Ba r ARTE ver. fen gl PD 3 Take Se Ameedhern dem Br gas hs, Mandeng 1796- Erz ze en, ep x. x Hm Bde ” a Gt: ee Pa * 5 2. nd va . N \ & rn N. - * unge aa . , & ‘ \ Ale h OT en 2 3 = x P „ ER Kent * re iR e r.r r R BE” ger d A x a \ . vr Ki SEE; rm Ir » a h 2 £ I . a A Fr weh Sr + \ x De " DR £, N A SR #, je FR MER N 1.44 Le wer Ta 8/3 ir re #, x Mut; DD | m ORT ; | eg uns a, pol. te er Mer nn ae Pe vi 27 pe > | 4 Ah BEN... 8 ges eurmlovong "FE — snssaadap. maydodäg te — snaasd snaeydoraaä ri s siuansn; susardng "12 — f snieypundxas snung "07T — An B3NOajaWw BIsny "61 —— W Byeins0o epfadeg "gl — sınsasıar sıdy '9T — suerisnu snydalg "ST — wosjodAy — u 91 u: En aut skwoneng : Er — - ER -SONER Sag. re ur ‚snuozna} SUJISVY "11 _—e : eyrasor Kaquag 01 — suapued susaldng "6 —— } wann edsıy "I — ejnwaiy epıades 4 —— vssardwoä xÄqwog '9 — EHER: 193eajanı sheint suragarg ordrq 5 — Fk zıuo335 "5 Zune ‚snieauroisiu au. Tv "Segaf Smalspund> suageaeag “ı el y > 4 et ' u , x = N Br er $19 32H wayıa sap E suasnjjad Basuyi ZI — ; % N EIER 1 EFPEET, m [23 B an SCANABAEVS cylindricus Mas. Der Walzenkäfer. Der walzenförınige Dungküfer. Das Männchen. Scarabe cylindrique. Cerf - volant eylindrique. Scarabacus cylindricus: scutellatus, thorace antice truncato quinque den- | tato, capite antice cormu erecto, corpore cylindrico. Linn. Syst. Nat. ed. XII. holm. n. ıı. ed. XIII. p. 1552. n. ıı. Scarabaeus cylindricus. Fabric. Syst. Ent. p. ı2. n.35. Spec. Ins. T.I. P-ı2. n.ö59. Mant. Jis. T.I. p.6. n.4ı. Schaeffer lc. Ins. Ratisb. Tab. 201. Ag. ı. Harrer Beschreib. d. Schaeff. Ins. 1.B. p.9. n.d. _ dablonsky Naturg. d. Käf. ı.B. tab. 6. £.8. Foet Coleopt. ı. Th. p- 85. n. 131. t.20. f. 131. Im faulen Holze. Ausser Oesterreich, Bayern, Salzburg, um Braunschweig, Darmstadt, Regenspurg u. s, w. Erstes Heft. ı Den Gattungskennzeichen nach hat der Valzenkäfer mehr überein- stimmendes mit den Erdkäfern, als mit den Schrötern; wohin ihn Scopoli, -Laicharding, v. Moll und Scriba brachten. Hr. Prof. Fabric hat ilın in sei- ner Entomol. systematica nicht mehr unter den Scarab. angeführt: wahr- scheinlich wird er ihm eine andere, vielleicht noch schiklichere Stelle ein- säumen, als er bisher behauptet. @.b. Der Walzenkäfer in zweyerley Stellung. c. Ein vergrössertes Fühl- horn. psı NS} = Br L UNEX mıogrolneatıs Linn 5 CIMEX nigrolineatus. Die lineirte PT anze. Die Bünderwanze. La Punaise Siamoise. Cimex lineatus : scutellaris niger, thorace lineis quinque, scutello tribus luteis, abdomine Ravo punetis nigris. Linz. Syst. Nat. n.6. p. 716. ed. XIII. p- 2151. n. 6. Cimex lineatus. Fabrie. Syst. Ent. p.698. n.g. Spec. Ins. T.. p.34t. n.ı5. Mant. Ins. T.II. p- 261. n. 17. Schaeffer Ic. Ins. Ratisb. Tab. 2. fig. ı. Sulzer abgek. Gesch. d. Ins. Tab. 10. fig. 6. Seopel. Ent. carn. n. 351. ic. 351. Im May und September; anf Aepfel - und Hollunderblüthen , auch auf Doldengewächsen ( Vmbelliferi ) besonders in gebürgichten Gegenden. In Bayern, der Pfalz, Franken , Oesterreich etc. a. Die Bänderwanze von oben. b.Von.unten. c.Ein Fühlhorn. d.Ein Flügel. Sie varirt in Hinsicht der Farbe, Grösse, und der Anzahl der Bänder. 2 SEGE DR FORFRMRSD 2, En ER a Me) a #7 ee gar Aa 9 3 ee „Al ip Veh BUERRT, Fler DR PAR are wir) at ‚en tar Kg. BEN aa sing a. | VE WORERR HK DR. en | : aka, AS Beh Ex Ad niet Forts. Ham u ER a. 4 y; a th FE ee En Pe 7. 5 et j NE W Ark a nuner-: k Bu er ET a % 11. ER RE Be Ä = wi 5 hun. - Hal a ea br 59.4 4 REN yes RC? u TE BER 5 & “Dede. Hg Se rechee ME ar Ktre “ar er E KE [) > letorzeer Arte Lenn a CETONIA hirta - Das Rauchkäferchen. Das Bärlein. Der deutsche Fuchs. Cetoine velu. L> Dos velu. De Ruisras. Scarabaeus hirtellus : scutellatus muticns hirtus testaceo - nigricans, elytris pallido maculatis. Linn. Syst. Nat. m. 69. p- 556. ed. XIII. 2.69. p- 1577- Cetonia hirta. Fabric. Syst. Ent. 2.56. p.50. Spec. Ins. T.IL n.30. p.ö5y Mant. Ins. T.I. n. 60. p.5ı. j Schasffer Ic. Ins. Rat. tab. 198. £2.8. - Harrer Beschr. d. Schaeff. Ins. I. B. 2.58. p. 43. Herbst Näturs. d. Käf. III.B. n. 27. t. 30. £.6. Panzer Uebers. d. Voet. Käf. ı. Th. Titelkupf. 63.8. Fast durch ganz Dentschland, und besonders manche Iehre schr häuffiz, in allen Aepfel- und Bimblüchen. Auf den Blüchen des Ranunc. 5 Ficar.L., und in der Folge an der Plantago maior, media L. (Brahm Hdb. 2.1009.) Manchmal fehlen die weissen Fleken auf den Flügeldeken, er ist dann auch weniger haricht, und so ist er nun S$, Squalidus Linn. a. Der Kopf vorwärts. b. Ein Fühlhorn. Celonıa Sacher lınn CETONIA stictica. er Punktkäfer, Der deutsche Flekkäfer. Le Drap mortuaire. Scarabaeus sticticus: scutellatus muticus niger glaber, punctis albis spar- sis, abdomine gubtus punctis quaternis albis. Linn. Syst, Nat. n. 54. p- 552. ed. XIII. n.54. p. 1576. 'Cetonia stictica. Fabric. Syst. Ent. n.37. n.51. $pec. Ins. T.I. n. 5:, 2.59. Mant. Ins. T.I. n.6ı. p.3ı. Scarabaeus funestus. Scop. carn. n.7. fig. 7. Herbst im Archiv 4. Tab. ıg. fig.27. Naturs. d. Käfer. II. B. n. 26. t. 50, NE: 5. Panzer Uebers. d. Voet. Käf. 1. Th. Titelkupf. fig. ı. In Deutschland ; selten: in Oestereich, Tyrol, im Salzburgischen, in den Rheingegenden cet. und läfst sich mit dem gemeinen Goldkäfer auf 4 den nemlichen Blüthen antreffen. Ich habe an meinen zahlreichen Exem- plaren bestättigt gefunden, was der genau beobachiende Herr Liz. Brahm (Handb. n.141.') in Ansehung des haarichten dieses Käfers bemerkt hat. Hieher gehört auch die ihm eigene, wenigstens wie mir dünkt, wichtige Bemerkung, dals diese Art in Mistbeeten in kleinen Tönnchen ihre Ver- wandlung übersteht. Dan I,» P aprelıo Plhar: Aleteaoer Fabr. PrZ PAPILIO Plebeius ruralis Meleager. Femina. Zackichter blankblauer Falter. Das Pfeibchen. L'Argus bleu decoupe. Papilio Pl. rur. Meleager: alis dentatis caeruleis: limbo nigro, subtug canis: punctis ocellaribus nigris. Fabric. Mant. Ins. T.H. n. 679. p- 71. Pap. Endymion. Syst. Verz. d. Schmetterl. d. Wienergeg. p. 182. n. 1. Schneider Syst. Beschr. d. Schmetterl. ı, Th. n. 164. p- 265. Borkhausen europ. Schmett. ı. Th. n.5. p. ı7ı. Bergsträss. Schmett. tab. 55. fig. 3. 4. Esper Europ. Schmett. Tab. 45. fig. 2. Im südlichen Deutschlande. Die Larve ist noch unentdeckt. a. Die Unterseite beyder Flügel. 5 a data SER if REBEL re, | ER a Karren. eh KT Set N un hu ie ı a F N 2 Eh De u Be sr, 9 Ba A Sana Mich ab En fe erh ee Mm et 2 fr : Ai, '% Bye k Be (6 h SR w Ir, Ru ee Bien “% r i ’ BOMBYX compressa. Der PWVeismond. Der Schlehendornspinner. Bombyx compressa: alis conıpresso adscendentibus niveis, macula com- muni fusca , centrali grisca, lunula alba. Fabric. Spec. Ins. T. II. n.97. p-ıg92. Mant. Ins. T. II. n. 157. p. 124. Pyralis Bankiana. Fabric. Syst. Ent. n.ı. p. 649. Bomb. Spinula. Syst. Verz. d. Wiener Schmett. p. 64. n.6. Phal. geom. Modesta. Naturf. XI. St. p. VI. ı. 5. f.4.a. £.4.b. Die Raupe ist braun, vorwärts mit vier und hinterwärts mit zwo Dornspitzen bewafnet. Die Puppe ist vorwärts braun, und hinterwärts blau. Man hat sie um Wien, Nürnberg und um Eisenach auf dem Schlehenstrauch ‚angetroffen. d. Das Männchen. 2. Das Weibchen. a. Die Flügel von der Unter- seite, n 6 Rs Ri BEN I N A et, Ir Wasier Ki 2 ab | ERENR Aa Be ae $: Zur ua . . Hu 3 A / ei Ye ar | | i ae BR 7 u aus = RE Er er u m keygge lee tur Ber A; 2 Ar | m Br; Rt Bar | u er Yraaheh WA: re ae MT. 120 7a ia ER an A BEN SAN hc 2 he, DZ dar en | BEN ron, ei 2 Egg m a IR 2E f * st Wert % tr tremula Zar. x) SAPERDA tremula. Der hallische Zitterbock. Der Achtpunkt. Der punktirte Schne- ckenkäüfer. Saperda tremula : viridis thorace punctis duobus, elytris quatuor ni« gris. Fabric. Syst. Ent. n.1ı5. p.ı66. Spec. Ins. T.L n.ıg. p. 254. Mant. Ins. T.I. n.28. p. 149. Schaeffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 101. fig. ı. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı. Th. n.34o. p. 208. Schrank Enum. Ins. Austr. n. 267. v. Laichard. tyr. Ins. 2. Th. n.2. p.32. Auf Linden, Obstbäumen, doch nicht alle Iahr gleichhäuffig. Ausser Halle, Regenspurg, Nürnberg, Wien, Mainz, auch an melhrern Orten Deutschlauds. 3. Der Kopf vorwärts, | sa He Amar Ehe IN Aa ER ERTRERE : gg Be BR muB: a ra Bi a re a d CHNE Ee Beats: aRr 1 2 a | Ni gr of Er ‚de Te: all 2; en ; nnd eNant Ade = 7 ARE rund hie Br er Bis 23; 6 # > iA / Hypa mulica Lınn. HISPA mutica. Das Fadenhorn. Der haarichte Hautfresser. Tenebrion & antennes velues. Degeer. Hispa mutica: inermis antennis pilosis. Linn. Syst. Nat. n.4. p. 04. ed. XIII. n. 4. p. 1752. i Hispa mutica. Fabric. Syst. Ent. n.6. p. 71. Spec. Ins. T.I. n.g. p.83. Mant. Ins. T.I. n.7. p. 47- 158 Tenebrio hirticornis. Degeer Ins. T.V. p.47. tab.35. fi 51 Nicht häuffig: im Sande, Gras, auch im Kehricht. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Vergrössertes Fühl- horn. h a2, ER 1 E. ii is Er » ee EZ 2: CAf: . Aupr Js eandens Mihr . f y 4 LET WERAN KEG “u A TUN AR RAN ER N BVPRESTIS candens Mihi. Der glühende Prachtkäfr. Le Richard rouge. Buprestis candens: elytris integerrimis margine sinuatis, thorace canali- culato utrinque depresso,, corpore cyaneo, n Caput cyaneum, planum scabrum , ore antennisque nigris. Thorax utringue depressus cyaneus scaber, medio linea impressa viridi nitida ca- naliculatus, Elytra punctato - scabra macula media Nexuosa cyanea ad su- turam viridia, nitida, margine utrinque inaurata, pone axillas sinuata : Abdomen cyaneum nitidum. Pedes violacei. Herr Medicinalassessor Frischmann entdeckte diese bisher unbekannte Art in Erlangen. Viel ähnliches in Hinsicht der Farben mit der Bupr. sa- licis F. und Chrysis-iguita L. Erstes He oft. 9 i KL gt i. ung, lem Stdn u sonase en ii EBENE gie adundinn eriilg R a er Ola walnga share & ‚ragsh Yeigi er Musens. la EIKE NER ut | EANPORR ae ‚ö De all bus rt ie a eig * “ =. Be: u bat u N 2, PU BER roflerala hen. BEMBEX rostrata. Der Schnabler. Geschnabelte wilde Erdbiene. Bembex rostrata : labio superiore conico fisso, abdomine atro, fasciis glaucis repandis. Fabric. Syst. Ent. n.3. p.362. Spec. Ins. T.I. n.3. p- 458. Mant. Ins. T.I. n.3. p. 285. Apis rostrata. Linn. Syst. Nat. n. 25. p. 957. Faun. Suec. n-1700. Got- länd. Reis. p. 556. Christ Naturgesch. der Bienen p. 177. tab. 14. + Vespa signata. Sulzer abgek. Gesch. der Ins. tab. 27. fig. 10. In mehrern Gegenden Deutschlands; \Vien, Gotha, Nürnberg. Sie wohnt wie die \WVespen an Sandhügeln, und erzielt aus einem ieden Nest, das mur einer Eichel sros ist, ein Iunges. Ausser Sulzern hat noch 2 20 niemand die beyden am untern 2ten und 6ten Bauchringe stehenden merk- würdigen Zähne bemerkt, ' a. Der Kopf vorwärts gezeichnet, £5 13 Ah ITS: ri ht ALT DITENT BE 222.05 2: ro ASILVS teutonus. Deutsche Raubfliege. Vaterländische Haubfliege, Asilus teutonus : niger thorace fugaei - aureo maculato ; abdomine utrin- que maculis quinque albis. Linn. Syst. Nat. n. ı1. p. 1008. - Asilus teutonus: Fahrie. Syst. Ent. n. 21. p. 799. Sp. Ins:i 2.1 .uuS7. p- 465. Mant. Ins. T.II. n.3ı. p. 560. Sehaeff. Ic. Ins. Rat. tab.&. fig. 13. ‘ Schrank Enum. ins. austr. n. 994. In gebürgichten Gegenden : auf Doldengewächsen : im Iulius. 1 3 profGI faleces Ben. BVPRESTIS salicis. Geputzter Stinkkäfer. FVeiden - Prachtkäfer. Le Richard rubis. Geaffr. Buprestis salicis > elytris integerrimis viridis nitens, coleopteris aureis bası viridibus. Fabric. Gen. Ins. Mant. p. 257. Spec. Ins. T.I. n.60. p.282. Mant. Ins. T.I. n.89. p. 184. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb. tab. 31. fig. ı2. Harrer Beschr. d. Schaeff. Ins. ı. Th. n. 100. p. 66. Buprestis elegantula. Schrank ins. austr. n. 565. p- 199. Geoffr. ins. paris. T. I. p: 126. Cucuius rubinus. Feureroy Ent. paris. T.I. n.4. p. 53. Auf Rosen und Weiden: in Oestereich, Franken, in den Rhein- gegenden, cet. Die im Archiv (8. H. tab. 46. fig.5.) vorkommende Figur, scheint gar nicht hieher zu gehören. 12 nr. Ey Ew, m; ? bu | % Er. Bf L ww; . u u ’ 2 a“ NUM 5 Dirar Di “ Eu an ı# » ’ 4 “ ; > rrern ‘ Br; ur Bi ar ee r Fr RETTEN u: ? Bir ? Au : \ 1. u } ur 247 ir PB 4 A 7 1 i u Bl h ”. - % P7] IT her ” #6 {4 Fe: 8 0% *. e Kr" hi; 7 » f K a 9 rinaan vn Pr a N; REN re ar h | 22 nee Vd De ae a Ri ih Zerpy ee id . Be: | ee En au AD. Yaae 0 m bh Dre , EREN 50 0 EEE a Aa BEE En # PEN ARE Bu Br Aa A & " rs Bi Re BN 4 rin? I PREIS yhrlihen ish, 2 j j IM . Als! . er M Ni ne ji | Nat A») | BaIEnt?.' er 1m OMAN B335 aan pet Oreade Bet ME hi: TUNER CR Be Stratromeys teahreeafe Fe. 70 Br | en RE RUE m EN AR = a Y0 ER j Bei: STRATIOMYS trilineata. Griüne FI "affenfliege. Dreygestreifte Kl erfenfliege. La Mouche - are jaune a bandes noires. Stratiomys trilineata: seutello bidentato, corpore‘ viridi, thorace lineis abdominque fasciis nigris. Fabric. Syst. Ent. n. 7. p. 760. Spec. Ins. T. HI. n.9. p. 418. Mant. Ins. T. II. n. 14. p. 331. Musca trilineata : antennis filatis clavatis, scutello bidentato, corpore vi- ridi, thorace lineis abdomineque fasciis nigris. Linn. Syst. Nat. n. 6, p- 980. ed. XTII. n. 6. p. 2855. Stratiomys luteo - virescens. Geoffr. ‘paris. T.II. n. 7. p. 482. Stratiomys fasciata. Foureroy. ent. paris. T.II. n. 7. p. 468. Fliegt um Weyher, Teiche, hin und wieder in Deutschland. Ich habe sie um Nürnberg angetroffen. f Die natürliche Grösse. * Vergrösserung. a. Der Kopf, Augen. b. Eiır Fühlhorn. c.-Das Bruststück mit dem Schildchen. d. Eine clava hal- terum - sämtlich ansehnlich vergrössert, 15 u. si er nr Me = aan ri re a REN Sale: Seas Asa llama awiiln | er ER ie 2 Re: an) Bonimuhde 2. VEN 28e, ne. RE a m Bas a AE By Bere ns ee en SIMABET a east Kg pi LuRHK ARTE amp nr am‘ u Da ; ir I% ich, rl alien ı Aigle sont ride ‚ih br % Selen Ast MER, he o0n N NE BL DaB a: Ar nr BR D Pr Be uinaaanis » el Der N‘ Dr a ro Arien, amd es rebtirindt: hi Bei. Au. id Het. rat ae, eilt: N 1 2 Er 32 5 ehe. aa oja. u { a 2 RT in 8 On ie, : yes 4 a al Ba a8 ia Bop* has 208 en rei ... Ss: trakiornıs kypaleon Fa ah. STRATIOMYS Hypoleon. Gefleckte PVaffenfliege. Gelbgestreifte PT affenfliege La mouche armee noire @ taches jaunes. Ssratiomys Hypoleon: scutello bidentato Aavo, corpore nigro, favo varie- gato. Fabric. Syst. Ent. n.d. p. 760. Spec. Ins. T.H. n.ıo0. p. 416. Mant. Ins. T. I. n. 15. p. 53ı. Musca Hypoleon: antennis filatis acuminato - setaceis, thorace bidentato, margine striisque duabus favis. Linn. Syst. Nat. n.7. p. 980. ed. XII, n. 7. p. 2835. | Stratiomys atra. Geoflr. paris. T.U. n.6. p. 481. Stratiomys maculata. Fourcroy. ent. paris. T. U. n.6. p. 468. Musca rara, Scop. caın. n, 912. 4 Sehr sehen: an Aiesenden Wassern. Um Nürnberg. t Natürliche Grösse. * Vergrösserung. & Der Kopf mit den Augen. b. Ein Fühlbora. c. Das Schildchen. d. Eine cliva kalterum vergrös- seIt r ; P — % SYRPHVS mussitans. Summende Schwebfliege. Syrphus mussitans: antennis plumatis tomentosus, thorace fulvo, abdo- mine virescente. Fabrie. Gen. Ins. Mant. p. 306. Spec. Ins, T. II. n. 5. p. 422. Mant. Ins. T. II. n. 5. p. 534. Linn. Syst. Nat. n. ed. XIII. n. 327: p. 2867. - Um Nürnberg. a. Der Kopf, vorwärts. Der Unterleib ist nicht immer grünlicht. An den lezten Bauchrin- gen und gegen den After zu, sind die Härchen grau, Von dem Syrphus wmystaceus verschieden. ar mn Aboi.s ferrefßres Adur. DBIS T&rrestrig Erdhummel. Erdbiene. _ Apis terrestris: hirsuta nigra, thoracis cingulo Havo, ano albo. Linn, Syst. Nat. n.41. p. 960. ed. XII. n. 41. p. 2761. Fabric. Syst. Ent. n.5. p.379. Spec. Ins. T.I. n. 5. p: 475. Mant. Ins, T.L_ n.5. pP. 299- Scop. caxn. n. 815. fig. 813. Schaeff. Ins. Ratisb. tab. 251. fig. 7. Christ. Naturgesch. d. Bienen. p. 127. Fliest um Blumen häuffig, und nistet tief in der Erde, a. Ein vergrössertes Fühlhorn, « ı6 en ‚a2 x N EN ©: f y Mr pellucens Sen. vote, N y a Dr) RTL BER, a pie v RAM MVSCA pellucens. Durchleuchtende Fliege. La Volucelle & ventre blanc en devant, Musca pellucens : antennis plumatis pilosa nigra , abdominis segmento primo albo pellucido. Linn. Syst. Nat. n. 62. p. 989. ed. XIII. n. 62. p- 2839. Fabrie. Syst. Ent. n.2. p. 775. Spec. Ins. T.II. n.2. p.435. Mant. Ins. T.H. n.3. p. 342. Ä Geoffr. ins: paris. T.IT. n.ı. p.540. tab. 19. fig. 3. Volucella pellucea. Fourcroy ent. paris. T.II. n.ı. p.5o1. Sulzer Kennz. d. Ins. Tab. 20. fig. 133. Fliegt mitten im Sommer häuffig um Blumen, und hält sich be- sonders in waldichten Berggegenden auf. a. Ein vergrössertes Fühlhorn. Erstes Heft. 17 TE TERN ana e KEN, Ab 2 REN 4 nic si. age ENORENRGENTR 35 Apapanaghl) at intahele: „eigkie szollg sösuig Aitaas + usseliet BEN S. ah RR SI er Nr anch utigaun ‘odis ‚og Halle: at Bo A a nit Es Bu a2 Br am ste ER Ind zegd Ei | en SEE N aaa RR A. MET ing ai ARD» BETA a ER ar # ag das. Nom, geoli Usule'! - \ FR "RER 02 de ul sa Mi and Munca wi nam ts sgoilt | ER % | ee a eh man a te ra Ehe ” ‚her te er Sa I “ Er R et ERRRIR TE, a mil Bi i EN RATE 2% ie J BrZ \ T } N . j 17F e N Pe Io 4 = F ‘+ - bj ak u 2 .r r un 53 Tan > - , Imperda oculabz Bahr SAPERDA oculata. Augigter Bockkäfer. Augigter Schneckenkäfer. Schildaugenbockkäfer. Saperda oculata : thorace luteo, punctis duobus atris, elytris nigris. Fabrie. Syst. Ent. n. 5. p. 184. Spec. Ins. T.I. n.4. p. 251. Mant. Ins. T.I. n.6. p. 147. Cerambyx oculatus. Linn. Syst. nat. n.60. p. 633. ed. XIII. n. 60. p. 1841. Leptura oculata. Scop. carn. n. 152. fig. 152. Schaeff. Ic. Ins. Rat. tab. 128. fig. 4. Harrer Besch. d. Schäff. Ins. 1. Th. n. 344. p. 209 v. Laichard. tyr. Ins. 2. Th. n.8. p. 42. | N Nicht selten. An Obstbäumen, und verschiedenen Standengewäch- sen. Die Fühlhörner sind meist so lange als die Flügeldecken, nicht aber so lange, als das ganze Insckt. 8 1 Meer meäsoreca Linn. hr y MVSCA meteorica. Gewitterfliege. | Musca meteorica: antennis setariis pilosa nigra, abdomine subcinereo, alis basi subflavis, oculis brunneis., Linn. Syst. Nat. n. 86. p. 903. ed. XIII. n.88. p. 2849. Faun. Suec. n. 1849. Amoen. Acad. III. p.558. It. Westgoth. p. 57. Fabrie. Syst. Ent. n.36. p. 780. Spec. Ins. T.II. n.49. p.445. Mant. Ins. Abhandl. über die Schädlichk. d. Ins. p. 43. Häuffig im Sommer; fliegt auch an die Fenster, und in die Häuser. Sie verfolgt die Pferde mit solcher Heftigkeit, dafs das Fahren für Rei- sende in schwülen Sommertigen sehr viel unangenehmes und beschvverli- ches hat. Vor Entstehung eines Gewitters fliegt sie in ungeheuern Schwär- ınen. Die Made dieser Fliege hat man auch im menschlichen Magen ange- troifen, und dafür das bekannte Nuffersche Mittel wirksam gefunden. a PTINVS sexpunctatus Mihi Bohrkäfer mit sechs Punkten. Ptinus sexpunctatus: villoso - griseus, thorace gibbo, elytris nigris, pun. etis tribus lacteis. Naturforscher XXIY. St. n. 16. p.ıı. Tab. I. fig. 16. ı6. b. Hier in Nürnberg hab ich diesen noch ganz unbekannten Bohrkäfe: entdeckt: man trift ihn in finstern staubichten Orten in alten Gebäuden an. Er ist zuverlässig eine eigene Art! Sucher a 3 nun RR, u SR en Ko Be 1 0 # Bespreflas eegubres Te Pad BVPRESTIS lugubris Trauer - Prachtkäfer. Buprestis lugubris: elytris integris obscuris’nigro - scabris, corpore subtus cupreo. Fabric. Spec. Ins. T.I. p.280. n. 42. Mant. Ins. T.I. n.62, p- 182. Herbst im Archiv 5Heft, n. 14. p. 119. tab. 28. fig. 14. Das Vaterland dieses Prachtkäfers ist bisher nur Oestereich. Vor- wärts oben auf dem Bruststücke liegen noch zween erhobene geglättete - Punkte, die denen auf den Flügeldecken ähnlich sind. In der Figur, die aus Pallas Ins. ross. (tab. D. fig. 11.) zuweilen noch mit angeführt wird, erkenne ich diesen Käfer nicht. 21 £ En B Bär T% z 2 I y u . = fox ne | 3 F 5 erh Ex ER ir; Kata] T. Je % FAR Ba 4 r. " = E A Be “ | Yo. a N ie SR 22 i er: ie aa ee ge BZ FR BE EN ihr red. Re Be wesih bukaint: and > ver Hot al Ka e web hun use: ae > Myasfgprsagus piceus Fels . DREIER er; 2% Ki Dh Rn Rute wi URL EN nn n EN „ ; 1725 Ay er \ DENE MYCETOPHAGVS piceus Pechbrauner Ameiseniäger. Mycetophagus piceus: elytris nigris: basi faseia, macula punctoque apice ferrugineis. Ips picea: picea, elytris nigris; basi fasciaque postica ferrugineis. Fabric, Gen. Ins. Mant. n.5. p. 214. Spec. Ins, T.I n.5. p.8ı. Mant. Lıs, T.I. n.ıı. p. 46. Silpha picea. Linn. S. N. ed. XIII. n.356. p. 1617. Von Braunschweig, woher ich ihn durch die Güte des Hm. Prof. Hellwigs erhielte. Er wohnt in dem Boletus luteus L., und varirt sehr in der Zeichnung der Flügeldecken. Eben diefer verdienstvolle Entomolog; ist der Errichter dieser neuen Gattung, die auch nun von dem Hın. Prof. Fa- brieius recipirt worden, und in der Folge, in dessen noch nicht abgedruck- ter Entomologia systematica ausführlicher wird bekannt gemacht ‚werden. 22 Was Hr. Prof. Fabricius für eine zwote (fascia postica) Binde hält, ist es nicht. Es sind zween nicht zusammenhängende Flecken, deren iedsr umgekehrt herzförmig ist: ganz an der bleich braunen Spitze der Flügelde- cken liegen noch zween runde Punkte. Die beiden Hohlpunkte auf dem Bruststücke liegen auch nicht seitwärts, sondern in der Mitte nahe gegen das Schildchen zu. Die Flügeldecken sind gestreift - punktirt. Aypophleus depreffiur Felluwız . EIER 3 A DR DS EN sr / x N Da de a u GE f Ran ) f # n MM /,; An e BEN Bi ur e hu) Wok PL Be u , yes 1% { { IT) k et ” er ma y « vi 2) HYPOPHLOEVS depressus. Brauner Pochkäfer. Hypophloeus depressus: thorace fusco quadrato, elytris castaneis striato - punctatis, antennis linearibus, Melinus. Herbst im Archiv 4 Heft n.2. p. 37. Tab. XXT. fig.B. b. Schneider. N. Magaz. ı. 25. Um Berlin und Braunschweig. Zwischen den Rinden der Eichen. Auch diese Gattung hat Herr Prof. Hellwig in Braunschweig errich- tet, und Herr Pıof. Fabricius recipirt. Die Herbstische Beschreibung a. a. O. trift genau zu: nicht so des sen Abbildung. Wenn die Fühlhörner, wie hier, gleichbreit und gleich« dicke sind, so dürfte man sie lineares nennen. a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung, 23 3 ER „2 Ba ng N N ? r anporsaph aY20. IN E04 21 RS en N ee big be ogaul ARE erunergah rc - RE N EHR A „‚enöirsdil Simein ‚eltsionägg | ! E a 2 DR a Me a OH p wird mi de shot 5 Er Be a) RUE HM nz r a genau na ai n 15H ao FR RN du. Een EN arigioes wind 3orf rail bar a3 | | Fam mans A gundiondage® soeirecdusft ill > IS sanil air „senörldat ib nns/7 ‚genblideeh usa Rn wwtasınl sie ne of or. .höe Shih anigr vi u, Geresanrahe ö x Meorclomz erenakı KHellwig_ -, = NER She u e.. 2. r - EEE Sn DE De er MONOTOMA crenata Gzkerbter Kielküfer. Monotoma crenata: oblonga nigra, thorace rugoso, elytris striato - erena« tis: maculis duabus rufis. Tritoma crenata. Fabric. Syst. Ent. n. 4. p. 69. Ips erenata. Fabric. Gen. Ins. Mant. n:5. p.214. Spec, Ins. T.I. n.5, p- 81. Mant. Ins. T.I. n. 15. p. 46. Herbst im Archiv 4Heft n.2. p.3ı. Tab. XX. fig. 20. Ausser Pommern, Braunschweig, Nürnbeig, auch in mehreren Ge- genden Deutschlands. Hält sich im Holz auf. Auch diese neue Gattung errichtete Herr Prof. Hellwis in Braun- schweig. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösferung, 2% ie ih eaigla ssaohte % ti ir HM erh “Ana: Sol 1a oA an da mit alten x '187u2gJ smeuisieur (snäeydorsss) sd Pr -uupj sna0ydAJ, snaegquiwyg "E7 Uur] snusdie xAqusasy "tt “Slıge T oyjidya A smioydoasiqg ‘17 "uufrf snulaoq snurgeT, '05 "uupf snpadıdıjajjefed snurdnT- 61 Sngr,T eunusdıe xÄqwog 81 Srige g suaynjjr engon "Li "uur edturwiad energ 91 *lıge,y sıtulosipid, xawıy 'Sı "uupg ewiphnunu ei9auoron; "FI 19pIary3S Byenu, ejopumry."%ı ugeg BJonxap kjapupr) "I “Suge,] e3e1doajoo sıdosıa) "11 SuigeT snyendıe saydıXkS ‘OL -spigeg "WI WnSHpuyK> uoıpuapours "6 -Stge,] sjosiynı snıqaejen] "3 Sluigej smaeqwi smydjoag "2 "ıazueg snIelsjezig snydıAS "9 gez jarız A "snasrd snäeydojasäin "s *azueg sadtarg. ewoyıg, | SruigeT snaenuse sngeiey) "& "Ina umurtede wnıpigdesg “sHgeT "einsewipenb wnıpiydesg ‘ı 'qeL, ERFSREELLFRRR PELLETS _ > sa Be ® we Br AL ET; rt au "r sr Di% SCAPHIDIVM quadrimaculatum, Der vierfleckigts Pilzkäfer. Scaphidium quadrimaculatum: ovatum, atrum, glabrum, elytris abbre- viatis, maculis duabus coccineis. Clemens. Nomenclat. entomol. p.5. Auf dem Harze. Der Winteraufenthalt ist in alten eichenen Stöcken: Lebt wahrscheinlich von Pilzen. Bevor mir die generische Bestimmung dieser Gattung (Fabr. Entom. Syst. XIII. 110.) bekannt wurde, habe ich diese nun darunter gehörige Art also zu beschreiben versucht: Palpi inaequales, anterioribus filiformibus. Labiam truncatam. Antennae nigrae, articulis extremis quinque perfoliatis. Caput ut in Chryso- mel. sub thorace reconditum. Thorax convexus; emarginatus, sub Zweites Heft. ı lente punctatus. Scutellum exigunm triangulare. Elytra convexa atra glabra: linea e punctis minutissimis congesta marginem interio- rem cingente ; maculis utringue duabus coccineis, altera baseos lo- bata, altera apicis subovata minori. Pedes postici elongati, tibiis tarsisque ferrugineis. Anus exsertus. Wenn ich gleich dieses schöne Käferchen nie lebendig hatte, so ver- muthe ich doch, es mögte demselben, wegen der verlängerten Hinterfüsse, die sich unten an dem Leibe zurükgezogen ‚ und gerade eine solche Lage angenommen, wie mans an den Chrysom. saltat. Mordellis cet. sieht, eben auch ein solches ähnliches Vermögen zu hüpfen eigen seyn. Ein Acarus eoleoptrat. sizt an einem der mittlern Füsse, eines meiner Exempl. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühl- horn. 8 8) caphedıuım agar Ders Hell ? J. SE. fen. SCAPHIDIVM agaricinum. Der ungefleckte Pilzkäfer. Scaphidium agaricinum: ovatum, atrum, glabrum, elytris abbreviatis, apice, antennis pedibusque testaceis. Lebt in den Boletis arboreis: geht zwar in Ansehung der Fühlhör- ner vom vorigem ab, Lebensart aber und der übrige Bau lassen wohl kei- nen Zweifel übrig, dals beyde zu einerley Gattung gehören. Dieses sehr kleine Käferchen ist übrigens von ausnehmender Glätte, und nur unter der sehr stark vergrössernden Linse bemerkt man die ausser- ordentlich feinen Punkte, womit das Bruststück und die Flügeldecken über- säet sind. Letztere bedecken eben so wenig, wie bey der vorigen Art den Unterleib ganz, und sind gerade da, wo sie sich endigen, mit einem sehr schmalen gelben Saum gerändet. Die Fühlhörner, so fadenförmig sie zu seyn scheinen, sind dennoch von ungleicher Dicke. je} Br , 8 1 ee Fr rue EN YaWELT., 2 Re Pr ent Wr “r 2 er Car zbsr aflenuntusr Fabr, Fe CARABVS attenuatus. Der schmahle Laufkäfer. Carabus attenuatus: apterus niger, elytris subeupreis : punctis elevatis tri- plici serie, thorace angustiore, capite angustissimo. Fabric. Ent. Syst. T.I. 0.32. p. 131. Mus. Dn. Hellwig. Von dem Andreasberge des Harzgebürges. Dem Carab.rostratus allerdings sehr ähnlich, iedech hinlänglich ver- schieden. Eigentlich hat iede Flügeldecke nicht drei, sondern vier Reihen erhabener Punkte: nur ist diese vierte weniger bemerkbar, da sie zu äuserst an dem Rande liegt: der Punkte sind auch darauf weniger. Die Füsse, be- sonders die hintern , sind sehr lange. Die Schenkel sehr stark, schwarz: die Schienbeine, Fufsblätter, und die äussere Hälfte der Fühlhörner gelblicht. a. Natürliche Grösse, b. Stellt das Bruststück, den Kopf mit sei- nen Fühlhörnern, und sehr merkwürdigen Trelsspitzen ansehn- lich vergrössert vor. AN } fe] $ R TR Per De 3. ‘ Er ERRHBST EEE (a De Der a ’ A a r hi; ER EEE, IR Et Ne [R a) u #; y u - a Trıkoma ‚Terrpes IMihL. T.St. fee. TRITOMA flavipes Mihı. er gelbfüssige Staubkäfer. Tritoma flavipes: ovatum, atrum, antennis pedibusque testaceis. Oefters in Aepfel und in Birnblüthen: hier in Nürnberg, Diesen sehr kleinen Käfer glaube ich nirgends besser als unter diese Gattung bringen zu dürfen, ohngeachtet man ihn seines übrigen Baues we- gen eher unter den Sphäridiis suchen mögte. Die Fühlhörner und Frels- spitzen haben aber mehr übereinstimmendes mit dessen Gattungsverwand- ten, (Tritoma bipustul.) als mit Späridiis. Auch ist hier kein labium qua- dratumm. Die Flügeldecken und das Bruststück , sind sehr fein punktirt, und nicht sehr dichte mit grauen Härchen besetzt. Der Mund, Fühlhörner und die Füsse sind wachsgelb. Die Schenkel nur sind schwraız; auf iedem liegt aber eine eben so wachsgelbe Flecke. A i £ = iX 2 FEN an 3644 x wi Er | ar ‚ En e% “ Ü PZ N MR - Pe « nn $,: " r > 2 RE SA I DR IR zn e\ 9 MYCETOPHAGVS piceus varietas. Pechbrauner ‚Ameiseniäger. Abünderung. Mycetophagus piczus ; elytris nigris: basi fascia, macula punctoque apice ferrugineis. Ips pisea. Fabrie. ]. c. Silpha picea. Syst. Nat. ed. XIII. Gmel. I. c. Diese sehr merkwürdige Abänderung eines in der vorigen Monats- - lieferung bereits bekannt gemachten Ameiseniägers, habe ich in Nürnberg an einem alten Weidenstock entdekt, Es ist dieses das gröfste Exemplar, das mir von dieser Art bisher bekannt geworden. Der vorzüglichste Unter- schied beruht ausser der Grösse, noch in den varirenden Zeichnungen der Flügeldecken , und in den besondern Punkten, die zwischen der fascia ba- seos, und der macula apicis ferruginea ‚ befindlich sind, wie diese sehr ge- naue Zeichnung vorstellt, Sr RR Öyrphus bifofesates Mike. SYRPHVS bifasciatus Mihi. Die Gürtelschwebfliege. Syrphus bifasciatus: antennis plumatis subpilosus, abdomine Havo: cin- gulis nigris supra binis: subtus tribus, Conops zonarius. Pod. mus. graec. p. 119. * Conops bifasciatus. Scop. carn. n. 952. Musca zonaria. Schrank enum. n. 921. Volucella septima,. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb, tab. 80. fig. ı. Sehr selten im Sommer auf dem Sembucus nigra L. Herr Prof Schrank um Wien; auch um Nürnberg. Herr von Poda hat sie am ersten bekannt gemacht : und hier steht sie vielleicht zum erstenmale an ihrer natürlichsten Steile. Die Scopolische Beschreibung trift vollkommen zu: ausser dafs ich den thorax nicht nur seitwärts,, sondern durchgehends, sam s dem Schildchen rothbraun sehe, und die Füsse, samt den Schenkeln und Schienbeinen von eben der Farbe wahrnehme. Auch war Scopoli's Exem- plar kleiner als Hın. Sehranks , und dieses. Die Schrankische Ausmessung mufs aber also emendirt werden: Longitud. a cap. ad anum. 9% Tin. alae SE Latitudo abdominibus 4 Hr. Prof. Fabricius hat diese Schwebfliege noch nicht aufgenommen. a. Der Kopf. b. Ein Fühihorn. c. Eine clava halterum cum capitulo albido — sämtlich vergrössert. } Natürliche Grösse. [24 Ya N R ) we dnhur ermeburdeas Fabr. rn ae Sturm fi er = SCOLYTVS limbatug Der gesäumte Strandkäfer. Scolytus limbatus: supra ferrugineus thorace macula , elytris fasciis un- datis viridi aeneis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.2. p. 191: uasr Carabus liimbatus. Fabric, Spec. Ins. T.I. n. 65. p. 510. Mant. Is. RR n.87. p. 202. Gen. Ins. Mant. p. 240. Carabus limbatus. Herbst im Archiv: 5 Heft. n.27. p. 159. Carabus dabius. Beschäftig der Ges. Naturf. fi. 4 B. Tab. 7. Fig. 4. An feuchten Ufern der Sümpfe und stehenden Wasser, um Berlin. Die grüne Farbe kann hier nicht füglich als Grundfarbe angenom- men werden; natürlicher ists, wenn man die gelbe dafür Annimmt, in der die grünen Zeichnungen spielen. Hr. Prediger Herbst hat dieses a. a. O. schon sehr richtig bemerkt, und erinnert. a. Die natürliche Grösse. b. Vergrösserung. Zweites Heft. 9% Eh ? Fe wn Re Y en un % on AN {N rat ® 0: wen a ee RE R ; B ; nr re ze 23 2 Fer a i 3 . uk: En, e in er a n Ge Ric Ya vo h Se, E a Mabacies nfecollis Farbe I SE Fee ei TEE HIT TE AU REN Peg ar \ DHL ZNR MR Wi P MALACHIVS rufficollis. Der Warzenkäfer mit dem rothen Bruststück, Malachius rufficollis: ater thorace elytrorumque apicibus sanguineis, Fa. brie. Ent. Syst. T. I. n.7..p. 223. Mus. Dn. Hellwig. Auf Blüthen in einem Bruche bey Rautheim nicht weit von Braunschweig. AE | So ” = ne, Senrodendron alindreum Pabr. I.St. fee. RER ee a te, i aan) 1 N ‚ R RN h Y i r % MALE Ar Eh h REAL A L} e Ri SINODENDRON cylindricum. Femina, Der walzenförmige Baumnager. Das VVeibchen. Sinodendron. Fabric. Ent. Syst. n.94. p-XI. Genus. Ligniperda cylindrica. Schneid. N. Magaz. ı. p.ı8. Skrivter of Naturhis- tor. «Selskabet ıste Bind, ıste Hefte. Kiobenhayn. 1790. Nr, VL Scarabaeus cylindrieus. Fabr. Lic Hier das Weibchen, zu dem noch ımter dem ältern Namen (Scarab. ‚eylindr.) im vorigen Monat angeführten Männchen. Meine damals geäus- serte Vermuthung war gegründet; ich erhielte aber etwas später die ange- führten Schriften, um den Standtort dieser Art gehörig nachzuweisen , welches ich nun nachhole. a. Natürliche Grösse, Vergrösserter thorax. a u > x’ >77 vpohues arcudleas Pabr. a | ’ Wi u Ku Mn Ki T nr . 4 Ber { SYRPHVS arcuatus. Die bognichte Schwebfliegee La mouche imitante la guöpe, a longuss antennes. Syrphus arcuatus: antennis setariis elongatis niger, thorace maculis Iate- valibus, abdomine cingulis quatuor arcuatis flavis. Fabric, Syst. Ent. n.22. p-767. Spec. Ins. T.I. x.31. p.427. Mant. Ins. T.IE'n.53. p: 957- Musca arcuata. Linn. Syst. Nat. n.39. p- 985- Geoffr. Ins. T.H. n.28. p. 506. Musca festiva. Fourcroy. Ent. paris. T.II. n.29. p. 479. Nicht selten auf Blüthen, besonders der Doldengewächse, auf WVie- sen, a. Der Kopf. b. Ein Fühlhorn, dieses vergrössert. + Natürliche Grösse, + . plralz Fabr d de os coleo 4 CERCOPIS coleoptrata. Die käferartige Cicade. Cercopis coleoptrata: elyıwis totis coriaceis, alas obtegentibus griseis fusco irroratis. Fabric. Spec. Ins. T.II. n.g. p.550. Mant. Ins, T.IL. n. 14. p- 274. Cicada coleoptrata: elytris totis coziaceis alas tegentibus. Linn. Syst. Nat. n.25. p. 700. Im Gras, auch an Grasstengeln! im Sommer. Die Schienbeine an den Hinterfüssen haben eine äusserst merkwür- dige Bildung, die aber nur unter einem guten Vergrösserungsglase zu bco-. bachten ist. An dem Ende derselben, so wie an iedem Gelenke der Fuls- blätter sitzt ein Kranz kurzer brauner Stacheln oder Dornspitzen, gerade wie an den Gelenken des Schaftheues. | a. Natürliche Grösse. -b. Vergrösserung. c. Ein Fühlhora vergrössert, 4 % E 5 El Creindelz Heruofe Far. TEEN Y er R “ AR. rr CICINDELA flexuosa Der bognigte Sandkäfer. Cicindela flexuosa: obscura, elytris punctis quatuor lunulisque tribus las bis: intermedia Aexuosa. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.ıg. p. 173. In den sandigten Gegenden des nördlichen Deutschlands. Der pünktlichen und genauen Beschreibung des Herrn Prof. Fabric. a. a..O. kan ich nichts hinzufügen : doch bemerke ich, dafs Herın Prof. Cirillo’s ( Ent. Neapol. Spec. II. Tab.V. fig.5.) Cisind. flexuosa hieher gar nicht gehört. IR) Ckeirndeda YErzeale dr Öohrzeider. 7. ÖL. fec e CICINDELA sinuata. Der bugtige Sandkäfer. Cicindela sinuata: obscura , lunulis tribus albis : intermedia flexuosa. Aus dem oestereichischen : im Flugsande. Ueberaus viel ähnliches mit dem vorhergehenden, nur ist er klei- ner, und ohne iene charakteristischen Punkte auf den Flügeldecken. Heır Adv. Schneider in Stralsund hat ihm obigen Namen gegeben, den ich auch unverändert beybehalten habe, a IE 6; SRENII2IO,; ih, nA ; 1 “ NWeitonedz munuliffima Lian. Jac. Obırm fe. eo 4 ARE Art a RE EL PR U TU BR PIE ’r f X oh a 4 0 La) > ® 4 N y PEN, NOTONECTA minutissima, Die kleinste Wasserwanze. La petite punaise & avirons, Notonecta minutissima : grisea capite fusco, elytris truncatis. Fabric. Syst. Ent. n. 4 p-690. Spec. Ins. T.II. n.4. p.332. Mant. Ins. T.II. n.4. p- 275. | Notonecta minutissima : elytris cinereis, maculis fuscis longitudinalibus, Linn. Syst. Nat. n.35. p.7135. Faun. Suec. n. 905. Notonecta anelytra. Geoffr. Ins. paris. T.L n.2. p.4ı7. Notonecta minutissima. Fourcroy Ent. paris. T.I. n.2. p- 220. In stehenden mit Wasserlinsen ( Lemna) angefüllten VWVassern; im Sommer. - & Natürliche Grösse, b. Vergrösserung, — Ya ER N U OR u - {Ri BRETTEN... i Keane 5 u et. mt dm sohnsda ne, RER EHE Cerre2x% Arsffeeorser Far. T.St.fec. u, BIN ERN. ae CIMEX spissicornis Die borstenhornige FFanze. Cimex spissicornis: oblongus niger, pedibus Navis, antennis incrassatis. Fabric. Gen. Ins. Mant. p, 300. Spec. Ins. T. II. n.207. p.372. Mant Ins. T.H. n.273. p. 306. An Nadelbäumen, hin und wieder in Deutschland, auch um Nürn- - beıg. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. © Eine antenna medio incrassa- ta apice Setifera , vergrössert, N Ar = ee 7 3 9y vs de # a R 7 Ee or Blatt german Lınn . J. JE. fee h a BLATTA germanica. Die deutsche Schabe. Blatta germanica: livida, corpore flavescente, thorace lineis duabus nigris parallelis. Linn. Syst. Nat. n.9. p. 686. _ Blatta germanica: Fabric. Syst. a I: 19, ,P- 27%. De Ins. T.L n. 17. p.544. Mant. Ins. T.I. n.21: p. 226. Sehr selten. In unsern Forlforsten. Die beyden gleichlauffenden schwarzen Streiffe auf dem Bruststücke schwinden an trockenen Exemplaren in das fast unbemerkliche hin. Ich halte sie demohngeachtet für unsere deutsche Schabe, ob sie schon hier min- der häuffig seyn mag, als da, wo sie Pontoppidan zum ersten in Europa sah, und obgleich Hın. Herbsts Schabe (Archiv 7. $tex Heft tab. 49. Sg. 10.) anderst aussieht, die er für die deutsche hält. a. Das Bruststück, vergrössert. Zweites Heft, „ Be 2 na m... ale % hend, Bee ei eu, ee a ra gun en PR Sala ‚Sr u anal, au Sri 2 vl En er Ss Ai nah an ‚‚MVoctea Ahr Feabr. “nf Ih ” \ NOCTYVA illustris. Die fleischfarbene bla/sgoldgezeichnete Eule. Noctua illustris: cristata, alis deflexis integris viridi cinereoque nitidulis: maculis tribus ferrugineis distinctis. Fabric. Mant, Ius. T.O. n. 195° p- 164. Noctua aemula. Syst. Verz. der W. p. ı14. Noctua cuprea femina. Espers Sehmett. Tab. ı10. Noct. 31. Fig. 4. Borkhausen Naturgesch. der eur. Schm. 4 Th. n. 546. p. 761. Im südlichen Deutschlande. Die Raupe ist noch unbekannt. * Die Unterseite beider T lügel, vr I E = ur u eh nr 2 » R .. } i kr ; ” Pe a, i * Ri "\ , \ u { A Br‘ " . r ; $ E Pr 2 v . x ” jE 2 - = eu, 1 = » " { “ 2 # A , \ x “ 5 » k k re m . { “ g * fi x 5 D nr ’ a ri jr $ h " 4 - u‘. « rei} h n De oRLUN, Y n Y h % = = \ A ) Pate y < A h . } f Kerr ’ v B% » ‘ a “ er ‚ne 09 wi / 5) 7 er % er) 7 ' 4 Ih Ä er ’ ! N { R 1 M ; Ft ) n 17 f = ” “ " EZ n BOMBYX argentina Der Eichenbuschspinner. L' Argentin. I Bombyx argentinar alis deflexis dentatis griseis argenteo - maculatis, Fabric. Spec. Ins. T. II. n. 75. p. ı66. Mant. Ins; EIE % 94 P: 117. Syst. Verz. der W. p.249. Täb.I. a. Fig.2. Tab. I. b. Fig/2, Espers Schmett. Tab. 53. Fig. ı. 2. Borkhausen Naturgesch. der eur. Schm. 3 Th. n. 151, p. 407, » Auf Eichen, im oestereichischen. * Die Unterseite beider Flügel, ‘ ’ FR er “ N En > E wo: u > \s ATI. wreLs Pr erallelpepecu r Linn : LVCANVS parallelipipedus. Der Balkenschröter. Le Cerf-volant parallelipipede. La‘ petite Bich.e Geoff r. Lucanus parallelipipedus: scutellatus depressus niger, maxillis dente late- rali elevato. Linn. Syst. Nat. n.6. p.561. ed XIII. n. 6. p. 1570. Lucanus parallelipipedus: wandibulis dente laterali elevato, corpore de- presso. Fabric. Syst. Ent. n.6. p.2. Spec. Ins. T.I. p.2. n.6. Mant, Ins. T.L.n.% p- ı. Schaefer. Ic. Ins. Ratisb. Tab. 63. Fig. 7. Ye; Harrer Beschr. d. -Schaeff. Ins. T.I. n.2. p.5. Platycerus ‚niger. Geoffr. Ins. paris. ‚2: n.3. p, 62. Platycerus pgrallelipipedus. Fourcroy. Eft. paris. T.I. n.3. p.2. Im Iunius an Weiden, Linden und Eichen, wo er den Saft dersel- ben mit seinen Pinseln aufleckt. a, Ein vergrössertes Fühlhorn, ir “ “s ee F ! dr Be k BT Kr sl a Air is % 6 Tabarıes bovinus Lann. TABANVS bovinus. Viehbreme. Ochsenbreme. Le Taon 4 ventre jaunatre et taches triangulaires blanches. Geoffr. Tabanus bovinus: oculis virescentibus; abdominis dorso maculis albis tii- gonis longitudinalibus Linn. Syst. Nat. 'n. 4. p.ı000. Faun. Suec. n. 1802. Tabanus bovinus. Fabric. Syst. Ent. n.ı. p.788. Spec. Ins. T.IL, n.3. p- 455. Mant. Ins. T.II. n. 5. p. 554... Geoffr. Ins. paris. T. II. n. ı. p. 459: Sehr häuffig im Sommer , schwärmt um die Pferde und, das Rind- vieh, setzt sich auch auf Blüthen. a. Natürliche Grösse, b. Der Kopf. c. Ein Fühlhorn, - Di PyS * 3S Forma ı“ ) > lz u wwhorus Pofeulle Linn NICHROPHORVS Vespillo. r Der Todtengräber. Der gemeine Aaskäfer. Der Bisamkäfer. Le Fossoyzur commun. ' Le Bouclier fossoyeur. Le Dermeste a point d'Hongrie. Geoffr. i Nicrophorus Vespillo: ater, elytris fascia duplici ferruginea. Fabric. Syst. Ent. n.2. p. 72. Spec- Ins. T.I. n.2. p.84. Mant. Ins. T.I. n.2. p.48. Ent. Syst. T.I. n. 4. p.247. Silpha Vespillo.. Linn. Syst. Nat. n.2. p.569. ed. XIII. n.2. p. 1616. Schaeff. Ic. Ins. Rat. tab. g. fig. 4. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. T. I. n.64. p. 69. Roesel Ins. T. IY.3. tab. 1. fig. 1-9. Geoffroy. Ins. paris. T.I. n.ı. p. 98. Dieser bekannte und schon im April sich zeigende Käfer hat die Gewohnheit, kleine todte Körper, Vögel, Maulwürfe, Mäuse zu begra- ben, und seine Eier darein zu legen. Man trift ihn auch öfters auf Blü- then an, Er riecht stark nach Bisam. 2% ar N je Ka. € Eee ER A Sa 8 2 SER ET ER Be N Ps SR sh 19 Rn za 35 = En 4 Be au Be Re Ra RER BN x H Br vr CERAMBYX alpinus. Der Alpenbockkäfer. La Rosalie, Cerambyx alpinus: thorace spinoso, coleoptris obtusis fascia maculisque quatuor atris, antennis longis. Linn. Syst. Nat. n. 55. p- 628. 4 XLUT, n.35. p.ı824. Faun. Shen n. 654. Cerambyx alpinus. Fabric. Syst. Ent. n. 15. p.ı69. Spec. Ins, T.I, 2.19. p- 215. Mant. Ins. T.I. n.23. p. 134. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb. tab. 125. fig. ı. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı. B. n.520. p. 196. Scop. carn. n. 166. ic. 166. > Geoffr. Ins. paris. T.I. n. 4. p. 202. tab.3. fig. 6. Cerambyx pilosus. Pod. mus. graec, n.3. p.23. . Schrank ins. austr. n. 250. Auf hohen Gebürgen. Die Larve lebt nach Hrn. Prof. Schranks Muthmassung in den Wurzeln des Weilsdorns. ( Crataeg. Oxyasantha. ) 22 Searabaeuır Zrprhroeusl tn. ar N ROT PO, RER I } RE (FR r a PS 1 uf gr SCARABAEVS Typhoens, Der dreygezackte Dungkäfer. Der Ochs. Le Phalangiste, Geo fr. Scarabaeus Typhoeus: scutellatus, thorace tricomi: intermedio minori, lateralibus porrectis longitudine capitis mutici, Linn, Syst. Nat. n.g. p- 545. ed. XIII. n.g. p. 1531. Scarabaeus Typhoeus. Fabric. Syst. Ent. n.26. p.ıo. Spec. Ins. T.I n.50. p.ıo. Mant. Ins. T.I. n.35. p.6. Ent. Syst. T.I, n.34. p, 12. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb. tab.26. fig. 4. mas. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. T.I. n.4. p.8. Ceo/fr. Ins. paris. T.I. n.4. p. 72. tab. ı. fig.5. mas. Voets Käfer ı Th. p. 82. n. 124.125. tab. ıg. fig. 124. mas. fig. 105. fem. Im May auf den Viehweiden im Kühdünger, wo er runde scuk- recht lauffende Löcher gräbt, und seine Eier hinein legt, x .d. Das Männchen. 2. Das Weibchen, 23 “ IR R Kee . hi a; Rh a A 2 AN TE ER base ger BR RT ART TE ur ad ‚Be ar aaa. Ama, se R „se esta « en Erst. ie Er aba ps margunales Miıbr‘. IPS marginalis Mihi Gerändeter Rindennager. Ips marginalis: nigra, elytris testaceis, fascia media, iacula baseos api- ceısque nıarıs. » Zwischen den Rinden der Bäume, besonders der Rofscastanie. Um Braunschweig, auch um Nürnberg, Pectus et abdomen nigrum. Caput obscurum , ore palpisque fuscis, Antennae fuscae, articulis tribus ultimis perfoliatis obscurioribus. Thorax ater immaculatus , postice punctis duobus impressus, margine testaceus. Elytra testacea : macula baseos angulata, fascia media angulato - flexuosa,, et macula apicem versus subrotunda, nigris. Pedes fusci. "ee cum ely« tris, punctis minutissimis vagis adspersus, et pubescens, Ad Mycetophagos forsan vectius amandandum, — Jam bis vel ter sub nomine duplici Ips j N 24 ee 2 2, a yet - & Ir Br faleiden® Fabr. et Ips bifaseiata Fabr. missum fuit; guum vero neutram harum descriptionum € speciei significatione alui proponere. a Neraulichl en b. Eh, Ö er = inseeto conyenire viderim, sub propria novue « u» er .r ” en 7 a UP sop zreyuf 5 wazuey RR "usuyauue one 1314130) uuepsje 3 9pı3M y9r pun Fuspıam JyayneI -ad;ne *ns0pUsugdiaTeg NW Jam 3810] 39p ur vauuoy 2) *uayaınzue 29974/4094 sje anu yor arg * wauıeusdung -j21) uajyaneıqad Sfewuayıa umz ıaıy pun uarjypmad ırur UOA zIallas) uatjpnizuige] uayanau atp ıny aq "AN “SHige] stulostarp) eryimeay 1: — "JIIgeg snaert (’ger snaeqıed) snydejesyy "Er — “JHqET eyejoundrpenb eijosg "cz — "Sılge,T snauenizsgnz orgeıy "IT — "uupy eoneld EPI3U0J0N 07 — *SlIge J E39EJ0IA stiadeieg "51 — suge J erenndupenb sdf 'gr — “Spigej wneduola umıp4jo) "ZI — "Srige,y snurgje snguumuy '91 — "lIgeT StuIoaneuay sndojey 'sı —— "ja smyerspejrig aeg HI — *Sılge.J sOpIoyawıap sminanY) "EI — "Sugeg SIyadue) sSLII0HZ "TI — "Strge,T serernydorng snussyguy TI —— -Suuge,y eyeinyndig epnpuuin "oT — "Strge J StLIOOTjaqeY Siyejopg "6 —— -pIge,g sussJsAeg snunng *8 — uqej Stutosmumoad snunng "2 — *stige 7 sujezuapınn sYsSurg 9 — uupg Jogegen snunän Ss "ige, T sapıogeiey eI1joduıt, "9 — -Suige,T edemmıon] sdeig "E — Sugeg wnjopnge} wanede) 7 — tgdg wnepundrun wnjphaeydg "1 'geL RA Yan FR u 5‘ phzere dıum. ur your chztem Fahr. SPHAERIDIVM unipunctatum, Der einpunktirte Kugelkäfer. Sphaeridium unipunctatum : coleoptris flavescentibus: puncto communi atro. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.20. p.8ı. Scarabaeus unipunctatus: scutellatus muticus ater, coleoptris flavescenti- bus, puncto communi nigto. Fabric. Syst. Ent. n.78. p.ıg. Spec' Ins. T.I. n. 95. p.22. Mant. Ins. T.I. n. 104. p. ır. Coceinella unipunctata. Linn. Syst: Nat. n.6. p.57g. ed. XIIL n. 207. p- 1559 Herbst Naturgesch. d. K. tab. 37. fig. 4. D. Schneider neues Magaz. 3 Heft. p. 555. Panzer Beytr. zur Insektengesch. ined. * * In dem Verlage des Hrn. Buchhändl. Palm’s zu Erlangen kommen nach ei- ner erst seit kurzeu getroffenen Einrichtung, meine Beyträge u. 5. w. ZW®. verlässig heraus. Drittes Heft, Im Dünger so wie auf Blumen. Schwirrt im Sommer oftmals häuf- fig umher. YVarirt in Ansehung der Farbe der Flügeldecken, der Figur, und Gegenwart des schwarzen Punktes. \Yas man für Variation öfters hält, mag dam wohl auch Geschlechtsunterschied seyn, wohin das Sphe xanthopter, Laichard. wahrscheinlich gehört. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, Öpatrum Sabulo Yun Febr OPATRVM sabulosum. - Der gemeine Sandgräber. Le Tenebrion a stries dentelees. Geoffr. Opatrum sabulosum : fuscum elytris lineis elevatis tribus dentatis, thorace emarginato. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.5. p.8g9. Syst. Ent. n.ı. p. 76* Spec, Ins. T.L n.2. p.ög. Mant. Ins. T.I. n.2. p.50. Silpha sabulosa. Linn. Syst. Nat. n. 17. p.572. ed.ı5. n.2. p. 1655. Fauna Suec. n.456 Tenebrio atra, elytris striis quinque utringue dentatis. Geoffr. Ins. pa 218, 7.1. 0. 7. 9350, Läuft sehr zeitig im Frühiahr in sandigten Gegenden umher. Die Larve hält sich im Aase auf. = a. Natürliche Grösse. b. Vergrössertes Bruststück, c. Ein Fühllorn, 2 KT ROTE A PERLE T BR ben Mr ET A TEN za Er ) Fr. a. f Er y ESS a N Bi 9; 4 {\ 2 N, Fa j 3% =» AL N ‘ SER: RAN ER Kl AR M JuA3 2 A * BER A Le 17 ß 0 L $ 2 . REIN ALTER RE a DEREN, > SE. Blaps 20] ya 2 Rab: 2 BLAPS mortisaga. )er Todtenprophet. Der Stinker. Le Tenebrion lisse & prolongement, 3laps mortisaga: atra coleoptris mucxonatis subpunctatis. Fabric. Ent. Syst. T. I. n.5..P. 207. 7 Syst. 'Ene n,5. p- 254. Spec. Ins. T.L 5 p- 521. Mant. Ins. T.I. n.3. p. 210. Tenebrio mortisagus: apterus, thorace aequali, coleopteris laevibus mu- ceronatis. Linn. Syst. Nat. n.ı5. p.676. Faun. Suec. n.822. Tenebrio atra, aptera, coleoptris laevibus, pone acuminatis. Geoffr. Ins. paris. T.I. n.ı. p. 346. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb. Tab. 57. fig.6. tab.60. fig. 3. Zarrer Beschreib. der Schäff. Ins. ı Th. n. 189. Hält sich an finstern unreinen Orten auf, und duftet einen unge- in heftigen widrigen Geruch aus. Seine Farbe, Aufenthalt, Geruch ha- n ihn wahrscheinlich zu der seltenen Ehre eines Vorherverkündigers uriger Ereignisse erhoben, die er aber gar nicht verdient. % Natürliche Grösse, b. Ein Fühlhorn, c. Frefsspitzen, a a WAR ER Par a x a . ; Rn sh y / Be; Ya caraboıdes GF Sr. Sturm Ser. } TRAGOSITA caraboides, Der laufkäferartige Kneipküfer. La Chevrette brune. Geoffr. Tragosita caraboides: .niger, tliorace ovali marginato , elyıris striatis”" Fabric. Ent. Syst. T.I. n.2. p. 119. Tenebrio caraboides. Fabr. Syst. Ent. n.8. p.256. Spec. Ins. T.I. n.13 p- 324- Mant. Ins. T.TJ. n.ıg. p. 212. Tenebrio caraboides. Linn. Syst. Nat. n..25. p.677. ed. XIII. n. 25. p.1997- Platycerus fuseus elytris striatis. Geoffr. Ins. paris. T.I. n.5. p.64. Platycerus striatus. Fourcroy Ent, paris. T.I. n.5. p.3. Schneider Neues Magaz. 5 Heft. p. 310. In den Stämmen alter Biume,, auch in alten Gebäuden, zuweilen: auch-in Häusern, Behältnissen und Gegenden süsser Sachen. Ist wahr- scheinlich ein Gattungsverwandter des Passalus interruptus F. der entwe- der. auch hieher gehöret „ oder welches mir natürlicher dünkt, mit diesem unter seiner Gattung stehen kan. a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung. c. Ein Füllhorn.. #% ee En Giprenıs nalator Linn. Tee. Sturm Fee. = GYRBINVS natator. Der Schwimmkäfer , Tauchkäfer, Drehküfer, Taumelkäfer. Le Tournzegue, Gyrinus natator: substriatus. Fabrie. Ent. Syst. T.I. n.ı. p.202. Syst. Ent. n.ı. p. 254. Spec. Ins. T.I. n.ı. p. 297. Mant. Ins. T.I mi P- 294. Gyrinus natator. Linn. Syst. Nat. n.ı. p. 567. Foesel Insekt. 5B. tab. 31. p. 194. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb. tab. 134. fig. 5. a. b. Harrer Beschreib. der Schäff. Ins. ıB. n. 176. p. 108. Geoffr. Ins. paris. T.I. n.ı. p.ı94. Tab. II. fig. 3. | \Vohnt in Seen, Teichen, Pfützen und schwimmt auf der Oberfläche derselben wie berauscht in seltsamen Kreisen herum. Wenn er sich unter. taucht, so zieht er ein Luftbläschen mit sich, das wie Queksilber aussieht, a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Vergrösserter Kopf, daran fe) vier Augen. d, Ein Fühlhorn. e. Ein Schwimmfuls, 2 BEE a ae a ee , f E Be, Te IN or Dermesbes wereecdenlalus Pazbr. g.Sturm fe. DERMESTES unidentatus Der einzahnige Speckkäfer. Dermestes unidentatus; oblongus testaceus, thorace utringue unidentato, Fabric. Ent. Syst. T.I. n. 26. p. 232. Ich habe ihn nur einmal hier in einem Garten im Fluge gefangen. n ” be # nr D A En; PWlenur ryeclrzatzes Fer. A nn: r Ba Lana IR % a) PTILINVS pectinatus. Der eigentliche Kammkäüfer. Ptilinus pectinatus: niger antennis pedibusque Navis, elytris striatis. Fa- bric. Ent. Syst. T.I. n. 4. p. 244. Um Dresden und Braunschweig, im faulen Holze. a. Nätürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühl. horn. Sechstes Heft. ‘@ je “ w = AN fe | B ur, > „ u, E j N A EN Be Ye A » } Bi 3 RED ale 3373 » Be.) ke sg Pldbırus Havefeens br: Jac.Sturm Fer PTILINVS flavescens. Der gelbe Federkammkäfer. La panache jaune. Geoffr. Prilinus flavescens: subpubescens niger ‘elyuis Havis. Fabric. Ent. Syst, T.I. n. 3.,p- 243. Hispa flavescens. Ross. Yauna etrusc. p.5ı. n. 127. Ptilinus niger subvillosus, thorace plano marginato, elytris flavis mollio- ribus. Geoffr. Ins. paris: T.I. n. 2. p.66. Tab. ı. fig. 2. Ptilinus flavescens. Foureroy. Ent. paris. T.I. n.2. p.4. Auf Blüthen. Ich habe diesen Federkammkäfer aus dem östlichen Deutschlande erhalten : hier aber noch nicht entdeckt. @. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühllorn, . ö Melajer flebdhzornis Febr. Jar. Sturm je MELASIS flabellicornis,. Der wedelhornige Federträger. .Melasis flabellicornis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.ı. p: 244. Hispa flabellicornis.: antennis pectinatis, elytris laevibus atris, Fabr. Syst. Ent. n.2. p.70. Spec. Ins. T.I.n.2. p.8ı. Mant. Ins. T.I. n.2. p.47. Lebt wahrscheinlich im faulem Holze.. Ich habe ilın aus dem nördlichen Deutschlande erhalten. Dafs Elater buprestoides Linn. der vom Hın. Hellenius (Neue Ab- handl. der Kön. Schwed. Acad. VII.B. p.273.) errichteten neuen Gattung Serropalpus einverleibt werden könne, will ich nicht bezweifeln, aber ‚gewils ist es, dafs diese Melasıs flabellicorn. nicht darnnter gerechnet wer- den dürfe, an der das entscheidentste Kennzeichen vermilst wird, ein er ropalpus zu seyn, nehmlich palpi serrati. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Vergrösserter Kopf ‚und d. Fühlhorn, Drittes Heft» 9 Klare‘ aa d BR oh ki aha ter { Fi PIER Be , rk ee 4 H id Fr Keen RR gr Ki Verde ER Y ra Br Hals, a” BE LM BAR Erb il RR: | * am he PR; z N ucula bypuftulzia Rabe. NITIDVLA bipustulata. Der zweyblatterigte Glanzkäfer. Le Dermeste & deux points rouges. Geoffr. Nitidula bipustulata: ovata nigra, elytris puncto rubro. Fabric. Ent, Syst. T.I. n. ı. p. 255. Syst. Ent... n.ı. p.77. Spec. Ins. T.IL n.ı, p-g9ı. Mant. Ins. T.I. n.ı. p.8ı. Silpha bipustulata: oblonga nigra, elytris singulis puncto unico rubro, Linn. Syst. Nat. n. 4. p.570. ed. XIII. n. 5. p- 1629. Ostoma bipustulata. Laichard. tyı. Ins. ı Th. n. 5. p. 106. Geoffr. Ins. paris. T.I. n.3. p.ıoo. Dermestes bipunctatus. Fourcroy. Ent. paris. T.I. n.5. p. 16. Zuweilen fliegt er in die Häuser, gewöhnlich aber hält er sich um Aase auf. ; Mi a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung. c. Ein F ühllorn, 10 Fi co al he ap BERDRS mal Kr. % ei he a Kr a a BE En a tat Be 3 And p; 2 ” RR. E . ge re A en > 7 Mi: £#1 nthrenus Sergohular: dl % lH \ ANTHRENVS Serophulariae. Der Braunwurzknollkäfer. L' Anthrene & broderis. Anthrenus Scrophulariae: niger elytris albo maculatis: sutura sanguinca, Fabric. Ent.. Syst.. T.I. n.5. p..264. Syst. Ent. n.2. p.61. Spec. Ins, T.I. n.2. p.70. Mant: Ins. T.]. n..2.. p. 39. Byrrhus Scrophulariae. Linn. Syst. Nat. n.ı. p.568. ed. XIII. n. ı. p. 1614 Dermestes Scrophulariae. Faun, Suec. n. 429. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb. tab. 176. fig.4. a. 4.b. Elem, tab. ı7. Harrer Beschr. d. Schaeff. Ins. ı. B. n.55. p-60. Geoffr. Ins. Paris. T.I. n. ı. p. 114. tab. ı. fig. 7. Ich habe noch keinen Antlırenus Scrophulariae auf der Braanwurz (Scrophularia aquatica L.) angetroffen, ihn aber desto häuffiger in allen Aepfel - und Birnblüthen. Wenn er lange zwischen den Antheren dieser Ealyceiflorum herumschweift, so schabt ex die Rötlıe an der Natlı seiner Flügeldecken ab. a, Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein F ühlhorn, ıı i \. ee Be Eee BER aa Day yenrahulaaui, a aa MN WER AN IR ENSa oe. \ . ER a ar „2 R: a Br me aniaarnst: | a ar ee ne u vs BER FE 2. Bit, “ u Fr a uud iR (Feocerer campefErıs Far. Jac. Sturm Je » CRIOCERIS campesiris. Der Feld - Schnurrkäfer. Crioceris campestris: nigro caerulescens, thoracis limbo-rufo , elytxis pune- tis tribus: posticis margine Hayo connexis. Fabric. Ent. Syst. T. II, n. 44. p. ı1. Mant. Ins. T. I. u.47. p. 90. Chrysomela campestris: oblonga nigro virescens, elytris maculis tribus fla. vis adnatis margini exteriori favo. Linn. Syst. Nat. n, 115. p.602% ed. XIII. n. 169. p. 1723. Hier selten; auf dem Spargel. Zween von den Punkten der Flügel» decken scheinen hier sich in einem zusammengezogen zu haben. Die Schaef. fersche Figur (Ic. tab. 52. fig. g. 10.) würde ich doch hier nur fragweise ha- ben anführen können, - bo stiiggmise ER veiedirt a ds; nr RE 4 . cat E2: < See 3 Dar ee ae R Kart a: ‚OOr ARX > Fi. Es ae ? ; Iisıagt ke, 2004 Ga i in Tec a ie = wir stpucn ni bir void aachen Ta cr % er de SE ta apa Rn Ay Cerceesees dermeflordes Farbe. IT. Sturm £ er, CVCVIVS dermestoides, Der Spekkäferartige Rindenkäfer. Cueuius dermestoides: thorace sulcato- fuscus, elytris laevibus testaceis, Fabrie. Ent. Syst. T. II. n. 10. p, 96. Mus. Dn. Hellwig. Unter der Rinde einer alten Eiche nicht weit von Braunschweig. a. Natürliche Grösse. b.- Vergrösserung. ElaLr Irfafciatus Helen. EL ATENXN Tr IF fasciatee > Der dreyfachbandirte Spring wäfer. ger, thorace griseo, elytris cinereis fasciis tribus undulatis ferrugineis. Mus Dn. Hellwig. Vom Harze bey Lauterberg, Die drey braunrothen Bänder sind nichts anders als die eigentliche Grundfarbe der Flügeldecken, oder dieienigen Stellen, an welchen keine grauen Härchen stehen, die übrigens das Bruststück und die Flügeldecken zeichlich besetst halten, Elater trifasciatus: mi site | ! ER v u ze N u ZR = ve Ir si ru | M b ’ x » 1 T . ‘ nes u « m it . be 2 ah £ Calopeer Je era en Fahr: Je. Sturm Je. nf y ” h (6 CALOPVS -serraticornis. v Der sügenhornige Holzbock. Capricorne & antennes dentelces. Degeer, Calopus serraticornis: fuscus antennis compressis. Fabric. Syst. Ent. m. 1. 'p- 182. Spec. Ins. T.I. n... p. 228. Mant Ins. T.I. n.ı. p.ı45. Ent. Syst. T.H. n. x. p.303. ‘Cerambyx serraticornis: thorace mutico subovali , corpore lurido fusco, antennis compressis ‚serratis mediocribus. Linn. Syst. Nat. n.65. p. 634. ed. XIII. n. ı. p. 1864. Degeer. Ins. Tom.V. n.ı6. p. 79. ‚Selten. In bergreichen Gegenden. Ich habe verschiedene sehr in- structive Exemplare A, die Güte des Herrn Hofrath Klinger in WVunsie- del, eines sehr vorzüglichen Entomologen, erhalten , der diesen Käfer öf- ‚ters daselbst wahrgenommen. Nr 15 TR Barlshind n i N 'esh en ER ie Lenin vet: 5 Y Fr un w % Eu I) ANTHRIBVS albinns Der weifsköpfigte Bürstenkäfer. L' Anthribe. ‚Anthribus albinus: niger fronte anogue albis, thorace tuberculato. Fabric. Ent. -Syst. T. II. n.a. p.275. Curculio albinus. Syst. Ent. n. 127. p.ı51. Spec. Ins. T.I. n. 180. p. 192. Mant. Ins. T.I. n. 256. p. 118, % x Linn. Syst. Nat. n. 79. p. 616. ed. XIII. n.79. p. 1785. Degeer Ins. T. V. n. 44. p. 255. tab. 8. fig. ı. Bonsdorf. hist. nat. curcul. suec. P.I. p. 16. n.I. tah.ı. fg. 1. Schneider Magaz. ı Heft. p. 22. Im südlichen sowohl als im nördlichen Deutschlande. Vorzüglich *: auf Eichen. d. Das Männchen. a. Ein Fühlhom desselben. 2. Das Weibchen, - ı6 Collvcdsser oralen Ir 2 Sturm Pec ya j Pi TE IR j RE En EN fi» Ki ey RE Y COLYDIVM elonsatum, Der verlängerte Drahrkäfer. Colydium elongatum:.atrum pedibus ferrugineis. Fabrie. Ent. Syst, T.II. n.2. p. 4099. ‚Bostrichius elongatus. Fabric. Mant. Ins. T.l. n.3. p.36. Im faulen Holze, und führt wahrscheinlich eben diese Oeconomie, welche die Borkenkäfer gewohnt sind, Dr & Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. ‚Drittes Heft. 77 Zug = | . e. 23 Jos quacregeeleizte ERS. > » ver. Sturm ‚rer, ee ne: < [4 % % % je Ion Ye AS Ar IPS quadrıguttata Der viertropfigte Rindennager. Ips quadriguttata: atva nitida elytris maculis duabus albis: anteriore si= nuata. Fabric. Ent. Syst. T.II. 2.8. p.515. Gen. Ins. Mant. p. 214, Spec. Ins. T.I. n.4. p.81. Mant. Ins. T.I.n. 14. we Herbst Archiv. 7 Heft. n. 4 p. 158. tab. 45. fig.7 Lebt unter der Rinde der Eichen und anderer Bäume. Die Flecken sind, so lange das Thier lebt, schön weils. Varirt in Ansehung der Grösse. a. Natürliche Grösse, _ b. Vergrösserung. 19 Binde Ahfin a ur hard “ 4 va : 2, ., ZI Felt: BIP IL er ge D DIAPERIS vıolacea. Der violette Herzkäfer Diaperis violacea : nigro cyanea antennis apice ferrugineis. Fabric, Ent, Syst. T.H. n. 2. p. 517. Schneider Neues Magaz. ı Heft. p. 20. 21. \ Mus. Dn. Hellwie.. Im Mastbruch, einem kleinen Walde hey Braunschweig. Lebt wahrscheinlich in Löcherpilzen wie sein Gattungs- genosse. a. Ein vergrössertes Föhlhorn. 23 ER > We a WR Kerr Be a NVoronrectt ‚slauce Linn, “ NOTONECTA zlauca. Die graue VWVasserwanze. La grande punaise & avirons. Geoffr. Notonecta glauca: elytris griseis, margine fusco punctato apice bitdim Fabric. Syst. Ent. n.ı. p.68g9. Speco. Ins. T.lI. n.ı. p.551ı. Mant, Ins... TH: n.1. 9279 Notonecta glauca. Linn. Syst. Nat. n. 1, p.712. ed. XIII. n. 1. p.211ı& Roesel. Insect. T. III. append. tab. 27. p. 165. Geoffr. Ins. T.L. n. ı. p.476. tab.g. fig. 6. Nepa Notonecta. Degeer. Ins. T.III. 582. 5. tab. ı8. fig. 16. 17. Schaeff. Ic. Ins. Ratisb. tab. 33. fig. 5. 6. Häuffig in stehenden WVassern, und Fischteichen, wo sie den Fischen sehr gefährlich wird , und als Larve daselbst ihre Verwandlung übersteht. a. Vergrösserter Kopf, b. Ein Fülllhom, vergrössert, | 20 u PN 4 Ve u ar wi ee er Crabro fubler raneus Fabr. 12. durm CHABRO subterraneus Die unterirrdische Horneisse. j Crabro Subterraneus : tbhorace maculato, abdomine utringue maculis quin- que Navis, pedibus F.rrugineis. Fabric. Syst. Ent. n.4. p. 374. Spec. Ins. I. nA: p-470.: Maut. Ins. T.I. n. €. p. 299. Nicht selten ; anch in unsern Gegenden. Sie nistet tief in der Erde, a. Ein” vergrössertes Tühlhorn, / DE ersceg, oe Ares un Se: | RORL ER. a er yN nn: wir vr \ x PR x’ ” TEEN nz . ugs) Ru Be, & m Tag rk Br ron si Pr de RK“ a IH Ri A [0 $ colbız Zeedrszpundalı Fa. Ic -Sburm fee SCOLIA quadripunctata Die vierpunktige Drehwespe. Scolia quadripunctata: atıa abdomine punctis quatuor albis, alis ferrugi- neo - fuseis. Fabric. Syst. Ent. n.8. p.556. Spec. Ins T.L- n.ı& p- 454. Mant. Ins. T.I.n.22. p. 282. Kob Baumtrok. d. Nadelw. p.55. tab. II. fig. 10. Ich habe schon vor 6 Jahren in der angeführten Schrift diese Dreh- wespe als ein deutsches Insect bekannt gemacht, seitdem habe ich sie auch isı unsern Nadelwäldern angetroffen, m 7 Anke 27 "al, 1 et Ir % ehe: Kay ebr k' vbarusF , [zZ 6. Afcalayıkur ih nn ne nn Er E W de Ye ; Be rn N 1 B « > j Y ah sn n Y b « u Sy} % NA, ru? ar 2 en u) [n EN was - .#* vuora Br A, er ut BEN Kt j wet 0 r ra | (; ASCALAPHVS (barbarus tab.) italicus, Das\Schäffersche Ajteriüngferchen. Ascalaphus -italicus: alis antieis hy alinis, macula duplici baseos flava, po- sticis Navis, basi awis. Fabrie. Spec. Ins, T.I. n.2. p.400o, Mant. MTL 28 .P 250. - ä Papilio Coceaius. Syst.‘ Verz..d. W. p. 187. n. 2. - ; ‚Libelluloides s. Libellula spuria. Schäffers Abhandl. 2.B. VI. p.25g. Ic. - Ins. Ratisb. tab. 50. fig. ı. 2. 3. “Myrmeleon barbarıum. Sulzers abgek. Gesch. d. Ins, tab. 25. fie. 4. - Borkhausen in S:ıibas Beytn. II: n. 5. p- 161. Fliegt schen im Frühiahr zeitig in bergreichen Gegenden herum, * Ein Vorderfufs, 2 Hr. Borkhausen hat a. a..O. allerdings dieses Afıeriüngferchen am _ zuverläsigsten bestimmt, weswegen ich ihm auch hier gefolgt bin. Zu .der Benennung auf der Kupfertafel hat die Fabriziusche Synonymie Anlafs gegeben: und es war zu spat sie zu verändern. Hier ist das \Yeibchen vorgestellt, 23 i L NG r, vr rn, ®, . FW re EN RRK NER N ERRP LT Aeanthıiz deavecorres habr. Ic Sturm f& . % Pay URL NE u 1,8 T A 3 » 2° ‚ . 7 jr Fr ) x « 4 S ‚ : ‘ R a a ne 0 i ACANTHIA clavicornis. Die Keulenhornigte FVanze. Das Keulhorn. La punaise tigre. Geoffr.: Acanthia clavicornis: elywis reticulato- punctatis, antennis clavatis. Fabric. Syst. Ent. n. 2. p. 694. Spec Ins. T. U. n.5. p.536. 'Mant. Ins. T. IL n. 7. p. 276. ‘Cimex clavicornis : elytris neryvoso - carinatis reticulato - punctatis, anten- nis clavatis. Linn. Syst. Nat. n. 16. p. 717. ed. XIII. n. ı6. p. 2125, Ceoffr. Ins. paris. T.I. n. 56. p. 461. Man trift sie in Gärten auf den Gewächsen an. Die Larve begibt sich öfters in die Blüthen des Gamandeıs (Teucrium Chamaedrys Linn.) ‚ as Natürliche Grösse. b, Vergrösserung. \ ' "ıgay suepesy kausıy dr "Juge Eaaaum waueıy "Er R “Suige j eyewupm Eusefeyg "zz “Sugez euntdy eni9oM '1z “stigeg eindin,g xAqwog ‘0% *UUPrT sung snunkyderg *6r srgeg snjtrod snz9Arz '$1 37ueg Suadjsgnd smyaAf "Zr gez Snjepnsneued smaaAf *gı “sugeg snaty warme) *S1 "Suge 7 wnyendıe warpıey "Pl "Bias smielnyndıq sninany *Eı “Sııge 7 sıpluow snmann "I “ıazueg wngejaindz wnıprygdesg "ır “ouge,g snısydÄApeig saysawıaq °01 *uurf snarmes} saysawıaq "6 Sage] SMIesIWIoF snıap) *g "Juge,T suaytuoıne Sngeıe) °2 3 -Slrge, 7 Snyepnusjen sngeie) "9 ogej suosjeındind sngeıey *$ "au SNaDEJOTA sngere) r "uurg epnjig snyuig *aurf 3ojo9un Iaylfyf 7 — UULE sıuzoaryonu snaegeieag "I ’geL, BERKER ERREERFERELEEL « SLarabacıı 2 much or ver Lern R A ITEHT ' ben. 2 >. Pr 7 ar Ni SCARABAEVS nuchicornis. Der nackenhornige Dungkäfer. Das kleine Nackenhorn. Der Stachelnacken, Scarabe a nugue epineuse. Degeer. Le petit Bousier noir cornu. Geoffr. „Scarabaeus nuchicornis: thorace rotundato, oceipite spina erecta armalo. Linn. Syst Nat. ed. XU. 3.24. p.547. ed. XII n.24. p-1945. Taun. Suec. n. 581. Scarabaexs nuchicornis: exscutellatus, thorace zotundato mutico, occipite spina erecta ammato, elypeo marginato. Fabric. Syst. Ent. n. 104. p- 26. Spec. Ins. T.I. a.132. p.50. Mant. Ins. T.I. n. 150, p.ı5. Ent. Syst. T.I n.ıg2. p.58. Geoffr. Ins. T.T. u.3. 4. p.89. Degeer. Ins. T.IV. n. Q- p. 154. Boesel Ins. T.II. p. 15. Tab. A. fig. 4. Preysler böhm. Ins. I. n. 48. tab. 2. fig. ı0. Jiertes Heft. & Häuffig im Sommer auf Viehweiden in allen Kuhdünger. Ich habe ihn schon sehr früh im Jahre, und auch sonst sehr spät daselbst angetroffen. Er varirt in Hinsicht der Grösse. 1 d‘ Das Männchen in natürlicher Grösse. / und Z das Bruststück samt dem Kopf und Schild vergrössert. 2 Das Weibchen in natürlicher Grösse. * Ein Fühlhorn, vergrössert. 4 FR le WER 7 did Re or 7 27212. 4 N HISTER unicolor. Der einfärbige Stutzkäfer. Der ganze schwarze europäische Stutzkäfer. L' Escarbot noir. Hister unicolor : ater, elytris oblique striatis. Linn. Syst. Nat. n.% p- 567. ed. XIII. n.3. p. 1669. Faun. Suec. n. 440. Hister unicolor. Fabric. Syst. Ent. n.2. p.52 Spec. Ins. T.I.n.2. en 60. Mant. Ins. T.I. n, 2. p.32. Ent. Syst. T.I. n.2. p.72. ‚Hister niger nitidus, elytris striatis. Degeer Ins. T. IV. p.342. tab. 12. fig. 12. Attelabus totus niger. Geoffr. Ins. T.I. p.94. tab. ı. fig. 4. Dilacerator. WVoet. Coleopt.II. p. 47. n.5. tab. 3ı. fig, Schäffer. Ic. Ins. Ratisb. tab. 208. fig. 5. Harrer Beschr. d, Schäff, Ins, ı B. p. 46. n. ög. 2 Sehr gemein in Kühdunger, ‚wo er sich schon sehr zeitig im Früh- jahr schen läfst. Er varirt in Ansehung der Grösse. a. Natürliche Grösse, b. Von der Unterfläche, vergrösser, c. Der ‚Kopf mit Fülilhörnern und Kinnladen. d,. Ein Fühlhorn. e. Ein Schenkel mit dem Schienbein und Tarsen = simtliche Theile ver- grössert, N ’ \ f ) Pas VE | ER / nr { N RL “ ERZNN AU TSIET TANZ | : DET EEE ut FORD VIREN, BYRRHVS- Pilula Der Pillenkäfer. Das Kugelküferchen. Der kegelförmige Fugenkäfer. Die Pillenkugel. Cistele Pilule. Byrrhus Pilula: fuscus, elytris stwiis atxis interruptis, Linz. Syst. Nat, n. 4. p. 568. ed. XII. n.4. p. 1613. Dermestes Pilula. Faun. Suec. n. 427. Byrrhus Pilula. Fabric. Syst. Ent. n.ı. p.60. Spee. Ins. T.I. n. 1. p.69. Mant. Ins. T.I. n.2. p.38. Ent. Syst. T.I. n.2. p.84. Schäffer. Ic. Ins. Ratisb. tab. 95. fig.3. Harrer ‚Beschr. d. Schäff. Ins. ıB. p.57. n.5ı. Feterator. Foet. Coleopt. T.IY. p.56. tab. 52. fig. ı. Im Monat May in Fahrgleisen ziemlich gemein. a. Natürliche Grösse. b. Der Kopf etc. vergrössert, c. Ein ver- grössertes Fühlhorn. pr o- Carabus weolzceuss Fa r Ton. Ofsırm For TUR, „220 : ch Erg CARABVS wviolaceus. Der violet - gerandete Laufkäüfer. Carabus violaceus: alatus, elytris laeviusculis nigris: margine aureo, tlo- race subviolaceo. Linn. Syst. Nat. n.ö. p.669. ed. ÄIH. n. 8. p: 1963. Faun. Suec. n. 797. Carabus violaceus: alatus. niger, thorace elytrorumque marginibus viola- ceis. Fabric. Spec. Ins. T. I. n.3. p.299. Mant.. Ins. -T. I. n.5. p/195. Carabus violaceus: apterus niger, thorace elytrorumgue marginibus vio- laceis, elytris laevibus. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.5. p. 125. Carabus violaceus: niger, thoracis elytrorumque marginibus violaceis, ely- tris subpunctatis laevibus. Paykull. monogr. Carab. n. 3. p. 12. Hia und wrieder in Deutschland. Er hält sich meist in WValdungen und in finstern mit Moos bewachsenen Gegenden, auch unter Steinen da- selbst auf. Das Exemplar, nach welchem diese Zeichnung genonmen, ist auf der Elm, ohnfern Braunschweig entdeckt worden. % Den wahren Carab. violaceus, hier vorgestellt zu haben, gereicht mix zu nicht geringem Vergnügen! Ich habe alle, mir bekanuten Schriftsteller nachgelesen und verglichen, die seiner gedacht haben, und gefunden, dals ich keinen einzigen, ausser den angeführten, mit Zuverläsigkeit beybringen dürffe. Weder Schäfern (Ic. Ins. Rat. (Tab.III. g.ı. (man sche Harrer P- 121.n.192), der drey Reihen erhöhete Punkte sehr deutlich wahrnehmen will, noch Frisch (Ins. 15. t.25) der zehen Furchen auf den Flügeldecken zählt, wagte ich, (mehrere gegenwärtig zu übergehen ) mit zu nennen! In den Flügeldecken liegt das amı meisten charackteristische; diese sind ge- mau so, wie sie schon Linne beschrieben, laeviusculi, oder nach Paykull- subpunctati. Ganz und gar glatt sind sie nicht, wie am C. glabrato: nur das bewafnete Ang erblickt eine Menge nie in ordentlichen Reihen stehende - meist zusammenfliesende Punkte darauf. Er ist ungeflügelt! Die Känder der Flügeldecken variren öfters grün, zuweilen gar nicht. Ob nicht eher Schaeff. Tc. Tab. 88. fig.ı. hicher gehöre? * Eine vergrösserte F lügeldecke. 7 a Ca rab 2 ur Fu De TEens F2 97, -. It rm f ec -_ - y - a Er ‚Fuz q wi. 4 - u u Fr Y I r #» + # x a R n CARABVS purpurascens. Der purpurroth - schillernde Laufkäfer. Carabus purpurascens: apterus, ater, thoracis elytrorumqne margine vio- laceo, elytris striatis. Fabric. Mant. Ins. T.I. n.6. p.ı95. Ent. Syst, T.12..n. 6., 9.225. Schneider Ent. Magaz. 5. p. 557. Dieser lebt an ähnlichen Orten wie der vorige, aber nicht gesell- schäftlich mit ihm. Man wift ihn auch ungleich häuffiger an. Auf dem Harze bey Goslar und dem Andreasberge fand er sich besonders häufhig. An diesem scheinen dieFlügeldecken nicht etwa nur gestreift zu seyms sie sind es auch, und zwar sehr deutlich. Unter dem Vergrösserungsglase sind diese Streiffen sehr erhöhet, und bilden, wegen der zwischen densel- ben in Menge liegenden sehr kleinen und zusammenfliesenden Punkte, bey- 3 nahe Turchen. Sie lassen sich nicht sowohl wegen ihrer Anzahl, als mehr wegen ihres sehr gedräugt einander genäherten Standes, kaum mit Zuver - läsigkeit zählen. Dieser Umstand wird aber auch, beym Vergleich mit dem vorigen und folgenden, charackteristisches Merkmal. Die Schäffersche (Tab. 88. fig. ı.) Figur scheint schwerlich hieher zu gehören. $. Harrer ı Th. n.195. p. 122. Noch weniger gehört jener Carab. purpurascens hicher, der in den Scribaschen Beytr. (ıH. ı.) beschrieben und abgebildet worden: daselbst ist von tribus. lineis punctor. cet. die Rede. Man sehe Helmst. lit. Zeit. 49St. 1791. p.402. u. f. Auch Irn. v. Paykull’s Carab. purpurasc. gehört nicht hieher. S. Schneiders Magaz. a. a. O. Die gegenwärtige Abbildung stellt wahıscheinlich ein FYeibgen vor. * Eine vergrösserte Tlügeldecke. Carabas: calenedeitıs Fabr vaLhn sep, Ih tel, LETTER Per u 14 Min CARABVS eatenulatus, Der gekettelte Laufkäfer. Carabus catenulatus: apterus ater, thoracis elytrorumque margine cyaneo, elytris striatis punctisque impressis triplicı serie. Fabric. Ent. System, Ti 2,9% Carabus catenulatus. Scop. Carn. n. 264. Carabus problematicus. Herbst. Arch. 8. n.67. p. 177- Heft, Tab. 47. fig. 5. In WValdungen, besonders in gebürgreichen Gegenden. j Die dichte an einander liegenden Sıreiffen auf den Tlügeldecken lauf- fen regelmäsig parallel mit einander fort: zwischen welchen fast unzähliche kleine Hohlpunkte sitzen: nur werden an.diesem, und zwar ganz vorzüg- lich, drey Streiffen auf ieder Tlügeldecke, die ganz ihre Länge hinunter durch ungleich stärkere Punkte unterbrochen werden, sichtbar, als ein Hauptkennzeichen, diesen von allen bekannten ähnlichen Laufkäfern zu unterscheiden. * Eine vergrösserte Flügeldecke. EN h A % . a 8 ETE 5 nn "Pe y e - Fi I k RZ BE nn BE TJacı. Sturm fe . YA In 1 L Ei 4 a NEE annE h CARABVS auronitens. Der Ooldgleissende Laufkäfer. Carabus auronitens: apterus, elytris porcatis scabris viridibns, femoribus rufis. Fabric. Ent, Syst. T.I. n.24. p. 129. Lebt in büchenen und fichtenen Stöcken auf dem Harze; auch auf dem Elm um Braunschweig. Er kommt nie auf der Ehene, wie der C. auratus vor, sondern hält sich beständig in gebürgichten Gegenden auf, Man kennt verschiedene Abänderungen: am merkwürdigsten sind die mit ganz grünen Flügeldecken, die auch von kleinerer Statux sind: oft ist auch das Bruststück mit den grünen Flügeldecken einfärbig: nicht selten trift man sie auch mit dunklern Füssen an. Ein wahres Mittelgeschöpf zwischen den C. auratus und C. nitens. Von jenem hat es die Grösse, den Bau, und die tief dreymal gefurchten Flügeldecken, von diesem die zahlrei- 7 chen zusammenfliesenden Hohlpunkte, die zwischen den erhöheten Streiffen in den dadurch verursachten Furchen liegen. Die gegenwärtige Abbildung ist nach einem schr grossen fast überall goldglänzenden Exemplar genommen. * Eine vergrösserte Flügeldecke, z ’ 4 = I 3 \ > ’ Fr + e ® 2 EFUS ; 75 zrrucarıus Kabr CLERVS formicarius Der Ameisenkäfer. Der Ameisenähnliche Bienenkäfer. Le Clairon fourmi. Clerus formicarius: niger thorace rufo, elytris fascia duplici alba basique rubris. Fabric. Syst. Ent. n. 2. p. 157. Spec. Ins. T.I. n.4. p.291. Mant. Ins. T.I. n.5. p.125.@Eme.Syst. T.I. n.5. p. 207. Attelabus formicarius. Linn. Syst Nat. n. 6. p. 620. ed XIII. n. 8. p. 1811. Faun. Suec. n.641. Dermestes formicarius. Schrank. Ins. austr. n.35. Cleroides. Schäff. Elem. ent. app. t. 157. Schäff. Ic. Ins. Rat. tab. 186. £. 4. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı Th. n. 392. p. 253. Auf verschiedenen Blüthen und Staudten; fliegt auch in die Häuser und klimmt an den Fensterramen herauf. Er läfst sich öfters das ganze 8 Yahr hindurch sehen : ich habe ihn aueh mitten im Winter in meinen Zim. mern gehascht. Aendert in der Grösse ab. a. Natürliche Grösse. b. Von der Unterseite. ec. Ein vergrössextes Fühl- horn. d. e. Palpi, im‘ Dermestes scanticurs .lırn en BYE r EN i CR DERMESTES scanicus. Der schonische Speckkäfer. Der schwedische Speckkäfer. Dermestes seanicus: ater thorace punctoque elytrorum testaceis. Fabric. Syst. Ent..n.ı8. p.58. Spec. Ins. T.I. n.22. p.66. Mant. Ins. T.I. n.27. p.36. Syst. Ent. T.I. n.36. p. 234. Dermestes scanieus. Linn. Syst. Nat. n.26. p.564. ed. XIII. n.26. p. 1597: Faun. Suec. n. 457. Herbst Archiv 4 Heft. p. 21. n.8. tab. XX. fig. 2. Ist auch in Deutschland zu Hause. Hr. Herbst und andere haben ihn in Blüthen angetroffen. Er hat zuverläsig ein Schildchen. Das Bruststück ist nicht durchgehends braunroth, sondern an seinem hintern Rande, gegen ‚das Schildchen und die Flügeldecken zu, schwarz gesäumt. a. Natürliche Grösse. b, Vergrösserung, _ Viertes Heft. 9 L Ten, # ER re a Ye »'% r N 2 \ ? HIER \ ev \ f F sr ns . DR er iur A, h MIETEN et en { N RE .%% i I. ae at. ERR Nie 43 MEN EN ER RE, ETF Li ala WEITERER ATTERT SIERT N KSENERD ER FR HE ER RBIRRU N JE RES EN + Iu3 a ER Ele e Kasestrik Wehr, en YarD, Der ur BER “ 2 A ey! iv WEL, B.. ie } NZ x N, RAN a u URN ESSRTTREREN N Rn Shah DIE. rat ua Aniaancunil 10) Mare mt N \r RT BR Dich FILMR F r en, u TER g - “2 5 IEl.e SER i N. St TU DR REISE V E nt SE) FE NIT SET EREE ö W au r \ F x ey EN \ * 1 ri f “ R we, ei a \ . hy hei 47: { N \ 2 MY rd Bas Wr ' FI daB \ e BEAT, EEE AAN u tz DE FRE ER LT RATTE AM: \:- a a Fe FT, NER N 2 er NER RT AN RT TERS TER N Tn tin ‘ge RE Bro Niger ESSEN = TE er 07 En sFr, a a “ Br; et, E,.2% th . Dermefbes Brachypteruus Febr. BETRENG NEN a Draehr rk a ae Ta DERMESTES brachypterns. Der Speckkäfer mit den kurzen Flügeldecken. ‚Dermestes brachypterus: ovatus ater nitidus, pedibus piceis, elytris dımi- diatis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.46. p. 253. Dieses sehr kleine, kaum unter. diese Gattung gehörige, Käferchen hat Hr. Prof. Hellwig um Braunschweig entdeckt. Sonderbar, dafs weder ich, noch mein schr vorzüglicher und so kleine Insekten sonst mit vieler Genauigkeit beobachtender Zeichner, -ein Schildchen an den zwey Exem- plaren, die wir vor uns hatten, bemerken konnten. Ob dieser Derm. brachypter. nicht mit mehrerem Rechte unter des 'Scaphidiis stehen dürffe? a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. 10 D P # . ji } 45 Ab; BEHd 2 4 a ’ A ? . 7 ”; En > 4 zit srriel, I PD a BE Sch un: id ngapl I) N ER WR! BEN) BET ERR Ba v9 I are RT 4, Pyyav 2 Pe) i „ rn. » , > N Auge‘ 2, . g x < 2% Bi MER; a ira ı$ ENTE N ern ” - AREAT" < D $ RARAE IN ’ Te a 7 ea” R CH Däreie, . | RL 070 [EIER | RN yi Ra Eu ; u » Tuch ib ‘ {ee EöNe N" | E set 12 WIE N # x“ * ”%« ER Ü F7 „ N) h iR.) ; 4 Ye TEEN \,: N Sczphidiem Bi eulchlatum Mike. SCAPHIDIVM scutellatum. Der geschildete Pilzxkäfer. Scaphidium scutellatum : ovatum atrum villosum, antennis pedibusque testa’ ceis, elytis truncatis, seutello distincto. Dermestes hemipterus. Naturforscher XXIV.St. n.14. p.ı1. tab.I. fig. 14- 14.b. " . Diesen sehr kleinen Käfer habe ich ver einigen Iahren hier um Nürnberg entdeckt. Ich traf ihn mitten iın Sommer auf verschiedenen Blü- then und Staudtengewächsen an. Auf dem Galium IMollugo L. habe ich« ihn einstmal sehr häuffig geschen. Herr Prof. Fabricius hat in seinem neu esten vortreflichen Werke, in der Entomol. systematica (T.II. p.510. n.3.) meinen Derm, hemipt. mit dem Scaphidio agaricino vereiniget. Jch kann aber versichern , dafs beyde wesentlich von einander verschiedene Arten sind. Ein Vergleich mit ienem Scaphidio, das ich im zweyten Hefte der ıı Faun. Ins. germ. abgebildet habe, wird von selbst den Unterschied zu er- kennen geben. Dafs dieses Insect, einst von mir für einen Dermestes ge- halten, unter den Scaphidiis am schiklichsten stehe, ist vor der Hand, nur wahrscheinlich. — Dafs ich dasselbe nie in einem Pilze aasend getroffen, beweilst nur, dafs nicht alle Scaphidia, insecta boletophaga seyn müssen. a: Natürliche Grösse. bh. Vergrösserung. Caucwssur mondır Pabr. CVYCVIVS monilis Der Rindenkäfer, mit perlschnurförmigen Fühlhörnern, Cucuius monilis: thorace mutico niger, thoracis margine elytrorumque macula ferrugineis. Fabric. Mant. Ins. T.I. n.9. p.ı66. Ent. Syste T.I. n. 13. p.99. Zwischen und unter den Rinden der Eichen und alten Weidenstöcke, Dieser Käfer gehört allerdings unter diese Gattung, nur bemerke ich, dals der Rand des Bruststückes zuverläsig gezähnelt ist, ohngeachtet dem unbewafuetem Auge das Gegentheil zu seyn scheint. a Natürliche Grösse. b.. Vergrösserung, e IE An TA Dr Kerze 2 EIERN Pe a BE ul n_ Clecss Bıpıufadatııs Kelle. I. Sturm fe. & D % GVCVIVS bipustulatus, Der zweyblatterigte Rindenkäfer. Cucnius bipustulatus: thorace subquadrato dentato ferrugineus,, elytris striatis bipustulatis, antennis moniliformibus. Habitat in Germania, sub cortice Tiliae europ. Dn. Prof. Hellwig. Habitus depressus. Mändibulae exsertae validae. Caput thoracis am- plitudine , maculis dualus superimpositis obscuris , lincague transversa ele- vata distineta. Antennae moniliformes corpore breviores.. Thorax pla- nus ferrugineus , macula medio obscura, lineaque utrinque impressa. Elytra nıtida obscura, macula in utroque testacea, et striis tribus rectis parallelis. Pedes testacei. Abdomen subtus ferrugineum. Cum C. monili non confundendus, a quo manifeste differt. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, 13 5 “r Bd ee 2 a2 Ei af Re Sn Y 04 Ki x Re tu pr IE « er. LRER re RN ON, an Calloıı LIWTR ATce2larre Gasbr ? at “a; ER > ee Be; m \ es 7% en % R | I (Pat > % RE - gr j .* i f Re Be. Ra a x ei; - eb » AT FR CGCALLIDIVM arcuatum. Der Bogen - FYidderküfer. Der Bogenstrich. Der Holzkä fer mit Bogenbin» den. La Lepture aux croissans dores. Eallidium arcuatum: thovace roduntato, elytris fasciis quatuor favis: pri- ‚ma interrupta, reliquis retrorsum ärcuatis. Fabric. Syst. Ent. n. 26. p. 192. Spec. Ins. T.I. n.55. p. 241. Mant. Ins. T.I. n.50. p. 155. Ent. Syst. T. II. n.64. p. 333. Eeptura arcuata. Linn. Syst. Nat. n.2r. p- 640. ed, XIII. n. 279. p- 1853 Faun. Suec. n.696. Geoffr. Ins. T.I. n. 10. p. 212. Laichard. tyr. Ins.M. n.3. p. 95. Schäff. Ic. Ins. Rat. tab. 38. fig.6. tab. 107. fig. 2. Harrer Beschreib. der Schäffer. Ins. ı Th. n. 352. p. 213. Herbst Archiv. 4 Heft. n. 13. p.97. tab. 26. fig. 14. Frisch Ins. 12 Th. n. 22. p. 31. tab. IV. fie. r - 5. Hier, nicht selten anf alten \Veiden - und Eichenstöcken: zuweilen auch an Fichtenstämmen. Im Frühling. 2 Das Weibchen in natürlicher Grösse. 2 * Dieses von der Unter- _ seite. d' Das Männchen. 14 ER x * x 7 ” ro er hen, 243 (a /Lı zscerr2 arı8lar Febr "GRELIDAVM Kvtetre Der Schaafbock - VVidderkäfer. Das VVidderchen. Der WVidderholzkäüfer. La Lepture a trois bandes dores. Callidium Arietis: thorace rotundato nigro, elytris nigris: fasciis Aavis; secunda antrorsum arcuata, pedihus totis ferrugineis. Fabrice. Syst. Ent. n. 27. p. ı95. Spec. Ins. T.I. n.56. p. 242. Mant. Ins. T.I. n.5ı. p- 155. Ent. Syst. T.II. n.65. p.333. Leptura Arietis. Linn. Syst. Nat. n.23. p.640. ed. XII. n.2$o. p- 1853. Faun. Suec. h. 507. Geoffr. Ins. T.I. n. ıı. p. 214. Laichard. tyı. Ins. T. U. n.2. P- 92% Schäff. Ic. Ins. Rat. tab. 107. fig. 3. | Harrer. Beschreib. der Schäff. Ins. ı Th. n.553. p. 214. Nicht selten mit dem vorigen auf ähnlichen Stellen, oft auch auf Blüthen, fast zu gleicher Zeit. 2 Das Weibchen in natürlicher Grösse. 2 * Dieses von der Unterseite, d' Das Männchen, olıne Vergrösserung. ı3 IIZEx 175% rare } v N RT ea}. % EINE: WR) | P ‚v , Ix% Fi \ RR ne äh nos oh Y B AR ‚ Ir pw } 4 EN AUuayE, " nn v “ RR a TON SEEN, EN, N AR AuERs D — Lyekeur anal Faber N | Kan Tun Kir nn wiurkk ur ch KEG % a! . x ar Y “ Kor 7 u Katie y Y} A TED A we BE CB RENNEN I RER AR 1 8 DL RA a RE f f FR ER AAN hs Ir ur i r AR Y A ’ Ar AUT: TER A j Day ET, 1A, 10 2 u% BFH hi LYCTVS * canaliculatus, Der Kielkäfer mit. dem Grübchen auf dem Bruststück. Lyetus canaliculatus: obscurus thorace canaliculato , elytris striatis brun- neis. Fabric. Ent. Syst. T.II. n. ı1. p. 504. Dermestoides unipunctatus. Herbst. Archiv 4Heft. n.8. p. 40. tab. 21. £H.h. Unter Baumrinden. Ich erhaschte ein Exemplar auf einem Birnbaume kriechend, *) Diese Gattung, nun Lyetus, ist eben diejenige, unter welche die- jenigen Arten, die nach dem frühern Vorsatze des Hın. Prof. Fabricius unter Monotoma (S$. Faun. Ins. germ. I. Monotoma crenata ) ver- einiget werden sollten ‚ gegenwärtig zu stehen kommen. Statt Mono toma crenata, muls nun an der angezeigten Stelle, Lyctus crenatus gelesen werden. Ich würde mich zweifelsohne nach der allgemeiner werdenden Nomenclatur bestimmt haben, würde ich damals schon der U.P. T.I. Ent, Syst. in Er gehabt haben. ı Das Geoffroysche Synonym (Ins. T.T. n.T. p: 105.) gehört wahrschein- lich nicht hieher. Geoffroy würde zweifelsohne des thoracis canaliculari gedacht haben, wenn er dessen gewahr genommen hätte. Hru. Herbsts Demestoid. unip. gehört, nach dessen sehr genauen Beschreibung, desto ge- wisser darunter ; nur entspricht die Abbildung der Beschreibung nicht. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, 1 Lycer pubefcens Mike‘. St. fec. sw Po a ’ R HR | ni RR. LYCTVS pubescens. Zarthärigter Kielkäfer. I yctus pubescens: oblongus fuscus, thorace pubescente, elytris striatis. Geoffr. Ius. T.I. n.g. p. 103. - Das erste Exemplar, das ich von diesem Kielkäfer sah, verdanke ich ‚der Güte meines lieben Freundes Luis Bose zu Paris, der mirs mit diesem Geoffroyschen Synonym schickte. Lange nachhero traf ich ein Individuum auf einem alten Balken, und darauf auch in einem Garten auf einem Blatte ruhend ein anderes an. Er hat viel ähnliches mit dem Lyctus navalis, und noch mehr mit dem Lyctus contractus. a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung. Viertes Heft. 27 LER 08 | N N ee Be ER Un sn a 22 don.g a Ta a babe N ale LErz FR LER eränn. wh Ferrari wahr Ian ET u lbs mei Rare rk ve © et eis "u Be et a re re BERN Imerain Ara napeh® arigabe, I ann Tunich kra Inediakt asien aa Ina een haar meh dis enlitenh. kviv SE sen aoabers A bare‘ ’ Vi % ir abampine deisg. mb zn dean bi % ir > { ?. t > Sir 4 u bc) N a) nad N und sfr. rYy er) x 2 >» Pr .. a 1,8. r . Era! ’ » 4 d de. win ‘ a a RE RER KARL t er WE | er ‘ ey“ 14% A, 3 E 5 Ye > w 2 j \ HM BE EIN BETE N EFT : i ei EL ET ni ar 4 u 2 4 ‚77 . { EIER EEE ER : EB EINEN ER x: RATE Fir - ER ha ı DIRT Rt rg * air a6 er »r Anz \ - 5 ü N) .. 1% j ne‘ 2775 Ä i ER Rx MEY Ln ’ { rg - a —— {, er IA ua y m chit Ly I polstus Fer .r EUR > IR LYCTVS politus. Der polirte Kielkäfer. Lyctus politus: niger antennis pedibusque ferrugineis, thorace plano ob» lorgo punctato. Fabric. Ent. Syst. T.H. n.ı. p. 502. Scarites clavicornis: piceus, antennis clavatis. Fabric. Mant. Ins. T.I. n..9. P- 207. Tenebrio minutus: alatus niger, thorace marginato, antennis clavatis, pedibus piceis. Linn. Syst. Nat. n. ı2. p. 1675. ed. XII. n. 12. p. 1994. In sandigten Gegenden, und auch in Baumpilzen. a. Natürliche Grösse, Vergrösserung. 18 h f" x er) E I REN: “+ urn r$ ” - 7 } ar FE RE 3 ‚ze NEL re BR a Se Aa AR & ‚a I IR u Ds Yyeron) ae N # % 4 PY eh Be De steh er + ST STAPHYLINVS hirtus Der rauhe halbgeflügelte Raubkäfer. Der Bärenräuber. Le Staphylin bourdon. Degeer. « Staphylinus hirtus: hixsutus niger, thorace abdomineque postice flavis. Fabric. Syst. Ent. n.ı. p.264. Spec. Ins. T.I. n.ı. p. 554. Mant. _ Ins. T.I. n.2. p.2ıg. Ent. Syst. T. U. n. 2. p. 519. Staphylinus hirtus. Linn. Syst. Nat. n.ı. p.683. ed. XIII. n.ı. p. 2025. Faun. Suec. n. 83g. Staphylinus Bombylius. Degeer Ins. T.IV. n.5. p. 20. tab. 4. Paykull. monogr. Staph. n.ı. p.&. Schäff. Ic. Ins. Rat. tab. 36. fig. 6. Harrer Beschreib. der Schäffer. Ins. ı Th. n. 410. p. 229. In sandigten Gegenden. Selten. Die gelben Haare auf dem Brust- stücke etc. nutzen sich mit dem Alter ab. a. Natürliche Grösse. b. Der Kopf. c. d. Palpi. e, Ein vergrösserfes Fühlhoın. £& Ein Hinterfufs. 9 Be Rn PR nd 7 x er ng 00 Ye er . ? “ gu a ! j az Fr ER Par 2 Be Dir Ve ENSE at 1.3 I me he „ ee Bombyx Farcula Febr. T an z En u KUHN ee ı ME nina wur Pr 4 > ii ve. see > nz y en ’ =. PT ) { d \ . 5 3 PN). 4 “ r Vapr ie f j i ö Du en Ei u LE a Wire. ' Da ER AA en RN LE Naeh RS BEL EBEN ae 500.2 Ya, ARE Se ud m. N 2 7“ er ae TEE ai | be A 1 2 u‘, j vr hl) eu } n L27 4. » HER IR Eh ; Er Ir. j N f, i i a Mar! % u R 27 \ v Ay " u vn h + x TEEN Se f u Be " a 2 % EN 1 ee ) AT ee e pr WR a “| . - BOMBYX Furcula. Der Doppelschwanz. Der Gabelnachtfalter. .Der kleine Gabelschwanz. Der Pappelweidenspinner. Phalene petite queue double. - De kleine Hermelyn Vlinder. Bonmbyx Fureula: thorace variegato, alis griseis, basi apieeque albis ni- gro punctatis. Fabric. Syst. Ent. n.96. p.584. Spec. Ins. T.II. n. 183. p- 201. Mant. Ins. T. II. n. 186. p. 150. Phalaena Bombyx Furcula. Linn. Syst. Nat. n.5ı. p- 825. Faun. Suec.n.r122. Veız. d. Wien. Schmetterl. p. 64. Sepp. Nederl. Ins. IV. p. 29. tab. 6. Degeer. Ins. ı1B. ı Th. p.226. n. 4. t.4. fig. 2ı. Esper tab. 19. fig. &. 7. Die Raupe trift man im Iunius auf Weiden, auch auf der schwarzen Pappel an. Ihre deutschen Benennungen zielen auf die Aehnlichkeit, die sie mit der Raupe der B. Vinula hat. Sie ist glatt, grün, und auf dem letz- ven Absatze mit zwo gabelförmigen Spitzen versehen, d‘ Das Männchen. 2 Das Weibchen, a7 20 ai i Me, ni r #7 Wer u Fi 5 | & R: Wir ER nn Kay e lie, RTL TORRENT RE a Dr wi BT I! fie I ee She take yögemanahtl nahen wet. ns 3 BRENNER. 0 Sile me via al Ra at r u} 7’ BER 7 Nr, DA. } Sa, N > - BB ing rl » % fj - 2 £ 5 Moda Aprılına Gabr. Iae: Sturm SC. NOCTVA Aprilina. Die Eichbaumeule. Der Seppsche Orion. De Vlinder de Orion. „Noctua Aprilina : cristata alis deflexis viridibus, maculis fasciaque atris, apice punctorum trigonum serie unica. Fabric. Mant. Ins. T.IH. n. 247. p- 172. Noctua Aprilina. Vexz. der WVien. Schmetterl. p. 70. n.5. Sepp Nederl. Ins. IV. p.4ı. tab.g. fig. ı -6. Esper europ. Schmetterl. T.IV. p.285. tab. 118. fig. 4. Borkhausen europ. Schmetterl. T.IV. p. 152. n.54. Im Iulius und Augustus auf Eichen. Die Raupe ist haaricht oben bräunlicht, rothbraun gestreift, und weils, gefleckt. 21 2 -E ER Dr Fa Sn 2 a Ze PMAalzena ulmata Fabı 3 4 fi N i wi u ® ua: N! ' Das eR RER i PHALAENA ulmata Der Rüsternspanner. VVeisser düsternfleckigter Spanner. De Porcelein » Vlinder, Phalaena ulmata : seticornis alis albidis, fasciis duabus ferrugineo - fuscis, postica maculari. Fabric, Syst. Ent. n.62. p. 652. Spee. Ins. T. IE. n. 94. p.258. Mant. Ins. T.U. ». 139. p. 201. Phal. Geom. Pantaria : pectinicormis alis albidis: fascia maculari favicante, abdomine luteo nigro punerato. Linn. Syst. Nat. n. 218. p. 863. Phalaena Pantaria. Verz. der \Vien. Schmetterl. n.ı2. p. 119. Phalaena sylvata. Scop. Carn. n. 546. Ic. 546. Sepp Nederl. Ins. VI. p. 13. tab. 3, Die Raupe auf den Rüstern und Platanen; sie ist grün - schwarz ge- streift, und am Kopf und After schwaız, 22 a a ee er: € LER Fe 2 ref We Ba Pa EZ un, 1 i% 1 5 ir “ G Fe wer y 7 Beer Sr ea 3 Aranez anerex i FzEr. ARANEA cinerea, Die aschgraue Spinne. Aranea cineres: abdomine cinerascente , thorace pedibusque testaceis. Fabric. Ent. Syst. Tom. inedit. Hier in Häusern und Gemächern ; nicht selten. a, Vergrössertes Bruststück. b. Stand der Augen. c. Ein vergrös- serter Hinterfufs, 23 ; I.öt. fec. ARANEA scalaris. Die Gartenspinne mit dem treppenförmigen Fleck. Aranea scalaris: abdomine sulphureo nigro marginato, punctis duobus maculaque utrinque serrata pyramidali atris, thorace pedibusque te- staceis. Fabric. Ent. Syst. Tom. inedit, In unsern Gärten , nicht selten. a. Stand der Augen. 24 Kada . RAUS ala [* Nice Fr 10; SU % Se re BEREITEN "strge,g Sur SAXOUIOIS "dr — 0 ropage,g stur orgıg "Er — uU erruSt syAryy "or *rge,] SIuaoorgje Opsayiuay, 'ız "Slıqej eadayg euardiz 07 ,„.zmgeg soyeydg] wuandiz ‘61 JuIge,T Wwngeyundrg umıpAray 81 -Stıgeg stpuejänt sn19A’] "21 “JrıgeJ saptossyıy snyÄg "91 -Sirge j eulyejey) sıiepäoang "Sı , ge wnıddıydg ı23eg "hi | “uupg snoumaueg asjpyrp ge 7 sninaygo snjeydasordAr, "cı opge,g sapjoanda] ejayıty 'Tı ‚oLIge,y sedin Ollaa 'o1 “ug ejosnı eyudiis "6 “SrıgeT SENOSS snung "8 "uurg sıentadum snung °L "UUPT sna9ejoIA sayawıarr 9 sugeg sıjow snXogon Ss — sngeg speindası sage) "9 — | "BIAapf SHYaALK] sngexe) Er EEE TER ug syuazıoy ange Fir 2 EN .. ltertiiiılertin 23% us ni Pren Be DW A An n] x SCARITES sgibbus. Der höckerichte Schlupfkäfer. Ruafites gibbus: ater thorace orbiculato, elytris substriatis. Fabrie. Ent, Syst. T. I. n. 10. p-g£. Carabus globosus. Herbst Arch. 5Heft, n.58. p. 142. tab. XXIX. fig. 17. Der Aufenthalt dieses Käfers ist ( wenigstens mir) unbekannt. Ich habe ihn aus dem südlichen Deutschlande erhalten, Herr Herbst waf ihn auch um Berlin an. Fänftes Heft. 17) \ Carabıs Rorkerfis Are. NRETSEREBIT BE NEN Re a ÄN 4 N! * CARABVS hortensis. Der Gartenlaufkäfer. Der Goldschmidt. Der Hohlpunkt. Carabus hortensis: apterus niger, elytris subrugosis: punctis excavatis ae- neis triplici serie: margine cyaneo. Fabric. Ent. Syst. n.7. p.237. Spec. Ins. T.I. n. ı0. p.500. Mant. Ins. T.I. n. 16. p.ıg6. Ent. Syst. T.T. 1.13. p:127. Carabus hortensis: apterus elytris punctis excavatis triplici serie. Linm Syst. Nat. n.3. p.6686. ed. XIII. n.3. p.ıg6ı1. Faun. Suec. n. 783. Carabus hortensis. Paykull. monogr. Carab. n.7. p. ı6. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. XT. fig. 2. Buprestis foetens. Voet. n.53. p.85. tab. 37. fig. 55. Deutsche Ausg. In Waldungen, auch in Gärten. * Eine vergrösserte Tlügeldecke. 2 Man kennt verschiedene Abänderungen von diesem Laufkäfer, die sich aber meistens, nur auf die verschiedene Grösse, und Farbe der Flü- geldecken beziehen. Eine mit grünlichen Flügeldecken, hat wahrscheinlich Hr. Prof. Fabricius-bey Bestimmung seines Car. .concolor. (Ent. Syst. m. 14) vor sich gehabt. Carabus jülveferes Helte Re je a [mr % A u \ a CARABVS sylvestris Der. FWaldlaufküäfer vom Harze. Carabus sylvestris: apterüs ater, elytris cupreis striatis; punctis excavatis viridi nitentibus triplici serie. F - Eine eigene, bisher ganz übersehene, oder wenigstens verkännte und mit dem cha, hortens. Linn. et Fabrie. verwechselte Art, deren Ent- deckung und Erkennung man dem Herrn Prof, Hellwig in Braunschweig zu danken hat. Vaterland und Aufenthalt derselben sind vor izt nur einige wäldichte Strecken am Harze, woselbst man sie, doch nicht sehr 'häuflig, Antrift. Sie ist meistens immer etwas grösser als der Car. hortensis , mit dem sic im ganzen genommen, der mehrern Achnlichkeit wegen, gar füg- lich verglichen werden kan. Der Kopf, das Bruststück und die Flügelde- cken sir a einfarbig kupferroth. Letztere sind stets und sehr fein gestreift, mr > Die Streiffen sind alle einander gleich: keine ist mehr erhöheter als die andere. Die Punkte auf den Flügeldecken sind nicht nur hier ungleich grösser, sondern auch sparsamer, als an dem C. hortensis. Die Punkte sind nicht von gleicher Farbe mit der Farbe der F lügeldecken:: sie glänzen mit einem sehr schönen grünen Schimmer. Der Unterleib, die Füsse sind schwarz. Ueber den Bau dieses Laufkäfers , besonders seines Bruststückes , und über die Beschaffenheit der Flügeldecken gibt die hier mitgetheilte Zeichnung anschauliche Auskunft. * Eine vergrösserte Tlügeldecke. Carabur irregularır Febr. CARABVS irregularis. Der unregelmäsig punctirte Laufkäfer. 7 Carabus apterus: capite thoraceque cupreis, elytris obscurioribus, margi- ne punctisque excavatis triplici serie cupreis. Fabric. Syst. Ent. T.I- 1.19: P. 127. Fig.5. auf dem Titelkupfer zu Foets T. II. deutscher Ausg. Selten; wohnt in den faulen Stöcken der gemeinen Buche ( Fagus sylvat. Linn.) auf dem Elm bey Destedt olınweit Braunschweig. So ähnlich beyde vorhergehende Laufkäferarten einander seyn.mö» gen, so wenig ähnlich ist gegenwärtige einen von diesen beyden. Es zeichnet sich solche ganz besonders aus: vorzüglich ist der Umrils der Flü- geldecken von ganz eigener Beschaffenheit. 2 Ich habe in dem Voet. Käferweıke diesen Laufkäfer ehehin irmig für den ‚Herbstischen Carab. aeneopunctatus gehalten, woran aber er eine Verwechslung mit jenem Utsache war. * Eine vergröss, Flüdeldecke. + + N ae ee Pe» (Motoaus PR UR- r rbr: Ra & ae Si nr 7 NOTOXVS mollis. Der weichschaalichte Schildkrotenkäfer. Le Clairon porte - croix. Geoffr Notoxus mollis: pubescens elytris nigris :, fasciis tribus pallidis. Fabrie.- Syst. Ent. n. ı. p.ı58. Speec. Ins. T.I.n.ı. p.203. Mant. Ins. T.T n. 3. p. 127. Syst. Ent. T.I. n.5. p.21ı. Attelabus mollis : griseus pubescens, elytris fasciis tribus pallidis. Linz. Syst. Nat. u. 11. p. 621. ed. XII. n.3. p. 1813. Clerus fuscus villosus , elyıris favis, eruce fusca. Geoffr. T.I. n.5. p.305. Curculio oblongus ruber, elytris nigris, fascia triplici albicante. Ydd- mann. diss. 28. tab. ı. fig. 9. Dermestes mollis. Schrank. ins. austr. n. 57. p. 22. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 60. fig. 2. tab. 86. fig. 5. Harrer Beschr. der Schäff. Ins. ı Th. n. 395. p. 235. Auf Blüthen: .fiegt auch in die Häuser. Man kennt verschiedene Abänderungen sowohl in Ansehung der Grösse, als der Farbe. a. Ein vergrössertes Tühlhorn. a 2 Salbe tigen ne S ng ERe at 2 ae he ST Bl x { ir er AR “e . Bi fi A an er” abs r er y: Be Mr ; ER re i x in N I i Re; 3 A may Er RR, waR KR u NR . (Derme/t bes wolaceur Linn. m Ken Ne a ae 2 7 N EI Eee $ n,# DI \ EM 4% Y f DERMESTES violacens. Der violetblaue Speckkäfer. Der Todtenfreund. Le Clairon bleu. Geoffr. Dermestes viölaceus: nigro caerulescens, thorace villoso, pedibus nigris. Fabric. Syst. Ent. n.ıo0. p.56. Spec. Ins. T.I, n.135. p.66. Mant. Ins, T. I. n. 15. p.35. ‚Syst. Ent. T.I. a. ı6. p. 25e. Derinestes violaceus. Linn. Syst. Nat. 2.15. p. 563. ed. XII. n. 1594. Faun. Suec. n. 422. h Clerus nigro - caerulens. Geoffr. Ins. T.J. n.2. p. 504- Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 166. fig. 4. a. b. Harrer Beschr. der Schüff. Ins. ı Th. n. 546. p-. 236. Nicht selten: im Aase, öfters auch in Blüthen, mehr jedoch auf dem Iaub der Bäume: fast das ganze Jahr hindurch. Er mag wohl, wie die Aaskäfer, ein Todtenfreund seyn, weil er in den Leichnamen der Thie- re Unterhaltung findet. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, EL Ma N u EEE ET Ba he RZ BSH ee ei ; ERBEN a r ’ y af r V4 RR LN N REST Ale nV ir: li: A BIETER Beer y MEN RX Er uAN Pi PR ! rt [42 \ Y ri ee f; ; x FR z \ f j EP ımper: adır Lose: A, UNE NN vor PTINVS imperalis & Der Bohrkäfer mit der Adlerförmigen Zeichnung. - Der K ayserliche, Ptinus imperialiss fuseus ‚ thorzce subearinato , coleoptris macula alba aqui- lam expansam veferente, Fabrie. Kl Ent. n.3. p. 63. Spec, Ins T.I n.5. p.73. Mant. Ins, T.I. n.5 Prinus imperüalis : 5. p. 40, Ent. "Syst. T.I. n.5. p. 240. - ba. fuscus thorace subcarinato, 'coleoptris macula lobata al- Linn. Syst, Nat. n. 4. p- 565. ed. XIII. n. 4. p. 1606. Sulzer abgek. Gesch. der Ins. p- 22. tab. 2. ig. 7 ey Petagna ins. calabr. p, 6. tab.ı. fig. 27. Nicht sehr häuffig: öfters arch in alten Holze, an fin. stern Orten. Ich traf a oft auch da an, wo sich der gemeine Ptinus Fur L. sehen lälst. ® Tr an Bäumen , a. b. Natürliche Grösse. c. d. Vergrösserung, e. Vergrösserter Kopf. 7 ‘ lau. Saokau 8 P a TER rn ag weh PTINVS scotlas, Der durchsichtige Bohrkäfer. Der Saamenähnliche Bohrkäfer. La Bruche sans ailes. Geoffr. Piinus scotias: tlıorace laevi piceo, elytris connatis fusco testaceis nitidis, Fabric. Spee. Ins. T.I. n.8. p.74. Mant. Ins. T.I. n.8. p.4o. Ent, Syst. ,T.I. n. 12, Pp.242% Scotias psylloides, Jacqu. misc. austı. T.I. tab. 23. fig. r. Bruchus totus testaceus. Geoffr. Ine. T.I.n. 2. p. 164. Herbst Archiv. 4Heft p. 27. n. 5. tab. 20. fig. 14. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 155. fig. 5. a. 5. b. Harrer Beschr. der Schäff. Ins. ıB. n.58. p. 63. Man trift ihn im Frühjahr in Vögel - Kräuter - und a lungen, doch nicht sehr häuffig an. a. b. Natürliche Grösse. c. Vergrösserung.‘ d. Ein vergrössertes Fühlhorn, ö een „a ee nL- 2 . N = BNRERL 7: RAN RUN IHR Be an BR BEER vor f 4 he 2% : ER 3 ei; ar . ED TONER. an Sr $ KR y a. Bann 3 Pa Bi at n Y » ar . RR 2, v PR“ N ? Y ef a Er Be A u yet TR ri et! 27 Ä EupR, r u Pak we { % B ds Ne BEER: Bi ae; Vonk emsıteı ‚Auge ht, R Ber cs AR WR „e E ku 4 ar b; Yen 2; ns er Di a AR 3 or R 17 3% ’; aux Be BON en % Re Hr: rasih Eee IR: nn BEER TERN 6 ar Ar fi R iA . Ri. Hyde e Ah: DENE a, et ahae 5 n vr h a A, sfr en Pr Er “ yıysır Sılph ur ' rUJOSa Zinn Di SILPHA rugosa. Der runzlichte Aaskäfer. Le Bouclier raboteux. Degeer. Silpha rugosa: nigricans elytris rugosis: lineis elevatis tribus, thorace Lug0s0 postice Sinuato. “Linn. Syst. Nat. n. 16. p.531. ed. XII. n. 16. p- 1622. Faun. Suec. n. 459. Silpha rugosa. Fabric. Syst. ent. n.d. p.74. Spec. Ins. T.I. n.g. p.86. Mant. Ins. T.I. n,ı0. p.4g. Emt. Syst. T.l. n. 10. p.28ı. RE chifonne a corcelet raboteux. Geoffr. Ins. T.I. n.4. p. 120» Degeer Ins. T.IV. n.7. p. 182. Pfeudopelta Ossuarius, femina. Woet. 2 Th. p. 60. tab. 52. fig. & Deutsche Ausgabe. Hält sich insgemein in den Gegenden auf, .wo thierische Körper in Verwesung übergehen. \Venn man ihn anrührt, so läfst er aus dem Munde einen braunen Saft, von sehr widrigem Geruch, a. Ein vergrössertes Fühlhoru. Fünftes Heft. 9 Ar 2 ENTE, « arplnx, AN ex I Wr Sa at > a > we Pr ’ de Mr de Bi Ei BR 'ın RE NE RR #n. N REAL EE) Br 5 5 KEINE N Lues . > f } ir Em % < m; Bi Er“ E £ >, naZe Fa Nr ARE ATI rad s dich ie, a „et Bu Zr 717; tina weht INU SE { ‚N | | Re Tanım es > LER ” $ # “ Ener a PR RO wine gi £ >: % % NR > EN dh u Pr \ - 133 #27 jahr a Er ha Ein SE 2 MR (aan Ha ki BR TR ee oh. ee she, Be 1707 Ar eb ir ei u er aan | RE ER 02 BeiRt täten unsh, an“ EN UN ei EN ge Geges je kebr CEBRIO Gigas. Der gröfste Seidenkäfer. Cebrio Gigas: villosus fuscus, elytris abdomine femoribusque testaceis. Fabric. Ent. Syst. T.II n.ı. p.4ı. Cistela Gigas. Fabric. Mant. Ins. T.I. n.ı. p. 84. Rossi Faun. Etrusc. T.I. n. 100. p.256. tab.7. fig.g. Herrn Rossi's Figur weicht zwar von der meinigen ab, demohn- geachtet glaubte ich sie hier, zu folge seiner beygefügten Beschreibung ,. anführen zu dürffen. Es ist dieses Inseckt, glaubwürdigen Nachrichten nach, auch in Deutschlande zu Hause. Das gegenwärtige Exemplar, wor- nach die Zeichnung genonımen worden, wurde um Wien entdeckt. 10 Lo re! . .\ ED er Yeelar Ct Cepturordes Kobr- OR iy By 2 wies N PIERRE AT F Ä EN har nn vs a ?) A, CISTELA lepturoides. Der schmahlbockkäferartige Fugenkäfer. Cistela lepturoides: atya thorace quadrato, elytris striatis testaceis., Fabric. Ent Syst. T.H. n.5. p. 43. Cistela rufitarsis. Leske’s Reis. ı Th. p.ı5. n.5. tab. A. fig. 4. Ich habe diesen Fugenkäfer, hier nur einmal an einer Gartenmauer angetroffen. 11 v3 SCH, ir, Pod ? S x ar u 12 & DE KL N. er 794 ° us ° N . F as? y Na u; u. Be N As r 4 Pd . ah ALS } BR 1 Ei erbte A h Po‘ wer es ah y x 5 tl ur v z % Ix%, I re bi x an re = „4 rn. a BE BR De nn Erin u na Pr. 1% “7 win { Ps 1.3 re & D \ ’. Hav. i ah 77 ,% Ey: 6% E] a ” NT ABER ERNAUT TR - s 3 # „s u Ev Kar Ey ’ an 5 ii a ” En i vr LIKZ EP CRYPTOCEPHALVS obscurus. Der dunkelschwarze Fallkäfer. Chrysomele noir quarree Degeer. Cryrtocephalus obscurus: niger obscurus , pedibus posticis elongatis, Fabric. Ent. Syst. n. 35. p. 60. Chrysomela obscura: nigra. thorace- rotundato angustiori, pedibus posti- cis elongatis. Fabric. Syst. Ent. n. 48. p.ı05. Spec. Ins. T.I. n.63. P- 127... Mant.. Ins, TE ‚8.81: p-73. Chrysomela obscura. Linn. Syst Nat. n.96. p.5gg. ed. XII. n. 06. p- 1084. Faun. Suec. n. 561. 5 In hiesigen Gegenden selten; auf verschiedenen Gewächsen; auch an den Halmen der Wiesengräser. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserter Kopf. c. Vergrössertes Fühlhorn. 128 97 EL e® RER Ba it RT Pr % 4 wr +: RN LET 7 FA k g - u: | EA Ir DR R 6; pi “ dor dar B wc I . * r % yie # * Rt er) et 2 ie L Ts 2 Fr e _ 4 N N a A) " 6 s Si NTIFUR ENG BEN. ER | SAGE % msn HR ale us % RN ee er vr‘ 2 Fre BR. hal | FE later Sarıgrureuer Ey I Mn) 7 ® 26 v « art Ai % e. er Sr ER de ne = Ered; ; ar 4 BR DT ELATER sanguineus. Der bluthrothe Spröngkäfer. Le Taupin & etuis rouges. Geoffr. Elater sanguineus: ater elytris striatis sanguineis immmaculatis. Fabrie. Syst. Ent. n.2g9. p.214. Spec. Ins. T.I. n. 36. p. 271. Mant. Ins. T. E n.ög. p-ı735. Ent. Syst. T. II. n.55. p.228. Elater sanguineus. Linn. Syst. Nat. n.2ı. p. 654. ed. XIII. n. 2ı. p- 2906. Elater niger, elytris rubris. Geoffr. Ius. T.I. n.2. p. ı3ı. Herbst. Archiv. 5Heft n. ı8. p. ıı2. Elater melanocephalus ruber. Voet. 2 Th. n. 21. p. 117. tab. 44. fig. 21. Auf Dolden - und andern Gewächsen: nicht selten. a. Ein vergrössertes Fühlhorn. 15 Sr ‚® iv) e, Be B’e ii | MR . Te IT Larsen Se ERTL y Bee des jet ei, allge sr wur: KR a a RR EnE Aw, EN TEN 8 SER a Bir. RE Di ur Ber, PR? 0 2 5%, 5 | ie “. Bu Pr al URr..IEE, H ast, 7 8 1 2 Ar Hayek. D DIE ae 3 PERS DEREN Zu ! y m’ ast Pr I 5,75 Re Fe? & eh ir an EEE EAN ie r 6:.% I s h a % Pa "ui ae In er Kuh a # Er Er L ‚ En [Ar aD A fi An a d wire‘ FREE zT « 4 .. > At an d vr - eg: ch ar I RER TE UNE RR | TR arte, ” x} kant j T As Pe 2: 7 / - n N - Pi (alter sphppium. Hr ER he . I 5 4 > I u r En ELATER Ephippium. Der blutig eingesaumte Springkäfer. Elater Ephippium: ater elytxis striatis sanguineis: macula communi dorsali nigra. Fabric. Ent. Syst. T.II. n.56. p. 228. Herbst Archiv. 5 Heft n. 24. .p. 112. tab. 27. fig.g. Elater occidentalis parvus ruber. Voet. 2Th. n. 21. p. 111, tab.43. fig. ı2 Schäffer. Ic. Ins. Rat. tab.3ı. fig.5. | Harrer. Beschr. d. Schäff. Ins. ı Th. n.ıı2. p. 73. Nicht sehr häuffig an alten Weiden . und Fichtenstöcken: oft an Gartenmauern. Die zarten Härchen auf dem thorax sind nur an ganz frischen Exemplaren sichtbar. a. Ein vergrössertes Fühlhorn. 2 en Ä a, R er N 7 Br Fe EN DEE ER ; ya y y iLiX a IE, ABl.) N Mi NECYDALIS thalassina. Der meergrüne Fliegenkäfer. Necydalis thalassina: thorace canaliculato, corpore yiridi, pedibus ni- gris. Fabric. Ent. Syst. T.II. n. ı. p. 850. Im May auf verschiedenen Blüthen: auf dem Harze: auch hier um Nürnberg. Die Verschiedenheit der Farbe zeigt nicht immer den Ge” schlechtsunterschied an, sondern ist überhaupt veränderlich. . a. b. c, Ahbänderungen. d. Das vergrösserte Bruststück, mit dem Kopf. cet. iz De? . Fa nu h \ h i rn Ki Er \ —r 22 en } Bi EM ln ar ub 2 gi‘ \ Pr" ale: u ., RR 7 i Re Bir, N 4175 " - Ha 6 rare nr Be Lyeliar hıflerodes Kan LYOTYVS histeroides. Der stutzkäferartige Kielkäfer. Lyctus histeroides: ater nitidus, antennis pedibusque piceis. Syst. T. II. n.8. p. 504. Unter Baumrinden : um Braunschweig : am Harze. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, 18 > Fal:ric, Ent. 5 a "7 > van er >. Kr 2 N h ER 27 E77 N 2 si Ur Ri ® e k a h veberchhlng ae TR AL KrTZB: Em ug era ring TREE RN er Bin ee A: “ Ayers 27 areclis En: x 7 * B, > Mor, } Bryr u 18 Ir TE 7 NR Ha LYCTVS iuglandies. Der Kielkäfer am WMWallnu/[s. Lyctus iuglandis: obscurus elytris striatis, antennis pedibusque testaceis. Fabric. Ent Syst. T.II. n.7. p. 504. Ausser Halle, auch in mehrern Gegenden Deutschlands. Aendert in Ansehung der Farbe zuweilen ab. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, Fünftes Heft. | 17 H S I ; CE 1% x ae FR Fr AR Ari ag TE RR: ER u Pt a . Me. + we ft 3 « ae any “ Mi. | b a 6, Pl RR DOSE RE SOR enter el ae DE u vaggah ; Ri, Hi j “7, RN AR MR Ban A, ER“ Fl Tuslr, ar - aD \ x - 7 - YoHl)r .y ar SR N Al uU, Es AR, Tat ER a as ‚c” 2 ‘ ’ 2 ki iR SEN li :) IE wanihich - PV Cerdee ad Serwyoreem zpunclaltum. Fa “= ACRYDIVM bipunctatum. Der-Zweypunkt. Die Grille mit zween Punkten. Le Criquet | ä ME uchor. Geoffr. Acrydium bipunctatum s thoracis scutello abdominis longitudine. Fabric Syst. ent. n.ı. p.278. Spec. Ins. T.I.n.ı. p.35:1. Mant. Ins. T.I. n. 2. p. 230. | Gryllus Dipunctatus : fuscescens, thoracis scutello abdominis longitndine Linn. Syst. Nat. n.7. p.693. ed. XII. n. 7. p. 2057. Faun. Suec. n. 864. Acrydium elyıris nullis, thorace producto, abdlomine aequali. Geofr.- Ius. T.I. n.5. p. 394. | Herbst Archiv. 7. u. 8. Heft n.ı. p. 189. tab. 52. fig. ı. Häufig im Sommer auf unbeschatteten Heiden und sandigten 18 Plätzen. k Ws K ) .: ey “g Br Wr u I" \ P SR re n u E; Kira E 0 RR x “> ES x er a Ds in er ae äh 2r. Br ” ; OR #6 Dee; Ar se BITTER BB ; a f t3E EEE PR ch Rei s RE BE, 5 Yu,» a rr v t ne: de Pr ir 7 % ar 273, aa PA | Zygana Progas Far. Tre Stzerm See e By ER 7 g 4, r Dr use & % ef- \ ZYGAENA Phegea. Der Ringelschwärmer. Der Gürteltrager. Der Kahneichen- schwärmer. Sphinx de Pissenlit. * ” ” A ” ” ” [3 Zygaena Phegea: vwiridi atra, alis punctis fenestratis, anticarım sex, pO« sticarum duabus, abdomine cingulo luteo. Fabrie. Syst. Ent. n.2. p. 550. Spec. Ins. T. II. n.4. p.1ı58. Mant. Ins. T.1I, n.5. p. 101. Sphinx Phegea: viridi atra, alis punctis fenestrauis: superiorum sex, in- feriorum duobus, abdomine cingulo luteo. Linn. Syst. Nat. n,59 p- 805. cop. carn. n. 480. ic. 480. Jüess!y Magaz. 1.St. p. 135. tab.]. fig. E. : Syst. Verz. der \Vien. Schmett. p. 45.n. 9. Esper europ. Schmetterl. tab. 17. hg. ı. a Die Raupe hat auf dem Rücken acht paarweise nebeneinander ste- hende Haarbüschel. Sie lebt im May auf dem Galium verum # 19 sr # 4 > er ya Bi Fih AR va ER NT MR So ® MERTTIZ, "| « a cha r Ar z u NEE iss Qypaerna Gohraltes Far. ZYGAENA Ephialtes. Der Hothringelschwärmer. Der Rothringel. Der Sichelkleeschwärmer. Sphinx de la Luzerne, . Zygaena Ephialtes: cyanea, alis anticis punctis sex rubris , posticis uni« co, abdomine cingulo zubro,“ Fabric. Syst. Ent. n.3. p.551. Spec. Ins. T.H. n.5. p ı58. Mant. Ins. T.JI. n.6. p.102. | Sphinx Ephialtes: viridi atra, alis snperioribus punctis sex rubris. infe- rioribus unico, abdomine cingulo sanguineo. Linn. Syst Nat, m 56, p- 806. _ Syst.”Verz. der W. Schm. p.45. n.6. Füzssly Magaz. ı. St. p. 155. tab. I. fig. F. ; Esper eur. Schm. tab. ı7. hg. D« Die Raupe lebt auf der Luzerne: auch auf Eichen. Die gegenwär« tige Zeichnung stellt ein \Veibchen vor. zo Mae Pr ir % A ‘ Kr P= { r f a - ur r wE 4 X NR HIRELE: a 54 x u x or LE . a ‚ ar das: und “ans! EN ANSEOR 15% * a vi PEN u Ar en EN albızornds ER TENTHREDO albicornis Die wei/shörnige Blatwespe. Tenthredo albicornis: antennis septemnodiis apice albis atra , tibiis testa- ceis, alis apice fuscis. Fabric. Spec. Ins. T.I. n.31. p. 412. Mant. T.l. n. 35. p. 259. Hier : nicht gemein in Hecken auf verschiedenen Staudtengewäch- sen: im Sommer, ” Ders re Ä Nr ya an ya R>_ REen En 4 “ u & RL [nr h 22207 da Se Fe Bu 309 vr like air eg ar: De ee Rn ey Sl dt r » BR; AN 12. ‚er aa a $, zul IR rn VOR. n . In Kar’ ’y ‘ 2 „Er: 7.28. zer. CHRYSIS ignita. N Die gemeine Goldwespe. La guepe doree & corcelet mi - parti de rougs et de vert. Geoffr. Chrysis ignita: glabra nitida, thorace viridi, abdomine aureo apice qua- dridentato, Fabric. Syst. Ent. n.6. p.358. Spec. Ins. T.I. n.8, p.455. Mant. Ins. T.I. n.g. p. 283. Chrysis ignita. Linn. Syst. Nat. n. ı. p. 947. Sulzer Kennz. tab. 19. fig. 121. Geo/fr. Ins. T.II. n. ıg. p. 382. Nicht selten: an Mauern. s. Ein vergrössertes Fühlhorn. « ee D; fe ae Eee Ba: te 5 Be i Ba ee 3 N: ER Be >“ SS INS 4 u Y Bu: Y Fa Aal se i eh TR SATDR W- N > Bu 14 28 Na iA BI Ing. SEAN ER; a re ee Babio arıdlas Far. BIBIO anilis, Die alternde Markusfliege. Bibio anilis: villosa, albo. canescens, alis hvalinis. Fabric. Syst. Ent. n.6. p. 757. - Spec. Ins, T.II. n.8. p. 415. Mant. Ins. T.II. n.g. p.529. Musca anilis: antennis filatis hirtis muticis, corpore villoso, albo- canes- cente. Linn. Syst. Nat. n. 20. p.982. Faun. Suec. n. 17g1. Selten : auf verschiedenen Blüthen: im Sommer. a. Ein vergrössertes Tühlhorn. 23 Ye u Komik ni alle rn Sr Ka A RT EG ] N rYr Pr ir vaRt Rn Magie om REIT N ; Tune Hat, ha PR a nr RER 7 init: neh RR. “ Ro Br Tr y > ER N 22 1%; oh I S lormoXLs errilarır Far: co 7.86. fec. STOMOXYS irritans., Die haarigte Stechfliege. Stomoxys irritans: cinerea subpilosa, abdomine nigro maculato. Fabrie Syst. Ent. n.4. p. 798. Spec. Ins. T.IH. n.5. p.468. Mant; Ins. T.o, n.5. ». 562. u r Conops irritans: antennis setariis cinevea, subpilosa ovata. Linz. Syst. Nat. n.5. p. 1004. Faun. Suec. n. 1901. Stomoxys prima. Schäffer. Ic. Ins. Rat. tab. 255. fig. 3. Fliegt im Sommer häuffig um Pferde und das Hornvieh herum, 24 ’ U CHOR in 7, NDR Pr De x ER. ai E30 SEN ARE Ach BAUR | niphal arbeee | le re To a hafiay .# en S% Be a } - y' 3 AN \ Ev z ; ea ; IR, WET I Ve FAR Er SE ET, EIER ER: h m M i INS » ” . “ ET DE RR HEN SM az Pi n N . li . “ * h. ’ ur j 5 ‘ \ u { ö ur er. m \ N “ Wir I a As 6 u Non "gs < unc x | « \ - er r P f) T rk; A 1 q PRLY a ” Br Es fr f ‚ “. u Bf 125 . . u. vn « ? “ ö f y 4 ir , va} ‚an x vi iz et " „ wir br r > >ad r Re art % 2’; ” es ri RE EN | ea 4 : 4 - % 16% » ” " nr ‚“uurrf seiage] wpeary "pr ; "uulr] Otverj epesly "Er ‘Stab, ejpıaurd eaurg, “auge ejjaynd eauf, "17 Onqeg Suadıaatp uno ‘or "uuly snAIyaJ xauny >6ı “sugeg snpHNlu SnıyAry 'gı SHgeT smaerspeg snaoydodärg 21 ‚Slageg SHeaur snaojydodArz "91 “use snaryajdeıed ornamy 'sı rge,] ‚STIzaum Bplades "Hı ‘SIAapf SHfosimadung aaa "Er "ung snaleloyg 1a9ej "C “Suige,y sodiaeg ers] II — “ngeT. "Hunduusra ejawopky) ‘ot — “Jlıge] ‚snaeurmad snunng "6 uge7 SMEUIWase snuimg "8 — "N207g wnamyaF ungouy bh "Tazueg 'yadıpenb saysunag 9 ‚uurf vawewmsd Brapumıy "Ss —— “SHgeT stuioatdrt sage) 9 — ‚ "Jezueq SMieIopPJ sdojerj ge sSngey. "PIosegeıea] puseyudg “Iıge] SUEINU Snowgeiesg "ıgeL EERLRFERLE ES Bere nannte — SSYoH ua25495] spp yequf Searabacıs nutans Fabr. SCARABAEVS nutans Der Dungküfer mit überhängendem Scheitelhorn. Scarabaeus nutans: exscutellatus thorace antice impresso, occipite spina erecta apice nutante, corpore nigro. Fabric. Mant. Ius. T.I a. 151° p. ı5. Ent. Syst. T.I. n. 194. p-59- Scarabaeus vertieicornis. Laichard. tyr. Ins. ıB. n.ı5. p. 22. Naturforscher XXIV.St. n.8. p.7. tab. ı. fig. &. Schneider. Neues Maga. 3. 2.5. p. 273 Im Kühdünger; in manchen Gegenden etwas selten. Hier ist das Mäunchen abgebildet. Seehstes Heft. 3 BER erilaetksn ET, RTIERBAR . 18 ah . * 7 Pe “ >) = Sphaeriotm # rarabacoides Fe: SPHAERIDIVM scarabaeoides. Der dungkäferartige Kugelkäfer. Escarbot d'ecaille. Degeer. Sphaeridium scarabaeoides: ovatum atrum elytris maculis duabus ferrugi. neis. Fabric. Syst. Ent. n.ı. p.66. Spec. Ins. T.I. n.ı. p.78. Mant., Ins. T«L-n: 2. p. 4527 Eut!,Syar T.I. p>77: Dermestes scarabaeoides: ovatus ater glaber, elytris maculis duabus obso- lete ferrugineis. Linn. Syst. Nat. n. ı7. p.565. Faun. Suec. n.428. Hister testudinarius. Degeer Ins. T.IV. p.345. tab. ı2. fig. ı7. Bovisequus maior. FVoet. U. Th. n.ı. p.54. tab. XXXU. fie. ı. Laichard. tyr. Ins. ı Th. n. ı. p. 80. Häuffig in allem Kühdünger : ändert in Ansehung der Grösse, und der Flecken unten an den Flügeldecken ab, die öfters fehlen. a. Vergrösserter Kopf, b. Ein Fühlhorm, c. Einer von den Palpis. 2 .. ne. hurarer ae N So Br ec, „his h ne r ARMEE. REN „ei ee a ut kl en ST N ae al th. Ba, FREIE NEN. re eoalo, wurden Kern Fund ı, ac jore io a Ka AR aA Bar: ra aM dar7dy ai: et aa rc, N nab ‚char Abe TRT: 0 |. Ban. ar IHRER we in EN ot are Er „ f ; Y Nks 5 % x Sn N ; R ARK au d ba De N Se REN F er werabbdi | 4 M et); Er AR Yalııdal- eo, ib Rs; EN > UT PERL ns een a ig ars KO Horst oe aeakist ee ER es Sr RT # RATEN De Br Frelgpr Haferadier Meise. c } re #7 Ka ET a Eh a a an ASUS E3 a HELOPS faseciatus. £ Der bandirte Schattenkäfer. Helops fasciatus: thorace quadrato elytrisque ferrugineis, fasciis duabus atris. Mus. Lib. Bar. de Block Entomologi Dresdensis oculatissimi. Habitat Dresdae. Caput obscurum, ore pallido, antennis fuscis. Thorax quadratus ferrugineus, inaequalis, punctatus ; antice macula atra, postice utrinque longitudinaliter impressus. Scutellum exiguum obtusum. Elytra ferrugi- nea, inordinate punctate, laeviter pubescentia, parum convexa: fascia apicem versus flexuosa, et altera in ipso apice elytra terminante, atro cae- zuleis. Pedes fusci. Subtus corpus obscurum , piceum. a. Magnitudo naturalis. b. Lente aucta c. Antenna. [rd be Er TEN josn lniisiaz. Be a er Bose) MR ee ihn 9 Sache "nintäntarion wur Sogn day n& mals ib. ‚srcubist &h Dee ee Vera No Eee 2 ARD Botlend entit: Di hl ul aha > a) Sa rd nee ge w “ . . n r “an F " dr ? N 5 N N 7 IE b N) 7 % In 3, A 7 Carebısr reprecorrer Fazer < Ey E CARABVS nigricornis. Der Laufkäfer mit schwarzen Fühlhörnern. ” Carabus nigricornis: alatus niger , thorace cupreo, elytris striatis viridi- bus, pedibus piceis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n. 145. p.1ı57. Mau. Ins. T.I. n.82. p. 202. Carabus nigricornis. Paykull. monogı. Carab. n. 70. p. 112. Auch in Deutschland: um Braunschweig an feuchten Orten. Ist nichts weniger als eine. Abänderung des C. holoserie. F., sondern eine eigene für sich beständige Art. Denienigen Laufkäfer, den man für eine Abänderung des C. holoseric. F. hält, werde ich ehestens mit seiner Stammart vorlegen. - a, Vergrösserter Kopf u. s. w. 4 „ a. > Y ur fü (car 2. la germanıca fern. Pr eh. 4 „Es h. rn ee 7 CICINDELA germanica. Der deutsche Sandkäfer. Le Bupreste vert a six points blanches. Geoffr. Cicindela germanica: cuprea elytris viridibus; puncto lunulaque apicis albis. Fabric. Syst. Ent. n.6. p.225. Spec. Ins. T.I. n.ıı. p. 285. Mant. Ins. T.I. n. 15. p. 166. Ent. Syst. T.I: n. 21. p. 174. Cicindela germanica. Linn. Syst. Nat.2. ed.XII. n.4. p.657. ed. XIII, n. 4. P. 1920. Schreber Ins. Sp. n.5. p. 10. Geo/fr. Ins. T.I. n.29. p. 155. Cirillo ent. neap. tab. V. fig. 2. Arenarius carneolieus. Yoet. I. Th. n.6. p. 08. tab. 40. fig. 6. | Nicht sehr häuffig; auf sandichten Anhöhen , besonders in bergrei- chen Gegenden ; im heissen Sommer. Aendert in Ansehung der Tarbe der Flügeldecken und der Punkta öfters ab, 3 ir a Bene ansirnäneg ECTERIT OLE NER u e EN rd > BREITEN EURE ae BLEI Ar eng nische un. a a RR 1 SR ne ed; EEE EAN SENT ER vo is "e. zul lei “, RE ara] EERNEREN TEN ER ER AR R > ‚ im} »#s “ z N iS: 4.) er % > ü AIRES ET Zu BSR: dr ne au ER N LE an or R ES Rn RR usilkerhe Staa) AT Ko Br Metal’ on j wi. ut 2 RI: PRIEERRERT BEN Dr 222 VER Pt zung: dog. ner REN, Fast $ A >. bas- unbelst; td £ ir N a Re ni Ah Sr‘ h E ‘ EEG en * ” 2 Er In r bh \ > R. ze SE F NE 4. ER» RU ® 2 x 4 r # Z & ur * er; P er; re = r " F Dermester Teig foefbeelentees Ver es 4, Y % h » r 4 . 3 Zur BR ie } ' Pr DERMESTES quadripustulatus Der vierblatterigte Speckkäfer. a5 . Dermestes quadripustulatus: ater thorace punctisque elytrorum duobus rufis. ö Mus. Lib. Bar. de Block. Habitat Dresdae. Statura D. Scanici L. cui similis, at duplo maior., Caput nigrum, Anitennae testaceae articulis tribus ultimis maioribus.‘ Caput nigrum. Tho- vax rufus, glaber, punctatus, postice nigro marginatus. Elytra glabra 'ni- gra, marginata; striis punctatis absoletis : macula baseos marginali quadrata, 5 apicisque ovata rufis. “ Pectus rufum : abdomen nigrum. Pedes testacei. . Differt a Derm. Scanico L. capite nigro et maculis apicis elytrorum, - 2. Magnitudo naturaliss b. Lente aucta, c. Antenna. 6 * BZ ck we 05 Bl EEETENTIERIENH FE = ee E a T 24 fi vo Dt % 7 4 [771 ro Areobeserme Sloıum lo. VEbun 2 ey} IR DR | A r wei Ki VRR T Akne N Re 2 herren ERTNe " AR INNE hs Pal Rn Ne er rt Dar 4 a 5 is BEE Tat ER er € KR \ RAN, f STONE ER ANOBIVM festivum. Der geschmückte Hauskäfer. Anobium festivum: obscurum , tlorace rotundato, elytrorum atomis ro- seis micantibus. Mus. Lib. Bar. de Block. Habitat Dresdae., Corpus oblongum parvum. Caput atrum. Thorax niger: elytra ‚obscura fusca, atomis s. pilis truncatis barbata, quae hinc solis radiis certa directione exposita , roseo colore micant. Pedes fusch. a. Magritudo maturali. b. Animal ope lentis auctum. - ©. Antenna aucta, | | Rn Ar ua I NRLRRERNE A er ümneagb & anbuner ons ht er are , 2 h rer BB ng EHEN beit Tot een y ine Salesb nl Ardp: ‚ andind: lbasayzı ige SEHE te en RN an rn 720 PMarrscs zesermınalies FPabr: PARNVS acuminatus, Der gespitzte Heuschreckenkäfer. Parnns acuminatus: obscurus elytris acuminatis. Fabric. Ent. Syst. T.T. n.2. p.246. Ist um Halle, Dresden, und Braunschweig zu Hause. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Vergrössertes Bruststück mit dem Kopf, Fühlhörnern u, s. w. d. Ein vergrössertes Fühl- horn. st re BZ 02 aaa ar r AS“ di De EN u j PN I x E 2% ur Rand Is x sıerindeg TRETEN RENT IT ERDE UN. ne riet fine artnakde Er s“ SA En Es ai kei ı abi RA TR, r h ut ur RATEN, n > Ehe 2a se % N ol En \ tu 2 Er v A ar: 2 X ID: errö ci 2 rn fi} r =, e4 Palinus ecdinicornes Gabr. AR Ja2. Sturm Fee. IE N AR HRNET } >, er HAT I s x ran LANE MAN ’ IE er re Ka ai“ u Ar Be \ Az er ae [ N Ar v vn Yon a Kt (ar e% \ Nr \ % AAN & Rt Y 9 k ü ae N; uk x PTILINVS pectinicörnis. Der braune Federkammkäfer. La panache brane. Geoffr. Prilinus pectinicornis: fuscus pedibus luteis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.2. p- 249. Hispa pectinicornis: antennis pectinatis fusca, pedibus Inteis. Fabr. Syst. Ent. n. 3. p. 70. Spec. Ins. T.I..n.3. p.82.: Mant. Ins. T.I. n:3.; p. 47. . Ptinus pectinicornis: fuscus antennis luteis pectinatis. Lizn. Syst Nat. n: 2. 9 569.. ed. XIIE 0.17. p. 1799. Dr Sulzer abgek. Gesch. der Ins. Tab. 2. fig. €. Ptilinus atro fuscus, thorace convexo, pedibus antennisque pallidis. Geoffr. ' Ins. paris. T.I. n.ı. p.65. „ Prilinus fusceus. ‚Foursroy Ent, paris. T.ı. n.ı. 8. 4. rn z Er wohnt in alten \Veiden u. s. w. Stöcken, in welche er eine Menge tiefer runder Löcher bohret. a. Natürliche Grösse des bey Z' vergrösserten Männchen. b. Ein Fühl- horn desselben. c. Natürliche Grösse des bey 2 vergrösserten \WYeibchen. d. Ein Fühlhorn desselben. > er hryfomela Zopundalaı Er eg ) £ Aa; 8 CHRYSOMELA vigintipunctata, fo) Das zwanzigpunktirte Goldhähnchen. Chrysomela vigintipunctata: oblonga viridi aenea, thoracis marginibus al- bis, elytris albis, maculis decem aeneis. Fabric. Syst. Ent. n.61. p- 105. Spec. Ins. T.I. n.86. p.ı3ı. Mant. Ins. T.I. n. 112. p.79. Galeruca vigintipunctata. Fabric. Ent. Syst. T. II. n.36. p. 21. Scop. carn. n. 242. absque figura. Schrank. enum. austr. n. 157. Bergsträsser. nomencl. 1. 87. n. 10. tab. ı3. fie. 10. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 3. fie. 4. Harrer Beschreib. der Schäff. Ins. 1.B. n. 152. p. 121. Auch in unsern Gegenden auf Weiden, samt der Larve und Nym- phe, nicht selten. Im Iunius.;., 'grössertes Fühlhorn. 10 ET eaegper Fpbrr ERAHNEN) . Y » h Y. ri A 2 WRITE - a en f 5 KURS BHTFEN? n a a Da hen ER LAGRIA flavipes. Der gelbfüsigte Schmalkäfer. Lagria flavipes: villosa nigricans anteunarum basi pedibusque testaceis. Fabric. Ent. Syst. T.II. n.ı3. p. oe. Ausser Hamburg, auch um Dresden. a, Natürliche Grösse, b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühlhorn. 1: Ar," a TE sh f, BEAT %/ las Lhorwcınus Febr ELATER theracicus Der Springkäfer mit dem ganzziegelrothen Bruststück, Le Taupen noir & corcelet rouge. Geoffr. | Elater thoracicus: niger thorace toto rufo. Fabric. Syst. Ent. n.26. p. 114. | Spec. Ins. T.I. n.32. p.270. Mant. Ins. T.I. n.3€. p.ı75. Ent. Syst. T.I. n.51. p.227. Elater gramineus. Scop. carn. n.290. fig. 290. Geoffr. Ins. T. 1. 'u.8. p- 132. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 31. fig. 5. Harrer Beschreib. der Schäft. Ins. ı Th. n. 109. p. 71. Auf Doldengewächsen, auf Sonnenblumen und deren Classenver- wandte, auch an Gartenmauern nicht selten, a. Ein vergrössertes Fühlhorn. 32 + Am u \ Aue S hr an An) &,. ae LREIR > In TEEN I a Ft Dance j rad FR Hr Eher Sarasesinicolls uebe. 4 ee x > q ru u ee an AIWeN = Se we, ELATER sanguinieollis. Der Springkäfer mit dem blutrothen. Bruststück. Elater sanguineus > niger thorace toto sanguineo. Mus. Dn. Prof. Hellwig. Habitat Brunsvigiae. Simillimus E thoracicoT. at differt thorace toto sanguineo caput ver- sus angustato, antennis longioribus serratis, elytrorumgue margine omni eiliato. Sexus alter non differt.. ı3 =... bS: @perd. LZ dere ri.s E KA DR w ® Zara A ER Rx n A Vi 2 wi Yu j ie In N FAN PEE: Ve #7 * e ER Kern 5 RK ü SR RE Ye 2 4 fi De » = p AU FT a . # ns ke EUER Be a Fr in . Er er IRRE SAPERDA linearis, Der gleichbreite Schneckenkäfer. Saperda linearis: ceylindriea nigra, pedibus luteis, antennis mediocribus. Fabric. Syst. Ent. n.5. p. 185. Spec. Ins. T.I. n.6. p. 252. Mant. Ins. T.I. n.g. p.ı48. Ent. Syst. T. II. n. ı2. p.30g9. Cerambyx linearis. Linn. Syst. Nat. XII. n.58. p.632. ed. XIII. n. 58, p- 1839. Leptura parallela. Scop. carn. n. 153. ic. 153. Herbst Archiv. 5. Heft, n.4. p.5g. tab. 26. fig. 1. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 55. fig. 6. rer Beschr. der Schäff. Ins. ı Th. n.345. p. 210. Am gewöhnlichsten und häuffigsten auf Haselstaudten. a. Ein vergrössertes Fühlhorn, 14 ine» ae re; as luralko Parspplediees Linn. N a * DIN Ev. es. an eaar y 4 u TE Ku CVRCVLIO paraplecticns. Der Rüsselkäfer im VPhssersehirling. Der lähmende Rüsselkäfer.. Charansor de la Phellandrie. Degeer. | Curculio paraplecticus : longirostris cylindricus subcinereus -elytris mucro-. natis. Fabric. Ent. Syst. n. 44. p.ı35. Spec. Ins. T.T. n.62. p. 172. Mant. Ins. T.I. n. 77. p.105. Ent. Syst. T. II. n. gı. p. 414. Curculio paraplectieus. Linn. Syst. Nat. n. 34. p. 610, ed. XIII. n. 34. .p. 1750. Faun. Suec. n.445. It. scan. p. ı84. | Degeer Ins. T. V. n. 18. p.224. tab.7. fig.$. Schreber Samml. XITh. p.356. tab. 4. Sulzer abgek. Gesch. d. Ins. p. 3g. tab. 4. fig. 7. - Voet Coleopt. T.II. tab. 37. he. 21. edit. orig. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 44. fig. ı. vıd — z Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. 1. Th. n. 290. p. 179. N "Paykull monogr. Curcul. n.50. p. 55. , Die Larve wohnt in den hohlen Stämmen des Wasserschirlinas. CPhellandryum aquatic. Linn. ); das vollkommene Inseckt findet man öfters auf diesem , auch auf andern an WVassern gewöhnlich stehenden Gewächsen. Im Alter verliert der Käfer seine Farbe: hat alsdann melırentheils nur scine schwarze Grundfarbe. Bey dem systemat. Namen paraplecticus, und dem deutschen Lähmer oder lähmender R. liegt blos die obsolete Sa- ge zum Grunde, er lähme Pferde, die ihn als Larve zugleich mit dem Wasserschirling veischlucken, und sich darnach in das Rückenmark ein- fresse. a. Ein vergrössertes Fühlhoru, - A a 0 Ko 5 j RT- 95 AA nö A N Bw N SE Maar‘ k ur Pröte .. d ner: a N; „ et v7 ee Sana, # wi B: Di. Rah u ER % v Tr y I w " r} “ P ii; . Ä x j ® NR a RR { usa Te) . >‘ 6 Br * > LEN AL ER RAR. IE, Sins e hs } 7 Yhr 6 any 4 , ‘ N er Er x 2 us | di \ N 4 Aa A 4 N > Wi b 1 “ R Hi HYPOPHLOEVS |linearis. Det gleichbreite Pochkäfer. * Hypophloeus linearis : laevis ater, antennis pedibusque testaceis. Fabrie. Ent. Syst. a, IF, 21, 2 P- 501. k x Nah Wohnt unter der Rinde der Fohre auf dem Harze. Durch die Güte des Herın Prof. Hellwig’s, dem die Fauna Ins. germ. schon so man- - »che wichtige Beyträge verdankt. ; a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung, 16 Lt v un a z A NLRERE, SH ut 2 int dm Er Ruh Hi N € ha Im‘ BERN Sy) Wi # IW ‘ Lern Is a, ’% ne Eiern RS - wen, R %, ers %o "u wurst: #ub b 300. | dass agiriysit ag indaler she &,, IN Bil Eon gr RR Adaslı Here ‚N S DEHRRe - t b . s ' m Ar ur r Iran, = RR? y fi ‘ z pn “ = ! Fa, C [ £, £ .S SZ . HYPOPHLOEVS fasciatus. Der bandirte Pochkäfer. Hypophloeus fasciatus: laevis ater elytris testaceis: fascia atra.* Fabric. Ent. Syst. T.II. n.3. p.501. gi Unter den Finden der Eiche bey Volkenrode bey Braunschvreig. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Vergrössertes Fühlhorn, Sechstes Heft. - 17 2 N BEN 2 Ey 4 N ” \ R . A ud N Ta w ‘ Br x \ 7 DEREN ET N: ee % BEST RN ER u Kelzamehr singen x arm, rent ig [3 \ | 5 s \ dr L . ” Mr kai » Pe h Mn LRn Se BR E BE ARE RE EWR EN . ER N Kara UT N) \ | ” Hs Be B Hay EN LEINE apb. a BaDA Er HIER Me FURTH 090377707 3 FAR 2, A Ei} ni ne a « 7 j TU ' N ” bi An K ee MPL r EyTK “ < ” wi . ’ ” i { N N RE Re . f ee TA A ns ” n,° AR » f r- v - are “ € 7 , F r AN U JA IE PR ü Y b% > x ; A x 4 er Ya “ & ie Y “r, 4, ? Bir: i £ . u; £ « ir or >53 ir 5 28 1 $ Be; EN IE Enz . via TEE: Ph co 4 m) A NER WEST REN USE: art IK f BENENAG NEE IR rar PERL WERE u 7% FEN RS ER IFA a 1° DLR HERT |.00 „VANE [72 Arrcliar recdecd ses Paar BEI FF VS nit VaRNE Der glänzende Kielkäfer. Lyetus nitidus: ater glaber nitidus antennis pedibusque ferrugineis. Fa- brie. Ent. Syst. T.II. n.ı2. p. 608. Im Buchenholz auf dem Dorn bey Beyernrode nicht weit von Helmstedt, a. Natürliche Grösse. b. Vergrössetung. c. Vergrössertes Fühlhorn. 18 Br, a ‚al ag It x wi U « u Fi vg u Je bie: Br a him, ho a ah ik, Kine ar iX zur t N ne er AIR: RN r v er en Fr { 7 h u . Pe F I r Oemex le Lian if Re en p 1, Ne Veran) Kia CIMEX.fesrtrwu Die Staatswanze. Cimex festivus: ovatus nigro rubroque varius, thorace punctis sexinigris, alis fuscis, margine albido. Fabric. Syst. Ent. n.87. p. 714. Spec. Ins T.II. n.ı20. p.356. Mant. Ins. T.II. n. 156. p.205. Cimex est Linn. Syst. Nat. n.57. p. 723. ed. XIII. n. 57. p. 2156. Cimex dominulus. Scop. carn. n.3562. ic. 562. » Hier auf verschiedenen Gewächsen: kriecht auch die Bäume hinauf a. Von oben. b. Von’ unten. c. Ein Fühlhorn, 19 ö ur £ w race IR ) Br, « f + . Bas Pr Mockiez Aivergers Gab Kr a: 0 P ni x NOCTVA divergens. Das goldene Gamma. Die Hohes ss Eule. Noctua divergens: cvistata alis deflexis integris: anticis griseis medio fur. scis signo albo inscriptis, postieis fulvis: margine fusco. Fabrie. Mant. Ins. T.II. n. 184. p. 162. Phalaena Hohenwarthii. Schriften der Berlin. Gesellsch. naturf. Freunde, 6Th. P.535. tab. 7. fig. 2. Borkhausen europ. Schmett. 4Th. p. 787. n.360. Diese seltene Eule bewohnt die oestereichischen und tyrolischen ” Gebürge. Ihre Raupe ist noch nicht entdeckt. ’ Er an ’ Am \ wi Fi f - N Yiaas N .) ı3 PERL 4viir? Jar Ati,» ‚N ZI oo” . er i y De BP Eee 4 Mus Au vi Ach TINEA pusiella. Die weisse Schabe mit der schwarzen Zahnlinie. Der Zahnstrich, Tinea pusiella: alis caerulescenti cinereis: punctis vitta media macnlisque rhombeis contiguis atra. Fabric. Mant. Ins. T.II. n. 47. p. 248. Tinea pascella. Fabric. Spec. Ins. T.II. n.8. p. 291. 3 Tinea scalacella. Fabric. Spec. Ins. T.H. n. 28. p. 294. Phalaena pusiella: alis superioribus albis; punctis lineaque communi lon- * gitudinali dentata atra: inferioribus .nigris. Linn. Syst. Nat. 2.347. p- 884. ed. XIH. n. 547. | Tinea scalacella. Beschäftig. der Gesellsch. naturf. Fa. in Berl. III Th. , n.4. p. 56. tab. ı. fig.6. Sulzer abgek. Gesch. der Ins. p. 162. tab. 23. fig. 9. Fuessly schweiz. Ins. n. 8:16. el . Als Raupe hält sich diese Schabe auf den Weiden auf. Man mögte vielleicht glauben, des Herrn Archiaters won Linne’s, und Herın ‚Prof. Fabricius hier angeführte Beschreibungen bezeichneten wohl zwo verschiedene Arten. Beyde lassen aber gar füglich nur eine zu, wenn man nur bemerken will, dals Linne’s, linea communis longitudinalis den- tata atra, genau das nemliche sagt, was Fabrieii vitta media maculis rhom- beis contiguis atra, sagen muls! Ohne mein Erinnern weils ieder, dafs die alte Fabriciusche Tinea pascella, die nur durch einen Druckfehler verun- staltete Tinea pusiella ist: daher der Doppelnalme! Serzez PF’lzbeflz Fre: a LO 4 he Me A LEN AT N er Hi Ne “ ig TINEA pinetella. Die Fichtenschabe. Die Föhrenschabe, Tinea pinetella: alis anticis Aavis, maculis duabus albissimis , anteriore oblonga: posteriore ovata. Fabric. Syst. Ent. n. 13. p.657. Spec. Ins, T.II. n.ı6. p.292. Mant. Ins. T. H. n.28. p. 342. Phalaena pinetella. Linn. Syst. Nat. n. 558. p. 866. ed. XII. n. 358, Scop. carn. n.622. fig. def. Knoch Beytr. ıSt. n.16. p.69. tab. IV. fig.7. Syst. Verz. der Wien. Schmett. n.7. p. 134. An unsern Föhrenstämmen , nicht häuflig. Aa Sn nt Ka En MR Een} NR eine s set EN sh PRe red Sol Be IRA Sn. ” ’ P a 2 N { 21 we ir RN: SE a ie ter klar; i Amp m 5 7 \ SR EN Ya Ew LEN Su sch ae Bi en T 7 au ‘ } “ y (v4; x } “ | IX vr. ar 12 u Eh st .. NY * CE IE‘ "3 EN 2 %, BR, \ “ 4,5 23 \ 17 ; \ a BEINDIP $ KIN Sl AT NE ‘i Far N Fe! U au UN Bi s MM, ABLE Bag . a Be Hi: N ” un) ® Rn bi en 2 P) ‘ 4 ri } Y 2 en > R‘ 5 * e E47 - 3 as Ceaca Lwso Lu. CICADA Lanio, Die fleischfarbene Cicade. Cicada Lanio: viridis capite thoraceque carmeis. Fabrie. Syst. Ent. n.22, p- 685. Spec. Ins. T. II. n.27. p. 326. Mant. Ins. T.II. n. 58. p. 271. Cicada Lanio. Linn. Syst. Nat. n. 37. p. 710. ed. XIII. n.37. p. 2107. Fuessly schweiz. Ins, n. 464. p. 24. An krautartigen Gewächsen , Grafshalmen n. s. w. Die Farbe ist im Tode nicht die, welche sie im Leben hat. vw O1 1 KaAd “ os en 4 a) ws oa > + anni m Be Be FTDE Ücar Luorabr ep: Iope) Bi 1147 +. PL ISIS y- yh‘ ac KYCH nz 5 RA En N a a I ee le De} a FR — CICADA Iıterälie. Die schwarze Cicade mit einem weissen Bande an den Flügeldecken. Le Cigale a bordure. Geoffr. Cicada lateralis: nigra elytris latere albis. Fabric. Syst. Ent. n. 14. p. 664. z Spec. Ins. T.II. n. 18."p. 524.. Mant. Ins. T.II. n.24. p.27o. Cicada lateralis. Linn. Syst. Nat. n.29. p. 709. ed. XII. n.29. p. 2106. Geoffr. Ins. T.I. n.3. p. 416. Fuessly schweiz. Ins. n. 460. p. 24. An krautartigen Gewächsen,, auch an Grashalmen, a. b. Unter zweyerley abändernden Gestalten, aA. . \ v ; P) A Far Fr NR } 4 ) hr + Ki Er