parte tenuior, vasis seminalibus circumdatus, prope caudae apicem demum termi- natus. Caudae ultima pars inflexa cute abdominali utrinque exstante concava redditur (Fig. 5. b.), api- ce acutiusculo, Nunquam vero hac in specie, sae- pissime a me examinata, genitale masculum exser-. tum vidi, ut de eodem speciem Meus quim sextam et octavam conferas, i / Femina major cauda recta obtusáà mox digno- scenda. Caput et tubus cibarius ut in marée; anus prope caudam (Fig. 1. g.) conspicuus, Oviductus, seu tubae, ovis repleti, circa intestinum voluti, . eodemque crassiores , transversim rugosi, in postica parte (Fig. 1. ante h.) replicantur, aut fine coeco conveniunt, et in yerme vivo continuo agitantur. Fulva (Fig. 1. £) pone vermis mediam partem la- bis tumidis conspicia,. 105 Ovula sphaeroidea (Fig. 5. 6.) tunica tenuissi- ma et diaphana constant, quae vermiculorum vi- vorum in iisdem contentorum motum jam in ma- tris corpore oculis exhibet. JProles ipsa (Fig. 7.) yermiculi tenuissimi, pellucidi, capite obtuso, cau- da acutissima, cujus apex subulatus cum ovuli membrana cahaeret, ut nonnisi difficillime ab-hac liberetur. Matrem prolem suam per vulvam edidisse nun- quam vidi, neque alius quidem observavit, sed ipsa loco incerto rumpitur, et oviductus prolapsi pluribus locis pariter disrupti motu undulatorio eandem effundunt,. ovorum tunicis adhaerentem ; inter vermiculos vero ova etiam integra eduntur, , quae autem plerumque citissime aperiungur, sive vermiculum emittunt. . Nonnunquam corpuscula ovalia granulosa, ovis majora, cum his simul in conspectum veniunt, quae pro placentulis, aut cotyledonibus, siye par- tibus, quibus ova tubis contenta adhaereant, qua- rumque ope forsan nutriantur, conf. Vol. I. p. 293: Vermes aliis cito pereuntes, mihi per decem dies in aqua frigida vivi conservati sunt, piolesque Cucullanorum per octiduum in aqua servátorum ante biduum et quod excurrit exclusa, ibidem, li- «et immatura fuerit, vitae signa dedit. "Vermicu- lorum magnitudine hoc quidem tempore satis aucta, corpus tamen interanea nondum prodidit, neque cucullus excultus fuit, sed praeter puncta quaedam obscura, toti pellucidi mansere, ut partes inter- 156 | nae nondum formatae sint aut tenerrimae la- teant. z ': Obs. 1. Icon a Goezio (Tab. IX. A. fig. 5.) oblata vermem instrumento pressorio elisum et maxime defiguratum sistit, ut caput auriculatum, corporis margines denticulati, foetus vero nimis magni, caudisque liberis exhibeantur; altera vero figura (Tab. IX. B. fig. 4.) caput bene refert. | Ute- rum, qualem fig, 9. tradit, nunquam vidi, ut er- rorem subesse suspicer. Obs.2. Vermes in piscibus dictis inventos ad eandem speciem pertinere pro certo habeas, plurea- que forsan specierum insequentium huc trahendae eunt; cum de iisdem vero mihi non satis constaret, &eeorsim enunierandas duxi, dubia tamen mea in observationibus adjeci. Goezius (lc. p.155) similes ac in Perca Cucullanos sibi etiam in pisce JDDorsch occurrisse tradit, hoc quidem nomen ger- manicum proprie Gadum Callariam designat, cl. vir autem saepius G. Lotam ita vocat, et in hoc etiam pisce Cucullanum nostrum reperi, : 0. CucULLANUS ALATUS R. LII Cucullanus: capite obtuso postice uncinato, cucullo globoso ; cauda maris hinc alata. — Rudolphi in Wied. Arch. II. 2. p.55. C. alatus, Zeder.Naturg. p. 8o. C. alatus, Hab.' In Zleuronectis maximi tubo intestinali Tunio et Augusto reperi. Descr. Cucullano praecedente parum minor, 107 ceterum vero quoad formam, colorem, partesque tam capitis, quam internas et vulvam simillimus: caudae tameu maris inflexae alam seu cutem pro- ductam alterius tantum lateris et majorem obser- vavi, Num nota ista constans sit, et ad speciem separandam sufficiat, dubius quidem sum, sed quo repererim tempore differre visus, ut eundem se- junxerim. lteratae observationes num ad priorem amandandus sit, conficiant, 58. CucvLLANUS ARMATUS, Zed, Cucullanus;'capite truncato; ore uncinato. angulato, Zeder Nachtrag p. 99 —94. Cuc. armatus (ex- clusis synonymis). Ejus Naturg. p. 79. Tab. II. Fig. 6, 7. C. ar- matus. | Hab, in intesunis coecis Percae vulgaris Schrankio dictae, Zeder, Descr. Mas unam cum quinta, vel unam cum tribus quartis lineae partibus , feminae duas ad quatuor lineas longitudine aequant. Caput truncatum, ore angulato, ex quo Ze- derus duos uncinos distincte, duosque oppositos . inferiores minus clare vidisse sibi visus est. In maris caudae inílexae latere plano (an potius con- cavo) genitalia duo spiculiformia observavit, sed icon (fig. 7. c.) nonnisi papillam refert.* Reliqua à cl auctore tradita ut in specie prima comparata sunt. T Obs. Zederus in opere prius edito Blo: chii, Goezii, Schrankiique loca ad hane speciem laudavit, et ad primam nonnisi Cuculla- num in Lucioperca obvium pertinere credidit, in historia naturali autem Cucullanum a me aliisque in Perca fluviatili repertum cum Luciopercae verme sibi non viso eundem esse mihi quidem concessit, hanc tamen speciem in Perca vulgari obviam sepa- ratim enumeravit, an jure vero hoc fecerit, alii dijudicent, Uncinulos quod attinet ex ore emor- gentes vasa potius crediderim (in specie prima a me exposita) sub capitis motu forsan alio modo exbi- bita, idemque de oris specie angulata, alias orbi- culari, dixerim ; reliqua vero congruunt, Percam vulgarem eibi dictam a Perca fluviatili Linnaei sejungendam esse, Schrankius quidem monet, quae autem teste cl. Ketzio (con£, hujus Obs, Zoolog. Lond; Goth. 1798. obs. 12. in annalibus meis Suecanis, Vol. I. P. 2. p. 142.) de iisdém re- fert, discrimen neutiquam probant, sed omnia quae de Perca vulgari sibi dicta tradit, in fluviatilem Linnaei quoque cadunt. Habitaculi vero diffe- rentia nulla, vermiumque exigua si ulla, hanc Cu- cullani speciem ad primam amandare mallem. 4. CUCULLANUS PAPILLOSUS, Zed. Qucullanus: duplici eapitis papillarum serie, Zeder Nachtrag p. 92. C. papillosus. Ejus Naturg. p. 79. C. papillosus. ; Hab. ad pylorum Esocis Lucii. Zederus. spe* cimina plurima reperit. 10g Obs. Gallis urbem, quam cl, vir habitabat, diripientibus, musel et adversariorum partem ami- sit, ut nonnisi differentiam specificam hujus ver- mis referre possit, lpse vero Cucullanos saepius ad Esocis Lucii pylorum reperi, nulla quidem nota a specie prima diversos, nisi quod caput pone cucul- lum interdum (non sempet) increscat, ut vulgarem Lucii Cucullanum ad C. elegantem amandare opor- tuerit, Casu tamen piscis ille rapacissimus alienum vermem continere potuit. Quidquid sit, species ambigua confirmatione indiget. B. CocurLANUS FOvEOLATUS R. Tab.IIÍ fig. 4. Cucullanus: capite obtuso subtus J oveo- lato, cucullo. globoso mutico, Müller Zool. Dan. Vol L p. 5o. Tab, 38. fig, 1— 1i. C. marinus, Idem in Schr. Berl, Natux£. I. p: 208; Gmelin Syst, Nat. p. 5052. n. 8. Cuc. marinus, ». cirratus, f. muticus, Tabl. Encycl. t. 55. fig. 10 — 15. (ic. Müll) C. ma: rinus, ! Zeder Natürg. p. 8o. C. marinus. Hab, in Gadorum intestinis. Müller. Descr. Vermis secundum iconem fere polli: cem longus, tennis, cinereo- luteus. "Mas capite obtuso, «eucullo globoso, stris tenuibus longitudinalibus insigni; Müllero ab altero latere impresso viso, seu foveam efficiente, quod examine ulteriori dignum videtur, cum in iio Ceteris speciebus impressio ista capitis non observe. tur. Uncinuli desunt, Corpus transversim | stria- tum, £ubo cibario medio aliquot locis amplitudinis diversae, inde cl. viro interrupto dicto. Cauda apice concavo-acuta, spiculis genitalibus (fig. no- stra 4. a Mülleri fig. 10. desumta) duobus lon- gissimis (aculeo setaceo nigricante bicuspidato- Müll) interdum exsertis, Femina vulvam prominentem in icd cir- citer corporis parte exhibet, caudague magis ob: tusa instruitur, ceteris notis cum mare convenit. Obs.1,. Müllerus feminam interdum parte postica disrupta et oviductibus dilaceratis. ex partis anticae (superstitis) extremitate posteriore propen- dentibus, ovulis repletis, observavit, hujusque (fig. 1— 7.) iconem dedit, in qua oviductus sex vermis parte superstite longiores cirrorum -iustar dependent, et speciem nostram distinctam esse pro- bant, in Cucullano saltem elegante disrupto- ovi- ductus dilacerati et latiores et breviores fuissent, Ova etiam neque vivam prolem in his observavit, cum in C. elegante nullo non anni tempore, quod sciam, ioetus vivi conspiciantur, disruptio ipsa vero legitimum partus tempus neque abortum ín- dicare videatur, ut species ista ovipara sit. G meli- nus ex verme disrupto speciei hujus varietatem («. cirrati) conílavit, ut varietatis ideam non ha- buisse videatur. : Obs.s. Nomen triviale a Müllero imposi- tum vermem in Gadis marinis occurrere indicat; 111 in Gado Lota , aquas dulces habitante, ipse saltem C. elegantem, neque fov. olatum reperi. In Vibor- gii indice Mus. Vet. Hafn. p. 257. n. 50. Cucul- lanus muticus ex Gado 4Morhua enumeratur, et Zoologiae dan. tab. laudata ad eundem citatur; in Schrift, d. Berl. Naturf. Fr. l.c. Gadus | Callarias, in quo occurrat, adducitur. - 6. CucurraNus cLoBosus, Zed. Cucullanus: filiformis iufra caput giobosum postice tuberculatus , collo gracili lougiusculo. Goeze Naturgesch. p. 1535. Gmel. Syst. Nat. p. 5051. n. 6. C, lacustris. e. farionis. Fabricius in Dansk. Selsk. Skrivt. III. 2, pP. 50- Tab. 5. fig. 9— 12. C. truttae, Zeder Nachtrag p. 94. C. globosus. Ejus Naturgesch. p. 9o. C. globosus. Hab. Sub pyloro et in appendicibus pyloricis Salmonis truttae Zederus Martio mense reperit. Descr. Vermis coloris sanguinei, duas ad octo lineas longus. Caput subglobosum: os cinctum margine tu- mido, subtus divergente et utrinque in collo tu- berculum efficiente. Collum gracile satis longum, hujus speciei peculiaris nota. Corpus longissimum aequale. Cauda sübtus excavata, acumine obtuso, Mari minori brevior et inflexa, spiculis acinaci- formibus e tuberculo exsertis; Feminae longior, recta; rima genitalis (neque vulva labiis, ut in 112 praecedentibus tuniidis) porte gediam circiter ver- 1mnis partern. Obs. i. Goezius se in piscibus Forellen dictis similes ac in Percis Cucullanos reperisse tra- dit, unde Gmelinus Cucullani lacustris varietas tem &, fárionis constituit; num vero cl. virt nomine germanico Salmoneim Truttam, utrum Zarionem in- dicaverit, inceriuin est. Truttae saltem Cuculla. nus, quem Zederus descripsit, ab elegante diver: Sissimus videtur, Obs.9, Cucullatus, quem Fabricius Sal- monis Truttae appendicibus pyloricis extus adhae- rentem copiose Octobri mense reperit; et album glabrum , ore circinnato ruguloso; collo engustato; niémbris genitalibus simplicibus, dixit, vatiis notis a Zederiano recedit Differunt enim: , 2) /ocus; hic autem saepe variat, ut in specie prima idem annotatum sit; b) color vermis albus, quem Zede. rüs sanguineus dicit, et qualem ipse saltem nun- quam in Cucullanis variare obscrvavi; c) margo oris circinnatus, rugulosus, secundum iconem fere cre- nulatus, cum Zederus tumidulum tantum dicat; hoc tamen ex motü vario explicari posset; d) os ipsum Fabr icio magnum dictum, de quo Zede- rus non loquitur, ut suo vermi vix magnum fuisse videatur; e) genitale masculum longum et incurva: tum simplex dictum , cum in Zederiana et reli: quis speciebus duplex sit, sed spicula forsan aps proximata unum referre visa sunt; f) vulva labiis tumidis instructa, quae Zedero semper sub rimae , / LI 1 15 forma apparuit: hoc vero a diverso vermis statu pendere potuit. Ceterum vero Cucullanus cl. Fab ri- cio obvius longitudine septem. octove linearum, corporis tenuitate, capite globoso, collo angustato, caudaque maris inflexa, feminae recta, cum Zede- riano convenit, ut neque omnino eundem neque diversum pronuntiare ausim. Feminarum et ma- rium copia, Fabricio observante, uti 12 ad 1 se habuit. ! 7. CucurtLANUS coRONATUS, Zed. Cucullanus: capite obtuso aculeis tribus brevissimis anticis, cucullo globoso. . *. Leeuwenhoek arcan. nat. p. 541. Ee Goeze Naturgesch. p. 150. Tab. IX. A. fig. 1, o. Cucullanus. Müller Schr. d. Berl. Naturf. Fr. II. p. 155. Tab. I. fig. 8— 15. (ic. malae) Cucullanus, Schrank Verzeichn. p. 14. n. 49. C. anguillae. Gmel. Syst. Nat. p. 5051. n. 6. C. lacustris, «. anguillae. Tableau encycl. t. 56. fig. 5, 4. ui Goez.) C. anguillae. Zeder Naturg. p. 78. C. coronatus. Hab. In anguillae ventriculo et intestino, Leeuwerhoekio Majo, Goezio Majo et Octo- 1 bri visus; mihimet anguillis diversae magnitudinis plitimis vario anni tempore dissectis magna ob- . vius factus. : Vol. II. d H 1l4. Descr. ' Veriiis ruber ad. novem usque lineas longus. Mas non descriptus. Femina: Caput obtusum non discretum, aculeis tribus bxevibus anticis, cucullo globoso. Corpus aequale; cauda parum attenuata, recta, obtusa. Tubus cibarius in parte summa ampliatus ; amus ante caudae apicem... Oviductus vermiculis vivis foeti; vulva labiis tumidis instructa, in postica Corporis parte. Obs. 1. Hi vermes Leeuwenhoekt1o jam vivipari visi, olim pro anguillae foetubus habiti sunt. Goezius Cucullanos aliquot per dies in aqua vivos conservavit, et hanc dein prole scaten- tem observavit; conf. speciem primam, ubi similia retuli. hs * Obs. 2.,Müllerus, cujus 1con vermem mar- gine corporis denticulato defiguratum sistit, am- guillae Cucullanum cum specie prima confundit; si Goezianae enim iconi fides habenda est, C. co- xonatus capitis forma summopere recedit. An ta- men aculei supra dicti papillis potius adnumerandi ? 8. CucurEANUS HETEROCHROUS H. Cucullanus: capite cuneiformi me cucullo elliptico. Rudolphi in Wied. Arch, 1I. e. p.56. C. lie- terochrous. Zeder Naturg. p. 3o. C. heterochrous. Hab. In Pleuronectis flesi intestino repéri, conf. obs.1. 115 Descr. Vermis pollicem dimidium plus imi. nus longus, coloris lactei. i Caput obtusum, cuneiforme, antice reliquo corpore crassius, et papillis quatuor vel quinque innutis obsitum; cucullus ellipticus, striis quam in reliquis speciebus latioribus; harum laterálibus vasis visis, ceterum mobilis et tubi cibarii princi- pium. Corpus retrorsum attenuatum; cauda acu- tuscula. ractus intestinalis pone cucullum an- gustus, tum dilatatus et postice rotundatus ventri- culi specieri mortariformem induit; hic cum in- testino ibidem pariter rotundato et incrassato coit, quod deinceps aequale et teres procedit et versus caudae apicem terminatur — Maris spicula dug satis longa. Feminae vulva haud procul a cau- dae apice ostium parvum refert. "Qviductus facile prolabentes nonnisi o2ulis repletos vidi; haec ple- rumque vel medio, vel altera extremitate pellucida, in aliquot vermibus majora nucleum. obscurum Eo dio constrictum velut globulis duobus annexis .con- stantem continebant. An itaque vermis vere vivi- parus, prole, quo repererim (tempore, nondum matura? sed in specie prima nullo non tempore prolem vivam observavi. Obs. 1. Flesos plurimos vario anni tempore examinavi, sed Majo 1800 tantum vermes descriptos in Flesis mulüs copiosos reperi, neque antea, ne: que postea visos, Inter trigimta circiter feminas mas unicus. . | O bs. 2. In aqua vividissirie se movebant, cán- H 2 « x 116 dem attrahentes et respuentes, intra horae autem Spatium omnes exspiravere, cum ejusdem piscis. Ascarides vitae tenaces essent. Post moxtem Cu- c€ullani recti, capite parum curvato. Vita vermium animalis sanguine frigido utentis fugacissima expli- catu difficilis. , Obs. 5. Nomen triviale a colore Cucullanis (sanguineis) alieno desumsi; QCuc. truttae postmo- dum a Fabricio descriptus hac tamen nota con- venit. Species nostra ceteroquin a reliquis distinctis- sima. Conf. n. 9. Species dubiae. Species praecedentes nequaquam omnes aeque confirmatae, &ed plures forsan , uti suo loco monui, cenjungendae Supersunt aliae magis dubiae, Ad Gmelini vero species heic non enumeratas quod attinet, Cucullàni ejus i. £alpae ad Ascaridis; 9.ocreatus ad Monostomatis; 5. muris ad Ascari- et dis; 4. buteonis ad Strongyli aut Filariae; 5. ranae ad Strongyli; 7. ascaroides ad Prionodermatis ge- nus referendi; ut vermes diversissimos cone junxerit. 9. CucurLLANUS PLATESSAE; à Hab. Specimina in Pleuronecte Platessa r6- perta, decem ad duodecim , cl Treviranus me- ^ cum communicavit. " Descr. Vermes quatuor vel quinque lineas longi, tenuissimi, haud omnino decolores, ut olim rufi fuisse videantur, Caput corpore crassius, ro- 117 tundatum, ore orbiculato, obsolete noduloso, cor- pore tereti, àequali, cauda acutiuscula. Ex qui- busdam ovaria ovis rotundis farcta propendebant. ' In alterius vermis capite cucullum videre mihi visus sum; in rehquis speciminibus spiritu vini forsan nimis contractus minus bene dignoscendum. An ad Cucullanum heterochroum pertinet 2 ? CucurLANvus PEncaAE NonvEGICAE. Viborg. Ind, Mus. Vet. Hafn. p. 257. n. 51. . CucurLANUS ACccCIPENSERIS. OAK ib, n. 49. CI. vir nil nisi Cucullani utriusque nomen ha- bet, ut de specie nihil constet. 6 Ophiostoma. Corpus teres, postice attenuatum. | Os bifidum, labio superiore et inferiore. L] 1. Ornrosrowa mucRoNATUmMR. Tab.llI. Fig. 15, 14. . . Ophiostoma: capite obtuso, labio superiore inferioreque aequali, cauda (feminae) obtusa mu- cronata. Hab. In Zespertilionis auriti intestinis De- cembris 22. 1805. specimina quinque, quatuorDce- cembris 12. 1904 reperi. : Descr. Vermes pollicem plus minus longi, tenues ,- albi, 118 Caput obtusum, ore bifido seu bilabiato: la- biis superiore et inferiore aequalibus, depreéssis. Corpus aequale; caudgz obtusa mucrone minimo subulato terminata. ^ Cufis margines. crenulati, subincisi, Tubus cibarius antice ampliatus, striis plurimis transversis insignis; nus caudae apici proxunus, /ulva in prima yermis tertia parte, la- biis exstantibus. Oviductus circa intestina voluti, ovis farcti, in quibus foetus vivi convoluti con- spiciebantur. Specimina, quae reperi, omnia foetus vivos continebant; marem non vidi. Obs. Goezius (Naturgesch. p. 86.) Comi- tem a Borke in Vespertilionis auriti intestinis Mar- tii 5. 1778. Ascarides teretes quinque reperisse refert, quo commotus G melinus (Syst. Naturae. p. 5050. n. 5. Ascaridem vespertilionis condidit. Zederus (Naturgesch. p. 115, n. 46.) hanc repe- tüt, seque similiter, Octobri ménse, in ultima hujus bestiae intestinorum tenuium parte duos ver- mes femineos, utero bicorni, ventriculo mortari- formi, membrana utriusque corporis lateris acuta insignes, ideoque ancipites, duodecim 'ad quinde- cim lineas longos, inyenisse addit. i Membranam hanc non vidi, sed corporis margines crenulati erant, quod Zedero ita forsan explicatum ; ute. - rum ovariis obtectum non. conspexi, locus vero vulvae in superiori corporis parte uterum bicornem arguit, ut hos vermes a meis non separaverim, Zederus vermes suos amisit, alias certe capitis 119 forimam examinando, Ascarides non esse animad- vertisset, - 2. OrHrosTOMA DisPAR D, Ophiostoma: cape obtuso, labio supe- riore longiore, cauda feminae obtusa, maris ma- cronata, Mas. " Müll. Prodr..n. 2592. Ascaris Atak. Fabr. Faun. Groenl. p. 275. n. 252. Ascaris bifida. Müll. Zool. Dan. Vol. Ii. p. 47. Tab. 74. fig. 3- Asc. bifida. ; Gmelin Syst. Nat. p. 5050. n. &. Asc. bifida. Rudolphiin Wied. Arch. II. 1. p. 48. Ophio- stoma. ."- : Zeder Naturg. p. 114. n. 49. Asc. bifida. p. 129. n. 2, Ophiostoma bifidum. H Femina. Müll Prodr. n. 2590. Ascaris Neitsib. Fabric. Faun. Groenl. p. 272. n. 250. Asc. phocae., Müll Zool Dan. Vol. 9. p. 46. Tab. 74. fg. 1. Asc. phocae. | Gmel. Syst. Nat. p.5050. n. 4. Asc. phocae. p. 3044. n. 1. Echinorbynchus phocae. Tableau Encycl. tab. 52. fig. 8. (ic. Mull) Pro- — A boscidea bifida. Rudolphi l c. Ophiostoma. Zeder Naturg. p. 129. n. 1. Ophiostoma phocae. Hab. in PAocarum groenlandicae et. foetidae intesunis, O. Fabricius. 120 | t í T 4 ; ' ] Descr. Mas femina gracilior — Teres, lae- - vis, pallidus, intestinis lacteis contortiplicatis. Ca- put bilabiatum labiis superiore et inferiore inaequa- libus. Corpus xetrorsum attenuatum. — Cauda ob- tusiuscnla mucrone incurvo longo et tenui termi- nata; ad ejusdem basin poruüs, ex quo seta gracilis. Gnembrum genitale) emittitur. Femina plerumque tres cum dimidio pollices longa, lineam crassa, sed etiam octopollicaris visa, Tota pellucida, pallida, interaneis lacteis spiralibus transparentibus. Caput bilabiatum, rima transversali, labio superiore longiore. Corpus utrinque, postice tamen magis attenuatum; «cauda adunca obtu- siuscula, Obs. 1,. CL Fabricius l, c. Áscaridis bifidae partem anticam vocavit, quam posticam dixi, sed ipse postmodum (Dansk. Selsk. Skrivt, I. 1. p. 155.) se hos vermes lentis tantum ope examinasse, ne- que a se conservatos esse refert, et partem anticam pro postica olim imposuisse suspicatur. Zoologiae Danicae icon laudata hoc etiam evincit, nam et caudae mucro et genitale porrectum in capite olim dicto distincte conspiciuntur. His vero praemissis, me Áscaridem phocae et bifidam recte conjunxisse patet. llla, utpote feminea, magis vulgaris in Phoca tam groenlandica quam foetida reperta, haec, ma- rem sistens, nonnisi in Phoca groenlandica visa est, nullum vero inter easdem praeter sexus discri- men adesse videtur, nisi Ascaridis phocae dictae partem capiti proximam. crassiorem et caput majus , « 121 , urgeas, quod, cum feminae semper majores sint, minoris tamen momenti foret. Eodem certe modo Trichocephali humani olim duas spécies admise- "runt, Cl. Zeder utramque Ascaridis speciem non- nisi ejusdem vermis sexus diversos oflerre similiter suspicatur. Obs. 2. 4scaris Phocae Groenlaudicae, quam Goezius (Naturgesch. p. 75. Tab. Il. Fig. 9. 10.) retulit, quamque Schrankius (Verzeichn. p. 8. . 99g. Ásc, phocarum), Bruguiére (Tableau en- cycl tab. 50. fig. 5, 6. Asc. phocac), et Zederus (Naturgesch. p. 114. n. 47. Fusaria Phocge, ad quam memep, memoriae forsan lapsu, laudat) re- peuerunt, Müllero et Fabricio monentibus nonnisi vennem disruptum et defiguratum sistit, ut haec species prorsus delenda, et entozoi alie- | nati icon, quae ad nostrae speciei feminam laude- tur, digna non sit, Obs. 35. Fabricius Phocae foetidae, licet vivae, cor harpagine vulneratum Ascaridibus pho- cae sic dictis plurimis fere consumtum vidit, conf. |. Vol. I. p. 361, 5. OrnHrosrowA LErrunuM R. Tab.VII. Fig. 1, 2. Ophiostoma: capite attenuato, labio infe- riore longiore, cauda tenuissima. | Hab. in. Coryphaenae Hippuridis intestinis, a Tilesio detectum, qui vermis icones mecum communicavit. ^ Descr. Vermis tres et quod excurrit, polli- ces longus, medio duas lineae tertiae. partes Crassus. | Caput basi crassius, longe productum, bila- biatum, labio superiore brevi, inferiore duplo lon- giore; in capitis bas! macula, ocelli specie, quae aut a parte subtus latente, et transparente oritur, aut icone forsan nimis expressa est. Corpus utrin- que sed inaequaliter attenuatum, parte antica ver- sus caput iterum parumper aucta; parte media /cxassissima , postica in ceudam fere capillarem et flexuosam desinente, unde cl. vir cum Trichocepha- lo (olim Trichuride) comparaverit. Species singularis et partium internarum exa- mine digna. " A. OrniosTomA CysTIDICOLA, R. Ophiostoma: labiis aequalibus acutiusculis, cauda latiuscula, depressa. G. Fischer de Cystidicola, novo vermium ge- nere, cum ic. conf. Bibl. n. 265. DBosc Hist. nat. des vers. T. Il. p. 57. Fissula Cystidicola. : | Rudolphi l c. Ophiostoma Cyst. Zeder Naturg. p. 129. Ophiostoma Cystidicola. Hab. In Salmonis Farionis vesica natatoria Fischer sedecim specimina Septembri reperit, Descx. Vermes polücem plus minus longi, pellucidi. | Caput fissum seu bilahiatum, labiis acutius sculis, aequalibus; ore orbiculari dilatato septo . 123 diviso (2). Corpus teres, antrorsum crassius, me- dio aequale, filiforme, postice attenuatum; cauda latiuscula, depressa, crenata, mucrone subulato terminata. Zubus intestinalis tortus. Obs. 1. Cl. vir feminas tantum invenisse vi- detur, nisi inter specimina, quae refert, minora, mas latuit. Descriptionem, licet verbis non pe- percerit, valde mancam dedit, ut paucissima tan- tum inde afferre potuerim. Quae autem de capite longitudinaliter (neque rima transversali) fisso tra- dit, fidem vix merentur, species enim anteceden- tes labium superius et inferius habent, neque huic soli dextrum et sinistrum concessum esse credideris, Ipse aestate 1799 et 19oo Fariones viginti duos hujus vermis gratia aperui, sed in alterius tantum intestino vermem inveni, praeter caput (labio su- periore et inferiore) fissum , ceteris teretibus simil- limum, et in quo caudam depressam et crenatam non observavi, quem autem, dum iter facerem, amisi, ut ulterius comparare nequeam. Species itaque denuo examinanda, Icon vermem defigu- ratum sistere videtur. Obs. 2?, Vita vermium a cl. vivo repertorum fagacissima fuit, ut per semihoram aquae commis- $i in mucum soluti sint. An vero praeter talorem diei forsan nimium (auctor vermes Viennae reperit, nbi ipse Oetobri mense gradum caloris magnum ob- servavi) aquae copia nimis parca in caussa fuit? Ipse saltem, neque media quidem aestate, aquae copia sufficiente, simile quid observavi, Species dubiae. * Vermes, quos olim ad hoc genus pertinere su- spicatus sum, Zscaris nimirum Ziajae et Globicola Syst. Nat. ed. Gmel., quosque Zederus (Natur- gesch, p.128. sub Ophiostomatis Globicolae et Rajae nomine enumeravit, examine repetito abbinc - relegandi videntur. Ascaris nimirum Globiccla ad Tricuspidariam amandanda erit, Ascaris Rajae vero in appendice inter vermes dubii generis enumera- bitur. Conferatur etiam Echinorhynchus. Pleuro- nectis Platessoidae n. 50. à von, "OMS e. VE y qae Corpus Leres utrinque attenuaturm. Caput £rivalve. 4. Corpore utrinque aequaliter attenuato. 4. Capite nudo. Á hj i. ÁscARIS LUMBRICOIDES, Linn. Áscaris: corpore utrinque sulcato, cauda obtusiuscula. : : Tyson (Bibl. n. 250.) Lumbricus teres hominis. Redi Anim. viv. p.35 — 57. vers. p. 49 — 55. Tab. X. Fig. 1 — 4. Lumbr. t. hom. Vallisnieri (Bibl n.48.) cum ic. Lumbr. t. hominis et vituli. ' Linné Syst. Nat. ed. XII. p. 1076. n. ?. Ascaris lumbr. (hominis) ' 1 ^ 125 Müller bist. verm. T. I, P. 2. p. 55. Ascaris lumbr. (hominis). Rauh (Bibl. n. 255.) Diss. de Asc. lumbr. Pallas N. Nord. Beytr. l. 1. p. 72. Asc, lumbr. —(minife) ^ —— Bloch Abh. p. 99g. Tab. VIH, fig. 4 — 6. (equi). —.. Asc, lambr. hom. et equi; reliquis exclusis. . Goeze Naturgesch. p. 62 — 72. Tab. L Fig. 1 — 5. (equi). Ascaris gigas, a. equi. b. hominis. . €.suis. d. vituli (reliquis exclusis). — Werner Brev. expos, pag. 75 — 84. Tab. VII. fig. 155 — 159. Asc. lumbr. hom. | Gm el. Syst. Nat. p. 5029. n. 2. Asc. lumbr. (hom.) ib. p. 5052. n. 22. Ásc. vituli (exclusis G o e- zii et Camperi synonymis et habitaculo). .ib. n. 25. Asc. equi. ib. n. 24. Asc. suis. Schrank Verzeichn, p. 6. n. 21. Asc. lumbr. (hom.) p. 7. n. 25. Asc. equi. n. 24. Asc. suum. . Zeder Nachtrag, p. 25 —51. Fusaria lumbricoi- des a. equ. b. hom. c. suum. - Ejus Naturgesch. p. 102. n, z. Ascaris lumbr, (eorundem). Rudolphi in Wied. Arch. II. 2. p. spe, PIRE |... hom. et equi. Jórdens Helminth, p. 22. Tab. 9. fig. 6 — 15. (ic. Werneri) Asc. lumbr. hom. Brera Vorles. p. 21. Tab. V. fig. 1 — 11. ( ic. Werneri) Asc. lümbr. hom, . Germ. Spulwurm, Rundwurm. Zoll Ronde Worm, Menschenworm, Hinderenworm. — Damn. Menneske- Orm,; Spolorm, Skolorm. Suecis Men- nisko- Mask, Spolmask. —447g/. The round worm, round gut- worm. Gallis Lombric, Strongle. Jta- lis Verme tondo, lombrico. — Zsp. Lombriz. Lu. 5i£. Lombriga. | Hab. in hominis, bovis, equi, asini, suiy in- testinis tenuibus. | Descr. Vermes humani, bovini, suilli, asi- nini plerumque sex pollices ad pedem longi, mediae partis diametro sesquilineam ad duas lineas aequan- te, equini vero utplurimum majores, ad sedecim usque pollices longi, pro portione crassi, Huma- norum maximus, quem vidi et servo, quindecim pollices, minimus sesquipoliitem longus est. Omnium color pró materia, quam vel ore, vel cor- poris poris hauserint, diversus, saepissime lacteus, vel cinereo - fuscus, rarius sanguineus; vasa ceterum genitalia candida, tubusque cibarius materia fusca aliave repletus, trans humores coloratos et cutem pellucent. Caput discretum , valvulis tribus convexis conniventibus, ut in toto genere duabus inferióri- bus, tertia superiore, cujusvis basi latiore rotun- data, apice discreto, sive, utriusque lateris inci. sura breviaccedente, nodulum planiusculum sistente, Os medium, exiguum, verme vivo, valvulisque apertis, sub. tubuli brevissimi forma exsertile, Corpus téres utrinque fere aequaliter attentiatum, caudae tàmen apice obtusiusculo tenuiore. ^ Cutis sulco uiriusque lateris recto exarata, lineis tam ^ Qr 12^ dorsali quam abdominali minus conspicuis. [A hujus parte superiore, aliquot pollicum a capite di- stantia, vermibus femellis, qua saepe cingulum impressum observatur, foramen exiguum, sive vol v2; in ultima vero parte (lineaé circiter dimidiae ab apice caudali distantia) alterum, majus, saepe rimam potius sistens, slve auu$, exstat ^ Eodem autem loco, quo in feminis ani orificium, in. ma- ribus penis, rarius exsertus, observatur. : Fabricam cutis in hujus Operis Vol. I. p. 219. tractus intestinalis et vasorum: absorbentium ibid, p: 247. genitalum p. 277 — 284. exposui. - Dis- .Sectionis methodum 1b. p. 185. tradidi. Obs. x. Auctores nonnulli, v. c. Vallisnie- Tis Goezius et Schrankius Ascáridem lum- bricoidem in diversis. animalibus obviam, species diversás constituere opinati sunt, examine vero proprio et accurato humanam àb equina, suilla et .vitulina non dillerre didici, .€onf Vol.I. p.291. Magnitudo enin et color in omnibus variant, equina licet saepissime reliquis major sit; cl. tamen Pallas, quam in Asino persico fero repererit, equina minorem, eoque humanae adhuc magis aff nem esse, addit, ut hujus etiam bestiae Ascaris eadem sit, quam ab equina non dillerre analogia suádet, reliqua enim equi et asini entozoa con- gruunt, Obs. v». Vermem ovipartm esse 1l. c. exposui, auctores vero; quibus vasa genitalia ptolapsa pro foetubus imposuerint, Zamponum, Odhelium, Churchium in Bibliotheca m. 556 et "e ad- duxi. ; T Obs. 5. M cobabn: (Bibl. n. B Asca- ridem lumbricoidem mutilam et post mortem defi- guratam pro novo (Stomachidae) genere ven- didit, cujus autem indolem ficütiam Helmintho- logi ad uaum omnes perspexcre. ! z Obs. 4. Treutlerus (Obss. patholog. anat. p. 17. Tab. LIT. Fig. 5, 6.) vermis nostri varieta- £em monstrosam inter Ascarides lumbricoides vul. gari modo conformatas in feminae intestinis tenui- bus reperit. Caput nimirum subulatum, atque si- mul infiexum, duabus tantum valvulis instructum erat, quae infra apicem inflexum (neque in ejus- dem extremo) conspiciebantur; reliqua pro mor - comparata, 2. ÁsCARIS DISTANS, Hh. Ascaris: corpore aequabili, cauda maris in . Jlexa a acuta , feminae recta subulata. Y Hab. In Séiniae Sabaeae scrofulis consumtae «. coeco et colo viginticirciter specimina Martio reperi. Descr. Vermes masculi pollicares, feminei sesquipollicares, crassiusculi, spiraliter Sopnalng, subruf. i Mas gracilior, capite trivalvi; corpore subae- quali sive antrorsum. parum tenuiore; cauda ha- muli instar inflexa, brevi-acuminata, ante quod acumen genitale longissimum duplex incurvum, in- L] " 199 aequale (spiculo àltero constanter breviore). T«z- bus cibarius pro Ascaridum minorum more oeso- phago mortariformi, ventriculo sphaerico, intesti- no reliquo recto et aequali constat, Femina duplo crassior, recta, postice exqui- site sublata, caudae acumine parum divergente, minime flexo. Tubus cibarius ut in mare, ad cau- dae apicem protractus. | Ovaria ovis subrotundis magnis , pellucidis, nucleo obscuro, varie figurato instructis farcta. , .Q bs. -Habitaculum (in crassis) Ascaridibus majoribus satis alienum, et caudae discrimen non vulgare speciem a reliquis valde distantem indicant. .$. Ascanis vEsICULARIS, Froel. Ascaris: linea corporis laterali tenuissima; cauda utriusque sexus reflexa, iu maribus utrinque membrana basi counivente alata, Bloch Abhandl. p. 52. Tab. IX. fig. 31 — 6. Asc. papillosa. Goeze Naturgesch. p.76. 85. 86. Tab. I. Fig. 4, 7, 9. Asc. teres galli (major). ibid. p. 86. (umi- nor, Phasiani galli et picti.) | Froelich im Natuif, 25. p. 85 — 88. Tab. III. fig. 12— 14. Asc. vesicularis (Phas. colchici). Gmel, Syst. Nat. p. 5054. n. 40. Asc. papillosa. ib. n. 42. Asc. galli, n. 45. Asc. gallinae, n. 44. Asc. phasiani (picti). Schrank Verzeichn. p.9. mn.51. Ásc. galli. n. 55. Asc. gallinarum. p. 12. n. 44. Asc. pa- pillosa. "ol. II. 1 - 150 ' Tablcaü encycl. tab. 52. fig. 24-29. (ic. pe Asc. papillosa. , Rudolphi Obss. P. I. p. 12. Asc. vesicularis. Idem in Wied. Arch. II. Ope 16. Asc. vesic.- Zeder Nachtrag, p. indu) Tab. IV. fig. 7. Fus. saria reflexa. ; Ejus Naturgeschichte, p. 102. n. 9, Fus, reflexa, p. 112. n. 42. Fus. papillosa. Hab. In intestinis Ofidis tardae crassis, Bloch; in int. Phasiani Galli et picti, Goeze; Phasiani colehict, Fro elich detexerunt. Ipse in Phasianis Gallo et picto nec non in Otide Tarddá saepius, Auctumno, reperi. Descr. Minores, quae in avium dictarum inte- Stinis crassis, praesertim coecis, copiosae occurrunt, tres ad septem lineas aequant; majores plerumque solitariae, in Phasiani Galli intestinis, potissimum tenuibus, obviae, septem lineas ad duos usque cum dimidio pollices longae: omnes albidae. Caput in minoribus valoulas et sub micro- scopio quidem composito vix distinctas offert, in majoribus eaedem lenti simplici manifestae, ob- tusae. — Corpus ulirinque aequaliter attenuatum, teres, linea laterali tenuissima utrinque exstante auctum. — Cauda wminorum subulata, subrecta, »najorum obtusiuscula. cum acumine brevissimo (Zed. l.c. fig. 7.) reflexa, unde Zederi nomen tiviale. Linea lateralis in zzarís caida utrinque dilatata basique connivens vesiculam quasi efficit (unde cl. Frocelich nomen petiit) pellucidam ; in- 151 ter cujus membranas alaeformes spicula duo saepis- Sime exserta vidi satis longa, propeque genitalia ista tuberculum non raro exstat subglobosum. Ze- dero pariter visum, cujus vero usus nos fugit, Feminae aus caudae apicl proximus. Tubus cibarius in iinoribus facile conspicuus partem superiorem mortariformem, strictura dis- cretam, partem brevem subglobosam strictura pari- ter distinctam, reliquam vero subaequalem apice tamen crassiorem exhibet, ^ Ovaría circumposita, corpore disrupto prolapsa, o?a elliptica, nigrescen- tia, utroque fine pellucida, effundunt. Obs. 1. Individua minora, ovulis farcta ea- demque effundentia, cauda subulata subrecta in- signia cum majoribus specie congruere, nonnisi Zederi auctoritate convictus concedo, Quod ipse in galli domestici duodeno reperi specimen duos cum dinidio pollices longum, pro portione cras- sum, a minimis illis nimis distat, quam quod pro eodem habuissem, nisi vir modo laudatus specimi- na intermedia 7 — 24 — 926 lineas longa inveniendo transitum demonstrasset, Juniorum itaque in coeco habitantium cauda, dum intestinum tenue intrant, scnsim augetur et crassescit, ut tandem conica fiat, acumine brevissimo relicto; et membranis laterali- bus renitentibus simul reflectatur. Obs. v. Ascaris a cl. Froelich in Pbasiano colchico reperta a imninoribus, quas in Phasiano domestico et picto reperi, nulla quidem nota discrepat, Í 2 w* [ 152 Obs. 5. Ascmides a Blochio in Otide Tar- . da inventae vel papillas abdominales quatuor, vel praeterea quintum et caudales utrinque tres exhi- buerunt; in quibusdam etiam aculeos caudae duos (spicula) observavit, Ipse Ascarides hasce Septem- bris 50. 1802. dum Vienna? essem, copiosissimas in 'ardae intestinis crassis reperi, sed neuter sexus papillis instructus erat, ut nullum earundem ab Asc. vesiculari discrimen adesset; quas vero Sep- tembris 28. 1905. eodem loco plurimas Gryphiae offendi feminas, papillis abdominalibus tribus vel quinque prope vulvam sitis insignes observavi. Hae autem papillae a Blochio male depictae, cu- tis plicae originem non debent, sed corpus ipsum his locis quasi in crenas protrusum est. Generatio- nis negotium iisdem oriundis ansam praebere yide- tur, ut in Ascaridibus Phasiani domestici una al- terave vice similes. omnino papillas observaverim. Nota specifica ergo iisdem non exhibetur, ut in Trichocephalis monui. Conf. obs. 5. ad Asc. dis- parem n. 24. ^ Obs. 4. Ascaris Gallopavonis a Zedero buc relata, speciem propriam, infra (n, 15.) enu- merandam sistit, 4. ÁSCARIS INFLEXA, Zed. Ascaris: membrana laterali lineari £enuuissi- ma, cauda feminae inflexa , subtus planiuscula. Goeze Naturgesch. p. 95. Asc. teres, anatis, ! e Bloch Bescháft. der Derl Ges.:Naturf. Fr. IV. p. 552. sub Ascaride lumbricoide. Gmel. Syst. Nat. p. 5035. n. 55. Aec. anatis. Zeder Nachtrag, p. 36. Fusaria inflexa. Ejus Naturgesch. p. 105. n. 5. Fus. inflexa... Hab. In Znatis bosckadis et CIMNIEE in- testinis. Zeder. Descr. Vermes duos pollices septemque li- neas ad tres pollices tresque lineas longi. Feminae (Zedero tantum) visae Corpus teres utrinque aequaliter attenuatum, membrana laterali tenuissima versus anum descendente. Cau- da supra convexa, subtus plana, apice nip inflexo. Obs. Goezius hanc speciem, Octobri a se re- pertam, cum praecedente conjunxit, Zederu s sae- piussibi obviam membrana laterali versus caudae de- pressae partem inferiorem (neque superiorem) ducta et cauda ideo inflexa (neque reflexa) distimctam tradit, Blochius in Ánatis Boschadis intestinis repertam, quatuor ad sex-usque pollices longam, viviparam fingit, et cum plurimis postea vermibus, oviparis dictis, confundit. Species tamen inter dubias n. 64. enumerata, huc forsan pertinetIpse anatibus pluri- . mis, tam feris, quam domesticis, examinatis Agca- * ridem hanc nunquam reperi, 5. Ascánrs ADuxcA, HR. Ascaris: ligea laterali non exstante, caudae teretis apice incurvo. | Rudolphi in Wied,. Arch. Il. 2. p,i4. Asc. adunca. 3A "Zeder Naturgesch. .p. 104. n. 9. Fusaria adunca; '" Hab. In: Clupeae. Zlosae intestino crasso spe- cimen unicum Majo reperi. « . 2 m Descr Vermis fere C ERIITGIOAHR — albus^zeBtt 28 1.x.x. q i "Capitis valvulae.satis magnae, ore intermedio conspicuo. Corpus utrinque aequaliter. attenuatum, menbrana laterali nullibi exstante, — Caudae tere- tis apex obtusiusculus i incurvus,- Interna pro Asca- ridum more. 6. Ascanis CONSTRICTA R. | Ascaris: linea laterali nom exstante ; eor. pore passim constricto , cauda obtusa, | Hab. JZrachini Draconis canah alimentari extus adhaerentes plurimas Majo reperi, E Descr. . Vermes lineas quatuor ad pollicem longi, tenues, albi; vivi spiraliter contorti, mor- tui utroque fine subincurvo. | Caput truncatum, valvulis. satis. magnis , ob- tusis. Corpus utrinque aequaliter attenuatum, hinc inde in omnibus constrictum, linea tamen laterali non exstante, | Caudu in majoribus obtusa, rectiu. scula, in minoribus acutiuscula et gracilior, apice perforata, Genitalia non vidi. Zubus cibarius in capite colloque tenuior, dein passim ampliatus., Obs. Stricturas non quidem magnas, in omni- bus tamen observatas , cum membrana lateralis lo- cis constrictis non emineat, naturales esse crédi- derim. . Quae enim praeternaturales vermibus acce- r . 4. dunt, membranam corporis diaphanam interruptam sistunt, 7. ÁsCARIS OSCULATA, Rh. i .Ascaris: capitis valvulis orbicularibus mar- ginatis; corpore aequali, linea laterali non exstan- te, cauda acuta, Rudolphi in Wied. Arch. II. ?. p. 14. Ascaris osculata. Zeder Naturg. p. 105. n. 10. Fusaria osculata. Hab. Inter ventriculi PZocae vi£ulinac plicas specimina complura Novembri offendi. — Descr. Vermes quinque ad decem lineas lon- gi, tenues, albi aut flavescentes. Caput corpore parum angustius, valvulis tri- bus orbicularibus, magnis, distincte marginatis, et sub vermis motu formam mutantibus , ut cum Taeniarum osculis suctoriis (unde nomen triviale .desumsi) quodámmodo conveniant.. (Corpus utrin- que subattenuatum, antrorsum fere tenuius. Cauda brevissima acuta. Geuitalin feminae ut in reli- quis; maris duplo minoris spicula exserta non vidi. Tubus cibarius pro more. "Obs. 1. ,|Vermes phocae ante biduum occisae .vividissimi, vasculo aquae repleto et furno (mane et modice tantum calefacto) imposito commissi, nyct- ehemeron, 36 horas et ultra vixere. so. Q0bs. s. Cl, Hellwig specimen a cl, quon- dam Wewetzer, Med. Cand. in Phoca vitulina, nescio quo loco, repertum mecum communicavit, 156 | meis duplo majus, crassiusculum, cujus pars po- stica anteriore omnino crassior est, ceterum vero, quantum in verme mortuo conspicere licet, huc pertinere videtur, ut Ascaris nostra forsan ad sectio- nem quintam amandanda sit, 8. Ascanis AcumINATA, Schrank. ANIM T Ascaris: membrana laterali teuul, cauda acuminata, ' Goeze Naturgesch. p. 100, Tab. IV. fig. 4 — 9. Asc. subulata. ; Gmelin Syst. N. p. 5055. n. 56. Asc. ranae, Schrank Verzeichn, p. 12. n. 45. Asc. acumi- nata, Zeder Nachtrag, p.47. Fusaria acuminata. Ejus Naturgesch. p. 105. n. 11. Fus. acum. Rudolphi in Wied. Arch. Il. 2. p. 18. Asc. acuminata. Hab. in intestino medio 7anae toxirictde et arboreae, Goeze, In priore ipse saepius reperi. - j ; jw Descr. Vermes quatuor ad sex lineas longi, tenues, albi. - idus Caput obtusum valvulis tribus conspicuis, Corpus utrinque aequaliter attenuatum, linea la- terali tenui, ^ Cauda obtusa acuminata sive mucro- ne longo tenui instructa; maris recta, feminae inflexa. Maris spicula Goezius vidit, in meis exserta non erant, Femina duplo major VIG "Tubus cibarius prog ceneris more, 157 Obs. Ascaridi brevicaudatae n. 50. valde affi- nis est, b. Capite alato, 9. Áscanis LEPTOPTERA, R. Tab. I. fig. 15. 15. Ascaris: membrana capitis utrinque lineari, leuga, caudae nulla. Hab. Cel.Schwaegrichen, Botanices Pro- fessor Lipsiensis, specimina tria in Leaeza reperta benevole mecum communicavit, Descr. Vermes tres quatuorve coge longi, tenues, albidi, Caput depressum, valvulis tribus exiguis. Cor- pus teres utrinque aequaliter attenuatum, cauda tamen capite fere cras$siore, ceterum acutiuscula, in altero specimine curvata. Jfembrana lateralis in capite utrinque tenuis, fere linearis, distincta, ut in omnibus reliquis a valvulis capitis inferioribus incipiens, quam in speciebus insequentibus lon. gius protracta, ad dorsum fere inclinata; caudae mulla. Genitalia exserta non vidi. Obs. Membrana capitis laterali utrinque li- meari et longiore, a speciebus (10— 12.) eidem proximis recedit. Ne cum Zscaride leonis Gmel, quae sub leonis pelle habitat, pedemque longa est, a me ad Filarias revocata, confundas cave. Nomen à capitis membrana (Aezzos; tenuis; zrsgov, ala) de- sumsi, 315358 « ÁscARIS: MARGINATA V, Ascaris: membrana capitis utrinque semi- lanceolata, caudae vix conspicua. Redi Anim, viv. p. 151. vers. p. 195. Bloch Abh. p. 5o. Tab. VIII. Fig. 1—5.:/ sub Asc. lumbricoide. Werner Brev. Expos. Cont. I. p.i. Tab. IX. Fig. 58 — 40. Lumbricus canis. Goeze Naturgesch. p. g1. p.84. Asc. teres canis. G mel, Syst. Nat. p. 5050. n. 6. Asc. canis. ! Schrank Verzeichn, p. 10. n. 56. Asc. caniculae. Tabl Encycl t. 507 fig. 7—9. (1c. Blochii) Asc. tricuspidata. Rudolphi Obs. P. I. p, 10. Asc. Vietngg.! Zeder Nachtrag p. 42. Fusaria Werneri, Rudolphi in Wied. Arch, Il 2. p. 1:1. Asc. marginata. » y Zeder Naturgesch. p. 106. n. 16. Fus. marginata, Hab. in intestinis Cazis domestici tenuibus, ubi a plurimis auctoribus et a me quoque saepius reperta est. | | Descr. Vermes duos ad septem pollices longi, tenues, albidi, aut subfusci, in intestinis plerum- que convoluti. Caput depressiusculum , valvulis tribus exi- guis. Corpus teres utrinque aequaliter attenuatum; cauda brevis, obtusiuscula. Membrana. lateralis prope caput latissima, utrinque semilanceolata, (seu medio latissima, tam antrorsum, quam retrorsum attenuata); in corpore tenuissima, inque sulco de. rL 159 currens; in cauda evanescens, xus in feminis caudae apici approximatus. J/uloa in prima ver- mis rertia parte. Genitalia mascula spiculorum duorum caudae proximorum sub forma Blochius exserta vidit, Genitalia interna ut in Ásc. lume bricoide. Ty Obs, 1. Speciem istam olim Froelichio (Naturf. 24.. p. 142.) praeeunte cum inscquente «onfudi, Obs.2. Gmelinus l. c. plura Redii loca et icones alienas perperam huc traxit; Redius ipse Àscaridem hanc, quam cum felis verme (n. 12,) recte comparat, a renis Strongylo giganteo bene se« paravit. Obs, 5 5.. De Ascaride nostra intestinis propen- dentibus conf. Hermann im Natuxforscher XIX, pP: 41 —43. Tab. II. fig, 4s j -411. ÁSCARIS TRIQUETRA , Schrank, Ascaris: membrana capitis utrinque semig- vato - elliptica , caudae latiuscula, Goeze Naturgesch, p. 84. Asc. teres vulpis. Froelich Naturf. 24. p. 140, Tab. 4. Fig. 50, 51. Asc. vulpis. Gm el. Syst. Nat. p. UME 9. Asc. vulpis. Schrank in Vetensk. Acad. Handl. 1790. p.120, n. 8. Asc. triquetra, Leder Nachtrag p. 45. Fus. triquetra. Ejus Naturgesch. p. 107. n. 17. Fus. triquetra. 140 Rudolphi in Wied, Arch. II. *: P 12. sé: ' triquetra. : Hab. in Zulpis intestinis tenuibus, ubi co- posui reperi ; ; Zederus semel ultra wr bun spe- cimina oftendit. Descr. Vermes unum cum dimidio ad sex pollices longi, tenues, albidi. "Caput depressum, valvulis exiguis, | Corpus utrinque aequaliter attenuatum ; cauda acuta , ma- vis brevissima, feminae longiore. "embrana late- ralis in capite 'utrinque tenuis incipit et sensim latescit, citius vero desinit, sive semiovato- el- liptica est; in corpore tenuissima ; in cauda, prae- sertim marium, denuo aucta. uus et vulva loco solito, ' forma vulgari. ^ Gemitalia mascula nun- quam exserta visa. b ion pdt Obs. Spciei antecedenti proxima, sed mem- brana capitis aliter formata, latiore, indeque saepe crenata, uti etiam omina pinna,. quae illi deest, differt, AscanIS MySTAX, Zed. put ^Ascaris: membrana capitis utrinque semio- «ata, caudae lineari, ^ 74 Redi Anim. viv. p. 1 3o. vers, p. 194. Tab. 5. - fg. 10. ic. charact. Goeze Naturgesch. p. 79 —84- Tab. I. Fig 5. Fig.9— 15. Asc. teres, felis. Gmelin Syst. Nat. p. 5051. n. 12, Asc. felis. Schrank Verzeichn. p. Q. n. 29. Asc. càti. I4 Tabl. Encycl t. 51. fig. 7 — 23. (1c. Go ez.) Asc. felis. Froelich Naturf. 24. p. 141. Asc. felis. Rudolphi Obs. P. I. p. 11... Asc. felis, ' Zeder Nachtrag p. 45. Fusaria mystax. j Rudolphi in Wied. Arch.l1l. 9. p.15. Asc. mystax. , : Zeder Naturg. p. 107. n. 18. .Fus. mystax. . Hab. in Cati tam feri quam domestici inte- stinis tenuibus frequentissima, rarius in ventriculo. Ipse etiam ex intestino sphaceioso et perforato | pier sam in Cati mesenterio reperi. T * 54:tr$2 Descr. Vermes unum ad quatuor noli longi, tenues, albidi. "n Caput yalvulis tribus exiguis. | Corpis utrin: que aequaliter attenuatum , caudae maris apice te: nuiore et acutiore, - ZMembrana lateralis in capite utrinque semiovata, reliqui corporis et caudae linea: ris, hujus in maribus latior. Anus et vulva ut in praecedentibus, Spicula neque mihi, neque aliis exserta visa. Z Obs. Membrana capitis postice latiore et ro- tundata, sive semiovata, ab affinibus (n. 9 — ii) distinctissima. 15. Ascanis PensPiciLLUM lH, Ascaris: membrana capitis utrinque lineari, valvulis "fats inatis, Goeze "Naturgesch. p. 85: sub Asc. terete, Gmel.Syst. Nat. p. 5054. n. 41. Asc. gallopavonis: 142 Zeder Naturgesch. p.102. n.2. sub Fus. reflexa, Rudolphi in Wied. Arch. III, 2. p. 9. Asc. perspicillum. Hab, In Jeleagridis Gallopavonis intestino tenui specimina tria Decembri reperi, Descr. Vermes pollicem vel sesquipollicem longi, tenues, albidi. Caput tenue, valvulis magnis membrana tenui cinctis; corpus utrinque aequaliter attenuatum ; cauda feminae brévis, acuta, velleviter incurva, vel hamuli instár involuta. — ZMembrea lateralis in capite utrinque linearis et latiuscula, in corpore non conspicua. 4zus caudae approximatus, vel ximam solam offert, vel tuberculo intrusus ostio longitudinali crenato. Tubus cibarius flavus, ova- riis circumvolutis, ovis maturis mihi non visis. Obs.1. Speciminis majoris cauda bamuli in- etar involuta, rimam ani simplicem; minorum au- tem obiter incurva tuberculum cum rima longitu- dinali exhibuit. Nisi in utrisque rimam observas- sem, specimina minora mascula dicerem. 2 Obs.2. Zederus Ascaridem teretem a G o e- zio in Gallopavone detectam, neque descriptam ad Fusariam reflexam sibi diciam (Asc. vesicularem n. 5.) retulit, sed capitis valvulae magnae et mar- ginatae (perspicillo quodammodo similes) nec non caput alatum abunde distinguunt, ut cl. vir ean- dem certe non viderit, sed ad reílexam pertinere, Goezio concessit, qui Áscaridum plurimas species male miscuit. , 145 ' 14. AsCARIS SEMITERES H. Ascaris: riembranua capitis utrinque lineari, corpore supra convexo, subtus planiusculo. Zeder Nachtrag p. 57. Fusaria semiteres, Rudolphi in Wied. Arch. IL, 2. p. 15. Ascaris semiteres, Zeder Naturgesch. p. 105. n. 4. Fus. semiteres. Hab. In Zvingae J'anelli 1ntestinis Zederus Iulio, ipselunio, reperimus. . Descr. Vermes octo ad viginti septem lineas .longi, ténues, albi. Caput valvulis distinctis, mediocribus; corpus utrinque aequaliter attenuatum, subtus planiuscu- lum; cauda brevis obtusiuscula. —|ZMembrana late- ralis in capite linearis sed latiuscula, corporis cau- daeque tenuissima. 44mus caudae approximatus. Genitalia mascula non exsertà visa. 15. ÁSCARIS DEPRESSA, M. Ascaris: capite discreto, depresso, collo subtus planiusculo ;;/ meriórana laterali capitis et caudae latiore. Bloch Abbandl, p. 51. Albicillae, sub Asc. Acu. Goeze Naturgesch. p. 85. Ásc. teres milvi. Gmel, Syst. Nat. p. 5055. n. 27. Asc. albicillae. n. 19. Ásc. milvi. /Zeder Nachtrag, p. 57. Fusaria depressa (albi- cillae). Ejus Naturgesch. p. 105. n. 5. Fusaria depressa. |o pP.eai10. n: 52. sub Fus. spirali. ,' 144 Hab. in intestinis Falconis Albicillae Bloch, Zeder (hic Augusto), in Fzlconis Milvi intestino sumzaüo ipse Octobri, reperimus. —— Descr. Vermes a Zedero reperti, -decem ad viginti sex lineas longi, quos in Milvo reperi, tres ad quinque pollices aequabant, albidi. Caput valvulis magnis instructum , postice in- crescens, discretum ; collum supra depressum, subtus planum ; reliquum corpus teres, utrinque ( collo subsumto) aequaliter attenuatum; cauda . obtuso- ; acuta. JMembrana lateralis oris valvulas nectens in capite latior, in reliquo corpore tenuissima, abdo- mini approximata, in cauda iterum subincrescens, 4nus caudae apici proximus, Marem mom vidi, sed septem quae oblata sint specimina, feminea . erant. Obs. 1. Quas recentiori demum tempore in Milvo reperi Áscarides ad Asc. depressam pertinere ex Zederi descriptione (Ascaridum albicillae) co- gnovi, ut hanc, vocibus quibusdam, non quidem sensu, mutatis, ad meas referre licuerit. fv ! Obs. o. Ásc. spiralis n. 52. dicenda huic pro- xima, at caudà crassiore, et ejusdem in minori- bus apice diverso differt. Obs. 5. ^ Asc. buteonis (Goeze Naturgesch. p.85 Gmel. Syst. Nàt. p. 5055. n. 28.) a me olim, uti postmodum a Zedero ad Asc. spiralem revo- cata, ad depressam potius pertinebit, TT 16. ÁscARIS ENSICAUDATA, H. Ascaris: membrand laterali capitis subtus plani latiore j reliqui corporis vix conspicua; caus dae apice ensifovmi. Zedér Nachtrág p. 58. Fusaria ensicaudata, , Ejus Naturgesch. p.- 104; n. 6. 'Fus. ensic. Hab. In Turdi ZMerulae intestinis Zederus Áprili solitariam reperit. — Deésér. Vermis quatüordecim lineas longus. Caput valvulis discretis , subtus planum , sü- pra convexum. — Corpus teres ütrinque dequalitef áttenuatum; caida discreta, brevissima, ensifor- mis, acuta; sübtus concava, JMembranau lateralis capitis obtusa et lata, reliqui corporis vix conspi- cua; abdomini approximata. |Foramina ante cau- dae apicem duo, quorum alterum anterius; postes rius alteruni, | Obs.i. Cl vir éaput suprà cónvéxumj sub: tus planüm, feliquum corpüs teres esse, postea aütemi partem corporis posteriorem subtus plani: usculam tradit, qüod contradictorium videtür; Eandem partem tuberculis plàrimmis$; | minimis; àcutiusculis et remotis obsitatn esse addit, et eo: fundem etiain in differentia specifica mentioneni facit, sed papillae tales nunquam constantes; ut in Áscaride vesiculari n. 5; Obs. 5. retuli. Forsan etiam vermis, qüi in intestino planus apparüit; muütationes quásdam subierat; Obs; 2; Conf. Ascaris lancea n. 54. quae vix $atis diversa videtur: | ; Vol, IE H 1 P | , 17. AscaRIs CRENATA R. Ascaris: capite subtus planiusculo, mem- brana laterali corporis latiuscula, caudae acuta. Goeze Naturgesch. p. 96. sub Asc. terete.. ^ Gmel. Syst. Nat. p. 5034. n. 48. Asc. sturni. Zeder Nachtrag p. 4o. Fusaria crenata. Ejus Naturgesch. p. 104. n. 8. Fus. crenaia. — Hab. In Sturni vulgaris intestinis Comes de Borke et Zeder vermem femineum solitarium Aprili mense repererunt. Specimnina quatuordecim in Sturno lecta am. Braun misit. P Descr. Vermes, duos ad quatuor pollices longi. TY Caput supra convexum , subtus planiusculum. Corpus teres utrinque aequaliter attenuatum ; cauda conica obtusa. JMembrana lateralis linearis lati- uscula, capitis et corporis crenata, caudae acuta aequalis. 44mus ante caudae apicem. Gezitalia ma- secula eodem loco, quo anus in feminis, nudis ocu- lis conspicua, sub microscopio crassiuscula (rell- quarum Ascaridum spiculis quadruplo crassiora) foliacea, apice tenuiora, noduli specie terminata, apice divergentia, basi conjuncta, aequalia, quan- tum mihi videtur, cava. Similia non vidi, de harum tamen partium functione dubium esse nequit, Obs. 1. Membrana latiore et crenata nec non cauda longiore a turdorum Ascaride, quacum Co- mes de Borke apud Goezium conjungit, dif- ferre Zederus monet. Obs. 2. Idem cl. vir vermem in intestino pla- 147 uum, in aqua demum turgidum et teretem obser- . vavit; membranam tamen corporis crenatam non post mortem talem fieri, sed naturaliter ita compa- ratam esse, contendit, seque in turdorum Ascaridi- bus, pariter loco natali planis, et in aqua taidem turgidis factis membranam illam nunquam crena- tam vidisse addit: sed in omnibus eaedem muta- tiones post mortem non oriuntur, et vermium tere. tium cutem facilime crenarum irregularium spe- ciem exhibere, turdorum quoque Ascaridum ex- emplo confirmatum invenio. Nostri vero vermis crenae maxime regulares, exiguae et densissimae, quid ? quod in cute etiam abscissa conspicuae, na. turales omnino dicendae. Eaedem ceterum in cau- dae latere dorsali aeque bene observandae, 18. ÁscaRis NiGROVENOSsA R. Ascaris: undique teres, membrana laterali capitis obtusiusculi caudaeque attenuatae la£iore, corporis tenuissima. Swammerdam Bibl. nat. p. 517. Goeze Naturgesch. p. 95. Tab. V. Fig, 6 — 17, Asc. filiformis, cauda rotundata, bufonum, ib. p. 98. Tab. II. fig.8. Asc. subulata bufonum. Gmel. Syst. Nat. p. 5055. n. 55. Asc. pulmona- lis. n. 55. Asc. trachealis. n. 58. Asc. dyspnoos.- n. 59. Asc. insons. Schrank Verzeichn. p. 11. n. 40. Asc. bufonis. n. 41. Asc. subulata. | Tabl. Encycl. t. 52. £.4 — 7. (ic Goez.) Asc. R L»] 148 e pulmonalis, ib. fig. 19 — 21. (c. Mes Asc. acicula. Zeder Nachtr. p. 45 — 5o. Tab. VI. fig. 5— 7 Fusaria nigrovenosa. Rudoktphi ii Wiaüed,. Arch. I, 5. p. 17. - As. nigrov. Zeder Naturgesch. p. 105. i. 19. Fus. nigtov. Hab. In Hanae temporariae , bufonis et bom- binae pulmonibus Goezius reperit, ipse saepe co- piosam in Hh. bufonis et temporariae, rarius in fanae esculentae, aliquoties in 4ng euis fragilis pur monibus oífeudi. Descr. Vermes tres ad sex lineas longi, gti- eei etria atra longitudinali, vel oti nigrescentes.. Caput valvülis tribus exigui, saepe distinctis, saepius tamen sub variis animalculi motibus visum fugientibus; ut os tantum pateat medium, orbi- culare, majusculum,' Corpus undique teres , ütrin- que attenuatum; éauda maris brevior, acumine brevi reflexo, feminae longior, attenuata, apice obtusiusculo inflexo. ZMembrana lateralis in capite latuuscula obtusa, semnsini in corpote tenuior red- dita, in cauda, praesertim marium; iterum latescit, donec in ejusdem apice desinit. Tubus iutestinalis ater, vermi colorem impertiens. mus caudae pto- ximus, osüo tumido. Ooviductus foetubus vivis repleti, «Obs.1. ieonés Goezii laudatae vermes oris forma diversissimos sistere videntur, ideoque aucto- res: speciem istam in iue diviserunt, quod ortifuo 1 A49 excusari potest; Gmelinus vero illarum quatuor exstruxit, differentiis specificis pro more pessimis et arbitràriis additis. Oris structuram quod attinet, ipse eandem variare vidi, ut specimina majora, magis nigra,, qualia plerumque in bufonibus et Angue fragili occurrunt, dum os sphaericum neque valvulae in conspectum veniunt, facile dirimantur, donec valvulae apparentes ejusdem et generis et spe- ciei esse probant. Goezius itidem Ascarides quas: dam cauda obtusa, alias subulata instructas refert, quod praesertim ad easdem separandas induxit, ipse tamen in musei indice (Naturgescb. p. 758.) omnes iterum conjunxit et Ascarides obtuso - caudatas (ger- manice Stimnpf schwünze) vocat, sed revera cauda in nullis obtusa est, et sub microscopio composito tantum, ut fit, attenuata et obtusiuscula sistitur. Quaedam tamen in cl. viri figura 7, tab, V. ah instrumento pressorio pendere videntur, Obs, 2^. Membrana lateralis in bufonum Asca- ridibus generatim latior, capitis saepe crengta sive rugosa; haec tamen. nota pariter incerta. : Obs.5. Numerus vermium in ranarum pul. monibus occurrentium raro magnus, 'conf. Vol. I, p.454. ubi Goezii observatio huc faciens illu- stratur. | 19. Áscanis Ácvus, Bloch. Ascaris: membrana laterali capitis caudaeque subtus planiusculorum lineari, corporis tenuissima, : Müll im Naturf, XIV, p. 140. Asc. seta, 150 Bloch Beschift. d, Berl, Naturf. Fr. IV. p. 54/p Asc. Ácus. Ejus Abhandl, p. 5o. sub Asc. Ácu. Goeze Naturg. p. 9o. sub Asc. ÀAcu. G m el, Syst. Nat. p. 5057. n. 71. Asc. Acus. Schrank Verzeichn. p. 10, n. 57. Asc. Acus. Idem in N, Vet, Handl. 1790. p. 120. n. 7. Asc. , Boa. . Zeder Nachtrag p. 39. Fusaria Acus. Rudolphi in Wied. Arch. IL 2. p. 15. Asc. Acus, Zeder Naturgesch. p. 104. n. 7. Tab. II. Fig. 1—5. Fus. Ácus. Hab. in Esocis Lucii intestinis frequentissima. In Esocis Beloues cavo abdominis Majo solitariam reperi. Descr. Vermes Zedero pollicares vel bipol- licares dicuntur; sed in Luciis majoribus Ascarides etiam majores reperiuntur, ut in tali, ubi copio- sissimae essent, plura specimina tres cum dimidio pollices longa observaverim; ceterum ut plurimum tenucs, semper albi. Caput obtusum, valvulis mediocribus. Corpus in maribus et speciminibus minoribus utrinque ae- qualiter attenuatum, in speciminibus maximis re- trorsum incrassatum; in illorum antica et postica parte subtus planiusculum, in his cauda cum reli- quo corpore undique terete. Cauda marium bre- vissima, obtuso-acuta, feminarum minorum et mediocrium longior cum acumine brevissimo, majo- 151 rum obtusa absque acumine. Jlemibrana lateralis inter valvulas inferiores et in capitis latere utroque distincta, linearis, in corpore tenuissima, in cauda plerumque denuo increscens. 4s caudae femi- narum. apici vicinus. Spicula duo sive genitalia marium caudae apici maxime approximata; semel satis longa et incurva exserta vidi. Obs,:. Blochius plurimas species cum Lu- cii Àscaride confudit, ut Siluri Glanidis, Falconis Albicillaaee et Subbuteonis, Otidis tardae, Anatis Boschadis et Fuligulae Ascarides , nec non Coraciae Filariam huc traxerit; hanc etiam Goeziu s ad Asc, Acum perperanr relegavit. Ipse quidem Ascaridem nostram in piscibus compluribus inveniri, persuasus sum, sed deBelones tantum verme affirmare ausim. An Ascaris adiposa Schranki1i (n. 72.) vere diversa? Obs.2. Vermem ad sectionem istam Zedero praeeunte amandavi, sed in feminis adulüoribus pars caudalis anticam diametro superat, unde am- biguitas quaedam oritur, hique vermes Ascaridi ,auctae n. 59. maximopere accedunt. Obs. 3. Zederi icones, alias et elegantissi- mae et naturae aemulae hanc speciem minus bene, nimisque. angulatam sistunt. | Cl, vir Ascaridem lente simplici spectatam aére accedente subsicca- tam delineasse videtur, quo membrana lateralis ni- mis crassa, latus vero abdominale compressum et -angulatum exhibentur, qualia in recentibus non observo. Obs.4. Zederus vermem aquae cum muco 152 », bi eiu immissum , ila renovata, per quatuor- | ' decim dies, absque muco yix sex dies, vivum ser. vavit, ! , z / ÁsGARIS ANGULATA lt, Ascaris: capite £runcato, anugulato, cau- dae apice obtusiusculo brevissimo, maris recta. .Rudolphii in WA Arch. IIl. 2. p. 8. Asc. an- : gulata, Hab. In Cotti Scorpii mesenterio plurimas membranis involutas Decembri mense reperi. Descr. Vermes pollicem plus ininus longi, tenuissimi, albi. | Caput truncatum, trivalve, ob membranam Jateralem utrinque exstantem angulatum, — Corpus teres utrinque parum attenuatum. Cauda maris recta, obtusiuscula; feminae magis attenuata, subreflexa. — Membrana lateralis capitis latissima, hoc retracto vesiculam vacuam effingit; corporis tenuissima, in altero tantum specimine visa. ^." Obs. Vermes viiae tenacissimi, ut duo spe- cimina undecim per dies in aqua sola viva conser- vaverim, : " e B. Parte antioa crassiore, dq. Capite alato. $1, ÁsCARIS vERMICULARIS, Linn. 1 - Ascaris: capitis obtusi membrana laterali utrinque vesiculari, cauda subulata. Linn. Syst. Nat. ed. XII. p. 1076, n. 1, Asc, (jab ep 153 M, van Phelsum (Bibl. n, 257.) historia Asca- ridum cum ic. pessim. Müller:hist, vern. Vol. l, P. p. 54. Ásc, vermic. Fabr. Faun. Groenl. p. Ph n. 248. Asc. vermic, Bloch Abhandl. p. 51, Àsc. vermic. Goeze Naturgesch. p. 102 — 106. "Tab, V. fig, 1— 5. (bonae) Asc, vermic. : We rner brev. expos. p. 72.— 75. Tab. V. fig, 155 — 157. (ic. pessim, qua partemaPhelsum mutuatis. Asc. verm, | G mel, Syst. Nat, p. 3029. n. 1. Asc. verm. Schrank Vcerzeicbn. p. 6. n. 22. Asc. verm. Tabl. Encycl, Tab. 30. fig. 25 — 29. (ic. aet) Ásc. verm. Rudolphi in Wied. Arch, II. 2. p.395. Asc, verm. : Zedexr Naturgesch. p. 107. n. 19. Fusaria verm. Yórdens Helminth. p. 19. Tab. 2. fig. 1 — 5. (ic. Go ez.) Asc. verm. | Brera Vorles. p, 18, Tab. IV. hg. 9 —11. (ic, Goez.) Asc, verm, Germanis; der Rinderwurm, Mastdarmwurm, Springwurn, Madenwurm, die Ascaride, die Aarschmade , Darmschabe. oll, Aarsmade. Danis: smaa Spolorme, Bórneorm; Suecis; DBarnmask; 4uglis: Bats: | Gallis: les Ascarides, .Hab. copiose in puerorum, rarius in adulto- rum intestinis crassis , praesertim recto , unde non- nunquam jn muliebria prorepit. 154 Descr. Vermes duas ad quinque lineas longi, tenues, albi, valde elastci. Caput obtusum, valvulis tribus dagati mem- brana laterali utrinque semi-obovata, seu antice latiore obtusa, postice tenuiore, vesiculani quasi capitis lateralem referente, Corpus utrinque, prae- sertim vero retrorsum attenuatum; cauda subulata reciuscula. Tubus cibarius oesophagum mortari- formem, ventriculum subglobosum, et reliquum intestinum subaequale pro Ascaridum more offert. Vulva in prima vermis tertia parte. Genitalía ma- scula nunquam exserta vidi; vasa genitalia circa tubum cibarium convoluta. Ipse in oviductibus hactenus nonnisi ova reperi, Goezius in his ver- miculos inclusos observasse sibi videtur, sed figu- rae, quae eosdem prodere dicuntur, minime pro- , dunt; ut res dubia relinquatur. Obs. i. In nullo fere verme describendo tot errores commissi sunt: Redius (Anim. viv. Tab. X. fig. 5.) muscae larvam, eandemque, quam Jór- dens Ascaridem Conostoma dixit, pro Ascaride vermiculardi vendidit; Couletus (Bibl. n. 540.) "Taeniae Solii articulos singulos pro Ascaridibus ha- buit; van Phelsum plurima de verme nostro ha- riolatur, et Wernerum tamen, virum cetero. quin magna laude dignum, ad errores suos repeten- dos incitavit; neque cl. Brera, qui vermem ru- gosum et lineam latum dicat, ipsum vidisse vide- tur. Qui cum Linnaeo Ziscaridem pollicarem usque feri asserunt, alio certe cum verme, vel 155 Trichocephalo abrupto, vel Ascaride lumbricoide, confundunt. Froelich cum specie insequente, eidem proxima, at distincta, miscet, Obs, 2. Cl Bloch Lc. Ascaridum nostra- rum magnam copiam sacculo inclusam a Wulfio inter ventriculi tunicas repertam esse, et hujus Ob. servationes medico-chirurgicas (Lib. 2. Cap. 4.) mihi non visae citat; sed Ascarides vermiculares fuisse credi non licet, An Strongyli fuerunt? $9. ASsCARIS OBVELATA , R. Ascaris: capitis obtusi membrana laterali utringue vesiculari, caudae acumine brevi obtusi- usculo. Froelich Naturforscher XXV. pag. 99. Ascaris vermicularis 9. muris. Rudolphi in Wied. Arch, II. 2. p. 18. Asc. ob- velata. Zeder Naturgesch. p. 109. n. 20. Fus. obvelata. Hab.. in Juris ZMusculi intesuünis : crassis, Froelich, Rudolphi. Descr. Vermes duas ad quatuor lineas longi, tenues, albi. Caput obtusum, valvulis tribus exiguis, mem- brana laterali utrinque semiobovata, ut in specie praecedente, auctum, saepe vero membrana ista circa totum caput expanditur, idemque involvit, seu obvelat, unde nomen desumsi. Corpus teres utrinque, praesertim tamen retrorsum attenuatum, subtilissime crenatum. ^ Cauda brevis obtusiuscu- 156 * la, maris incurva, In quibusdam membranam caudae lateralem tenuissimam videre mihi visus sum. Zubus cibarius praecedentis, — Oviductus ovorum copia innumera repleu. Jzfestina facile e corpore prolabuntur, quod in specie antecedente non observavi, : À Obs. 1. 4ÀAb Ascaride vermiculari, quacum Froelichius confudit, caudae forma facile di- stinguitur. Obs. 9, Cl. vir modo laudatus vermes binos vel quaternos in muris recto vel intestinis crassis veperit, ipse quadraginta circiter specimina, maxi- mam partem viva, in ejusdem bestiolae colo, pro- pe coecum, Novembri mense offendi. Ille rigidos tantum et motus expertes observavit, mei pro As- caridis vermicularis more mox extensi, mox curva- ti; motus tamen cum vita in aqua calida cito ces- sabant, Post mortem utplurimum curvati. Obs. 5. .Ascaris obtusa Froelichii n. 56, dicta, sive Goetzii Cucullanus muris, quem Ze: derus (Nachtrag p. 89. n. 9.) huc pertinere suspi- catus est, vita tenacissima utitur, et ab Ascaride nostra capitis corporisque forma recedit, 25. ÁSOARIS ACUTISSIMA, Zed, Ascaris: capitis acuti membrana laterali li- ueacri, cauda subulata, longissima. : Zeder Nachtrag p. 51. Fusaria acutissimg. Ejus Naturgesch. p. 109. n. 25. Fus. acut, 157 Hab. In Sciuri vulgaris coeco Zederus Au- gusto mense solitariam reperit. Descr. Vermis quatuor lineas longus. Caput acutum, trivalve. Corpus utrinque at: tenuatum , antrorsum crassius. Cauda fere trique- tra Jj subulata, longissima (vermis fere tertiam par: tem constituens) pellucida. | Membrana lateralis: in capite pellucida, totum utrinque corpus in cau- dae usque apicem percurrit. Z'/o/oa labiis tumidis in parte abdominis crassissima. — Tubus cibarius te- nuis incipit, dein ampliatus, strictura. a reliquo intestino primum pariter obtuso et ampliato die- €retus. 94. Ascanrs DispeaRn, Schrank. Ascaris: capitis acutiusculi memóranu là- derali latiore , reliqui corporis tenuiore, cauda su bulata, Froelich im Naturf. 94. p. 105; an Asc. gal. linae ? | Schrank in N. Vet. Handl. 1790. p; 120. ni 5. Asc. dispar. Ejus Bayersche Reise p. 94 — 98. Fig. 5 — 6: Asc. dispar. À Zeder Nachtrag p; 52. Fus. dispar; Ejus Naturgesch; p. 109. n. 24. Fus, diepar. Hab. in intestinis coecis Anserum saginato: rünx copiosa, pascentium rarior. Zeder. Ipse an- seribus saginatis saepissimsé examimatis numquam reperl. ys 158 Descr. . Vermes quinque ad octo lineas longi, tenues. Caput acutiusculum vavulis tribus distin- ctis. Corpus utrinque attenuatum, antice cras- sius, Cauda subulata, feminae longior et tenuior, | mucrone addito. JMembrana lateralis capitis latior, corporis tenuis, in maris cauda utrinque expansa, radiata (vasculosa); inter, alas istas tuberculum et genitalia mascula, caudae apici approximata, emi- nent. Zubus cibarius pro more comparatus. Obs. 1. Cl Froelich, qui speciem dete- xit, an cum Asc. vesiculari n. 5. congrueret, du- bius fuit, sed capitis caudaeque forma Zedero monente differt, licet eidem proxima sit, Obs. 2. Cum Asc. compare n. 27, magna se- cundum Schrankium affinitas locum habet, in ista vero membranam lateralem neque capitis, ne- que corporis exstantem video, qualis tamen in dis- pare a Zedero traditur. Obs.5. Cl Schrankl.c. in trium Ascari- dum tenellarum, quas repererit, abdomine medio papillas quatuor serie longitudinali positas observa- vit, et notam vermis constantem credit, sed Ze- derus vermibus plurimis examinatis, has non of- fendit, talesque maxime inconstantes esse in Obs. 5. ad Asc. vesicularem m. 5. exposui, &5. AscaRIs MACUEOSA R. Tab. L Fig. 14 — 16, Ascaris: membrana laterali capitis utrinque 159 semielliptica, corporis evanida, cauda obtusa cum acumine, Goeze Naturg. p. 84. Tab. I. Fig. 6. sub Asc. terete. G mel. Syst. Nat. p. 5054. u. 46. Asc. columbae. Tableau encycl. tab. 50. fig. 10. (ic. Goez.) Asc, columbae. Rudolphi in Wied. Arch. lf, 9. p. 22. Asc. maculosa. Zeder Naturg. p. 109. n. 26. Fusaria maculosa. .Hab. In Columbae gutturosae duodeno Iu- nio reperi. Descr. Vermes pollicares, vel bipollicares, pro portione crassiusculi, albi, — Caput valvulis tribus distinctis, membrana la- terali utrinque semielliptica, evanida in corpore utrinque attenuato , antice tamen crassiore, in me- dia parte crenulato. Cauda utriusque sexus obtusa cum acumine brevi et tenul, feminae cetero- quin recta, 4510 haud procul ab ejusdem apice; maris oblique truncata, acumine nonnunquam cum cauda confluente, ut in fig. 16. videre est. Spicula mascula nudo oculo visibilia, rectiuscula, ante caudae apicem exserta. Maris vasa genitalia circa tubum cibarium convoluta in spicula abeunt; faeminae oviductus tenues et longissimi gyris co- piosis circa eundem torti, Utriusque sexus cutis corpuscula orbicularia (vel rotunda ?), pellucentia, ovisque multo majora continet, quae corpus quasi maculatum reddunt et 166 Vvermi spéciém lepidarn impeithint; ahi pro vesicu- lis cutaneis habenda ? ; Obs. i. Decemhuiüsmodi vermes, inter qhos inares quatuor, rigidi a me reperti sunt, neque aquae tepidae comrnissi motus edebant, calida au: tem effusà vividi agitabantur; aqua refrigerata no: vus rigor, qui calidae iterum cedébat; hoc aliquo: ties repetii, et vermes hosce aéstáte in tepida rho- tus expertes fieri maximopere miratüs suíü. In: - terdüm in columbis copiosissimos occurrere He i- áteri et Gebáüeri (Bibl n. 962. ri. 263-) relatio- nibus constat. Obs,2. Goezius speciminis mágni iconem obiter factam neque descriptioriem dedit. | Non ést quacum species fiostra conveniat, nisi Ascaris her. inaphrodita Froelichii, five truncata Zederi, infra n. 60. dicenda, haec autem, licet in Psittacó aestivo reperta tradatur, ni omhia me fallunt, ea: dem erit. 06; ÁscARIS DENTATA, Zed, Ascaris: capitis subtus planiusculi iémbra- nà laterali latiore, reliqui corporis vis conspicua: Zeder Náaclitrag p. 54. Fusaria dentata; Ejusdem Naturgesch. p. 109. i. 25. Fus. dent, t Hab. in ventriculo et intestinis Cyprinorum: |^. Barborum majorum, Zeder. Descr. Vermes tres ad septem lineas longi; tenuissimi, argentei. : Caput subtus planiusculum, Corpus utrinque 161 attenuatum, -antice tamen crassius, praesertim in vermibus femellis | Cauda maris brevior, ma- gis obtusa, subtus plana, margine dentato; femi- nae tenuior, apice graciliore. Zlfembrana lateralis in capite latiuscula, in reliquo corpore vix con- spicua. Obs. Cl.Zeder Ascaridem masculam cauda . dentata ad Ascaridem secundam Schrankii, in Perca fluviatili obviam (conf. obs. 4. ad Asc. trun- catulam n. 59.) accedere monet, huic vero cl. vir vesiculas tantum caudales adscripsit, ut num dentes ili, unde nomen triviale desumtum est, pariter vesiculosi sint, dubium exsurgat: tales vero vesi- culae, ut saepius exposui (conf. obs. 5. ad Asc. ve- 6icularem n. 5.), maxime inconstantes sunt, b. Capite nudo. $7. Ascanrs coMPAR, Schrank. Ascaris: capitis valvulis latiusculis, cauda maris oblique truncata, alata, feminae recta , ob- £usiuscula. Redi Anim. viv. p. 148. vers. p. 219. Gmel. Syst. Nat. p. 5054. n. 45. Asc. Tetraonis. Schrank Bayersche Reise p. go — 94. Ascaris compar. Idem in N. Vet. Handl. 1790. p. 120. n. 4. Asc compar. Zeder Naturg. p. 110. t. c9. Fusaria compar. p. 120. n. 7o, Fus, Tetraonis, Vol. Í1. L 168 Hab. in Zefraónis Lagopodis. intestinis cras- sis, '"Kedi, Schrank. In eadem ave a se op / cl. B raun mecum commuünicavit, — dot Descr. Vermes (a cl. tras oblati) masculi unum cum dimidio, femineus tres cum dimidio pollices longi, albidi. Caput obtusum, valvulis tribus magnis. - Cor- pus antice parum, postice satis attenuatum.. Cauda obtusiuscula, maris obliqua, feminae recta. AMembraná lateralis neque in capite,-neque in cor- pore notabilis, ut linea vix exstet. Ante cauda masculae vero apicem ala utrinque crenata (secun- dum Schrankium triradiatá), e qua stylum bre- vem emergere vidi. 44/us eodem loco in femina conspicuus, huic autem meribrana caudae aláris pro more deest. f Obs. 1. Schrankius spiculorum mentio- nem facit, et analogiae ratione habita duo certe adsumenda sunt, ipse vero in duobus speciminibus stylum brevissimum tantum vidi, Conf, obs. in n. A7. Idem cl vir acumen crassiusculum subobtu- sum apici postico insertum esse refert, quod. de maris apice caudali obliquo et ob membranas sub- infliexo omnino dici potest, de femina autem non valet. Obs. 2. Nomen uiviale parum aptum, mu- tare tamen nolui, talia enim saepe veniam poscunt, neque in specierum numero magno semper bona haberi possunt. Cl, vir hujus speciei cum Ascaride dispare n, 2j. affinitatem , simul autem compari in 165 neutro sexu vesiculas adesse indicare vnlt. llla ve. ro membrana capitis laterali satis differre videtur, Obs. 5. Müllerus (Natuürforscb. XXII. p, 75.) vermes. Redianos in Zetraone Tetrice inventos esse refert, quod eundem secuti Gmelinus et Zederus repetierunt, sed Redius de Perdici- bus albis, quibus pennati pedes ex genere earum, quae in montibus Pyrenaeis nascuntur et degun£ (Bernici bianche con i piedi pennati, di quelle che nascono ed abitano ne' monti Pirenei) ideoque de Lagopode loquitur; ut Schrankiani nostrique vermes nonnisi mdgnieudine majore recedere vide- antur a suis minutissimis lumbricis, qui in avium illarum coecis latitabant; quantum autem magni- tudo saepe differat, species affinis, Asc, vesicularig n. 5. docet. 98. Ascafis INCISA; R. Ascaris: capite obtuso, corpore crenatos caudae acumine brevi conico. ' Goeze Naturg. p. 150. Tab. VIII. fig. 7,8. Cu- cullanus talpae. : Gmel. Syst. Nat. p. 5051; n; 1. Cuc. talpae. Schrank Verzeich. p. 14. n. 47; Cuc talpae, Tableau encyclop. tab; 56. fig. 1, 9. (ic. Goez;) Cuc. talpae. Rudolphiin Wied. Árch. Il. o. p: 20, Asc, incisa. Zeder Naturg. p. 108. n. 92. PFusaria incisa, Hab. Goezius in ZTalpaé petitoneo adipis Le 164 globulis, ut refert, inclusam Majo. reperit ; ipse talpis plurimis frustra dissectis semel eodem mense in vesicula minima ventriculo annexa solitariam, iterumque duas intestino ileo extus adhaerentes, . spiraliterque convolutas Aprili reperi. Descr. Vermis quatuor lineas longus tenuis- simus. Caput rotundatum, valvulis tribus exiguis, ore minimo. -Corpus fere aequale, antice tamen magis crassum, sub microscopio maxime crena- tum, ut fere articulatum appareat, unde nomen tri- viale desumsi, cum alia species Zedero crenata dicta sit, ut hac voce uti non potuerim. - Cauda incurva, acumine brevi conico. JMembramna late- ralis non conspicua. Tubus cibarius prope caput ampliatus, ceterum aequalis. Genitalia non vidi, Obs. Motus animalculi in vesicula spiraliter involuti in aqua pro Áscaridum more. Cucullanum esse Goezii hypothesis fuit, nullo argumento con- firmata, nam capitis structuram ignoravit, neque vermem.- descripsit. Haec vero species cum alia talpae Ascaride, infra nm. 55. dicenda ne confun- datur. C. Parte postica crassiore, & Capite nudo. 29. ÁscanIs PUSILLA, R. Ascaris: capite acutiusculo, caudae crassio- ris acumine obtuso. 165 Rudolphi in Wied, Arch, II. 2. p. 9. Asc. pusilla. Us Zeder Naturg. p. 115. n. 45. Fusaria pusilla. Hab. In Erinacei europaei peritoneo vesiculis inclusas Iulio et Septembri offendi. Descr. Vermes lin-am dimidiam circiter lon- gi, capillo humano tenuiores, albi, pellucidi, - Caput disüncte trivalve, tenue; Corpus ae- quale; Cauda eodem crassior acumine obtuso. Aembrana lateralig non conspicua. | Jubus ciba- rius haud procula capite aimpliatus, ceterum ae- qualis. Obs. 1. Erinacei peritoneum saepissime ve- siculis aciculae caput magnitudine non superanti- bus obsitum, quibus ut plurimum Distoma pusil- lum, infrà dicendum, rarius Ascaris nostra, spira- . liter convoluta, semperque solitaria, continetur, In hepatis tunica exíerna sex ejusmodi vesiculas Ascaride habitatas reperi. : Obs. 9. "Vermes habitu externo simillimos, similibus in vesiculis intestino adnexis in Rana Pipa reperi, quos in appendice inter dubios enumeravi. 50. AsCARIS BREVICAUDATA, HR. Ascaris: capite tenuiore, membrana corpo- ris lineari, cauda crassiore, maris acumine incur- vo, feminae subreflexo. Goeze Naturg. p. 455. Tab. XXXV. fig. 7 — 10. Gmel. Syst. Nat. p. 5055. n. 52. Asc. bufonis (excluso altero G oezii synonymo). /^ 165 Schrank Verzeich, p. 12. n. 42. Asc. ani. Zeder Nachtrag p. 66. Tab. V. ig. 1 —16G, Fu- saria. brevicaudata. Ru dolp hi in Wied. Arch, IL ». p. 28. Asc. bre- vicaudata. Zeder Naturg. p, 115. n. 44, Fus. brevicaud, Hab. In Zanae buf onis intestinis Goeze et Zeder invenerunt; ipse ibidem et in 4nguis fra- gilis parte intestini inferiore offendi. Descr. Vermes tres quatuorve lineas longi, crassiusculi, albidi; Mas gracilior capite tenuiore trivalvi, corpore subaequali, postice incrassato, cauda obtusa apice incurvo, basi crenata seu ver- rucosa, acuto. Membrana lateralis in capite non conspicua, in corpore augetur et in caudae apicem : transit, Ante hunc anus tubuli brevis specie et ma- gis antrorsum tuberculum eminet, e quo Zede- rus spicula duo triquetra, longissima (vermis ter- tiam partem aequantia) exserta vidit. — Tubus ci- barius pro Áscaridum more. Femina major, an- tice attenuata, cauda crassiore obtusa apice conico subreflexo, brevi, ante quem ani orificium labiis tumidis. Obs, 1. Vermes istos maximopere variare vi- deo, parte quidem antica plerumque tenuiores, sed interdum satis crassi, quid? quod saepe utrinque ae- qualiter attenuati sunt. Caudae apex itidem variat, nequesemper acumine falciformi, sed interdum ma- gis recto instructus, ut nostra Áscaridi acuminatae | n. &. proxime accedat, et pro ejusdem fere varietate 167 haberi queat, l1nde etiam. cur Z, ederi ct G oezii tam descriptiones, quam icones parum conveniant, explicandum, — Hanc ceterum observationem | in ipsissima bufonis Ascaride, qualem etian Zede- rus examinav it, Seeiths feci; quae in Angue fra- -gili autem. Occurrit, nulla nota discrepat, Án As- caris Salamandiae terrestris n, 69. dicenda huc pa. riter pertinet ? Obs. v. Dé copula quam vermes suos iniisse testatur Goezius, maxime tàmen dubia, conf. Vol I.p.507. An tubulus brevis in marium cauda conspicuus pro ano haber debei? 51. ÁsCARIS MICROCEPHALA, LI l "is ; . . , . i Áscaris: capite constricto tenuiore, caudae erajsioris acumine brevi. Hab, In Ardeae comatae abdomine Majo re- pertam. cl. Nitzsch misit, Descr. Vermis pollicem cum duabus lineis longus, tenuis, albus. Caput exiguum, trivalve, constrictum ; cor- pus antrorsum tenuius; cauda crassior, acumine brevi acuto. Membrana lateralis non conspicua. 52. AscaRIS GiBBOsA, Hh. ÀÁscaris; capite teuuiore, collo tumido, cau- dae crassioris apice subtus plauo. Zeder Nachirag p. 64. Fusaria strumosa. Ejus Naturgesch, p..112.n. 41. Fus. strumosa. 168 ; Hab. in iPhasiadi Galli intestinis, VaHisiiadd. Zeder. Descr. Vermes sex ad decem lineas longi. Caput tenue; collum haud procul à capite tu- more strumoso gibbum;. corpus postice incrassa- tum; cauda maris minus crassa, apice conico obtuso, subtus plano; feminae majoris crassior magis et longa et acuta, subtus pariter plana, sive dimidlato-conica, inflexa. — ZMembrana lateralis medium corpus percurrit , in maris cauda utrinque in alam dilatata, intra quam spicula genitalia con- tinentur, Obs. 1. Alia dudum specie (n. 54.) a cl. Froelich strumosa vocata, Zederi- denomina-. tionem mutare cogor, similem autem substituo, Obs, 3. | Ascaridem hanc ne reflexae ( vesicu- laris n. 5.) varietatem credamus, Zederus monct, nostrae enim collum utriusque sexus tumidum, pars antica crassior, pars postica subtus plana, in- flexa, quae secus in Asc, vesiculari observantur, cujus membrana lateralis lateri caudae superiori, neque inferiori, approximatur. ; * 55. ÁASCARIS sPICULIGERA, h, Ascaris; capite £enuiore, corpore tereti, ae piee caudae incurvae brevissimo aeutiusculo.. Hab. In Pelecaui Onocrotali oesophago et ventriculo cl. Andr. J urine specimina plurima Yeperit et mecum conimunicavit, 169 Descr, ' Vermes unum duosve pollices longi, crassiusculi. Qaput discretum, valvulis tribus exiguis, fa- cile tamen conspicuis, tenuique margine cinctis. Corpus antrorsum gracilescens, ceterum aequale, teres ; caudae incurvae apex brevissimus, (in femi- nis,minus) acutus, Ánte hunc in maribus gra- cilioribus spicula duo longissima, duas lineae ter- tias partes aequantia, (unde nomen xe s£oxs» de- sumsi) exserta sunt, quorum quodvis parte quasi duplici sibi apposita, altera tenuiore et parumper longiore, altera latiore et breviore, constat. In altero sexu eodem loco fovea impressa cum anzi ostio exhibetur. Ova satis magna, globosa, nucleo me- dio obscuro, Obs, An vermes in Pelecani Carbonis et cri- stati oesophago reperti (Bibl. n. 456. a. b.) huc pertüncnt 9 354. ÁscaRIS VARIEGATA FR. Ascaris: capite temuiore, corpore tereti, cauda recta obtusiuscula cum acumine brevi. Hab. In Colymbi septentrionalis oesophago Augusto solitariam reperi, ) Descr.. Vermis sesquipollicaris, crassiuscu- lus, fusco alboque varius. Caput tenue, continuum, trivalve. Corpus antice magis attenuatum, versus caudam increscens; haec obtusiuscula, cum acumine brevi, acuto, recta. //us caudae apici approximatus. Tubus cibarius fuscus ,, oviductibüs albis cireumvolutis, AMembrana lateralis non Aba 55. AscARIS SIMPLEX R. As caris; ; capite tenuiore caudaque teretibus obtusis. Hab. In Jelphini Phocaenae ventriculo pri- mo ab am. Albers magna copia reperta, et me- cum communicata, . | Descr, Vermes pollicem vel sesquipollicem longi, crassiusculi, albidi, spiralhiter convoluti, Caput obtusum, trivalve, valvulis exiguis. Corpus undique teres, utrinque, antrorsum tamen magis attenuatum. — Cauda obtusa, Membrana linearis nullibi conspicua. Obs. Inter specimina plurima vix unum alte- rumve possideo, cujus cutis vel in antica vel in, postica parte in processum pellucidum' et vacuum protracta non sit, ut Ascaride obiter spectata mox caput mox cauda vacua appareat. Nil nisi.em- physema post mortem Obortum, cutem laxiorem tamen indicans, alias enim haec in crenas potius abiisset, 56. AscaRrs OBTUSA, Froelich. Ascaris: capite tenuiore, corpore subtus pla- nuiusculo, postice incrassato, cauda obtusa. G oeze Naturgesch. p. 80. sub Asc. terete, Wern. Brev. Expos, Cont, 1. p. 10. ,Tab. VIII. f£g.1:—7. Lumbricus muris. " [ Gm el, Syst. Nat. p. 5032. n. 20. Asc. muris, 171 L] Froelich Naturf. XXV. p. 88— 93. Tab. Ill, fig. 16, 17. Asc, obtusa. Zeder Naturg. p. 106. n. 15. Fusaria muris. Hab. in Juris Musculi;ventxiculo, a Comite de Borke Februario, a me lunio reperta. Descr. Vermes a Wernero reperti dnos cum dimidio pollices, Froelichiani novem ad quin- decim lineas, mei octo ad decem lineas longi, cras- siusculi, albi, varie torti. Caput trivalve, valvulis conicis, &acpe quasi duplicibus visis, ut fere sex numeraverim, | Corpus antrorsum tenuius, sub variis animalculorum mo- tibus interdum subcrenatum, ceterum subtus pla- niusculum. Cauda feminae crassior apice bre- vissimo obtuso, ante quem azi orificium. Maris setiformis mihi non visi apicem caudalem Froe- Aichius corniformem et obtusum dixit, spicula- que genitalia ex apertura, margine tumido in- structa, pressionis ope extricavit. Obs,i. Froelich caput cartilagineum vo- cat, sed ejusdem indolis ac in reliquis observavi. Wernerus osüum vermium abdominale triplex et vasa his locis in cute expansa refert, de quibus Vol. I. p. 284. dubia mea protuli, et in Additamen- tis ad Caput de respiratione loquar. pse saltem in vermibus femellis ostia talia non vidi, GCaudam latiorem cl. vir minus bene pennafam dicit. Obs.9. Cucullanus muris Goezio (Natur- gesch. p. 242.) et Gmelino- (Syst. Nat. p. 5o51. n, 5.) dictus, huc procul dubio referendus. Cl. vir 172 tres vermes exiguos in muris ventriculo Septembri mense reperit, sed non descripsit, et nescio quam ob caussam pro Cucullanis habuit, qui nonnisi Áscaridis nostrae individua juniora faisse videntur. 757. AÁSCARIS LABIATA HR. Ascaris: capite tenuiore, valvulis maximis, caudae crasstoris alatae apice obliquo acuto. Zeder Nachtrag p. 59. Fusaria Redii. Ejus Naturgescb. p: 111. n. 357. Fus. Redii, Hab. rarior in Juraenae Anguillae intestinis, Zeder. lpse semel in duarum anguillarum parte intestini superiore quatuor specimina Augusto reperi, Descr. Vermes pollicem vcl pollicem cum dimidio longi, tenues; prima eorum tertia parte alba, reliqua flava. ^ Caput valvulis maximis labiatum, unde no- men desumsi. Corporis pars antica tenuior, cauda crassior apice obliquo, acumine parvo subulato. Membrana nimirum lateralis antice vix conspicua, retrorsum augetur et in cauda utrinque exstat, ut - haec semiteres appareat, cutis vero ipsa fibris mu- scularibus transversis validis fere serrulata fiat. Tu. bus cibarius pro more. nmi ostium simplex ante caudae apicem. Julva ubi color vermis ílavus in- cipit, et ex eadem (quod nemini antea in Ascaride observare contigit) ovorum vim magnam undatim satisque longo tempore effundi vidi. Ovula, quo- rum cum sanguinis humani globulis comparationem Vol.l. p. 597. dedi, pro vermis portione magna, -— 17/5 glóbosa, tunica duplici instructa, embryone po- lymorpho, non vivo. Obs. CL Müller (Naturf. 22. p. 75.) num Redius Anim. viv. p. 56. opusc. 5. p. 251. deAn- guillae Ascaride loquatur, interrogavit; quo com- moti Gmelinus (Syst. Nat. p. 5055. n. 60) Asca- ridem anguillae constituit, et Zedéerus l.c. Re- dium hujus vermis inventorem, a quo nomen tri- viale desumserit, praedicavit. Zederus vero li e- dium, quem plurimis locis, ubi tamen meruiseet, non allegavit, non legisse videtur, nam p. 86. de anguillae verme sermo non est; sed Rhedius p.157. de anguillae Echinorhyncho et p. 175. (vers. p. 256.) de vermibus loquitur, quos semel in Apguillae ma- ximae vesica natatoria cystidibus inclusos, et lum- bricis similes, repererit. | Isti vero vermes num Ascarides, utrum Liorhynchi vel Cucullani fuerint, nemo explicabit. 580. ÁsCcaRIS TRUNCATULA, HR, Ascaris: capite truncato, corpore antrorsuni £enuiore, caudae acimine obtuso. . Goez e Naturgesch. p. 9o. sub. Ásc. acu... Gmel. Syst. Nat. p. 5056. n. 64. Asc. percae. Rudolphi Obs. P. L p. 15. Asc. bicolor. eder Naturgesch. p. 122. n. 78. Fusaria percae. Hab. In Percae fluviatilis intestino Decembri ; in hepatis hydatide Iulio et Octobri; in hepatis su- perücie tunicae involutam Aprili; inter dorsi mu- 174 sculos Iunio reperi. In Jercae Luciopercae peri- toneo Majo offendi Descr. Vermes pollicem plus minus longi; tenues; inter musculos repertus sesquipollicarisi De colore conf. obs. 1. . Caput discretum , truncatum, sive valvulis antice trüncatis, apertura oris intermedii conspi« cua. (Corpus teres antrorsum tenüius, postice in- crassatum ;. caudae apex brevissimus , tenuis, obtu: sus. JIMembruna lateralis nullibi exstat, vermem tamen vulneratum crenatum fieri observavi, Tubus cibarius pro more; | Genitalia non vidi, Obs. 1, Ascaris percae intestinalis et in Lu- ciopercae peritoneo obvia, albae, hepaticae auteni versicolores, antica vermis tertia parte plerumque flavescente, reliquis flavis aut rufescentibus, unde Ascaridem olim bicolorem vocaveram, Praeter co- lorem vero discriminis notam non invenio, Semel tamen caput dente laterali auctum videbatur. Obs. 2. Quae inter percae musculos dorsales oblata est, reliquis major; alba, motu capitis ve- hementissimo hujus fabricam exacte determinare impedivit, uti generatim piscium Ascarides capitis valvulis magis mobilibus et variabilibus differunt; ita factum est, ut hae rarius.in conspectum veni- rent, conicae tamen videbantur, et os orbiculare - intermedium saepius visui exhibitum; — Ceterum cum prioribus conveniebat. Anus caudae obtusae apici approximatus. Ovaria ovis minimis et glo- bosis farcta erant, 173 Obs.5. Goezius vermem dictum cum Asca- ride Acu (Lucii) perperam conjünxit;. diversum esse, Zederus monuit, qui specimine a se ii er- cae hepate reperto, casu exsiccato, descriptionem addére non potuit. teile j Obs. 4. Schrankius (N. Vet. Ac. 179o. pi i20. 0.6.) 4tscaridem in Percae vulgaris. S chaef- feri intestinis obviam secundam; et quidem fili- formem, utrinque aequalem, ante apicem posti- cum serie laterali secunda vesicularum, . dixit, quam a nostra vix diversam crediderim, licet Ze- derus (Naturgesch. p. 109. n. 28. Fusaria secunda) seorsim tradat, Ascaridem a Schrankio utíiinque aequalem dici, non obstat, diametri enim discri- men forsan haud magnum fuit, quid? quod Zede- rus, nescio quam ob caussam, Ascaridem secun: dam inter Ascarides capite crassiore utentes enumes rat. Mearum saltem pars caudalis crassior est, Ve« siculas vero caudae quod atünet, hae maxime in- constantes eunt, uti saepius exposui (conf. obs. 5. in speciem 5.), neque magnitudiném exiguám (quam trium cum dimidia linearum refert) curabo, sed inde potus diametri rationem diversam explicarem. Percam enim Germaniae australis aliam ac borealis continere Áscaridis speciem; vix admittas, etPerca vulgaris a fluviatili vix specie diversa videtur; ut Cucullanos tradendo monui. m ET. 59. AscANIS AUCTA; B. | Ascaris: capite. aéutiusculo , corpore et 176 membrana laterali versus caudam obtusiusculam jensim auctis. Müller Schrnft. d. Berl, Naturf. Pre L p. 216. Ásc. Acus. G m el. Syst. Nat. p. 5056. n. ps And: ids Rudolphi in Wied. Arch, II. 2. p. 26. Asc. -.. aucta. "Zeder Naturg. p. 112. n. 55. Fusaria aucta, Hab. im Zlenunio viviparo, in cujus tubo in- testinali saepius copiosam, interdum in peritoneo, semel inter branchias solitariam, reperi, Descr. Vermes pollicem dimidium: ad tres cum dimidio pollices longi, crassiusculi , albi. Caput acutiusculum, trivalve; corpus retror. sum increscens; cauda obtusiuscula inflexa. emi brana lateralis in antica corporis parte vix observa- bilis retrorsum sensim augetur, et in cauda lati. uscula fit, ubi praeterea lateri abdominali approxi- matur, unde cauda inflectitur, Genitalia exserta * non vidi. Obs. t. Müller l.c. se 1n Blennio Ascari- dem reperisse tradit, nihil vero de eadem addit, cum in dicto pisce nostra autem species semper mihi oblata sit, idem certe vermis fuit, Obs. 2. Species haec et Ascaris Acus nm. 19. si differentias specificas, et sectiones, in quibus militant, conferas, diversissimae videntur, mihilo tàmen minus valde affines sunt. Ascaris enim Ácus major facta crassitie corporis retrorsum increscenté ad nostram magis accedit, 177 40. ÁSCARIS CUNEIFORMIS, Zed. Ascaris: capite tenuiore, caudae crassioris mucronatae membrana laterali latiore. Zed er Nachtrag p. 54- Fusaria cuneiformis, , EKjus Naturgesch. p. 111. n.54. Fus. cuneiformis, Hab. in variorum Cyprinorum intestino, rarior, Zeder. - ira: Descr. Vermes quataor vel quinque lineas longi, capillares, pellucidi. Caput tenuissimum; corpus teres utrinque sensim attenuatum ; pars caudalis Cxassior, longa, subtus planiuscula, mucrone tenui pellucido. 7em- brana lateralis in corpore, sub animalculi motibus, aegre conspicua, in cauda latior et distincta. Tubus cibarius sensim increscit, parte latissima constrictus, dein contortus in caudam usque progreditur. Altes xius tantum sexüs individua visa sunt, — — Obs. Cauda versus apicem increscens, subtus plana et cuneiformis visa, unde nomen triviale, 4i. ÁscARIS OBTUSOCAUDATA, Zed, Ascaris: capite tenuiore, cauda brevi, cras- 4iore, mucrOnata; membrana laterali antice dorso; postice abdomini approximata; Y Zeder Nachtrag p. 55. Fusaria obtüsocaudata, Ejus Naturgesch. p. 111, n. 55; Fus; obt. Hab. in ventriculo, rarissime in intestinis Salmonis Truttae; Zeder: | - Descr. Vermes quatuor ad septem lineas longi, capillares, vix conspicui. | Vol. 1I. M T i78. Caput tenue, trivàlve, reflexum, cauda vero brevis, craesior, obtusa, cum mucrone tenuissimo, inflexa, ob menibranam lateralem, antice dorso, postice abdomini inagis approximatam. Tubus ciba- rius tenuissimus ad mediàm circiter vermis paxzem réctus, dein tortus, et in cauda ampliatus ter- . minatur. ^ "Obs. 1. Vermes ventriculi tuhicae firmissime adhaerent, ut facile dilaceréntur. Hoc, quodin Áscaridibus alias vix locum habet, nec non tubus Cibarius alieno modo comparatas, num vermis ad Ascarides pertineat , me fere dubium reddunt. Obs. 2. Quos cl. vir Iulio 1791 reperit, infra corporis eo loco crassiusculi médietatem circellos: sub microscopio composito exhibuere duos pelluci- dos, foramina visos. Cui bono ostia. haec vermi- bus concessa sint, ignoratur; conf. additamenturv ad Caput de respiratione. ' Obs.5. Vermes a Goezio in Trutta reperti (Naturgesch. p. 77. et p. 95.) Zedero monente, huc non!íreferendi, de quo tamen cum cl. viri pace dubitare liceat. Alter (Goeze p. 95. Ginel, Syst, Nat. p. 5056. n. 69. Ascaris truitae) rübellus dictus; "magis differre videtur, cum vero Goezius tabu- lae secundae figuram septimam comparationis gra- tia adducat, Cucullanus esse nequit, qualem Ze&- derus suspicatur. Alter autem (Goeze p. 77. Ascaris teres, aliquot pollices longa, cinerascens. Gmel, Syst. Nat. p. 5056. n.,69. Ascaris farionis.) Ascaridis obtusocaudatae specimen maximum sistere 179 videtur, saepe enim hujus generis specimina gigan- tea occurrunt, ut passim fetuli." Goezius utro- que loco nomine piscis germanico Forelle utitur, Gmelinus hoc.vero diverso modo vertit, quod risum movet; in ütraque ergo specie Gmeliniana Trutta subintelligenda videtur. 29. AscaARIs CarsurARiA, Rh. i Ascaris: capite obtuso tenuiore , càuda actus £iusciula. e Goeze Naturgesch. p. 155. Tab. VIII. fig. 9. 10. Cucullanus salaris. i "Gmel. Syst. Nat. p. 5052. n. 6. Cucullanus la- custris €. salaris. ui Zeder Nachtrag p. 10. Capsularia salaris, Rudolphi in Wied. Arch. IL. p. 27. Asc. Cap: sularia. Zeder Naturgesch. p. 55. Gispsalária trinodosa, Hab, in Saüimonis Salaris peritoneo, conf. Obs. 1. Descr. Vermes pollicem plus minus longi, tenues, albi. t Caput tenue, obtusum, trivalve; valvulis exi- guis. Corpus versus caudam incrassatum, haec obtuso-acuta. JJemóranam lateralem non vidi. Goezius (apud. Zederum, conf. hujus Nach- trag p. 11.) haud procul a capite maculam albam - longitudinalem (qualem Fabricius in specie n, 77, dicenda refert) vidisse sibl visus est, quam ventri- culum esse credit; talem ipse nunquam reperi, sed M $2 : 190 tubus cibarius mihi non ampliatus apparuit, prope eundem autem vas rectiusculum vidisse credo, Ge- nitalia externa neque Goezius neque ego vidimus, Znuus haud procul a caudae apice, — Obs. 1. Goezius in Salaris hepate süb hu- jus tunica externa vermes tres involutos Martio mense reperit; ipse eosdem vermes saepius et quis dem verno terpore sub vesicarum seminalium, sub hepaus membrana externa, in media hepatis sub- stantia (solitarium), plures inter appendices pylo- ricas vel libere vagantes, vel tunicis implicatos, in ventriculo tandem et in intestino solitarios of- fendi. In altero praeterea salare hépatis'superficies convexa plurimis nodulis albis, in altero. autem ejusmodi unico notabatur. Noduli minores non- nisi materiam albam, caseosam, majores autem Ascarides nostras spiraliter et arctissime membranis involutas continebant; illic vermium rudimentum observatum fuisse videtur. Ascaris in ventriculo obvia ceteris aequalibus major erit. Vermes hi ce- terum Salmonis Bothriocephalis rariores. Obs.9o. Vermibus saepe examinatis (ob mo. tus enim, quos agilissimi edunt, difücilius obsers vantur et repetito examine indigent) ad Ascarides omnino pertinere neque proprium genus constituere convictus sum, Oris fabrica Ascaridum est, ha- rumque plures postice incrassantur et membranis 3nvolutae degunt, ut ex praecedentibus liquet, - / f A81 43. ÁAscARIS RIGIDA, KR. Ascaris: capite disereto teuuiore, caudae crassioris acumine obtuso. Müller Schrift. d. Berl. Natf. Fr. I. p. 211, Asc. marina, , Ejus Zool Dan. Vol. III. Tab, CXI, fig, 1 —4. inferjiores, (cum explicatione Abilgaardii) Asc. lophii. G mel, Syst, Nat. p. 5057, n. 77. Asc, lophii, Zeder Naturgesch. p. 124. n. 89. Fusaria lophii, Hab. in Lophiü piscatorii tubo cibarlo, Müller. Descr. Vermes circa tripollicares, crassi- usculi, cinerei interaneis albis transparentibus, ri- gidi, laeves. Caput discretum, trivalve, vilvulis oculo nudo . non conspicuis Müller (majusculis Abilga ard). Corpus utrinque, antice tamen magis attenuatum. Cauda cyassiuscula, apicetenuiore obtuso (globulo: Müllero perperam dicto). nus ante caudae api- cem rimam constituit. Antica £ubi cibari pars tantum) conspicua, reliqua vasis genitalibus albis maxime contortiplicaüs obtecta. Obs. Vermes post quatriduum etiam in aqua dulci vixere, Extra aquam mukas quoque horae sexagesimas perdurant, et usque dum exsiccantur motus serpentinos edunt. Hoc cutüs duriusculae sane indicium est. M pectea ceteroquin insequenti affinis. 1902 A4. Ascanrs ACUTA, Müll. Ascaris: capite rotundato, teuuiore, caudae erassioris apice acuto. Müllef Schrift, d. Berl. Nat£, Fr, I. p. 215. Asc. Rhombi. n ] Ejus Zool. Dan. Vol II. p. 55. Tab, CXI, fig. ^1—5. superiores. Asc. acuta. G mel. Syst. Nàt. p. 5051. in nota, Asc, acuta. p. 5056. n. 65. Asc. Rhombi. Zeder Naturgesch.p :21. n,77. Fusaria Rhombi, Hab. in Zleuronccte RRombo. M üller, Descr. Vermis duos circa cum dimidio pol- lices longus, rubellus, lente inspectussubfuscus, vasis genitalibus albis translucentibus.. Caput obtusum, nodulum referens, valvulis tribas rotundatis, majusculis. — Corpus utrinque, - antice tamen multo magis attenuatum ; cauda ab- tusa cum mucrone, altera in figura acuto, in altera, magis aucta, ut fit, obtusiusculo, Ante hunc agus rimam transversam sistens, W Obs. r, Speciei praecedenti proxima est, cor- poris tamen parte postica minus crassa, caudaque acutiore, distinguenda videtur. Obs, 2, Müllerus tabulam Zoologiae Da- nicae dictam explicatione destitutam post fata reli- querat, hanc itaque Abilgaardius adjicere eo- natus, sed habitaculum vermis sibi ignotum esse fatebatur. Gmelinus ergo Ascaridem acutam l. c. dubie proposuit, neque inter reliquas enumeravit, Zederus silentio pressit, .In cl. vero Vi borgii E. * vod. o ! ' 105 ; Musei Vet. Hafn, indice p. 256, n.51. Ascaris acuta cum figuris laudatis ad Ascaridem Rhombi landa- tur, ut naturae ecrutatores Hafnienses postmodum de. vermis habitaculo certos factos esse oporteat. à b. Capite alato, A45. Ascamis CLAYATA, lt. ; Ascaris: capitis tenuioris membrana lineari, corpore toto retrorsum incrassato, cauda obtusa zucronata, | j Müll. Zool..Dan. Prodr. n. 2595. Asc. gadi. "Fabric, Faun, Groenl. p. 274. n. 255. Asc. gadi, Müll. Zool, Dan. Vol ll p. 47. Tab. 74. fig..6, Asc, gadi. D ; diea Tabl. Encycl t. 52. fig; 15, 16. (ic. Mull) Pro- -.. boscidea gadi. Fabricius in Dansk. Selsk. Slaivt. L x. p. 355. Asc, gadi. Rathke ibidem V. 1. p. 67. Ascaris. Ha b, in Gadi barbati ventriculo, Fabricius. Conf, Obs. 5. .—. Descr Vermes duos cum dümidio pollices longi, cinereo -fusci interaneis albis contorüplica- tis translucentibus, parte antica lactea. Caput tenue, trivalve. Corpus antrorsum gra- cile sensim posteriora versus incrassatur, praesertim .à media circiter vermis parte. | Cauda obtusa cum mucrone minimo, | JZembrana lateralis in capite utrinque linearis, in corporis antica parte incre- scens, sensim abdomini approximata, versus amum * j evanescens. Hic M cada apicem, orificio Tut retuso, Obs.:. Fabricius et Müller vermis par- tem anticam pro postica olim habuere, ille veto postmodum errorem correxit et os trivalve agnovit, - ut vermem non quidem utrinque attenuatum huc, referre oporteat, tales enim anomaliae in historia / mis reperi. naturali ubivis occurrunt; conf. n. 48. Obs.23. Gmelinus et Zederus hanc spe» ciem, nescio quam ob caussam, tacent, Obs.5. Rathkius l.c. Ascaridem ip pluri- . bus Gadis obviam, fuscam, utroque fine subincur- ^ vam, et sulco laterali utrinque notatam, bipollica- rem habet, capite alato ad nostram speciem acce- dentem et fortassis eandem, .Sulcum quod attinet, is non magni faciendus est, in plurimis enim Asca- ridibus, brevissimo tempore aéri expositis, eundem oriri video, ut collapsae vel subsiccatae habitum alienum induant, 46. AscaRIS cOLLARIS, R. Ascaris: eapitis ineiubralifa Jaseran tenui, cauda obtusa mucronata. Zeder Nachtrag p. 59. Fusaria Hoffmanni. Rudolphi in Wied, Arch, IL. 2, p. 2a. Asc, collaris. Zeder Naturgesch. p.108. n. 21, Fus, collaris; p. 112. n. 58. Fus. Hoffmanni. : Hab. In Pleuronectis maximi et F. T intet ^ 185 -- Descr Vermes unum ad tres pollices longi, pro longitudine tenuiores vel crassiores, albi. Caput obtusum, valvulis tribus mediocribus, Corpus utrinque, antice vero magis attenuatum; | eauda, praesertim speciminum majorum, crassa, subtus planiuscula, juniorum inagis acuta, adulto- rum obtusa cum mucrone. Zembrana lateralis in €apite tenuis, pone hoc in speciminibus nonnullis latior, dein gracilis progreditur et in caudae usque apicem continuatur. nus ante caudae apicem. | — Obs 1: Speeimina primo obvia membrana colli latiore insignia nomini triviali ansam dederunt ; postmodum quidem aliter comparata etiam reperi, nomen tamen Zederiano praeferendum vide- batur. Obs. 2. Speciem sibi dictam in pisce a Bata- . wis Darboti; nominato ab Hoff manno repertum essé, cl. Zeder refert; hoc vero nomen Pleuro- nectem maximum designat, ut de vermium nostro- rum identitate dubium esse nequeat, Jembrana lateralis sola, cl. viro $n cauda latior dicta, cum meis nom ommino convenit, quibus ibidem graci« lie est. : 47. AÁscanis TENUISSIMA,; Zed, Ascaris: capitis membrana laterali tenui, cauda crassiore $ubulata, Zeder Nachtrag p. 57. Fugaria tenuissima, Ejus Naturgesch. p. 111. n. 56. Fus. ten, Hab. in Gadi Lotae intestinis. Zeder. 186 .. Descr Vermes duas ad quatuor lineae longi, tenuissiml. xj; deg jr ehibtrifem l »... Caput tenue... Corpus utrinque, antice tamen magis attenuatum. |Cazda longa, subulata, maris tenuior, magis teres, feminae longior, crassior, subtus magis plana. | Jembrana lateralis tenuis, in feminae cauda latior et abdomini approximata, Spiculum tantum unicum in maribus (duobus) ex-: sertum visum, circa quod tubercula minima et plurima. i; Obs. Conf. Áscaridem comparem. n. ?7, i .cujus maribus spiculum simplex tantum heri e àn quo autem Schrankius, duplex tradit, | Spi- cula retracta certe invicem approximata sunt, et dum emitti incipiunt, pars exserta simplex videtur, "Ww . Ascaris: membrana capitis subtus plani- 48. AscAnis MUCRONATA , Schrank. usculi latiore, cauda mucronata. |... Schrank in. N.. Vet. Handl. 1790. p. 121, n. 12, Asc. capillaris. n, 13. Asc. mucronata. Zeder Nachtrag p. 62. Fusaria mucxonata. Ejus Naturgesch. p. 112. n.4o. Fus. mucr.. Hab. in Gadi Lotae ventriculo, gregaria. Zeder. ! Descr. Vermes octo ad quatuordecim lineas longi, juniores albidi, adulüu cinerei, Caput tenue, subtus planiusculum, discre- tum, valvulis tribus distinctis. — Corpus ab antica. parte ad caudam usque sensim increscit; haec ro» i 4107 tundata, cum mucrone tenui et recto, in feminis majoribus longior, ante mucronem minus obtusa, JMembrana lateralis in capite latissima , sensim de- crescens in caudae usque apicem progreditur. |.5 Obs.1, Zederus in marium caudae latere abdominal (inter membranas laterales) duas ver- rucaram seu tuberculorum series longitudinales ob- servavit, quorum Schrankius mentionem non facit, et quae vix constantia sunt, conf. obs. 5. in Ascaridem vesicularem n. 5. De toto corpore in- crassato conf. obs. 1, in Asc. clavatam n. 45. Obs.2. Zederus vermes hosce Schran- kio communicando, Gadi Lotae loco Silurum Gla- nidem lapsu indicavit, inde cl. vir in Siluri ventri- culo habitare refert, ad quem tamen non per tinent, Obs. 5. Schrankius vermes juniores*ab adultis separando, species duas conflavit, quas Zederus iterum conjungit. 49. AscaRis sucCisA, Rh. Ascaris: membrana capitis lineari, cauda .£rumncata, Hab. In Ztagjae clavatae intestino a se reper- :tam cl, Treviranus mecum communicavit, Descr, Vermis pollicem fere longus, tenuis, albus. Caput trivalve, sembranula parum exstante cinctum. | Corpus utrinque, antice tamen magis attenuatum. — Cauda capite crassior, truncato - ob- :88 od tusa, punctulis rotundis, quasi tuberculis (an casu ?) obsita. | 1 Obs. Ne cum áscaride Rajae Fabricii, diversissima, in hujus Partis: appendice dicenda, ) confgundatur, cave, "M 4 5o. AscARIS SPHAEROCEPHALA, H, Ascaris: membrana capitis utrinque semiorbi- eulari, strata; cauda obtusiuscula. d Hah. In Aecipenserum Sturionum. duorum parte intestini inferiore, inter hujus valvulas spira- les tres vermes femineos Tunio reperi, Descr. Vermes pollicem longi, tenues, albi. ., Caput. oculo nudo sphaericum, strictura a cor. pore discretum et inflexum apparet; sub microsco- pió membrana utrinque semiorbicularis, transver- sim gtriata in conspectum venit, cujus ope caput inflectatur et formam sphaericam induat. — Os. par- vulum, circa quod valoulae tres obconicae, magnae, membranis tamen lateralibus non basi, sed apice vevinctae, ut ambiguae fiant. Corpusteres, utrin- que, antice tamen magis attenuatum. Cauda ob- tusiuscula, In tertia vermis quarta parte volvae labia eminent. | ubus cibarius pro Ascaridum nore; ovaria circumvoluta, horum vero ova sin- gularia, qualia in nullo praeterea hujus ordinis (Nematoideorum) verme vidi, valde longa nimi. rum, utrinque obtusa (oblongo. elliptica), altero fine Nied : . 189 Obs, Vermem ad Ascarides pertinere et totius corporis habitus et oris valvulae probant, hae ta- men aliomodo comparatae, seu quasi absconditae, et ova vermis peculiaria alieni quid. produnt, Cl. Nau Bibl, n. 459)) Pleurorbynchum sibi dictum, in Sturione obvium, corpore filiformi et capite ro- tundo instructum esee refert, ut huc traheres, sed ' proboscidem longam, inermem, lateralem, quam vermis sub motu vel elongatam vel abbreviatam sistat, in meis, licet vivis, non observavi, ut om. nino diversi videantur. B1. ASCARIS SAGITTATA , B. Ascaris: capitis membrana bii seni. sdgittata, cauda obtusa. Hab. In 4rdeae nigrae intestino a se detectas, am. Braun plurimas mecum communicavit. Descr. Vermes tres quatuorve lineas longi, tenues. Caput trivalve et éolliin contintiumi membraua uütinque lineari retrorsum increscente et acumine postico exstante alatum, unde huic parti figura sa- gittata, — Corpus utrinque, antice tamen 1agis at- tenuatum, linea laterali vix conspicua, — Cauda ob- tusa, maris torta, utrinque membranae latiuscu: lae ope alata, feminae recta, membrana laterali tenuissimá, - 52. AÀSCARIS SPIRALIS, f. Ascaris: capitis membrana utrinque lineari. cauda acutiuscula. 19o ' ! Büdolphi Obss, P. 1I. p. 11. Ascarís spiralis, Idem in Wied. Arch. IL. 2. p. 25. Asc. spiralis, Zeder Naturgesch. p. 110. n. 52. Fusaria spira- lia (synonymis praeter meum exclusis), Hab. In Strigis flammeae intestinis crassis specimina plura Martio et Augusto reperi Cl. Braun 1n Strige Stridula, cl. Nitzsch in Stri- gis Bubonis duodeno Vote benevole mecum communicaverunt. Descr. Vermes a cl. Braun et Nitzsch oblati unum cum dimidio, a me inventi tres ad quinque pollices longi, crassiusculi, "sordide albi, in spiras plures convoluti. i Caput trivalve, parte colli sumuma in plurimis, non tamen in omnibus, reliqua parum crassiore, Corpus utrinque, praesertim tamen anüce attenua- ium, Cauda speciminum majorüm acutiuscula, minorum acunine parvo et tenui aucta. Zenibra- na lateralis in capite ütrinque linearis, distincta, in corpore medio fere nulla, in cauda vix cone spicua. ur Obs, 1. Strigis speciem, in qua Áscarides istas reperi, olim lapsu Alucouem indicavi, cum flammeam nominare debuissem. Obs. 2, Viborgius (Ind. Mus. Vet, Hafn, p. 256. n. 27. et 98) Ascarides Strigi Oti et Strigis Ululae enumerat, quae huc forsan pertinent. Obs.5. 4scaris miloi Gmelini ad Asc. de: pressam n. 15. pertinet, quo Asc. bu£eonis ejusdem pariter forsan revocanda. Nostrae quidem cum de » 19: pressa affinitas magma est, sed cauda crassiore differt. 55. AsCARIS SERPENTULUS, RB, Ascaris: membrana capitis corporisque E ueari, cauda obtusa mucronata. Hab. in Zrdeae cinereae intestino. Braun. Descr. Vermis a cl. Braun mecum com- municatus , femineus, fere bipollicaris, crassiuscu: lus, albidus, contortus, unde nomen imposui. Caput obtusum, inflexum; valvulis tribus ma- jusculis. — Corpus utrinque, antice tamen multo magis attenuatum, — Cauda inflexa, obtusa cum a- cuminé, sive inucrone.pàrvo, oculo nudo et lenti simplici acuto, sub microscopio composito, ut fit, obtuso. exhibito.. Membrana lateralis in toto et capite et corpore linearis, abdomini approximata, in cauda subtus conveniens, unde haec fortiter inflexa. 54. NSCARIS LANCEA, Zed. Áscaris: membrana capitis caudaeque acutae latiore. Goeze Naturgesch. p. 78. Asc. teres variorum turdorum. p. 77. Tab, II. fig. 1 — 4. Turdi ilia- Cl. p. 85. Tuxdi pilaris. Gmel. Syst. Nat. p. 5054; n. 49. Asc. turdi, Schrank p. 9. n. 55. Asc. turdi. Tabl. Encycl. tab. 51. fig. 15. (ic. pacta Asc. turdi, 192 i Zeder Nachtrag p. 60. Fusaria lancea. Ejus Naturgesch. p. 119. n. 59. Fus. lancea. Hab. in Turdi iliaci et pilaris intestinis. In hoc repertas cl. Nitzéch mecum communicavit. Descr. Vermés unum cüm dimidio ad. tres * pollices longi, crassiusculi, aibidi, . "Oaput trivalve, valvulis mediocribus. Cor- pus utrinque , antice tamen magis attenuatuni Cauda maris discreta, sive subito descrescens, teres et acutissima, feminae crassioris longior ebtuso-acuta. JMembrana lateralis in capite et cauda, quam in reliquo corpore, latior, antice ab- - domini, dorso postice approximata, Tubus cibae rius aequalis. MAH dr 7 |» — Obs i. Ascaridi ensicaüdatae m, 16. proxima, at cauda crassiore subito acuminata et ejusdem membrana latiore quodammodo differre videtur. à Obs. », Goezius vermis mutilati tantum iconem dedit, Pars, quam pro capite habuit, non- nisi cauda est; corpus media parte disruptum, et ámierlor vermis pàrs deficit; cauda, quam dicit, | tractus intestinalis prolapsus est. Neque Goezio ergo , nequé Zedero, spéciem distinctam esse, . «oricesserimi, Obs. 3. Vernnes, quos Goezius (l. c p.85J in Turdi hepate sub hujus tunica involutos reperit, specie num differant, nec ne, latet, ipse saltem, cum teretes vocet, non distinxisse videtur, , 193 d^ 55. Ascamrs srRUMOSA, Froelich. Ascaris: Zembrana colli utrinque exstante, L caida obtusiuscula., Goeze Naturgesch. p. 75. sub Asc. terete, Gmel. S. N. p. 5052. n. 19. Asc. talpae. Schrank in Vet. Acad, N. Handl. 1790. p. 121. n. 19. Asc. talpae. Froelich im Naturf. 25. y. 82 — 95. Tab. 5. fig. 15. Asc. strumosa. | Zeder Natuxgesch. p. 106. n. 14. Fusaria con- voluta. Hab. in Tzlpae ventriculo, copiosa. Ipse ' Aprili reperi. Descr. Vermes pollicem plus minus longi, . tenues, albi, convoluti. Caput obtusum, trivalve, valvulis imininis 8aepeque obscuris, cum collo inflexum. Corpus utrinque, antice tamen magis attenuatum, | Cauda convoluta, obtusa, maris tenuior Z/eméranua lateralis in capite oritur et ad. collum progreditur, ubi cutis quasi elevata et antrorsum replicata tumo- rem strumosum refert. Apertura azalis caudae a- pii approximata. Genitalia mascula (spicula duo) in altero specimine subexstantia vidi. Obs. 1. Cl. Zeder (Nachtrag p. 65.) tutrio- rem colli a cl. Froelicli observatum, a vulva eo loco exstante ortum ducere, indeque hunc vermem obscurum esse, suspicatus, idem nomen speciei di- versae (n. 32.) imposuit, at tumor dictus neutiquam Vol. IT. , j N 194 ab apertura genitali pendet, sed in omnibus speci- minibus (novem), tam femineis quam masculis, a me examinatis adest, et a membrana laterali ortum trahit. PDA on Obs. 2, Vermes a Froelichio reperti per triduum in aqua vixerunt. Species dubiae. 56. AsCARIS CANIS LAGOPODIS. Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. pP. 255. n. 18. et 19. Obs. Species a cl. viro. non descripta, cum Canis Lagopodis et vulpis maxima sit affinitas, cum Ascaride triquetra n. 11. forsan congruit. 57. ASCARIS TIGRIDIS. Redi Anim. viv. p. 55. vers. p. 49. Tab.16.fig. 4. Gmel. Syst. Nat. p. 3051. n. 11. Asc. tigridis, Zeder Naturg. p. 115. n. 5c. Fusaria tigridis. Hab. in Zigridis intestinis. Redi. Redius vermem neque describit, neque. de- pingit, sed tubi tantum cibarii, basi appendice utrinque coeca, longiuscula instructi, iconem dedit, Hanc equidem fabricam in nullo Entozoo vidi, ut vermis maxima attentione dignus sit. Obs. Non confundenda cum Strongylo tigii- dis, infra dicendo, ad quem Duhaldii synony- nion pertinet, a Gmelino et Zedero perperam huc relatum, T 58. AscARIS MARTIS. " Goeze Natürg. p. 84. sub Asc. tercte, 2 195 G mel. Syst. Nat. p. 5051. n. 14. Asc. martis, Zed er Naturg. p. 116. n. 54. Fusaria martis. Hab. In Justelae Martis intestino Goezius Decembri solitariam reperit. Obs. Goezius hanc speciem Ascaridi my- staci n. 19, proximam esse refert, ut capite alato instructa videatur. 59. AsCARIS CASTORIS. Perrault et Charras conf. Bibl. n. 452. Academici Parisienses in Castoris M inte- stino vermes octo teretes, quatuor ad octo pollices longos repererunt, quos cum lumbricis terrestribus comparant , ut Ascarides fuisse videantur. 60. AscaRis TRUNCATA, Zed. Froelich Naturforsch. 24. p. 151 — 155. Tab. 4. fig, 31— 13. Asc. hermaphrodita. Gmelin Syst. Nat. p. 5053. n. 51. Asc. herma- phrodita, Zeder Naturgesch. p. 105. n. 15. Fus. truncata, Hab. Intestina Psittaci aestivi sibi allata et in iisdem hujusmodi Ascarides occurrisse, Froe- lichius refert, sed cl. virum deceptum fuisse et Columbae tantum intestina accepisse 'crediderim; vermium enim et descriptio et icones in Áscaridem masculosam n. 25. dictam ex amussi quadrant, nec avem americanam, generis tantopere diversi, eos. dem ac nostras columbas fovere parasitas credere licet, | N32 196 Cl. vir tres mares unum cum dimidio pollices longos reperit, et dum spicula exstantia organa mascula indicarent, corpuscula vero subrotunda translucentia ( quorum 1n Ascaride maculosa men- tionem feci) pro ovis perperam habita fuerint, ver- mem herniaphroditum dixit, qualis nullus vermium terctium.| existit. Caput, corpus, cauda obliqua cum acumine, et quae sunt reliqua, exacte Asca- ridis maculosae, ut Ascaris truncata omnino delen- da videatur. Psittacus acstivus non ita rarus est, Jis ergo facile dirimatur; ipse vivum possideo, sed animal lepidum incertae Ascarides inveniendi spei eacrificare nollem. ÁSCARIS CORNICIS, Goeze Naturg. p. 75. Asc. teres. G mel. Syst. Nat. p. 5055. n. 52. Asc. cornicis (ex- cluso $ynonymo Rediano). | Rudolphi in Wied. Arch. Il. ». p. Ux sub Ásc. semiterete. Zeder Naturg. p. 118. n. 64. Fusaria cornicis. Hab. Soemmerringius, ÀÁnatomicorum de- €us, aliquot hujusmodi vermes in corzuicis ventri- culo repertas Goezio misit; ipse duos in avis di- ctae intestino tenui Iunio offendi. Descr. Vermes unum ad tres pollices longi, albi. | .. Caput obtusum, colli apice parum crassius, Corpus utrinque aequaliter attenuatum. — Cauda - 197 obtusiuscula. — JMfembrana lateralis in collo latius- cula. Zubus cibarius rectus. Ovaria pro nore, Obs. Vermes a me olim repertos et verbis praecedentibus descriptos casu perdidi , ut num ad Asc. semiteretem (n. 14.) pertineant, utrum speciem distinctam efficiant, incertus factus sim. Conf. spe- cies duas insequentes. : 62. ASCARIS CORVI GLANDARII, Viborg ind, mus, vet. Hafn. p. 255. n. £6, Cum praecedente aut insequente forte eadem. 65. AscARIS FRUGILEGI. Schrank in Vet. Ac. Nya Handl, 1790. p. 121. n. 11. Àsc. frugilegi. Zederx Naturg. p. 109. n. 17. Fusaria frugilegi. Hab. inintesünis Corvi frugilegi, S chyfank. ^Schrankius Z4scarides filiformes aequabiles dicit, quatuorque digitos longas et chordam fidicu- larem crassas esse addit. Cumque nihil praeterea de iisdem constet, qui Zederus inter Áscaridum species confirmatas enumeraverlt, mireris, Bene multae enim aequabiles et filiformes sunt, numque ergo ista cum praecedentibus congruat, utrum di- stincta sit, ab autoptis determinandum erit, G4. ÁsCARIS FULIGULAE. Bloch. Abh. p. 51. sub Asc. Ácu. G mel. S. N. p. 3055. n. 56. Asc. fuligulae. Zeder Naturg. p. 119. n. 67. Fusaria fulig. Hab. in Znatis fuligulae intestino. Bloch. 1939 " j Blochius cum Ascaride Ácu perperam conjun- xit, sed ab Asc, inflexa n. 4. vix diversa erit. 65. ÁscaRIS LARI, Bloch in Beschift, der Bexl. Natuxf. IV. p.552. sub Asc. lumbricoide, Gmel, Syst. Nat. p. 5055. n. 57. Asc, lari, Zeder Naturg. p. 119. n, 68. Fus. lari, Hab. in Lari cinerarii intestinis. Bloch. CL Bloch Ascarides quatuor ad sex pollices longas refert, et pro iisdem habet; ac quas in Ana- te Boschade repererit, hae quidem ad Ásc. inflexam: n. á. pertinent. Magna forsan hujus et Áscaridis variegatae (n. 54.) afünitas. 56. AÁscaEIS UROGALLI, Viborg ind, Mus. Vet. Hafn. p. 256. n. 50. Marem hujus speciei distinctissimum esse ad- ditur, ut cum Asc. vesiculari n. 5. vel dispare n. 24. aut compare n, 27, forsan conveniat, G7 BAscanRis TESTUDINIS, | Braunin Schneiders zweytem Beytrage zur Naturgeschichte der Schildkréten — zppon- dix jam ad manus non est ). Se in Testudinis vulgaris aquaticae ventriculo Ascaridem vermicularem solitariazm, grezariam vero vesiculis inclusam, reperisse refert, A5 Cam nibil hac de re mihi constet, ipseque ver- mes nullos in Testudinibus orbicularibus duabus a 199 , me dissectis repererim, Redianos in Appendice inter vermes dubios enumeraba. 698. ÁscaRIS SALAMANDRAE TEKEESTEIS. Schrank Bayersche Reise p. 217. Asc. Salamand. "Idem in Vet. Ac. Nya Handl. 1790. p. :22. n. 15 Asc. Salamandrae. Zeder Naturg. p. 112.n. 45. Fusaria Salamandrae, Hab. in Salamanudrae maeculosae intestino recto. Schrank. Ascaridezm hanc antrorsum angustatam, po- stice acumine brevi acuto insignem, et duabus li- neis parum longiorem Schrankius refert, forsan autem eandem ac Asc. brevicandatam (n. 5o. di- ctam) esse concedit. Ipse salem ex verbis allatis discrimen, quo ab hac separare possim, non invenio, licet Zederus AÁscardem Salamandrae intcr spe- €ies determinaias enumceraverit. Conf. speciem - m. 70. 63. Áscanis SALAMANDRAE TAEKIATAE. I. L.C. Gravenhorst Vergleichende Uebersicht der Linneischen und einiger neuern zoolog Sy- steme. Góttingen, 1807. 8. p. 14. n. 21. Asc. Sal. taeniatae. Novam speciem, lacteam et circa pollicarem esse refert, neque plura addit. 70. ÁSCARIS LACERTAE PALUSTRIS. Goeze Naturg. p.108. sub Asc. vermiculari, cauda subulata. . Gmel. Syst. Nat. p. 5035. n. 51. Asc. lacertae. 290. Zeder Naturg. p. 121. n, 75. Fusaria Lacertae. Goezius in Lacerta palustri quatuordecim hujusmodi vermes Aprili reperit, Zederus hos cum specie n. 68, convenire suspicatur, quod tem- pus docebit, ipse nondum in bestia vulgari vermes reperi, j1. AÁSCARIS LINEATA. Müller Act. Havn. X. t. 17. fig. e. E. ; Bosc hist. des vers. T. 2. p. 56. Asc, lirieata. Hab. in Squali intestinis, Bosc. Speciem.istam, cum Acta Havniensia ad ma. nus non sint, Boscii verbis referre oportet, qni longissimam, fuscam, quinque lineis longitudinali- bus insignem tradit, Vereor autem, ne Ascaris a Boscio forsan in Squalo reperta cum Goxdii specie confusa sit. In Mülleri enim Zool. Dan. Prodr. p. 214. n. 2589. Ascaris longissima, fusca lineis quinque lon- gitudinalibus flavescentibus (habitaculo non indi- cato) enumeratur, et Act. Havn. X. p. 175. tab. e. fig. 17; .qua .synonyman adducitur; in Viborgii vero Indice Mus. Vet, Havn. p.244. n. 218. Gordius marinus longissimus non descriptus, an Ascaris lon- gissima Stroem Act, Havn. X. p. 173. Occurrit, Gordius sane erit, Ascaris Squali Gmel. eive Fusaria Squali Z e- deri, huc non pertinet, vermes enim R ediani, qui huic speciei ponendae ansam praebuerunt, te- 201 retes non sunt, sed ad Distamatis vel affine genus faciunt. | 71. ASCARIS GASTEROSTEI, Fabricii Faun, Groenl. p.268. n. 242. Gordius lacust:is,. Gmel. Syst. Nat. p. 5056. n. 66. Asc. lacustris, Zeder Nturg. p. 122. n. 8o. Fusaria lacustris, Hab. in Gasterostei aculeati intestinis. | Fa- bricius, pse vermem Iunio reperi. Vermis a Fabricioin pisce dicto repertus, capillaris, ad Gor- dium lacustrem Linnaei relatus, neque descri- ptus, Ascaris omnino est, quam semel solitariam offendi, casu autem perdidi, neque in pisce vulga- tissimo, saepissime examinato postea vidi, Pollice brevior, tenuis et alba erat. ) Obs. Gmelinus praeter Gasterostei intesti- na, lucii quoque hepar, in quo vermis occurat, lapsu refert. In lucii enim jecore Ascaris nunquam occurrit, neque Fabricius hujus mentionem fecit. : 73. ASCARIS SILURI, Bloch Abhandl. p. 51. sub Asc. Acu. Gmel. Syst. Nat. p. 5056. n. 67. Asc. Siluri. Zeder Naturg. p. 125. n. 81. Fusaria Siluri. H a b. in intestinis Siuri Glanidis,Blo oh. Ipse Majo solitarium reperi, . Vermis a Blochio non descriptus et cum As- caride Acu conjunctus, mihi pariter occurrit, sed 20Z ab ejusdem examine avocatus, vermem pede: Albus, tenuis et poligaga erat, 97A. ASCARIS TRUTTAE. Goeze Naturg. p. 75. et p. 95. Gmel, Syst. Nat. p. 5056. n. 68. Asc. farionis n, 69. Asc. truttae, Zeder Naturg. p. 125. n. 82. Frisaria farionis, n. 85. Fus. truttae. Hab. in Salmonis Truttae intestinis, Goeze. Conf. quae hac de specie in obs. 5. ad Ascari- | dem obtusocaudatam n. 41. retuli. 75. ASCARIS ALBULAE. Koelreuter in Nov. Comm. — XVIII, p. 509. Gord, lacustris. Gm el, Syst. Nat. p. 5037. n. 70 Asc. Maraenae, Zeder Naturg. p. 124. n. 84. Fus. Maraenae. Hab. In Sa/monis 4ibulae tuberculis ventri. culi aliquot lentiformibus, duriusculis ac subrubel. us Koelreuter solitarias ac spiraliter involutas yeperit, et pro Gordio lacustri habuit, quo etam Ascaris n. 72. a Fabricio relata fuit. Similia ac ventriculi, tubercula verminosa semel atque iterum branchiarum radiis vasculosis innata vidit. Obs. Gmelinus vermem perperam Marae- nae adscripsit, quem cl vir in Álbula tantum ob- servavit. 76. ÁscaRIS ADIPOSA, Schrank. Schrank in Vet. Acad, Nya Handl, 1790. p. 122. n, 14. Ásc. adiposa, 203 Zeder Naturgesch. p. 110. n. 50. Fusaria adiposa, Hab. in adipe intestinorum adeoque in cavo abdominis Lucii. Schrank. Cl. Vir Ascaridem hancce subulatam posticeque acutam dicit, nihilque praeterea addit, ut Zede- rum eandem inter species determinatas collocasse mireris, ea enim verba speciem distinctam certe non declarant. An ab Ascaride Àcu n. 19. quam in Esocis Belones cavo abdominali pariter reperi, vere diversa? " 77. ASCARIS CLUPEARUM, O. Fabricius in Dansk. Selsh. Skrivt, I 9». p.55 —598. Tab. 4. Fig. 1 — 5. Asc. clupearum. Hab. in Clupeae Harengi abdomine, spiraliter involuta. Fabricius. Mihi quidem in pisce vul- gatissimo nunquam obvia, Descr. Vernis unum cum dimidio pollicem longus, tenuissimus, albidus. i Caput valvulis tribus exiguis, inter quas ostio- jum. Corpus utrinque, antice tamen magis atte- nuatum. (Cauda, si iconi fides habenda est, acuta. Cingulum anticae partis candidum oculo nudo ap- parens, lente adhibita ventriculum sistit oblongum, an quem reliquus tubus cibarius tenuis abit, Obs. Cl Fabricius vermem simul cum Filaria Capsularia supra dicta, non tamen in eadem tunicae plica, involutam, magnaque copia appen- dicibus pyloricis adhaerentem invenit: ab illa tamen tubo cibario recto, neque serpentino, et cingulo $04 albo differre vefert.— Hoc quidem concedam, sed ad capitis (in fig. 5. distincte trivalvis) format di- versam potissimum respiciam. ^ Qua vero nota characteristica aliis ab Ascaridi: bus, et praescntum. ab Ascarde Capsularia n. 4s. dicta differat, me ' quidem fugit, ut dubiis addi- derim. » Speciebus novis non paucis additis, Áscaridum tamen a me oblatarum numerum, quam in Gm eli- niano opere (quod earundem 78.3 vel Zederia- no (quod go liabet (minorem esse, ne mireris; non- nullas enim contraxi, plurimas ad Filariae, Stron- g»li et Ophiostomatis genera amandavi, quasdam ad vermes incertos in appendice dicendas relegavi, neque species triginta tres e Zederianis a me ablegatas, singulas heic repetendi animus est, quas lectores indice in auxilium vocato facillime evol- vant, 89. Strongylu s. Corpus teres utringue attenuatum, | Os orbiculare vel angulatum, | Caudae masculae apex bursa terminatus. & Ore aculeato; Sclerostomata. 1. STRONGYLUS ARMATUSs, R. / T Strongylus: capite globoso-truncato, ore aculeis rectis densis armato; bursa maris triloba, cauda feminae obtusiuscula. 205 «. major, intestinaiis. Müller Zool. Dan. Vol. IL. p. 2. Tab. 42. fig. 1—12. Stuongylus equinus. Goeze Naturgesch. p. 157. Tab.IX. B. fig. 10, 11. Strongylus (femina), Schrank Verzeichn. p. 15. n. 51. Strong. equinüs. G mel. Syst. Nat. p. 5043; n. 1. Strong. equinüs. Tableau Encycl. tab. 36. fig. 7 — 15. (ic. Müll et Goez.) Strong, equinus.. Rudolphi in Wied. Arch. II. 2. p. 58. IIL 2, p. :09. Strong. armatus. Zeder Naturgesch. p. 9o. Strong. equinus, 8. minor, aneurysmaticus. Ruysch conf. Bibl. n. 579. J. H. Schulze ib. n. 279. Rudolphi in Wied. Arch. III. 2. p. i1. Ejusdem Reisebemerk. Vol, 2. p. 36. Strong. armatus, Hab. Major in Equi et ZMuli intestinis crassis, praesertim coeco, omnium vermium equinorum copiosissimus , et nullo non anni tempore mihimet obvius. Non raro in equi pancreate, rarius in duo- deno, Florman, Professor Lurüdensis, in litteris. In equi ventriculo Müller aliique, sed certe ra- rissime, ipse saltem ibidem nunquam reperi, conf. obs. 5; In asiuo, conf. obs. », Minores in ar- teriarum equi mesentericarum aneurysmatibus , ubi saepius offendi; in diaphragmate a Chaberto in- ventos vidi. Descr, Strbngylus intestinalis adultus duos 206 M circiter pollices longus, fuscus, vasculis genitali- bus albis translucentibus, hinc variegatus; rectus ut fere strictus, ^ Mas femina gracilior. Caput globosum, an- tico sphaerae segmento truncato, corpore crassius, striis aliquot circularibus notatum, ore medio or- biculari, ciliato. Corpus annulis cutis tenuissimis striisque circiter duodecim longitudinalibus insigne, antice parum attenuatum, media parte paullo cras- sius, versus bursam ampliatam iterum decrescens. Haec lineae tertiam partem longa membranis dua- bus lateralibus majoribus, tertia intermedia minore, tenuibus, extus convexis, intus concavis, patulis, margine libero integro rotundato, pellucidis, etriis- que aliquot obscuris, Zedero musculosis, mibi potius vasculosis visis, notatis constat, Ex bursae fundo genitale masculum filiforme oritur, et extra eandem lineae fere longitudine exseritur. Femina major, capite et corpore convenit, cauda vero recta et obtusiuscula mox distinguitur. Ferme dissecto in capite bulla cornea globosa reperitur, cujus ostium anticum trufcatum 05, cujus vero cilia sub microscopio aculeos plurimos rectos sistunt; postice autem bulla in £ubum ciba- rium transit, fuscum, materia nigricante repletum, corpus recta percurrentem, in marium bursa infra flum genitale, in feminis sub caudae hoc loco im- pressae apice, foramine distincto, terminatum, Circa tubum dictum maris vasz seminalia flo- rum alborum sub specie circurivoluta, tandem in 207 membrum genitale seu filum exsertum. desinentia, Feminae Julva pollice fere dimidio a caudae apice distat et eadem in directione ac anus (sub abdomine), foraminis sub forma oculis nudis exhi- betur. Lfterus bicornis vieus, ovaria longa circa tubum cibarium contorta. Ove globosa, media parte obscura, Cutis vermis subgrisea , satis firma, ut intestinorum prolapsus rarius oriatur. Proles (conf. Vol.L. p. 525.) auctumno in equi coeco mihimet obvia, alba aut ílavescens, tres ad quinque lineas longa, plerumque numeri arabici 8 in- etar torta, capite tenui, ore orbiculari, «caudae apice, quod memoratu dignum,, in utroque sexu inflato, in femellis obtuso cum acumine brevi obli- quo obtusiusculo, in maribus obtuso cum filo sive genitali masculo medio. Ovula in femellis jam ad- sunt, sed elliptica, neque matura, Cutis tenerrima, nt intestina facile variisque locis prolabantur. Inter hanc prolem exiguam et Strongylos adul* tos vermes quoque medios, sed rarius vidi, simi. lesque aliis in partibus auctoribus visi sunt. Qui in er£eriarum infimi ventris £umoribus non raro occurrunt Strongyli (conf. Vol. L. p. 458.) aliquot lineas ad pollicem usque longi, candidis. simi, capite tamen (a sanguine hausto) ruberrimo, ab intesünalibus specie non differunt, sed cum his nondum adultis et decoloribus ex asse conveniunt, Obs. 1. Ipse eandem omnino speciem in muli coecoreperi. In Viborgii Ind. M. V. Hafn. p. 257. n. 54. Strongylus asininus enumeratur, qui procul 208 L dubio eadem erit species, cum muli et equi Stron- Eyli conveniant. , Obs. 2. In Scholae veterimariae Alfortensis Museo Strongyli equini et quidem adulti sub Asca- fidum in canis ventriculo repertarum nomine ser- vabantur, quod sane errori in conscriberido catalogo coumunisso imputandum est. Plurimi praeterea er- rores hunc circa vermem in Helminthologorum Gal. licoram operibus cumulati reperiuntur, conf. Bosc hist. des vers T. II. p. 59 —42. Tab. XII. fig. 5. (Chabert Tab. 2. fig. 2.) Crino vulgaris in ho: minue etiam occurrere perperam asseritur, quin cris . f nones sive comedones non ànimati cum Filariis et Strongylis confunduntur. Conf. Filariam papil. losam. RS Obs.5. CL.MüllerSimonem Paulli hos certe vermes in equi regii ventriculo observasse re« fert, qio Gmelinus commotus, qui Act. Havn. T, P. 37. ad hanc speciem laudet; ibidem autem non- nisi de oestri larvis in ventriculo equino obviis ser: mo esse videtur. Ipse hos vermes nunquam in ven. triculo equino offendi, quos in coeco fere semper. et saepissime copiosos vidi. Obs.4. Müllerus (Zool Dan. l. c. fig. jid varietatis singularis mentionem fecit, maris cauda non in bursam vulgaris formae abiret, sed laciniam superiorem longissimàm sexradiatam, inferiorem brevissimam triradiatam (neque laterales) effngebat; bursa itaque biloba erat, Mis altero - longissimo. LI ubi nimirum. L ga09 Obs.5, Goezii icon fig. 10. mala , fig, 11. capitis aculeos satis bene sistit, cetetum nullius ponderis. Mülleri icones laudabiles. hj 2, SrhRoNGYLUS DENTATUS, Rh. Strongylus: capite obtuso, dentibus anticis recurvis obsito, corpore alatg, bursa maris tri. loba, cauda feminae subulata, Rudolphiin Wied. Arch.III. 2. p. 12. Song. dentatus; Hab. In verris coeco aliquot specimina Octo- bri; in quinque suuz coeco et colo plura, non ta- men copiosa Novembri; in suis ferae. intestino tenui tria Februario reperi. Descr. Vermes quinque ad septem lineas longi, vix tertiam lineae partem crassi, ut pluri- mum nigrescentes. Caput obtusum, fere truncatum, corpore té- nuius, in omnibus (quae iterum comparavi) speci- minibus in suibus domesticis repertis acüleis decem ad duodecim brevibus anticis, recurvis, munitum; in speciminibus in sue fera obviis nullus horum aculeorum eminet, nec in vivis quidem exsertus. fuit, sed capitis summa pars striata apparuit, ut aculei omnino reflexi essent. n his etiam bulla, qualis in specie praecedente dicta, adesse videbatur, prima scilicet tubi cibarii pars (antice etriata) glo- bosa apparuit, Os magnum, circa quod dentes ecu aculei exserti, Corpus utrinque attenuatum, a capite ad marium bursam, vel feminarum cau« Vol, 17, ; o 'eio dae apicem usque zebrana tenui, media tamen ^vermis parte , latiore et in mortuis Ton raro cre- nata, utroque latere alatum. ^Dursa obtusa, tri- loba, lobo tertio minore. Genitale masculum ex- sertum non vidi. Tubus cibarius in quadam a ca- ipite distantia partem ampliatam, seu ventriculum mortariformem exhibuit; totus ceteroquin tractus nigrescens, in feminis in ipso caudae subulatae "apice terminari visus; harum autem vulva sub tu- berculo prope caudae apicem prism distincte conspicua. MUN Obs. Vermes villosae saepe fortissime infixi 'sunt, ut difficilius semovéantür, quod capitis structura explicatur. : t 45d 6. Orenoduloso seu papilloso. 3. SrRONGYLUs Gicas, R. Tab. Il. fig. 1 — 4. Strongylus: capite obtuso, ore papillis planiusculis sex cincto, bursa maris truncata in- tegra, cauda feminae rotundata. Hartmann (Bibl n. 269.) lumbricus renum canis. ; T Redi Anim. viv. p. 26, vers. p. 58. Tab.9. fig. 1. ex rene zartis. | Idem Anim. viv. p. 27. vers. p. 40. Tab. g. fig. 1— 4. ex rene canis. Ruysch (Bibl. n. 270.) ex hominis et canis rene. Klein (Bibl, n. 272. et 55.) cum ic. ex luporum rene, wm 211 Pallas Spicil. Zool. Fasc. XIV. p.59. ex omento - gulonis. Rudolphi in Ab exis Beytr. T. p. gh Stron- gylus Gigas , €x. Fhocae vitulinae pulmone, "hepate, intestino. Ejusdem Reisebemerk. Vol.l..p. 94. Strongy- * lus Gigas, ex hepate Phocae vitulinae, inte- stino Lutrae, equi et £auri renibus. 'Collet- Meygret (Bibl. n. 277.) cum fig. Dioc- tophyme, ex canis rene. Plures praeterea aucto- res vermis a se reperti tantum mentionem fa- cientes in Bibl nostra n. 46. n..266 et sequ. et apud Velschium de vena med. p. 155. enu« ^5 ^ merati sunt, Gmeilini Ascars visceralis (Syst. Nat. p..5051. n.7.), Schrankii Ascaris canis. (Verzeichn. p.7. n. 26), Zederi Fusaria visceralis. (Na- turg. p. 114. n. 49.) ad vermem a Redio in canis rene repertum spectat. . : " Gmelini vero Ascaris renalis (Syst. Nat. p.5052. n.16), Schrankii Ascaris martis (Verzeichn. p.98. n.27.), Zederi Fusaria renalis (Natur- gesch. p.116. n. 56.) vermem a Redio in martis rYene inventum sislit, : * Gmelinus tandem (Syst. Nat. p. 5050.) et Bru- -guiere (Tableau Encycl. tab. 50. fig. 4.) ver- mesa Rleinio in luporum renibus lectos ad Áscaridem lumbricoidem bominis porpestan retulere. Hab. in hominis et plurimorum mammalium, O 2 212 apud auctores laudatos: dictorum , renibus , rarius .aliis in visceribus, rarissime in tubo intestinal. Descr. Vermes quinque pollices, pedem, | pe- dem cum dimidio, tres pedes longi, duas lineas ad pollicem dimidium crassi, mihi visi sunt ; recentes, praesertim in renibus obvii, coloris ut plurimnum - sanguinel, et dissecti vel aquae commissi sangui- nem haustum eífundunt; in spiritu vini servati, pro maceratione diversa, vel fusci aut grisei , vel candidi. Mas femina minor, utrinque parum attenua- tus. Caput obtusum, ore orbiculari, in mortuis saltem parvo, nodulis sive papillis planis orbicula- ribus exiguis approximatis, cincto. Corpus fibris -circularibus interruptis, fasciculis longitudinalibus -octo insigne, conf. Vol IL. p. 219. Cauda obiter Cürvata in bursam abit, magnitudinis totius vermis vatione habita, parvam , integram, truncatam, in- tus foveolatam, ex cujus basi filum tenue, sive ge« mitale masculum, aliquot lineas longum, emittitur; infra locum, ubi hoc nascitur, papilla conspicua, cujus foramen aum. sisüt, in fig. 4. minus bene expressum. Femina praeter magnitudinem majorem, caus: da magis recta et obtusa differt; anus foramen ob- longum fere triquetrum sub caudae apice sistit ; "pulva, pro diversa vermis magnitudine, unum '"pluresve pollices ab caudae apice distat. Ánatome in vermibus diutius servatis, ct quidem maribus facta, Jibrae cutis validissi- 215 mae et exstantes, undique et saepe fasciculatim ad tubum cibarium et vasa genitalia transcurrentes., Tractus iutestinalis ab initio tenuis, pollicari vero a capite distantia, ex strictura crassior et laxior fit. Jas seminale a genitali externo procedens , satis ro- bustum, primo rectum, intestino appositum, dein circa ipsum convolutum, perque totam fere vermis longitudinem decurrit, et in aliquot tantum linearum a capite distantia reflectitur, finem tamen extricare non potui. Feninas quidem majores vidi et minorem possideo, hujus vero nimis contractae ana- tome non snccessit; ex Kleinii autem iconibus uterus bicornis et satis magnus (Redio simplex visus), ovaria longa (quatuordecim pedum R edi), ovula subglobosa comparent. Obs. x. Vermis a veteribus et Chaberto cum Ascaride lumbricoide coníusus, a recentiori- bus (Redii et Kleinii icones praetervidendo, in quibus bursa marium caudalis sistitur) nescio quam ob caussam ad Ascaridis genus relatus, cl. Collet- Meygret novo generi adscriptus, mani- feste Strongylus cst, Obs. 2. Quae ipse vidi, specimina in pXocis, lutra, equo, tauro reperta, et adhucdum in museo servo, eandem omnino speciem efficiunt; vermes ahRedio in marte, ab eodem et plurimis in care, a Kleinio in /uporeperti nulla prorsus nota discre- pare videntur. JZIumaui cum caninis comparantur. Guionis Strongylus calamo quidem tenuior dicitur, sed mas erat (uti bursa docet), et crassitics insuper 214 maxime variat, ut idcirco non distinguendus sit, nisi forsan extremitas antica discrimen offert. Ver- mes renem potissinium occupantes plurimis in mam- - malibus eosdem esse, non mirum, cum Distoma hepaticum plurimorum in hepate obvium idem sit. Obs.5. Rene destructo neque vasis renalibus omnino oblitteratis, sanguis appulsus a verme hau- ritur, unde hic saepe ruberrimus ,- et humore dicto turgidus; "Chabertus tamen in 'equae rene sup- purato et enormis magnitudinis vermem, album re: perit, quod ex renis statu explicandum, — Conf. quae de colore Strongyli inflexi n, 15. dicantur, 4. SrRONGvLUs PAPILLOSUS, R, Tab. lll. fig. 11,19. Strongylus: capite obtuso, papillis sex co- nicis cincto, ore orbiculari, amplissiniog corpore crenato ; bursa maris integra obliqua, cauda femi- nae obtusa, Rudolphi in Wied. Arch, II. ». p. 42. Tab. 1. fig. 2. Str. pap. Zeder Naturgesch. p. 92. Str. papillosus,. Hab. In Corvi Caryocatactis oesophago Iu- nio, ibidem in Colymbo septentrionali. Augusto, Octobri in.Colymbi minoris. bulbo ventriculi baud quidem copiose reperi, ln 4natis et Mergorum. 0€». sophago pariter occurrere videtur, conf. species dubias n, 24 et 25. ; Descr. "Vermis pollicem longitudine supe- yans, TSARIST flavescens, ^ 215 « Caput obtusum papillis sex. conicis in quadam ab ore magno et orbiculari distantia sitis, valde- que mobilibus, cinctum; hae in verme vivo.totidem quasi tentacula brevia sistunt, et vel omnia vel singula egeruntur aut retrahuntur, ut in verme mortuo. quaedam tantummodo visul exhibeantur, conf, fig, 14, . Corpus utrinque attenuatum, undi- que crenatum, quin fere transversim plicatum. Bursa maris (fig. 12.) integra, obliqua, seu altero latere apice obtuso producto terminata, longitudi- naliter striata, fum genitale. longum emittens. Cauda feminae majoris obtusa, Zubus cibarius rectus fuscus, Obs. ;:. Vermis inter oesophagi tunicas latens, capite tantum vel cauda ex illius glandula exserto | proditur, ut partem forficis ope aperiendo facillime discindas, Si integrum extricare velis, oesophagi tunicas externas caute distrabas. Obs, $ Species valde singularis, papillis summopere mobilibus ab omnibus MNematoideis mihi quidem cognitis recedit, In femina viva in Colymbo minore (post Voluminis primi editionem) reperta, pars media valde incrassata et quasi inílata erat; a volva hacc fabrica non pendet, illa inferiore tantum latere eminet, vermis noster autem loco dicto undique turgebat ; in Strongylo anatis infra n. 25. dicendo idem tumor a me observatus, Cor- poris crenae nimis regulares et forte sunt, quam quae accidentales dici possint, 216 - 5. STRONGYLUS cowTORTUS, Rh. ; . ^'Strongylus: capite trinodi, bursa maris compresáa , quadriloba , cauda feminae acuta re« curva, Fabricius in Müll, Zool. Tr Vol, IL. p. 5. Str. ovinus. Gmel. Syst, Nat. p- 5044. n. 2. Str. ovinus. Fabricius in Dansk. Selsk. Skrivt. IIL 2, p.5— 12. Tab. 1, fig. 1, 29... Str. ovinus, - Zeder Naturgesch. p, 95. Str. ovinus, Rudolphi in Wied, Arch. III, 2. E 15-17. Str. contortus, ' Y Hab. Fabricius Noveiiud mense in ovium intestinis reperit; ipse eodem mense in agni ven«- triculo quarto copiosissimos, conglomeratos offendi, Descr. Vermes a me reperti, masculi quin- que ad octo lineas, feminei novem lineas ad sesqui-- pollicem longi, filiformes. Caput subtrinode, obtusum; ore orbiculari mediocrt; membrana laterali tenuissima varissime exstánte. Corpus utrinque, antice tamen magis attenuátum, parum flexuosum. | Bursa maris quadriloba, lobis lateralibus triplo majoribus, apice. intus convolutis et contiguis, lobo dorsali et ven- trali brevissimis subincurvis, ita ut inter omnes: lobos foramen quasi medium relinquatur, et bursa a dorso vel abdomine spectata annulum referat; filum genitale non exserrum. Caudae feminae aculae apex recurvus, inque flexurae ángulo ex« terno tuberculum, sub quo euleae ostium conspi« 217 citur; exus in ipso'caudaeapice, Ovaria candida, Ovis ellipticis, medio: obscuris, farcta, circa £ubum cibarium rubram oblique et serpentino ductu torta, feminis rubellis funiculorum tortorum speciem im- periiunt, unde nomen desumsi, Mares plus minus albidi, bursa tamen rubra. Obs. Fabricii vermes ad hanc, neque ad speciem insequentem pertinere, bursa marium evin- cit, quam cucullum tetraphyllum sinuatum dicit, et quae nulla in specie aeque singularis visa est. Ceterum vero caput, quod ciliatum irefert, tale mihi nunquam exhibitum est, neque aculeum ma. ris, quem (contra Strongylorum morem) fissum vult, exsertum vidi. Magnitudo, feminae cauda, reliqua conveniunt, 6. SrRONGvLUS FILICOLLIS, Rh. Strongylus: capite subtrinodi alato, collo capillari longissimo, bursa maris integra, hino producta , cauda feminae obtusiuscula. "Rudolphi in Wied. Arch. II. 2. p. 25. Tab. I. fig. 1. a— c. Ascaris filicollis. Idem ib. IIl. 2. p. 17. Strongylus filicollis. Zeder Naturgesch. p. 110. n. 51. Fusaria fili. collis. Hab. In ovium intestinis tenuibus saepius, nunquam tamen copiosum, aestate et auctumno oftendi. Descr. Vermes quatuor ad decem lineas longi, capillares, plerumque albi, rarius rubelli, 218 » Caput obtusum, subtrinode, ore. orbiculari. mediocri, utrinque menbrana laterali antrorsum la-. tiore alatum, quae interdum confluit, et vesicu- lam pellucidam caput involventem effingit. Collum. plerumque corpore multo longius, ita ut plurima. inter semel unicum tantum specimen repererim, cujus corpus collo subaequale esset; hoc praeterea capillare, semperque gyris plurimis comvolutum sensim in corpus crassius transit, quod in mari- bus, antequam in bursam abit, curvatum, in fes. minis vero rectum et apice, obtuso. terminatum, Bursa unico lobo constat, altero in latere maxime producto, extus convexa, radiata, fere conchae, Patellae dictae, speciem referens, fénms genitale tenue, satis longum, emittens, Zulva in quadam a caudae apice distantia sub tuberculo latet, Tu. bus cibarius sensim crassior et tortus; circa eun* dem oarid, quorum ova elliptica, quam in spe- cie praecedente duplo majora, et vermis ipsius ra- - tione habita, maxima, Vermis primo adspectu Trichocephalum refert, motusque ejusdem in collo, plurimos in gyros con- torquendo , consistit; corpus unum duosve tantum annulos tales sive gyros effingit, Olim, mare non viso, pro Áscamde vendidi, | Obs. 1... Species praecedenti affinis, capite tamen manifeste alato, collo capillari gyros pluri- mos efficiente, bursa marium integra expansa, hinc producta, (neque quadriloba convoluta), cauda fe- minae obtusa, ovariis inordinate dispositis, neque 219 serpentino ductu circa intestinum. voluti$, ovulis majoribus, abunde distincta, neque pro ejusdem prole haberi potest. »Obs. 9. Speciei insequenti itidem proxima, magnitudine tamen exigua, capite alato, subtrino- di, collo capillari, cauda feminae obtusa, ovis ma- joribus differt, C. Ore nudo, 7. STRONGYLUS FILARIA, R, Strongylus; capite obtuso, corpore subae- quali, bursa maris integra obliqua, cauda femi- nae acuta, Hab, In Qvis arteria aspera a se repertos dedit amiciss. Sigk, Veterinarius celeberrimus; in ovis bronchiis a se lectos dilectis, Florman, Prof, Lundensis, misit. Descr. Vermes unum ad tres cum dimidio pollices longi, fihformes, in spiritu vini servati, flavescentes, Caput obtusum, subtruncatum, continuum, Corpus utrinque, praesertim antice, parum tamen attenuatum. Bursa maris integra, compressa, in apicem obliquum excurrens, extus convexa, radia- ta, Patellam referens, filum genitale longum emit- tens. Cauda feminae acuta, fere subulata, vul- v4 ab ejusdem apice haud longe distante. Ova el- liptica satissmagna, minora tamen quam in specie praecedente, an immatura? Erinacei saltem, vitu- £20 lorum etc. Strongyli bronchiales prolem vivam fo. vent. ; Ud Obs. 1. Species praecedenti affinis, notis ta-. men in obs. 2. ad eandem dictis, donec transitus observabitur, separanda, vermes enim eam solam ob caussam, quod in eodem animale, occurrant, conjungere nollem. Obs, $. Nomen a similitudirie palis quam feminae cum Filariis produnt. Vermes Dauben- tonio (Bibl. n, 453. b.) dicti huc certe referendi, 8. SrRoNGvLvs RADIATUS, HR. Strongylus: cuypite obtuso, bursa maris bi- loba, lobis inaequalibus, rotundatis, cauda; fe minae subulata. Rudolphi in Wied. Arch. UR g 2. p. 15 — 15. Str, radiatus. Hab. in bove, In tauri intestino tenui pluri- mos, in ejusdem colo tres Octobri, in vituli duo- deno sedecim hujusmodi vermes Novembri reperi, Descr. Vermes tres vel quinque lineas ad pol- licem cum dimidio longi, filiformes, albi vel sane guinei. ! Caput obtusum, subtruncatum, ore magno, rarissime alatum, cute saepius antice hic illic. pa- rum exstante, unde caput mihi olim nodosum vi- sum est. Corpus utrinque, antice tamen magis attenuatum. Bursa maris biloba, multiradiata, lobo altero majore obcardato, alterum minorem, obtusum, subinvolvente; fio genitali longissimo, 221 «urvato, bursam quinquies superante. | Cazda fe- minae subulata, ante cujus apicem tuberculum genitale eminet. . Ova globosa. Iutestina rarissime prolabu ntur, Obs. Speciei insequenti, quam conferas, pro- &imus. Conf. etiam n. 55. 9. SrRONGYLUS VENULOSUS, EM Strongylus: capize obtuso, bursa subbiloba truncata, cauda feminae obtusiuscula. Hab. In Caprae Hirci intestinis tam crassis, sed utplürimum mortuos, quam tenuibus, vivos, plurimos , Augusto mense offendi. |. Descr. Vermes pollicem plus minus longi, crassiusculi, albidi, j Caput varium, obtusum, Ore orbiculari ma- gno, exacte speciei antecedentis, interdum vesiculis lateralibus magnis oreque exserto. Corpus utrin- que, antice tamen magis, attenuatum. — Purse maris subbiloba, truncata, sive marginibus apicis rectis, radiata (sivé venulosa), prenitali masculo stricto, bürsam vix duplo excedente. Cauda fe- minae obtusiuscula. Intestina facillime prolabun- tur, tumque et Zubus cibarius nodosus, fuscus, et ovaria tenuissiina, ovis globosis farcta, in con- spectum veniunt, Obs. ». Inter plurimos ejusdem indolis ver- mes paucissimos quoque reperi tenellos, pollicem quidem fere longos, sed descriptis quadruplo tenuio- res, capite acutissimo , bursa maris convoluta (ne- 2202 j que expansa) attamen radiata, stylo non exserto; cauda feminae pariter tenuiore. 15: Obs. 9. Speciei antecedenti valde affinis, at bursa truncata, cauda feminae obtusiore, genitali masculo triplo breviori, haec differre visa; num recte, alii dijudicent; nomen affine interim im- posui. 10. SrnowGvLUs vkNTRICOSUS, R. Strongylus: capite attenuato, alato, cor- 'pore maris postice incrassato, bursa obtusa, cau- da feminae subulata. Hab. In Cere Elaphi parte intestinorum tenuium superiore specimina quatuor Februario reperi. Descr. Vermes sex Octove lineas longi, te- fuissimi, rubelli. Mas. Caput tenue utrinque ztembrana tenui alatum. | Corpus versus mediam partem fere lineare excurrit, tum crassescit et pars óbursae proxima cras- sissima. Haec obtusa, radiata, membranis. tantopere complicatis, ut loborum numerum indicare ne- queam. Membrum non emissum. 7ubus cibarius tenuis, mediam corporis partem percurrens, vermi faciem striatam impertt. Femina. Caput maris, in altero tamen speci- mine membrana alaeformis latior. — Corpus antice lineare, in tertiae circiter vermis partis initio cras- sissimum, quasi nodosum, tum iterum graciles- 295 cens, cauda subulata. 7'ulvaà pone partem gibbo- sam, ibidemque ovaria protrusa vidi, Obs. Speciebus praecedentibus "affinis, sed corporis forma abunde diltert. 11. SrRoNGYLUS AURICULARIS, Zed. Strongylus: capite obtuso alato, Bursa ma- zis biloba, feminae cauda subulata. Goeze Naturgesch. p. 95. p. 94. p. 100. Tab. IV. fig. 1 —5. Ascaris filiformis (femina). Idem ib. p. 98. (mas) Cucullanus ranae. ib. p. 454» mas , cum Strongylo comparatus, Schrank Verzeichn. p.11. n.59. Ascaris tenuis- sima. | j Froelich im Naturf. XXV. p. 95 — 97. Ascaris tenuissima. Gmel. Syst. Nat. p. 5055. n. 59. Asc. bufonis. n. 57. Asc. intestinalis. p. 5051. n. 5. Cuculla- nus ranae. Tableau Encyclop. tab. 52 " ^ie 1— 5. Ec Goez.) Asc. bufonis. Zeder Nachtrag p. 77 — 81. Tab. V. ind "dee Strong. auric. Rudolphi in Wied. Arch. IIL 2. p. 41. Str. auric. Zeder Eno p.91. Str. auric. Hab. In Hanae temporariae et bufonis inte- stino medio, Goeze, Zeder, Froelich.. Ibi- dem et in Znguis fragilis parte tubi cibarii superi- 224 ore, Iulio meríse, forsan etiam in JLacerta agili (conf. obs. 1.) reperi. E Descr. Vermes tres ad sex lineas. longi, te- nuissimi , albidi. m Ham Caput obtusum, utrinque membrana antice latiori alatum, sive potius vesiculari ad latera tan- tum pellucente involutum; co//um apice parumper constrictum, ut caput non raro discretum exhibea- tur. Corpus hinc subito auctum, póstica véró párte maximopere gracilescit. ursa maris bilo- ba radiata, Zedero auricularis (sive auriculae hu- Tnànaé forma) visa, quae quidem comparatio in lobum a latere visum, neque iit totam bursam qua- drat. Genitale. másculum satis longum , tenuissi- mum. Feminae majoris cauda attenuata, obtu- ta cum acumine brevi, interdum tamen mere ;su- bulata visa, quod ab evolutionis sive foecundatio- nis tempore forsan pendet. Ovaria foetubus vivis repleta cum Goez10 vidi. Obs. 1. Neque Ranae temporariae, neque Bufonis, neque Anguis fragilis Surongylos ullo tno- do discrepare observavi; vermemque masculum, quem semellulio mense in Lacertae agilis intestino repertum casu perdidi, postea vero tam in hac quam in aliis Lacertae speciebus frustra quaesivi, et in Diari Wiedemanniani Vol. III. 2. p. 19. sub Strongyli pusilli nomine dubie indicavi, ad ean- dem speciem pertinere crediderim. — Duos tantum lineas aequabat, albus, capite et ni fallor etiam bursa iisdem ac in Strongylo auriculari, $25 * Obs.2, EFroelichius l.c. feminam perpe- ram hermaphroditam habuit, quemadmodum etiam Ascaridis speciem (n. 60. dictam) talem vendidit. io. STRONGYLUS STRIATUS, Zed. : Strongylus: mürit collo feminaeque corpo« re toto transversim striato, margine denticulato ; bursa illius hemisphaerica , hujus cauda acuta, Redi Anim. viv, p. 22. vers. p. 52. Zeder Nachtrag p. 85 — 85- Str. striatus. Rudolphi in Wied. Arch. IL. 2, p. 41. Sti, striatus. T Zeder Naturg, p. 92. Str. striatus, Hab. in pulmonum ZErizacei europaei bron. chiis, Redio saepius visus, a Zedero Ianuario, a me Iulio 1800, neque postea, repertus. Descr. Vermis nigrescens, sive varius, ine testino obscuro translucente. Mas mihi non visus; Zedero duas cum di- midia ad tres lineas longus dicitur, capite obtuso, attenuato, enodi, membrana laterali oblonga utrin- que alàto; coZlo crassiore, transversim strlato, mare gine dentato; corpore postice tenuiore, cauda des flexaj Pbursz hemisphaerica biradiata ; genitali mass culo emisso, eandem superante, Femina duplo major, a nie examinata, | Ca puf maris; corpus utrinque, praesertim tamen re- trorsum attenuatum, transversim et satis demise striatum, seu quasi cute plicata rugosum; niargine aubserrato sive denticulato, cujusvis timirum rugae Vol, II, P * 26 T" tronsversalis parte in utroque vermis latere sub mi- croscopio exstante. | Cauda acuta, brevis, vel roeta, . vel reflexa, pro diverso-scilicet vermis statu, ut volva (in extremo caudae sita) ovaria emittente caudam reflecti observaverim. Intestina facillime - prolapsura, Overia ovis ellipticis repleta, ex qui- bus horis quatuor elapsis foetus vivos simplicissi- mos, pellucidos, ovorum tunicis plus minus im- plicitos, enatos vidi, | | Obs. 1. Zederus neque vulvam, neque. foetus observavit, quod ab anni forsan tempore pe- pendit, nam ipse mares adhuc invenit, quibus post- ea non amplius opus erat, ut copula dudum facta et ovis maturis, ipse non repererim. Vitae entozoo- rum fugacis novum argumentum. Collum marium dentatum, et dentes in feminarum corpore ulterius progredi refert, ipse vero totum earundem corpus: ad caudam usque rugosum et denticulatum vidi, rugis tamen postica in parte remotioribus; caudae apicem cum avium unguiculis comparat, mihi ve- ro in variis varius oblatus, ut supra monui. Obs. 2. Ob capitis formam mariumque bur- sam vermis Strongylis omnino adnumerandus, ce- terum corpore denticulato a plurimis differt; spe- ciem singulari modo crenatam et capitis papillis tentaculiformibus supra (n. 4.) exposui; aliam, sed dubiam, aculeorum corporis serie quadruplici hor- - ridam, infra n. 20. exponam. 227 15. SrRoNGYLUS INFLEXUS, lh, Strongylus:.capite obtuso, corpore posti- ce attenuato, bursa maris inflexa, cauda "evo unguiculata, Klein Miss, piscium I. pag. 27. p. 51. Tab. V. He 5. .. " Camper von Rrankh. der Thiere p. 47. Hab. in Deiphini Phocaenae cavo tympani et bronchiis, hlein, Camper; specimina ibidem .& se reperta cl. Albers mecum comm. Descr. Vermes ab am, Albers in tympani cavo reperti dimidium ad sesquipollicem,. pulmo- nales vero tres ad sex pollices longi, tenues sunt; Camperus vermes utrobique lectos sex octove pollices aequare refert. Omnes fusci, sive grisel, tubo intestinali nigricante translucente, quod, cum BHleinius albos plures, plerosque rubicundos, li. nea longitudinali spadicea (certe tubo cibario) trans« parente instructos dicat, spiritui vini imputarem, nisi Camperus vermes suos nigricantes vocaret. Ceterum Rleinius lupi lumbtricorum (Strongylo- rum giganteorum n. 5.) analogia ductus, albos ma- res, rubicundos autem feminas opinatur. A. In tympani cavo repertorum: Ca- put obtusum, ore orbiculari mediocri. Corpus an- tice parum attenuatum, mox increscens, diuque aequaliter crassum , parte postica valde gracili. Bursa maris obtusa, quantum mihi apparet, in- tegra, inflexa, multiradiata, antrorsum in membra« | Pas 228 nam corpus subtus utrinque nectentem, ideoque partem posticam inilectentem , desinit, ut cum As- caridis vesicularis (n. 5.) vesica caudali similitudi- neni quandam foveat. Cauda feminae obtusa, un- guiculata, sive apice brevi, tenui et depresso in- structa, ante quem in altero specimine papillam miniman videre mihi videor. ) |». &. In bronchi:s repertorum'specimen alterum tripollicare, alterum sexpollicare, utrum- que tamen femineum est, caudaque unguiculari instructum. Ánte caudae apicem papilla exstat, ut culvam prominulam dicas, qualem Zederus in specie insequente observavit. Sectione vermium plures per annos in spiritu vini servatorum facta, tubum intestinalem nigerrimum , circum circa vero. materiam grumosam, neque ovaria distincta, neque ova reperi. Obs. 1. Filariae similitudo sumia est, ut bronchiales papilla caudali insignes, cum Filariis (equi) papillosis masculis comparare posses, sed in tympani cavo vermes, Campero teste, aeque ma- gni occurrunt, neque hi (veri tamen Son M a bronchialibus sejungi debent. Obs. 2. Vermium in tympani cavo habitacu- lum valde singulare, eoque inagis admirandum, quod Kleinius eorundem copiam sub singulis ossibus petrosis obviam numerum millenarium lon- ge superare observaverit, et Camperus idem ca- vum vermibus fere oppletum dixerit. Idem in bronckiis horum quoque centurias vidit, 229 14. SrnoNGYLUS RETORTAEFORMIS, Zed. Strongylus: capillaris, capite obtuso, ore orbiculari, bursa maris biloba , cauda feminae subulata, Zeder Nachtrag p. 75. Str. retortaef. Rudolphi in Wied, Arch,Il, 2. p. 40. Str, re- tortaef, Zeder Naturgesch. p. g1. Str. ret. —. Hab. in Leporis timidi intestino tenui, copia- sissimus, Zedero auctumno, mihi Augusto visus. Conf. obs. 2, In Cuniculo Braun detexit. Descr. Vermes tenuissimi ut capillos lepori- nos deglutitos forma et colore referant, Zed eriani unam duasve lineas, mei tres ad quinque lineas longi. Mas. Caput obtusum, utrinque membrana semi - elliptica alatum, apice tamen libero. Corpus antice attenuatum, versus bursam sensim, parum tamen, crassescens, postice curvatum, | Bursa sub- globosa, biloba, multiradiata vasis (Zedero mi- nus bene uncinulis dictis) inajusculis. Filum ge- nitale exsertum non vidi. ubus cibarius badius, transparens. Z/asz seminalia circum circa voluta versus caudam angulo acuto coéunt, quo commo- tus Zederus intestinum furcaeforme refert. Femina major, capite obtuso, non alato, ore orbiculari- distincto » Ceterum utrinque attenuata, cauda subulata. | Ovaria ovis rotundis farcta, Obs. :. Zcderus in aliquot femellarum parte * 250 corporis posteriore vasculum cyliudricum eminere vidit, quod coitus tantum tempore protrudi mon 3nale suspicatur; ipse hoc saltem desideravi, Conf, speciem praecedentem, Bursa globosa a corpore curvato vasis retorti instar quasi dependens nomen triviale largita est, | * Obs, s. Redius (Anim. viv. p. 159. vers. p. 205.) in leporum tam femellarum quam marium ca- vernulis sub cauda sitis lumbricos minimos albos reperit, quos huc. pertinere crediderim ;. Strongyli enim prae ceteris Entozois in fone diversissimig occurrunt, ^ Obs, 5. Am. Braun Strongyli, tam ma- ris quam feminae, in Cuniculi sylvestris ventricu- 1o, hujus villosae fortissime adhaerentis, reperti ico- nem misit, quae eandem esse speciem probat, 35r SrRONGYLUS NODULARIS, R. Strongylus: capite truncato, discreto, bur- sa maris obliqua, biloba, cauda feminae subulata, -Froelich Naturforsch. 25. p. 97 — 99. - Ascaris mucronata. ^ Zeder Nachtrag p.81 — 85. Strong. anseris, Ejus Naturgesch. p. 92. Strong. anseris. Rudolphi in Wied, Arch. III. 2. Strong, no; dulosus. .. T Hab. in Znseris tubo cibario; Delius (apud Froelichium) in oesophago et ventriculo ;. dno- deno infixos Zederus; ipse in oesophago liberos Novembri, reperimus. —— | 251 Descr. Vermes Zedero dicti tres ad quin- que lineas longi; ipse marem quinque lineas lon- gum, feminam duplo fere majorem offendi, color illis albidus, meis sanguineus. Caput globosum, antice truncatum, a collo angustiore discretum, vesicula tenui in vivis ala- tum, nodulum referens, unde nomen desumsi, Corpus maris antice attenuatum, cauda fere cor- pori subaequali; feminae utrinque attenuatum, «auda recta subulata. Bursa subelliptica, obliqua, biloba, radiata, membro non emisso. ! 16. SrRONGvLUs TRIGONOCEPHALUS, Lh, Tab. Ii fig. 5» 6. Strongylus: labio capitis trigono, ore or- biculari, bursa maris biloba, cauda feminae ob. tusiuscula, Hab. Copiam innumeram in veniriculo Cz- nis familiaris a Chaberto repertam, in Museo Scholae Vet, Alfort. vidi, multaque specimina a cl, Godine Musei inspectore accepi. : Descr. Vermes albi, sex ad duodecim lineas longi, tenues. « Caput parvum, truncatum, marginibus trigo- nis exstantibus, sive /abio oris orbicularis trigono. "Corpus utrinque attenuatum, leviter flexum, Jur- s2 maris subglobosa, biloba, multiradiata, filo genitali in nullo speciminum exserto. Cauda fe- minae majoris obtusiuscula, Z7'uloz ab ejusdem apice parum remota, quasi intrusa, — Tubus ciba- 252 rius in collo (parva a capite distantia) constrictus, ceteroquin inaequalis, obscurus. J/asa maris se- minifera tenuissima, Oviductus itidem tenuissimi, gyris plurimis contorti, ovis minimis subglobosis farcti, — Obs. 1. .Uni alterive specimini denticulus oris adesse visus, de quo tamen non certus sum, Obs. 2. Hi sine dubio iidem vermes sunt, maxime notabiles, quos Wepferus, Hartman- nus, Dolaeus et I. H. Schulzius (Bibl, n. 516. n. 279 — 982.) in ventriculi canini tumoribus, Morgagnius vero in canum oesophago et arteria magna tuberculosis offenderunt, et de quibus in hujus Operis Voll. p. 457 et.sequ. egi. Redius (Anim. viv. p. 156. vers. p. 205.) vermes in oeso- phagi canini tuberculis repertos rubros refert, qua- lis certe saepius Strongylorum nostrorum color erit. .317. STRONGYLUS TETRAGONOCEPHALUS, HL. Strongylus: labio capitis tetragono, bursa maris biloba, cauda feminae: acuta. inflexa. Froelich Naturf. 24. p. 157 — 159. Tab. 4. lig: 18, 19. Uncinaria vulpis. . Zeder Nachtrag p. 73. Strongylus vulpis, Ejus Naturgesch. p. g1. Strong. vulpis. Hab. In vulpis intestinis crassis prope rectum Froelich Octobri, Novembr Zederus in inte- stinorum tenuium parte ultima invenerunt. | Descr. Vermes quinque ad novem lineas longi, tenues, iig 1 233 Mas. Caput truncatum, labio oris exigui te- iragono. QCerpus rectum, utrinque parum attenua- tum. Jursa cordato- biloba, radiata; membro non exserto viso, Femina major. Capu£ maris. Corpus an- tice subattenuatum, reliqua parte aequali; cauda depressa acuta. — Zractus intestinalis in. ventiicu- lum mortariformem ampliatus, dein tenuior, tor- ius versus caudae apicem (vacuum visum) proce- dit. Ovoiductus circumvoluti. — Zuloa in tertiae vermis partis inilio exstat. Obs.:i. Froelichius feminarum omnium a se repertarum corpus angulo obtuso inflexuin re- fert, ita ut tuberculum vulvae angulo interno im- missum sit. Hanc autem structuram minime es- sentialem , neque in omnibus locum habere Zede- rus monet, et femellas paucissimas ad angulum inflexas, quasdam parum, plurimas minime in- fractas reperit, indeque illam corporis directionem a coitu pendere non male suspicatur, Conf. de- scriptionem Str. striati femelli n. 12. Obs.2. Caudam feminae Froelichius de- pressam refert, quod quidem dijudicare nequeo, idem vero de Strongyli nodularis (n. 15.) femina contendit, cujus cauda, ut Zederus recte monet, teres est, ut de illa etiam dubium oriri possit. Ohs. 5. Eandem speciem Redius (Anim. viv. p. 23. et p. 157. vers. p. 55. et p. 205.) in tu- herculis pulmonum, oesophagi et ventriculi glandu- losis detexisse videtur, color enim ruber, quem 254 lumbricis minutis fuisse addit, discrimen non ar- guit, cum Strongylorum eorundem saepe color mox albus mox ruber occurrat, neque alii vermes tere- tes rubri esse soleant, "Vermes istü capillares M ül- - lero praeeunte a Gmelino (Syst, Nat, p. 5060. 5. 9. Taenia vulpis) et Zed ero (Naturgesch. p.419. n. 14. Cysücercus vulpis) ad aliena gnam perpe - vam revocati sunt. 18. SrnRoNGvLvs cnmixrrOoRMIS, B, , Strongylus: capitis labio tetragono, cauda maris biloba, inaequaliy cauda feminae obtusi- uscula., Goeze Naturgesch. p. 106, Tab. HI. fig. 1 C Asc. criniformis. Müller Naturforsch. 22. p. 55. Spip zy melis. Froelich ibid, 24. p. 156. Uncinaria melis. 'Schrank Verzeichn, p. 15. n. 52. Strong. melis. Gmel. Syst, Nat. p. 5041. n. 1. Uncin. melis. Tabl. Encycl. tab. 51. "M 1—À4. : -— Ascas. ris melis. Rudolphi Obs. P. I. p. 159. Uncin. melis. Idem in Wied. Arch. II. 2. p. 59. eaa cri. niformis. Zedex Naturgesch. p. 9o. Strong. erinif. Hab. In Ursi 7Melis intestinis crassis prope, . rectum Goezius Aprili et Auctumno specimina bina reperit; ipse in melis intestinis omnibus, prae- sertim tenuibus, innumeram copiam Octobri of- fendi, Conf. obs, 2. - S 235 Descr. Vermes a me reperti duas cum dimi- dia ad quatuor lineas longi, tenues, albidi, Goe- ziani duplo majores, Mas. Caput obtusum, labio oris magni tu- midulo, tetragono, Corpus utrinque, neque mul- um, antice tamen praesertim attenuatum. — Bursz subglobosa, biloba, lobo altero majore, radiata; genitali non emisso viso. Femina major. Caput maris. Corpus po- stice magis attenuatum, — Cauda obtusiuscula. Á'ulua ab hujus apice parum distans. Ovaria ovis globosis farcta. Tractus intestinalis antice in ven- triculum mortariformem ampliatus. Obs.1. Corporis forma in iconibus Goezia- nis a vermibus nostris quodammodo aliena est, cauda nimirum maris nimis attenuata, feminae nimis crassa, cum acumine sistitur subulato, quale non vidi. Cl. vir cutem crenatam refert, in nostris vero glabra est, ut specimina mortua et flaccida ab eodem examinata fuisse crediderim. | Zederus caudam maris galeatam uncis approximatis dixit, quod non capio, bursa enim vulgaris formae adest, neque lobi ejusdem semper approximati sunt, in- terdum satis distant; striae vero sive vasa bursae minus bene unci audiunt, ) Obs. 2. Vermes a Redio (Anim. viv, p.157. £t 138. vers. p. 205, 204.) tam 1n melium tubercu- lis oesophageis reperti, rubri, quam in glandula- rum sub: caudae radice sitarum cavernulis. oblati, albi, omnes huc pertinere videntur. 256 i9. SrRowcvrivs rTUBArFORMIS, Zed, Strongylus: capitis labio tetragono, bursa maris obconica; cauda feminae acuta. Zeder Nachtrag p.75— 75. Strong. tubaeformis, | Ejus Naturgesch. p. 91. Tab.2. fig. 4, 5. Strong. tubaeformis. p Hab. In Zelis Cati duodeno Zederus Aprili offendit, Descer.: Mas tres, femina quatuor lineas longi, tenues, cinerascentes , capite albido. Mas. Caput truncatum, /abio oris ampli te- tragono. Corpus utrinque attenuatum, versus ur- sam incrassatum. Laec tubaeformis, truncata, utrinque triradiata, (quantumque ex Zederi icone patet) biloba. ZZembrana tenuis a latere corporis inferiore utrinque oriunda angulo acuto in bursa terminatur. In hac ostium sphincteris simile, ex quo genitale emergit. Feminae cauda brevis conica, apice acuto, | Obs. Cum Goezius (Naturgesch. p. 8o.) praeter Áscaridem Mystacem (supra n. 12. dictam), membranis capitis lateralibus insignem, alium quo- que vermem in Cato repererit, iisdem destitutum, quem. Gmelinus (Syst. Nat. p. 5031. n. 15.) sub nom. Zsc. Cati enumexaverit, neque alia tamen Áscaris (praeter mystacem) in hac besiia occurrat, Zederus Strongyli nostri feminam a cl. viro pro Ascaride habitam esse, non immerito suspicatur, 5chrankii ergo Ziscaris creuata (Vexzeichn. p. 105. Vet, Acad. Nya Handl, 1790. p. 121. n, 9) 257 in stomacho et in tenuibus Cati obvia, filiformis corpore utrinque crenato , capite simplici, postice obtusa dicta, aut huc amandanda, aut Asc. Mysta- cem vitiatam sistit. Species dubiae. &0. SrRONCYLUS HORRIDUS, h. Tab. III. fig. 8 —10. Strongylus: capite obtuso, collo aculeoriin serie quadruplici armato, cauda feminae acuta. Hab, In Seolopacis Gallinulae oesophago sex specimina lulio reperi. Descr. Vermes tres lineas longi, tenuissimi, candidi, Capit polymorphumi, diséretum, antice àátte« nuatum, obtusiusculum, cum acumine perforato, oris margine inaequali vel nodoso, postice trunca- tum. Colli aequalis initium ntrinque dente obtuso (plerumque) auctum, reliqua vero pars áculeorum reflexorum serie quadruplici armata, ut alterae se- ries utrinqué in vermis margine promineant, alte- rae vero in verme medio conspicuae sint. Corpus antice collo aequale, postice attenuatum, inerme; cauda acuta. Zasain capite conspicua formam variam (fig. 8— 10.) exhibent, ut vel ad latera decurrant, vel contorta numerum $ quodammodo referant. Tubus eibarius ab ore incipit, rectus, tenuis, haud pro- cula capite sensim dilatatus, inox strictura nota- bili interceptus, crassior iterum et aequalis pergit, donec ovulis abscondatur, in ultima vero caudae 258 parte denuo conspicuus, rectus, tenuis, apicem caudae, uii videtur, perforat- Corporis duae ter- tiae partes ovis fuscis orbicularibus replentur, ut praeter eadem nihil, neque quidem oviductus haec. continentes ob oculos veniant. Obs. Vermis teres et aculeorum tamen serie quadruplici instrüctus, attentione maxime dignus est, et ab oinnibus recedit. Quandam tamen cum Strongylo striato (n. 19.) affinitatem prodit, cujus corpus crenato - denticulatum est, et hic iterum cum Strongylo papilloso (n. 4.) corpore rugoso quodam- modo convenit. Ceterum habitaculum (in oeso- phago nimirum, cujus tunicis vermis noster imipli« citus est), oris fabrica, affinitas cum Strongylo &triato dicto, Strongylum esse arguunt, vasa vero capitis et ovorum copia congesta faciem eidem alienam imperüunt. Quidquid sit, mare nondum cognito, Strongylis dubiis eundem addidi, et icone oblata Helminthologorum animos ad eundem ulte- rius examinandum excitare volui. Conf. spec. in- ^ sequ. €t n, 25. 21, STRONGYLUS CRENULATUS, B, Hab. In Colymbi septentrionalis bulbo ven. triculi femellas duas Augusto reperi. | k Descr. Vermes pollicem longi, tenuissimi, albi, Caput obsolete nodulosum. | Corpus aequale; tenuissime crenulatum ; cauda obtusa. In corpore vasa nulla conspicua, sed totum quantum (margine tamen pellucido) ovis ellipticis farctum , quemad: 259 modum de Strongyli praecedentis parte postica retuli. Cum Strongylo horrido forsan ad genus pro- prium pertinet. 92. SrRONGXLUS AMEIGUUS, Ll. ^Rudolphi in Wied. Arch. IL 2. p. 45. Str, ambiguus. Zeder Naturg. p. 95. Str. e eit ,Hab. In Steruae Hirundinis oesophago Iulio mense solitarium reperi. Descr. Vermis femineus oesophagi tunicis implicitus, capite caudaque tantum (ex ejusdem glandulis) HO pr tres lineas longus » tenuis- simus. Caput obtusum, obsolete nodulosum; cauda obtusa reflexa. 25. SrRONGYLUS VANELLI. Schrank in Vet. Acad, Nya Handl. 1790. p. 123. n. 16. Str. vanelli, Hab. in Zrizgae J'anelli intestinis, Schrank, Descr. Vermis depressiusculus, densissime transversim striatus, extremitate anteriore: ore vae riabili, perae contractae simili; extremitate poste- riore obtusa, ane a caudae apice parum distante, Obs. Cum haec ad speciem definiendam non suffciant, vermem dubiis addere cogor. An cum Str. horrido n. 29. affinitas ? 240 94. STnoxcvrLvs MreRcORUM, : Redi Anim. viv. p. 155, 154. vers. p. 226, 2097 Tab. 21. fig. 1v. | ( Hab. in oesophago ZMergi Albelli et Serrato- ri Red Cl. vir vermem circa caput et caudam tenuis- simum, circa ventrem vero maxime turgidum de- scribit et obiter depingit, ut non possim quin Stron- gylo papilloso (n. 4.) affinem, vel pro eodem ha- beam. Conf. etiam spec. insequentem, | 95. STnoNGYLUS ÁNATIS, : Hab. in Znatis domesticae oesophago, : CL Andreas Jurine, Genevensis, Anatis domesticae tubercula oesophagi verminosa reperit, quorum alterum mecum communicavit, Vermis. apice tantum ex tuberculo eminebat, ceterum ma- xime implicitus et quasi vagina absconditus erat, Cum eundem vero extricassem, pollicem fere lon. gum, media vero corporis parte maxime tumidum et contortum inveni, ut ista pars altetum tubercu-- lum mentiretur, eadem autem dissecta, nihil prae« ter cutem rugosam , tubum intestinalem fuscum et. ovaria circa eundem gyris copiosis convoluta et ovis ellipticis utrinque pellucidis farcta, deprehendi. Caput apice papillosum seu obsolete nodosum, core pore tenuius, ut ex ejusdem quasi vagina emerges ret; cauda obtusissima. Membrana corporis utrin- que lata, quasi crispata. Obs. Cum Stuongylo papilloso (m. 4.) plurie 2n mis notis convenit, ob caput tamen tenue et mem- branam corporis latissimam crenatam, seu potius crispatam, cum eodem conjungere non ausim. Conf. speciem praecedentem. oj. SrioNGvrus TAnDAE. -Hab. In Otide Tarda solitarium (an intesti- nó extus adhaerentem, utrum ex^ ejusdem cavo | elapsum, ignoro) Septembri mense reperi. Descr. Vermis pollicem cum dimidio longus; filiformis. Caput discretüm, ore amplo orbiculari. Cor. pus aequale; caudaé parum attenuatae acümine brevi, a quo vuívz non multum distabat. Color cutis albissimus , tubo tamen cibario füsco inter ovaria alba spiraliter ducta transpárente, vermis ele- gantissime variegatus et quasi contórtus apparuit. Cute tenerrima duobus locis disrüpta, oviductus. tenuissimi prolapsi, quorum alterüm fmiein in cór- pus crassiusculum (uterum simplicem) simul pro- trüsuu desinere vidi. Ova elliptica, fusca. Obs. i. Nisi os magnürm, vasa distinctissima, et color alienus obstarent, vermem Filariam dixis- sem, quem nunc Strongylis dubiis apponere liceat; Obs. 2.- Bloch (Abh. p. 51.) Ascaridem a se in tarda repertam ad Ascaridem Acum perperam rélegavit; G melinus (Syst. Nat. p. 5054. n. 59.) Ascaridemi Tardae, et Zederus (Naturgesch. p.120. n. 70.) Fusatiam Tardae inde constituerunt, quae hüc forsan pertinet; cum Ascaris vera im Tarda Vol. Ir o 242 saepissime obvia ad Ascaridem vesicularem (m. 5.) pertineat. 96. SrTnRoNGYLUs LvPr, Heyse (Bibl. n. 450.) in tuberculis ventriculi trium Luporum diversae aetatis vermes invenit, qui canis forsan Strongylo trigonocephalo, (ventri- culum pariter occupanti), supra n. 16. dicto, pro- ximi sunt, neque cum Lupi Str. giganteo confun- dendi videntur. 27. SrnoNGvLUs Unsr. Redi Anim. viv. p. 155. vers. p. 200. Gmel. Syst. Nat. p. 5060. n. 11. "Taenia ursi. Zeder Naturgesch. p. 420. n. 16. Cysticercus "ursi. dh 5 Redius intra Ursi renculos vesiculas multas reperit membranaceas, quarum quaelibet unum ad tres vermes longos, tenuissimos et candidos con- tinebat. Strongylos fuisse, analogia docet, neque ad 'l'aenias vel Cysticercos relegari debuissent. o8. SrRoncvLvs Lrowis. Redi Anim. viv. p. 156. vers. p. 205. In Leouum tuüberculis oesophageis Redius aliquando vermes permultos exiguos et rubros, ul. terius non descriptos, invenit, quos vermibus simi- lium: tuberculorum reliquis (Strongylo armato, tri- | gonocephalo etc.) collatis, huc referam, ipseque Leonum cum canum vermibus conjunxit. 99. SrRoxcxLvs TicnriDrs, Duhalde (Bibl n. 451.) in £igridis gula et ventriculo vermes permultos subrubros reperit, quos huc traherem. 50. SrnowGvrLvs ForwaAkF. Redi Anim. viv. p. 25. vers. p. 54- G m el. Syst. Nat. p. 5060. n. 1:2. Taenia gulonis. Zeder Naturgesch. p. 420. n. 17. Cysticercus gulonis. - : Redius in quatuor ZZustelarum Foinarum pulmonibus sacculos varios bronchiis adnexos repe- rit, qui vermes subtihissimos continebant. In alte- rius quoque omenti vesiculis nonnullis vermiculos tenuissimos reperit. Illi forsan cum Gordio martis Werneri, quem ipse in Putorii pulmonibus re- per, et in Appendice hujus partis referam , con- gruunt, sed de ipso dubius sum, num ad Strongy- los, utrum ad Hamularias pertineat. Neque inter Strongylos ejusdem memoriam nullam esse veliem. Müllerus (Naturf. 22. p. 227.) Foinam R edio dictam ad Gulonem, et lumbriculos (teretes) ad Vesicarias perperam retulit, quos errores Gmeli- nus et Zederus reddiderunt. $1. 'SrRoNGvLUs HysTnicis. Redi Anim. viv. p. 156. vers. n. 205. In Hystricum tuberculis oesophageis Redius similes ac n. 29. dictos reperit. Q 2 2454 52. SrRoNGvLUs CAPREOLI. Zeder tradit (Nachtrag p. 70.) se in Capreolo Strongylum reperisse; armato similem, quem autem neque describit, neque in historia naturali enumerat, Redius vero (Anim, viv, p. 156. vers, p. 202;) de vermibus procul dubio huc pertinentibus obser- vationem communicavit, quam praeterire non pos- sum. In capreoli scilicet rene sinistro magnus ac durus glandularum acervus inveniebatur, qui ab omni parte non solum renem 'sinistrum, sed etiam omnia ventris inferioris vasa sanguifera majora ob- tegebat, et quinque libras pondere aequabat. Prae- ter renem, quem undique cingebat, sex saccos complectebatur, quorum nonnulli juglandis, rcli- qui magnitudinis multo majoris erant. ^ Omnes vero intra tunicam duplicem, qua instructi fuere, materiam butyraceam coloris fuliginosi continebant, Istam intra inateriam vermes reperit conglomeratos; £enuissimos , cópiosissimos, ut quadringentos nu- meraverit. Ceterum capreolus omnibus partibüs sanus erat, inque ipso rene tuberculis istis obruto nulla macula inveniebatur. Obs. Müller (Naturforsch. 92. p. 51.) ca- preoli vermes hos teretes perperam ad Caprae Cy- sticercum retulit, eundemque errorem Gmelinug (Syst. Nat. p. 5061. n. 19. Taenia caprina) et Ze- derus (Naturgesch. p. 420. n. 19. ' Cysticercus-ca- prinus) suum fecere. j [2 E Qu $55. SrRowcvLus ViTuLOmum., Frank Nicholls conf. Bibl. n. 54. P. Camper Bibl, n. 455. Bloch Abh, p. 55. Gordius viviparus. Goeze Naturgesch. p.91. Tab.lI, fig. 7. Ascaris . fiformis cauda rotundata. x Gmelin Syst. Nat. p, 5052. n. 22. Áscaris vituli. (excluso synonymo Vallisnierii et Clerici ad Asc. lumbricoidem pertinente.) Tabl. Encycl. t. 5o. fig. 22 — 24. (ic. Goez.) Asc. yituli, Zeder Naturgesch. p. 117. n. 60. Fusaria: vituli. Hab. in vizulorum trachea et bronchis. Descr. Vermes unum duosve pollices longi, tenües, albi, Caput nodulis tribus obsoletis obsitum, | Cor- - pus utrinque attenuatum. Cauda subulata. J/ulve ab ejusdem apice non remota. Camperus femi- uas tantum observavit, viviparas, quae foetus vel per vulvam, vel, quod saepius accidit, corpore disrupto et ovariis prolapsis edebant, Vermes per triduum vitam conservarunt. Obs.:i. Ex Goezii icone, feminam sistente, Strongylum esse patet, et nisi Camperus marem. praetervidisset, speciem certe Strongylo radiato (n. 8.) affinem, vel eandem esse inveniremus, quem- admodum Strongylus ovium bronchialis earundem intestinali simillimus est. Vita tenax vermem ah Hamulariis alienum reddit, Obs. 2. De vitulorum strage, quam vermes 246 isti nonnunquam cient, in Volumine praecedente (p. 453. et sequ.) egi, hoc vero edito nostra quo- que in terra vitulos passim huic malo succubuisse a testibus fide dignis accepi. 54. SrRONGvLUS Suis. Ebel (Bibl. n. 454.) Gordius pulmonalis apri. Goeze Naturgesch. p. 92. "Tab II. fig. 6. Asc. filiformis cauda rotundata. Gmel. Syst. Nat. p. 5032. n. 25. Asc. apri. Tabl. Encycl. Tab. 3o. fig. 15 — 18. (ic. Goez.) Asc. apri. Modeer (Bibl. n. 455.) Ascaris bronchiorum suis (domestici). s Zeder Natrgesch. p. 118. n. 61. Fusaria apri. Hab. in bronchis Apri, Ebel; suis dome- stici, Modeer. Descr. Vermes plus minus iban, albi, flavescentes vel fuscescentes, tenuissimi, utrinque attenuati, molles, friabiles. Caput secundum Goe- zii iconem obsolete nodosum (subtrinode, Mo- deer), cauda subulata (acutiuscula, Modeer), sub microscopio visa obtusiuscula, apice tenuiore. Obs. Speciem istam priori affinem esse, Goezius concessit, Schrankius vero (Verzeichn, p. 10. n. 58. Ascaris filiformis) utramque et fario- nis vermes perperam conjunxit, Cauda in hac et praecedente specie diversissima, et plura certe discrimina latent. Modeeri vermis non distin- ctus videtur, et affinitas forsan magna cum Stron- L| 247 gylo dentato (n. 2.) subest. Cl. vir fuse quidem, sed minus accurate de Ascaride sibi dicta loquitur. Num ova, quae viderit, foetus continuerint, non indicatur. | (Vermis in Anguis fragilis pulmonibus a me repertus, quemque in diario Wiedemanniano III. 2. p.19. n. 14. signo interrogationis addito enumeravi, Strongylus non est, sed examine repetito eundem ad Ascaridem nigrovenosam pertinere didici. Stromn- gylus vero pusillus ib. n. 15. dictus, ad Strongylum auricularem n. ii, amandandus erit, uti supra monui.) 9. Lzorbhkvymnchu.. Corpus teres. "Caput evalve, oris tubulo emis- Sil laevi. 1, LronHyscHus TRUNCATUS, R. Liorhynchus: tubulo elabiato, «corpore utrinque subatteuuato , laevi , cauda acutissima. Rudolphi Obs, IL. p. 12, Ascaris truncata, Idem in Wied. Arch. II. 2. p. 44. Liorh. trune. Hab. In Ursi AMelis intestinis, praesertim te- auibus copiosissimos, Octobri mense 1792, neque postea, reperi. Descr. Vermes duas tresve lineas longi, pili tenuis crassitie, rigidiusculi, curvati, villosae in- haerentes, Caput truncàtum, tubulo cylindrico brevi, absque ostioli margine vel labio peculiari, Corpus utrinque parum attenuatum; cauda acutissima, | Intestinum nigrum (trans cutem albam pellucens eique colorem impertiens,) tam antice quam postice delitescens. Ante apicem caudalem rimae speciem in nonnullis vidisse mihi visus sum. -Genitalia tam - externa quam interna, vermibus plurimis examini eubjectis , me latuere. j Obs. Vermes semper curvati, rarissime spi- raliter torti, tubulum exserebant et retrahebant, E 2, LIORHYNGCHUS GRACILESCENS, Rh, Liorhynchus: fubulo elabiato, corpore re- trorsum attenuato, laevi, cauda acuta, Mull. Prodr. n. 2591. Asc, Urksuk, Fabr. Faun. Groenl. p. 275. n.251, Asc. tubifera, Müll. Zool, Dan. II. p. 46. Tab, 74. fig. 2. Asc, tubifera. i Gm el, Syst. Nat. p. 5044. n. 2, Echinorhynchus tübifer. - ABT Tableau Encycl t. 52. fig. 9, 10. (ic, Müll.) Proboscidea bifida. ; Zederxr Naturgesch. p. 160, n. 56, Echinorh. tu- : bifer. Hab. in PAhocae barbatae ventriculo ; Fabri- cius. Descr. Vix pollicem longus, antice fere lineam dimidiam crassus, totus glaber, albidus. Capu£ truncatum, £ubulo cylindrico, truncato, brevi, angustiore, (Corpus retrorsum attenuatum, postice exquisite acutum. qi 249 Obs. Species haud quidem satis confirmata, ut num tubulus vere laevis, utrum uncinis arina- tus sit, dubium oriri queat. ]con saltem laevem sistit, et facies ab Echinorhynchis aliena, 5. LIORHYNCHUS DENTICULATUS, BR, Tab. XII. fig, 1, 2. Liorhynchus: £ubulo labiato, corpore an- "trorsum atteuuato collo crenato (seriatim denti- culato), sí Zeder Nachtrag p. 101. Goezia inermis. Ejus Naturgesch. p. 5o. Tab. I. Fig. 6, Cochlus inermis. 4 Hab, In ventriculo et ad cardiam JEN "Inguillae Zederus Iulio reperit. Descr. Vermes candidi, masculi tres, vcl tres cum dimidia, femelli quinque ad octo lineas longi. Caput tubulum parum angustiorem emittit, cylindricum , brevem, ostio orbiculari, labio tu- midulo marginato. Corpus antica parte, qua pa- rümper attenuatur (collo) crenatum, sive gyros cu- 4is octo vel decem exstantes efficit, unde Zede- rus spiraliter cochleatum dicit. Maris gracilio- ris cauda spiraliter torta, spiculo genitali cylindrico, Femina,ante caudae apicem attenuatur, unde cauda crassior apparet, mucrone tenui terminata, Tubus cibarius a labio incipit, tenuis et aequalis per collum pergit, tum ampliatus progreditur, Ovaria eundem crassiorem factum ad caudae fere apicem comitantur, 250 4i Obs.r. Zederus vermem quidem, minus tamen ac reliqua Nematoidea, elasticum esse refert, Cutem antice cochleatam observari, dein:gyros eya- nescere, forsan vero tantummodo occultari, addit; in tanto vero, ac ipsius figura continet, magnitu- dinis augmento, crenae occultari non potuissent. . ; Obs. », Dum in eo essem, ut manuscriptum prelo committerem, cl. Braun hujus vermis, in Anguilae ventriculo a se reperti, et Echinorhyn- chis dubie additi, iconem misit, cum Zederi descriptione ceterum convenientem, sed crenarum -loco totidem denticulorum tenuissimorum series exbibentem, | Cl. Zeder microscopium composi- "tum rarius in usum vocavit indeque denticulos praetervidit, Obs. 5. Hujus vermis affnitas cum Priono- dermate (cujus alteram speciem, sibi cognitam, pariter ad Cochlum amandavit) omnino adest, ma- jor tamen cum Strongylo striato, papilloso aliisque adesse videtur, Prionodermatis corpus molle: et planum ab hoc ordine nimis distat, quid? quod characterem .ejusdem (corpus teres) tolleret, si ea- cum conjungeretur. LL ——ESNESSD 9 -- €o- Roe GE-- CD - D --- CO À— —— — 4D & n0. IE ACANTHOCEPHATZA 10. Echinorhynchus. Corpus sacciforme. Proboscis solitaria FETU echinata. A. Collo corporeque inermibus. a. Collo brevissimo vel nullo. « Proboscide subglobosa. . Ecurwonuvwcnvs Gc1:6as, Goezii. Tab. III. ap 15. Echi LSERARUNIANM proboscide subglobosa, €ollo brevi vaginato, corpore longissimo, cylindri- €o, postice decrescente. Frisch (Bibl. n. 52. d.) sub Asc. lumbricoide. Pallas Nov. Comm. Petrop. Vol. 19. p. 455. Tab. 9. fig. 5. absque nom. Idem in N. Nord. Beytr. I. 1. p. 107. Taenia hi- rudinacea. Bloch Abhandl. p. 26. Tab. VII. fig. 1 —9. Ech. Gigas. Goeze Naturg. p. » is pin Tab. X. fig. 3 — 6. Ech. Gigas. Gmel, Syst. Nat. p. LéBDR n.5. Ech. Gigas. 252 PIT : Schrank Verzeichn. p. 21. n, 72. Ech. Gigas, Tableau encycl. t. 57. fig. Msn (ic. Goez.) P Gigas, Rudolphi Obss, P. I. p, 18. Ech. G, Idem in Wied. Arch. II. 2. p. 46, E. G, Zeder Nachtrag p. 119. E. G. Ejss Naturg. p. 149. n. 1. E.G. Hab. inSuís tam feri, .quam dóMiestici,, $ in- testinis tenuibus, quovis anni tempore ,' vulgaris. Descr. Jas Blochio soli visus tripollica- yis, feminae sex ad quindecim pollices longae. Diameter transversalis ad summum duas tresve li- neas adaequat. Color albus, vermis in apro obvii magis caerulescens, i Proboscis brevis, subglobosa, sex uncinorum satis fortium, in quincuncem positorum, seriebua transversalibus armata; apice papilla perforata, exi- gua, instructo. — Collum brevissimum , tenue, va- ginatum ; vagina brevis. Corpus oblongum, re. pletum cylindricum, retrorsum sensini ct parum decrescens; collapsum, ut in toio genere, depres- eum, transversim rugosum, Taeniae aemulum. Apex caudalis obtusus, maris magis rotundatus. Blochius processum a maris pusilli cauda porrectum, : cylindricum, linea breviorem et tenuis. simum, depictum sistit, quem penem autumat; talem in nullis vidi, sed nonnisi sacculum observa- vi, globulos (vesiculas seminales) continentem, de quo Vol. I. p. 290. et sequ. disserui, et quale quid Blochio etiam occurrisse videtur, 255 ' Znatomen vermis in Vol. I. p. 221. p. 227. et sequ. p. 252. et sequ. p. 290. et sequ. p. 3511. et sequ. nec non p.54i. dedi. De intestinorum per- foratione hujus Echinorhynchi ope saepe peracta ib. p- 427. egi, de corporis vero poris conf. obs. 1. ad Echinorhynchum compressum n. 4. Obs. Cl. Pallas papillas sex in hujus vermis capite positas refert et delineatas sistit, sed unci- nos summos proboscide qua partem retracta erecti- usculos factos pro iisdem habuisse videtur, tales enim papillae neque in hac neque in alia specie oc« currunt, ' | 9. EcHisonuHvxcHus KrCINOIDEs, HK. Echinorhynchus: proóoscide subglobosa, -collo brevissimo vaginato , corpore utrinque atte- auuato. Hab. InW/pupaze Epopis mesenterio specimi- na duo lulio reperi. Descr Alter vermium unam cum dimidia, alter tres longus, ad summum tertiam lineae par- tem crassi, albi, mesenterio adhaerentes, rugosissiini, in aqua pro more- intumentes. Proboscis subglobosa, magna, medio papilla- ta, uncinorum validorum obtusiusculorum, et pa- rum reflexorum seriebus septem transversalib:us munita, Collum breve crassiusculum, proboscide vix tenuius, vaginatum. Corpus utrinque, postice tamen magis attenuatum, parsque ista tenuigr apice obtusa, reliquo corpore longior. 255 ; Obs. 1. Speciebus insequentibus n. 5. et 4. proxima, parte tamen corporis postica magis L] attenuata et longiore, nec non uncinulis longio- ribus distincta, Mirum ceteroquin has et quam nunc diximus species minimas proboscidem et un- cinos fere aeque magnos ac Echinorhynchum Gigan- tem , longissimum, offerre. à Obs. 2. Intestinis undique illaesis ex Upupae abdomine depromtis Echinorhynchos mesenterio in- fixos reperi, ex illis itaque egressi non fuere, Cum Acar Ricini modo inhaerescat, nominaque trivia- lia in tanto specierum qua partem affinium numero diffücihus bona condantur, a me impositum veni- am inveniet. ; , 5. ÉcHINORHYNCHUS NAPAEFORMIS, R. Echinorhynchus: proboscide subglobosa, collo subnullo vaginato, corpore aifror sum crassio- re, cylindrico. ! Rudolphi Obss. P. L p.21. Heruca erinacei. Idem in Wied. Arch. II. 2. p. 47. Ech. napae- formis. Zeder Naturgesch. p. 150. n. 2. Ech. nap. Hab. In Zrizacei europaei colo Septembri 1792 solitarium reperi, postea frustra quaesivi, ne- que alius quidem in animale vulgatissimo reperit, "ut rarissimus videatur. - Descr. Vermis fere tres lineas longus, line- am paene dimidiam crassus, albus. | Proboscis subglobosa, magna, medio papillata, 255 üncinornm validorum, obtusiusculorum, brevium se- xiebus transversalibus quatuor armata, — Collum bre- vissimum (sÉbnullum) vaginatum. Corpus teres antice crassissimum, retrorsum subattenuatum, api- ce obtusissimo. Obs. Verme detecto, collum brevissimum perspiciendo, proboscidemque tantam r«trahi posse dubitando, speciem istam ad genus Haerucae ficti tium tiro amandaveram; eodem vero postmodum cum affinibus comparato, ab errore destiti. No- men á vermis forma desumsi. 4. EcniwonHvNCHUS cOMPRESSUS, R. Echinorhyncbhns: proboscide subglobosa, collo subnullo vagiuato, corpore compresso, am- £rorsum latiore. Rudolphiin Wied. Arch. I. €, p. 48. Ech. compr. Zeder Naturg. p.150. n. 5. Ech. compr. Hab. ln duorum Corvorum ZMonedularum recto Majo solitarium reperi. Descr. Vermis tres circa lineas longus, sun mo corpore fere tres lineae quartas partes latus, albus. Proboseis subglobosa, magna, medio papillata, azncinorum validorum, obtusiusculorum, brevissi- morum seriebus sex septemve transversalibus mu- nita. Collum brevissimum (subnuilum) vaginatum, Corpus compressum, prope collum latissimum, po- stice parum tamen decrescens, apice caudali obtu-. $0, in altero specimine emarginato. ioco 256 Obs, 1. '"Tóta córporis superficies in altero specimine utrinque poris inagnis, orbicularibus, marginatis, lentis simplicis ope optinte conspicuis, et ita quidem obsita, ut media corporis pars a col- lo ad caudam usque plurimis, iisque saepe aggre- gatis, instructa sit, latera paucos eorundem, sed majores offerant, margines vero (vermis compressi) . caudaeque apex lis destituantur. In specimine alte« ro poros vix et ne vix quidem observare datur. Tales procul dubio fuere pori, quos Mülle- tus in specie insequente observavit, et de quibus Voll. p. 31. inmerito dubitavi. Similes forsan Zederus (Nachtrag p. 120.) in. Echinorhyncho Gigante vidit, dum organa suctoria in superficie corporis conspicua referat, quae in hoc quidem verme, saepissime et nunc iterum a me examinato, hon reperio, nibilo tamen minus facile concedam. Lentis etenim simplicis at fortioris ope puncta plu- rima in Echinorhynchi Gigantis cute observo, quae forsan poros constrictos sistunt, occasione data hi- antes, ideoque rarius, et in altero tantum Echin, compressi specimine, notabiles. Characterem ita-- que specificum (quod in Echinorhyncho insequente aMüllero descripto passi sunt) ingredi non debent; Obs. 9. Species praecedenti proboscidis. et -corporis magnitudine simillima, hoc tamen com. presso et uncinorum. s$eriebus pluribus differt, Corpus tam in ánimalculo recenter invenio, quam y 257 aquae immisso et in spiritu servato constanter come pressum est, quae nota singularis. 5. ECHINORHYNCHUS TUBEROSUS, Zed. "Echinorhynchus: proboscide subelobosa apice uncinata, collo vaginato brevissimo, corpore oblongo, ! Müller Zool. Dan. IL. p. 27. Tab. 61. fig. 1 — 9. Ech. Rutili, Gmel. Syst. Nat. p. 5050. n. 45. Ech. Rutili;, Zeder Naturg. p. 165. n. 46. Ech. tuberosus. Hab. Oyprini rutili intestino adhaerentetu | Müller semel copiose reperit, postea incassum quaesivit, Num etiam in Carassio occurrit, conf, Obs. 5. ! Descr,' Vermes duas tresve lineas longi, tee nues. : Proboscis subglobosa, postice parumpér de- crescens (M üllero tuberosa dicta), uncinorum re« ctorum, acutorum, tenuium et satis longorum; basi subglobosae (globulo; Müller) insidentium serie unica antice munita, | Collum bxevissimum, vaginatum. Corpus oblongum, teres, utrinque; antice tamen magis decrescens, apice postico obtuso. Obs. 1, Müllerus proboscidem in vaginam, utramque in corpus (tum ütrinque obtusum ) retra- ctum vidit. In altero corporis latere, antica ver- sus, ostium solitarium; in altero quatuor remota; et a collo ad caudam usque serie longitudinali dis« posita? de poris istis in obs; 1. ad speciem praece: Vol, IL; R dentem egi. Tara oesophagum et intestina quam ovula pellucere refert; sed neque oesophagus neque. intestinum Ecbinorhynchis concessa sunt, ut ovaria pro iisdem habuerit; neque corpuscula minima et' globosa in verme fig. 2. oblata ovula, sed pori for- san mínores sunt, ova enim omnium Echinorhyn- chorum oblonga sistuntur, O bs. 2. Species ista ob uncinorum seriem sim- plicem et formam rectam, quam omnes figurae re- ferunt, maxime notabilis, et ab omnibus reliquis diversissima. Obs. 5. His dudum scriptis cl. Braun Echi- norhynchi minutuli a se in Carassio reperti iconem mittit, quae vermem maxime affinem sistit, infra n. 60. describendum. 6. ECHINORHYNCHUS CLAVAESCEPS, Zed. '" Echinorhynchus; proboscide subglobosa, collo subnullo, corpore cylindrico antrorsum de- crescente. rur Goeze Naturg. p. 158. Tab. 12. fig. 7— 9. Ech. Cobitidis Barbatulae. ; Gmel. Syst. Nat. p. 5048. n. 52. Ech. cobitidis. Schrank Verzeichn. p.24. n. 22. Ech. cobitinus. Zeder Nachtrag p. 150. Ech. clavaeceps. Ejus Naturg. p. 155. n. 19. Ech. clav. ; Hab. In intestinis Cobitidis Barbatulae G oe. zius Iulio, Cyprini Barbi Zederus Octobri in- venerunt. : Descr. Vermes duas tresve lineas longi. 259 ' Proboscis subglobosa , z77:inis tenuibus, refle- xis undique armata. Collum brevissimum, ut fere nullum. Corpus cylindricum , antrorsum (versus proboscidem usque) angustatum, reliqua parte ae- quali , apice postico obtuso. -Obs. 1. Zederus ob corpus antice angusta- tum, sive conicum, cui proboscis iusidet; bas par- tes clavam referre vult, ideoque nomen triviale po- suit, quod autem, cum caput sive proboscidem formae clavàtae arguere possit, minus bonum vi- detur. | Obs. 2. Proboscis vermis à Goezio depi- cti, neque descripti, duabus tantum uncinorum se- xiebus transversalibus munita videtur, plures tamen eorundem series Zederus in Barbi Echinorhynchis observavit, neque uncinorum icones apud Go ezi- un semper exactae sunt,. an vero vermes v ukim omnino sunt speciei ? B. Proboscide ovali. 7, ECHINORHYNCHUS GLOBULOSUs, h. Echinorhynchus: Proboscide ovali, bre. viore collo vaginato , corpore oblongo. Müller Zool. Dan. Vol. II. P. 38. Tab. : 69. ud 4 — 6. Ech. anguillae, Gm el. Syst. Nat. p. 3046. n. 21. Ech. anguillae. Tableau Encyclop. tab. 58. fig. 16— 18. Ech. an- guillae. R 3g 260 Rudolphi in Wied. Arch, II. p. 4g. Ech. glo- bulosus. Zeder Naturgesch. p.150. JP 4. Ech. glob. Hab. In Muraenae 4dnguillae intestinis M ül. lerus Octobri et Novembri, — Majo, Iunio et Novembri, reperimus. 1 Descr. Vermes utplurimum duas ad guatpon, rarius sex lineas longi, tenues. Proboscis ovalis, uncinorum tenuium reflexo- rum seriebus sex octove transversalibus munita Collum proboscide et longius et tenuius, vagina- tum, Gorpus cylindricum, postice parum decre- scens. Feminae cotyledones et ova linearia Vol. I, p. 295. descripta; maris genitalia Müllero pri- mo, mihique saepius visa ib. p. 291. exposui. Ma- ris ceterum globuli nomini triviali condendo ansam dederunt. | Obs.1, Müllerus proboscidem globosam dixit, ipsius tamen icones vix talem sistunt, neque ipse nisi ovalem vidi, ita tamen, ut haec forma in- terdum fere in cylindricam abeat. A Obs.9. Leeuwenhoekium (Bibl. n. 57.) hunc vermen detexisse et delineasse, Müllerus (Naturforsch, 22. p. 58.) et Gmelinus referunt, sed ille Echinorhynchi tantum proboscidem a collo disruptam sistit, eidemque Taeniae corpus adscri- psit, ut pro hujus capite habuerit, necesse sit, Praeter hunc vero alius quoque Echinorhynchus (te- reticollis, n. 26. dicendus) in Anguilla occurrit, cu- l -261 jus proboscis facilius abrumpitur, bulla nimirum. colli intestinum transgressa, cujusque illa pars cy- lindricà sit, qualis ab eo delineatur.. Leeuwen- hoekii ergo synonymon dubium est, idemque de Redio valet, qui anguillae quidem Ecbinorhyn- chum (Anim. viv. p. 157. vers, p. 254.) detexit, ejus- dem autem indolem non exposuit, y. Proboscide oblonga medio inucras- sata. 8. EcHiNonHvNcHUS INAEQUALIS, BR, Tab.IV. fig. 2. Echinorhynchus: Proboscide oblonga medio incrassata , collo brevi, corpore postice at- -éenuato. Hab. Íín ventriculo Falcomis JButeonis cl, Andr.lIurine plurimos reperit, et benevole me- «€um communicavit. Descr. Vermes sesquilineam longi. Proboscis oblonga, apice truncato, infra hunc crassescens, dein iterum tenulor, recta, zucinorunr reflexorum, minutissimoruim seriebus circiter vi- ginti quatuor transversalibus dense aculeata. —Col- jum breve, pxoboscidis basi aequale. Corpus teres, -antrorsum ovale, postice tenuius et cylindricum, apice obtuso. | | 4. Proboscide apice incrassaáta, sive clavata, 9. EcHiNoRnHYvNcHvs rusironwis, Zed. Echinorhynchus: Jroboscide clavata, 262 collo nullo, corpore oA tereti , — attenuato. ; E Goeze Natirgeseli: pag. 157. Tab. 12, fig. 5, 6. : Ech, truttae.: Gmel, Syst, Nat. p..5049. n. 96. Ech, truttae, "Schrank Verzeichn. p. 24. n. 8o. Ech. truttae, Zeder Naturg, p. 1355. n. 11, Ech. fusiformis. Hab, In Salmonis truttae intestino Goezius Aprili copiose reperit. Descr. Vermis tres circa pollices longus, vix lineam crassus. Proboscis clavata, vermis longitudine compu- tata, brevis; apice truncato processum brevem ob- tusiusculum emittente; unzcinorum xeflexorum se- riebus transversalibus circiter duodecim, | Collum nullum. Corpus teres, longissimum, utrinque, po-. stice tamen magis attenuatum,. apice caudali obtu- siusculo. ; | .Obs. 1x. Proboscis clavata in hoc genere rara, forsan etiam in hujus speciei individuis passim in formam cylindricam abit, quale quid in Ech. node loso n. 27. dicendo video. .^ . - Obs, €. Ex proboscidis ipit (Fig. 6, a.) stylus brevis, tenuis, rectus et obtusiusculus progressus a Goezio delineatus sistitur, an hic in omnibus speciminibus adest? Án tubulus potius cum tuba incrassata Echinorhynchi n, 21. comparandus ? Obs, 5.. An Fasciola truttae intestinalis R o e- derero (Bibl. nostr. n. 385.) dicta huc pertinet? Vermis proboscide retractili instructus, ultra octo 265 lineas longus, in truttae intestino recto repertus erat. EA Proboscide oblonga, basi incrassa-. tà, sive conica, '30. EcHINORHYNCHUS sTRIATUS, Goezii. Echinorhynchus: Proboscide conica, eol- o brevissimo, corpore longitudinaliter striato, passim constricto., Goeze Natuigesch, p. 152. t. 11. fig. 6, 7. Ech. striatus, Schrank Verzeichn. p. £2. n. 74. Ech. striatus, Gmel. Syst. Nat. p. 3046. n. 15. Ecb. ardeae. Tabl. Encycl. t. 57. fig. 15, 14- (ic. Goez.) Ech. ardeae. Zeder Naturg. p. 155. n. 20, TEL stratus, Hab. In Zrdea cinerea a Comite de Borke (apud Goezium) detectus. Descr. Vermis magnitudo naturalis apud Goezium non exhibetur, iconibus autem magnis uncinos minutissimos, fere punctorum modo, si- &tentübus, exiguam esse oportet, Proboscis extensa. conica, antice acutiuscula, ancinorum iminütorum seriebus octo ; ad corpus at- tracta, fere cylindrica, undecim ejxzmodi seriebus iunita, ut error sane in iconibus Dozkianissub- .esse debeat, nam proboscidi extensae plures quidem quam contractae uncinorum series esae solent. Col. lum. pxoboscide tenuius, triploque brevius. Cor- p«s oblongum, longitudinaliter striatum, maxime 264 inaequale, partibus anterioribus binis crassioribus et brevioribus strictura interceptis, reliquo corpore ienuiore, Obiter constricto, apice caudali conico obtusiusculo. Obs. Partium corporis tumidarum et strictu- ya divisarum prior in figura septima punctata, to- tusque vermiculi striati habitus, corpus quoque a- culeatum esse, ideoque hanc speciem ad sectionem ultimam amandandam esse, suspicionem movent, Goezium saepissime descriptionis loco icones tantum obtulisse, dolendum est, ii, ÉCHINORHYNCHUS GLOBOCAUDATUS, Zed. Echinorhynchus: Proboscide | conica, - €ollo brevi, corpore longissimo tereti, antice qn- gustato, postice globoso. ? Zeder Nachtrag p. 128. Ech. globoc. Ejus Naturg. p. 155. n. 15. Ech. globoc. Hab. in Strigis passerinae intestinis Zede« xus reperit, | Descr. Vermnes pollicem cum tribus quartis partibus ad duos cum dimidio pollices longi. | Proboscis conica, apice truncata, basi rotun- data, uncinis minutis dense obsita, | Collum breve, proboscide corporeque tenuius, Corpus longum, texes, inaequale, antice angustatum et constrictum, apice postico globoso, vel simplici rimamque offe- rente, vel tubulum lateralem curvum emittente. Obs.1. Zederusgtuigem, in cujus intesti- nis vermes invenerit, sibi non visam cet incogni- ?65 tam, nomine vero germaniéb Sf£ockeule vocatam esse refert; hoc autem (conf, Bock preufs. Orni- thologie im Naturforsch. 8. p. 60. n, 535.) strigem passerinam designat. Obs. 2. Caudae globulus vario modo compa- ratus genitalium statum diversum indicat, de quo Vol.I p. 291. disserui. Rima lateralis tubuli for- san retracti aut emissi et ablati vestigium. Obs, 3. Proboscis conica, collumque distin- ctum speciem ab affinibus n. 20, n, 21 et 22 satis diversam reddere videntur, 129. EcHiwNonHvyNcHUS HarknRvcA, BR, Echinorhynchus: proboscide conica, collo 3subaequali , corpore longo, tereti , antrorsum cras- siore. Pallas Diss, (Bibl. n. 140.) Haerucula, Ejus Elench. Zooph. p. 415. Taenia Haeruca. Idem. in Nov, Comm. Petrop. 19. p. 452. Tab. 9, Fig. 2. A. 'Taenia Haeruca. Ejus N. Nord. Beytr. I. 1. p. 109. Tab. 5. fig. 57. sub T. Haeruca. Goeze Naturg. p. 358. Tab.12. fig. 10, 11. Ech., ranae. | Gmel, Syst. Nat. p. 5046. n. 19, Ech. ranae. Schrank Verzeichn. p. 25. n. 55. Ech. ranae. Rudolphi in Wied. Arch. Il. 2. p. 56, Ech, Haeruca. Zeáer Naturg. p. 159. n. 9. Ech. ranae. Hab. in lanae temporariae intestino, vere :906 xarior, copiosus aestate; in Jigna esculenta minus frequens. In Bufonibus nunquam visus. : . Descr, Vermes longitudine varios, aliquot lineas ad pollicem longos plerumque vidi; Goe- zius duos cum dimidio pollices longum ohserva- vit. Proboscis conica, apice rotundata, brevis, uicinorum reflexorum, basi satüs latorum seriebus sex octove transversalibus munita. | Collum distiu- ctum, plerumque antrorsum tenuius, praboscidis fere longitudine. | Corpus teres, longum, forma varium, utplurimum antrorsum crassius; apice Cage dali obtuso. Obs. i. Taenia NEIN Pallas plures qui- dem Echmorhynchos complectitur, memoriae ta- men caussa nomen triviale servavi. Obs.9. Goezius de horum vermium co- pia, de proboscidis retractione et perforatione bo- nas observationes collegit, s € Proboscide cylindriea vel lineari. 358. ÉcHINORHYNCHUS ANGUSTATUS, Rh. Echinorhynchus: proboscide cylindrica truncata, collo brevissimo, corpore antrorsum ane gustato, j Müller im Naturforsch, 12. p. «89 — 196. Tab. 5. fig. 1— 5, Ech. lucii, Ejus Zool. Dan. Vol.I. p.45. Tab. g7. y 4 — 6. Ech. lucii. Pallas N. Nord, Beytr. L 1. p. 109. sub Taenia Haeruca. 267 Goezé'Naturgesch. p. 156. Tab. 19. fig. 5, 4. (embryones) Ech. candidus. Schrank Verzeichn, p..25. n, 75. Ech. lucii, Gmel. Syst. N. p. 3049. n. 38. Ecb. luci . Tableau Encycl. t. 59. fig. 5— 5. B. C. (ic. Mü l1) Ech. lucii, Zeder Nachtrag p. 125. Ecb. lucii. ,Rudolphi in Wied, Arch. II, 2, p, 53. Ech. , angustatus, Zeder Naturg. p. 151. n. 7. Ech. ang. Hab, In intestino .Esocis Lucii saepius, Be- lones Majo, Gadi Lotae Septembri, reperi. "Descr. Vermes duas ad sex lineas longi, gra- ciles, laeves, pellucidi. i Proboscis cylindrica, truncata, uncinorunm te- nuium et reflexorum seriebus pro vermis magnitu- dine pluribus vel paucioribus, plerumque copiosis, quatuordecim ad viginti, transversalibus dense acu- leta, Collum: brevissimum. Corpus cylindricum, proboscide tota exserta, antrorsum angustatum, €a- dem retracta, antice subaequale, vel crassiusculum et rugosum; apice caudali Obtuso. ^ Geuitalia ut in reliquis, : Obs.:i. Zederus hanc speciem ab inse- quente separavit, quae proboscide, collo, corpore- que vix tamen satis constanter differt, Cl. vir non- nisi in Lucio et Gada Lota repererat, hujus vero Echinorhynchi, in quibus uncinorum series duo- decim vel quatuordecim tantum observavit, ea- rundem octodecim ad viginti mihimet obtulerunt. Hae plerumque , uti retuli, copiosae sunt, in Eso- cis Belones tamen. Echinorhyncho. angustato , reli- quis ceterum eimillimo, octo ad decem series tan- tum deprehendi, forsan vero proboscide non omni-: no exserta, et spécimen insuper tenellum tres s0- jummodo lineas longum erat. Obs. 2 2. Echinorhyncho inséquente in Esoce Lucio quoque hospítante, icones Echinorhynchum Lucii sistentes dubiae videri possunt, et Zederus etiam de iisdem dubitavit. Verum autem vero Zool, Dan. fig. quinta, paucas licet uncinorum series sistat, aeque bene tamen (ob corporis formam) ac xeliquae, huc pertinebit, et in fig. sexta series plu- res sistuntur, ut hae ad pictoris libitum factae vi- deantur, 14. EcurwonnHvNcHus ArriwIs, h, Tab.IV. fig. 1. Echinorhynchus: Jproboscide cylindricg apice rotundata, collo distincto, corpore autror- Sum crassiore. Müller in Schxift, der Berl Ges. Natf, Fr. I, 205. Ech. percae. Pollae in N. Nord, Beytr. I. 1, p. 109. sub Tae- nia Haeruca. Goeze Naturg. p. 139. in nota. Ech. percae. G mel, Syst. Nat. p. 5046. n. 19. Ech. percae, Frolich Natur£. 295. p. 100. Ech,lucii, — Rudolphi Obs. P. L p. 21. Ech. percae, Zeder Nachtrag p. 126. Ech, percae, « 269 Rudolphi in Wied. Arch. IL 2. p. 55. Ech. - affinis. Zeder Naturgesch. p. 152. n. 8. Ech. affinis. Hab. In intestino Percae fluviatilis saepissi- me, varioque anni tempore, Gasterostei aculeati Iunio, Siluri Glanidis Majo, in ventriculo Pleuro- nectis Flesi eodem mense copiose reperi. Hospita- tur in Esoce Lucio, Zeder. Descr. Vermes duas lineas ad pollicem longi, molles, rugosi. : Proboscis cylindrica, brevis, apice rotundata, . untinorum satus validorum seriebus octo vel decem transversalibus, non tamen dense aculeata. Colum. distinctum breve. Corpus cylindricum pone anti- Cam partem crassius, postice attenuatum, apice caudali obtuso. Maris cauda interdum sacculum appensum offert; Feminae iconem dedi. Obs.i. Zederus hanc speciem primus di- etinxit, quae corpore rugoso, antrorsum crassiore; collo distincto, proboscide apice rotundata minus- que armata a praecedente recedit, saepe vero ma- gnitudine et proboscide oblique posita convenit, et specimina tantopere intermedia offert, ut fere cum eadem conjungere mallem. Obs.2. Ipse variis in piscibus (supra dictis) Echinorhynchos linveniendo, num ad angustatum, utrum affinem pertinerent, diu haesitavi, tandem examine repetito huc potius amandandos esse didici. Obs. 5. Echinorhynchi brevicolles a Mül- lero in Perca cernua xeperti, necdum mihi obvii, 270 4 huc forsan perünent, ab Ech. Acu saltem, quocum cl vir tam eosdem quam Ech. affinem (perperam) conjungit, diversissimos crediderim. Gmelinus (Syst. Nat. p. 5048. n. 51. Ech. cernuae) propriam inde speciem , dubius tamen constituit. 15. ECHINORHYNCHUS SIMPLEX, R. Echinorhynchus: proboscide cylindrica apice rotundata, collo nullo, iur ds Lereti sub- aequali. Rathke in Dansk. Selsk. Skrivt. B. V. H. a1. p.72. Tab. 2. fig. 5. Ech. Triglae Gurnardi, Hab. in Zrigia Gurnardi , Rathke. Descr. Vermis depictussex circa lineas longus. Proboscis cylindrica, crassiuscula, apice ro- tundata, satis multis, uti videtur, uzcinorum mi. nutorum seriebus munita. Collum nullum. Cor- pusteres, subaequale, seu utrinque vix notabiliter decrescens. Ápici caudae (masculae) obtusissimo sacculus gemi translucentes includens appensus. O bs. Species distinctissima videtur, ulte- riore tamen examine digna. ? 16. EcHINORHYNCHUS INFLATUS; R. Echinorhynchus: proboscide eylindrica, . collo subnullo, corpore antrorsum crassissimo. Müller Zool. Dan. Vol. Il. p.58. T 69. hg. 1—5. Ech. salmonis. Gm el, Syst. Nat. p. 5049. n. 55. Ech. salm. Zeder Naturg. p. 162, n. 44. Ech. vun 6", 27r Hab. in Salmoiis Salaris intestinis, M ül- ler. Ipse quoque Majo solitarium réperi. Descr. Vermes tres ad quinque lineas longi, crassiusculi, Proboscis cylindrica, obtusa, uncinorum mi- nutorum seriebus circiter octo transversalibus dense armata, Collum subnullum. | Corpus antrorsum Crassissimum, fere ventricosum, postice decrescens, apice caudali obtuso. " Obs. Vermiculi a cl. quondam M üllero re- perti meo majores et antice magis inflati fuere, Pro: boscidem pauciori uncinorum numero a congene. ribus dilferre monet, qnod de seriebus paucis for- san intelligendum est, ipse enim ceteroquin dense armatam vidi. Echinorhyncho affini noster proxi- mus est, diversus tamen videtur. : 17. EcnHiNoRHYNCHUS FALCATUS, Frülich. Echinorhynchus: proboscide cylindrica, eollo nullo, corpore tereti, aequali, falcato. Frólich im Natuif, 2A... 117. Y'a; "A. fp. 290 — 24. Ech. faic. Gmel. Syst. N. p. 5046. n. 20. Ech. falc. Zeder Naturg. p. 155. n. 18. Ech. falc. 1 Hab. in Salamandrae atrae duodeno, Augu- sto mense a Froelichio detectus, Descr. Vermis quinque lineas longus, tres quartas lineae partes crassus, candidus. - JProboscis lineam longa, cylindrica, obtusa, uucinorum tenuissimorum seriebus sex octove trans- 2729 | versalibus munita, | Collum nullum. Corgus du. nun (Froelichio cartilagineum dictum), teres, aequale, lunatim curvatum, apice postico obtuso. Obs. 1. Cl vir maculam apicis postici pellu- cidam pro apertura habet, quod si constaret, ma- rem forsan indicaret, sacculo scilicet genitali vel ablato vel retracto. | Obs. 2. Salamandra atra Laurenti ex cel. Schneideri mente nonnisi maculosae sive ter- restris varietas est, conf. Ej. Hist, Amphib. Fasc. I. p. 59. 18. EcniwoRHyNcHUS cvL1NDÉRACEUS, Schrank, Echinorhynchus: proboscide lineari, collo subnullo, corpore cyliudrico, antrorsum angustato, Goeze Naturg. p. 151. Tab. 11. fig. 1— 5. Ech. pici. Schrank Veérz. p. 28. n. 75. Ech. cylindr, Gmel, Syst. N. p. 5045. n. 9. Ech. pici. Tabl. Encycl. t. 57. fig. 8— 12. (ic. Goez.) Ech, pici. Zeder Nachtrag p.129. Ech. cylindr, ; Ejus Naturg. p. 151. n. 6. Ech. cylindr. | Hab. In Pici erythrocephali et viridis inte: stino Goezins Octobri copiose reperit, Zederus aliquot specimina,tam in iisdem quam in Turdo AMerula vere offendit, Descr. Vermes Goeziani in Pico erythr, reperti sesquipollicares, tres lineae quartas partes €rassi, Pici viridis vero minores fuere; Zederus ] 275 suos pollicis tertiam partem ad pollicem integrum longos refert. . . Proboscis linearis, longa, uncinorum (apice, lente maxime augente adhibita, serratorum viso- rum) reflexorum seriebus undecim (si Goezianae iconi fides habenda est) transversalibus dense armata. -Gollum fere nullum. | Corpus cylindricum , antror- Sum decrescens, utroque fine incurvum, apice postico rotundato, feminae emarginato. 19. EcnurwoRHYNCHUS SPIRALIS, R. Echinorhync hus: proboscide lineari, collo nullo, corpore tereti, aequali, longissimo, apice caudae obtuso. Hab. In Zrdea minore (forsan Ardea tinuta Linn. a se detectum cl. Nitzsch mecum come. municavit, - Descr. Vermis quinquepollicaris, vix duas - tertias lineae partes crassus, in spiras plurimas con- volutus. : Proboscis linearis, aequalis, vix lineam longa, obtusa, uzcinorum münutissimorum, acutorum se- riebus ultra triginta transversalibus dense munita, corpori, ut saepe fit, oblique apposita. ^ Col/um nulum. Corpus texes, aequale, longitud/nis ra- tione habita, tenuissimum, apice postico obtuso, pàpila minima aucto, Obs. Species certe maxime notàbilis, si lon- gitudinem, qua nulli, practer Ecb. Gigantem, ce- dit, vel corpus tenue, spiraliter convolutum, quale Vol, 11. S 274 in Echinorhyncho neque vivo, neque mortuo, un- quam deprehendi, respicias; differentiae specificae tamen in animalculis simplicioribus aegre eruuntur. o0, ECHINORHYNCHUS CAUDATUS, Zeder. Echinorhynchus: proboscide cylindrica £runcata , collo nullo , corpore tereti, longo, apice caudali tenuiore. Goeze Naturg. p. 154. Tab. 19, fig. i 9, À. Ech. buteonis. Schrank Verz. p. 25. n. 77. Ech. but. | G m el. Syst. Nat. p. 5045. n. 5. Ech. but. Zeder Naturg. p. 155. n. 12. Ech. caudatus. Hab. in Falconis Buteonis intestinis, copiose a Goezio repertus. Descr. Vermes ad duos. cum quarta pollices longi, tenues, utroque fine incurvo. Proboscis cylindrica, longa, (in Goeziana icone) inaequalis eeu medio constricta, basique crassiore instructa , apice truncata, zzDceinorum va- lidorum et acutorum seriebus circiter viginti septem . transversalibus dense armata. Collum nullum. Cor- pus teres, aequale, apice caudali tenuiore, sive acuminato, in maribus sacculo terminato. Obs. Icon Goezii apicem caudalem, cui sacculus appensus sit, tenuem exhibet, quo cha. racter optimus haberetur, dummodo idem caudae acumen in femellis (sacculo destitutis) adest. Zede- rus saltem nomen triviale condendo, et caudam . 275 acuminatam dicendo, hoc suspicatus videtur. Conf. speciem n. 44. 91; EcuiNonBvyNcHUS Tvg24A, Rh. Echinorhynchus: proboscide lineari apice tuba incrassata aucta, collo sullo, corpore tereti longo, postice obtuso. Müller Zool, Dan. Vol. II. p. 39 Tab. 63. fg. 7g—11. Ech. aluconis. Goeze Naturg. p. 155. iab. 11. fig. 8 — 12. Ech. stridulae. Schrank Verzeichn. p. 22. n. 75. Ech, Nycteae, Gmel. Syst. Nat. p. 5045. n. 7. Ech. aluconis. n. 8. Ech. strigis. Tabl. Encycl.t. 589. fig. 19 — 22. a M àll) Ech. aluconis, Rudolphi Obs. P. o. p. 15. Ech. aluconis. Idem in Wied. Arch. I. 2. p. 57. Ech. Tuba. Zeder Naturg. p. 155. n. 14. Ech. Tuba. Hab. In Strigis A4lucouis intesuno Müller, in Strigis stridulae crassis Goez1us Ianuario, ipse Martio in Strigis flammeae intestinis tam tenuibus, quam crassis, reperimus. ^" Descr Speciminum a me repertorum alte- rum pollicem dimidium, alterum integrum, terBbum unum cum quarta pollicem longa erant, Vermes Goeziani unum cum tribus quartis pollicem longi; Müllerianorum alter bipoliicaris et quod excurrit. Crassities lineam dimidiam vix superat. Proboscis linearis, recta, uncinorum tenuissi- S23 276 i i , morum seriebus plurimis armata, apice tubam mem-. branaceam, longitudinem versus plicatam, incras- satam, sive obverse conicam, fere aeque longam, annexam gerens. Collum nullum. | Corpus teres, | subaequale, longum, apice caudali obtusissimo. Obs. 1. Quando vermis in intestino depre- henditur, planus et rugosus Taeniam refert; pro- boscide vero retracta antice perforatus conspicitur; ut pro Monostomate imponere possit. De tuba conf. Vol, lI. p. 255 et 240. Obs.2. Echinorhynchus a Go ezio inStrige stridula repertus tubam quidem eandem incrassa- tam et plicatam habet, sed proboscidis subclavatae uncini quam in meis muito majores et paucioribus seriebus dispositi, ut si iconi fides habenda sit, speciem affinem aut varietatem exhibeat. | Obs. 5. VermisaM üllero fig. 10. depictus collum nullum, proboscidem suberectam. et incur. vam (ideo forsan subclavatam visam, ut sub mi- croscoplo saepius fit) , sed apice perforatam sistit, ut tuba retracta videatur, Figura nona aliena, col- lum gracile et proboscidem brevissimam obovato- truncatam exhibet, nisi forsan collum proboscidem;. proboscis vero tubam referat , quod fere crediderim, Tum eadem omnino species, alias autem afhimis sed distincta foret, qua de re panss alios judi- - cium esto. : Obs. 4. Ipse olim strigem, in qua Echino- rhynchos descriptos repererim , perperam pro Alu-- cone habui, quae tamen flammea erat. CurSchran- 277 A kius Echinorhynchum Goezianum Nycteae neque Stridulae adscripserit, me quidem fugit. Ipse ver- mes nonnisi in Str. flammea reperi, in Str. Alucone, Bubone, Oto et Stridula frustra in eosdem inqui- sivi, uti etiam in Falconum speciebus plurimis a me examinatis nunquam Echinorhynchos oftendi, 22. EcCHINORHYNCHUS AEQUALIS, Zeder. i Echinorhynchus: proboscide cyliudréca truncata, corporeque lougo aequalibus, collo nullo. Goeze Naturg. p 154. Tab, 11. fig. 13. Ech. stri- : gis auric. : Gin e]. Syst. Nat, p. 5045. n. 6. Ech. scopis. Schrànk Verzeichn. p. 25. n. 76. Ech. otidis. Zeder Naturg. p. 154. n. 15. Ech. aequalis. Hab. in Strigis Oti intestinis crassis prope 'rectum, a Goezio copiose Februario, Martio a Comite de Borke repertus. Descr, Vermes sesquipollicares, in intestino plani, rugosi, qua partem spiraliter convoluti, in aqua turgidi et recti facti. Proboscis cylindrica, longa, apice tenuilore truncato, uncinorum seriebus plurimis (quarum no- vemdecim icone sistuntur) transversis armata. Col- ium nullum. Corpus teres, longum, ejusdem ac proboscis crassitiei, Obs.i. Goezius strigem, in qua ipse Echi- norhynchos offenderit, auriculatam (Ohreule), in qua Comes repererit, auriculatam variegatam (bunte Ohreule) vocat, neque nomen systematicum addit, * 278 unde Schrankius, qui Otum (lapsu Otidem sibi dictum, quod Tardae nomen est) subintelli- gat, commotus est; Gimelinus vero Scopem mi- nus bene substituit, strig!s auriculatae epgim nomen germanicum (absque epitheto) Otum designare solet. : Obs.». Schrankius, nec non Zederus eundem eecutus, vermem subcompressum dixere, qua de re Goezius nihil protulit, ut haec vox in eorundem scriptis delenda sit. HK. Obs 5.. Redius (Anim. viv. p. 149. vers. p. 222) in Strigis Oti (zn un. gufo) tractu, intesti- nali toto vermes. rufos, huc forsan pertinentes re- perit; idem vero praesertim in cloaca, quid quod inter hujus tunicas affixi erant, duoque in urcteres penetraverant, Habitaculum istud saltem in Echi- norhynchos nostros, quam in Ascarides spirales, magis quadrare videtur, | 25. EcHiNonHYNCHUS Acus, R. E chinorhynchus: proboscide lineari, collo nullo, corpore longissimo, tereti, laevi, postice attenuato., : Müll erProdr.n. 2596. Ascaris versipellis, n. 2600. Echinorh, candidus, . Fabr. Faun, Groenland. p. 275. n. 256. Asc. ver- sipellis (Gadi barbati). Müller Zool Dan. Vol L p. 46. Tab, 37. fig. 207—430, Ech. candidus Schrank Verzeichn. p. 24. n. 79. Ech. ne 279 G mel. Syst. Nat. p. 3047. n. 25. Ech. cand. (ex- clus. synon. Goezii et Acharii.) Tabl. Encycl tab. 52. fig. 17, 18. (ic. Müll) Proboscidea versipellis. Rudolphi in Wied. Arch. II. 2. p. 51. Ech. Acus. Rathke in Dansk. Selsk, Skrivt. I, p. 72. Tab. 2. fig. 4. Ech. Gadi virentis. Zeder Naturgesch. p. 150. n. 5. Ech. Acus. Hab. In intestinis Gadi barbati Octobri, Cal- lariae Martio, Aprili, Jeriangi Octobri, Noven- Uri, Zoleae Aprili, 4eglefini eodem mense, nec non Lophii piscatorii, Müllerus, Gadi virentis, "Rathkius repererunt; ipse complures in Calla- riae intestinis Majo offendi. Descr. Vermes unum tresve pollices longi, vix lineam crassitie adaequantes, — Quos reperi, in intestino plani et rugosi, in aqua positi turgidi lae- ves et recti facti, omnes candidi erant; Fabricius vero colorem pro intestni fluido, quod hauriant, . variare, vermesque jam albidos, intestino griseo, jam griseos, fuscos, flavos, fulvos, croceos, rubi- cundos, violaceos et semper linea laterali candida conspicuos esse, monet, Proboscis lineam dimidiam longa, linearis, cor- pori oblique apposita, uzciuorux: tenuissimorum (versus proboscidis summitatem parum majorum) seriebus circiter viginti transversalibus munita. Col- ium brevissimum vel potius nullum. — Corpus lon- 280 , gissimum, teres versus caudam subattenuatum, apice postico obtuso. « Obs. 1. Nomen triviale (Ech. candidi) cum vermis Fabricio teste coloribus maxime variet, omnesque fere Echinorhynchi reliqui candidi sint, praesertim vero quia aliae quoque sub candido mi- litarunt species, mutandum duxi; quod imposui, vermi tenui stricto omnino convenit, Obs.co. Müllerus vermem a cl. Zoega in Perca cernua repertum esse refert, sed iste pro- boscidis basin annulatam dicit, ut de Ecb. tereti- colli (n. 26.) procul dubio sermo sit, quem ipse etiam in hoc pisce reperi. Mülleri enim con-" jc^tura, annuli (bullae) speciem ex muco adhae- yente natam esse, minus arridet, jo Obs. 5. Echinorhynchum Ácum in OCyprino .Jdbaro a Müllero (Ll c.) repertum esse, aeque j parum admiserim, ipse etiam alterum specimen ver- sus collum crassius fuisse observat, huic vero spe- ciei collum verum qon est, Echinorhynchus iste Idbari itaque ad nodulosum (n. 27.) pertinere videtur. Obs, 4. Multo vero minus Echinorhynchus a Comite de Borke in strige repertus , supra n. 229. dictus, huc referendus, quem Müllerus invita Minerva ad candidum trahit, qui enim Str- gis et Gadi species convenirent, et descriptiones diversissimas esse docent. . Obs. 5. Num in ZopAio piscatorio occurrat, uü Müllerus contendit, in medio relinquam, in- terim nou negaverim, 281 Obs. 6. Echinorhynchus Gadi virentis Rathkio dictus proboscidem ]lateralemí habet, hoc vero discrimen nullum, in Ech. Ácu eadem enim semper obliqua. Fabricius (Dansk. Selsk. Skrivt. L p. 72. in nota) ad candidum pertinere recte refert, ipse vero alio loco (ib. p.155. in nota) 'Ascaridem versipellem olim sibi vocatam ad eun- .dem amandandam esse monet. Conf. speciem in- sequentem, quae spuria videtur, et ad quam Ech. gadi virentis aeque commode revocari. posset, Obs.7. Synonyma Echinorhynchi ab Acha- -rio in Gado Lota et Salmone Eperlano reperti, ut et alterius a Goezio in Lota observati, aMül- lero et Gmelino alia agendo huc relata sunt. 24. EcHiNoRHYyNcHUs LINEOLATUS, M üll. Echinorhynchus: proboscide lineari, collo : nullo, corpore longissimo tereti, lineolis transver-- sis interruptis notato. i Mull. Prodr. n. 2599. Ech. gadi. Ejus Zool Dan. Vol.I. p. 48. Tab. 57. fig. 11—-14. Echb. lineolatus. Pallas N. Nord. Beytr. I. 1. P. 107. Tab. 5. fig. 56. Taenia lumbricoides. Gmel. Syst. Nat. p. 5047. n. 24. Ech. lin. Tabl Encycl t. 58. fig. 10— 12. (ic. Müll.) Ech. lin, í Zeder Naturg, p. 152. n. 10. Ech. lin. Hab, In intestinis Gadi lusci, Aeglefini Aprili, 202 Moloae eodem, AMerlangi Octobri, et Cotti Scorpii, Müllerus reperit. Descr. Vermes albi vel rufi lineolis transver- sis nigricantibus utrinque notati, linea ab utroque latere longitudinali pallida; duos tresve pollices longi, lineam crassitie excedentes. Proboscis lineam dimidiam longa, linearis, corpori oblique apposita, uncinorum minutorum seriebus ad minimum sedecim transversalibus mu- mita. Collum nullum, |. Corpus longissimum teres, postice parumper decrescens, apice caudali obtuso. Vermis etiam in aqua positi turgidi et recti facti antica et maxima corporis pars (ultra duas uncias longa) utrinque lineolata, postica laevis et gla-: berrima. Obs. r. Müllerus hanc et praecedentem speciem fere semper promiscue in eorundem Gado- rum intestinis reperit, et nonnisi magnitudine ma- jore et lineolis transversis distinguit, ni autem omnia me fallunt, Ech. lineolatus aetate provectior, candidus sive Acus idem at junior erit. Fabri. cius sub Ascaridis versipellis nomine utramque certe speciem conjunxit, quod nomen triviale et descriptio testantur. Obs. ». Echinorhynchus iste num in Cotto. - Scorpio occurrat, dubium videtur, ipse in pisce saepius examinato nonriisi species ab Ech. Acu alie- nas (n. 26 et 29.) offendi. 6. Longicolles. 25. EcCHINORHYNCHUS FILICOLLIS, R. Echinorhynchus: Proboscide ....., collo füliformi, bulla maxima terminato , corpore oblon- go utriuque obtusissimo. | Hab. In intestinis 4natis fuligulae a se re- pertum cl, Albers, Znatis Sponusae cl.Braunm, Fulicae atrae cl. Nitzsch miserunt. lpse in in- testinis Fulicae dictae Iulio, zuatis Boschadis "n rae Septembri reperi. i Descr. Vermes dimidium, unumve, rarius . pollicem cum dimidio longi, tum fere duas lineas «€rassi, alias pro portione tenuiores, semper vero crassiusculi, albidi. Proboscis speciminibus licet ultra triginta exa- minatis nunquam exserta fuit. Collum tenue, fili- forme, aequale, duas tresve lineas longum, apice in bullam sphaericam, unius vel duarum linearum diametro, transiens, qua proboscis retracta sit, apiculatam, seu puncto eminente insignem, a quo striae plurimae tenerae in ipsam sphaeram pelluci- dam divergant. Corpus oblongum, crassum (col. lo triplo vel quadruplo crassius), utrinque obtusis- simum, saepe quasi truncatum, mox retrorsum, mox utrinque subattenuatum. Obs. i. Species insequentibus affinis, sed collo filiformi tenui, non in corpus sensim abeunte, sed eidem subito crassissimo inserto, hoc utrinque Obtusissimo et bulla maxima abunde differt, licet proboscidis pari forsan modo diversae indoles me fugiat, eandem vero nunquam exsertam visam esse, discrimen quoque arguit, nam in insequentibus fere semper emissa conspicitur, Dum eidem extri- candae opus darem, bulla vel pressioni resistebat, vel majore vi adhibita disrupta est. Hujus ceterum membrana simplex vasculis ubivis anastomosanti- 'bus elegantissime reticulata est, Obs, 2. Echinorhynchorum horum corpus in avium dictarum intestinis tantum conspicitur, col- lum trans horum tunicas actum, et bulla peritoneo tantum obvoluta, in externa intestini superficie nQ- dulum efüngit, ut magna saepe tubi cibarii pars tu- berculosa appareat. 'l'uberculo extus aperto sphaera invenitur, quae cum collo facile a corpore discedit; intestino vero prius aperto, et eodem circa vermis collum caute dissecto, vermis illaesus extrahitur. 'lTum vero intestinum circa collum tenue contra- cium conspiciendo, qui bulla canalem tenuissi- mum transgredi potuerit, mireris. j Obs. 5. Anatis domesticae Echinorhynchi,. mihimiet nondum obvii, at distinctissimi visi in sectione insequente dicentur. - Speciem nostram, minime raram, auctoribus non occurrisse, mirum videtur; forsan tamen Echinorhynchus Anatis mol- lissimae n, 41. dicendus huc pertinet. $6. ECcHINORHYNCHUS TERETICOLLIS, R. ! Echinorhynchus;: Proboscide eylindrica 285 angustiore collo fiif ormi rugoso, bulla terminato, eorpore postice attenuato. Müller. Prodr. n. 2601. sub Ech. laevi. Ejus Zool. Dan. Voll. p.45. Tab. 57. fig. 1 — 5. - Ech. attenuatus. (Pleuron. Limandae.) Pallas N. Nord. Beytr. I. 1. p.110. Tab. 5. . fig. 58. Taenia longicollis. (Gadi Lotae.) Goeze Naturgesch. p. 162. Tab. 12. fig. 32 — 14. Ech. longicollis. (Gadi Lotae.) "Gmel, Syst. Nat. p. 5047. n. 25. Ech. longicollis, ib. p. 5049. n. 27. Ech. attenuatus. Schrank Verzeichn. p. 26. n. 96. Ech. attenua- - tus. Idem in Vetensk. Acad. Nya Handl. 1790. p.125. n. 24. Ech. Dobulae, Fabricius in Dansk. Selsk. Skrivt. HII. o. p. 59. Ech. attenuatus, (anguillae et Blennii vivipari.) Zeder Nachtrag p. 152. Ech. piscinus. Rudolphi in Wied. Arch. II. 2. p. 59. Ech. attenuatus. Zeder Naturg. p. 155. n. 21. Ech. attenuatus. p. 156. n. 25. Ech. longicollis. Hab. Ipse hunc vermem copiosissimum va- rioque:anni tempore in Pleuronectis Flesi ventricu- lo, minus frequentem in reliquo tubo cibario; in intestino Cotti Scorpii Septembri; Gadi Lotae eo- - dem mense; Jenni vivipari Aprili et Octobri; AMMuraenae | Anguillae Augusto; Jercae cernuae Aprili; Percae fluviatilis Decembri reperi, Zede- 296 rus in variorum .Cyprinorum, Salmonis Truttae, anguillae et Gadi Lotae intestinis invenit, Descr.. Vermes tres ad sex lineas longi, cór- pore vel candido vel flavo aut aurantio, Proboscis linearis obtusa, unzcinorum tenuium seriebus sedecim ad viginti transversalibus dense aculeata, Collum pxoboscide crassius a corpore ru- gosum incipit, ceterum aequale, laeve, apice bul- la terminatum, in quam proboscis retrahi potest. Corpus antice obtusum, posteriora versus attenua- tum, apice caudali obtusiusculo. Obs. 1. In nulla piscium specie, quam in Pleu- ronecte Fleso vermem elegantissimum copiosiorem reperi, ut hujus ventriculum undique perforatum N saepe oppleat. . Obs. 2. Hujus et insequentis, specierum ma- xime affinium, synonyma eruere, vix et ne vix qui- dem successit. Mülleri Ech. attenuatus quoad iconem fere aeque bene ad insequentem laudari pos- set, cum vero collum filiforme dicat, et vermem in Pleuronecte repererit, huc amandavi. Obs. 5. Fabricius hanc cum insequente specie saepe confusam esse, bene monet, ideoque nomen ambiguum servare nolui. De Fabricii eynonymo dubio, conf, obs. 4. ad spec. proximam. ' Obs. 4. Goezii synonymon, cum Gmeli- nus speciem a cl. viro detectam in Callaria occur- rere referat, dubium videri posset, Goezius vero Gadum Lotam nomine germanico JDorsck saepius perperam designat, cum hoc tamen proprie Calla- 287 - riam désigné, quem nunquam dissecuisse videtur, Pallas Taeniam suam longicollem a Comite de Borke in pisce Dorsch repertam esse pariter refert, ubi etiam Gadus Lota subintelligendus est, Iconos hujus vermis a Goezio oblatae nuliius momenti, et proboscidis globosae species, quae Zederum ad: vermem ;separandum et qua propriam speciem enumerandum induxit, ex partis, dum sub micro- Scopio spectaretur, aqua non submersae positione 'Goezio imponere potuit, eic enim Ascaridis cau- da acutissima, si ex aqua emergit, sub microsco- pio globosa apparet, et sirmiilia quisque expertus erit, Aut forsan proboscidis pars vel retracta vel abrupta fuit. Ipse saltem in Gado Lota nonnisi Echinorhynchum attenuatum ct angustatum re- peri. Obs. 5. Echinorhynchus cyathiformis sive Barbi, infra n. 56. dicendus, huc vix pertinere vi- detur. De Schranki1 Ech. Dobulae conf. obs. 5. ad speciem insequentem. 27. EcHINORHYNCHUS NODULOSUS, Schrank, Tab. V. bg. 4. Echinorhynchus: Proboscide subclavata, t collo conico bulla terminato , corpore pestice atte- anuato. M üll. Prodr. n. 2601. sub Ech. laevi. Ejus Zool. Dan, Vol. I. p. 45. Ech. laevis ib. p.48. (Gadi Merlangi) . G mel. Syst. N. p. 5048. n. 98. Ech. annularis. 2980 Schrank Verzeichn. p. 28. n, 92. Ech; laevis. Idem in Vet. Ac. N. Handl. 1790. p. 124. n. 25. Ech. nodulosus. Fabricius in Dansk. Selsk. Skrivt. HL 2. p. 38 — 41. Tab, 1V. fig. 4 — 6. (Salmonis Truttae.) Zeder Nachtrag p. 154. Ech. nodulosus. | Rudolphi in Wied. Arch. II, 2. p. Gi, Ech. nodulosus. Zeder Naturg. p. 156. n. 22. Ech. nod. Ha b. in intestinis Cyprinorum, inprimis o- bulae, Zeder. Ipse: in intestino Cyprimi lesis Aprili, Zzmbae, erythrophthalmi et Tincae Majo, Jiramae Iunio mense, plus minus copiosum reperi. Cl. Braun in Gado Callaria offendit. Déscr. Vermes tres ad sex lineas longi, co- loris albi vel aurantii. Proboscis cylindrica, antice plerumque magis crassa, aut subclavata,.uncinorum tenuium, paten- iium, antrorsum majorum seriebus duodecim ad sedecim transversalibus dense aculeata. Collum longüm (proboscide longius) tenue, conicum, sive antrorsum gracilescens, laeve, utplurimum bulla terminatum, rarius eadem destitutum, tumque me- dia circiter parte constrictum, — Corpus antice ob- itusum, posteriora versus attenuatum, apice cau-, dali obtusiusculo. Obs. 1. Species praecedenti proxima, pro- boscidis collique tamen forma satis distinguitur. .Obs. 2. Echinorhynchus noster colli figura. valdopere variat, auctoresque varietatem ininus ra- 289 - ram praetervidisse mireris. Collum enim vel bulla, utplurimum tamen quam prioris minore, termina- tum, vel eadem orbatum; tum duabus quasi par- tibus, anteriore tenuiore, crassiore reliqua, .con- stans, Hanc varietatem: primo conspiciendo, me novam speciem invenisse credidi, sensim tamen transitum vidi. Obs. 5. Echinorhyncbhus, quem tab. IV. fig. 4.- delineavi, apparatum masculum sistit, ideoque hoc specimen selegi, licet bulla ejusdem solito major, collumque minus conicum sit. Specimina talia in- termedia naturae scrutatorem vexant, idcirco ta- men non praetereunda sunt, ne specierum affinita- tem obliviscamur. Obs, 4. Mülleri Echinorhynchus laevis in Gado xepertus fere aeque bene ad praecedentem lau- dari posset, Echinorhynchus tamen a cl. Draunio in Gado Callaria repertus, cujusque iconem coram habeo, huc omnino pertinere videtur. Fabricii Ech. annulatus quoad iconem et descriptionem huc pariter referendus, licet in Zrutta repertus sit, cu- jus Echinorhynchum Zederus ad speciem antece- dentem amandaverit, forsan autem piscis dictus utramque fovet. Obs. 5. Schrankius Echinorhynchum no. dulosum sibi dictum in Siluro Glanide occurrere re- fert, sed Zederus, a quo acceperit, in Cyprino Dobula ; Echinorhynchum autem Dobulae S ch ra n- kio vocatum in Gado Lota, sibi, tironi, pro Silu- Vol. II. "ue 299 ro Glanide habito, invenit, unde et nominis et ha. bitàculi error obortus est. , ". Qbs. 6. Echinorhynchus sublobatus n. 52. dicendus huc procul dubio pertinere videtur, idem- que de Echinorhynchis Cyprinorum Barbi, rutili, Idbari et Bramae (n. 56 — 59.) crediderim. 28. .EcuiwonHvNcHvs ovarUs, Zed. Echinorhynchus: Zroboscide subclavata eugustiore collo cylindrico longissimo, corpore obovato, Zeder Nachtrag p. 157. Ech. ovatus, Ejus Naturg. p. 157. n. 24. Ech. ovatus. Hab. Rarius in Cyprinorum intestino; ple- rumque in eorundem, utu etiam, sed minus fre- quens, in Salmonis druttae, Gadi Lotae et Eso- cis Lucii peritoneo, Zeder. Descr. Vermes duas tresve lineas longi, rubelli. Proboscis subclavata, apice rotundata, uzci- norum seriebus novendecim tranusversalibus armata. Collum pxoboscide crassius et ab eadem linea emi- nente distinctum, cylindricum, longissimum , basi constrictum. | Corpus obovatum, an potius subo- vatum, conf. obs. 1, Hujus ceterum longitudinem una vel duabus lineis, proboscidis vero et colli si-- mul sumtorum dimidia vel tribus lineae quartis partibus aestimat. | Obs. 1. CL vir in descriptione hujus speciei. germanica corpus oblongo- ovatum (linglich - eyfór- mig), in differentia specifica vero obovatum vocat, 291 an ideo forsan subovatum dicendum? Corpus obo- vatum enim idem est ac obverse ovatum, et in Di- stomatibus cl. vir his terminis saepius alieno sensu utitur. -ree Obs. 2. Quos cl. vir in Lucii peritoneo repe- rit, linea eminente collum et proboscidem distin- guente non instructi erant, hos idcirco pro varieta- te habet. Obs. 5. In parte vermis postica maculam Opacam cyathiformem , e qua acumen crystallinum instrumenti pressorii ope extrusit, non tamen in omnibus observavit. Quibus deerat, globulus exi- guus collo et proboscidi impressus , sacculique duo a proboscidis vagina in corpus protensi concessi erant. Hos mares suspicatur; ego cum cl. viri pace feminas potius crediderim, sacculi enim ovaria de- signant, macula illa caudae vero vesicula seminalis fuit, conf, Vol. I. p. 290. et sequ. Obs. 4, Vermiculi interdum vesicula inclusi sunt, A speciebus praecedentibus colli bulla in- structis plarimum recedunt, insequenti autem spe- ciei, quam conferas, proxfmi videntur, Ecnuisofuvucnuus sPHAERICUS; bh. M^ Echinorhynchus: Proboscide lineari; col. lo conico, corpore subsphaerico. * Rudolphi in Wied, Arch. II. 2. P. 62, Ech. sphaericus, Zeder Naturg. p. 157. n. 25. Écb. sph. d. 292 Hab. In Cottorum Scorpiorum complurium peritoneo satis multos Septembri mense reperi. | Descr. Vermes unam cum dimidia lineam plus minus longi, utplurimum rubri. Proboscis linearis, uncinorum tenuissimorum lum longissimum, basi crassius, antrorsum tenuis- simum, sive conicum. Corpus collo brevius, sphaericum aut subspbaericum, durissimum. Obs. Speciei praecedenti procul dubio affinis, at proboscidis, coli et corporis forma distincta. Num corpus in iila quoque durum sit, quale in nostra specie offendi, Zederus non refert. Conf. &pec. insequ. B. Collo corporeve armatis. 5o. EcniwonHYNCHUS GIEBOSUS, h. Echinorhynchus: Proboscide cylindrica £ransversa, collo nullo, corporis undique aculeatz L parte antica subglobosa, posticu tereti. Hab. In peritoneo Cyclopteri Lumpi Februa- tio, Zrachini Draconis Majo xeperi. Descr. Vermes duas tresve lineas longi, can- didi. 'seriebus duodecim transversalibus munita. Col- [| Proboscis cylindrica, e corporis latere (neque apfce) oriunda, sive transversa , brevis, zzcinorum validorum seriebus decem vel duodecim transversa- libus munita. Collum nulum. Corpus difforme, sive antica parte subglobosum, postice teres tri- 2793 ploque tenuius, apice caudali obtuso; undique, quin ipso in caudae apice aculeis minutissimis re- curvis armatum. Corporis aculei proboscidis unci- nis decuplo minores sunt. Obs. Speciebus duabus antecedentibus ma- gnitudine et habitaculo accedit, vel enim in me- sentrio occurrit, vel intestinis extus adhaeret; for- ihà vero corporis exacte insequentis est , ut nonnisi uncinis majoribus ét corporis parte postica aculeata diZerat, | 31. EcniwonHvNcHus sTRUMOSUS, R. Tab.IV. fig. 5. Echinorhynchus: proboscide cylindriee £ransversa, collo nullo, corporis parte antica sub- globosa aculeata , postice tereti inermi. Rudolphi in Wied, Arch. II. 2. p. 65. Ech. .strumosus. : Zed er Naturg. p. 158. n. 8. Ech. strum. |Hab. In Phocae Fitulinae tubo intestinali, praesertim medio, sparsum Novembri mense of- fendi. | Descr Vermes duas tresve lineas bii candidi. Proboscis cylindrica, brevis, transversa, ui- cinorum tenuium seriebus circiter sedecim transver- salibus; dense armata. Collum nullum. Corporis pars antica subglobosa, triginta circiter aculeorum tenuissimorum seriebus horrida ; pars, postica teres, inermis, apice caudali obtuso. 294 M —. Obs. s. Species praecedenti proxima, otis tamen ibidem dictis diversa. Obs. 2. €k Viborg in Ind. Mus. Vet. Hafn, . 245. n. 199—201. IÉchinorhynchum Phocae vi- aij habet, qui E huc forsan pertinet. 32, | EGHINOBHTNCHUS VENTRICOSUS, R, ; 2 Echinorhynchus; proboscide | eylindrica recta, collo conico, corporis parte antica subelo-. bosa, reliqua tereti, illis undique, hac postice, " aculeatis. ! : Hab. In Justelae Putorii intestino medio specimina duo Decembri reperi, bes cr. Véermium alter duas, alter tres lineas longus, uterque. candidissimus., " Proboscis , cylindrica, recta, antice obtusa, uz- cinorum wvalidorum seriebus duodecim ad quatuor- decim transversalibus munita, Collum. proboscide brevius, conicum, sive basil crassiore ex corpore oriundum, apice angustatum, et infra proboscidem constrictum , undique aculeis minutis obsitum, Corpóris pars antica subglobosa, aculeis similibus instructa; postica teres, proboscide, collo et parte j subglobosa simul sumtis parum longior, inermis, j ultimo tantum' apice caudali obtuso dculeato, gu ' Obs. Prioribus quidem affinis, attamen pro« boscide recta, colloque distinctissimus, ^ Putorio licet biduum mortuo vermes tamen aquae tepidae commissi motus suos edidere, sub quibus collum in altero contrahebatur. | Echinorhynchi strumosi e 295 contra, quorum specimina satis multa in Phoca pridie Occisi reperi, vitae omnino expertes fuerc, quod ab ipsorum certe, neque Phocae indole pen- debat, dum Ascarides in ejusdem ventriculo obviae per biduum vitam conservabant, 55. EcniNonnHyNcHUS MiINUTUS, Zed. Echinorhynchus: proboscide cyliudrica, ' collo tereti nudo, vagina striata, corporis parte antica subovata aculeata, postica ovali iuerui. ^ Goeze Naturg. p. 164. Tab, 15. fig. 1, 2. Ech. ; minutus cocqineus etc. | -Schrank Verzeichn. p. 27. n. 28. Ech. boschadis. Gmel. Syst. Nat. p. 5045. n. 12. Ech, anatis. p. 5046. n. 19. Ech, merulae, Tableau encycl. t. 59. fig. 1. A. B. (ic. Goez.) .. Ech. anatis, ^ Zeder Nachtrag p. 142. Ech. minutus. Ejus Naturg. p. 158. . 27. Ech. minutus. Hab. In intestino Znatis fuscae (crasso, haud procul a recto, Ianuario mense), et. Zurdi A4trica- pilae Goezius, Fulicae Chloropodis Zed erus invenerunt, - Descr, Vermes tres lineae quartas partes, ad unam cum quarta lineam longi. Goezio rubri dicti; abdominis parte postica secundum Zede- rum coccinea, rcliqua albida. A |. Proboscis ,Cylindrica, anticé rotundata , unci- nis plurimis et validis armata, quorum in icone Goeziana series octo exhibentur. *: Co//um, pro- * 296 boscide longius, teres, basi parumper increscens, sive'subconicum. Zgiza colli brevis, longitudi- naliter striata;, cum eodem inermis. Corporis pars antica e basi'crassa rotundata (ubi a parte reliqua ope stricturae distinguitur) ad medium usque au- getur, tum vaginam versus decrescit, sive subova- ta, undique aculeis minimis densis obsita; pars po- stica ovalis, ns vel obtuso vel acutiusculo, in- ermis. Bqury Obs. 1. Quos in Chloropode Zederus in- venit, Echinorbynchi aculeos minores, quam Go e- zius depingit, proboscidem magis ad formam cla- vatam' accedentem ,'et collum sub proboscide pa- rum angüst:atum habent, ceterum conveniunt, Obs. 2. Vermicüli tàm proboscidem quam col- ]um ad vaginam üsque retrahere possunt. Apex cau- dalis pariter retractilis, unde ejusdem figura varia. Obs.5. Gmelinus(l c) Echinorbynchum Merilae habet, eundémque a Goezio in Merula et Fringilla montana repertum esse tradit, iste au- tem vermen in Ahate fusca et 'Turdo' Atricapilla sibi occurrisse refert, hujusque nomina germani- ca Zmsel et Schwarzdossel addit, quorum alte- rum Gmeliuus perperam Merulam vertit, cum tantum Turdi dicti synonymon sit, Atricapillae vero loco, lapsu Fringillam scripsit, ut dis illa fictitia delenda sit. 54». isasolagn a Mmi. cowsTRICTUS, Zed. '"Echinorhynchus: groboscide vibes 297 collo conico nudo, vagina laevi, eorpore oblougo bis obiter constricto, antice aculeato. "Goeze Naturgesch. p. 165. Tab. 15. fig. 6, 7. Ech. Anatis boscbadis domest. "Gmel. Syst. Nat. p. 5045. n. 11. Ech. boschadis. ^Schrank Verzeichn. p. 26. n. 87. Ech. anatis. "Idem in Vetensk. Acad. Nya Handl. 179o. p. 124. n. 96. Ech. vesiculosus (Fulicae fuscae.) Frólich Naturf. 24. p. 105. Ech. anatis. "'Zeder Nachtr. p. 159. Ech. constrictus. "Ejus Naturgesch. p. 158. n. 26: Ech. constr. Hab. In intestinis Zzatis Bosckadis domesti- cae Go eziusSeptembri ; in illius et Fulicae fuscae Zederus; in Znatis Anseris junioris intestino Fro e- lich Iunio, repererunt, Descr. Vermes duas tresve lineas longi, candidi, ! Proboscis subclavata, apice rotundata, urci- norum (quorum posteriores minores sunt) seriebus octo transversalibus munita. Collum longum, co- nicum, sensim versus proboscidem angustatum, nudum. Zagsinua coll brevis, laevis. | Corpus ob- longum, bis obiter constrictum, utrinque, postice tamen magis attenuatüm , parte anteriore aculeis minutis etraris obsita, reliqua, longe majore, in- ermi; apice caudali obtuso, in niaribus sacculum eniittente. | Obs. 1. Goezius partis corporis anticae aculeos sub microscopio spectatos utrinque tantum 293 exstare vidit, et ideo laterales tantum depingit, tota vero Zedero teste undique aculeata est, - ! Obs.2. Fulicae Echinorhynchum ob. vesicu- lam caudae annexain diversum esse, Schrankius suspicatus est, Zederus vero eandem ac in Fuli- cae, in Ánaüis quoque Echinorliynchis. observavit, et generationis tantum organa iascula continere, certissimum est, ut differentia specifica inde deduci nequeat. Obs. 5. fao dir divis a Froelichio in Ansere solitarius repertus, nullo modo differre vide- tur, proboscis licet ovalis eidem adscribatur. Obs. 4. Speciei praecedenti valde affinis est, illa vero corpore media circiter parte strictura quasi parto, aculeis majoribus armato, vagina colli striata, et proboscide cylindrica distinguitur. Conf. spec. insequ. 55. EcnuiNoRHYNCHUS coLLAnIS, Schrank, Echinorhynchus: proboscide , . . ., T aculeato , corpore postice truncato. Schrank in Vet. Ac, N. Handl. 1790. p. 124 n. 27, Ecb. collaris. Zeder Naturgesch, p. 159. n. 52. Ech, coles, Hab.in intestinis Zulicae fuliginasae, S ch vank, Descr. a cl, viro non tradita, sed differentia tantum insequens: Ech. corpore saccatps postice iruncato, collo fasciis uncinatis, Obs, 1. Speciei praecedenti valde affinis vide- 299 tür, si autem collum aculeatum est, satis distincta habeatur. Obs.2. Fulica fuliginosa Scopoli nihil nisi F. atrae Linn, varietas, aliis F. aterrima dicta, conf. Butfon's Naturgesch. der Vógel von Otto. 29. B. (Berlin 1800. 8.) p. 269. 56. EcnuiNonuvxcHus PnrisTIs, BR. Echinorhynchus: proboscide cylindrica, obMiqua, truncata, collo nullo, corpore subcylin- drico antrorsum aculeato, Rudolphi in Wied, Arch. I. 2. p. 64. Ech. Pristis. Zeder Naturgesch. p. 158. n. 29. Ech., Pr. Hab. In £Ésocis Belones intestino Majo soli- tarium reperi. * Descr. Vermis duas tertias pollicis partes longus, vix lineam dimidiam crassus, ruber. Proboscis cylindrica, tenuis, oblique corpori inserta, apice truncata, unmciuorum tenuium serie- bus triginta transversalibus armata. Collum nullum, Corpus cylindricum , haud procul a proboscide pa- rum crassius, apice caudali obtuso. . Antica corpo- ris pars aculeorum minutorum obtusiusculorum se- riebus duodecim veltredecim, quarum posteriores subremotae sunt, munita; reliqua obiter annulata, sive subrugosa. ; O b s. ;. Speciei insequenti affinis videtur, pro- boscide tamen tenui, magis uncinata, corporeque minus aculeato et minore, nec non colli defectu 390 abunde differt, Nomen a proboscide aculeatissima, cum. pristis serra comparanda, desumsi. u bii .^.Obs.2. Müller (Naturf.922. p.62.) se in Esocc Belone Echinorhynchum reperisse tradit, cum in hoc vero pisce praeter speciem modo dictam, etiam Ech. angustatum n. 12. repererim, quo suus pertineat, me fugit, y 57. EcHINORHYNCHUS SUBULATUS, Zed. Echinorhynchus: proboscide | oblongo - ovali, collo brevissimo parteque corporis antica cylindrica aculeatis , postica subulata. inermi, Hermann im Naturf. 77. p.177 — 179. Tab. (t fig. 11, 12, Ech. alosae. Schrank ficiis p. 27. n. 89. Ech. Alban, Gm el, Syst. Nat. p. 5049. n. 40. Ech. alosae. di Zeder Naturg. p. 159. n. 50. Ech. subulatus. Hab. In. Ciupeae rhenanae, (vulgo Alosae dictae, conf. obs. 1.) intestino Hermann Majo solitarium offendit. Descr. Vermis E ala vix lineam: dimie diam crassus, collo parteque, corporis antica ru- bescentibus, reliqua et proboscide albis. Proboscis oblongo- ovalis, sive cylindrica, me. dio incrassata, apice obtusiuscula, unciuorum tes nuium seriebus octo longitudinalibus, et quantum ex icone patet, sedecim circa transversalibus dense armata. — Collum. teres, brevissimum, aculeorum &eriebus duabus densis obsitum... Corpus cylindri- cum, parte antica.crassiore, sedecim circiter acu- 501 leorum tenuium et rarorum seriebus transversalibus (longitudinalibus, non tamen regularibus, sex) Pu- nita; parte postica longissima subulata inermi. Obs. x. Piscis Naturae Scrutatoribus Germa- niae Australis Clupea Alosa dictus, Linnaei vix erit Alosa, quae apud nos in mari baltico non rara occurrit; illi enim tam corporis maculae quam squa- mae abdominis magnae et carinatae deesse dicuntur, quae nostram designant, ut illam interim rhenanam appellare liceat, Obs. 2. Echinorhynchus subulatus praece- denti satis affinis videtur, sed notis in obs. ad eun- dem traditis distinguendus. 58. EcnurwonHvyNcHUS BaciILLARIS, Zeder. Echinorhynchus: proboscide subslobosa, collo tereti aculeato, corpore cylindrico , postice attenuato, uermi, och Abh. p. 27. Tab. 7. fig. g— 11. Ech. ca- pite et collo armato. Schrank Verzeichn. p. ?7. n. go. Ech. mergi. G mel. Syst. Nat. p. 5045. n. 15. Ech. mergi. Tabl. Encycl. tab. 58. fig.2. A — C. (ic. Bloch.) Ech. mergi. Zeder Naturg. p. 159. n. 51. Ech. bacillaris. Hab. In Mergi minuti intestinis Blochius ultra triginta specimina reperit. ) Descr. Vermes pollicares, vel sesquipollica- res, graciles, albi. Proboscis subglobosa, uncinorum seriebus plu- 502 ximis dense armata. . Collum breve, cylindricum (fere aeque longumret crassum ac proboscis), acu. leis minutis dense obsitum. ^ Corpus teres, - collo parum crassius, postice aHenndINIM, apice postico acutiuscülo. Obs. Blochius proboscidis et colli simul sumtorum series triginta, quorum quaevis üncinos viginti vel viginti duos contineat, l.c. enumerat, icon vero (fig. 10.) proboscidis tantum decem vel undecim, collique sex series transversales sistit, ut num illae cl. viro longitudinales sint, utrum icon minus accurata habeatur, nos fugiat; hoc au- tem videtur, tot enim series longitudinales vix ad- esse possunt. Species dubiae. 59. EcniwonuvyNcHus Munis. Goeze Naturgesch. p. 158. Tab. 9. B. fig. 1c. Pseudoechinorhynchus. * Müller im Naturf. 22. p. 56. Ech. muris. Schrank Verzeichn. p. 21. n. 71, Ech. muris. Ginel. Syst. Nat- p. 5050. n. 1.. Haeruca muris. Tabl. Encycl. tab. 57. fig.1. (ic. Goez.) Haeruca musculi. ( Zedex Nachtrag p. 106. Haeruca. Ejus Naturgesch. p. 169. Haeruca muris. Hab. In ventriculo Zurzs 2Musculi a Comite . de Borke detectus, qui vermis magnitudine aucti iconem Goezio communicavit. "S . Descr. Magnitudo naturalis Goezio non. 503 indicata, cl tamen vir vermem ad Ascaridis Acus magnitudinem accedere suspicatur. Color ex cine- reo albidus. | Proboscis brevis, capitata, vertice planiusculo, uncinorum validorum, reflexorum sere unica mu- nita. "Collum brevissimum, ut fere nullum, pro- boscide angustius, Corpus teres," infra collum cras- sissimum (proboscide crassius); subglobosum, re- liqua parte teres, inaequale, transversim rugosum, Bpice caudali obtuso. Obs. 1. Descriptionem secundum iconem con- feci, figuris vero Borhianis raro fide dignis, ver- mem distinctissimum visum inter species dubias reliqui, Obs.2. Goezio4 eundemque securis, G m e- lino etZedero, vermis ob proboscidis retractilis defectum proprii generis videtur, si iconem autem attente perlustramus, proboscidem uncinis intus ductis aeque bene ac ceterarum specierum pro- boscide subglobosa instructarum retrahi posse pa- tet, et in his res nulli visa aeque dubia haberetur. Zederus uncinos nimis magnos suspicatur, quam qui intus duci possint, sed quemadmodum icones Borkianae plurima negligere solent, ita forsan uncinorum etiam rationem ininus bene expresse- runt, aut quod collum videtur, proboscidis partem sistit, tumque longitudo eorundem nimia non esset; cumque reílexi sint, lidem certe, ut agere et villo- sam trausfodere possint, intus duci et sub emissione infigi debent, alias enim omnino supertiui forent. 504 ' Uncinorum series unica frequens quidem non est, in Ech. tuberoso n. 5. et Carassii n. Go. simile ta- men exemplum habetur, Rugas tandem quod atti- net corporis, nimiae forsan depictae sunt. Obs.5. Nemo post Comitem de Borke ver- mem in animalculo vulgaüssimo degentem reperit, ut rarissimum esse oporteat. Si in Mure agrario inventus fuisset, insecti larvam, qualibus illius ven- triculus saepissime repletus est, semidigestam pro verme intestinali imposuisse crediderim, corpus saltem. (praeter pedum defectum) larvae minoris segmenta satis bene refert; cum autem de mure. (absque epitheto) sermo sit , musculus omnino sub- intelligendus videtur. 4o. EcRixoRHYNCBUsS BALAEywAE. Phipps hodoepor. (Bibl. n. 2938.) P 194. Sipun- culus Lendix. G mel. Syst. Nat. p. 5045. n. 4. Ech. balaenae. Zeder Naturg. p. 161. n. 57. Ech. balaenae. Hab. in Balaenae intestinis, Hunter. Hunterus se eandem ac insequentem speciem in balaena reperisse Phippsio narravit; hoc ta- men vix admiseris, mammalium enim et avium vermes nunquam specie conveniunt. 41. ECHINORHYNCHUS ÁNATIS MOLLISSIMAE. '"Phipps hodoepor. (Dibl. n. 288.) p. 194. Tab. 15. fiz. 1. A. B. C. Sipunculus Lendix. Müller Naturf. 22. p. 57. Ech. Anatis molliss. hd $05 met Syst, Nat. p. 5045. n. 10. Ecb. borealis. Rathke in Dansk. Selsk. Skrivt. Vol. l. p. 71. Ech. bor. | Zeder Naturg. p. 161. n. 58- Ech. borealis. ;Hab.in Anatis mollissimae intestinis, Phipps, .Rathke. Descr. cl Phipps. Corpus croceum, sub- cylindricum, tres lineas longum, crassitie pennae passerinae, utraque extremitate parum attenuatum, terminatum ostro angusto, corpore quintuplo breviore, quo tunicis intestinorum internis se affi- git; prope alteram extremitatem J4per£ura simplex, ad libitum extensilis. Obs. 1. Iconum a cl. Phipps oblatarum À. vermes complures, villosae adhaerentes magni- tudine naturali; DB. magn. aucta; C. vermem dis- sectum magn. aucta sistunt. Hae non sufficiunt, apertura tamen, quae in apice caudali exhibetur, genus dubium reddere possent, nisi genitalium ma. sculorum forsan sacculum indicarent, qui in fig. B. quoque (sed intus ioni) adesse videtur, conf. Vol. I. p. 291. Obs. 2. Rathkius Echinorhynchi borealis in Ánate mollissima copiosissimi cuiem luteam ru- gosam, ipsumque postice subattenuatum ;esse, lo- cum autem,-quo adsit, tuberculis intestinorum ex- ternis ab ejusdem proboscide excitatis prodi refert. Hoc quidem Phippsio collum abruptum pro ro- stro (proboscide) imposuisse, et banc forsan Echi- norhynchi speciem cum Ech. flicolli n. 25. dicto Vel. II. U 506 plurimum convenire, vel eandem esse, suspicio- nem moveret; Ph ippsius enim proboscidis unci- nos non refert, sed partem teretem, brevem et hian- tem delineat, ut bulla forsan colli disrupta fnerit. Rathkium vermem non descripsisse, dolen- dum e&t. Obs. 5. Phippsius eandem entozoi spe- ciem in balaena occurrere ab Huntero acceptum tradit, quo Müllerus et Gmelinus commoti sunt, qui Echinorhynchum balaenae constituant, et easdem cl. viri icones (anatis tantum vermem rcferentes) tam ad praecedentem quam ad hanc spe- i ciem laudent. 49. EcnHrwonnyucHUS ÁrcAE. Müll Prodr. n. 2597. Ascaris Alcae. Fabricii Fauna Groenl p. 276. n. 257. Asc. Alcae. Müll Zool Dan. Il. p. 48. Tab. 74. fig. 8. f. Asc. Alcae. i Gmel. Syst, Nat. p. 5045. n. 14. Ech. Alcae. Tableau Encycl. t. 32. fig. 19, 20. (1c. Müll) Proboscidea Alcae. Zeder Naturg. p. 161. n. 59. Ech. Alcae. H a b. in intestinis Z/cae Picae, Fabricius. Descr. Interdum quatuor uncias longus, sed Echinorhyncho Acu vix crassior, albus, linea dor- sali nigra. —Teretiusculus, antice acutiusculus, subtus planatus rugis seu. plicis lateralibus. intersti- 397 tio longitudinal elevato, ante quod orificium. ?Po- stice subprismaticus, extremitate exquisite acuta. Differentiam specificam cl. vir sequentem dedit: Ascaris antice subtus rugis lateralibus medietatem elevatam includentibus. Obs. Figura, f. vermem a parte inferiore deli- neatum sistens inter rugas corpus cylindricum ex- hibet, quod nisi ab apice antico nimis distaret, pro proboscidis vagina haberi posset. ^Proboscis icone non sistitur, forma tamen corporis oblongi, antice crassioris et rigidi, vermem ad Echinorhyn- chos pertinere, et lineolato (n.24.) proximum esse, vero simillimum reddit. Müllerum ipsum de hac specie olim sibi dicta dubium factum esse, ex- inde patet , quod eandem in suo Vermium Catalogo (Naturforsch. 22. p. 54 — 96.) neque inter Ascarides, neque alio sub genere enumeraverit, 45. EcHiNORHYNCHUS ÁRDEAE ALBAE, Redi Anim, viv. p. 155. vers. p. 229. Tab. 21. fig. 9. | G m el, Syst. Nat. p. 5046. n. 16. Ech. garzae. Zeder Naturg. p. 161. n. 40. Ech. garzae. Hab.. In Zrdeae 4lbae (Garza bianca) bursa Fabricio dicta bis multos, plurimos saepius in ejus intestino sparsos Redius reperit. Gmelinus vermes a Redio detectos, Mül- lero (Naturf. 22. p. 57.) praeeunte ad Echinorhyn- chos amandavit, et quales figura nona sistit, huc potissiinum pertinere videntur, licet bursa Fabri- 3! U 2 308 - cii alias disfomata fovere soleat. Vermes depicti pollicem dimidium plus minus longi, graciles, te- retes, altera extremitate crassiore, vel foramen (proboscide forsan retracta), vel partem subglobo- sam, aut apiculatam aut processum (proboscidem) - emittentem offerunt, altera autem apice acuto ter- minantur. 44. EcHrNoRHvNCHUS VANELLI. Goeze Naturg. p. 155. Ech. vanelli. - G m el. Syst. Nat. p. 5046. n. 17. Ech. vanelli. Zeder Naturg. p. 162. n. 41. Ech. vanelli. Hab. In intestino Zrizgae J'anelli Go ezius Martio solitarium reperit. ; Obs. Goezius hunc Echinorhyncho cauda- to (n. 20.) similem vesicaque caudali centro albo instructum esse refert; num distincta sit spécies, autoptae judicent. Ipse in Vanello saepius dissecto nunquam Echinorhynchum offendi. ( 45. EGCHINORHYNCHUS TARDAE. In Otidis Tardae intestino verres plurimos Septembri reperi, mortuos, ílavos, utrinque obtu- $05, Echinorhynchos visos, licet proboscidem ex- tricare nullo modo successerit. 46. ECHINORHYNCHUS XIPHIAE. Redi Anim. viv. p. 162. vers. p. 241. Tab. 1g. fig. 1. Gmel. Syst. Nat. p..5047. n. 22. Ech. Xiphiae. Zeder Naturg. p. 162. n. 42. Ecb. Xiphiae. Li $09 Hab. In Xiphiae Gladi? wüWoris, viginti quinque tantum iibras pondere aequantis, intestino recto Redius vermes multos reperit, quorum non- nulliidem variis locis perforando, qua partem in abdomen penetraverant, Descr. Vermes quatuor vel sex digitos trang- - versos longitudine, crassitie vero tenuissimam pen- nam calamariam adaequantes, coloris lactei. Altera extremitas ovalis reliquo corpore crassior, hoc teres parte ovali quintuplo longius, apice obtuso. Obs. Vermis istius figura Echinorhynchum satis bene reddit, ut pars ovalis vel pro proboscide, vel eem antica corporis parte, in quam illa retracta , haberi queat, sed Redius animalcula, dum iditik formam continuo mutare, mox elongari, mox contrahi, mox latiora et planiora fieri, mox coarctari et attenuari refert, quales motus in Echi- norhynchis nunquam observantur. Neque Mul- lero (Naturf, 22. p. 58.) ergo, neque Gmelino (Zederus enim HK edium non legisse. videtur, alias a meis certe parübus staret) vermem huc per- tinere, concesseriim , quo accedit, quod Redius postmodum Aselli vermes, in appendice inter En- tozoa dubii generis enumerandos, ab Echinorhyn- chi genere maxime recedentes, similes, ac Xiphiae, motus edere tradat, i 4 47. EÉcnuiwonnHvNcuHus Gonirr. Y In Viborgii indice mus. Vet. Hafn. p. z44- n. 21b enodmeratun " 510 48. EcnutNonHyNcHus PLEURONECTIS MAxIMI, "n MulL Naturf. 14. p. 150. Gmel. Syst. N. p. 5047. n. 26. Ech. vicirt m Ha b. in intestinis Pleuronectis maximi, M ül- ler. Ipse Pleuronectes hosce saepius dissecui, at: Echinorhynchos nunquam in iisdem reperi, AnMülleri vermes ad Ech. affimem , n. 14. vel tereticollem, n, 26, quos in Fleso offendi, per- tinent ? 49, EcHiwoRnHvNcHUus PrATEssAE, Müller in Schrift. Berl. Natf. Fr. L. p. 207. Hab, in Plieuronectis Platessae intestinis, Müller. qe. Proboscis, Müllero auctore, uncinorum se« riebus sedecim, «corpus aequale cylindricum. | Àn ad Ech. af&nem n. 14. pertinet ? t Obs, Müllerus (Naturf. 22, p. 60.) Echi- norhynchum dictum ad animalcula ab O. Fabri- cio in Pleuronecte Platessoide reperta, eademque máxime aliena, memoriae lapsu landavit, quem er« rorem Gmelinus et Zederus suum reddiderunt, Conf. speciem insequ. ' . " 50, EcurwonHvNcuvs PreunoNEcTIS PLATESSOIDAE. Müll Prodr, n, 2594. Asc, Pleuronectis, Fabr, Faun. Groenl, p. 274. n. 254. Asc. Pleur. Müll. Zeol, Dan, Vol, Il, p. 43. Tab. 74. fig. 5. Asc. Pleur. G m el, Syst. Nat. p. 5048. n. 29. Ech. Platessoidae. $11 Tabl. Encycl. tab. 55. fig. 15, 14. (ic. Mull) Proboscidea Pleuronectis. Zeder Naturg. p. 162. n. 435. Ech. Platessoidae. Hab. in Pleuronectis Platessoidae ventriculo, Fabricius. Descr. Vermis duos cum dimidio pollices longus, lineam cum quarta crassus, teres, erts coloris pallidi. Othoni Fabricio ct Müllero olim eun- dem secuto dicitur: z£scaris rostro attenuato, po- stice cingulo elevato terminali. Extremitas antica Crassior, rostro attenuato obtusiusculo brevi, ad cujus basin orificium profundius cum puncto emi- nente medio; postica autem magis attenuata cingulo elevato terminata, in cujus medio anus. Obs.1. Fabricius vermem bhuncce Ásca- xidi bifidae (Ophiostomati mihi dicto) et Ascaridi Rajae (inter vermes generis dubii in appendice enu- merandae) simillimum essc, notis vero allatis dis- crepare refert; nec descriptione autem, nec icone, cujus generis sit, evincitur. Altera enim extremi- tas tenuiorostio magno orbiculari terminatur, altera: vero incrassata bifida, labio altero majore, minore altero, utroque obtuso, papilla intermedia; quae- nam vero extremitas antica sit, non patet, licet Müullerus (Natuxf. 22. p. 60, vermem postmo- dum ad Echinorhynchum amandaverit, papilla for- san pro proboscide retracta habita. Genus sane maxime dubium, forsan novum, nisi alterius ex» 512 tremitatis foramen magnum obstaret, utique o stoma dixissem. Obs. 2. De eynonymo Mülleri (Schr. der Bed. Ges. Naturf. Fr. I. p. 207.) perperam huc re- lato, conf, speciem praecedentem. | 51. EcniwonHvNcHvs Sconmsnr. In Viborgii Indice Musei Vet. Hafn. p. c4. n. 205. enumeratur, 52. EcuiwonHYvNcHus svBLOBATUS, Gmel. Hermann im Naturf. 17. p. 172 — 177. Tab. 4. fg.8— 10. Echinorhynchus. G m el. Syst. Nat. p. 5049. n. 54. Ech. sublobatus. Schrank Verzceichn. p. 24. n. 81. Ech. salvelini, Zeder Naturg. p. 154. n. 17. Ech. subglobatus. Hab. In Saimonis junioris ventriculo Her- mann reperit. Descr. Vermes tres quatuorve lineas longi, albi, corpore rugoso (sublobato), collo cylindrico, globifero, bulla tamen non semper aeque distincta, uncinorum proboscidis seriebus sedecim vel octo- decim longitudinalibus. T Obs. i. Hermannus vermem a se reper- tum cum Ech. attenuato Mülleri plurimum con- venire, bulla tamen colli non ovali sed globosa et collo crassiore rugoso differre, monet: bullam vero quod attinet, eadem in omnibus semper globosa datur, quid? quod ipsa in Ech. noduloso (n. 27.) ut supra monui, non raro deest, vel inconspicua $15 redditur, huic etiam collum tale competit, ut hanc speciem delendam et ad Ech. nodulosum referen. dam existimaverim, Corpus rugosum sive subloba- tum non obstabit, dummodo de verme recens in- vento sermo est. Obs.2. (CL vir s&e vermem in Salmone repe- risse refert, de quo sibi non constet, an Salar ju- nior, utrum Salmo basilieensis (propria species visa) fuerit, 53. EcnmiwoRHyNcHUS LAvARETI. Roelreuter in Nov. Comm. Petrop. T. XV. P. 513. Acanthocephalus. Se in Salmonis Lavareti intestino, praesertim recto, Echinorhynchos plurimos reperisse refert, dimi- diam ad duas cum dimidia lineas longos, tertiam lineae partem crassos, qui vermibus in Cyprino ru- tilo obviis (n. 57.) simillimi fuerint. An Ech. no- dulosus, utrum propria sit species, determinare non ausim, qui in Lavareto nonnisi Taenias offen- derim. 54. EcuiwonHrNcHvs EPrREaNr. Martin in Vet. Ac. Nya Handl, 1780. p. 44 — 49. Acharius ib. p. 49— 55. Tab. 2. fig. 1, 2. Ácanthrus sipunculoides. Gam el, Syst. Nat. p. 5049. n. 57. Ech. maraenae. Schrank Verzeichn. p. 25. n. 84. Ech. sipun- culus. Hab. minor in Saimonis Eperlani variis abdc- 314 minis partibus, vesicula inclusus, major in ejus- dem intestino, Martin. | Ó Descr. Vermis 4uas tresve lineas longus, pro- boscide cylindrica, collo nullo vel brevissimo, cor- pore oblongo, antrorsum crassiore, Acharius. Obs. r,. Eundem vermemin Gado Lota com- munem esse Martin. Obs. ?, Num vermis dictus ad Ech. angusta. tum vel affinem pertineat, autoptae dijudicent. Obs. 5. Gmelinus et Schrankius, Muüullero (Naturf. 22. p. 61.) praeeunte, vermem in Maraena occurrere referunt; sed piscis Suecis JNors dictus, de quo sermo fit, Salmo Epérlanus est, A 55. ECHINORHYNCHUS SPHYRAENAE. Redi Anim, viv. p. 160. vers. p. 257. B Argentinae Sphyraenae' abdominis visceribus adhaerentes Redius reperit; vermiculos teretes au- rantios capite candido et rhomboidali crassiore (an forsan bulla collapsa?) insignes, qui huc forte per- tinent, Obs. Hi vermes cum Tetrarbyncho infra di: cendo, sive Echinorhyncho Argentinae Gmel, non confundendi. 56. EcurwonuvscHus Bansr. Schrank im Naturf. 1g. p. 83-— 85. Tab. 5. fig. D-—H, Ech. Barbi. Ejus Verzeichn. p. 25. n. 85, Ech. Barbi, G mel. Syst, Nat, p. 5049. n. 41. Ech. Barbi. 515 Hab. In Cypriui Barbi intestino a Schran- kio repertus. Descr. Vermis quinque circiter lineas lon- gus flavescene, proboscide oblonga antice obtusa, uncinorum seriebus septem vel novem transversis munita; coílo proboscide et longiore et tenuio- re, striato, apice in calicem ampliatum abiente, ex quo proboscis emergit; corpore oblongo -ovali, rugoso. Obs, Species, si figuras obiter spectamus, di-- stinctissima videtur, iisdem tamen aliis cum Echi- norhynchis comparatis, calicem illum nihil nisi bullam sphaericam in speciebus longicollibus di- ctam, apice forsan collapsam, vel instrumento pressorio mutilatam (unde etiam proboscidis situs obliquus ) referre, nobis persuademus, Zederus hunc vermem ad Ech. tereticollem (n. 26.) aman- davit, ego potius ad Ech, nodulosum n. 27. revo- carem. 57. EcHrNOoRHYyNCHUS CYPRINI RUTILI. D Roelreuter in Nov. Comm, Petrop. T. XV. p. 499. Tab. 26. fig. 5. Acanthocephalus. G mel, Syst. Nat. p. 5050. n. 42. EÉch. carpionis. n. 44. Ech. rutili, Zeder Naturg. p. 165. n. 45. Ech. ruuli, In Cyprini rutili ventriculo et duodeno Roel« reuter Echinorhynchum reperit, quem neque descri« prum, neque bene delineatum sistit, ut de ejusdem specie certi fieri nequeamus. | Proboscide plurimum 516 uncinata ab Ecb. tuberoso n. 5. dicto recedit, uti - Muüllerus (Zool. Dan. I. p. 50.) recte observavit, ipsa autem icone mimis crassa sistitur, Eundem vermem in aliis Cyprini speciebus, nec non in Salmone Lavareto, et Gado Lota (Nov. Comm. Petrop. T. XIX. p. 429.) sibi occurrisse R oelreu- ter addit. Gmelinus in scriptorum locis citandis maxi- me incuriosus, Koelreuterum vermem in Car- pione'reperisse refert, de quo pisce tamén sermo non est, ad Echinorhynchum rutili vero Mülle- rum laudat, qui Observationem de Ech. tuberosi et Roelreuteriani diversitate tantum habet. 58. EcuirwoRBvNcHvs IpnaAnr. Müll. Zool. Dan. Vol. I. p. 48. sub Ech. candido. Ganel. Syst. Nat. p. 5050. n. 45. Ech, idbari, Müllerus primo Decembris in intestino Cy- yrini Idbari Echinorhynchum album longiorem, aliumque aurantium breviorem ac collum versus crassiorem reperit;-analopia ductus priorem ma- rem suspicatus est, at uterque omnesque cobabi- tantes, quorum duodecim instrumenti pressorii ope exploravit, sexus feminei fuere. Specieni ulterius non describit, sed cum aliis ad Ech. candidum (Acum n. 25. nobis dictum) pro- miscue refert.. Huic vero collum non est; nec eun- dem in Cyprino occurrere crediderim. Ad Ech. no- dulosum forsan pertinet. : $17 59. ECHINORBYNCHUS BRAMAE, Goeze Naturgesch. p. 165. G mel. Syst. Nat. p. 5050. n. 46. Zeder Naturg. p. 165. n. 47. Goezius se in Cyprino Brama Echinorhyn- chos ab Ech. longicolii, in Gado Lota sibi obvio, parum diversos reperisse refert. Lotae vermis cer- tissime ad Ech. tereticoliem n. 26. pertinet, ut ibi- dem exposui; Bramae autem ad Ech. nodulosum n. 27. illi affinem amandandus erit, ipse saltem non- nisi dictum in Brama reperi. 6o. EcurNonuvNcHus Canassir, Hab. in Cyprini Carassii intestinis, xnuco ab- sconditus. Draun. Descr. Cl Braun Echinorhynchi minutis- simi loco dicto a se detecti iconem misit, quae ver- mem aut Echinorbyncho tuberoso n. 5. dicto affi- nem, aut eundem esse probat. Proboscis subglobosa, antice truncata, postice decrescens, uncinórum minutorum et reflexorum serie simplici (et antice qnidem) munita. Collum nullum. Corpus oblongum, utrinque, retrorsum tamen magis attenuatum, apice postico obtuso. .Obs. Uncinuli breviores, formae vulgaris, neque nodulo baseos instructi sunt, quod unicum ab Ech. tuberoso discrimen. 61. EcnurwonnvucHus Lornmir. Müller in Schrift, der Berl. Naturf. Fr. I. p.211. 818 [ M üllerZool.Dan, Vol.T p.48. sub Ech. candido, Gmel. Syst, Nat. p. 5050. n. 47. Ech. Lophii, Müller quidem Echinorhynchum in Lophio | piscatorio frequenter sibi obvium ad Ech. can- didum (Acum n. 25. nobis dictum) pertinere refert, in eodem vero tradendo vermes varios et distinctos confundit, ut num Lophii vermis ad hanc aliamve speciem amandandus Sit, dubium videatur. 69. EcuiwongByxNcHUS STURIONIS, Goeze Naturg. p. 357. G mel. Syst. Nat. p. 5050. n. 48. Ech. sturionis. Zeder Naturg. p. 164. n. 49. Ech. stur. Goezius in Zccipenseris Sturionis intestino vermes albos et teretes reperit, quos cum Echino- rhyncho lucii idpcrames n» 15. dicto) specie conve- nire suspicatur, II. Tetrarhynchus. Corpus sacciforme, Proboscides qua- tuor retractiles, echinatae. . TETRARHYNCHUS APPENDICULATUS, A Tab. VII. pe 10 — 12. Tetrarhynchus: proboscidibus simplici- bus, corpore clavato postice truncato , appendicu- lato. L Goeze Naturg. p. 165— 167. Tab. 15. fig. $—5 Echinorhynchus quadrirostris. Schrank Verzeichn. p. £8. n. an Ech. quadr. $19 Gmel. Syst. N. p. 5049. n. 55. Ech. quadr. "Tableau encycl. tab. 59. fig. 25. A— C. (ic. Goez.) Ech. quadr. Abilgaard in Dansk. Selsk. Skrivt. IL. p. 58. Ech. quadr. "Zeder Naturg. p. 159. n. 55. Ech. conicus, Hab, In Saekmonis Salaris hepate, Martio a Waglero, musculis, Majo mense a Goezio re- pertus. ^ Descr. Vermes tres lineas ad pollicem dimidium longi, lineam dimidiam vel integram crassi, colo- ris albi vel aurantii, Proboscides quatuor, oblongae (Rig. 4. Goezii subclavatae, fig. 5. magn. magis aucta, cylindricae), quarum singulae uncinorum retflexorum , basi cras- siorum, satisque validorum seriebus longitudinali- bus sex, transversalibus circiter sedecim armatae. Collum nullum. | Corpus clavatum, sive oblongum antrorsum incrassatum et rotundatum, postice de- crescens, marginibus repandis sive subundulatis; apice caudali truncato, e quo tubulus brevis (Goe- zio dictus), sive sacculus ovalis emissus est. Obs. 1. Waglerus (apud Goezium) pro- boscides mox longiores mox breviores reddi, eas- demque exseri, caudae autem appendicem mox glo- bosam, mox ovalem fieri, observavit, Vermis pro- boscidum ope partibus tenacissime inhaeret. Obs.2. Goezius corpus speciminis ma- joris longitudinaliter striatum et Distomatum more vel.contractum vel extensum. vidit. j Obs. 5. Globulum caudae annexum, cujus Goezius in speciminis majoris descriptione nul- lam mentionem facit, vesiculam seminalem, vel 'simile organon maribus proprium, crediderim; quod si confirmaretur, vox apgendiculato in differentia | specifica delenda et nomen triviale mutandum foret. Echinorhynchorum saltem analogia illud suadet, Vol. I. p. 295. et obs. 5. in spec. insequ. 2. TETRARHYNCHUS PAPILLOSUS, R. Tab. VII. fig. Do | Tetrarhynchus: proboscidibus papilla ter- - minatis, corpore oblongo, postice obtuso, B osc. Bullet. des scienc. n. 2. p. 9. Tab. 9. fig. 1. Tentaculariae Ejus Hist. des vers. T. 9. p. 11 — 15. Tab. XL fig. 2,5. lent. coryphaenae. Rudolphi in Wied. Arch. II. 1. p. 57. Tenta- cularia.: Zeder Naturg. p. 160. n. 54. Ech. coryphaenae. Tilesius in litteris: Tentacularia Coryphaenae et Pelamidis. Hab. In Coryphaenae Hippuridis hepate et intestinorum superficie externa vesica. inclusum. Boscius copiosissiimum detexit. In ejusdem pis- cis musculis, faucibus, rarius in branchiis, sem- perque liberum ; eundemque pariter liberum in Scombri Pelamidis musculis Tilesius observavit. 35 Descr Vermes albi, Bosciani sub quiete lineam vel sesquilineam longi, valde extensiles,. 321 , Tilesio visi vix lineam longi, quoad formam fox- micarum pupis similluni. : Proboscides quatuor, teretes, divergentes, cu- jusvis basi libera seu a reliquis separata, lineam di- midiam longae, extensiles, circulatim striatae, Cor. pus ovale, duodecim circiter striis longitudinalibus 'suleatum, indeque obiter costatum, | Os nullum, Anus in extremitaté postica, Bosc. Proboscides quatuor teretes papilla terminatae, -Sive papillae quatuor pedunculatae. Corpus oblon- gum, glabrum, interdum polygonum. Tilesius, Obs. 1. Boscius vermem semper hydati- dum more sacculo, humore rubello repleto, con- tineri, Tilesius vero semper liberum, sacculoque nullo inclusum observarunt, qualis diversitas alios quoque circa vermes, praesertim Echinohynchos, mox liberos, mox sacculo inclusos observatur, Obs. 2. Uterque vermem maxime avilcm, continuoque formas mutantem, unam alteramve, vel omnes proboscides simul exserentem vel retra- hentem describit. Substantiam vermis medullarem, sive nervorum medullae sinillimam esse, T ilesi- us observavit, et tenerrima certe opus est, ut mo- tus multiplices facile cedant. Eundem, dummodo humori sacculi xubello aut piscis sanguini immis- &um, satis diu vivum conservari posse, Bosc an- notavit, Obs. 5. Papillae pedunculatae Tilesio, sive tentacula aut organa suctoria Boscio dicta, maxi- me mobilia, procul dubio undique echinata sunt, Fol. II. X . ": 522 licet cL viri uncinorum mentionem mon faciant. Striae circulatim positae hoc indicant, analogia evincit; in partibus vero tantopere pusillis lente fortissime augente ad uncinos sistendos opus est, quod species antecedens et Bothriocephalus corol- latus et Echinorhynchi minores corpore armato in- structi, probant. Obs, 4. In T ilesii iconibus egregiis, hujus voluminis decore, papilla inter proboscidum bases intermedia sisttur, cujus Boscius mentionem non facit. Ceterum vero corpus ab hoc sulcis ex- aratum sive costatum, a Tilesio plerumque laeve, eaepe vero polygonum exhibetur, quod idem signi- ficat, et speciei praecedentis pariter striatae afíüni- tatem docet. ; j Obs. 5^. In corporis apice postico anum ad- esse Boscius refert, cujus rei Tilesius non, me- minit. Non adesse, speciei praecedentis et Echi- norhynchorum omnium analogia innisus credi. derim; forsan autem genitalium masculorum: ap- paratus qualiscunque ad eundem assumendum in- duxit. Obs. 6. Coryphaenae Hippuridis, Scombri- que Pelamidis vermes eosdem esse, cl. Tilesius auctor est, et eadem forsan species plurimis in pis- cibus tropicis occurrit, 5. TETRARHYNCHUS ELONGATUS, li. Redi Anim. viv. p. 159., vers. p. 255. Nic. Stenonis conf. Bibl, n. 292. à. 325 Gmel, Syst. Nat. p. 5049. n. 59. Echinorhyn- chus Argentinae. Hab. in Zrgentinae Sphyraenze abdomine, hujus parietibus, vel ventriculo, vel intestino, te- sticulis, jecori etc. adhaerens, Redi. Descr. Redius semel vermes octo, caput et - dimidiam eorporis partem albos, quoad reliquum corpus flavos, iterumque ultra quinquaginta peni- us albos reperit. Magnitudo diversa; sponte se porrigentes ultra quatuor digitorum transversorum longitudinem extendebantur, 'contracü. mundato pineae nucleo breviores fiebant. — Limacum more movebantur, atque etiam quatuor in capite corni- cula, vel duros (?) potius validosque uncinos gere- bant, quorum ope partibus adeo fortiter adhaere- bant, ut aliquot avellere non antea potuerit, quam forficulis eam, quam prensabant, partem resecasset. Obs. 1. Omnes liberi sive sacculo non in-. clusi fuisse videntur, hujus enim mentio nulla fit, quosdam tamen vermes sub tunica aut ventriculi, aut intestinorum, aut jecoris externa delituisse re- fert: , altri totalmente si appiatavano sotto la prima tunica, e dello stomaco, e degl intestini, e del fegato , * quod in versione latina male ita redditum est: ,,alii priori tum stomachi, tum in- testinorum et jecinoris tunicae sese ags/utiua- bant. ** . Obs. 2$, .Speciem a Redio, viro summo, detectam, distinctam esse, tam babitaculum diver- X 2 324 sum, quam magnitudo rehquis multo major, pro- babile reddunt. 4. TETRARHYNCHUS MonnHvar. Abilgaard in Dansk. Selsk. Skrivt. l. pag. 38. Echinorhynchus quadrirostris. ; Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p. 244. cobi Ech. quadr. Gadi Morhuae. | 'Tetrarhynchum in Gado Morhua a se detectum a prima specie discrepare, cl. Abilgaard refert, descriptionem tamen non addit. Onnpo Il '"sROGECOM;A TO D-A. 15. AMonostoma. Corpus molle, depressum , vel teretiusculum. Porus solitarius. 4. Ore infero. Hypostomata. 1. Monxosroma canvorHvrtLINvM, R. T.IX. fig. 5. Monostoma: capite obtuso, ore amplissimo rhomboidali, corporis depressi apice postico acu- tiusculo, Rudolphi in Wied. Arch. IL. 2. p. 66. Tab. 1. fig. 5. Festucaria caryophyllina. Z eder Naturg. p.189. n.5. Monostoma caryoph. Hab. In Gasterostei aculeati instestino Iunio mense rarius reperi. Descr. Vermes pollicem dimidium fere longi, lineam dimidiam lati, albi. Caput latiusculum, obtusum, continuum, oris apertura infra capitis apicem sita, magna, rhom- boidali. Corpus depressum, retrorsum parumper attenuatum , marginibus lateralibus antice subcre- natis, apice caudali obtuso. EIntestina nulhus ge- neris conspicua, totum vero corpus punctatum, ovis forsan repletum. Obs, Inter Gasterosteos quamplurimos a me examinatos, unicus tantum duos hujusmodi vermes obtulit, postea non visos. Omnes eorundem mo- tus ore contrahendo vel ampliando absolvebantur, eoque distento quasi excavati apparebant. Nomen a similitudine quadam Caryophyllaei desumsi.. 2, MoNOSTOMA GRACILE, R. Monostoma: cagite obtusiusculo, ere ova- li, corporis depressi apice postico acuto. Acharius in Vet. Àc. Nya Handl. 1780. p. 53. Tab. 2. hig. 8, 9. Ha b. in SalmonisEperlani ábdomine, Acharius,. Descr. Vermis candidus, tres ad sex lincas longus, medio dimidiam latus, depressiusculus, glaber, vix rugosus, utrinque, praesertim péstice, attenuatus. In parte antica et inferiori apertura ovalis. : Obs: x. Vermis valde mobilis fuit, vitam ta- men haud diu protraxit, ab Achario cum Hiru- dine comparatur. Obs. 9. Species praecedenti maxime affinis, corpore tamen magis attenuato, oris apertura ova- li, motuque vivaci differt, 5. MoNosTOMA COCHLEARIFORME, Rh. Monostoma: capite obtuso, discreto, ore ovali, corpore teretiusculo. Schrank in Vet. Acad. Nya Handl. 1790. p. 125. n. 17. Festucaria cyprinacea. 357 Schrank Samml. Naturbist. Aufs. p. 554. Tab. 5. fig.18— 20. Test. cypr. Hab. in Cyprini Barbi intestinis. Schrank. Descr. Vermis pollicem dimidium circiter longus, corporis latitudine lineam dimidiam ae- quante. Caput ovale, apice obtusissimo (truncato, Schank), illinc convexum, hinc concavum, ore ovali profundo. Corpus capite duplo tenuius, te- retiusculum sive depresso - cylindricum, apice po- stico obtusiusculo. Obs. 1. Species prioribus quidem affinis, ca- pite tamen majusculo, corpus superante et discre- to distinctissima. — Obs. ». Zederus (Nachtrag p. 184. Naturg. p.217. n. 26). Schrankii vermem ad Distoma punctum sibi dictum refert, sed cl. viri descriptio- nem brevissimam in Nov. Act. Holm. oblatam, ne- que iconem et descriptionem postmodum datas no- vit, alias enim vermes nulla quidem nota conveni- re convictus foret. 'Obs. 5. Species dictae, 1 — 5., aliaque n, 16. dicenda, in piscibus obviae, a reliquis Monostoma- tibus tantopere differunt, ut illarum numero. in- crescente, ab his commode separari queant. Cum Polystomatibus .poris quinque instructis habitu plurimum conveniunt, ore tamen solitario et cor- pore laevi differunt. 528 B. QOre entico, sive terminali, ZAMe- nostomatt&a, « Capite continuo, 4. MososTOMA CRENULATUM, HR. Monostoma: ore creuulato, corpore tereti- usculo, antrorsum gracilescente, postice obtuso. Hab. n ZZo£acillae Phoenicuri intestino me- dio specimina duo Majo reperi, Descr, WVermes tereüusculi, albidi,:lineam dimidiam longi. Os anticum, margine crenatum. — Corpus te- yetiusculum, retrorsum parum increscens, apice caudali obtuso. Vermis dissectus materia granulg-: sa farctus, Obs. Porum posticum non vidi, ut vermis huc collocandus fuerit, quem ob porum crenatum ad Amphistoma amandare maluissem, 5. MoNosroMA ATTENUATUM, Hh. Monostoma: ore orbiculari, corpore de- pressiusculo, | antrorsum attenuaio,. postice ra- tundato. i Hab, In Seolopacis Gallinaginis pridie oc- .cisae intestinis coecis specimina quatuor mortua Iulio mense offendi. In 4nate clypeata cl, byaun reperit. Descr. Vermes unam cum dimidia lineam longi, tertiam lineae partem lati, rutesceutes. 329 Corpus a cauda rotundata ad caput usque sen- sim attenuatum , depressiusculum; in apice antico porus exiguus orbicularis. Ab eodem fere vasa bina rectiuscüla parallela per primam vermis tertiam partem decurrunt, quo loco vas medium spirale spira laxa:etlata incipit, quod non procu! a cau- dae apice terminatur, Ova utrinque lineam latera- lém laxam effingunt, Obs. Cl Braun Monostomatis in Anatis clypeajae int. coecis a se reperti iconem misit, quae Gallinaginis vermem optime sistit, ut, descriptione licet non addita, amici Fasciolam huc pertinere, mox convictus fuerim, - 6. MoNosTOMA OCREATUM, Zedcr. Monostoma: ore orbiculari, corpore teretiuscu- lo longissimo , cauda divaricata, Goeze Naturgesch, p. 182. Tab. 15. fig. 6, 7. Fasciola ocreata. Muller im Naturf. 22. p.77. Cucullanus talpae. Schrank Verzeichbn. p. 14. n. 47. et p. 95. Cuc. Ocreatus., Gmel, Syst. Nat. p. 5051. n. 9. Cuc. ocreatus. Zeder Nachtrag p. 152. Monostoma ocreatum, Ejus Naturgesch. p. 189. n. 4. Monost. ocr. Hab. in 7a/pae europaeae intestinis, Goeze, Zeder. Descr; Vermes unum cum dimidio ad duos pollices longi; "quartam vel dimidiam lineae partem 50 ^ lati, teretiusculi (subdepressi); colorem auctores mon. referunt. " Caput truncatum. | Porus anticus (sive.os) margine musculosus, basi angustatus in vas te- nuius, Goezio duplex dictum, transit. Corpus | elongatum, sublineare, posteriora vereus et latitu- dine et crassitie parumper augetur; ultima pars, sive cauda divaricata, cum corpore ocreae figu- ram refert (unde nomen), hinc nimirum in tuber- culum obtusum, illinc in apicem longiorem acu- tiusculum producta. Jas supra dictum, ab ore incipiens, ab auctoribus (vix jure) tubus cibarius vocatur, antica parte ampliatum, ventriculi spe- ciem sistens. Ova a prima vermis quarta parte ad caudae apicem usque, antrorsum ad latera, retror- sum in medietate disposita. Obs.1. Vermis ab Helminthologis nonnullis perperam ad Cucullanos relatus, tam externo cor- poris habitu, quam internarum partium fabrica spectatis , huc omnino amandandus erat. Porus anticus tamen non hemisphaericus, sed Zedero observante crucibuliformis, quo a Monostomatibus plurimis recedit. Obs. 2. Goezius primo Novembris in Tal. pae parte intestini media vermes hujusmodi octo- decim, vel contractos, vel simpliciter replicatos, .eosdemque iterum Majo reperit. Zederus eosdem auctumno copiosissimos, hyeme et vere sensim ra- riores, nunquam vero aestate offendit. Ipse in tal- . pie, quas Gryphiae plurimas, quasque singulas Bero- 931 lini et Bremae (tam auctumno, quam hyeme et vere) dissecui, Monostoma. ocreatum nunquam in- veni, alios vero vermes aliis rariores visos, saepius observavi, quid? quod Distoma talpae novum, fere aeque magnum ejus loco offendi: num hoc a re- gione pendet? 7. MonosTowA vERRUCOSUM, Zed. Monostoma: ore orbiculari, corpore oblon- go-ovato, depressiusculo, subtus verrucoso. Frólich im Naturf. 24. p.112. Tab.4. fig. 5—7. Fasciola verrucosa. G mel. Syst. Nat. p. 5055. n. 14. Fasciola anseris. Schrank Samml. Naturhist. Aufs. p. 5355— 340. Festucaria pedata. Zeder Nachtrag p. 155—159. Monostoma ver- rucosum. Ejus Naturgesch. p. 189. n. 7. M. verruc. Hab. in znuatis Zdnseris et Querquedulae inte. stinis coeco et recto. Zeder. Descr. Vermes unam duasve lineas longi, quartam ad tres lineae quartas partes lati, coloris ochracei, | Porus anticus, margine capitis interdum ultra porum subexstante. Corpus oblongo-ovatum, su- pra convexum, infra concavum, margine nimirum. pellucido inflexo ; antice obtuso- acutum, postice rotundatum. In quadam a poro distantia foveola observatur , e qua -«ezrrus cylindricus, longissimus, tenuis et spiralis emergit. Abdomen reliquum pa- 552 pillarum, corpore extenso, sessilium 'et appressa- rum, eodem vero replicato pedunculatarum et sub- globosarum serie triplici longitudinali instructum ; eaedem in media vermis parte et versus caudam distinctissimae. In dorso vas a poro oriundum ad mediam usque corporis partem protractum, sub quo macula obscura corpusculis ovalibus repleta, Obs. 1. n anseribus pascentibus tantum, meque in saginatis occurrit, Zedero et Froeli- chio observantibus, | Obs.2. Froelichius vermem pro: Disto- mate habuit quem Schraukius et Zederus jure huc retulisse videntur; cirri foveam pro poro imposuisse Zederus suspicatur. Obs. 5. Froelichius duas tantum papil. - jlarum series delineatas dedit, Zederus tres, ha- rumque externas duodecim ad septendecim, me- diam duodecim vel tredecim papillas continere, in niagno speciminum numero observavit. Schran- kius cujuslibet seriei decem: tantum tubercula sibi dicta numerat, eademque, quod vix admittas, pe- dum loco inservire opinatur, Duobusin specimini- bus loco seriei mediae Zederus lineam elevatam tantum observavit. Froelichius papillas (verru- .cas flavescentes) vasorum tenuium ope cum ovariis communicare et ipsas ovis repletas esse, monet, quod rem optime illustrat; Zederus de earundem officio nihil profert. Obs. 4. 'Vas nutritium in papillam caudalem abire, quam perforatam suspicatur, Froelichius 355 auctor est; ex-Zederi vero relatione hoc vix lo- cum habebit, et analogiae contrarium videtur; si iamen confirmaretur, species ista ad Amphistomata amandanda foret, &» MowosToMa ErLIPTICUM, B. Monostoma: ore orbiculeri amplo obliquo, corpore elliptico depresso. Zeder Nachtrag p. 16o. M. Bombynae. Ejus Naturg. p. 190. n. 8. M. Bombynae. Hab. In Aanae Bombinae pulmonibus Z ed e- rus lulio solitarium reperit. Descr. Vermis lineam longitudine excedens, dimidiam latus, coloris carnei. Porus mágnus, anticus, oblique intrusus. Corpus depressum, antice tamen angustius, mar- 'gine laevi. Versus mediam corporis partem ovariz torta, vas item baseos flavum marginale, in con- spectum veniunt, 9. MouosToMA MUTABILE, Zcd. Monostoma: ore orbiculari obliquo, collo «conico, corpore oblongo, hinc plano, illinc con- vexiusculo , apice rotundato. : Zeder Nachtr. p. i54. M. mutabile. Ejus Naturg. p. 189. n. 6. Tab.III. fig. 1. M. mu- tabile. | | Hab. In Fulicae Chloropodis abdomine Ze- derus Iunio solitarium offendit. Descr. Vermis quatuor cum dimidia lineas 334. longus, unam cum tribus quartis latus, coloris carnei. Porus anticus obliquus. Collum conicum lon- gum, apice teres, basi depressum abiens in: Cor- pus oblongum, latiusculum, hinc planum. suco medio (a collo ad apicem caudalem descendente, ütrinque attenuato) notatum, illinc subconvexum et laeve, marginibus obtusis, apice postico rotun- dato. Cirrus brevis, teres, subrecurvus, poro an- tico fere contiguus. Corporis latus planum versus basin aperturam mediam tenuissimam exhibet. Obs. 1. Monostoma in abdomine quid«m Fu- licae liberum occurrebat, cum in ejusdem autem hepate macula alba conspicua fuerit, huic vermem adhaesisse Zederus non immerito suspicatur, conf. M, ventricolum n. 11. |. .Obs. 2. Apertura corporis tenuissima dicitur, pro poro itaque non habita est, cum cl. vir vermem huc neque ad Distomata amandaverit; icon ean- dem non sistit, Obs. 5. Motus animalculi, lagenae compres- eae simillimi, in collo elongando et contrahendo exercebatur. io. MowosToMA PRISMATICUM, Zed. Monostoma: ore orbiculari exiguo, corpore subtriquetro, utrinque obtuso. Zeder Nachtrag p. 151. M. prism. Ejus Naturg. p. 188. n. 2. M. prism. 335 Hab. In Corvi frugilegi abdomine Zederus ineunte aestate solitarium deprehendit. Descr. Vermis tres lineas longus, duas latus, crassiusculus, flavus. : Porus anticus, obliquus, exiguus. Corpus utrinque obtusum, dorso convexo, abdomine ob- tuse carinato, sive margine medio obtuso exsizante, in duo latera plana transiens, quae marginibus a*u- tis a superficie tertia sive dorsali separata sunt. In carinae obtusae apice porus anticus; in media vero parte fovea obliqua, qua cirrus forsan latet, | "Obs. Vermis prope avis hepar inventus, quod puncto albo, poro Monostomaus aequali, notatum erat; conf. spec. insequ. ——— Ad B. Capite discreto. 11. MowosTOMA VvENTRICOSUM, R. Monostoma: capite conico exiguo, collo subgloboso , corpore cylindrico. Rudolphi in Wied. Arch. III. 1. p. 20. Festuca- ria ventricosa. Hab. In Jotacillae Lusciniae abdomine un- decim specimina circa hepar fragile et hinc inde corrosum Majo mense reperi. Descr. Vermes sesquilineam ad duas cum dimidia lineas longi, crassiori parte dimidiam lati, variegati. Caput tenue, subconicum, apice poro minuto orbiculari perfossum. ^ Collum (sive corporis pars prior, si ita vocare. mavis) crassissimum subglobo- 336 sum. Corpus reliquum cylindricum versus caudam obtusam parumper attenuatum. In collo vasa duo transversalia utrinque anastomosantia, sub micro- scopio moniliformia visa, annulum compressum fin- gentia, ex cujus media posticaque parte vas dor- sale oritur, spirale, eive cursu serpentino corporis partem transcurrens, Vasa haec nigra in corpore candidissimo elegantissima, leliqua vermis pars sive cauda brunnea , ovis farcta. Unico in specimine. vàs corporis parvum rectum (cirrus) exstare visum, Obs. Vermis obiter spectatus Distomatis cy- lindracei similitudinem quandam fovet. Vas spirale dorso adscripsi, cum in eodem tantum conspicuum sit, vasa e contra moniliformia colli annulum effi- cientia, utrinque visui aeque bene exhibentur; conf. spec. n. 15. ubi similis, sed diversa tamen và- sorum dispositio locum habet. 1. MoNosTOMA TRIGONOCEPHALUM, KR. Monostoma: capite trigono, corpore hinc convexo , illinc concavo. Braun in litteris: Planaria Mydae. Hab. Specimina quinque in ventriculo Testzu- dinis Mydae a se xeperta cl. braun mecum com- municavit. Descr. Vermes unam cum dimidia, duasve lineas longi, tertiam lineae partem lati. Color in spiritu vini fuscus redditus. Caput trigonum, discretum, WENT posticis exstantibus, póro terminali orbiculaxi hiante, Cor- ^ N 337 pus capite tenuius, hinc (dorso) convexum , illinc (ventre) excavatum, apice caudali marginibusque lateralibus obtusis. Cirrus quatnor in specimini- bus infra capitis niarginem inferiorem exsertus , in quinto occultatus. n Obs. Amiciss. Braun irri occultati tuber- culum planum pro poro ventrali sumsit, 15. MoxosToMA surcAtUM, R. Monostoma: capite ovali teretiusculo , cor- pore,lineari depresso, hine sulcato. Hab. In Aazae Pipae, spiritu vini servatae, intestino medio specimina plura reperi. Descr Vermes dimidiam ad duas lineas longi, tertiam circiter lati. - : Caput ovale, teretiusculuin ; apice pertusum visum, basi constrictum, sive discretum. | Corpus depressum; capite tenuius, lineare, marginibus rectis, altero in latere sulco longitudinali excava- tum, apice caudali obtuso, . Obs. In specimine iuinimo corpus capite discreto fere latius. Porum posticum non vidi, for- ma tamen Ámphistomatis maxime analoga. 14. MowosrowA MAcROSTOMUM, H. Monostoma: capite ovali, mone hinc con. vero, illinc concavo, Hab. In Lari cinerariiintestinis, praesertim tenuibus specimina plurima Iulio mense offendi, Descr. Vermes dimidiam, duasve lineae ter- tias partes longi, tenuissimi, albi, Vol. IT. Y c1 X C1 [99] Caput sub quiete vel post mortem discretum, ovale, antice bicrenatum, tumque "m clausum ; sub motu pars antica valde ampliata ore maximo, hiante, rictu variabili, ut ejusdem. tamen labia duo assumenda sint, altero superiore breviore, inferio- re longiore, interdum appendiculato, sive apice te nuí deflexo. Corpus sub motu teretiusculum, in- curvum, capite tenuius, sed duplo triplove: lon- gius, apice caudali obtuso, interdum crassiusculo; in mortuis vel quietis capite. vix duplo longius, dorso convexo , abdomine concavo; totum cetero- quin pellucidum, corpusculisque ovalibus (an ovis) farctum. ^h Obs. Vermis sub motu ob rictus amplitudi-- nem Draconum artificialium similitudinem quan- | dam fovet. Porum. anticum tantum vidi, forma ceterum generi insequenti, proxima. | 15. MoxosTQMA PILEATUM, R. Monostoma: capite orbiculari depresso, corpore augustiore, tereti, Rudolphi in Wied. Arch. IL 2. p. 65. Festu- ,caria, pileata. j Zeder Naturg. p. 188. n. 5. M. pil. Hab. In Stermae Hirundinis intestinis aliquo-- ties, non tamen copiose, meque certo loco, lulio mense reperi. Descr. Vermes unam duasve lineas longi, albo - flavescentes. Caput oxbiculare, lineam fere dimidiam dia- 339 metro transverso aequans, depressum, antrorsum tamen subconvexum, ibidemque pertusum poro tenui, cujus margo bilobus apparet. Corprus teres, "capite multo tenuius, postice obtusum, plerumque curvatum, praesertim quando vermis pori ope af- fixus est. 7'as fuscescens circa porum circulum effngit, duoque vasa similia corporis longitudinem "transcurrunt, illo cum circulo procul dubio conve. Tüentia, anastomosin licet non viderim; conf. M. "rentricosum, n. 11i. iS Obs. Porum posticum non vidi, generis in- sequentis tamen afíinitas magna. Species dubiae. i16. MonwosTOoMA (HvPOsTOMA) MARAENULAE, Hab. . In vesicula ventriculo Saimonis Marae- nulae annexa cl. Braun detexit. Descr. Cl. Vir vermis tantum iconem misit, ut de magnitudine nihil referre liceat, primae ta- men speciei (Monostomati caryophyllaeo ) máxime affinis visus, ejusdem forsan etiam mensuras servat. Os. inferum rhomboidale, magnum. Corpus depressum , Subclavatum, retrorsum valdopere de- crescens, apice postico obtuso. Extremitas antica acutiuscula. A Obs. 1. A specie prima corporis forma et marginibus integerrimis recedit, ut species distin- cta videatur. Vermem in hydatide occurrisse, nil refert, yq 340 Obs. 2. Amicus, Mülleri Opus egregium Von Würmern des süísen und salzigen Wassers ut comparem, me admonet, et verum est, vermes Stroemio Ródaat dictos (l. e. p. 117. Dritte Tabel- le. Fig. 1.) obiter inspectos Monostoma nostrum quodammodo referre, comparatione tamen uberiore facta, rima oris (1l. c. fig. 2. 5.) transversa, os ita- que bivalve, idem, corporis ratione habita, par- .vum; habitus ad lumbricum magis accedens, di- versitatem maximam arguunt, partiumque intere narum éxamen majorem certe demonstraret. 15. 4dmphistom a. Corpus molle teretiusculum. | Porus anticus et po. 8ticus, terminales, solitarii, .' «e Capite discreto 1, ÀÁMPHISTOMA MACROCEPHALUM, R. | Amphistoma: poro capitis subglobosi ma- gno, labio lobato, caudali exiguo crenato, core pore £eretiusculo incurvo, Goeze Naturg. p. 174. Tab. 14. fig. 4 -— 6. Pla- naría teres poro simplici. Schrank Vers cinr. pag. 16. n. 55. Festucaria strigis. G mel. Syst. N. p. 5055. n. 11. Fasciola strigis, Abilgaard in Dansk. Selsk, Skr. L 1, p. 57. (vers. p. 53) Tab. V. fig. 5. a—c. Strigae. L ETT Rudolphi in Wied Arcb. IT. 1. p, 5o. Amphi- stoma., ib. III. 2. p. 21. A. macrocephalum, Zeder Naturg. p. 199. n. 2. Amph. clavigerum, Hab. Goezius in Strigis specie detexit ; Abilgaardin Strigze Uluia et Oto reperit; ipse in intestinis S£rigis Bubonis lulio, flanmeae No- vembri, Oti Februario, et Scolopacis Gallinagi- zis lulio offendi, conf. obs. Descr. Vermes unam ad tres lineas longi, tcrtiam vel dimidiam lineae partem crassi, candidi vel lactei, dorso capitisque parte caeruleo - fügt ecentibus. Caput ovale, corpore crassius, strictura discre- tum, orus anticus terminalis, maxime mutabi- lis, aperturae magnae margine plus minus lobato, quadri-vel quinquelobo, ut interdum fere duplex videatur, Corpus capite fere longius, teretiuécu- lum, utrinque subattenuatum, incurvum, dorso magis convexo, fine postico perforato; poro mi. nuto, distincto, ostii marginibus crenatis. Corpus ovis repletum , quae ex poro postico protruduntur; in dorso vasa rubra vermis longitudinem transcur- rentia, quae forsan nutrítia ; cirrum non vidi. Obs. 1. Goezius strigem, in qua vermem, male depictum, repererit, nomine tantum germanico " ZF'eideneule vocat, quod Aluconem forsan aut stri-- dulam designat. Abilgaardius striges, in qui- bus sibi occurrit, JJorz- Usgle et Steen « Usle nun- cupat, quae secundum Viborgii indicem musci Vet. Hafn, p. 243. n, 192. et 194., ubi vermes ab - Se | VUA HR e. bilgaardio reperti sistuntur, ejusdemque: icon citatur, Ulula et Otus fuere. | T Obs. 2. lpse vermes supra descriptos in Bu- bone reperi, cujus tenuia iisdem tantopere referta - ' erant, ut villosa potius glandulosa appareret, caput eidem nimirum infixum erat, corporis vero apex . posticus ex muco prominebat et.glandulam (quales in avium plurimarum bulbo. ventriculi conspiciun- iur) mentiebatur. | Vermes spiritu vini servati, .an- nis fere octo elapsis, adhucdum multi villosae in- . haerent, | je Obs 5. Quos in Strige dandi reperi, eo-. dem modo affixi, lineam longi, aibi, poros. magis. lobatos sistebant, praeter hos vero et magnitudinem, . minorem, penitus, conveaiebant, Strigis Ou Àm-. phistomata inter, flammeae et Dubonis. vermes. omni. .. no intermedia , ut iila distingui nequeant, ; O bs. 4. In Scolópacis (Gallinaginis. mihi visae). intestinis tenuibus vermes octo reperi, lineam vix.. excedentes, albos, parte dorsali ovis farcta, nulla. prorsus nota ab A. macrocephalo distinguendos. * . ÁnrnserOMA MICROSTOMUM, R. Am P histoma: poro capitis subconici pervo concio pastica lobato, corpore teretiusculo in-, curvo. i i :cHab.. In Corvei Caryocatactis duodeno species . mina duo mortua Octobri reperi. det "Descr. Vermes lineam longi, coloris carnei... Caput discretum, subconicum, sive.ex basi; 5 AC 2179 » | rotundata angastatum, apice perforatum; poro par-' vo orbiculari. "Corpus capite duplo longius, tereti- | usculum , incurvum, utrinque attenuatum ; no CU postico, crenato. Ova elliptica. j Obs. Aliis negotiis distentus ab accuratiore vermis recentis examine desistere coactus fui, KT ub. bipes BR. Amphistoma: poro capitis: subglobosi bilo- boy, corpore depressiusculo, caudae apice truncato siriato. s : Hab. In Faleonis Milvi intestino tenui plu- rima, at mortua Octobri reperi. Descr.-Vermes lineam plus minus TOv albidi. .Gaput discretum , magnum, subglobosum, poro amplo bilobo, lobis acutiusculis. Corpus ca- pité fere triplo longius, incurvum, depressiuscu- lum, (vel abdomine excavato ?) subaequale, apice postico truncato multistriato. Ova elliptica, satis magna, ex apice caudali protrudi visa sunt; 4. ÀmPHrsTOMA conmvTu, B. Tab.V. fig. dos d Amphistoma:; poro capitis hemisphaerici multilobato , corpore crenato , hinc convexo , illinc €011ca00 , postice truncato, i : : Hab. In Charadrii pluvialis intestino medio specimina duo Octobri reperi, ! | Descr. Vermes linea yix brevióres , | flave- scentes , villosae fortiter inhaerentes, * Caput discretum , ; semiglobosum y sive postice rotundatum, antice truncatum, parte antica, sive 544 pori ampli labio lobato, lobis interdum valde ex- 13934 stantibus, pro variis animalculi ' motibus numero variis , quinque ad octo, quae totidem quasi ver- mis cornua referrent, Corpus subincurvum, dorso convexo, abdomine concavo, cute laxa pellucida | indutum, ut sub hac corporis crenas plurimas et variahiles observes, Caudae apex truncatus porum offerebat abdominalem, ostio amplo, introrsum àn- gustatum , ex quo tam ovz, quam ovaria excerne- bantur. Conf. icones et Vol. I. p.314, ubi fuse hac de re agitur, &. AmPHIsTOMA EnRRATICUM, HR. Amphistoma: poro: capitis maximi campa- niformis sublobato, corpore. hinc: convexo, illinc . concavo, apice postico exciso. ^Hab. In Lari septentrionalis intestino et ab- domine Augusto reperi | Descr. Vermes lineam longi, albidi. Caput maximum, discretum, hemisphaericum 1 sive potius campanulatum, basi rotundata, apice truncato, margine ori antici ampli sublobato. Corpus incurvum , utrinque . antrorsum. tamen imna- gis attenuatum, dorso convexo, abdomine concavo, apice postico exciso. (Ova tantum immatura, nee que libera, sed in parte dorsali coacervata et quasi .cohaerentia vidi, Obs. In avis dictae oesophago x rariüs, in yen. triculo vero et toto intestino copiosissimum, parcius iptemnm s extus s adhaerens vidi Cum species itaque 345- erratica sit, locisque diversis occurrat, nomen tri- . viale inde desumsi, conf. Vol. I. p. 547 — 352- 6. AMPHISTOMA SPHAERULA Tm Amphistoma: poro capitis ADDE tumi- do multilobato , postico integerrimo , corpore ob- . longo. Rudolphi inWied. Arch.III. 2. p.25. A. Mis rula. Hab. In Corvi Cornicis summa intestini parte. duodecim specimina Novembri reperi, Descr. Vermes vix dimidiam longi, quartam lineae partem lati, flavescentes, Caput discretum, subglobosum, poro multi- lobato, tumido (ostio mihi tamen non viso). Cor- pus capite duplo longius, teretiusculum, postice tenuius, apicis caudalis poro orbiculari, margine integerrimo. Obs, 1, Vermes puncta intestinorum flava re- ferebant, omnes: autem partis tenuis sive pori in- tegerrimi et exigui ope villosae adhaerebant, pars sphaerica vero ex muco intestinali libera eminebat, quo commotus hanc (in Diario Wiedemanniano) olim corpus, il'lam collum dixi: reliquarum; vero specierum tum temporis nondum cognitarum analo- gia ductus, corpusculum subglobosum apice mul- tilobatum caput vocandum censeo, licet vermem non capite sed poro postico villosae adhaegisse rem dubiam reddat. Distomata tamen pori ventralis aeque bene ac antici ope partibus adhaerent, Ut de -€ , Any &ecui ,'sed itin oe dihpliàs cffendi, Obs. & Viborgius (ind, mus. Vet. Hafu. 245. n. 195.) Strigcaiu cornicis, in abdominis P repertam enumerat, quae hüc forsan" pettínet,. speciei antecedenteni saltem tam 'intestimalem: ion " abdominalem vidi. Eos 7 &. Capite continuo. s ArpiSTONA CoRRU , R. Amphistoma: corpore tereti, "antrorsum" . intrassuto, poro antico maximo subüitegerrimo, postici margiue lobato. — dieit TN Goéze apud Zederum, in hujus Nachtrag. p. 1:91. Tab. II. hg. 12273 Distoma. Cornu. Zeder Naturgescb. p. 218. n. o. Disioma Cornu, di Hab. In 4rdeae cinereae intestino Go ezi jus specimina plurima Novembri reperit. s Descr. Verines duas circiter ' linicas longi, heo quàrtam lineae partem 'Crasbi, kir " X—Porus aenticuüs amplissimus à margine. tenui praeter. crenam unicam integerrimo, Corpus. teres, | incurvum, sub poro antico incrassatum, reliqua parte subaequali , apice postico truncato inciso seu lobato (porum posticum sistente). In collo, sive pue infra porum anticum incrassata, protuberan- tia parva obtusa, quae. geuitale mascillum forsan occüttat. Ova elliptica. j " PES S Goezius vermem a se repertum. et deliteatum pro more non descripsit , neque ad | ge- L] $47 nus certum amandàvit; Zederus vero ad Disto- D mata relegavit. In Go ezii nimirum icone (fig. 5.) .ovula ex processu colli mammillari, sive protube- rantia parva obtusa instrumenti pressorii ope ex- pressa sunt, ut ibidem porum ventralem adesse suspicaretur, quem autem Goezius non delinea- tum dedit, et de quo dubitarem. Figura saltem .vermiculi, porus anticus amplus imtrusus, nec nón apex caudalis excisus, Amphistoma esse arguunt. In specie insequente nonnulli porum. ventralem pa- riter statuerunt, qui certissime tamen deest, neque Distomatum ova ex poro ventrali, sed ex cirro effun- duntur. Obs. 2. Zederus (Nachtrag, praefat. p. IX ) se in Ardea cinerea Amphistoma novum reperisse tradit, in Historia naturali autem postmodum a cl, viro edita, ejusdem mentio nulla fit, ut num spes cies propria, utrum huc referenda sit, nos fugiat. 127973 | x 3 Obs. 53. His dudum conscriptis cum in eo - essem, ut manuscriptum prelo submitterem, cl. Braun pro sua in me amicitia iconem Fasciolae a sein Ardea cinerea repertae mittit, quae Amphi- stomati nostro optime respondet, nisi quod corpus repandum et postice obtusissimum sit; pro Disto- mate non habuit, hoc enim Planariam vocat, et speciei primae iconem addit, sub Fasciolae Strigis - Stxidulae nomine venientem, optimam, quod sen- tentiam meam. confirmat, 4 548 | NIE 8. ÀmPHIsSTOMA SUBCLAVATUM, R. Amphistoma: corpore obconico, poro antieo amplissimo , postico exiguo , utroque integerrimo. Goeze Naturg. p. 95 et p. 178. Tab. 15. b. 2, 4. Planaria subclavata. - - Schr ank Verzeichn. p. 19. n. 56. Fasciola sub- - clavata. G m el, Syst. Nat. p. 5055. n. 18. Fasc. ranae. Froelich Naturf. 95. p. 69. Tab. 5. fig. 7, B. Fasc. ranae, : Zedex Nachtrag p. 48 et 185. Distoma subcla- | vatum. Rudolphi in Wied. Arch. III 1, p. 92. Am- phistoma subcl, Zeder Naturg. p. 198. n. 1. Tab. 5, hg. * Amph, sübcl. - Braun Hist. Hirud. p. 49. Tab. 5, Bg. 5—8 Hirudo Tuba. Hab. |n intestino, potissimum recto Par temporariae, bufonis et arboreae Goezius, escu- lentae Zederus repererunt. Ipse saepius et co- piose seed nonnisi in R, temporaria offendi, .. Des cr. Vermes dimidiam ad sesquilineam longi, antice tertiam lineae partem vel fere inte- gram lati, flavescentes. | Porus anticus, amplus, orbicularis, labio in- : tegro, sub motibus tamen non raro lobato, cute : hinc illinc quasi producta; posticus antico multo minor, orbicularis, integerrimus. ^ Corgzs obco- nicum, sive a poro antico ad caudalem usque sen« . 349 sim attenuatum , antice tráncatüm , postice acuti- used , forma tamen sub animalculi motibus ma« xime varia, ut vermis mox deprimatur , elongetur, contrahatur etc. Obs.1. Zederus prolem vivam in parte crassiori agitatam eandemque partu edi, Augusto mense observavit, Partis crassioris ope vermis in. tesuifio inhaeret. ! Obs.2. Froelichius, Goez1o praeeunte, porum ventralera descripsit et dclineavit, hic au- tem neque Zedero, neque mihi oblatus est, Pori talis species, sive fassula interdum in corpore obo- ritur, verme autem attentius examinato, praeser- tim quando in spiritu vini positus fuit, eadem eva- nescit. Figura Goezii secunda ut et Zederiana boriae. Obs. 5, Auctores Fasciolam subclavatam Pal. ' las (Diss. de intest. viv. Bibl. nostr, n. 14. a) huc referunt, ejusque nomen adaptarunt, cl, autem vir de Distomate cylindraceo Zederi, in ranae pul monibus occurrente loquitur, auod cum. Distomata (ovis) hepatico confundit, ut synonymon illud de« lendum sit. Nostra enim species nonnisi in rana- [4 rum intestino habitat, 9. ÀÁwPHisTOWA coxrcum, R, Amphisto ma: corpore tereti, ántrorsum ín- crescente, poro antico majore, postico minimo, utrogue integerrimo, 350 | Daàaubenton.in Allgem, Hist. der Nitur II. ». p. 250. Tab. 16. fig. 5. (bovis) Falk (Bibl. n. 200.) ic; Daubentonii. : Müller im Naturforsch. 18. p. 54. Tab. 5. fig. 11. ad sinistr. (bovis) sub Fasciola hepatica. Zeder inSchrift. der Berl. Ges. N. Fr. X. p.65—74. Tab. 5. fig. 8 — 11. Festucaria cervi. EM Schrank in Vet. Acad. Nya Handl. 1790. P. m n. 95. Fasciola cervi. Gmelin Syst. Nat, p. 5054. n. 7. Fasciola elaphi. Zeder Nachtrag p. 15o. Monostoma elaphi. Ejus Naturgesch. p. 188. n. t. Monostoma co- nicum. | : Hab. In Bove Daubenton detexit, i ipseque tam in vaccarum quam vituli ventriculo primo sae- 'pius copiose, parcius in secundo offendi; in tribus ventriculis Cervi Elaphi prioribus Zederus repe- rit, ibidemque inventa cl. Wredo w specimina plurima mecum communicavit, Descr. Vermes duas cum dimidia T sex lineas longi, diametro transversali antice. lineami superantes, p non attingentes , ru- belli, rarius albidi. Porus anticus magnus et profundus, sphinctere crasso munitus, posticus exiguus, nudis tamen oculis mox conspicuus, uterque integerrimus. Cor- pus teres, a poro postico ad anticum usque sensim increscens, utroque tamen fine obtuso. Ante po- rum posticum (lineae vel dimidiae vel integrae di- $tantia, pro diversa. scilicet vermís magnitudine) 331 Jpenilla Ecninelis plus minus prominula et obliqua, sive cirrus brevis, cylindricus, eminet, in quo vasa ovis referta terminata vidi. Cutis tenuissima, ex- tus glaberrima, intus corpusculis ovalibus granulata, cum quibus ova elliptica, ut in reliquis Tremato- 'dibus comparàta, non confundi debent. Porum ànticum uti et vas dorsale flavescensa Vol. L p: 257 et sequ. exposui; ilie ruberrimus et vere muscularis'ést, postice clausus, sive coccus, eidemque corpusculum subglobosum, minus 'du- rum , adnectitur. : Obs.1. Zederus porum posticum praeter- vidit, aut a caudae apice intruso ejusdem speciem oriri suspicatus ést, quod figura cl. viri ündecima testatur, sed'.pofus semper adest distinctissimus, CI. vir specimina olim a se reperta cum plurimis perdidisse videtur, cum vermis descripüonem G o e- £1i posthumis non addiderit. Obs.2. Dauberntonius vermem satis bene descripsit et porum utrumque icone, rudiore tamen, expresit. Falkius a Müllero et Gmelino ad-Distoma hepaticum perperam laudatur, quid quod icon ejusdem DaubentonianaaMüllero repetitur et cum illo conjungitur, Nostra autem Amphistomata nuliam Distomatum, vel et junio- rum, similitudinem fovent. Obs. 5. Vermis pori antici et amplioris ope papillas: ventriculi bovini aut cervini arripit et mor- dicus tenet, ut easdem saepissime avellas, duin Amphistoma semoveas, interque specimina mea 352 nonnulla eint, quae liie adbucdum poro | re- - tineant, | Species dubiae 10, ÁMPHISTOMA FArcouis PArLvunsr, ^ Vib org ind. mus. Vet. Hafn. p. 2435. n. 195. Strigea Falc. Palumbi. Ad speciem primam aut tertiam forsan pertinet. ii AmrPHisTOMA ÁNATIS TADORNAE. . Viborgl c. n. 196. Strigea Anatis Todogiae in intestinis. Ipse plures ante annos in Anatis ferae intestinis Amphistoma minimum, lineam. vix dimidiam lone gum, reperi, et ejusdem iconem. paravi, sed ne. que hanc néque descriptionem .in Advereariis meis reperio, ) Specierim numérus olim valdopere increscet, et Monostomata plura a posteris huc amandanda erunt; conf. Monostomata n. 15 — 15. dicta. i4. Dizstom a. Corpus molle , depressum aut teretiusculum. | Po- rus anticus et ventralis, solitariü. j A; ln etmiua a. Plana vel depressa. & Poro ventrali majore. 1, DisrowA HEPATICUM, Ábilg. Distoma: obovatum, planum; collo subconico, brevissimo, poris orbicularibus, ventrali majore. Redi Anim. viv. p. 133. vere. p. 99. (leporis.) 353 Linné Syst. Nat..ed. XII. pas ns n. 1, Fasciola e hepaticai Ul inia Daubenton Allgem, Hist, d. "Natus AT 2... p. 215. Tab. 19. fig;/& — 5. (asimi)-: i : Seat er von Egelschnecken cum fig; pic npe ' Bibl. n.:502. : Müller EA n. 2707. Fakeialà | OV |! Ejus Hist. Verm.Vol. L.P.2; p. 7.et 52. Fasc. hep. Idem im Naturforsch. 19. p. 54. fao $. fig. 1a. (ad dextr.). Fasc. hep. T M *^Fabr. Faun;.Groenl. p. 527. n..512. Ps hep. Bloch Abh. p. 5. Tab. 1. hg. 55 4. Fasc; hep,.. 5 GoezeNaturg. p. 169. Planaria laiiuscula.. ...: Schrank Verzeichn. p. 17. n. 56. Fasc, hep. Gmel. Syst. N.: p. 5055. n. 1. Fasc; dip n. 2. Fasc. humana. « , - - . Tabl. Encycl. Tab. 79. fig. 1—aa. e. Schaef) Fasc. hep..- ; | ) TI Nau et gus, de. Distom. FAL. infa Bibl om. 51355-514. - Carlisle cum ic. conf. Bibl. n. 515. Rudolphi Obs. P. 1. p. ?8. Fasc. hep. Zeder Nachtrag p. 165. Distoma hepaticum. ^ Jórdens Helminthologie p. 64. Tab.7. fig. 15, 14... Fasc. hep. (humana.) ; Rudolphi in Wied., Arch. Ll. 1. p. 62. Fasc. hep. ib. IIL. 2. Fasc. lanceolata. | Zeder Naturgesch. p. 209. n. 1. Distoma hepat. Germanis: der Leberwurm, der Leberegel, Schafegel, die Egelschnecke, das Leberdoppelloch, Fol. IL. Z 354 ; vulg. die Ilen. Batavis: Leverworm, Botten, JDanis: Faareflynder, Ikte, Igler, Iiler, Souaegler, Souigler. . Suecis; Levermask. 4nglis:; The liver- fluke. Gallis: Douve. | Italis: Bisciuola. .Hispa- nis: Caracolillos ; Serillas , Pajarillos. / Hab. in Hominis cystide fellea, in Ovis, Ca- prae, Bois ,. Cervi Elaphi, . Caprecli, IDamae, £qui, Asini , Suis et Leporis ant inde passim in duodenum delatum. Descr. Vermes juniores unam. ad quatuor lineas longi, lineae tertiam. ad duas tertias partes lati, albi fusco- varegati; adulti pollicem plus minus longi, quatuor ad sex lineas lati; sordide vel flavescentes, vel virescentes, aut subfusci. Adultorum Corpus planum, obovatum, give antrorsum latius et obtusum, posteriora versus plus minus ^attenuatum apice "caudali .obtusiusculo, margine integro. Jorus anticus orbicularis, minor, colli conici, brevis, apici insculptus; centralis in parte abdominis latissima, collo vicinus, orbicula- ris, antico major. "Inter utrumque cirrus teres, flexuosus, interdum apice aucto. et rotundato in- structus, retractilis. Specimina tenera et pusilla: lanceolata, utrin- que obtusiuscula. Cirrus eorum vel emissus, recti- usculus, vel retracti sedes tuberculo exiguo indi- cata, Pororum eadem ac in adultis ratio ; collum magis depressum. Fas nutritium a poro antico obortum brevi post dividitur et in ramos ramulosque innumeros : 335: abit, qui in vermis marginibus ubique anastorno- sant, materiemque fuscam (bilem) continent, quam sponte poro antico eructarl, aut corpore presso: ex illo protrudi videmus, ut oris anique officio funga- tur. Ova elliptica, matura pone porum posticunm oacervata, cirro edenda, reliqua utrinque in cor- pore digesta. | Cetera quae anatomen spectant, in Vol. I.. colligenda. Obs. 1. Specimina juniora et colore et forma tantopere ab adultis recedunt, ut facillime pro spe- €ie peculiari imponere possint, quale quid mihi olim accidit, qui Distoma bumanum sub Fasciolae Janceolatae nomine descripserim ;, quodque, junio- ribus ova matura continentibus, excusatione non caret. "Pransitus tamen observatur, et in bestiis. quandoque specimina majora et minora simul re- perta sunt. . In homine nonnisi tenella, lanceolata, nostro saltem tempore, visa sunt, veteres passim - majora referre videntur, sed eorundem obseryatio- nes plurimam partem ambiguae, ut Distoma humas num ab Helminthologis recentioribus ante cl. Jór- dens non enumeretur, Ipse specimina a cl- Bucholz in hominis vesica fellea reperta, aliaque plurima a puella dejecta, possideo , quae cum foe- tubus ovillorum exacte conveniunt. Conf. Vol, I. p.326. et Bidlous, Bibl. n. 299. Obs. 2. In Cervi intestinis tenuibus summis quinque reperi Distomata, quatuor vel quinque lineas longa, medio lineam lata, candidissima, ova- riis nigris racemosis; poro utroque subaequali, orbi- Z3 356 culari;:cirro retracto, scd pellucente, ílexuosoó; ovis anterioribus maturis, magis solutis, posticis magis coacervatis. «Haec omnia-cum speciminibus pusillis, tam humanis, quam ovills, quae mihi sunt, satia conyeniunt; sed in Cervi Distomatibus utrinque pone porum ventralem corpus fuscum, la- tiuséülim, ramosum, quod in reliquis non vidi. Et majora tamen in cervis occurrunt; conf. From- ?nanum (Bibl. n. 294.) et Didloum. Obs. 5. In ovibus, capris, bobus; suibus et equis ipse Distoma nostrum reperi et nullatenus differre video, in Dama Sehaefferus, in asino Daubenton, in lepore Frommanus, Redius et Zederus invenerunt, et omnino idem esse, eo- - ; rundem ex observationibus patet. In plurimis for- san mammalibus phytiphagis occurrit; in carnivo- ris, quod sciam, nunquam visum est;.in avium Sesica fellea quae occurrunt Distoimata a nostro di- Versiss?ma sunt, F | u Obs. 4. Auctores nonnulli Distomata non so- lum in poris biliariis, sed in venae portae ramis pa- xiter occurrere referunt, quod falsissimum est. He- pate enim dissecto vermes nunquam nisi in ducti- bus biliariis reperiuntur, unde etiam in vesiculam felleam et per ductum choledochum in intestinum deferuntur, in quo passim reperi, uti etiam Disto- mata plurima, olei empyreumatici ope a puella te- nera depulsa, a Chaberto accepi. 60 h Obs. 5. Müllerus et Gmelinus Amplhi- stoma conicum, in boum et cervorüm ventriculis ) 357 ebvium, diversissimum, cum JDistoómáte nostro confundunt, qua de xe illud conferatur. 2. DisTroMA ovArum, Rh. - Distoma: ovatum, planum , poris orbicula- ribus, ventrali majore. i | Rudolphi in Wied. Arch.III, 2. p.25. Fasciola ovata. Hab. In Cori frugilegi bursa Fabricio dicta amiciss. J. C. H. Meyer ultra triginta speci- minainvenit et mecum communicavit, Ipse in Corvo Pica, lunio, duabus Znatibus clypeatis, lubo, eo- demque mense in Fulica nigra (omnibus pullis) eodem loco plus minus copiosum reperi. Descr. Vermes unam cum dimidia ad tres lineas longi, postica parte lineam saepe latitudine superantes , albidi nigroque variegati. Corpus plauum; tenue, antrorsum attenuatum; postice auctum et rotuindatum, marginibus obtusis, ideoque exquisite ovatum; rarius postice trunca- tum, marginibus inaequalibus vel repandis. ^ o- rus Qnticus terminalis , orbicularis, satis distans a ventrali, pariter orbiculari, at fere' duplo majore. Cirrus satis longus, parum ílexuosus, pone porum terminalem exortus, adque ejus basin macula pel- lucida, cirri receptaculum. Fasa nigrescentia. Ova in ovarüs maxime ramificatis fuscis utrinque digesta; inter eadem zubae duae brunneae, ante porum ventralem.coéuntes, inque canalem simpli- cem continuatae, qui tandem in cirrum abit. Ova 358 | huic camaliesiphonis quasi vi intrusa, ex cirri apice effundi, observavi. ) Obs.:. Partem tam exiguam, quam avium bursam dictam, propriam vermis speciem fovere mirum est, in earundem enim recto Distoma divere sissimum offendi; peculiaris itaque materiae secre- tio in bursa locum habebit, ut aves diversorum or- dinum hac parte idem Distoma contineant, quem- admodum hepar mammalium phytiphagorum spe- ciei praecedenti obuoxium est. Vermes saepe co- piosissini, porique antici ope bursae tantopere in- fixi sunt, ut iisdem extractis foveae excavatae se- dem. designent, Obs. 2.. An Zirudo fasciolaris (Mülleri Zool. Dan. Vol. IIl. p. 17. Tab. 54. fig. 1 —5.) ana- tis intestino extus adhaerendo reperta, casu forsan (intestinis ex abdomine minus caute extractis , bur- saque lacerata) illuc delata, ad nostram speciem pertinet? Ipse hoc saltem crediderim, conf. n. 66, i Obs. 5. Species insequens affinis, sed diversa, . uti in hac dicetur. 5. DisrowA cuxEATUM, BR. Distoma: depressum , cuneatum , poris orbi- cularibus, ventrali majore. Hab. In Otidis Tardae intestino specimina tria Septembri reperi. Descr. Vermes unam cum dimidia ad tres lineas longi, postice lineam lati, albi, fusco-va- riegati. $59 Corpus a poro antico ad apicem posticum ob- tusissimum sensim increscit, ut vix ovatum, sed potius cuneatum dicatur, dorso plano, abdomine convexo. Porus anticus terminalis, minimus, vez- £ralis ad duas lineae tertias partes dissitus, fere duplo major, uterque orbicularis, màrgine promi- nulo. Ovu/g marginalia, minima, fuscescentia, vasculo inter porum ventralem et caudam medio, fusco, cursu serpentino circumducto, ut fere nodu- .lum mentiatur, antrorsum producto et porum ven- tralem cingente, tandem prope porum terminalem desinente, in cirrum occultatum procul dubio abeunte. Obs. Speciei antecedenti neque. abdomen ita convexum (sed corpus tenuins), neque pars antica tantopere attenuata, neque eadem omnino vaso- xum posticorum dispositio, uti ex descriptione pa- tet, ceterum vero huic maxime affinis est. 4. DisronmaA niaNs, HE. Distoma: planum ,. subellipticum ,. antror- sum magis angustatum, poris orbicularibus distan- £ibus, ventrali majore, ' Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p.249. nm. 177. Distoma oesophagi Ardeae nigrae. Hab. Specimina decem in 4rdeae nigrae oe- sophago et intestinis a sereperta am. Braun nisit. Descr. Vermes duas cum dimidia ad quinque lineas longi, maximi lineam circiter lati. Corpus planum, tenue, utrinque obtusum et 560 decrescens, postice tamen minus attenuatum, Po- rus uterque orbicularis, aztzcus subterminalis, ven- trali fere duplo minor, ab eodem ultra lineam di- stans; margine pororum patente, unde nomen. Cirrus tenuissimus , subrectus, ultra lineam lon- gus, poro antico approximatus. Z/asa fuscescentia, utrinque in corporis parte postica, recta, porum ventralem ambiunt, tandem haud HEN confluunt et cirro terminantur. (à .Obs. Conf, speciem. insequentem, cui affi- nis est. DisrToMA CcUCUMERINUM, HR. Distoma: planum, ellipticum , poris dobicu- laribus approximatis , ventrali majore. Hab. In trachea avis ripariae, cujus nomen in memoriam non redibat, cl. Rousseau speci- mina plura cóllegit, quorum aliquot mecum com- municavit, 1 un Descr. Vermes quatüor "vel quinque lineas longi, media circiter parte lineam lata. Corpus ellipticum. ^ Porus anticus exquisite terminalis, margine vermis anteriore subreplicato; ' veutralis antico. approximatus, major visus, in verme nimis contracto obscurus redditus; inter utrumque eirrus rectus adesse videtur, non exser- tus, sed verme ad lucem admoto transparens. Cor pus ovis farctum, quae vas tenue aimbit. Obs. Speciei praecedenti affinis, poris tamen non distantibus corporeque magis elliptico abunde , , 561 differt. Porus ventralis nulla in .specie tantopere delitescit, sed forsan vermes, antequam spiritui vini commissi sint, nimis exsiccati fuere, Nomen a seminis cucumerini similitudine quadam desumsi. Ü : 6. DisroxA iNcisuM, Rh. r Distoma: planum, ovale, poris suborbiculari- bus, ventralis niargine postico bifido.. Rathke in Dansk. Selsk. Skrivt. V. 1. p. 7o. Tab. 2. fig, 5. a. b. Distoma AnarrhichaeLupi; Hab. in. Znarrhichae | Lupi | ventriculo; Rathke. za Descr. Vermis secundum cl. viri iconem lineam longitudine superat , dinidiam latus. Corpus celipticum, utrnque obtusissimum, planum. | Porus auticus terminalis, globosus, satis magnus. Porus ventralis major, distans, subglo- bosus (apertura transversali?) margine lato, puni- ceo, postice bifido. | 7asaz duo ex parte postica oriunda prope anticum conveniant. Cirrus figura non exprimitur, Obs.. Vermis a Rathkio ovatus. dicitur, sed icones ovalem sive ellipticum sistunt. Ália prae- terea species eodem in pisce obvia, cl. viro diversa visa, infra n. 75, dicetur. 7. DisrTOMA TRANSVERSALE, Rh. Distoma: o2longum, depressiusculum, collo angustato, poro antico orbiculari, veutralis inajo- ris apertura transversa. MET in Wied. Arch. TI. 1. p. - Fascio- la transversalis. » Hab. In Cobitidis oti PARIS lalis solitarium reperi, postea frustra quaesivi. — Descr. Vermis lineam longus, tertiam circa lineae partem vao albus, macula partis posticae rubella. - : il . — Corpus depressiusculum , oblongum, postice emarginatum, collo angustiore. Porus anticus ter- minalis, exiguus, apertura orbiculari; ventralis maximus, prominens, apertura magna transversa. Pone hunc tam ova elliptica, copiosissima, quam maculae duae rotundae, pellucidae, /sive ovaria ovis elapsis vacua et collapsa. Cirrum non vidi, Motus vulgares. ) Obs. Species praecedenti affinis, margine ta- men pori ventralis integro, neque inciso, corporis- que forma et colore abunde diversa videtur. 8. DisrowmA ATomon, R. Distoma: oblongum, planum, collo angusta- £o, poris orbicularibus , ventrali majore. Rudolphi in Wied. Arch. TII. 2. p.70. Fasciola Atomon. Hab. in Pleuronectis Flesi ventriculo, Majo a me copiose repertum. Descr. Vermis duas lineae tertias partes ad sesquilineam longus, angustus, albidus, macula ru- bella notatus. ; Corpus planum, oblongum, collo angustato. / 363 Porus anticus terminalis, exiguus, ventralis major et prominulus, uterque orbicularis, Sub motu ver- mis fortiore, collo retracto, porus ventralis tantum in conspectum venit, ut vermis pro Monostomate haberi possit. (Cirrus rectus, brevis, ante porum ventralem, pone hunc maculae duae orbiculares pel- lucidae, circa quas ova disposita sunt. Obs. 1. Quae primo reperi hujusmodi Disto- mata puncta ventriculi minutissima flavicantia men- tiebantur, unde nomen triviale desumserim ; diebus vero aliquot elapsis majora (quorum mensuram dedi) reperi. In pisce vulgatissimo rarius occurrunt. . Obs. 9. Pleuronectes Platessa rarissime apud nos habetur, neque ejusdem Distoma, a Müllero detectum, et n. 42. dicendum, vidi, distinctissl- mum tamen videtur. j 9. DisrowmA PorvmonPHum, KR. Distoma: depressiusculum, subovatum, cre- natum, postice emarginatum, pori antici margine tumido, ventralis majoris recto. Leeuwenhoek Arc. nat. p. 544. fig. 6. mala. Gmel. Syst. Nat. p. 5056. n. 22. Fasc. Anguillae. Rudolphi in Wied. Arch.III, 1. p. 70. Fasciola polymorpha. Zeder Naturg. p. 222. n. 41. Distoma anguillae. Hab. In 7Muraenae Anguillae intestinis, Majo et Augusto, aliquoties copiose reperi. Descr. Vermis tertiam dimidiamve lineae ; 864 partem longue, oculo -mÓudo- punctum -flavieans, lente armato albus macula lutea notatus; 5 ^77) Corpus ob/ motus animalculi vivacissimos fot- mas varias imduit, sub quiete ovatum aut subova- tum, margine crenatüm,' postice emarginatüm, collo angustiore; sub motu fere cylindricum, dupló tiplove longius; collumque: extensum dimidiant fexe corporis longitudinem adaequat; Porus anticus terminalis, globosus, margine tumidulo, apertura orbiculari; ventralis major, margine recto elevato, apertura mox orbiculari, mox triangulari. Cirrum non vidi. Collum vase fusco duplici insigne, cor- [ur ovulis ellipticis, utrinque obscuris repletum. ' Nulla fere Distomatis species moiu tam mul- tiplici pollet. Sub partu itidem ob niotus animal. culi vehementissimos cirrus nunquam in. con- TR i Y spectum venit. Obs. Speciem non raram soli. Leeuwen- hoekio.ante me visam esse, exiguae forsan corpos ris moli imputandum est. ) 10. DisrowA cLosiPORUM, BR. Distoma: depressiuseulum, oblongum, collo hinc excavato, poris orbicularibus, ventrali majore. Müller Prodr. n. 2714. Fasciola bramae. Ejus Zool. Dan. Vol. I. P 53. Tab. 50. fig. 6. ^ Fasc. braiiiae; un E Schrank Verzeichn. p.20. n. n Fasc. bramae. Idem in Vet, Acad. Nya Handl 17go. p. i25. n. 22. Fasc. lanceolata (bramae). 865 Modeer ibid. p. 127. Fasc. tincáe;- 1 15 ; Frólich Naturforsch. | 25. p::g3s Tab... 5. -fhgs (9-—1r Fasc. longicollis: (caxpianis). G mel. Syst. Nat. p. 5058. n. 59. ; Fasc. bramae,; Tabl; Encycl. 1.79. g.iigen (ic: vsu Fase; n bramae; YT y iioi dei 3i1b Zcder libe img] pe mais dàisiórha. Nb hee onim & Ejus Naturg. p.227. .25...D. carinatum. p. 219. iion. 29.9d4X; famae » 11; ME 39, remote o3 siters - Bb apipbd MW ied. Archslll a. ra Posada globipora. ITTIMSEISI TET Hab. in.variis Cyprinis, . Gianna vitipug Zeder; JBrama, Müller; Schrank; - Tinca, Modeer; in Ferca fluviatili (rarius) Zeder.. Apse aliquoties in Cyprini Bramae et; erythrophthalmi intestinis offendi. | ...— di Descr... Vermes .a ae reperti duas ter- tias ad:unam. cum .tribus lineae quarüs partibus longi, unam duasve lineage quarias lati dicuntur; tantos ipse non reperi, sed mei lineam dimidiam vel integram longi; pro portiomne lati; ceterum vel albi, vel flavescentes, 1 . Corpus depréssiusculum ,- oblongum, postice : obiusum;, €ó//o. angustiore in adultis hinc convexo, ilinc concavo, in junioribus teretiusculo. | Porz globosi apertura orbiculari, anzieus exiguus, wvemn- £ralis major, in junioribus prominulus, saepe sub animalculi motibus maximam partem prouusus vel prolapsus. /7'ascula colli duo longitudinalia, fusca, porum ventralem transeunt, inter 8e anastomosant 366 - | | et plexum multiplicem constituunt. Ova ütrinque in corpore disposita, Cirrum non vidi; Zederus hunc poro ventrali approximatum, curvum et ova effundentem praeterea autem in parte vermium, non tamen omnium, postica vas breve et cylin- dricum emitti et retrahi, eodemque retracto cre- nam apicis caudalis notabilem oriri, observavit. -Obs. 1. Zederus vermem inter Distomata teretia enumerat, et M üllerus Bramae Fasciolam pariter terétem vocat; corpus tamen nec in adul- tis, multo vero minus in junioribus were terés, sed depréssiusculum:diéendum est, summaque praece- dentium affinitas iiscum hac in sectione "AEMMMS. suadet. Obs. 2. PR in Cyprinis Brama et erythroph: thalmo reperi Distomata, cum D. carinato Zederi ex asse conveniunt, et cli vir si Bramae vermem vidisset, eocum certissime conjunxisset. Distomá Tincae huc pertinere pariter persuasus sum, diffe- rentiam saltem eruere non valeo. | Obs. 5. : DeDistomate LagenaZederus idem pronuntiavit, sed ad D. nodulosum n. 49. pertinet, et cl. virum memoriae forsan lapsu illud adnotasse crediderim , nam a globiporo diversissimum est. Distoma Iesis a cl. viro huc revocatum, propriam. speciem (n. 56.) constituit. : Obs. 4. D. punctum (n.47.) in Cyprino Ba: bo a Zedero repertum huic speciei summopere affine, poris autem neque profundis neque inaequa- libus differre videtur. à 567 Obs. 5. Zederus (Nachtrag p.195.) Fascio- lam disticham*M ülleri (n. 81. dicendam) speciei nostrae individua juniora sistere suspicatur, sed illa magnitudine naturali depicta pollicem longa est, ut procul dubio diversa habeatur. : Ls Obs. 6. Cl Viii nomen triviale D. cyprina- ,ceum servare non potui, cum in aliis quoque pisci- bus occurrat, alüque OCyprini alia foveant Disto- ata, globiporum itaque vocavi. Eodem fere tem- pore vir laud. illo rejecto carinatum nominavit, voce tamen sensu alieno adhibita, collum eniin ca- rinatum non ést, quale in differentia specifica a se posita praedicavit. Ille hac voce, ut corpus exca- vatum exprimat, saepius utitur, sed superficies tum tantum carinata est, quando ütrinque convexa in media sui parte in costam eélatam (carinam) exsur. git; superficies excavata, aut convexa, costa illa destituta, nunquam ita vocanda est, ii DisrOMA CYGNOIDES, Zed. Distoma: corpore oblongo, depressiuscule, collo angustiore, teretiusculo, poris orbicularibus, ventrali majore. Loschge im Naturf.21. p. 10 —14. Tab. 1. fig. A— G. Zeder Nachtrag p. 175. D. cygnoides, Ejus Naturg. p. 215. n. 13. D. cygn. Hab. in Hanae esculentae vesica urinaria, Loschge, Zeder. Hic etiam in ejusdem cavo $68 abdominis, hypochondriis affixum Obsetvavit.). Spe- cles rárius mihi visa. ^. EOM ' ) jl Descr. Specimina Zederi ünam dids vé: med. unam cum dimidia ad tres lineas longa, tertiam dimidiamye lineae partem lata, "albida. mro u à; « Qorpus depressiusculum , . lineari- oblongum, margine rotundato, postice obtusum, collo angu-. store, teretiusculo. | Porus uterque globosus, APgkt tura orbiculari,c7£icus minor , ventralis maximus, saepe; protrusus, tumque hemisphaericus, ipsoque' corpore fere laiior... In. medio circiter, collo vermis in spiritu vini servati (ti Ziederus, recte monet) verrucula adest, rima tenui instructa, .cirrum oc. cultaus. rris Wi nr cds Yonuia sub vita feni maxime. .extene dit, tumque in. hujus:uti et corporis medio sulcus | quasi pellucidus oritur; illo vero reflexo porus ven- tralis protruditur; hujus etiam ope. semel vesicae urinariae. affixum vidi, et dum fortius attraherem, vermem quidem amüQvi, sed porum ventralem vesi- cac infüxum reliqui. Nomen triviale a colle longo . et. extensili desumtum, 12. Disroua SERIALE, h. Distoma: corpore plano subquadrato ; Ealo tenui, pori antici apertura oblongiuscula, ventra- lis majoris orbiculari. Fabricii Faun. Groénl, p: 329. n. 514. Fasciola Umblae. G^niel. Syst, /N. p. 5058. n. 55. Fasc. Umblae. NN 569 - Fabr. in,Dansk. Selsk, Skrivt. HI. 2. p. 25— 29. Tab.5. figs6 —9. Fasc. Umblae. eder Naturg. p. 215. n. 13... D. Umbiae, Hab..in.Sae/mouis alpiui sanguine dorsali, Eahxziciwbsp 5503 MAE (IX cv Descr. Vermes 2d summum lineam cum di- à muidia, longi, dnasilineae:tertlas partes, lati , albidi, mixtura lactea marginali, extremitate colli pariter, lactea; lagenae complanatae similes, | Corpus planum, subquadratum, postice trum- catum , marginibus acutis ; colum lineare, fere ae- | que longum , triplo tenuius, , Porzi, anticus termie nalis, oblongiuscnulus; ventrali, ubi corpus im collum abit, orbicularis, major, margine emineate, Collum , non tamen totum, retrahi potest, sub ejusdem. extensione interdum pone porum termina- lem incisura utrinque conspicitur, caput quasi discretum reddens, — Obs. 1, Ol Fabricius vermem in Salmo- nis alpini sanguine dorsali :778 Drangedalias.in Norvegia reperit, et cum simile quid in Groen!an- dia vidisse sibi visus esset, ejusdem descriptionem Faunae Groenlandicae inseruit. Gmelinus et Zederus piscem in Umbla occuxrere referunt, sed Fabricius Salmonem 2alpinumi nominat, qui a Salmone Umbla diversus est; wterque olim cum aliis Salmonum speciebus sub Umblae nomine venit. ' Obs.2. n piscis macilenti sanguine dorsali vermes isti vasis ramosi instat concatenati occur- runt, ut pro Taeniis imponere possint, per sangui- Fol. IL Áa 370. 3 nem transparentes. Continuo colluni prolongandó flectendoque hinc. inde rapinam quasi quaerentes, cui se adhaerentes locum etiam mutare possunt. In sanguine vero quieti sociis suis adnexi, collo vix conspicuo. Cl. viri observationes quidem plurimi | facio, atràmen num vermiculi in vase sangüifero habitent, dubitare liceat, conf. bt L i $52 notam. NUT d »5. DisrowA smPLE&, R. ., Distoma: depressiusculum,' lineare, ' collo éonico continuo , NAM orbicularibus,-- ventrali 2529 p d re piis majore. D CAT | Bf ^Müll. Prodr. n. 2719. Fásciola Aeglefini, ^^ - » ^£jus Zool Dan: Voll. p.55. Mab: 50. hg. 4. ^^ Fasc. Aeglehini. | "io Ga el. Syst. Nat. p..5056. mn. cl Ege NE (fiol Schrank Verz. p. 19. n. 64. Fi Aegl. | in Tabl. Encycl. t. 79. fig. 15. 6c. Müll) F. inter "Zeder Naturg. p. 211. n. 8. Distoma Aegl.- Hab. in Gad: Aeglefini intestinis, Müller. " Descr. Vermes quartam pollicis partem EY | tenuissiml, cinereo - füsci. Corpus depressiusculum, lineare, extremitate postica rotundata, collo continuo conico. Porus ánticus terminalis, exiguus, véniralis major, mare gine parum elevato, uterque orbicularis. ; Obs. Cl.Müller Distoma hoccé collo ca- rere refert, sed cum pars inter poros (quae in hoc verme quartam totius corporis longitudinis partem. UA - r] " sibi. vindicat) collum audiat, eodem, Zedexo recte monenté, utique instructum. est. ad. "rte DIVERGENS, R. t ID isuincPà i oblongum, planum , tollo conico divere cente, poris elobosis, vent trali majore. :M'üll, Prodr. n- 27315. Fasc. Blennii, U"bdem in Schr.Eerl, Natur, Fr. I. p. 2:7. Fasc. BI. nop Zool Dan. Vol. l p. 55. Tab. 50. ;fig..5. "(minus curate) db. Vol. IL p. 55. Tab. 79. fig. Uis go 31e. Fasc. Dlennii. soSchrank Verz; p. 19. n..65. E. Bl. Gm el. Syst. Nat. p. 5057. n. 25. F. Bl. ^ "Tabl. ERO t. 79. hg. 16 — 18. (c. Müll) F.:Bl, "Zeder Naturg. p. 211. m. 9. DIEA TOU Hab. in B/ennii vivipari intestinis, Zoega, M üller::-Conf. obs. 1. Descr. Vermes albi ;';pellacidi,; vix lineam longi. Müllerus oculo nudo non visibiles esse refert, hoc de variis autem retulit, quos oculis non armatis facile distinxi , neque corpus lineam lon- gum lente indiget. E Corpus planum, oblongum, a poro erp parumper decrescens, postice obtusiusculum , co/lo reflexo seu divergente, Porus anticus terminalis, satis magnus; ventralis in angulo colli divergentis saliente positus, major, uterque 'globosus , aperiura orbiculari. Macula orbicularis colli unica (vesicula ":Müllero dicta, cirri certe. receptaculum), duae- Áa 578 "E que aliae pone porum ventràlem (ovulorum: re- ceptacula exonerata) haud tamen in omnibus con. spicuae. JZ'/as flexuosum partis posticae. Obs.1, Mülletus (Zool. Dan. Vol. I. p.82 €t 55) hanc speciem tam in Cotti Scorpii, quam in Blennii vivipari ventriculo et intestinis, alio àü- iem loco (Vol IL p. 55.) in hujus piscis intestinis océnrrere rcfert, ut de observatione illa forsan Ma- ;bius factus sit. 4 à Obs. 2.. Apud Gmelinum. et Zederum idem mendum occurrit, Müllerus enim collum e lata basi, illi autem collum. elatum basi, diver- gére referunt. i * abd Obs.3..Mü Like rta 1. c. animalculum a Blo- €hio in Cyprino lese repertum ad hoc genus (ne- quáquam autem speciem) pertinere recte monet, amde Gmelinus, qui Fasciolam Iesis. (infra n. 56. dicendam) constitueret, idem autem citatum osci- tando huc referat, commotus fuit, "m isse dick LONGICAUDA, R. ge ; ^ Distoma; depressum, oblongum, zip dida at- £enuatum , collo £enui, pori antici apertura orbicu- dari, ventralis. majoris longitudinali. Hab. .In Corvi Cornicis hepate et vesicula fellea Andr. Jurine specimina plurima reperit et*benevole mecum communicavit, C t Descr. Vermes quinque ad sex lineas 10b média parte fere. dimidiam lati, (To Co pus depressum, oblongum, a pad ventrali ! " 273 [4 sensim decrescens, apice postico obtusiusculo ; coí- ium corpore angustius, lineam fere longum... J"o- rus anticus in latere inferiore infra apicem situs, exiguus » apertura orbiculari, margine elevato; ventralis duplo major, margine elevato, apertura lengitudinah. | Cirrus tubercul exigui sub specie eminet, poro antico subcontiguus. Ovariz pone porum ventralem hinc inde tumidula, non in omni- bus tamen , neque certo loco. //as2 ab eodem poro ad caudam usque cursu serpentino feruntur, unde haec. fuscescit. ;Obs. Conf. observationem in speciem inse» quentem, 8. Poro antico majore. : i ( 16. DisrowmA DnELICATULUM, Lh. Distoma; plauum, ellipticum, collo subte- reti, poris orbicularibus, antico majore. "Hab. Specimina ultra quinquaginta in Zzuatis sponsae vésicula fellea reperta am. Braun misit. Descr, Vermes lineam plus minus longi, te- nues, albidi, media parte nigrescentes. Corpus planum, tenerum , ellipticum, collo subtereti rugoso; Porus anticus términalis, ven- tralis duplo minor, valde exiguus, uterque orbicu- laris, . | OQvaria. in corporis parte postica, in variis varia. Qirrum. non vidi, j Obs... Conf. D. ouv diidinar n.48. quod prae- ter.hauc et speciem antecedentem in avium cysticde 974 fellea habitat. Distoma hepatis mammalium. uni- cum tantum novimus. e" Lov tM 17. DisTroMA WwACULOSUM, R.^ Loc ort Distoma: depressum , oblongo - ovatum, po- ris orbicular ibus, antici majoris margine tumidulo. Frólich im Naturforsch. 9 25. ba 75- Fasciola hi- rundinis. Zeder Nachtrag p. 169. Distoma Hirundinum. Ejus Naturg. p, ?10. n. 5. D- Hir. Rudolphi in Wied. Arch. IL 1. i i Fasciola maculosa. Hab. n intestino recto Hius UNA Froelichius Iunio; AH. urb bicae Zederus Áugu- sto; Zp«e in H. rusticae parte intestini inferiore aliquoties satis copiose Majo. reperimus. s Descr. Vermes lineam plus minus longi, ter- tiam quartamve. lineae partem. lati, flavescentes, macula rubella. M Corp: depressum, oblongum vel oblongo - ova- tum, collo continuo. .Porus terminalis xmox anti- cus, mox sursum directus, globosus, margine tu- midulo; ventralie urplurimum minor, interdum aeque magnus, quid? quod rarius major, dia plerumque, ut in priore, orbiculari, rarius angu- lata, mox retrorsum , mox antrorsum directus. Pars postica maculis duabus tribusve pellucidis s sem- per notata, inter quas vasculum spirale plerum que in conspectum venit. Ova ad latera disposita, 2irrus Zedero, nec mihi, visus, longissimus, 379 tenuis, ante porum ventralem; cüi contiguus est, emitütur.. Obs. Vermis maxime variabilis, ab auctori- bus idcirco vario modo descriptus, determinatu diffcilis, ob pororum inconstantiam, cl. viris prae- tervisam, varias sectiones intrare potest, huic ta- men, poro antico utplurimum majore, insertus. 19. DrsromA ELEGANS, R. Distoma: depressiusculum, ovale, apertura pori terminalis npe oblonga, wentralis orbi- culari. wo do xig in Wied. Arch. III. 1. E. 65. Fascio- | ]a elegans. Hab. In Zringillae domesticae pallorum duo- rum intestino specimina septem reperi. Descr. Vermes lineam longi, tertiam ejus | partem lati, albi vasis sanguineis, elegantissimi, Corpus depressum, in mortuis ovale, collo continuo; hoc in vivis saepe satis longe extensum, tumque attenuatum. —Porus anticus terminalis, major, apertura oblonga seu ovali; eez£ralis mino- xis eadem orbiculari. Macula.pone porum. termi- mnalem exigua, quasi porum alterum mentitur, Ante porum ventralem maculae aliquot pellucidae et tuberculum, quod cirrum continere videtur. Ova ad latera disposita, unde corpus ibidem opacum ct crassius, in medio et margine extremo tenuijus et pellucidum. — Vas ruberrimum in. parte postica ser- 576 pentino ductu decurrens (interstitiis pellucidis ma- culas mentientibus) ante porum ventzalem divisum. Obs. 1. Quanam in tubi cibarii parte oc- currat, me fugit, cum intestinis tepidae immissis, in hac tandem repererim, insequentum vero ra- tione habita, in recto degere videtur, Obs. 2.. Species insequenti, quam cicifetin; valde affinis, » 19. DisromA cigRATUM, R. Tab. VI. fig, 7. Distoma: depressiusculum, ovale, antice puuctatum, apertura pori terminalis PM ob. longa, ventralis. orbiculari, , Rudolphi in Wied. Arch. III, 1. p. 66. Fascio- la cirrata, Hab. In Corvi Monedulae. intestinis. crassis epecimina tredecim, duo ibidem in Corei Picae pulo, utraque Iunio reperi, E Descr. Magnitude et color praecedentis, ' ' Forma corporis porórurmque ratio eadem ac in- praecedente, collum tamen in cirrato punctatum, qualé in illo non vidi. Cirrus longissimus, co. lum longitudine superans, tenuis, apice incrassato, semperque emissus, ante porum veritralem exortus. Priori nimis affinis; A Distomate n. 25. di- cendo species nostra diversissima, habitaculo licet conveniat, i vlde * 1 Eig 20. DisTOMA NANUM, H, Distoma: planum, ovale, medio contractum, * 377 pori antici duplo majoris apnea s "iid vei- tralis orbiculari. ^Rudolphi in Wied. Arch. III. 1. p. 68. Fasc. nana, Ha b. In Scolopacis Gallinulae intestino crasso specimina duo Iulio reperi. Descr. Vermes lineam dimidiam longi, te- nues, albi, macula rubella. * Corpus planum, ellipticum, parte media stri- ctura contractum, collo continuo, JPori approxi- mati, auticus terminalis, apertura oblonga; ven- ralis duplo-aninor; apertura orbiculari, "Pars po- stica ovis repleta, vase medio torto, locisque in- termediis pellucidis. Cirrum non vidi, Uu OQ bs, Species distinctissima, 21. DisromA 1iNvorLuTUM, HB. Distoma: planum, obovatum , margine . in- flexo ,' poris orbicularibus, antico: majore. E Schrank i in Vet, Ac. Nya Handl, (3190 p. 125. : Fase. Upupae. otim cA aii pa. -Distoma APSENS o UEjus Naturgesch, p.210. n. 6. /D. füs. Hab. In Cpupae Épopis intestino recto Ze- derus Iulio reperit. Descr. Vermes tres quartas vel lineam cum «quarta parte longi, quartam vel sesquilineam lati. . Corpus planum, utrinque obtuso-acutum; an- tice tamen magis attenuatum , in adultis latius et Obovatum, in junioribus lanceolatum ; margine in: - * 578 flexo ; collo subconico:teretiusculo. JPori apptoxi- mati, apertura orbiculari, anticus, major, margine » (uinidulo, kaud profündus; ventralis exiguus, pro- fundus, mox retractus, mox antrorsum. directus. Cirrus longus, tenuis, poro ventrali approximatus.. Obs..1. Distomati hepatico simillimum , sed maxrgie corporis inflexo, poroque ventrali minore distinctissimum esse, Zederus monet, * idol ! Obs. 2. | Cl. viri uti et Schrankii voces non satis intelligo. . Corpus utrique fusiforme.dici- tur, tale vero corpus, planum, uti simul audit, vocári nequit; idem .'porro a poro ventrali ad cau- dam usque ovatum esse, et tamen Distomati hepa- tico simillimum fertur; sed hoc-etiam cl. viro ova- tum dicebatur, quod revera obovatum est; inde hoc etiam tale vocavi. Qui vero corpus obovatum. (vel etiam ovatum) et simul planurza füsiformee sit, ego saltem non capio, et Zederus ipse Ascarides ob corpus teres utrinque attenuatum vel fusiforme, Füsarias vocavit. - Áeque parum mensura dicta. con- | venire videtur, corpus enim. fusiforme, vel etiam obovatum lineam €um quarta parte.longum, ses - quilineam latum esse nequit. Dubia itaque, pluri- , ma sunt, et nomen toiale mutandum duxi. 2,. DtisTOMA CRASSICOLLE, R... ^ Distoma: oblongum, planum, collo. obconi- eo , poris orbicular ibus, antico majore. Frólich im Natuxf. 24. p. 119. Tab. ^ fig. 8-10. Fasciola Salamandrae. 7. Q1 E e: G m el. Syst. Nat. p. 5055. n. 17: Fasc. Sal. Zeder Naturg. p. 215. n. 17. Distoma Sal. Hab. in intestino recto Sa/amarndrae-» àtrae Laurenti (ferrestris sive maculosae vaxietatis, Schneidéti ex mente), Augusto mense a Froe- lichio detectum. Descr. Vermis lineam cum dimidia longus, albus, postice fuscescens. Corpus planum, oblongo- ovatum, sive a poro ventrali sensim (parum tamen) posteriora versus increscens, apice caudali rotundato. | Collum lon- giusculum , tertiam fere vermis totius partem con- stituens, subteretiusculum- antrorsum increscens, ideoque obconicüm. Porus "anticus. terminalis, magnus, profundus, ventralis distans, haud pro- fundus, utriusque apertura orbiculari. ^ Ovaria in - vermis parte postica submoniliformia, varie contorta, « 25. DisTOMA TERETICOLLE, Rh. ^5 Distoma: depressum, lineare, suberenatum, collo tereti, poris globosis, antico majore. Müller in Schrift. dér Beil. Naturf. Fr. T. P. — Fásc. lucii,, "Idem im Naturforscher 14. p.156. Fasc. dug. Ejus Prodr. n. 2715. F, luc. Ejus: Zool. Dan. Vol. 1. p. 55. Tab. 5o. hg. ?. (rud.) ib. Vol. o. Tab. 78. fig. 6— 9. (ic. bon.) F. luc. : Bloch in Bescháft. Berl. Nat. Fr. 4. p. 557. Tab. 14. fip. 1— 4. ic. satis bon. 580 Bloch Abk. p. 6. Fasc, digest: deis Goeze Naturg. p: 172. Tab. ad -: 5: hé de- form.) Planarià lucii, Schrank Verz. p. 19. n. 6o. ln: lues: PV dp Gmel. Syst. Nat. p. 5059. n. - F.luc.. 2B Tabl. Encycl. t. 79. hes 25. e Màll) Fasc. luc. 2 & j eder Nachtrag p. 173. TAPER liti... PN (Ejus Naturg. p. 215. n. 15. Tab. 5. fig.5. Dist. iin. "Rudolphi in Wied. Arch, HI. 1, p. 7À« Bee, texilticóllis: : j Ha b. in socis Lucii majoris ventriculo, ipn nullo non tempore. Idem etiam in Percae. Sie percae ventriculo semel solitarium offendi. .In Sal- nne Truita po fra occurrere, Andr, J urine retulit, rrt ined url - Descr. Veto Zedero quinque ad decem lineas longi dicuntur, mihi semper (sicuti Blo- chio) pollicares vel sesquipollicares, M üllero bipollicarés visi, lineàm vel sesquilineam lati, rubri. Corpus Aepressum, lineare, postice acutum, marginibus plus minus.ctenatis ; ,col/um teres; lon- gum, térüam fere vermis partem sibi vindicans, : corpore angustius. . Por globosi, apertura orbicu- lari, £erminalis ventrali multo major... Cirri tmber- culum perforatum ante ioi ventralem facile, ipse nunquam, conspiciture '. Obs. :. Icon Goeziana crenas marginales protractàs, vermemque quasi artüiculatum ,., prae- . terea vero colli utrinque appendicem sistit, quae ( 361 néque Zedero:neque mihi videre contigit, ut ea- dem procul dubio instrumento pressorio, quaelibet deformanti , -iimputanda. sint. — Obs.2. Zederus Distoma hoc. potissimum Februario,et, Martio, nunquam autem Majo, Iunio, Iulio, Augtisto , Septembri sibi. oblatum esse refert, ipse tamen. Majo. pariter reperi. Nunquam autem in. Luciis. prinosibapu sed. nonnisi in majoribus et maximis offendi... - T 25 Obs. 5... Quod in L'ucinptasse magnae venai- roli reperi Distoma pollicare, idem. omnino. et a lucio devorato foxsan ibidem relictum. Cl. urine, dum Genevae essem, Distomata a se in Salmone "Trutta et in Esoce Lucio reperta. monstravit, quae omnino congruebant, et e lucio forsan devoxaie similiter in truttam transmigraveraüt, ii S4. DistOMA HETEROSTOMUM , li. í Distoma: oblongum, depressum, collo pa- rum angustiore, pori antici majoris apertura trian- gulari, ventralis longitudinali, VAM * Hab. In 4rdeae purpureae Geo n " Andr. Jurine specimina duo reperit, quorum alterum mecum communicavit. Descr. Vermes tres lineas longitudine, lati- tudineque corporis medii lineam superantes, albidi, Corpus subellipticum , apice postico obtuso, ventre plano, dorso convexiusculo, marginibus ob- tusiusculis ; collum distinctum ,, quartam circiter vermis partem sibi vindicans, corpore parum an- 582 ustius, |! apice rotundatum. »|dPorus anticus i 1:la- 8 iu n 1 tere colli inferiore, infra ejus apicem, magnus, mat- gine . latiusculo, tumidulo, apertura triangulari, hypothenusa. trianguli antrorsum 'spectante;' orus ventralis antico subcontiguus, minor, profündior, margine immerso, apertura longitudinàli , eubtrian- gulari, In eadem cum hoc directione, 'sed: lineae | Jeirciter distantia ^in media fere vermis longitudine foramen tertium , margine exiguo , apertura midi 3nà orbiculari: qua: ;Sine dubio cirrus occáltatus emitti potest. . 015 : ( ofa Corpus ceteroquin in'verme 'spiritu vini $er- vato striatum, striis transversis parallelis subconti- uis. ^Vasa ob vermis substantiam solidiorem ét &£ i «crassiorem non conspicua. An striae illae fibras musculares designant, conf. n. 55.- ;Doxiiag Obs. Species distinctissima, cujus cl. Jurine iconem nitidissimam paravit. Cirrus posticus (sive pone porum: ventralem,situs) in hoc. genere rarissi- 4uus, in' specie tamen insequente variis notis. COfI- veniente Zedero visus, forsan etiam in D. macro- .SStomo n. 29. "occurrit. ATO S A y. Poris aequalibus $5. DisrowA GAUDALE, BR. Fés MEO ; : Di stoma: depressum, subellipticum, postice acumiuatum, poris uices D ai antico deron "pentrali augulato. - vi ZederNachtrag p.169. Distoma Ciryótütae ig s 3 "Ejus Naturg. p. 219. m. 5. D. Car. a $85 Hab. in Coroi Caryocatacti; intestino tecto; auctumno et vere a Zedero repertum. "EUR, Descr. Vermes lineam, vel sesquilineam longi, quartam y vel dimidiam lati " cinerei.. ! Corpus depressum, subellipticum, antice ma- gis et lathun et crassum, postice acuminatum, ven- ire plano »! dorso convexiusculo ,. anarginibus ; acutis, Distomate | vivo pellucidis. Collum continuum , te- retiusculum. Pori, profundi » fere aeque , magni, anticus in colli. latere juferiore. infra. apicem situs, obliquus, Dejusidus: Venen profundus, ang ila tus, margine destitutus, sive immersus. Pone po- rum istum, propeque caudam cir rus brevis ,. teres, verrucae aemulus, in vermibus spiritui vini par aliquot dies commissis demum conspicuus. Obs. o Species ista rarior est, ut Corvorum dictorum viginti sex a Zedero examinatorum alter unicum, alter tria ejusdem specimina obtulerit, Ego Distomata minora praesertim in avium pullis reperio. Obs. 9. Cum Distomate praecedente hoc plu: rimum convenit, ab eodem tamen poris aequali- bus, apertura antici non angulata, corpore laevi et magnitudine triplo minore abunde differt. Ob cirrum caudae commissum, caudale vocavi, conf, D. macrostomum n. 39. - : "^ Obs.5. Cl. vir Distomatis bujus' corpus acu- minatum dicit, terminis Linnaeanis autem sae- pius sensu alieno utitur, ut hoc etiam loco: de voce recte adhibita dubitarem. Corpus enim Distomatis 904 molle,.vix acuminatum , sed forsan. attenuatum et acutiusculum fuit... .. TR riri E 1» 6. btos4 SorEArFomwE, RU Distoma: "planum, subellipticum, antrorsum increscens , poris pio E pmdiicid koedeii ría : orbiculari. 5 "i Rathke in Dansk. Seti: Skrivt. Vol. I. p. 69. "Tàb. o. fig. 2. a. b. Distoma TTriglae Gurnardi. *^ Hab. in 7riglae Guruardi ventriculo, Rathke. Descr. Vermes sesquilineam Iongi dimidiam fere lati, cinerei. Corpus planum, collo continuo simul Suitito, subellipticum, antrorsum sed parum ' ' increscens, postice attenuatum, utrinque obtusum. 'Pori sub- globosi, apertura orbiculari , margine latiusculo, majusculi, subaequales; enticus vix major, termi- nalis ; ; ventraiis parum distans ," non in media ver- inis linea, sed ad sinistram "abdomini immissus. Ovaria et vàsa ex icone vix dijudicandá. Obs. Cl. virovaria et vasa pro ventriculo, in- testino ,' corde, tracheis etc. vendit, ut animalculi eirplicis fabricam maxime compositam fingat. Di- $toma céterum. ob quandam Soleae piscis similitu- dinem , Vivien vocavi, o7. DrerOMA PUSILLUM, Zed. ;,Distom'a: pléuum, ellipticum, utrinque ai: IMPERA poris aequalibus, apertura orbiculari, Braun in Schrift. dér Berl, Naturf. Fr, 10. p. 62. 240—658. Tab. 3. fig. 6, 7. Planaria pusilla, . 385 G m el. Syst. Nat. p. 5055. n. 12. Fasciola pusilla. ,Rudolphi in Wied. Arch. HI. 1. p. 75. Fasc. pus. Zeder Naturg. p. 210. n. 4. D. pus. Hab. sub Erinacei europaei cute, Braunius Majo reperit, idem Aprili in S£rigis 4luconuis tho- race se invenisse refert. Descr. Distomata omnium hucusque cogni- torum minutissima, quartam circiter lineae partem longa. Corpus planum, collo continuo simul sumto, ellipticum, utrinque obiusissimum. — Pori aequales, mediocres , apertura orbicnlari, distantes; azicus terminalis, xentralis in media fere vermis parte situs. J/as utrinque a poro antico. decurrit, prope ventralem visui subductum, in postica iterum parte conspicuum ; corpusculum obscurum prope porum ventralem , mobile, cirrum aut ejusdem receptacu- lum forsan designat. ». QObs.:i., Cl Braun vermes istos in hydati- bus minimis subcutaneis Erinacei detexit, propria- que tunica involutos reperit. Vitae tenacissimae (contra hujus generis morem) post triduum ejusdem indicia dedere, alter sub instrumento pressorio ho- ris octo elapsis motus adhuc edidit. Obs. 9. Ipse saepe plurimis locis, tam in tela mucosa subcutanea, quam in peritoneo et pleura Erinacei hydatides, milii seminibus non majores, reperi. Hae passim capsulam Oovaiem tenuioremr continebant, qua aperta, corpusculum quartam cir- citer lineae partem longum, mox ovale, mox cor- Fol. II Bb 3586 : datum, mox obcordatum , mox pyriforme vel ova- tum offendi, quod altera extremitate perforatum videbatur, cujus.autem aperturam alteram videre non contigit.: In nonnullis striae aliquot partis te- nuioris in conspectum veniebant, plura autem ne- que pressionis quidem vi-adhibita indagare licuit. Cl. Braun, pro sua in nie amicitia, hepar erinacei hydatidibus obsitum misit, in quibus Distomata adesse annotaverat. larum aliquot aperui, at non- mist corpus ovale reperi, in quo nihil characteri- . stici observandum erat. " Obs. 5. Exinacel et Aluconis vermes eosdem esse, cl. viro vix concederem. . Mammalium enim et avium entozoa semper differunt, et in animal- culis tantopere pusilüs nota quaedam facile visum fugere potest. Num aluconis vermes hydatidibus quoque inclusi sint, cl. vir non meminit. De Asca- ride similes erinacel vesiculas habitante supra locu- ' tus sui. 20. DisromaA maAcROsTOMUM, Hh. Distoma: planum, oblongum, antrorsum increscens, poris amplissimis subaequalibus , aper- tura orbiculari, cauda appendiculata. TM Rudolphi in Wied. Arch. HII. 2. p. 26. Fasc. macrostoma. P at Hab. In ZMotacillae Lusciniae intestino recto viginti specimina lunio reperi. Descr. Vermes lineam dimidiam vel tre$ - lineae quartas partes longi, tertiam partem lati, in 3587 intestino obvii particulam muci referunt, in: aqua melius dignoscendi,, coloris variegati, Corpus planum, collo continuo simul sumto, oblongum, antrorsum reliqua parte latius, obtu- sum, postice decrescens. | Porus anticus valde magnus, mox globulum, mox cyathum referens; ventralis distans, in media fere yermis parte situs, antico paene major, saepe retractus, interdum d tem (verme reilexo) prominens; utriusque margine acuto. Ápici vermis postico globulus additus est, apice perforatus, vel sessilis, vel pedunculo tenui munitus, interdum in corpus retractus, nonnun- quam visum omnino fugiens, ^ Ova in media ver- mis parte seriatim et longitudinaliter disposita, quae- dam tamen in medio sparsa. Obs.1. Cauda valdopere extensili, globulo- que perforato eidem adnexo, banc partem anticam esse, facile crederes, nisi in quibusdam globulus lateret, et porus anticus magnus rem conficeret, - Cirrum ideo, qui in plurimis teres est, globulifor- iem, aut partem similem; ac in Distomatibus ap- pendiculato n. 40., ocreato n. 58. et crenato n. 44.. ipse, et Müllerus in D. scabro n. 45. vidimus, crediderim. :Conferas etiam D. clavatum, n. 55. Obs. 2». Speciei insequenti haec nimis affinis est, ideo etiam utriusque nomen utrique convenit. [4 » 29. DisTomaA mEesosToMUM, R. Distoma: planum; oblongum, antrorsum in: LU Bb.2 $598 | Crescens, poris amplissimis subaequalibus, apertura orbiculari. Rudolphiin Wied. Arch. III. o. p. 28. Fa- sciola mesostoma. : Hab. In Turdi iliac; intestino recto quatuor specimina Novembri reperi. Descr. Vermes lineam fere longi, quartam lineae partem lati, variegati, | ; Corpus planum, oblongum, antice obtuso- » yotundatum, postice decrescens acutiusculum. Pori praecedentis. Ovula ad alterum latus coacervata, fusca, nonnulla sparsa. Cirrum non vidi, Obs. Species praecedenti, sed huic soli, valde affinis, quam illa tamen magis attenuata ct acuta est, appendiceque globosa caret; hac vero in nostra quoque olim detecta, utramque conjungas. .No-. mina utriusque conveniunt, pori enim maxiini sunt (macrostomum) et ventralis in media vermis parte (mesostomum) situs est. 50. Disroma micRosroMum, R. Distoma: depressum, sublineare, collo su&- elliptico, poris exiguis, aequalibus. » Hab. In Pleuronectis Soleae intestinis speci- mina quinque Majo reperi. Descr. Vermes quatuor fere lineas longi, ter- tiam circiter lineae partem lati, Corpus depressum, lineare, collo subelliptico (media parte increscente) angustius, apice postico obtuso. .Porus anticus terminalis, margine tumi- 309 dulo; ventralis linea fere dimidia distans, uterque exiguus, aequalis. Ovaria pone porum ventralem tubercula duo vel tria constituunt; vas utrinque $implex partem posticam percurrit. 51. Disroma nvxarrNuM, R. Distoma: depressum, oblongum, utrinque obtusum , poris mediocribus aequalibus. M üller Zool. Dan. Vol. Il. p. 42. Tab. 792. fig. 4— 7. Fasciola Eriocis. G m el. Syst. Nat. p. 5057. n. 52. Fasc. Erlocis, Tabl. Encycl t. 8o. fig. 5, 4. Fasc. Er. Zeder Naturg. p. 212. n. 10. Distoma Eriocis, Hab. in Salmonis Eriocis intestinis. M üller, Descr. Vermes lineam fere longi, tenues, medio rufi, utrinque hyalini., Corpus depressum, oblongum, collo continuo $imul sumto, utrinque obtusum, pro animalculi motibus plus minus attenuatum, postice tamen de- crescere videtur. Pori globosi, mediocres, aequa- les, anticus terminalis, wventralis distans. Pone hunc ovula virescentia et maculae duae orbiculares (ovaria) in conspectum veniunt, !j 52. DisTrowmA rLExvosum, R.- Distoma: depressiusculum, elongatum, utrii- que attenuatum , poris minutis subaequalibus. Hab. In Télpae europaeae ventriculo quin- que, in intestinis tria specimina am, Hildebrandt, auditor quondam noster dilectissimus, mortua ! / | | 1 390 : ; reperit et recentia attulit. Ipse portmodum. in tal. pae intestinis reperi , sed tempus excidit. : Descr. . Vermes , pollicem dimidium longi, lineae partem. dimidiam latitudine. excedentes, rubelli. | Corpus depressum, parte media parum latiore, utrinque (collo simul sumto) . attenuatum, hinc inde constrictum , marginibus fere undulatis cras- siusculis albidis. | Porus anticus , subterminalis, exiguus, ostiolo parvulo, orbiculari , in altero spe- cimine fere lunari; ventralis remotus (ut pars. in- sereni sive collum tertiam as vermis partem sibi vindicet), antico fere minor, apertura varia- bili. Ante hunc tuberculum eidem fere contiguum, parvulum, cirrum occultans. Antica maximaque colli pars ^ vasis duobus a poro terminali oriundis perreptatur ; circa porum ventralem et pone eundem macula flava elevata, vàsa serpentino ductu transversa continens ; ab ea- dem oviductuum utrinque series progreditur ovis ovalibus fuscis media parte pellucidis repletorum ; reliqua tandem vermis pars Ovis simpliciter. farcta videtur. cl (á Obs. Speciem aeque magnam in animalculo vulgari obviam *Helminthologos hucusque latuisse mireris, sed ipse Monostoma ocreatum adhuc ma« jus nunquam in talpis reperi, ut hae diversis locis Entozois iisdem aeque obnoxiae non videantur. Cl, Viborg (Ind. Mus. Vet. Hafn. p. 242. n. 175.) Distoma talpae enumerat, quod huc pertinebit, et 391 am. Braun iconem partis anterioris Distomatis in Talpae intestinis reperti misit, quae quidem tuber- culum supra dictum pro poro tertio sistit, vix ta- men excludenda erit. Ho 1 E b. JTeretiuscula vel teretza. , «. Poroventraii majore. 55. DisrOoMA cLAvATUM, R. ^^ Distoma: feres, transversim rugosum, po- s£ice incrassatum, poris subglobosis, ventrali major e. Garsin (Bibl. n. 516.) cum ic. Hirudinella. Osbeck's Reise nach Ostindien und Obhinà. A. d. Schwed. Rostock 1765. 8. p. 3592. ^'^ ^ Menzies (Bibl. n. 517.) cum ic. Fasciola clavata. | Tilesiusin litteris cum fig. nitidissinis: Fa- sciola Scombri Pelamidis. Hab. In Scomóri Pelamidis ventriculo a G a r- sino solitarium; a reliquis auctoribus copiose re- pétum, |is | Descr. Vermes pollicem dimidium ad duos pollices longi, postice-tres quatuorve lineas crassi, albidi vel rubelli, subpellucidi: eO Collum breve, teres, in Corpus transit, primo subaequale, tum. sensim increscens, demum sub- globosum; sub.motu colium summopere elongatur et attenuatur, ut subtus planiusculum, corporedue triplo tenuius fiat, et quartam: fere totius vermis longitudinis partem. sibi vindicet; corpus tum pa- riter elongatum postica versus minus incrassatum, ultima vero pars subglobosa manet. .Porus anticus 592 dd Y terminals, ambitu collo aequalis, subglobosus, apertura baud magna ; ven£ralis duplo major, pari- ter subzlobosus, prominulus, apertura quam antici parum :najore, sed itidem orbiculari. íi Totum corpus a poro antico ad apicem posti- cum fibris circularibus validis transversim rugosum. In coli dorso vasa duo viridia decurrunt, et cl. Menzies materiam atram poro antico eructari ob- servavit, ln parte vermis postica ante apicem ro- tundatum maculae duae atro-caeruleae majusculae et transversae conspiciuntur, quàs cl Tilesius orcana suspicatur musculosa, in quibus fibrae lon- gitudinales conveniant. Animalculum ceterum pori utriusque ope tunicae ventriculi intimae firmissime adhaeret, corpore in hujus plicis sec partem abscondito. Obs. 1. Qsliacki us corpus pellucidum, Menzies subpellucidum (somewhat pellucid) re- ferunt; Tilesius tale non observavit , de collo tamen pellucido ipse loquitür, et specimina minora vel magis contracta offendisse videtur, ut majora forsan et magis extensa pellucida fiant. Obs, 29. Cl Menzies aperturam apicis po- stici terminalem, ^orbicularem. et satis magnam (anum sibi dictum) describit et depingit, cujus. neque auctores reliqui hac in specie, meque Boscius in Coryphaenae Distomate describendo mentionem faciunt. là duabus vero figurarum ele- gàntissimarum a cl. Tilesio oblatarum pone ma- culas atro- caeruleas apex pellucidus sistitur, quem, 595 nisi apertura nimis distincta redderetur, Menzie- 810 pro eadem imposuisse suspicarer. An itaque haec a vermis statu pendet, ut quandoque forsan appendiculum emittat. Conf. Distoma macrosto- mum n. 29. et obs. insequ. Obs. 5. Boscius Distomatis species tres in Coryphaena Hippuride a se repertas, commode vero conjungendas, enumerat, quas huc referre mallem, cum de identitate tamen non omnino con- stet, inter dabias n. 76. enumerabo, In Hippuridis verme cirrum loco solito (coll) emissum obser. vasse videtur, quem anctores in nostrae speciei descripüone penitus tacent, 54. DisTOWMA CYLINDRACEUM , Zed. Distoma: £zeres, collo conico crassiore , poris orbicularibus , ventrali majore. | Swammerdam Bibel der Natur p.517. Pallas Diss. (Bibl. n. 14.) sub Fasciola eubcla- vata. Goeze Naturg. p. 174. in nota. Planaria cylin- drica. Zeder Nachtxag p. 199. Tab. 4. fig. 4—6. Di. . $toma cylindraceum., Ejus Naturg. p. 217. n. 57. D. cyl. Rudolphi in Wied. Arch.III. 1. p. 85. Fasc. cyl. ' ^AHab. In Ziezae esculentae pulmonibus Z e d e- rus et Braunius (in litt.) repererunt; ipse non- nisi in Jianae temporariae pulmomibüs, sed Aprili, Majo et Iunio, saepe et copiose reperi. 394 Descr. Vermes tres ad septem lineas. longi, . dimidiam vel integram crassi, albido - caeruleoque variegati, vel collo albido excepto atro- caerulescentes. Corpus texves, subaequale, apice postico ob- tuso; collum conicum, corpore parumper crassius, quartam circiter totius longitudinis partem sibi vin- dicans. | Porus anticus obliquus, inferior potius quam terminalis; ventralis distans, parum major; uterque orbicularis, haud profundus, neque valde : inobilis. : Cirrus brevis, cylindricus, raro. emissus, ante porum ventralem situs eidemque contiguus. Jas dorsale, spirale, atrum, mWuftritium (sanguine hausto repletum) aliudque minus, pariter spirale, et minus obscurum (oviductus), transparentia, ver- mi colorem dictum impertiunt. evi M Obs. Distomata ista in pulmonum fundo ple- | rumque replicata et torpida jacent, nec aquae com. missa motus. vividos edunt, sed. collum parum contrahunt et extendunt. |. À piscium: Distomatibus poris corporeque maxime mobilibus instructis sum- mopere recedunt. 55. Disroma ÓnaugvuLUM, Rh. D istoma: teres , utrinque decrescens, poris globesis, ventrali majere, Müller Prodr. n. 2709. Fasciola Sir pii: Ejus Zool Dan. Voll p. 32. Tab. 50. fig. 1. Fasc. Sc. 3 G mel. Syst. Nat. p. 5057. n. 26. F. Sc. Schrank Verz. p. 18... n.:61.. F. Se. [23] c Q Tabl, Encycl. t. 79. fig. 12... F. Sc., Zeder Naturg. p. 216. n. 21. Distoma Scorpii. Hab. in Corti Scorpii intestinis, :Zoega, Müller. GConf. obs. 1i. Descr. Vermes linea breviores, tenues, fusci, Corpus teres, collo brevi conico et continuo simul sumto, utrinque obtusum et attenuatum, postice tamen magis decrescens. Porus anticus ter- minalis, minimus, veutralis parvus, antico tamen major et prominulus, uterque subglobosus. Obs. 1i. Species ista a Zoega et Müllero- tam in Cotti Scorpii, quam in Blennii vivipari in- testinis reperta est, idemque de Distomate diver- gente, n. 14. quod conferas, contenduut, Obs. 9. Distoma hocce sub lente granulum album pellucens referre dicitur, ipse nunquam in Cotto Scorpio neque in Blennio reperi, ulteriore tamen examine dignum videtur. [] 36. DisTonA INFLEXUM, HR: Distoma: feres, collo tenuiore inflexo , pr ris globosis, ventrali majore. Bloch Abh. p. 11. in nota. Tab. 2. fig. 10. 11. (rud.) | G m el. Syst. Nat. p. 5058. n. 89. Fasc. jesis. ;Rudolphi in Wied. Arch.lil. 1. p.82. Fasciola inflexa. ,Zeder Naturg. B.217. n. 25. sub Distomate ca- rinato. ; 596 Hab. In Cyprini lesis intestinis specimina tria Aprili reperi. Descr.. Vermes lineam fere longi, albidi. Corpus teres, postice obtusum, collo tenuiore inflexo. | Pori globosi, azticus terminalis, minor, ventralig distans, in angulo interno, qua collum et corpus conveniunt, situs. t Motus vermis vividissimi, quibus pori contra. huntur, protruduntur-etc. Obs. 1. Vermis Distomati divergenti (n. 14.) affinis, hujus autem collum reflexum, porus ven- tralis minor, corpusque depressum. Ab insequens tibus collo inflexo; in hoc genere raro, pariter. re- cedit. Obs 2, Blochii synonymon a cata perperam ad D. divergens n. 14. relatum. Zede- rus hanc speciem , sibi tamen non visam, ad D. globiporum n. 10. relegavit, a quo diversissimum. 57. Disroma vaRICUM, Ze d, Distoma; feres, collo corpori aequali dias sente, ante apicem perforato poris gloPosi. ven- trali majore. Müll Zool Dan. Vol e. p. 45. Tab. 72. fig. 8 — 11. Fasc. Varica. Gmel. Syst. Nat. p. 5057. n. 51. Fasc. Varica. "Tabl. Encycl tab; o. fig. 5—8. (ic. Müll) Fasc. Var. Rudolphi in Wied. Arch. HI. :. p. 81. Fasc. Var. Zeder Naturg. p. 217. n. 24. Dist. Var. - 597 Hab. In Saimonis Salaris ventriculo M ül- lerus quinque, 3pse semel duo Majo, specimina reperimus, ut rarius videatur. Descr. Vermes a Müllero reperti tres lineas adaequasse videntur, mei lineam longi, tenues, albidi. Corpus teres, elongatum, extensum laeve, con- tractum rugulosum, postice obtusum; collo fere aeque longo et crasso, in angulum acutum diver- gente, sive reflexo. Porus anticus infra colli api- cem obiusum insculptus, globosus, apertura orbi- culari; ventralis similis, sed major, in angulo cor- poris et colli saliente, adeoque in media vermis parte sitas. Vas fuscum utrinque a poro antico po- steriora versus decurrit; pone porum ventralem cor- pora duo ovalia majuscula (majora ac M üllerus depinxerit, et forsan ovaria vacua), circa quae vasa minora et ova libera. An Quodvis ovulum luteo- viride membrana pellu- cida embryonem serpentiformem includente con- stare, alia hyalina non lutescentia ac sterilia esse, Müllerus. Idem apicem vermis posticum fora- mine minuto (anali sibi dicto) instructum esse re- fert. Dehis inter adversaria mea nihil reperio, et vermes casu perdidi, ut aliis dijudicanda relinquam, me tamen in Distomatum ovis nunquam foetum vidisse praetereundo moneam. - 58. Disroma ocnEgATUM, B. Distoma: teres, collo antrorsum tenuiore, 598 divergente, T retractili; poris globosis, an- tico terminali, ventrali: majore, .Leeuwenhoek Cont. Arc. Nat, Epist. 97. P. 47. G m el. Syst, Nat. p. 5058. n. 57. Fasciola halecis. Rudolphi in Wied. Arch, IIL. 1. p. 79. Fasc. ocreata. Zeder Naturg. p. 222. n. 41. Distoma halecis. ' Hab. In Ciupeae Harengi intesünis Majo copiosissimum reperi. Descr. Vermes lineam dimidiam vel inte« gram longi, tenues, albidi. Corpus teres, rectum, appendiculatum , sive cauda tenulore obtusa retractili terminatum ; col. lum corpore tenuius antrorsum angustatum, angulo obtuso reflexum seu divergens. Porzus anticus tet- minalis, veentralis in angulo corporis et colli sà- liente situs, major, uterque globosus, apertura or- biculari;, Corpus maculas aliquot orbiculares. et vasa solita continet; cauda retractilis vacua. Obs.1. Sub vermis motibus porum .ventra- leu semel quasi propendentem vidi. Post mortem cauda fere semper retracta est, tumque corpus po- stice truncatnm exhibetur. Vermis quietus ocreae &imilitudinem summam prae se fert. Obs.9. Leeuwenhoekius solus vermem ante me observavit, sed obiter tantum refert, acreme que poro antico haustum ventrali iterum reddi, hngit. i 399 59. Disroma GrBBosuM, Rh. Tab. VI. fig. g. Distoma: teretiusculum , abdomine gibboso, poris subglobosis, ventrali majore. Rudolphi in Wied. Arch. III 1. p. 81. Tab. ». fig. 7. Fasciola gibbosa. , Hab; In Zsociís Beloues ventriculo Majo 'et Iunio bina specimina reperi. Descr. Vermes linezn dimidiam longi, cras- siusculi, albidi. Corpus teretiusculum , dorso subconvexo, ab- domine praetumido prominente, sive maxime con- vexo, apice postico colloque attenuatis, obtusis, brevibus, utroque cum corporis latere dorsali con: tinuo, abdomineque tantum tumido distincto. Po- rus anticur infra colli apicem, "venzraiis in ipso abdominis eminentis apice siius, uterque subglo- bosus, hic major. AÀ poro antico vas crassum in mediam abdominis partem | decurrit, quae copia ovorum summa repletur. .Neque vasa alia neque cirrum vidi, Obs. Species maxime singularis forma sua hucusque parem non habet; si eandem invertas (ut in figura casu factum est) cum Erotylis quibusdam, dorso gibbo insignibus, optime comparatur, 4o. DisromA ExcavATUM, Rh. Distoma: £ereziusculum, abdomine concavo, cauda discreta , poris globosis, ventrali majore. Rudolphi in Wied. Arch. Ill. 2. p.28. Fascio- la excavata. 400 Hab. In Zrdeae Ciconiae junioris intestinis tenuibus specimina viginti Iulio reperi. Descr. Vermes lineam dimidiam circiter longi, tenuissimi, albi. | Corpus dorso convexo, abdomine concavo, antrorsum attenuatum, cauda discreta teretiuscula obtusa et tenuius et longius; collum non distin- guendum, nisi totum corpus ovariis praeditum col- lum, caudam vero corpus vocare mavis; Porus an- ticus terminalis, minutus, subglobosus et mutabi. lis; centralis major, in corporis basi prope caudam situs. Corpus marginibus lateralibus circa pori ba- sin conniventibus in caudam abit, dorso vero strias aliquot longitudinales et obscuras (ovaria) exhibet, In caudae apice nonnunquam pori tertii species, at fallax. Obs. Vermis paradoxus, Distomati alato n. 45. soli affinis, ab omnibus reliquis nimis fcre recedit, ut nisi apertura ventralis adesset, 'pro Amphisto- mate haberes. Olim partem anticam pro postica habui, sed examen repetitum errorem sustulit. — 4i. DisroMA APPENDICULATUM, R. Tab.V. fig. 9. Distoma: £eres, crenatum, cauda retractili, brevi, attenuata, poris globosis, ventrali majore. Rudolphiin Wied. Arch. III. 1. p. 78. 'Tab. 2. fig.6. Fasciola appendiculata. Hab. In Clupeae .4losae (verae) ventriculo Iunio solitarium reperi, postmodum saepe frustra quaesivi, ; 401 Descr. Vermis contractus duas, extensus ultra quatuor lineas longus, tenuis, flavescens. Corpus teres, cum collo tenuiore et attenuato, continuo, crenulatum ; cauda corpore duplo te- nuior, obtusa, in idem retractilis, quintam circiter: totius longitudinis partem sibi vindicans, superiore parte (qua corpore continetur) cingulo transverso latrusculo revincta; corpus cauda retracta trunca- tum apparet. JPorus anuticus infra. colli apicem ob- tusum situs, ventralis duplo major, distans, uter- que globosus, apertura orbiculari, pori ipsius ra- tione habita, non magna. Partes internae ob ver- mis crassitiem aut cutem opacam minus bene con- epicuae. Obs. 1. Distomati crenato n. 44. dicendo af: fine, at abunde diversum. Obs 2. Herrmannus Fasciolan Alosae enumerat, infra n, 77. inter species dubias colloca- tam, quae poris differre videtur, obiter vero et. descripta et delineata est, ut nihil certi de eadem proferas. losa ceterum cl. viro dicta rhenana est, a maris baltici pisce, uti supra in. Echinorhyncho subulato (n. 57.) monui, diversissima. x 1 F .&. Poro antico majore 49, DrisrOMA AREOLATUM, HR. Distoma: feres, utrinque attenuatum , poris semiglobosis, antico majore, Müller Zool. Dan. Vol. II. p. 52. Tab. 79. lig. 1— 6. Fasciola platessae. Vol. 1I. Cc 402 Gm el, Syst. Nat. p. 5057. n. 27. Fasc. plat. 'T'abl. Encycl. t. 79. fig. 26. 27. (ic. Müll) F. plat. Leder Naturg. p. 216. n. 29. Distoma platessae. Hab. in .Pleuronettis Platessae intestinis, Müller. Descr. Vermes lineae tertiam vel dimidiam: partem longi, virides. S n Corpus teres, medio crassius, utrinque parum et aequaliter attenuatum, apice antico et postico obtuso. .Porus anticus semiglobosus, inferior po- tius quam terminalis visus, ventralis in media ver-: mis parte situs, priori similis, at minor; utriusque apertura orbiculari, "magna, margine destituta, Corpus oculo armato inspectum in areas tres virides 1 totidemque albas alternas divisum exhibetur; ovule saturatius viridia utrinque transparent. Obs. Distoma binode n. 8o. et distichum n. 81. inter dubia collocata ad hanc sectionem per- tinere videntur. LI y. Poris aequalibus. 45. DisromaA ararum, Zed. M Distoma: parte anteriore depressiuscula ex- pansa, postica teretiusculu; poris orbicularibus subaequalibus. I Goeze Naturg. p. 176. Tab. 14. fig. 11 — 15. (ic. mal) Planaria alata. à Gmel. Syst. Nat. p. 5055. n. 4. Fasciola vulpis. Schrank Verzeichn. p.52. n. 157. Alaria vulpis. 405 Schrank in Vet. Ác. N. Handl. 1790, p. Agi Festucaria alata. Rudolphi Obs. P. I. p. 5o. II. p. 15. Fasciola alata, Abilgaard in Dansk Selsk. Skrivt. L. 1. p. 65i (vers. p. 58.) Tab. 5. fig. 6. a-—c. (bon.) Di- stoma vul pina. Zeder Nachtrag p. 177. D. alatum. Rudolphi in Wied, Arch. III 1. P 84. Fast. alata, Zeder Naturg. p. 215. n. 14. D. alatum. Hab. In Canis FJulpis intestino recto Goe- zius specimina octo inter faeces, Zéderus in intestinis tenuibus prope crassa et in his; invenes runt; ipse copiosissimum saepeque coacervatum in vulpis duodeno Wartio offendi, Descr. Vermes a me reperti sesquilineari longi, dimidiam lati, reliquis auctoribus ad tres usque lineas longi visi; ceterum parte antica fla- vescunt, postica albent. Corpus totum (collo continuo simul sumtó ne: que distinguendo) in duas partes divisum, quarum - anterior Corporis, posterior vero caudae nomine de- signari potest, — Corpus proprie sic dictum; cauda duplo triplove longius, antrorsum attenuatum,; de- pressiusculum, superficie dorsali subconvexa , gla: bra, abdomine complanato,; inaequali, marginibus conduplicatis, ita ut primo intuitu cutem abdomi- nis mediam longitudinaliter. dissectani hiantenique credas. Margines isti acutiusculi alam quasi ütrin- Cc 3 404 que constituunt, cnjus basis lata caudae adnecti- tur, apex vero sensim in parte corporis antica eva- mescit, quo loco caput quasi fingitur polymorphum, latiusculum, crenatum, interdum lacinias breves laterales emittens, apice poro subgloboso, exiguo, instructum. Porus ventralis similis, non longe distans. Pone hunc interque alas laterales corpuscu- lum lineare, prominens, medio sulcatum, sive ovarium, ad caudae originem usque decurrit. Cauda sive pars ultima, discreta, teretiuscula, apice ob- tuso, mihi semper oblonga, aliis etiam subglobosa vel conica visa. Obs. 1i. Vermis a Goezio minus bene de. scriptus et delineatus, ut partem anticam pro po- stica, abdomen pro dorso haberet, porosque igno- raret, ipseque olim caudam pro capite, ejusque im- pressionis speciem pro poro antico habui; Abil- gaard demum ct Zeder bene illustrarunt, zz iconem accuratam dedit. Obs.2. Cum D. excavato (n. 40.) solo con- venit, a reliquis fere nimis recedit. ; es 44. DisrowA cRENATUNM, E. Tab. V. fig. 1 Distoma: £eres, crenatum; collo brevissimo, cauda tenui retractili , poris globosis aequalibus. Rudolphi in Wied. Arch. llI.:. p. 76. Tab.2.- fig. 5. Fasciola crenata. Hab. Gasterosteis aculeatis plurimis Iunio mense a nie examinatis, in alterius ventriculo unum, in alterius vero octo specimina reperi, Eodem tem-* 405 pore in Pleurouectibus maximis satis multa, an casu huc delata, offendi. Descr. Vermes lineam longi; tenuissimi, albi, macula lutea. Corpus teres, tenuissime transversim ruügosum, inde margine acutiuscule crenatum ; col/uz: tenuius, brevissimum, sive poro; quem sustentat, brevius; ecuda partibus antecedentibus tenuior, attenuata, Obtusiuscula, tertiam circiter totius longitudinis partem sibi vindicans, vix nec nisi obiter crenata, jn corpus retractilis, quod eadem retracta postice truncatum apparet. Porus anticus inferior potius quam terminalis, ventralis parum distans, uterque globosus, aequalis, apertura mox orbiculari, mox angulata. Neque ova, neque vasa, neque cirrum vidi, quod corporis cuti solidiori imputandum vi- detur, Obs. 1. Cum D. appendiculato n. 4o. multo- pere convenit, hoc vero collo longiore, poris inae- qualibus, caudaeque cingulo transverso abunde dií- fert. Speciei insequenti, quam conferas, maxime affinis videtur. Obs. 2. Pisces longe pluzimi aliis piscibus €um vescantur, horum vermibus facillime obnoxii sunt, sic idem Distoma in piscibus alias diversissi- mis occurrere potest, quemadmodum supra de Di- stomate tereticolh n. 95. retuli, et Gasterostei Bo- thriocephalum solidum ipse in Salmonis Salaris ven- triculo reperi, alia ut taceam. Pari forsan modo Ga- sterostei Distoma in Pleuronectes maximos transiit, 406 45. Disroma scáBRUM, Zed.. " Distoma: £eres, seriatim denticulatum, collo brevi, cauda tenui retractili, poris globosis aequa- libus, * Müll Zool Dan, Vol, IL. p.o4. Tab. 51. fig. 1-8. Fasciola scabra. . Gmel. Syst, Nat, p. 5050. n, 25. F. scabra. : -'"Tabl . Encycl t. 79. fip $5—32. v —z,. (ic Müll) fF. scabra. : Zeder Naturg. p. 215, n, 20. D, scabrum. Hab. in Gadi barbati ventriculo , Novembri mense a Zedero repertum. r^i Descr, Vermes oculo nudo vix conspicuos, lente armato commatis fusci specie exhiberi, M ül- lerus refert, qui presbyops fuisse videtur, conf, Scolecem, ! Corpus teres, transversim rugulosum, mar. gine tenuissime crenulatum , sub microscopii lente fortissime augente seriatim: denticulatum visum; collum breve, poris tamen, inter quos extensum est, duplo triplove longius; cauda corpore tenuior, postice attenuata et obtusiuscula, tertiam circiter totius longitudinis partem sibi vindicans, sub ex- tensione laevis, in corpus retractilis, Porus anti- cus non omnino terminalis, sed infra apicem an- üicum obtusum situs videtur; cveztralis . distans, uterque globosus, aequalis, apertura orbiculari,. À poro antico per totum corpus, ad postica usque vas ducitur duplex, album et filiforme; aliud nigrum intestiniforme inter utrumque porüim a glo« 407 bulo oritur ac per varios anfractus in medio cor- | pore obvios postica versus excurrit; boc ovulis ellipticis, crystallinis repletum, quae Müllerus ruptione oborta copiose effundi vidit, Inter an- fractus vesiculae duae majores (orbiculares) albae "secundum longitudinem dispositae, ac moleculae duae globosae nigrae situ obliquo positae, — — Glo- bulos istos et vesiculas pro ovariis haberem. Obs. 1, De cauda retractili in pluribus spe- ciebus mihimet obvia, quin in Distomate appendi- culato (n. 41.) cinguli specie sustentata, Mülle- xus haec profert: , Intra posticam extremitatem in pluribus videbatur corpusculum .ovato- oblon- gum, rugosum, album, ipsa Fasciola pellucidiui; hoc in quibusdam extus propendebat, altera ejus extremitate intra: posticam Fasciolae transparente, ..vel adhuc rugosum, vel in duplam et triplam lon- gitudinem explanatum. | Hoc prima facie ideam ge- nerationis per divisionem transversalem , qualem in Naidibus et Infusoriüs quibusdam videre est, revo- cavit, at plurium contemplatione, foctum esse po- stice protrusum matrique adhuc adhaerentem, edo- ctus sum : intra postica enim jacentem et foris pro- trudi et retrahi vidi. Hoc mehercle nanquam ad- mitti debet, omnia enim Distomata ovipara eunt, neque ullum datur entozoon, quod foetum solita- rium, matreque parum minorem edat, Cauda cer- tissime est, cum corpore intime connexa, sed in idem retractilis, quod Tabulae nostrae quintae figu- . ris prima et secunda spectatis cuique patebit. Mül- 498 leri iconum quarta corpus postice truncatum sistit, ét tale in omnibus vidi Distomatibus, quorum cau- da retracta erat; reliquas autem cl. viri figuras, cor- pus cauda retracta postice attenuatum et obtusiuscu- lura exhibentes, idcirco minus accuratas dicerem. Obs. 9. Speciei praecedenti haec fere nimis affinis est,. collo tamen longiore, corpore magis pellucido, interanea prodente, cuteque denticulata nec simpliciter rugoso - crenata ,. differre videtur, De corpore denticulato dubitassem , misi hoc distincte prodi aMüllero observaretur, éjusdem enim spe- cies fallax facile oriri potest, An ob denticulos ad sectionem insequentem pertinet? Conf. obs, 1. in D, Limam, n. 61. - 46. DisromaA cRAssIUSCULUM, RR. . Distoma: .£eres, subovatum, poris semiglo. bosis, aequalibus, approximatis. "aue Braun in Schr. Bexl. N. Fr. 10. p. 61. Tab. 3. Fig. 4, 5. Planaria bilis, Gmel. S. N. p. 5054. n. 8. Fasciola bilis. Zeder Naturg. p. 214. n. 16. Distoma bilis. Hab. in duorum Zalconum melanaétorum ve« sicula fellea Brau nius specimina plurima Min sto mense reperit. Descr. Vermes sesquilineam circiter longi, lineae tertiam partem lati, recentes felle viridi üncti, aqua abluti albidi, maculis viridibus. Corpus teres, subovatum, sive postice rotün- datum, antrorsum attenuatum, apice antico trun- 409 cato, collo continuo, brevi, simul sumto. Pori semiglobosi , magni, aequales, anuticus terminalis, centralis parum distans, apertura orbiculari, /mar- gine tumidulo. Canales et corpuscula varia (ova- ria) in corpore obvia, neque ex figura citata, ne- que ex icone a cl. viro mecum communicata, satis dijudicanda, | Cirrus haud observatus. -Obs.1:. Cl. Braun l.c. Distoma hocce vide crassum. et carnosum esse refert, unde teres esse, tam a Zedero, quam a me colligitur, forsan .ta- men ad sectionem praecedentem (corpore depresso) pertinet ,, quod observationes ulteriores conficiant, Obs. 2, Species plures in, avium vesica fellea habitant, conf. Distomata n. 15, 316 et 61. quo commotus nomen triviadle mutandum duxi .An n. 61. huc pertinet ? 47. DisroMA Puncruw, Zed. Distoma: £ceres, ovatum, poris. semiglobo- sis, aequalibus , distantibus, Zeder Nachtrag p. 185. Distoma Punctum, Ejus Naturg. p. 217. n. 26. D. P. Hab. In Oyprini Barbi intestino recto Zede- rus semellulio specimina sedecim collegit. Descr. Vermes lineae tertiam vel tres quartas partes longi, tertiam vel quartam crassi. Corpus teres, ovatum, sive a basi postica cras» siore et rotundata ad colli apicem sensim attenua- tum; collum continuum et antrorsum angustatum eub motu fere aequale fit, ceterum longum, subtuse 410 : / que planiusculum videtur, Pori magni, orbicula- . res, haud profundi, distantes, ventralis rarius pro- lapsus. Cirrus longus, teres, crassiusculus (sive hujus potius vagina, cum interdum vasculum te- nuius emittatur) in margine dextro (an vermis in- verel, ideoque potius sinistro) et inferiore pori ven- iralis exsertus. AT ; Obs.1. Magna cum D. globiporo, nm. 1o. «dicto, affinitas adesse videtur, hujus tamen pori £lobosi, valde profundi et inaequales, collum sub- tus excavatum etc. diversum esse testantur, .Qbs.2. Zederus Monostoma cochlearifor- me supra dictum ,' sive Festucariam "cyprinaceam Schrankii ex conjectura huc refert, sed diver- sissimum est, uti illud describendo: exposui, Obs. 5. Cl vir Distoma hocce obovatum, sive postice crassius, antrorsum attenuatum dicit, tale vero corpus non obovatum sed. lovatui est. B Arxmarta. a. Nodulosa seu papillosa. L 48. DrsromaA mopvurosum, Zed. 'Distoma: £eres, ovatum, collo tenuiore bre- vioreque, poro antico nodulis sex cincto. - Müller Prodr. n. $710. Fasciola luciopercae. 2711. Fasc. percae cernuae, is Zool. Dan. Vol.I. p. 32. Tab. 50. fig. 3. Faso luciopercae. fig. 5. Fasc, perc. cern. Braun inSchriít der Berl. N, Fr. 8. p. 257. Tab. 10. figu 1— 3. Planana Lagena. 411 Gmel. Syst. Nat. p. 5057. n. 28. Fasc. luciop. n. 929. Fasc. percae. n, 50, Fasc. Lagena. Schrank Verz. p. 18. n. 62. Epic. percae cern, n. 65. F. luciop. Idem in Vet, Ac. N. Handl, 1790. p. 125. n. 2t. Fasc, percina. jbunzr e2.12 Frólich im Naturf. 25. p. 76, Fasc. nodu!osa; "Tabl. Encycl, t.79. fig. 15. (ic. Müll) F.luciop. ib. fig. 14. (Müll) F.percae. Zeder Nachtrag p. 190. .Distoma nodulosum. Ejus Naturg. p. 216. n.25. D.luciopercae. p. 219. n. 52. D. nodulosum. H a b. In Perce cernua: et FAUNE Zoega (apud Müllerum); in hac et fluviatili Brau- nius, in Zerca Zspero et vulgari. (dummodo haec a íluviatili differt) Schrankius; in fluviatili Froelich; in eadem et cernua Zederus invene- runt. lpse in Percae Luciopercae et fluviatilis in- testinis, potissimum vero in appendicibus pyloricis, Decembri, Ianuario, Februario et Martio, saepe- que copia immensa reperi. Descr. Vermiculi utplurimum fusci, rarius albi, quieti saepe tertiam lineae partem vix exce- dentes, extensi ultra lineam longi. Corpus teres, immotum crassiusculum, ova- tum, utplurimum emarginatum, sub motu autem caudae tenuis satis longae, interdum crenatae, me- dia parte pellucidae, sacpeque excavatae et compli- catae species oboritur; collum teres, corpore tenuius, breve, valde extensile, extensum media parte pellu- 412 » cidum. . Porus anticus terminalis, seuiglobosns, aperturà orbiculari, «cute laxa, mobili, cinctus, quae nodulos miox longiores et acutiores, mox bre- viores et latiores fingit, interdum autem retracta eminentiàs nullas exhibet; in animalculis mortuis porus dictus nodulis sex obtusiusculis et inaequali- bus cinctus, saepius parti anticae angulo recto in- sculptus videtur. ^Porus ventralis antecedente pa- rum major, semiglobosus; sub motu uterque saepe tantopere approximatus, ac si convenire deberet. Pars córporis postica plerumque fusca , ovulis nymi- yum ellipticis fuscopunctatis farcta; rarius iisdem exonerata, tumque pellucida, sacculis quasi conti- guis tribus quatuorve traxsparentibus constare visa. iNeque vasa neque cirrum unquam observavi. Obs. 1. Descriptio a me data auctorum circa hanc speciem dissensus tollet; pro vario enim ani- malculi, vel vividi, vel languidi, aut mortui statu formas ahas aliasque contemplati sunt. Zederus porum anticum parum majorem refert, qualem in meis non vidi. [D Obs. v9. Distoma Luciopercae, Braunio recte monente, cum Percae fluviatilis vermiculo idem est, nec ullo modo differt; Zoega capitis nodulos in animalculo vivo sub marginis dilatati po« rum cingentis spécie observavit, ideoque diversum credidit. | Obs.5. Planaria lagena Braunii huc omni- »o pertinet, a Zedero ad Dietoma globiporum 2415 Z d n. 10. memoriae forsan lapsu relata, figuris enim obiter tantum inspectis huc facere evincitur, . 49. DisTOMA LAUREATUM, Zed. - Dist ^ ma: oblongum, Nindaudlond poro antico lobis sex aequalibus cincto. Müll. Zool Dan. Vol.ll. p. 42. Tab. 72. fig. 1— 53. Fasc. Farionis. Frólich im Naturforsch. 24. p. 126. Tab.4. fig. 16. 17. Fasc. truttae. Gmel. Syst. Nat. p. 5058. n. 55. Fasc. farionis, n. 54. Fasc. truttae. Tabl. Encycl. t. 8o. fig. 1. 2. (ic. Müll.) Fasc. Farionis. Zeder Nachtrag p. 192. /Distoma laureatum. Rudolphi in Wied. Arch. Ill. 1. p. 96. Fasc. laureata. Zeder Naturg. p. 219. n. 53. Distoma laur. Hab. In Saimonis Farionis intestinis Mül- lerus detexit, ipseque saepe et copiose Augusto re- peri; in S. Tru£tae recto Froelichius Auctumno, Zederus Majo in ejusdem duodeno et appendici- bus pyloricis, pariter copiosum, invenerunt. Descr. Vermes lineam plus minus longi, te- nues, albidi. Corpus depressiusculum, oblongum, collo con- tnuo, brevi, simul sumto , crenatum ; postice pa- rum attenuatum, obtusiusculum. X Pori globosi, apertura orbiculari; ah£icus minor, lobis sex ob- iusiusculis cinctus, quorum plerumque duo, rarius 414 P quatuor, rarissime omnes simul in conspectum vesc niunt; véntrali$ parum distans. Cirrus rectus, apice curvatus, ante porum ventralem situs. Ma- culae duae orhiculares, interdum confluentes, in parte corporis postica; ov« circum circa in lateri- bus disposita. Obs. 3. Vermes, quo adultiores, eo planio- res fieri, Zederus observavit, Truttae et Fario- nig eosdem esse, recte monuit. [ Obs. 2. Speciei praecedenti affinis E cor- pore tamen depresso et oblongo, collo continuo, porique antici lobis aequalibus et majoribus abunde differt. |. 5o. DisTOWMA LINEARE, R. Distoma: planum, lineare, collo tenuiore, poro antico papillis sex cincto. Rudolphi Obs. P. L. p. 29. Fasciola linearis, "Idem in Wied. Arch. IIL 1. p. 85. Fasciola li- ^ mearis. | Zeder Naturg. p. 219. n. 531. Distoma lineare. Hab. In Gallorum gallinaceorum duorum in- testinis crassis specimina septem Octobri mense reperi, | Descr. Vermes quinque ad septem lineas longi, duas lineae tertias partes lati, rubelli. : Corpus planum, lineare, marginibus rectis, apice postico obtuso; collum corpore tenuius, Po: rus anticus exiguus, subglobosus, papillis. sex mi- nutulis cinctus; ventralis xemotus, multo major. 415. Cirrus ante hunc, teres, majüsculus, ocülo nudo conspicuus. Obs. Speciem istam rarissimam , inque aiii- mali domestico mihi soli visam , tiro ante septen- decim annos reperi, specimina vero, unico, niinus: bene conservato, excepto, aliis donavi, ut de: scriptionem datam augere nequeam. Galli, in qui- bus repererim, juniores rurique alti erant, tales vero postmodum plurimos frustra examinavi, Ana-. logiae ratione habita, speciem fere echinis arma- tam crediderim, hoc tamen microscopio bono ad- jutus ne tiro quidem praetervidissem. b £chinata (Echinostoma). 51. DisTOMA TRIGONOCEPHALUM, HR. Distoma: depressiusculum , oblongum, collo antrorsum attenuato, capite trigono, echinis cincto, posticeque vage obsito. Goeze Naturg. p. 175. Tab. 14. fig. 7. 8. Plana- ria Putorii. Idem ib. p. 176. Tab. 14. fig. 9. 10, Planária Melis, Schrank Verzeichn, p.17. n. 57. Fasc. ion n. 58. Fasc. melis. Gmel. Syst. Nat. p. 5055. n. 5. F. put. n. 6. F. melis. Rudolphi Obs. P. 1. p. 25. F. put. P.2. p.36. F. armata. P. i. p. o6. F. melis. Zeder Nachtr. p. 194. Distoma melis. - 416 Rudolphi in Wied,. Arch. III. 1. p. 97. Fasc. trigonocephala. p. 88. Fasc. armata, ^ Zeder Naturg. p. 220. n. 54. Distoma armatum. - Hab. In Ursi melis et JMustelae FPutorii inte- stinis Goezius et Zederus repererunt, Ipse in: JMelis intestinis tamm tenuibus quam crassis auctumno copiosissimum ; in tribus Jrinaceis europaeis eg-. dem tempore sparsum ; in Putoriis plurimis, Octo-* bri, Novembri et Decembri, nec non in Justelae - vulgaris tenuibus, Iulio, reperi. Descr. Vermes dimidiam ad quinque lineas longi , tertiam lineae partem ad integram usque lati, tenelli albi, adulti carnel vel rubri, plerumque cur- vati et papillarum ad instar vil!'osae adhaerentes. Corpus depressiusculum, vel planiusculum, plerumque parte antica crassius, oblongum, a poro ventrali ad apicem posticum obtusum vel obtusiu- sculum, sensim nec valde decrescens, marginibus obtusis; collum corpore tenuius, breve, lata basi . a poro ventrali incipiens (quo loco corpori aequale), sensim antrorsum decrescens. Caput exiguum, crassiusculum, trigonum, basi collo aliquantulum latius et utrinque ultra idem exstans, echinis plu. rimis rectis, basi vagina minuta quasi instructis, cinctum, praeterea autem' pone porum anticum ecbinis similibus sed majoribus, vel solitario, vel duplici et quasi furcato, vel ternis aut quaternis, sparsis, obsitum. Porus anticus terminalis, aper- tura tamen orbicular a latere vermis abdominali, nec in apiceantico spectanda; veztralis multo major, 417 marginibus rectiusculis. — Cirrus ante porum anti- '*cum emissus, teres, flexuosus, collo longior, apice distincte perforatus, Infra porum ventralem ma- culae duae obscurae, ova ad latera disposita, cau- dae tamen apice iisdem libero, pellucido. , Obs. Goezius Putori et Melis vermes specie distinxit, ipseque eundem olim secutus sum; tandem autem iransitum oObservavi, ut Zederum eosdem recte conjunxisse convictus fuerim. Melis tamen et Erinacei vermes reliquis plerumque majo« res sunt, et in Mustelarum Distomatibus gracilio- ribus echini postici magis ludunt. Zederus echi- num posticum furcatum basi petiolatum assumit, nec plures admittit, ipse e contra petiolum nun. quam vidi, sed echinos modo dicto mox solitarium, "mox duplicem furcatum, mox ternos vel quaternos eadem quasi vagina emissos observavi. Obs. 2. , Goezii icones non quidem laudabi- les. In melis verme capiüs porüm praetervidit, cirri vero receptaculum pro poro antico habuit, mae culam cordiformem (ventriculum sibi dictum) pone caput fingit; in putorE vero Distomate cirrum e poro ventrali ortum sistit, qualis iungaam conspi- citur. Obs.5. Zederus vermem apice postico, quam antico , obtusiore instructum obverse- lareéo- latum vocat; corpus vero lanceolatum est oblon- gum, utrinque sensim versus exiremitates attenua- tum, et hoc invertas, nec ne, semper lanceola- Vol. 1l Dd 410 tunm erit, terminus obverse- lanccolatum, quo etiam. Dotanici passim utuntur, sensu ideo caret. x .Be. DisTrOMA ECHINATUM, Ze d. Distoma: elongatum , planum, capite, sub- reuiformi, ciucto echinis , postice alternis. Bloch Abb. p.55. Tab. X. fig. 5 — 7. Cu Cucullanus conoideus. "Goeze Naturg. p. 174. Tab. 15. io umi Planarla teres poro simplici. Müller Zool. Dan. Vol. II. p. 18. Ginel. Syst. Nat. p. 5055. n. 15. Fasciola anatis, Schrank Verz. p. 10. n. 54. Festucaria anatis. Idem in Vét. Ac. N. Handl. 1790. p. 122. n. 19. Festuc. Boschadis. Ejus Haturhist, Aufís. p. 232. TTab.V. fig. 16, 17. Fest. Bosch, ZederNachtrag p. 196. Distoma anatis, '*Kjus Naturgesch. p. 220. n. 55. D. echipatum. Hab. In intestinis natis domesticae et Bos schadis (tam od ferae), Bloch, Goezey- Schrank, Ze der, jurine; Zmnatis Querquanme lae, Zeder, repererunt. Descr. Vermes duas ad' septem lineas longi, "dimidiam vel integram lati, coloris carnei. rs Caput disünctum, crassiusculum , 'subreni- forme, sive basi (in latere abdominali) emarginata, vel margine capitis exstante basi inferiore exciso; echinorum bxévium, rectorum, validorum (lentis simplicis ope bene conspicuorum), quorum postici 4 pou ^9 alterni (alterne. superiores et inferiores) sunt, co- rona cinctum. | Col/uz: longum, planum, vel sub. tus. concavui , antrorsum angustatumnx., Corpus sublineare, collo latius, dorso convexiusculo, ab- domine plàno, marginibus lateralibus acutiusculis, versus caudai obtusam parum auctum. Porus ae £icus terminalis, ventralis remotus, duplo inajor, utriusque apertura orbiculari, margine exstarte, Qva ad latera disposita, mediaque corporis linea longitudinalis pellucida est., Obs.1. Vermis descriptionem secundum spe- cimen magnum, a cl. Andr. Jurine acceptum,. confeci, eademque cum Zederiana convenit. Zederus vero insuper cirrum teretem, crassiuscu- lum, et cornu ad instar tortum, vermemque sub motibus variis varias induere formas observavit, ut mox alter porus absconéatur, mox corpus contra- hatur, caput cum echinis retrahatur, cauda acumi- ne pellucido instructa vel emaryinata sit, etc. Obs. 2. Vermes tam Goeziani quam Blo- chiani maximopere a descripto alieni videntur, inter suos autem nonnullos formam similem obtu- lisse Zederus refert. — Feszucariam | Boschadis Schrankius toruloso-teretem, capite discreto, subtus ore semicirculari, punctisque duobus per- tuso, dixit, et iconem haec exprimentem adjecit, ut vermem diversissimum crederes, nihilo tamen minus huc pertinere Zederus, qui saepissime ob- servavit, pro certo habet. Obs. 5. Müllerus L c. vermem Blochia. Dd 2 num et Goezianum. specie convenire. tradit, ipsius autem Hirudo fasciolaris, m. 66, dicenda, a Gme- lino huc perperam. relata, ad D. ovatum, m. 2v; pertinere videtur. | í e Obs.4. Blochius Cucullanum conoideum. sibi dictum in Ardca Grue quoque occurrere reli« quit, qua de re con£. n. 67. 55. DisroMA uxNcIiNATUM, Zed. Distoma: Zuearé, planum, collo corpore la- tiore, capite subreniformi, cincto echinis, horum utrinqué duoéus anterioribus aneido obtuso emissis. Zcder Naclitrag p. 198. Distoma Chloropodis. Ejus Natürg. p. 221. n. 56. D. uncinatum. ; Hab. In ZuEcae Chloropodis intestino cri Zederus lulio solitarium detexit. Descr. Vermis sex cum dimidia lineas lop-. gus, colio lineam, corpore tres lineae quartas par- tes lato; albidus, circa porum ventralem carneus. Caput discretum , ;semilunatum, supra gib- bum, basi abdominali excisa, echimis ad incisuram, usque rectis et obtusis aequaliter coronatum, ulti- mis vero utrinque duobus angulo obliquo enatis. Collum breve, apice capite, multo angustius, basil. vero corpore latins, leviter excavatum. — Corpus longum, lineare, planum, media parte sulco lon- gitudinali pellucidum, marginibus obtusis, apice. postico rotundato. Porus anticus tenuiori capitis. patti postice immissus, exiguus, margine tumido & 4 ventralis maximus, margine | valde. prominente. Qva ad margines disposita. Obs. Speciebus proxime insequentibus maxi- me affine, collo tamen latiore, nisi hoc variat, dif- ferre. videtur. 54. DisrowMA miLrTARE, R. Distoma: lieare, planum, | collo. corpori subaequali, capite subreniformi, echinis cincto. Rudolphiin Wied. Arch. II. 2. p. 50. Fascio- la militaris. Hab. In Scelopacis 4rguatae intestino. recto lanuario solitarium rcperi; quatuor specimina in Scolopacis (an Gallinulac) intestino a se inventa am. Hildebrandt obtulit. Descr. Vermes tres ad quinque lineas longi, quartam ad tres lineae quaxtas partes Jati, rubelli, parte ante porum ventralem sita alba, i 221 Caput breve, transversum , margine postico lateris abdominalis obiter exciso (non tantopere ac in D. echinato), ecAinis rectis, obtusiusculis, sub- aequalibus cinctum. Collum breve, antrorsum at- tenuatum, basi corpore mox angustius, mox eidem subaequale, obiter excavatum, Corpus planum, lineare, marginibus rects, obtusiusculis, rarius crenulatis, àpice postico obtuso. | JPorus anticus terminalis, exiguus; veutralis amplissimus, mar- gine prominulo, apertura utriusque orbiculari. Cir- rus teres, flexuosus, apicis ostiolo hiante, collo longior. Ova ad latera disposita, mediaque cox- A09. , poris pars pellucida, quam vas spirale moniliforme percurrit, prope porum ventralem evauescens. Obs.1. In speciminibus minoribus corpus aculeis parvis obsitum, quos in majoribus non vidi, Collum omnium inerme. Obs. 2. Speciei antecedenti et proxime inse- quentibus fere nimis afüne Vac 55. DisromA ciNcTuM, Rh. Distoma: oblongum, depressiusculum, collo corpori subaeguali, capite suborbiculari, basi ex- ciso, echinis cincto. hudolph:i in Wied. Arch.III. 2. p.51. Fascio- la cincta. Hab. Specimina quinque in Trizgae F'anuelli intestinis a se reperta am. C. E. W eigel obtulit Descr. Vermes lineam longitudine exceden- tes, tenues. Caput discretum , suborbiculare, apice parum exstante,' basi inferiore minus ac in praecedentibus ' excisa; echinis rectis, obtusiusculis, satis magnis et densis cinctum. . Collum breve,: antrorsum an- gustatum, basi corpori subaequale. Corpus .de- | pressiusculum, oblongum, marginibus apiceque postico obtusis. Porus anticus terminalis, exiguus; ventralis magnus, apertura suborbiculari. Cirrus exiguus, obscurus. Corpus ovis fuscis farctum; vasa non vidi. | ! Obs. In altero specimine echinos aliquot pone pori antici coronam sparsos vidi. Num distincta 423 sit species, cum recentem examinare non conces- sum sit, confirmare non ausim; a reliquis tamen differre visa. 56. DisrOMA APICULATUM, Kk. Distoma: oblongum, depressiusculum, coli subaeguali, uncinato, capite subconico, basi ex- cis0, €c chin L$ ci 1c£O. Reich in N. Schr. Berl. Naturf. 11d p. 581. Di- stoma Stridulae. Rudolphi in Wied. Arch. III. 2. p. 51i. Fascio- la apiculata. . Hab.. In Strigis Stridulae int. crasso. (prope coeca) cl. Reich duo specimina Augusto reperit, quae mecum communicavit. Ipse iu Strige flam- zea eodem loco Novembri solitarium reperi. Descr. Vermes tres quatuorve cum dimidia lineas longi, dimidiam circiter lati, rubelli, Caput discretam, exiguum, subconicum, basi elata subtus (latere abdominali) excisa, echinis ob- tusis rectis ad incisuram usque coronatum. Collum antrorsum angustatum , basi corpori subaequale, aculeis parvis, acutis, reflexis, obsitum. | Corpus circa porum ventralem latissimum, sensim et pas rum. attenuatum, postice obtusum, | Z'orus anticus minutulus, ventralis major, utriusque apertura ore biculari. Ova ad latera disposita; cirrum non vidi, Obs. Speciebus proxime antecedentibus et insequentibus maxime affine , capite tamen exiguo et collo aculeato distinctum, 424 57. DrsrowA pzeNTICULATUM, lh. "Tab. V. kir. Distoma: teretiusculum, collo subaequali uncinulato, capite subconico, basi tumido, echi- Xmis cincto. i Rudolphi in Wied. Arch. HL s. p. gi. Tab.2, fig. 8: Fasciola denticulata. Hab. In Sternae Hiruudinis intestinis speci- mina plurimád Iulio reperi; inmate clypeata idem invenisse mihi visus sum. j Descr. Vermes lineam vel sesquilineam longi, ienues, albidi. j Caput subconicum, basi tumida utrinque ultra reliquum corpus prominente, apice obtuso, echi- nis rectis, obtusis, majusculis, cinctum. Collum teres, longiusculum, autrorsum parumper angusta- * tum, basi corpori subaequale, utplurimum infle- xum, aculeis parvis, acutis, rectis, reflexis undi. que obsitum. | Corpus teretiusculum, oblongum, postice attenuatum, apice obtuso. orus amnticus ierminalis; veníralis major, utriusque apertura or- bic:ilari, margine exstante. Pone porum ventra- lem ova matura, elliptica , majuscula, sparsa ,. reli- qua minora ad latera utrinque coacervata. De cirro ante porum dictum sito dubius sum, quippe sae- pius duplex videretur, Obs. :,. Distomatis specimina duo simillima, collo distinctissime aculeato, at capite minore. in- structa, in Ánatis clypeatae intestinis Novembri re- peri; an varietae, uirum species distincta sit, affir- mare vix ausim. | l 425 Obs. c. Icones a me datae, nescio quo casu, aculeos colli perperam antrorsum -directos sistunt. Obs.3. Speciei insequenti haec maxime af- finis est. 58. Disroma sPixNvLOsUM, R. Distoma: teretiusculum , collo corpore te- nuiore, capite subconico, basi tumido, echinis cincto. Hab. in intestinis Lari zaevii solitarium Iu- nio, Lari cinerarii lulio specimina aliquot, Co- lymbi septemtrionalis Augusto plurima reperi, Descr. Vermes tres fere lineas longi, tertiam lineae partem lati, albi. Caput subconicum, basi tumida ultra reli- quum corpus prominula , apice obtuso, echinorumnt xectorum corona cinctum, . Collum teretiusculum, satis longum, corpore triplo brevius, eoque fere duplo tenuius. Corpus teretiusculum elongatum, subaequale, basi rotundata. Porus auticus termi. nalis, exiguus , ventralis multo major, utriusque apertura orbiculan, Ova ad latera disposita. Cir- rum non vidi. Obs. Specimen in Laro naevio obvium, col- lum aculeis sparsis, reflexis, ad margines saepe du- plicibus armatum, reliqua nudum exhibuere, eo- dem tamen tenui quaclibet a specie praecedente distincla visa, 59. DrérOwA rrROx, Xt. Distoma: linecre, planum, collo subeloboso, eapite subreniformi exiguo , eckinis cincto. Tudolphi Obs. P. IL. p. 15. Fasc. ferox. in Idem in Wied. Arch. IL. 1. p. go. F. ferox. Braun in litteris cum fig. Echinorhynchus Ár- deae nigrae. j j Zeder Naturg. yp. 291. n. 57. Distoma ferox. Hab. In Zrdede Gíconiae intestinis Aprili et. Iulio copiose offendi; specimina a se in zZrdeae ni- grae intestino reperta am. Draun misit. Descr. Vermes.tres lineas plus minus longi, cra:siüsculi, albidi aut rubelli. Caput exiguum, papilae instar minutae collo impositum, subreniforme, basi lateris abdominalis excisa, echinis recüs, obtusis, reflexis, densis (52 ad 56) obsitum... Collum magnum, corpore du- plo brevius, sed muko crassius, subglobosum, basi tamen ante porum ventralem. attenuata ct compla- . nata. Corpus lineare, planum, marginibus rectis, apice postico obtuso. Porus anticus terminalis, exiguus ; ventralis multo major, margine tumido, utriusque 3patupe orbiculari. Collum ovulis plu- i: ximis fuscis sparsis refertum ; corpus medio pelluci« dum. Cizrrum non vidi, sed macula fulva pone porum ventralem exstans eundem forte occultat. Obs. 1. In altero specimine loco coronae cae put cingentis, porus anticus utrinque echinis quin- que basi unitis munitus erat. Obs. 2. Vermes in Árdea tam Ciconia quam » 3 | 2 nigra obvii, in cavernulis villosae satis profundis, quarum margines elevati et duriusculi 'sunt, ple- rumque solitàrii latent; loca ejusmodi extus intesti- norum tuberculis exiguis et duriusculis produntur. Obs£^5. Goezius (Naturg. p.177. Tab. 15. fig. 1.) tubercula simiha intus cavernosa Planarias continentia in Árdeae stellaris intestino observavit et nitide depinxit; num eadem vero species fuerit, nec ne, descrptione vermium non data, me qui- dem fugit; ob tubercula fere crediderim, | Verimes, quos Bloch in grue reperit, huc non pertinent, conf. n. 67. 60. -DisrouA Lixa, R. Distoma: depressiusculum, elongatum, parte corporis anteriore aculeata, poro antico oblongo, ventrali orbiculari. Muller Zool. Dan. Vol. IT. p. 45. Tab. 72. fig. 12 — 16. Fasciola vespertilionis. Goeze Naturg. p. 171. Tab. 14. fig. 1, 2. Plana-- ria vesp. Schrank Verz. p. 18. n. 59. Fasc. vesp. G mel. Syst. Nat. p. 5055. n. 5. Fasc. vesp. Tabl. Encycl. t. go. £g. 9 — 11. (ic. Müll) Fasc. vesp. : ^ Rudolphi Obs. P. 1. p. e7. Fasc. vesp. , Idem in Wied. Arch. III. 1. p. 64. Fasc. picta. Zeder Naturg. p. 214. n. 15. Distoma vesp. Hab. In Zespertilionis auriti intestinis Mül- ler, Goeze, Aprili, et am. C. E. Weigel, Octo- 428 ; bri, repererunt; ipse in esp. muriui intestino co- piose saepiusque reperi. — Descr. Vermes duas cum dimidia lineas longi, tertiam lineae partem lati, albi, vase spirali rubro. Corpus depressiusculum , colió continuo simul sümto, elongatum, sive oblongum, antice obtu- sum, postice acutiusculum , marginibus obtusi- usculis; duae tertiae corporis partes anteriores acu. leis.brevissimis acutis et creberrimis, rzflexis, limae instar exasperatae, Porus anticus intra apicem ter- . minalem, apertura oblongiuscula ; veztre/is major, remotus, apertura orbiculari. Cirrus ante porum ventralem, teres, subílexuosus.. 7'as spirale rubrum fere a poro ventrali ad caudae usque apicem. decure xit; ova.ad latera congesta. Obs.1, QuaeinVesp.aurito ab am. Weigel recens reperta acceperim, a speciminibus in Vesp. murino obviis nullo modo diíferunt, Utrorumque cutis exasperata; num istam tamen speciem capite neque discreto, neque echinis . cincto instructam huc, utrum ad sectionem praecedentem (Distomata inermia) potius referas, dubium exsurgere posset. Ipse tuc retuli, et D. scabrum n. 45. quod non sa- us cognosco, huc pariter amandare mallem, si aliis iamen secus videatur, non obstabo, affimtas enim cum inermibus maxima habetur. Obs.o. Goezius tubulum caudae brevissi- mum delineavit, qualem neque M üilerus neque jpse reperimus. M üllerus e contra Disioma teres vocat, quod Goezius planum refcrt, ipse depres. 499 , ) siusculum dixerim 5 carmnosum quidem, sed utique depressum est; i Nes amar. e Obs. 5. ^Distomata nostra Hoi. s in- testina interduni perfodiuntc:.:M üllerus c. plura intestinum: tribus locis perforasse, tunicae partim intus, partim extus, partun intus et in ipso fora« mine, ex quo forcipis ope extraxerit, affixa, foras minum marginibus prominulis: et quasi*revolutis,. vespertilionem tamen vixisse, violentaque manu occisum fuisse refert, Specimina a Weigelto ré: perta intestinum , ceterum illaesum; nec ulla-parte inflammatum, varii locis perforaverant. Goe- zius hoc non observavit, ipseque semper intestino non perforato inveni, ut a peculiari quodam statu pendere videatur. Volumen primum conscribenti; haec observatio mihi exciderat , ut quae ib. p. 429. de Distomatibus 1::testina non perforantibus dixerim, exceptüonem allatam pauantur. Species dubiae. 61. DisrowmA Farcowis CunxvsaérIE. Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p: 245. n. 190. 3Distoma felleun. Falconis Chrysaéti habet, forsan ad D. crassiuscülum mn. 46. referendum, quod cl, Braun in Falconis Melanaéti vesica fellea detexit, i 62. Disroma4 Farcowis Mirvi. Goeze Naturg. p. 175. Planaria latiuscula. Gm el. Syst. Nat, p. 5054. n. 10. Fàsciola Milvi Zeder Naturg. p. 20g. n. 2. Distoma Milv 430 o50dLbab;- In intesünis Faleonis Aliloi tenuibus summis Goezius specimina plura reperit. | Descr. Vermes albi, exigui. " Corpus ovale, medio excisum, intestinis frondosis. Obs. Zederus hanc speciem inter determi- matas enumerat, sed pororum ratio, totiusque ver- mis fabrica nos fugit, ut quo referenda sit, quibus- que notis.a reliquis recedat, autoptae dijudicent. 65. DisrowaA BurEONis. -Goeze Naturg. p. 85. Planaria, : Gmel. Syst. Nat. p. 5054. n. 9. Fasciola Buteonis, Zedex Naturg. p. 221. n. 58. Distoma Buteonis. Goezius se plurimas Planarias poro duplici | instructas in Falcomis Bu£eonis intestinis summis, haud procul a ventriculo, Decembri mense reperisse rcfert. Forsan cum. praecedente coincidit. 64. Disroma Corrvnroxis. Schrank in Vet. Acad. Nya Handl. 1790. p.123. n. 19. F'asciola Collurionis. Zeder Naturg. p. 211. n.7. Distoma Collurionis. Hab. in Lanii Collurionisintestinis. Schrank. Descr. Lincam longum, oblongo-ovatum, - planiusculum,. albidum, signatura ferruginea un- dulata. Schrank. Obs. Zederus hanc inter species determi- natas enumerat, sed cum praeter dicta de eadem nihil constet, quae pororum ratio sit, quibusque notis a congeneribus dillerat, nos omnino fugit. - i; 431 65. DrisrOWMA ÁANATIS FUSCAE. Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p. 245. mn. 189- D. Anatis fuscae. » Forsan ad D. echinatum n. 592. pertinet, *66. DisTOMA ÁNATIS DONESTICAE, Müller Zool Dan, Vol Ii; p.37. Tab. 54. fig. 1— 8. Hirudo fasciolaris. Tabl. Encycl. tab. 52. fig. 15 — 317. (ic. Mull) Fasciola anatis. Hab. Specimen unicum intestino Zuatis do- vHesticae extus adhaerens a Müllero repertum. Descr. Corpus membraraceum, depressum, *pellucidissimum, dilatatum, album, antice in triaz- gulum angustatum, apice 'truncatum, postice ro- tundatum, medio sutura filiformi transversim -cur- vata, nigra, margines versus bifurcata In areas duag «divisum; crura furcae inter ovula fusca totum mar- gimem occupantia evanescunt. In arca antica, àpice animalculi conspicitur aperzura circularis, a qua tubulus curvatus variis anfractibus lutescentibus in alterum latus ultra suturam extensus descendit ; ; 3 opposito latere interanea globularia pelucent, cen- tro autem b»//a orbicularis hyalina, splendida, an porus, alter Fasciolae character? In area postica a medio suturae excurrit filum texuosum nigricans, quod volumine sensim augétur, et postica. variis flexibus occupat; drbiculi majores pallide lutescen- tes in altero latere duo, in aitero unicus, conspi- cu, Müller. | 452 Obs. Müllerus num ad Fasciolas (Disto- mata) utrum Hirudines xeferxet, diu hàesit, ob structuram complanatam et habitationem extra in- testina ad has, invita tamen Minerva, relegavit, Gmelinus (S. N. p. 5055. n. 15) ad. D. echina- tum n. 52. alia agendo citavit, nisi autem omnia me;fallnt;, ad D. ovatum n. 9., cui forma similli- ma, amandandum erit.. Hoc equidem in bursa avium Fabricio dicta habitat, forsan vero inte- stinis laesis ex corpore extractis D1stoma illis adhae- sit; forsitan etiam, quod in bursa ceteroquin ha- 5 bitat, nonnunquam erraticum in abdomine occurrit. 67. DisromaA Gnvis. Bloch Abh. p. 35. sub Cucullano conoideo. G mel. Syst. Nat. p. 5055. n. 15. Fasciola gruis. Zeder Naturg. p. 221. n. 39. D. gtuis. Hab. in Árdeae Gruis intestinis, Bloch. Blochius cum Distomate echinato n. 52. con- junxit, et icones quas cl. Braun mecum commniu- nicavit, speciem hancce cum eodem valdopere con- .venire arguunt. Distoma tamen a cl Braum im Ardeae Gruis intestinis repertum , praeter echino-- rum coronam solitam, echinos minores in capitis apice exhibere videtur, ut hac nota forsan diíferat. 69. DisroMA ARDEAE STELLARIS, Goeze Naturg. p. 177. Tab.15. fig. 1. Planaria. .Gmel. Syst. Nat. p.5955. n. 16. Fasciola Ardeae, Zeder Naturg. p. 222. n. 40. Distoma Ardeae M 455 iab, Inrdeae stellaris intestinis Goezius iNovembri plurima reperit. Obs, Species ista non descripta ob tubercula intestinorum cavernosa, in quibus habitat, ad D. ferox n. 59. pertinere videtur, ut ibidem in obs. 3; exposüi Vermes planiusculos sive depressos (flache rundlich) vocat, Gmelinus et Zederus minus bene orbiculares dicunt 68. DistomA TresruDiINIS Mypag£; : Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p. 242. Distoma intestinalis Test. Mydae. Obs, AnVermes isti forsan cum Monostomate trigonocephalo supra dicto, a cl. Draun in Testu- dinis Mydae ventriculo reperto; specie conveniunt 9 Hoc cl. viro pariter Distoma (Planaria) visum erat, cum cirri tuberculum pro poro ventrali habuerit, 69. DisrowmA ChoTat: Dunissr, Humboldt (Ansichten der Natür, Tübingen 180g. 19) vermes a se in Crofali Durissi pulmo- nibus et abdominis cavo repertos p. 162. ad Echi- norhynchos relegat, p. 297. autem ad Distomata capite echinato instructa potius amandandos esse. refert. 70. DisToMA Corvsnr: NATniCIS INTESTINALE, Herzog von Holstein-Beck im Naturf, 21, pom uh. i. 12:85,9 Hab. In Colu?éri Natricis intestino Iunio re pertum, Vol, if, Ee 4355 | Descriptio vermis non data, icon veroDisto- ma oblongo-lanceolatum, utrinque obtusiusculum, eistit. Pori oblongi, anticus infra apicem situs, ventralis parum remotus, major. Ova pone hunc congesta mediam maximamque vermis partem re- plent; pone ista vero macula orbicularis obscura. Cirrus non delineatur, inter poros autem tubuli duo récti in eosdem transeuntes s61stuntur, quales nulla in specie viderim. sa Obs. Pori minus bene delineati videntur, nümque vermis plaüus vel teretiusculus sit, ex figura vix colligitur. 71, : DisroMA Corisnr NaTRICIS PULMONALE, Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p. 245. Dist. pul- 4. monale Col. Natricis. . Obs. Plura specimina reperta, speciemque - nondum descriptam esse, additur. Forsan a specie praecedente diversum, in pulmonibus enim et in. iestinis Distomata diversa habitare solent, ^ Quae- nam vero inter Crotali Durissi (n. 69.) et Natricis vermes pulmonales sit convenientia, scitu dignum foret. 72. Disroma CorvuzRi. ibt Bosc hist. nat, des vers. T.I. p.971. Tab. g. fip. 1 —5. Fasciola Colubri. | Hab. In Colubri speciei americanae faucibus copiosissime repertum. Descr.. Albidum, polymorphurm, .poris orbi- cularibus , prominulis; ventrali majore. Magnitudo 435 non indicatur, figurae enim animalculum lente auctum sistunt, neque descriptio traditur, Planum' tamen vid.-tur, contractum fere obovatum, postice acutiusculum, extensum autem elonja'um, sive oblongum, collo caudaque angustatis, parte antica Circum porum ventralem dilatata. Vasa plug minus ramosa a poro ventrali ad caudae apicem decurrunt. Obs. Cl. vir animalcula in colubri ore (dans | la bouche d'une couleuvre) obvia esse refert, fau. ' ces tamen subintelligendae videntur, forsitan etiam - cum ciborum residuis ex ventriculo vomitu ejecta fuerunt. 75. DisrTowmA RAJAE. | Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p. 242. m. 181. Distoma hRajae intestinale. Obs. hRajae species non indicatur, D:stoma- tis specimina plura reperta esse, tantum additur, 74. Drsroma STuniONI:s., Viborg Ind. Mus. Vet. Hafn. p. 245. m. 185. - A Distoma hispidum. Obs. Specimina plura in Accipenseris Sturio- nis ventriculo reperta esse traditur; species D. $cá- bro n. 45. forsan affinis. 75. DisrowA ÁnmannHuicHAE Lr, Rathke in Dansk. Selsk. Skrivt. Vol. 1. p. 70. Praeter speciem rariorem (Distoma incisum n. 6.) aliam quoque in 4Anuarrhicha Lupo, eandem- que magis frequentem, elongatam , carneam, aper- pQEe2'. : 456. tura ventrali orbiculari ; annulo luteo cinctáà, duà&& circiter lineas longam , occurrisse ; ch vir referti "6. DisrOMA CORYPHAENAE: Bosc hist. des vers. T. L. p. 271. Tab. 9. fig. 4. Faac. fusca. Idem ib. fig. 5. Fasciola "M MN DN fig. G. Fasc. caudata. | -Tilesius inlitteris: Fasciola Coryphaenae Hip- puridis, Hab. Boscius V iocidtam: fuscam sibi dictam in Coryphaenae branchiis et intestinis; Fasciolam Coryphaenae in guodem visceribus, immensa co- pia; Fasciolam caudatam magma copia in branchiie et visceribus ejusdem piscis reperit. T'ilesius in. Coryphaena? ventriculo offendit. Descr —Vermis sesquipollicaris, teres, vel parte pocáca inflata, subovali, anteriore tenuiore, tumque £F. fusca; vel cylindricus, antica parte te- nuiore, tumque F. corypkaesaeg vel cylindricus parte postica attenuata, tumque 7^. caudata Boscio audit, ut cl viri species istae tres procul dubio conjungendae siat. Collum ceterum satis longum. et tenue, pars postica et crassior et longior; pori subglobosi , ventralis major. Jn F. fusca eibi dicta tentacala duo exigua in latere colii abdominali haud procul a poro antico exserta observavit, am cirrum duplicem ? Eandem fuscam dicit, reliqua- rum colorem tacet ( Cl Tilesius hoc etScombri Pelamidis Disto- : 437 ma (clavatum n. 55. dictum) sequenti modo deter- minat: Fasciola Coryphaenae Hippuridis: Corpus oblongum, osculis duobus instructum; al- tero medio vel laterali, altero extremo minore, fibris circularibus cinctum album. Fasciola Scombri Pelamidis: clavato- oblonga, rubicunda, ad exiremitatem alteram glo- bosam macilis duabus atro - caeruleis notata, ad alteram osculo minori et laterali altero paulo majore labiato instructa, fibris ubique circularibus ciücta, Fonna horum Distomatum ; Boscio, qui ires inde exstruxit specles, teste, maxime varia, et colore pariter ludente, cum Boscius fuscum, Tilesius album dicat, nec non Pelamidis Disto- mate mox albo mox rubello, qui hoc et Coryphae- nae Distoma distinguam, me saltem fugit, ut au- ioptae ejusdem vel characterem ponant, vel cum Distomate clavato conjungant. 77. DisrOoMA CrLurEAE RHENANAE, Herrmann im Naturf. St. ig. p. 46. Tab. 2. fig. g. a. b. Fasciola Alosae. Schrank Verz. p. 20. n. 69. Fasc. clupeae. Zeder Naturg. p. 218. n. 28. Distoma clupeae. Hab. In Clupeae Hheuanae (vulgo Alosae di- ctae) intestinis Majo ab Hermanno repertum. Descr, Vermis extensus pollicaris videtur, ' misi figura lente auctum sistat, parte crassiore ultra -458 .Aineam latus, albidus, visceribus luteis transparen- tibus. Corpus-teres, elongatum, utrinque (collo con- .iinuo simul sumto) parum attenuatnm, crenatum, , vel margine subdenticulato, parte postica, . sive cauda, ope. siricturae a corpore discreta. —.Porzs anticus minor, subterminalis, oblongus; ventralis haud longe distans, major et subglobosus videtur. Obs. x. Clupeam, in qua cl. vir Distoma re- pererit , non Alosam Linnaei, sed distinctam po- tius speciem esse, quam interim Zikenanam appel- lare liceat, ex ejusdem descriptione patet, uti Echi- norhynchum subBulatum (n. 57.) enumerando monui. Obs. 2». Species obiter et descripta et deli- mneata, num distincta sit, utrum cum Distomate appendiculato (n. 4i.) in Alosa vera reperiundo conveniat, dubium videtur, hujus tamen pori ali-. Aer comparati eistuntur. 78. DisromA CvcLoPTERI. Fabricius in Dansk. Selsk, Skxivt. IIT 2. p. 14. Sein Cyclopteri Lumpi intestinis Aprili mense Distomata aliquot. reperisse, quorum tamen de-- scripuonem non tradit. 79. Disroma Esocris Lvcir, "Rudolphi in Wied, Arch. III 2, p. 29. n. 15. Fasciola. Hab. In Esocis Lucii intestino Ianuario '60- litarium reperi. 459 Descr. Vermis vix lineam dimidiam longus, &lbus, ellipticus, poris magnis. Obs. Vermem, novum visum, aquam, cui immiserim, effundendo, casu perdidi, Num Lucii propria sit species intestinalis (D. tereticolle enim, ejusdem in ventriculo tantum degit), utrum pisce alio devorato in ejus intestino relicta fuerit, me quidem fugit. Conf. obs. 2. in D. crenatum n. LN 8o. Disrowa BINODE, Zed. Müll. Prodr. n. 2717. Fasciola binodis, Ejus Zool. Dan. Vol. Í. p.34. Tab. 30. fig. 8. F. binod. Gmel, Syst. Nat. p. 5056. n. 20. F. binod. Schrank Verzeichn. p. 20. n. 70. F. binod. Tabl. Encycl. t. 79. fig. 24. (ic. Müll.) F. binod; Zeder Nachtr. p. 215. n. 18. Distoma binode. Ha b. in piscium intestinis, Zo eg a. Descr. Vermis tres quatuorve lineas longus, flavescens vel fuscescens. Corpus teres, elongatum, aequale, curvatum, cauda filiformi, quam corpus duplo et tenuiore et breviore. Porus anticus terminalis, major, totum colli apicem occupans; ventralis remotus, minor et prominulus; uterque in. apertura (orbiculari), papilam exhibet. T. Obs. Species a Zoega, qui descriptionem et iconem (certe ut reliquas M üllero a se oblatas, minus bonam) suppeditavit, detecta Distomatum cauda appendiculata instructorum numerum augere& A440 videtur, horum autem nullum porur anticum ma- jorem habet; forma etiam pori ventralis porrecti et quasi pedunculati aliena videtur, ut habitaculo in- super incerto , Distoma binode a Zedero inter species confirmatas enumeratum dubiis potius ad. diderim. Q1. DisrowA nisricHuUM, Zed. Müll. Prodr. n. 2716, Fasciola disticha. Ejus Zool. Dan. Vol. l. p. 55. Tab.30. fig.g. Fasc. dist. G imm el. Syst. Nat. p. 5056. n. 21. Fasc. dist, Schrank Verz. p. 20. n. 69. Fasc. dist. Tabl. Encycl. tab. 79. fig. 25. (ic. Mull) F. dist, Zederx Naturg. p. 215. n. 19. Distoma distichum, Hab. in piscium intestinis, Zoeg a. : Descr, Vermis poliicem longus, lineam cras: $us, fuscescens. Corpus teres; elongatum, rugosum, extremi- tate postica parum attenuatum, antica vero in duo quasi crura fissum, quorum alterum brevius porum ventralem , alterum £ermznalem sustentat; uterque alde cavatus, subglobo sus; terminalis major vi. detur, : Obs. 1. Specicm aeque magnam Zoega e soli inter H«lminthologos boreales in conspectum ve- nisse, mireris, cumque habitaculum incertum sit, forma aut. m pri vertralis aliena videatur, eandem dubiis add di. Si conjecturae locus esset, Distoma. vereticolle Lucii (u. 23) spiritu vini, in quo con- 441 servatum fuerit, avolato fuscatum et deformatum cl. viro pro specie nova imposuisse crediderim. Obs.2. Zederus l c. speciem hanc inter confrmatas enumerat, alio vero loco (Nachtrag p. 185) Distomatis globipori (n. 10.) individua ju- niora referre suspicatur, quod Distomate disticho policari, globiporo autem lineam tantum longo, non admitti potest. (Sepiae Loliginis Fasciola barbata Linnaei, sive Distoma barbatum Zederi, in appendice in- ter vermes generis dubii enumeratur, «et ad Echino- zhynchos potius quam Distomata pertinet, Vermem autem a cl. Cavolini in Cancro depresso detectum et pro Taenia habitum, ibidem pariter dicendum, Distoma satis bene referre crediderim.) | 15. Potty st o m a, Corpus molle, depressum aut teretiusculum. Pori antici complures, « Corporetrausversim vel plicato vel sériatim denticulato, poris-quiuquesz Pentastomata, i, Porvsroma TAENIOIDES, lh. Tab. XH. fig.8—12. Polystoma: depressum, oblongum , postice eugustatum, transverse plicatum, margine crenae £um, poris quinque lunatim positis. | Chabert Maladies vermineuses ed. 2. p.59—41« Ténia lanceolé. * ' 4, 442 Pilger (Bibl. n. 205.) Taenia rhinaria. Rudolphi hodoepor. Vol. IT. p. 41. in nota. Hab. in Zqui Caballi ex Canis familiaris sinu- bus frontalibus, a Chaberto detectum. "e Descr. . Vermes . duos. ad quinque pollices longi, parte antica tres quatuorve lineas, postica unieam' lata, ilhc ultra dimidiam crassi, candidi, ovariis ferrugineis transparentibus. Corpus depressum , dorso antice subcarinato, ventre convexiusculo, oblongum, parte circiter dimidia anteriore laiuscula, subaequali,' reliqua (cauda) subito decrescente, dein subaequali, quam illa triplo angustiore; apice tam antico quam po- etico obtusiusculo. Cutis tenera, laevis, continua, regulariter transversim plicata, marginibus crena- tis, crenis linea laterali continua marginatis, te- nuibus. Jorus medius (sive os) linea circiter di- 'midia ab apice antico distans, suborbicularis (sive subquadratus, angulis rotundatis) margine tenui immerso, neque prominulus, neque profundus, vermis ratione habita exiguus. Pori quatuor /ate- rales, quorum bini interiores medio utrinque ea- dem fere directione adstant, bini exteriores poste- riori loco insculpti, ut' omnes simul sumti semis lunatim positi sint. Pori isti medio duplo angustio- res, fere lineares, immersi, uncino tenui retror- sum spectante, corporique appresso, ex cujuslibet basi emisso. .À poris vase decolora, haud bene conspicua, retrorsum tendentia, oriri videntur. . Mediam corporis partem ovaria fexruginea replent, 443 infra poros inferiores (duas circiter lineas infra. api- cem anticum) e glomere in sinistro 'abdominis la- tere, margini fere contiguo, oriunda, tum in me- diam corporis partem ad caudae fere apicem de- scendentia, in latiore vermis parte magis convoluta et coacervata, in parte tenuiore sensim simpliciora, ut in ultimo tandem apice decolora tantum conspi- ciantur; ovaria ista si explicarentur certe. aliquot pedes longa forent, cute firmiore constant, nec fa- cile disrumpunt ; aperturam genitalem nullibi vidi, ^ qua ovaria terminarentur, :;sed ipsa Polystomatis €utis facile rumpitur, ut illa. prolazantur, et stato forsan tempore ova effundant. Eiaec elliptica, ma- gna, flava et ovario aperto mágno numero emittun- tur, nunquam autem libera, sed tunica tenuissima, candida, laxa involuta sunt, qualem in nullo En- tozoorum genere viderim. ; ; Praeter ovaria, alia quoque vasa adsunt, can- dida (uutritia), tam superne.in dorsi carina, quam versus caudae apicem conspicua, e poris forsan ori- tura; ab his saltem, uti supra monui, striae quae- dam decedunt, sed haec extricare mihi nondum concessum est, | Vermis aquae frigidae impatiens in eadem mox rigescit, calida vero affusa motus denuo incipiunt, quod experimentum aliquoties repetii, vita tamen -fugacissima videtur, corpusque tenerrimum adytoó, quale sinus "offerunt frontaless indigebat. Motus peculiares, vermium. teretium tamen agitationibus maxime accedunt, partem mimirum tam anticam 44 quami posticam continuo vel reflectit vel inflectit, minore tamen, quam ilii, corporis vi utitur, ne-- que. cutis musculorum apparatum notabilem conti- net, À'Frematodum, velDistomatum, vel Amphi- stomatum et Monostomatum , vel etiam Polystoma- üs uncinulati, motibus quam maxime recedit, ne- que cum. Taeniis ullo modo comparari. potest. Obs. 1. Vermis a Chaberto ad Taenias re- latus est, et qui vermem in humore jositum, vel Spiritu vini contractum inspiciat, articulatum esse juraret, vasis tamen complicatis totam fere vermis longitudinem libere percurrentibus, et e corpore facile prolapsis, qua decet attentione spectatis, ar- üculatuni non esse mox colligas, uti ipse in hodoe- porico exposui, licet specimina aliquot manca, in Museo, Alfoxtensi obvia, alterumque canis a Pes- sina, Veterinario quondam cel. repertum, inque Universitatis Viennensis Museo servatum, tum tem- poris tantum viderim... Tandem, Voluminis hujus parte priore prelo coramissa, vivum in canis aqua- igi, vasorum lymphaticorum. auditoribus demon- $trandi gratia a me dissecti, sinubus frontali- bus repertum examinare contigit, jamque. cutem vere continuam, neque plicas ad crenas ipse pro- tractas, neque ubivis aeque regulares esze vidi, quod in speciminibus contractis difficile eruitur. Vermis itaque articulatus non est, habitu licet Tae- niam omnino referat, et quae Chabertus ex vase rufo medio vascula lateralia, angulo recto exorta, ad quémvis articulum progredi refert, omnino ficta - : DE &unt. Ovarium pro vase nütritio hábuit, indeque ramos laterales, sibi necessarios visos, genio iue dulgendo addidit, aut cutis plicas pro vasis sumsit. Obs 2. Num vero vermis ad Trematoda per- tinet? Vasa equidem in his nunquam libera sunt, neque ex Corpore prolabuntur, sed tela tenui re- vincta reliqua cwm substantia fere confluunt, ne- que motus ejusdem cum 'Trematodibus conveniunt, Nihilo tàmen minus Ámphistomatis cornuti ovaria cum óvis excerni, quandam simihtudinem prodit, et Polystornatam species duae insequentes, cum reliquis non parum convenientes, Polystomati tae- niodi proximae sunt, neque ab eodem separari de- bent, quid? quod earundem altera pariter po Tae- mia habita est. Polystomata enim tam denticula- tüm, quam serratum, habitum nostri non solum prae se ferunt, sed eadem pororum et fabrica et dispositione utuntur, et horum etiam uncinuülos (in specie insequente expositos) emittunt, ut no- strum nonnisi ovariis liberis recedat. Obs.5. Pororum fabrica ignorata, vermem in Volumine praecedente, uti etiam hujus in parte prima ad. Priouiodermatis genus dubium revocavi, eundem vero examinandi opportunitate data, illic relinquere nefas habui, manuscripti partem, prelo nondum commissam, novis istis observationibus auxi, et figuras, quae rem confciant, addidi. Obs. 4. Vermis maxime singularis cognitios nem primam Chaberto debemus, qui saepius tum in équis quam in canibus, in his vere duplo ! M6 "n minores reperit; specimen equidem meum tantum: bipollicare, at Pessinae pariter in cane lectum, quatuor pollices excedit, ut equorum vermibus ae- quale sit. . In sinuum frontalium parte postica de- git, uncinorum ope tunicae Schneiderianae: affixus, ut cauda in anteriore sinus parte jaceat ; rarius utroque-in sinu reperitur, plerumque plura simul adsunt spécimina, praesertim in canibus, ut Chabertus ad sex usque eadem in ossis cavitate of£enderit. i Obs. 5. Num vulgaris sit, num aliis in be- stiis, num in homine quoque occurrat, has quae- &tiones nanc quidem temporis non solvam. In h3 » equorum sinubus frontalibus saepissime a me exa- minatis nunquam offendi; aliorum animalium sinus rarissime recens examinavi, .MHominein eidem ob- noxium esse, fere crediderim, ut interdum forsan pro Scolopendra, vel alio animalculo habitus sit, qui enim Scolopendra toties, ac dicatur, sinus hominis frontales OECHpEt, vix vi Obs.6. € haber ^ us de effectibus hujus ver-: iis diris multa profert, conf. ejus libri ed. 9. p. 77 —8:. in ed. priore enim eundem tacet, Ipse haec maxime incerta babeo, et vermem . parti, cui innatus sit, vix infestum crediderim, canis saltem, in duo meus habitabat, sanissimus erat. Malleum humidum vix ferre videtur, equos enim eodem af- fectos saepe dissecul, et nunquam eundem reperi, uti etiam Auctores veterinarii, Chaberto excepto, i - 447 ignorarunt, nam Pilgerus Chabertiana tantum profert. 29, PorvsrOMA DENTICULATUM, R. Tab.XII. fig. 7. Polystoma: depressum ,: oblongum , postice decrescens, transversim dense denticulatum , poris guinque lunatim positis. Abilgaard in Zool. Dan, Vol.Iil p.59. tab. 110; fis. 4. 5. Taenia capraea. G m el. Syst. Nat. p. 5069. n.89. Taenia caprina? Zeder Naturg. p. 572. n. 67. Halysis Gpyint. Rudolphi hogdoepor. Vol. Il. p.42. Linguatula denticulata. Braun in litteris cum m Echinorhynchus caprae. | Ha b. In superficie hepatis Czprae Hircíi Abil-. gaard specimina quindecim offendit Am. Flor- man specimina decem in Capra americana a se ree perta misit. : : Descr Vermes a cl. Abilgaard reperti, quatuor, mei sesquilineam ad tres lineas longi, quartam tertiamve lineae partem lati, albidi. Corpus depressum, dorso convexiusculo, ab- domine plano vel subconcavo, oblongum, sive eub- clavatum, antice crassissimum, rotundatum, poste- ziora versus sensim decrescens, apice caudali tenui, Obtusiusculo. | Cau£is totius corporis denticulorum rectorum, reíflexorum, brevissimorum, . seriebus transversis, dense parallelis, maxime regularibus, | armata, ut vermis lente minus augente inspectug 448 articulatus haberi possit, cutis tamen vere conti- nua et ne quidem plicata est. Pori antici quingue pone extremitatis anterioris marginem; in superficie abdominali, lunatim, etita quidem insculpti, ut medius m?rgini antico magis approximatus, la£era- les, quo exteriores, eo inferiores sint; ceterum hi aequales, apertura oblonga, quintus sive medius feré orbicularis, aliquantülüm major, immersus, semel uncinulum emittere visus. Vasa neque cor- pore diesecto quidem discernere potui, haec itaqué in recentibüs examinentur. Obs. 1. Vermem a cl. Abilgaard descriptum Taeniam non esse, diu suspicatus sum, et specimi- nibus ab optimo Flormano traditis debito modo examinatis, ad Polystomatis genus pertinere lucé meridiana clarius fuit. Corpus enim nequaquam articulatum est; et cutem cultelló ablatam, vel tane tum replicatam, seriatim denticulatam conspexi; Abilgaardins vermem teretem vocat, sed de- pressus est, ejusque lineam abdominis mediam, quam impressam refert, vix constantem habuerim. Obs. 2. Poros cl. vir alieno modo, in tre& nimirum series disponit, ut bini ànteriores et me- dii, quintus posterior s'stantur, et hunc quidem depingat, non autem describat. Verba ejus sunt: »Protuberantiae quatuor mamnmiillares annulatae in latere Corporis inferiore prope extremitatem amti- cam, in quarum apice osculum exserens denticu- lum incurvum;* Figura dentem crassum et rectum quolibet ex poro porrectum sistit, —- lpse € porie 449 lateralibus exserti quid non vidi, am. vero Braun, pro sua in me benevolentia, Echinorbynchi. Caprae sibi dicti iconem misit, quam ut speciei bujus et praecedentis affinitatem demonstrem, huic volu- mini addidi, Eadem poros recte dispositos (guam in meis tamen speciminibus longiores) et unciaulos breves ex singulis emersos sistit, ut hi exsertiles habendi sint, quemadmodum etiam Froelichius speciei insequentis uncinulum porrectum (pro vase disrupto habitum) semel tantum observavit. Iste etiam vasa a poris oriunda adnotavit, quae in spe- cie prima, nimis crassa, obscure tautum, et in Po- lystomate denticulato, spiritu vini conservato, nulla- tenus mihi exhibita sint. Pororum uncinulos ipse pro retinaculis haberem, quale quid etiam cl. Braun assumsisse videtur, qui vermem pro Echi- norhyncho babuerit. Conf. speciem quartam. Obs. 5. Species insequenti proxima, corporis tamen forma differre videtur. : 5. Porxsroma sEgRRATUM, Zed. Polystoma: planum, subellipticum, trans- versim denticulatum, poris quinque lunatim positis. Frólich Naturforscb. 24. p. 148. Tab. 4. fig. (34,15. Linguatula serrata. Idem ib. 25. p. i01. Lingu. serr. Gm el. Syst. Nat. p. 5052. n. 1. Lingu. serr. Zeder Naturz. p. 250. n.:. Polystoma serratum. Hab. In Leporis timidi substantia pulmonum interiore Frólichius Decembri specimina quin- Vol. 1I Ff 450 que vel sex mortua reperit. Ipse saepissime frustra in hunc vermem inquisivi, ut rarum esse oporteat. Descr. Vermes duas lineas longi, anüce tres lineae quartas partes, postice dimidiam lati, candidi. ^ Corpus planum, subellüpticum, utrinque ob- tusum, postice magis decrescens, antice latius, crassiusculum , apiee tumidulo marginibusque late- xalibus pellucidis. Cu£is denticulis tenuibus, acu- tis, in series transversas digestis munita , ut COrpus- inde quasi articulatum , marginesque serrati appa- reant. Pone apicem anticum porus distinctus, or- bicularis, et utrinque biui similes, magis receden- tes, apertura obscuriore, in cujus medio punctum atrum, a quo canalis incipit. Verme presso pori ; laterales semilunares et pellucidi facti in canales de- íflexos, pellucidos, tandem angustiores, et evane- scentes, prolongantur . In media vermis parte macula oblonga, obscura, circa quam ovula puncti- formia dispersa sunt ; instrumento pressorio adhibito sacculus medius pellucidus, circa eundem vero ova Sparsa et ad ejusdem jatera canalis tortus observan- tur; altero in individuo eadem macula pressionis ope in quinque canales abierat, ad poros tendentes, nexu tamen non observato. Semeletiam verme for- titer presso, altero ex poro uncinulus incurvatus emersit, quem auctor pro vase abrupto habuit, qui autem epecierum praecedentium eidem i incogni- tarum uncinis conveniet. A Obs, 1. Cl Frólich vermem spiritui vini xommissum contrahi et simul elongari observavit, quo quidem speciei praecedenti magis accedere vidoe- tur; si ejusdem autem iconibus et descriptioni fides habenda est, lineae denticulorum transvere eae quam in illa minus disünctae habentur, quid? quod sub insirumento pressorio easdem prorsus deleri tradit, ut marginum. tantum aculeoli pro- migeant. Ábilgaard insuper, qui speciem prae- cedentem tamen recentem examinavit, teretem vocat, quam ipse depressam dixi, et Frólichias suam planam refert. | Omnibus itaqie computa- tis Leporis Polystoma magis et planum et latum, minus vero denticulatum videtur, quod iteratis observationibus confirmandum erit. Obs. 29. Cl. vir ob marginum denticulos cor- porisque formam —vermi, passerüm linguam quodammodo referent, Linguatulae nomen im- posuit, 8. Corpore laevi, poris anticis sex. Hexastomata. 4. PorvsrowA ixTEGERRIUM, R. Tab. VI. fig. 1—6. Polystoma: depressum, oblongum , postice obtusum, poris sex anticis aggregatis, uncinis duobus intermediis. . Roesel hist. ranar. p. 24. "Tab. IV. fig. X. mala. Braun in Schrift. der Berl. Ges. Natf. Fr. 10. P. 58. Tab. 5. fig. 1 — 5. Planaria uncinulata. Ff2 f 432 ;Frólich Naturf. 25. p. 105. Linguatula inte- gerrima. Gmel. Syst. Nat. p. 5056. n. 19. Fasc. unci- nulata. É Zed. Nachtrag p. 205. Tab. 4. fig. 1 —5. Po- lystoma ranae. Ejus Naturg. p. 2530. n. 5. Tab. 5. fig. 4. P. | ranae. | Rudolphi in Wied. Arch. III. 1. p. 95. Tab. 9. fip. 9. a— f. Linguat. integ. Hab. in vesica urinaria fianae esculentae, Braun, et femporariae, in qua Zederus Septembri, ipse Junio, rarissimum offendimus. Descr. Vermis a Zedero repertus tres cum dimidia lineas longus, antice sesquilineam latus, mei lineam longi, tertiam quartamve lineae partem lati, pellucidi, ob vasa transparentia nigricantes. Caput, sive pars poris anticis instructa, in- terdum stricturà quadam discretum, illisque com- putatis reliquo corpore latius, rarius co//j con- tracti specie suffultum, plerumque reliquo cum : corpore contünuum, tumque totius vermis plani vel depressi forma aut obovata, aut subelliptica, parte tamen antica magis obtusa. —Margines ver- mis laterales acuti, parte inferiore (supra porum ventralem) utrinque in processum lateralem, bre- vem, obtusiusculum protracta, —JPori antici sex, hemisphaerici, aut subglobosi, sphaerae parte summa ablata, aut (licet rarius) campanulati, 455 magni, aequales; apertura orbiculari, hujus mar- gine tumidulo, patulo, marginato; ceterum maxi- me varii, cutique vermis communi inter eosdem quasi replicatae et plus minus retractae immissi, ut pro hujus extensione vel contractione, vermis- que motibus vividis ipsi situm alium aliumque ob- tineant, vel in circulum dimidium explicat, vel in tres series per paria digesti, tumque omnes sex simul conspicul sint, vel duo anteriora spectent, quatuor reliqui in capitis et corporis angulis reti- neantur, vermeque vitro imposito, quatuor tan- tum ob oculos ponantur. —Zorus caudalis, sive septimus in exiremitate postica terminalis, sub- globosus, saepe obliquus, apertura orbiculari, an- ticis duplo minox. JPorus ventralis, sive octavus, in latere vermis abdominali positus, postico ap- proximatus et subaequalis, apertura tamen mino- re, saepeque obscurus, impressionem mentiens, ad generationem forsan facit. Inter poros anticos summos, et in latere qui- dem vermis abdominali, uncini duo, poro longio- res, recti, teretes, paralleli, saepe contigni, apice plerumque divergente, vel ad latus externum re- flexo, rarius recto; an cum specierum praeceden- tium uncinulis exiguis comparandi? Pars inter poros anticos et ventralem vase fusco, ramoso, utrinque ad marginem decurrente instruitur, utrumque vasis quinque transversis, ramosis, per intervalla emissis fontem communem 45A "Wen largitur, in summa vero vermis parte in vascula complura et ramosissima ad poros singulos forsan, tendentia abit. Vasa transversa totidem arcus cf. ficiunt et partes iisdem interjectae pellucidae sunt, ut vermis conspectum lepidissimum offexat. Obs, 1.. Descriptio a me data vermes vivos a memet examinatos exponit, a Zederi vero, viri in vermibus describendis ceteroquin exactissi- mi, adumbratione plurimum recedit, Uncinorum mcntionem nullam facit, vasa quidem transparen- tia refert, sed neque describit, neque delineata dedit; poros cuim tubulis. cylindricis comparat, ot situm , quem maxime variare vidi, certum i18 vin- dicat; processus laterales non vidit, porum caus dalem tubulosum describit et depingit. — An ver- mis majusculus a cl viro examinatus minus vivi- dus et simul nimis opacus fuit, an mortuus tàn- tuin examini subjectus? Mea quidem specimina vivginea videntur, quippe quae ova non obtulerint, Zedexrus tamen de his pariter tacet. Obs. 2. Am. Braunius uncinos vidit, sed icow excusa vermem instrumento pressorio elisum et maxime défiguratuni sistit; aliam autem misit, quae uncinos quidem omittit, at processus latera-. les et porum caudalem. exprimit. Vermes ope po- rorum anticoram (quos tamen posticos vocat) ve- sicae adhaerere recte monet, et cuilibet rei eorun- dem ope mox inhaerere vid Qui Gmelinus L et Zederus (Nachuag p. 204.) 4.) vermes a Drau- 458 nio sub abdominis integumentis communibus re- pertos esse tradant, me quidem fugit, ipse enim se integumentis ranae discissis, vermes in vesica urinaria reperisse diserte tradit. 5. PoryxsrowA PixGvtcora, Zed. Polystoma: depressum, oblongum , . antice truncatum, postice acuminuatum; poris sex anticis lunatim positis. Treutler Obss. pathol. anat. p. 19 — 22. "Tab. .5. fig. 7 — 11. Hexathyridium Pinguicola. Jórdens Helminthol. p. 66. Tab. 6. fg. 5 — 5. (ic. TreutLl) Hex. Pinguicola. Zeder Naturg. p.- 250. n. 2. Polystoma Pin- guicola. Hab. In tuberculo contextus cellulosi ovarii Aumani a Treutlero solitarium repertum, Descr. Vermis octo circiter ev longus, tres fere latus, flavescens. : Corpus depressum, supra subconvexum, sub- tus concavum , elongatuin , antice subtruncatum, ad colli latera parum contractum, postice acumi- natum.- Pars àntica truncata (continua, auctori tamen caput audiens) fronte €rássinscula, labii for- mam simülanie, ad colli latera decurrente , retra- ctili; infra labium poris sex orbicularibus, abscon- dendis et exserendis semilunatim positis, munita. Collum'(continuum, nomine non dignum) obscu- re rugosum. ZJorsum ad margines luteum, dex- 456 trorsum plica semilunarl, sinistrorsum excisura praeditum; abdominis latera visceribus flavidis transparentibus conspicua; rugae superüiciales va- riae in medio abdominis, porusque anté caudam, prioribus major, papillosus. | Cauda acuminata, brevis, submarginata, ad sinistrum latus parum in- curva, oszio minore instructa. Obs. s. Treutlerus mulieris rusticae, vi- ginti annos natae, post partum difficilem apo- plexia, ut ajunt, sanguinea defunctae, vasa uteri lymphatica injiciendo, tuberculum in adipe con- textus cellulosi ovarii sinistri reperit induratum, rubicundum, nucis avellanae majoris circiter magni- tudinis, adipe indurata constans, intus cavum. In hujus cavernula pisum magnum capiente vere mem liberum oítendit, quem aquae commissum motus edere observavit. Obs. 9. Pororum numero, quam in specie tertia a Frólichio prius detecta, majore, Treut- lerus qui novo genere enumeraret, commotus est, et specierum numero increscente divisionem utique probaverim. Species ista ceteroquin summa atten- tione digna, novo examine indigere videtur. Species dubiae. 6. PornysroMA VreNaARUM, Zed. Polystoma: depressum , lanceolatum , poris anticis sex. Treutler Obss. p. 25. Tab. 4. fig. 1 — 5. Hexa- thyridium venarum. 457 Jürdens Helminthologie p. 67. Tab. 6. fig. 6 —8. (ic. Treutl)) Hex. ven. Zeder Naturg. p. 251. n. 4. Polystoma venarum. Hab. In vena tibiali antica P ominis in fluvio layàntis d'srupta Treutlerus specimina duo te- perit. Obs. Descriptionem Treutlerianam Vol. I. p. 552. exhibui, mihique vermem isthunc extrinse- cus allatum et Planariam quidem videri, fuse la. teque exposui. Haec itaque species excludenda erit, nte usum libri ut L. B. seguentes numeros Pag. C Q corrigat, humanissimi rogo. . N. 9. Liorhynchus. Tab. XIF. fig. 1 et 2. N.1e. Monostoma. 'Tab.IX. fig. 5. . N. 15. Polystoma. 'lTab. VI. fig. 1 — 6. Tab. XII. fig. 7 — 12. N.18. Ligula. "Tab. IX. fig. 1 — 4. . N.19. Tricuspidaria. Tab. IX. fig. 6 — 11. . N.2e. Bothriocephalus. ^ Tab.IX. fig. 19. - . N. 25. Prionoderma, Tab. XII. fig. 3. 9. N.926. Schisturus. Tab. XIL fig. 4. 8. IN.27. Diceras. Tab. XII. fig. 5. C1 uwucoc c5 MAC MEA " d 9 dehedter, jr. UNOUIAETER Y disfe 4 LM $$ EN gm gia à jM «n [4] 9 FIdehrdte fi pfo VB. citpbim canal I «5 hehe PEN H 4 ! TT Ls sua e o ou i f UR T A 0 D OT UT ITO "p poda fn uH e z y ' j JE dehrà Ler. K : | n uoi EUM Tg.) bs bel —— | E e ym. so | "s (OQ zs ) rose. ; [x 4 9 0 n , V i "n E M5 (e. S PUE CU Ly bets | L 0 Sas c S AE ! - ' * ! 2 e? efehed er. fé T LA S UN TEENS u ZRTLETTTRRRIR [ROHTIRCHT TAA we AR trem T z )»« SN ! . S ] E a ; l r- H h ] /« 9 é zt (— uec M x " / Od. um SU; uM sA Tti - l| 4 I t2 E A m ue MT y Urrste ies 2T ve PD VES F6 id D sd ic D Ln ate og Roc Ve C iqe: »" NEM oS v "v. L] dj a cie Mt Mu 1 e "t ^ ut a: m4 nr no »à ia