afbasitsihdfiiiedsibiiedbs — we coram m — » -—— set ebbe huncbdbdid -— c nd n dig mrt ttbi pee utt V A e uoc c mr eo e - ", - d z AA uo t nai ul Bs rir St a d sdingu Po, efr Pre alt Pg nf e par — 1 Y reru qi ipti w a v . - ^ - "i atento ehe Ae - asi finum Afi Put Ap ae Bong e P8 uii T o Anar eta -—— t—À MÀ Z hiis eA — Min mms aee Pus. P BENI JPau Ag A f gn n didnt tuin Meer ua amata ed iie Pets s tim virt ^ ^ - $t im Ps P dp e — zr i - : : R m A n T-9 : : : — P om ae ipai hai - ] J -- - peto -- Lhd-1 m: rmm ip4 M t m eror vL E . d b. i-o ettet Se 9f y" ccpit, Bor ti op - e ty pA T Sus Plon qid n » -— 4 — pt c " c woe o gun -— *7 ^m ] - Quo Ap Rn e n qain ie A Vs ip mds — P — € n m Pu s o iris e 8 dne —— — À ad de ar trod T « uut mübde efti hal A teri te cai Pn Incidunt td Fir iun ttt que dier qrcot ri inttr dp M er ie a derit Ari t e irs e P t . ae i ^ fig on rtg Agi lt, o PR cmt Mirtededpende veiba dira - "e (oap nm AIR ri iA n boh cual qieiet- indui»: — - oed dnd uberes rd ri it riter rd tipo - LEE x : e —an t e -— € D! -— " t Aude aps AUT pem TOR Auf inira: Ste -—-—- —- ES : €—9Ó — E 1- » ^ - P "n fet urit n a" A -— " - t * be det — in 25r «ulnidribdhih er -—- Veo -- - P—— n - -c--— -^ -— — — » —" pd eM -- etm * d -- - »« T uz (I ER (er ARTE EN Kenneth K. Mackenzie Collection LA———— Nirguest nf fKrinieth d. fülackenzie (rtnher 1934 COMES ALL SIANSEOEEL S e € z —À Á aie PP , i P | 3 r jt | € ————— LRL n : Fundamenta ^Agrostographiae sive "Theoria constructionis floris graminei ; adjecta $ y n'ops4 Generum Graminum hucusque cognitorum. Auctore Carolo Bernhardo Trinius M. D. Aug. Ross. Imp. a cons. aul Eq. ord. St. Wlad. qu. cl. Ser. Duc. Würtemb. Med. Acad. sc. Petrop. Soc. med. - phys. ct Hist. uat. scrut. Mosqu. sod. Cum tabulis aeneis 5. Viennae, 1620. Apud J. G. Heubner:r. ». y pnm XM V 9 r4 L P ^ L "m p PO, ey LL CUNE | E v " if * h n ET PENAT | RUTUNES Ma COR 1 : ! Zi dw Xx» x UT 1 [ I "A X V v D 2 m Li - » e y (TE " Typis Antonii Strauss. |. " / : MM SM UM Lector Botanico. Naturae scrutatorem , 81 formarum prototypum pri- maque rerum stamina conspiciendi sensu praeditus essel, Lolius fortasse creationis progressionem vel in minimis cognoscere posse, ingeniosissimus Hxn- pER, dum ex orbis terrarum rebus creatis in homi- nis naturam inquirit, obtinet. Sunt autem, qui inge- nii aevi terrestris hominisque ipsius limites spernen- tes, libidinosa sua theoremata ad rerum fontem usque extendunt, summaque Physices mysteria penetrare valere nulli dubitant; sunt alij, qui relationes , qui- bus res naturales invicem conjunctae esse possint, parum curantes, aut singula individua , qualia ocu- lis eorum sese offerunt, pro totidem crcatoris om- mipotentis miraculis accipere , aut eadem legibus quibusdam universalibus, sine multo opere conceptis, superstructa habere, satis superque factum esse ducunt. Tertia vero, eaque humanis viribus magis conveniens , patet inter utrumque lapsum via, longa equidem et aspera, verüm tamen tulssima, imo, * Iv ut mihl videtur, sola, qua in formarum, quibus res creatae invicem discrepant, mysteria lux aliqua inferri possit: scilicet termini ab Iipsá naturá dati sunt, quousque scrutatori circumspicienti absque er- rore progredi licet, iique stationes certas ultro prae- bent, unde lucis illius radios intra eorum orbem un- dique circumferre continget. Atque hanc, quam modó portendi, viam, ut per singularem. plantarum fami- lam, quantüm possim, prosequerer, Graminum, praesertim floris eorundem , constructionis theoriam Tibi offerens L. B. mihi proposul. Si methodum naturalem ultimum esse omnis Botanices finem, ordinesque naturales de plantarum naturà, artificiales de earum diagnosi valere, cum patre Lixsago profiteri, ipsi veró , singularum plan- tarum cognitione (diagnosi) judicium de generali fa- miliae cujusvis naturà (quo nititur methodus natura- lis). praeparari concedere debemus; negotium , in quo omnem laborem conterere plurimi. solent , dia- gnosin inquam constituendi , primum omnium esse omnino videtur. Experientia autem docet, diagnosia, tam genericam quàm specificam , quantumvis ad. par- üum notas notulasque undique respectum fuerit, in plurimis aut difficillimam, aut ambiguam adeoque instabilem esse, ut diversae auctorum de singulis generibus sentenliae aegre conciliari possint. Itaque, . ut de notarum, quibus genera supersitruenda sint, M - valore leges tandem sanciantur, in partium, a qui- , bus notae offeruntur, naturam primüm inquirendum erit, Ut vero intelligatur: qualis sit. forma. funda- mentalis ? quae partes necessariae ? quae partium facies typica quaeve personata? quae tandem par- tium accessoriarum condiliones atque causae? nulla profecto, qua tute progredi liceat, patet via, nisi quae a statione illà supremà ducitur, unde tam or- ganorum singulorum inter se quam plantae ipsius cum familià, hujus veró cum toto agmine nexum con- cipiendi, seu singula quaeque ad fontem generalem revocandi, ansa praebetur. Generum itaque cognitio judicio de Familià praeparatur. Sed natura ipsa plerumque curavit, ut, quas in vegetalione posuit gradationes, quaeque diversa esse voluit ejusdem plasmata, oculis ultro sese prae- beant. Qui enim fieret, ut, quamvis Phytonomia tam diu neglecta fuerit, plantarum agmen nihilominus in turbas generaque dispesci potuisset, quorum plu- rima aperte naturalia sint? Prae ceteris autem Gra- minum, quae quidem, florum constructione tantopere a celeris vegetabilibus discrepantia, attenlione pe- culiari digna fuisse viderentur, organisatio tenebris nimis diu obruta fuit, quàm ut generum eorum fines eliamnum accurate facileque determinari potuissent. Agrostographi antiquiores vix aliud quid in Gra- minum charactere observarunt, quàm quód iis, prae- VI ter semen solitarium hudum, ,loco corollae peta- loideae, gluma sit in Calyce bivalvis" (Gaux). Re- centioribus igitur, quod perficerent, satis superque relictum fuit; sed, ut jam monuimus, in dispositione priüs quàm in. illustrandá Phytologià Graminum ope- ram suam collocarunt; ex quo fit, ut his partium 'singularum interpretationes potiüs, quàm theoriam absolutam horum vegetabilium debeamus. Tta v. gr. diserimen gravissimum inter s. d. corollae valvulam superiorem et inferiorem primus acute perspexit cl. Paszen, et involucra basilaria Spicularum, (quamvis minüs fauste et Iocustarum glumas huc traxerit) pro mero Peristachyo optimo jure declaravit. PALisor nx Drsvvais, generum Graminum meritissimus reforma- lor, setam non cum aristà confundi posse, glumarum positionem relativam constantissimam esse, lodicu- lae valorem rel. optime docuit. Ut vero constructio- nis Graminum theoria tandem aliquando absolvi pos- - Sit, horum, quos monuimus, virorum meritis adjuncta fuit nova ilia ac praeclara lux , quam in vegetationis mysteria inferre prae aliis contigit viris ingeniosissi- mis: Dnows, qui, primo in /Torá suà novae Hollan- diae , dein ampliüs in opusculo quod inscriptum est: General remarks , geographical and. systematical on the Botany of terra australis , suppressionis partium doctrinam summà cum sagacitate exposuit ; DE CAvDOLLE , qui Symmeltriae leges mutuasque or- ganorum compensationes luculenter illustravit; Ki- ] | | a. , - : - | D VII scm, qui, ad Phytologiae prima elementa descendens, philosophiae botanicae fundamenta certiora posuit. — Haec igitur sunt, L. D. quae huic, qualecumque sit, opusculo fundamento esse debuisse omni jure censebis. Attamen libros plures ad rem meam facien- tes mihi, in Rossiae provincià, quae literarum com- mercio parum favet, degenti, seriüs quàm pro per- liciendo opusculo meo optaverim, in manus venisse, doleo, nec taceo. [taque libellus iste meus in his potissimüm pretii alicujus notam sibi petere audet, quae cum virorum illorum principiis congruunt ; quae veró in illo mea sint, quidque in us valuerim, judi- care Tuum est. Alioquin nostris temporibus , ubi for- marum, quas vegetatio graminea induere possit, non nisi parlem aliquam novimus, theoriam agrostolo- gicam omnibus numeris absolutam nequaquam adhuc Lempestivam esse posse, per se patet. Ut , quatenus fere organisalionis Graminum orbis extendi possit, exemplo quod in promiu est praesagiatur, Centro- phorum illud sese offert, calcare suo, altiorum ve- gelabilium nectaria in memoriam revocante, floris graminei fines legitimos aperte excedens. At in ipsis Graminum speciebus nolioribus simpliciüsque con- Sstructis, ut tantus labor confectus dici mereatur, innumera adhuc supersunt ulteriüs periractanda: se- minum organisatio: perquirenda; lodiculae evolutio respeclu genitalium in plantis junioribus, dum vi- í m accurate persequenda ; foliorum forma , nervi, yu indumenta cum squamis cujusvis speciei floralibus comparanda; etc. Quod attinet ad. posteriorem opusculi partem ; Synopsin generum Graminum , quantümvis hodie completam, nil etiamnum aliud sistere posse, quàm formarum graminearum seriem, lacunis posthac ex- plendis interruptissimam , facile. quisque intelliget. Num itaque in hac. nostrá, nil nisi generum ad prin- cipia in priore parte stabilita emendatorum exemplum exhibente, omnia ac singula, qualiacumque hucdum innotuere, genera recepta fuerint , parum fortasse interest. Attamen , cum genera nonnulla accuratiüs determinata, e totius nexu commode eripi non po- iuerint , omnium hucusque cognitorum expositionem integram, brevem equidem, dare malui, praecipue ut locas certus cuique in codice Linnaeano assigua- retur. Hanc autem genera plantarum disponendi me- thodum idcirco omnibus reliquis praeferendam duxi, quoniam, ut sib usitalissima ac valgatissimma, inter methodos artificiales commodissimam sunul et conve- nientissimam hanc et nunc esse, et in longum tempus adhuc fore, censeo. Multum enim abest, ut Gra- minum dispositionem veré naturalem brevi manu ab- solvi posse nobis persuadeamus. Haud incongrue quidem concepta est ea, quam , antiquiorum Agro- stographorum methodo simillimam , proposuit cel. Kovrü in Mem. du Mus. d' Hist.nat. Ann. 1. Cah. 7.5 Ix nam Graminum inflorescentia. et organisatio revera per cerlas eorum turbas formà aliquà generali ila conveniunt, ul a genere quodam quasi protomorpho singulae turbae nomen duci posse videatur ; sed neque semper habitus atque formarum similitudo solum verumque homogeneseos criterium , ideoque duorum generum componendorum ratio sufficiens ha- beri potest; nec denique , scilicet quod methodus naturalis suppeditare debet, linearis ejusmodi (ut ita dicam) continuaque f;rmarum expositio. vegetativae inde a puncto aliquo ad familiarum finitimarum con- lermina usque progressionis puram vividamque ima- ; ginem suppeditat. Talis autem tantaque imago haud aliter. obtineri poterit, quàm. si quis, ut fere in mappà geographicà , Graminum distributionem. re- ticularem h. e. ita conceptam, ut, quomodo e for- marum diversarum centro quodam communi, radii, punctis s. ut ita dicam ganglis plasticis varie inter- lexli, undique exeant , demonstretur, oculis nostris proponere calleat; quae veró tandem ipsa distributio, etiamsi , lacunis omnibus ac singulis demum expletis, aliquando forte absolvi possit, tamen catalogis no- stris, formarum evolutionem successivam (genera) non nisi seriatim s. in rectà lineà catenatim propo- nentibus , neutiquàm apta judicabitur, Quinque autem illi ordines, quos, etsi naturalis Spositionis speciem prae se ferant, tamen arlificia- d X les potiüs dicendos, pro Gramimibus dispescendis in Synopsi ipse proposui, in paragrapho partis prio- ris ultimà paucis illustrabuntur. Vale. Dabam Witepskii in Rossià. albà. MDCCCXIX. se dia E ARS PRIOR. | * N M s. .- * i " Lm Ld fu . 1 : ul E Lg j *-* u » 4 $n AM E » A^ 4 LN á VE " LU ^! b Z2 s. " "a - f: 1 LI i LE E ^ Á e 4 * P br 8g *. i, É ' * ad à " $ * , LI - . mM " t &. * 4 ] " LN : "TT » " M le. ^ ^ : M M FUN y My o EIC - b Apes. T ^! T DPDDDDDDPPDLODODODPDDPÓ42222422225224222232223235 CAP. I. * : : , Florum Graminua aliarumque coru par- tium conditiones non essentiales. Antequàm ad Graminum organisationis legitimae disqui- sitionem ipsam progrediamur , distinguendae sunt acci- dentiae, quibus integritas eorum diverse laedi aut mutari possit. Succus, quem pro conservatione individui quà suc- cum nutritorium , pro reproductionis negotio quà succum plasticum distinguere licet, aut ad perficiendas partes non sulüciens , aut ubertate suà redundans , primus accidentia- rum illarum fons esse potest; quae igitur sunt vel macies et tabitudo, vel luxuries. Omnem plantarum partem , quocumque modo id fieri possit, non satis succi accipientem , imperfectam manere , per se patet. In causis autem esse potest morbus localis , impedimentum mechanicum, v. gr. pressio; ac ita, pro re natà; fit aut plenarius particulae alicujus defectus , aut obliteratio mutilationesve partiales. Hujus loci sunt valvu- lae praeter consuetudinem inanes, varie contractae , prae- morsae, erosae, inconstanter incisae , quales praeprimis in tenerrimis plurium generum polygamorum flosculis inve- niuntur: ita ut fere in singulis margo valvulae alio modo ^ 4 delineatus adpareat (Saccharum). Absolutus succi defectus, si ut causa maciei localis ut:que cogitari potest, certe in summis tantüm vasorum punctis admittendus erit; at , ubi adest, in totum potiüs vegetabile quàm topice acturus esse videtur (specimina macra). Aune igitur flosculi illi imperfecti, qui tot generum muitiflororum spiculas terminant, succi de- minutioni, anne luxuriei adscribendi sunt? Supernume- rarii quasi in multifloris legitimis (Poa , Eragrostis al.) , re- verà typici habendi in paucifloris (Melica, Chloris al.) , qua- liscumque sit eorum origo, spatii cujusdam symmetrici genuini hujusque orbis circumferentiae terminum , insimul veró monumenta sistunt transitus illius formarum , de quo infra ulterius disserendum erii. Luxuriem pariter aut in totum aut in partes agentem cogitare licet. Succus enim , copiosiüs partem aliquam petens ibidemque accumuülatus, eandem ultra limites sue- tos extendit, eà nimirum directione, quae formationi par- lis illius in universum legitime praesignata est. Sic integra spicula, uno alterove addito flosculo, perfecto aut imper- fecto, superne ditatur; sic semen per totum volumen tu- mescit ; sic elongautur ac dilatantur valvulae; nervi imn se- tam plus minüsve longiorem extenduntur. Absoluta succi ubertas in totà plantà dispertita eam vegetam reddit, unde culturam commoda nota sibi paravisse constat. Memora- bile est. in solo culto valvulas plurimas amittere subulas setasque longas suas, quasi omnem epiphysin externam planta culta in organismum centralem coerceat , et, quae- cumque sub formà rudimenti floralis orbem legitimum ex- cedere conentur, ad primitivam eorum naturam ac desti- nationem revodet. Manifeste id contingit in iis Panici spe- ciebus quas Echinochloas vocare placuit , subulis suis in solo pingui haud raró orbis, ipsis veró turgidioribus, se- 5 minibusque majoribus praeditis. Atque eodem modo mu- tari videntur Oryza, Triticum ; nec Secale cereale nostrum forte nisi metamorphosi Secalis illius taurici (Sec. spontanei Fisch.) debemus, rachi, quae huic solubilis , firmatà, val- vularumque subulis , quae eidem longissimae , abbrevia- tis. — Sistunt igitur ejusmodi Gramina, hinc ubertate , inde deminutione mutata , utriusque accidentiae exempla, quae , quoniam à conditionibus accessoriis, neque veró a symmetricis plantae legibus dependent, quantüm mutatio- nes illae ab abortione verà differant, sponte docent. Abor- tio enim in Graminum oeconomià, ut mox patefiet , intrin- secüs fundata, tantum potiüs valet, ut partes quaedam le- gitime primitüsque abortivae, ex ubertate locali gradum aliquem elaborationis attingentes (v. gr. setae involucel- lorum floriferae ), luxuriei vim expertae esse, omni jure dici possint. Altera degenerationum causa aberratione nititur a justà partium dislocatione in Graminum peripherià; quae aber- rationes faciliüs erunt conceptu, postquàm symmetricae illius dislocationis ipsius lezes explanatae erunt, quamvis ipsa causa, ob quam aberraverint partes, plerumque ob- scura manet. Scilicet maximi aestumanda. sunt Phytologo sic dicta monstra illa plantarum, quippe quae, legem ali- quam violantia, hujus ipsius normam indigitant. Gramina videmus, quorum vaginae abbreviatae unà cum substantià illis heterogeneà naturam valvulaeformem induere; alia , ad quorum articulationes zlomera squamarum comà impli- catà coronatarum erumpunt; alia, quae glumarum calyci- narum loco folia longissima imbricata emittunt; alia de- nique, quorum locustae , primitüs uniflorae, adeo sese in- vicem complicavere, ut. glumae calycimae earum, crucia- tim positae, corollam duplicem , utramque fertilem , inclu- 6 dant, neque, ut in polygamis, fructificatione diversam, neque, ut in multifloris typicis ; coalitione singularum par- tium alteram alterà compensatam. Quae omnia, cum par- - tium indolem adeo ad certos fines usque commutari posse probent, Phytologum in cognoscendam primitivam eorum naturam simulque in leges ultro inducunt, quibus integri- tatem plantae superstructam esse colligere possit (cujus inductionis exemplum vid. Cap. VII. ubi de prolificatione tractatur). Tertia denique, quàmvis minüs gravis , accidentiarum instabilium causa quaerenda videtur in vasorum quadam dispositione, aut illis proprià, aut a loci natalis naturà pendente, certe succorum uberiati aut inopiae non sem- per attribuendà. Partium imprimis inferiorum, vestimen- ta, pili, pubes , rel. quantüm vaga sint , notum est. Radix, simpliciter fibrosa, in arenis repit. Setarum exsertio in valvulis minime stabilis est, nec magis constantes sunt val- vularum acuminationes , a statu muiico nunc in mucronem, nunc in subulam vel in rostrum, aut in totidem cuspides exeuntes, quot nervi numerantur. Quin ipsa rudimenta florum , non solüm ea, quae sub forimnà aristae erumpunt, sed ; ea quoque, quae e callo basilari introrsum verso originem trahunt, adeo, illa vaga, haec longitudine varia sunt, ut, tam inter mutica aristataque Gramina, quàm inter uniflora et sesquiflora, limites non nisi aegre constitui possint. Quas formarum vicissitudines idcirco hic memorare volui, ut, qui super ejusmodi notas solas genera nova condere posse sese persuasos habeant, quantüm decipiantur , intelligant. Q^». mn. De partibus fructificationis. Cum in constructionem floris graminei potiüs quàm in partium ejusdem structuram inquirere , nec, quae ab aliis tractata fuere, in hoc opusculo repetere nobis propositum sit; semel monere in exordio liceat , de iis, quae de ana- tomià, structurà usuque partium hucdum innotuere, auc- tores consulendos esse. Itaque hic loci de partibus fructifi- cationis paucissima tantüm addenda erunt. Semen valvularum , intra quas formatur, plerumque, at tantüm non semper , formam imitatur. Inveniuntur in corollis oblongis semina cylindrica; orbicularia; elliptica in subcylindricis; nec eae formae , nisi typum omnino sin- gularem sequantur , adeo circumscriptae esse videntur , ut notas genericas bonas praebere possint. At, si in his pe- ricarpium , in aliis numerus radicularum genera propria distinguunt, non est, cur a Dnowsio dissentiamus , qui , ealyces Anthesteriae , Andropogonis , Sacchari aliorumque billoros esse, ex positione embryoiis perspici posse asse- rit. — Vix constantiorem notam suppeditare valet semi- num cum valvulis conjunctio, in quarum sinu maturescunt. Poae sunt, in quibus semen corollae adglutinatur ; Oryza, Avena, seminibus nunc liberis, nunc adnatis gaudent. Hoc veró notandum , semen , ubi cum corollà coalitionem subit, communiter cum valvulà superiore , rarissime cum inferiore simul concrescere. Ovarium enim cum filamentis lodiculàque (quàcum solà semen aeque saepe coalescit) et cum valvulà corollae superiore propriam floris eraminei quasi sectionem constituit , cui quidem valvula inferior, ob Ó situm suum. sese assOClat, ita tamen, ut partes illae, demtà in flore vivo hae valvulà inferiore , conjunctionem suam intactam servent. Eandem cum semine coalitionem saepissime ineunt et Filamenta, aut, silodicula abest, sola, aut, illà praesente, cum et sub eàdem. Superiore eorum parte tenuiore, quae exserta e flore esse solet, post fecundationem marcescente ac deciduáà, facile fieri potest, ut basis eorum superstes , plerumque complanata , pro squamis lodicularibus habea- tur. Cum idem error olim mihi ipsi acciderit in examinando Penniseto japonico (Cenchro purpurascente , Thbg.), wereor, ne Gymnothriv Beaue. (a Penniseto forte non nisi praesentià lodiculae diversa) delenda sit. Stylus unicus in peucissimis ; tres, BRowNIO teste in Chamaeraphi inveniuntur. In 4rundine arenariá (Psamma, Beauc.) stylos 5 numerari.perperam statuitur. Tres tamen distinctissiimos vidi in speciminibus nonnullis Spartinae stri- ctae, unde , hoc et in aliis accidere posse , colligere licet. Styli 2, Graminibus solennes, aut discreti aut coaliti sunt, qui ultimi stigmatibus binis facile distinguuntur. Stigmatum forma constans et satis characteristica est. Quae de iis in universum dici possint, haec videntur : pe- nicilliformia communia esse Graminibus polygamis affiai- busque; ramosa uni- et multifloris typicis; simplicia ano- malis. Barba Antherarum terminalis, per integra genera minime constans, pro differentiis specificis notam optimam praebet (v. gr. in Stipis). b C^». nr. De Lodiculà. (Nectarium L. Corolla Micheli. Glumellae Desv. Squamae hypogynae Br.) Squamarum sex, florem gramineum componentium , supremae , tenerrimae, immediate hypogynae : nunc, quod solitum , duae collaterales basi plus minüsve inter se co- haerentes, nuuc in unicam coalitae , nunc tertià , illis op- posità, auctae. Scutelli gemini instar lateri adstant exte- riori partium genitalium , quarum basi inhaerent. Rariüs ita altera alteri oppositae occurrunt (idque, quantüm sciam, non nisi in generibus quibusdam polygamis et multifloris deorsum imperfectis), ut cum valvulis corollae crucem for- ment, semper tamen lateribus exterioribus magis conti- nuis, ubi simul, accuratiüs visae, alternationem veram , quamvis obscuriüs , ostenduat. Subinde penitüs deest lodicula, aut basi filamentorum, tum amplificatà, substituitur. ita, ut aut ex lodiculà in his filamenta prodire (SprnrscEL), aut alterum organon alterum compensare dici possit. Haec lodiculae absentia praesentiave per integra Genera minime stabilis observa- tur. Crypsis lodiculà carere, filamentorum autem duorum basis plana ejus loco esse videtur, cum in specie hujus ge- neris novà sibiricà squamas lodiculae parvas collaterales invenerim. Paspalum lodiculam habet; at in Paspalo mem- branaceo , quod genus proprium constituere perperam cen- suit PEnsooNIUs, illa abest. Qualiscumque sit in Graminum oeconomià hujus or- sam usus, sitve genitalium munimentum, an (quod e basi 10 cjus saepe glandulari et carnosà, praeterea veró ex eo au- tumanudum videtur, quód unà cum partibus sexualibus evol- vatur, in flosculis neutris autem penitüs absit) auxiliarium organon genitalium; floris graminei haud minüs essentialis pars aestumanda est lodicula, ac in aliorum vegetabilium floribus corolla; scilicet quam, pro Graminibus , cum val- vulà sic dictae corollae superiore ea constituere omnino videtur, ut semen intüs perficiatur, cui, memorabilem in modum, falcimento esse lodiculam in fis quibusdam (Sporobolis) videmus , ita, ut ipsa ultra limites suetos sen- sim extensa, tenaculi quasi brachia formet, e quibus se- men maturum demum emittit. Itaque lodicula, ubi abest, aut cum squamis inferio- ribus, aut cum filamentorum basi coalita potiàs, quàm a naturà prorsus neglecta habenda est. Quin in iis Alopecuri speciebus , quas ob s. d. corollam saepe bivalvem cl. Bgavvors Colobachnes dixit, valde dubium est, anne haec ipsa valvula superior lodicula potius sit, cum , praeter val- vulae corollinae superioris morem, unicarinata iantüm, basique suà lateribus internis valvulae majoris s. inferio- ris adnata inveniatur, quasi lacinias duas lodiculares an- gustissimas connatas, carinam illam veró earum suturam dixeris. In mültifloris typicis constanter reperiuntur squamae 2. T'ernarius harum squamarum numerus, qualis in Zrun- dinariá, Slipá alisque paucis invenitur, parum constans nota est. In Stipis: tenacissimá, pareiflorá, torlili, plerumque, jmo in ultimà semper duae tantüm.squamae collaterales observantur; in alio genere, (Urachne . nob.) squamae modó 2 modo 5 obviae. Forma squamarum lodicularium adeo variat, ut nor- ma ejus, non solüm pro generibus ,.sed etiam pro unius 11 ejusdemque generis speciebus vix nisi sub vagà aliquà ima- gine concipi possit. In 4gropyro solo oblongae, lanceola- tae, sublineares, triangulares , nunc acutae nunc obtusae , nudae aut barbatae occurrunt. Tamen in generibus poly- gamis, praesertim in iis qnae ad Panicorum tribum perti- nent, forma truncata et longitudo quaedam mediocris sa- tis constanter praevalent. Cx». rv. De squamis intermediis. (Corolla L. Calyx Juss. Stragulum Beauv. Perianthium Br.) Corollae nomine, per idearum a reliquis vegetabili- bus ad Gramina translationem quamdam, veniunt squamae duae in Graminum flore lodiculam inferiora versüs proxi- me excipientes, quarum inferior, latior, superiorem an- gustiorem marginum suorum parte inferiore amplectitur. An reverà dentur corollae hermaphroditae univalves, quaestio est, quam definite solvere etiamnum vix ausim. Ex relatis hucusque ad univalvia generibus: Jristidá, Pe- roti , Trichodio Schraderi et Saccharo ,' sub examine scrupu- losiore priora tria omnino esse bivalvia , ultimum veró po- iygamem valvulisque tribus distinctis instructum , comper- tum est; genera veró 4lopecurus et Cornucopiae valvulis corollae potiüs coalitis gaudent. Itaque supersunt non- nullae tantüm eaeque Trichodii Michauxiani species, sub quarum quidem analysi valvulam superiorem bene distin- guere nequaquàm valui ipse; credere tamen me omnis cum reliquis speciebus analogia cogit, corpusculum hyalinum. quod in siccis speciminibus, iisque uon in perfectà anthesi 12 lectis, videre contigit, re ipsà fuisse valvulam superiorem, ut in Trichodiis nostris minutam, neque veró lodiculam, quippe quae a latere opposito locata esse debuisset; val- vulamque inferiorem in his sibi vindicasse a statione inter- medià inter floris tegmen inferius superiusque concessa ipsi, moxque pertractanda , jura. Plures densitatis corollae gradus, ad determinationem genericam multum facientes, discerni possunt. Ubi valvu- larum substantia est incrassata , dura, i-flexilis, tuncque ut plurimüm nitida, corolla dicitur c artilaginea. Minor praecedente gradus, ita ut haec pars magis flexilis , minüs dura, superficie opaca, semper veró tenax reperiatur, val- vulam sistit coriaceam. Missà incrassatione, ita ut squa- ma habeatur tenuior, decolor, nec translucida tamen j ce- rolla erit chartacea; membranacea veró erit dia- phana, distincte nervosa; hyalina denique, ubi remanet tantummodo lamella tenuissima enervis, vitri instar pel- lucida. Valvula succosa , viridis, dicitur herbacea. Co- riaceae et herbaceae ad margines plerumque in membra- naceam, valvulaeque primitüs hyalinae demum in durio- rem substantiam abire solent (v. gr. in Saccharo japonico). in Graminibus hermaphroditis typicis valvulae corol- Iinae consistentià semper diversae sunt, ita niinirum, ut su- perilor per totam extensionem suam tenerior , simulque frarissime contrarium observatur) minor sit. Haecce val- xularum invicem proportio pro typicà habenda est, cum exceptiones ab eadem in Graminibus polygamis imo in hermaphroditis quibusdam obviae suis ubique innitantur causis, quas perpendere suo loco studebimus. Igitur mox enumeratae densitatis corollinae differentiae in valvulà co- rollae potissimüm inferiore oboriuntur, superiore mem- branaceam hyalinamve substantiam plus minüsve servante. 1$ — Forma valvulae inferioris utphirimüm ovato -lan- ceolata , squamisque infimis s. calycinis communiter ad per- fectissimam aequalitatem usque similis est. Tela cellulosa, vasculorum ductus rectà excurrentes conjungens , aut un« dique clausa interstitia omnia explet, aut inter nervos prin- cipales apice valvulae plus minüsve recedit, ita, ut ha- beantur apices vel integri, vel emarginati, vel incisi. Costa media lateralibus aut brevior aut infra apicem sub setae formà emissa , valvulani saepe profundissime bifidam red- dit. Contrario modo valvula superior corollae, omnis fere cum squamis calycinis similitudinis expers, multó pau- cioribus formae vicissitudinibus subjicitur quàm inferior, nil aliud plerumque sistens, nisi partem, minorem majo- remve , canaliculatam , semini recipiendo aptam, teneram, marginibus modo magis modo minüs replicatis, aut con- duplicatis. — Lodiculam genitalium tegmen proximum esse, eorum- que lateri anteriori utplurimüm unilateraliter adhaerere vidimus, unde, septum inter genitalia valvulamque infe- riorem constituens, hanc ab illis quasi excludit. Atqui, si valvulae superioris, cum genitalibus hinc cohaerentis, cum Lodiculà analogiam insignem consideramus; si in. floribus neutris hancce superiorem valvulam saepius, semper veró unà cum ipsà lodiculà deesse, valvulamque istam fulci- mento velamentoque requiescentis intüs, imo adnati saepe, seminis aperte destinatam esse animadvertimus (adeo, ut ultimum quandoque seminis in spiculae rachi sustentacu- lum, dum omnes reliquae partes solubiles jam delapsae fuerint, sola eadem remaneat: Eragrosti;) ; concedere nos oportet, alfinitatem esse quandam peculiarem non solüm trium superiorum in Graminum flore squamarum inter se. sed etiam earundem ipsarum cum organis fructificationis; 1À atque conclusio exinde fiat necesse est: in squamarum flo- rem gramineum constitueuntium ordine s. d. corollae val- vulam superiorem jamjam ad organorum tribum, quae reproductioni inserviat, pertinere, dum inferior, calycis, ideoque foliorum naturae propinquior, vegetativi potiüs systematis in partes magis adhuc trahitur. Nam si consideramus , singulas florem gramineum componentes partes s. squamas alternatim, alteram super alteram, alteramque alteram basi suà vaginando, positas esse (quapropter inferioris superiorisque valvulae nomen exterioris interiorisque nomini jure praeferendum); si ita- que limites inter calycem corollamque (in aliis vegetabili- bus per texturam atque colorem , in Graminibus per par- tes aperte homogeneas constituti) in squamarum serie ca- tenaià s. scalà a foliorum ad. corollae compagem progre- diente ita evanescunt, ut transitus ille , latens quidem , alicubi tamen s. in scalae illius gradu aliquo cogitari de-. beat; squamarum sex floris graminei, quarum semper bi- nas combinare consuevimus , separatio in duas divisiones principales, alteram nempe lodiculam cum valvulà supe- riore (unà cum genitalibus in illis contentis), alteram veró valvulam inferiorem glumasque calycinas complec- tentem , utut naturae consentanea , ultro sese probabit. At multó quidem latiüs quàm par est hanc ideam extendet, qui in hac squamarum sex bipartitione, alioquin numero terna- rio, in Monocotyledoneis solenni, staminibusque in hac familià plerumque tribus apprime respondente, discrimen illud, adeo distincte consignatum inter calycem corollam- que vegetabilium dicotyledoneorum , accurate redditum agnoscere, squamasque tres inferiores ipsissimum calycem, tresque superiores ipsissimam floris graminei corollam esse velit, Ab infimà potius incipiendo glumà, approximatio 15 quaedam: successiva ad transitum ab integumento genita- lium externo ad internum, a folii ad petalorum naturam, *sive, quod eodem redit, ab organismo nutritivo ad repro- ductivum cernitur; jam e squamis duabus infimis foliaceis *) altera alteri haud omnino compar, jamque magnitudine , costarum numero, vestitu etc. dissimilis est, quae tandem disparilitas multó magis prodit in proximo sursum versis squamarum pare, adeo, ut valvula ante lodiculam ultima huic fere ex toto analoga sit. Ergores in eo tantüm verti- tur, ut locus commonstretur, ubi utrumque systema ab invicem discedens transitum illum a calycis in corollae na- turam paret. Etenim omnino , quonam jure vaginantes altera alte- ram partes per paria ita simul numerantur, ut quodvis eorum par distinctum propriumque efficiat oreranon? Nonne potius squamae illae manifestam formant scalam , cujus gradus quilibet eó nobilior evadit, quó propior cacumini positus est? Aperte per translationem idearum solam fac- tum est, ut hae partes, binatim computatae , iis insignitae fuerint nominibus, quae aliorum vegetabilium floribus im- pertire consuevimus. Calycis et corollae autem denomina- tio, ut nomine aliquo, ad rem parum faciente, has partes complectamur, subsistat **) ; ne tantüm obliviscamur, ve- *) Glumas calyciuas vera folia esse, ex loci inserlionis naturà tan- làm in squamarum formam redacta, docent harum partium excres- centiae monstrosae, quarum singulare exemplum in Sacchari spe- €ie quadam, ubi totius paniculae contractae calyces in folia longa perfecta excrevere , coram habeo, Praeterea exsertionis modus, ac- curatiüs examinatus, plaue idem ac foliorum est. Neutiquàm enim basi cohaerent, sed, ut folia ipsa, alternatim e culmo utrinque erumpunt; quin in permultis generibus (Phragmites , Ürachne al) dissitissimae inveniuntur. **) Attamen ut flos gramineus, organisatione suà a ceteris nimis di- 16 ram constructioneni) floris zraimminei systema foliolorum s. squamularum vaginantium exhibere, a rudiore inde simi- litudine cum folii structurà ad lodiculae filamentorumque ieneritatem usque adscendentium; atque evanidum dele- . tumque per talem conformationem transitus momentum ex nutritivo organismo in altiorem reproductivum , in illorum graduum squamaeformium aliquo , licet sit latens, tamen, ceu existens , concipl debere. Iiiud autem transitus momentum in corollae valvulà inferiore, genitalibus aeque junctà ac propinquá, ac, quóad structuram , glumis calycinis affini, quaerendum esse cen- semus. Affinitas illa (valvulae inferioris cum organis re- productivis) probatur loco, quem occupat, cohaesioneque firmiore cum valvulà superiore quàm cum glumis calyci- nis, eoque praeterea, quód, in nonnullis Graminibus, aut una cum hac valvulà superiore seminis involucrum for- met, aut, eà supressáà, ejusdem, vicibus fungens , seminis sustentaculo sola sit; illa (affinitas valvulae inferioris cum systemate nutritivo), praeter substantiae ac formae cum glumis calycinis convenientiam ; in multifloris praeprimis Graminibus sat clare demonstratur. Quid enim, quaeso, in onustissimis saepe spiculis Poae, Eragrost:s, Bromi al, specierum, calyx sic dictus, utut remotissima a flosculis superioribus squamarum basilarium biga, cum ipsis his superioribus flosculis habet commune, si horum infimis duobus solummodo calycis commoda praebet? Ipsa potius utique sic dicta corollae valvula inferior cujus- versus , terininologià suà proprià gaudeat, termiui a Delvisio pro- positi : Lodictitae pro squamis hypogvnis, straguli pro corollà, teg- minis pro calyce; pro sqnamis basilaribus spiculae multiflorae veró Coetonium , substitueudi forent. g p. vis in multifloris flosculis calycis partibus pro singulo fungitur, imo calycem sistit verum, unde ad gravissimae legis vegetabilis illius, concrescentiae nimirüm compensationumque, applicationem ducti, in differentiae inter Gramina uni- et multiflora, quocumque alio modo inexplicabilis , rationem simul ultro ducimur. In statu enim typico simplici ordo squamarum flora- lium in Graminibus sequenti apparet modo : 1. Gluma calycina inferior. 2. Gluma calycina superior. 35. Valvula corollae inferior. 4. Valvula corollae superior. 95.1 6. ] Squamae lodiculae. Hi ipsi (ob perspicuitatem in majore alter ab altero distantià delineati) gradus saepe dictam squamarum sca- lam floris graminei , sive locustam integram , simplicem, constituunt, cujus lex typica, quà talis, nunquam quidem everti, attamen contractionum legi accommodari eàque coerceri potest. Ejusmodi in delineatione modó exhibiti squamarum ordines , seu quod idem, ejusmodi flores s. locustae, pe- dunculo communi (rachi) seriatim affixi, simplicem spicam naturalem formant , qualem v. gr. structa, quocumque sub respectu, secundüm simplicissimam legem typicam Kzappia ostendit. Quodsi veró ejusmodi florum plures, intime ag- gestos, Juxta et unà orientes, concipimus, ita, ut con- cessum evolutioni Graminis spatium pro omnibus ac sin- gulis floribus perfecte elaborandis non sufficiat; enascitur tunc compendium florum quoddam, e cujuslege par- tes invicem affines , pressae , confiuunt, ita , ut, ^ 16 secundüm affinitatem modó expositam, calycis et co- rollae valvula inferior in unam coeant, tali modo sequentem florem compositum, s. spiculam exhibentes: SU a. Squamae basilares (Coetoniun:). 1. Gluma calycis inferior Mile et coalitae. Valvula corollae inferior * . . . L 772. Gluma calycis superior in rachi Su » RUPEE s latens. NP pas 9. Valvula corollae superior. ve/7; 4. Lodicula. c Ergo rachis partialis, seu rachis Spiculae sic dicia, nonítam ut pedunculus communis, quàm ut corpus quoddam intermedium, ex pedicello singulorum flosculorum, ipso- rumque glumis calycinis superioribus enatum , flosculos cunctos distichos colligens , judicanda est; atque vulgó sic dictus calyx multiflorus nil nisi involucrum s. vinculum basilare totius spiculae sistit. Sicut igitur inter Gramina uni - et multiflora discrimen non nisi in solitariis s. segregatis et in ageregatis in com- muni vinculo flosculis perfectis positum est, ita non mi- nüs certa est. Naturae in utráque harum modificationum constantia. Fieri quidem potest, ut calyx primitive multi- florus ex quadam maciei vel obliterationis causà hic inde reverà non nisi unicum flosculum gerat, talique modo ad fundamentalem typum descendere videatur; at omni ex- perientiae contrarium est, calycem primitüs uniflorum plu- - res flosculos proferre; nec sane absque pare illo squama- "3 rum basilarium , statui multifloro aeque necessario ac cha- racteristico , plures proferre facile potest. Si v. gr. ob magnam Paspaüt Panicique similitudinem incerti sumus, utrüm uniflora Paspal/, an biflora Panici conformatio in his Graminibus primitive sit typica; probabilis judicabitur, nisum plures flosculos simul producendi esse hujus Gra- - minum turbae typum originalem, statumque uniflorum ejus modificationem sistere; nec coutra. Nam probe dis- tinguendum est inter statum multiflorum personatum pu- rumque, quorum posterior numero suo flosculorum dis- tinctorum sponte sese manifestat , dum prior mon misi squamarum floralium incrassatione vasisque confertioribus scatente subsiantià insignis, sub formà uniflorà locustae simplicis, azy®ationem quamdam flosculorum suppresso- rum,s. primum, obscurissimum quidem , Polyanthiae gra- dum occultat *). Imo, quum Natura hoc potissimüm in ve- getabilibus curet, ut flores , quantumcumque fieri possit , multiplicentur; paucissima invenientur Graminum genera simpliciter typiceque uniflora; longe plurima vero, a pseu- dolocustà seu spiculà personatà, praesertim epiphysibus onusià, inde ad perfectissimam ditissimamque spiculam usque, polyanthiae characterem prae se ferent. Itaque glumae illae basilares, quae in unifloris typicis ad florem ipsum pertinent, non in multifloris perfectis solis, sed etiam in multifloris istis personatis seu locustaeformibus, per se exstare existimandae sunt, atque iu utrisque , ipsis fugaci- *) Cf. nota sub Puspalo in Synopsi. — Ex eàdem causà fieri videtur ut, Lagascá teste, Stipa arenaria Brot. (Stipae characteri ha- bitu, corollà pedicellatà, lodiculae squamis 3; venae veio laci- niis 2 elongatis acuminatis terminalibus respondens) interdum 2, 5, 6 flora observari possit. x: 20 bus spiculae flosculis jamjam delapsis , saepissime solae ad racheos basin demum persistunt. Ceterüm, typo fundamentali unifloro semel transgresso formáque contractivà per flosculos ex eodem coetonio pro- rumpentes praevalente, facile intelligitur, numerum fílos- culorum ipsum tunc nihil ad rem facere , ac duos pluresve flosculos, eandem omnino legem sequentes, neque diffe- rentiam neque notam characteristicam efficere posse; unde et pristinum Zirae genus, numero flosculorum superstru- ctum, sponte dilabi patet. Quin in. generibus ipsis poly- gamis , multó constantiüs bifloris (v. gr. in Panico), haud raró flosculus tertius, imperfectus quidem , lateri floris hermaphrodiii opposito superne adstans reperitur. Denique separatio illa supra stabilita squamarum flo- ris graminei in duas partes principales, in inferiore sic dictae corollae valvulà invicem discedentes, rationem quoque largitur, quare in hac valvulà inferiore tam variae excres- centiae , epiphyses, arma , vestimentaque observentur, quorum superior valvula ex toto expers esse solet; quod tamen phaenomenon, si ambae valvulae mil nisi organi unius ejusdemque absoluti dimidiae partes aequales essent , omnino inexplicabile foret. Ipsa potius harum epiphysium origo distinctione illà squamarum floralium illustratur , quum haec corpora accessoria ex actuum duorum hetero- geneorum coníligentiumque concursione enata esse ha- beri possint, quorum theatrum valvulam corollae inferio- rem esse, jam ex iis, quae suprà monuimus , elucet. EA PS. vi De corollae vestimentis, epiphysibus et armis. Corollae valvula inferior , (nam superior rarissime nec nisi costis suis in setulas productis simplicissime ar- mata observatur) vel est nuda et mutica h. e. nullibi ve- stimento aut armis quibusdam instructa; vel tota vel ex partibus pilosa; vel basi fasciculis pilorum s. corporibus aliis accessoriis stipata; apice, quandoque ad margines etiam , ex prolongatione solorum nervorum aut totius substantiae suae, in processus setaceos, rostra, subulasve excurrens; vel denique aristam emittens. Valvula inferior pube pilisve obtecta dfcxa pp suam cum foliis reliquisque ád systema nutritivum spectantibus partibus ultro ccnfirmat , quoniam pubescentia illa, saepe aloci natalis naturà dependens , culmo foliisque Graminum praecipue propria est. Sic 4gropyron repens, Festuca. elatior al. glumis coetonii valvulàque corollae inferiore pubescen- tibus invenitur, dum squamae 5 superiores glabritiem suam servaverint. At alius prorsus naturae sunt pilorum fas- ciculi, corollae basin cingentes. Natura vegetabilis, ubique flores efformare tendens ut proles augeatur, in caulis summitate materiae floralis supellectilem , seu vasa canalesque, e quorum composi- tione organa demum in flore manifesta conílantur , utque id fiat, succi plastici copiam turgescentem deponit. Hanc rudimentorum multitudinem aliquo modo cum rudimentis in ovariis animalium accumulatis comparare licet, cujus, pro totà quantitate, exigua tantüm pars plerumque in usum cedit; monendum tamen, in animalibus haec rudi- 22 menta impulsum quemdam externum expectare debere, dum in plantis activitas vegetativa, ad quoddam punctum usque semper vigens , materiem floribus futuris praegnan- tem in caulis apice, secundüm inquilinas plantae leges, formas definitas plus minüsve evidentes protrudendo con- sumit. Spatio symmetrico huic materiei copiae respon- dente, efformatio ista eo ordine eàque simplicitate, quam in Graminibus unifloris typicis observamus, procedit ; nimia veró quóad spatium evolutionis legitimum copia ma- teriei aut coacervationem concrescentiamque illam pro- ducit, de qua pauló ante locuti sumus; aut absumitur per compages varie formatas, ut videntur inutiles ac super- fluas, quas sensu strictiore (neque veró Linnaeano) Rudi- mentorum nomine insignire licebit. Sepositae illius materiei sedes varia esse potest; ni- mirum aut in ipso culmo supra foliorum regionem; aut in pedicellis infra calycem , aut denique intra eundem , et quidem vel ad basin corollae vel in ejusdem ipsius valvulà inferiore. Accumulata intra calycem haecce materiei copia , pro effingendo flore unico nimia, pro elaborandis veró tot, quot eorum initia exstant, perfectis floribus haud suffi- ciens, sub inerorum vasculorum, nullà copulante telà cellulosà junctorum , formà apparens, pilorum fasciculos illos sistit, quorum haud raró plures in floris unius cir- cuitu reperiuntur. Eviders hujuscemodi formatiouis exem- plum :simplicissima illa Knappia praebet, cujus valvulae plerumque nil aliud sunt, quàm, ut cum ScHRADERO loquamur: pili paralleli basi conjuncti et genitalia inclu- dentes. In hoc enim Gramine, ubi Natura pro floris re- ticulo seu sceleto quasi solo sufficientem succi copiam ad- hibuisse videtur, ipsius floris perfeeti valvulae sub eàdem LJ 25 fere apparent formà , sub qua in aliis Graminum generi- bus, ad perfectorum florum basin , rudimenta illa floralia haud ampliüs elaboranda , nimirum sub fasciculorum vas- culosorum sive pilosorum formà, inveniuntur. Memorabile est, hos pilorum fasciculos in. Gramini- bus unifloris multó frequentiüs occurrere quàm in multi- floris; rarissime veró in polygamis, ex quorum naturà, mox explicandà , ultro patebit, spatium inter flosculos an- gustissimum rudimentis subíloralibus deponendis parum lavere. In multifloris, quorum perfectio, ob formam con- iractivam, materiei floralis copiam minorem requirit, suc- cus spatium amplius pro formandis floribus nactus fuisse videtur. Ubi autem, et in his, fasciculi illi pilorum pro- rumpunt, notam semper constantissimam et vere characte- risticam suppeditant. Symmetriae enim plantae iunitens, quae abortiva florum rudimenta huc locari voluit, omnis epiphysis basilaris abortionem praestabilitam , nullatenus veró accessoriam, sequitur, atque per se exstat; dum ru- dimenta, ex valvulae ipsius substantià prorumpentia , in- constantioris naturae sunt, propterea, ut videtur, quód egrediens ex valvulae ipsius vasibus massa superflua, va- riis rebus mutantibus, potissimüm auctá ex soli fertilioris culturaeve impulsu horum vasorum activitate, intra val- vulam ipsam consumi et, ut ita dicam, in orbe ejusdem vegetativo retineri possit. (Ex positione supra illustratà squamarum floralium , quarum altera alteram vaginat, lex illa constructionis gra- mineae gravissima, in omnibus Graiminum partibus pronun- tiata, lex inquam alternationis, ultro nobis sese offert. Sicut enim, optime monente KirsEno "), in totà Mono- ") Elemente der Phytonomie r. p. 238. 24. ! coityledonearum classe directio longitudinalis praevalet; ita alternatio, huic dimensioni sola obsecundans , Opposi- üoni atque parallelismo dicotyledoneis proprio contraria Gramina prae ceteris omnibus distinguit; ex quo, florum initia, non ex alternatjionis lege, sed quasi extra ejus beneficium prodeuntia , imperfecta manere et abortioni subjici debere (quemadmodüm et modó dicti pilo- rum fasciculi reverà nil nisi flosculi sub ipso partu emortui sceletum sistunt) per se liquet. Atin eo loco, ubi, si quidem secundüm symmetricam plantae dispositionem alter floscu- lus hic enasci debuisset, legitimus quidam flosculus superior inferiori sese adjuncturus foret, ejusmodi flosculi initium ma- gis quasi juris, libertatis ac beneficii acquirere , non mi- nüs spontesequitur. Ex praecedentibus autem hunc locum ibi quaeri debere novimus ; ubi, in multifloris , gluma ca- lycina superior, ob concrescentiam sub formá particulae racheos apparens, basin valvulae corollinae superioris ex- cipit. Atque, sine ullà exceptione, in hac axillà eae inve- niuntur epiphyses, quae formà suà magis concretà, non raró ad ipsam flosculi similitudinem aliquam rudiorem ac- cedente, nullum dubium relinquunt , quin actio vegetativa originalis ad secundum flosculum procreandum híc loci di- recta fuerit. Tales autem epiphyses a merá callositate hinc acuminatà (Agrostis al.), aut nudi pilosive pedicelli specie (Chilochloa , Deyeuxia , Lachnagrostis al.) per varias easque singulares saepe formas ad puriorem figuram valvulosam (Phalaris al.) nec non ad veros pseudo- flosculos usque (CAloris , Eutriana) adscendunt; quid , quód in horum ulti- morum quibusdam (Chloridis spp. Dinebra repens Humb. al.) aut filamenta abortiva aut ipsa genitalia mascula inveniun- tur, quam ob rem ejusmodi genera polysamis, a quibus quidem alienissima sunt, ab anctoribus adnumerari solent. 25 Fieri tandem potest, ut, spatio omnino favente, hujusmo- di rudimentum in flosculum perfectum transeat; quod, etsi rarissime accidat, tamen in Psiluro satis frequenter obser- vatur. Hoc enim in universum tenendum: locum, ubi rudi menta illa, sive florum initia abortiva, deposita fuere, secundüm naturam suam quemque eadem elaborare sibique assimilare; sic in culmo ipso formam ramorum; ad ho- rum divisiones pedicellorum; juxta calycem glumae calycinae rudioris aut perfectioris; intra calycem , ut modó vidimus, pseudoflosculorum; in valvulà ipsà autem faciem nervis seu costis eandem componenti- bus analogam induent. ? Valvulam s. d. corollae superiórem esse organon ad organismum reproductivum pertinens, in se ipso absolu- tum , itaque alienarum virium nulli obnoxium , supra mo- nuimus. Depositionum igitur illarum in hac valvulà locus non erit. Valvula autem inferior, in qua activitates duas heterogeneas confligere diximus, propriam ac genuinam sistit scenam , pro recipiendis in se consumendisque ma- teriis illis abundantibus aptissimam; quam ob rem et ea squama prae ceteris, eaque fere sola, oriundis ex illo con- flictu excrescentiis exposita esse solet. Atque ex his quidem prodeunt sic dictae aristae,Gra- minibus propriae. A setis, quae sunt elongationes, vel origimales, vel a luxurie haud raró productae, costarum , mediae aut etiam lateralium, aristae distinguuntur com- page firmiore et coriaceore, eoque, quód, in exsertionis loco telà cellulosà (fere ut in nodis culmi) interruptà , ar- ticulationem quamdam plus minüsve manifestam exhibeant. Ergo, quà florum rudimenta, sive flores abortione sup- pressi, non minus ac illi, de quibus paulo aute sermonem 26 fecimus, aristae, in plantae symmetrià fundatae , notas characteristicas bonas suppeditant, quàmvis solae -generi- bus distinguendis neutiquàm sufficiant; quippe unius ejus- demque speciei Gramina inveniuntur nunc aristata, nunc mutica : cujus rei exempla praebent Avena satiea , Sorghum *). Dum itaque seta, (s. nervus ultra valvulam elongatus) et subula (s. prolongatio acuminata totius substantiae valvu- lae) partium , e quibus enascuntur , texturam servant; arista epiphysisest valvulae substantiae plus minüsve he- terogenea, eique, bulbuli ope, affixa. At diversa illa tex- tura, in hyalinis membranaceisque valvulis facillime dis- cernenda, in coriacef, cum aristis suis eádem substantià gaudentibus , quàm. maxime alnbigua redditur. Uti veró setae longissimae forte nil aliud existimandae sunt, quam rudimenta in costae ipsius substantià elongatà consumta , s. aristae personatae; ita potissimüm subulae praelongae valvularum coriacearum naturam aristarum abscondunt, praesertim cum ludicra in longitudinem enormem, cum nullo vegetationis scopo conciliandam, extensio omni theo- riae saniori repugnet. Ceterum ipsa analogia de verá ta* lium processuum naturà nos certiores facit. Dantur enim Aristidae species aliae , aristis distincte articulatis deciduis- que, aliae, ejusdem omnino structurae ac symmetriae , aristis prorsus inarticulatis munitae, quas quidem ultimas *) Hoc phaenomenon nihilominus maxime paradoxum ac certe raris- Simum est. Arista enim, a plantae dispositione symmetricà postu- lata, cur supprimatur, ratio nulla cogitari, paniculaeque florum nu- merus potiüs diminui quàm hoc tantum conformationis schema in- quilinum everti posse videtur. Hinc 4irae cespitosae L. specimina legi, quorum arista, in altero flosculo deficiens, in altero duplex erat! In Sorgho haleppensi autem arista reverà accidentalis atque a succi plastici copià dependere videtur, cum inter paniculae ramos sae- peuon uisiunus alterve inveniatur, cujus spiculae aristis armatae sint. xi eodem jure aristatas esse dicimus. Idem autem valet de Stipae genere Aristidis proximo, a quo Streptachne ob ari- stam subulaeformem vix. nisi alia accederet nota , sepa- b eà, qua in valvulà inferiore occurrunt , jalià graminei floris parte inveniuntur *). Mon nisisetas vel subulas gerit **); rarissi- ; uj Smorpha quaedam illi adsociantur , compa- rationem ein: 'aristis non nisi rudem aliquam admittentia (Triaeud Humb.). hi Nalvulá superiore aristas non dari jam suprà monuimus, quodque auctores aliqui de valvulis su- perioribus aristatis loquuntur , nil est, nisi error observa- tionis ***). *) Observationes circa aristas veras institutae docent: 1^ in statu typico purissimo (coi et partium substantia, ab herbaceà calycum ad hyalinam lodiculae gradatim adscendeus , respondet) nulias in- veniri arisias ; 2^, iu multifloris, eádem constructione legitimà gau- dentibus, eas rarissimas esse (tumque jamjam anomaliam quandam indicare); 3?, theatrum aristarum verum esse Gramina polygama, praesertim ea. quorum corollae hyalinae aut membranaceae sint, ita ut tota quandoque valvula, aut hermaphroditi inferior, aut corolla neutra 1 - valvis (Pleuroplitis), merà fere solàque aristà constet. Ex quibus sequi videtur: aristas, ubicumqne inveniantur, existimandas esse aul corpora compensatoria partium alibi neglectarum substan- liaeve imperfectae, aut flosculos metaschematismaticos , aequili- brium aliorum suppressorum quasi restituentes. Distinctissima est dimensionis longitudinalis pracponderantia in St/pis, quarum typus fundamentalis, hac praeponderantià sublaià aut limilatà , procul dubio polyantbiae characterem sibi viudicasset; adscendendi veró impulsus praevalens flores suppressos in cacumiae valvularum sub aristarum formá deposuit, quae in Jfristidis numero adeo ternario erumpunt. **) Iu ipso Zndropogone crinito Thunb. ubi arista corollae setaque ca- lycis vix ab invicem dillerre videntur, examen attentiüs inslitutum de naturà utriusque armae 'mox dubium nullum relinquet, ***) In. Pleuroplitidis valvnlà corollae superiore, reverá basi aristatà, arista nil aliud est nisi flosculus neuter aristaeformis, hermaphro- dito inverso justo loco adjectus. Jam, si aristas inconstantes esse posse observatur, seiae notas praebent multó adeo incertiores. Conditiones enim dari vidimus , quae prolongationi et exsertioni ner- vorum facillime favent. In iis tantüm generib mujtifloris, uL ubi repetitio earundem nimis frequens nulhy. a jttit opi j dubium, quin setarum efformatio in delineat tricà Naturae ipsà fundata fuerit, genera seti undüm. hanc notam distingui ac distribui poterunt? " floris nequaquàm egemus notis aliis, iisque et constaptio- ribus et gravioribus. Quód autem genera ob setas unice constituantur , hoc omnino irrità Naturá fieri mecum quis- que censebit. GP. vk. De formis polygamicis. Typus normalis, quo integritas omnium partium pura ac completa nititur , in Capp. praecedentibus expositus est: jam in hoc, quantüm legis (de dimensione) illius funda- mentalis , de qua supra mentionem fecimus, ab ipsà naturáà concessa violatio valeat , disquirendum restat. Nam si in Graminibus (ut in totà Monocotyledonearum classe) lineam verticalem characteristicam esse y extensionemque longitudinalem praeponde- rantem universae constructionis gramineae fundamen- tum sistere perspeximus ; partes omnes, legitimae hujus efformationis limites excedentes (florum epiphyses excen- tricas), de regulari succorum distributione indeque pen- dente perfectione participari nequaquàm posse, sed abor- tione prehendi debere, simul intelligimus. : ———————————————— *) Kieser 1l. ]. A Haec totius Symmetriae lex fundamentalis, ex ipsà Naturà hausta , omnium certissime, quae abortionis verum characterem gerunt, partium mutatarum rationem suppe- ditat. Confirmationem hujus rei in rudimentis, in interiore flore dispersis, quae, cum ex typicà alternationis serie exciderint, sub partu ipso degenerare debuerunt, demon- strare studuimus. In iis autem ab alternatione partium purá in flore typico linea nobis designata fuit, seu axis, ut ita dicam , orbis illius ; intra quem , hinc perfectio inde abor- tio, in quovis loco vim suam legitimam exercent. At qua- lenam in universüm est plantae spatium symmetricum ? qualis legitima numeri partium ad spatium ratio ac pro- portio? ad quas quidem quaestiones per nihil aliud, quàm per ipsam plantam datam responderi potest. Ea enim, ex loco formàque partium suarum abortientium , vel norma- . ]em inflorescentiae ambitum supergressum , vel axin ejus- dem a directione legitimà declinasse docet. Hujus quidem declinationis modus , in Graminibus polygamis praevalens, lege illà de lineà verticali pro floris integritate necessarià, illustratur; dum ratio priorum abor- tionum (ex inflorescentiae ambitu supergresso) , magis hypothetica, non nisi conjecturas universales admittit. In Fiburno opulo flores marginales, petalis radiatis ornatos , steriles esse videmus; atque , secundüm extensam per om- nem vitam oppositionem, involucri s. externi tegminis augmentum in partium interiorum s. genitalium damnum fieri concludentes , compensationem partium mutuam agnoscimus. Gemmas arborum frugiferarum quarundam in spinas exarescere videmus, a culturà continuatà in ramos fertiles iterum mutabiles; ex quo collizimus, locum, ubi spinae istae proruperunt , ramorum fertilium evolutioni minis quàm alii loci favere debuisse: eoque primüm in 5o legem generalem quamdam symmetricam inducimur: in simul enim intelligimus , Naturam in designatione suá primitivà organa fructifera in altioribus trunci locis, nec alibi, collocari voluisse, quorum. quidem plenaria perfe- ctio a propriis ulterioribusque legibus dependet. Liceret igitur forsan, ut pro giganteà arborum, ita quoque pro tenerà illà culmi graminei paniculà, certum definitumque fingere volumen, florum evolutioni et perfectioni unice favens, inprimis cum , abortionem intra id volumen multó minorem imo variabilem esse ( Fraxinus , Acer), experien- tia doceat. Ponamus ex. gr. paniculae extensioni a Naturà suáà concessam esse aliitudinem pollicum quatuor ad latitudi- nem pollicum duorum ; rami omnes intra hoc spatium nascentes perfecti erunt; infra hujus proportionis naturalis volumen veró prorumpentes abortient. Nihilominüs tales rami, quóad faciem suam , non minüs normales , non mi- nüs ample evoluti, nec minus libertatis ac alii adepti esse videntur; atque si eaedem conditiones eadem phaenomena proferre debent, nobis, non ad inquilinam quandam for- mationis legem respicientibus, harum partium abortio om- nino inexplicabilis manebit. Ergo, v. gr. ramos illos steri- les involucrum formantes Zírae ineolucratae Cao. setas illas Setariarum (quas pedicellos abortientes veros esse jam eo probatur, quód in solo fertiliore subinde reverà flosculos gerant) ex peculiari et inquilinà ratione quadam (quam s y m- metricam vocamus) sterilitati constanti subjici , judicare oportet. Certe quidem talium partium vasa obliterationem subeunt , qua ad recipiendum et elaborandum succum non ampliüs apta esse videntur; sed cum ejusmodi oblite- rationes non aliter ac abnormi morbosàque quadam dispo- sitione fieri praesumere soleamus; certe physiologiam Ve- 31 getabilium male intelligimus , quae partes illas incomple- tas, et, ut videntur , inutiles, adeo in plantae naturam trahi et cum eà connexas esse voluit, ut non nisi sub hac, nec alià, formà plantam perfectionem suam individualem at- tingere et exhibere posse, omni jure judicandum sit. Vix unquam cultura diligentissima eo perveniet, ut praemor- sos Phalaridis paradoxae calyces, aut vacuas involucri Chry- suri valvulas , in perfecta organa commautet. Sane quidem , corporum illorum setaeformium , ut 4Airae ineolucratae aut Setariarum, veram indolem perspicere, non difficile est. At multum abest, ut character genuinus aliarum partium, floribus abortivis non minüs adnumeran- darum, sub eà, quam ex loci insertionis genio induere cogebantur , formà aeque facile perspiciatur. Ejusmodi partes sub technico formae earum nomine enumerare Bo- tanico systematico plerumque sufficit; nec certe nisi cir- cumspicientissimo observatori veram illarum naturam ex- tricare continget. Graminis uniflori v. gr. valvula utraque cartilaginea, pro se spectata, nil quidem aliud sistit, quàm corollam cartilazineam , talemque descripsisse sufficere posse videtur. At incrassata haec vasisque referta substan- tia, ut supra jam monuimus, potiüs aggregationem occul- tam , s. Polyanthiae primum gradum enuntiat. In Rottból- lis: filiformi et incureatá , calyx , optimo , ut videtur , jure, biglumis describitur ; observator autem Bnowwir oculo praeditus, in harum sic dicti calycis glumarum alterà, transformationem rudimenti floralis excentrici cujusdam (cujus naturae et s. d. calyces coriacei spicularum A4pludae, Tripsaci al. esse videntur) , mox deprehendet. Verà proximáàque flosculorum , ut audiunt, neutro- rum origine nedum ulteriüs illustratà, perfecta plurimo- rum eorum sterilitas seriori partium semisexualium cum 52 substantià valvularum coalitioni saepissime adscribenda videtur. Sic oculatissimus FonRskAL in Paaicorum suorum flore juniore, demum in flosculum neutrum commutato , stamina fere semper observavit, quae tandem aut in val- vulam superiorem, illis affinem, recepta, aut hanc ipsam ex illis conflatam fuisse eo probabilius autumari potest, cum saepe in uio eodemque genere species inveniantur corollà neutrà bivalvi, aliae veró univalvi; quae quidem ultima vera neutrorum flosculorum forma existimanda est, quo- niam valvula superior, sicut et lodicula, eo tantüm pro- prie pertinet, ubi vera organa sexualia inveniuntur (cf. Cap. IV.). Idem obtingere in Graminibus multifloris pro- babile est, i» quibus concrescentiae compensationesque prae ceteris valent. Iun his enim genitalia subinde , sub ipso eorum partu, cum flosculorum vacuorum valvulà su- periore coalita esse videntur; cujusmodi flosculi, cetero- rum fertilium seriem interrumpentes, in. Poae speciebus nonnullis, in Dactyloctenio aliisque inveniuntur. | Phaenomena abortionis omnia supra enumerata in para- grapho hac, de Polygamia tractante, recensentes, genui- num Polygamiae characterem reapse abortionis modifi- cationem esse, profitemur. Quum autem abortio quaeli- bet legis alicujus in florum gramineorum constructione lae- sionem numquam non sequatur; scilicet integrorum ra- morum imperfectionem , pedicellorum obliterationem , ru- dimentorum floralium extra calycem projectorum degene- rationem a laeso inflorescentiae spatio symmetrico, abor- tiones veró intra calycem a laesà alternatione typicà origi- nem trahere demonstravimus; ita tertiae legis primitivae violatio, seu declinatio a lineà perpendiculari causa ha- benda erit deformationis illius, quam, sensu strictissimo ac proprio, formam polysgsamam vocare solemus. 95 Nam, qui formae typicae Graminum multiflororum de- lineationem, qualem supra exhibuimus , rite perspexit, eandem in generibus polygamis pariter agnoscet, ita tamen, ut spiculae axin, legitime rectà tendentem, inflexam, flos- culorumque amborum , rachi adeo decurtatà , ad paralle- lum fere situm invicem approximatorum, sedem atque exsertionem legitimam loco justo quasi demotam esse ob- servet. Panici (quod loco omnium exemplo sit) spicula se- quenti modo construitur : i. 2, Coetonium. 5. Gluma inferior et valvula inferior flosculi neutrius vel masculi, coa- 7 4 7 litae. 6j NàÓ A 4. Valvula superior ejusdem flosculi, pred 2 saepe deficiens. 5. Gluma inferior et valvula inferior hermaphroditi. 6. Valvula ejusdem flosculi superior. In hoc flosculorum situ itaque omnino desideratur ra- chis inter flosculos, non, ut in multifloris typicis, dicho- tomice alternatimque alter alterum excipientes , sed alter alteri parallele adpositos. — Nihilominüs autem, quod et cl. BEAvvois in definitione generum suorum polygamo- rum fecit, horum tam arcte compactorum flosculorum al- terum superiorem, alterum inferiorem esse , reverà de- monstrari potest, quamvis alternatio illa ipsa plerumque oculis distingui nequeat. Sponte enim ex positione squa- marum calycinarum (coetonii), quarum 1. inferior est, se- quitur, 3. 4. declarari debere flosculum inferiorem , 5. 6. autem superiorem; quod eo tandem confirmatur, ut, cum 3 94 in ejasmodi spiculis polygamis (ut v. gr. saepissime inu Pa- nico mdiaceo) luxurie quandoque efformantur flosculi ad- ventitii, ii in eodem ac in omuibus Graminibus multifloris loco,i.e.inspiculae a pice, seuapud 7. adjecti inveniantur. Itaque flosculi perfecti in sup eriore calycis glumà positio, quam cel. BRowN hujus Graminum sectionis cha- racteristicam notam esse vult, ex polyanthiae naturà sponte profluit, cum omnium flosculorum in Multifloris valvula inferior extrorsum sita sit, ideoque valvula inferior flosculi hermaphroditi, utut flosculi superio- ris, calycis glumae superiori ultro respondere debeat, sicat valvula inferior flosculi neutrius, utut flosculi inferioris, calycis glumae inferiori respondet. Alio- quin autem illa, naturalissima certe, flosculorum positio gravissimae notae est, ubi, flosculo neuiro penitüs sup- presso, ex hac valvularum corollae ad glumas calycis po- sitione relativà solà Graminis character polysamus evinci debet. Cogitetur nenipe flosculus 5. 4. delineationis nostrae plane abesse, Hermaphroditi corolla tum sola , ea veró inversa, remanebit, sola autem sufficiens, ex qua spi- culae seu potiüs pseudo - locustae ejusmodi status polyga- mus tutissime cognoscatur. Lege itaque primitivà per axis floralis tantam decur- tationem , etsi non penitüs eversà, violatà tamen, floscu- lus magis cohibitus , s. flosculus inferior, obliterationem necessarie patitur, ac haud fere secüs ac rudimenta ipsa irregulariter exserta , abortionis, quàmvis minorem , grá- dum subire debet. Ex hac igitur axis decurtatione species quaedam re- ceptaculi horizontalis flosculorümque parallelismi enata, genuinum Polygamiae characterem signumquae pro floscu- lis neutris, ceteroquin rudimehtis florum magis valvulae- 35 formibus simillimis, characteristicum constituit. Differen- tia autem inter utramque abortionis formam ex iis, quae , modó diximus, ultro sequitur , iu eo inquam vertitur, quód rudimentum, quantümcumque ad formam perfec- tiorem accedat, infra flosculum conipletum enascatur, flosculus neuter veró completo parallele adpositus sit ; ex quo tandem, CAloridem aliaque affinia geuera sub se- ctione peculiari enumeranda, cum polygamis nullo modo confundi posse. simul liquet. Ut Polygamiae modificationes meliüs distinguantur; in characteribus genericis terminis sequentibus uti placuit: 1. Ea, quorum .calyces omnes ac singuli florem her- maphroditum ( $ ) cum masculo ( 4 ) vel femineo ( ? ) vel neutro ( 5 ) unà includunt, appellavi HgwrorocAMa. 2. Quorum calyces alii sunt hemiologami vel etiam hermaphroditi tantüm ; alii veró flosculos aut masculos , aut femineos , aut neutros, solos includunt: HETEROGAMA. 3. In quibus calyx unus idemque flores masculos, fe- mineos vel neutros (absque hermaphrodito aut hemiolo- gamo) vagos includit: HEw1GAMaA. 4. In quibus calyx unus idemque flores masculos fe- mineosque simul includit: AxpRoGxNa. CA». vit. De squamis inferioribus, s. Glumis. (Calyx L. Gluma Juss. Tegmen Beauv.) Squamas duas infimas, ceu florum singulorum basin, ad singulos flosculos adesse debere, ita quoque ad singu- los spiculae multiflorae flosculos. hinc in rachi, illinc in L3 36 ipsà valvuláà corollae inferiori reperiundas esse , jam , ubi de corollà tractatum fuit, demonstravimus. Quà extimum flosculi tegmen, intra quod perfectio ejusdem defendi tuteque procedere debet, haec squamarum biga , foliolorum duorum figuram referens, magni aestu- manda est; atque cum in Generibus unifloris evolutione liberrimà fruatur, formam, prae ceteris partibus, adeo con- stantem servat, ut in definiendis generibus notas optimas sup- peditare valeat. Quó majoris enim momenti habendae sunt formae vicissitudines in organis ad normam adeo simpli- cem atque constantem consiructis; eó magis ad singula quaeque in illis observanda respiciendum erit. Setiger ca- lyx graviorem itaque praebebit notam, quàm setigera co- rollae valvula inferior. Ubi in Graminibus unifloris calyx deesse videtur, ibi aut, uti calyx corollaque in Ornithogalo , Daphne al. , cum squamis intermediis (corollà), quae ambae tum compage plerumque coriaceà gaudent, coalitus habendus est (Leer- sia) ; aut, ob tegminis exterioris necessitatem, corolla, hinc per lodiculam, inde per calycem ipsum compensanda , abesse rectiüs censetur (Olyra , Zizania). Calycum uniglu- mium (Lolium , Psilurus) gluma altera , eaque ut plurimüm inferior, in spicae rachi quaerenda est, dum spicula ter- minalis, libere exstans, semper biglumis reperitur. Calyces sic dicti laterales Hordei, Elymi al., ut setae Setariarum , pro meris involucellis declarandi sunt. Abbre- viati enim horum Graminum verticilli sat clare lineae ver- üicalis praeponderantiam demonstrant, corporaque illa se- tacea, extensionem lateralem frustra conantia, ramos abor- tivos esse ultro comprobant; qui veró in his generibus coetonii vicibus funguntur. $7 Squamarum calycinarum substantia aut herbacea est, aul, secundüm earum majorem minoremve cum flore ipso affinitatem , chartacea aut membranacea. Insignis quaedam earum quóad corollae substantiam disproportio , ut jam supra monitum fuit, declinationem, a typo unifloro puro indicat. Longitudo earum , quum corollà aut breviores aut longiores sint aut denique eam aequent, per integra ple- rumque genera, paucissimis lisque neutiquam pure typicis generibus exceptis (Aristida, Spartina), constantissima esse solet. Eadem denique constantia observatur in mutuà squa- marum longitudinis proportione , speciesque omnes , cha- ractere communi generico rite conjunctas, eàdem omnino proportione uti debere, certissimum est. At hanc quoque legem , quantumvis gravem. non nisi de Graminibus typi- cis valere posse, e supra dictis elucet. Ubi enim charac- ter Polyanthiae, sub insolità corollae formà epiphysibus- que distinctissimis latens, ideoque spiculae natura in locustà praevalet ; foliola illa basilaria, pro coetonio po- tiüs habenda, legi de proportione mutuà , pro typicis uni- floris gravissimae , impune sese subducunt. In 4Aristidá Sti- páque (ceterüm., quód sciam , solis hujus tantae exceptio- nis exemplis) gluma inferior nunc longior nunc brevior , imo in Stipá sibiricá haec proportio in singulis locustis va- riabilis invenitur. Etsi, quantüm partium proportio legitima in Vegeta- bilibus valeat, satis superque constet, ideoque proportio- nem squamarum calycinarum arbitrario cuidam vegetatio- nis lusui neutiquàm praedae esse posse ultro liqueat; ta- men observatio , in omnibus, quae examinare mihi conti- git, exemplis confirmata , insignem hujus leeis in Grami- num oeconomià dignitatem evidenter probare valebit. In Graminibus enim, prolificatione deformatis calycis squa- 38 marum legitimam proportionem semper inversam ob- servavi. Ex. gr. in 4grosti albá , calycis gluma inferior, ex normáà longior, in Z4grosti albá eieipará brevior est. Distur- batus hicce jam in infimo squamarum floralium pare ordo, a cujus integritate omnis formae typicae puritatem depen- dere didicimus , dum ex ejusdem perturbatione omnia ce- tera anomalarum [formationum phaenomena deduci po- tueruni, — nonne reverà illam interiorum floris partium degenerationem próduxisse accusandus esse censetur? at- que nonne simul exinde sequi videtur, quàm magni fa- cienda sit positio relativa squamarum calycinarum , (quà floris graminei inteecritatis conditio fundamentalis) pro rite concipiendis notis Graminum uniflororum genericis? Dif- ferentià enim inter coetonium calycemque verum probe. perspectá, per se patet, ejusmodi observationes non nisi super Gramina uniflora fieri et confirmari posse ; scilicet in multifloris singulum flosculum proprio suo calyce in- structum esse vidimus, cujus ítaque proportio , quamvis ob coalitioneim partium inconspicuo nobis modo, reliquis flosculis intactis , in singulis tantüm eversa esse potest , uti quoque in Pod alpiná, Dactyli glomeratá aliisque, haud raró aliquot tantàm , neque veró omnes flosculi spiculae proli- feri reperiuntur. — Glumae autem Coetonii siniul ac se- mel ita dispositae esse videntur, ut inferior earum ubique brevior sit. Jam post ea, quae de floris graminel constructione disseruimus, de calyce triglumi, qualis a nonnullis etiam- num statuitur, verba facere, plane supervacaneum videtur, praesertim cum hujus calycis sic dictam siumam interio- rem verum flosculum inferiorem s. neutrum sistere, jam e FonsxáLI de Panico observationibus supra laudatis eluceat. At singulari utique materiae floralis lusu hic inde, infra 59 calycis glumas legitimas , squamàs solitarias positas esse invenimus, quae, nisi ad materiae illius vegetabilis distri- butionem, quam excentricam appellavimus, respiciatur , sane calycis triglumis ideam , semper quidem inanem, suppeditare possiut. Ejusmodi autem squamae supernume- rariae inveniuntur potissimiun in Goeneribus: Sparlnd , Phragmite , Eutrianá. (AP. VII. De Involucro et Involucello. His nominibus appellantur omnes illae partes; sim- plices aut compositae , quae vel universam florum copiam, vel locustas spiculasque singulas, aut undique obtegunt, aut solummodó ambiunt. Sistunt autem aliae earum vel folia immutata , (ut re- petita ad quemvis ramulum florumque fasciculum foliola Anihesteriae) ; vel vaginas foliiformes (utin 4pludá, Spinifice aut Crypsi aculeatd) , quae involucri species in Cornucopiae in corpus circumcirca continuum infundibuliforme mu- tatur ; vel denique compagem herbaceam incrassatam , quae capsuiam format coriaceam, apertam clausamve ; in- tegram fissamve, ut v. gr. in Cenchro et Coice , quorum in- volucra reverà stratis foliaceis invicem conelutinatis com- posita esse videntur. — Alia veró involucra a partibus flo- ralibus abortivis conflantur, loci, ubi prodeunt ; indolem formamque semper induentibus ; apparent enim sub formà: nunc ramorum (Periballia) ; nunc spicularum | (Chrysurus Cynosurus); nunc pedicellorum (Setaria , Hordeum); nunc squamarum caljycinarum (Apluda , Sessleria) ; de quibus omnibus suo loco jam mentionem fecimus. Quo propiüs veró partes ejusmodi aboriivae orbi illi, intra quem om- 40 nis perfectio sitd est , enascuntur, eo distinctiüs originalis earum forma prodit (Chrysurus); imo in Pennisetis setae involucelli spiculae ipsi proximae, in pilis, quibus obve- stiuntur, rudimentorum pilosorum illorum analogon quod- dam sistunt. CA. 1x. De Inflorescentiá et Habitu. Partes, in quas accidentiae in Cap. primo recensitae vim suam exercere solent, quó pauciores eaeque ignobi- liores sunt, et quó certiüs omnis florum, tam perfectorum quàm imperfectorum , distributio ex formationis lege qua- dam inquilináà prodit; eó gravioris notae aestumanda sunt, quae ex formatione distributioneque illà proveniunt, in-. florescentia nimirum et habitus ; quas duas notiones in Graminibus proxime componere licebit, quippe locu- starum spicularumque formà earumque ad rachin invi- cemque collocationis modo habitus plerumque unice de- terminari soleat, dum omnes reliquae partes in totà Gra- minum turbà vix formà diversae sint. Inflorescentia Graminum est florum in rachi colloca- tio seu relativus eorundem quóad rachin nec non ad invi- cem situs. Ad spicae, (racemi) paniculaeque formas gene- rales referri solet, quae , quemadmodum altera in alteram transeunt , technicum formae, ad quam accedunt, termi- num ut adjectivum assumunt (Panicula racemosa , spicata etc.); quae formae intermediae nisi transitum illum siste- rent, non minüs tutum pro charactere generico momen- tum foret inflorescentia, quàm singularum partium for- matio; utraque enim promanat ex eodem fonte intimo ; et quatenüs inflorescentiae modificationes principales et ge- A1 nuinae in Graminibus numquam reapse confunduntur , ju- stissimum est quod cl. SePngxcEr monet: Gramina sine re- spectu inflorescentiae in genera dirimi non posse *); quare vehementia illa, qua LiNNAEUs , inflorescentiam pestem Botanices vocans , eam notas characteristicas praebere posse negat, admodüm coercenda est. At, quàm difficile cognoscuntur limites, duas illas suprà memoratas formas principales invicem segregantes, quantó difficilius veró ii quos inter earum modificationes intermedias Natura du- xit! Mihi quidem videtur, Terminologiam nostram , ut sit jam onustissima , nihilominüs, quamprimüm inflores- centiae dignitatem penitüs perspexerimus, terminis etiam- num aptis egere, quibus dimensionum illarum, sane ne- quaquàm temere a Naturà ita necaliter delinéatarum, ima- go, vocabulo circumscripto aeque ac perspicuo, designari possit. Nam si olim. nobis . ab eo loco inde, qui a recen-- tioribus profundioribusque Naturae investigationibus de- terminatur, in partium floralium indole perspiciendà ulte- riüs prosredi continget, liquebit utique, cur infamata adeo hucusque inflorescentia non minüs, quàm ipsa singularum partium floralium facies, ad vegetabilium characterem fa- cere debeat, imo in dispositione, plantarum naturae pro- piüs accommodatáà , ea primum forte sibi petitura foret lo- cum. Quae ut probentur, exemplis non nisi evidentissi- mis utar. Revocet, quaeso, Lector sibi in mentem de ex- centricis rudimentis doctrinam , recordeturque, subulatos illos sic dictos calyces laterales Hordei al. ramulos abor- tivos declaratos fuisse, qui, spicae spatium symmetricum excedentes, steriles ac sub datà formá persistere debue- runt: tunc ipsa mox spica, quà necessaria Hordei aífi- *) Lixw. Phil. Bot. ed. IV. p. 216. 42 niumque forma, in omnibus horum Graminum definitioni- bus insignem gravissimamque sibi vindicabit dignitatem, qua negatà omnis Hordei al. character atque imago statim evanescit. Cogitetur enim symmetricum spicae spatium ampliatum , ramos itaque illos, nunc legitimos redditos , perfectos floriferosque esse: tum neque remanebit propria huic generi forma racheos , neque calyx ille lateralis, ne- que aggregatio locustarum sessilium ternaria; verbo: nul- lum remanebit Hordeum. Atque eodem plane modo inflo- rescentiam , quà verum, distinctivum genericumque cha- racterem , in compluribus generibus prosequi licebit. At cur iu his tantüm? propterea forsan, quód in his exem- plis per partes manifeste abortivas formationis lex sym- metrica manibus oculisque nostris ultro sese largitur? Ita- que, ut, qua ratione in ejusmodi disquisitionibus pedem caute promovere liceat, demonstretur , simili modo capi- tuliformem Laguri paniculam explicare studebimus. An li- neares plumosaeque glumae illae Laguri nil aliud reverà sistunt quàm genuinas glumas calycinas, ex ludicro Na- turae lusu hoc adeo singulari insolitoque modo conforma- ias? Anne potiüs illae ipsae, Penniseti setis plumosis pa- zum absimiles, rudimenta illa pilosa, de quibus supra dis- seruimus , aemulari censendae sunt, quorum forteé non nisi -osta intermedia ulteriüs elaborata fuit, dum pili ipsius singulii. e. vasa obliterata , aliàs rectà simul excurrentia , hic in alternatione spurià et imperfectà primitivam florum formationis legem in monstrosà quadam configuratione re- praesentant? Quae ideoque s. d. glumae calycinae si reverà personatis florum rudimentis adunumerandae sunt, nonne, paniculà illà coarctatà in liberam ac patentem relaxatà , veri perfectique evaderent flores (sicut rudimenta Deyeu- ziae veros flores fieri in PAragmite videmus), numque tunc 49 etiam Lagurus foret Lagurus? Nonneigitur panicula capitata characterem hujus generis maxime naturalem constituit ? Pauca igitur haec exempla, quae facile augeri pos- sent, sufficiant interea, ut probetur, quàm arcte conspi- rent invicem forma singulorum et forma Totius, s. charac- ter ex flore et ex inflorescentià, et quàm cauti simus ne- cesse sit, ne caecis oculis inconsultàque mente in vetus illud de ,,damnosissimà et repudiandà inflorescentià" pla- citum juremus. Certe quidem nos de diversarum inflores- centiarum naturà et charactere certiores fieri, ante omnia autem principalem istam, mox enuntiatam, de mutuà singu- lorum ad Totius conformationem relatione , regulam probe tenere oportet , quae , errorem omnem avertens , inflores- centiae characterem aliquem aut reverà typicum, aut male intellectum esse, tutissime docebit; quam ob rem sequens lex stabiliri potest: certam inflorescentiam, quae characteristica haberi possit, certae singu- lorum conformationi respondere debere, hanc veró pariter illi; quae quidem lex numquam a Naturà eversa Observabitur, cum per se jam pateat, certos sin- gulorum certos Totius conformationis limites non excessuros esse , hos veró pariter limites angustiores , certis singulorum conformationibus tantummodó con- gruos, subire neutiquàm posse. Potestne quis Poae spe- ciem aliquam sub eà, quae Rotiboellis solenpis est, formà cogitare? Nequaquàm sane! At quàm innumerae dantur inflorescentiarum illarum modificationes! quanta inter pa- niculas ipsas, v. gr. Poae aquaticae ac. Poae spinosae diffe- rentia! Nonne in hac ultimà rami singuli referunt racemos exactissimos rachi communi alternatim affixos, et an in ullà Poae specie reperitur rachis communis partialisque in spinam terminata? Nihilominus Systematicus quisque, 44 naturam Graminum bene perspiciens, neutiquàm haesi- tabit, quin hanc plantam Poam esse dignoscat; nam spi- culae Poae sunt, earundem structura Poae est, atque unam alteramve earum separatam vel is, qui cum Agrostogra- pho quodam recentiore ,rachin acuminatam , acumine lo- custas superantem , et spiculas remotas pendulas" (quae omnia Poae nostrae spinosae exacte competunt) genericum characterem (Dineba) sistere statuit, ad Poam referre nul- lus dubitabit. Cogitentur enim paniculae rami ramulique , quasi plures coaliti, incrassati esse, pedicellis solis for- mam originalem servantibus ; et prodibit habitus ille, dis- simillimam quidem inflorescentiam simulans, reverà tamen ad paniculam referendus. Hic itaque pleno jure de pesté Botanices LINNAEUs clamare potuisset, si inflorescentiae ejusmodi habitum characterem genericum intrare vidisset. Quid. enim tiro, cui unà in manus inciderint et Eutríana (Chloris) curtipendula, et Dinebra arabica , et Poa spinosa et Dactyloctenium aegypliacum et Spartinae variae , et Chamae- raphis, de iis apud se decreturus erit? Omnia illa gaudent rachi acuminatà acumine spiculas superante; an in unicum senus omnia conjiciet? Verümtamen hujus ipsius vitii accusandi sunt LINNAEI asseclae proximi, qui habitui praepostere , adeo ut vix concipiatur , indulgentes , inflorescentiae illi, ubi spiculae sessi;?s propriis racheos excavationibus inhaerent, sum- mae seuericae notae vim atque auctoritatem concesserunt, florum omni structurà peculiari ad differentiam specificam tantümmodó depressà. Quidquid Graminum , ejusmodi spicà praeditum, Rottbólla illis audit. Nonne autem idem fere, quodvis gramen spicatum Secale aut quodvis paniculà instructum Poam vocare, foret error? Etenim ille inflo- rescendi modus est tantüm modificatio spicae , in cujus 45 rachi plerumque calycis gluma altera et forte major latet florum cohibitorum copia, quàm quae externe adparet. : Quàm vario autem modo sub hac inflorescentiae facie sin- gulorum florum structura efformari atque in perfecte ge- nericas formas discedere,possit, suscepta in hac Rottbóllá, optimo jure, divisio in plura genera distinctissima probat, quorum quidem nonnulla perinde similia invicem esse pos- sunt ac v. gr. Bromi sunt Festucis , aut Elymi Hordeis. — Huic vitiosae generum creationi accensenda est quoque Digita- riarum a Panicis sejunctio , quarum non solüm flores ejus- dem sunt structurae ac naturae, sed quarum racemi ipsi per varias gradationes demum in Panici paniculam adeo transeunt, ut ne inflorescentia quidem, etiamsi tanti valo- ris esse posset, characterem genericum suppeditare valeat. Jam si nostra de variis inflorescentiae limitibus judi- cia corrigere ac stabilire cupimus, demonstraturus nobis est conspectus absque praejudicio cuncta complectens : ubi- que dari transitus, nec ullibi ductam esse separationis li- neam, qua Graminum tribus aliqua, a reliquis diversa, exacte segregetur. E culmi parte superiore egrediuntur flores, sessiles aut pedunculati *); en! quae de Graminum florendi modo utique dici possint; quid? quod hae ipsae pro- deundi duae modificationes non ubique exacte distinguen- dae sunt. Quamvis enim longissime distet a Bromi pani- culà amplà spica cylindrica tenuisque Itottboellae, ubi flores vix culmi peripheriam excedunt; observamus tamen pri- mum ramificationis vestigium in rudimentulo membrana- ceo Hottboellae cylindricae WiLLD., mox duplicato in rudi- *) Memorabile nobilitationis partis superioris culmi: exemplum prae- bet Epiphystis, in qua internodia culmi ipsa , sensim breviora, in flores commutantur ! 46 inentis interno externoque Iottb. incureatae L. et R. filifor- mis Korn ; demum in ramum perfectum commutato in Rott boella monandra Cav. Haec itaque jam non habet spicam, iransitumque per S$tipam 4ristellam, proxime affinem, ad ramosissima usque Gramina mox perficit! — Perfecte ses- siles sunt spiculae Z/ymi, cujus inflorescentiam spicam di- cimus; num veró propter aliud quid , quàm quia pedun- culi abortivi (subulae involucelli) flores non gerunt? Eo- dem modo ac in quovis verticillo, etiam in E/»mo flores rachin verticillatim ambiunt , eo tantiun. discrimine, quód illi pedunculati , bi sessiles sint; fingas itaque Elymi flores pedunculatos, seu etiam involucella ejusdem florifera, et paniculam. simplicem habebis perfectissimam. — Num Crypsis spicam habet, quia pedicelli ipsius brevissimi ar- ctiüs cum rachi, quàm cum floribus cohaerent? Phleum au- iem paniculam , quia ejus pedicelli unà cum floribus a ra- chi solvuntur? — Multó minüs stabilis autem racemi in Graminibus notio est. Longum attamen foret, transitus omnes, observanti cuique notos, singulos recensere. Nulli itaque dantur limites absoluti in Graminum in- florescentià, cujus circuitus diversi orbes potiüs metantur symmetricos, pro diverso Graminis charactere diver- sos, imo in unius ejusdemque individui variis aetatibus aliquo modo mutabiles. Namque eo tempore, quo, ex- plicantibus sese omnibus organis fructificationis 1i. e. sub anthesi, nova quasi evolutio in Gramine fit, ampliatur pa- nicula hucusque contracta , dein veró iterum contrahenda ; seu aliis verbis: eo tempore, quo omnes partes maximam. sui perfectissimamque evolutionem inire debent, panicula inflorescentiae suae maximum , quem attingere possit, am- bitum attingit. Maxime probabile est, antheseos actum, paniculà sese non dilatante, vel plane non vel imperfécte 4; saltem absolvi; seu alüs verbis: antheras stigmataque, organa fructificationis hucusque inaperta, spatii libertate ipsis negatà, aperiri et perfecte explicari neutiquàm posse. Nonne autem háec cujusvis. evolutionis est conditio? et nonne haec, quae modo diximus, abortionis rudimentorun; floralium excentricorum theoriam , seu eorum quóad spa- tium certum , omni evolutioni necessarium, disproportio- nem, ultro confirmant ? Atin definitis Graminum acervis, quos Genera vocàá- mus, definita quaedam in universüm observatur figura, qua florum collocatio (inflorescentia) circumscripta esse debet, ut constituatur tale nec aliud genus ; quasi typum genera- lem, ad quem totum genus efformatum fuerit , dixeris. Huc veró nontraho paniculae aequalis anomalias illas, quae, uti v. gr. in Poá spinosá illà, speciei uni cuidam propriae ac privae esse possunt ; intelligo potiüs formasillas generales, in Graminibus habitum quemdam collectivum constituentes, jam e longinquo quasi, genus certum indicantes. Dactylis e. g. paniculam habet,.et Poa itidem: Dactylis veró unila- teralem conglomeratam, s. in unum plurave florum glo- mera compactam; Poa e contra plus minüsve aequaliter patentem , liberam. Pari modo formas peculiares CAlori- dis , Ischaemi , Spartinae aliorumque in memoriam revo- cari velim, quas terminis nostris aliquo modo etiamnum designare valemus. Verüm Terminologià hoc permittente , facies ejusmodi peculiaris in. plerisque, si non omnibus, generibus demonstrari posset, in qua inflorescentiae solae certe haud minima pars tribuenda foret Nam qui fieret aliàs , ut , singulorum perscrutatione nedum susceptà , lo- custarum spicularumque singularum formà neutiquàm ad- huc examinatà , ex solà imagine, quam efflorescentiae ha- bitus efficit, generali, Agrostographus quisque versatior 40 Graminis istius nomen genericum statim e memorià hau- rire possit? Hicce igitur habitus, ex formae singulorum cum for- mà Totius congruentià resultans , analyseos vice quasi sponte fungitur, quum mutuam amborum factorum con- junctionem coincidentiamque ultro indicet. Utrumque in- super elementum ex uno eodemque fonte promanat ,adeo- que inseparabiliter alterum alteri jungitur, ut alterutrum per se solum sub sensus cadens, per hanc ipsam evidentiam suam alterius convenientiam unà portendat, etiamsi formà minüs conspicuá expressa sit. Cum enim in omni confor- matione plasma quoddam symmetricum agnosci debeat, id inter illas duas modificationes tali modo dispertitum esse potest, ut vim ejus, formà, vel generali vel singulari magis expressam , semper autem alterutrius vi majore vim alte- rius minorem compensatam esse, concipiamus. E contrà veró singula harum modificationum , per se sola compre- hensa adhibitaque , confusiones quàm maxime Naturae contrarias secum fert, quantocumque praepostera talis ratio bono conducta fuerit rerum ordinandarum consilio. Si Rornius Crypsin schoenoidem , ob similitudinem in flo- rum structurà Sparlinae , BELvisiUs 4egilopen squarrosam ob subulam simplicem Trítico accensent; KoELERvs e con- trà Elymwn europaeum peculiare genus: Cueieram , nec non Aoenam dubiam proprium pariter genus: Jentenatam esse jubet; repugnat illico cuique oculo saniori apparens talis consequentia, quae ex principiis ejusmodi Philosophiae botanicae valde logica videri potest, certe tamen omni Naturae scrutationis genio ex diametro adversatur. At veró , de singulorum conformatione loquentes, non tam glumae cujusvis valvulaeve figuram , quàm et ipsius locustae spiculaeque integrae formam intelligi volumus , 49 quippe quae facie pariter diversà, pariterque cum Totius imagine genericà arcte cohaerente , gaudere potest. Quo- niam Symmetriae plantarum , quam non nisi ex phae- nomenis suis cognoscimus, rationem internam revelare nobis concessum non sit; omnia data nos ita accipere, qualia data sint, oportet, placueritve Naturae volunta- tem peculiarem suam evidentiüs declarari vel singularum partium adumbratione , vel earundem collocatione , vel denique universà harum compagum organicarum dispo- sitione. Interea in hoc triplici modo statuendus est ordo quidam , quo in praxi utamur: atque omni de formatione ideae rationali convenientissimum erit, iunitentem collo- catione relativà, proportione, ac (ui suprà vidimus) prae- sentià absentiàve partium , dispositionem Totius , sive habitum generalem, singulorum conformationi, praeterea accidentiis variis nimis saepe obnoxiae, anteponi. Genus enim non fit ex partium notis, sed notae fiunt ex genere; quae igitur nil sunt nisi generis symbola. Cr x De Genere. LiNNAEUS, cum dicat in Fundámentis botanicis: ,spe- cies tot numeramus, quot diversae formae in principio sunt creatae" et in Philosophiá botanicá: ,genus omne est naturalein primordio tale creatum," manifeste , et genus et speciem pro formationibus primitivis habens, utriusque motionem confundit. Si reverà exiisset ab isto, quo definitio ejus de specie nititur, principio: generis defini- tionem aliam dare debuisset quàm hanc: ,genera tot di- Á 5o cimus , quot diverse constructae fructificationes proferunt plantarum species naturales;" quae definitio seriem spe- cierum e dato charactere generico enasci jubet. Hanc poster orem ideam, quae apud LixNAEUM ma- gis valuisse omnino videtur, Naturae, quàm illam priorem magis consentaneam esse existimo. Concipitur faciliüs, genericum typum quemdam formis individualibus per Na- turam sese diffundere, quàm plura, singula pro se typi- ca, individua in genus coire. Si species tantüm produ- xisse Naturam obtinemus, generis notio non nisi artifi- cialis esse potest; nos enim tunc imponimus characterem genericum seriel specierum per-se stantium , in quibus convenientiam aliquam deprehendimus, quae veró, non a Naturà ipsà praesignata, pro uniuscujusvis judicio aut arbitrio, tam percipi quàm stabiliri potest. An denique methodus, artificiaiia ejusmodi genera disponens , methodi naturalis nomen umquam merebitur? Mens humana ideam hanc, quód omnis creatio a ru- dissimo principio ad summam usque perfectionem adscen- dat, quód a simplicissimà materie viridi Priestleyi ad Sensitivas, et ab hisce per Polypos ad Hominem usque, et forsan altiüs progrediendo , per gradus procedens ap- proximatio ad Summum sistatur , adeo in gratam sibi tra- xit consuetudinem, ut contraria de unicà creatione ab- solutà apud ipsam obtinere nequeat , quamvis materiem Priestleyi, quà talem, semper materiem viridem manere observet; cum enim elementa ejusdem, decompositione factà, alia ineunt connubia, ipsa jam non superest mate- ries viridis. Res autem, ut sunt creatae, perfecte naturae iis insitae respondent, 1. e. vita earum eàdem ratione sem- per se habet, ac distantia individualitatis ipsarum ab Uni- versali. Hoc vero Universale cunctarum illarum fons est 51 ac gremium commune, nec illae alio ac individuali modo sese formando qualitates formasque, per se quidem abso- lutas, induunt — atque species promanant ex genere, uti ipsum ex familià. . Ipsum regnum vegetabile in universo regno Naturae existit ceu provincia , ad cujus limites affines habitare fini- timos utique conspicitur. In hoc regno vezetabili certae conformationes principales concurrunt, in semine jam di- versae (Moaocotyledoneae ,/ Dicotyledoneae) : in harum nu- mero peculiares iterum congeries, ut v. er. Polypetala sta- minibus perigynis: in his ordo losacearum: in his genera Py- rus, Rosa etc. — et hic forsan ultimus est orbis, quem ra- dii, commani centro egressi, attingant ; nam Hosae genus im se obsolutum est, speciesque ejusdem meras modifica- tiones sistunt hujus Totius absoluti , produetas forsan con- ditionibus loci, quae sub ipso horum, plasmatis illius unius ejusdemque , ectyporum partu in elementa ipsos compo- nentia agebant; omnino autem, qua formà hae modifica- tiones semel primitüs exstitere , sub eàdem per earum proles in infinitum propagandas; quam ob rem nobis om- ni jure constantes adparent. Quum ex. gr. effingebatur ea, cui Pappophori nomen impertimus , forma, ea in ambobus terrae hemisphaeriis singulari modo modificabatur : in Americà enim valvula dividebatur in tredecim subulas, quae in Asià et Australià in novem conufluebant. — Gene- ris itaque notio firmissima, dum speciei idea fluctuet. Quo- niam enim genus indolem suam nonnisi individuis expri- mere potest, horum aliquod datum, ut videtur solitarium, accipimus , cum tamen siugula individua omnia, generis vin- culo comprehensa eique intexta, ut jam diximus, ectypi tan- tüm formae genericae sint, eamque ob causam saepe tam parum proprii ac privi habere possint, ut, genericis solium P 52 1 notis congruentia, inter se ipsa confluant. Monere tan- tüm opus est de Rosis, Pelargoniis , Amaranthis , in quorum speciebus extricandis auctores desudant; et in Graminibus quoque, praesertim in. generibus latius disseminatis , ut in Agrosti, Poá , haec Botanicorum crux non minüs urget. An itaque omnia nostra genera sunt naturalia? nimis praemature adhuc , ut mihi videtur, haec quaestio propo- nitur. Quid sit naturale genus, primüm quaerendum est. Ut veró regni vegetabilis sectionum illarum, sensim mi- narum, quales paulo ante ad Rosae genus usque prosecuti sumus, exemplum proprie in Gramina adhibeamus : nemo certe peculiarem Graminum , quà Familiae, characterem, sive (ut aptissimà retis, quo Gramina orbem terrarum obducant, imagine utar) nemo certe connexiones, quibus Gramina arctiüs inter se quàm cum aliis vegetabilibus co- haerent, non agnoscit. Familiae .veró stirps, reti nodus centralis inesse debet, unde textus originem trahat. Hoc veró centrum non aliter 'extricari poterit, quàm vocatis in auxilium legibus fundamentalibus totius familiae. Gra- men itaque centrale quoddam *) esse debet 1^ uniflorum, 2^ hermaphroditum, 5* structurà normali , ideoque et ita formatum ut calycis gluma inferior major sit. Simul autem *) Hanc retis graminei ad priora ejus stamina usque dissolutionein suscipere ausus , non nisi exemplum exhibere volui, quomodo for- mae altera ex altera aeduci et possint et debeant. Nam verum primitivumque orbis cujusdam vegetabilis initium centrale, ideale magis quàm reale habendum cesse me non fugit. Attamen si, dum hoc tantam problema tandem aliquando solvatur, theoria Grami- num, in hujus opusculi paragrapho ultimá proposita, probabilitate aliquà nititur, inter Gramina hucdum nota, Épiphystis illa, gene- ris centralis ideae meliüs respondere videtur quam .Zgrostis, quae, etsi non nisi ulteriorem uodum forté exhibeat , tameu hic, quà ge- nus magis cognitum deductioni nostrae aptior esse videbatur, 55 ejusmodi Gramen, utut stirps affinium, in se continere debet initia prototypica formarum illarum , quae, distin- ctiüs sensim elaboratae, in generibus ex ipso prodeuntibus reperiuntur. Quae cum omnia in Zgrosti inveniantur, hoc senus formam centralem Graminum (majoris turbae) si- stere, statuere liceat. Jam, callo illo basilari (cf. Agrostis in Synopsi), apice in barbulam plerumque excurrente, quo basilarium rudimentorum systema unà cum generum ex Agrosti derivandorum polyanthià portenditur, sese dis- solvente in pilorum fasciculos veros: oritur Calamagrostis. Horum autem uno alterove in corpusculum cylindricum s. rudimentum concretum transeunte: prodit Deyeuxia. Hoc veró rudimento primitivam dispositionem floralem magis perficiente, fasciculisque pilorum reliquis in valvulas dis- tinctas coalitis: habebitur PAragmites. Aut, ut radium alium prosequamur: callo isto Agrostios basilari, ceu primo sup- pressorum florum plurium symbolo, jam cum ipsá corollà | penitüs confluente: Milii, Helopodis , Paspali , Panici flos exsurgit, atque quaerere licet, ubi jam ultimi harum me- tamorphoseum fines constituti sunt? Nam, si primam se- riem per Phragmitem prosequimur, unicus tantüm super- est gressus a PAragmite ad Donacem , a Donace ad Festucam et s. p. Ergo ab Agrosti inde ad remotissima Graminum ge- gera reverà unicum tantummodo Graminum characterem habemus, Veteresque hodierna genera nostra cuncta op- timo jure nomine universali: Gramen, quasi non nisi unicum genus constituant, complectebantur. At hae mo- dificationes omnes non aliter ex centrali Agrosti separari potuerunt, nisi, peculiari partium conformatione quadam, proprietatis suae quasi tesserà notatae fuerint: sic Calama- arostis et Deyeuxia non. solüm notabiliores circa corollam 54 epiphyses, P^ragmites veró polyanthiam etc.; sed singulae quoque proprium huic metamorphosi respondentem habi- tum obtinuerunt. ÀÁut: Milium, coalito cum corollae sub- stantià rudimento , sub alià quàm 4grostis apparuit formà; in. Helopode redundans floralis substantia in. peculiarem aristam terminalem exiit, in $'zpá demum ita praevalentem et coriaceam, ut valvulis ipsis substantia jam mere charta- cea supersit; quibus mutationibus omnibus pariter habi- tus quidam proprius respondet. Accipimus igitur harum separationis progressivae gradationum ope quasi monu- menta posita, quae, propriis formis ab iisque prove- niente habitu numquam non notata, id, quod Genera dicimus, efficiunt; quae igitur, sub hoc respectu , certe sunt naturalia *)! Multum autem abest ut dicam, genera, quae hucusque. habeamus, esse reverà naturalia ; quae veró, ut modó dixi- mus , prout ipsa naturaliasunt, etin compendiis nostris tan- dem aliquando, simulac, plantarum naturà accuratiüs per-. spectà, justiora conjuugendarum separandarumque specie- rum criteria adepti erimus, reapsenaturalia esse poterunt. Id enim e supradictis saltem elucet, generis cujus- piam creationem nullatenüs ex valore, qualem auctoris. arbitrio in singulis notis agnoscere placeat, sed ex ipsà plantarum naturà, diligentissime perquirendà, pendere; atque quod exprobrari posse saepissime timet cl. Beav- vois in Agrostographià suà, generum nimirum numerum — *) Ex quiLus simul sequitur, eum, qui Graminum plasma universale probe conceperit, pon a conamine, acque inani ac molesto, sol- licitaii posse, Graminum turbam aliquam, a Naturà ipsáà generice consociatam , ob differentias in speciebus observabiles , in totidem generula disrumpendi, quot in singulis formulae exstant. Exemplo sint Jndropogon , Chioris, Panicum , Eutriana, 55 nimis augeri, tum solummodo merito extimendum est; quando generum formator non orditur a principio vero , solido, atque ex argumentis fundamentalibus non oppu- gnando. Quodsi veró reformationis suae principia e Phy- tonomià ipsà, eaque ab inanibus opinionibus purgata, de- ducta esse demonstrare valuerit, tum solus quidem No- menclator de novis, quibus memoria gravetur, oneribus conqueri poterit; is enim meris assuevit nominibus , quo- rum rationes sciscitandas non curat. Nos autem nomina nostra ideis certis superstructa esse cupimus; et hic qui- dem, me judice, scientificus omuis Nomenclaturae finis habendus est. Itaque in formandis generibus res in eo vertitur, ut distinctivarum notarum valorem bene perspiciamus. Quae res, ut monitum est, nil minus quàm plantarum naturae ipsam cognitionem requirit. Superstruxit LrsNAEUS Gra- minum genus quoddam calyci bifloro ; PEnsoowrus val- vulae in duas apices fissae; BEAvvors plura proposuit se- cundüm setas aristasque, praesentes absentesve; quales generum formationes , Graminum theoriae sanioris regu- las excedentes , numquam persistere poterunt. Partium singularum veró naturà rite perspectà, ipsa jam Natura sui ipsius studium per habitum quemdam, singularitatem. illam annuntiantem , mire adjuvat, atque LixNAEt moni- tum: habitum occulte consultandum esse, adeo ultro in- sinuatur, ut Botanicorum ingenio novum proponi videa- tur problema in convertendo occultum" illud in maaife- stum quoddam enuntiatumque. Res autem principales, ad quas respiciendum est, sunt: 1. Calycis glumarum positio relativa. 2. Corollae praesentia ac compages, ipsiusque rudimenta, praesertim basilaria. 56 $. Florum insertionis modus, seu corollarum fulcimenia basilaria. . Involucra. Ex conditionibus universalibus veró: 5. Status uni - vel multi - florus. 6. Flosculorum imperfectorum positio , s. status pure po- lygamicus, et polyanthia sursum deorsumve imper- fecta. | Quae itaque notae, per se plerumque genericae, es- sentiales appellantur; dum subsidiariae (v. gr. ca- lycis valvulaeque corollinae inferioris arma simplicia, glu- . marum longitudo relativa, stigmatum lodiculaeque indo- les etc.) ibi tantàm valent, ubi a habitu. peculiari et re- spectu quodam physiologico ") sanciuntur. Omnes autem notae , extra combinationem cum Toto. spectatae, per se quidem quaevis phaenomenon memora- bile, dignitatem suam vel accipiunt vel amittunt secundüm plasmatis universalis ingenium. lta nota , aliàs summa , ovarii inferi vel superi , gravitatem exuit in Sazifragis; ita constantissima aliàs glumarum calycinarum longitudo pro- portioque relativa nullius momenti est in Stipis et 4ristidis. (;AP. IX. De «S pecie, pauca Species esse tot generis ectypa , quoties typum suum exhibendi opportunitas illi fuerit, e Generis notione, qua- *) V. gr. Arista Zgrostios, ob hujus graminis naturam, inferioris no- lae est; majoris autem iu valvulis cartilagineis aut coriaceis Ürach- nc$, Helopodis, Stipae. 57 lem modó exponere tentavimus , sponte liquet. Igitur spe- ciei constituendae Generis imago praesideat. Quod prae- ceptum, etsi ultro sese offerre videatur, tamen centies ab illis negligi experientia docet, qui generis characterem . non nisi ex Totius harmonià partiumque Symmetrià con- cipiendum , notis quibusdam singularibus absolvi arbitran- tur; qua de re veró jam satis sub Genere dissertum fuisse puto. Non minüs autem ii peccare mihi videntur, qui , quan- tüm speciei cujusdam partes loci natalis, luxuriae aut ta- bitudinis lusui obnoxiae sint, non perpendentes, ex qua- vis setulà, vestimento, aut, quod quidem facilius fallere potest, ex habitus quadam modificatione, ad constituen- dam speciem peculiarem promti sunt. Qui, si absque prae- judicio specimina , quotquot conferre liceat, sedulo com- parare invicem velint , quantus sit in unà eàdemque plantà affinitatum transitusque formarum lusus , mox intelligent. Scilicet omnis de speciebus error (ut pruritum auctoritatis taceam) , ex inopià observationum gignitur. Haec praeci- pue de iis plantis valent, quae, latiüs per terram disse- minatae , in omni solo proveniunt. Innumerae sunt, ut de vulgatissimis Graminibus exempla petamus , Zrundinis Epi- geios , Alopecuri pratensis , Agrostios albae varietates, quae, pro totidem speciebus venditae, certissime ad unum eun- demque typum specialem redeunt. In hoc igitur omne Sy- stematicorum studium collocandum est, ut, hunc typum universalem tenentes, notas eruant , quae, varietatibus cunctis communes , nihilominüs plantae typicae soli com- petant. Quomodo ejusmodi definitiones, quas semper ex- acte comparativas esse debere censeo , concipi possint , Alopecuri species , quot ad manus sunt, recensendo, sche- ma proponere liceat. 58 a) Corolla 1-ealeis; glumae inermes: Alopecurus.. agrestis L. A, paniculà (racemosà) cylindricà; glumis ad medium usque connatis, acutis, ad nervos hirtis; corollà acutà; stylis liberis. | bulbosus L. A. paniculà cylindricà; glumis subliberis, acutis, un- dique pilosiusculis ; corollà truncatà ; stylis basi con- natis ; (radice bulbosà). geniculatus L. A. paniculà cylindricà; glumis basi connatis, obtusis , dorso margineque pilosis; corollà truncatà; stylis liberis; (culmo ramoso). pratensis L. A. paniculà cylindraceà; glumis infra medium conna- tis, acutis, carinà potissimüm villoso- ciliatis; co- rollà oblique truncatà , acutà; stylis connatis. borealis. A. paniculà oblongo - cylindricà ; glumis dentiformi- acutis, basi connatis , undique sericeis; corollà obli- que truncatà (barbatà); stylis infra connatis. (in. Asiá el Americá boreali.) utriculatus Schrad. A. paniculà ovali; glumis infra (cartilagineis) conna- lis, acutis, carinà hirtis ; corollà oblique truncatà . acutà; stylis connatis. colobachnoides.i A. paniculà ovatà; glumis basi connatis, obtusis, un- dique hirsutis ; corollà obtusà (superne pilosiusculà); stylis connatis. (e Sibirià orientali.) 59 lana!us Sibth. : A. paniculà capitatà ; glumis acuminatis , subliberis , villosis; corollà oblique truncatà; stylis counatis ; (foliis albo - tomentosis). b. Corolla plerumque bicaleis ; glumae rostratae: C olobachn e. Gerardi Fil. C. paniculà capitatà; setà corollinà abbreviatà; foliis fasciculorum planiusculis; radice bulbosa. (PAleum capitatum Scop.) Pallasi. C. paniculà oblongo - capitatà; setà corollinà longis- simà; foliis fasciculorum involutis; radice fibrosa. (Polypogon eaginatus IF.) Qar. xit. De Graminum naturàá et dispositione. Fungos nil esse nisi mera genitalia vegetabilia, acute argumentatus est vir quidam ingeniosus. — Graminum familia, simplicitate structurae et analogià quadam omni- bus partibus communi insignis, non minüs evidenter na- turam inter Vegetabilia singularem et a plantis reliquis , praesertim dicotyledoneis , adeo diversam sequitur, ut, si in-his, quae, ceu nobiliorum gentium cives, vità com- positiore gaudent, organorum numerus multiplicatus, va- sorum structura exquisitior, nectaria etc. inveniuntur, in Graminibus contrà non nisi ultimus illico omnis vegetatio- nis scopus , individui nimirum multiplicandi, seu repro- ductionis organon florale, simplicissimo modo expressus videatur. Gramina itaque in formarum vegetabilium se- rie floris solummodo naturà simplici praedita esse; om- 6o nesque earum partes, nón computatà locustà spiculàque demum aperte floriferá, organa mere floralia repraesen- tare, ex eorum constructione hic paucis evincere liceat. Primam generalemque omnis vegetationis legem hanc esse scimus: ut individuum conservetur (actio vegetativa), et species propagetur (actio reproductiva). Quibus prae- missis sequentia mecum benevole perpendat Lector. Radicem esse plantarum cacuminis analogon. com- mutatoque harum extremitatum situ in arboribus illam hujus locum tenere posse, notum est. At radix ipsa, quà talis, est oppositum definitum cacuminis ipsius, terraeque affixa non nisi actioni vegetativae addicta esse potest , dum illud, sub diu expansum, flores propulsat s. repro- ductionis negotio fungitur. Poli corculi seminis, s. ejus- dem Rhizobryon et Anthobryon, centro, e quo demum divergunt , in embryone adhuc intime approximati nec nisi directione suà distinguendi sunt. Ulteriüs autem ex- plicati, illud nunc terram, hoc lumen petit. Jam radix e radiculà orta, quó amplius spatium acquirit, praesertim in solo nutritioni minüs favente; mox principalis illa Mo- nocotyledonearum lex de dimensione longitudinali sese manifestat, fibras radicales superiores in stolones culmo analogos commutans. Cum autem culmus diametri lon- gitudinalis prototypus sit, simulque pedunculus verus, primum ad radicem ipsam habemus anthogeneseos stamen. Radicis productio communis, s. Culmus, spatium est cylindricum , intra quod gignitur gignique debet, quidquid ad floris perfectionem adspirat ; (lex symmetrica culmi). Omnis rtaque pars, extra hoc spatium orta, s. omnis pars excentrica, flos evadere nequit. Fasciculi illi folio- rum, non e radicali centro enati, spatii illius cylindrici commodorum expertes, folia non sunt, nam et vaginà 61 et ligulà carent; sed epiphyses non minüs excentricae ac illae involucellorum setae , quae spicas spiculasque pa- niculae ambiunt. Alienatae igitur a lege symmetricá , ceu pseudoculmi, a culmi verà naturà degenerant, ac sub for- mà foliorum gramineorum (quam enim aliam induerent ?) prodeunt, mox , quasi primitivae destinationis commemo- res, involutae vitamque fugacem suam finientes atque eva- nescentes. Stolones, hic inde fibrarum fascic:los emittentes , fo- cos sibi parant. novos, ubi vis culmea concentrata , sur- sum agens, veros gignit culmos. Ejusmodi foci sunt et eraminum plurium sic dicti bulbi basilares , quos veró haud minüs longitudinalem extensionem sequi oportet, ut, quidquid ex illis ortum ducat, perfectum sit. At ex- tra juxtaque hos focos delabi solent, ut ita dicam, gvt- tae nonnullae materies vegetabilis; qualem ferent illae speciem ? Cur fasciculorum illorum sic dicta folia non aemu- lantur? Centro perfectionis nimis approximatis, ex eàdem ratione , qua involucella CAhrysuri valvulosa setaeque Pen- niseti interiores plumosae fiunt, forma squamarum mem- branacearum iis solennis est , quas haud raró carina- tas invenies (v. gr. in Aristidá plumosá aliisque praesertim ramosis Gramiuibus, quorum folia ipsa neutiquam cari- nata sunt). Has enim squamas glumis calycinis floris ip- sius potiüs similes esse optimo jure judicabis. Nonne re- verà sunt praecocia juveniliaque rudimenta florum, quae, si pedunculata, locoque libertate fruenti et commoda legi- tima ex elongatione prodeuntia praebenti inserta essent, forsan valvulosa demum evadere, verosque aut saltem pseudoflores gerere possint? atque nonne fortasse hujus formationis exemplum Milium. amphicarpon illud nobis praebet ? 62 Culmus, dum terrae propior est, internodia brevia nodosque Wequentiores habet. His internodiis. ramos , in dimensione longitudinali praeva!ente, ommique ramifica- tioni laterali inimica, culmi deletos, hisque nodis termi- num aliquem vegetationis indicantibus; internodium quod- vis, ceu verus ramus, flores produxisset, misi activitas plantae, semper quidem id agens ut species fiat, sed id quoque, ut prae ceteris individuum maternum perficia- iur (quod non nisi in plenario elaborationis suae statu in- dividuorum novorum fons atque gremium esse potest) , omnia praematura individualitatis initia in se 1psa absorb- sisset et suppressisset. Si itaque Gramina prostrata inter- nodiis copiosioribus gaudent, id ex eo fit, quód culmus pronus, in contactu cum terrà continuo, vegetationis actui magis submittitur, donec pedunculus terram derelinquens reproductionis negotium tractat. Ad culmi nodum quemvis, eo inquam loco, ubi ter- minus aliquis seu gradus vegetationis positus est, ubi ita- que Gramenu sui ipsius multiplicationem, formam aliquam reproductionis, sive floris initium rude molitur, oritur Folium; primó internodium suum sub formà vaginae, quasi internodii duplicaturam dixeris, comitans et cir- cumcirca ambiens ; altitudine veró certà demum attactà , inlaminam productum. Omissà hujus laminae longitu- dine iasigni, analogiam ista monstrat quàm maximam cum squamis flosculi ipsius tribus inferioribus , nec reapse aliud quid esse videtur, tantüm succumbens vegetationi hujus inferioris plantae partis, et, ut reliqua ejusdem loci organa, elongata. Nonne videmus in Graminibus proli- feris valvulas corollae ipsius, violatà lege positionis rela- tivae, redescendere ad naturae ipsarum gradum inferio- rem, longitudinemque in iis, nuuc foliiformibus, denuo 65 praevalere? Sicut igitur squamae florales Graminum , ut jam priüs in hoc opusculo monuimus , nil reverà sunt nisi folia nobilitata (si alioquin folii verbum in. Graminibus sensum rationalem utique involvit); sic folia itidem nil nisi flores videntur degenerati seu imperfectissimi, quo- rum pedunculus vagina culmiformis , quorumque gluma s. valvula lamina existimanda; Ligula veró tum mani- feste valvulae superioris vicibus fungitur; quid , quod bar- bae illae pilorum, ad vaginarum oras communiter nas- centes , stamina, abortiva certe, nobis in mentem revo- cant; quamobrem et folia illa s. d. fasciculorum , quae hujus naturae non sunt, ligulà vaginàque carent. Ut primüm culmus tandem intra verum fructificatio- nis orbem ingreditur, h. e. in rachi paniculae s. spicae; rami illi, in. culmo inferiore suppressi, undique prorum- pentes veram pedunculi naturam induunt ac pure floriferi fiunt. Scilicet partes illae omnes, quae in rachi ramisque accessoriae videntur, ut v. gr. squamulae hypocladae, pili axillares, aculei ipsi parvi ramorum hispidorum etc. forté nil aliud. sistunt , nisi suppressorum florum monu- menta, toties multiplicata, quoties ipsius plantae nisum multiplicandi activum cogitare licet. Ultimum denique internodium invenitur in pedicelli summitate, expressum hinc perintumescentiam pedicelli nodi- s. saepe clavi - formem , in plurimis Graminibus observabilem , inde per Cyathium ") , inter quae duo *) Insident calli fulcimentaque omnia basilaria corollarum corpori parvo oblongo plerumque oblique truncato, et scrobiculato, quod , e pedicello intra glumas calycinas enascens, hucusque plane ne- glectum, Cyat!hium vocabimus, Aperte nodi locum tenet, e quo, in orbe florali, rachis íloscnlorum , sive, ut in panicnlae ráchi communi e callositatibus ramiferis verticillorum , rami erum- 064 puncta oriuntur foliola ista pusilla, quae calycis glumas vocamus. Supremum internodium , quod jam axis floris ipsius perfecti est, non nisi foliolum unicum gignit, adeo veró jamjam in floris indolem naturamque receptum, ut corollae valvula inferior dici possit. CuanRACTER FAMILIAE igitur , ex breviter recapitulatis doctrinae principiis ita construendus erit : GRAMINA. Cuuwi (e pedunculis per epiphysin alter super alterum positis) ex radice fibrosà plerumque fistulosi, her- bacei, rariüs fruticosi, simplices, rariüs ramosi , ar- ticulati. | (Articulationes , dicotyledonearum ramíificationibus ana- logae , culmo directionem longitudinalem praeponderan- tem imperliunt. In Monocotyledoneis enim diameter lon- zitudinalis praedonunans expansionem — horizontalem superat. Rami sic dicti Graminum e eaginis culmi egredien- tes , potius pro multiplicationibus culmi , aut subbasila- punt, qui veró statim confluunt. Sic callus basilaris v. c. 2Jdrun- dinis Epig. fibrillas s. ramulos brevissimos inferue emittere solet, quibus in cyathio quasi radicat. Illi veró ramuli mox in callum illun concrescunt, e quo nunc ílores prodeunt. Z7ores inquam ; nam etsi non uisi flosculus unicus perfectus (centralis!) esurgat ; tamen non solüm ipse callas antrorsum acuminatus aut saepius in rudimentum elongatus, praeterea veró utrinque adhuc cuspide fasciculum pilorum emittente auctus, sed et pilorum fasciculi evi- dentiores, quos supra pro veris florum sceletis declaravimus , flores plures suppressos indicant, qui omnes tandem paniculae parvae abortivae atque in singulà locustà absconditae imaginem praebent. 65 ribus, aut e quoeis nodo , novum indieiduorum focum formante , oriundis , habendi sunt). Forra (s. potiüs flores praematuri foliiformes) plus mi- nüs linearia, vaginà hinc fissà ligulam exserente culmum amplectentia , ad singula internodia solitaria , alterna. ( Oppositio parallela in. Graminibus nulla.) INFLORESCENTIA panicula aut spica. (Inflorescentia ex proportionis lege symmetricá, qua oio- latá partes abortiunt. Panicula typus verus , quà. perfectionis gramineae supremus). Fros compositus squamis (gíumis) alternantibus: sum- mis duabus plerumque collateralibus. basi connatis. (Typus squamae sev: tribus inferioribus calyci, tribus superioribus corollae analogis, secundàm numerum terna- rium in. Monocotyledoneis, In Multiflororum spiculis squamae , ob coalitionem , non nisi qualuor: tribus superioribus corollinis semper intactis. Squamarum positio relativa. ineiolabilis ; partes alLer- nationis legem violantes abortiunt). STAMINA hypogyna plerumque tria. Antherae biloculares. OvaniUM 1. monospermum. Styli plerumque 2. PrERICARPIUM semini adnatum , rarissime liberum. Ewsnxvo basi albuminis adhaerens monocotyledoneus. C o- tyledon scutelliformis, carnosa. Plumula nuda, vaginà proprià inclusa, foliolis primariis in folia per- fecta mutatis (BRowx). * »* * Si florum multiplicatio, ut proles propagetur, ulti- mus omnis vegetationis finis haberi debet; status, ubi flosculi intra spatium minimum plurimi accumulantur, 5 66 multiflorus itaque status Graminum, perfectionis eo- rum culmen habendus.erit. Inter hunc. veró statumque typicum uniflorum gradationes intermediae observantur, quarum altera, ubi rudimenta basilaria (Polyanthiae ini- tia) multiplicantur, adscendens, altera, ubi polyan- thiae status purus per flosculos degeneratos sensim ad imum decrescit, descendens appellari potest ; rachi tandem ad Polygamiam (saepe inverse iterum uniflo- ram), usque coniractá, quae per organisationis a finiti- mis vegetabilibus quasi mutuatas (v. gr. in Apludae , Cen- trophori partibus nectariüformibus) totius provinciae fines constituere videtur. Quinque igitur gradus s. florendi mo- dificationes statui possunt : I. Typica.. U niflora. II. ad statum multiflorum transeuntia : 1. rudimenio basilari concreto unico amorpho: Ses- quiflora, (melius inter Uniflora distribuenda !) ; 2. rudimentis basilaribus multiplicatis, minüs magis- / ve anthomorphis : Multiflora deorsum im- perfecta. III. Muliiflora pura s. Multiflora perfecta. - (Vegetationis gramineae culmen. Gramina , ut opti- 'me monet cl. Bnows, in zonis ilemperatis, omni perfectioni faventibus, praecipue indigena. In his Uniola, flosculis infimis imperfectis — Cy- peracearum squamis quodammodo similibus — ad sectionem Il., Poa aliaque genera quaedam, flori- bus extimis tabescentibus , ad Sectionem IV. trans- itum formant). IV. Multiflora, quorum flosculi sursum gradatim im- perfectiores funt: Multiflora sursum i m- perfecta. 67 (Nexum inter haec et polysama memorabili mo- do sistit Lappago. Formáà, Cenchri racemum ultro in memoriam revocante, etiamnum omissà; mira squamarum illarum, quae singulae locustae caly- cem consütuere dicuntur, disparilitas sola suffice- ret, e qua veriorem hujus graminis naturam sus- picari possimus. Negari quidem nequit, singulos partialis racemuli flosculos speciminum Europaeo- rum completos aut sursum imperfectos esse, toti- demque sistere locustas ; attamen hujus ipsius ra- cemuli flosculi , gradatim — minores , spiculam potiüs formare videntur calyce communi carentem, unde, si res ita se haberet, hoc gramen ad multiflo- ra amandandum foret. Nihilominüs autem superest gluma illa tenuis, fere hyalina, minima, superiori coriaceae aculeatae magnae opposita, quam, etsi repugnet omnis analogia, non possumus quin ca- lycis glumam inferiorem dicamus. Lappago autem, qualis in Indiis nascitur, aliam prorsus racemulorum organisationem , eamque, ut mihi videtur, verum plantae characterem indigi- tantem , ostendit. Illius enim racemuli non nisi bi- flori sunt: inferiore flosculo sterili; superiore com- pleto. Inferior sterilis nil nisi squama est unica, aculeis costatim obsita; eique paulo altiüs opposita est alia ejusmodi squama (quam modo flosculum superiorem completum diximus) , septem - costata , aequali modo aculeata, genitalia includens in co- rollà, qualis et Lappagini Europaeae solennis est. Ad hujus valvulae basin, a parte flosculi illius sic dicti sterilis, squamula ista invenitur, quam pro calycis glumà inferiore in nostratibus habere con- 3 68 suevimus, tenuissima ac libera, nec marginibus suis squamam coriaceam majorem amplectens. Co- stae aculeatae veró in plantà indicá membranáà adeo tenui invicem conjunctae sunt, ut facillime in toti- dem lacinias vel ad levissimum scalpelli tactum dissiliant. Quid igitur obstat, quin, costas illas cum laciniis involucri Cenchrorum comparantes , membranam, qua junguntur, pro calyce vero adna- to (cujus gluma inferior flosculo sic dicto sterili , gluma superior autem squamae aculeatae superiori s. flosculi sic dicti completi sdhaeret) , squamamque illam tenuem , nanam , intermediam , flosculi ferti- lis lateri adpositam, pro flosculo neutro spiculae, tum polygamae, declaremus? — In Europaeis par- tes illae , spatium ampliorem nactae , ut quidem hae partes sunt omnes ejusdem originis ac naturae , altera alteram cempensantes, vices quasi alienas subeunt). Polygama: quorum modificatio monoica Gra- mina. PARS POSTERIOR. PLTPPPLTPPPLPLPLPDDPPPSDLDDS2S2$22252$262522:2252246-5-55-5« PnaAEMONEND RA. [m Clavi Generum Asteriscus distinguit Genera sedis etiamnum incertae. . , Locusta (cujus loco subinde F1os dicitur), Graminibus unifloris propria, flos est nisum florendi non nisi se- mel unicique seminis apparatu exprimens. Spicula.est congeries locustarum concretione coercita- rum,.in uno eodemque vinculo basilari (Coetonio s. Calyce communi, — pro quo veró terminum usitatum calycis retinuimus) duarum l. plurium. Distinguendum est inter corollam (basi) pilosam , et inter corollam pilis stipatam 1l. ineolucratam. Squamae calycinae dicuntur glumae; corollinae veró val- vula e. Valvula corollae superior est aut: normalis, i. e. simpliciter intü. concava pro recipiendo semine ; aut reversa , i. e. extüs concava, intüs convexa ; quae iterum — esse potest conduplicata , i. e. cujus margines introrsüm replicati semen amplectuntur. Arma sunt: | Seta: nervi unius prolongatio subfiliformis. Mucro: seta brevissima, crassa. Cuspis: setula brevis e basi plavà l. convexà. 72 Rostrum: seta crassior , utrinque valvulae substantià , plerumque membranaceà , neque veró ad apicem us- que, alata. Acumen: totius valvulae substantia in subulam brevissi- mam excurrens. Subula: totius valvulae s. nervorum omnium coalitorum elongatio in acumen longissimum. Arista: epiphysis, valvulae substantiae plus minüs he- ierogenea; plerumque tortilis, plicata, basique ar- üculata. Desiderantur in Synopsi Genera: Roemeria , Xenochloa, Cabrera, Thelepogon , Pterium , Uralepis , Czernya , quae, cum characteres eorum, pro dispositione nostrà, ab auctoribus plerumque incomplete dati sint, suis quae- libet locis inseri non potuerunt. 79 Clavis generum, s. characteres com-- parativi. —— m MONANDRIA DIGYNIA. 1 Spica. Rachis excavata. Cal. squa- ma sesqui - bi - flora . Psilurus. (Leersia. Trichochloa. Cinna. Colpodium. "grostis. Stipa etc. — .4nemagro- stis. — Uniola. al. — JHomoplitis. Saccharum. J4ndropogon.) DIANDRIA DIGYNIA. aC E Lora 2 Spicàe subpaniculatae. Cal. i- . Reimaria. glumis $ Umbellulae paniculatae. Cal, 2- glumis . Schmidtia. (Crypis. Filfa, al.) 2. Multif lora deorsum im- perfecta. 4 Panicula. Cal. 5- florus: 2 inferio- res neutri aristati . Anthoxanthum. 74 5. Multiflora perfecta. 5 Panicula. Semen phalliforme . . Diarrhena. (Poa al. — Microchloa. Dimeria. Saccha- rum. Imperata. Pleuroplitis. 4n- dropogon-) TRIANDRIA. MONOGYNIA. 6 Involucrum spatha. Spicula soli- Earia c 72.2 e eL so io ERREUR NE 7 Spica unilateralis. Corolla intra racheos squamulam . . . . Nardus. 8 Panicula. Cal. multiflorus. Stigm. 5 Arundinaria. (Miopecurus, aliaque genera stylis connatis.) DIGYNIA. Eo Uwiftosr m. A. Locustae omnes herma- phroditae. 1) Calyx uniglumis. 9 Spica. Flos alter super alterum dbsqué rachi .|, 2... ... ÉprphRyMDE 10 Floresimmersi excavationibus ra- cheos inarticulatae . . . . Oropetium. *) Neque veró corollà inversá, quae polygama. Genera decipientia sunt: Homoplitis, Dimeria, Saccharum , Pleuroplitis , Microchloa. 15 11 Spica racemosa. Cal. utriculifor- 1. D PNE MEPPEENETEU DR pL 2) Calyx biglumis. a) Glumae aequales (ubi , utra. sit longior, non distingui potest). 12 Spica. Glumae setigerae. Cor. mi- ENSE u^ oiaul. zenidn in ENOURO. CANE 15 Panicula capitata cyatho immersa! Cornucopiae. 14 Panicula spicata. Cor. 1 — 2 val- Niisrtajas 25.2.5 oe os Alopeourus. 15 Panicula spicata. Cor. mutica. Glu- mae rostratae . . .. . . . Phleum. 16 Paniculaspicaeformis. Glumae lon- ge setieerae . . . . . , Polypogon. b) Gluma inferior major. 17 Racemus laxus. glumae involutae subulato-setigerae . . . . Xystidium. 18 Racemi paniculati (l. spicae digita- tae) rachi comm. affixi. Cor. EENEENMD Anus us: taspalum: 19 Racemiad rachin communem. Cor. apice mucronato-aristata . Helopus. 20 Racemi subpaniculati. Involucrum stellato-setosum! . . . . Eriochloa. 21 *Panicula. spicata. Flores extimi steriles. Cor. 5-setigera . . Amphipogon. 22 "Panic. capitulilormis. Flor. exti- mi steriles. Glumae setigerae, Cor.arstata . . . . . . Diplopogon. 76 29 Panicula spicaeformis. Cal. basi gibbus, acuminatus. . . . Gastridium. 24 Panicula. Calyx calcaratus! . . Centrophorum. 25 Panicula. Gluma inferior longe se- ügerà! |, eo. veas GioYe vea BEEN 26 *Panicula. Germen pilis cinctum! Trichoon. 27 Panicula. Cal. et Cor. basi nuda oblongi mutici . . . . . Milium. 28 Panicula. Cor. pilis cincta: valv. inf. coriacea setigera . . . Oryzopsis. 29 Panicula. Cor. pilis cincta: valv. inf. membranacea setigera . Arundo. 5o Panicula. Cor. coriacea oblonga, apice caudaeformi- aristata . Urachne. 31 Panicula. Cor. coriacea cylindrica, apice aristdtd .' . .' .. . SEP 52 Panicula. Cor. valv. inferior lon- gissime subulata . . . . .Streptachne. 39 Panicula. Cor. mutica l. dorso ari- stata; nec pr. notae. . . . Agrostis. (Aristida). c) Gluma inferior minor. 34 4. Corolla nulla . . . . . Leersia. 8, Corolla bivalvis. 55 Racemus simplicissimus. Cor. e pilis conflata . . . . . . Knappia. $6 Spica arcta. Locustae ad recepta- culum muricatum congestae . Crypsis. . 7 54 Spicae alternae. Locustae 1-late- . rales ad rachin triquetram. . Spartina. $58 Racemus compositus. Gluma su- ^ perior magna echinata .. . Lappago. 39 Panicula. Cal. subnavicularis an- gulatus. Cor. infra medium NEN . ou o. o e 4 Lifhnas. 40 Panicula. Cal. truncatus minutis- simus! Cor. apice setigera . Mühlenbergia. 41 Panicula. Cor. pilis adspersa, acu- minata l. rostrato -setigera . Trichochloa. 42 Panicula. Cal. gluma superior tri- dentata. Cor. setigera . . . Clomena. 49 Panicula. Cor. pedicellata ,. sub apicesetigera . . .-. . . Cinna. 44 Panicula. Cal. et Cor, obtusi mutici ENMEME C oagse boLiwiowttec Nd fa, 49 Panicula. Cor. apice subhyalina obtusissima erosa . . . . Colpodium. 46 Panicula. Cor. pedicellata. Arista terminalis trifida . . . . . Aristida. 47 Panicula. Cor. valv.inferior 4 - se- ta, inter dentes aristata . . Pentapogon. - (Stipa-) B. Locustae aliae herma- phroditae, al. semisexua- les l. neutrae. 48 Spica. Flores terni, setis subulatis 6 involucrati . . . . . . Hordeum. 78 49 Racemus arcte spicatus. Gluma mf.2-5-seta,-j-. . .".Lygurns. 5o Racemus rarus. Gluma utraque 1- sela 7 2 s. conie oo2À eo peron, (.Andropogon). ELS 023g ub uale age 51 Spica. Rachis flores excavationibus fovens. Rudimentum membra- naceum . . (GNI cp Megara 52 Spicae digitatae. Spiculae 1 - late- rales. Cal. patens. Rudimen- tum pseudoflosculosum*) . . Cynodon. 55 Spicae paniculatae rarae. Cor. valv. inf. setigera. Rud. ari- staeforme . . . . . . . Gymnopogon. 54 Panicula racemosa. Cal. brevissi- mus. Cor. subulato - setigera. Rud.clavatum . . . . . Brachyelytrum. 55 Panicula spicata. Rudimentum cy- lindricum: . . .4—*.- ..*Ghibockioa 56 Panicula spicaeformis. Rudimenta 2. opposita (callosa) . . . Phalaris. 5; Panicula subcapitata. Glumae li- neares plumosae! Rud. cylin- dricuam ". ;"y UTRIUS EM *) Cxxopox ob transitum rudimenti ad formam pseudoflosculi eodem jure sub 7Multifloris sursum imperfectis, Lzerunus vero ob rudimenu in nonnullis observabilem metamorphosin in ílosculum neutrum verum sub Polygamis militare posset. 79 50 Panicula subcapitata. Glumae ob- . longae ciliatae ! Rudim. cylin- OO NEA NT 7r CU FT TY 59 Panicula subcapitata. Cor. crasse- setigera. Rud. cylindrieum . Echinopogon. 6o Panicula. Cor. mutica. Rudimenta 2. opposita penicillata . . . Digraphis. 61 Panicula. Cor. aristata. Rudimen- tum clavatum setigerum .. . Ànisopogon. 62 Panicula. Cor. pilis stipata, arista- ta. Rud. penicillforme . . Lachnagrostis. 65 Panicula. Cor. valv. inferior seti- gera. Rud. cylindricum "). . Anemagrostis, (Deyeuxia vid. 4rundo. — Trichochloa. Cinna.) I]J. Multiflora deorsum imnerfect.a. 64 Spica falcata. Mares 2. inferiores 1-valves. $ setiger . . . Campulosus. 65 *Panicula. Mas 1. inferior 1 - val- vis. $ muticus. tertius abortivus Ichnanthus. 66 Panicula. Mares 2. inferiores 2- Eus. o1... »Hieroehlo& *) An Axisorocow meliüs sub Z7ultifloris sursum - , Pnazamis et Dz- cnaAPRiSs veró sub Multiflgris deorsum imperfectis recensenda? 9o IF. Multiflora perfecta. 65; a) Calyx communis uniglumis . Lolium. b) Calyx communis biglumis : 1. Corolla mutica., 68 Spica. Spiculae excavationibus ra- cheos immersae . . . . . Pholiurus. 69 Spica. Spiculae 1 - laterales con- fertae. Glumae subcollatera- les. . . 5278125) 03 Wiss 7o Spicae digitatae. Semen pericar- pio solubili inclusum . . . Eleusine. 71 Racemi rachi communi affixi. Spi- culae 1-laterales . . . .Leptochloa. 72 Panicula ramis sterilibus involu- crata MUCPELMEUEM TL. oe 75 Panicula. Cor. basi lanata acumi- nato-elongata . . . . . Phragmites. 74 Panicula. Cal. minimus ! Pedicel- hnclavifonmes | . . .....5phempus 45 Panicula. Cal. flosculos superans! .valv. inf. 5-dentata . . . Airopsi s. 76 Panicula. Stigmata decomposita! . Glyceria. 77 Panicula. Corolla truncata erosa! Catabrosa. 7,9 Panicula. Cor. valvula superior falcata persistens! . . . . Eragrostis. 79 Panicula. Spiculae ancipites. flos- , culi infimi 1 - valves, steriles. Uniola. 8o Panicula. Spiculae cordatae. Cor. valv. inf. inflata, cordata — . Briza. "ul 81 Panicula. Spiculae compresso-con- vexae; — nec pr. notae . . Poa. 82 Panicula. Spiculae teretiusculae ; — nec pr. notae «Gk Uu xul A ( ira. Agropyron. Elymus. Aegilops). 2) Corolla apice plus minüs integre mucrondata l. rosirato - setigera. a. Semine libero. 85 Racemi digitati. Spiculae 1 -late- rales. Cal. falcato -acumina- ENEDUULULSIS.4Dactylogertentunt 84 Racemi paniculati. Spiculae 1 - laterales. Cal. acuminatus flos- eu iusEIL .. . s.s. DBrnebra. 85 Racemi paniculati. Spiculae 1 - laterales. Cal. glumae forni- EE 70 2A. uo SL Beckmaniia. 86 Racemi paniculati. Flosculi su- periores margine setis muri- BM V esutecsrmpd» Gentothelea 8; Racemus compositus secundus. Involucellum pinnatum . . Cynosurus. 88 Panicula spicata e glomerulis. In- volucrum polyphyllum .. . Echinalysium. 89 Panicula glomerata capitata. Cor. valvula utraque barbata. Cal. ecarinatus! mulüflorus . . Aeluropus. 6 9o "Panicula. Cor. valvula utraque barbata. Cal. biflorus . . . Eriachne. 91 Panicula. Flosculi paleacei carina- ti; — nec pr. notae . . . Aira. B. semine adnato. 92 Panicula (rarius racemus). Cor. valv. inferior supra medium carindtal "Wu y UO IE SERE $2 Panicula rara. Spiculae remotae subancipites. Cor. valvula in- ferior tota carinata . . . . Ceratochloa. 94 Panicula coarctata. Spiculae con- fertissimae secundae . . .. Dactylis. ( Leptochloa. Briza. Donax). 5) Cor. apice plus minüs bifido , in- ter lacinias l. paulo infra illas armata. 95 Panicula simplex. Valv. inf. utrin- que auriculato-dilatata! . . Calotheca. 96 Panicula. Valv. utraque involu- ta setigzera! .. 140394, CIDIOSSPODIEETEE 97 Panicula. Cal. flosculis longior. Inter dentes corollae arista tortis. 0.2 MORTUUM iUDAanDVvE OMIM 98 Panicula. Cal. flosculis longior. Inter dentes mucro crassus . Triodia. 99 Panicula. Cal. flosculos aequans. Inter lobos hyalinos denticu- EN ug 61. UTILE Sebismaa. 100 Panicula. Inter lacinias subula- tas longas seta recta . . . Triplasis. 101 Panicula. Sub apice bisetoso seta NES 7 45. 2. VR EiOhaqta 102 Panicula. Sub apice bifido seta recta (valv. sup. acutissime EFEMESLSM Poguhuz uo. 3 Rastrarra 109 Panicula. Sub apice bipartito seta euEMEea s 7o oni X XTBRrOnmus. 104 Panicula. Sub apice breviter bi- dentato seta; nec pr. notae . Schedonorus. 4) Corollae ealeula inferior subulata. 105 Spica. Spiculae solitariae 2 - florae. Glumae dilatatae . . . . Triticum. 106 Spica. Spiculae solitariae-2 florae. Glumae angustae subulatae . Secale. 107 Spica. Spiculae solitariae multi- florae. Glumae lanceolatae ecaxnndtae 1...-.70. . . jXgropyron. 108 Spica. Spiculae binae — senae, multiflorae . .^. . . . . Elymus. (Aegilops squarrosa) 5) Cor. vale. inferior multiseta. x09 Spica. Rachis excavata .. . . . Aegilops. ' * [o) 94 110 Spicaesubpaniculatae. Cal. et Cor. setiseri' 7 27: 208.0 CPODRMPETPEUTIR 111 Racemus capituliformis. Involu- crüim PDràdtede - .'" "UDTIMUUSPERPEPREM 112 Panicula spicaeformis. Cor. subu- ]deg — 15- :,; ?* ^ »PapPUDEDIEEM 119 Panicula. Subulae 4. inter illas , arista zorüilis ^. 77: 1277 477. Pen TONHOR IS 114 Panicula. Cor. basi pilosa. Setulae5 Donax. ( Poa sesslerioides) 6) Cor. eale. inferior dorso aristata. 115 Panicula. Flosculus inferior ari- status ;- ..... : . «* «Ju ATEBPBROSIEREEN 116 Panicula. Flosculi omnes aristati. Qor. valv. inf. biáída . . . Avena. 117 Panicula. Flosculi omnes aristati. Cor. valv. inf. multidentata . Deschampsia. (Holcus) 118 4) Cor. vale. inferior basi aristata . Corynephorus. F. Multiflora sursum imper- (eco fecta. 119 Spica rara. Cal. sub- 5 - florus. loco glumae inferioris setae 5 Pentaraphis. 85 120 Spica subfalcata 1 lateralis. Cal. 2 -florus. Flosculus imper- fectus 9-setosus . . . . . Chondrosium. 121 Spicae fasciculatae 1 - laterales. Cal. 2 - 5 - florus persistens. Cor. v. i. ephippii -formis . Chloris. 122 Spica aequalis. Spiculae 4 -fari- am dispesitae . ' — . . . .etrapogon. 125 Racemus. Cal. 2-florus. Floscu- lus imperfectus 5-setosus . . Eutríana. 124 Racemus. Cal. 5- florus. Flosculus supremus rudimentum ramo- NEEDS. UU .L. DS Ls Rheberospdd S. 125 Panicula racemosa secunda. Cal. 2-florus. Involucrum spicae ENS SEBEHeS! 41-7. . . GRArysurus. 126 Panicula racemosa secunda. Cal. 2-5-florus. Flosculi mutici . Melica. 1275 Panicula. Cal. 2-ílorus. Floscu- lus superior ? ! Cor. mutica Coelachn e. 128 Panicula. Cal. 2-florus. Floscu- lus superior g', aristatus . . Holcus. 129 Panicula. Cal. multiflorus. Cor. ' valv. inferior 1-seta . . . Ectrosia. 150 Panicula. Cal. multiflorus. Cor. valv. inferior 5-seta . . . Triraphis. (Poa semineutra. Pappophorum.) 66 FI. Polygama. A. Calyces omnes hemio- logami. a) involucrati, 1. Filo, s. pilis. 131 Spica. Gluma inferior longe seti- gera. Mi... 0 n. 2» ADIRE. 132 Spicae binae l. ternae. Involu- cellum pili brevissimi . . . Dimeria. 135 Spicae paniculatae. Corolla mu- fioa 1 |... x o. v0 V RERREIBIPTCDEREN 154 Panicula spicaeformis. Corolla mu- dica. Lodicnlao!. . .,...Imperata. 155 Panicula. Cor. valv. inf. aristata Ripidium. (Ischaemum murinum)) 9. Selis. 156 Spica. Involucellum deciduum! . Gymnothrix. 157 Spica racemosa. Lodicula o! . . Pennisetum. 138 Panicula spicata l. spicaeformis ; uec pr. notae. ; ...4. «.. Setaria. 3. Squamis induratis. 159 Spica 1.1. 2. conjugatae. Involucel- lum flosculis brevius, patulum Trachys. 1,0 Racemus simplex. Involucellum flosculis longius, connivens . Cenchrus. 57 b) absque involucro. 141 1. Corollarum altera setigera (uec Subsltag .UDIDCUMelni 2. Corollarum altera aristata. 142 Spicae conjugatae (rariüs 1.) $ valv. inf. apice aristata . . Ischaemum. 149 Spicae subfasciculatae. Loco flos- culi neutrius arista . . . . Pleuroplitis. 144 Panicula. $ valv.inferior basi ari- SEES Cone ue ATIhr3Xón. 5. Corollae eel. muticae , vel altera subulata. , 4. Gluma calycis inferior minima, 149 Spica. Spiculae excavationibus ra- cheos immersae . . . . . Stenotaphrum. 146 Racemi confertim paniculati. i Bécbaáceus . ... . . . , HymenachnS$, 147 Flores paniculati l. racemosi, i$ carülasieus . .'. .'. .Panicum, 8. Glumae calycis subaequales. 148 Spicae subfasciculatae. Spiculae excavationibus racheos im- merde à. . o. ww o wWOphiurus. 149 Spica. Rachis concava! Spiculae ' 1 laterales Vas Ed bru Ark HE SONA. 68 150 Spica. Spiculae 1:-laterales. Ra- i chis imarticulata . . . . . Microchloa. 191 Spica subulata! Rachis articulata Hemarthria. 192 Spica aequalis ovata. Cal. demum induratus 42 rd . . Neurachne. 155 Spica composita. Cal. glumae se- ü&Berae «i020 soul ubtoy Ont OR ERN 154 "Spica (l. racemi paniculati) spi- culae 1 -laterales acuminatae Echinolaena. 199 Racemi paniculati. Rami alii ste- riles imbricato-squamosi! . Streptostachys. 196 "Panicula. Cor. neutra transversa (?) Anthenantia. (Lepturus.) B. Calyces heterogami 1957 Spica articulata. Spiculae articu- lorum scrobiculis immersae . Rottbólla. 198 Spica simplex. Rachis crassa di- latata , spiculas 1 - laterales loyengo. i65 2... o V E MRBRERER 199 Spica1 — 2 — plures. Rachis ar- ticulata barbata (v s. sgndreposen 160 Spica 1 — plures. Rachis articu- lata imberbis . . . . . . Manisuris. 161 Panicula simplex. Spiculae ternae pilis involucratae . . . . Chrysopogon. 162 Panicula composita. Spiculae binae Sorgh um. 165' Rami fasciculati paniculati biflori Apluda. 164 Rami fasciculati paniculati 5 — 7 flori A OLET TTE IM 89 C. Calyces androgyni. 165 Spicae rarae intra vaginam spa- thaceam. Cal. 2-florus. . . Xerochloa. 166 Panicula. Cal. 2 -florus Cor. mutica Isachne. 167 Panicula. Cal. 2-florus. Cor.aristata Spodiopogon. 168 Panicula. Cal.5-florus brevissimus Zeugites. 169 D. Polygamia dioécia. . Spinifex. TRIGYNIA. 170 Calyces androgyni . . . - . Chamaeraphis. (Phalaris trigyna Host.) TETRANDRIA. DIGYNIA. Multiflora deorsum imperfecta. 171 Spica racemosa .. . . . - - Tetrarrhena. 172 Racemus laxus paniculaeformis. Flosculi lanuginoso - pedicel- EE C T. Wo ro MICEolaena. 99 HEXANDRIA. MONOGYNIA. Multiflora deorsum imperfecta. 173 Spica composita. spiculae cylin- drigàe . «^ .5. ^. yw. amb. 174 Panicula. spiculae oblongae, com- pfessae. 5... « 4/4. Q^ e TN NR EEG DIGYNIA. 1. Uniflora. 179 Panicula. Calyx minimus . . . Oryza. (Leersia). 2. Multiflora deorsum imper- fecta. 176 Panicula. Calyx trilorus . . . Ehrharta. ( Tetrarrhena. Microlaena.) 91 MONOECIA. TRIANDRIA MONOGYNIA. Mares a Feminis remoti. 1. Superius positi. 177; 9 intra involucrum inflatum os- Eu. i2s su olx 1798 € intra spatham in receptaculo SNEUEH6O Ms uoi s Zea. 2. Inferiüs posii. 179 Panicula. ? iu apice ramorum . Olyra. DIGYNIA. l. Mares a Feminis remoti. Superiüs positi. 180 Spica. 9 excavationibus racheos MGE 2 n Xe d ripgacum 2. Mares cum Feminis mixti. 181 Spica. Spiculae intra involucrum monophyllum sexpartitum |. Hilaria. 182 Spica. Calyx :-glumis scutelli- fois ..: . 3» &Lepéocercts. 185 Spica. Calyx 2-glumis . . . Heteropogon. 92 HEXANDRIA MONOGYNIA. Mares cum Feminis mixti. 194 Pamwnla! ;. ... 2 . 2 d. PRAE DIGYNIA. Mares a Feminis remoti. 1. Superiüs positi. 185 Spicae. Corolla o . .'. * . .. Hydxachloa. 106 Panicula. Corolla calyce major . Potamophila. 2. Inferius positi. 105; Panicula. Corolla 0 ^." 2312 Za DECANDRIA DIGYNIA. 188. Mares a. Feminis remoti in pa- niculá superiore. . . Luziola. POLYANDRIA DIGYNIA. 1:89 Mares cum. Feminis mixti. . Pariana. 99 MONANDRIA DIGYNIA. ;. Psilurus (Cav. ic. V. 1. T. 39. f. 1). |». Asprella Host. Spiculae excavationibus racheos articulatae subfilifor- mis impressae. Cal. squama racheos (vaga), sesqui- bi - flora. Cor. callo obliquo insidens, 2- valvis, involuta. Val- yula inferior setigera. Lod. sqq. collaterales minimae. S em. demum adnatum. Species. nardoides. (Nardus aristata L.) Obs. Rudimentum flosculi secundi cylindricum , scabrum , nunc simplicissimum , nunc flosculum imperfectum aut per- fectum ferens. Ad basin rudimenti subinde intus squama coriaced. oÁ DIANDRIA DIGYNIA. 1) Calyx uniflorus. 2. Reimaria Flügge. (Humb. G. et Sp, i: Pas. y Spicae subpaniculatae rarae. Cal. membranaceus, 1 - glumis, 1 -florus , flosculo vix brevior. Cor. membranacea , 2- valvis: valvulis acuminatis. «2b. . Sem. liberum. Species. acuta /TIumb. 9. Schmidtia Trattin. (Regensb. bot. Ztg. 1019. NS a Coleanthus Seidel. Panicula. Pedicelli in umbellulas congesti. Cal. membranaceus , 2- glumis , 1 -florus : sluma in- ferior acuminata; superior dimidio brevior bifida, bicarinata. C on»;b,. Lod. o. Sem. ellipticum , maximum, liberum. Species. subtilis Tratt. 95 2) Calyx multiflorus; Flosculi deorsum imperfecti. 4. Anthoxanthum L. (Beauv. T. XII. f. 8. Panicula spicaeformis. Cal. herbaceus , 2 - glumis, 5 - florus. Flosculi 2 inferiores neutri 1-valves: inferior sub apice setigerus ; superior supra basin aristatus. Flosc. supremus completus, inclusus. Lod. o. Sem. adnatum valvulis $ iti. Species. odoratum L. etc. 3) Calyx multiflorus ; Flosculi omnes perfecti. 5. Diarrhena Schmakz. (Beauv. T. XXV. f. 2). Korycarpus Zea. Panicula simplicissima.: Cal. 2- glumis, rigidus, 5-6 - florus. Cor. cartilagineo- coriacea: valv. inferior margine la- to superiorem conduplicatam obvolvens. Lod. sqq. collaterales, ovarium aequantes. Sem. clavatum (apice glandiforme) , tectum. Species. americana Beaus. (Festuca diandra Michz.) TRIANDRIA. MONOGYNIA. 6. Lygeum L. (Beau. T. XXV. f. 6). Spicula terminalis solitaria , spathà involucrata. Cal. 2-glumis, 2-5-florus, inferne cum corollarum basi in tubum 2-5-locularem concrescens. Cor. 1- valvis, membranacea , calyce longior. Lod. o. Semina inclusa calycis basi coriaceà , nuciformi, hir- sutà. Species. Spartum L. ;. Nardus L. (Beauv. T. XX. f. 11). Spica simplex. Locustae unilaterales ad rachin exca- vatam. | Cor. intra racheos squamulam, 2- valvis, involuta. Lod. o. Filamentorum basis complanata. Sem. tectum. Species. stricta L. 97 8. Arundinaria Michx. (ic. Cat. Hti. Gorenk. 1012.) Miegia Pers. Triglossum Cat. Hort. Gor. Ludolfia /Zilld. ? Panicula simplex. Cal. 2- glumis, 5- 10- florus, flosculis brevior. Cor. herbacea 2-valvis: valvula inferior acuminata. L od. sqq. 5. Stigmata 3. Sem. liberum, maximum. Species. bambusina. (Triglossum bambusinum Ht. Gor.) etc. DIGYNIA. xat for oT. 8. A. Locustae omnes hermaphroditae, 1) Calyx uniglumis. 9. Epiphystis Tab. nostr. 1. Spica e floribus, absque rachi, altero super alterum positis. Cal. 1- glumis, membranaceus , vaginans. Cor. 1-valvis, membranacea. Lod. o? Filamenta dilatata. "Sem. ellipticum tectum. o6 species. ophiuroides (e Brasilia). ig Oropetium Tab. nost. IIl. 11 Rachis continua , utrinque scrobiculata pro recipiendis locustis immersis. Cal. 1-glumis, cartilagineus. Cor. 2-valvis hyalina, pilis stipata: valvula inferior posterior, ventricosa ; superior anterior, complanata. Sem. ellipticum, tectum. Species. thomaeum. (Nardus thomaea L. sppl.) . Zioysia Willd. (Beauv. T. IV. f. 1.) Matrella Pers. Spica simplex racemosa. Cal. :-glumis, cartilagineus , undique includens , hinc apertus. j Cor. 1-valvis, membranacea. Lod. o. Sem. ellipticum, tectum. Species. pungens J7. (Agrosiis Matrella. L.) Obs. Calyz utriculiformis , nunc undique connatus nec nisi apice apertus, nunc ad basin usque issus. Corollam nun- 99 quam biealeem sed ita positam eidi , ut pro ealeulá supe- riore superstite haberi debeat; inferiore cum calycis sub- stanliá coalitá. 2) Calyx biglumis. a) Glumae aequales. :2. Perotis H. K. (Beauv. T. IV. f. 9.) Spica. Cal. glumá utráque apice setigerà corollà multo longior. Cor. 2-valvis, minuta, mutica. Lod. sqq. collaterales. Sem, cylindricum , tectum. Species. rara Br. etc. Ob bs. Spicam basi villis ineolucratam esse BEAUv. 15. Cornucopiae L. (Beauv. T. IV. £5. 4) Panicula capitata involucro cyathiformi immersa. Cal. glumae basi connatae. Cor. 1- valvis, utriculiformis, hinc fissa. Lod. o. Sem. obovatum, tectum. 100 Species. cucullatum LL. Obs. Cornucopiae differt ab Alopecuro pedicellis in. calycem absque claeo transeuntibus , h. e. continuis, nec articu- latis. :4. Alopecurus L. (Beauv. T. IV. t 8. 6) (Tozettia Sao.) Panicula racemosa 1l. spicata aut capitata). Pedicelli claviformes. Cal. corollam aequans: glumis plerumque infra con- natis, muticis aut carinà subulatis. Cor. (plerumque) 1 - valvis, utriculiformis , hinc fissa , rariüs bivalvis; infra medium (aristato-) setigera. Lod. o. Styli plerumque connati. Sem. ellipticum, tectum. Species. a) Cor. 1 - valvis; glumae muticae: Alopecurus. pratensis L. etc. b) Cor. plerumque 2 - ealeis ; glumae subulatae: C olob- | achne Beauv. Gerardi Vill. etc. 101. :5. Phleum r1. (Beaüv. T. VIE. f. 45 Panicula spicata. C al. rostratus l. mucronatus corollà multó fongior. . Cor. truncata, apice crenulata, mutica, 2 - valvis. Lod. sqq. collaterales. | S em. oblongum , tectum. £ Species. a) Calyx truncatus , rostratus: Phleum. pratense L. etc. b) Calyx mucronatus: Achnodonto n Beauv. tenue Schrad. :6. Polypogon Det. (Beauv. T. VI. f. 8) TN Santia Savi. Panicula spicaeformis. T C al. membranaceus , corollà multó longior: glumis /— infra apicem longe setigeris. Cor. 2-valvis , truncata, denticulata. Seta dorsalis vaga. | Lod. o. S e m. tectum. Species. monspeliensis Desf. etc. 102 b) Gluma inferior major. 17. Xysudium Tab. nostr. II. Racemus simplex, laxus. Locustae stipite piloso suf- fultae. s Cal. corollà multó longior: glumae involutae subula- to - setigerae. Cor. hyalina, mutica. doc. Sem. cylindricum, tectum. Species. maritimum (ex Inss. Philippicis). :5. Paspalum Lr. qgeawv. T. v. f. 5) (Ceresia Pers.) (Axonopus Beauo.) Racemi rachi communi affixi. Locustae ad rachin par- tialem planam unilaterales. Cal. membranaceus, basi suá corollae intime adhae- rens, eique adpressus. é Cor. cartilaginea , hinc convexa inde plana, mutica. Lod. sqq. collaterales, truncatae. Stigmata penicilliformia colorata. Sem. plano- convexum , corticatum. Species. scrobiculatum. L. etc. 103 Obs. Genera: Paspalum, Helopus, Panicum, Urachne Milium e! quaedam alia , typum formationis peculiarem sequuntur. Horum enim. ealeulae corollinae , eádem sub- stantiá ambae gaudentes, ex easorum copiá multó majore arctitsque congestá conflatae esse eidentur , quae easorum multiplicatio a plurium , ut ita. dicam , ,foetuum Jlosculo - rum coalitione orta haberi potest. Itaque horum Grami- num -locusta compendium arctissimum status mulliflori primiliei, in Panico jamjam plus minüs eeidenter mani- festi , sistit. (Videmus in Panico, spiculas bifloras, quan- dogue trifloras , iia. , ut flosculi 2 neutri , uni -l. bi - eal- ees completum intermedium. includant. Imo bini uli flos- culi in Panico nemoroso Sw. haud raró ambo completi ineeniuntur, — Plerumque eeró illorum ,flosculorum alter tantüm completus , alter masculus aut neuter, atque UL plurimis uniealeis est. ,Concipe autem in Panicis spicá se- cundá instructis suppressionem glumae calycis infimae, et. habes legitimam speciem Paspali " Brown Fl. n. H.) ;». Helopus Tab. nostr. 1v. (Piptatheri spp. Beau.) Racemi rachi communi affixi- Locnstae unilaterales. Pedicelli claviformes. Cal. glumis acutis subaequalibus corollam unà cum aristà includens. - Cor. cartilaginea Paspali, apice cuspidato - aristata. Lod. sqq. collaterales, truncatae. Sem. corticatum. 104 "Species. pilosus. (Milium ramosum Retz.) etc. 20. Eriochloa Kunth. (G. et sp. T. 5o. 51) Racemi lateriflori subpaniculati. Involucellum stellato- setosum persistens. Cal membranaceus, corollà longior: gluma inferior subulato - acuminata. Cor. valvulae oblongae, coriaceae , subaequales. Eu. 2*7 Sem. tectum. Species. Humboldtianae. Obs. Eriochloa Kunthii Meyer est Helopodis species. - 2. Amphipogon nr. Panicula spicata. Flores extimi steriles involucrum formantes. Cal. glumae subaequales. Cor. valvula inferior trifida superior bifida: utriusque laciniae setigerae, Styli quandoque basi connati. Lod.. «Ts 105 Species. Brownianae. Obs. Genus Aegopogoni prozimum eidetur. 22. Diplopogon n. Panicula capituliformis. Flores extimi steriles involu- crum formantes. Cal. membranaceus : glumis setigeris. Cor. valvula inferior biseta., inter setas aristata; supe : rior biseta. Species. Broivnianae. 25. Gastridium Beauv. (T. VI. f. 6) Panicula spicaeformis. Cal. herbaceo - membranaceus , basi subveitricosus , corollà multó longior , acuminatus. . Cor. callo insidens, pilis stipata, dentata, dorso se- tigera. Lod. sqq. collaterales. — Sem. oblongum, tectum. Species. australe Beaue. (Milium lendigerum Schreb.) * Obs. Genus Arundini forté nimis affine! 106 24. Centrophorum Tab. nost V. Panicula simplicissima. Cal. coriaceus, clausus, corolláà tripló longior : glu- ma superior basi calcarata: calcar involucello im- mersum vaginaeformi , superne bibrachiato. Cor. valv. inferior apice coriaceo - setigera. Lipu5s x* |; Sem. tectum. Species. / Chinense. — (Panicula patens pauciflora. Ramisimplicis- 44^ 29. simi adscendentes , superne incrassati, 1 -flori. Lo- custae fere ut flores Linariae. Calyx biglumis, coria- ceus , clausus: glumà inferiore oblongo - lanceolatà , acuminatà, concavà ; superiore apice bifidà, basi in ca'car longum, subulatum elongatà, tectum vaginá ejusdem formae retrorsum pilosà, apice hinc fissà, bibrachiatà: brachiis obconicis, aequalibus , trunca- tis, lateralibus, calyci adpressis eoque pauló brevio- ribus. Corolla bivalvis, calyce tripló' brevior: valvu- là inferiore hyalinà, ovatà, integrá, acutá, nervo dorsali in. setam coriaceam longissimam producto ; superiore multó minore, obtusà. Stamina et Lodicu- lam, forte jam cum Semine maturo coalitam, non vidi. Semen compressiusculum , subangulatum , libe- rum, s/ylis 2. coronatum. — Vidi ramum hujus Gra- minis singularis in Herbario ditissimo Gorenkensi). Chaeturus Link. (Beauv. T. V. f. 9). Pauicula contracta. Bam articulati 107 ,C al. corollà pauló longior: gluma inferior longe su- bulata. Cor." subhyalina , mutica: valvula superior tripló ^ minor. Lod. sqq. collateráles. Sem. liberum. Species. fasciculatus Link. :6. 'richoon Rom. Panicula. Cal. linearis, corollà multó brevior. Cor. lineari-subulata ; valvulis subaequalibus inve litis. ] | Ovarium laná longà cinctum. L9: Sem... Species. Karka Roth. (Arundo Karka Retz.) Obs. Genus maxime dubium et procul dubio delendum! Fe- rendum enim , ne sub eo Phragmitis species quaedam junior lateat , quarum plures habeo ex Indiá et ex Oriente, ob statum jueenilem facillime decipientes. »;. Milium Lr. (Beauv. T. V. f. 5. 6) Miliarium Mónch. Panicula. 100 Cal. herbaceus , acutiusculus , corollam . pauló . supe- rans. Cor. cartilagineo - chartacea, oblonga , concava, com- pressiuscula. Lod. sqq. collaterales (non truncatae). Sem. corticatum. Species. effusum L. etc. Obs. Milium differt a. Paspalo, praeter inflorescentiam , glu- mis ealeulisque utrisque concavis , sigmatibus. simplicier ramosis nec penicilliformibus , albis nec coloratis. :8. Oryzopsis Michx. (Beauv. T. VI. f. 5.2) Panicula. Cal. glumis subaequalibus corollà pauló brevior. Cor. basi pilis cincta: Valvula inferior coriacea , ob- longa, apice setigera , superiorem angustiorem in- cludens. L od. sqq. collaterales ? Styli connati. Sem.. Species. asperifolia Rich. ap. Michz. 29. Arundo r. ( Beauv. T. V. f. 9. IX. f. 9. 10.) Panicula. « 109 Cal chartaceo - membranaceus , corollà pl. min. lon- gior. Cor. membranacea, éàllo insidens, pilis cincta , (inter quos in plurimis rudimentum penicillifor- me valvulae superiori adpressum.) Valv. inferior den- ticulata , setigera 1l. mucronata. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. a) pili , absque rudimento interjecto: Calama grostis. Epigeios L. littorea Schrad. tenella Schrad. etc. b) Rudimentum inter pilos : 4. Rudimento bifariám pilose. Lodiculád ovarium aequante: Dey euxia. pseudophragmites Schrad. varia S$chrad. montana Gaud. acutiflora Schrad. sylvatica Schrad. stricta Timm. Calamagrostis L. etc. 8. Rudimento subnudo; Lodiculá ovario duplo longiore : P sa m m a. (Ammophila Zost) ' arenaria L. baltica Flügge. 3e. Urachne (Beauv. T. V. £. 19. 11) (Achnatheri spp. Beaue.) (Piptatherispp. Beaue.) Panicula. 110 31 a) b) Cal. herbaceo - membranaceus , .corollà longior. Cor. elliptica, callo insidens, demum cartilaginea nitidissima , apice aristata. Lod. sqq..2. 5. Sem. corticatum. Species. coerulescens (Miium coerulescens Desf.) virescens (Milium paradoxum Scop.) parviflora (A4grostis miliacea. L.) . Stipa L. (Beauv. T. V. f. 2. 8. 4) (Jarava Fl. Per.) (Eriocoma Nutt.) Panicula. Cal. membranaceus , corollà longior; glumarum pro- poriüio varia! Cor. coriacea, subcylindrica, involuta, callo l. stipiti insidens , apice aristata. Lod. sqq. 2. 5. Sem. tectum. Species. Corolla callo insidens obliquo ; Arista stricta; (Rachis sub- excaedid) Aristella. Nea Aristella L. Corollae pedicellus obconicus. Arista geniculata , plicata. L. tortilis. Stipa. Calamagrostis /7'ahlenb. pennata L. eic. A11 5». Streptachne Br. (Humb. G. et sp. T. 4o.) Panicula. Cal. membranaceus , corollà longior. Cor. pedicellata : valv. inferior involuta, longissime subulata, superiorem minimam involvens. Eod 5. Stu .. Species. stipoides Br. etc. O bs. Genus aegre a Stipá separandum ! 55. Agrostis L. (Beauv. T. IV. £.7. 8. V. £ 8. VI. -&.» 10.) Panicula. Cal. herbaceo- chartaceus, corollà pl. min. longior. Cor. callo insidens, membranacea, mutica l. brevi- setigera l. aristata. Valv. superior longitudine varia , saepe minima 1. obsoleta. Lod. sqq. collaterales (quandoque obsoleta). Sem. tectum. Species. a) Pale. superior distincta. Corolla multica , 1, brevi - setigera ; Agrostis. -vulgaris JZith. etc. 112 b) Vale. superior minutissima l, obsoleta. Corolla mutica l. breci - seligera: IV richodium. elegans TAore. eic. c) fale. superior brevis , brevissima l. obsoleta. Corolla aristata.: Agraulus. canina L. erc. , O bs. Genus pro mazimá Graminum turbá protomorphum , | eujus rudimentis ad. peculiarem individualitatis characte- rem (in celeris Graminum generibus dein magis exactum) nondum éelaboratis, eix alia nota pro Agrosti generica obtineri potest , quàm quae formam fundamentalem s. sta- ium Liypicum tolius turbae sistit, h. e. character status uniflori et hermaphroditi. Quantum. accessorii in hujus cha- racleris legitimi ambitu occurrere possit , quod ulteriorum generum. demum characterem peculiarem. constituit , ex Agrostios flore solo perspiciendum est. Namque nulla. fere floris graminei datur forma , cujus initium s. rudimentum quoddam in Agrosti non. possit demonstrari. In callo basi- lari, cujus acuminatio non raró pilorum fasciculum imo rudimentulum concretum (e. gr. in Agraulo quodam Lu- sitanico) emittit ; deinde in ,fasciculis pilorum dorsalibus , quibus basis corollae saepissime stipata est; denique iu aristis , — tolum illud Systema rudimentorum depositum esL, e quo ad. Multiflora transitus paratur. Nereus dorsa- lis saepissime in selulam elongatus , hujus eeró exsertio in dieersissimis dorsi ealeulae locis ineenitur. Lodicula nunc completa , nunc ejusdem squamulae in unicam connatae , nunc oppositae et distincte alternantes , obsereantur. In 115 nullo tandem genere. differentia genuinae corollae grami- neae (a Lodiculá valeuláque superiore formatae) a. Calyce gramineo (e glumis ealeuláque inferiore composito) eei- dentior est quàm in Agrosti, praecipue in. A4graulis. ( €) Gluma inferior minor. «&. Corolla uulla. 34. Lieersta Sw. (Beauv. T. IV. f. 2) Homalocenchrus Mieg. Asprella Schreb. Panicula. Pedicelli sub locustà articulati. Cal. coriaceo - herbaceus , compressus : gluma inferior navicularis; superior angusta. Cor. o. Stam. a. 5. 6. Lod. sqq. collaterales. Sem. compressum, tectum. Species, oryzoides Sw. CIEGO, 9. Corolla bivalvis. 35. nappia $m. (Beavv. T. VIlI. f. 4.) Mibora 4dans. 114 Sturmia Hoppe. Chamagrostis Borkh. Racemus simplicissimus. : Cal. chartaceo - herbaceus, glumis subaequalibus co- rollà pauló longior. Cor. ovalis, quasi e pilis basi conjunctis conflata. i L od. o. (Genitalia omnino Alopecuri.) Sem. ovale, liberum. Species. vernalis. (4grosts minima L.) 36. Crypsis H. K. (Beau. T. VI. t. 12) (Heleochloa Host.) Spica capitata l. in. paniculam arctissimam spicatam transiens. Cal. hyalino-chartaceus, carinatus, corollà pauló bre- vior. Cor. lanceolato - oblonga, substantià et formá calycis. Lod. o (aut filamentorum basi dilatatà compensata , aut minima , squamis collateralibus). Stam. 2. 5. S em. obovatum , liberum. Species. aculeata H. K. etc. n 57. Spartina Schreb. (Beauv. T. VII. f. 6.) Limnetis Rich. (Traehynotia Micha.) Spicae geminae pluresvealternae. Locustae lanceolatae secundae , adpressae rachi triquetrae. Cal. coriaceo- chartaceus; glumae acutissimae , lon- gitudine variae. Cor. chartacea , lanceolata, acuta. Lod. sqq. collaterales. Styli connati. Sem. compressum , oblongo - cylindricum, tectum. - Species. cynosuroides Rot. etc. O bs. In locustis inferioribus subinde squama linearis sub calyce. — dpartinae proxima esse eidetur Ponceletia Thouarsi (Esqu. de la Fl. de Tristan et. d'Acugna) cujus character sequenti modo exhibetur : Spica composita. Flores 1 -laterales. Cal. glumae inaequales , carinatae. Cor. valv. inferior acuminata ; superior mutica. Stylus simplex. Stigmata 2. Sem. compressum , ovatum. 58. Lappaggo Sehreb. (Beauv. T. VL. f. 15.) Tragus Hall. Racemus compositus. Cal gluma inferior minima, membranacea; superior : e Y 3 coriacea , echinata. 116 - Cor. lanceolata: valvula, inferior coriaceo - chartacea superiorem hyalinam obvolvens. te | Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongum, bicorne , tectum. Species. racemosa GSehreb, Obs. Fideatur de hoc. genere nota sub S. 12. Partis prioris. 59. Limnas Tab. nostr. VI. Panicula simplex. Cal. chartaceus , angulatus , subnavicularis , corollam subaequans. ; Cor. oblonga, chartacea, infra medium emittens se- tam subtortilem aristaeformem. Lod. sqq. collaterales. Styli basi coaliti. Species. Stelleri. (Planta Camtschatica , facie Leersiae). 4. Mühlenbergia scnreb. (Beauv. T. VIL. f. 9) (Dilepyri sp. Micha.) Panicula. Cal. minutissimus, enervis, membranaceus, irunca- tus, persistens. | Cor. callo insidens piloso, lanceolata; valv. inferior rostrato-setigera. Lod.? Sem. pedicellatum, rostratum, tectum. $3 Species. diffusa Schreb. i1. Erichochloa pec. (Beauv. T. VII. f. 2) Panicula contracta, angustata. : Cal. longitudine varià, plerumque persistens. Cor. callo pilifero insidens ipsaque inferne pilis ad- spersa, acuminata 1. rostrato - setigera. Lod. sqq. collaterales.- Stam. 1-3. S em. oblongum , tectum. Species. 3) Glumis ovatis, acutis , corollá multó: brevioribus: Steno- cladium. longiseta (Agrostis tenuiflora Willd.) sobolifera (Agrostis sobolifera Mühlenb.) | etc. b) Glumis angustatis , acuminatis , longitudine eariá: Acr o- xis. (huc forsan Podosaemum et Tosagris.) mexicana (Agrostis mexicana L.) foliosa (Agrostis filifor- mis JFilld.) glomerata (Polypogon glomeratus IF'üld.) calycina (Agrostis se!osa, Spral.) etc. 118 42. Clomena Beauv. (T. VII. f. 1) Panicula. ! Cal. corollam subaequans : gluma superior tridentata. C or. valvula inferior bifido - dentata , inter dentes seti- gera. Sem. oblongum , liberum. Species. peruviana Beauv. 45. Cinna L. (Beauv. T. VIL f. 12) Panicula. Cal. longitudine varius, acutissimus. Cor. lanceolata, pedicellata, sub apice bifido (bre- viüs longiüsve-) setigera. L o d. sqq. collaterales. Siam 4. 5. 3 Sem. cylindricum , tectum. Species. arundinacea L. crinita. (4nthoxanthum crinitum L.) O bs. /» Cinná et Trichochloà quandoque rudimenti minoris majorisee species obsereatur. 44. Vilfa Adans. (Beauv. T. VI. f. 11.) (Sporobolus Br.) 119 Panicula angustata, coarctata. Ran sparsi! Cal. chartaceus, variae longitudinis , nunquam co- rolià longior. Cor. subcalloso - stipitata, nuda, chartacea , oblonga, mutica. Lod. sqq. collaterales. Stam. 2. 5. Sem. oblongum, liberum. Species. pungens Beaue, tenacissima (Agrostis tenaciss, L.) etc. 15. Colpodium a». nostr. vni. Panicula. Cal. acutiusculus , corollà brevior. Cor. oblonga, chartacea, apice subhyalino obtusissi- ma, erosa. Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongum, liberum. Species. monandrum (ex 4merica boreali). Steveni (Agrostis ver- sicolor Steecen). Obs. Species facie dissimiles ; Vilfae provimae , attamen , praeter notas datas , ramorum. situ eerticillato recedentes. — Dum species plures comparare possim hoc genus pro- pono. (cf. Catabrosa , n? 48.3 120 46. Àristida L. (Beau. T. VIII. f. 5. 9. 10.) (Curtopogon Beaue.) (Chaetaria Beauo.) (Arthratherum JBeauo.) Panicula. Cal. membranaceus , corollà plerumque longior , pro- portione glumarum varià! : Cor. pedicellata , subcylindrica : valv. inferior coriacea involuta, aristata: aristà terminali trifidà 1. uigar- titàá; superior minuta. Lod. sqq. collaterales. Sem. cylindricum tectum. Species. adscensionis L. etc. 47. Pentapogon Br. (Beauv. T. VIII. f. 11.) Pauicula simplex. Cal. membranaceus , glumis subaequalibus corollam subaequans. Cor. oblonga , pedicellata, quadriseta, inter dentes aristata. 3551 Lod.... 4ntherae subglobosae. Sem. cuneiforme, liberum. Species. Billardieri Br. ( 4grostis quadrifida Bill.) 123 7 ^ B. Locustae al. $;:al semisexuales l. neutrae. 48. Hordeum r. (Beauv. T. XXI. f. 1.) Spica. Locustae ternae, nunc omnes hermaphroditae (Hordeum), nunc laterales masculae (Zeocri- ton); singulae setis 2. subulatis involucratae. Cal. Gluma inferior longe subulata.- Cor. o. Lod. sqq. collaterales. S em. corticatum. Species. vulgare L. murinum f£. etc. * 49. Lycurus Humb. (Gen. et Sp. T. 45.) | Racemus spicatus. Locustae geminae: altera ;/ pedi- cellata; altera (j|. 5 subsessilis,, Hermaphroditae .. simillima , sed minor. Cal. membranaceus : gluma inferior 2-5-seia ; superior 1 -seta. C or. membranacea : valv. inferior acuminato - setigera. EoReo-. à Sem. liberum. Species. Humboldtianae. 122 5o Áegopogon Humb. (Beauv. T. XXII f. 5.) Hymenothecium Lag. Racemusrarus. Locustae binae. ternae: laterales saepe masculae. Cal. membranaceus: glumae subaequales , obcordato- emarginatae , inter lobos setigerae. Cor. valvulae bifidae: inferior 5- , superior 2 - seta. Lou. us Sem. oblongum liberum. Species. Humboldtianae. II. Sesquiflora. 5»: Lepturus Br. (Tab. nostr. VIL) (Monerma Beau».) (Lodicularia Beauo.) Spica, x. l plures. Flores excavationibus racheos pl. min. articulatae immersi. : Cal. 1-1. (pseudo -) bi- glumis, cartilagineus, (quan- doque biflorus, veré hemiologamus!) Cor. 2- valvis, membranacea , mutica. L o d. sqq. collaterales. Sem. bicorne, liberum. Rudimentum membranaceum , clavatum ; rariüs in val- vulam veram neutram transiens. 123 Species. repens Br. (Rottbàlla repens Forst.) cylindricus (Rottb. cylindrica Willd.) incurvatus (Rottb. incureata L. sppl.) filiformis (Rottb. filiformis Roth.) fasciculatus (Rottb. fasciculata Desf.) etc. Obs. Glumam alteram in L. incurvato et filiformi nilesse nis Jlosculum degeneratum ex loci insertionis suae naturá glumaeformem , jam in parte priore monuimus. In L. fasciculato (Lodicularia Beauv.) calyx nunc x -nunc 2 - ealois! rudimentum oeró plerumque ealpulaeforme. q t 5». Cynodon Rich. (Beauv. T. IX. f. 2) Fibichia Koel. Digitaria Schrad. Spicae digitato - fasciculatae. Flores 1 - laterales. Cal. chartaceus, carinatus, glumis patentibus corol- là minor. Cor. oblonga, chartaceo- coriacea; valv. ferior sub apice mucronata l. setigera superiorem angustiorem includens. Lod. sqq. collaterales. Sem. corticatum. Rudimentum pedicellatum , pl. min. flosculosum. Species. Dactylon Rich. etc. i9 55. Gymnopogon Beauv. (T. IX. f. 5.) Anthopogon Nutt. Panicula simplex. Cal. glumis aequalibus corollà longior. Cor. valvulae bidentatae : inferior sub apice setigera. Lod. sqq. collaterales? Sem. oblongum, liberum. Rudtimentum. aristaeforme. Species. racemosus Beaue. (A4ndropogon ambiguus Mich.) O bs. Structurae (nec inflorescentiae) affinitas quaedam cum Pleuropliti, cui eeró corolla completa inversa est. 5,. Brachyelytrum Bev. (T. 1x. f. 2) Panicula racemosa. Cal corollà brevior : gluma :nferior superiore qua- druplo minor. C or. valvula inferior longe subulato-setigera. - Lod. sqq. collaterales? Rudimentum clavatum , pubescens. Species. erectum Beauo. (Mühlenbergia aristata. Pers.) Obs. Genus sine dubio supprimendum et cum '"Trichochloà conjungendum , in qua haud raró Rudimentum flosculr secundi inecenitur. 55. Chilochloa Beauv. (T. Vii. £. 2) Panicula spicata. Cal. coriaceo - membranaceus , glumis angustis, sub- aequalibus, acutis, corollà longior. Cor. coriacea, mutica. Lod. sqq. collaterales. S e m. turbinatum , lectum. Rudimentum cylindricum , nudum. Species. aspera Beaue. (Phleum asperum Jcq.) etc. | O bs. Chilochloa.forté mera subdieisio Phlei, ut Deyeuxia et Psamma Arundinis. 56. Phalaris L. (Beauv. T. VII. £. 1) Panicula spicaeformis. Cal membranaceus: glumis subaequalibus carinatis corollà longior. Cor. coriacea. Lod. sqq. collaterales. Sem. corticatum. Rudimenta. plerumque bina, opposita, sessilia, pl. min. valvulaeformia. | Species. canariensis L. ! etc. Ob s. Subinde Rudimenlum abbreeiatum , nec feré nisi callus basilaris: Phalaris bulbosa, paradoxa. 136 5,. Lagurus L. (Beauv. T. VIII. f. 12) Panicula capitata. Cal. membranaceus: glumis linearibus, cartilagineo- carinatis, plumosis , corollX longior. C or. coriaceo - pedicellata: valv. inferior subchartacea, 2-, rarius 3-4- seta, dorso supra medium aristata. Lod. sqq. collaterales? Sem. ellipticum, rostratum , tectum. Rudimentum cylindricum , pilosiusculum. Species. ovatus. L. 58. Echinopogon seawv. (T. 1x. t. 5) Panicula glomerata. Cal. chartaceus , glumis latiusculis corollà pauló brevior. Cor. chartacea, callo pilifero insidens. Valv. inferior sub apice breviter bifido crasse mucronata. L o d. sqq. suboppositae. Sem... . Ovarium pilosum. - Rudimentum cylindricum. Species. asper. (Agrostis oeata. Forst.) Obs. Specimina dantur panicula elongatà interruplá , iconibus Billardieri et Beleisii ealde absimilia. Itaque nomen tripia- le mutandum erat. 125 59. Aegiahtis Tab. nostr. IX. Panicula subcapitata. Cal. chartaceo - herbaceus; glumis aequalibus, cilia- tis, oblongis corollam aequans. Cor. valv. inferior chartaceo- membranacea ; subna- vicularis, apice integro mucronata. L od. sqq. collaterales. SHE... Rudimentum cylindricum. Species. tenuis. (Gramen litorale Galliae australis, annuum , pusillum.) 6». Digraphis (Sehrad. Fl. Germ. T. VI. f. 5) Baldingera FI. JZetter. Typhoides Mónch. Panicula. Cal. herbaceus, glumis subaequalibus corollà longior. Cor. cartilaginea , pilosiuscula. Lod. sqq. collaterales. Sem. corticatum. Rudimenta bina , opposita, penicilliformia. Species. arundinacea (Phalaris arundinacea L.) 120 6. Ánisopogon Br. (Beauv. T. IX. f. à.) Panicula. Cal. membranaceus, glumis aequalibus corollà lon- gior. Cor.. valv. inferior involuta, biseta, inter setas ari- stata; superior inferiore longior. : Lod. sqq. collaterales. Sem Rudimentum clavatum , setà terminatum. Species. avenaceus Br. 82. Lachnagrostis Tab. nostr. X. Panicula. Cal. herbaceo - chartaceus , corollà fere dupló longior. C or. oblongo - lanceolata, callo insidens pilifero. Valv. inferior apice denticulata, dorso aristata. Lod. sqq. collaterales. ludimentum cylindricum, bifariam villosum. Species. Billardieri (Agrosüs Dülardieri Br.) xetrofracta (Agrostis retrof. Willd.) aemula-rudis- plebeja Br. filiformis Sprgl. | ! "T TT 6. ÀÁnemagrostus Tab. nosi: XL Panicula. i 120 Cal. herbaceo- chartaceus , corollam aequans. Cor. oblonga, callo insidens pilifero. Valv. znferior infra apicem pl. min. integrum setigera. L o d. sqq. collaterales. Sem. tectum. Rudimentum cylindricum , nudum. Species. Spica venti (4grostis sp. e. L.) interrupta (4grosl. ia- terr. L.) 4H. Multif lora deorsum imperfecta. 64. Campulosus Desv. (Beauv. T. XIII. f. 1.) Ctenium Panzer. Monocera Eil. Spica simplex falcata. Spiculae 1-laterales, biseriales. Cal. gluma iferior minuta , membranacea , persi- stens; superior herbacea, infra medium refracto - se- tigera. Flosculi, (praeter abortivos aliquot superiores) 5: . Mares 2. inferiores, 1-valves, 1-andri (quandoque neutri). Hermaphroditus: valv. izferiorinfra apicem setigera, EGu..-. Sem. liberum. Species. monostachyos Deaue. (CAlerís monostachya Mich.) 9 So 65. Ichnanthus Beauv. (T. Xl. t. 1.) Panicula. ; Cal. subiriflorus: gluma inferior latior, brevior, apice emargiiuato mucronata. Flosc. neuter inferior. Cor. 1 - valvis. Hermaphroditu s superior. Cor 2 -valvis, coriacea. Flosculus inter illos incompletus, cartilagineus, iransverse positus. Lod. sqq. collaterales. Sem... Species. panicoides Beauv. O bs. anne potius Genus polygamum ? 66. Hiierochloé Gmel (Beauv. T. XII. f. 5.) (Savastana Schrank.) Dissarrenum Billard. Torresia FL. Per. Panicula. Cal. 5-florus: glumis subscariosis flosculos aequans. (Flosculorum arma vaga; corollarum valvula infe- rior chartacea.) Mares 2. laterales, inferiores, bivalves, triandri. Hermaphroditus intermedius, superior. Stamina 2-5. hod. sqq. collaterales. Sem. liberum. Species. borealis Beauv. etc. IF. Multiflora perfecta. a) Calyx communis uniglumis. 65. Lolium r. (Beauv. T. XX. f. 5.) Spica. Spiculae rachi margine incumbentes. Cal. 1- glumis (supremus 2 - glumis) multiflorus. Cor. valv. inferior herbaceo - membranacea , mutica 1. setigera. Lod. sqq. collaterales. Sem. corticatum. Species. perenne L. etc. b) Calyx communis biglumis. 1) Corolla mutica. (obtusa Ll. acuta.) 68. Pholiurus (Host. Gr. Tom. i. T. 24) Spica. Spiculae racheos continuae excavationibus im- pressae. * 195 . Cal. biflorus: glumis cartifagineis flosculis longior. Cor. valvulae subhyalinae, aequales. | L od. sqq. collaterales, ovario duplo longiores. Sem. . Species. pannonicus. (Hottbólla pannonica. Host.) Obs, Glumae calycinae , non ul in Lepturo col(aterales , sed oppositae , includunt flosculos 3. hermaphroditos. 6. Wangenheimia Monch. (Cav.ie. Vol. s. T. gi.) Spica solitaria, Spiculae.unilaterales, confertae. Cal. coriaceus, sub -3-florus, flosculos fere aequans: glumis subcollateralibus: alterà carinatà; alteráà in- volutà. Cor. coriacea: Valv. inferior carinata ; superior sub- conduplicata. L od. sqq. collaterales. Sem. oblongum , tectum. Species. Lima Mónch. (Cynosurus Lima L.) ;o. Eleusine Gártn. (de Fr. et. S. Tb. 1. £.21.) Spicae subdigitatae confertae. Spiculae 1-laterales in rachi complanatà. Cal. membranaceus , 5-7-florus , flosculis distichis brevior. 155 Cor. membranacea : valv. inferior carinata ; superior re- versa. L od. sqq. collaterales. Sem. subglobosum, pericarpio membranaceo solubili inclusum. Species. coracana Gaerin. imdica Gaer!n. ». Leptochloa Beaux. (r. xv. t. 1) Leptostachys Meyer. Oxydenia Nutt. (Rabdochloa Beauec.) Racemi rachi communi affixi. Spiculae subunilaterales. Cal. 5-5-florus, membranaceus , persistens, floscu- lis brevior: glumis herbaceo - carinatis ; acutis. C or. oblonga, chartaceo - membranacea , interdum se- tulà terminata. Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. Species. filiformis Beauv. (Eleusine fiif. Pers.) virgata (Eleusine eirg. Pers.) domingensis (Cynosurus dom. Jcq.) etc. Obs. Setula inconstans. 72. Periballia (Cav. ic. Vol. 1. T. 44. f. 1) Panicula ramorum sterilium verticillis (1-2-5) invo- lucrata. 194 Cal. chartaceo - herbaceus , 2 -florus: glumis aequali- bus flosculos subaequans. Cor. basi pilis stipata, acutiuscula. L od. sqq. collaterales. Sem. subglobosum, liberum. Species. hispanica (Aira ineolucrata. Cae.) 75. Phragmuütes (Beauv. T. XIII. f. 2.) (Gynerium Humb.) Panicula. Cal. 5-5-florus, glumis dissitis flosculis brevior. Cor. (exceptà infimà sessili, quae nuda) pedicello vil- loso insidens: valv. inferior elongata , acuminato - in- voluta; superior subconduplicata. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum, Species. communis. (Arundo PAhragmites L.) eir O bs. 4ccumulatio et transformatio rudimentorum Deyeuxiae causa esl anomaliae , quae in constructione spicularum Phragmitis obsereatur. Fasciculus dorsalis pilorum Deyeu- «iae in concretas ealeulas mutatus flosculum Phragmitis basdarem sislit, qui hanc ob causam non. solàm nudus , sed , libertate flosculorum superiorum plerumque diearica- tissimorum ipsi adhuc negatá, haud raró etiam unisexua- lis est. Riudimentum autem Deyeuziae penicilliforme, nunc 155 in Phragmiüis spicularum. aai receptum ,' cum. glumis in s. d. rachi latentibus confluit , et flosculo completo , nunc per reliqua rudimenta ulteriis elaborata, multiplicato, quasi fulcro est. — Cum ejusmodi anomalia tandem et in. dispo- sitionem florum dioicam '!ranstrre possit, Gynerium omni jure cum Phragmite conjungendum videtur. 74. Sphenopus (Gouan ill. T. 2. f. 1.) Panicula. Spicularum pedicelli cuneiformes. Cal. minimus, 2-5-florus, glumis inaequalibus, per- sistens. . Cor. valv. inferior membranaceo - herbacea , carinata , submucronata. Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. Species. Gouani. (Poa divcaricata Gouan.) LI ;5. Á1rOpsis Desv. (Beauv. T. XIV. f. 8) Panicula coarctata. Cal. chartaceus, biflorus, elumis aequalibus inflatis flosculis longior. Cor. valv. inferior apice trifido - dentata. Exd .... Sem. adnatum? Species. globosa Dese. (Aira globosa Thore.) 136 76. Glyceria Br. (Leers. Herb. T. VIII. f. 5) Panicula simplex. Spiculae teretiusculae elongatae. Cal. multiflorus, flosculis multó brevior. Cor. valv. inferior herbaceo - membranacea; superior subconduplicata. Lod. sqq.collaterales, fere ad summum usque connatae. Stigmata decomposita. Sem. tectum. Species. fluitans Br. (Festuca fluitans L.) Obs. Faleula inferior, ut in PAv. DE BEAUV. Agrostogra- phiá delineatur , rarissime dentato- lacera, occurtt.. Lodi- culae squamae 2 , connatae. 77. Catabrosa Beau. (T. XIX. f. 8) Panicula. Cal. 2-fiorus, glumis (plerumque inaequalibus) flos- culis brevior. Cor. iruncata, eros? - crenata. Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. Species. aquatica Beaue. (Aira aquatica L.) minuta (Aira minuta L.) humilis (Aira humilis MB.) etc. Obs. Catabrosa apprime respondet Colpodio illo (n^ 46.) ejusdemque amplificao esse eidetur. Sistunt ejusinodt ge- 155 nera ganglia illa plastica retis graminei (cf. Prae- falio ad Part. priorem) , in quibus, ut fere in .dgrosti , formae eagae nec perfecte circumscriptae sunt. Quamob- rem eL species Catabrosae , corollae .formá potissimüm convenientes , proporlone et subslantiá glumarum. ealcu- larumque , imo habitu ipso, plus minüs discrepant , atta- men generice disjungi nequeunt, 76. Eragrostis Beauv. (T. XIV. f. 11) Panicula. Spiculae complanatae. Cal. 4- 25-florus, glumis paleaceis flosculis disti- chis brevior. Cor. valvula superior reversa, subfalcata, ciliata, per- sistens: L od. sqq. collaterales. Sem. liberum. i Species. villosa (Poa ciliaris L.) pilosa Beaue. (Poa pilosa. L.) etc. 79 Uniola r. (Beauv. T. XV. f. 6) Panicula. Spiculae ancipites. Cal. 5- multi - florus , flosculis distichis compressis brevior. — Flosculorum igpfimorum unus alterve plerumque sterilis, univalvis. Cor. valv. inferior navicularis, acuta; superior reversa. Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongum, liberum. E 136 Species. paniculata L. etc. 8o. Driza L. (Beauv. T. XIV. f. 5.) Panicula. Spiculae cordato - ovatae. Cal. 5-12-florus, glumis paleaceis flosculis distichis brevior. Cor. valv. inferior imflata , cordata; superior subre- versa. Lod. sqq. collaterales. Sem. orbiculatum , compressum , tectum. Species. minor £L. etc. 81. Poa E. (Beauv. T. XIV. f. 10) (Megastachya Beauo.) (Sclerochloa Beauo.) (Orthoclada Beauo.) (Tricuspis Beaue.) (Tridens Róm. et ScÀ.) (Windsoria Nuttall.) Flores varie paniculati. Spiculae lineares |, oblongae. , convexo - compressae. Cal. 2-20o-florus, flosculis brevior. Cor. valv. inferior herbacea , margine scariosa; supe- rior subconduplicata. Lod. sqq. collaterales. ' Sfam. 2. 5. Sem. tectum. Species. aquatica L.—spadicea DBeaue, — semineutra (Aira semi- neutra IF. K.) — spinosa JZilld. etc. Obs. Recedunt aliquo modo Poae: procumbens Sm. dura Scop. rigida L. habitu rigidiore et substantiá ealeula- rum ; tamen ob transitum formarum per totum genus , pro Sclerochlois imprimis per Poam sarmentosam "Thunb. perceptibilem, a Pois non separandae. Genus polymorphum ! per Poam peruecianam Jcq. 4iris , per Orthocladam Beauv. Festucis, per coerulescentem Mchx. Donaci affine. Tricuspis (Triodia Jeq.) nimis affinis Pois, quam ut ob nereorum prolongationes solas, in Leptochlois, Airis al. haud magis essentiales , generice semoveatur. 92. Molinia' Schranx. (Beauv. T. XIV. f. 6.) Enodium Gaud. Panicula. Spiculae teretiusculae. Cal. 2-4-florus, glumis membranaceis flosculis mul- tó brevior. Cor. chartaceo - herbacea: valv. superior subcondupli- cata. L od. sqq. collaterales. Sem. subcylindricum, tectum. Species. coerulea Schrank. (Melica coerulea L.) 140 2. Gorolla apice pl. min. integro mucronata.l. rostrato - setigera. 4) Semine libero. 85. Dactyloctenium will, (Beauv. T. XV. f. 2.) Racemi digitati. Spiculae 1 - laterales. Cal. 5-5-florus, flosculis brevior: gluma altera fal- cato - mucronata. C or. valv. inferior .carinata , navicularis , apice rostra- ta; superior subconduplicata. Lod. sqq. collaterales. Sem. muricatum , liberum. Species. aegyptiacum 7"//d. distachyum (Cynosurus distachyos Rottl.) 84. Dineba Deiile. (Beauv. T. XVI. f. 2.) Racemi alterni. Spiculae : - laterales in rachi com- planatà. Cal. 2-5-florus: glumis acuminatis flosculis longior. Cor. valv. inferior apice emarginato brevissime mucro- .. mata; superior subconduplicata. Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongum, liberum. Species. arabica Delile. (Dactylis paspaloides IF.) " 141 Obs. Eutrianae species (qu. e.) sub hoc genere militare non posse , per se patet ! 8». Beckmannia nost. (Beauv. T. XIX. f. 6€.) Joachimia Tenore. Racemi paniculati. Spiculae 1 - laterales. Cal. 2-florus, glumis aequalibus, fornicatis, flosculos aequans. Cor. valv. inferior rostrato- mucronata; superior ner- malis! ' Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. Species. crucaeformis Host. Obs. Quaerere liceat , anne hoc genus Panicis paspalaceis minus affine sit, ac e. c. Lappago europaea . exoticae? $ 86. Centotheca Desv. (Beauv. T. XIV. f. 7.) Racemi paniculati (demum divaricatissimi). Cal. 2-4 - florus, flosculis brevior, glutis nucronatis. Cor. mucronata: flosculi inferioris valvula inferior nu- da, superiorum margine seiis muricata; superior conduplicata. Lod. sqq. collaterales. Bes ... Species. latifolia. (Ceachrus lappaceus L.) 142 87. Cynosurus L. (Beauy. T. XIV. f/1.) Panicula spicata, secunda. /Inveolucellum pinnatum. Cal. 2-5-florus, membranaceus. C or. valv. inferior rostrato - setigera: superior subcon- duplicata. L od. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. cristatus L. echinatus L. etc. 8. E:chinalysium (Beauv. T. XIV. 1.2) Elytrophorus Beauvc. Spiculae glomeratae in spicam subcylindricam; Zneola- crum glomerulorum polyphyllum. Cal. 2-6-florus: glumis acuminatis flosculos aequans. Cor. valv. inferior apice rosirata; superior multidenti- culata , reversa. Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongum, liberum. Species. strictum. (Dactylis spicata. Willd.) Obs. /aleula superior flexurae angulo subinde fissa , unde BELvisro bipartita dicitur. —. Nomen nimis eagum : Ely- trophorus, mulandum .esse censui. 8. Aeluropus ab. nostr. X11. Panicula glomerata, capitata. Flosculi secundi bise- riales in spiculis sessilibus. Cal. coriaceo- chartaceus, ecarinatus, villosus, 7- 20- florus. Cor. valvula utraque villosa: inferior ecarinata, striata, míra apicem integrum mucronata. lod. sqq. collaterales. 5em. suborbiculare , liberum. Species. laevis (Dactylis breeifolia Koen.) eic. 9». Exiachne nr. Panicula. Cal. 2-florus: glumae aequales. Cor. valvula utraque barbata : inferior apice mucronata l. setigera. L od. sqq. collaterales ? Sem... Species. Browniagae. (Character ex Brown.) 91. Áira L. (Beauv. T. XVII f. 4.) Koeleria Pers. Panicula , nunc spicata, nuuc ampla; nitide. Ld Cal. 2-4-florus; glumis paleaceis, herbaceo - carina- tis, flosculis brevior. Cor. valv. inferior lanceolata, calyci similis, apice l. infra apicem integrum mucronulata l. brevi-seti- gera; superior subconduplicata. l. od. sqq. collaterales. Sem. oblongum, liberum. Species. gracilis (Koeleria. gracilis Pers,) cristata L. pensylvanica Sprgl. etc. Obs. Nomen pristinum restituendum; praesertim cum Koeleri nomine jam aliud. plantarum genus insignitum fuerit. 9. Semine adnato. 92. l'estuca L. (Beauv. T. XIX. f. 9. 10.) (Brachypodium Zeauo.). Panicula , rariüs racemus. Spiculae demum compla- natae. Flosculi distichi, plerumque dissitiusculi. Cal. carinatus, 2-15- florus, flosculis brevior. Cor. subcylindrica; valv. ijferior apicem versus cari- nata, mucronata 1l. rostrato-setigera; superior sub- conduplicata. Lod. sqq. collaterales. Sem. adnatum.- 140 Species. ovina L. — bromoides L. — elatior L. — pinnata Mónch. etc. 9». Ceratochloa Beauv. (T. XV. t. 7.) Panicula simplex. Spiculae lanceolatae subancipites. Flosculi imbricati. Cal. 8-35- florus, flosculis brevior. Cor. valv. inferior compressa, sub apice mucronata ; superior conduplicata. L od. sqq. collaterales. Sem. adnatum, 2 -5- corne. ' Species. unioloides Beaue: (Festuca. unioloides Willd.) O bs. Styli 2. Semen mihi semper bicorne eisum. 9. Dactylis L. (Beauv. T. xvii. t. 5) Panicula coarctata l. glomefata, secunda. Rami bre- ^o vissimi. | Cal. 2-5 - florus, flosculis brevior: glumae plerumque hinc latiores. Cor. valv. inferior carinata, apice emarginata , mu- cronata; superior subconduplicata L od. sqq. collaterales. Sem. adnatum. 10 149 ' 2 Species. glomerata L. cespitosa Forst. eic. $) Corollae ealeula inferior apice pl. min, bifido , nler lacinias l. paulo infra illas armata. 5. Calotheca Desv. (Beauv. T. XVII. f. 7.) Panicula simplicissima. Cal. 6-9-florus, coriaceus, margine membranaceus. Cor. valv. inferior coriacea: margine lato, membrana- ceo, plicato , inferne subauriculato; superior minima coriacea, apice appendiculata. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum, subrotundum , hinc 1 - costatum. Species. brizoidea Dese. o6. Streptogyna Beauv. (T. XVI. f. 8.) Panicula spicaeformis. Cal. 5-5-florus, glumis valde inaequalibüs flosculis brevior. Cor. valvulae involutae, sub apice bifido seiigerae. Styli basi coaliti. Stigmata retrorsum hispida. L od. sqq. collaterales. Sei... E Species. crinita Beauv. 97. Danthonia ne Cana. (Beauv. T. XVIII f. 7.) Panicula l. racemus, simplex. Cal. membranaceus , 2 -5- florus, flosculis longior. Cor. basi barbata: valv. inferior bidentata, inter den- tes aristata: aristà tortili, quandoque abbreviatà. Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. Species. racemosa Br. (4rundo penicillata Dill.) etc. 98. 'Triodia Br. (Beauv. T. XV. f. 9) Sieglingia Bern. Panicula stricta, contracta. Cal. coriaceo -herbaceus, 5 - 5 - florus: glumis sub- aequalibus flosculis plerumque longior. Cor. basi barbata, consistent!à calycis: valv. inferior bidentata, inter dentes crasse mucronaía; superior conduplicata. Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongum liberum. Species. pulchella Humb. et. Bpl. dequmbens Br. (Festuca decum- bens L.) etc. 140 Obs. Graphephori Desv. differentia ab hoc genere minime essentialis eidetur. 99. Schismnus Beauv..(T. XY. £ 4)...] Electra Panz. Panicula contracta. Cal. membranaceo - herbaceus, 3 - 6-florus , olumis subaequalibus flosculos aequans. C or. valv. inferior infra herbacea, supra hyalina, bi- (tri-) loba: inter lobos (aut ex lobo intermedio) brevissime mucronulata; superior reversa. | Lod. sqq. collaterales, Sem. oblongum , liberum. Species, a) Corolla apice subbi - loba , inter lobos mucronulata : Schismus. fasciculatus Beaue. (Festuca calycina L.) hirsutus (Fe- stuca. minuta. Steeen.) b) Corolla apice subiri - loba , ex lobo medio imucrorulata : Electra. Gouani (4ira media Gouan.) Villarsu. (4ira pumila. Fill.) 10o. 'riplasis Beauv. (T. XVI. i. 16.) Panicula simplex. | Cal. membranaceus 4-florus, elumis acuminatis flos- culis (omnibus pedicellatis) brevior. 149 Cor. valv. inferior profunde bifida , inter lacinias subu- - latas longe setigera; superior dorso pilosa. reversa. Led ^.. Bem... ^ Species. americana Beauv. | $8i» Frichaeta. Beais- (qq XVII. f: 8) — Pánicula capitata. Cal. 2-5-florus, flosculis pauló minor. Cor. valvula inferior sub apice bisetoso setisera; su- perior subconduplicata. Lod. sqq. collaterales. Sem... Species. ! ovata Beauo. (Bromus ocatus Cae.) "a P, 102, Rostraria. Tab. nostr. XIII. T d E rétati. Cal: 2 -6- florus, glumis inaequalibus flosculis brevior. Cor. basi subbarbata: valv. inferior apice bidentato. se- ügera ; superior infra conduplicata , bi - mucronata. Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. J 200 Species. | $^ pubescens (Bromus dactyloides. Roth.) laevis (4eena pa- | nicea. Lk.) eic. (f! :95. Dromus L. (Beauv. T. XVII. f. 2n Panicula, plerumque laxa. Cal. 5-20o-florus, flosculis brevior. Cor. valv. inferior sub apice, bifido setam coriaceam emittens ; superior subconduplicata, nervis pectinato- ciliatis. an : Lod. sqq. collaterales. ib Pus Sem. adnatum. Species. "se secalinus L. etc. Schedonor | 104. x9CDh6GOnOFruUus Beauv. (T. XIX. f. 2.) . Panicula erecta. Cal. inembranaceus 4- 8- llorus (persistens 2; ghumis inaequalibus flosculis brevior. Cor. valv. inferior sub apice breviter bifido setigera; superior subconrduplicata. , Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongum , liberum. 151 Species. longifolius (Festuca poacformis Pers.) 53 etc. Obs. Hoc genus ob semen liberum consereaei , quod tamen solum notam minime essentialem praebet. — An Diplachne Beauv. huc? an ad Bromum? 4) Corollae ealeula infertor subulata. 1:95. Triticum L. (Beauv: T. XX. £. 4). Spica. Spiculae solitariae. 'Involucellum calycisloco louer 2- florum (prae- ter rudimentum flosculi tertii): glumis dilatatis mu- cronatis 1l. subulato -setigeris , ecarinatis. Cor. valv. inferior squamis 'involucelli subconformis; ; superior subconduplicata. L od. sqq. collaterales. S em. corticatum. Species. . vulgare Host, etc. 1:96. Secale L. (Beau. T. XX. f. 6.) Spica. Spiculae solitariae. Involucellum calycis loco diphyllum 2-florum (prae- 193 ter rudimentum flosculi tertii): glumis angustis se- toso - subulatis. V) eiilelisaol Cor. valv. inferior in setam longam subulata: superior subconduplicata. d Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. Species. cereale L. eic. 107. Agropyron Gaertn, (Beauy. T. XX. (1X 230: Spica. Spiculae solitariae, plerumque compressae. Involucellum. calycis loco diphyllum 5-9- florum: glumis lanceolatis carinatis. Cor. valv. inferior in setam subulata, l, mutica ; su- perior subconduplicata. Lod. sqq. collaterales. Sem. adnatum. Species. repens Beaue. (Triticum repens L.) patulum (Triticum patulum. Willd.) orientale (Secale orientale L.) etc. x :99, Elymus L. (Beauv. T. XX. f. 7) (Asprella. Cae.) (Gymnostichum Schreb.) Spica. Spiculae binae, ternae, quaternae, senae. 155 P volucellum calycis loco diphy llum 2 3 9 - lorum: | ol oit ZOTENI .. glimis plerumque subulaeformibus. : Cor. valv. inferior subulato - setigera l. mutiéa: supe- rior subconduplicata. NNUS dt Lod. sqq. collaterales. Sem. corticatum. Species. arenarius £L. etc. (UUulna x5 $1 , " SIGOSIHIfi 5) Corollae ealeula inferior multiseta I. inultisubulata. " i "n * b "M LU L| '] A LI | ,Fiu iig . » PELS . : 29 9 mw I| (9. Aegilops t. (Beauv. T XX. .£:5)) e Spica. Spiculae excavationibus racheos impressae. Lyra. ^Cal./5-forus: gluniis cartilagineis , latis';$ 2d setis OUUg T'nuckonatis; flosculís pauló brevior. ^5. Cor. valv. inferior 2 -5-, rarius 1 - seta aut mutica:; superior complanato - condipliéatà ; costis ciliata: Lod. sqq. collaterales. diisoo iesd ilv Sem. tectum. mummet wma Species. ovata L. etc. k. solh LQUA Y i». Pommereula L. «ppl (Beanv, T: XH. f. 6 Spicae subpaniculatae ? 154 Cal. turbinatus 5-4- florus: glumis aequalibus 4- - fidis, medio longe subulato - setigeris. Cor. valv. inferior glumis calycinis simillima ; superior brevissima. Styli basi connati? (Styl. 1. Linn.) Sem. oblongum, tectum. Species. - Cornucopiae L. fil| — (Character ex Linn.) i1. Sessleria Scop. (Beauv. T. XVI. f. 7) (Echinaria Desf.) Racemus spicatusl. capituliformis. Spiculae bracteà unà alteráve suffultae. . Cal. membranaceus, 2 - 5- florus, Reis d Cor. valv. inferior obtusa, 3-5 -seta; superior subcon- duplicata. L o.d.. sqq. collaterales. Styli basi coaliti. Sem. tectum. Species. coerulea 4rd. etc. O bs. Specimina Sessleriarum ineeniuntur , quae ad, Multiflora sursum imperfecta spectant, — Echinaria se/á rigi- ditate partium*neque eeró generice dieersa. 155 12. Pappophorum Seireb. (Beauy. T. XVI. f. 12) (Enneapogon Dese.) ,; Panicula spicaeformis. i Cal. membranaceus, sub -5- florus, Bode aequans. Cor. valv. inferior subulis 9- 15-terminata; superior subconduplicata. : —»Lod..sqq. collaterales. . S em. oblongum, liberum. : Species. alopecuroideum Al. nigricans Br." etc. Obs. Et hoc genus Multifloris sursum imperfectis affine. 3 115. Pentameris Beauv. (T. XVIII f. 8.) * Panicula subsimplex. ho 8 Cal. membranaceus , 2 - florus, üdscilia jobgiós. Cor. valv. inferior bifida, 4-subulata, inter subulas medias aristata: aristà tortili.: ;;./,./. Lod. sqq. collaterales. Sem. liberum. MPEGlefisy stedaed jesd. a« '"Thuari Beauc. i4. Donax Beauv. (T. XVI. f. 4. 5. T. XIX. f. 1) Panicula. Cal. membranaceus , 2-7-florus , flosculos aequans. 56 E pOWXE JP3gusestdTy dadioo Ce&IrrO£cctodt am H "v; Cor. basi piloso - barbata : valv. inférior déhium tri- cuspidata ; *supertor subeóifdupliodih. L od. sqq. collaterales. iqe 5igsursd "S'ém. "Edetiim' uH FOE fua .eMoondedmioud iso «oris "RERO. - t | affecti! TORIO AER e Species. .etsoitaubnosdae arundinaceus Beaue. (Arundo*^Bonazr L:) borealis (Fe- stuca arundinacea Liljebl. Won KEHHIE): ámMipelódésimos ( Arundo ampelod. Cyr.) etc. 205 O bs. Nerei, ecaleulaexapicem posthae.in cuspideg,-dieisurt 3 UL junioribus plerumque adhuc in acumen. unicum, coaliti Sint. 5f 'aleulae Superioris! longitudo, eanid, Ooearuvun; in B irars turbinatum , barbatum. ; | y di , ? "24 " my "1 M , "mr b edes 6) Corollae ealeula inferior dorso aristatd. 6 ite rol allg on ; nim ce ———— à 115. [iint et lale Bésius. e. XL f. "s Panicula. a9Ig1oisiloeo .ppe!.bo.l Cal membranaceus , subtri - florus';' floscnlds "sub- aequans. Cor. basi barbata: valv. infehior apice integra l. fissa: flosculi inferioris dorso aristata. "0 inwumdT Lod. sqq. collaterales. Sem. adnatum. WYu LN , - Pj (T AE dà i 1 ra ) 4 4 robe X E Species. avenaceum dA dA eeu elatior eA etc. 154 Obs. Affinitas naturalis cum Donace. Oearium in utroque flosculo praesens, taniàm non semper peritus elaboratum, | forté aristd. absorbtum? n6. Ávena L. (Beauv. T. XVIII. £. 1. 4: 5.) (Airae spp. L:) (Trisetum Pers.) (Gaudin ia Beau.) Panicula, quandoque racemosa. Cal 2-10 florus, glumis membranaceis: longitudine varia. C or. plerumque basi barbata : valv. inferiorbifidal. subu- lato- bilaciniata , dorso aristata : aristá tortili, vagà. L od. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. | sativa L. alpina. (Aira alpina L;) caryophyllea /7^eb. ( Aira caryophyllea L.) etc. Obs. genus commode subdividendum. 15. Deschampsia Beauv. cr. x vini. (5; Panicula. Cal. 2-4-florus, flosculos aequans. » Cor. basi pilis stipata: valv. inferior r'iultidentata .: in- fra medium aristata : aristà rectà. Lod. sqq. collaterales Sem. liberum. i50 | j Species. | cespitosa Beauv. (Aira cespitosa L.) bottnica. (4ira bott- nica. IW'ahlenb). etc. 3) Corollae valpula inferior basi aristata. 8. Corynephorus Beawv. (T. XVIII. f. 2.) Weingaertueria Bernh. Panicula. Cal. 2-florus: glumis membranaceis flosculis longior. Cor. valv. i»ferior integra , basi aristata: aristà medio articulatà , apice clavatà. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. canescens Beaue. (Aira canescens L.) etc. " VF. Multiflora sursum imperfecta. LI 119. Pentaraphis Humb. et Bpl. (Gen. et sp. T. 6o.) Spica rara. 159 Cal. sub - 5-florus: glumae inferioris loco setae 5. ba- — si cohaerentes; superior apice bidentato setigera. Flosculi basi pilis stipati : Completus: Cor. sessilis, 2- valvis: valv. inferior bi- fido - dentata, inter dentes et utriüque setigera. Incompletus (4): Cor. pedicellata, 2- valyis: valv. inferior apice 4- dentata, inter dentes et utrinque setigera. Tertii rudimentum lineari - subulatum. Ew... S em. oblongum, tectum. * Species. scabra Humb. et Bpl. 12e. Chondrosium pest. (Beauv. T. IX. t. 7.) Spica solitaria subfalcata. Spiculae 1 - laterales bifariam imbricatae. Cal. inaequalis 2 -florus, flosculis brevior. Flosculi basi pilosi: Completus callo insidens: Cor. valv. inferior bilaci- niata, inter lacinias et utrinque subulato - setigera. Incompletuspedicellatus, ovatus l. truncatus, trisetus. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. humile Beau». eic. Obs. Nimis affine Eutrianae. [nflorescentia tamen eà habitus disjunctionem suadent. (60 ii. Letrapogon best. (Fl. atl. T. 255.) Spica. Spiculae 4 - fariam dispositae. Cal. membranaceus , 5- florus, flosculis brevior. - Flosculi completi 2. inferiores: Cor. valv. inferior carinata , villosa , truncata, setigera. Incompletus pedicellatus: Cor. valvulae subaequa- les, truncatae: utraque setigerá. Lod; T$. 5em. tectum. Species. villosus. Des. :22. Chilonis sw. (Fl. !nd. occ. T.i. Tab. 3.) (Schultesia Sprgl.) (Eustachya Des.) Spicae digitato - fasciculatae. Spiculae 1 - laterales. Cal. membranaceus, persistens, 2-5-florus: glumis inaequalibus , subinde brevi - setigeris , flosculis brevior. Flosculus completus: Cor. coriacea: valv. infe- rior ephippiiformis, mutica l. setigera , superiorem subreversam fovens. Incompletus (5.1. g .) clavatus, pedicellatus, mu- ticus l. setigerus. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum. Er oapecites. cruciata Sip. petraea Sic etc. 101 :25. E.utriana. (Dinebrae spp. Beaue. (Hb. et Bpl. G. et Sp. T. 1 — 55) (Bouteloua Lag.) (Atheropogon MiüAlenb. ap. J^ ld.) (Triathera Dese. (Beauv. T. IE" A) (Triaena Hb. et Bpl. 'T. 61.) (Polyodon Hb. et Bpl. 'Y. 52.) Racemus simplex l. compositus. Cal. membranaceus 2-florus: glumae inaequales , ca- rinatae , lanceolatae. Flosculus completus: Cor. membranacea: val- vulae acutae , setoso - divisae , rariàs integrae. Incompletus (5.1. d.) pedicellatus, polymorphus, trisetus. L od. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. curtipendula (Chloris curtipendula Michz.) bromoides (Aristida americana L.) M etc. Obs. Genera sub Eutriana unita inflorescentiá et habitu inter se perfecte conveniunt , legemque symmetricam | omnibus communem sequuntur. 'Triaenae ealeulae integrae analo- gon habent in ealeulis junioribus Eutr. curtipendulae, quarum costae , non nisi seriüs ir, setas distinctas solutae , valeulam formant adhuc integram et. simpliciter acutam. Epiphysis subulacformis "Triaenae , calycis glumae infe- riori adposita , pari modo saepiüs ineenitur in. Eutr. cur- tipendulae (calycum praeserlim inferiarum) glumis infe $1 162 rioribus (a superioribus plerumque satis longe remotis , ita uL b. WiurbENOW Atheropogonis sui calycem 1 -glu- mem dixerit). Forma denique flosculorum imperfectorum rudior aul perfectior eadem est ac in. Chloridis speciebus eodem modo eariantibus. (Aristida americana L. est Dinebra bromoides Hb. et Bpl. a cl. Kunth perperam ad Heterostegam juncifo- liam Desv. relata.) ;»4. Heterostega Desv. (Hb. et Bpl. G. etSp. T. 54.) Racemus simplex. Flores 1 -laterales. Cal. sub - 5 - florus, flosculis brevior. Flosculus completus sessilis: Cor. 2-valvis: valv. inferior apice bifido - dentata, inter dentes et utrin- que setigera. Incompletus (d'.) pedicellatus: Corolla completi. Tertii rudimentum ramosum. Eod Sem... Species. juncifolia Dese. Obs. Nimis affinis Eutrianae ! 125. Chrysurus Pers. (Beauv. T. XXII. f. 5) | Lamarckia Moónch. Panicula racemosa secunda. Spiculae binae, ineolucra- tae spicis aliis ternis, longioribus , multifloris , ste- rilibus. | 165 Cal. membranaceus , 2 -florus. Flosculus completus: Cor. pedicellata: valv. in- Jferior setigera: L Incompletus, longiüs pedicellatus, membranaceus, setigerus. Eod... Sem. tectum. Species. cynosuroides Pers. (Cynosurus aureus L.) O bs. ambae spiculae plerumque aequales. :26. Melica L. (Beauv. T. XIV. f. 4. 5) Panicula racemosa , subsecunda. Cal. 2-4-florus, membranaceus , glumis ovatis flos- culos aequans. Flosculi completi, 1x. l. 2. Cor. coriaceo - mem- branacea, mutica; valv. superior subreversa. Incompleti superiores , alter alteri insertus. Lod. sqq. in unicam connatae. Sem. liberum, nitidum. Species. cristata L. eic. :3;. Coelachne 8 Panicula. 164 Cal 2-florus: glumae subaequales , obtusissimae, ventricosae. | Flosculus completus: Cor. 2- valvis: valv, infz- rior ventricosa. Incompletus ($2) superior, pedicellatus. L od. sqq. collaterales ? Sem. liberum, utrinque acutum. Species. pulchella. Br. 1:38. Holcus L. (Beauv. T. XVII. f. 10) Panicula. Cal 2-(rarisime 3-) florus : glumis inembranaceo- chartaceis , subnavicularibus , subinde seiigeris., flosculis longior. Flosculus completus pedicello cornuto insidens : Cor. valv. inferior cartilaginea , mutica.. Incompletus (d aut tabescens) siricte pedicellatus, chartaceus , supra medium aristatus. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. lanatus L. etc. Obs. Rariüs flosculi ambo completi. Pe«dicellus flosculi inferio- ris carlilagineus , incureus, cornulus, cornü suo rudi- menti basilaris speciem sistit , quod. interdum in. eerum flosculum masculum abire potest ; unde LEERsiIvs calycem quandoque triflorum invenit. 165 129. Eictrosia 8 Panicula. Cal. multiflorus. Flosculus completus: Cor. valv. inferior apice se- ügera. Incompleti (d. l. 5.) Cor. valv. inferior apice lon- gius setigera. Species. Brownianae. 5o. T'riraphis x. —— Panicüula. Cal. multiflorus. Flosculus completus: Cor. valv. inferior apice triseta. Incompleti (d. Ll. 5.) superiores: Lou.:. J Sem.. Species. Brownianae. 166 FL Poly gam A. Calyces omnes hemiologami. 2) involucrati: 1. Fillo Ll. pilis. i31. Homoplitis (Beauv. T. XI. t. 7) Pogonatherum Beau». Spica cylindrica; rachis articulata: articulis bifloris : spicularum alterà pedicellata: pedicello villoso. Cal. villis involucratus, hyalinus , biflorus : glumis aequalibus íflosculos aequans: glumà superiore sub- apice longe setigerà. Flosc-. qd.l b: Cor. 1-2-valvis, aut o. in maseulà stam. 1. quandoque absque valvulà solitarium intra calycis glumam inferiorem. Flosc. $ Cor. 2-valvis, hyalina: valv. inferior sub apice longe aristata. Lod. o. Sem. oblongum, tectum. Species. crinita. (4/ndropogon crinitus Thbg.) O bs. Nomen a cl. BEAUvOIS minüs ,fauste compositum! mu- landum esse censut. :52. Dimeria 9r. (Tab. nostr. XIV.) Spicae terminales, binae, ternae. Spiculae biseriales , alternae in rachi continuà, angulatà. 1675 Cal. pilis brevissimis involucratus, coriaceus: gluma inferior exterior, angustior; superior rachi adversa, compressa. Fl b. Cor. 1-valvis, hyalina, l. o. Fl. $ Cor. 2-valvis, hyalina: valv. inferior apice bi- fido aristata: aristà tortili; superior minuta. Stam. 2. 5. Lod. sqq. collaterales ? Sem. cylindricum, tectum. Species. acinaciformis Br. etc. Obs. Speciei ex. Ind. or. (Dim. ornithopoda nob.), ex qua analysis nostra , specimina plurima, eidi spicis ternis terminalibus. Flosculus neuter in kac nullus , corolla hermaphroditi eeró ineersa. Stamina, constanter 2. Facies omnino Chloridis cruciatae. 139. Saccharum L. (Tab. nostr. XV.) (Eriochrysis Beau.) Spicae paniculatae: articulis, quandoque solubilibus , bifloris: spiculà alterà pedicellatà. Cal. lanugine involucratus (et quandoque vestitus), coriaceus, 2-ílorus: glumis inaequalibus flosculis paulo longior. Fl. 5. Cor. 1-valvis, hyalina l. membranacea , her- maphrodito plerumque longior. Fl $ Cor. 2-valvis, hyalina, mutica: valv. inferior quandoque filiformis aut obsoleta. 168 Lod. sqq. collaterales. Stam. 1-3. Sem. Uberum. Species (examinatac). officinarum L. spontaneum L. contractum Hb. et Epl. Obs. Descriptiones S. officinarum ét contracti optimae in Flora Essequeboensi! :34. Iimperata Cyr. (Beauv. T. V. f. 1) Panicula spicaeformis. Cal. lanugine sericeo involucratus et vestitus, mem- branaceus, 2-florus: glumis subaequalibus. floscu- lis longior. Fl. b. Cor. 1-valvis, hyalina, hermaphrodito dupló longior. Fl $ Cor. 2-valvis, hyalina, mutica: valvulae in- cisae. Lod. o. Stam. 2-3. Styli basi coaliti. S em. tectum. Species (examinate.) arundinacea Cyr. Koenigii Beauv. Obs. Filosculum neutrum rarius biecalpem , ealeulas Herma- phroditi interdum hinc connatas , stamina semper 2, obscreaei. Genus melis iterum cum Saccharo conjungendum! Lodiculae nota non essentialis. 160 :55. Püpidium (qtost Gr. Tom. III. Tab. 2j Panicula. Cal. pilis involucratus, coriaceus, 2-[lorus: glumis subaequalibus flosculis pauló major. Fl b. Cor. 1-valvis, membranacea. Fl i. Cor. 2-valvis , membranacea : valv. üinferror apice aristata: aristà rectà, rariüs tortili. Lod. sqq. collaterales. Sem. oblongo - cylindricum , liberum. Species (examinatuae.) strictum (Andropogon sirictus Host.) Ravennae (Saccha- rum Ravennae Host.) japonicum (Saccharum japonicum Thbg.) Obs. Habitu, substantiá armisque , praecipue denique eo a Saccharis distinguitur , quód. calycis gluma | inferior in Ripidio sif minor, quae major tn Saccharo. . Ripidium japonicum recedit: calyce potus cartila- gineo - coriaceo , ealeulá hermaphroditi apice bifidá , ari- stá tortili munitá , quae in reliquis apicem membrana- ceum suum ad aristam rectam utrinque producit ; ramis denique racemosis , spiculis omnibus inaequaliter pedicel- latis. Fabrica autem ex toto eadem est , nec certe magis haec species a. Ripidiis separari poterit , &C 9. gr. Echi- naria a Sessleriis. 179 2. GSetis. :56. Gymnothrix Beauy. (T. XIII f. €.) Spica. Spiculae lanceolatae. Involucellum multisetum , cum spiculà deciduum: setà unicà longissimá. Cal. membranaceus, 2- florus, flosculis brevior : gluma inferior multó minor. Fl. $. Cor. 1-valvis, membranacea. Fl. $. Cor. 2-valvis, membranacea. L od. sqq. collaterales. Sem. ..«- Species. Thuarii Beauo. etc. Obs. Genus procul dubio cum Penniseto conjungendum. cf. Pars prior. Cap. II. :57. Pennisetum Pers. (Beauv. T. XIII. f. 5.) (Penicillaria J7Zilld.) Spica racemosa: Spiculae lanceolatae. Jneolucellum 1-2-florum, setae plurimae, scabrael. plumosae. Cal. membranaceus, 2 -florus, flosculis brevior: gluma inferior, rariüs utraque , pusilla. Fl. 5. Cor. 1-2- valvis, chartaceo - membranacea. Fl. $ Cor. chartacea: valv. inferior superiorem am- plectens. Lod. o. Styli basi connati. Sem. oblongum, tectum. 173 Species. cenchroides. Pers. etc. Obs. Pennisetum cum Setariá neutiquam conjungi potest. — Penicillariae W., praeter calycem minutum , differen- liam essentialem nullam inecnio. 158. Setaria Beauv. (T. XIII. f. 5.) Panicula spicaeformis l1. spicata: Spiculae oblongae. Involucellum setae 2 l. plures. Cal. 2-florus: gluma inferior parva; superior herbacea aut chartacea, flosculum hermaphroditum aequans. Fl b. Cor. 1-2- valvis, chartacea l. herbacea. Fl i$. Cor. 2-valvis, demum cartilaginea: valv. zn- ferior convexa superiorem planiusculam involvens. L od. sqq. collaterales. S e m. corticatum. Species. viridis Beaue. (Panicum eiride L.) etc. 5) Squamis induratis. 159. Trachys Pers. (Beauv. T. XXI. f. 7.) Spicae binae (rarius 1.): Spiculae 1- laterales , fasci- culatae, racheos dilatatae articulis concavis receptae. Involucrum fasciculi cujusvis 4-5-flori squamae subulatae, cartilagineae. 172 Cal. 2-florus, llosculis minor: gluma inferior linearis, coriacea , anterior; superior lanceolata, membrana- cea, posterior. Fl. 5. Cor. 1-valvis, magna, coriacea , subrotunda acuminata. Fl. $. Cor. 2-valvis, acutissima , chartacea. Lod. sqq. collaterales. Styli basi connati. Sem. tectum. Species. mucronata Pers. (Panicum squarrosum Retz.) 4o. Cenchrus Lr. (Beauv. T. XIII. f. 7) Panicastrella Michel. (Antephora Schreb.) Racemus simplex. Ineolucrum connivens, multipartitum, plerumque spinosum , demum induratum , spiculas 1-4 includens. Cal. chartaceus l. coriaceus , 2-florus, hemiologamus, rariüs 1- florus hern:aphroditus. Flosculi acuti, plerumque calycis substantià. Fl. $.1. g. Cor. 1-valvis. Fl. $. Cor. 2- valvis. Lod. o. Styli basi connati. Sem. ellipticum, tectum. Species. echinatus L. laevigatus (Antephora elegans Schreb.) 'etc. | 179 O bs. Antephoram generice non dieersam esse, optime jam monuit cl. KuwTH ap. Humb. et Bpl. /Jneolucri spinula- rum loco lacinulae 4. cum lacinüs majoribus alternantes. | b) absque involucro. 1. Corollarum altera setigera. 4. Melinis Beauv. (T. XI. f. 4) Panicula composita. Cal. 2-florus : gluma inferior minutissima ; superior flosculos aequans, cordato - emargiuata, mucronata. Fl £^. Cor. 1-valvis, herbacea, bifida, inter lacinias longe setigera. FL $. Cor. 2-valvis, chartacea , mutica , corollà neutrà brevior. Lod. o. S em. oblongum , tectum. Species. minutiflora Beauv. Obs. E tribu Panicorum. — Folia glutinosa. 2. Corollarum altera aristata. :42. Ischaemum Lr. (Beauv. T. XXI. f. 4) (Colladoa Cave.) j ex auctoritate BRowri. (Sehima Forsk.) ! ? 174 (Meoschium Beau».) Spicae conjugatae , rariüs solitaria. Rachis articulata. Spicula altera sessilis, altera pedicellata quandoque uniflora. Cal. coriaceus, biflorus: glumis aequalibus flosculis longior: inferior complanata. Fl b.l g. Cor. 2-valvis. hyalino - membranacea , mutica. Fl. $. Cor. 2-valvis, hyalino- membranacea: valv. inferior apice bifido aristata. Lod. sqq. oppositae? S em. oblongum , tectum. Species. muticum 4Z.. etc. :45. Pleuroplitis Tab. nostr. xvi. Spicae (breves) subfasciculatae. Spiculae alternae, ra- chi ar(iculatae adpressae. Cal. 2-florus, flosculis longior: gluma inferior sub- herbacea , nervosa; superior chartacea, carinata , cuspidata. Fl. 5. Corollae loco arista tortilis, basi valvulae su- perioris hermaphroditi adstans. Fl. $. Cor. 2-valvis, hyalino - membranacea : val- vulis acutis, aequalibus. Lod. sq. 1. lata. Stam. 2. Sem. cylindricum, liberum. 1759 Species. Langsdorffii. — (Gramen facie et foliis Panici prostrati Lam. pedunculis elongatis filiformibus, spicis 2 - 5 - fasci- culatis. E Nangasaki.) 144. Arthraxon Beau. (T. XI. f. 6) Panicula simplex. Cal. membranaceus , 2 -florus, flosculis longior. Fl. b. Cor. 1-valvis, acuta. Fl $. Cor. 2-valvis, subcoriacea: valv. inferior apice bifido - dentata , basi aristata: aristà tortili. Lodi... Senes: Species. ciliare Beaue. $. Corollae muticae (rariüs altera subulata). «o. Gluma calycis inferior minima. 145. Stenotaphrum (Beauv. T. XXI. f. 8) (Rottbólla Beaue.) Spica. Spiculae 1 - laterales , biseriatae , scrobiculis racheos tumidae alternatim immersae: inferiores binae: alterà pedicellatà; superiores solitariae. Cal. 2- florus: gluma inferior minima , anterior, char- 156 tacea; supemior coriacea , flosculos aequans, poste- rior. Fl g. Cor. 2-valvis: valvulis acutis, coriaceis, Fl. $. Cor. maris. Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum. Species. glabrum. (Rottbólia dimidiata L.) O bs. an spiculae superiores solitariae mere masculae ? :46. Hymenachne Beau. (T. X. f£. 8) Racemi confertim paniculati. Spiculae 1 - laterales con- fertae. Cal. herbaceus , acutus, 2 - florus: gluma inferior multó minor. Fl b. Cor. 2-valvis: valv.inferior longa, acuminata , herbacea; superior brevissima , hyalina. Fl. $. Cor. 2-valvis, herbaceo - membranacea, acuta. L od. sqq. collaterales ? , Sem. liberum? Species. Myurus Beauc. Obs. Panicis mazime affinis. 4n hujus genens (forté tunc emendandi) Andropogon insularis L.? in cujus flore neutro glumulam superiorem bipartitam lodiculaeformem obsereo. 117 147. Panicum L. (Beauv. T. X. f. i2) Milium Mónch. (Digitaria Hall.) (Syntherisma JZalt.) (Paractaenum Beauo.) (Monachne Beau.) (Echinochloa Beauv.) (Ürochloa Beau.) Flores, saepe racemosi, paniculati. Spiculae clausae. Cal. 2 - (rarissime 5-) florus: gluma inferior parva , quandoque obsoleta ; superior herbacea , flosculos aequans. Fl 5.1. dg. Cor. 1 —2- valvis: valv. inferior herbacea, quandoque (longe) subulata; superior hyalino - mem- branacea. Fl. $. Cor. 2- valvis, demum cartilaginea: valv. in- ferior convexa. superiorem planiusculam amplectens. L od. sqq. collaterales. Sem. corticatum. Species. (miliacea :) miliaceum LL. etc. (paspalacea :) ' sanguinale L. etc. (genuina :) colonum L. Crus galli L. etc. OQ bs. Numerus glumarum ealeularumque admodüm earíat, nec in solá Monachne Beauv. gluma inferior suppressa. est. 192 158 Panicum cimicinum Retz. (et species quaedam si- . miles) ob ealeulam Hermaphroditi inferiorem. cuspidatam / piz a Panicis removeeri poterit, quamvis Lodiculae squamae, in Panicis truncatae , in hoc granune lanceolatae ,. dis- junctionem suadere eideantur, — Acuminatio Hermaphroditi earia , tandem in processum , qualem in P. cimicino in- eenimus , transiens. | Panicum nemorosum Sw. spiculis patulis, glumis calycinis subaequalibus acutis , oeario in flosculo utroque distinclo , genus proprium. constituere meretur. An P. iso- calycinum Meyer, et aturense Kunth , quibus glumae calycinae aequales , eera Panica, sint , judicare nequeo. Echinochloae subulae eagae. — Pili Urochloae in pluribus Panici speciebus ineeniuntur. Vix Panici species genuina , sed medium | quasi inter Panicum et Pennisetum, est Saccharum Teneriffae. .Sac- charis non. nist ob eillum candidum calycem obtegentem simile, hoc gramen a Panicis recedit: ineolucello piloso breei , substantiá coriaceo - chartaceá et .formá .flosculi hermaphroditi , denique absentiá Lodiculae ; quibus notis Pennisetis propius est ; ad Panica veró spectat ob glu- mam minuLam , justo loco adjectam , .forté e pilorum in- eolucelli fasciculo coalito enatam , at tantám non semper obsereabilem , tum eeró per ipsos istos pilos compensatam. 9. Glumae calycis subaequales. 140. Ophiurus Gaertn. (Carpol. T. 181.) Spicae subfasciculatae , spathis foliaceis semi - inclusae. Spiculae excavationibus racheos immersae. vT9 Cal. 2-florus: gluma inferior cartilaginea 5 superior membranacea. | Fl b.l 4 anterior. Fl. $. posterior. Lod. o? B5... Species. corymbosus Gaertn, (Rottbólla conymbosa L. sppl.) (Char. ex Brown.) 149. Fhrasya Humb. et Bpl. (Gen. et Sp. T. 59) Spica. Rachis membranacea, concava. carinata, spi- culas 1 -laterales fovens. . ug Cal. membranaceus , 2- florus: glumis aequalibus flos- culis longior: superior profunde. bipartita (duplex Humb.) , laciniis infra apicem setigeris. Fl. g. Cor. 1- valvis, membranacea. Stam. 3. Fl. $..Cor. 2- valvis, subcoriacea. Stam. 2. Led... Sem. oblongum, tectum. Species. paspaloides Hb. et Bpl. 55». Microchloa n». at». et Bpl. G. et Sp. 7. 25. Spica 1 -lateralis. Rachis continua. 4 100 Cal. membranaceus, polygamice : -ílorus, glumis subaequalibus corollà longior. FL .Gor. o. Fl.$. Cor. inclusa, villosa , inversa. Stam.2: 5 Lbod'.. Sem. oblongum , tectum. Species. setacea Br. (Nardus indica. L.) :51. Hemarthria Br. Spica subulata. Rachis semiarticulata :' articulis bi- floris. Cal. 2-florus, clausus: gluma interior flosculi inferio- ris rachi adglutinata , superioris soluta. Fl. 5. Cor. 1- valvis, hyalina. Fl $. Cor. 2-valvis, hyalina. Lod. sqq. collaterales? Species. compressa Br. (Rottbülla compressa L. sppl.) :5s. Neurachne 8r. Spica simplex, ovata. Cal. coriaceus , nervosus ; sins induratus: glumae subaequales. Fl b. Cor. 2-valvis: valv. inferior glumis conformis. 363 Bl j. Cor. $-valvis, hyalina. Lod. sqq. collaterales ? S em. liberum. Species. alopecuroidea Br. :55. Orthopogon Br. (Beauv. T. XI. 1.5.) Oplis menus Beauv. Spica composita. Cal. herbaceus, 2-fílorus: glumis subaequalibus , ro- strato - setigeris, flosculis brevior. (Seta glumae su- perioris saepe obsoleta.) FL 5.1 g. Cor. 1-2-valvis: valv. inferior glumis conformis , brevi - caudata. Fl £f. Cor.2-valvis, chartaceo- cartilaginea, acuta, clausa. Lod. sqq. collaterales. Sem. corticatum. Species. Burmanni Br. (Panicum Burmdnni Retz.) remotus (Pani- cum compositum L.) eic. :54. E:chinolaena Desv. (Hb. et Bp. G. etSp.T. 58) Spica, — l. racemi subpaniculati. Spiculae 1: -latera- les, acutae. 162 Cal. coriaceus, 2-florus: glumis lanceolatis, acumi- natis flosculos superans. Fl. 4. Cor. 2- valvis membranacea: valv. inferior su- periorem obvolvens. Logd ::5 Bem. Species. hirta Dese. — Humboldtianae. O bs. Citatae species eix genus naturale constituunt. — Echino- laenam polystachiam | Panico nemoroso affinem esse! " A«uuth. 7, 7, :55. Streptostachys Desv. (Beauv. T. X. f. 11) Racemi paniculati: rami alii steriles, racemos e squa- mis imbricatis formantes ; alii fertiles : Cal. 2-florus: glumis herbaceis, subaequalibus: in- Jerior basi complanata. Fl. 5. Cor. 1- valvis, calyci conformis. Fl. $. Cor. 2- valvis, coriacea. L o d. sqq. eollaterales ? Sein. x Species. hirsuta. Beauv. :565. Anthenantia Beauv. (T. X. £. 7.) Aulaxis Ell.? Panicula. 185 Cal. herbaceus, glumis subaequalibus, concavis, flos- culos aequans. Fl. 5$. Cor. 2-valvis, membranacea, transversa. Fl. $. Cor. 2- valvis, subcartilaginea. Edd lu, Bom.... i Species. villosa Beauc. (Phalaris eillosa Mcha-.) O bs. Character ex BEAvvors. 4n eeró flosculi neutrius con- structio rite obsereata ? Icon citata flosculum neutrum in- tra glumam. calycis superiorem positam exhibel , quod in Polygamis esse nequit ; nec facile juxta hermaphroditum cartilagineum oaleula fl. neutrius utraque membranacea ineenilur. 4n igitur gluma. sic dicta. Calycis superior po- tiàs flosculi neutrius ealeula inferior 4 eeraque gluma in- Jferier calycis suppressa ? B. Calyces heterogami. 355. Rottbolla qr. 51) n:. (Stegosia Lour.) Spica teres , articulata: articuli solubiles 2-flori. Spi- culae scrobiculis racheos immersae : Hemiologama: Cal. 2- florus: - Fl. 4.1. 5. Cor. 3-2-valvis, hyalina, mutica. Fl. $. interior. Cor. 2- valvis, hyalina , mutica. Mascula (1. abortiva) superior. Cal. 1 - 2 - florus. 184 Lod. sqq. collaterales. (?) Sem. oblongum, tectum. Species. Coelorachis Forst. etc. O bs. Speciem habeo hujus generis novam, in. qua ealoulae nom hyalinae sed. chartaceae , articuli racheos intus infundi- buli instar excaeati, Lodiculae autem squamae oppositae sunt. :58. T huarea Pers. (Beauv. T. XXII. f. 9) Spica simplex. Spiculae 1: - laterales, 1 - seriales, in rachi crasse coriaceà, dilatatà , superne angustatà : infimae hemiologamae; superiores (4-6) masculae. Hemiologamae: Cal. 1-glumis, herbaceus, villosus, 2 - florus: Fl 5. interior: Cor. 2-valvis: valv. inferior glumae- formis. Fl. $. exterior: Cor. 2- valvis. Masculae. Cal. hemiologamae , 1 - florus. L od. sqq. collaterales ? Sem. corollà et rachi induratà involutà inclusum, Species. latifolia Br. etc. 185 :5. Andropogon L. (Beauv. T. XXIII. f. 5. 4.) (Anatherum Beau.) (Pollinia Sprgl.) (Cymbopogonis spp. Spral.) (Dichanthium JZillem.) (Diectomis Hd. et Bpl.) (Elyonurus Ilb4d. et Bpl.) Spicae : una l. binae l. plures fasciculatae aut panicu- latae. Rachis articulata: articulis barbatis, bifloris: spiculà alterà sessili, alterà pedicellatà. Sessilis: Cal. herbaceo- chartaceus, aut 1 - florus herma- phroditus aut biflorus hemiologamus: Si hermaphroditus : Cor. inversa, hyalina, 2-valvis: valv. inferior apice aristata, rariüs mutica. Si hemiologamus : Fl. 5. Cor. 1-2- valvis, hyalina, mutica Fl. $. Cor. modo descripta. Pedicellata: aut tabescens , aut Cal. sessili similis , 1 - rariüs 2 - florus: Si uniflorus : . Cor. b. l. d. hyalina, 1-2- valvis, mutica. Si biflorus : Fl. 5. Cor. hyalina 1- 2-valvis, mutica. Fl. 4. Cor. hyalina 2 - valvis, mutica. Stam. 1. 2. 5. L od. sqq. collaterales (truncatae). Sem. tectum. 386 Species (examinatae.) 1. spathaceus (noe. sp.) 2. bicornis L. 5. heteranthus (noe. sp.) 4. virginicus L. 5. argenteus Dec. 6. hirtus L. 7. annulatus JaÀl. 8. Ischaemum L. 9. digitatus FaH. 10. furcatus Mühlenb. 11. Schoenanthus L. 12. muricatus Retz. 13. fastigiatus Sw. 14. distachyos L. O bs. Species examinatae eo ordine recensitae sunt, quo spi- cula earum pedicellata a mero rudimento (flosculo tabes- cente) ad. flosculum staminiferum usque progreditur. Character quidam generalis super totam Andropogo- num turbam effusus disjunctionem specierum quarumdam . formá numeroque partium cum reliquis discrepantium non permitlit., nec distincti harum differentiarum constituti sunt limites. Species 1. el 2. aristá rectá nec tortili , sta- mine Hermaphroditorum constanter unico , flosculi pedi- cellati non nisi rudimento — Sp. 5. 4. et 12. aristae defectu , .flosculo pedicellato uniealei , tabescente , prae- Lerea 4. ct 12. spiculá sessili biflorá — 14. spiculá utrá- que biflorá — 195. et 14. calyce setigero differunt ; neque lamen nolas quisquam definitas diceret , quibus hae diffe- renliae charactere pure generico. ac circumscripto com- prehendi possint , quibusque contra rationalem generis no- tionem non peccetur. Polliniae Calya non 1 - sed. 2 - florus. Androp. argenteus, (qualem ex earüs hortis accepi) spiculam: pedicellatam | pariter tabescentem habet: Inflo- rescentia Sacchari , in. Andropogone muricato eadem. An hic Andr. muricatus eeró gramen reeerd heteroga- mun? Equidem in spiculá sessili staminum ne vestigium quidem inveni , aucloritatem eeró BrTzu iconisque BEr- VISIANAE secutus sum. Faleula tertia in. loc gramine s. 1845 hermaphroditae | corollae. ealeula. superior ,. intra floscu- lum neutrum /fimbriatum posita omniumque tenerrima. est, In Androp. fastigiato, proaime affini distachyo , spicula. sessilis non simpliciter hermaphrodita , sed hemio- logama , biflora. Elyonurus solá absenti& aristae differt , ut heteran- thus, virginicus , al. 16. Manisuris L. fil. (Beauv. T: XXI. f. 10. 11) (Peltophorus Beau.) Spica. Calyces hermaphroditi et hemigami alterni , subimbricati. Hermaphroditus inferior: Cal. 2- eglumis, carti- lagineo - coriaceus , concavus , 1 - florus: gluma in- Jerior patellaeformis, corollam obvelans. Cor. 2-valvis, oblonga, hyalina, mutica. Hemigamus superior: Cal. 2-glumis, coriaceus, 2-florus: glumis ovatis, acutis, flosculis paulo lon- gior: superiore naviculari. Cor. utraque mascula, bivalvis, aut d bivalvis, hyalina, b. 1-valvis, hyalina. L od. sqq. oppositae. Sem. tectum. Species. granularis S». Myurus L. :6:. Chrysopogon (Host. Gr. Tom. I. T. 1) (Holci spp. Br.) (Raphis Lour.) 388 Panicula simplex. In ramorum apice spiculae ternae , pilis (aureis) iuvolucratae : media breviüs - , laterales longiüs - pedicellatae. media: Cal. 2-glumis , coriaceus , hemiologamus, biflorus: ( Fl. 5. Cor. 1-valvis, hyalina, mutica. Fl $. Cor. 2-valvis, hyalina: valv. inferior apice aristata ; aristà tortili. laterales: Cal. 2-glumis, coriaceus, hemigamus, biflorus: Fl. f$. Cor. 1-valvis, hyalina, mutica. Fl. g. Cor. 2-valvis, hyalina, mutica. L od. sqq. oppositae. Sem.... Species. Gryllus (4ndropogon Gryllus L.) aciculatus (4ndropogon aciculatus Retz.) 162. Sorghum Pers. (Gáàrtn. de fr. et S. T. LXXX. f. 2.) Holcus Br. (Blumenbachia. Koel.) Panicula. Spiculae cuivis hemiologamae adstans mas- cula l. neutra, pedicellata. Hemiologama: Cal. cartilagineo - coriaceus, clausus . biflorus, flosculis longior. Fl 5. Cor. 1- valvis, hyalina, mutica. Fl. á. Cor. 2- valvis, hyalina, plerumque fimbriata : valv. inferior apice aristata: aristà tortili, vagà. Pedicellata, paulo minor. Cal. ut in hemiologamis. 169 Cor. d. 1. 5. hyalina, bivalvis, mutica. Lod. sqq. collaterales, carnosae, villosae. Sem. tectum. Species. vulgare Pers. etc. :65. Apluda L. (Beau. T. XXIII. f. 1. 5) (Calamina Beauv.) Fasciculi florum, folio spathaceo involucrati, pa- niculati. (Ad basin eorum squamae 2, ac. paulo isupe- riüs squamae 4. hyalinae, verticillatae.) In fasciculorum ramo singulo Spiculae 2, spathá proprià mucronatà involucratae: altera sessi/is (in sti- pite membranaceo, inflato) spiculae superioris pedi- cello canaliculato adpressa; altera crasse - pedicellata. Sessilis: Involucellum calycem mentiens bipartitum , cartilagineo - coriaceum : lacinià alterà apice unguicu- latà. Cal. sub - hyalinus , 2- glumis, 2 - llorus: Fl. g. Cor. 2- valvis, hyalina, mutica. Fl ZZ. Cor. 2- valvis , hyalina : valv. inferior sub apice bifido aristata l. mutica; superior multó minor. Pedicellata: Involucellum calycem mentiens coria- ceum, 2-glume, 1 - florum: Cal. hyalinus, 2 - glumis. Cor. d. hyalina, 2- valvis, mntica. Lod. sqq. collaterales, truncatae. Sem. oblongum, tectum. Species. aristata L, etc. 190 Obs. Calyx ecrus inclusus: gluma ejus inferior. latior , major, nereosa , submembranacea. :94. Anthesteria L. (Beauv. T. XXIII. f. 4). (Cymbopogonis sp. Sprgl.) (Themeda Forsk.) Fasciculi florum , foliis spathaceis involucrati, pa- niculati. (Ad basin eorum squamae 4. lanceolatae, membranaceae , verticillatae.) Flores in pseudo- spiculam coarctati, quini l. sep- teni, quorum Sessiles 4. verticillati , masculi l. neutri. Cal. cujusvis 1-glumis, 1 -florus: Cor. 2- valvis, inaequalis , muti- ca, membranacea 1. hyalina. Pedicellati 2. (rarius s. |. 0.) masculi, sessilibus con- formes. | Centralis, stipitatus 1. Cal. 2-glumis, chartaceus , involutus , biflorus : Fl. 5. Cor. 1- valvis, membranacea l. hyalina. Fl. $. Cor. 2- valvis, hyalina: valv. inferior apice lon- gissime aristata, rarius mutica. Lod. sqq. collaterales? truncatae. B PBIn cn Species. ciliata L. etc. Obs. Flores eariant: pedicellati nunc 2 , nunc 1 , nunc o. In- terdum spiculae omnes tantüm 4 - florae , flosculis omni- bus masculis , et in tolá paniculá non. nisi unica septem- 191 flora (ut e. gr. in Anth. imberbi vidi). In Anth. japonicá et. prostratà Willd. loco hermaphroditi ftlosculum .femi- neum absque Lodiculá obsereaei. — Styli nonnunquam basi connati. C. Calyces androgyni. 165. Xerochloa &. Spicae 2 -4. abbreviatae , pauciflorae, intra vaginam spathaceam. Rachis subexcavata. Cal. 2-glumis, 2-florus, flosculis brevior : gluma |. exterior minor. Fl. g. exterior: Cor. 2- valvis, membranacea , subu- lata. Fl. 9 interior. Cor. maris. Styli basi connati. Lod. o. Sem. tectum. Species. imberbis Br. etc. :66. Isachne Br. Panicula. Cal. 2-florus: glumae membranaceae, obtusae, ae- quales. Flosculi aequales, bivalves, chartacei. 192 Fl. d. exterior. Fl. $2. interior. Lod. sqq. collaterales ? Sem. corticatum. Species. australis Br. Obs. Char. ex BRows, qui addit: Isachnen affinitatem ma- zimam habere cum Panicis, faciem Panici colorati. — Huc pertinere Meneritanam Herm. Zeyl. :67. Spodiopogon. Tab. nostr. XVII. Panicula. Ramuli dichotomi. Pedicelli apice barbati. Cal. 2-glumis, herbaceus . glumis villosis. flosculis longior. Fl. d. Cor. 2-valvis, hyalina, mutica. Fl. 9. Cor. 2-valvis, hyalina: valv. inferior bilaci- niata, inter lacinias aristata : aristá tortili. Filamenta 3. abortiva. Lod. sqq. subcollaterales. Sem.» Species. sibiricus. Obs. Affinitas quaedam cum Ripidus. 160. Zeugites Schreb. (Beauy. T. XII. f. 9.) Panicula. C al. 5- florus, flosculis brevior : gluma inferior truncata. 195 Flosculi masculi 2. eidem pedicello, alter super alterum, affixi: Cor. 2- valvis, oblonga, mutica. FL $.intra glumaminferiorem calycis: Cor. 1 - valvis, apice truncato et scarioso setigera. Species. americanus JZilld, D. Dioecia. E :69. Spinifex L. fi. (Beauy. T. XXV. f. 1) Marium spicae numerosae, approximatae, Cal. 2-glumis, 2-florus, flosculis brevior. - Cor. 2-valvis, membranacea. Hemiologamorum raches in capitulum echi- natum congestae. Cal. 2-glumis, 2-florus, flosculis brevior. Fl g.1l. 5. Cor. 1- valvis, inferior. Fl. $..1. $.-superior. "Lod. sqq. collaterales. Sem. adnatum. Species. squarrosus L. etc. 19 194 TRIGYNIA. Calyces androgyni. 15. Chamaeraphis m. Spica racemosa. Flores iudbrinali. distichi : pedicelli longissime subulati. Cal. 2-glumis, 2-florus: gluma inferior minima. Fl. g. Cor. 2-valvis: valv. inferior glumae superiori consimilis. Fl. ?. minor. Cor. chartacea. Lod. sqq. collaterales ? Sem. corticatum. Species. hordeacea Br. TETRANDRIA DIGYNIA. . Multiflora deorsum imperfecta. ;531. Tetrarrhena nr. (Billard. nov. Holl. T. 115.) Spica racemosa, simplex , aequalis. C al. 5-florus, flosculis multó brevior: Neutri 2. inferiores: Cor. 1-valvis, membranacea. Hermaphroditus interimedius: Cor. 2- valvis, hya- lina, mutica. Lod. sqq. oppositae. Sem. oblongum, tectum. Species. distichophylla Br. etc. :5*. Microlaena mr. (Beau. T. XII. f. 6.) Racemus laxus paniculaeformis. Cal..minutissimus, 2 - glumis, remotus , 5-florus: Flosculi pedicello lanuginoso communi insidentes : Neutri 2. inferiores: Cor. 1-valvis, nervosa,subulata. Hermaphroditus intermedius : Cor. 2-valvis : | valv. inferior acuminata. Lod. sqq. oppositae, alternantes. Sem. tectum. Species. stipoides Br. 196 HEXANDRIA. MONOGYNIA. Multiflora deorsum imperfecta. 179. Bambusa Sehrbr. (Beauv. T. XXV. f. 4.) Spica composita? Spiculae cylindraceae. Cal. coriaceus , multiflorus, flosculis brevior. Fll inferiores aliquot 4.1. f. imbricati: Cor. 1-valvis, coriaceo - chartacea , concava. F1l. completi superiores, majores: Cor. 2- valvis: valv. inferior coriaceo - chartacea; superior membra- nacea, bicostata. Lod. sqq. 5. Stylus 1. Stigmata 3. S em. oblongum, tectum. Species. Guaduae Bonpl. etc. 154. INastus Juss. (Beauv. T. XXV. f. &.) (Stemmatospermum Beau.) Panicula. Spiculae conico - oblongae, copiae: flos- culis subdistichis. Cal. coriaceus, multiflorus, flosculis brevior. Floscc. inferiores (6-8) steriles, imbricati: Cor. 1 - valvis, coriaceo - chartacea , concava. . * 9g Flosc. completus supremus (adjecto rudimento pedicelliformi): Cor. 2- valvis: valv. inferior coria- ceo-chartacea; superior subconduplicata . bicostata. L od. sqq. 5. Stylus 1. Stigmata 5. Sem. oblongum tectum. Species. Bambos (absque nomine trieiali) Aub. du Pet. Thouars Genera. noea Madagasc. in Mélanges de Botanique etc. Paris 1811. O bs. Non nisi spiculam vidi. Squamae Lodiculae non. nisi 2, latae , hyalinae , subtruncatae , villosae. Stylus 1. Stig- mata delapsa erant. — In spiculá alius speciei , ad Bam- busam pertinentis , loco squamarum lodicularium mem- branam truncatam , brevissimam , emarginatam , quasi e squamis aliquot conflatam , obsereaer. DIGYNIA. Ww UnutiFiiWsr a. 159. Oryza L. (Beauv. T. VIL. f. 7.) Panicula. Cal. minimus: gluma superior linearis. Cor. basi callosa , cartilagineo - coriacea, compressa, Z-valvis: valv. inferior foruicata, apice subulato- aristata l. mutica. 198 .— Lod. sqq. collaterales. Sem. tectum 1l. adnatum. Species, sativa L, Obs. Calycem naturae ambiguae esse ex affinitate mazximá E m . cum Leersiis prodit, Multiflora deorsum imperfecta. 1726. E.hrharta Thunb. (Beauv. T. XII. f. 2.) (Trochera Rich.) Panicula. Cal. herbaceus , 5-florus, flosculis brevior. Floscc. 2.inferiores steriles: Cor. 1 - valvis, subcarti- laginea. (Tertii rudimentum subrotundum.) Flosc. completus superior: Cor. 2-valvis: valv. inferior herbaceo - chartacea; superior hyalina, li- nearis. Lod. sqq. suboppositae. Sem. tectum. Species. panicea $m, etc. *99 MONOECIA. TRIANDRIA MONOGYNIA. Mares a Feminis remoti. 1. Superius positi, 177. Coix L. (Beauv. T. XXIV. f. 5.) Lithagrostis Gaertn. Mares laxe spicati, exeuntes ex ineolucro com- muni, ovato, inflato, crasse coriaceo, demum osses- cente , apice pervio. Cal. 2-glumis, membranaceus, lanceolatus, 2-flo- rus, flosculis (quorum alter saepe abortivus) lon- gior. Cor. 2-valvis, membranacea. Feminae involucro eodem inclusae, in recep- taculo basilares. Cal. 2-glumis, 2-florus, hemigamus : Fl. 9. Cor. 2-valvis, membranacea. Fl. 5. Cor. 1-valvis, hyalina. ' ad latera calycis flosculi 2, abortivi, subcylindrici. Lod. sqq. collaterales, truncatae. Stigma bifidum. Sem. subglobosum, calyce indurato tectum. Species. Lacryma L. etc. 200 178. Z,ea L. (Beauv. T. XXIV. f. 5) Mays Gaertn. Mares: Racemi paniculati. Cal. herbaceo - membranaceus , lanceolatus , biflorus , flosculos (quorum alter saepe abortivus) aequans: Cor. 2- valvis, membranacea. Feminae sessiles in receptaculo communi cylin- drico, involucro spathaceo incluso. Cal. 1- florus: glumae subrotundae, margine scariosae. Cor. 2- valvis, hyalina. Lod. sqq. oppositae? Stylus longissimus filiformis. Sem. pedicellatum, subrotundum , foveae receptaculi inhaerens. Species. Mays. L. 2. inferius positi. 179. Olyra L. (Beauv. T. XXII. f. 7.) (Lithachne Beaue.) : Panicula , 1. locustae axillares. Mares in quovis ramo inferiores. Cal. 2-glumis, herbaceus, glumis acuminatis. Go... Feminae in apice ramorum. Cal. 2-glumis: gluma inferior subulata. 201 Cor. 2- valvis, cartilaginea: valv. inferior superiorem obvolvens. L od. sqq. collaterales ? Stigma bifidum. Sem. corticatum. Species. paniculata Su. eic. DIGYNIA. 1. Mares «a Feminis remoti , superiüs positi. 18. Tripsacum L. (Beauv. T. XXII. f. 1.) Spica 1. l. plures fasciculatae. Rachis valida, subulata. Mares adpressi. -Involucellum bivalve, coriaceo - herbaceum. Cal. chartaceus, biflorus, flosculos aequans. C or. (utraque mascula) membranacea , 2 - valvis. Feminae excavationibus racheos immersae. Involucellum latum, cartilagineo - coriaceum. Cal. coriaceus, 2- glumis, hemigamus, 2 - florus: FL 9.9Cor. 2- valvis. Fl. 5. Cor. 1- valvis. 2302 Lod. sqq. subcollaterales : marium carnosae ; feminarum hyalinae. Styli basi coaliti. Sem. ovatum , tectum. Species. monostachyon JFilld. dactyloides L. 2. Mares cum Feminis mixti. 3:81. Hilaria nb. et Bpl. (Gen. et Sp. T. 57) Spica aequalis. /neolucrum spicularum monophyllum. irregulariter 6 - partitum , includens M ares 6. laterales: Cal. 2- glumis, membranaceus, obtusus, subcarinatus. Cor. o. Feminam intermediam 1: Cal. tenuissime membranaceus, 2-glumis: gluma in- D ferior ovata , apice attenuata ; superior linearis. Cor "9. 1200... 2 Sem. calyce tectum. Species. cenchroides Hb. et Bpl. 203 182. Lepeocercis Tab. nostr. XVIII. ' Spica simplex. Rachis articulata: articulis brevissime barbatis, 2-floris: spiculà alterà sessili, alterà pe- dicellatà. Sessilis: Cal. 1 - glumis, hemigamus: gluma herba- cea, ovata , flosculos obtegens. Fl. 5b. Cor. chartaceo - coriacea, 1-valvis, mutica. 9. Cor. hyalina, 2-valvis: valv. izferior subu- laeformis , apice aristata: aristà tortili. Pedicellata: Cal. ut in sessili.. b. Cor. ut in sessili. Fl g. Cor.hyalina, 2-valvis, mutica. Lod. sqq. collaterales. Sem. Species. serrata, (4ndropogon serratus Retz.) 385. Heteropogon Pers. (Beauv. T. XXHI. f. &) Spica simplex. Rachis articulata : articulis breviter bar- batis , 2 - floris : Spiculà utráque breviter pedicellatà. Inferior: Cal. 2-glumis, herbaceus, hemigamus, glu- mis planis, lanceolatis, flosculis longior. EL5.. Cor. hyalina , 1-valvis, níutica. Fl. d? Cor. hyalina, 2-valvis, mutica. Superior: Cal. 2-glumis, coriaceus , involutus : 1 -florus : Fl. ?. Cor. hyalina, bivalvis: valv. inferior apice aristata. , Lod. sqq. in mare oppositae; in feminà . . . an bre- vissimae ? 204 Species. glaber Pers. (4ndropogon 4Allionii Dec.) etc. . . . LJ . . L] LI * LJ ", O bs. non nisi specimina juniora examinare mihi contigit. HEXANDRIA MONOGYNIA. Mares cum Feminis mixti. 184. Pharus L. (Beauv. T. XXII. f. &) (Leptaspis Br.) Panicula. Mares pedicellati. Cal. 2-glumis: glumae inaequales , oblongae, corollá breviores. Cor. 2-valvis, membranacea. Feminae sessiles: Cal. 2-glumis: glumae subaequales, lanceolatae, co rollà breviores. Cor. elongata: involuta l. ejus valv. inferior ventrico- sa, subglobosa, apice angustata; superior linearis , minuta. Lod. o. Sem. corticatum. 309 Species. latifolius L. ;, 6. DIGYNIA. Mares a Feminis remoti. 1. superius positi. :85. Hydrochloa Beawv. (T. XX1v.1.4) Spicae: Masculae terminales: Cal. 2- glumis, oblongo - lanceolatus, acutus, 1 - florus. Cox. o. Femineae axillares. Cal. 2-glumis, herbaceus , marium. * (or. Oo. Lud. ... Styli basi coaliti. Sem. hinc gibbosissimum , liberum. Species. caroliniensis Beaue. (Zizania fluitans Mcha.) 206 :96. Potamophila s. Panicula. Mares (Hermaphrodito - masculi Br.): Cal. 2-glumis, minimus, 1 - florus. Cor. 2-valvis, membranacea, mutica, valvulis ner- vOsis. Feminae. Cal. et Cor. marium. Lod. sqq. collaterales ? Sem. ..: ; Species. parviflora fr. Obs. 4ffinitas maxima Oryzae et. Zizariae Dr. 2. inferius positi. 187. Ziizania L. (Beauy. T. XXII. f. 6) Panicula. Mares: Cal. 2- glumis, lanceolatus, membranaceus, 1 - florus. C or. o. Feminae. Cal. clausus, oblongo-lanceolatus: gluma inferior co- riacea , longe subulata. Cor. o. (Antherae 6. parvae, steriles Schreb.) Lod. sqq. oppositae ? Sem. oblongum , corticatum 207 Species. palustris Schreb. etc. DECANDRIA DIGYNIA. Mares a Feminis remoti. superius positi. 188. Luziola Juss. (Beauv. T. XXIV. £. 1) Mares in paniculà superiore. Cal. 2-glumis, muticus. Cor. o. Stam. 8. g. 10. Feminae in paniculis inferioribus: Locustae mi- nores. Cal. et Cor. ut in mare. Leg... Sem. globosum, liberum. Species. peruviana Pers. 208 POLYANDRIA DIGYNIA. Mares cum Feminis mixti. 18. Pariana Aubl. (Beauv. T. XXII. f. 2.) Spica simplex densa. Rachis articulata; verticilli 5- 6- flori. Mares 4. l. 5. brevi - pedicellati. Cal. 2-glumis, minimus, lanceolatus. Cor. 2-valvis, coriacea, ovata, obtusa. Stam. circiter 40. Feminae centrales, sessiles. Cal. ?-glumis, cartilagineus , corollam aequans. Cor. 2- valvis, membranacea , acuta. , L od. sqq. collaterales ? Seq. u.. Species. campestris Aubl. »PTLPDPDPLPLPPLPPPLPLPLTPPDLPLPSOCOSOS62225o4$4$922229224 Explicatio iconum. Tab. E. Epiphystis ophiuroides. 1. Pars spicae magn. nat. 2. Eadem aucta. 5. Locustae 2 expansae. 4. Corolla a tergo visa. 5. Squama. calycina. 6. Corolla a fronte visa. 7. Eadem a latere. 8. Semen cum filamentis. Tab. Il. Xystidium maritimum, 1. Locusta magn. nat. 2. Eadem aucta. "Locus exsertionis glumae superioris. 9. Fulcimentum locustae pilosum. 4. Gluma inferior. 5. Gluma. superior. 6. Corolla. . j. Ejusdem valeula inferior. 8 . Faleula superior. 210 Tab. III. Oropetium '"Thomaeum. 1. Plantula. integra. magn. nat. 2. Locusta. 9. Calyz. A. Corolla. 5. Semen. a latere eisum. 6. Idem a fronte eisum. Tab. IV. Helopus pilosus. 1. Ramulus magn. nat. 2. Locusta ab inleriore esa, 5. Eadem , demtá glumá inferiore. A. Corolla. 5. Ejusdem vale. superior. 6. Lodicula. Tab. V. Centrophorum chinense. 1. Locusta magn. nat. 2. Eadem aucta. 5. Eadem a tergo visa. 4. Ejusdem analysis : a. Calycis gluma inferior. b. Ejusdem gluma. superior. c. Hujus glumae calcar eaginatum. d. Brachia hujus ineolucelli eaginaeformis. e. Cor. eale. inferior. f — — supertor. 5b. Semen. Tab. VI. Limnas Stelleri. . Panicula magn. nat. Ll Locusta. aS kn Cor. calo. inferior. T£ lale. superior cum lod'!culd et ovario. Tab. VII. Colpodium Steveni. 1. Locusta magn. nat. 2. Eadem aucta. 3. Corolla. 4. Ej. eale. superior c. lod. et opar. Tab. VIII. Lepturus incurvatus. i. Pars racheos floriferae magn. nat. 2. Sic dictae glumae 2. calycis. 9. Idem calyx ab interiori visus. * Corolla. A. Corolla ab interiore visa. * Rudimentum. 5. Pars ealeulae superioris cum lod. et semine. Tab. IX. Aegialitis tenuis. 1. Culmus integer cum paniculá magn. nat. 2. Locusta. 5. Corolla. *Rudimentum. 4. Oearium cum lod. 212 (lab. X. Lachnaerostis filiformis. 1. Locusta magn. auct. 2. Corolla. 9. Eadem a tergo eisa. A4. Ejusdem basis a fronte eisa. *Rudimentum. 5. Faleula superior e. lod. Tab. XI. Anemagrostis spica venti. 1. Locusta magn. nat. 2. Eadem aucta. 3. Corolla. *Rudimentum. 4. F'aleula superior c. lod. et oear. Tab. XII. Aeluropus laevis. 1. Spicula aucta. 2, Glumae Coelornir. . Corolla a latere visa. Fale. inferior. Ó. ] . lale. superior cum opar, c o BÍ oO . Semen. Tab. XIII Rostraria pubescens. 1. Spicula magn. fere nat. 2. Coclontum. 3. Corolla. 215 4. F'aleula inferior. 9. Faleula. superior. 6. Eadem cum lod. et. oear. Tab. XIV. Dimeria ornithopoda. 1. Spicae magn. nat. 2. Pars racheos. .9. Calya. 4. Corolla. *Fale. superior. D. Semen. Tab. XV. Saccharum spontaneum. 1. Spicula aucta. 2. Flosculi , demto calyce. a. Flosculus neuter. b. Hermaphroditi eale. inferior. c. Ej. vale. superior. d. Lodicula. 3. Corolla neutra. . 4. Cor. hermaphroditi vale, superior. 5. Lodicula. | 6. Oearium. 5. Flosculi Sacchari contracti, demto calyce. Tab. XVI. Pleuroplitis Langsdorffii. i. Fasciculi spicarum. una , magn. nat. 2. Spicula. 9. Flosculi , demto calyce. 3. Cor, hermaph. eale. inferior. 214 b. Ej. vale. superior. c. Flosculus neuter aristaeformis. , 4. Genitalia Lodiculá. inclusa. 5. Lodicula expansa. 6. Semen. Tab. XVII. Spodiopogon sibiricus. 1. Ramus paniculae magn. nat. 2. Spicula. 5. Flosculi demio calyce. a. Femineus. b. Masculus. A. Ovarium cum filamentis abortieis et lod. Tab. XVHI. Lepeocercis serrata. 1. Spica inlegra magn. nat. 2. Calyz. 2. Spicula mascula ab interiore visa. 4. Hujus corolla neutra. 5. Hujusdem Cor. masc. eale. superior. 6. —— —' — — inferior, 1. Spicula feminea. 8. Eadem expansa, a latere. 9. Hujus corolla neutra. 1 m — — feminea. 11. Lodicula. PLTPPPPPPDPLIDPPDPDPLPRILDPLOSS2SS222oo9oc6c03$€32929o-543$3$ Ix wd ex.Generoumm (Nomina subdivisionum asterisco notata sunt.) Achnatherum Beaue. no. 50. Anthopogon Nuttall. 55. "Achnodonton Beauc. 15. Anthoxanthum L. 4. dntitragus Gaertn, 56. Apera. Adans. 635. Apluda L. 163. *Aristella Tr. 21. Aristida L. 46. Arrhenatherum Beaue. 115. "Acroxys Tr. 41. Aegialitis Tr. 58. Aegilops LL. 109. Aegopogon Humb. 5o. Aeluropus Tr. 89. "Agraulus Beaue: 55. Agropyron Gaertn. 107. Agrostis L. 55. Aira L. 91. Airopsis Dese. 75. Alopecurus L. 14. Ammophila Host. 29. Amphipogon Pr. 21. Anatherum Beauv. 159. Andropogon L. 159. Anemagrostis Tr. 65. Anisopogen Br. 61. Antephora Schreb. 140. Anthenantia Beauo. 156. Anthesteria L. 164. Arthratherum Beaue.. 46. Arthraxon Beau. 144. Arundinaria Micha. 9. Arundo L. 29. Asprella Cae. 108. Asprella Host. 1. Asprella. Schreb. 54. Atheropogon Mühlenb. 125. Aulaxis Ell. 156. Avena L. 116. Axonopus Beaue. 18. Baldingera Fl. Wetter, 60. Bambusa Schreb. 175. Beckmaunia Host. 85. Blumenbachia Koel. 162. Bouteloua Lag. 125. Brachyelytrum Beauc. 54. Brachypodium Beau. 02. Briza L. 80. Bromus L. 105. *Calamagrostis Roth. 29. Calamina Beaue. 163. Calotheca Dese. 95. Campulosus Dese. 64. Catabrosa Beaue. 77. Cenchrus L. 140. Centotheca Dese. 86. Centrophorum Tr. 24. Ceratochioa Beaue. 93. Ceresia Pers. 10. Chaetaric Beauv. 46. Chaeturus Link. 25. Chamaeraphis Br. 170. Chamagrostis Borkh. 55. Chilochloa Beaue. 55. Chloris Sw. 123. Chondrosium Dese. 120. Chrysopogon Tr. 161. Chrysurus Pers. 125. Cinna L.. 45. Clomena Beaue. 42. Coelachne Br. 127. Col 121935. Coleanthus Seid. 5. Colladoa Cae. 142. *Colobachne Beaue. 14. Colpodium Tr. 45. Cornucopiae L. 15. Corynephorus Beaue. 118. Crypsis HK. 56. Ctenium Panz. 64. Curtopogon Beaue. 46. Cymbopogon Sprgl. 159. 164. Cynodon Rich. 52. Cynosurus L. 87. Dactylis L. 94. Dactyloctenium J7illd. 85. Danthonia Dec. 97. Deschampsia Beaue. 117. "Deyeuxia Clar. 29. Diarrhena Schmalz. 5. Dichanthium VWillem. 159. Diectomis Humb. 159. Digitaria Hall. 147. Digitaria Schrad. 52. Digraphis Tr. 60. . Dilepyrum Mchz. 40. Dimeria Br. 152. Dineba Delile. 84. Diplachne Beaue. 104. Diplopogon Pr. 22. Disarrenum. Bill. 66. Donax Beaue. 114. Echinalysium Tr. 98. Echinaria Desf. 111. Echinochloa Beaue. 147. Echinolaena Deseo. 154. Echinopogon Beaue. 59. Ectrosia Br. 129. Ehrharta TAunb. 176. *Electra Panz. 99. Eleusine Gaertn. 70. Elymus L. 108. Elyonurus Humb. 159. Elytrophorus Beaue. 80. Enneapogon Deso. 112. Enodium Gaud. 82. Epiphystis Tr. 9. Eragrostis Beau». 70. Eriachne Br. Qo. Eriochloa Humb. 20. Eriochrysis. Beauc. 155. Eriocoma Nutt. 31. Eustachya Dese. 121. Eutriana Tr. 125. Festuca L. 92. Fibichia Koel. 52. Gastridium Beaue. 25. Gaudinia Beauo. 116. Glyceria Br. 76. Graphephorum Dese. 98. Gymnopogon Beau. 55. Gymnostichum Schreb. 108. Gymnothrix Beaue. 150. Gynerium Humb. 13. Heleochloa Host. 36. Helopus Tr. 19. Hemarthria Br. 151. Heteropogon Pers. 183. Heterostega Dese. 124. Hierochloé Gmel. 66. Hilaria Humb. 1831. Holcus Br. 161. 162. Holcus L. 128. Homalocenchrus Mieg. 54. Homoplitis TF. 19. Hordeum L. 48. Hydrochloa Beau». 185. Hymenachne Beaue. 146. Hymencthecium Lag. 5o. Jaraea. Fl. Per. 51. lchnanthus Beaue. 65, [mperata Cyr. 154. Joachimia Ten. 95. Isachne Br. 166. Ischaemum L. 142. Knappia $m. 55. Koeleria. Pers. 89. 91. Korycarpus Zea. 5. Lachnagrostis Tr. 62. Lagurus L. 57. Lanmarkia. Mónch. 125. Lappago Schreb. 38. Leersia Sw. 34. Lepeocercis Tr. 182. Leptaspis Br. 164. Leptochloa Deaue. 71. Leptostachys Meyer. 741. Lepturus Br. 51. , Limnas Tr. 59. Limnetis Rich. 54. Lithachne Beaue. 179. Lithagrostis Gaerln. 177. Lodicularia Beaue. 51. Lolium L. 67. Ludolfia Willd. 9. Luziola Juss. 188. Lycurus Humb. 49. Lygeum L. 6. Manisuris L. 160. Matrella. Pers. 11. Mays Gaertn. 170. Megastachya Beauv. 01. Melica L. 126. Melinis Beaue. 141. Meoschium Beaue. 142. Mibora Adans. 55. Microchloa Br. 150. Microlaena Br. 172. Mieg:a Pers. 8. Miliarium. Mónch. 27. . Milium L. 25. Milium Mónch. 143. Molinia Schrank. 82. Monachne Beauoc. 143. Monerma Beauo. 51. Monocera Ell. 64. Mühlenbergia Schreb. 4o. Nardus L. 7. Nastus Juss. 174. Neurachne Br. 152. Olyra L. 179- Ophiurus Gaertn. 140. Oplismenus Beaue. 155. Oropetium 7r. 10. Orthoclada Beaue. 81. Orthopogon Br. 155. Oryza L. 175. Oryzopsis Micha. 29. Oxzydenia Nutt. 71; Panicastrella. Micheli. 140. Panicum £L. 147. Pappophorum Schreb. 112. Paractaenum Beaue. 143. Pariana Aubl. 189. Paspalum L. 18. Peltophorus Beau. 160. Penicillaria VF'illd. 157. Pennisetum Pers. 157. Pentameris Beaue. 113. Pentapogon Br. 47. Pentaraphis Humb. 119. Periballia Tr. 72. Perotis HK. 12. Phalaris L. 56. Pharus L. 184. Phleum £L. 15. Pholiurus Tr. 68. Phragmites Tr. 75. Piptatherum Beauv. 19. 3o. Pleuroplitis Tr. 145. Poa L. 81. Podosaemum Deseo. 41. Pogonatherum Beaue. 1351. Pollinia Sprgl. 159. Polyodon Humb. 125. Polypogon Desf. 16. Pommereula L. 110. Ponceletia Thouars. 57. Potamophila Br. 186. *Psamma Beau. 29. Psilurus Tr. r1. dtabdochloa Beaue. 71. Raphis Lour. 161. BReimaria lliügge. 2. Ripidium Tr. 155. Rostraria Tr. 102. Rotibólla Beaue. 145. Bottbólla £r. 15^. Saccharum ;L. 135. Santia Sae. 16. Saeastana. Schrank. 66. Schedonorus Beauv. 104 Schismus Beaue, 99. Schmidtia T^att. 5. Schultesia Sprgl. 121. Sclerochloa Beauc. 81. Secale L. 106. Sehima Forsk. 142. Sessleria Scop. 111. Setaria Deaue. 138. Sieglingia Bernh. 98. Sorghum Pers. 162. Spartina Schreb. 57. Sphenopus Tr. 74. Spinifex L. fil. 169. Spodiopogon Tr. 167. Sporobolus Br. 44. Stegosia Lour. 157. Stemmatospermum Beaue. 174. *Stenocladium Tr. 41. Stenotaphrum Tr. 145. Stipa L. 51. Streptachne Br. 52. Streptogyna Beaue. 96. Streptostachys Dese. 155. Sturmia Hoppe. 55. Syniherisma If'alt. 147. Tetrapogon Desf. 122. Tetrarrhena Br. pm Themeda Forsk. 164. Thrasya Humb. 149. 'Thuarea Pers. 158. Torresia Fl. Per. 66. Tosagris Beauc. 41. Tozettia Saci. 14. Trachynotia Mcha. 957. 'Trachys Pers. 159. Tragus Hall. 58. Triaena Humb. 125. Triathera Dese. 1235. 'Trichaeta Beaue. 1041. 'Trichochloa Dec. 41. "Trichodium Mchz. 33. Trichoon RotA. 26. Tricuspis Beau. 81. Tridens R. et S. 61. Triglossum H. Gor. 9. Triodia Br. 98. Triplasis Beau». 100. Tripsacum L. 180. 'Triraphis Br. 150. Trisetum Pers. 116. '"'riticum L. 105. Trochera Rich. 146. Typhoides Mónch. 60. Uniola L. 79. Urachne Tr. 50. Urochloa Beaue. 141. Vilfa 4dans. 44. Wangenheimia Mónch. 69. VW'eingaertneria Bernh. 110. Windsoria Nutt. 831. Xerochloa Br. 165. Xystidium Tr. 17. Zea L. 178. *"Zeocriton Beau». 49. Zeugites Schreb. 168. Zizania L. 187. Zoysia JJilld. 11. Errata. 1. loco: earum. /— l eorum. * ? — organisationis — organisationes, — 18. — crucaeformis — erucaeformis. "ed 4 Vd GBA nya o : » Yet 2 A VV M y Mi du " ! W X4. A: dd: 4 á e. N M e ü HE - E ^ * I " 4 , UM EU De e iii ED vo.) "nm " idi '*Y3 * y M a * 4 Y s. ? v : n Lj i) ? Fs * " 4 «x... VV. | | | " i ] P —X M((€—"Ü M dr Jn SC e Aera I8 7e PII