THE UNIVERSITY OF ILLINOIS LIBRARY jlOU .OQl '^at^nv Digitized by the Internet Archive in 2011 with funding from University of lllinois Urbana-Champaign http://www.archive.org/details/enumeratioplanta310camb ENUMERATIO PLANTARUM l^ QUAS IN INSULIS BALEARIBUS COLLEGIT J. CAMBESSEDES SOCIET. PHILOM. ET HIST. NAT. PAB. EARDMQUE CIRCA MARE MEDITERRANETJM DISTHIBUTIO GEOGRAPHICA. 3 AVERTISSEMENT. Ljes iles Baleares, quoique voisines de nos c6tes meridio- nales, et souvent frequentees par les navires des diverses uations europeennes, navoient point ete )usqu'ici robjet d'un travail special. Antoine Richard, jardinier en chef de Trianon, oncle du celebre professeur Richard, est le pre- r^ niier qui ait explore ces iles dans Tinteret de la botanique. "~ Quoiqu'il soit difficilede fixer d'uue raaniere precise Tepoque ■ de son voyage , il est certain cependant qu'il eut lieu avant Tannee 1771 , puisque M. Thunberg nous apprend (i) que, passant a Paris a cette epoque, il y examina la collection de plantes recueillies par Richard a Majorque et a Minorque. Les traditions de famille qui m'ont ete communiquees par mon ami M. Achille Richard, n'ont pu rae procurer aucune ' donnee plus positive. Antoine Richard ne publia rien sur ses ' voyages; mais de retour en France il adressa a Linne une (1) Voyage au Japon, traduction de Langles, t. i , p. 48. Mem. du Museiim. t. i^- 28 447050 'liX. 1^4 AvEP.TISSEMENT. collection des plantes qu'il avoit recueillies. Le uataraliste suedois en dressa le catalogue qui existe encore, ecrit de sa main, dans la bibliotheque de M. Achille Richard. Ce ma- nuscrit renferme, a cote d'especes qui appartiennent evidem- ment aux Baleares, telles que Arenaria balearica , Bunias balearica, Hippocrepis sempeivirens (^H. balearica) , Hjr~ pericum balearicum^ etc. , plusieurs autres especes qui, ne se plaisant que sur les raontagnes elevees, ne peuvent par consequent s'y rencontrer. De ce nombre sont Androsace camea, Alchemilla alpina, Cardamine latifolia, Thlaspi montanwn, Chejranthus erysimoides. Cette consideration m'a empeche de faire aucun usage du catalogue de Linne , et me porte a croire qu'en revenant des Baleares, Richard traversa lesPyrenees, et reunit ensemble le fruit de toutson voyage. Je n'ai point du, par la meme raison, mentionner les plantes des Baleares decrites , soit dans le Mantissa de Linne, soit dans le Synopsis de M. Persoon, et qui ont echappe a mes recherchesj toutes ces especes ayant ete eta- bUes sur les plantes communiquees par Richard ou d'apres des echantillons conserves dans son herbier, etqui ne portent, comme je m'en suis assure par moi-meme, aucune etiquette de localite. Les Illustrationes de Gouan sont le seul ouvrage dont j'ai cru pouvoir admettre quelques especes comme appartenant d'une maniere authentique a la Flore dont nous nous occupons. L'auteur avoit recu un certain nombre de graines des Baleares, et avait cultive desjilantes quienetoient provenues dans le jardin de botanique de Montpellier. Don Bonaventura Serra (i), honime distingue par ses con- (i) Cavanilles (Diss. n, p. 83, tom. 35, f. 3) dedia, sous le nona de Serra, un AvERTISSEMENT. I^^ noissances, qui vivait a Palma a Tepoque ou Richard par- couroit les Baleares, a laisse un catalogue inedit des plantes qu'il a recueillies k Majorque, dans lequel il cite souvent un Index que Richard paroit lui avoir envoye apres son re- tour en France. Le manuscrit de Serra , qui m'a ete com- munique a Majorque par M. le marquis de Campo-Franco , est suivi d'un volume in-foHo contenant i 72 figures dessinees, par rauteur lui-memCj parmi lesquelles, malgre leurimper- fection, j'ai pu reconnoitre la plupart des especes que j'avois sous les yeux. J'ai acquis de cette maniere la certitude que les synonymes donnes par rauteur dans son catalogue se rapportoient rarement aux plantes de Majorque; erreurs bien pardonnables a un homme qui n'avoit que peu de com- munications avec le conlinent, et qui ne citoit que les au- teurs qui ont precede Linne. Epfin, depuis cette epoque, de La Roche, I'un des auteurs du Dictionnaire encyclopedique, a aussi visite les BaleareSj mais n'a rien publie sur leur ve- getation. Voulant remplir cette lacune de la science, je m'embar- quai a Cette dans les premiers jours de mars 18245 et apres une traversee des plus promptes, je debarquai au port de Soller, petite ville situee sur la cote septentrionale de Ma- jorque. Je restai dans cette ile jusqu'au i^r rnai; et dans cet intervalle je visitai les environs de Palma, les montagnes de genrenoaveau de la famille des Malvaceesau botaniste de Majorque. Par une faute de typographie , ce nom fut change dans la table du meme ouvrage en celui de Senra, et c'est ainsi qu'on le trouve ecrit depuis par tous les auteurs (Juss. — Willd. — Pers. — Poir. — DC. ). Sprengel , qui a releve recemment cette erreur (Syst. iii, p. 78.), change encore le nom de Serra en celui de Serreea. 23* 176 AvERTISSEMENT. Valldemosa, d'Esporlas, de Banabufar, les environs de Pe- tra, d'Arta, d'Alcudia, de PoUensa, les montagnes de Lluch, les Puigs-de-Torrella et Major, et les environs de Soller. Parti de Majorque, j'arrivai a Iviza le 3 mai; et pendant quinze jours consecutifs je parcourus la plus grande partiede cette ile, ou je recueillis plusieurs especes que je n'avois point encore observees. De retour a Majorque, j'explorai le mont Galatzo, les environs de Cauvia, d'Andraix, et les plaines de Gampos et de Lluch-major; puis traversant Tile dans sa longueur, je fus m'embarquer a Alcudia, en passant par Santa-Maria, Binisalem^ Inca et Campanet. J'arrivai a Mahon le 28 mai; raais le peu de temps que je passai dans cette ville me permit a peine de visiter les environs: ainsi je ne connoitrois que d'une maniere tres-imparfaite la vegeta- tion de Minorque, si M. le docteur Hernandez, medecin a Mahon, amateur tres-zele de botanique, ne ra'avoit permis de puiser dans son herbier les plantes qu'il y reunit depuis de longues annees. Je me plais donc a reconnoitre que je lui dois la plupart des especes de Minorque qui entreront dans ce catalogue. J'ai recu aussi un certain nombre de plantes de M. Trias, proprietaire a Esporlas dans Tile Majorque; de sorte que, quoique n'ayant parcouru les Baleares que pen- dant le printemps et le comraencement de Tete, je possede cependant une partie de la vegetation des autres saisons de Tannee. Laplupart de ces especes etantdejh suffisamment connues, mon but n'est point de les decrire dans cet ouvrage : je me bornerai donc a tracer les caracteres de celles qui sont nou- velles, ou dont les descriptions m'ont paru incompletes. J'es- ' ; AvERTISSEMENT. l'^'^ saierai de plus de fixer les limites de toutes cesplantes autour du bassin de la Mediterranee, en m'appnyant sur la synony- mie des auteurs qui ont ecrit sur la flore de celte region , etcherchant, autant que possible, k baser cette partiede mon travail sur Tetude d'echantillons originaux. Je n'ai rien ne- glige pour mettre dans ces recherches rexactilude la plus scrupuleuse : j'ai compare mes plantes avec celles de la Flore atlantique de M. Desfontaines*, j'ai visite Therbier de Ri- chard; j'ai parcouru les plantes recueillies en Syrie par M. LabilJardiere, conservees dans la collection de M. De- lessert; j'ai etudie la vegetation de Tltalie, de la Corse, de la Sicile, de Candie, de la Palestine, des environs de Tanger et de rAndalousie dans Therbier de M. Gay, le plus riche sans contredit de tous ceux de la capitale en plantes medi- terraneennes; enfin j'ai observe par moi-meme les especes du raidi de la France , des cotes de Catalogne et du royaume de Valence. Puissent mes foibles efforts etre approm^^es par les raaitres de la science, et me valoir leur indulgence pour les imperfections quils pourroient remarquer dans cet ou- vrage ! INTRODUCTION. Lorsque Tou jette les yeux sur les Flores des divers pays qui entourent la Mediterranee, on est frappe de la ressem- blance des especes qu'elles renferment, et si, cherchant a se rendre raison de cette aualogie, on compare le sol et la cha- leur atmospherique de ces diverses contrees, on trouve en- core entre elles les memes rapports. Presque partout le cal- caire secondaire du Jura s'etend jusqu'au bord de la raer, et forme des coteaux arides, souvent entierement decouverts, d'autres fois peuples d'oUviers sauvages, de pinsd'Alep, de chenes, de pistachiers, de myrtes et de nombreuses especes de cistinees. La cote meridionale qui s'etend depuis la Syrie jusquaux colonnes d'Hercule;, jouit d'une temperature plus elevee que les autres parties de la region. Elle possede presque exclu- sivement_, du moins en masses considerables, le dsittier (P/ios- nix dactylifera L.), dont le fruit, abondant en sucs nourri- ciers, et se conservant long-temps sans alteration, forme la principale uourriture des caravanes qui, partaut des bords de la Mediterraneej s'elancent audacieusement dans le de- sert, et vont mettre a contribution les peuples de TAfrique centrale. Pendant que le dattier eleve sa tete au milieu des champs qui bordeut la mer, une espece d'un genre voisin dont le port est moins majestueuXj le palmier nain ( Cha?ncerops IlVTRODUCTION. I79 humilis), couvre de ses larges feuilles en eventail les coteaux pierreux qui les avoisinent : moins sensible aux intemperies de la saison, on le trouve frequemment dans TEspagne me- ridionale, le royaume de Naples, et jusqu'aux environs de Nice. Le pin d'Alep vegete sur les plages sablonneuses et les co- teaux maritimes : ses feuilles lineaires offrent un faible abri contre Tardeur d'un soleil brulant. Cet arbre est souvent remplace par le chene vert et Tolivier, auxquels se melent sur les coteaux pierreux les myrtes, les pistachiers, et autres arbustes a feuilles persistantes. Le caroubier, dont la patrie est encore inconnue, et que MM. Denham, Clapperton et Ondney ont observe jusque dans le royaume de Bornou, au centre de TAfrique, est cul- tive en abondance sur les bords de la Mediterranee. Sa limite au nord est la riviere de Genes (i) et le royaume de Naples. Gn ne le trouve ni sur les cotes de France, ni sur celles de Catalogne au nord de Lobregat; mais il s'etend ensuite dans les provinces meridionales de TEspagne, sur toute la cote septentrionale de TAfrique, dans la Syrie, TAsie mineure, la Turquie d'Europe et la Grece (2). Schouw regarde la region mediterraneenne comme le royaume des Caryophyllees et des Labiees. Cette derniere famille est principalement abondante sur les coteaux pier- reux; partout le Romarin, des Phlortiis, des Teacrium, des (1) M. Gay Ta vu cullive communement dans la principaute de Monaco. Naples esl la seule contree de ritalie oii il soit indique par les auteurs. (2) La plupart de ces renseignemens ont ete communiques a M. Gay par M. le genc :ral Tromelin. i8o Intboduction. Thymus sortant des fentes d'un calcaire aride couvrent sa nudite de Jeurs fleurs. Deux autres vegetaux d'origine exotique (le Cactus opun^ tiah. et V Agai^e americana) sepresentent souvent aux yeux du voyageur. Le premier est commun sur les rochers mari- times, le second forme des haies autour des champs. Ces deux especes deviennent plus rares k mesure que Ton s'e- loigne de l'Afrique; en France on ne les remarque dejk plus que dans les lieux les plus chauds du Roussillon et de la Provence. M. Viviani a observe que le Coris mojispeliensis et plu- sieurs autres plantes meridionales s^etendaient plus au nord a Toccident qu'a Torient. On s'apercoit de cette verite lors-' qu'on parcourt les catalogues des plantes de TEtat Romain ou de la Toscane, et qu'on les compare a ceux des cotes de Provence ou de Ligurie. Cette difference est due a la posi- tion geographique de ces diverses contrees, et aux montagnes plus ou moins voisines qui influent sur leur temperature. Si nous cherchons majntenaot a fixer les Hmites de la re- gion raediterraneenne, nous lui assignerons d'abord rAnda- lousie, la partie du royaume de Grenade qui s'etend de la Sierra-Nevada jusqu'a la mer, les royaumes de Murcie et de Valence, et toute celte partie de la Catalogne qui avoisine la Mediterranee. Franchissant ensuite la chaine des Pyrenees, nous entrerons dans le Roussillon; et prenant pour limites les Corbieres, les montagnes Noires et les Cevennes, nous nous dirigerons vers la Provence, la riviere de Genes et la Toscane. En ItaHe, des qu'on franchit l'Apennin, et que Ton se trouve dans les plaines de Bologne, de Modene ou de * Introduction. l8l Parme, la vegetation change tout a coup(i); on retrouveles especes de la France septentrionale, et uue agriculture ana- logue a celle de cette coutree. L'olivier, qui en Europe peut etre regarde comme Tarbre caracteristique de la region me- diterraneenne, reparoit des que l'on s'approche de TEtat Romain, et devient plus aboudant encore dans le royaume de Naples et la Calabre. Dans ces dernieres contrees, les plantes dont nous nous occupons ne reconnoissent pour limites que les sommets eleves de la chaine qui, partant des Alpes, se poursuit jusqu'a rextremite de Tltalie, et sur lesquels on observe avec les Ahies excelsa eX. pectinata le lietre et une foule de plantes alpines. Si nous remontons ensuite sur les cotes orientales de Tltalie, nous retrouvous de grands rap- ports entre les bords de TAdriatique et ceux des autres par- ties de la Mediterranee. Nous comprendrons donc dans notre enumeration toute la plage qui s'elend depuis le royaume de Naples jusqu'aTrieste, et cette langue de terre qui, longeant la mer, se poursuit a Tabri d'une chaine non interrompue de montagnes depuis rillyrie jusquen Grece et dans la Tur- quie d'Europe. Les iles de la Mediterranee presenteut un aspect tout-a-fait semblable a celui des contrees dont nous venons de parler; mais la vegetalion de quelques unes d'entre elles ne peut cependant, ainsi que celle de ITtalie, etre comprise en entier dans ce que nous appelons region mediterraneenne. Sur le mont Etna, eleve de 3287 melres au-dessus du niveau de la (1) DeCandolle, Yoyage botanique et agronomique daas les departemens du sud-est, pag. 216 et 217. Mem. du Museum, t. 14. 24 iSa IntROD UCTION. mer, et sur les monts Rotondo et d'Oro qni atteignent 2672 metres, habitent des plantes qui ne ressemblent en rien a celles des cotes de la Sicile et de la Corse, et dont on n'ob- serve les analogues que dans les regions elevees d'Europe. Mais si descendant de ces sommites on se dirige vers la mer, on retrouve Tolivier a la hauteur d'environ cinq cents metres, et avec Ini tous les arbres et arbustes particuliers a la vege- tation dont nous nous occupons. Gandie possede aussi des montagnes assez considerables, maisleur elevation n'est point assez grande pour nuire aux plantes de la plaine, et pour permettre aux especes alpines de se developper(i). Chypre et les iles de TArchipel grec n'ofFrent que des coteaux escarpes sur lesquels Tolivier et le pin d'Alep se melent aux pista- chiers, aux cistes et au petit chene dont les feuiiles nourris- sent le kermes ( Quercus coccifera L. ) Si revenant sur le continent nous continuons a tracer notre route a travers TAsie mineure jusque dans la Palestine et ia Syrie, nous observons des coteaux pierreux entierement analogues a ceux de Tltalie et de la Grece^ et peuples de plantes semblables a celles de ces contrees. La chaleur, de- venue plus considerable, permet a quelques especes plus meridionales de se developper, et nous trouvons le Lago- jiychiujii stephaniajium M. B. (2) qui lie la Flore de la Me- diterranee a celle de TArabie heureuse, caracterisee par Ta- bondance des Mimosees. Cette partie de la region dont nous nous occupons est (1) Vojez Sieber, Reise tiach Inseln Kreta. (a) M. Gay a reconnu cette espece dans VAcacia agreslis [Sieb. lierb. Palest. ) trouve a Joppe en Syrie. Introduction. i83 celle doDt les limites naturelles sont les plus difficiles a tra- cer. Le Globularia alypimi, arbuste emineiiiment mediter- raneen, s'etend jusqu'en Perse; et, sil faut s'en rapporter aux voyageurs anglais, )'olivierse trouve a Tetat sauvage sur les montagnes du Caboul (i). Bruce a observe ce dernier (■2) sur le Tarenta, montagne situee sous le quinzieme degre de latitude nord, entre la mer Rouge et TAbyssinie, et il est dif- ficile de ne pas ajouter foi a ce recit, lorsque Ton sait que ce voyageur, avant de visiter ces lieux, avoit passe plusieurs an- nees en Barbarie, ou Ton voit cet arbre en si grande abon- dance. L'olivier s'etend eucore, en suivant la mer Rouge, jusque dans 1'Arabie heureuse. Parmi les especes raediterra- neennes qui s'y trouvent avec lui, je citerai seulement le Scii-pus lateralis^ le Ruhia tinctoiioyi^ le Fagonia cretica, le Capparis spiiiosa mentionnees dans la Flore de Forskal. L'Egypte, placee sous riiifluence d'un grand fleuve, et for- raee en grande partie de terrains d'aIluvion, ne se lie guere a la Flore mediterraneenne que par les especes maritimes. Tout au plus pourroit-on comprendre le Delta dans la region des plantes dont nous nous occupons 5 raais les sables du desert leur preseutent une barriere aussi difficile a surmonter que les montagnes qui bornent les coteaux pierreux des contrees que nous avons enumerees. Cette vegetation raaritime se poursuit sur les bords du desert de Barca et de la grande Syrte jusqu'a Tripoli, ou les especes raediterraneennes se montrent de nouveau en abondance, et dominent sansinter- (0 Elphinstone , an account the Kingdon of Caubul , pag. 146. (2) Bruce , Yoyage en Nubie et en Abyssinie , t. iii , p. 92. 24 i84 Introduction. ruptlon jusqu'a rextremite du royaume de Maroc. Cest dans cette vasle etendue comprise entj-e TAtlas et la mer, que la vegetation mediterraneenne se monlre dans toute sa force; mais des que, se dirigeant vers le centre de TAfrique, on par- vient au pcnchant meridional de la montagne, la physiono- raie des plantes change tout a coup: on observe, pour la pre- miere fois, un Stapelia, un Geranium en arbre, etc. (i). Lorsque Ton considere le peu d'etendue du bras de raer qui separe rextremite raeridionale du royaurae de Maroc des Canaries, on doit naturellement s'attendre a trouver une grande analogie entre les plantes qui peuplent ces iles et celles qui appartiennent a la region mediterraneenne. Si nous coraparons,par exeraple, notre flore des Bale'ares a celle des Canaries, nous voyons que sur cinq cent soixante especes (2) dont est composee cette derniere, cent quarante-quatre sont communes aux Baleares; une d'entre elles, Y Hyperician ca- nariense , est raeme particuliere a ces deux paysj une autre, le Succowia balearica, ne se trouve qu'a TenerifFe, aux Ba- leares et en Sicile. Madere, situee plus au nord que les Gana- ries, offre encore de plus grands rapports avec les Baleares; un tiers de sa flore se retrouve dans ces iles. La vegetation mediterraneenne s'etend donc par le royaume de Maroc, les iles de Madere et des Canaries au-dela du de- troit de Gibraltar. On peut la suivre encore au nord sur les cotes du Portugal ; mais bientot elle se trouve reduite a quel- (i) Stapelia hirsuta L. , Geranium arborescens Desf. Cette note m*a ete commu- niquee par M. Desfonstaines. (2) De Buch , Physicalische Beschreib-ung der Canarischen inseln,p. iSj-iSgi. Introdugtion. i85 ques plantes des sables que ron observe sur les bords de rOcean jusqu'au nord de la France et dans la Belgique. Avant de terminer ce que j'ai a dire sur rensemble de la vegetation mediterraneenne, je crois devoir mentionner quel- ques faits de geographie qui m'ont paru trop curieux pour etre passes sous silence. Le Dinceba ^gyptiaca et XEleusine jEgyptiaca sont deux especes communes dans les plaines de TAfrique jusqu'a Tequateur, et se retrouvent sur la pointe m^ridionale de la Calabre (i). \J Asclepias J^ruticosa croit au capde Bonne-Esperance, en Corse et en Calabre(i). On lit dans la Flore de Naples de M. Tenore (2) que le Canna in- dica, espece deslndes orienlales, couvre les marais qui bor- dent le Rosarno, riviere de Calabre (3). Enfin Xlris Jugax , si commun sur les bords de la Mediterranee, habite aussi au cap de Bonne-Esperance. Ces faits peuvent etre regardes comme un jeu de la nature, qui paroit se plaire a obscurcir sur quelques points les systemes etablis sur les bases les phis positives, ou plutot ils tiennent a des causes qui n'ont point ete suffisamment approfoudies. Apres avoir jete un coup d'ceil rapide sur Tensemble du bassin de la Mediterranee, je dois entrer dans quelques de- tails particuliers sur les Baleares dont la vegetation fait le sujet de cet ouvrage. Je commencerai par Majorque, qui est bien superieure k ses voisines, soit par son etendue, soit par la variete de ses productions. Cette ile est bornee du nord- (i) Communicalion de M. Gay. (2) Tenore , Flor. Nap. ii , p. i et 2. (3) Celte espece a ete decouverte dans cette localite par MM. Mummoli et Louis Thomas< i86 Introduction. est au sud-ouest par une chaine non inteirompue de mon- tagnes qni Tabrite des vents inipetueux du golfe de Lyon. Grace a cette fortification naturelle, les habitans jouissent d'un printemps perpetuel, et peuvent s'adonner sans crainte a la culture de Toranger et du cotonnier. Les points culmi- nans de cette chaine sont les Puig-de-Torrella et Puig-Major: le premier s'eleve a i463 metres 6 cent. , le second n'atteint que 1 1 iSmetres 4 cent. Ces deux montagnes, qui sont situees a peu de distance Tune de Tautre, peuvent etre regardees comme le noyau principal de la chaine. Au nord-est, les col- lines, elevees d'environ 600 metres, se succedent sans inter- ruplion jusqu'au lieu appele Montana j la elles se bifurquent, et vont former d'un cote le cap Formenton, et de Tautre celui del Pinar, qui s'avancsnt de plusieurs lieues dans la mer. Au sud-ouest ia chaine s'eteud jusqu^a la pointe de la Dragonere en face de la petite ile du meme nom 5 puis, tour- nant tout a coup au sud-est , elle se prolonge d'un cote jusquau cap de Cala-Figuera, et de l'autre jusqu'a Palma. Cest dans cette partie de la chaine, non loin des villages de Puig-Punent et d'Andraix, qu'est situe le mont Galatzo qui atteint 989 metres 3 cent. De ce point on doraine toutes les hauteurs qui avoisinent, et on apercoit la plus grande partie de rile. Lorsqu'en partant de Palma on suit la cote meridlo- nale jusqu'a Arta on ne trouve plus qu'une vaste plaine sa- blonneuse baignee des eaux de la mer. Les coteaux peu eleves de Randa se montrent sur la gauche en forrae de maraelon; mais ne sont point lies aux chaines principales, et se trouvent eloignes d'environ deux lieues de la mer. Le promontoire d'Arta, situe au sud-est de Tile, est fbrme Introduction. 187 par une reuniou de montagues dont la pluselevee, le Puig- Ferrutx, atteint 538 metres 8 cent. Cest dans les flancs de Tune d'elles , a une lieue de la ville d' Arta, pres du cap Vermei , qu'ontrouvelaCuevade la Ermita, qui egaleau moinseneten- due la fameuse grotte d'Antiparos. Je passai une journee en- tiere a parcourir ses salles souterraines, dont les vontes d'une immense hauteur sont soutenues par des colonnes d'une di- mension enorme. Dans ce vaste labyrinthe, la nature paroit se plaire a retracer a rimagination les formes les plus va- riees : je remarquai, entre autres curiosites, une staiactite representant une feuille de palmier qui semblait sortir des mains d'nn scuipteur habile. En quittant les montagnes d'Arta, et continuant a suivre la cote, on retrouve une plage sablonneuse qui s'etend sans interruption jusqu'aupres d'Alcudia. On entre alors dans des marais fangeux, dont les emanations mephitiques ont clepeu- ple cette ancienne cite qui fut jadis une colonie romaine tres- florissante. Ij'aspect des montagnes de Majorque est assez generale- ment aride, mais la vegetation est tres-riche dans les valloiis. Cest la que le caroubier et rolivier (i) se montrent dans toute leur vigueur; le premier ne quitte guere la base des montagnes, mais le second s'eleve jusqu'a 5oo metres. Le pin d'Alep forme des forets depuis le bord de la mer jusqu'a 700 metres d'elevation : il constitue avec Tolivier la masse de la vegetation arborescente des Baleares ; on le voit souvent (1) Le produit des oliviers depasse anniielleinent 5, 000,000 de reaux. Celiii des caroubiers s'eleve a 700,000 re'aux. i88 Introduction. mele au chene vert, qiii est commun sur les montagnes jus- qu'a la hauteur d'euviron 800 metres. Les sommets des Puigs-de-Torrella et Major sont entierement depourvus d'ar- bres : on n'y trouve que quelques arbustes que Ton a deja remarques dans la plaine, tels que le Clematis cirrhosa, YHy pericum balearicum, dont la forme subit a peine quelques modifications. A cette hauteur , on observe deja dans les Pyrenees un changement total dans la vegetation; les plantes du pied des montagnes sout remplacees par des especes al- pines, telles que le Cacalia alpina, \ Amica montana ^ les Gentianes, les Primeveres, les Saxifrages, etc. 5 mais a Ma- jorque, les montagnes n'etant point dominees par des som- mets couverts de neige, dont la proximite occasionne dans les Pyrenees un grand abaissement dans la temperature, les plantes alpines et meme subalpines ne peuvent se develop- per (i) : de la cette monotonie dans la v^getation, et cette secheresse qui fait que Tile ne possede pas une seule riviere- Le buis des Baleares croit aux environs de Lluch , a la hauteur de 5oo metres 5 je Tai vu encore en plus grande abon- dance sur le mont Galatzo , oii il se mele au palmier nain de- puis 700 metres envirdn jusquau somrnet de la montagne; mais nulle part il ne forme des masses considerables qui puissent caracteriser une vegetation particuliere. Le palmier nain se trouve, non-seulement sur le mont Galatzo , raais en- core aux environs d'AIcudia, de Pollensa et d'Arta. Aupres de cette derniere ville il couvre, presqu'a lui seul, les coteaux (i) La seule plante qui sembleroit annoncer une tendance vers un changement de vegetalion , est le Sesleria cceridea que ron observe au sommet des Puigs-de- Torrella et Major. Introduction. 189 maritimes, et monte jusqu'au sommet du Puig Ferrutx. Ses larges feiiilles protegent les plantes plus petites qui se deve- loppent sous leur abrij et lorsqu'on les ecarte on voit au-des- sous d'elles des Cyclamen ^ des Polygala, des Onojiis, des Anthyllis, etc. Une graminee extremement commune a Majorque m'a donne roccasion d'observer un nouveau fait qui vient a Tap- pui de ceux que quelques voyageurs nous ont fait connoitre sur ralternance des vegetaux. Le Donax tenax P, B. , nomme dans le pays Carreigt, vit ea societe surles montagnes de- pourvues d'arbres5 et les paysans, afin de se procurer plus abondamment cette plante qui sert de nourriture a leurs mu- lets, mettent le feu aux forets de chenes et de pins qui les entourent. Des lannee suivante le sol est couvert de Car- reigts qui envahissent tout le terrain, laissant a peine quel- ques places aux Cistes, au Pistachier lentisque, et a quelques autres arbustes qui vegetent au milieu d'eux. Dans les forets anciennement detruites on voit quelques pius , ou plus rareraent quelques chenes, qui cherchent ^ reconquerir le sol de leur patriej mais ils sont de longues annees avant d'avoir subjugue les Carreigts qui poussent partout avec visfueur. On observe sur les coteaux pierreux qui avoisinent les mon- tagnesde Majorquelesmemes arbustes c[uisontun des carac- teres de la region mediterraneenne ; le Myrte, le Pistachier len- tisque, le Palmier nain, lesGenevriers^ les Rhamnus alaternus et lycioides , le Cneorum tricoccon , le Daphne gnidiwn , le Caprier epineux, un grand nombre deCistes,leIlomarin, en- fin \' Hypericum halearicum qui est particulier aux Baleares. Me'm. du Museum. X. \l\. 2 5 igo iNTROntJCTION. En general,la famille de ])lantes qui offre le pliis grand nom- bred'especesdans cette region pierreuseest celledesTjabiees; on y remarque partout des Teucrium, des Satureia , des Thymus, des Lavandula, etc. Une espece de la faraille des IJliacees, X Asphodelus ramosus Linn. , se montre aussi en abondance dans les memes localites; sa hampe nue et chargee d'ari thyrse de grandes fleurs la fait remarquer au loin. Si, quittant ces lieux rebelles a la culture, nous nous dirigeons vers les riches plaiues de Palma, de Campos, de Manacor, nous trouvons de vastes champs consacres a la cul- ture des cereales et des legumineuses (i). Rientot nous n'ob- servons plus les caroubierset lesoliviers quen petit nombre; ces arbres sont remplaces par l'amandier ei le figuier dont les produits entreut pour un million de reaux dans les revenus annuels de Tile. IjC dattier se montre dans le lointain; il cou- ronne le toit des habitations, tandis que le Cactus opuntia entoure les jardius. Ce dernier produit des fruits recherches par les habitans des campagnes ; mais ceux du premier ne parviennent jamais a un degre parfait de raaturite. La cote de Majorque presente sur plusieurs poirits de grandes flaques d'eau entourees de rnarais sales; c'est la que vegetent les Tamarix africana eX gallica , plusieurs especes de Joncs, (X Atriplex , de Chenopodium , !e Salsola kali , le Salicomia fniticosa , le Statice limonium' enfin le Pan- (i) Oii recueille cliaque annee dans Tile pour environ 22,000,000 de reaux de froment; le produit de )'orge s'eleve a 6,000,000 de reaux ; celui de I'avoine ne depasse pas , annee cominune , 3, 000, 000 de reaux. On ne cullive a Majorque ni la luzerne,ni le sainfoin , ni le trefle; mais on rencontre soiivent de grands chanips semes de feves qui forment ia prineipale nourriturc des paysans Introduction. 191 cratiwn maritimum et le Scilla maritima decorent de leurs grandes fleurs les sables maritimes. Au|)res d'eux se trouvent XEuphorbia dendroides qui s'eleve a dix pieds dehauteur, \ Euphorhia paralias , les Plantago maritima et coronopus , Ids Passerina hirsuta et velutina , \ Anthemis maritima, le Bvphtalmum maritimum , pkisieurs especes de Lotus , le Picridium tingitanujn , et un grand nonibre d'autres plantes qu'il seroit tro}) long d'enumerer. 1/oranger et le citronnier sont cultives dans tous les lieux abrites du nord. Les vallons de Soller, de Fonialutx, de Pol- lensa en sont presque entierement couvertsj et le produit de ces vergers augmente de quatre ou cinq cent mille reaux le revenu annuel de Majorque. On rencontre aussi quelques plantations de muriers sur le penchant des montagnes, princi- palement dans le vallon de Valldemosa, Tun deslieux les plus fertiles et les plus agreables de Tile; mais la culture de cet arbre precieux est encore dans son enfance: a peine obtient- on, annee commune, vingt quintaux de soie d'une qualite mediocre. Les vignes sont disposees en amphitheatre sur le penchant des montagnes de Soller, Valldemosa, Esporlas, Banabufar, et disseminees dans les plainesdAIgayda, de Petra, etc; mais leur culture est loin d'avoir acquis tout le developpement dont elle seroit susceptible, et leur produit annuel ne s'eleve qu'k 2,389,890 reaux. Si Ton ajoute a ces diverses recoltes environ 200 quintaux de lin et 4»ooo quintaux de chanvre, on se formera une idee a peu pres exacte des productions ve- getales de i'ile. Ijc coton a ete introduit depuis peu d'annees a Majorquej 25* iga Introductioiv. on en voit au]Ourd'hui des plantations assez considerables au- pres de Sd-Sen^era, non loin de la ville d'Arta. II ne sera peut-etre point inutiie d'entrer dans cjuelques details sur les soins que ron donne a cette plante. Au mois de mars les cultivateurs font des trous d'enyiron dix pouces de profondeur, disposes par lignes paralleles se- parees par un intervalle d'environ deux piedsj ils mettent au fond de chaque trou deux couches, Tune de furaier, Tautre de terre bien humectee, jettent par dessus trois ou quatre graines, et recouvrent le tout avec de la terre ordinaire : la plante leve peu apres, et produit des Tautomne une petite quantite de fruits. Query (Flor. Esp. , vi, p. 5oi-5o4) estime cette recoite a environ 5o capsules. La seconde annee Far- buste, devenu plus vigoureux, donne juscfu^a 200 fruits , ia troisieme ce nombre s'eleve jusqu'a 600 (Quer. , 1. c. ), la quatrieme enfin est beaucoup moins productive : on arrache alors la plante qui ne rapporteroit plus de quoi payer les frais de la culture. Le cotonoier se plait dans les lieux bas et humidesj on a soin de Farroser toutes les semaines, et de remuer la terre tout autour afin que 1'eau penetre jusqu'a ses racines. La re- colte des capsules se fait au mois d^octobrej on taille les tiges ras de terre au mois d'avril : elles poussent en peu de temps, et sont bientot couvertes de feuilles et de fleurs. Query rapporte (Flor. Esp. , 1. c. ) qu'avant Tan 1788 le coton n'etoit cultive dans le midi de 1'Espagne que par quelques amateurs qui en possedoient dans des vases, et par des paysans qui en semoient quelcjues pieds daus leur jardin, afin de fournir leurs maisons de meches de lampes. Mais a Introduction. igS cette epoque la culture de cette plante prit une grande ex- tension ; des champs entiers aupres d'Altea , petite ville du royaume de Valence , lui furent consacres, et ils produisirent dans l'annee que nous venons de citer 4oo quintaux de co- ton. M. de Laborde, dans son itineraire, nous laisse ignorer si les Valenciens ont continue de s'adonner a ce genre d'agri- culture; il n'est pas meme une seule fois question du coton dans cet ouvrage d'ailleurs si remarquable, ou Tauteur s'est, entre autres,propose dedonner un tableau exact de lagricul- ture espagnole. Les renseignemens que je me suis procures m'ont apjiris que cet arbuste utile est encore cultive sur toute la cote meridionale de TEspagne , depuis Elch6 dans le royaume de Valence jusqu'a Textremite de rAndalousie. Si nous parcourons les ouvrages des naturalistes qui ont visite les bords de la Mediterranee, nous voyons que le co- tonnier reussit avec une incroyable facilite dans les parties chaudes de cette region. Malheureusement pour laFrance, les . essais qui ont ete tentes pour raccliraater en Provence et en Languedoc n'ont point repondu a Tespoir qu'on s'en etoit d'abord promis : les pluies d'automne survenant avaut la ma- turite des capsules, s'opposent a leur entier developpement et frustrent trop souvent ragriculteur du fruit de ses peines. Mais les memes inconveniens ne se presenteroient point en Corse qui, corarae lon peut en juger par sa vegetaiion, jouit d'ime temperature plus elevee que les provinces meridionales de la France : aussi ne sauroit-on trop engager les habitans de cette ile a s'adonner a ce genre d'industrie qui leur promet d'avance de brillans resultats. Parrai les vegetaux exotiques naturalises a Majorque,je 194 Introduction. ne dois ooint oublier de mentionner \ Anona cherimolia que j'ai vu cultive dans le jardin de M. le marquis de La Ro- mana, et dont le port peut etre compare a celui de nos pom- miers. Ses fruits murissent au mois de mai, et ressemblent pour la forme au cone du Pinus syli>estris , mais ils sont deux fois plus gros; leur surface est couverte d'empreintes semblables a celles que les doigts iniprimeroient sur un fruit mou; leur chair est ires-succulente, son gout m'a pnru ana- logue a celui du melon blanc de Provence. Don Pedro Joseph Mayoral, archidiacre de Valence, run des hommes les plus distingues de son temps par ses con- noissances et son patriotisme, avoit introduit et acclimate dans son jardin une espece d\Anona qni produisoit en abonclance des fruits pendant la |)1us grande partie de l'an- nee. Ortega, qui nous appreud ce fait (Flora Esp. , t. vi, p. 5x4), croit reconnoitre dans cette plante XA. squam- mosa de Linne^ mais la figure qu'il en donne (tab. 21) est evidemment calquee sur celle de la table 17 du Voyage de Feuillee, que les autres auteurs, et notamment MM. Dunal et De Gandolle, rapportent a VA. cherimolia Linn. La description de \nFlora espanola ne fournit aucun moyen de savoir a laquelle de ces deux especes appartient Tarbre cul- tive a Valeuce. La seule observation que me suggerent le fait rapporte par Ortega, et celui dont j'ai ete temoin a Ma- jorque, c'est que les Anona du Perou et du Cbili peuvent etre cultives avec succes dans les provinces meridionales de TEspagne, notamment dans les iles Baleares, les royaumes de Valence et de IVIurcie, et dans toute TAndalousie. Aupres de la cote meridionale de Majorque, a trois lieues Introdtjction. 195 environ du cap des Salines, se trouvent deux petiles iles dont la vegetation n'offre rien de remarquable. La premiere , Conejera ou ile des Lapins, n'est qu'un rocher inhabite; la seconde, Cabrera ou ile desChevres, beaucoup plus consi- derable , presente une suite de coteaux escarpes peuples d'ar- bustes communsa Majorque; elle n'esthabitee que j)ar quel- ques patres qui elevent de nombreux troupeaux de chevres. Minorque, moiiis bien abritee que Majorque des vents impetueux du nord, est loin d'etre aussi fertile. Les arbres y sont en petit nombre; Toranger et le citronnier ne se voient plus que dans quelques jardins; Tolivier et le caroubier dis- paroissent presque totalement; le pin et le chene, plus vi- vaces, se remarquent seuls sur les coteaux au milieu des myrtesetdes autres arbustesmediterraneens.L'iIepossedece- pendant quelques montagnes assez remarquabies : le monte Toro, situe a peu pres au centre, paroit etre leur noyau principal; il envoie a Touest une suite de cnllines qui vont se reunirau mout Agatha^tandis que d'autres, moins elevees, se prolongeiit a Test jusqu'au bord de la mer. Je n'entrerai pas dans d'autres details sur cette ile dont la vegetation res- semble, du reste , a celle de Majorque. Iviza est formee par une reunion de monticules arides jiresque entieremeiit couvertes de pins. Cet as|)ect lui a valu jadis , ainsi qu'a Formentera, le nom de Pityusce ou iles des Pins; et s'il est vrai de dire que la civilisation tend a recnler les forets, on se rend facilement raison , en abordant dans ces iles, des causes qui ont fait subsister jusfju'ici celles qui couvrent leur territoire. La vegetalion d'Iviza se rapproche deja davantage de celle des cotes de Barbarie; le Juniperus 196 Introduction, phcenicea, nomme dans le pays Swina, s'eleve, comme dans cette contree, a plusieurs toises de hauteur, le Fagonia cr^etica est commun sur le bord des haiesj le Cistus clusii abonde sur les coteaux pierreux. On trouve frequemment dans cette ile un arbre qui existe rarement en masse a Tetat sauvage, c'est le Pinus pinea- le plus souvent il croit mele au Pinus alepensis : quelquefois cependant il couvre a lui seul des coteaux entiers. Iviza seroit fertile si les habitans savoient tirer parti de leur situation; Tolivier, le caroubier y prosperent aussi bien qu'a Majorque, et la vigne y donne des fruits delicieux. On re- cueille aussi dans Tile du ble, de Torge et du cotonj toute la plaine marecageuse qui avoisine la capitale est consacree a oette derniere culture. Tout ce que nous venons de dire sur Iviza peut s'appUquer a Formentera^ qui n'en est separee que par un bras de mer parseme d'ilots inhabites. Nous terminerons cet aperpu sur la geographie physique des Baleares par Tenumeration de quelques unes des plantes les plus remarquables de cet archipel, dont plusieurs ontrecu repithete de Balearica , qui rappelle leur origine. Parmi celles-ci nous signalerons d'abord V Hippocrepis halearica , distinguee de toutes les especes du raeme genre par son port, qui la feroit prendre au premier aspect pour une Coronille. Au pied des montagnes de Majorque on la trouve en abon- dance dans les fentes des rochers, ou elle forme des touffes epaisses, hautes de trois ou quatre pieds, dont les fleurs nom- breuses et d'un jaune dore la font reconnoitre de loin, et exhalent une odeur agreable. Introduction. 197, Les coteaux raaritimes des environs d'Arta sont couverts d'un genet epineux, que je decris conimeune espece nouvelle sous le nom de Genista lucida. II se rapproche par son port du G. scorpius DC. ; rnais il s'en distingue par ses ra- meaux luisans, par ses epines, qui ne portent jamais ni fleurs ni feuilles, et par divers caracteres tires de la fleur. \J Hypericum balearicwii, Tun des arbustes les plus ele- gans qui decorent nos jardins, est trop connu pour que je cherche a le decrire. On sait, d'apres ce que j'ai dit plus haut, qu'il est commun dans les montagnes de Majorquej il se trouve aussi en abondance a Minorque et a Iviza. \]n HelicJirjsuj7i, remarquable par ses feuilles epaisses , en forme de spatule, et couvertes d'un duvet cotonneux tres-blanc, se trouve assez souvent dans les fentes des ro- chers des montagnes de Majorque. J'ai donne a cette espece le nom d' Helichryswti Lofnarckii, pour rappeler queM. de Lamarck est le premier qui Tait decrite, en la confondant avec le Gnaphalium crassifolium Linn. , qui est totalement difterent. M. Persoon, ayant reconnu cette erreur, Tavoit mentionnee depuis dans son Synopsis sous le nom de Gna- phalium ambiguum. Partout ou j'ai observe cette belle plante, elle vivoit en societe avec le Globularia spinosa , et il resulte d'observations repetees que i'ai faites a ce sujet, qu'on peut fixer a 3oo ou 4oo raetres la hauteur barometrique a laquelle vegetent ces deux especes. U Helichjysum La- marckiidi ete cultive long-temps au Jardin du Roi; inais on ignoroit son origine , et je suppose que son introduction en France est due , comme celle de X Hippocrepis balearica et d'une foule d'autres vegetaux, au voyage d'Antoine Richard. Mem. du Museum. t. \^. 26 igS Introduction. Lorsque ron parcourt les montagnes de Majorque eutre Lluch et Soller, on trouve assez souvent une belle Ombelli- fere , qui a ete decrite par Linne sous le nom de Pastinaca lucida, et figuree dans les Illustrationes de Gouan. Sa tige, epaisse et anguleuse, s'eleve a trois ou quatre pieds ; ses feuilles radicales, a lobes larges et luisaus, la distinguent facileraent des especes dti meme genre. Je dois a M. Hernandez un echantillon de cette plante recueilli a Minorque oii elle est assez commune. J'ai parle dans un aulre Memoire (i) du Brassica balea- rica, dont la tige arborescente sort horizontalement des fentes des rochers du Puig-Major, et du Buxus halearica qui habite les montagnes de Majorque. II ne me reste plus qu'a dire quelquesmots sur trois plantesbeaucoup plus petites qui raeritent aussi une mention particuUere. La premiere est une petite Legumineuse qui a ete decouverte aux Baleares parRichard, etque Linne fils a decritelepremiersous le nom Ae Lotus tetraphyllus, faisant allusion h Tavortement, qu'il croyoit constant, de Tune des folioles de lapaire inferieure. Cet auteur, et ceux qui Tont suivi, ont considere la foliole persistante comme une stipule; mais Texaraen d'un grand nombre d'echantillons ra'a deraontre que cette opinion n'etoit point adraissible. J'ai vu^ de plus, que ravortement s'etendoit souvent aux deux folioles inferieures, tandis que d'autres fois, mais plus rarement a la verite, il n'existoit pas du tout. La seconde est un petit Helianthemum que j'ai observe (i) Excursions dans les iles Baleares , Annales des Voyages, tom. xxx. Introduction. 199 dans les sables maritimes aupres de Palma, et qiii se fait remarquer par ses Feuilles un peu charnues, d'une couleur glauque, et entierementlisses. II est figure sous le nom dL'He- lianthemum 4""' daus laFlore inedite des Baleares de Bona- ^entura Serra; ce qui m'a engage a lui donner celui ^ He- lianthemuTti Serrce , en Thonneur de ce botaniste. Enfin, la troisieme est une petite Rhinanthacee, k fleurs jaunes, recueillie autrefois par Schaw sur les cotes d'Afrique, sans qu'on sache precisement dans quelle locahte, et decrite par Linne, tantot sous le nom de Sibtho?'pia africana, tan- lot sous celui de Disandra prostrata var. /3. Cette espece, cultivee encore il y a peu d'annees au Jardin du Roi, ou elle avoit probablement ete introduite par Ant. Richard, est commune a Majorque et a Iviza, dans les creux des rochers. Adoptaut, avec M. de Jussieu, le genre Disandi^a de Linne, je decrirai cette espece sous le nom de D. africana , et je meutionnerai les caracteres qui la distinguent du D. pros- trata. Je bornerai ici renumeration des plantes remarquables des Baleares, rae reservant de faire connoitre d'une maniere plus detaillee, dans le courant de cet ouvrage, celles qui sont nouvelles ou peu counues. 26 Liste des Auteurs cites le plus frequeimnent pour la geographie des plantes des Baleares. KiA.: — Allioni : Flora Pedemontana. Taurini , 1785. Benth, — Bentham : Catalogue des plantes indigenes des Pyre'nees et du Bas-Lan- guedoc. Paris, 1826. Bert. — Bertoloni : Amoenitales Italicae. Bononiae, iBig. Biv. Bern. — BivoNA Bernardi : Siciilarurn plantarum centuriae i et 2. Panormi , 1806 et 1807. BnowN. — ■ Brown : In Denham et Clapperton narrative. London, 1826. Cav. — Cavanilles : Icones. Madriti , 1791-1800. DC. — De Candolle : Flore frangaise. Paris, i8o5. — Supplement. Paris, i8i5. Del. — Delile ; Florae jEgyptiacae iliustratio. Parisiis , i8i3. Desf.-— Desfontaines : Flora Atlantica. Parisiis, i^gSet 1799. — Clioix de plantes du coroUaire de Tournefort. Paris, 1808. D'Urv. — D'UnviLLE r Enumeratio plantarum quas in insulis Archipelagi aut lil- toribus Ponti-Euxini, annis 1819 et 1820, collegit J. Dumont d'UrviIle. Pari- siis , 1822. FoRSK. — FoRSKAL : Flora jEgyptiaco-Arabica. Hauniae 1776. Lag. — Lagasca : Genera et speciesplantarum quae nova sunt. Madrili , 1816. OfiTOL. et B.AF. — Ortoi.axi et Rafinesque Schmaltz : Statistica generale di Sicilia. Panormi , 181 o. Presl. — Presl : Deliciae Pragenses. Pragae , 1822. Salzm. — Salzmann : Bericht iiber eine botanische Reise nach einem Theile von Spanien, nach Gibraltar und Tanger; in Flora Oder Botanische zeitong , 1825 , p. 737-747. Savi. — Savi : Botanicon Etruscum. Pisis , i8o8-i8i5-i8i8. ScHOUSB. — ScHOUSBOE : JagUagelser over Vextriget i Marokko. Kjobenhavn , i8oo. Sebast. et Maur. — Sebastiani et Mauri : Flora; Romange Prodromus. Romae, 1818. SiEB. — SiEBER : Reise nach Insel Kreta. Leipsig, 1823. Smith. — Smith : Florae Graecae Prodromus. Londini , i8o6-i8i5-l8l6. Ten. — Tenore: Flora Neapolitana. 181 1-1824. Yiv. — ViviANi: Florae Lybicae specinien , Genuae, 1824. — Florae Corsicae specie- rum novarum vel miniis cognitarum diagnosis. Genuse, 182!^. ENUMERATIO PLANTARUM IN INSULIS BALEARIBUS NASCENTIUM RANUNCULACEJI. I. Clf.matis cirriiosa : Caulis frutescens, super arbores sepesque scandens. 7^o//« perslstantia , fasciculata; nunc indivisa, ovata sub- cordatave, dentato-serrata ; nunc palmato-trifida ; nunc vere pal- mato-trisecta , segmentis 3, profunde dentatis vel palmatipartitis, duobus inferioribus sessilibus , terminali pedunculato. Flores invo- lucrati, involucro calyciformi, primiim flori approximato, anthesi peracta remotiusculo. a. Foliis inclivisus irilobisve. C. cirrhosa. Linn. Spec. 766, et auct. — DC. Syst. Veget. 11 , p. i63, excl. Synon. Scop., ex herb. Gay. — C. semitriloba. Lagasc. Cat. Hort. Madr. , p. 17. — C.poly- morpha a.. Viv. Flor. Cors. Spec. , p. 9. fi.Foliis palmatisectis. C. balearica, Rich. in Journ. Phys.,p. 127. Ic. et auct. non Pers. — C. calycina. Ait. Hort. Kcav. , ed. i , 1 1 , p. aSg. C polymorpha /3. et y. Viv. Flor. Cors. Spec. , p. 9. Frequens in sepibus Balearium. Floret hyeme et vere. Hab. in Hispania meridionali (Lag.), Corsica! (i), regno Neapoli- tano et Calabria (Tenore), Archipelagi insulis (DC), circa Athe- nas ( Smith ) , in Palaestina ( DC. ) , prope Algerium et in Atlante (Desf. !). Ods. Le C. cirrhosa varie beaucoup quant a la forme de ses feuilles et a la grandeur de ses fleurs. Les auteurs qui n'ont eu sous les yeux qu'une de ces formes n'ont point hesite a la decrire comme espece. Cependant tels sont les nombreux rapports qui lient toules ces varietes entre elles , que je ne crois pouvoir distinguer que les deux principales. (i) Le point d'exclaniation place a la suite d'un nom de pays signifie que j'ai vu- des echanljllons recueillis dans le lieu que i'indique. a02 DlCOTYiEDONES. Le C. semitriloba Lag. me paroit devoir rentrer dans ma variete et , les carac- teres que cet autear lai attribue se rapportant parfaitement k ma plante. Je la reunis donc au C. cirrhosa Linn. , et je leur joins la var. » du C. poljmorpha Viv. Les echantillons deCorse, que M. Gay possede, ne me laissent aucun doute sur ce dernier synonyme. Ma variete ^ est formee des C. balearica Rich. et caly- cina Ait. , auxquelles on doit ajouter les varietes /3 et j^du C. polymorpha Viv. M. De Candolle a conserve dans son Systema les C. cirrhosa Linn. , semitriloba Lag., et balearica Rich. Sa variete j8. pedicellata du C. cirrhosa ne peut etre admise, puisque , dans toutes les formes , le pcdicelle s'alonge apres repanouis- sement de la fleur , et separe le perigone de l'involucre. M, Viviani a senti les nuances qui rapprochent ces diverses especes et varietes. II reunit (Flor. Cors. Spec. 1. c.) le C. triloba Lagasc. a sa variete » , et le C, ca- lyciiia Ait. a sa variete y; il soupconne meme que le C. balearica ne difFere pas de sa plante, mais il donne a cette espece, ainsi constituee , le nom de C. poly morpha., et paroit la regarder comme distincteduC cirrhiOsa\Jma.. , puisqu'il ne cite pas cette derniere comme synonyme. En general le C. cirrhosa , lorsquil croit dans les plaines de Majorque aupres de Palma, Campos , Arla, Alcudia, Pollensa, presente des feuilles presque entieres, legerement dentees en scie j mais des qu'on atteint les montagnes d'Esporlas , de Valldemosa , etc. , les feuilles deviennent graduellement trilobees , palmatifides et palmatilobees. Enfin, je possede plusieurs echantillons, qjie i'ai recu^illis au som- met de Puig-Major , a douze ceats metres d'elevation , dans lesquels les feuilles sont non-seulement palmatilobees , mais encore leurs segmens sont divises jusqu'a la base en lanieres etroites presque lineaires et dente'es. 2. Adonis .aESTivALis. Linn. Spec, 771. a. Floribus miniatis. — A. cestipalis. DC. Sjst. i , p. 223. — Ji. miniata. Jacq. Floi\ Austr. , t. 554- )8. Floribus citrinis. Inter segetes insulanim Majoris et Minoris ( Hern. ) frequens. Florebat Martio. Hab. in Gallia!, Italifi (DC), Grsecia (Smith), regno Algeriense (Desf.),iEgypto(Del.). Obs. Ces deux varietes ne different Tune de l'autre que par la couleurdes fleurs. J'avois d'abord cru devoir rapporter la seconde a Tune desespeces formees aux de- pens de VA. eestivalis de Linne ; mais apres un mur examen il m'a ete impossible de lui assigner aucun caractere distinctif. J'ai vu de plus dans la variete a des petales melanges de rouge et de jaune, et celte observation m'a confirme dans RANUNCULACEiE. 2o3 l*opinion que ces deux formesne pouvoient etre separees. On sait que M. Reichen- bach a reuni recemment (Ic. Plant. Rar. cont. iv, p. iS-i^), les^. c(/;v>)<2 Hoffm . , Jlava Yill. , niicrocarpa DC. , maculala Vallr. , ei Jlammea Schleich'. , Thom. , Ser. Plant. exsic. non Reich. a VA. ceslivalis de Linne. II conserve VA.Jlammea , eu lui donnant pour synonynies 1'^. a/ioma/iz Valr. — DC. Prodr. elVA.paivi- Jlora Fisch. -DC. Prodr. Cetle espece ainsi constituee ne se trouve que dans TAu- triche et rAllemagne centrale. On doit , selon le meme auteur, reunir a \A. autumnalis Ijinn. YA. (estivalis M. B. , non Linn. , et VA. micranlha DC. Sysl. £nfin YA, dentala Del. lui paralt une bonne esjiece; mais il doute que la var. /3. provincialis ( DC. syst. ) puisse elre rapportee a cetle plante. On trouve dans le meme ouvrage des phrases specifiques qui , par des caracleres tires de la forme des carpelles, servent a distinguer ces diverses especes. 3. RAJSUiscuLusEQUATiLis^.^e//a/«s, foliis emersis orbiculatis, tri- lobis, peltatis. DC. Syst. i, p. 235. In fossis prope Artara in insula Majore. Florebat Aprili. y. Coespitosits. DC. Prodr. i , p. 26. In aquis stagnantibus prope Palmam, loco dicto Praty in insula Majore. Florebat Martio. 4. RANUNcnLus scELERATus. Linu. Spec, 776. . In insula Minore {Hern.). Hab. in tota regione mediterranea. 5. Ranuncdlus LAKUGiNosiJs. Linii. Spec, 779. In paludosis Alcudiae in insula Majore j in ins. Minore {Hern.) Floret Aprili. Hab. in Gallia !, Itaiid(Sebast. et Maur.), Greecia (Smith). 6. Ranunculus repens. Linn. Spec , 779. In humidis propePalmam et Artam. Florebat Aprili. Hab. inHispania I, Gallia !, Italia !, Graecia (Smith). 7. Ranunculus muricatus. Linn. Spec, 780. In insula Minore {Hem.). Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta . " 8. Rasuncdlxjs PHiLonoTis y. parvulus. DC. Syst. i , p. 297. — • 204 DlCOTYLEDONES. R.parvulus. Linn. Mant., 79. — R.parviflorus. Gouan. FIor.Monsp., 270. non Linn. In aridis montium insulae Majoris prope Lluch. Florebat Aprili. cT. Trilohus. Nob. — R. trilobus. Desf. ! AtL i , p. 437. , tab. ii3 et auct. — R. Hosani Tenore, Prodr. Flor. Nap. exDC. lu humidis maritimis Ebusi. Florebat Majo. Hab. in Gallia mediterranea ! , Corsica ! , regno Neapolitano (Tenore), Grascia (Smith), iusula Cypro (DC), regno Algeriense (Desf!). Obs. Oa sait qiie le seul caraclere qui dislingue le R. philonotis du trilobus , consiste en ce que le premier ne presente qu'une serie unique de tubercules qui borde chaque cote des carpelles, tandis que dans Je second ces tubercules couvrent les deux faces du fruit. M. Gay possede des exemplaires provenant du Roussillon qui lient ces deux formes. Tantot les carpelles ne presentent qu'une seule serie de tubercules, tantot cette serie est accompagnee de quelques tubercules dans le mi- lieu du disque , tantot enfin les carpelles en sont totalement couverls comme dans le R. trilobus. Je n'hesite pas , d'apres cette observalion, a reunir ces deux especes. g. FicARiA RANDNcnLoiDEs. McEncIi. Mcth. 2i5. — Ranunculus fica- ria. Linn. Spec, 774- In Balearibus frequens. Hab. in tota regione mediterranea, ^gypto excepta. 10. Helleborus foetidus. Linn. Spec, 784. In montibus insulae Majoris prope Lluch. Florebat Aprili. Hab. inHispania(DC.), Gallia ! , Italia (Savi). 11. Helleborus lividus. Ait. Hort. Kew. ed. i. 1 1 , p. 272. — H. ar-gutifolius. Viv. Flor. Cors. Spec. , p. 8. In montibus insulae Majoris prope Esporlas ( Trias). Hab. in Corsica!. Obs. M. Viviani a change le nom adopte pour cette plante en Cf:\vd dL'H, argu- tifolius , se fondant sur ce que l'espece d'Aiton et de Curtis etoit originaire d'Ame- rique ; il m'a ete impossible de decouvxir ce qui avoit pu Tengager a adopter cette Anonace^. — Ntmph^acea. 2o5 opinion. UH. lividus est cultive en pleine terre au Jardin de Kew; il ne pourroit donc habiter que l'Amerique septentrionale. Je Tai cherche vainement dans les ouvrages de Michaux, de Pursh, et de Nuttall. La figure du botanical magazin a dissipe tous mes doules ; la plante de Corse et des Baleares y est representee aussi bieu que le format de Touvrage a permis de le faire. Curtis n'assigne point sa patrie ; il fait reraarquer qu'elle est differenle de VH. trifolius du Canada , avec lequel elle avoit ete confondue par Miller. 12. NiGELLA DAMAscENA. Linn. Spcc, ySS. Frequens inler segetes Balearium. Aprili, Majo floret. Hab. in Hispania!, Gallia!, Italia (Sebast. et Maur.), Graecia et Archipelagi insulis (Smith), Barbaria (Desf. !). i5. Delphinidm staphysagria. Linn. Spec. , ^So. Ad pagos in insula Majore et Ebuso. Floret Junio. Hab. in Hispania et Gallia mediterranea (DC), Etruria (Savi), Creta et Archipelagi insulis (Smith — D'Urv. ). 14. PiEONiA coRALLiNA var. fructibus glabris. Nob. Caulis glaber, rubellus. Folia ternatim secta, foliolis inferiori- bus indivisis aut seepius bipartitis , omnibus ovato-lanceolatis , inte- griSj utrinque glabris , facie viridibus, dorso purpurascentibus. Ovaria glabra , basi erecta , apice contorta divergentia. lu montibus iusulee Majoris prope Esporlas, necnon ad apicem montis Puig-Major; in insula Minore {Hern.). Floret Majo. ANONACEtE. . i5. Anona cherimolia. Mill. Ditc, n. 5. Culta in hortis insulae Majoris. Fructus maturat Majo. NYMPH^ACEA. 16. Nymph^a alba. Linn. Spec 729. In fossis insulee Majoris prope Artam. Floret Majo. Mem. du Museum. t. i4- 27 206 DlCOTYLEDONES. Hab. in Hispania (DC), Gallia! , Italia!, Grsecia et Archipelagi insulis (Smith). PAPAVERACE^. 17. Papavek ARGEMONE. Linu. Spec. , 725. Inter segetes insulae Majoris prope Esporlas. Florebat Martio. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. 18. Papaver DUBiuM. Linu. Spec. , 726. Inter segetes insulae Majoris frequens. Florebat Martio. Hab. in Hispania ! , Gallia !, Italia (Savi, Sebast. et Maur. ), Grsecia (Smith). Obs. I epapaver ohtusifolwm Desf. ne differe du dubium que par ses capsules plus globuleuses et moins longues. M. Desfontaines n'avoit d'abord propose cette espece qu'avec doute ; elle a etg depuis admise par les auteurs. Ne pourroit-on pas trouver des passages qui permissent de la re'unir au P. dubium dont elle presente tous les autres caracteres? ig. ROEMERIA HYBRIDA O.. DC. SjSt. I I , p. Qa. Inter segetes Ebusi. Florebat Majo. Hab. in Gallia mediterranea ! , Hispania (DC), Barbaria (Desf. ! ) iEgypto (Del.), Graecia et insula Cypro (Smith). 20. Glaucium flavum. Crantz, Austr. , i^i. In arenosis maritimis insulee Majoris frequens. Florebat Aprili. Hab. in Hispania ! , Gallia !, Italia (DC, Sebast. et Maur.), Graecia, (Smith), Barbaria (Desf. !). FUMARIACE^. 21. Fumabia cAPREOLATA. Linn. Spec.,g85. In montosis Balearium vulgatissiraa. Floret primo TCFe. Hab. in tota regione mediterranea. Crucifer.«. 207 22. Fdmaria officinalis. Linn. Spec, 984. In agris Baleariuiu frequeus. Floi-et Marlio. Hab. in tota regione mediterranea. 25. Fdmahia PARViFLORA. Lam. Dlct. 1 1 , p. 567. Inter segetes Ebusi. Florebat Majo. Hab. in tota recione mediterranea. 'O" CRUCIFER^. 24. Mathiola tncasa. a purpurea. Brown in Hort. Kew. ed. 2, iv, p. 119. Ad muros et rupes maritimas Balearium vulgatissima. Floret Martio. Hab. in lota regione mediterranea, 25. Cheiranthds cheiri. Linn. Spec, 924. Ad muros in insuiis Majore et Minore. Floret Martio. 26. Nastdrtium oFFiciNALE. Brown in Hort. Kew., ed. 2. iv, p. 11 o. Ad fontes et rivulos Balearium vulgatissiraa. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterrauea, jEgypto excepta. 27. Arabis verka. Brown in Hort. Kew., ed. 2. iv, p io5. Non Desf. — Hesperis verna. Linn. Spec. , 928. In montibus insulee Majoris dictis Puig-Major, Puig-de-Torrella , Puig-de-Malluch , haud rara. Floret Martio, Apriii. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. s8. Arabis HiRSDTAa. Nob. Turritishirsuta. Linn. Herb. ex DC. — T. sagittata. Bert. Plant. Genuens. , i85. — Arabis sagittata. DC. Fior. Fr. Suppi. , p. 592. Ad rupes in montibus insulae Majoris prope Liucli. Florebat Aprili. y. Nob. Arabis muralis. Bert. Dec Itai. 2, p. 3^. 27 • 208 DlCOTYLEDONES. Ad rupes in montibus insulse Majoris Puig-Major, Puig-cle-Tor- rella, Florebat Apriii. Hab. in Gallia mediterranea ! , Italia (Bert. , Savi). Obs. Les feuilles de la tige dans VA. sagittata DC. {A. hirsula a'H6b.) pre'- sentent a leur base deux petites oreilletles qui sont tantot pointues , lantot arron- dies. Dans VA. hirsuta Scop. {A hirsuta $ Nob.) , adoptee dans le Sy-stema de M. De Candolle, ces oreillettes sont souvent nulles, et lorsqu'elles existent sont si courtes , que la feuille est plutot en coeur a sa base qu'auricule'e. UA. muralii Bert. {A. hirsuta j^Nob.) a ses feuilles sessiles entierement de'pourvues d'appen- dices. Ce caractere se nuance , comme Ton voit , d'une maniere presque insensible dans ces trois especes ; il me semble donc loin de suffire pour legitimer leur distinc- tion. M. De Candolle paroit Ires-porle {Syst. 26, p. 223) a reunir les deux pre— mieres; je crois qu'on peut leur joindre sans inconvenient la derniere. Elle se lie naturellement a VA. sagitlata par rintermediaire de VA. hirsiita qui , comme elle , a souvent les feuilles de la tige sans oreillettes. Ma variele y {A. muralis Bert. ) ue s'eleve guere au-dessus de trois ou quatre pouces ; elle est beaucoup plus hispide que les deux autres. Ces caracteres la font reconnoltre au premier aspect , mais ne me paroissent pas assez importans pour qu'on puisse la rcgarder comme distincte. J'ai donc cru devoir proposer la reunion de ces trois especes, en leur con- servant le nom A'A. hirsuta comme le plus ancien. 29. Cardamine hirsuta a. DC. Syst. 1 1 , p. aSg. In umbrosis insuleeMajoris frequens; in ins. Minore [Hern. ). Flo- rebat Martio. /S. Maxima. DC. syst. ii^ p. 260. In huinidis montium insulse Majoris circa Esporlas. Florebat Martio. Hab. in lota Europa, Barbaria (Desf. ). 30. KoNXGA MARiTiMA, Brown in Denh. et Clapp. Narr., 11, p. ai^- — Clypeola maritima^ Linn. Mant. 426, — Alyssum maritimum. Lam. Dict. , i, p. 98. Ad muros et rupes marilimas Baleariura vulgatissima. Florebat Martio. Hab. ad littora totius maris Medilerranei. Cruciferje:. 209 3i. Cl\peola joNTHLASPi. Linn. Spec. 910. Inter rupes ad apicem montis Galatzo in insula Majore. Hab. in Hispania !, Gallia Mediferranea !, Italia et Sicilia (DC), Barbaria (Desf. !). 32. Erophila tulgaris. DC. Syst., ii, p. 356. Ubique iu Balearibus. Floret priiuo yere. Hab. in lota Europa. 33. HuTCHiNsiA PETK>EA. Brown Hort. Kcw' . ed. 2, iv, p. 82. — Lepi- diuin petrceum. Linn. Spec. 699. Ad apicem montis Puig-Major in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. iu tota Europa meridionali. 34. BiscuTELLA auriculata. Linn. Spec. 911. — B. auriculaia jS. Lam. Dict., 11, p. 617. In agris Ebusi prope S. Gerstrudam. Florebat Majo. jS. silicuUs lcevibus. Nob. B. auriculata a. Lam. 1. c. — B. erigeri- folia. DC. Dissert. n. 2. — Syst., 11, p. 408. — Deless. Ic. tab. 55. Cum priore. Hab. var. « in Andalusia (Salzm.), Gallia meridionali, Italia et Sicilia (DC), Barbaria (Desf. ). Var. /3. in Valentiae, Murciee, Granatae regnis (DC.) Obs. La seule difference qui existe entre ces deux varieles reside dans les silicules qui sont plus ou moins chagrine'es dans Tune, tandis que dans rautre elles sont parfaitement lisses. Je les ai trouvees croissant ensemble dans un champ de l'ile d'Iviza , aupres du village de Sainte-Gerlrude. Leur ressemblance est Jelle, que je les recueillis sans m'apercevoir de la difference que presentent leurs fruits. Ce n'est qu'apres mon arrivee a Paris qne , visitant mes plantes , je m'apergus que je possedais deux formes decrites comme especes distinctes. Je ue veux point exa- miner ici quelle est rimportance plus ou moins grandeque Ton peut attacher dans les biscutelles aux silicules lisses ou couvertes'd'asperite's ; ces consideralions m'en- traineroient trop loin dans un genre oii la plupart des differences specifiques sont tirees de ce caraclere ; j'observerai seulement que deux plantcs vivant dans la meme localite, et presentant sur lous les aulres points Tidentite la plus parfaite , ne me paroissent pas suffisamment distinguees par cet unique caractere. Pl.l BRASSICA BALEAVICA Pers. CRUCIFERiE. 211 rainorutn apice congestis, obovatis, crenatis sinuatisve , carnosis , glaucis; petiolo exauriculato; calyce retlexo; siliquis erectis , an- gustissimis; stigmate subsessili. — Tab. i. B. balearica. Pers. ! Synops. ii, p. 106.^ — Deless. ! Ic. 11, t. S&. Noa DC. Syst. Caulis ex rupium (issuris horizontaliter productus, perennis, lignosus, brachii humani crassitie, bipedalis circiter, rugosus, inferne simplex, apice divisus in ramos plures, breves, tortuosos , veterum foliorum cicatricibus asperos. Folia ad apicem ramulorum congesta, glaberrima, glauca, carnosa, crenato-sinuata, eiliptica , obovatave , crenis inferioribus pliis minus profundis panduriformia aut lyrata i \-2 uncias longa, 12-18 lineas iata. Petioli limbum tequantes, lineares, canaliculati, basiattenuati, semperexauriciilati. Flores corymbosi, demiim in racemum elongati, corymbo florifero brevi, foliaramea pariim superante, aphyllo aut inferne foliolis mi- nutis exauriculatis instructo. Pedicelli graciles, floriferi, palentes, inferiores 5-7 lineas longi. Calycis sepala oblongo-obovata, obtusis- sima, flavescentia, reflexa , margine membranacea, 3 lineas longa , liueam etdimidiam lata, omnia basi sequalia. Petala calyce dimidio longiora, aurea, limbo obovato subrotundo apice retuso, abrupte atlenuata in unguem calyce dimidio breviorem. FilamentaXons^wra. calycem aequantia. Antherce oblongse, sagittatae , plus miniis ar- cuatae. Ghmdulce ^, petalis oppo&i.tae. Ovarium lineare, longitudiae calycis, stigmate capitato subsessili, obsolete bilobo. Hab. in fissuris rupium montis dicti Puig-Major in insula Majore. Florebat Aprili. Expl. tab. I. J Flps apctus — 2 Petalum. -t-3 Flos calyce petalisque sectis. — 4 Reliquiae fructus ex,herb. Ricbard. Obs. Dans les echantillons de rherbier de Richard , la grappe de fruit est longue d'enviroa six pouces ; les pedicelles sont greles, filiformes et dresses ; les siliques sont longues de deux pouces a denx pouces el demi, tres-etroites ; et le stigraate presque sessile. Je ne puis rien dire ni des valves ui des graipes qui n'existent plus. Cette plante a ele confondue dans le Sysicma de M. de Candolle avec un Bras.* 212 DlCOTYLEDONES. sica qui croU a Baus-Rous aupres de Nice. M. Gay a prouve receminent ( Ann. scienc. nat. VII, p. 4'3-4i6) que cette derniere espece n'etoit autre chose que le chou des jardins(S. olcracea Linn.). Notre planle en differe par ses liges ligneuses non bisannuelles ou tri.sannuelles; par ses feuilles toutes depourvues d'oreilletles ; par ses folioles calycinales d'abord dressees , puis reflechies , non dressees en tout temps, tres-obtuses, non plus ou moins amincies au sommet , ni prolongees en forme de sac a la base ; par ses petales d'un jaune dore, non blanchAtres, a limbe obovale arrondi et brusquement aminci en onglel , non oblong et insensiblement retreci par le bas ; par ses pedicelles beaucoup plus greles etplus flexibles, dresses, non etales ; par ses fleursraraassees en corymbe, non disposees en longues grappes ; enBn par ses siliques au moins d'un tiers plus courtes et pius etroites, a stigmate presque sessile, non supporle par un bec seminifere cylindrace de qualre «i six lignes de longueur , et soiivent plus large que la silique elle-meme. (Gay , 1. c. ) 44- Brassica olebacea. Llnn. Spec. 9^2 . Colilur in hovtis Balearium. 45. Brassica kapus. Linn. Spec. gSi. Colitur cum priore. . 4^- SiNAPis ARVENSis. Linn. Spec. 953. In insul^ Minore {Herii.). Hab. in tota Europa ; ineridlem versiis usque ad Lusitaniam(DC.), Graeciam (Smith), et Archipelagi insulas (d'Urv.) progredilur. 47. SiNAPis INCANA. Linn. Spec. 954. Curdylocarpus pubescens. Smith Fior. Graec. Prodr. 11, p. 619. In insula Minore(//^em.). Hab. in Hispania et Gaiiia meridionali (DC), Italia (Bert.) , Sicilia (DC), Greeci^ (Smith.). 48. DiPLOTAxis ERUcoiDES. DC Syst. II, p. 63 1 . — Sinapis erucoides, Linn. Spec. 934. — Sisymbrium erucoides. Desf. ! Atl. ir, p. 83. Ad vias et margines agrorum in Balearibus vulgatlssima. Floret Februario Martioque. Hab InHispani^, Galli^ meridionali !, Italia, SiciliA (Biv. Bern.), Barbaria (Desf. !) Cappakide^. 2i3 49- Eruca sativa. Lani. Flor. Fr. ii, p. /^g6. Inter segetes Ebusi. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. P^ar. nana. Nob. Caulis humillimus, poUicaris. Flores pallide flavi, venis petalorum fuscis. Ovarium glabriusculum. Fructum non vidi. In arenosis maritimis insulse Majoris, inter Palmam et locum dictum Prat. Florebat Martio. 5o. Sdccowia balearica. Medik. in Ust. neu. Ann. i, p. 4i — DC. Syst. II, p. 645. — Bunias balearica. Linn. Mant. 429- — Gouan Illustr. 45, t. 20. In insulis Balearibus (Linn. Gouan.). Hab. in insula Teneriffa, Sicilia(DC.). 5i. Raphanus sativus. Linn. Spec. 9^5. Colitur in hortis Balearium. 52. Raphands raphanistrdm ^. Flore purpurascente. DC. Syst, 11, p. 667. In insula Minore (^em. ). 55. Raphanus mabitimus. Smith. Engl. Bot. t. 1643. In maritimis prope SoUer in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in maritimis Angliae (Smith), Armoraciee circa Brestum et Corisopitios (DC). CAPPARIDEjE. 54- Cappahis spinosa. Linu. Spec. 720. Ubique ad muros Balearium. Florebat Majo. Tanta copia ad moenia Alcudiae provenit,ut cognomen Villa de lastaperas (ville des Capres) inde nacta sit haec civitas. M6m. du Musewn. t. i4. 28 2l4 DlCOTYLEDONES. CISTINEiE. 55. CisTus ALBiDCs. Linii. Spec. ySy. In montosis Balearium vulgalissima. Florebat Aprili. Hab. in Hispania!, Gallia mediterranea ! , Corsica ! , Gi^aecia (Siuith) , Barbaria ( Desf ! ). 56. CisTus sALviFOLius. Liiin. Spec. ySS. In inontibus Balearium ubique occurrit. Floret Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 57. CiSTns FLORENTiNus. Lam. Dict. II, p. 17. In coUibus aridis insuloe Majoris prope Artam ; in ins. Minore {Hern.). Floret Aprili. Hab, in Italia (Lam.), Ruscinonensi agro (Gay Hei'b. !), Cata- launia (Bentli.). Obs. M. Bentham (Cat. p. 72) regarde celte espece comme une hybride des C. salvifolius et monspeliensis . Les echantillons que j'ai recueillis aux Baleares, et ceux que ]''ai observes dans Therbier de M. Gay , provenant du Roussillon , ne difFerent du C. monspeliensis que par leurs fleurs moins nombreuses , disposees en corymbe non en cyme. Ce caractere est-il suffisant pour motiver la distiitction de cesdeux especes? 58. ClSTUS MONSPELIENSIS. LinU. SpCC. ^S^. Ubique in aridis et montosis Balearium. Florel Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 59. CiSTUs Clusii. Dunal ! in DC. Prodr. 1, p. 266. C. libanotis. Desf. ! Atl. I, p. 412, excl. synon. In collibus aridis Ebusi. Fiorebat Majo. Hab. in Hispania (Dunal !), regno Tunetano prope Spitolain (Desf!). 60. Helianthemum plantagineum. Pers. synops. 11, p. 7. Clstits ser- ratus. Desf. ! Atl. i, p. ^i& , non Cav. CiSTINEjE. 3lf) In aridis prope Artam, So Servera, in insula Majore. Floret Aprili. Hab. in Barbaria (Desf. ! ), HispaniS (Dunal ! ), Corsica !, Creta !, 6i. Helianthemdm fumana a. Duual ! in DC. Pi'odr. i, p. 2j5. In aridis montium insulae Majoris prope Banabufar. Florebat Aprili. Hab. inBarbaria (Desf. !), Hispania !, Gallia !, Italia !. Orientem versiis usque nd Georgiara ! , septentrionemque usque ad insulam Gottland ! in mari Baltico progreditur. /3. ericoides. H. ericoides. Dunal ! in DC. Prodr. i, p. 274. — C. ericoides. Cav. Ic. 11 n. 188, t. 172. In coUibus petrosis Ebusi circa S. Eulaliam. Florebat Majo. Obs. Cavanilles a le premier considere cette forme comme une espece distincte. On seroit d'abord tetite de se ranger a son avis , lorsqu'on ne considere qu'un petit nombre d'ecliautillons. On trouve en effet des feuilles tres-courtes , epaisses , rapprochees les unes desautres, presque imbriquees, a peu pres demi-cylindriques, convexes en dehors , planes interieurement. Dans VH. fumana, au contraire, les feuilles sont d'ordinaire assez eloigne'es les unes des autres, et trois ou quatre fois plus longues. Mais ces differences s'evanouissent si Ton compare un grand nombre d'exemplaires j on en trouve alors plusieurs qui tiennent le milieu entre ces deux formes, et d'autres qui les montrent reunies sur le meme pied. Ces observations n'ont point echappe a la sagacite de M. Dunal ; il n'adopte qu'avec doute (Prodr. 1. c.) Tespece etablie par Cavanilles , et demande si elle est vraiment distincte de YH.fumana? Je crois que les botanistes qui auront occasion de Tobserver dans les lieux oii elle vegete n'hesitcront pas h la regarder, selon 1'opinion re'cemment emise par M. Bentham (Cat. p. 85) , comme une simple forme de cette plante. y. Procumbens. H. procuinbens. Dunal! in DC. Prodr. i , p. 276. In aridis insulae Majoris vulgalissiraa. Florebat Aprib". Obs. M. Benlham ( Cat. 1. c. ), ayant observe que les caracteres attribues a VH. procumbens n'etoient point constans, reunit cette espece a YH. fumana. 62. Heuanthemtjm l^vipes. Willd. Enum. 607. In aridis insulae Majoris prope Valldemosam, Palmam, Artam frequens. Floret Aprili , Majo. 28* 2l6 DlCOTYLEDONES. Hab. in Atlante (Desf. !), Hispania (Cav.), Gallia mediten-anea ! , Dalmatia (Dunal), Graecia (Smith). 65. Helianthemdm viride. Tenore! Flor. Nap, Prodr. p. 3i. — Dunal in DC. Prodr. i , p. 275. — H. juniperinum. Lag. in lilt. — Dunal ! 1. c. In aridis insulse Majoris prope Cauviam , Incara, Artam; in ins. Minore {Hern.). Floret Majo, Junio. Hab. in Gallia australi(Dunal), regnoNeapolitano!, Sicilia (Dunal), Creta!, Barbaria!. Obs. Cette espece a ete reunie parM. Bentham (Cat. 1. c. ) a VH. glutinosum ; mais elle m'en paroit siiffisamment distincle par sa tige qai s'eleve a environ un pied, Ires-rameuse , glabre, recouverte d'utie ecorce grisatre qui se dechire longi- tudinalement ; par ses feuilles plus longues , disposees en verticilles rapproclies jusqu'au sommet des rameaux , d'un vert clair , glabres, non couvertes de poils visqueux ; enfin par ses fleurs disposees en corymbes ou en grappes tres-courtes composees de trois ou quatre fleurs , jamais en grappes longues et multiflores. 64. Heliakthemum glutinosdm. Pers. Synops. 1 1 , p. 97. H. lcevipes^ Sieb. ! Herb. Cret. non auct. In aridis insulse Majoris prope Arlam , Pahnam, Cauviam ; in Ebusi petrosis circa S. Raphael , S, Eulaliam vulgatissima. FIoi'et Aprili, Majo. Hab. in Gallia mediferranea ! , Catalaunia ! , regno Valentino ! , regno Tunetano (Desf. !), jEgypto (Del.), Creta !. 65. Helianthemum makifolium. DC. Flor. Fr. iv, p. 277. In aridis Ebusi circa S. Eulaliam. Florebat Majo. Hab. in Africa boreali (Benth.), Hispania ! , Gallia meridiouaii (DC), Italia (Dunal). 6Q. Hllianthemum Sere^ : Caule humili, suffruticoso, ramosoj fo- liis oppositis, exstipulatis , brevissime petiolatis, subcordato-ovatis, carnosis, glaucis; floribus racemoso-corymbosis; ovaj'io ti-ilocularij stylo basi geniculato , stigmale incrassato. Nob. Tab. 2. Y\.i. UELIANTUEMUM SKRILE Nob. CistinejE. 217 Radix longa , iiigra, snblignosa , pariim ramosa. Caulis 4-6 un- cias longus, sufTruticosus, ramosus, pilosiusculus. Folia opposifa , exstipulafa, 2-2 4 '• longa , 1^1. lata , subcordato-ovata, acutius- cula, plana, carnosa, glauca, utrinque glabra, niargine pilosiuscula, uninervia, nervosubtiis pronilnente, basi pilosiusculo; summum pare abbreviatum, a proximo remotum, floribus proximum : petioius brevissimus, pilosiusculus. Flores rariiis paniculali vel racemosi , soepiiis racemo brevissimo corymbosi, corymbo simplici seu com- posito : pedicelli 3-4 1. longi, pilosiusculi, deilorati reiiexi. Cafycis sepala 2 exteriora iingulata, minima; 3 interiora ovJita , i \ I.ionga, I 1. lata, margine membranacea, extiis pilosa, piiis longiusculis, aibis, facie glabra , 5 nervia, nervis promlnentibus, 2 lateralibus mlnori- bus. Petala calyce triente longiora, aurea, obovala, unguiculata. Stamina caiyce pauiobreviora. Ovarium piiosum, pilis iongiuscuiis, aibis, obtuse triquetrum, trilocuiare. Stilus basi geniculatus , gla- ber, fiiamentis dimidio brevior, clavatus. Sligma incrassatum , tri- lobum. Fructum non vidi. Ab H, marifolio cui proximum diflfert : 1°. cauie humiiiore; 2°. foiiis brevlbus, recentibus glaucis carnosis, leevibus, non facie piiosiuscuiis dorso incano-tomentosis; 3°. racemis brevibus, subco- rymbosis, non eiongatis. In arenosis maritimis insulse Majoris Inter Paimam et locum dic- lum Prat, Fioiet Martio Apriiique. Expl. tab. II. I Calyx a dorso visus. — 2 Pistillum. Obs. Le Cistus glaiiciis Desf. Atl. {H. crassifolium Pers. ) paroit tres-different de Tespece envoyee a M. Ounal du royaume de Yalence {H. sexle Lag. in litt.) , et decrite dans le Prodrome (p. 2^8) sous le nom A'H. crassifolium. La plante de Barbarie , dont i'ai vu deux pelits ramcaux dans Therljier de M. Desfontaines, est , selon les notes qui m'ont ete communiquees par cetillustre professeur, un arbuste d'environ deux pieds , tres-rameux , qui croit dans les fentes des rochers calcaires aupres de Cafsa a Tentree du desert. Ses feuilIessontline'aires, longues d'environ six lignes, et munies de deux stipules. Wayant point vu YU. sexte , il m'est impossible d'assigQer les caracteres qui le distinguent de VH. serrw , et i'aurois meme ete 2l8 DlCOTYLEDONES. porte a reunir ces deux especes si, dans la plante de Valeiice , les feuilles supe- rieures n'etoient pourvues de stipules (Dunal. 1. c. ). VIOLACEiE. 67 ViOLA ODORATA. Var. inoclora. In niontibus insulae Majoris clrca Lluch vulgatissima. Florebat Aprili. POLYGALEiE. 68. PoLYGALA SEXATiLis. Dcsf. ! Atl. 1 1 , p. 128, t. lyS. In montosis Balearium vulgatissiraa. Floret Mai^tio, Aprili. Hab. in Gallia meridionali prope Massillam ! et Narbonem loco dicto la Clape ! , in regno Valentino ! , Andalusia ! , Atlante (Desf. !). FRANRENIACEiE. 6g. Frankenia pulverclknta. Linn. Spec. 474. In arenosis Insulee Majoris prope Alcudiam , etins. Minoris prope portum Magonis. Florebat Aprill , Majo. Hab. in tota reglone mediterranea. 70. Frankenia L^vis. Linn. Spec. 47^. In maritimis Ebusi frequens. Florebat Majo. Hab. in tota regione medlterranea , jEgypto excepta. 71. Frankenia INTERMEDIA.DC. Prodr. I, p. 349. la maritimis insulse Majoris prope Alcudiam ; in ins. Minore {Hern. ). Floret Aprili , Majo. Hab. in tota regione raediterranea , jEgypto excepta. P1.5. siLENj»: nisricjiA w//>/. .C-A.RYOPHYLLEiE. 219 CARYOPHYLLE^. ya. SiLENE iNFLATA. Smith. Flor. Brit. 467. Ad vias in Ebuso. Florebat Majo. Hab. inGallia!, Italia (Sebast. et Maur.— Bert.), Graecia(Smith). 73. SiLENE RUBELLA. Linn. Spec. 600. ex Schott. in Herb. Desf. — Del. ! Flor. iEgypt. lUustr. n. 144; Descript. p. aS^, t. ag, f. 3. non DC. Flor. Fr. Suppl. — 5. crispa. Salzm. ! Herb. Malac. et Tingit. an Poir. ? — S. glutirwsa. Duf. ! in litt. ad Gay. — 5. i/n- (Julata. Pourr. ex Duf. ! in litt. ad Gay. Inter segetes Ebusi. FloretMajo. Hab. in regnis Valenciee! et Murciae ! , Andalusia ! , Barbaria pi'ope Tingidera!, jEgypto (Del. !), regno Neapolitano! et in Forojulio ! Obs. Le Sileue rubella DC. Suppl. n'est point mentionne dans le Prodrome. S'il diflferoit du S. cretica , il faudroit lui coaserver le nom de S. annulata, sous lequel il a ete, pour la premiere fois, mentionne par Thore dans sa Chloris des Landes. 74. SiLE^E GALLicA. Linn. Spec. 5g5. In agris insulre Majoris prope Artam ; in ins. Minore {Hern.). Flo- rebat Aprili. Hab. in Gallia ! , agro Romano (Sebast. et Maur.), Grsecia (Smith) , insula Melo (DUrv.), Andalusia!. 75. SiLBNE DisTicHA : caulc crccto, simplicissimo, hispidiusculo; foliis ovato-lanceolatis, acutiusculis, superioribus subulatis; flori- bus spicatis, spicis geminatis, flore in dichotomia solitario; calyci- bus hirsutis; pedicellis bracteatis. — Tab. 3. SiLENE DiSTicHA. Willd. Enum. 476 ex Herb. DC. Radi.x annua. Caulis 2-t pedalis , simplex, erectus, infra medium, praesertim ad nodos, pilis raoHibus raris hispidus, supra medium glabriusculus, scaber. Internodia ii , distantia, superiora longiora. Folia obovato-lanceolata, basi connata, in petiolum attenuata, apice 2-10 DlCOTYLEDONES. aciitiuscula ; inferiora z uncias longa , 4 lineas lata , hispida , iu- ternodiis dimidio breviora ,• superiora gradatim minora, lineari- subulata , margine prsesertim infra medium ciliata, facie glabrius- cula,dorso pilis brevissiinis densis subscabra, Spicae in suppetente specimine quatuor; duo inferiores alternae , paucillorae, imper- fectae , longe pedunculatfe, pedunculis folia sequantibus aut supe- rantibusjduo terminales, geminatse, ex eodem puncto nascentes, {equales,6-8 florae, florem pedicellatum intra dichotomiam foven- tes, rachi flexuosa, scabra. Flores distichi?, brevissime pedicel- lati , basi dibractaeti; bracteis filiformibus, herbaceis , scabris , ciliatis , inferioribus florem aequantibus aut superantibus , supe- rioribus medium calycem paulo superantibus. Caljx pilis longius- culis subadpressis hirsutus , decemnervius , 5 dentatus, dentibus acutiusculis , subulatis ; florens oblongo-obovatus , apice subconstric- tus,5lineas longus, lineam latus; fructigerus ovoideus. Petalorum ungues calyce breviores; limbus rainimus, calycem vix superans, bifidus , segmentis linearibus ; faux coronata, corona subintegra, limbo duplo hre\iove. Anthophoru77i breve. Ouarium oblongum, sub apiceco arctatum. Styli 5, petalorum limbum aequantes. Capsula in 6 dentes apice dehiscens. lu insula Minore ( Hern. ). Expl. tab. II. 1 Flos auctus. Obs. Dans les echantillons decrits par Willdenow, la tige e'loit tres-rameuse ; danscelui de Minorque, au contraire, elle est parfaitement simple. Cette difFerence est probablement due a la culture a laquelle avoient ete soumis les echantillons du ardin de Berlin. 76. SiLENE NocTURNA. Linn. Spec. SgS. — S. spicata «. DC. Flor. Fr. IV , p. 759. In insula Minore {^Hem.). Hab. in Hispania (Otth. in DC), Gallia meridionali ! , Itaiia (Bert. ), Graecia et agro Byzantino (Smith), Cyrenaica (Viv. ). 77. SiLENE BRACHYPETALA. Rob. cf Cast. iu DC. Flor. Fr. Suppl. 607. P1.4. SJLENJC VILLOSA VAR. NANA. CaRYOPHYLLE^. 221 Iiiter rupes maritimas Alcudice in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in Gallia prope Massiliaml et Monspelium!. y8. SiLENE villosa; F^ar. nata. Nob. Tab. 4- — Lychnls maritima , annua, hispanica, salicis folio. Tournef. ! Inst. 338. Silene pendula Salzni. ! Herb. Gibralt. uon Linn. Tota planta viscida , viridula, 2-4 uncias longa. Radix annua. CauUs ramosiusculus, villoso-pilosiusculus. Folia sessilia, sublinea- ria , apice obtusa, carnosa ; inferiora 8-12 lineas longa , 2-3 lineas lata; superiora gradatim minora ; omnia utrinque pubescentia. Flo- res in singulo rarao i-3 : si solitarii, terminales : si unoplures, infe- riores et axillares, longe pedunculati ; peduiiculis 6-i5 lineas longis , filiformibus, primiimerectis,anthesi peracfareflexis. Ca/yx villosius- culus, pilis brevibus, moniliformibus, 5 dcntatus, dentibus ovato- oblongis, vix lineam longis , decem strialus, nervis coloratis; florens cylindriciis , 7-9 lineas longus, lineam et dimidiam latus ; fructi- gerus clavatus. Petala rosea, ungnibus calycem superantibus, infi'a ovarium in lubum coalitis,limbo 3-3 4-lineas longo, 2-2 ' lineas lato, obovato , profunde emarginato , non autem ad medium usque fisso, lobis obtusis, fauce coronata, corona bifida,brevi,dimidiam lineam longa. Stamina petalorum ungues agquantia. Ovarium ovoideum, lineam et dimidiam longum. Styli 5, stamina paulo superantes.^«/Ao- phorum 4 lineas longum. Capsula ovoidea, anthophoruni aecjuans , apice in 6 dentes dehiscens. In arenosis maritimis Ebusi. Florebat Majo. Hab. in Hispania meridionali !. Obs. Celte variete differe du Silene villosa , tel qu'il croit en Egypte, par sa tige constamment beaucoup plus petite , par ses calices et ses pedoncules beaucoup plus alonge's ; cependant, apres Tavoir soigneusement comparee avec des echan- lillons de Therbier de M. Richard, recueillis par M. Delile lai-meme, je n'ai point cru devoir la considerer comme espece distincte. La plante d'^gypte s'eleve de six pouces a un pied ; elle est tres-rameuse , ses pedoncules n'ont que quatre a six lignes, et ses calices de cinq a sept ligues. Mern. du Museum. t. 1 4. 29 22-2 DlCOTYLEDOWES. 7g. SiLENE DECDMBENs. Biv. Bem. Sic. Plaiit. Cent. i , p. yS (ex herb. DC.) Radix annua. Caulis 4-9 uncias longus, erectiusculus , simplex vel ramosus, puberulus, viridis seu rubellus. Folia inferiora obo- vato-lanceolata , unciam longa , 3 lineas lata , acutiuscula , in petio- lum attenuataj superiora gradatim breviora , linearia; omnia utrin- que scabriuscula, puberula. Flores alterni, spicati, spica 2-3-flora. Bractece gemiuatae, subulatee , duo inferiores pleruraque elongatae, foliacae , superiores multo breviores , subulatee , omnes ciliatae. Pe- c?«/zcyZ/wsinferiorquandoque semuncialis, i^eliquibreAnssimi^omnes etiani fructiferi erecti. (7a//.T 5-dentatus (denlibus lineam longis, ovato-lanceolatis , acutis , margine ciliolatis) , puberulus, decem nervius, inter nervos canaiiculatus (nervis coloratis, apice dila- tatis); florens cylindricus, dimidiam unciam longus , 1-2 lineas latus; fructigerus clavatus, 3-3 j lineas latus. Petala carnea; uugui- bus calycem paulo superantibus; limbo lineam longo , bifido; fauce coronata, corona brevi, membranacea, bifida. Capsula susbphae- rica, apice in 6 dentes dehiscens , anthophoro capsulam subaequante , 2 lineas longo. Semina subreniformia, dorso sulcata, rufescentia , scabriuscula. Inter rupes ad apicem montis Galatzo in insula Majore. Florebat Majo. Hab. in Hispaniji et circa Neapolim (Otth. in DC Prodr.). Obs. M. Bertoloni (Amoen. Ital. 2^) reunit les Silene sericea Pi\\, , bipartita Desf. , vcspertina Retz, decumbens Biv. Bern. , canescens Tenore. Ces especes ont en efFet entre elles une telle analogie , qu'il est difficile de les distinguer par des caracteres bien tranches. Mais il paroit, d'apres M. Otth ( in DC. Prodr. i , p. 373), que cet auteur n'a pas connu le vrai S. sericea All. et la plante qu'il a decrite comme telle est mentionnee sous le nom de S. diffusa dans le Prodrome. M. Otth distingue de nouveau toutes ces especes a l'exception des S. vespertina et biparlita deja reunis par plusieurs auteurs. Le S. deoumbens , tel qu'il croit aux Baleares , a les plus grands rapports avec deux plantes qni se trouvent sur toute la eote dlEspagne, depuis Yalence jusqu^a Cadix, et qui sont repandues dans les CARYOPHYLLEiE.. 223 herbiers de Paris, Tune sous le nom de S. saponaria Cav. , et Tautre sous celui de S. tubijlora Dufour in litt. ; ses petales, beaucoup plus courts , sont le seul carac- tere de quelque valeur ijui permelte de le distiuguer de ces deux especes. 80. SlLENE SEDOIDES. JaCCI. Coll. Slippl. p. I 12 , t. I I 4 5 f • !• la maritiiuis insiilee Minoris [Iler/i. ). Hab. in Gallia prope Massiliam ! , Corsica ! , Sicilia ( Biv. Bern. ), Archipelagi insulis (DUrv. ), (Barbaria Desf. !). 81. SiLENE VELTJTiNA. Pourr. in Desf. Herb. ! — Lois inDesv. Journ. bot. II, p. 524- — S. Salzmaimii Otth ! in DC. Prodr. i , p. 38i. Ad rupes in montibus insulse Majoris prope Esporlas. Floret Majo. Hab. in Corsica I. 82. SlLENE PSEDDO-ATOCION. Dcsf. ! Atl. I, p. 353. Ad marginesagrorum in insulaMajore prope Artam. Floret Aprili. Hab. in Atlante (Desf. ! ). 83. Stellarie media. Smith Flor. Brit. 4^5. — Alsine media. Linn. Spec. 473« In Balearibus vulgatissima. Floret primo vere. Hab. in tota regione mediterranea. 84- Arenaria rdbra a Seminibus immarginatis. Nob. — A. rubra. Linn. Spec. 606. et auct. In maritimis Ebusi. Fiorebat Majo. /3. Seminibus ald membranaced, integrd cinctis. Nob. — A. media. Linn. Spec. 606. — A. marina. Smith Flor. Brit, p. 480. — A. mar- ginata. DC. Flor. Fr. iv , p. 793. In maritimis prope Alcudiam in insula Majore; necnon in ins. Mi- nore {Hern.). Florebat Aprili, Majo. y. Seminibus scepissime ald membrancedy fimbriatd cinctis. Nob. A. fimbriata. Salzm.! Herb. Tingit. In maritimis Ebusi. Florebat Majo. Hab. ad littora totius maris Mediterranei; var. y circa Tingidem !. .9* 224 DlCOTrLEDONES. Obs. Smith (English Flor. t. ii, p. 3i2) reunit le Spergitla penlandra au Spergula arvensis, parce que la premiere de ces especes , qui est ccnsee avoir tou- jours les graines bordees , presente quelquefois sur le meme pied des graines abord non membraneux. II auroit ete dispose a reunir de nieme V Arenaria niarina, dont les graines sont plus ou moins margine'e5 , a V Arenaria rubra L. dont les graines ne le sont jamais; mais il a cru devoir conserver ces deux especes parce que les graines de \ A. marina ne lui ont jainais paru tout-a-fait privees de rebord. Je possede un bon nombre d'echantillons de cette plante recueillis dans les ma— rais sales de Tile d'Iviza, sur lesquels on voit, dans la meme capsule , des graines bordees et non bordees, a rebord niembraneux, tantot entier, tantot decoupe, et a lobes extremement fins. Cette remarque m'engage a proposer la re'union non— seulement des A. marina Smilh et rubra L., mais encore de YA.Jimbriata Salzm., qui ne differe de VA. jnarina que par ses graines dont le bord est plus constam- raent decoupe. UA. rubra , ainsi constitue , varie beaucoup quant au port , a Tepaisseur et a la longueur des feuilles, mais les diverses formes que j'ai observe'es aux Balearcs et sur les cotes de France et d'Espagne m'ont paru evidemment dues aux terrains plus ou moins fertiles dans lesquels on les rencontre. 85. Arena.ria tenoifolia «T. Hybrida. Ser. in DC. Prodr. i, p. 406. — A. hybrida. Vill. Dauph. iv, p. 634, '• Al- Inler rupes maritimas insulae Majoris prope Alcudiam. Florebat Apriii. Hab. in Gallia meridionali! , Andalusia !. 86. Arenaria serpyllifolia. a. Pilis glandulosis hirsuta , folliis pellucido-punctatis. Viv. Fior. Lyb. Spec. 24. Inter rupes montium insulee Majoris prope Lluch. Florebat Aprili. 87. Arenaria balearica. Linn. Syst. Nat. , ed. 11, app. aSo. Ad rupes excelsas montis Puig-Major in insula Majore. Hab. in Corsica !. 88. Arenaria procombens. Vahl. Symb. i, p. 5o, t. 32.—^. hernia- ricefolia. Desf. ! Atl.i, p. 35^. Ad muros prope Palniam ; in insula Minore ( Hern. ). Florebat Majo. MalVACE^. 2 25 Hab. in Hispania prope Carlhaginem novam !, Barbaria(Desf. !), iEgypto!, Sicilia (Biv. Bern.), regno Neapolitano!. 89. Cerastium vulgatum. Linn. Spec. 627. In Balearibus frequens. Florebat Aprili. Hab. in totota regione raediterranea , jEgypto excepla. go. Cerastium strictum. Linn. Spec. 629. An satis a Cerastio ar^ vensi distiuctum ?. Ad rupes montis Puig-Major in insula Majore. MALVAGEtE. 91. Malva sylvestris J/. Canescens. GayHerb. !. Ad vias in insula Majore prope Alcudiam. Florebat Aprili. Obs. Cette variete se distingue aisement de la forme ordinaire, en ce qu'elle est couverte sur toutes ses parties , la corolle exceptee, d'un coton tres-epais et blan- chatre. Eile est commune aux environs de Montpellier ! 92. Malva rotundifolia. Linn. Spec. 969. Ubique ad vias Balearium. Florebat Aprili , Majo. Hab. in tota regione meditei-ranea, jEgypto excepta. gS. Alth.ea hirsuta; Var.pwnila. Nob. — Caulis 2-3 uncias longus, ramosus. In montosis insulae Majoris circa Esporlas. Florebat Majo. 94. Lavatera arborea. Linn. Spec. 972. In insula Minore (^Hern.). Hab. in agro Nicaeensi et Corsica (DC), insula Argentariola (Savi), regno Neapolilano (Tenore), Grsecia prope Athenas (Smith), Bar- baria (Desf. !), Hispania (DC). Obs. Cette belle Malvacee, assez commuue dans les Canaries et sur plusieurs points de la parlie chaude de la region mediterraneenne, croit spohtanement dans la petite lle de Muckry ! pres d'Edimbourg. Ce fait de geographie paroitroit beau- coup plus etonnant si Fon ne savoit que la nier , par le niveau constant de sa tem- perature, modifie d'une maniere remarquable le climat des lieux qui ravoisirtetit. 226 DlCOTTLEDONES. gS. GossYPiuM HERBACETJM /3. Frutescens. Del. Flor. ^gypt. 11- lustr. n. 646. — Vulgb Algodon. Colitur in Ebuso et insula Majore prope prsedium vulgo S6 Ser- vera, haud longe ab urbe Arta. In Africa centrali ad ripas lacus Tc^ac? spontaneum (Denhani voy. en Afr. trad. d'Eyries 11, pag. 284). Colitur in Africae regnis Bornou , Beganny, Haoussa , etc. (Denham 1. c), jEgypto (Deiil.), Barbaria (Desf !), Andalusia, regno Granatensi (Salzm.), regno Va- lentino, regno Neapolitano, Sicila (Ortol. et Raf. Stat.), insulis Me- lita(Lam Dict.), Melo(Tourn. voy.), Lesbo (d'Urv.), Creta (Sleb.), Macedonia , tota Asia minore, Syria (Lam.). AURANTlACEiE. 96. CiTRus MEDrcA. Risso Ann. Mus. 20, p. 199, t. 2, fig. 2. Colitur in hortis Baleariura. 97. Qtrus limonhm. RissOj 1. c. pag. 201. Colitur cum priore. 98. ClTRUS AURANTIUM. RisSO L C. pag. l8l, t. I, fig. I Ct 2. Colitur in hortis insulse Majoris, prsecipuecirca Soller, PoUensam; rarior in Ebuso et insula Minore. HYPERICINE^. 99. Hypericum canariense. Linn. Syst. Veget. p. 5^5. In insulae Majoris torrente dlcto Malluch prope Lluch, H.ib. in Canariis insulis. (Linn.) 100. Hyperigum balearicum. Linn. Spec. iioi. In montosis Balearium frequens. Floret Aprili , Majo. 101. Hypericum perforatum. Linn. Spec. iio5. Geraniace^. •227 In sterilibus Balearinra haud infrequens. Floret Majo. Hab. in tota Europa. 102. Hypericuu TOMENTosnM. Linn. Spec. 1106. Yulgo Tresflorina blanquesina. In insula Majore ( Trias.). Hab. in Hispania ! , Gallia mediterranea ! , Siciiia(Ortoi. et Raf.), insuia Meiita (D'Urv.), Barbaria (Desf !). io5. Hypekicum dentatum. Lois. Flor. Gall. p. 499^ t. 17. In niontosis insulae Majoris prope Esporlas. Floret Majo. Hab. iu Calabria !, Corsica ! , Stoechadum Lnsulis!. Obs. Les echantillons que je possede ne me paroissent pas differer de ceux de Provence, d'Italie et de Corse, quoique leurs feuilles inferieures , jusqu'au milieu de la lige , soient entierement privees de points glanduleux , et que , daus les supe- rieures, on en trouve comparativement un tres-petit nombre. 104. AcER oPALUs. Ait. Hort. Rew. iii, p. 436. \u\^o Rotabuc. In fissuris rupium montis Puig-Major in insulaMajore. Florebat Apriii. GERANIACEiE. io5. Gerakium molle. Linn. Spec. gSS. In insula Minore (Hern.). Hab. in tota Europa, Barbaria (Desf !). 106. Geranium rotundifolium. Linn. Spec. 9^7. Ad margiiies agrorum in insula Majore frequens. Floret Martio. Hab. iu tota Europa, in Barbaria (Desf !). 107. Genarium dissectum. Linn. Spec. g56. Hab. in tota Europa , in Africa septentrionali (Desf. !- Viv.-Delil.). 108. Geranium R0BERTiAiyuM.Linn.Spec.q55. 228 DlCOTYLEDONES. In umbrosis montiuin insulae Majorls prope Lluch. Florel Aprili. Hab. in tota Europa , in Barbaria (Desf.). 109. Erodium cicutarium. DC. Flor. Fr. iv, p. 840. Ad vias in Balearibus vulgatissimum. Fioret Martio. Hab. in tota regione mediterranea, JEgypto excepta. iio. Erodium moschatum. Willd. Spec. iii, p. 63i. In aridis insulae Majoris et Ebusi. Floret Martio. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 11 1. Erodium malachoides. Willd. Spec. m, p. GSg. Ubique in Balearibus florebat Martio. Hab. in tota regione mediterranea. 112. OxALis coRNicuLATA. Liun. Spcc. CaS. Ad margines viarum et in sepibus Balearinm vulgatissima. Flo- rebat Martio, Aprili. Hab. in tola regione mediterranea. 1 13. Linum' gallicum. Linn. Spec. 401. Inter rupes maritimas Baleariura frequens. Florebat Aprili, Hab. in Gallia meridionali ! , Italia ( Bert. - Savi. - Sebast. et Maur.), Corsica (DC), Greecia et Archipelagi insuiis (Smith), Bar- baria (Schousb.). II 4- LiNUM strictum j8. Alternum. DC. Prodr. i , p. l^i\. In aridis Balearium haud infrequens. Florebat Aprili , Majo. Hab. in regno Valentino ! , Catalaunia ! , Gallia mediterraned !, Corsica (DC). 11 5. LiNUM usitatissimum. Linn. Spec. 397. Golitur in agris Balearium. RUTACE.E. 1 16. Fagonia cretica. Linn. Spec 553. Resedace^. 229 In sterilibus Ebusi prope urbem. Florebat Majo. Hab. in regno Valentino!, regno Algeriensi (Desf. !), Cyrenaica (\ iv.), ^gypto (Del.), Creta (DC), Sicilia (Biv. Bern.-Presl. ). 1 17. RoTA BRACTEOSA. DC. Prodr. I, p. 'J10--R. chalepensis tenui- folia. DUrv. Enum. (ex DC). Ad raoenia urbis Alcudiae in insula Majore. Florebat Apriii. Hab. in Corsica ! , Sicilia (DC), insula Melo. (D'Urv.). 118. RuTA ANGusTiFOLiA. Pcrs. Synops. I, p. 464- In aridis insulae Majoris prope Esporlas, et Ebusi prope S, Eula- liam. Floret Majo. Hab. in Gallia mediterranea !. RESEDACEtE. 1 19. Reseda alba/3. Undata, DC Flor. Fr. Suppl. Sgg. R. undata. Linn. Spec. 644- Inter segetes Balearium vnlgalissima. Floret Martio. Hab. iu tota regione medilei^ranea. I20. Reseda ldteola. Linn. Spec. 642. In campis Balearium. Floret Aprili. Hab. in tota resiione mediterranea. 'D 121. Reseda ldtea. Linn. Spec. 6^b. In campis prope Artam in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 122. Reseda phytedma. Linn. Spec.645. Ad margines agrorum in iusula Majore et Ebuso frequens. Flo- rebat Aprili , Majo. Hab. in tota regione mediterranea, ^gypto except^. Mem. du Museum. t. i4- 3o 23o DlCOTYLEDONES. RHAMNE^. 12.5. Rhamnus alaternus a Balearicus, DC. Prodr. ix, p. 25. Frutex 5 peclalis, ramosus. Folia ovata, parva , 8-io 1. longa,5-6 l. lata, obtusa , denticulata, deutibus acutis, facie viridia scabra , dorso ferruginea, Isevia. In niontibus insulae Majoris prope Lluch, Florebat Aprili. /3. Latifolius. Frutex bipedalis, diffusus. Fo/za ovato-lanceolata, 18-20 1. longa, 8-10 1. lala, acuta , serrulata , laevia , utrinque viridia. In montibus insulae Majoris prope Valldemosam , Esporlas fre- quens. Florebat Martio. 124. Rhamnus lygioides. Liun. Spec. 279. In petrosis inter Cauviam et montera Galatzo in insula Majore. Florebat Majo. Hab. in regno Valentino (Cav.), Andaiusia (Salzm.), Atlante (Desf. !). TEREBINTHACEJ^. 125. PlSTACIA LENTISCUS. LillU. SpCC. l£j55. Ubique in Balearibus. Floret Martio. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. 126. Cneorum TRicocaoN. Linn. Spec. 94. In collibus petrosis insulae Majoris et Ebusi frequens. Floret Aprili. Hab. in Liguria (Viv.), agro Nicaeensi (DC), Gallia mediterra- nea ! , Hispania (DC), regno Tunetano (Desf. !). 127. JoGLANS REGIA. LiuD. SpCC. I^l^. Colitur in humidis montium insulae Majoris. LEGUMINOSiE. 2.3 1 LEGUMINOSJ^. 128. Anagyris foetida. Linii. Spec. 534. In collibus apricis Baleariuni frequeiis. Floret Martio, Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, JEgypto excepta. i2g. Genista lucida : Foliis simplicibus, obovato-lanceolatis, sub- sericeis ; spinis Isevibus, lucldis, nudis, saepissime simplicibus; calyce subsericeo, labiis subaeqnalibus, superiore bipartito, infe- riore ullra medium Irifido; petalis glabris, carina vexillo triente longiore. Nob. Tab. 5. Caulis tripedalis, ramosissimus, durus, spinosus , glaberrimus. Rami virides, lucidi, sulcati, spinis alternis, 6 sulcis exaratis , subuncialibus , simplicibus , rarissime ramosis, nudis, mucronatis. Folia infra spinas nascentia, paucissima, simplicia, obovato-lan- ceolata vel lanceolata, brevissime petiolata, i \-i lineas longa , li- neam lata, utrinque subsericea. Stipulce miuutae, rectae, subulat», spinescentes, basi connatae. Ex foliorum superiorum axillis, infra spinas, multi nasciuitur racemi 4-7 flori, spinis breviores, quasi paniculara constifuentes. Singuli racemi racliis S-^foliata, pilis ad- pressis subsericea. Flores brevissime pediceilati. Bractece in summo pedicello 2, calycem stipantes, subulatae, brevissimae. Calyx bila- biatus, subsericeus, 2 lineas longus ; tubo campanulato; labiis tubo paulo longioribus, superiore biparlito, inferiore ultra medium tri- fido, segmentis omnibus lineari lanceolatis, acutiusculis. Petala calyce longiora , lulea : vexillum ovato-lanceolatum , acutum, erec- tum , conduplicatum , 3 lineas longum, lineam et dimidiam latum , dorso villosiusculum : aloe vexillo paulo breviores, oblongae , longe uuguiculatae, linibo basi ciliolato : carina vexillo triente longior, oblonga, villosiuscula , limbo basi utrinque auriculato, auriculis ciliatis. Stamina lo, monadeI])ha : filamentis 5 longioribus, 5 al- ternis triente brevioribus, antheris longiorum oblongis, breviorum 2J2 DlCOTYLEDONES. minoribus ovatooLIongis, oninibus subsrigitlatis, dorso affixis. Ova- rium mininium , ovoideo-compressum, a medio ad apicem pilosius- culum , linea suturali longitudinaliler notatum j ovulis 6 subrotun- dis. Slylus iilamenta siiperans, filiformis, subglaber, basi pilis raris inspersus, apice incurvus, sequalis, truncatus. Legumen non vidi. In collibus petrosis circa Artam in insula Majore vulgatissima. Florebat Aprili. Expl. tab. V. 1 Flos auctus. — 2 Calyx. — 3 Yexillum. — 4 ■'^'*- — ^ Carina. — 6 Tubus staniineus. — 7 Pistillum. Obs. Cet arbuste se rapproclie du G. scorphis DC. , lel qu'on ]e trouve dans la region ine'diterraneenne , mais il se distingue facilement de celte espece par ses rameaux luisans , par ses e'pines qui ne porlent jamais ni fleurs ni feuilles, par sa carene d'un tiers plus longue que Tetendard, non egale a ce dernier. Jfexrois ulile de donner ici la phrase specifique du G. scorpius qui suiHra pour le distinguer du G. liicida. G. scorpius. (DC. Flor. Fr. iv, p. 498). Foliis simplicibus, obo- vatis, sericeis ; spinis pubescentibus, floriferis, ramosis; calyce glabro, labio superiore bipai'tito, inferiore paulo longiore, ultra medium trifido; petalis glabris, carina vexillum aequante. i3o. G. ciKEREA. DC. Fior. Fr. iv, p. 4g4- In fissuris rupium montis Puig-cte-Malluch in insula Majore. Flo- rebat Aprili. Hab. in olearum regione ab Aragonia ad Nicaeam (DC.) (i). (1) M. de Lamarck a decrit sous le nom de Spartium niulttcaule , une plante que l'on croyoit originaire des Baleares, et qui se trouve menlionnee dans le Catalogue du Jardin de Paris , sous le nom de Genista iindlicaulis ; mais un examen plus severe a prouve depuisa M. Desfontaines quece pretenduGenet n'etoit autrechose qu'un echantillon defigure de V^iitJij-nis hermannice ; il a donc raye le G. multi- caulis du nombre des especes dans la nouvelle edilion qu'il prepare du Catalogue. Je dois cette observation a M. Desfontaiues. l^. J l .J^- P1.5. GENFSTA LZTCIDA JVoi. LEGUMINOSiE. "233 i3i. Cytisus spinoscs. Lam. Dicl. ii, p. 247. \i\ moufosis Balearium vulgaris. Floret Aprili. Hab. inGallia mediterranea ! , Italia (Bert.-Savi), (lorsica ! , Si- cilia (Ortol. et Raf.), Barbaria (Desf. !-Viv.). 1 52. Cytisus lanigerus. DC. F1. Fr. iv, p. 5o/\.-Spartium lanigerum. Desf.! Atl. II, p. 164.-5. villusum Poir. Voy. 1 1 , p. 207. In insula Miuore (^Hern.). Ilab. \n Etrnria (Savi), Corsica! , Graecia et Archipelagi iusulis (Smith), insnla Meio (D'Urv.), Creta (DC), Barbaria (Desf. !), His- pania prope Heracleani (DC). i53. Cytisus argenteus. Linn. Spec. lO^S. In petrosis insube Majoris prope Artam , Cauviam. Fioret Aprili. Hab. in Gallia uiedilerranea !, agro Nicseensi (DC), regno Nea- politano (Tenore), regno Algeriensi et Atlaute (Desf. !). i54- Ononis crispa. liinn. Spec. loio. In insula Minore {Hern.). Hab. in insula Cypro (Smith.). i55. Ononis natrix /S. DC Prodr. 11, p. i5g.-0. pinguis. Liun. Spec. 1009. In arenosis Balearium vulgatissima. Floret Martio, Aprili. i56. Ononis in^qojfolia. DC! Prodr. 11, p. \&S.-Anonis orieritalis pentaphylla et heptaphylla viscosa. Vaill. ! Herb. Variat vexillo llavo et rubro striato. An satis ab. O. Natrice dis- tincta? In arenosis maritiinis Ebusi. Florebat Majo. Hab. in Oriente (Vaili. Herb.),-Corsica prope S.-Florent!, Oc- citania prope Monspelium !. 157. Ononis pubescens. Linn. Manl. 267.-DC. Prodr. 11, p. 160- O. Morisoni, Gouan Tlhistr. 47 (ex DC 1. c). 2 34 DlCOTYLEDONES. In Balearibus, (Gouan 1. c). Hab. in agro Monspeliensi , Hispania, Barbaria, Archipelagi insulis (DC). i38. Onokis OKNiTHOPODioiDES. Linn, Spec. loog. Inter rupes insulae Majoris prope So Ferendell. Florebat Aprili. Hab. in Andalusia (Salzm.), regno Valentino (Cav.), Coi'sica!,- Elruria (Sayi) , insula Caprearum ! , Graecla et insula Cypro (Sniith), regno Tunetano (Desf. ! ). iSg. Ononis reclinata. Linn. Spec. loii. In insula Minore (Hern.). Hab. in Anclalusia ! , Occitania (DC), Calabria ! , Corsica!. 140. Ononis minutissima. Linn. Spec. 1007.- O. barbata Cav. Ic. t. i53. In niontibus insulae Majoris prope Esporlas , Valldemosam, Cau- viam. Floret Aprili, Majo. Hab. in Hispania !, Gallia mediterranea ! , agro Genuensi (Bert.). 141 ■ Anthyllis cYTisoiDES. Liun. Spec. ioi3. • Frequens in coUibus aridis inter Palmam et Cauviam in insula Majore. Floret Aprili, Majo. Hab. in Andalusia (Salzm.), regno Valentino!, Ruscinonensis agri et Provincia3 locis calidioribus (DC). 142. Anthyllis vulneraria y Rubriflora. DC Prodr. 11, p. 170.- A. vulneraria, Desf. ! Atl. 11, p. i5i. In eodem loco variantem vidi radice perenni et annua. ' In coUibus maritimis prope Artam in insulaMajore. Floret Aprili. Hab. in Occitania ! , Provinciat, agro Genuensi (Bert.), agro Romano (Sebast. et Maur.) , insula Caprearum ! , Graecia , Creta et insula Zacyntho (Smith), Cyrenaica (Viv.), regno Algeriensi (Desf. !). 143. Anthyllis tetraphylla. Linn. Spec. 1013. IjEGUMINOSiE 235 In aritlis insulaj Majoris prope Artam, Palmam, Caiiviani fre- quens. Floret Aprili. Hab. in Andalusia ! , regno Valentino ! , Occitania (DC), Pro- vincia ! , agro Nicaeensi!, agro Gennensi (Bert.), Etruria (Savi), agro Romano (Sebast. et Muur.), regno Neapolitano (Tenore), Sici- lia (Ortol. et Raf.) , Grsecia et Archipelagl insulis (Sniith). i44* Medicago lupulina. Linn. Spec. 1097. Atl vias et niargines agrorum in insula Majore frequens. Hab. in Gallia!, Italia!, Grsecia, agro Bj^zantino et insula Cypro (Smith). 145. Medicago ardorea. Linn. Spec. 1096. lu insula Majore prope Esporlas. Florebat Majo. An spontanea?. Hab. in regno Neapolitano!, Greecia et Archipelagi insulis(Sraith). 146. Medicago orbicularis. All. Flor. Pedem. n. i i5o. - M. poly- morpha a. Desf.! Atl. 11, p. 210. In montibus insulae Majoris prope Lluch. Floret Aprili. Hab. in Gallia meridionali !, agro Nicaeensi (AII.), agro Romano ( Sebast. et Maur.), agi-o Bysantino (Smith), jEgypto ( Del.), Barbaria (Desf.!). 147. Medicago scutellata. AII. Flor. Pedera. n. ii55.-M. poly- morpha /S. scutellata. Desf. Atl. 11, p. 211. Ad margines agrorum prope Esporlas in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in Occitania ! , Provincia.'^, agro Nrcseensi (AII.), Graecia el Archipelagi insulis (Smith), Barbaria (Desf.!). 148. Medicago toberculata? Wiild. Spec. iii, p. i^io. Caulis sesquipedalis, ramosus, angulosus, glaber. Folia trifo- liata : foliola 3-4 lineas longa , 2-3 lineas lata , obcuneata, apice saepe obcordata , a basi ad niedium integra , a medio ad apicem dentata , deutibus acutissimis, nervosa , superne glabriuscula. 236 DlCOTTLEDONES. subtus pubescentia, lateralia subsessilia, terminale pedicellatum, pedicello circiter lineam longo. Stipulce ovato-lanceolat£e, laciniatge, laciniis subulatis, glabriusculae. Flores in axillis foliorum subsoli- tarii : pedunculi folio iongiores, uniflori, pubescentes, infra apiceni instructi bracteis duabus lineari-subulatis,et arista(pedunculo floris abortivi)brevi, subulata. Calyx infundibuliformis, ultra medium 5- fidus, puberulus, tubo lo-nervio, segmentis uninerviis,- liaeari- lanceolatis, subulatis. Petala non vidi. Legumina ellipsoidea , cochleata, in spiram contorta, 3 lineas longa , 2 lineas lata, glabra; anfractus y^dorso tuberculis brevibus, acutiusculis, subspinosis, du- plici serie dispositis instructi. Semina reniformia, apice subtrun- cata , Isevia, fusca. > In insula Minore (^Hern.). ^Hab. in Corsica !. 149. Medicago marina. Linn. Spec. 1097. In arenosis maritimis Balearium vulgatissima. Floret Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. i5o. Medicago littoralis. Rohde in Loisel. Not. 118. non Tenore (ex Ser. in DC. Pi-odr.) In arenosis maritimis insulee Majoris frequens. Floret Martio. Hab. in Occitania et Provincia (DC), agro Genuensi (Bert.). i5i. Medicago minima. Lam. Dict. iii, p. 636. In aridis montium insulae Majoris et Ebusi. Floret Martio, Aprili. Hab. in Gallia ! , Italia (Bert.-Sebast. et Maur.), Graecia (Smith), Barbari^ (Desf.!). i52. Medicago maculata. Willd. Spec. iii p. 1412. In agris prope Valldemosam in insula Majore. Floret Martio , Aprili. Hab. in Gallia ! , Italia!, Graecia et Archipelagi insulis(Smith), agro Byzantino (D'Urv.). LeGUMINOSjE, 23^ i55. Medicago iNTEKTEVTA. Wlllcl. Spcc. III, p. i^ii.—M. poly- morpha J" intertexta. Desf. ! All. ii, p. 211. In agris Ehusi. Cum fructibus lecta Majo. Hab. in Gallia meridionali ! , agro Romano (Sebasf. et Maur. ), insula Sanio (irUrv.;, ^Egypto!, regiio Algeriensi (Desf. !). 164. Melilotus italica. Lam. Dict. iv, p. 68. — TrifoUum itaJi- cum. Willd. Spec. iii, p. 1 556. — Melilotus rotundifolia. Tenore Flor. Nap. Prodr. Suppl. i, p. 66. In agris prope Esporlas in insula Majore. Florebat Martio. Hab. in regno Neapolitano! , Graecia clrca Athenas ( Smith), nova Camino insula (D'Urv.), regno Algeriensi (Desf.). i55. Meliloths sulcata. Desf.! Atl. 11, p. \<^.-Trijolium tnaii- ritanicum. Willd. Spec. iii, p. i^S^.-- Melilotus longifolia. Tenore Prodr. Supp!. i, p. 66 (ex Ser. in DC. Prodr.).- Trifolium sulcalum. Viv. Flor. Lyb. Spec. 45. In agris Balearium frequens. Floret Aprili. Hab. in regno Noapolitano (Tenore), Sicilia (Smith), insula Melo (D'Urv.), jEgypto (Del.), Cvrenaica (Viv.), regno Alge- riensi (Desf.!). ]8. major : M. compacta. Salzm. ! Herb. Tingit. In arvis Ebusi. Florebat Majo. Hab. in Corsica ! , Barbaria prope Tingidem !. Obs. Cette variete cst reinarquable par sa tige presque simple qui s'eleve a environ deiix pieds , et par ses feuilles et ses fleurs du double plus grandes que dans la forme ordinaire. Ces caractt-res sont constainmeut les memes dans les echan- tillons recueillis en Corse,a Iviza et aupres de Tanger; cependant, apres une analyse exacte dcs parlies de la fructification, il m'a paru impossible de la distin- guer comme espece. Dans les deux formes des Baleares les fruits sont mono- spermes, et les graines sont couvertes de petites asperites. i56. Trifolium angustifolidm. Linn. Spec i5o5. Mem.du Micsewn. t. 14. 3i a38 DlCOTYLEDONES. In insula Minore (^Hern. ). Hab. in Gallia meridionali !, Itali^ (Sebast. et Maur. — Bert.), Graecia el Archipelagi insulis (Smith), prope Trapezum (DUrv.), in Cyrenaica (Viv.), Barbaria (Desf. ! ). iSy. Trifouum stellatum. Linn. Spec. io83. In sterilibus Balearium frequens. Fioret Aprili. Ilab. in tota regione mediterranea, ^Egypto excepta. i58. Trifolium hybridum. Savi Flor. Pis. ii, p. go. — T. pallescens. DC. Flor. Fr. Suppl. 555 , non Schreb. — T. Vaillantii. Tenore ! Prodr. xLiv, non Poir. nec Lois. — T. poljanthemuin. Tenore ! in Herb. Gay. In coflibus maritimis insulae Majoris prope Arfam; in ins. Minore {Hern. ). Florebat Aprili. Hab. in Ruscinonensi agro!, Occitania!, agro Mediolanensi ! , Etruria !, regno Neapolitano ! , Corsica !. i5g. Trifolium fragiferum. Linn. Spec. 1086. In insuia Mmove [Hern.). Hab. in Gallia meridionali! , Italia! , Sicilia (Biv. Bern.), Grae- cia et Archipelagi insulis (Smilh), insula Melo ( D'Urv.). 160. Trifolium tomentosdm. Linn. Spec. 1086. In coUibus maritimis prope Artam. Fiorebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 161. Trifolium tumens. Slev. !inM. B. Flor. Taur. Cauc. 11, p. aiy. Radix perennis, fibjas plurimas capillares emittens. Caulis 4-5 un- eias longus, repens, glaber. 7^o//a glaberrima, longissime petiolafa , foliolis obovafis, brevissime petiolulatis , apice subemarginatis, sub lente fenuissime serrulatis, transvcrsim striatis. Stipulce ovato- acuminafae, basi dilatafae, petiolum amplectentes. Flores capitati , densi , pedunculo communi elongato, foHis paulo longiore; capitulo subrotundo; bracteis lanceolatis, subulatis, calycem eequantjbus. Leguminosje. %3g Calyx oblougo-cainpauulatus leretiusculusve , 2 liiieas longus, 5 den- talus, denlibus erectis, lineari-lanceolatis , uninerviis, duobus su- perioribus paulo longioribus; tubo latere exteriore glabro , interiore (axeni capituli spectante) a basi ad apiceni prsesertiiu supra niedium villosissimo. Corolla cal^ce duplo longior : alae cuin carina connalee : vexillum alis triente longius, oblongura. Ovarium ovoideuni, 1-2 ovulatum. Legumen maturum non vidi. In insula Minore [Hern.). Obs. J'ai coiiipare rechantillon de cette plante qui in'a ete commiinique par M. Hernandez , a ceiix de riierbier de M. Gay, recueillies par M. Steven aupres de Nasiabab sur les bords de la nier Caspienne, et je n'ai trouve enlre eux aucune difFerence. Les fleurs dans les exemplaires de M. Steven sont plus grandes, niais ce caraclere paroit tenir au port des echantillons compares ; ceux de Georgie ayant dix pouces environ de haut , tandis que celui de Minorque esl de moitie plus petit. 162. Trifoliom procumbens j8. Campentre. Ser. in DC. Pi'odr. 11, p. 2o5. — T. campestre. Schreb. Inter rupes maritimas Balearium frequens. Florebal Aprili , Majo. i63. Trifolium filiforme. Linn. Spec. 1088. In aridis Ebusi circa S. Ines. Florebat Majo. i64- Dorycnium rectum. Ser. in DC. Prodr. u, p. 208. — Lotus reclus. Liun. Spec. 1092. In fossis Ebusi. Florebal Majo. Hab. in Gallia meridionali ! , agro Roniano (Sebast. et Maur. ), regno Neapolilano ! , Sicilia ( Ort. et Raf. ) , Grsecia et insulis Creta et Zacynto (Smith), Barbaria (Desf. !). i65. DoRYCNiUM HiRSDTUM. ScF. iu DC. Prodr. 11, p. 20S. '- Lutus hirsutus. Linu. Spec. «091. Ad niargines agrorum in Balearibus haud rarum. Florebat Majo. Hab. in Gallia ineridionali ! , Italia ! , Graecia et insulis Creta et Cypro (Smith), Barbaria (Desf. ! ). 3i * 2^0 DlCOTYLEDONES. 166. DoRYCNiUM suPFRUTicosuM. Vill. Daupli. III , p. /^i6. — Lotus dorycnium. Linn. Spec. logS, . Ubique in aridis Balearium. Florebat Aprili. Hab. iu Hispauia !_, Gallia ineridionali ! , Italia ! , Graecia (Smitli), Barbaria (Desf. !). 167. LoTus EDULis. Linn. Spec. logo. In aridis circa Artani in insula Majore ; in Ebuso (DC. ). Hab. in Hispania meridionali ! , Provincia et agro Nicseensi (DC), Corsica!, agro Neapoliiano ! , Calabria!, Sicilia (Ort. et Raf.), Graecia et insulis Cypro et Zacynto (Smith), regno Algeriensi (Desf.!). 168. LoTus GRNiTHOPODioiDEs. Linn. Spec. logi. Inagris propeValldemosam, Arlam in insuIaMajore. Floret Aprili. Hab. in Hispania (Cav.), Gallia raeridiouali et agro Niceeensi (DC), agro Genuensi (Bert.),agro Romano (Sebast. et Maur.), re- gno Neapolitano! , insula Caprearum! , insula Melo (D'Urv.), regno Algeriensi (Desf. !). i6g. LoTUS TETRAPHYLLus. Lii>n. Fil. Suppl. 340. — Ser. in DC. Prodr. II, p. 210 (excluso Syn. Viv.). — Tab. 6. Radix perennis, fusca. Caules ex eadem radice plures , ramosis- simi prostrati, seepissime 5-4 uncias longi, aliquando ^ pedalem vel \ pedalem altitudinem aftingentes, teretes, virides , glabrafi. Fo- lia exstipulata, bijuga cum impari; foliola pilis adpressis utrinque praesertnn dorso subsericea , facie viridia, dorso glauca ,• 3 superiora iuajora, 2 j Hneaslonga, lineani etdimidiam lata , cuneata, truncata aut emarginata, mucronulata , 2 inferiora dimidio minora , oblongo- ovata aut sublinearia, alterum aut rarius utrumque deGciens. Pedun- culi 1-3 unciales, terminales, rariiis aiillares , uniflori, glabriusculi, sub flore unibracteati . bractea (folio imperfecto) tripartita, lobo medio majore , lateralibus saepissime caducis abortivisve. Calyx Tab .Q. LO TUS TETRAFHYLL fJS . lum . /rV. LeguminosjE. 241 subsericeus , 5 ficlus, segiueutis subulatis, bilaliiatis , iluobus supe- rioribus alteroque inferiore carinse subjecto pau!6 uiajoribus; tubo campaiiulato , 5-iicrvi. Pelala calyce dimidio loiigiora , Uitea : vexilluni uiiguiculatum, uugue caiycis tubuni subae(|uante, Jiinbo subrotundo extus atro-purpurco : alse vcxillo paulo breviores , oblongae, unguiculalae , basi, latcre superiore, auriculatfe : carina alas aequans, apice abrupte arcuata et loiige rostrala, basi bifida diunguiculata , genitalia includens. Filamenta 10, diadelpha; al- terne diuiidio longiora et apice dilatata, rlavata, ;iullieris basi affi- xis , ex cavo filamenti apice nascentibus (i); alterne filiformia, aequa- lia; antheris flavis, infra niedium dorsum afiixis. Ovariujn lineare , gracile, glabrum , g-io ovulatum. 5/j/«.s abrupte genuflexus, lou- gitudine ipsius ovarii. Stigma capitatum. Legumen juuius calyce longius. Lotus pusillus. Viv. (Flor. Lyb. Spec. p. 473 1. 17, f. 10) ex icone el descriptione a nostro certo dififert : 1° caule multo humiliore; 2°ra- dice verisimiliterannua; 3°caulefoliisque hirsutis , non subsericeis; 4° foliis cllipticis non cuneatis, nec retuso-truncatis ; 4° pedun- culis folio triplo nec decuplo longioribus, elc. In aridis insulae Majoris prope Artam ad ingressum speluncae Cueva de la Ermita. Florebat Aprili. Expl. tab. 6. I Folia aucla. — 2 Flos. — 3 Calyi. — 4 Vexillum. — 5 Alae. — 6 Carina. — •j Staniina duo sub lente validiore. — 8 Flos calyce petaliscjue resectis. — 8 Pi>tillum. Obs. Linne fils, qui a le premier fait connoitre celle plante d'apres des echan- tillons recueiilis aux Baleares par Richard , lui donna le noin de L. tetraphyllus , faisant allusion a ravorlewent , (\ai\ croyoit constant , de Tune des folioles infe- rieures. Mais il decrivit celle foliole c»mme une slipule, et les auleurs qui onl parle depuis de celle plante n'ontpoint hesite a adopter son opinion. Si ron consi- (i) Cetle organisation se renconlre tres-souvent dans les genres Lotus et Do- rrcniitm. 242 DlCOTTLBbONES. Jere cependant que cetfe pretendue stipule est souvent unique, qu'elle nait sur le petiole, non sur la tige , et qu'elle est aussi distinctement peliolulee que les folioles superieures, oa n'liesitera pas , je crois, a la considerer cotnme une vraie foliole, quoique les superieures aient une forme un peu differente. 170. LoTusCRETicDs. Linn. Spec. logi. Ubique in arenosis maritimis Balearium. Floret Aprili, Majo. Hab. in regno Valentino ! , Andalusia!, Barbaria (Desf. ! — Viv.), jEgypto ( Del. ) , Graecia et Archipelagi insulis ( Smitli — D'Urv. ) , Corsica! , Liguria ( Viv. ). 171. LoTus coRNicuLATUs. Liun. Spec. 1092. Ubique in Balearibus. Floi'et Martio , Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 172. PsORALEA BITUMINOSA. Liun. SpCC. lO^^. Ad vias in Balearibus frequens. Floret Aprili, Majo. Hab. in Hispania!, Gallia meridionali !, Italia!, Archipelagi insulis (Smith), Syria!, Barbaria (Desf. !). 173. PsoRALEA paljEstina. Gouau Illustr. 5l. Hab. in Palsestina , Syria , agro Byzantino ( DC. ). Obs. On trouve quelquefois celle plante au port Juvenal , aupres de Montpellier, mais elle y est trop rare pour qu'ou puisse la regarder comme naturatisee. EUe ne difiere du P. bituminosa que par ses folioles ovales-oblongues dans le bas de la plante , toujours beaucoup plus grandes , presque glabres; par ses fleurs d'un bleu fonce ; enfin parce qu'elle ne repand pas une odeur bitumineuse aussi prononcee. Ces caracteres meritent-ils qu'on la considere comme une spece edislincle? 174. Astragalus poterium. Vahl. Symb. i, p. 63. — Tragaccintha altera. Clus. Hist. 107. — Tragacantha altera, Poterium forte. Id. 1. c. 108. Ic. In coUibus aridis insulse Majoris prope Artam , Pollensam , Lluch. Florebat Aprili. Hab. in Andalusia prope Gades, et in regno Granatensi (Clus.). Leguminos^. 243 175. ScoKPiDROS sTiBviLLosA. Linn. Spcc. io5o. In agris insulse Majoris prope Arlani , necnon in Ebuso. Floret Aprili, Majo. Hab. in Hispania ! , Gallia meridiouali ! , Ttalia (Bert. — Savi. — Sebast. et Maur.), Corsica!, insula Astipalaea (D'Urv.), regnoAIge- riensi (Desf. !). 176. AsTROLOBiDM scoHPioiDES. DC. Prodr. II, p. 5l I. — Ornithopus 5Co/p/oiV/g5. Linn. Spec. 1049. In agris inter Artam et montem Pitig-Ferrutx in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in tota regione niediterranea, jEgypto excepla. 177. HiPPOCREPis BALEARicA. Jacq. Misc. II, p. 3o5. — Ic. Plant. Rar. 1, t. 149. In fissuris rupium montium insulae Majoris prope Esporlas^, Lluch. , etc. , frequens. Floret Aprili ; fructus maturat Junio. 178. HippocREPis uNisiLiQDOSA. Linn. Spec. 1049. In aridis Balearium frequens. Floret Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgyptoexcepta. 179. HippocREPis ciLiATA. DC. Prodr. 11, p. 3i5. Variat pedunculis 2-6 floris. In aridis insulae Majoris prope Artam, Esporlas. Floret Aprili» ^ Hab. in Hispania !, Apulia ! , Sicilia et Tauria ( DC. ). i8d. Hedysardm spihosissimdm. Linn. Spec. io58. In agris insulae Majoris prope Artam. Florebat Aprili. Hab. iu Andalusia (Salzm.), Piovincia ! , agro Nicaeensi (DC), Apulia!, Aprulio ! , Corsica! , insula Melo ! , insula Cypro (Smilh). 181. CicER arietindm. Liuu. Spec. 1040. Colitur in agris Balearium. 182. Faba vuLGARis. Moench^ iMcth. i5o. 244 DlCOTYLEDONES. Ubicfue in agris Balearium cuita, cibum usitatissimum rusticis praebet. i83. VrciA sATivA. Linn. Spec. loSy. In sepibus insulse Majoris et Ebusi frecjuens. Floret Aprili, Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 184. ViciA LATHYRoiDEs. Linn. Spec. 1007. In insula Majore prope VaJldemosam , Artam. Floret Aprili. Hab. in Gallia!, Italia (Bert. — Savi. — Sebast. et Maur. ),Corsica (Ser. ), Graecia et Archipelagi insulis (Smith). i85. ViciA GRAciLis. Lois. Flor. GalL p. 460 , t. 12. — Ervum gra- cile. DC. Cat. Hort. Monsp. p. 109. — E. tetraspennum /S. gracile. Ser. in DC Prodr. 11, p. 367. In montibus prope Lluch, et in arenosis maritimis prope Artam in insula Majore. Florebat Aprili. . Hab. in Gallia! , Etruria (Savi), agro Romano (Sebast. et Maur. ). 186. PisuM SATivuM. Linn. Spec. 1026. Colitur in hortis Balearium. 187. Lathyrus aphaca. Linn. Spec. 1029. In insuIaMajore frequens. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. i88. Lathyrus setifolius. Linn. spec. foSi. In montibus insulcB Majoris prope Artam, SoUer. Floret Aprili. Hab. in Gallia meridionali !, Italia ( Bert. — Savi. ) , Grascia (Smith). 189. Lathyrus sativus. Linn. Spec. 1029. Colitur in hortis Balearium. 190. Lathyrus cicera. Linn. Spec. io5o. — L. dubius. Tenore .', Cat. Sem. Ann. 1825 coliect. p. 5 et 11 (ex Gay). LEGUMINOSiE. 245 In agris insulae Majoris frequens. Florebat Martio, Api'ili. Hab. in tota regione mediterranea. igi. LAxnYRCs BiTHYNicDS. Scr. in. DC. Prodr. 11, p. Sy^. — Vicia bithynica. Linn.Spec. io38. In niontibus insulae Majoris prope Lluch frequens. Florebat Aprili. Hab. in Gallia meridionali ! , Etruria (Savi.), agro Romano (Sebasl. el Maur. ), Graecia (Smith), insula Melo (d'Urv.). 192. Lathyrus clymenum. Linn. Spec. io32. In monte Puig-de-Torrella in insula Majore; oecnon in insula Minore (^Hern.), Floret Aprili. Hab. in Andalusia (Salzm.), Gallia mediterranea (DC), agro Byzanlino (Smilh), Barbaria (Desf I). 195. Lathyrus ochrus. DC. Flor. iv, p. SyS. — Pisum ochrus. Linn. Spec. 1027. In insula Minore [Hem.). Hab. in Occitania et agro Nicaeensi (DC), Etruria (Sa\i), agro Romano (Sebast. el Maur.), Graecia et insulis Creta et Zacynto (Smith), Barbaria !. 194- LupiNus hirsutus. Iiinn. spec. ioi5. In insula Minore {Hern.). Hab. in Hispania (DC), Gallia meridionali !, Corsica !, regno Neapolitano (Tenore), Graecia, Zacynto et Archipelagi insulis (Smith), jEgypto (Delille), regno Algei-iensi (Desf.). ig5. Acacia fabjsesiana. Willd.Spec. iv, p. io83. Ubique in hortis Balearium culta, nunc quasi spontanea. 196. Ceratonia siliqua. Linn. Spec. i5i5. — Vulgb Garrovdr, In agris Balearium, praecipne in insula Majore, culta. Colitur in tota Africa septentrionali , Asia minore,agro Byzantino, Mein. du Museion. t. \[\. 32 246 DlCOTYLEDONES. Graecia et Archipelagi insulis (Smith), insala Melita (Forsk.), regno Neaj)olitano (Prosp. Alp. — Tenore.),ad littora prope por- tuni Herculis Monaeci ! , in Hispania meridionali !. ROSACEiE. 197. AMYGDALUscoMMUNis.Linn. Spec.677. Colitur in campis Balearium. Colitur in tota regione mediterranea. 198. Persica yulgaris, Mill. Dict. n. i. Coiitur in hortis Balearium, 199. Armeniaca vulgaris. Lam. Dict. 1, p. 2, Colitur in hoi'tis Balearium. 200. Prunus spinosa a. vulgaris. Ser. in DC. Prodr. 11, p. 532. Ad sepes in Balearibus frequens. Floret Aprili. Hab. in tota Europa. /3 foliis synanthiis. In montibus insulae Majoris haud rara. Floret Aprili. Folia simul cum floribus emittit. 201. Prunus domestica, Linn. Spec. 680. Colitur in hortis. 202. Cerasus juliana. DC. F1. Fr. iv , p. 482. Colitur iu campis et hortis. 203. RuBUS FRUTicosus. Liun. Spec. 707. Ad sepes in Balearibus frequens. Hab. in tota i^egione mediterranea. 204. Fragaru vesca, Linn. Spec. 7o5. In montibus insuloe Majoris. Colitur inhortis. 205. PoTENTILLA REPTANS. Linn. SpCC. ^I^- ROSACE^. 447 Ad sepes et vias in insula Majore frequens. Martio, Aprili Floret. Hab. in tota Europa. 206. Agrimonia eupatoru. Linn. Spec. 645. Ad margines agrorum in insula Majore. Floret Aprili , Majo. Hab. in tota Europa. 307. PoTERiDM sANGuisoRBA. Linn. Spec. i4ii. In agris insulce Majoris prope Valldemosam. Floret Aprili. Hab. in tola Europa , ^gypto (Delille). 208. RosA sEMPERviREHs. Linn. Spec. 704. — R- moschata Des{. l Atl. I, p. 400. — R. atrovirens. Viv. Flor. Ital. Fragm. p. 4? t. 6. In insula Minore. {Hem. ) Hab. in Gallia meridionali (DC.)jItalia (Sebast. etMaur. — Viv. ), Graecia (Smith.), Barbaria (Desf. !). 2og. RosA RUBiGiNosA 0 sepiuTTi. Ser. in DC. Prodr. ii, p. 617. — R, sepium Thuill. Flor. Par. ed. 2, p. 262. In aridis inter Cauviam et montem Galatzo. Florebat Majo. 210. Mespilus oxyacahtha J^ar. monostyla. — Cratcegiis monogyna Jacq. Austr, t. 292 , f. i. — Mespilus monogyna Smith Flor. Graec Prodr. I , p. 341. Ad sepes in insula Majore frequens. Florebat Aprili. 2H. Pyrus communis. Linn. Spec. 686. Colitur in hortis. 2X2. Pyrus malus. Linu. Spcc. 686. Colitur in hortis. 21 3. Pyrus sorbus. Goertn. Fruct. ii, p. 45, t. 87. Colitur in hortis. 2i4- Cydonia vulgaris. Pers. Synops. 11, p. 40. Colitur in hortis. 32" 248 DlCOTYLEDONES. MYRTACEJ^. 2i5. Myrtus communis. Linn. Spec. 673. In montibus Baleainum frequens. Hab. in Provincia meridionali et agro Nicaeensi (DC), Etruria (Savi), agro Romano (Sebast. et Maur. ), reguo Neapolitano (Te- nore), Corsica !, Graecia et Archipelagi insulis (Smith), Cyrenaica ( Viv. ) , regnis Algeriensi et Tunetano (Desf. ). 216. PuNICi GRANATUM. LinU. SpCC. 676. Ad sepes in insula Majore. Colitur in hortis. Hab. in tota regione mediterranea. SALICARIEJ5. 217. Lytrum gr^fferi. Tenore ! Flor. Nap. Prodr. Suppl. 2, p. Lxvin. — L. acutangulum. Lag. Gen. et Spec. Nov. p. i6?. Radix annua , ramosa , fibras plurimas capiilares emittens. Cau- lis 1-2 pedalis , pariim ramosus , basi subtei^es , supra medium angu- losus , glaberrimus, rubellus. Folia inferiora opposita , oblongo- elliptica , obtusa, 5-4 lineas longa , 2-2 \ lineas lata; superiora alterna, gradatim attenuataet elongata, linearia, acutiuscula; omnia sessiiia, uninervia. Flores in axillis foliorum solitarii, brevissime pedunculati, erecti, bracteis duabus medio pedunculo insertis , op- positis, brevissimis, subulatis instructi. Cfl/j^.r primiim infundibu- liformis, demiim tubulosus, 2-5 lineas longus, 6 costatus, 12 nervosus, 12 dentatus : dentes sequales subdeltoidei; 6 (costis tubi responden- tes) petalis opposili, quasi exteriores ; 6 ( sulcis respondentes) pe- talis alterni, quasi interiores. In sestivatione dentes calycini 6 pe- talis oppositi, erecti , 6 iisdem alterni inflexi, valvati, genitalia foventes. Petala et filamenta replicativa. PetalaQ, 3 lineas longa , alineaslata, summo tubo inserta, obovata, integra,unguiculata, 5-ve- ONAGRARIiE. — FlCOIDE^. 2^g nia, venis duabus lateralibus vix notatis subunivenia, rosea. Sta- mina i2,calycis nervis fere adbasin tubi inserta , duplici seriedis- posita; 6 petalisalterna superiora , petalis paulo breviora; Giisdem opposita inferiora , diniidiobreviora_,calyceni vixfuperantia ; onmia anteanthesin brevia, inclusa : filamenta filiformia, glabra : antlierae mediodorso insertae,oblongee, sub lente utrinqiie emarginatee, luteae, biloculares, longitudinaliter dehiscentes. Pistillum calycis fundo in- sertum, brevissime stipitatum, filamentis longioribus brevius, gla- brum. Of'«/-z«7n oblongo-lineare , biloculare, apice attenuatum iu stylum teretem : stigma capitatum, papillosum : Ovula plurima, medio dissepimento affixa. Fructum non vidi. Variat calyce lo-den- tato, petalis 5, staminibus lo. DifTert a L. hys&opifolio floribus distinctiiis pedunculatis ; den- tibus calycinis oequalibus, non 6 (quae petalis opposita) majori- bus; petalis majcribus; staminibus i3, inaequaibus , 6 majoribus exsertis, nou 6eequalibus, inclusis; stylo longiore. A. L. flexuoso. Lag. Gen et Spec. Nov. p. i6 (ex descriptione ) videtur differre petalis obova^^s integerrimis non ovatis subcordalis. Affinior L. acutangulo. Lag. 1. c. , et forte eadem species. In humidis insulae Majoris prope Artam, necnon in Ebuso. Flore- bat Aprili , Majo. Hab. in regno Neapolitano (Tenore ! ) , regno Murcise ? ( Lag.). ONAGRARIiE. 21 8. Callitriche verna. Linn. Spec. 6. In fossis insulae Majoris prope Artam. Hab. in tota Europa, Barbaria (Desf. — Schousb. ). FICOIDE^. 2ig. Mesembryanthemum NODiFLORDM. Linu. Spec. 687. 25o DlCOTTLEDONES. In maritimis insulae Minoris prope Cala Figuera (/fem.). Hab. in Hispania meridionali ! , Corsica!, Sicilia (Ort. et Raf. ), Gr^cia (Smith), insulis Lero et Melo (D'Urv.), ^gypto (Del. ), Barbaria(Desf.!). GROSSULARIE^. 220. RlBES RUBRUM. Liun. SpeC. 2QO. Colitur in hortis. GAGTL 221. CiCTus opuNTiA. Liun. Spec. 66g. Vulgo Flguera de Moro. Inter rupes maritimas et adpagos Balearium vulgatissimus. In locis calidioribus regionis mediterranesenuncquasi spontaneus, in jEgypto (Del.), Barbaria (Desf. ), Hispania meridionali ! , Pro- vincia (DC), ad rupes prope portum Herculis Monoeci ( Gay ) , in Liguria (Viv.). Obs. Les paysans des Baleares mangent volontiers les fruits de cette plante , et n'ea eprouvent ordinairement aucun maUvais effet. Des personnes dignes de foi m'ont assure que cette nourriture leur devenoit mortelle Iorsqu'iIs avoient rimpru- dence de boire, par dessus, une certaine quaulite d'eau-de-vie. Je n'ai eu aucune occasion de verifier ce fait pendant mon sejour dans ce pays. PORTULAGEiE. 222. PoRTULACi OLERACEA. Liun. SpeC. 638. In campis insulae Majoris haud rara. 223. Tamarix gallica. Linn. Spec. 386. In maritimis prope Alcudiam, Palmam in iusuia Majore; necnon in ins. Minore {Hern.). Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. PaRONYCHIE;E. CRASSULACEiE. aSi 224. Tamarix africana. Desf. ! Atl. i, p. 269. In maritimis prope Palmam, Alcudiam iu insula Majorej etiam In Ebuso. Florebat Aprili. Hab. ia Provincia!, Calabrialj Natolia prope Trapezum (D'Urv.), -/Egypto (Del.), regno Algeriensi (Desf. '). PARONYCHIE^. 225. Paronychia argentea. DC. Flor. Fr. m, p. /^o^. — Illecebrum paronychia. Linn. Spec. 229. — P.nitidaDtX. Flor. ^gypt. IUustr. n. 270 (ex synon.). Advias et in sterilibus Balearium vulgatissima. Floret Martio. Hab. in Hispania!, Gallia meridionali ! , Corsica! , insulis Melita et Melo (D"Urv.), Archipelagi insulis (Smith), Syria ! , jEgypto!, tota Barbaria (Viv. — Desf. !— Schousb. ). 226. PoLYCARPOS TETRAPHYLLUM. Linn. SpCC. l5l, In insula Majore prope Artam; necnon in ins. Minore (/fem.). Florebat Aprili. Hab. in lota regione mediterranea. CRASSULACE.E. 227. Umbilicos penddlinus. DC. Plant. Grass. t. i56. In Balearibus frequens. Hab. in Hispania !, Gallia !, Italia !, Graecia et Archipelagi insulis (Smith.— D'Urv.). 228. Sedum reflexdm. Linn. Spec. 618. In insula Minore ( Hern.). 229. Seddm altissimom. Lam. Dict. iv, p. 634' Ad vias et muros in insula Majore. aSa DlCOTYLEDONES. Hab. in regno Valentino ! , Ruscinonensi agro ! , Occitania ! , Pro- vincia et agro Nlcseensi (DC). 25o. Sempervivum tectorum. Linn. Spec. 664. In tectis et miiris vetustis Alcudise in insula Majore. Florebat Majo. SAXIFRAGE^. 23i. Saxifraga tridactylites. Linn. Spec. 678. In Balearibus vulgatissima. Floret Martio. Hab. in tota Europa. UMBELLIFERJ^. 232. PlMPINELLA TRAGIUM. Vill. Dauph, II, p. 6o6. Inter rupes ad apicem monlis Puig-Major in insula Majore. Hab. in Gallia mediteri-anea (DC), Alpibus Apuanis( Bert.). 233. Ch^rophyllum sativum. Lain. Flor. Fr. iii, p. 438. Colitur in horlis. 234- ScANDIX PECTEN-VENERIS. Liun. SpeC. 368. In agris insulse Majoris et Ebusi frequens. Florebat Aprili, Majo. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. 235. CoRIANDRUM TESTICULATUM. Liuu. SpCC. 36^. Inter segetes Ebusi prope S. Raphael. Cum fructibus lectum Majo. Hab. in Gallia mediterranea ! , agro Bysantino (Smith). 236. SiuM ANGusTiFOLiuM. Liun. Spec. 1672. In humidis Ebusi haudraraj in insula Minore (^Hern.). Floret Majo. Hab. in Gallia ! , Etruria (Savi) , Graecia ( Smith). 257. Brignolia pastinac^folia. Bert. Journ Bot. iv, p. 76. — Siiun Umbelhfer^. 253 siculum.ljinn, Spec.362. — Llgusticum balearicurn. Linn. Mant. 2i8. Intersegeles insulae Majoris, inter Alcudiam et Pollentiani ; in ins. Minore(^em.). Florebat Aprili. Hab. in Liguria (Bert.) , agro Romano (Sebast. et Maur.) , Corsica (DC), insula Caprearuml, Sicilia (Ort. et Raf. — Presl.) , insuia Melo (D'Urv.), Barbaria ( Desf. !), Hispania prope Heracleam (Salzm.). 238. Crithmum maritimdm. Linn. Spec. 354- Ad rupes maritimas prope Banabufar in insula Majore. Hab. in totii regione mediterranea, jEgypto excepta. aSg. BuNiDM ferdlacedm. Smith Flor. Graec. Prodr. i, p. i86. — Bulbocastanum crelicum ferulcBfolio semine oblongo. Tournef ! Coroll. 21. — Bunium ferulcefolium. Desf. ! CoroU. p. 55, t. 43. — SiumferulcEfolium. Spreng. in Rcem. et Schult. Syst. Veget. vi, p. ^Sg. In campis insuloe Majoris prope Esporlas. Floret Aprili. Hab. in insulisCreta (Tournef.! ) , Cypro (Smith), Samo (D'Urv.). Obs. Celte espece differe essentiellementdu B. bulbocastanum par ses pedicelles courts , epais , un peu en massue, non greles et filiformes ; par ses fruits d'un tiers plus longs, lineaires-otlongs non ellipsoides, legerement courbes en faucille , non droits, enfin marques de coles beaucoup plus saillantes , separees par de veritables siilons qui sont a peine sensibles dans le B. bulbocastanum. 240. Amni majds. Linn. Spec. 349. In agris insulae Minoris prope portum Magonis. Florebat Junio. Hab. in tota regione mediterrauea. 241. Dadcds carota. Linn. Spec. 348. Ad margines agrorum in Balearibus frequens. Floret Aprili. Hab in tota regione mediterranea. 242. Dadcds maximds. Desf. ! Atl. i, p. a/Ji- ' Ad margines agrorum in Ebuso. Florebat Majo. Hab. in regno Algeriensi (Desf. !). Mem. du Museuni., t. \l\. 33 2^4 DlCOTYLEDOJNES. Obs. Cette espece est voisine du D. hispidus , tel qu'il croit a la Chambre d'A- mour aupres de Biaritz; mais elle en differe par sa taille de inoilie plus elevee ; par les folioles de son involucre pinnatifides et a sept lobes , non simples et profonde- ment tridente'es au sommet ; par ses rayons beaucoup plus longs et plus etale's ( ils sont rapproches en tete dans le D. hispidus)j par ses petales blancs non jaunes; et par ses fruits (d'ailleurs semblables) berisses de piquans beaucoupplus alouges. Sprengel ( In Roem. et Schult. Syst. veget. tom. vi , p. 4;^/ rapporte, avec doute , le D. maxinius Desf. au D. gingidium qui est evidemment tres-different par ses feuilles luisantes et par ses folioles involucrales a lobes recourbes, non droits et elales. 243. Caucalis platycarpos. Gouan. Flor. Monsp. 285. Inter segetes insulae Majoris prope Ai'tam. Florebat Aprili. Hab. in Gallia meridionali ! , agro Romano (Sebast. et Mauf. ) , Barbaria (Desf. ). 244- Caucalis arveksis. Kar. simplex. In umbrosis montiura circa Esporlas in insuia Majore. Fioret Majo. Obs. Celte variete differe de la forme ordinaire par ses tiges toujours simples et par ses feuilles decoupees en segmens plus etroits. M. Soleirol Ta observee avec les memes caracteres en Corse , et il ne seroit point impossible qu'elle put etre consideree comme une espece distincte. L'etat d'imperfection du fruit , dans les echantillons que je possede , m'empeche d'emettre aucune opiuion positive a cet egard. 245. Caucalis nodiflora. Lam. Dict. i, p. 656. — Tordylium nodosum. Linn. Spec. 346. — Caucalis nodosa. Huds. Angl, 114. In agris insulae Majoris prope casteliuni Belver. Florebat Majo. Hab. in Gallia ! , Greecia , agro Byzantino et insula Cypro (Smith) , jEgypto ( Del. ) , regno Algeriensi ( Desf. 1 ) , agro Tingitano (Sthousl).). 246. Apium graveolens. Linn. Spec. 33^. a. Sylvestre. — In insula Miuore (/fe/-/z.). ,8. Sativam. — Colitur in hortis Balearium. 247. Apiom petroselinum. Liun. Spec. 379. Colitur in hortis Baiearium. Umbellifer^. 255 248. Anethdm FtKNiciiLOM. Linii. Spec. SSy. Tn collibus pelrosis Balearium haud infrequens. Hab. iii tola Europa meridionali , Barbaria (Desf. ). 249. Smyrnium olusatrum. Linn. Spec. SyG. Ad pagos in Balearibus vulgatissimum. Floret Aprili. Hab. in Provincia et agro jNicasensi (DC.) , Gr.iecia et insulA Cypro (Smith ) , regno Algeriensi (Desf. !). 250. Pastinaca lucida. Linn. Mant. 58. — Gouan IUustr. p. ig, t. XI et xn. In montibus insulce Majoris prope Llucli frequens ; 20 Aprilis non- diim floruerat. In insula Minore (Hern.). zSi. Thapsia yillosa. Linn. Spec. 3^5. In montibus insulce Majoris prope Artam; 14 Aprilis nondiimflo- ruerat. Hab. in Gallia mediterranea(DC.),insulisPatmoet Cypro(Smith), reguo Algerieusi (Desf. ). aSa. TflAPsiA garganica. Linn. Mant. 5j. Ad margines agrorum in Ebuso vulgatissima. Floret Majo. Hab. in regno Neapolitano (Tenore), Sicilia ( Ort. et Raf.), Grae- cia et Archipelagi insulis (Smith — DUrv.), tota Barbaria ( Desf. ! — Schousb.). 253. Ferula coMMUNis. Linn. Spec. 355. In insula Majore prope Esporlas , necnon in Ebuso. Florebat Majo. Hab. in Gailia mediterranea (DC), Liguria (Viv.), agro Romano (Sebast. et Maur.), Corsica (Viv.), Sicilia (Ort. et Raf.), Graecia (Smith), Cyrenaica ( Viv.) , regno Algeriensi (Desf. ! ). a54- Buplevrum prothactum. Link.Flor.Port. 11, p. 387. — S. su- bovatum. Link. in Spreng. Umbell. 365. — B. rotundijolium «. Desf. ! Atl. I, p. 229. — B. rotundifolium (S. intemiedium. Lois. 33* 2.56 DlCOTYLEDONES. Not. p, 45. — B. rotundifolium y. lanceolatmn. Desv. in Journ. Bot. Ti, p. 3i5. — B. grnnulatum. Gaud. I in litt. ad Gay. Differt a B. rotundifolio foliis oblongis , acutis , pallidius viren- tibus ; umbelHs 3 nec 5 radiatis; floribus aureis; seminibus verru- cosis (Gaud. in litt.). Inter segetes Ebusi frequens. Florebat Majo. Hab. in Andegavia ! , Pictaviensi agro!, Occitania ! , Provinciaet agro Niceeensi (DC), Calabria !, insulis Melita et Melo (D'Urv.), jEgypto(Willd.), Barbaria ( Desf !), Lusitania (Link.). 255. BuPLEVRUM ARisTATOM. Bartl. in Reichenb. Inconogr. Bot. n , p. 70, t. 178. — B. odontites auctorum non Linn. Ad apicem monlis Galatzo inter rupes. Florebat Majo. Hab. in Pictaviensi agro !, Occitania !, agro Parmensi ! , Calabria!. 256. Eryngium MARiTiMUM. Liuu. Spcc. SSy. In areuosis maritimis insulae Majoris. Hab. intota regione mediterranea. ^57. Ekyngium campestre. Linn. Spec. 357. Ad vias in insulis Majore et Minore. Hab. in Hispania !, Gallia !, Italia!, Graecia et Archipelagi insulis (Smith), Barbaria prope Tingidem (Schousb.). GAPRIFOLIAGEtE. 258. LoNicERA iMPLEXA cL. Viv. Flor. Cors. Spec. 4- — L- implexa. Ait. Hort. Kew. Ad sepes in insula Majore prope SoUer , Incam , Artam ; etiam in ins. Minore {Hern.). Floret Majo. /3. Viv. 1. c. — L. halearica. DC. Flor. Fr. Snppl. 499- — L. ca- prifolium. Desf. ! Atl. i p. i83. In sepibus Ebusi prope S. Eulaliam. Floreliat Majo. Hab. Var. oc. in Corsica et prope Genuam (Viv.); /S. in Atlante GaPRIFOLIACEjE. RuBlACEiE. r^S^ (Desf. !), Pyrenaeis orientalibus (DC), agro Narbonnensi ( Benth. ), Corsica et prope Genuam (Viv.). 25g. ViscDM ALBUM. Liuu. Spec. r45i. Ad arbores in montibus insulae Majoris. Hab. in Gallia !, Italia, Sicilia (Ort. et Raf. ), Grsecia (Smith.). 260. ViBURNUM TijsDs. Liun. Spec. 385. In monlibus insulae Majoris vulgatissiinum. Floret Martio. Hab. in Gallia meridionali!, agro Romano ( Sebast. et Maur.), re- gno Neapolitano (Tenore), regno Algeriensi (Desf. !), agro Tingi- tano (Schousb. ). 261. Sambdcds ebulus. Linn. Spec. 385. In Balearibus frequens. Hab. in Hispania ! , Gallia ! , Italia (Sebast. et Maur. — Tenore), Graecia (Smith), agro Tingitano (Schousb.). 262. Hedera helix. Linn. Spec. 292. Ad muros et truncos vetustos in Balearibus frequens. Hab. in Hispania!, Gallia ! , Italia (Bert. — Sebast. et Maur. — Tenore), insula Melita (Forsk.), Graecia,(Smifh). RUBIACE^. 263. Sherakdia arvensis. Linn. Spec. i^g. In agris Balearium vulgatissima. Floret Martio. Hab. in tota Europa , Syria ! , Barbaria (Desf. ! ). 264. Asperula arvensis. Linn. Spec. i5o. In agris Ebusi. Florebat Majo. Hab. in Hispania !, Gallia ! , Italia (Savi. — Sebast. et Maur. — Tenore), Graecia (Smith). 265. AsPERULA cYNANCHicA. Linn. Spec. i5i. In aridis Ebusi frequens. Florebat Majo. 258 DrCOTYLEDONES. Hab. in HispaniS !, Gallia!, Italia (Bert. — Savi. — Sebast. et Maur. — Tenore), Graecia (Smith). 266. Galium lucidum. All. Pedem. i, p. 5,t. 77, f. 2. In tissiiris rupiuin montium insulae Majoris prope Esporias.' Hab. in Pedemontio (AU.), prope Genuam et in Alpibus Apuanis (Bert.), agro Romano (Sebast. et Maur.), Barbaria (Desf. !). 267. Galium cinereum. AU. Pedem. i , p. 6, t. 77, f. 4. In insula Majore ad apicem montis Galatzo inter rupes. Florebat Majo. Hab. in Pedemontio et VeUesia inferiore ^^ AU. — DC. ). 268. Galium anglicum. Huds. Angl. 69. Cum prsecedeute. Florebat Majo. 269. GALruM TRicoRNE. With. Brit. ed. 2, p. i53. In agris insulae Majoris prope Valldemosam, et in Ebuso. Floret Aprili. Hab. in Gallia ! , Graecia et Archipelagi insulis (Smith). 270. Galium saccharatum. AU. Pedem. n. 3g. lu agris Balearium vulgatissima. Floret Martio. 271. Galium murale. AU. Pedem. n. 34,^.77, f. i. — Sherardia muralis. Linn. Spec. i^g- Ad rupes in Ebuso circa S. Iiies. Florebat Majo. Hab. in Provinciae locis calidioribus (DC), agro Nicaeensi (AU.), prope Romam ( Sebast. et Maur. ). 272. Valantia muralis. Linn. Spec. i^QO- Inter rupes insuise Majoris et Ebusi frequens. Floret Martio. Hab. in Hispania !, Gallia raediterranea !,Corsica!, Etruria (Savi), agro Romano (Sebast. etMaur.), Graecia (Smith). 273. Valantia hispida. Linu. Spec. i4go. In insula Majore prope Artam. Florebat ApriU. 1\UBIACE.E. 2jg Hab. iii Hispaiiia meridiouali !, regiio Algerieusi (Desf. !), Cy- reiiaica (Viv.), jEgypto (Del.), Creta (Sniith), insulis Melo et Lero (D'Urv.). 274. Rdbia tinctorum. — R. tinclorum , peregrina , lucida , an- gustifolia- Linii. et auct. Ubique iu sterilibus Balearium. Floret Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. Obs. Linue a le premier distingue les diverses formes de la garence ordinaire comme autant d'especes , et son exemple a ete sui-vi par les auteurs qui ont traite depuis lui de ces plantes , saiis qu'aucuii d'eux ail molive cette distinclion sur des caractcres de quelquevaleur. Le/2. tinciorum est cense avoir des feuilles annuelles ; les R. peregrina et lucida ne difFerent run de l'autre que parce que dans le second lesfeuilles sont depourvues, sur leurnervure, des petites dents crochues que ron trouve sur leur bord et sur les angles de la tige. Mais si nous examiaons ces formes avec un peu plus de severite, nous ne tarderoiis pas a nous convaincre de la necessile de les reunir. En effet , le R. tinctorum n'a point toujours des feuilles annuelles ; il peut presenter constamment ce caractere dans le nord de TEurope , oii la rigueurdes hiversest plus sensible, mais dans lesclimals plus secs et plus chauds, tels que ceux dont nous iious occupons , ses feuilles sont d'ordinairepersistaiites , et/ dans cet etat , il est impossible de le distinguer des R. peregrina et lucida. Quelque- fois les feuilles de cette plante sont munies sur leurs bords et sur leur nervure de petites dents crochues , c'est alors le R. jieregrina de Linne; mais oii trouve souvent sur le meme pied des rameaux portant des feuilles depourvues de denls , soil sur leur uervure , soit sur leur bord , et presentant , par consequent , les carac- teres du R. lucida. On n'est pas plus heureux en cherchant a distinguer ces formes par le nombre des feuilies a chaque verticelle , il varie sur la meme tige THEREjE. 2^1 A pr^cedente difFert caule basi solido , rigido et vere lignoso, non subherbaceo fragili; ramis ternatis, non alternis; foliis linea- ribiis, tenuibus , tomentosis, ton^ento sordide albo , non spatliulatis utrinque niveo-tomentosis crassis; capitulis longioribus ; squamis involucri lanceolato-oblongis, acutis , integris, nou ovato-oblougis obtusis erosis. Obs. Je donne a cette plante le nom A' Helichiysum Fontanesii en riiouneur de M. Desfontaines qui Ta decouverte dans le royaurae d'Alger. Son port, sa tige ligneuse , ses longues feuilles, ses fleurs plus graudes ia dislinguent au preruier aspei:t de VH. Slcechas. On peut ajouter que le StcecJias exhale dans toules ses parties une odeur aromatique assez prononcee, tandis que le Fontanesii est abso- lument inodore. Expl. tab. YIII. I Capitulum. — 2 Idem longiludinaliter sectum, — 3 Flosculus hermaphroditus. — 4 I*^^"^ femineus. 323. Helichrysum decumbens: caule suffruticoso, decumbente, to- mentoso ; ramis subternatis ; foliis linearibus, tomentosis, margine revolutis , marcidis subteretibus ; capitulis corymbosis, coryml)o conglobato. Nob. Gnaphalium dficumbens. hag. ! Nov. Gen. et Spec. p. 28, n. 55j, (ex Herb. Desf.). Caulis 4-8 uncias longus, sutrruticosus , decumbens, ramosus , ramis incano-tomentosis, subternatis. i^o/m alterna, ad basin ra- morum subimbricata, iinearia, margine revoluta, demum subteretia, tomentosa, facie virentia, dorso (tomento densiore) albida, 4~5 H- neas longa, dimidiam lineam lata. Capitula terminalia, corymbosa, coryinbo parvulo , conglobato. Involucrum ovoideum , aureum , squamis laevibus, lucidis, oblongo-lanceolatis, acutis. Plosculi in- volucro paulo breviores; marginales (ex clar. Lag. I. c.) limbo tri- quadrifido, feminei. Ad. H. Fontanesianum ramis lernatis et involucrorum forma accedit, sed ab illo longe recedere videtur caule humiliore, foliis rainimis, demiim subteretibus , corymbis parvulis conglobatis, Vix 35* 272 DlCOTYLEDONES. ab H. Stoechade distinctum, nisi habitu, ramis decumbentibus , foliis inodoris, subteretibus, crassiusculis. An species distincta?. Inter rupes maritimas Alcudise in insula Majore. Aprili Majoque tloret. Obs. M. Lagasca indique cette plante sur les bords de la mer aupres de Malaga en Andalousie , a la Fuen-Santa dans le royaume de Murcie, et au pied du mont Lrchillo pres A'Orihuela dans le royaume de Valence. J'ai trouve dans les sables maritimes d'Arta ua Helichrjsum , d'ailleurs sem- blable au decumbens , mais beaucoup plus rabougri , a rameaux beaucoup plus courts, plus serres , et dont le feuillage est positivement odorant. Je n'ose le proposer corame une espece distincte , et tout ce que je puis en dire , c'est que par un de ses caracteres (Fodeur) il tend a reunir les H. Stcechas et decumbens . 324. Helichrysum stoechas. DC. Flor. Fr. n , p. i^^z. Gnapha- lium Stoechas. Linn. Spec. iigS. In aridis et maritimis Balearium frequens. Floret Majo. Hab. in tota regione mediterranea. SaS. Helichry^um microphyllum : caule fruticoso , erecto, ramo- sissimo ; foHis minitnis, lineari-lanceolatis , margine revolutis , fa- cie villoso-tomeiitosis, dorso glaberrimis; capitulis corymbosis, sub- umbeliatis, corymbis 6-8-floris. Nob. Elichrysum creticum foliis brevioribus et crispis, capitulis mino~ ribus. Tournef. ! Coroll. 33. (ex ejus herbario). — Gnaphalium microphyllum. Willd. ! Spec. iii, p. i863, (ex herb. Desf. ), non Tenore,(ex herb. Desf. et Gay.). Caulis pedalis, fruticosus, ramosissimus, giaberrimus, sordide fuscus, ramis erectis, inferne glaberrimis, niveis, apice pubescen- tibus. i^o/za sessilia, lineari-lanceolata, obtusa, uninervia, margine revoluta, 2, rariiis 3 lineas longa, lineae quadrantem lata, facie villoso-tomentosa, dorso glaberrima , ramea inferiora confertissima, superiora ( in ramis floriferis) remotiuscula. Capitula ad apicem ra- morum coryrabosa, axe generali brevissimo subumbellata, corymbi capitulis 6-8. /«(^o/McrMm cylindraceum, subcampanulalum, 2 lineas SYNANTHEREiE. S^S longuin, lineam et iliniidiani latum; squamae flavescentes, exteriores dorso tftnientosae, interiores glabrac, medio dorso niultiglandulosae , glandulis aureis approxiraatis, omnes ovato-oblongas, apice oblusse, scariosae, erosae. Flosculi 5-dentati, involucrum aequantes, plurimi hermaphroditi infundibuliformes, pauci feniiuei tubulosi. Pappus flosculis paulo longior, denticulatus. Fructum non vidi. Tota planta odorem quemdam aromaticum spirat. In monte Puig-Majur in insula Majore. Ibi ai Aprilis nondum floruerat. • Obs. Les echantillons de Majorque que je possede etoient tres-peu avances lors- que je les ai cueillis ; ils presentent encore les restes des fleurs de Tannee prece- dente, de sorle que i'ai pu in'assurer de la forme des involucres el de celle des ecailles. J'ai decril les fleurons d'apres I'herbier de Toumefort. Le Gnaphalium microphjUunj Tenore (Cat. Sem. ann. iSaS in Hort. Neap. collect. p. 4) differe de uotre plante par son port , par ses feuilles moilie plus longues et cotonneuses des deux cotes , par sa tige egaleKent colonneuse daiis toute sa longueur , par ses involucres cairpannles d'ure nialiere beaiicoi:p jilus prononcee, par ses ecailles interieures absolument depourvues de glandes, etc. etc. Cette plante, telle que je Tai vue dans les herbiers de MM. Desfontaines et Gay, envoyee par M. Tenore , ne me paroit pas assez distincte du Stccchas pour etre maintenue au rang d'espece. L'//. microphyllum parott particulier a quelques iles de la Mediferranee ; on le trouve a Candie ( Tournef. Herb. I ) , dans la Corse meridionale et la Sardaigne (Viv.), enfin a Majorque , oii il est assez ccmmuu sur le penchant du Puig- Major, non loin du couvent de Lluch. 326. GiFOLA vDLGARis. Cass. Dict. Sc. Nat. XVIII, p. 53i. — Filago germanica. Linn. Spec. i3ii. In insula Minore {Hern.). Hab. in tota Europa!, TEgypto (Del.). 327. FiLAGo PYGMai^. Linn. Spec. i3ii. — Cass. Dict. Sc. Nat. xvii, p 2. — Micropus pygmoeus. Desf. ! Atl. 11, p. Soy. Ad vias et in aridis Balearium vulgatissima. Florebat Aprili, Majo. 274 DlCOTYLEDONES. Hab. in tota reglone mediterranea , jEgypto excepta. 328. CoNYZA AMBIGUA. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 469. In insula Minore ( Hern. ). Hab. in Andaiusia ! , Gallia mediterranea \, agro Romano (Sebast. etMaur.). 329. CoNYZA sAXATiLis. Linn. Spec. 1207. Ubique ad muros et rupes Balearium. Floret Aprili. Hab. in Barbaria prope Tingidem ! , Andalusia ! , Ruscinonensi agro ! , Provincia ! , agro Nicaeensi ! , Corsica ! , Calabria ! , Sicilia ! , Graecia et Archipelagi insulis (Smith). 330. CoNYZA RUPESTRis. Linn. Mant. 1 13. — C.geminiflora. Tenore ! Fior. Nap. II, p. 2i3, t. lxxvii, (ex herb. Gay). In petrosis prope Artam, Cauviam in insula Majore. Florebat Aprili, Majo. Hab. in regno Valentino!, Andalusia !, Atlante (Desf. ), jEgypto ( Del.), Sicilia !, insula Caprearum ! , regno Neapolitano !. 33 1. CoNYZA soRDiDA. Linn. Mant. 466. Frequens inter rupes montium insulae Majoris; etiam in insula Minore (Hern.). Hab. in Atlante (Desf.), regno Valentino! Gallia mediterranea ! , agro Nicaeensi (DC. ), agro Romano (Sebast. et Maur. ). 332. Inula odora. Var. foliis decurrentihus y clorso lanatis. In insula Wmovt (^Hern.). Obs. Cette variete est tres-remarquable par ses feuilles decurrentes sur la tige , dont les ailes se prolongent au point d'atteindre souvent la longueur des entre- ncEuds, et dont la surface inferieure est couverte d'un duvet laineux et crepu qui leur donne en dessous un aspect blanchatre, tandis que le dessus est vert et parseme d-e quelques poils tres-c6urts. Dans Ylnula odora , tel qu'il croit a Draguignan en Proveuce ! , en Corse ! , et a Chalepa dans Tile de Candie ! , les feuilles sont echancrees en coeur a la base, embrassantes^ leur decurrence, lorsqu'elle existe, est a peine sensible; enfin elles sont vertes des deux cotes, et plus ou moins velues a la SynajvtherejE. 275 surface inferieure. Ces differences m'auroienl determine a considerer cette forme comme une espece dislincte , si je n'avois vu dans riierbier de M. Gay des echau- tillons de VJiwla bifrons qui presentent la meme variation. Dans cette derniere espece , les feuilles sont d'ordinaire decurrentes, on les trouve tres-rarement sessiles , cordiformes et amplexicaules. Cette observation attenuant considerable- ment le principal caractere de ma plante, j'ai cru qu'il seroit plus convenable de la signaler comme variete de ia forme ordinaire. 535. Indla DYSENTicRicA. Liuti. Spec. laSy. In humidis insulae Minoris(Z?er«.). Hab. in tota Europa. 534. Inula viscosa. Desf. ! Atl. 11, p. 274. In insula Minore {Hern.). Hab. in Galliameridionali! , agro Genuensi (Bert. ),agroRomano (Sebast. et Maur. ), regno Neapolitano (Tenore), Greecia et Archi- pelagi insulis (Smith), Creta !, regno Algeriensi (Desf. !), agro Tin- gitano!. 555. Inula cRiTHMOmES. Linn. Spec. 1240. In maritimis Balearium frequens. Florebat Majo, Junio. Hab. in lota regione mediterranea. 356. Solidago grateolens. Lam Flor. Fr. iii, p. 1^6. In insula Minore ( Hern.). Hab. in Gallia ! , Italia prope Pisas ! , Corsica !. 337. Senecio -vdlgaris. Linn. Spec. 1216. In Balearibus frequens. Hab. in tota regione mediterranea. 538. Senecio JACoBiEA. Linn. Spec. 1219. In insula Minore(^em.). Hab. in tota Europa. 35g. Senecio linifolius. Linn. Spec. 1220. In Ebuso ad vias frequens. Florebat Majo. Hab. in Hispania meridionali !. 276 DlCOTYLEDONES. 340. CiNERARii MARiTiMA. Linn. Spec. 1244- — u^chdovan abiat. Prosp. Alp. Plaut. VEgypt. p. 43, t. xxvm. In arenosis maritimis insulae Majons. Hab. in Gallia mediterranea ! , Liguria meridionali et agro Ge- nuensi (Bert.), agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano (Tenore), jEgypto (Prosp. Alp.). 341. Bellium bellidioides. Linn. Mant. 285, non Desf. Atl. — Bellis drosercefolia. Gouan Illust. p. 6g. In humidis prope Deyam in insula Majore (Trias) , necnon in ma- ritimis insulge Minoris ( Hern. ). Hab. in Corsica!, insulis Therasia (D'Urv. ), Chalci et Rhodo (Smith). 342. Calendula arvensis. Linn. Spec. i3o3. Inter segetes Balearium vulgatissima. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 343. Chrysanthemum segetum. Linn. Spec. laS^- In agris insulse Minoris (/fem.). Hab. in Gallia meridionali!, regno Neapolitano (Tenore), insula Melita (Forsk.), Graecia (Smith), Barbaria (Desf.). 344- Chrysanthemum coronarium. Linn. Spec. 1254. Inter segetes insulae Majoris et Ebusi vulgatisssima. Floret Martio, Aprili. Hab. in regno Valentino ! , Andalusia ! , tota Africa septentrionaii (Desf. ! — Viv.- — DeI.),Graecia et Archipelagi insulis (Smith), insula Meiita (D'Urv.), regno Neapolitano (Tenore), agro Romano (Sebast. et Maur.), agro Nicaeensi ( DC. ) , Provincia !. 34-'5. Bellis annua. Linn. Spec. 1249. Ubique in Balearibus. Floret primo vere. Hab. in Hispania!, Barbaria (Desf. !), Creta ! , Cypro, Asia rai- nore et Greecia (Smith), insula Melita (D'Urv.), regno Neapolitano ! , agro Nicaeensi (DC), tota Gallia mediterranea!. SYNANTHEREiE. 277 346. Bellis sylyEstris. Cyrill. Plant. Rar. 11, p. 22 , t. 4- — Doro- nicum beUidiastruin. Desf. ! All. 11, p. ayS^.non Linn. — Arniici hellidiastrum. Lap. ! Abr. p. 626, (ex observ. Gay.), non Willd. In insulis Majore (Trias) et Minore (Hern.), ad vias. Floret au- tiimno. Hab. in tota GaHla mediterranea ! , tota Barbaria! , agro Neapoli- tano (Tenore). 347. AllTEMISIA GALLICA. Willd. SpCC. III, p. l834. In maritimis insulse Minoris(//^er«.). Hab. in tota Gallia mediterranea ! , Etruria ! , agro Veneto !. 348. Santolina incana. Lam. Flor. Fr. 11, p. 43- — S. chamceci- parissus. Willd. Spec. iii, p. 1797. In insulae Majoris monte Puig-Major; etiam in insula Minore {Hern.). Hab. in Gallia mediterranea ! , regno Neapolitano (Tenore). 349. Anthemis maritima. Linn. Spec. laSg. In arenosis niaritirais Balearium haud rara. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 350. Anthemis arvensis. Linn. Spec. 1261. In agris prope Artam in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. intota regione mediterranea. 35 1. Achillea ageratum. Linn. Spec. 1264. Ad vias in insula Majore frequens. Florebat Majo. Hab. in Hispania!, tota Gallia mediterranea ! , agro Nicseensi (DC), agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano (Tenore). 352. Buphthalmxjm spiNostJM. Linn. Spec. 1247. Advias in Balearibus frequens. Florebat Majo. Hab. in tota re£;ione mediterranea. 353. Bdphthalmum aquaticuw. Linn. Spec. 1274. Mem. du Museum. t. i^- 36 2^8 DlCOTYLEDONES. Ad vias in Ebuso prope S. Eulaliam. Florebat Majo. Hab. in Gallia mediterranea ! , regno Neapolitano (Tenore), Graecia et insulisZacyntho etMelo (Smith), regno Algeriensi (Desf.!), prope Tingidem !. 354. Bdphthalmum MARiTiMUM. Linu. Spec. 1274- In arenosis Balearium vulgatissimum. Florebat Majo. Hab. in Hispania ab Andalusia ! ad Catalauniam! , Provincia!, agro Nicseensi (DC.) , Graecia ( Smith ), Barbaria ( Desf. ! ). CAftiPAWULACEJ^. 355. Campanula erinus. Linn. Spec. 240. Adapicem montis Galatzo in insula Majore. Florebat Majo. Hab. in Hispania ! , Gallia meridionali! , agro Romano (Sebasf. et Maur. ) , regno Neapolitano (Tenore), Greecia et insula Cypro (Smith), regno Algeriensi (Desf. ! ) et prope Tingidem (Schousb.). CUCURBITACEiE. i56. Momordica elaterium. Linn. Spec. i^S^- Ad vias in insula Majore. Hab. in tota regione mediterranea. SSy. CucuMis MELO. Linn. Spec. i436. Colitur in hortis. 358. CucuMis sATivus. Linn.Spec. i^^y- Colilur in hortis. 35g. CucuRBiTA LAGBNARiA. Linn. Spec. 1434'. Colitur in hortis. 36o. CucuRBiTA MAxiMA. Duch. iu Lam. Dict. ii , p. i5i. EbICINEjE. JASMlNEiE. ^l-jC) Colitur iii hortis. 56i. CucuRBiTA PEPo. Ducli. ifi Lam. Dict. n, p. i5i. Colitur in hortis. ERlCINEiE. 362. Erica abborea. Linn. Spec. 5o2. In inontibus insulae Majoris prope Pollentiam, Lluch , SoUer fre- cjuens ; etiam in iusula Minore (Hern.). Florebat Aprili. Hab. in lota regione mediterranea, j5^gypto excepta ; hujus limites septentrionales sunt in Italid Vallis Telina ! in Gallia , Cebennarum jugus!. 363. Erica vagans. Linn. Mant. aSo. Ubique in montibus insulae Majoris. Florebat Aprili. Hab. in regno Algeriensi (Desf.), Hispania ! , Occitania!, Pro- ■vincia ! , agro Nicaeensi (DC ). . 564. Abbctus dnedo. Linn. Spec. 552. In montibus insulse Majoris prope Esporlas. Hab. in Atlante (Desf. !), Cyrenaica (Viv.), Graecia et Archipe- iagi insulis(Smith), Itaiia(Sebast. et Maur. — Savi — Viv.), Corsical, Gallia mediterranea !. JASMlNEiE. 365. Olea europ^a. Linn. Spec. 5. Vuigo Oliwra, Ullastre. In inontibus Balearium vulgatissima. Colitur in agris. Hab. in tota regione inediterranea ; hujus iimites septentrionales in Italia sunt lacus Verbanus , Luganensis, et Benacus ( Herb. Gay). Obs. Cet arbre a ete transplante en Amerique : mais le gouverneureiit espagnol ^'etant de tout temps oppose a sa cullure , on n'en trouve que des pieds isoles sur 36* aHo DlCOTYLEDONES. toutes les cotes occidentales , depuis le Chili jusqu'a la Californie ; on le cultive plus communement aux Elals-Unis, dans la Georgie et la Louisiane (Communication de M. Gay. ). 366. Phii-lyrea latifolia. Linn. Spec. lo.. In sepibus insulse Majoris frequens. Floi"et Martio. Hab. in tota regione mediterranea, ji^gypto excepta. 367. Phillyrea AisGusTiFOLiA. LiuH. Spec. 10. Frequens in sepibus insulse Majoris. Floret Martio. Hab. in tota regione raediterranea, iEgypto excepta. 568. Fraxinus excelsior /3. australis. Gsiy herh.l — F. excelsior. Desf. ! Atl. II, 394. Ad margines agrorum in insula Majore. Obs. Cet arbre dilfere du F. excehior, tel qu'on le rencoatre en France partout ailleurs que sur la lisiere de la Mediterranee, par ses folioles plus etroites et parfai- tement gtabres en dessous , non mai'qae'es de faisceaux de poils aux aisselles des nervures laterales. On pourroit le considerer comme une espece dislincte, si Tob- servation n'avoit fait connoitre des individus intermediaires, soit par la largeur des folioles, soit par une legere pubescence de leur surface inferieure. Le vrai F. excelsior est tres-rare en France dans la region des oliviers : M. Gay \'a vu a Perpignan , a Tile Sainte-Lucie et a Balaruc ; mnis la variele est beaucoup phis commune dans le Roussillon et en Languedoc: on en trouve des plantations considerables sur les bords du canal du Midi, principalement a Castelnaudary ( Ces fails m'ont ete communiques par M. Gay. ). Le F. excehior de Barbarie, dont M. Desfontaines a bien voulu me communi- quer un exemplaire , a les fenilles parfaitement glabres en dessous ; il appartient donc a la variete qui est cultivee a Majorque et dans le midi de la France. APOGYNEiE. 36g. ViNCA MEDiA. Audib. in DC. Cat. Hort. Monsp. p- 7' • In sepibus insulae Majoris vulgatissima. Florebat Aprili. Hab. prope Monspelium ! , iii Ruseinonensi agro ! , Barbaria prope Tingidem I. GENTIANEi?:. 281 570. Nerium oleander. Linn. Spec. 3o5. In niontibus insuloe Majoris. Hab. in Proviucia (i)!, Hispania!, tota Barbari4 (Schoiisb. — Desf. ! — Viv.), Graecia et Archipelagi insulis (Smith. — DUrv.), Sicilia (Ortol. et Raf. — Viv.), Calabria (Tenore), Sardinia, Cor- sica ! , Liguria occidentali (Viv.). Hujus limes septentrionalis in Italia, est lacus Benacus, ad cujus orientales et meridionales ripas, inter rupium fissuras, non raro occurrit (Pollini). In orientem , usque ad Imerettise prsefecturam Vacca excurrit (Gamba, Voyage dans la Russie meridionale. ). 371. Cykanchdm AcuTCJM. Linu. Spec. 5 10. In sepibus insulae Majoris prope Artam. Hab. in Hispania ! , Barbaria (Desf. !), jEgypto!, omnibus Archi- pelagi insulis ( Smith — D'Urv. ). 372. AscLEPiAs NiGRA. Liun. Spec. 3i5. In montibus insulpe Majoris prope Esporlas frequens; necnon in insula Minore {Herii.). Florebat Majo. Hab. in Pedemontio!, agro Nicaeensi et Provincia (DC), Occita- nia ! , Ruscinonensi agro !. GENTJANEiE. 575. Chlora perfoliata. Linn. Mant. 10. In insula Minore (Hern.'). Hab. in tota regione mediterranea , ^gypto excepta. 374. Chironia spicata. V\^illd. Spec. i, p. io6g. (i) M. Gay a trouve celle plante en grande abondance au-dessus de Bormes, au bord de la Maravene, ruisseau que l'on traverse en allant de Hyeres a Saint- Tropei. 382 DlCOTYLEDONES. In maritiniis insulae Minoris (^Hern.). Hab. in tota regione mediterranea. 375. Chironia pulchella. Swartz Act. Holm. (1783) p. 85, t. 3, f. 8 et 9. \n maritimis insulae Minoris (Uern.). Hab. in Hispania! , Gallia ! , Italia (Sebast. et Maur. — Bert. ; CONVOLVULACEJE. : 376. CoNVOLVULus ARVENsis. Linn. Spec. 218. In agris Balearium frequens. Hab. in tota regione mediterranea. 377. CoNvoLVULus ALTHMiDES. Linn. Spec. \222. — C. hirsutus. Tenore ! Flor. Nap. i, p. 60, t. i5. Ubique in Balearibus. Floret Martio, Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 378. CoNVOLVtJLUS PENTAPETALOIDES . Linn. SjSt. III , p. 22g. In agris insulae Majoris prope Artam. Florebat Aprili. Hab. in Hispania ( Cav. ) , Sicilia (Ortol. et Raf. ), Calabria (Tenore!). 379. CoNvoLVULUS LiNEATUs. Liuu. Spec. 224. Ad vias in insula Majore prope Incam, Campos. Florebat Majo. Hab. in regno Valentino ! , tot^ Gallia mediterranea ! , agro Ge- nuensi (Viv.), insula Caprearum!, Arcliipelagi insulis (Smith) , Cyrenaica (Viv.), regno Algeriensi (Desf. !). 380. Calystegia sepium. Brown Prodr. p. 83. — Convolvulus sepium. Linn. Spec. 218. Ad sepes in Balearibus vulgatissima. Hab. in tota regione mediterranea, ^gypto excepta. BoRRAGIiNE.i;. a83 38r. Calystegia soldanella. Brown Prodr. p. 483. — ConvoLvulus Soldanella. Linn. Spec. 226. In arenosis niaritimis insulae Majoris et Ebusi. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. BORRAGINEJ^. 382. Heliotropium eorop^um. Linn. Spec. 187. In agris Baleariuni frequens. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 383. EcHiuM italicum. Linn. Spec. 200. — E. pyrenaicuni. Desf. ! AfL I, p. 164. Ad margines viarum in insula Majore frequens. Florebat Majo. Hab. in tota regione niediterranea , jEgypto excepta. 384. EcHiuM violaceum. Linn. Mant. /^2. — E. grandifloruni. Desf. ! Atl. i, p. 166, t. 46. — E. megalanthos. Lap. ex Bentham Cat. p. y6. — E. macranthum. Roem et Schulf . Syst. iv , p. 20. — E. plan- tagineum. Linn.?et auct.? In collibus maritimis prope Ai'tam in insula Majore. Florebat Aprili. Obs. Cette espece a ete le sujet de beaucoup de confusions ; mais les renseigne- inens que j'ai recueillis me portent a croirequ'elle liabite sur tous lesbordsde la Me- diterranee, et que ses diverses formes ont ete decriles tantot sous le nom de viola- ceimi, tanlot sous ceux Ae planlagineum,grandiJlorum, et macranthum. Les echan- tillons de rherbier de M. Desfontaines et ceux que M. Gay a rejus des environs deTanger, confirment les deux derniers synonymes. M. De Candolle indique VE. plantagineum a Narbonne; or tous les exemplaires que j'ai pu me procurer, provenant de cette localite , m'ont paru se rapporter a \'E. violaceum et confirmer la reunion de ces deux especes proposee receinment parM. Bentham(Cat. I. c). II faudroit pour eclaircir entierement ce sujet posseder des echantilions recueillis tout autour du bassin de la Mediterranee. Ceux que j'ai eus a ma disposition pro- venoientdes environs de Toulouse, de Narbonne, de Tanger, d'Alger , de Tunis et de Naples. 284 DlCOTYLEDONES. 585. EcHiOM pRosTRATUM. Dcsf. Cat. Hort. Par. ed. i, p. 72. — Del. ! Flor. jEgypt. lllust. n. 216, non Tenore. Ad viam interPalmam etSoUerin insula Majore. Florebat Aprili. Hab.in^gypto(Del.). 386. EcHiuM cALYCiNDM. Viv. Fragm. Ital. i, p. 2, t. 4- — E.pros- tratum. Tenore! Flor. Nap. p. 5o, t. 12, non Desf. In incultis et ad margines viarum in insula Majore frequens. Flo- rebat Aprili. Hab. in Provincia ! , agro Nicteensi ( DC.) , agro Genuensi ( Viv.) , regno Neapolitano! , insula Caprearum \ , insulis Melita et Melo (DUrv.). 387. LlTHOSPERMOM OFFICINALE. Linn. SpCC. 1 89. In insula Majore prope Esporlas. Florebat Majo. Hab. in Europa fere tota. 588. LiTHOSPERMDM ARVENSE. Linn. Spec. igo. Ubique in agris insulse Majoris. Florebat Martio. Hab. in tola regione mediterranea , jEgypto excepta. 38g. LiTHO.sPERMDMAPDLDM.Vahl. Symb. II, p. 33. — Myosotisapula. Linn. Spec. i8g. In aridis insulae Majoris prope Petram, Artam. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 590. NoNEA LDTEA. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 420. Li sterilibus prope Cauviam in insula Majore. Florebat Majo. Hab. in Ruscinonensi agro!, Stoechadum insulis(DC.), Corsica !. 5gi. Symphytom toberosom. Linn. Spec. ig^. In montibus insulae Majoris prope Lluch. Florebat Aprili, Hab. in Europa fere tota. Meridiem versiis usque in Greeciam progreditur. BORRAGINE^. 285 392. Anchusaitalica. RetzOhs.Bot. fasc. J,p. 12. — A.paniculata. Ait. Hort. Kew. ed. i\i, p. 177. Ad vias in insula minore (Hern.). Hab. inGallia!, Etruria (Savi), Graecia (Smitli). 395, Anchusa angustifolia. Linn. Spec. 191. Ad vias in insula Majore circa Artam. Florebat Aprili. 594. Cynoglossum pictum. Ait. Hort. Kew. ed. 1°. i, p. 179. — C. officinale. Desf. ! Atl. i, p. i58. — Smith Flor. Greec. Prodr. i, p. 1 17? non Linn. In incultis insulse Majoris prope Artam; etiam in insula Minore {Hern.). Florebat Aprili. Hab. in Gallia mediterranea ! , agro Romano (Sebast. et Maur.), Sicilia (Ortol. et Raf.), Creta ! , regno Algeriensi (Desf. !), agro Tin- gitano !. Obs. Je ne cite qu'avec doute le synonyme de M. Smith , parce qu'il pourroit se faire que Sibthorp' eut recueilli le vrai C. officiiiale sur les montagnes de la Grece. Dans ce cas le C. jyictiim devroit ctre ajoute a la flore de cette contree, puisque j'en ai vu un echantillon , dans l'herbier de M. Gay, provenant de rile de Candie. Cette espece habite toute la France occidentale depuis les bords de la Loire, a Orleans, Blois et Tours, jusqu'aux Pyrenees , et lout le littoral de la Provence , du Languedoc et du Roussillon oii le C. qfficinale n'existe pas. 395. Cynoglossdm cheirifolium. Linn. Spec. igS. — Anchusa lanata. Desf. ! Atl. i, p. i58, an Linn.? Frequens in aridis et montosis iiisulae Majoris. Florebat Martio. Hab. in Provincia ! , Occitania I , Aragonia ! , regno Valentinoi , Andalusia !, regno Algeriensi (Desf. !). 396. BoRRAGO OFFicfNALis. Linn. Spec. 197. Frequens ad vias et margines agrorum in Balearibus. Hab. in tota regione mediterranea. Mem. du Museum. t. i4. . 87 286 DlCOTYLEDONES. SOLANE^. Sgy. Veebascum sindatum. Linn. Spec. 254- Ad vias in Balearibus vulgatissimum. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 398. Hyosciamus albtjs. Linii. Spec. aS^. Tn insula iMinore (^Hern.). Hab. iu tota regione mediterranea. 3gg. Hyosciamus niger. Linn. Spec. z5j. Ad vias et pagos in insulis Majore et Minore. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. 400. NicoTiANA tabacum. Linu. Spec. ^58. Colitur in Balearibus. 401. NicoTiANA RusTicA. Liun. Spec. 258. Colitur in Balearibus praesertim in Ebuso. 402. Physalis somnifera. Linii. Spec. 261. Ad vias in Balearibus haud rara. Florebat Majo. Hab. in insulis Chaici et Cypro (Sraith), Syria ! , iEgypto ! , Bar- baria!. Meridiem versus usque ad Senegaliam progreditur. 4o5. SoLANUM NiGRUM. Linn. Spcc. 266. Ubique in agris Balearium. Florebat Martio. Hab. in tota regione medilerraneai 4o4- SoLANUM TUBEROSUM. Linn. Spcc. :i65. Colitur in aeris et hortis Balearium. 405. SOLANUM LYCOPERSICUM. LiuU. SpeC. 265. Colitur in hortis. 406. SOLANUM MELONGENA. Lintl. SpeC. 266. Colitur cum priore. PeRSONATjE. 2^7 407. SoLANCM S0DOMEUM. Linn. Spec. 268. — S. Hermanni. Dunal ! Sol. p. 2ia, t. 2, f. 3. Ubiqiie ad vias et pagos Balearium. Februario Martioque flo- rebat. Hab. in Calabria ! , insula. Caprearum (Tenore), Sicilia!, AfricA (Linn.). 408. Capsicum annum. Linn. Spec. 270. Colltur in hortis et condimentum usitatissimum praebet. PERSONATJl. § L Antirrhinece. 4og. SCROPHULARIA PEKEGRINA. LinU. SpCC. 866. Ad sepes in insula Majore circa Palmara, PoUentisam; necnon in insula Minore {Hern.'). Florebat Aprili. Hab. in Gallia meridionali ! , agro INicaeensi (DC), Etruria (Savi), agro Romano ( Sebast. et Maur.), regno Neapolitano!, GreeciS (Smith),Creta!. 4lO. SCROPHULARIA CANINA. Liun. SpCC. 865. Ad torrentes in montibus insulae Majoris frequens. Florebat Majo. Hab. in Gallia ! , Italia ( Savi — Sebast. et Maur. — Tenore), Graecia et insulis Creta et Cypro (Smitli), Barbaria ( Desf. ). 4ll- LlNARIA ELATINE. Dcsf. Atl. II, p. 3^. In insuia Minore {Hern. ). Hab. in tola regione mediterranea. 4i2. LiNARiA SPURIA. Mill. Dict. n. i5. In agris insulae Majoris et Ebusi. Florebat Aprili, Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 4l5. LlNARIA TRIPHYLLA. Mill. Dict. n. 2. In agris prope Palmam, Artam in insula Majore. Floret Aprili. 37- 288 DlCOTYLEDONES. Hab. in Hispania(Viv.), tota Barbaria (Desf. — Viv.), insula Melo (D'Urv.), Sicilia (Viv.), Corsica!. 4i4- Antirrhinom okontidm. Linn. Spec. 860. Inter segetes Balearium frequens. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 4i5. DiGiTALis THAPSi. Linn. Spec. 867. — JD. thapsi var. a. Lindl. Digit. Monog. , p. 10, t. 3. Radix incrassata , scabra , fusca. Caulis herbaceus, pedalis, as- cendens, simplex, tomentosus. Polin lanceolata, utrinque tomentosa, facie viridia, dorso tomento densissirao albida, margine integra vel tenuissime dentlculata; radicalia in petiolum attenuata; caulina ses- silia, amplexicauUa , subdecurrentia, gradatim breviora. Flores ra- ceraosi, secundi , nutantes , racerao io-i5 floro. Pedunculi 3-6 lineas longi, sepalis longiores nunc breviores , tomentosi , floriferi nutan- tes , fructiferi erecli arcuati , basi suff^ulti bractea ovato-lanceolata, 1-2 lineas longa , sessili, tomentosa. Calyx 5 partitus, lobis inse- qualibus, superiore minore lineari-subulato, reliquis ovato-lanceo- latis acutis, oranibus nervosis, utriuque, praesertim dorso, villosis, pilis brevibus glandulosis. Corolla rosea , intiis rubro-punctata, 14- i61ineas longa,6-7 lineas lata, puberula, limbo brevi , lobis obtu- sis. Antheroe immaculatae, pubescentes. Capsula sepalis triente bre- vior, subglobosa , villosiuscula, pilis brevissiniis glandulosis. Semina pluriina , scrobiculis placentse centralis. aflixa, subsphaerica, apice acutiuscula, sublente foveolata ; embryo rectusin centro perispermi carnosi; radicula apicem serainis spectans. In raontibus insulae Majoris prope Lluch , ad rupes in monte Puig-de-Torrella ^ necnon in insula Miaore [Hern.). Floret Juuio. Hab. in Hispania !. Obs. Celte espece differe du D. purpurea par sa lige moins elevee, par ses feuilles tomenteuses, blancheseu dessous, par sesbracteesbeaucoup pluscourtesque les pedicelles, par ses antheres sans taches et pubescences. II paroit cependant que Personat^. 289 plusieurs de ces caracteres s'evanouissent par la culture. M. Lindley paroit indecis si on doit conserver le D. thapsiaii rang d'espece ou la regarder comme une variete du D.purpiirea. Personne, mieux que lui , ne pouvoit decider celte question , puis- qu'il avoita sa disposition des exemplaires recueiilis en Espagne et en Portugal, et qu'il a vu , dans le jardin de Kew, desindividus provenant de graines fournies par ces memes echantillops. Linne demande si notre plante n'est point une hybride du Digitalis purpurea et du Verhascwn thapsus. Ce doute, qui n'est fonde que sur Taspect de ses feuilies inferieures qui out quelques rapports avec celles du f^. thapsus , ne peut etre admis aujourd'hui , puisqu'il n'exisfe pas d^exeniple authentique de fecondation entre des plantes de genres differens. D'ailleurs je n'ai apercu dans les Baleares ni le D. purpurea, ni le /-^. thapsus. § II. Rhinanthacece ■ 416. Veronica anagallis. Linn. Spec. 16. In fossis Balearium frequens. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 417. Veronica beccabunga. Linn. Spec. 16. In insula Minore {Hern.). Hab. in Gallia ! , Italia ! , Graecia (Smith). 418. Veronica agrestis. Linn. Spec. 18. In umbrosis montium insulae Majoris prope Artam. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, JEgypto excepta. 419. Veronica cymbalaria. Bodard. Disserf. Pisis, 1798. In umbrosis Balearium vulgatissima. Florebat Aprili. Hab. in Gallia mediterranea! , Liguria (Bert.), Etrurid ( Savi), agro Roraano ( Sebast. et Maur. ) , regno Neapolitano ! , insulis Archi- pelagi et agro Byzantino (Smith — D'Urv.), Creta !, Barbaria !. 420. Disandra africana : caulibus villosis , foliis orbiculato-coi'- datis, 7-9 crenatis, villosis, filamentis coroliam subaequantibus , stylo glabro, stigmate subincrassato. Nob. Tab. 9. 2gO DlCOTTLEDONES. ChrysospleniifoUisplanta aquaticafloreflavopentapetalo.Schdiyv Cat. n. 149? f- i49' — Sibthorpia africana. Linn. Spec. 880. — Di- sandra prostrata (B. Willcl. Spec. 11, p. 282. Caules numerosij humifusi, repentes, flexuosi , ramosi, filifor- mes, pedales, viliosi, pilis longiusculis , albidis , subulatis, sim- plicibus. Folia alterna, petiolata, orbiculata , cordata, 7-9 crenata (crenis rotundatis obtusis, vel ovatis acutiusculis), utrinque praeser- tim dorso villosa; radicalia longissime petiolata, petiolo 2-3 unciali, lirabo 6-7 lineas longo, totidem lato ; caulina remotiuscula, petiolo iuternodia sequante vel iisdem breviore. Flores axillares, solitarii, rariiis geminati, pedunculati, pedunculo petiolos superante, flori- fero flexuoso, fructigero spiraliter torto. Calyx aequalis , longe hir- sulus,5 rarius 4-fidus; tubo campanulato; segmentis ovato-lanceo- latis, tubo paulo brevioribus. Corolla regularis , rotata , lutea, in ca- lyce5-subfido-5-partita,incalyce4-subfido4-partita; tubo brevissimo; segraenlis calyce duplo longioribus, obovato-oblongis , aestivatione irabricatis. Stamina in coroUa 5-loba 5, in coroUa 4-loba 4? medio tubo inserta, segmentis alterna, iisdem paulo breviora, aequalia; filamentis filiformibus, luteis ; antheris raedio dorso insertis, oblon- gis, luteis , bilocularibus , loculis longitudinaliter dehiscentibus. Ouarium disco hypogyno glanduloso insertura, breve, ovoideum, basi glabrura , apice pilosiusculum, biloculare, loculis pluri-ovulatis. Stylus subclavatus, coroUara eequans : Stigma capitatum , subemar- ginatum. Capsula calyce persistente aucto tecta, ovoideo-globosa, basi glabra, apice hispida, opposite bisulca, bivalvis. Placenta cen- tralis , scrobiculata. Semina i2-i5 , scrobiculis placentse inserta, subsphaerica , apice acutiuscula , rufescentia. Embryo rectus in centro perispermi carnosi: radieula apicem seminis spectans. A Z). prostrata. Linn. differt : ^" caulibus filiformibus, villosis non puberulis; 2» foliis triplo minoribus , longius pedunculatis, 7-9 non 20-3o crenatis, utrinque villosis non puberulis;3° floribus du- plo minoribus, plerisque solitariis non fasciculatis; 4° filamentis lo/ii. j4. pi 3- J}lJL' ses antheres legerement emarginees a la base, non a deux lobes reunis an sommet par un connectif tres-etroit. Elle se distingue de 1'0. cre— ticum , tel qu'il existe dans Therbier de M. Gay, provenant de Tile de Candie , i°.'par ses fleurs disposees en epillets beaucoup plus courts; 2° par son calice a deux levres , non a cinq dents a peu pres egales ; 3°. par sa corolle bilabiee, a levres inegales, non a cinq segmens a peu pres egaux entre eux. L'0. crelicum D'Urv. Enum. est, seion l'observalion consignce dans Therbier de M. Gay, tres-different du vrai O. creticum; j'en ai observe des echanlillons, provenant de graines rap- portees par M. D'LTrvil!e et cultivees dans le jardin de Toulon , qui ne different du vulgare , tel qu'il croit aux environs de Paris, que par leurs bractees un peu plus courles; par leurs fleurs plus peliles, moins fasciculees; par leur corolle uu peu plus velue, et dont la levre superieure est fendue jusqu'au-dessus de la base, aulieu d'etre legerement emarginee. On doit, selon Tobservation de M. Gay, reunir a VO. vulgare VO. crcticum. DC. Fl. Fr. Le vrai creticum n'a point encore ete observe en France. 453. Thymijs vulgaris. Linn.Spec. SaS. In sterilibus lapidosis Balearium frequeus. Florebat Majo, Junio. Hab. in Hispania !, Gallia meridionali ! , Italia!,Graecia et Archi- pelagi insulis ( Smith). 454. Thymus FiLiFOEMis. Ait. Hort. Kew. 11, p. 3i3. Ad rupes et muros insulai'um Balearium vulgatissimus. Aprili Florel. Hab. in Hispania (Pers.). 455. Th-jmcs calamintha. Smith Flor. Brit. p. 641 . In fissuris rupium montis Puig-de-Torrellam insula Majore. Hab. in Gallia ! , Italia (Savi — Sebast. et Maur.), monte Atho et prope Byzantium (Smith), circa Tingidem !. 456. Thymus hepeta. Smilh Flor. Brit. p. 642. In insula Majore(Trias). 298 DlCOTYLEDONES. Hab. iti Gallialj Italia(Bert.— Savi— Sebast. et Maur.) , Grsecia et Archipelagi insulis (Smith). 457. Prasium majus, Linn. Spec. 838. In montibus irtsulae Majoris prope Esporias, necnon in insula Mi- nore [Hern.). Hab. in Hispania meridionali ! , Barbaria (Desf. !), Creta 1 , Grgecia et Archipeiagi insulis (Smith). Obs. Selon M. Viviani (Flor. Lyb. Spec), on doit rapporter au Prasiitm minus les synonymes de la Flore francaise et des auteurs italiens : le Prasiiim majus ne se trouve ni en Corse ni en Italie. PYRENAGEiE. 458. ViTEx AGNDS-cASTus. Linn. Spec. 890. In humidis insularum Majoris [Trias) , et Minoris (^^m.) haud rara. Hab. in tota regione mediterranea , ./Egypto excepla. 459. Vebbena officinalis. Linn. Spec. 29. Ad vias iq insula Minore {Hern.) Hab. in tota regione mediterranea. AGANTHAGEtE. 460. AcANTHUS MOLLIS. LirtH. SpCC. 891. In insula Majore prope Incara. Floret Majo. Hab. in Gallia meridionali (DC. ), agro Romano ( Sebast. et Maur.), regno Neapoiitauo (Tenore), Sicilia (Sraith), Asia minore circa Trapezum (D'Urv.), regno Algeriensi (Desf. !). PRIMULACE^. 461. Anagallis c-erulea. Lam. Fior. Fr. ii, p. 285. la agris insulae Majoris et Ebusi frequens. Floret Martio . Plumbagine*. 299 Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 462. Anagallis phoenicea. Lam. Flor, Fr. 11, p. 285. Ubique in agris Ualearium. Martio floret. Hab. in Galli^! , Archipelagi insulis (Smith), regno Algerieusi (Def.). 463. CoRis MONSPELiENsis. Linn. Spec. 262. Ubique in aridis et arenosis maritimis Balearium. Floret Majo. Hab. in Gallia mediterranea ! , Liguria occidentali et regno Nea- politano (Viv.), Sicilii» (Biv. Bern.) , Grfecia (Smith), jEgypto (DeL), tota Barbaria (Yiv. — Desf. — Schousb.), Hispania!. 464. Primdla elatior. Var. scapo brevi , floribus atro-purpureis- Crescit prope Esporlas in insula Majore ; verisimilifer ex hortis transfuga. 465. Cyclamen vernum. Lob. Ic. tab. 6o5, fig. sinistra. - CyclamiTius vernus. Clus. Hist. p. 265. — CyclaTuinus verno tempore florens. Clus. I. c. p. 265. Ic. — Cyclameii JBy zan tinuniMasp. Bot. Monsp. p. 83. — C. europceum. Desf. Flor. Atl. i, p. 167. — C.hedercefolium. Sebast. et Maur. FI. Bom. Prodr. p. ^5. — C. hedercefolium a. Bert. Amoen. Ital. p. 18. In umbrosis Baleariuni vulgatissimum. Primo vere floret. Hab. in Gallia meridionali I, Italia!, Corsica!, Creta!, Barbaria (Def.!). 466. Samolus Valerandi. Linn. Spec. 243. In humidis Balearium frequens. Hab. in orbe fere toto. PLUMBAGINEJ5. 467. Statice limonidm. Linu. Spec. Sg^- In paludosis maritimis Balearium haud rara. 300 DlCOTYLEDONE S. Hab. in tota regione mediterranea. 468. Statice auricul^folia. Valil Symb. i, p. aS. In maritimis insulae Minorh (I£ern.). Hab. in maritimis Galliae!, Barbariae prope Mogador (Schousb.), circa Tin^idem!. 469. Statice ole-efolia. Pourr. — DG. Flor. Fr. iii, p. 422. In insula Majore prope Banabiifar, ad littora maris; etiam in in- sula Minore (Hern.). Floret Aprili. Hab. in Gallia mediterranea !, Italift prope Liburnum!, Neapolim!, Graecia (Smith). 470. Statice fkrulacea. Linn. Spec. SgG. In maritimis insulae Minoris (Hern.). Hab. in insula S. Lucise !, Barbaria !, (Desf. — Schousb.). 471- Statice minuta. Linn. Mant. 5g. In insula de- Coulom Tprope insulam Minorem (Hern.). Hab. in Gallia meridionali prope Massiliam!, Corsica!, Barbaria • (Desf.!). PLANTAGINEJl. 472. Plantago lanceolata a. DC. Fl. Fr. iii, p. 409. Advias in Balearibus freqnens. Floret Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. P. lanceolata {. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 377. Ad vias in insula Minore (Hern.). 475. Plantago lagopus /3. DC. Flor. Fr. Suppl. p. 378. — P. erios- tachya. Tenore Flor. Nap. ex DC. L c. In aridis et ad vias Balearium vulgatissima. Floret Martio. Hab. in Gallia mediterranea ! , Hispania!, regno Neapolitano. 474- Plantago albicams. Linn. Spec. r65. Amaranthace^. — PhytolaccejE. 3oi Ad'vias in insula Majore et Ebuso. FloretMajo. Hab. in tota regiotie mediterranea. 475. Plantago PiLosA. Pourr. Act. Toul. iii, p. Sa^. . Inter rupes maritimas insnlae Majoris prope Alcudiani. Aprili floret. Hab. in Andalusia ! , Gallia mediterranea ! , Etruria ! , regno Nea- politano ! , Corsica ! . 476. Plantago maritima. Linn. Spec. i65. In arenosis marilimis Alcudiae, loco dicto Arenal, in insula Ma- jore. Aprili , Majo floret. Hab. in tota regione raediterranea. 477. Plantago PSYLLiuM. Linn. Spec. 167. In agris insulse Majoris prope Esporlas. Martio floret. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto exceptS. 478. Plantago coronopus. Linn. Spec. 166. In arenosis maritimis insulae Majoris prope Alcudiam, loco dicto Arenal. Aprili , Majo floret. Hab. in tota regione mediterranea. AMARANTHACEiE. 479. Amaranthds prostratus. Balb. Misc. p. 44? ^^^' '^. In insula Minore [Hern.). Hab. in Pedemontio (DC), prope Genuam (Bert.), in agro Ro- mano (Sebast. et Maur. ). PHYTOLACCE^. 480. Ph-ktolacca DECANDRA. Linn. Spec. 65l. In insuiaMajore propeEsporlas (Tr/a*). Mem. du Museum. t. 1 4- 39 3o2 DlCOTYLEDOISES. CHENOPODEiE. 481. Beta maritima. Linn. Spec. 322. In maritimis Balearium vulgatissima. Majo floret. Hab. ubique circa niare Mediterraneura. 482. Beta yulgaris. Linn. Spec. 522. Colitur in hortis. • 483. Spinacia spinosa. Moench Meth. p. 3 18. Colitur in iiortis. 484. Atriplex halimus. Linn. Spec. t^Q^* Li maritimis Ebusi. Majo floret. Hab. ubique circa mare Mediterraneum. 485. Atriplex portulacoides. Linn. Spec. i^qS. In maritimis prope Alcudiam in insula Majore. Floret Majo. Hab. ubique circa mare Mediterraneum. 486. Atriplex rose*. Linn. Spec. i^qS. In insula Minore (Hern.). Hab. in Gallia!, Liguria (Bert.), regno Neapolitano! , ad littora maris Adriatici ! , in Georgia!, Creta!. 487. Chenopodium murale. Linn. Spec. 3i8. Ad vias in Balearibus frequens. Aprili floret. Hab. in tota regione mediterranea. 488. Chenopodium leiospermum a. DC. Flor. Fr. ni_, p. Sgo. — C. album. Linn. Spec. 3ig. In maritimis Balearium vulgatissima. Majo floret. Hab. in tota regione mediterranea. 489. Chenopodium AMBBOSioiDEs. Linn.Spec.3ao» In insulis Majore (Trias), et Minore (Hern.). PoLYGONEiE. 3o3 Hab. in Gallia!, Italia!, Corsica!, Sicilia (Ortol. et Raf. ),regno Marocano (Schouib.). 490. Chenopodium FRUTicosDM. Linn. Spec. ed. i, p. 221. In maritimis Ebusi. Majo floret. Hab. iti toto maris Mediterranei littore. 4gi- Salsola kali. Linn. Spec. 322. In maritimis insulae Minoris (Hern.). Hab. ubique circa mare Mediterraneura. 492. Salicornia fruticosa. Linn. Spec. 5. In maritimis Balearium vulgaris. Hab. ubique circa raare Mediterraneum. 495. Theligondm cynocrambe. Linn. Spec. i^n. In umbrosis ad rupes excavatas circa Artam, in insula Majore. Primo veie ttoret. Hab. in Gallia mediterranea ! , Italia ! , Sicilia ! , Graecia et Creta (Smith), Barbaria!. POLYGONE.E. 494- POLYGONDM AVICDLARE. Linn. SpCC SlQ. In insula Majore (^Trlas)^ Hab. in tota regione mediterranea. 495. Emex spinosa. Campd. Monogr. Rum. p. 58, t. 1 , f . i. — Rumex spinosa. Linn. Spec. 481. In insula Minore {Hern.). Hab. in Andalusia !, Barbaria ! , jEgypto (Del.), Creta !, Graecia et insula Zacyntho (Smith), insul*a Melol, Sicilia (Biv. Bern.), Cala- bria! , agro Neapolilaoo!. 496. Rdhex obtdsifolids. liinn. Spec. ^'jS. Ad sepes Ebusi; necnon in insula Minore (Hem.). Floret Maja. 39* 3o4 DlCOTYLEDOJNES. Hab. in Gallia!, Peloponneso et cii^ca Byzantium (Smith). 497. RUMEX BTJCEPHALOPHORUS. Linn. SpCC. 479' Ubique in Balearibus. Apriii floret. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. 498. RuMEx ACETOSA. Linn. Spec. 481. Colitur in hortis. LAUmNE.E. 499- Laurus nobius. Linn. Spec. 629. In inontibus insulae Majoris inter Pollentiani et Lluch. Aprili floret. Hab. in lota regione mediterranea , jEgypto excepta. In orientali plaga septeutrionem versus usque ad Taurise meridionalis littora progreditur (Stev. in litt. ad Gay). THYMELE.E. 5oo. Daphne gnidium. Linn. Spec. 5i i . In collibus petrosis insulae Majoris. Junio floret. Hab. in tota regioue mediterranea, jEgypto excepta. 5oi. Passebina VELUTINA : toinentosa , ramis tortuosis; foliis spa- thulatis , obtusissimis; floribus axillaribus, aggregatis, sessilibus, bracteatis; perianthio infundibuliformi. Nob. P. velutina. Pourr. in Herb. Desf. !. Frutex sesquipedalis, ramosissimus, ramis tortuosis, dense tomen- tosis , tomento flavescente. FoUa alternaj approximata, quasi imbri- cata, spathulata, crassiuscula, utrinque tomento densissimo longius- culo flavescente vestita, 4 lineas longa, lineam et dimidiam lata. Flores axillares, sessiles, aggregati, instructi bracteis pluribus im- bricatis, ovatis, \.omen\.os\s. Perianthiuin tubulosum, infundibuli- forme, 4~^dum, 4 lineas longum, extiis dense tomentosum, intiis Santalacea;. — CytinEjE. 3o5 glabrum et pallide luteum. Stamina 8, duplici serie perianlhii summo tubo inserta, 4 superiora segmentis perianthii opposita, 4in- feriora iisdem alterna : antherae subsessiles, dorso prope basim insertae, luteae, oblongse , biloculares , longitudinaliter dehiscentes. Ovarium perianthii fuudo insertum, obovoideum , glabrum , dimi- diam liueam longum , uniloculare, uniovulatum.iSfy/Mssubclavatus, glaber, ovario paulobrevior, apice truncatus. Ovulum unicum,ovoi- deum , pendulum. A P. tarttSnraira ditfert : i" caulibus et foliis dense tomentosis, tomento lutescente , non sericeis, argenteis; 2° foliis brevioribus, spalhulatiSj apicerotundatisetobtusissimis, nonobovato-lanceolatis, sub ellipticis, apice acutiusculis, submucronulatis; 3° perianthio fundibuliformi, non campanulato. In arenosis maritimis insulae Majoris prope Palmam vulgatis- sima, in montibus rarior. Floret Marlio, Aprili. 5o2. Passerina HiRsuTA. Linn. Spec. 5i5. In coUibus petrosis et ad vias Balearium vulgatissiraa. Martio floret . Hab. in tota regione mediterranea. SANTALACEiE. 5o4. OsYRis ALBA. Liun. Spec. i^So. In montibus insulae Majoris prope Esporlas. Floret Martio. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. CYTINE^. 5oo. Cytinds HYPocisTis. Linn. Gen. p. 566. In montibus insulae Majoris circa Esporlas , ad radices Cisti sal- vifolii. Majo ttoret. Hab. iu tota regione mediterranea , jEgyptoexcepta. 3o6 DlCOTYLEDONES. EUPHORBIAGEiE. 505. Mercurialis annua. Linn. Spec. i465. In insula Minore [Hern.). Hab. in tota regione mediterranea. 506. Mercurialis ambigua. Linn. FiL Dec. i, t. 8. Ad margines viaruni in Balearibus haud rara. Aprili floret. Hab. in Galiia meridionali prope Telonem et in Corsica(DC.), in Barbaria circa Tingidem !. 507. Mercurialis tomentosa. Linn. Spec. i465. In collibus petrosis Ebusi prope urbem. Majo floref. Hab. in Gallia mediterranea. 508. EuPHORBiA cHAMa;sYCE. Liun. Spec. 652. In insula Majore^rrias). Hab. in Gallia mediterranea! , Italia !, Grsecia et Archipelagi in- sulis (Smith), Creta!, Palestina!, Barbaria circa Tingidem !, Anda- lusia ! , regno Valentino!. 509. EuPHORBiA PEPLUs. Liun. Spec. 653. Advias prope Esporlas in insula Majore. Martio floret. Hab. in tota regione mediterranea. /3. minima DC. Flor. Fr. iii, p. 33 1. — E. peploides. Gouan Flor. Monsp. p. i74> — DC. Flor. Fr. Suppl. p. 358. — E. peplus var. minor. Viv. Flor. Lyb, Spec. p. 26. In insula Minore {Hern). Hab. in Gallia mediterranea! , Corsica!, Cyrenaica(Viv,). 5io. EuPHORBiA piTHYUSA. Linn. Spec. 656. In sterilibus inter Cauviam et montem Galatzo in insula Majore. Majo floret. Hab. in Barbaria (Desf. !), Gallia mediterranea !, Etrurift (Savi)., CorsicA!. EuPHORBIACEiE. .So^ 5ii. EuPHORBiA PARALiAs. Linn. Spec.657. Ubique in arenosis maritimis Balearium. Floret Majo. Hab. in tota re"ione mediterranea. "n 5i2. EuPHORBiA BiuMBELLATA. Polr. Voy. Barb. II, p. 174. Ic. luter segetes prope Artam in insula Majore. Aprili tloret. Hab. in Gallia medilerranea! , Barbaria (Desf. !). 5i5. EupHOKBiA PROYiJScuLis. Willd. Spec. Plant. 11, p. 914- — E. segeialis^. DC. Flor. Fr. iii, p. 335. — E. alexandrina. Del. Flor. ^gypt. lllust. n. 4765 t. 3o , f. 2. — E. neapolitana.^enovtlYiov. Nap. i, p. 266, t. xm. — E. leiosperma.Sa.\zm.] Herb. Tingit. Inter segetes circa Artam et in arenosis portus Soller in insula Ma- jore. Aprili floret. Hab. in Gallia raediterranea ! , agro Neapolitano ! , Calabria! , Creta!, jEgyplo (Del.), Barbaria prope Tingidem!. 5i4- EupnoRBiA HELioscopiA. Liun. Spec. 658. Ad pagos in Balearibus frequens. Floret Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 5i5. EuPHORBiA sERRATA. Linu. Spcc. 658. Ad margines agrorum prope Esporlas in insula Majore. Florebat Marlio. Hab. in Gallia mediterranea!, Andalusia ! , Barbaria (Desf.), -Egypto!, montium Mamurrarum nemoribus (Gole d'Itri.) (Te- nore). 5 16. EupnoRBiA DENDROiDEs. Linn. Spec. 662. In maritimis insulceMajoris prope Alcudiam, Pollentiam, Lluch, S6 Valenti. Florebat Aprili. Hab. in Stoechadum insulis et agro Nicaeensi (DC), Liguria orien- tali(Viv.), agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano! , Corsica! , Sicilia (Biv. Bern.), Creta!, Barbaria.(Desf. ! — Viv.). 517. EuPHORBiA cHARACiAs.. Linn. Spec. 662. 3o8 DlCOTYLEDONES. Ad vias in Balearibus frequens. Hab. in Hispania ! , Gallift meridioiiali ! , Italia ! , Graecia (Smith), Crela!. 5i8. Bnxus BALEAKicA. Lam. Dict. i,p. 5ii. In montibus insulee Majoris prope Lluch, Soller, necnon in monte Galatzo. Aprili lloret. Sig. RiciNus coMMUNis. Linn. Spec. i^So. In insula Majore prope Esporlas , Artam. Majo florebat. An spontaneus ?. Hab. in Graecia , Cypro et Creta ( Smith) , Ba rbaria ( Desf. l). URTICE^. 520. Ficus CARICA cL sylvestris. DC. Flor. Fr. ixi , p. 3i8. Frequens inter rupes maritimas Balearium. /S. Sativa. DC. 1. c. Culta in campis et hortis. Colitur in tota regione raediterrane^. 521. MoRus NiGRA. Linn. Spec. iSgS. Colitur in Balearibus. Culta in tot^ regione mediterraneH. 522. Urtica membhanacea. Poir. ! Dict. iv, p. 658. Ad margines viarum prope S6 Ferendell in parte occidentali in- sulae Majoris; etiam in insula Minore (^erra.). Florebat Aprili. Hab. in Gallia mediterranea. ! , agro Romano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano (Tenore), Creta !, tota Barbaria!. 523. Urtica urehs. Linn. Spec. iSgG. Ubique in Balearibus. Hab. in tota regione mediterranea. 524. Uhtica pilulifera. Linu. Spec. i3g5^ Amentaceje. 3og In Balearibus circa pagos et clomos vulgatissima. Hab. in tota regione mediterranea. 525. Parietaria OFFiciNAUS. Linu. Spec 1492. In Balearibus frequens. Hab. iii tota regione mediterranea. 626. Parietaria jodaica. Linn. Spec. t^Q^- Inter rupes maritimas prope Artam in insula Majore. Florebat Aprili. 527. Cannabis satiya. Linn. Spec. i^Sy. Colitur in Balearibus. AMENTACEtE. 528. Saux babylonica. Linn. Spec. i44^- Colitur in insula Majore prope Artam. Culta in tota regione mediterranea. Sag. PopuLus nigra. Linn. Spec. i^G^- Colitur in insula Majore prope Esporlas. Culta in tota regione mediterranea. 53o. QuERcos iLEx. Linu. Spec. i4i3. In montibus Balearium frequens. Hab. in tota regione mediterranea, ^gypto excepta. j8. ballota, fructibus dulcibus,foliis iutegris subtus incano-tomen- tosis. — Q. ballota. Desf. ! Atl. 11, p. 55o. In montibus insulseMajoris frequens. Hab. in Atlante (Desf. !), montibus Graeciae ( Smith). 53i. Celtis austkalis, Linn. Spec. 1478- Colitur in Ebuso. 532. Ulmos campestris. Linn. Spec. 327. Mem. du Museum. t. i4« 4® 3lO DlCOTYLEDONES. Colitur in Balearibus. Colitur iii tota regione mediterranea. CONIFERtE. 533. PiNUS piNEA. Linn. spec. i^iQ* In sylvis Ebusi frecfuens. 534. PiNUs ALEPENSis. Mill. Dict. n. 8. — P. maritima. Lamb, Pin. i3 , t. 10, non Lam. Ubique in Balearibus. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 535. CupREssus FASTiGiATA. DC. Cat.Horl. Monsp. 22. Colitur in insula Majore prope Valldemosam. 536. JuKiPERUs PHOENicEA ct. DC. Flor. Fr. iii, p. 279. — /. phoeni- cea. Linn. Spec. i^yi- In maritimis insulae Majoris frequens. Hab. in Gallia meridionali !, Italia!, Graecia (Smith), Hispania!. jS. DC. 1. c. — J. lycia. Linu. Spec. i47i- — Vulgo Sivina. In sylvis Ebusi frequens. Hab. in Gallia meridionali (DC), Atlante ( Desf. !), Grsecia (Smith). 537. JuNIPERHS OXYCEDRUS. Liun. SpCC. I^?». In maritimis et sterilibus Balearium frequens. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. 538. Ephedra fragilis. Desf. ! Atl.ii, p. 342. In coUibus maritimis prope Artam in insula Majorej necnon in insula M\xiore (^Hern.). Hab. in Atlante (Desf.!). AlISMACE^. AROIDEiE. 3ll ALISMACEiE. 539. PoTAMOGETON NATANs ^- angustatum. Mert. et Koch Deutschl. Flor. I , p. 840. In fossis prope Artam in insula Majore. 540. PoTAMOGETON PECTiNATOM cT. Mcrt. et Koch Dcutschl. Flor. I , p. 858. — P. marinum. Linn. Spec. 184. In fossis Balearium freques. Florebat Majo. 541. Alisma PLANTAGo. Linu. Spec. 486. In fossis Ebusi. Fiorebat Majo. Hab. in tota regione mediterranea. AROIDEiE. 542. Ardm MuscivoRUM. Liuu. fil. Suppl.410. In insulis Majore ( Trias), et Minore (^Hern.). Hab. in Corsica!. 545. Akum italicum. Mill. Dict. n. 2. In raontibus insulse Majoris prope Vallclemosam. Florebat Aprili. Hab. iu Gallia mecliterranea !, Peclemontio !, agro Romano (Sebast. etMaur.), regno Neapolitano(Tenore). 544- Arisarum^dlgare. Rich. in Kunth Obs. Aroid. p. g. — Arum Arisarum. Linn. Spec. iSyo. — Balmisa vulgaris. Lag. Gen. et Spec. nov. p- 17- — Vulgo FrayU. i^o//aradicalia, cordato-oblonga, velsubsagittataauriculisobtusis, mucronulata, integra,l8evia, a-^unciaslonga, i-2unciaslata,petiolo 5-8 uncias longo. Scapus teres , laevis , 6-8 uncias longus, rubellus seu rubro maculatus. Spatha circiter 2 uncias longa, a basi ad medium cylindracea , a medio ad apicem longitudinaliter Hssa , summo apice incurvato. cuculliformi, mucronulato, glabra, venis 40* 3l2 MONOCOTYLEDONES. 10 rubellis longitudinalltei^ notata. i^«<^/x cylindraceus , supragla- ber, infra puberulus, spatha paulo brevior, apice incurvatus et incras- satus. Stamina nuraerosa, absque distinctis seriis tertiae parti infe- riori spadicis inserta, puberula, filamentis dimidiam lineam lon£;is, antheris unilorularibus. Ovaria ^-6>, spadicis basi affixa, sessilia , angulosa, puberula, unilocularia , 10-12 ovulata. Stylus quadran- tem linese longus , apice incrassatus , papillosus. Ovula erecta. Fruc- tus exsuccus, membranaceus, indehiscens, angulosus, 6-8 spermus. Semina anguiosa. Embryo rectus iu centro perispermi. In umbrosis Balearium vulgatissimum. Floret primo vere. Hab. in tota regione mediterranea. ORCHlDEiE. 545. Orchis morio. Linn. Spec. i333. In montibus insulse Majoris frequens. Floi'ebat Aprili. Hab. in Gallia meridionali !, Etruria (Savi), agroRomano ( Se- bast. etMaur. ), regno Neapolitano (Teuore), insula Cypro et prope Byzantium (Smith), Tauria ! , Georgia !. 546. Orchis lactea. Poir. Dict. iv, p. Sg^. — O. acuminata. Desf. ! Atl. II, p. 3i8, t. 247. In collibus petrosis prope Artam, Palmam in insulaMajore; etiam in insula Minore [Hern. ). Floret Martio. - Hab. in Barbaria! , Sicilia (Ortol. et Raf. ). 547. Orghis secundiflora. Bert. Anioen. Ital. 82. — Satyriummacu- latum. Desf.! Atl. 11, p. 319. — Ophrys densijlora. Desf. Coroll. p. 1 1 , t. i6. In monte d\cio Puig-d£-Torrella in insula Majore.FlorebatAprili. Hab. in Provincia !, Liguria (Bert.), Corsica ! , Calabri^ ! , Atlante (Desf. !). eiS^^* OpHRYS TENTHREDINIFERA. Willd. SpCC. IV, p. 69. — O. iuseCti- Orchideje. 3i3 feraa.. rosea. Desf. ! Atl. n,p. Sao. — O. villosa. Desf. CoioU. p. 8, t.4. In coUibus petrosis insulae Majoris prope Petram, Artam. Flore- bat Aprili. Hab. in agro Romauo !, Orieute et Barbaria (Desf.). 54g. Ophrys tabanifera. Willd. Spec. iv, p. 68. — O. insecti/era /3. biflora. Desf. ! Atl. 11, p. Sao. — O. pulla. Cyrill. Ic. ined. 12. — Tenore ! Flor. Nap. 11, p. 3i i , t. xcvii. — O. disthoma. Biv. Bern. Sic. Plant. Cent. i , p. Sg, ex Tenore 1. c. — O. hiulca. Maur. Rom. Plaat. cent. xni, t. 2, f. 2, ex Tenore 1. c. In insula Majore prope Artam, Lluch. Florebat Aprili. Hab. in agro Piomano!, Calabria!, Sicilia(Biv. Bern.), Barbaria (Desf.!). 55o. Ophkys vernixia. Brot. Flor. Lus. — Salzm. ! Herb. Malac. — O. ciliata. Biv. Bern. Sic. P]ant. cent. i, p. 60. — TeiioreFlor. Nap. 11 , p. cog, t. xcv. — O. scolopax. Brot. Phyt. Lusit. p. 8, t. 3 , f. 2. — TenoreFlor. Nap. 11, p. 3g6, non Cav. In collibus petrosis insuiae MajorispropePetram, Artam , et Ebusi circa S. Eulaliam. Florebat Aprili, Majo. Hab. inLusitania, Andalusia ! , Calabria!, Sicilia (Biv. Bern.), regno Algeriensi! , agro Tlngitano!. 55i. Ophrys fusca. Willd. Spec. iv, p. 68. In collibus petrosis prope Artam etin inonte Puig-Majorin insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in Lusitania ( Willd. ) , Gallia prope Aginnum !, Graecia (Srailh). 553. Sebapias li NGtA. I.inn. S]eci544- In coUibus petrosi* insulse Majoris prope Petram , Artam, et in Ebuso. Florebat Aprili, Majo. Hab. in tota regione mediterranea, iEgypto excepta. 3l4 MONOCOTYLEDONES. mmETE. 555. Iris sisYRiNCHiUM o. iTiajor. — /. Sisyrinchium. Biv. Bern. Sic. Plant. cent. 2°, non auct. — I.fugax Ten. Fior. Nap. i, p. i5, t. iv, nou Pers. Ad margiues viarum in Ebuso. Fiorebat Majo. Hab. in regno Neapolitaiio (Tenore), Sicilia (Biv. Bern.), regno Valentino !. /3. minor — /. Sisyrinchium. Linn. Spec. 59. Inter rupes raaritimas prope Aicudiam in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. An saepe cum praecedente varietate confusa?. Obs. La variete » s'eleve jus(ju'a la liauteur d'un pied , tandis que la varie'te j3 n'aUeint qu'environ quatre pouces. EUes sontcultivees au jardin du Luxembourg, provecant de bulbes que j'ai recueillies aux Baleares, et conservent depuis deux ans leur forme primitive. Je n'hesite cependant pas a les regarder comme de simples varietes, leurs fleurs, leurs feuilles, leurs bulbes, etc. , m'ayant presente les memes caracteres. La couleur des petales , qui a ete donuee par M. Tenore comme un. caractere distinctif entre ces deux formes , varie , pour rintensite dans les echanlillons des Baleares, suivant Tepoque plus ou moins recente de leur epa- nouissement. L'/r« yi/g-izx Pers. , originaire du Cap de Bonne-Esperance, a des etamines monadelphes et fait partie du genre J^ieusseiixia, tandis que la variete du Sisjrinchium a laquelle M. Tenore a donne ce nom presente des etamines parfaitement libres. 554. Gladiolus ludovic^. Jan. Piant. exsicc. Inter segetes insulse Majoris prope Alcudiam, Florebat Aprili. Hab. in agro Andegavensi !, Provincia !, agro Parmensi !, Iberia !. 555. Gladiolus commonis. Linn. Spec. Sa. Inter segetes insulae Majoi-is. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 556. IxiA bulbocodium. Var. minima, floribus pallidissime roseis. Amaryllide^. 3i5 In collibus petrosis prope Artam in insula Majore. Florebat Aprili. 557. Crocus sativus. All. Pedeni. n. 3io. Colituv in insula Majore. 558. Crocus minimus. DC. Flor. Fr. iii , p. 243. In montibus insulae Majoris prope Esporlas , Lluch frequens. Hab. in Corsica!. AMARYLLIDEiE. 55g. Pancratium maritimum. Linn. Spec. 418. In arenosis maritimis Balearium. Hab. in tota regione mediterranea. 56o. jNarcissus radiatus. Red. Lil. t. ^Sg. Id raonte Puig-dfe-Malluch in iusula Majore. Florebat Aprili. 56i. Narcissus tazetta. Linn. Spec. 416. lu coliibus petrosis propePaimam. Fiorebat Marlio. Hab. in Gallia mediterranea !, Italia (Sebast. et Maur. — Tenore), Graecia (Smith), Barbaria (Desf. !). 562. Narcissus joNQUiLiA. Liun. Spec. ^ij. In insula Minore (Ilern.). Hab. in Hispania !_, Occitania !, regno Neapolitano (Tenore). 563. Ledcoicm hernandezii : foiiis scapum subaequantibus ; spatha 1-5 flora; perianthio albo , viridi-maculato; ovario oblongo. Nob. Bulbus ovoideus , magnus, i5 L longus, i unciam latus. Fnlia liuearia, i-i |^ pedalia, 3-4 lineas lata, plana,apice obtusa. Scapus folia paululiim superans, i-5 florus. iSpa/A« monophylla, linearis , I ,7 unciam loiiga, 2 lineas Jata ^ apice obtusa. Pedunculi i-i { unciam longi , filiformes. Perianthiunh /y-5 lineas longum , 5- partitum , lobis obiongis, obtusis , albis, apice viridi maculatis. 3l6 MONOCOTYLEDONES. Stamina brevia. Stylus slamina paululiim superans, perianthio triente brevior, flliforniis. O v arliiin ohlons^nm , subclavatum. DiffertaZ/. cestiuo, i". foliis trieiite angustioribus; 2°. floribus dimidio rainoribus; 3°. spatha i-3 flora , non 3-6 flora ; 4°. ovario oblongo , non sphaerico. Crescit in montibusinsuloe Majoris prope Lluch ; necuon ininsula Minore (/fem.). Florebat Aprili. — Hanc speciem dixi in honorem cl. Hernandeziidoctoris medici, qui plantas plurimas Minoricenses mecum benigne communicavit. SMILACEiE. 564- Smilax aspera. Linn. Spec. i^SS. Li montibus et ad sepes Balearium frequens. Hab. in tota regione mediterranea. 565. RuscDs AGULEATus. Liun. Spec. i474* In montibus insulae Majoris haud rarus. Hab. in Gallia ! , Italia ! , Atlante ( Desf. ). 566. Tamus communis. Linn. Spec. 258. Ubique ad sepesBalearium. Fiorebat Apriii. Hab. in Gallia!, Italia ( Bert. — Sebast et Maur. ), Grcecia et insulis Creta et Cypro (Smith), regno Algeriensi (Desf. ). LILMGEiE. § I. Asparagece. 567. ASPARAGUS OFFICINALIS. Linn. SpCC. 44^- In montibus insulae Majoris. Colitur in hortis. 568. AspARAGus AcuTiFOLius. Linn. Spec. ^'\(). Ad vias in Balearibus. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypfo excepta. 569. AspARAGus HORBiDus. Linn. fil. Suppl. 2o3. LlLIACE^, 3x7 Ad vias in Balearibus vulgatissimus. Florebat. Aprili. Hab. inHispania meridionali(Cav.), Barbarift(Schousb. — Desf.!), ./Egypto!, Sicilia (Biv. Bern. ). § n. Asphodelece. 570. AsPHODELus RAMosDS. Liuu. Spec. 444' In collibus petrosis Balearium vulgatissimus. Florebat Martio, Aprili. DiflTert ab A, microcarpo Viv. foliis angustioribus et fructibus majoribus. Hab. in regnoNeapolitano ( Tenore ), Graecia et Archipelagi insulis (Smith), Barbaria prope Tingidem !. 571. AsPHODELus FiSTULosus. Liun. Spec. 444* Ubique in Balearibus.Florebat Martio. Hab. in tota i'egione mediterranea. 572. MuscARi coMosuM. MiU. Dict. n. 2. — Hyacinthus comosiis. Linn. Spec. 455. In agris Balearium. Florebat Martio. Hab. in tota regione mediterrrnea. 575. MoscARi RACEMOSOM. MiU. Dict. n. 3. — Hyacinthus racemosus . Linn. Spec. 4^5. In agris Balearium. Florebat Martio. Hab. in Gallia!, Italia ( Bert. — Sebast. et Maur. — Tenore), Graecia et Creta (Smith )•, 574- SciLLA MARITIMA. LitlU. SpBC. 44^' In Balearibus vulgatissima. ^ . ^ Hab. in tota regione mediterranea. 575. Ornithogalum BARB0N5KSE. Linn. Spec. 440' "^ O. pyrenai- cum. Desf. ! Atl. i p. agS. — Smith Flor. Grsec. Prodr. i p. 23i ?. — d'Urv. Enum. n. 3i8?, non Linn. Ad margines agrorum in Ebuso. Florebat Majo. , Mem. du Museurn. t. i^. 4^ 3l8 MONOCOTYLEDONES. Hab. in Gallia inediterranea ! , agroGenuensi !, Etruria (Savi ), agro Romano (Sebast. et Maur. ), regno Neapolitano ( Tenore ), Creta !, regno Tunetano ( Desf. ! ). 576. Allium forrum. Linn. Spec. ^sS. Colitur in hortis Balearium. 577. Allium ampeloprasum. Linn. Spec. 423. Inter segetes prope Esporlas in insuia Majore. Florebat Majo. Hab. in Gallia mediterranea ! , Etruria (Savi), agro Romano(Se- bast. et Maur. ), Archipelagi insulis (Smith). 578. Allium sATivDM. Linn. Spec. 4^5. Coliturin hortisBalearium etcondimentum usitatissimum prjebet. 679. Allium subhisrutum Linn. Spec. 424- In insula Majore prope Artam. Florebat Aprili. Hab. in lota regione mediterranea. 58o. Allium roseum /3. bulbiferum. Desf. Cat. Hort. Par. p. Sa. A. carneum Sav. Cent. 87, ex DC. Flor. Fr. suppl. In agris iusulae Majoris inter Alcudiam et Pollentiam. Florebat Aprili. Hab. in Gallia meridionali ! , agro Genuensi ( Bert. ), Etruria ( Savi ), agro Romano ( Sebast. et Maur. ), Calabria !, Sipilia (Biv. Bern. ). 58i. Allium triquetrum. Linn. Spec. 45i. Ubique in fossis et humidis Balearium. Florebat Martio. Hab. in tota regione raediterranea, iEgypto excepta. 582. Allium cham^moly. Linn Spec. 4^3. Bulhus ovoideus , tunicis vetulis fuscis, utrinque impresso punc- tatis. Folia lineari-lanceolata , 3-4 uncias longa, 3-4 lincaslata, plana, nervo carinaii subtus prominente, margine ciliata. Scapus hypogeus, unc'alis, foliorum vaginis involutus, 8-florus, floribus umbellatis. i^afAa monophylla?. Pedicelli 3 lineas longi, virides. MELANTHACEiE. • SlQ crassi , recurvati et verisimiliter frucfuin in lerraru demitten- tes. Perianthii segmenta erecta, iineari-lanceolata , alba, nervo medio viridi excurrente inscripta, apice obtusiuscula. Filamenta subulata, segmentis periantliii dimidio breviora, omnia apice indi- visa. Ovarium sphaeroideum , obsolete 6-sulcatum, saturate viride, triloculare , loculamentis 2-ovulatis. Ovula erecta , ioculamenti fundoinserta , obovoidea, totum loculamentum occupantia, ad latera non nihil complanata, dorso convexa. Stylus perigonium sub^equans, ovario longior , subulatus. Odor totius plantae aliiaceus. In montibus insulae Majoris prope Esporias. Floret Januario Fe- bruarioque. Hab. in HispaniS ( Cav. ), Barbaria ( Schousb. — Desf. ), Corsica!, regno Neapolitano ! , Etruria ( Savi ). 583. Allidm cepa. Linn. Spec. 45i- Colitur in hortis Balearium. § HI. BromeliacecB. 584- Agave americana. Linn. Spec. 461 • Ad sepes et rupes maritimas in Balearibus haud rara. MELANTHACEyE. 585. Merendera FiLiFOLiA : foliis hysteranthiis , filiformibus , i-3 nerviis; antlieris sagittato-linearibus ; ovario lineari-obiongo ; stig- matibus capitatis. Nob. Bulbocodium vernum. Desf.! Atl. i , p. 284 , excl. syDon. Bulbus ovoideus , 6 lineas circiter longus ,^\. latus , tunicis vetulis coriaceis, nigris. Folia paululiim post flores emergentia, circiter 4 pol- lices longa,i lineamIata,plana,dorso(saItem in speciminibus siccis) i-5nervia, nervisobsoletis. 5crt/7«sbrevis, 61. longus, foliorum vagi- nis invoIutus,uniflorus. Perianthium 5 poUices longum,6 — partitum, lobis longissimeunguiculatis, limbo lineari-lanceolatOj circiter i51. 41 • 320 • MONOGOTILEDONES. longo , 4 i- lato, obtuso , roseo. Stamina summis unguicnlis inserta ; filamenta filiformia, 4 l. longa; antherae basi insertee , sagittato- lineares , filamentis paulo iongiores. Styli staminibus paulo longiores, filiformes, stigmatibus parvulis, capitatis. Ofarium lineari-oblon- gum, 3 1. longum, i 1. latum, profonde 3-sulcatum, 3-loculare , loculis apice imperfecte coalitis , multi-ovulatum. Ovula angulo interno loculorum quadruplici serie inserta. Fructum maturum non Vidi. i„. ;,;', XiiSerta. M. bulbocodio. Ram. lofoliis 1 1, latis,filiformibus, planis, subtiis 1-3 nerviis, nonlinearibus, 4 1. latis, canaliculatis, enerviis; 2° ovario lineari-oblongo, non abbreviato, ovoideo; 3° stigmatibus minoribus , capitatis , non manifeste oblique truncatis; 4° ovulis longe pluribus. A M. caucasicaM..^. i°foliis hysteranthiis, non synanthiis, fili- formibus, non lanceolato-linearibus; 2° antheris duplo longioribus, linearibus, non obiongis. In campis incultis insulaeMajorisprope Esporlas. Floret Autumno. ( Trias). ,:.,rf.-i!^A Obs. Soit qu'avec MM. Ratnond et De Candolle on admette )egenre Merendera , soit qu'a rexeraple de MM. Ker et R. Brown on le considere cornme une section du Colchicum , il n'est pas moins vrai de dire que ce groupe , caracterise par les segmens du perianllie fendus jusqu^a la base , et par les styles entierement libres , forme un lien qui reunit le Bulbocodium aux vrais Colchicum. Le genre Meren- dera n'etoit compose jusqu'a present que de trois especes , les M. bulbocodium et bulbocodioides Ram. et caucasica M. B. Ou avoit cru devoir rapporter a la pre- miere le B. vernum Desf. ; mais il m'a paru difficile d'admettre qu'une plante qui se trouve sur les coteaux des environs d'Alger, put etre identique avec une espece qui croit dans les Pyrenees a des hauteurs notables, et qui, bien qu'elle descende quelquefois assez bas dans les vallees, ne se trouve jamais dans les plaines. Un examen attentif de la plante de Barbaric m'a demontre qu'elle etoit diffe'rente du M. bul!jocodium,et]e ne doute pas (quoique nayantpu voir les feuilles adultes qui n'existent pas dans Therbier de M. Desfontaines), vulaforme de ses stigmates, de son ovaire, et de ses jeunes feuilks, qu'elle ne soit la meme que celle deMajorque. Le M. bulbocodioides ( Colchicum bulbocodioides Brot. ), qui croit sur !es collines calcaires aupres de Coimbre et de Lisbonne, et dans plusienrs lieux des provinces PALMiE. JuNCACE^. 3ai de Beira et de l'Estramadure , a les plus grands rapports par la forme el la largeur de ses feuilles , avec le M. bulbocoditim; mais la position geographique des lieux dans lesquels cette plante faabite , me porte a croire qu'eiaminee comparative- ment avec celle des Pyrenees , elie oflriroit des diflerences specifiques. Est-il bien certain que le Colchicum montanum de Clusius (Hisp. p. 226 ic.) soit un Meren- dera ? II seroit permis d'en douter d'apres la figure de cet auteur, qui represente, i". un long style a trois stigmates tres-courtsj 2'. un perianthe a peine fendujus- qu'au milieu; 3°. une capsule a trois valve? portant les cloisons sur leur milieu, et semblant par cela meme appartenir a une Liliacee. PALMi^. 586. Phoenix DAT\LiFEBA. Linii. Spec. i658. Colitur in insula Majore. 587. Chajlerops humilis. Linn. Spec. 1657. In coUibns maritimis et montibusBalearium frequens. Hab. in Hispania meridionali ! , Barbaria (Desf. — Viv.), regno Neapolitano (Ten. ), agro Nicae.ensi ! . JUNCACE^. 588. CAULiNiAOCEAisiCA.DC.Flor. Fr. m, p. i56. — Zosteraoceanica. Linn. Mant. i23. — Kernera oceanica. Willd. Spec. iv, p. 947- — Posidonia ocearazca Kaenig et Sims Annals of Botany. In mari. 589. JuNcus MARiTiMUS. Smith. Flor. Brit. SyS. In paludosis Balearium frequens. Hab. in tota regione mediterranea. 590. JoNcus AcuTus. Lam. Dict. iii , p. 264. In paludosis maritimis Balearium vuigaris. Hab. in tota regione mediterranea. 6gi. JuNcus BUFONius. Liuu Spec. 466. In paludosisBaleariuni frequens. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 322 MONOCOTYLEDONES. 592. JuNcus AcuTiFLORUs. Ehrli. Gram. 66. In paludosis prope Artam in insula Majore. Florebat Aprili. 593. JuNcus OBTusiFLOROs. Ehrh. Gram. 76. In maritimis Ebusi. Florebat Majo. CYPERACEJi:. 594. Cabex vulpina. Linn. Spec. i382. Ad margines agrorum prope Esporlas in insula Majore; etiam iu insula Minore ( Hern. ). Florebat Martio. Hab. in Galiia!, Italia (Savi), SiciIia(Presl. ), Graecia ( Smith). 595. Carex MURicATA. Linn. Spec. i382. In insula Minore ( Hern. ). Hab. in Gallia ! , Italia ! , Iberia ! , Barbaria !. 596. Carex DisTANS. Linu. Spec. iSSy. In maritimis Ebusi. Florebat Majo. Hab. in Gallia ! , Italia ! , Graecia ( Smith ). 597. Carex glauca. Scop. Car-n. n. iiSy. In maritimis prope Artam in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in Gallia meridionali !, Italia!, Greecia et agro Byzantino ( Smith. ). 598. SciRPUs LAcusTRis. Liuu. Spcc. 72. In maritimis Ebusi. FIorebatMajo. 599. SciRPUs MARiTiMus. Var. Spiculis paucioribus siib-sessilebus. In maritimis Ebusi. Florebal Majo. 600. SciRPUS HOLOscHOENus. Lino. Spec 72. In paludosis Ebusi. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterrane^, jEgypto excepta. 6oi. SchCEnos nigricans. Linn. Spec. 64. Grami^e^. 323 In huinidis prope Artam in insulaMajore. Florebat Aprili. Hab. in lota regione mediterranea, jEgypto excepta. 602. Cyperus JUNCiFORMis. Cav. Ic. III, n. 223, t. 204, f. I. — C. mu- cronatus Rottb. Gram. p. 19, t, 8, f. 4- — C. lateralis Forsk. Flor. Mgypt.p. i5. In humidis prope Artam in insula Majore; etiam in insula Minore {Hem.). Hab. in tot^ regione mediterranea. 6o5. Cyperds longus /3. Badius. Gay Herb. — C. badius Desf. ! Atl. i p. 45, t. 7, f. a. In insula Minore (^Hem. ). Hab. in Gallia!, Calabria!, Creta ! , regno Algeriensi ( Desf. ! ) , agro Tingitano !. GRAMINE^. 6^4. Anthoxanthum odoratum. Linn. Spec. 40. In fissuris rupium montis Puig-de-Torrella in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea , jEgypto excepta. 605. POLYPOGON MONSPELIENSE. Dcsf. ! Atl. I, p. 67. In maritirais Balearium frequens. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterrajiea. 606. Phalaris canariensis. Lian. Spec. 79. In insul&Minore (jffer/i. ). Hab. in tota regione mediterrane^. / jS. Paleis exterioribus mullb brevioribus. In insula Majore prope Alcudiam. Florebat Aprili. 607. Phalaris aquatica Linn. Spec. 79. In insula Minore( .ffem. ). Hab. in tota regioue mediterrane4. 3^4 MONOCOTYLEDONES. 608. Panicum vehticillatum. Linn. Spec. 82. la insula Mirioi'e ( Hern. ). Hab. in tota regioae mediterranea. ■ ' ■ ii ^ 609. Panicum glaucum. Linn. Spec. 83. In insula Minore(^er/z. ). Hab. in tota regione mediterranea. 610. Panicdm crus-galli. Linn. Spec. 83. In insula Minore {^Hern. ). Hab. in tota regione mediterranea. 611. Panicum sanguinale. Linn. Spec. 84. — Paspalum sanguinale. Lam. lllustr. n. g38. — Digitaria sanguinalis. Koel. Gram. 25. In insula Minore(^er«.). Hab. intota regione mediterranea. 612. PlPTATHERUM MULTIFLORUM. P. B. AgrOSt. p. l8. Agrostis miliacea Linn. Spec. 91 . — Milium arundinaceum Smith Flor. Grsec. Prodr. I, p. 45» — Milium multiJloru77i Tenore Fior Nap. iii, p. .5i. In aridis Balearium vulgatissimum. Florebaf Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 6i3. Agrostis ALBA, Linu. Spec. 93. In insula Minore ( Hern. ) /3. stolonifera — A stolonifera. Linn. Spec. 93. Ad vias in insula Majore et Ebuso frequens. Florebat Apriti. Hab. in tota regione mediterranea. . ; ■/ 6x4» Stipa tortilis. Desf. ! Atl. i, p. 99, t. 3i , f i. In aridis prope Palmam. Florebat Majo. Hab. in tot4 regione mediterranea. 6i5.Lagurusovatus. Linn.Spec. iig. In arenosis maritimis Balearium frequens. Florebat Aprili. Hab. in tot^ regione mediterranea. GaAMINEiE. 325 6i6.Lamarckia ADREA. Moencli Mcth. 201. — Cfnosurusaureus.Linn. Spec. 107. — Chrysurus cynosuroides. Pers. Synops.i p. 80. Ad vias in Balearibiis frequens- Florebat Aprili. 617. Meliga ramosa. Vill. Dauph. 11, p. 91. — M.pyramidalis. Lam. Flor.Fr. m, p. 585. — M. aspera. Desf. Atl.i, p. 71, ex DC. — M. saxatilis. Snnith Fior. Graec. Prodr. i, p. 5i, ex D'Urv. Inter rupesad apicem montis Galalzo in insuia Majore. Florebat Majo. Hab. in Gallia mediterranea ! , Italia ( Bert. ), Sicilia ( Presl ), Graeciae insulis ( Smith ), Barbaria (Desf. ). 618. Melica ciLiATA. Liun. Spec. 97. Ad vias etin sterilibus Balearium frequens. Florebat Majo. Hab. in Gallia medirionali ! , Italia ( Bert. — Savi — Sebast. et Maur. — Ten. ), Graecia ( Smith), Barbaria ( Desf. ). 6ig. AvKNA sATivA. Linn. Spec. 118. Colitur in Balearibus. 620. AvENA FATOA. Linn. Spec. 118. In agris Baleariuni frequens. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. /S. Flosculis glabris. In insttla Minore (^Hern. ). 621. DoNAx AtJSTnALTs. Roem. et Schult. Syst. 11, p. 660. — Arundo Donax. Linn. Spec. 68. — Donax sativa. PresL Cyp. et Gram. Sic. p. 32. Colitur in Balearibus. Obs. Le Donax australis est indique comme croissant spontanement sur lous les bords de la Mediterranee. Je ne Tai cependant jamais observe completement a Tetat sauvage en Provencc , en Languedoc, eo Roassillon , en Espagne , et anx Baleares. Les individus isoles qui se trouvent assez frequemment sur les bords des champs, m'ont toujours paru provenir d'anciennes haies detruites. Mem. du Museum. t. i^- 4^ SaG MOJNOCOTYLEDONES. 622. DoNAx TEKAx. Roem. etSchult.Syst. Veget.n,p.6oi. — Arundo ampelodesmas- Cyrill. Plant. Rar. Regn. Neap. fasc. 11. — jd tenax. Vahl Synib. — ud./estucoides.Best.l Atl. 1, p. 108, t. 54- — Donax ampelodesmos. Presl. Cyp. etGram. Sic. p. 62. In montibus Balearium frequens. Florebat Aprili. Hab. in Anclalusia ! , Llguria (Bert. ), Etruria ! , agro Romano ( Sebast. etMaur.), regno Neapolitano! ,Sicilia (Presl.), Sardinia! , Barbaria ( Desf. ! ). 625. Festuca pratensis. Smith Flor. Brit. ed. i, p. i23. In insula Minore ( Hern^. Hab. in Coi-sica, regtio Neapolitano ( Tenore ), Sicilia (Presl. ). 634- Festuca stipoides. Desf. ! Atl. i, p. go. — Bromus geniculaius. Willd.Spec. 454. In insula Minore (^em.). Hab. in Barbaria !, Hispania meridionali ! , Gallia mediterranea !, tota Italia!. 625. KoELERiA PHLEOiDES. Pcrs. Synops. i, p. 97. — Festuca phleoides. Vill. Dauph. II, p. 95, t. 2 , f. 7. In arenosis maritimis Balearium frequens. Florebal Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 626. PoAMEGASTACHiA. Koel. Gram. 181. — Briza Eragrostis. Linn. Spec. io5. — Poa Eragrostis. Cav. Ic. p. 63, t. 92, non Linn. In insula Miuore (^Hern. ). Hab. in tota regione mediterranea. 627. PoA maritima. Willd. Spec. i , p. 3g6. In maritimis insulae Majoris prope Alcudiam. Florebat Aprili. Hab. in Gallia mediterranea ! , littore Liburnensi (Savi), littore Adriatico !, Graeciae insulis (Smith). 628. Poa annda. Linn. Spec. gg. GraminejE. 327 In insula Minore (^^r/z.). Hab. in tota regione mediterranea. 629. PoA TRiviALis. Linn. Spec. 99. In insula Minore ( Hern.\ Hab. in Etrnria (Savi) , agro Roniano (Sebast. et Maur.), regno Neapolitano (Tenore), Sicilia (Presl.), Graecia (Smith). 65o. PoA BULBOSA. Linn. Spec. 102. Ad vias in Balearibus haud rara. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea , TEgypto excepta. 63i. PoA RiGiDA. Linn. Spec. lOi. — Sclerochloa rigicla. Presl. Gram. et Cyp. Sic. p. 45. Ad apictni montis Galatzo inter rupes ; etiam in ins. Minore {Hern.). Fiorebat Majo. Hab. in tota regioue mediterranea , jEgypto excepta. 652. PoA DivARicATA. Gouan llliistr. p. 4j t. 2, f. 1. Inter rupes maritimas Balearium frequens. Florebat Aprili , Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 633. Briza maxima. Linn. Spec. io3. In sterilibus Balearium vulgaris. Florebat Aprili, Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 634. Briza misor. Linn. Spec. 102. In insula Minore (Hern.). Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 655. Bromos mollis. Linn. Spec. 112. Ad vias in Balearibus frequens. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 636. Bromus sTERiLis. Lion. Spec. ii3. 3a8 MONOCOTTLEDONES. Inter rupes maritimas insulse Majoris prope Alcudiam. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, ^gypto excepta. 637. Bromus MADRiTENSis. Llnu. Spcc. 1 1^- — Festuca madriten- sis. Desf. Atl. 1, p. gi. In collibus petrosis Ebusi prope S. Eulaliam. Florebat Majo. Hab. in Hispania!, Gallia niediterranea!, agro Roniano (Sebast. et Maur.), Sicilia (Biv. Beru.), jEgypto (Del.), Barbaria!. 638. Bromus maximus. Desf. ! Atl. i, p. gS, t. 26. In insula Minore {Hern.). Hab. in Occitania(DC.), reg!)oNeapolitano(Tenore), Sicilia(Presl), Barbari4 (Desf. !). 63g. Sesleria CjErulea a DC. Flor. F^r. iii , p. 76. — Cynosurus cceruleus. Liun. Spec. 106. — Sesleria ccerulea. Scop. et auct. In fissuris rupium ad apicem montium Puig-de-Torrella et Puig- Major in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in Pyrenaeis (DC.j, regno Neapolitano (Tenore) , monte Par- nasso (Sniith). ^. cylindrica. DC. I. c. — Festuca argentea. Savi Bot. Etrusc. i , p. 68, ex DC. — Sesleria cylindrica. DC. Flor. Fr. Suppl. 27^. In fissuris rupium ad basin raonlium insulse Majoris prope Esporlas, SoUer, Lluch. Florebat Aprili, Majo. Hab. intota Italia (DC. — Tenore). 640. RoTTBOLLA INCURVATA. Liun. fiLSuppl. ii^. — Opkiurus incur- vatus. P. B. Agrost. 116. In maritimis insulae Majoris prope Aiiam. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 641- jEgilops ovata. Linn. Spec. 1489. In collibus petrosis circa Falmam. Florebat Majo. GbAMINE^. 32C) Hab. in Barbaria!, Hispania!, Gallia mediterranea !, totaltalia!, Sicilia (Presl), Archipelagi insulis (Smith). 643. Triticum sativum. Var. ex DC. — Festuca ccespitosa. Desf. ! Atl.i, p. 9i,t. 24, f I. In moutibus insulse Majoris prope Esporlas; in insula Minore {Hern.). Fiorebat Majo. Hab. in Gallia mediterraned!, agrolNicaensi (DC), agroParraensi!, regno Neapolitano !, Corsica!, Barbaria (Desf. !). 646. Triticum ph^nicoides. DC. Flor. Fr. Suppl. 284. In insula Minore (jHem.). 647. Triticum ciliatum. DC. Fior. Fr. iii, p. 85. — Bromus dista- chyos. Linn. Spec. n5. Inler rupes maritimas insulae Majoris prope Artam. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgyplo excepta. 648. Triticum rottbolla. DC. Flor. Fr. iii, p. 86. Inter rupes maritimas prope Alcudiani in insula Majore. Florebat Aprili. Hab. in Andalusia !, Gallia niediterranea !, Corsica ! , Etrnria !. 649. LoUUM PERENNE. Liun. SpCC. 122. Ad \iasin insuiis Majore et Minore. Florebat Apriii. Hab. in tota regione mediterranea. 33o - MONOCOTTLEDONES. ^. Glumd calycind flosculos cequante aut superante, non iisdem breviore. Ad margines agroruin in Ebuso. Florebat Majo. 650. HoRDEDM vuLGARE. Liun. Spec. laS. Colitur in Balearibus. 65 1. HoRDEDM MARiTiMDM. Vahl Symb. II, p. 25. Ubique in maritimis Balearium. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea. 652. HoRDEUM MDRiNDM. Linn. Spec. 126. Ad vias in Ebuso frequens. Florebat Majo. Hab. in tota regione mediterranea. 655. Andropogon hirtum. Linn. Spec. 1482. In collibus petrosis insulae Majoris frerjuens. Florebat Aprili. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 654- Zea MAYs. Linn. Spec. ii35. Colitur in insula Majore. NAYADES. 655. Chara HispiPA. Linn.Spec. 1624. In fossis Ebusi. EQUISETAGE^. 656. Equisetum limosdm. Linn.Spec. i^iy. In fossis Ebusi. LYGOPODIACE^. 657. Lycopodium denticdlatum. Linn. Spec. 1569. Ad rupes in montibus insulae Majoris prope Lluch. Hab. in Gallia mediterranea !, Etruria (Savi), Grsecia et insula Cypro (Smith), Barbaria (Desf ! ), jEgypto !. FiLicEs. 33i FILICES. 658. Adiantdm capillus-veneris. Linn. Spec. ii58. In umbrosis Balearium frequens. Hab. in tota regione raediterranea. 65g. Pteris aquilina. Linn. Spec. i533. In montibus insulse Majoris frequens. Hab. in tota regione mediterranea, jEgypto excepta. 660. Scolopendridm hemionitis. DC. Flor. Fr. iii, p. 55a. In insula Minore {Hem.). /3; Auricalis integris. Nob. S. sagittatiim. DC. FJor. Fr. Suppl. 382- Ad rupes umbrosas vel excavatas niontium insulae Majoris prope Lluch, Esporlas, etc. 661. Asplenium adiantdm-nigrdm. Linn. Spec. i54i. In montibus insulae Majoris prope Esporlas; in insula IVJinore {Hem.). Hab. in Gallia ! , Italia ! , Graecia (Smitli), regno Al£;eriensi (Desf.!). 662. AspLENiDM trichomanes. Linii. Spec. i5ao. Ad rupes in montibus insulae Majoris prope Lluch. Hab. in Gallia! , Italia (Bert. — Savi), Grcecia (Smith), regno Algeriensi ( Desf. ! ). 663. POLYPODIDM VDLGARE. Linn. SpCC. 1 544' In montibus prope Esporlas in insula Majore. Hab. in Gallia !, Italia !, Grsecia (Smitb), Barbaria (Desf.!). 664. Ceterach officinardm. DC. Flor. Fr. iii, p. 566. Ad rupes in insula Majore frequens. Hab. in Gallia !, Italia!, Groecia (Smith), Barbaria (Desf. !). .vN^^ V^ 332 AcOTYLEDONES. MUSCI. 665. DiDYMODON suBULATus : acaulis j- foliis ianceolato-subulatis , siccitate contortis; thecis elongatis; operculo subulato , stricto. Nob. Folia sat longa, glabra, subnitida, in statu sicco mai^gine inflexa et ^pice fere spiraliter contorla. Thecae subcylindricae, earura cilia longa, tenuia ut in Trichostomis, sed simplicissima. Setce longse et pallide rufae. Primoobtutu Barbulam subulatam refert, sed peristomii dentibus ab e^ differt. In insula Minore (^Hern.). 666. ToRTULA coNVOLUTA. Sw. Musc. Suec . 4i' [n insula Minore [Hern.). 667. TORTULA MURALIS. Hcdw. Fuod . 2, p. ^2. In insula Minore (^Hern.). 668. ToRTULA UNGUicuLATA. DC. Fior. Fr. n, p. 484. In insula Minore (Hern.). 669. FUNARIA HYGROMETRICA. Hcdw. SpeC. I72. Ad rupes in monte insulaa Majoris Puig-de-Torrella. 670. Bryum capillare. Linn. Spec. i586. In insula Minore (Hern.). 671. Hypnum SEHipiuM. Linn. Spec. iSg^. In insula Minore (Hern.). LIGHENES. 672. RoccELLA TiNCTomA. Linn. Spec. 1622. Ad rupes in Balearibus vulgatissima. FUNGI. 333 675. Lecanora PARELLA j8. pa//gsce«s. Ach. Synops. i6g. In insula Minore {Hern.). 674. Parmelia parietina. Ach. Synops. 200. ,,,-.. In insula Minore {Hern.). 675. Cenomyce fdrcata. Ach. Synops. 276. In insulA Minore (Hern.). FUNGI. 676. Helvella mitra. Linu. Spec. 1649. In insula Majore (Trias). 677. Thelephora hirsota. Pers. Synops. Fung. S^o. In insula Majore (Trias). 678. Hydnum repanddm. Linn. Spec. 1647. In insula Majore (TWa.s). 679. PoLYPORDS LAccATDs. PcFS. MycoL Europ. Sect. 2, p. 58. In insula Majore (Trias). 680. Agaricds alneds. Linn. Spec. i645. In insula Majore (Trias). 681. Agaricds contigdds. BuU. Herb. t. 240 iet 576, f. 2. In insulaMajore (Trias). 682. Agaricds torminosds. SchaefF. Fung. Bavar. t. 12. In insula Majore (Trias). 685. Clathrds cancellatds. Linn. Spec. 1648. In insula Majore (Trias). 684. Lycoperdon hirtdm. Bull. t. 540 et 4^5. ' In insula Majore ( Trias). 685. Geastrdm rufescens. Pers. Disp. Fung. p. 6. In insula Majore (Trias). Mem. du Museum. t. 14. 4^ 334 AcOTYtEDONES. ALG^. 686. Fucos HELMiNTHOcORTOs. Hsemm. Diss. Erlangae, 1792, lc. In mari ad littora insulae Minoris(^em.). 687. FucDS TURBiNATus. Linn. Spec. 1629. In mari ad littora insulae Minoris. (Hern.). 688. Fucus oBTUsus. Linn. Trans. iii, p. 191. Iii mari ad littora insulae TVIajoris. 689. Ulva compressa. Linn. Spec. i632. In niari ad littora insulae Minoris {Hern.'). 690. TJlya iNTESTiNALis. Linu. Spec. l652. In mari ad littora insulse Minoris [Hern.). 691. Ulya lactuca. Linn. Spec. i632. In mari ad littora Baiearium frequens. CORRIGENDA ET ADDENDA. Pag. i85, 1. i3. Irisfugax, \e^e Jris sisyrinchium. Pag. 202. Anle Adonidem cesiivalem, adde : — Anemone coROiVARiA. Lfnn. Spec. 760. In insula Majore ( Y. S. in Herb. PersooD communicata :a cl. deLa Roche). Hab. in Gallia mediterranea (DC.) , Etruria (Savi) , Grsecia ( Smith) , Archipe- lagi insulis et Asia minore( DC). Pag. 225. Ante Lavateram arboream adde : — Lavatema minoricensis : caule herbaceo, tomentoso ; foliis cordato-subrotundis , crenatis, crispis; floribusi-3; calyce exteriore 3-partitoj petalis brevibus, roseis. Nob. Radix incrassata, lignosa. T^ota planta pube stellata tomentosa. Caiiles ex CORRIGENDA ET ADDENDA. 335 eadem radice plures, herbacei , ascendentes , pedales. Folia 4-5 lineas longa, 6-7 1. lala, cordato-subrotunda , sub-5-loba , crenata , crispa, 5-nervia, nervis dorso prominentibus, petiolo brevi, limbum »quante vel superante. Stipulce bre- vissimx, i^ 1. longae, 1 1. latae, ovato-lanceolatae, acututiusculae, vel ovato-obtusae . Flores in axillis foliorum i-3, pedunculati , pedunculis 3-8 I. longis , infra apicem arliculatis. O7/7-X duplex; exlerior 3-parlitus, foliolis late ovato-Ianceolatisj inte- rior exteriore quadruplo longior, 6 1. longus, campanulalus, 5-fidus , tubo i5- nervio , segmentis ovato-lanceolatis , 3-nerviis. Corolla rosea , calyce vix longior. Car^e//a plurima , circa axim cenlralem , conicum, exsertum disposita, mono- sperma. Semen reniforme, peritropum. Differt a L.Jlava Desf. cui habitu proxima, 1°. foliis minoribus, basi cordatis, non basi integris et apice emarginatis j 2°. stipulis mullo minoribus; 3°. floribus ->-ilt6 minoribus , roseis, non flavis. "rescit in insula Minore (Hern.). Obs. Le caractere du Lavatera consiste, comme on sait, a avoir un calice exterieur 3-6-fide, non 3-6 parli comme dans le Malva. II paroitroit donc qu'on n'auroit dii admettre dansce genre qiie les especes qui presentent ce caractere, et notre Lavatera niinoricencis , ainsi que les L. hispida et flava Desf. devroient etre reunis au gcnre Malva. Mais si Ton examine les folioles dans les Lavatera a calice exterieur triparti , et qu'on compare leur forme a celle du meme organe dans les Malva, on voit qu'elles sont larges et rapprochees par leur base dans le pre- mier, tandis qu'elles sont etroiles et ecartees les unes des autre.s dans le second. Si l'on ajoute a cette consideration ranalogie du port , on ne balancera pas , je crois , a rapporter ces especes au genre Lavatera dont les caracleres doivent par consequent subir quelque modificalion. Pag. 227. Ante lineam r5, adde : ACERINE.S;. Pag. 227. Anle Geraniaceas, adde : AMPELIDE^. ViTis viNiFERi. Linn. Spec. 293. Colitur in Balearibus. Pag. 253. Ante Bunium ferulaceum, adde : Cicdta major. Lam. Flor. Fr. iii, p. 1041. Ad sepes et domos Balearium frequens. Florebat Aprili. 43^ ^.^■:iy ANALYSE' DE LA VARIETE EN MASSE DE L'ESSO]NITE DE CEYLAN. PAR M. LAUGIEK. VjETTE pierre n'a encore ete troavee qu'a Geylan. On Ta rangee parmi les pierres precieuses, et on Ta souveut con- fondue avec le Grenat et le Zircon. On la rencontre tantot en grains irreguliers dissemines dans le sable des rivieres, tantot en masses d'un volume assez cousiderable. Werner en a fait le premier une espece distincte qu'il a nommee Raneelstein , pierre de canelle, a cause de sa couleur qui est rouge d'hyacinthe pale. M. Haiiy lui a donne la denomina- tion d^Essouite, signifiant moindre^inferieur^ indiquant que ce mineral possede dans un degre inferieur les caracteres des mioeraux avec lesquels on pourroit le confondre, tels que le Zircon et le Grenat. Le celebre Rlaproth est le seul chimiste qui en ait fait fanalyse. Mais la variete qu'il a examinee etant celle qui se presente sous la forme de grains , et M. Leschenault ayant recemment rapporte de Ceylan la variete en masse , on a desire connaitre si celle-ci differoit de la premiere par sa composition , et je me suis charge de ce travail.