4,7% Ar Sn T \ #ı “ k. pls u AI & .} 2 In “> “ v m bi w. I) ui k Pi “ RER, ads 3 ı “ i N ] z \ vr A 1: . v y ‘ N k 5% a y 4 i ES er NEE | b, f 5 a . » ku x 4 1 NE Vor h ER ut ar ai N a x | x R un ums u; er BEN 2 F £‘ ui % RS BE 3 u Rn In f Me, > w\ air n r Ra 5 28: ZEL 2 6 PROR „008 ir RUM r N a‘ N EINE AR a ahnen sc ” ıgeg Numdjag enyoy 1 SR j N ‘sorf siurpunım eszogoddıyy "Ps "uurj eunba esjogoddıpy ‘Er "Sugey] SFISIET By "oT ligeg wopjıpÄy säwonens 'ırz Sugeg7 meisjejig sıdosısy "or "Srıgeg euprlagaupdg steikg "61 ngeg euesun sıeikg "gr gez wJondun) xÄqwog '91 : Stage sadıqje sıdy *sı Sugeg 2reindew ıdy "hı sugrg sadııd sıdy "Eı “uurg wmnıoudky sıdy ’zı “sıugey sijusoıoy sidy ‘11 ‘Sngeg7 wypuloany euoıpuy ‘OL un] eljeydasoapAla opasıyua Ls— "Aa EjJopd ewoguf 8 —- Srgeg sningnyay ommany ’L “auf Snjawojsu Isıeg 9 — sotıgeg snuepmarpad sayawıaq ‘5 — mp PewyloA suosnAg 4 — ngeg snprng sniydorpArz "E — “Smpjopg smseuwzs) Sngrıey "7 — .DgRg Myolnge) xoLL 1'qPL, FEELETEPII PA apn uajuagqa y sap 3jeyuf Trox jabılofus Fabr. | TROX sabulosus. Der sandigte Erdstaubkäfer. Le Sablier. Le Scarable a larges cuisses. Degeer. Trox sabulosus: thorace elytrisque rugosis, thorace integerrimo. Fabrie. ‚ Syst. Ent. n.ı. p.51. Spec. Ins. T.I. n.ı. p.54. Mant. Ins. T. I. n.ı. p.ıd. Ent. Syst. T.I. n.2. p.86. Scarabaeus sabulosus. Linn. Syst. Nat. n. 48. p- 551. ed. XIII. n. 48. p- 1585. Faun. Suec. n. 5go. Degeer Ins. T.IV. tab. 10. fig. ı2. v. Laichard Verz. v. Beschr. d. tyr. Ins. I. Th. n. ı. p.28. Schneider N. Magaz. 5. n.ı. p.279. Nicht selten , sehr zeitig im Frühiahr in allen Wagengleissen, und Fuhrwegen, besonders in sandigten Gegenden. Die. von Hın. Römer ( Gen. Ins. tab. ?4. fig.3.) mitgetheilte Fi- gur, scheint diesen Erdstaubkäfer nicht vorzustellen. a. Natürliche Grösse. b. Kopf cet. co. Ein vergrössertes Fühlhorn, Siebentes Heft, 2 5% : sr san39 rin HIRT“ 8: a RR 5 L; Bett ORT: Er & . Reblhıar ae ne, eil u re Nr BT ercK RT. ei a ee ar.) ee Hl $ ig es E j W Kanas! f a «. PR . 5 ai er rest. Ei * Wa. Kt KT REN Be: rer a h 6“ E . « Ir ) Er T ER ä Y er sw; . f b * - ‘ a N RAT STD 4 PER DE ERTR Fe 2 EIRAAEN Br jo 2" EUER Kuh au rt urnE } 3 ar » 5: 1 d BE 4& iR [> Se a | n re A ‚nd HER ar v De sr R W 1 t 3 1 ® A & Ar a ie di 4 s KR g # & ri & - en he ar iR. is: alas u: Rt oe . SR Fa, nö v ve, Fr \ 4 1, UBER Ar" “ 20 _ { r x F { . - .: I” 7 nt + sr: (fa era sErtn. SW x En ’ Fi e: 1 a 5 R erh) $ ah E $ er“ ’ 3 AIR « We: 7 Er At 5 Po In hr =} Ru, Si; De F * ‘ N = da € & L v % F _ 7 2 k ‘ 2 - 1 ’ x sr it; BERLINER RR RE ER } Carabus dersmunalier Helv. CARABVS terminatus. Der am Kopf und After schwarze Laufkäfer. Carabus terminatus: alatus testaceus, capite elytrorumque apice nigris, Mus. Dn. Hellwig. Magnitudo et statura C. sexpunctat. AÄntennae testaceae, articulo primo crassiori. Caput nigrum, foveola triquetra antice impressa. Oculi aigri prominuli. Thorax rotundatus margine prominente obtuso, medio linea impressa. Elytra testacea glabra, striato - punctata, apice adusta. Pe- des pallidi, femoribus posticis praelongis. Pectus et abdomen testacea, Anus nigricans. Habitat Brunsvigiae in pratis humidie, \' 1%) h PA BISER TON, £f un iR ws Kay. RL KERN, ER . Aa ‚7 sera Ra wi fh RR. "r NEN je ange: ‚rei ee air 3 BE ade ” A aan A N an, A 8, Sr gi wur, e.) ah N ER ui PFReRE Angie uf er PER? RE BL nahe Dee, Al “ ER PT sgentaraiı 1 DEE IIE 1 are I, ep “' t fi weist, & si; Es Blei "ai E u \ RER A 7 “. N! Tu {Rh Flıydı opplaeluus luredur Fb: HYDROPHILVS Ilwridus, Der grüngelbe Tauchkäfer. Hydrophile brun. Hydrophilus luridus: thorace elytxisque striatis fusco cinereis, corpore nigro. Fabric. Syst. Ent. n.7. p.22g9. Spec. Ins. T.I. n.8. p.290. Mant, Ins. T.I. n.g. p. ı88.- Ent. Syst. T.I. n.ı9. p. 1806. Dytiscus luridus: antennis perfoliatis luridis, elytris punctis tribus fusces« centibus, thorace laterıibus Aavicante. Linn. Syst. Nat. n.5. p. 665. ed. XIII. n.5. p.ı945. Faun. Suec. n. 767. Hydrophilus fuscus. Degeer Ins. T.IV. p.378. n.4. tab. 15. fig. ı. 2. F Iene drey braunen Punkte, welche Linne auf den Flügeldecken dieses Tauchkäfers verlangt, sind an den todten Exemplaren meistentheils sehr unbemerklich., Zween davon liegen seitwärts an dem äussern Ran- de, und einer gerade auf der Mitte der Flügeldecken. In stehenden WVassern, und Fischteichen. . a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. Vergrösserter Kopf. | 3 ‘ | a = RER aa Nr er ® N Han 2 . yeah 18 Share ah x i a at | mn u Kap RN Mi Deotifeus IF ’olckmarı Hellıv. pe on a, At 302 ar ri s AN van X N SEN MAT A R% N « nr DYTISCVS Volckmari. Der Volckmarsche Wasserkäfer. Dytiscus Volckmari; oblongus aeneus nitidus, elytris punctato - striatis, Mus. Dn. Hellwig. Victirät in aguis, quae machinas Remmelsbergenses Goslariae motu continuo exercent. Nomen ipsi inditum est, in honorem C. P. Vi olkmari a secretis montanisticis Goslariae, viri egregii , et historiae naturalis cultoris indefessi. h Singulare et forte proprii generis insectum. Habitus a Dytiscorum eommuni recedit, vitae genus vero idem. Caput sub thorace reconditum, obscurum laeve. Os fuscum. Thorax punctatus, nitidus, marginatus, au- tice deflexus, medio gibbus, ruga ibidemque longitudinali utrinque ele- vata distinctus. Antennae setaceae fuscae, articulis extimis paullo crassio-. zibus. Seutellum parvum oblongum. Elytra atro acnea, vinlareo sulore 4 x interdum tincta, nitida, vix pubescentia, punctato - striata: sixiis in sin- 23 ® R E gulo novem. Pectus obscurum. Abdominis annuli margine flavi. Anus acuminatus flavus. Pedes minime natatorii: tibiae et femora fusca, tarsis Havis unguibus validis. &, Maguitndo,nasuralis. b. Auct c. Antenna lente aucta. Dermeftes pehtetlaretes Salhır: EAN. \ N PT “ Ba x am I DERMESTES pedicularius Das Lüusekäferchen. Dermestes pedicularius: ovatus testaceus abdominis basi nigra, elytris ab- breviatis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n. 45. p. 255. Dermestes pedicularius:: oblongus testaceus elytris abbreviatis. Linn. Syst. Nat. n.24. p.564. ed.XIIF. n.25. p.ı596. Faun. Suec. 1. m. 444. 2. n. 454. | Dermestes pedicularius. Schrank. austr. n. 56. - Herbst Archiv 4Heft. p.22. n. 13. tab. B.6.% fig. 6. Nicht selten in Obstblüthen, auch auf andern blühenden Gewächsen. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. 2 Ein vergrössertes Fühlhorr vom WYeibehen, Z dieses von dem Männchen. 5 a RE RE LE DE SE EN RE [24 Elrter mejomelus Lenn. ELATER mesomelus. Der Springkäfer mit den gelb gesaumten Flügeldecken, Elater mesomelus : thorace margineque elytrorum ferrugineis, corpore ely- trisque nigris. Fabric. Syst Ent. n.25. p-214 Spec. Ins. T.I. n.3r. p- 270. Mant. Ins. T.I. n.35. p.ı73. Ent. Syst. T.II. n.42. p. 226. Elater mesomelus. Linn. Syst. Nat. n.16. p. 653. ed. XII. n.16, p. 1905. Faun. Suec. n. 725. Selten. Auf faulem Holze ; seine Verwandlung geht in Eichen vor. ‘ J 5 - BE Curculbio hırfıtudlas Fazer: - es CVRCVLIO hirsutules. ; Der zottige Hüsselkäfer. Cürculio hirsutulus: brevirostris cinereus hispidus elytris striatis , antennis pedibusque flavescentibus. Fabric. Ent. Syst. T.II. n.3ı2. p- 468. Curoulio echinatus. Bonsdorf. curcul. suec. Part. I. n.21. p. 33. Paykull. Monogr. curcul. n. 89- p- 92. Kommt selten vor. Auf’ verschiedenen Gewächsen. ’ 2. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, VER Sat a {ar > K ER ir EEW, - Fand Ne eos 98 N Ta EEIP DS TER SS BARS TEZEE ta. wre fr ra fans urmariroeh wurntia SE - EN - « $ Ns, re RE Mr 5 A u IE zZ Rear he En Lau Ei ‚ewäihlinn ya rahı Hoperilisage Erz Ä av 23 Em, RR duo; ehrne ft aan AR. 5 N un , NEIN E, Sur, f > s wr.; wi % + « ” . . £ ,, « N s AR, N i i L » er 2 plofa KHelkv. TRITOMA pilosa Der haarigte Staubkäfer Tritoma pilosa : ovata ferruginea, antennis tibiisque flavis, Mus. Dn. Hellwig, | Habitat in fungis: detecta in sylva prope Geitel, Brunsvigiae. Magnitudo et statura Tritom. flaviped. Caput, thorax zuginea, punctata, holosericea. Oculi nigri. Pectus et abdomen eolora. Antennae cum pedibus Havicant. a. Magnitudo naturalis. b. Auctum animal, c. Antenna aucıa. ‚ elytra fer- elytris con- Hntofig et ah ae be % ; „soi arte Me MR h yädt üL. erg a ‚har Be kdats uns tiringg N. ‚önfgen us Re ;ASCNDE uod Hera nor; Terıthredo ersthrocopfeala Aenn. \ a “ 2 = . ne ir - - - 7 am ’ u « B s . : an z > . N ji Pa ; a” 3 Pr Bi N \ r r 3 s, = 7 “ E = | % » « 3 ze „ = & . r} E + s , TENTHREDO erythrocephala. Die rothköpfigte Blatwespe. La Mouche a scie a tete rouge. Tenthredo erythrocephala: antennis setaceis corpore caeruleo, capite rub- ro. Fabric. Syst. Ent. n. 35. p. 523. Spec. Ins. T.I. n.51. p. 416. Mant. Ins. T.I. n. 54. p. 256. ; Tenthredo erythrocephala. Linn. Syst. Nat. ed. XIII. n.40. p.926. Faun, Suec. n. 1560. Degeer. Ins. T.II. n.33. p.290. tab. 40. fig. ı9. Sulzer Kennz. d. Ins. tab. 18. fig. 113. mala, Schäffer Ic. Ins, Ratisb. tab. 96. fig. g. Uddınan. diss. n. ög. edit. nostrae, Christ. p. 460. In unsern Fichtenwäldern nicht sehr gemein. Hier ist das Weib- chen abgebildet. Das Männchen ist ganz schwarz, hat einen gelben Mund, und an den vordern Füssen gelbe Schienbeine. ‚ Siebentes Heft. Re) Br re Da Fe ” ER Sr SB Sr 7 tr a hi pi 14 SR Fey 0 ” ir. a » pP: Pr! KR a) Veh h Ak i rn IR, En Bf “ + > ’ f Andrena Succerechz Fr: “ Bi \ Y i Des DIR BRENNEN, Pe Br Au TISID > h . , e BE SO LT N K - a fi rs a u . ’ &a is urW: % ER r SR In REN. u us 7 x bi ; da Er er av _ , E # > 5 5 > 22 ANDRENA succincta. Die Ringbeine. L'abeille mineuse & corcelet roux et velu. Geoffr. “Andrena suceincta: thorace hirsuto fulvo, abdomine nigro: cingnlis qua- tuor albis. Fabric. Syst. Ent. n.14. p-378. Spec. Ins. T.I. n.ı8. p-474- Mant. Ins. T.I. n.20. p.209. | Apis succincta. Linn. Syst. Nat. n.ı8. p.955. Faun, Suec. n.1694. _ Geoffr. Ins. T.II n.7. p.4sı. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 32. fig. 5. Christ. p. 185. tab. 15. fig. 7. 2 Selten : auf verschiedenen Blüthen. Aendert in der Grösse .ab, Sn 10 Aper Yo Derjer Far. APIS soroensis. Die sorausche Hummel, Apis soroensis: hirsuta atra, ano albo. Fabric. Gen. Ins. Mant. p. 248. Spec. Ins. T.I. n.g9. p.476. Mant. Ins. T.I. n.9. p.5oe. Schäffer Ic, Ins. Ratisb. tab. 251. fig. 6. Ist auch in unsern Gegenden einheimisch , und läfst sich auf verschiedenen blühenden Gewächsen antreffen, i2 ” Kr iR ten, . ", er ee Bu Ir.50 u A Pe zZ f" Aypnorum Lirn. Au a >. { I | ro Ki: ey a PN Ta 2 APIS hypnorum. Die Astmooshummel. Apis hypnorum: hirsuta fulva, abdominis fascia nigra, ano albo. Fabris. Syst. Ent. n. ı$. p. 351. Spec. Ins. TEL. n.21: BAR -Mant. Ins. - T: I. n!28: p- 501. ; Apis hypnorum. Linn. Syst. Nat. n. 47. p. 960. Faun. Suec. n. 1715. | Häufig im Sommer auf blühenden Wiesengewächsen. Aendert 1 Ansehung ihrer Grösse sehr ab. ı2 Apis piliges Jabr un rer >.Y r APIS pilipes. Die Erdbiene mit Haarflocken an den Mittelfüjen. „Apis pilipes:: grifea pedibus intermediis fafciculato - pilofis. Fabr. Syft. Ent. n.2$, p- 383. Spec. Inf. T. I. n. 34. p. 480. Mant. Inf. T. I.n. 39. p. 302. Ent. fytt. T. III. n. 54. p. 326. Apis plumipes. Pallas fpicil. zool. IX. p. 31, tab. 1. fig. 14. Apis cochlearipes. Chrifl. Bien. p. 137. tab. 10. fig. 3. Habitat in fylvaticis , pratis, hortis in floribus. ‚ Noftra quae hic depicta eft Apis pilipes. Fabric. haud eadem, quae Faun. Germ. VII. 13 delineata fuit: hinc non cum illa aequiparanda neqne confurdenda. Pallafii certo noftra et, hand vero Schrankii n. 804, neque Chrifii, (fig. 9. tab.8,) quam utramque pro Ape hi/panica F. habere mallem, hinc Roff. Ap. piliped. non ad- duxi. Facies frontis huius multum cum fronte Ap, hifpanic. F. fimilitndınis habet. a Magnitudo naturalis. b Caput antice vifum auctum. c Pes intermedius auctus; ‘ A 3 % Gin: Er A N # 18 % 4 Sr Ks ’ [1 ia ww - D Ps Avus maculalı Febr: “e ’ $ er Br APIS maculata. i Die gefleckte Biene. . “ . Fr . Apis maculata: nigra thorace maculato , abdomine maculis utzinque sex transversis Davis, ano integro. Fabric. Spec, Ins. T.I. n. 48. p: 482, Mant. Ins. T.I. n. 54. p. 503. | | Ich habe sie nur einmal hier in einem Garten gefangen, 14 ET - Be ren 5 De DEE us a Do5i f - SERUN ED ei \ * 3 aldi ne. ar za Mi re IE aA rn RIEL, > I 7 k ee: 2 a * P Br Str Ki € at 384 + “2 4 _ } ii 3 .. Goes albıpes Faabr: Ri - # ne - Ä Kon PAR: uer MR, 7 SE 3 ik rY Kin i / sv I In - APIS albipes. Die weifsfüfsigte Biene. Der MWeifsfufs. Apis albipes: fusca abdominis medio rufo, tibiis albis. Fabric. Spec. Ins. T.I. n.78. p.486. Mant. Ins. T.I. n.92. p. 306. Selten: in unsern Gegenden auch: in Gärten und an Mauern. Wahrscheinlich eine iener vom Hrn. Prof. Fabricius bemeırkten Varietäten, a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung, 15 a nn. 7 FE * et b AR, A ib on : R u Era SOUBRER R- BR % PER Sb NEE Te „r 5 M 7 PBormberr Yulzınrofa Fabr. u “a f Br NR RES LT E ” BOMBYX fuliginosa. Der Ampferspinner. Die rofsflüglichte Bärenphalene. Der Rofsflügel. Bombyx fuliginosa: alis incumbentibus rubro fuliginosis: puncto gemino nigro, abdomine sanguineo: dorso nigro. Fabric. Syst. Ent n. ıı1. p-588. Spec. Ins. T. I. n. 154. p. 206. Mant. Ins. T.UI. n.219. p- 153. Phalaena N. fuliginosa. Linn. Syst. Nat. n. 95. p- 856. Faun. Suec. 2,1159. Göze Beytr. III Th. IIIB. n.95. p.g2. Rösel Iusekt. B. ITh. p. 245. tab. 43. Scopoli carn. n. 508. ie. 508. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 37. fig.7. 8. Syst. Verz. der VW. Schmet. p.54. Esper Schmett. p.56. tab.86. fig. ı — 5. Borkhausen europ. Schmet, 5Th. n.60. p. 108. 6A; Die Raupe eine Bärwaupe, nährt sich, wie gewöhnlich diese, von mehrern Gewächsen. In hiesiger Gegend sehr gemein: sie kommt im spaten Herbste zum Vorschein. Ueberwintert. ; : D efphurziı Feb > Wodsua i Iren = et NOCTVA Delphiniı. Die Rittersporneule. L!incarnat. Geoffr. Noctua Delphinii: cvistata alis deflexis purpurascentibus, fasciis duabus flavis, posticis obscuris. Fabric. Syst. Ent. n.87. p.61o. T.H. n 5. p.231. Marft. Ins. T.II. n.215. p. 167- Phal. Noct. Delphinii: spirilinguis cristata, alis deflexis purpurascentibus: fasciis duabus Alavescentibus, inferioribus obscuris. Linn. Syst. Nat, n. 1508. p- 857. Geoffr. Ins. T.II. n. 109. p. 264. Syst. Verz. der UV. Schmet. n. 8. p. 87. Hösel Insekt. B. I Th. p.8ı. tab. 12. Borkhausen eur. Schmet. IV Th. n. 279. p. 652. Spec. Ins. Die Raupe dieser Eule lebt auf dem Rittersporn (Delphinium Consoli- da auch Aiaeis L.) wo man sie im Iulius und August ündet. Es dienen Siebentes Heft. 17 - ihr nicht sowohl die Blätter als auch die Saamen dieser Pflanze zur Nah- rung. Sie verwandelt sich in der Erde, und die Eule cntwikelt sich im May oder im Iunius des folgenden Iahres. Pyralır uncana Febr. en k h , SR E ea € je yr « a‘ ’ a r% IT Eh YERLTER ” L [ ae Ken‘ RE R a Le fen, v5 » is 4 ı? h v. a‘ . ad = u - zu PER PYRALIS uncana. Der Klauenflügel. Braunblanke weifsgezeichnete Eule. Pyralis uncana: alis fuscis, margine exteriore albido, medio ramum rve- curvum album exserente. Fabric. Syst. Ent. n.7. p.646. Spec. Jıs. T.I. n.8. p.277. Mant. Ins. T.II. n. ıo. p. 228. Phalaena Tort. uncana. Linn. Syst. FR n. 284. p. 875. Faun, Suec. n. 1505. Göze Beytr. IIITTh. IVB. n.284. p.5 Syst. Verz. der IV. Schmet. n.4. p.g1. Phalaena Noctua uncana. Borkhausen in Scriba’s Beytr. 2 Heft p. 152. tab. X. fig. 7. Sie gehört weder unter die Zünsler noch Wickler, und stehe unter den Eulen an ihrer natürlichen Stelle. Sie ist anch in den südlichen Gegenden Deutschlands zu Hause. Hier habe ich sie noch nicht angetroffen, ı8 en PUTEE ST 53 ur j 8% I EERENE ae Kath Gr EK REN 5 a: RR de % KH: AR ‚An Kay: She ” ar . uf ei | By Ant. DE GIER NT 3 N UE NEE BER BRCE ERERER ET R ERLRER yanien EN Ful ST ui ae aha tea An, are era hr Kar 1 rn ES us ‘ } n u - 4 Bi DR R Pr IR .) Bes; AR, 1% ne > ! x array Ne v4 N Er a. As "r }. 8% ER Aufiae hg! NR her: Een zul. ee Ar t jr N Ph aRe Nutt N 6,3 alla nik: FRE töhl, sul 2 Den gras ı nu L ai Kuh war ala IN bahn Re v - IR: er r ni . £ va kn, > Ir? % L . u) u a ; r ie” s R iu * Ir u ur 8: h 2 ! N In 4 de ei r Eu Wi Ne . F ge RT # Pyraler Sehreberzarzz Gabı. PL sr Y eg Ti & are arer- ARE PYRALIS Schreberiana Das wei/se Randdreyeck. griseis, macula marginali trigona alba Fabric. Syst. Ent. n.30, p.560. Spec. Ins. T.II.'n. 40. p.282. Mant, Ins. T.II. n.69. p. 232. Pyralıs Schreberiana: alis anticis o Phalaena Tortrix Schreberiana. Linn. Syst. Nat, n. 316. p. 976. Göze Beytr.. IIITh. IIIB. n. 316. p.2ı. Ich habe diesen Zünsler vor einigen Jahren zugleich mit mehrern. in Oestereich gesammelten und daselbst einheimischen aus WVien erhalten, "30 Cercoptls bifeferclea ZI CERCOPIS bifasciata. Die zweybandirte Cicade. Das Doppelband. Cigale & trois bandes blanches. Degeer. ah Cercopis bifasciata: Ravescens elytris fuscis, fasciis duabus albis.° Fabrie. Syst. Ent. n.$. p.68g9. Spec. Ins. T.H. n.13. p.3350. Mant. Ins. T.H. n.20. pP.279. Cicada bifasciata: fusca, fasciis alarum biniss, Linn. Syst. Nat. n. 10. p- 706. ed. XIII. n.ı1. p.2101. Faun. Snec. n. 800. Cicada trifasciata. Degeer Ins. T.IH. n. €. p. 186. tab. ıı. fig. 25. Auf WViesen und ähnlichen grasreichen Plätzen läfst sie sich nicht selten im Sommer, auch zuweilen schon im Vorsommer erhaschen, a. b. Natürliche Grösse, c. Ein vergrössertes Fühlhorn. 20 Vs a FE De RT et a PY- en DIL Fr Er et (% ca dar hl 4 Bl Bau ER le Et six FR "AR A ei ER in n ” { Semehr. u n% ar? en at SA er) NER: ni ” uns ) ee mi, EN RR REN irä ER On ala SihrE eig! AL. ER L d a ze «SZ ralsomys Auydroleor FaBr. STHRATIOMYS hydroleon, Die VVafserwaffenfliege, La Mouche armee d ventre verte, Geoffr, Stratiomys kydroleon : scutello bidentato nigro, abdomine viridi nigro angulato. Fabriec. Ent. Syst. n.5. p.760. Spec. Ins. T.II. n. 7. p. 417. Mant. Ins. T.II. n. 12. p. 551. | Musca hydroleon: antennis filatis clavatis scutello bidentato nigro, abdo- mine viridi: medio nigro angulato. Linn. Syst, Nat. n.5. p. 255. Faun. Suec. n. 1782. Stratiomys fusca: abdomine viridi, fascia longitudinali nigra. Geofr. Ins. T.II. n.4. p. 484. Stratiomys hydroleon: thorace aeneo abdomine viridi, fascia lata longitu- dinali undata nigra, pedibus Aavis. Degeer Ins. T.VI. n.3. p. 154 tab. 9. fig. 4. Schäffer lc. Ins. Ratisb. tab, 14, fig. 14- Schrank austr. n. 888. 22 An Wassergewächsen ; nicht häufig. Im Sommer. + Natürliche Grösse. * Vergrösserung, a. Vergrösserter Kopf. b. Fühl- horn. c. Schildchen. d. Eine claya halterum. N Mufca lateralis Pabr f s 1.3 « N .. 1 E u - . - ® E e um s ‘ / y « Ren « e x “ « & ar MVSCA lateralis, Die Seitenfliege. Die rothgefleckte Fliege. Musca lateralis: antennis setariis nigra, abdominis lateribus basi sanzui- neis. Fabric. Syst. Ent. n.26. p. 776. Spec. Ins T.U, n. 37. p. 443. Mant. Ins. T. II. n.45. p. 346. Nicht selten, auf verschiedenen Gartengewächsen, a; Natürliche Grösse. b. Ein vergrössertes Fühlhorn. 22 Eee Aller Zug a Bi er en Be E in ih LE [24 a pp obs fe equena Are. HIPPOBOSCA -equina. Die fliegende Pferdlaus. La mouche & chien. Geoffr: Hippobosca equina: alis obtusis, thorace albo variegato, pedibus tetradac- tylis. Fabric. Syst. Ent. n.ı. p.803. Spec. Ins. T.I..n. ı. p. 474. Mant. Ins. T.II. n.ı. p. 567. Hippobosca equina, Linn. Syst. Nat. n.ı. p.ı010. Faun.- Suec. n. 1921. Hippobosca: pedibus tetradactylis, alis cruciatis. Geoffr. Ins, T.II. n. ı. p- 547. tab. XVIII. fig.6. Scop. car. n. 1022. absque icone. Schrank austr. n. 1007. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 178. fig. 8. 9. # An Pferden und an Hunden, meistentheils aber. an solchen Stellen, wo keine oder nur wenige Haare stehen. Auch an Schwalben traf man sie an. a. Natürliche Grösse b. Vergrösserung. c. Ein’ vergrösserter Hinterfuls, D - £ ER SEN har 753 >> a un r Be u N, Bi TUR SeiaHE En * Is: ri A * iur ar che ME a Aa 8 Hr nf di idah ki KrRT ao ) SE 3 7 «4 % D Der zgn Er Fr ” Sljppe Boca Aırsında v225° Aarere " HIPPOBOSCA hirundinis. Dis fliegende Schwalbenlaus. La mouche araignee. Geoffr. Hippobosca hirundinis: alis subulatis, pedibus hexadactylis. Fabrie Syst. Ent. n.3. p.804. Spec. Ins. T.II. n.3. p.475. Mant. Ins. T.II. n.3. p. 567. Hippobosca hirundinis. Linn. Syst. Nat, n.5. p.1010.,.Faun. Suec. n. 1923. Hippobosca pedibus sexdactylis, alis divaricatis. Geofr. Ins, T.II n. 2. P- 947- Scop. carn. n.1025. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 53. fig. ı..2. Nicht selten in SEE DEnnENEERT, wo sie besonders die jungen Schwalben sehr beunruhiget. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein vergrösserter Hinterfuls, 24 sorge, g UO>Jsewey) sÄwoneng "FT : ; ssıige wntddigdg sAwoneng "Erz sıge] snaseyAu snydiäg "x "suge 7 suejäqwoq snydıäg "IT "IMAGE xXOsseid enpoxn] '07 r Sugeg aeanydJ enddoN. "61 “sugeT stgndng xAquog ‘81 “uupg uyadır xuydg Li "wur "sodosyy xuiydg "91 J3ZuUwg Saployawıap sn3AT ‘51 N Sınpafy senn edy "PL Sapd weusiy eımmdart "Ei Ztaspg erensıe eumndarf "7 "ıazukg A0J0919 AsJejg 'r1. ’ “ia3Zueg suagnı Jsyeig '01 Re SrıgeT vie endet °6 .. 2azueg ejaef ejsyı) "8 gez epiped epayiy ‘2 “ıazueg SIEnIIgIO BIRIy "9 "SııgeT wIeranıa Bönuajen. "$ "JuugeJ seylaog zeanlojlen '7 ’aazueg saum&Kje snxoIon °& "ıazueg smouse smı4joag "7 ıazueg sıyr sdojapg 'ı 'geL + ELLEIESSICERLELE BEI LED N Karcher % Ba F use : 7 r B Pr ’ & ’ ER) % 5 4 Ku 4 i; N Helops Iry Gr Mehr‘. ” Ger & Bee HT N BR 3 1a den EL I} % HELOPS tristis Der schwarze Schattenkäfer. Helops tristis: ater opacus laevis, ore antennis pedibusque fuscie. Mus. Lib. Bar. de Block. Habitat Dresdae in arboribus. Habitus H. guisguil. at triplo minor. Caput, thorax, elyıra atra“ punctis minutilsimis imprefsa. Thorax transversus. Elytra marginata. Br tennae filiformes, in vivo animali perpetuo oscillantes, articulis ultimis eralsioribus. Pectus et abdomen fusca; pedibus concoloribus. a. Magnitudo naturalis. b. Aucta. c. Caput cum antennis auctum. Achtes Heft. 2; sr m. N > r ar ee E 3 u ACT Be 3, a! Scolylas veneus Mike. . BER inf re ul u 3% SCOLYTVS aeneus. Der erztfarbige Strandtkäfer. Scolytus aeneus: elytris striis punctatis. Mus. Lib. Bar de Block. Habitat Dresdae, in truncis putridis, haud infrequens. Statura $. limbati at duplo minor. Corpus ovatum deprefsum. Caput fuscnm punctatum, sub thorace retractum. Os fuscum, maxilla pro- minula ciliata. Antennae filiformes, extrorsum parum crafsiores.. Thorax elytris paullo anugustior, margine laterali elevato pallidiori, punctisque im- pressis obscure aeneus. Elytra striata, punctata, margine inflexo. Corpus piceum. Pedes fusci. Hujus generis esse videtur, licet vitae genus alienum. a. Magnitudo natuxalis. b. Aucta. ‚c. Caput cum antennis auctum, g 7 r y ar Te STLH rt: af RN ;“ ER wenn a S m erde calı)cı 72US Mi: N E75 NOTOXVS, ealycinus. Der ungefleckte Schildkrötenkäfer. Notoxus calycinus: niger, thorace ferrugineo, elytris pedibusque testaceis. Mus. Lib. Bar. de Block. N h Habitat Dresdae, in Gramine. Statura N. antherini, at paullo minor. Caput fuscum. Antennae testaceae. Thorax subeylindricus rufus laevis. Elytra pallidiora, immacu- lata, punctata. Pectus nigram antice ferrugineum. Abdomen nigrum basi zufum. Pedes testacei, femoribus clayatis. a. Maguitudo naturaliss b. Eadem aucta. c. Thorax, caput, antennae, aucte, Kater 8 MR a RRaR® wi RR % 2 ur AR = Gadler LeCE. e Bovsjbxe Febr GALLERVCA? Bovistae Der Forchtkäfer in den Staubpilzen, Galleruca Bovistae: atra nitida antennis pedibusque ferrugineis. Fabric, Ent. Syst. T.II. n.34. p.2o0. Um Braunschweig, auch um Dresden: in den Staubpilzen. Oris, thoracis, elytrorum et tarsorum fabrica, antennarum situs et fionra, atque habitatio a Gallerucarum aliena. a. Magnitudo naturalis, b. Aucta. c. Capitis, antennaxum eadem. G: alleruca crucıalı aber ER, HR ie ll Pa Fi £ Zar j Ta 4 u pi “ EL L " Po 5 “ E23 N ; 4 NR \ he - I ba I maus LER %, D vB er, RR “ „ er ji N N 3 A 4 E 7 Ki Ha Br r N BER rg . % m ud + Y yı# t Rs .r v & Y y u r h j ” Ä - * GALLERVCA cruciata. Das Kreuzkäferchen, Der rothe Forchtkäfer mit dem schwarzen Kreuz, Galleruca eruciata: rubra coleoptris cruce nigra. Fabric. Ent. Syst. T.IE n. 51. p. 20. Tenebrio cruciatus. Naturforscher XXIV. p. 55. n.49. tab. ı. fig, 5o. Um Halle, Braunschweig , Augspurg, Dresden. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, AM. Altıca orbıculatz Mlihe. A f m \ Li’ rn t EB N In. (BY 2 MR i% Wi “ h Krrru EW 2 2 ah BE A Ar bi Pre j IK £ j ur hr NiCoe , 74 N ’ Be Are En 4 Nm a er} RABEN Re DIENTE TH © ALTICA orbicularis, Der Kreifsrunde Flohkäfer, Altica orbieularis: fusca, depressa, elytris punctatis, Mus. Lib. Bar. de Block, Habitat Dresdae., Statura er habitus Alt. Hemisph. Os pallidum. Caput et thorax obscura. Antennae fuscae basi testaceae. Elytra punctis plurimis impressa, fusca , disco glabra, margine pubescentia. Corpus subtus testaceum. Pedes testacei,, femoribus latissimis clayatis, | a. Magnitudo natuxalis, b. Eadem aucta, c. Antenna, d. Pes posticus, & 2 Ma HR a a Gflela pellda Fabr. par Base CISTELA pallida. ‚ Der bleichfarbigte Fugenkäfer. ‚Cistela pallida: pallida, capite elytrorumque apicibus fuscis. Fabric. Ent, Syst. T.II. n.26. p. 46. Wird auch in unserm deutschen Vaterlande, jedoch überall nie häuffig angetroffen. Auf verschiedenen blühenden Gewächsen. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung: c. Vergrössertes Bruststük. pe N Sur Ceftela Lırela Meike. CISTELA *laeta. Der hellbraune Fugenkäfer. Tistela laeta: capite, thorace, vittaque elytrorum abbreviata testaceis, Mus. Lib. Bar. de Block, Habitat Dresdae. Magnitudo et Statura C. pallidae, cujus forte mera varietas. Dif- fert elytris fuscis subtilissime striatis vittaque eorum abbreviata testacea. Antenuae breviores. Er agrıia ar Far S n.% . LAGRIA atra. | AR Der schwarze haarigte Schmalkäfer. Lagria atra® antennis servatis hirta atra. Fabric- Ent. Syst, T.Y. n.10, p- 80. An Korn und Waizenähren: um Dresden. "4. Vergrössertes Bruststük, Kopf, Fühlhörner. Aichtes Heft. 9” ee ni a IRTZ, LE 2 BR N ww Eleter rubens Mike. ELATER rubens. Der ziegelrothe Springkäfer. Elater rubens: ater thorace elytrisque xuffis, capite nigro, antennis pec- tinatis. ‚ Denticollis rubens. Piller et Mitterbacher iter per Posegan p-86.. VUL E£ 15. Habitat in Quercus truncis putridis Brunsvigiae. Statura et Magnitudo Elat. mesomel. Caput atrumı, punctatum foveo« ‚Jatum. Thorax inaequalis subquadratus, postice utringue spina producta, medio sulco longitudinali excavatus. Antennae pectinatae atrae. Scutellum. nigrum. Elytra parallela, striis tribus elevatis, punctata, punctis conlluen- -tibus. Corpus subtus atrum. Pedes nigri, tarsis pallidis. Habitus a consueto Elater recedit. Cum sequenti, et Elat. mesome- lo aliisque, proprium genus constituere posse, mihi quidem videtur. 10 Marem & femina Öptime antennis distingui posse, docet harum fa- brica diversa. d‘ Maris magnitudine naturali depieti Thorax cum capite et antennis au- etus. 2 Feminae. Elater bicolor Mihi. DEREN: Wa Fr AR > yes Rn Tin AN Na u. 4 RER vo RN n ELATER bicolor; Der zweyfärbigte Springkäfer. Elater bicolor > ater thorace ruffo, elytris testaceis. Denticollis bicolor. Piller et Mitterbacher iter per Poseg. p.86. t. VIII. £ 16. Lepturoides. Herbst Archiv. 5Heft-p.103. tab.26. fig. oe. a. b. Frequentat folia arborum floresque Pyri Mali; intra corticem et Jignum fagi et quercus habitare , asserunt Piller et Mitterbacher. | Differt ab Elat. rubenti antennis subserratis, elytrisque testaceis minus costatis, f, striis horum depressioribus. Variat capite nigro, obscuriori, et thoraci concolori. Thorax mox laetior, mox obscurior ruffus est. Abdomen interdum cum elytris eundem eolorem servat. . Mas a femina magnitudine duntaxat differt. a. Thorax cum Capite et antennis auctus. ı2% E egplura arcuala Ach. LEPTVBRBA arcuata. Der bognichte Schmalbock - Leptura arcuata: coleoptris attennatis testaceis fasciis quatuor nigris, prima triangulari, antennis pedibusque Javis. Habitat in sylvaticis Harcyniae, Austriae. Statura Lept. subspinosae F. at paullo minor. Caput nigrum, ore lavo. Antennae (maris) nigrae, articulis sex ultimis Havis. Thorax pube aurea nitet. Elytra attenuata , testacea, fasciis quatuor, prima triangulari, reliquis simplicibus punctoque anguli antici nigris. Corpus subtus aureo - villosum. Pedes in femina flavi; in mare supra nigri, subtus flavı. Z Mas. 2 Femina, magnitudine naturali. * Coleopteron lente auetunn, 4 » . * d We Ile Kir A” Er Na *: = Fi ® = La) ER M “,s en n. Kane, war au agiiene] Hi - war „ BR vw # AN: ed Bel; > ON er Loplura jüzrala elle, « LEPTVRA signata, 2 Der gezeichnete Schmalbock. Leptura signata; nigra, elytris lividis, punctis, fasciisque duabus inter zuptis nigris, pedibus ruffis, Habitat in Harcyniae, Göttingae sylvaticis. Statura et magnitudo L. melanur. Corpus cum capite et thorace sigrum. Antennae flavae articulis apice nigricantibus. Elytra fastigiata lae- via, livida, fasciis medio duabus interruptis, [. futuram haud attingentibus, punctis versus apicem plurimis, et maculis ad apicem oblongis nigris. Pe- des ruffi genubus atris, a. Coleoptron lente auctum, ,3 $ 24 % A Bu RR in Sale ik Hs \ we vs Ä Rn t I f ö E + N kit BAER, 8 a RAS | U IHR. ei. Aare. ta ka 8 ice sro un: naht PILE SE E00 gr Hl i LE Kg Au Korg, = TR Br na © anal ” un PORN MR he, y ae 5 "r Er I. ah BER Bun } i h Me s . ı,. ur EC « a TR Le \ WARE MURAU N: RURT 4RN y An N 1077 4 SARREN. Alan v 117% Mr r I: v Ta? 43 N P, \ Ama [ie j i f f ü Keih Se ME u + a " us var y/ Kr IN Au = SE TI TEEN AN x 1 N 8 Art h NR 3 x BUN URALEN er NER TE OPER GM En Sn) EL EURER Aust a NER N ee AN I han ah DE AT I PN Br SU ER HL U PPERDEN? he Apate Feliae AHellung. ern, 8 AR APATE tiliae. Der Lindensplintkäfer, Apate tilias: fuscus snblirsutus, elytris integris punctato striatis, thorace gibbo, medio plaga rufescente scabra, > Mus. Dn. Hellwig. Habitat Brunsvigiae; tiliae enrop. iumioribus truneis nocentissimus, Minutus: Corpus cylindricum fuscum subhirsutum. Caput nigrum punctatum. Ös ciliatum. Antennae rufescentes clavato - perfoliatae. Tho* rax elevatus obscurus punctatus, medio plaga muricata ferruginea. Elytra integra punctato - striata, pilis griseis hirsuta. Pedes rufescentes. Variat eorpore nigro et piceo. 3. Magnitudo naturalis, b. Aucta. c. Antenna, far, 24h we rd ERELHR Rus) ah ern Fi Mans eaeinde nn ja elite dermestordes Mehr. Harfe arY „An ITYY ba S e LYCTVS dermestoides. Der spekhäferartige Kielkäfer. Zyctus dermestoides: testaceus, elytris punctatis truncatis, oculis atris, Mus. Lib. Bar. de Block. Habitat Dresdae. Mens. August. capt. Caput, thorax elyira testacea punctis plurimis impressa. Corpus subtus pedesque testacea. Oculi soli atri. Antennae articulis wibus crassio* ribus. 2. Magnitudo raturalis. b. Aucta. c. Antenna aucta ı5 Ko N a We ee; u Sphinz Atropos A zrer2. SPHINX Atropos. Der Stechapfelschwärmer. Le Sphinx & tete de mort. Geoffr. Sphinx Atropos: alis integris: posticis luteis fasciis fuscis, abdomine luteo eingulis nigris. Linn. Syst. Nat. n.9. p. 799. Amoen Acad. T.III. p. 521. Sphinx Atropos. Fabric. Ent. Syst, n.ı1, p.,559. Spec. Ins, T.II. n.23. p-ı 4. Mant. Ins. T.U. n,26. p. 99. ..Geoffr. Ins. T.HI. p. 85. .n.8. Degeer Ins. T.II. P.I. p. 242. Syst. Verz. d. W. Schmett. p.22. et p.4ı. n. 4. Scop. Carn. n.46g. ic. 469. ‚Aoesel Ins. III Th. tab. ı. 2. p.ı. et T.IV. p. 234. $.5, 16 Der Todtenkopfschwärmer. Esper eur, Schmett, T.H. p.69. tab, 7. .. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tah. c9. Sg.1, % Sulzer Kennz, d. Ins. tab. 15, fig.88, Die Raupe ist in manchen Gegenden noch immer selten. Man trift sie im August auf den Kartoffeln, Hanf, gelben Möhren, der F ärber=- zöthe u. a. Gewächsen an, 2 Spolenzx Ligufer Lırr. B\ ar linie 2 RT er Nr ® ER p + MN Du ae 9 Ä n Nu nun’ en } Nu ES Fe N ee . * ; ’ x a N N SER USE? 3 Son re » wen » Pr * we N = SPHINX Ligustri. Der Ligusterschwärmer. Der Rainweidenschwärmer. Le Sphinx du Tröenne. Geoffr. De Leguster - Pylstaart - Vlinder. Sphins Ligustri: alis integris: postieis incarnatis fasciis nigris, abdomine. rubro, eingulis nigris. Linn. Syst. Nat. n.8. p.779. Fäun. Suec..n..1087. Sphinx Ligustri. Fabric. Syst. Ent. n.28. p.545. Spec. Ins. T.UI. 2.47. p-ı50. Mant. Ins. T,II. n. 51. p. 97. Geoffr. Ins. T.H. n.7. p. 84. Degeer Ins. T.II. P.I. 2.259. T.I. tab. ı. fg.6. Verz. d. FP. Schmett. p. 41. n.2. Joesel Insekt. T.II. tab.5. p. 25. Esper eur. Schmet£ T.D. p- 61. tab. 6. BEN, Achtes Heft. | 17 - gr _Scop. Carn. n. 470. ic. ‘470 ‚Seep. ‚neden]. ‚Ins. III.St. p. 15. tab.IV. fig. 1. 2. 5. Schäffer Elem. ent. tab. 116. fig.2. Merian. eur. Schmett. p.65. n. 124. tab. 124. Die Larve nicht selten auf dem Hartriegel, Flieder, der Esche, Hollunder, auch auf Birken und \Veiden, und erscheint im August und September, 23 ombı,x luqubres Fabr. BOMBYX lugubris Die Findenmotte. Der schwefelgelbe Nachtfalter. Liarlequinette jaune. Geoffr: Bombyx lugubris: alis deflexis Bayie: rivulis punctisque atris; posticis fuscis. Fabric. Gen. Ins. Mant. p. 280. Spec. Ins. T.I. n. 116. p. 179: Mant. Ins. T.M. n. 165. p. 128. Phal. Pyral. sulphuralis: alis superioribus flavis, lineis duabus, punctis Y pa pP pP quinque, fasciisque duabus posticis nigris. Linn. Syst. Nat. n.333 p- 861. Geo/fr. Ins. T.H. n.5. p. 184. Phal. Pyral. trabealis. ko. Ent. carn. n. 610. 10. 61% Syst. Verz. d. IV. Schmett. n.6. p. 9% ı8 Borkhausen in Schriba's Beytr. II, Heft. p. 153. tab. 10. fig. 8. Borkhausen Naturgesch. d. eur. Schmett. IV. Th. n. 572. p.806. Die Raupe dieses kleinen Spinners, den einige zu den Eulen, andere zu den Zünslern gerechnet haben, lebt an der Feldwinde. Sie ist ei- ne zwölffüssige Spannraupe von Farbe schwarz, mit gelblichten Seitenlinien.. * Die Unterseite der Flügel. Moctae Felkucae Fabr. N 7 NOCTVA Festucae. Die Schwingeleule. Der Sumpfschwingel. Der Goldglanz. Phalene doree a taches argentees: Degeer. Noctua Festucae: cristata alis deflexis, anticis flavo fuscoque variis, ma- culis tribus argenteis. Fabric. Syst. Ent. n.71. p.607. Spec. Ins. T.II, n. 93. p.227. Mant. Ins. T. II. 2.178. p. 161. Phal. Noct. Festucae. Linn. Syst. Nat. n.1351. p. 849. Faun. Suee. n. 1170, Degeer Ins. DH. Th. ı.B. p. 312. n.2. Kleemann Beytr. tab. III. fig.A. p. 2A Esper eur. Schmett. tab. 113. fig. 6. Syst Verz. d. IV. Schmett. n.ı. p. 92. Borkhausen Naturgesch. d. eur. Schmett. IV.Th. n. 351. P. 77% Die Raupe dieser Eule lebt im Iunius und Iulius auf dem Man- naschwingel ( Festuca fluitans, L.), auch auf der gi Typba. =, AU: a DE Pyn ES ar Bei an. - a Wi; ven a % he N er: BT y hip Re RRRENS k BE RO RR init 5 Ei: iR RT ER AV RN; 0:1. KLAR RE | BE DR; KUN 5, Wr ORDER, RR SR LO Be Rn | RE RR ER ER Sauna OR Bela jua ea 8 Gehe rn N Auer Burg A, Re ki Yu Br ERRER wo ee RR - . h Mr ” N x Y# ’ 5 el u ’ x Ar ; a a r ir PMWVoelauz Pr@ecor Bar Ja2. Sturm See. 5% > OT FR a RE E a“ - NOCTVA praecox. % Die Moosdisteleule. La Precoce Dewvill. . Noctua praecox: cristata alis pellexis cinereis binaculatis, posticis fascia zufa abbreviata. Fabric. Syst. Ent. n.94. p- 612. Spec. Ins. T.H, n. 116. 'p.252. Mant. Ins. T.]I. n.23g9. p. 169. "Phal. Noct. ‘praecox. Linn. Syst. Nat. n. 174. p. 854. i a Phal. N. praeceps. Verz. d-. FV. Schmett. n. 12. p. 82? ER Devill. ent. Linn. T. I. n. 256. 'p. 238. | Borkhausen Naturgesch, d. eur. Schmett. IV. Th. n: 172. p. 490. Jioesel Insect. I. Th. p. 273. tab. 51. Von der Monsdistel (Sonchus oleracens. L.) soll sich die Raupe die- ser Eule gewöhnlich nähren. Weil sie überwintert, so twift man sie im Frühling schon sehr zeitig, und dann erwachsen, an, 20 Ich zweifle nicht, dafs diese hier von mir "vorgestellte Eule die eigentliche Linnesche dieses Namens sey, ohngeachtet ich mir das posti- eis fascia rufa abbreviata nicht wohl erklären kann. Auch meh- were Entomologen haben diese Worte nachgeschrieben. Wahr ist's, dals im Bezuge auf diese Eule kein Sinn darinnen ist — oder ich muls widerrullen, dals mix Noctua praecox Linn bekannt sey! m 2 ". 4 ‘ I rppfzus bom Glan Fabr: > SYRPHVS bombylana Die hummelartige Schwebfliege, Syrphus bombylans:: antennis plumatis tomentosus niger, abdomine posti- ce rufo. Fabric. Syst. Ent. n.ı. p.762. Spec. Ins, T.IT. n.ı. p. 421, Mant. Ins. T.II. n.ı. p. 354. Musca bombylans. Linn. Syst. Nat. n.25. p.965. _ Faun. Suec. n. 1792, Conops pocopyges. Pod. mus. graec. n.4. p. 110. Auf verschiedenen blühenden Gewächsen in Gärten, auf WViesem, Selten. a. Ein vergrössertes Fühlhorn, \ = Surphıs mar, [ürceurs Fabr. Q 7. St. fec- SYRPHVS mystaceus Die büärtige Schwebfliege. Syrphus mystaceus : antennis plumatis tomentosus niger, thorace abdomi- nisque apice favis. Fabric. Syst. Ent. n.2. p. 762. Spec. Ins, T.IE. n.2. p.421. Mant. Ins. T: II. n.2. p. 534. “ h Musca mystacea. Linn. Syst. Nat. n. 36. p.985. Faun, Suec. n. 1793: 'Musca mystacea. Schrank. austr. n.900. Y Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 10. fig. 9. Sulzer Kennz. d. Ins. tab.20. fig. 131. Auf verschiedenen blühenden Gewächsen, besonders in waldichten Gegenden. 22 u sr Ey % er u! L ı Kr 4 . u 4 ET IN. » Pu ar . « f) [2 Ay v - Tr . . E N 5 e » . - : y I j R N ! ‘ fr # = x "\ ‚x s ” j h r - R - u ’ « - \ i, i 5 Nas j x 9 5 (, ’ - . y = = ” ” - r i ı# / &; 7 h; 4 ind # 2 _ ” ’ Y. 2 ER, . I j es. ; Y r B x i - un N z - . . v“ “ R “. z 5 A ” Y L ss X ‘ + - . er y ze \ De R } - RER 2 a ® Ds i - ? ’ “ ee f) . f j , % — z #-ıo AR. > trabkomys Gohypptem Faor ? Se. fec 2 STARATIOMYS Ephippium. Die Sattelfliege. La Mouche armee a corcelet rouge satine. Geoffr. Stratiomys Ephippium: scutello bidentato, thorace rufo, utringne spinoso, Fabrie. Syst. Ent. n.2. p.75g. Spec. Ins. T.U. n.2. p.417. Mant. Ins. T.H. n. 4. p.530. N Geoffr. Ins. T.II. u.5. p. 480. Musca inda. Schrank. austr. n. 891. Schäffer Abhandl. v. Ins. IL. Th. p. 241. tab. 15. fig. 1. = 6. Auch in hiesigen Gegenden. Sehr selten, + Natürliche Grösse. a. Ein Eüllhorn. b. Das Schildchen. c. Der Un- ‚ terleib — vergrössert. PeS Strakom YS Chamaeleon Febr. STBATIOMYS Chamaeleon. Die Chamaeleonfliege. La Mouche armee & ventre plat, charge de six lunules. Geoffr. ‚Stratiomys Chamaeleon: scutello bidentato luteo abdomine nigro, fasciis lateralibus luteis. Fabric. Syst. Ent, n.ı. p.759. Spec. Ins. T.II. | n.ı. p.416. Mant. Ins. T. IH. n. 2. p. 330. Musca Chamaeleon. Linn. Syst. Nat. n.3: p. 979, Faun. Suec. n, 1760. Geo{]r. Ins. T.II. n. 1. p. 479. tab. 17: fig. 4. Deseer Ins. T. VI. n.ı. p. 151. k Roesel Insect. T.II. Musc. tab. 5. - Sulzer Kennz. d. Ius. tab. 20. fig. 130 Frisch Ins. Part. V. p. 26. tab. ı0. @oedart Ins. tab. 70. Larva. 24 d Schäffer Ic. Ins. Ratisb, tab. 14. fig. 21. (non 16.) _ Schrank. austr. n. 860. Die Larve lebt in stehenden Wassern. Das vollkommene Inscke ist leicht an ähnlichen Plätzen auf blühenden Gewächsen anzutreffen. } Natürliche Grösse. a. Ein Fühlhorn. b. Das Schildchen — vergrössere, Rt 5 ‚wooplag SMrUOZ SNZJLO "E7 Yppigeg smeinynd snymwo "s7 -uurg snpjapy snajiug "IT °3397ur | WOaj01deu sAWoHENS '07 sugeg sadıaep sÄwoneng "61 “Sugeg sıjlositgnı nAqwog ’81 Hlageg erajnong xÄquiog "21 sngeg sayzuraeıy ’qan "Id, ed 91 -uupg ojjody 'yenieg 'deq "St sigeg snumawoykay) sniodAxO "rı -syıgeg snyjauidtew sniodAxg) "El . apaarg. smieduoja sniaparg "TI “Jrige,g smutedır smaopeeıg "11 erige,f WnIodun] ewogeldT, “OL ‚otge,g BIOOUYy EWOILIAT "6 ollgeg snraPlıo9 snuutig "8 Hrgeg snpejdap snuorig "4 “Jazueg snielia}) snuolig 9 "JiageT Jaqe,y snuoltg "5 ge smyejnaypeues sdoj '# -Sııge,] SNIEAB) sdopapg '£ ‚Simpy smautdniaz olıqauayf, "7 -uupT Sjteumnd oliqaua], "I I} "Sof uvayunau sop eyuf -geonag ide majuo "Fe # ERELSIFERKEF REIS LETTET ArL Kanes caulbnarır Lınr. Jac. Sturm fee TENEBRIO cnulinarie Der braune Mehlkäfer. Der Küchengast. Tenebrio eulinaris: alatus ferrugineus elytris striatis. Linn. Syst. Nat. n.5. p.675. ed. XIII. n.5. p.1996. Faun. Suec. n.316. Tenebrio culinaris: alatus ferrugineus elytris crenato - striatis. Fabric. Mant. Ins. T.I. n. 15. p.2ı2. Ent. Syst. T.I. n. 16. p. 115. Tenebrio eulinaris. Fuesly schweiz. Ins. p.ıg. n. 589. In Küchen, Kellern und Speiskammern : nicht selten. In keiner der öfters angeführten Schäfferschen Figuren (Tab. 66. äig.ı. und tab. 150. fig.5.) kann ich diesen Mehlkäfer erkennen. a. Natürliche Grösse. b. Ein vergrössertes Fühlhorn, , Neuntes Heft. a . 2, f rE R 074 TJerrebreo „rernegenotes Helle. TENEBRIO ferrugineus. Der rostfärbige Mehlkäfer. Tenebrio ferrugineus : alatus ferrugineus elytris crenato - striatis, thorace antice iImpresso. Bey Harzbüttel, nicht weit von Braunschweig im Eichenholze, worinn die Verwandlung geschieht. Fast völlig der vorige, so ähnlich ist er ihm, nur etwas grösser, und dunkelbrauner. Der thorax hat vorwärts eine sehr merkliche Vertie- funs, die ihm charakteristisch wird. Doch auch dieser Umstand dürfte oo?’ nicht ganz entscheiden, wenn es sich bestättigen sollte, dafs er nur auf den Unterschied des Geschlechtes hinwiese. Linne drükt sich positiv hierüber aus: thorax supra in parte antica retusus [. depressus; hoc. tamen in maiori- bus f. foeminis obtinet. Faun. Suec. n.816. — Doch die Verschiedenheit des Aufenthaltes steht im WVeege. a. Natürliche Grösse. b. Vergrössertes Bruststück etc. 2 r arear. OEM ir EBEN: Ara Nr Ba ee are a FR ’ £ "2 i. Sad 2 f x der x Pe . Pr Sn REN 94 PET A u a as al je be a hu Dr Re Me ia 5 6 y 5) Lv a ‚af. RraN, RER m 1 ek SEN Aürg Ar hi 19 Be bar ah ne REN uf TOUR RR LER art | Ras Dun Selig 2 ins RAROTN alt, af wel, Be ke %ay ER BE R; a ch a! RR © be “ u SMeloos yerralies Fadr I. St . fee HELOPS serratas., Der sügenartiggezähnte Schattenkäfer. Helops serratus: niger digitis ferrugineis, palpis porrectis. Fabric. Ent. Syst. n.3. p.257. Spec. Ins. T.!. n.3. p.525. Mant. Ins. T.L: 2 p-215% Ent. Syst. T.L n.8. p.ıı% Chrysomela caraboides: oblonga nigra, elytris subcaeruleis, plantis ferru- gineis. Linz. Syst. Nat. n.116. p.602. ed.XIII. n.257. p. 1751. et n. 64. p.2009. Faun. Suec. n. 574. Tenebrio rufibarbis. Abhandl. der hall. naturf. G. I. Th. n.324. In alten Buchen - und Eichen Stöcken, Varirt sehr in Ansehung der Grösse. Die Farbe der Flügeldecken ist gemeiniglich dunkel violer, doch zieht sie sich auch bei einigen ins grünlichte. Die vorderm Palpi ste- hen ganz gestreckt hervor. Die Fulsblätter und die obere Helfte des lezten oder obersten Gelenkes der Fühlhörner sind gelb. a, Natürliche Grösse, b. Ein vergrössertes Fühlhorn; 3 BELENI IE SR, % ER Rene. Eo RR f #% FD MEN 2 a BE - er Er > # 2 Es % 2 e 23 Sr DEREN a v d 4 “ h SuSE u Ar j 3%: : 3 RS 5 ? . AN HMELlgos caralbceıudalies Fa. £ HELOPS canaliculatus | Der Schattenkäfer mit der rinnenartigen Vertiefung auf dem Bruststücke, Helops canaliculatus.: niger thorace canaliculato utrinque impresso , elytris striatis, palpis porrectis. Fabrie. Mant. Ins. T.I. n.6. p.215. Ent. Syst. T.I. n. 10. p. 119. Tenebrio dubius. Abhandl. der hall. naturf. G. I. Th. p. 326. Aufenthalt und Lebensart wie bey dem vorigen. Bleibt immer einfärbig. Das lezte Gelenk an den Fühlhörnern ist hier -völlig gelb. a. Natürliche Grösse, b. Ein vergrössertes Fühlhorn. c. Das vergrösserte Bruststück, ’ rr— — Pronus Faber FR. Tae. Sturm dec r - PRIONVS Faber, Der Zimmerbock, Der Zimmermann, _ Prionus Faber: thorace marginato utringne unidentato, elytris piceis, an- tennis mediocribus. Fabrie. Spec. Ins. T.I. n.4. p.204. Mant. Ins, T.En.6. p.128. Ent. Syst. T.II. n.6. p. 244. Cerambyx Faber. Linn. Syst. Nat. n.6, p.622. ed. XIII. n.6. p. 18:5, Faun. Suec. n.646. Schäffer Ic. Ins. Batisb. tab.ı/o0, fig.ı. fide cl. Harrer. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. I. Th. n.315. p. 193. - Im Fichten - und Tannenholze. Selten, Diese Abbildung stellt ein sehr vollständiges FYeibchen vor. Ue- berhaupt varirt diese Forstkäferart sehr, und zwar in beyden Geschlechtern, 3 Dies mufs auch angenommen werden, vwrenn man sich Linnes WVorte: (Faun. Suec. l. c.) magnitudo C. coriarii, und Hın. Schranks (Enum. n. 245.) Ausmessung gentiglich erklären will. Des lezten C. Faber mag wohl sehr klein gewesen seyn, und zwar so klein, dafs ich ihn mit zu nennen gar nicht wagte. Schäffers Zeichnung kan ihrer Ungestaltheit halben, das nicht sagen, was sie sagen sollte; indessen hat Hr. Senat. Harrer doch in ihr den P. Faber erkannt, auf welches vor der Hand billige Rüksicht genommen werden muß. * Das Bruststück — vergrössert; aebrkr Serrareus Hehe: N Fee. oa PRIONVS Serrarius. Der Sügebock. : Prionus Serrarius: thorace marginato serrato ater, elytris fuscis, antennis longis. Habitat Dresdae in truncis Pin. Abiet. et sylvestr. Corpus magnitudine maris P. Faber. Caput magnum atrum cana- liculatum punctis eonfluentibus impressum. Oculi magni reniformes. An- tennae fuscae corpore longiores, articulo primo crassiori, secundo brevio- ri, tertio longissimo, reliquis gradatim brevioribus, et angustioribus. Tho- rax ater, laeviusculus, absque dente laterali, margine utrinque inaequaliter serratus, disco plaga gemina oblonga glabra cicatrisante. Elytra fusca ver- sus apicem angustiora, punctis inordinatis confluentibus, striisque aliquoz parum distinetis; margine inflexo. Pedes nigri. Femora antica scabra, me 0 dia et postica laevia, tarsis pallidis pulvinatis. Corpus subtus atrıum Opacum laeve, annulo abdominali primo hirsuto. Neque Prien. bulzanens. ( Laichard Ins. tyT. SR 22,7, neque Frischii, (Ins. part. 13. p.22. tab. ı7. et 18. conf. Harrer n.514. iuxta tab. Schäff. Ins. zat. tab. 72. fig. 3.) ut taceam Portitor. Schrank (parum equi- dem mihi notum ) huc faciunt, id quod amicissimus mihi Schneiderus (Fu- esl. n. Magaz. III.B. II. St. p. 118.) arguit. Similitudine pariter atque affı- nitate cunctos quos citavi Pıionos ast junctos esse, nemo dubitabit, ®* Thorax leute auctus, ut diversa a P. Faber facies appareat. 2 TrorLUus depjardırs Febr Jac. Sturm fee N u herr IR AR UN: et n y are = ur Korn ER | } N „ar Bo © \ AS Er BE Er ie} pr RR J Air 4 wo re ER A PRIONVS depsarıus Der Pfisterbock. Prionus depsarius» thorace submarginato unidentato pubescente, corpore nigricante, antennis brevibus rubris. Fabric.. Mant. Ins. T.I p.ı28. Ent. Syst. T.II. n. 8. p. 244. Cerambyx depsarius. Linn. Syst. Nat. n. 12. p.624. ed. XIII. n. 12. p. 18ı7. Habitat in Austria; rarissimus. 11% Genuinum atque primum hic sisto ectypon Prioni depsarii, quem in Icone Schäfferiano (Ins. Ratisb. tab. 67. fig.35.) huc usque videre conten- ti fuerant Entomologi. Ic. Schäffer tab. 67. fig.3. ipsissimum P. coriarium Fabr. exacte re- fert, apicibus elytrorum spinulosis, utpote varietatem sexus haud raram. CF. Laichard ]. c. p.4. 5. ' * Apex elytri auctus. I 2 SE hr > - RN EEE Is Pronisr Coriarıusr Pabr a 2 PRIONVS coriarius. Der Gerberbock. Der Gerber. Le Prione. Gcoffr. Le Capricorne Prione. Desser, Prionus Coriarius: thorace marginato tridentato, corpore piceo, antennis brevibus. Fabric. Syst. Ent. n.7. p.ı61. Spec. Ins. T.I. n.9. p. 206. Mant. Ins. T.J. n.7. p. ı29. Ent. Syst. T.H. n. 15. p. 246. Cerambyx Coriarius. Linn. Syst. Nat. n.7. p.622. 2 Cerambyx imbricornis. Linn. Syst. Nat. n.5. p. 622. J\ Geoffr. Ins. T.I. n. ı. p. ı96. tab. III. fig.g. | Degeer Ins. T.V. n.ı. p. 5g. tab. III. fig. 5. Scopol. carn. n. 161. ic. 161. Zioesel Insekt. II. Th. p.15. tab. ı. fg. ı. 2. Schäffer Io. Ins. Ratisb, tab.g. fig. ı. et tab. 67. fig. 5. 1) Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. I. Th. n.190. p. 119: Hussarus germanicus. Foet Coleopt. T.II. tab.3, fig.g. p.6. Deutsche Auss, Ballista. Poet Coleopt. T. II. tab. 3. fig. ı0. p. 7. In Wäldern, auf verschiedenen Forstbäumen, nicht selten 2 Das Weibchen oder C. coriarius Linn. in natürlicher Grösse, $ a. dessen Fühlhorn — vergrössert. J b. Ein vergrössexstes Fühlhorn vong Männchen oder C. imbricornis. Linn. Selratorma arcorEe Far BE RE rn, EM“ uz £j nr er 7, IE. - TETRATOMA Ancora Der Anker - Hackenkäfer. Tetratoma Ancora; capite thoraceque testaceis, coleoptris nigris: macula communi lobata alba. Fabric. Ent. Syst. T.II. n.2. p. 508. Tetratoına Ancora. Herbst Naturg. IV Th, n.8. p.89. tab.38. fig. 8. H. Wurde vom Hın. Prof. Hellwig in Braunschweig unter dem !Moo- se eines Kastanienbaumes in seinem \WVinteraufenthalte entdekı. 4 Natürliche Grösse, b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühlhorm. a » Felnslonsa ungorum Febr. TETRATOMA fungorum | Der Hackenkäfer in den Baumpilzen. Tetratoma fungorum: xufa capite elytrisque nigris. Fabric. Ent. Syst. T.H. n.i. p.507. Tetratoma dermestoides. Herbst Naturg. IV Th. p.88. n. 7.1.38. £&7. G. In den Baumpilzen, am Harze. An denjenigen Exemplaren, die ich gesehen, waren die Flügeldecken nicht schwarz, sondern dunkel blau. a. Natürliche Grösse, b, Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühlhorn, Neuntes Heft. 9 EEE) Alu make EN EN ( u Face EIERN RR & HaTU ar ei; * A a x ’ 1 nn ® > } er br 5 in) & 2 Bir ’ ww : 2 r + ı N En ad f j d re d a! ae 7 # N EN A IE LETTER TAN ER keA TESTER { u . ur BY j a ar a RT - . is, “ Fr, v \ “ fi Por v “ ” f it S pr a . N at x “ } k E; ut = D I ? L' 1 FI Y a GN SER DE HER Bi > R f _ LET Au I ET AMOTIRTAT - , P} # SER asien BR Da DE TLEL ELSE Rier NR, SR | A ir alagid ae: atiqro Kl ‚stariognl nn w FER ER AR = 5 „s“ i. > B | Nr 8. ‘p HT vr en wink BEUSESTENTE IE ara San. ms PREISE Dr ‚sl ta a he no} SR u al llnuh urslnor - yore albin. aabahanlT si mar min Sr De ran Fa SE iii spa “ & Y | \ | a: 7 A ie‘ | Ban ? ER | y" 4% [74 Preder LIEF pi wruuer Fb > “ u D PAEDERVS riparius. Der Strandttraubenkäfer. Der Uferraubkäfer. Staphylin de rivages. Degeer, Paederus riparius: ru elytris caeruleis, capite abdominisque apice ni- BR Fabriec. Syst. Ent. n. ı. p. 268. Spec. Ins. T.I. n.r. p.339. Mant. u L.E 22, p- 225. Ent. Syst. T.U. n. ı. p. 556. Staphylinus riparius. Linn. Syst. Nat. n.8. p. 684. ed. XIII, n.g. p. 2038, Faun. Suec. n. 846. Staphylinus gregarius. Scop. car. n.308. ic. 508. Paykull. monogr. Staphyl. n. ı9g. p. 27. Degeer Ins. T.IV. p.28. n. 14. tab. ı. fig. 16. Geo/fr. Ins. T.I. n.2ı. p. 369. Schäff. Ic. Ins. Ratisb. tab. 7ı. fig. 3. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı. Th. n. 417. p. 253. An den Ufern der Bäche und Flüsse, überhaupt an sandigten feuchten Plätzen. 3. Natürliche Grösse, b, Vergrösserung, 12 \ ne u: UV Er B27; Mi ee zer y , r -_ a BE u DH ehe 5 ar Rt) aan FR B' RR ee er Prederus elongalies Perbr. Ne Br Mas hi \ AP Re z PAEDERVS elongatus Der verlängerte Traubenkäfer. Der Langschild. Paederus elongatus: niger elytris postice pedibusque fulvis. Fabric. Syst Ent. n.2. p.268. Spec. Ins. T.I. n.3. p.359. Mant, Ins. T.I. n. 3, p-225. Ent. Syst. T.II. n.5. p.537. Staphylinus elongatus. Linn. Syst. Nat. n. 14. p. 665. ed. XIII. n. 14. p. 2059, Paykull. monogr. Staphylin. n. 17. p. 25. Oefters im Dünger, auch im Frühiahr in seinem VVinteraufent- halt unter Steinen, und modernden Laub. 2 Natürliche Grösse. b, Vergrösserung. ı9 r 2 Ga VE En ne | VEN Sr vo ı wu re - b FIEr -.. Tr h Be anikgnaia Arasalla b ER le na a % arg ade!» kuyite ER BR Bi a e Bpat; 1177 Tre; a j | NE BI A % mens ik 2 an Ads RE Be ankh artnakot urnühkefähe TUR N | | „et A ir ol Kulm: ei in. zer Sa ni an Vai Ay Aazdlt mi et | Ei N Y EN BEN, tt "are hoben Roi barim, sid ir ale u ‚ % x « - E % 4 cn ME ER Ed opard) auaikutndt BRENUNNE . ı re a nl P) ibm .n he MAN! \ 4 } R 1 R s h ö “ \ a: % ser Pr . ” 1a ® = u Aut ET B ! „ DAR. 088 In - r t e Pi N A K N. ir 5 R Ar s BR g eLl?, eh Ri 5 x \ 2 - 4 | f REN kr | 3 r » I - 14 7% ” N x N Bl 4% \ SEN, > 1. h h 2 . * v # hu ; * RL 7 > “ ur ö \ - ‚? ya x N \ y sr Exr} Ga 5 A ee; ar , [, > RS AR E 5 3 . l 4 A ‘ ir 1 f r “ = 2 - Oypor [770 000 777072 gerrelluns br “A F- > BF ER nd F [ap y de ‚g ” Ra Aa OXYPORVS marginellus Der geründete Stumpfkäfer. Oxyporus marginellus: ater nitidus thoracis elytrorumque marginibus fer- rugineis. Fabric. Ent. Syst. T. II. n.25. p. 556. Staphylinus marginellus: ater elytrorum margine laterali et postico ferru- gineis. Fabric. Spec. Ins. T.I. n. 20. p.557. Mant. Ins. T.I. n.27. p. 221, Unter Steinen, auch im Mist, im Frühling, Die Fabriciusche Beschreibung trift bey diesem hier abgebildeten nicht völlig zu: an diesem ist nur margo lateralis thoracis, und nur margo posticus elyırorum — ferrugineus, auch der beyden rohen Flecken an der basis der Flügeldecken wird daselbst nicht gedacht. Ist daher dieser nur Abänderung, oder eine eigene Art? a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung, 25 2’ ne u ar Are TREE | Ba TE Re": dal 7 j N SEN LEE RE e | 5 Er ı a? s RE We Pre 5 Is N ‚ Kae SALE) n% a Ne: NR Sn] Rn AA - N Er Rn. y ale ’ { i% x FAR N 5 REE ie Mr Ar 4 une KaiT * Nun N en or, ker Ei “ r in I 74 . $ % 722 EN a ER DT 4 4 E% ” % Et ur “2 NER S nr & x Ar " Ph 4. Ren DE as e 11: Dr | Br We " -) ee bee IERA BR 3112 Snbauntn rare 04 wie we; 7 . » R j RAR ER IR BR; yiad N HER AT 1 LS ah & a leerer BE Y Er ei Kae "ill Aullı ‚BR PR 5 Be I + ac Aueadlenhhe rede inet ur ner I 103» R un Ban site Sy 2 A ae RER RR ei A id N Ra sn ir BR efaiae de ie ar da ah. 43 eh tl nie PR | Ri, uir T v ir Ar x ak, Mes L & Ra: IE BOTEN a h Er N) ir uni irrt erhtieh en al ir H R A ara, wi u ae tt al 3 in m \ ek "3. 15 I Snpiibrohb) Hallo: NLEREMEN: 1 Ar NAR Kann he er. Sr bi \ {% N v is »uh 4 a m Oxyyporues ehre/ Yormelırıır Gabr. OXYPORVS chrysomelinus, Der Goldhähnchenartige Stumpfkäfer. Le Staphylin eouleur de yaille, Geoffr, Oxyporus chrysomelinus: ater thorace ıufo, elytris testaceis: margine ba» seos atro. Fabric. Ent. Syst. T.II. n. 15. p. 554. Staphylinus chrysomelinus. Fabric. Syst. Ent. n.ı6, p.267. Spec. Ins, T.I m21. 9, 37 Staphylinus obtusus Mant. Ins. T.I. n.28. p. 221. Staphylinus chrysomelinus. Linn, Syst. Nat. n.21. p.685, ed. XIII, n. 21, p- 2050. Faun. Suec. n. 855. Geoffr. Ins. T.I. n. ı8. p. 368. Staphylinus dispar var. Y. Paykull. monogr. Staph. n. 54. p. 78. Nicht schen im Dünger, ändert in Ansehung der Farbe häufhg ab, a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. 14 fi i are 8 PHORY AN} Sy ea 9 P7. ar nr 5 nö ui zunet md in Beuif Di N Re u IE N gtRtmernT rY a aitLae Br - 4 Säle» ' ur R % 4 & een E pie, 4 Dr ” ” F E4 D £ PR ei % ! Sep. Sernaf). Apollo fir: 3.5. fec. PAP. PARNASS. Apollo. Der deutsche Apollo. Der rothe Augenspiegel. Der Alpenschmetterling. Der- Hauswurzfalter. L’ Apollon. Papillion des Alpes. Alpine Butterfly. Pap. Parnass. Apello: alis rotundatis integerrimis albis nigro maculatis, posticis supra ocellis quatuor, subtus sex. Fabric. Syst. Ent. n.99, p-'465. Spec. Ins. T.II. n. 147. p.55. Mant. Ins. T.II. n. 169. p. 17, Pap. Helicon. Apollo. Linn. Syst. Nat. n.50. p.754. Faun. Suec. n. 1052. Scop. carn. n. 447. ic. 446. Pap. Fıhea. Pod. mus. graec. n. ı1. p.66. Degeer Ins. T.I. p.282. tab. 18. fig.8 — 13. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 56. fig. 4. 5. ® = Elem, tab. 94. fig. 6. ı5 Schäffer Abhandl. v. Ins. ITh. p.59. cum tab; Syst. Verz. d. IV. Schmett. p- 161. m. 1. Esper Schmett. ITh. p.4ı. tab. 2. fig. ı. Roesel Inseckt. HI Th. p.259. tab. 45. Sg. r. 2%, - - IVTh. p.29. tab. 4. fig. ı. 2. 3. Borkhausen eur. Schmett. ITh. n.2. p. 115. et p.250. Ist in unserm deutschen Vaterlande, aber nicht überall zu Hanse. Die Ranpe lebt auf verschiedenen Arten der Fetthenne. (Sedum Telephiom album L.). Sie spinnt, wenn sie sich verwandeln will, ‚ein besonderes Ge- wrebe, nach der Art der Bombyc. Der Schmetterling Aiegt im Sommer. Sep 4 wurd. Arazcınblus Febr: f 7, 9%. Far, 4 ERS u re a Ri ER , n1 er: 3 E* ar ME Br a 2 Be „A ie N u) a ’ € h x 5 N Dr 1% % “ PAP. PL. VRB. Aracinthus Der Steropesfalter. Der Aracinthus. Der Morpheus. Le Miroir. Geofr. Pap. Pl. urb. Aracinthus: alis zotundatis integerrimis fuscis, posticis sub- . tus griseis, maculis ocellaribus albis. Fabric. Gen. Ins. Mant. p. 571. Spec. Ins, T.II. n.628. p. ı386. Mant. Ins. T.II. n.809. p.89- Pap. Steropes. Syst. Verz. d. UV. Schmett. n.7. p. 160. Pap. Steropes. Espers Schmett. ITh. p. 561. tab. 4ı. fig. 1. et tab. do. L.4. Geoffr. Ins. T.II. n.56. p. 66. Borkhausen eur. Schmett. ITh. n.6. p. ı82. et p- 186. Der Schmetterling hält sich immer an Orten auf, welche langes ‘Gras und niedere Gesträuche haben , auf freien Wieten läfsı er sich nie se» hen. Er kommt nur gegen den Abend zum Vorschein, ® Uutere Seite der Flügel. ı6 in ag. BumS 2 nie Kar ed | eihiligent az veior) eimiirtngeäui ia 10 «il ELPRIERRERS: gu 3 ES N ga aa SR, si Fi 30 ziloahtit " aarıy du = I | N 4 ent u an 2 Nöte. Bar. if Tl Ange re N, 2 ERRÄRTE ARRRLRR E an igeat Aufl) r: er irn gr RE ft Janee rt osaaiart aa Br hä : > I 8, De Aal Tan RE Er ER URBAN € ” “4. Bid EEE draauslsd auo ea P> esamil RE ik W310) ‚ar Haie Bi al zyiibiohlainad PL ie S Fi san alais 35 12lak aaısiY7 asisıl Als nndnd ulpnered srokatk hun. a j: alte aka x pda aß my9g- 1 1amod SI, - ma nd "Aapit ob los anal 9 3 u) ar, Kr ». » ‚On, ' 4 >* Pr _ ha > ER va N £ Roi; De Lu ' ' r u I ’® x £ % „er? Br Erz >; Dombyr uch FErTE Arpr. BOMBYX Inctifera Der Trauerfalter. Der Spitzwegerichspinner. Das Kaiservögelein. Bombyx luctifera: alis deflexis atris: angulo ani flavo, abdomine supra Bavo: linea dorsali punctata nigra. Fabric. Mant. Ins. T.II. u. 152. P- 123, Klesmann Beytr. p. 246. tab. 30. fig.ı — 5. Syst. Verz. d. FV. Schmett. n.4. p. 54. Espers Schmett. T.II. p. 222. tab. 43. fig. ı. — 5. ® Borkhausen eur. Schmett. III Th. n. 72. p. 234. Die Raupe nährt sich von verschiedenen Gewächsen, die zum Theil Hr. Borkhausen a. a. O. genennt hat. Man findet sie vom Julius bis im Herbst vom verschiedenen Alter. Viele Raupen halten auch einen WVinter- schlaf, und tretten ihre Verwandlung erst im künftigen F rühlinge an. Neuntes Heft. ı7 BR ana in KERLE lg SaAhieE % $ > Ya, a BR Ne 2 Ben: Sk. a RN ERRREER HE, JBERT, arte? ebene 2 X Be ” di Er? Ze Re N ne LIE ITIRY iR ee werben air a ACH NK | RN. Inh Wand, ai: BEN wi A a Ei} f aD 1 BrlnAe Rs BRER, PR ih ET Nie SnE Key, Sad Ar Rn ah ee Ba bi RR kei er BAT bung isiak ei - ö NEE Be IR omburx rubrıcolles Far: hi N '® U u Hr % BOMBYX rubricollis. | Der. Purpurhals. Der Rothhals. Der rothhalsigte Spinner. La Veuve. ıGeoffr. ‚Bombyx rubricollis: alis incumbentibus atra, collari sangnineo, abdomi- ne flavo. Fabric. ‘Syst. Ent. n.ı10. p.587. Spec. Ins. T. Il. 2.153. p-206. Manr. Ins. T.II. n. 214. p. 133. ‚‚Phal. Noct. rabricollis. Linn. Syst. Nat. n. 113. p.840. Faun. Suec. n. 1194» :Geoffr. Ins. T.II. n.79. p. 148. tab. ı2. fig. 5. ‚Esper Schmett. T.II. p. go. tab. 92. fig. ı. ‚Syst. Verz. d. WV. Schmett. n.ı1. p.66. ‚Borkhausen eur. Schmett. III Th. n. go. p. 260. Die Raupe lebt im Tunius auf verschiedenen, Arten der Iungerman- mie und Flechte. Die Phalaene findet man im Sommer in den Wäldern an ‘Grashalmen,, an den Baumstämmen und auf den Aesten der Bäume. 18 N ra yırmon N Re, mt a un Nah. pe RG ARE a Et) 2 | ie Io: le yarlasrakyr ANER Ka ag Ne} en dk: day Be ar am SR 3 ee BET A0l teilt do0ig | Be nu RR ah Nu HERE ARRR eh alone änel RN | “s a BR. or aM 2 en up ra AE 43 En Ra N 6 ur RT, ng [> er B $; ' 1+% r i Au ar Br) doch: “u 2 LT aa N RE ai 1 R e | mn \ N “u er ME. Baie Me BR 3 RR OR RT NE $ Be fi SA re hirits2. zug, FURL: f KHRrAn T yo N TERSRESUNOREN me: zninz [215 2 Dr Sana se “ AR Akne an Nut Glan Rense Cr Sande As Re | alla ab OH As i HR A! arg u RR user, Siralormyjs elaenpes Gar: ac. Sturm Re }: tg: y j ’ Ka N REN RE KL FIRE EHRT | en ’ 7 15 3 6 er ne din - ‘ü STRATIOMYS clavipes, Die Keulfüsiste Waffenfliege. La mouche armde noire & ventre et cuifses jaunss. Geoffr. Stratiomys clavipes: scutello sexdentato atra, abdomine ferrugineo. Fa- briec. Syst. Ent. n.g. p.761. Spec. Ins. T.II. n.ı1. p.416. Mant. Ins. 2ER 0.17. p. 338; Musca clavipes: antennis Alatis subulatis,. corpore laevi atro, abdomine testaceo, plantis posticis clavatis. Linn. Syst. Nat. n. 12. p. 981. Geoffr. Ins. T.II. n. 8. p. 483. Sehr selten: im heilsen Sommer an Wassergewächsen. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein Tühlhorn. d. Schildchen mit den sechs Stacheln. e. Clava halterum. f. Ein Hinterfuls, sämt- liche Theile ansehnlich vergrössert. ı9 ae omRhu TE Va ne N PIRLENN öde. 34 ET RN Br Be en Rt. “ Pr kn 5 he: v9 n Su ee "ar a GENRE NEALARE MRS cal Sn RE Ya N, a # Er 8% Fink Ss] AR: Ru ii! {up 36 a REN OM FE, or Hören. “ ra Aral dw Bee alas unh Bit 0 r en Sihuin ala au. « x Serateomys MLecroleore Mehr. Jac. Öturm fe. STRATIOMYS macroleon. Die gro/se ITaffenfliege. Stratiomys macrolson: scutello bidentato, corpore ferruginco, alis Bavis. ” ” ” « Habitat Norimbergae in plantis aquatieis: capt. mens. Iul. 1782, 2. Magnitudo naturalis. b. Caput. c. Äntenna. d. Scutellum. e, Clava haltezum — aucta, % so “ DER Re PA Fe {2 AN. ry x ah a A a “ «, Re . - YA 4 5 var 4 TEER A Rn 3 th x Oniscas A, Yellus Loenr. ‚7.38: fee. ONISCVS Asellus. Der gemeine Assel. Der Kelleresel. Le Cloporte ordinaire. Geoffr. Oniscus Asellus: ovalis cauda obtusa, stylis duobus simplicibus. Linz, Syst. Nat. n.ı4. p. 1061. Faun. Suec. n. 2058. Oniscus Asellus. Fabric, Syst. Ent. n.ı8. p. 299. Spec. Ins. T.I. n.22, p-379. Mant. Ins. T.I. n.25. p.242. Ent. Syst. T.II. n.3. p. 897: ‘ Scop. earn. n. 1142. Geoffr. Ins. T.II. n.2. p. 760. Degeer Ins. T.VII. n. 1. p.547. tab.35. Sg. 3. Sulzer Kennz. d. Ins. tab. 24. fig. 154. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 14. fig. 5. 6. et tab. 155. fig. 1 - - - Elem. ent. tab, 92. 3x Häuffig an alten Mauern, in Kellern, unter Blumentöpfen , in al- ten Gebäuden und feuchten schattenreichen Orten. Diese Art gibt einen widerlichen Geruch von sich, und hat einen salzigten Geschmack. Die Aerzte gebrauchen sie innerlich als ein harntreibendes Mittel. Elemals hat nıan in der Wassersucht sehr viel von ihr erwartet. a. Natürliche Grösse. b. Vergrössertes Fühlhorn. c« Spielart. Onıscur puflaeletter ße ara “ EEE A LH RER 3, ne 3a Kuh Hr. HEN. a =. a .. -r ” wi Ton j' ’» BR} u a De Fe ZZ a ONISCVS pustulbatus, Der Blatterassel. Oniscus pustulatus: atex segmento primo punctis quatuor, reliquis duobus albis (rubris). Fabric. Eat. Syst T.1I. 1.2. p. 396. Oniseus pustulatus: ater segmento primo- punctis quatuor, reliquis duobus' zubris. Fabrie,. Speo. Ins. T.L ıu.2ı. 579. Maänt. Ins. T.I. n, 22% p- 24%. “ Oniscus ‚drmadillo. Scop: carn. u. 1,44: absque icone. Oniscus pustulatus. Rossi In. Etrusc. T. U. p.5. 2.688? Unter Steinen: dieses Exemplar, nach welchem ich die gegenwär- tige Zeichnung habe verfertigen lassen, verdanke ich der Güte des Hın. Per«' Sons zu Göttingen, welches er in den dasigen Gegenden entdeckt hat.- 22: ‘Ob Rossi's On. pust. hieher gehöre, ist so entschieden noch nicht, seine Beschreibung zeigt viel abweichendes an. In der Ent. Syst. I. c. muls statt punctis duob. albis — rubris — stehen. Die letzten Segmente sind wohl nicht eigentlich pallidiora, nur die rothen auf diesen stehenden Flecken sind es. Jedes einzelne Segment ist an seinem hintern Rande, weils. Und doch sind nicht alle Segmente mit rothen Punkten oder Flecken gezeichnet. Es giebt auch Abänderungen, a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. Orescus Zarsallıs PKerfoor r ’ 1 Se.fec. ONISCVS zonatus Der Gürtelassel. :Oniscus Zonatus: ater laevis segmentis omnibus margine postico pallidis, Habitat sub lapidibus, in montosis. Dn. Persoon. Habitus et statura O. armadillo. Corpus laeve nitidum. Cauda ‚sbtusa mutica.. Segmentorum omnium margo posticus pallidus, in vivo ‚animali lutescens. Variat magnitudine. ‚a. Magnitudo naturalis. b. Thorax. c. Antenna, aucta, 25 Üreesceis ageles Ser yoore. ONISCVS agilis. Der schnellfüfsigte Assel. ‚Oniseus agilis: griseo - fuscus, cauda stylis duobus bifidis. Habitat in ligno putrido. Dn. Persoon. Habitus et statura ©. Asell. at duplo minor. Corpus supra griseo - fuscum, subtus una cum pedibus albidum. Cauda obtusa, stylis duobus bifidis: quisque styli ramns interior atque brevior seta longiori terminatrici änstructus. Animal valde agile. a Magnitudo naturali. b. Auctum animal sistit. 24 a RT en ‚ ei Dt a 3% u- x RER. r BR a rd & > a ROH Neth ed "RAR. Ss, era ta au eK ygwic 4 08 \ ‚u Bet MR arte Poren 6); A000 LITE TOR Supik Ta ara je r > te u“ an) air: | ' Bropadies | va Bi " “ Wahr: Br ‚Sy: Yina® ba An era FM NR sin De | a iii ? D x ” 4,9 4 . nn Nur, AR x u Des 2 3er a SR Ak CK FEN ei Sigel Buepızla iR; 'yz = er R "ge eurruiprid stesäg = | | ziige,g Bueder syeıdg "oT — Syuge,g surunez Paaetegg "IT — sagug #ajoı Among "07 — » ER -pulrf” PlIotwoa way "BI —— "us eyoad wann "81 7 uutg BuBipriaut Popup "4R —— -Aaspg eepund Boa "9 — “Zoff stoataaıg aojayy "I1 —— Sina ep op Fr — -unrf spereun oa "EI —. "uurf snaegeies}olg aoja "TI — Br | | Sulge,g snyni dajejg "II — a » sizge,]. snaulsnuaj Jarrıg ot — 38 15 ongeg unpnıu wngouy '6 — "sizgeg sueatiu ungouy ee ugeg Hajog wnrgouy ae | sorge y stıyanba sneysepeiA na ssuugeg snatryez sntysejep ss... ange smiteognd sat> SeIeAL. + FRE rang, snyejnyndiq smuyoegegat 4 u ae snauae Se w — nn Creen dela 2 anguflala Gabr. Pe - Es ‘ r 2 » wi Ad» N dis er 3 CICINDELA angustata. Der schmahkle Sandkäfer. Cicindela angustata: ıhorace cylindrico cyaneo, elytris testaceis apice ni- gris. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.5. p. 169. ° Carabus angustatus. Fabric, Mant. Ins. T.I. n.122. p. 209. Attelabus melanurus: niger, elytris testaceis, apice nigris. Linn. Syst Nat. n.6. p.620. ed. XIII. n.6. p. ı8ı0. Carabus angustatus. Paykull. Monogr. Carab. n. 67. p- 109. Auf sandigten feuchten Plätzen, auch unter Moos und Steinen. Dieser ehemalige Linnesche Attelabus steht gegenwärtig unter den Cieind, so wenig als vorhin unter den Carabis an .seiner natürlichen Stelle. Dies „hat Hr. Prof. Fabricius (Ent. £. 1. c.) schon selbst bemerkt, auch der Re- cens. dieses Weıkes (Allgem. Lit. Z. 1793. n. 145. p. 404.) ‚bestätigt. Zur Errichtung einer neuen Gattung dürfte er gar füglich Gelegenheit geben. a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung, Zehntes Heft. | 2 es N ! 18 “® ( - rc en 4, dneinpjon |köi PRORRSNN IS ee PR N ee Fa, ER TEE BDA a er HÄNEIOR. anbauen | in I HE Mn el Ku anal so ee | Ken N EEE R, BON He iR a, Bi; Malazchius aericiifS Fabr: ni 5 E: u 1 1 fee R MALACHIVS aeneus. Der roth und grüne VVarzenkäfer. La Cieindele bedeau, Geoffr. re verd - bronze. Degeer. „ Malachius aeneus: corpore viridi aeneo, elytris extrorsum sangnineis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.ı. p.221. Syst. Ent. n.ı. p.207. Spec. Ins. T.I. n.ı. p.262. Mant. Ins. T.I. n.ı. p. 169. Cantharis aenea : corpove viridi aeneo, elytris extrorsum undique rubris. Linn. Syst. Nat, n.7. p.648. ed. XIII. n.7. p. 1897. Faun. Suec. n, 708. Cicindela viridi aenea. Geoffr. Ins. T.I. n.7. p. 174. & Degeer Ins. T.IV, p. 45. n.6. tab. 2. fig. 16. ı7. Schäffer Abhandl. ITh. p.82. tab. 2. fig. 10. ı1. - - - Icon. Ins. Rat. tab. ı8. fig. ı2. ı3. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı Th. n. 129. p.81. Donacia Ranuneulorum. Voet Coleoptr. 2 Th. N. VII. p. 129. 1.46. £ VI. Telepho- Häufig im Sommer auf blühenden Gewächsen. & Natürliche Grösse. -b. Vergrösserung. ® > k : 2) Malacrkus bopujtulals Fabr: MALACHIVS bipustulatns. Der zweyblatterigte VVarzenkäfer. La Cicindele vert & points rouges. Geoffr. Telephore verd & deux points rouges. Molachius bipustulatus: aenco viridis elytris apice rubris. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.2. p.222. Syst.‘ Ent. n.2. p.208. Spec. Ins. T.I. n. 2. p-262. Mant. Ins. T.I. n.2. p. 169. Cantharis bipustulata. Linn. Syst. Nat. n. 6. p.648. ed. XIII. n.8. p. 1898. Faun. Snec. n.709. Cicindela viridis elytris apice rubris. Geoffr. Ins. T.T. n.8. p. 175. Telephorus viridi aeneus. Degeer Ins. T.1V.n.7. p. 75. Scop. Carn. n. 127. ic. 127. Schäff. Ic. Ins. Ratisb. tab. ı8. fig. ıe. ı1. 14. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı Th. n. 130. p.8ı. Donacia Asparagorum. Voet. Coleopt. 2 Th. Nr. VT. p.128. 1.46. £. VII, Nicht selten, mit dem vorigen zu gleicher Zeit auf allen blühen- den Gewächsen. a, Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. 3 2 er 7 Da Tee - Br Be “2 IE, e E AR) a RL SEN iS RAR N; MN RR 2 ers | ar / an De k 2 iE a Aal Fey “ am I | ar ir yurchs: ar { ER Ri F . a ige ih: Ba 1 Sr j - 2 Eh Kg 2 RA v Na Ar Tr 4 Er I Ne FaRRLN: ER 5 Bi ÜRR ı Erg R konn HL ‚ae, at Fa MW La 8 Barbie zsrnohl Be rer wg a a ‚lm „warte 1 "ae | Malacktus pulicar us Fabr: fie 3 N: % “7 N A N £, “en ! u { 4 Br 2; Saar ie MALACHIVS pulicarius. Der Floh - Warzenkäfer. Malachius pulicarius: niger thoracis margine elytrorumque apicibus ni. gris. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.ı2. p. 224. Gen. Ins. Mant. p. 1355. Spec. Ins. T.I. n.4. p.262. Mant. Ins. T.I. n.7. p. 169. Cantharis nemoralis. Gmel. ed. XII. Syst. Nat. Linn. n. 60. p. 1898. Wohl öfters, aber nicht so häuffig wie die vorigen auf verschie. denen blühenden Gewächsen. ’ a. Natürliche Grösse, b, Vergrösserung, vi A #1 7 «f Tas Eh 7. vun BUN ee & Er PEARL 14 ” N Malachsies afesalas Gobr: MALACHIVS fasciatus, Der rothbandirte PParzenkifer. La cicindele a bandes rouges. Geoffr. Tes lephore a bandes rouges. Degeer. Malachius fasciatus : elytris nigris, fasciis duabus rufis. Fabric, Ent. Syst. T.T. n. 13. p. 228. Pk Ent. n.4. p.208. Spec. Ins. T.I. n.3. p- 262. Mant. Is. T.I. n.8. p. 169. Cantharis fasciata. Linn. Syst. Nat. n. ı0. p.648. ed. XIII. n. 10. P- 1899. Faun. Suec. n. 711. Cicindela elytris nigris, fasciis Ku rufis. Geoffr. Ins. T.I. n. 12, pP. 177: Scop. Carn. n.129. ic, 129. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 189. fig. 3. 2..5.b. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı Th. n. 132. pP 82. ä Im Sommer in Gärten auf Blüthen, a, Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, 5 j DI Te An yatk si ne nid ud ra: N | ur sh lan ande N x Son, Er SR AH NR j w a)" AT TREE 5 . r ArToR Stk 7: 8 ei äcshne em zur ER ar. Iagh X en ii körkergh 42 ER MR — a * . * > Er EFEE R EJIULES[ITLS Acbı 3 ß ce ürn a EL LT ’ Mi 19, 1 « y % Re JarsE N, au 2. ’ . » x any 3 ” 1; AI EU] y Br } K { ’@ a De y Te ’ 4 k A 1} RN d} PUR: f ur W wa} k g "| er ‘ IL ARE v P- £ rw), das 8 * ar w e% X „io En = pr FOL f f LIKE 6 KARTE h WORAN Dei IL, n N P, [ MALACHIVS equestris, Der Ritter - VV’arzenkäfer. Der Gouansche VParzenkäfer. Malechius equestris: vividi aeneus elytris rubris, Sascia viridi aenea, Fabric. Ent, Syst. T.I. n.14. p. 224. Spec. Ins. App. T. UI. n.6. p. 500, Mant. Ins. T.I. n.g. p. 169. Meloe Gouani: alatus ater, elytris fascia apiceque sanguineis. Linn. Syst, Nat. n. 11. p. 1068. ed. XIII. n.61. p. 1899. et n. 29. p. 2021. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 41. fig. 15. ı6. mala! Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı. Th. n. 133. p. 83. Auch in unserm deutschen Vaterlande, und nicht selten, mit dem vorigen. a, Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. 6 Anobium Boleti Fabr: K ha ’ Alan neh. Bu vi NH vr . RR: AENK - “ars ° u w r ie been u -/ ‘ 1 N ANOBIVM Boleti. Der Hauskäfer in den L.öcherpilzen. Anobium Balek; : fuscum obscurum pedibus testaceis. Fabric, Ent, Syst. T.I. n.6. p. 237. Dermestes Boleti. Scop. Caırn. n. 44. absque icone, Herbst Naturg. d. K. V Th. n. 17. p.68. absque icone. Nicht selten, auch in hiesigen Gegenden in verschiedenen Pilzen. Aendert mit dunkel - und hellbraunen Flügeldecken ab, a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, Ya ü ANY om u sion Er u SALE Keet CR h r . e > en ER) hd N U Ze ı | ui AR, Aa Ni EFF I: wie Er & ur 5 RE, "ot soul 5 Kun arts! . ie u rk ni N ABURTE, 38 ‘ me. Mi a, LT 4 N KEh RE en ai, | on or? RR lc, Hm, fi “ N P 1 $; j f 2 R i j er 7 were STE "An Ö; 9}. M- R Pi hi ursihrt ‚Unik >02 2% j ce) ! R- } 5 li h ic BNT ni | a oh ni Bon 'Leechlge sbiM BR: Fi: x n fr och NE: BR dh aaa f bau Is, ah ter nahm gr} rie vuk Fra EARN ARE Rt D- al Ai NR DAL Nn 1% j TEEN a7‘ Ro TER * > Br EN ee E BURGER NN SER SEE LBS s 2 F u ae; N ‚ Ir 073 Park Ye be A r N il nr $ BETT, are FR; EN nt ” n i Iy 17E “ bt DENENTE ER RRN Fe ih - vr: f ii 120, Dr = Ren, SET TGE A ir ATIRN - PAR IRB: NR Ar! ART WArz: BR N ir las er Kr a ERS, wi 25 MrAZE PR [74 Anobium m cars Fabr. ANOBIVM micans. Der glänzende Hauskäfer. Anobium micans: glabrum fuscum elytris laevibus, pedibus testaceis. Fa- bric. Ent. Syst. T.I. n.ı3. p. 238. Herbst Naturg. d. K. YV Th. n.ı0. p.64. tab. XLVII. fig. ıı. EEK Um Braunschweig: von dem Entdecker Hrn. Prof. Hellwig da- gelbst gefälligst mitgetheilt. Er lebt wie der vorige in Pilzen. a. Natürliche Grösse, b. Vergrösserung. Ir INIAT #, \ EN B ah oma 2 in RR Mn ” a „7 Be RR oh, a Sn ve x RS sim iv ul gin, alltag ab 2) re Anobium rulidu Ar Kar ANOBIVM nitidum. Der glatte Hauskäfer. Anobium nitidum: laeve atrum nitidum pedibus testaceis, Fabric. Ent. Syst. T.I. n.14. p.238. Um unuebyieie; von dem Herrn Prof. Hellwig entdeckt und mitgetheilt. Er führt gleiche Lebensart mit den vorigen. Hrn. Garnisonpr. Herbst Anobium nitidum (Naturg. d.K. V Th. 21.9. 'p. 62. tab. XLVII. fig. 10. il.) gehört keineswegs hieher, und ist des- sen Aeusserungen zu Folge, für ein ganz anders Anobium, das vielleicht mit A. Boleti die meiste Aehnlichkeit haben mag, zu halten. Da Hr. Prof. Fabric. Hr. Garn. Pr. Herbst und ich, dieses Käferchen aus einer Hand er- halten haben, und ich für die Richtigkeit der Fabriciuschen Bestimmung mir zu stehen getraue, so ist es wahrscheinlich, dafs bey Hrn. Herbst eine Verwechslung mit einem andern Anobio vorgegangen seyn mag, welches er selbst vorläufig zuzugeben geneigt scheint. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. Zehntes Heft, 9 DR is Me: ach jet ee ne u im ne en 2 es. . «27 Elater ferrugineus FPFapr: « c [7 in“ ER h ’ J ” EN Bo Ro . ER ei r As e Me = En UN ng ‘ Bo 1% Y ar Ir H \ k 198 S ELATER ferrugineus, "Der rothbraune Springkäfer. Le Taupin rouge. Geoffr. ‚Elater ferrugineus: thorace elytrisque ferrugineis, thoracis margine postico corporeque nigris. Fabric. Ent. Syst. T. II. n.13. p, 220. Syst. Ent. n. 7. P211: SngC- Ins. T.I. n. ı1. p. 266. Mant. Ins. T. I. n. 14. p. 172. ‚Elater ferrugineus. Linn. Syst. Nat. n.20. p.654. ed. XIII. n.20. p. 1906. Faun. Suec. n. 729. ‚Elater thorace elytrisque zubris, Geoffr. Ins. T.L n.ı. p.ı30. t.2. 54 ‘Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. ı9. fig. ı. ‚Harrer Beschr. d. Schäff, Ins. ı Th. n. 101. p. 67. Nirgends sehr häuffig, an und in modernden alten VVeidenstöcken. a. Natürliche Grösse. b. Vergrössernng. 10 y ’. ve ne: s A PEN tell a & N ie Hand ah ln Ro wi ar ir di = } “rs My ar >. br PER FAT } } % N ERRPAL ® 4 % al ak 4 i D “Tr; BZ. % r \ x RN Fre N , id IB EU NER! 9 rr Srlha At EG Sit, [ae & AADATTERS Ay RR il }} Kr Br v EN Er a een RUE 2 48 RT? Ay ER # d 12 u 1) jr . T | BERN RE SEE RR De} ih 4 ; EHEN n vr. ’ ud HR. RT £ >» Saas 71 r «AN Fi 4 , 8 f g \ Ar a | De v0 re. re a ELATER rufus Der braunrotho Springkäfer. Elater rufus: ferrugineus capite thoraceque obscurioribus. Fabric, Ent: Syst. T. II. n. 17. p- 219. Elater maior rufus. Yoet. Coleopt. 2 Th. n. 15. p. 113. tab. 43. fig. 19. later rufus. Degeer Ins. T.IV. n.ı. p.87. tab. 5. fig. 16. i 4 Aus Dresden, von dem Hın. Baron von Block gefälligst mitgetheilz, Degeers E. rufus scheint weit eher dieser, als der vorige zu seyn, a. Der Kopf mit den Fühlhörnern vergrössert. 22 ee Pr Y " x “f AN ar rd . se sn Mk Bere 3 Pr Nah ads 44 BYAR, a 3 SORTE Au je Mr et x de 9% »h 4 ARLAN ‘ u ar,‘ % 5 ‘ > L® ir % % A | als A > ” » Kr Mi . ı - 5) 4; 0 PER EN Burke .. 2 4 P Da f) S r Are % auTN) F, n A EB IE s j ri j 5 u KL Fe Rod na } Bu EIN h 1 ee) 2 or air re R ee Asy 3 e en u Ce ww. Meloe Profearabaeus BITTE N y > Wr iy a Wr »,% B 2 I i % ge ee Se FR, 2“ Er MELOE Proscarabaeus, Der gemeine Maywurm. Der Zwitterkäfer. Der Proscarabaeus oder Anti seantharus der Alten. Le Proscarabe. Le Scarabe onctueux. The Oyl Beetle, Meloe Proscarabaeus: corpore violaceo. Fabric. Ent. Syst. T.II. n.ı. p-517. Syst Ent. n.ı. p.259. Spec. Ins. T.T. n. ı. p.327. Mant, Ins. TH’ 9.210 Meloe Proscarabaeus: corpore violaceo. Linn. Syst. Nat. n. ı. p:679. ed. XIII. n.ı. p.2017. Faun. Suec. n. 826. . Cantharis Proscarabaeus. Degeer Ins. Tom. V. p. 257. n.1. tab, ı. fig. 1. Schäffer Ic. Ins. Ratisb, tab, 5. fig. 5. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı Th. n. 400. p. 239: Aömer im Fussl. N. Magaz. 2B. n.5. p. 119. Drury exot. Ins. Vorrede p. 9 12 _ Nicht selten, schon in den ersten Tagen des Maymonats, auch noch früher, auf sandigten sonnenreichen Plätzen, auf \Vällen und VViesen. Diese und die nächstfolgende Art lassen bey der geringsten Berührung aus ihren Gelenken einen dicken fetten gelblichten Saft von sich , dessen Ge- ruch nicht unangenehm ist. Man benuzte sie deshalben schon sehr lange zum arzneylichen Gebrauch: nur war die unschikliche Benennung: Maywurm, Vermis maialis, und Scarabaeus maialis, unter der sie von den Apothekern gesammelt werden, Ursache, dafs man sich statt ihrer, zu dieser Absicht, des gemeinen Maykäfers (Melolontha vulgaris) bediente. » % Meloe madalıs ann. ae De Egal #3 ER RER N MELOE maialis, Der eigentliche Maywurmkäfer. Der vergoldete Maywurm. Meloe maialis: segmentis dorsalibus abdominis rubris, Fabrie, Ent. Syst. T. II. n. 2. p. 518. Syst. Ent. n.2. p.25g, Spec. Ins. T.I. n.2. p. 327. Mant, Ins. T.l. n. 2. p. 213. Meloe Maialis. Linn. Syst. Nat. n.2, p.679. ed. XIII. n. 2, p. 2017. Frisch Ins. 6 Th. p. 14. tab. 6. fig. 4. | ‚Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 3. fig. 6. Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ı Th. n. 401. p.2ög. Schrank Ins. austr. n. 423. Römer im Fuesl. N. Magaz. 2B. n.4. p.ı11g. mit Hinzuziehung der da= selbst angeführten Schriften. 33 Man findet diesen öfters zugleich mit dem vorigen an ähnlichen Stellen, und in gleicher Tahreszeit. Er besizt die bey jenem berührte Ei. genschaft auch, aus seinen Gelenken, besunders der Tüsse, eine schmierig- te fette Feuchtigkeit von sich zu geben, und ist derselbe, der den haupt- sächlichsten Bestandtheil des sonst mehr als gegenwärtig berühmten, Ber- liner Specificums wider den tollen Hundsbifs, und dessen Folgen, ausmachte. ,. x: PMeloe lechz Hell. ar a7 ern TER Da, “r u i6 8 I% 14 Er s 1a + £ + AR Me} „ nur TER le ‚ vr a NT NN VERF e2 4 Fyn öl Ara 2 rt e Era MI AENANK er un DaE RR zr An , . Bi j FR) 2 IR, Re a 4 An . x 1% PIE EN A E 7m h >,» a TE Zh \ a & . 4 4 eu we; N oa 102 Bu Er x et 5 HR he Nagy sh A BR vr era lR MAR, ERS, ie . In De ARE WERT Dr LEEREN 2 2 Dar a VRR ah 7 F ER?" 17 ar er MELOE tecca. Der Maywurmkäfer mit ungewöhnlich langen Flügeldecken. Meloe tecta: atıa, elytris abdomine haud brevioribus, antennis medio crassissimis. Le Proscarabe. Geoffr. Ins. T. TI. n..ı. p. 377. tab.7. fig 4 Sulzer Kennz. n, 26. p. 92. tab. 7. fig. 54. Frisch Ins. 6. tab. 6. fig.5. Habitat Brunsvigiae locis sabulosis aprieis primo vere, Fids Cl. Hellwig hanc Meloen ut propriam nunc speciem, immerito olim cum va- yietate Proscarabaei minori, et cum Proscarabaeo ipso, confusam vindico., Differt enim elytris haud abbreviatis, abdomen suboccultantibus, er fabriea antennarum omnino a reliquis Meloidum speciebus aliena. Articuli 5. 6. 7 reliquos crassitudine multum superant, id quod figura #, quae antennam lente auctam sistit, indicare volui. CI. Geoffr. 1. c. eandem Meloen depin= xit, et characteres generis Meloes sui ex ipsa desumsir. 14 Meloe br EDIT collas HMelhıv. MELÖE brevicollis. Der Maywurmkäfer mit dem kurzen Bruststücke. Meloe brevicollis: atra, thorace transverso elytrisque subpunctatis. Habitat Brunsvigiae. Dn. Pr. Hellwig. Statura Proscarabaei at duplo minor. Thoracis latitudo, quae lon» gitudine ejus mon compensatur, differentiam largitur eximiam, hanc Meloen ab omni affini distinguendi. Totum animal ‘multum latius est ac Prosca- rabaeus coommunis, elytrisque gaudet ferme rotundatis, hince obtusissimis. a. Caput cum ore et antennis auctum, 15 MN y % 7; Ara DL | Pr he u ENTE ah Ar) dal rearios. aryede. s FR, % W HE era Fi } Like ft IR Re RE E rt N x Biongaield \ » x %, > 14 wg bike 16: aa$: 11619 La, $ € tra cahl Frralsk salat". 1; la | DT 22 2 4 D ” = ara ET y“ I“ 4 £ 4 3 Fe > hi ET 2 ‘ N 77 ir we f Ch r 0 n Z 2 re » P * « t “ LIE Ö ’. ‚anpel / - 5 ’ Ten IM 6a iR! PH, aut # torte BE Iatsitin. wior ‚ouril tl, INES 6 alten nisit "ya N. ji RE Wi ir 173 + A > ga - * ° ar i u Din % a ‘% ei 5 , ” r s ß y 7 D » , N b h h, 3 3 74 u eo E en > 2 8. ar ke IR BR, £ ar d ’ a Ü o Fran: % ve a + hg IT rn aha j . 8 R = Li * \ « A 2 B “ Pr h * « g .% * im » j i8 ’ s 4 t Bi \ er B; mil, ort za maligne, 1177 u tab nn % mo an, PR ALEET Bir da h dir m. er, REIN, v LEERE { YR , » 7 ap ‚ab Di Viral ji a da 185 a Meloe punclala Eher: N an RR BR an zum DE RE A na ne Eee ZÄN er Ye DA h N} Re ne DR} En « ">. - “ ua ni ERR- s fi Er „ N y Ki 7 we FEMT x u ’ Es2L 3 7 N ' au A NEN A Au \E ni Fe) .) f h er u; ar ai > h % j' “wi N . MENT. fi A) A AR f iR [} « ‘ , 4 g i j ’ m KAIH % . » Ir AN A “* 0) h run ’ = > > > a PS IeT. u ne we " A » no a ‘ “ E EU a EIER j & “ = = >» +1 2% u! Zn Eh -. apa . > SE ee MELOE punctata. Der punktirte Maywurmkäfer. Meloe punctata: atra opaca, thorace plano quadrsto elytrisque puuctis ‚plurimis impressis. ‚ Habitat Brunsvigiae. Dn. P. Hellwig. Statura Proscarabaei at minor. Caput, thorax, elytra, atra, nec violaces, punctisque plurimis atque profundioribus saepe confluentibus im« pressa. Antennae articulis inaequalibus. Abdomen subtus laeve, impuncte- tum.. Alia est et omnimode diversa species a Meloe punctata Fabric, am % Hab wo wi u Br ce te ” 1. a Maye [74 merıdana are a - MVSCA meriuiana. Die Mittagsfliege. Musca meridiana : entennis plumatis piloso nigra, fronte aurea, alis basi ferrugineis. Fabric. Syst. Ent. n.3. p.775. Spec. Ins. T.II. n.3. p- 435. Mant. Ins. T.II. n. 4. p. 342. Musca meridiana. Linn. Syst. Nat. n.65. p. 989. ed. XIII. n. 63. p. 2838. Faun. Suec. n. 1827. Linn. Amoen. Acad. T.V. tab.5. 253. 65. ed. Schreber. Schäffer Ic. Ins. Ratisb. tab. 108. fig. 7. Schrank Ins. austr. n. 922. Nicht selten in unsern lichten Forsten, auch an schwülen Soin- mertägen in Gärten auf blühenden Gewächsen. a. Der vergrösserte Kopf. Zehntes Heft. 17 PUR mi „als IPHIERFT ie.=,! ee EEE TEN ul) aa ae ar: iR wm ah 1 EREr aee » ” v 3 x F \ fl L} RE RTV TE Ark ’ ” “ ‘ . a ’ . ur ieh Aal. il And 8 % EN N | ge R v% ELFRIEDE SA RO. ar, Ara hi nolgwilse gie las ra a te NM sexiina , 1ilsi ni | a # - a “23 » i herkwert) ar: S5 Er di hura Bar pi andre N er. + ı Maufea ‚gro WARTZZZ E MVSCA grossa. Die Riesenfliege. Musca grossa: antennis setariis nigra, alis basi ferrugineis. Fabrie. Syst. Ent. n.20. p.777. Spec. Ins. T.II. n.50. p. 441. Mant. Ins. T.. n. 37. p- 343. Musca grossa. Linn. Syst. Nat. n,75. p.991. ed. XII n. 72. p- 2849. Faun. Suec. n. 1837. Geoffr. Ins. T. I. n.5. p. 495. Schrank Ins. austr. n. 936. Die Made.hält sich in dem Auswurf der Pferde und des inte viehes auf, die Fliege ist häuffig auf Viehweiden. So sehr riesenartig I die Schäffersche Figur (tab. 108. fg. 6.) eine,M. grossa vorstellen soll, habe ich nirgends eine gesehen. a > ulca vomuorıa Larnn . MVSCA vomitoria Die Brechfliege. La Mouche bleu ds la viande. Geoffr. Musca vomitoria: antennis plumatis, thorace nigro, abdomine caeruleo nitente, fronte fulva. Fabric. Syst. Ent. n.13. p.776. Spec. Ts, T.H. n.17. p. 459. Mant. Ins. T. II. n. ı9. p. 343. Musca vomitoria. Linn. Syst. Nat. n. 67. p. 989. ed. XIII. n.67. p. 2859. Faun. Suec. 1831. Musca thorace nigro, abdomine caerulescente. Geoffr. Ins. T.II. n.59. p- 524. Musca chrysocephala. _ Degeer Ins; T. VI. n.5. p.60. Musca carnaria. Scop. carn. n, 868. absque icone, Schrank Ins. austr. n. 926. Kob Forlphal, p.54. tab.2. fig.5. ıg Stets hätffg und sehr lästig, besonders in heissen Sommertägen an Speisebehältern , und auf allen esbaren animalischen Producten. Die Ma- de lebt gewöhnlich in dem Auswurf der Thiere: die Fliege schwebt auch um blühende Gewächse. Sie mag wohl Erbrechen erregen, sey es nun durch den Anblik einer Colonie ihrer Maden, oder durch diese selbst, wenn sie im menschlichen Magen gekommen. Das befruchtete Weibchen gibt nicht selten hiezu Gelegenheit. Nach des schwedischen Naturforschers‘ Bierkanders Bemerkung, war einst ein Milchtopf ausersehen, um eine be- tächtliche Menge Maden dariun zu beherbergen. Fitesl. N. Magaz. 2B. p. 96. $.21. Bombıyz rofea Fabr | BOMBYX rosea. Der rosenflüglichte Spinner. Der rosenrothe Spinner. La Hosetie. Geoffr. Bombyx rosea: alis incunmbentibus roseis: strigis tribus fuscis; secunda undäta, tertia punctata. Fabric. Syst. Ent. n.ı09. p.587. Spec, Ins. - T.M. n.152. p.205. Mant. Ins. T.I. n. 213. p. 153. @eoffr. Ins. T. II. n. 25. p. ı2ı. Noctua rubieunda. Syst. Verz. d. W. Schmett. n. ı0. p. 66. Esper eur. Schmett. p. 586. tab.76. fig. ı - 5. Borkhausen eur. Schmett. 3Th. n. 75. p. 257. ‚Die Raupe, aus welcher sich dieser Spinner entwickelt, lebt im Junius an den Baumflechten. Der Spinner selbst zeigt sich öfters bey Tag in sehr schnellem Flug. 20 PMHalaena jarınals Pabr. PHALAENA farimalis Der Polirflügel. Die Mehlmiücke, Der Mehlspanner. La Phalene & venera releve. Geoffr. Phalaena farinalis : palpis recurvatis, alis politis en: strigis re- pandis albis, basi apiceque glaucis. Fabric, Syst. Ent. n. 112. p.641. Spec. Ins. T.II. n. 169. p. 270. Mant. Ins. T.II. n. 264. p. 216. Phal. Pyr. farinalis. Linn. Syst. Nat, n. 527. p.881. ed. XIII n. 88ı. p- 2529. Faun. Suec. 13548. Geoffr. Ins. T.II. n. 113. p. 167. Verz. d. IV. Schmett. n.55. p. 123. Scop. carn. m 608. ic. 608. Schäffer Ic. Is. Ratisb.. tab. 95. fig. 8. 9. Die Larve lebt oft häuffg genug im Mehl. Die Phalene Aiegt in den Häussern und. an Mehlbehältnissen herum, wenn sie sizt, so krümmt sie ihren Unterleib sehr sonderbar und stark aufwärts, 21 j: Dee EI ur ea A Ba r Vers ie a Sa EN We RlAhER, MER. Er BR N AH E iR A: rn 9. Hrn eh; bach > Se A } an eryiR Be Kal Ne ae a kr FE, ER ME ZBRRL ona6 nl Es | TI ir »k, Sri En en AERL ER RN NE) RAN ER N Reine. Kt = Er Es an a 21 Ri uni ai e: as, Kt, ri Ne Ang RER. ER Je ah Arne, u 22) 108 eh, 2 RE Ara S Su air ae a E a SYyralıs fagana Febr. PYRALIS fagana Der Buchenwickler. La Phalene vert ondee. Geoffr. strigis tribus obliquis albis, antennis pe- Mant. Ins. Der Hageichenwickler. Pyralis fagana : alis viridibus: dibusque Navis. - Fabric. Spec. Ins. T.I. n.5. p. 277. T.H. n.5. p. 224. Phal. Tort. prasiniana. Linn. Syst. Nat. n. 285. p. 875. ed. XIII. n. $ı0, p-2498. Faun. Suec. n. 1506. Geoffr. Ins. T.UI. n.125. p. 172. Tortrix prasiniana. Syst. Verz. d. W. Schmett. n.2. p. 125. Hoesel Ins. T.IV. p.252. tab. 22, Die Raupe hüllt sich in den Blättern der Eiche, Buche und Erle ein, sie ist grün, und trägt seitwärts eine gelbe Streiffe. Die Phalene Aat- tert in den Gegenden, wo genannte Bäume st tehen, nicht selten. In des Fabr. Mant. ist a. a. O, statt Phal. fagana FV. — Phal. prasiniana W., zu lesen 22 / PYRALIS prasiniana. Der Eichenwickler. Der Grasgrünwickler. La Chappe verie & bande. Geo fr Pyralis prasiniana : alis anticis viridibus: strigis duabus obliquis Havican. tibus, posticis albis. Fabric. Syst. Ent. n.35. p. 645. Spec. Ins. T.I. n.4. p- 276. Mant. Ins. T. I. n. 4. p. 205. Phal, Tortrix prasiniana. Gmel. Syst. Nat. Linn. ed. XIII. n.285. (cavs ne habeas hunc numerum , pro numero Linn.) p. 2498. Geoffr. Ins. T.H. n. 124. p. 172. Tortrix quercana. Syst. Verz. d. W. Schmett. n. ı. p. 129. Tortrix prasina. Poda mus. graec. n.52. p. 95. tab. 2. fig. 10, Roesel Insekt. IV. Th. p.73. tab. ıo. Die Raupe lebt wie die vorige auf Eichen, und ist gleich ihrer Aurelie grün, nur hat jene seitwärts einen gelblichten, und diese auf den Rücken einen schwarzen Streif, 25 y f N er un . N ö ; _ z halle IAIWEHYT 704 Syralas werıdara Fr ? ni #37 PYRALIS viridana. | Der Grünwickler. Der Kahneichenwickler. La Chappe vert. Geoffr. Pyralis viridana: alis rhombeis: anticis viridibus immaculatis. Fabric. Syst. Ent. n.4. p. 656. Spec. Ins. T.II. n. 6. p.277. Mant. Ins. T.II. n. 6. p. 224. Phal. Tort. viridana. Linn. Syst. Nat. n.286. p.875. ed. XIII. n. 286. p-2499. Faun. Suec. n. 1507. Geoff r. Ins. T.II. n. 123. p. ı7ı. Tortrix viridana. Syst. Verz. d. W. Schmett. n.3. p.ı25. Hoesel Insekt. IV. Th. p.5. tab. ı. Die Raupe ist grün, glatt und schwarz punktirt: ihre hinten Füsse sind gelb. Die Aurelie ist braun. Sie lebt auf Eichen. 24 Er. x BG PANIBH, "oral 1 rast ABER e RR “ Na Eu SR in we A Er int län a N Ai ie er ä Ka BD any ih ER E ‘ . a N ee +] *g 1 Yz By u Kr ( Mn Sag e1aFıuos enyyon #3 TS ssugeg eulßrsjo xÄAguog ke orgej waF wIoj0ol}12A xAqwog wc sugeg 'sew vıojaytaa KÄqwog "ıT. | “Snap, sterog suuifäydeig "07 rugeJ snauındurz saunAydeis "61 Jugej Sareynäue spundydeg 'gL uuirg Jennarg snon&ydurg 'Zı -sugeg smalry snusiyyuy 'g1 Se "uurg Bendrq stieyqiuey '$1 | -Stuge snunayıue SnxoJoN. "HL "Suigej smiqnp SnxoJoN '&1 -Sinpagg sapropayıs sngeieg "TI -jaskeg. erıdıu sngeie) "TI "Juugej stuxosid sngeie) "01 Sugeg snaatlajojoy snqere) *6 rigeg sıjjosfaaıq sngeıe) "8 Hulge, 7 snonjegaw sngeien "2 ange ejoRy sngeien "9 esugej smepyundapnw sngeiey "S . "zirgeg snuejd sngeıen "#7 | -suge7 sadıoıns ongausL "E "Sıngopg snastd sarlıeag "7 Asjjspg .sa9eded sayııeag "1 'geL RTELTITLETTILLEINT pH way sop neguf- 2 a Fr ET ” vÜ Kon ng Re 37 20 e Di £S > 3 carıles Jeszele. RT l: el ev. 7 4 x ar v ee aa a ee SCARITES gagates. Der Gagatschwarze Schlupfkäfer. Scarites gagates : ıhorace subcordato ater, elytis convexis strlatis, striis levibus. 3 . Habitat sub Harcyniae lapidibus. Dn. Pr. Hellwig. 2 ; Statura Car. metallici F., at paullo maior. Totus ater, laevis, ni- tens. Caput grande, porrectum, planum, thorace angustins. Mandibulae exsertae acutae. Palpi picei. Labium integrum. Antennae fuscae pilosae. Tliorax marginibus elevatis rotundatis, medio canaliculatus, transverse stria- tus, posticeque punctis duobus ordinariis impressus. Elytra circumscriptio- ne Ovata, convexa, gibba, marginata, striaia, striis omnibus levibus. Ti«» biae anticae subpalmatae,, taxsi (antici) compressi, picci. Eilftes Heft, | 3 Desideravit Cl. Hellwig, hunc Carabum, quem olim cum amicis suis, sub nomine Car. Frater communicavit, nunc Scaritis generi inserere, et ceu novam, huic rectius, quam Caraborum accomodatam, speciem pro= ponere. Locus enim atque victus, incessus gravis, minus adeo celer, quem- admodum Caraborum est, scutelli absentia, tibiarum anticarum incisurae spinulosae, omnino suadent, hanc speciem ad Scarites amaandare ; id guod et de sequenti valet. a: Pes anticus sub lente visus. [74 \ Scariıles ypreeus Melke. de St.fe = n’ Fi EyeR N) B IR } A ee. a van) ER, P fi Kt 7 wi Sein y r 7 * 3% di a 3 SCARITES picens. Der pechschwarze Schlupfkäfer. Scarites piceus: ater laevis nitens elytris striatis, abdomine antennis pedi- busque piceis. Habitat sub Harcyniae lapidibus. Dn. Pr. Hellwig. Habitus et statura antecedentis, at triplo minor. Caput, thorax elytra atra nitida. Antennae piceae moniliformes. ‚Caput antice utrinque li- neola impressa. Thorax subcordatus marginatus, linea media impressa, pos- ticeque punctis duobus ordinariis exaratus. Elytra convexa striata, sıriis subpunctatis, summo margine abdomen amplectente argutius punctato. Sub- tus abdomen piceum. Pedes picei. Tibiae anticae subdivisae. Idem est Carabus, quem sub nomine Carab. brevis Cl. Hellwig cum amicis suis jam jam communicavit. | 2, Pes anticus lente auctus. 2 (« ) PY ® 5] » au L9 * % sans wi Ray | ug ihn I schtanyaaa, aba ER a ea 5 Sl a Se EB [24 > 4 at z. . ' Ser ebreo CUE F ST Fe af ix = u, er ETUI TE nein I a TENEBRIO curvipes. Der krummfü/sigte Mehlkäfer. Tenebrio curvipes: ıhorace subquadrato, elytris crenato - stziatis, tibiis anticis incurvis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.3. p. ıı1. Tenebrio affınis: oblongus niger, elytris punctato - striatis. Rossi Faun, Etrusc. T.I. n.578. p. 232. Tenebrio cylindrieus. Herbst Archiv. 5Heft n.3. p. 149. Schneider N. Magaz. 3Heft p. 356. Habitat in Germaniae truncis putridis Quercus, Fagi. Cl. Rossi Tenebrionem 1. c. descriptum mecum benevok commu- nicavit, hinc autoptes edoctus eundem esse, quem illustr. Fabric. l. c. enu- meravit. Fide Cl. Schneideri Synonym. Herbstii adduco, qui ipse exemplar, quod delineavi, suppeditavit. | 2a. Caput cum ore antennisque lente auctum sistit, - Re) Mar ir wahr h a i BERTTRR Bee in strliwe, | 4 ann ni; Dir Bart: 5 ET. OR RT ah 0° “L m Ne ’ Wil a m a N Be srianere ar = & Benin a DE Bee) N and ai Kirsair a are er a hirhhTere x Ar Ka A q 7, iR ran an " % nern ei; N Carabus glaries Sabı: X CARABVS planus Der geebnete Laufkäfer. Carabus planus:: alatus depressus ater elytris substriatis, Fabric. Ent. Syst, 2.2 2% 37 29133. Carabus spiniger. Paykull. monogr. Car. n.25. p. 43. Haud infrequens sub lapidibus: cum C. leucophthalmo, aliisque toties confusus. Est illi eadem tibiarum anticarum spinulosa divisio, quam ‚in aliis pluribus observavi. A I» EN MenERaR Sr) 2 r u fe | 74 CH = a = Kun ‚„e za097 iz RR > . a (Carabus mullgpuneleilies Lee. CARABVS multipunctatus. Der vielpunktige Laufkäfer. Carabus multipunctatus: alatus subaeneus, elytris punctis vagis plurimis impressis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.59. p.156. Syst. Ent. n.18. p.245. Spec. Ins. T.I. n.58. p.589. Mant. Ins. T.I. n.79. p. 201. Carabus multipunctatus. Linn. Syst. Nat. n.32. p. 672. ed. XIII. n. 52. p. 1977: Paykull monogr. Car. n.29. p. 49. Im Frübjahre unter Steinen, an feuchten waldichten Wiesgrunde, nicht sehr selten, a. Eine Flügeldecke, vergrössert. nu Ei y er >, Carebus Vrcodea « Ham N) w on ee Ye, GR vo SL ARTFRNTR A Ko Mala Hu: ’ - CARABVS striola. Der stark gestreifte Lauufkäfer. Carubus striola: apterus depressus ater, tlorace lineis utringue duabus baseos impressis, elytris striatis. Fabric. Ent. Syst. T.II. n.96. p. 146. Schneider N. Magaz. 5 Heft p. 361. Nicht selten unter Steinen, besonders in seinem VVinteraufenthalte im Frühjahr. WYurde sonst oft für den C. leucophtholm, u. €. madidus gehalten. ie Ko Carabus melallceus Febr. CARABVS metallicus, Der metallische Laufkäfer. Carabus metallicus: apterus niger, thorace lineolis baseos utrinque impres- sis, thorace elytrisque aeneis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n. 96. p. 146. Habitat sub ligno caeso Harcyniae, quo cum C. sylvestr. et rostrat. degit. Tibiarum anticarum eadem fabrica atque conditio est, ac Scar. gag. et picei, hinc eodem iure Scarit. associari meretur, quod aliis dijudican- dum relinquo. Variat thorace elytrisgque mox aeneo - obscurioribus, mox laetioribus. a. Pedem sub lente visum sistit, ut huius fabrica innotescat, Pr ‘ a an | 14 | z in | rund vie ’ eva sau » FR ie Er at a — wu. Ps. = . . u . ® nt er. . gi ” E - F u. m vr i- rn np - wi F sed ) k Ur TZNE Bahr: Br r ’ , ‘ a " 2 f % AT h ı f «s F} A - . 2 ä a7 AST. * a d En ‘ a A An >74 vi ar} „ FB. ni 3 I» £ re I + %Y Any f « Carabur Bessheiikr a Ps 2, en %- "ra ‘ ” en rap & eb kun, CARABVS brevicollis, Der kurzhalsichte Laufkäfer. Carabus brevicollis: alatus ater, antennis ferrugineis Fabric. Ent. Syst. T.E. m. 119, p.108 Habitat sub lapidibus Harcyniae frequens. es Elytron lente auctum sistit, rue Ba nd «7 ers HL holofertceus Le ae } CARABVS holosericeus. Der sammtartige Laufkäfer. Carabus holosericeus: alatus holosericeo niger, capite aeneo nitido. Fabric. Ent. Syst. T.I. n. 118. p.ı51. Mant. Ins. T.I. n.52. p. 199. Paykull. monogr. Car. n.69. p. 110. Nicht selten unter Steinen, schon im Frühjahr, auch noch im ‘Sommer, auf feuchten Wiesen. Varirt sehr in Hinsicht seiner Farben, er- scheint bald völlig schwarz, bald mehr, bald minder grün und metallig glänzend. Dieser Umstand weifet auf den melır und weniger alten Zustand dieses Laufkäfers hin. Eine dieser Varietäten, wie b. c. liefs man einst, wiewohl irrig, für den Car. nigricornis gelten. | Eilftes Heft. © Carabıus yppahcorres Linn. ar Pal Si he CR a we Ar LA Kr or | CARABVS pilicornis, Der Laufkäfer mit den ‚haarigten Fühlhörnern. Carabus pilicornis: alatus elytris striatis punctisque impressis, antennis pilosis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.ı22. p. 152. Mant. Ins. T.I. n.65. p- 200. Faykull. monogr. Carab. n. 47. p. 78. Nicht selten an feuchten Plätzen unter Steinen. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühlhorn. BERN WEIN SEITRES He AI A Ar; ! fahe® 7% REN v 4 By i & S j RR BH N Mi n Art r f b 4 » A te H Ar) Sur Lip de nd Ne u Se rc Bed wi 4 NE hy w > ” ” Carabus rugrela Rerkaull g . Reg Tr Bei } N I ARE N® s LU 4 e f De Üf emErE a0] DL Y, » a . i Y ‚ : a f AR; , 0 ae en) Ar ‚ y ar Er a R f 2 a r } Ren] eG nu >, RN er © Pr RE Te Ar, 2 1.29, wu 6 ». N rt er ar I hi \| im h A Pr) Kun + WBRN ur D DE Rn KrE Werk arg: } A \ fa N t s Pa ! 4 re Y di KR Aa a A) ) k : “ Ri » e h geh Su Lan 7a € iur BR nr rn er _ Pi “- DEZ et CARABVS nigrita, Der negerschwarze Laufkäfer. Carabus nigrita: niger nitidus, thorace utringue postice subretuso, elytris striatis: punctis utrinque tribus discoidalibus minutissimis : margine- lıbus maioribus. Paykull, monogr. Carab. n. 79. p. 129. Bey Braunschweig, kömmt auch kleiner vor. 27 Em PN » Een m ch 2 x Carabus eıftelordes Ak. —eswn ; ei Js Ir CARABVS cisteloides, Der Fugenkäferartige Laufkäfer. Carabus cisteloides: apterus ater, depressus, thorace quadıato, elytris op» cis striatis, antennis pedibusque piceis. Habitat sub lapidibus Brunsvigiae. Dn. Pr. Hellwig. Magnitudo et statura C. brevicollis. Caput porrectum, leve atrum, postice angustatum. Maxilla truncata prominens. Mandibulae exsertae. Palpi picei. Ahtennae piceae pilosae. Thorax quadratus nitens linea media impressa. Elytva latitudine thoracis, atra, opaca, striata, punctis discoida- hbus raris exiguis, in secunda, tertia et quinta stria vix nudo oculo visi« bilibus. Abdomen atrum leve nitens. Pedes picei. x, N BOSER IS LMIYERAT RT N BR y Hardy ie. ERRRET SER, NL \ ad AR TAmR BE Ei Ian Re Ya SRTEEN FR EN EHRE NR: BR. sr, am a ei Je FR [5 yE Y IR ö A Wr: Ara Ara BR ER a) < rad. 07 N he Kr Ne MY ER In KT IERR YY u 2: ih N et "arte An Wroeg IE » i CH h DEP Ay) w Mi . Lt N Ai 3% ” 7 Sir Rx Kaah 4 N 5 a ake Fr Br . vr . urn. EN Pr I or ‚res 5% i Kg ir RER Aare 2 Kuh, ee na ach HE RaaN, RR AR, a i ses Mr Ro I: chi esäiklal erg © Vor; OALUS drebtiis Gh u Ns a „ih MN > } > er a Fe 4 r y 3 a h« 3 e , Bi ” « x sr PERL, a ' "7 x 4 =’; er a an + + ww N a Ye er 4 , >, Wi u b 40 LIE “IT z, I R an" 7 BASN au 9 (z wenn n 4 u T} AN, a Tr j lie 2; ‚® 2» be ‘ z ä LI Se T. h Aue u ww PN An 2 PER % A| * fi y = NOTOXVS dubius Der zweifelhafte Schildkrotenkäfer. Notoxus dubius: tlıorace fusco, elytris ferrugineis: lineola baseos, fascia media punctoque apieis nigris. Fabric, Ent. Syst. T.I. n.4. p.2ıı. Elater? blekingensis. Thunb. Schneider N. Magaz. 2 Heft n.9. p: 241. Hält sich an Stämmen alter Eichen auf. Dieser allerdings noch zweifelhaften Käferart scheint noch nicht ihre eigenthümliche und natürliche Stelle im System angewiesen zu seyn, wenigstens ist es gewils, dals sie gerade hier, unter den Schildkroten Kä- fern nicht stehen sollte. Eben so wenig dürfte es gut gerathen seyn, einen Springkäfer (Elater) aus ihr zu machen. Am besten dürfte es meiner Mei- nung nach seyn, wenn man diesen Notoxus, nebst demjenigen, den ich im sechsten Hefte der Faune, unter dem Namen Helops fasciatus n.3. be- 13 schrieben und abgebildet habe; unter einer eigenen Gattung zusammenstel- len würde: denn beyde dürften auch nicht einmal unter Prilinus sicher und wahr stehen. Ich kann hier nicht unangezeigt lassen, dafs eben dieser Helops fasciatus Faun. VI. n.5. eben derjenige ist, den Hr. Prof. Fabric. schon un- ter Notoxus bifasciatus (Ent. Syst. T.I. n.5. p.210.) angezeigt, eben der- jenige, der auch unter dem Namen, Prilinus Alni, und Ptilinus fasciatus (Schneider N. Magaz. 2lieft. p.242. 4Heft. p. 492.) bekannt geworden: auch habe ich vor mehrern Iahren eben diesen, unter dem Namen Helops elateroides erhalten. Es ist schr wahrscheinlich, dafs die dunkeln Flecken und Binden auf den Flügeldecken dieser beyden Arten ändem; man vergleiche die Fabr. Beschr. mit meinen Zeichnungen. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. [74 N olzaıs anlherınus ehr — Kae > UT % 1% Ks % v A Be ‚} N 28 N » “ f 'r N ie Er vr 7 7; P " ’ u. \ g En; A u % k 1 ‘ a iu = Ba 2 eu j yo W \ . ar rer In ENTE ’ | R- a wie er, N Laer vH f X en EV F\ n Pi. Ei e, q u PRO ar Hiimir m 2 En Inh ee I“ Kap IRRE j T f % NOTOXVS antherinus, Der Blumenstaub - Schildkrötenkäfer. Notoxus antherinus: niger elytris fasciis duabus ferrugineis. Fabriec, Ent. Syst. T.I. n.9. p. 2:2. Lagria antherina. Fabric. Syst. Ent. n. ı1. p. 126. Spec. Ins. T.F. n. 14, p- ı60. Mant. Ins. T.I. n.25. p. 94. Meloe antherinus. Linn. Syst. Nat. n. 16, p. 68:. ed. XI. n.234. p. 1731, x Faun. Suec. n.829. Tenebrio pedicularius. Linn. Syst. Nat. ed.X. n.7. p. 418. Nicht sehr gemein: auf verschiedenen blühenden Gewächsen, wo- selbst diese Käferart mit Antherenstaub nicht selten so überdekt ist, dals man sie kaum erkennen kann. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, 14 Ar EERT® Y ER NR Eu Kat Sa uinkinn FELNEN Contharis bigullala Fabr: (de 0 > 2 Nr ur ty I J E j ler: y Bene CANTHARIS biguttata, Der gelbspitzige Afterleuchtkäfer. Telephore & deux points jaunes. Degeer. La cicindele noir 4 deux points jaunes, et corcelet noir. Geo/ffr. Cantharis biguttata: ıhorace marginato: medio atro, elytrisabbreviatis ni- gris apice flavis. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.34. p.221. Syst. Ent. n. 12. p.207. Spec. Ins. T.I. n.20. p.261. Mant. Ins. T.I. n. 24. ‘p- 168. Cantharis biguttata. Linn. Syst. Nat. n, ıı. 2 648. ed. XIII. n. 11. pP: 1892. Faun. Suec. n. 712. Degeer. Ins. T.IV. n. 10. p. 46. Cieindela fusca: elytris apice flavis, thorace fusco. Geofr. Ins. T.I. n, ım p- 176. Schrank. Ins, austı, n, 552, 15 Nicht selten im heißen Sommer, auf verschiedenen blühenden Gewächsen, auch auf dem Laub der Bäume, Die Linnesche «Canth. mini- ma, ist zweifelsohne von dieser C. bigwttata verschieden; aber gewils ist es, dals das Geoffr. Syn. (Necyd. ı. T.I. p,572. Tab. 7. fig.2.) nicht hie- her gehört. Hi. Prof. Fabrie. (Ent. Syst. T.I. n.32. p. 220.) wiederholt ebendasselbe bey Canth minima. a. Natürliche Gröfse. b. Vergröfserung. Anthrerus hirlas Fabr. : 7.St.fec . n ar a De ar PAY Fr en ANTHRENVS hirtus Der haarichte Knollkäfer. Änthrenus hirtus; ater thorace elytrisgue pubescentibus. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.8. p 265. Nitidula hirta: atra thorace elytrisgque pubescentibus. Fabric. Spec. Ins. T.I. n.15. p.93. Mant. Ins. T.I. n. 20. p.52. Pilosus: inc. gen. Herbst. Archiv. 4 Heft. n.7. p.59. Tab. 21. fig. G.g. Byrrhus rufipes. Schneider N. Magaz. IV. Heft. n. 10. p. 485. Sehr selten, hier nur einmal in einer Apfelblüthe gefangen. Auch aus Dresden erhalten. Ich bin deswegen der hier angegebenen systemati- schen Benennung gewils, weil sie vom Hrn. Prof. Fabricius selbst berührt, dem ich eines meiner Exemplare zugeschikt habe, a. Natürliche Gröfse. b. Vergrölserung, ı6 Ihes,r I 3) NR Sika AuDar Mi n, R SR pr 4: a ) jr BEI SPRNE a NN JR a Ba Br lapkılınus buzullalus SL an. 2.3t.fe - r a a 3 An PR er PIE IN AR ul 77) 24 u ’ A RT L» A a Fe bs Fi N STAPHYLINVS biguttatns Der zweygetropfte Raubkäfer. Die Iuno. ‘Le staphylin Iunon. Geofr. Staphylinus biguttatus: niger elytris puncto albido, oculis prominulis. _ Fabric. Ent. Syst. T.I. n.56. p.527. Gen. Ins. Mant. p.241. Spec Ins. T.I. n.ı35. p. 356. Mant. Ins. T.I. n. 20. p.22ı. Staphylinus bisuttatus. Linn. Syst. Nat. n.15. p.685: ed.XIII. n.19. p- 2029. Faun. Suec. n. 851. Ceoffr. Ins. T. I. n.24. p. 371. var. altera. Staphylinus Juno. Paykull. monogr. Staph. n. 25. p.55. var. altera. Nicht selten im fenchten Sande an den Ufern der Bäche und Flüs- se, auch in seinem Winteraufenthalte unter den Steinen. Es ist nicht une wahrscheinlich, dafs dieser Raubkäfer zugleich mit dem St. clavisornis, Eilftes Heft. 37 no. oder der Geoffr. et Paykullschen St. uno Yar.a,, nur eine Art ausmache, zumal derse' be mit jenem nicht selten gesellschäftlich angetroffen wird.. In dex Paykull. monogr. muls es a. a. O. statt: Staph. bipustul. Linn. = Stapf, bigutt. stehen. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. [24 > . + en | s ar hulnus an qeuflalıs he Aralbı ) = d - By I + Ke ı > Mg Fi ER SE Kr STAPHYLINVS angustatus. Der schmahle Raubkäfer. Staphylinus angustatus: filiformis ater elytris apice pedibusque testaceis. Fabric. Ent. Syst. T. II. n.4ı. p.528. Paykull. monogr. Staph. n. 27. p. 56. Hier seltener: auch um Braunschweig, im Frühlinge auf feuchten sandigten Plätzen, unter Steinen. : a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. 8 _ Hr ei se N I vr * i ei Den Be f I RN Ar DaEn “en | m x PER 'f 1% Mr Re In in Di} ERS .4% Er Hi) rg Y an 5 4 yr 3 N. ei N fi 1 Fear 2 rer: Bnq Pi ’ DER a e R I y R A _ AN \ ? I ET N "72 Hi ’ eh 5. 4 au r N > zes Er Slaphalırıas ; yargeure 1.8t.fer. STAPHYLINVS sanguineue, Der rothe Raubkäfer. Staphylinus sanguineus: gibbus niger, elytris sanguineis, antennis extror- sum crassioribus. Fabric. Ent. Syst. T. II. n. 61. p. 529. Staphylinus sanguineus. Linn. Syst. Nat. n.ıg. p.669. ed, XI, n. 19. p-202g9. Faun. Suec. n. 853. Paykulı. monogr. Staph. n.29. p. 3g: Hier sehr selten, unter Moos und Steinen in der Gegend von ste- kenden \Vassern, a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, & ve) > Me . ’ u Pr77 Sy r e; a in io ihn, ER ER oh a NENSREEN A HARTE Te ge R SEN no: Ve Ken ‚u Be, Sepere Staphilnus Horalıs Gr STAPHYLINVS floralis. Der Blumenraubkäfer. Staphylinus floralis : depressus niger, pedibus Aavescentibus, antennis ex- trorsum crassioribus. Fabric. Ent. Syst. T. II. n.52. p. 50. Paykull. monogr. Staph. n. 47. p. 67. Auch hier nicht selten im Frühjahr, in den Bläthen des Cornus sanguinea L. und Prunus Padus L. | a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. NR: ee « seine ERNTRPERREN OBER, ee | | 7 AR Re A BER, re vl aa FE ” AR; Der gi 5 Aekinntapal, e u cine u PDombıyr verfieelora Mas Febr. ——h BOMBYX versicolora Mas. Der Buntflügel. Der Hagebuchenspinner. Das Männchen, . 17 . . . . . . ” . Bombyx versicolora: alis reversis griseis, strigis nigro - albis, thorace antice albo. Fabric. Ent. Syst. n.54. p.565. Spec. Ins. T. II. n. 50. p: 178. Maut. Ins.F. IT. 1.58. p. 113. Bombyx wversicolora. Linn. Syst. Nat. .32, p817. ed, XII, n. 32. p- 24135. Faun. Suec. n.ırı11. Syst. Verz. d. EV. Schmett. n.2. p. 49. Fsper eur. Schmett. 3B. p. 115. tab. 23. Borkhauser eur. Schmett. 5B. n.5. p. 42. Sulzer abgek. Gesch. d. Ins. p. 159. tab. 21. fig. 4 Fuesl. Magaz. 2B. p.4o. tab. ı. fig. 4. Naturforscher XIV. St. p. 66. tab.2. 2% La Yersioolore, «? m. Dieser vorzüglich schöne Spinner ist auch in hiesigen Gegenden sehr selten. Die Raupe lebt auf den Blättern der Birken in den Monaten April und May. Sie übersteht gewöhnlich auf der Erde unterm Moos ilıre Verwandlung. Die Phalaene erscheint erst im folgenden Iahre, und zwar sehr frühe, noch eher, als die Birken ausfchlagen. Das Weibchen legt sei- ne Eier an die äussersten Aeste der Birkensträucher reihenweise. B ombey verfieoler 124 Ferm je‘ Kabı . BOMBYX versicolora Femina. Der Buntflügel. Der Hagenbuchenspinner. Das VVeibchen, Bombyx versicolora etc. Fabric. et Linne cet. 1. c, Rossel Insekt, B. 5 Th. p. 237. tab. ög. fig. 5. 22 ’. a) % 2 ombyxr oleagıra FB BOMBYX oleagina. Der Schlehenspinner. Der olivenfarbige Spinner. Le Pacifigue. Dev. Bombyx oleagina: alis deflexis viridibus fasco subundatis: maculis dua® bus albis, anteriore pupillata, posteriore maiore. Fabric. Mant. Ins, T.1I. 2.92. p: 117. hal Syst. Verz. der DVP. Schmett. n. 2. p.5g. Esper eur. Schmett. IV B. p.500. tab. 6». fig. 4 - Borkhausen eur. Schmett. 3Th. n. 131. p. 350. Die Raupe dieses Spinners nährt sich von den Blättern des Schle- henstrauchs. Die Zeit ihrer Erscheinung, und die Art ihrer Verwandlung sind unbekannt, 23 . ’ 2 ‘ - .— 7 - j . Bu “ L $ > ‘ + - ’ i w 5 . .. .. - . . ” + 2 “ u Aa ck corugerz Ga NOCTVA ceonisera. Die rothgelb weifsgezeichnete Eule. L'Etoilee. Dev. Noctua conigera: cristata, alis deflexis Aavescentibus: strigis duabus fus- cis, punctoque medio albo trigono. Fabric. Mant. Ins. T.I. n. 274. p. 177 Syst. Verz. der IV. Schmett. n.3. p.84. Borkhausen eur. Schmett. IY. Th. n. 303. p. 692. Hr. Prof. Fabricius gibt die Raupe dieser Eule nakend, grau, und mit weissen und schwarzen Längstreiffen gezeichnet an. Die Oberlläche des ersten Ringes ist glänzend schwarz, und mit drey weissen [Linien ge- streift. Von ihrem Aufenthalte und von der Zeit ihrer Erscheinung ist noch nichts bekannt. 24 au DAT A ‘ übe; "us .e8 a 3. \ PAR ron “ N =? n EL NEE: LITER, Yen { . — en urdl . t / erh ae Er 2 - y “ur - a r a ee 2 =‘ E Q 2 nn De Ep H - > 4 Pi, 2 2° me i j et Tr 4 Ds pe ds De ae ‘ e en ip . ref f > r- . - > Pre er f (| s a er I Be et 2 . i a m en a a u ”s » “ . - et ein DEIN al hi Fr Wr an ER x - ie UcLAL ter; a 4 \ N j % ? aaa) N | iu er | N“ E. 3 wann u 33} j Erd Di ® 5 R "=; ae Bl Brei.) Sera at; ar ER Li; Y seen u Iyajuy 1op Surdsyer ayıa 13B oayau -unu ee 1, 20Ja1[y9J „°H 13107 wagnıgmuaSad YA sugeg vyesang edoäy "Pe sniqeg ene edoäpy "67 -yaoIg wenofndun sAwoneng 'TT "ysogg es1U09. sÄuOHLNS Slige,g eye SAwoneng "07T ‘Stigeg wyeiap enpoN "61 -Sıulgu,T "ulaf ellquiy EnyoN "81 stage] "sew eliquy enyoN "21 uooplag hofog wwnrptudeag “91 “Aiajspf Boutoweuud kLuogena], "dt -suge,7 10j0914 snaojgdodAH "Ft suge,g snausyes snaojydodArg "Eı ugej Smiryund sndeundoyasäpg "TI lagey "yundıpmu snseydoyssAyy ‘11 “rgeg snıtewoje saseydozasäy '01 Slge] "morutıpenb sadegdoJsos m 6 “orıge Ri saptosnsAnd 199ewoury\g :$ “Sıge,T Stulosiıgesz snuong 'b “-J9ppouyag smoeriyne snaegkiuag "9 “Jlugeg Snyesinz snavgeresg "S uurg 8doeA snaegeıesg 'P a A “nur sming,L snsegeieag *£ “otrgey stliosmgow snaegeimg "z Jhgeg sSuaprıpenb snaegeisdg "I 'qe N er, BEER Er "syoH uayjIomz sap reyuf | Preifs ift, wegen des beigefügten gefchmakvollen Titels, Vorrede und Regifter 16 ggr. Tächfifch, oder ı fl, 12kr. ‚Reichs- Münz. Bei denen folgenden Heften wird aber. der gewöhnliche Preifs wieder eintreten, und wir wer» den uns nur in dem Fall, wenn wir mehr liefern , als wir. in unfrer Ankündigung verfprachen, eine Erhöhung des Preifses erlauben. Zugleich beantworten wir auch die mehrmalen an uns gekommenen Anfragen wegen des Verkaufs der In- fekten- Faune, und melden zugleich, dafs wir niemand davon Exemplarien zum Verkauf Kommiflionsweife zu» fenden können, Vielmehr erfuchen wir alle Buchhand- lungen, uns die Anzahl der benöthigten Exemplarien genau zu beftimmen, oder die Einfendung der ferneren Fortfezung abzufchreiben, weil wir in keinem Fall Exem- plarien oder einzelne Hefte zurük nehmen werden. & Scarabacıs za rdridens Abapr. rr « 1 1 u Ei ER War A NN. A 5 Pay ea Ton Fon EN KURS, Ba AT ALICE TE x Kr TEL AR BIER: a FI ADOR N AL. ORT P Sch um Be Er z- Ya Y ar SCARABAEVS quadrıdens Der Dungkäfer mit dem vierzähnigen Bruststück. Der deneas. Scarabaeus quadridens: scutellatus thorace quadridentato, capitis cornu elevato simplici, coxpore ferrugineo. Fabric. Ent. Syst. T.I. n. 42. p. ı5. Spec. Ins. T. I. n. 37. p. ıı. Mant. Ius. T.I. n. 39. p. 6. Scarabaeus unicornu. Naturf. XXIV St. n. 2. p.6ı. Scarabaeus Aeneas. Panzer Beytr. ı Hefı. tab. V. fig. ı. 2. 5. 4. mas. Im niederöstereichischen nicht selten, im Pferdedünger. ‘SP Das Männchen in natürlicher Grösse: J a dessen vergrössertes Brauststück, '2 b Das vergrösserte Bruststück des Weibchens. :Zwölftes Heft. 2 h Eh u =» Narebmeus mobulcorrnıs Fabr: SCARABAEVS mobilicornis Der Dungkäfer mit dem beweglichen. Scheitelhorn. Der waffentragende Dungkäfer. Scarabaeus mobilicornis: thorace quadridentato, capitis cornu recurvo mo- bil. Fabrie. Ent. Syst. T.I. n.45. p.ı5. Syst. Ent. n.352. p. ım Spec. Ins, T.I. n.38. p. ı2. Mant. Ins. T.I. n. 40. p.6. Scarabaeus armiger. Scopol. Ann. hist. n. V. n.ı6. p. 78. Scarabaeus armiger. Laichart. tyr, Ins. ı Th. n. 11. p. 18. Scarabaeus armiger. Schrift. d. Berl. G. n. F.6B. p.358. t.&. f. 12.15. 14.19. Reiner und Hohenwarths bot. Reisen p. 256. tab. VI. fig. 4. a b. Jablonsky Nature. d. K. tab. ı. fig. ı1, Panzers Beytr. tab. X. fig. 1 — 8. Scriba Iournal. III St. p. 249. Schneider. N. Magaz. III St. p. 340. Noch niemals in hiesigen Gegenden, wohl aber in. mehren uns sere deutschen Vaterlandes. Ich erhielte aus Dresden und aus Wien einige Exemplare. Insgemein auf gebürgreichen Stellen im Dünger. Iene Abart, elytris testaceis, deren Scopoli, Hohenwarth, Seriba und Schneider a. a. O. gedenken, kenne auch ich, und ich habe sie a. a. O. vorgestellt , daselbst werde ich auch mich umstäudlicher über die bekannte Vermuthung, sie mögte Art und nicht Abart dieses schwarzen $. mobilic. seyn, zu äussern suchen: denn hier ist mir der Raum zugemessen. d Natürliche Grösse des Männchens. dJ% a Vergrössertes Bruststück des. Männchens. 2 Natürliche Grösse des WVeibchens.. 2 b Vergrössertes Bruststück desselben. _— . a vebaers LSaertes Leer. \ R a FAT en y 2 Eee 3 BE Ars. x \ ) a ver NT. SCARABAEVS Taurus Der Stierdungkäfer. Der fliegende Ochs. Das Oechslein.. Le Bousier & cornes retroussees. Geoffr. Scarabe Taureau, Scarabaeus Taurus: exscutellatus thorace mutico, capite cornubus binis reclinatis arcuatis., Fabric. Ent. Syst. T.I. n.178. p.55. Syst. Ent. 11.100. p.26. Spec. Ins. T.I: n. 125. p.28. Mant. Ins. T.T. n. 142. p. 15, Scarabaeus Taurus. Linn. Syst. Nat..n.26. p.547. ed. XIII. n.26. p. 1543: Scarabaeus illyricus. Scop. carn..n. 25. ic. 25. Geoffr. Ins. T.I. n. 10. p- 92. Caput bovillum. Voet. Coleopır. 2 Th. p- 14.:n.16. tab.24. fig. 16. Sulzer abgek. Gesch. d. Ins. p. 17. tab. ı. fig. 5. Iablonsky Naturg. d. K. 2Th. tab. 15. fig. 6. et 7: 3; Schäffer Abhandl. ı Th. p. 144. tab. 3. fig. 7. 8. « - - Ic. Ins. Ratisb. tab. 65. fig. 4. ‚Harrer Beschr. d. Schäff. Ins. ıB. n.13. p. 16: ‚Schneider N. Magaz. 58St. n.6. p. 275. In manchen Gegenden häuffiger als in andern ; im Kühdinger auf ‘Sandboden. .d‘ Das Männchen in natürlicher Grösse. JS a. Dessen vergrösserter Kopf- schild. 2 b. Der vergrösserte Kopfschild des Weibchens. [74 Sa AOFTEUS I eye ea; Ver il : Sa, ı SCARABAEVS Vacca. “ Das Kühlein. Le Bousier & deux cornes. Geoffr. Scärabaeus Vacca: exscutellatus thorace inermi retuso, occipite spina ge» mina erecta.” Linn. Syst. Nat. n.25. p.547. ed.XIIL n.25. p. 1543. Scarabaeus Vacca: exscutellatus thorace mutico acuminato, oceipite spina ‚erecta gemina. Fabric. Eat. Syst. T.I. n.179. p.55. Syst. Ent. n.101, p-26. Spec. Ins. T.I. n.ı26. p.28. Mant. Ins. T.E n. 143. p. 15. Geoffr. Ins. T.I. n.5. p. g6. Herbst Naturg. d. K. 2 Th. p. 194: n. 118. tab, 14, fig. 3. 4, Panzer Beytr. tab. X. fig. ı a, Schneider N. Magaz. 5Heft. n.2. p. 270. Im Kühdünger sehr se!ten. Ich habe meine Exemplare aus Dres, den erhalten: hier ist mir noch keines vorgekommen, Es ist hier blos von 4 ‚der 'Linneschen Yacca die Rede, denn ich weis nicht, ob die Fabriciusche dieselbe gewils ist: aber ich glaube, dafs ich jene auch :hier vorgestellt habe. Wenn dem so wäre, so gehören meines Dafürhaltens auch keine .an- dern Synonymen hieher: weder Pallas Sc. gibbulus (Ins. Ross. tab. A. £.6.) . und dessen. Nachstich (ilerbst .tab-XVL. :fig.5.) noch. Yoets Coenobita qua- 'dratus n.22. (rotundiore est in capite corniculo — und ich habe deutsch eben dies gesagt) „noch Schäffers fig. 4. 5. tab. 73, die ich nicht gerne aus „Fabric. Spec. Ins. n. 126. wieder abschreiben, eher mit Harrer und Preysier einem andern, ganz von .Sc. .Yacca verschiedenem Dungkäfer zutheilen .mögte, [24 Soarabacıs far aliıs Fearbr: SCARABAEVS furcatus Der Dungkäfer mit drey Scheitelstacheln. Der Kalbähnliche Dungkäfer. Searabaeus furcatus: exscutellatus, ıhorace inermi rotunlato, capite cor- nubus tribus erectis approximatis: medio breviori. Fabric. Ent. Syst. T.I. n.198.: p.60: Spec. Ins. T:I; n.134. p:50.. Mant. Ins. T.I. n.153. p. ı6. Searabaeus vitulus. Laichard. tyr. Ins. ı Th. n. 20. p. 26. Naturforsch. XXIV St. n.9..p. 8. tab. ı. fig.g. Jablonsky Naturg. d. K. 2Th. tab..13. fig. 5. Ueberall nicht gemein: im Kühdünger. a:. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung, des Männchens, c« Dessen: ver- grösserter Kopfschild. 5 Scarabaeıas auflriaeus Schneider. SCARABAEVS austriacus Der östereichische Dungkäfer. Scarabasus austriacus: exscutellatus, thorace rotundato obscure aeneo, oc cipite lamina spinosa. Habitat in Austria. Dn. Schneider, Einer der grölsten von allen Nackenhörnern, der Gestalt und dem äusserlichen Umrisse nach dem $c. nuchicorn. und Sc. coenobita ähnlich, nur ungleich grösser. Es ist die Frage, ob er Preyslers Sec. fraeticorn. nicht noch ähnlicher, oder vielleicht gar derselbe ist. (Böhm. Ins. n.g6, et Har- rer n.16). Das Weibchen ist am thorax merkwürdig gezeichuet, es hat vorne in der Mitte einen sehr starken weithervorstehenden Höcker, mit einer schwachen Vertiefung auf seiner stumpfen Spitze; an beyden Seiten. dieses Höckers sind starke Vertiefungen , und dann wieder ein kleiner stum- 6 & pfer Höcker an jeder Seite; Kinterwärts zeigen sich ohnweit des Schildchens ein paar kleine runde Grübchen; der Kopfschild führt 2 stark erhabene Querlinier. .a. Der vergrösserte Kopf- und Brustschild. A" RN RL WARE > , . — A Ars: PrzLLs Ycabı LEO IUS « Krb. Er , Pa » a Ka - By SE [3 PRIONVS scabricornis. Der Forstkäfer mit den rauhen Fühlhörnern. Das Rauchhorn Füesl. Prionus scabricornis: thorace submarginato unidentato subvillosus nigri- cans, elytiis fuscis: lineis duabus elevatis, antennis mediocribus. Fabric. Ent. Syst. T.H. n. 7. p. 244- "Cerambyx scabricornis. Scop. carn. n. 174. ic. 174. ‘Fuesl. schwz. Ins, n. 241. p. 13. tab. ı. fig. 5. a. b. Dieser ungemein seltene. Forstkäfer läfst sich zwar auch in unserm deutschen Vaterlande, aber nur in dessen südlichen Provinzen antreflen: sein Aufenthalt sind modernde Linden und Rolscastanienbäume. In Hinsicht seiner Grösse varirt er sehr. So stachlichte Fühlhörner wie sie Fuesl. ge- zeichnet traf ich doch nicht an. Ich finde keinen Grund lezterm das Geof- ‚froysche Synonym nachzuschreiben. a. Ein vergrössertes Fühlhorm des hier in natürlicher Grösse vorgestellten WVeibchens. b. Das Bruststück des Männchens in natürlicher Grösse. 7 ur F BEI DS r u Bee wg + P' = Breth ar #-E “ m Bere "1 .r DEE an, A a ee er ee ne N pn APR Rei um Wi : ; h R N h Ban. Fi, * A in rat ai ai AHA RR hin adab ni an. wc. re arlatsuah nee ne atihchnnier NETTER FEN hier‘ kohakt. abrnbun 8 | hiastud ı nis: 8 Hart Peg rorenbeillin Toanzoilikiu sB le 7. ar ar. Tara AR neh eins Kun oral aha ER 2 are Ilm Frhr all Apan Verclbien 1ER. Ä at ‚nnciernlbaratäne memnm Et alle ash bit RER Bio 20 ee ai | x RS m ai ak and orusht ws BL are RX. « AR, RS N 1438 i j \ ı - d Laff Eu TE Se) EIER AT & s x rates + 4 \ : Eu s K b I.gX ’ \ er Sri we Err2.% 2:4 an, 3 Ki; j N ) ee 63 2 Fine K% Pe 4 x et ß ” 2 { Ir N « » ANEN S 7 ' e van» « . a HA r . RL a Dr Kan ap Hr F ] , . \ r13 ONE LE = KRhınomacer curculkordes Fabr Tae Sturm fer. + RHINOMACER curculioides Der rüfselkäferartige Dickkäfer. ‚Bihinomacer curculioides: villoso griseus antennis pedibusgue nigris. Fabr. Ent. Syst. T.II. n. ı. p- 595. Spec. Ins. T.I.n.ı. p. ı99. Mant. Ins. T.I. n.ı. p.123. Mylabris. Schäffer. Elem. tab.86. fig. ı. Ic. Ins. Ratisb. tab. 95. fig. 67. Harrer Beschr. der Schäff. Ins. ı Th. n. 3513. p. ıgı. Ich habe bkeyde Geschlechter in hiesigen Gegenden öfters auf He- ‚cken, und verschiedenen blühenden Gewächsen angetroffen. Aendert in An- sehung der Farbe sehr ab; die Härchen, womit das Bruststück und die Flügeldecken bekleidet sind, sind nicht immer grau (grisei), selır oft, so ‘wie sie die Abbildung darstellt, öfters auch noch dunkler. Nur die Grund. farbe der Füsse ist schwarz, sie sind mit eben so weissen Härchen, wie der Unterleib besezt. a. Natürliche Grösse des Weibchens. b. Dieses vergrössert, c, Das Mäun- chen, vergrössert. d. Dessen Kopf etc. vergrössert, a je) KR Di N: lu op.) Gr’u% BB % ESS RE SG OP HRL EN DAS HNO er AAN ,ET NE 549 > . Le u rd y ku ar Kuh en wir X W u Te FR A r 3 AN re Ana » E > IE we Er > 2 } + h : NT - b) En 78% Ye) y BirW = / “ y* ih ° vr 1... s rn r 1 a. A Bi - warn enter ‚adaımo ati. N i . se ii NEN eianaran | ö a us unbrchune an RT Fe 1 Fische Kuren x h Be al init wit nd Bar m a R h Br “ u RS ch, “ ar ah et £ sro nor si RN id. bt‘ ni horteyns ne rer Hassı boärl er, Ali und | ae Ian b Yruor , ai am sb: ei > ar N; Kante x x aid an, ae N wertet ale ir 1 u: w 2 2ih sb ah ins ae {5 Ihe ir era ara er x aD unlaan LEE Se eich te} mins" ws YS E ee 5% ans ia ee E ame 2 ” En KROR a Mi SRNENN ER cr RR ENR) e Y BR: Fonaı je I, na ed Tektrrn sule ur » En r ren E 202,22 ER - £ tr 2 we : Y TEE 7 ir L SI EEr a a 8, Be NE, EA EN Ne HS, RE er Yo Bi Amy FREE FE ET, B 3 i j 5 N Ä E d ı ö z Fi }. . EN ne ‘ - x . H a % I SEALRRE LE US FR B iR ZERAE 4 Mıjeelophages geuadhenen ses Faabr. r3 Wu.) . AR u MYCETOPHAGVS quadrımaculatus. Der viergefleckte Pfifferkäfer *). Mycetophagus quadrimaculatus: rufus thorace elytrisque nigris, his macu- lis duabus rußs. - Fabric. Ent. Syst. T.II. n.ı. p. 497: -Ips maculata. Fabric. Mant. Ins. T.I. n.8. p. 49. Tritoma. Geoffr. Ins. T.I.n. ı. p.335. tab. 6. fig. 2. e. £. h Silphoides boleti. Herbst Archiv. 4tes Heft, n. ı1. p.41. tab. 2ı. fig. IL Lebt in den Baumpilzen. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühlhorn, . °%) Wenn ich ehemals Myeetophegus durch Ameisenjäger gab, so bitte ich nur zu glauben, dafs ich nicht übersetzen wollte, ich würde sonst wahrschein- lich Pilzenfrefser gesagt haben. Aber dies durfte ich denn doch auch nicht; Zwölftes Heft. ‘9 weil Ich im Scaphidio schon einen Pilzkäfer hatte. Pfifferkäfer könnte viel- leicht eben dahin deuten, wohin Pilzkäfer und Schwammkäfer zielen, wenn es gleich wahr ist, dafs man sich unter Pfiffer eher Agaricos als ‚Boletos denkt. Aber Pilz und Schwamm sind doch auch nicht ganz eigentliche Na. men für Boletus. — Andere deutsche Gattungsnamen, wie Schnurrkäfer (Crioceris) Springkäfer (Elater) etc. muls ich mir aber fernerhin erlauben. — IE Mercetoplegers aloımanıus For 972 MYCETOPHAGVS atomarius. Der kleinpunktirte Pfi/ferkäfer. Mycetophagus atomarius: niger elytris punctis fasciaque postica fulvis Fabric. Eut. Syst. T. I. n.4. p. 498. Ips atomaria. Fabric. Mant. Ins. T.I. n. 9. p- 46. In den Baum - und Löcherpilzen: auch um Braunschweig von dem Hın. Prof. Hellwig mitgetheilt. Dals diese Käferart in Hinsicht ihrer Punkte und Flecken manucheu Abänderungen unterworfen ist, daran ist kein Zweifel; dieses gegenwärti- ge Exemplar aber konımıt genau mit der angeführten Beschreibung überein. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. — i@ B er Mercelop Bazeıs multi undalas Sabr: MYCETOPHAGVS multipunctatus, Der grofspunktirte Pfifferkäfer. Mycetophagus multipunctatus : rufus, elytris snbstriatis: punctis rufis numerosis, Fabrie. Ent. ‚Syst. T.U. n.5. p. 496 In den Baum - und Löcherpilzen, um Braunschweig, a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. 21 2 Harcetöptusges purrclalter < Azbı & RE a ER MYCETOPHAGVS punctatus. Der punktirte Pfijfferkäfer. Mycetophagus punctatus: piceus elyıris subpunctatis nigris basi ferrugi- Fabric. Ent. Syst. T.U. n. ı0. p. 499» In Blätterpilzen um Braunschweig. Vom Hrn. Pr. Hellwig mitgetheilt. An meinen Exemplaren sind die Flügeldecken nicht etwa nur sub- punctata, sondern mit häuffigen eingedrukten Punkten stark besezt. An der Spitze derselben stehen noch zween besondere fast kreisrunde rothbraune Punkte. a. Natürliche Grösse. b. Vergrösserung. c. Ein vergrössertes Fühlhorn, 12 Aypophloetes cz Grneus Pabr HYPOPHLOEVS castanenus, Der kastanienbraune Pochkäfer. Hypophloeus castaneus: laevis nitidus castaneus, antennis nigris. Fahric.. Ent. Syst..T. U. n. ı. p. 500. Hifpa pieipes: antennis fusiformibus atra, elytris pedibusque piceis. Fab- ric. Mant. Ins. T.IF° n.. p. 47. Ips taxicornis. Rofsi Faun. Etrufe. n.ı22. p.4g. Tab. IV. Ag, 2, Unter der Rinde der Rüstern zu Anfang des WWVinters, Ips taxicornis des Hın. Prof. Ro/si gehört zuverläfsig hielier, wıe ich mich nach einem von ihm selbst erhaltenen Exemplare überzengt ha«- be. Ob.aber der Pillersche Corticeus unicolor hieher zu ziehen, getraue ich mir nicht zu bestimmen. a. Natürliche Größe, b. Vergröfserung. c. Vergröfseries F ühlhorn. 5 rn AT ns anal: FE PERL \ H M yi * A za .2 Dt un ET us 2 as 23 und „auat WaR | seronens E: SR ir eb gudtaA . wesent uk shit Hb- urn" uR sie ‚yalaid gielölsyens mölsk u\oM And. ‚well uob imasinar va | al gasodü essen aserilasire 1adlıa ill aow sure, aaa a das | \ ei SR ‚usılais us sid dar ur). rn oh de OD ‚ad * wmmded ur ie aim $ Bolten Kran Ri Ken u rn vebikra a u a IE P 2 E { rn F Ir ” x - t ”s - Y RN ‘’ h a en 5 x ce, 4 \ h Y 5 darıı Ne a RR 6 Lu „ g & ba wu Den IS u \ x 2. et ey 17 er Ex N , x j ; ne ® d 2 In & ” LE: . ’ ae N A 4 t Kan Re FAIR 2 Y - - 5 } ER ENUR S “ d y h j ! h r d s An ' 2 D EEE en x « ni Kık b x Mu Y L F r yR > N [74 AM ypophloeus Lrcolor Dr Ei Rn, Pen ‘ ® We Ir h ni 5 abs p" 2. ’ NEON HYPOPHLOEVS biceolor. Der zweyfarbige Pochkäfer. Hypophloeus bicolor : oblongus rufus, elytris testaceis apice atıis, Fabrie, Ent. Syst. T.UI. n.5. p.5o1. Gehört zuverläfsig auch unter unsere deutsche Insekten. Ich habe ihn hier, doch erst nur einmal, zwischen den Ritzen einer alten Linde gehascht. a. Natürliche Gröfse. b. Vergröfserung. c. Vergröfsertes Tühlhorn. 14 BET, Ai v - a ZN N 3 a Y A Nr N TA ’R IP We R NS © . RE PIE ER Hin} EAN EN F.S Er .. “r A 4 Ar v EA NERE are y ® ar nl \ 3 2 x ar h » Er \aolosid zvaoımaoarı Bi ä -_ N je EN | e $ r au ala net seid Ar “R wi a dns er ehaatal BR anlırt uns NEN wesiicrie Er ER y 4 RR A RN a ‘ EN as. RE u MH DD ae an RN or - x : « Er ve » \ = | 178 Sn sh PERS EN aaa. 4num ua yRaleeh PTR 5 bs: abe nsils void stil wob Rayeaake Nussal au jero doab , N oe \ ESPRERONENS a. x Bo Adlon 4 260 sn nd a gunstingt .d nord orkoikeina ‚Er ® gi f 4 2 ge: zZ { j > | 5 2 i eg E | \ B E N 8: \ N IR \ 4 E Ei / Y = Na 17ER B; f W N 2 , a Yı hi Fi i x 6 4 EA . a.‘ n u.a ee ru E ? x \ h rd i 5% h er N $ kr 5 ß R REN ST RRN N N r N TR { Br he | [2 e | BUND & N = e “. SER 3, h e [2 = elraloıme cirtiermomer 4 Celle. TETRBRATOMA cinnamomea. i Der zimmtbraune Hackenkäfer. Tetratoma.cinnamomea : ferruginea, thorace convexo gibbo nitido, elytris punctato -striatis, femoribus posticis clavatis dentatis. Habitat in Fungis. In Lycoperdon Tuber L. Dn. Di. Schnizlein Physicus Meinbernheimensis Mense Novembr. 1792. Singulare, et forte vix huius generis insectum, Monitu GI, Hell” wig, qui idem ante aliquot annos prope Peine in fungis detexit, nomen adposui, quo ipse insectum donavit. Caput planiusculum antice punctis vagis aliquot impressum, cum palpis et maxillis ferrugineum nitidum. Antennae clavato-perfoliatae; ar- ticulis 1-6. aequalibus ferrugineis, reliquis 7-ıe. clavam perfoliatam men- tientibus atris; haec clava singularis formae est, articulis enim quinque, non quatuor, ut in Tetratom, Fabr, mos est, companitur; ita autem, ut quatuor 19 altimi articuli non omnino reliquos magniindine superent, sed etiam qnin- tus, quum ex adverso quartus magnitudine multum iis inferior, ut facile cum inferioribus aequiparandus. Thorax transversus elytris latior, conve- zus gibbus, glaber, nitens, snb lente punctis numerosissimis adspersus , marginibus lateralibus rotundatis. Sceutellum ıtriangnlare. Elytra convexa marginata, fornicata, rigida, apice deflexa, longitudine abdominis, ferrugi- nea, striis octo puuctatis: inter strias alternas puncta sub lente’ impressa discoidalia rara observantur. Pectus et abdomen obscurius rufum. Tibiae anticae, mediae et posticae incunne argutae dentatae; femora antica et me:- dia compressa simplieia: postica clavata subtridentata, denticulo apicis fere uncinato. Pedes postici valde elongati. Tarsi quadriartieulati. Sexus alter non differt, nisi magnitudine minori, a. Feminae magnitudo naturalis. b. Eadem aucta. c. Antenna. d. Pes posticas - aucta. a caphedesem Polete' Zs Yoon } :SCAPHIDIVM Boleti. Der Pilzkäüfer in den Löcherpilzen, Seaphidium Boleti: piceum laeve glabrum , antennis filiformibus pallidis, pedibus vufis, Habitat in fungis putrescentibus Göttingae, Dn. Persoon. Magnitudine et Statura omnino S. agaric. T. Caput, thorax, ely- ira unicolora picea minutissime punctata. Elytra truncata apicem versus dilutiora. Abdomen acutum prominens. Antennae omnino filiformes, nec apice crassiores, pallidae. Pedes omnes rufi. Corpus subtus piceum. a. Magnitudo naturalis. b. Aucta. ı6 e m 147,7 ww.‘ . a Fe « Fe . Y Iv A . F& = u a nt .& r ä % * > Die DE In . IR. ARTE ser k h r \ e Bu 3 +43 en nn; e x x r x \ WELT EN - um Pe { Dr a !‘ A u> m. A Er, n ä v ’ ‘ y sr Me 2) S b x x 7 r 4, i } ’ “ A x e Sa U Mae mVrdtmaad KaaR AR ET na a wre wa. ea iR TR N ige 8 we BEER # Me u 3 Are, Rt, are wur na ST slraeg ENTE Baier nroheie u. ‘ sa Ev) aan Om; Fairen glei a smchih ee. | > in RR RR wi 24 ur wa iz sorhullen eerolun Be 13 ru d N allen BARIRBN 4 p ar x y 4 « SR - _ = “ - ‚ “ s e . + . > y er ih 1 . + i ä fa F > hg ei sh N‘ 7% j ’ x - > + = f k nn u s j { £ ELEND, n ’ v a % 3 - " Or . £ > Ale „ 3 } ' x FM EN: N 2 . er % er sch k ; ; k x ar, w S N ey % ' BESTE TTT RAS Fat 7 .- 2 EN f - PWoclar Senbrıia Mas Febr. NOCTVA Fimbria. Mas. Die Schlässelblumeneule. Die Saumphalene. Die gelbe Bandphalene mit brei: tens schwarzen Saum. Das Männchen. Noctua fimbria: cristata, alis planis griseo fasciatis, posticis helvolis: macula lineari atra. Fabric. Syst. ent. n. 57. p.608. Spec. Ins. T.II. n.76. p.205. Mant. Ins. T.II. n. 125. p. 151. Phal. N. finbria: spirilinguis laevis, alis incumbentibus griseo fasciatis , inferioribus helvolis: macula lineari aıra Linn. Syst. Nat. u. 125. p- 842. ed. XIII. n. 123. p. 2559. Syst. Verz. d. EV. Schmett. n. 18. p. 78. Schriften der Berl. G. n. F. ı Th. p. 297. tab. 8. fig. ı — 3. Esper eur. Schmett. 3Th. p. 144. tab. 103. Borkhausen eur. Schmett. 4Th. n. 41. p. 104. Zwölftes Heft. 27 Die Raupe wird gegen zween Zoll lang, und ist dabey ziemlich dicke, nakt, gewöhnlich von einer erdgrauen öfters mit etwas gelblichen gemischten Farbe. Sie überwintert in der Erde, und hat im Anfange des Frühlings ihr völliges Wachsthum erıveicht. Man trift sie auf den Schlüs- selblumen, auch auf den Kartoffelfeldern an. MWVoe dic SFembrıa Ferm. FPabr. NOCTVA Fimbria Femina. Die Schlüsselblumeneule. Die Saumphalene. Das Veibchen. Noctua Fimbria. Fabric. et Linn. L Le. & 8 : ale, Br Er a „uoR A nn BI AR: } 2 + P U a in ? ® = ar, ,' “ I N Y\ = h r Puh ck « _ 3 - { - “. & j 3, ? N REM. + . PT © Ur 8 4, F 4 - N ” “u , » %“ f) - A y Er3 Kl ‘ . “ { - x h De er IX Y eh Mus ‘% > ‘ ge 5 w - \ jf » N - Re x. he % = “ . » 4 \ - ’ - ” Pi u Y » % >, PR v E % 4 \ ei; N R 3 { 7} Y = . % 1 1 N ® -B8 4 u y r " h a RR u ala hehe si slıdmid arra Je 3 KR Alan aa ab.mlk - ir. DEREN sehe ” aan. Macs er: ar NOCTVA derasa Die Himbeereule. Der FFischflügel. Noctua derasa: cristata, alis deflexis: anticis supra decorticatis. Fabrie. Syst. Ent. n. 80. p.60g. Spec. Ins. T.II. n. 103. p.229. Mant. Ins. T.H, ın.200. p, 164. Phal. N. derasa: spirilinguis, cristata, alis deflexis supra antice decosti- eatis. Linn. Syst. Nat. n. 158. p.85ı. ed. Xill. n. 158. p. 2560. Syst. Verz. d. UVP. Schmett. n. 2. p.97- Phal. pyritoides. Naturf. XVIIISt. p. 217. et II. p. 16. tab. ı. fig. 7: Espers eur. Schmett. 4 Th. n. 281. p. 657. Borkhausen euy. Schmett. 4 Th. n. 28ı. p. 657. Die Raupe dieser zwar sehr seltenen aber desto schönern Fule lebt auf den Brombeeren ud Himbeeren, woselbst man sie im August und c September antrift. Der Kopf, so wie der ganze übrige Körper ist pome- ranzengelb. Auf dem Rücken liegt anf: jedem Gelenke ein kafebraunes Sechseck , und eine feine schwarze Linie zieht sich ‘in der Mitte durch alle Sechsecke durch. Sie entwickelt sich im Iunius des folgenden Jahres. ch ne u ee 7 a ins u DE WERL EDER Stratomers Mrz Febr: Tee. I urm Jer STRATIOMYS strigata. Die weifsgestreifte PFaffenfliege. Stratiomys strigata: scutello bidentato, abdomine atro, subtus strigis al- bis. Fabrie. Spec. Ins. T.HM. n.4. p.417. Mant, Ins. T.II. n.7. p. 350 Auch in hiesigen Gegenden, ich habe sie noch nicht öfters als zweymal an \Vasserplanzen angetroffen. Die weissen Streiffe sind unterwärts am Unterleib viel lebhafter, doch lassen sie sich auch oberwärts bemerken. a. Vergrösserter Kopf. b. Das Schildchen. c. Eine claya halterum — ver. grössert. ' w INN h ur v3 ä ee A Tr ‘ BSoK ) > Pk a „orte Sülungbnde >; ee A | iR a BR ar | Be Ri ar ii K, £ Be KLEE BUN NEN fon BR Nuss Inst SEIZZEN Kan N Byte KNaN, wu | FRR Be ae un En = ukeanted En sei. eine | Yo wre ILL A N NR! u N? » Fe ee ws er y „ ET c in z j » 4 ) N n ” gi % r ! $ % x j s » I“ 2 K \ : IN v BERNER ran RE BTL NER DE u vd TEN: £ n un‘ er aM Nr ni ENTERTAIN IRTERS . N j KT WUEE ’ KO RER \ SR ER LIESSEN u: 7. ® & Bf < Srakon: 7, core Block % STRATIOMYS conica. Die kegelförmige VFaffenfliege Stratiomys conica: scutello bidentato, nigro - aenea tomentosa , abdomi- nis segmentis supra nigris, pedibus ilavis. Habitat Dresdae in plantis aquaticis. Dn. Lib. Bar. de Block. Maguitudo St. Chamaeleon. Caput villoso - argenteum. Anten- nae nigrae, setula dorsali Aava. Thorax villosus nigro aenens, immacula» tus, scutelli dentes breves et sub villositate seuteili absconditi, vix pri- mo ıntuito manilesti. Abdomen conicum villoso argenteum, segmentorum > margıne superiori nigro. Pedes Havi. Alae albidae venis et rivulis Bavis, Clava halterum flava, a. Caput auctum. b. Antenna. c. Scutellum. d. Clava halterum. 21 es Laer a az % ET Be | ei In Se “ F "2; 7 fe x x \ SER 3 . TatrE PEN N De et RE. ; ’ hi ’ 3 / \ ( ar. ER ” 7 ._ Ben F7 A} h‘ k; . * D . h; P 7 f P% x N . u r r ’ _ 3 2 A, f 2 - £ ! B . vi + # j j AN Ve > iröbds ‚stölneios aus > oryim niemabr chlanma snditen realen PR Ru \ ART x are ae dihog legine arg) TEL WI SEE 2775 . . , s Ve Fr A Tr . . 2 Ir { PREER 2 iR Ur Koi er er ans arte Ms he] yerıdz Hl alt mfliv Mh), on tal Leer 72 u . f ‘ “ .£ Y N Y sure year rat ra Han h lust | deazder or , pr Er ”i ST. Ber 4 KR ana SITES ZHTE Bios au BEL La dr 3% EL ENCN E Beh. aa EIS T Ze ST Prsiegt .si1g v4%4 ei re sa yıs anailir emciathen RUIB TE RER air REINER "a hr 1a er Ahle un avi er | il Laie Bine AR - A i 2 A N RE ET Ar RR uk DI her Harrer u BL ESTE BEE I ZI VOTEN AR Sa hN ae, Kr AA NE ? * y r ' T id j N be “ N k x . e » A ah g R; In } g 3 j % 1 % k } se re 33 BR it NEN AR nr Je er orrats 12227287773 elle RE. u £ ” ”\% . ‘ % Er Mr - * , d » . I) D ” P _ P7 % a STAATIOMYS unguiculata. Die Hückchen - FY affenfliege. Seratiomys unguiculata: scutello bidentato, thorace fusco aureo tomen- toso, abdomine pedibusque Navis. Habitat ad aquas Dresdae. Dn. Lib. Bar. de Block. Magnitudo et statura Sirat. macroleon. Os hirsatie aurea cin- etum. ÖOculi ingentes nigri reliquum capitis occupant. Antennae llavae., Thorax aureo tomentosus supra lineis twibus obscuris. Sceutellum bidenta- tum, dentibus apice pallidis. Clava halterum Hdava Abdomen oblongum Savum: annulo primo medio fusco, secundo dorso puncto atro. Pedes elongati Havi, exceptis femoribus primi et secundi paris, fuscis. Tibiae apice bispinosae. Tarsi longitudine tibiarum unguieulis validis. a. Caput. b. Antenna. c. Scutellum. d. Clava halterum. e. Tarsus cum parte tibiae — aucta. 22 RR Ber 7 ai AT RER Fr 4 j N BEE Fu Tr wage % moitiadd ır ar gli sc suche y | 0809 . RX E eo ws . . -\ ‚sah si %, I3/1: D .s DE ER ZT 5 ar . n er r 43 sa ’27 v.; E ini) Wi) BUN oh witala ja: ohrianm . i er sieh sauastık sa ran Bea april, Freie arinagui 10 ‚erusal u y r E r er. 333% bie! - ri) me Merade Bin N Bin A SITE 40205430103 OST ZA ıy I 5 ‚ ir - er . 5 j ET. ü .. d 2 n KRRIARCHIO EOE rad BESTEHEN | BISHER llag is zadnneb ‚ci A ’ I N ) . n a _ .. - res 2: larger 66 ehatima ı .omast aba omg‘ .olanas om ER »: . n v - } d Pu | n ” _ a: 2 %_ “ 1 fi SU. ia] tar Yet a ee rtiarn ‚rab: ig ” 3 G « * - . DR t h ie a : a = Br Ar ’ « nn £ oJ se1s Y en } ur ; er r REDE KT DET A, L) ss Vi DD is WERTE ALS Be u 5 Eh. FEN F, E up k N 4 , BIOHE m Haıdil Sit. ana - S ar \ - } ed ‚' \ EN ri N nEyerg DEN k r 4 t v 4 * E N MYOPA atra. Die schwarze Blasenfliege. Myopa atra: abdomine cylindrico incuıvo, corpore atro. Fabric. Ent. n.2. p.799. Spec. Ins. T. II. n.35. p. 409. Mant. Ins. T.II. n.3. p. 363. Sehr selten in unsern Waldungen auf vertchiedenen Gesträuchen. a. Natürliche Gröfse. 7 Vergrösserung. b. Vergrölserter Kopf. c. Ein Fühlhorn. d. Ein Hinterfus vergrölsert, Mi; ih Ei i Ki saldız) FR ‚b ’ Ss RR Knie > pe u. £ Fe - , Mm 5 Be PR arm rmlonyı Marge Burccale Fb : MYOPA buccata, Die Backen - Blasenfliege. Moyopa buecata: ferruginea, abdomine hamoso griseo; facie vesıcnlari alba, alis nebulosis. Fabric. Syst. Ent. n.4. p.799. Spec. Ins. T.II. n. 3. p.489. Mant. Ins. T.II. n.5. p. 353. Conops buccata. Linn. Syst. Nat. n. ı1. p. 1006. ed. XIIT. n. ı2. p: 2895. Sicus buccatus. Scop. carn, n.1005. absque cione, Hier nur einmal auf einer \Viese gefangen, a. Vergröfserter Kopf, b. dieser seitwärts vorgestellt. c. Ein vergrös- sertes Fühlhorm, I) L4 EIERN BL v4 # Yaı g * . £ 1 ix = N iR, ’ N Di ci AP TEL As ai 2 WIEN [% 0 RE, % NA ) er e Eu . hr In RR; y =a ee ET R * ? x ’ Pi \ ER i F u R . gi v ' ER TR "asilfanai - “ asia oe Ah E27 zoreitge rem Anineghi aaa a ar rn mi He u aichledner iu ‚a RER NN SURORNE) Be : ke er ie an ar x RR. N Y P} ER, Yo NEN N EUR rar wuin ln ERRR an. ES | a ey nr Ki ; altegege. ebenen auih, 4 la ERRON “ | Nat ENGE RE ehr, S a e N) R . Y “ }' % G Die ” “> h) i N ee! LT a PS > EHER N 4 3 219 Fr . Pa N? x % 4 & 2 Y ı .: rn a) 4 K % ERT Se 5 A x . s 2 ‚ s . 1. el t a ‘ 4‘ \ 4 » e rn =“ aY 2‘ % L . . = » ' Yu ' # D i A Ta s & “ 1 ö EP ve , - rg 5 DENE r sex ‚ ie IE ; N "Z u A i v i ? a Pr 3 w EP