VET PAL A DA E APER e IR

te Lees eR aeo

ML

— INDEX. MOLLUSCORUM,

1

Gectiondi
QUAE

IN ITINERE AD GUINEAM INFERIOREM COLLEGLE
GEORGIUS TAMS MED. Dh.

AUCTORE

GUILIELMO DUNKER (760056

PHIL. DRE., SOCIETATUM COMPLURIUM LITERARIARUM PUBLICARUM $50OCIO.

ACCEDUNT NOVARUM SPECIERUM DIAGNOSES, CIRRIPEDIA NONNULLA ET
X. TABULAE ICONUM.

CASSELLIS CATTORUM
TYPIS ET SUMTIBUS THEODORI FISCHER.
1853.

ot Moliusks
Library

L4
" * i "
-.
*
. à
; 2
P d *
2
ie E

-* Inest in explicatione naturae insatiabilis quaedain

5
eap. 9»

e

cognoscendis rebus voluptas, in qua una, confectis rebus
* necessariis, vaeui negotiis, honeste ae liberaliter possumus
ivere. — Cicero de finibus bonorum et malorum lib. IV.

Prooemium.

Jam ante longum tempus vir praestantissimus amicissimus Georgius Tams,
medicinae et chirurgiae doctor, quum Venezuelam proficisceretur, omnia. fere Molluscea
mihi dono dedit, quae annis MDCCCXLI et MDCCCXLII in itinere ad Guineam in-
feriorem facto diligentissime collegerat. lllo tempore plures horum Molluscorum
species insignes in commentariis conchyliologicis a viris doctissims Menke et
Pfeiffer editis descripsi, animum intendens, ut indicem Molluscorum omnium abso-
lutum, quae ille rerum naturalium investigator indefessus collegit, posterius in lucem
emitterem, de novis speciebus fusius tractarem atque descriptiones iconibus illustra-
rem, sperans fore ut enumeratio et descriptio Molluscorum certae cuiusdam regionis
multis grata sit atque accepta. Quis enim neget accuratam Conchyliorum in regione
quadam obviorum cognitionem pro toto horum animaleulorum studio haud magni
esse momenti? Ex altera vero parte arbitratus sum tali Molluscorum Guineensium
enumeratione omnibus numeris absoluta, species quasdam a praeclaro Adansonio
in opere ,Histoire naturelle du Sénéeal* descriptas et delimeatas, sed ab auctori
bus nonnullis recentioribus parum intellectas, fortasse a me illustratas esse. Quum
vero tempus et otium me deficerent, hoc propositum prius ad finem perducere haud
lieuit. Nihilominus tamen spero fore ut hocce opusculum, quamvis exiguum et leve,
haud ingratum sit viris doctis et horum studiorum fautoribus, etsi interim novae

species quaedam jam ab alis delineatae sint.

— Iv —

"Tabularum X icones tum a memet ipso, tum me duce ab ornatissimo Joanne
Rehbein, pietore rerum naturalium versatissimo Cassellano, delineatae sunt. Praeter
novas species nonnullae testaceorum imagines iterum depictae sunt, cum, quae ex-
stant, sufficere. haud videantur. Cirripedia quaedam recepta sunt, ut spatium in
Tabula decima expleretur.

Cujus interest de itinere Africano nostri peregrinatoris audire, opusculum
legat, cui titulus inscriptus est: Die portugiesischen Besitzungen in Siid-West-Africa ;
em Reisebericht von G. Tams, Dr. med. et ehir. Hamburg, Verlag von hobert
Kittler. 1845.

Denique monendum est, me in elaborando hoe indice opera nonnulla rariora
eomparare haud potuisse, quod valde doleo.

Vale et fave, leetor benevole, et de libello judicium clemens facias.

Cassellis Cattorum die XV. mensis Octobris MDCCCLIII.

Guil Dunker.

0pera citata.

Adams, A., in Zool. Voyage of Samarang 1850.
Adanson, Histoire naturelle du Sénégal. 1757.
Albers, J. C., Die Heliceen nach natürlicher Verwandtschaft systematisch. geordnet. — 1550.
Anton, H. E., Verzeichniss der Conchylien etc. 1839.
Born, Ign. a., Testacea Musei Caesarei Vindobonensis. 1750.
Brugiére, in Encyclopédie méthodique. Vers. Tome I. 1789 — 1792. *
Darwin, Charles, Monograph on the sub-class. Cirripedia. 1851.
Delessert, Benj., Recueil de coquilles descrites par Lamarck et non encore figurées. 1841.
Dunker und v. Meyer, Palaeontographica vol. l. 1851.
Hanley, Sylv., Monograph of the genus Tellina. 1846.
Herrmannsen, A. N. Indicis generum malacozoorum Suppl. 1352.
Kiener, L. C., Species général et Iconographie des Coquilles vivantes etc.
Krauss, F., die südafrikanischen Mollusken. Ein Beitrag zur Kenntniss der Mollusken des
Kap- und Natallandes. 1848.
Knorr, Vergnügen der Augen und des Gemüths. I - VI. 1757 — 1713. *
Lamarck, J. B. P. A. de, Histoire naturelle des animaux sans vertébres. ed. Hl. par. M. M.
G. P. Deshayes et H. Milne Edwards. 1835 — 1845.
Linnaei, C., Systema Naturae ed. X. 1758.
-— x— - » ed. XII. 1767.
— — 35 M ed. XIII. cura J. Fr. Gmelin. 1735.
— Fauna Suecica.
Lister, M., Historia seu synopsis methodica Molluscorum.
Martini, F. H. W. und Chemnitz, J. H., Systematisches Conchyliencabinet 1l. voll.
1768 — 1195.

* Opera asterisci signo notata ipse comparare-mihi haud contigit.

E VI —

Menke, C. Th., Zeitschrift für Malakozoologie. 1844 — 1845.
Ll und Pfeiffer, L., Zeitschr. für Malak. 1846 — 1858.
-- Synopsis methodica Molluscorum ed. alt. 1830.
— . Molluseorum Novae Hollandiae specimen. 1849.
Móreh, O. A. L., Catalogus Conchyliorum, quae reliquit D. Alphonso d'Aguirra et Gadea
comes de Yoldi. 1852 et 1853.
D'Orbigny, Alc., Voyage dans l'Amerique méridionale. 1897 — 1840.
— Moll ecanar. in Barker Webb et Berthelot histoire naturelle des iles Canaries.
1836 — 1844.
— . moll cub. in Ramon de la Sagra histoire de l'isle de Cuba Moll. tome I. 1841.
Payraudeau, B. C., Catalogue descriptive et méthodique des Annélides et des Mollusques
de lisle de Corse. 18206.
Pfeiffer, L., Kritüsches Register zu Martini und Chemnitzs system. Conchylien - Kabinet.
1840.
— Monographia Heliceorum viventium vol. III. 1848 — 1853.
Philippi, R. A., Enumeratio Molluscorum Siciliae ete. 1836. Ejusdem operis pars altera.
1844.
— Abbildungen und Beschreibungen neuer oder wenig gekannter Conehylien. vol. 1— 3.
1845 — 1851.
— . Handbuch der Conchyliologie und Malacozoolopgie. 18593.
Proceedings of the Zoological Society of London. 1835.
Quoy et Gaimard in voyage de l'Astrolabe Zool. 1832.
Reeve, Lovell, Conchologia iconica ete. London.
Rumphius, G. E., D'Amboinsche Rariteitkamer. 1750.
Schróter, J. S., Einleitung in die Conchylienkenntniss nach Linné. IIL vol. 1783 — 17506.
Seba, Alb., locupletissimi rerum naturalium thesauri accurata descriptio. Tom. III. Amste-
lod- sif/6i-*
Sowerby, G. D. jun., Conchological Illustrations. 1841.
-— Species Conchyliorum. *
— . in Zool of captain Beechey's voyage. 1839.
— . Genera of Shells. *
— "Thesaurus Conchyliorum. Sealaria. *
Turton, William, Conchylia dithyra insularum Britanniearum. The bivalve Shells of the
british islands. 1848.
Wood, W., Index testaceologicus. 1825. ed. IL. et suppl. 1828. *

Praeterea nonnullis aliis operibus in. eonscribendo hoc indice usus sum.

CEPHALOPODA.
1. Spirula Peronii Lam. (Nautilus Spirula L.)

Plura specimina exstant variis regionibus lecta, ex. gr. ad insulam St. Vin-
cent, in vicinia urbis Loandae etc., unde elucet hane speciem et in litore. Africano

late dispersam esse.

PTEROPODA.

2. GCavolinia gibbosa (Hyalea) Rang. var.?
vide Tab. nostr. I. Fig. 13. 14. 15.

Testa globulosa, vitrea, profunde fissa; valvula dorsalis radiatim | septem-
costata, valvula ventralis valde gibbosa, concentrice striata et suleata; cuspis me-
diana acuta recurva, duae laterales minimae; apertura angusta; labrum superius
obtectum. — Long. 3'/,, latit. 2!/,, crass. 1'/,.

Hyalaea gibbosa Rang apud d'Orbigny Voyage Tab. VIIL, Fig. 16—20.
- — Cantraine pag. 21. Tab. L. Fig. 5.
— — . Lam. ed. 2. VIL. pag. 419.
—— — Phil. Enum. Moll. Sicil. II. pag. 11.
— — . Ramond de la Sagra descr. Cub. Tab. II. Fig. 2—4.

Testa globulosa, gibba, nitida, vitrea, profunde fissa; valva dorsalis costis
septenis laevibus obtusis striisque concentrieis tenerrimis instructa, valva ventralis
valde gibbosa, basi concentrice tenuisuleata; spina mediana acuta, uncinata, spinae
laterales 1ninimae vix observandae.

Duo tantummodo huius speciei exemplaria plane congruentia exstant coelo
sereno in sinu Guineensi capta. Ad speciem propriam ac diversam fortasse perti-
nent, quia eorum testa multo minor spinis lateralibus fere omnino caret, aculeus

l

— 9 —
medianus brevior et minus resupinatus est. Praeterea tota testae forma a specie
Hangiana aliquantulum. discedit.
Fi

et 16 exhibent illud magnitudine aucta.

13. Tab. nostrae L. specimen magnitudinis naturalis offert, fime. 14, 15

9:

3. Üavolinia Reeveana Dkr.

vid. Tab. nostr. I. Fig. 17 — 20. Fig. 17 speciem magnitudine naturali, figg. 18, 19, 20 illam
magnitudine aucta offerunt.

Testa valde compressa, vitrea, subpentagona, tenerrime striata; valv:
dorsalis trieostata, costa mediana lata, valva ventralis paulo convexior utrinque
plieata; euspides tres, mediana longissima, laterales breviores ad axin testae
oblique inclinatae; apertura angustata, labia brevia vix inflexa. — Longit. ab
apertura ad finem cuspidis medianae 4'/, lin, latit. inter cuspides laterales 4'/, lin.
crass. l lim.

Detecta est una cum antecedente.

Testa laguneulae compressae haud dissimilis, tenuissima, vitrea, nitidissima.
Valva dorsalis tricostata, costa mediana lata, utrinque obsolete plicata, costae late-
"les multo minores. Valva ventralis paulo convexior ad aperturam gibbosula,
utrinque costa parva instructa est. Praeterea totam testam lineis incrementi subti-
lissimis, sub microscopio tantum observandis, obtectam invenies.

Species nostra Cavoliniae (Hyaleae) trispinosae. Lesueur (Cfr. Quoy et Gaim.
Voyage de l'Astr. Vol. Il. pag. 378 Tab. 27. Fig. 17 — 19) similis, at satis aliena
euspidibus lateralibus multo minoribus ad axin testae non perpendieularibus, sed
oblique inclinatis. — Figg. a. b. c. d. in. Chemnitzii operis volumine VIII. pag. 65.
valde rudes et incompletae, Cav. trispinosae magis respondent, quam huie no-
strae speciei.

Qui genus Grayanum ,Diacria^ agnoscunt, hane speciem ad genus illud

transferant

GASTROPODA.

4. Siphonaria Capensis Qnoy et Gaimard.
Voyage de lAstr. Tab. 25. Fig. 28 et 29.

Habitat satis frequens ad lapides in litore prope Loandam et benguelam.

Plura exemplaria exstant, quae docent, hane speciem esse pervariabilem tam
forma quam numero costarum, qui plerumque 40 — 50 efficit, Testa saepissime
ad apicem erosa et detrita; canaliculus siphonalis haud raro obsoletissimus, vix di

gnoscitur.

5. Siphonaria striato -costata Dkr.
vide Tab. nostr. Fig. 1— 6.

"Testa ovalis vel elliptica, depresso-conoidea, costis elevatis substriatis albis
vel griseis et interstitiis fuscis costulatis radiata; apex excentralis, subobliquus, acu-
tiusculus; facies interna splendidissima nigricans vel fusca, plerumque lineis fuscis et
albidis radiatim picta; siphunculus obsoletus; impressio muscularis satis distincta ;
margo subdentieulatus, intus crenulatus. — Long. speciminis maximi 9 lin. Long.
latit. alt. — 100: 80: 35.

Siphonaria striato-costata. Dkr. Zeitschr. für Malacoz. 1846. pag. 24.

Haec species peculiaris primo. adspectu Siphonariae Capensi similis est, differt
vero praesertim et costis et interstitiis latioribus striatis, quorum numerus marginem
versus crescit, et forma depressiore.

Habitat in litore prope Benguelam lapidibus aliisque corporibus adhaerens.

6. Siphonaria Jonasii Dkr.
vide Tab. nostr. I. Fig. 7 — 12 varr.

Testa parva ovalis depressa, obsolete costata, costae nigro-castaneae flexuo-
sae, interstitia albida, apex submarginalis; intus lineis albidis et nigricantibus irregu-
lariter radiata; margo subcrenulatus. — Long. 5 lin. Long. lat. alt. — 100 : 88 : 50.

Siphonaria Jonasii Dkr. l. c. pag. 25.

Species apice submarginali insignis.

Habitat prope Loandam rara. Duo tantummodo specimina attulit noster.
1*

c S

7. Siphonaria variabilis Krauss.
Südafr. Mollusken pag. 59. Tab. IV. Fig. 4 a.

Plura specimina ad Loandam et Denguelam lecta exstant, quae figuris a
Martinio datis (conf. Conch. Cab. Tom. I. Tab. 7. Fig. 56 et 57) plane respondere
videntur; sed nihilominus dubiosum est, utrum hae icones verae sint Siphonariae
an Patellae. Pro nostra opinione et Siphonaria oculus Kr. (l. c. pag. 58. Tab. IV.
fi. 3) hue pertinet, cum arctis limitibus ab illa, quam vulgo Siphonariam leu-
copleuram (de Blainv.) dieunt, separari nequeat. An Patella leucopleura Gmel.
pag. 3699. n. 34 et Siphonaria leucopleura de Dlainv. Dict. des sc. nat. Tab. 49.

pag. 293. eaedem sint, difficile est dijudicare.

&. Gadinia Afra Gray.

Unum tantum specimem parvae cochleae exstat haud procul ab urbe DBen-
euela lectum, minore testa exeepta plane conveniens iconi Adansonianae Tab. 2,
ig. 4, quae ,Gadin* nominatur, Gadinia afra Gray.

Testa ovato-orbicularis, crassa, costis creberrimis inaequalibus rugoso-asperis
& vertice submediano radiantibus instructa est. Vertex detritus, erosus. Color
albidus, intus pallide rufescens, praesertim. ad impressionem museularem, quae di-
stinete observatur. Sine dubio huc spectat genus Mouretia Sow. Zool. Proceed.
1835 et Mouretia costata in cl Kraussii opere supra citato pag. 57 descripta eadem
est species. Le Mouret Adans. Siphonariae species quaedam esse videtur. — Quae-
nam sit species Patella reticulata L. ,testa integra, conica, compressa venoso reti-
culata .« Syst. Nat. XII, pag. 1261, n. 777. Mus. Lud. Ulr. pag. 695, n. 424.
Schrót. Einl. II, pag. 455, Tab. V, Fie. 7) certe dici non potest, cum descriptio
Linnaeana et icon Scehróteriana haud sufficiant. Fortasse pertinent ad Gadiniam
(Pileopsin) Garnoti Payr. quae ex sententia elar. Gray cum Gadinia Afra jungenda
est, quod ego vero non crediderim, cum (Gadinia Garnoti satis diversa videatur
non solum testa multo minore et stris confertioribus, sed etiam margine incrassato
subtilissime crenulato.

9. Bulla Adansonii Phil.?

vide Tab. nostr. IV. Fig. 11, 12. var. minor.
Unieum specimen ad Loandam lectum testa solida, parva, livescente, punc-
tulis subfuscis conspersum insigne est. Striae transversae ad basin distinctae

I Tu

apparent; vertex perforatus; apertura superius angustata, inferius dilatata; labrum
acutum intus incrassatum, medio depressum, subsinuatum. — Hue pertinet ut puta-
mus ,le Gosson* Adansonii Tab. 1, Fig. 2. Bulla ampulla var. Gmel. Ob staturam

multo minorem fortasse est nova species.

10. Bulla perdicina Menke in lit.
Plura exemplaria paulo laesa colore et pictura quasi pennata insignia in
eodem litore lecta exstant. Species Bullae :smpullae peraffinis est. Denominatio

Menkeana bene respondet pieturae. Descriptionem accuratam exspectamus.

11. Helix aspersa Müll.

vide Tab. nostr. I. Fig. 37, 3S. var. minor. (obveniunt minora adhuc. exemplaria ).
; l

In insula Fayal multa specimina legit noster. Omnia testa parva, globosa

et colore obseuro cognoscuntur. Peristoma interdum subroseum apparet. — Haec
species per magnam terrae plagam dispersa est. — Cfr. Ludov. Pfeifferi Mono-

graphia Heliceorum viventium I. pag. 241.

12. Helix pisana Müll.

Plures varietates tam forma, quam colore insignes in insula Fayal lectae
exstant. — Cfr. Monogr. Helic. viv. Il. pag. 152.

13. Helix advena Webb et Berthelot.

vide Tab. nostr. I. Fig. 21, 22, 93.

Specimina tria exstant ex imsula St. Vincent reportata. Magnitudie et colore
vivido notanda sunt. — Cfr. Mon. Hel. viv. vol. Ll. pag. 270.

14. Helix paupercula Lowe.

vid. Tab. nostr. I. Fig. 31. spec. mavimum magnitudine naturali 39, 33, 34. magn. aucta.

Plura huius speciei specimina attulit noster ex insula Fayal, ubi locis humi-
dis sub lapidibus prope urbem Horta frequentissime invenitur. Omnia fasciis plus

— D

münusve distinctis cinguntur. Varietas edentula (Helix trachelodes Menke in Zeitschr.
für Malacoz. 1845, pag. 131) multo rarius occurrere videtur. Exemplaria, quae
clar. Albers ex insula Madera nuperrime reportavit, majora sunt et colore fusco

carent. — Cfr. Monogr. Hel. viv. vol. I, pag. 189.

15. Bulimus solitarius (Helix) Poiret.
vide Tab. nostr. I. Fig. 28, 29, 30.
Bul. ( Hel.) conoideus Drap.
In insula Fayal satis frequens. Plura specimina lecta sunt colore variabilia. —
Cfr. Monogr. Hel. viv. IL. pag. 216.

16. Bulimus ventrosus (Helix) Férussac.

vide Tab. nostr. I. Fig. 26. 27. var.

Haud raro obvenit in insulis Azoris lapidibus humidis insidens. — Varietas
depieta testa tenui, grisea et fusco strigata insignis est. — Cfr. Mon. Hel viv.
Vol TL. pag. 215.

17. Bulimus variatus Webb et Berthelot.

vide Tab. nostr. I. Fig. 24. 25.

Plura. exemplaria maximam | partem nondum adulta reportavit noster e regione
urbis Horta insulae Fayal, ubi sub lapidibus humosis reperta sunt. — Cfr. Mon. Hel.

viv. Il.^pag. 125.

18. Bulimus Férussaci Dkr.
vide Tab. nostr. I. Fig. 35. 36.

Testa elongato-coniea, apice obtusiuseula, umbilieata, subnitida, albida vel
subflava; anfractus septem parum convexi, strigis subcoeruleis diaphanis punctis-

que luteis adspersi, ultimus !

/, totius fere longitudinis aequans, fascia badia ornatus;
apertura ovata; labrum simplex; margo columellaris reflexus. — Alt. 7 lin. Alt.
diam. — 100: 48.
Bulimus Férussaci. Dhr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 164.
— — Pfeiffer Mon. Hel. viv. vol. IL, pag. 212.
— — Reeve Conch. icon. vol. V, spec. 441.

E UE

Tria huius speciei exemplaria plane congruentia exstant.
Habitat ad Loandam in montibus arenosis haud frequens; nuperrime et in
litore Africae orientali detecta est.

19. Bulimus Benguelensis Pfr.

»l. aperte perforata, ovato-conica, solida, laevigata, lutescenti albida, superne
nigrieanti-castanea; spira conica, acuta; anfractus 6 planiusculi, ultimus spiram sub-
aequans; apertura oblonga; peristoma simplex, rectum, margine columellari dilatato,
nitido, fornicatim reflexo. — Long. 17, diam. 8 mill. longa, 4'/, lata.*

Bul. Benguelensis Pfr. Symb. IIL, pag. 210.

— — Reeve Conch. icon. spec. 298.

— — (Rachis) Albers pag. 183.

Habitat prope Benguelam Africae occidentalis.

Haec species nobis deest

20. Achatina Pfeifferi Dkr.
vid. Tab. nostr. I. Fig. 39. 40.

Testa ovato-turrita, solidiuseula, nitida, sordide alba seu lutea, stripis flam-
mulisque longitudinalibus fuscis ornata, epidermide subflava induta; spira elongata
apice obtusa; anfractus convexiusculi 8 — 9 longitudinaliter obsoleteque striati,
superiores infra suturam obsoletissime decussati, ultimus ?/. totius fere longitudinis
adaequans; apertura ovalis; columella valde arcuata; peristoma acutum. —Altit. fere
sesquidigitalis. — Alt : diam. — 100 : 55.

Achatina Pfeifferi Dkr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 163.

— — Phil. Icon. II. pag. 214. Tab. I. Fig. 2.
— — Pfr. Mon. Hel. viv. vol. II. pag. 259.
— — . Reeve Conch. icon. vol. V. spec. 1.

Habitat ad Loandam in montibus arenosis haud frequens.

21. Achatina semisculpta Pfr.
vide Tab. nostr. I. Fig. 41. 42.

Testa ovato-turrita, apice obtusa, plerumque tenuis, longitudine confertim
et subtiliter undato-rugulosa, striis obsoletis transversis decussata inde granulosa,

cen e

alba, flammulis strigisque flexuosis fuscis et badiis variegata, epidermide subflava
vestita; anfractus eonvexiuseuli 8, ultimus spiram fere aequans, basin versus striis
transversis carens; apertura oblonga; columella parum arceuata. — Alt. l poll.
9 lin — 2 poll 3 lin. Alt.: diam. — 100 : 45 — 50.
Achatina. semisculpta Pfr. in Proc. Zool. Soc. 1845. pag. 74.
— — Dkr. in Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 163.
— — Pfr. Mon. Hel. viv. vol. II. pag. 255.
-— — Heeve Conch. icon. vol. V. spec. 937.
Exstat triplex huius speciei varietas:
a) testa tenui angustiore, strigis rufis flexuosis et undulatis ornata;
b) testa tenui magis ventrosa strigisque sparsis evanescentibus pieta;
c) testa solidiore minore.
Habitat prope Benguelam frequentissima.

22. Planorbis Benguelensis Dkr.

vide Tab. nostr. II. Fig. 1, 2, 3. magnit. aucta. Fig. 4 m. naturali.

Testa pallide cornea, nitida, diaphana, tenerrime obsoleteque striata, supra
convexa, infra plana, seu paulo concava, umbilicata; anfractus quinque valde involuti;
ultimus leviter margiatus, '/, totius diametri aequans; apertura lunata; peristoma
acutum, margine superiore arcuatim curvatum et prominens. — Diam. 3lin. Alt. 0,8
— 0,9 hm:

Planorbis Benguelensis Dkr. 1n. Zeitschr. für. Mal. 1845. pag. 164.

Quod attinet ad formam similis est Planorbi (Helici) nitido Gmel., sed den-

tes interni desunt. Habitat ad Benguelam una eum Bulino sealari plantis aquaticis
adhaerens.

23. Bulinus scalaris Dkr.

vid. Tab. nostr. II. Fig. 5. magn. naturali. Fig. 0. m. aucta.

Testa subturrito-elongata, tenuissina, pallide cornea, nitida, diaphana, sub-
hyalina; spira exserta; anfractus quinque vel sex convexi subtilissime striati, sutura
profunda disjuneti, ultimus spira- parum major; apertura oblique ovata ad mar-
ginem columellarem subreflexa, ita ut fissura umnbiliearis appareat. — Altit. speciminis
maximi fere semidigitalis. Altit. : diaan, — 100 : 40.

Physa scalaris Dkr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 164.

L 494 —

Habitat in laeubus quibusdam regionis paludosae ad Benguelam.
Forma propria et nova Physae Wahlbergii Kr. cognata, ab omnibus reliquis
BDulinorum speciebus satis distincta.

24. Bulinus Schmidtii Dkr.
vide Tab. nostr. II. Fig. 7 magn. nat. Fig. S. m. aucta.

Testa elongata, nitida, diaphana, pallide cornea; spira exserta acuta; an-
fractus 4 — 5 tumidi, tenerrime striati, sutura profunda separati, superiores costu-
lati; apertura oblique ovata; columella subreflexa. — Alt. 4'/, lin. Alt. : diam. —
100 : 48.

Habitat una cum antecedente, cui simillimus est, distinguitur vero testa bre-
viore, paullo solidiore, anfractibus magis inflatis, superioribus distincte costulatis.

25. Melania Tamsii Dkr.
vide Tab. nostr. II. Fig. 9 et 10.

Testa subulato-turrita, subnitida, epidermide olivacea strigisque flexuosis lon-
gitudinalibus rufis ornata; anfractibus 8 — 9 convexiusculis transversim striatis in-
strueta, ultimus !'/, totius altitudinis aequans; sutura distincta; apertura subelliptica ;
columella albida, labrum dextrum acutum. — Alt. 11 lim. Alt.: diam. — 100 : 35.

Melania Tamsii Dkr. in Zeitschrift für Mal. 1845. pag. 165.

Species haec elegans in individuis adultis apice plerumque erosa, magnam
affinitatem praebet cum Melania flammigera Dkr. (conf. Phil. Icones II. pag. 163.
Tab. III. fig. 11); differt vero forma minore, testa crassiore, anfractuum numero
pauciore; Melania tuberculata Müll. (fasciolata Oliv.) plicis obsoletis longitudinalibus
instructa est.

Plura specimina reportavit clarissimus noster peregrinator ex insula St. Anton.

26. Litorina globosa Dkr.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 9 et 10.

Testa globosa vel globoso-conoidea, crassa, transversim obsoleteque sulcata,

griseo-fusca seu badia, maeulis strigisque fuscis minutis, partim flexuosis picta; spira
2

brevis plerumque obtusata; anfractus 4 subito crescentes, ultimus ventrosus; apertura
rotundo-ovata; faux niero-fusca, infra albo lineata; columella arcuata, dilatata, exca-
vata. — Opereulum obseure corneum, linea late spirali instructum. — Alt. speci-

minis maximi 7 lm. Alt.:diam. — 100: 76.

Litorina globosa Dkhr. in Zeitschr. für Malac. 1845. pag. 165.
— — . Phil. Abb. III. pag. 58. 64. Tab. VII. fig. 10. (Specimen minus
paulo detritum repraesentatur.)

Habitat in litore lapidoso ad Loandam frequens.

Plurima specimina vetustate et fluctuum agitatione detrita et rotundata sunt,
ita ut plietura genuina haud clare eluceat. Litorinae striatae King arctissime co-
gnata est haec nostra specles, ut bene monet l c. clar. Philippi; anfractibus vero
magis convexis, striis levioribus et spira breviore distinguitur.

27. Litorina striata King.
vide Tab. nostr. II. Fig. 49 et 50. 51. operculum exhibet.

Testa ovato-globosa, apice acuta, crassiuscula, cinereo vel sordide fusca,
immaculata, interdum punctulis obsoletissimis fuscis adspersa, transversim costulata,
costulae 18 — 24 plus minusve distinctae; spira brevis; anfraetus 5.— 6 subito cres-
centes, ultimus spira ter major; apertura rotundato-ovata, ad basin in angulum pro-
dueta; columella arcuata, dilatata, planata, imo excavata, subfusca; fauces nigro-
fuscae, fascia alba basali signatae. Operculum tenue ut in praecedente. — Alt. 5'/,
ln. Alt.:diam. — 100:70 ad 80.

Litorina striata King 1831. Zool. Journ. V. pag. 345.

Lit. canariensis d'Orb. (1836 — 1844.) Descr. des Iles Canaries etc. pag. 78. Tab. 6.

fig. 8. 9. 10.
Lit. arenica. Nuttall mscr. Dkhr. in Zeitschr. für Malac. 1845. pag. 1606.
Lit. granosa. Phil. Abb. vol. III. pag. 59. 65. Tab. VIL. fig. 14.

Variat haee species respectu habito costarum, quae saepius granulosae inve-
niuntur, praeserthn in anfractu ultimo; interdum costae validiores et subtiliores
alternant.

Specles a tergo leviter spectata Litorinae litoreae nondum adultae haud dis-
similis est, a forma vero Litorinae rudis, quacum clar. d'Orbigny illam comparat,
multo magis discedit. Comparatione accuratissima persuasum nobis est Litorinam

granosam Phil huc pertinere, quum specimina granulifera, quae saepius obveniunt,
sensim in Litorinam striatam transeant.

28, Litorina affinis d'Orbigny.
vide Tab. nostr. II. Fig. 28 et 29.

Testa ovata, fere biconica, fusca, transversim striata, ad suturam nodulosa;
tubercula series duas in anfraetu ultimo formantia; spira acuta brevis dimidiam
aperturam adaequans; anfractus sex vel septem, superiores fere plani; apertura
ovata ad basin producta, paullum effusa; columella dilatata planata, inferne exca-
vata, fauces nigro-fuscae fascia tenui alba basali notatae. — Operculum nigro - cor-
neum ut in speciebus antecedentibus. — Altit. specininum majorum circa 5 ln.;
mensurae ratio fere eadem atque in Litorina striata King.

Litorina affinis d'Orb. Descr. des Iles Canaries pag. 79. Tab. 6. fig. 11 —13.

—— — Phil. Abb. vol. II. pag. 16. (146) Tab. II. fig. 19.

Ad Loandam frequentissima. (Teneriffa d'Orbieny.)

Species sculpturae concinnae in anfractu ultimo duas tuberculorum series
plus minusve distinctas ostendit, quae singula specimina fere bicarinata reddunt.
Praeterea haec cochleola stris 16 — 20 minoribus partim granuliferis cincta est.
In speeiminibus nonnullis noduli et granula seriatim ordinati costulas longitudinales
formant. Color plerumque griseo-fuscus, noduli albidi eorumque interstitia interdum
coerulescentia partim atra apparent. Testa limo obducta esse solet.

29. Litorina punctata (Turbo) Gmel.
vide Tab. nostr. II. Fig. 23 et 25. Fig. 24. varietatem exhibet.

Testa oblongo-ovata, acuta, obsolete transversimque striata, pallide fusca
vel subolivacea, maculis albidis guttata, interdum subreticulata, anfractus quinque
vel sex parum convexi, ultimus inferne subangulatus, spira, si cochleam a tergo in-
spicis, duplo major; apertura patula, ovata, fere ?/. totius testae aequans; limbus
labri intus albidus, fusco punetatus; columella fusca planata basin versus leviter
excavata; fauces atrofuscae vel castaneae ; fascia basalis alba.— Operculum tenuissimum
late spiratum fuseo-corneum. — Alt. speciminum majorum fere 7 lin.; altit. aper-
turae 4 li. Altit. et latit. respondent numeris 100 : 70.

9s

— MO

Le Marnat Adans. Hist. du Sénég. pag. 168. Tab. 12. fig. 1.
— — Scehróter Einl. vol. II. pag. 104.

Turbo punctatus Gmel. pag. 3597.

Lit. punctata. Desh. edit. II. Lam. vol. IX. pag. 204.

— — . Phil. Abb. vol. II. pag. 30. 198. Tab. IV. fig. 11.
Patria: Senegal (Adanson) frequentissima ad Loandam (Tams.)

Adansonius primus hane speciem observavit. Quamvis icon. ejusdem haud
plane sufficiat, tamen descriptio tam accurata et exacta est, ut dubitari nequeat,
quin le Marnat huc referendus sit. Ab auctore illustrissimo »lrochis* admune-
ratur, qui vero genuinae sunt Litorinae, ut ex iconibus testarum et animalculi

ipsius descriptione elucet, Sehróterus et Gmelinus nostram cochleam ad Turbines
referunt.

30. Litorina pulchella Dkr.
vide Tab. nostr. II. Fig. 11 — 20.

Testa ovato-coniea, acuta, subnitida, coeruleo-viridescens, punctis subregulari-
bus albis per series picta; anfractus quinque vel sex planiusculi, ultimus basi obso-
lete carinatus; aperturae ovatae faux rufa vel nigricans. — Operculum, ut solet,

fusco-corneum, — Alt. fere 6 lm. Alt : diam. — 100 : 50.

Litorina pulchella Dhr. in. Zeitschr. für Mal. 1845. pag. 1606.
— -— Phil. Abb. vol. II. pag. 30. 198. Tab. IV. fig. 8.
Quadruplex exstat hujus speciei varietas:
a) testa ovato-coniea, subtilissime striata, anfraectu ultimo subventrioso,
coerulescente, leis reticulatis olivaceis picta;
b) testa angustiore fasciis duabus vel tribus candidis lineolis. maculisque
flavis vel aurantiis insigni ;
c) testa obscura viridescente punctis albidis minimis adspersa;
d) testa conoidea subtus carinata, pietura praecedentis.
Habitat haec species elegantissima in litore ad Loandam satis frequens, sed
varretates b et d rarissimae inveniuntur.

Cochleola antecendenti similis, sed habitu minore, apertura minus dilatata
colore et pietura vivida diversa est.

zoe

31. Litorina cingulifera Dkr.
vide Tab. nostr. I. Fig. 26 et 97.

Testa ovato-acuta, subnitida, albida vel albido-coerulescens, transversim obso-
lete suleata lineisque fuscis cincta; anfractus 5— 6, ultimus a tergo spectatus 7/,
totius testae fere adaequans; sutura distincta; apertura ovata; columella obliqua
subareuata, margine interiore albida; faux cinerea vel albido-coerulescens, lineis fus-
cis translucidis signata. — Alt. 6 lin. Alt.: diam. — 100 : 56.

Litorina cingulifera Dkr. in Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 1606.
-— -— Phil. Abb. vol. II. pag. 34 (202) Tab. IV. fig. 19.
Testa fere glabra sub lente transversim striata. Anfractus convexiusculi
strias inerementi obsoletas ostendunt; cingulorum 16 — 20 suprema fusco et albido
maculata, interrupta videtur. Opereulum tenue, corneum, late spiratum, ut in cete-

ris Litorinis. Duo tantummodo specimina ad litus sabulosum prope Loandam lecta

exstant.

32. Litorina angulifera (Phasianella) Lam. va.
vide Tab. nostr. II. Fig. 3S. 39.

Ad hane cochleam frequentissimam et variis regionibus late dispersam spe-
eimina nonnulla referenda esse opinor, quae peregrinator noster ex Guinea inferiore
attulit. Quamvis inter se pervariabilia sint, omnia tamen in eo conveniunt quod
carina plane carent, ceterum autem descriptiones et icones, quas novimus, in ea
omnino quadrant. At vero quaeritur an. Litorina (Helix) scabra Linnaei, quam auc-
tores quidam ad Phasianelam anguliferam non referunt, sed pro genuina specie
habent, pari modo hue pertineat, cum constet, speciem, de qua sermo est, mirum
in modum variabilen esse. Nobis saltem haud contigit differentias constantes inter
Litorinam scabram et anguliferam cognoscere. Conferatur descriptio monographica

generis Litorinarum in Phil. Abb. vol. II. pag. 12. 121 et seq.

33. Turritella bicingulata Lam.

Plura specimina ex insulis St. Antonio et St. Vincent adsunt colore et sculp-
tura variantia — Unum exemplar exstat sutura minus constricta et sculptura subtiliori
insigne. 'Turritella annulata Kieneri (Iconogr. Tab. 13. fig. 1) fortasse hue referenda
est. Praeterea Turritellae cujusdam fragmentum exstat, fortasse le Ligar* Adansonii,
Turr. flaaammulata Reeve.

zc

34. Mesalia brevialis (Turritella) Lam.

Le Mesal Adans. Sénég. pag. 159. Tab. X. fig. T.
Turritella brevialis Lam. An. sans vert. ed. II. vol. IX. pag. 256.
Mesalia sulcata Gray.
Turritella varia Kien.
— — . Heeve Conch. icon. vol. V. spec. 2 et Tab. V. (Turritella) fig. 16 a. b.

Specimen unicum apice paulo detritum exstat incerti loci natalis, ad minorem
varietatem pertinens, quae Kienero est Turritella varia. Hoc specimen plane respon-
det figurae excellenti 2 a Conchyliologiae iconicae — Ad hoc genus Grayanum
Turritellis affine sine dubio plura testacea fossilia referenda sunt, ex. gr. cochlea
quaedam e formatione quae vocatur liasina, quam pridem Melaniam Turritellam appel-
lavi; conferantur Palaeontographica I. pag. 109. Tab. XIIL fig. 5. 6. 7. Prope
accedunt hae cochleae ad Melanias, si respieimus aperturae formationem, sed totus
eorum habitus Turritellis respondet.

35. Natica maroccana (Nerita) Chemn.

vide Tab. nostr. II. Fig. 30. 31. 32. (in figura 30 umbilicus non distincte expressus est.)

Conch. Cab. V. pag. 210. Tab. 188. fig. 1905 — 1910, ed. alt. Tab. 3. fig. 10 — 13.
25. 26. icones meliores in Tab. 12. Fig. 1— 5. descriptio huc usque desi-
deratur.

Quoy et Gaimard Voy. de l'Astrol. Vol. II. pag. 236. Tab. 66. fig. 16 — 19.

Nat. maroccana Koch in Zeitschr. für Mal. 1844. pag. 151.

Haec species pervariabilis pluribus speciminibus exstat e regione Loandae
atque Denguelae. In opere Adansonii descriptio et icon ejusdem desiderantur. Na-
ticam unifasciatam Lam. (Delessert Recueil ete. Tab. 32. fig. 13.), Chemnitzii Pfr.
Krit. Reg. aeque ae luridam Phil. pro varietatibus tantum ad hane nostram speciem
adnumerandas esse, l. c. primus docuit cl. Fr. Koch. — Operculum calcareum, albi-
dum, externe laevissimum valde politum, margine exiguo dextrorsum cireumscriptum,
interne tenuissime striatum et epidermide pallide olivacea obductum. Nihilominus
sunt Naticarum species operculo corneo instructae, quibus fere talis est forma qualis
nostrae cochleae.

36. Natica fulminea (Nerita) Gmel.

Lam. Hist. des an. sans vert. VIII. pag. 641.
Adanson Sénég. pag. 177. Tab. 13. fig. 3. (le Gochet) bene.
Phil. in Mart. Chemn. Conch. Cab. edit. II. pag. 17.

Unum exstat specimen paulo detritum incerti loci natalis.

37. Nerita atrata Chemn.

Conch. Cab. vol. V. pag. 296. Tab. 190. Fig. 1954. 1955. — .Le Dunar* Adans. Sénég. pag. 188.
Tab. 13. Fig. 1.

Chemnitzius hanc speciem hisce verbis designat: ,Nerita atrata laevis, lineis
obsoletis vix manifestis in fundo mnigerrimo circumdata, apice plerumque deraso
albido, labio exteriore intus striato, strüs lateralibus dentiformibus; labio interiore
rugoso, punctis eminentibus adsperso, subtus denticulato.^ Haee verba pari modo
et descriptio copiosa Adansonii plane quadrant in exemplaria nostra ad St. Vincent
et Benguelam lecta, excepta eorum statura paulo minore. Clar. Deshayes Neritam
punctatam Quoy et Gaim. Voy. de l'Astrol IIL pag. 185. Tab. 65. fig. 41 et 42
ad hanc speciem refert, et equidem consentio.

38. Janthina planispirata A. Adams.

Testa fragilis depresso-conoidea, supra livido-alba, infra vivide violacea, colu-
mellam versus pallidior; anfractus 4 — 5 celeriter crescentes sutura profunde incisa
separati, utrinque parum convexi, ad peripheriam subangulati, stris et plicis incre-
menti subtilibus suleisque nonnullis irregularibus transversis, praesertim in facie infe-
riore conspicuis, instructi; spira depressa; columella recta margine involuta subob-
liqua; labrum medio emarginatum.

Janthina planispirata A. Adams in Zool. Voy. Samarang pag. 54. Tab. XI. fig. 10.

Tria exemplaria majora exstant in regione insulae St. Vincent capta.

Anfractus embryonales vitrei minimi mucronem obliquum singularem formant
ut in aliis speciebus. Janthina bicolor Menkei Synops. pag. 140. certe huie simil-
lima est.

39. Planaxis Herrmannseni Dkr.
vide Tab. nostr. II. Fig. 33. 34.

Testa parva, solida, nitida, ovato-oblonga, acuta, apice basique transversim
suleata, atro-fusca lineis albidis cineta; anfractus 6 — 7, ultimus valde amplificatus ;
apertura patula ovata; labrum crassum intus suleatum; columella laevis subsinuata,
cauda rima umbilicari notata; fauees coeruleo-lacteae. — Long. fere 5]. latit. 3 lin.

Obvenit ad Benguelam.

Planaxi lineato (Buecino) d'Acosta (Ducc. pedieulari Lam.) similis, sed sta-
tura multo majore, anfractu ultimo valde snplifieato, apertura patula, cauda rima
umbilicari instructa sine dubio diversa est; Plan. striatulus Phil in Zeitschr. für
Malae. 1851. pag. 91. habitu et sculptura non minus discedit a nostra specie.

40. Planaxis Albersii Dkr.

vide Tab. nostr. II. Fig. 35 et 36. magn. aucta, Fig. 37. m. naturali.

Testa exigua fusco-atra unicolor, laevigata, basi suleis exilibus 5 — 6 arata,
anfractus. 5 — 6 parum convexi, ultimus (a tergo spectatus) spira duplo longior;
apertura ovata paulo dilatata ad angulum superiorem callositate tuberculi instar
munita; labrum perparum reflexum intus crenulatum; lirae faucium omnino deficien-
tes. — Long. 3 lin. latit 1?/, lin.

Tria exstant specimina plane congruentia ad Loandam lecta.

Planaxis niger Quoy et Gaimard Voy. de l'Astr. vol. Il. pag. 491. Tab 33,
fig. 22 — 24 ex insula Nova Guinea speciei nostrae certe peraffinis, sed descriptio-
nem l c. ieoni haud respondere dolendum est. — Occasione data hic moneo Pla-
naxin nucleum (Purpuram) ex sententia clar. Deshayes, si respicis operculi structu-

ram, genuinum esse Duccinum, quod ego quidem nen crediderim.

41. Trochus Tamsii Dkr.
vide Tab. nostr. II. Fig. 40. A1. 49.

rp J . . . » .

esta conoidea, apice acuta, imperforata, atra vel atro-purpurea, maculis
strigisque undulatis albis variegata; anfractus quinque sutura parum profunda dis-
juncti, superiores unicarinati, ultimus fere bicarinatus; basis convexiuscula glabra,

in centro paulo cavata; apertura orbieulato-rhombea, labro nigro subacuto cireum-

zt o4 -

data; columella obliqua dente valido terminata. — Diam. max. 7 lin. altit. axeos
fere 6 lin. in specimine depicto.
Trochus atratus Wood 1828. Suppl. Tab. V. fig. 25. (non Turbo atratus Gmel.)

Trochus Tamsii Dkr. in Phil. Abb. vol. I. pag. 189. Tab. V. fig. 3.
-— — . Phil. in Mart. et Chemn. edit. II. pag. 160.

Plura specimina ad Loandam lecta exstant latitudine, altitudine et pictura
variantia.

Testa haud solida, plus minusve conica, interdum subglobosa; anfractus
quinque parum convexi, supra suturam obtuse angulati, ultimus fere biangulatus;
basis plano-convexa medio paulo cavata; umbilieus in speciminibus adultis callositate
alba obtectus, in junioribus rima parvula umbilicaris conspicua; apertura vivide iri-
descens, color vero externus opacus, fundus atro-purpureus plerumque maculis stri-
gisque undulatis vel flammulis albis variezatus; apex in omnibus, quae exstant
exemplaribus detritus et erosus. — Operculum fragile ut solet corneum.

Cum Turbo atratus Gmelini verus sit Trochus, nomen Woodianum commu-
tari debebat. Haec species ad Trochocochleas Kl. pertinet.

42. Trochus spadiceus Phil.
vide Tab. nostr. II. Fig 43. 44. 45.

Testa conoidea umbilicata, purpureo-fusca seu spadicea, cingulis nigro articu-
latis ornata transversimque costata, costae minutae confertae partim granuliferae ;
anfractus quinque vel sex parum eonvexi sutura distincta separati, ultimus in peri-

pheria maxima carmatus; margo umbilici leviter erenatus; columella superne soluta;

umbilicus albidus cingulis nonnullis albo-nigroque eleganter articulatis circumdatus ;
labrum intus laevigatum. — Diam. max. 5*/, lin. altit. axeos 9 lin.

Trochus spadiceus Phil. Zeitschr. für Malae. 1845. pag. 125.

E- — Mart. et Chemn. Conch. Cab. ed. Il. Tab. 56. fig. Y. (Descriptio abso-
luta adhue desideratur.)

Unieum hujus speciei exemplar optime conservatum ex insula Annabon retu-
lit noster. Specimen alterum, quod vidimus in collectione Philippiana, tam colore
quam seulptura a nostro paullum discedit, color scilicet fere purpureo-fuscus costae-
que subgranuliferae. Ceterum mensurae sunt alienae, nam in specimine Philippiano
paullo majore ratio inter diam. et axin est 100:62, in nostro autem 100:50. —

o
[2]

Jic E. om

Clar. Phil. notat labrum intus suleatum esse, sed hoc in errore nititur, cum species,
quamvis adulta videatur, suleis omnino careat. Si cochlea ad senectutem pervenit,
fortasse intus leviter sulcatur. Ad Clanculos, genus Montfortianum, referenda est.

43. Sealaria cochlea Sow.
vide Tab. nostr. II. Fig. 46. A7 et 48. magnitudine paullo aucta.
Sowerby jun. Zool. Proc. 1844.
Thes. Conch. Tab. 35. fig. 142., quae quidem figura specimen majus exhibet quam
nostra icon.

Quantum scimus tri& tantum exemplaria retulit noster e regione Loandae.
Testa costulis tenuissimis confertissimis adpressis crenato-fimbriatis varicibusque cras-
siusculis alternis bene designata est. Scalariam varicosam Lam. in mentem vocat.—
Haec cochlea in collectionibus hucusque certe rarissime invenitur.

44. Pyramidella dolabrata (Trochus) L.
Linn. S. N. ed. XII. n. 601. pag. 1231.

eo
Mus. reg. Ulr. pag. 651.
Chemn. V. fig. 1603. 4.

Lam. anim. sans vert. ed. Il. vol. EX. pag. 55.

Habitat ad insulam Annabon satis frequens; in toto Africae septentrionalis
litore invenitur.

45. Cerithium atratum (Murex) Born.
vide Tab. nostr. III. Fig. 5 et 6.

v. Born Mus. pag. 324. Tab. ll. fig. 17. 18.

Plura. specimina. ad Loandam lecta exstant valde variantia; eorum. maximum
repraesentant figs. supra citatae. Icon Dorniana in minora specimina nonnulla bene
quadrat. Duplici tuberculorum prominentium serie plerumque cincta est haec spe-
cles, in nonnullis exemplaribus vero testa seriebus pluribus granosis costulisque in-
terstitiorum. simplicibus circumdatur, ita ut cochlea plus minusve exasperata appareat.
Specimina nonnulla multis varieibus tuberculisque albidis gaudent. Exemplaria ex
Antillarum insulis, quae habemus, excepta testa minore his Guineensibus omnino
respondent.

46, Buccinum lineatum Gmel.

Bucc. brevirostrum, admodum crassum, fuscum, tenuiter striatum; e sinu Mecicano jucta
Campeche. Lister Conchyl. Tab. 938. fig. 33.

»Das liniirte Kinkhorn* Knorr Vergn. 3. 1168. pag. 30. Tab. 14. fig. 4.

Bucc. lineatum Gmel. S. N. 1. pag. 3495.

Le Tafon Adans. Sénég. pag. 133. Tab. 9. fig. 25.

Pollia variegata Gray Zool. of Becheys Voyage pag. 112.

Buccinum viverratum Kien. pag. 95.

B. variegatum Reeve Conch. icon. spec. 48.

Quamvis icon Adansoniana sit admodum rudis, tamen e descriptione elucet,
specimen nostrum ad Loandam lectum huc pertinere; icon Reeveana optime ei re-
spondet.

Adansonio teste haee cochlea ad insulam Goream nec non ad Teneriffam
frequentissima invenitur rupibus insidens, quae ab undis alluuntur. Specimen collectio-
nis nostrae alterum, quod e Brasilia orieinem ducit, testa breviore multo crassiore
insiene est. Clar. Mórch hanc speciem ad genus Tritonoidea Sw. refert (cfr. Cat.
Conch. Com. de Yoldi pag. 92. N. 1749.), quod sectionem cochlearum bene deter-
minatam comprehendit. Cfr. et genus Pollia Gray l. c. pag. 111.

41. Bullia Tamsiana Dkr.

Testa ovato-turrita, crassiuscula, laevis, nitida; spira exserta acutissima, sub-
gradata; anfractus 8 plani infra suturam valde callosam linea unica impressa cincti,
ultimus circa ?/. totius testae aequans, ad basin lineis duabus leviter insculptis et
costa rostri uniea instruetus, columella arcuata (truncata?) valde callosa, lutea. —
Long. 10 lin. lat. max. fere 4'/, lin.

Unieum specimen labio basique paulo laesum, statu subfossili ad Loandam
lectum exstat. "Tota ejus testa unicolor flavida seu lutea fuisse videtur; callus co-
lumellaris valde crassus colorem primarium fere exstinctum ostendit. — Inter omnes
quae mihi innotuerunt Bulliarum formas nullam inveni nostrae speciei plane con-
venientem. — Buecino calloso Wood Ind. affinis est, sed statura minore graciliore
et spirae formatione diversa videtur. ,Le Rafel* Adans. (Sénég. pag. 53. Tab. 4.
fig. 2), qui fortasse est Dornii Murex vulpinus, ut recte monuisse videtur cl. Des-

hayes, pariter et ,le Miran* (fig. 1l. ejusdem Tabulae) — sine dubio Buccinum po-
litum. Lam. — non minus ad hoe genus Grayanum referendi sunt.

[Sv]

SNC ES

Alia quoque species subfossilis testa valde crassa et spira haud ecallosa in-
signis, ad Loandam lecta exstat, quae vero tam incompleta est, ut accuratius deter-

minari nequeat.

48, Purpura neritoidea (Murex) L.
Linn. S. N. ed XII. pag. 1219. Nerita nodosa ed. X.

Purpura neritoides Lam. vol X. pag. 90. (Respicienda est ibidem adnotatio Des-
hayesiana).
Duo hujus cochleae singularis specimina habitus minoris ad DBenguelam et
St. Vincent collecta exstant, alterum nodulorum serie quadruplici, alterum | quincu-
plici cinctum.

49. Purpura Carolensis Reeve.

Reeve Conch. icon. sp. 51.

Duo tantummodo exemplaria ad Loandam lecta reportata sunt a claro pere-
erinatore, quae exstant in Museo Hamburgensi.

'esta orbieulari-ovata, crassa, tetragyra, rufescens seu luteo rufescens; spire
depressa brevissima; anfractus lineis lirisque subtilibus undique cincti, biseriatim. tu-
berculati, tubereula magna compressa distantia; anfractus ultimus infra suturam
acute carinatus, basin versus costula nodulifera obsoletissima instructus; apertura per-
magna ovata, circa 9/, totius testae aequans; columella plana medio subcavata,
tubereulis et plicis nonnullis obsoletis signata; labrum dextrum aeutum crenulatum,
intus incrassatum costisque 4 distantibus nodulis terminatis notatum; fauces niveae.—
Long. speciminis majoris fere 11 lin. latitudo ejus 9 lim. efficit.

Haec species similitudinem quandam offert non solum eum Purpura Callaoénsi
Gray (cfr. Reeve sp. 79.), verum etiam, si respleimus ejus aperturam et spiram bre-
vissimam, cum Muricee neritoideo Linnaei.

50. Purpura mancinella (Murex) L.

Linn. S. N. Xll. pag. 1219.

Born Mus. Caes. Vind. test. pag. 304. Tab. IX. fig. 19. 20.

Reeve Conch. icon. sp. 2. cfr. literatura in. Lam. operis vol. X. pag. 09.

Fig. 5. tabulae XN XIV. in Rumphii Mus. mala, ut fere omnes hujus tabulae icones
sinistrorsa.

Unicum specimen optime conservatum ad Loandam lectum exstat. (In Phi-
lippinarum insulis teste clar. H. Cuming.)

51. Purpura haemastoma (Buccinum) L.
vide Tab. nostr. HI. Fig. 12. 13.

Linn. S. N. ed. II. pag. 1202.

Gmel. S. N. pag. 3483.

Reeve Conch. icon. sp. 21.

Kien. Icon. pag. 110. fig. 79. (sed plures alias Purpurarum species sub hac denomi-

natione a Kienero confusas esse putamus).

Phil. Enum. Moll. I. pag. 218 etc.

Occurrit frequens prope Loandam et St. Vincent.

Exemplaria a clarissimo Tams e Guinea inferiore reportata satis declarant
hane speciem pervariabilem esse. Specimen, quod figg. nostrae 12 et 13 exhibent,
ad eas varietates pertinet, quae unica tantum nodorum serie cinguntur, sed exstant
exemplaria nonnulla duplici, triplici et quadrupliei nodorum serie cireumdata; noduli
supremi semper sunt magis prominentes. Non dubitamus quin haee omnia speci-
mina ad Buecinum haemastoma verum Linnaei pertineant, nam verba Linnaei bene
in ea quadrant. Pari modo et ,le Sakem* Adansoni Sénég. pag. 100. Tab. 7.
fig. l. hue referendus est. Auctore egregio teste, qui de hac cochlea uberrime
tractavit, frequentissima in insulae Goreae rupibus invenitur. Caro ejusdem mollis
et boni saporis ab incolis consumitur.

Sed restat, ut de alis speciminibus in tabula nostra figuratis pauca dicam:
Fieg. 7 et 8 repraesentant exemplar junius colore obscuriore, earimis duabus nodu-
lorum obsoletorum lirisque subtilibus cinctum. — Primo adspectu pullis quibusdam
Purpurae Rudolphi (Buecino) Chemn. haud dissimile est, idem et de figuris 9. 10,
specimen fasciis albis irregulariter interruptis insigne, dici potest; fig. 11 pullum
pietura languida, faucibus albidis labri dextri suleis castaneis insignem ostendit; figu-
rae denique 14 et 15 cochleam juniorem repraesentant lineis albis fusco articulatis
eleganter pictam. | Hoe specimen varietates quasdam Purpurae undatae Lam. in
mentem vocans, ad propriam speciem pertinere videtur, sed formis multis interme-
diis eum reliquis cochleis arctissime conjunctum esse affirmo. Ut mea fert opinio
ad nostram cochleam pervariabilem et illae icones spectant, quas clar. Reeve sub

nomine Lamarekiano Purpurae bicostalis (Conch. icon. spec. 28. a. b.) delineavit.

ogni.

Occasione hac oblata profiteor, Purpurarum formas ab auctoribus nonnullis nimis
separatas et pro genuinis speciebus aestimatas esse.

52. Purpura consul (Murex) Chemn.
vide Tab. nostr. III. Fig. 29. 23 et 24. (operculum.)

Murez consul, Chemn. Conch. Cab. X. pag. 336. Tab. 160. fig. 1516. 1517.
— — . Heeve Conch. icon. sp. 4.

Plura specimina staturae minoris ad Loandam collegit noster. Figurae in
Chemnitzii opere repraesentant specimen maximum, ut videtur decoloratum. —Ple-
rumque haec cochlea fluctuum agitatione tam detrita est, ut sculptura propria in
ultimo tantum juniorum speciminum anfractu observari possit. Tota scilicet testa
statu integro costulis elegantissimis confertimque imbricatis cingitur. Exemplar de-
pictum. una nodorum crassorum serie cinctum est, sed in speciminibus quibusdam
et nodorum series duo vel tres valde obsoletae observantur. Quaeritur ergo utrum
haec specimina ad formas pertineant intermedias inter hane speciem et Purpuram
haemastomam, an potius pro varietatibus nostrae speciel habendae sint.

Purpura consul et in Philippinarum insulis obvenit fide cl. Cuming.

53. Purpura Forbesii Dkr.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 7? et S. Fig. 13 operculum exhibet.

Testa ovata, crassiuscula, transversim denseque striato-suleata ; spira exser-
tiuscula in speciminibus adultis heptagyra; anfractus superne angulati subscalati, in
fundo sordide albo vel cinereo fusco lineati, bi, tri- et quadriseriatim. tuberculati,
tubereulorum series basin. versus evanescentes, supremae seriei tubercula acuminata
interdum subimbrieata; labrum intus suleatum ad marginem crenatum, lineis fuscis
translucentibus saepius signatum; rima umbilicalis columellae callositate obtecta. —
Speciminum majorum altitudo fere 1 poll. 5 lin. efficit.

Habitat ad Loandam satis frequens.

Haec species a Purpura bituberculari Lam. certe diversa, inter omnes, quae
nobis innotuere icones, fieuris Kienerianis 32 proxima est. Clar. Deshayes censet illas
Purpuram bitubereularem Lam. non exhibere, sed aliam speciem, quam Purpuram
Kieneri appellat. Haee vero non est sententia clar. Reeve, qui Purpuram Kieneri pro
mera P. bitubereulari Lam., in Sebai figuras fundata, habet, quod deficiente Sebai
opere affirmare non possumus.

94. Cancellaria cancellata (Voluta) L.
Le Bivet Adans. Hist. du Sénég. pag. 123. Tab. 8. fig. 16.

Specimen junius haud adultum adest ad Loandam lectum.

559. Harpa rosea Lam.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 10. 17. var. minor.

Haec varietas testa minore, solidula costisque crassioribus fortiter angulatis
notata est. ln regione urbis St. Anton collectam retulit noster.

36. Cassis spinosa Gron.
Gronovius Zooph. pag. 302. Nr. 1344. Tab. 19. fig. 9.
Mart. Conch. vol. IL. fiv. 369 et 374. — Conferantur synonyma in Lamarckii opere
a Deshayesio edito vol. X. pag. 23.

Specimen giganteum fere 7 poll. longum ad Loandam lectum exstat. Haec
cochlea et in litore Novae Hollandiae obvenire dicitur.

Pullorum habitus ab adultis discedit; sunt enim breviores, in spira granuli-
feri, in anfractu ultimo tuberculorum serie duplici cincti, longitudinaliter plieati et
in pliearum interstitls. transversim striati, testa vero crescente sculptura sensim
mutatur.

51. Üassis crumena (Cassidea) Brug.
Lam. an. sans vert. vol. X. pag. 25.

Duo specimina optime conservata ad St. Vincent lecta sunt, alterum majus
evarieosum, alterum minus varicibus senis instructum. Hane speciem viri quidam
docti pro varietate tantum Cassidis testiculi habent, sed nostra opinione pro specie
genuina bene distinguenda est non solum testa crassiore, antice magis attenuata,
subpiriformi, turgida, sed etiam anfractibus postice plicato-tuberculatis, omnino scul-
pturae indole aliena. Valde dubitamus quin Cassis testiculus in litore Africano
obveniat.

58. Ricinula ricinus L.

Murexz Ricinus Linn. S. N. XIL. pag. 1219.
Ricinula arachnoides Lam. X. pag: 49.
— — Reeve Conch. icon. spec. 5. optime! — Fig. E. Tab. XXIV. in
Rumphii Mus. male et perverse delineata est.

o DRM

Unum specimen ad Benguelam legit noster.

Cum Linnaeus l. c. os luteum et fauces violaceas appellet, opinor hanc ipsam
speciem et Ricinulam horridam ab eo confusas esse. Ricinula albolabris Dlainvillei
nil nisi varietas hujus speciel esse videtur.

59. Columbella striata Duclos.
hiener Iconogr. pag. 19. Tab. 2. Fig. 4.

Plura exemplaria ad Loandam et unicum ad Annabon lecta sunt.

Huc referendus est pro nostra opinione, ,le Siger* Adansonii (Sénég. pag. 135.
Tab. 9. fi. 28.) neque Columbella rustica, ut Lam. et Desh. putarunt. Descriptio
et icon optime quadrant in specimina nostra. Sed cochleola maximopere variat,
praesertim respectu habito coloris, nam modo est rosea unicolor, modo alba vel
cornea vel rufa maculisve fuscis et spadiceis reticulata aut varie pieta. Plortasse
et Columbella nucleus, fustievata et modesta Kieneri huc spectant, cum aliae quoque
Columbellarum species ex. gr. Columb. (Voluta) rustica Linnaei et forma et pictura
pervariabiles sint.

60. Columbella cribraria (Buccinum) Lam.

Bucc. cribr. Lam. X. pag. 116.

— — Kien. lconogr. pag. 45. Tab. 16. fig. 57.

— . — Quoy el Gaim. Astrol. Zool. vol. II. pag. 421. "Tab. 30. fig. 21. 22.
Col. cribr. Sow. 'Thes. Conch. Tab. 38. fig. 112. 113 etc.

Plura specimina ad Loandam lecta sunt. Teste clar. Quoy ad insulam
Ascensionis frequentissima est haec species. Exemplaria, quae clar. Tams retulit,
nihilo discrepant a speciminibus, quae possidemus ex Antillis: Descriptio et icones,
quas cl. Quoy et Gaimard dederunt, satis declarant hane cochleolam melius ad. Co-
lumbellas referendam esse. Le Darnet Adansonii Sénég. pag. 146. bene quidem et
copiose descriptus, sed in Tab. 10. fig. 1. mediocriter delieatus, certe huc pertinet.
Exemplaria quae ex insula Cuba clar. Gundlach misit, eodem modo apice erosa et
truncata sunt uti specinima ex insula Gorea ab Adansonio descripta. ^Operculum
eorum membranaceum fusco-corneum subellipticum, latere altero subeurvum, paullum

attenuatum, pro exiguitate cochleolae magnum, valde discedit ab icone Adansoniana.

61. Columbella laevigata (Buccinum) L.

Bucc. laevig. Linn. S. N. Gmel. pag. 3497.

— — . Payr. Cat. des Moll. de Corse pag. 158. Tab. 8. fig. 1. 2. 3!

— — . Kien. Icon. pag. 21. n. 22. Tab. 8. fig. 26 etc.

Exemplaria nonnulla valde detrita sine indicatione loci natalis retulit noster
ex itünere. Ut putamus ,le Digni* Adansonii (Sénég. 135. Tab. 9. fig. 27.) huc
referendus est, quamvis icon haud sufficiat, nam spira nimis brevis delineata est.

Haee cochleola late dispersa invenitur; habemus eam ex insulis Portorico et
Cuba a clarissimis Menke et Pfeiffer, teste Payraudeau et in Mediterraneo ad insu-
lam Corsicam occurrit, sed raro.

62. Nassa ambigua (Buccinum) Kien. (Mont.)

vide Tab. nostr. III. Fig. 1. 2. 3. 4. var. major et minor.

Duo specimina Nassae cujusdam hie depinximus, alterum majus ad insulam
Annabon, alterum minus ad Loandam lectum. Maxime conveniunt haec duo speci-
mina eum Buec. ambiguo Kien. pag. 84. Tab. XXI. fie. 81., sed nescimus an hoc
sit verum Bucc. ambiguum Mont. vel, quod idem est, Ducec. plicatulum Brug. — Testa
spechminis majoris costis longitudinalibus 9 in anfractu ultimo instructum est, in

minore costae confertiores 14, stris transversis exasperatae numerantur.

63. Murex Senegalensis Gmel.

Gm. S. N. pag. 3531.-

Le Sirat Adans. Sénég. pag. 125. Tab. 5. fig. 19.
M. Brasiliensis G. B. Sow. jun. Conch. Ill. fig. 55.

Adansonio teste le Sirat saepius invenitur in insula Teneriffa, specimen no-
strum inter mollusca erat, quae ab urbe Loanda origmem ducunt. Possidemus quo-
que specimen minus plane congruens cum specininibus Africanis, quod e Brasilia
misit ornat. Deseke.

Si Murex Luzonis Petiv. Gazoph. Nat. et-Art. vol. II. cat. 248. Tab. 99.
fis. 13., qui ab Adansonio citatur, huc pertinet, quod dijudicare haud possumus,

2 2m 1 j j

eum hoc opus prorsus lgnoremus, nomen lhoc antiquius praeferendum est.

1

5 BER ens

64. Murex varius Sow.
vide Tab. nostr. III. Fig. 20. 21. var.
G. B. Sowerby jun. Zool. Proc. 1840. Conch. Ill. fig. 57. 108.
Unieum exemplar depictum ex itinere Africano retulit clar. Tams, at sine
indieatione loei natalis. Specimen, quod fige. nostrae exhibent, varietas cochleae
nondum adultae esse videtur; in anfractibus ejus superioribus tubereuli duo inter

variees reperiuntur, in sequentibus unus tantum crassus.

65. Murex cristatus Brocchi.
vide Tab. nostr. III. Fig. 16. 17.

Brocchi Conch. foss. subappennina pag. 394. Tab. VII. fig. 15.

Cochleolam hie depinximus ad Annabon lectam, vario quidem modo a specie
Broechiana diserepantem, ex. er. numero costarum seu varieum, qui septem tantum
efficit, ratione spirae aliisque notis, nihilominus tamen hue spectare videtur, cum
constet, hanc speciem e Mari mediterraneo et tellure Italiae tertiaria satis cognitam
pervariabilem esse. Nostrum specimen magis ad eam varietatem accedit, quae in
catalogo clar. Payraudeau Murex Blainvillei nominatur. Costae ejus nodulosae vix
spinosae apparent. Aperturae formatio, labrum intus inerassatum denticulis quinis
munitum, plica columellaris obsoleta, color, cauda brevis crassa, subrecurva, haec

omnia optime respondent.

66. Tritonium Adansonii Dkr.

Murer Argus fasciatus Chemn. X. pag. 240. Tab. 160. fig. 122.

Unicum specimen ad Loandam lectum exstat staturae minoris, varicibus plane
deficientibus insigne. Longitudo ejus vix 1'/, poll. efficit. — Anfraetus 7 convexi
costis transversis 8 subtuberosis et undosis cincti; spira acuta fere ?/. totius testae,
adaequat. Color canescens, costae fuscae; columella alba rugosa; labrum incrassa-
tum albo-dentatum

Cochlea nostra optime respondet iconi Chemnitzianae, quam conchyliologi
quidam pro HRanella vexillum Cumingii (Sow. Conch ill sp. 3.) habent, a qua tamen
aperturae forma et indole, costis transversis subnodosis paucioribus, anfractibus con-
vexioribus, sutura profundiore, testa minore solidiore aliisque notis bene differt.
Fortasse ,le Voyet* Adansonii Sénég. Tab. 8. fig. 12.) huc referendus est, qui a

Chemnitzio et Schrótero male eum "Tritonio pileari jungitur.

— 9 —

67. Tritonium obscurum Reeve?
vide Tab. nostr. III. Fig. 1S. 19.

Icon nostra repraesentat Tritonii speciem nondum adultam, quae fortasse ad
Tritonium obscurum Reevei (cfr. Conch. icon. spec. 63.) pertinet.
Hoc specimen ex insula Annabon originem ducit.

65. Fusus morio (Murex) L.

Linn. S. N. ed. XII. pag. 1221.

Adans. Sénég. pag. 141. Tab. 9. fig. 31. le Nivar (specimen juvenile).

Unum specimen fere 5 poll longum ad Loandam lectum exstat. Ad insu-
las Goreae et Magdalenae Adansonio teste satis frequens invenitur scopulis ad-
haerens, ad Curao Indiae orientalis teste Statio Müller. In litore Novae Hollandiae
occidentali utraque varietas (Fusus morio et coronatus Lam.) collecta est a L. Preiss
(cfr. Menke Specimen Moll. Nov. Holl. pag. 25); inde patet hanc speciem per ma-
gnum terrarum tractum dispersam esse.

Coehlea jam ex longo tempore nota, statu integro epidermide valida mu-
scosa luteo-olivacea obducta est. Formam offert itermediam inter Fusos atque
Pyrulas.

69. Pleurotoma spiraia Lam.

Lam. an. sans vert. edit. Desh. vol. IX. pag. 348.
Unum tantum exemplar subfossile ad Loandam lectum adest, quod, quamvis
ab iconibus Reeveanis et Kienerianis forma minore magisque coarctata paulo dis-

cedat, tamen hue referendum esse arbitror. (Mare Chinense Lam.)

70. Strombus floridus Lam. va.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 14. 15.

Lam. an. sans vert. IX. pag. vOT.
Species habitu et colore valde variabilis. Fieurae nostrae offerunt specimen
Jt Ia l

coarctatum albo labiatum, ad Loandam collectum.
4 *

A ARS

71. Conus genuanus L.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 20. 2l.
Unum specimen ad insulam Annabon lectum exstat taenils distinctissimis

aequalibus fusco alboque articulatis cinctum.

72. Conus testudinarius Mart. vr.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 24. 25.
Martini Conch. vol. Il. pag. 250. Tab. 55. fig. 605.
Figurae nostrae varietatem minorem exhibent testa coeruleo-alba, maculis
rubido-fuscis marmorata insignem. Hoc specimen optime conservatum ex insula

Annabon retulit noster.

.73. Conus Grayi Reeve.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 1S. 19.

Testa turbinata, solida, piriformis, tenerrime striata fere laevigata, basin ver-
sus lacteo-alba vel cinereo-coerulea maeulisque irregularibus fuscis aut fusco - nigri-
cantibus marmorata, interdum undata; spira convexa 9 gyrata, spiraliter striato-
suleata; apex mucronatus roseus.

Reeve Conch. icon. spec. 258 a. b. c.

Specimen quod exstat ad Benguelam lectum est.

Quamvis fig. 258 c. in opere Reevei laudato a nostra specie aliquantum
discedat, tamen figs. 285 a et b. habitu cum mostra cochlea bene conveniunt, ita

ut testam recte determinatam esse credamus.

74. Conus Tamsianus Dkr.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 22. 23.

Testa turbinata laevis, basin versus lirata, albida maculis et flammis irregu-
laribus fuscis lineisque transversis albo et fusco-articulatis picta, epidermide pallide
olivacea vestita; spira paullum elongata, conoidea; fauces purpureo-fuscae. — Long.
11 lin. diam. max. 5!/, lin.

Non sine haesitatione hane speciem ad insulam Annabon lectam hic introduco

novam; sed nusquam inveni descriptionem vel iconem ipsi convenientem. Species

inter Conum Mediterraneum et Guinaicum quasi intermedia est, sed differt ab hoc
stris. spirae spiralibus omnino deficientibus, ab ilo spira breviore et liris baseos
fortioribus.— Conus Adansoni Lam. XI. pag. 94., le Chotin Adans. Sénég. pag. 95.
Tab. 6. fis. 6. a nostra specle non minus decedere videtur.

Praeterea duo exemplaria Coni cujusdam exstant fluctuum agitatione tam
detrita, ut. determmari nequeant.

75. Oliva flammulata Lam.
vide Tab. nostr. IV. Fig. 260. 27.
Lam. an. sans vert. X. pag. 613.
Adans. Sénég. pag. 61. Tab. 4. fig. 6 Girol.
Habitat ad Loandam (Tams) in ostio fluminis Nieri arenoso frequentissima
( Adanson). f
Icon nostra specimen majus repraesentat. Clar. Reeve patriam Olivae flam-
mulatae Indias occidentales tantum nominat, quod fortasse in errore nititur.

16. Oliva nana Lam.

vide Tab. nostr. IV. Fig. 28. 29., var. minor 30. 31.

Ad insulam Loandam frequentissima, ubi numorum loco versatur sicut et
Cypraea moneta Linnaei. [n Oceano Americano quoque hane speciem obvenire
dieunt. In opere Adansonii deest.

Duas hujus cochleolae varietates depinximus callo spirali fere. omnino. caren-
tes, praeterea in specimine majore spira paullo elatior est, quam in ceteris Ple-
rumque testa lineolis fuscis undulatis ornata est, sed exemplaria nonnulla punctulis
quoque numerosis eoncinne adspersa inveniuntur; figurae 30 et 31 specimen minus
in anfractu ultimo castaneo tinctum exhibent.

1i. Marginella Adansoni Kien.

) Tab. 4. fig. 2. le Narel.

Kiener lconogr. pag. 5. Tab. VII. fig. 27.

Habitat ad St. Anton. ,

Plures auctores hane speciem pro varietate tantum Marginellae bifasciatae

S onéo: aC
Adans. Sénég. pag. 5X

Lam. habent, eum dicant. picturam in testis variabile esse. Sed quamvis equidem

M

non minus credam, colores pro certis generibus haud magni esse momenti, tamen
ex altera parte concedendum est, colores et picturam saepissime ad ipsius testae
indolem maxime necessarios esse, ex. causa in Marginellarum genere. Ceterum mo-
nendum est Marginellam. Adansonii'statura majore et solidiore et labro magis in-
crassato interne distinete dentieulato a Marg. bifasciata Lamareki distinguendam
esse. — Fieura cochleam ,le Narel* dictam exhibens rudis quidem, sed ejus de-
scriptio exactissima est. Clar. Lamarckius hane figuram male ad Marginellam fabam

refert, quam Adansonius prorsus ignoravit.

7*8. Marginella helmatina Rang.
. 448.

28.

Lam. syst. an. vert. ed. alt. X. pa

ja

3

Kien. lconogr. pag. 11. Tab. 7. fic

(

Specimen unum exstat ad Loandam lectum.

79. Marginella interrupta Lam.

Le Duchon Adans. Sénés. pag. 61. Tab. 4. fig. 5.
Kien. Icon. pag. 25. Tab. 5. fig. 21.

Ad Loandam frequentissima videtur. Species in multis regionibus obvia.

S0. Cypraea lurida L.
vide Tab. nostr. IV. fig. 5. 6. var. minima.

Linnaei S. Nat. ed. XII. pag. 1115.
Adans. Sénég. Tab. 5. fig. D.

Plura hujus speciei exemplaria ad Annabon collecta exstant magnitudine
et colore mirum in modum variantia; maximum eorum fere 2 poll, minimum vix
5 ln. longum. Color dorsi modo hepaticus, modo cinereo-ivescens seu fusco-oliva-
ceus; saepius fasclae obseurae tres translucent Unum exemplar extremitatibus valde
produetis et dorso subgibboso insigne. leones 5 et 6 specimen minimum exhibent.

Cochlea e Mari Mediterraneo major satis nota est.

Sl. Cypraea spurca L.
: vide Tab: nostr. IV. Fig. 1. 2. 3. .4.
Linn. S. N. ed. XII. pag. 1179. n. 359.
Mart. C. Cab. I. Tab. 31. fig. 335.

I m o

Plura specimina ad Annabon lecta sunt forma et pictura variantia. leones
uostrae duo varietates exhibent statura et colore valde decedentes a cochlea Maris
Mediterranei. In nonnullis fundus liveseens seu dilute flavidus, in aliis hepatiecus,
raro subolivaceus, ocellis, punctulis vel pieturis squamatis plus minusve saturatiori-
bus adspersus; margo foveolatus ocellis castanels partim atro-fusecls ornatus; basis
inearnata vel sublivida. — Non dubito, quin cochlea in opere Adansonii pag. 70.
descripta et in Tab. 5. litera I signata ad nostram varietatem referenda sit;
pariter et fig. F. ejusdem Tabulae hue pertinere videtur, nam simillima est speci-
minibus Cypraeae spurcae majoribus, quae clar. Philippi ex [talia retulit.

&2. Oypraea caput serpentis L.
Adans. Sénég. pag. 68. Tab. 5. fig. G.
Lam. vol X. pag. 508.

Unum exemplar detritum incerti loci natalis retulit. noster.

S3. Üypraea moneta L.

Linn. S. N. ed. XII. pag. 11*78.

Plura specimina in regione Loandae collecta exstant.

Haee species in toto Africae occidentalis litore frequentissima dieitur, nihi-
lominus in Adansonii opere desideratur. Exemplaria nostra ex insula Loanda ori-
einem ducunt, ubi collieuntur ab incolis. Pari modo et magnam hujus cochleae
copiam a litore Afrieae orientalis ad Guineam transferunt nautae, cum in his terris

numorum locum teneat,

84. Terebra Senegalensis Lam.
Le Faval Adans Sénég. pag. 54. Tab. 4. fig. 5.

Lam. an. sans vert. ed. alt. vol. X. pag. 244.

Plura specimina ad Loandam collecta exstant. Sine ullo dubio ,le Faval*
Adansonii hue referendus est, cum non solum descriptio, sed etiam leones nostris
speciminibus optime respondeant. Clar. Deshayes censet nomen antiquissimum
le Faval restituendum esse. Sane et ex mea sententia hoc. nomen praeferendum
esset nisi latinitatis e£ nomenclaturae regulis plane obstaret ut ,le Nifat, Narel, Girol,

UO M

Pitar, Kambeul* omniaque ista. verba barbara quasi fabricata. Pari modo et nomina
multa a clarissimis d'Orbigny et Duclos testaceis quibusdam imposita prorsus reji-
cienda sunt, cum omnes nomenclaturae regulas ludibrio habeant.

Terebra Senegalensis colore pervariabilis est; specimina plurima inveniuntur
lutea, luteo-albida, vel pallide coerulescentia maculis subquadratis flammisque fusces-
centibus et castaneis picta, apice colore obscuriore signata; specimen unicum exstat
fere totum ferrugineum. — Anfraetus supremi longitudme plicati, sequentes striati,
linea impressa basin versus plus minusve evanescente divisi.

Ut bene monet Kienerus (pag. 28.) "Terebra striatula Lam. huc forsan re-
ferenda est. An quoque Duecinum. ferrugineum. ad. hane. nostram speciem pertineat,

ut cl. Deshayes opinatur, non dijudicaverim.

S5. Sigaretus concavus Lam.

Huc spectare videtur unicum exemplar ad DBenguelam lectum.

*6. Sigaretus Martinianus Phil.
cfr. Abb. vol. I. pag. 144. Tab. 1. Fig. 5.

Figura hic allegata in exemplar ad Loandam lectum optine quadrat. An
huc quoque referendus est ,le Sigaret* Adansonii (Sénég. pag. 24. Tab. 2. fig. 2.)
hoc ego non dijudicaverin. Icones nimis rudes sunt. Fortasse duo species con-

fundit Adansonius, ut Philippi censet.

*i. Sigaretus cymba Mke. var.*

vide Tab. nostr. V. Fig. 20. 21. 22.

Specinen hie depietum ad Benguelam lectum maxime cum Sigareto cymba
Menkei (efr. Synops. meth. Moll. pag. 146) convenit. "Testa ejus est magna, ovata,
valde couvexa, transversim tenuiterque lirata, flavida partim rufescens, margo colu-
mellaris incrassatus, reflexus, albus, apertura ovato-otundata, pallide castanea, lae-
vissima. Certe et Sigareto Grayi Desh. (Lam. ed IL. vol IX. pag. 12.) cochlea
nostra similis est, sed spira obtusa strüsque subpunctieulatis deficientibus differre
videtur. — Cum in Sigareto cymba Menkei semper callositatem linearem internam,

qua cochlea cigitur, observaverim, quae in specimine nostro omnino desideratur,

s MEC

pro nova specie fortasse habenda est; nam illa callositas sime dubio a proprietate
quadam animalis pendet.

88. Sigaretus Menkeanus Dkr.

"Testa ovalis, depressa, undulato transversim tenuiterque lirata, alba, fasciis
duabus latis interruptis pallide rufis picta; spira planata. — Diam. max. 1 poll.
21/, lin., diam. min. 11 lim. altit. 4 lin.

Habitat ad Benguelam.

Testa Sieareto depresso Phil. (Abb. I. pag. 144. Tab. I. fig. 3.) inter omnes,
quas novimus species, simillima est, sed fasciis et spira minore constanter differre
videtur. Pietura Sigaretum maculatum Say in mentem vocat, qui nostra opinione
minime, ut clar. Recluz opinatur, pro Sig. Martiniano nondum adulto habendus est.

89. Haliotis tuberculata L.
vide Tab. nostr. V. Fig. 17. 1S. 19 et var. 20. 21. 22.

Linnaei Syst. Nat. edit. XII. pag. 1256. n. 741.

Adans. Sénég. pag. 19. Tab. 2. fig. 1. (L/ Ormier).

Specimina hie depicta ad Denguelum et Loandam collecta, tam iconi, quam
deseriptioni Adansonianae plane respondent, ita ut eadem ad cochleam l'Ormier di-
ctam pertinere censeam. Cum praeterea Adansonius ipse ,Haliotin striatam rugosam*
Linnaei eitaverit (cfr. Fauna Suec. pag. 533. n. 1326), quam hie immortalis vir in
editione duodecima Systematis Naturae nomine Hal. tuberculatae commemorat, huic
speclei certe nomen supra inscriptum tribuendum est. Ut vero mea fert opinio,
non minus Hal. striata nec non marmorata Linnaei ad Hal. tuberculatam spectant,
cum haee species, ut Adansonius ipse affirmat, mirum in modum variet. Insuper
Martini quoque Conch. Cab. I. pag. 178. Haliotin marmoratam Linnaei ad iconem
Adansoniam refert et descriptio Dorni praeclari: ,testa ovata, complanata, stris
parallelis transversis et longitudinalibus obsoletis decussata; limbus planus, dorsum
convexum foraminibus sex parviis pertusum; spira obtusa; color viridis maculis
fulvis marmoratus* satis respondet speciminibus quibusdam nostrae cochleae. Pariter
et verba Linnaei: ,habitat in Oceano Africano* respicienda sunt.

Ceterum miror nomen Linnaeanum Hal marmoratae neque in Lamarckii
opere, nee in Reevei Conch. iconiea obvenire. Haliotis marmorata Grayana alia est
species. Cfr. Reeve Conch. icon. spec. 44.

2 M. LL

Icones nostrae 17. 18. 19. specimen exhibent luteo, rubro spadieeoque mar-
moratum, stris longitudinalibus tenuissimis, transversis vero maximam partem obso-
letis sculptum; figurae 1l. 2. 3. exemplar minus repraesentant colore pallidiore, luteo
et rubro variegatum, costulis latis et angustis lirisque profundioribus partim sub-

flexuosis insigne.

90. Haliotis virginea Chemn.
vide Tab. nostr. V. Fig. 6. 7. 8.
Chemn. Conch. Cab. X. pag. 314. Tab. 166. fig. 1607. 1608.
Cum iconem huie speciei puleherrimae omnino eonvenientem ignorem, speci-
men optime conservatum depinximus, quod reportavit clar. Tams ex insula Annabon.

Hoc specimine invento patria certa hujus cochleae innotuit.

91. Orepidula fornicata (Patella) L.

Specimina, quae exstant e Guinea inferiore, omnino conveniunt cum figura
Adansonii Tab. IL. 8. ,le Sulin* dieta, neque cum Crepidula porcellana, quacum
male jungitur a Lamarckio. Jam Linnaeus ipse illam iconem Adansonianam in de-
scribenda specie citavit, memorans spira laterali labioque concavo albo a Patella
poreellana differre. — Praeterea descriptio Adansonii perfecta et absoluta plane
convenit cum Crepidulis fornieatis, quas ex America boreali allatas accepimus.
Le Garnot Adansoni in eadem Tabula fig. 9. aere excisus, specimen junius esse
videtur. In nonnullis exemplaribus AÁmericanis nostrae collectionis duo strigae fus-
cae & vertice radiantes observantur ut in illa icone. — Le Jenae, a Gmelino Pa-
tella Goreensis nominatus, alia esse videtur species, exemplaribus nonnullis, quae
retulit noster, satis respondens.

92. Crepidula hepatica Desh.
vide Tab. nostr. V. Fig. 4. 5. varr.
Lam. An. sans. vert. VIL. pag. 646. n. 12.
Krauss Südafr. Moll. pag. 69. Tab. IV. fig. 12. a. b.
Plurima specimina exstant ad Benguelam et Loandam lecta mirum in modum
inter se diserepantia, lta ut descriptio Deshayesiana cum singulis formis minime

conveniat. Testa seilicet ovata modo depressa vel irregulariter dilatata et inflexa,

"2 Im

inodo convexa lateribusque compressa, sinuata et latere dextro, vel, quod saepius
occurrit, sinistro profunde emarginata est. (fig. 5.) Pictura unieolor hepatica seu
fuscescens, interdum in fundo pallidiore fusco maculata praesertim marginem versus.
Septum albidum planum subprofundum, medio parum sinuatum. Vertex statu inte-

ero subacutus haud raro obtusatus, plerumque dextrorsum inflexus.

93. Orepidula adspersa Dkr.
vide Tab. nostr. V. Fig. 12. 16. 26. 27. 28. varr.

Testa ovata plus minusve convexa, irregulariter rugulosa, alba maculisque
fuscis adspersa, epidermide pallide olivacea induta; septum planum medio subsinua-
tum, vertex plerumque valde porrectus. — Long. 6 — 7 lin., lat. 4— 5 lin.

Crepidula adspersa. Dhr. in Zeitschr. für Malacoz. 1846. pag. 25.

Quoad formam Crepidulae hepaticae Desh. affinis, sed testa rugulosa, alba,
maculis fuscis ornata, ut videtur bene distincta.

Habitat im lhtore lapidoso ad Benguelam rara.

94. Crepidula aculeata (Patella) Gmel.

,Patella fornieata aculeata, testa integra, ovali, fusca, concamerata, labiata,
seu labio interno vel fornice instructa, stris aculeatis exasperata, vertice recurvo.*
Pat. aculeata Gmel. pag. 3693.
— -— Chemn. Conch. Cab. X. pag. 334. Tab. 168. fi
Crep. aculeata. Lam. Vll. pag. 642.
-— — Sow. Gen. of Sh. fig. 4.

1624. 1625.

o.
[e]

Unieum exemplar optime conservatum ad Benguelam lectum exstat.

95. Crepidula Peruviana Lam.

Unieum specimen ad Loandam lectum adest plane conveniens cum exempla-
ribus, quae cl. Bernardus Philippi e Peruvia et ex insula Chiloé reportavit.

Testa crassa, suborbicularis, valde convexa, subspiralis, dorso rugulosa; sep-
tum concavum utrinque, praesertim ad sinistram, sinuatum; apex magnus dextror-
sum incurvus; color subearneus vel albo carneoque variegatus, interdum ad margi-

nem subfusco striatus; septum lacteum. — Long. max. 1l. poll 6 lin.
5*

Haec species omnium Crepidularum, quae hue usque innotuere, maxima est.
Unum exemplar nostrae collectionis eximiae magnitudinis fere 2 poll 6 lin. longum
est. Conf. Lam. VII. pag. 644. n. 6. Deless. Rec. Tab. 25. fig. 5.

96. Calyptraea vulgaris Phil.
Phil. Enum. Moll. Sie. L. pag. 119.
Tria exemplaria in litore prope Benguelam lecta adsunt, quae a speciminibus
Maris Mediterranei testa squamulis tantum magis exasperata differunt. Unicum spe-
cimen apice fusco notatum fortasse pro specie propria existimanda est. — Haec

species ad genus Grayanum Galerus pertinet.

97. Calyptraea radians (Trochus) Lam.

Specimina ad Denguelam et St. Vincent lecta plane conveniunt cum exem-
plaribus Peruanis et Chilensibus. — Genus Trochita Schumacheri in hanc speciem

fundatum est.

98, Capulus pilosus (Pileopsis) Desh.

Exemplaria plura lecta sunt ad Loandam. Quamvis sint detrita, tamen rudi-

menta epidermidis pilosae ostendunt.

99. Capulus mitrula (Pileopsis) Lam.

Tria specimina exstant ad Loandam lecta, quae omnino eum icone Adanso-
niana ,le Soron* dieta (cfr. Tab. 2. fig. 3) conveniunt, ita ut ea sine haesitatione
hue referam. Clar. Deshayes bene monet (Lam. ed. IL VIL. pag. 610.) Pileopsin
mitrulam fortasse ad Patellam "antiquatam Linnaei (S. N. ed. XIL pag. 1259.) refe-
rendam esse, sed dubitat speciem Adansonianam huc pertinere. — Possidemus hanc
cochleolam e remotissimis terrae regionibus allatam. — Hanc et antecedentem spe-
ciem ad genus Hipponychis Defraneei transferant, qui Capulos secernunt.

100. Fissurella rosea (Patella) Gmel.

Mart. Conch. Cab. I. Tab. XII. fig. 105.
Gmel. pag. 9130. n. 204.
Sow. Conch. ill. fig. 3.

"XI. NE

Fiss. rosea. Lam.? in. Phil. Emum. Moll. Sic. II. pag. 91.

Duo tantum hujus speciei Maris Mediterranei frequentissimae exemplaria ex-
stant in litore ad Benguelam lecta, Icon. Martiniana et descriptio Philippiana —
»testa ovato-oblonga, conico-convexa, tenuis, longitudinaliter striato-crugosa, purpurea
aut albo roseoque radiata, aut fuscescens varia, roseo radiata, intus plerumque

virescens, margo internus levissime crenulatus, planus* — omnino quadrant.

101. Fissurella Philippiana Dkr.

vide Tab. nostr. V. Fig. 23. 24. 25.

Testa ovato-oblonga, fere elliptica, convexa, antice declivis, subgibbosa, albido,
luteo seu pallide fusco maculata, costis radiantibus plurimis striisque transversis con-
fertis elevatis decussata; vertex ultimo fere quadrante totius longitudinis situs; fora-
men pro magnitudine parvum oblongum, lateribus sinuatum; margo intus crenula-
tus. — Testa fere 6 lin. longa. Ratio longit., lat. et altit. — 100 : 62 : 35.

Fissurella Philippiana Dhr. in. Zeitschr. für Mal. 1846. pag. 26.

Fissurella gibba Phil. — Fiss. Graecae L. similis, sed. bene distinguenda —
primo obtutu eadem esse videtur species, at nostra cochlea evidentissime differt fora-
minis forma ovata lateribusque dilatata, serae ori haud dissimili, qua clavis immitti-
tur. Praeterea apice multo magis excentrali et sculptura asperiore insignis est.

Lecta est prope Loandam.

102. Fissurella Menkeana Dkr.
vide Tab. nostr. V. Fig. 13. 14. 15.

Testa elliptiea valde convexa, antice subgibbosa, albida, badio roseoque picta,
costis longitudinalibus plurimis striisque transversis subclathrata; vertex obtusus in
ultimo quadrante totius longitudinis situs; foramen parvum subrotundum; margo
crenulatus. — Long. 6 — 7 lin. Long. lat, alt. — 100 : 65 : 42.

Fissurella Menkeana Dkr. in Zeitschr. für Malac.-1846. pag. 26.

Species haec similis praecedenti differt costis subtilioribus et foramine subro-
tundo magis antrorsum inclinato. Variat pietura et colore; nam modo est sordide
alba et badio maculata, modo nivea radiis pallide rufis vel roseis ornata. —Costae

in aliis speciminibus obsoletae, in aliis granulosae apparent.

c MESE,

Habitat cum praecedente, unieum quoque specimen lectum est in litore ad
Benguelam.

103. Fissurella Benguelensis Dkr.
vide Tab. nostr. V. Fig. 9. 10. 11.

Testa ovato-oblonga, depresso-conica, flavida, costis plurimis elevatis costu-
lisque. transversis decussantibus clathrata; apex excentralis in tertia longitudinis
parte situs; foramen subrotundum, annulo purpureo cireumdatum; facies interna
albida; margo leviter crenulatus. — Longitudo unici speciminis ad Denguelam lecti
5,5 lin. efficit. Long., lat. et alt. ratio — 100 : 60 : 30.

Fissurella Benguelensis Dkr. in Zeitschr. für Malacoz. 1846. pag. 27.

Forma Fissurellae Graecae Lam. e mari Siculo affinis, sed costae radiantes
seu longitudinales confertae, multo minus elevatae nec nodiferae, costulae transver-

sae subtiliores neque lamelliformes.

104. Fissurella Graeca (Patella) L.
Unieum specimen detritum ad Loandam lectum exstat. Hue spectat le Gival
Adans. Sénég. pag. 37. Tab. 2. fig. 7. leon Adansoniana nostro specimine
duplo major.

105. Fissurella alabastrites Reeve.

Conch. icon. spec. 27.

Duo exemplaria paullo detrita ad St. Vincent leeta exstant. Costis majori-
bus minoribusque 22 — 26 instructa sunt; color eorum est albus; orificium magnum
linea rosea intus cireumdatur. Le Dason Adansonii (Sénég. pag. 35. Tab. 2. fig. 6)
certe huc pertinere putamus, cum descriptio et icones optime respondeant specimi-
nibus nostris. Clar. Reeve iconem Adansonianam haud citavit in describenda hac
specle. Linnaeus iconem Adansonianam male ad Patellam suam nimbosam refert.
Conf. de hae specie Deshayesii adnotatio in Lam. vol. VIL. pag. 591.

106. Patella lugubris Gmel.
vide Tab. nostr. VII. Fig. 9. 10. 11 et Fig. 22. 23. 24.
Linn. S. N. edit. XIIL pag. 3705.

Mitrula. lugebris Mart. Conch. Cab. I. Tab. 8. fig. 60.
— -— Schróler Einl. Il. pag. 448. n. 19.

T o mm

Cum descriptiones hujus speciei haud sufficiant, duo exemplaria ejusdem aceu-
ratissime depinximus alterum majus ad Benguelam, alterum. minus ad. Loandam
leetum. In specimine majore costae radiantes rugulosae, subnodosae 46 — 48 nume-
rantur; in Interstitis costae sunt minores, Interna facies atrato-coerulescens nitidis-
sima, centrum laeteum. Speeimen minus fere totidem costis instructum, radiis non-
nullis albidis pictum est. — Icon Martiniana exemplar multo majus albo margina-
tum repraesentat.

107. Patella spectabilis Dkr.
vide Tab. nostr. VI. Fig. 7. S. 9.

Testa ovata, subdepressa, solida, lutea vel sordide alba, rufo radiata; ver-
tex obtusiuseulus ad ?/, longitudinis situs, vel, quod idem est, longitudinem in
ratione tres ad quatuor dividens; costae radiantes numerosae, rugulosae, subnodosae,
marginem versus subimbricatae; pagina interna coerulescens, centrum lacteum; margo
irregulariter plicatus, crenulatus, haud angulatus. — Long. speciminis quod exstat
maximi 1 poll 9 lim., latit. mediae testae 1 poll. 4?/, lin., altit. 6 lin.; sed exem-
plaria multo majora usque ad 2 poll 6 lin. longa vidimus.

Habitat ad Loandam haud rara.

Species nostra Patellae margaritaceae Gmel. (Mart. I. Tab. 10. fig. 85!) et varie-
tati, quae Lamarekio Pat. coerulea erat, affinis, sed notis quibusdam diversa. videtur
ex. c. testa majore, crassiore, haud angulata, costis majoribus et imprimis vertice
magis centrali, qui in illa semper ad '"/, longitudinis situs est. Monet quoque bene
clar. Philippi (Enum. Moll Sic. I. pag. 109.) pullos Pat. margaritaceae saepius
Pat. saccharinae Gmel. valde similes esse, quod de pullis nostrae speciei affirmare
non possum.

Ceterum haud contemnenda Patellarum copia exstat, quam clarissimus noster
peregrinator attulit, magnam partem pervariabilis, qua de causa difficile dijudicari
potest, quid sit species, quid varietas. Eodem modo in speciebus jam descriptis et
iconibus illustratis difficillima | est accurata determinatio, quum manifestum sit apud
veteres auctores non solum varias species saepissime confusas, verum etiam plu-
res varietates pro genuinis speciebus separatas esse. Ut hic exemplum ponam Pa-
tella coerulea L., margaritacea Gmel, Donnardi Payr. et scutellaris Lam. | nostra
opinione ad unam eandemque speciem pertinent. Huc quoque et ea forma spectare
videtur, quam clar. d'Orbigny Patellaam Lowei appellat, Voyage des lles canar.

Tab. VII. fig. 9 et 10.) aeque ae ea, quam Tab. nostra VI. fig. 1. 2. 3 offert.
Jam habemus eam e varüs plagis Africae occidentalis, regione scilicet Loandae et
Benguelae, ex insulis Fayal et St. Vincent. Clar. amicus Albers Berolinensis nuper-
rime statu subfossiii eam ex itinere ad insulam Madeiram retulit. mihique benevole
communicavit. Haud raro ibidem in terra quadam tofacea ad pagum Canical in
peninsula San Lorenzo dicta occurrit, cum Helice delphinula Lowei, thiarella Webb
et Bert. aliisque istis speciebus admirandis Maderensibus commixta. Itaque enim con-
stat, hanc cochleam pervariabilem in magna Africae occidentalis parte obvenire.
Varietas de qua sermo, non solum a Patella margaritacea, sed etiam a scu-
tellari et coerulea praesertim testa valde depressa, costis crassioribus asperatis in
pullis plerumque distinetissime squamoso-echinatis et apice parvulo, saepius mamillari
distinguitur. Facies interna colore coerulescente, medio lacteo tincta. Margo acutus
crenulatus, interdum subangulatus, ita ut primo adspectu a Patella margaritacea et
extremis aliarum varietatum formis bene differre videatur; attamen sensim in eas

transit.

107. Patella Guineensis Dkr.
vide Tab. nostr. VII. Fig. 19. 20. 21. et var. in eadem Tab. Fig. 1. 2. 3.

Testa ovalis, interdum elliptica, subelevata, solidiuscula, concentrice striata
et subrugosa, costis radiantibus confertis inaequalibus subnodosis, partim obsoletis
instructa, luteo-aurantia, fusco variegata et radiata; vertex prominulus antrorsum
inclinatus submamillaris ad. '/, longitudinis situs; facies interna luteo-aurantia, centrum
lacteum et luridum; margo acutus vix crenulatus fere simplex. — Long. 1 poll. 1 lin.
Long. lat. alt. — 100: 88 : 30.

Habitat ad Loandam.

Cochlea ambitu plerumque fere exacte ovato, interdum elliptico et margine
undique incumbente cum nulla alia specie, quae nobis innotuit, jungenda est. Plura
adsunt exemplaria in eodem litore lecta, paullulum latiora, omnino majora, cinereo-
flava maculisque fuscis irregularibus adspersa et costellis seabris exasperata, quae
fortasse ad aliam speciem pertinent, eum et interna facies differentias quasdam prae-
beat, sed difficile est dijudieatu; num sint varietates, an pertineant ad propriam
quandam speciem. — Varietas, quam exhibent figurae 1l. 2. 3, superficie subaspera,
marginem versus subimbricata, ambitu fere elliptico, maculis radiisque fuseis magis
perspieuis et colore cinereo-flavo differt.

— e

109. Patella tabularis Krauss.
Krauss. Südafr. Moll. pag. 47. Tab. III. fig. 8.

Unum tantum specimen nondum adultum ad litus prope Benguelam lectum
exstat, quod hue spectare videtur. Forma, numerus eostarum majorum et minorum,
seulptura omnino et color externus haee omnia in illud quadrant excepta unica
differentia, colore scilicet interno, qui est in centro albus neque fuscescens. Nihilo-
minus haud dubitamus, quin haec species hue pertineat. An Patella obtecta Krauss
l. l pag. 47. Tab. III. fig. 11 nil nisi varietas Patellae tabularis?

110. Patella nigro-squamosa Dkr.

vide Tab. nostr. VII. Fig. 4. 5. 6. var. minor Fig. 7. S. var. major. tota nigra.

Testa ovata, subceonica, solida, albida, costis radiantibus majoribus minoribus-
que confertissimis eranulato-squamosis ornata, squamulis nigris erectis; vertex ad
?/. longitudinis testae situs, acutiusculus, saepius obtusatus et erosus; pagina Interna
lactea, centro rufa vel lutea; margo crenulatus fusco atroque maculatus seu totus
aterrimus. — Long. speciminis maximi fere 1 poll. efficit. Long. lat, alt. — 100:
15 — 80: 40.

Varietas minor rara invenitur ad urbem Hortam, latere orientali insulae
Fayal, teste clar. Tams; major ad Benguelam legitur.

Patella nigro-squamosa Dhr. in Zeitschr. für Malacoz. 1846. pag. 25.

Triplex distinguenda est hujus speciei varietas:

1) testa majore tota atra, margine lato aterrimo: var. miliaris Phil. in. Zeitschr.
für Malacoz. 1848. pag. 162. Patella Natalensis Krauss. Südafr. Moll. pag. 55.
Tab. HE. fiv. 10. Gabon, DBenguela et litus Natalense;

2) testa ovata lateribus subcompressa, stris echinulatis paucioribus instructa;
margine atrato et fusco maculato. Pat. echinulata Krauss. l. c. pag. 52.
Tab. III. fig. 15., in sinu tabulari lecta;

3) testa paulo altiore sordide alba vel lutea, costulis nigro-squamosis subechinu-
latis ornata; ad urbem Hortam detecta.

Specles nostra pervarlabilis ad eas Patellas pertinet, quae ad latera hiant,
testa scilicet antice et postice tantum ineumbit. Primo obtutu proxime cognata
esse videtur cum Pat lusitaniea Gmel, nam similima est speeciminibus ejusdem
detritis, quae a Lamarcekio sub nomine Patelle punctatae descripta sunt — Conf.

6

Phi. Enum. Moll. Sic. L pag. 110. — Pat. lusitanica statu integro radii aureis vel

castaneis semper ornata est.

111. Patella Adansonii Dkr.
vide Tab. nostr. VI. Fig. 10. 11. 12. specimen juvenile, Fig. 13. 14. 15. spec. adultum exhibet.

Testa oblongo-ovata, subelliptica, mediocriter elevata, costis inaequalibus circa
80 — 100 seulpta, albida, nigro, fusco et olivaceo marmorata et striata; vertex ante
tertiam longitudinis partem situs; facies interna coerulescens; centrum lacteum et
rufescens, interdum subcarneum vel hepaticum, limbum versus rufo radiatum; margo
subcrenato-dentatus. — Long. spec. maximi l1 poll. 10 lin.; mensurae circiter haecce
TKOXQ S0 3)

In sinu ad Loandam lapidibus insidentem haud raram legit noster hane
cochleam.

Ad hane speciem Patella nigra, magna tenuiter admodum striata Africana
Listeri (Tab. 537. fig. 16.) pertinere videtur, pariter ,,Libot^ Adans. Sénég. pag. 27.
Tab. 2. fig. 1. Costae numero pervariabiles, in uno specimine exstante circa 120;
saepe costa major in utroque latere minorem habet, ut bene dicit Adansonius, sed
clare elucet in deseriptione plures species confusas esse. — Gmelinus figuram
Listeri male ad Patellam crenatam refert et Libot Adansonii eum Patella umbella

male jungit.

112. Patella Kraussii Dkr.
vide Tab. nostr. VI. Fig 4. 5. 6.

Testa ovata, tenuis, depressiuscula, pallide fusca, subcornea, radiatim costata
transversimque striata, costae inaequales subundulatae; vertex acutus porrectus,
retrorsum inclinatus, subuncinatus, fere ad ?/, longitudinis situs; margo acutus, subtus
obsolete plieatus et crenulatus; pagina interna subcana et coerulescens, centrum sor-
dide album et flavescens. — Long. fere 1 poll 3 lin. lat. 11 lin. alt. 4 lin

Habitat ad Loandam.

Species singularis pro mea sententia ad nullam aliam hue usque descriptam
adnumerar] potest. Costae radiantes 100 — 120 numerantur; in interstitiis costarum
majorum 2 — 3 minores, majores passim squamulis et nodulis instructae sunt, prae-
terea tota superficies subtilissime lineata est, quae vero lineolae per vitrum tantum

asplel possunt.

cM. —

113. Patella conspicua Phil.
Abb. vol. III. pag. 71. Tab. III. Fig. 1.

Exemplar minus ex itinere Africano attulit noster sine indicatione certa loci
natalis. Vertex valde obtusatus et erosus ab auctore clar. conieus appellatur. —
Testa adulta sime dubio Patellae safianae Lam. Deless Rec. Tab. 22. fig. 2. valde
similis est. (Gabon in Guinea Phil.)

CONCHTFERA.

114. Ostrea Guineensis Dkr.
vide Tab. nostr. VII. Fig. 12 — 1S.

Quamquam mulla mihi nota est Ostrearum species huic respondens, invitus
tamen hane concham pervariabillem pro nova specie hic enumero, eum Ostrearum
genus formis suis et sculpturae indole tantopere variet, ut saepius dijudicari non
possit, quae formae sint varietates, quae species eenuinae; nam permultas Ostreas,
quas eonehyliologi quidam pro eertis speciebus habuerunt, formis intermediis con-
junetas esse constat. Pariter hoc affirmari potest et de Ostreis permultis fossilibus.

Tabula nostra formas nonnullas insignes Ostreae parvae Guineensis exhibet.
Umbones. ejusdem plus minusve resupinati, plerumque sinistrorsum curvati — si nempe
valva inferior dorso incumbit, — interdum vero ad latus oppositum inclinati, rarius
erecti sunt. "Testa valde inaequivalvis, plerumque oblique elongata, inferne attenuata,
raro dilatata et deltoidea. Specimnina plurima costis plicisque crassis subimbricatis
vel rugiferis haud diehotomis instructa sunt, praesertim. marginem flexuosum versus,
ubi complectuntur valvulae. —Specimina vero nonnulla plicis parvulis ornata sunt,
imo reperiuntur valvulae plieis costisque fere omnino carentes. — Valva superior
plerumque lamellosa, superficles ejus colore languido sordide albo vel cano, vel
atro-purpureo varlegata et radiata. Pagina interna valvae utriusque albida, in non-
nullis speciminibus fuscescens, paulo iridescens. Saepe valvulae virides apparent, qui
vero color non est genuinus, sed e Confervis ortus, quae Mollusea aliaque corpora

maria saepissime obdueunt. hnpressio muscularis ovato-rotundata sublunata, interdum

. MX

(o) es

zc pee

subtrigono-rotundata, margine sinistro approximata. Margo in cardinis regione
utrinque crenulatus.

Varietates nonnullae. hujus conchae Ostreas quasdam fossiles in mentem
vocant, sic ex. gr. fige. 16. 17. 18, quas Tabula nostra exhibet, similitudinem maxi-
mam habent eum eertis varietatibus Ostreae multiformis Koch et Dkr. e formatione,
quae dicitur oolithicea, pariter valvae 12. 13. 14. 15 Ostreae larvae Lam. haud dissi
miles sunt.

Haee concha ad Loandam frequentissime invenitur ligno aliisque corporibus
gregatim insidens. Possidemus quoque Ostream. parvulam Strombo tricorni affixam,
quae hue spectare videtur. An icones quaedam Adansonii hue pertineant, dijudi-

care non possumus.

115. Pecten Lovéni Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 9l.

Testa minima, orbicularis, subaequivalvis, tenuissima, concentrice obsoletissime
striata, fusco et albo variegata; auriculae suleatae inaequales. — Alt. 4'/, lin. Alt.,
long. crass. ratio fere haec est 100: 95:930.

Nonnisi duo singulae valvulae hujus specie] exstant, quae ex regione urbis
Loandae reportata sunt, valde tenues, fragiles, pellucentes, parum convexae, fuscae,
albo maculatae et variegatae, auriculis suleatis pro exiguitate testae majusculis in-
structae. — Valvula dextra modice emarginata et in sinu eleganter serrulata est.
Striae concentricae tam tenues et obsoletae sunt, ut sub lente tantum obser-
var] possint.

Hane eoncham minutam neque descriptum neque depictam inveni, qua de
eausa eam pro nova specle hie enumeravi Pectines pusillos quosdam fossiles in
mentem vocat, ex. gr. Peetinem pygmaeum Münst. e litore Norwegico et tellure
tertiaria Italiae inferloris.

116. Isognomum Perna (Ostrea) L.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 7. S. 9. 10. varr.

Linn. S. N. XII. pag. 1149.
List. Conch. Tab. 199. fig. 33!
Chemn. Conch. Cab. VIL. pag. 252. Tab. 59. fig. 580 (Ostrea Perna Linnaei, Coll.

Spengl.)

Schrót. Einl. vol. III. Tab. IX. fig. 5.

Lam. an. sans vert. VII. pag. 78. Perna vulsella, excepta var. b.

Concha sieut et plurimae Ostrearum species pervariabilis. Fige. ? et 8. specimen
maximum repraesentant oblongum, foveolis septem cardinalibus instructum, antico
eardinis margine rostriformi, facie interna alba et livida, usque ad lineam palliarem
vivide margaritacea; fig. 9. specimen exhibet obovatum, valde rugosum irregulariter-
que formatum, et fig. 10. testam valde elongatam medio coaretatam refert.

Ad hane speciem sine dubio Concha semiaurita var. Chemm. VII. fig. 580.
spectat, sed quaeritur utrum fig. 579 huc pertineat, anne propria sit species. Clar.
Anton (Verz. pag. 17) eam Pernam radiatam appellavit, ^ Ad nostram concham
Ostream Pernam Linnaei referendam esse opinamur. — Ostrea semiaurita Schrót.
Einl. HI. pag. 365. Tab. IX. fig. 6. pro Crenatulae specie quadam habenda est.

Exemplaria plura exstant ex insula St. Vincent et regione Loandae allata;
omnia plane respondent iis, quae ex Antillanum insulis et ex America centrali

originem ducunt.

117. Arca senilis L.
Linn. S. N. ed. XII. pag. 1142.
Adans. Sénég. pag. 246. Tab. 18. fig. 5 le Fagan.
Chemn. vol. VII. Tab. 56. fig. 554 — 556.
Frequentissima invenitur haec concha crassa in litore insulae. Loandae, unde
incolae illam ad urbem Loandam transferunt, cum calceis coctura utantur. Hac in
regione et statu subfossili satis frequens invenitur plerumque paullo minor et angu-

stior. — Genus Grayanum Senilia in hac specie nititur.

11& Arca setigera Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 16. 17. 18.

Testa aequivalvis crassiuscula, ovalis, subturgida, sordide alba et cretacea,
concentrice rugulosa, radiatim multicostata, costarum dimidia parte sulco divisa; latera
superne obtusangula, latus antieum brevius, rotundatum, latius, latus postieum
longius, attenuatum; basis parum curvata; epidermis sublamellosa et setigera; um-
bones tumidi; area ligamenti angusta declivis, antice paulo brevior. — Long. 1 poll.
9'/, lin. Long., alt., et crass. ratio fere haec est 100: 70:58.

Habitat ad Loandam.

C" NS

Testa costis 92 — 34 subangulatis instructa, anticae 17 — 18 marginem ver-
sus dichotomae; umbones promentes subacuti, modice involuti, parum distantes;
color albidus fere cretaceus, mediis in valvis interdum subluteus ; epidermis fusco-
olivacea, ut solet, plurimam partem soluta, valida, sublamellosa, interstitiorum la-
mellae vero aeuminatae setigerae apparent; cardo rectilimeus confertim denticulatus ;
denticuli cirea. 54 — 56. numerantur.

Species À. scaphae Chemn. (C. C. vol VII. pag. 201. Tab. 55. fig. 548.)
simillima, sed umbonibus submedianis, — qua de causa testa minus obliqua est —
epidermidis formatione nec non statura minore satis diversa videtur.

Praeterea singula valvula Areae cujusdam minoris aut nondum adultae ad
Loandam lecta est habitu oblique ovali, ecostulis rotundatis, anticis et posticis sub-
granosis cirea 24 instructa — Nulla mihi nota est species cum haece conveniens.
Cum vero fluctuum agitatione paullo detrita sit haec unica valvula, non ausus sum

eam pro nova specie hic enunierare.

119. Arca lactea L.

Linn. S. N. ed. XII. pag. 1141.

Singula valva sinistra detrita e regione Loandae adest. De specie summo-
pere variabili uberius tractavit cl. Philippi in enumeratione Molluseorum Siciliae
pag. 56. ,Le Jabet* Adansonii (Sénég. pag. 250. Tab. 18. fig. 8) fortasse ad hanc
speciem pertinet, cum descriptio testae satis respondere videatur, quamvis lcon
sit nimis rudis.

120. Arca stigmosa Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. S8. 9. 10. 11.

Testa oblonga, alba, ad apicem sublutea, tenuis, utrinque rotundata, superne
subangulata; costulae confertae granulosae radiantes, anticae latiores, medianae gra-
ciliores, sequentes 5 — 7 bipartitae et posticae 5 — 6 majores; interstitia seriatim
stigmosa; area ligamenti angustissina. — Long. 9 lin. Long, alt, crass. —
THO X0 EO a):

Habitat ad. Loandammn.

Species peculiaris propter stigmata seriatim ordinata ad recipiendas setas
fortasse destinata; putamus scilicet. epidermidem. fuscam setigeram fuisse. Arcae tra-
pezimae Lam. nee non A. granulatae Phil. (Abb vol. III. pag. 114) similis est, sed

area fere omnino deficlente ab utraque specie distinguitur.

E——-

121. Pectunculus spec. dub.

Singula valva Peectuneuli eujusdam minoris parum eonvexi fere orbieularis,
concentrice et quidem regulariter striati, fusco maculati ad Loandam lecta exstat.
Omnino nulla mihi nota est species, eui haee mea valvula plane respondet. 5i nova
est et adulta, nomen Pectunculi concentrici conveniret. Arca nummaria Linnaei, quae

in Conch. iconiea heevei desideratur, fortasse hue pertinet.

122. Mytilus smaragdinus Chemn.

Chemn. Conch. Cab. vol. VIIL. pag. 166. Tab. 83. fig. 745 et Tab. 54. fig. 146.

Exemplaria, quae ex Guinea inferiore retulit noster, plane quadrant in de-
scriptiones copiosas et icones bonas Chemnitzianas. — Aetate profectiore epidermis
plerumque viridior fit. Specimina nostra ad varietatem latiorem (l c. fig. 746) pertinent.
»Le Fonet* Adansonii Sénég. (pag. 212. Tab. 15. fig. 4) huc referendum esse opi-
nor, cum descriptio et icon exemplaribus junioribus satis respondeant — Myt. viri-
dis Linnaei, quem pro smaragdino habent quidam, valde diversa esse videtur species,
eum auctor hane concham parvam, tenuissimam, fragilissimam et pellucidam appellet.
Haee species mihi prorsus ignota nec a Chemnitzio neque a Lamarckio comume-
inoratur.

123. Mytilus Senegalensis Lom.

Lam. an. sans vert. VII. pag. 40.

Delessert ec. Tab. 13. fig. 11.

Mytilus variabilis Krauss. Südafr. Moll. pag. 25. Tab. 2 fig. 5.

singulae valvae, quae e litore Benguelensi exstant, plane respondent iconi
Delessertianae. Momenti magni est color baseos albidus

Mytilus puniceus Gmel, l'Aber Adans, quem clara Agnes Catlow in Nomen-
clatore conehyliologico pag. 74 ad hsne speciem alligat, huc non pertinet, cum ex
Adansonii descriptione accurata satis eluceat, illum ad Mytilos septiferos pertinere,
ut jam monuit Ferdinandus Krauss.

124. Mytilus tenuistriatus Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 1. 2. 3.

Testa parva, tenuis, ovato-oblonga, subtumida, fusco-violacea, epidermide

rufo-cornea induta, per longitudinem tenerrime striata, striis simplicibus, perpaucis in-

mm

terdum marginem versus dichotomis; margo dorsalis subfornicatus, anticus subrectus,
postieus parum curvatus multo longior; margo baseos medio sinuatus; carina ab
umbonibus parvulis incurvis subterminalibus ad latus posticum decurrens obtusa;
margo internus conchae subtüilissime crenulatus. — Long. fere 1 poll Long. alt.,
erass. — 100:45:45.

Specimen unicum perfectum et valvulae nonnullae singulae nimis detritae
exstant in regione urbis Loandae collecta.

Species ab antecedente praesertim testa multo tenuiore, unicolore et scul-

ptura subtiliore satis diversa.

125. Mytilus Charpentieri Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 12 —15 et Fig. 19 — 9f.

esta ovato-oblonga vel ovato-trigona, crassa, fusco, subolivaceo et albo
variegata, epidermide tenui cornea vestita, stris sulcisque incrementi nonnullis in-
structa, eostulis subtilibus granulosis ab umbonibus radiantibus bi- et trifurcatis eleean-
ter sculpta; basis magis minusve sinuata; margo dorsalis medio fornicatus, saepius,
praesertim in pullis, angulatus; umbones acuti ineurvi terminales; margo subtiliter
crenulatus ; impressio muscularis antiea subelliptiea bene expressa; color internus
albidus et subviolaceus, splendor parum margaritaceus. — Long. speemminum majo-
rum ll lin. Long., alt. et erass. ratio fere haee est 100: 52: 60.

Plura specimina ad Loandam collecta exstant.

Species interdum compressa et irregulariter formata, Mytilo granulato Hanley
(Zool. Proe. 1844. pag. 17.) e litore Peruano et Chilensi affinis est, sed differt non
solum seulptura multo subtiliore, sed etiam colore, qui in illo semper albus invenitur.
Concha ab Adansonio ,l'Aber* dicta, nostrae speciel, si respicimus externam ejus

faciem, simillima videtur, sed cardinis formatione maximopere discedit.

126. Modiola barbata (Mytilus) L.
Unicum tantum exemplar jünius e litore insulae St. Vincent reportavit noster,

quod ad hane speciem maris mediterranel frequentissimam pertinere videtur.

127. Lithophagi spec. indet.

Unicum. specimen nondum adultum ad Loandam lectum tin exiguum est,
ut determinari nequeat.

uc We

128. Üardita Senegalensis Reeve.

Conch. icon. spec. 16.

Sinistra. tantum valvula ad Loandam lecta iconi Reeveanae omnino respon-
dens adest. Clarissimus Reeve speciem suam cum signo interrogationis ad ,Jéson*
Adansonii refert, (cfr. Sénée. p. 215. Tab. 15. fig. 8.) quae vero species multo major
valde aliena mihi videtur. Hanc concham potius cum Cardita gubernaculo Reevei
conjunxerim, quae tam habitu, quam costarum formatione mirum in modum variat,
ut specimina docent, quae beatus Albertus Rodatz, quondam praefeetus navis, ex
insula Zanzibar reportavit mihique communicavit. — Cardita Senegalensis junior
Carditae ealyculatae (Chamae) L. simillima est.

129. Cardita ajar Brug.
L'Ajar Adans. Sénég. pag. 222. Tab. 16. fig. 2.

Singulae valvae minores paulo detritae incerti loci natalis exstant.

130. Crassatella divaricata (Venus) Chemn.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 4. 5. 6. 7.

Venus divaricata Guinaica Chemn. Conch. Cab. vol. VI. pag. 318. Tab. 30. fig. 317—319.

o

Crass. contraria Lam. an. sans vert. VI. pag. 111.

Habitat ad Loandam satis frequens. In Adansonii opere desideratur.

Concha et forma et colore variabilis: "Testa orbiculari ovata plus minusve
trimona, convexa vel tumida, antice concentrice suleata, postice oblique costata,
costae saepius rugaeformes, interdum dichotomae; superficies modo alba maeulis
rufis flexuosis seu irregularibus tincta, modo unicolor alba, cinerea vel cinereo-rubra;
facies interna. albida medio plerumque subrufa; margo in ommnibus, quae exstant
speciminibus rufus tenerrime crenulatus. Icones nostrae duo varietates exhibent.

Cum Chemnitzius duo conchas divaricatas appellaverit, quarum altera est
Cytherea divarieata, altera vero haeece, denominatio Chemnitziana prioritatis. causa

maneat.

131. Cardium costatum L.

[-

Linn. S. N. pag. 1121.
Adans. Sénég. pag. 243. Tab. 18. fig. 2. le Kaman.

Haee species in toto Guineae litore obvenire videtur. Specimen, quod exstat,

permagnum 3 poll 5 lin. longum, 2 poll 10 lin. altum est.

132. Cardium ringens Chemn.

Chemn. Conch. Cab. vol. VI. pag. 176. Tab. 16. fig. 170.

Adans. Sénég. ,le Mofat* pag. 241. Tab. 18. fig. 1.

singulae tantum valvae exstant ad Loandam lectae, in toto vero Africae
occidentalis litore haec concha obvenire fertur. "Teste Adansonio saepissime im ostio
fluminis Nieri observatur.

Clar. Deshayes omni jure Cardium hians Broechi — Card. Indicum Lam.— e for-
matione, quae subappennina dicitur, statu fossili satis notum, nec non Card. Burdigali-
num Lam. pro una eademque specie aestimans, non minus ea pro varietatibus tantum
Cardi riugentis Chemn. habenda esse opinatur, cum. formis quibusdam ambiguis.

inter se conjuncta sint, quas quidem formas intermedias observare nobis haud contigit.

133. Cardium Isocardia L.
Linn. S. N. ed. XII. pag. 1122.

Singulae valvae varietatis minoris, brevioris, magis rotundatae ad Loandam

lectae exstant. plane convenientes eum illis, quas nuperrime ex insula Cubae accepimus.

134. Cardium lima Spengler.

Schróter Einl. vol. III. pag. 53.

C. asiaticum Brug. 1189. Enc. méth. vers. vol. I. pag. 124. n. 19.

— — Chemn. Conch. Cab. vol. VI. pag. 160. Tab. 15. fig. 153. 154.

Unica tantum valva sinistra exstat sine indicatione loci natalis, attamen eam
certe ex itinere Africano retulit noster. Cum haee valva omnino conveniat cum
speeiminibus Chinensibus, elucet hane concham late dispersam esse. — Antiquissimum

nomen huie speciei inscriptum a Schrótero anno 1786 promulgatum est.

135. Cardium citrinum Chemn.

Card. citrinum. serratum. Chemn.. Conch.. Cab. vol. VI. pag. 194. Tab. ls. fige. 189.

optime quadrant. Conferantur synonyma in Moórchii Cat. coll. Yoldi pag. 35.

Duo exemplaria ad litus insulae St. Vincent collecta. exstant.

c P

136. Cardium bullatum Lam. et auctt.

Hist. des anim. sans vert. vol. VI. pag. 394.

Specimen bene eonservatum testa minore excepta iconi Chemnitzianae (vol. VI.
Tab. 6. fig. 49. 50.) plane conveniens ad St. Vincent lectum exstat. Cum vero
Linnaeus in deseribendo Solene bullato concham quandam mimis diversam in Rumphii
Museo sub litera N. Tab. XLIV. delineatam citaverit, Cardium bullatum auctorum
recentium. Solen bullatus Linnaei verus esse non potest. Haec icon humphiana et
verba Linnaei ,testa subrotunda inflata substriata* multo melius respondent
Cardio aperto Chemnitzii.

131. Galatea Bengoénsis Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 28. 99. 30.

Testa trigona, inaequilatera, ponderosa, concentrice striata et rugosa, epider-
mide olivacea vestita, interne laetea, radiis vivide violaceis picta; umbones crassi
parum prominentes, decortieati et erosi; ligamentum breve crassum prominens; cardo
fere ut in Galatea reclusa (Venere) Chemn. (G. radiata Lam.) — Long. 2 poll '/, lin.
Long. alt, crass. — 100: 78:58.

Galatea Bengoensis Dkr. in. Zeitschr. für Malacoz. 1848. pag. 183.

Typus hujus generis ex longo tempore unica innotuit Galatea reclusa, qua-
eum nostra specles magnam similitudinem praebet, notis tamen quibusdam facile
distinguenda est ex. c. valvis minus altis, rugosis neque tumidis neque glabratis, um-
bonibus multo minus prominentibus ete. Septem hujus generis species hucusque
innotuerunt: Gal. reclusa Chemn., coneamerata Duval, laeta, rubicunda, tenuieula et
Chemuitzii Phil. et haec nostra concha. Conf. Phil. Abb. vol. HII. pag. 123.

In flumine Bengo haud proeul ab urbe Loanda teste clar. Tams tam fre-
quens invenitur haec concha, ut calcis coetura utantur incolae

138. Donax elongata Lam. *)

Lam. an. sans. vert. VI. pag. 245.
Plura specimina colore et pictura variantia ex itinere Africano retulit. noster.

Exemplaria nonnulla in fundo albo aurantio et livido radiata sunt. Specimen maxi-

*) Cum vocabulum donax, a graeca voce ora, i. e. calamus, sit generis masculini,

denominationes Linnaei et Lamarckii: Donax complanata, elongata, granosa ceteraeque falsae sunt.

T*

mum 1 poll 8lin. longum est. De animali et. ejus testa accuratius tractavit Adan-

sonius. (cfr. le Pamet Sénég. pag. 235. Tab. 18. fig. 1.)

139. Donax Deshayesii Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 25. 26. 27.

"esta ovato-trigona, subcuneiformis, mediocriter convexa, crassa, spadiceo
lividove flava, interdum colore pallidiore radiata, intus violacea; antice producta,
rotundata, compressa transversimque tenuissime striata, postiee brevis subtruncata,
costulis granosis instructa; apices parvuli parum incurvi — Long. 9 lin. Long.
alt.. erass: 1007: 72: 42.

Habitat ad Loandam.

Species Don. australi Lam. proxime cognata, cum D. compresso et cuneato

ad genus Latonae Schum. pertinet.

140. Donax Cumingii Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 4. 5. 6.

Testa transversim oblonga, valde complanata, glaberrima, nitida, albo, roseo
lividove radiata, latere postico brevis subtruneata, antico rotundata fere duplo longior;
basis curvata; margo crenulatus. — Long. fere 9 lin. Long., alt, erass. — 100:55:50.

Habitat in eodem litore.

Testa costulis radiantibus subtilissimis sub vitro tantum conspicuis in-
structa, fere omnino laevissima; colore pervariabilis; plerumque in fundo albo roseo
lividove radiata, rarius tota unieolor alba est; facies interna alba et violacescens
esse solet, praesertim in impressionum regione. Sinus palliaris maximus mediam
testae partem oceupans, fere exacte ut in Donace trunculo L. Margo basalis latus
postieum versus magis curvatus, subtiliter crenulatus est. Dentes pro magnitudine
testae parvuli; dens medianus valvulae dextrae, ut solet, bifidus. — Species nostra
D. truneulo L. similis, sed latere antico magis attenuato, forma multo magis com-

pressa aliisque notis discrepare videtur.

141. Heterodonax parvus Dkr.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 22, 23 et 24 magn. aucta.
Testa parvula, ovato-trigona, convexa, ecrassiuseula, alba, intus maculis vio-
laceis signata, antice producta, postice valde brevis, in margine haud crenulata. —

Long. 3!/, lin. Long., alt, crass. — 100 : 70 : 45,

c in3 c

Habitat ad Loandam.

Testa valde convexa, concentrice tenuiterque strlata, pro statura parvula
crassa, epidermide pallida pellucida induta. Margo haud crenulatus omnino integer.
Impressiones musculares et impr. palliaris fere ut in Tellina bimaculata L. (sexra-
diata Lam.) formatae sunt.

Haee conchula Tellinae bimaculatae cognata est. Utraque ad genus Mór-
chianum Heterodonacis pertinet.

142. Tellina radiata L.

Linnaei Syst. Nat. ed. XII. pag. 1117.

Plura specimina ad Loandam lecta sunt. Varietas citrina subpellucens radiis
latis roseis insignis et varietas alba in umbonibus tantum rosea, (Tellina unimacu-
lata Lam.) exstant. — Plerumque haec concha frequentissima ex Indiis occidentali-
bus adportatur.

143. Tellina deltoidalis Lam. var.
vide Tab. nostr. IX. Fig. 15. 16. 17.

Lam. an. sans vert. n. 49.

Deless. Rec. 'Tab. 6. fig. 7.

Hanley Monogr. Tellin. in Thes. Conch. sp. 62 etc.

Concha nostra ad Loandam lecta habitu quidem ab icone Delessertiana, se.
nuimam 'Tellinam deltoidalem Lamarckii exhibente differt, mnihilomimus tamen huc
referendam esse arbritror, cum valde variet; ipse clar. Hanley, Tellinarum intelligen-
tissimus, hane speciem subtrigonam, ovatam, obovatam aut suborbicularem appellat.
— Notandum est strias tenuissimas ab apicibus radiantes in fig. nostra 15 nimis

perspicue delineatas esse.

144. Tellina Hanleyi Dkr.
vide Tab. nostr. X. Fig. 4. 5. 6.

Testa tenuis, fere ovata, convexiuseula, alba, latere antico rotundata, l. po-
stico angustata, obtusa, subtruncata, multo brevior. — Long. fere 1 poll Long.,
ali; crasse d 00:514

Singulae valvae ad Loandam lectae sunt.

Testa ovata subelliptica, tenuis, concentrice striata, postice subrugosa, alba,

subpellucens; latus anticum regulariter rotundatum, postieum brevius attenuatum,

obtusum, subtruncatum, plica lata ab umbonibus prominulis ineurvis decurrente signa-
tum; lieamentum parvum, angustum, immersum. Cardinis formatio fere exacte ut
in Tellina angulata Chemm. vol. VI. pag. 89. Tab. 9. fig. 74. 75. (edentula Spengleri
teste Mórch.)

Haec concha ad Serobicularias Schum. pertinet.

145. Semele reticulata (Tellina) L.

Linn. Syst. Nat. ed. XII. pag. 1119.
Chemn. Conch. vol. VI. pag. 124. Tab. 12. fig. 118!

o

Lucina. reticulata «Lam. Vl. pag. 221.

Amphidesma reticulatum G. B. Sow. jun. Spec. Conch. fig. 11. 12.

Plures valvae singulae exstant incerti loci natalis plane convenientes cum
speciuinibus, quae ex Antillarum insulis adportantur. — Descriptio brevis. Linnaeana
et icon Chemnitziana optimae sunt.

146. Lucina columbella Lam.

Plures valvae singulae ad St. Vincent lectae sunt.

147. Lucina pecten Lam.

Lam. an. sans vert. vol. VI. pag. 230.

Deless. Rec. Tab. 6. fig. 8. a. b. c.

Habitat ad Loandam et St. Vincent.

Concha Indiae occidentalis, quam pro eadem specie habent quidam, propria
denominatione Lucinae occidentalis, quam cl. Reeve proposuit (Conch. icon. spec. 38)
fortasse separanda est, quum squamulis majoribus erectis magis exasperata appareat,
omnino seulptura crassiore diversa videatur. ,,Le Jagon* Adansonii (Sénég. pag. 245.
Tab. 18. fig. 3.) quem nusquam citarunt conehyliologi, ad Lucinam pectinem per-
tinere videtur.

14&. Lucina contraria Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 1. 2. 3.

Testa orbieularis, plano-convexa, gibba, alba, subtilissime undulato - lineata ;
lineis. strias incrementi eoncentrieas oblique decussantibus; umbones mediani acuti
antrorsum ineurvi subuncinati; margo cardinalis anticus excavatus, posticus utrinque
subangulatus. — Long. fere 7 lin. Long., alt, crass. — 100: 100: 55.

Lucina contraria Dkr. in Zeitschr. für Mal. 1846. pag. 27.

Testa crassa solida, compressiuscula; lunula angusta; ligamentum subinter-
num in fossula obliqua insidens. —Valvula utraque dentibus instructa; dens cardina-
lis unieus in dextra, duo parvuli vel potius unus bifidus in sinistra; foveolae latera-
les valvulae sinistrae dentes dextrae recipiunt. hnpressiones musculares fortes, an-
tiea lineari-oblonga eum impressione palliari angulum. aeutum includens. — Specimina
ommia intus plicis plus minusve conspicuis marginem versus radiata sunt.

Lecta est haec species, quae ab omnibus hucusque notis facile distingui po-
test, ad Denguelam, ubi saepissime occurrit.

149. Diplodonta circularis Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 11. 12. 13.

Testa circularis, fere aequilatera, ventrosa, solidiuscula, alba, nitida, concen-
trice tenerrime vel rugulose striata; umbones submediani antrorsum incurvi, promi-
nentes. Dentes valvarum duo, antieus sinistrae et postieus dextrae profunde bifidi.
hnpressiones musculares oblongae laeves, nitidae, linea palliari simplice conjunctae,
submarginales. — Long. 7'/, lin. Long. alt, crass. — 100:100: 65.

Dipl. circularis Dkr. in Zeitschr. für Malac. 1846. pag. 28.

Habitat in eodem litore.

150. Diplodonta Gruneri Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 14. 15. 16.

Testa suborbieularis, convexa, tenuis, nitida, sordide alba, medio flavescens.
concentrice tenuissime et rugoso-striata; umbones mediani prominuli subacuti, antror-
sum ineurvi; area lunulaque haud distinctae. — Ligamentum subinternum. | Dentes
ut in antecedente specie; margo cardinalis intus utroque latere canaliculatus. — Im-
pressiones musculares oblongae submarginales, splendidae obsoleteque striatae, linea
palliari basi parallela. conjunctae. — Long. 1 poll 1 lin. Long., alt., crass. —
100 : 96 : 55.

Praecedenti affinis, praesertim quod attinet ad seulpturam et nitorem sericum ;
margine vero cardinali interne canalieulato, magnitudine alisque notis facile distingui
potest. Ex altera parte Venerem undatam Penn. (incomptam Phil) in mentem

vocat, eujus externa facies nostrae conchae simillima.

— 9 — -

Singulas tantum valvas attulit noster ex itinere Africano. Deseripta est haec
concha seeundum exemplar integrum, quod clar. amico E. Chr. L. Gruner, Bremensi,
debeo, cui hanc speciem dicatam esse volui.

Genus Diplodontarum a doctissimo Bronnio constitutum, | Lucinis proxime
affine, praesertim impressione musculari antica latiore, plerumque breviore, cum linea
palliari angulum acutum haud includente distinguendum est. Hanc differentiam in
septem speciebus observare nobis contigit. Cardinis structura in Lucinis quidem
pervariabilis, sunt enim plures, quae dentibus lateralibus omnino carent, imo non-
nullae inveniuntur prorsus edentulae, ex gr. Lucina Philippinarum Hanl, L. edentula
auctt. aliaeque. At vero impressionum structura, ut nostra fert opinio, majoris est
momenti, eum multo magis ab animalium indole pendeat, quam cardinis formatio.

Jam diu exemplaria nonnulla Diplodontae cujusdam parvulae, inflatae, eranu-
losae fere pisiformis amicus G. Tams misit ad Puerto Cabello lecta, quae Coralliorum
foramina occuparunt, quare constat, hanc speciem, ut Ungulinae, ad eonchas per-
forantes pertinere (cfr. Diplodonta granulosa Dkr. in Zeitschr. für Malac. 1853.
pag. 111.) Diplodontae fortasse cum Ungulinis jungendae sunt, cum dentium et im-

pressionum formatio in utroque genere satis conveniat.

151. Ungulina oblonga Lam.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 20. 21. 22.

Lam. an. sans vert. VI. pag. 122.

Unum specimen ad Loandam lectum est, forma fere ovata, altitudine longi-
tudimem superante, concentrice rugulosa, ad apices acutos antrorsum curvatos tenui-
striata, epidermide fusco-cornea induta, interna facie, praesertim marginem versus
rubra. Alterum specimen, quod clar. Cumingio debemus, formam magis rotundatam
habens, ad varietatem pertinet, quae Lamarekio erat Ungulina transversa. — Mór-
chio teste Ungulina rubra Roissy est nomen antiquius.

152. Ungulina alba Rang.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 17. 1S. 19.

Plures valvae singulae ad Loandam lectae sunt. plane convenientes cum speci-
minibus, quae sub nomine Ungulinae albae nuperrime accepi. Clar. Rang pariter et
Deshayes observarunt Ungulinas conchas perforantes esse.

zr gm d
153. Venus Troschelii Dkr.

Testa ovato-trigona, planiuscula, concentrice tenuiterque suleata; margo dor-
salis anticus. brevior infra umbones parum excavatus, extremitas postica attenuata,
subrostrata, margo ventralis regulariter curvatus; umbones prominuli subacuti an-
trorsum inclinati; lunula ovato-lanceolata impressa; area linearis laevis. — Long.
7 ln. Long. alt, crass. fere ut. 100: 72:38.

Valvulae singulae tantum exstant ad Loandam lectae.

"Testa ovata subtriangula, parum inaequilatera, albida, tenuis, subpellucens,
concentrice denseque suleata, sulei concinni et regulares ad latera partim dichotomi.
Cardinis parvuli formatio ut solet in conchis venereis. Sinus palliaris maximus;

margo basalis integerrimus. — Delineationem hujus conchae obtitam esse dolemus.

154. Venus amabilis Phil.
Abb. vol. III. Venus pag. 75. Tab. VII. Fig. 2.

Unica tantum valva dextra statu subfossii ad Loandam lecta exstat omnino
eum icone et descriptione supra citatis. conveniens. Concha Veneri rotundatae L.
(papilionaceae Lam.) suleosae et liratae Phil. cognata. Hoc specimine invento locus

natalis hujus conchae nunc innotuit.

155. Venus nodosa Dkr.

Plures valvae singulae variae aetatis ad St. Vincent lectae sunt, ubi fre-
queutissima est. Haee specles a clar. Krauss (Südafr. Moll. pag. 10.) pro varie-
tate Veneris verrucosae L. describitur, a qua tamen pro mea opinione bene distingui
potest hisce notis: primo porcis distantibus erenatis, nodosis, multo crassioribus, basi
latissimis subtriquetris, minime lamelliformibus, neque confertis; secundo forma aliena,
testa scilicet adulta fere rotundata est, neque cordato-ovata; longitudo ejus saepius
altitudinem aequat, nam ratio mensurae numeris 100:95 .— 100 respondet. Sinus
palliaris brevior et obtusior esse solet. Praeterea moneo, me Veneris nodosae um-
bones utrinque semper roseo maeulatos vidisse, sed impressionem muscularem posti-
eam nunquam coloratam.

,La Clonisse Adansonii (Sénég. Tab. 16. fig. 1. pag. 216), quam pro Venere
verrucosa habent conchyliologi quidam, hue pertinere videtur, quamvis icon pessima

nee Veneri verrucosae, neque nostrae speciei respondeat. Fortasse auctor celeber-
8

m— em

rimus, qui de animali et ejus testa fusius agit, hanc speciem in deseribendis varie-
tatibus eum concha maris mediterranei confudit.

Quod attinet ad sculpturae indolem Venus verrueosa, in Bornii opere optime
delineata, quasi intermedia est inter Venerem casinam et hanc nostram speciem.

156. Cytherea tumens (Venus) Gmel.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 23. 24. 25.

Adans. Sénég. pag. 226. Tab. 16. fig. 7. le Pitar.

Gmel. S. N. pag. 3292.

Menke in Zeitschr. für Malacoz. 1849. pag. 40.

Specimen juvenile minus ventrosum hie depinximus colore pallide flavo
fasclisque concentrieis subaurantis cinctum. In Lamarckii systemate -hujus speciei
descriptio - desideratur.

Habitat ad litora Guineae inferioris.

157. Cytherea erubescens Dkr.
vide Tab. nostr. VIII. Fig. 26. 27. 28.

Testa ovato-subceordata, erassiuseula, parum ventrosa, concentriee tenuiterque
striata, pallide rosea; umbones parvuli acuti ineurvi; valvarum margo integerrimus.

Ad Loandam lecta est.

Testa ovato-subcordata, antice et postice rotundata, ambitu fere elliptico.
Striae concentrieae rugulosae sub vitro spectatae haud regulares, partim quasi immn-
plicatae. Ligamentum parvulum profunde imunersum. Area angustissime lanceolata,
lunula. elongato -cordiformis lineola impressa circumscripta. Impressiones musculares
subovales, perparum profundae, splendore tantummodo agnoscendae, sinu palliari
maximo conjunctae. Cardinis dens anticus valvulae sinistrae crassiusculus.

Forma ad difficilem sectionem Cyth. tumentis pertinens, speciminibus quibus-
dam Cyth. rubiginosae Phil. nondum adultis ommino respondet, pariter et Cyth. bi-
lunulatam Adams in mentem vocat, sed differt liris concentricis. X Cardinis structura
fere talis est qualis in. Cyth. tumente.

158. Cytherea tripla (Venus) L.

Chemn. Conch. Cab. vol. VI. Tab. 31. fig. 330. 331. 332.
Trivela Link, Trigona Meg. teste Mórch.

St M —

Tria hujus speciei singularis varietates exstant ad Loandam lectae:
a) testa alba radis duobus, lunula areaque coerulescentibus, intus violacescente,
b) testa cinereo fuscescente intus violacea,
c) testa intus extusque alba.

Haud commutanda est eum Cytherea (Venere) mactroide Bornii.
y

159. Dosinia Isocardia Dkr.
vide Tab. nostr. X. Fig. 7, S. 9. 10.

Testa plerumque alba, rarius lutea. seu subeoerulea, intus albo violaceoque
variegata, solida, orbiculari-subtrigona, convexa, subaequilatera, coneentrice tenuiter-
que striata, stris nonnullis margine antico et postico subdichotomis; area pro-
funda lanceolata; lunula cordiformis; umbones acuti antrorsum involuti; dens val-
vulae sinistrae anticus magnus, obsoletus; impressio palliaris profunda nitida. —
Long. 8 lin. Long., alt., erass. — 90:100: 65.

Artemis Isocardia Dkr. in Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 167.

-— E Phil. Abb. vol. III. pag. 36. 24. Tab. VIII. fig. 5.
— — Reeve Conch. icon. spec. 1.

Habitat in litore Africae occidentalis prope. Loandam et Benguelam.

Species habitu Veneri concentrieae minori (Dos. contractae) Chemn. VII.
pag. 20. Tab. 38 fig. 405. arctissime cognata.

160. Dosinia Orbignyi Dkr.
vide Tab. nostr. X. Fig. 11. 12. 13. 14.

Testa solida, orbicularis, alba seu livida, convexa, concentrice striata, striae
ad umbones subtilissimae, ad marginem inferiorem validiores, nonnullae ante et pone
subdichotomae; impressio palliaris rubens vel subcoerulea; area profunda, angusta,
striata; lunula cordiformis, linea. valde impressa cireumseripta; umbones antrorsum
ineurvi; dens valvae sinistrae anticus validus. — Long. 1l lin. specimina nonnulla
majora inveniuntur. Long., alt, crass. — 100: 95 : 60.

Artemis Orbignyi Dhr. in Zeitschr. für Malacoz. 1845. pag. 167.
— — Phil. Abb. vol. II. pag, 32. 230. Tab. VI. fig. 3.
— — leeve Conch. icon. spec. 44.

Habitat cum praecedente.

UNES

Species haec elegans simillima est Dosiniae (Cythereae) Adansonii Phil, satis
tamen differt magnitudine, area striata, carina minus distincta cireumscripta et valvis

convexioribus.

161. Dosinia Adansonii Phil.

Le Dosin Adans. Sénég. pag. 225. Tab. 16. fig. 5?

Cythera. Adansoni Phil. Abb. vol. II. pag. 169. Tab. II. fig. 2.

Una tantum valvula, sinistra scilicet, speciminis junioris exstat, quod huc
pertinere videtur. Species Cythereae hepaticae Lam. nee non C. lividae Phil. similis.

162. Venerupis perforans (Venus) Mont.
vide Tab. nostr. X. Fig. 1. 2. 3.

Cfr. Will. Turton Conch. dith. pag. 29. Tab. 2. fig. 15 — 13.

Concha forma sua pervariabilis, interdum monstrosa, plerumque unicolor alba,
rarius fusco liturata vel variegata est. Color internus semper albus, in latere po-
stico livescens aut violaceus. Specinen ad Loandam lectum basi coarctatum fere
reniforme apparet, specimen alterum, quod ex eodem regione adportatum est, ova-
tum, subfüsco-variegatum, fige. nostrae exhibent, quibus Venus pullastra Mont.,
(Senegalensis Gmel. le Lunot Adans.) simillima.

Venerupis perforans in remotissimis terrae plagis, zonis calidis et frigidis

invenitur.

163. Petricola pholadiformis Lam.

Tria specimina ad Loandam lecta sunt staturae minoris paullo variantis ;
pariter et sculptura inconstans est in hae specie, cum costulae imbricatae plus
minusve confertae latus postieum versus plerumque evanescant, interdum vero valde
elevatae sint. Ceterum exemplaria nostra, excepta eorum statura minore, omnino
iis respondent, quae ex America boreali allata accepimus.

164. Mactra spec. dub.

Unica valva sinistra valde detrita et inutilata ad St. Vincent lecta for-
tasse cum Mactra Adansonii Phil (Zeitschr. für Malacoz. 1848. pag. 152.) jun-
genda est. Attamen clar. Herrmannsen non dubitat, quin haec valva ad Mactram

t 88-7

stramineam Lam. excl synon. pertineat. Hujus eonehae synonyma vero haec sunt:
var. Maetrae. radiatae Chemn. fig. 227!, Mactra stultorum. var. « Spengl., Mactra
Lisor Ant. Verz. pag. 2. Hanl Cat. 32. Suppl Tab. XI. fig. 54. excl var. nec
Lisor Adans., qui fortasse est Mactra Largillierti Phil.

165. Mactra nitida Spengl var.
vide Tab. nostr. X. Fig. 18. 19. 20.

Testa ovato-triangularis, fere securiformis, alba, nitida, concentrice tenerrime-
que striata, epidermide tenuissima pallide cornea, latere postico sublamellosa induta;
umbones laevissimi incurvi fere mediani; margo cardinalis anticus cavatus, posticus
fornieatus, obtuse carinatus. — Long. speciminum majorum 1 poll 9 lin. Long.
alt, crass. 100 : 70 : 40.

Plura specinina ad Loandam lecta exstant. Differt haee concha a forma
normali Mactrae nitidae Spengleri (cfr. Schrót. Einl. vol, III. pag. 88. Tab. 8. fig. 2.)
statura latiore, valvis minus convexis, margine cardinis antico cavato, extremitate
antica magis producta in nonnullis speciminibus valde attenuata 4ere securiformi.
Maetra corallina Chemn. (non Linn), quam pro Scehizodesmate nitido habet clar.
Gray, valde aliena est species.

166. Solen Guineensis Chemn.

Conch. Cab. vol. XL. pag. 202. Tab. 198. fig. 1937.

Le Tagal Adans. Sénég. pag. 255. Tab. 19. fip. 1.

Duo exemplaria ad Loandam collecta exstant.

Haec concha forma sua variabilis esse videtur. Icon Adansoni specimen.
angustius repraesentat, exemplaria nostra melius cum icone Chemnitziana conveniunt.
Auctorum uterque de hae concha litoris Guineensis frequentissima uberius tractavit
Specimina juniora membrana viridescente obducuntur, quae aetate profectiore canescit.

Qui Solenacea accuratius secernunt, hane concham ad genus Grayanam ,Ta-
chelus* transferant, (teste Herrmannsen Ind. Gen. Mal. suppl pag. 129 idem, atque
Novaculina Benson).

Appendix.

CIBRIPEDIA.

1. Lepas pectinata Spengler.

vide Tab. nostr. X. Fig. 29.

Duo specimina exstant ad Loandam et insulam 5t. Vincent capta; alterum
junius Spirulae Peronii affixum, sulcis tenuioribus insigne est.

Ad hane speciem clar. Carolo Darwinio teste pertinent Lepas muriecata var.
et anserifera Pol, L. suleata Montagu, Pentalasmis sulcata et Spirulae var. Leach,
radula et suleata Brown et suleata Q. et G.

2. Balanus tintinnabulum L.

vide Tab. nostr. X. Fig. 22 — 26.

Plura specimina ex itinere attulit noster. Specimen, quod depinxnnus, à
forma normali aliquantulum discedit, sed notandum est, hanc speciem in multis

terrae regionibus dispersam maximopere variare.

3. Balanus perforatus Brug.
vide Tab. nostr. X. Fig. 21.
Chemn. Conch. vol. VIII. Tab. 97. fip

o
B

822 (et Tab. 98. fig. 835?).

In litore Guineensi frequentissimus, saepius Mytilo smaragdino Chemn. aliis-
que testaceis insidens, in Mediterraneo rarior. Hujus speciei altitudo. plerumque
8 —10 lin. efficit. Apertura plus minusve coarctata; striae longitudinales in spe-
eiminibus adultis basin. versus interdum obsoletissimae, transversales incrementi sub-
undulatae; color lividus vel subviolaceus, strigis longitudinalibus obscurioribus inter-

dum variegatus. Operculum cinereo-albidum, apices valvarum posteriorum acutissimi,
rostriformes.

Hujus speciei testa minus variare videtur, quam aliarum specierum.

4. Balanus hemisphaericus Brug.

Species parvula, depressiuseula, hemisphaerica, 2 — 5 lin. lata, albida, laevius-
eula, Mytilo smaragdino insidens, certe ad hane speciem pertinet, cum exemplaribus,
quae clar. Philippi e mari Sieulo attulit, satis respondeat. Cfr. hujus speciei descrip-
tio in Phil. Enum. Moll. Sie. pag. 249. Specimina Pectini vario affixa, quae figura 833
in Chemn. vol. VIII. Tab. 98 repraesentat, huc pertinere videntur.

Praeterea specimina nonnulla PDalani cujusdam exstant Dalano perforato
affixa ad speciem spectantia, quam celeberrimus Car. Darwin sub nomine Dalani
trimoni nuperrime misit, quod vero nomen nusquam invenire potui. "Testa ejusdem
longitudine irregulariter suleata albida et pallide rosea strigisque longitudinalibus
obseurioribus signata est. Orificium valde peculiare triangulum duobus lateribus
aequis fere repraesentat. Operculum deest.

5. COhthamalus dentatus Krauss.

vide Tab. nostr. X. Fig. 27 et 2S. magnitudine aucta.

Krauss Südafr. Moll. pag. 135. Tab. VI. Fig. 27.

Specimina nostra Balano perforato *), Mytilo smaragdino ete. affixa, paullo
discedunt a specie Kraussiana e sinu Algoénsi; forma scilicet aperturae et operculi
magis ovata est ut in Chthamalo stellato Ranz. e mari Siculo, ceterum vero de-
scriptio Kraussil plane respondet exemplaribus nostris. Specimina in opere citato
depicta fortasse confervarum vi viridescentia sunt, color speciminum Guineensium

est luteus.

*) Melius pro foeminino genere habenda est vox balanus, cum derivetur a graeca voce

€ n!
5» BoAevog.

Ic

P

2
o.

4.

Addenda et corrigenda,

In enumerandis testaceis species sequentes 4 omissae sunt:
Litiopa nitidula Pfr. vide "Tab. nostr. lH. fig. 21 et 22. magn. aucta.

Clar. Pfeiffer hane cochleolam hisce verbis designat: "Testa ovato-turrita, solidula,
laevigata, nitide alba vel flavida, saepe punctorum rubrorum seriebus ornata; anfractibus
sex convexiusculis; columella torta, truncata; labro subincrassato. — Long. 2!/,, dium.
11/ lin. (Conf. Wiegm. Arch. 1840. I. pag. 255.

Exemplaria nostra peregrinator clar. in Sargasso (Fuco) natante insidentia frequen-
tissima invenit.

Cum cochleolae testa valde variabilis sit, ut specimina permulta docent, Litiopam
striatam et carinatam Pfeifferi huc pertinere opinamur. Litiopa ventroca Pfr. species ge-
nuina esse videtur. (De synonymis hujus generis conf. Herrmannseni Ind. Mal. I. pag. 614.)

Turbinella triserialis Lam. an. sans vert. vol. IX. pag. 388. — Kien. coq. viv. pag. 40.
Tab. XVII. fig. 2. — Reeve Conch. ieon. sp. 39!

Specimen minus ad St. Vincent lectum est. Usque ad hoe tempus patria hujus
cochleae haud innotuit.

Arca umbonata Lam. anim. sans vert. Vl. pag. 462.

Plures singulae valvae mutilatae et detritae ad St. Vincent lectae sunt, quae hue per-
tinere videntur. "Testa Areae Noae similis est. Si ,la Mussole* (Adans. Sénég. pag. 350.
Tab. 18. fig. 9) eadem est species, icon Adansoniana certe mala dici potest. Fortasse
Arca imbricata Brug. eadem est species.

Kellya spec. dub. (Kellia "Turt.)

Singulae valvulae detritae ad Annabon lectae sunt, quae ad Kellyam (Dorniam) se-

minulum Phil. (Enum. Moll. Sicil. I. pag. 14. Tab. IL. fig. 16.) pertinere videntur.

Species sequentes ad St. Vincent lectas nuperrime accepimus:
Cassidem. pirum Lam. vol. X. pag. 93., ad varietatem minorem omnino laevigatam per-
tinentem.
Phasianellam Capensem. Dkr. Zeitschrift für Malak. 1846, pag. 110.
Bulliam. annulatam (Bucc.) Lam. X. pag. 156.
Bulliam laevigatam (Bucc.) Mart. Lam. X. pag. 157.

2 GN. c

5. Bulliam rhodostoma Gray. Reeve Conch. icon. spec. 25.

6. Purpuram squamosam Lam. Reeve Conch. icon. spec. 48!

(. Purpuram (Cominellam) limbosam Lam. H. et A. Adams Gen. of Mollusea Tab. XI
fig. 6 c!

8. Columbellam striatam. Ducl.

9. Nassam plicosam (Bucc.) Dkr. in Zeitschr. f. Malak. 1846. pag. 111. (Prom. bon. sp.)

10. Tritonium cutaceum L. (var. valde tuberosa).

ll. Tritonium dolarium (Murer) L. Lam. 1X. pag. 641.

12. Marginellam roseam. Lam. X. pag. 498.

18. Cypraeam luridam et erosam.L.

l4. Ostream Guineensem Dkr., et alias nonnullas valvas haud. determina ndas.

15. Pectinem detritum et mutilatum indeterminatum, qui nova species esse videtur.

Praeterea clar. Menke species molluscorum quasdam ab ornat. J. A. Schmidt Dre Hei-
delbergensi in eodem litore collectas nuperrime enumeravit notisque criticis illustravit. (Cfr.
Zeitschr. für Malak. 1853. pag. 67.) Sunt vero haece:

.Siphonaria Mouret Sow., placentula Mke., umbonata Mke., Bulla physis L., Litora
clobosa Dkr., Planaxis lineata Jay., Turritella bieingulata Lam., Trochus calvus Mke.,
senegalensis Mke., Buccinum lineatum Gm., Purpura neritoides Lam., dentata Mke.,
Columbella Adansoni Mke., rufa Mke., cribraria Sow., Cassis crumena Lam., Murex
rosarium Chemn., Ranella ponderosa HReeve., Turbinella triserialis Lam., Conus africanus
Kien., Cypraea picta Gray., spurea L., Mitra cornicularis Lam., Hipponyx radiatus Gray.,
antiquatus Mke., Fissurella alabastrites Reeve., Mytilus puniceus Gmel., Cardium pecti-
natum L., Artemis radiata Reeve, Venus verrucosa L.* (Ven. nodosa Dkr.)

Denique annotationes nonnullas ad mollusea quaedam spectantia hic adjicio, quae clar.
Herrmannsen misit:

Quod attinet ad varietates nostras Nassae ambiguae (conf. pag. 25. n. 62) amicus
monet eas plane respondere iis, quae ex Antillarum insulis adportarentur. — Nassa pli-
catula Brug. Enc. I. 276. 1792. est nomen hujus cochleolae antiquissimum. Buecinum
ambiguum Kien., certo eadem species, male depictum est. DBuecinum ambiguum Pult.
et Mont. 1799. ex sententia Herrm. ad Nassam inerassatam Stróm var. pertinet.

De Tritonio Adansonii (cfr. pag. 26) amieus scripsit :

Optime, deperditam recognovisti speciem! At vero confitendum, Chemnitzium eam et
bene quidem condidisse, quare nomen retinendum fuisset Tritonii fasciati. Mira simili-
tudo Muricis fascia Bonann. Recr. lll. fig. 289, quam recudit List. Tab. 936. fig. 31.
(et Klein "Tab. 3. fig. 63.)

Quamvis non certo affirmaverim, speciem nostram ab Adonsonii Vojet omnino abhor-
rere, hocce tamen absque haesitatüone ad 'Tritonium. costatum. Born. (quod. succinctum
Lam., pileare d'Orb. Canar., Americanum d'Orb. Voy.) referendum habui hodieque
habeo. Nonne eadem species Ranella gyvrinata Risso 202. fis. 115? quod enim varix

9

i m —

adsit, vix dubios nos facere potest. — Dona icon Seb. Thes. III. Tab. 57. fig. 33., quam
laudat Chemn. Tritonium fasciatum Mórch Cat. Kier. n. 326. pristinam Lamarckii deno-

minationem conservabit.
Quid Tritonium balteatum Beck, a Jayo in synon. Trit. Tranquebarici laudatum?

Tristissi : : : Sa
ristissima hujus tribus specierum confusio!

Ad descriptionem Buccini lineati Gmel. (vide pag. 19.) clar. Herrmannsen hanc syno-
nymiam emendatam dedit:
.Cominella sulcata. Gmelin. (Purpura Tafon Adans. 1757. Sénég. pag. 133. Tab. 9.

fig. 25. — Murex n. 185. Sehrót. 1783. Einl. L. pag. 604. — Buccinum rusticum (pars)
Gmel. 1790. pag. 3486. — Murex suleatus Gmel. 1790. pag. 3549. — Fusus Tafon
Desh. 1832. Ene. méth. III. 1002. — Buccinum viverratum Kien. 1834. Icon. pag. 35.

Tab. 10. fig. 35. Müll. 1536. Synops. pag. 65. — Buccinum Tafon Desh. 1844. Lam.
vol. X. pag. 188. — Buecinum (Cominella) viverrinum Mórch 1852. Cat. Yold. n. 1756. —
Buccinum lineatum ,Gmelin* Menke 1853. Zeitschr. für Mal. 72. excl. plur. syn.
Cochlea Listeri, hucusque species dubia, Pollia quaedam esse videtur. | Buccinum
lineatum (mel. in Knorrii Tab. 14. fig. 4. fundatum, certe est Litorina scabra Linnaei.
Pollia (Pisania) variegata Gray certissime species diversa est, si respicimus ejus descrip-

tionem.*

Errata nonnulla typographica leviora excusare velis lector benevole!

Index nominum in literas digestus.

Aber Adans. pag. 47. 48. DBuecinum viverratum kien. pag. 19.
Achatina Pfeifferi Dkr. p. 7. Dulla Adansonii Phil. pag. 4.
Achatina semisculpta Pfr. pag. 7. Dulla ampulla var. Gmel. pag. 5.
Ajar Adans. pag. 49. Bulla perdicina Mke. pag. 5.
Amphidesma reticulatum. G. B. Sow. pag. 54. Bullia annulata (Buce.) Lam. pag. 64.
Arca imbricata Brug. pag. 64. Bullia laevigata (Bucc.) Mart. pag. 64.
Arca lactea L. pag. 46. Bullia rhodostoma Gray. pag. 65.
Arca senilis L. pag. 45. Bullia Tamsiana Dkr. pag. 19.

Arca setigera Dkr. pag. 45. Bulimus Benguelensis Pfr. pag. 7.
Arca stigmosa Dkr. pag. 46. Bulimus conoideus Drap. pag. 6.
Arca umbonata Lam. pag. 64. Bulimus Férussaci Dkr. pag. 6.
Artemis Isocardia Dkr. pag. 59. Bulimus solitarius Poir. pag. 6.
Artemis Orbignyi Dkr. pag. 59. Bulimus variatus Webb et Berth. pag.
Balanus hemisphaericus Brug. pag. 63. Bulimus ventrosus Fér. pag. 6.
Balanus perforatus Brug. pag. 62. Bulinus scalaris Dkr. pag. 8.
Balanus tintinnabulum L. pag. 62. Bulinus Schmidti Dkr, pag. 9.
Balanus trigonus Darwin? pag. 63. Concellaria cancellata L. pag. 23.
Barnet Adans. pag. 24. Capulus mitrula Lam. pag. 936.
Bigni Adans. pag. 25. Capulus pilosus Desh. pag. 36.
Bivet Adans. pag. 23. Cardita ajar Brug. pag. 49.

Bornia seminulum Phil. pag. 64. Cardita Senegalensis Reeve. pag. 49.
Buccinum ambiguum Mont. pag. 25. Cardium apertum. Chemn, pag. 51.
Buecinum annulatum Lam. pag. 64. Cardium. asiaticum Brug. pag. 50.
Buccinum cribrarium Lam. pag. 24. Cardium bullatum. Lam. pag. 51.
Buccinum haemastoma L. pag. 21. Cardium citrinum Chemn. pag. 50.
DBuecinum laevigatum L. pag. 295. Cardium costatum .L. pag. 49.
Duecinum laevigatum Mart. pag. 64. Cardium Isocardia L. pag. 50.
Buccinum lineatum Gmel. pag. 19. Cardium lima Spengl. pag. 50.
Buccinum plicatulum Brug. pag. 25. Cardium ringens Chemn. pag. 50.
Buccinum plieosum Dkr. p. 65. Cassidea crumena Brug. pag. 23.
Duecinum variegatum Reeve. pag. 19. Cassis crumena Lam. pag. 23.

09 *

—

Cassis pirum. Lam. pag. 64.

Cassis spinosa Gron. pag. 23.
Cavolinia gibbosa Rang. pag. l.
Cavolinia Reeveana Dkr. p. 2.
Cerithium atratum. Born. pal:
Chthamalus dentatus Krauss. p. 63.
Clonisse Adans. p. 57.

Columbella eribraria. Lam. p. 24.
Columbella laevigata L. p. 25.
Columbella striata Ducl. p. 24.
Cominella limbosa A. Adams. p. 65.
Concha semiaurita var. Chemn. p. 45.
Conus genuanus L. p. 28.

Conus Grayi Reeve. p. 28.

Conus Tamsianus Dkr. p. 238.
Conus testudinarius Mart. p. 28.
Crassatella. contraria. Liam. p. 49.
Crassatella divaricata Chemn. p. 49.
Crepidula aculeata Gmel. p. 35.
Crepidula adspersa Dkr. p. 35.
Crepidula fornieata L. p. 34.
Crepidula hepatica Desh. p. 94.
Crepidula Peruviana Lam. p. 95.
Crepidula radians Lam. p. 36.
Crepidula vulgaris Phil. p. 96.
Cypraea caput serpentis L. p. 31.
Cypraea erosa L. p. 65.

Cypraea lurida L. p. 30. 65.
Cypraea moneta L. p. 31.

Cypraea spurea L, p. 30.

Cytherea Adansonii Phil. p. 60.
Cytherea erubescens Dkr. p: 98.
Cytherea tripla (Venus) L. p. 58.

Cytherea tumens (Venus) Gmel. p. 55.

Dasan Adans. p. 38.

Diacria gen. Pterop. p. 2.
Diplodonta circularis Dkr. D3195-
Diplodonta Gruneri Dkr. [3533535
Donax Cumingii Dkr. [Qs 82
Donax elongatus Lam. polle
Donax Deshayesii Dkr. [25 852
Dosin Adans. p. 60.

Dosinia Adansonii Phil. p. 60.

68

Dosinia. [socardia. Dkr. p. 59.
Dosinia Orbignyi Dkr. p. 59.
Duchon Adans. p. 30.

Dunar Adans. p. 15.

Fagan Adans. p. 45.

Faval Adans. p. 31.

Fissurella alabastrites Reeve. p. 33.
Fissurella Denguelensis Dkr. p. 28.
Fissurella Graeca L. p. 38.
Fissurella Menkeana Dkr. p. 37.
Fissurella Philippiana Dkr. p. 37.
Fissurella rosea Gel. p. 36.
Fonet Adans. p. 47.

Fusus coronatus Lam. p. 27.
Fusus morio L. p. 27.

Gadinia Afra Gray. p. 4.
Gadinia Garnoti Payr. p. 4.
Galatea Bengoénsis Dkr. p. 51.
Garnot Adans. p. 34.

Girol Adans. p. 28.

Gival Adans. p. 38.

Gochet Adans. p. 15.

Gosson Adans. p. 5.

Haliotis marmorata Gray. p. 33.
Haliotis marmorata L. p. 33.
Haliotis striata L. p. 33.
Haliotis tuberculata L. p. 33.
Haliotis virginea. Chemn. p. 34.
Harpa rosea Lam. var. p. 23.
Helix advena Webb et Berth. p. 5.
Helix aspersa Müll. p. 5.

Helix conoidea Drap. p. 6.
Helix pauperceula Lowe. p. 5.
Helix pisana. Müll. p. 5.

Helix scabra L. p. 13.

Helix solitaria Poir. p. 6.

Helix traehelodes Mke. p. 6.
Helix ventrosa Fér. p. 6.
Heterodonax parvus Dkr. p. 52.
Hipponyx mitrula. p. 36.
Hyalea gibbosa Rang. p. 1l.
Jabet Adans. p. 46.

Jagon Adans. p. 54.

Janthina planispirata A. Adams. p. 15.
Jenae Adans. p. 34.

Jeson Adans. p. 49.

Isognomum Perna (Ostrea) L. p. 44.
Kaman Adans. p. 49.

Kellya seminulum (Bornia) Phil. p. 64.

Lepas anserifera Poh. p. 62.
Lepas muricata var. Poli. p. 62.
Lepas pectinata Spengl. p. 62.
Lepas suleata Mont. p. 62.
Libot Adans. p. 42.

Ligar Adans. p. 13.

Lithophagi sp. p. 48.

Litiopa carinata Pfr. p. 64.
Litiopa nitidula Pfr. p. 64.
Litiopa striata Pfr. p. 64.
Litüopa ventrosa Pfr. p. 64.
Litoria affinis d'Orb. p. 11.
Litorina angulifera Lam. p. 19.
Litorina arenica Nutt. p. 10.
Litorina canariensis d'Orb. p. l0.
Litorina cingulifera Dkr. p. 13.
Litorina globosa Dkr. p. 9.
Litorina granosa Phil. p. 10.
Litorina pulchella Dkr. p. 12.
Litorina punctata Gmel. p. 11.
Litorina striata King. p. 10.
Lucina columbella Lam. p. 54.
Lucina contraria Dkr. p. 54.
Lucina pecten Lam. p. 54.
Lucina reticulata Lam. p. 54.
Mactra Adansoni Phil. p. 60.
Maetra Largiliert Phil. p. 61.
Maetra lisor Ant. p. 61.

Maetra nitida Spenel. var. p. 61.
Mactra radiata, var. Chemn. p. 6l.
Mactra spec. dub. p. 60.
Maetra straminea Lam. p. 61.

Mactra stultorum. var. « Spengl. p. 61.

Marginella Adansonii Kien. p. 29.
Marginella helmatina Rang. p. 30.
Marginella interrupta Lam. p. 30.
Marginella rosea. Lam. p. 65.

69

Marnat Adans. p. 12.
Melania Tamsii Dkr. p. 9.
Mesal Adans. p. 14.

Mesalia brevialis Lam. p. 14.
Mesalia suleata Gray. p. 14.
Mitrula lugebris Mart. p. 38.
Modiola barbata L. p. 45.
Mofat Adans. p. 50.

Mouret Adans. p. 4.
Mouretia costata Krauss. p. 4.
Murex atratus Born. p. 18.
Murex Blainvillei Payr. p. 26.

Murex Brasiliensis G. B... Sow. p.

Murex consul Chemn. p. 22.
Murex cristatus Brocchi. p. 20.
Murex dolarius L. p. 65.
Murex mancinella L. p. 20.
Murex morio L. p. 27.

Murex neritoideus L. p. 20.
Murex Ricinus L. p. 23.

Murex Senegalensis Gmel. p. 25.

Murex varius Sow. p. 206.
Mussole Adans. p. 64.

Mytilus Charpentier Dkr. p. 48.

Mytilus puniceus Gmel. p. 47.

Mytlus
Mytlus
Mytilus

Senegalensis Lam. p. 41.

smaragdinus Chem. p. 47.

tenuistriatus Dkr. p. 4t.

Mytilus variabilis Krauss. p. 4t.

Narel Adans. p. 29.

Nassa ambigua Kien. p. 25.
Nassa plicosa Dkr. p. 65.
Natica Chemnitzii Pfr. p. 14.
Natica fulminea Gmel. p. 15.
Natica lurida Phil. p. 14.
Natica maroccana Chem. p. 14.
Natica maroccana Koch. p. 14.
Natica unifasciata Lam. p. 14.
Nautilus Spirula L. p. 1.
Nerita atrata Chem. p. 15.
Nerita fulminea Gmel. p. 15.
Nerita maroccana Chem. p. 14.
Nerita nodosa L. p. 20.

25.

Nerita punctata Q. et G. p. 15.
Nivar Adans. p. 27.

Oliva flammulata Lam. p. 28.
Oliva nana Lam. p. 29.

Ormier Adans. p. 33.

Ostrea Guineensis Dkr. p. 43.
Ostrea Perna Linnaei Spengl. p.
Pamet Adans. p. 52.

Patella aculeata Gmel. p. 35.
Patella Adansonii Dkr. p. 42.
Patella antiquata. L. p. 36.
Patella conspicua Phil. p. 43.
Patella echinulata Krauss. p. 41.
Patella fornicata L. p. 34.
Patella Graeca L. p. 38.
Patella Guineensis Dkr. p. 40.
Patella Krausii Dkr. p. 42.
Patella leucopleura Gmel. p. 4.
Patella Lowei d'Orb. p. 39.
Patella lugubris Gmel. p. 38.
Patella Natalensis Krauss. p. 41.
Patella nigro-squamosa Dkr. p. 41.

44.

Patella nigro-squamosa, var. miliaris Phil. p. 41.

Patella
Patella
Patella
Patella
Patella
Pecten
Pecten

obtecta Krauss. p. 41.
reticulata L. p. 4.
rosea Gmel. p. 36.
spectabilis Dkr. p. 39.
tabularis Krauss. p. 41.
Lovéni Dkr. p. 44.

sp. dub. p. 65.
Pectunculus
Pectunculus
Pentalasmis
Pentalasmis
Pentalasmis

concentrieus Dkr. p. 47.
spec. dub. p. 47.

radula Brow. p. 62.
Spirulae var. Leach. p. 62.
suleata Leach. p. 62.
Perna radiata Ant. p. 45.

Perna vulsella Lam. p. 45.

Petricola pholadiformis Lam. p. 60.
Phasianella angulifera Lam. p. 13.
Phasianella capensis Dkr. p. 64.
Physa sealaris Dkr. p. 8.

Pileopsis Garnoti Papr. p. 4.
Pileopsis mitrula Lam. p. 36.

70

Pileopsis pilosa Desh. p. 36.

Pitar Adans. p. 58.

Planaxis Albersi Dkr. p. 16.
Planaxis Herrmannseni Dkr. p. 16.
Planorbis Benguelensis Dkr. p. 8.
Pleurotoma spirata Lam. p. 27.
Pollia variegata Gray. p. 19.

Purpura Carolensis Reeve. p. 20.
Purpura bicostalis Lam. p. 21.

Purpura consul Chem. p. 22.
Forbesii Dkr. p. 22.
haemastoma L. p. 21.
limbosa Lam. p. 65.
mancinella L. p. 20.
neritoklea L. p. 20.
neritoides Lam. p. 20.
Purpura squamosa Lam. p. 65.
Pyramidella dolabrata L. p. 18.
Rachis (Bul.) Denguelensis Alb. p. 7.
Ricinula albolabris Blainv. p. 24.

Purpura
Purpura
Purpura
Purpura
Purpura
Purpura

Ricinula arachnoides Lam. p. 23.
Ricinula ricinus L. p. 23.

Sakem Adans. p. 21.

Sealaria cochlea Sow. p. 18.
Semele reticulata (Tellina) L. p. 54
Senilia Gray. p. 45.

Siger Adans. p. 24.

Sigaret Adans. p. 32.

Sigaretus concavus Lam. p. 32.
cymba Mke. p. 32.
Sigaretus Martinianus Phil. p. 32.
Sigaretus Menkeanus Dkr. p. 33.
Siphonaria capensis Q. et G. p. 3.
Jonasi Dkr. p. 3.
leucopleura de Blainv. p.
oculus I&rauss. p. 4.
striato-costata Dkr. p. 5.
variabilis Krauss. p. 4.
Sirat Adans. p. 25.

Solen bullatus L. p. 51.

Solen Guineensis Chemn. p. 61.
Soron Adans. p. 36.

Sigaretus

Siphonaria
Siphonaria
Siphonaria
Siphonaria
Siphonaria

Spirula Peronii Lam. JD5 dic

n2
-1

Strombus floridus Lam. p.
Sulin Adans. p. 34.
'TTafon Adans. p. 19.
'Tagal Adans. p. 61.
"Tagelus Gray. p. 61.
Tellina deltoidalis Lam. p. 53.
Tellina Hanleyi Dkr. p. 53.
TTellina radiata L. p. 53.
Tellina reticulata L. p. 54.
Tellina unimaculata Lam. p. 53.

'TTerebra Senegalensis Lam. p. 31.

Trigona Meg. p. 58.

'Tritonium Adansonü Dkr. p. 206.
'"Tritonium cutaceum L. p. 65.
Tritonium dolarium. Lam. p. 65.

'Tritonium obscurum Reeve. p. 27.

Trivela Link. p. 58.

'Trochita radians Schum. p. 36.
Trochus atratus Wood. p. 17.
Trochus dolabratus L. p. 18.
Trochus radians Lam. p. 36.

"1

Trochus spadiceus Phil. p. 17.
Trochus Tamsi Dkr. p. 16.
'Turbinella triserialis Lam. p. 64.
"Turbo punetatus Gmel. p. 12.
Turritella annulata Kien. p. 123.
Turritella bicingulata Lam. p. 13.
Turritella flammulata Reeve. p. 13.
"Turritella. varia. Kien. p. 14.
Ungulina alba Rang. p. 56.
Ungulina oblonga Lam. p. 50.

Venerupis perforans (Venus) Mont. p.

Venus amabilis Phil. p. 57.
Venus divaricata Chemn. p. 49.
Venus nodosa Dkr. p. 57.
Venus perforans Mont. p. 60.
Venus tripla L. p. 58.

Venus Troscheli Dkr. p. 57.
Venus tumens Gmel. p. 58.
Venus verrucosa L. p. 57.
Voluta cancellata L. p. 23.
Voyet (lege Vojet) Adans. p. 20.

60.

| E E : "rA
a CL J H dE z Mis

: Lese Ense. 3 : *-
T aiieieneu: etae l PX j TE
Tii ds 4 va SE H E

Qe p Aib eth Wy

j Ww"

FT MTAIISABP UELUT * mal adbiaddi
] " 3 ] , ) "n

o SAP esiesct

il ?

Ü a aitfhas 22 31
p oT ERN aiibi

e omm éxetisecmian pill)
L.S pth ] Weit "35 Fs Ando

!
|
YR

"m. j

A ] P Kk , : 5 T "

" ] peo AM. emat;
Ld , LE : u E Lu n à
» | e d r SX pp serio T ——
* E 4 r e

T : L "x Ta kt

] P * 4 s An ld 74
! | , (enl ! 5 js

»" ! Lt ÜweR "npe! d í ] d t rermibss. - Voi d
» í E 1e 1 / , I à bo Ww. Á

p
E xu o br wu | K. :
* R NARI EL » num Mi V ! A
" . "st Und : 1 ET » ^ TEN 74 Wr -i E 49
' E ze ; : Jui x. nb EL. r Mit " [ |
à | . q "m

Explicatio ieonum.

Jic Tosal E

. Niphonaria striato-costata Dkr. p. 3.

ii Jonasü Dkr. p. 3.

. Cavolinia gibbosa Rang. vàr.? p. 1.
— Reeveana Dkr. p. 2.

233. Helix advena Webb et Derth. p. 5.

Bulimus variatus Webb et Berth. p. 6.

— ventrosus (Hel.) Fér. var. p. 6.

— solitarius (Hel.) Poiret. p. 6.

. Helix paupereula Lowe. p. 5.

36. Bulimus Férussaci Dkr. p. 6.

. Helix aspersa Müll. p. 5.
. Achatina Pfeifferi Dkr. p. 7.

— semisculpta Pfr. p. 7.

'Tab. II.

. Planorbis Benguelensis Dkr. p. 8.
. Dulinus sealaris Dkr. p. 8.
5. — . Sehmidtüi Dkr p. 9.
. Melania Tamsii Dkr. p. 9.
. Litorina pulchella Dkr. p. 12.

22. Litiopa nitüdula Pfr. p. 64.

. Litorina punctata Gmel. p. 11.
— cingulifera Dkr. p. 13.

— . affinis d'Orb. p. 11.

32. Natica maroccana Chemn. p. 14.
. Planaxis Herrmannseni Dkr. p. 16.

— Albersi Dkr. p. 16.

. Litorina angulifera Lam. var. p. 13.

2, Trochus Tamsii Dkr. p. 16.

|

-) Qv -—
xe

e
[29]

E
m

——-—
ONIS EEUE
[v]

o
Cou

M D—-———-—
S M Oo

ic
[e]

[

[Dr

e
Q2 e o4
- €) e

x)
[o2]

[.

. TTrochus spadiceus Phil. p. 17.
Sealaria cochlea Sow. p. 18.
. Litorina striata King. p. 10.

Tab. III.

. Nassa ambigua Kien var. p. 25.

. Cerithium. atratum. Born. p. 18.

Purpura haemastoma L. varr. p. 21.

. Murex cristatus Droechi p. 26.
. Tritonium. obscurum. Reeve? p. 27.
21. Murex varius Sow. p. 26.

. Purpura consul Chemn. p. 22.

Tab. IV.

. Cypraea spurca L. p. 30.

— lurida L. p. 30.
13. Purpura Forbesi Dkr. p. 22.
. Litorina globosa Dkr. p. 9.
. Bulla Adansoni Phil? p. 4.
. Strombus floridus Lam. var. p. 27.
. Marpa rosea Lam. var. p. 29.

. Conus Grayi Reeve. p. 28.
— Genuanus L. p. 28.
— 'famsianus Dkr. p. 28.
— testudinarius Mart. var. p. 28.
. Oliva flanmulata Lam. p. 99.
— nana Lam. p. 27.

Tab. V.

1—3, 17— 19. Haliotis tuberculata L.

p. 33.

Figg
4. 5. Crepidula hepatica Desh. p. 34.
6 —8 Haliotis vireinea Chemn. p 34.
9—411. Fissurella Benguelensis Dkr. p. 38.
* 19. 16. 926—928. Crepidula adspersa Dkr. p. 35.
13—15. Fissurella Menkeana Dkr. p. 37.
20—22. Sigaretus cymba Mke. var.? p. 32.
23—95. Fissurella Philippiana Dkr p. 37.
dto VG
1 — 3. Patella Lowei d'Orb.? p. 40.
4 — 6. Patella Kraussii Dkr. p. 42.
7? — 9. Patella spectabilis Dkr. p. 39.
10—15 . — Adansoni Dkr. p. 42.
"Tab. VII.
1— 3. 19—21. Patella Guineensis Dkr. p. 40.
4 — 8. Patella nigro - squamosa Dkr. p. 4H.
9—11. 22—24. Patella lugubris Gml. p. 38.
12—18. — Ostrea Guineensis Dkr. p. 43.
"Tab. VIII.
1 — 3. Lucina contraria Dkr. p. 54.
4— 6. Donax Cumingii Dkr. p. 52.
7—10. Isognomum Perna (Ostrea) L. p. -H
11—13. Diplodonta circularis Dkr. p. 55.
14—16. L— Gruneri- Dkr. p. 55.
17— 19. Ungulina alba Rang. p. 56.
20— 22. L— oblonga Lam. p..56.

Figg
293—925. Cytherea tumens (Venus) Gml. p. 58.
26—98. — . erubescens Dkr. p. 58.

Tab. IX.

1— 3. Mytilus tenuistriatus Dkr. p. 47.

4— 7. Crassatella divaricata (Venus) Chmn.
p. 49.

8—11. Arca stigmosa Dkr. p. 406.

19—15. 19—21. Mytilus Charpentieri Dkr.
p. 48.

16-—18. Arca setigera Dkr. p. 45.

22—24. Heterodonax parvus Dkr. p. 52.

25—27. Donax Deshayesi Dkr. p. 52.

28—30. Galatea Bengoénsis Dkr. p. 51.

31. Pecten Lovéni Dkr. p. -H.

Tab. X.

1— 3. Venerupis perforans (Venus) Mont.
p. 60.

4— 6. Tellina Hanleyi Dkr. p. 53.

7—10. Dosinia Isocardia Dkr. p. 59.
11—14. — Orbignyi Dkr. p. 59.
15—17. Tellina deltoidalis Lam. p. 4.
18—20. Maetra nitida Spengl. var. p. 61.
21. Dalanus perforatus Brug. p. 62.

22— 926. Dalanus tintinnabulum L. p. 62.
27. 28. Chthamalus dentatus Krauss. p. 63.
29. Lepas pectinata Spengl. p. 62.

Tab. Tl.

16 11

Ini n TE Enna dtr eur se ult qa

ar *-
d I.
, , » zi
,
-
à
* Yt
m.
* A 1 as à
m
* * ?
& -

E
La :
* E
AU
"T PE
B 2 r4
: " "n
L3 -
ia $ Y
v
5 AR zv
LJ : *
N ^ ? »
.* " E LI
B
" ' D * * -

"l'a b. HI.

ffie. Lithosr. Theodori l'ischer.

-
jv 0

F

"Tab. IV.

Ve Nri: p t ME | E

Tab V.

rii

CAMTEURIMVS Mc eere

Y

TIN

5d

Ei
x
-—

.

^ i
T HS
QN

SNME

v^

Tab. VIL.

Tu offie Vitho£r Theodori lischer.

k i:

Tab. V HI.

Viso offic. lithoér Theodori Fischer

Tab.IX.

Fo offie, lithoir Theodori lische:

1
,

Ex. offic. lithoér Theodori Fischer

1
d