rt ee a er ee emo ee Ss ee ef AS Fre nee ra ee u ur RER LIEB ALL HHNIG 2. 2 ee RER ae ni e une u BAER a a r NERVEN RENNEN REES BERN een free hehe - Hahn a he weten et ee ee nee nr ee ne wies mente ne ae . Z ee re ee ee tt En ee KR Rt Ir 2 Le aA. AN v 4 JAHRBÜCHER des BREI SO In ISCHEN VEREINS NATURKUNDE UNSGEBÄWDE. Jahrgang XXIH und X S LU. u ö hr m. 4109 a ii KEN IVDD 28) Bu Mit VI lithographirten und colori | ! i | N "a 3 Ü Ü 97 Ah w, HAN: a5 BT ROT DEPSR ae. 7 SL ONAL MU- 2 = Wiesbaden. Julius Niedner, Verlagshandlung. 1869 und 1870. JAHRBÜCHER des NASDAUISCHEN VEREINS für NATURKUNDE. Herausgegeben von Dr. €. L. KIRSCHBAUM, Professor am Königlichen Gymnasium und Inspector des naturhistorischen Museums zu Wiesbaden, Secretär des Vereins für Naturkunde, Jahrgang XXIII und XXIV. Mit VI lithographirten und colorirten Tafeln. Wiesbaden. deliuaı Nıiedner, Verlagshandlung. 41869 und 1870. Nanunn Wiesbaden. — Druck von A. st en ns 506.4> ‚N?6° Vorwort. Um die grosse Arbeit über rheinische Pilze nicht trennen zu müssen, erschien es zweckmässig, sie allein den vorliegenden Doppel- Jahrgang unserer Jahrbücher bilden zu lassen, die übrigen druck- fertigen Arbeiten aus anderen naturwissenschaftlichen Gebieten aber, sowie die Vereinsnachrichten auf den folgenden Jahrgang zu ver- schieben. Es dürfte dies um so mehr gerechtfertigt sein, als der Druck des letzteren bereits begonnen hat und derselbe spätestens zu Anfang nächsten Jahres ausgegeben werden wird. Inhakt Seite Fuckel, L., Symbolae mycologicae Beiträge zur Kennt- niss der rheinischen Pilze Mit VI lithographirten und colorirten Tafeln . e 1 —— nr Inn SYMBOLAE MYCOLOGICAE BEITRÄGE ZUR KENNTNISS DER RHEINISCHEN PILZE VON L. FÜCKEL. Mit VI lithographirten und colorirten Tafeln. Vorwort. Die nachfolgende Arbeit hat den Zweck, einestheils über den Pilzbestand des rheinischen Gebiets Kunde zu geben, andern- theils soll in derselben alles Neue, besonders in der Umgrenzung der Arten und Gattungen und alles das, was sich mir bei meiner lang- jährigen Erforschung der Pilze Interessantes darbot, niedergelegt werden. Da alle dergleichen Arbeiten nur auf Autopsie, besonders der Gegenstände im lebenden Zustande, beruhen müssen, so behandelte ich mit wenigen Ausnahmen , wo mir nur trockene Pilze zu Gebote standen, nur meine eignen Sachen und griff in noch seltneren Fällen über das oben angegebene Gebiet hinaus. { Um den Werth meiner Arbeit zu erhöhen und der Wahrheit, so viel in meinen Kräften stand, nahe zu kommen , habe ich auch da, wo Untersuchungen anderer, besonders älterer Autoren vorlagen, von Neuem untersucht und bin nur diesen meinen Untersuchungen, höchst wenige Fälle abgerechnet, gefolgt. Bemerken muss ich je- doch, und das wird man auch verzeihlich finden, dass ich den trefl- lichen Arbeiten der Gebrüder Tulasne, de Bary’s und Anderer zwar im Allgemeinen gefolgt, aber in der Anwendung der von jenen auf- gestellten Principien ganz nach meinem Ermessen verfahren bin. Sind doch die ersteren die Bahnbrecher einer neueren, positiveren Rich- tung der mycologischen Wissenschaft geworden. Für diese For- scher kann es aber nur von Werth sein, ihre Beobachtungen von anderen bestätigt oder bezweifelt zu sehen. Gewissenhaft wurden alle diese Beobachtungen Anderer an betreffender Stelle eitirt. Es versteht sich von selbst, dass nach dem oben gesagten meine Arbeit nur als ein Bruchstück einer deutschen Pilzflora zu betrach- ten ist, und wahrlich, es ist dies auch, nach dem gegenwärtigen Stande der Mycologie, die einzig mögliche Art dieselbe zu fördern, denn an 1* d Abfassung eines systematischen Handbuches derselben ist noch lange nicht zu denken. Wie schon in allen meinen früheren mycologischen Arbeiten, bin ich auch hier der Anschauung der Polymorphie (Generationswechsel) gefolgt. An ihrer Existenz kann nicht mehr gezweifelt werden, sie ist bewiesen an Tausenden von Beispielen und Analogieen. Das Nach- folgende wird für sich selbst reden. Von dieser Thatsache ausgehend, war es geboten, gegenwärtige Arbeit in zwei Theile zu theilen. Unter den im ersten Theile aufgeführ- ten „Fungi perfecti“, „vollkommene Pilze“, verstehe ich solche, deren endliche Entwickelung d. bh. Fruchtbildung als solche aner- kannt und deren Entwickelungskreis, nach dem jetzigen Stande der Wissenschaft, als abgeschlossen zu betrachten ist. Es fanden daher in diesem Theile einestheils diejenigen Pilze ihre Stelle, und wurden als gute Arten aufgezählt, welche diese höchste Entwickelungsstufe erreichen, und wurden hier selbstverständlich alle Pilze vereinigt, welche in ihren endlichen Fruchtbildungen in das unten aufgestellte System fallen, einerlei, ob uns die vorangegangenen niederen Frueti- ficationsstadien derselben bekannt sind oder nicht, und ob ich, wenn sie bekannt sind, sie bereits selbst beobachtete oder nicht. An- derntheils fanden auch diejenigen niederen Fructificationsstadien hier eine Stelle, deren höchste Entwickelungsstufe zwar bekannt ist, aber von mir noch nicht aufgefunden wurde, oder bei denen, wenn letztere noch unbekannt sein sollte, sichere Analogieen deren Vorhandensein ausser Zweifel setzen. Wo mir in den speciellen Fällen die Zusammengehörigkeit zweifelhaft war, habe ich dieses bemerkt, wo ich dagegen Nichts be- merkte, hat mich meine langjährige Beobachtung überzeugt, dass es so und nicht anders sei. Es bildet sich wohl in Jedem, der lange mit einer Sache umgeht, ein gewisser Blick aus, der ihn auch da, wo die einzelnen zu einer vollständigen Erkenntniss nothwendigen Momente nicht vorhanden sind, das Richtige treffen lässt. Doch nur in den allerwenigsten Fällen habe ich mich hierdurch allein bestim- men lassen, und wo es geschehen, ist ein ? beigefügt. Bei allen übri- gen leiteten mich triftige, handgreifliche Gründe, entweder offenbare Ver- wandtschaft oder Wachsthumverhältnisse, oder aus Analogieen gezogene Schlüsse, so dass ich überzeugt bin, dass zukünftige Untersuchungen und Beobachtungen Anderer meine Combinationen bestätigen werden. Alle jene Pilze hingegen, deren bis jetzt bekannte Fructifica- d tionen nicht in dieses System fallen, sind so lange als „unvoll- ständige Pilze“, Fungi imperfecti“ zu betrachten, bis ihre genetischen Beziehungen zu höher entwickelten festgestellt sind und werden solche nach ihrer altüblichen Bezeichnungsweise im zweiten Theile behandelt. Ich bin fest überzeugt, dass alle hier unterge- brachten Pilze nur Formen höherer sind, welche aufzufinden den späteren Forschungen anheimfällt. Dafür sprechen bei den meisten die Analogieen mit verwandten, wenn wir uns auch über die Ver- wandtschaft vieler anderen noch ganz im Dunkeln befinden. Hiermit habe ich, meinen oben ausgesprochenen Grundprineipien nach, das in dieser Hinsicht erforschte von dem noch unerforschten geschieden, wenn auch im ersten Theile noch grosse Lücken in den Entwickelungskreisen vorhanden sind. Was die systematische Anordnung des ersten und zwar des Haupttheils betrifft, so bin ich im Allgemeinen de Bary gefolgt, indem dessen Ansichten mit den meinigen und meinen vielfältigen Erfahrun- gen im Wesentlichen übereinstimmen. Die Myxomyceten glaubte ich aber im ersten Theile aufnehmen zu müssen , weil ich überzeugt bin, dass sie wohl niemals von den Pilzen ausgeschlossen werden können. Mögen sie auch in ihren Jugendzuständen thierähnliche Gebilde sein, in ihrem entwickelten Zustande sind sie Pilze. Sie geben desshalb wohl einen augenfälligen Uebergang der Pilze zu den Thieren ab, stehen aber überwiegend auf Seite der Pilze. Ebenso wollte ich dieChytridieen, trotz des noch nicht aufge- fundenen Myceliums, wegen ihrer sonstigen Verwandtschaft mit den Phycomyceten nicht ausschliessen. Die Tremellinei hingegen glaubte ich aus dem ersten Theile ausscheiden zu müssen. Der unzweifel- haft genetische Zusammenhang einiger Glieder derselben mit Ascomy- ceten setzt die Unselbstständigkeit der übrigen Verwandten ausser allen Zweifel. Dass ich bei der Definition der von mir neu aufgestellten Gat- tungen oft so kurz war, hat in der bis jetzt noch so ungenügend be- kannten vollständigen Entwickelungsreihe aller Stadien, bei oft sehr vielen wegen Uebereinstimmung ihrer endlichen Entwickelungsstadien als zur generellen Vereinigung geeigneten Arten seinen Grund. Die vollständigen Gattungscharaktere zu geben, ist man erst dann im Stande, wenn die vollständigen Entwickelungsreihen ihrer Glieder bekannt sind. Ich war daher öfter genöthigt, dieselbe auf kaum mehr als Andeutungen zu beschränken. Dieses gilt besonders 6 bei Gliederung der alten Gattung Peziza. Wenn es mir hier auch bei vielen aufgestellten Gattungen glückte, nur wirklich verwandtes zu vereinigen, so war ich doch bei anderen weniger befriedigt, in- dem ich hier immer noch zu heterogene Glieder vereinigte, ein Uebelstand, dem nicht anders abzuhelfen ist, als durch Bildung wei- terer Gattungen. Dass aber die frühere Gattung Peziza in mehrere Gattungen getrennt werden muss, darüber werden wohl alle Mycolo- gen mit mir einverstanden sein. Mit dem gleichen Rechte und der gleichen Nothwendigkeit, wie dieses beiSphaeria geschehen und ge- schieht, kann und muss es auch hier geschehen. Wie dort der all- gemeine Charakter das Perithecium, so ist es hier die Cupula, und wie dort die unendliche Verschiedenheit im Perithecium, so ist auch hier die grösste Mannigfaltigkeit bei der Cupula. Und dazu kommen noch die grossen Verschiedenheiten der Sporen. Hätten Persoon und Fries die Sporen gekannt oder denselben mehr Gewicht beigelegt, so hätten diese grossen Forscher sicherlich schon eine Trennung vorge- nommen. Aber auch abgesehen von den Sporen fragt man sich, wie es möglich ist, z.B. Peziza onotica und P. atrata für Glieder ein und derselben Gattung zu erklären. Mich dünkt, gegenüber dem jetzigen Stande anderer Zweige der Botanik und der Naturwissen- schaften überhaupt wäre es Pflicht der Mycologen, mit allen Kräften darauf hinzuarbeiten, dass auch in diesem Felde mit Hülfe der der jetzigen Naturforschung zu Gebote stehenden ausserordentlichen Mittel gelichtet werde. Das „Wie“ ist allerdings hier eine schwierige Frage. Einstweilen mag meine Arbeit in dieser Hinsicht als ein Versuch, als eine Vorarbeit zu einer unumgänglichen Reform gelten, und wie weit es mir geglückt ist, diesen Weg naturgemäss betreten zu haben, wird aus dem Inhalte selbst ersichtlich werden. Selbstverständlich habe ich bei Behandlung des speciellen Stot- fes das grösste Gewicht auf die Spore gelegt und so viele wie mög- lich beschrieben und abgebildet, wenn ich auch weit davon entfernt bin, anzunehmen, als ob auf die Spore, besonders in der generellen Zusammenstellung, Alles ankomme. Es mag wohl sein, dass man noch dahin kommt, und wohl mit Recht, keine Pilze mit in ihren höchsten Stadien wesentlich verschiedenen Sporen zu einem Genus zu vereinigen, aber diesen Standpunkt haben wir noch nicht erreicht. Soviel jedoch steht fest, dass bei Definition einer Art nur die Spore, auch niederer Stadien, positive sich im Wesentlichen. stets gleich- bleibende Merkmale abgibt. Die Beschreibung eines Pilzes ohne ge- 7 naue Angabe seiner Sporen ist werthlos. Gerade für gegenwärtige Arbeit, die, soweit sie bekannte Pilze betrifft, nicht descriptiv ver- fährt, hielt ich die Angabe der Sporenbeschaffenheit u. s. w. nichts- destoweniger für geboten, damit die Benutzer derselben sich überzeugen können, welchen Pilz ich vor mir hatte, sowie ich dieses auch als Ergänzung zu den Beschreibungen früherer Schriftsteller für notl- wendig hielt. Allerdings war es nicht nothwendig, dieses überall consequent durchzuführen, und unterliess ich es besonders da, wö die Beschreibungen früherer Autoren schon hinreichten, in der Citation die Identität genügend darzuthun, wie z. B. bei mehreren Hymenomyceten, Uredineen u. s. w., oder ich unterliess es in einigen Fällen auch da, wo die Beschreibungen neuerer Autoren vollständig waren und mit meinen Untersuchungen übereinstimmten. Ueber die Methode der mikroskopischen Messungen, nach der ich verfuhr, ist es nöthig hier ein paar Worte zu sagen. Im Besitze keines in das Ocular eingeschliffenen Massstabes und weil ich diese Art Messungen vorzunehmen für unbequem hielt, liess ich mir von Nitschke einen Gegenstand genau nach dem üblichen eingeschliffenen Massstabe messen und wählte dazu die in ihrer Grösse sehr constante Schlauchspore der achtsporigen Schläuche von Ustulina vulgaris. Eine solche ist 32 Mikromillimeter lang = 0,032 Millimeter, 1 Mikromill. ist = !/ıooo Millimeter. Hiernach fertigte ich mir einen möglichst genauen Massstab und messe die Objekte auf folgende Art: Wie zu den meisten meiner mikroskopischen Untersuchungen bediene ich mich hierzu des Oberhäuser’schen Systems Nr. VII. und des Oculars 3. Habe ich nun das Objekt im Focus, so setze ich die Camera lucida auf und messe mit dem Zirkel bei einem Abstand, wo der Durchmesser des auf den Zeichentisch geworfenen Sehfeldes 230 Mikromillimeter beträgt, einer Entfernung, bei welcher für meine Augen Objekt und Zirkelspitzen zugleich am schärfsten sichtbar sind. Dann lege ich den Zirkel auf den Massstab und lese ohne Weiteres die Theilstriche als Mikromillimeter ab. Ausgeschlossen von dieser Arbeit sind die Gattungen Agaricus, Coprinus, Cortinarius, Hygrophorus, Lactarius und Russula. Durch Herausgabe meiner „Fungi rhenani exsice. ete.“ (im Text stets hinter dem Namen mit „F.rh.“ eitirt), die bis jetzt 2300 Num- mern in 23 Fascikeln umfassen und an deren Fortsetzung ich un- ausgesetzt arbeite, war ich in den Stand gesetzt, zu dem grösseren Theil des in dieser Arbeit behandelten Stoffes die Belege definitiv eitiren zu können, was einestheils den Werth der Arbeit bedeutend a erhöht, anderntheils dieselbe für die Besitzer und Benutzer meiner Sammlung zu einem willkommenen oder unentbehrlichen Commentar zu der lezteren macht. Zu allen übrigen hier behandelten Pilzen ent- hält die Originalexemplare meine Privatsammlung. *) Was die Angaben über Standort, Fruchtreife und Verbreitung bei den betreffenden Arten anbelangt, so muss ich darauf aufmerk- sam machen, dass denselben nur locale Bedeutung beizumessen ist. Was alle übrigen Eigenthümlichkeiten der Arbeit betrifft, ver- weise ich auf den Inhalt selbst. *) Vollständige Exemplare meiner Fungi rhen. befinden sich an den grösseren Plätzen, soweit mir bekannt d. h. soweit sie nicht durch Buchhändlerhand gin- gen, theils in Öffentlichen, theils in Privatsammlungen zu Amsterdam, Berlin, Bonn, Breslau, Frankfurt a. M., Gent, Halle a. S., London, München, Neuchätel Odessa, St. Petersburg, Riga, Strassburg, Stuttgart, Wien und Wiesbaden. Systematische Uebersicht. Var. | Gen. | Spee. & Form. I. FUNGI PERFECTI. | A. Myceliophori. I. Basidiomycetes De Bary. I. Hymenomycetes Fries. 3 Agarleıni Fre. . di neu 8 30 = bi Bolyporei Fri. .. .. ..., 5 89 _ ec) Eiydnpi Eries... male (4.09 1 6 36 d. Aurieularini Fries. Ds (bey 11 50 1 Br Clavapiei’Pries, _*. un. 4 34 1 DI. Phallodei Fries! m DENN! 2 BR — III. Gasteromycetes (Fr. pr. p.) De Bary. a. Lycoperdacei (Fr. pr.p.) De Bary. 7 393 = b. Nidulariacei (Fries) Tul. Kae, 2 3 _ | c. Hymenogastrei (Vittad.) Tulasne. . 4 5 = II, Hypodermei De Bary. IV. Ustilaginei Tulasne. . b : : 6 22 — V. Uredinei (Tul.}) De Bary. . ; : 15 161 7 III, Phycomycetes De Bary. YI. Peronosporei De Bary. 2 33 3 VII. Saprolegniei De Bary. 1 1 _ VIII. Mucorini De Bary. 6 13 - IX. Chytridiei De Bary. 2 6 _ X, Protomycetei De Bary. 1 7 — IV. Ascomycetes De Bary. XI. Pyrenomycetes (Fries pr. p.) f- a. Perisporiacei }., Tuly Juuuny ı 15 55 80 b.. Agroßpermäcei +}... ‚. auisk = 6 10 — &. MBeogporei z..oiuk „q u mh wi 4 26 — d. Sphaeriacei }. a. Vegetabilicoli. A. Simplices. 1. Sphaerieae f. ; 6 105 9 2. Ceratostomeae f., Nke. 6 57 4 3. Pleosporeae 7. 7 59 _ 4. Lasiosphaerieae f. 6 30 3 5. Massarieae }. 2 | 19 E= 6. Lophiostomeae }. 10 | 9 — Var. @en. | Spee. & Form. B. Compositi | 7. Cucurbitarieae f. . i ; : 8 40 1 8. Nectrieae Tulasne. : : 8 51 _ 9. Melanconideae f. 7 29 1 10. Valseae Nitschke pr. p. 7 99 3 11. Dothideaceae Nitschke. 7. 9 46 2 12. Melogrammeae Nitschke. 6 13 7 13. Diatrypeae Nitschke. 5 23 2 14. Xylarieae Tulasne. h) 28 3 B. Fimiecoli. k 8 19 _ XII. Onygenei (Fr. pr. p.) Tulasos 1 3 —_ XIII. Tuberacei (Vittad.) Tulasne. 2 6 —_ XIV. Elaphomycei Tulasne. \ 2 3 _ XV. Diseomycetes (Fr.) De Bary, Tul. er a Stictei (Fries) }. 6 16 = b. Phacidiacei (Fries) Tul. }. 18 72 8 c. Patellariacei (Fries) }. 11 u d. Bulgariacei (Fries) }. i 6 44 _ a. Vegetabilicoli et terricoli. ß. Fimicoli. e. Pezizei }. 32 197 1 a. Lycogaleae De Bary. b. Trichiaceae De Bary. c. Stemoniteae De Bary. d. Physareae De Bary. li. FUNGI IMPERFECTI. I. Hyphomycetes Autor. II. @ymnomycetes Fries pr. p., Aka III. Uredinei De Bary (dubi). > IV. Phyllostietei Fries pr. p., Autor. V. Sphaeropsidei Fries pr. p., Autor. VI. Cytisporacei Fries pr. p., Autor. . VII. Dichaenacei Fries pr. p., Autor. VII. Perisporiacei Fries (dubü). . IX. Tremellinei Fries 14 Helvellacei Fries pr pn 2 un: 7 23 2 B. Plasmodiophori. (Myxomycetes De Bary.) X. Appendix. Mycelia sterilia. . Summa 141 527 9 I. FUNGI PERFECTI. A. MYCELIOPHORI. I. BASIDIOMYCETES. Meist Fäulnissbewohner. Die Sporen werden durch simultane Abschnürung (d. h. die einzelnen Sporen werden zugleich an einem oder mehreren, meist vier Punkten der Basidie nur einmal abge- schnürt) gebildet. Hier, wie bei den folgenden 3 Hauptgruppen ist unter Sporenbildung nur jene der höchsten Entwickelungsstufe zu verstehen. I. Hymenomycetes Fries Epier. p. 2. a. Agaricini Fr. Epier. p. 2. 1. Gomphidius Fries Epier. p. 319. Die Sporen sind einfach (wie bei allen folgenden Basidiosporen, Exobasidium ausgenommen), ziemlich gross, bis 24 Mik.lang und 6 Mik. breit, länglich-lanzett- förmig, oder an beiden Enden stumpf, mit vielen Oeltröpfchen, braun. 1. G. glutinosus (Schaeff.) Fr. Epier. p. 319. — Krombh. T. 62 F. 15—20. — F. rh. 1428. — In Tannenwäldern, nicht häufig, im Herbst. Auf der Zange b. Hallgarten. 2. G. viseidus (Linn.) Fr. Epier. p. 319. — Krombh. T, 4. F. 5—7. — F. rh. 1429. — In Tannenwäldern, häufig, im Herbst. 2. Cantharellus Fries Epier. p. 364. Sporen wasserhell, eiförmig, verkehrt eiförmig und kugelig, klein, 4—10 Mik. lang, oder 8 Mik. im Durchmesser. 1. C. bryophilus Fr. Epier. p. 368. — F. rh. 2098. — An verschie- denen lebenden Moosen an Baumstämmen, nicht selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 14 2. C. retirugus Fr. Epier. p. 368. — F. rh. 2299. — An lebenden Moosen auf Kleeäckern, selten, im Frühling. Bei Eberbach. 3. C. muscigenus Fr. Epier. p. 368. — F. rh. 1421. — An verschie- denen lebenden Laubmoosen, in Sandwäldern, häufig, im Herbst. Bei Budenheim. 4. C. lobatus Fr. Epier. p. 369. — F. rh. 2298. — An Hypnum nitens in Sümpfen, oft ganz im Wasser stehend, sehr selten, im Frühling. In dem Sumpf zwischen Budenheim und der Ludwigshöhe. 5. C. erispus Fr. Epier. p. 369. — F. rh. 1422. — An faulen berin- deten Aesten, besonders von Fagus, häufig, im Herbst. 6. C. umbonatus Fr. Epier. p. 365. — var. carbonarius. Alb. et Schw. Consp. N. 1124, — F. rh. 1426. — Auf verlassenen Kohlenmeilern, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Aepfelbach). 7. C. tubaeformis Fr. Epier. p. 366. — Dittm. in St, T. 30. — In Wäldern, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 8. C. einereus Fr. Epicr. p. 366. — Krombh. Tab. 45. F. 12. — F. rh. 1423. — In schattigen Wäldern, nicht selten, im Herbst. 9. C. infundibuliformis (Scop.) Fr. Epier. p. 366. — F. rh. 14. — In Laub- und Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 10. ©. Iutescens Fr. Epier. p. 366. — Rbh. F. eur. 114.—F, rh. 1425. — In Tannenwäldern, heerdenweise, nicht häufig, im Herbst. Bei Budenheim. 11. ©. aurantiacus Fr. Epier. 365. — F. rh. 1497. — In Tannen- wäldern, selten, im Herbst. Um Budenheim. 12. ©. eibarius Fr. Epicr. p. 365. — In Wäldern, gemein, im Herbst. 3. Nycetalis Fries Epier. p. 370. Sporen länglich-lanzettförmig, in der Mitte bauchig, etwas gekrümmt, an einem Ende etwas stumpfer, als an dem anderen, mit einem grossen, gelblichen Kern, 26 Mik. lang und 10 Mik. breit. 1. N. parasitica (Bull.) Fr. Epier. p. 372. — F. rh. 1420, — An faulender Russula adusta, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 4. Marasmius Fries Epier. p. 372. Sporen klein, kugelig oder eiförmig, wasserhell. 1. M. ramealis (Bull) Fr. Epier. p. 381.— F.rh. 1419. — An faulenden, feucht liegenden Aestehen, besonders von Rubus Idaeus, auch auf Wurzeln von Carex, häufig, im Herbst. 2. M. epiphyllus Fr. Epier. 9.386. - F. rh. 1417. — An faulen Blättern, besonders von Quercus, häufig, im Herbst. 3. M. Rotula (Scop.) Fr. Epier. p. 385. — F. ıh. 1418. — An faulen Aestchen u. s. w., häufig, im Herbst. 5 4. M. androsaceus (Linn.) Fr. Epier. p. 385 — An faulen Blättern, häufig, im Herbst. 5. M. scorodonius Fr. Epier. p. 379. — In Tannenwäldern, nicht selten, im Herbst. 15 6. M. oreades (Bolt.) Fr. Eyier. p. 375. — Auf Wiesen, häufig, im Herbst. 5. Lentinus Fries Epier. p. 387. Sporen kugelig oder eiförmig, gelblich, meist sehr klein, nur bei L. tigrinus länglich und wasserhell. 1. L. ursinus Fr. Epier. p. 395. — F. rh. 1416. — An faulen Stäm- men von Fagus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 2. I. flabelliformis (Bolt.) Fr. Epier. p. 395. — Agarieus f. Bolt: T. 157. — F. rh. 1415. — An faulen Stämmen von Quercus, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 3. L. tigrinus (Bull.) Fr. Epier. p. 389. —- Agarieus t, Bull. T. 70. — An alten Weidenstämmen, heerdenweise, häufig, im Herbst und Frühling. 4. L. eryptarum nov.sp. — Clavaria thermalis DC. syn. p. 20? — Cfr. Fr. Epier. p. 387. — Ramosus, 3—8 unc. altus. Stipitibus ramosis, ramis iterato divisis atro-fuseis, olivaceo-pruinosis, carneo- -coriaceis, siceis durissimis, basi erectis, apice areuatis, reflexis; lamellis unilateralibus, plerumque paueis, dentatis, dentibus acutis obtusisve, apiee arcuatis, fuseis, asque ad unciam longis et 1 4 lineas latis; sporidiis globosis, flavis, cum stipite sporidii diametrum aequante, crasso, de- ciduis, 8 Mik. diametr. An faulem Holz in den Gruben bei Dillenburg (Koch). 6. Panus Fries Epier. p. 39%. Sporen sehr klein, kugelig oder verkehrt eiförmig, wasserhell oder schwach gelblich. 1. P. stypticus (Bull.) Fr. Epier. p.399. — Agarieus st. Bull. Champ. Tab. 141 et 557. F.1. — F. rh. 1414. — An faulen Stämmen verschiedener Laubbäume, häufig, im Herbst. 7. Schizophyllum Fries Epier. p. 402. Sporen sehr klein, kugelig, wasserhell. 1. 8. commune Fr. Epier. p. 403. — F. rh. 1413. — An angefaulten Stämmen verschiedener Laubbäume, heerdenweise, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. 8. Lenzites Fries Epier. p. 403. Sporen sehr klein, ei-kugelförmig, wasserhell. 1. L. sepiaria Fr. Epier. p. 407. Nr. 17. — F. rh. 1411. — An fau- lem Tannenholz, häufig, im Herbst. 2. L. abietina Fr. Epier. p. 407. — F. rh. 1410. — An faulem Tan- nenholz, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. 3. L. betulina Linn. Suec. 1214. — Fr. Epier. p. 405. — F. rh. 1412. — An faulen Stämmen verschiedener Laubbäume, häufig, das ganze Jahr hin- durch. 2 iR bh. Polyporei Fries Epier. p. 408. 9. Boletus (Din.) Fries Epier. p. 408. a. Sporidiis lanceolatis, flavis, nucleo oblongo, hyalino, 16 Mik. long., 5—8 Mik. crass. 1. B. Satanas Lenz. 67. c. ie. — Krombh. Tab. 38. F. 1-6. — In Buchenwäldern, selten, im Herbst. Auf der Geis oberhalb Eberbach. 2. B. regius Krombh. Schw. Tab. 7. — Sporidiis lanceolatis, saepe irre- gularibus subelavatis, continuis, flavescentibus, medio longitudinaliter guttulis 4—5, parvis, 16 Mik. long., 5 Mik. crass. In einem jungen Eichenwald, nur einmal, im Herbst. Im Distrikt „unteres Mäuerchen“, im Öestricher Vorderwald, am südlichen Abhange des Taunus. Hut schön roth, Fleisch und Röhren constant gelb, auch bei dem Zerschneiden. Sehr wohlschmeckend. 3. B. scaber Bull. Champ. p. 320. c. ie. — Krombh. Tab. 35. F. 1-6. — F. rh. 1401. — In Laub- und Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 4. B. cyanescens Bull. Champ. p.319. c. ie. — Krombh. Tab. 35. F.7—9. — In Buchenwäldern, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. b. Sporidiis ovato-lanceolatis, nucleo oblongo hyalino, plus minusve flavis, 8 Mik. long., 4—5 Mik. crass. 5. B. piperatus Bull. Champ. p. 318. c. ic. — Krombh. Tab. 37. F. 12—16. — F. rh. 1404. — In Laub- und Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 6. B. calopus Pers. Syn. p. 513. — Krombh. Tab. 37. F. 1-7. — F. rh. 1408. — In Tannenwäldern, heerdenweise aber selten, im Herbst. Hinter dem Frankensteiner Kopf im Oestricher Wald. 7. B. subtomentosus Linn. Suec. 1251. — Krombh. Tab.37. F.8—11. — F. rh. 1403. — In Laub- und Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 8. B. edulis Bull. Champ. 322. e. ie. — Krombh. Tab. 31. — F. rh. 1402. — In Laubwäldern, häufig, im Herbst. e. Sporidiis oblongis, hyalinis, 8 Mik. long, 3 Mik. crass. 9. B. pachypus Fr. Obs. 1. 118, Syst. myec. I. p. 390. — Krombh. Tab. 35. F. 10—15. — In Laub- und Nadelwäldern, selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 10. B. glutinosus Krombh. Tab. 36. F. 12—14. — In Nadelwäldern, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 11. B. bovinus Linn. Suec. 1246. — Krombh. Tab. 36. F. 8-11. — F. rh. 1405. — In Tannenwäldern, häufig, im Herbst. 12. B. luteus Linn. Suec. 1247. — Krombh. Tab. 33. F. 1—12. — In Nadel- und Laubwäldern vereinzelt, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 15. B. granulatus Linn. spec. pl. 11. 1647. — Krombh. Tab. 34. F. 11—14. — F. rlı. 1407. — In Tannenwäldern, häufig, im Herbst. 17 14. B. flavidus Fr. Syst. myc. I. p. 387. — F. rh. 1406. — In Laub- und Nadelwäldern, häufig, im Herbst. d. Sporidiis ovatis, uniguttulatis, flavis, 8 Mik. long, 6 Mik. crass. 15. B. lividus Bull. Champ. p. 327. e. ic. — F. rh. 1409. — In schat- tigem Gebüsch, selten, im Spätsommer. Auf dem Altensand Oestrich gegenüber. e. Sporidiis perfecte globosis, fuscis, 9 Mik. diametr., brevissime stipitatis. 16. B. floccopus vVill. delph. p. 1036. — Fr. Syst. myc. I. p. 393. — Krombh. Tab. 74. F. 12 u. 13. sub B. strobiloides Krombh. — In Buchenwäldern, vereinzelt nicht selten, im Herbst. In den Wäldern des Taunus, an vielen Stellen. 10. Polyporus Fries Epier. p. 427. Sporen meist sehr klein, kugelig, eiförmig, cylindrisch u. s. w., mehr oder weniger gefärbt. Ebenso bei Trametes und Daedalea. a. Resupinatus Fr. Epier. p. 481. 1. P. Radula (Pers) Fr. Syst. mye. I. p. 383. — Boletus (Poria) R. Pers. Syn. p. 547. — F. rh. 1368. — An faulem, weichem Holz von Fagus und Quercus, sehr selten, im Herbst. Bei Bonn und im Oestricher Wald. 2. P. dentiporus Pers. Mye. eur. II. p. 104. — P. destructor B. mucro- natus Fr. El. I. p. 85. — F. rh. 2296. — An faulen Buchenstämmen, sehr selten, im Herbst. — Im Oestricher Wald. Sehr ausgezeichnet durch die später lang gezahnten Poren, wodurch er einem Hydnum ähnlich sieht. Bemerkenswerth ist noch der, auch vielen Hydnen eigenthümliche, Geruch. 3. P. corticola Fr. Syst. mye. I. p. 385, Epier. p. 488. — F. rh. 2297. — Auf sehr faulen, berindeten, meist mit faulen Blättern tedeckten Stämmen von Betula alba, selten, im Herbst. Im Greivenklauer Wald, unterhalb Mappen. 4. P. sanguinolentus Aıb. u. Schw. Consp. p. 257. — F.rh. 1370. — Auf feuchter Erde, selten, im Herbst. Um Hattenheim (Mühlwiese). 5. P. Cerasi Fr. Syst. mye. I. p. 382. An berindeten, faulen Aesten von Rhamnus Frangula, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 6. P. molluscus (Pers.) Fr. Syst. mye. I. p. 384. — An faulen Holz- spähnen von Quercus, die unter feuchten Blättern liegen, nicht selten, das ganze Jahr hindurch. Im Oestricher Wald. 7. P. vulgaris Fr. Syst. mye. I. p. 381. — F. rh. 1366. — Auf der Erde an Kiefernnadeln u. del. in Kiefernwäldern, nicht selten, im Herbst. Bei Budenheim. 8. P. obducens Pers. Myc. eur. II. p. 104. — F. rh. 2097 (unter P. sinuosus). An alten hohlen Stämmen besonders der Eichen und Weiden, häufig, im Herbst. 9. P. mucidus Pers. Obs. myc. I. p. 87. — F. rh. 1867. — An faulem Holz von Pinus sylvestris, selten, im Herbst. Um Vollrads. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 2 18 10. P. medulla panis Fr. Syst. mye. I. p. 380. — F. rh. 1369. — An faulen unter feuchten Blättern liegenden Aesten von Carpinus, selten, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 11. P. incarnatus (Pers.) Fr. Syst. myc. I. p. 379. — Boletus i. Pers. Syn. p. 546. — An alter Rinde von Pinus pect., sehr selten, im Frühling. Im Jura (Morthier). 12. P. rufus (Schrär.) Fr. Syst. mye. I. p. 379. — Boletus r. Schrdr. spiec. 172. — F. rh. 2294. — An noch stehenden faulen Stämmen von Fagus, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 13. P. ferruginosus (Schrdr.) Fr. Syst. mye. I. p. 378. — Boletus f. Schrdr. spic. p. 172. — F. rh. 2295. — An faulen Stämmen von Fagus, häufig, das ganze Jahr hindurch. 14. P. fusco-lutescens Fekl. F. rh. 1371. — Resupinatus, lutescens, dein fuscus, effusus, tenuis, margine pallidiori sterili, pubescente; poris brevibus, ob- liquis, rotundatis, margine tenuissime pubescentibus. An faulen Stämmen von Alnus, selten, im Herbst. Im Oestricher Hinter- landswald. 15. P. contiguus (Pers.) Fr. Syst. myec. I. p. 378. — Boletus c. Pers. Syn. p. 544. — An faulen Aesten und Balken von Quercus, nicht häufig, das ganze Jahr hindurch. b. Apus Fr. Epier. p. 452. 1. Inodermei Fr. 1. c. p. 473. 16. P. versicolor (Linn.) Fr. Syst. mye. I. p. 368. — Boletus v. Linn. Suec. 1254. — F. rh. 1375. — An faulen Stämmen verschiedener Laubbäume, häufig, das ganze Jahr hindurch. 17. P. pallescens Fr. Syst. mye. I. p. 369. — F. rh. 1379. — An faulen noch stehenden Stämmen von Carpinus, sehr selten, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 18. P. zonatus Nees Syst. F. 221. — Fr. Syst. mye. I. p. 368. — F. rh. 1376. — An faulen Stämmen von Betula, häufig, im Herbst. 19. P. velutinus (Pers.) Fr. Syst. mye. I. p. 368. — Boletus v. Pers. Syn. p. 539. — F. rh. 1377. — An faulen Stämmen von Fagus u. s. w., nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 20. P. hirsutus (Schrdr.) Fr. Syst. mye. I. p. 367. — Boletus h. Schrdr. spiec. p. 169. — F. rh. 1378. —- An faulen Wurzelstämmen von Fagus, nicht selten, im Herbst. 21. P. lutescens Pers. Myc. eur. I. p. 71. -- F. rh. 1380. — An faulen Stämmen verschiedener Laubbäume, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 22. P. cryptarum (Bull.) Fr. Syst. mye. I. p. 376. — F. rh. 1373. — In Gruben der Bergwerke an faulem Holz, selten. Bei Dillenburg (Koch). 2. Placodermei Fr. 1. c. p. 460. 23. P. Neesii Fr. Syst. mye. I. p. 370. — An faulen Stämmen von 19 Alnus glut., sehr selten, im Herbst. An der Arnsbach im Oestricher Hinter- landswald. 24. P. marginatus (Pers.) Fr. Syst: myc. I. p. 372. — Boletus m. Pers. Syn. p. 534. — F. rh. 1374. n faule— An Wurzelstämmen von Fagus u.s. w., nicht selten, im Herbst. 25. P. igniarius Fr. Epier. p. 466. — F. rh. 1383. — An Stämmen der Laubbäume, besonders von Prunus, häufig, das ganze Jahr hindurch. 26. P. fomentarius Fr. Epier. p. 465. — F. rh. 1386. — An alten Stämmen von Fagus, selten, das ganze Jahr hindurch. Im Hallgarter Wald (Schirm). Mycelium sterile — F. rh. 1898. — An faulem Holz hohler Buchen, selten, das ganze Jahr hindurch. Im Oestricher Wald. 27. P. applanatus (Pers.) Fr. Epier. p. 465. — Boletus a. Pers. Obs. 2. p. 2. — F. rh. 1388. — An faulen Stämmen von Populus tremula und Alnus, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 28. P. betulinus (Bull.) Fr. Syst. mye. I. p. 358. —- Boletus b. Bull. Champ. p. 348. c. ie. — F. rh. 1387. — An faulen Stämmen von Betula alba, häufig, im Herbst. 29. P. resinosus (Schradr.) Fr. Syst. myc. I. p. 361. — Boletus r. Schradr. spie. p. 171, 168. — F. ıh. 1385. — An angefaulten Stämmen von Fagus, häufig, das ganze Jahr hindurch. In den Wäldern des Rheingaues. 30. P. dryadeus (Pers.) Fr. Syst. myc. I. p. 374. — Boletus d. Pers. Syn. p. 537. -— An alten Stämmen von Quercus, selten, im Herbst. Im Hatten- heimer Wald. Oft 2 Fuss gross werdend. 3. Anodermei Fr. 1. c. 452. 31. P. spumeus (Sowerb.) Fr. Syst. mye. I. p. 358. — Boletus s. Sow. T. 211. — Berk. Outl. Tab. 16. F. 4. — F. rh. 1384. — An alten angefaulten Stämmen von Salix, sehr selten, im Herbst. Auf der Grünau bei Hattenheim. 32. P. cuticularis (Bull.) Fr. Syst. myc. I. p. 363. — Boletus e. Bull. Champ. p. 350. ce. ic. — An faulen Bretern von Pinus, selten, im Herbst. Um Freienweinheim. 33. P. hispidus (Bul.) Fr. Syst. mye. I. p. 362. — Boletus h. Bull. Champ. p. 351. ec. ie. — F. rh. 1389. — An faulen Stämmen von Pyrus und Juglans, häufig, im Herbst. 34. P. amorphus Fr. Syst. mye. I. p. 364. — F. rh. 1372. — An faulen Wurzelstämmen von Pinus sylvestris und excels., häufig, das ganze Jahr hindurch. 35. P. adustus (Willd.) Fr. Syst. mye. I. p. 363. — Boletus a. Willd. Ber. p. 392. — F. rh. 1390. — An faulen Wurzelstämmen von Quercus, häufig, im Herbst. 36. P. fumosus (Pers.) Fr. Syst. mye. I. p. 367. — Boletus f. Pers. Syn. p. 530. — F. rh. 1391. — An alten faulenden Stämmen von Salix, häufig, im Herbst. 37. P. pubescens (Schum.) Fr. Syst. myc. I. p. 367. — Boletus p. Ik 20 Schum. p. 384. — An faulen Stämmen von Betula alba, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 38. P. eroceus (Pers.) Fr. Syst. myc. I. p. 364. — Boletus c. Pers. Syn. p- 525. — An faulenden Aesten von Quercus, sehr selten, im Herbst. Im Mönch- wald, Okriftel gegenüber. 39. P. caesius Fr. Syst. myc. I. p. 360. — F. rh. 2293. — An faulen Wurzeln der Pinus excels., selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 40. P. trabeus Rostk. T. 28. — An alten faulenden Tannenbalken, selten. In Oestrich. c. Merisma Fr. ]. c. p. 445. 41. P. sulphureus (Bull) Fr. Syst. myc. I. p. 357. — Boletus s. Bull. Champ. p. 347 ce. ie. — F. rh. 1392. — An angefaulten Stämmen von Querecus, häufig, im Herbst. 42. P. giganteus (Pers.) Fr. Syst. mye. I. p. 356. — Boletus g. Pers. Syn. p. 521. — F. rh. 1897. — An faulen oft ganz von Erde bedeckten Wurzel- stämmen von Fagus, sehr selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf und bei Mappen. 43. P. pes Caprae Pers. Ch. Commest. T. 3. — F. rh. 1399. — An hohlen Waldwegen in Buchenwaldungen, selten, im Herbst. Im Walde von Hall- garten nach Hausen. 44. P. eristatus (Schaeff.) Fr. Syst. mye. I. p. 356. — Boletus c. Schaeft. F. 316 u. 317. — F. rh. 1394. — An Waldwegen, häufig, im Herbst. 45. P. frondosus (Schrank) Fr. Syst. myc. I. p. 355. — Boletus £. Schrank Fl. Dan. t. 952. — F. rh. 1393.— An Stämmen von Quercus, selten, im Herbst. Im Walde bei Rauenthal. d. Pleuropus Fr. 1. c. p. 437. 46. P. lueidus (Leyss. — Curt.) Fr. Syst. myc. I. p. 353. — Boletus 1. Leyss. — Curt. Lond. T. 224. — Auf nackter Erde in Eichenwäldern, sehr selten, im Herbst. Auf dem Teufelskaterig bei Stephanshausen. 47. P. nummularius Fr. Epier. p. 441. — An faulenden Aestchen, selten, im Herbst. Um Mappen. 48. P. elegans (Bull.) Fr. Epier. p. 440. — Boletus e. Bull. Champ. T. 46. — F. rh. 1395. — An unter Blättern faulenden Aestchen von Fagus u. Quercus, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 49. P. varius Pers. Myec. eur. II. p. 51. — Fr. Syst. mye. I. p. 352. — An faulen Stämmen verschiedener Laubbäume, besonders von Fagus, vereinzelt, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 50. P. pieipes Rostk. in St. Hit. 27. T. 20. — FE. ıh. 1397. — An hohlen Stämmen der Weiden, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. 51. P. melanopus Fr. Syst. mye. I. p. 347. — Boletus infundi- buliformis Pers. Syn. p. 516. — Rostk. T. 4. — Auf unter- der Erde faulenden Aestehen von Fagus, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Hinterlandswald. 52. P. squamosus (Huds.) Fr. Syst. myc. I. p. 343. — Boletus s. Huds. 21 in Schaeff. T. 101 u. 102. — F. rh. 1398. — An faulen Stämmen verschiedener Laubbäunne, nicht selten, im Herbst. e. Mesopus Fr. l. ce. p. 428. 53. P. ciliatus Fr. Obs. I. 123. — An faulen Aesten von Betula alba, sehr selten, im Frühling. Unterhalb Mappen. 54. P. brumalis (Pers.) Fr. Syst. mye. I. p. 348. — Boletus b. Pers. Syn. p. 517. — F. rh. 1396. — An faulen Wurzelstämmen von Fagus und Co- rylus,- selten, im Herbst. Im Walde bei Eberbach und an der Arnsbach. 55. P. ovinus (Schaeftr.) Fr. Syst. myc. I. p. 346. — Boletus o. Schaeffr. T. 121 u. 122. — Auf nackter Erde in Kiefernwäldern, sehr selten, im Herbst. Bei Budenheim. 11. Trametes Fries Epier. p. 488. 1. T. gibbosa (Pers.) Fr. Epier. p. 492.— Daedalea g. Pers. Syn. p. 501. — F. rh. 1364. — An faulen Wurzelstämmen von Fagus, nicht selten, das ganze Jahr hindurch. Im Oestricher Wald. 2. T. albida (Trog) Fr. S. v.Se. p. 324. — Polyporus albidus Trog in Fr. Epier. p. 475. — An faulen Wurzelstämmen von Pinus excels., selten, im Herbst. In den Winkler Tannen. 3. T. suaveolens Fr. Epier. p. 491. — Polyporus s. Fr. Syst. mye. I. p. 366. — F. rh. 1365. — An faulenden Stämmen von Salix, häufig, im Herbst. Re Evonymi nov. sp. Pileo suberoso, 1—2 unc. lato, !/s unc. crass., duro, subdimidiato reflexoque, undulato, concentrice-sulcato, spadiceo, subtus mar- ginato, tomentoso, flavo; poris minutissimis, flavis. An alten Stämmen von Evonymus eur., sehr selten, das ganze Jahr hindurch. Im Schwetzinger Garten. 5. T. Ribis Fr. S. v. Se. p. 323. — Polyporus R. Fr. Epier. p. 467. — F. rh. 1381. — An alten Stämmen von Ribes rubrum u. alpinum, häufig, das ganze Jahr hindurch. 6. T. fulva (Scop.) Fr. S. v. Sc. p. 323. — Polyporus f. Scop. Carn. p. 469. — An faulen Stämmen von Alnus gl., selten, im Herbst. Um Oestrich. 7. T. conchata (Pers) Fr. S. v. Sc. p. 323. — Boletus c. Pers. Obs. myc. I. p. 24. — Polyporus ec. Fr. olim. — F. rh. 1382. — An faulen Wurzel- stämmen von Fagus, selten, im Herbst. An der oberen Aepfelbach im Oestricher Wald. 8. T. perennis (Linn.) Fr. $. v. Se. p. 323. — Boletus p. Linn. Suec. 1245. — Polyporus p. Fr. olim. — F. rh. 1400. — In Wäldern, häufig, im Herbst. Die Form b. Fr. Syst. mye. I. p. 350 Polyp. fimbriatus Autor. kommt hier ebenfalls viel vor. Ich bin aber auch mit Fries (efr. Fpier. p. 435), dass diese keine eigene Art ist, einverstanden, nur ist sie kein jüngeres, sondern älteres ‚Stadium der Normalform. 12. Daedalea (Persoon) Fries Fpier. p. 492. 1. D. quercina Pers. Syn. p. 500. — F.rh. 1362. — An faulen Stämmen, namentlich der Eichen, häufig, das ganze Jahr hindurch. 22 2. D. unicolor Fr. Syst. mye. I. p. 336. — F. rh. 1363. — An faulen Stämmen, besonders von Fagus, häufig, das ganze Jahr hindurch. 13. Merulius Fries Epier. p. 499. 1. M. tremellosus Schrär. spie. p. 139. — F. rh. 1358. — Sporidiis eylindraceis, eurvatis, hyalinis, 4 Mik. long, 2 Mik. erass. — An faulen Stämmen, ob nur der Laubbäume?, häufig, im Herbst. «2. M. serpens Tode in Abh. d. H. N. G. I. p. 355. — Fr. Syst. myc. I. p. 327. — F. rh. 2096. — Sporidüs ut in M. tremelloso. — An faulen ent- rindeten Aesten von Pinus sylvestris, selten, im Winter. Eichberg bei Eberbach. 3. M. molluscus Fr. Syst. mye. I. p. 329. — Sporidiis ovatis, uniguttulatis, hyalinis, 4 Mik. long, 3 Mik. crass.. — An faulem Holz und Aestchen von Pinus sylvestris, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 4. M. Gorium Fr. El. I. p. 58, Epier. p. 500. — F. rh. 1359. — Sporidiis oblongo-lanceolatis, uniguttulatis, hyalinis, 10 Mik. long., 3 Mik. crass.. — An sehr faulen unter feuchten Blättern liegenden Aesten von Carpinus, nicht häufig, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 5. M. fugax Fi. Syst. myc. I. p. 328. — An faulem Tannenholz, sehr selten, im Herbst. Um Oestrich. 6. M. porinoides Fr. Syst. myc. I. p. 329. — An sehr faulem Holz von Quercus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 7. M. aureus Fr. El. I. p. 62., Epier. p. 501. — M. vastator Tod. in Abh. d.H. N. G. I p. 351. e. ie. — Fr. Syst. myc. I. p. 329. — F. rh. 1860. — Sporidiis globosis seu subglobosis, uniguttulatis, dilute flavis, 8 Mik. diametr. — An faulen Stämmen und Aesten von Pinus exc., sehr selten, im Herbst. In den Winkeler Tannen. 8. M. lacrymans Schum. p. 371. — Fr. Syst. mye. I. p. 328. — F. rh. 1361. — Sporidiis ovatis inaequilateralibus, uniguttulatis, saturate flavis, 10 Mik. long., 6 Mik. crass. — An sehr faulen Balken der Häuser , auch an Kellerlagern, häufig und grossen Schaden verursachend, das ganze Jahr hindurch. c. Hydnei Fiies Epier. p. 504. 14. Fistulina Fries Epier. p. 504. 1. F. hepatica Fr. Syst. mye. I. p. 396. — F. ıh. 1357. — Sporidiis ovato-globosis subinaequilateralibus, uniguttulatis, dilute flavis, 4—6 Mik. long. — An alten Stämmen von Quercus, nicht häufig, im Herbst. In den Wäldern bei Eberbach. 15. Odontia Fries Epier. p. 528. 1. 0. fimbriata (Pers. Fr. Epier. p. 529. — Sistotrema f. Pers. Obs. myc. I. p. 88. — F. rh. 1895. — Sporidiis eylindraceis, curvatis, hyalinis, 4 Mık. long., 2 Mik. crass. — An sehr faulen Aesten von Quercus, selten, im Herbst. Im Oestricher Hinterlandswald. 2. O. hirta nov. sp. Late effusa, byssino-tomentosa, pallide-ochracea, ambitu 23 hirta, verrucis concoloribus, dentiformibus, 1—2 Mill. longis, acuminatis, undique breviter subpatente-hirtis, apice longe fimbriatis, fimbriis hirtis. — An fauler Rinde von Quercus, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 16. Radulum Fries Epier. p. 524. 1. R. aterrimum Fr. Epier. p. 526. — F. rh. 1334. — Sporidia nondum vidi. — An entrindeten faulen Aesten von Betula älba, oft erscheint es auch unter der Rinde und wirft diese ab, selten, im Herbst. Auf dem Frankensteiner Kopf bei Oestrich. 2. R. tomentosum Fr. Epier. p. 525. — F. ıh. 1335. — Sporidiis ut in R. orbieulari. — An faulen Stämmen von Salix, selten, im Herbst. Im Alt- rhein bei Hattenheim. 3. R. fagineum Fr. Epier. p. 525. — Sporidiis oblongis, subeurvatis, utrinque obtusis, uni — biguttulatis, hyalinis, 12 Mik. long., 6 Mik. erass. — An berindeten faulen Aesten von Fagus, nicht selten, im Herbst. 4. R. quercinum Fr. Epier. p. 525. Sporidiis globosis irregulariter- globosisve, hyalinis, 4—6 Mik. diametr. — An faulem Holz von Quercus, nicht häufig, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 5. R. orbiculare Fr. Epier. p. 524. — F. ıh. 1896. — Sporidiis minu- tissimis ovato-cylindrieis, subeurvatis, hyalinis. — An berindeten Aesten von Betula alba, häufig, im Frühling. 6. R. carneum (Fr.) +. — Hydnum ce. Fr. Syst. mye. I. p. 420. — Irpex ce. Fr. Epier. p. 524. — F. rh. 1336. — Sporidiüs ut in R. orbiceulari. — An faulen Wurzelstämmen von Fagus, sehr selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 17. Irpex Fries Epicr. p. 521. 1. I. obliquus (Schrdr.) Fr. Epier. p. 523. — Hydnum o. Schrdr. spic. p- 179. — F. rh. 1338. — Sporidiis minutissimis, perfecte-globosis, uniguttulatis, hyalinis. — An faulen Aestchen verschiedener Laubbäume, häufig, im Herbst. 2. I. fusco-violaceus (Schrdr.) Fr. Epier. p. 521. — Hydnum £.-v. Schrdr. spie. p. 180. — F. rh. 1337. — Sporidiüs eylindraceis, curvatis, minutis- simis, hyalinis. — An berindeten faulenden Stämmen von Pinus sylvestris, nicht selten, im Herbst. 3. 1. (?) radicatus nov. sp. Terrestris. Longissime usque ad pedem radica- tus, radice (seu stipite subterraneo) tereti, pallide-ochraceo, pulverulento-tomentoso, 2—6 lineas crasso, tenace; pileo subdimidiato irregularive, ad unciam crasso, 4—6 unc. lato, pallide-ochraceo et pulverulento-tomentoso, aculeis plerumque basi usque ad mediam connatis, poris magnis dentatis, fuseis, subcarnosis. Sporidia non- dum vidi. Auf nackter Erde in einem Buchenwalde, hinter Eberbach. Ich fand diesen merkwürdigen Pilz, über dessen Stellung ich noch im Zweifel bin, nur einmal in einer Gruppe von 10—12 Exemplaren, im Herbst. 18. Sistotrema Fries Epier. p. 520. 1. S. confluens Pers. Syn. p. 551. — F. rh. 1339. — Sporidiis minu- 24 tissimis, ca. 2—3 Mik. long., ovato-globosis, inaequilateralibus, hyalinis. — Auf der Erde zwischen Moosen in Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Bisher nur im Budenheimer Wald. 19) Hydnum (Linne) Fries Epier. p. 505. a. Resupinatus Fr. Epier. p. 515. 1. H. fasciculare Aib. u. Schw. Consp. p. 269. e. ic. — F. rh. 1341. — Sporidiis minutissimis, ovatis, hyalinis. — An faulen Aesten von Quereus und Carpinus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 2. H. subtile Fr. Syst. myc. I. p. 425. — Sporidiis ut in H. fasciculari. — An faulen Stämmen von Sambucus racemosa, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 3. H. farinaceum Pers. Syn. p. 562. — Sporidiis ut in H. fascieulari. — An faulen Stämmen, nicht selten, im Herbst. 4. H. mucidum Pers. Syn. p. 561. — Sporidiis ut in H. faseiculari. — An faulen Stämmen von Fagus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 5. H. udum Fr. Syst-myc, I pr Aa Sporidiis ut in H. fascicularie — An faulem Holz von Carpinus, sehr selten, im Herbst. Unterhalb Mappen. 6. H. membranaceum zul. Champ. T. 481. F. 1. — Fr. Syst. mye. 1. p- 415. — F. rh. 1340. — Sporidüs ut in H. fascieulari, nec non magis globosis et paulo majoribus. — An faulenden Stämmen von Pyrus Malus, selten, im Herbst. Am Wege von Oestrich nach Eberbach (Zeil). b. Apus Fr. Epier. p. 512. 7. H. eirrhatum Pers. Syn. p. 558. — F. ıh. 2292. — Sporidiis glo- bosis, hyalinis, 2—-3 Mik. diametr. — An Buchenstämmen, sehr selten, im Herbst. Im Walde zwischen Eberbach und Kiedrich. c. Merisma Fr. 1. ce. p. 511 8. H. Erinaceus Bun. Champ. p. 304. e. ie. — F.rh. 1342. — Sporidiis globosis subovatisve , hyalinis, 6 Mik. diametr. — An Stämmen von Alnus u. Fagus, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald und um Eberbach. 9. H. coralloides Scop. Carn. p. 472. — Fr. Syst. mye. I. p. 408. — Sporidiis globosis, uniguttulatis, hyalinis, 6 Mik. diametr. — An Stämmen von Fagus, sehr selten, im Spätherbst. Im Walde zwischen Kiedrich und Eberbach. d. Pleuropus Fr. 1. ce. p. sl. 10. H. Auriscalpium Linn. Suec. 1260. _ FE. rh. 1343. _ Sporidiis ovato-globosis, hyalinis, uniguttulatis. 4 Mik. long. — Auf unter der Erde faulen- ‚den Zapfen von Pinus sylvestris, vereinzelt aber häufig, im Herbst. e. Mesopus Fr. 1. ce. p. 505. 11. H. tomentosum Linn. Suec. 1259. — Fr. Syst. mye. I. p. 405. — F. rh. 1345. (unter H. graveolens). — Sporidiis globosis , uniguttulatis, hyalinis, '2—3 Mik. diametr. — In bergigen Fichtenwäldern, sehr selten, im Herbst. Bei -Heidelberg und im Mönchwald bei Flörsheim. 25 12. H. melaleucum Fr. Syst. mye. I. p. 406. — F. rh. 1346 verum. und 1344 (unter H. tomentosum) hujus seu .H. nigri varietas ? — Sporidiis ut in H. tomentoso. — In Kiefernwäldern, nicht selten, im Herbst. Bei Budenheim. 13. H. nigrum Yr. Syst. mye. I. p. 404. — F. rh. 1347. — Sporidiis ut in H. tomentoso. — In Kiefernwäldern, nicht häufig, im Herbst. Bei Bu- denheim. 14. H. zonatum Batsch. Cont. II. f. 224. — Hyd. eyathiforme b. Fr. Syst. mye. 1. p. 405. — F. rh. 1348. — Sporidiis ut in H. tomentoso. — In schattigen Eichenwäldern, selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 15. H. serobiculatum Fr. Obs. I. p. 143. — F. rh. 1349. — Sporidiis acutangulato-globosis, uniguttulatis, hyalinis, 3 Mik. diametr. — In Kiefernwäl- dern, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 16. H. ferrugineum Fr. Obs. I. p. 133. — F. rh. 1850. — Sporidiis ovato-globosis, uniguttulatis, hyalinis, 4 Mik. diametr. — In Kiefernwäldern, sehr häufig, ım Herbst. 17. H. aurantiacum Alb. & Schw. Consp. p. 265. — F. rh. 1351. — Sporidiis ut in H. tomentoso. — In Kiefernwäldern, heerdenweise, nicht häufig, im Herbst. Bei Budenheim. 18. H. foetidum Secret. Micogr. 2. p. 509. — Sporidiis ut in H. to- mentoso. — In Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 19. H. fuligineo-album Schm. & Kz. mye. Hefte I. p. 88. — F. rl. 1352. — Sporidiis ut in H. tomentoso. — In sandigen Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 20. H. rufescens Pers. Syn. p. 555. — F. rh. 1353. — Sporidiis angu- lato-globosis, uniguttulatis, hyalinis, ©—S Mik. diametr. — In Laub- und Nadel- wäldern, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 21. H. repandum Linn. Suee. 1258. — F. rh. 1354. — Sporidiis ut in H. rufescente. — In Laub- und Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 22. H. laevigatum Swartz in V. A. H. 1810. p. 243. — Fr. Syst. mye. I. p. 399. — F. rh. 1355. — Sporidiis ut in H. tomentoso. — In Kiefernwäl- dern, selten. im Herbst. Bei Budenheim. 23. H. imbricatum Linn. Suec. 1257. — F. rh. 1356. — Sporidiis ut in H. tomentoso. — In Kiefernwäldern, heerdenweise, nicht selten, im Herbst. d. Auricularini Fries Epier. p. 530. 20. Soleniäa Persoon Myec. eur. I. p. 334. — Inter Discomycet. (?) Er...S. .v. Se.,D. „857, 1. S. ochracea Hoffm. Germ. Crypt. T. 8. F.1. — F. rh. 1144. — Sporidia ovata, 6 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalin.. — An faulen hohlen Wei- denstämmen, sehr selten, im Herbst. Bei Reichartshausen. 21. Cyphella Fries Epier. p. 566. 1. C. eulmicola Fekl. F. rh. 1892. — Sessilis, usque ad 3 lineas lata, 26 membranacea, primo concava, demum explanata, irregulariter repanda, extus sordida subeinerea, tomentosa, intus laevis, sordida; sporidis ovatis. — An faulenden Halmen und Blättern von Triticum repens, sehr selten, im Frühling. Am Wege von Oestrich nach Hallgarten. 2. ©. galeata Fr. Epier. p. 567. — F. rh. 1307. — Sporidiis minutis, ovatis obovatisve. — An lebendeu auf feuchtem Boden wachsenden Laubmoosen, z. B. Hypnum- und Mnium-Arten, selten, im Herbst. Im Schlosspark Reichartshausen. 3. C. nivea Fckl. F. rh. 2197. — Sparsa, minuta , 1 —1 lineam lata, nivea. Cupulis stipitatis, undique ciliatis, ciliis patentibus, disco obliquo albo; spo- ridiis minutissimis, globoso-ovatis. — Auf faulenden Blättern, besonders von Salix Caprea, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 4. 0. lacera (Pers.) Fr. Syst. mye. II. p- 202. — Peziza 1. Pers. Myc. eur. 1. p. 280. : b. laevis Fr. 1. ce. — F. rh. 1306. — An faulenden Blättern verschie- dener Bäume, namentlich von Populus nigra, sehr selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 5. C. Rubi nov. sp. Papyraceo-carnosa, gregaria, nivea, extus villosa, sessilis, subeupuliformis seu oblique campanulata, demum magis explanata, 1—3 lineas lata, disco paulo sordido, margine demum sublacerato; sporidiis obovato-elavatis. An faulen, sehr feucht liegenden Ranken von Rubus Idaeus, öfter von da auf andere Aeste und Blätter übersiedelnd, sehr selten, im Herbst. Am Meer- hölzchen bei Eberbach. 6. C. Digitalis Alb. & Schw. Consp. p. 315. e. ie. — Sporidiis globo- sis, episporio lutescente, 12 Mik. diametr. — An der Rinde von Pinus pect., selten, im Spätherbst. Um Neuchatel (Morthier). 22. Exobasidium Woronin nat. Ges. z. Freibg. Bd. IV. Hft. IV. (Ob hierher ?) 1. E. Vaccinii Woron. 1. c. a. Vaceinii Vitis Idaeae }. — F. rh. 221 (unter Fusidium Vaceinii Form. V. Vitis Idaeae 7). — Fekl. Bot. Zeit. 1861. Nr.35 e.ic. — Dieser merkwürdige Pilz bewohnt die Blätter von Vaceinium Vitis Idaea, häufig, im Herbst. b. Vaceinii Myrtilli +. — F. rh. 220 (unter Fusidium Vaceinii Form. V. Myr- tilli }). — An der unteren Seite lebender Blätter von Vaceinium Myrtillus, sehr sel- ten, im Sommer. Auf der Zange bei Hallgarten. Wenn der Pilz, was am häufigsten der Fall ist, jugendliche Blätter der Heidelbeeren befällt, so nimmt er sofort die ganze untere Seite des Blattes ein. Dieses wird meist roth gefärbt, wölbt sich stark, wird spröde und fällt ab. Dieses ist die Form, welche ich in den F.rh.l.c. ausgegeben. Befällt er hingegen ältere Blätter, so bildet er grössere oder klei- nere Flecken, welche auf der Oberfläche roth oder gelb gefärbt und gewölbt, auf der unteren Seite hingegen weiss bereift und vertieft sind. Ist nun die Substanz. dieser Flecken auch spröde und fleischig, so wird sie doch nie so dickfleischig, wie bei der Form auf Vacceinium Vitis Idaea. Die Sporen sind von letzterer Form, nicht verschieden. 23. Hypochnus Fr. Syst. myc. IH. p. 289. 1. H. aureus Fr. Syst. myc. III. p. 289, Epier. p. 570. — Sporidiis ob- longo-ovatis, utrinque obtusissimis, medio parum constrictis, septo obscuro, hya- linis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass., hyphis aurantiacis septatis. — An alter Rinde von Pinus sylvestris, sehr selten, im Herbst. Bei Budenheim. 24. Corticium Fries Epicr. p. 556. a. Lejostroma Fr. Epier. p. 562. 1. C. Sambuci (Pers.) Fr. Epier. p. 565. — Thelephora S. Pers. Myc. eur. I.p. 152.— F. rh. 1308 (unter C. calceum d. sambucinum). Sporidiis minutis- simis ovatis, hyalinis. — An alter Rinde dürrer Stämme von Sambucus nigra, häufig, im Herbst. 2:6, Typhae (Pers.) Desm. exs. 1811. — Thelephora (Athelia) T. Pers. myc. eur. I: p. 84. Var. caricicola y. F. rh. 1894. — Sporidiis oblongo-lanceolatis, multiguttulatis, hyalinis, 30 Mik. long., 8 Mik. crass. — An den Blattscheiden von Carex palu- dosa, selten, im Frühling. Auf den Wiesen am Judensand bei Oestrich. 3. C. comedens (Nees.) Fr. Epier. p. 565. — Thelephora c. Nees Syst. F. 255, Fr. olim. — F. rh. 1309. — Sporidiis minutissimis, ovatis obova- tisve, hyalinis. — An faulen Aesten, besonders von Corylus und Carpinus, unter der Rinde beginnend und durch Abwerfen derselben später frei, häufig, im Herbst. 4.0. papillosum Lib. exs. 21 (unter Thelephora). — Sporidiis ut in ©. Sambuci. — An berindeten, dürren, noch hängenden Aesten von Prunus Padus, nicht häufig, im Herbst. Im Schlosspark Reichartshausen. 5. C, polygonium (Pers.) Fr. Epier. p. 564. — Thelephora p. Pers. Syn. p. 974. — F. rh. 1312. — Sporidüs ut in C. Sambuci. — An berindeten dürren Aesten von Populus tremula, häufig, im Herbst. 6. C. incarnatum (Pers.) Fr. Epier. p. 564. — Thelephora i. Pers. Syn. p. 573. — F. rh. 1310. — Sporidiis globosis, uniguttulatis, hyalinis, 4 Mik. diametr. — An faulem Holz verschiedener Laubbäume, namentlich von Betula alba, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 7. C. einereum Fr. Epier. p. 563. — Thelephora e. Fr. olim. — F. rh. 1313. — Sporidiis oblongo-ovatis cylindraceisve, utrinque obtusis, subeurvatis, hya- linis, 5—6 Mik. long., in basidiis magnis conicis, hyalini, — An berindeten, faulen Aesten von Fraxinus exc., häufig, im Herbst. Im Walde bei Mappen. 8. C. quercinum (Pers.) Fr. Epier. p. 563. — Thelephora q. Pers. Syn. p. 573. — F. rh. 1311. — Sporidis et basidiis ut in C. cinereo, nec non sporidiis paulo majoribus magisque eylindraceis. — An berindeten faulen Aesten von Quer- cus, sehr häufig, im Herbst. b. Himantia Fr. ]. ce. p. 559. 9. C. laeve (Pers.) Fr. Epier. p. 560.— Thelephora 1. Pers. Syn. p. 575. — F. rh. 1314. — Sporidiis minutis, obovatis, curvatis, hyalinis. — An faulem Holz der Rinde von Populus nigra, häufig, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 10. C. giganteum Fr. Epier. p. 559. — Thelephora g. Fr. olim. — F. rh. 1333. (unter Grandinia granulosa). — Sporidiis ut in C. Sambuci. — In 28 Kiefernwäldern an der Rinde der Kieferrn, auch an auf dem Boden liegenden Nadeln, nicht seiten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. c. Apus Fr. Epier. p. 557. 11. C. amorphum (Pers.) Fr. Epier. p. 559. — Peziza a. Pers. Myc. eur. I. p. 269. — F. rh. 2192 (unter Peziza calycina ß. Abietis). — Sporidiis globosis, nucleatis, hyalinis, 8 Mık. diametr.; basidiis elongato-clavatis, obtusis, asciformi- bus, corpusculis fuseis, magnis, ovatis, repletis. — An der Rinde noch lebender Nadelhölzer, besonders auf Larix eur., hier bei jüngeren Bäumen durch Zerstörung der Rinde oft vielen Schaden bringend, im Herbst. In unserer Gegend fand ich dasselbe noch nicht. Die in den F. rh. 1. ec. ausgegebenen Exemplare wurden im Jura von Morthier gesammelt. 12. C. flocculentum Fr. Epier. p. 559. — Thelephora fl. Fr. olim. — F. rh. 1893 (unter Cortieium salieinum). — Sporidiis minutissimis obovatis elavatisve, hyalinis. — An berindeten faulen Aesten von Populus pyramidalis, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. Dem Cort. salieinum äusserst ähnlich! 25. Stereum Fries Epier. p. 545. Apus Fr. Epier. p. 546. 1. 8. Pini Fr. Epier. p. 553. — Thelephora P. Fr. olim. — Sporidia nondum vidi. — An der Rinde dürrer Aeste von Pinus sylvestris, häufig, im Herbst. 2. 8, rugosum (Pers.) Fr. Epier. p. 552. — Thelephora r. Pers. Syn. p- 569. — Sporidiis oblongis, reetis, 12 Mik. long., 4 Mik. cerass., hyalinis. — An faulen Stämnien von Quercus, nicht häufig, das ganze Jahr hindurch. Bei Eberbach. 3. 8. frustulatum (Pers) Fr. Epier. p. 552 (sub St. frustuloso). — Thelephora f. Pers. Syn. p. 577. — F. ıh. 1517. — Sporidiis minutissimis, obo- vatis, curvatis, in basidiis conieis, obtusis, minutis, hyalinis. — An hartem faulem Holz von Quercus, häufig, das ganze Jahr hindurch. 4. 8. disciforme (DC.) Fr. S. v. Sc. p. 332. — T'helephora d. DC. fl. fr. 6. p- 31. — F. rh. 1316. — Sporidiis globosis, 16 Mik. diametr., seu ovatis, 18 Mik. long., 14 Mik. lat., brevissime stipitatis, | yalinis. — An alter Rinde von Quercus, nicht häufig, im Frühling. Auf dem Rabenkopf und im Hallgarter Wald. 5. $. tabacinum Fr. Epier. p. 550. — Thelephora t. Fr. olim. — F.rh. 1318. — Sporidiis minutissimis, ovatis, hyalinis, in basidiis acuminato-conicis, magnis, fusco-purpureis, protuberantibus. — An faulen, meist berindeten Aesten von Corylus, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 6. $. rubiginosum (Schrdr.) Fr. Epier. p. 550. — Thelephora. r. Schrdr. spic. p. 185. — F. rh. 1319. — Sporidiis cylindraceis, curvatis, 5—6 Mik. long., in basidiis acuminatis, longe protuberantibus, purpureis. — An faulen Stämmen, besonders von Quercus, häufig, im Herbst. 7. 8. sanguinolentum (Alb. & Schw.) Fr. Epier. p. 549. — Thelephora s. Alb. & Schw. Consp. p. 274. — F. rh. 1320. — Sporidia nondum vidi. — An faulen Stämmen, besonders von Fagus, häufig, im Herbst. 8. S. hirsutum (Willd.) Fr. Epier. p. 549. — Thelephora h. Willd. 29 Ber. p. 397. — Fr. Syst. myc. p. 439— F. rh. 1321. — Sporidiis globosis, minu- tissimis, nucleatis, hyalinis. — An faulen Stämmen verschiedener mung sehr häufig, das ganze Jahr hindurch. 9. 8. purpureum (Pers.) Fr. Epier. p. 548. — Thelephora p. Pers. Obs. myc. 2. p. 92. — Fr. olim. — F. rh. 1322. — Sporidiis oblongo-obovatis, antice obtusis, basi oblique acuminatis, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. — An faulen berindeten Aesten und Stämmen verschiedener Laubbäume, häufig, im Herbst. 26. Auricularia (Bull.) Fries. Epier. p. 555. I. A. mesenterica (Pers) Fr. Epier. p. 555. — Thelephora m. Pers. Syn. p. 571. — F. rh. 1315. — Sporidiis globosis, minutis, 2:/» Mik. diametr. — An sehr faulen Stämmen von Ulmus campestris, häufig,. im Herbst. Ich fand dieselbe bis jetzt an keinen anderen Stämmen. 2. A. truncata (Fr.) }. — Exidia truncata Fr. Syst. mye. II. 224. — F. rh. 1277. — An faulenden Acsten von Tilıa, selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. Die ganze Natur des Pilzes ist so übereinstimmend mit dem vorigen und folgenden, dass ich keinen Anstand nehme, ihn zu diesem Genus zu ziehen. 3. A. sambucina Mart. fl. Erl. p. 459. — Hirneola auricula Judae (Linn.) Berk. Outl. of brit. Fung. p. 289. — Tremella a. J. Linn. spec. pl. 1625. — Exidia Fr. Syst. myc. II. p. 221. et S. v. Sc. p. 3840. — F. rh. 1278. — An alten dürren Stämmen von Sambucus nigra, selten, im Herbst. Im Wisperthal. Nicht nur, dass dieser Pilz nicht zu den Tremellinei Fr. gehört, sondern er gehört auch zu dieser Gattung. Er zeigt, bis auf die Sporen, die etwas grösser sind, genau dieselbe Structur wie Auricularia mesenterica, nämlich die äussere behaarte, die innere gelatinose und die von dieser scharf begrenzte dichtere Ba- sidienschicht. 27. Thelephora (Ehrhart pr. p.) Fries Epier. p. 534. a. Resupinatus Fr. Epier. p. 541. 1. T. sebacea Fr. Epier. p. 542. — F. ıh. 1324. — Sporidia nondum vidi. — In schattigen Wäldern die unteren Theile verschiedener lebender und ab- gestorbener Pflanzen überziehend, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald an mehreren Stellen. 2. T. (?) erustacea Schum. Saell. p. 399. — F. rh. 1323. — Sporidiis globosis, asperis, umbrinis, 8S—-10 Mık. diam. — Auf der Erde Gräser u. s. w. überziehend, selten, im Herbst. Im Budenheimer Kiefernwald. 3. T. puteanea Schum. Saell. 2. — Fr. EI. I. p. 194, Epier. p. 542. y. cerebella Pers. Syn. p. 5°0. Fr. ]. e. — F. rh. 2109 (unter Sporotrichum (?) papyraceum }). Sporidiis copiosissimis, ovatis, simplicibus, uniguttulatis, 8Mik. long., 6 Mik. crass., ferrugineis. — An Fässern und faulem Holz in feuchten Kellern, häufig, das ganze Jahr. Ich glaube nicht, dass dieser Pilz eine ächte The- lephora ist. Wahrscheinlich gehört er zu Hypochnus. b. Apus Fr. Epier. p. 539. 4. T. laciniata Pers. Syn. p. 567. — Th. 1. Fr. Syst. mye. I. p. 431, 30 Epier. p. 540. — (Fr. fil. in Rbh. F. eur. 311?) — F. rh; 1325. — Sporidiis angu- lato-globosis, seu tubereulatis, fuseis, hyalino-nucleatis, 8 Mik. diametr. — An faulenden Aestchen von Pinus, sehr selten, im Herbst. Zwischen Königstein und Glashütten. Es ist dieses derselbe Pilz, von welchem Fries 1. c. sagt: „Legi caespi- tibus omnino Merismoideis, maxime laciniatis.“ Ob aber jener in Rbh. Samm- lung 1. c., hierhin gehört, will ich dahin gestellt sein lassen. Ich gestehe, dass ich denselben nicht von Th. terrestris zu unterscheiden vermag, es finden überall Uebergänge statt. Bei Th. terrestris eitirt Fr. 1. ec. die Abbildungen von Batsch und Nees., bei beiden sind aber die Ränder stark gewimpert. In der Beschrei- bung von Pers. ]. c. kann ich eher einen Unterschied von Th. terrestris erkennen, auch stimmt dieselbe ganz mit jenem meiner F.rh., ich kann desswegen vor der Hand nur diese als Th. laciniata Pers. gelten lassen. =2°c. Mersma Er 1..c p. 990. . T. terrestris Ehrh. Cr. 178. — Pers. Syn. p. 566. — F. rh. 1326. _ ah ut in Th. laciniata. — An der Erde, an N wesen: u. s. w., häufig, im Herbst. 6. T. intybacea Pers. Syn. p. 567. — Fr. Epier. p. 538. — Rbh. F. eur. No. 410, unter Th. laciniata v. Vacciniorum. — Sporidiis ut in Th. laciniata. — Auf nackter Erde oder an Stengeln von Vaceinium Myrtillus, in Wäldern, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 7. T. palmata Fr. Syst. mye. I. p. 482. — F. rh. 1327. — Sporidiis ut in Th. laciniata. — In Nadelwäldern, häufig, im Herbst. ö. diffusa Fr. 1. c. — An Waldwegen auf faulenden Blättern, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. d. Mesopus Fr. 1. ce. p. 534. 8. T. caryophyllea Pers. Syn. p. 565. — F. rh. 1329. -- Sporidiis ut in Th. laciniata. — In Nadelwäldern, heerdenweise, häufig, im Herbst. 9. T. pannosa Fr. Syst. mye. I. p.430. — F.rh. 1328. — Sporidiis irre- gulariter globosis ovatisve, angulatis, 38 Mik. diam., hyalinis. — In schattigen Wäldern, selten, im Herbst. Bei Heidelberg nach dem Wolfsbrunnen zu. 28. Guepinia Fries Epier. p. 566. 1. @. tubiformis nor. sp. Simplex, tremellosa, !/» unc. alta. Stipite ple- rumque curvato, basi fusco-rubello, usque ad medium aequali, demum abrupte in cupulam infundibuliformem dilatato; cupula flava, diaphana, margıne inciso-cerenu- lata, intus glabra, extus subtilissime granulata, 1—3 lin. lata; sporidiis elavatis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Herbst. Nur einmal fand ich dieselbe im Oestricher Hinterwald. 2. @. helvelloides (DC.) Fr. Epier. p. 566. — Tremella h. DC. A. fr. 2. p- 93. — Auf der Erde, an Waldwegen, im Sommer. Bei Hohenschwangau in Oberbaiern. Bei Neuchatel (Morthier). 29. Calocera Fries Epier. p. 580 (inter Clavarieis). Ich halte die Stellung dieser Gattung unter die Auricularini für naturge- Sl mässer. Viele Arten derselben stehen den kleineren Arten von Guepinia ausser- ordentlich nahe. Auch fehlt ihnen die Clavula. 1. C. viscosa Fr. Syst. mye. I. p. 486. — F. rh. 1286. — An faulen Stämmen von Pinus, stellenweise nicht häufig, im Herbst. Bei Königstein im Walde nach Glashütten zu und in den Winkler Tannen. 2. C. glossoides Pers. Syn. p. 596. — F. rh. 1285. — An faulenden noch harten Stämmen von Quercus, nicht selten, im Herbst. 3. C. cornea Fr. Syst. mye. I. p. 486. — F. rh. 1284. — An faulem Holz (ob nur der Laubbäume?) häufig, im Herbst. 4. C. eortiealis Fr. El. I. p. 231. — An abgefallenen Zweigen von Prunus und Syringa, selten, im Spätherbst. Im Schlosspark Reichartshausen. 30. Craterellus Fries Epier. p. 531. 1. C. pusillus Fr. Epier. p. 533. — Cantharellus p. Fr. olim. — F. rh. 1230. — Sporidiis ovatis, inaequilateralibus, hyalinis, 10 Mik. long., 6 Mik. erass. An schattigen Wegen der Laubwälder, sehr selten, im Herbst. Am Horn im Oestricher Wald. 2. C. sinuosus Fr. Epier. p. 533, Cantharellus s. Fr. olim. — F. rh. 1331. — Sporidiis ut in €. pusillo. — An Hohlwegen in Laubwäldern, selten, im Herbst. Im Walde um Frauenstein. 3. C. cornucopioides (Pers.) Fr. Epier. p. 532. — Merulius C. Pers. Syn. p. 491. — F. rh. 1332.— Sporidiis ut in C. pusillo, nee non magis rotundatis. — In Laubwäldern, heerdenweise, häufig, im Herbst. e. Clavariei Fries Epier. p. 570. pr. p.,S. v.Se. p. 337. 31. Pistillaria Fries Epier. p. 586. Sporen wasserhell, eiförmig oder verkehrt eiförmig, sehr klein. 1. P. culmigena Fr. Epier. p. 587. — F. rh. 1289. — An faulenden Blättern von Dactylis glom., selten, im Herbst. Bei Oestrich, an mehreren Stellen. 2 P. maculicola Fckl. F. rh. 1886. — Sparsa, in macula exarida, sordida, vix lineam alta. Stipite distincto, aequali, albo, sparse-piloso, clavula ovata, obtusa, flavescente; sporidiis minutis, ovatis, hyalinis. An der unteren Seite noch lebender Blätter, auf grossen Flecken, die nach und nach das ganze Blatt einnehmen und zerstören, von Populus tremula, sehr selten, im Herbst. Im Meerhölzchen bei Eberbach. 3. P. acuminata Fckl. F. rh. 1888. — Gregaria sparsave, vixr 1! lineam alta, candida. Stipite distineto, brevissimo, paulo attenuato; clavula ob- longa, in apieulum, clavulam dimidiam aequantem, sterilem, acutissimum attenuata; basidiis 1—2 sporis; sporidiis minutissimis, ovatis, hyalinis. Tab. IV. Fig. 39. Fungus auctus. An faulen sehr feucht liegenden Nadeln von Pinus sylvestris, nicht selten, im Winter. Im Johannisberger Schlosswald. 4. P. Euphorbiae Fcekl. E. F. N. Nr. 896 (irrthümlich unter Claviceps) — F. rh. 1287. — An faulen Stengeln von Euphorbia Gerardiana, sehr selten, im Frühling. im Budenheimer Wald. 5. P. ovata Pers. Syn. p. 605 (unter Clavaria). — F. rh. 1288. — An faulen Blättern verschiedener Bäume, besonders von Populus, häufig, im Frühling. — Mycelium quiescens Sclerotium inclusum Schm. & Kze. exs. 137. pr. p. — F. rh. 1489. 6. P. Syringae Fell. E. F. N. No. 891. ec. ie. — An faulenden Blättern von Syringa vulg, sehr selten, im Herbst. Im Park Reichartshausen. 7. P. micans Pers. Syn. pag. 604 (sub Clavaria). — F. rh. 1887. — Mycelium sterile Sclerotium laetum Ehrh. est. — An faulen Stengeln verschiedener grösserer Kräuter, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. 32. Typhula Fries Epier. p. 584. Sporen wie bei Pistillaria. 1. T. gyrans Fr. Syst. mye. I. p. 494. — F. rh. 1290. — An faulenden Blättern, besonders von Populus nigra, häufig, im Herbst. 2. T. mycophila nov. sp. Gregaria, sordida. Stipitibus simplieibus ramo- sisve, 1—3 lineas altis, glabris, elavula distineta, oblongo-ovata, obtusa; sporidiis ob- longo-ovatis, 6—- 8 Mik. long., 4 Mik crass. An faulendem Rhizopogon rubescens, sehr selten, im Herbst. Im Walde bei Freienweinheim. 3. T. phacorrhiza Fr. Syst. mye. I. p. 495. — F. rh. 1889. — An faulenden, dicht und feucht liegenden Blättern, nicht selten, im Spätherbst. 4. T. erythropus Fr. Syst. mye. I. p. 495. — F.rh. 1890. — An den Blattstielen und Rippen verschiedener Blätter, besonders von Alnus und Po- pulus, vereinzelt, nicht selten, im Herbst. 5. T. erassipes Fckl. F. rh. 1891. — Gregaria, plerumgue Sclerotio libero, globoso seu elongato, ruguloso, atro-fusco insidens, 1/2 unc. alta. Stipite dis- tincto, e lata basi, attenuato, atro-fusco; clavula lineari, alba seu dilute rosea, acuminata; sporidiis ovatis, hyalinis. An faulen Blättern von Fraxinus exc., selten, im Spätherbst. Im Park zu Reichartshausen. | 6. T. variabilis Riess. in Kl. hb. myc. 1725. — F. rh. 1291. — Sele- rotium Semen Tode meckl. 1I. 4 T. 4 F. 6 mycelium quiescens est. — In schat- tigem Gebüsch, selten, im Herbst. Um Eberbach. 33. Clavaria (Linne) Fries Epier. p. 571. a. Holocoryne Fr. Epier. p. 578. 1. C. juncea Fr. Syst. mye. I. p. 479. — F. rh. 2094. — Sporidiis obo- vatis, uniguttulatis, hyalinis, 4 Mik. long. — An den Blattstielen und Nerven fast ganz verfaulter Blätter von Populus tremula, in schattigem Gebüsch, sehr selten, im Herbst. Auf dem Boss bei Eberbach. 2. C. fistulosa Fr. Syst. mye. I. p. 479. — F. rh. 1885. — Sporidiis lanceolatis, hyalinis, 18 Mik. long, 6 Mik. crass. — Auf mit Blättern be- deckten, faulenden Aestchen von Fazus, selten, im Herbst. In dem Buchenwald unterhalb Mappen. 3. C. Ligula schaefv. T. 171. — Fr. Syst. ımyc. I. p. 477. — Sporidia nondum vidi. — In Kiefernwäldern, sehr selten, im Herbst. Nur einmal im Walde bei Budenheim nach Mombach zu, 4.6. pistillaris Linns Suec. 1266. —F. rh. 1293. — Sporidiis globosis, fuseis, 8 Mik. diametr. — In Buchenwäldern, heerdenweise, nicht häufig, im Herbst. Im Walde bei Mappen, Braubach und an der Bergstrasse. b. Syncoryne Fr. ]l. e. p. 576. 5. C. fragilis Holmsk. Öt. p. 7. c. ic. — Fr. Syst. myc. I. p. 484. — Sporidiis ut in U]. juncea. — Auf Haiden, selten, im Herbst. Bei Schwetzingen. 5.0, inaequalis Müllr. Fl. dan. T. 836. F. 1. — Fr. Syst. mye. 1. p- 481. — F. rh. 1292. — Sporidiis irregulariter globosis, hyalinis, uniguttulatis, 8 Mik. diam. — Auf Haiden, nicht selten, im Herbst. Um Mappen. c. Ramaria Fr. 1. c. p. 571. 2.0: crispula Fr. Syst..mye. I. p. 470. — F. rh. 1295. — Sporidia nondum vidi. — An faulen bemoosten Stämmen in schattigem Gebüsch, selten, im Herbst. Am Dornbachsgraben bei Oestrich. 8. C. apiculata Fr. Syst. myc. I. p. 470. — F. rh. 1294. — Sporidiis oblongo-ovatis, ochraceis, 8 Mik. long., 4 Mik. erass. — In Kiefernwäldern, nicht häufig, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 9. C. strieta Pers. Syn. p. 588. — F. rh. 1296. — Sporidiis ovatis, dilute flavis, 6 Mik. long., 4 Mik. erass. — In Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 10. ©. grisea Pers. Syn. p. 586. — F. rh. 1304. — Sporidiis ut in Cl. jnaequali. — In schattigem Gebüsch, häufig, im Herbst. Besonders häufig auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. 11. C. flaceida Fr. Syst. mye. I. p. 471. — F. xh. 1297. — Sporidiis ut in Cl. apieulata. — In schattigen Nadelwäldern, nicht selten, im Herbst. Im Budenheimer und Winkler Wald. 12. C. abietina Schum. Sacll. p. 402. — Fr. Syst. mye. I. p. 469. — F. rh. 1299. — Sporidiis ut in Cl. apieulata. — In schattigen Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 13. C. formosa Pers. Comm. Cl. p. 41. — Fr. Syst. mye. I. p. 466. — F. rh. 1300. — Sporidiis oblongis, ochraceis, 18 Mik. long., 6 Mik. crass. — In Laubwäldern, selten, im Herbst. Im Buchenwalde unterhalb Mappen. 14. C. subtilis Pers. Syn. p. 592. — a. simplex. — F.rh. 1298. — Spo- ridiis ut in Cl. juncea. — An Wegen in Buchenwäldern, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 15. C. palmata Pers. Syn. p. 588. — Sporidiis angulato-globosis, ochra- ceis, 8—10 Mik. diametr. — In Buchenwäldern, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 16. C. rugosa Bull. Champ. p. 206. e. ic. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. ea. 34 a. alba Fr. Syst.mye. I. p. 474. — F. rh. 1302. — Sporidiis ut in Cl. pal- mata. — In schattigen Wäldern, häufig, im Herbst. b. tenax Fr. Syst. myc. I. p. 474. — F.rh. 1301. — In schattigen Wäldern, häufig, im Herbst. 17. C. eristata Pers. Syn. p. 591. — F. rh. 1303. — Sporidiis ut in Cl. palmata. — In schattigen Wäldern und Gebüsch, häufig, im Herbst. 18. C. amethystina Bull. Champ. T. 496. F. 2. — Sporidiis ovatis, dilute ochraceis, 10 Mik. long, 7—8 Mik. crass. — In Wäldern und auf Haiden, selten, im Herbst. Um Mappen. 19. C. Botrytis Pers. Syn. p. 587.— Var. alba et incamata. — F. rh. 2095. — Sporidiis oblongo-ovatis, hyalinis, 8 Mik. long., 4—5 Mik. crass. — In Buchen- und gemischten Wäldern, nicht selten, jedoch vereinzelt, im Herbst. 20. C. flava Pers. Syn. p. 586. — F. rh. 1305. — Sporidiis oblongo- ovatis, antice obtusis, basi oblique acuminatis, dilute flavis, 12 Mik. long., 4 Mik. erass. — In Laub- und Nadelwäldern, jedoch in ersteren häufiger, häufig, im Herbst. 34. Sparassis Fries Epier. p. 570. 1. 8. crispa (Wulf) Fr. Syst. mye. I. p. 465. — Sporidiis obovatis, an- gulatisgue uni — biguttulatis, 4—6 Mik. long., dilute ochraceis. — In Nadelwäl- dern, sehr selten, im Herbst. Um Darmstadt. II. Phallodei Fries S. v. Sc. p. 434. 35. Phallus Linne. 1. P. impudicus Linn. Suec. No. 1261. — F. rh. 1270. — In Laub- und Nadelwäldern auf fettem Boden, vereinzelt, nicht selten, im Herbst. 36. Mutinus Fries S. v. Sc. p. 434. 1. M. caninus (Huds.) Fr. S. v. Se. p. 434. — Phallus c. Huds. Angl. II. p. 630. — F. rh. 1269. — An sehr faulen Wurzelstämmen von Fraxinus, sehr selten, im Herbst. Im Walde unterhalb Mappen. IIL. Gasteromycetes (Fries pr. p.) De Bary. a. Lycoperdacei (Fries pr. p.) De Bary. 37. Ptychogaster Corda. 1. P. albus Cord. Ie. II. 24. T. 12. F. 90. — F. rh. 1882. — An faulen Wurzelstümpfen von Pinus, selten, im Herbst. Um Königstein und im Mönchs- wald Flörsheim gegenüber. 38. Glischroderma Fuckel. Peridium hemisphaericum , tenax , persistens, demum in centro irregulariter fissum , e floceis tenuissimis contextum, furfuraceo-villosum, basi mycelio tenuis- a cinctum, sporidiis coacervatis, minutissimis, globosis, floceis destitutis rep- etum. 35 Obs. Peridium in statu juvenili siecum, album, eontextu fibroso, dein in cen- tro ampliatum, argillaceum, annulo albo e peridio juvenili represso orto eircumdatum. 1. G. einetum Fckl. F. rh. 162. — Peridio hemisphaerico usque ad semiun- ciam diametro transversali, argillaceo, cum annulo albo, fibroso eincto, ore destituto sed demum irregulariter in centro fisso; sporidiis globosis, uniguttulatis, ca. 4 Mik. diam., argillaceo-rubellis. Tab. I. Fig. 18. a Fung. nat. magn. b. sporid. Auf verlassenen Köhlerstellen an Kohlenstückchen, sehr selten, im Herbst. Unweit der Arnsbacher Brücke, im Winkler Wald. 39. Scleroderma (Persoon pr. p.) Tul. Ann, sc. nat. 1843. 1. 8. verrucosum Pers. Syn. p. 154. — Fr. Syst. myc. III. p. 49. — F. rh. 1254. — Auf feuchtem Boden in Laubwäldern, selten, im Herbst. Im Mönchwald Okriftel gegenüber. A 2. 8. vulgare Fr. Syst. mye. III. p. 46. — F. rh. 1253. — Auf feuch- ter Erde in Wäldern und Gebüsch, häufig, im Herbst. Auf der Münchau kommt eine Form vor, mit constant dickem, hohem, grubigem Stiel und verhältnissmässig kleiner Peridie. Diese beobachtete ich auf demselben Standorte schon viele Jahre. 40. Lycoperdon (Tournefort pr. p.) Tul. 1. e. 1843. Die Sporen dieser Gattung sind sehr übereinstimmend in Gestalt, Grösse und Farbe, letztere zeigt nur wesentliche Verschiedenheiten bei auffallendem Licht von gelb, braun, umbra und violett-braun. Alle sind kugelig, 3—5 Mik. im Durch- messer und ausgenommen die Sporen von L. uteriforme, serotinum, echinatum und eupricum, welche kleinstachelig sind, alle glatt. 1. L. pusillum Fr. Syst. mye. III. p. 33. — F. rh. 1261.— Auf Wald- wegen, halb dem Boden eingesenkt, häufig, im Herbst. 2. L. aestivale Bon. in Bot. Ztg. 1857. p. 630. — F. rh. 1883. — In Kiefernwäldern, nicht selten, im Herbst. Um Budenheim. 3. L. depressum Bon. 1. c. p. 611. — F. rh. 1259. — Auf feuchten Wiesen, häufig, im Herbst. 4. L. serotinum Bon. 1. c. p. 631. — F.rh. 1256. — In Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 5. L. fuscum Bon. 1. c. p. 626. — In den Wäldern um Oestrich, selten, im Herbst. 6. L. granulatum Bon. 1. c. 596. — In Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 7. L. muricatum Bon. 1. e. p. 612. — F. rh. 1257. — In Kiefernwäl- ‚. dern an feuchten Wegen, nicht selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald, 8. L. cupricum Bon. 1. c. p. 625. - In Laubwäldern, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 9. L. pyriforme Schaeffr. Fung. T. 189. — F. rh. 1260. — Auf sehr faulen Wurzelstrünken, häufig, im Herbst. 10. L. saccatum Fl. Dan. T. 1139, — Fr. Syst. mye. III. p. 35. — In Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 3* "36 11. L. gemmatum Batsch El. 147. — a. excipuliforme Scop. Carn. p. 488. — In Wäldern, häufig, im Herbst. — Eine merkwürdige Form fand ich einmal im Budenheimer Wald, jedoch in vielen Exemplaren, wo der Stiel 1—5 wiederumgestielte Peridien trug und dadurch der ganze Pilz ästig erschien. 12. L. perlatum Pers. Syn. p. 148. — L. gemmatum ß, Fr. Syst. mye. III. p. 37. — In Laubwäldern, häufig, im Herbst. 13. L. uteriforme Bull. Champ. T. 950. F. 1. — Bovista u. Fr. Syst. myc. IH. p. 25.— F. rh. 1255. — In Laub- und Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 14. L. echinatum Pers. Syn. p. 147. — Lye. gemmatum 7. echinatum Fr. Syst. myc. II. p. 37. Ausgezeichnet durch die sehr langen Stacheln des Peridiums, — Vereinzelt in Buchenwäldern, jedoch nicht selten, im Herbst. In den Wäldern des Taunus. Sporenstaub und Capillitium braun-violett. 15. L. constellatum Fr. Syst. mye. IIT. p. 39. — F. rh. 1258. — In schattigen Wäldern, häufig, im Herbst. 16. L. caelatum Bull. Champ. p. 130. — Auf feuchten Wiesen, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. 17. L. Bovista (giganteum) Fr. Syst. myc. III. p. 29. — Forma glo- bosa et obconica. — Beide Formen, wovon die letztere stets die grösste, oft 11/2 Fuss hoch und über ı/» Fuss breit, und die erstere vollkommen kugelig, von der Grösse eines Kindskopfs, fand ich in Gebüsch, Grassgärten und Weinbergen, nicht selten, im Herbst. 41. Bovista (Persoon) Tul. 1. c. 1843. 1. B. plumbea Pers. Syn. p. 137. — F. rh. 1262. — Sporidiis globosis obovatisve, cum stipite triplo lonigiore, subtiliter scabris, fuseis, ca. 4 Mik. diametr, — Auf feuchten Wiesen, häufig, im Herbst. 2. B. nigrescens Pers. Syn. p. 136. — F. rh. 1884. — Sporidiis obo- vatis, cum stipite triplo longiore, laevibus, pallide fuscis, minoribus quam in praece- dente. — Auf Sandboden in Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Im Walde bei Freienweinheim. 42. Geaster Micheli gen. pl. p. 2%0. a. Sporidiis perfecte globosis, laevibus, pallide-fuseis. 1. @. mammosus Chevall. Par. p. 359. — non Rbh. fung. eur. 814. — Sporidiis pallide fuscis, globosis, episporio laevi, nucleo pallidiore, 4 Mik. diametr. — In den Wäldern um Darmstadt, selten, im Herbst. (Hoffmann & Bauer.) — Der ganze Pilz, besonders die Abschnitte des äusseren Peridiums, haben viel Aehn- lichkeit mit G. hygrometricus. 2. G. fimbriatus Fr. Syst. mye. III. p. 16. — F. rh. 1266. — Spori- diis pallide fuseis, globosis, episporio pallide fusco, laevi, nucleo pallidiore, 3 Mik. diametr. — In Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Um Budenheim, hier aber an manchen Stellen häufig. 3. G. rufescens Pers. Syn. p. 134. — Fr. Syst. myc. II. p. 18. — — Rbh. Fung. eur. 814. sub G. mammoso. — Sporidiis pallide fuseis, globosis, episporio laevi, nucleo pallidiore, 4 Mik. diametr. — In Laubwäldern, sehr selten, im Spätherbst. Am Rabenkopf bei Oestrich. 37 b. Sporidiis subglobosis, laevibus, fuscis. 4. G. striatus DC. Fl. fr. 2. p. 267. — Fr. Syst. mye. III. p.13.— F.rh. 1264. — Sporidiis fuseis, angulato-globosis, episporio laevi, nucleo pallidiore, 6 Mik. diametr. — In Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. c. Sporidiis subglobosis, granulosis reticulatisve, atro-umbrinis. 5. G. calyculatus Fekl. F. rh. 1599. (unter G. limbatus). — Peridio exte- riori ad medium multipartito, laciniis coriaceis, lato-subtriangularibus, demum reflexis, extus pallidis, intus griseo-fuscis, laevibus, peridio interiori pedicellato, pedicello obconieo, plerumque in calyculo orto, hujus rudimentum dimidiatum peridio in- teriori adnatum, peridio supra annulo constricto, longitudinaliter plicato, globoso, pallide griseo; ore basi non annulato, longe-conico, distinete plicato, ciliato, fusco; sporidiis obseure-umbrinis, angulato-globosis, episporio granuloso, nucleo obscuriore, 6 Mik. diametr. Tab. V. Fig. 3 magnitud. natur. In Nadelwäldern, sehr selten, im Herbst. In den Winkler Tannen nur auf einem verlassenen Ameisenhaufen seit vielen Jahren beobachtet. Aus diesem Umstande möchte ich auf ein perennirendes Mycelium bei diesem, vielleicht bei allen Gliedern dieser Gattung schliessen. — Bauer fand denselben Pilz auch ein- mal bei Darmstadt. 6. G. fornicatus (Huds.) Fr. Syst. mye. II. p. 12. — Lycoperdon f. Huds. Angl. 2. p. 644. — F. rh. 1267. — Sporidiis subglobosis, obscure-umbrinis, episporio retienlato sed non granuloso, nueleo obscuriori, 5 Mik. diametr. — In Fichtenwäldern, selten, im Herbst. Um Dillenburg und bei Weinheim a. d. Berg- strasse im Korksheimer Thal. 7. G. granulosus Fekl. E. F. N. No. 317. — F.rh. 1265. — Sporidüs obseure-umbrinis, angulato-globosis, episporio granuloso, nucleo obscuriori, 6 Mik. diametr. — In Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Bisher nur im Budenheimer Wald. d. Sporidiis angulato-globosis, parum verrucosis, fuscis. 8. G. coliformis Dicks. Cr. Brit. 1. p. 24. c. ie. — F. rh. 2291. — Sporidiis fuscis, subglobosis, episporio parum sed distinete tuberculoso, nucleo pal- lidiori, 4 Mik. diametr. — In Wäldern um Darmstadt, sehr selten, im Herbst (Bauer). e. Sporidiis angulato-globosis, granulosis, rubro-fuscis. 9. G. hygrometricus Pers. Syn. p. 135. exel. var. — F. rh. 1263. — Sporidiis omnium maximis, rubro-fuseis, subglobosis, episporio granuloso, nucleo pallidiori, 10 Mik. diametr. — In Laub- und Nadelwäldern, nicht selten, im Spätherbst. 43. Tulasnodea Fries S. v. Sc. p-. 440. 1. T. mammosa Fr. S. v. Sc. p. 440, 'Tulostoma m. Fr. Syst. mye. II p. 42. — T. brumale DC. fr. 2. p. 269. — F. rh. 1268. — Sporidiis irregulariter globosis, pallide-fuseis, ca. 4 Mik. diametr. — Auf sandigen Feldern, Haiden, Mauern u. s. w., nicht selten, im Herbst. Bei Oestrich und Budenheim an vielen Stellen. 38 bh. Nidulariaceae (Fr.) Tulasne Ann. sc. nat. Ser. II. T. I. 1844. p. 64. 44. Gyathus (Haller) Tul. l.c. p. 65. 1. C. striatus Hoffm. veg. erypt. p. 33 e. ic. — Tul. 1. e. p. 67. e. ie. — F. rh. 1247. — Sporidiis oblongo-ovatis, utrinque obtusis, simplieibus, episporio crasso, hyalinis, 17 Mik. long., 9 Mik. erass. Tab. I. F. 46 sporid. — An faulen, bemoosten Stämmen, häufig, im Herbst. 2. C. vernicosus Tul. 1. c. p. 81. e. ic. — Cyathus Olla Pers. syn. p- 237. — F. rh. 1246. — Sporidiis ovatis obovatisve, simplieibus, hyalinis, 12—13 Mik. long., 6—7 Mik. crass. Tab. I. F. 47. — An faulen Pfählen, auf der Erde liegenden Holzstückchen und auf nackter Erde in Gärten und Feldern, häufig, im Herbst. 45. Grucibulum Mil. 1. ce. p. 89. 1. 6. vulgare Tul. 1. e. p. 90. c. ic. — Cyathus Crueibulum Pers. Syn. p- 233. — F. rh. 1248. — Sporidiis ovato-elliptieis, simplieibus, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. cerass. Tab. I. F. 48. — An dürren und faulen Aestchen, auch auf nackter Erde in Wäldern, häufig, im Herbst. — Kommt öfter mit dichtem, braunem Filz überzogen vor. ce. Hymenogastrei (Vittadini) Tul. F. hyp. p. 61. 46. Hysterangium Vittadini. Tub. p. 18. 1. H. elathroides Vittad. Tuber. 13. T. 4. F. 2. — Sporidiis oblongo- lanceolatis, nee non utrinque obtusis, hyalinis, 8 Mik.long., 4 Mik. erass. — Auf Sand halb bedeckt, in Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 47. Melanogaster Corda in St. IM. 1. 1. M. variegatus Tu. Fung. hyp. 92. ec. ie. — Hyperrhiza v. Rbh. Hab. p. 293. — F. rh. 1249. — Sporidiis oblongis, antice obtusis, rotundatis, basi parum attenuatis, truncatis, fuseis, subopaeis, 8—10 Mik. long., 4—5 Mik. crass. — In Laubwäldern auf feuchter Erde halb eingesenkt, selten, im Herbst. Unweit Frauenstein. 48. Octaviania ca. Ic. v. %. 1. O0. asterosperma Vittad. Tub. 17. T. 3. F. 7. — Sporidiis globosis, dense majusculo-tubereulatis, fuseis, 12—13 Mik. diam. — Auf feuchtem Boden in Eichenwäldern, nicht eingesenkt, sehr selten, im September. An einem Waldweg von ÖOestrich nach dem Rabenkopf zu. 49. Rhizopogon Tul. F. hyp. p. 85. 1. R. rubescens Tul. F. hyp. edIl. p. 89. c. ie. —F. rh. 1251u. 1232. — Auf und unter dem Sand in Kiefernwäldern, häufig, im Herbst. Bei Buden- heim. — Nach genauerer Vergleichung in Tul. 1. c. finde ich, dass beide in den F. rh. ausgegebenen Specimina nicht verschieden sind. 2. R. luteolus ful. 1. c. p. 87. c. ic. — F. rh. 1250. — Auf Thonboden in Kiefernwäldern, sehr selten, im Herbst. Bei der Pfingstmühle im Oestricher Wald. uuunnannnainann 39 II. HYPODERMEI De Bary. Alle Arten dieser Gruppe leben im Parenchym lebender Pflanzen- theile, und brechen durch die Oberhaut in mehr oder weniger ver- breiteten Häufchen hervor. Die Sporenbildung erfolgt durch Zell- theilung am Ende der Mutterzellen. IV. Ustilaginei Tulasne Ann. sc. nat. 1847. Ohne Generationswechsel. — Die Russbrandpilze werden, wie alle ächten Schmarotzer, je nach der Häufigkeit ihres Auftretens, ihren Nährpflanzen mehr oder minder schädlich, indem sie, vermittelst ihrer Mycelien, in die Pflanzenzellen eindringen und auf Kosten derselben vegetiren. 50. Ustilago Tulasne 1. c. 1847. p. 75. Sporen einfach, selten vollkommen kugelig, sondern meist unrund, eckig, seltner ins Ovale übergehend. Die Grösse bei den verschiedenen Arten sehr ver- schieden, von 3 Mik. bis 28 Mik. variirend, jedoch so, dass die Grösse derselben bei den einzelnen Arten sich sehr constant bleibt. Die kleinsten sind die von U. hypotydes (3 Mik. diam.) und die grössten die von U. Carieis (28 Mik.). Mehrere wie die von U. Candollei und olivacea sind kleinstachelig. Ihre Farbe ist meist ein dunkles Braunschwarz, oder ins Violette übergehend. 1. U. violacea (Pers.) Tul. 1.c. — F.rh. 245. — An den Staubbeuteln von Saponaria officinalis und Lychnis dioica, häufig, im Sommer. 3. U. receptaculorum (DC.) Fr. Syst. myc. Il. p. 518. — F. rh. 244. _—_ Auf dem Blüthenboden noch nicht entfalteter Blüthen von Tragopogon pra- tensis und orientalis, häufig, im Frühling. 3, U. Candollei Tul. 1. e. VI. p. 93 e. ic. — F. rh. 250. — Uredo utrieulosa Cd. — An den noch nicht reifen Früchten von Polygonum Hydropiper, nicht häufig, im Herbst, auf der Mainspitze. 4. U. Heufleri nov. sp. Soris elliptieis, convexis, 2—4 lineas longis, sub epidermide nidulantibus, demum liberis, aterrimis; sporidiis globosis, simplieibus, atro-fuscis, brevissime hyalino-apieulatis, 18 Mik. diam. An den Blättern von Tulipa sylvestris, im April bei Wien von Heufler ent- deckt und mir mitgetheilt. Hat ganz den Habitus wie Uroeystis Colchici, 5. U. Caricis (Pers.) Fekl. F. rh. 249. — Ust. urceolorum Tul. — An den unreifen Früchten von Carex glauca und panicea, häufig, im Herbst. 6. U. segetum (Pers.) Ditmr. in Sturm. II. 1. 33. — F. rh. 243. — In den Blüthentheilen vieler Gräser, besonders der Cerealien, hier viel Schaden verursachend. Bis jetzt beobachtete ich ihn auf Triticum vulgare, Tr. Spelta, Hordeum vulgare, H. distichum, Avena sativa, A. orientalis und Arrhenatherum elatius. Im Sommer. 7. U. longissima (Sow.) Tul. 1. c. — F. rh. 242. — An den Blättern. von Glyceria fluitans und G. spectabilis, häufig, im Frühling. 8. U. hypodytes Fr. Syst. myc. III. p. 518. — F. rh. 246. — Inner- halb der Blattscheiden von Tritieum repens, selten, im Herbst. Um dem Neuhot und auf den Rheinwiesen bei Oestrich. 9. U. destruens (Dub.) Schlechtd. in Kl. hb. mye. II. 400. — FE. rh. 247. — An der noch eingeschlossenen Rispe von Panicum miliaceum, in manchen Sommern sehr häufig und schädlich. 10. U. Maydis (DC.) Tul. Ann. sc. nat. 1847. VIU. p See a rh. 248. — In den männlichen und weiblichen Blüthen, an den Blättern und Blattscheiden von Zea Mays, nicht häufig, im Sommer. Bei Okriftel a. M. 11. U. Ischaemi) #ekı, #. RN: 111. m. m 25, Anden noch unentwickelten Rispen von Andropogon Ischaemum , selten, im Herbst. Bei Biebrich. 51. Tilletia Tulasne L. c. p- 112. Sporen einfach, meist vollkommen kugelig. Ihre Grösse varüirt bei den ver- schiedenen Arten von 12—18 Mik. im Durchmesser. Die kleinsten und zugleich einzig feinstacheligen oder gegitterten sind die von T. bullata und Calama- grostis. Ihre Farbe ist meist etwas heller braunschwarz. als bei denen von Usti- lago. (Tilletia (Ustilago) sphaerocoeca , nicht in gegenwärtige Arbeit gehörend, hat 28 Mik. im Durchmesser haltende Sporen.) 1. T. bullata +. _ Caeoma Bistortarum Lnk. spec. II. 10. — Lib. exe, 83. — Soris epidermide tectis, orbieulatis, hemisphaerieis, lineae diam., intus cellulosis sporidiis repletis; sporidiis globosis, episporio aspero, fusco, 15—16 Mik. diam. Dieser eigenthümliche Russbrandpilz wächst auf den Blättern von Polygonum viviparum, und wurde mir von Hmm. v. Martius, als in Tyrol gefunden, mitgetheilt. 2. T. Milii nor. sp. Soris lirellaeformibus, subtilibus, primo tectis, demum liberis, atro-olivaceis; sporidiis globosis, subtilissime clathratis, pallide-fuseis, 12—13 Mik. diam. An den Blättern von Milium effusum, sehr selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. Ss: Calamagrostis Fekl. F. rh. 1925. — Soris lirellaeformibus, longissi- mis, primo tectis, demum liberis, atro-olivaceis; sporidiis globosis, elathratis, oli- vaceis, 16 Mik. diam, An den Blättern von Calamagrostis epigejos, sehr selten, im Sommer. Auf der Münchau bei Hattenheim. = 08. Cares nu oval par 3 ce ee Uredo si- tophila Ditm. — In dem Eieistock von Triticum vulgare und Spelta, sehr häufig und schädlich. im Sommer. 5. 1. endophyila de By. in Rbh. hb. mye. II. 500. — Auf den Blättern von Brachypodium pinnatum, selten, im Sommer. Von de Bary bei Freiburg i. Br' gesammelt. 92. Sorosporium Rudolphi in Linn. 1829. p- 116, 1. 8. Saponariae (Fr.) Rud. in Linn. 1829. p-"l16. ie. — F.rh. 253. — Sporidiis simplieibus, angulato-globosis subovatisve, umbrinis, 16 Mik. diametr. 41 — Auf dem unentwickelten Blüthenboden von Saponaria offie., selten, im Herbst. Bei Hattenheim. 53. Urocystis (Leveille Ann. sc. nat. 1846. p. 269 unter „Polyeystis“) Rabenhorst. Hier sind zwei bis viele Sporen, ähnlich denen von Ustilago, jedoch meist eiförmig, zusammengeknäult und von einer Schlauchhaut umgeben. Die Grösse der einzelnen Sporen sowohl, als die der ganzen Knäul variirt. Die grössten Sporen sind die von U. oceulta, 21 Mik. lang, und die kleinsten die von U. Colechiei, 8—10 Mik. lang. Ihre Farbe ist schwarz oder dunkel, schwarzbraun. 1. U. (Polyeystis) oceulta Schlechtd. Bot. Zeit. 1852. 602. — F. rh. 256 u. 1558. — An den Halmen, Scheiden und noch eingeschlossenen Aehren von Secale Cereale, selten, im Sommer. Bei Mittelheim und bei Heidelberg. — So- dann an den Blättern u. s. w. von Arrhenatherum elatius, sehr selten, bei Oestrich. 2. U. (Polyeystis) Colchiei (Lk.) Str. in Sturm. IT. 1. 11. — F. rh. 254, 255 & 2217. — Auf den Blättern von Colehieum autumnale, selten, im Früh- ling. Auf den Rheinwiesen bei Oestrich. Ferner sammelte ich denselben auf den. Blättern von Seilla bifolia, Muscari racemosum und Allium rotundum bei Oestrich. 3. U. (Polycystis) pompholygodes Lev. in Ann. sc. nat. 1846. V. p. 270. — An den Stengeln und Blättern von Ranunculus bulbosus im Frühling, von Morthier im Jura gesammelt und auf Helleborus viridis und Anemone nemo- rosa von de Bary bei Freiburg i. Br. 54. Th ecaphora Fingerh. Linn. X. p. 230. — Tul. Von Urocystis nicht wesentlich verschieden, die Schläuche deutlicher. 1. T. hyalina Fingerh. in Linn. X. p- 230. — Tul. 1.c. p. 107. — Usti- lago capsularum Fr. Syst. mye. III. p. 519. — F. rh. 2216. — Aseis hyalinis, globosis ovatisve, 2—8 sporis, demum evanescentibus ; sporidiis globosis, fuseis, episporio spinuloso. — Die unreifen Sameu von Convolvulus arvensis und Calystegia sepium zerstörend und zuletzt die ganze Samenhaut mit ihren dunkelbraunen Sporen anfüllend, sehr selten, im Spätsommer. Um Oestrich, auf letzterer in Weidengebüsch bei Freienweinheim. 55. Tuburcinia Berkeley Outl. of Brit. Fung. p. 336. Die Sporen sind eigentlich denen von Urocystis gleich, nur sind die Knäul viel grösser, bis 76 Mik. im Durchmesser, sehr unregelmässig gestaltet und von kleinen Sporen zusammengesetzt, tief braunschwarz. 1. T. Trientalis Berk. & Br. Outl. of Brit. Fung. p- 336. — F. rh. 1661. — An den Blättern und Blattstielen von Trientalis europaea, sehr selten, im Sommer. Bei Bischoffsgrün im Fichtelgebirg. V. Uredinei (Tul. 1. ce.) De Bary. Die Brandpilze werden ihren Nährpflanzen in demselben Grade und auf dieselbe Weise wie die Russbrandpilze schädlich. 56. Caeoma Tulasne Ann. sc. nat. 1854. II. Mit zweifachem Generationswechsel. Spermogonien punktförmig. Fruchtlager 42 scheibenförmig mit ausgebildetem Hymenium. Sporen einfach, gross rund bis 28 Mik, im Durchmesser oder unregelmässig, länglich oder breit-keulenförmig. Oft (oder wohl bei allen Gliedern) sind die Sporen von zweierlei Gestalt, wie z. B. bei ©. Vac- ciniorum, hier sind grössere dünnwandige, fast runde, aussen stachelige und röth- liche Sporen, die die obere Sporenschicht bilden, während die unteren verkehrt eiföormig, diekwandig, glatt, kleiner und goldgelb sind. 1. C. Ribesii (Lk. spec. II. p. 28.) Tul. 1. ec. — F. rh. 1546. — Anden Blättern von Ribes alpinum, selten, im Frühling. Im Wisperthal bei Lorch. 2. C. Hypericorum Schlchtd. Fl. ber. Il. p. 122. — F. rh. 402. — Uredo Hypericorum DC. Fl. fr. VI. 81. — An den Blättern von Hypericum per- foratum, montanum und humifusum, im Sommer, häufig. 3. C. Vacciniorum Lk. spec. II. p. 15. — F. rh. 405. — An den Blät- tern von Vaceinium Myrtillus und Vitis Idaea, nicht selten, im Sommer. — Ich finde keinen wesentlichen Unterschied derselben auf beiden genannten Nährpflan- zen, nur sind die Sporen auf letzterer gleichförmiger. 4. ©. Pyrolae Schichtd. Fl. berol. II. p. 122. — Uredo Pyrolae Mart, Flor. mosq. p. 229. — F. rh. 404. — An den Blättern von Pyrola chlorantha und minor, häufig, im Sommer. 5. ©. Ari Rud. in Linn. IV. p. 512. — An den Blättern von Arum macu- latum, selten, im Frühling. Altersand Oestrich gegenüber. 6. ©. Mercurialis (Mart.) Li. spec. II. p. 35.— F. rh. 258. — An den Blättern von Mercurialis perenzis, selten, im Frühling. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 7. GC. Filicum Lx. spec. I. p. 36. — F. rh. 406. — Uredo Filicum Kl. hb. mye. 293. — An den Blättern von Polypodium Dryopteris und Cystopteris fra= gilis, nicht selten, im Sommer. Bei Kiedrich, Wehen und der Schaumburg. 57. Peridermium (Link.) Tulasne 1. «. Mit zweifachem Generationswechsel. Spermogonien wenigsporig, dick, orange= roth. Fruchtlager peridienartig. Sporen einfach. 1. P. oblongisporium Fekl. E. F. N. 23. 8. b. — F. ıh. 287. — Pe- rid. Pini. Wir. Fl. er. p. 262. pr. p. — Sacculıs plano-compressis, niveis, e foliorum rima longitadinali erumpentibus; sporidiis oblongis, nunquam rotundatis, 34—-40 Mik, long., 18—20 Mik. crass., atro-aurantiacis. An den Nadeln von Pinus sylvestris, häufig, im Frühling. 2. P. Pini (Wir. 1. c. pr.p.) Fekl. En. F. N. 22 8. a.—F. rh. 288, — Sacculis praecedente multo majoribus, irregulariter rotundatis, flavo-pallescentibus, e ramulorum epidermide erumpentibus; sporidiis globosis, raro ovatis, 24 Mik, diam., pallide-aurantiaecis. An den Aesten von Pinus sylvestris, selten, im Frühling. Um Oestrich. 3. P. elatinum (Kze. & Schm. exs. 141.) Tul. 1. c. — F. rh. 290. — An den jugendlichen Blättern von Pinus pectinata, selten, im Frühling. Bei Freiburg i. Br. von de Bary gesammelt. 45 58. Endophyllum Liveille in Bull. phil. 1825. Mit zweifachem Generationswechsel. Spermogonien wie bei der vorigen. Fruchtlager peridienartig. Sporen sehr gross, rund, einfach. 1. E. Persoonii Liv. 1. c. VII. p. 232. — Uredo Sempervivi Alb. & Schw. Consp. p. 126. — F. rh. 289. — An den Blättern von Sempervivum tectorum, sel- ten, im Sommer. In Oestrich. 59. Coleosporium Lisveille, Tul. 1. e. Ohne Generationswechsel. Auf mehr oder weniger entwickeltem Hymenium werden die einfachen Sporen reihenweise von einer Haut eingeschlossen, also gleich- sam in einem Schlauch, gebildet. Gestalt, Grösse und Farbe verschielen, letztere meist lebhaft rothgelb oder ockergelb. x 1. C. miniatum (Pers.) Bon. Coniomye p. 20. — Caeoma miniatum Schlechtd. Fl. ber. II. p. 120. — Uredo miniata Pers. Syn. p. 216. — F. rh. 257. (unter Caeoma m.) — An den Blättern und Kelchen verschiedener Rosen, häufig, im Sommer. 2. C. Pulsatillae (Dub.) Fr. S. v. Sc. p. 512. — Uredo P. Duby. Bot. gall. I. p. 895. — F. rh. 305. — An den Blättern von Anemone Pulsatilla, nicht selten, in Sommer. Im Budenheimer Wald. 3. GC. ochraceum Bon. Con. p. 20. — F. rh. 302. — Uredo Agrimoniae DC. Fl. fr. VI. p. 81. — An der unteren Blattfläche von Agrimonia Eupatoria, häufig, im Sommer. 4. 6. Symphyti (bc. Fi. fr. VI. 87. sub. Uredine.) +. — F. rh. 408. — An den Blättern von Symphytum offieinale, nicht häufig, im Sommer. Bei Oestrich. 5. GC. Campanulacearum Fr. S. v. Sc. p. 512. — Uredo Campanulae Pers. Syn. p. 217. — F. rh. 303 & 2116. — Anden Blättern und Stengeln fast aller Arten von Campanula, Specularia und Phyteuma, gemein, im Sommer. 6. C. Rhinanthacearum (1C.) Fr. S. v. Sc. 512. — Uredo R. DC. Fl. fr. VI. 80. — F. rh. 304. — An den Stengeln und Blättern aller Arten von Melampyrum, Euphrasia und Rhinanthus, gemein, im Sommer. 7. C. Senecionis (Schum.) Fr. S. v. Sc. p. 512. — Uredo S. Schum., Saell. II. p. 229. — F. rh. 309. — An den Blättern von Senecio vulgaris, vis- cosus und sylvaticus, häufig, im Sommer. 8. C. Senecionum (Rbh.) f. — Uredo S.Rbh. Hdbch. N. 109. — F. rh. 308. — An der untern Blattfläche von Senecio saracenicus und nemorensis, häufig, im Sommer. 9, C. Sonehi Tu. in Ann. se. nat. 1854. I. T. 8. F. 1-4. — F. rh. 307. — An den Blättern von Sonchus asper, oleraceus und arvensis, häufig, im Sommer. 10. C. Cacaliae (DC. Fl. fr. VI.65. sub Uredine.) }. Auf der Unter- fläche der Blätter von Adenostyles albifrons und alpina, häufig, im Sommer. In den Tyroler Alpen. Im Jura von Morthier gesammelt. 11. C. Tussilaginis (Pers.) Lev. sec. Tu. — Uredo T. Pers. Syn. p. 218. — F. rh. 306. — An der untern Blattfläche von Tussilago Farfara und Pe- tasites vulg., gemein, im Sommer. 44 12. C. Inulae (Kze. in Kl. hb. myc. 589. sub. Uredine.) +. — F. rh. 2117. — Uredo Inulae Fekl. E. F. N. p. 17. e. ic. — An den Blättern von Inula salicina und hirta, selten, im Herbst. Um Oestrich, auch im Jura von Morthier gefunden. 60. Melampsora Tulasne Ann. sc. nat. 1854. 11. Mit zweifachem Generationswechsel. Die Stylosporenform (Uredo) erscheint zuerst als sich öffnende Häufchen. Die Stylosporen sind einfach von verschiedener Form, Grösse und Farbe, letztere meist gelb oder rothgelb. Sodann bildet sich unter der Oberhaut der befallenen Pflanzentheile, die Teleutosporenform, als meist dunkelgefärbte, erhabene, oft zusammenfliessende Pusteln. Die Teleutosporen sind einfach, keulenförmig oder cylindrisch, senkrecht dicht aneinandergereiht, braun. Nur die letzteren überwintern. 1. M. Lini Tun. 1. c. a. major }. — M.Lini Tul. var. lini perda Koernickel. u. f. Ztg.d. Pr. Preussen 1865.— Fungus stylosporiferus et teleutosporiferus in eadem planta. — F. rh. 2115. I & I. — Auf den Blättern und Stengeln von Linum usitatis- simum, selten, im Sommer. Im Oetzthal in Tyrol. — Alle Theile dieser sind grös- ser, als bei der folgenden, namentlich sind die Teleutosporen hier 72 Mik. lang, während sie bei der folgenden nur 54 Mik. lang sind. \ b. minor f. F. rh. 301. I. & 11. — I. Fungus stylosporiferus. Uredo Lini DC. Fl. fr. 11. p. 254. — 1. Fungus teleutosporiferus.. — I. an den Blättern und Stengeln von Linum catharticum häufig, im Sommer, II. nur an den Stengeln, im Herbst. 2. M. Epilobii Fekl. F.rh. 300. I. & II. — I. Fungus stylospori- ferus. Uredo Epilobi DC. Fl. fr. I. p. 226. — An den Blättern von Epi- lobium montanum, roseum und angustifolium, häufig, im Sommer. — I. Fungus teleutosporiferus. Acervulis planis, confluentibus, atro-fuscis; teleutosporis obovato-clavatis, fuscis. — An der unteren Seite welker Blätter von Epilobium angustifolium, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald, nach Mappen zu. Wurde auch von Mortlier im Jura gesammelt. 3. M. Carpini Fckl. E. F. N. 26. — F. rh. 294. 1.& I. — LFungus stylosporiferus. Uredo longicapsularis Form. Carpini Rbh. hb. mye. 95. — U. Fungus teleutosporiferus, An den Blättern von Carpinus Betulus, selten. — I. & II. an denselben Blättern im Rauenthaler Wald, II. allein, im Oestricher Wald, am Judensand, im Sommer, II. etwas später. 4. M. betulina Tul. 1. c. — F. rh. 299. .&II. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Betulae Kl. hb. myec. 194. — II. Fungus teleuto- sporiferus. — I. & II. an den Blättern von Betula alba, häufig, I. im Sommer, If. im Herbst und Winter. 5. M. populina Tul. ı. c. a. Populi }. F. rh. 293. 1.& II. — I. Fungus stylosporiferus. Uredo longicapsula DC. Fl. fr. II. p. 233. — II. Fungus teleutosporiferus. Selerotium populinum Pers. Obs. II. p.25. — An den Blättern von Populus nigra und pyramidalis, gemein, I. im Sommer, II. im Herbst und Winter. b. Populi albae. +. F. rh. 292%. 1. & U. — I. Fungus stylosporiferus 45 "Uredo aecidioides DC. Fl. fr. II. p. 236. — U. Fungus teleutosporiferus. — An den Blättern von Populus alba, häufig, I. im Sommer, II. im Herbst. c. Populi tremulae }. F. rh. 291. I. & IL. — I. Fungus stylosporife- rus. Uredo ovata Str. in Ann. wett. II. 92. — II. Fungus teleutosporiferus. Selerotium populinum Pers. Obs. II. pag. 25. — An denBlättern von Populus tre- mula, gemein, im Herbst. 6. M. salieina Tul. ı. e. a. Salieis Capreae }. F. rh. 289. I. & II. u. 1665. — 1. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Caprearum DC. Fl. fr. V1. 80. — HI. Fungus teleuto- sporiferus. Leptostroma salicinum Lk. Hdb. III. p. 343. — Sclerotium salieinum Fr. Obs. 1I. 358. — An den Blättern von Salix Caprea, aurita und einerea, ge- mein, J. im Sommer, II im Herbst und Winter. — F. rh. 1665 sind wahrschein- lich die Sporidien nach de Bary! b. Salieis vitellinae }. F. rh. 2114.1. & II. — I. Fungus stylospo- riferus. Uredo Vitellinae DC. Fl. fr. II. 231. — U. Fungus teleutospo- riferus. An den Blättern von Salix vitellina, häufig, I im Sommer, II. im Herbst. c. Salieis viminalis +. F. rh. 297.1. & II. — I. Fungus stylosporife- rus. Uredo epitea Kze. u. Schm. 1.c.1.68.— II. Fungus teleutosporiferus. An den Blättern von Salix viminalis, häufig, I. im Sommer Il. im Herbst. d. Salieis triandrae und purpureae. }. F. rh. 296. I. & II. — 1. Fungus stylosporiferus. Uredo mixta Dub. Bot. gall. II. p. 231.— U. Fungus teleu- tosporiferus. An den Blättern von Salix, triandra und purpurea, häufig, I. im Sommer, Il. im Herbst. 7 M. Ariae nov. sp. F. rh. 2219. 1. & II. — I, Fungus stylospo- riferus. Uredo Ariae Schleich. (?) ap. Westd. Acervulis gregariis, sparsis, hy- pophyllis, hemisphaerieis, sordide flavis ; stylosporis globosis, in hypha elavata ortis, demum liberis, episporio pallide flavo, spinuloso, 24 Mik. diametr. — Auf der un- teren Blattfläche von Sorbus Aria, sehr selten, im Herbst. Auf dem Gipfel der Zange bei Hallgarten. Den Häufchen entsprechend bildet sich auf der Oberfläche des Blattes ein gelber Fleck. - II. Fungus teleutosporiferus Acervulis sub foliorum paginae inferioris tomento nidulantibus, nudo oculo vix discernibilibus; teleutosporis dense verticaliter dispositis, oblongo-subelavatis, oblique pedicellatis, fuscis, 36 Mik. long., 8 Mik. crass, — Erscheint im Herbst und Winter auf den- selben Blättern, auf welchen I. wucherte. 8. M. Euphorbiae Tul.l.c..—F. rh. 295 L.& II. — I. Fungus sty- losporiferus. Uredo Euphorbiae Pers. Syn. p. 215. — Il. Fungus teleu- tosporiferus. KRhytisma Euphorbiae Schubert in Fic. fl. Dresd. 11. p. 310. (wahrscheinlich.) — An den Blättern und Stielen der Euphorbia Cyparissias, Esula, palustris, helioscopia und exigua, gemein, im Sommer. 61. Phragmidium Tulasne Ann. sc. nat. 1854. 11. Mit dreifachem Generationswechsel, Spermogonien auf der Oberfläche des Blattes. Die Stylosporenform (Uredo) erscheint in staubigen Häufchen, mit einfachen, verschieden gestalteten, meist orangefarbenen Stylosporen. Meist auf demselben Fruchtlager entwickeln sich dann die Teulotosporen. Letztere sind 3—7fächerig, 46 jänglich, länger oder kürzer gestielt und mehr oder weniger dunkelbraun ge- färbt. Wie bei Melampsora ist auch hier keine Aecidienform bekannt. 1. P. Poterii Fckl. F. rh.312.1& II. — I. Fungus stylosporiferus. Uredo Poterii Rbh. Hdb. 67. — Il. Fungus teleutosporiferus. Phragmi- dium mueronatum b Sanguisorbae Wlir. 1. c. p. 188. — An den Stengeln und Blättern von Poterium Sanguisorba, I. häufig, II. seltener, I. im Frühling, II. im Herbst. Tab. II. Fig. 38. a. Teleutospora, b. Stylosporae. 2. P. apiculatum Tul. 1. ce. — F. rh. 311 & 310 pr. p. — I. Fungus stylosporiferus. Uredo Potentillarum DC. Fl. fr. VI. p. 80. (pr. p.) — I. Fungus teleutosporiferus. Phragmidium apieulatum Rbh. Hab. p. 32 (pr. p-) — An den Blättern von Potentilla verna, opaca und cinerea, häufig, I. im Frühling, II. im Herbst. Tab. II. Fig. 9. a. Teleutospora, b. Stylosporae. 3. P. obtusum Tul. 1.e.— F.rh. 310 (pr. p.) — I. Fungus stylospo- riferus. Uredo Potentillarum DC. Fl. fr. VI. p. 80. (pr. p.) — I. Fungus teleutosporiferus. Phragmidium obtusum Kze. & Schm. exs. 312. — An den Blättern von Potentilla argentea, häufig, I. im Frühling, II. im Herbst. Tab. H. Fig. 10. a. Teleutospora, b. Stylosporae. 4. P. granulatum nov.sp. F. rh. 2228. I&UI. — I. Fungus stylo- sporiferus. Acervulis hypophyllis, minutis, pallide-flavis; stylosporis globosis, gra- nulatis, 20—922 Mik. diam. Tab. II. Fig. 3.b. — II. Fungus teleutospo- riferus. Acervulis hypophyllis, minutis, fuseis; teleutosporis oblongis, obtusis, plerumque S3septatis, episporio fusco, dense hyalino-granulato, pedicello eylin- drico, recto, 24 Mik. longo, hyalino; teleutosporae sine pedicello 64 Mik. long., 30 Mik. crass. Tab. II. Fig. 3. a. — An der unteren Blattfläche von Potentilla alba, sehr selten, im Sommer. In dem Walde oberhalb Gaualgesheim. 5. P. brevipes Fckl. F.rh.1675. I& II. —I. Fungus stylospori- ferus. Uredo Potentillaaum DC. Fl. fr. VI. p. 80. (pr. p.) — U. Fungus teleu- tosporiferus. Puceinia Fragariastri DC. — Phragmidium Fragariae Rossm. (efr. addend. in Fung. rh.) — Acervulis hypophyllis, sparsis, minutis, fuseis; teleuto- sporis elongatis, obtusis plerumque 3, raro 1, 2, 4veptatis, paucissime granulatis, saepe curvatis, 26—56 Mik. long., 26 Mik. crass., fuseis, stipite hyalino, 22 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. II. Fig. 2. a Teleutospora, b Stylosporae. — An den Blättern von Potentilla Fragariastrum, häufig, vom Frühling bis Herbst. 6. P. Tormentillae Fekl. F. rh. 2227, 1& II. — I. Fungus stylospori- ferus. Acervulis hypophyllis, minutis, pulveraceis, aureis; stylosporis biformibus, aliis sed multo paucioribus, obovatis, flavis, episporio laevi, 18 Mik. long., 12 Mik. crass., aliis globosis, rubro-Navis, episporio subtiliter spinuloso, 20 Mik. diam. — II Fungus teleutosporiferus. Ph. Potentillae Cd. ie. IV. p. 21. T. V. F. 72. — Acervulis hypophyllis, minutis, orbieularibus, hemisphaericis, epidermide lacerata cinctis, fuseis ; teleutosporis oblongis, plerumque curvatis flexuo- sisve, 2 - plerumgue 3septatis, raro 4septatis, ad septa constrietis, antice ple- rumque obtusis, raro parum acuminatis, basi angustatis, laevibus, aureo-fuseis, sti- pite aequali, hyalino, teleutosporam plerumque aequanti, recto curvatove, 56—88 Mik. long. (sine stipit.), 20—24 Mik. crass. Tab. II Fig. 51. a. stylospor. b. te- leutospor. — I und II in Gesellschaft, II etwas später, an der unteren Fläche der 47 Blätter von Potentilla Tormentilla, sehr selten, im Spätsommer. Im Mittel- heimer Vorderwald, am Wege nach Mappen. 7. P. effusum Fcekl. F. rh. 316. I& I. — I. Fungus stylospori- ferus. Uredo gyrosa Reb. Fl. neom. p. 355. — II. Fungus teleutospori- ferus. Phragmidium effusum Awd. in Rbh. hb. mye. 1391. — An der unteren Blattfläche von Rubus Idaeus, häufig, im Herbst. I. häufiger. Tab. II. Fig. 4. a Te- leutospora, b. Stylosporae. 8. P. asperum Tul. 1. c. — F. rh. 315. I& II. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Ruborum DC. Fl. fr. II. 234. (pr. p.) — Epitea Ruborum Fr. S.v. Sc. p. 512; — b. crassa Niessl. inRbh. F. eur. 893. — 1I. Fungus teleu- tosporiferus. Phragmidium asperum Wllr. 1. ec. p. 188. — An der unteren Blattfläche von Rubus fruticosus, häufig, im Herbst. Tab. II. Fig. 5. a. Teleuto- spore, b. Stylosporen. 9. P. incrassatum Tu. 1. ce. —F.rh. 314. I&II. — I. Fungus sty- losporiferus. Uredo Ruborum DC. Fl. fr. II. p. 234. (pr. p.) — Epitea ha- mata Bon. Coniom. p. 37. (?) — II. Fungus teleutosporiferus. Phragmi- dium incrassatum Autor. — Phragmidium Ruborum Wllr. l.c. 188. — Ph. eylindri- cum Bon. Con. p. 60. e. ie. — Teleutosporis subeylindraceis, 5—-6-septatis, antice basique obtuso-rotundatis, stipite in medio sensim incrassato, basi acuminato, fusiforme dilatato. Tab. II. F. 6. a. Teleutospor. b. Stylosp. — An der unteren Blattseite von Rubus fruticosus, caesius und adoratus, häufig, im Herbst. 10. P. Rosarum +. F. rh. 313. 1. & II. — I. Fungus stylospo- riferus. Uredo Rosae Pers. Syn. p. 215.— Erannium miniatum Bon. Coniomye. p- 17. — II. Fungus teleutosporiferus. Phragmidium Rosarum Rbh. Hab. 314. — Ph. oblongum Bon. Con. p. 60. e. ie. — Phragm. constrietum Bon. Hab. Tab. II. Fig. 46.2 — Teleutosporis 6—8septatis, antice erassioribus, obtusis, api- eulatis, basi attenuatis, stipite in medio abrupte incrassato, basi obtuso, latere impresso, nucleo aurantiaco. — An der unteren Blattseite von Rosa centifolia, gal- lica, alba, canina, arvensis, tomentosa u. pimpinellifolia, häufig, im Herbst. Tab. II. Fig. 7. a. Teleutospora, b. Stylosporae. Die Teleutosporen von Rosa pimpinellifolia sind mehr eylindrisch und oben mehr zugespitzt, auch ist die Verdickung am Stiel mehr rübenförmig. Niemals sind dieselben so dunkelbraun gefärbt, wie jene von anderen Rosen. Taf. II. Fig. 7. c. gebe ich eine Abbildung derselben, glaube aber, dass es keine eigene Art ist. Cfr. F. rh. 2226. 62. Xenodochus Fuckel. Mit zweifachem Generationswechsel. Die Stylosporenform (Uredo) erscheint zuerst in compacten unregelmässigen Rasen, mit einfachen, rundlichen, orange- rothen Stylosporen. Dicht um dieselbe erscheinen später die Teleutosporen in kleinen, staubigen, hervorbrechenden, schwarzen Räschen. Die Teleutosporen sind kurz wasserhell gestielt und stellen cylinderförmige, gekrümmte, umbrabraune Ketten dar, in der Regel aus 11 runden oder zusammengedrückten, nicht zerfal- lenden, Gliedern bestehend. Aecidienform unbekannt. 1. X. carbonarius Fekl. F rh. 410.1& II. - 1. Fungus stylospo- 48 riferus. Cfr. Fekl. E. F. N. 101. I. — U. Fungus teleutosporiferus. Xenodochus carbonarius Schlechtd. in Linn. 1826. p. 237. — Torula carbonaria Cd. Ic. III. 5. Tab. 1 Fig. 15. — An den Blättern von Sanguisorba officinalis, selten, im Herbst. Oberhalb Hallgarten. 63. Triphragmium Tul. Ann. sc. nat. 1854. I. Mit dreifachem Generationswechsel. Spermogonien auf der Oberfläche des Blattes. Die Stylosporenform (Uredo) bildet staubige Häufchen, mit einfachen, rundlichen, rothgelben Stylosporen. Auf demselben Fruchtlager erscheinen die kurzgestielten, stumpf und rundlich dreieckigen, dreifächerigen (so dass das eine Fach unten und die zwei anderen nebeneinander oben stehen) braunen Teleuto- sporen. Auch von diesem ist keine Aecidienform bekannt. 1. T. Ulmariae Tu. — F.rh. 317. I& UI. — I. Fungus stylospori- ferus. Uredo Ulmariae Mart. Flor. mosq. p. 231. — I. Fungus teleuto- sporiferus. Triphragium Ulmariae Lk. spec. II. p. 84. — An der unteren Blatt“ fläche von Spiraea Ulmaria, nicht selten, im Herbst. 64. Pucecinia (Tulase 1. c.) De Bary. Mit drei- bis vierfachem Generationswechsel. Ich will dieselben hier und in der speciellen Aufzählung chronologisch anführen und dahingestellt sein lassen, ob die Teleutosporen- oder Aecidienform die höchste Entwickelungsstufe dieser und der folgenden Gattung ist. De Bary glaubt die letzteren, weil ein ausgebildetes Hymenium vorhanden ist, als die höchste Entwickelungsstufe anneh- men zu müssen. Auf meist gelblichen Flecken erscheinen im Frühling bei den meisten (ob bei allen?), die Spermogonien, meist als kleine, kugelförmige Erhabenheiten, mit sehr kleinen, wasserhellen Spermatien erfüllt. Auf demselben Fleck, oft auf der Kehrseite des Blattes, kommt dann die Hymenienform (Aecidium) zur Ausbildung oder es wird dieses übersprungen und erscheint gleich nach den Spermogonien die Stylosporenform (Uredo), wie z. B. bei Puceinia obtegens. Die Sporen der Aecidien zeigen in Gestalt, Grösse und Farbe wenig Verschiedenheiten, sie sind einfach, meist rundlich, von mittlerer Grösse, mit vorherrschend gelber Farbe. Die nachfolgende Stylosporenform (Uredo) erscheint wohl niemals auf demselben Fruchtlager, wohl aber an den befallenen Pflanzentheilen, in deren Nähe, oder nach dem gänzlichen Verschwinden der Aecidien, später auf derselben Pflanze, oder die Stylosporen- oder Teleutosporenformen bewohnen ganz andere Pflanzen aus anderen Familien, wie z. B. wohl alle Gras und Riedgras bewohnenden. Die Stylosporen sind einfach, rundlich, meist mit kleinstacheliger Oberfläche und ver- schieden gefärbt. Die zuletzt, meist im Sommer— Herbst auftretende Teleutosporen- form kommt in der Regel auf demselben Stylosporenfruchtlager zum Vorschein. Es sind dann, besonders im Anfange, die beiden Sporenforımen gemischt in einem Häufchen, oder beide bilden besondere Häufchen, oft auf verschiedenen, jedoch nahe verwandten Pflanzen (z. B. Puceinia Prunorum). Sämmtliche Teleutosporen sind zweifächerig, länger oder kürzer gestielt, meist länglich, stumpf oder spitz, überhaupt sehr verschieden gestaltet und gewöhnlich mit glatter Oberhaut, meist mehr oder weniger dunkel braun gefärbt. Nur letztere überwintern. Von den wenigsten ist die vollständige Entwickelungsreihe bekannt und von mehreren nur die Teleutosporenform, wie z. B. von P. Solidaginis, Betonicae u.s. w. 49 Ob nun, unter allen Umständen, die überwinterten Teleutosporen im Frühling erst Aecidien bilden müssen, oder ob sie im Stande sind, auch direct, ohne vor- _ heriges Aecidium, Uredo zu bilden, halte ich noch nicht für entschieden. 1. P. Anemones +}. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium puncta- tum Pers. Syn. p. 212. — F. rh. 262. — An der unteren Blattfläche von Ane- mone ranunculoides, häufig, im Frühling. — II. Fungus stylosporiferus (non- dum inveni). — III. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Anemones Pers. Obs. 6. ec. ie.— F. rh. 372. — III. an den Blättern von Anemone ranunculoides (ob auch an A. nemorosa?) nicht häufig, ;m Frühling. Im Oestricher Wald. 2. P. compacta de By. — F. rh. 1671. I. — I. Fungus stylospo- riferus (nondum inveni). — Derselbe wurde aber von Kalchbrenner in Ungarn auf Anem. sylvestris gefunden und mir mitgetheilt. — II. Fungus teleuto- sporiferus. — II. an den Blättern von Anemone sylvestris, selten, im Herbst. Bei Weinheim an der Bergstrasse und bei Gaualgesheim. 3. P. Adoxae +. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium albescens Grev. (nondum inveni). — II. Fungus stylosporiferus (nondum inveni). — IH. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Adoxae DC. Fl. fr. U. p. 220. — F. rh. 371. — III. an den Blättern und Stielen von Adoxa Moschatellina, selten, im Frühling. Bei Usingen im Taunus. — 1. wurde von Hoffmann bei Giessen gefunden. 4. P. Calthae ;. F. rh. 370. II. — I. Fungus hymeniiferus. Aeeidium Calthae Grev. (nondum inveni). — II. Fungus stylosporiferus. Acervulis minutis, fuscis; stylosporis globosis ovatisve, 26 Mik. diametr., fuseis, episporio spinuloso. — II. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Calthae Lk. Spee. II. 79. — III. an den Blättern von Caltha palustris, nicht häufig, im Som- mer und Herbst. II. fand ich bis jetzt nur einmal in wenigen Exemplaren, im Sommer. Bei Eberbach. 5. P. Atragenes nov.sp. F.rh. 2225. III. Acervulis ab epidermide tectis, densis, orbieularibus, 1—2 lineas latis, rugulosis, atro-fuscis ; teleutosporis oblongo- elavatis, brevissime stipitatjs, plerumque obtusis, medio constrictis, fuscis, 66 Mik. long., 16 Mik. cerass. — Meist auf der unteren Fläche der Blätter von Atragene alpina, im Sommer. Im Engadin (Morthier). NB. Von Niessl wurde mir eine Puccinia unter diesem Namen zugesandt, angeblich auf Atragene alpina bei Botzen in Tyrol gesammelt. Dieselbe ist von der obigen weit verschieden, hat staubige Häufchen und sehr lang gestielte, eiläng- liche, ein wenig gespitzte, braune Sporen; die Stiele sind nach unten etwas ver- diekt. Ich bezweifle, dass die Nährpflanze dieser letzten wirklich Atragene alpina ist; da ich aber nur ein kleines Blattfragment davon besitze, so kann ich kein Urtheil darüber fällen. Als Aecidienform möchte wohl hierher das Aec. Clematidis Schwz. gehören? 6. P. Prunorum +. — F. rh. 330. I. & 1I. — I. Fungus stylospo- riferus. Uromyces Prunorum Fekl. E. F. N. No. 96 ce. ice. — An den Blättern von Prunus spinosa, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich. — U. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Prunorum Lk. Spec.IJ. p. 82. — An den Blät- tern von Prunus domestica und spinosa, häufig, im Herbst. Tab. II. Fig. 18. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 4 0 7. P. discolor Fekl. F. rh. 2121.11. — I. Fungus stylosporiferus (nondum inveni). — II. Fungus teleutosporiferus. — Die Teleutosporen unterscheiden sich von denen der Puccinia Prunorum durch die etwas geringere Grösse (34 Mik. lang) und besonders dadurch, dass das untere Fach immer kleiner, in der Regel länglich und heller gefärbt ist, auch ist die ganze Spore, besonders das untere Fach, bei weitem kürzer stachelig, als bei P. Prunorum. Tab. II. Fig. 12. — An den Blättern von Prunus insititia, selten, im Herbst. Bei Eltville. 8. P. thlaspeos Schubert in Kl. hb. myc. I. 352. — F. rh. 2119. — II. Fungus teleutosporiferus. An der unteren Blattfläche von Thlaspi alpestre und Arabis hirsuta, im Mai. Von Morthier im Jura gesammelt. — Hier- her möchte wohl zum Theil das Aecidium Cruciferarum Rbh. gehören. 9. P. Violarum ;. — ı. Fungus hymeniiferus. Aecidium Violae Schum. Fl. saell. II. p. 224. — F. rh. 275. — An den Stengeln und Blättern | von Viola sylvestris, nicht selten, im Frühling. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. | — II. Fungus stylosporiferus. Uredo violarum DC. Fl. fr. VI. p. 73. — F. rh. 374. II. & III. — III. Fungus teleutosporiferus. Puccinia violarum Lk.Sp. I. p. 80. — II. und III. an den Blättern von Viola sylvestris und hirta, häufig, im Sommer. 10. P. Noli-tangeris +. —F. ıh. 52... & IL. —ı Fungus sty- losporiferus. Uredo Impatientis Rbh. Hab. 385. — I. Fungus teleuto- sporiferus. Puccinia Noli-tangeris Cd. Ic. IV. 16. Tab. 5. Fig. 57. — Puceinia papillata Bon. in Rbh. Fung. eur. 298. — An den Blättern von Impatiens Noli- tangere, im Herbst, I. häufiger als II. Im Oestricher Wald. 11. P. Lychnidearum +.— 1. Fungus hymeniiferus. Aecidium Be- henis DC. Fl. fr. VI. 94. — F. rh. 1542. — An den Blättern von Silene infata, im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. — II. Fun gus stylospori- ferus. Uredo Lychnidearum Desm. Ann. sc. nat. 1842. XVIl.. 94. (pr. p.) — An den Blättern von Silene inflata, selten, im Frühling. Bei Hattenheim. — II, Fun- gus teleutosporiferus. Puceinia Lychnidearum Lk. Obs. IL. p- 29. (pr. p.) — F. rh. 866. II. & II. — An den Blättern und Stengeln von Silene intlata, nicht selten, im Herbst. 12, P. Agrostemmae + — F. rh. 357. IL — 1 Fungus stylo- sporiferus. Uredo Lychnidearum Desm. Ann. sc. nat. 1842. XVII. 9. (pr. p.) — I. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Lyclnidearum Lk. Obs. I. p. 29. (pr. p.) — H. an den Wurzelblättern von Agrostemma Githago, selten, im Herbst. Oberhalb Hallgarten. I. an den Blättern von Lychnis dioiea, nicht häufig, im Sommer. Bei Oestrich. 13. P. Stellariae +. — F. rh. 363. II. & TIL, 369. II. 1933. II. u. 2120. II. — I. Fungus hymeniiferus. Aeeidium Stellariae Kirch. 1. e. (non- dum inveni). — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Stellariae Fekl. E. F. N. 84. — F. rh. 2221. — An den Blättern von Stellaria nemorum, uliginosa und Üerastium arvense, häufig, im Sommer. Im Oestricher Walde.. Bei Budenheim. — IH. Fungus teleutosporiferus. Pueeinia Stellariae Dub. Bot. gall. Il. p- 887. — P. Cerastii WlIr. in Sched. — An Jen Blättern von Stellaria nemorum, ol ‚graminifolia, media u. Holostea, häufig, seltner auf St. media, im Herbst. Sodann auf Cerastium triviale, selten. Um Oestrich. 14. P, Spergulae DC. Fl. fr. II. p.219. — F. ch. 865.11. — I. Fun- 'gus stylosporiferus (ignotus). — II. Fungus teleutosporiferus. — Il.an «den Blättern und Stengeln von Spergula arvensis, häufig, im Herbst. 15. P. Moehringiae +}. — F. rh. 364. II. u. 1934. II. — I. Fungus 'stylosporiferus (nondum inveni). — II. Fungus teleutosporiferus. Puc- einia Arenariae serpyllifoliae DC. Fl. fr. VI. p. 55. — II. an den Blättern und 'Stengeln von Moehringia trinervia und Sagina apetala, häufig, selten an Arenaria serpyllifolia, im Sommer. 16. P. Saginae +}. — F.rh. 368. I. — I. Fungus stylosporiferus (nondum inveni). — U. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Saginae Kze. «& Schm. exs. 221. — An den Blättern und Stengeln von Sagina procumbens, ‚nicht selten, im Herbst. 17. P. Geranii }. — F. rh. 373. I. — I. Fungus hymeniifernus. 'Aeeidium G. DC. Fl. fr. VI. 93. (nondum inveni). — II. Fungus stylospori- ıferus. Uredo Geranüi DC. Fl. fr. VI. p. 73. — An den Blättern von Geranium ‚pratense, sylvaticum und columbinum, selten, im Sommer. Um Öestrich und im Jura von Morthier gefunden. — III. Fungus teleutosporifer us. Puceinia ‚Geranü Cd. Ice. IV. 12. Tab. 4. Fig. 36. — An den Blättern von Geranium syl- ‚vaticum, im Juli. Von Morthier im Jura gesammelt. 18. P. Rhododendri Fekl. — F.rh. 2122. I.— I. Fungus stylospo- 'riferus. Uredo Rhododendri DC. Fl. fr. VI. p. 86. — U. Fungus teleuto- sporiferus. Hypophyllus. Acervulis sparsis, orbieularibus, convexis, erumpenti- ‚bus, atro-fuscis ; teleutosporis ovatis, medio parum constrictis, brevissime stipitatis, 25 Mik. long. (sine stipite), 18 Mik. crass., fuscis. Tab. II. Fig. 18. — 1. an ‚noch lebenden Blättern von Rhododendron ferrugineum, häufig, im’ Sommer. In Tyrol. IH. an trockenen Blättern von Rhododendron ferrugineum, sehr selten, im ‚Sommer. Im Oetzthal in Tyrol, nur an einem Blättchen gefunden. 19. P. Ribis +. — I. Fungus hymeniiferus. (?) Aecidium Grossu- lariae DC. Fl. fr. Vl. 92.— Fungus stylosporiferus (ignotus). —F. teleu- tosporiferus. P. Ribis DC. Fl. fr. II. p. 221 (nondum inveni). — I. an den Blättern von Ribes alpinum, selten, im Frühling. An der Schaumburg an der Lahn, und ım Jura, von Morthier gesammelt. 20. P. Apüi Fckl. F. rh. 362. I. & II. — Stylosporae et teleu- tosporae in acervula communi. — Uredo Apii Wllr. 1. ce. p. 208. — Puceinia Apii Cd. Ie. VI. 3. Tab. I. Fig. 11. — An den Blättern von Apium graveolens, häufig, im Herbst. Unterscheidet sich von den Verwandten durch die viel länge- ren Stielchen der Teleutosporen. 21. P. Anethi }. — 1. Fungus stylosporiferus (ignotus?) — II. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Umbelliferarum DC. Fl. fr. VI. p. 58. — II. an den Stengeln von Anethum graveolens, selten, im Herbst. In meinem Garten. Diese und die folgenden auf Umbellisten wachsenden Puceinien haben alle gleichgestaltete Teleutosporen. Dieselben sind länglich, gleichförmig zweitheilig, 4* 52 an beiden Enden stumpf, in der Mitte eingeschnürt und mit einem sehr kurzen Stielchen. Da aber die Aecidien alle, so viel sie bekannt sind, wesentlich ver- schieden sind, so glaube ich die Trennung derselben in Species für berechtigt. 22. P. Oreoselini Fckl. F. rh. 354. I. & I. — I. Fungus stylospo- riferus, Uredo Oreoselini Str. in Ann. wett. II. p. 87.— An den Blättern von Peucedanum Oreoselinum, häufig, im Sommer. — IH. Fungus teleutospori- ferus. An den Blättern und Blattstielen von Peucedanum ÖOreoselinum und cer- varia, häufig, im Sommer. — Das Aecidium fand ich noch nicht. 23. P. Falcariae }. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Fal- cariae DC. F. fr. VI. 91. — F. rh. 268. — An der unteren Blattfläche von Fal- caria Rivini, häufig, im Frühling — Sommer. — U. Fungus stylosporife- rus (ignotus). — III. Fungus teleutosporiferus. Uredo Falcariae Spr. Syst. IV. p. 573. — F. rh- 356. III. — III. an den Blättern und Stengeln von Falcaria Rivini, nicht selten, im Sommer. Bei Oestrich. — Ich sah öfter I. & II. in Gesellschaft an einem Blatte. 24. P. Angelicae Fckl. F. rh. 358. I. & II. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Angelicae Schum. Fl. saell. II. p. 2383. — 1I. Fungus teleutosporiferus. — I. & II. an der unteren Blattfläche von Angelica syl- vestris, häufig, im Herbst. — Das Aecidium sah ich noch nicht. 25. P. Bulbocastani }. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Bunüi DC. Fl. fr. VI. 79. — F. rh. 1928. — An den Blättern und Blattstielen von Carum Bulbocastanum, nicht selten, im Frühling. Bei Johannisberg u.a.0. — I. Fun- gus stylosporiferus (ignotus). — III. Fungus teleutosporiferus. F. rh. 357. III. — Acervulis rotundatis oblongisve, valde convexis, nigro-fuscis; teleuto- sporis oblongis, utrimque obtuso-rotundatjs, medio constrictis, fuscis, breviter pedi- cellatis. — III. an den Wurzelblättern von Carum Bulbocastanum, nicht selten, im Frühling. , Um Oestrich und Gaualgesheim. 26. P. Chaerophylli 4+.—1.Fungus hymeniiferus. Aecidium Chae- rophylli Kirchr. in Lot. 1856. 180. — F. rh. 1540. — An den Wurzelblättern von Chaerophylium bulbosum, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hat- tenheim. — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Chaerophylli Kirchr. in Lot. 1856. p. 180. — III. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Chaerophylli Purt. Brit. pl. III. 1553. — F. rh. 355. I. & III. — II. an den Blättern, III. an den Blättern und Stengeln von Chaerophyllum bulbosum, selten, II. im Frühling, ]II im Sommer. Auf der Münchau bei Hattenheim. 27. P. Aegopodii }. — F.rh. 353. II. — I. Fungus stylospori- ferus (nondum inveni). Uredo Aegopodii Str. Ann. wett. II. p. 101. (?) — II. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Aegopodii Lk. Spec. II. p. 77. — II. an den Blättern und Blattstielen von Aegopodium Podagraria, häufig, im Früh- ling. — Das Aecidium unbekannt. 28. P. Pimpinellae f. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Pim- pinellae Kirchr. in Lot. 1856. 180. — F. rh. 1539.— An den Blättern von Pim- pinella magna, selten, im Sommer. Auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. — H. Fungus stylosporiferüs (nondum inveni). Uredo Pimpinellae Str. in Ann. wett. II. p. 102. (?) — III. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Pimpinellae 53 Lk. Sp. II. p. 77. — III. an den Blättern von Pimpinella magna und Saxifraga, nicht häufig, im Herbst. Bei Budenheim und auf dem Altensand bei Oestrich. 29. P. Conii Fekl. F. rh. 359.1. & I. — I. Fungus stylospori- ferus. Uredo Conii Str. in Ann. wett. II. p. 96.— U. Fungus teleutospo- riferus. — I. an den Blättern, II. an den Stengeln und Blattstielen von Conium maculatum, selten, im Sommer, An der Arnsbach im Oestricher Wald. — Das Aecidium unbekannt. 30. P. Silai Fekl. F. rh. 360. I. — 1.& II. Fungus hymenii- ferus et stylosporiferus (nondum inveni). — III. Fungus teleutospo- riferus. — III. an den Blättern von Silaus pratensis, selten, im Sommer. Um Oestrich. 31. P. Aethusae Fekl. F. rh. 361. 1. & I. — TI. Fungus hymenii- ferus. Aecidium A. Kirch. 1. ec. (nondum inveni).. — II. & III. Stylosporae et teleutosporae in acervulis iisdem. Uredo Cynapii DC. in Ene. bot. VII. p. 226. — Puceinia Aethusae Lk. Spec. II. p. 77. — 1. u. III. an den Blättern von Aethusa Cynapium, selten, im Frühling. Um Hattenheim. 32. P. Bupleuri }. — I.Fungus hymeniiferus. Aecidium Bupleuri Opiz Sezn. 111.— F. rh. 269. I. - I. Fungus stylosporiferus (ignotus) (?). — II. Fungus teleutosporiferus P. Bupleuri Rud. in Linn. IV. 514. (nondum inveni). — I. an den Blättern von Bupleurum falcatum, selten, im Frühling. In dem Walde oberhalb Gaualgesheim. 33. P. Saxifragae Fekl. F. rh. 1932. I. & II. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Saxifragarum DC. Fl. fr. III. p. 87.— II. Fungus teleu- tosporiferus. Puccinia Saxifragarum Schlchtd. Fl. berol. p. 134. — I. u. II. an den Blättern von Saxifraga granulata, sehr selten, I. im Frühling, II. an denselben Räschen im Spätherbst. Bei Aulhausen. — Das Aecidium unbekannt. 34. P. Campanulae +. — F. rh. 375. II. — I. Fungus stylospo- riferus (nondum inveni). — If. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Cam- panulae Carm. in Sm. Fl. brit. V. p.365.(?) — An den Wurzelblättern von Cam- panula Rapunculus, selten, im Frühling. Um Eberbach. Tab. II. Fig. 14. — Das Aecidium unbekannt. 35. P. eircinans Fekl. F. rh. 1674. II. — I. Fungus stylospori- ferus (nondum inveni). — II. Fungus teleutosporiferus. Acervulis hypo- phyllis, plerumque in orbem dispositis, punctiformibus, fuseis; teleutosporis ovato- oblongis, angustatis, stipite longissimo. Tab. U. Fig. 15. — An den sterilen Wurzelblättern von Campanula Trachelium, sehr selten, im Sommer. Bei Gross- gerau, im Walde. — Das Aecidium unbekannt. 36. P. Lapsanae }.— I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Lapsanae Schultz. Fl. starg. p. 54. — F. rh. 271. — An den Wurzelblättern von Lapsana communis, selten, im Frühling. Um Kiedrich. — U. Fungus stylosporife- rus. — III. Fungus teleutosporiferus. I. u. III. Cfr. Fekl. E. F. N.58. ec. ie. — F. rh. 347. I. u. III. — An den Blättern von Lapsana communis, häufig, II. im Frühling, III. im Sommer. 37. P. Asteris +}. — F.rh. 1670. U. — (?)I. Fungus stylosporife- rus. Uredo Asterum Spr. (nondum inveni). — II. Fungus teleutosporife- 54 rus. Acervulis in macula flavescente demum exarida fusca, hemisphaerieis, fuseis; teleutosporis ovato-oblongis, apieulatis, longe stipitatis, fuscis. — An den Wurzel- blättern von Aster amellus, selten, im Herbst. Bei Weinheim an der Bergstrasse, am Steinbruch. | 38. P. Tanaceti }. — F. rh. 341. I.u. I. u. 344. I. (in Chrysanthemo). | — I. Fungus stylosporiferus. Caeoma phaeum Bon. in Rbh. Fung. eur. 199. — UI. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Tanaceti DC. Fl. fr. II. 222. — I. u. II. an den Blättern, II. auch an den Stengeln von Tanacetum vulgare und | Chrysanthemum corymbosum, häufig, im Herbst. — Das Aecidium unbekannt. 39. P. Chondrillae +. — I. Fungushymeniiferus. Aecidium Lactueae | Opiz. Sezn. 111. — F. rh. 1929 et Aecidium Taraxaci Kze. u. Schm. 1.c. I. p.85. | — F. rh. 1662. — An den Blättern von Lactuca Scariola und Taraxacum offi- einale, selten, im Sommer. Um Öestrich und Hattenheim. — I. Fungus sty- losporiferus. Uredo Cichoracearum DC. Fl. fr. II. p. 229. — III. Fungus | teleutosporiferus. Puccinia Chondrillae Cd. Te. IV. 15. Tab. 4. Fig. 46. — | F. rh. 346. II. u. IH. — II. u. III. an den Blättern von Taraxacum offieinale, | Cichorium Intybus, Chondrilla juncea und Lactuca muralis, häufig, im Herbst. | 40. P. Centaureae +}. — I. Fungus hymeniiferus, ? Aeeidium | Centaureae DC. Fl. fr. II. p. 241. — An den Blättern von Centaurea montana, | im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. — I. Fungus stylospori- | ferus (vide Fekl. E. F. N. p. 12.) An den Blättern von Centaurea Jacea und Scabiosa, häufig, im Herbst. — IH. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Centaureae DC. Fl. fr. VI. p. 59. — F.rh. 344 II. u. IH. excl. in Chrysanthemo, 345 III. u. 1667 III. — II. u. II. an den Blättern von Centaurea Jacea, Ü. Sca- biosa und Caleitrapa und von Jurinea cyanoides, nicht selten, im Herbst. Bei Oestrich und Budenheim. 41. P. obtegens Tul.l...—I. Fun gus spermogonium. Sphaeronae- ma CirsiiLasch in Kl. hb. myc. 1069. — II. F ungus hymeniiferus(ignotus). — III. Fungus stylosporiferus. Uredo suaveolens Pers. Dym: spe Da IV. Fungus teleutosporiferus. Teleutosporis ovatis, brevissime stipitatis, medio non constrictis, fuscis. — F. ıh. 348. IH. & IV. — An den Blättern von Cirsium arvense, II. u. I. häufig, im Frühling, IV. selten im Herbst. Um Oestrich. 42. P. Hieracii + — ı. Fungus hymeniiferus. Aecidium Cre- pidis Wlir. 1. c. p. 252. — Aecidium Hieracii Schum. ]. ce. ? — F. rh. 1544. — An den Blättern von Crepis biennis, nicht selten, im Sommer. Um Oestrich. — II. Fungus stylosporiferus. vide Fekl. E. F. N. 56. I. — II. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Hieracii Mart. F. mosq. p. 226. — F. rh. 342. I. & III. — An den Blättern von Hieracium umbellatum, praealtum, Pilosella u. vulgatum, Picris hieracioides u. Crepis praemorsa, II. & III. nicht selten, im Herbst. 43. P. Bardanae t- — F. rh. 1669. I. — I. Fungus stylospori- ferus (nondum inveni). Uredo flosculosorum Alb. & Schw. (pr. p.) in Rbh. ir Seurs499 pi Fungus teleutosporiferus. Puceinia Bardanae, Cd. Ie. VENEN ER a ar, Ein dien Blättern von Lappa tomentosa, selten, im Herbst. Um Weinheim an der Bergstrasse. Das Aecidium unbekannt. by) 44. P. Cirsii +. — I. Fungus hymeniiferus. Aeeidium Cirsii, DC. Fl. fr. VI. 94. — An der unteren Blattfläche von Cirsium oleraceum, im Früh- ling. Im Jura von Morthier gesammelt. — UI. Fungus stylosporiferus. Uredo Cirsii Lsch. in Rbh. F. eur. 90. — III. Fungus teleutosporiferus. Puc- einia Cirsii Lsch. in Rbh. F. eur. 89. — F.rh. 340. II. & Il. — II. &II. an den Blättern von Cirsium palustre, oleraceum, tuberosum u. lanceolatum, Carduus acan- thoides, Carlina vulgaris u. Serratula tinctoria, häufig, im Herbst. 45. P. Virgaureae Lib.exs. 393. — F. rh. 343. II. —I. & U. Fungi hymeniiferi u. stylosporiferi (ignoti).,. — UI. Fungus teleutospori- ferus. — III. an den Blättern von Solidago Virga aurea, nicht selten, im Sommer. 46. P. Millefolii Fekl. F. rh. 349. II. — I. Fungus stylospori- ferus (nondum inveni). — Il. Fungus teleutosporiferus. Acervulis orbi- eularibus oblongisve, convexis; teleutosporis oblongo-clavatis, medio parum constriectis, artieulo inferiore obconico, superiore ovato, obtuso apiculatove, pallide fuscis, sti- pitibus longis, deorsum dilatatis, 48—56 Mik. long. (sine stipite). — An den Blättern von Achillea Millefolium, selten, im Sommer. Bei Oestrich. : Das Aeci- dium unbekannt. 47. P. Artemisiae Fekl. F. rh. 350. I. & I. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Artemisiae Rbh. Hdb. 111. — An den Blättern von Arte- misia Absynthium, selten, im Herbst, Bei Bacharach. — II. Fungus teleuto- sporiferus. Puceinia Artemisiarum Dub. Bot. gall. II. p. 888. — An den Blättern von Artemisia vulgaris, selten, im Herbst. Bei Biebrich, Das Aecidium unbekannt. ; 48. P. Tragopogonis +}. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Cichoracearum DC. Fl. fr. II. 239. — F. rh. 272. — II. Fungus stylospori- ferus (ignotus). — III. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Tragop. Cord. Ice. V. 50. Tab. II. F. 11 (mondum inveni). — I. An den Blättern von Tragopogon pratensis, häufig, im Frühling. > 49. P. Prenanthis }. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Pre- nanthis Pers. Syn. p. 208. — Auf den Blättern von Prenanthes purpurea im Sommer. Auf dem Jura von Morthier gesammelt. — II. Fungus stylospori- ferus. Uredo Prenanthis Schum. Saell. 232. — II. Fungus teleutospori- ferus. Puccinia conglomerata Schm. & Kze. exs. 191 (nt videtur). — II. & III. an den Blättern von Prenanthes purpurea, selten, im Nachsommer. Um Weinheim a. d. Bergstrasse und im Geisenheimer Wald. 50. P. acuminata Fckl. F. rh. 1673. II. — I. Fungus stylospori- ferus (nondum inveni). — HU. Fungus teleutosporiferus. Acervulis sparsis, erumpentibus, hemisphaerieis, atro-fuscis; teleutosporis oblongis, acuminatis, cum stipite teleutosporam dimidiam aequante, pallide fuscis. — An den Blättern von Ga- lium saxatile, selten, im Sommer. Auf der Zange bei Hallgarten. Das Aecidium unbekannt. 5l. P. Galiorum ;}. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Galü Pers. Syn. p. 207. — F. rh. 280. — An den blättern von Galium Mollugo, nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Galii Rbh. Hdb. 53. — III. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Galiorum Lk. Spec. II. p. 76. — F. rh. 351. I. & IT. — I. & II. an den Blättern und Stengeln von Galium verum, Mollugo und sylvaticum, häufig, im Sommer. 52. P. Asperulae Fekt. F. rh. 352. I. &IL— 1. Fungus stylospori- ferus. — II. Fungus teleutosporiferus in iisdem acervulis. Acervulis ele- vatıs, demum liberis, atro-fuseis; teleutosporis oblongo-clavatis, medio constrietis, articulo superiore globoso, inferiore obovato, fuseis; stipitibus angustis, loculum in- feriorem aequantibus, hyalinis; stylosporis obovatis raro globosis, asperis, in macula purpurea. — An den Blättern von Asperula odorata u. Cynanchica, selten, im Sommer, auf dem Rabenkopf und bei Lorch. Das Aecidium unbekannt. 53. P. Suceisae + — 1. Fungus hymeniiferus. Aecidium Suceisae Kirchr. in Lot. 1856. 180. — An den Blättern von Scabiosa sylvatica, sehr selten, im Sommer. Bei Kempten in Oberbaiern. — II. Fungus stylosporiferus ügnotus?) — II. Fungus teleutosporiferus. Pucc. Suceisae Kze. & Schm. myc. Hfte. I. 72. (nondum inveni). 54. P. Teucrii ;. »a. T. Scorodoniae +. — I. u. II. Fungus hymeniiferus et stylospori- ferus (ignoti). — I. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Scorodoniae Lk. Spec. I. p. 72. — F. rh. 333. III. — IH. An den Blättern von Teucrium Scorodonia, nicht selten, auf den grünen Blättern im Sommer beginnend und auf nur dürren im Winter reifend. Im Oestricher Wald. b. T. Chamaedryos }. — I. Fungus stylosporiferus (nondum inveni). — II. Fungus teleutosporiferus. P. Chamaedryos Ces. in Kl. hb. myc. 1991. — F. rh. 334. JI. — An den Blättern von Teucrium Chamaedrys, selten, im Sommer. Bei Budenheim nach der Ludwigshöhe zu. Das Aecidium unbekannt. 95. P. Glechomae DC. Fl. fr. VI. 2.55. —F. rh. 329 IT, — I.u. II. Fungus hymeniiferus et stylosporiferus (ignoti). — II. Fungus teleutosporiferus. — III. an den Blättern von Glechoma hederacea, häufig, im Herbst, 56. P. Menthae Tu. 1. c.—F. ıh. 335. IL. u. II. —_1.Fun gus hymenii- ferus. Aecidium Menthae DC. Fl. fr. VI. 95. (nondum inveni). — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Menthae Pers. Syn. p. 220. — III. Fungus teleu- tosporiferus. Puceinia Menthae Pers. 1. e. p. 227. — An den Blättern und Stengeln von Mentha sylvestris, arvensis und aquatica. II. u. III. häufig, im Herbst. 57. P. Betonicae Dc. Fi. £. VI. p. 5. _F. rh. 2224. II. I. II. Fungus hymeniiferus et stylosporiferus (ignoti). — IH. Fungus teleutosporiferus. — III. an der unteren Blattfläche von Betonica offie., selten, im Herbst. Bei Offenbach und am Judensand bei Oestrich. 58. P. Calaminthae +. — ı. Fungus hymeniiferus. Aecidium Menthae DC. Fl. fr. VI. 95. (pr. p.)? — An den Blättern und Stengeln von CH- nopodium vulgare, selten, im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. — I. Fungus stylosporiferus. Uredo Calaminthae Str. in Ann. wett. II. p- 95. (?) — Uredo Clinopodii Rbh. Hab. p- 10. — IH. Fungus teleutospori- 57 ferus. Puceinia Clinopodii DC. Fl. fr. VI. p. 57. — F. rh. 337. I. u. III., 338 IT. u. III., 336. IT. u. III. — II. u. III. an den Blättern von Calamintha offiei- nalis, Acinos u. Clinopodium vulgare, nicht selten, im Herbst. 59. P. Globulariae DC. Fi. fr. VI. p. 55. — I. u. II. Fungus hy- meniiferus et stylosporiferus (ignoti). — 11T. Fungus teleutospori- ferus. — III. an den Blättern von Globularia vulgaris u. nudicaulis, im Mai. Von Morthier im Jura und in den Alpen (Gemmi) gesammelt. 60. P. Veronicarum +. — F. rh. 1547. IN. — I. Fun gus hymenii- ferus (ignotus). — IH. Fungus stylosporiferus (nondum inveni). Uredo Veronicae Schum. Saell II. 228.? — III. Fungus teleutosporiferus. Puc- einia Veronicarum DC. Fl. fr. II. p. 594. — III. an den Blättern von Veronica montana u. spicata, selten, im Sommer. An der Aepfelbach im Oestricher Wald und im Budenheimer Wald. 61. P. Gentianae ;. — F. rh. 1668. II. — I. Fungus stylospori- ferus. Uredo Gentianae DC. Fl. fr. VI. p. 64. — U. Fungus teleutospori- ferus. Puccinia Gentianae Lk. Spee. II. p. 73. — An den Blättern von Gen- tiana eruciata u. Pneumonanthe, nicht selten, im Herbst. I. u. II. im Jura von Morthier gesammelt. Das Aecidium unbekannt. 62. P. Thesii + — 1. Fungus hymeniiferus. Aecidium Th. Desv. (nondum inveni). — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Thesii Dub. Bot. gall. 1I. 899. — III. Fungus teleutosporiferus. Puceinia Thesii Chaill. in Dub. Bot. gall. II. p. 389. — II. an den Blättern, III. an den Stengeln von Thesium pratense, selten, im Sommer. - Von de Bary bei Freiburg i. Br. gesammelt. G>GE. Buxi DO, Hhsir. „Nr pe 60.4 K. mh. 2121.18, — L,a.D. Fungus hymeniiferus et stylosporiferus (ignoti.. — UI. Fungus teleutosporiferus. — Ill. an den Blättern von Buxus sempervirens, im Früh- ling. Von Morthier im Jura gesammelt. 64. P. Bistortae +. — F. rh. 332. .u. U. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Bistortarum DC. Fl. fr. VI. p. 76. — I. Fungus teleu- tosporiferus. Puceinia Bistortae DC. Fl. fr. VI. p. 61. — An den Blättern von Polygonum Bistorta, häufig, im Frühling. Im Wisperthal. An den Blättern von Polygonum viviparum, im Sommer. Auf den Tyroler Alpen. — Das Aecidium unbekannt. 65. P. Polygonorum ;}. — F. rh. 331. 1.u. I. — I. Fungus sty- losporiferus. Uredo Polygonorum DC. Fl. fr. VI. p. 71. (pr. p.) An den Blättern von Polygonum Convolvulus, häufig, im Herbst. — II. Fungus teleu- tosporiferus. Puceinia Polygoni Convolvuli DC. Fl. fr. VI. p. 61. — An den Blättern und Stengeln von Polygonum dumetorum und amphibium, häufig, im Herbst. — Das Aecidium unbekannt. 66. P. Rumieis ;. — 1. Fungus hymeniiferus (nondum inveni). — II. Fungus stylosporiferus. F. rh. 2222. II. u. IIl. Acervulis gregariis ab epidermide lacerata einetis, fuseis; stylosporis plerumque ovatis, raro globosis, fuseis, episporio spinuloso, 32 Mik. long., 24 Mik. erass. — IIT. Fungus teleu- tosporiferus. Puceinia Rumieis Bellynk. ap. Westdp. Nouvell. not. 3. p. 21. Acervulis plerumque in caulibus, striiformibus, atro-fuseis; teleutosporis fuseis, ob- 98 longis, medio constrictis, antice obtusissimis, obscurioribus, basi in stipitem longum attenuatis. — II. an den Blättern, III. meist an den Stengeln derselben Pflanze von Rumex scutatus, sehr selten, im Herbst. An der Ruine Königstein im Taunus. 67. P. Circaeae }. — F. rh. 328. III. u. 1548. I. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium C. Ces. in Kl. hb. mye. II. 372. (nondun inveni), — U). Fungus stylosporiferus. (??) Uredo Circaeae Alb. u. Schw. ‚Consp, p. 124. — IH. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Circaea Pers. Disp. fung. p. 39. e. ic. — An den Blättern und Stengeln von Circaea lutetiana, I. u. III. nicht häufig, im Sommer. Im Oestricher Wald. Es scheint mir zweifel- haft, dass obige Uredo die Stylosporenform dieses Pilzes ist. 68. P. Epilobii T- — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Epilobii DC. Fl. fr. 11. 238. — F. rh. 1927. — An den Blättern von Epilobium mon- tanum und hirsutum, im Sommer. Auf ersterem im Jura von Morthier und auf letzterem von mir um Oestrich gesammelt. — II. Fungus stylosporiferus - et III. Fungus teleutosporiferus iniisdem acervulis. Puccinia E. DC. Fl. fr. VI. p. 61. — F. rh. 339. II. u. III. — An den Blättern von Epilobium hirsu- tum, montanum und parviflorum, häufig, im Nachsommer. 69. P. Asari Lk. Sp. II.'p. 68. F. rh. 376. IE u M Ran- gus hymeniiferus et stylosporiferus (ignoti). — III. Fungus teleuto- sporiferus. — III. an den Blättern von Asarum europaeum, nicht häufig, im Anfang des Sommers. Im Oestricher Wald. 70. P, Veratri +. — 1. Fungus stylosporiferus. Uredo Veratri DC. Eneyel. bot. VILI. p. 225. — II. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Veratri Niess]. in Verh. d. z. b. Ges. in Wien 1859. 177. — I. u. II. an den Blättern von Veratrum album, im Herbst. Von Morthier im Jura gesammelt. — Das Aecidium unbekannt. 71. P. Asparagi +. — F. rh. 378. II. u. IT. 1. Fungus hymenii- ferus. Aecidium A. Lsch. in Kl. hb. myc. 1179 (nondum inveni). — U. Fun- gus stylosporiferus. Uredo Asparagi Lsch. in Kl. hb. mye. 1180. — IH. Fungus teleutosporiferus. Puccinia Asparagi DC. Fl. fr. II. p. 595. — An den Blättern und Stengeln von Asparagus officinalis, II. u. II. häufig, im Herbst. 72. P. mixta Fekl. F. rh. 377. I. u. II. — I. Funeus hymenii- ferus (ignotus). — Il. Fungus stylosporiferus. Acervulis oblongis, sparsis, demum liberis, flavis; stylosporis globosis ovatisve, 283—32 Mik. diam. seu long., episporio glabro, dilute flavescenti. — III. Fungus teleutosporiferus. Acer- vulis elongatis, demum liberis, fuseis; teleutosporis brevissime pedicellatis, aliis septatis, medio constrietis, oblongo-clavatis, obtusis, subeurvatis, 40 Mik. long. (sine pedicello), aliis simplieibus, obovatis, 30 Mık. long. (sine pedicello) , fuseis. Tab. II. Fig. 11. III. — An den Blättern von Allium Schoenoprassum, sehr sel- ten, im Herbst. In meinem Garten. 73. P. Seirpi Tu. 1. .— FE. ıh. 3%. Lu... — Fungus stylospori- ferus. Uredo scirpina West. _Hb. erypt. Belg. 1266. — II. Fungus teleuto- sporiferus. Puceinia Seirpi Lk. Spec. II. p. 68. — I. u. H. an den Halmen 99 von Scirpus lacustris, I. selten, II. häufig, im Herbst bis Winter. Um Hatten- heim. — Das Aecidium unbekannt. 74. P. Luzulae }. — F. rh. 327. L, 2118. I. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo oblonga Rbh. Hab. 113. — 1]. Fungus teleutospori- ferus. Puceinia Luzulae Lib. exs. 94. — I. u. Il. an den Blättern von Luzula campestris (bei Budenheim), L. maxima (bei Heidelberg) und L. pilosa (im Jura), selten, im Herbst. — Das Aeeidium unbekannt. 75. P. Carieis +. —F. rh. 324.1. u. U. u. 325. I.u. II. (unter P. Punc- tum.) — I. Fungus stylosporiferus. Uredo pseudocyperi Rbh. Hdb. 120. — IH. Fungus teleutosporiferus. Puccinia carieina DC. Fl. fr. VI. p. 60. — 1. u. II. an den Blättern von Carex humilis, hirta, acuta, paludosa, pilosa, dioica, pallescens, disticha, montana, glauca und panicea, häufig, I. im Frühling, II. im Sommer. — Das Aecidium unbekannt. Die Puccinia Puncetum Lk. Spec. II. p. 67 ist mir unklar, das Vorkommen derselben auf Cariceen scheint ein Irrthum zu sein. 76. P. Andropogonis nov. sp. —1l. Fungus stylosporiferus. Uredo Andropogonis Ces. in Rbh. hb. mye. 1997. — Fekl. E. F. N. 76. e. ic. — F.rh. 407. — Stylosporis perfecte globosis, longe pedicellatis, rubro-fuseis, laevibus, 26 Mik. diametr. — An den Blättern von Andropogon Ischaemum, selten, im Herbst. Bei Biebrich. Im Jura von Morthier gesammelt. — I. Fungus teleutosporife- rus. — F. rh. 2223. — Teleutosporis in fungi stylosporiferi acervulis sed serius ortis, ovatis oblongove-ovatis, utrimque obtusissime rotundatis, uniseptatis, ad septum constrietis, loculis uniguttulatis, eum stipite filiformi, quandoque oblique adnato, teleutosporam aequantilongiorive, hyalino, 32—36 Mik. long. (sine stipite), 24 Mik. crass., fuscis. Tab. VI. Fig. 27. a. stylospor., b. teleutospor. Endlich gelang es mir nach langem, vergeblichem Suchen, die zweite Fruc- tifieation dieses so eigenthümlichen Brandpilzes, zu meiner grossen Freude, auf- zufinden und zwar an solchen Blättern, die mit den Uredoräschen schon zu faulen anfingen. Ein weiterer eclatanter Beweis der Zusammengehörigkeit zweier Pilz- formen. — Welches nun das dahingehörige Aeeidium ist, müssen Aussaatversuche feststellen, wahrscheinlich ist es, wie bei allen Gras bewohnenden Puceinien, auf anderen Pflanzen (dicotyledonischen) zu suchen. 77. P. paliformis nov. sp. — I. Fungus stylosporiferus (nondum vidi.) — II. Fungus teleutosporiferus. Acervulis sparsis, orbieularibus, conve- xis, atro-fuseis; teleutosporis oblongis, loculo superiori cum appendiculo, paliformi, obtuso acuminatove, magnitudine loculi terminalis, cum stipite teleutosporam dimidiam aequanti, in internodiis constrictis, fuscis. Tab. II. Fig. 17. — An den Blättern von Koeleria eristata, im Frühling. Von Morthier im Jura gefunden. Das Aecidium unbekannt. 78. P. straminis de Bary in Ann. se. nat. Ser. 5. tom. 5. 1866. — I. Fungus hymeniiferus. Aceidium Asperifolii Pers. Syn. p. 208. — F. rh. 274. — An den Blättern von Anchusa officinalis und Lycopsis arvensis, nicht selten, im Sommer. — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Rubigo-vera DC. Fl. fr. VI. p. 83. — III. Fungus teleutosporiferus. Puce. stramipis Fekl. E. F. N. 41. ec. ic. — F. rh. 321. II. u. Ill. — An den Blättern und Blattschei- den von Secale cereale, Triticum vulgare, Calamagrostis Epigejos u. Hordeum vul- 60 gare, häufig, II. im Sommer an den lebenden Pflanzentheilen, III. im Herbst an den lebenden, meist aber an den welken und trockenen Pflanzentheilen. 79. P. graminis de Bary I. c. — I. Fungus hymeniiferus. Aeei- dium Berberidis Gmel. Syst. 1473.— F. rh. 278.— An den Blättern und Früch- ten von Berberis vulgaris, gemein, im Frühling. — I. Fungus stylospori- ferus. Uredo linearis Pers. Syn. p. 216. — II. Fungus teleutosporife- rus. Puccinia graminis Pers. Disp. fung. 39. ce. ie. — F. rh. 319. II. u. IH. — An den Blättern und Blattscheiden von Secale cereale, Tritieum vulgare u. repens, Lolium perenne u. Phleum pratense, gemein, II. im Sommer, III. im Herbst und Winter. 80. P. coronata de Bary l. ce. — I. Fungus spermogonium. In sequentis acervulis juvenilibus. — II. Fungus hymeniiferus. Aecidium elon- gatum Lk. Spec. II. 63. — F. rh. 277. — An den Blättern, Blattstielen und jungen Aestchen von Rhamnus Frangula, cathartiea u. alpina, häufig, im Sommer. Auf letzterem im Jura von Morthier gesammelt. — III. Fungus stylospori- Keruss Cr aBckl- En. BE. ıN242. 7. ee. Sy Fungus teleutosporife- rus. P. coronata Cd. Ie. I. 6. Tab. 2. Fig. 96 (male!) — F. rh. 322. II. u. IV. — HI.u.IV. an den Blättern und Blattscheiden von Lolium perenne, Agrostis stolonifera, Aira caespitosa und Avena sativa, häufig, im Herbst. 81. P. Brachypodii Fek. F. rh. 323. 1. u. II. — I. Fungus stylo- sporiferus. Acervulis parvis, linearibus, fuseis; stylosporis simplieibus, aliis glo- bosis, aliis obovatis, longe pedicellatis, fuseis. — II. Fungus teleutospori- ferus. Acervulis linearibus, plerumque tectis, atro-fuseis, teleutosporis obtuso- elavatis, medio constrietis, brevissime pedicellatis, fuscis. Tab. II. Fig. 16. — I. u. H. an den Blättern und Blattscheiden von Brachypodium sylvaticum, häufig, im Herbst. Das Aeeidium unbekannt. 82. P. arundinacea Tul. 1.c.— F.rh. 3%. Lu. _L Fungus stylosporiferus. Uredo arundinacea Houel in Act. Lill. 1828. P- 36. e. ic. — IH. Fungus teleutosporiferus. Puccinia arundinacea Hedw. Fung. ined. T. 6. — I. u. II. an den Blättern und Blattscheiden von Phragmites communis, sehr häufig, im Herbst. — Das Aecidium unbekannt. 65. Pucecinella Fuckel. Mit dreifachem Generationswechsel, Sonst ganz wie bei Puccinia, nur dass den Teleutosporen das obere Fach fehlt, sie mithin einfächerig, mit gesondertem Stiel, sind. Hiernach haben sie eine keulen- oder auch keilförmige Gestalt. Denkt man sich das obere Fach da- rauf, so hat man die Puceinia graminis und man könnte sie für eine unfertige Puecinia halten. Diese eigenthümliche Sporenform veranlasste mich, meine früher aufgestellte Gattung Puccinella, die ich in meinen F. rh., nach Tul., wieder als Uromyces aufführte, beizubehalten, um so mehr, da eine weitere Art aufgefunden wurde. 1. P. Junei FeXl.— 1. Fungus hymeniiferus. (?) Aeeidium zonale Dub. Bot. gall. II. p. 906. — F. rh. 1543, _ An den Blättern von Pulicaria dysenterica, selten, im Sommer. Am Neuhof. Obgleich ich hier ein (?) gemacht und keine direkten Aussaatversuche machen 61 konnte, indem mir hier ein weiterer Standort für Juncus obtusiflorus fehlt, so bin ich doch fest überzeugt, dass dieses Aecidium zu P. Junci gehört. Ich beobachte beide nun schon seit langen Jahren, wie sie stets nebeneinander und nur auf der- selben kleinen Sumpfwiese wachsen. Das Aecidium kommt sonst hier in der gan- zen Gegend nicht mehr vor. Das nächste Frühjahr werde ich aber die Teleuto- sporen auf die Blätter der sonst überall von Aecidium freien Pulicaria dysente- rica bringen und den Erfolg mittheilen. — II. Fungus stylosporiferus et III. Fungus teleutosporiferus. Cfr. Fekl. E. F. N. 87. c. ic. (unter P. truncata). Uredo Junei Str. ann. Wett. II. p. 105. — Uromyces Junci Tul. — F. rh. 379 II. u. Ill. (unter Uromyces Junci Tul.) — H. u. III. an den Halmen und Blättern von Juncus obtusiflorus, selten, im Herbst. II. kommt etwas früher. Auf einer Sumpfwiese am Neuhof und bei Heidesheim. 2. P. graminis }. — F. rh. 2124. I.u.I. — I. Fungus stylo- sporiferus. Acervulis minutis, demum liberis, convexis, elongatis; stylosporis globosis, glabris, pedicellatis, 24 Mik. diam. — 1I. Fungus teleutospori- ferus. Uromyces Dactylis Otth. in Verhdlg. d. Bern. nat. Ges. Acervulis semper tectis, in macula flavescenti, orbicularibus elongatisve, planis, atro-fuseis; teleuto- sporis clavatis, obtusis rotundatisve, subtillissime elathratis, pedicellatis, fuscis, 26—28 Mik. long. (sine stipite), 16—18 Mik. crass., pedicello 16 Mik. long. Tab. II. Fig. 19. a. b. (I. u. I.) — An den Blättern von Poa nemoralis und Dactylis glomerata, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Das Aecidium unbekannt. 66. Uromyces (Tulasne 1. ce.) De Bary. Wie bei Puceinia, nur sind die Teleutosporen einfächerig, mit mehr oder weniger entwickeltem Stielchen, dickwandig, und, mit nur wenigen Ausnah- men, glatt. 1. U. Ficariae +}. — I. Fungus hymeniiferus. Aeeidium Ranun- culacearum DC. Fl. fr. VI. 97. — F. rh. 265, 263 u. 264. — An den Blättern von Helleborus foetidus (im Jura), Thalietrum minus, Ranunculus repens, acris, bulbosus u. Ficaria, nicht selten, im Frühling. — Ob die auf beiden ersten Mutterpflanzen auch hierhin gehören, scheint mir indessen zweifelhaft. Letzteres vielleicht zu Puceinia Thalictri Chev. gehörig. — U. Fungus stylosporiferus (ignotus). — IH. Fungus teleutosporiferus. Uredo Ficariae Alb. u. Schwz. Consp. p. 128. — F. rh. 393. III. — III. an beiden Blattflächen und Blattstielen von Ranunculus Ficaria, häufig, im Frühling- 2. U. Aconiti nov. sp. — Stylosporis et teleutosporis in acervulo orbiculari, fusco, erumpenti communi, primo globosis ovatisve, glabris, pallide flavescentibus; teleutosporis ovatis, obtusis, basin versus parum attenuatis, brevissime pedicellatis, atro-fuseis. — An der oberen Blattfläche von Aconitum Lycoctonum, im Sommer. Im Jura von Morthier gefunden. Das Aecidium unbekannt. 3. U. Silenes nov. sp. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium exhibens. Cupulis gregariis, plerumque hypophyllis, in macula expallescenti, disco aurantiaco, margine lacerato, laciniis 4—6, inciso-dentatis, hyalinis, diametrum cupuli aequanti- bus, patentibus; sporidiis hyalinis, angulato-globosis, e majoribus, nucleis 1—2, globosis ovatisve, aurantiacis, 16 Mik. diametr. — An den Blättern von Silene 62 nutans, auf demselben Standort, wie die unteren, im Frühling. Dieses Frühjahr erst hatte ich die Freude, auch diese interessante Aecidiumform aufzufinden. — II. Fungus stylosporiferus. Acervulis sparsis, pallide fuseis; stylosporis globosis, subasperis, flavis. — III. Fungus teleutosporiferus. — F. rh. 392. IT. u. III, 2220 1. Vide Fekl. E.F.N. 95. c. ie. (unter U. Solidaginis irr- thümlich). — Caeoma Silenes Schlchtd. Berol. II. p. 128. — Uromye. inaequialta Lsch. in Rbh. F. eur. 94. — II. an den lebenden, III. an den welken Wurzel- blättern von Silene nutans, selten, im Herbst. Am Judensand b. Oestrich. 4. U. Phaseolorum de Bary in Ann. sc. nat. Ser. IV. Tom. XX, — 1. Fungus hymeniiferus. Aecidium Phaseolorum Wllr. 1. e. p. 256. — F. rh. 267. -- A. candidum Bon. — Auf den Blättern von Phaseolus vulg., nicht häufig, im Sommer. Um Oestrich. — II. Fungus stylosporiferus. Caeoma rufum Bon. in Rbh. F. eur. 194. — II. Fungus teleutosporiferus. Caeoma apiculorum Bon. in Rbh. F. eur. 193. — Uredo appendiculata Autor. — F, rh. 382. Il. u. III. — II.u.II]. an den Blättern der kultivirten Arten von Phaseolus gemein, im Spätsommer, 5. U. Pisi de Bary 1. . — E: rh. 380.L.u. 1. —ı Fungus stylo- sporiferus cum II. Fungo teleutosporifero in codem folio. Lu. 1. Uredo Pisi DC. Fl. fr. II. 224. — An den Blättern und Stengeln von Pisum ativum, gemein, im Sommer. Die Aecidienform sah ich noch nicht. 6. U. Fabae de Bary in Ann. sc. nat. Ser. IV. T. XX _ ER rh. 381. I. u. II. — I. Fungus stylosporiferus. Uredo Fabae DC. Fl. fr. VL 69. — II. Fungus teleutosporiferus. — I. an den Blättern, II. an den welken oder dürren Stengeln von Vicia Faba, häufig, I. im Sommer, 1I. im Herbst und Winter. Die Aeeidienform sah ich noch nicht. Cfr. de Bary 1. ce. 7. U. Vieiae 2% rn 390 mu m Or Fungus hymeniife- rus. Accidium V. Opiz. (nondum inveni). — II. Fun gus stylosporiferus. — 11. Fungus teleutosporiferus. Uredo Leguminosarum a. Vieiarum Rbh, Hab. «2. — II. an den Blättern, II. an den Stengeln von Vieia sativa und sepium und Ervum Lens, häufig, im Herbst. 8. U. Dathyri }. — F. rh. 383.1. u. IL — I Fungus stylospori- ferus. — II. Fungus teleutosporiferus. — I. u. U. Uredo apiculata Autor. (pr. p.\. — U. Uromyces apieulatus Lev. (2) -- I. an den Blättern, II. an den Blät- tern und Stengeln von Lathyrus pratensis u. sylvestris, nicht selten, im Sommer. Um Oestrich. Das Aecidium unbekannt. 9. U. Laburni f- — F. rh. 334. 1I.— I. Fungus stylosporiferus cum Il. Fungo teleutosporifero in eodem folio. Uredo Laburni DC. Fl. fr. VI. p. 63. — I. u. U. an der unteren Blattfläche von Cytisus Laburnum, sel- ten, im Herbst. Auf den Blättern, bei Schaffhausen gesammelt, sitzen IL u. II. in besonderen Räschen, während auf denen im Rheingau gesammelten nur II. Das Aecidium unbekannt. 10. U. Orobi +. — ı. Fungus hymeniiferus. Aecidium Legumino- sarum Rbh. Hdb. 186. — F. rh. 266. — An den Blättern von Orobus tuberosus, selten, im Frühling. Im Wisperthal. — II. Fungus stylosporiferus. — 63 III. Fungus teleutosporiferus. Uredo Orobi Schum. Fl. saell. II. p. 232. — F. rh. 385. I. u. IH. — II. an den Blättern, III. an den Blättern und Stengeln von Orobus tuberosus und vernus, häufig, im Sommer. 11. U. Genistae +. — F. rh. 387. II. — I. Fungus stylosporife- rus. — An den Blättern von Cytisus sagittalis- und Genista pilosa, nicht selten, im Herbst. — II. Fungus teleutosporiferus. I. u. II. Uredo Leguminosa- rum e Genistarum Rbh. Hdb. 62. — II. An den Stengeln von Cytisus sagittalis, nicht selten, im Herbst. Das Aecidium unbekannt. 12. U. Trifolii +. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Trifolüi repentis Cast. in Kl. hb. mye. 1994. — F. rh. 1541. — An den Blättern und Blattstielen von Trifolium repens, selten, im Frühling. Um Eberbach. — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Anthyllidis Grev. in Sm. Flor. brit. V. p. 383. — Ill. Fungus teleutosporiferus. Uredo Trifoli DC. Fl. fr. VI. p. 66. — F. rh. 383 II. u. 11]., 391 D., 389 II., 886 II. u. II. — UI. u. III. an den Blättern von Trifolium repens, montanum, medium und hybridum und Medicago lupulina, häufig, im Sommer. II. an den Blättern von Anthyllis Vulneraria und ÖOnobrychis sativa, II. u. Ill. an Lotus corniculatus. 13. U. phyteumatum Fekl.— I. Fungus hymeniiferus. Aecidium. Cupulis gregariis, margine subtiliter regulariter laceratis, candidis; sporidiis angulato- globosis, flavis, 16 Mik. diametr. -— Auf der unteren Fläche jüngerer Wurzelblät- ter von Phyteuma orbieulare, im Frühling. Im Jura (Morthier). — ll. Fungus stylosporiferus (ignotus). — 11l. Fungus teleutosporiferus. Uredo phyt. DC. Fl. fr. VI. 65. — Uromyces phyt. Fr. S. v. Se. p. 5l4. — III. an der unteren Blattfläche von Ph. spicatum, im Frühling. Im Jura (Morthier.) 14. U. Calystegiae de Bary in litt. -- I. Fungus hymeniiferus. — 1. Fungus stylosporiferus. — Ill. Fungus teleutosporiferus in iisdem foliis. Uredo Convolvuli Str. in Ann. wett. II. 96. - Aecidium Con- volvulacearum (es. in Kl. hb. myc. 1492. — An den Blättern von Calystegia sepium, sehr selten, im Sommer. Von de Bary bei Frankfurt a/M., am Mainufer gefunden. 15. U. Scrophulariae Fekl. — F. rh. 395. 1. wu IL — I. Fungus stylosporiferus. Uredo Scrophulariae Lsch. in Kl. hb. mye. 489. — Aeei- dium 8. DC. 1. ce. — I. Fungus teleutosporiferus. Acervulis irregulariter rotundatis, saepe confluentibus, ab epidermide tectis, dein liberis, atro-fuseis, fungi stylosporiferi acervos eircumdantıbus, in macula exarida; teleutosporis ova- tis, apiculatis, fuseis, pedicello longo, hyalino. — 1]. u. I. an den Blättern und Stengeln von Scrophularia Ehrharti, selten, im Herbst. An der Arnsbach im Oestricher Wald. 16. U. Valerianae Fekl. — 1. Fungus h ymeniiferus. Aecidium Vale- rianearum Dub. Bot. gall. II. p. 908. — F. rh. 273. — Auf den Blättern von Valeriana offieinalis, selten. im Frühling. Bei Eberbach. — Il. Fungus stylo-_ sporiferus. Uredo Valerianae DC. Fl. fr. VI. p. 68. — IIl. Fungus teleuto sporiferus. — F. rh. 394. II. u. III. — Acervulis semper tectis, minimis, con- finentibus, epidermidem griseam coloratam vix tumefacientibus; teleutosporis ovatis, subapieulatis, pedicellatis, fuseis. — Il. an den lebenden Blättern von Valeriana 64 offieinalis und dioica, III. an den welken Blättern von Valeriana offieinalis, II. häufig, im Sommer, III. selten, im Spatherbst. Im Oestricher Wald. Letztere wurde auch von Morthier im Jura auf V. montana gefunden. 17. U. Betae Kühn in Bot. Zeitg. 1869. sp. 540. — F. rh. 398. il. u. III. — I. Fungus hymeniiferus. — U. Fungus stylosporiferus. Uredo Betae Pers. Syn. p. 220. — IH. Fungus teleutosporiferus. — H. an der Blattfläche, III. an den Blattstielen von Beta vulgaris, häufig, im Herbst. — I. wurde kürzlich von Kühn in Halle an den Blättern der zum Samen gesetzten Beta vulg. entdeckt. 18. U. Polygoni }. — I. Fungus hymeniiferus. Aeeidium avicu- lariae Kze. in Fic. Fl. Dresd. p. 129. — An den Blättern von Polygonum avicu- lare, selten, im Frühling. Bei Oestrich. — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Polygoni aviculariae Alb. u. Schw. Consp. p. 127. — II. Fungus teleuto- sporiferus. Capitularia Polygoni Rbh. Bot. Zeit. 1851. p. 449. — F. rh. 399. II. u. III. — II. an den Blättern, III. an den Stengeln von Polygonum avicu- lare, häufig, II. im Sommer, III. im Herbst. 19. U. Rumicum +. — I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Rumi- eis Schlechtd. Fl. ber. II. p. 114. — F. rh. 1664. (unter A. rubellatum F. Rumi- eis). — An den Blättern von Rumex crispus und obtusifol., selten, im Sommer. Am Rheinufer bei Oestrich. — II. Fungus stylosporiferus. Uredo Rumi- cum DC. Fl. fr. VI. p. 66. (pr.p.) — III. Fungus teleutosporiferus. Uro- myces fraternus Lsch. in Rbh. hb. myc. II. 693. — F. rh. 397. I. u. III. — U. u. III. an den Blättern von Rumex crispus, obtusifolius und Acetosa, häufig, im Sommer und Herbst. 20. U. tuberculatus Fekl.— I. Fungus hymeniiferus. (?) Aecidium Euphorbiae Pers. Syn. p. 211. — F. rh. 279. — An der unteren Blattfläche von Euphorbia Cyparissias u. Gerardiana, häufig, im Frühling. — I. Fungus sty- tosporiferus. Uredo scutellata Pers. Syn. p. 220. — Uromyces se. Aut. ser. — F. rh. 396. — III. Fungus teleutosporiferus. Uredo tuberculata Fekl. E. F. N. 86. — F. rh. 408. — II. an der unteren Blattfläche von Euphorbia Cyparissias u. Gerardiana, häufig, im Frühling. III. an den Blättern, meist aber an den Stengeln von Euphorbia exigua, sehr selten, im Herbst. Zwischen Hattenheim und Hall- garten. — Ich glaube wohl, dass diese Combination die richtige ist, doch bedarf sie noch eingehenderer Untersuchung. 21. U. acutatus Fekl. — 1. Fungus stylosporiferus. — F.rh. 1931. — Acervulis minutis, erumpentibus, aurantiacis; stylosporis aurantiacis, aliis glo- bosis, 24 Mik. diam., aliis ovatis, 32 Mik. long., 22 Mik. crass. — An den Blät- tern von Allium sphaerocephalum, häufig, im Frühling. — II. Fungus teleu- tosporiferus. — F. rh. 1666. (v. addend.) — Acervulis primo teetis, dein per epidermidem longitudinaliter fissam erumpentibus, atro-fuseis; teleutosporis ovatis obovatisve, breviter stipitatis, apice hyalino-apiculatis, subtilissime clathratis, fuseis. Tab. H. Fig. 20. — An den Blättern von Allium sphaerocephalum u. Gagea ar- vensis, nicht selten, im Frühling. Das Aecidium unbekannt. | 22. U. ambiguus (Tul.) +. — F. rh. 400. I. ul. — I. Fungus sty- iosporiferus. Uredo limbata Rbh. Hab. 115. — I. Fungus teleutospo- 65 riferus. Uredo ambigua DC. Fl. fr. VI. p. 64. — I. u. II. an den Blättern von Allium Seorodoprasum, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. — Das hierhin gehörige Aecidium wird wahrscheinlich das A. alliatum Rbh. sein, 23. U. concentricus Fekl.— I. Fungus hymeniiferus. Aecidium Seillae f. — A. scillinum Dur.? — F. rh. 282. — Saceulis eylindraceis, albis, margine laceratis, in circulum oblongum dispositis, in macula expallescenti; sporidiis irregulariter rotundatis, aurantiacis. — An den Blättern von Seilla bifolia, nicht selten, im Frühling. Auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. — II. Fungus stylosporiferus. Stylosporis globosis, rubellis, majusculis, cum teleutosporis in acervulo communi. — III. Fungus teleutosporiferus. Uromyces concentricus Lev. — F. rh. 401. II. u. IIl. — An den Blättern von Seilla bifolia, selten, im Frühling. Auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. 67. Trachyspora Fuckel. Von dieser Gattung ist bis jetzt nur ein doppelter Generationswechsel be- kannt. Sonst ähnlich wie bei der vorigen, sind hier die Teleutosporen einzellig, aber viel grösser und diekhöckerig, mit kurzem, dickem Stiel versehen. 1. T. Alchemillae Fekt. in Bot. Zeit. 1861. N. 35. — F. rh. 318. I.u.II. — I. Fungus stylosporiferus. Uredo Alchemillae Pers. Syn. p. 215. — U. Fungus teleutosporiferus. Caeoma minutum Lib. exs. 292. — Teleuto- sporis globosis ovatisve, simplieibus, tuberculosis, erasso-pedicellatis, fuscis. Tab. II. Fig. 21. — I. u. H. an der unteren Blattfläche von Alchemilla vulgaris, I. häufig, II. selten, im Sommer. Im Oestricher Wald, an der unteren Aepfelbach. 68. Podisoma Oersted, Overs. Dansk. Vidensk. Selsk. 1866. 8. 185. Vergl. Bot. Zeit. 1867. S. 94 u. 104. Auch hier ist bis jetzt nur ein zweifacher Generationswechsel bekannt und zwar die Aecidien- und Teleutosporenform. Cfr. Oersted 1. c. — Die Teleuto- sporen sind zweifächerig, wie bei Puceinia, mit sehr langen Stielen. 1. P. fuscum Oersted I. c. — I. Fungus hymeniiferus. Roestelia cancellata Reb. Flor. neom. p. 330. — F. rh. 283. — An den Blättern von Pyrus communis, häufig, im Herbst. — I. Fungus stylosporiferus (ignotus). — III. Fungus teleutosporiferus. — F.rh. 416. — Podisoma Juniperi Sabinae Fr. 8. v. Se. p. 474. — Podisoma fuscum Dub. Bot. gall. II. p. 881. — Bischoff Crypt. Tab. 77. Fig. 3882 u. 3883. — An der Rinde von Juniperus Sabina, selten, im Frühling. Bei Bonn von Dreesen gesammelt. 2. P. clavariaeforme Duby Bot. gall. II. p. 881. - F. rh. 415. — I. Fungus hymeniiferus et stylosporiferus (ignoti). — II. Fungus teleutosporiferus. Podisoma Juniperi communis Fr.S. v.Sc. p. 474. — Bisch. Crypt. Tab. 77. Fig. 3880. — An den Aesten von Juniperus communis, selten, im Frühling. An der Arnsbach, im Oestricher Wald. Obwohl hierher das Cera- titium Mali (Schum.) als Aecidiumform gehört? Ich beobachtete beide öfter in Gesellschaft. 69. Gymnosporangium Link. Sp. II. p. 127. Bisher ist nur eine Sporenform bekannt. Von der vorigen nicht wesentlich verschieden, unterscheidet sie sich von derselben durch das mehr verflachte, gallert- artige Fruchtlager und die viel kürzer gestielten Sporen. Jahrb. d, nass. Ver. f. Nat. XXII u. XXIV. 5 66 1. G. Juniperi Lk. Spec. II. p. 127. —F. rh. 413. — Fungus teleu- tosporiferus. Bischoff Crypt. Fig. 3881. — An den Aesten von Juniperus communis, selten, im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. 70, CGronartium Tulasne Ann. sc. nat. 1854. I. Br 1887 e..ic. Mit dreifachem Generationswechsel. Die Spermogonien erscheinen als kleine Pusteln, mit sehr kleinen, ovalen Spermatien. Meist aus der Mitte der etwas später erscheinenden Stylosporenhäufchen (Uredo) erheben sich säulenartige, faden- förmige Fruchtträger (Hymenien) von zelliger Structur, welche auf ihrer Aussen- fläche, auf viertheiligen Basidien, die kleinen, einfachen, kugeligen Teleutosporen tragen. 1. ©. asclepiadeum Tul. l. ce. — F. rh. 411. U. u. IH. — I. Fungus spermogonium. — U. Fungus stylosporiferus. Uredo Vincetoxiei DC. Fl. fr. VI. p. 85. — III. Fungus hymeniiferus seu teleutosporiferus. Cronartium asclepiadeum Fr. Obs. I. 220. — II. u. III. an den Blättern von Cynanchum Vincetoxicum, selten, im Herbst. Bei Gaualgesheim. Auf den Blättern von Gentiana asclepiadea sammelte es Morthier, II. u. III., im Jura, I. etwas früher. 2. C. Paeoniae Tul. 1. c.—F. rh. 412. I. & I. — I. Fungus stylo- sporiferus. Uredo Paeoniae Cast. Cat. pl. mars. 217. — Fungus hymenii- ferus. Cronartium Paeoniae Cast. 1. c. 211. — Sphaeria flaceida Alb. u. Schw. l. ec. p. 31. — An den Blättern von Paeonia off., I. sehr selten, II. selten, im Sommer — Herbst. Hinter dem Kursaal in Wiesbaden. Die Spermogonien sah ich noch nicht. Annnnnnnmnnannne II. PHYCOMYCETES De Bary 1. c. Die Sporenbildung erfolgt theils durch suceedane Abschnürung (d. h. die Sporen werden nır an einem Punkte der Basidie in mehreren Abschnürungen nach und nach gebildet), theils durch Zell- theilung. VI Peronosporei De Bary 1. e. Alle bewohnen nur lebende Pflanzentheile. Bei dieser, wie bei der folgen- den Familie ist eine geschlechtliche Fortpflanzung bestimmt nachgewiesen. Vergl. de Bary Morph. p. 155. Als ächte Schmarotzer werden die Glieder dieser Fa- milie ihren Nährflanzen mehr oder minder schädlich. “1. Peronospora De Bary in Ann. se. nat. ser. IV. t. XX, Mit zweifachem Generationswechsel. Die Conidien tragenden Hyphen brechen durch die Oberhaut der Nährpflanze hervor. Während ihr Mycelium im Paren- chym wuchert, erheben sich auf der Oberfläche unten einfache, oben meist baum- förmige, wiederholt diehotomisch ästige, nicht septirte Hyphen, welche an ihren 67 Enden meist einfache runde oder längliche Conidien (oder sog. Zoosporangien), abschnüren. In der Regel erst nachdem die Conidien abgestorben, bilden sich auf demselben Mycelium im Parenchym der Nährpflanze die verhältnissmässig grossen Oogonien, mit der im Innern liegenden, meist braungefärbten Oospore, mit entwickeltem Episporium. Letztere überwintern. 1. P. pygmaea (Unger (unter Botrytis) Exanth. p. 172.) de By. l.e. No. 4. o. vulgaris de By. 1. c. 4. — F. rh. 2. (unter P. macrocarpa Cd. Conidüs Oogonisque) — An den Blättern von Anemone nemorosa und ranuneuloides, häufig, im Frühling. ß. elongata de By. 1. c. 4. — Wurde von de Bary auf A. nemorosa bei Frei- burg i. Br. gesammelt. 2. P. Ficariae (Tu. Compts. rend. 26. janv. 1854.) de By. 1. e. 17. — F. rh. 3. Fungus integer. — Häufig an der unteren Blattfläche von Ranuncu- lus Ficaria und repens, im Frühling. 3. P. Myosuri nov. sp. — Fungus conidiophorus. — Caespitibus laxis, sordidis; hyphis erectis; ramis primariis subreetis, diehotomo-ramosis, ramis ultimis ceurvatis, subultimis brevioribus, reetis; conidis ellipsoideis, dilute flaves- centibus. Die Blätter von Myosurus minimus ganz umgebend, sehr selten, im Frühling. Einmal von Const. Fellner bei Frankfurt a. M. gesammelt. 4. P. pulveracea Fekl. F.rh.1.— Fungus conidiophorus. — Caes- pitibus densissime effusis, aequaliter pulveraceis, griseis; hyphis subereetis, ramosissi- mis, ramis ultimis subaequalibus, erecto-patentibus; conidiis ovato-globosis. An den Blättern von Helleborus foetidus, selten, im Frühling. Im Wisper- thal bei Lorch. 5. P. arborescens (Berk. (unter Botrytis) I. H. Soc. Lond. I. p. 31. c. ie.) de By. 1. c. 23. — F. rh. 4&13. Fungi conidiophori & 1905 Fungus oogoniphorus. — An der Unterseite der jüngeren und älteren Blätter von Pa- paver dubium und P. Rhoeas, häufig, im Frühling und Sommer. 6. P. Corydalis de By. l.c. 8. — F. rh. No. 1901. Fungus coni- diophorus. — Auf der unteren Seite der Blätter von Corydalis cava im Früh- ling. Bis jetzt nur im unteren Greifenglauer Wald. 7. P. affinis (Rossm. in Rbh. Herb. mye. Ed. II. 489) de By. 1. e. 19. — F. rh. 22. Fungus integer. — An der unteren Blattfläche von Fumaria offiei- nalis, selten, im Sommer. Auf Aeckern um Hattenheim. 8 P. parasitica (Pers. (unter Botrytis) Obs. I. p. 96.) de By. l.e. 7.—F. rh. 5, 6, 7,8, 1501 u. 1502. Fungi eonidiophori. — In Formen, von oft sehr -verschiedenem Ansehen, kommt dieselbe an den Blättern, Stengeln, Fruchtstielen und Kelchen sehr vieler Cruciferen vor, besonders häufig auf Capsella Bursa pa- storis; sodann beobachtete ich sie bis jetzt auf Cheiranthus Cheiri, Dentaria bul- bifera, Thlaspi arvensis, Draba verna, Erysimum Alliaria, Camelina dentata, Diplo- taxis tenuifolia, Alyssum calyeinum und Brassica Napus. 9. P. crispula Fekl. F. rh. 23. Fungus conidiophorus. — Caespi- tibus laxis, dein in maculis exaridis; hyphis erectis, dichotomo-ramosis, ramis eris- pulis, eurvatis, ramulis ultimis inaequalibus, eurvatis; conidiis globosis. 5* 68 An der unteren Blattläche von Reseda luteola, im Mühlthal bei Nassau a. d. Lahn, im Sommer, selten. 10. P. Herniariae de By. 1. ce. 27. Fungus integer. — An der un- teren Blattfläche von Herniaria glabra fand ich dieselbe im Wisperthal bei der Kammerburg, im Sommer. Von de Bary wurde sie auf Herniaria hirsuta bei Wal- dorf in der Gegend von Frankfurt gefunden. Sie scheint selten zu sein. 11. P. Alsinearum (Casp. Berl. Acad. 1855.) de By. 1. ce. 1. — F. th. 15, 20, 21 u. 22. Fungus integer. — An den Blättern, Stengeln, Blüthen- stielen und Kelchen, besonders häufig auf Stellaria media, selten auf Lepigonum - rubrum, Scleranthus annuus und Cerastium glomeratum, im Frühling. Protomy- ces Stellariae Fekl. E. F. N. 2. ce. ic. ist der Oosporen tragende Pilz. 12. P. Dianthi de By. 1.e.14. — F.rh. 16. Fungus conidiophorus. — An der unteren Blattfläche jugendlicher Pflänzchen von Agrostemma Githago, selten, im Frühling. Zwischen Hallgarten und dem Steinberg. Morthier fand sie bei Neuchatel auf Silene inflata, im Sommer. 13. P. Holostei (Casp. in Rbh. hb. mye. ed. 2. 774.) de By.1. c. 15. — F. rh. 17. Fung. integer. — An den Blättern von Holosteum umbellatum, nicht selten, Anfangs Frühling. Um Oestrich. 14. P. Arenariae (Berk. (unter Botrytis.) J.H. Soc. 8.1. 31. Tab. 4.) de By. 1. c. 13. — F. rh. 18. Fung. integer. — An der unteren Blattfläche von Moehringia trinervia, häufig, im Frühling bis Sommer. 15. P. obovata (Bon. in Rbh. Fung. eur. 289.) de By. 1. c. 28. — F. rh. 19. Fung. integer. — Die Stengel und Blätter von Spergula arvensis be- wohnend, selten, im Frühling. Um die Pfingstmühle bei Oestrich. 16. P. Erodii Fckl.F.rh.2102. Fungus conidiophorus. — Caespiti- bus densis, sordidis; hyphis erectis, erassis, dichotomo-ramosis, ramis fasciculatis, curvatis, ramis ultimis subultimisque brevibus, subeurvatis; conidiis globosis, lutescentibus. An beiden Blattflächen von Erodium eieutarium, sehr selten, im Sommer. Auf Aeckern zwischen Oestrich und Mittelheim. 17. P. conglomerata Fekl. F. rh. 25. Fungus eonidiophorus. — Caespitibus effusis, e caespitulis glomeratis compositis, dein fuseis; hyphis ereetis, dichotomo-ramosis, ramo ultimo longo, curvato, subultimo brevi, horizontaliter patenti; conidiis globosis, lutescentibus. An der unteren Blattseite von Geranium pusillum, selten, im Frühling. Bei Erbach und Oestrich. 18. P. pusilla (Unger (unter Botrytis nivea) Exenth. p. 172. pr. p.) de By. l.e. 3. — F. rh. 26. Fungus conidiophorus. — An der unteren Blatt- fläche von Geranium pratense, auf den Wiesen um Oestrich, häufig, im Sommer. Auf G. sylvaticum fand sie de Bary bei Freiburg i. Br. und Morthier im Jura. 19. P, Vieiae (Berk. (unter Botrytis) 1. c. I. p. 31.) de By. l.e. 11. — F. rh. 1504 u. 1602. Fungi integri. — An beiden Blattflächen von Vicia Cracca, nicht häufig, seltner an den Hülsen von Ervum monanthos, auf letzterer im Wisperthal bei Lorch. 20. P. Trifoliorum de By.1.c. 18. — F.ıh.1503 u.9. Fungi integri 69 u. 2201 in Orobo tub. — Häufig an der unteren Blattfläche von Trifolium medium, Orobus tuberosus und Medicago sativa, nicht selten, im Sommer. 21. P. Chrysosplenii Fekl. F. rhen. 1509. Fungus eonidiopho- rus und 1902. Fungus oogoniphorus. — Caespitibus conidiophoris laxis, tenuibus, albis; hyphis erectis, dichotomo-ramosis, ramis primariis conniventibus, ultimis subaequalibus, rectis, obtusangulo-divaricatis, obtusis; conidiis ovalibus, magnis; oosporis globosis, laevissimis, magnis, 43 Mik. diam., dilute fuscis. An der unteren Blattfläche von Chrysosplenium alternifolium, selten, im Frühling. Im Oestricher und Schlangenbader Wald. Morthier fand sie im Jura. 22. P. nivea (Unger (unter Botrytis) Exanth. p. 171. Tab. I. 14.) de By. l. c. 2. — F. rh. 27, 1505 u. 1601. Fung. integri. — An der unteren Blattfläche vieler Umbelliferen. Bis jetzt beobachtete ich dieselbe bei Oestrich auf Anthriscus sylvestris, Sium latifolium, Aegopodium Podagraria, Angelica sylvestris, Pimpinella magna, ferner in den Tyroler Alpen auf Laserpitium latifolium. Von de Bary wurde sie bei Freiburg i. Br. auch auf Meum athamanticum gesammelt. 23. P. calotheca de By. 1. c. 9. — F. rh. 28, 29, 30 u. 31. Fungus integer. — An den Stengeln und Blättern von Galium Mollugo, Aparine, sylva- ticum, Asperula odorata und Sherardia arvensis, häufig, im Frühling. Die Oosporen erscheinen im Sommer, besonders häufig an Asperula odorata. 24. P. Valerianellae Fckl. F.rh. 35. Fungus integer. — Caespitibus conidiophoris floccosis, laxis, albidis; hyphis erectis, dichotomo-ramosis, ramis ultimis subaequalibus, rectis, rectangulariter patentibus; conidiis obovatis. (Oosporae episporio lutescenti diaphano, munitae de By. |]. c.) Die untere Blattfläche von Valerianella carinata oft ganz überziehend, sel- ten, im Frühling. Um Oestrich. 25. P. Dipsaci (Tul. Compts. rend. 26. janv. 1854) de By. 1. c. 20. — F. rh. 32. Fungus conidiophorus. — An der unteren Blattfläche der noch jugendlichen Blätter von Dipsacus sylvestris, selten, Anfangs Sommer. Nächst dem Neuhof bei Hattenheim. 26. P. violacea (Berk. Outl. of brit. Fungol. p. 349.) de By. 1. ec. 41. — F.rh. 1605. Fungus conidiophorus. — Sparsa, minutissima. Stipitibus coni- diophoris brevissimis, ramis primariis pauecis, striete erectis, ramulis ultimis brevi- bus, erectis; conidiis ovatis, violaceis. An den Blumenblättern von Knautia arvensis, sehr selten, im Sommer. In einem Kornfelde zwischen Hattenheim und Hallgarten. 27. P. Senecionis nov. sp. — Fungus conidiophorus. — Caespiti- bus laxis, sordidis; hyphis erectis, ramis primariis paucis brevibusque, dichotomo- ramosis, conniventibus; ramis ultimis subultimisque longis, curvatis; conidiis sub- globosis, hyalinis. An der unteren Blattfläche von Senecio cordatus K., wie es scheint selten, im Sommer. Bei Hohenschwangau in Oberbaiern. 28. P. gangliformis (Berk. 1. c. I. pag. 51. e. ic.) de By. 1. e. 6. — F.rh.33. Fungus integer. — An der unteren Blattfläche von Sonchus oleraceus und $. asper, sodann von Senecio vulgaris, Cirsium arvense und Lactuca sativa, häufig, im Sommer, 70 29. P. leptosperma de By. 1. c. 30. — F. ıh. 1506. Fungus coni- diophorus und 1606. Fungus Oogoni’phorus. — An den Blättern von Tanacetum vulgare, nicht häufig, im Sommer. Die Oogonienfrüchto im Herbst. Um Oestrich, am Kuhweg. 30. P. Radii de By. 1. c. 29. — F. rh. 1507. Fungus integer. — An den Strahlblüthen von Tripleurospermum inodorum, selten, im Herbst. Auf Aeckern zwischen Budenheim und Heidefahrt. 3l. P. Phyteumatis Fckl. F. ıh. 1604. Fungus conidiophorus. — Caespitibus effusis, griseis; stipitibus erectis, dichotomo-ramosis, ramis primariis fascieulatis, curvatis, ramis ultimis reetangulariter patentibus, rectis; conidiis ovato- globosis. An der unteren Blattfläche von Phyteuma nigrum, sehr selten, im Sommer. Auf den Wiesen an der Heimbach bei Oestrich, 32. P. Myosotidis de By. 1. c. 10. Fungus integer. — Auf M. inter- media wurde dieselbe von de Bary um Freiburg i. Br. und von Morthier um Neuchatel auf Lithospermum arvense, im Frühling, gesammelt. In der Gegend von Oestrich konnte ich sie bis jetzt nicht auffinden. 33. P. infestans (Mont (unter Botrytis) P’Inst. 1845. p. 113.) de By.1. c. 1. — F. rh. 37 (unter P. devastatrix Casp.) — Fungus conidiophorus. (Conidia Zoosporangia sunt de By.) — An den Stengeln und der Unterseite der Blätter von Solanum tuberosum und Lycopersicum, häufig, vom Sommer bis Herbst. 34. P. sordida (Berk. Annl. and Mag. of. n. h. 3 Ser. vol. VII, pag. 449.) de By. 1. c. 42. — F. rh. 2101. Fungus conidiophorus. — An der unteren Blattfläche von Digitalis purpurea, sehr selten, im Sommer... Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 35. P. densa (Rbh. Hb. myc. ed. 1, 1572.) de By. I. c. 5. --F. rh. 34. Fungus integer. — An der unteren Blattfläche von Rhinanthus minor und Euphrasia Odontites, auf ersterem um Oestrich häufig, auf letzterer selten, bei Eberbach. Die auf letzterem Substrat ist von ersterer nicht verschieden. 36. P. Linariae Fekl. F. ıh. 1903. Fungusinteger. — Caespitibus conidiophoris laxis, candidis; hyphis erectis, dichotomo-ramosis, ramis ultimis longis, curvatis; conidiis obovatis subglobosisve, ad basin acuminatis ; 00sporis magnis, globosis, 48 Mik. diam., episporio obscuriori, fusco. An der unteren Blattfläche von Linaria minor, selten, im Sommer. Im Wis- perthal bei Lorch und auf Aeckern bei Oestrich. 37. P. grisea (Unger Bot. Zeit. 1847.) de By. 1. c.29° 2 neo, Fungus integer. — An der unteren Blattfläche von Veronica Beccabunga, hederaefolia und arvensis, häufig, im Frühling, 38. P. Calaminthae Fekl. F. ıh. 1605. Fungus conidiophorus. — Caespitibus densis, griseis, stipitibus erectis, dichotomo-ramosis, ramis primariis paucis ultimis inaequalibus, rectangulariter patentibus, rectis, conidiis globosis. An der unteren Blattfläche von Calamintha Aecinos, sehr selten, im Früh- ling. Um Vollrads. Morthier fand sie auch im Jura bei Dombresson. 39. P. Lamii (Al. Br. in Rbh. H». myc. ed. II. 325.) de By. 1. c. 26. 71 — F. rh. 36. Fungus conidiophorus. — An der unteren Blattfläche von Lamium purpureum und amplexicaule, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. 40. P. candida Fekl. F. rh.38. Fungus integer. — Caespitibus densis, candidis; hyphis ereetis, diehotomo-ramosis, ramis ultimis brevibus, erecto-patulis; conidiis ovatis. - (Oosporae laete fuscae de By.) — An den Gipfelblättern von Anagallis coerulea, selten, im Sommer. Auf dem Dosberg, bei Oestrich. 41. P. alta Fekl. F. rh. 39. Fungus conidiophorus. — Caespiti- bus laxis, in macula decolorata, griseis; hyphis erectis, longis, ramificatione subocties longioribus, inaequalibus, curvatis; conidiis ovatis, magnis. An der unteren Blattfläche von Plantago major, nicht selten, vom Frühling bis Sommer. 42. P. effusa (Grev. (unter Botrytis) H. Edin. 468. sec. Desm.) de By. l. ec IE a. major. F. rh. 11. Fungus integer. b. minor. F. rh. 12. a. an der unteren Blattfläche von Chenopodium album, Ch. hybridum, Spi- nacia oleracea und Blitum Bonus Henricus, häufig, im Sommer. b. an den Gipfel- blättern von Atriplex patula, häufig, im Sommer. ce. Violae de By. 1. e. 39. — F. rh. 1904. Fungus couidiophorus. — An der unteren Blattfläche von Viola tricolor var. arvensis, selten. Im Som- mer. Bei Oestrich auf Aeckern nach Reichartshausen zu. 43. P. Schachtii Fekl. F. rh. 1508. Fungus conidiophorus — Caespitibus densissimis, griseis; hyphis erectis, ramis primariis 2—5, brevibus, yamis ultimis plerumque inaequalibus, brevibus, rectis, obtusangulo-divaricatis, obtusis; conidiis ovatis, pallide umbrinis. An der unteren Fläche der Herzblätter von Beta vulgaris, sehr selten, im Sommer. Schacht entdeckte sie beiBonn und später sammelte ich sie mehrere mal bei Oestrich. 44. P. Rumicis (Ca. Ic. I. pag. 20. Tab. V. Fig. 273.) de By. 1. c. 34. — F. rh. 14. Fungus conidiophorus. -- An der unteren Blattfläche von Rumex Acetosa, selten, in Sommer. Auf der Grünau bei Hattenheim. 45. P. Euphorbiae Fcekl. F. rh. 40. Fungus conidiophorus. — Caespitibus laxis, albidis; hyphis erectis, crispulo-ramosis, ramis ultimis brevissimis, rectis, inaequalibus, rectangulariter patentibus; conidiis globosis. An der unteren Blattfläche von Euphorb. platyphylla, selten, im Sommer. Auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. 46. P. Urticae (Lib (unter Botrytis) apud Berk. 1. ce. I. pag. 31.) de By. 1. c. 16. U. —F. rh. 1510. — Fungus conidiophorus. — An der unteren Blatt- fläche von Urtica urens, selten, im Sommer. Um Budenheim. 47. P. Schleideniana (Unger Bot. Zeit. 1847.) de By. l. «. 31. — F. rh. 41. (unter P. Alliorum.) — Fungus conidiophorus. — An den Blät- tern von Allium Cepa und fistulosum, selten, im Sommer. In meinem Garten jedes Jahr erscheinend. 72. Cystopus De Baıy 1. e. Mit zweifachem Generationswechsel. Wie bei Peronospora, nur dass hier die 72 Conidien tragenden Hyphen sehr kurz und scheibenförmig zusammengedrängt sind und an ihren Enden reihenweise, durch ein sehr kurzes Anhängsel verbundene, Conidien tragen. Letztere sind hier Zoosporangien. Die Oogonien und Oosporen wie bei der vorigen Gattung, nur dass hier die Oospore direkt Zoosporen bildet. 1. C. candidus (Pers. unter Uredo) de By. 1. e. p. 196. — F. ıh. 44, Conidiis seu Zoosporangiis Oogonisque. — Anden Blättern, Stengeln und Kelchen vieler Cruciferen, häufig, im Sommer. Ich sammelte ihn bis jetzt auf Senebiera Coronopus, Arabis hirsuta, Capsella Bursa pastoris, Diplotaxis tenuifolia, Farsetia incana, Arabis Turrita, Sisymbrium Thalianum, Lepidium graminifolium, Ihberis umbellata, Camelina sativa, Nasturtium amphibium u. Brassica Napus. 2. C. Lepigoni de By. in Rhbh. Fung. eur. 483, et 1. ec. p- 128. F. rh. 42. Fungus integer. — An den Blättern und Stengeln von Lepigonum medium im Sommer. Bisher nur an der Saline zu Kreuznach, hier häufig. 3. ©. spinulosus de By. 1. e. p. 129. — F. rh. 47. Fungus integer. — Auf der unteren Blattfläche von Cirsium arvense, selten, im Sommer. Zwischen Oestrich und Hattenheim. 4. C. cubicus (Strss. (unter Uredo) Ann. d. Wett. Ges. £, Nat. II. 86.) desBy.slreep.2128: a. de By. 1.c. — F. rh. 45 u. 1511. Fungi integri. — An den Blättern und Stengeln von Tragopogon pratensis, orientalis und major, ferner von Scorzo- nera hispanica und Podospermum laciniatum, häufig, im Sommer. B. de By. l.c. — F. ıh. 46. Fungus integer. — An den Blättern von Filago germanica, selten, im Herbst. Zwischen dem Neuhof und Hattenheim. 5. G. Portulacae (DC. (unter Uredo) Fl. franc. II.) de By. 1. c. p. 127. — F. rh. 43. Fungus integer. — An den Stengeln und Blättern von Portulaca oleracea und sativa, häufig, im Sommer. 6. C. Bliti (Biv unter Uredo) de By. 1. c. p. 127. Fungus integer. — An den Blättern und Stengeln von Amaranthus Blitum, selten, im Herbst. Um Weinheim an der Bergstrasse. Von de Bary bei Freiburg i. Br. gesammelt. VII. Saprolegniei De Bary 1. c. Die Wasserbewohner dieser Familie sind, soweit sie nur als solche vorkom- men, den Algen zuzurechnen. Ob sie ausserhalb des Wassers erst ein Entwicke- lungsstadium durchlaufen, ist noch nicht hinreichend erwiesen (Cfr. de Bary Morph u. s. w. p. 175.) Letzteres scheint bei der hier aufgenommenen Gattung Empusa der Fall zu sein. Im Uebrigen ist die Entwickelung und Befruchtung ähnlich wie bei der vorigen Familie, 73. Empusa Cohn in Hedwig. 1855. p. 57. Schlauchähnliche Gebilde bilden sich im Inneren des lebenden oder todten Insekts (Stubenfliege), die an ihrer Spitze eine verhältnissmässig grosse, ab- springende Spore abschnüren. (Daher der staubige, weisse Hof um das todte Thier.) Diese sollen nun im Wasser zu Achlya-Schläuchen (Zoosporangien de By.) auswachsen. 1. E, Muscae (Fres.) Cohn in Hedw. 1855. p. 57. — Entomophthora m. Fres, — F, rh. 1639, — An abgestorbenen Stubenfliegen, häufig, im Herbst. 73 VII. Mucorini De Bary 1. e. Es kommen hier dreierlei Sporenformen vor, welche man als ebensoviele Generationswechsel, insofern sie getrennt vorkommen, ansehen kann. Im Uebrigen verweise ich auf de Bary’s Arbeiten über diese vielgestaltige Familie. 74. Pilobolus (Tode) Coemans Acad. r. d. Belg. t. XXX. 1. P. erystallinus Tod. Meckl. I. 41. — F. rh. 49. — Auf faulendem Mist der Kühe, Pferde und Ziegen, häufig, im Herbst. 2. P. oedipus Mont. Mem. Soc, Lin. de Lyon. 1826. p.1. ec. ic. — Coe- mans Monogr. d. gen. Pil. p. 59. c. ie. — Hydrophora vexans Awd. in Collect. — F. rh. 2204. — Auf faulem Menschenkoth nach regnerischem Wetter unter Weidengebüsch, im Anbau des Rheinufers bei Öestrich, selten, im Herbst. 3. P. anomalus Cesati in Kl. hb. mye. I. 1542, — F.rh, 2203. — Spo- ridiis ovalibus, hyalinis, 12 Mik. long., 6 Mik. erass. — Auf faulem Koth von wilden Kaninchen (Lappins), sehr selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hat- tenheim. 75. Hydrophora (Tode Meckl. 2. p. 5.) de Bary 1. ce. 1. H. stercorea Tod. Meckl. IL p. 6. — F. rh. 51. — An faulem Men- schenkoth, nicht häufig, im Herbst. 2. H. murina (Pers.) Fr. Syst. mye. II. p. 315. — F. rh. 50. — An faulendem Mäusekoth, nicht selten, im Herbst. 3. H. tenella Tod. 1. e. p. 6. — F. rh. 2104. — An abgeschnittenen Halmen von Zea Mays, häufig, im Herbst. 76. Mucor (Micheli) De Bary 1. e. 1. M. Mucedo de Bary Morph. p. 177. — I. Fungus sporangii- ferus. — II. Fungus sporangioliferus. Ascophora elegans. Cord. Ic. II. Tab. II. F. 43. — Sporangiolis globosis, 4 sporis, 13 Mik. diam., sporidiis ovatis, continuis, 8—10 Mik. long., 5 Mik. crass. — Auf faulem Pferdemist durch Aussaat der Sporen des sporangientragenden Pilzes gezogen. Den conidientragen- den Pilz konnte ich nicht erzielen, 2. M. caninus Pers. Syn. p. 201. — F. rh. 52. — An faulem Hunde- koth, häufig, im Herbst und Frühling. 3. M. fusiger Lk. Spee. I. 93. — F. rh. 53. — An faulenden Blätter- pilzen, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricber Wald. 4. M. tenuis Lk. Spec. I. 86. — An faulenden Aepfeln, nicht häufig, im Herbst. 77. Hemyscyphe Corda in Sturm. III. 1. H. stilboidea Cord. in Sturm. III. Tab. 28.— Einmal gefunden auf der Oberhaut einer faulen Zwetsche, im September, bei Dürkheim a. d. H. 78. Ascophora Tode Meckl. I. p. 13. 1. A. Mucedo Toa. 1. e. I. p. 13. e. ic. — F. rh. 54. — An faulenden Gurken und Melonen, häufig, im Herbst. 74 79. Sporodinia Link Sp. I. p. 9. 1. $. dichotoma ca. Ie. T. I. 22. Taf. VI. Fig. 284. — F. rh. 149. (unter Nematagonium simpl. Bon.) — An faulenden Blätterpilzen, auch auf feuchter Walderde, häufig, im Herbst. IX. Chytridiei De Baıy 1. ce. Wie die Peronosporeen leben auch diese auf Kosten ihrer Nährpflanzen und werden denselben nachtheilig. 80. Syncehytrium de Bary & Woronin. Ber. d. nat. Ges. zu Freiburg III. H. 11. 8. 22. Ohne Generationswechsel. Auch hier muss ich auf die citirten Arbeiten von de Bary und Woronin verweisen. Dass ich diese Familie hier aufnehme, habe ich schon oben zu rechtfertigen gesucht. 1. 8. Anemones Woron. in Bot. Ztg. Jahrg. XXVI. — Chytridium Ane- mones de By. et Woron. 1. ce. — F. rh. 518 (unter Septoria A. Fr.) — An der ganzen Pflanze von Anemone nemorosa, häufig, im Frühling. 2. 8. Taraxaci de By. et Woron. Ber. d. Freib. nat. Ges. III. Tab. I. u. II. — F. rh. 2103. — An beiden Blattflächen von Taraxacum offieinale, stellen- weise, nicht häufig, im Spätsommer. Auf der Münchau bei Hattenheim. De Bary sammelte es bei Freiburg i. Br. und Woronin bei Langenschwalbach. 3. 8. Mercurialis (Lib.) +. — Sphaeronaema M. Lib. exs. 264. — F. rh. 1607. — Tuberculis praecipue in foliorum nervis confluentibus, hemisphaericis, viridibus, vertice depressis, niveo papillatis; soris oblongis, griseis, plerum- que binis. An den Stengeln und Blättern von Mercurialis perennis, stellenweise, oft sehr häufig, z. B. an der Aepfelbach im Oestricher Wald, im Herbst. 4. 8. dendriticum Fekl. F. ıh. 1608. (unter Chytridium). Tuberculis in foliorum paginae superioris in macula flavescenti, minutissimis, dendritico-seria- tis, fuseis; soris solitariis, globosis, griseis. An den Blättern von Dentaria bulbifera, selten, im Sommer. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 5. 8. Stellariae +. — F. rh. 409 (unter Uredo pustulata) Cfr. addend. — An der ganzen Pflanze von Stellaria media, selten, im Herbst. Auf den Sand- feldern bei Okriftel. 8. Schinzia Naegeli. 1. 8. Alni Woron. Mem. de Vacad. des sc. St. Ptbg. 1866. t. X. No. 6. — F. rh. 2202. — Dieser von Woronin entdeckte Pilz ist die Ursache der so häufig vorkommenden knorrigen, vielknöterigen Wurzelanschwellungen von Alnus glutinosa, wenn solche nahe an Bächen steht. Im Sommer. Ich stelle den Pilz vorläufig hierhin, es repräsentirt derselbe aber wahr- scheinlich eine eigne Familie, 75 X. Protomycetei De Bary 1. c. Ohne Generationswechsel. Alle wuchern unter der Oberhaut oder im Pa- renchym lebender Pflanzen und werden denselben nachtheilig. 82.Protomyces (Unger) De Bary. Beitrge. z. Morph. d. Pilze. 1. P. Heleocharidis Fekl. F. rh. 1610. — Sporidiis in foliorum paren- chymatis cellulis seriatim nidulantibus, semper tectis, ovatis, simplieibus, laevibus, primo flavis dein purpureis, maculas fusco-purpureas, flavo-limitatas, irregulares, vix prominulas formantibus. An den Blättern von Heleocharis palustris, sehr selten, im Herbst. In den Wasserkümpeln zwischen Budenheim und der Ludwigshöhe. 2. P. Menyanthis de By. Unters. üb. d. Brndplze. pag. 19. — F. rh. 260. (unter Physoderma M. Rbh.) — An den Blättern von Menyanthes trifoliata, selten, im Herbst. Um Heidefahrt, 3. P. macularis (Wilr. (unter Physoderma m.) Fl. erypt. pag. 192.) f. — F. rh. 1609. (unter Physoderma). — An den Blättern von Alisma Plantago, sel- ten, im Sommer. Im Altrhein bei Hattenheim. 4. P. Sagittariae Fekl. F. rh. 1549. (unter Physoderma 8.) — Acervulis minutis, subpustulatis, numerosis, in macula fusca sub epidermide nidulantibus; sporidiis magnis, globosis, subangulatis, episporio crasso, luteo. An den Blättern von Sagittaria sagittaefolia, selten, im Herbst. Bei Hat- tenheim im Altrhein. 5. P. endogenus Unger Exanth pag. 342. Tab. V. Fig. 27. — F. rh. 48 (unter P. Galii Rbh.) — Unter der OÖberhaut der Stengel von Galium Mollugo, häufig, im Frühling. 6. P. macrosporus Unger 1. e. pag. 343. Tab. VI. Fig. 34. — De By. l. ce. — F. rh. 259. (unter Physoderma gibbosum WlIr.) — An den Blättern und Blattstielen von Aegopodium Podagraria, häufig, im Frühling. De Bary sammelte ihn noch auf Heracleum Sphondylium und Meum athamanticum um Freiburg i. Br. 7. P. Eryngii (Ca. (unter Physoderma E.) Ic. f. IH. Tab. I. Fig. 8.) — F. rh. 261 (unter Physoderma E. Cd.) — An den Blättern von Eryngium campestre, um Oestrich häufig, im Sommer. IV. ASCOMYCETES. De Bary l. c. Theils wirkliche Schmarotzer, zum grösseren Theil aber Fäul- nissbewohner. Die Sporen werden frei in Schläuchen gebildet. XI. Pyrenomycetes (Fries S. v. Se. p. 375.) u. Autor. recentior. T. Das Fruchtlager der höchsten Entwickelungsstufe der hierhin gehörigen Pilze bildet immer (vielleicht Hypomyces Tul. theilweise ausgenommen) ein mehr oder weniger geschlossenes Gehäuse, Perithecium (daher Kernpilze). Die Struc- 76 tur dieses Gehäuses ist meist spröde, dunkel, kohlenartig, oder verschieden ge- färbt, weicher, bis durchscheinend. Dasselbe ist entweder ganz geschlossen, wie bei den Perisporiaceen, oder es ist an seinem Scheidel mit einer mehr oder weniger deutlichen Längsritze, wie bei den Acrospermaceen versehen, oder es ist, wie bei den Sphaeriaceen, am Scheidel mit einer regelmässigen Mün- dung, mit oder ohne, oft sehr verschiedenem, Mündungshals versehen. Wo der- gleichen Mündungen vorhanden, treten nach der Reife die Sporen aus denselben aus, wo keine Mündung vorhanden, werden dieselben erst nach dem Zerfallen des Peritheciums ausgestreut. — Ueber die Generationswechsel siehe bei den einzelnen Gattungen. a. Perisporiacei +. — Fries. c. — Tul. Alle Epiphyten, meistens wirkliche Schmarotzer, zum kleineren Theile Fäul- nissbewohner. Die Perithecien am Scheidel vollständig geschlossen, am Grunde meistens mit verschieden gestalteten Hyphen umgeben. Soweit die Glieder dieser Familie auf lebenden Pflanzen leben, werden sie denselben nachtheilig, erstens durch den dichten filzigen Ueberzug, womit ihr Mycelium die Pflanzen- theile überzieht und dadurch die Respiration derselben stört, zweitens aber auch sicherlich durch direkte Aufnahme ihrer Nahrung aus der Nährpflanze, mit den sog. Haustorien. Vermögen diese die Pflanzenzellen zu zerstören und zu degeneriren, wie man dieses sehr schön bei den jugendlichen Hyphen des Oidium Tuckeri sieht, so vermögen sie wohl auch, durch den innigen Contact, ihre Nahrung daraus zu ziehen. Das Vorkommen bestimmter Erysphe-Arten auf bestimmten Pflanzenarten spricht auch sehr für diese Annahme. 83. Lasiobotris Kunze & Schmidt Myc. Hefte I. p. 88. Soviel mir bekannt sind noch keine Conidien dieser "Gattung beobachtet worden. Im Anfang sind die mit einfachen kurzen braunen Hyphen umgebenen Perithecien mit sehr kleinen oseillirenden Spermatien erfüllt. Erst bei dem Abwelken der Blätter kommen die Perithecien zur Reife und enthalten dann wenige, achtsporige, längliche, gekrümmte, dickwandige, büschelweise stehende, 40 Mik. lange und 13 Mik. breite Schläuche. Die Sporen sind einfach, länglich- eiförmig, oben verdickt, in eine stumpfe Spitze zulaufend, unten mehr verdünnt, gelb, 13—14 Mik. lang und 8 Mik. breit. 1. L. Lonicerae Kze. & Schm. Myc. Hefte. II. p. 88. — F. rh. 1749. (Fungus spermogonium). — An lebenden Blättern von Lonicera Perielymenum, Xylosteum und nigra. Auf ersterem auf dem Rabenkopf bei Oestrich, selten, auf letzteren in der Schweiz, häufig. Im Herbst. 84. Podosphaera (Leveille Ann. se. nat. III, 1851. XV.) nec non Tulasnei sensu. Cfr. T.S.F.C.I. — Die Glieder dieser und der 5 folgenden Gattungen bewohnen sämmtlich le- bende Pflanzentheile, jedoch kommen bei vielen die Perithecien erst auf den ab- gestorbenen zur vollständigen Reife. Bei all diesen 6 Gattungen (Erysipheen Tul.) findet ein dreifacher Generationswechsel statt. Zuerst kommen aus dem spinnwebeartigen, epiphytischen Mycelium die Conidien (Oidium) als gestielte Sporenketten. Diese sind meist länglich-eiförmig, an beiden Enden sehr stumpf, 77 oder an einem Ende mehr verdünnt oder selten kuglich. Bei den einzelnen Ge- nera sind sie meist von sehr übereinstimmender Form. Alle sind einfach und wasserhell. Bei fortgesetztem Wachsthum erscheinen die Pyenidien als meist ge- stielte, längliche oder runde, unächte Perithecien, mit unregelmässiger Mündung aufspringend und die kleinen meist eiförmig-länglichen, freien, wasserhellen Stylo- sporen ausleerend. Zuletzt erscheinen die schlauchführenden, mit Anhängsel ver- sehenen, Peritheeien. (Ueber die letzteren siehe die einzelnen Gattungen.) Bei sehr vielen sind alle diese Stadien, besonders die Pyenidien, noch nicht vollstän- dig beobachtet. Wahrscheinlich überwintern nur die Schlauchsporen. Ich will hier und bei den nachfolgenden die kurze Definition nach Le- veill&, dem ich überhaupt, was die Systematik anbelangt, gefolgt bin, geben. Im Uebrigen aber folge ich der Anschauung Tulasne’s. Bei Podosphaera enthalten die Perithecien nur einen, runden, oder länglichen, fast elliptischen, 8sporigen Schlauch und sind am Grunde mit wasserhellen, unten einfachen, oben dichotom verzweigten, Anhängseln versehen. Die Conidien sind meist länglich-eiförmig, an beiden Enden sehr stumpf. Pyenidien sah ich noch nicht. Wenn ich bei den Arten I, II u. III setzte, so bedeutet dieses: I. Fungus conidiophorus, II. Fungus pyenidium, III. Fungus ascophorus. a. Appendiculae diametro perithecii bis longiores. 1. P. Kunzei }. a. Pruni domesticae. — F. rh. 727. I. & II. — IH. Pod. K.(B.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Prunus domestica und spinosa, nicht häufig, im Herbst. b. Pruni Padi. — F. rh. 726. I. & II. — III. Erysibe tridactyla (Wlir.) Rbh. Häb. p. 237. — Pod. K. (C.) Lev. 1. ce. — An den Blättern von Prunus Padus, selten, im Herbst. Im Schlosspark zu Reichartshausen. e. Sorbi. — Pod. K. (C.) Lev. 1. e. — UI. an den Blättern von Sorbus aucu- paria, selten, im Herbst. Im Jura von Morthier gesammelt. d. Vaceinii Myrtilli. — F. rh. 728. III. — III. Erysibe Myrtillina Rbh. 1. e. — Pod. K. (A.) Lev. 1. e. — An den Blättern von Vaceinium Myrtillus, sel- ten, im Herbst. Im Oestricher Wald. b. Appendiculae diametro peritheeii vix aequales. 2. P. elandestina ;. a. Crataegi. — F. rh. 729. I. & III. — UI. Erysibe el. Lk. Spec. I. pag. 103. — Pod. el. (A.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Crataegus Oxyacantha, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 85. Sphaerotheca (Tiveille 1. c.) }- Die Peritheeien enthalten einen Ssporigen Schlauch und sind am Grunde mit flockigen, nicht dichotomästigen, theils gefärbten, theils wasserhellen, Anhän- seln versehen. Die Conidien sind eiförmig, an beiden Enden stumpf, oder meistens an dem einen Ende etwas verdünnt. Die Pycenidien gestielt, länglich. a. Appendiculae hyalinae. 1. $. pannosa }. — F. rh. 725. I. u. III. — III. Erysibe p. Lk. Spec. 1. p. 104. — Sph. p. Lev. l.e. — I. An den Blättern, III. nur an den Blüthen- 78 und Blattstielen verschiedener kultivirter Rosen, häufig, im Herbst. Einmal fand ich dieselbe auch auf Rosa arvensis, im Hallgarter Wald. b. Appendiculae coloratae. 2. S. Castagnei }. a. Potentillae. — F. rh. 712 I. u. III. — III. Sph. Cast. (C.) Lev. I. c. — An den Blättern von Potentilla anserina, selten, im Herbst. Am Neuhof im Rheingau. : b. Alchemillae — F. rh. 711. I. u. II. & 2235. Form. Apkanes — III. Sph. Cast. (C.) Lev. 1. c. — Erysibe maeularis d. Alchemillae Rbh. 1. c. — An den Blättern von Alchemilla vulgaris u. Aphanes arvensis, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald und um Gaualgesheim. c. Sanguisorbae. — F. rh. 718. I. u. III. — III. Erysibe macularis ce. Po- terü Rbh. 1. c. — Sph. Cast. (C.) Lev. 1. c. — An den Stengeln und Blättern von Sanguisorba officinalis, häufig, im Herbst. d. Spiraeae Ulmariae. — I. Fungus conidiophorus. Oidium erysiphoi- des Fr. Syst. mye. III. p. 432. — II. Fungus pyenidium. Nondum inveni. — III. Fungus ascophorus. Sphaerotheca Cast. C. Lev. 1. c. — F. rh. 2234. — An den Blättern, Stengeln u. Blüthenstielen von Spiraea Ulmaria, selten im Spät- sommer. An der Arnsbach im Oestricher Wald. e. Taraxaci. — F. rh. 1745. I. u. III. — III. Sph. Cast. (G.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Taraxacum officinale, häufig, im Sommer. f. Crepidis. — F. rh. 717. I. u. IH. — II. Sph. Cast. (6) Lev. .’e. — — An den Stengeln und Blättern von Crepis paludosa, selten, im Herbst. Im Wiesenwald bei Oestrich. g. Senecionis. — F. rh. 716. I. u. III. — III. Sph. Cast, Levy. 1. c. — An den Blättern von Senecio nemorensis, selten, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. h. Bidentis. — I. u. III. — III. Erysibe eircumfusa Lk. Spec. I. p. 109. — Sph. Cast. (G.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Bidens cernua, selten, im Herbst. Bei Oestrich. i. Erigeronis. — F. rh. 724. I. u. III. — II. Sph. Cast. (G.) Lev. 1. ce. — An den Wurzelblättern junger Pflänzchen von Erigeron canadense, selten, im Herbst. Im Walde bei Freienweinheim. k. Plantaginis mediae. — F. rh. 723. I. u. III. — Die Peritheeien sind hier etwas kleiner, als bei derjenigen auf Pl. lanceolata, sonst ist kein Unterschied zu finden. — Auf den Blättern von Plantago media, sehr selten, im Herbst. Um Rauenthal. 1. Plantaginis lanceolatae. — F. rh. 722. I. u. III. — II. Sph. Cast. (H.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Plantago lanceolata, selten, im Herbst. Um Oestrich. m. Veronicae. — F. rh. 720. I. u. III. — III. Erysibe fuliginea Rbh. 1. c. — Sph. Cast. (1.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Veronica spieata und longi- folia, selten, im Herbst. Bei Budenheim und auf den Rheininseln. n. Euphrasiae. — F. rh. 714. I. v. III. — III. Erysibe comm. i. Personatar. Rbh. 1. e. — Sph. Cast. (1.) Lev. 1. e. — An den Blättern und Stengeln von Euphrasia officinalis, häufig, im Herbst. 79 o. Epilobii. — F. rh. 713. Lu. 1II. — I. Fungus conidiophorus. Torula Epilobii Cord. Ic. IV. 23 Tab. VI. F. 75. — An den Stengeln, Blättern und Früchten von Epilobium parviflorum, nicht häufig, im Herbst. — II. Fun- gus pyenophorus, nondum vidi. — III. Fungus ascophorus. Erysibe ma- eularis b. Epilobii Rbh. 1. c. — Sph. Cast. (E.) Lev. 1. ec. — An den Stengeln und Blättern von Epilobium montanum, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. p. Impatientis. — F. rh. 715. I. u. III. — III. Erysibe lamprocarpa b. Balsaminae Rbh. 1. ce. — Sph. Cast. (B.) Lev. 1. ce. — An den Blättern von Im- patiens Noli tangere, häufig, im Herbst. q. Cueurbitacearum. — 1. Fungus eonidiophorus F. rh. 719. — Oidium erysiphoides Fr. pr. p. — IH. Fungus ascophorus. Erysibe comm. f. Cuceurbitacear. Rbh. 1. ce. — Sph. Cast. (D.) Lev. l. ce. — I u. III. an den Blättern von Cucumis und Cueurbita-Arten, I. sehr häufig, III. fand ich erst ein- mal, im Herbst. r. Humuli. — F. rh. 721. I. u. III. — Ill. Erysibe macularis a. Humuli Rbh. 1. ce. — Sph. Cast. (K.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Humulus Lupu- lus, häufig, I. häufiger, im Herbst. s. Vitis. — I. Fungus conidiophorus. F. rh. 131. — Oidium Tuckeri Berk. in Mon.. Belg. 1850. IX. 2383. — U. Fungus pyenophorus. F. rh. 2142. — III. Fungus ascophorus (ignotus). — An den Blättern von Vitis vinifera besonders der Fleischtrauben, I. häufig, II. selten. In meinem Garten. Entwickelung und Form der Conidien, sowie die ganz gleiche Bildung der Pyenidien bei anderen Formen dieser Gattung, bestimmen mich dazu diesen Pilz zur Gattung Sphaerotheca zu setzen. Die Schädlichkeit der Conidienform dieses Pilzes an den Weinstöcken ist hinreichend bekannt und glaube ich als den eigentlichen Herd desselben die Fleischtrauben (Malvasier) bezeichnen zu können. 86. Phyllaectinia (Löveille) }. Die Perithecien enthalten mehrere. 2sporige Schläuche. Die Anhängsel sind einfach, gerade-nadelförmig, am Grunde zwiebelartig verdickt. *) Die Coni- dien länglich-keulenförmig und die Pyenidien ähnlich den schlauchführenden Peri- thecien (nach Tul., ich sah noch keine). 1. Ph. guttata }. a. Crataegi. — F. rh. 709. I. u. III. — II. Ph. gtt.(C.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Crataegus Oxyacantha, nicht häufig, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. b. Pyri. — F. rh. 702. I. u. III. — Conidiis oblongo-elavatis. — Ill. Erysibe Pyri Chaill. — Ph. g. (C.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Pyrus communis, selten, im Herbst. Um Hattenheim. e. Lonicerae. — I. u. III. — III. Ph. gtt. (E.) Lev. 1. ce. — An den Blät- tern von Lonicera Xylosteum, von Morthier im Jura gesammelt. d. Alni. — F. rh. 704. I. u. III. — III. Ph. gtt. (K.) Lev. 1. e. — An den Blättern von Alnus incana und glutinosa, häufig, im Herbst. e. Fagi. — F. rh. 705. I. u. IH. — II. Erysibe lentieularis b. Fagi Rbh., *) Nur bei der hier nicht vorkommenden Ph. Schweinitzii Lev. sind die Schläuche 4sporig und die Anhängsel ohne Verdickung. 80 l. ce. — Ph. gtt. (M.) Lev. 1. ce. — An den Blättern von Fagus sylvatica, häufig, im Herbst. f. Quereus. — F. rh. 706. I. u. III. — III. Erysibe lenticul. Rbh. 1. c. — Ph. gtt. (N.) Lev. 1, ce. — An den Blättern von Quercus, häufig, im Herbst. g. Carpini. — F. rh. 707. I. u. III. — Ill. Erysibe lenticularis d. Carpini Rbh. 1. ce. — Ph. stt. (P.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Carpinus Betu- lus, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. h. Betulae. — F. rh. 710. I. u. III. — Ill. Erysibe stt. b. Betulae Rbh. l. ce. — Ph gtt. (K.) Lev. 1. c.— An den Blättern von Betula alba, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. i. Fraxini. — F. rh. 703. I. u. III. — III. Erysibe lenticularis a. Fraxini Rbh. 1. c. — Ph. gtt. (G.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Fraxinus excelsior, nicht selten, im Herbst. k. Coryli. — F. rh. 708. I. u. III. — III. Erysibe gutt. a. Coryli Rbh.]. c. — Ph. gtt. (0.) Lev. l.c. — An den Blättern von Corylus Avellana, sehr häufig, im Herbst. NB. Ich beobachtete öfter, dass die Perithecien auf in der Nähe stehende Pflanzen, wie Gräser u. s. w. überwucherten. Dasselbe mag wohl auch der Fall sein mit jenen, welche Bagge auf Pertusaria fand. 87. Uncinula (Läveille) }. Die Perythecien enthalten mehrere, 2—8sporige Schläuche und sind am Grunde mit einfachen oder getheilten, an der Spitze hackenförmig gekrümmten, wasserhellen Anhängseln versehen. Die Conidien sind entweder eiförmig, gegen die Basis verdünnt oder kugelig. Pyenidien ähnlich den Perithecien. a. Asci bispori. 1. U. Bivonae +}. — F. rh. 698. I. u. IH. — III. Erysibe adunca v. Ulmarum Lk. 1. ce. — Uneinula B. Lev. 1. c. — An den Blättern von Ulmus campestris, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. b. Asci tetraspori. 2. U. adunca }. a. Salicum. — F. rh. 699. I. u. III. — III. Erysibe ad. bb. Salicum Rbh. l.c. — Uneinula ad. (B.) Lev. ]. c. — An den Blättern von Salix purpurea, triandra und Caprea, häufig, im Herbst. b. Populorum. — F. rh. 700. I. u. III, 2236. P. tremulae. — II. Ery- sibe ad. aa. Populor. Rbh. 1. c. — Uneinula ad. (C.) Lev. 1. c. — An den Blät- tern von Populus italica, nigra und tremula, häufig, im Herbst. c. Asci sexspori. 3. U. Wallrothii 4. — F. rh. 1747. I. u. IM. — II. U. W. Ler. 1. c, — An den Blättern von Prunus spinosa, selten, im Herbst. Bei Eberbach. Im Jura von Morthier gesammelt. d. Asci octospori. 4. U. bieornis }. — F. ıh. 701. I. u. IH. — III. Erysibe b. Lk. 1. e. — Uneinula b. Lev. 1. c. — An den Blättern von Acer campestris und Pseudo- platanus, häufig, im Herbst. NB. Bis auf Uneinula Tulasnei haben alle Glieder dieser Gattung eiförmige Conidien. 81 5. U. Tulasnei Fekl. F. rh. 1746 I. u. III. — I. Funeus eonidio- phorus. Acervulis orbieularibus confluentibusque, niveis, margine e hyphis steri- libus repentibus subtilissime fimbriatis; conidiis concatenatis, perfeete globosis, 8 Mik. diametr. — Il. Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — III. Fun- gus ascophorus. Peritheciis sparsis, subimmersis, majusculis, hemisphaerieis, de- mum depressis, atris; appendiculis plerumque simplieibus vel bifidis, raro iterato- bifidis, pluribus ad basin divisis, exsertis; aseis et sporidiüs ut in U. bicorni. Cfr. Tul. S. F. C. I. p. 197 et 198. An der oberen Fläche der Blätter von Acer platanoides, I. häufig, III. sehr selten, im Herbst. Im Park zu Schloss Johannisberg. 88. Calocladia (Löveille) }. Perithecien mit, 4—8, 4—8sporigen Schläuchen. Anhängsel unten einfach, oben dichotom-ästig. Conidien länglich-eiförmig. Pyenidien sah ich noch nicht. A. Ramuli ultimi appendieularum apice turgidi, incurvi. I. Asci quatuor. a. Sporae quatuor. a. Appendiculae perithecio quinquies longiores. 1. C. divaricata +. — F. rh. 689. I. u. II. — IN. Erysibe d. Lk. Spee. I. p. 112. — C. d. Lev. 1. c. — An den Blättern von Rhamnus Frangula, häufig, im Herbst. ß. Appendiculae perithecio paululo longiores. 2. C. Hedwigii +}. — F. rh. 695. I. u. III. — II. C. H. Ler. 1. ec. — Erysibe penieill. Vibuni Lant. Fr. Syst. myc. III. 243.— An der unteren Blatt- fläche von Viburnum Lantana, selten, im Herbst. Im Park Reichartshausen. b. Sporae octo. *, Appendiculae crassae, dilatato-runcinatae. 3. C. penicillata }. a. Alni. — F. rh. 690. I. u. III. — II. C. p. (A.) Lev. lc. — Eırysibe p. a. Alni Rbh. 1. e.— An den Blättern von Alnus glutinosa und incana, häufig, im Herbst. b. Viburni. — F. rh. 691. I. u. III. — III. C. p. (C.) Lev. 1. «. — Erysibe p. b. Caprifoliacear. Rbh. 1. c. — An den Blättern von Viburnum Opulus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. **, Appendiculae graciles, uncinatae. 4. C. Ehrenbergii }. — F. rh. 696. I. u. IT. — II. C. E. Lev. 1. c. — (Conidiis ut omnium sequentium hujus generis, oblongis, utrimque obtusis. — An den Blättern von Lonicera tatarica, selten, im Herbst. Im Schlosspark zu Biebrich. II. Asci octo, quatuorspori, appendiculae longissimae. 5. C. comata +}. — F. rh. 692. I. u. IM. — II C. ec. Lev.l.c — Erysibe ce. Lk. Sp. I. p. 114.— An den Blättern von Evonymus europaeus, häufig, im Herbst. ‘ B. Ramuli ultimi appendicularum cylindracei, recti. 1. Appendiculae bidentatae acutangulatim dichotomae. 6. C. Grossulariae +. — F. rh. 697. I. u. IL, — II. C. G. Lev. 1. e. ‚Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII un. XXIV. 6 82 — Erysibe penieill. d. Grossular. Lk. 1. c. — An den Blättern von Ribes Grossu- laria, selten, im Herbst. Um Rüdesheim. 2. Appendieulae obtusae (non dentatae), semel diehotomae. 7. C. holosericea +}. — F. rh. 694. I. u. IT. — III. C. h. Lev.l. e. — Eırysibe h. Lk. 1. c. — An den Blättern von Astragalus Glycyphyllos, häufig, im Herbst. 3. Appendiculae obtusae (non dentatae), ter dichotomae. 8. C. Berberidis +. — F. rh. 693. I. u. II. — III. €. B. Lev. 1. c. — Erysibe penicillata c. Berberid. Lk. 1. ce. — An den Blättern von Berberis vulga- ris, I. häufig, III. seltner, im Herbst. 89. Erysiphe (Löveille) Tulasne 1. c. pr. p. Die Perithecien enthalten mehrere, 2—8sporige Schläuche und sind am Grunde mit flockigen, einfachen oder ästigen, nicht dichotomischen, wasserhellen oder gefärbten, Anhängseln versehen. Die Conidien länglich-eiförmig und die Pyenidien gestielt, länglich. A. Asci bispori. a. Appendiculae hyalinae. 1. E. Linkii +. a. Artemisiae. — F. rh. 648. I. u. II. — III. Erysiphe L. Lev. 1. c. — Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — An den Blättern von Artemisia vulgaris, selten, im Sommer. Bei Hattenheim. b. Tanaceti. — F. rh. 649. I.—UI. — Erysiphe D Lev. 1. ec. (Fungus asco- phorus.) — An den Blättern von Tanacetum vulgare. I. häufig, II. u. III. selten, im Sommer. Um Oestrich. b. Appendiculae cöloratae. 2. E. lamprocarpa }. a. Cirsii lanceolati. — F. rh. 1739. — I. Fungus conidiophorus. Coni- diis oblongis, utrinque obtusis, e majoribus. — II. Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — Fungus ascophorus. Erysiphe 1. (A.) Ley. l. ce. — An den Blättern von Cirsium lanceolatum, nicht häufig, im Sommer. b. Cirsii oleracei. — F. rh. 1567. I. u. III. — III. Erysiphe 1. (A.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Cirsium oleraceum, nicht häufig, im Herbst. Bei Darmstadt. c. Centaureae. — F. rh. 658. I. u. III. — II. Erysiphe 1. (B.) Lev. 1. c. — U. Fungus pyenophorus (nondum vidi.)— An den Blättern von Centaurea Scabiosa, nicht häufig, im Herbst. Am Neuhof. d. Sonchi. — F. rh. 657. I. u. III. — III. Erysiphe 1. (B.) Lev. 1. c. — Erysibe horridula 8. Cichoriacear. Rbh. 1. ce. — II. Fungus pycenophorus (non- dum vidi.) — An den Blättern und Stengeln von Sonchus asper, nicht häufig, im Herbst. Um Eltville. e. Taraxaci. — F. rh. 651. I-II. — II. Erysiphe 1. (B.) Lev. 1. e. — Erysibe horridula 8. Cichoriacear. Rbh. 1. e. (pr. p.) — An den Blättern von Taraxacum off., I. u. III. häufig, II. selten, im Sommer. f. Cichorii. — F. rh. 652. I. u. III. — II. Erysiphe 1. (D.) Lev. l.e. — 83 Erysibe horridula ß. Cichoriacear. Rbh. 1. e. — Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — An den Blättern von Cichorium Intybus, häufig, im Sommer. g. Scorzonerae. — F. rh. 650. I. u. III. — III. Erysiphe 1. (B.) Lev. 1. e. — Erysibe horridula ß. Cichoriacear. Rbh. Hdb. (pr. p.) p- 235. — Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — An den Blättern von Scorzonera hispanica, T. häufig, II. seltner, im Spätsommer. h. Plantaginis. — F. rh. 653. I. u. III. — III. Erysiphe 1. (E.) Lev. l. e. — Erysibe 1. e. Plantaginis Rbh. 1. c. — II. Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — An den Blättern von Plantago major, häufig, im Herbst. i. Verbasci. — F. rh. 1740. I. u. III. — An den Blättern von Verbascum nigrum, J. häufig, III. sehr selten, im Herbst. Bei Eberbach. k. Lamii. — F. rh. 656. I. u. II. — HI. Erysiphe 1. (D.) Lev. l.e. — Erysibe 1. a. Labiatar. Rbh. 1. e.— II. Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — An den Blättern von Lamium maculatum, nicht häufig, im Herbst. 1. Lycopi. — F. rh. 655. I. u. II. — DI. Erysiphe 1. (D.) Lev. 1. ce. — II. Fungus pyenophorus (nondum vidi.) — An den Blättern von Lycopus europaeus, selten, im Herbst. Am Neuhof im Rheingau. m, Galeopsidis. — F. rh. 654. I. u. IN. — UI. Erysiphe 1. (D.) Lev. 1. c. — Erysibe ]. a. Labiatarum Rbh. 1. c. — I. Fungus pyenophorus (nondum vidi.) — An den Blättern von Galeopsis Tetrahit u. Ladanum, häufig, im Herbst. n. Stachydis. — IH. Erysiphe 1. (D.) Lev. 1. ce. — Erysibe 1. a. Labiatar. Rbh. 1. e. — I. u. II. an den Blättern und Stengeln von Stachys palustris, sel- ten, im Herbst. Auf dem Altensand. B. Asci octospori. a. Appendiculae hyalinae. *. Perithecia hemisphaerica, mycelio semi-immersa. 3. E. Graminis +. — I. Fungus conidiophorus. Oidium monilioi- des Lk. Spec. I. p. 122. — II. Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — II. Fungus ascophorus. — F. rh. 659. I. u. III. — Erysiphe Gr. Lev. 1. e. — Erysibe communis a. graminearum Lk. Spec. I. p. 106. — An den Blättern und Blattscheiden verschiedener Gräser, I. häufig, im Frühling, II. seltner, im Herbst. **, Peritliecia globosa, mycelio emersa. 4. E. Martii }. a. Cruciferarum. — I. Fungus eonidiophorus. — Häufig an Kohlrüben, aber nie mit der Schlauchform. — U. Fungus pyenophorus (nondum in- veni.) — II. Fungus ascophorus. — III. fand ich einmal auf den Blättern und Stengeln von Capsella Bursa pastoris und öfter an kultivirter Hesperis, im Herbst. b. Spiraeae Ulmariae. — F. rh. 1744. L u. DIL. — III. Erysiphe M. (D.) Lev. l. c. — An den Blättern von Spiraea Ulmaria, I. nicht selten, III. selten im Herbst. Unterhalb dem Steinberg bei Eberbach. ec. Lupinorum. — II. Erysiphe M. (C.) Lv... — lu. Ill. an den Blättern und Stengeln von Lupinus luteus, selten, im Herbst. Auf der Main- spitze. 6* 84 d. Medicaginis. — F. rh. 668. I. u. III. — III. Erysiphe M. (C.) Lev. 1. e. — An den Blättern von Medicago falcata, nicht häufig, im Herbst. e. Orobi. — II. Erysiphe M. (C.) Lev. 1. e. — I. u. III. an den Blättern von Orobus tuberosus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. f, Pisi. — F. rh. 669. I. u. IN. — I. Erysiphe M. (C.) Lev. 1. ce, — Erysibe comm. m. Leguminosar. Rbh. 1. c.. — An den Blättern von Pisum sativum, häufig, im Herbst. g. Meliloti. — F. rh. 667. I. u. II. — II. Erysiphe M. (C.) Lev. 1. ce. — Erysibe comm. m. Leguminosar. Rbh. 1. e. — An den Stengeln und Blättern von Melilotus officinalis und macrorrhiza, häufig, im Herbst. h. Trifoli. — F. rh. 666. I. u. III. — II. Erysiphe M. (C.) Lev. l.e. — Erysibe comm. m. Leguminosar. Rbh. 1. e. — An den Blättern von Trifolium medium, pratense und incarnatum, häufig, im Herbst. i. Galii. — F. rh. 670. I. u. IL. — Ill. Erysiphe M. Lev. 1. e. — Erysibe comm. d. Rubiacear. Rbh. 1. e.— An den Blättern und Stengeln von Galium Apa- rines und Mollugo, selten, im Herbst. Um Oestrich. k. Falcariae. — F. rh. 1742. I. u. IH. — III. Erysiphe M. (E.) Lev. — An den Blättern von Falcaria Rivini, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. 1. Pimpinellae. — F. rh. 665. I. u. II. — III. Erysiphe M. (E.) Lev. 1.c. — Erysibe comm. 1. Umbelliferar. Rbh. 1. c. — An den Blättern, Stengeln, Blü- thenstielen und Früchten von Pimpinella Saxifraga, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. m. Angelicae. — F.rh. 664. I. u. III. — HI. Erysiphe M. (E.) Lev. 1. ec. — Erysibe comm. 1. Umbelliferar. Rbh. 1. c.. — An den Blättern von Angelica syl- vestris, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. n. Peucedani. — F. rh. 1743. I. u. III. — III. Erysiphe M. (E.) Lev. 1. ce. — An den Blättern, Stengeln, Blüthenstielen und Früchten von Peucedanum ÖOreoselinum, nicht selten, im Sommer. Bei Budenheim. o. Heraclei. — F. rh. 663. I. u. [I.— III. Erysiphe M. (E.) Ley. 1. c. — Erysibe comm. 1. Umbelliferar. Rbh. 1. e. — II. Fungus pyenophorus (non- dum vidi.) — An den Blättern von Heracleum Sphondylium, häufig, im Herbst. p- Anthrisci. — F. rh. 662. I. u. III. — Il. Erysiphe M. (E.) Lev. 1. e.— Erysibe comm. 1. Umbelliferar. Rbh. 1. ce. — I. Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — An den Blättern von Anthrisceus sylvestris, nicht häufig, im Herbst. q. Pastinacae. — F. rh. 661. I. u. III. — III. Erysiphe M. (E.) Ler. 1. ce. — Erysibe comm. 1. Umbelliferar. Rbh. 1. c. — II. Fungus pyenophorus (nondum inveni.) — An den Blättern und Blattstielen von Pastinaca sativa, häufig, im Herbst. tr. Hypericorum. — F. rh. 671. I. u. III. — II. ErysipheM. (B.) Ler. 1. e. — Erysibe comm. v. Hypericor. Rbh. I. c. — An den Blättern von Hypericum quadrangulare und perforatum, häufig, im Herbst. s. Calystegiae. — F. rh. 2237. — E. Convolvuli sepium Cast. — An den Blättern von Calystegia sepium, sehr selten, im Herbst. In Weidengebüsch bei Reichartshausen. Bi: Urticae. — F. rh. 660. I. u. IH. — III. Erysiphe M. (H.) Lev. 1. ce. — Erysibe comm. b. Urtieear. Rbh. 1. ec. — II. Fungus pyenophorus (nondum 85 vidi.) — An den Blättern und Stengeln von Urtiea dioica, I. häufig, IH. selten, im Herbst. III. bei Budenheim. b. Appendiculae coloratae. 1. Appendiculae deeies et ultra perithecio longiores. 5. BE. tortilis +. — I. Fungus conidiophorus. — F. rh. 1741. — An den Blättern und Blüthenstielen von Cornus sanguinea. — III. Fungus ascophorus. — F. rh. 672. — Erysiphe t. Lev. 1. ce. — Erysibe t. Lk. Spec. I. 111. — An der unteren Fläche der Blätter von Cornus sanguinea, häufig, im Herbst. 2. Appendiculae bis, ter perithecio longiores. r. Asci octo vel minus. o. Sporae binae vel tres. 6. E. Montagnei }. a. Senecionis. — F.rh. 674. I. u. III. — III. Erysiphe M. Lev. ]. c. — An den Stengeln von Senecio sylvaticus, selten, im Herbst. Im Mönchwald, Okriftel gegenüber. b. Lappae. — F. rh. 673. I. u. IH. — IH. Erysiphe M. (A.) Lev.1.c. — Erysibe depressa a. Bardanae Rbh. 1. c. — An den Blättern von Lappa minor u. tomentosa, häufig, im Herbst. ß. Sporae quatuor et amplius. 7. E. communis }. a. Ranuneuli. — F. rh. 684. I. u. III. — IM. Erysiphe c. (A.) Lev.l.c. — An den Blättern von Ranuneulus acris, repens u. bulbosus, häufig, im Sommer. b. Calthae. — F. rh. 680. I. u. III. — Erysiphe c. (A.) Lev. 1. ce. — I.an den Blättern, III. an den Blattstielen von Caltha palustris, selten, im Herbst. Um Oestrich. c. Thalietri. — F. rh. 683. I. u. III. — III. Erysiphe c. (A.) Lev. 1. c. — An den Blättern von Thalictrum minus, häufig, im Sommer. Auf den Rhein- wiesen. . d. Aquilegiae. — F. rh. 685. I. u. UI. — I. Erysiphe c. (A.) Lev. 1. c. — Erysibe comm. r. Ranuneulacear. Rbh. 1. ec. — Fungus conidiophorus est Oi- dium leuconium Desm. — An den Blättern von Aquilegia vulgaris, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. e. Delphinii. — F. rh. 686. I. u. IL. — 111.’ Erysipbe, e. (A7), Lev.. Le, — _ Erysibe nitida (Wallr.) Rbh. 1. c. — An den Blättern und Stengeln von Delphi- nium Ajacis, in Gärten, im Herbst. £. Ononidis. — F. rh. 675. 1.u. III. — II. Erysiphe c. (D.) Lev. l.c. — Ery- sibe comm. m. Leguminosar Rbh.].c. — An den Blättern von Ononis arvensis U. spinosa, häufig, im Herbst. g. Lathyri. — -F. rh. 676. I. u. III. — IH. Erysiphe c. (D.) Lev. lc, — Erysibe comm. m. Leguminosar. Rbh. l. c. — An den Blättern von Lathyrus pratensis, häufig, im Sommer. N h. Geranii. — F. rh. 682. I. u. II. — III. Erysiphe ce. (C.) Lv... — Erysibe comm. s. Geraniacear. Rbh. 1. c. — An den Blättern von Geranium pra- tense, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. j. Dipsaci. I. u. IN. — I. Erysiphe e. (F.) Lev. 1, c.— An den Blättern 86 von Dipsacus sylvestris, I. häufig, III. sehr selten, im Herbst. Am Neuhof im Rheingau. k. Knautiae. — F. rh. 678. I. u. III, — III. Erysiphe ce. (F.) Lev.].c. — Ery- sibe comm. c. Dipsacear. Rbh. 1. c. — An den Blättern von Knautia arvensis, I. häufig, III. selten, im Herbst. l. Prenanthis. I. u. III. — III. Erysiphe c. (A.) Lev. l.c. — An den Blät- tern von Prenanthes purpurea, selten, im Herbst. Um Weinheim an der Berg- strasse. m. Lythri. — F. rh. 1738. I. u. III. — An den Blättern von Lythrum Sa- licaria, sehr selten, im Sommer. Bei Eberbach im Wald. n. Convolvuli. — F. rh. 677. I. u. III. — HI. Erysiphe e. (G.) Lev. 1. c. — Erysibe comm. b. Convolvulacear. Rbh. I. e. — An den Blättern von Convolvulus arvensis, häufig, im Herbst. o. Valerianae. I. u. II. — III. Erysiphe c. Lev. 1. c. — An den Blättern von Valeriana offieinalis, selten, im Herbst. Um Oestrich. p. Circaeae. — F. rh. 687. 1. u. III. — III. Erysiphe c. (E.) Lev. l.c. — Eıry- sibe comm. o. Onagrariar. Rbh. 1. ce. — An den Blättern von Circaea Lutetiana, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. : q. Rumieis. — F. rh. 681. I. u. HI. — III. Erysiphe c. (I.) Lev. Il. c. — An den Blättern und Stengeln von Rumex Acetosella, häufig, im Herbst. r. Polygoni. — F.rh. 679. I. u. III. — III. Erysiphe c. (1.) Lev. l.c. — Ery- sibe comm. n. Polygonor. Rbh. l. c. — An den Blättern von Polygonum avicu- lare, häufig, im Herbst. jr. Asei viginti et ultra, sporae quatuor. 8. E. horridula +. a. Symphyti. — F. rh. 688. I. u. III. — III. Erysiphe h. Lev. 1. ce. — An den Blättern von Symphytum officinale, häufig, im Herbst. b. Asperuginis. I. u. III. — III. Erysiphe h. Lev. 1. ce. — An den Blättern und Stengeln von Asperugo procumbens. Auf der Gemmi oberhalb Kandersteg in der Schweiz von Morthier gesammelt. Im Juli. Inquirendi. 9. E. (?) Rubi +. — F. rh. 2238. I.u. I. — I. Fungus conidio- phorus. Hyphis tenuibus, arachnoideis, niveis; conidiis ovatis, antice rotundatis, basi truncatis, 23 Mik. long., 17 Mik. crass. — I. Fungus pyenidium. Pe- rithecüis stipitatis, oblongo-ovatis, flavis; stylosporis ovatis, inaequilateralibus, hya- linis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. — III. Fungus ascophorus (nondum inveni). — I. auf der oberen und unteren, II. auf der Unterfläche und den Stielen der Blätter von Rubus Idaeus, selten, im Herbst. Am Horn im Oestricher Wald. 90. Apiosporium }. Mit zweifachem Generationswechsel. Die Conidienstadien bilden Torula-Arten, oder diesen ähnliche Gebilde, welche bei den meisten aus dem Grunde der Peri- thecien hervorsprossen. Die Peritheeien sind theils flach, punktförmig, theils voll- kommen kugelig oder länglich, sehr fest, ohne Mündung und äusserst klein, auf- gewachsen, heerdenweise vegetirend. Sie enthalten, wie mir scheint, alle nur einen 8—vielsporigen Schlauch. Derselbe ist höchst vergänglich und wegen der Härte der Perithecien schwierig heraus zu präpariren, daher er bis jetzt übersehen 87 wurde, doch gelang es mir, denselben bei einigen der nachfolgenden Arten be- stimmt zu finden. 1. A. Fumago Fekl. — F. rh. 2143. I. u. IL.— I. Fungus eonidio- phorus. Hyphis repentibus, ramosis, moniliformibus, conidiis in catenulis seria- tis, demum solutis pilorum simplieium, erectorum, acuminatorum, fuscorum super- ficeem totam tegentıbus, globosis, 8 Mik. diam., maturis olivaceis; pilis 144 Mik. long. Tab. II. Fig. 57. — U. Fungus ascophorus. Peritheeiis punctiformibus, demum confluentibus, orbicularibus, planis, subtilissime rugulosis, atris; ascis glo- bosis, 16 Mik. diam., multisporis; sporidiis minutis, globosis, hyalinis. — I. u.Il. in Gesellschaft auf der oberen Seite dürrer, noch hängender, Blätter von Fagus sylvatica russschwarze Ueberzüge bildend. I. auch auf lebenden Blättern von llex aquifolium. Im Frühling. Von Morthier im Jura entdeckt. 2. A. pinophilum ;. — I. Fungus conidiophorus. Torula pino- phila Chev. Fl. paris. I. 34. — Antennatula p. Fr. S. v. Sc. p.407. — F.rh. 71. — 11. Fungus ascophorus. Peritheciis praecipue in foliorum superficie, sparsis, punctiformibus, planis convexisque , orbieularibus, rugulosis, atris; ascis globosis, magnis, ımultisporis; sporidiis minutissimis, ovato-cylindraceis, hyalinis. — I. u.Il. die Zweige und Blätter von Abies pectinata oft ganz überziehend, häufig, im Herbst. 3. A. Ulmi +. — I. Fungus conidiophorus. Torula ulmicola Rbh. Habch. p. 35. — F. rh. 64. — 1. Fungus ascophorus. Peritheciis minutis eonfluentibusque, planis, subeonvexis, opacis, rugulosis, atro-fuscis; ascos nondum vidi; sporidiis ovatis, irregulariter globosisve, nucleatis, hyalinis, 8 Mik. long., 6 Mik. erass. — I. u. II. in Gesellschaft an lebenden, berindeten Aesten von Ulmus su- berosa, selten, im Herbst. Am Rheinufer auf der Grünau bei Hattenheim. 4. A. Quereicolum nov. sp. Fungus conidiophorus. Capnodium Autor. exhibens. Conidiis cum hyphis articulatis in foliorum pagina superiori, ob- longo-ovatis irregularibusve, 2—3 septatis, subopacis, 43 Mik.long., 24 Mik. crass; demum- peritheciis ascigeris, in superficie ortis,.globosis, fuscis, 48 Mik. diam.; ascis globosis, multisporis (?) ; sporidiis globosis, biguttulatis, hyalinis, 6 Mik. dia- metr. — An lebenden Blättern von Quercus, nicht selten, im Herbst. 5. A. Gentaurii Fekl. — I. Fungus conidiophorus. Torula Cen- taurü f. — F. rh. 66. — Catenulis fasciculatis, demum confluentibus, atro-oliva- ceis, articulis globosis, plerumque senis octonisve, non secedentibus. Tab. I. Fig. 1. — Ueberzieht die Stengel, Blätter und Kelche von Erythraea Centaurium, sehr selten, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. — 1. Fungus ascophorus (nondum inveni). 6. A. Plantaginis +. — I. Fungus conidiophorus. Torula Plan- taginis Cd. 1. c. IH. Tab. I. Fig. 14. — F. rh. 65. — An der unteren Fläche noch lebender Blätter von Plantago media, nicht häufig, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. — II. Fungus ascophorus (nondum inveni). 7. A. Rhododendri +. — I. Fungus conidiophorus. Torula Rho- dodendri Kze. ap. Cd. in Sturm. Fl. III. 2. 44. — F. rh. 2105. — An der un- teren Blattfläche von Rhododendron ferrugineum, häufig, im Sommer. In den Tyroler Alpen. — II. Fungus ascophorus, Peritheciis aseigeris in ramulis 88 ortis, minutis, deplanatis, atris; ascis polysporis; sporidiis subglobosis, nucleatis, hyalinis, 8 Mik. diam. — Mit der Conidienform an den Aestchen. 8. A. Tremulicolum nor. sp. — F. rh. 2233. — I. Fungus coni- diophorus. Praeprimis in foliorum vivorum pagina superiori enascitur, ma- culas nigras, tenues, plerumque circumscriptas exhibens. Hyphis repentibus, arti- culatis, junioribus stellatis, (sporidiis Asterosporii Hoffmanni non absimilibus), primo hyalinis, demum fuseis; conidiis e 2—4 cellulis fuseis connatis, majusenlis. — II. Fungus ascophorus. Peritheciis in ramulis praeeipue aridis ortis, grega- riis, atris, conieis, minutis; ascis globosis, 8(—16?) sporis; sporidiis glohosis seu angulato-globosis, uninucleatis, hyalinis, 8—10 Mik. diam. — Auf Populus tremula, selten, im Spätsommer. Bei Eberbach. 9. A. Brassicae +. — I. Fungus conidiophorus. Hormiscium laxum Wllr. Fl.cerypt. II. p. 186 (in Brassica). — I. Fungus ascophorus. Perispo- rium Brassicae Lib. exs. 280. — Ascos nondum inveni; sporidiis subtetragonis, irre- gulariter ovatis globosisque, uniguttulatis, hyalinis, 16 Mik. long., 12—14 Mik. erass. — J. u. II. in Gesellschaft an faulen Stengeln des Kopfkohls, selten, im Frühling. Um Oestrich. 10. A. profusum +. — F. rh. 732. — Peritheciis gregariis, structura grosse-cellulosa, fusca, globosis oblongisve irregularibusque, aterrimis, mimutissimis, basi conidiis concatenatis, oblongis, fuseis emergentibus; asecis magnis, globosis, multisporis; sporidiis ovato-globosis, nucleatis, dilutissime flavis, 3 Mik. diam. Apiosporium profusum Wlr. 1. e. p. 262. (Fungus ascophorus). An alter Rinde von Populus nigra u. Quereus, selten, im Frühling. Um Öestrich. 11. A. Salieis }. — Apiosporium $. Kze. u. Schm. Myc. Hfte. I. p. 8. Fungus ascophorus. — Peritheeiis ascophoris structura minute cellulosa, fusca, gregariis, globosis oblongisve, durissimis, aterrimis; ascis?; sporidiis ovatis, nuclea- tis, hyalinis, 10 Mik. long., 8 Mik. erass.; eonidiis concatenatis, articulis ovatis, fuscis, e basi peritheeiorum emergentibus. An alter Rinde von Salix, sehr selten, im Frühling. Um Oestrich. 12. A. Mali j. — Antennatula corticola +. olim in schedis. — Cladospo- rum fuscum Bon. in litt. — Acervulis effusis, olivaceis; peritheeiis etiam aseigeris structura subgrosse cellulosa, fusca, globosis, 40—80 Mik. diam.; conidiis conca- tenatis, catenularum articulis globoso-ovatis, fuseis, in peritheeiorum latere exceres- centibus (vide Tab. II. F. 39.); ascis?; sporidiis ut in A. Salieis. Apiosporium Mali Wllr. 1. c. p. 861. — F. rh. 731. An beiden Seiten alter Rinde von Pyrus Malus, nicht selten, das ganze Jahr. 13. A. stygium (WI?) $. — I. Fungus conidiophorus (nondum inveni). — II. Fungus ascophorus. A. styeium Wir. 1. c. p- 862. (?) — F. rh. 733. — Peritheciorum acervulis densis, minutis, 1/ı Jineae diametr., aterrimis; peritheciis globosis oblongisve , laevibus, atris, 44 Mik. diam.; ascis distinetis, majusculis, globoso-ovatis, sessilibus, polysporis ; sporidiis globosis, minutis, dilutis- sime flavis. — An faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Frühling. Auf der Geis im Hattenheimer Wald. 91. Dimerosporium nov. gen. Perithecia carbonacea, superficialia, gregaria, minuta, hemisphaerica vel conica, obsolete papillata, atra, basi hyphis repentibus, ramosis, fuseis, conidiiferis einceta. Conidia in hypharum ramorum apieibus, oblonga, utrinque obtusissima, didyma, medio constrieta, vel obovata, binucleata, fusca. Asci ovati, sessiles, 8spori. Sporidia inordinata, elavato-oblonga, bipartita, loculo superiori majori, subgloboso, inferiori angustiori, obovato, facile decedentia, hyalina. 1. D. abjectum (Wlr.) }. — Sphaeria abjecta Wllr. Fl. er. p. 310. — Asteroma Veronicarum Rbh. Hb. mye. D. 739. — F. rh. 461. — Dothidea Ve- ronicae Lib. exs. 175. — Conidiis 16 Mik. long., 8 Mik. cerass.; ascis 30—86 Mik. long., 20 Mik. crass.; sporidis 12 Mik. long., 6 Mik. erass. Tab. IV. F. 30. a. ascus, b. endosporae, ce. conidia. — Auf beiden Flächen lebender und welken- der Blätter, auch an den Stengeln, von Veronica offieinalis, selten, im Herbst. Im Walde zwischen Eberbach und Hausen. Im Jura (Morthier). — Die Perithecien sind vollkommen geschlossen und laufen am Scheitel in eine papillenförmige, kaum zu erkennende Spitze aus, welche man wohl für ein Ostiolum halten könnte; seine übrige nahe Verwandtschaft aber mıt Apiosporium, rechtfertigt vollkommen die Stellung, die ich diesem eigenthümlichen und so lange verkannten Pilze gab. Merkwürdig ist die Endosporenbildung desselben, nach welcher ich auch den Gat- tungsnamen wählte. Die beiden Glieder hängen offenbar nur äusserlich aneinan- der und sind nicht von einem gemeinsamen Episporium eingeschlossen, bei den noch zusammenhängenden sieht man eine völlig durchlaufende Querlinie. Dieses ist auch der Grund, dass sie sich dann leicht trennen. Aehnlich wie bei Hy- pocrea. 92. Chaetomium (Kunze & Schm. Mye. Hfte. I. p. 15.) 7- So viel mir bekannt, sind bis jetzt nur die Schlauch- und Conidienformen aufgefunden worden. Die Schläuche sind höchst vergänglich, daher nur in der Jugend, wann die Sporen noch wasserhell sind, zu finden. Sie sind sämmtlich Fäulnissbewohner. 1. ©. Cuniculorum Fekl. — F.rh. 1961. — Sparsum, ereetum, !/, lineam altum. Peritheciis ovatis, brevissime pilosis, fusco-olivaceis, vertice pilis paucıs, comosis, peritheeio dup!o longioribus, rectis, strietis, artieulatis, concoloribus; spo- ridiis elliptico-ovatis, simplieibus, umbrinis, 12 Mik. long., 6—8 Mik. crass. An faulendem Koth von Kaninchen (Lapins), sehr selten, im Frühling. Im Kie- fernwald bei Freienweinheim. — Der ganze Pilz erscheint schmal, stielförmig, indem der Haarschopf nur wenig ausgebreitet ist, wenigstens so lange er trocken ist. Die jugendlichen Sporen liegen meist zu 8 zusammengeballt und vermuthe ich, dass die Schläuche sovielsporig sind, ohne jedoch, dass ich letztere entdecken konnte. 2. C. elatum +}. — I. Fungus conidiophorus. Sporodum conopleoi- des Cd. Ic. I. 18. Tab. 4. Fig. 247. — F. rh. 104.— An trockenen Grasblättern, sehr häufig, im Frühling. — II. Fungus ascophorus. Ü. elatum Kze. & Schm. exs. No. 184. — Sphaeria comata Tod. Meckl. 2 p. 15. Fig. 81. (sine dubio!) — F. rh. 646. — Aseis sessilibus, oblongis, utrinque obtusis, 8sporis, 40—48 Mik. long., 16 Mik, erass; sporidiis in asco conglomeratis, ovatis, utrinque apieulatis, 90 fuseis, 10—12 Mik. long., S—10 Mik. cerass. — An verschiedenen faulenden Sten- geln, Halmen u. s. w., gemein, im Herbst. — Möglich, dass hierher die Conoplea hispidula Cd. in Sturm. 2. 31. als Pycenidienform zu ziehen ist. Ich fand letztere noch nicht. 3. C. erispatum Fekl.— F.rh. 2022 (unter Sphaeria er. +.) Peritheciis gregarlis, globosis, media magnitudine, undique olivaceo-pilosis, aliis pilis rectis, septatis, fuscis, diaphanis, aliis crispis, contortis, opacis; aseis stipitatis, cy- lindraceis, 82 Mik. long. (pars sporifer.), 10 Mik. crass.; paraphysibus simplieibus, elongato-clavatis; sporidiis 8, monostichis, globosis seu globoso-ovatis, utrinque api- culatis, simplieibus, hyalinis, liberatis demum fuseis, 10 Mik. diametr. An faulen Kartoffelknollen, in meinem Keller. Sehr selten, im Frühling. 4. C. Fieberi f. — I. Fungus conidiophorus. Myxotrichum char- tarum (Kz. myc. Hft. II. p. 64. ce. ie.) Fr. Syst. mye. III. p. 349. — Rbh. FE. eur. 1169. Nondum inveni! — II. Fungus ascophorus. (. Fieberi Cord. le. I. 24. F. 293. — C. graminis Rbh. in Kl. hb. myc. No. 1555 idem Fungus! — F. rh. 647 (unter C. graminis Rbh.) Aseis oblongis, sessilibus, 8sporis, 40 Mik. long., 16 Mik. crass. ; sporidiis ovatis, utrinque acutis, pallide fuseis, 14 Mik. long., 10 Mik. erass. — An faulenden Fasern von Cannabis sativa, selten, im Herbst. Um Oestrich. 5. C. depressum f. — I. Fungus conidiophorus. Myxotrichum resinae Fr. Syst. myec. III. p. 349. — F. rh. 129. — An Tannenharz, nicht selten, im Winter. — II. Fungus ascophorus. (. depressum Wil. 1. e. p- 266. — Ascos nondum vidi; sporidiis ovatis, subellipsoideis, utrinque apiculatis, fuscis, 14 Mik. long., 10 Mik. crass. — An faulen Schuppen der Zapfen von Pinus exeels.; selten, im Frühling. In den Winkler Tannen. 6. ©. fimeti Fekl. E. F. N. No. 491. e. ie, nec non ostiolo deficienti. Ascos nondum inveni; sporidiis 16 Mik. long., 12 Mik. erass. — An faulendem Pferdemist, sehr selten, im Frühling. Auf einer Wiese dicht hinter meinem Gar- ten. Diesen ausgezeichneten Pilz konnte ich bis jetzt nicht wieder auffinden. 93. Aasmidium Fries S. v. Se. p- 407. 1. 2. cellare F. S. y. Se. p. 407. — Fungus sterilis est Racodium ce. Autor. — F.rh. 641. (sterilis). -— An Weinfässern in feuchten Kellern, sehr häufig. — Trotz allem Suchen konnte ich keine Perithecien, sowie auch keine Sporen finden, wie sie Fr. 1. e. beschreibt. 94. Eurotium (Link) De Bary Bot. Ztg. 1854. Mit doppeltem Generationswechsel, Conidien und Schlauchfrüchte. Fäulniss- bewohner. 1. E, herbariorum de Bary l.c. — I. Fungus conidiophorus. Aspergillus glaucus Lk. Spec. I. p- 67. — H.Fungus ascophorus. Kurotium herbariorum Lk. Spec. I. p. 79.— F. rh. 1748. — Lu. IL an verschiedenen fau- lenden Kräutern, Fruchtsäften u. dgl., häufig, das ganze Jahr hindurch. Schläuche rund, Ssporig; Sporen kugelig oder oval, im Schlauch zusammengeballt, wasserhell, 5 Mik. im Durchmesser. 95. Anixia (Fries?) Hoffmann Icon. fung. So viel bis jetzt bekannt ohne Generationswechsel. Fäulnissbewohner. r 9 1. A. truneigena Him. Ie. T. 17. F. 2. — Licea sulphurea Kltsch. Hb. myc. 1545. — F. rh. 1070. — Ascis cylindraceis, longissime stipitatis, 8sporis, 76 Mik. long. (pars sporifer.), 12 Mik. erass; sporidiis exacte globosis, simplieibus, episporio sulphureo, 10 Mik. diametr. — Auf faulem Holz von Pinus, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. 2. A. Wallrothii Fekl.— Licea sulfurea Wir. Fl. erypt. II. p.344. — Peritheeiis majusculis, hemisphaerieis, nigro-fuscis, basi subglabris; aseis breviter stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 79 Mik. long. (pars sporifer.), 10 Mik. crass.; spo- ridiis oblique monostichis, ovatis, simplicibus, episporio sulphureo, 12 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf faulender, mit Mist untermengter Hefe, sehr selten, im Frühling. In meinem Garten. Scheint nur Mist u. dgl. zu bewohnen, worauf sie auch schon Wallroth 1. ce. fand. de spadicea Fekl. — Licea pannorum Wllr. Fl. erypt. I. p. 344.2? — F. rh. 1071 (unter A. truncigena Form. straminicola). Peridiis basi dense longis- sime fusco-villosis, hemisphaerieis, astomis, spadiceis, priori duplo minoribus; aseis eylindraceis, longissime stipitatis, Ssporis, 68 Mik. long. (pars sporifer.), 9 Mik. crass. ; sporidiis exacte globosis, episporio parce tuberculoso, flavo, 8 Mik. diametr. An- faulendem Stroh von Secale Cereale, sehr selten, im Frühling. In mei- nem Garten. 96. Preussia Fehl. Fungus conidiophorus Torulam niveam exhibens. Acervula superficialia, nivea, confluentia, pulveracea; conidia concatenata, in artieulos plerumque di-tetra- meros decedentia demumque libera, singula globoso-ovata, continua, hyalina. Perithecia ascigera gregaria, superficialia, carbonacea, astoma, dein irregulariter rupta, globosa depressave, basi hyphopodio delicatulo, floccoso, hyalino suffulta. Asci clavati, longe stipitati, 8spori. Paraphyses nulli. Sporidia oblongo-cylin- dracea, 4cellularia, cellulae utrinque ultimae conicae, interiores subquadratae ovataeve, opaco-fuscae, mox fatiscentia. 1. P. funiculata Fckl. — I. Fungus conidiophorus. Conidiis 3—4 Mik. diam., seu 4 Mik. long., 3 Mik. crass. — II. Fungus ascophorus. — F. rh. 1750. I. wu. I. — Perisporium f. Prss. in Linn. 24. No. 145. — Sporormia, Fleischhackia, Perisporium laevis Awd. in Hedw. 1869. p. 2. und Hedw. 1869. p. 179. (sine dubio). — Peritheeiis 1—1t/, Mill. latis; sporidiis 36—40 Mik. long., 6 Mik. cerass. — I. u. II. in Gesellschaft auf faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Winter. In meinem Garten. Zu meiner grossen Freude entdeckte ich oben beschriebenen Conidienpilz, über dessen Zusammengehörigkeit mit dem Schlauchpilz ich nicht den geringsten Zweifel hege. Als weitere Art gehört zu dieser Gattung wahrscheinlich Perisporium vul- gare Cd. Zur Gattung Perisporium im Sinne von Desmazier, Kickx, Crouan und Berkeley geliören mit Sicherheit P. poliotum Fr. und P. arundinis Desm. Cfr. Nke. Pyr. germ. Beide fand ich hier noch nicht. 97. Thelebolus Tode Meckl. 1. p. 41. 1. Th. terrestris Alb. & Schw. C. p. 71. c. ie. -- F. rh. 643. — Auf der Erde in einem Warmhaus. Im Herbst. 92 Ich stelle diesen Pilz nach Fries hierhin, ich selbst habe ihn noch nicht lebend untersucht. b. Acrospermacei Feckl. Bei mehreren Gattungen dieser Familie kommen Conidien und Spermatien vor, bei den meisten sind aber nur die Schlauchformen bekannt. Characteristisch sind hier die mehr oder weniger deutlich verticalen Perithecien, mit am Scheitel mehr oder weniger deutlicher Längsritze. Bis auf Mytilinidion, welches ich, wegen seiner sonstigen nahen Verwandtschaft mit Lophium, hier nicht trennen wollte, besitzen alle lange, fadenförmige, gleichförmige, meist wasserhelle Endo- sporen. Alle sind Fäulnissbewohner. Typus: Acrospermum. 38. Ostropa (Fries) }. Mit 2fachem (Generationswechsel. Die Perithecien sind in ihrer Jugend mit Spermatien gefüllt. Endosporen und Spermatien lang, gleichförmig, faden- förmig, erstere von der Länge der Schläuche, wasserhell. 1. O. einerea Fr. S. v. Se. p. 401. — Sphaeria barbara Fr. Syst. mye. I. p. 468. — Tuberculostoma sphaerocephalum Sollm. in Hedw. 1864. Nr. 8 et in Rbh. F. eur. 764. — F. rh. 1755. — Fungi ascophori. — An harten, dürren Aesten von Fraxinus exc. und Syringa vulg. selten, im Frühling. Im Geisen- heimer Wald und auf der Münchaue. Im Jura, Morthier. 2. 0. eubicularis }. — Sphaeria c. Fr. Syst. mye. II. p. 477. — Lib. exs. 338. — Tuberculostoma lageniforme Sollm. in Hedw. 1864. p. 116. e. ic. — Rbh. F. eur. 765. — F. rh. 2035. (Fungus ascophorus.) — An dürren, har- ten Aesten von Fraxinus exc. und Syringa vulgaris, selten, im Frühling. Im Walde bei Geisenheim und im Park zu Reichartshausen. Die Spermogonienform findet sich mit der Schlauchform gemischt, mit sehr langen, fadenförmigen Spermatien. 99. Domyces Berkeley & Br. Ann. and. Mag. of. nt. Hist. 1851. 2 Nur die Schlauchform bekannt. Schläuche und Sporen wie bei der vorigen Gattung. 1. ©. carneo-albus (Lib.) Berk. & Br. 1. c.— Not. p. 18. Nr. 590. — Sphaeria c-a. Lib. exs. 241. — F. rh. 797. — An dürren, noch stehenden Blät- tern von Aira caespitosa, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 100. Acrospermum Tode Meckl. I. p. 8. Nur die Schlauchformen bekannt. Schläuche und Sporen wie bei der vorigen Gattung. 1. A. graminum Lib. exs. 33. — F. rh. 777. — An faulenden Blättern von Poa pratensis, nicht häufig, im Frühling. Auf den Wiesen unterhalb dem Neuhof. j var. robustior 7. — In allen Theilen stärker als die Normalform. — An den Blättern ‘von Brachypodium sylvaticum, selten, im Frühling. An der Salzbach bei Rauenthal. 2. A. compressum Tode Meckl. I. p. 8. T. 2. F. 13.— F. rh. 776. — An verschiedenen faulenden Stengeln, besonders von Urtica dioica, häufig, im Frühling. 95 var. rhomboidalis +. — Die Peritheeien viel kleiner, fast so breit als lang, schief-rhombisch, flohbraun, glänzend, flach, mit 2 Furchen. — In kleinen Räs- chen, auf faulenden Stengeln, sehr selten, im Frühling. Bei Hattenheim. Es mag wohl eine eigene Art sein, ich konnte aber noch keine Sporen entdecken. 3. A. conicum Fr. Syst. myc. II. p. 246. — Pers. Mye. eur. Tab. XI. Fig. 5 u. 6. — An trockenen Grashalmen, sehr selten, im Frühling. Im Buden- heimer Wald. 101. Barya Fuckel. *) Perithecia carnosa, subdiaphana, demum cornea, superficialia, in mycelio byssino, conidiophoro nidulantia. Conidia oblonga, obscure uniseptata, utrinque obtusa. Cirrhi ascophori globuliformes, eandidi. Asci elongato-lanceolati, antice argute acuminati, basi obtusi, stipite globuliformi, 8 spori. Sporidia filiformia, continua, asci longitudine, hyalina. Acrospermo affinis! 1. B. parasitica Fekl. — F. rh. 991. — Peritheciis gregariis, liberis, conieis, acutis, medio parum ventricosis, demum compressis, Nectriae coceineae mag- nitudine, glabris, flavo-viridibus, diaphanis, dein opacis, atro-fuscis, in bysso coni- diophoro primo albo dein flavo-viridi, tandem fusco insidentibus, globulo albo, mox fatiscente terminali. Conidiis 14 Mik. long., 5 Mik. crass., hyalinis. Aseis, 146 Mik. long., 8Mik. cerass. Tab. IV. Fig. 18 a. ascus, b. sporidium, e. conidium, d. perithecium auct. Auf faulender Bertia moriformis, auf Aesten von Fagus, die an einer sehr feuchten und schattigen Stelle im Walde lagen, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald (Aepfelbach). Die conidientragenden, wolligen Räschen häufiger. 102. Lophium Fries Syst. mye. II. p. 533. Nur die Schlauchformen bekannt. Schläuche und Sporen wie bei den vorigen Gattungen. 1. L. mytilinum Fr. Syst. mye. I. p. 533. — F. rh. 762. — An faulem Holz und Rinde von Pinus, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich. 3. L. dolabriforme Wilr. Fl. erypt. I. p. 433. — F. rh. 763. — Aseis longissimis, filiformibus, 8sporis; sporidiis asci longitudine, filiformibus, multi- guttulatis, maturis fuscis. An alter Rinde von Pyrus communis, sehr selten, im Frühling. In dem Thal oberhalb Eberbach. 103. Mytilinidion Duby Hyst. p. 22. Nur die Schlauchform bekannt. 1. M. aggregatum (DC.) Duby Hyst. p. 22. e. ic. — Hysterium agg. DC. Fl. Fr. 5. p. 167. — F. rh. 761. — Sporidüs fusiformibus, 3—5 septatis, maturis flavis, 38 Mik. long., 3—6 Mik. crass. An faulenden Stämmen von Pinus sylvestris, sehr selten, im Herbst. Im Mönchwald gerade Okriftel gegenüber. *) Secundum Amicissimum et Clar. de Bary, Prof. Hallensem. 94 ec. Ascosporei Fel. ‚Meist sehr kleine Kernpilze, mit sehr kleinen, oft für Sporen gehaltenen, Schläuchen. Perithecien mit unregelmässigen und undeutlichen Mündungen. Mit Ausnahme der Gattung Ascospora, Epiphyten. Leben auf abgestorbenen und noch vegetirenden Pflanzentheilen. Conidien, Spermatien und Schlauchfrüchte bekannt. Typus: Stigmatea. 1. Peritheciis globosis conieisve. 104. Ascosporä& (Fries S. v. Sc. p. 425.) +. 1. A. cruenta (Fr.) Str. in Flora 1850. p. 77. — F. rh. 494. — Asco- spora (Phyllosticta) eruenta Fr. $. v. Sc. p. 426. — Ascis rotundatis, oblongis irregularibusve; sporidiis farctis, globosis. — An lebenden und welken Blättern von Convallaria Polygonatum, häufig, im Sommer. 2. A. brunneola Fr. S. v. Sc. p. 425. — F. rh. 467. — Sphaeria b. Fr. olim. — Ascos maturos nondum vidi. — Hierher gehört als Conidienpilz Asteroma (Sphaeria) subradians Fr. S. v. Sc. 425, Syst. mye. II. p. 525. An faulenden Blättern von Convallaria majalis, häufig, im Winter. 3. A. Pisi (Lib. exs. 12 unter Ascochyta.) }. — F. rh. 487. — Cirrhis brevibus, erassis, demum confluentibus, fusco-rubellis, demum expallescentibus; ascis oblongis, utrinque obtusis, obovatis irregularibusque, 16 Mik. long., 4—5 Mik. erass.; sporidiis faretis, minutis, globosis. An den grünen Hülsen von Phaseolus nanus, selten, im Sommer. In mei- nem Garten. 4. A. carpinea Fr. S. v. Sc. p. 425. — F. ıh. 466. — Sphaeria c. Fr. olim. — Aseis stipitatis, clavatis, 8(poly-?)sporis, 52 Mik. long., 8 Mik. crass., sporidiis elliptieis, subeurvatis, triguttulatis, hyalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. An trockenen Blättern von Carpinus Betulus, häufig. im Frühling. 5. A. Aegopodii (Pers. unter Sphaeria) Fr. 8. v. Sc. p. 425. — F. rh. 451. (unter Spilosphaeria). — Aseis tenuibus, 8sporis; sporidüs eylindraceis. — An lebenden Blättern von Aegopodium Podagraria, häufig, im Sommer. 6. A. Asteroma +. —1.Fungus conidiophorus spermogoniumve. Combosira reticulata Fr. 8. v. Se. p. 425. — F. rh. 464. (unter C. reticulata). — Sphaeria reticulata DC. Fl. fr. VI, p. 138. (pr. p.) — An den welkenden Blättern und Stengeln von Convallaria Polygonatum und von Majanthemum bifolium, auf ersteren häufig, auf letzterem im Jura, im Herbst. Die auf letzterem Substrat in allen Theilen viel kleiner. — II. Fungus ascophorus. A. Asteroma (Wllr.) Fr. S. v. Se. p. 425. — F. rh. 470. — Aseis brevissime stipitatis, ovato-oblongis, 8sporis, 32 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis faretis, subelavatis, simplieibus, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. erass. — An trockenen Blättern von Convallaria multiflora, nicht häufig, im Frühling. Bei Schlangenbad. Ferner auf C. Polygonatum um Budenbeim. 7. A. Solidaginis +. — I. Fungus spermogonium. Aseochyta Virg- aureae Lib. exs. 55. (unter Ascoxyta). — F. rh. 468. (unter Ascospora Solidaginis Fr.) — Spermatiis longissimis, filiformibus vermicularibusve. — An lebenden und trockenen Blättern von Solidago Virga aurea, selten, im Sommer. Im Oestricher Wald. — II. Fungus ascophorus. A. Solidaginis Fr. S. v. Se. p. 425. — F. rh. 485 (unter Ascochyta Virgaureae Lib.) Cirrhis tenuissimis, albidis, vermi- eularibus; aseis anguste linearibus, SO Mik. long., 4 Mik. cerass.; sporidiis mono- stichis, eylindraceis, parum curvatis, utrinque obtusis, 8 Mik. long, ca. 2—3 Mik. erass., hyalinis. — An lebenden Blättern von Solidago Virga aurea, selten, im Herbst. Bei Eberbach auf dem Boss. 8. A. Mali Fekl. — I. Fungus spermogonium (?) Asteroma Mali Desm. Ann. Se. nat. 1841. XV. 141. — F. rh. 1561. — An faulenden Blättern auf der Oberfläche, von Pyrus Malus, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. — II. Fungus ascophorus. A. Mali +. F. rh. 469. Peritheeiis sparsis, minutis- simis, conieis, perforatis, atris, epidermidem radiatim tumefacientibus, dein erumpen- tibus; aseis oblongis, stipitatis, curvatis, minutis, sporidia 6, ovata, simplieia, hya- lina, minuta includentibus. Cirrhis candidis, fascieulatis. Auf der oberen Fläche faulender Blätter von Pyrus Malus, selten, im Früh- ling. Um Oestrich. 9. A. Dentariae (Westd.) +. — F.rh. 642. — 7Zythia D. Westd. 5. Not. s. quelg. Hypoxyl. p. 22. Fig. XI. — Rbh. Fung. europ. No. 452. — Aseis (sporidia Westd.) ovatis, utrinque obtusis, subglobosis, 18 Mik. long., 14 Mik. erass., multi- sporis; sporidiis eylindraceis, subreetis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis, sim- plieibus. An dürren Stengeln von Dentaria bulbifera, selten, im Frühling. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 105. Stigmatea (Fries.) }. Von mehreren sind die Conidien und Spermogonien aufgefunden, von den meisten aber nur die Schlauchpilze. a. Perithecia glabra. 1. 8. Robertiani Fr. S. v. Se. p. 421. — F.rh. 419. — Dothidea Ro- bertiani Fr. Syst. mye. II. p. 564. — Ascis oblique oblongis, Ssporis, 36 Mik. long.., 10 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongo-ovatis, simplieibus, dilute flavis, 10 Mik. long., 5 Mik. crass. Auf der oberen Blattfläche von Geranium Robertianum, häufig, im Herbst. Um Oestrich. 2. 8. Geranii Tul. Sel. F. Carp. II. p. 290. — (Fr. 8. v. Se. p. 421.9) — F. rh. 420. — Epiphylla. Peritheciis gregariis, in macula purpurascenti, ovatis, minutis, atris, glabris; ascis elongatis, 8sporis, 40 Mik. long., 8 Mik. crass.; spo- ridiis distichis, subelavatis, didymis, hyalinis, 3 Mik. long., 4 Mik. erass. An den lebenden Blättern. von Geranium pusillum, sehr selten, im Früh- ling. Bei Braubach. 3. 8. confertissima Fekl. — F. rh. 1021. (unter Dothidea Geranii Fr.) — Dothidea (Sphaeria) Geranii (Kze.) Fr. Syst. mye. II. p. 558.! — An beiden Flächen, an der unteren aber viel häufiger, lebender Blätter von Geranium syl- vaticum, im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. NB. Die Räschen und Perithecien sind grösser, als bei S. Geranii, und dicht gedrängt. Schläuche und Sporen aber mit diesen übereinstimmend. 4. 8. (?) maculaeformis Fr. S. v.Se. p.421.——- F.rh. 422. — Sphaeria 96 maculaeformis Pers. (pr. p.). — Aseis oblongis, sessilibus, Ssporis, 40 Mik. long.; 10 Mik. crass.; sporidiis farctis, oblongo-subelavatis, uniseptatis, hyalinis, 14 Mik. long., 4 Mik. erass. — An trockenen Blättern von Alnus incana, selten, im Früh- ling. Bei Budenheim. En b. Perithecia setulosa (Coleroa Fr.) 5. 8. subtilis Fekl. — F. rh. 1562. — Peritheciis in gregibus orbieu- laribus usque ad lineam latis, aterrimis, setulosis, globoso-conieis, minutissimis; ascis oblongis, octosporis, 42 Mik. long., 12 Mik. cerass.; sporidiis ovato-oblongis, inaequaliter didymis, flavescentibus, 14 Mik. long., 6 Mik. crass. An der oberen Blattfläche von Potentilla cinerea schwarze Flecken bildend, sehr selten, im Sommer. Im Budenheimer Wald. 6. 8. cireinans Fr. S. v. Sc. p. 421. — F. rh. 421. — Perisporium cireinans Fr. Syst. mye. III. p. 252. — Aseis oblique stipitatis, oblongis, 8sporis; sporidiis submonostichis, oblongo-ovatis, subclavatis, uniseptatis (?), hyalinis. Pe- ritheeiis brevissime setulosis. — Auf der oberen Blattfläche von Geranium rotun- difolium, ohne Flecken zu bilden, selten, im Frühling. Bei Geisenheim. 7. 8. Potentillae +. — I. Fungus spermogonium. Septoria Po- tentillarum }. — F. rh. 502. — Peritheciis in macula purpurea innatis, hemi- sphaericis, aterrimis, dein rugulosis, deplanatis; spermatiis bilocularibus, loeulo altero majore, curvato, caudato, cum guttulo oleoso, hyalinis. Tab. II. Fig. 50. sper- matium. — An der oberen Fläche lebender Blätter von Potentilla anserina, reptans u. Tormentilla, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Stigmatea Po- tentillae (Wallr.) Fr. S. v. Sc. p. 422. — F. rh. 423. — Sphaeria Potentillae Wllr. in Sched. — Dothidea Potentillae Fr. Syst. myc. II. p. 563. — Ascis oblongis, curvatis, subsessilibus, 8sporis, 50 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis elongato- ovatis, uniseptatis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass., dilute flavis. — An der oberen Blattfläche von Potentilla anserina, nicht häufig, im Herbst. Um Hattenheim, & 8. Alchemillae Fr. S. v. Sc. p. 423. — F. rh. 425. — Asteroma Alchemillae Grev. — Dothidea Alchemillae Fr. El. II. 152. — Aseis stipitatis, ob- lique oblongis, 8sporis, 40 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, con- tinuis, elongato-ovatis, hyalinis, 10 Mik. long., 3 Mik. crass. An der oberen Blattfläche von Alchemilla vulgaris, nicht selten, im Sommer. Im Oestricher Wald. 9. 8. Chaetomium +. — 1. Fungus conidiophorus. Exosporium Rubi Nees. in Act. nov. c. IX. p. 236. c. ic. — F. rh. 1531.— An welken Blät- tern von Rubus caesius, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. 8. Chaetomium (Kze.) Fr. 8. v. Se. p. 422. — F. rh. 424. — Dothidea Chaetomium Kze. in Fr. Syst. mye. II. p. 563. — Ascis curvatis, oblongis, sessilibus, 8sporis, 40 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis ovatis, uniseptatis, flavis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. — Auf der oberen Blattfläche von Rubus caesius, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich. 10. 8. Petasitidis Fekl. — F. rh. 426. — Peritheciis superficialibus, gregarüis, magnitudine eorum S. Chaetomii, vertice pauci setulosis, ovatis, ater- rimis, in maculis purpureis; ascis ventricoso-elongatis, Ssporis, 48 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis ovato-clavatis, medio parum constrietis, didymis, dilute flavescentibus, 10 Mik. long., 5 Mik. crass. Auf der oberen Blattfläche von Petasites vulgaris, selten, im Herbst. Im Winkler Wald. 11. $. Alni Fekl. — F. rh. 1703. — Peritheeiis epiphyllis, superficiali- bus, in macula subfusca, sparsis seu conglomeratis, punctiformibus, globosis, atris, basi parum fibrillosis; aseis elongatis, ventricosis, octosporis, 56 Mik. long., 12 Mik. erass.; sporidiis didymis, subelavatis, elongato-ovatis, flavescentibus, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. An noch lebenden Blättern von Alnus glutinosa, sehr selten, im Herbst. Im Winkler Wald, unweit der Arnsbach. Bewirkt das frühere Abfallen der Blätter. Sollte hierher Perisporium alneum Fr. Syst. myc. III. p. 250 gehören und Fries die sparsamen Fibrillen übersehen haben? Möglich, dass dieselbe Fries nur an faulenden Blättern beobachtete, wo die Fibrillen verschwunden sein konnten. Jedenfalls ist der oben beschriebene Pilz eine ächte Stigmatea. 12. 8. Rousseliana (Tul.) }. — Nectria Russeliana Tul. $. F. C. IH. p. 97. Fung. integr. — I. Fungus conidiophorus. Fusidium Buxi Schmidt ap. Lk. Spec. II. p. 97. — F. rh. 217. — Ramulariam exhibens. Conidiis in hypharum ramosa- rum apieibus, lanceolatis, continuis, 6 Mik. long., 3 Mik. crass., hyalinis. — Auf der unteren Fläche welker Blätter von Buxus s. weisse staubige Ueberzüge bildend, häufig, im Herbst und Winter. — II. Fungus macroconidiophorus. Chaetostroma Buxi Cd. Ie. II. 30. Tab. 13. Fig. 107. — F. rh. 207. — Tuberculis basi pilis articeulatis, simplieibus einetis, primo albis demum carneis; macroconidiis in hyphis brevibus, simplieibus ortis, lanceolatis, continuis, hyalinis, 10—12 Mik. long., 4 Mik. crass. — Mit der Conidienform, häufig. — UI. Fungus ascophorus. Nectria Rousseliana Mont. Syll. p. 224. — Sphaeria fulva Fr. El. II. p. 90.2? — F. rh. 207. (in II. consortione). — Peritheciis superfieialibus, plerumque: viridibus, undique parce pilosis, ovatis, 256 Mik. long., 208 Mik. crass., ore subeiliato, fisso ; ascis subeylindraceis, oblique stipitatis, Ssporis, 64 Mik. long., 8 Mik. crass. ; spo- ridiis subdistichis, lanceolato-ovatis, continuis, guttulatis, hyalinis, 11 Mik. long., 4 Mik. crass. — In Gesellschaft mit IL, aber vielseltner, im Frühling. Reicharts- hausen. Es ist mir unbegreiflich, wie Montagne u. Tulasne ]1. c. u. A. diesen Pilz zu Neectria ziehen konnten, seine offenbare Verwandtschaft mit Stigmatea liegt ja so nahe! Wachsthumsverhältnisse, Gestalt und Structur der Perithecien, setzen dieses ausser allem Zweifel. Dass aber die oben eitirte, von Tul. 1. ce. zugezogene Fries’sche Sph. fulva hierher gehört, bezweifle ich sehr. 2. Peritheciis deplanatis seutiformibusve. 106. Hypospila (fries S. v. Se. p. 421.) f. Mit zweifachem Generationswechsel. Spermatien und Schlauchfrüchte. 1. H. quereina (Fr.S.v.Se. p.421.) }.—.F.rh. 417. I. u. II. — Sphae- ria bifrons Kze. u. Schm. Crypt. exs. 204. — I. Fungus spermogonium. Spermatiis minutis, eylindraceis, eurvatis. — Il. Fungus ascigerus. Ascis elongatis, curvatis, 8sporis; sporidiis elliptieis, curvatis, hyalinis. — I: u, Ikyan den faulenden Blättern von Quercus, nicht häufig, reif im Frühling. Im Oestricher Wald. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 7 98 3. H. populina (Fr. S. v. Sc. p. 421.) }. — F.rh. 418. I. u. II. — Sphaeria ceuthocarpa Fr. Syst. myc. II. p. 4389. — I. Fungus spermogonium. Spermatiis ut praecedenti. — II. Fungus ascigerus. Ascis elongatis, in stipitem tenuissimum attenuatis, 8sporis; sporidiis filiformibus, hyalinis. — I. u... an den faulenden Blättern von Populus tremula, nicht selten, reif im Frühling. Dornbachsgraben u. Mappen. 107. Microthyrium Desmazier Ann. sc. nat. XV. p. 129. Nur die Schlauchformen bekannt. 1. M. Cytisi Feckl. — F.rh. 556. (unter Sacidium.) — Actinothyrium C. Fekl. Bot. Ztg. 1861.35. — Aseis ovato-oblongis, saepe eurvatis, 26—27 Mik. long., 8 Mik. crass., polysporis; sporidiis minutis, obsoletis. An lebenden Stengeln von Cytisus sagittalis, selten, im Frühling. Um Eberbach. 2. M. microscopicum Desm. Ann. sc. nat. 1841. XV. 138. — F. rh. 190. — An trockenen Blättern von Buxus sempervirens, häufig, im Winter. 3. M. Quereus nov. sp. Peritheciis sparsis, superficialibus, scutiformibus, orbieularibus, punctiformibus, papillatis, 128 Mik. diametr., cellulis exiguis, con- centrieis, fuseis contextis; ascis oblongis, &sporis; sporidiis faretis, oblongis, utringue obtusis, uniseptatis, hyalinis, 10 Mik. long., 3 Mik. crass. Tab. III. Big. I..a. be. Auf der oberen Fläche faulender Blätter von Quereus, sehr selten, im Früh- ling. Im Walde oberhalb Rauenthal. d. Sphaeriacei +. Die Perithecien, besonders die schlauchführenden, stets mit regelmässig ent- wickelter Mündung. Wohl alle durchlaufen verschiedene Entwickelungsstadien. Von vielen ist die vollständige Entwickelungsreihe, Conidien, Spermogonien, Pyc- nidien und Schlauchfrüchte aufgefunden, bei den meisten aber ist dieselbe noch lückenhaft. Die meisten sind Endophyten und Fäulnissbewohner. | o. Vegetabilicoli. Ich glaubte diese Eintheilung der Sphaeriaceen, nämlich in solche, die auf Vegetabilien aller Art (incl. einiger thierischer Stoffe) und in solche, welehe nur auf Mist oder sonstigen thierischen Exkrementen leben, machen zu müssen, erstens weil die Erfahrung lehrt, dass man letztere, naturgemäss, nicht bei den ersteren unterzubringen vermag und zweitens, weil ich in der Zusammenstellung der Mist- bewohner die herrschende Confusion über dieselben besser zu überwinden hoffte. Ganz analog dieser Behandlungsweise verfuhr ich auch unten bei den Bulgariaceen resp. bei Ascokolus und entfernte von dieser Gattung alle die Glieder die nicht Mistbewohner sind. Ich glaube, dass auf diese Art. besonders letztere Gattung, viel haltbarer ist. A. SIMPLICES. Ich mache darauf aufmerksam, dass diese Eintheilung in Folgendem nicht absolut scharf durchgeführt ist. Es kommen in dieser Abtheilung bei mehreren Gattungen einige Glieder mit, in einem Stroma vereinigten, Perithecien vor, sowie bei den „Compositi“ manche vollkommen einfache, z. B bei Nectria, vorkommen. 99 1. Sphaerieae }. Typische Formen: Sphaeriae seu Clypeosphaeriae species ramulicolae. 108. Sphaerella (Fries) }. Mit dreifachem Generationswechsel. Sehr kleine, mit blossem Auge kaum zu erkennende, meist auf lebenden und abgestorbenen Blättern wachsende Pyre- nomyceten. Sämmtlich Endophyten. Hyphomyceten sind ihre Conidien und meistens Septorien ihre Spermogonien. Die schlauchführenden Perithecien ent- halten meist büschelförmig vereinigte, 8sporige Schläuche und meist 2zellige, ver- längert eiförmige oder fast keulige, wasserhelle Sporen. (Sphaeriae spec. Autor.) a. Macula deficienti. 1. 8. Pulsatillae (Tasch. in Kl. Hb. myc. 759.) }. — F. rh. 840. — An dürren Blättern von Pulsatilla vulgaris, nicht häufig, im Winter, Im Buden- heimer Wald. 2. 8. Jurineae Fckl. — F. rh. 839. (unter Sphaeria J. }.) Peritheeiis sparsis, Sphaeriae punctiformis duplo minoribus, conieis, subliberis, astomis, atris; ascis oblongis, Ssporis; sporidis oblongis, medio parum constrietis, uniseptatis, hya- linis. An der oberen Fläche dürrer Blätter von Jurinea cyanoides, häufig, im Frühling. Bei Budenheim. 3. 8. Petasitidis (Rbh. Hb. mye. I. 977.) +. — F. rh. 850. (Fungus spermogonium.) Spermatiis cylindraceis, subrectis, guttulatis, hyalinis. 10 Mik. long., 2 Mik. crass. An der unteren Fläche welker Blätter von Petasites offic., selten, im Herbst. Um Gerolstein im Wisperthal. 4. 8. Atomus (Desm. Ann. sc. nat. 1841. XV. p. 143.) +. — F. rh. 819. Sporidia nondum vidi. — An dürren Blättern von Fagus sylvatica, häufig, im Herbst. 5. $. acerina }.— I. Fungus spermogonium. Septoria Aceris Berk. & Br. Ann. of nat. hist. 2. II. 432. — F. rh. 499. — An lebenden Blättern von Acer platanoides, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria acerina Wllr. Fl. erypt. II. p. 770. — F. rh. 845. Ascos maturos nondum vidi. — An dürren Blättern von Acer Pseudoplatanus, nicht häufig, im Winter. Im Öestricher Wald. 6. 8. sparsa (Wlir. Fl. erypt. II. p. 772.) }. — F. rh. 822. — Ascos nondum vidi. — An faulenden Blättern von Tilia parvifolia, nicht häufig, im Win- ter. Im Park Reichartshausen. 7. 8. Ligustri (Desm. Ann. Sc. nat. 1843. XIX. pag. 361.) }. — F, rh. 835. — An dürren, noch hängenden Blättern von Ligustrum vulgare, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. 8. 8. corylaria (Wir. Fl. erypt. II. p. 770.) }. — F. rh. 847. — Spo- ridia nondum vidi. — An der unteren Fläche dürrer Blätter von Corylus Avel- lana, sehr häufig, im Winter. 9. 8. punctiformis (Pers. Syn. p. 90.— Moug. u. Nestl. vog. 662.) }. — F. rh. 816. — Ascis clavatis, longe pedicellatis, 8sporis, 23Mik. long. (pare spori- TEE fer.), 8 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, lanceolato-ovatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass. An der unteren Fläche dürrer Blätter von Quercus, gemein im Winter. Ausgezeichnet durch die langgestielten Schläuche. Stiel so lang wie der mit den Sporen erfüllte Theil des Schlauches. var. perexigua Desm. — An gleichen Standorten wie die vorige, nur sel- tener. Im Oestricher Wald. 10. S. Vincae (Fr. ap. Wallr. Fl. Crypt. II. p. 776.) +. — F. rh. 841. — Aseis dense fascieulatis, oblongo-curvatis; sporidia matura nondum vidi. — An dürren, abgefallenen Blättern von Vinca minor, häufig, im Frühling. Bei Mappen. 11. S. leptidea (Fr. Obs. 2. p. 333.) }. — F.rh. 823. (Fungus sper- mogonium.) Spermatiis cylindraceis, subrectis, hyalinis. 8 Mik. long., 2 Mik. crass. Ascos nondum inveni. An der unteren Fläche abgefallener Blätter von Vaceinium- Vitis Idaea, häufig, im Herbst. 12. 8. Buxi +}. — I. Fungus spermogonium. Sphaeria delitescens Wllr. Fl. erypt. II. p. 777. — Sph. Mirbelii Fr. in Linn. 1830. — Phaeidium Buxi Lasch. — F. rh. 846. — Spermatiis ovatis ovato-oblongisve, utrinque obtusis, simplieibus, 12 Mik. long., 6 Mik. erass. — An der unteren Fläche welker Blätter von Buxus semperv., sehr häufig, im Winter. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria Buxi Desm. Ann. sc. nat. XIX. p. 354. — Rbh. F. eur. 531. — Aseis ob- longo-clavatis, Ssporis, 64 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis oblongis, simpliei- bus, 11—14 Mik. long., 4—5 Mik. erass. — Mit der Conidienform aber viel sel- tener und später erscheinend. Ich fand sie erst einmal in Reichartshausen. 13. 8. aquilina (Fr. Syst. mye. II. p. 522.) — Strss. in Hedw. I. p. 73. c. ic.) 1. — F. rh. 852. — Auf dürren Blättern von Pteris aquilina, häufig, im Winter. Im Oestricher Wald. 14. 8. perpusilla (Desm. Ann. sc. nat. 1846. VI. p. 80.) }. — F: rh. 1787. — An dürren Blättern von Phragmites communis, nicht häufig, im Frühling. b. Moliniae.. — F. rh. 856. (unter Sph. modesta Desm.) — An dürren Blät- tern von Molinia caerulea, häufig, im Winter. 15. 8. ditricha +}. — ı. Fungus spermogonium. Asteroma Betulae Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. 343. — F. rh. 1693. — Auf der oberen Fläche trockener Blätter von Betula alba, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald, längs des Bachwegs. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria d. Fr. Syst. mye. p. 515. — Vermiecularia ditricha Fr. S. v. Se. p. 420. — F. rh. 568. — Ascis faseiculatis, oblongis, curvatis, Ssporis, 50 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, ma- turis oblongo-obovatis, inaequaliter didymis, hyalinis, 14 Mik. long., 6 Mik. crass. — An dürren, auf dem Boden liegenden Blättern von Betula alba, sehr häufig, im Winter. Die Peritheeien kommen meist, mit der Asteroma correspondirend, auf der Unterseite der Blätter hervor. 16. 8. (?) vaginae (Ich. in Kl. Hb. mye. 663.) }. — F. rh. 857. — Ascos nondum vidi. Sporidiis fusiformibus, arete curvatis, simplicibus, 14 Mik. long., 3—4 Mik. crass., hyalinis. ö 7 101 An dürren Blattscheiden von Phragmites communis, nicht häufig, im Win- ter. Am Rheinufer. 17. 8. Caricicola Fekl. — F. rh. 1772. — Peritheciis sparsis, teetis, minutissimis, globosis, atris, epidermidem pustulato-inflantibus, ostiolis subtilissime panetiformibus, prominulis; aseis fasciculatis, oblongis, 8sporis, 46 Mik. long.; spo- ridiis ovato-oblongis, 9 Mik. long., hyalinis. — An dürren Blättern von Carex riparia, selten, im Frühling. Um Rauenthal. 18. 8. graminicola Fekl. — F. rh. 1578. — Peritheciis epiphyllis, ag- gregatis, innato-prominulis, minimis, nigris, foliorum totam superficiem occupan- tibus, ostiolis papillatis; ascis oblongis, seu ovato-oblongis, 8sporis; sporidiis ob- longis, non clavatis, utrinque obtusis, didymis, hyalinis. An dürren Blättern von Tritieum repens (?) selten, im Winter. Am Kuh- weg bei Öestrich. 19. 8. canifaciens Fekl. — F.rh. 1774. — Peritheciis sparsis gregariisve, Sphaeriae punctiform. magnitudine, globosis, papillatis, dein liberis, atris; ascis fascieulatis, oblongo-clavatis, Ssporis, 50 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis sub- distichis, ovato-oblongis, hyalinis, 10 Mik. long. An dürren, noch hängenden Blättern von Triticum repens, nicht selten, im Winter. Um Oestrich, am Wege nach Hallgarten. Die befallenen Blätter färben sich, besonders auf der Oberfläche, auffallend aschgrau. 20. 8. Gypsophilae (Lasch. in Kl. Hb. mye. 1050.) }. — F. rh. 849. — Ascos et sporidia nondum vidi. An dürren Stengeln von Gypsophila muralis, nicht selten. im Herbst. Um Oestrich. b. Seleranthi }. — F. rh. 1573. — An dürren Stengeln von Scleranthus annuus, nicht selten, im Herbst. 21. 8. Cerasti +. — 1. Fungus conidiophorus. Isariopsis pusilla Fres. Beitr. p. 37. ec. ic. — F. rh. 171. — An der unteren Seite lebender Blätter von Cerastium triviale, häufig, im Sommer. — II. Fungus ascophorus (?) (peritheciigerus). Sphaeria Stellarinearum v. Cerastii Rbh. F. eur. 448. — F. rh. 2239. — Auf dürren Blättern von Cerastium triviale u. arvense, selten, im Winter. Um Oestrich. 22. $. isariphora +. — I. Fungus conidiophorus. Stysanus pusil- lus +. — F. rh. 174. — Caespitibus laxis, in macula expallescenti, demum ater- rima; stipitibus erectis, e hyphis longitudinaliter congestis formatis, saepe cur- vatis, strictis, basi incrassatis, albidis, demum aterrimis; conidiis in hypharum pa- tentium apieibus, fere totum stipitem tegentibus, solidariis, ovatis, 14 Mik. long., 8 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 29. — An welken und lebenden Blättern von Stellaria media, häufig, im Winter. Um Oestrich. — Il. Fungus spermogo- nium. Septoria Stellariae Westd. 1. c. — An lebenden Blättern von Stellaria media u. Spergula arvensis, häufig, im Herbst. — Il. Fungus ascophorus(?) (peritheciigerus). Sphaeria isariphora Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. p. 358. — F. rh. 2159. — An welken Blättern derselben Pflanze, häufig, im Herbst. — Ich konnte jedoch noch keine Schläuche finden. 102 23. 8. Stellariae }. —I. Fungus conidiophorus. Stysanus palles- cens }. — F. rh. 1536. — Caespitulis laxis, in macula expallescenti; stipitibus crassiusculis, albidis, minutissimis, e hyphis dense congestis formatis; conidiis oblongo-ovatis, simplieibus, 12 Mik. long., 6 Mik. lat., hyalinis, in hypharum apice curvatarım apieibus et fere totum stipitem tegentibus. Tab. I. Fig. 28. — An den lebenden Blättern von Stellaria nemorum, selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. — II. Fungus ascophorus (?) (peritheceiigerus). Sphaeria Stellarinearum Rbh. Hb. myc. 975. — F. rh. 1773. — An dürren Blättern von Stellaria Holostea u. graminea, häufig, im Frühling. 24. $. Oenanthicola Fckl. — F. rh. 1574. (unter Sph. perpusilla). — Peritheciis tectis, gregariis, demum subliberis, punctiformibus, depressis, papillatis, atris, ostiolis prominulis; ascis vermiculato-curvatis, fascieulatis, 8sporis; spori- diis ovatis, hyalinis, simplieibus (?). An dürren Stengeln von Phellandrium aquaticum, selten, im Frühling. Am Rheinufer, Oestrich gegenüber. 25. 8. superflua ;. — I. Fungus spermogonium. Phomam refe- rens. Vegetatio ut in fungo ascophoro, sed perithecia duplo minoria; spermatiis numerosissimis, eylindraceis, curvatis, minutis. — D. Fungus ascophorus. Sphaeria s. Awd. in litt. olim. — F. rh. 884. I. u. II. — Aseis fasciculatis, oblongis, eurvatis, 8sporis, 62 Mik. long., 8 Mik. crass., sporidia disticha, oblonga, didyma, hyalina, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. includentibus. — I. u. II. gemeinschaftlich, an dürren Stengeln von Urtica dioica, häufig, im Frühling. Auerswald verkannte sie später wieder und zog sie zu Pleospora herbarum, wie wir sehen, mit Unrecht. 26. 8. Equiseti nov. sp. — Sph. E. Desm. Cat. pl. ommiss. 31. ?? — F. rh. 2241. — Peritheeciis, sparsis, teetis, punctiformibus, globosis, atris, ostiolis minutis, prominulis; aseis fasciculatis, oblongis, sessilibus, &sporis; sporidiis distichis, oblongis, parum curvatis, uniseptatis, ad septum constrietis, multiguttu- latis, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 40. Sporidium. An faulen Stengeln und Aestchen von Equisetum palustre, selten, im Früh- ling. Bei Budenheim. b. Maculicolae. 27. 8. Filicum (Desm. Ann. sc. nat. 1840. XIH. p. 187.) }. — F. rh. 831. — An welken Laubwedeln von Asplenium Adianthum nigrum, selten, im Herbst. An den Felsen des Scharfensteins bei Kiedrich. 28. 8. Polypodii (Rbh. Hb. mye. II. 533.) }. a. P. vulgaris. — F. rh. 2019. — Auf der oberen Fläche des lebenden Laubes von Polypodium vulgare, selten, im Winter. Am „grauen Stein“ im Oest- richer Wald. b. Aspidii }. — F. rh. 854. — An der oberen Fläche des lebenden Laubes von Aspidium Filix mas, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. ec. Asplenii f. — F. rh. 1775. — An lebendem Laub von Asplenium Tricho- manes, auf dürren Flecken, selten, im Frühling. Um Kiedrich. d. Pteridis +. -- F. rh. 853. — Besonders an den kleinen Nerven, auf braunen Flecken des lebenden Laubes von Pteris aquilina, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 103 29. 8. Rumiecis }. — I. Fungus conidiophorus. Ramularia obo- vata +. — F. rh. 1635. — Caespitibus minutissimis, punctiformibus, gregariis, niveis, plerumque in macula exarida; hyphis erectiuseulis, ramosis, continuis; conidiis oblongo-obovatis, 24 Mik. long., 12 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 16. — An welken Blättern von Rumex crispus, selten, im Herbst. Um Erbach am Rheinufer. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria Rumieis Desin. Ann. sc. nat. 1843. XIX. p. 361. — An den welken Blättern von Rumex Nemolapathum, sel- ten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 30. 8. Garlii +. — Carlia Oxalidis Rbh. Hb. myc. II. 567. — F. rh. 547. — Ascis oblongis, curvatis, fasciculatis, 33—36 Mik. long., 8 Mik. crass., 8sporis; sporidiis subdistichis, lanceolatis, simplicibus, 14 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An der oberen Fläche noch lebender oder welker Blätter von Oxalis Aceto- sella, nicht selten, im Sommer. Im Oestricher Wald. Sphaeria Rumiecis Desm. sehr nahe stehend. Von der merkwürdigen Beschreibung Rabenhorsts bei seiner Carlia 1. e. finde ich keine Spur. Im Uebrigen stimmen dessen Originalexemplare, genau mit den meinigen überein. Gott weiss was R. da unter dem Mikroskop ge- habt! —- 31. 8. Epilobii ;. — Dothidea maculaeformis Desm. Ann. se. nat. 1847. VII. p. 176. — F. rh. 1023. (unter Dothidea maculaeform. Desm.) — Ascis oblongis, sporidia 8, disticha, ovata, simplieia, multiguttulata, hyalina includentibus. b An der oberen Fläche lebender Blätter von Epilobium montanum, selten, im Herbst. An Kohlenmeilern im Oestricher Wald. 32. 8. Mercurialis (Lasch. m Kl. Hb. mye. 1251.) }. — F. rh. 844. — An welken Blättern von Mercurialis perennis, häufig, im Herbst. Auf dem Rabenkopf. “ 33. 8. Turba Fekl. — F. rh. 1577. — Peritheciis gregariis, in maculis orbieularibus, griseis, conicis, apieulatis, semiimmersis, aterrimis; ascis (immaturis) fasciculatis; sporidiis ? Auf der unteren Fläche abgefallener Blätter von Salix aurita, sehr selten, im Herbst. In einem Waldbruch, im Oestricher Wald. 34. 8. cinerascens Fckl.— I. Fungus conidiophorus. Cercospora Ariae }. — F. rh. 2207. — Hypophylla. Caespitibus tenuissimis, 1—4 lin. latis, eandidis;; sporidiis in hypharum ramosarum repentium apieibus, fusiformi-eylin- draceis, curvatis, 1— plerumque 3septatis, loculis guttulatis, hyalinis, 40 Mik. long., 6 Mik. erass. — Auf der unteren Fläche lebender Blätter von Sorbus Aria weisse, schwer sichtbare Flecken bildend, denen auf der Oberfläche ein gelblicher Fleck entspricht, selten, im Sommer. Auf der Spitze der Zange bei Hallgarten. — II. Fungus ascophorus. — F. rh. 824. (unter Sphaeria). — Non Sph, cinerascens Fekl. a Fleischhack leg. in Rbh. Fung. eur. 845, haec est Sph. chloro- spora Ces. vera! — Peritheciis gregariis, numerosissimis, emersis, globosis, atris, Sph. punctiformis magnitudine, ostiolis minimis, papillatis; ascis fasciculatis, 104 oblongis, curvatis, 8sporis, 36 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis ovato- oblongis, uniseptatis, utringue obtusis, multiguttulatis, hyalinis, 9 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf der unteren Fläche faulender Blätter von Sorbus Aria, graue, oft sehr grosse Flecken bildend, nicht selten, im Frühling. Auf der Spitze der Zange bei Hallgarten. Beide Formen unzweifelhaft zusammengehörend. 35. 8. myriadea (DC. Fl. fr. 6. p. 148.) }. — F. rh. 825. — Aseis minutis,, elongatis, Ssporis; sporidiis ovatis, hyalinis. — Auf der oberen Fläche dürrer Blätter von Quercus, nicht häufig, im Winter. 36. S. macularis (Fr. Obs. myc. I. p. 186 ce. ic., Scler. Suee. exs. 87.) — F. rh. 830. — Ascos et sporidia nondum vidi. — An faulenden Blättern von Populus tremula, selten, im Frühling. Im Hallgarter Wald. Von mir wurde sie früher und von Anderen häufig noch jetzt mit Depazea Tremulaecola Rbh., mit der sie gar keine Aehnlichkeit hat, verwechselt. c. Stromate spurio. 37. 8. Vitis +. — I. Fungus conidiophorus. — F. rh. 2240. — . Caespitibus explanatis, tenuissimis, velutinis, olivaceis, in maculis maximis exaridis, pallide fuscis; hyphis fasciculatis, subsimplicibus, gracilibus; sporidiis elongato- subelavatis, 6—7septatis; olivaceis, variis, maximis, 72 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. II. Fig. 33. — Auf noch lebenden Blättern des Weinstocks. Besonders auf Klebroth erscheint dieser Pilz im August bis September und verursacht eine allzu- frühe Entblätterung desselben, wodurch er schädlich wird. Er bewohnt meistens die untere Blattfläche und giebt sich oberhalb durch hellbraune, dürre Flecken, die schnell das ganze Blatt umfassen, zu erkennen. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria Vitis Rbh. Hb. myc. I. 1047. — F. rh. 829. — An welken und dürren Blättern von Vitis vinifera, nicht selten, im Herbst. Im Rheingau. Verhält sich unter dem Mikroskop ähnlich wie S. oedema. 38. 8. oedema (Duby. Bot. gall. II. p. 696.) 4. — F. ıh. 828. — An der unteren Fläche abgefallener, dürrer Blätter von Ulmus effusa, sehr selten, im Herbst. Auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. Die Perithecien schliessen einen weissen Nucleus ein, der unter dem Mikros- kop sich als eine fest zusammenhängende, runde, durchscheinende, gallertartige, gekräuselte Masse darstellt, in welcher ich keine deutlichen Schläuche, wohl aber einzelne eiförmige Sporen unterscheiden konnte. Auch mit dem stärksten Druck gelang es mir nicht diese Masse zu zertheilen. 39. $. Evonymi (Kze. in Fr. Syst. myc. II. p. 459.) +.— F. rh. 833. — Ascos cum sporidiis nondum vidi. — An faulenden Blättern von Evonymus europaeus, nicht selten, im Herbst und Winter. 40. 8. sentina j. — I. Fungi spermogonium. Depazea pyrina Riess in Kl. Hb. mye. 1755. — F. rh. 434. — Septoria nigerrima +. F. rh. 501. — Peritheeiis immersis, maculae albidae insidentibus, cirrhos longos, aterrimos exterminantibus ; spermatiis filiformibus, curyatis, septatis, utrinque obtusis, hya- linis. — Beide Formen an der oberen und unteren Seite lebender Blätter von Pyrus communis, nicht selten, im Herbst. — Septoria Cydoniae }. F. rh. 1681. 105 Peritheeiis gregariis, subeonfluentibus, tectis, minutis, atris, ostiolis prominulis, perforatis; spermatiis angustissime filiformibus, continuis, hyalinis. — An abge- fallenen Blättern von Cydonia vulg., häufig, im Herbst. Bei Budenheim. — I. Fungus pyenidium (?) Combosira geographica (DC.) Fr. 8. v. Sc. p. 425. — F. rh. 463. — Sphaeria geographica DÜ. Fl. fr. VI. p. 139. — Asteroma g. Desm. — Stylosporis (?) numerosis, ovatis, continuis, hyalinis, > Mik. long, 2 Mik. crass. — An trockenen Blättern besonders von Pyrus communis, häung, seltner auf denen von P. Malus und Prunus domestica, im Frühling. Auf erste- rem Substrat mit der Schlauchform gesellschaftlich. — IH. Fungus ascopho- rus. Sphaeria sentina Fr. Syst. myc. 1I. p. 508. — F. rh. 861. — An der unteren Seite dürrer Blätter von Pyrus communis, häufig, im Winter. 41. 8. Eryngii }. a. vulgaris. — I. Fungus spermogonium. Combosira reticulata (DU.) Fr. 8. v. Sc. p. 425. -— F. rh. 465. — Sphaeria ret. DC. — Asterom. ret. Chev. — Dothidea r. Fr. olim. — An trockenen Blättern von Eryngium campestre, häulig, im Herbst. Im Budenheimer Wald. — 1]. Fungus ascophorus. Sphaeria Eryngü Wlir. Fl. erypt. II. p. 775. — F. rh. 860. — An dürren Blättern von Eryngium campestre, häufig, im Winter, b. Libanotis +. — I. Fungus spermogonium. Asteroma Himantia Form. Foliicola }. F. rh. 2130. — An trockenen Blättern und Blattstielen von Libanotis montana, im Winter. Im Jura. (Morthier.) — U. Fungus ascophorus. — An denselben Blättern erscheinen später die schlauchführenden Perithecien, einem hellgrauen, kleingefelderten Stroma, ähnlich wie das auf Eryn- gium, eingesenkt, mit hervorragenden stumpfen Mündungen. Leider ist der Pilz, den ich besitze, noch nicht ganz reif und ich sah nur unentwickelte Schläuche. 42. 8. Areola +. — F. rh. 2160. — Peritheciis hypophyllis, in macula areolata, einerascenti, gregariis, hemisphaerieis, opaeis, atris, subtilissime papilla- tis, Sphaeria punetiformi duplo majoribus; ascis fascieulatis, oblongis, sessilibus, 8 sporis, 46 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-ovatis subela- vatisve, simplieibus, 12 Mik. long., 4 Mik. erass. , hyalinis. An faulenden Blättern von Quercus, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 43. 8. Crataegi Fekl. — F. rh. 2162. — Hypophylla. Peritheciis ple- rumque seriatis et maculas angulatas formantibus, nigris, minutis, teetis, ostiolis prominulis, atris, perforatis; aseis anguste elongatis, 8sporis; sporidiis lanceolatis, rectis seu perparum curvatis, simplicibus, hyalinis. An dürren Blättern von Crataegus Oxyacantha, nicht selten, im Frühling. Wahrscheinlich gehört die Septoria Oxyacanthae Kze. als Spermogonien- form hierher. 44. 8. Berberidis }. -- I. Fungus spermogonium. Phyllosticta Berberidis Rbh. F. eur. 878. — F. rh. 1683. — An lebenden Blättern von Berberis vulgaris, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria Berberi- dis Nke. in litt. — F. rh. 1771. — An faulenden Blättern von Berberis vulgaris, häufig, im Winter. 45. 8. Lantanae (Nke. in litt.) +. — F. rh. 1786. — Bildet an der 106 unteren Seite abgefallener Blätter von Viburnum Lantana, tief schwarze Flecken, häufig, im Winter. 46. 8. Viburni +. — I. Fungus spermogonium. Asteroma dendri- ticum (Wllr.) Fr. S. v. Se. p. 425. — F. rh. 462. — An trockenen und faulen- den Blättern von Viburnum Opulus, selten, im Frühling. Im Walde oberhalb Hallgarten. — I. Fungus ascophorus. Sphaeria Viburni Nke. in litt. — F. rh. 1785. — Aseis fasciculatis; sporidia matura nondum vidi. — An faulen- den Blättern von Viburnum Opulus, im Winter, in Gesellschaft mit I. 47. 8. Mori +. — 1. Fungus spermogonium. Septoria Mori Lev. Ann. sc. nat. 1846. V. 279. — F. rh. 504. — An lebenden Blättern von Morus alba, häufig, im Sommer. — Il. Fungus ascophorus. Sphaeria Mori Nke. in litt. — F. rh. 1784. — An abgefallenen Blättern von Morus alba, häufig, im Winter. 48. 8. Aethiops Fekl. — F. rh. 818. — Peritheciis dense gregarüis, subsuperficialibus, minutis, planis, aterrimis, maculam usque lineam lat., aterrimam formantibus, dein ore longitudinali tissis; aseis clavatis, Ssporis; sporidiis sub- clavato-oblongis, didymis, hyalinis. An noch hängenden, dürren Blättern, an niederen Sträuchern von Quercus, nicht selten, im Herbst. Am Judensand. 49. 8. pseudomaculaeformis +. — I. Fungus conidiophorus Seolicotrichum bulbigerum }. — F. rh. 1910. I. u. II. — Caespitibus parvis, laxis, candidis; hyphis e basi incrassato, nigro ortis, simplicibus, flexuosis, diaphanis, continuis, ca. 48 Mik. alt., ad angulos conidia simplicia, globosa , hyalina, 9— 11 Mik. diam. gerentibus. — An der unteren Fläche welker Blätter von Poterium Sanguisorba, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. — II. Fungus ascopho- rus. Sphaeria pseudomaculaeform’s Desm. Ann. sc. nat. III. VI. p. 83. — Sphae- rella ps. Awd. in Rbh. f. eur. 1158. — Etwas später als die Conidienform er- scheinend. 50. 8. Vaceinii Fckl. — F. rh. 1779. — Peritheeiis gregaris, tectis, minutis, ostiolis prominulis, atro-setulosis; ascis oblongis, stipitatis curvatisque, 8sporis; sporidiis subdistichis, ovatis, didymis, hyalinis. An dürren Blättern von Vaccinium uliginosum, häufig, im Sommer. Im Fichtelgebirg. 5l. 8. vagabunda (Desm. Ann. sc. nat. 1846. VI. p. SL.) 7 Resch. 848. — An dürren Blättern von Clematis Vitalba, nicht häufig, im Herbst und Winter. Bei Gottesthal. 52. 8. Salieicola }. — I. Fungi spermogonium. Septoria Salieis West. in Bull. d. Brux. 1851. 395. — F. rh. 505. — Depazea Salieicola Fr. Syst. myc. JH. p. 530. — F. rh. 438. — An lebenden Blättern von Salix triandra, nicht selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. — II. Fungus ascopho- rus. Sphaeria Salieicola Rbh. Mspt. (sec. Awd. in litt.) — F. rh. 836. — An der unteren Fläche dürrer Blätter von Salix triandra, nicht selten, im Winter. 53. 8. conglomerata (Wir. 1. c. p. 814.) $.— F. rh, 832. — Perithe- ciis nucleo ut in $. oedema. — An faulenden Blättern von Alnus glutinosa, selten, im Winter. Um Hattenheim. 107 54. 8. insularis (Wlir. Fl. erypt. II. p. 814.) f. — F. rh. 827. — An welken Blättern von Alnus glutinosa, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Ein schr zweifelhafter Pilz! 55. 8. maculaeformis +. — I. Fungi spermogonium. Septoria quereina Desm. Ann. sc. nat. 1847. VILI. 25. — F. rh. 511. — Depazea Quer- eicola (Wilr.) Rbh. Hdb. Nr. 1228. — F. rh. 433. — Beide an lebenden Blättern von Quereus, häufig, im Herbst — Septoria Castaneaecola Desm. 1. ec. 26. — F. rh. 508. — An lebenden Blättern von Castanea vulg., häufig, im Herbst. — Sep- toria Aeseuli Westd. Hb. erypt. belg. — F. rh. 510. — Depazea Aesculicola Fr. Syst. mye. II. p. 530. — F. rh. 1684. — Beide an lebenden Blättern von Aescu- lus Hippocostanum, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria maculaeformis Pers. Syn. p. 90. — F. rh. 817. — Bewohnt abgefallene Blätter vieler Laubbäume, besonders häufig von Quercus, Castanea, seltner von Aesculus auch von Vaceinium Myrtillus, sehr häufig, im Winter. var. Rubi +. — F. rh. 1782. — An dürren Blättern von Rubus caesius, häufig, im Herbst. var. (arpini f. — F. rh. 1783. — An noch hängenden, dürren Blättern von Carpinus Betulus, selten, im Herbst. Im Öestricher Wald. (Judensand.) var. Tiliae }. — F. rh. 1781. — An noch hängenden, dürren Blättern von Tilia parvifolia, selten, im Herbst. Um Vollrads. Ist wahrscheinlich die Spermogonienform eines anderen Pyrenomyceten. 56. 8. Typhae (Lasch. in Kl. Hb. mye. I. 660.) }. — F. rh. 906. — Ascis fasciculatis, ovato-oblongis, curvatis, 8sporis, 36 Mik. long.; sporidiüs oblongo- elavatis, utrinque obtusis, didymis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An faulenden Blättern von Typha latifolia, selten, im Frühling. Um Bu- denheim. Die Peritheeien sehr klein, zu elliptischen Räschen vereinigt. 57. 8. longissima Fekl. — F. rh. 821. — Peritheeiis minutissimis, dense dispositis et strias longissimas, !/,lineam latas, atras formantibus, dein ore longi- tudinali fissis; ascis oblongo-clavatis, 8sporis; sporidiis oblongis, medio parum constrietis, didymis, hyalinis. An noch lebenden oder welken Blättern von Bromus asper, selten, im Herbst. An der Arnsbach im Oestricher Wald. 58. 8. recutita 5. — I. Fungus conidiophorus. Seolicotrichum graminis }. — F. rh. 130. — Hyphis faseieulatis, brevibus, simplieibus, septatis, flavis, acervulos minimos formantibus, in macula exarida, lineare seriatis; conidiis oblongis, didymis, flavi. — An lebenden Blättern verschiedener Gräser, nicht selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. — II. Fungus ascopho- rus. Sphaeria recutita Fr. Syst. myc. II. p. 524. — F. rh. 820. — An trocke- nen Blättern grösserer Gräser, häufig, im Herbst. 109. Sphaeria Autor. Immer sind hier noch sehr heterogene Glieder vereinigt, trotzdem schon 0 viele entfernt wurden. Die Auffindung der niederen Fruktificationsstadien, wird hier dereinst wichtige Mittel zur Trennung in weitere Gattungen abgeben. 108 a. Foliieolae. 1. S. Pustula Pers. Syn. p. 91. — Phoma P. Fr. Syst. mye. II. p. 547., v. Se. p. 421. — F. rh. 842. — Ascis oblongis, stipitatis, Ssporis, 78 Mik. long., 8Mik. cerass.; sporidiis fusiformibus, eurvatis, hyalinis, 4—6 guttulatis, (seu obscure 1—3 septatis), 14 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. VI. F. 38. An dürren Blättern von Quercus, auf der unteren Blattfläche einen schwar- zen Fleck und auf der oberen glänzend braune, höckerige Pusteln bildend, häufig, im Winter. 2. 8. immunda Fckl. — F. rh. 843. — Peritheeiis numerosis etiam confluentibus, S. pustula triplo minoribus, in foliorum pagina inferiori, atris, opacis, applanatis seu parum convexis, in superiori convexis; ascis stipitatis, fasciculatis, eylindraceis, eurvatis, Ssporis, 67 Mik. long., 7 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis seu ovato-oblongis, uniseptatis, medio non constrictis, hyalinis, 10 Mik. long., 5 Mik. crass. Tab. III. Fig. 10. a. b. An noch hängenden, dürren Blättern von Quereus, sehr selten, im Herbst. Am Judensand bei Oestrich. h Der Sph. Pustula P. sehr nahe verwandt, aber viel kleiner, und zahlreicher zusammenstehend. 3. 8. Fragariae ;. — Stigmatea Fragariae Tul. 8. F. C. 11. p. 288. pr. p.— I. Fungus conidiophorus f. Sphaeria Fragariae Lasch. in Kl. Hb. mye. 1250. — F. rh. 868. — Stysaniformis. Conidia in stipitis latere orta. Stipi- tes demum glabrae, aterrimae ut Sphaeriae setaceae rostra. — Auf lebenden Blät- tern von Fragaria vesca und virginiana, häufig, im Herbst. — Ueb.r den von Yul. 1. ec. beschriebenen Conidien tragenden Pilz, siehe im zweiten Theile Grapho- thecium Fresenüi f. Ich fand denselben niemals auf Erdbeerblättern, wohl aber die von mir oben beschriebene Conidienform, immer in Gesellschaft der Schlauch- form. — Il. Fungus pyenidıum (Tul. l. ec.) Ascochyta Fragariae Lsch. in Kl. Hb. mye. 854. — F. rh. 483. — An lebenden Blättern von kultivirten Fra- garia-Arten, häufig, im Sommer. — Ill. Fungus ascophorus. (Tul. 1. e.) Sphaeria Fragariae Tul. Ann. sc. nat. IV. Tom. V. p. 112 und S.F. C.1.e. «. ie —F. rh. 2018. — Asecis oblongis, sessilibus, 8sporis, 40 Mik. long.; spoxidiis inordinatis, oblongo-ovatis, uniseptatis, hyalinis, 15 Mik. long., 5—4 Mik. crass. — An welken und dürren Blättern von Fragaria vesca, selten, im Herbst. Am Kuhweg bei Öestrich. 4. 8. Ribis nov. sp. — I. Fungus spermogonium. Septoria Ribis Desm. Ann. sc. nat. 1842. XVII. 111. — F. rh. 498. — Spermatiis fusiformibus, eurva- tis seu lunulatis, continuis, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. — An der oberen Fläche lebender Blätter von Ribes rubrum, häufig, im Herbst. — Il. Fungus ascophorus. Peritheciis gregariis sparsisve, demum subliberis, macula deficienti, punctiformibus, conicis, aterrimis, perforatis; ascis oblongo-ovatis, stipitatis, tunica erassa, Ssporis, 30 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongo-ova- tis, utrimque attenuatis, uniseptatis, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. — Meist auf der oberen Fläche dürrer Blätter von Ribes rubrum, selten, im Winter. Um Oestrich in Gärten. 5. 8. Dryadis Fekl. — FE. ıh. 2161. — Epiphylla. Peritheciis majuseu- 109 lis, in macula indeterminata, fusca semiimmersis, globosis, aterrimis, perforatis, demum depressis; ascis faseieulatis, stipitatis, elavatis, 8sporis, 58 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis faretis, oblongo-ovatis, subinaequilateralibus, utrimque ob- tusis, guttulatis, 16 Mik. long., 6 Mik. cerass.; hyalinis. Tab. II. Fig. 41. a. b. Auf der oberen Fläche lebender Blätter von Dryas octopetala, sehr selten, im Sommer. In den Alpen Oberbaierns. 6. 8. Crepini Westd. 6. Not. Belg. p. 18. F. 17.(?) — Fungus pyc- nidium? — F. rh. 837. — Stylosporis oblongis, utrimque obtusis, 2septatis, pallide fuseis. An den dürren Blättehen von Lycopodium elavatum, selten, im Winter. Im Oestricher Wald. Ich bin einigermassen zweifelhaft, ob meine die Pycnidienform von der, von Westd. 1. e., beschriebenen ist. W. giebt bei der Schlauchform eiförmige, 4theilige, hyaline Sporen an. 7. 8. Rusci WIIr. F. erypt. II. p. 776. — F. rh. >38. — Aseis cylin- draceo-oblongis, curvatis, brevissime stipitatis, Ssporis, 30 Mik. long., 12 Mik. erass.; sporidiis subdistichis, oblongo-lanceolatis, subrectis, Aseptatis, septis obseu- ris, saturate flavis, 20 Mik. long., 5 Mik. crass. An dürren. noch hängenden Blättern von Rusceus aculeatus, nicht häufig, im Winter. Im Park Reichartshausen. 8. 8. Chamaemori Fr. Syst. mye. II. p. 519. — F. rh. 862. — Aseis oblongis, 8sporis, 23 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis inaequaliter fusiformibus, vertice magis attenuatis, utrimque appendieulatis, obscure mono—vel biseptatis, guttulatis, 10 Mik. long. ca. 2:/ Mik. crass., hyalinis. Tab. III. Fig. 19. sporidia. An den Hauptnerven faulender Blätter von Rubus corylifolius, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. (Pfingstmühle.) 9. 8. alnea Fr. Obs. 1. p. 185. — F. rh. 1778. — Laestadia alnea Awd. in Hd. 1869. p. 177. — Aseis stipitatis, elavatis, 8sporis, 64 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblongo-lanceolatis, simplieibus, hyalinis, subdistichis, lanceolatis, rectis, continuis, hyalinis, 2—3guttulatis, 15 Mik. long., 3Mik. erass. (in medio). Meist auf der oberen Fläche faulender Blätter von Alnus glutinosa, nicht selten, reift aber sehr spät, so, dass die reifen Perithecien nur noch an den nicht verfaulten Blattnerven, im Frühling, zu finden sind. Auerswald 1. c. erklärt diese als zu den Perisporiaceen gehörig. Bei allen aber von mir untersuchten und 1. e. ausgegebenen, nicht unreifen, sondern voll- kommen reifen, Perithecien finde ich eine papillenförmige Mündung, besonders dann noch genau zu erkennen, so lange die Perithecien noch von der Oberhaut des Blattes eingeschlossen sind, wo die Mündung punktförmig hervorbricht. Spä- ter, wenn die Perithecien frei liegen und die schüsselförmige Form angenommen, ist das Ostiolum nicht mehr zu erkennen. 10. 8. protuberans nov. sp. — F. ıh. 2243. — Peritheeiis sparsis, tectis, globosis, atris, majusculis, ostiolis breviter conieis, prominulis, atris; aseis e basi lata breviter stipitata, amplis, ovato-oblongis, antice acuminatis, Ssporis, 80 Mik. long., 26 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, oblongis, utrimque obtusis, perparum cur- 110 vatis, simplicibus, hyalinis, 24 Mik. long., 7 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 12. a. as- cus, b. sporidium. An faulenden Blattstielen und Mittelnerven von Alnus glutinosa, sehr selten, im Winter. An der unteren Heimbach bei Oestrich. Hat gleichen Standort und Substrat mit meiner Sphaeria Cryptosphaeria, welcher sie auch äusserlich gleicht, nur ist das Ostiolum kürzer und spitz. 11. 8. Cryptosphaeria Fekl. — F. rh. 883. — Peritheeiis sparsis, tec- tis, media magnitudine, epidermidem inflantibus, globosis, atris; ostiolis prominu- lis, perfecte eylindraceis, peritheeium dimidium aequantibus, erassis, rigidis, obtusis, perforatis, atris; aseis amplis, erasso-stipitatis, antice acuminatis, 16sporis, 76 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis elongato-fusiformibus, multiguttulatis, hyalinis, 14 Mik. long., 3 Mik. crass. An den Blattstielen faulender Blätter von Alnus glutinosa, sehr selten, im Winter. An der Heimbach bei Oestrich. Bis jetzt fand ich dieselbe nur unter einem Baum. Höchst eigenthümlich ist, dass da, wo der Pilz vorhanden, die obere Blattfläche abblasst, so, dass man schon von Weitem auf sein Vorhandensein schliessen konnte. 12. S. vermiculariaeformis nov. sp. — I. Fungus conidiopho- rus. Stysanus sphaeriaeformis +. — F. rh. 173. J. u. I. — Caespitulis laxis, in macula indeterminata; stipitibus ereetis, apice saepe curvatis, basi valde in- crassatis, aterrimis, apice pallidioribus, I lineam longis, strietis, e hyphis congestis demum longitudinaliter fissis formatis; conidiis in hypharum patentium apici- bus, fere totum stipitem tegentibus, (ramoso-concatenatis?), multoties minutissi- mis, ovatis, paucioribus cylindraceis, candidis, magnitudine valde varia. — An welken und trockenen Blättern besonders von Evonymus eur., seltner an Lonicera Xylost., im Frühling und Herbst. Bei Oestrich. — 11. Fungus ascophorus. Peritheciis ascigeris demum in maculis ortis, stromate epiphyllo Asteromam, (Fun- gum conidiophorum) exhibente, gregariis, dein superficialibus, punctiformibus, globo- sis, vertice parum setulosis, atris; ascis subsessilibus, eylindraceis, Ssporis, 56 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, didymis, flavis, 3 Mik. long., 4 Mik. crass. — Erscheint etwas später wie die Conidienform. Dieser merkwürdige Pyrenomycet gab mir einen Fingerzeig über die Be- deutung von Asteroma! Letzteres bildet hier unzweifelhaft das anfangs sterile Stroma auf der Oberfläche des Blattes. Die schlauchführenden Perithecien er- scheinen sodann, genau mit dem Asteroma correspondirend, auf der unteren Seite des Blattes, auf hier grau gefärbten Flecken, so, dass kein Zweifel obwalten kann, dass die Perithecien dem Mycelium von Asteroma entsprossen. Hierzu kommt noch, dass sich auch auf der Oberfläche des Blattes unmittelbar auf dem Asteroma einzelne, mit den unteren conforme, schlauchführende Perithecien bilden. 13. 8. Schoenoprasi }. — I. Fun gus spermogonium. Vermi- eulariam referens. Peritheciis (?) gregariis, erumpentibus, minutis, aterrimis, obtuse conicis, vertice pilis sparsis, concoloribus; spermatis fusiformibus, eurvatis, unisep- tatis, hyalinis, 22 Mik. long., 4Mik. crase. — II. Fungus ascophorus. Vermi- cularia Sch. Awd. in Rbh. F. eur. 346. — F.rh. 572. 1.u. II. — Peritheciis gregariis, 111 erumpentibus, minutis, globosis, in rostrum conicum, breve, truncatum, omnino destitutum pilis attenuatis, aterrimis; ascis oblongis sessilibus, 8sporis, 64 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, utrimque obtusis, didymis, hyalinis, 24 Mik. long., 8 Mik. erass. — I. u. II. in Gesellschaft an faulenden Blättern von Allium Schoenoprasum, selten, im Winter. In Gärten um Oestrich. Genauere Untersuchungen ergeben obigen Sachverhalt dieses schönen Pyre- nomyceten. Auerswald 1. c. glaubte wahrscheinlich, dass die Schläuche den be- haarten Perithecien zukämen, was keineswegs der Fall ist, daher er sie ale Vermicularia ausgab. Wahrscheinlich gehören zu den Spermogonien dieses Pilzes alle die Vermi- eularien-artigen Gebilde, welche so häufig auf Stengeln und Blättern anderer Zwiebelarten vorkommen. Vielleicht gehört meine Vermieularia Colchiei auch hierher. 14. $. Systema solare Fekl. — I. Fungus spermogonium. Phyllostieta Cornicola (DC.) Rbh. Hb. myc. ed. II. 454. — F. rh. 495. — An lebenden Blättern von Cornus sanguinea, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria Systema solare f. — F. rh. 834. — Peritheciis eirca discum applanatum, orbicularem, lineam latum, atrum, glabrum gregario-disposi- tis, pusillis, ab epidermide albicante tectis, globosis, ostiolis prominulis, parum setulosis, atris; ascis stipitatis, linearibus, reetis, Ssporis, 58 Mik. long., 6 Mik. erass.; sporidiis monostichis, obovatis, simplieibus, uniguttulatis, dilute flavis, 7 Mik. long., 5 Mik. crass. Tab. III. Fig. 27. a. ascus, b. sporidium. — Auf der oberen Fläche faulender Blätter von Cornus sanguinea, sehr selten, im Frühling. Oberhalb Hattenheim bei der Mühlwiese. 15. 8. eircinata Fekl. — I. Fungus conidiophorus. Cryptosporium Ribis (Lib.) Fr. S. v. Se. p. 424. — F. rh. 1625. — Conidiis in sporophori ob- longi apice, fusiformibus, apice ceurvatis, hyalinis. — An trockenen, abgefallenen Blättern von Ribes alpinum, im Frühling. Bis jetzt nur an einem Strauch am Wege von Winkel nach Johannisberg. — Il. Fungus ascophorus. Sphaeria eireinata 7. — F. rh. 1780. — Peritheciis gregariis, minutis, tectis, circa macu- lam fuscam (ut in Sph. Systema solare) dispositis, papillatis, atris, ostiolis promi- nulis; ascis oblongis, 8sporis; sporidiis oblongis, triguttulatis, hyalinis. Auf der oberen Fläche dürrer oder faulender Blätter von Ribes alpinum, sehr selten, im Frühling. Um Johannisberg. 16. 8. Lonicerae nov. sp. — 1. Fungus spermogonium pyeni- diumve. Asteroma Lonicerae Desm. Ann. sc. nat. 1840. XIV. 10. — F. rh. 1688. — Auf der oberen Fläche welkender Blätter von Lonicera Xylosteum, häufig, im Herbst. Um Oestrich und im Jura, Morthier. — II. Fungus asco- phorus. Peritheciis plerumque hypophyllis, sparsis, Sphaeriae ditrichae magni- tudine, veritice parum longeque concolore, setulosis, atris, erumpentibus; ascis ob- longis, 8sporis; sporidiis subdistichis, oblongo-ovatis, didymis, pallide flavis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass. — Mit ]. gesellschaftlich, aber meist auf der unteren Blatt- fläche. Um Oestrich und im Jura (Morthier) 17. 8. chlorospora Ces. in Rbh. Fung. eur. 48. c. ie. — F. rh. 1776. 112 — Aseis oblongo-eylindraceis, 8sporis; sporidiis monostichis, ovato-oblongis, utrinque obtusis, didymis, flavis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulenden Blättern von Salix alba, Pyrus Malus u. Crataegus Oxyacantha, nicht selten, im Sommer. 18. 8. pinea Desm. Ann. sc. nat. 1842. XVII. p. 104. — F. rh. 1579. (Fungus spermogonium.) Spermatiis cylindraceis, curvatis, hyalinis. — An dürren Nadeln von Pinus sylvestris, häufig, im Frühling. Den schlauchtragenden Pılz habe ich noch nicht gesehen. b. Caulicolae. 1. Ostiolum abbreviatum. 19. 8. Hellebori Chaill. in Fr. Syst. mye. II. p. 512. — F. rh. 898. — Non Sph. Hellebori Ch. in Rbh. Hb. mye. 249. — Ascis subeylindraceis, stipi- tatis, Ssporis, 88 Mik. long., 8 Mik. erass.; sporidiis submonostichis, oblongo-sub- clavatis, inaequaliter didymis, medio constrietis, parte inferiori obconica, parte superiori ovata, antice apiculata, hyalinis, 20 Mik. long., S Mik. erass. Tab. VI. F. 29. sporid. An dürren Stengeln von Helleborus foetidus, selten, im Frühling. Rothen- berg bei Geisenheim. Die hier beschriebene und in meinen F. rh. 1. c. ausgegebene ist die ächte Sph. Hell. Chaill. 1. c. Das was Duby in Rbh. Hb. mye. ]. c. als solche ausgab, ist nicht allein ein ganz anderer Pilz, (die Spermogonienform mit eylindrischen Spermatien eines anderen Pyrenomyceten), er stimmt auch, wenigstens an den meinigen Exemplaren, nicht im Entferntesten mit der beigegebenen Beschreibung. Wenn auch hier vielleicht von Seiten Duby’s eine Verwechselung vorfiel, so zeigt doch Duby’s Angabe, dass sein Pilz ei-kugelige, nicht septirte, Sporen hat, zur Genüge, dass letzterer die ächte Sph. Hellebori Chaill. nicht vor sich hatte. 20. 8. Scrophulariae +. — I. Fungus spermogonium. Phoma Serophulariae }. — F.rh. 2127. — Peritheciis minutis, gregariis, depressis, atris, ostiolis minutissimis, erumpentibus; spermatiis subglobosis, minutissimis, flavis. — An trockenen Stengeln von Scrophularia Ehrharti, im Frühling, selten. Im Wie- senwald, unfern dem Rabenkopf, bei Oestrich. Die Schlauchform fand ich noch nicht. 21. 8. Bryoniae nov. sp. Peritheciis sub epidermide nidulantibus, demum subliberis, gregariis, minutissimis, globoso-depressis, papillatis, atris; aseis oblongis basi attenuatis, obtusis, Ssporis, 62 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-subelavatis, inaequaliter didymis, loculo superiori majori, antice acutius- eulo, inferiori obconico, obtuso, byalinis, 14 Mik. long, 5 Mik. crass. — An dürren Ranken von Bryonia dioica, selten, im Winter. Am Mühlberg bei Oestrich und im Jura (Morthier). In Fase. XXIV. der F. rh. wird dieser Pyrenomycet aus- gegeben. "22. 8. Trifolii Fekl. — F. rh. 897. — Peritheciis sparsis seu seriatim dispositis, Pleospor. herb. magnitudine, epidermide nigrofacta teetis, globosis depressisve, atris; ostiolis minimis, globosis, atris, prominulis; ascis oblongis, sti- pitatis, 8sporis, 80 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, didymis, oblongis, medio constrietis, utringue attenuatis, obtusiusculis, loculis uniguttulatis, hyalinis, 11 Mik. long., 5 Mik. crass. 113 An dürren, noch stehenden Stengeln von Trifolium pratense, selten, im Herbst. Um Oestrich auf den Waldäckern. Umgiebt oft die ganzen Stengel und lässt diese schwarz erscheinen. 23. 8. haematites Desm. Ann. sc. nat. 1851. XVI. p. 311. — F. rh. 1576. — Aseis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 90 Mik. long., 11 Mik. crass. ; spo- ridiis distichis, oblongo-lanceolatis, utrinque obtusis, subinaequilateralibus, septo in- termedio obscuro, hyalinis, 20 Mik. long., 5 Mik. erass, An dürren, noch hängenden Ranken und Schlingen von Clematis Vitalba, selten, im Herbst. Bei Gottesthal, unweit Oestrich. 24. 8. (?) Rousseliana Desm. Ann. se. nat. 1859. et sec. specim. origi- nalia. — F. rh. 1794. — Ascis dense fasciculatis, linearibus, 8sporis; sporidiis (maturis?) monostichis, ovatis, continuis, hyalinis, 6 Mik. long., 3 Mik. crass. — An dürren Halmen von Dactylis glomerata, selten, im Winter. Auf der Haide bei Oestrich. . 2. Ostiolum elongatum. 25. 8. Angelicae Fcekl. — 1. Fungus spermogonium. Phoma complanatum (Tod.) Desm. Ann. sc. nat. 1851. XVI. 299. — F. rh. 577. — Sphaeria e. Tod. Meckl. II. 21. Tab. 11. Fig. 83. — An trockenen Stengeln be- sonders von Angelica sylvestris, häufig, im Frühling. — Il. Fungus ascopho- rus. Sph. Angelicae f. — F. rh. 2164. — Peritheciis sparsis, laxe seriatis, pro- funde recte immersis, globosis, parvis, in collum acieulare, perithecio duplo longius, apice vix prominulum, ut punctiforme appareat, attenuatis, atris; aseis elongatis, 8sporis; sporidiis subdistichis, oblongo-ovatis, utrinque obtusis, simplieibus, 10 Mik. long., 3 Mik. crass., hyalinis. — An faulenden Stengeln von Angelica sylvestris, sehr selten, im Frühling. Am Dornbachsgraben bei Oestrich. Die Spitze des Schnabels wird nach Abnahme der Oberhaut als kleines schwarzes Pünktchen sichtbar. 26. 8. Epilobii Fekl. — F. rh. 2020. — Peritheciis gregariis, primo tectis, demum liberis, Pleospor. herb. duplo majoribus, lentiformibus, convexis, demum planis, atris; ostiolis exsertis, eylindraceis, obtusis, perforatis, concoloribus, peritheciorum diametrum dimidium aequantibus; aseis eylindraceis, stipitatis, 136 Mik. long. (pars sporifer.), 12 Mik. crass., Ssporis; sporidiis monostichis, ovatis, subob- liquis , uniseptatis, medio vix constrietis, multiguttulatis, hyalinis, 18—24 Mik. long., 10 Mik. crass. An dürren Stengeln von Epilobium angustifolium, selten, im Frühling. Wiesenwald bei Oestrich. e. Corticolae. 27. 8. glomerulata nov. sp. — F. rh. 2242. — Peritheciis seriato-glo- meratis, sub epidermide nidulantibus, demum erumpentibus, minutis, globosis, aterrimis, ostiolo brevi, cylindraceo, prominulo; aseis fascieulatis, sessilibus, oblongis, 8sporis, 64 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis ovato-oblongis, inaequaliter didymis, hyalinis, 20 Mik. long., 8 Mik. crass.; spermatiis eylindraceis, rectis. Unter der Oberhaut faulender Ranken von Rubus fruticosus und diese oft ganz überziehend, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 8 114 28. $. Corni Sow. Fung. Tab. 370. Fig. 5. — F. rh. 912. — Aseis ob- longis, curvatis, 8sporis; sporidiis oblongo-elavatis, uniseptatis (?), hyalinis. An den äussersten, dürren Zweigen von Cornus sanguin., selten, im Früh- ling. Bei Eberbach. 29. 8. Rosaecola nov. sp. — Peritheciis gregariis, epidermide nitida, nigrificata tectis, minutis, globosis, atris, nucleo albo, ostiolis prominulis, papillatis, perforatis; ascis fasciculatis, oblongo-ovatis, 8sporis, 40 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis obovato-oblongis, simplieibus, hyalinis. An dürren Aesten von Rosa canina, nicht selten, im Herbst. Oft mit Sphaeria spurca WlIr., gleichbedeutend mit Diplodia Rosae Fr., ver- wechselt. 30. 8. corticola Fckl. — F. rh. 911. (unter Sph. vibratilis Fr.) Peri- theeciis sparsis, minutis, sub epidermide turgida cortieis nidulantibus, demum fissa, globosis, atris, nucleo griseo, demum evacuatis; ostiolis vix prominulis, brevissimis; ascis stipitatis, eylindraceis, 96 Mik. long., 10 Mik. crass., sporidia 8, monosticha, oblonga, utrimque obtusa, triseptata, ad septa perparum constrieta, 16 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalina includentibus.. Tab. III. Fig. 14. a. sporidium, b. ascus. An dürren Aestchen von Prunus domestica u. spinosa, selten, im Frühling. Um Oestrich. - 31. $. einerea Fckl. — F. rh. 2044. (unter Cueurbitaria). Peritheciis gregariis sparsisve, sub epidermide cinerascente, pustulatim inflata nidulantibus, hemisphaericis, atris, ostiolis minutissimis, perforatis, per epidermidem fissam pro- minulis; ascis eylindraceis, 8sporis; sporidiis monostichis, ovato-oblongis, utrimque obtusis, plerumque Sseptatis, ad septa perparum constrietis, hyalinis, 12—18 Mik. long., 8—10 Mik. crass. An dürren, berindeten Aestchen von Salt aurita, sehr selten, im Winter. Am Judensand ra Oestrich. 32. 8. saepincola Fr. Syst. myc. II. p. 498. — F. rh. 2026. — Aseis eylindraceis, stipitatis, Ssporis; sporidiis monostichis, oblongis, utrimque obtusis, triseptatis, hyalinis, 16 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulenden Aesten von Rosa canina u. Rubus fruticosus, selten, im Win- ter. Um Oestrich. 33. 8. Idaei norv. sp. — Non Sph. elypeiformis de Lacr. in Rbh.F. eur. 331. — Sph. clypeata Nees.?? — F. rh. 910. (unter Sph. elypeiformis d. Laer. (pr. p.) in R. Idaeo). — Peritheciis gregariis, concavo-depressis, epidermidi nigri- ficatae innatis, tectis, ostiolis prominulis, minutissimis, papillatis; ascis cylindraceis, stipitatis, Ssporis, 88 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis, utrimque attenuatis, 4guttulatis, hyalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren Ranken von Rubus Idaeus, selten, im Frühling. An der Heim- bach bei Oestrich. 34. 8. Genistae Fekl. — F. ıh, 916. — Perithecis sparsis, tectis, glo- bosis, minutis, atris, ostiolis brevibus, perforatis, demum prominulis; ascis clava- tis, stipitatis, Ssporis; sporidiis ovato-clavatis, medio parum constrietis, didymis, hyalinis. 115 An dürren Aestchen von Genista germanica, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. 35. S. apiculata Wllr. Fl. erypt. II. p. 778. — F. rh. 918. — Ascis oblongis, Ssporis, 40 Mik. long., 10 Mik. erass.; sporidiis oblongo-fusiformibus, curvatis, 1—2septatis, guttulatis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An dürren, noch hängenden, jungen Zweigen von Salix vitellina, selten, im Winter. Um Oestrich. NB. Sie steht der Sph. Salicis Awd. sehr nahe. Durch folgende Merkmale unterscheidet sie sich aber von derselben: Die Perithecien sind noch einmal so gross und stehen sparsam. Die Sporen sind an beiden Enden verdünnt, und sind deutlich ein- oder zweimal septirt. 86. 8. Balieis +. — 1. Fungus spermogonium. Peritheciis tectis sparsis, duplo majoribus quam ascophori, atris, unilocularibus, obtusis, minute papillatis perforatisque; spermatiis oblongo-ovatis, 3guttulatis, hyalinis, S Mik. long., 4 Mik. erass. — 1. Fungus ascophorus. Sphaeria S. Awd. in col- leetbs. — F. rh. 913. I. u. II. — Aseis stipitatis, oblongis, 8sporis, 58 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, vix curvatis, utrimque obtusis, simpli- eibus, guttulatis, hyalinis, 14 Mik. long., 2 Mik. crass. Tab. III. Fig. 16. a. ascus, b. sporid., c. sperm. — I. u. II. gemeinschaftlich, an dürren, berindeten Aest- chen von Salix fragilis, selten, im Frühling. Um Oestrich. 37. 8. depressa nov. sp. (non Awd.) — Peritheciis gregariis sparsisve, tectis, demum subliberis, media magnitudine, depressis, subtilissime papillatis, atris; ascis cylindraceis, stipitatis, 8sporis, 123 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporodiis mo- nostichis, oblongis, utrimque obtusis, rectis, 3septatis, hyalinis, 16—20 Mik. long., 8 Mik. crass. Unter der Oberhaut und diese pustelförmig auftreibend von Carpinus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. Auerswald gab eine Sphaeria depressa Awd. aus, die aber Massaria ebur- nea ist. Die obige steht der Sphaeria Opuli f. nahe. 38. 8. Coniothyrium nov.sp. —l. Fungus pyenidium. Coniothyrium exhibens. Peritheciis in ramulis decorticatis subliberis, gregariis, minutis, glo- boso-depressis,, papillatis, nigris; stylosporis numerosis, ovatis, continuis, fuscis, 4 Mik. long., 3 Mik. erass. — ll. Fungus ascophorus. Peritheciis gregariis, sub ramulorum epidermide nidulantibus et iidem adnatis, depresso-globosis, !/ Mill. crass., nigris, ostiolis papillatis, erumpentibus, albo-punctulatis; ascis cylindraceis, stipitatis, 8sporis, 96 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis obligue monostichis, ob- longis, triseptatis, ad septa constrietis, fuscis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass. I. u. II. in Gesellschaft auf dürren Ranken von Rubus fruticosus, selten, im Frühling. An der Heimbach bei Oestrich. 39. 8. Opuli nov. sp. — Peritheciis sparsis, in cortice nidulantibus, tectis, majusculis, globosis, atris, ostiolo prominulo, lato-conico, obtuso, perforato, atro; ascis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 129 Mik. long., 8 Mik. crass.; paraphysibus filiformibus, simplieibus, asei longitudine ; sporidiis monostichis, oblongis, utrimque g*+ 116 obtusis, 2septatis, hyalinis, 16 Mik. long., 7.Mik. crass. Tab. Ill. Fig. 24. a. as- ceus, b. sporidium. An dürren Aestchen von Viburnum Opulus, sehr selten, im Frühling. Von Morthier im Jura entdeckt. Inquirendae. 40. 8. mucosa +. — I. Fungus conidiophorus. Sporidesmium re- ferens. Conidiis stipitatis, capitatis, obtusis, 2septatis, septo longitudinali, flavis, 54 Mik. altis, in capiti 19 Mik. crass. Tab. III. Fig. 20. — I. Fungus sper- mogonium. F. rh. 941. I. u. U. Peritheeiis mollibus, globosis, tectis, spermatiis minutis, eylindraceis, curvatis. — Ill. Fungus ascophorus (nondum vidi). — I. u. I. an faulen Schalen von Cucurbita Melopepo, sehr selten, im Winter. In meinem Garten. Ohne die Schlauchsporen gesehen zu haben, die auch von keinem Autor "be- schrieben wurden, konnte ich natürlich über die Stellung dieses Pilzes nicht ent- scheiden. Möglich, dass er zu Pleospora, mit welcher er viel Analoges hat, gehört. 110. Myriocarpa nov. gen. Perithecia densissime effuso-gregaria, sub epidermide nidulantia. Spermatii- fera minutissime punctuliformia, fusco-nigra; spermatia eylindraceo-fusiformia, eur- vata, 6—7septata, hyalina. Perithecia ascigera, spermogoniis quadruplo majora, globosa, aterrima, antice epidermide dealbata adnata, simulato albo-papillata, tecta. Asci breviter stipitati, ampli, oblongi, antice obtusi, 8spori. Sporidia disticha, lanceolata oblongave, recta, simplicia, fusca hyalinave. Ein Stroma konnte ich nicht entdecken. Die Verwandtschaft mit der fol- genden Gattung ist unverkennbar. 1. M. Cytisi nov. sp. — I. Fungus spermogonium. F.rh. 1571. (unter Psilothecium innumerabile 7.) Peritheciis generis; spermatiis 44 Mik. long., 4 Mik. crass., ceterum generis. — U. Fungus ascigerus. Peritheciis generis; ascis 68 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis lanceolatis, rectis, continuis primo 2-4 guttulatis, hyalinis, demum fuseis, 24 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. VI. F. 36. a. ascospor., b. spermat. Die Spermogonienform erscheint auf den Flügeln welkender Stengel von Cy- tisus sagittalis, vom Frühling bis Sommer und ist nur mit guter Loupe als kleine, unzählige Pünktchen zu erkennen. Im darauf folgenden Winter treten auf den- selben, dürr gewordenen Rasen und Flügeln die schlauchführenden Perithecien auf und bilden, mit blossem Auge betrachtet, dichte grauschwarze Ueberzüge, die sich unter der Loupe als aus unzähligen, unter der durchscheinenden Oberhaut nistenden, schwarzen Perithecien bestehend, erweisen. Ich fand diesen ausgezeichneten Pilz nur an einer kleinen Stelle am Rande des Oestricher Waldes, unfern des Juden- sands, hier aber seit mehreren Jahren regelmässig wieder auftretend. Hier ergiebt sich wieder die Nothwendigkeit eines dauernden, festen Wohn- sitzes des Mycologen, und dass er nur unter solchen Umständen Umfassendes leisten kann. Dieses hat eben in den, zu verschiedenen Jahreszeiten auftretenden, Stadien, von welchen wiederum einige durch ungünstige Witterungs- oder Sub- stratverhältnisse in manchen Jahren nur spärlich oder gar nicht erscheinen kön- nen, seinen Grund. Irgend einen auswärtigen Distriet in mycologischer Hinsicht 117 bereisen, wird desshalb niemals von solcher Bedeutung sein, wie dies bei anderen Kryptogamen und Phanerogamen der Fall ist. Meinen, diesem Pilzl.c. früher gegebenen, Namen musste ich, nachdem ich den ganzen Pilz erkannt, als unbezeichnend abändern. Im 24. Fasc. der F. rh. wird die Schlauchform ausgegeben. 2. M. Lonicerae nov. sp. — Fungus ascophorus. Peritheciis gre- garlis, numerosissimis, punctiformibus, subglobosis, atris, tectis, simulate albo-pa- pillatis; aseis stipitatis, amplis, oblongis, retrorso-attenuatis, curvatis, 8 sporis, 40 Mik. long., 10 Mik. crass. ; sporidis subdistichis, oblongis, utrinque attenuatis, simplieibus, Sguttulatis, hyalinis (an semper ?), 14 Mik. long., 4 Mik. crass. An lebenden Aesten von Lonicera alpigena, selten, im Frühling. Im Jura von Morthier entdeckt. Hat im Aeusseren ganz das Ansehen wie Sphaeropsis nebulosa. Bildet un- zweifelhaft eine weitere Art dieser Gattung. 111. Clypeosphaeria nor. gen. Simplices. Perithecia sparsa, raro confluentia, sub epidermide cortieis nidu- lantia et iidem adnata, carbonacea, celypeata; ostiola erumpentia, papillaeformia, brevia. Asci elongati, Sspori. Sporidia oblique monosticha, continua obscure tri- septatave, oblonga vel oblongo-ovata, utrimque obtusa, saepe curvata, raro appen- diculata, guttulata, fusca. Nur bei Cl. limitata sind die Conidien bekannt, diese den Schlauchsporen entsprechend. 1. C. Notarisii }. — Sphaeria elypeiformis d. Ntrs. Mieromye. ital. Dee. VII p. 21. — Rbh. Hb. mye. II. 645. — F.rh. 1823. — non Sordaria clypeata d. Ntrs. Sfer. it. No. 22. — non Sph. clypeiformis de Lerx. in Rbh. F. eur. 331, haec sporidia appendiculata habet. Aseis stipitatis, anguste cylindraceis, 8sporis, 152 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, lanceolato-oblongis, utrinque obtusis, curvatis, demum distinete triseptatis, fuscis, 22 Mik. long., 4—5 Mik. crass. An dürren, berindeten Ranken von Rubus fruticosus, nicht selten, im Win- ter. Im Oestricher Wald. Leider steht mir die oben eitirte Decade von de Notaris nicht zu Gebote, ich muss desshalb dem Citat bei Rbh. 1. ec. vertrauen. Die Sordaria clypeata d. Notrs. ]. e., die ich bisher damit verwechselte, ist ein ganz anderer Pilz. b. Epilobii. — F. rh. 2036. — An dürren Stengeln von Epilobium angusti- folium, selten, im Frühling. Um Mappen. 2. C. limitata +. — I. Fungus conidiophorus. Torula pulveracea Ca. Ic. I. 8. Tab. IX. Fig. 38. — F. rh. 68. — An der Rinde faulender Aeste von Cornus alba u. sanguinea, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich. — I. Fun- gus ascophorus. Sphaeria limitata Pers. ap. Kze. — Sphaeria limitata Pers. Syst. mye. II. p. 487. — Sph. Comi Fekl. E. F. N. No. 594. ec. ic. — F. rh. 915. — An dürren, berindeten Aesten von Cornus alba u. sanguinea häufig, auf letzterem seltner, in Gesellschaft mit I., im Winter. 118 Wenn irgendwo die Zusammengehörigkeit zweier Pilzformen in die Augen fällt, so ist es hier. Cfr. Tab. IV. Fig. 48. a. endospor., b. conidium. 112. Lizonia Ces. et de Notaris Schem. Sfer. 41. Bis jetzt nur die Schlauchform bekannt. 1. LI. emperigonia (Awd) de Ntrs. Sfer. it. 77. — Sphaeria emperigonia Awd. in Rbh. Hb. mye. I. 850. — F.rh. 891. — Ascis amplis, stipitatis, 8sporis; sporidiis oblongis, basi attenuatis, vertice obtusis, uni-septatis, ad septum constrie- tis, multiguttulatis, fuseis. Innerhalb der lebenden Perigonblättchen von Polytrıchum commune, sehr selten, im Herbst. In einem Waldsumpf bei Mappen. 113. Epicymatia nor. gen. Perithecia simplicia, carbonacea, hemisphaerica, perforata, superficialia. Asei oblongi, 8spori. Sporidia oblonga, didyma, hyalina. (? Conidia (Gymnosporium exhibens) pulveracea, globosa, atra.) Mit blossem Auge kaum zu unterscheidende Pilze. 1. E. vulgaris }. — I. Fungus conidiophorus (?). Gymnosporium Physciae Kalchbr. Szep. Gomb. Jeg. 856. — F. rh. 100. — Die Schüsselchen von Physcia parietina dunkel-olivengrün überziehend, nicht selten, das ganze Jahr. Um Oestrich. — IH. Fungus ascophorus. Sphaeria epicymatia Wllr. Fl. erypt. I. p. 775. Ascis fascieulatis, substipitatis, 8sporis, ovato-oblongis, 23 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis farctis, oblongis, inaequaliter didymis, hyalinis, 13 Mik. long., 5 Mik. crass. — An noch lebenden Apcothecien von Parmelia subfusca und einigen anderen, nicht selten, im Frühling. Wenn ich auch nur mit allem Vorbehalt diese beiden Formen zusammen- stelle, so hat doch diese Zusammenstellung im Hinblick auf die Analogien anderer z. B. mit Pleospora, viel Wahrscheinlichkeit für sich. 2. E, verrucariaeformis nov. sp. Peritheciis media magnitudine, sparsis, subsuperficialibus, plano - hemisphaerieis, demum umbilicatis, subtilissime papillatis perforatisque, atris, basi stromate spurio, angusto, tenuissimo einctis; ascis oblongis, 8sporis, 64 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, utrimque obtusis, inaequaliter didymis, loculis biguttulatis, hyalinis, 16 Mik. long., 5 Mik. crass. Auf der Oberhaut dürrer Aeste von Crataegus Oxyacantha, sehr selten, im Herbst. Im Jura von Morthier entdeckt. 2. Ceratostomeae Typus: Ceratostoma. 114. Plagiostoma Fuckd. Perithecia ascigera, tecta, hemisphaerica, carbonacea. Ostiolum in perithecii latere innatum, breve, erumpens. Asci oblongi, 8spori. Sporidia oblongo-lanceo- lata, 4guttulata vel uniseptata, hyalina. Conidia et Spermogonia ignota. 1. P. Euphorbiae ;}. — Sphaeria Euphorbise Fekl. E. F. N. No. 549. e. ic. — F. rh. 863. (unter Sphaeria). Unter der Epidermis dürrer Stengel von Euphorbia palustris, selten, im Früh- ling. Um Freienweinheim. 119 2. P. petiolicola +. — F. rh. 1788. (unter Sph. Euphorbiae f. Tiliae). Peritheeiis duplo minoribus quam praecedentis, ostiolis brevibus, punctiforme pro- minulis. Cetera praecedentis. An faulenden Blattstielen von Tilia parvifolia, selten, im Frühling. Im Ge- büsch bei Vollrads. 3. P. devexa (Desm.) }. — Sphaeria devexa Desm. Crypt. d. fr. II. Ser. 2. 367. — Rbh. f. eur. 445. — F. rh. 864 (unter Sphaeria Euphorbiae f. Poly- goni }.) Ascis elongato-fusiformibus, Ssporis; sporidiis oblongis, rectis, utrimque obtusis, 4guttulatis, hyalinis. An dürren Stengeln von Polygonum Persicaria, selten, im Winter. Um Oestrich. 4. P. suspecta +. — Sphaeria suspecta f. (Awd.?) — F. rh. 2017 (unter Sphaeria). Peritheciis majusculis, tectis, planis, atris; ostiolo in perithecii latere nato, brevi, crasso-cylindraceo, prominulo; ascis oblongo-cylindraceis, &sporis, 80 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, utrimque parum atte- nuatis, ceterum obtusis, didymis, hyalinis, 13 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. VI. F. 32. An der unteren Fläche, besonders längs der Nerven, faulender Blätter von Quercus, selten, im Winter. Im Oestricher Wald. (Judensand). Was unter diesem Namen in Rbh,. F. eur. 833 liegt, ist Sph. Pustula. Awd. giebt (in litt.) eine so ungenügende und falsche Beschreibung seiner Sph. s., dass ich es für nöthig hielt, die Diagnose umzuarbeiten. 115. Gnomonia (Rabenhorst). F. Ausser den Schlauchfrüchten sind von mehreren Pycnidien u. Spermogonien bekannt. Die meisten sind Blattbewohner. Die Perithecien mit langen, cylind- rischen, oder nadelförmigen, an der Spitze durchbohrten, durch die Oberhaut der bewohnten Pflanzentheile brechenden, meist schwarzen, Schnäbeln versehen. Die Schläuche länglich, Ssporig. Die Sporen meist schmal lanzettlich oder rüben- förmig, selten eiförmig, ceylindrisch, wasserhell und nur bei G. tubaeformis gefärbt. Was die Septa, die bei einigen Sporen vorkommen, anbelangt, bin ich noch im Unklaren, ob es wirkliche Querwände oder nur Theilungslinien des Sporeninhaltes sind. Dass ich zu dieser Gattung Discosia und mehrere Glieder von Leptothyrium u. Gloeosporium als Pyenidien oder Spermogonien zog, mag im ersten Augenblicke auffallend erscheinen, betrachten wir aber ihre Wachsthums- verhältnisse überhaupt, die zum Theil grosse Aehnlichkeit der Sporen der letzteren mit den Endosporen, nehmen wir ferner den unzweifelhaften Fall der Zusammen- gehörigkeit von Leptothyrium alneum mit Gnomonia tubaeformis, so werden meine Combinationen als gerechtfertigt erscheinen. a. Sporidia ovata. 1. @. fimbriata +. — I. Fungus pyenidium. Gloeosporium Car- pini Desm. Ann. sc. nat. 1853. XX. p. 214. — F. rh. 202. — Stylosporis filifor- mibus, plerumque curvatis, continuis, 16 Mik. long., ca. 1 Mik. erass. — An wel- ken Blättern von Carpinus Betulus, oft sehr häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria fimbriata Pers. Obs. I. p. 70. — F. rh. 882. — Aseis 120 oblongis, 32 Mik. long., 7 Mik. crass., Ssporis; sporidiis distichis, ovatis, utrimque attenuatis, biguttulatis, simplieibus, 8 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. Sper- matiis in peritheciis immaturis, ovatis, minutissimis. An welken Blättern von Carpinus Betul.. sehr häufig, im Herbst. 2. 6. Coryli +. — I. Fungus spermogonium pyenidiumve. Lep- tothyrium Coryli }. — F. rh. 1716. — Peritheciis seutiformibus, in macula obs- curiori, exarida, sparsis, minutissimis, atro-fuseis, nitidis, demum applanatis pliea- tisque; spermatiis curvatis vermicularibusve, linearibus, multiguttulatis, hyalinis, 18 Mik. long., ca. 2 Mik. crass. Tab. II. Fig. 25. — An lebenden und welken Blättern von Corylus Avellana, im Herbst. Von Morthier auf dem Jura entdeckt. II. Fungus ascophorus. Sphaeria Coryli Batsch. Cont. 2. Fıg. 231. — F.rh. 881. — Schläuche und Sporen fast genau wie bei Sph. fimbriata, nur erscheinen die meisten Sporen an dem einen Ende mehr verdickt und stumpf. — An leben- den Blättern von Corylus Avellana, selten, im Herbst. Auf den Bergen um Frei- burg in Baden von de Bary gesammelt. In unserer Gegend konnte ich sie noch nicht finden. 3. @. tubaeformis rt. — 1. Fungus pyenidium spermogoniumve. — F. rh. 452. — Discosia al. Fr. S. v. Se. p. 423. — Sphaeria et Dothidea al. Fr. olim. — Leptothyrium cylindrospermum Bon. in Rbh. F. eur. 678.— An leben- den Blättern von Alnus glutinosa, nicht selten, im Herbst. Der Pilz färbt die Blattsubstanz gelblich. — U. Fungus ascophorus. Sphaeria tubaeformis Tode Meckl. 2. p. 51. F. 128. — F. rh. 866. — Asecis oblongis, vix stipitatis, 68 Mik. long., 16 Mik. crass., sporidia 8, disticha, ovata, biguttulata, 16 Mik. long., 7 Mik. crass., Havescentia includentibus. — An faulenden Blättern von Alnus glutinosa, nicht selten, jedoch vereinzelt, im Winter und Frühling. Nitschke in litt. war geneigt diese zu Melanospora Cd. zu ziehen, und de Notaris in Sfer. ital. p. 24 zog sie zu Ceratostoma, welche beiden Ansichten ich aber nicht theilen kann, besonders wegen Analogie der Pyenidien mit den übrigen Gmomonien. Eher könnte man diese mit den beiden vorigen, vielleicht auch der folgenden Art zur eignen Gattung erheben. Die Zusammengehörigkeit beider Fruchtformen unterliegt nicht dem ge- ringsten Zweifel. Die Schlauchfrüchte erscheinen auf den abgefallenen Blättern, auf denselben gelben Flecken, auf denen noch die zerstörten Spermogonien deut- lich sichtbar sind, so dass man fast niemals die Schlauchform auf diesen Spermo- gonien führenden Blättehen im Winter vergeblich sucht. b. Sporidia plus-minusve fusiformia ceylindraceave. 4. G. amoena (Nees.) 7.— Sphaeria amoena Nees. in Act. nat. Cur. IX. n. 4. T. 6, F. 24. — Sphaeria petiolorum Schw. Syn. p- 41. — F. rh. 880. — Ostiolis fragilissimis; aseis stipitatis, oblongis, 8sporis, 36 Mik. long., 8 Mik. erass. ; sporidiis distichis, fusiforme elliptieis, eurvatis, simplieibus, 2—4guttulatis, hyalinis, 8 Mik. long., medio 4 Mik. crass. An den dürren Blattstielen von Corylus Avellana, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. NB. Nach den Beschreibungen und den Originalexemplaren von Sph. amoena 2 ’ . D . D D Ei Kunze’schen Sammlung v. Nees, finde ich keinen wesentlichen Unterschied beider. 121 5. @. fasciculata nov. sp. — Peritheeiis gregaris, faseiculatis seu seria- tim dispositis et confluentibus, teetis, media magnitudine, globosis; ostiolis longis- simis, 1 lineam altis, fasciculato-exsertis, rigidis, nudo oculo facile discernibilibus, atris; aseis amplis, utrimque acuminatis, 8sporis, 28 Mik. long., 3 Mik. crass.; sporidiis eylindraceis, utrimque obtusis (non acuminatis), eurvatis, simplieibus, hya- linis, 12 Mik. long., 2 Mik. crass. An den Stielen und Mittelrippen starker Blätter von Quereus, sehr selten, im Frühling. Kerbersrech bei Oestrich. 6. @. Ariae +}. — I. Fungus pyenidium. Discosia Artocreas (Tod.) Fr. S. v. Sc. p. 423. pr. p. in Sorbo! — Auf der oberen Fläche dürrer oder welker Blätter von Sorbus Aria, selten, im Herbst. Auf der Zange bei Hallgar- ten. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria A. DC. Fl. Fr. VI. p. 131. — F. rh. 877. — Ascos et sporidia nondum inveni. — Auf der unteren Fläche fau- lender Blätter von Sorbus Aria selten, im Winter. Fast auf der höchsten Spitze der Zange bei Hallgarten. 7. G. ischnostyla }. — I. Fungus pyenidium. Discosia Artocreas Fr. l. ec. pr. p. — F. rh. 454. in Acere. — Auf beiden Flächen dürrer Blätter von Acer platanoides, Pseudoplatanus und campestre, häufig, im Winter, — II. Fungus ascophorus. Sphaeria i. Desm. in Kl. Hb. mye. 1834. — Sph. petioli Fekl. E. F. N. p. 68. ce. ice. — F. rh. 875. — An dürren Blatt- stielen und Blättern von Acer Pseudoplatanus, nicht selten, im Winter. Auf den Rheinauen. 8. G. amygdalinae ;. — F. ıh. 1995. (unter Diaporthe.) — Perithe- eiis sparsis, tectis, globosis, Pleosporae herb. magnitudine, atris, ostiolis exsertis, perithecio duplo longioribus, concoloribus, cylindraceis, rectis; ascis oblongis, 46 Mik. long., 8 Mik. crass., 8sporis; sporidiis distichis, fusiformibus, parum cur- vatis, utrimque subtilissime apiculatis, 4guttulatis, hyalinis, 14 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren Stengeln von Euphorbia amygdalina, selten, im Frühling. Im Jura von Morthier entdeckt. 9. @. setacea +. — I. Fungus pycnidium. Discosia elypeata de Notrs. in Fres. Eeitr. p. 68. c. ic. pr. p. — F. rh. 453. in Crataege. — An trockenen Blättern von Crataegus Oxyacantha, nicht häufig, im Winter. NB. Fresenius ]. c. hat übrigens die Sporen auch nicht ganz recht be- schrieben und gezeichnet, denn die Wimpern kommen an dem einen Ende der Spore aus der Spitze, am anderen Ende gleich unter der Spitze. Cfr. Tab. II. Fig. 23. II. Fungus ascophorus. Sphaeria s. Pers. Syn. p. 62. — F. rh. 871. — Ascos maturos nondum vidi. — An dürren abgefallenen Blättern von Quercus und Crataegus Oxyacantha, häufig, im Herbst. Ob die Form auf Eichenblättern mit der auf Weissdorn identisch ist, scheint mir zweifelhaft. Die Schlauchform von jener Discosia Artocreas, die so häufig auf Buchenblättern vorkommt, ist noch aufzufinden. 10. G. pungens (Wilr.) +. — Sphaeria p. Wllr. Fl. crypt. II. p. 808. — F. rh. 865. — Ascos maturos nondum vidi. — An faulenden Blättern von Lonicera Xylosteum, selten, im Frühling. Um Oestrich. 122 11. @. Graphis +. — F. rh. 2016. — Peritheeiis sparsis, globosis, oliva- ceis, vertice ostiolo longissimo, tereti, atro; ascis elliptico-oblongis, tenuissime oblique stipitatis, 28 Mik. long. (pars sporifer.), 3sporis; sporidiis eylindraceis, curvatis, 3septatis (?), hyalinis, 16 Mik. long., 11/2 Mik. crass. An der unteren Seite faulender Blätter von Rubus fruticosus, selten, im Winter. An der Heimbach bei Oestrich. 12. @. vulgaris +}. — Sphaeria Gnomon Tode Meckl. 2. p. 50. Fig. 125. — F. rh. 867. — Ascis stipitatis, oblongo-elliptieis, Ssporis, 40 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis farctis, angustissime fusiformibus, curvatis, multiguttulatis, 16 Mik long., ca. 2 Mik. crass. An der unteren Fläche faulender Blätter von Corylus Avellana, häufig, im Winter. 13. @. melanostyla (DC.) }. — Sphaeria m. DC. Fl. fr. VI. p. 129. — F. rh. 869. — Sporidiis angustissimis, vix 2 Mik. crass., curvatis, utringue acumi- natis, asco triplo brevioribus. An faulenden Blättern von Tilia parvifolia, selten, im Frühling. Auf dem Frankensteiner Kopf, bei Oestrich. 14. @. Pruni +}. — F. rh. 870.— Peritheciis sparsis, tectis, majusculis, globosis, atris, ostiolis perithecio duplo longioribus, strietis, rectis, aterrimis; ascis minutissimis, clavatis, in stipite anguste protractis, 24 Mik. long., 5 Mik. erass., Ssporis; sporidis anguste cylindraceo-fusiformibus, curvatis, 3—4 guttula- tis, hyalinis. An faulenden Blättern von Prunus domestica und spinosa, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. 15. G. nervisequa (Wlir.) +. — Sphaeria nervisequa Wilr. Fl. erypt. I. p- 802. — F. rh. 878. — Aseis curvato-stipitatis, oblongis, 36 Mik. long., 4 Mik. crass., Ssporis; sporidiis elliptieis vel fusiformibus, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., simplicibus, hyalinis. Auf und neben den Nerven herlaufend, faulender Blätter von Corylus Avellana, Alnus gl. und Carpinus Betulus, häufig, im Frühling. 16. @. Rosae +. — I. Fungus pyenidium. Discosia elypeata de Notrs. 1. c. pr. p. in Rosa. — Auf dürren Blättern von Rosa canina und rubigi- nosa, selten, im Winter. Auf gleichem Standort mit der Schlauchform. — II. Fungns ascophorus. —F. rh. 1790. (unter Sphaeria R. }.) — Peritheeiis sparsis, hypophyllis, tectis, majusculis, epidermidem pustulatim inflantibus; ostio- lis perithecio triplo longioribus, exsertis, atris, strietis; ascis longe anguste stipitatis, elliptieis, 8sporis; sporidiis anguste cylindraceis, curvatis, 3—4guttula- tis, hyalinis, asco duplo brevioribus. — An abgefallenen Blättern von Rosa rubi- ginosa, selten, im Winter. Auf der „Haide* bei Oestrich. 17. G. emarginata +. — I. Fungus pyenidium. Discosia Arto- ereas Fr. 1. c. — Fres. Beitr. p. 67. c. ic. pr. p., in Betula! — Auf dürren Blättern von Betula alba, selten, im Winter. — II. Fungus ascophorus. Gnomonia emarginata }. — F. rh. 876. — Peritheciis sparsis, tectis, majusculis, lenticularibus, latere emarginatis, atris; ostiolis 1—11/, lin. longis, gracilibus, 123 perithecii latere emarginato insertis, atris, teretibus, acutis; ascis elliptieis, stipi- tatis, 8sporis; sporidiis fusiformibus, saepe curvatis, simplieibus, biguttulatis, hya- linis. — An den faulenden Blattstielen und Blättern von Betula alba, sehr sel- ten, im Frühling. Am Oelberg im Oestricher Wald. Die Perithecien reifen erst, nachdem alle Blattsubstanz verfault, auf den Rippen. 18. @. erythrostoma }.— I. Fungus spermogonium. Septoriam exhibens. Peritheciis (?) subsuperficialibus, gregariis, in macula magna discolori, punctiformibus, orbieularibus, depressis, diaphanis, pallidis; spermatiis filiformibus, curvatis, continuis, longis, hyalinis. — Auf der unteren Fläche lebender oder welkender Blätter von Cerasus avium, im Spätsommer. Im Jura (Morthier). — U. Fungus ascophorus. Sphaeria e. Pers. Obs. 2. p. 70. — Fr. Syst. mye. II. p. 521. — F. rh. 875. (unter Sphaeria e. P.) — Ascis oblongis, sessilibus, 8spo- ris, 64 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis oblongo-ovatis, utrimque attenuatis, et appendiculis, mox deciduis, curvatis einctis, biguttulatis (uniseptatis?), hyalinis, 18 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. III. Fig. 13. Sporidia. — An noch hängen- den Blättern von Cerasus avium, nicht selten, im Herbst, aber erst an abgefalle- nen, faulenden im Winter reifend. Um Oestrich. 19. @. leptostyla }. — I. Fungus spermogonium. Gloeosporium Juglandis (Lib. exs. 164 unter Leptothyrium.) — F. rh. 201. — Spermatiis aliis fusiformibus, curvatis, aliis subclavatis, valde curvatis, continuis, 24—532 Mik. long., 4 Mik. crass. — An welken und trockenen Blättern von Juglans regia, sehr häufig, im Herbst. — U. Fungus ascophorus. Sphaeria l. Fr. Syst. myc. ll. p. 517. — F. rh. 874. — Ascis elongatis, Ssporis, 56 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidis distichis, fusiformibus, curvatis, uniseptatis, 13 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. — An der unteren Fläche faulender Blätter von Juglans regia, häufig, im Winter. 20. G. curva (Wllr.) }. — Sphaeria curva Wllr. Fl. erypt. II. p. 803. — F. rh. 872. — Ascos sporidiaque nondum vidi! — An dürren Blättern von Ribes alpinum, sehr selten, im Frühling. Bei Oestrich. 116. Linospora Fuckel. Stroma (spermatiüferum?) sterile Phomam salicinam Depazeamque Fr. exhibens. Perithecia serotina, in stromatis substantia, plerumque solitaria, nidu- lantia, rarius stromate destituta, rostro elongato, prominulo. Asci elongati cy- lindraceive, sporidia 8, filiformia, continua (non articulata), plerumque asci longi- tudine, in asco plerumque contorta, hyalina includentes. Eine sehr ausgezeichnete Gattung, deren Glieder sich wohl noch vermehren werden. Sämmtliche sind Blattbewohner, bisher nur der Salicineen. 1. L. candida nor. sp. — I. Fungus spermogonium. Depazea can- dida }. — F. rh. 2125. — Peritheciis sparsis, minutis, planis, atris, in macula angulata, saepe confluenti, candida. — An lebenden Blättern, auf der oberen Seite von Populus alba, selten, doch an manchen Bäumen sehr häufig, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. — U. Fungus ascophorus. — F. rh. 2248. — Peritheciis gregariis, in macula sordida, tectis, minutis, globosis, atris, ostiolis brevissimis, punctiformibus, lateralibus, atris; ascis globulato-stipitatis, 124 elongatis, curvatis, acuminatis, 8sporis (?), 150 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis filiformibus, leviter curvatis, utrimque acuminatis, multiguttulatis, hyalinis, 32 Mik. long., 1—2 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 42, a. ascus. b. spo- ridium. Nachdem die Blätter mit I. abgefallen und gefault sind, erscheinen die Perithecien der Schlauchform auf denselben Blättern, und unter denselben Bäu- men auf ebenfalls grossen, schmutzig weissen Flecken. Sie reifen aber sehr lang- sam, so, dass oft schon die ganze Blattsubstanz, noch vor ihrer Reife zerfällt, welches besonders bei dem ersten Thauwetter im Frühling der Fall ist, wess- wegen man zu dieser Zeit ungesäumt nachsehen muss. So gelang es mir denn noch eine grössere Menge nicht ganz zerstörter Blätter, mit den reifen Perithe- cien aufzufinden und einen neuen Beweis der Zusammengehörigkeit zweier Pilze eclatant zu constatiren. Ob hierher Leptothyrium cireinans j. als Pycenidienform gehört, müssen spätere Untersuchungen entscheiden. 2. L. Capreae (DC.) }. — Sphaeria C. DC. Fl. fr. p. 130. (Fungus ascophorus.) — Phoma salignum (Ehrh.) Fr. Syst. myc. II. p. 546. — Isothea s. Berk. Outl. p. 392. (Stromat. sterilia.) — F. rh. 879. — Asci cylindracei, 150 Mik. long., 10 Mik. crass. Sporidia generis. Das Phoma erscheint im Herbst und Winter an der oberen Fläche abge- fallener Blätter von Salix Caprea und im Frühling die Schlauchpilze in der Mitte des Phoma mit ihren vorstehenden Schnäbeln. Ziemlich häufig. 3. L. vulgaris nov. sp. — Stromate sterili ut in L. tigrina, sed macula deficienti; peritheciis serotinis in stromate nidulantibus, rostris lateralibus, brevi- bus, conieis, aterrimis; ascis linearibus, curvatis, substipitatis, 83 Mik. long,, 5. Mik. crass.; sporidiis generis. An abgefallenen Blättern von Salix rubra und alba, das Phoma sehr häufig, im Herbst und Winter, der Schlauchpilz, selten, im Frühling. 4. L. tigrina }. — F. rh. 1792. (unter Sphaeria t. +.) — Peritheciis in pustulis (stromate sterili) deplanatis convexisve, lineae vix diam., atris, spar- sis ortis, globosis, semper tectis, in macula expallida; ostiolis sublateralibus, coni- eis, perithecium aequantibus, exsertis, primo fusco-diaphanis, demum nigris, opacis; ascis, cylindraceis, 8sporis, longissimis, 216 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis generis. An abgefallenen Blättern von Salix purpurea, sehr selten, im Frühling. Im Walde bei Freienweinheim, hier an einer Stelle, nicht weit von der Mühle, sehr häufig. Sonst fand ich sie noch nirgends. 5. L. procumbens +. — F. rh. 1791. (unter Sphaeria.) — Phomate deficienti. Peritheciis sparsis, hypophyllis, tectis, procumbentibus, epidermidem villosam pustulatim inflantibus, rostris lateralibus, exsertis, perithecio duplo triplove longioribus, acicularibus, atris; ascis oblongis, stipitatis, 100 Mik. long.; sporidiis asci longitudine, filiformibus. An faulenden Blättern von Salix viminalis, sehr selten, im Frühling. Am Rheinufer bei Oestrich. 125 117. Rhaphidospora (Fries. $. v. Sc. p. 401.) +. Mit 2fachem Generationswechsel. Spermogonien und Schlauchpilze. Schlauch- sporen fadenförmig, sehr lang, mehr oder weniger deutlich gegliedert und end- lich in diese Glieder zerfallend, wasserhell oder meistens hellbraun. Bewohner dürrer Kräuterstengel und Halme, selten der Blätter. 1. R. pellita +}. — Fungus spermogonium. Phoma acutum f. (pr. p. in Ballota.) — F. rh. 578. — Phom. complanatum Desm. v. acutum Awd. in Rbh. F. eur. 343. pr. p. — An trockenen oder faulenden Stengeln von Ballota nigra ete., häufig, im Frühling. — II. Fungus ascophorus. Sphaero- lina p. Fekl. E. F. N. Nr. 649. exl, Syn. — F. rh. 1568. — An trockenen Stengeln von Ballota nigra, selten, im Frühling. Um Oestrich. 2. R. Urticae Rbh. Hb. mye. II. 745. — F. rh. 1759. — An faulen- den Stengeln von Urtica dioica, selten, im Winter. Bei Erbach. Wahrscheinlich gehört zu dieser als Spermogonienform jenes Phoma acutum, das so häufig auf Urtica vorkommt. 3. R. herpotricha (Fr.) Tul. S. F. €. II. p. 255. (unter Rhaphido- phora.) — Sphaeria h. Fr. Syst. myc. II. p. 504. — Rhaphidospora Lacroixü Mont. Syll. 251. — F. rh. 781. — An trockenen Halmen, besonders des Getreides, nicht selten, im Winter. 4. R. rubella (P.) t. — Sphaeria r. Pers. Syn. p. 63. (pr. p.) — FE. ıh. 787. — Leptospora rubella Rbh. Hb. myc. II. 532. — Asecis cylindraceis, eurvatis, 8sporis, 126 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis asci longitudine, filiformi- bus, articulatis, flavis. An faulenden Stengeln grösserer Kräuter, nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. 5. R. fruticum (Rob.) +. — Sphaeria f. Rob. in Desm. exs. 1770. — R. Ononidis Awd. in Rbh. F. eur. 859. — F. rh. 779. (unter R. Ononidis Awd.) — An dürren Stengeln von Ononidis arvensis, selten, im Sommer. Im Oestricher Wald. = 6. R. rudis (Riess.) }. — Entodesmium rude Riess in Hedw. 1854. Nr. 6. T. 4. — F. rh. 1758. — An trockenen Stengeln von Endiusa tetrasperma und Trifolium medium, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 7. R. Dietamni nov. sp. — I. Fungus spermogonium. Phoma Dic- tamni +. — F. rh. 576. — Peritheeiis tectis, subrotundis, atris, ostiolis cy- lindraceis, peritheeium aequantibus, prominulis; spermatiis elongato - elliptieis, 4guttulatis, hyalinis. — II. Fungus ascophorus. Peritheciis sparsis, tectis, media magnitudine, subglobosis, basi applanatis, aterrimis, ostiolis eylindraceis, brevissimis, obtusis, perforatis; aseis oblongis, stipitatis, 120 Mik. long., 12— 14 Mik. crassis; sporidiis asci longitudine, filiformibus, hyalinis, subeontinuis. — I. u. II. an trockenen Stengeln von Dietamnus Fraxinella, selten, im Herbst. Bei Gaualgesheim. 8. R. Carduorum Tul. S. F. €. II. p. 256. (unter Rhaphidophora.) — 126 Sphaeria acuminata Sow. F. T. 394. F. 3. — Sph. Carduorum Wllr. Fl. er. I. p. 805. — Ophiobolus disseminans Riess in Hedw. 1854. Nr. 6. — F. rh. 780. (unter R. disseminans) et F. rh. 786. (unter R. Carduorum). — An dürren Stengeln von Carduus und Cirsium-Arten, häufig, im Frühling. 9. R. Bardanae (Wilr.) }. — Sphaeria B. Wlir. Fl. erypt. II. p. 805. — F. rh. 886. — Ascis elongatis, 156 Mik. long., 10 Mik. crass., 8sporis; spori- diis filiformibus, guttulatis, (septatis??), intensive flavis, ascum dimidium aequanti- bus; paraphysibus filiformibus, asci longitudine. An dürren Stengeln von Lappa minor, häufig, im Frühling. 10. R. Georginae Fcekl. E. F. N. Nr. 650. (unter Sphaerolina). — An faulenden Stengeln von Georgina variabilis, selten, im Herbst. Oestrich. 11. R. Tanaceti Fekl. E. F. N. Nr. 651. (unter Sphaerolina.) — F. rh. 784. — An dürren, noch hängenden Blättern von Tanacetum vulgare, selten, im Herbst. Am Judensand bei Oestrich. b. Ptarmicae +. — F. rh. 785. — An dürren, noch hängenden Blättern von Achillea Ptarmica, selten, im Herbst. Auf den Teichwiesen bei Oestrich. 118. Melanospora&a Corda. Ic. d. 24., Anl. p. 131. Alle vollständige Epiphyten. Substanz der Perithecien hornartig oder weich, durchscheinend. Sporen einzellig, meist braun. 1. M. vervecina (Desm.) }. — Sphaeria v. Desm. Ann. se. nat. 1842. XVII. p. 103. ec. ie. — F. rh. 806. — Asecis oblongis, 8sporis; sporidiis conglomeratis, ovato-ellipsoideis, uni-biguttulatis, continuis, fuseis, 20 Mik. long,, 12 Mik. crass. An dürren und faulenden Aesten z. B. von Betula alba, Larix ete., sehr selten, im Herbst. Nur einmal fand ich diesen schönen Pilz, aber damals in grosser Menge, im Walde unweit Mappen. 2. M. leucotricha Cord. Ic. I. 25. Tab. 7. F. 297. — F. rh. 808. — Ascis cylindraceis, 8sporis; sporidiis monostichis, ovato-ellipsoideis, utrimque apiculatis, multiguttulatis, continuis, fuseis, 24 Mik. long., 14 Mik. crass. An faulenden Blättern, besonders von Corylus Avellana, sehr selten, im Frühling. Ausserhalb der Mauer von Reichartshausen. 3. M. lagenaria (Pers.) }. — Ceratostoma lagenarium Fr. S. v. Sc. p. 396. — Sphaeria ]. Pers. Syn. p. 58. — F. rh. 807.— Ascos et sporidia matura non- dum vidi, sporidia immatura ovata, hyalina. Dieser seltene Pilz bewohnt faulenden Polyporus adustus, auf welchem ich denselben mehreremal im Frühling fand. Im Oestricher Wald. 4. M. chionea ca. ı. c. Fig. 297. B. — Ceratostoma chionaeum Fr. v. Sc, p. 3896. — Sphaeria chionea Fr. Syst. myec. II. p. 446. — F. rh. 2014. — Ascis stipitatis, oblongis, 8sporis, 56 Mik. long. (pars sporifer.), 16 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, ovatis, utrimque obtusissimis, continuis, fuseis, 12 Mik. long., 8 Mik. crass. An faulenden Nadeln von Pinus sylvestris, selten, im Winter. Im Johannis- berger Schlosswald. S. A 5. M. arachnophila nor. sp. — Peritheeiis gregariis, media magni- tudine, ventricoso-conieis, glaberrimis, pallide fuscis, in rostrum breve acutum acumi- natis, basi villo candido insidentibus; ascis cylindraceis, sporidia 8, monosticha, globosa, uniguttulata, hyalina includentibus. Auf den Beinen und dem Körper einer todten Spinne, einmal im Herbst, im Walde bei Eberbach gefunden. 6. M. Zobelii (Cord. Ic. V. t. VIII. Fig. 53. unter Mierothecium.) }. — Sphaeria (Hypocrea) Zobelii Tul. F. hypog. ed. II. p. 186. — Ceratostoma brevi- rostre Fckl. Bot. Ztg. 1861. Nr. 35. ce. ie. — F. rh. 809. — Aseis amplis, sessi- libus, 8sporis; sporidiis subdistichis, ovato-lanceolatis elliptieisve, inaequilaterali- bus, continuis, fuseis, opacis, 26 Mik. long., 14 Mik. crass. Die noch lebende Scheibe von Peziza arenosa f. oft ganz überziehend, so dass dieselbe schwarz erscheint, sehr selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald, hier aber jedes Jahr erscheinend. NB. Sphaeria (Ceratostoma) brevirostris Fr. Syst. mye. II. p. 474, ist ein anderer Pilz. Ohne Zweifel gehört der obige Pyrenomycet zur Gattung Melanospora, seine ganze Bildung spricht dafür. Denken wir uns den Schnabel verlängert, so haben wir M. lagenaria. Und namentlich wegen der gefranzten Mündung, welche, wie mir scheint Tul. 1. c. nicht sahen, wenn nicht die Worte Tulasnes „ore subintegro“ darauf hindeuten. Nach Corda 1. c. soll die Mündung ganz fehlen ! 119. Geratostoma (Fries. S. v. Sc. p. 392.) }. Nur bei C. cirrhosum sind Conidien, bei mehreren Spermogonien, und bei den meisten bisher nur die Schlauchfrüchte bekannt. Von Melanospora hauptsächlich durch die kohlige Substanz der Peritheeien unterschieden. 1. ©. eirrhosum }. — Aseis eylindraceis, stipitatis, 8sporis, 64 Mik. long., 8Mik. crass.; sporidiis ovato-oblongis, monostichis, simplieibus, biguttulatis, hyalinis, 11 Mik. long., 3 Mik. crass. — Sphaeria c. Pers. Syn. p. 59. — F. rh. 1804. (unter Sphaeria.) — Spermatiis in peritheciis immaturis (?), ovato-eylindrieis, hyalinis, 4 Mik. long., 2 Mik. erass. — Conidiis in fibrillorum apieibus, ovatis, öseptatis, atro-fusceis, 23 Mik. long., 14 Mik. crass. An faulem Holz von Quercus, Carpinus ete., nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 2. C. rostratum (Fr.) +. — Sphaeria rostrata Fr. Syst. myc. II. p. 473, secund. exemplar. original. in Hb. Kunzeano. — Rostris distinete quadriangu- laribus, strietis; ascos nondum vidi; sporidiis ovatis, biguttulatis, raro uniseptatis, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. : An faulem Holz von Fagus sylv., sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 3. C. sphaerospermum Fekl. — F. rh. 2013. — Peritheciis gregariis, semiimmersis vel totis liberis, globosis, atris, in rostram conicum seu abrupte cy- lindraceum, perithecium aequans attenuatis; aseis stipitatis, cylindraceis, 24 Mik. 128 long. (pars. sporifer.), sporidia 8, monosticha, simplicia, globosa, hyalina, 3 Mik. diametr. includentibus. An faulen Stämmen von Pinus sylvestris, sehr selten, im Frühling. Im Johannisberger Schlosswald. 4. C. subpilosum nov. spec. — I. Fungus spermogonium. — F.rh. 2251. — Peritheeiis sparsis gregariisque, subsuperficialibus, media magnitudine, carbonaceis, aterrimis, globosis, rostro gracili, plerumque abrupte ceylindraceo, perithecium aequante, ostiolo perforate, plerumque subtiliter bilabiato obtusove; spermatiis ovatis, biguttulatis, hyalinis, episporio crasso, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. — Auf sehr faulem Holz von Salix alba, sehr selten, im Sommer. Auf der Grünau bei Hattenheim. — II. Fungus ascophorus. Peritheeciis sparsis, sub- superficialibus, magnitudine formaque ut in fungo spermogonio, nec non extus subtiliter fusco-pilosis, dein glabris, rostroque breviori, obtuso, perforato, glabro; ascis eylindraceis, stipitatis, 8sporis, 58 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis obli- que monostichis, ovatis, uniguttulatis, hyalinis, 7 Mik. long., 4 Mik. crass. Ich fand diese Schlauchform auf demselben Weidenstamme, im darauf folgen- den Winter, als selbständige Individuen, während die Spermogonien als solche, meist ganz zerstört waren. Ueber die Zusammengehörigkeit beider kann nicht der geringste Zweifel gehegt werden. 5. 6. strietum (Pers.) +. — Sphaeria st. Pers. Syn. p. 59. — Fr. Syst. myc. Il. p. 474. et sec. specimina originalia ap. Kunz. — Ascis Ssporis; spori- diis eylindraceis, perparum eurvatis, utrinque obtusis, ca. 8—10 Mik. long., 2Mik. crass., hyalinis. Auf hartem, faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Sommer. Im Hall- garter Wald. 6. ©. (?) pusillum +. — F. rh. 2012. — Peritheciis sparsis, immersis, minutis, subcompressis, atris, in rostrum conicum perithecium dimidium aequans attenuatis; ascis oblongis, sporidia 8, monosticha, oblonga, 4locularia, loculis uniguttulatis, recta, seu curvata, utrimque obtusa, hyalina, 18 Mik. long., 6 Mik. crass. includentibus. An faulem Holz von Salix triandra, selten, im Frühling. Um Oestrich. 7. C. procumbens j. nov. sp. — Fungus spermogonium. Perithe- ciis gregariis, superficialibus, Ceratostomatis piliferi parum majoribus, longissime rostratis, obverse pyriformibus, plerumque procumbentibus, rostro adscendente, vel verticalibus, rostro recto, laevibus, atro-fuscis; spermatis eylindraceis, curvatis, minutissimis, in globulo terminali expulsis. Tab. IV. Fig.45. perithec. aueta. — Auf sehr hartem, dürrem Holz von Quercus, sehr selten, im Winter. Im Hall- garter Wald. Leider ist es mir noch nicht gelungen Schläuche aufzufinden. 8. C. piliferum Fr. S. v. Sc. p. 39. ao. vulgaris f. — Sphaeria p. y. dıyina Fr. Syst. mye. Il. p. 473. — Sph. dryina Pers. Syn. p. 58. ec. ie. — Fungus spermogonium. — An hartem, dürrem Holz von Quercus, selten, im Frühling. Im Hallgarter Wald. 129 NB. Fries giebt l. e. „ostiolo breviore“ an, Persoon dagegen, an dem von Fries eitirten Ort, „ostiolo longissimo“. Ich meine den Pilz des letzteren Autors. ß. tenuissima f. — Sphaeria p. Fr. Syst. mye. 11. p. 472. — F. rh. 921. — Ascos nondum inveni; sporidiis (Spermatiis?) oblongo-ovatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulendem, jedoch noch festem Holz von Pinus, häufig, das ganze Jahr hindurch. y. pinastri f. — var. ß. pinastri Nees. Syst. F. 354. — F. rh. 922, — Fungus spermogonium. Spermatiis minutis, cylindraceis, copiosis. — Auf alter, faulender Rinde von Pinus sylvestris, häufig, im Winter. °. capillata 7. — var. Ö. capillata Fr. Syst. mye. II. p. 473. — Fungus spermogonium. Spermatiis ovatis, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. — Auf faulendem Polyporus, sehr selten, im Frühling. Bei Neuchatel, Morthier Ueber die Natur dieser 4 Formen bin ich noch vollkommen im Unklaren, Noch bei keiner, im verschiedensten Alter, fand ich Schläuche, so, dass ich ge- neigt bin, an der Selbständigkeit derselben zu zweifeln. Ob Andere glücklicher waren als ich und schon Schläuche aufgefunden, weiss ich nicht. Bei y. fand ich noch neben den Spermatien, zu je 4 in einer kreisförmigen Gelatina liegende, hyaline, ovale Körper, die später grösser, fast kugelig (7 Mik. im Durchmesser) und gelb wurden. Die langen Schnäbel scheinen überhaupt unächte ostiola zu sein. Fortgesetzte Untersuchungen müssen hier Klarheit bringen. 9. €. multirostratum nov. sp. — I. Fungus spermogonium. Sphaeronaema cylindrieum (Tode) Fr. Syst. myc. II. p. 538. — Sphaeria c. Tode Meckl. 2. p. 42. Fig. 114. — F. rh. 771. — An faulendem Holz von Pinus syl- vestris, häufig, im Herbst. — U. Fungus aseophorus. Peritheciis subsuper- fieialibus,, rugulosis, globosis, aterrimis, magnitudine valde varia, !/«—1/2 lineae diametr., cum rostro perithecio plerumqne aequali, cylindraceo, obtuso, perforato, antice plerumque cupulato-dilatato, aliis cum rostro unico, aliis 2—Orostratis, rostris divergentibus, peritheeiis 2—6nucleatis; aseis stipitatis, obliquis, oblon- gis, 8sporis, 44 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, con- tinuis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. Tab. IV. Fig. 41. perithecium disseptum, auctum. — An faulem Holz von Pinus sylvestris, immer in Gesellschaft mit I., aber viel seltner, im Frühling. Im Budenheimer Wald. Man könnte wohl die Perithecien dieses eigenthümlichen Pyrenomyceten als zusammengeflossene betrachten, auch findet dieses in der Wirklichkeit bei 2 oder 3 Individuen statt, der Mehrzahl nach aber kann man solche, mit mehr Mün- dungen, nicht als zusammengeflossene annehmen, denn es ist nur eine Kernschale, welche die, nicht weiter gesonderten, weissen Kerne, einschliesst. Es war offen- bar ein vielaugiger oder vielgliedriger Keim (wenn ich mich so ausdrücken darf), der diese zusammengesetzte, vielgliedrige Bildung verursachte. Die Sphaeronaema ist gleichsam der Schnabel (ohne Perithecium) dieses Pilzes. 10. C. Vitis nov. sp. — Peritheeiis gregariis, in cortieis fissuris nidulan- tibus, globosis, media magnitudine, nigris, extus pilosis, pilis pallidioribus, rostro Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 3 130 longissimo, perithecio sexies longioribus, strietis, nigris; asci nondum inveni; sporidiis ovatis, continuis, fuseis, 6 Mik. long., 4 Mik. crass., uniguttulatis. In Rissen fauler, berindeter Wurzeln von Vitis vinifera, sehr selten, im Win- ter. Um Oestrich. 11. ©. caulincolum Fekl. — F. ıh. 810. — Peritheeiis immersis, glo- bosis, aterrimis, magnitudine eorum Pleosporae herbar., ostiolis concoloribus, exsertis, strietis, longissimis, apice albo-fimbriatis; ascis 8sporis, mox evanescenti- bus; sporidiis ovatis, atris, minutis, saepe in ostiolorum apicibus ut globulo ater- rimo expulsis. An dürren Stengeln von Tanacetum vulgare, selten, im Frühling. Um Oestrich. 3 Pleosporeae 7. Typus: Pleospora. - 120. Dilophospora (Strauss) Fuckel. Mit dreifachem Generationswechsel. Bisher nur auf Gräsern beobachtet. 1. D. graminis +. — I. Fungus conidiophorus. Mastigosporium album Riess in Fres. Beitr. p. 56. ce. ic. — Auf lebenden Blättern von Alopecu- rus agrestis u. pratensis, nicht selten, im Sommer. Um Oestrich. — II. Fun- gus pyenidium. Dilophospora gr. Desm. Ann. sc. nat. 1840. XIV. 67. &. i.— Forma Holei Fuckel in Bot. Ztg. 1861. No. 35. c. ic. — F. rh. 558. — An wel- ken Blattscheiden von Holcus lanatus, selten, im Herbst. Am Bachweg im Oestricher Wald. — III. Fungus ascophorus. Perithecia stylosporifera vere sequente ascigera, nec non asci in eodem perithecio stylosporis commixti. Aseis oblongis, sessilibus, 8sporis, 46 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis faretis sub- distichisve, oblongo-cylindraceis, utringue parum attenuatis, curvatis, triseptatis, dilute flavis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. II. Fig. 49. a. conid., b. stylo- spor., c. ascus, d. sporidium. In denselben Perithecien der Pycenidienform erscheinen die Schläuche im nächsten Frühling. Da die Halme so vergänglich sind, glückte es mir nur ein- mal, dieselben noch aufzufinden, ebenfalls auf Holeus lanatus. 121. Pleospora (Tul. pr. p.) Nke. in litt. }. Mit vierfachem Generationswechsel. Conidien, Spermogonien, Pycenidien und Schlauchfrüchte. Die Schläuche sind meist diekwandig, Ssporig. Die Endosporen mehrfächerig, oft mauerförmig, verschieden gestaltet, meist gelb, seltner wasserhell. Meist weiche, abgestorbene Pflanzentheile bewohnend. Ich möchte hier die Ver- muthung aussprechen, dass wohl fast alle Formen von Epieoceum als Macroconidien hierher gehören. a. Endosporae ovato-oblongae, utringue obtusae, septatae, plerumque muriformes flavaeque. (Pleosporae genuinae). 1. P. herbarum Tu. S. F. C. I. p. 261. c. ic. — I. Fungus coni- diophorus. Cladosporium herbarum Lk. Obs. II. 37. — Sporidesmium Cladosporü Cd. Ic. I. 7. T. I. F. 118. (Maeroconidia?) — F. rh. 110 u. 77. — An trocke- nen Blättern und Stengeln, häufig, im Winter. — II. Fungus pyenophorus. Phoma herbarum Westd. aliorumque Phomatum spec. Autor. — IH. Fungus 131 ascophorus. Sphaeria herbarum Pers. Syn. p. 78. — Pleospora h. Rbh. Hb. mye. II. 547. — F. rh. S1l. — An trockenen und faulenden Stengeln und Blät- tern vieler Pflanzen, z. B. Anethum graveolens, Dipsacus sylvestris, Malva arborea, Allium Cepa, Chenopodium album, Vieia Faba, Phaseolus ete., häufig, im Frühling. 2. P. Herniariae Fckl.— F.rh. 812. I.u.I1.— I. Fungus conidio- phorus. Helminthosporium refert. Hyphis simplieibus, gracilibus, rectis, gibbo- sis, septatis, fuseis, 94 Mik. long. ; conidiis in hypharum apieibus, stipitatis, clavatis, obtusis, 438 Mik. long., 16 Mik. crass., 5—4septatis, flavis. — II. Fungus asco- phorus. Peritheciis subliberis, globoso-conicis, minutis, aterrimis, ostiolo brevi, eylindraceo, truncato; ascis ovato-oblongis, stipitatis, 8sporis, 98 Mik. long.; spo- ridiis ovato-oblongis, muriformi septatis, 23 Mik, long., 12 Mik. crass., flavis. I. u. II. in Gesellschaft auf dürren Stengeln und Blättchen von Herniaria glabra, selten, im Herbst. Am Judensand bei Oestrich. 3. P. Salsolae Fekl.— Fungus ascophorus.—F. rh. 814. — Perithe- eiis sparsis, quadruplo minoribus quam in Pl. herbar., tectis, dein liberis, globosis, atris, ostiolis eylindraceis, truncatis; ascis ovato-oblongis, 8sporis, stipitatis, 128 Mik. long., 34 Mik. crass.; sporidiis distichis, ovato-oblongis, medio vix constrictis, muriformi septatis, flavis, 32 Mik. long., 16 Mik. crass. An dürren Stengeln und Blättern von Salsola Kali, häufig, im Frühling. Bei Freienweinheim. 4. P. Samarae ;. — I. Fungus pyenidium. Phoma ellipticum }. — F. rh. 2128. — Hysterium Samarae Fr. Ob. II. p. 364.— An faulenden Frucht- flügeln von Acer platanoides, selten, im Winter. Reichartshausen. — 1. Fun- gus ascophorus. Peritheciis sparsis, subteetis, atris, papillatis; aseis et spori- diis ut in Pl. herbar. — Erscheint an denselben Fruchtflügeln, etwas später. 5. P. Pisi +. — I. Fungus conidiophorus. Stemphylium polymor- phum Cd. (unter Sporidesmium) Ic. I. 7. Tab. 2. Fig. 119. — F. rh. 121. — An trockenen Stengeln von Pisum sativum, selten, im Herbst. Um ÖOestrich. — I. Fungus ascophorus. Sphaeria P. Sow. F. Tab. 393. F. 8. — F.rh. 89. — An dürren Stengeln von Pisum arvense u. sativum, nicht häufig, im Herbst. 6. P. Leguminum +. — 1. Fungus pyenidium. Phoma Leguminum Westd. 7. Not. s. q. erypt. p. 6. — F, rh. 2129. — An den faulenden Hülsen von Robinia Pseud-acacia, nicht häufig, im Frühling. Reichartshausen. — II. Fun- gus ascophorus. Pleospora Leguminum Rbh. Hb. mye. II. 548. — F. rh. 813 u. 2244 in Colutea. — An dürren Hülsen von Phaseolus, Lathyrus sylvestris, Vieia Faba u. Colutea arborescens, häufig, im Herbst. 7. P. Dianthi +}. — I. Fungus spermogonium. Ascochyta Dianthi Lsch. in Kl. Hb. myc. 863. — F.rh. 490. — An welkenden Stengeln von Dianthus prolifer, selten, im Herbst. In Wäldern um Freienweinheim. — II. Fungus ascophorus. Pleospora Dianthi d. Ntrs. Sfer. ital. No. 80. c. ie. — F. rh. 2031. — An dürren Stengeln von Dianthus Armeria u. barbatus, häufig, im Frühling. 8. P. albicans nov. sp. — I. Fungus pyenidium. Phoma albicans Desm. Ann. sc. nat. 1849, XI. p. 284. — F.rh. 2126. — An den trockenen, noch 9 %* 152 stehenden, oberen Stengeln oder Blüthenstielen von Hypochaeris radicata, nicht selten, im Winter. Um Oestrich. — II. Fungus ascophorus. Ausser durch | das Aeussere, unterscheidet sich derselbe nicht von Pleospora herbar. An denselben Blüthenstielen erscheinen die schlauchführenden Perithecien im Frühling, jedoch selten. Um Oestrich. 9. P. petiolorum +. — F. rh. 2154. I. u. II. 1789. (unter Sphaeria petiolicola Dsm.) — I. Fungus pyenophorus. Phoma petiolorum Desm. Ann. sc. nat. 1847. VIII. 16. — II. Fungus ascophorus. Peritheciis gregarüs, | majusculis, erumpentibus, ostiolo truncato, ceterum ut Pl. herbarum, sed sporidis magis elongatis. I. u. II. in Gesellschaft an dürren Blattstielen von Robinia Pseud-acaeia, nicht selten, im Frühling. 10. P. Clematidis }. — Fungus ascophorus. — F.rh. 1799. (unter Sphaeria Cl. }:) Peritheciis gregariis vel sparsis, primo ab epidermide tectis, demum liberatis, late conieis, basi applanatis, atris, plieis lateralibus obsoletis, ostiolis papillatis; ascis stipitatis, cylindraceis, 124 Mik. long., 12 Mik. crass. ; spo- ridiis 8, monostichis, oblongis, 5septatis, submuriformibus, ad septa constrietis‘ flavis, 18 Mik. long., 6 Mik. crass, An dürren Ranken von Clematis Vitalba, selten, im Frühling. Am Marko- brunnen. 11. P. Peltigerae }. — I. Fungus conidiophorus. Hendersonia | Lichenicola (Cd. Ic. III. 23. Tab. IV. Fig. 65.) Lev. — An dem lebenden Thal- lus von Peltigera canina, sehr selten, im Frühling. Am Bachweg im Oestricher | Wald. — I. Fungus ascophorus. Sphaeria Peltigerae }. — F. rh. 2029. — Peritheeiis sparsis, in macula exarida, superficialibus, coniecis, perforatis, atris; aseis amplis, sessilibus, 72 Mik. long., 18 Mik. erass., 8sporis; sporidiis faretis, oblongo- ovatis, 4septatis muriformibusque, hyalinis, 18 Mik. long., 7 Mik. crass. Auf noch lebendem Thallus von Peltigera canina, sehr selten, im Herbst. Am Frankensteiner Kopf im Mittelheimer Wald. 12. P. infectoria nov. sp. — F. rh. 2246. — Peritheciis lineare disposi- tis, raro solitariis, semper tectis, epidermidem fissam striaeforme inflantibus, mimutis, globosis, subastomis, nucleo albo, nigris, stramen a fungo occupatum nigro-tinetum; ascis eylindraceis, stipitatis, 8sporis, 128 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis mo- nostichis, ovato-oblongis, utrinque obtusis, 5septatis muriformibusque, ad septa parum constrictis, flavis, 20—24 Mik. long., 12 Mik. crass. Tab. III. Fig. 23. a. ascus, b. sporid. An faulenden noch stehenden Stoppeln von Secale, Hordeum u. Triticum vul- gare, häufig, im Winter. Immer sind die von den Blattscheiden entblössten Halmen, oft auch noch die Blattscheiden, schwarzbraun gefärbt. Dieser Pilz wurde mir früher vielfach fälschlich als Sph. culmifraga Fr. mitge- theilt. Auch von Auerswald. 13. P. Cytisi nov. spec. — Fungus spermogonium pyenidiumve, Phoma exhibens. Peritheciis sparsis, tectis, majusculis, applanatis, nigris, ostiolo erum- penti, papillato; spermatiis eylindraceis, rectis, utrinque obtusis, continuis, hyalinis, 16 Mi. long., 3 Mik. crass. Peritheciis aseigeris quadruplo minoribus, sparsis, tectis, atris, 133 globosis, papillatis, demum per epidermidem fissam erumpentibus; aseis oblique stipitatis, oblongo-cylindraceis, 8sporis, 160 Mik. long., 24 Mik. erass.; sporidiis inordinatis, oblongo-ovatis, medio subeonstrictis, 6—7septatis muriformibusque, flavo-fuseis, 32 Mik. long., 12 Mik. cerass. Beide Fruchtformen in Gesellschaft auf dürren Stengeln von Cytisus sagit- talis, selten, im Frühling. Auf dem Boss bei Eberbach. An diesem sah ich unter dem Mikroskop die Verlängerung der Schläuche sehr schön. Die von den Sporen erst ganz angefüllten Schläuche, von der oben angegebenen Länge, zogen sich unter dem Druck der gesammten Sporen nach oben, so in die Länge, dass die Länge derselben um mehr als das Doppelte be- trug und die Sporen nun den oberen Raum einnahmen. 14. P. Evonymi ;. Fungus ascophorus. — F.rh. 815. — Peri- theeiis gregariis, in macula expallescenti, magnitudine eorum P. herbarum, tectis, depressis, atris, ostiolis papillaeformibus, prominulis; ascis amplis, eylindraceo-ob- longis, Ssporis; sporidiis ovato-oblongis, subelavatis, -medio constrietis, muriforme septatis, flavis, 52 Mik. long., 14 Mik. crass. An abgefallenen, faulenden Blättern von Evonymus eur., selten, im Winter. Um Hattenheim, an der Mühlwiese. 15. P. Grossulariae (Fr.) 1. Fungus ascophorus. Sphaeria G. Fr. Syst. mye. II. p. 521. — Scl. suec. exs. No. 57. — F. rh. 1766. — Aseis et sporidiis illorum ceterarum Pleosporar. genuinar. spec. similibus. An dürren, faulenden Blättern von Ribes Grossularia, selten, im Frühling. In meinem Garten. 16. P. Frangulae }.— Fung. ascophorus.— F.rh. 1767. — Peritheeiis in macula expallescenti, gregariis, Pl. herbar. magnitudine, tectis, globosis, atris, demum rugulosis, ostiolo conico, subtilissime perforato; ascis oblongis, curvatis, 8sporis; sporidiis oblongis, muriforme septatis, utrinque parum attenuatis, flavis. An faulenden Blättern von Rhamnus Frangula, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. IT7=P, Syringae nov. sp. — I. Fungus pyenidium. Phoma Syrin- gae }. — F. rh. 1722. — Peritheciis in macula fusca gregariis, hemisphaericis, demum depressis, papillatis, Pleosporae herbarum magnitudine, atris; stylosporis ovato-oblongis, biguttulatis, minutis, hyalinis , ‘8 Mik. long., 2 Mik. crass. — An faulenden Blättern von Syringa vulgaris, sehr selten, im Herbst. Reichartshausen. — II. Fungus ascophorus. Peritheciis ut in Fungo pyenidium nec non parum majoribus et distinetius papillatis, subglobosis, aterrimis; ascis amplis, stipitatis, 8Ssporis, 200 Mik. long., 28 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, oblongis, utrinque obtusis, antice parum crassioribus, 6septatis muriformibusque, flavis, 30 Mik. long., 14 Mik. crass. Auf faulen Blättern von Syringa v. an gleichem Standort mit dem Pyenidien- pilz, selten, im Winter—Frühling. 18. P. ehartarum nov.sp. — I. Fungus conidiophorus. Dicoccum truncatam Cd. Ie. I. 6. T.2. F. 102. — Soris atris. Conidiis subeylindraceis, parum ventricosis, utrinque oblique truncatis, uniseptatis, loculis uniguttulatis, fuseis, 154 demum opacis, 16 Mik. long., 8 Mik. erass. — II. Fungus ascophorus. Non Sphaeria chartarum Wllr. Fl. erypt. II. p. 773, — F. rh. 933. I. u. II. (unter Sphaeria ch. WlIr.) — Peritheciis sparsis, in chartae substantia nidulantibus, punctifor- mibus, globosis, nigris, in ostiolum prominulum , breve, late et obtuse conicum, opaco-nigrum, perforatum attenuatis; ascis stipitatis, elongatis, 4—8sporis, 152 Mik. long., 24 Mik. crass.; sporidiis oblongis, curvatis, utrinque obtusis, 5septatis, raro cum septo uno longitudinali, loculo tertio ampliori, flavis, 38 Mik. long., 10 Mik.crass. Tab. III. Fig. 25. a. sporidium, b. conidium immaturum, diaphanum. I. u. II. in Gesellschaft auf faulem Papier, welches im Walde lag, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. Sphaeria (chartarum Wlir. 1. c.) epipapyrea Wlir. in Fr. El. 2. p. 103 ist kein Pyrenomycet. Ich sah Originalexemplare desselben in der Kunze’schen Sammlung. Er bildet bräunliche Gallerthäufchen, in welchen sehr kleine runde Sporen vertheilt liegen. Nach der Beschreibung in Wllr. Fl. erypt. 1. ec. scheint es mir mehr als gewiss, dass, da WllIr. nur diesen Pilz gemeint, derselbe meine Sph. chartar. nicht gekannt hat. 19. P. calvescens Tul. S. F. C. II. p. 266. — 1. Fungus eonidio- phorus (?). Dendriphium comosum Wlir. 1. e. p. 300. — F. rh. 1525. — An faulenden Kräuterstengeln, besonders von Chenopodium- u. Atriplex-Arten, häufig, im Frühling, — II. Fungus pycenidium. Stylosporae oblongae, utrinque ob- tusae, flavae, ascosporis simile. — III. Fungus ascophorus. Sphaeria c. Fr. Sel. suec. No. 401. — F. rh. 2152. — Sporidiis 3septatis, nunguam muri- formibus, flavis. U. u. IH. an dürren Stengeln von Chenopodium album, häufig, im Frühling. 20. P. Medicaginis nov. sp. —I. Fungus conidiophorus. Ut in Bra- chycladio penicillato sed multoties minor et conidiis 3—4loculatis, ad septa arcte constrietis, oblongis, utrinque obtusis ut endosporae. — Mit den beiden folgenden Fruchtformen. — II. Fungus pyenidium. Phoma herbarum Westend. Form. Medicaginis in Rbh. F. eur. 455. b. — F. rh. 580. — Stylosporis oblongis, rectis, continuis, utrinque obtusis, I—2guttulatis, hyalinis, 10 Mik. long., 3 Mik. erass, — An dürren Stengeln von Medicago sativa, häufig, im Winter. — III. Fungus ascophorus. Peritheeiis gregariis, tectis, majusceulis, globosis, atris, in ostiolum prominulum, obtuse conicum, perithecium dimidium aequantem, perforatum, atrum attenuatis; ascis cylindraceis, substipitatis, 8sporis, 60 Mik. long., 9 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongis, 3septatis, ad septa constrietis, nunguam muriformibus, utringue obtusis, basi quandoque magis attenuatis, rectis, 14 Mik. long., 5—6 Mik. crass., fuseis. An dürren Stengeln von Medicago sativa, selten, im Winter. Um Oestrich, am Eisenbahndamm nach Hattenheim zu. Die Sporen sind denen von P. calves- cens sehr ähnlich. 21. P. pellita Tul. S. F. C. II. p. 268. e.ie. — I. Fungus eonidio- phorus. Brachycladium penieillatum Cd. 1. e. II. 14. Tab. 10. Fig. 63. — F. rh. 57. — An faulenden Stengeln von Papaver Rhoeas, nicht selten, im Früh- ling. Bei Oestrich. — II. Fungus ascophorus. P.pellita Rbh. Hb. mye. II. 749. 135 gr Sphaeria p. Fr. Syst. myc. 1I. p. 503. — Aseis cylindraceis, stipitatis, 8sporis, 132 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-lanceolatis, rectis, triseptatis, loculo subultimo crassiori, ad septa constrietis, fuscis, 24 Mik. long., 8 Mik. crass. Mit der Conidienform. jedoch seltner, im Frühling. Um Oestrich. b. Endosporae plus minusve fusiformes elongataeve, septatae, nunquam muriformes. 1. Loculo subultimo alterove non protuberante. (Leptosphaeria de Ntrs.) 22. P. Doliolum (Tul. S. F.C. II. p. 276.) }. —I. Fungus conidio- phorus f. (ut videtur). Periconia byssoides Pers. Syn. p. 686. — F. rh. 1626. — I. Perithecia stylosporifera cum perith. ascophoris commixtis. Sphaeria suffulta Nees. — F. rh. 898 ad hoc pertinet. — III. Fungus ascophorus. F. rh. 901. (unter Sphaeria D.) — Sphaeria D. Pers. Syn. p.78.— An faulenden Kräuterstengeln, I. bisher nur an Urtica dioica, häufig, im Frühling. 23. P. maculans Tul. S. F. C. II. p. 274. — I. Fungus pyenidium. Sphaeria Lingam Tode Meckl. II. p. 51. ec. ic. — Sclerotium sphaeriaeforme Lib. exs. 237. — F. rh. 902. — An faulenden Stengeln von Brassica olerac. u. Pha- seolus, nicht selten, im Frühling. — IH. Fungus ascophorus. Sphaeria Al- liariae }. — Sph. maculans Desm. Ann. sc. nat. VI. 1846. p. 77. — P. rh. 1793. — Peritheciis sparsis, maculae nigrae indeterminatae insidentibus, demum liberis, seminis Erucae magnitudine, rotundato-eylindraceo-conieis, obtusis, plieis lateralibus obso- letis, atris; ostiolis minutis, argute-papillatis, perforatis; ascis clavato-oblongis, sporidia 8, disticha, fusiformia, 5septata, medio constrieta, flavescentia, 40 Mik. long., 5 Mik. crass. includentibus. An dürren Stengeln von Erysimum Alliaria, selten, im Frühling. Im Öestricher Wald. Von der sehr ähnlichen Pleosp. Doliolum unterscheidet sie sich ausserdem durch grössere Sporen, welche in den oblongen Schläuchen in 2 dichten Reihen liegen. Bei P. Doliolum sind die Schläuche lang gezogen cylindrisch, und die Sporen liegen in 2 langgedehnten Reihen, so dass sie fast einreihig erscheinen. 24, P. acuta +. — 1. Fungus conidiophorus. Torula expansa Pers. Mye. eur. I. 22. pr. p. — F. rh. 65. — An faulenden Kräuterstengeln, häufig, im Frühling. — Il. Fungus ascophorus. Sphaeria acuta Moug. & Nestlr. vog. exs. No, 181. — F. rh. 900. — Ascis valde elongatis, vermicularibus, stipitatis, Ssporis, 132 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis eylindraceo-fusiformibus, utrinque obtusis, eurvatis, 10—12septatis, ad septa parum constrietis, loculis uniguttulatis, flavis, 56 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulenden Stengeln von Urtica dioica, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Rabenkopf). 25. P. agnita (Desm.) }. — Sphaeria agnita Desm. Crypt. de fr. 1.718. — F. rh. 888. — Ascis elongatis, stipitatis, 8sporis; sporidüs fusiformibus, 5—6 septatis, medio constrietis, pallide tlavis, 32 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren Stengeln von Eupatorium Cannabinum häufig, im Winter. 136 26. P. Gnaphalii Westd. (2) — F. rh. 2153. — Sporidis fusiformibus, medio constrietis, quinqueseptatis, flavis, 29 Mik. long., 6 Mik. crass. An dürren Stengeln von Gnaphalium ereetum, selten, im Frühling. Im Oestricher Wiesenwald. 27. P. coniformis (Fr.) +. — Sphaeria coniformis Fr. Syst. mye. II. p. 508. — F. rh. 2163. — Ascis elongatis, curvatis, 202 Mik. long., 16 Mik. crass., 8sporis; sporidiis fusiformibus, 3septatis, medio constrietis, parte superiori crassiori, loculis guttulatis, 38 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalinis. An dürren Stengeln von Euphrasia lutea, selten, im Frühling. Um Bu- denheim. 28. P. Aparinae nov. sp. Fungus ascophorus. Peritheciis sparsis, globosis, tectis, ostiolo papillato, perforato, prominulo, atro; ascis stipitatis oblongis 8sporis, 144 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, perparum cur- vatis, 3septatis, ad septa constrictis, pallide flavescentibus, 39 Mik. long., 8 Mik. crass. An dürren Stengeln von Galium Aparines, selten, im Frühling, Um Oestrich. 29. P. Senecionis +. —I. Fungus conidiophorus (nondum vidi). U. Fungus pyenidium. — F.rh. 2032. II. u. III. — Phoma referens. Peri- theciis minutis, ascophoris similibus, sed ostiolo perithecium aequanti; stylosporis cy- lindraceis, minutis, Sseptatis, hyalinis. — IH. Fungus ascophorus. Peritheciis gregariis, deplanatis, papillatis, minutis, atris; ascis stipitatis, cylindraceis, Ssporis, 108—118 Mik. long., 13 Mik. crass.; sporidiis distichis , oblongo-lanceolatis, 4lo- cularibus, loculis 2 superioribus brevioribus et latioribus, medio constrietis, hya- linis, 23 Mik. long., 6 Mik. crass. II. u. III. in Gemeinschaft an dürren Stengeln von Senecio nemorensis, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 30. P. Napi +. — ı. Fungus conidiophorus. Polydesmus exitiosus Kühn Krankh. p. 165. Tab. VI. — F. rh. 79. — An den Stengeln und Schoten von Brassica Napus, Rapa u. Diplotaxis tenuifolia, häufig, im Spätsommer. — II. Fungus ascophorus. Non Sphaeria maculans Desm. — F.rh. 895 (unter Sphaeria). — Peritheciis tectis, dein liberis, gregariis, globosis, ostiolis conicis, brevibus, truncatis, perforatis, prominulis, atris; ascis oblongo-clavatis, stipitatis, Ssporis, 116 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis farctis, fusiformibus, rectis seu parum curvatis, obscure 10septatis, ad septa intermedia constrietis, loculis 1gut- tulatis, favis, 56 Mik. long., 6 Mik. crass.. Tab. III. Fig. 17. sporidium. An dürren Stoppeln von Brassica Napus u. Rapa, selten, im Frühling. Um Oestrich. 31. P. Endiusae +. — F. rh. 2030. I. u. I. — I. Fungus conidio- phorus. Helminthosporium refert. Acervulis olivaceis, tenuissimis; hyphis sim- plieibus, gibbosis, septatis, fuseis, 110 Mik. long., apice conidia ovata seu ovato- oblonga, utringue obtusa, 2—3septata, fusca, 16 Mik. long., 8 Mik. cerass. geren- tibus. — II. Fungus ascophorus. Peritheeiis sparsis, punctiformibus, atris, globosis, demum collabescentibus, papillatis, primo tectis, demum liberis; aseis stipi- tatis, cylindraceis, 8sporis, 86 Mik. long., 18 Mik. erass.; sporidiis fusiformibus, eurva- 137 tis, 3septatis, medio perparum constrictis, pallide flavis, 30 Mik. long., 4—5 Mik. crass. Tab. III. Fig. 4. a. b. I. u. II. in Gemeinschaft an trockenen Stengeln und Hülsen von Endiusa hirsuta, selten, im Frühling. Um Vollrads. 32. P. Typharum +. — 1. Fungus pyenidium. Phoma referens. Peri- theciıs minutis, subliberis, globoso-conieis, ostiolis perithecium subaequantibus; sty- losporis minutissimis, cylindraceis, eurvatis, hyalinis. — II. Fungus ascopho- rus. Sph. T. Rbh. Hb. myc. II. 731. — Sph. seirpicola v. T. Dsmz. Crypt. d. Fr. II. 1428. — F. rh. 858. — Asecis fascieulatis, stipitatis, oblongis, curvatis, tunica crassa, 8sporis, 92 Mik. long., 24 Mik. crass.; sporidüs faretis , oblongis, utrinque obtusis, 3septatis, medio constrictis, flavis, 32 Mik. long., 10 Mik. crass.; paraphysibus filiformibus. Tab. III. Fig. 15 a. ascus, b. sporid. I. u. I. in Gesellschaft auf faulenden Blättern von Typha latifolia, häufig, im Winter. 33. P. arundinacea ;. — I. Fungus conidiophorus. Melanconium sphaerospermum Lk. Spec. Il. 91. — F. rh. 86. — An trockenen Halmen von Phragmites communis, häufig, im Winter. — II. Fungus spermogonium. Peri- theeiis ut in F. ascophoro; spermatiis oblongis, uniseptatis, hyalinis. — Ill. Fun- gus pyenidium. Peritheciis ut in fung. ascophoro. Stylosporis fusiformibus, curvatis, 3—5septatis, loculis guttulatis, flavis, 26—56 Mik. long., 6 Mik. crass. — IV. Fungus ascophorus. Sphaeria arundinacea Sow. in Fr. Syst. myc. 1. p. 429. — F. rh. 907. — Ascis elongatis, 8sporis, 88 Mik. long., 10 Mik. crass. ; sporidiis fusiformibus, 3septatis, plerumque rectis, hyalinis, 24 Mik. long., 3 Mik. erass. — Tab. III. Fig. 28. a. sperm., b. stylospor., e. ascospor. L., H., III. u. IV. in Gesellschaft, L, II. u. III. jedoch etwas früher erschei- nend, an dürren Halmen von Phragmites communis, häufig, im Frühling. Am Rheinufer. Ich trage nicht das geringste Bedenken, diese 4 Stadien als zusammenge- hörig zu betrachten. 34. P. culmifraga +}. — I. Fungus conidiophorus. Gymnospo- rium rhizophilum Preuss in Linn. 1851. XXIV. 102. — F. rh. 1612. — 1. Fun- gus ascophorus. Sphaeria culmifraga Fr. Syst. mye. I. pag. 510. — F. rh. 2245. — Ascis saepe oblique stipitatis, amplis, 8sporis, 100 Mik. long.., 14 Mik. crass.; paraphysibus asei longitudine, filiformibus; sporidiis distichis, ob- longo-fusiformibus, utrinque obtusis, eurvatis, 6—7septatis, ad septa constrietis, loculis uniguttulatis, flavis, 36 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. III. Fig. 21. sporidium. I. u. II. in Gesellschaft an den unteren Theilen faulender Stoppeln von Hor- deum vulgare, sehr selten, im Winter. Um Oestrich. 35. P. Nardi (Fr.) }. — Sphaeria N. Fr. Obs. II. p.334. — F. rh. 855. — Ascis eylindraceis, vermieulare eurvatis, stipitatis, 8sporis, 112 Mik. long., 10 Mik. crass. ; sporidiis distichis, fusiformibus, perparum eurvatis, 5septatis, flavis, 26 Mik. long., 5 Mik. erass. Tab. VI. Fig. 28. sporid. An dürren Halmen und Blättern von Nardus strieta, häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. . 158 36. P. heiminthospora (Ces.) +. — Leptosphaeria helminthospora Ces. & de Ntrs. Schem. sfer. — Sphaeria h. Ces. in Kl.Hb. mye. 1735. -- F.rh. 896. (unter Sph. Artemisiae +.) — Ascis elongatis, sporidia 8, monosticha, fusiformia, 5—7septata, flava includentibus. An dürren Stengeln von Artemisia campestris, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 37. P. monilispora Fekl. — F.rh. 1777. (unter Sphaeria m.) — Perithe- ciis sparsis, primo tectis, demum subliberis, minutis, globosis, atris, papillatis; ascis oblongis, 8sporis; sporidiis eylindraceo-fusiformibus, utrinque obtusis, curvatis, 8—10septatis, ad septa constrietis, loculis uniguttulatis, pallide flavis. An den dürren Halmen und Scheiden von Juncus lamprocarpus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 38. P. sparsa nov. sp. — Peritheciis sparsis, tectis, sub epidermide ni- dulantibus, minutissimis, 194 Mik. alt., 125 Mik. crass., globosis, in ostiolum coni- cum, obtusum, punctiforme, prominulum attenuatis, aterrimis; ascis elongato-sub- clavatis, Ssporis, 72 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis oblique distichis, fusiformibus, curvatis, S—10septatis, Navis, 30 Mik. long., 4 Mik. crass.; paraphy- sibus filiformibus, multiguttulatis. An dürren Halmen und Blättern von Agrostis-Arten u. Poa nemoralis, im Frühling. Im Jura (Morthier). 2. Loculo subultimo alterove protuberanti. (Nodulosphaeria Rbh.) 39. P. macrospora nov. sp. — Peritheciis gregariis, tectis, demum sub- liberis, globosis, mox depressis, umbilicatis, papillatis, media magnitudine, atris; ascis, stipitatis, oblongis, subreetis, 105 Mik. long., 18 Mik. crass., Ssporis; sporidiis distichis, eylindraceo-fusiformibus, curvatis, 3septatis, loculo subultimo latiori, 44 Mik. long., 8 Mik. crass. (loeulo latiori), hyalinis. An dürren Stengeln von Senecio neinorensis, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. Von P. Senecionis bestimmt verschieden. 40. P. dolioloides (Awd.) 7. — Nodulosphaeria dolioloides Awd. in Rbh. F. eur. 547. — F. rh. 2015. — Ascis oblongis, stipite crasso, brevi, Ssporis, 80 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, anguste fusiformibus, subrectis, 9—10septatis, loculo quarto omnium crassiori, flavis, 36 Mik. long., > Mik. crass. An dürren Stengeln von Tanacetum vulgare, selten, im Winter. Um Got- testhal bei Oestrich. 41. P. Jasmini (Cast). — Sphaeria Jasmini Castagn. Cat. Mars. 1845. — Sph. Castagnei Dur. & Mont. — F. rh. 917 (unter Sphaeria). — Aseis eylin- draceis, substipitatis, Ssporis; sporidiüs distichis, eylindraceis, curvatis, utrinque obtusis, 10septatis, loculo subintermedio erassiori, flavis. An dürren, erfrorenen Zweigen von ‘Jasminum fruticans, im Winter. Im Park zu Reichartshausen. 42. P. Convallariae nov. sp. — Peritheciis sparsis, minutis, semper 139 teetis, applanatis, aterrimis, ostiolo papillato, subtilissime punetiformi prominulo; aseis elongatis, stipitatis, 92 Mik. long., 10 Mik crass., sporidia 8, subdisticha, fusiformia, subrecta, 4septata, loculo medio crassiori, hyalina, 28 Mik. long., 4—5 Mik. crass., includentibus. An dürren Stengeln von Convallaria multiflora, sehr selten, im Frühling. Von Morthier im Jura entdeckt. 43. P. eustoma (Fr. El. II. p. 109. unter Sphaeria [?]) +: — F. rh. 889. — Perithesiis sparsis, demum. subliberis, punctiformibus, atris, depressis, vel papillatis; ascis oblongis, reetis vel curvatis, brevissime stipitatis, Ssporis, 46 Mik. long., 14 Mik. erass.; sporidiis fusiformibus oblongisve, curvatis, utrinque obtusis, triseptatis, medio constrietis, loculo subultimo parum crassiori, flavis, 20 Mik. long., 5 Mik. crass. Tab. III. Fig. 22. a. ascus, b. sporid. An sehr faulem Stroh, welches an einem feuchten Orte lag, einmal gefun- den, im Frühling. Um Oestrich. Es scheint mir sehr zweifelhaft, dass dieser Pyrenomycet mit der Sph. eustoma Fr. l. e. identisch ist. 44. P. pontiformis Fekl. — I. Fungus ceonidiophorus. Torula rhi- zophila Cd. Ic. I. Tab. II. Fig. 127. — F. rh. 59. — An den dürren Stolonen von Cynodon Dactylon u. Tritieum repens, nicht selten, im Herbst. Bei Hatten- heim. — II. Fungus ascophorus. — F. rh. 782. (unter Rhaphidosp. herpo- tricha v. pontiformis +.) — Peritheeiis tectis, seriatim dispositis, erumpentibus et epidermidem pontiforme adtollentibus, rarius solitariis, media magnitudine, glo- bosis, villo olivaceo obsitis, ostiolis minutis, conieis, obtusis, aterrimis, seriatim prominulis; aseis stipitatis, elongatis, 120 Mik. long., 8 Mik. crass., 8sporis; spo- ridiis subdistichis, eylindraceo-fusiformibus, curvatis, 16septatis, loculo tertio om- nium crassiori, 40 Mik. long., 3 Mik. erass., dilutissime flavis; paraphysibus filifor- mibus, asci longitudine, seu parum longioribus. Dieser äusserst niedliche Kernpilz wächst auf dürren Halmen von Tritieum repens in Gesellschaft mit I., nicht selten, im Winter. 45. P. graminis nov. sp. — Peritheciis gregariis, liberis, media magni- tudine, globosis, demum subdepressis, atris, undique pilis ramosis, laxis, perithecii diametro longioribus, griseis obsitis, ostiolo eylindraceo, brevi, truncato, perforato; ascis elongatis, curvatis, 118 Mik. long., 14 Mik. crass., 8sporis; sporidis sub- distichis, eylindraceo-fusiformibus, eurvatis vel rectis, 10septatis, loeulis 2 ultimis tenuioribus, loculo tertio omnium crassiori, 38 Mik. long., 7 Mik. crass., saturate flavis; paraphysibus filiformibus, ramosis, aseci longitudine. An dürren Halmen von Phragmites communis, sehr selten, im Frühling. Am Rheinufer bei Hattenheim. 46. P. epicalamia (Riess) }. — Sphaeria epicalamia Riess in Hedw. 1854. 6. c. ic. — F. rh. 890. f An trockenen Halmen von Luzula maxima, nicht selten, im Frühling. Am Oelberg im Oestricher Wald. 122. Macrospora nov. gen. Peritheeia sparsa , sub epidermide nidulantia, carbonacea, globosa, ostiolo 140 obtuso, subeompresso, prominulo. Asci ampli, stipitati, ovato-oblongi, subelavati, vertice obtusi, primo inflecti, tunica crassa, &spori. Sporidia oblonga, utrinque obtusa, 5septata, loculis, ultimis exceptis, longitudinaliter divisa, ad septa parum con- strieta, dilute flava. Conidia Sporidesmia exhibentia. (?) 1. M. Seirpi +. — I. Fungus conidiophorus. (?) Sporidesmium Seirpieola }. — F. rh. 78. — Conidiis anguste elongato-clavatis, stipitatis, multi- septatis, flavis, fascieulatim crescentibus et maculas fuscas formantibus. Tab. I. Fig. 8. — An trockenen Halmen von Seirpus lacustris, selten, im Frühling. Im Altrhein bei Hattenheim. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria 8. Fr. Elench. II. p. 108. — F. rh. 859. — Asci cum stipite 176 Mik. long., 42—46 Mik crass., pars sporifer. 98 Mik. long., 33 Mik. crass.; sporidia 46 Mik. long., 14—16 Mik. crass. Tab. III. Fig. 12. a. ascus maturus, b. sporidium. An trockenen Halmen von Seirpus lacustris, nicht häufig, im Winter. Um Hattenheim. 123. Camptosphaeria nor. gen. Perithecia carbonacea, pyriformia, in collum obliquum, truncatum, cernuum, per- foratum successive attenuata, extus tenuissime sulphureo-villosa. Asci elongati, 8spori. Sporidia oblique monosticha, pyriformia, saepe obliqua, simplicia, hyalina. Paraphyses filiformes. 1. ©. sulphurea nov. sp. — Caulicola. Peritheciis gregariis, majusculis, tectis, sulphureo-villosis, dein glabris, atris, ostiolis prominulis, crassis, cernuis, atris; ascis 148 Mik. long, 16 Mik. crass. ; sporidüs 27 Mik. long., 10 Mik. crass. (in parte latiori). Tab. III. Fig. 18. a. ascus, b. sporidia, c. perithecium auctum. Auf faulenden Stengeln von Peucedanum officinale, sehr selten, im Frühling. Im Meerhölzchen des Hattenheimer Waldes. Ob die Sphaeria curvirostra Sow. hierher gehört, wage ich nicht zu ent- scheiden. Von einer schwefelgelben Behaarung ist dort Nichts gesagt. Merkwürdig wie sich die Form der Perithecien in den Sporen fast ganz wiederholt! Andere Fructificationsstadien konnte ich nicht entdecken. 124, Didymosphaeria nor. gen. Corticolae. Perithecia ut in Pleospora. Spermatia ovato-elliptica, cylin- draceave, hyalina. Stylosporae didymae, fuscae. Macrostylosporae etiam paraphyses adsunt. Ascosporae didymae, fuscae. 1. D. Peltigerae nov. sp. — Fungus ascophorus. Peritheciis grega- rüis, in macula expallescenti, tectis, globoso-conieis, atris, ostiolo conico, promi- nulo, punctiformi; ascis cylindraceis, substipitatis, 64 Mik. long., 12 Mik. crass,, sporidia 8, monosticha, ovata, suboblonga, didyma, pallide fusca, 18 Mik. long., 7 Mik. crass., includentibus. Auf dem noch lebenden Thallus von Peltigera canina, sehr selten, im Früh- ling. Im Oestricher Wald. i 2. D. Galiorum (Desm.) +. — Fungus ascophorus. Sphaeria G. Desm. Ann. se. nat. 1846. VII. p. 13. — F. rh. 894. — Aseis cylindraceis, sub- 141 stipitatis, 8sporis, 34 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis, uniseptatis, 12—15 Mik. long., 8 Mik. crass., fuseis. An dürren Stengeln von Galium verum und Mollugo, nicht selten, im Frühling. 3. D. epidermidis +. — I. Fungus spermogonium. Peritheciis majoribus quam in ascosphora; spermatiis ovato-elliptieis, hyalinis. — II. Fungus pyenophorus. Diplodia epidermidis f. — F. rh. 540. — III. Fungus asco- phorus. Amphisphaeria epidermidis f. — Sphaeria e. Fr. Scler. suec. 19. (sed immatura.) — F. rh. 1770. — Ascis eylindraceis, stipitatis, sporidia 8, uniserialia, ovata, didyma, fusca includentibus; paraphysibus simplicibus, asci brevioribus. — An noch lebenden Aesten, auf der Rinde, von Berberis vulg., selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 4. D. Genistae nov. sp, — Fungus ascophorus. — F. rh. 2247. — Peritheciis sparsis, punctiformibus, primo tecetis, demum subliberis, deplanatis, ostiolo cylindraceo, minuto, papillato, atris; aseis oblongis, substipitatis, sporidia 8, disticha, oblonga, didyma, fusca includentibus. An noch lebenden Aestchen von Genista pilosa, sehr selten, im Winter. Im Oestricher Wald. 5. D. Rubi nov. sp. — I. Fungus pycnidium. Diplodia Rubi Fr. 8. v. Sc. p. 417. — F. rh. 536. — An dürren Ranken von Rubus fruticosus, häufig, im Frühling. — U. Fungus ascophorus. Peritheeciis sparsis, sub epidermide nidulantibus, minutis, subglobosis, atris, ostiolis erumpentibus, minutis, obtusis, demum perforatis umbilicatisque, atris; ascis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 120 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, didymis, medio perparum constrictis, loculis uniguttulatis, fuseis, 14 Mik. long., 8 Mik. crass. Quandoque stylosporis (macrostylosporis?) magis oblongis, subelavatisque, 16 Mik. long., 7 Mik. crass., fuseis commixtis. Paraphysibus simplieibus, multiguttulatis, filiformibus. y An dürren, berindeten Ranken von Rubus fruticosus, sehr selten, im Herbst. An der Heimbach bei Oestrich. 6. D. Xylostei Fekl. — I. Fungus macrostylosporiferus. Peri- theeiis sparsis, in cortice sub epidermide nidulantibus, demum subliberis, minutis, eonico-globosis, atris, minutissime papillatis; maerostylosporis oblongo-ovatis, utrin- que attenuatis nec non obtusis, 3—Öseptatis muriformibusque, ad septa constrictis, fuscis, 18—20 Mik. long., 8 Mik. crass. — Auf berindeten, eben abgestorbenen oder noch lebenden Zweigen, in Gesellschaft der Schlauchform, von Lonicera Xy- losteum, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. — U. Fungus spermo- goniferus pyenidiumque. Diplodia Lonicerae }. — F. rh. 1951. — Perithe- ciis majusculis, in acervulis elongatis erumpentibus dispositis, globosis, atris, sub- tilissime punctulatis; ostiolis minutis, papilliaeformibus, perforatis; spermatüs hya- linis, eylindraceis, suborbieulare convolutis, orbieulis 7—8 Mik. diam.; stylosporis didymis, oblongis, atro-fuseis, medio vix constrietis, 23 Mik. long., 9 Mik. lat. — Die Spermatien werden von den noch unreifen Perithecien als weisse, krumige Masse ausgestossen. — An trockenen Aesten von Lonicera Xylosteum, sehr selten, im Winter. Im Walde bei Schloss Vollrads. — III. Fungus ascophorus. 142 Sphaeria X. Pers. Disp. p. 4. — F. rh. 914. — Amphisphaeria Xylostei d. Ntrs. Sfer. it. Nr. 74. ce. ie. — Aseis eylindraceis, stipitatis, Ssporis; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis ovatisve, uniseptatis, medio non constrietis, fuseis, demum opaeis, 20 Mik. long., 10 Mik. erass.. — Auf der Rinde dürrer Aeste von Lonicera Xylosteum, häufig, im Frühling. De Notaris ]. c. führt die Persoonsche Sph. Xylostei nicht als Synonym an. Trotzdem kann ich beide nur für ein und dasselbe halten. 125. Byssothecium Fuckel. Mit 4fachem Generationswechsel. 1. B. circinans Fcekl. in Bot. Ztg. 1861.35. e. ie. —I. Fungus coni- diophorus. F. rh. 730. a. — Lanosa nivalis Fr. Syst. Orb. v. p. 317. — Un- ter dem Schnee auf der Erde und Pflanzen, besonders auf solchen Stellen der Kleeäcker, wo später die Rhızoctonia erscheint, häufig. — 1. Fungus rhizoc- toniferus. F. rh. 1. c. b. — Rhizoctonia Medicaginis DC. Fl. fr. VI. p. 111. — Ueberzieht die Wurzeln und unteren Stengeltheile von Medicago sativa, im Sommer. Indem sie immer auf die nächsten Pflanzen übergeht und dieselben zerstört, bildet sie zuletzt grosse, vom Klee entblösste Kreise, und richtet da- durch im Rheingau vielen Schaden an. — Ill. Fungus pyenidium. Perithe- ciis in Rhizoctoniae villo vel in hujus vieiniis in corticem semiimmersis, globosis, atris, rugulosis, media magnitudine, subastomis; stylosporis in sporophororum sim- plieium apieibus, ut endosporae. — Fckl. in bot. Ztg. 1. c. Fig. 8. b. stylosp. — IV. Fungus ascophorus. F. rh. 1. c. c. — Amphisphaeria zerbina de Ntrs. Sfer. it. p. 70. c. ie. — Sporidiis primo distichis, demum submonostichis, oblongo- ovatis, perparum curvatis, 3septatis, medio constrietis, loculis duobus interioribus majoribus, fusco-violaceis, duobus ultimis multo minoribus, hyalinis, 32 Mik. long., 12 Mik. crass. Die schlauchführenden Perithecien erscheinen erst an ganz faulen Wurzel- stöcken von Medicago sativa, im Herbst, selten. Um Oestrich. 126. Fumago Tulane $. F. CI. p- 279. Schlauchfrüchte, Conidien und Spermatien. Schlauchpilze vertical, oft ver- zweigt. 1. F. salieina Tul. S. F. C. II. p. 280. c. ic. — I. Fungus conidio- phorus. Cladosporium Fumage Lk. Spec. pl. VI. 1. p. 40. (pr. p.). — Fumago foliorum Pers. in Moug. & Nestlr. exs. Nr. 690. — F. rh. 112. — U. Fungus ascophorus. Capnodium salicinum Mont. Ann. sc. nat. XI. p. 234. — F. rh. 962. — Ascis ovato-oblongis, substipitatis, Ssporis, 40 Mik. long., 24 Mik. crass.; sporidiis oblongis, utringue obtusis, 3—4septatis muriformibusque, fuseis, 16—18 Mik. long., 8 Mik. crass. I. an lebenden Blättern und Aestchen verschiedener Salix-Arten, II. nur an noch lebenden Aestchen, von Salix aurita, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 2. F. Tiliae }. — I. Fungus conidiophorus. Capnodium Persoonii Berk. & Demaz. Soc. Hort. Lond. IV. p. 258. — F. rh. 2061. Lu. — An lebenden Blättern von Tilia, häufig, im Herbst. — II. Fun gus ascophorus. Peritheciis minutis, gregaris, conico-obtusis, atris, non ramosis; ascis stipitatis, 16sporis, ovatis, 32 Mik. long., 16—18 Mik. crass.; sporidiis faretis, 14 Mik. long., 7 Mik. crass., oblongis, utrinque obtusis, fuscis, 3—4septatis, raro septo longitudinali. An abgefallenen, berindeten Aestchen von Tilia, selten, im Winter, Im Schlosspark zu Biebrich. 3 F. Lonicerae +}. — F. rh. 1829. — Caespitibus effusis, densis, velu- tinis, atris, e cellulis concatenatis, digitato-iterato-ramosis contextis, cellulis (Coni- diis) ovatis, oblongis obovatisve, simplicibus didymisve, atro-fuseis seu omnino obseuris, singulis 24—28 Mik. long., 16 Mik. crass.; ascis?; sporidiis oblongis, 3septatis, fuscis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. An der Rinde noch lebender Aestchen, und diese oft ganz überziehend, von Lonicera Xylosteum, selten, im Herbst. Bei Vollrads. 4, Lasiosphaereae, f. Typus: Lasiosphaeria. 127. Leptospora (Rabenhorst pr. p.) }. Diese Gattung steht, was den Sporenbau anbelangt, Lasiosphaeria nahe, nur sind bei Leptospora die Sporen ohne Querwände. Rbh. nahm in diese Gat- tung noch mehrere, mit fadenförmigen Sporen, die so lang als die Schläuche und undeutlich artikulirt sind, auf. Ich gesellte letztere der Gattung Rhaphido- spora bei. Ueber den Generationswechsel dieser Gattung ist noch wenig be- kannt. 1. L. spermoides (Hffm.) +. — Sphaeria s. Hffm. V. erypt. II. 12. T. 3. F. 3. — F. rh. 939. et 2175. (unter L. pseudospermoides Awd.) — Aseis longe stipitatis, elongato-lanceolatis, 8sporis, 136 Mik. long., 8 Mik. crass.; spori- diis inordinatis, cylindraceis, vermicularibus reetisve, guttulatis, continuis, hyalinis, 22—23 Mik. long., 4—6 Mik. crass. An faulenden Baumstämmen, häufig, im Frühling. Nach genauerer Untersuchung ist L. pseudospermoides Awd. von dieser nicht verschieden. Awd. gab übrigens 2 unter dem obigen Namen aus, L. spermoides eine kleine Form und L. ovina ß. glabrescens. 2. L. ovina (Pers.) Awd. in Schedis. — Sphaeria ovina Pers. Syn. p. 71. (pr. p.) — F. rh. 788. — Ascis oblongo-lanceolatis, 8sporis, 104 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis faretis, eylindraceis, vermicularibus, continuis, multiguttu- latis, dilute flavis, 48 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulendem Holz, häufig, im Herbst. ß. glabrata Fr. Syst. mye. II. p. 446. — An faulendem Holz von Carpinus, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. Ausser dem oft ganz fehlenden Filz und, wie mir scheint, den constant längeren Sporen (— 62 Mik.), unterscheidet sich dieselbe in Nichts von der Nor- malform. 3. L. radiata nor. sp. — Peritheeiis subliberis, gregariis seu lineare dispo- sitis, Lept. ovinae magnitudine, ovatis, basi globosis, antice attenuatis, obtusis 144 atro-fuseis, pulverulentibus, juvenilibus quandoque albidis, basi pilis hyalinis, ligno adpressis, radiatim eircumdatis, pilis perithecii diametrum aequantibus; ostiolis demum subperforatis; aseis stipitatis, clavatis, &sporis, 132 Mik. long. (pars sporifer.), 16 Mik. crass. (in clavula); sporidüs faretis, oblongo-eylindraceis, utringue obtusis, perparum ceurvatis rectisve, continuis, dilutissime flavescentibus, 36 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf faulen, entrindeten, auf feuchtem Boden liegenden Aesten von Carpi- nus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Hinterlandswald. Bestimmt von L. ovina ß. glabrata verschieden, mit der sie übrigens viel Aehnlichkeit hat. 4. L. strigosa (Alb. & Schw.) +. — Sphaeria str. Alb. & Schw. Con. p. 37. c. ie., etiam. sec. expl. original. in Hb. Kunzeano. — F. rh. 948. (unter Sph. mueida Fr.) — Sporidiis elongatis, subeurvatis, pallide fuseis, simplieibus, 40 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulen, entrindeten Aesten von Carpinus Betulus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 5. L. caudat& nov. sp. —I. Fungus conid,iophorus. Stipite simplici, erecto, multiseptato, fusco, 98 Mik. long., 4 Mik. crass., apice ramoso, ramis, simplieibus, capitato-dispositis, conidia minutissima, ovata, hyalina gerentibus. Tab. III. Fig. 6. db. — I Fungus ascophorus. Peritheeiis gregaris, liberis, majusculis, ovatis, obtusis, rugulosis, atris, pilis brevibus, multiseptatis, ramosis, fuseis obsitis, ostiolis obtusis, perforatis, subglabris; ascis longe stipitatis, elonga- tis, 8sporis, 128 Mik. long. (pars sporifer.), 12 Mik. crass.; sporidiis oblongis, apice obtusis, basi obliquis, acuminato-caudatis, simplieibus, multiguttulatis, hya- linis, 32 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. Ill. Fig. 6. a. (sporidia.) Ein ausgezeichneter Pilz, den ich aber nur einmal fand, auf entrindetem, faulem Holz von Betula alba, im Frühling. Im Oestricher Wald, am „Gefäll.“ I. wuchert dicht an den Perithecien, so, dass man es als Fortsetzung der gleich gestalteten Behaarung ansehen kann. Ich nehme desshalb zweifelsohne das- selbe für die Conidienform des Kernpilzes an. 6. L. erinita (Pers.) }. — Sphaeria e. Pers. Syn. p. 72. — Sporidia eylindracea, vermicularia, hyalina, multiguttulata. Spermatiis cylindraceis, minutis. — Auf sehr weichem, faulem Holz von Corylus, sehr selten, im Frühling. Im Öestricher Wald. 7. L. felina Fekl. — F. rh. 945. (unter Sphaeria.) — Peritheeiis sparsis, globosis, absque omni subiculo, undique pilis patentissimis tectis, atris; ostiolis truncatis, conicis, brevibus; ascis amplis, 8sporis, 136 Mik. long., 17 Mik. crass.; sporidiis eylindraceis, vermicularibus, simplieibus, multiguttulatis, hyalinis. An berindeten, faulen Aesten von Larix europaea, die auf der Erde liegen, selten, im Frühling. Bei Braubach und Oestrich im Walde. 128. Trichosphaeria nor. gen. Perithecia ascigera, minuta vel minutissima, sparse vel dense pilosa, quando- que villo insidentiä, superficialia, gregaria. Asci oblongi cylindraceive, 8spori. 145 Sporidia plerumque simplicia, raro didyma, ovata seu oblongo-ovata vel eylind- racea, rarissime elliptica appendiculataque, semper hyalina. Bei einigen Arten dieser Gattung sind noch Conidien und Spermogonien be- kannt. Von den sonst ähnlichen Gattungen wie Lasiosphaeria, Leptospora ete. unterscheidet sie sich durch die Endosporen. 1. T. exosporioides +. — I. Fungus spermogonium. — F. rh. 2213. — Peritheciis minutissimis, superficialibus, aterrimis, globosis, basi pilis concoloribus,, perithecio duplo longioribus einctis; spermatiis elliptieis, continuis, rectis, hyalinis, 10 Mik. long., 3 Mik. crass. — An dürren oder welken Blättern von Carex glauca, in Gesellschaft mit Myrotheeium Carieis 7., selten, im Frühling. Im Oestricher Vorderwald. —1l. Fungus ascophorus. Sphaeria exosporioides Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. p. 353. — Rbh. F. eur. 140. — F. rh. 943. — Ascis oblongis, substipitatis, Ssporis, 23 Mik. long., 7 Mik. crass.; sporidiis elliptieis, utrinque appendiculis fascieulatis, minutissimis, simplieibus, 8 Mik. long., 3 Mik. crass., hyalinis, An faulenden Blättern verschiedener Arten von Carex und Luzula, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 2. T. Vermicularia (Nees) }. — Sphaeria Vermicularia Nees Syst. p. 311. F. 547. — Aseis oblongis, stipitatis, Ssporis, 56 Mik. long., 7 Mik. crass.; spori- diis distichis, ovato-oblongis, didymis, hyalinis, S Mik. long., 3 Mik. crass. An faulendem Holz von Pinus, sehr selten, im Frühling. Oberhalb Wies- baden, an der eisernen Hand nach Wehen zu. Nees Abbildung der Sporen und Beschreibung stimmt besser mit diesem Pilz als die Fries’sche Beschreibung, besonders der Sporen. Doch ist leider auf beide Autoren, in dieser Hinsicht, wenig zu geben. 3. T. pilosa (Pers.?) +. — Sphaeria pilosa Pers. Syn. p. 73.? — F. rh. 946. — Subglabra vel brevissime, sparse pilosa, atra. Ascis eylindraceis, bre- vissime stipitatis, 8sporis, 60 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis ovatis, mono- stichis, simplieibus, guttulatis, hyalinis, 7 Mik. long., 4 Mik. erass. An faulem Holz von Quereus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 4. T. erythrella +. — 1. Fungus conidiophorus. Acrostalagmus einnabarinus Cd. Ie. I. 15. Tab. 10. Fig. 66. — F. rh. 155. — An faulenden Kräuterstengeln, häufig, im Winter. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria erythrella Wlir. Fl. erypt. U. p. 794. — F. rh. 1798. — Ascis cylindraceis, sti- pitatis, sporidia 8, monosticha, ovato-oblonga, hyalina includentibus. — In Gesell- schaft mit I. an sehr faulen Stengeln von Brassica oleracea (Kopfkohl), sehr sel- ten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. Hier ist über die Zusammengehörigkeit beider auch nicht der geringste Zweifel! Man sieht hieran wie häufig ein Stadium, besonders das der Conidien sein, und wie ausserordentlich selten die Schlauchform vorkommen kann. 5. T. tarda +}. — I. Fungus spermogonium. Peritheciis ut in F. ascophoro. Spermatiis copiosis, eylindraceis, rectis vel perparum curvatis, 4guttu- latis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. — Auf faulendem Papier, das in feuch- em Gebüsch lag, im Herbst. Bei Oestrich. — I. Fungus ascophorus. Jabrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 10 146 Sphaeria t. +. — F. rh. 2021. (unter Sphaeria.) — Peritheciis sparsis, seminis Papaveris magnitudine, globosis, undique strigoso-pilosis, olivaceo-fuseis, ostiolis minutissimis; ascis stipitatis, oblongis, 8sporis; sporidiis distichis, elongato-lanceo- latis, simplieibus, hyalinis, 4guttulatis. An faulen Blättern von Corylus Avellana, sehr selten, im Frühling. Um Johannisberg. Die Perithecien erscheinen schon im Herbst, reifen aber erst im nächsten Frühling, wenn von dem verfaulten Blatte nur noch die Rippen übrig sind, wel- ches das Auffinden sehr erschwert. 129. Herpotrichia nov. gen. Perithecia carbonacea, globosa, undique pilis crispulis et repentibus, longissi- mis obsita, vertice applanata, subglabra, ostiolo minutissimo, papillato. Spermo- gonia propria. Spermatia minuta, eylindracea, subeurvata, simplieia, hyalina, in sporophororum ramosorum apieibus. Asci oblongi, stipitati, Sspori. Sporidia subdisticha, ovato-oblonga, uniseptata, medio constrieta, utringue papillato-apicu- lata, hyalina. Paraphyses lineares, divisae, asci longitudine. 1. H. rhenana Fekl.—I. Fungus spermogonium. — F. rh. 1796. (unter Sphaeria herpotrichoides f. F. spermog.) — Peritheeiis ut fungi ascospori. Spermatiis cylindraceis, curvatis, minutis, hyalinis. — An faulenden Stengeln von Urtica dioica, selten, im Frühling. Im Schlosspark Reichartshausen. — II. Fun- gus ascophorus. — F. rh. 952. (unter Sph. herpotrichoides.) — Peritheeiis sparsis gregariisve, subliberis, majusculis, globosis, rugulosis, pilis fuscis, deeumben- tibus repentibusque, longissimis, densis tectis, vertice applanatis, subglabris, ostio- lis minutissimis, truncatis; ascis oblongis, 8sporis, 150 Mik. long., 16 Mik. crass. ; sporidiis 24 Mik. long., 8 Mik. erass., ovato-oblongis, quandoque curvatis, utrinque papillato-apieulatis, uniseptatis, medio constrietis, hyalinis. Tab. III. Fig. 7. a. sporidium, b. sperm. — An faulenden Strohhalmen, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. (Aepfelbach.) 2. H. Rubi Fekl. — F. rh. 2171. — Fungus ascophorus. Perithecüs gregarlis, primo sub epidermide nidulantibus, demum liberis, majusculis, globoso- ovatis, obtusis, subtilissime papillatis, antice glabris, atris, ceterum pilis longis, ramosis, septatis, repentibus, fuscis obsitis; aseis cylindraceo-oblongis, stipitatis, 130 Mik. long. (pars. sporifer.), 10 Mik. erass.; sporidiis submonostichis, ovato- oblongis, saepe curvatis, utringue attenuatis, uniseptatis, medio constrietis, utrin- que appendiculis quandoque curvatis instructis, loculis biguttulatis, ut sporidia 3septata appareant, 22 Mik. long., S Mik. crass., hyalinis (an maturis pallide flavis ?). An den unteren Theilen noch stehender, faulender Ranken von Rubus Idaeus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wiesenwald. 150, Enchnosphaeria nov. gen. Perithecia superficialia, carbonacea, hirsuta, globosa, in ostiolum conieum attenuata. Asci oblongi, stipitati, Sspori. Sporidia disticha, fusiformia, eurvata, 147 utrinque acutissinne acuminata, submedio 2septata turgidaque, hyalina. — Bis- jetzt nur die Schlauchform bekannt. 1. E. Pinetorum Fekl. F. rh. 1797. (unter Sphaeria.) — Peritheciis gregariis, superficialibus, globosis, basi subapplanatis, seminis Papaveris magnitu- dine, nigro-fuseis, hirsutis, pilis concoloribus, in ostiolum conicum atrum attenua- tis; ascis oblongis, stipitatis, 8sporis, 117 Mik. long., 15 Mik. crass.; spori- diis distichis. curvato-fusiformibus, utringue acutissimis, submedio 2septatis turgidisque, hyalinis, 32 Mik. long., 6 Mik. (in media) crass. Tab. IV. Fig. 2. sporidium. An faulenden Blättern u. dergl., am Boden in einem Kiefernwald liegend, sehr selten, im Frühling. Auf der Zange bei Hallgarten. 131. Lasiosphaeria (De Notaris pr. p.) }. Bisher bloss die Spermogonien und Schlauchfrüchte bekannt. Die Endo- sporen lang, eylindrisch, wurmförmig, vielfächerig, gefärbt, selten wasserhell. Die Perithecien dicht borstig behaart. 1. L. Racodium (Pers.) +. — Sphaeria R. Pers. Syn. p. 74. — F. rh. 951. — Sporidiis cylindraceis, vermicularibus, utrinque obtusis, 6—7septatis guttulatis- que, pallide fuscis, 58 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulem Holz von Fagus etc. und dürren Stengeln von Rubus Idaeus, nicht selten, im Frühling. 2. L. hirsuta }.—1I. Fungus spermogonium (condiumve [?]). Stil- bum rigidum Pers. Syn. p. 680. — F. rh. 177. — An faulem Holz, häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria h. Fr. Syst. myc. II. p. 449. — F. rh. 950. — Sporidiis eylindraceis, basi curvato-ver- miculatis, utrinque obtusis, 5—6septatis, 62 Mik. long., 7 Mik. crass., semper hya- linis. Tab. III. Fig. 32. sporid. An faulem Holz von Quercus, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. Das öftere Zusammenleben beider Fruchtformen, sowie auch die Analogie mit Verwandten, veranlassten mich diese beiden zusammenzuziehen. 3. L. hispida }. — I. Fungus spermogonium. Sphaeronaema flavo-viride f. — F. rh. 774. — Peritheeiis irregulariter clavatis, cylindraceis vel basi dilatatis, lineam vix altis, flavo-viridibus dein pallidis, globulo terminali, persistenti, pallidiori; spermatiis minutis, ovatis, hyalinis. — An faulem Holz von Salix, mit der Schlauchform gemeinschaftlich, selten, im Herbst. Am Rhein- ufer. Auch an faulem Holz von Carpinus, im Oestricher Wald. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria h. Tode Meckl. 2. p. 17. Fig. 84. — Sph. terrestris Sow. T. 373. F. 7. (2) — F. rh. 949. u. 2039. (unter Sph. terrestris.) — Sporidia eylindracea, vermiculata, 7—Sseptata, loculis guttulatis, utrinque obtusa, fusco- umbrina, 80 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. III. Fig. 31. sporid. An faulem, sehr feucht liegendem Holz besonders von Salix, und auf feuchter humusreicher Erde, nicht selten, im Herbst. Bei Oestrich. 4. L. ferruginea Fekl. — I. Fungus spermogonium. Sphaeronaema 10* 148 conicum Tode Meckl. F. 116. — F. rh. 2148. — Spermatiis minutis, globosis ovatisve, hyalinis. — II. Fungus ascophorus. Lasiosphaeria f. +. — F. rh. 2172. -- Peritheeiis e majoribus, sparsis, semiimmersis, globosis, plerumque pilis brevibus, crispulis, ferrugineis tectis, rarior glabris, rostro abrupte, sub- aequaliter quadriangulari, obtuso, perithecio triplo breviori, atro, perforato; ascis elongatis, 8sporis, 170 Mik. long., 22 Mik. crass.; sporidiis farctis, elongato-fusi- formibus, parum curvatis, plerumque ?septatis, fusco-olivaceis, loculis utrinque ultimis hyalinis, 58—64 Mik. long., 11 Mik. crass.; paraphysibus filiformibus, asci longitudine. I. u. IJ. gemeinschaftlich, I. auf der Oberfläche, II. meist auf der unteren Fläche alter Rinde von Sorbus domestica, sehr selten, im Frühling. Zwischen Hattenheim und dem Neuhof. Die untere Fläche der Rinde, worauf die Schlauchform wächst, ist rost- braun gefärbt. 5. L. minuta nov. sp. — Peritheeiis sparsis, punctiformibus, aterrimis, ovato-globosis, subpapillatis, pilis patulis, perithecii diametrum aequantibus, conco- loribus undique obsitis; ascis elongatis, 8sporis; sporidiis distichis, fusiformi- bus, curvatis, Sseptatis, loculis uniguttulatis, hyalinis, 42—44 Mik. long., 4—5 Mik. crass. Auf sehr faulem Holz (Quercus?), im Frühling. Im Jura. (Morthier.) 132. Rosellinia (De Notaris) Tul. 8. F. C.I. p. 249. Nur bei einigen sind die Conidien und Pyenidien, ausserdem nur Schlauch- früchte bekannt. Die Perithecien sind mehr oder weniger filzig oder behaart, selten ganz kahl. Die braunen einzelligen Sporen denen von Hypoxylon sehr ähnlich. 1. R. Morthieri nov. sp. — Peritheciis subsparsis, Roselliniae aquilae forma magnitudineque sed vertice magis applanatis, minute conico-papillatis, fusco-pulveraceis, demum vertice glabris, nitido-fuscis, in massa grumosa , sub- tomentosa, candida, persistenti, erumpenti, orbiculari oblongave, determinata, conidiophora semiimmersis; conidiis ovato-globosis, minutis, ca. 4 Mik. diam., hyalinis; ascis elongatis, 8sporis; sporidiis oblongis, utringue attenuatis, re- ctis curvatisque, 2—Sguttulatis, monoplastis, atro-fuseis, 20 Mik. long., 6 Mik. crass. An berindeten, dürren Aesten von Hedera Helix, in Gesellschaft von Nectria ditopa, sehr selten, im Frühling. Von Morthier im Jura entdeckt. Einer der schönsten und ausgezeichnetsten Pyrenomyceten, die ich je sah. 2. R. aquila Tul. S. F. €. II. p. 250. e. ie. a. vulgaris. — 1. Fungus conidiophorus. Sporotrichum fuscum Lk. Obs. 1. 10. & II. 35. — F.rh. 139. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria a. Fr. Syst. myc. II. p. 442. Nr. 280. — F. rh. 963. — An faulenden, be- rindeten Aesten verschiedener Bäume, häufig, im Frühling. 1. häufiger an ent- sindetem Holz. b. byssiseda. — Fungus ascophorus. Sphaeria byssiseda Tode Meckl. 2. 149 N pag. 10. Fig. 69. — F. rh. 964. — An faulem Holz und Aesten, nicht selten, im Winter. c. glabra. +. — F. rh. 1061. (unter Hypoxylon globulariforme }.) — R. thelena Awd.in Schedis. — Non Rosellinia thelena (Fr.) in Rbh. F. eur. 757. ab Jack. comm., appendieulas sporidia subaequantes habet. — In nostro fungo spori- diorum appendiculae quae ut in Rosellinia aquila normali sunt, defieiunt. Sporidia oblique fusiformia, 18 Mik. long., 8 Mik. crass., opaca. An faulenden, sehr feucht liegenden Aestchen, besonders von Alnus, sehr selten, im Frühling. An der Mühlwiese bei Hattenheim. Ich bin zweifelhaft, ob diese eine eigne Art ist. Das ostiolum ist auch grösser, konisch , zugespitzt, und die runden, wasserhellen Anhängsel an beiden Enden der Sporen fehlen immer, auch sind die Sporen mehr zugespitzt. 3. R. mammaeformis (Pers) }. — Hypoxylon globulare Bull. Ch. p- 169. c. ie. — Sphaeria m. Pers. Syn. p. 64. — Moug. & Nestlr. exs. 380. — F. rh. 1060. (unter Hypoxylon globulare Bull.) — Ascos nondum vidi. Sporidis oblique-elliptieis, monoplastis, atro-fuseis, 23—30 Mik. long., 8 Mik. cerass. Cer- tissime hujus generis! An sehr feuchten, faulen Wurzeln von Alnus glutinosa, sehr selten, im Frühling. Im Korksheimer Thal bei Weinheim a. d. Bergstrasse. 4. R. pulveracea }. — I. Fungus pyenidium. Sphaeria myrio- carpa Fr. Syst. ınye. II. pag. 459. — Stylosporis ovatis ovato-oblongisve, sim- plieibus, majuseulis, magnitudine varia, fuseis. — Stimmt im Uebrigen sehr genau mit der Fries’schen Beschreibung. Ich kann ihn nur für die Pyenidien von Rosellinia pulveracea halten. — An faulem Holz, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. — II. Fungus ascophorus. Rosellinia pulveracea (Ehrh.) Nke. in litt. — Sphaeria p. Ehrh. in Pers. Syn. p. 83. — Fr. Syst. mye. II. p- 459. — F. rh. 936. (unter Sphaeria.) — Aseis cylindraceis, stipitatis, 8sporis; sporidiis oblique monostichis, globoso-ovatis, monoplastis, atro-fuseis, 10 Mik. long., 8 Mik. crass. An faulem, noch hartem Holz von Fagus, Sambucus racemosa und Quercus, nicht selten, das ganze Jahr hindurch. 5. R. velutina Fekl. F. rh. 2174. — Peritheciis gregariis confertisque, minutis, globoso-ovatis, subtilissime olivaceo-velutinis, ore minuto, subconico, per- forato; ascis eylindraceis, oblique stipitatis, Ssporis, 56—72 Mik. long., 3 Mik. erass.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, atro-fuseis, 1—2guttulatis, 3 Mik. long.,.6 Mik. crass. An entrindetem, faulem, noch hartem Holz von Salix alba, sehr selten, im Frühling. Auf der Grünau bei Hattenheim. 6. R. minima + & Nke. — Peritheciis gregariis, minutissimis, globoso- eonieis, subtilissime papillatis, atris, opaeis, parce concolori-setulosis, subglabrisve; aseis in eirrhis, candidis expulsis, eylindraceis, stipitatis, Ssporis, 48 Mik. long., 4—6 Mik. erass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo ovatis eylindraceisve, mo- noplastis, hyalinis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass.; paraphysibus linearibus seu atte- nuatis, asci longitudine. 150 An entrindeten, faulen Aesten von Betula alba, sehr selten, im Frühling. Im Walde unterhalb Mappen. 7. R. Platani nov. sp. — Peritheciis minutis, sparsis, e basi globosa conicis, atris, undique pilis concoloribus, perithecii diametrum subaequantibus obsitis; ascis cylindraceis, stipitatis, Ssporis, 80 Mik. long., 8 Mik. crass. ; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, utrinque attenuatis, monoplastis, oblongo-uniguttulatis, pallide fuscis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. An der unteren Fläche abgefallener oder noch hängender, alter Rinde von Platanus, sehr selten, im Herbst. Auf der Grünau bei Hattenheim. 8. R. subcorticalis Fekl. — F. rh. 1812. — Peritheciis sparsis, nunquam confertis, punctiformibus, ovatis, in ostiolum brevissimum, conicum, obtusum atte- nuatis, atris, setis brevissimis, concoloribus, strigosis obsitis,- in peritheeiis juniori- bus pilis terminalibus longioribus, fasciculatis, conidiophoris; conidiis oblongis, multiseptatis ut Helminthosporium, 20 Mik. long., 10 Mik. crass., fuscis; aseis eylindraceis, stipitatis, 8sporis, 72 Mik.long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique mo- nostichis, ovatis, monoplastis, uniguttulatis, atro-fuscis, 8 Mik. long., 6 Mik. crass. An der unteren Fläche sich ablösender, dürrer Rinde von Alnus glutinosa, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald und den Rheininseln. 9. R. abietina Fckl. — F. rh. 1811. — Peritheciis gregariis confertisque, Rosellinia pulveracea parum majoribus, ovatis, in ostiolum conicum, obtusum atte- nuatis, nigris, opacis, setis brevissimis, concoloribus, strigosis; aseis eylindraceis, curvato-stipitatis, 8sporis; sporidiis oblique monostichis, oblongis, subellipticıs, mo- noplastis, fuscis, 14 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulem Holz von Pinus exe., selten, im Frühling. Um Oestrich. 10. R. ligniaria Nke. in litt. — Sphaeria 1. Grev. Crypt. Se. 1. 82,9 — F. rh. 1810. — Ascis cylindraceis, stipitatis, 8sporis, 96 Mik. long., 12 Mik. crass. ; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, utrinque obtusis, atro-fuscis, mono- plastis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass. An faulendem noch festem Holz von Salix .triandra u. Fagus, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim und im Oestricher Wald. 9. Massarieae f. Typus: Massaria. 133. Enchnoa Enies S. v. Sc. p. 393 u. 410. Bisher nur die Schlauchformen bekannt. 1. E. lanata Fr. s. v. Se. p. 393 u. 410. — Sphaeria 1. Fr. Syst. myc. II. p. 482. — F. rıh. 805. — Aseis amplis, lato elliptieis, diffieillime difluentibus, &sporis; sporidiis cylindraceis, utrinque obtusis, curvatis, hyalinis, nucleo medio diviso, septum referente, 9 Mik. long., 3 Mik crass. Tab. IV. Fig. 15. sporidium. An faulenden Aesten von Betula alba, unter der gehobenen Rinde nistend, sehr selten, im Winter. Im Schlosspark zu Reichartshausen. 2. E. Glis (Berk. & Br.) }. — Sphaeria Glis Berk. & Br. Brit. f. No. 884. — F. rh. 2252. — Ascis clavatis, longe stipitatis, Ssporis, 60 Mik. long. - 151 (pars sporifer.), 16 Mik. crass.; sporidiis conglomeratis, cylindraceis, curvatis, utrin- que introrsum acutiuseulis, continuis, guttulatis, fuseis, 24 Mik. long., 5 Mik. crass. An dürren Aesten von Quereus unter der Rinde nistend, sehr selten, im Frühling. Im Jura (Morthier) und auf der Grünau bei Hattenheim. 3. E. Friesii +. — F. rh. 944 (unter Sphaeria floccosa Fr.) Peritheciis sub epidermide nidulantibus, eireinatis, tomento fusco insidentibus, peritheeiis ipsis glabris, minutis, subglobosis, nitido-fuseis, demum obscurioribus, collis perithecio duplo longioribus, decumbentibus, concoloribus instructis, ostiolis in disco spurio, rimoso, tuberculoso, parum prominulis, partibus prominulis conieis, atris; ascis cla- vatis, Ssporis, 44 Mik. long., 7 Mik. crass. ; sporidiis distichis, oblongo-cylindraceis, valde curvatis, utringue obtusis, 3—4guttulatis, continuis, hyalinis, 12—14 Mik. long., 4 Mik. crass. Unter der Oberhaut abgestorbener Aeste von Sambucus racemosa, sehr selten, im Winter. Im Oestricher Wald an mehreren Stellen. Auf den Aestchen, die ich in den F. rh. ]. e. ausgegeben, befindet sich diese in Gesellschaft mit Mas- saria hirta, und zwar ist die erstere viel sparsamer darauf vorhanden. Nach eingehenderer Vergleichung mit den, mir nur zu Gebote stehenden, Beschreibungen von Sphaeria floceosa Fries in Kze. Myc. Hft. 2. p. 38 u. Syst. mye. II. p. 375, bin ich zu der Ueberzeugung gelangt, dass letzterer ein anderer Pilz ist. Eher hätte meine E. Friesii Aehnlichkeit mit Sphaeria abnormis Fr, Syst. myc. II. p. 411, wenn man von der Filzunterlage absähe. Da aber Fries hier von einem Filz Nichts sagt, welcher demselben aber sicherlich nicht entgangen wäre, so kann ich meinen Pilz auch mit letzterem nicht für identisch erklären. Die wie Calosphaeria princeps, aber auf einem flockigen Filze gelagerten, brau- nen Perithecien, unterscheiden ihn von allen übrigen Pyrenomyceten und repräsen- tirte wohl besser eine eigne Gattung. Was ist aber nun Sph. floecosa Fr.? Sollte sich dieselbe bei Vergleichung mit Fries’schen Originalexemplaren, dennoch als meine E. Friesii erweisen, und Fries vielleicht kümmerliche Exemplare vor sich gehabt haben, so möchte doch der obige Namen beizubehalten sein, indem der frühere „floccosa“ doch als Tri- vialname in dieser Gattung unbezeichnend ist. Jedenfalls ist die Beschreibung, die ich gab, die richtigere. Fries spricht wohl von einem „collum“, dann sagt er aber auch wieder, dass bei dem Abheben der Epidermis das ostiolum an der- selben hängen bliebe und die Peritheeien mündungslos erschienen, das ist nicht der Fall, sowie das in der Diagnose „peritheciis sparsis“ oder in Kze. 1. c. „pe- yitheciis gregariis“ und „nigris“ durchaus nicht auf diesen Pilz passt. 134. Massaria (De Notaris) Tul. S. F. €. I. p. 223: Bei vielen Gliedern dieser Gattung sind ausser den Schlauchpilzen, die Co- nidien, Pyenidien und nur bei M. hirta die Spermogonien bekannt. Merkwürdig ist hier bei den Sporen, oft aller Stadien, die gelatinöse, wasserhelle Masse, die dieselben umgiebt, doch fehlt dieselbe bei einigen Arten. Vielleicht sind letztere besser von dieser Gattung zu trennen. 1. M. siparia Tu. 8. F. C. 11. p. 232. — 1. Fungus pyenidium. Prosthemium betulinüum Kze. myc. Hft. I. 18. ce. ic. — F.rh. 523. — An dürren 152 Aestchen von Betula alba, selten, im Frühling. Reichartshausen. — Il. Fun- gus ascophorus. Sphaeria s. Berk. & Br. in Ann. and Mag. of nat. Hist. II. IX. p. 321. ec. ie. — F. rh. 2011. — Aseis amplis, stipitatis, 8sporis, 200 Mik. leng., 24 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, subeurvatis reetisve, 4—6- septatis muriformibusque, fuseis , eirculo gelatinoso, hyalino circumdatis, 64 Mik. long., 16 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 5. sporidium. An dürren Aesten von Betula alba, nicht selten, im Winter. Im Park zu Reichartshausen. Auf Tafel VI. sind sämmtliche Sporen der Gattung Massaria in ihren rela- tiven Grössenverhältnissen gezeichnet. 2. M. Argus Tul. S F.C.O. p. 227. — I. Fungus pyenidium. Myxocyclus confiuens Riess in Fres. Beitr. p. 63. c. ie. — F. rh. 546. — An trockenen Aesten von Betula alba, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. — U. Fungus ascophorus. M. Argus Fres. Beitr. p. 59. c. ie. — F.rh. 802. — Aseis amplis, 8sporis; sporidiis inordinatis, oblongis, 5septatis, medio constrie- tis, fuseis, circulo gelatinoso, hyalino, medio constricto eircumdatis, 60 Mik. long, 16 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 6. sporidium. An dürren Aesten von Betula alba, selten, im Frühling. Im Park zu Reichartshausen. 3. M. Platani Tu. S. F. C. II. p. 235. — I. Fungus pyenidium. Hendersonia Desmazieri Mnt. — F. rh. 804. I. — Stylosporis pyriformibus, plerumque vero ovato-oblongis, 3septatis, fuseis, eireulo gelatinoso, hyalino circumdatis, 40—48 Mik. long., 18 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 3. a. — An dürren Aesten von Pla- tanus, nicht selten, im Winter. Häufig um Wiesbaden. — II. Fungus ascopho- rus. M. Platani Ces. in Rbh. F, eur. 323. Ascis amplis, substipitatis, 8sporis, 240 Mik. long., 42 Mik. cerass.; sporidiis distichis, oblongis, basin versus perparum _ angustioribus, utringue obtusis, inaequaliter didymis, 5septatis, parte superiori ma- Jjori,.3septata, parte inferiori uniseptata, fuscis, 58 Mik. long., 20 Mik. crass., annulo hyalino eircumdatis. Tab. VI. Fig. 3. b. ascospor. Mit der Pycnidienform aber erst im Frühling reifend. 4. M. foedans Fr. S. v. Se. p- 396. — Fungus ascophorus. M. am- blyospora Berk. in Ann. hist. nat. 1852. IV. p. 362. — F. rh. 2009. — Aseis amplis, Ssporis; sporidiis submonostichis, oblongo-clavatis, 2septatis, loeulo superiori maximo, ad septa constrietis, atro-fuseis; 52 Mik. long., 24 Mik. crass., circulo ‚gelatinoso, hyalino, medio constrieto eircumdatis. Tab. VI. Fig. 4. sporidium. An dürren Aesten von Ulmus campestris, selten, im Winter. Im Schlosspark zu Biebrich. _ 5. M. Carpinicola +. — I. Fu ngus pyenidium. Peritheciis ut in fungo ascophoro; stylosporis oblongo-ovatis, utringue subapieulatis attenuatisve, stipitatis, distinete 4—5septatis, fuseis, 40 Mik. long., 16 Mik. erass. — Mit der Schlauchform, aber selten. — II. Fungus ascophorus. M. Carpinicola Tul. 8. F. C. I. p. 231. — F. rh. 1768 (Fungus ascophorus). — Ascis amplis, stipi- ıtatis, 8sporis; sporidiis inordinatis, eirculo gelatinoso eircumdatis, ovato-oblongis, utringue attenuatis, sub medio constrietis, 6septatis, fuscis, 46 Mik. long., 18 Mik. crass. Bab. VI. E. 10. a. endospor., b. stylospor. 153 An dürren Acsten von Carpinus Betulus, selten, im Winter. Im Schlosspark Reichartshausen. 6. M. Carpini nov. sp. — Fungus pyenidium ascophorusque. — Sparsa gregariave, sub cortieis epidermide nidulanti. Peritheciis stylospori- feris, orbieularibus, 1 M.M. diam., depressis, villo olivaceo obsitis, vero antice glabris, atro-fuscis perforatisque; stylosporis oblongis, utrinque obtusis vel basi oblique recteve apieulatis stipitatisque, 1—7locularibus, septis obscuris, aureo- flavis, 52 Mik. long., 14 Mik. crass. Peritheciis ascophoris pyenidiis similibus, sed magis rotundatis durioribusque ; aseis amplis, stipitatis, Ssporis, 208 Mik. long., 36 Mik. cerass.; sporidiis distichis, oblongis, utrinque obtusis, sub medio con- strietis septatisque, loculo superiori majori, parum ventricoso, obseure 1—2septatis cum septo longitudinali, loculo inferiori minori, obscure uniseptato, aureo-flavis, 43 Mik. long., 16 Mik. crass., annulo hyalino eircumdatis Tab. VI. F. 35. a. en- dospor., b. stylospor. Beide Fruchtformen gesellschaftlich auf berindeten, dürren Aesten von Uar- pinus Betulus, sehr selten, im Wmter. Im Park Reichartshausen. Von den ähnlichen Massarien, wie M. carpinicola u. amblyospora Berk., besonders durch die kaum sichtbaren septa beider Sporenformen, sowie durch die entschieden andere Gestalt derselben, besonders durch die schmälere, fast ey- lindrische Form der Stylosporen, welche bei M. Carpinicola immer bauchig und breiter ist, von letzterer unterschieden. 7. M. Pupula Tu. S. F. C. II. p. 225. — I. Fungus conidiopho- rus pyenidiumve. Stegonosporium pyriforme Cd.Ie. 111.23. Tab. 4. Fig. 61. — F. rh. 94. — An trockenen Aesten von Acer Pseudoplatanus, häufig, im Herbst. — U. Fungus ascophorus. Sphaeria P. Fr. Syst. mye. II. p. 484. — Herco- spora P. Fr. S. v. Sc. p. 397. — F. rh. 2010. — Aseis oblongis, 8sporis; spo- ridiis subdistichis, oblongo-elavatis, 3septatis, fuseis, in eirculo gelatinoso, hyalino, didymo, 58 Mik. long., 16 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 2. sporidium. An dürren Aesten von Acer Psendoplatanus, selten, im Winter. Im Sehloss- park zu Biebrich. 8. M. inquinans (Tode) Fr. 8. v. Sc. p. 396. — Sphaeria i. Tode Meckl. 2. p. 17. F. 85. — Fungus ascophorus. — F.rh. 803. — Aseis amplis, 8sporis, 185 Mik. long., 45 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, oblongis, utrinque parum attenuatis, reetis, 4(—6?)loeularibus, loculis uniguttulatis, umbrinis, cir- ceulo gelatinoso, hyalino eiremmdatis, 72 Mik. long., 18 Mik. crass. Tab. VI. F. 7. sporidium. An dürren Aesten von Acer campestris und Pseudoplatanus, häufig, im Frühling. 9. M. Ulmi Fekl. — I. Fungus pyenidium. Peritheciis in cortieis superiori parte nidulantibus, triplo minoribus quam fungi ascophori, nueleo sor- dido-albo; stylosporis oblongo-lanceolatis, medio uniseptatis, annulo hyalino, an- gustissimo, 64 Mik. long., 26 Mik. erass. Tab. VI. Fig. 38. Stylospora. — In Ge- sellschaft mit der Sehlauchform. Die Pyenidien lagern in der Rinde über den schlauchführenden Peritheeien. — II. Fungus aseophorus. — F. rh. 2003. — Peritheciis gregariis, in cortice interiori nidulantibus, media magnitudine, globo- 154 sis, atris; ostiolis papillatis, prominulis; ascis oblongis sporidia 8, disticha, oblonga, utringue attenuata, 4loculata, loculis uniguttulatis, umbrina, 64 Mik. long., 19 Mik. lat. includentibus. An dürren Aesten von Ulmus campestris, selten, im Winter. Auf der Münchau bei Hattenheim. Die Endosporen sind wie bei M. inquinans, nur etwas kleiner, die Perithecien hingegen constant viel kleiner. 10. M. vibratilis + — I. Fungus pyenidium. Diplodia Ceraso- rum f. — F.rh. 1958. — Peritheciis maximis, semper tectis, sparsis caespitosisve, lentiformibus, extus olivaceo-pulverulentis; stylosporis oblongis, didymis, fuseis, subo- pacis, 20 Mik. long., 8 Mik. crass. — Lebt unter der Oberhaut dürrer Aeste von Cerasus avium, nicht selten, im Frühling. Sie bleibt meist unter der Oberhaut versteckt und kündigt sich nur durch eine kleine Anschwellung derselben an. Bei Abnahme der Oberhaut bleibt stets die obere Hälfte des Peritheciums an der- selben hängen. Bildet sicherlich den Pycnidienpilz von Sphaeria vitratilis Fr. ! Letztere fand ich noch nicht, wohl aber Nitschke bei Münster in Westphalen. 11. M. eburnea Tu. S. F. C. If. p. 239. e. ie. — I. Fungus pyc- nidium. Septoria princeps Berk. & Br. 1. c. (nondum inveni.) — HU. Fungus ascophorus. — F. rh. 2158. — Ascis clavatis, Ssporis, 168 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-fusiformibus, curvatis, Sseptatis, hyalinis, eir- culo- gelatinoso, elliptico, curvato circumdatis, 52 Mik. long., 8 Mik. erass. Tab. VI. Fig. 8. sporidium. Auf dürren Aesten von Fagus sylv., nicht selten, im Frühling. Bei Öestrich. 12. M. microcarpa nov.sp. — Peritheciis sparsis, sub epidermide pustu- latim intumescenti nidulantibus, minutis, 1/,—!/» Mill. lat., olivaceis, orbieularibus, demum umbilicato-depressis, brevissime pilosis; ascis oblongo-clavatis, substipitatis, ösporis, 76 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis distichis, obtuso-fusiformibus, cur- vatis, triseptatis, medio constrictis, loculo subultimo latiori, hyalinis, 20 Mik. long., 4 Mik. erass., annulo hyalino einctis. Tab. VI. F. 37. sporid. An dürren berindeten Zweigen von Carpinus Betulus, sehr selten, im Früh- ling. Im Oestricher Wald. Hat sehr viel Aehnlichkeit mit M. eburnea, von welcher sie sich aber bestimmt unterscheidet, durch die Kleinheit der Peritheecien, Schläuche und Sporen. 13. M. stipitata Fekl. — Fungus ascophorus. — F. rh. 2157. — Peritheciis gregarüs, semper teetis, orbicularibus, depressis, medio magnitudine, subglabris, ostiolis minutis, per epidermidem punctiformi albeseentem, laceratam prominulis; ascis elongatis, longissime curvato-stipitatis, 8sporis, 56 Mik. long. (pars sporifer), 12 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, parum curvatis, trisep- tatis, loculo subultimo crassiori, fuscis, 16 Mik. long., 4 Mik. cerass. Tab. VI. Fig. 9. sporidium. An dürren Aestchen von Fagus sylvatica, sehr selten, im Frühling. Am Dornbachsgraben oberhalb Oestrich. 155 14. M. rhodostoma Tul. S. F. €. II. p. 238. e. ie. — I. Fungus stylosporiferus Tul. (nondum vidi). — II. Fungus ascophorus. Sphaeria rh. Alb. & Schw. C. p.43. — Hercospora rh. Fr. S. v. Se. p. 397. — F.rh. 801. (unter Hercospora rh. Fr.) — Aseis cylindraceis, oblique stipitatis, 8sporis, 152 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis monostichis, oblongis, utrinque attenuatis nec non obtusis, 3septatis, ad septa parum constricetis, fuscis, 20 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. VI. F. 11. sporidium. An dürren Aesten von Rhamnus Frangula, selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 15. M. hirta +. — I. Fungus spermogonium. Peritheciis minn- tis, atris, pilis pallidioribus undique tectis, sub epidermide nidulantibus; sperma- tiis oblongis, continuis, rectis, utrinque obtusis, hyalinis, 6 Mik. long., 2 Mik. erass. — Il. Fungus pyenidium. Peritheciis ut spermogonia, sed triplo majoribus; stylosporis ovatis oblongisve, plerumque uniseptatis, rarior 2—Öseptatis, fuscis, 10 Mik. long., 4—5 Mik. crass. — Ill. Fungus ascophorus. Sphaeria h. Fr. Syst. mye. II. p. 483. Ascis cylindraceis, stipitatis, Ssporis, 134 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis «blique monostichis, lanceolato-oblongis, utrinque attenua- tis, 1—3septatis, ad septa vix constrictis, pallide flavis, 165—24 Mik. long., 6—8 Mik. crass. Tab. III. Fig. 30. endospor. I., II. u. III. in Gesellschaft unter der Oberhaut faulender Aeste von Sam- bucus racemosa, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 16. M. Fuckelii Nke. in litt. — F. rh. 1769. Fungus ascophorus. — Ascis eylindraceis, oblique stipitatis, 8sporis, 130 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-subelavatis, 3septatis, fuseis, eirculo gelatinoso, hyalino eircumdatis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 1. sporidium. An dürren Aesten von Tilia eur., sehr selten, im Frühling. Im Walde hinter Kiedrich. 6. Lophiostomeae }. Typus: Lophiostoma. 135. Lophiostoma (Fries) Nitschke. ined. Noch kein Generationswechsel bekannt. Sporen meist gross, rübenförmig, vielfächerig, seltner 3—4fächerig und nur bei L,. subeorticale 2fächerig. In der Regel braun, seltner wasserhell. Die Perithecien dieser Gattung haben alle mehr oder weniger eine zusam- mengedrückt, 2lippige Mündung, so, dass letztere als eine Längsspalte erscheint. a. Caulicola. 1. Sporidia hyalina. 1. L. Sedi Kckl. F. rh. 1806. — Peritheciis sparsis, plerumque oblique adnatis, primo tectis, demum liberis, ovatis, atris, Pleosporae herbarum magnitu- dine, ostiolis compressis, linearibus, perithecio triplo angustioribus; aseis stipita- tis, oblongis, 8sporis, 67 Mik. long., 8 Mik. cerass.; sporidiis distichis, oblongis, sseptatis, loculo intermedio crassiori, loculis uniguttulatis, utrinque appendieuloso- apiculatis, I6 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. 156 An dürren Stengeln von Sedum reflexum, sehr selten, im Frühling. Ober- halb Hallgarten. 2. L. Arundinis (Fr.) Nke. in litt. — Sphseria A. Fr. Syst. mye. I. p. 510. — Sph. eristata ß. Pers. Syn. p. 54. — F. rh. 926. — Ascis elongato-ela- vatis, stipitatis, Ssporis; sporidiis distichis, fusiformibus, eurvatis, Sseptatis, medio constrietis, hyalinis, 48 Mik. long., 8 Mik. erass. An, von den Blattscheiden entblössten, dürren Halmen von Phragmites com- munis, häufig, im Winter. 3. L. semiliberum (Desm.) }. — Sphaeria s. Desm. in Ann. se. nat. 1846. VI. p. 78. — F. ıh. 1805. — Ascis elongato-clavatis, oblique stipitatis, 8sporis, 130 Mik. long., 12 Mik. erass. ; sporidiis distichis, fusiformibus, eurvatis, 3—5septatis, ad septa perparum constrietis, hyalinis, 44 Mik. long., 8 Mik. erass. An dürren Halmen von Tritieum repens, in Gebüsch, selten, im Frühling. Um Oestrich. 2. Sporidia colorata. 4. L. caulium (Fr.) +. — Sphaeria e. Fr. Syst. myc. II. p. 509. — F. rh. 927. — Ascis oblongo-eylindraceis, substipitatis, 8sporis, 64 Mik. long., 9 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, fusiformibus, perparum curvatis, 3—4septatis, loeulo subultimo crassiori, ad septa subconstrietis, flavis, 18 Mik. long., 4—5 Mik. crass., utrinque subtiliter anguste appendiculatis, appendieulis sporidiis quadruplo breyioribus. An dürren Stengeln von Tanacetum vulgare, Origanum vulgare, Thymus Ser- pyllum u. Medieago sativa, häufig, im Frühling. Von allen verwandten durch die Anhängsel an den Sporen verschieden. b. Corti- vel lignicola. 1. Sporidia hyalina. 5. I. diminuens (Pers.) }. — Sphaeria d. Pers. Syn. p. 57. — Fr. Syst. mye. I. p. 471. — Ascis oblongo-clavatis, Ssporis, 78 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis- distichis, fusiformibus, rectis, utringue acuminato-attenuatis, uni-vel obseure triseptatis, loculis uniguttulatis, loculo subultimo parum latiori, medio subconstri- etis, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf dürren Kanken von Rubus fruticosus, sehr selten, im Winter. Am Stein- berg bei Eberbach. Durch seine Kleinheit und die, nur mit scharfer Loupe zu erkennenden, flachen Mündungen sofort von L. praemorsum zu unterscheiden. Wird in Fasc. XXIV. der F. rh. ausgegeben. 6. L. Nueula (Fr) }. — Sphaeria N. Fr. Syst. myc. II. p. 466. — F. rh. 2168. — Ostiolis minutissimis, plerumque compressis; ascis elongatis, cur- vatis, Ssporis; sporidis oblongis, utringue obtusis, medio constrietis, Sseptatis, hya- linis, 24 Mik. long., 8—10 Mik. crass. An alter Rinde von Populus pyram., selten, das ganze Jahr hindurch. 7. L. myriocarpum Fekl. F. rh. 1807. — Peritheciis gregariis, irregu- lariter (non parallele) dispositis, semiimmersis, minutissimis, punetiformibus, nudo oeulo vix conspicuis, subcompressis, altitudine triplo latioribus, basi angustio- 157 ribus, latere turgidis; ascis cylindraceo-oblongis, eurvatis, sporidia 8, disticha, ob- longa, 4septata, ad septa constrieta, loculis uniguttulatis, hyalina includentibus. An der inneren Fläche noch hängender, alter Rinde von Platanus, sehr selten im Frühling. Auf der Grünau bei Hattenheim. 8. I. praemorsum (Lasch) }. — Sphaeria p. Lasch in Rbh. Hb. mye. 1249. — F. rh. 928. — Ascis elongato-clavatis, stipitatis, 8sporis, 80 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis distichis, fusiformibus, eurvatis, 5septatis, ad septa vix constrietis, hyalinis, 34 Mik. long., 6 Mik. crass. An dürren Ranken von Rubus Idaeus, nicht selten, im Frühling. 9. L. subcorticale +. — F. rh. 1809. — Peritheciis sparsis grega- riisve, immersis, parallele dispositis, globosis, media magnitudine, ostiolis emmersis, compressis, arcuatis, altitudine duplo latioribus, basi angustioribus, latere turgidis, rimosis, atris; ascis oblongo-elavatis, sessilibus, octosporis; sporidiis farctis, magnis, fusiformibus, curvatis, uniseptatis, medio constrietis, multiguttulatis, hyalinis. An der inneren Fläche noch hängender, alter Rinde von Pyrus Malus, nicht selten, das ganze Jahr. Um Oestrich. 10. L. erenatum (Fr.) Nke. in litt. — Sphaeria c. Fr. Syst. mye. I. p. 469. — Sph. eristata a. erenata Pers. Syn. p. 54. c.ic. — F.rh. 1808. — Aseis elongato-clavatis, stipitatis, Ssporis, 104 Mik. long., 10 Mik. erass.; sporidiis imbri- cato-distichis, fusiformibus, curvatis, 3—5septatis, medio constrietis, loculo subin- termedio crassiori, hyalinis, 32 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulenden Aestchen von Cornus sanguinea, selten, im Frühling. Im Schlosspark Johannisberg. 11. L. alpigennm nov. sp. — Peritheciis gregariis, sub cortieis epider- mide nidulantibus, majusculis, globosis, atris, ostiolo prominulo, compresso, truncato, brevi, atro; ascis sessilibus, elongatis, longissimis, 16 Mik. crass.; sporidiis distichis, fusiformibus, parum eurvatis, 9—10septatis, ad septa constrietis, hyalinis, 43 Mik. long., 6—8 Mik. crass. Auf dürren berindeten Zweigen von Lonicera alpigena, im Winter. Bei Neuchatel. Bei Neuchatel von Morthier entdeckt. Bevor die Sporen ganz reif sind, stellen die Fächer ebenso viele, hyaline Oel- tropfen dar. 12. L. Hederae nov. sp. — Peritheciis sparsis, sub cortieis epidermide nidulantibus, raro liberis, media magnitudine, globoso-compressis, aterrimis, ostiolo prominulo, lato-compresso, semiorbieulari, suberenatulo, concolori; ascis elongatis, sessilibus, 8sporis, 80 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis distichis, fusiformibus, eurvatis, 4guttulatis, triseptatis (?), hyalinis, 20 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf dürren, berindeten Aestchen von Hedera Helix, im Winter. Um Neu- chatel (Morthier) und bei Oestrich, selten. 2. Sporidia colorata. 13. L. macrostomum (Tode) Nke. in litt. — Sphaeria m. Tode Meckl. 2: p. 12. c. ic. — F. rh. 923. — Ascis amplis, stipitatis; sporidiis submonostichis, 8 oblongis, utrinque attenuatis, 4--5septatis, medio constrictis, fuseis, 40 Mik. long., 9 Mik. crass. An alter Rinde von Quercus, häufig, das ganze Jahr. 14. L. gregarium nov. sp. — F. rh. 929. (unter Sphaeria Nueula Fr.) Peritheciis gregariis, rarius sparsis, subsuperficialibus, media magnitudine, globo- sis, rugulosis, nigris, ostiolis minutissimis obsoletisque, compressis; ascis amplis, 8sporis; sporidiis distichis, oblongo-ovatis, utrinque obtusis, saepe perparum curva- tis, 6—7septatis muriformibusque, ad septa constrictis, fuscis, demum subopaeis, 28 Mik. long., 10 Mik. crass. An alter Rinde von Pyrus comm., sehr selten, im Herbst. Bei Eber- bach. 15. L. simile Nke. in litt. — F. rh. 2038. — Sporidiis fusiformi- bus, 5—7septatis, ad septa vix constrietis, fuseis, 56 Mik. long., 12 Mik. crass. — An alter Rinde von Pyrus Malus, selten, im Frühling. Um Eberbach. 16. L. ramorum Nke. in litt. — Sporidiis oblongis, utrinque attenua- tis, 6septatis, muriformibus, 24 Mik. long., 8 Mik. crass., fuseis. — An dür- ren, noch berindeten Aesten von Prunus spinosa, selten, im Frühling, Um Oestrich. 17. L. angustatum (Pers.) }. — Sphaeria a. Pers. Syn. p. 55. — F. rh. 924. — Sporidiis oblongis, utrinque obtusis, subcurvatis, 5septatis, cum septo longitudinali, fuscis, 24—30 Mik. long., 8 Mik. crass. An dürren, entrindeten Aesten von Salix purpurea und Salix Caprea, selten, im Frühling. Im Walde bei Freienweinheim. 18. L. compressum (Pers.) Nke. in litt. — Sphaeria ce. Pers. Syn. p- 56. ce. ic. — F. rh. 925. — Sporidiis oblongo-ovatis, utrinque obtusis, 5sep- tatis muriformibusque, ad septa constrietis, fuseis, 22 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulem Holz verschiedener Laubbäume, häufig, das ganze Jahr hin- durch. 19. L. exeipuliforme (Fr.) }. — Sphaeria e. Fr. Syst. mye. II. p- 469. — Aseis eylindraceis, stipitatis, 8sporis, 336 Mik. long., 23 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongis, utrinque subapieulatis, imaequilatera- libus, primo Sguttulatis, fuscis, demum 7septatis, opacis, 60 Mik. long., 18 Mik. crass. An alter Rinde von Salix alba, selten, im Herbst. Auf dem „Altensand‘“, Öestrich gegenüber. Hat unter Allen die grössten Perithecien und grössten Sporen und Schläuche. 20. L. pileatum (Tode) }. — Sphaeria p. Tode Meckl. 2. p. 13. Fig. 75. — Pers. Syn. p. 54. — F. rh. 2250. — Ascos nondum vidi; sporidiis oblongis, utrinque attenuatis, 7septatis, atro-fuscis, 46—50 Mik. long., 10—12 Mik. crass. Auf alter Rinde von Quercus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. (Rabenkopf.) Die Sporen gleichen sehr denen von L. exeipuliforme. 136. Amphisp haeria Ces. et de Ntrs. Schem. Sfer. 49. pr. p. Bisher nur die Schlauchfrüchte bekannt. Die Endosporen eilänglich, ein- oder zweizellig, dunkelbraun. Alte Rinden bewohnend. l. A. umbrina (Fr.) +. — Sphaeria u. Fr. Syst. mye. II. p. 461. — F. rh. 950. — Sporidiis oblongis, opaeis, didymis. — An alter Rinde von Ulmus campestris, nicht häufig, das ganze Jahr hindurch. Auf der Münchau bei Hattenheim. 2. A. umbrinella (de Ntrs.) }. — Sphaeria u. de Ntrs. in Act. taur. 1857. XVI. Dee. 9. Fig. 6. — F. ih. 2028. — Aseis cylindraceis, 8sporis; spori- diis oblique monostichis, oblongis vel oblongo-ovatis, antice obtusioribus, basi hyalino-apiculatis, simplieibus, 1—2guttulatis, opaco-fuseis, plerumque 24 Mik. long.., 9 Mik. crass. An alter Rinde von Acer Pseudoplatanus, sehr selten, im Sommer. Auf dem Gipfel des Rabenkopfs bei Oestrich. 137. Melanomma Nitschke ined. Bisher kein Generationswechsel bekannt. Sporen meist 2—3mal septirt, selten ohne Scheidewand, braun oder wasserhell. Kleine, harte, auf faulem Holz wachsende Pyrenomyceten. 1. M. pomiformis (Pers.) Nke. in litt. — Sphaeria p. Pers. Syn. p. 65. — F. rh. 938. (unter Sphaeria.) — Aseis oblongo-elavatis, substipitatis, 8sporis, 72 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, ovatis vel ovato-oblongis, utrinque obtusiusculis, biloeularibus, ad septum parum constrietis, hyalinis, vel dilute fuscis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulenden, noch harten Stümpfen von Quercus und Fagus, meist auf dem Hirnschnitt, nicht selten, das ganze Jahr hindurch. 2. M. Aspegrenii (Fr.) }. — Sphaeria Aspegrenii Fr. in Kze. mye. Hft. 2. p. 40, Syst. mye. II. p. 465. — Ascis eylindraceis, stipitatis, $8sporis; sporidiis monostichis, oblongis, utrinque obtusis, 3septatis, ad septa vix constrictis, olivaceis, 12 Mik. long., 4 Mik. erass. Tab. III. Fig. 29. sporid. An faulen, noch festen, zerrissenen Wurzelstrünken von Betula alba, sehr selten, im Frühling. Im Schlosspark zu Johannisberg. 3. M. ovoidea (Fr.) }. — Sphaeria o. Fr. Syst. mye. UI. p. 459. — F. rh. 2249. — Simillima Sphaeria (Teichospora) obducente. Aseis stipitatis, elongatis, 8sporis, 152 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis oblique mono- stichis, lanceolatis, subobliquis, 4—5guttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 5 Mik. crass. In den Rissen berindeter, dürrer Aeste von Quercus, sehr selten, im Som- mer. Auf der Münchau bei Hattenheim. 4. M. papillata nov. sp. — F. rh. 21,6. (unter Sphaeria ovoidea Fr. ?) — Peritheeiis minoribus, confertis, globoso-ovatis, papillatis; aseis stipitatis, elon- 160 gatis, 8sporis, 88 Mik. long., 8Mik. crass.; sporidiis oblongis, Sguttulatis, simpli- cibus, 20 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalinis. An faulem Holz von Quercus, selten, im Frühling. Mühlwiese bei Hat- tenheim. . M. Pulvis pyrius (Pers.) +. — Sphaeria Pulvis pyrius Pers. Syn. P- 6 — F. rh. 937. (unter Sphaeria.) — Ascis oblongis, &sporis; sporidiis mo- nostichis, oblongis, utrinque obtusis, 3septatis, ad septa constrictis, flavis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulen Hölzern, Aesten und alten Rinden, häufig, das ganze Jahr. 6. M. conica nov. sp. — Peritheciis gregariis sparsisve, superficialibus, 1a M.M. crass., obtuso-conicis vel perparum ventricosis ovatisve, ostiolo obtuse, applanato, demum perforato, aterrimis, laevibus; aseis eylindraceis, substipitatis, 8sporis, 124 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis distichis, lanceolatis fusiformibusve, rectis curvatisve, triseptatis, ad septa parum constrietis, hyalinis, 23 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf faulen, entrindeten Aesten von Sambucus racemosa, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher -Wald. Von der vorigen und folgenden bestimmt, durch die anBEe uen Merk- male verschieden. 7. M. subsparsa nov. sp. — Peritheciis aliis in cortieis rimis caespi- tose nidulantibus, aliis in superficie totis liberis, sparsis, solita magnitudine, exacte globosis, nigris, opacis, vertice subtilissime perforatis, cum plica minu-- tissima, subconspieua; asceis cylindraceis, stipitatis, 8sporis; sporidiis oblon- gis, utrinque obtusis, 3septatis, ad septa constrietis, flavis, 12 Mik. long., 4 Mik. erass. Auf der Rinde faulender Aeste von Prunus domestica, sehr selten, im Frühling. Um Oestrich. Von M. Pulvis pyrius, mit der sie, besonders was Schläuche und Sporen betrifit, viel Aehnlichkeit hat, sicherlich verschieden. Die Perithecien sind voll- kommen rund und zeigen am Scheitel nur nl uuosn einer Falte, sodann sind . Sporen und Schläuche constant kleiner. 8. M. vilis (Fr.) . — Sphaeria vilis Fr. Syst. myc. II. p. 466. — FE. rh. 935. (unter Sphaeria.) — Sporidia oblonga, utringue obtusa, 3septata, ad septa constricta, flava. An faulem Holz von Juglans regia, selten, im Herbst. Am Neuhof. — Der Sporenbau hat viel Aehnlichkeit mit M. Pulvis pyrius. 138. Teichospora nor. gen. Perithecia simplieia, subsuperficialia, carbonacea, dura, globosa, antice in collum breve attenuata. Asci cylindracei oblongive, 8spori. Sporidia oblonga, utrin- que obtusa, 4—Sseptata muriformiaque, flava. Conidia Torulam exhibentia. Pycnidia plerumque stylosporis simplieibus, ovatis oblongisve, triseptatis, fuscis. Typ. T. trabicola. Harte, faule Hölzer bewohnend. 161 1. T. Morthieri nor. sp. — Peritheciis gregariis, e maximis, fere 1 Milhi- metrum diametr., primo sub epidermide nidulantibus, demum liberis, globosis, atris, ostielo lato-conico, obtuso, perforato; ascis stipitatis, cylindraceis, 8sporis; sporidiis monostichis, oblongis, utrinque obtusis, 7septatis muriformibusque, medio constrictis, flavis, 32 Mik. long., 11 Mik. crass. An dürren Zweigen von Lonicera coerulea, wie es scheint sehr selten, im Frühling. Bei Neuchatel von Morthier entdeckt. 2. T. obducens (Fi. pr. p.) 1. — Sphaeria obducens (Fr. pr. p.) Tul. S. F. C. II. p. 245. e. ic. — F. rh. 2024. — Sporidiis oblongo-ovatis, utrinque obtusis, medio constrietis, muriforme multiseptatis, flavis. An faulenden, entrindeten Aesten von Fraxinus excels., nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 3. T. brevirostris + — 1. Fungus pyenidium. Phoma ovisper- mum f. — F. rh. 1946. — Peritheciis sparsis, subliberis, punctiformibus, parum compressis, hemisphaerieis, atris, ostiolis subtilissimis, compressis; stylosporis ova- tis, simplieibus, 7 Mik. long., 4 Mik. crass., flavis. — An trockenem Tannenholz, selten, im Herbst. Um Oestrich. — Il. Fungus ascophorus. Sphaeria brevi- rostris Fr. Syst. myc. II. p. 474. — F. rh. 1580. — Aseis cylindraceis, sporidia 8, monosticha, Öseptata muriformiaque, ovato-oblonga, flava inclu- dentibus. ’ An faulem Holz von Pinus, selten, im Frühling. Um Oestrich. 4. T. dura +}. — F. rh. 2027. (unter Sphaeria.) — Peritheeiis minutis, gregariis , semiimmersis, erumpentibus,, globosis, sed vertice planis, atris, ostio- lis papillatis, perforatis; ascis sessilibus, ovato-oblongis, 8sporis, 88 Mik. long., 28 Mik. crass.; sporidiis distichis, ovato-oblongis, 4septatis, muriformibus, hyalinis, 26 Mik. long., 12 Mik. crass. Auf hartem, faulendem Holz von Quercus, selten, im Sommer. In meinem Garten. 5. T. trabicola nov. sp. — I. Fungus eonidiophorus. Torula antiqua Cd. 1. ec. II. Tab. IX. Fig. 40. — F. rh. 60. — Conidiis 2—4meris, concatenatis, globosis, opaco-fuscis, 8—9 Mik. diam. — An faulenden Eichen- pfählen, häufig, im Herbst. — II. Fungus pyenidium. Peritheciis gregarüs, erumpentibus, globosis, majusculis, obtusis, nigris, ostiolo obsoleto; stylosporis oblongis, utrinque obtusis, quandoque curvatis, triseptatis, fuseis, 14 Mik. long., 4 Mik. crass. — In Gesellschaft mit dem Conidienpilz. — Ill. Fungus as- cophorus. Peritheeiis gregariis, fungi pyenidii magnitudine formaque, sed distinete papillatis perforatisque, quandoque in collum breve, obtusum , conicum attenuatis, pulverulento-nigris; ascis cylindraceis, 8sporis; sporidiis oblique mono- stichis, oblongo-ovatis, plerumque triseptatis muriformibusque, fuscis, 15—16 Mik. long., 7—8 Mik. erass. — Auf eichenen Weinbergspfählen, nicht selten, im Winter. 139. Trematosphaeria nor. gen. Perithecia simplicia, carbonacea, dura, superficialia vel subsuperficialia, demum Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXW. 11 162 perforata, conica globosave. Asci octospori. Sporidia 2—4cellularia, hyalina coloratave. Conidia spermatiaque ignota. Ad Pertusas Fr. pertinent. Harte Hölzer und harte Rinden bewohnend. 1. T. pertusa (Pers.) +. — Sphaeria pertusa Pers. Syn. p. 13. — F. rh. 931. (unter Sphaeria.) — Sporidia oblonga, utrinque attenuata, saepe curvata, 1—2septata, fusca. An hartem, dürrem Holz von Carpinus Bet., selten, im Herbst. Bei Mappen. 2. T. picastra (Fr.) }. — Sphaeria picastra Fr. Syst. myc. II. p. 463. — Peritheciis majusculis, semi innatis, subeompressis, lignum albantibus, obtusis, minute papillatis, perforatis; aseis amplis, tunica crassa, oblongis, Ssporis; spori- diis oblongis, vel oblongo-clavatis, utringue obtusis, 3septatis, 24 Mik. long., 8 Mik. crass., hyalinis. An faulem, noch festem Tannenholz, im Frühling. Von Morthier im Jura gesammelt. 3. T. applanata (Fr.) +. — Sphaeria applanata Fr. Syst. mye. II. p. 463. — F. rh. 932. (unter Sphaeria.) — Ascos nondum inveni; sporidis oblongis, inaequaliter didymis, loculo superiori minori, obtuso, loculo inferiori ma- jori, ventricoso, acuminato, fuseis, 24 Mik. long., 8 Mik. crass. An festem, faulem Holz von Quercus, nicht selten, das ganze Jahr hin- durch. 4. T. seminuda (Pers.) f. — Sphaeria seminuda Pers. Syn. p. 70. — Ascis cylindraceis, valde elongatis, 8sporis; sporidiis monostichjs, ovatis oblongisve, antice obtusis, crassioribus, basi attenuatis, 3septatis, ad septa constrietis, fuscis, 14 Mik. long., 6 Mik. crass. An festem, dürrem Holz von Fagus, unter dessen weissgewordenen Fasern die Perithecien halb verborgen sind, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 5. T. corticola nov. sp. — Peritheciis gregariis, plerumque semiimmer- sis, 1/ M.M. latis, basi rotundatis, parte liberata obtuso-conica, atris, perforatis, sed papilla deficienti; ascis elongatis, substipitatis, 8Ssporis, 100—170 Mik. long., 18 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, lanceolato-fusiformibus, subeurvatis, triseptatis, loculo subultimo crassiori, ad septa constrietis, 38 Mik. long., 5 Mik. crass., hyalinis. Auf alter Rinde von Ulmus campestris, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim . 6. T. subferruginea Fekl. F. rh. 2167. (unter Sphaeria.) — Perithe- eils gregariis sparsisve, plerumque semiimmersis, t/s M.M. latis, globosis, apice conicis, pulveraceo-ferrugineis, ostiolis obtusis, perforatis, atris; aseis elongatis, substipitatis, 98 Mik. long.. 12 Mik. crass., 8sporis; sporidiis monostichis vel sub- distichis, elliptieis, triseptatis, loculis uniguttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 8 Mik. erass.; paraphysibus filiformibus.. Tab. II. Fig. 42. a. b. An entrindeten, faulen Aesten von Quercus, sehr selten, im Frühling. Im Öestricher Wald (Aepfelbach). 163 7. T. eryptarum nor. spec. — Peritheciis sparsis gregariisve, e majori- bus, 1 M.M. latis, subsuperficialibus, globosis, opaeo-nigris, ostiolo brevi, eylin- draceo, nitido, perforato; aseis cylindraceis, longissimis, 8sporis; sporidiis mono- stichis, inaequilateraliter lato-fusiformibus, hyalinis, triseptatis, 26 Mik. long., 8 Mik. crass.. Tab. II. Fig. 52. Auf faulem Eichenholz in einem Bergwerke bei Hattenheim, sehr selten, im Winter. Der vorigen nahe stehend. 140. Caryospora Nitschke (ined.) Mit 2fachem Generationswechsel. 1. C. putaminum (Schw.) }. — Sphaeria p. Schw. in Fr. Syst. myc. I. p. 461. — F. rh. 998. Fungus spermogonium est. — Spermatiis minutissimis, eylindraceis, oscillantibus. An faulender Kernschale von Zwetschen, selten, im Frühling. In mei- nem Garten. Die Schlauchform fand ich noch nicht. 2. C. callicarpa (Curr.) Nke. in litt. — Sphaeria c. Curr. (sec. Nke.) — F. rh. 1813. — Ascis ovato-clavatis, amplis, Ssporis; sporidiis omnium Sphae- riacearum maximis, 92 Mik. long., 40 Mik. crass., ovato-oblongis, inaequilate- ralibus, uniseptatis, immaturis ad septum constrietis, flavis, maturis non con- strietis, omnino opacis, utrinque in apices, pallidiores, contrario-curvatos attenua- tis.,) Tab. III. Fig. 9. a. b. An faulem, auf feuchtem Boden liegendem Holz von Quercus, sehr selten, im Herbst. Im Walde bei Grossgerau. 141. Crotonocarpia nor. gen. Perithecia solitaria, carbonacea, globosa, corrugato-tubereulata, nigra, ostiolo minuto, papillato. Asci stipitati, oblongi, sporidia 8, monosticha, ovata, 3sep- tata, septis longitudinalibus, medio constrieta, fusca includentes. Bisher bloss die Schlauchform bekannt. 1. €. moriformis nov. sp. — Peritheciis gregariis, majuseulis, globosis, corrugato-tubereulatis, atris, nueleo albo, ostiolo minuto, perforato; aseis stipitatis, oblongis, 128 Mik. long.; sporidiis monostichis, ovatis, Sseptatis muriformibusque, fuseis, 30 Mik. long., 14 Mik. crass. An faulen Ranken von Rubus Idaeus, sehr selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald (Rabenkopf). Der Bertsia moriformis äusserlich sehr ähnlich. 142. Ohleria +. *) Perithecia carbonacea, in stromate tenui insidentia, basi bysso tenui, demum evanescenti cineta, pertusa. Asci elongati, stipitati, Sspori. Paraphyses simplices, filiformes. Sporidia disticha, oblonga, quadrilocularia, ad articulos constricta, *) Secundum Amicissimum, Dom. Henr. Ohler, Francofurtensem, Ir 164 demum (saepe in ascis) in artieulos biloculares secedentia, colorata. Sphaeriis pertusis Fr. adnumeranda est, Bisher bloss Schlauchfrüchte bekannt. 1. 0. modesta Fekl. — F. ıh. 2173. — Peritheciis gregariis, e stro- mate tenuissimo, nigro emersis, ovatis, antice conicis, cum plieis lateralibus dis- tinctis, opaeis, nigris, pertusis, seminis Papaveris magnitudine; ascis elongatis, stipitatis, 8sporis, 112 Mik. long.; sporidiis subdistichis, oblongis, loculis inter- mediis parum crassioribus, flavis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass.; paraphysibus asci parum longioribus, multiguttulatis. Tab. III. Fig. 8. a.ıbr c..d.ze. An entrindeten, faulenden Wurzeln von Fagus sylvatica, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Aepfelbach). 2. 0. rugulosa nov. sp. — Peritheciis stromate tenuissimo effuso adna- tis, gregariis, Sphaeria Pulvere pyrio duplo majoribus, globosis, ruguloso-tubereu- latis, atris, ostiolo minutissimo, papillato, demum perforato; ascis cylindraceis, stipitatis, 8sporis; sporidiis submonostichis, oblongis, 3septatis, ad septa con- strietis, medio demum decedentibus, flavis, 14 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulem Holz von Carpinus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 143. Bertia Fries S. v. Se. p- 995. Bisher nur die Schlauchform bekannt. 1. B. moriformis (Tode) d. Ntrs. in Bot. J. ital. — Sphaeria m. Tode Meckl. 2. p. 22. e. ic. — F. rh. 999. — Ascis stipitatis, lanceolatis, 8sporis; sporidiis inordinatis, fusiformibus, curvatis, uniseptatis, hyalinis, 38 Mik. long., 6 Mik. cerass.. An verschiedenen, faulenden Aesten, Stengeln grösserer Kräuter, auch auf anderen grösseren Kernpilzen schmarotzend, häufig, im Frühling. Das septum der Sporen scheint mir aber ein wnächtes zu sein, und zwar nur eine Theilung des Sporeninhalts, welche meistens, aber nicht immer, in der Mitte der Spore stattfindet. 144. Bombardia Fries $. v. Se. p. 389. Nur die Schlauchfrucht bekannt. 1. B. fasciculata Fr. ı. c. pP: 389. — Sphaeria Bombarda Batsch. Cont. I. p. 271. e. ie. — F. rh. 940. — Ascis longissime stipitatis, stipite fili- formi, parte sporifera duplo longiori, Ssporis, pars sporifer. 144 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis cylindraceis, utringue obtusis, vermieularibus, simplieibus, hyalinis, 44 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulen Stümpfen von Carpinus Betulus, selten, im ulliog Im Grei- fenglauer Wald unterhalb Mappen. B. COMPOSITI. «. Cueurbitarieae f. Typus: Cueurbitaria. 145. Nitschkia Otth. ined. 1. N. Fuckelii Nke. in litt. — Fungus ascophorus. (Sphaeria eupu- laris Fr. Syst. myc. II. p. 416. — Sph. (Cucurbitaria) e. Fr. 8. v. Sc. p. 391. — Sph. c. Pers. Syn. p. 53. i. ie. ??) — F. rh. 968. (unter Cucurbitaria.) — Ascis eylindraceis, stipitatis, Ssporis, 40 Mik. long.; sporidiis distichis, eylin- draceis, curvatis, utrinque obtusis et uniguttulatis, hyalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. erass. Tab. III. Fig. 1. a. ascus, b. sporidium. An dürren, berindeten Aesten von Acer Pseudoplatanus, Prunus Mahaleb und Carpinus Betul., nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. Sehr häufig wird diese mit N. tristis f. und zwar mit der Form ohne Subi- culum, verwechselt. N. Fuckelii unterscheidet sich aber, ausser durch Schläuche und Sporen von N. tristis, durch die halb so grossen, viel feiner rauhen und nicht so tief schwarzen, sondern dunkelbraunen Perithecien. Hierher gehört sicherlich als Conidienpilz jenes Fusarium, welches man öfter auf Carpinus und Acer auf ersterem mit Stilbospora angustata auf letzterem mit Stegonosporium pyriforme gemischt findet. Die Conidien sind sehr gross, rüben- förmig, gekrümmt, vielfächerig, wasserhell. Für sich konnte ich dieses Fusarium noch nicht auffinden. 2. N. tristis (Pers.) }. — Sphaeria tristis Pers. Syn. p. 87. — Non Sph. t. Tode, ad Chaetosphaerias pert. — Sph. cupularis Autor. plurim. (non Fr.) — Rbh. F. eur. 632. — F. rh. 947. — Aseis stipitatis, oblongis, 24 Mik. long.; sporidiis faretis, eylindraceis, vix curvatis, triguttulatis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. Tab. Ill. Fig. 2. a. b. An verschiedenen faulenden Aesten und Rinden z. B. von Corylus, Sambu- eus, Carpinus ete. häufig, im Frühling. 3. N. exilis (Alb. & Schw.) }. — Sphaeria exilis Alb. & Schw. C. p. 44. T. 9. F. 4. — F. rh. 2023. — Peritheeiis globosis, mox cupulariformibus, atris, villo tenui, effuso, candido insidentibus (!), 148 Mik. diametr., pilis perithecii concoloribus, acuminatis, 56 Mik. long.; asceis anguste elongato-elliptieis, 8sporis, 32 Mik. long., 4—5 Mik. crass.; sporidiis faretis, cylindraceis, curvatis, 10 Mik. long., ca. 2 Mik. crass., simplieibus, hyalinis. Im Lasch’schen Herbarium liegt dieser Pilz als Peziza aterrima Lsch. Der obige Pilz stimmt genau mit Originalexemplaren von Sph. exilis Alb. & Schw. im Kunze'schen Herbar. An faulenden Nadeln von Pinus sylvestris, selten, im Frühling. Im Johannis- berger Schlosswald. Einmal fand ich auch dieselbe auf dürren Ranken von Rubus caesius, bei Oestrich, an der Heimbach und auf faulem Holz von Populus tremula, an der Aepfelbach im Oestricher Wald, letzteres das Substrat, worauf diese schöne Sphärie zuerst von Alb. & Schw. gefunden wurde. Ausser letzterem Autor und Lasch, scheint mir dieselbe von Niemand wie- der gefunden worden zu sein. Beide und alle späteren Untersucher haben den zarten, weissen Filz, worauf die Perithecien sitzen, übersehen. Es fehlt dieser Filz aber auf keinem der oben angegebenen Substrate, auch nicht auf den Tannennadeln. Sporocadus exilis Cd. Ic. IV. Fig. 110. ist ein anderer Pilz! 166 146. Helminthosphaeria nov. gen. Perithecia tomento denso insidentia, demum libera, globosa ovatave, minu- tissime papillata, totum pilis fuseis tecta, pilis Helminthosporium referentibus, apice conidiiferis. Conidia oblonga, utrinque obtusissima, didyma subopaco-fusca. Endosporae in asco stipitato, cylindraceo, oblique monostichae, oblongo-lanceolatae, 2guttulatae, simplices, fuscae. 1. H. Clavariae (Tul.) }. — Pleospora Cl. Tul. S. F. €. II. p. 271. c. ie. (Fungus integer.) — Sphaeria Cl. Awd. in Rbh. F. eur. 252. a. u. b. (Fungus ascophorus.) — Auf abgestorbener Clavaria grisea, selten, im Herbst. Bei Mappen. Mit den Conidien. Ich war genöthigt diesen bis jetzt noch einzig in seiner Art dastehenden Pilz, zur eignen Gattung zu erheben, am allerwenigsten bin ich aber mit Tul. l. c. einverstanden, da er mit Pleospora, nach meiner Ansicht, keine natürliche Verwandtschaft hat, vielmehr bin ich überzeugt, dass ihm hier seine richtige Verwandtschaftsstelle angewiesen ist. 147. Chaetosphaeria (Tulasne S. F. C. II. p. 252.) }. Bisher nur die Conidien und Schlauchfrüchte bekannt. Die sonst kahlen Perithecien sitzen auf einer dicht filzigen Unterlage. Besonders charakteristisch sind die unten beschriebenen und abgebildeten Endosporen. 1. ©. phaeostroma +}. — F. rh. 2040. I. u. II. — I. Fungus coni- diophorus. Conidiis in subiculi hypharum apieibus, oblongis, biseptatis, atro- fuscis, 28 Mik. long., 14 Mik. crass. — Il. Fungus ascophorus. Sphaeria tristis Tode Meckl. 2. p. 9. T. 9. F. 67. — Sph. phaeostroma Mont. Syllog. p. 226. — Rbh. F. eur. 51. — Sporidiis cylindraceis, curvatis, triseptatis, loculis binis intermediis majoribus, fuscis, uniguttulatis, ultimis hyalinis, 23 Mik. long., 6 Mik. crass.. Tab. Il. Fig. 40. An berindeten, dürren Aesten von Prunus spinosa, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald, an der Aepfelbach. 2. ©. fusca Fekl. — F. rh. 2041. I. u. II. — I Fungus conidio- phorus. Cladotrichum polysporum Cord. Ic. IV. Tab. VI. Fig. 83. — I. Fun- gus ascophorus. Ab antecedente differt: Peritheciis parum minoribus, siceis maxima parte cupuliformibus (in antecedente semper globosa sunt), villo breviori, fusco. Asci et sporidia non diversa sunt. I. u. II. gemeinschaftlich an faulenden Stümpfen von Acer, sehr selten, im Frühling. Im Schlosspark zu Biebrich. 148. Gibbera (Fries 8. v. Sc. p. 402.) }. Fr. 1. c. bezeichnet die Peritheeien als astoma; ich finde aber bei allen Fries’schen Species eine deutliche papillenföormige Mündung. Von vielen Gliedern sind neben den Schlauchformen Conidien, Spermatien, Stylosporen und Macrostylo- sporen bekannt. Ueber die Zusammengehörigkeit der Conidienpilze zu den betr. Schlauchpilzen, kann wohl kein Zweifel gehegt werden. 1. @. acervalis 4. — ı. Fungus spermogonium. Peritheciis eaespi- 167 tosis, triplo minoribus quam perithec. ascophor., fuscis; spermatiis minutissimis, cylindraceis, oseillantiiu. — U. Fungus ascophorus. Sphaeria acervalis Moug. in Fr. Elench. II. p. 83. — F. rh. 2043. I. u. I. — Ascis oblongis, sessi- libus, Ssporis, 76 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis faretis, oblongo-ovatis, 3septatis, reetis, hyalinis, 18 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. IV. Big. 8. sporidium. An dürren, berindeten Aestchen von Salix Caprea, sehr selten, im Herbst. Unterhalb dem Boss bei Eberbach. 2. @. Evonymi nov. sp. — 1. Fungus conidiophorus. Gelatina absque omni receptaculo, in corticis superficie effusa, sicca fascieulata, rosea; coni- diis numerosis, in gelatina filamentosa dispersis, plerumque elliptieis, obovatis ovatisve, 1—3septatis, demum in artieulos secedentibus et germinatione caudatis, hyalinis, magnitudine valde varia, plerumque ut ascosperae. — U. Fungus sper- mogonium. Peritheciis minutissimis in acervulos subglobosos lineam latos dense eongestis, ovatis, nitidis, atro-fuseis; spermatlis minutissimis, eylindraceis, oscillanti- bus. — IH. Fungus pyenidium. Peritheeiis eorum F. ascophori magnitudine, caespitosis, laevibus, astomis, ovatis; stylosporis in gelatina rosea expulsis, oblongis, 1—4septatis, quandoque ad septa constrietis, hyalinis, 20—24 Mik, long., 6 Mik. erass. — IV. Fungus ascophorus. Peritheciis caespitosis, atro-fuseis, globosis, subtiliter granulosis, papillatis, demum evacuatis ceupularibusque; ascis oblongo- ovatis, 8sporis, 64 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidis distichis, oblongis, utrinque obtusis, 3septatis, hyalinis, 20 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 9. a. coni- dia, b. stylosporae, c. ascospora. 1., II, IH. u. IV. gemeinschaftlich an fauler Rinde von Evonymus europ., sehr selten, im Frühling. Um Vollrads. 3. @. pulicaris }. — I. Fungus conidiophorus. Fusarium sambu- einum }. — F. rh. 211. — Tubereulis minutis, carneis, demum expallescentibus, rotundatis elliptieisve, primo epidermide tectis, dein liberis; conidiis in hypharum apieibus, fusiformibus, utrinque apieulatis, curvatis, triseptatis, 24 Mik. long., 6 Mik, crass., hyalinis. Tab. I. Fig. 40. — An trockenen, einjährigen Trieben von Sambucus nigra, häufig, im Winter. — II. Fungus ascophorus. G. pulicaris Fr. $. v. Sc. p. 402. — Sphaeria p. Fr. Syst. mye. II. p. 417. — F. rh. 789. — Ascis oblongis, sessilibus, &sporis, 72 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis di- stichis, ovato-lanceolatis, perparum curvatis, triseptatis, dilutissime Navis, 18 Mik. long., 8 Mik. crass. — Macrostylosporis (?) in peritheeiis immaturis, oblongo-fusi- formibus, curvatis, 3septatis, ad septa constrietis, hyalinis, 26 Mik. long., 6 Mik. crass., plerumque germinantibus. An trockenen Aesten von Sambucus nigra und besonders racemosa, häufig, im Herbst. - 4. G. baccata }. — I. Fungus conidiophorus. Fusarium lateri- tium Nees. Syst. p. 31. Tab. 26. — F. rh. 210. — Conidiis elongato-fusiformi- bus, eurvatis, utrinque acuminatis, 3—5septatis, hyalinis. — An der Rinde faulen- der Aeste von Robinia Pseudacaeia, häufig, im Herbst. — U. Fungus asco- phorus. Sphaeria b. Wlir. Fl. crypt. UI. p. 838. — Ascis oblongo-elavatis, stipitatis, Ssporis, 68 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongo- 168 ovatis, triseptatis, dilutissime flavis, 16 Mik. long., 8 Mik. erass. — An trocke- nen Aesten von Robinia Pseudacacia, selten, im Winter. Auf der Münchau bei Hattenheim. Die Perithecien erscheinen auf demselben Mutterboden des Conidien tragen- den Pilzes. 2 5. 6. Saubineti +. — I. Fungus conidiophorus. Fusarium roseum Lk. Obs. I. p. 8. — F. rh. 208. — An faulenden Stengeln und Wurzeln, besonders von Medicago sativa, nicht selten, im Winter. Bei Oestrich. — II. Fungus ascophorus. Gibbera Saubinetii Mnt. Syll. p. 252. — F. rh. 2046. (u. 976. unter Cucurbitaria flacca. ?) — Ascos nondum vidi; sporidiis (vel macrostylosporis ?) oblongo-fusiformibus, curvatis, 3septatis, ad septa constrictis, hyalinis, 26 Mik. long., 6 Mik. crass., quandogue germinantibus. An verschiedenen faulenden Kräuterstengeln, besonders des Kopfkohls,. nicht selten, im Frühling. 6. G. Aacca (Wlir.) +. — Sphaeria fl. Wlir. Fl. crypt. I. p. 838. (in Dulcamara.) — F. rh. 976. (unter Cucurbitaria.) — An dürren, berindeten Ran- ken von Solanum Dulcamara, nicht selten, im Herbst. - Wohl kaum von G. pulicaris verschieden. 7. &. Mori ;. — Botryosphaeria moricola de Ntrs. Sfer. it. Nr. 91. ? — Peritheciis caespitosis, erumpentibus, media magnitudine, globosis, vertice coni- cis, laevibus, atris, papillatis; ascis oblongis, 8sporis; sporidiis ovato-oblongis, rec- tis, 2—3septatis, hyalinis, 13 Mik. long., 6 Mik. crass. An dürren, berindeten Aesten von Morus alba, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. Die Sporen neigen sehr ins Eiförmige, während sie bei den übrigen Arten dieser Gattung mehr länglich sind. 8. G. Vaccinii (Sow.) Fr. 8. v. Se. p. 402. — Sphaeria V. Sow. T. 373. F. 2. — F. rh. 1757. — Aseis cylindraceis, oblique stipitatis, Ssporis; sporidüs oblique monostichis, oblongo-ovatis, utrinque attenuatis, uniseptatis, dilutissime flavis, 16 Mik. long., 7 Mik. crass. An abgestorbenen und noch lebenden Stengeln von Vaceinium Vitis Idaea, nicht selten, im Sommer. Im Fichtelgebirg. 149. Gibberidea nor. gen. Mit 4—5fachem Generationswechsel. Gattungscharakter der, der folgenden, bis jetzt einzigen Art. 1. @. Visci nor. sp. — I. Fungus microstylosporiferus. Diplo- dia Visei Fr. S. v. Sc. p. 417. — Sphaeria Visei DC. Fl. fr. VI. 146. — Sphae- ria atrovirens Alb. & Schw.1.c.p.48. Tab. II. Fig. 1.— F. rh. 528. — Microstylo- sporis ovatis, didymis, rarius simplieibus, minutis, fuseis, magnitudine valde varia. — An dürren, berindeten Aestchen und Blättern von Viscum album, nicht sel- ten, im Frühling. Um Oestrich. — II. Fungus gigastylosporiferus. Ceutho- spora Visci Sollm. in Hedw. II. Nr. 19. Tab. XIII. — Rbh. F. eur. 651.—F. rh. 1725. — Gigastylosporis valde variis, aliis oblongis, utrinque obtusissimis, simpli- 169 cibus, maximis, 52 Mik. long., 24 Mik. crass., flavo-virentibus (Ceuthosporae Visci Sollm.); aliis oblongo-ovatis, 3septatis septo longitudinalique, magnitudine valde varia, 16—24 Mik. long., 8—10 Mik. erass., atro-fuseis. — Wie die vorige Form, aber seltner. Im Jura. (Morthier.) — III. Fungus macrostylosporiferus, spermatiisque commixtus. Peritheciis ut F. ascophori (vide infra); macro- stylosporis oblongis, subfusiformibus, reetis curvatisve, plerumque 7septatis, raro septo longitudinali, sub medio arete constrietis, pallide flavis, 32 Mik. long., 6 Mik. erass., quandoque stipitibus longis adhuc adhaerentibus; spermatiis eylin- draceo-ovatis, rectis, hyalinis, ca. 6 Mik. long. — IV. Fungus ascophorus. Peritheciis liberis, caespitosis, in stromate spurio dense dispositis, majusculis, glo- bosis, aterrimis, ostiolis papillatis, demum distinete perforatis; aseis stipitatis, oblongis, Ssporis, 114 Mik. long., 14 Mik. crass.; . sporidiis distichis, macrostylo- sporis similibus, nee non 6septatis, 33 Mik. long., 7 Mik. erass.; loculis distincte uniguttulatis, septo longitudinali semper defieiente, obscuriore coloratis. Tab. V1. Fig. 17. a. microstylospor., b. gigastylospor., c. macrostylospor., d. ascospor. Die Schlauchform und Macrostylosporenform auf denselben Räschen, in fast gleichen Perithecien, letztere in den jüngeren, noch nicht durchbohrten. An dürren Aestehen von Viscum album, von Morthier im Jura, Ende Mai, wie es scheint, aber nur einmal aufgefunden! So stehen die Sachen mit diesem, in seiner Sporenbildung, so vielgestal- tigen Pilze! Nach langem Untersuchen der verschiedenen Stadien, von den ver- schiedensten Fundorten, gelangte ich zu dem wohlbegründeten Schlusse der Zu- sammengehörigkeit aller derselben. Ja, ich untersuchte Perithecien, wo Miero-, Giga- und Macrostylosporen alle zusammen vorkamen! Die seltenste von allen diesen Stadien ist jedenfalls die Schlauchform und wäre es zu wünschen, wenn Morthier davon noch mehr auffände, um ihn in mei- nen Fung. rh. ausgeben zu können. 150. Otthia Nke. in litt. Perithecia ascophora caespitosa dense gregariaque, carbonacea, papillata, plerumque globosa, vel globoso-conica. Endosporae, uni-raro 2septatae. Stylosporae didymae, fuscae (Diplodia). Quandoque macrostylosporae 2—3septatae muriformes- que adsunt. Diplodiospora f. in Schedis. 1. ©. Rosae +. — I. Fungus pyenophorus. Diplodia Rosarum Fr. S. v. Sc. p. 417. — Sphaeria spurca Wlir. Fl. erypt. II. 780. — F. rh. 1564. — I. Fungus ascophorus. — F. rh. 2025. (unter Sphaeria Diplodia Fekl. & Ntschke.) — Peritheciis caespitosis, globosis irregularibusve, nigris, opaeis, minu- tissime papillatis; aseis cylindraceis, 224 Mik. long., 8sporis; sporidiis mono- stichis, ovato-oblongis, utrinque obtusis, didymis, fuseis, 23 Mik. long., 15 Mik. erass. I. an dürren Aestchen, II. an mehr faulen Aesten von Rosa canina, I, häufig, II. sehr selten, I. im Frühling, Il. im Winter. Letztere bei Vollrads. 2. 0. Pruni nov. sp. — I. Fungus pyenophorus. Diplodia Pruni f. — F. rh. 1710. — Peritheeiis tectis, 5—Saggregatis et epidermidem demum fissam pustulatim inflantibus, globosis, atris, papillatis; stylosporis oblongis, fuseis. 170 — An trockenen Aesten von Prunus Armeniaca, spinosa und domestica, nicht sel- ten, im Frühling. — U. Fungus ascophorus. Peritheciis gregariis, transver- sim erumpentibus, demum liberis, media magnitudine, ovatis, nigris, opacis, collo brevi, conieo-eylindraceo, obtuso, quandoque oblique truncato, perforato; aseis elongatis, stipitatis, octosporis; sporidiis monostichis (?), ovato-oblongis, didymis, medio parum constrietis, atro-fuscis, 24 Mik. long., 12 Mik. crass. An dürren, berindeten Aesten von Prunus spinosa, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 3. 0. populina +. — I. Fungus pycnophorus. Diplodia populina }. ined. — Peritheciis gregariis, tectis, demum per epidermidem fissam erumpenti- bus, majusculis, applanatis, papillatis; stylosporis didymis, oblongis ovatisve, fuseis, magnitudine varia. — Die dürren Aeste von Populus pyramidalis u. nigra oft ganz umgebend, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. — U. Fungns ascophorus. Sphaeria populina Pers. Obs. 2. p. 67. e. ie. — Cu- eurbitaria p. Fr. S. v. Sc. p. 390. — F. rh. 966. — Ascis cylindraceis, stipitatis; sporidiis monostichis, didymis, pallide fuscis. An berindeten und entrindeten, dürren Aesten von Populus pyramidalis, sel- ten, im Herbst. Im Park Reichartshausen. 4. O. Spiraeae +. — I. Fungus ascophorus. F.rh. 975 (unter Cu- curbitaria). Peritheciis gregariis caespitosisve, erumpentibus, saepe confluentibus, globosis, in collum conicum eylindraceumve, obtusum, perforatum, perithecium subaequans attenuatis, demum depressis, subtiliter rugulosis, fusco-atris; ascis eylindraceis, stipitatis, 8sporis; sporidiis didymis, ovato-oblongis, fuscis. An dürren Aesten von Spiraea opulifolia, selten, im Winter. Im Schloss- park Reichartshausen. 5. ©. urceolata nov. sp. — Fungus ascophorus. — Peritheciis gre- gariis caespitosisve, majusculis, urceolatis, basi globosis, collo crasso, obtuso, retror- sum parum dilatato, perithecio triplo breviore, rarius collo cylindraceo, obtuso, atris, subtilissime retieulatis; ascis stipitatis, cylindraceis, Ssporis; sporidiis mono- stichis, ovatis vel ovato-oblongis, didymis, medio constrietis, magnitudine yaria, plerumque 24 Mik. long., 16—18 Mik. crass., fuseis. Macrostylosporis in eodem perithecio, oblongis, 2—3septatis muriformibusque, fuseis. In Hecken um Winkel. NB. Da die oben als Endosporen beschriebenen Sporen so ungleich in der Grösse sind, was sehr selten vorkommt, so vermuthe ich, dass neben den Schlauchsporen noch freie Stylosporen vorhanden sind. 6. O. Quercus nov. sp. — I. Fungus pyenidium. Diplodia Quer- cus f. — F. rh. 534.1. u. II. — Peritheciis caespitosis, confluentibus, primo tectis, dein liberis, maximis, hemisphaerieis, punetulato-scabris, atris; ostiolis minutis, pa- pillaeformibus; stylosporis oblongis, guttulatis, fuscis, 30 Mik. long., 10 Mik. crass. — An dürren Aesten von Quercus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Walde — II. Fungus ascophorus. Peritheciis ut pyenidia, ostiolis vero longioribus, cylindraceis; ascis amplis, stipitatis, subelavatis, tunica crassa, 96 Mik. long. (pars sporifer.), 24 Mik. cerass.; sporidiis octonis, inordinatis, oblongis, con- tinuis 1—2septatisve, guttulatis, fuseis, 32 Mik. long., 12 Mik. crass. Auf denselben etwas älteren Räschen der Pyenidienform gelang es mir end- lich von diesem ausgezeichneten Pilz die Schlauchform aufzufinden. 151. Cucurbitula nor. gen. Peritheeia stylosporifera in cortice transversim erumpentia, dense caespitosa eonfluentiaque, stromati insidentia (?), atra, rugulosa, subpapillata, minuta. Stylo- sporae, Diplodiae evolutione, plerumque ovatae, utrinque attenuataeve, plerumque monoplastae, uniguttulatae, rarius didymae et rarissime biseptatae, fuscae. Perithe- cia ascophora etiam transversim erumpentia, sed magis superficialia, caespites densos, subglobosos, 1—2lineam latos formantia, rugulosa, nigerrima, ovata, demum per- forata. Asci stipitati, cylindracei, 8spori. Paraphyses filiformes, simpliees. Sporidia monosticha, ovata, monoplasta, 2—Sguttulata, fusca. 1. C. conglobata +. —I.Fungus pycnophorus. Stylosporis 12—15 Mik. long., 5—6 Mik. erass. — Die Peritheeien sind meistens noch von der läng- lich, quer gerissenen Rindenoberhaut eingeschlossen. An dürren Aestchen von Be- tula alba, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. — II. Fungus asco- phorus. Sphaeria c. Fr. Syst. myc. II. p. 414. (?) Ascis 96 Mik. long., 8 Mik. erass.; sporidiis 12 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 7. a. ascus, b. asco- spora, c. stylosporae. An abgelöster faulender Rinde von Betula alba, sehr selten, im Frühling. Am Frankensteiner Kopf im Mittelheimer Wald. Ich glaube mit allem Recht diesen ausgezeichneten Pilz zu einer neuen Gat- tung erheben zu dürfen. Unzweifelhaft ist hier die Zusammengehörigkeit beider Frutificationsstadien. Ötth. & Nke. scheinen, nach brieflichen Mittheilungen, einen anderen Pyre- nomyceten für die ächte Sph. conglobata Fr. zu halten, mit wasserhellen, eylind- rischen, gekrümmten und einzelligen Sporen, ich habe desshalb, weil mir Fries’sche Originalexemplare mangeln, bei obiger Citation ein (?) gemacht. 152. Cucurbitaria (Fries) Tul. 1. e. }. Hier kommen Conidien, Spermatien, Stylosporen, Macrostylosporen und Schlauchsporen vor. Die Schlauchsporen sind in der Regel mauerförmig und gelb oder braun gefärbt. 1. C. protracta +. — I. Fungus pycuidium. Diplodia Aceris }. — D. subtecta Fr. S. v. Sc. p. 417. (?) — F. rh. 1712. — Peritheciis sparsis, seriatis, tectis, globosis, atıis, ostiolis papillatis, epidermidem demum perforantibus; stylosporis oblongis, didymis, fuseis. — Il. Fungus ascophorus. Cucurbitaria protracta f. — An Sphaeria pr. Nees Syst. p. 297. Fig. 322.?— F. rh. 909 (in addend.) — Peri- theciis seriatis, tectis, in cortieis rimis nidulantibus, globosis, atris, ostiolis papil- latis, obtusis, prominulis, atris; ascis cylindraceis, stipitatis, membrana crassa, 8sporis, 144 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis monostichis, oblongis, inaequali- bus, 3septatis, septis 1—2 longitudinalibus, medio constrictis, fHavis, 18 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 10. a. ascospor., b. stylospor. I. u. II. an dürren Aesten von Acer campestris, nicht selten, im Herbst. Bei Oestrich und Hallgarten. 172 2. G. acerina nov. sp. — I. Fungus conidiophorus. Phragmotrichum acerinum Fr. 8. v. Sc. p. 474. — F. rh. 1514. — An der Rinde dürrer Aeste von Acer campestre und an den abgefallenen Fruchtflügeln von Acer platanoides, selten, im Frühling. Auf ersterem im Oestricher Wald in der Nähe des Franken- steiner Kopfs, auf letzterem in Reichartshausen. — II. Fungus ascophorus. F. rh. 2255. Peritheciis in cortieis rimis seriatim nidulantibus , liberis, minutis, globosis, Jemum depressis, papillatis, atris; ascis elongatis, Ssporis, stipitatis; spo- ridiis oblongis, 4—5septatis muriformibusque, medio constrietis, flavis, 18 Mik. long.., 5 Mik. cerass. Tab. IV. Fig. 3. a. ascospor., b. conid. In den Rissen dürrer Rinde von Acer campestre, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 3. C. Ulmicola Fekl.— F. rh. 2170. I. u. I. — I. Fungus conidio- phorus. Sporidesmium exhibens! Caespitibus erumpentibus, lineam latis, planis, velutinis, atro-olivaceis; conidiis late elliptieis, rectis- curvatisve, stipitatis, antice appendieulatis, appendiculo recto, conico, hyalino, conidio quadruplo brevioribus, stipite hyalino conidium subaequante, plerumque arcuato, conidiis 12—14septatis, septis paucioribus longitudinalibus, aureis, 48—52 Mik. long. (sine stipite et ap- pendieulo), 14—17 Mik. erass. — Il. Fungus ascophorus. Peritheeis sparsis caespitosisve, erumpentibus, majusculis, globosis, minutissime papillatis, nigris; ascis elongatis, sessilibus, curvatis, $sporis; sporidiis distichis, late elliptieis, medio parum constrietis, 8S—10septatis muriformibusque, 36 Mik. long., 14 Mik. erass., aureis. Tab. I. Fig. 35. a. conidia (in a.a. stipite), b. ascospora. l. u. II. in Gesellschaft an dürren, berindeten, noch hängenden Aesten von Ulmus campestris, sehr selten, im Herbst. Im Schlosspark Reichartshausen. 4. C. pityophila ;. — I. Fungus conidiophorus. Phragmotrichum Chailletii Kze. & Schm. 1. ec. D. p. 84. e. ic. — F. rh. 1618. — An faulenden Zapfenschuppen von Pinus exceelsior, selten, im Sommer. Zwischen der Zange und Mappen. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria pityophila Schm. & Kze. exs, 133. — Fr. Syst. mye. Il. p. 425., Fr. S. v. Sc. p. 391. — F. rh. 1814 — An dürrer älterer Rinde von Pinus exel., selten, im Frühling. Bei Lorch auf dem Kammerforst. Im Jura (Morthier). 5. C. Hendersoniae nov. sp. — I. Fungus conidiophorus. Hen- dersoniam exhibens! Peritheciis spuriis, sub epidermide nidulantibus, seutifor- mibus confluentibusque, 1 lineae diametr., griseis, intus fuseis, compactis; conidiis longissime stipitatis, stipite mox deciduo, oblongis, antice obtusioribus, Sseptatis, flavis, 16—18 Mik. long, 6 Mik. crass. Macroconidia didyma ut in Diplodia ple- rumque adsunt. — II. Fungus ascophorus. Peritheciis caespitosis sparsisve, erumpentibus, globosis, papillatis, atris, media magnitudine; aseis stipitatis, cy- lindraceis, 8sporis, 96 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, oblongis, 3septatis, ad sepla arcte constrictis, flavis, 16 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 43. a. conid., b. ascospor. I. u. II. in Gesellschaft an dürren Aesten von Salix aurita, sehr selten, namentlich II., im Frühling. Am Judensand bei Oestrich. 6. ©. salieina nov. sp. — I. Fungus pycenidium. Diplodia salieina Lev. Ann. sc. nat. 1846. V.292.— F. rh. 532. — An dürren Aesten von Salix fra- 175 gilis, nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. — Il. Fungus ascophorus. Peritheeiis gregariis, non caespitosis, erumpentibus, demum liberis, majuseulis, glo- bosis, mox et semper umbilicatis, delapsis, laevibus, fuscis, minutissime papillatis; ascis cylindraceis, sessilibus, 8sporis, 174 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis ob- lique monostichis, oblongis, 4—5septatis, medio constrietis, flavis, 22 Mik. long., 9 Mik. crass.; macrostylosporis in peritheciis immaturis, ascosporis aemulantibus, sed magnitudine valde varia. An dürren, berindeten Aestchen von Salix triandra, sehr selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 7. C. nauc0sa +. — I. Fungus pyenidium. Diplodia melaena Lev. Ann. sc. nat. 3. Ser. Vol. 5. p. 292. — Rbh. Fung. eur. 348. — F.rh. 542 (unter D. Ulmi +.) Auf dürren Aesten von Ulmus campestris, häufig, im Herbst und Winter. —lI. Fungus macrostylosporiferus. — F. rh. 92 (unter Coniothyrium eruciatum F.) — Peritheciis perfeetis, antecedentis magnitudine vel parum minoribus, gregarüs, primo tectis, demum subliberis, globosis depressisve, papillatis, atris; macrostylosporis in sporophororum brevium apieibus ortis, irregulariter rotundatis oblongisve, utrinque obtusissimis, aliis simplieibus, multoties vero 1—4septatis, septis saepe erueiatis submuriformibusque, fuseis, magnitudine varia, 6—10 Mik. diam. longisve. Tab. I. F. 10. -—— Ueber die wirkliche Natur dieses Pilzes glaube ich hiermit jetzt vollständig im Klaren zu sein. Er steht jenen nahe, die Westendorp. 1. e. zu seiner Gattung Staurosphaeria gezogen. Unter der Oberhaut dürrer, noch stehender Aestchen von Ulmus campestris hervorbrechend, sehr selten, im Frühling. Am Engelmannsberg bei Hattenheim. — III. Fungus ascopho- rus. — Sphaeria naucosa Fr. in Schm. & Kze. myc. Hft. 2. p. 36. — Syst. mye. H. p. 416. — Cenangium n. Fr. S. v. Sc. p. 364. — F. rh. 2042 (unter Cucurbitaria). — Ascis amplis, elongatis, stipitatis, Ssporis; sporidüs distichis seu demum monostichis, ovato-oblongis, basi plerumque attenuatis, antice latioribus obtusisque, 3—4septa- tis, medio constrictis, muriformibus, flavis, 24 Mik. long., 8 Mis. crass. An dürren, noch hängenden Aestchen von Ulmus campestris, selten, im Herbst. Auf dem alten Sand Oestrich gegenüber. Die Fries’sche 1. e. Beschreibung stimmt mit meinem Speeimen bis auf das „perithec. astomum“, welches der Pilz nach Fries haben soll, vollkommen überein. Da das ostiolum sehr klein und besonders bei jüngeren schwer zu entdecken ist, so muss ich doch den Pilz als den Fries’schen ansehen und ihn hier naturgemäss unterbringen. 8. C.oceulta +.— I. Fungus microconidiophorus. (??) Agyrium niti- dum Lib. exs. 235. — F. rh. 1279. — In den glänzendschwarzen, gallertartigen Häufchen entspringen, von einem Grunde ausgehend, ästige Hyphen, die an ihrer Spitze durch kleine, gehäufte, einfache, abstehende Aestchen gebildete Köpfchen tragen, übersäet mit kleinen, eylindrischen, gekrümmten , oseillirenden Conidien. Ganz ähnlich wie bei Myriocephalum. — II. Fungus ascophorus. Peritheciis tectis, demum erumpentibus, caespitosis, minutissimis, globoso-conieis, subtilissime perforatis, atris; ascis cylindraceis, stipitatis, Ssporis, 102 Mik. long. (pars spo- rifer.), 13 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovato-oblongis, utrinque ap- rupte attenuatis, 4—5septatis muriformibusque, ad septa medio constrietis, fuscis demum subopaeis, 16 Mik. long., 8 Mik. cerass. Paraphyses adsunt. 174 Unter der Rindenoberhaut gemeinschaftlich mit I., nicht selten, aber wegen seiner Zartheit leicht zu übersehen, im Frühling. In dem Oestricher Walde. Ueber die Zusammengehörigkeit beider hege ich eigentlich keine Zweifel, indem die schlauchführenden Perithecien aus demselben, von ersteren zurückge- lassenen, Stroma (oder Mutterboden) entspringen. 9. ©. Spartii +. — F. rh. 974. — Fungi spermogonii cum ascophoris commixti, in ramulis tenuibus; spermatiis cylindraceis, curvatis, minutis. Sphaeria S. Nees. in Schm. et Kze. exs. 178. — Moug. & Nestlr. exs. 664. — Fr. Syst. myc. II. p. 424. An dürren Aesten von Spartium scoparium, häufig, im Frühling. 10. C. Goluteae (Rbh.) Awd. in litt. — Sphaeria C. Rbh. Hb. mye. I. 1239. — F. rh. 972. — An dürren, berindeten Zweigen von Colutea arborescens, häufig, im Frühling. Im Schlosspark Reichartshausen. 11. C.-elongata Tu. S. F. C. II. p. 217. Fung. integr. — Cueurbitaria elongata Grev. Scot. Cr. Fl. T. 195. — Sphaeria e. Fr. Obs. I. p. 175. — Fr. Syst. mye. II. p. 422. — Cucurb. e. Fr. $. v. Sc. — F. rh. 970. — An faulen- den Aesten von Robinia Pseudacacia, häufig, im Frühling. In denselben Perithecien kommen die Macrostylosporen Tul. häufig vor. Im Gegensatz zu Tul.'s Angaben finde ich dieselben aber viel häufiger vielfältig 5—8- septirt, als die Ascosporen, die meistens nur 3 septa zeigen. 8. Coronillae Fr. — F. rh. 1815. — An dürren Aestchen von Coronilla Emerus, nicht selten, im Frühling. Im Jura (Morthier). Hier habe ich noch keine Macrostylosporen gesehen. 12. ©. Amorphae (Wiir.) +. — Sphaeria A. Wllr. Fl. erypt. II. p. 782. — F. rh. 971. — An dürren Aestchen von Amorpha fruticosa, nicht selten, im Winter. Im Park Reichartshausen. Auch auf Sophora japonica kommt hier eine Cucurbitaria vor, die von obiger nicht verschieden: ist. 13. ©. Berberidis Tul. S. F. €. III. p. 219. Fung. integr. — I. Fun- gus spermogonium. F.rh. 2045. Spermatiis minutissimis, eylindraceis. — II. Fungus ascophorus. — Sphaeria B. Pers. Syn. p. 52. — Fr. Syst. mye. p. 415. (pr. p.) — F. rh. 969. — I. u. I]. an dürren Aesten von Berberis vulgaris, I. seltner, II. häufig, im Frühling. 14. C. Rhamni }. — I. Fungus spermogonium. Placentariam Awd. exhibens. Erumpens, 1—2 lineas lata, gelatinosa, sordida; spermatiis ob- longo-ovatis, quandoque curvatis, continuis, hyalinis, 12 Mik. long., 4—5 Mik. erass. — I. Fungus pyenidıum. Diplodia Frangulae }. — F. rh. 1955. — Peritheciis sparsis caespitosisve, media magnitudine, erumpentibus, atris, globosis, papillatis; stylosporis oblongis, medio vix constrietis, fuscis, 24 Mik. long., 10 Mik. crass. — An trockenen Aesten von Rhamnus Frangula, selten, im Win- ter. Im Oestricher Wald. An denselben Aesten befinden sich die Spermogonien- pilze. — III. Fungus ascophorus.— Sphaeria R. Nees. Syst. p. 299. c. ice. — Cueurbitaria Rhamni Fr. S. v. Se. p. 391. — F. rh. 967. — An faulenden, entrindeten Aesten von Rhamnus Frangula, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 15. ©. Taburni (Tul.'S! FC. II. p. 215. e. ie. pr. p,)}. — TI. Fui- gus spermogonium. (Cfr. Tul. 1. e. Stylosporis hyalinis.) — F. rh. 2256. — I. Fungus pyenidium. Diplodia Cytisi Awd. in colleet. — F. rh. 539. — An dürren Aesten von Cytisus Laburnum, häufig, im Frühling. — III. Fungus ascophorus. Sphaeria L. Pers. Syn. p. 50. — Cucurbitaria L. Fr. S. v. Se. 390. — F. rh. 965. — An dürren Aesten von Cytisus Laburnum u. capitatus, häufig, im Winter. Die Spermogonien (Pyenidien Tul.) kommen besonders häufig auf den jünge- ren Aestchen vor. 16. C. Dulcamarae +. — I. Fungus pyenidium. Diplodia Dulea- marae f. — F. rh. 1956. — Peritheciis seriatim dispositis, confluentibus, erum- pentibus, media magnitudine, globosis irregularibusque, atris, papillatis; stylosporis ovatis oblongisve, fuscis, magnitudine valde varia. — An trockenen Ranken von Solanum Dulcamara, selten, im Frühling, Am Altrhein bei Hattenheim. — I. Fungus ascophorus. Sphaeria D. Kze. & Schm. mye. Hft. I. p. 62. — Cucurbitaria D. Fr. S. v. Se. p. 391. — F. rh. 973. — Ascis amplis, stipitatis; sporidiis e maximis, 2—3septatis, fuscis. An dürren oder faulenden Ranken von Solanum Dulcamara, selten, im Früh- ling. Um Budenheim. 17. C. acervata Fr. S. v. Se. p- 391. — Fungus ascophorus — Sphaeria a. Fr. Syst. mye. II. p. 416. — F. rh. 2169. — Aseis stipitatis, eylin- draceis; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, utringue obtusis, medio con- strietis, inaequalibus, multiseptatis muriformibusque, fuseis, subopacis. An alter Rinde von Pyrus communis, selten, das ganze Jahr hindurch. Um Oestrich. 138. C. macrospora (Tu. S. F. C. I. p. 221. ce. ie. pr. p.) }. — I. Fungus conidiophorus. Sporidesmium vermiforme Riess. in Fres. Beitr. p- 5l. e. ie. — F. rh. 76. — An dürren Aesten von Fagus sylvatica, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. — II. Fungus pyenidium,. Diplodia faginea Fr.S.v. Se. p. 417.— F. rh. 2135. — An dürren Aesten und Zweigen von Fagus sylvatica, nicht häufig, im Frühling. Im Oestricher Wald. — III. Fungus ascophorus. Massaria epiphegia Riess in Fres. Btrge. p. 61. e. ic. — F. rh. 2047. — An dürren, berindeten Aesten von Fagus sylvatica, nicht selten, im Frühling. 8. Neetrieae Tulasne, Typus: Neetria. 153. Nectriella Nitschke ined. Peritheeien sparsam, hervorbrechend, niemals auf einem Stroma oder Unter- lage, wie bei der folgenden Gattung. Die Peritheeienhaut sehr zart, durch- scheinend, bei allen, bis jetzt bekannten, roth. Mündungen sehr klein, oft undeutlich. Schläuche und Sporen haben viel Aehnlichkeit mit denen der folgen- den Gattung. Bis jetzt sind Schlauchfrüchte und Conidien bekannt. 176 1. N. Fuckelii Nke. in litt. — Peritheciis sparsis, semiimmersis, puncti- formibus, mollibus, diaphanis, basi globosis, antice conieis, flavo-rubris; ascis elon- gatis, 8sporis; sporidiis distichis, oblongis!, utringue parum attenuatis, 3septatis, septo intermedio distinctiore, guttulatis, hyalinis, 16 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulem, aber noch hartem Holz von Populus nigra, sehr selten, im Herbst. Auf den Rheinauen bei Oestrich. 2. N. charticola +. — F.rh. 990 (unter Sphaeria). Peritheciis immersis, sparsis, globosis, diaphanis, einnabarinis, chartam tubereulato-inflantibus; ostiolis prominulis, plano-papillaeformibus, fuseis; aseis oblongo-elavatis, stipitatis, 8sporis; sporidiis oblongis, didymis, hyalinis, 17 Mik. long., 7 Mik. crass. An faulem Papier auf feuchter Erde liegend, sehr selten, im Herbst. Im Walde bei Budenheim. 3. 0. paludosa +}. — F. rh. 2048. (unter N. diaphana f. u. Nke.) Peri- theeiis sparsis, punctiformibus, semiimmersis, diaphanis, pallide flavo-fuseis, globosis, antice conicis; aseis oblongis, stipitatis, 72 Mik. long., S Mik. crass., sporidia $, disticha, oblonga, uniseptata (?), biguttulata, hyalina, 13 Mik. long., 6 Mik. cerass. includentibus. An faulenden, im Sumpfwasser schwimmenden Blättern von Typha latifolia, sehr selten, im Frühling. Bei Budenheim. Ich wählte diesen passenderen Namen, für den früheren unbezeichnenden, weil alle Glieder dieser Gattung durchscheinende Perithecien haben. 4. N. carnea +. — I. Fungus conidiophorus. Illosporium carneum Fr. Syst. mye. III. p. 259. — Non Rbh. Fung. eur. 73. b., a Kalchbr. colleg. — Acervulis in macula grisea, carneis, minutis, pulveraceis; conidiis minutis, subglo- bosis, in glomerulis subovatis, 24—28 Mik. long., 16 Mik. crass. dilute carneis congestis. — Auf lebendem T'hallus von Peltigera can. in Gesellschaft mit der Schlauchform, oder etwas früher. Im Winter—Frühling. Nach Fries 1. e. sollen die Sporenknäulchen in eine dünne Haut eingeschlossen sein, ich konnte dieselbe aber nicht entdecken. — I. Fungus ascophorus. Cryptodiscus Lichenicola Ces. in Kl. Hb. myc. Il. 523. — F. rh. 1835 (unter Cryptodiseus L. Ces.) — Durch die Oberhaut des noch lebenden Thallus von Peltigera canina, hervorbrechend, nicht selten, im Frühling. Im Kiefernwald um Freienweinheim. Gehört nicht zu den Dyscomyceten, sondern ist ein vollkommener Pyreno- mycet, mit eirunden, gegen die Spitze konischen Perithecien, und dort mit feiner Mündung. Schläuche länglich, 8sporig, 56 Mik. lang und 8 Mik. dick; Sporen zweireihig, eilänglich, an beiden Enden stumpf, einmal septirt, wasserhell, 12 Mik. lang und 4 Mik. dick. Tab. IV. Fig. 19. sporidium. Ueber die eigentliche Bedeutung von obigem Illosporium und anderer Formen desselben war man lange im Unklaren. Acltere Schriftsteller sahen dieselben als den Flechten angehörig an, hierauf galten sie lange Zeit für Pilze und wenn ich nicht irre, wurden sie neuerdings wieder für Sporenbildungen von Flechten erklärt. Es freute mich desshalb um so mehr, ihre wahren genetischen Beziehungen gefunden zu haben und unterliegt es auch nicht dem geringsten Zweifel, dass, na- mentlich obiges Illospor., die Conidienform meiner Nectriella earnea ist. Was bei Nectria die Tubereularien, sind hier die Illosporien! Nicht allein, dass sie 177 in Gesellschaft vegetiren, sondern ich sah auch öfter, wo unmittelbar unter dem‘ Häufchen des Illosp. die Perithecien hervorkamen, also demselben Mycelium ent- sprossten. Dass aber ein Mycelium vorhanden, beweist der scharf umschriebene, missfarbige Fleck, auf welchem die Häufchen von Ill. carmeum vegetiren und sich auf Kosten der Flechte ernähren; sie können desshalb unmöglich als zu der Flechte gehörig betrachtet werden. Ein weiteres und noch augenfälligeres Beispiel giebt das in Rbh. F. eur. 1. c. liegende Illospor. Hier erscheinen fast stets die schlauch- führenden Perithecien unter den I.-Häufchen. Das Illosporium sowohl, als auch die Schlauchfrüchte, sind aber von meiner N. carnea specifisch verschieden. Die Knäulchen des Ill. sind viel grösser und aus kleineren Conidien zusammengesetzt, die Perithecien ganz eingesenkt, nur die genabelte, hellrothe Mündung bricht her- vor und Schläuche und Sporen sind grösser als die bei N. carn. Ich möchte für die, bei Rbh. 1. ce. liegende, den Namen Nectriella Kalchbrenneri (Fung. integer), nach ihrem Entdecker, der allerdings die Schlauchform übersah, vorschlagen. 5. N. coceinea +. — I. Fungus conidiophorus. Illosporium coc- cineum Fries Syst. mye. III. p. 259. — F. rh. 240. — Conidis antecedentis, vel perparum majoribus. — An verschiedenen, an Baumrinden wachsenden, Flechten häufig, im Winter. — II. Fungus ascophorus. —F. rh. 1836. (unter Crypto- discus tinctus F.) — Peritheciis gregariis, erumpentibus, N. Lichenicolae minoribus, ovatis, subtiliter apieulatis, pallide sanguineis, in macula carnea, indeterminata; aseis oblongis, utrinque attenuatis, Ssporis, 56 Mik. long., 10 Mik. crass. ; sporidiis inordinatis, oblongo-elliptieis, uniseptatis, loculis plerumque biguttulatis, hyalinis, 26 Mik. long., 5 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 20. sporidium. Auf dem noch lebenden Thallus und den Apotheeien von Hagenia ceiliaris, wie es scheint, sehr selten, im Frühling. Im Jura bei Neuchatel (Morthier). Sind auch hier nicht dieselben augenscheinlichen Beweise der Zusammenge- hörigkeit, wie bei der vorigen, vorhanden, so trage ich doch kein Bedenken, sie zu vereinigen. 154. Nectria (Fries) Tul. S. F. €. IM. p. 65. Bei verschiedenen Gliedern dieser Gattung sind neben den Schlauchfrüchten Conidien und Spermatien bekannt, meistens aber nur die ersteren. Die Endo- sporen sind bei allen, bis auf N. decora, zweitheilig, meist wasserhell. 1. N. cinnabarina Tu. S. F. C. II. p. 79. e. ie. — I. Fungus co- nidiophorus. Tubereularia vulgaris Tode Meckl. 1. p. 18. e. ie. (pr. p.) — F. rh. 181. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria c. Tode Meckl, 1I. p. 9. ec. ic. — Nectria ce. Fr. 8. v. Sc. p. 388. — F.rh. 978.— Aseis oblongis, 8sporis, 60 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, utrinque obtusis, per- parum eurvatis, uniseptatis, hyalinis, 16 Mik. long., 5 Mik. erass. — I. u. II. ge- meinschaftlich an dürren Aesten von Acer Pseudoplatanus, Robinia Pseudacacia, Betula alba, Sambucus racemosa, Rhamnus Frangula u. s. w., häufig, im Herbst. 2. N. Gibbera nor. sp. — I. Fungus conidiophorus. Fusarium exhibens. Tubereulis in cortieis rimis sparsis seu seriatim ortis, primo globosis applanatisve, 1/;—t/s Millm. diam., carneis, pilis albis, articulatis undique sparse obsitis; conidiis sparsis, demum magis magisque auctis ad 2—3 Millm. dia- Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 12 173 metr., gelatinosis, griseis, nunc conidiis numerosis, fusiformibus, curvatis, utrin- que oblique apiculatis, 5—6septatis, hyalinis, 68 Mik. long., 8 Mik. erass. — II. Fungus ascophorus. Peritheciis in superficie tubereuli majusculi, gelati- nosi, conidiophori ortis, minutissimis, caespitosis, ovatis, subpapillatis, primo hya- linis, diaphanis, demum carneis, laevissimis ; ascis cylindraceis, subsessilibus, eur- vatis, 8sporis, 72 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo- ovatis, antice parum erassioribus, uniseptatis, ad septum vix constrietis, hyalinis, 11 Mik. long., 5 Mik. crass. I. u. II. in Gesellschaft, an faulenden Stämmehen von Buxus sempervirens, I. die jüngeren rothen Tuberceln, an den oberen, berindeten Theilen, II. an den unteren, bisweilen unter der Erde stehenden Stämmchen, sehr selten, im Spät- herbst und Winter. In meinem Garten. Eine sehr ausgezeichnete Nectria, besonders weil hier ausnahmsweise, ein Fusarium der Conidienpilz ist, welches bekanntlich bei Gibbera der Fall ist. Dieser Umstand veranlasste mich, ihr obigen Namen zu geben. Im Fasc. XXIV. meiner F. rh, werde ich denselben ausgeben. Ueber die Zusammengehörigkeit beider kann kein Zweifel obwalten. Die Perithecien sind so klein, dass selbst die Räschen mit blossem Auge schwer zu erkennen sind und erstere nur mit guter Loupe. 3. N. sinopica Tul. S. F. C. II. p. 89. c. ie. — 1. Fungus sper- mogonium. Tubercularia sarmentorum Fr. Syst. mye. III. p. 465. (pr. p.) — Sphaeronaema Hederae }. in F. rh. 775. — Peritheciis sparsis, subcorticalibus, demum liberis, rotundatis, in collum conico-obtusum , perithecium aequans atte- nuatis, seminis Papaveris magnitudine, pulcherrime rubris, globulo terminali rotun- dato conicove, aureo, diaphano; spermatiis eylindraceis, minutissimis, hyalinis. — An meist entrindeten, noch hängenden, dürren Aesten von Hedera Helix, sehr selten, im Winter. Um Oestrich. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria s. Fr. El. II. p. 81. — Nectria s. Fr. S. v. Sc. p. 388. — F. rh. 2051. — Aseis stipitatis, cylindraceis, Ssporis; sporidiis obligue monostichis, ovato-oblongis, utrin- que obtusis, subinaequilateralibus, uniseptatis, hyalinis, 12 Mik. long., 5 Mik. crass. An berindeten, dürren Aesten von Hedera Helix, selten, im Frühling. Um Oestrich und im Jura (Morthier). 4. N. Lecanodes Ces. in Rbh. Hb. myc. II. 525. — F. rh. 2050. — Ascis oblongo-cylindraceis, Ssporis, 62 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis sub- distichis, oblongo-ovatis, uniseptatis, hyalinis, 14 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulendem, auch lebendem Thallus von Peltigera canina, sehr selten, im Winter. Am Fussweg nach der Pitz bei Hattenheim. 5. N. Lamyi (Desm.) d. Ntrs. Sfr. ital. I. No. 9. e. ic. — Rbh, F. eur. 752. — Sphaeria L. Desm. Ann. sc. nat. 1836. II. p. 246. — Sph. Berberidis Fr. Syst. myec. II. p. 415. (pr. p.) — F. rh. 979. — Aseis oblongis, substipitatis, 8sporis, 74 Mik. long., 14 Mik. cerass.: sporidiis inordinatis, oblongo-lanceo- latis, sed utringue obtusis, obseure uniseptatis, hyalinis, 19 Mik. long., 8 Mik. crass. An dürren Aesten von Berberis vulgaris, häufig, im Frühling. 179 Hier kommen sehr oft in den Schläuchen die, Spermatien ähnlichen, Gebilde vor; die austretenden Endosporen sind wie stachelig davon besetzt. Bei diesen und mehreren der folgenden sind die, auf denselben Substraten vorkommenden, Formen der Tukercularia vulgaris, confluens u.a., als die Conidien- stadien anzusehen. 6. N. decora (Wilr.) +. — Sphaeria d. WlIr. Fl. erypt. II. p. 842, — F. rh. 986. — Aseis oblongis, 8sporis, 94 Mik. long., 18 Mik. crass. ; sporidiis sub- distichis, ovato-oblongis, utrinque parum attenuatis, 3septatis, hyalinis, 24 Mik. long., 8 Mik. erass. Tab. IV. Fig. 4. sporidium. In den Rissen alter, dürrer, noch hängender Rinde von Acer ecampestre, sehr selten, im Frühling. Im Park Reichartshausen. 7. N. Peziza (Tode) Fr. S. v. Se. p. 388. — Sphaeria P. Tode Meckl. II. p. 46. e. ie. — F. rh. 982. — Ascis stipitatis, celavato-cylindraceis, 8sporis, 84 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, oblongo-ovatis, utrinque obtusis, uniseptatis, loculis uniguttulatis, hyalinis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulem Holz verschiedener Laubbäume, nicht selten, im Frühling. 8. N. fimicola nov. sp. — Peritheeiis sparsis, media magnitudine, basi candide floccosis, flavo-rubris, glabris, globosis, antice conieis, subastomis, nucleo candido, in massa granulosa, alba expulso; ascis eylindraceis, stipitatis, 8sporis, 80 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, utrinque obtusis, didymis, 8 Mik. long., 5 Mik. crass., episporio pallide flavo. Tab. IV. Fig. 6. sporidium. Auf faulem Kuhmist, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 9. N. cosmariospora de Notrs. et Ces. ital. IV. p. 195.— Tul. 8. F. C, III. p. 92. — Cosmospora coccinea Rbh. F. eur. 459. et in Hedw. II. p. 59. e. ie. — Aseis stipitatis, oblongis eylindraceisve, Ssporis, SO Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis monostichis, quandoque aliis transversalibus, ovatis, utrinque obtusissimis, uniseptatis, medio parum constrietis, episporio crasso, verrucoso, fusco. Tab. IV. Fig. 5. a. ascus, b. sporidium. Auf altem Polyporus ferrugineus, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald, Distriet Aepfelbach. Es "ist dieses derselbe Pilz, den ich in meiner E. F. Nass. No. 655, als N. Granatum (Wlr.) anführte. Er stimmt auch sonst mit Wllr.'s Beschreibung (efr. Fl. erypt. II. p. 789) bis auf die Angabe der Sporen. Möglich, dass Wlir. den unreifen Pilz vor sich hatte. 10. N. Resinae Fr. S. v. Sc. p. 388. — Sphaeria R. Fr. olim. — Fungus spermogonium. Spermatiis globosis, minutis, numerosis. — F. rh. 985. — Fungus ascophorus ignotus est. An altem, ausgeflossenem Harz von Pinus sylvestris, nicht selten, im Frühling. Sollte sie wohl die Spermogonienform von N. Cueurbitula sein ? 11. N. ditissima Tul. S. F. €. III. p. 73. Fung. integr. — Früher öfter mit N. coccinea verwechselt. — F. rh. 2253. — Aseis clavato-cylindraceis, brevi- ter stipitatis, 8sporis, 82 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, ob- 14* 180 longo-ovatis, utringue obtusissimis, distinete uniseptatis, ad septum parum constric- tis, hyalinis, 14 Mik. long., 6 Mik. crass. — Fungus conidiophorus. — Tuberculariam crasso-stipitatam exhibens, in fungi ascophori eonsortio orta. Co- nidiis oblongo-ovatis, continuis, 6—8 Mik. long., 3—4 Mik. crass., hyalinis. Coni- dia ut Tul. ]. c. descripta nondum vidi. An alter Rinde von Fagus sylv., nicht selten, im Frühling. 12. N. punicea (Kze. & Schm.) }. — Sphaeria p. Kze. & Schm. mye. Hfte. I. p. 61. — non Rbh. Hb. mye. II. 634. — F. rh. 984. — Ascis stipitatis, cylindraceis, 8sporis; sporidiis oblique monostichis, oblongo-sublanceolatis, utrinque a medio attenuatis, sed obtusis, distincte uniseptatis, ad septum non constrietis, 16 Mik. long., 5 Mik. cerass. (in medio). An faulenden Aestchen von Rhamnus Frangula, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 13. N. Coryli Fekl. — F. ıh. 1582. — Peritheciis caespitosis, erumpenti- bus, globosis, subastomis, laevibus, atro-sanguineis, dein atris, siccis cupuliformi- bus; ascis clavatis, ostosporis; sporidiis minutis, oblongo-elliptieis, didymis, utrinque appendiculo minuto, curvato, hyalinis; spermatiis minutissimis, cylindraceis, cur- vatis, in asco immaturo inclusis! An dürren berindeten Aesten von Corylus Avell., selten, im Herbst. Auf dem Frankensteiner Kopf bei Oestrich. So schrieb ich in meinen Fung. rh. Später wurden die Körper, die ich als Spermatien beschrieb, von de Bary für Keimungsgebilde der Szoren erklärt. Ich kann nicht diese Ansicht theilen. Wie ich a.a. ©. bemerkt, ist es der, bald läng- lich, bald kugelig und regelmässig gekörnte, Inhalt des unreifen Schlauches. 14. N. discophora Mont. Syllog. No. 782. — F. rh. 1581. — Aseis ob- longo-cylindraceis, 8sporis; sporidiis oblique monostichis, oblongis, utrinque atte- nuatis, sed obtusis, uniseptatis, hyalinis, 20 Mik. long., 5 Mik. crass. An alter, fauler, sehr feucht liegender Rinde von Alnus glutinosa, sehr selten, im Frühling. Im Korksheimer Thal bei Weinheim a. d. Bergstrasse. Sehr kenntlich durch die platte, kreisförmige Scheibe um die Mündung. 15. N. eitrina Fr. S. v. Sc. p.388. — Sphaeria eitrum Wlir. Fl. erypt. II. p. 788. — Sporidiis monostichis, oblongis, utringue obtusis, uniseptatis, loculis uniguttulatis, hyalinis. An faulem Holz von Alnus glut., sehr selten, im Frühling. Bei Eberbach. 16. N. coceinea (Pers.) Fr. S. v. Sc. p. 388. — Sphaeria e. Pers. Syn. p- 49. — F. rh. 980. — Sporidiis monostichis, ovatis, uniseptatis, hyalinis, 14 Mik. long., 7 Mik. crass. An faulen Rinden und Hölzern verschiedener Laub- und Nadelhölzer, z. B. Ulmus, Larix u. s. w., häufig, im Frühling. 17. N. Cueurbitula (Tode) Fr. S. v. Sc. p. 388. — Sphaeria C. Tode Meckl. 2. p. 38. e. ie. — F. rh. 983. — Aseis eylindraceis, stipitatis, 8sporis; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, utringue parum attenuatis, unisep- tatis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalinis. An alter Rinde und berindeten Aesten von Pinus, häufig, im Frühling. 181 18. N. episphaerica (Tode) Fr. S. v. Sc. p. 388. — Sphaeria e. Tode Meckl. 2. p. 21. e. ie. — F. rh. 931. — Aseis cylindraceis, stipitatis, Ssporis, 64 Mik. long., 6 Mik. erass.; sporidiis oblique monostichis, ovato-oblongis, unisep- tatis, hyalinis, 8 Mik. long., 4—5 Mik. crass. Auf verschiedenen, grösseren Pyrenomyceten, besonders von Diatrype stigma, schmarotzend, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 19. N. sanguinea (Sibth.) Fr. 8. v. Se. p. 388. — Sphaeria s. Sibth. p. 404. — Fr. Syst. mye. II. p. 453. — Asei et sporidia ut in N. episphaerica, sed sporidii septum vix ullum. An faulem Holz, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 20. N. helminthicola Berk. & Br. in Rbh. F. eur. 47. — Aseis ob- longis, oblique brevissime stipitatis, Ssporis, 56 Mik. long., 8Mik. crass.; sporidiis inordinatis, oblongo-ovatis, utrinque obtusissimis, inaequaliter didymis, medio con- strietis, septo distineto, loculis uniguttulatis, fuseis, 12 Mik. long., 5 Mik. crass. Auf faulendem Polyporus applanatus in Gesellschaft eines Helminthosporiums, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 21. N. variicolor nor. sp. — Peritheciis confertis, in crustam grumosam, subvillosam, fuscam semiimmersis liberisve, globoso-ovatis, minutis, papillatis, parte superiori primo glabra, diaphana, rubra, mox opaco-fusca, ostiolo papillato, atro, obtuso; ascis cylindraceis, sessilibus, Ssporis, 82 Mik. long., 7 Mik. crass.; spori- diis obligue monostichis, ovatis, uniseptatis, guttulatis, hyalinis, 8 Mik. long., 5 Mik. crass. An sehr faulem Holz von Salix triandra, sehr selten, im Frühling. Um Öestrich. In Gesellschaft mit der Schlauchform kommen kleine, braune, filzige Räschen vor, die ich für den dazu gehörigen Conidienpilz halten möchte. Sie sind gebildet von langen, ästigen, septirten Hyphen, mit länglich-verdicktem Endglied, an welchem rundum auf kleinen, stehenbleibenden Fortsätzen, ei-runde, braune, glatte, 16 Mik. lange und 12 Mik. breite, Conidien gebildet werden. Am nächsten scheint mir dieser Pilz der Sphaeria mobilis Tode Meckl. 2. F. 71, — Fr. Syst. myc. II. p. 461, — Nectria mobilis Fr. S. v. Se. p. 388., zu stehen. Doch weichen die citirten Beschreibungen wesentlich von meinem Pilze ab. 22. N. carnea Tul. S. F. €. IH. p. 96. Fung. integer. — I. Fungus conidiophorus. Psilonia Pellieula Desm. exs. 1. 1411. — Conidiis eylindraceis, rectis, utringue obtusis, hyalinis, continuis, 6—7 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden, feucht liegenden Blättern von Carex paludosa, nicht häufig, im Winter. Bei Eberbach. Die Schlauchform fand ich noch nicht. 23. N. (2) pyrochroa Tul. S. F. C. III. p.93. Fung.integr. — I. Fun- gus conidiophorus. Fusarium Platani Mont. Syll. 1090. — F. rh. 1533. — An trockenen Blättern von Platanus orient,, selten, im Winter. Im Schlossgarten zu Biebrich. Die Schlauchform sah ich noch nicht. Ich bezweifle, dass die beiden letzten Arten wirklich zu Nectria, wenigstens in meinem Sinne, gehören. 182 155. Hypomyces Tulasne S. F. C. IH. p. 38. 1. H. Linkii Tu. S. F. C. III. pag. 44. — Fungus conidiopho- rus & chlamydosporiferus. — Mycogone rosea Lk. Obs. I. 16. — F. rh. 142. — An faulendem Agaricus, nicht häufig, im Herbst. Im Oesricher Wald. 3. H. cervinus Tu. S. F. C. II. p. 51. — F. rh. 2254, — Fungus conidiophorus et chlamydosporiferus, — Mycogone cervina Dittm. in Sturm. I. 53. — Auf dem ganzen Pilz von Helvella crispa und dieselbe zerstörend, sehr selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald unfern des Schiessstandes. 3. H. chrysospermus Tul. S. F. C. IH. pag. 49. e. ie — Fungus ehlamydosporiferus. — Sepedonium mycophilum Nees. Syst. 44. c. ic. — F. rh. 141. — An faulenden Boletus-Arten, häufig, im Herbst. 4. H. asterophorus Tul. 1. ec. II. p. 54. c. ic. — Fungus chlamy- dosporiferus Tul. 1. e.— Asterophora agarieicola Cd. Ie. IV. 8. Tab. III. Fig. 24. — F. rh. 159. — An dem Hut von Agaricus adustus u. Nyctalis asterophora schmarotzend, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 5. H. Pezizae Tul. 1. c. p. 52. — Fungus chlamydosporiferus. — Asterophora Pezizae Cd. Ic. VI, 3. Tab. I. Fig. 6. — F. rh. 160. — Auf der Scheibe von Peziza hemisphaerica schmarotzend, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 6. H. lateritius Tu. S. F. C. II. p. 62. Fung. integr. — Fungus ascophorus. — Sphaeria l. Fr. Syst. myc. II. p. 338. — Hypocrea ]. Fr. S. v. Sc. p. 383. — F. rh. 992 (unter Hypocrea deformans 7.) An den lebenden Lamellen von Agaricus diliciosus, nicht selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 7. H. rosellus Tul. S. F. ©. III. p. 45. ce. ic. (pr. p.) — 1. Fungus conidiophorus. Trichothecium candidum Wllr. 1. c. II. p. 285. — F.rh. 152. (unter Cephalothecium). — An faulenden Blättern, gemein, im Herbst. — 1I. Fun- gus ascophorus. Nectria Albertini Berk. & Br. Ann. Mg. n. h. 1861. VI. 971. c. ic. — Sphaeria rosella Alb. & Schw. C. p. 38. c. ic. — F. rh. 987. — Sporidia fusiformia ut a Berk. & Br. 1. c. descripta, sed in perfecta maturitate medio constricta uniseptataque. An faulenden Blättern, Aestchen, Tannennadeln u. dgl., auch an faulem Hydnum imbricatum, in Kiefernwäldern, selten, besonders mit reifen Perithecien, im Herbst. In dem Tannenwalde bei der Pfingstmühle bei Oestrich. 8. H. roseus Fckl.— I. Fungus conidiophorus. (?) Botrytis carnea Schum. Fl. saell. II. p. 238. — F.rh. 146. — An faulenden Blättern und faulem Holz, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. — II. Fungus ascopho- rus. Sphaeria rosea Pers. Syn. p. 18.— Fr. Syst. myc. II. 338. — F,rh. 2049. — Sporidiis fusiformibus, obliquis, uniseptatis, hyalinis, 37 Mik. long., 7 Mik. crass. 183 An faulender, auf feuchtem Boden liegender, Rinde von Alnus glut., sehr sel- ten, im Herbst. Im Walde unterhalb Mappen. Ist bestimmt von H. rosellus Tul. verschieden, obgleich sie Tul. damit ver- einigt. Schläuche und Sporen sind bei H. roseus grösser und letztere kaum merk- lich in der Mitte eingeschnürt. Ausserdem sind beide durch den verschiedenen Habitus und Farbe, welche hier mehr ein Hellroth ist, sogleich zu unterscheiden. 9. H. aurantius +. — 1. Fungus conidiophorus. Hyphis repenti- bus, crispulis, dense congestis, ramosis septatisque, aurantiacis, ramulis apice coni- diiferis; conidiis ovatis vel oblongo-ovatis, utrinque obtusissimis, inaequaliter didy- mis, ad septum perparum constrictis, hyalinis, 16—20 Mik. long., 10 Mik. crass. — Auf demselben conidientragenden Pilz erscheinen später die Schlauchfrüchte, doch sind, bis zu dieser Zeit, die zahlreichen Conidien abgefallen. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria aurantia Pers. Syn. p. 68. — Nectria aurantia Fr. S. v. Sc. p. 388. — F. rh. 988 u. 989 (unter ß. fulgens Fr.) — Sporidiis monostichis, fusiformibus, utrinque apiculatis, uniseptatis, ad septum nen constrictis, curvulis, 18—24 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalinis. An faulendem Polyporus, z. B. P. sulphureus, Medulla panis u. adustus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 10. H. violaceus Tul. in Ann. sc. nat. ser. 4. t. XIII. 1860. p. 14., Ss. F. C. 111. p. 60. — Ascis faseiculatis, lineari-cylindraceis, 8sporis, 58 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis reete vel oblique monostichis, oblongo-ovatis, utrinque obtusis, rectis subinaequilateralibusque, continuis (uniseptatis Tul. 1. c.), hyalinis, 6 Mik. long., 3 Mik. crass. Auf Aethalium septicum schmarotzend und so Fuligo violacea Pers. dar- stellend, sehr selten, im Herbst. Die Conidienform beobachtete ich öfter, die Schlauchform wurde nur einmal von de Bary im Walde bei Freiburg i. Br. auf- gefunden und mir mitgetheilt. 156. Eleutheromyces nov. gen. Fungus conidiophorus Isariam (brachiatam) exhibens. Conidia minutissima, subeylindracea, recta, utrinque subtilissime eiliata nudave, hyalina. Perithecia ascigera Sphaeronaema (subulatum), superficiale exhibens. Asci angustissime lineares, tenerrimi, recti vel curvati, fasciculati, 8spori. Sporidia monosticha, ovato-cylindracea, simplicia, recta, hyalina, utrinque ceiliata, cilio altero spo- ridium aequanti, altero sporidio duplo longiori. 1. E. subulatus Fekl.—I.Fungus conidiophorus. Isaria brachiata Schum. Fl. saell. II. p. 443. — F. rh. 169. — Conidiis ca. 4—5 Mik. long., 11/a Mik. crass.. — An faulendem Agarieus, nicht selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. NB. Isaria filiformis Wlir. 1. e. p. 307, ist von I]. brachiata verschieden, erstere besitzt andere, grössere und mehr eiförmige Conidien. Die Schlauchform derselben ist noch aufzufinden. Die I. filiformis ist sehr selten, ich fand sie erst einmal im Oestricher Wald. Il. Fungus ascophorus. Sphaeronaema subulatum (Tode) Fr. Syst. myc. [3 184 II. p. 536. — Sphaeria s. Tode ]..c. F. 117. — F. rh. 773. — Aseis 52 Mik. long., 21/2 Mik. erass. — An faulendem Agarieus, häufig, im Herbst. ; Die Vegetation beider Formen, oft beide gesellschaftlich, sowie die ausser- ordentliche Aehnlichkeit der Conidien und Endosporen, die Analogie mit ver- wandten, und dann auch das oft vorkommende ästige Sprossen am Gipfel der Perithecien, lassen über die Zusammengehörigkeit beider nicht den geringsten Zweifel obwalten. Schon lange vermuthete ich dieses, bis es mir endlich gelang, die Schläuche unzweifelhaft aufzufinden. Tab. IV. Fig. 52. a. ascus, b. endo- spor., e, conid. 157. Hypocrea (Er.) Tulasne S. F. €. TIL p. 29. Durch die, in 2 Zellen zerfallenden, Endosporen, deren Zellen öfter ungleich sind, ist diese Gattung von den verwandten ausgezeichnet. Beim ersten Blick erscheinen daher die Schläuche 16sporig. Conidien und Schlauchfrüchte bekannt. a. Pulvinatae. 1. H. Tremelloides (Schum.) Fr. S. v. Se. p. 383. — Fungus asco- phorus. — Sphaeria T. Schum. Saell. 2. 173. — Ascis cylindraceis, stipitatis, 8sporis, 82 Mik. long., 4—5 Mik. crass.; sporidiorum cellulis (articulisve) aequa- libus, singulis globosis, hyalinis, 4—5 Mik. diametr. An faulendem Holz von Carpinus, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Aepfelbach). Der H. rufa sehr ähnlich. Das Stroma ist aber immer durchscheinend, auch sah ich niemals am Grunde des Stromas den dichten weissen Filz, welcher bei H. rufa fast niemals fehlt, sondern. nur einige kriechende Hyphen, öfter fehlen auch diese. 2. H. gelatinosa (Tode) Fr. S. v. Sc. p. 383.— Fungus ascopho- rus. — Sphaeria g. Tode Meckl. 2. p. 48. — F. ıh. 993. — Aseis ceylindraceis, Ssporis, stipitatis, 83 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiorum cellulis inaequalibus, parte inferiori ovata, 3 Mik. lata, parte superiori globosa, 4 Mik. diametr., dilute Havescentibus. An faulem, sehr feucht liegendem Holz, selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 3. H. rufa Tul. S.F. c. I. p- 30. e.ie. Fung. integr. — I. Fungus conidiophorus. Trichoderma viride Pers. Syn. p. 230. — F. rh. 164. — An der Rinde verschiedener Bäume, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria rufa Pers. Syn. p. 13. — Hypocrea r. Fr. 8. v. Sc. p. 383. — F. rh. 994. — Ascis cylindraceis, Ssporis, 72 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiorum cel- lulis subaequalibus, globosis, singulis 3--4 Mik. diametr., hyalinis. An faulendem Holz und Aestchen verschiedener Laubbäume und Sträucher, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 4. H. spinulosa nor. sp. — Fungus ascophorus. Stromatibus gre- gariis, orbieularibus, 1/).—1 lineam latis, 1/ı lineam crassis, planis, basi margineque albo-tomentosis, intus albis, disco amoene aeruginoso, peritheciis peripherice immersis, globosis, atris, in collum prominulum, ‚perithecium aequans, conicum, acutum, 185 atrum attenuatis, ut stromatis discus atro-spinulosus appareat; ascis eylindraceis stipitatis, 8sporis, 76 Mik. long., 5 Mik. erass.; sporidiorum articulis inaequalibus, inferioribus obovatis, 4 Mik. latis, superioribus globosis, 5 Mik. diametr., dilute flavescentibus. Tab. IV. Fig. 17. a. fungus tot., triplo auet., b. ascus, c. spo- ridiun. Nur einmal fand ich diesen schönen Pilz, im Frühling, auf einem sehr fau- len Stengel von Chelidonium majus. Am Mühlberg bei Oestrich. Von H. gelatinosa besonders durch die konischen, spitzen, weit vorstehenden Mündungen verschieden. Am nächsten steht er jedenfalls der Sphaeria armata Fr. Syst. myc. II. p. 336 und der von Fries 8. v. Sc. p. 383 eitirten, namenlosen Abbildung in Pers. Myc. eur. I. Tab. I. Fig. 1 u. 2. Doch weicht er auch von dieser, wie meine Beschreibung und Abbildung zeigen, sehr wesentlich ab. 5. H. pulvinata nov. sp. — Stromatibus pulvinatis, superficialibus, ma- millosis, 1—2 lineas latis, pallide Tuteo-virentibus, tomentoso-pulverulentis, perithe- eiis immersis, peripherieis, pusillis, globosis, intus fuscis, ostiolis vix prominulis, punctiformibus; aseis cylindraceis, stipitatis, 8sporis (simulate 16sporis), 70 Mik. long., 4 Mik. cerass. ; sporidiis monostichis, e duabus cellulis aequalibus compositis, mox decedentibus, cellulis singulis globosis, hyalinis, 4 Mik. diametr. Auf faulendem Polyporus sulphureus, selten, im Herbst. Im Hattenheimer Wald (Geis). Auch im Jura (Morthier). b. Eiffusae. 6. H. eitrina (Pers.) Fr. S. v. Se. p. 383. — Sphaeria eitr. Pers. Syn. p. 18. — F. rh. 996. — Ascis cylindraceis, stipitatis, 102 Mik. long., 6 Mik. erass., 8sporis; sporidiis ut in H. pulvinata sed cellulis parum inaequalibus, majo- ribus 6 Mik. et minoribus 4—5 Mik. diametr., hyalinis. Auf feuchter Erde, Moos, Blätter ete. oft fussbreit überziehend, selten, im Herbst. An mehreren Stellen im Oestricher Wald. 7. H. laetea Fr. S. v. Sc. p. 383, — Fungus ascophorus. — Sphaeria 1. Fr. Syst. mye. II. p. 337. — F. rh. 995. — Aseis cylindraceis, stipi- tatis, 8sporis, 56 Mik. long., 3 Mik. crass.; sporidiorum cellulis subaequalibus, glo- bosis, singulis 3 Mik. diametr., hyalinis. An faulendem Polyporus Medulla panis, sehr selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald (Aepfelbach). c. Verticales. 8. H. alutacea Tul. S. F. C. III. p. 34. c. ie. Fung. integr. — Fun- gus ascophorus. — Sphaeria a. Pers Obs. mye. II. p. 66. — Cordyceps a. Fr. S. v. Se. p. 381. — Aseis cylindraceis, 8sporis, 56 Mik. long., 4 Mik. erass.; sporidiis bipartitis, parte superiori globosa, 4 Mik. diametr., parte inferiori subo- vata, 4 Mik. long., 3 Mik. crass., hyalinis. e Auf faulenden Nadeln von Pinus sylvestris, sehr selten, im Herbst. Im Bu- denheimer Wald. 158. Epichloe Tulasne 8. F. C. IH. p. 24. Conidien und Schlauchfrüchte bekannt. 186 1. E. typhina Tu. S. F. C. II. p. 24. Fung. integr. — Sphaeria t. Pers. Syn. 29. — Dothidea t. Fr. Syst. mye. II. 555. — Cordyceps t. Fr. 8. v. Sc. p. 381. — Typhodium graminis Lk. — F. rh. 1004. (unter Typhodium.) — Ascis anguste lanceolato-linearibus, stipite incrassato, Ssporis, 152 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, eylindraceis, plerumque rectis, multiguttulatis, continuis, hyalinis, 38 Mik. long., 2 Mik. crass. An den lebenden Blattscheiden von Dactylis glomerata, häufig, im Herbst. 159. Torrubia Tulasne S. F. C. II. p. 4. Conidien und Schlauchfrüchte bekannt. 1. T. militaris Tu. S. F. C. II. p. 6. e. ie. -- 1. Fungus conidio- phorus. Isaria farinosa Fr. Syst. myc. III. p. 271. — An faulenden Puppen, vereinzelt, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. — II. Fungus asco- phorus. — F. rh. 1067. — Sphaeria m. Ehrh. Beitr. z. N. III. p. 86. — Cordy- ceps m. Lk. Hdbch. III. p. 347. — Aseis longissimis, tenuissimis, linearıbus, ca. 4 Mik. crass.; sporidiis longissimis, demum in articulos minutissimos, ovatos, hyalinos secedentibus. An den todten Raupen von Hesperia (Bombyx) Rubi, sehr selten, im Herbst. An der Heimbach bei Oestrich, in Brombeergebüsch. 160. Olaviceps (Tulasne) Kühn Krankh. d. K. Ausser dem überwinternden Stroma (Sclerotium), sind die Spermatien und Schlauchfrüchte bekannt. 1. ©. purpurea Kühn. Krankhtn. d. K. p. 115. —F. rh. 1068. 1, 1. u. III. — I. Mycelium quiescens. Sclerotium Clavus DC. Fl. fr. VI.p. 115. (Mutterkorn.) — Auf den Fruchtknoten von Secale Cereale und Lolium perenne, häufig, im Sommer und Herbst. — II. Fungus spermogonium (stylospo- riferus Kühn). Fusarium heterosporium Nees. in nov. Act. n. c. IX. 135. ec. ie. — Besonders häufig an den lebenden Aestchen von Lolium perenne. — Ill. Fun- gus ascophorus. Sphaeria purpurea Fr. Syst. myc. II. p. 325. (pr. p.) — Cordyceps p. Fr. S. v. Sc. p. 381. — Aseis angustissimis, linearibus, spori- dia octo, linearia, continua, non secedentia, hyalina includentibus. Auf dem Mutterkorn im Frühling. Bisher nur durch Säen erzielt, wild noch nicht gefunden. 2. ©. mierocephala Tul. Ann. sc. nat. 1853. XX. Tab. 4. F. 1-11. — Kühn]. ce. (Fungi integri.) — F. rh. 1069. I. u. I. — I. Mycelium quiescens. Sclerotium Clavus DC. 1. c. Form. Phragmitis. — Auf den Frucht- knoten von Phragmitis communis, häufig, im Herbst. — I. Fungus ascopho- rus. Sphaeria m. Fr. l. c. pr. p. — Kentrosporium m. Wllr. — Aseis sporidiis- que ut in antecedente, sed minoribus. Auch diese erzielte ich bisher nur durch Aussaat obigen Sclerotiums. 9. Melaneonideae Eckl. Typus: Melanconis. 187 161. Hercospora (Fr.) Tulasne $. F. €. II. p. 154. Conidien, Pycenidien und Schlauchfrüchte bekannt. 1. H. Tiliae Tu. S. F. €. IL. p. 154. e. ie. — I. Fungus conidio- phorus. Exosporium Tiliae Lk. Obs. I. 8. — F. rh. 229. — An faulenden Aestchen, auf der Rinde, von Tilia-Arten, häufig, im Herbst. — II. Fungus pyenophorus. Rabenhorstia Tiliae Fr. S. v. Sc. p. 410, Sphaeria T. Fr. olim. — F. rh. 582. — Stylosporis oblongis, rectis, utrinque obtusis, simplieibus, hya- linis, 12 Mik. long., 6 Mik. erass. — III. Fungus ascophorus. Hercospora T. Fr. olim. — Valsaria Tiliae de Ntrs. Sfer. it. 58. — F. rh. 594. (unter Wuestneia monadelpha Awd.) — Ascis stipitatis, cylindraceis, 8sporis; sporidiis oblique monostichis, ovatis, uniseptatis, ad septum constrietis, hyalinis, 17 Mik. long., 10 Mik. crass. JI. u. III. an dürren Aesten von Tilia europaea, häufig, im Frühling. 162. Aglaospora (De Notaris.) Tul. 8. F. C. II. p. 158. Ausser den Schlauchfrüchten, sind die Spermogonien und Pycnidien bekannt. Mit sehr verschieden gestalteten Endosporen. 1. A. profusa Tul. S. F.C. II. p. 159. — I. Fungus spermogonium pyenidiumque. Cytispora leucosperma Fr. Sel. suec. 156. — Spermatis fili- formibus, uneinatis, mierostylosporis (Tul.) lanceolatis, continuis, 8 Mik. long., ca. 2 Mik. crass. commixtis. — 11. Fungus ascophorus. Sphaeria p. Fr. Syst. myc. II. p. 392., Valsa p. Fr. S. v. Sc. p. 411. — Agl. p. d. Ntr. — F. rh. 583. — Asecis brevissime stipitatis, eylindraceis, 4sporis; sporidiis oblongis, utrin- que subapieculatis, 4loculatis, umbrino-fuseis, 58 Mik. long., 16 Mik. erass., eirculo gelatinoso, hyalino eircumdatis. J. u. II. an dürren Aesten von Robinia Pseudacacia, häufig, im Frühling. 2. A. Taleola Tul. S. F. C. II. p. 168. — Fungus ascophorus. Sphaeria T. Fr. Syst. myc. U. p. 391., Vaisa T. Fr. 8. v. Sc. p. 411. — F. rh. 2001. — Aseis cylindraceis, oblique breviter stipitatis, Ssporis, 152 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, utrinque subobtusis, distinete uniseptatis, medio constrietis, loculis uni-biguttulatis, utrinque uni- medio 3appendiculatis, appendieulis filiformibus, sporidium subaequantibus, hyali- nis, 24 Mik, long., 9 Mik. erass. Pycenides nondum inveni. Tab. VI. Fig. 12. sporidium. An dürren Aesten von Quercus, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald und auf der Münchau. Repräsentirt wohl besser eine eigne Gattung! 163. Melanconis Tulame 8. F. €. II. p. 115. Von den meisten sind Conidien und Schlauchfrüchte, von wenigen die Sper- matien bekannt. 1. M. lanciformis Tul. S. F. C. II. p. 135. e. ie. — I. Fungus coni- diophorus. (Nondum inveni.) — Il. Fungus ascophorus. Sphaeria 1. Fr. Syst. myc. II. p. 362., Diatrype 1. Fr. S. v. Se. p. 385. — Pseudovalsa 1. d. . 188 Ntrs. — F. rh. 1996. — Aseis oblongis, stipitatis, Ssporis, 152 Mik. long., 20 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-lanceolatis, 6locularibus, fuseis, 36 Mik. long., 12 Mik. crass. An dürren Aesten von Betula alba, nicht selten, im Winter. 2. M. Berkelaei Tu. S. F. €. II. p. 139. — I. Fungus conidio- phorus. Stilbospora macrosperma Berk. & Br. in Hook. J. of. Bot. 1851. p. 320. — Conidiis oblongis, subeurvatis, 3septatis, fuscis, 43 Mik. long., 18 Mik. crass. — Ich fand dieselbe einmal mit der Schlauchform. — Il. Fungus ascopho- rus. Sphaeria inquinans Berk. & Br. 1. c. — F. rh. 586. (unter Hapalocystis bieaudata }.) — Ascis oblongis, 8sporis; sporidiis distichis, oblongis, 3septa- tis, fuseis, 46 Mik. long., 16 Mik. crass., utrinque appendiculis curvatis, hya- linis, sporidii longitudinem subaequantibus. Tab. VI. Fig. 13. a. conid. b. en- dospor. An dürren Aesten von Ulmus campestris (nicht Tilia!), sehr selten, im Frühling. Im Schlosspark zu Biebrich. 3. M. macrosperma Tu. S. F. €. II. p. 132. e. ie. — I. Fungus conidiophorus. Stilbospora angustata Pers. ap. Cd. in Sturm. III. 2. 22. — F. rh. 82. (unter St. macrosperma P.) — Unter der Oberhaut trockener Aeste von Carpinus hervorbrechend, häufig, im Herbst. NB. Nach genauer Vergleichung mit Cd. 1. c. kann ich zu keinem anderen Resultat kommen, als, dass diese die ächte St. angustata P. ist. Die ächte St. macrosperma P., wie sie Cd. l. c. 21 abbildet, habe ich noch nie gesehen. Die St. macrosperma P. in Rbh. F. eur. 180. gehört ebenfalls zu St. angustata P. Uebrigens scheinen Tul. 1. ec. derselben Ansicht zu sein. II. Fungus ascophorus. Ascis oblongis, breviter oblique stipitatis, 8spo- ris, 224 Mik. long., 28 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, utringue obtusis, triseptatis, fusco-olivaceis, 34 Mik. long., 10—12 Mik. crass., plerumque utrinque appendiculo crasso, hyalino. In Gesellschaft mit der Conidienform, aber selten, im Winter. Im Park Reichartshausen. 4. M. Carthusiana Tu. S. F. C. II. p. 129. — I. Funeus conidio- phorus. Melanconium juglandinum Kze. in Fie. Fl. Dresd. p. 260. — Melanco- nium juglandinum Kze. ]. ce. Var. diffusum Cd. Ie. III. 22. T. IV. F. 59. — F. rh. 87. u. 8. — ]I. Fungus ascophorus. Wuestneia Fuckelii Awd. in F. rh. 595. — Ascis cylindraceis, 8sporis, 120 Mik. long.; sporidiis mono- stichis, ovato-lanceolatis, üniseptatis, ad septum constrietis, hyalinis, 20 Mik. long., 10 Mik. crass. I. an dürren Aesten von Juglans regia, sehr häufig, im Herbst, II. an älterer, glatter, dürrer Rinde desselben, sehr selten, im Frühling. Im Schloss- park zu Reichartshausen. 5. M. chrysostroma Tu. 8. F.C. I. p. 125. ec. ie. — I. Fungus conidiophorus. Melanconium bicolor 8. ramulorum Cd. Ie. I. Tab. I. Fig. 34. (in Carpino.) — F. rh. 90. (unter M. stromaticum Cd.) — Conidiis ovatis, antice rotundatis, basi apieulatis, 1—2guttulatis, olivaceo-fuseis, plerumque 12 Mik. long., 189 8 Mik. cerass. — Meist an dünnen, dürren, noch hängenden Zweigen, aber auch an dickeren, berindeten Aesten von Carpinus Betulus, häufig, im Winter, — I. Fungus ascophorus. Sphaeria xanthostroma Mnt. Ann. sc. nat. I. 1834. p- 301. e. ic. — Valsa chrysostroma Fr. 8. v. Se. p. 412. — F. rh. 1732. — Ascis stipitatis, eylindraceis, Ssporis; sporidiis submonostichis, ovatis, utrinque obtusis, uniseptatis, ad septum constrietis, fuscis, 16 Mik. long., 3 Mik. crass., raro cum maerostylosporis, oblongis, 8—10guttulatis, Navo-fuseis, 43 Mik. long., 16 Mik. crass. An dürren, berindeten Aesten von Carpinus, nicht selten, im Frühling. Im Park Reichartshausen u. a. O. 6. M. spodiaea (Tul. S. F. €. II. p. 127. e. ie. ?) t- — I. Fungus conidiophorus. f. — Melanconium bicolor Cd. le. I. Tab. 1. Fig. 33. (in Car- pino). — Conidıis oblongis, utrinque obtusissimis, multiguttulatis, atro-fuscis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. — Aehnliche schwarze Häufchen bildend wie Stilbo- spora angustata, mit welcher es auch öfter gemeinschaftlich vorkommt, auf be- rindeten, dürren, noch stehenden Aesten von Carpinus Betulus, selten, im Winter. Um Oestrich in Hecken. — II. Fungus ascophorus. Tul. — F. rh. 2007. — Ascis elongato-clavatis, subsessilibus, 8sporis, 104 Mik. long., 10 Mik. crass.; spori- diis oblique submonostichis, oblongis, utrinque obtusis, uniseptatis, fuscis, 16 Mik. long., 6 Mik. crass, utrinque appendiculo brevi, crasso, hyalino. An trockenen, berindeten Aesten von Carpinus, für sich, oder in Gesell- schaft und zwar in unmittelbarer Nähe mit der Conidienform, selten, im Früh- ling. Um Oestrich. Nach der Beschreibung und Abbildung der Macroconidien von Tul. 1. c., muss ich annehmen, dass dieselben ein anderes Melanconium vor sich gehabt haben. Die von mir oben beschriebenen und von Cd. 1. ec. abgebildeten, sind unzweifelhaft die zu diesem gehörigen Conidien. 7. M. Alni Tul. S. F. C. II. p. 122. e. ie.—I. Fungus conidiopho- rus. Melanconium sphaeroideum Lk. in Linn. VI. 1825. p. 92. — Etiam, ut videtur, Melanconium apiocarpum Lk. spec. II. 90. — F. rh. 89. — Mit den wasserhellen, eylindrischen Conidiolen (Tul.) untermischt, bewohnt er dieselben Aeste wie der Schlauchpilz. — 1I. Fungus ascophorus. — F. rh. 593. I. u. II. (unter Wuestneia suffusa Awd.) — Aseis stipitatis, oblongis, Ssporis, 96 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, uniseptatis, ad septum vix constrictis, reetis curvulisve, hyalinis, utringue appendieulis setiformibus, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. An fuaulenden Aesten von Alnus glutinosa, nicht häufig, im Herbst. Im Walde hinter Eberbach. 8. M. modonia (Tul. S. F. C. II. p. 141. c. ie. [F. perfeetior.]) }. — I. Fungus conidiophorus. Tul. — Acervulis majusculis, sub corticis epider- mide nidulantibus, demum erumpentibus, olivaceo-fuseis; conidiis oblongo-elliptieis, rectis curvatisve, plerumque 6septatis, fuscis, 50—58 Mik. long., 14 Mik. crass. — 1. Fungus spermogonium. +. — Peritheeiis aut in conidiorum acervu- lorum maculis vetustis, aut in eorum vieiniis, in corticis rimis enatis, globosis irregularibusve, astomis, 1/s Mill. diam., aterrimis; spermatiis peritheeiorum juveni- lium oblongo-ovatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. cerass., peritheeiorum 190 adultorum (Maerospermatia) eylindraceis, curvatis, eontinuis, hyalinis, 10 Mik. long., 2t/» Mik. erass. — III. Fungus ascophorus. — F. rh. 2006. — Sphae- ria bieoniea Curr. in Act. Soc. Lin. L. 1858. p. 279. — Aseis cylindraceis, stipi- tatis, octosporis; sporidiis oblique monostichis, ovatis, utrinque parum attenuatis, uniseptatis, ad septa constrietis, flavescentibus, 36 Mik. long., 10 Mik. erass. — An dürren Aesten von Castanea vulgaris, selten, im Frühling. Bei Schloss Vollrads. I., HD. u. III. in Gesellschaft auf dürrer Rinde, noch stehender, arms- dieker, strauchartiger Stämme von Castanea vulgaris, sehr selten, im Winter. Bei Schloss Vollrads.. In Fasc. XXIV. der F. rh. werden diese Formen aus- gegeben. : 9. M. stilbostoma Tu. 8. F. C. IT. p. 119. e. ie. — I. Fungus coni- diophorus. Melanconium betulinum Schm. & Kze. exs. 208. — F. rh. 85. u. 84. (unter M. bicolor Nees.) — An trockenen Aesten von Betula alba, häufig, im Herbst. — HI. Fungus spermogonium. Libertella betulina Desm. Ann. sc. nat. 1830. ser. 1. p. 276. — F. rh. 633. — An faulenden Aesten derselben, selten, im Frühling. — IH. Fungus ascophorus. Sphaeria stilb. Fr. Syst. myc. II. p. 404., Valsa s. Fr. 8. v. Se. p. 412. — F. rh. 590. (unter Wuestneia s. Awd.) — Ascis oblongo-eylindraceis, stipitatis, 8sporis, 104 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, ovatis, utrinque obtusis, uniseptatis, hyalinis, 18 Mik. long., 8 Mik. crass. An dürren Aesten von Betula alba, sehr häufig, im Frühling. 10. M. longipes Tul. S. F. C. II. p. 139. — I. Fungus conidio- phorus. Coryneum Kunzei Cd. Ic. IV. 46. Tab. 10. Fig. 131. — F. rh. 228. — An trockenen, meist noch hängenden Aesten von Quercus Robur, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. Die Schlauchform sah ich noch nicht. 11. M. umbonata "ul. S. F. €. II. p. 138. e. ie. — I. Fungus coni- diophorus. Stegonosporium elevatum Riess. Bot. Zeit. 1853. 132. e, ie. — F. rh. 95. — An dürren, noch hängenden Aestchen von Quereus, nicht selten, im Winter. Auf dem „Altensand“ bei Oestrich. Die Schlauchform fand ich noch nicht. 164. Calospora Nitschke ined. Ausser den Schlauchfrüchten sind Spermogonien und Pycenidien bekannt. 1. C. occulta nov. sp. — 1. Fungus spermogonium. Cytisporam- refert. Cellulis sub cortice nidulantibus, connatis, griseis; eirrhis ex poro com- muni, tuberculato, nigro expulsis, aureis; spermatiis minutissimis, eylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis. — II. Fungus ascophorus. — F. rh. 2262. — Peritheeiis subcorticalibus, 4—10 in gregibus orbicularibus oblongisve dispositis, oblique stipatis, antice subconnatis, e maximis, ovatis, in collum breve attenua- tis, nigris; ostiolis lato - conieis, majusculis, aterrimis, demum per epider- midem longitudinaliter fissam prominulis, nucleo albo; ascis oblongo-ovatis, in stipitem brevem, crassum attenuatis, &sporis, 144 Mik. long., 68 Mik. crass.; spori- diis conglomeratis,, oblongis, quandoque eurvätis, uniseptatis, ad septum interius N constrietis, loculis 1—2guttulatis etiam multigranulosis, hyalinis,, vel dilutissime flavescentibus, utringue appendieulis latis, sporidium dimidium aequantibus, subtilissimis, vix conspicuis sed exstantibus, primo in sporidii eodem latere adpressis, demum patentibus; sporidiis sine appendieulis, 44—48 Mik. long., 14— 16 Mik. erass.. Tab. VI. Fig. 25. a. sporidium immaturum, b. sporid. maturum, 6. ascus. I. in Gesellschaft mit der Schlauchform auf dürren, meist dieken, berinde- ten Aesten von Populus tremula, sehr selten, im Herbst. In der hinteren Lang- scheid im Oestricher Wald. Dieser schöne Kernpilz kann nur sehr schwierig aufgefunden werden, indem er meist ganz verborgen unter der Rinde nistet und sich von aussen Anfangs durch Nichts zu erkennen giebt. Erst später durchbrechen die grossen Mün- dungen, aber auch nur theilweise, die Oberhaut und sind dann in den Risschen mit der Loupe erkennbar. Die Perithecien sind grösser als bei den übrigen Arten dieser Gattung. Die Sporen sind sehr eigenthümlich gebildet. Auf den ersten Blick er- scheinen sie in der Mitte stark zusammengeschnürt, bei genauerer Betrachtung erkennt man aber eine Linie, die dicht um die Spore gezogen und nur in der Einschnürungsgegend zu sehen ist, sonst liegt sie der Spore dicht an. Es ist diese offenbar die dritte Membran der Spore, wenn man sie nicht etwa mit den Gallertzohnen, wie z. B. bei denen von Massariasporen, vergleichen will, dagegen sprechen aber die, dieser Membran angewachsenen Appendiculae. Berücksichtigt man nur diese Linie, so kann die Spore in der Mitte nicht als zusammenge- schnürt angenommen werden. Merkwürdig ist bei diesem Kernpilz noch die lange Zeit, die er zur Reife braucht. Obgleich die Peritheeien schon im August ausgebildet, und mit einem körnig schleimigen nucleus erfüllt waren, erschienen doch die Schläuche erst im Winter und reiften vollkommen erst im März. 2. C. hapalocystis +. — I. Fungus spermogonium. Spermogonis sub cortice, demum fissa caespitosis, globosis, papillatis, nigris; spermatiis minu- tissimis, cylindraceis, curvatis, ca. 3 Mik. long., 1 Mik. erass. — In Gesellschaft mit den folgenden Fruchtformen. — 1I. Fungus pycenidium. Stylosporis in sterigmatibus filiformibus, ovato-oblongis, basin versus attenuatis, continuis, obscure triguttulatis, dilute flavis, 28 Mik. long., 8 Mik. crass. — Durch sehr kleine Er- habenheit an der Rinde, giebt sich der Pilz äusserlich zu erkennen. In Gesell- schaft mit der Schlauchform, jedoch selten. — III. Fungus ascophorus. Sphaeria hapaloeystis Berk. & Br. Mag. of. nat. H. ser. II. 317. e. ie. — F. rh. 585. (unter Hapaloeystis Berkelaei Awd.) — Calospora hapaloeystis Ntke. in litt. — Ascis ovato-oblongis, anguste stipitatis, 8sporis, SO Mik. long. (pars sporifer.), 26 Mik. erass.; sporidiis conglomeratis, oblongo-ovatis, parum eurvatis, fuscis, 2- raro 3septatis, utrinque obtusissimis et appendiculis crassis, brevibus, hyalinis, 28—32 Mik. long., 14 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 14. a. sporid., b. stylospor. — An dürren Aesten von Platanus, häufig, im Frühling. 3. ©. aucta (Tul.) +. — Cryptospora aucta Tul. $. F. C. II. p. 152 c. ie. — I. Fungus conidiophorus (nondum inveni). — II. Fungus ascopho- rus. Sphaeria a. Berk. & Br. — F. rh. 1998. — Aseis oblongo-ovatis, sessilibus 8sporis, 88 Mik. long, 32 Mik. erass. ; sporidiis faretis, oblongis, reetis, unisepta- 192 tis, utrinque obtusis appendieulatisque, appendiculis eylindraceis, subquadratis, ob- tusis, sporidii diametro quadruplo angustioribus, hyalinis vel demum fuscescentibus, 32 Mik. long., 12 Mik. crass. An dürren Aesten von Alnus gl., oft sehr häufig, im Frühling. 165. Cryptospora (Tulasne 8. F. €. II. p. 144. pr. p.) f. Conidien {Leucoconidien Nke.), Spermatien und Schlauchfrüchte bekannt. Ich glaube jetzt hier nur Verwandtes vereinigt zu haben, doch könnte man auch die Abthlg. b. zur besonderen Gattung erheben. Dass ich hier die ©. aucta Tul. ausschied und zur Gattung Calospora, d. h. zu ihren wirklich verwandten that, wird mir wohl Niemand verargen. a. Sporidia longe cylindrica, subvermieularia. 1. ©. suffusa Tul. S. F. C. I. p. 145. e. ie. a. octospora. — I. Fungus conidiophorus. Cryptosporium Neesii Cd. in Sturm. III. 2. 51. — F. rh. 101. — An trockenen Aesten von Alnus glutinosa, nicht selten. im Winter. An der Heimbach bei Oestrich. — H. Fungus asco- phorus. Sphaeria ss. Fr. Syst. myc. II. p. 399. — Valsa s. Fr. S. v. Se. p. 412. — F. rh. 1997 u. 620 (unter Valsa commutata Awd.) — An faulenden Aesten von Alnus g]., nicht selten, im Frühling. b. minor, polyspora Tul. ]. ce. p. 145 u. 147. — Sphaeria ditopa Fr. Syst. myc. 11. p. 481. — Halonia d. Fr. S. v. Se. p. 397.— F. rh. 799. — Ascis ellip- tieis, multisporis, 88 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, subeylindra- ceis, utringue obtusis, rectis curvatisve, uniseptatis, hyalinis, 16 Mik. long., 3 Mik. crass. An dürren, berindeten Aesten von Alnus glut., sehr häufig, im Frühling. 2. GC. corylina (Tul.) }. — Valsa corylna Tul. 8. F. C. I. p. 174. — I. Fungus spermogonium (nondum vidi). — I. Fungus ascophorus. — F. rh. 619 (unter V. conjuncta |Nees] Fr.) — Asecis oblongis, substipitatis, ösporis, 73 Mik. long., 11 Mik. crass.; sporidiis faseiculatis, linearibus, eurvatis, multiguttulatis, 64 Mik, long., 4 Mik. crass., hyalinis. An dürren Ausschüssen von Corylus Avellana, sehr selten, im Frühling. Im Schlosspark Reichartshausen. 3. C. Betulae Tul. S. F. €. II. p. 149 c. ie. — L Fungus conidio- phorus (nondum inveni). — I. Fungus ascophorus. — An trockenen Aesten von Betula alba, selten, im Winter. Im Oestricher Wald. — Coniothecium betu- linum Cd. Ie. I. Tab. I. F. 25. — F. rh. 91. — verhält sich zu diesem, wie Trimmatostroma Salicis Cd. zu €. salicella (s. unten). b. Sporidia oblongo-lanceolata ellipticave, utrinque attemuata, continua uniseptatave. 4. 6. hypodermia +. — F. rh. 2002. IL-— I. Fungus conidiopho- zus. Ut gelatina alba, in cellulis simplieibus, sub epidermide nidulans. Conidiis ovatis, cum guttulo oleoso magno et episporio crasso, hyalinis, 24 Mik. long, 16 Mik. crass., in stipitum simplicium apieibus. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria h. Fr. Syst. myc. II. p. 407. — Valsa h. Fr. 8. v. Se. p. 412. — I. u. II. in Gemeinschaft an trockenen Aestchen von Ulmus campestris, selten, im Winter. Im Schlosspark zu Biebrich. 193 5. ©. aur6a Fekl.— I. Fungus spermogonium conidiophorusque. Pustulis minutis, siceis, demum epidermidem lacerantibus, intus niveis, simplieibus, siceis primo spermatiis minutissimis, eylindraceis, demum eonidiis (leucoconidia Nke.) ascosporis valde similibus repletis. — Mit der Schlauchform dieselben Aestchen be- wohnend,, aber selten. — ]l. Fungus ascophorus. Valsa aurea Fekl. En. F. N. No. 446 ce. ic. — Sphaeria (Valsa) rutila Tul. — F. rb. 587 (unter Wuest- neia a. Awd.) — Ascis elongato-clavatis, stipitatis, 8sporis, 136 Mik. long. (pars sporifer ), 10 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, oblongo-lanceolatis, subinae- quilateralibus, continwis, nucleo granuloso, hyalinis, 22 Mik. long., 8 Mik., crass. An dürren Aesten von Carpinus Betulus, nicht selten, sehr selten aber auf solchen von Castanea vesca, im Frühling. Auf ersteren bei Eberbach auf letzterer bei Vollrads. Populus tremula wurde in meiner En. F. N. |]. ce. irrthümlich als Substrat angegeben. 6. C. Aesculi Fekl. F. rh. 2003. I.u. II. — I. Fungus conidio- phorus. Sub epidermide demum fissa nidulans, gelatinam rubescentem exhibens. Conidiis oblongo-ellipticis, uniseptatis, hyalinis, 13 Mik. long., 4 Mik. erass, — II. Fungus ascophorus. Peritheciis 6—8, sub cortieis epidermide nidulanti- bus, absque stromate, irregulariter dispositis, globosis, media magnitudine, atris, ostiolis longe exsertis, gracilibus, teretibus; ascis amplis, oblongis, ad dimidiam partem sporidiis 8 repletis; sporidiis elliptieis, rectis vel perparum curvatis, 2—3 guttulatis, simplieibus, hyalinis, 26—28 Mik. long., 7—S Mik. crass. I. u. HI. in Gemeinschaft an abgefallenen Aesten von Aesculus Hippocasta- num, II. besonders an zurückgelassenen, wulstigen Narbenflächen der Blattstiele, sehr selten, im Winter, II. etwas später erscheinend. Im Schlosspark zu Reicharts- hausen. 7. C. populina Fekl. — I. Fungus conidiophorus. Cryptosporium coronatum +. — F. rh. 102.— Sacenlis planis, magnis, griseis, tectis, dein erum- pentibus, basi annulo floccoso-radiato, albo circumdatis; conidiis oblongo-fusifor- mibus, utringue obtusiusculis, simplieibus, hyalinis, in hypharum simplicium apicibus. — An trockenen Aesten von Populus pyramidalis, nicht selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. — 1I. Fungus ascophorus. — F.rh. 2004. — Peritheciis in cortice interiori absque stromate nidulantibus, 4—12 irregulariter dispositis, decumbentibus, globosis, in rostrum attenuatis, ostiolis ex- sertis, globosis, perforatis, villosis; aseis amplis, stipitatis, 8sporis; sporidiis ellip- tico-oblongis, rectis vel perparum curvatis, simplieibus, 1—3guttulatis, hyalinis, 14 Mik. long., 4 Mik. crass. Mit der Conidienform, aber seltner, im Frühling. Inquirendae. 8. C. salicella +. — I. Fungus eonidiophorus. Discella carbona- cea (Fr.) Berk. & Br. 1. c. No. 426. — Phacidium c. Fr. Sel. suec. N. 210., S. v. Sc. p. 369. — F. rh. 1100. — Conidiis oblongis, parum curvatis rectisque, utrin- que obtusis, hyalinis, uniseptatis, 15 Mik. long., 6 Mik. crass. — An dürren be- rindeten Aesten von Salix triandra, häufig, im Herbst. Am Rheinufer bei Oest- rich. — II. Fungus ascophorus. Halonia salicella Fr. S. v. Sc. p. 397. — Sphaeria s. Fr. Syst. myc. 11. p. 377. — F. rh. 800. -— Diaporthe Salicis Nke. in F. rh. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXill u. XXIV. 13 194 1987. — Aseis oblongo-ovatis, Ssporis, 72 Mik. long., 18 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, eurvatis rectisve, utrinque obtusis, uniseptatis, hyalinis, 20 Mik. long., 8 Mik. crass. An dürren Aesten von Salix triandra u. Caprea, häufig, im Frühling. Es wird vielleicht auffallend erscheinen, wenn ich einen, früher als Discomy- ceten, erklärten Pilz als Conidienform zu einem Pyrenomyceten stelle. Aber was ist der vermeintliche Dyscomycet? Es ist eine gelatinose, sporenführende Scheibe, die von einem harten, schwarzen Gehäuse umgeben ist, welches später zerreisst und die gelatinose Masse bloslegt. Der Pilz unterscheidet sich von Cytispora nur dadurch, dass er einzellig ist und unregelmässig zerreisst. Es giebt keine, welche wir mit grösserer Wahrscheinlichkeit zusammenstellen können, als diese. Die Conidien sind den Ascosporen, die unbedeutende Grössenverschiedenheit abgerech- net, ganz gleich. Wie auf dem vergrösserten Stroma von C. Betulae das Conio- thecium betulinum, so bildet sich hier sehr häufig auf den alten Perithecien, oder auch in deren unmittelbarer Nähe, die Trimmatostroma Salieis Cd. I. Fig. 148. — F. rh. 62. (unter Torula stilbospora Cd., ebenso auch unter letzterem Namen in Rbh. F. eur. 882. u. 882. b.) — Dass beide zu den betr. Cryptespora-Arten in genetischer Beziehung stehen, mag wohl keinem Zweifel unterliegen, welche Rolle sie aber hier spielen, ist noch gänzlich dunkel. Ich möchte diese Gebilde Pilz- soredien, sicherlich analog den Flechtensoredien, nennen. 9. GC. Hystrix +. — Valsa longirostris Tul. S. F. C. II. p. 200. — I. Fungus conidiophorus. Pustulis ut in C. aurea, siceis, unicellulari- bus, sub corticis epidermide nidulantibus, demum erumpentibus, extus intus- que sordide albis; conidiis (leucoconidiis Nke., stylosporis Tul.) ut ascosporis, sed perparum angustioribus et plerumque guttulis deficientibus. — Selten, in Gesellschaft mit der Schlauchform. — II, Fungus ascophorus. Sphaeria Hystrix Tod. Meckl. II. p. 53. e.ic. — Moug & Nestlr. Vog. No. 569. — Mamiania H. d. Ntrs. Sfer. it. p. 43. ec. ie. — F. rh. 1731. — Ascis elongato-clavatis, sub- stipitatis, Ssporis, 48 Mik. long., 8 Mik. crass, ; sporidiis faretis, lineari-oblongis, subeurvatis, uniseptatis, 4guttulatis, hyalinis, 18—20 Mik. long., 3 Mik. crass. An dürren Aesten von Acer Pseudoplatanus, selten, im Frühling. Im Schloss- park zu Reichartshausen und von Morthier im Jura gesammelt. 10. C. liphaema (Tul.) Nke. in litt. — Valsa liphaema Tul.S. F. C. I. p. 179. ec. ic. Fung. integr. — I. Fungus conidiophorus. Pustulis ut in praecedente; conidiis lanceolato-cylindraceis, continuis, curvatis vermiculatisve, hyalinis, 10 Mik. long., ca. 2 Mik. crass. An dürren Aesten von Quercus, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenbeim. — II. Fungus ascophorus. Sphaeria leiphaemia Fr. Syst. myc. II. p. 399., Valsa 1. Fr. S. v. Se. p. 412. — F. rh. 611. — Ascis elongatis, sessilibus, 8sporis, 80 Mik. long., ® \{ik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongo-lanceolatis, subinaequilateralibus, unisc- (atis, hyali- nis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren Aesten von Quercus, nicht selten, im Frühling. 166. Fenestella Tulasne S. F. ©. IL 208. Conidien, Spermatien und Schlauchfrüchte bekannt. 195 1. F. princeps Tul. S. F. C. II. p. 207. — Fungus ascophorus.— Valsa fenestrata Br. & Berkl. — F. rh. 1999. — Aseis cylindraceis, oblique sti- pitatis, Ssporis, 200 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis monostichis, oblongis, medio constrietis, utrinque hyalino-apieulatis, 7—9septatis muriformibusque, flavo- fuseis, 30 Mik. long., 16 Mik. crass. Spermatiis cum aseis commixtis, cylindraceis, curvatis, 7 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. Tab. VI. Fig. 15. sporid. An dürren Aesten von Alnus glutinosa, sehr häufig, im Winter. 167. Thyridium Nitschke ined. Die Schlauchfrüchte und Spermogonien bekannt. 1. T. vestitum (Tu.) }. — Valsa v.,Tul. S.F.C.1I. p- 204. Fung. integr. — I. Fungus spermogonium. Spermatiis eylindraceis, continuis, rectis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass., plerumque in peritheeciis aseigers. — IH. Fun- gus ascophorus. Sphaeria vestita Fr. Syst. myc. H. p. 410. — F.rh. 954. — Peritheciis 8-16 eireinato-confertis, absque conceptaculo, seminis Papaveris mag- nitudine, villo lutescente tectis, sub epidermide nidulantibus, ostiolis in disco excavato elevatoque, aterrimo vix emersis, cylindraceis, truncatis, perforatis; ascis ceylindraceis, stipitatis, pars sporifer. 130 Mik. long., 16 Mik. cerass., sporidia 3, uni- serialia, ovato-oblonga, medio constrieta, muriforme septata, 24 Mik. long., 12 Mik. crass., flava includentibus Auf faulenden Aesten von Sambucus racemosa u. nigra, Betula alba u. Ro- binia Pseudacacia, nicht selten, im Frühling. 10. Valseae Nitschke (pr. p.) 168. Valsa (Fries) Tul. 1. c. (pr. p.) Ich nehme hier diese Gattung, was die Bildung der Perithecien, des Stromas und den Generationswechsel anbelangt, im Sinne Fries’s u. Tulasne’s. Im Ueb- rigen scheide ich aber alle jene, von diesen und anderen Autoren zugezogene, Glieder aus, die anders gebildete, als die unten angegebenen, Schläuche und Sporen besitzen. Bei den von mir hier aufgenommenen Arten sind Schläuche und Sporen sehr übereinstimmend gebildet. Erstere meist sitzend, schmal elliptisch oder lanzett- lich, 8- selten Asporig. Letztere meist unregelmässig (gestopft), selten deutlich 2Zreihig, in den Schläuchen liegend, cylindrisch , gekrümmt, einzellig, wasserhell oder sehr selten, bräunlich, meist sehr klein (sog. Cytisporen-Sporen). Als Spermogonien gehören hierher Glieder der früheren Gattung Uytispora, mit, den Endosporen ähnlichen, Spermatien. I. Subgen. Eutypella Nke. Pyr. germ. ]. p. 163. 1. V. ventricosa nov. sp. — F. rh. 2259. Fungus spermogo- nium. ÖOmnium maxima! Conceptaculis sparsis aggregatisque, erumpentibus, demum liberis, ventricosis, irregulare globosis conieisve, atro-fuscis, laevibus, 1—3 lin. diametr,, apicem versus conicis; spermatiferis inordinato-multicellularibus, cellulis oblongis, verticalibus, griseis, eirrhis per ostiolum commune expulsis, pallide-favis; spermatiis cylindraceis, curvatis, 3 Mik. long., ca. 1 Mik. crass.; 13* 196 peritheciis aseigeris demum in iisdem conceptaculis nidulantibus, subglobosis, ostiolis conceptaculi vertice exsertis, cylindraceis, atris; aseis elliptieis, subsessilibus, Sspo- vie, 32 Mik. long., 6 Mik. erass.; sporidiis faretis, cylindraceis, curvatis, continuis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. An alten, berindeten Stämmen von Ulmus campestris und Quercus, sehr selten, im Frühling. Bei Usingen und auf der Münchau bei Hattenheim. 3, V. confluens Nke. Pyr. g. I. p. 167. — I. Fungus spermogo- nium, ignotus. — 11. Fungus ascophorus. — F. rh. 1979. — Aseis anguste elliptieis, utrinque longe acuminatis, Ssporis, 20 Mik. long. (pars sporifer.); spo- ridiis farctis, eylindraceis, curvatis, continuis, dilutissime fuscescentibus, 7—8 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Aesten von Quereus, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 3. V. cerviculata Fr. S. v. Sc. p. 411. — Sphaeria e. Fr. Syst. mye. II. p. 383. — Valsa c. d. Ntrs. Sfer. it. Tab. 383. — Fungus spermogonium, ignotus. Aseis longe stipitatis, anguste oblongis elliptieisve, Ssporis, 46 Mik. long. (pars sporifer.); sporidiis distichis, cylindraceis, parum curvatis, utringue obtusis, continuis, biguttulatis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulenden Aesten von Carpinus Betulus, sehr selten, im Winter. An einer Hecke bei Mittelheim. Von Morthier an dürren Weilenästen auf der Gemmi in der Schweiz gefunden. 4. V. Sorbi 'Tul. S. F. C. II. p. 187. Fung. integr. — I. Fungus sper- mogonium. Cytispora rubescens Fr. (pr. p., in Sorbo.) — II. Fungus asco- phorus. Sphaeria Prunastri ß. Alb. & Schw. C. F. p. 17. — Sphaeria Sorbi Schm. myc. Hfte, I. 59. — Valsa S. Br.)S. v. Sc. p. Alle == Esch 1727 geiz liptieis, utrinqgue longe acuminatis, 8sporis, 20 Mik. long. (pars sporifer.); 6 Mik. erass. ; sporidiis faretis, eylindraceis, eurvatis, continuis, hyalinis, 6 Mik.long., 11/> Mik. cerass. An dürren Aesten von Sorbus aucuparia, im Herbst. Von Morthier im Jura gesammelt. In hiesiger Gegend fand ich sie noch nicht. I. fand ich eben- falls noch nicht. 5. V. stellulata +.--I. Fungus spermogonium. Cytisporam multi- cellularem exhibens. Gelatina globuliforme vel irregulariter expulsa, sordida; sper- matiis majusculis, eylindraceis, curvatis, 16 Mik. long., ca. 3—4 Mik. crass. — I. Fungus ascophorus. Sphaeria s. Fr. Syst. myc. Il. p. 380., Valsa s. Fr. S. v. Sc. p. 411. — F. rh. 597. — Aseis ellipticis ,. utrinque longe acumina- tis, 8sporis, 28 Mik. long. (pars sporifer.), 6 Mik. crass.; sporidiis faretis, eylin- draceis, curvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. I. an den äussersten, dünnsten Zweigen, II. an dickeren, dürren Aesten von Ulmus campestris, häufig, I. seltner, im Frühling. 6. V. Prunastri +. — I. Fungus spermogonium. Cytispora rubes- cens Fr. Syst. myc. Il. p. 542. (pr. p. in Pruno.) — F. rh. 627. — U. Fun- gus ascophorus. Sphaeria P. Pers. Syn. p. 57. — Valsa P. Fr. S. v. Sc. p- 411. — Non! Valsa P. d. Ntrs. Sfer. it. 35. — F. rh. 596. — Ascis lineari- 197 elliptieis, stipitatis, Ssporis, 26 Mik. long. (pars sporifer.); sporidiis distichis, eylin- draceis, curvatis, continuis, 6 Mik. long., 1—11/»s Mik. crass. An dürren Aesten von Prunus spinosa, häufig, im Frühling. Ich sammelte noch eine kleinere Form auf demselben Substrat, mit kurzen Schnäbeln, die dadurch sternförmig erschienen. Jm Uebrigen war sie aber von der Normalform nicht verschieden. I. Subgen. Euvalsa Nke. Pyr. germ. 1. p. 176. 7. V. germanica Nke. Pyr. g. I. p. 215. — F. rh. 605. (unter V. tessella.) — Ascis elavatis, stipitotis, Ssporis, 54 Mik. long., 8 Mik. crass.; spo- ridiis faretis, ceylindraceis, parum curvatis, continuis, hyalinis, 13 Mik. long., 4 Mik. crass. An trockenen, faulenden Aesten von Salix triandra, selten, im Frühling. Um Budenheim. 8. V. ambiens Tul. S. F. C. II. p. 176. Fung. integr. — I. Fungus, spermogonium. Üytisporae vel Naemasporae spec. Autor. exhibens. — Il. Fungus ascophorus. a. octosporus: Sphaeria ambiens Pers. Syn. p. 44.— Valsa a. Fr. 8. v. Sc. p. 412. — F. rh. 616. — b. tetrasporus: Valsa tetraspora Otth. — F. rh. 2141. — Ascis tetrasporis elliptieis, sessilibus, 44 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis eylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. — Ascis octosporis elongato-subelavatis, 56 Mik. long., 5 Mik. erass.; sporidüs farc- tis ut in tetrasporo, sed 12 Mik. long., 21/2 Mik. crass. a. wächst auf dürren Aesten fast aller Laubbäume, häufig, im Frühling. Ich fand sie auf Acer platanoides, Fagus sylvatica, Carpinus Betulus, Alnus glu- tinosa, Prunus Armeniaca, Pyrus Malus, Salix triandra, Ulmus campestris, Acer Pseudoplatanus, Quercus pedunculata, Crataegus Oxyacantha und Populus tremula. Die Spermogonienform (Cytispora) ebenfalls fast auf allen diesen Subsiraten. b. auf Crataegus Oxyacantha, selten. 9. V. salicina Tul. S.F.C.1I. p- 178. Fung. integr. — I. Fungus sper- mogonium. Cytispora salieina Rbh. Hb. myc. ed. Il. Nr. 439. — F. rh. 623. — Il. Fungus ascophorus. a. 8sporus: Sphaeria s. Pers. Obs. mye. I. p. 64. — Valsa s. Fr. 8. v.Sc. p. 412. — F. rh. 615. — b. tetrasporus: Valsa tetraspora (Curr.) Berk. in Ann. Mag. of. nat. Hist. III. p. 367. — F. rh. 614. — Ascis tetra- sporis oblongo-elliptieis, sessilibus, 58 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis eylin- draceis, curvatis, continuis, hyalinis, 15—19 Mik. long., 3 Mik. cerass. — Aseis octosporis oblongo-clavatis, sessilibus, 38 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidüs farctis, cylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 11 Mik. long., 2 Mik. crass. An trockenen Aesten von Salix triandra, häufig, Il. a. seltner, im Frühling. 10. V. pustulata +. — I. Fungus spermogonium. (ytisporam exhibens.. Cirrhis aureis; spermatiis cylindraceis, curvatis, minutissimis. — 1I. Fungus ascophorus. Valsa pustulata Awd. in Schedis. — F. rh. 612. u. 613. (unter V. turgida.) — Aseis oblongo-clavatis, substipitatis, 40 Mik. long., 5 Mik. erass., oetosporis; sporidiis faretis, cylindraceis, parum curvatis, continuis, hyalinis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass. 198 An dürren Aesten, I. meist an den äussersten Spitzen derselben Aeste, von Fagus sylvatica, nicht selten, im Frühling. 11. V. Cypri Tul. S. F. C.II. p. 194. e. ic. Fungus integer. — I. Fun- gus spermogonium (pyenidium Tul.)— II. Fungus ascophorus. Sphaeria Ligustri Otth. — F. rh. 1969. I. u. II. — Ascis elongato-subelavatis, sessilibus, 8sporis, 44 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis faretis, cylindraceis, curvatis, con- tinuis, hyalinis, 11 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Aesten von Ligustrum vulgare, selten, im Frühling. I. an den äussersten Zweigen. Auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. 12. V. sordida }. — I. Fungus spermogonium. Cytispora chry- sosperma Fr. Syst. mye. II. p. 542. — F. rh. 625. (in Populo.) — Cirrhis aureis spermatiis eylindraceis, utrinque obtusis, curvatis, 4 Mik. long., 1 Mik. cerass. — Fungus ascophorus. Valsa sordida Nke. in litt. — V. deplanata Nees. in Fckl. E. F. N. Nr. 457. — F. rh. 1977. — Ascis oblongo-subelavatis, sessilibus, 8sporis, 36 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis farctis, eylindraceis, eurvatis, con- tinuis, hyalinis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass. I. u. II. an dürren Aesten von Populus italica, nicht selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 13. V. Friesii +. — 1. Fungus spermogonium. Cytispora pinastri Fr. Syst. mye. II. p. 544. — F. rh. 631. — I. Fungus ascophorus. Sphae- ria Friesii Duby. Bot. Gall. II. p. 690. — F. ıh. 610. — Ascis lineari oblongis, sessilibus, 8sporis, 30 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, eylindraceis, eurvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. I. an den welkenden Blättern von Pinus pectinata, im Winter, worauf im Frühling II. an den dürren oder absterbenden Aestchen erscheint, selten. Um Mappen. ieh Nr Curreyi Nke. Pyr. g..I. p. 202. Fung. integr. — 1. Fungus sper- mogonium. Oytispora Pini }. — F. rh. 628. (pr. p. in Larice.) -- II. Fungus ascophorus. — F. rh. 1978. (c. F. spermogonifera.) — Ascis elongato-clavatis, substipitatis, Ssporis, 62 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis farctis, eylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 12 Mik. long., 21/2 Mik. crass. I. u. II. an dürren Aesten von Larix europaea, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 15. V. Hoffmannii Nke. Pyr. g. I. p. 145. Fung. inteer. — Fungus spermogonium (nondum vidi.) — F. rh. 1976. (Fungus ascophorus.) — Ascis elongato-clavatis, sessilibus, 8sporis, 24 Mik. long., 5 Mik. erass.; sporidiis faretis, cylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Aesten von Crataegus ÖOxyacantha, sehr selten, im Winter. Im Öestricher Wald. 16. V. sorbicola Ntke. in litt. — I. Fungus spermogonium, igno- tus. — U. Fungus ascophorus. Sphaeria decorticans Fr. Syst. myc. I. p- 396. (pr. p. in Sorbo.) — F. rh. 1729. — Aseis oblongo-elliptieis, sessilibus, Ssporis, 24 Mik. long., 4 Mik. crass.;-sporidiis farctis, cylindraceis, curvatis, con- tinuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. 199 An dürren Aesten von Sorbus aucuparia, selten, im Frühling. Im Jura von Morthier gesammelt. 17. V. decorticans }. — I. Fungus spermogonium. Cytisporam in receptaculo nigro inclusam, multicellularem exhibens. — II. Fungus asco- phorus. Sphaeria decorticans Fr. Syst. myc. II. p. 396. — Valsa d. Fr. 8. v. Se. p. 412. — F. rh. 606. — Aseis lineari oblongis, sessilibus, Ssporis; sporidiis cylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Aesten von Salix Caprea, nicht selten, im Frühling. 18. V. mierostoma +}. — I. Fungus spermogonium. Cytisporam multicellularem e majore exhibens. Spermatis cylindraceis, curvatis, minutis. — H. Fungus ascophorus. Sphaeria m. Pers. Syn. p. 40. — Valsa m. Fr. S. v. Sc. p. 411. — F. rh. 1972. (ce. 1.) — Ascis lineari-oblongis, sessilibus, 8spo- ris, 38 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, eylindraceis, curvatis, con- tinuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. I. an den äussersten, II. an dickeren Aestchen von Prunus spinosa, selten, im Winter. Um Oestrich. Was Auerswald unter diesem Namen vertheilte, ist alles falsch! 19. V. Fuckelii Nke. Pyr. germ. I. p. 192. — 1. Fungus spermo- gonium. Spermogoniis multicellularibus, obtuse conieis, poro communi, subrostrato, perforato, in disco convexo, sordido, cellulis radiatim ordinatis, inaequalibus, nucleo griseo; eirrhis ?; spermatiis cylindraceis, eurvatis, simplieibus, 6 Mik. long., 11/a Mik. cras. — Il Fungus ascophorus. — F. rh. 1974. — Asecis lineari- oblongis, sessilibus, Ssporis; 92 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidüs subdistichis, cylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. I. u. II. gemeinschaftlich an dürren Aesten von Corylus Avellana, selten, im Frühling. Im Park zu Reichartshausen. 20.V. Schweinizii Nke. Pyr. germ. I. p. 191. Fung. integr. — 1. Fungus spermogonium. Üytispora Capreae f. in Sched. Spermatiis cylindraceis, curvatis, minuti. — 1. Fungus ascophorus. Valsa Sch. Nke. in litt. — F. rh. 1970. — Ascis lineari-oblongis, sessilibus, Ssporis, 24 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidus subdistichis, eylindraceis, parum curvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Aesten von Salix Caprea, nicht selten, im Winter. Im Öest- richer Wald. 21. V. affinis Nke. in litt. — Fungus spermogonium et Fungus ascophorus. Peritheciis primo spermatis cylindraceis, curvatis, 4 Mik. long., 1 Mik. crass., in sterigmatum ramosorum apicibus repletis. — Ascis lineari- oblongis, sessilibus, Ssporis, 30 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, cylindraceis, parum curvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Ausschüssen von Corylus Avellana, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 22. V. Vitis + — I. Fungus spermogonium. (ytisporam, in con- ceptaculo inclusam, multicellularem exhibens. Cirrhis expulsis filiformibus, pallide rubescentibus; spermatiis eylindraceis, curvatis, minuti. — U. Fungus asco- 200 phorus. Sphaeria V. Schw. Syn. Car. Nr. 117. inFr. Syst. mye. II. p. 401. — F. rh. 607. — Ascis oblongis, sessilibus, 8sporis, 36 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis sabdistichis, eylindraceis, parum curvatis, continuis, hyalinis, 13 Mik. long., 2 Mik. crass. I. u. II. in Gesellschaft an dürren Ranken von Vitis vinirera, selten, im Frühling. Um Oestrich. 23. V. fallax +. — I. Fungus spermogonium. (ytispora Corni Westd. Buell. Ac. r. de Belg. II. Ser. II. Nr. 76. — F. rhı. 1754. — I. Fun- gus ascophorus. Valsa fallax Nke. in litt. — F. rh. 1975. — Asecis lineari- oblongis, sessilibus, 8sporis, 36 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, cylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. I. u. II. an dürren Aesten von Cornus sanguinea, nicht häufig, im Früh- ling. Bei Eberbach. 24, VW. perfodiens Nke. in litt. — I. Fungus spermogonium, ignotus. — Il. Fungus ascophorus. Ascis oblongo-elliptieis, sessilibus, 8spo- vis, 23 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidis faretis, cylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Aesten von Viburnum Lantana, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. 25. V. Abietis + — ı. Fungus spermogonium. Cytispora Pini Fekl. En. F. N. Nr. 483. — F. rh. 628. (in P. excelsa.) — II. Fungus asco- phorus. Sphaeria A. Fr. Syst. myc. II. p. 398. — Valsa A. Fr. S. v. Se. p. 412. — F. rh. 609. — Ascis lineari-oblongis, sessilibus, Ssporis, 28 Mik. long,., 4 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, eylindraceis, parum curvatis, continuis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. I. u. II. an trockenen Aesten von Pinus excelsa, nicht selten, I. seltner, im Herbst. 26. V. Pini (Alb. & Schw.) Fr. 8. v. Sc. p. 412.— Sphaeria P. Alb. & Schw. ©. F. p. 20. e. ie. — F. rh. 608. — Fungus spermogonium, igno- tus. Ascis elongato-clavatis, stipitatis, 8sporis, 18 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis faretis, cylindraceis, curvatis, continuis, hyalinis, 7 Mik. long., 2 Mik. 134 Mik. long., 13 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, eylindraceis, curvatis, utrin- que obtuso-rotundatis, I—2guttulatis, hyalinis, 21 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulem Holz von Quercus und Aesten von Cornus alba, nicht selten, im Frühling. 7. P. versicolor Fr. S. v. Sc. p. 372. — Form. lactea Fr. Syst. mye. II. p. 198. — Stictis einerascens Tul. S. F. C. III. p. 125. c. ie. — FE. rh. 1109. — Fungi ascophori. Sporidiis asei octospori oblongis, curvatis, utrinque obtusis, continuis, 24 Mik. long., 6 Mik. crass. Auf dem Hirnschnitt alter Bäume von Salix triandra, häufig, im Frühling. Tul. 1. e. scheinen Qie Gattung Propolis nicht annehmen zu wollen, ohne jedoch anzugeben, wo sie die Arten von Stietis mit fadenförmigen Sporen unter- bringen. Es scheint mir naturgemässer, beide Gattungen, nach dem Vorbild von Fries, zu trennen. 8. P. hysterioides (Desm.) +. — Stictis h. Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. p. 364. (sec. specim. originalia). — F, rh. 1590. — Fungi ascophori. Ascis oblongis, reetis, basi attenuatis, obtusis, antice acuminatis, Ssporis, 67 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis fusiformibus, curvatis, utringue obtusiusculis, 4guttu- latis, uniseptatis (?), hyalinis, 26 Mik. long., 4—5 Mik. crass. Auf der oberen Fläche dürrer, noch stehender Blätter von Carex paludosa, selten, im Winter. Unterhalb dem Steinberg nach Hallgarten zu. 9. P. (?) pinastri d. Lacr. in Desm. Exs. 2. Nr. 791. — Rbh. F, eur. 371. — F. rh. 1110. (unter Pr. nivea.) — Fungi ascophori. Ascis oblongis, 8sporis (?), 106 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis angustissime fusiformibus, eurvatis, multiguttulatis, ascos subaequantibus. An abgefallenen Blättern von Pinus sylvestris, nicht selten, im Frühling. Um Eberbach u. a. O. 222. Lophodermium (Chevallier) Duby Hysterin. Monogr. Act. Soc. Gen. t. XV. }. Die Spermogonien bilden meist Glieder aus der früheren Gattung Lepto- stroma, oder diesen ähnliche Gebilde. Die Schlauchsporen sind fast von der Länge der Schläuche, fadenförmig, fast wasserhell, mit Oeltröpfchen. 1. L. punctiforme (Fr.) }. — Hysterium p. Fr. Syst. myc. II. pag. 593. (non Autor.) — F. rh. 744. — An dem Mittelnerv dürrer Blätter von Quercus, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 2. L. petiolicolum }. -- Hysterium punctiforme Autor. plur. non Fries. — Rbh. F. eur. 462. — L. xylomoides (Chev.) Dub. 1. ce. ut videtur. — F. rh. 745. — Receptaculis ellipticis, usque ad lineam longis, convexis, demum applanatis, rima longitudinali, angustissima; ascis et sporidiis generis. An den Stielen und Mittelnerven dürrer Blätter von Quercus, häufig, iın Frühling. 3. I. Juniperinum d. Ntrs. Mem. p. 40. — Hysterium J. Fr. Obs. 2. p- 333. — F. rh. 735. — 256 An dürren, noch hängenden Blättern von Juniperus communis, reif nicht häufig, im Herbst. var. Sabinae. }. — F. rh. 1753. — An dürren Blättern von Juniperus Sa- bina, selten, im Frühling. Im Schlosspark Johannisberg. 4. L. Pinastri Chev. Fl. par. I. p. 430. — Hysterium P. Schradr. Journ. B. 2. T. 3. F. 4. — Moug. & Nestlr. Vog. exs. 76. — F. rh. 734. — An abgefallenen Nadeln von Pinus sylvestris und excels., häufig, im Herbst und Winter. 5. I. Lariecinum +. — I. Fungus spermogonium. Leptostroma Larieinum }. — F. rh. 196. — Peritheciis gregariis, minutissimis, orbicularibus, convexis, demum applanatis, plicatis, aterrimis, nitidis, in macula pallida; coni- diis ovoideis, minutissimis. — An abgefallenen Nadeln von Larix europaea, sel- ten, im Herbst. Im Oestricher Wald bei der Pfingstmühle. — U. Fungus ascophorus. Lophodermium Laricinum Dub. 1. ce. p. 46. Nr. 9.— Rbh, Fung. eur. 158. — F. rh. 748. — An abgefallenen Blättern von Larix europaea, selten, im Winter. Im Oest- richer Wald (Bachweg). 6. L. maculare de Ntrs. Mem. pag. 40. — Dub. Hyst. pag. 45. — F. rh. 1752. — An faulenden Blättern von Vaccinium uliginosum, wo dieses vorkommt, häufig, im Sommer. Im Fichtelgebirg bei Bischoffsgrün. 7. b. melaleucum (Fr.) d. Ntrs. 1. c. p. 40. — Hysterium m. Fr. Obs. 1. T. 2. F. 1. — Moug. & Nestlr. Vog. exs. 654. — F. rh. 736. — An der unteren Fläche dürrer Blätter und an dürren Zweigen von Vacci- nium Vitis Idaea, selten, im Herbst. An den Winkler Tannen. 8. L. xylomoides Chev. Fl. par. 1. p. 43”. — Dub. Hyst. pag. 45. Nr. 3. — F. rh. 742. — An abgefallenen Blättern von Crataegus Oxyacantha, nicht häufig, im Früh- ling. Im Budenheimer Wald. 9. L. earicinäum + — 1. Fungus spermogonium. Leptostroma caricinum Fr. Obs. II. p. 361. — F. rh. 186. — An trockenen Blättern ver- schiedener Carices, häufig, im Winter. — II. Fungus ascophorus. Lopho- dermium carieinum Rob. in Desm. Exs. 2. 168. (unter Hysterium.) — Dub. Hyst. p- 47. Nr. 11. — F. rh. 1751. — An dürren, noch stehenden Blättern von Carex panicea und glauca, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 10. L. arundinaceum Chev. Fl. par. I. pag. 435. — Dub. Hyst. p- 46. Nr. 10. a. vulgare }. — Hysterium a. Schradr. Journ. Bot. 2. T.3. — Mong. & Nestlr. Vog. exs. Nr. 655. — F. rh. 737. — An dürren Blattscheiden von Phragmites communis, reif selten, im Früh- ling. Um Oestrich am Rheinufer. 257 b. eulmigenum }. — Hysterium ce. ß. abbreviatum Rob. in Desm. Exs. 2. 171. — F. rh. 738. — An dürren Halmen verschiedener Gräser, besonders häufig von Triticum repens, im Frühling. ce. apieulatum Dub 1. c. — Hysterium a. Fr. Syst. myc. II. pag. 595. — F. rh. 739. — An dürren Blättern von Calamagrostis Epigejos, selten, im Frühling. Bei Gottesthal, unweit Oestrich. d. gramineum f. — Moug. & Nestlr. Vog. exs. Nr. 368. — F. rh. 740, — An dürren Blättern von Cynodon Daetylon, selten, im Frühling. Bei Hat- tenheim. e. seriatum f. — Hysterium seriatum Lib. exs. 374. — F.rh. 741. — An lebenden und dürren Blättern von Festuca sylvatica, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Arnsbach). 223. Sporomega Corda. Ic. V. p. 24., Spermogonien unbekannt. Schlauchsporen wie bei Lophodermium. 1. S. cladophila (L.ev.) Dub. Hyst. p. 48. Nr. 2. — Hysterium cl. Lev. in Moug. & Schimpr. Vog. exs. 1243. — F. rh. 1967. — An dürren Aesten von Vaceinium Myrtillus, selten, im Frühling. Im Oest- vicher Wald (Rabenkopf). 224. Coccomyces De Notaris Mem. in giorn. b. it. T. II. Spermogonien unbekannt. Schlauchsporen ähnlich wie bei der vorigen Gattung. i 1. C. tumida de Ntrs. Mem. bot. it. II. 2. p. 38. — Hysterium t. Fr. Syst. myc. II. p. 590. — F. rh. 746. — An faulenden Blättern und deren Stielen von Sorbus aucuparia, wie es scheint, selten, im Frühling. Im Jura (Morthier). 225. Colpoma (Wallroth Crypt. II. p. 422. pr. p.) }- Mit Spermogonien- und Schlauchform. Die Schlauchsporen ähnlich wie bei den vorhergehenden. 1. ©. quereinum Wilr. Fl. erypt. II. p. 422. — Hysterium q. Pers. Obs. 1. p. 83. — F. rh. 760. — Spermogoniis orbicularibus, tectis, unilocularibus; spermatiis eylindraceis, curvatis, ca. 8 Mik. long., 1!/» Mik. crass. Auf dürren, berindeten Aesten von Quercus, häufig, im Herbst. Die schlauchführenden Perithecien entspringen in der Regel dicht an den Spermogonien. 226. Hypoderma (De Candolle Fl. fr. 2. p. 304.) }. Schlauchsporen, länglich-eylindrisch, mit 2—4 Querfächern, wasserhell. Sper- mogonien wie bei den vorigen Gattungen. . Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat, XXIII. u. XXIV. 17 258 1. H. Hederae d. Ntrs. Mem. bot. ital. 2. p. 36. — Hysterium H. Mart. Fl. er. Erl. 473. — F. rh. 756. — Fungus spermogonium, Lepto- stroma exhibens. In Gesellschaft mit der Spermogonienform auf der oberen Fläche dürrer Blätter, auch an den Blattstielen von Hedera Helix, selten, im Frühling. Am Kuhweg bei Oestrich. 2. H. commune Dub. Hyst. p. 41. Nr. 4. — I. Fungus spermogo- nium. Leptostroma vulgare Fr. Syst. myc. DH. p. 599. — F. rh. 197. — An dürren Stengeln verschiedener, grösserer Kräuter z. B. von Senecio saracenicus, häufis, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Hysterium commune Fr. Syst. mye. II. 589. — F. rh. 755. — \ An dürren Stengeln von Peucedanum off., selten, im Frühling. Bei Eberbach. 3. H. virgultorum De €. Fl. fr. 5. p. 165. — Dub. Hyst. pag. 41. Nr. 3, — Hysterium Rubi Pers. Obs. 1. p. 84. — F. rh. 757. — Fungus spermogonium. Leptostroma in Hypodermatis v. consortio exhibens. Lept. vulg. sec. Tul. An dürren, berindeten Aesten, besonders häufig von Rubus fruticosus, selt- ner von Salix, im Herbst. Die Spermogonien auf ersterem Substrat, nicht selten. 4. H. nervisequium +. — Fungus spermogonium. Septoria Pinif. — F. rh. 512. — Peritheciis immersis, in acervulis lineari-oblongis, seriatis, per epidermidem demum erumpentibus; eirrhis candidis; spermatiis oblongo-clavatis, uniseptatis, hyalinis. — An lebenden Nadeln von Pinus excelsior, häufig, im Herbst. Veranlasst das Abfallen der grünen Nadeln. — II. Fungus ascopho- rus. Hypoderma nerviseguium DC. Fl. fr. 5. p. 167. — Hysterium n. Fr. Syst. myc. II. p. 587. — An der unteren Fläche dürrer, noch hängender Nadeln von Pinus exc., sel- ten, im Frühling. Im Oestricher Wald (unreif), im Jura (Morthier). 5. H. scirpinum Dub. Hyst. p. 41: .Nr. 5. — EB, rh 2aleasn: — I. Fungus spermogonium. Leptostroma scirpinum Fr. Syst. myc. HM. pag. 598. — - Ich gab in meinen F. rh. ]. c. als Spermogonienform Heterosphaeria Plin- this Fr. an. Ich bin auch noch im Unklaren, ob letztere nicht mit Leptostroma s. identisch ist, wenigstens ist alles, was ich unter dem Namen Heterosphaeria P. von verschiedenen Seiten erhielt, von Leptostroma s. nicht verschieden. II. Fungus ascophorus. Hysterium s. Fr. Sel. suee. 470. — Moug. & Nestlr. Vog. exs. 475. — An sehr faulen Halmen von Seirpus lacustris, im Herbst. Bei Neuchatel (Morthier). 227. Hysterium Tode Meckl. 2. p. 4., Fries, Duby IL. e. Spermogonien unbekannt. Schlauchsporen ei- oder eilanzettförmig, 4—10- fächerig, mehr oder weniger braun gefärbt. 259 1. H. Prostii Dub. Bot. gall. 2. p. 719.— Dub. Hyst. p. 26. Nr. 6.— F. rh. 748. — Gewöhnlich auf der unteren Fläche alter, noch hängender Rinde von Pyrus Malus, nicht selten, das ganze Jahr hindurch. Ich fand es aber auch an einem Baume häufig auf der oberen Seite der Rinde. Bei Johannisberg. Letzteres unter- scheidet sich in Nichts von ersterem, 2. H. Rousselii d. Ntrs. Pot. it. p. 20. — Dub. Hyst. p. 28. Nr. 13. e..ia — F. rh. 751. — An alten, dem Wetter ausgesetzten Pfählen von Tannenholz, selten, im Frühling. Um ÜOestrich. 3. H. biforme Fı. Syst. myec. II. pag. 582. — Dub. 1. e. pag. 28, Nr. 12. — An altem Holz von Quercus, selten, im Winter. Im Oestricher Wald (Ra- benkopf). 4. H. elongatum Wahl. Lapp. 528. — Fr. Sel. suec. Nr. 62, — Dub, l. c. p- 29. Nr. 14. — F. rh. 1754. — An faulem, noch festem Holz von Salix, selten, im Frühling. Um Oestrich, 5. H. ellipticum Fr. Obs. I. p. 195., Syst. myc. II. p. 583. — Aseis oblique distinete stipitatis, oblongis, Ssporis, 104 Mik. long. (eum stipit.), 20 Mik. erass.; sporidiis subdistichis, oblongis, triseptatis, ad septa constrietis, utrinque obtusis, quandoque curvatis, loculis guttulatis, atro-fuseis, 24—-26 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf, von der Epidermis entblösster, alter Rinde von Salix, sehr selten, im Herbst. Im Schlosspark Reichartshausen. Wie es scheint, sah Duby diese ausgezeichnete und mit der Fries'schen 1. e. Beschreibung vollkommen übereinstimmende, Art noch nicht. 6. H. acuminatum Fr. Syst. mye. II. p. 582. — F. rh. 750. — Ascis elongato -clavatis, 8sporis; sporidiis distichis, ollongis, subeurvatis, >septa- tis, flavis. An sehr altem, rissigem Holz von Fagus, sehr selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 7. H. elatinum Pers. Syn. add. p. XXVIU. ß. erispum Fr. Syst. mye. II. p. 584. — F. rh. 752. — An berindeten, dürren, noch hängenden Aestchen von Pinus excels., nicht häufig, im Frühling. In den Winkler Tannen. 8. H. pulicare Pers. Syn. p. 98.— F. rh. 749, — An alter, dürrer Rinde von Betula alba, häufig, das ganze Jahr hin- durch. 9. H. Fraxiti Pers. Syn. p. 98. — Hysterographium F. de Ntre. 1. e.— Dub. Hyst. p. 29. Nr. 16. — F. rh. 747. — An dürren, berindeten Aestehen von Fraxinus exc. und Syringa vulgaris, auf ersterer häufig, auf letzterer seltner, im Herbst. Um Oestrich. u 260 228. Glonium Mühlenberg in Fr. Syst. mye. 2. p. 594. Spermogonien unbekannt. Schlauchsporen ei- oder eilanzettförmig, 2fächerig, wasserhell, 1. G. amplum (Berk. & Br.) Dub. Hyst. p. 37. Nr. 9, — Aylographum a. Berk. & Br. 1. c. Nr. 782. — Aseis elongatis, stipitatis, antice obtusis, &8spo- ris; sporidiis subdistichis, oblongis, utrinque attenuatis, obtusiusculis, medio uni- septatis, constrictis, hyalinis, 18 Mik. long., 5 Mik. crass. Auch ich fand diesen schönen und seltnen Pilz auf dürren oder faulenden kanken, soweit sie unter faulendem Laub standen, von Rubus Idaeus, in und auf einem dichten, braunen Filz. Ich zweifle aber daran, dass dieser Filz dem Glonium angehört, vielmehr scheint er mir der Lasiosphaeria Racodium anzuge- hören und das Glonium nur darauf zu schmarotzen. Nur einmal fand ich ihn an der Linie zwischen dem Oestricher und Mittelheimer W ald, diesseits des Ge- birges, im Frühling. 2. @. confiuens (Wallr.) Dub. Hyst. p. 36. Nr. 4. — Hysterium e. Wllr. Fl. erypt. II. p. 440. — FE. rh. 754, — An faulem, noch hartem Holz von Quercus und Fagus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 3 graphicum (Er.) Dub. Hyst. p. 35. Nr..2. — Hysterium g. Fr. Syst. myc. II. p. 581. — F. rh. 758. — An berindeten, alten Wurzelstümpfen von Pinus sylvestris, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 4. G. lineare d. Ntrs. Mem. bot. ital. 2. p- 594. — Hysterium 1. Fr. Syst. myc. II. 583. — Moug. & Nestlr. Vog. exs. 563. — An faulendem Holz von Pyrus Malus und Quercus, selten, das ganze Jahr hindurch. Bei Budenheim. 229. Aylographum Libert Crypt. ard. 272. Nur die Schlauchform bekannt. Sehr kleine, längliche, kaum mit blossen Augen zu erkennende Pilze. 1. A. Hederae Lin. exs. 272. _ Dub. Hyst. p. 38. Nr. 3. (unter Ayl. vagum Desm.) — Sporidiis minutis, oblongis, hyalinis. An sehr feucht liegenden, faulenden Blättern von Hedera Helix, einmal, im Frühling. Bei Gottesthal, unfern Oestrich. 230. Aporia Duby Hyst. p. 51. Spermogonien unbekannt. Schlauchsporen kugelig, sehr klein, wasserhell. l. A. herbarum (Fr. Syst. mye. II. p. 593. [sub Hysterio].) — Dub. Hyst p252- Nr. 5 Hr Selesnee. Nr.496., — E ch.rsg An faulenden Blättern und Blattstielen von Convallaria majalis, selten, im Frühling. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 2. A. mierotheca Dub. Hyst. p. 52. Nr. 6. — FE. rn. 759. = An 261 dürren Blättern von Crataegus Oxyacantha, selten, im Winter. Um Oestrich (Gottesthal). 231. Phacidium (Fries Syst. mye. II. pag. 371. pr. p.) ET Schlauchfrüchte und Spermogonien bekannt. 1. P. coronatum Fr. Obs. 1. p. 167. — F. rh; 1096. — Ascis oblongo- clavatis, longissime stipitatis, Ssporis, 84 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. crass.; sporidiis fusiformibus, curvatis, asco dimidio subaequalibus, (42 Mik. long.) multiguttulatis, demum in articulos, septatos (?), ovatos secedentibus, hyalinis; paraphysibus ascis longioribus, hamosis. An dürren Blättern von Quercus, Fagus und Rubus fruticosus, von letzterem auch auf Aestchen, häufig, im Frühling. 2. P. dentatum }. — I. Fungus spermogonium. — F. rh. 2185. — Leptostroma exhibens. Spermatiis minutis, cylindraceis, curvati,. — An der oberen Fläche dürrer Blätter von Rubvs fruticosus, auf abgebleichten Flecken, im Herbst. Im Oestricher Wald. Diese vergehen wieder, ohne dass schlauchführende Pilze folgen. Hierher gehört auch Depazea Castanaecola DC. Fl. fr. VI. p. 147. — U. Fungus ascophorus. Phacidium d. Kze. & Schm. mye. Hfte. I. p. 41. — F. rh. 1090. — Aseis et sporidiis ut in P. coronato, sed minoribus. An dürren Blättern von Quercus und Castanea, häufig, im Winter. 3. P. Vaceinii }. — I. Fungus spermogonium. Dothidea latitans Fr. Syst. myc. II. p. 552. — F. rh. 1029. — Spermatiis simplieibus, eylindraceis, utrinque obtusis, reetis, 10 Mik. long., 21/z Mik. cras. — An dürren Blättern von Vaceinium Vitis Idaeae, selten, im Frühling. Im Winkler Wald, nach dem „guten Floss“* hin. — II. Fungus ascophorus. Phacidium Vaceinii Fr. Syst. myc. II. p. 575.! — Aseis oblongis, sessilibus, 8sporis, 40 Mik. long., 8 Mik. erass.; sporidiis distichis, lanceolatis, rectis, simplieibus, hyalinis, 10 Mik. long., 21/3 Mik. crass. In Gesellschaft mit den Spermogonien, aber seltner. Endlich, nach langem, vergeblichem Suchen und Untersuchen, bin ich, be- sonders was die frühere Doth. latitans betrifft, jetzt ganz im Klaren. An der Zusammengehörigkeit beider ist nicht im Geringsten zu zweifeln. 4. P. Vincae }. — I. Fungus spermogonium. (ytispora foliicola Lib. Exs. 64. — Rbh. F. eur. 891. — F. rh. 630. -- Spermatiis cylindraceis, rectis, 10 Mik. long., 2 Mik. ecras. — II. Fungus ascophorus. — F. rh. 1099. — Cupulis gregariis, innatis, orbicularibus, depresso-conieis, !/2 lineam latis, nigris, vertice pallidioribus, siceis clausis, madidis apertis, in lacinias plerumque 4, regulariter triangulares, strietas usque ad cupuli medium fissis; aseis oblongo- clavatis, Ssporis, 56 Mik. long., 38 Mik. crass.; sporidiis simplieibus, cylindraceis, saepe curvatis, multiguttulatis, hyalinis, 8 Mik. long., 2—3 Mik. crass. ; paraphysi- bus filiformibus. I. u. II. in Gesellschaft auf dürren Blättern von Vinca minor, II. sehr sel- ten, im Herbst. Im Walde bei Mappen. Ich trage kein Bedenken, diese beiden zusammenzustellen. Die sog. Cytispora o D {er} DD springt später ebenfalls mit 2--3 Lappen auf. Hierdurch unterscheidet sich die- selbe aber von den verwandten, Blätter bewohnenden Öytisporen. Sk: Hryagii nov. sp. — Cupulis sparsis, basi applanatis, quasi a stro- mate nigro, angulato einctis, obtuso-conieis, vel elliptieis, primo elausis, demum laciniis 3—4, triangularibus irregularibusve dehiscentibus, aterrimis, disco fusco ; ascis elongatis, stipitatis, 8sporis, 64 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2—3 Mik. crass. Auf dürren Stengeln von Eryngium campestre, sehr selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 6. P. abietinum Kze. & Schm. Myc. Hfte. p. 35. — Ascis stipitatis, ob- longo-oyatis, 8sporis; sporidiis oblongis, minutis. An faulenden Nadeln von Pinus exc., einmal, im Frühling. Auf der Zange bei Hallgarten. 7. P. quadratum Kze. & Schm. Myc. Hft. I. p. 32. — P. leptideum Fr. Syst. myc. II. p. 576. — F. rh. 1092. — Asecis amplis, oblongis, utrinque attenuatis, 8sporis, 152 Mik. long., 20 Mik. crass.; sporidiis filiformibus, continuis, subcurvatis, hyalinis, 86 Mik. long., 3—4 Mik. crass. An dürren, noch stehenden Zweigen von Vaccinium Myrtillus, selten, im Frühling. Am Grauenstein im Oestricher Wald. 8. P. P) rugosum Fr, El. I. p. 135.— F. ıh. 1693, — Aseis?; spori- diis minutis, ovatis, hyalinis (ut videtur artieuli sporidiorum secedentium). An dürren, berindeten Ranken von Rubus Idaeus, selten, im Frühling. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 9. P. Dianthi nor. sp. — P. repandum Fr. 1. e. ?—F. rh. 1091. (unter P. repandum F. Dianthi.) — Cupulis sparsis, primo clausis, spadiceis, lineam latis, orbieularibus, demum arcte laceratis, laciniis 4—6, erectis, disco convexo, pallide fusco; aseis stipitatis, oblongo-clavatis, Ssporis, 72 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis fusiformibus, curvatis, utrinque obtusiusculis, obscure uniseptatis, multi- guttulatis, hyalinis, 28 Mik. long., 5 Mik. crass. Spermatiis in disco ascophoro natis, filiformibus, curvatis, continuis, 24 Mik. long., 2 Mik, crass. Tab. IV. Fig. 25. sporidium. An dürren Stengeln und Blättern von Dianthus Carthusianorum, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald und auf dem Altensand, Oestrich gegen- über. 10. P. autumnal& nov.sp. —P. repandum Fr. Syst. mye. II. p. 578. (pr. p-) — F. rh. 1831. (unter Ph. rep. F. Galii pr. p. in @. boreale.) — Hypophyl- lum. Cupulis gregaris, primo clausis, atris, demum lacerato-apertis, lineam latis, planis, disco fusco, margine lacerato; ascis stipitatis, oblongis, 8sporis, 60 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis elongato-elliptieis, 2—Sguttulatis, rectis, hyalinis, 13 Mik. long., 2—3 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 26. sporidium. An noch lebenden Blättern von Galium boreale, selten, im Herbst. Am Judensand bei Oestrich und in den Wiesen bei Freienweinheim. 11. P. vernale nov. sp. — P. repandum Fr. I. c.pr.p.— F. rh. 1831. (pr. * 263 p. in G. Mollugine) — Hypophyllum. Cupulis gregariis, primo clausis, atris, demum apertis, excavatis, 1fg lineam latis, disco fusco, margine lacerato, inflexo; ascis oblongis, stipitatis, Ssporis, 60 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis dis- tichis, clavatis, continuis, hyalinis, 10 Mik. long., 4 Mik. erass. Tab. IV. Fig. 27. . sporidium. An lebenden Blättern von Galium Mollugo, im Anfange des Frühlings, auf überwinterten Pflanzen, selten. Um Oestrich. 12. P. Medicaginis Lasch. in Kl. Hb. mye. 1729. — F. rh. 1097. — Aseis stipitatis, elongatis, antice acuminatis, Ssporis, 75 Mik. long., 10 Mik. erass.; paraphysibus asci longitudine, filiforme clavatis; sporidiis distichis, ovatis, simplieibus, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. An lebenden Blättern von Medicago sativa, minima und Trifolium repens, häufig, im Herbst. 13. P. (2?) minutissimum Awd. in Rbh. F. eur. 228. — F. rh. 1098. — An der unteren Fläche dürrer Blätter von Quercus, häufig, im Frühling. Auf dem Altensand, Oestrich gegenüber. Ueber den Bau dieses Pilzes bin ich noch im Unklaren. 14. P. Pini Tu. 8. F. C. IIL. p. 186. — Fungus ascophorus. P. Pini Fr. Syst. mye. U. p. 573. — F. rh. 1095. — Ascis oblongis, antice obtusis, sursum attenuatis, 8sporis, 88 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis linearibus, utringue appendiculo, plerumque curvato, tenuissimo, ca. 16 Mik. longo, 6—8sep- tatis, asci longitudine, hyalinis, demum medio in Bruno: binos, Sseptatos seceden- tibus. Tab. IV. Fig. 31. sporidium. Unter der Oberhaut dürrer Aeste von Pinus sylvestris u. Juniperus communis, nicht selten, im Herbst. Fresenius, in dessen Beiträgen p. 70, hat offenbar ein unreifes Exemplar vor sich gehabt. 232. Triblidium (Rebentisch) Fr. 8. v. Sc. p. 369. pr. p. Nur Schlauchfrüchte bekannt. 1. T. Galiciiiorme keb. Fl. neom. 388. — Cenangium C. Fr. Syst, myc. II. p. 183., Triblid. €. 8. v. Sc. p. 368. — F. rh. 1101. — Ascos non nisi 35—4sporos vidi. Sporidia maxima, oblonga, utrinque obtusissima, Sseptata, loculis transverse 4guttulatis, flava, 43 Mik. long., 18 Mik. crass. An alter, dürrer, noch hängender Rinde nur von Quercus, selten, im Winter. Im Hallgarter Wald. 233. Discella (Berk. & Br.) Fuckel. Spermatien und Schlauchfrüchte bekannt. KDD, microsperma f. — I. Fungus spermogonium. Discella m. Berk. & Br. Brit. Fung. 429. c. ic. — F. rh. 1832. — Spermatiis oblongis, utrinque obtusis, continus, hyalinis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass. — An dürren berindeten Aesten von Salix Caprea, selten, im Frühling. Im Walde am Stein- 264 berg bei Eberbach u.a. 0. — I. Fungus ascophorus. Diseis gregariis, primo tec- tis, demum subliberis, 1—2 lineas latis, orbicularibus, planis subconvexisve, nigris; ascis fascieulatis, oblongo-elavatis, antice obtusis, seorsum attenuatis, tunica crassa, 8sporis, 80 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, utrinque obtusis, eurvatis, continuis, hyalinis, 16 Mik. long., 5 Mik. crass. An dürren, berindeten Aestchen von Salix aurita, sehr selten, im Frühling. Im Walde oberhalb des Judensands bei Oestrich. 5 234. Stegia Fries S. v. Sc. p- 370. Nur die Schlauchfrüchte bekannt. 1. 8. (Pyrenostegia) Ilieis (Chev.) Fr. 8. v. Se. p. 370. — Eustegia I. Chev. Fl. par. p. 448. — Fr. El. II. p. 112. — F. rh. 1589. — Aseis elonga- tis, longe stipitatis, 8sporis, 90 Mik. long., 11 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, utrinque obtuso-rotundatis, continuis, hyalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. An der oberen Fläche dürrer Blätter von Ilex aquifolium, nicht selten, im Winter. Im Schlosspark Reichartshausen. 235. Rhytisma (Fries) Tul. $. F. C. II. p. 115. Spermogonien und Schlauchfrüchte. 1. R. acerinum Tu. S. F. ©. IIL p- 116. c. ie — Fungus asco- phorus. R. a. Fr. Syst. mye. II. p. 569. © M rh. 1098 An lebenden und faulenden Blättern von Acer platanoides und Pseudopla- tanus, häufig, im Herbst. Die Schläuche erscheinen im Winter an den faulen- den Blättern. Aendert sehr ab, in Form und Grösse, so, dass eine genauere Untersuchung wohl mehrere Arten ergeben wird! 2. R. punctatum 1. — 1. Fungus spermogonium. Rhytisma punctatum Rbh. Hb. myc. II. 740. (in Acere campestre.) — F, rh. 1083. — Stromatibus in macula fusca, indeterminata, gregariis, applanatis, medio tuber- culatis, atris, tubereulo spermatiifero ; spermatiis numerosis, cylindraceis, rec- tis, 6 Mik. long., ca. 11/2 Mik. cras. — An lebenden Blättern von Acer cam- pestre, nicht selten, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Rhytisma puncta- tum Pers. in Moug. & Nestlr. Vog. exs. Nr. 477. (in A. Pseudoplatan.) — Aseis oblongis, sessilibus, 8sporis, 48 Mik. long., 7 Mik. crass.; sporidiis linearibus, aseum subaequantibus, hyalinis. An dürren, faulenden Blättern von Acer opulifolium, im Februar. Bei Neu- chatel (Morthier). Den Ansichten Tul. entgegen, halte ich diese für eine gute Art. 3. R. salicinum Tul. S. F. C. Im. p. 119. c. ie — Fungus asco- phorus. R. s. Pr. ]. c. p. 568. - F. rh. 1084. — An der oberen Fläche noch lebender Blätter von Salix Caprea, aurita und purpurea, häufig, im Herbst. Die Schläuche reifen im Winter. b. umbonatum Fr. l.c. — F. rh. 1085. (unter R. umbonatum Rbh.) — An der oberen Fläche faulender Blätter von Salix Caprea, selten, im Herbst und Winter. Im ÖOestricher Wald (Dornbachsgraben). 4. R. Onobrychis (DC.) +. — Fungus spermogonium. R. ©. DC. Mem. p. 324. ce. ie. — F. rh. 1057. — Spermatiis oblongo-obovatis, cauda sper- matiis duplo longiore instructis, ca. 4 Mik. long. Tab. IV. Fig. 21. An beiden Flächen lebender Blätter von Onobrychis sativa, selten, im Herbst. Um Freienweinheim. b. Lathyri. — F. rh. 1088. — Fungus spermogonium. Spermatiis ut in priori, sed magis rotundatis. An lebenden Blättern von Lathyrus tuberosus, nicht selten, im Herbst. Um Eberbach. Die Schlauchfrüchte von beiden Formen sah ich noch nicht. 5. R. Urticae Fr. Syst. myc. II. p. 570.— F. rh. 1089. — Aseis elonga- tis, utrinque apiculatis, 8sporis, sessilibus, 24 Mik. long., 4 Mik. cerass.; sporidiis filiformibus, asci longitudine. An faulenden Stengeln von Urtica dioica, nicht selten, im Winter. Um Öestrich. 6. R. confluens Fr. Syst. myc. II. p. 570.— F. rh. 1086. — An dürren oder welken Stengeln von Eupatorium cannabinum, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich. Zeigt auch unter der Epidermis die von Fries 1. c. angegebenen Fibrillen. Schläuche und Sporen konnte ich noch nicht finden. 236. Duplicaria Fuckel. Cupulae scutiformes, carbonaceae, astomae, demum irregulariter laceratae. Asci ampli, 8spori. Paraphyses longissimae, filiformes. Sporidia farcta, elongata, medio anguste contracta, quasi e clavulis binis pedicellatis ad stipites connatis formata, hyalina, multiguttulata, continua. 1. D. Empetri (Fr.) +. — F. rh. 2183. — Rhytisma E. Fr. El. 11. p- 127. — Ascis amplis, sessilibus, antice acuminatis, 8sporis, 134 Mik. lonz., 20 Mik. erass.; sporidiis faretis, 58 Mik. long., 6 Mik. crass. (in clavulis), hya- linis, cetera generis. Tab. IV. Fig. 22. sporidium. An der oberen Fläche dürrer, noch hängender Blätter von Empetrum nigrum, im Herbst. Im Jura (Morthier). c. Patellariacei (Fries S. v. Se. p. 364. pr. p.) t. 237. Heterosphaeriäa Greville in Fr. $. v. Sc. p. 365. (pr. p.) 1. H. Morthieri Fekl. — F. rh. 1837. — Cupulis gregariis, primo tectis, demum liberatis, Pleosporae herbarum magnitudine, orbieularibus, planis, demum excavatis, plerumque fibrillis delicatulis, repentibus, saepe confluentibus, fuseis eircumdatis; ascis lineari-clavatis, sporidia 6—8, globosa, hyalina includen- tibus. — An dürren, noch stehenden Stengeln von Trollius europaeus, selten, im Früh- ling. Im Jura (Morthier). 266 2. H. Poae Fekl.—F. ıh. 1591. — Cupulis plano-convexis, punctiformibus, margine elevato, nigro, demum lacerato, disco fuscescente; ascis linearibus, utrinque attenuatis; sporidiis? An dürren Blättern von Poa sudetica, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald (Aepfelbach). 3. H. Patella (Tode) Fr. S. v. Sc. p. 365. — Sphaeria P. Tode Meckl. 2. p. 45. c, ic. — Peziza Linariae Rbh. Hb. mye. 724. — F. rh. 1117. — Ascis anguste filiformibus, sporidia 8, eylindraceo-lanceolata, continua, minuta, hyalina in- eludentibus. An dürren Stengeln von Daucus Carota und Linaria vulgaris, häufig, im Angefeuchtet und zerdrückt einen Wanzengeruch verbreitend. 238. Lecanidion Rabenhorst Hdb. 1. p. 342. ij. DL. atrum Rbh. Hab. 1. p. 342. — Rbh. Fung. eur. 33 est Tribli- dium pithyum Fr.! — Patellaria atra Fr. Syst. mye. II. p. 160. -— F.rh. 1118. — Ascis stipitatis, oblongo-clavatis, antice obtusis, &8sporis, 102 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis faretis, oblongis subclavatisve, curvatis, Sseptatis, loculis uni- guttulatis, hyalinis, 40 Mik. long., 8 Mik. crass.. Tab. IV. Fig. 32. sporidium. An faulem Holz verschiedener Bäume und, merkwürdigerweise, auch an faulen Stengeln von Paeonia oficinalis, häufig, im Frühling. 239. Sphinetrina Fiies S. v. Sc. p. 366. 1. 8. turbinata (Pers) Fr. 8. v. Se. p. 366. — Calyeium t. Pers. Disp. f. suppl. 59. — FE. rh. 1116. — Ascis abrupte stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 48 Mik. long. (pars sporifer.), 8 Mik. crass.; sporidiis monostichis, globosis, fuseis, 6 Mik. diametr. Auf Pertusaria communis schmarotzend, nicht selten, im Frühling. 240, Genangium (Fries) Fuckel. & Ich muss gestehen, dass mir die Definitionen, die Tulasne in ihrer Carpo- logia von den Gattungen Dermatea, Tympanis u. Cenangium geben, unklar sind. Für die wenigen dort angeführten Arten mag das wohl ganz recht sein, aber wo bringt man die vielen anderen hin, ohne einer inconsequenten Willkühr zu ver- fallen? Zudem bin ich auch bei mehreren von Tul. beschriebenen, resp. combi- nirten, Species anderer Meinung. ich ziehe hier die Arten der Gattungen von Tympanis Fr. 5. v. Se, Tri- blidium Fr. pr. p. zur Gattung Cenangium, da sie, nach meiner Ansicht, ihrer natürlichen Verwandtschaft nach, zusammen gehören. Die, nach Fries, bei Tym- panis im Anfang geschlossenen Peritheeien sind eben nur die Pycnidienpilze, die sich später entweder in die schlauchführende Cupula erweitern, oder als solche wieder zu Grunde gehen. Ferner zog ich auch jene Arten von Dermatea wie- der hierher, mit analog gebildeten Pycnidien, sowie einige zweifelhafte von Gibbera. Um nun eine Definition von Cenangium in diesem Umfange zu geben, so 267 hat das für diesen Augenblick, wo die Stadienreihen und die Kenntniss der Endo- sporen der bier aufgenommenen Arten noch so lückenhaft bekannt sind, seine Schwierigkeiten. Immerhin aber glaube ich eine grosse Anzahl derselben vervoll- ständigt zu haben und nahm hier alle auf, deren Pyenidien, S'phärien- oder Sphaeronaemen-artig gebildet sind und mit zuerst Spermatien- (?, dann Schläuche ‚ tragender, offener Cupula. Letztere meist trocken und fast hornartig. Man könnte auch diese Gattung im Sinne der folgenden 3 Gruppen, nach den Endosporen in 3 Gattungen theilen, aber dazu gehört, wie gesagt, erst die Kenntniss aller En- dosporen. a. Endosporae ovato-oblongae, cylindraceae, subelavatae fusiformesve, continuae, hyalinae (an omnium sequentium ?). Asci saepe corpuseulis sper- matiiformibus repleti. 1. ©. Ribis (Tu. S. F. c. 1. p- 168. ec. ie. pr. p.) T- — 1. Fungus pyenidium Tul. Fuckelia Ribis Bon. Diss. mye. p. 135. — U. Fungus ma- erostylosporiferus. f. Mastomyces Friesii Mont. Syll. p. 261. — Sphaeria uberi- formis Fr. Syst. myc. II. p. 491. — Topospora u. Fr. S. v. Sc. p.415. — F. ıh. 1583. — IH. Fungus ascophorus. Cenangium Ribis Fr. Syst. mye. Il. p. 179. — F. rh. 2277. — Asecis stipitatis, subeylindraceis, Ssporis; sporidiis sub- distichis, anguste clavatis, rectis, continuis, guttulatis, 35 Mik. long., 5 Mik. cerass. — IL, UI. u. III. in Gesellschaft auf faulenden Zweigen von Ribes nigrum, sel- ten, im Frühling. Im Tannenwalde bei Darmstadt nach Grossgerau zu. Diese Zusammenstellung ist jedenfalls die richtigere, analog den verwandten Arten, z. B. von Cenang. Cerasi, Prunastri u. s. w. Tul. 1. c. sahen die Sporen bei ersterer Fruchtform keimen, man kann sie desshalb nicht als Spermatien an- sehen. Ob dieses ebenfalls bei mehreren analogen Formen dieser Gattung, welche ich als Spermatienformen anführte, der Fall ist, lasse ich dahingestellt sein. 2. C. Cerasi (Tul.) +. — Dermatea C. Tul. 8. F. C. IIL p. 156. e. ic. — I. Fungus pyenidium. Micropera Drupacearum Lev. Ann. sc. nat. Ill. V. p. 233. — F.rh. 638 (pr. p. in Ceraso).,. — I. Fungus asco- phorus. Cenangium C. Fr. Syst. myc. II. p. 179, Dermatea C. Fr. 8. v. Se. p. 362. — F. rh. 1127. — Ascis breviter stipitatis, oblongis, Ssporis; sporidiis submonostichis, oblongis, utrinque rotundatis, curvatis, continuis, hyalinis. I. an dünneren, berindeten, dürren Aesten, 1I. an dickeren Aesten von Üe- rasus avium, häufig, im Frühling. 3. ©. Prunastri (Tul. 1. e. p. 159.) +. — 1. Fungus pyenidium. Ceratostoma spurium Fr. Obs. II. p. 338. — F.rh. 1843. (unter Dermatea P. F. sper- mogon.) — Peritheeiis spuriis, erumpentibus. 11/, lineas altis, conico-cylindraceis, fragilissimis, pulverulentis,. atro-fuseis, globulo griseo, minuto, terminali; stylospo- ris lineari-fusiformibus, curvatis, hyalinis. — Il. Fungus ascophorus. Cenan- gium P. Fr. Syst. myc. II. p. 180, Dermatea P. Fr. S. v. Sc. p. 362. — F. rh. 1126. — I. u. II. an dürren, berindeten Aesten von Prunus spinosa, nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. 2 2683 4. C. inconstans +. — I. Fungus pyenidium. Sphaeria Coto- neastri Fr. in Kze. Myc. Hfte. 2. p. 46. — Sphaeria conica Alb. & Schw. €. p- 51. — Micropera Drupacearum Levy. (pr. p. in Sorbo). — Stylosporis fusiformi- bus, curvatis, continuis, 16 Mik. long., 3 Mik. crass.. — F. rh. 638 (pr. p. in Sorbo). — II. Fungus ascophorus. Tympanis inconstans Fr. $. v. Se. p. 400. et Scler. suec. No. 106. — F. rh. 1761. — Aseis eylindraceo - clavatis , 8sporis, 84—90 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis (maturis?) distichis, oblongo-lanceo- latis, continuis, hyalinis, 14 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren Aesten von Sorbus aucuparia, I. häufig, II. seltner, im Frühling. Um Oestrich und im Jura (Morthier). 5. 0. populinum + — I. Fungus spermogonium. — F.rh. 1839. (unter C. populeum 7.) — Cupulis erumpentibus, gregariis, numerosis, minutis, orbicularibus, atris, vegetis apertis, disco fuliginoso, margine elevato, aspero, atro ceinctis, siccis plerumque rima longitudinali, simplici elausis; sperma- tiis ovatis, numerosis, minutis, hyalinis, ca. 8 Mik. long., 3 Mik. crass. — An be- rindeten, dürren Aesten von Populus tremula, selten, im Frühling. Um Mappen. Die von dem Pilz bewohnten Zweige, resp. Rinde, wird dunkel geschwärzt. — Il. Fungus ascophorus. — F. rh. 766 (unter Tympanis saligna). — Cupulis superficialibus, sparsis caespitosisve, aterrimis, 1—2 Mill. latis, sessilibus, disco concavo, demum plano, concolore, repando-marginato; ascis oblongis, tunica crassa, 72 Mik. long., 12 Mik. crass., corpusculis minutissimis, cylindraceis, eurvatis, ca. 3 Mik. long., 1 Mik. latis, hyalinis repletis. Endosporas alteras nondum vidi. An der Rinde fauler Aeste von Populus tremula u. pyramidalis, häufig, im Frühling. 6. C. salignum +. — 1. Fungus pycenidium. Sphaeronaema Spinella Kalchbr. in Rbh. Fung. eur. No. 456. — An trockenen Aesten von Salıx, selten, im Herbst. Um Oestrich. — II. Fungus ascophorus. Tympanis saligna Tode Meckl. I. p. 24. Tab. 4. F. 37. — Aseis anguste clavatis, 8sporis, 36 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis eylindraceis, eurvatis, simplicibus, 6 Mik. long., 11/. Mik. crass. — An dürren Aesten von Salix Caprea, selten, im Frühling. Um Oestrich. 7. ©. Ligustri Tul. Ss. F. C. I. p. 154. sub Tympani) +. — Fun- gus ascophorus. — F. rh. 767 (unter Tympanis saligna Form, Ligustri 7.) — Ascis corpusculis minutissimis, ovatis, hyalinis, spermatiiformibus repletis. An dürren, berindeten Aesten von Ligustrum vulgare, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 8. ©, vernicosum j.- — FE. rh. 2072. L.u. DO. — I. Fungus pyeni- dium. Sphaeronaema polymorphum Awd. in schedis. Cylindraceum, obtusum, 1/; lineam altum, aterrimum, nitidum, gregarium; stylosporis eylindraceis, rectis, mi- nutis, hyalinis. — 11. Fungus ascophorus. Cupulis subsessilibus, concavis, marginatis, aterrimis, nitidis, 1/%—1 lin. diametr., disco nigro, opaco; ascos et sporidia matura nondum vidi. I. u. H. in Gesellschaft auf berindeten Aesten von Prunus Padus, I. nicht selten, II. selten, im Winter. Im Schlosspark zu Biebrich. 269 Steht dem Cenangium Cerasi 8 Padi Alb. & Schw. Consp. p. 345 am nächsten, unterscheidet sich aber von demselben durch die ganz glatte Oberfläche. Zu letz- teren gehört als Pyenidienform Sphaeronaema brunneo-viride Awd. in schedis, Beide fand ich hier nech nicht. 9. C. ferruginosum Tul. S. F. C. II. p. 168. — I. Fungus sper- mogonium.— F. rh. 2064 (s. Phaeidii Pini fung. eonidiophor.) — Cupulis gre- gariis, erumpentibus, minutis, substipitatis, orbieularibus, planis umbilicatisque, nigris, primo clausis, demum laceratis; spermatiis ovato-oblongis, continuis, hya- linis, 8 Mik. long.. 4 Mik. erass. — An jüngeren, berindeten, dürren Aestchen von Pinus sylvestris, nicht selten, im Winter. Oberhalb Johannisberg. — II. Fun- gus ascophorus. (enangium f. Fr. Syst. myc. H. p. 187. — F. rh. 1122. — Aseis stipitatis, elavatis, Ssporis, 80 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis submono- stichis, oblongo-ovatis, continuis, hyalinis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren, berindeten Aesten von Pinus sylvestris, häufig, im Winter. b. acicolum. — F. rh. 1123. — Fungus ascophorus. — An dürren Nadeln von Pinus sylvestris, selten, im Herbst. Im Walde bei Budenheim. Ist im Uebrigen von der Normalform nicht verschieden. 10. C. farinaceum nor. sp. — Cupulis sparsis, erumpentibus, sessilibus, 1—2 M.M. latis, primo clausis, subglobosis, demum apertis, concavis, disco pallide fusco, extus fuseis, albo-farinaceis subglabrisve, margine incurvo; ascis clavatis, stipitatis, Ssporis, 112 Mik. long., 10 Mik. cerass.; sporidiis in asci superiori parte inordi- natis, lanceolatis, plasmate medio diviso, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. An der unteren Fläche dürrer Nadeln von Pinus pectinata, sehr selten, im Herbst. Im Park zu Reichartshausen. Den vorigen ähnlich, jedoch durch die angegebenen Merkmale bestimmt da- von unterschieden. 11. GC. Pinastri (Tul. Fung. integr.) }. — Tympanis Pinastri Tul. 8. F. €. TU. p. 151. e. ie. — Fungus ascophorus. — Phaeidii, Cenangii spec. Pers., Fr. olim. — Triblidium P. Fr. S. v. Se. p. 369. — F. rh. 1103. — Fungus spermogonium in acervulis junioribus. — Ascis perfectis clavatis, antice acumina- tis, Ssporis, 96 Mik. long., 13 Mik. crass. (in elavul. part.); sporidiis anguste fusi- formibus, curvatis, continuis, hyalinis, 16 Mik. long., 3 Mik. erass. Tab. IV. Fig. 28. a. ascus, b. sporidium. An dürren Aesten von Pinus excels., häufig, im Frühling. Hier ist ebenfalls der Fall, wo die Spermatien-artigen Körperchen im Schlauche vorkommen. Tulasne 1. e. Fig. 11. haben nur diese Spermatien (?) in den Schläuchen gesehen und nicht obige, von mir, beschriebene Sporen. 12. C. pithyum +. — — 1. Fungus pyenidium. — F. rh. 2065. (s. Triblidi p. F. eonid.) — Peritheeiis 4—6 coacervatis sparsisve, stipitatis, rotun- dato-conieis, demum subtilissime perforatis, nigris, atris; stylosporis minutissimis, eylindraceis, eurvatis, in sterigmatum ramosorum ramulis brevissimis, simplieibus insidentibus. — An dürren, berindeten Aesten von Pinus sylvestris, selten, im Winter. Um Oestrich. — II. Fungus ascophorus. Cenangium p. Fr. Syst. myc. II. pag. 184, Triblidium p. Fr. S. v. Sc. pag. 369. — F. rh. 1102. — 270 Ascis stipitatis, cylindraceis, corpusculis minutis, cylindraceis, numerosissimis repletis. Hier konnte ich auch nur die, mit Spermatien (?) gefüllten, Schläuche sehen, wie sie Tul. bei T. Pinastri abbilden. An dürren, berindeten Aesten von Pinus sylvestris, häufig, im Frühling. 13. ©. Laricinum +. — I. Fungus pycenidium. _Cenangium bullatum Alb. & Schw. Consp. p. 344. — Üenangium Pinastri b. monstrosum Fr. Syst. mye. II. pag. 184. — Cupulis rotundatis, clausis, demum perforatis, nigris, rugulosis; stylosporis longis, filiformibus, tenuissimis, curvatis, in massa gelatinosa lutea profluentibus. — Auf berindeten Aesten von Larix europaea, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. — 11. Fungus ascophorus. Cupu- lis sparsis caespitosisve, ut in Cen. Pinastri sed totis nigris; ascis corpusenlis spermatiiformibus repletis. Auf dürren, berindeten Aestchen von Larix europaea, häufig, im Herbst. Auch hier konnte ich keine anderen Sporen entdecken. 14. 6. mutatum nor. sp. — Fungus ascophorus. — Cupulis erum- pentibus, in acervulos oblongos valde dense congestis, rarius sparsis, primo puneti- formibus, globosis, mox explanatis, convexis deflexisque, 1 lineam latis, disco sieco aterrimo, humefacto pallide fusco sordidove, emarginato; aseis a corpusculis ut in Tymp. pithyo ete. repletis. Auf dürren, berindeten Aesten von Betula alba, sehr selten, im Frühling. im Oestricher Wald. 15. ©. Syringae +. — F. rh. 2144 (unter Tymp.) — Cupulis sparsis, atris, 1/»—1 lineae diam., primo clausis, demum apertis, margine 4—Tlacerato, disco atro; ascis elongatis, stipitatis, opereulatis, 112 Mik. long., 16 Mik. erass., corpuseulis spermatii‘ormibus minutissimis, eylindraceis, curvatis, oscillantibus reple- tis; paraphysibus simplieibus, Iinearibus, asci longitudine. > Än trockenen Aesten von Syringa vulgaris, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 16. ©. Sarothamni nov. sp. — Fungusascophorus. — Cupulis gregariis caespitosisve, substipitatis, primo clausis, umbilicatis, demum apertis, applanatis, extus fuscis, subpulveraceis, demum atris, lineam latis, disco nigro-fusco , margine elevato, atro einctis; ascis oblongis, stipitatis, antice obtusis, seorsum attenuatis, ösporis, 48 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongo-ovatis, hya- linis, continuis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren Aesten von Sarothamnus scoparius, sehr selten, im Frühling. Im Walde oberhalb Eberbach. 17. ©. ligni Desm; Exs. I. 2014. — Fungus spermogonium. — An dürren Aesten von Quereus, sehr selten, im Winter. Im Oestricher Wald. 18. ©. viticolum (Fr.) }. — Fungus ascophorus, — 'Tympanis viticola Fr. Syst. mye. II. pag. 176. — F.rh. 1760. — Ascos maturos non- dum vidi. An faulenden Ranken von Vitis vinifera, sehr selten, im Frühling. An dem Judensand bei Oestrich. 271 19. ©. Fraxini Tul. Ann. sc.nat. XX. 1853. p.140.— Fungus asco- phorus. - F. rh. 1125. — An dürren, berindeten Aesten von Fraxinus exc,, selten, im Herbst. Um Mappen. Die Pyenidienform (Tul.), Sphaeronaema columnare Wllr. 1. c. p. 763, fand ich noch nicht. 20. C. Ericae Fr. Syst. myc. II. p. 188. — Fungus pyenidium. — F. rh. 1592. — Stylosporis eylindraceis, curvatis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis, continuis. An dürren Aestchen von Calluna vulgaris, selten, im Frühling. Im Walde oberhalb Hallgarten. 21. C. Aparines (Wir) }. — Fungus ascophorus. — Tympanis Aparines WlIr. Fl. erypt. II. p. 424. — F. rh. 1762. — Ascis clavatis, sporidia 8, fusiformia, 4—5guttulata, hyalina, simplieia includentibus. An dürren Stengeln von Galium Aparine, sehr selten, im Frühling. Um Schloss Vollrads. 22:40, aggregatum (Lasch.) }. — Sphaeria a. Lasch. in Rbh. Hb. mye. II. 541. — Fungus pyenidium. — F. rh. 977 (unter Cucurbitaria). — Ascos nondum vidi; stylosporis cylindraceis, eurvatis, utrinque obtusis, multiguttulatis, uniseptatis (?), hyalinis, 18 Mik. long., 4 Mik crass. Die gleiche Structur der Perithecien wie Cenangium, sowie ihr endliches, ent- weder mit einem Längsriss, oder unregelmässiges, Zerreissen am Scheitel, veran- lassten mich, diesen eigenthümlichen Pilz zu diesem Genus zu ziehen. Rbh. 1. c. giebt Schläuche und Schlauchsporen an. Es war mir aber auch bei diesen nicht möglich, etwas Anderes zu finden, als obige Stylosporen. Auf noch lebenden Stengeln von Euphrasia Odontites u. offic. beginnend und auf den dürren reifend, im Winter, nicht selten. 23. C. (P) Thymi +}. — Fungus pycnidium. — F.rh. 2279. — Wie die vorige, nur kleiner und die Stylosporen wie die von Cytispora, eylin- drisch, gekrümmt, 4 Mik. lang und 11/» Mik. breit. Auf lebenden und dürren Aestehen von Thymus Serpyllum , sehr selten, im Frühling. Am Judensand bei Oestrich. b. Endosporae lineares, continuae, pierumque asci longitudine, hyalinae. 24. ©. alneum (Fr.) }. — Tympanis alnea Fr. Syst. myc. II. p. 174. — Fungus ascophorus. — F. rh. 768. — Non Rbh. Fung. eur. 719. — Ascis oblongis, Ssporis; sporidiis filiformibus, eontinuis, asci longitudine. An dürren Aesten von Alnus incana, selten, im Frühling. Im Walde zwischen Wiesbaden und Wehen, auf der Höhe. 25. C. globulare (Pers.) Fr. S. v. Se. p. 364. — Peziza g. Pers. Myc. eur. I. p. 326. — Fungus ascophorus. — F. rh. 1840. — Aseis cylindraceis, mox evanitis, 96 Mik. long.; sporidiis filiformibus, eontinuis, asci longitudine. An dürren Aesten und Zweigen von Betula alba, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. #“ D =] ID 26. 0. seriatum Fr. 8. v. Sc. 1. c. — Cenangium s. Fr. olim.— F.rh. 1104. — Dermatea s. Tul. 8. F. C. III. p. 160. — Fungus ascophorus. — Ascis clavatis, obtusis, longissime stipitatis, 106 Mik. long., 12 Mik. crass. (in cla- vula), sporidia 8, angustissime fusiformia, curvata, continua, hyalina, 40 Mik. long.., 2 Mik. crass. includentibus. In den Querrissen alter Rinde von Betula alba u. Sorbus Aria, selten, im Frühling. Um Mappen. 27. C. eonspersum (Fr.) }. — Tympanis conspersa Fr. Syst. mye. I]. p-. 175. — F. rh. 769. — An dürren Aesten von Sorbus Aria u. aucuparia, Populus tremula, Cratae- gus Oxyacantha u. Pyrus Malus, häufig, im Herbst. Bildet in der Jugend konische Peritheeien (Pyenidien), welche an ihren durchbohrten Enden wasserhelle Ranken austreiben, in welchen die zahlreichen eiförmigen, wasserhellen, 4 Mik. langen und 2 Mik. breiten Stylosporen vertheilt liegen. Nach und nach erweitert sich das Perithecium zur schlauchführenden Scheibe. Bei allen von mir bis jetzt untersuchten Formen konnte ich nur eylin- "derförmige, 124 Mik. lange und 12 Mik. dicke, mit spermatienartigem Inhalte erfüllte Schläuche und keine anderen Endosporen entdecken. Die Spermatien äusserst klein, ca. 2 Mik. lang und ı/» Mik. dick, ei-cylindrisch, oscillirend. a. var. nitida f. — Cupulis nitidis, nigro-fusecis. — Tympanis alnea Rbh. F. eur. 719. — An dürren Aesten von Alnus incana, selten, im Herbst. Im Walde oberhalb Wiesbaden. b. var. rugulosa }. — Cupulis rugulosis, opacis, fuscis. — An dürren Aesten von Sambucus. Bei Bonn von Dreesen gesammelt. Wahrscheinlich werden sich diese beiden Varietäten später als gute Arten erweisen. 28. C. Viburni f. — 1. Fungus pycnidium. Sphaeronaema exhi- bens! Peritheeiis sparsis caespitosisve, elongato-conieis, subinde parum ventricosis, acutis, guandoque ramosis, 1 lineam longis, aterrimis, subtilissime perforatis, glo- bulo sordido, minuto coronatis; stylosporis anguste fusiformibus, curvatis, 1—3sep- tatis, septis obscuris, sed distinctis, multiguttulatis, 68 Mik. long., 4 Mik. (medio) crass., hyalinis. — An dürren, berindeten Aesten von Viburnum Lantana, selten (wie es scheint), im Frühling. Im Jura (Morthier). — II. F ungus ascopho- rus. Cenang. Viburni Fr. Syst. myc. II. p. 185.? — F. ıh. 1124, — Cupulis primo sphaeriaeformibus, dein apertis, suburceolatis, ore contracto, integro, per- fecte orbieulari, albo marginato, striatis, atris, ramosis, disco griseo, aseis stipi- tatis, cylindraceis, 8sporis, 130 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis filiformibus, asci longitudine, continuis. An dürren, berindeten Aesten von Viburnum Opulus, selten, im Frühling. Im Walde unterhalb Mappen. €. Endosporae oblongae lanceolataeve, septatae muriformesve, coloratae. 29. C. Morthieri nov.sp. Fung. integr. — I. Fungus pyenidium.Mi- cula Mougeotii Duby. Kl. Hb. myc. 636.— F. rh. 1768. (apud Tymp. Frangulae). — 273 11. Fungus ascophorus. — F. rh. 2278. — Cupulis caespitosis seriatisque, primo tenuibus, valde excavatis, extus albo-farinaceis, demum disco crasso, plano, atro, distinete marginato; ascis oblongis, breviter stipitatis, 4sporis, 80 Mik. long., i0 Mik. crass.; sporidiis monostichis, oblongis, utrinque parum attenuatis, subeur- vatis, continuis uniseptatisve, 2guttulatis, fuseis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 47. ascus cum endosporis. I. u. I. in Gesellschaft an dürren, berindeten Aesten von Rhamnus alpina, nicht selten, im Frühling. Im Jura von Morthier entdeckt. Ein schönes Beispiel des genetischen Zusammenhanges zweier Pilzformen. Bevor ich die vorliegende Schlauchform kannte, glaubte ich, dass die Micula Mougeotii zu Tympanis (Pe- zieula) Frangulae gehörte, was ich hiermit berichtige. Aus denselben Räschen sprossen beide Fruchtformen hervor. Von Pezicula Frangulae weit verschieden (siehe diese). 241. Dothiora (Fries) Fuckel. Cupulae ascigerae, corticolae, erumpentes, demum subliberae, sparsae subcaes- pitosaeve, majusculae, plerumque orbieulares, elongatae irregularesve, vertice appla- natae, margine obscure repandae, clausae, carbonaceae, atrae, rarius demum irregu- lariter apertae et disco sordido expositu, intus sordido-albae, continuae, per totam massam ascigerae. Asci elongati, ampli eylindraceive, 8spori. Sporidia mono-vel disticha, oblonga, plerumque inaequaliter didyma, 3—7septata, ad septa constricta, plerumque septis longitudinalibus (muriformia), majuscula, hyalina, vel dilute flava. Macrostylosporae oblongae, utrinque obtusae, breviter pedicellatae, maximae, sep- tatae mnriformesque, flavae quandoque in cupula ascigera adsunt. Paraphyses tiliformes. Fungus pyenidium, Sphaeronaema exhibens, plerumque superficialis, gregarius, rotundato-conieus vel e basi peritheeiiformi plus minusve ventricosus, cy- lindraceus acicularisve, carbonaceus, plerumque minutissimus. Stylosporae plerumque anguste fusiformes, curvatae, longae, rarius cylindraceae, curvatae, breves, septatae, eontinuae, guttulatae, hyalinae. Cenangio valde affinis! Der höchst eigenthümliche Bau der Pilze dieser Gattung, welche, bei völli- ger Reife, als Discomyceten mit eingeschlossener oder bedeckter Scheibe zu be- trachten: sind, liess von jeher die Mycologen im Zweifel über die naturgemässe Stellung derselben. Es giebt wohl kaum andere, über welche eine solche Confusion und Verkennung ihrer wahren Natur herrschte, als über die hierher gehörigen. Allerdings steht die Bildung derselben auch vereinzelt da. Persoon sah sie als Sclerotium an; Fries brachte sie dann theilweise zu Sphaeria und zu Dothidea (efr. Syst. mye. II. pag. 424 und 552). Wohl fühlte letzterer grosse Forscher, dass dieselben nicht bei Dothidea bleiben konnten und brachte sie in der 8. v. Sc. pag. 418 als eigene Gattung (Dothiora) bei seinen Sphaeropsideen unter, allerdings mit noch weniger Glück! Berkeley stellte sie in die Nähe von Acro- spermum (efr. Outl. of brit, fung. p. 314,. Diese Aenderungen der beiden letzten Autoren entsprechen sicherlich der Erkenntniss, dass keine gesonderten schlauch- führenden Zellen in der Masse des Inhalts vorhanden sind. Die Gebrüder Tulasne (S. F. €. II. p. 74 u. 111. p. 142) lassen mich, soviel ich die eitirten Stellen ver- stehe, über ihre Ansichten des Wesens von Dothiora, im Unklaren. Doch scheint mir, dass sie eine Verwandtschaft derselben mit Dothidea anzunehmen geneigt Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIU u. XXIV. 18 274 sind. Nitschke stellt dieselbe, nach brieflichen Mittheilungen, wieder neben Do- thidea. Das Fehlen der schlauchführenden Zellen, das öftere Blossliegen der Scheibe, sowie die unzweifelhafte Auffindung der Pyenidien, welche mit jenen von Cenangium so übereinstimmend sind, setzen meineAuffassung über die wahre Natur dieser Pilze ausser allem Zweifel. Ein weiterer Beweis, wie die richtige Erkenntniss der dahin gehörigen Fructificationsstadien über das Wesen eines Pil- zes Aufschluss zu geben im Stande ist! Zuerst erkannte ich unzweifelhaft, dass meine Sphaeronaema Lonicerae, von welcher ich schon lange vermuthete, dass sie die Pyenidienform eines Cenangium sei, dieselben von meiner Dothiora Lonicerae sind, indem ich die Sphaeronaema L. auch auf Lonicera alpigena, dicht um die Dothiora hervorsprossend, fand. Und als ich erst kürzlich die Sphaeria mierosco- pica Fr. auf faulender Rinde, dürrer Aeste von Populus italica in grosser Menge fand, in denselben aber keine Schläuche, sondern nur Sporen, jenen von Sphaero- naema Lonicera so ähnlich, entdecken konnte, war ich wohl Anfangs geneigt, die- selbe für die Pycnidienform von Dothiora sphaeroides zu halten. Da mir aber von dem Vorkommen der letzteren auf Populus italica kein Fall bekannt war und die Substratverhältnisse bei Dothiora, nach anderweitigen Erfahrungen, von grosser Wichtigkeit sind, schloss ich a priori, dass eine, diesem Substrat eigene, Dothiora existiren müsse. Gedacht, gethan! und nun fand ich, bei erneuerten Unter- suchungen derselben Aestchen, meine Dothiora mutila. Durch das, einer vertrock- neten Sphaeria ähnliche, unscheinbare Aussehen der Dothiora, hatte ich Anfangs keine Untersuchung derselben unternommen. 1. D. Sphaeroides +}. — I. Fungus pyenidium. Peritheciis spu- riis, superficialibus, gregariis, minutissimis, totis 240 Mik. long., basi 128 Mik. crass., in rostrum cylindraceo-conicum, 60 Mik. latum, 160 Mik. long. attenuatis, quandoque rostro abrupto, aterrimis; stylosporis in rostri apice demum expulsis, eylindraceis, curvatis, utrinque obtusis, simplieibus, 6 Mik. long., 11/» Mik. crass. — Auf dürrer Rinde, besonders an den zurückgelassenen Narben abgefallener Zweige von Populus tremula, selten, im Frühling. Um Oestrich. Wegen seiner Kleinheit wohl bisher übersehen. — U. Fungus ascophorus. Dothiora S. Fr. S. v. Sc. p. 419. — Dothidea Fr. olim. — Sclerotium Pers. (omnia Fungi asco- phori) etiam Rbh. F. eur. 754. — F. rh. 1718. — Ascis oblongis, sessilibus, 8sporis, 100 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-clavatis, medio constrietis, 5septatis muriformibusque, hyalinis, 19 Mik. long., 6 Mik. crass. (in latiore parte). Macrostylosporis cum aseis commixtis, oblongis, utrinque obtusissi- mis, breviter pedicellatis, öseptatis muriformibusque, dilute flavis, 28—36 Mik. long., 14 Mik. crass.. Tab. IV. Fig. 51. endospor. u. Tab. II. F. 38. maero- stylospor. Die Sporen, die Rabenhorst 1. c. beschreibt, sind die Endosporen. An dürren, berindeten Aesten von Populus tremula, nicht selten, im Früh- ling. Im Oestricher Wald. Die Cupula öfters geöffnet, mit weisslicher Scheibe. Ausser diesen Fruchtformen beobachtete ich öfter eine mit jenen gemein- schaftlich vorkommende. Es sind dieses heerdenweise oder einzeln unter der Epi- dermis hervorbrechende und letztere ablösende, dann vollkommen freie, fast kuge- 275 lige, oder auch unregelmässige, bis 2 Mill. dicke, aussen in der Jugend filzige, rauhe, später glatte, anfangs vollständig geschlossene, oliven-schwarze Perithecien, die einen schmutzig-weissen, festen Kern einschliessen. Später zerreissen sie am Scheitel sternförmig. Der Kern führt zahlreiche, auf dicken Sporenträgern voll- ständig concatenirte, oft ästige, eiförmige oder lanzettförmige, einfache oder undeutlich 1—2mal septirte, wasserhelle, S—16 Mik. lange und 4 Mik. dicke Sporen. E Wenn noch 2 Sporen aneinander hängen, haben sie so viel Aehnlichkeit mit den Endosporen von Dothiora Sphaeroides. Dass diese Fruchtform in genetischer Beziehung zu derselben steht, bin ich fest überzeugt. Der beschriebene Pilz hat in seinem Aeusseren und Inneren viel Aehnlichkeit mit einem Coryneum. In Fasc. XXIV. der F. rh. werde ich denselben ausgeben. 2. D. Sorbi +. — ı. Fungus pyenidium. Peritheciis spuriis, sparsis subcaespitosisve, sub epidermide fiavofaeta nidulantibus, globosis, atris, media mag- nitudine, in rostrum coniecum obtusum, prominulum, aterrimum, perithecium ae- quans attenuatis; stylosporis anguste fusiformibus, curvatis, continuis, 14—18 Mik. long., 2—3 Mik. cerass., guttulatis, hyalinis. Microperam referens. — An dürren, berindeten Aestchen von Sorbus Aria, häufig, im Winter — II. Fungus asco- phorus. Dothiora (Hysterium) Sorbi Wahl. — Fr. Sel. suec. 129. — Dothiora pyrenophora Fr. 1. c. pr. p. — non Sphaeria Cotoneastri Fr. Syst. mye. II. p. 494. et Fr. S. v. Se. p. 400. — F. rh. 765 (unter Tympanis Ariae). — Aseis elongatis, Ssporis, 88 Mik. long., 24 Mik. erass.; sporidiis distichis, oblongis, medio constrictis, parte superiore crassiore, 6—7septatis, hyalinis, 26 Mik. long., 5 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 50. sporidium. An dürren Aesten von Sorbus Aria, selten auf S. aucuparia, häufig, im Frühling. Die Cupula sah ich hier bei dem noch vegetirenden Pilz niemals ge- öffnet. 3. D. Lonicerae nov. sp. — I. Fungus pyenidium, Sphaeronaema Lonicerae }. — F. rh. 2145. — Peritheciis spuriis, sparsis, 1/2 lineam altis, acicu- laribus, acutis, atris, globulo albo, minutissimo terminali; stylosporis angustissimis, fusiformibus, curvatis, 4guttulatis, 32 Mik. long., ca. 2 Mik. cerass., hyalinis. — An noch lebenden oder welken Zweigen von Lonicera Xylosteum u. alpigena, auf letzterem in Gesellschaft mit der Schlauchform, selten, im Frühling. Um Oest- rich und im Jura (Morthier). — II. Fungus ascophorus. Cupulis sparsis, innatis, demum erumpentibus, 1—2 lineas longis, oblongis rotundatisve , planis margine subrepando, aterrimis, semper clausis; disco infra operculo nigro, sordido, subeoriaceo, continuo, ascigero; ascis amplis, basin versus attenuatis, 8sporis, 112 Mik. long., 13 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, irregulariter oblongis, utrinque obtusis, 6—8septatis muriformibusque, ad septa constrietis, hyalinis, 30—36 Mik. long., 8—10 Mik. erass. Tab. IV. Fig. 29. sporidium. — An dürren, berindeten Aestchen von Lonicera alpigena, wie es scheint, sehr selten, im Frühling. Im Jura von Morthier entdeckt. 4. D. mutila Fekl. — I. Fungus pyenidium. Sphaeria mieroscopica Fr. V. A. H. 1817. p. 117., Syst. myc. II. p. 476., S. v. Sc. p. 392. (saltem pr. p-) — Stylosporis anguste fusiformibus, reetis eurvatisve, S—10 obscure, sed distinete 18* Be. 1.3 septatis, hyalinis, 24 Mik. long., 2—3 Mik. crass. Peritheeiis spuriis subsuper- fieialibus, minutissimis, rostro perithecio sublongiore, acieulari, totus fungillus 164 Mik. alt., 66 Mik. lat. Tab. III. F.26. stylospor. — Auf fauler Rindenober- haut dünnerer Aeste von Populus pyramidalis, sehr selten, im Winter. An der Heimbach bei Oestrich. — U. Fungus ascophorus. Sphaeria mutila Fr. Syst. myc. II. p. 424. (sine dubio sed saltem pr. p.) Cupulis in caespitibus dense aggre- gatis, 2—6meris, sparsisve, erumpentibus, in cortice interiori natis, demum liberis, caespitibus orbicularibus, 1/—1 Mill. latis, eupulis singulis, clausis, atris, globosis vel pressione angulatis subtriangularibusque, vertice convexis, nucleo continuo, sor- dido-albo; ascis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 123 Mik. long., 3 Mik. crass.; pa- raphysibus filiformibus; sporidiis obligue monostichis, oblongis, utringue perparum attenuatis obtusisque, rectis, 3septatis, ad septa valde constrietis, flavis, 16 Mik. long., 6—8 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 53. endospor. I. u. II. gesellschaftlich auf berindeten, faulen Aesten von Populus italica, sehr selten, im Winter. An der Heimbach in der Nähe von Gottesthal bei Oestrich. Fries 1. e. schreibt seiner Sph. mutila ein Ostiolum zu, was wohl auf einem Irrthum beruht. Ich glaube annehmen zu müssen, dass Fries diese Dothiora theil- weise mit Diaporthe putator Nke., die auch auf meinen Stücken gesellschaftlich, oft innig gemischt mit Dothiora m. vorkommen, verwechselt hat, dafür spricht, dass Fries 1. ec. diesem Pilz ein die Rinde schwärzendes Stroma zuschreibt, welches zweifelsohne der Diaporthe angehört. 5. D. Rhamni Fcekl. — F. rh. 1719 (immatura , sed pycnophora). — I. Fungus pyenidium. Peritheciis in cupularum ascigerarum superficie ortis, gregarüs, minutissimis, globoso-conicis, aterrimis; stysosporis minutissimis, eylin- draceis, curvatis, continuis, hyalinis, 4 Mik. long., ca. 1—11/» Mik. cerass. — II. Fungus ascophorus. Cupulis plerumque in seriebus longitudinalibus erum- pentibus, primo orbieularibus elongatisve, applanatis, demum umbilicatis, lato-mar- ginatis, obscure apertis, margine rugulosis, atris, disco concolori, nucleo sordide albo, continuo; ascis eylindraceis, sessilibus, plerumque curvatis, Ssporis, 112 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongis, utringue attenuatis, medio valde constrictis, inde aequaliter didymis, 3septatis septisque 1—2 longitu- dinalibus, pallide fuseis, 15 Mik. long., 7 Mik. crass.; macrostylosporis, quae quando- que adsunt, lato-oblongis, utrinqgue valde attenuatis, sed obtusis, 4—5sentatis muriformibusque, fuseis, 20 Mik. long., 9 Mik. crass.; paraphysibus simplieibus, filiformibus, multiguttulatis. I. wuchert auf dem jugendlichen, schlauchführenden Pilz und überzieht den- selben oft ganz, so, dass letzterer wie mit Schiesspulver bestreut aussieht. Beide auf dürren, berindeten Aestchen, auch dickeren Stämmen, von Rhamnus Frangula, selten, im Frühling. An mehreren Stellen im Oestricher Wald. 242. Trochila (Fries 8. v. Se. p. 367.) Tul. S. F. C. UI E ze Pyenidien und Schlauchfrüchte bekannt. 1. T. Salieis Tu. S. F. c. 11. p- 181. — I. Fungus pyenidium. 277 (spermogonium ?). Gloeosporium Salicis Westend. Exs. 1269. — — Gloeosporium aterrimum }. — F. rh. 1652. — Epiphyllum. Peritheciis tectis, in macula atra, eonfluentibus; eirrhis brevibus, curvatis, candidis; stylosporis oblongis, parum cur- vatis, utrinque guttula oleosa, continuis, 16 Mik. long., 8 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 33. An lebenden Blättern von Salix alba, oft sehr häufig, im Sommer. Am Rheinufer bei Oestrich. Die Schlauchform sah ich noch nicht. 2. T. Craterium "Tu. S. F. C. IH. p. 180.— I. Fungus pyenidium (spermogonium ?) — Gloeosporium paradoxum (de Nts. Mier. it. II. 10 unter Myxosporium). — F. rh. 1649. -- An trockenen Blättern von Hedera Helix, sel- ten, im Frühling Bei Oestrich. — HI. Fungus ascophorus. Trochila Cra- terium (DC.) Fr. S. v. Sc. p. 367. — Sphaeria C. DC. Fl. fr. Il. 299. — F. rh. 1113. — Aseis oblongis, sessilibus, 8sporis, 48 Mik. long., 10 Mik. crass., tunica erassa; sporidiis oblique monostichis, ovatis, continuis, lyalinis, S Mik. long., 6 Mik. crass. An der unteren Fläche dürrer Blätter von Hedera Helix, häufig, im Frühling. 3. T. Taxi Fr. $. v. Sc. p. 367. — Phacidium T. Fr. Syst. mye. IL p. 575. — Fungus spermogonium (vel pyenidium). — F. rh. 1114. — Sperma- tiis (stylosporis) in sporophororum apieibus, obovato-oblongis, unicellularibus, hya- linis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. Die Schlauchfrüchte sah ich noch nicht. Auf der oberen Fläche dürrer Blätter von Taxus baccata, häufig, im Früh- ling. Im Park zu Reichartshausen. 4. T. Lauro-Cerasi (Desm.) Fr. 8. v. Sc. p. 367. — Phacidium L.-C. Desm. in Kl. Hb. myc. 1465. — F. rh. 1112. — Aseis stipitatis, subeylindraceis, 8sporis, 60 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf der unteren Fläche dürrer Blätter von Prunus Lauro-Cerasus, häufig, im Winter. Im Park zu Reichartshausen. 5. T. aeruginosa Fckl.— F.rh.1115.— Cupulis primo tectis, demum liberis, gregariis, punctiformibus , duris, persistentibus, convexis, demum concavis, marginatis, atris, epidermidem aeruginose tingentibus, disco ochraceo; aseis ob- longis, octosporis, 52 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis oblongo-elavatis, con- tinuis, hyalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren, noch stehenden Stengeln von Tanacetum vulgare, selten, im Win- ter. Bei Oestrich am Judensand. 243. Dermatea Fries et Autor. pr. p. Nur die Schlauchfrüchte bekannt. Substanz der Cupula lederartig. 1. D. caespitosa Fekl. — F. rh. 1845. — Cupulis erumpentibus, dense 278 caespitosis, difformibus, usque ad lineam latis, extus margineque einereo-pulveru- lentis, asperis, disco atro, excavato; ascis linearibus, 8sporis, 60 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis eylindraceis, rectis, continuis, hyalinis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass. Auf berindeten, faulen Aesten von Corylus Avellana, sehr selten, im Früh- ling. Im Oestricher Wald. Hat ganz den Habitus wie Dermatea fascicularis, nur kleiner. 2. D. Radulicola Fekl. — F. rh. 2073 (unter Cenangium). — Cupulis sparsis, primo cylindraceis, clausis, demum apertis, 1—2 lineas latis, calyeiformibus, in stipitem crassum seorsum attenuatis, margine involuto, fuseis, striato-rugulosis, disco atroolivaceo; ascis stipitatis, elongatis, Ssporis, 128 Mik. long. (pars sporifer.), 16 Mik. crass.; sporidiis lanceolato-oblongis, rectis curvatisve, continuis, 2—4guttulatis, hyalinis, 26 Mik. long., 8 Mik. crass.; paraphysibus simplieibus, linearibus. ‚Auf altem Radulum aterrimum an entrindeten Aesten von DBetula alba schmarotzend, sehr selten, im Frühling. Auf dem Frankensteiner Kopf im Mit- telheimer Wald, bei Oestrich. 3. D. furfuracea Fr. S. v. Sc. p. 362. — Peziza f. Fr. Syst. mye. II. p- 76. — F. rh. 1842. — Aseis longissime stipitatis, oblongis, 8sporis, 76 Mik. long. (pars sporifer.), 11 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis, uniguttulatis, hyalinis, 10 Mik. long., 6 Mik. crass. An dürren, berindeten Aesten von Corylus Avellana, selten, im Herbst. Im J ura (Morthier). 4. D. fascicularis Fr. S. v. Sc. p. 362. — Peziza f. Fr. Syst. mye. II. p- 75. — F. rh. 1128. — Ascis longe stipitatis, cylindraceis, &8sporis, 104 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis obligue monostichis, eylindraceis, curvatis, utrinque rotundatis, continuis, hyalinis, 15 Mik. long., 4 Mik, crass. An berindeten,, faulen Aesten und Zweigen von Populus tremula, nicht häufig, im Frühling. Im Oestricher Wald. 244. Pezicula Tulasne S. F. C. II. p. 182. 1. P. aterrima Fekl.— F.rh. 1965 (unter Tympanis acicola +) — Qu- pulis sparsis, erumpentibus, ab epidermide lacerata ceinetis, ı/« lineam diam., orbi- cularibus, convexis, aterrimis, opacis, pulveraceis, margine acuto, fisso; paraphysi- bus ascorum longitudine, filiformibus, simplieibus bipartitisve, apice globuligeris, globulis uniguttulatis, fuseis, 5 Mik. diam.; ascis lineari-oblongis, 8sporis, 50 Mik. long.; sporidiis distichis, cylindraceis, simplieibus, rectis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. An faulenden, schon lange abgefallenen Nadeln von Pinus sylvestris, sehr selten, im Herbst. Bei Freienweinheim. 2. P. rhabarbarina (Berk.) Tul. S. F. C. IM. p.183.— Patellaria Rubi Lib. Exs. 231. — Peziza rhabarbarina Berk. Engl. T. V. 2. p. 197. — Lachnella r. Fr. 8. v. Sc. p. 365. — Helotium Rubi Spree in Rbh.F. eur. 717. — F. rh. 2075 (unter Helotium r.) — Aseis immaturis corpusculis cylindraceis, aureis in 279 articulos globosos secedentibus repletis; ascis maturis oblongis, breviter stipitatis, tunica crassa, 8sporis, 96 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis oblongis, inae- quilateralibus, biguttulatis, hyalinis, 16 Mik. long., 6 Mik. crass. An dürren Ranken von Rubus fruticosus, selten, im Frühling. Um Eber- bach. In dem Masse wie die Schläuche reifen, verschwinden die goldgelben Körperchen und werden von den entstehenden wasserhellen Sporen vollständig resorbirt. 3. P. Laricicola Fekl.— F. rh. 2074 (unter Dermatea). — Cupulis sparsis coacervatisve, subsessilibus, lentiformibus, convexis, 1/2 lineae diametr., emargina- tis, carneo-ochraceis, pulverulentis; ascis elongatis, subelavatis, Ssporis, 104 Mik. long., 18 Mik. crass.; sporidiis oblongis , inaequilateralibus, monoplastis, hyalinis, 24 Mik. long., 8 Mik. crass.; paraphysibus linearibus. An berindeten, dürren Aesten von Larix eur., selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 4. P. Resinae (Fr.) }. — Peziza Resinae Fr. Syst. mye. II. p. 149. — F. rh. 1166. — Asecis oblongis, antice obtusis, tunica crassa, 83 Mik. long., 22 Mik. crass., corpusculis globosis , pallide flavis repletis; sporidia nondum vidi. Auf Harz von Pinus sylvestris, selten, im Herbst. Um Oestrich an der Pfingstmühle. Schläuche und Inhalt ganz wie bei Ahlesia Lichenicola }. 5. P. quercina Fekl. — F.rh. 1844 (unter Dermatea). — Cupulis in caes- pitulis gregariis erumpentibus, fasciculatis, stipitatis, disco emarginato, convexo, 1/2 lineam lato, primo fusco, pulverulento, pellucido, demum ochraceo; ascis oblongis, 8sporis; sporidiis oblongis, plerumque rectis, 3guttulatis, hyalinis, 24—28 Mik. long., 5—8 Mik. crass. An dürren, berindeten, noch stehenden 'Irieben von Quercus, sehr selten, im Frühling. Am Judensand bei Oestrich. 6. P. carpinea Tul. S. F. C. IH. p. 183. — Pezıza c. Pers. Syn. p. 673. — Dermatea c. Fr. S. v. Sc. p. 362. — F. rh. 1129 (unter Dermatea). — Asecis elongatis, stipitatis, Ssporis, 122 Mik. long. (pars sporifer.), 20 Mik. crass.; spori- diis primo monostichis, dein subdistichis, ovato-oblongis, inaequilateralibus, con- tinuis, hyalinis, 24 Mik. long., 10 Mik. crass. An berindeten, dickeren, dürren Aesten von Carpinus, selten, im Herbst. Im Öestricher Wald. 7. P. Frangulae (Tul.) }. — Dermatea Frangulae Tul. 8. F. C. II. p- 161. — I. Fungus spermogonium et pyenidium (Tul.) (nondum vidi.) — 11. Fungus ascophorus. Tympanis F. Fr. Syst. myc. I. p. 174. — F.rh. 764. Ascis abrupte longe stipitatis, oblongis, 4sporis, 66 Mik. long. (pars sporifer.), 11 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis, utrinque, obtusis, triseptatis muriformi- busque, loculis uniguttulatis, fuscis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass. Tab. IV. F. 46. ascus €. endospor. 280 An dürren Aesten von Rhamnus Frangula, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Von Cenangium Morthieri weit verschieden. Ich glaube diesen Pilz hier naturgemäss untergebracht zu haben. ß 245. Lachnella Fries S. v. Sc. p. 365. Von Trichopeziza eigentlich nur durch die trockene Substanz der cupula verschieden. 1. L. Lonicerae (Fr.) }. — Peziza Lonicerae Fr. Syst. myc. II. pag. 115. — P. Lonicerae Alb. & Schw. p. 328. c. ice. ? — Ascis linearibus, 40 Mik. long., 4 Mik. crass., 8sporis; sporidiis monostichis, oblongo-ovatis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren Ranken von Lonicera Perielymenum, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. Einmal fand ich sie auch auf faulen Zweigen von Cornus alba. 2. L. barbata Fr. S. v. Sc. p. 365. — Peziza b. Kze. in Fr. Syst. myc. U. p. 99. — F. rh. 1119. — Ascis stipitatis, oblongis, 8sporis, 74 Mik. long., 8Mik. erass.; sporidiis distichis, anguste oblongo-subelavatis, perparum cur- vatis, continuis, hyalinis, 16—18 Mik. long., 2—3 Mik. crass. An dürren Aesten von Lonicera Xylosteum, häufig, im Winter. Um Oestrich. 3. L. flammea (Alb. & Schw.) Fr. 8. v. Se. p. 365. — Peziza f. Alb. & Schw. 1. ec. p. 319. c. ic. — F. rh. 1121. — Ascis eylindraceis, substipitatis, 60 Mik.long., 8Mik. crass., 8sporis; sporidiis cylindraceis, utringue obtusis, curva- tis, hyalinis, continuis, 10 Mik. long., 2—3 Mik. crass. An dürren, entrindeten Aesten von Carpinus Betulus, selten, im Herbst. Um Eberbach. 4. L. corticalis (Pers.) Fr. S. v. Sc. p. 365. — Peziza c. Pers. Mye. eur. I. p. 267.— F. rh. 1120. — Ascis stipitatis, oblongis, 8sporis, 74 Mik. long., 8 Mik. erass.; sporidiis distichis, oblongo-lanceolatis, eurvatis, continuis, hyalinis, 18 Mik. long., 3 Mik. crass. An harter, alter Rinde verschiedener Laubbäume, nicht selten, im Herbst. 5. L. albo-violascens (Alb. & Schw.) Fr. 8. v. Se. p. 365. — Peziza a-v. Alb. & Schw. Consp. p. 322. e. ie. — Ascos nondum vidi. An faulen, berindeten Aestchen von Ulmus campestris und Cytisus Labur- num, selten, im Frühling. Bei Freienweinheim. 6. L. Perielymeni Fckl. — F. rh. 2071. — Cupulis gregariis, seminis Erucae magnitudine, strigo-pilosis, sordidis, margine connivente, subelauso, disco sordido; aseis Iinearibus, 8sporis, 60 Mik. long., 8 Mik. erass.; sporidiis subdisti- chis, eylindraceis sublanceolatisve, continuis, hyalinis, 8-10 Mik. long., 2 Mik. crass. An noch lebenden Aestchen von Lonicera Perielymenum, selten, im Winter. Im Oestricher Wald. 7. L. Berberidis (Pers.) +. — Peziza B. Pers. Syn. p. 649. — F. rh. 2070. — Ascis clavatis, Ssporis; sporidiis eylindraceis, eurvatis, continuis, hyalinis, 3 Mik. long., 2 Mik. crass. PR... ER Auf faulenden, sehr feucht liegenden Aestchen von Berberis vulgaris, sel- ten, im Winter. Dornbachsgraben bei Oestrich. 246. Durella Tulame $. F. €. IH. p. 177. 1. D. macrospora nov. sp. — F. rh. 1165. (unter Peziza compressa [aber nicht in allen Explrn.].) — Peziza compressa Pers. Syn. F. p. 670. et Fr. Syst. myc. II. p. 152. (pr. p.) — Aseis exacte clavatis, 8sporis, 83 Mik. long., 10 Mik. erass. (in clavula); sporidiis subdistichis, elongato-subelavatis, angustiore parte eurvatis, triseptatis, loculis guttulatis, hyalinis, 20 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 22. sporid. — Conidiis in iisdem cupulis, obovatis, in sterigmatum ramosorum apicibus, continuis, endosporis duplo brevioribus. Auf hartem Holz, in Gesellschaft mit dem folgendem, wie es scheint, viel seltner. 2. D. commutata nov.sp. — F.rh. 2281. — Peziza compressa Pers. (pr. p-) — Moug. & Nestlr. Vog. exs. 568. — Rbh. Hb. myc. Il. 509. — Von der vorigen äusserlich kaum zu unterscheiden, nur ist die Cupula noch dünner. Die Schläuche sind viel schmäler, keulenförmig, 80 Mik. lang, Ssporig. Die Sporen einreihig, länglich-verkehrt eiförmig oder fast keulenförmig, meist ge- rade, mit undeutlicher Querwand, wasserhell, 8 Mik. lang, 2 Mik. dick. Die auf ästigen Sterigmen sitzenden Conidien verkehrt eiförmig, einzellig, 4 Mik. lang und 2 Mik. dick. Tab. VI. Fig. 23. sporid. Auf hartem, faulem Holz von Quercus, Corylus ete., häufig, im Frühling. Durella compressa Tul. S. F. C. III. p. 177. c. ie. sah ich noch nicht. Tul. ziehen zu dieser l. e. die Exsiccaten von Moug. & Nestlr. und Rbh. Hb. mye., aber diese (bei den Explr. die ich besitze), sowie die von mir gesammelten, zeigen nur solche Sporen, wie ich sie oben beschrieben. Sicher ist, dass die Peziza compressa der früheren Autoren, zum Mindesten, in diese 3 Arten zerfällt. 247. Ahlesia nor. gen. *) Cupulae omnino superficiales, plerumque sparsae, sessiles, minutae, concavae, diaphanae, glabrae, immarginatae. Asci oblique stipitati, oblongi, tunica crassa, primo corpusculis minutis, globosis, sulphureis repletis, dein 16spori. Sporidia fareta, ovato-clavata, biguttulata, continua, hyalina. Paraphyses filiformes. 1. A. Lichenicola Fekl. — F.rh. 1169. (unter Peziza.) — Cupulis sparsis caespitosisve, sessilibus, 1/s lin. latis, concavis, pellucidis, immarginatis, pulcher- rime immutabileque sulphureis; aseis breviter stipitatis, oblongis, tunica crassa, 76 Mik. long., 14 Mik. crass., primo corpuseulis minutissime globosis, sulphu- reis repletis, dein 16sporis; sporidiis faretis, ovato-clavatis, biguttulatis, hya- linis; paraphysibus filiformibus, asci longioribus. Tab. IV. F. 37. a. ascus, b. spor., €. corpuscul. spermatiiformes. *) Nach meinem Freunde Hrn. Prof. Dr. Ahles in Stuttgart, mit welchem ich einst ge- meinschaftlich die A. Lichenicola bei Heidelberg auffand. 282 Auf dem T'hallus von Baeomyces rufus, sehr selten, im Herbst. Am Wolfs- brunnen bei Heidelberg. Wiederum ein Beispiel, wo Spermatien-artige Gebilde im Schlauch vorkom- men. Es sind diese, nebst jenen ähnlichen bei anderen Pilzen, absolut keine Keimungsgebilde der Sporen, denn sie erscheinen ja vor denselben in den jugend- lichen Schläuchen. Es sind aber auch keine Spermatien, sondern es ist ein spo- renförmig gekörnter Schlauchinhalt, auf dessen Kosten sich später die eigent- lichen Sporen bilden. Hiermit halte ich nun diese Sache für erledigt. Bei gelindem Druck tritt der Schlauchinhalt aus dem Gipfel des Schlauchs, wie in Fig. 37. a. d. Bulgariacei (Fries S. v. Sc. p. 357.) }. 0. Vegetabilicoli et terricoli. 248. Calloria Fries S. v. Se. p- 359. — Tul. S. F. C. p. 19. Conidien u. Schlauchfrüchte bekannt. 1. C. deliquescens Fr. S. v. Sc. p. 359. — I. Fungus conidio- phorus. Dacryomyces tortus (Willd.) Fr. El. II. p. 36. — Dacryomyces lacry- malis Cord. Ic. II. 32. T. 14. F. 115. — F. rh. 1283. (unter D. laerymal.) — Fungum ascophorum nondum vidi. An berindeten Aesten von Pinus sylvestris, zwischen der Rinde hervor- brechend, häufig, im Herbst. 2. C. stillata Pr. S. v. Sc. p. 359. — I. Fungus conidiophorus. Dacryomyces stillatus Nees. Syst. 89. F. 90. — F. rh. 1282. — Fungum asco- phorum nondum vidi. An faulenden Bretern, Balken und dergl. von Pinus excels., häufig, im Herbst. 3. ©. succinea Fr. S. v. $c. p. 3859. — 1. Fungus conidiophorus. Dacryomyces suceineus Spree in Rbh. F. eur. 680. — F. rh. 1600. — Conidiis cylindraceis, rectis, utringue obtusis et guttulo globoso, hyalinis, 14 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Nadeln vo. Pinus sylvestris, selten, im Frühling. Im Buden- heimer Wald. Neben diesem bernsteinrothen, durchscheinenden Daeryomyces fand ich in Gesellschaft mit demselben viel hellere, durchscheinende, immer regelmässige Becherchen, bei welchen die oben als Conidien bezeichneten Sporen fast ganz ver- schwunden waren, und anstatt diesen längere, guttulirte Fäden, die vielleicht un- reife Schläuche sein mögen. Immer fand ich auch in 'solchen Bechern runde, hyaline, 10 Mik. im Durchmesser haltende, mit körnigem Inhalte gefüllte Kör- per, über deren Entstehung und Bedeutung ich mir jedoch kein klares Bild ver- schaffen konnte. Bei dem bernsteinrothen Dacryomyces fehlten diese Körper im- mer. Ob jene Becher die Fries’sche Calloria suceinea darstellen, wage ich nicht zu entscheiden. 4. ©. fusarioides Tul. S. F. C. IH. p- 195. — 1. Fungus gemmi- ferus (Tul.) Dacryomyces Urtieae Fr. Syst. myc. U. p. 251.— F. rh. 1981. — 283 An dürren Stengeln, heerdenweise, von Urtica dioica, häufig, im Winter u. Früh- ling. — IH. Fungus ascophorus. Peziza fusarioides Berk. Mag. a. Bot. I. p- 46. e. ie. — F. rh. 1131. — An faulenden Stengeln, vereinzelt, von Urtica dioica, selten, im Frühling. Um Oestrich. 5. ©. chrysocoma (Bull.) Fr. S. v. Se. p. 359. — Peziza c. Bull. Champ. p. 254. c. ic. — F. rh. 1130. — An faulem Holz der Nadelhölzer, nicht selten, im Frühling. Ob diese wirklich von C. deliquescens Fr. verschieden ist, will ich dahin gestellt sein lassen. 6. ©. vinosa (Alb. & Schw.) Fr. 8. v. Sc. p. 359. — Peziza v. Alb. & Schw. Con. p. 308. — Aseis angustissimis; sporidiis ?; paraphysibus simplieibus, apice capitato-ampliatis. An faulem Holz verschiedener Laubbäume, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. 7. C. Peltigerae nov.sp. — Cupulis supertficialibus, gregariis conglomera- tisve, punctiformibus, nudo oculo vix conspicuis, applanatis, parum convexis umbonatisque, margine destituto, orbieularibus, diaphanis, dilute violaceis (vino- sis); ascis clavatis, Ssporis, 68 Mik. long., 12 Mik. crass. (in clavula); sporidiis ovato-clavatis, biguttulatis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. Auf noch lebendem Thallus von Peltigera canina und horizontalis, sehr sel- ten, im Frühling. Um Hattenheim und bei Sauerthal. 8. C. Galii Fekl.— F.rh. 1881. (unter Agyrium.) — Cupulis punctiformi- bus, superficialibus, sparsis, carnosis, diaphanis, substipitatis, miniatis, disco con- vexo, emarginato, siccis irregulariter globosis, granuliformibus; ascis oblongo- ovatis, mox evanidis; sporidiis oblongo-ovatis, didymis, medio vix constrictis, pallide fuscis, 14 Mik. long., 7 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 33. ascus cum spo- ridio unico. An dürren Stengeln von Galium Aparine, sehr selten, im Frühling. Um Hattenheim (Schindersbach). Ich gebe hier die Zeichnung, wie ich die Sporen im Schlauche bis jetzt gesehen. 9. C. (?) rubella Fekl.— Fungus conidiophorus. — F.rh. 1862. — Cupulis gregariis sparsisve, ı/» lineam latis, lentiformibus, margine pellu- eido-plicatis, basi saepe hyphis niveis, sparsis, gelatinosis, dilute roseis vel albi- dis, siceis succineis, pellucidis, duris, rotundatis; ascis nullis; conidiis cylindraceis, rectis, hyalinis. An faulen, sehr feucht liegenden Blättern von Fraxinus excels., selten, im Herbst. Im Park zu Reichartshausen. 249. Agyrium Fries 8. v. Sc. p. 359. l. A. sedecimsporum nov.sp. — Cupulis punctiformibus, sparsis, hemis- phaerieis, fuseis, subtilissime punetulatis, siceis atris, etiam hemisphaericis; ascis sessilibus, fasciculatis, oblongis, antice obtusis, l6sporis, commixtis ascis numerosis 284 sterilibus, asci forma magnitudineque, fuseis (praecipue in apice), 60 Mik. long., 12 Mik. crass.; paraphysibus filiformibus; sporidiis perfeete globosis, subdistichis, hyalinis, 6 Mik. diametr. Tab. IV. Fig. 34. a. ascus, b. sporidium, c. as- eus sterilis. An faulem Holz von Salix triandra, sehr selten, im Frühling. Am linken Rheinufer, Oestrich gegenüber. 250. Leotia Hill. in Fr. $. v. Se. p. 357. 1. I. atrovirens Pers. Mye. eur. I. p. 202. c. ic. — Rbh. F. eur. 522. — Sporidiis submonostichis, elliptico-fusiformibus, parum curvatis, hyalinis, con- tinuis, 5—4guttulatis, 15 Mik. long., 6 Mik. crass. Auf feuchter Erde, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 2. I. lubrica Pers. Syn. p. 613. — F. rh. 1188. — Aseis et spori- diis ut in praecedente, sed sporidiis constanter parum majoribus, 22 Mik. long. Auf feuchter Walderde, häufig, im Herbst. 3. L. viridis (Pers.) f. — Geoglossum viride Pers. Syn. p. 610. — FE. rh. 1140. (unter Geoglossum.) — Ascis elongatis, 8sporis; sporidiis elongato-distichis, elliptico-oblongis, continuis, episporio hyalino, nucleo dilutissime virescenti, 19 Mik. long., 6 Mik. crass. Auf feuchter Walderde, nicht häufig, im Herbst. Bei Eberbach. Schläuche und Sporen sind so übereinstimmend mit Leotia, dass sie damit vereinigt werden muss. Mit Geoglossum hat sie Nichts gemein, als das keulen- förmige Fruchtlager. 251. GCoryne Tulame $. F. C. IH. p. 190. 1. ©. sarcoides Tul. S. F. C. III. p. 190. e. ie. — I. Fungus coni- diophorus. Tremella (Coryne) sarcoides Fr. Syst. myc. 11. p. 217. (pr. p.), Tremella sarc. ß. galeata Fr. Syst. myc. II. p. 218. — F. rh. 1272. — II. Fun- gus ascophorus. Peziza s. Pers. Syn. p. 633. (pr. p.) — Bulgaria s. Fr. Syst. myc. II. p. 168. (pr. p.) — Rbh. Hb. myec. ed. 11. 418. (in exempl. meo.) — Ascis stipitatis, clavatis, 8sporis, 122 Mik. long., 8 Mik. erass.; sporidis in asei superiori parte distichis, oblongis, subrectis, hyalinis, uniseptatis, 10—11 Mik. long., 4 Mik. crass.; paraphysibus apice capitatis. J. u. II. an faulem Holz und faulen Stämmen, besonders von Fagus, I. sehr häufig, die Form ß. galeata seltner, II. sehr selten, im Herbst. II. fand ich nur einmal in einem Exemplar, im ÖOestricher Wald. DERC. purpurea nov.sp. — I. Fungus conidiophorus. Tremella sareoi- des Fr. 1. c. (pr. p. sed non discreta!) — II. Fungus ascophorus. Peziza s. Pers. ]. ec. et Autor (pr. p.) — F. rh. 1135. — Cupula ut in antecedente sed major et robustior, usque ad 1!/; unc. lata. Ascis vix stipitatis, cylindraceis, Ssporis, 120 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis distichis, lanceolatis, plerumque distinete curvatis, multiguttulatis, byalinis, 20 Mik. long., 6 Mik. erass.; paraphysi- bus filiformibus, apice non incrassatis. 285 1. u. II. an faulem Holz, II. besonders zwischen Moos an faulen Stämmen von Laubbäumen, I. u. II. häufig, im Herbst. Um Oestrich. Es ist offenbar, dass unter dem Namen Peziza ete. sarcoides bisher zwei ver- schiedene Pilze gingen, die in ihrem Aeusseren sehr ähnlich sind. Merkwürdig ist die Verbreitung derselben; während, wie es scheint, um Paris, auch um Dres- den, C. sarcoides häufiger ist, ist in hiesiger Gegend Ü. purpurea fast nur allein vorhanden. Sicher unterscheidet sich C. purpurea von (. sarcoides, durch die constant noch einmal so grossen, meist deutlich gekrümmten Sporen und durch die gleichförmigen, oben nicht verdickten Paraphysen. Leider haben Tul. |. ce. das Mass der Sporen nicht angegeben, da aber Paraphysen und alles Uebrige da- für spricht, so ist sicher, dass sie die vorhergehende vor sich gehabt. Was nun dort das septum der Sporen betrifft, welches 'Tul. nicht angeben, so gebe ich wohl zu, dass sich bei näheren Untersuchungen dasselbe als blosse Theilungslinie des Sporeninhaltes ergeben könnte, da dasselbe aber so constant, immer in der Mitte befindlich, und so viel ich bis jetzt erkennen konnte, mir als wirkliche Scheidewand erscheint, so kann ich die Sporen der Ö.sarcoides vor der Hand nur als septirt bezeichnen. 3. C. virescens Tul. $. F. C. III. p. 193. c. ie.-- I. Fungus asco- phorus. Calloria atrovirens (Pers.) Fr. S. v. Sc. p. 359. — Peziza a. Pers. Syn. pag. 635. — Ascis elongato-clavatis, stipitatis, 74 Mik. long., 9 Mik. crass.; corpusculis minutissimis, innumeris, eylindraceis repletis; paraphysibus apice dicho- tomo-ramosis. Auf faulem Holz von Carpinus, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. Die Spermogonienform sah ich noch nicht, eben so wenig die 8sporigen Schläuche, wie sie Tul. abbilden. 4. C. aurea Fekl. — I. Fungus conidiophorus. Coryne aurea }. — F. rh. 1274. — Stipite distineto, lineam alto, erecto, crasso, cylindraceo ven- tricosove, rubro-fusco; capitulo globoso irregularive, acus capituli magnituldine, aureo, diaphano; conidiis eylindraceis, minutissimis, medio subconstrietis. — An dürren Halmen von Phragmites comm., sehr selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. — NH. Fungus ascophorus. ($) — F. rh. 2280. — Cupulis gregariis, lata basi adnatis, superficialibus, usque ad lineam latis, orbicularibus flexuosisve, basi annulo prominulo einetis, disco gelatinoso, plano convexove, pal- lide flavo-fusco, margine distincto, crasso, concolore, sed extus atro-fusco, hyme- nio intus niveo, demum liberato, persistente; ascis elongatis, Ssporis, 50 Mik. long., 7 Mik. crass.; sporidiis distichis, anguste elongato-clavatis, antice obtusis, basi acuminatis, hyalinis, 10 Mik. long., 3 Mik. crass. (in clavula). An faulenden, feucht liegenden Halmen von Phragmites communis, sehr sel- ten, im Frühling und Herbst. Auf der Grünau bei Hattenheim. II. steht der Peziza retincola Rbh. Fung. eur. 225, sehr nahe und sieht dieser, wenn man von dem Filz absieht, äusserst ähnlich. Uebrigens hat die P. retincola keine cylindrischen, septirten Sporen, wie Rbh. 1. e. angiebt, sondern ganz gleichförmige, in der Mitte breitere Sporen. Höchst auffallend ist, dass beide auf Phragmites vorkommen! 286 Ausgezeichnet bei dieser Art ist das, nach dem Verschwinden der Schlauch- schicht stehenbleibende, schneeweisse Hymenium. Ueber die Zusammengehörigkeit beider Formen hege ich immer noch einige Zweifel. 252. Bulgaria (Eiriesapr. p3) ch: 1. B. inquinans +. — I. Fungus conidiophorus. Tremella folia- cea Pers. Syn. p. 626. Conidiis irregulariter globosis ovatisve, quandoque semi- globosis, basi apiculatis, guttulatis, dilute fuseis, ca. 8-10 Mik. long., 6—8 Mik. crass. — An dürren Aesten und Stämmen, bisher nur auf Betula, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich. — IH. Fungus ascophorus. Bulgaria inquinans (Pers.) Fr. Syst. mye. II. p. 167. — Peziza i. Pers. Syn. p. 681: — FE, rh. 1136. — Aseis elongatis, longe stipitatis, 8sporis; sporidiis monostichis, valde inaequilateralibus, fere semiorbieularibus, opacis, monoplastis, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. An gefällten Stämmen von Quercus und Fagus, häufig, im Herbst. Die Combination beider mag immerhin als gewagt erscheinen; die ent-. fernte Aehnlichkeit aber der Conidien mit den Schlauchsporen und die Analogie mit Coryne-Arten, verleihen derselben doch grosse Wahrscheinlichkeit. Zu dem kommt, dass die Conidienform nach Wallroth auch häufig auf Eichenstämmen vorkommt, was ich nun allerdings noch nicht fand. Die Tremella fol. ist hier überhaupt nicht häufig. B. Fimicoli. 253. Ascobolus (Persoon Disp. meth. pag. 35. — Fr. 8. v. Sc. pag. 358.) T. Conidien und Schlauchfrüchte. a. Sporidia colorata. 1. A. furfuraceus Pers. Syn. p. 676. — F. rh. 1132. — Aseis oblon- gis, subsessilibus, Ssporis; sporidiis oblongo-ovatis, aequilateralibus, monoplastis, episporio subtilissime striatulo, atro-violaceo, dein fuscescenti,.32 Mik. long., 14 Mik. crass. Auf faulendem Kuh- und Pferdekoth, häufig, im Herbst. Von den Paraphysen werden zahlreiche, eiförmige, wasserhelle, ca. 4—8 Mik. lange Conidien abgeschnürt. 2. A. immersus Pers. Syn. p. 677. — F. rh. 1847. — Ofr. Fekl. in Hedwig. 1866. Nr. 1. — Ascis sessilibus, ovato-oblongis, antice obtusis, basi acu- minatis, 4sporis; sporidiis ovato-oblongis, utringue obtusissimis. 56 Mik, long., 32 Mik."crass., episporio vio'aceo, demum atro-fusco. Auf faulem Koth von Kühen, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 3. A. macrosporus Crouan. Ann. sc. nat. 1857. VII. T. 4. Fig. B. — F. rh. 1848. — Cfr. Fekl. in Hedwig. 1866. Nr. 1. — Aseis amplis, 8sporis (an 287 semper ?); sporidiis ovato-oblongis, 66 Mik. long., 32 Mik. crass., episporio viola- ceo, dein pallescente. Auf faulem Koth von Pferden, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 4. A. denudatus Fr. Syst. myc. II. p. 162. — F. rh. 1849. — Aseis amplis, stipitatis, 8sporis; sporidiis subdistichis, oblongo-ovatis, aequilateralibus, demum conglutinatis, 16 Mik. long.. 8 Mik. crass., episporio subtilissime longi- tudinaliter striato, amoene violaceo, demum opaco-fusco. Auf feuchter Erde unter Weidengebüsch, sehr selten, im Herbst. Am Alt- rhein bei Hattenheim. Ob dieser wirklich nur auf nackter, humusreicher Erde oder auf Koth klei- nerer Thiere wächst, müssen spätere Untersuchungen entscheiden, ich vermuthe aber das letztere. 5. A. glaber Pers. Syn. p. 677. — F. rh. 1134. — Ascis stipitatis, 8sporis, 40 Mik. long. ‘pars sporifer.), 16 Mik. crass.; sporidiis oblongo-ovatis subinaequilateralibus, atro-violaceis, dein fuscis, conglutinatis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf faulem Koth von Kühen und wilden Kaninchen, nicht selten, im Herbst. Einmal auf faulen Kohlstengeln. Um Oestrich. 6. A. Kerverni Cronan.1.c. 1858. X. T. 13. B.— F. rh. 1846. — Cfr. Fekl. in Hedwig. 1866. Nr. 1.— Ascis amplis, stipitatis, 84 Mik. long. (pars sporifer.), 26 Mik. crass. ; sporidiis oblongo-ovatis, subinaequilateralibus, 23 Mik. long., 12 Mik. crass., demum conglutinatis, episporio violaceo, demum opaco-fusco. An faulem Koth von Kühen, selten, im Herbst. Auf den Rheinwiesen bei Oestrich. 7. A. caninus Fckl. in Hedw. 1866. 1. c. ic. — Aseis breviter stipita- tis, eylindraceis, parum curvatis, 8sporis; sporidiis monostichis, perfecte globosis, fusco-violaceis. An faulendem Koth von Hunden, sehr selten, im Winter. Auf dem Raben- kopf bei Oestrich. 8. A. dilutellus Fckl. in Hedw. 1866. 1. e. ic. — Aseis stipitatis, ob- longo-ovatis, curvatis, Ssporis; sporidiis in asco semper dense conglomeratis, glo- merulis suborbicularibus, 24 Mik. diametr., ovatis, dilute violaceis, dein fusecis, 14 Mik. long., 8 Mik. crass. An faulem Koth von Hunden, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 9. A. pilosus Fr. Syst. mye. Il. p. 164. — Cupulis minutissimis, fuseis, basi pilis longissimis, ereetis, concoloribus; ascos nondum vidi; sporidiis elliptieis, fuseis, 14 Mik. long., 7 Mik. crass. An faulem Koth von Rehen, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald, am „grauen Stein“. b. Sporidia hyalina subhyalinave. 1. Cupulae glabrae granulosaeve. 10. A. granulatus (Bull.) +. — Peziza granulata Bull. Champ. pag. 288 258. c. ic. — F. rh. 1876. — Ascis longissimis, 8sporis, 102 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass., hyalinis, nucleo granuloso seu minute guttulato; paraphysi- bus, simplieibus, capitato-clavatis. Auf faulem Kuhkoth, selten, in regnerischem Spätherbst. Um Oestrich. Ohne Bedenken ziehe ich diese und die folgende zu Ascobolus, indem ihre ganze Entwickelung, z. B. mit A. furfuraceus, gleich sind. 11. A. Leporum +. — F. rh. 1877. (unter Peziza L.) — P. granulata B.B. Alb. & Schw. Consp. p. 337. — Aseis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 103 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. erass.; sporidis in asci superiori parte obli- que monostichis, ovatis, nucleo hyalino, 13 Mik. long., 9 Mik. crass., episporio crasso, laevi, dilute flavo; paraphysibus ramosis, ramis apice globuliforme in- crassatis. An faulem Koth von Lapins, sehr selten, im Frühling. Im Walde bei Freienweinheim. 12. A. granuliformis Cronan. 1. e. 1858. X. Tab. 13. F.— F.rh. 1850. — Aseis stipitatis, amplo-oblongis, 8sporis; sporidiis subdistichis, ovatis, hyalinis, 16 Mik. long., 12 Mik. crass. Auf faulem Koth von Kühen und Ziegen, selten, im Herbst. Um Oestrich. 13. A. sedecimsporus Crouan. 1. c. 1858. X. Tab 18. E. — F. rh. 1851. — Asecis stipitatis, oblongis, 16sporis; sporidiis subdistichis, ovatis, hyalinis, 12 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf faulem Koth von Pferden, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 14. A. Pelletieri Orouan. 1. c. 1857. VH. T. 4. F. A. — Ascobolus Solms-Laubachi Rbh. F. eur. 420. — Cfr. Fekl. in Hedw. 1866. 1. — Aseis amplis, substipitatis, 32sporis; sporidiis ovatis, hyalinis. An faulem Koth von Hunden, selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei Öestrich. 15. A. cinereus Crouan. 1. e. 1858. X. Tab. 13. D. — Ascis oblongo- clavatis, obtusis, stipitatis, 8sporis, 154 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte conglobatis, ovato-oblongis, continuis, hyalinis, 18 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf faulem Mist von Pferden, selten, im Frühling. Um Oestrich. 16. A. erustaceus Fckl. in Hedw. 1866. Nr. 1. c. ic. — F. rh. 1858. — Ascis oblongo-ovatis obovatisve, antice obtusis, seorsum attenuatis, sub- sessilibus, faseieulatis, 64sporis; sporidiis ovatis, hyalinis, 6 Mik. long., 4 Mik. crass, Auf faulem, weissem Koth von Hunden, selten, im Winter, Um Oestrich. 17. A. nitidus Fekl. in Hedw. 1866. 1. c. ic. — Aseis oblongis, brevis- sime oblique stipitatis, Ssporis; sporidiis ovatis, hyalinis. An faulem Koth von Pferden, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald, am „guten Floss“. 18. A. carneus Pers. Syn. pag. 676. — F. rh. 1857. — Aseis amplis, 289 Ssporis; sporidiis subdistichis inordinatisve, ovatis, hyalinis, 20 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf faulem Koth von Kühen, besonders an solchem, der in Wäldern liegt, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 19. A. vinosus (Berk. Brit. f. 159.2) }. — F. rh. 1852. — Schläuche und Sporen wie bei A. carneus, von dem er sich nur durch die gelbrothe Farbe unterscheidet. Die Abbildung in Berk. Outl. of. brit. f. Tab. 23. Fig. 1. ist ganz anders. Auf faulem Koth von Kühen, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 2. Cupulae puberulae. 20. A. niveus Fckl. in Hedw. 1866. 1. c. ic. — Ascis stipitatis, oblongo- ovatis, curvatis, 64sporis; sporidiis faretis, elliptieis, hyalinis, An faulem Koth von Hunden, sehr selten, im Winter. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 21. A. albicans Fekl. in Hedw. 1866. Nr. 1. c. ic. — F. rh. 1855. — Ascis longissime stipitatis, oblongis, 8sporis; sporidiis monostichis, ovatis, uni- guttulatis, hyalinis, 13 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf, mit Pferdmist vermischtem Sand und Moosen, sehr selten, im Sommer. Im Walde bei Budenhein:. 3. Cupulae ciliatae setulosaeve. 22. A. ciliatus Kze. & Schm. Myc. Hfte. 1. p. 90. — F. rh. 1860. — Ascis stipitatis, oblongis, Ssporis; sporidiis submonostichis, ovatis, hyalinis, 20 Mik. long., 10 Mik. crass. Auf faulem Koth, besonders von Pferden, häufig, im Herbst. 23. A. pulcherrimus Crouan. 1. c. 1858. X. T. 13. G. — FE. rh. 1859. — Aseis eylindraceis, stipitatis, 8sporis; sporidiis monostichis, ovatis, hyalinis, 13 Mik. long., 12 Mik. crass. Auf faulendem Koth von Kühen, selten, im Herbst. Um Oestrich. 24. A. insignis Crouan. 1. c. 1858. X. T. 13. F. H. — Aseis stipitatis, oblongis, 8sporis; sporidiis monostichis, ovatis, hyalinis. Auf faulem Koth von Kühen, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Oelberg). 25. A. papillatus (Pers) Wlir. Fl. erypt. II. p. 514. — Peziza p. Pers. Syn. p. 650. — F. rh. 1133. — Aseis oblongis, stipitatis, 8sporis; sporidiis ova- tis, hyalinis, 20 Mik. long., 12 Mik. crass. An faulem Koth von Kühen, häufig, im Herbst. 26. A. diversisporus nov. sp. — Cupulis gregariis, usque ad 1/. lineam latis, 1/, lin. altis, primo globosis, demum vertice applanatis, submarginatis, diapha- nis, flavo-rubris, extus sparse pilosis, pilis rectis, hyalinis, continuis, cupulae dia- metrum subaequantibus; asecis stipitatis, oblongis, 4—8sporis, longitudine valde varia, plerumque 212 Mik.long., 21 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, ovatis vel ovato-ob- Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 19 290 longis, magnitudine in eodem asco item valde varia, aliis 24 Mik. long., 16 Mik. crass., vel 12 Mik. crass., aliis 20 Mik. long., 12 Mik. crass. hyalinis; para- physibus filiformibus, ramosis (?). Auf faulem Koth von Kühen , im Walde liegend, sehr selten, im Frühling. Auf dem Frankensteiner Kopf. Von den verwandten A. ciliatus u. papillatus unterscheidet er sich durch die Grösse und lebhaftere Farbe der Cupula, durch die vereinzelt stehenden, langen Haare und durch das Variiren der Schläuche und Sporen. e. Pezizei +. Fast alle haben einfache Endosporen. Bei allen sind Paraphysen vor- handen. 254. Pseudopeziza Fckl. Cupulae erumpentes, plerumque maculis insidentes gregariaeque, minutae, sessiles, glabrae, molliter carnosae, planae perparumve concavae, margine spurio, crenulato, obscuriori einetae, vel epidermide lacerata plantarum cireumdatae. Asci plerumque stipitati, oblongi, Sspori. Sporidia ovata, oblonga, cylindracea clava- tave, continua, rarius septata, hyalina. Kleine, nur auf lebenden Pflanzentheilen, meistens Blättern wachsende Pilze, von schmutzig weisser bis olivengrüner, trocken dunklerer Farbe. 1. P. Trifolii (Bernh.) +. — Ascobolus T. Bernh. Man. T. IV. pag. 27. — Peziza T. Lib. Exs. 324. — Aseis sessilibus, fascieulatis, tunica crassa, oblon- gis, Ssporis, 66 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovato- lanceolatis, basi attenuatis, hyalinis, 14 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf welkenden Blättern von Trifolium repens, selten, im Herbst. Um Oestrich. 2. P. Ranunculi (Wallr.) +. — Phlyctidium R. Wir. Fl. erypt. II. p. 416. — Exeipula R. Rbh. Hdb. p. 153. — F. rh. 1175. — Aseis clavatis, stipi- tatis, Ssporis, 80 Mik. long., 14 Mik. crass. (in clavula), sporidiis distichis far- etisve, clavatis, hyalinis, 16 Mik. long., 6 Mik. crass. (in clavula). Auf der unteren Fläche lebender Blätter, auf dunkelbraunen Flecken, von Ranunculus repens, nicht häufig, im Herbst. Vorzüglich in Wäldern. 3. P. Bistortae (Lib.) +. — Rhytisma B. Lib. Exs. 68. — I. Fungus sterilis. Polystigma B. Lk. et Eetostroma B. Fr. — II. Fungus ascopho- rus. F. rh. 1827 (unter Polyst.B. Lk., sed in foliorum pagina inferiori!) E ma- cula nigra, praecipue foliorum paginam superiorem occupanti, solum cupulae asci- gerae in pagina inferiore nascuntur. — Cupulis hypophyllis, erumpentibus, grega- riis, sessilibus, orbicularibus, elongatis, irregularibus confluentibusque , diseis con- vexis planisve, sublacerato-marginatis, ochraceis, opaecis, 1/ı lin. cireiter latis; ascis longissime stipitatis, elongato-elavatis, Ssporis, 75 Mik. long., 12 Mik. crass. (in clavula); paraphysibus numerosis, filiformibus, simplieibus; sporidiis subdistichis, ovato-clavatis, curvatis, simplieibus, hyalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. erass. Tab. IV. Fig. 13. a. ascus. b. sporidium. 291 An lebenden Blättern von Polygonum Bistorta, auf der oberen Fläche die bekannten schwarzen und auf der unteren hellbraune Flecken bildend, auf welcher der schlauchführende Pilz erscheint, selten, im Herbst. Im Jura (Morthier). Sollte man glauben, dass es möglich sei, dass dieser Pilz über 1/2 Jahrhun- dert, nachdem er in so vielen Werken und Sammlungen figurirt, unerkannt blieb! Auch ich folgte meinen Vorgängern und so kam es, dass ich das Blatt, worauf er sich befindet, in meinen Fung. rhen. 1. ce. verkehrt aufklebte. Ich bitte daher die Besitzer derselben, das Blatt umzuwenden, wo sie den Pilz finden werden. — Hiervon macht übrigens Mdame Libert l. ec. eine Ausnahme, welche den unter- ‚ständigen Pilz erkannte. 4. P. pallida nov.sp. — Cupulis sparsıs, hypophyllis, erumpentibus, con- vexis, ochraceis, !/s lin. latis, epidermidis laciniis eircumdatis; ascis oblongo-ela- vatis, Ssporis, 56 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis cylindraceis, rectis, continuis, hyalinis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass.; paraphysibus ramosis, cerassiuseulis. An der unteren Fläche welker Blätter von Buxus sempervirens, sehr selten, im Frühling. In meinem Garten. 5. P. Peltigerae Fekl. — F.rh. 1371. (unter Peziza.) — Cupulis gregariis in macula expallescenti plerumque in orbem dispositis, erumpentibus, sessilibus, punctiformibus, orbicularibus, planis, margine erispulo, tenui, atro, disco pallido, demum (sieco) atro; ascis curvato-clavatis, amplis, 60 Mik. long., 10 Mik. erass., 8sporis; sporidiis faretis, oblongis, 3septatis, ad septa constrietis, hyali- nis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf lebendem Thallus von Peltigera canina, selten, im Frühling. Im Kie- fernwald bei Freienweinheim. 6. P. Jungermanniae (Nees in Fr. Syst. myc. II. p. 144. sub Peziza.) f. — Aseis stipitatis, curvatis, Ssporis, 144 Mik. long., 13 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, nucleo granuloso, 16 Mik. long., 3 Mik. crass., hya- linis; paraphysibus filiformibus, elavato-capitatis, aeruginosis. Auf kleineren Jungermannien an feuchten Waldwegen, selten, im Frühling. Bei Weinheim a. d. Bergstrasse. Zu dieser Gattung gehören Peziza Cerastiorum Wllr. und wohl auch P. Dehnii Rbh. 255. Micropeziza Fell. Cupulae insidentes, gregariae, sessiles, minutae minutissimaeve, carnosae, planae excavataeve, glabrae, margine spurio, crenulato, obscuriori cinctae, disco fu- ligineo. Asci oblongi clavative, 8spori. Sporidia farcta, eylindracea, curvata, con- tinua, hyalina. Der vorigen Gattung nahe verwandt. Alle bewohnen abgestorbene Pflan- zentheile. 1. M. Poae Fcekl. — F. rh. 1174 (unter Peziza). — Cupulis subgregariis, sessilibus, 1/2 lineam usque latis, extus margineque crispulo-, atro-fusco-rugulosis ; disco sordido, demum dilute rubro-fusco; asceis subelavatis, stipitatis, Ssporis, 54 19* 292 Mik. long., 8 Mik. erass. (in clavula); sporidiis faretis, cylindraceis, subcurvatis, multiguttulatis, hyalinis, 12 Mik. long.., 2 Mik. crass. An faulenden, ausgebleichten Blättern und Scheiden von Poa sudetica, sel- ten, im Herbst. Im Oestricher Hinterlandswald. Der Peziza graminis Desm. ähnlich, aber von derselben durch ihre aufsitzen- den, nicht hervorbrechenden, viel kleineren, auch in der Jugend flachen Becherchen, sogleich zu unterscheiden. 2; M. Scirpicola Fckl. — F. rh. 1870. (unter Peziza.) — Gregaria, numerosissima. Cupulis sessilibus, minutissimis, punctiformibus, planis excavatisve, extus margineque elevato atro-fuseis, rugulosis, disco fuligineo; aseis sessilibus, ob- longis, 8sporis, 54 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis inordinatis, cylindraceis» eurvatis, 12—14 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulenden Blättern von Sceirpus sylvaticus, sehr selten, im Frühling. Bei Mappen in einem Waldsumpf. 256. Niptera Fries 8. v. Sc. p. 359., sed amplificata }. Cupulae superficiales, sparsae gregariaeve, minutae, sessiles, extus margineque distineto obscuriores, granulosae , disco gelatinoso , excavato convexoque, sordido- albo, griseo vel flavescenti. Asci eylindracei, lineares elongative, stipitati, 8spori. Sporidia plerumque cylindracea, curvata vel rarius oblongo-ovata et fusiformia, con- tinua, hyalina. Paraphyses tenues. Kleine, auf abgestorbenen, sehr feucht liegenden, vegetabilischen Stoffen wohnende Becherpilze. 1. N. lacustris Fr. S. v. Sc. p. 359. — Peziza l. Fr. Syst. mye. I. p. 143. — Ascis linearibus, Ssporis, 82 Mik. long., 4 Mik. crass. ; Spomdis distichis, eylindraceis, rectis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden, im stehenden Wasser schwimmenden Blättern von Typha latifolia, selten, im Frühling. Bei Budenheim, in einem Waldsumpf. 2. N. cinerea (Batsch.) }. — Peziza cinerea Batsch. Cont. I. p. 196. — Fr. Syst. myc. II. p. 142. — Aseis elongatis, stipitatis, Ssporis, 48 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis distichis, eylindraceis, subcurvatis, 5 Mik. long., 2 Mik. erass., hyalinis. An faulem Holz, häufig, im Herbst. 3. N. melaleuca (Fr.) }. — Peziza melaleuca Fr. Syst. myc. II. p.150. — F. rh. 2284. — Ascis oblique stipitatis, linearibus, acuminatis, 8sporis, 56 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis distichis, cylindraceis, parum curvatis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulem Holz, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. Auch auf faulen Zweigen von Cornus alba. 4. N. umbonata (Pers.). 7. — Peziza umbonata Pers. Syn. p. 669. — F. rh. 1172. — Ascis elongato-elavatis, stipitatis, 56 Mik. long., 4 Mik. crass., Ssporis; sporidiis inordinatis, eylindraceis, subeurvatis, 4 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. 295 An faulenden weiblichen Kätzchen von Alnus glutinosa, nicht selten, im Herbst. - 5. N. uda (Pers.) }. — Peziza uda Pers. Syn. p. 634. — Aseis anguste linearibus, longe stipitatis, Ssporis, 120 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis elon- gato-distichis, cylindraceo-fusiformibus, eurvatis, continuis, hyalinis, 11 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulem, sehr feucht liegendem Holz, selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 6. N. subcorticalis nor. sp. — Cupulis gregarlis sparsisve, sessilibus, usque ad lineam latis, extus furfuraceis, fuseis, explanatis, margine albido, distineto, disco subeoncavo, fusco-rubello; ascis eylindraceis, stipite crasso, brevissimo, subcurvato, Ssporis, 30 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-ovatis, subinae- quilateralibus, utrinque uniguttulatis, hyalinis, 6 Mik. long., 2-—-3 Mik. crass. An der inneren Seite alter, noch hängender Rinde von Platanus, sehr sel- ten, im Frühling. Auf der Grünau bei Hattenheim. 7. N. Mercurialis Fekl. — F.rh. 1593 (unter Peziza). — Cupulis sessili- bus, 1/ lineam latis, primo clausis globosisque, dein apertis, subplanis, extus atris, squamulosis, margine connivente, albido, fimbriato, disco griseo; ascis oblongo-ela- vatis, 8sporis, 44 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, subey- lindraceis, rectis, hyalinis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Stengeln von Mercurialis perennis, selten, im Frühling. Auf dem Gipfel des Rabenkopfs bei Oestrich. 8. N. Euphrasiae Fekl.— F. rh. 2186 (unter Peziza). — Cupulis grega- riis, sessilibus, lineam latis, irregularibus, extus rugulosis, fusco-nigris, margine distineto,, denticulato, demum complicato, disco griseo; ascis anguste elongatis, 8sporis, 64 Mik. long.; paraphysibus asci longitudine, simplieibus; sporidiis farc- tis, anguste clavatis, saepe curvatis, continuis, multiguttulatis, hyalinis, 13 Mik. long., in elavula 2—3 Mik. crass. An dürren, noch stehenden Stengeln von Euphrasia lutea, selten, im Früh- ling.‘ Im Walde bei Budenheim. 257. Pyrenopeziza Fekl. Cupulae duriusculae, subminutae, sessiles, globosae , demum apertae, extus atrae, verticaliter plicatae vel granulosae. Diseus concavus pallidior. Asci Sspori. Sporidia oblonga, elavata cylindraceave, continua, rarius septata (?). Paraphyses et quandoque Conidia adsunt. Kleine, sitzende, trocken geschlossene oder eingerollte, harte, aussen schwarze, meist vertical gestreifte Becherpilze. Bewohnen meist weiche Pflanzentheile, wie Blätter und Stengel, seltner Rinden und faules Holz. 1. P. rugulosa nov. sp. — Cupulis quandoque in massa granulosa nigra valde gregariis, superficialibus, sessilibus, usque ad 1/s lineae diametr., globosis, primo punctiformibus, globosis, perforatis, demum magis apertis, margine connivente, extus granuloso, subverticaliter striato-rugosis, nigris, disco atro-fusco; ascis ob- 294 longis, 8sporis, 28 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis cylindraceis, subrectis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis, Auf entrindeten, faulen Aesten von Carpinus, sehr selten, im Frühling. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 2. P. Chailletii (Pers.) +. — Peziza Chailletii Pers. Mye. eur. I. p. 288. — F. rh. 1868. — Ascis oblongo-clavatis, 8sporis, 60 Mik. long., 5 Mik. crass. : sporidiis distichis, cylindraceis, biguttulatis, hyalinis, ca. 8 Mik. long. An faulenden Stengeln von Chaerophyllum aureum, im Frühling. Im Jura (Morthier). 3a, Eryngii Fekl. — F. rh. 2187 (unter Peziza). — UCupulis sparsis, ses- silibus, lineae diam., nigris, margine concolore, dentieulato, demum clauso, disco vix pallidiore; ascis oblongis, Ssporis, sessilibus, 74 Mik., long., 12 Mik. crass.; pa- raphysibus asci longitudine, clavatis; sporidiis distichis, oblongis, parum curvatis, utrinque obtusis, biguttulatis, 16 Mik. long., 5 Mik. crass., hyalinis. An faulenden Blättern von Eryngium campestre, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 4. P. atrata (Pers.) f. — Peziza atrata Pers. Syn. p. 669. — 8. Ebuli Fr. Syst. mye. II. p. 148. - F. rh. 1869. — Ascis oblongis, substipitatis, 8spo- ris, 36 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, eylindraceis, utrinque ob- tusis, subrectis, continuis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Stengeln von- Sambucus Ebulus, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald und im Jura (Morthier). 9. P. Plantaginis Fekl. — Pez. atrata form. foliicola Desm. — Cupulis plerumqgue in macula expallescente, sessilibus , gregariis, minutis, punctiformibus, primo clausis, globosis, demum apertis, extus nigro-furfuraceis , margine involuto, disco concavo, pallide fusco ; ascis elliptieo-oblongis, 8sporis, 58 Mik. long., 9 Mik, crass. ; sporidiis distichis, elongato-lanceolatis, rectis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. Auf welken, sehr feucht stehenden Blättern von Plantago lanceolata, sehr selten, im Spätherbst. Bei Eberbach, auf Wiesen. 6. P. Stilbum nor. sp-—I. Fungus conidiophorus. Stilbum refert. Hyphis erectis, fertilibus brevioribus, atris, 107 Mik, altis, apice capitulum brevis- sime ramosum, conidioferum, album gerentibus, conidiis eylindraceis, subeurvatis, 4 Mik. long., 2 Mik. erass. — II, Fungus ascophorus. Cupulis ad basin fungi conidiophori natis, brevissime stipitatis sessilibusque gregariis, pusillis, 74 Mik. diam., semper subelausis, atris, vertice (margine) candide ciliatis, ciliis cupulum diametrae aequantibus; aseis oblongo-clavatis, Ssporis, 27 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis oblongo-cylindraceis, hyalinis , utrinque uniguttulatis, continuis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass. Auf faulem Holz von Carpinus Betulus, sehr selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald (Aepfelbach). 7. P. Betulicola Fekl. — F.rh. 2282. — Cupulis gregariis in macula ex- pallescenti, sessilibus, 1/4 lin. latis ‚ primo globosis, demum apertis, margine con- niventi, extus nigris, scabris substriatisve‘, margine parum lacerato , disco concavo 295 pallidiore fusco flavescenteve; ascis oblongis vel clavatis, antice acuminatis, in sti- pitem attenuatis, 8sporis, 56 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, oblongis, utrinque obtusis, hyalinis, guttulatis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass. Auf faulenden Blättern von Betula alba, sehr selten, im Frühling. Aufdem Frankensteiner Kopf, im Mittelheimer Wald. 8. P. Medicaginis Fekl. — F.rh. 1594 (unter Peziza). — Cupulis sessili- bus, 1/2 lin. latis, primo globosis, clausis, dein apertis, hemisphaericis, extus atro-fuscis, rugulosis, margine elevato, crenulato , concolore; disco pallide griseo ; ascis oblongo-clavatis, 8sporis, 80 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-ovatis, utrinque uniguttulatis, 10 Mik. long., 5 Mik. crass., hyalinis; pa- raphysibus linearibus, rectis, asci longitudine. An faulenden, auf dem Boden liegenden Blättern und Blattstielen von Me- dicago sativa, oft sehr häufig, im Frühling. Um Oestrich. 9. P. Agrostemmatis nov. sp. — I. Fungus conidiophorus. Gloeo- sporium Delastrii de Lacr. in Rbh. F. eur. 386. — F. rh. 199. — Conidiis primo elongato-clavatis, basin versus 1—3septatis, hyalinis, 30 Mik. long., demum loculo superiore elongato-obovato, basi truncato, 12 Mik. long., 5 Mik. crass., secedente. — An lebenden Blättern junger Pflänzchen von Agrostemma Githago, nicht sel- ten, im Herbst—Frühling. Um Hallgarten auf den Waldäckern. — II. Fungus ascophorus. Cupulis superficialibus, sparsis, sessilikus, 1/s M.M, latis, extus nigris, rugulosis, primo globosis, demum apertis planisque, margine denticulato, disco pallescente, carnoso; ascis oblongo-clavatis, stipitatis, Ssporis, 84 Mik. long., 12 Mik. crass.; paraphysibus elongato-clavatis; sporidüs in asci superiori parte subdistichis, elavatis, curvatis, guttulatis, in parte angustiore obscure uniseptatis, vel continuis, guttulatis, hyalinis, 20 Mik. long., 5 Mik. crass. Tab. VI. Fig. 34. a. conid. b. endosper. Erscheint auf denselben Pflänzchen, an den unteren welken und abgestor- benen Blättern, mit der Conidienform, im Winter, selten. Ueber die Zusammengehörigkeit beider kann kein Zweifel obwalten. 10. P. Gentianae (Pers.) }. — Peziza Gentianae Pers. Myc. eur. I. p. 310. — Aseis oblongis, stipitatis, Ssporis, 62 Mik. long., 8 Mik. crass. ; sporidis distichis, oblongis, hyalinis, 11 Mik. long., 5 Mik. crass. Auf dürren, schwarz gewordenen Stengeln von Gentiana lutea, im Frühling. Im Jura (Morthier). Die schwarze stromaartige Färbung unter der Oberhaut scheint mir einem kleinen Pyrenomyceten, welcher ebenfalls solche Stengel bewohnt, anzugehören. 11. P. Galii Fekl.—F.rh. 1170 (unter P. Gentianae form. Galii). — Ut Pez. Gentianae sed ascis elongatis, stipitatis, 8sporis, 76 Mik. long., 8 Mik. erass.; sporidiis obligue monostichis, oboyatis, antice obtusis, basi attenuatis, 10 Mik. long., 5 Mik. crass. hyalinis. Auf dürren Stengeln vom Galium Mollugo,, selten, im Herbst. Am Neuhof im Rheingau. 258. Trichopeziza Fell. Cupulae carnoso-coriaceae, plerumque minutissimae, sessiles subsessilesve, siccatae 296 globosae, clausae, humectatae plus minusve apertae, extus undique pilosae. Diseus concavus. Asci octospori. Sporidia cylindracea oblongave, continua, hyalina. Pa- raphyses adsunt. Meist sehr kleine, fast oder ganz sitzende, trocken fast kugelrunde oder am Scheitel genabelte, mitunter lebhaft gefärbte oder schneeweisse, aussen behaarte Becherpilze. Dürre, weiche Pflanzentheile bewohnend. 1. T. punctiformis (Fr.) }. — Peziza punctiformis Fr. Syst. myc. I. p. 105. a. nivea Fr. — F. ıh. 1194. — Aseis anguste elongatis, 8sporis; sporidiis distichis, cylindraceis, subeurvatis, 4 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulen Blättern von Quercus, häufig, im Frühling. Angefeuchtet hat die Scheibe fast das Ansehen u. Grösse wie die der Hya- lopeziza patula, nur ist der Rand etwas kürzer gewimpert; sehr schnell schliesst sich dieselbe wieder beim Trocknen und der Pilz erscheint kugelig. 2. T. nivea (Hedw.) j. — Peziza nivea (Hedw.) Fr. Syst. myc. II. p. 9. — Octospora n. Hedw. fil. Obs. bot. T. 8. F. B.—F. rh. 1199 u. 1193 (unter P. Aspidii Lib.) — Ascos nondum vidi. Sporidia eylindracea, parum curvata, 8Mik. long., 3 Mik. crass. An faulenden Aesten und Stengeln verschiedener Laubbäume, häufig, im Frühling. 3. T. villosa (Pers.) }. — Peziza villosa Pers. Syn. p. 655. — Rbh. Hb. myc. II. 225. — F. rh. 2286. — Ascos nondum inveni. An dürren Stengeln grösserer Kräuter, z.B. von Euphorbia Gerardiana, Hu- mulus etc., häufig, im Frühling. 4. T. mollissima (Lsch.) +. — Peziza mollissima Lsch. inRbh. Hb. mye. I. 225 et II. 708. — F. rh. 1195 (unter P. villosa P.) — Ascis elongatis, stipi- tatis, 8sporis, 34 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis distichis, eylindraceis, sub- curvatis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Stengeln grösserer Kräuter, besonders von Eupatorium canna- binum, häufig, im Frühling. 5. T. sulphurea (Fr.) +. — Peziza sulphurea Fr. Syst. mye. II. p. 104. — F. rh. 1196. — Ascis linearibus, 8sporis, 64 Mik. long., 4 Mik. crass.; spori- diis elongato - distichis, subeylindraceis, parum curvatis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Stengeln grösserer Kräuter, besonders von Urtiea dioica, auch an solchen von Sambucus Ebulus, nicht häufig, im Frühling. Von der auf letz- terem Substrat, welche mehr bräunlich war, ist obige Analyse entnommen, . wäh- rend ich bei den lebhaft gelben nur unreife Schläuche und Sporen fand, so, dass ich geneigt bin anzunehmen, dass sich die gelbe Behaarung stets bei der Reife ‚braun färbt. 6. T. relicina (Fr.) }. — Peziza relicina Fr. Syst. mye. II. p. 103. — F. rh. 1197. — Aseis linearibus, oblique stipitatis, 8sporis, 72 Mik. long., 6 Mik. Tass.; sporidiis distichis , cylindraceis, rectis, continuis, hyalinis, 10 Mik. long.., 2 Mik. crass. An faulenden Kräuterstengeln, selten, im Herbst. Im Jura (Morthier). 7. T. Nidulus (Schm. & Kze.) +. — Peziza Nidulus Schm. & Kze. Exs. 2. — Moug & Nestlr. Vog. exs. 538. — F. rh. 1198. — Ascis linearibus, 8sporis, 24 Mik. long. ; sporidiis eylindraceis, curvatis, 4 Mik. long., 2 Mik. crass. An dürren, noch stehenden Stengeln von Convallaria multiflora, häufig, im Frühling. 8. T. pulverulenta (Liv.) +. — Peziza pulverulenta Lib. Exs. 125. — F. rh. 1201. — Ascis elongato-linearibus, 8sporis, 24 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis eylindraceis, curvatis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Nadeln von Pinus sylvestris, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald, oberhalb der Pfingstmühle. 9, T. pulveracea Fekl.— Peziza Pteridis Alb. & Schw. Consp. p. 338 c. ic. — F. rh. 2191 (unter Peziza p.) — -Aseis oblongis, sessilibus, Ssporis, 24 Mik. long., 6 Mik. cerass. ; sporidiis oblongo-elavatis, hyalinis, ea. S—10 Mik. long. An dürren, sehr feucht liegenden Stengeln von Spiraea Ulmaria, ‚selten, im Frühling. Im Oestricher Wald (Judensand). Nach genauer Vergleichung finde ich meine T. pulverac. mit P. Pteridis A. & Schw. genau ühereinstimmend; da dieselbe aber ausser Pteris noch auf anderen Stengeln vorkommt, so ist der ältere Name nicht mehr bezeichnend und ich er- laube mir den meinigen beizubehalten. Wr T. Stipae Fckl. — F. rh. 2190 (unter Peziza). — Cupulis gregariis sparsisve, punctiformibus, sessilibus, primo clausis, globosis, demum apertis, sub- turbinatis, extus rugulosis, atro-fuseis, glabris, margine pallidiore, connivente, disco pallide fusco; ascis cylindraceis, sessilibus, Ssporis, 34 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, utrinque obtusis, simplieibus, 8 Mik. long., 4 Mik. erass,, hyalinis; paraphysibus simplieibus, asci longitudine. Auf dürren, noch stehenden Blättern von Stipa capillata, selten, im Früh- ling. Im Walde bei Budenheim. 11. T. hexagona Fekl.— F.rh. 2076 (unter Peziza). — Sparsa, subses- silis, punetiformis, alba. Cupulis globosis, diaphanis, ore constrieto, hexagono-ra- diato-eiliato,, ciliis candidis; aseis stipitatis, elongatis, Ssporis, 24 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis oblongis cylindraceisve, hyalinis, 4 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulen Stielen von Aspidium Filix mas, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. 12. T. Aspidii (Lib.) +. — Peziza Aspidii Lib. Exs. 226. — F. rh. 2287. — An faulenden Blättern und Stielen von Aspidium aculeatum, selten, im Herbst. Um Sauerthal bei Lorch. 259. Hyalopeziza Fell. Cupulae carnoso-diaphanae, sessiles subsessilesve, apertae, margine c.liatae. 298 Discus subconcavus. Asci octospori. Sporidia plus minusve lanceolata. Paraphy- ses nullae. Sehr zarte, durchscheinende,- kleine, faulende Blätter bewohnende Becherpilze. 1. H. patula (Pers.) }. — Peziza patula Pers. Syn. p. 654. — F. rh. 1189. — Ascis oblongis, 8sporis, 44 Mik.long., 6 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, anguste elongatis, utrinque acute acuminatis, inaequilateralibus, 10 Mik. long., 2—3 Mik. crass. (in medio), hyalinis, Auf faulenden Blättern von Quercus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald und bei Grossgerau. 2. H. ciliaris (Schrdr.) +. — Peziza eiliaris Schradr. Bot. Journ. 1799. II. p. 63. — F. rh. 1209. — Ascis oblongis, oblique stipitatis, 8sporis, 56 Mik. long., 6 Mik.crass.; sporidiis subdistichis vel oblique monostichis, fusiformibus, rectis vel curvatis, hyalinis, 15 Mik. long., 5 Mik. crass. Auf faulenden Blättern von Quercus, häufig, im Herbst. 3. H. ciliata nov. sp. — Cupulis sparsis, sessilibus, carnosis, usque ad /. lin. latis, primo globosis, demum applanatis, dilute carneo-flavis, disco parum obscu- riore, glabris sed margine longissime patulo ciliatis, ciliis cupulae diametro longio- ribus, hyalinis; ascis oblongis, curvate stipitatis, Ssporis, 82 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, 6 Mik. long., 3 Mik. crass., hyalinis. Auf dürren Blättern von Carpinus Betulus, sehr selten, im Frühling. Im Schlosspark zu Reichartshausen. Der H. ciliaris nahe stehend. 260. Pseudohelotium Fe. Cupulae gregariae, ceraceae, sessiles, minutae, extus puberulae, disco margi- nato, plano subconcavove, discolori. Asci 8spori. Sporidia anguste oblongo-lanceo- lata cylindraceave, continua, hyalina. Paraphyses filiformes. 1. P. Pineti (Batsch.) }. — Peziza Pineti Batsch. El. p. 201. ce. ic. — -Fr. Syst. myc. 1I. p. 101. — F. rh. 1167. — Ascis stipitatis, subelavatis, $sporis, 54 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis farctis, cylindraceis, rectis, 12 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. An faulenden, sehr feucht liegenden Nadeln von Pinus sylvestris, häufig, im Herbst. 2. P. puberulum (Lsch.) +. — Peziza puberula Lasch. in Kl. Hb. myc. 1529. — F. rh. 1150 (unter Helotium). — Ascis oblongis, curvato-stipitatis, 8spo- ris, 64 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis in asci parte superiore inordinatis, ob- longis, utrinque attenuatis, subcurvatis, hyalinis, 10 Mik. long., 5—4 Mik. crass. An faulen Blättern verschiedener Laubhölzer, nicht selten, im Herbst. 34% hyalinum (Pers.) }. — Peziza hyalina Pers. Syn. p. 655. — Fr. Syst. Myc. II. p. 102. — Ascis lineari-oblongis, Ssporis, 24 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis oblongis, hyalinis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass. 299 An faulem, sehr feuchtem Holz von Salix, selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 261. Pezizella Fekl. Cupulae gregariae, minutae, ceraceae, subdiaphanae, apertae, stipitatae, totae glabrae. Discus subhemisphaericus. Asci elongati, oblongi linearesve,, 8spori. Sporidia eylindracea oblongave (?), plerumque curvata, continua, hyalina. Para- physes simplices, filiformes. Nur bei P. pulchella ist der Conidienpilz aufgefunden. 1. P. Avellanae (Lsch.) }. — Peziza Avellanae Lasch in Rbh. F. eur. 28. — F. rh. 2079. — Ascis elavatis; sporidiis oblongis (Lasch 1. c.) An faulenden, berindeten Aesten von Corylus Avellana, nicht selten, im Frühling. 2. P. sordida Fekl.— F. rh. 2078, (unter Peziza.) — Gregaria, sordida. Cupulis glabris, 1/»—1 lineam latis, patelliformibus, marginatis, margine demum erispo-lacerato, involuto, stipite firmo, cupulae diametrum vix aequante, disco demum rubello; ascis linearibus, stipitatis, 8sporis, 23 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis distichis, cylindraceis, curvatis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden, meist entrindeten Aesten, oder durch die Risse der Rinde hervorbrechend, von Rosa canina, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 3. P. pulchella Fekl. — I. Fungus conidiophorus. Sphaeridium candidum 7. — F. rh. 1919. -- Capitulis seminis Papaveris dimidia magnitudine, globosis, sed ad stipitis insertionem impressis, ut segmentum verticale reniforme appareat, niveis, grumulosis, stipite capituli diametrum aequante, basin versus dilatato, tereti, fusco; conidiis in hypharum apieibus concatenatis, eylindraceis, parum curvatis, minutissimis, ca. 4 Mik. long., 1 Mik. lat., hyalinis. — An fau- lenden, feucht liegenden Nadeln und Aestchen von Pinus sylvestris, häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. — F. rh. 2077. (unter Peziza.) — Sparsa. Cupulis glabris, minutis, candidis, hemisphaerieis applanatisve, margine pallidiore, stipite cupulam aequante, basi atro, recto, siceis sordidis; ascis oblongis, 8sporis, 26 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis oblongo-cylindraceis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. In Gesellschaft mit dem Conidienpilz an sehr feuchtliegenden, faulenden Nadeln von Pinus sylvestris, häufig, im Herbst und Frühling. 4. P, juncina (Pers.) }.— Peziza juneina Pers. Myc. eur. I. p. 314. — Ascis stipitatis, oblongis, Ssporis, 32 Mik. long., 4 Mik. crass. ; sporidiis distichis, eylindraceis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., quandoque curvatis. An faulenden Halmen von Juncus effusus, selten, im Frühling. Um Oestrich. 5. P. rubella (Pers.) +. — Peziza rubella Pers. Syn. p. 635. — Aseis anguste linearibus, oblique stipitatis, Ssporis, 40 Mik. long., 4 Mik. crass.; spori- diis cylindraceis, parum curvatis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulem, rissigem, noch festem Holz von Juglans regia, sehr selten, im Winter. Am Neuhof. 300 6. P. dilutella (Fr.) +. — Peziza dilutella Fr. Syst. myc. II. p. 147. — Ascis elongato-lanceolatis, Ssporis, 24 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis cy- lindraceis, curvatis, hyalinis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass. An berindeten, dürren Ranken von Rubus Idaeus, selten, im Frühling. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 262. Velutaria Fell. Cupulae gregariae sparsaeve, media magnitudine, ceraceae, sessiles, apertae, late marginatae, extus pulveraceo-tomentosae. Discus coloratus, concavus. Asci stipitati, elongato-oblongi, 8spori. Sporidia ovata, oblongave, continua vel septata, hyalina. Paraphyses filiformes. Oft in kleinen Rasen wachsende, 1—2 Linien breite, dürre Aestchen be- wohnende Becherpilze. 1. V. rufo-olivacea (Alb. & Schw.) +. — Peziza rufo-olivacea Alb. & Schw. Consp. p. 320. ce. ie. — F. rh. 1192. — Aseis stipitatis, elongato-clavatis, 8sporis, 148 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis, nucleo gra- nuloso, 12 Mik. long., 7 Mik. crass., hyalinis. An dürren Aesten von Rubus fruticosus und Idaeus, Acer campestre und Rosa canina, nicht selten, im Frühling. 2. V. griseo-vitellina Fekl. — F. ıh. 1873 (unter Peziza.) — Cupulis gregariis sparsisve, sessilibus, carnoso-ceraceis, difformibus, usque ad lineam latis, extus margineque elevato, repando, pulveraceo-tomentosis, griseis, disco plano con- cavove, vitellino, marginem versus dilute aeruginoso; ascis stipitatis, oblongis, Ssporis, 100 Mik. long., 10 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, utrinque parum attenuatis, rectis curvatisve, triseptatis, hyalinis, 24 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulen, sehr feucht liegenden Ranken von Rubus fruticosus, sehr selten, im Frühling. Am Dornbachs-Graben bei Oestrich. Dass die Sporen septirt seien, kam-mir höchst merkwürdig vor, ich habe sie desshalb wiederholt untersucht, kann aber nur meine frühere Angabe, nämlich, dass sie wirklich septirt sind, bestätigen. 263. Tapesia (Pers.) Fekl. Cupulae subiculo plus minusve tomentoso, saepe conidiophoro insidentes, gregariae, minutae, sessiles, raro stipitatae, ceraceae, coriaceae duraeque, extus glabrae, furfuraceae vel pilosae, margine plerumque involuto, disco concavo, disco- lori. Ascis elongatis, plerumque stipitatis, Ssporis. Paraphyses variae. Sporidia mono-distichave, oblonga, oblongo-ovata, cylindraceave, continua, hyalina. Meist faulende Rinden, Holz, selten Stengel bewohnend. a. Cupulae villosae. 1. T. anomala (Pers.) 7. — Peziza anomala Pers. Syn. pag. 656. — F. rh. 1188. — Ascos endosporasque nondum vidi. Conidiis in hypharum villi apicibus globosis, 14—18 Mik. diametr., episporio granuloso-rugoso, fusco. An faulenden Aesten verschiedener Bäume, häufig, im Herbst. 301 3, T. caulium nor. sp. — Cupulis eonfertis, stipitatis, 1 lineam altis, 1/a lineam latis, stipite cupulam vix aequante, obconicis turbinatisve, umbilicatis, sem- per clausis, marigine inflexo, extus verticaliter subtillissime jugatis villosisque, villo ut toto fungo pallide-fusco, subiculo concolori plerumque insidentibus; aseis dense dispositis, oblongis, obtusis; sporidia nondum vidi. An dürren Stengeln grösserer Kräuter, besonders von Epilobium hirsutum, nicht selten, im Herbst. Bei Eberbach. Wie bei T. anomala und poriaeformis konnte ich auch hier keine Sporen erkennen. Ich sah wohl die dicht aneinander gereihten, schlauchartigen Gebilde von einem rund- oder ovalkörnigen Inhalt erfüllt, aber über die Gestalt ete. die- ses Inhalts oder der Sporen konnte ich nicht ins Klare kommen. Jedenfalls ist die P. caulium von anomala verschieden. Die Räschen sind auch viel lockerer bei ersterer, als bei der letzten. Auch im vollkommen feuchten Zustand ist der Becher geschlossen, höchstens ist im Nabel eine kleine Oefinung zu er- kennen. , 3. T. poriaeformis (DC.) +. — Peziza poriaeformis DC. Fl. fr. 6. pag. 26. — Fr. Syst. mye. II. p. 106. — F. rh. 2189. — Ascis ovato-oblongis, 16 Mik. long., 5 Mik. cerass.; sporidiis ? In hohlen Stämmen von Salix, sehr selten, im Frühling. Auf dem linken Rheinufer, Oestrich gegenüber. 4. T. caesia (Pers.) }. — Peziza c. Pers. Syn. pag. 657. — Ditm. in Sturm. I. 31. — Ascis anguste lanceolato-oblongis, stipitatis, Ssporis, 32 Mik. long., 4—5Mik. erass.; sporidiis subdistichis, eylindraceis, curvatis, continuis, hya- linis, ca. 3 Mik. long., 11/2 Mik. crass. An faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Sommer. Bei München. Ditmr. 1. e. giebt runde Sporen an, das ist aber ein Irrthum. Im Uebrigen stimmt der vorliegende Pilz genau mit dem Ditmar'schen. 5. T. Chavetiae (Lib.) }. — Peziza Chavetiae Lib. Exs. 26. — Aseis oblongo-elayatis, 8sporis, 24 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis distichis, cylin- draceis, curvatis, ca. 5 Mik. long., 2 Mik. crass. Diesen schönen Pilz fand ich nur einmal auf faulenden Holzspähnen, im Frühling, auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 6. T. erratica (Fr.) }. — Peziza erratica Fr. Syst. mye. II. p. 108. — Ascis et sporidiis ut in Pez. Chavetiae. Steht der vorhergehenden sehr nahe und unterscheidet sich von derselben nur durch den dichteren, weissen, die Becher umgebenden Filz und durch die sitzenden und flächeren Becher. Auf harten, faulenden, zwischen feuchten Blättern liegenden Holzspähnen von Quercus, sehr selten, im Frühling. Auf dem Gipfel des Rabenkopfs bei Oestrich. 7. T. Rosae (Pers.) }. — Peziza Rosae Pers. Syn. p. 656. — Fr. 8. v. Se. p. 352. — Tympanis obtexta Wlir. Fl. erypt. II. p. 428. (pr. p.) — F. rh. 1874. — Ascis elongatis, breviter stipitatis, 8sporis, 52 Mik. long., 5 Mik. erass.; paraphysibus clavatis, in clavula multiguttulatis; sporidiis monostichis, oblongo- ovatis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass., hyalinis. An dürren Aesten von Rosa canina, häufig, im Winter. 8. T. Prunicola nov.sp.— Tympanis obtexta Wlir. 1. c. p. 428. (pr. p.) — F. rh. 1190. (unter Peziza fibrillosa Wllr.) — Cupulis duplo majoribus quam in T. Rosae, aterrimis et villo magis atro-fusco; ascis oblongis, stipitatis, Ssporis, 54 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis monostichis, eylindraceis, utrinque obtusis, rectis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis; paraphysibus filiformibus, non clavatis. An dürren, berindeten Aesten von Prunus spinosa, selten, im Frühling. Um Oestrich. 9. T. Corni nov. sp. — Pezizae Rosae affınis. Cupulis gregariis, sessilibus, villo olivaceo insidentibus, siccis elausis, globosis, humectatis apertis, 1 lineam la- tis, extus verticaliter plieatis, ut octogonae appareant, brevissime olivaceo-pilosis, ore connivente, margine candide ciliato, disco concavo, pallide cinereo; ascis obli- que stipitatis, oblongis, Ssporis, 43 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis monosti- chis, oblongo-ovatis, 10 Mik. long., 5 Mik. crass., hyalinis. An dürren Stengeln von Cornus alba, selten, im Frühling. Im Park zu Reichartshausen. 10. T. variecolor (Fr.) 5. — Peziza variecolor Fr. Syst. myc. I. pag. 100. ce. fusco-umbrina Fr. 1. c. — Ascis anguste linearibus, Ssporis, 160 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis elongato-distichis, eylindraceo-fusiformibus, subeurvatis, 3 Mik. long., 2 Mik. crass. Auf faulem Holz, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Ich sah öfter welche, wo ein filziges Subiculum vorhanden war. b. Cupulae glabrae. 11. T. fusca (Pers) }. — Peziza fusca (Pers.) Fr. Syst. mye. II. pag. 109. — F. rh. 1595 u. 1173. (unter P. vulgaris.) — Ascis anguste elongatis lineari- busve, 8sporis, 60 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis cylindraceis, rectis, 14 Mik. long., 2 Mik. crass.. hyalinis. An berindeten, faulen Aesten von Alnus glutinosa, häufig, im Herbst. 12. T. byssina nov. sp. — Cupulis sessilibus, explanatis, lobato-plicatis, medio adfixis, 2—3 lineas latis, disco albido, margine elevato, fusco, subtus bysso candido, delicatulo sed persistente; ascis linearibus, oblique stipitatis, Ssporis, 48 Mik. long., 5 Mik. cerass.; sporidiis distichis, eylindraceis, rectis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. An sehr faulem, feucht liegendem Holz, sehr selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. Steht der Peziza leucostigma Fr. nahe. 13. T. Torulae +}. — I. Fungus conidiophorus. Torula stilbospora Cd. in Sturm. III. 2. 46. e_ie. — F. rh. 1622, (unter T. Salicis 7.) — An trocke- nen Aesten von Salix Caprea, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald (Gut- 303 floss). —II. Fungus ascophorus.—F. rh. 1596. (unter Peziza Torulicola }.)— Cupulis minutis, usque ad !/ lineam latis, sessilibus, concavis, siceis margine albo, squamuloso, connivente, extus atris, disco albescente, fungo conidiophoro insidenti- bus; aseis oblongis, oblique stipitatis, Ssporis, 40 Mik. long., 6 Mik. crass.; spo- ridiis distichis, oblongis, 8 Mik. long., 2—3 Mik. crass. An dürren, noch hängenden Aesten von Salix Caprea, mit der Conidienform, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 14. T. atro-sanguinea nov.sp.— F. rh. 2285. — Cupulis primo clausis, demum apertis subplanis concavisve, 1 lineam latis, breviter crasse atre stipitatis, extus ochraceo-pulverulentis, disco fusco, demum nigro, margine distincto, can- dido, e fibrillis longissimis, repentibus, saturate sanguineis, persistentibus, saepe in massam gelatinosam conidiophoram, diaphanam confluentibus ortis; conidiis sub- globosis, minutissimis; ascis oblongis, substipitatis, 8sporis, 24 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis distichis, cylindraceis, curvatis, hyalinis, 4 Mik. long., 2 Mik. crass. Auf weichfaulem Holz von Betula alba und Fagus sylv., sehr selten, im Herbst. Im Walde um Mappen. Sehr eigenthümlich. Die blutrothen Fäden überziehen weite Strecken (oft handlange) des faulen Holzes und färben dieses ebenfalls blutroth. Oefter sind von dem rothen Farbstoff auch die Schüsselchen roth gefärbt. 15. T. sanguinea (Pers.) }. — Peziza sanguinea Pers. Mye. eur. I. pag. 273. — Fr. Syst. mye. II. p. 110. — F. rh. 1187. — Ascis clavatis, antice ob- tusis, 8sporis, 56 Mik. long., 8Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-ovatis, hya- linis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass.; paraphysibus ramosissimis. An faulenden Wurzelstümpfen von Populus, nicht häufig, im Herbst. In der Jugend sind die Becherchen oft ganz blutroth und das Subiculum mehr filzig-verwebt. 16. T. chlorotica (Fr.) }. — Peziza chlorotica Fr. Syst. mye. II. pag. 110. — Asecis elongato-clavatis, stipitatis, Ssporis; sporidiis subdistichis, oblongis, hyalinis, 5—6guttulatis, 9 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulen, entrindeten Aesten von Carpinus, sehr selten, im Herbst. Im Öestricher Wald (Aepfelbach). Sehr ausgezeichnet durch das grüne, später spahngrüne Subiculum, auf wel- chem die Schlüsselchen sitzen. 264. Arachnopeziza Fekl. Cupulae subiculo arachnoideo insidentes, gregariae, subminutae, sessiles, ceraceo-carnosae, extus villosae furfuraceaeve, disco concavo, demum subplano, dis eolori. Asci oblongi, 8spori. Sporidia anguste cylindracea filiformiave, longissima, continua, hyalina. Paraphyses filiformes. Sehr zarte und seltne, meist faules Holz bewohnende Becherpilze. 1. A. aurelia (Pers.) }. — Peziza aurelia Pers. Myc. eur. I. p. 270. — Lib. Ess. 127. — F. rh. 1191. — Aseis oblongis, 8sporis (?); sporidiis faseieula- tis, filiformibus, hyalinis, 92 Mik. long. (asci longitudine), 2 Mik. erass. 304 An faulem, von feuchten Blättern bedecktem, Holz, besonders von Betula, sehr selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf und an der Aepfelbach, im Oest- richer Wald. Die Beschreibung der Sporen in meinen F. rh. 1. c. beruht auf einem Irr- thum. 2. A, delicatula nov. sp. — Cupulis sparsis, in villo effuso, delicatissimo, arachnoideo, laxo, candido insidentibus, primo globosis, demum applanatis, con- cavisve, extus pilis candidis, patentibus villosis, disco concavo, rubro-fusco, usque ad lineam lato, margine vix elevato; ascis oblongis, substipitatis, Ssporis, 80 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis faretis, filiformibus, quandoque antice subha- matis, rectis curvatisve, continuis, hyalinis, 40 Mik. long., 2 Mik. crass. A. aure- liae affinis! - An faulender, alter, auf dem Waldboden liegender Eichenrinde, auf der inneren Fläche, sehr selten, im Herbst. Im Walde oberhalb Eberbach, Eichberg genannt. 3. A. aurata nov.sp. — Cupulis ı/, Hin. latis, sparsis, villo delicatissimo, arachnoideo, candido, late effuso insidentibus, subtus dense, strigose flavescenti villosis, subglabris, primo globosis obeonicisve, elausis, demum apertis, margine prominente, brevissime aureo-ciliato, disco concavo, flavo; aseis oblongis, in stipi- tem attenuatis, Ssporis, 96 Mik. long., 7 Mik. crass.; sporidiis fascieulatis, fili- formibus, curvatis, multiguttulatis, antice obtusis, basi acuminatis, hyalinis, 72 Mik. long., 2 Mik. crass. . An sehr feucht liegender, innerer Rinde und Bast von Populus pyramidalis, sehr selten, im Herbst. Um Oestrich. A. aureliae nahe verwandt, aber, wie obige Beschreibung zeigt, sicher davon verschieden. A. aurelia ist auch viel (4mal) grösser. 4. A. Asteroma Fekl.—F. rh. 2188. (unter Peziza,) — Cupulis grega- riis, sessilibus, basi fibrillis delicatis, repentibus, fuscis einctis, 1/2 lineam latis, ex- tus furfuraceis, olivaceis, margine pallidiore, disco olivaceo, demum clauso; ascis oblongis, stipitatis, Ssporis, 70 Mik. long., 11 Mik. crass.; sporidiis faretis, vermi- eularibus, subeylindraceis, utrinque obtusis, primo continuis, demum 4—6guttula- tis, simulate septatis, hyalinis, 36 Mik. long., ca. 2—3 Mik. crass.; paraphysibus asci longitudine, simplicibus. An faulenden, noch stehenden Blättern von Carex paludosa, sehr selten, im Frühling. Auf den Teichwiesen bei Oestrich. Ich gab in meinen F. rh. 1. c. die Sporen als dreimal septirt an, dies beruht aber auf einer Täuschung, indem sich der, erst gleichförmige, Sporen- inhalt theilt. 265. Dasyscypha Fell. Cupulae gregariae, parvae, distinete stipitatae, ceraceae, siccatae globosae, elausae, extus villosae, disco concavo, discolori. Asci plerumque anguste oblongi, 8spori. Sporidia varia, continua, hyalina. Faule Rinden, Holz und Halme bewohnend. 305 1. D. bicolor (Bull.) }. — Peziza bicolor Bull. Champ. p. 243. e. ie. — a. disco aurantiaco Fr. Syst. myc. II. pag. 92. — F. rh. 1205. — Aseis angustissimis, elongatis, antice acuminatis, 8sporis; sporidiis cylindraceis, rectis, 8—10 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulen, berindeten Aesten von Quercus und Crataegus, häufig, im Frühling. b. disco sordide pallido Fr. Syst. myc. II. p. 92. (c.) — An faulenden Ranken von Rubus Idaeus, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. 2. D. calycina (Schum.) }. — Peziza calyeina Schum. Saell. pag. 424. — F. rh. 1206. — Ascis oblongis, superiore parte 8sporis; sporidiis mono- stichis, ovato-oblongis, hyalinis, guttula oleosa, elongata, 20 Mik. long., 8 Mik. crass. An dürren, berindeten Aesten von Larix eur., nicht selten, im Herbst. 3. D. cerinea (Pers.) }. — Peziza cerinea Pers. Syn. pag. 651. — F. rh. 1204. — Aseis oblongo-clavatis, oblique stipitatis, 8sporis, 54 Mik, long., 6 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-ovatis, hyalinis, 8 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulendem, noch festem Holz und Aesten verschiedener Laubbäume, häufig, im Herbst. 4. D. virginea (Batsch.) +. — Peziza virginea Batsch. El. p. 125. — Pers. Myc. eur. I. pag. 262. — Fr. Syst. myc. II. pag. 90. — F. rh. 1208. — Ascis anguste linearibus, Ssporis; sporidiis eylindraceis, curvatis, 10 Mik. long., 1 Mik. crass. An faulen Aesten und Blättern verschiedener Bäume und Sträucher, beson- ders von Rubus Idaeus, häufig, im Frühling. ß- carpophila Pers. — F. rh. 1864. — An faulen, sehr feucht liegenden Fruchthüllen von Fagus, nicht selten, im Herbst. Ausser der weisseren Farbe und etwas dichteren Behaarung von der Nor- malform nicht verschieden. 5. D. clandestina (Bull.) +. — Peziza clandestina Bull. Champ. pag. 251. — F. rh. 1202. — Ascis anguste oblongis, acuminatis, 8sporis, 34 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis eylindraceis, curvatis, 6 Mik. long., ca. 1 Mik. crass. An faulenden Ranken von Rubus Idaeus, häufig, im Herbst. 6. D. Juncicola +}. — Pez. virginea Batsch. in Rhb. Fung. eur. 517. a Lasch. comm. — Pezizae virgineae statura, sed multo minor. Cupulis stipite- que cupulam vix aequante subfuseis, pilis brevioribus, inferioribus fuscis, marginis niveis; ascis oblongis, 8sporis, 67 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis faretis, an- guste filiformibus, 40 Mik. long., ca. 2 Mik. crass. An faulenden Halmen von Juncus effusus, selten, im Frühling. Im Oest- richer Wald. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat, XXIII. u. XXIV. 20 306 7. D. cephaloidea Fekl. — F. rh. 1872 (unter Peziza.) — Sparsa, stipitata, lineam alta. _ Stipitibus crassiusculis, parum curvatis, adpresso-pilosis, griseis; cupulis globosis, seminis Papaveris magnitudine, undique pilis patulis, brevibus, lutescentibus, siceis pallidis, clavatis, septatis obsitis, semper clausis, vel humecta- tis foraminulo regulari, pusillo apertis, disco pallido; ascis linearibus, acuminatis, 8sporis, 48 Mik. long., 4Mik. crass.; sporidiis fusiformibus, hyalinis, 8 Mik. long. Pezizae clandestinae affinis! An dürren, noch stehenden Halmen von Triticum repens, sehr selten, im Frühling. Auf dem linken Rheinufer, Oestrich gegenüber. 266. Peziza Fekl. Cupulae parvae, distincte striete stipitatae, ceraceae, glabrae, granulosae puberulaeve, margine quandoque ciliatae, apertae, siccatae margine irregulariter plicato-connivente, rarius margine regulariter implexa, disco concavo, plerumqgue vix discolori. Asci plerumque anguste elongati, 8spori. Sporidia ceylindracea, oblonga, rarius fusiformia appendiculataque, continua, hyalina. Conidia, tantum cognita, in fungillo capitato disciformive nata. Faule Blätter, Stengel, Halme, selten Holz bewohnend. 1. pP. erystallina nov. sp. — Cupulis gregariis, pallide fuseis, in stipitem erassum, cupulam aequantem, sensim attenuatis, 1 lineam latis, primo clausis, demum apertis, margine inflexo, extus stipiteque tenuissime candido villosis, intermixtis multis pilis glanduliferis, firmioribus, glandulis hyalino-crystallinis, demum lueido-aureis, disco concavo, pallido ; ascis linearibus, stipitatis, Ssporis, 62 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis distichis in asci superiore parte, cylindraceis, rectis, hyalinis, 8 Mik. long., 2Mik. crass. Subiculum delicatissimum, ex hyphis ramosis, fuscis con- textum, quandoque adest. An faulenden Aesten von Quercus, sehr selten, im Frühling. Im Oestricher Wald an einigen Stellen. Einer der schönsten und ausgezeichnetsten Becherpilze, die ich kenne. Durch den glänzenden, eisartigen Ueberzug sogleich in die Augen ‚fallend, ausserdem von Gestalt und Grösse der Peziza cyathoidea. 2. P. rorida Wir. Fl. crypt. II. p. 457.— F. rh. 1203. — Aseis lineari- bus, substipitatis, Ssporis, 28 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis distichis, eylin- draceis, subrectis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. An faulem Holz von Fagus, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Ausser durch Sporen und Schläuche unterscheidet sie sich von der, ihr sonst sehr nahe stehenden, Pez. erystallina durch die dauernd wasserhelle Farbe und Gestalt der Behaarung. 3. P. nudipes Fekl. — F.rh.1863. — Gregaria, 11) lineam alta, Sti- pite tenui, gracili, sordido, cupulague denso-hyalino-puberulo, basi nudo, obseu- ° riore. Cupulis late turbinatis, excavatis, marginatis, disco flavescente, concavo, Siceis margine connivente; ascis lineari-clavatis, sporidia 8, disticha, cylindracea, hyalina, 10 Mik. long., 2 Mik. erass. includentibus. Pezizae crystallinae affinis. Statura Pez. cyathoideae. 307 An dürren Stengeln von Spiraea Ulmaria, selten, im Frühling. Um Oestrich. 4. P. coronata Bull. Champ. pag. 251. c. ic. — F. rh. 1183. — Aseis oblongis, stipitatis, 8sporis, 88 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis distichis, ob- longo-fusiformibus, curvatis, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulenden Stengeln grösserer Kräuter, häufig, im Herbst. 5. P, eyathoidea Bull. Champ. p. 250. — Fr. Syst. mye. II. p. 124. — F. rh. 1179. — Ascis oblongis, subsessilibus, 8sporis, 58 Mik. long., 7 Mik. crass. ; sporidiis distichis, eylindraceis, sed utrinque parum attenuatis, 4guttulatis, hya- linis, 12 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulenden Stengeln verschiedener Kräuter, besonders von Ballota nigra, häufig, im Frühling. 6. P. Solani Pers. Obs. 2. p. 80. — Ascis anguste linearibus, oblique stipitatis, 8sporis, 52 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis elongato-distichis, eylin- draceis, rectis, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden, feucht liegenden Stengeln von Solanum tuberosum, selten, im Frühling. Bei Eberbach. Fries stellte diese als Synon. zu Pez. cyathoidea, sie unterscheidet sich aber sicher von dieser, ausser durch die Schläuche und Sporen, durch ihre viel dickere Substanz und ausserhalb vertical gestreifte Becher. Die P. Solani steht gleich- sam in der Mitte zwischen P. striata und P. cyathoidea. 7. P. striata Nees in Fr. Syst. mye. II. p. 122. — F. rh. 1180. — Aseis elongatis, 8sporis; sporidiis eylindraceis, subcurvatis, 4 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulen Stengeln von Urtica dioica, häufig, im Frühling. 8. P. Cacaliae Pers. Myc. eur. I. p. 285. — a. Senecionis }. — F. rh. 2283. — Asecis linearibus, 8sporis, 68 Mik. long., 3 Mik. crass.; sporidiis elongato-distichis, angustissime ceylindraceis, subcurvatis, 8 Mik. long., 1 Mik. crass. An faulenden Stengeln von Senecio saracenicus, selten, im Frühling. Um Oestrich. Ich gebe dieselbe hier als Form von P. Cacaliae P., obgleich ich geneigt bin, sie für eine eigne Art zu halten. Es stimmt Alles mit der Persoon’schen Beschreibung, bis auf die glatte Cupula. Es ist dieses allerdings im feuchten Zustande auch bei der meinigen der Fall, jedoch schon im halbtrockenen, mehr noch im ganz trockenen Zustande, zeigt die Cupula eine deutliche, verticale Streifung. Von P. striata unterscheidet sie sich, ausser durch die Sporen, durch die vielmehr ausgebreitete Cupula. 9. P. clavata Pers. Myc. eur. I. p. 285. — F. rh. 1865. — Asci et spo- ridia ut P. caulicolae et ceterum huic valde affinis ! An dürren Stengeln von Teucrium Scorodonia, sehr selten, im Frühling. Im Mittelheimer Wald (Frankensteiner Kopf). 20* 308 10. P. palearum Desm. Ann. sc. nat. 1846. III. 365., Crypt. de Fr. II. 917. — F. rh. 1181. — Aseis linearibus, 8sporis, 80 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis maturis(?) subdistichis, cylindraceis, ca. 16 Mik. long., 3 Mik. crass. An dürren Halmen von Aira flexuosa, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 11. P. scutula Pers. Myc. eur. p. 284. — Fr. Syst. myc. II. p. 123. — Ascis et sporidiis perfecte ut in Ciboria ciliatospora f, vel sporidiis parum minoribus. Auf dürren Stengeln von Artemisia vulgaris, sehr selten, im Herbst. Am Rheinufer, oberhalb Biebrich. 12. P. caulicola Fr. Syst. myc. II. p. 94. — F. rh. 1200. — Ascis anguste elongatis, 8sporis, 24 Mik. long., 3—4 Mik. erass.; sporidiis cylindraceis, curvatis, hyalinis, 4 Mik. long., ca. 1 Mik. crass. An faulen Stengeln grösserer Kräuter, selten, im Frühling. An der Heim- bach bei Oestrich. 13. P. Humuli Lasch. in Rbh. Hb. mye. Nr. 680. — F. rh. 1185. — Ascis oblongis, plerumque curvatis, antice obtusis, basin versus attenuatis, 8sporis, 72 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongis, antice obtusis, basi acuminatis, subinaequilateralibus, hyalinis, 3—4guttulatis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. X An dürren Ranken von Humulus Lupulus, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich (Heimbach). 14. P. Hymenula nov. sp. — I. Fungi conidiophori. Hymenula vul- garis Fr. Syst. myc. II. p. 234. — Cord. Ic. 1I. 31. T. 14. F. 110. — F. rh. 182. — Hymenula Georginae WliIr. 1. c. p. 525. — F. rh. 183. — Hymenula Ebuli Cd. Ie. II. 31. T. 14. F. 111. — F. rh. 184. — Conidiis in sporophororum filiformium simplieium apieibus, cylindraceis, subrectis, continuis, hyalinis, ca. 6 Mik. long., 11/z Mik. erass. — Auf faulenden Stengeln von Urtica dioica, Geor- gina und Sambucus Ebulus, auf all diesen Substraten, nicht selten, im Herbst — Frühling. — ID. Fungus ascophorus. Cupulis breviter stipitatis, 1—11/, Mill. lat., primo concavis, demum explanatis, extus pallidioribus, disco flavo, margi- nato; ascis longissime stipitatis, elavatis, Ssporis, 76 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, ceylindraceis, parum curvatis, 3—4guttulatis, hyalinis, ca. 8—10 Mik. long., 2 Mik. crass., conidiis ut in fungo conidiophoro com- mixtis. Auf den faulenden Stengeln von Sambucus Ebulus und Georgina, in Gesell- schaft mit den Conidienpilzen. Die Schlauchsporen konnte ich nur in den Schläuchen eingeschlossen beobach- ten, indem es mir nicht gelang dieselben frei aufzufinden. Die Gründe, die mich dazu veranlassten, beide Pilze als in genetischem Zusammenhange zu be- trachten, sind folgende: Erstens die Aehnlichkeit der Conidien mit den Schlauch- sporen, sodann die ganz gleiche Beschaffenheit der Conidien im schlauchführen- den Hymenium mit jenen in der Hymenula, sodann ihr Zusammenleben und namentlich die ganz gleiche Beschaffenheit der Schlauchpilze auf so verschiedenen 309 Substraten und Fundorten, wie Sambucus und Georgina, erstere im Wald, letztere in Gärten, auf beiden gesellschaftlich mit der Hymenula. Ich finde den Unterschied, den Corda l. c. bei stärkster Vergrösserung der Sporen, den verschiedenen Hymenulaformen zuschreibt, nicht. Oefter sah ich die Cupula aus der Hymenula hervortreten. 15. P. viridi-fusca nov. sp. — Cupulis stipitatis, plerumque obliquis, 1—2 lineas altis, stipitein cupulam sensim dilatato, turbinatis, 1 lineam latis, margine erasso, inflexo, integerrimo, extus stipiteque amoene flavo-viridi furfuraceis, disco concavo, atro-fusco; ascis elongatis, stipitatis, 8sporis, 64 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis elongato-distichis, oblongo-ovatis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis, An den Schuppen weiblicher, fauler Kätzchen von Alnus glutinosa, sehr selten, im Frühling. Um Oestrich (Heimbach). 16. P. fuscescens }. — I. Fungus conidiophorus. Sphaeridium vitellinum Fres. Beitr. p. 46. ce. ic. — F. rh. 179. — An trockenen Blättern von Fagus sylv., häufig, im Herbst. — II. Fungus ascophorus. Peziza f. Pers. Syn. p. 654. — F. rh. 1168. — Aseis linearibus, subsessilibus, 8sporis, 32 Mik. long., 5 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, cylindraceis, rectis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. Meist an der unteren Fläche faulender Blätter von Fagus sylvatica, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 17. P. denigrans Fekl. — 1. Fungus conidiophorus. Sphaeridium flavo-virens f. — F. rh. 180. — Capitulo pulchre flavo-virente, cum stipite bre- vissimo; sporidiis ut in Sph. vitellino. — An den schwarzgefärbten Blattstielen von Fagus sylvatica, selten, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. — JI. Fungus ascophorus. Peziza denigrans }. — F. rh. 2193. — Cupulis stipitatis, 2—3 lineas altis, hemisphaerieis, in stipitem contractis, fuscis, ca. lineae diametr., margine fasciculato-ciliatis, fasciculis triangularibus, fuseis, stipite in foliorum petiolo nigrificato insidente, basi nigro, disco pallide fusco; ascis elonga- tis, stipitatis, 8sporis, 70 Mik. long. (pars sporifer.), 8 Mik. crass.; sporidiis mono- stichis, oblongis, utrinque obtusis, continuis, rectis, 8 Mik. long., 2—3 Mik. crass., hyalinis. An den Blattstielen abgefallener und faulender Blätter von Fagus sylvatica, sehr selten, im Frühling. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 267. Stamnaria Fckl. Cupulae minutae, caespitosae, raro sparsae, distinete stipitatae, corneae, diaphanae, glabrae, nitidae, globoso-urceolatae, cavae, ore angustato, truncato, discolore. Asci ampli, 8spori. Sporidia disticha, oblonga, minute guttulata, con- tinua, hyalina. 1. 8. Persoonii (Moug.) }+. — Peziza Persoonii Moug. in Pers. Mye. eur. I. p. 288. c. ic. — P. Equiseti Fr. olim., P. Persooni Fr. Syst. mye. Il. p. 121. — F. rh. 1184. — Ascis amplis, substipitatis, 110 Mik. long., 14 Mik. crass., 8sporis; sporidiis subdistichis, oblongis, multiguttulatis, 16 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalinis. 310 An faulenden Halmen von Equisetum hyemale, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 268. Bispora Fuckel. Fungus conidiophorus Bisporam monilioidem Cd. exhibens. Mycelio primo in ligno mucido, maculas griseas sublimitatas formante, ramosissimo. Co- nidia demum in stipitibus hyalinis orta, catenulata, singula oblongo-lanceolata, utrinque obtusa, uniseptata, primo hyalina, demum fusca opacaque. Fungus ascophorus Discomycetem (Pezizae et Ciboriae proximum) referens. Cupulae in fungi conidiophori mycelio ortae, primo stipitiformes, subelavatae, plerumque eur- vatae, demum antice magis magisque dilatatae, disco concavo, maturae patellaefor- mes, vel planae, marginatae, ceraceae , longe firmeque stipitatae, glabrae, pallide fuscae, disco parum obscuriori, sparsae subcaespitosaeque, quandoque basi connatae. Asci oblongi elongative, Sspori. Sporidia primo disticha, demum in asco valde elongato submonosticha, oblonga, utringue parum attenuata, sed obtusa, distincte uniseptata, loculis uniguttulatis, hyalina. Paraplıyses filiformes, simplices, sub- clavatae. 1. B. monilifera nov. sp. — I. Fungus conidiophorus. Bispora monilioides Cd. Ic. I. 9. Tab. 2. F. 149. — F.rh. 74. — Conidiis 14 Mik. long., 4 Mik. erass. — An faulendem, jedoch noch hartem Holz von Fagus u. Carpinus Betulus, sehr häufig, das ganze Jahr hindurch. — II. Fungus ascophorus. Generis. Fungilli toti altidutine 1—3 Mill. Cupulis 1—-2 Mill. latis. Aseis 60—88 Mik. long., 8 Mik. crass. Sporidiis 12 Mik. long,, 4 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 54. a. endospor. b. conid. adhuc hyalinum. Immer in Gesellschaft mit der Conidienforın, auf den Räschen derselben, niemals ausserhalb dieser und mit denselben sich ablösend, auf faulendem Holz von Carpinus Betulus, wohl nicht selten, im Frühling. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. Wie wohl jeder Mycologe, der dieses liest, davon überrascht sein, vielleicht auch ungläubig den Kopf schütteln wird, so war auch ich überrascht und bei der ersten Auffindung des Schlauchpilzes über die genetischen Beziehungen beider noch in grossem Zweifel. Erst nachdem ich an besagtem Fundorte von einem faulen Hainbuchenstamm zum andern gewandert und so vielleicht 50 derselben abgesucht, immer aber dasselbe, in stets gleichbleibender Uebereinstimmung gefunden, war mir zunächst die Thatsache klar, dass das Vorkommen des Disco- myceten an die Bispora gebunden sei, ob nur als Parasit oder im genetischen Zu- sammenhange stehend, darüber konnte ich mir natürlich im Walde keine Rechen- schaft geben. Wie erstaunte ich aber, als ich zu Hause die Schlauchsporen unter dem Mikroskop sah!‘ Bekanntlich sind septirte Schlauchsporen bei allen Pezizeen äusserst selten und fehlen bei den Verwandten des fraglichen Schlauchpilzes immer. Warum nun gerade hier septirte Sporen? Der Umstand war mir zu auffallend, und führte mich bei näherer Vergleichung mit den Conidien zu der unzweifel- haften Annahme der genetischen Beziehung beider. Die Schlauchsporen sind na- mentlich jenen, noch wasserhellen Conidien in Gestalt und Grösse äusserst ähn- lich. Zudem steht dieser Fall nicht vereinzelt da, bei Tapesia Torulae sind ähnliche, wenn auch nicht so eclatante Verhältnisse, wie hier. Das was ich unten, bei Helotium aeruginosum , über die noch nicht zeitge- mässe Aufstellung in dieser Familie von neuen Gattungen nach den aufgefundenen niederen Fruchtformen einzelner Arten gesagt, findet hier keine Anwendung, in- dem es mir hier, besonders wegen der septirten Schlauchsporen,, als geboten erschien. Wenn auch nicht besonders bezeichnend, zog ich doch vor, den einmal bestehenden Gattungsnamen beizubehalten, ähnlich wie dieses Tulasne bei Fumago thaten. In Fasc. XX1V der Fungi rhenani werde ich diesen Pilz ausgeben. 269. Ciboria Fuckel. Cupulae sparsae, longe firmeque, saepe longissime stipitatae, media magni- tudine, submajusculae, ceraceae, extus glabrae furfuraceaeve, apertae, patellaefor- mes, marginatae. Disco saepe discolori. Asci elongati, 8spori. Sporidia oblongo- ovata, cylindracea lanceolatave, continua, hyalina, rarius appendiculata. Paraphyses variae adsunt. Plerumque vernales. Faulende Aestchen, auch Graswurzeln bewohnend. a. Vernales. 1. 6. Caucus (Reb.) }. — Peziza Caucus Rebent. Neom. p. 386 ce. ic. — Krombh. Schwaemm. Taf. 5. F. 37—89. — Pezizae amentaceae affınis, sed di- versa. — Ascis elongatis, Ssporis, 130 Mik. long.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, inaequilateralibus, 9 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An faulenden männlichen Kätzchen von Populus tremula, selten, im Früh- ling. Im Oestricher Wald. 2. C. amentacea (Balb.) }. — Peziza amentacea Balb. in Act. Taur. D. t. 2. (?) — F. rh. 1178. — Cupulis longe stipitatis (ca. 1 unciam altis), stipite firmo, primo concavis, demum explanatis, extus fuseis, disco pallidiore, 2 lineas latis; ascis elongatis, stipitatis, Ssporis, 150 Mik. long., 6 Mik, crass.; sporidiis monostichis, ovatis, continuis, hyalinis, 6 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulenden männlichen Kätzchen von Alnus glutinosa, nicht selten, im Frübling. Um Oestrich. Steht der C. Caucus sehr nahe, unterscheidet sich aber von derselben, auch äusserlich durch die dunklerere Farbe, dünnere Stiele und mehr verflachte Schüsseln. 3. C. bolaris (Batsch.) +. — Peziza bolaris Batsch. El. p. 221. Fig. 155 (optima!) -— Ascis stipitatis, cylindraceis, 8sporis, 208 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis primo distichis, demum submonostichis, oblongo-ovatis, hyalinis, distinete scrobieulatis, 20 Mik. long., 8 Mik. crass., nucleo granuloso, non guttulato. Auf faulenden, etwas unter der Erde liegenden Aestchen von Carpinus (oder Fagus?), sehr selten, im Anfang des Frühlings. (Batsch l. c. giebt ebenfalls Frühling an, während sie Fr. u. Pers. im Spätherbst fanden). In dem Walde zunächst der oberen Wiese an der Aepfelbach, im Oestricher Wald. 4. C. ciliatospora nov. sp. — Glabra, longissime stipitata, ad unciam alta, pallide fusca. Cupulis turbinatis in stipitem attenuatis, demum parum ventri- 312 cosis, ad 2 lineas latas, extus longitudinaliter striatis, disco concavo, parum obscu- riore, margine vix distineto, involuto; aseis elongato-subelavatis, longe stipitatis, 8sporis, 132 Mik. long., 12 Mik. erass.; sporidiüis distichis, elongatis, basi oblique, obtusis, antice acuminatis, cum ciliis sporidii diametrum aequantibus, hyalinis, 3—4guttulatis, 24 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 36 sporidium. An faulenden Stengeln von Tanacetum vulgare, sehr selten, im Frühling. Um Oestrich. b. Autumnales. 5. GC. rhizophila Fckl. — F. rh. 1598 (unter Helotium). — Cupulis primo infundibuliformibus, dein applanatis excavatisque, usque ad 11/. lineas latis, im- marginatis, extus et stipite 3—4 lineas longo albicante-furfuraceis, disco vitellino ; ascis linearibus, utringue attenuatis, stipitatis, Ssporis, 60 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, continuis, cylindraceis, rectis, hyalinis, 12 Mik. long., 2 Mik. crass. An dem dürren Rhizom von Koeleria glauca, sehr selten, im Herbst. Im Walde zwischen Budenheim und Mombach. 6. C. tremellosa nov.sp. — Sparsa fascieulatave, longe stipitata, ad unciam alta, diaphana. Stipite crasso, distinete ruguloso, fusco, diaphano; cupulis 11/a lineas latis, applanatis, demum revolutis, margine destituto, sed parum obscuriore, disco atro-fusco, laevi; aseis sessilibus, oblongis, 8sporis, 100 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-lanceolatis, inaequilateralibus, minute guttulatis, ‚hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass.; paraphysibus elongato-clavatis, fuscis, apice obscurioribus. Auf sehr feucht liegendem, faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Herbst. Auf der Geis bei Eberbach. 7. C. firma (Pers) }. — Peziza firma Pers. Syn. p. 658. — Fr. Syst. myc. I. p. 117. — F. rh. 1182. — Asecis elongatis, stipitatis, 8sporis, 136 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis elongato-distichis, oblongo-cylindraceis, valde cur- vatis, utrinque rotundato-obtusis, hyalinis, 3—4guttulatis, 16 Mik. long., 4—5 Mik. crass. An sehr faulen und feucht liegenden Aestchen verschiedener Laubhölzer, z. B. Betula alba, Carpinus u. Populus, selten, im Frühling. Um Mappen und auf der Münchau. 270. Helotium Fries S. v. Se. p. 354. Ich nehme hier diese Gattung im Fries’schen Sinne, mit Hinzuthun noch einiger verwandter Arten, glaube aber, dass dieselbe in ihrem jetzigen Umfange, so heterogener Glieder, nicht fortbestehen kann. Einstweilen habe ich dieselben in Gruppen, je nach Verwandtschaft, geordnet. Nur bei H. aeruginosum sind die Spermogonien (Tul.) bekannt. Paraphysen, Schläuche und Sporen verschieden ge- staltet, letztere immer einfach. Meistens faules Holz, Aestchen, Blätter u. dgl., selten Mist, niema!s nackte Erde bewohnend. Meist im Herbst. 313 a. Cupulae distinete plerumque subabrupte stipitatae. 1. Capitata. 1. H. fimetarium (Pers.) Fr. S. v. Se. p. 355. — Leotia f. Pers. Obs. myc. 2. p. 21. c. ic. — Peziza f. Pers. Syn. p. 678. — Peziza clavicularis Wlir. in Rbh. Hb. myc. II. 703 et Fung. eur. 511. — F. rh. 1161.— Fungus coni- diophorus. — Conidiis numerosis, ovatis, uniguttulatis, hyalinis, 6 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulem Koth von Hasen, Rehen und Kühen, nicht häufig, im Herbst. Den schlauchtragenden Pilz habe ich noch nicht gesehen; da sich aber schon ein Hymenium gebildet, so zweifle ich nicht, dass später darauf die Schläuche erscheinen werden. 2. H. aureum Pers. Syn. p. 678.— F. rh. 1162. — Ascos maturos non- dum vidi. An harziger Rinde von Pinus excelsa, selten, im Herbst. Im Jura (Morthier). 2. Aciculare-turbinata. 3. H. Sabinae +}. — F. rh. 1867 (unter Peziza). — Sparsum, pyriforme, demum magis dilatatum, !/» lineam altum. Statura et colore Helotii strobilini. Ascis stipitatis, elongato-clavatis, 8sporis, 103 Mik. long., 10 Mik. erass.; sporidiis monostichis, ovatis, hyalinis, nucleo granuloso, 10 Mik. long., 5 Mik. crass.; para- physibus linearibus, ascis subbrevioribus. An dürren Blättern und Aestchen von Juniperus Sabina u. communis, sehr selten, im Frühling. Im Park Reichartshausen und im Oestricher Wald. 4. H. strobilinum (Fr.) f. — Peziza strobilina Fr. Syst. myc. II. p. 125. — F.rh. 1186. — Subiculo ex hyphis sterilibus repentibus, articulatis, fuseis et hyphis fertilibus erectis, acuminatis, fuscis, 32 Mik. long., apice conidia minu- tissima, cylindracea, facile decidua gerentibus contexto. — Ascis anguste linea- ribus, 8sporis; sporidiis elongato-distichis, cylindraceis, curvatis, 8 Mik. long., ca. lı/2z Mik. crass. An faulenden Schuppen der Zapfen von Pinus excels., nicht selten, im Herbst. In den Winkler Tannen. 5. H. Amenti (Batsch.) }. — Peziza A. Batsch. Cont. I. p. 211. ce. ie. — F. rh. 1159. — Aseis stipitatis, elongatis, 8sporis, 172 Mik. long., 6 Mik. erass.; sporidiis oblique submonostichis, ovato-oblongis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An faulenden weiblichen Kätzchen von Salix Caprea, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 8. Firmula. 6. H. serotinum (Pers.) Fr. S. v. Sc. p. 355. — Peziza s. Pers. Syn. p. 661. — F. rh. 1157. — Ascis elongatis, stipitatis, 8sporis, 1238 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis elongato-distichis, elavatis, curvatis, hyalinis, continuis, 22—24 Mik. long., 4 Mik. crass. (in clavula). : An unter Blättern faulenden Aestchen von Fagus, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 314 7. H. salicellum Fr. S. v. Sc. p. 356. — Fr. Syst. mye. II. p. 133 (unter Peziza). — F. rh. 1164. — Aseis elongato-clavatis, longe stipitatis, 8spo- ris, 96 Mik. long., 8Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, inaequilateralibus, hyalinis, continuis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass, An faulenden Aesten von Salix triandra u. alba, nicht selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 8. H. fructigenum (Bull.) }. — Helotium virgultorum Fr. 8. v. Se. p. 355. — a. fructigenum. — Peziza fructigena Bull. Champ. p. 266. c. ic. — F. rh. 1154 (unter Hel. virg. fructigen.) — Ascis elongato-clavatis, 8sporis, 120 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblongo-clavatis, antice obtusis, basi attenuatis, sub- inaequilateralibus, hyalinis, continuis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulenden Fruchtschalen von Quercus u. Corylus, nicht selten, im Herbst. 9. H. Rubicolum (Fr.) }.— Peziza fructigena y. Rubicola Fr. Syst. mye. II. p. 119. — Helotinm virgultorum Rubicolum Fr. S. v. Se. p. 355. — F. rh. 1156 (unter Hel. virg. y. Rubicol.) — Species nobilissima! Ascis elongatis (non clavatis), stipitatis, 8sporis, 96 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis subdistichis, oblongis, antice obtusis, basi valde attenuatis, subcurvatis, continuis, hyalinis, 20 Mik. long., 4 Mik. crass. R An faulenden Ranken von Rubus caesius, selten, im Herbst. Um Oestrich. 10. H. salicinum (Pers.) +. — Peziza salicina Pers. Syn. p. 663. — He- lotium virgultorum ß. salicinum Fr. S. v. Sc. p. 355., Syst. myc. II. p. 119 sub Peziza fruetigena 8. salicina. — F. rh. 1155 (unter Hel. virguit. B. salieinum). — Species nobilissima! Aseis stipitatis, clavatis, 8sporis, 120 Mik. long., 14 Mik. erass.; sporidiis in asci apice subdistichis, oblongis, parum curvatis, utrinque acu- minatis et subtilissime apiculatis, hyalinis, 24 Mik. long., 6 Mik. crass. An dünnen, sehr feucht liegenden Aestchen von Salix triandra, häufig, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 4. Patellaeformia. 11. H, versiforme (Pers) Fr. 8. v. Sc. p. 354. — Peziza versiformis Pers. Syn. p. 647. — Ascis stipitatis, elongatis, Ssporis, 96 Mik. long, 8 Mik. erass.; sporidiis submonostichis, ovatis, hyalinis, 8 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf faulenden Zapfen von Pinus excels., sehr selten, im Frühling. In den Winkler Tannen. Auch im Jura (Morthier). Von der Grösse und Gestalt des Hel. aeruginosum. 12. H. aeruginosum (Fl. Dan.) Fr. 8. v. Sc. p. 355. — Helvella aer. Fl. Dan. p. 534. c.ic. — Peziza aer. Fr. Syst. myc. II. p. 130. — Chlorosplenium aeruginosum Tul. 8. F. C. III. p. 187. ce. ie. Fung. integr. — F. ıh. 158. — Sporidiis oblongis, subeurvatis, 14 Mik. long., 3 Mik. crass., hyalinis. Die Spermogonienform nach Tul 1. ec. konnte ich noch nicht auffinden. Uebrigens bin ich nicht der Ansicht Tulasne’s, dass man jetzt schon bei Auffin- dung anderer Fruchtformen die betreffenden Becherpilze zu neuen Gattungen er- hebe. Dergleichen Fälle stehen noch zu vereinzelt da! Damit werden offenbar Verwandte getrennt und der eigentliche Zweck bei Aufstellung einer neuen Gat- tung, nämlich engere naturgemässere Formenkreise zu ziehen, verfehlt. Mich 315 dünkt, man sollte die Gliederung in diesen Fällen noch so lange verschieben, bis die Entdeckungen in dieser Hinsicht sich vervollkommnet haben. 5. Subtilia. 13. H. subtile Fr. S. v. Sc. p. 354. — Peziza s. Fr. Obs. 2. p.310. — F. rh. 1160. — Aseis angustissime elongatis, 8sporis, 66 Mik. long., 4 Mik. crass.; sporidiis cylindraceis, subcurvatis, 6 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Nadeln von Pinus excelsa, selten, im Herbst. Bei Königstein im Tannenwald nach Glashütten zu. 14. H. campanulaeforme Fekl. — F. rh. 2194 (unter Peziza). — Sparsum, minutum. Cupulis campanulatis, in stipitem cupulam aequantem, tenuem, concolorem contractis, pallide fusceis, tot. 1/„—1 lineam alt., ca. ı/ı lin. diametr.; ascis cla- vatis, 8sporis, 60 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis distichis, oblongo-elliptieis, continuis, Sguttulatis, 12 Mik. long., 3—4 Mik. crass., hyalinis. An faulenden Stengeln von Aspidium Filix fem., selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. Dem Helot. chrysostigma nahe stehend, aber davon verschieden, 15. H. acuum Fr. S. v. Sc. p. 355. — Peziza a. Fr. Syst. mye. Il. p. 9. var. carneum. — F. rh. 1153. — Ascis elongato-clavatis, 8sporis, 26 Mik. long.; sporidiis cylindraceis, 4—5 Mik. long., ca. 1 Mik. crass., rectis. An faulenden Nadeln von Pinus excels., selten, im Herbst. Im Oestricher Wald, Frankensteiner Kopf. 16. H. chrysostigma Fr. S. v. Se. p. 355. — Peziza ch. Fr. Syst. myc. II. p. 128. — Ascis elongato-clavatis, stipitatis, 8sporis, 68 Mik. long., 6 Mih. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, inaequilateralibus, 4gut- tulatis, hyalinis, continuis, 10 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulenden Stielen von Aspidium Filix mas, nicht häufig, im Herbst. Im Öestricher Wald. b. Cupulae in stipitem brevem, crassum, retrorso attenuatae vel subsessiles. 1. Colorata. 17. H. lenticulare (Bull.) Fr. S. v. Sc. p. 356. — Peziza 1. Bull. Champ. T. 300. F. a.c. — F. rh. 1151. — Ascis clavatis, longe stipitatis, 8spo- ris, 120 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiıs ovato-oblongis, utrinque parum atte- nuatis rotundatisque, hyalinis, continuis, 1—2guttulatis, 9 Mik, long., 4 Mik. crass. Auf faulen, entrindeten Aesten von Fagus sylv., häufig, im Herbst. 18. H. citrinum (Hedw.) Fr. S. v. Sc. p. 355. — Octospora c. Hedw. Musc. II. p. 28. c. ic. — Peziza c. Pers. Syn. p. 663. — F. rh. 1152. — Ascis elongatis, stipitatis, 8sporis, 104 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique mo- nostichis, ovatis, hyalinis, continuis, 8 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulen, entrindeten Aesten von Fagus u. Carpinus, häufig, im Herbst, 19. H. fagineum (Pers.) Fr. S. v. Sc. p. 356. — Peziza f. Pers. Myc. eur. I. p. 296. — F. rh. 1146. — Aseis ovato-oblongis, subsessilibus, 8sporis, 48 816 Mik. long; sporidiis subdistichis, ovato-oblongis, utrinque parum attenuatis rotun- datisque, hyalinis, continuis, 11 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulenden, unter feuchten Blättern liegenden Fruchthüllen von Fagus sylv., selten, im Herbst. Im Mittelheimer Wald. 20. H. epiphyllum (Pers.) Fr. S. v. Sc. p. 356. — Peziza e. Pers. Syn. p- 669. — F. rh. 1145. — Ascis elongatis, stipitatis, Ssporis, 100 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis submonostichis, oblongis, parum curvatis, continuis, hyalinis, 16 Mik. long., 4 Mik. crass. An faulenden, feucht liegenden Blättern, besonders von Fagus sylv., nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 21. H. Vincae (Lib.) }. — Peziza V. Lib. Exs. 325. — Aseis elongatis, stipitatis, Ssporis, 54 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis oblique distichis, ovato- oblongis, rectis curvatisve, 10 Mik. long., 4 Mik. crass. An der unteren Fläche dürrer Blätter von Vinca minor, sehr selten, im Frühling. Bei Mappen. 2. Alba. 22. H. herbarum (Pers.) Fr. S. v. Sc. p. 356. — Peziza h, Pers. Syn. p- 664. — F. rh. 1147. — Ascis elongato-clavatis, stipitatis, 8sporis, 60 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidüs subdistichis, oblongis, parum curvatis, hyalinis, con- tinuis, 9 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulenden Stengeln grösserer Kräuter, besonders von Urtica dioica, häufig, im Herbst. 23. H. populinum nov. sp. — Cupulis carnosis, gregariis, punctiformibus, sub- sessilibus, primo globosis, umbilicatis, demum applanatis, margine elevato, sub- fusco, integro, crasso, extus pallide griseo, disco subconcavo, concolore, siccis subturbinatis; ascis stipitatis, oblongis, Ssporis, 36 Mik. long., 8 Mik. crass.; spo- ridiis distichis, oblongo-lanceolatis, hyalinis, 9 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf der oberen Fläche dürrer Blätter von Populus pyramidalis, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 24. H. imberbe (Bull.) Fr. 8. v. Sc. p. 356. — Peziza i. Bull. Champ. p- 245. ce. ic. — F. rh. 1148. — Ascis anguste elongato-clavatis, longe stipitatis, ösporis, 76 Mik. long., 7 Mik. crass.; sporidiis cylindraceis, rectis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. An faulenden Aesten von Alnus glut., selten, im Herbst. Im Oestricher Wald unfern der Arnsbacher Brücke. 25. H. album Schum. Saell. 3. p. 413. — Fr. 8. v. Se. pag. 355., Syst. myc. II. pag. 157. — Ascis elongato-clavatis, stipitatis, 8sporis, 60 Mik. long.; sporidiis ovato-clavatis, 6 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An faulenden Blättern von Aira caespitosa, sehr selten, im Winter. Im Oestricher Wald, der Pfingstmühle gegenüber. 26. H. conigenum (Pers.) Fr. $. v. Sc. p. 355 (?) — Peziza c. Pers. Syn. p. 634. — F. rh. 1149. — Ascis anguste elongatis, 8sporis, 100 Mik. long., 317 6 Mik. crass.; sporidiis cylindraceis, subelavatis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass., hya- linis, continuis. Auf sehr feucht liegenden Zapfen von Pinus sylvestris, selten, im Herbst. An der Pfingstmühle im Oestricher Wald. 271. Pithya Fuckel. Cupulae subsparsae, media magnitudine, ceraceae, primo teretes, demum ex- planatae, in stipitem crassum brevem attenuatae, basi albicante fibrillosae, ceterum subglabrae, margine acuto vix distinceto,, disco colorato. Asci longissimi, eylindracei, 8spori. Sporidia monosticha, perfecte globosa, simplicia, hyalina dilu- tissime rubellave. Paraphyses filiformes, clavatae. Autumnales. Dürre Aestchen, bisher nur der Coniferen bewohnend. 1. P. vulgaris }. — Peziza pithya Pers. Myc. eur. I. p. 259. — F. rh. 1163 (unter Helotium). — Ascis longissimis, elongatis, 232 Mik. long., 12 Mik. crass., in superiore parte 8sporis; sporidiis monostichis, globosis, nucleo hyalino, episporio lutescente, crasso, 12 Mik. diametr. An dürren Aestchen von Pinus pectinata, selten, im Herbst. Im Walde un- fern Mappen. 2. P. cupressina (Batsch.) +. — Peziza cupressina Batsch. El. p. 119. — F. rh. 1307. — Aseis longissimis, cylindraceis, 8sporis, 68 Mik. long. (pars sporifer.), 8 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte monostichis, perfecte glo- bosis, 8 Mik. diametr., nucleo hyalino, episporio laevi dilutissime rubello. Auf dürren, noch beblätterten Zweigen von Juniperus Sabina, selten, im Herbst. Im Park Reichartshausen. 272. Leucoloma Fuckel. Cupulae sparsae, subminutae, carnosae, sessiles subsessilesve, extus flocculosae parce pilosae glabraeve. Disco plano, sed plerumque convexo, marginato. Aseci elongati, octospori. Sporidia ellipsoidea vel oblongo-lanceolata, plerumque majuscule guttulata, continua. Paraphyses variae adsunt. Meist Bewohner von Mosen, seltner von Blättchen und nackter Erde. a. Sporidia ellipsoidea, plus minusve majuscule guttulata. Genuinae. Terrestres rarius foliicolae. 1. I. Hedwigii +. — Peziza leucoloma (Hedw.) Rebent. Fl. Neom. p. 386. — F. rh. 1219. — Ascis longissime anguste stipitatis, clavatis, Ssporis, 104 Mik. long. (pars sporifer.), 20 Mik. crass. (in clavula); sporidiis inordinatis, ovatis vel obtuso-ellipsoideis, uniguttulatis, hyalinis, 20 Mik. long., 12 Mik. crass. Zwischen Moosen auf Aeckern und Mauern, nicht selten, im Frühling. 2. L. tetraspora +. — Ascobolus tetrasporus Fekl. in Hedw. 1866. No, 1, ce. ie. — F. rh. 1856. — Ascis varie stipitatis, plerumque 4sporis, rarius 5—6- sporis; sporidiis ovato -ellipsoideis, 1— 4guttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 12 Mik, crass. Zwischen Bryum argenteum, auf Sandboden, sehr selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 318 3. L. coccinea (Cr.) +. — Ascobolus coceineus Crouan 1. c. 1857. VII. T. 4. F. D.— F.rh. 1854. — Ascis longe stipitatis, oblongis, 8sporis; sporidiis sub- monostichis, oblongo-ellipsoideis, biguttulatis, hyalinis, 24 Mik.long., 8 Mik. crass. Auf feuchter Erde und Waldwegen, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 4. I. convexula (Pers.) +. — Peziza convexula Pers. Myec. eur. I. p. 297. — FE. rh. 1875. — Aseis cylindraceis, stipitatis, 8sporis, 174 Mik. long.., 14 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ellipsoideis, biguttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 12 Mik. crass. Zwischen kleinen Moosen auf Aeckern, häufig, im Herbst. 5. I. rubricosa (Fr.) t. — Peziza rubrieosa Fr. Syst. mye. II. p. 72. — Ascis longissimis, elongatis, 8sporis, 126 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique submonostichis, oblongo-ovatis, utringue obtusis subellipsoideisve, biguttulatis, hyalinis, laevibus, 24 Mik. long,, 10 Mik. crass. Auf feuchten Boden zwischen kleinen Laubmoosen, sehr selten, im Herbst. Bei Falkenstein und im Oestricher Vorderwald. Von der folgenden durch die immer sitzende Cupula und die nicht so deut- lich ellipsoidischen, sondern an beiden Enden stumpfen Sporen, unterschieden. 6. L. rutilans (Fr.) }. — Peziza rutilans Fr. Syst. mye. I. p. 68. — +. muscigena Fr. ].c.— F. rh. 1222. — Aseis longissimis, stipitatis, eylindraceis, &sporis, 144 Mik. long. (pars sporifer.), 18 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, ellipsoideis, 1—2guttulatis, hyalinis, 24 Mik. Enz 16 Mik. crass., episporio laevi, hyalino,; paraphysibus ramosis, aurantiacis. Zwischen Moosen in Fichtenwäldern, nicht selten, im Herbst. Um Freien- weinheim. B. ericetorum. — Fr. Syst. myc. II. p.68. — Auf Haiden zwischen Moosen, selten, im Herbst. Am Judensand bei Oestrich. Nur grösser wie y., sonst mit derselben übereinstimmend. 7. L. axillaris (Nees.) +. — Peziza axillaris Nees Syst. p. 258. F. 267. _ E.rh. 1196. Ascıs oblongis, stipitatis, 8sporis, 174 Mik. long., 14 Mik. crass.; sporidiis obligue monostichis, ellipsoideis, hyalinis, biguttulatis, 24 Mik. long-, 10 Mik. crass. An lebendem Phascum cuspidatum, selten, im Frühling. Auf Aeckern um Oestrich. b. Sporidia oblongo-lanceolata. Foliicolae. (Inquirendae). 8. L. turbinata +. — F. rh. 1177 (unter Pez. muscorum Fr.) — Cupulis turbinatis, in stipitem brevissimum retrorso-attenuatis, 1 lineam altis et latis, extus pallide griseis, glabris, margine inflexo, disco pallide flavo, perfecte orbicu- lari; ascis oblongis, utrinque attenuatis, &sporis, 94 Mik. long., 8 Mik. crass. 319 sporidiis distichis , oblongo-elliptieis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass.; paraphysibus filiformibus, aseis longioribus, fuseis. Auf lebenden Moosen, z. B. Polytrichum juniperinum, Hypnum u. s. w., an feuchten Stellen, sehr selten, im Herbst. Bei Heidelberg nach dem Wolfs- brunnen zu. Nach näherer Untersuchung und Vergleichung, namentlich mit der Abbil- dung in Holmsk. Ot. II. t. 21., fand ich, dass sie nicht die Peziza muscorum Fr. ist. 9. L. pinetorum Fekl. — F. rh. 2082 (unter Peziza). — Gregaria, car- nosa. Cupulis 2 lin. diametr., planis, einereis, glabris, margine acuto, obscuriori, basi coniecis, in stipitem !/» lineam altum, nigrum attenuatis, disco pallidiori; ascis elongatis, stipitatis, Ssporis; sporidiis in asci superiori parte distichis, lanceolato- oblongis, continuis, hyalinis, 22 Mik. long., 6 Mik. crass. An faulenden Nadeln und anderen Blättern, in Fichtenwäldern, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald, oberhalb der Pfingstmühle. 273. Pyronema (Car.) Fuckel. Cupulae plerumque dense gregariae, sessiles, carnosae, media magnitudine, basi villo arachnoideo, delicatulo, radiato , albo circumdatae, disco demum plano, convexulo umbilicatove, vix marginato, discolori. Asci longissime cylindracei, 8spori. Sporidia obligue monosticha, ovata, rarius subellipsoidea, guttulata, continua, laevia, hyalina subrubellave. Paraphyses filiformes, ramosae. Conidia aseis com- mixta, concatenata (Tul.). Pinguicolae. Kalireichen Boden, Kohlenmeiler, Mist u. dgl. bewohnend. 1. P. aurantio-rubrum +. — Peziza amphalodes a. aurantio-rubra Fr. Syst. mye. II. p. 73. (verisimiliter). — Cupulis carnosis, gregariis, non confluen- tibus, '/» lin. latis, t/s lin. altis, sessilibus, regulari-orbicularibus, erasso-marginatis umbilicatisve, atro-aurantio-rubris, diaphanis, basi villo radiato, candido, cupuli diametrum aequante cinctis; ascis cylindraceis, 8sporis, 52 Mik. long. (pars spo- rifer.), 8 Mik. crass.; sporidiis in asei superiori parte obligue monostichis, ovatis, 2—3guttulatis, hyalinis, 8 Mik. long., 5 Mik. crass. An feucht liegenden Kohlenstückchen, sehr selten (nur einmal gefunden), im Spätsommer. Im Oestricher Hinterwald. Von P. omphalodes sicher unterschieden, durch die immer regelmässige Gestalt und die kleinen Schläuche und Sporen. 2. P. melalomum (Alb. & Schw.) }. — Peziza melaloma Alb. & Schw. Consp. p. 336. ec. ie — F. rh. 1221. — Ascis longissimis, cylindraceis, 8sporis, 124 Mik. long. (pars sporifer.), 12 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongo-ovatis, biguttulatis, episporio erasso, rubello, laevi, 18 Mik. long., 10 Mik. crass. Auf verlassenen Kohlenmeilern, nicht selten, im Herbst, nach anhaltendem Regen. Im Oestricher Hinterwald. 3. P. omphalodes (Bull.) +. — Peziza omphalodes Bull. Champ. p. 264. c. ie. 320 b. aurantio-luteum Fr. Syst. myc. II. p. 73. — Peziza confluens Pers. Obs. myec. I. p. 81. ec. ic. — Pyronema Marianum Carus in Nov. Act. Nat. cur. XVII. p. 370. c. ic. — Pyronema confluens Tul. S. F. C. III. p. 197. e. ic. — Rbh. Fung. eur. 267. — F.rh.1218. — Aseis longissimis, eylindraceis, 8sporis, 82 Mik. long. (pars sporifer.), 9 Mik. erass.; sporidiis in asci superiori parte, oblique mo- nostichis, ovatis, guttulis destitutis, 12 Mik. long., 7 Mik. crass., hyalinis. Auf verlassenen Kohlenmeilern, häufig, im Herbst. c. incarnato-roseum Fr. Syst. myc. II. p. 73. — Pez. rosella Ehrenb. Sylv. myc. Ber. p. 29. An faulenden, feucht liegenden Lappen, selten, im Herbst. Im Budenhei- mer Wald. Meist nicht zusammenfliessend. 4. P.subhirsutum (Schum.) }. — Peziza subhirsuta Schum. Saell. p. 483. — F. rh. 1220. — Ascis longissimis, cylindraceis, 8sporis, 118 Mik. long. (pars sporifer.), 12 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte monostichis, ovatis, utrinque obtusis, nucleo granuloso, 14 Mik. long., 8 Mik. lat., hyalinis. An faulendem Mist, fauler Weinhefe und Menschenkoth, nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. 274. Crouania Fuckel. Cupulae sparsae, sessiles, carnosae, subminutae, extus glabrae, sed quandoque margine fimbriatae, disco concavo convexove, colorato. Asci .cylindracei, stipitati, 8spori. Sporidia monosticha, perfecte globosa, simplieia, episporio rubello, laevi subtilissimeve ruguloso. Paraphyses filiformes, simplices divisaeve, multiguttulatae. Plerumque vernales. Auf nackter, feuchter Erde oder zwischen Moosen lebend. Verhält sich ungefähr zu Leucoloma wie Pithya zu Ciboria. 1. C. miniata (Cr.) }. — Ascobolus miniatus Cr. Ann. se. nat. 1858. X, T. 13. J. — Ascobolus Crouani Cook. Journ. of Bot. 1864. — F. rh. 1853. — Ascis longe stipitatis, oblongis, 8sporis, 116 Mik. long. (pars sporifer.), 18 Mik. crass.; sporidiis monostichis, perfecte globosis, 16 Mik. diametr., episporio subti- lissime ruguloso, flavescente. { Zwischen niedrigen Moosen, z. B. Barbula-Arten, auf Mauern und Haideerde, selten, im Frühling. Um Oestrich. Kenntlich von der folgenden durch den grossen, aufrechten, zerschlitzten Rand der Becher. 2. C. humosa (Fr.) +. — Peziza humosa Fr. Obs. myc. p. 309., Syst. myc. II. p. 71. — F. rh. 2290. — Aseis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 100 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte monostichis, perfecte globo- sis, 16 Mik. diametr., episporio crasso, laevi, dilute rubello; paraphysibus filiformi- bus, multiguttulatis, arcuatis, apice subclavatis. Auf schlammiger Erde am Rheinufer, selten, im Frühling. Bei Oestrich. 275. Humaria Fuckl. \ D . . . . Uupulae sparsae, rarius gregariae, sessiles, carnosae, majusculae, extus margineque 321 aut ciliatae setosaeve, aut tomentosae, aut subglabrae, rarius totae glabrae. Disco concavo, demum applanato convexove, discolori. — Asci elongato-cylindracei, 8spori. Sporidia ovata oblongove-ovata, plerumque guttulis 1—3 magnis, continua, hyalina dilutissimeve rubella. Paraphyses filiformes, variae. Plerumque terrestres. a. Cupulae margine longissime ciliatae. Ligni- vel fimicolae. 1. H. scutellata (L.) }. — Peziza scutellata Linn. Suec. 458. — Fr. Syst. myc. II. p. 85. — F. rh. 1210. — Asecis elongatis, stipitatis, Ssporis, 148 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, ovatis,, uniguttulatis, 18 Mik. long., 12 Mik. crass., episporio laevi, dilute carneo. Auf sehr feuchtem, faulem, weichem Holz verschiedener Laubhölzer, häufig, im Herbst. 2. H. stercorea (Pers.) }. — Peziza stercorea Pers. Obs. 2. p. 89. — Fr. Syst. mye. II. p. S7. — F. rh. 2081. — Ascis elongato-cylindraceis, stipita- tis, Ssporis, 192 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis monostichis, oblongo-ovatis, uniguttulatis, 13 Mik. long., 8 Mik. crass., hyalinis; paraphysibus linearibus, ra- mosis, apice clavulatis, demum clavula secedente et conidium referente, conidiis liberis subelavatis vel clavato-ovatis, utrinque uniguttulatis, hyalinis, 10 Mik. long., 5 Mik. crass. Auf fettem, mit Mistjauche getränktem Boden, an schattigen Stellen, selten, im Frühling. Um Oestrich. Hiermit, nämlich durch die Beobachtung, dass die Paraphysen in dem schlauchführenden Hymenium, neben den Schläuchen, Conidien abschnüren, ist ein weiteres Beispiel über diese Erscheinung, welche zuerst von Tulasne an Pez. be- nesuada Tul. Cfr. S. F. C. III. 199. entdeckt und dann an einigen anderen Dis- comyceten, wie Geoglossum (Leotia) viride u. Ascobolus-Arten beobachtet wurde, gegeben. Die Abschnürung der Conidien findet ähnlich wie bei den letz- teren statt. 3. H. setosa (Nees) +. — Peziza setosa Nees Syst. p. 260. F. 275. — F. rh. 1866. — Ascis stipitatis, cylindraceis, Ssporis, 142 Mik. long. (pars spori- fer.), 13 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo-ovatis, nucleo granu- loso, vel 1—2guttalatis, hyalinis, 18 Mik.long., 8 Mik. crass., episporio laevi, pal- lide carneo. An sehr faulem Holz von Salix, sehr selten, im Herbst. Auf dem linken Rheinufer, Oestrich gegenüber. b. Cupulae margine undique dense tomentosae, rarius sparse pilosae. Terrestres. 4. H. arenosa }. — Peziza arenosa j. — Rbh. Hb. myc. U. 630. sub P. hemisphaerica Wigg. — F.rh.1212.— Cupulis usque ad 1 unc.latis, sessilibus, hemisphaericis, demum campanulatis, plerumque ad dimidiam partem laceratis, laciniis triangularibus irregularibusve, substantia carnosa, disco albo-glaucescente, extus pilis longis, pallide fuscis densissime tectis; ascis longissimis, superiore parte Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 21 322 sporidia 8, monosticha, ovata, utrinque obtusissime rotundata, uniguttulata, hya- lina, 20 Mik. long., 10 Mik. cerass., includentibus. Fast ganz im lockeren Sand eingesenkt, häufig, im Herbst. Im Buden- heimer Wald. 5. H. hemisphaerica (Wigg.) +. — Peziza hemisphaerica Wigg. Fl. hols. p. 107. — Fr. Syst. myc. II. p. 82. — F. rh. 1211. — Aseis longissimis, 8sporis, 168 Mik. long. (pars sporifer.), 16 Mik. crass.; sporidiis in asei supe- riori parte oblique monostichis, ovato-oblongis, utringue obtusissimis, 24 Mik. long., 14 Mik. crass., magnopere hyaline biguttulatis, episporio crasso, dilu- tissime fusco. Auf Sand in Kiefernwäldern, häufig, im Herbst. Bei Budenheim. b. replicata (Tode) Fr. Syst. myc. II. pag. 88. — P. r. Tode Berl. nat. 4. p. 269. ce. ic. Der Rand umgeschlagen, Scheibe fast flach, etwas heller, sonst von der Normalform nicht verschieden. Auf lehmigem Waldboden, im Herbst. Bei Eberbach. 6. H. tenmuis nov.sp. — F.rh. 2289. — Cupulis sparsis, sessilibus, fragilissi- mis, primo globosis, subelausis, demum apertis et totis explanatis, unciam latis, margine demum lacerato, extus pilis brevibus, subsparsis, fuseis obsitis, disco pallide sordido, furfuraceo-pulverulento; aseis stipitatis, eylindraceis, Ssporis, 240 Mik. long., 18 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis, 1—öguttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 12 Mik. crass.; paraphysibus simplieibus, linearibus, subelavatis, continuis. Auf nacktem, schlammigem Boden, unter Weidengebüsch am Rheinufer, aselten, im Herbst. Bei Oestrich. Am nächsten steht dieselbe der H. hemisphaerica, unterscheidet sich aber von derselben schon äusserlich, durch die äusserst zarte, dünne, aussen kaum be- haarte Cupula. 7. HB. flava nov. sp. — Cupulis sparsis, sessilibus, primo subelausis, demum pertis, crateriformibus, semper integris, 3—4 lin. altis, 2—3 lin. latis, extus pilis sparsis, fuseis obsitis, disco flavo-subfusco; aseis onge stipitatis, eylindraceis, 'Ssporis, 230 Mik. long., 16 Mik. crass.; sporidiis monojstichis, oblongo-ovatis, non guttulatis, hyalinis, 22 Mik. long., 10 Mik. crass.; paraphysibus simplicibus, Tineari- bus, antice vix crassioribus, 4—6septatis. Auf nacktem, schlammigem Boden, sehr selten, im Herbst. Im Altrhein bei Hattenheim. Der H. tenuis steht sie sehr nahe, unterscheidet sich aber, durch die an- gegebenen Merkmale, bestimmt von derselben. 8. H. livida (Sehum.?) +. — Peziza livida Schum. in Fr. Syst. mye. II. p. 86.? = P. seutellata Batsch. El. (non Continuatio! ut in Fr. ]. ce. dieitur) F. 154. (optima!) — Ascis stipitatis, eylindraceis, Ssporis, 168 Mik. long., 18 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis , hyalinis, uniguttulatis, 18 Mik. long., 12 Mik. crass. 323 Auf Kohlenmeilern an kleinen Stückchen Kohle, sehr selten, im Spätsommer. Im Oestricher Wald (Aepfelbach). Obgleich Fries ]. c. die Abbildung von Batsch eitirt, so bin ich doch über- zeugt, dass die Fries’sche (resp. Schum.) P. livida eine andere ist. „Ciliis longis strigosis* etc. passt durchaus nicht darauf, weder auf mein specimen noch zur Batsch'en Abbildung. Batsch spricht pag. 221. „pilis brevibus brunneis villoso- hirtis* und das passt genau zu seiner Abbildung und zu meinem Pilz. Auch stimmen der von Batsch angegebene Standort und der meinige besser überein. 9. H. umbrorum (Fr.) }. — Peziza umbrorum Fr. Syst. mye. II. pag. 85. (P. umbrosa 1. c. error est!) — F. rh. 2080. — Ascis elongatis, 8sporis, 154 Mik. long. (pars sporifer.), 16 Mik. crass.; sporidiis monostichis, ovatis, hyalinis, episporio tuberculato, 24 Mik. long., 14 Mik. crass.; paraphysibus fili- formibus. Auf feuchtem, schlammigem Boden unter Weidengebüsch, nicht selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 10. H. carneo-sanguinea nov. sp. — F. rh.2288. — Cupulis sparsis gre- gariisve, carnosis, sessilibus, 1—2 lin. latis, extus margineque arcte elevato dilute fuseis, pilis brevibus, fuscis obsitis, disco primo concavo, demum plano, carneo- sanguineo; aseis oblique stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 280 Mik. long., 16 Mik. erass.; sporidiis monostichis, ovatis, 2—3guttulatis, laevibus, dilute carneis, 20 Mik. long., 10 Mik crass.; paraphysibus simplieibus, clavatis. Auf schlammigem Boden, sehr selten, im Herbst. Am Rheinufer, unter Weidengebüsch, bei Oestrich. Steht der H. umbrorum sehr nahe, unterscheidet sich aber sicher durch die angegebenen Merkmale von derselben. 11. H. brunnea (Alb. & Schw.) }. — Peziza brunnea Alb. & Schw. Consp. p. 317. e. ie. — F. rh. 1217. — Ascis longissimis; sporidiis in asci apice oblique saepe transverse monostichis, ovatis, uniguttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 12—14 Mik. crass. Auf Kohlenmeilern, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. c. Cupulae margine glabrae. Terrestres. 12. H. macrospora (Wilr.) +. — Peziza macrospora Wllr. Fl. erypt. II. p. 500. — F. rh. 1223. — Aseis longissimis, cylindraceo-subelavatis, 8spo- ris, 104 Mik. long. (pars sporifer.), 20 Mik. cerass. (in clavula); sporidiis sub- monostichis, oblongo-ovatis, utrinque uniguttulatis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass., hyalinis. Auf schlammigem Boden unter Weidengebüsch, selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Öestrich, an mehreren Stellen. 276. Ple ctania Fuckel. Cupulae sparsae, majusculae, crasso-stipitatae, carnosae, basi plus minusve comatae, ceterum subglabrae, marginatae, disco plane concavo, discolori. Asei longissimi, eylindracei, 8spori. Sporidia monosticha, oblonga, demum guttulata, 21 324 continua, episporio laevi, hyalino subrubellove. Paraphyses filiformes, subsimpli- ces. Vernales. Faulende Aestchen und dergl. bewohnend. 1. P. coccinea (Jacq.) +. — Peziza coceinea Jacq. Austr. T. 169. — Fr. Syst. mye. II. p. 79. — F. rh. 1213. — Ascis stipitatis, eylindraceis, 8spo- ris, 208 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. cerass.; sporidiis reete monostichis, oblongis, 32 Mik. long., 10 Mik. crass., nucleo granuloso, demum guttulato, episporio erasso, laevi, dilutissime rubello. An faulenden, etwas mit feuchter Erde bedeckten Aestchen verschiedener Laubbäume und Sträucher, nicht selten, im Frühling. 2. P. melastoma (Sow.) +.— Peziza melastoma Sowerb. Fung. T. 149. — P. crenulata Fekl. Bot. Ztg. 1861. p. 250. ce. ic. — P. rhizopus Alb. & Schw. €. 317. ce. ie. — PD. melastoma b. Br! ‚Syst. myc. II. p. 802 —Erhasjern 1215. (unter P. rhizopus.) — Aseis longissimis, stipitatis, 8sporis, 160 Mik. long. (pars sporifer.), 13 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, oblongis, hyalinis, nucleo granuloso, demum guttulato, 24 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf faulenden, dicht und schattig liegenden Nadeln und Aestchen von Pi- nus excelsa, Rubus Idaeus, Vaceinium Vitis Idaea u. s. w., selten, im Frühling. In den Winkler Tannen (die reife), auch in Tyrol im Oetzthal gesammelt. Ausser- dem die jugendliche Form (P. rhizopus) an vielen Stellen. Ich habe mich jetzt überzeugt, dass P. rhizopus Alb. & Schw. u. P. mela- stoma Sow. ein und derselbe Pilz sind. Erstere ist der Jugendzustand der letzteren und zeigt nur ganz Sumale linienförmige, unausgebildete Schläuche und keine Sporen. 277. Pseudoplectania Fuckel. Cupulae gregariae sparsaeve, sessiles vel breviter stipitatae, majuseulae, car- nosae, extus aut pilosae, praecipue basin versus comatae, aut subglabrae, stipite basi in hyphas soluto, effuse radicante, disco marginato, concavo, discolori. Asei longissimi, eylindracei, 8spori. Sporidia monosticha, perfecte globosa, simplicia, laevia, hyalina vel pallide fusca. Paraphyses filiformes, simplices, subelavatae, quandoque coloratae. Vernales. Auf faulenden Tannennadeln, selten auf nackter Erde. Verhält sich zu Plectania wie Crouania zu Leucoloma. 1. P. nigrella (Pers.) }. — Peziza nigrella Pers. Syn. p. 648. — F. rh. 1216. — Ascis longissimis, Ssporis, eylindraceis, 104 Mik. long. (pars spori- fer.), 14 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte monostichis, perfeete glo- bosis, nucleo hyalino, 10 Mik. diametr., episporio crasso, laevi, pallide fusco; paraphysibus filiformibus, simplicibus, clavatis, antice fuseis. Auf faulenden Tannennadeln in dunklen Tannenwäldern, nicht häufig, im Frühling. In den Winkler Tannen. * | 2. P. fulgens (Pers.) f. — Peziza fulgens Pers. Myc. eur. I. p. 241. — Peziza cyanoderma de Bary in Rbh. Fung. eur. 516.— Nec autem Fries El. II. p. 6., Rbh. Hab. p. 369. et Wlir. Fl. erypt. pag. 496, quae ad Pez. onoticam 325 pertinent. — Ascis sessilibus, eylindraceis, 8sporis, 48 Mik. long. (pars sporifer.), 6 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte monostichis, perfecte globosis, hyalinis, laevissimis, 5 Mik. diametr.; paraphysibus filiformibus, hyalinis, sim- plieibus. Auf Tannennadeln in Bergwäldern, seltner in Laubwäldern, wie es scheint nur am Oberrhein, vom Jura bei Neuchatel bis hinab nach Freiburg i. B., hier häufig, im Frühling. An ersterem Standort von Morthier, an letzterem von De Bary gesammelt. Von Morthier darauf aufmerksam gemacht, dass dieser Pilz wohl die ächte P. fulgens Pers. sein möchte, unterwarf ich dieselben, von beiden Standorten, einer genaueren Untersuchung, welche Morthier’s Ansicht vollkommen bestätigte. Das Einzige, was anstössig sein könnte, ist in der Persoon’schen Be- schreibung „inferne alba“. Leider steht sie mir nicht lebend zu Gebote, bei den trockenen, jüngeren Exemplaren ist wohl meistens ein weisser, spiunenwebartiger, nach De Dary spahngrüner Ueberzug vorhanden, doch fehlt derselbe oft ganz und die Cupula erscheint aussen röthlich. Letzteres war besonders bei denjenigen der Fall, die in einem Tannenwalde gewachsen. Der Stiel ist oft so verschwin- dend kurz, dass ihn Persoon wohl übersehen konnte. 278. Aleuria Fuckel. Cupulae gregariae, magnae, ampliato-campanulatae, extus farinosae, stipi- tatae subsessilesve, carnosae, disco concavo, marginato, colorato. Asci longissimi, eylindracei, Sspori. Sporidia oblique monosticha, oblongo-ovata, 1—2guttulata, continua, hyalina, episporio granuloso. Paraphyses filiformes, coloratae. Autum- nales. Terricolae. 1. A. aurantia (Oedr.) }. — Peziza aurantia Oedr. Fl. danie. T. 657. F. 2. — F. rh. 1228. — Ascis longissimis, 8sporis, 96 Mik. long. (pars spori- fer.), 10 Mik. crass.; sporidiis in asci apice oblique monostichis, oblongo-ova- tis, biguttulatis, hyalinis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass., episporio verrucose gra- nulato. Auf feuchtem, thonigem Boden, in Wäldern und auf Brachäckern, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald und um Johannisberg. 2. A. rhenana nov. sp. — Cupulis caespitosis, junioribus in stipitem crassum, sulcatum, dense candide tomentosum, usque ad 11/. unciam altum attenua- tis, subglobosis, clausis, demum apertis, ventricose concavis, margine inflexo, unciam latis, extus candido farinaceo-tomentosis, disco miniato; aseis stipitatis, elongatis, 8sporis, 346 Mik. long., 16 Mik. erass.; sporidiis oblique monostichis, oblongo- ovatis, l-rarius 2guttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 12 Mik. crass., episporio valde granulose rugoso; paraphysibus filiformibus, hamatis, aurantiacis. Tab. V. Fig. 1. Fung. naturali magnitudine. Auf feuchter Erde in einem Buchenwald, im Spätsommer, sehr selten. Bei Nassau. 279. Plicaria Fuckel. Cupulae gregariae sparsaeve, a minoribus ad maximas, carnosae, substipita- tae sessilesve, lato-obconicae, turbinatae vel explanato-plicatae, extus aut villo denso, brevi, aut furfuraceae, rarius subglabrae, margine elevato, disco plerumque nitido, 320 concavo explanatove, discolori, quandoque tremelloso. Asci magni, cylindracei, subvermiculares, substipitati, fusei, toti oblique transverse plicati, Sspori. Spori- dia in asci superiori parte primo disticha, demum monosticha, perfeete globosa, ovata oblongave, continua, episporio crasso, tuberculoso, fusco (in P. violaceae modo laevi hyalinoque). Paraphyses filiformes, articulatae, demum secedentes (an omnium ?). Terrestres fimicolaeque. Peziza trachycarpa Curr. in Rbh. F. eur. 620. et Peziza Marsupium Pers. Myc. eur. I. pag. 228. etiam hujus gene- ris sunt. a. Sporidia perfecte globosa. Minores. 1. P. ecarbonaria Fek'. — F. rh. 1137. (unter Bulgaria.) — Cupulis 1—2 lineas latis; ascis 280 Mik. long., 13—24 Mik. crass.; sporidiis 16 Mik. diametr, Cetera generis. Tab. IV. Fig. 35., ascus cum sporidiis maturis. Auf Kohlenmeilern an kleinen Kohlenstückchen, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald, unfern der Arnsbacher Brücke. 2. P. ferruginea Fekl. — F. rh. 1224. (unter Peziza atrospora }.) — Cu- pulis sessilibus, primo globosis, clausis, dein hemisphaericis, margine involuto, subapplanatis, usque ad unciam latis, extus verrucosis, ferrugineis, disco laevi, obscuriori; ascis et sporidiis ut in P. carbonaria; paraphysibus filiformibus, rectis. Auf feuchter Erde an Waldwegen, sehr selten, im Spätsommer. Im Walde nach dem Rabenkopf zu. 3. P. murina Fekl.— F. rh. 1597. (unter Peziza.) — Cupulis valde aggre- gatis, carnosis, pallide rufis, planis, in stipitem brevem, crassum attenuatis, mar- gine crenulato, vix elevato, extus rugulosis, basi fibrillis repentibus, fuseis einctis; ascis longissimis, cylindraceis, 8sporis, longitudinaliter plicatis et demum quasi laceratis, 92 Mik. long. (pars sporifer.), 12 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte monostichis, perfecte globosis, 12 Mik. diametr., episporio erasso, granuloso- tuberculato, fusco. Auf faulem Koth von Mäusen, wo derselbe gehäuft liegt, auch in dessen Nähe auf Halmen und Aestchen, sehr selten, im Winter. Um Oestrich. Meine frühere Beschreibung dieses merkwürdigen Pilzes in meinen F. rh. l. e., ist nach der hier gegebenen abzuändern. 4. P, foveata nov. sp. — Cupulis carnosis, sessilibus, tenuibus, explanatis, medio fovea profunda, demum margine subrevoluto, ad unciam latis, extus rugoso- granulatis et subtiliter sparse pilosis, nigris, disco atro-fusco; ascis cylindraceis, subtilissime plicatis, 8sporis, 160 Mik. long., 13 Mik. crass.; sporidiis in asei superiori parte monostichis, perfecte globosis, 10 Mik. diametr., episporio crasso, dilute fusco, laevissimo. Auf feuchtem Sandboden, sehr selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. Von der, auch zu diesem Genus gehörenden und ihr sonst sehr ähnlichen, Peziza trachycarpa Curr. in Rbh. F. eur. 620. unterscheidet sie sich besonders durch die ganz glatten Sporen. 327 b. Sporidia ovata vel oblongo-ovata. Majores. 5. P. badia (Pers.) }. — Peziza b. Pers. Obs. 2. p. 78, Syn. p. 639. — Fr. Syst. mye. II. p. 46. — Ascis ut in antecedentibus sed dimidia angustioribus hyalinisque; sporidiis in asci apice monostichis, ovatis vel ovato-globosis, uni- guttulatis, 8 Mik. long., 6—7 Mik. erass., episporio rugoso-granulato, fusco. Auf grasreichem, feuchtem Boden, selten, im Herbst. Bei Lindenfels bei Giessen (Hoffmann). 6. P. pustulata (Hedw.) +. — Peziza p. Hedw. Muse. fr. 2. pag. 19. e. ie. — Pers, Fr. 1. c. — F. rh. 1227. — Ascis generis, longissimis, totis 172 Mik. long., 10 Mik. erass., Ssporis; sporidüs in asci superiori parte oblique mono- stichis, oblongo-ovatis, biguttulatis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass., episporio crasso, granuloso-scabro, pallide fusco. In schattigem Gebüsch auf feuchtem Boden, vereinzelt, nicht selten, im Spätsommer. Um Oestrich an mehreren Stellen, auch im Walde bei Neudorf. 7. P. cervina nov. sp. — Cupulis sessilibus, hemisphaerieis, demum subplanis, ad unciam latis, extus valde granulosis, pallide fuscis, margine integro laceratove, inflexo, disco atro-olivaceo-fusco; ascis longissimis ut generis, 8sporis, 138 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongo-ovatis, biguttulatis, 22 Mik. long., 10 Mik. crass., episporio crasso, valde granuloso-rugoso, fusco. Auf Lehmboden zwischen Moosen, sehr selten, im Herbst. Im Kiedricher Wald. 8. P. alutacea (Pers.) }. — Peziza alutacea Pers. Syn. p. 638. — P. cochleata 8. alutacea Fr. Syst. mye. Il. p. 50. — F. rh. 1229. — Aseis longissi- mis, subtillissime plicatis, Ssporis; sporidiis oblongo-ovatis, utrinque obtusissi- mis, biguttulatis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass., episporio granuloso-scabro , fusco. Auf alten Meilern, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 9. P. violacea (Pers.) }. — Peziza v. Pers. Syn. p. 639. — Ascis generis, eylindraceis, stipitatis, Ssporis, tot. 192 Mik. long., pars sporifera 88 Mik. long., 8 Mik. lat.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, ovatis, utrinque obtusis et uniguttulatis, hyalinis, 11 Mik.long., 6 Mik. crass., episporio crasso, laevi; paraphysibus filiformibus, articulatis, demum secedentibus. Auf verlassenen Brandstellen, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. Die einzige Art dieser Gattung mit glatten Sporen. Die Schläuche sind aber so auffallend schief gefaltet, dass sie zu dieser Gattung gezogen werden ınuss. 10. P. cerea (Sow.) }. — Peziza c. Sowerb. Fung. T. 3. — Fr. Syst. mye. II. pag. 52. — F. rh. 1225. (unter Peziza c.) — Ascis magnis, cetera generis; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongo - ovatis, 1—2guttulatis, 16 Mik. long., 3 Mik. crass., episporio valde granuloso-scabro,. fusco. Auf feuchter Erde in Wäldern und in Gärten, selten, im Herbst. Um: Oestrich. 328 11. P. repanda (Wahl.) +. — Peziza r. Wahl. Ups. p. 466. — Fr. Syst. mye. II. p. 51. — Ascis generis; sporidiis obligue monostichis, oblongo-ovatis, utringue obtusis, biguttulatis, 16 Mik. long., 8 Mik. erass., episporio grannloso- tuberculato, fusco. Auf verlassenen Kohlenmeilern, nicht selten, im Herbst, nach anhaltendem Regen. Im Oestricher Hinterlandswald und Aepfelbach. 12. P. reticulata (Grev.) }. — Peziza r. Grev. Crypt. III. 413. — Krombhlz. Schw. Tab. 61. Fig. 18—22. — F. rh. 2083. — Aseis generis, longissi- mis, 100 Mik. long. (pars sporifer.), 22 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte, plerumque inordinatis, ovato-oblongis, utringue obtusis, nucleo hyalino, granuloso, 19 Mik. long., 11 Mik. crass., episporio crasso, parum verrucoso sub- laevive, fusco. In schattigem, feuchtem Gebüsch, sehr selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. Auf besagtem Standort schon viele Jahre hindurch beobachtet. Ich sah Exemplare, die über !/. Fuss im Durchmesser hatten. 280. Pustularia Fuckel. Cupulae sparsae, plerumque maximae, carnosae, breviter crasse stipitatae, campanulatae ampliataeve, extus pustulato-furfuraceae, disco vix discolori, sub- marginato. Asci longissimi, cylindracei, 8spori. Sporidia in asei superiori parte oblique monosticha, ovata, oblongo-ovatave, continua, 1—2guttulata, episporio laevi, hyalino, rarius lutescente. Paraphyses filiformes. Terrestres autumnalesque. 1. P. cupularis (L.) 7: — Peziza cupularis Linn. Spec. II. 1651. — Fr. Syst. mye. II. p. 62. — F. rh. 1878. — Ascis longissimis, cylindraceis, 'Ssporis, 130 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. crass.; sporidiis obligue mono- stichis, oblongo-ovatis, I—2guttulatis, hyalinis, 20 Mik. long., 10 Mik. crass. Auf Kohlenmeilern, selten, im Herbst. Im Oestricher Hinterlandswald. Auch auf feuchtem Waldboden, aber sehr selten. Bei Eberbach. Ferner auf feuchtem Boden im Bette der Heimbach bei Oestrich. Ich fand sie immer mit deutlich entwickelten, oft zolllangen Stielen. 2. P. Catinoides Fekl.— F. rh. 1879. (unter Peziza.) — Cupulis semper stipitatis, primo concavis, demum explanatis, ad unciam latis, orbieularibus, mar- gine obsoleto, extus pallide fuseis, pruinosis, disco perparum obscuriore; ascis longissimis, stipitatis, eylindraceis, Ssporis; sporidiis monostichis, oblongo-ovatis, hyalinis, guttula oleosa, oblonga, 12 Mik. long., 6 Mik. crass. In Tannenwäldern zwischen Moos, sehr selten, im Herbst. Bei Budenheim. 3. P. Catinus (Holmsk.) f. — Peziza Catinus Holmsk. Ot. II. pag. 22. Tab. 8. Fig. nona. — Sporidiis oblique monostichis, ovatis, biguttulatis, hya- linis, 16 Mik. long., 8 Mik. cerass. An sehr faulen, erdigen Wurzelstümpfen von Carpinus, sehr selten, im Herbst. Bei Eberbach. 4. P. Micropus (Pers.) }. — Peziza Micropus Pers. Syn. p. 642. — As- eis longissimis, eylindraceis, Ssporis, 168 Mik. long. (pars sporifer.), 16 Mik. 329 erass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongo-ovatis, bi- guttulatis, hyalinis, 24 Mik. long., 12 Mik. crass. An faulen, erdigen Wurzelstümpfen von Fagus, sehr selten, im Herbst. Im Mönchwald, Flörsheim gegenüber. 5. P, vesiculosa (Bull.) +. — Peziza vesiculosa Bull. Champ. pag. 270. — Ascis eylindraceis, longis, 8sporis, 120 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. crass.; sporidiis in asei superiori parte oblique monostichis, ovatis, 1—2guttulatis, 20 Mik. long., 15 Mik. crass., episporio laevi, pallide luteo. Auf Composthaufen, sehr selten, im Herbst. Bei Biebrich. Von allen verwandten Arten durch den niemals zerschlitzten. Rand der Cupula unterschieden. 281. Sarcosphaera Auerswald in Hedwigia 1869. pag. 82. Terrestris vernalisque. E maximis. 1. 8. macrocalyx (Riess) Awd. — Peziza macrocalyx Riess in Fres. Beitr. p. 75. ec. ic. — F. rh. 2196. — Ascis longissimis, 8sporis, cylindraceis, 128 Mik. long. (pars sporifer.); sporidiis in asci apice monostichis, oblongo-ova- tis, utrinque obtusissimis, 1—2guttulatis, hyalinis, 16 Mik. long., 8 Mik. crass. In Fichtenwäldern auf Sandboden, selten, öfter aber auch häufig, im Früh- ling. Bei Budenheim. Der Pilz liegt anfangs vom Sande bedeckt, geschlossen, äusserlich wie eine Kartoffel, oft Faust gross. Auch im Jura (Morthier). 282. Otidea Fuckel. Cupulae sparsae subgregariaeve, magnae, carnosae, cerasse stipitatae, basi albo-villosae, plerumque auriformes, rarius regulare ampliatae campanulataeve, extus furfuraceae, disco diseolori, margine acuto. Asci longissimi, cylindracei, 8spori. Sporidia in asci superiori parte oblique monosticha, ovata vel oblongo-ovata, 1—2- guttulata, eontinua, hyalina, episporio laevi. Paraphyses filiformes, subclavatae. Terrestres autumnalesque. 1. 0. leporina (Batsch) }. — Peziza leporina Batsch El. p. 117. — Fr. Syst. mye. II. p. 47. — F. rh. 1233. — Aseis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 120 Mik. long., 8 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, 1—2guttulatis, hyalinis, laevibus, 12 Mik. long., 8 Mik. crass. In Nadelwäldern, häufig, im Herbst. Die Forma regularis Fr. 1. c. fand ich auch öfter. 2. 0. onotica (Pers.) }. — Peziza onotica Pers. Syn. p. 637. — F. rh. 1232. — Aseis longissimis, cylindraceis, 8sporis, 84 Mik. long. (pars sporifer.), 10 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongu-ova- tis, 1—2guttulatis, 14 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalinis. In Laub- und Nadelwäldern, nicht selten, im Herbst. 3. 0. cochleata DC.) +. — Peziza cochleata DC. Fl. fr. 2. p. 88. — Fr. Syst. mye. II. p. 50. — F. rh. 1230. — Aseis eylindraceis, stipitatis, Ssporis, 107 Mik. long. (pars sporifer.), 10 Mik. erass.; sporidiis oblongo-ovatis, hyalinis, biguttulatis, 16 Mik. long., 6 Mik. crass. 330 In Laubwäldern auf feuchter Erde, vereinzelt, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 4. 0. abietina (Pers.) +. — Peziza abietina Pers. Syn. p. 637. — FE. rh. 1226. — Aseis longissimis, 8sporis, 112 Mik. long. (pars sporifer.), 10 Mik. erass.; sporidiis suboblique monostichis, ovatis, utrinque obtusissimis, rotundatis, uniguttulatis, hyalinis, 14 Mik. long., 7 Mik. crass. Auf sandigem Boden in schattigen Kiefernwäldern, selten, im Herbst. Im Walde bei Freienweinheim. 283. Acetabula Fuckel. Cupulae sparsae, magnae, in stipitem crassum, sulcatum retrorsum zttenuatae, carnosae, campanulatae, extus venosae laevesve. Asci longissimi, eylindracei, 8spori. Sporidia in asci superiori parte oblique monosticha, ovata vel oblongo-ovata, hya- lina, continua, enucleata uninucleatave. Paraphyses filiformes, clavatae. Terrestres, plerumque vernales. 1. A, vulgaris Fckl. — Peziza Acetabulum Linn. Spec. pl. II. 1650. — Fr. Syst. myc. II. p. 44. — Schnizl. in Sturm. 32. Tab. 20. Fig. e. — F. rh. 2084. u. 1231. (Forma vernalis et autumnalis.) — Aseis longissimis, 8sporis, 120 Mik. long, (pars sporifer.), 16 Mik. erass.; sporidiis monostichis, rotundato-ovatis, hyalinis, guttula oleosa destituta, 15 Mik. long., 12 Mik. crass. Die Frühlingsform ist grösser und vollkommner ausgebildet als die Herbst- form, erstere auf Sand im Budenheimer Wald, im Frühling, letztere auf Lehm- boden am Rheinufer, Oestrich gegenüber, im Herbst, beide selten. 2. A. sulcata (Pers.) +. — Peziza sulcata Pers. Syn. p. 648. c. ic. (mala!) — Schnizl. in Sturm. 32. Tab. 20. Fig. a. b. d. — F. rh. 2085. — Ascis longissimis, cylindraceis, 8sporis, 178 Mik. long. (pars sporifer.), 12 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongo-ovatis, utrin- que obtusis, uniguttulatis, 26 Mik. long., 12 Mik. crass., hyalinis; paraphysibus filiformibus, clavatis. Auf Sandboden, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. asal Solerotinie kucer Cupulae majusculae minutaeve, longe stipitatae, e Selerotio ortae, plus minusve infundibuliformes, carnosae, marginatae, demum magis explanatae, plerum- que glabrae. Asci elongati, Sspori. Sporidia ovata, oblonga ellipsoideave, hya- lina, guttulata, continua. Paraphyses filiformes. Terrestres vernalesque. 1. 8. Candolleana (Lev.) }. — Peziza Candolleana Lev. Ann. se. nat. 1843. XX. p. 2383. — FE. ıh. 2195. — Auf Sclerotium Pustula DC. Mem. p. 417., auf Blättern von Castanea, als dessen überwinterndem Mycelium, kultivirt. 2. 8. Fuckeliana (de By.) }. — Peziza Fuckeliana de Bary Morph. & Ph. p. 30. (Fung. integr.) — I. M ycelium quiescens. Sclerotium echinatum Fekl. E. F. N. Nr. 215. — F. rh. 1478. — An faulenden Blättern von Vitis vinifera, selten, im Frühling. Um Oestrich. — U. Fun gus conidiophorus (P). 33l Botrytis cinerea Pers. Syn. p. 690. — Polyactis Autor, pl. — F. rh. 148. — Auf dem Sel. ech., sehr häufig. Die Schlauchform sah ich noch nicht. 3. 8. Libertiana Fekl. — Peziza Sclerotiorum Lib. Exs. 326. — P. Sclerotii Fekl. in Bot. Ztg. 1861. Nr. 35. c. ie. — F. rh. 1861. (unter Helotium.) — Aseis elongatis, Ssporis; sporidiis ovatis, hyalinis, biguttulatis. Auf Sclerotium compactum (als Mycelium quiescens), gezogen, im Juni. 4. 8. tuberosa (Hedw.) +. — Peziza tuberosa Bull. Champ. p. 266. c. ic. — Octospora t. Hedw. Muse. fr. 2. pag. 33. e. ice — F. rh. 1235. — Ascis stipitatis, cylindraceis, Ssporis, 156 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis oblique mionostichis, oblongis, nucleo granuloso, 12 Mik. long., 5 Mik. crass., hyalinis. Auf fetter, lockerer Erde unter Gebüsch, stellenweise, selten, im Frühling. Um Oestrich an einigen Stellen, z. B. an der Heimbach und dem Gipfel der Zange. 5. 8. baccata nov. sp. — Caespitosa. Stipitibus 8—10 e radice com- muni (et Sclerotio?) ortis, 1—2 uncias altis, graeilibus, strietis durisque, longi- tudinaliter plicatis, albo-tomentosis, tomento adpresso, sensim in cupulam dilata- tis, cupulis junioribus pyriformibus, 1—2 lineae diametr., extus laevibus, pallide rubello-flavis, parce pilosis, clausis, demum ore orbieulari, 1/2 lin. diametr,, margine candido ciliato apertis, tandem irregulariter laceratis, subexplanatis, 1/a unc. latis, extus, sine ore ciliato, glabris; disco aurantiaco-rubro; ascis longissi- mis, eylindraceis, Ssporis, 312 Mik. long. (pars sporifer.), 22 Mik. crass.; spori- diis in asci superiori parte oblique monostichis, omnium Pezizearum maximis, ellipsoideis, 3—4guttulatis, hyalinis, 52 Mik. long., 20 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 38. sporidium. Auf feuchter Walderde unter Buehen und Hainbuchen, sehr selten, im An- fange des Frühjahrs. Am Wege vom Langschiederweg an die Aepfelbach im Öestricher Wald. Einer der merkwürdigsten und schönsten Becherpilze, besonders ausgezeich- net durch die grossen Sporen. Leider fand ich ihn erst einmal. Der Umstand, dass er sogleich nach dem Schnee erscheint, erschwert sein Aufsuchen sehr. Ob er wirklich aus einem Knollen entspringt, versäumte -ich leider nachzusehen, sein ganzes Wachsthum und seine ganze Bildung spricht aber unzweifelhaft dafür. 285. Macropodia Fuckel. Cupulae magnae, sparsae, carnosae, plano-hemisphaericae, abrupte longe sti- pitatae, totae hirto-pulverulentae, disco vix discolori. Asci longissimi, cylin- dracei, 8spori. Sporidia in asci superiori parte oblique monosticha, ovato-ellipsoidea, uniguttulata, hyalina, laevia, continua. Paraphyses filiformes adsunt. Terrestres autumnalesque. 1. M. Macropus (Pers.) }. — Peziza Macropus Pers. Syn. p. 645. — F. rh. 1234. — Ascis longissimis, cylindraceis, 8sporis, 123 Mik. long. (pars sporifer.), 18 Mik. crass.; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, ovato-ellipsoideis, uniguttulatis, 24 Mik. long., 12 Mik. crass., hyalinis. 392 In schattigen Laub- und Nadel-Wäldern, vereinzelt, sowohl auf Lehmboden als Sand, nicht selten, im Herbst. f. Helvellacei Fres 8. v. Sc. p. 346. pr. p. Bis auf Geoglossum haben alle einfache Endosporen. 286. Rhizina Fries 8. v. Sc. p. 347. 1. R. undulata Fr. Obs. 1. p. 161. — Sporidiis submonostichis, ellip- tiev-oblongis, continuis, biguttulatis, utrinque apiculatis, episporio dilute fusco, 32 Mik. long., 10 Mik. crass. An Waldwegen auf der Erde, im Sommer. Im Oetzthal in Tyrol. 287. Mitrula Fries S. v. Sc. p. 347. 1. M. cucuilata (Batsch) Fr. 8. v. Se. p. 347. — Elvella ce. Batsch Cont. 1. Fig. 132. — Mitr. (Heyderia) Abietis Fr. Syst. mye. I. p. 492. — FE. rh. 1237. — Ascis elongato-clavatis, Ssporis, 66 Mik. long., 6 Mik. crass.; sporidiis faretis, anguste lanceolatis, hyalinis, 2—Sguttulatis, 14 Mik. long., 3 Mik. crass. An faulenden Nadeln von Pinus sylvestris, oft sehr häufig, im Herbst. 2. M. paludosa Fr. Syst. mye. I. p. 491. — F. rh. 1236. — Aseis teneris, elongato-subelavatis, longissimis, Ssporis; sporidiis in asci superiori parte inordinatis, lanceolatis, hyalinis, continuis, 13 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf faulen Blättern und Stengeln, die in Sümpfen und an Gräben liegen, selten, im Sommer. Bei Offenbach und unfern der Mainquelle auf dem Fichtel- gebirg. 288. Cudonia Fries 8. v. Sc. p. 948. 1. ©, circinans (Pers.) Fr. 8. v. Sc. p. 348. — Leotia c. Pers. Syn. p- 612. — F. rh. 1139. — Ascis ovato-oblongis, 8sporis, 48 Mik. long., 12 Mik. crass., 8sporis; sporidiis linearibus, ascos subaequantibus, liberis valde curvatis. In Tannenwäldern auf modernden Nadeln, grosse Kreise beschreibend , se!- ten, im Herbst. Zwischen Königstein und Glashütten. 289. Spathulea Fries S. v. Se. p. 347. 1. 8. flavida Pers. Comm. p. 34. (unter Spathularia.) — F. rh. 1143. — Ascis oblongis, 8sporis, 84 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis filiformibus, continuis, multiguttulatis, vermiculari-iterato-curvatis, 72 Mik. long., 2 Mik. crass. In Nadelwäldern, häufig, im Herbst. 2. 8. erispata Fr. S. v. Se. p- 347. — Ascis ut in priori; sporidiis fili- formibus, subeurvatis, multiguttulatis, 48 Mik. long., 3 Mik. crass. In Nadelwäldern, viel seltner als S. flavida, im Herbst. Bei Budenheim. es 290. Geoglossum Persoon Obs. myec. I. p. 11. pr. p. 1. G@. glabrum Pers. Syn. p. 608. — F. rh. 1142. — Sporidiis in asco fascieulatis, lineari-fusiformibus, 5—4septatis, guttulatis, atro-fuseis, 84 Mik. long., 7 Mik. crass. Auf feuchten, schattigen, grasigen Waldstellen, selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald an mehreren Stellen. 2. @. viscosum Pers. Syn. p. 609. — Sporidiis in asco longo stipitato, fascieulatis, linearibus, utrinque rotundatis, quandoque curvatis, 3septatis, pallide fuseis, 60 Mik. long., 7 Mik. crass. In den Wäldern bei Giessen, im Herbst (Hoffmann.) 3. G. hirsutum Pers. Syn. p. 608. — F. rh 1141. — Sporidiis in asco fasciculatis, elongato - fusiformibus, subcurvatis, 15septatis, atro-fuscis, 126 Mik. long., 8 Mik. crass. Zwischen und auf faulendem Sphagnum in Sümpfen, nicht selten, im Herbst. Im Mittelheimer Wald. Die var. capitatum Rbh. in Kl. I. 642, ist im Schlauch- und Sporenbau nicht von der Normalform verschieden. 291. Helvella Linne, Fr. Syst. myc. II. p. 13. 1. H. atra König Isl. p. 20. — Fr. Syst. myc. U. p. 19. — Krombh. Tab. 21. Fig. 18. 19. 20. — F. rh. 1238. — Ascis longissimis, eylindraceis, 8spo- ris, 118 Mik. long. (pars sporifer.); sporidiis in asci superiori parte oblique mo- nostichis, ovatis, utrinque obtusissimis, nucleo continuo, 13 Mik. long., 10 Mik. erass., episporio laevi, crasso, hyalino. Auf alten Kohlenmeilern, selten, im Herbst. Im ÖOestricher Wald (Aepfel- bach). e Oefter fand ich welche mit dauernd brauner Scheibe, sonst waren sie aber der Normalform gleich. 2. H. Pezizoides Atzel. in Ver. Ac.A. 1783. p. 508. e. ic. — Fr. Syst. mye. IL p. 20. — F. rh. 1880. — Ascis longissimis, cylindraceis, 8sporis, 134 Mik. long. (pars sporifer.), 14 Mik. crass. ; sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongo-ovatis, hyalinis, nucleo granuloso, 20 Mik. long., 8 Mik. crass. Auf alten Kohlenmeilern, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Aepfelbach). 3. H. elastica Bull. Champ. p. 299. e. ie. — Krombh. T. 21. F. 21. — F. rh. 2086. — Sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, ovatis, hyalinis, nucleo granuloso multiguttulatove, 18 Mik. long., 11 Mik. crass. Auf verlassenen Kohlenmeilern,, selten, im Herbst. Im ÖOestricher Wald (Aepfelbach). 4. H. fistulosa Alb. & Schw. Consp. p. 299. — Krombh. Tab. 19. F. 80, — F. rh. 1239. — Aseis longisimis, eylindraceis, 8sporis; sporidiis in asci 394 superiori parte, obliqgue monostichis, oblongo-ovatis, utrinque obtusissimis, nucleo granuloso, hyalinis, 20 Mik. long., 11 Mik. crass. In schattigen Kiefernwäldern, auf Kalkboden, sehr selten, im Herbst. Im Walde bei Budenheim, unfern des Militärschiessstandes. 5. H. albipes Fckl. — F. ıh. 1240. — 2-3 unieas alta. Pileis lobatis, deflexis, lobis subreniformibus, emarginatis, ad unciam diametr., atro-fuseis, subtus, praecipue margine, pallidis, stipitibus teretibus, candidis, subpuberulis, basin vix lacunosis; ascis stipitatis, eylindraceis, 8sporis; sporidiis in asci superiori parte ob- lique monostichis, ovatis, hyalinis, uniguttulatis, 22 Mik. long., 14 Mik. crass.; paraphysibus linearibus, apice distinete clavatis. Tab. V. Fig. 2. Fung. natur. magnitud. Auf Sandboden, sehr selten, in Frühling. Auf dem linken Rheinufer, Oest- rich gegenüber, 6 Jahre lang beobachtet. 6. H. erispa Fr. Syst. myc. IT. p. 14. — F. rh. 1242. — Sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, ovatis, hyalinis, nucleo granuloso, 20 Mik. long., 12 Mik. crass. Auf Sandboden, selten, im Herbst. Bei Budenheim. a. alba Fr. 1. ce. — Mit der vorigen, seltner. Im Budenheimer Wald. 7. H. lacunosa Afzel. in V. A. H. 1783. p- 303. — Fr. Syst. mye. II. p- 15. — F. rh. 1241. — Aseis stipitatis, eylindraceis, 8sporis, 90 Mik. long. (pars sponfer.\, 12 Mik. crass.; sporidiis oblique monostichis, ovatis, hyalinis, nucleo minute guttulato, 12 Mik. long., 8 Mik. crass. In schattigen Wäldern und auf Kohlenmeilern, nicht selten, im Herbst. 8. H. esculenta Pers. Syn. p. 618. — F. rh. 2087. — Sporidiis in asci superiori parte oblique monostichis, oblongo-ovatis, biguttulatis, 22 Mik. long., 8 Mik. crass., episporio pallide lutescenti. In Kiefernwäldern, selten, im Ffühling. Bei Budenheim. 292. Morchella Dillenius Gen. p. 74., Fr. Syst. mye. II p. 5 1. M. hybrida (Sow.) Pers. Syn. p. 620. — M. semilibera DC. Fl. Fr. 2. p. 212. — Krombh. Tab. 15. Fig. 14—21. — F.rh. 2089. — Sporidüs ob- longo-ovatis, hyalinis, 24 Mik. long., 12 Mik. crass. Unter Gebüsch, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 2. M. rimosipes DC. Fl. Fr. 2. p- 214. — F. rh. 2090. — Sporidiis ovatis, hyalinis, 24—26 Mik. long., 16 Mik. crass. In schattigem Gebüsch, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hat- tenheim. 3. M. Gigas (Batsch) Pers. Syn. p. 619. — F. rh. 2089. — Sporidüs oblique monostichis, ovatis, pallide fuseis, 24 Mik. long., 14 Mik. crass. An einem schattigen, ausgetrockneten Graben zwischen faulenden Blättern von Platanus, sehr selten, im Frühling. Bei Reichartshausen. 4. M. conica. Pers. Ch. com. p. 257. — F. rh. 1244. — Krombh. T. 16 339 Fig. 9. u. 14. — Sporidiis ovatis, hyalinis, 21 Mik. long., 12 Mik. crass., nucleo ut in omnibus granuloso, non guttulato. In Kiefernwäldern, selten, im Frühling. Im Budenheinfer Wald, bei der Ludwigshöhe. 5. M. esculenta Pers. 1. c. p. 618. o.. rotunda Pers. — Krombh. T. 16. F. 3. — Unter Gebüsch auf Sandboden, nicht selten, im Frühling. Auf den Auen im Rhein. Oft einen Fuss hoch und !/» Fuss breit werdend. ß. vulgaris Pers. 1. e. — Krombh. Tab. 17. Fig. 10. — F. rh. 1243. — Ascis longissimis, Ssporis; sporidiis in asci superiori parte inordinatis , oblongo- ovatis, nucleo granuloso, 24 Mik. long., 12 Mik. crass., hyalinis. Auf Wiesen und unter Gebüsch,, nicht häufig, im Frühling. Im Park Reichartshausen. 6. M. praerosa Krombh. Tab. 13. Fig. 8—10. — F. rh. 2091. — Spo- ridiis ovatis, hyalinis, 16 Mik. long., 10 Mik. crass. Unter schattigem Gebüsch, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hat- tenheim. B. PLASMODIOPHORL a. Lycogaleae De Bary Mycetoz. ed. II. p. 2. Sporangien sitzend, mit doppelter, lederartiger Haut, ohne Kalkablagerung, am Scheitel mit unregelmässiger Oeffnung. Capillitium der inneren Haut ange- wachsen, meist breite, bandförmige, ästige, körnige Fäden darstellend. Sporen schmutzig röthlichbraun oder braunroth. In der Jugend hochroth oder braun- roth. Columella fehlt. 293. Lycogala (Micheli) Fries Syst. myc. III. p. 79. 1. L. epidendrum Linn. Suec. No. 1279. — Fr. Syst. myc. III. p. 80. — F. rh. 1475. — An faulem, sehr feucht liegendem Holz und an Stümpfen verschiedener Bäume, sowohl Laub- wie Nadelhölzer, ferner auf Lohe, häufig, im Spätsommer und Herbst. 2. I. conicum Pers. Syn. pag. 159. — Fr. Syst. myc. III. pag. 82. — An faulem, sehr feucht liegendem Holz, besonders der Wurzeln von Alnus gluti- 336 nosa, sehr selten, im Herbst. Ich fand sie bis jetzt an zwei Stellen, aber sehr sparsam, im Walde oberhalb Hallgarten und in dem Waldsumpf bei Mappen. 294. Reticularia (Bull) Fries Syst. mye. III. p. 83. 1. R. umbrina Fr. Syst. myc. III. p. 87”. — An faulenden Wurzel- stümpfen von Fagus, vereinzelt, nicht selten, im Spätsommer. Im Oestricher Wald. 2. R. muscorum Fr. Syst. mye. IH. p. 91. — F. rh. 1474. — Auf Moos, besonders in Tannenwäldern, häufig, im Spätsommer. 3. R. maxima Fr. Syst. myc. III. p. 85. — F. rh. 1473. — An faulen Stämmen von Fagus oder auf faulen Blättern derselben, nicht häufig, im Spät- sommer. Im Oestricher Wald. 4. R. fiavo-fusea (Ehrenbg.) Fr. Syst. mye. II. p. 89. — Diphterium f.-f. Ehrenbg. Sylv. Berol. p. 27. F. 3. A. (opt.!) An faulen Stämmen von Populus, sehr selten, im Herbst. Bei Gottesthal. 5. R. atra Fr. Syst. mye. III. p. 86. — An dürren Stämmen von Pinus und in deren Nähe auf Moos, selten, im Herbst. In dem Tannenwald zwischen Königstein und Glashütten. b. Trichiaceae De Bary l. c. Sporangien gestielt oder sitzend, ohne Kalkablagerung. Capillitium ist nur an einzelnen Punkten der Sporangienhaut angewachsen, netzartig, oder es fehlt ganz. Ohne Columella. Sporen meist gelb, roth, braun, rothbraun, schmutzig weiss oder olivenfarbig. a. Capillitum adest. 295. Trichia (Haller) Fries Syst. myc. III. p. 182. 1. T. affinis de Bary in litt. — T. chrysosperma DC. Fr. 2. p. 250 (pr. p-) — F. rh. 1432. — An faulem Hotz, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Ausgezeichnet durch die in lange Spitzen ausgezogenen Flocken des Capil- litiums. 2. T. turbinata With. Arr. IV. 480. — Fr. Syst. myc. IH. p. 187. — Ausgezeichnet vor allen verwandten durch die braun-ochergelbe Farbe der Spo- rangien, Sporen und des Capillitiums. An faulem Holz von Carpinus, selten, im Herbst. Bei Mappen. 3. T. elavata Pers. Syn. p. 178. — F. rh. 1434. — An faulem Holz, besonders von Fagus u. Populus, häufig, im Spätsommer. 4. T. fallax Pers. Obs. 1. p. 99. c«. ic. —- Er. Syst. myc. III p. 185. — F. rh. 1435. — An faulem Holz der Laubbäume, besonders der Buchen, häufig, im Spät- sommer. 337 5. T. rubiformis Pers. Syn. p. 176. — F. ıh. 1438. — An faulem Holz von Quercus u. Fagus, häufig, im Spätsommer, 6. T. nitens Lib. Exs. 277, — F. rh. 2198. — An fauler Gerberlohe, selten, im‘ Frühling. Im der Beringer’schen Gerberei zu Winkel. 7. T. pyriformis Hoffm. V. ©. 2 p. 1. c. ie. — Fr. Syst. myc. III. p. 184. — F. rh, 1437. — An faulem Holz, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. 8. T. serotina Schradr. Journ. b. 1799. 2. p. 67. c. ice — Fr. Syst. myc. III. p. 184. — F. rh. 1456. — An lebenden Laub- und Lebermoosen, sehr selten, im Herbst. Am Wolfs- brunnen bei Heidelberg. Wie auch die Myxomyceten ihre Standorte, wenn ungestört, einhalten, fand ich in auffallender Weise bei dieser Art. Im Jahre 1845 fand ich dieselbe auf besagtem Standort. Seitdem konnte ich dieselbe trotz alles Suchens anderwärts nicht mehr auffinden. Ich begab mich daher im Jahre 1865, also 20 Jahre nach- her, zu dem alten Standort und fand sie richtig hier wieder, genau auf demselben Steingerölle! 9. T. nigripes Pers. Syn. p. 178. — F. rh. 1433. — Auf fauler, feuch- ter Gerberlobe, selten, im Herbst. Bei Weinheim an der Bergstrasse. 10. T. vari& Pers. Syn. p. 181. — F. rh. 1431. — An faulem Holz der Laubbäume, besonders von Populus, häufig, im Spätsommer. 296. Arcyria (Hill) Fries Syst. mye. IM. p. 175. 1. A. cinerea (Bull) Fr. Syst. myc. III. p. 180. — Trichia ce. Bull. Champ. p. 120. e. ie. — F. rh. 1440. — An faulem Holz (ob nur der Laubbäume?), nicht selten, im Spätsommer. 2.4. punicea Pers. Syn. p. 185. — F.rh. 1441.— An faulem Holz von Fagus, häufig, im Herbst. 3. A. incarnata Pers. Syn. p. 185. — F. rh. 1442. — An faulem Holz von Fagus u. Carpinus, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 4. A. fusca Fr. Syst. mye. II. p. 179. — F.rh. 1443. — An faulem Holz, selten, im Spätsommer. Im Oestricher Wald. 5. A. ferruginea }.— F. rh. 1444.-- Sporangiis gregariis, globosis, fu- gacissimis, stipite nitido, ferrugineis; capillitio dein elongato, floccis undique aspe- ris, olivaceis; sporidiis globosis, ferrugineis, 10 Mik. diametr. An faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Herbst. Auf der Geis im Hat- tenheimer Wald. Von der ihr sonst nahe stehenden Arc. punicea unterscheidet sie sich, ausser durch die Farbe, durch die noch einmal so grossen Sporen und durch die rundum rauhen (kleinstacheligen) Flocken des Capillitiums. Bei Arc. punicea sind die Flocken nur auf einer Seite, mit viel grösseren, stumpf-eylindrischen Erhabenhei- ten besetzt. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXI] u. XXIV. 22 398 6. A. ochroleuca (Trent.) Fr. Syst. myc. III. p. 181.— An faulem Holz von Quercus, selten, im Sommer. Bei Eberbach. 7. A. nutans (Bull.) Fr. Syst. mye. III. p. 180. — Trichia n. Bull. Champ. p. 122. ce. ie.) — E. rh. 1439. — An faulen, bemoosten Stämmen, vereinzelt, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald, an mehreren Stellen. 297, Dietydium Schrader, Fries Syst. myc. II. p. 164. 1. D. umbilicatum Schrar. Gen. 11. T. 5. F. 6.— Fr. Syst. mye. IH. p-s169. —— Boch sid45, — An faulem Holz der Laub- und Nadelbäume, nicht selten, im Herbst. 2. D. microcarpum Schrär. Gen. 13. T. 4. F. 3. & 4. — Fr. Syst. mye. HT. p. 166. — F. rh. 2099. — An faulem Holz von Carpinus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 298. Cribrariä Schrader, Fr. Syst. myc. II. p. 168. 1. ©. vulgaris Schrdr. Gen. I. 6. T. 1. F. 3. — Fr. Syst. mye. II. p. 174. — F. rh. 2100. — An faulem Holz von Fagus, selten, im Herbst. Bei Mappen. 299. Perichaena Fries S. v. $e. p. 458. 1. P. depressa Lib. Exs. 378. — Stegasma d. Cord. Ic. V. 58. T. 3. F. 113. — F. rh. 2200. — Auf Lohe im Warmhaus des botanischen Gartens zu Giessen (Hoffmann). 2. P. populina Fr. Syst. myc. III. p. 191.— F.rh. 1899. — An fauler, alter Rinde und Bast von Populus, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich an mehreren Stellen. b. Capillitium deest. 300. Licea Schrader, Fries S. v. Sc. p. 459. pr. p. 1. 1. olivacea nor. sp. — (ad Trib. Serpulae Fr. S. v. Sc. pag. 459. pert.) — Gregaria. Sporangiis valde inaequalibus rotundatisgue, adnatis, 1—12 lineas longis, 1 lineam crassis, nitide olivaceis, subtilissime punctulatis; sporidiis aroene viridi-olivaceis, magnitudine ut in L. serpula, sed densius, e 5—8 conglo- ıneratis et non secedentibus. An der inneren Fläche alter Rinde von Betula alba, sehr selten, im Win- ter. Nur einmal fand ich diese ausgezeichnete Art in wenig Exemplaren an ge- üllten Birkenstämmen in einem Holzhof in Oestrich. sol Tubulina Persoon Disp. p. 11. ı Andrscea Fon \ 1 1. T. cylindrica (Bull.) DC. Fl. fr. 11. p. 249. — Sphaerocarpus ce. Bull. 33) Champ. T. 470. F. 3. — Licea (Tubulina) c. Fr. Syst. myc. IH. p. 195., Fr. S. v. Sc. p. 459. — F. rl. 1470. — An faulem Holz verschiedener Laub- und Nadelbäume, an schattigen, feuch- ten Stellen, nicht selten, im Herbst. e. Stemoniticae De Bary L. c. Sporangien gestie't, ohne Kalkablagerung. Capillitium verflochten, allenthal- ben mit den Enden der Sporangienwanı angewachsen. Sporen braun. 302. Stemonitis Gieditsch, Fr. Syst. myc. II. p. 156. 1. 8. obtusata Fr. Syst. mye. II. p. 160. — Auf faulem Tannenholz, selten, im Spätsommer. Bei Budenheim. 2. 8. typhoides (Bull.) DC. Fl. fr. U. p. 257. — Trichia t. Bull. Champ. »- 118. c. ice. — F. rh. 1450. — An faulem Holz (ob nur der Laubbäume?), häufig, im Spätsommer. 3. $. fusca Roth. Germ. I. p. 448. — Fr. Syst. myc. 111. pag. 157. — FR. rh. 1449. — An faulen Stämmen der Laub- und Nadelhölzer, häufig, im Sommer. 4. 8. ovata Pers. Syn. p. 189. — FT. rh. 1446. — An faulem Holz (ob nur der Laubhölzer?), häufig, im Spätsommer. ea oblonga Fr. Syst. myc. III. p. 159. — An faulem Tannenholz, selten, im Spätsommer. Bei Budenheim. 6. 8. ferruginea Ehrenb. Sylv. Ber. pag. 26. F. 6. A. B. — Fr. Syst. inyc. Ill. p. 158. — F. rh. 1448. — An faulen Holz, nicht selten, im Spätsommer. 7. 8. Morthieri nov.sp.—F. rh. 1447. (unter S. areyrioides). — Durch genaue Vergleichung mit S. arcyrioides Sommerf. in Rbh. Fung. eur. No. 797, (welche letztere auch ich für die ächte halte), fand ich, dass die meinige diese nicht ist, sondern eine noch unbeschriebene Art. Sie unterscheidet sich von 8. arcyrioides, mit welcher sie sonst viele Aehnlichkeit hat, besonders mit jener mit runden Sporangien, durch die meist ovalen oder länglichen, selten vollkommen run- den Sporangien und Capillitien, sowie durch die ganz glatten Sporen, welche bei S. areyrioides deutlich feinstachelig sind. Im Uebrigen ist Farbe, Grösse und Gestalt der Sporen gleich. Morthier entdeckte sie im Frühling um Neuchatel an faulenden Kräuter- stengeln, besonders von Cirsium palustre. d. Physareae De Bayy I. c. Sporangien gestielt oder sitzend, innen und aussen mit Kalkablagerung. Capillitium verflochten, überall mit den Enden der inneren Sporangienhaut ange- wachsen. Sporen immer theils rein violett oder violettbraun. 22* 303. Diachea Fries Syst. mye. III. p. 155. 1. D. elegans (Tr.) Fr. Syst. mye. IH. p. 156. — Stemonitis e. Trent. in Roth. Cat. I. p. 220. — FE. rh. 1451. — Auf dürren und lebenden Theilen verschiedener Pflanzen in schattigem Ge- büsch, nicht selten, im Spätsommer. 304. Spumaria (Persoon.) Fries Syst. mye. III. p. 94. 1. S. alba DC. Fl. fr. I. p. 261. — Fr. Syst. myc. III. p. 95. — F. rh. 1471. — An lebenden, seltner dürren Ausschlägen von Corylus und lebenden Aesten und Blättern von Hedera Helix und anderen Pflanzen, nicht häufig, im Spätsom- mer. Um Oestrich. 305. Aethalium Link, Fr. Syst. mye. III. p. 92. 1. A. septieum (Linn.) Fr. Syst. mye. II. pag. 93. (pr. p.), Fr. 8. v. Sc. p. 449. An faulen, sehr feuchten Stämmen verschieiener Laubbäume, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich. 2. A. vaporarium (Bull.) Fr. 8. v. Se. p. 449. — F. rh. 1472, — Auf Gerberlohe nach Regenwetter, häufig, das ganze Jahr hindurch. 306. Carcerina Fries 8. v. Sc. p. 451. 1. ©. Spumarieides Fr. $. v. Sc. pag. 451. — Diderma S, Fr. Syst. mye. III. p. 104. — F rh. 1459 (unter Physarum album). — An Moosen, Blättern, Halmen, Tannennadeln u. dgl., nicht selten, im Herbst. Bei Budenheim u. a. ©. 2. ©. conglomerata Fr. S. v. Se. p. 451. — Diderma conglomeratum Fr. Syst. mye III. p. 111. — F. rh. 1468. — An lebenden Moosen in schattigen Wäldern, selten, im Spätsommer, Im Kiefernwalde bei Budenheim. 307. Angioridium (Greville) Fries $. v. Sc. p. 451. 1. A. sinuosum (Bul.) Grev. Scot. 12. T. 310. — Reticularia s. Bull. Champ. p. 94. c. ic. — Physarums. Fr. Syst. myc. III. p. 145. — F.rh. 1466. — An dürren, feucht liegenden Blättern und Stengeln, selten, im Herbst. Bei Niederwalluf. 308. Diderma (Persoon) Fries Syst. myc. III. p. 96. 1. D, testaceum Pers. Syn. p. 167. — Fr. Syst. myc. III. p. 107. — Rerhesidone Auf dürren, feucht und schattig liegenden Aestchen und Blättern, besonders von Quereus, selten, im Spätsommer. Im Thale unterhalb dem Meerhölzehen bei Eberbach. 341 2. D. contortum Hffm. Fl, germ. T. 9. F. 2.— Diderma deplanatum b. Fr. Syst. myc. III. p. 110. — F. rh. 2199. — An lebenden Pflanzen und faulenden Theilen derselben, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich und Königstein. 3. D. deplanatum a. Fr. Syst. myc. III. p. 110. — An lebenden Moo- sen, selten, im Spätsommer. Bei Mappen. 4. D. Liceoides Fr. Syst. mye, III. p. 107. — Leocarpus calcareus Lk. Obs. I. 23. — F. rh. 1464 (unter Leocarpus cale.) & 2300. — An faulenden , sehr feucht liegenden Pflanzenfasern, Stengeln und Halmen, sehr häufig, im Herbst. 5. D, depressum Fr. Syst. mye. III. p. 108. — An faulen Blättern von Ulmus campestris, selten, im Herbst. Im Park Reichartshausen. 309. Didymium (Schradr.) Fries Syst. mye. IIf. p. 113. 1. D. Serpula Fr. Syst. myc. III. p. 126.— F. rh. 1463.— An faulen- den Stengeln von Epilobium angustifol., selten, im Herbst. Im Oestricher Wald (Judensand). 2. D. hemisphaericum (Bull.) Fr. Syst. mye. III. p. 115. — Retien- laria h. Bull. Champ. p. 93. ce. ic. An faulenden Mooswurzeln, auf faulem Holz haftend, selten, im Herbst. Im Hallgarter Wald. 3. D. farinaceum Schrädr. Nov. gen. p. 22. c. ic. — Pr. Syst. myc. IH. p. 119. — F. rh. 1461. — An lebenden und abgestorbenen Stengeln, Moosen, Halmen u. dgl., häufig, im Herbst. 4. D. herbarum Fr. Syst. mye. III. p. 120. — F. rh. 1462 (unter D. leucopus). — An faulen Blättern, Stengeln u. dgl., selten, im Herbst. Im Schlosspark Reichartshausen. 5. D. melanopus Fr. Syst. myc. II. p. 114. — An faulenden Aestchen und Tannennadeln, sehr selten, im Herbst. Auf dem Boss bei Eberbach. 6. D, compianatum Fr. Syst. myc. III. p. 125. — An faulender, feucht liegender Rinde von Alnus, selten, im Herbst. Bei Eberbach. 7. D. squamulosum (Alb. & Schw.) Fr. Syst. mye. III. p. 118. — Di- derma sq. Alb. & Schw. Consp. p. 88. ce. ic. An faulenden Blättern und Aestchen, besonders von Acer campestre, selten, im Herbst. Am Fusse des Meerhölzchens bei Eberbach. 310, Leocarpus Link, Fries S. v. Se. p. 450. 1. L. vernicosus (Pers.) Lk. Diss. I. p. 25. — Diderma v. Pers. Obs. mye. I. p. 89. c. ic. — Fr. Syst. myc. III. p. 102. — F. rh. 1465. — An lebenden, seltner dürren Kräutern, Halmen, Aestchen, Moosen u. dgl., nicht selten, im Spätsommer. 3il. Jraterium Trentepohl, Fries Syst. mye. III. p. 148. pr. p. 1. 9. minutum Fr. Syst. myc. II. p. 151. 8. aurenm. — An lebendem Mnium, sehr selten, im Herbst. An einem Waldbache oberhalb Hailgarten. Möchte wohl eine eigene Art sein! 2. ©. pyriferms Dittm. in Sturm. I. T. 10.— F.rh. 1454. — An dür- ren, auch lebenden Blättern und Halmen, selten, im Spätsommer. Bei Eberbach. 3. ©. pedunculatum Fr. Syst. mye. IU. p. 150. — F. rh. 1453. — An faulenden Blättern von Quereus u. Carpinus, selten, im Spätsommer. Bei Eberbach. 312. Oupularia Link Hab. IM. p. 421. 1. © leucocephala (Hffn.) Lk. Hab. III. p.421.— Craterium 1. Hfim. Eile sem. cr. ,106. Br le Bir Syst: myc. SI. pe 153, — Re cn An faulen Aestchen, Blättern, Halmen u. s. w. verschiedener Pflanzen, nicht selten, im Herbst. 2. ©. mutabilis (Fr.) Rbh. Hdbch. p. 271. — Craterium mutabile Fr. Syst. myc. ill. p. 154. — FE. rh. 1455. — An dürren, feucht liegenden Nadeln von Pinus sylvestris, auch an andern, in der Nähe liegenden Blättern und Aestchen, sehr selten, im Spätsommer. Auf dem Boss bei Eberbach. 318. Physarum (Persoon.) Fries Syst. myc. II. p. 197. 1. FP. confiuens Pers. Syn. p. 169. — An faulen Blättern, selten, im Herbst. Bei Eberbach im Wald. 2. P. columbinum Pers. Syn. p. 173. — An faulenden Aestcehen und Blättern, sehr selten, im Herbst. Ich fand diese zierliche Art nur einmal im Walde bei Eberbach. 3. P. striatum Fr. Syst. mye. II. p. 131. — An faulen Holzstückchen, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 4. P. mubans Pers. Syn. p. 203. — F. rh. 1457. — An fau'em Ho!z der Laub- und Nadelbäume, häufig, im Spätsommer. 5. P. albipes Fr. Syst. myc. III. p. 150. — An lebenden Moosen und faulem Holz, selten, im Herbst. Im Meerhölzchen bei Eberbach. 6. P. gracilentum Fr. Syst. mye. III. p. 133. — An faulem Holz, sehr selten, im Herbst. Bei Eltville. 7. P. Lices Fr. Syst. myc. II. p. 143. — An faulenden Zweieen un Blättern von Qnercus, sehr selten, im Herbst. Am Fusse des Meerhölzchens bei Eberbach. 8. P. sulphureum Alb. & Schw. Consp. p. 93. e. ic. — An faulenden Blättern von Quercus, sehr selten, im Herbst. Am Fusse des Meerhölzchens bei Eberbach. 9. P. flavum Fr. Syst. myc. III. p. 135. — An faulem Holz und alten faulen Blätterpilzen , sehr selten, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 10. P. macrocarpum Cesat. in Kl. Hb. myc. 1968. — F. rh. 1458. — An fauler Wurzelrinde von Ulmus campestris und fauler Auricularia mesenterica, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 11. P. virescens Dittm. in Sturm. I. Tab. 61. — An faulenden Blät- tern von Quercus, sehr selten, im Herbst. Im Walde bei Eberbach. 12. P. anceps de Bary in litt. — F. rh. 1460. — Auf feuchten, faulen Blättern von Fagus, selten, im Herbst. Bei Königstein. 13. P. aureum Pers. Disp. meth. p. 8 T. I. F.6. — F.rh. 1456. — An fanler, bemooster Wurzelrinde u. s. w. verschiedener Bäume, nicht selten. im Nachsommer. 14. P. nigrum Fr. Syst. mye. II. p. 146. — An faulem, entrindetem Holz von Pinus excels., sehr selten, im Herbst. Um Oestrich. I. FUNGI IMPERFEOTI. I. Hyphomycetes Autor. J. Mycoderma Pers. Myc. europ. 1. M. Vini Vail. — M. Aceti Autor. rec. — Essiginutter. — Auf der Oberfläche von Traubenwein schwimmend und die Eisigbildung desselben ver- ursachend. 3. M. Cerevisiae Desm. Obs. bot. T.8&. F. 1. — Auf der Oberfläche von Bier und ebenfalls-des Sauerwerden Je:selben bewirkend. 2. Hormiscium Kunze Mye. Hit. 1. 12, 1. H. Vidi Kze. Autor. rec. — Weinhefe. — Die geistige Gährung ver- schiedener Fruchtsäfte verursachend. 2. H. Cerevisiae Autor. rec. — Fierhefe. — Die geistige Gährung der Bierwürze verursachend. Ich enthalte mich hier eines jeden Urtheils über die Natur dieser und der vorhergehenden Gattung, da ich mich bisher wenig mit Untersuchung derselben befasst, Nur ein Gedanke, der sich mir schon oft aufdrängte, mag hier eine Stelle finden. Sollten nicht die Hefenpilze mit dem Zasmidium cellare Fr. in genctischem Zusammenhange stehen? Zunächst brachte mich die Thatsache zu dieser Vermuthung, dass letzteres fast nur auf Fässern, die mit Wein gefüllt sind, vegetirt. Dann aber fehlt es auch bei der Gruppe von Pilzen, wozu zwei- felsohne Zasmidium cellare gehört, nicht an auffallenden Analogieen. Zunächst erinnere ich an die eoncatenirten Conidien von Preussia (s. diese), an dieselben von Apiosporium und die Erysipheen, sowie an Eurotium! — Es wird hiermit er- sichtlich sein, dass meine Vermuthungen nicht aus ler Luft gegriffen sind. Lei- der kann ich die Perithecien von Z. cellare nicht auffinden. Jedenfalls wird das Angcdeutete genügen, um diejenigen Mycologen, die sich mit den Hefenpilzen speciell beschäftigen, zu veranlassen, ihre Untersuchungen in diesem Sinne aus- zudehnen. 3. Cylindrium Ponorden Habch. p. 34. 1. ©. carneum 5. — F. rh. 56. — Conidiis cylındraceis, latitudine duplo longioribus, ramoso-concatenatis, carneis. Die Unterfiäche abgefallener, dürrer Blätter von Quereus pedunculata über- ziehend, sehr selten, im Herbst. Am oberen Dornbachsgraben bei Oestrich. 2. ©. elongatum Bon. 1. ce. pag. 34. — FT. rh. 55. — An beiden Sei- ten faulender Blätter von Quercus Robur und pedunculata, häufig, im Frühling. 4. Helicomycses Link Obs. I. 19. 1. H. roseus Lk. Spee. I. 131. — F. rh. 80. — Auf faulenden Stäm- men von Ulmus und Quercus, nicht häufig, im Herlst. Auf dem Altensand, Öestrich gegenüber. 5. Septensma Corda Ic. II. p. 9. 1. 8. viride Cd. 1. c. II. 9. Tab. IX. Fig. 44. — An faulender Rinde der Zweige von Alnus glutinosa, selten, im Frühling. Bei Eberbach. 6. Alternariz Neecs Syst. p. 72. 1. A. ehartarum Prss. Bot. Zeit. 1848. 2% — F. rh. 1516. — An faulendem Papier, welches auf feuchter Erde lag, selten, im Sommer. Oestrich. 7. Spilosä®sa Fries Syst. Myc. III. p. 504. 1. 8. Pomi Fr. 1. e. p. 504. — F. rh. 2205. — Conidis ovatis obova- tisve, uniguttulatis, 4—6 Mik. long., hyalinis. An noch gesunden Aepfeln, häufig, im Winter. In Kellern. 8. Torula Persoon Mye. eur. I. p. 20. 1. T. fruetigena Pers Obs. 1.25. — F.rh. 61. — An faulenden Früchten, besonders Aepfeln, Birnen und Zwetschen, sehr häufig, im Herbst. 2. T. adnata +: — F.rh. 1513. — KAcervulis elliptieis, atris, nitidis utrinque catenulas, simplices ramosasve, repentes, füscas propullulantibus. An trockenen Stengeln von Cardamine pratensis, dieselben schwarz über- ziehend, selten, im Sommer. Im Hallgarter Schirm. 3. TE. Luzulae +}. — F. rh. 1694. — Caespitibus subtilissimis, effusis, inquinantibus,, atro-olivaceis; catenulis adscendentibus, simplicibus, in conidia 9— 7, elliptica, olivacea secedentibus. Tab. I. Fig. 2. conid. An trockenen Blättern von Luzula maxima, selten, im Frühling. Am Dorn- bachsgraben bei Oestrich. 4. T. ramosa +}. — F. rh. 1908. — Caespitibus laxis, effusis, atris; conidiorum (hypharum?) catenulis ramosis, articulis oblongis, ueringue truncatis, atro-fuseis, 18 Mik. long., 8 Mik. lat.; conidiis ultimis exacte globosis, atris, laevibus, 8 Mik. diam. Tab. I. Fig. 5. An faulem Holz von Salix triandra, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. r 773 era h „= .ı. SRDER= . 9. 4. VEeiudina 4. — F. ch. 1907. — Caespitibus aterrimis, effusis, velutinis; catenulis glomerulatis; conidiis globosis oyatisve, episporio laevi, atro, 1—2guttulatis, 8-10 Mik. diam. Tab. I, Fig. 4. conid. 349 An faulendem Holz von Salix triandra, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 6. T. disciformis Ca. Ic. I. 8. Tab. II. Fig. 131. — F. rh. 1906. — An dürren, noch hängenden Aestchen von Lyeium barbatum, selten, im Früh- ling. Bei Eltville. 7. T. graminicola Ca. in Sturm. II. 2. 42. — An faulenden Halmen von Phalaris arundinacea, sehr selten, im Spätsommer. Von Morthier bei Neu- chatel gesammelt. 8. T. Graminis Desm. Ann. sc. nat. 1834. D. 72. c. ie. — Fr. Syst. mye. III. p. 502. — F. rh. 69. — An faulenden Blättern von Aira caespitosa, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald, an der Linie. 9. T. chartarum Ca. Ie. IV. Tab. VI. Fig. 78. — F. ıh. 1623. — An faulem Papier, welches an eine feuchte Wand geklebt war, nicht selten, im Winter. Oestrich. 10. T. ecmpaecta Wilr. (sub Hormiscio) 1. e. pag. 186. — F. rh. 1621. — Auf dem Hirnsehnitt trockener Aeste von Salix vitellina, selten, im Winter. An der Heimhach bei Oestrich. 11. 7. faginea +}. — F. rh. 162). — Effusa, aterrima. Floceis decum- bentibus, longis, paueiramosis, plerumque in catenulas didymas secedentibus; coni- diis rotundatis, uniguttulatis, fuseis. Tab. I. Fig. 3. conid. An der Rinde noch grüner Stämme von Fagus sylvatica, schr selten, im Frühling. Bei Weinheim an der Bergstrasse im Korksheimer Thal. 12. T. vermicularis Ca. Ic. I. Tab. I. Fig. 138. — An trockenen Aesten von Rosa canina, sehr selten, im Frühling. Bei Oestrich. 13. T. conglutinata ca. Ic. I. Tab. II. Fig. 1299. — F. rh. 67. — An alten, eichenen Pfählen, selten, im Herbst und Winter. Bei Okriftel. 9. Speira Corda Ic. I. p. 9. 1. $. oblonga +. — F. rh. 1619. — Effusa, atra. Conidiis globosis, fuseis, concatenatis, in glomerulos oblongos, obtusos, substipitatos congestis. Tab. 1. Fig. 6. conid. An faulem Holz von Salix triandva, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 10. Alysidium Kunze & Schmidt Mye. Hfte. 1. p. 11. 1. A. fulvum Kze. & Schm. Myc. Hfte. I. p. 11. — F.rh. 72. — An faulem Holz, besonders von Salix, häufig, im Herbst. 2. A. caesium +. — F. rh. 73. — Acervulis hemisphacrieis confluenti- busque, usque ad lineam latis, supra caesiis, intus atris; conidiis concatenato- . ‚ . “. . \ . . ramosis, ovatis, uniguttulatis, fuscis. Tab. I. Fig. 7. conid. An faulendem Ho!z von Fagus sylvatica, selten, im Herbst. Auf dem Ra- benkopf bei Oestrien. dez = . Lee 3. A. fuscum Bon. Hdbeh. pag. 85. e. ie. — An faulem Holz von Cory- lus Avellana, selten, im Herbst. Bei Iiberbach. 11, Cylindrosporium Greville Syn. p. 1. — Unger. 1. ©, sorcentricum Grev. Crypt. scot. 1. Tab. 27. — F. rn. 1918. — An der unteren Blattfiiche von Pulmonaria of., nicht se!tten, im Sommer. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. 3. C, majus Uneer Exanth. pac. 168. ie. — FE. ıh. 75. — An der te) Pads unteren Blattfläche von Senecio Jacobaea, selten, im Herbst. Um Oestrich. 12. Sporidesmium Link. Spec. II. p. 120. 1. 8. putrefaciens +. — F. rh. 2211. — Caespitibus explanatis, velutinis, olivaceo-viridibus; conidiis fasciculatis, stipitatis, oblongis, 6—7septatis, stipite 56 Mik. long.; conidiis evolutis, sine stipite, 82 Mik. long., 16 Mik. erass., flavis. Tab. II. Fig. 52. conid. Dieser Pilz ist die Ursache, der oft so viel Schaden bringenden sogen. Herzfäule der Runkelrüben. Von Weitem erkennt man ihn an den schwarzen Blättern, welche er of: ganz übexzieht. Erscheint im September una ist im Rheingau sehr häufie. 2.8 Ulmi +}. — F.rh. 2210. — Acervulis tenuibus, velutinis, efusis dendritieisye, olivaceo-nigris, in macula exarida plerumqgue marginali, magna, demum totum folium occupante; conidiis clavatis, 10—12septatis, septis alüs longitudinalibus, ad septa constrietis, flavis, 96 —112 Mik. long., 24 Mik. crass. (in clavula). Auf lebenden Blättern von Ulmus effusa var. pyramidalis, häufig, im Herbst. Um Wiesbaden. Der Pilz befindet sich meist auf der Oberfläche der Blätter, auf meist den ganzen Rand der Blätter umfassenden, dürren Flecken, welche rasch nach dem Innern vorschreiten, das ganze Blatt vertrocknen und damit die frühzeitige Ent- blätterung des Baumes verursachen. 3. 8. fasciculare Cord. I. Tab. II. Fig. 114. — An faulem Holz, im Herbst. Im Oestricher Wala. 4. 8. bormiscioides Ca. Ic. UI. 6. Tab. VIIL Fig. 26. — An faulem Holz von Fagus sylvatica, seiten, im Herbst. Im Dornbachsgraben bei Oestrich. 13. Hypodermium Link Spec. II. p. 88. 1. H, suleigenum Lk. Spec. Il. pag. 89. — F. rhı. 238. — An lebenden Nadeln von Pinus sylvestris, oft sehr häufig, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 14, Myriocephalum De Notaris Mem. d. r. A. d. Tor. 2. T. v1. 1. M. densum Fekl. E. F. N. pag. 23. a. Carpini. M. kotryosporium Mont. ap. Fres. Beitr. Tab. 5. Fig. 4 u. 5. — F. rh. 9%. — An trockenen Aesten von Carpinus Betulus, nicht häufig, im Winter. Reicharts- hausen bei Oestrich. b. Hederae. M. hederaecolum de Ntrs. in Rbh. Hb. myc. ed. U. 598. — F. rh. 97. — An trockenen Aestchen von Hedera Helix, selten, im Winter. An einem Hohlweg hinter Hallgarten. 2. M. laxum Fek. le. —M. (Thyrsidium) botryosporum Mnt. in Fres. Beitr. Tab. 5. Fig. 9. — F. rh. 93. — An trockenen Aesten von Fagus sylvatica, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. | 3. M. oblongum Fekl.—F. rh. 1525. — Acervulis erumpentibus, aterri- mis; conidiorum capitulis, oblongis, densis. Tab. I. Fig. 9. An trockenen Aesten von Pinus excelsa, sehr selten, im Sommer. Im Oest- richer Wald, hinter dem grauen Stein. 15. Didymosporium Nees Syst. p. 33. 1. D. macrospermum @üd. Ic. VI. 5. Tab. I. Fig. 17. — F. rh. 8. — An im Keller faulendem Holz von Quercus, selten, im Herbst. In Oestrich 16. Coniotkecium Corda Ic. 1. p. 2. 1.10, /effusum ;€4..Ic..-I.. Tab: I. Fig: 2141—F! chi. 1617: -— An trockenen Pfählen von Salix Caprea, häufig. im Herbst. In den Weinbergen bei Oestrich. 2. C. Chomatosporium Cd. Ic. I. 2. Tab. I. Fig. 22. — F. rh. 1615. — An alter Rinde von Pyrus Malus, nicht häufig, das ganze Jahr. Bei Oestrich. 3. C, charticolum ;}. — F. rh. 1616. — Acervulis minutissimis, atris, subeonfluentibus; conidiis conglomeratis, globosis, fuscis. An faulendem Papier, nicht selten, im Herbst. 17. Asterosporium Kunze in Bot. Ztg. 1819. 1. p. 223. 1. A. Hoffmanni Kze. 1. c. — F. rh. 81. — Rbh. F. eur. 584. — An trockenen Aesten unter der Rinde von Fagus sylvatica hervorbrechend,, häufig, im Herbst. > Ich mache hier die Besitzer von Rbh. F. eur. l.c., besonders Hrn. Welselsky in Eperies in Ungarn, von welch letzterem dieses Specim. herrührt, darauf aufmerk- sam, dass sich auf diesen dicken Rindenstückchen von Fagus ein weiterer Pilz be- findet, an den meinigen aber offenbar unreif. Es sind dieses grosse, hervorbrechende, dunkle Pusteln, bestehend aus übereinander gehäuften, im Innern weissen Zellen, ähnlich wie bei einem Melogramma. ie enthalten grosse, zum Theil gestielte, Körper, ob unreife Schläuche oder Stylosporen, kann ich nicht entscheiden. Sie sind länglich, fast keulig, mit grumösem Inhalt, hyalin, 40 Mik. lang und 8 Mik. breit, öfter auch in der Mitte etwas zusammengeschnürt. Ich vermuthe hier die höheren Fructificationsstadien von Asterosporium. i8. Melanconium Link Spec. II. p. &9. 1. M. diffinens ca. Ie. I. 2. Tab. I. Fig. 38. — F. rh. 1611. — An dürren Aesten von Carpinus Betulus, selten, im Frühling. Im Öestricher Wald. 2. M. mierospermum Nees Syst. 32. — F.rh. 2106. — An trockenen Aesten von Alnus glutinosa u. Hedera Helix, nicht häufig, im Herbst. 3. M. Pini Ca. Ic. I. Tab. I. Fig. 41. b. inaequale Cd. — An trockenen Stämmen von Abies pectinata, im Som- mer. Ich fand diesen ausgezeichneten Pilz nur einmal im Oetzthal in Tyrol. 19. Gymnosporium Corda ap. St. 18. p. 69. 1. & Fusidi +. — F. rh. 1613. — Acervulis laxis, minutis, atris; coni- diis globosis, apiculatis, Bale Du obovatis, simplicibus, uniguttulatis, 10 Mik. diam., subopaeis, fuscis. Tab. 1. Fig. 11. conid. Aut den Räschen von Fusidium pallidum, auf grünen Biekenblanen schma- rotzend, sehr selten, im Herbst. Am Dornbachsgraben bei Oestrich. 2. @. nigrum +. — F. rh. 1614. — Acervulis punctiformibus, saepe con- fluentibus, aterrimis; conidiis globosis, paucioribus obovatis, uniguttulatis, simplici- bus, 12 Mik. diam., pallide fuscis. Tab. I. Fig. 12. conid. An faulenden Stengeln von Rumex crispus, selten, im Herbst, Am Rheinufer bei Oestrich. 20. Papularia Fries Obs. V. p. 195. 1. P. Arundinis (ca.) Fr. 8. v. Sc. p. 509. — F. rh. 99. — An den trockenen Blättern und Blattscheiden von Phragmites communis, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 21. Cryptosporium Kunze Myc. Hfte. I. p. 1. 1. ©. hysterieides Ca. Ic. I. 2. Tab. I. Fig. 30.— Die Conidien zeigen eine, oft undeutliche Querwand, sonst stimmen sie aber genau mit (Cd. 1. ec. An trockenen Zweigen von Salix viminalis, sehr seiten, im Frühling. Am Rheinufer bei Oestrich. 2. 6. Mori +. — F. rh. 1912. — Ut Cr. Ribis (F. rh. 1625). Conftlüs . oblongis, vix curvatis, utrinque obtusis. An faulenden Blättern von Morus alba, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 358 22. Chloridium Link Spec. I. p. 38. 1. C. viride Lk. Obs. I. 11. — An Fässern in feuchten Kellern, häufig, das ganze Jahr. 23. Passalora Fries 8. v. Se. p. 500. 1. P. bacilligera (Mnt.) Fr. S. v. Sc. p. 500. - F, rh. 1518. — An der unteren Blattfläche von Alnus giutinosa, selten, im Sommer. In einem Wald- sumpfe nahe bei Mappen. 2. P. Polythrincioides }. — F. rh. 103. — Caespitibus parvis, angu- latis, vix lineam longis et latis, atro-fuscis, e fasciculis rotundatis compositis; hyphis simplieibus, brevibus, flexuosis , erectis, flavis; conidiis clavato-elliptieis, interdum curvatis, hyphis longioribus, pedicellatis, simplieibus, multiguttulatis, flavis. Im Aeusseren den Polythrincium Trifolii ähnlich. An der unteren Fläche noch lebender Blätter von Angelica sylvestris, selten, im Sommer. Im Oestricher und Geisenheimer Wald. 24. Helicoma Corda Ic. 1. p. 15. 1. H. Mülleri ca. Ie. I. 15. Tab. IV. Fig. 219. — An faulem Eichen- holz, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 25. Helicosporium Nees in Cd. Ic. I. p. 15. 1, H. Fuckelii Fres. Beitr. p. 101. c. ic. — F.rh. 105 (unter Helicom« Mülleri Cd.) — An faulem Holz und Rinde, besonders von Alnus, selten, im in Bei Eberbach und im Winkler Wald. 26. Cercospor& Fresenius Beitrge. p. 91. Die Conidien von Blätter bewohrenden Pyrenomyceten. 1. C. Apüi Fres. Beitr. p. 91. e. ie — F.rh. 117. — An lebenden Blättern von Apium graveolens, nicht selten, im Herbst. 2. ©. Resedae }. — F. ıh. 1632. — Caespitibus in maculis exaridis, punctiformibus, gregariis, griseis; hyphis dense congestis, simplieissimis, continuis, rectis, fuscis; conidiis in hypharum apicibus, linearibus, basi parum latioribus, 4—5septatis, hyalinis, hyphis duplo longioribus. An lebenden Blättern von Reseda odorata, häufig, im Spätsommer. 3. 6. Majanthemi }. — F. ıh. 1631. — Caespitibus in maculis exa- ridis, punctiformibus, gregariis, einereo-viridibus; hyphis erectis, continuis, simpli- eibus, flexuosis, crassis, muitiguttulatis, fuscis; conidiis linearibus, multiseptatis, fuscescentibus, saepe curvatis. An der unteren Fläche noch lebender Blätter von Majanthemum bifolium, selten, im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat, XXIIl. un. XAXIV. 25 394 4. C. ferruginea +. — F. rh. 120. — Caespitibus tenuibus, late eflusis; hyphis longissimis, repentibus, ramosis, septatis, ferrugineis; conidiis longissimis, elongato-clavatis, saepe curvatis, multiseptatis, guttulatis, fuseis. Diese ausgezeichnete Form wächst auf der unteren Fläche lebender Blätter von Artemisia vulgaris, selten, im Herbst. Auf dem Altensand bei Öestrich. 5. ©. Chenopodii Fres 1. c. p. 92%. — F. rh. 119. — An der unteren Fläche noch lebender Blätter von Chenopodium album, selten, im Herbst. Bei Oestrich. 6. ©, penieillata Fres 1. ce. p. 98. a. Opuli f. — F. rh. 118. — An der unteren Seite lebender Blätter von Viburnum Opulus, nicht selten, im Sommer. Im Oestricher Wald. 7. ©. Rhamni +. — F. rh. 1520. — Caespitibus tenuissimis, olivaceis, in maculis subfuscis; hyphis flexuosis, septatis, subsimplieibus, fuseis; conidiis hyphis triplo longioribus, filiforme clavatis, 3—5septatis, rectis, multiguttulatis, fuseis. An der unteren Seite lebender Blätter von Rhamnus cathartica, selten, im Herbst. Bei Darmstadt. 8. ©. radiatä +. — F. rh. 1519. — Caespitibus in maculis fuscis, laxis, fuseis; hyphis fascieulatis, simplieibus, septatis, fuscis; conidüs hyphis duplo longioribus, linearibus, medio parum latioribus, 3—5septatis, stellatim divergenti- bus, hyalinis. An lebenden Blättern von Anthyllis Vulneraria, selten, im Sommer. Im Budenheimer Wald. 9. C. sanguinea +. — F.rh. 1630. — Caespitibus tenuissimis, velutinis, late effusis, sanguineis; hyphis erectis, simplieibus, flexuosis, vix septatis; conidiis plerumque filiforme clavatis, 4septatis, paucissimis oblongis, 1—3septatis, rubris. Die untere Fläche lebender Blätter von Lythrum Salicaria oft ganz über- ziehend, selten, im Herbst. Bei Budenheim. 27. Helminthosperium Link Obs. I. p. 8. 1. H. Tiliae Fr. Syst. mye. III. p. 360. — non Exosporium T. Autor. est! — F. rh. 2209. — Die ungetheilten, geringelten, nach oben etwas verdickten, braunen, in Büscheln stehenden Fäden tragen an der Spitze längliche, fast keulenförmige, 5—6fächerige, braune Conidien. Ist vielfach mit Exosporium Tiliae verwechselt worden, von welchem es sich schon mit blossem Auge durch die viel kleineren Räschen unterscheidet. An faulenden, noch berindeten Aestchen von 'Tilia, sehr häufig, im Herbst und Winter. 2. H. arundinaceum Ca. Ic. Il. 10. Tab. 2. Fig. 25. — F. rh. 107. — An lebenden oder welken Blättern und Blattscheiden von Phragmites comm., nicht häufig, im Herbst. Auf den Wiesen bei Freienweinheim. 3. H. praelongum Wir. Fi. erypt. II. p. 166. — An faulenden Sten- geln von (reorgina var., selten, im Frühling. Oestrich. 4, H. peliucidum (Kze.) Lk. Spec. I. 49. — F. rh. 108. — An welken Blättern von Crambe maritima, selten, im Sommer. In meinem (Garten. 5. H. velutinum Li. Obs. 1.8. — F.rh.106.— An faulenden Zweige : verschiedener Bäume, häufig, im Frühling. 6. H. macrocarpum Grerv., Ca. Ie. 1. 12. Tab. II. F. 177, — Fr. 1627. — An trockenen Stengeln von Cirsium palustre, selten, im Herbst. Te Y"Jörsheim. - 7. H. oligocarpum ca. Ic. I. 13. Tab. 3. Fig. 184. — F.rh. 1628. — An dürren, entrindeten Aesten von Salix._viminalis, selten, im Frühling. Ur. Oestrich. 28. Cladosporium Link Spec. I. p. 39. 1. C. fascieulatum (a. Ice. I. 14. Tab. 4. Fig. 216. — An faulenden Halmen von Seirpus lacustris, nicht häufig, im Frühling. Bei Hattenheim. 2. C. macrocarpum Prss. in Sturm. III. 6. 14. — An den unteren Stengeln von Daucus Carota, selten, im Frühling. Bei Oestrich. 3. C. epiphylium Nees Syst. II. 67. — E. rh. 113. — An faulenden Blättern, gemein, im Winter. 4. C. graminum Lk. Spec. I. 42. — F. rh. 114. — An trockenen Blät- tern verschiedener Gräser, häufig, im Herbst. 5. C. graeile Ca.-Ic. I. 14. Tab. 3. Fig. 213. — F. rh. 1909. — An trockenen Blättern von Ulmus campestris, häufig, im Frühling. 6. ©. Asteroma +. — F.rh. 2208. — Acervulis in maculae fuscae centro, seriatim dendritice dispositis, minutis, flavo-virentibus; hyphis brevissimis, simplieibus (?); conidiis oblongo-elliptieis, plerumque biseptatis, ad septa constric- tis, loculo superiori minuto, obtuso-conico, loculo subultimo maximo, ovato, loculo inferiori oblongo, basin versus acuminato, flavescentibus, 32 Mik. long., 6 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 49. conid. i Auf lebenden Blättern von Populus tremula, selten, im Vorsommer. Im Walde zwischen Homburg und Wehrheim. 7. C. fascieulare Fr. Syst. myc. IT. pag. 370. — F. rh. 109. — An trockenen Stengeln von Lilium bulbiferum, häufig. In meinem Garten. 8. €. punctiforme ;. — F. rh. 116. — Hyphis conidiis brevioribus, subsimplieibus, flexuosis; conidiis clavatis, in pedicellum globulosum protraetis, 4- septatis, flavis. 5 23* An der oberen Fläche lebender Blätter von Sanicula europaea, selten, im Herbst. Auf der Geis im Hattenheimer Wald. Die davon befallenen Blätter wer- den später schwarz. 9. ©. hypophylium +. — F. rh. 1629. — Caespitibus effusis, tenuibus, cinereo-viridibus; hyphis ramosis, flexuosis, septatis, flavis; conidiis ovatis, didy- mis, flavis. An der unteren Fläche lebender Blätter von Ulmus campestris, selten, im Sommer. Auf der Grünau bei Hattenheim am Rheinufer. 10. C. herbarum Lk. Obs. II. 37. a. Aphidis +. — Auf den abgestorbenen Körpern der Blattläuse auf Cornus sanguinea, selten, im Herbst. Am Kuhweg bei Oestrich. 29. Ciadotriechum Corda ap. St. 12. p. 39. 1. C. ternatum Bon. Hdbch. p. 78. — F. rh. 1524. — An lebenden Laubmoosen und Aestchen, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 2. C. polysporum Ca. in Sturm. III. 3. 20. — An faulender Rinde von Alnus glutinosa, selten, im Frühling. Bei Eberbach. 3. 6. conjunetum Bon. Häbch. p. 78. c. ic. — F. rh. 123. — An der unteren Fläche lebender. Blätter von Senecio nemorensis, in Gesellschaft von Coleo- sporium, selten, im Herbst. An der Aepfelbach im Oestricher Wald. 30. Stemphylium Wil. Fl. crypt. II. p. 300. 1. 8. paradoxum Ca. (sub Sporidesmio) Ic. II. 6. Tab. 8. Fig. 28. — F. rh. 1515. — An alter Rinde von Betula alba, nicht selten, im Frühling. Im Walde unweit Mappen. 31. Rhinotrichum Corda Ic. I. p. 17. 1. R. repens Prss. in Sturm. II. 6. 22. — F. rh, 124. — An faulem Holz verschiedener Laubbäume, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 32. Arthrinium Kunze & Schmidt Myc. Hfte. I. p. 9. Ueber die genetischen Beziehungen der Glieder dieser eigenthümlichen Gat- tung fehlen noch alle Anhaltspunkte. 1. A. Sporophleum Kze. & Schm. 1. c. UI. p. 104. — F, rh. 128. — An trockenen Blättern von Carex paludosa, montana u. supina, häufig, im Früh- ling. An dem auf letzterer Mutterpflanze war besonders schön zu sehen, wie die Sporen nicht zwei- sondern vierzeilig an den Fäden ansitzen. 2. A. puceinioides Kze. & Schm. 1. c. I. p. 103. — F. ıh. 126. — An trockenen Blättern von Carex hirta, besonders häufig, ausserdem fand ich die- selbe noch auf Heleocharis palustris und Morthier im Jura auf Carex glauca und C. sylvatica, im Frühling. 357 3. A. curvatum Kze. & Schm. 1. c. I. p. 103. — F. rh, 127. — An den trockenen Blättern von Seirpus sylvaticus, häufig, im Frühling. 4. A. Caricicola Kze. & Schm. 1. c. I. pag. 9. e. ie — F.rh. 125, — An trockenen Blättern von Carex ericetorum, sehr häufig, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 5. A. Morthieri +}. — F. rh. 1914. — Caespitibus sparsis, punctiformi- bus, atro-fuseis, opacis; hypharum articulis subquadratis elongatisve; conidiis plurimis fere columnas quadratas regulares formantibus, margine saepe tuberceula- tis, paucioribus orbicularibus, obovatis irregularibusve, 1—2guttulatis, fuscis, prio- ribus 16 Mik. long., 8 Mik. lat. Tab. I. Fig. 14. An trockenen Blättern von Carex digitata, sehr selten, im Frühling. Im Jura bei Dombresson von Morthier gesammelt. Eine ausgezeichnete Form ! 33. Scolicotriehum Kunze & Schmidt Myc. Hfte. I. p. 10. 1. $8. ochraceum +. — F. rh. 2108. — Caespitibus in macula exarida, effusis, densis, ochraceis; hyphis fascieulatis, subramosis, flexuosis; conidiis oblon- gis, didymis, magnitudine varia, hyalinis. An der unteren Fläche lebender Blätter von Phyteuma nigrum, selten, im Herbst. Im Wiesenwald bei Oestrich. 2. 8. deustum +. — F.rh. 2206. — Caespitibus in macula demum totum folium oceupanti, atro-fusca, minutis, gregariis, punctiformibus, rosellis; hyphis sub- simplieibus, gracilibus, apice conidiiferis; conidiis lanceolatis, continuis, byalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf der oberen Fläche lebender Blätter von Orobus tuberosus tief hraun- schwarze Flecken bildend, selten, im Herbst. Bei Eberbach. 34. Fusieladium Bon. Hdbch. p. 80. 1. F. dendriticum (Wllr.) +. — Cladosporium dendritieum Wlir. 1. e. II. p. 169. — Rbh. Hb. mye. II. 766. — F. rh. 115. — Conidiis clavatis, con- tinuis, flavescentibus. An der oberen Fläche lebender Blätter von Pyrus Malus {u. Sorbus Aria ?) häufig, im Herbst. Bu; pyrinum (Lib.) t. — Helminthosporium pyrinum Lib. Exs. 188. — Fusieladium dendriticum Rbh. Fung. eur. 1168. — F. rh. 1517. — Conidiis sub- elliptieis, eontinuis, flavescentibus. An beiden Flächen lebender Blätter von Pyrus comm., selten, im Herbst. Bei Oestrich. 35. Oidium Link Spee. I. p. 121. 1. 0. Lactis Fres. Beitrge. pag. 23. c. ic. — Auf sauer gewordener Milch. 398 2. 0. Valerianellae + — F. rh. 1512. — Caespitibus laxis, albis; eonidiis oblongo-ovatis, obtusis, hyalinis. An den lebenden Blättern von Valerianella carinata, woselbst es die häufig vorkommende Verkrüppelung der ganzen Pflanze bewirkt, im Frühling. Dieses und noch viele analoge, auf lebenden Pflanzentheilen vorkommende Oidien, sind die Conidien von Erysipheen, trotzdem man hier vergeblich nach Schlauchfrüchten sucht. 36. Hormodendrum Bonorden Hdbch. p. 76. 1. H. farinosum Bon. in Rbh. F. eur. 173. — F. rh. 138. — An leben- den Blättern von Symphytum offie., nicht selten, im Sommer. 37. Menispor& Persoon Myc. eur. I. p. 32. 1. M. Preussü +. — F. rh. 1637. — Menispora eiliata var. obtusata Prss. in Linn. 24. 65. An der Unterseite alter Rinde von Betula alba, selten, im Herbst. Bei Mappen. \ 38. Sporotrichum Link Spec. I p. 1. 1. 8. torulosum Awd. in schedis, — F. ıh. 1521. — An faulenden Ranken von Rubus Idaeus und Lonicera Periclym., nicht selten, im Frühling. Bei Eberbach. 2. 8. densum Lk. Obs. I. 11. — An faulenden Körpern verschiedener Käfer und Wanzen, häufig, im Frühling. Wahrscheinlich die Conidien von Torrubia oder dergl. 39. Memnoszium Corda Ie. 13. p. 9. 1. M. effusum Ca. in Sturm. III. 3. 46. — F. rh. 1911. — An faulen- den, leinenen Lappen, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 2. M. sphaerospermum +. — F. ıh. 140. — Ut M. effusum, conidüs vero globosis vel ovato-globosis et parum majoribus. An faulendem Papier, welches auf Moos im Walde lag, selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 40. Penicillium Link Spec. I. p. 69. 1. P. glaucum Lx. Obs. 1. 15. — F. rh. 143. — An faulenden Früch- ten und Blätterpilzen, häufig, im Herbst. 41. Coremium Link Obs. I. p. 19. 1. C. vuigare Ca. Prehtfl. 53. Tab. 25. — F. rh. 161. — An faulen- den Aepfeln, gemein, im Winter. 42. Aspergillus Micheli Gen. n. pl. p. 212. !. A. ferrugineus +}. — F. rh. 157. — Ferrugineus. Hyphis sterili- 359 bus repentibus, continuis, ramosis, fructiferis erectis, !/. lineam altis, longitudina- liter striatis, non septatis; capitulis globosis; conidiis minimis, ovatis. An Fässern in feuchten Kellern, sehr selten, im Winter. In meinem Keller. 43. Briarea Corda ap. St. 11. p. 11. l, B. aurea }. — F. ıh. 144. — Floceis primarüis repentibus, fructiferis erectis, 2 lin. longis, septatis, flavis; conidis in capitulo laxo congestis, concate- natis, ovatis, pulcherrime aurantiacis. An fanlendem Agaricus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 44. Haplotrichum Link Spec. I. p. 52. 1. H. pullum (Fr, [sub Botryte] Syst. mye. III. pag. 395.) Bon. Häbch. p. 104. — F. rh. 145. — An trockenen Halmen von Juncus glaucus u. effusus, nicht selten, im Herbst. Bei Eberbach. 45. Botrytis Link Spee. I. p. 53. 1. B. acinorum (Pers.) Fres. Beitrge. pag. 15. e. ie — An faulenden Weintrauben, sehr häufig. 2. B. cana Kze. & Schm. 1. «. I. 83. — An faulenden Blättern, nicht häufig, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 3. B. vulgaris Fr. Syst. myec. III. p.394. — An faulenden Stengeln von Urtica dioica, nicht häufig, im Herbst. 46. Spiculariä& Persoon Mye. eur. I. p. 38. l. 8. Icterus +. — F. rh. 2212. — Caespitibus laxis, in macula exa- rida; hyphis fructiferis erectis, lineam altis, septatis, fuseis, apice subdichotomo- ramosis, ramulis apice conidia capitata gerentibus; conidiis candidis, oblongo- ovatis, breviter stipitatis, 14 Mik. long., 8 Mik. crass., simplieibus (?). Tab. II. Fig. 34. a. tot. fungus, b. conidia. Ich halte diesen Pilz für die Ursache jener Krankheit, die ich Gelbsucht genannt und welche, besonders dieses Jahr, an den Blättern aller Traubensorten, ausgenommen der Fleischtraube (Malvesier), auf dem linksrheinischen Ufer, von Mainz bis Guntersblum, so häufig und so schädlich war. Nach den Zeitungen zu schliessen, ist es dieselbe Krankheit, die im südlichen Frankreich seit kurzer Zeit so grossen Schaden bringt, und ‚er man als Ursache kleine, blattlausähnliche Thiere, die sich an die Wurzel setzten, zuschreibt. Die Krankheit giebt sich zunächst durch ein Gelbwerden des ganzen Wein- stocks, kurz nach der Blüthe, zu erkennen, allmälig bilden sich dürre Flecken an den Blättern, die schnell das ganze Blatt umfassen, wodurch die ganzen Reben ent- blättert werden. An diesen dürren Flecken fehlt niemals die Spieularia. Die Folge davon ist, dass die kleinen Beerchen abfallen oder kaum schrotkörnergross bleiben und, wie mir scheint, der ganze Stock abstirbt. Sie befällt ganze Wein- 360 berge und hält die kreisförmige Verbreitung, die so vielen Pilzen eigen ist, inne. (Wie z. B. Rhizoctonia Medicaginis). Um einen, wahrscheinlich im vorigen Jahr befallenen und abgestorbenen, Stock werden die Nachbarstöcke im Kreise herum, der sich rasch vergrössert, befallen. Man bemerkt schon von Weitem durch das landkartenähnliche Colorit der Weinberge die Krankheit. Im Rheingau beobachtete ich sie bis jetzt noch nicht. Sie scheint vorzugsweise die Oestreicher Trauben zu befallen. In besagter Gegend in allen Bodenarten, besonders der Berglagen. 47. Siadobotryum Nees Syst. p. 55. 1. ©. (9) gelatinosum +. — F. ıh. 227. — Acervulis hemisphaerieis, plerumque semwinis Erucae magnitudine, primo candidis, gelatinosis, dein fuseis, applanatis, induratis; hyphis dichotomo-ramosis, pellueidis, ramis ultimis elavatis; conidiis ovato-oblongis, perparum curvatis, simplicibus, 2—8 in ramorum apicibus, pedicellatis, 22 Mik. long., 8 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 15. An faulem, sehr feuchtem Holz von Populus pyramidalis, sehr selten, im Winter. Hinter Hattenheim an der Schindersbach. 48. Triposperium Oorda Je. I. p. 16. 1. T. eiegans ca. Ic. I. 16. Tab. 4. Fig. 220. (mala!) — Bon. Hdbch. Fig. 75. (opt.) An faulem Holz, selten, im Herbst. Im Öestricher Wald. 49. Trichothecium Link Spec. I. p. 28. 1. T. roseum Lk. Obs. IL. 16. — F. rh. 150. — An faulenden Aesten besonders von Populus, gemein, im Frühling. i 50. Helminthophora Bonorden Hadbch. p. 93. 1. 8. tener& Bon. Hdbeh. p. 93. F. 137. — F. rh. 151. — An fauler Rinde vor Salix triandra, selten, im Herbst. Auf dem Altensand bei Oestrich. 5l. Monosporium Bon.l.c. p. 9. 1. M. agarieinum Bon. Hdbch. p. 95. Fig. 112. — F. rh. 154. — An faulender Ustulina vulg., nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Nach Tul. wahrschemlich die Microconidien von Hypomyces. 52. Ramularia Unger Exanth. p. 169. e. ie. Wahrscheinlich alle die Conidienstadien von Ascosporeen und verwandten. Alle bewohnen lebende Blätter. 1. R. Malvae 7. — (aespitibus laxis, flavo-viridibus, in macula exarida, alba, orbiculari elongatave; hyphis erectis, subsimplieibus; conıdiis hypharum ‚longitudine, fusiformibus, plerumque curvatis, utrinque oblique obtuse apieulatis, simplieibus, plerumque 21—22 Mik. long., 4 Mik. erass., hyalinis. An den lebenden Blättern von Malva rotundifolia, selten, im Sommer. ' Bei Okriftel. 361 2. R. Bistortae }.— F. rh. 1633 (unter Oidium Fusisporoides). — Caes- pitibus laxis, tenuibus, candidis, in macula exarida; hyphis fascieulatis, subsimpli- eibus, flexuosis; conidiis oblongo-ovatis, simplieibus, 12 Mik. long., 6 Mik. lat., hyalinis.. Tab. I. Fig. 22. conid. An den Blättern von Polygonum Bistorta, selten, im Sommer. Im Wis- perthal. - 3. R. Lamii +. — F. rh. 136 (unter Oidium Fusisporioides). — Caespi- tibus tenuibus, candidis, in macula subdiscolori; hyphis faseieulatis, brevissimis, simplieibus , conidiis tenuioribus; conidiis elliptieis, simplieibus, 18 Mik. long., 6 Mik. lat., hyalinis. Tab. 1. Fig. 25. conid. An den Blättern von Lamium amplexicaule, häufig, im Frühling. 4. R. Geranii +. — Caespitibus effusis, candidis, in macula fusca ; hyphis brevibus, conidiis tenuioribus, simplieibus; conidiis cylindraceis, apiculatis, unisep- tatis, 22 Mik. long., 6 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 23. conid. An den Blättern von Geranium pusillum, häufig, im Sommer. 5. R. Urtieae Ces. in Fres. Beitr. p- 89. — F. rh. 137 (unter Oidium Fusisporioides). — An den Blättern von Urtica dioica, sehr häufig, im Sommer. 6. R. variabilis +. — F. rh. 135 pr. p. (unter Oidium Fusisporioides). — Caespitibus laxis, tenuibus, candidis, in macula subfasca virescentive; hyphis faseiculatis, flexwuosis, brevissimis; conidiis valde variis, ovatis, obovatis, elliptieis eylindraceisve, hyalinis. An den Blättern von Verbascum Thapsus und Digitatis purpurea, häufig, im Herbst. 7. R. Violae +. — F. rh. 134 (unter Oidium Fusisporioides). — Caespi- tibus tenuissimis, in macula orbiculari, candida, fusce limitata; hyphis brevissimis, simplieibus, faseieulatis; conidiis eylindraceis, utringue obtusis, simplicibus, 8 Mik. long., 2 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 26. conid. An den Blättern von Viola hirta, nicht selten, im Sommer. 8. R. Armoraciae +. — F. rh. 133 (unter Oidium Fusisporioides). — Caespitibus laxis, candidis, in macula orbieulari, exarida; hyphis fascieulatis, sim- plicibus; conidiis cylindraceis, subventricosis, simplieibus, 22 Mik. long., 5 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 24. conid. An den Blättern von Armoracia rusticana, häufig, im Herbst. 9, R. Veronicae +. — F. rh. 135 pr. p. (unter Oidium Fusisporioides). — (aespitibus foliorum paginam inferiorem fere iotam oceupantibus, niveis; hyphis longis, ramosis; conidiis eylindraceis elliptieisve, simplicibus, magnitudine varla, hyalinis. An den Blättern von Veronica hederaefolia, häufig, im Frühling. 10. R. Hellebori +. — F. rh. 132 (unter Oidium Fusisporioides). — Caespitibus laxis, candidis, in macula exarida, lata, fusce limitata; hyphis fascieu- latis, brevissimis ; conidiis cylindraceis, simplieibus, magnitudine valde varia, hyalinis. An den Blättern von Helleborus foetidus, nicht selten, im Frühling. 11. R. macrospora Fres. Beitr. pag. 88. c. ic. — F. rh. 2107. — An der Unterseite lebender Blätter von Campanula glomerata, nicht häufig, im Herbst. Bei Oestrich. 12. R. gibba +. — F. rh. 1636. — Caespitibus minutissimis, punctifor- mibus, gregariis, niveis, in macula flavescenti, demum hemisphaerico-turgida ; hyphis simplicibus, erectis; conidiis fusiformibus, rectis, triguttulatis, hyalinis, hypharum longitudine. An der unteren Seite lebender Blätter von Ranunculus repens, sehr selten, ım Sommer. Bei Oestrich. Auf der oberen Blattfläche bildet sich eine Vertiefung, während die untere ınschwillt und längliche Erhabenheiten bildet. 13. R. ovata +. — F. rh. 1634. — Caespitibus effusis, floccosis, in ma- cula flavescenti, niveis; hyphis ramosis, repentibus, econtinuis; conidiis plerumque (vatis, apiculatis, 16 Mik. long., 10 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 17. conid. An lebenden Blättern von Salvia pratensis, häufig, im Herbst. 14. R. didyma Unger Exanth. 169. Tab. 2. Fig. 10. — F. rh. 153. — An der unteren Seite lebender Blätter von Ranunculus repens, nicht häufig, ım Herbst. Um Oestrich. Es ist diese die ächte Unger’sche Art und hat Fresenius (cfr. dessen Beitr. }. 89) etwas anderes vorliegen gehabt. Das Specimen aus Rbh. Hb. myc. besitze ich nicht. 53. Verticillium Nees Syst. p. 57. 1. V. fuscum +. — F. rh. 1638. — Caespitibus laxe tomentosis, fuseis ; hyphis repentibus adscendentibusque, ramosis, septatis, fuscis, ramulis quaternis, basi incrassatis, patentibus, apice conidia globosa, minutissima, uniguttulata, nivea gerentibus. An faulen Blättern von Quercus, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 54. Acladium Link Spec. I. p. 37. 1. A. heterosporum Wir. 1. c. II. 286. — F. rh. 122, — An faulen- den Halmen von Scirpus lacustris, häufig, im Frühling. 55. Aygodesmus Corda Ic. Ip. 11. 1. 2. fuscus Ca. Ic. IV. 26. Tab. 6. Fie. 81. — F. rh. 156. — An faulem Holz verschiedener Laubbäume, häufig, im Herbst. 56. Acremonium Link Obs. I. p. 18. 1. A. Vaccinii f. — F. rh. 158. — Caespitibus parvis, rotundatis effu- sisve, velutinis, atro-olivaceis; hyphis erectis, contortis, simplicibus ramosisve, ramis simplieibus, brevibus, apice conidia solitaria, minima, ovata, flava ge- rentibus. An faulenden Zweigen von Vaccinium Vitis Idaea, von da aber auch auf andere faule Substanzen übergehend, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Wald am Gutenfloss. 57. Arthrobotryum Ce. in Berk. Outl, p. 342. 1. A. atrum Berk. & Br. in Ann. hist. n. 1859. IH. Tab. 9. F. 6. — An faulenden Ranken von Rubus caesius, schr selten, im Frühling. Am Ufer des Altrheins bei Hattenheim. II. Gymnomycetes (Fries) Autor. 58. Hyphelia Fries. Syst. Orb. I. pag. 149. 1. H. terrestris Fr. ı. c. ‚Var. alba. — F. rh. 147. (unter Botrytis epigaea Lk.) Auf feuchtem Boden, nicht selten, im Herbst. Var. flava. — F. rh. 1641. — Auf feuchter Erde, in Gebüsch, nicht selten, im Herbst. 2. H. purpureo-spadicea }. — F. rh. 2214. — Terrestris. Caespiti- bus 1—2 uncias lat., purpureo-spadiceo-tomentosis, tomento ex hyphis ramaosis, 10—12 Mik. cerass., continuis contexto, demum intus medioque evanescente et in conidia libera, globosa, sordide-rosea, nucleata, 5 Mik. diam, soluto. Auf feuchten, sandigen, mit kurzem Gras bewachsenen Waldwegen, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald. 59. Aegerita Persoon Disp. pag. 40. 1. A. candida Pers. Syn. pag. 685. — F.rh. 169. — An faulem, sehr feuchtem Ho!z, besonders von Carpinus, nicht selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 2. A. caesia Pers. Syn. pag. 685. — Mit der vorigen, aber viel seltner. 60, Hyphoderma Fr. S. v. Sc. p. 447. 1. H. effusum +}. — F. rh. 241. (unter Illosporiam roseum Fr.) — An dem Thallus von Physecia parietina und Parmelia stellaris, selten, im Herbst u. Win- ter. Reichartshausen. 2. H. sparsum +. — F. rh. 239. (unter Illosporium aurantiacum Lsch.) — Auf dem Thallus verschiedener Flechten, nicht se'ten, im Herbst und Winter- Das Mycelium ist immer vorhanden, wie bei H. effusum. 3. H. roseum Fr. S. v. Se. p. 447. — F. rh. 1640. — An alter, rissiger Da Rinde von Pyrus Malvs, sehr selten, im Winter. Um Oestrich, nach dem Wald hin. 4. H. niveum +. — Globulis hemisphaerieis, 1 lin. latis, primo ex hyphis ramosis, septatis, niveis, arachnoideis contextis, demum intus in pulverem niveum, e conidiis constantem solutis; conidiis constanter niveis, globosis ovatisve, nuclea- tis, ca. 4 Mik. diam. An sehr altem, faulem Hundekoth und von diesem ..auch auf nebenliegende Blättchen übergehend, sehr selten, im Winter. Um Oestrich. 61. Myrothecium Tode Meckl. I. pag. 25. 1. M. conicum r. — Peridiis conicis, !/ lineam altis, obtusis, lata basi adnatis, saepe curvatis, aterrimis; conidiis elliptieis, utringue parum obtusis, 8 Mik. long., 3 Mik. lat., fuscis. Tab. I. Fig. 20. conid. An trockenen Blättern von Festuca glauca, sehr selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 2. M. eilipsisporum +. — F. rh. 1532. — Peridiis adnatis, orbicu- laribus, vix lineam latis, scutiformibus, griseis, margine pallidiori, glabris, dein aterrimis; disco globoso, aterrimo, nitido, dein plano; conidiis elliptieis, simpli- cibus, 14 Mik. long., 4 Mik. lat., fuseis. Tab. I. Fig. 19. conid. An faulenden, feucht liegenden Blättern von Phragmites communis, sehr selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. _ 3. M. Typhae +. — Peridiis hemisphaerieis, oblongis, ı/ lineam longis, aterrimis; conidiis oblongo-ovatis, utrinque obtusis, simplicibus, biguttulatis, 18- Mik. long., 6 Mik. lat., pallide fuscis. Tab. I. Fig. 21. conid. An faulenden Blättern von Typha latifolia, im Herbst. Bei Budenheim. 4. M. (?) Garicis 1: — F. rh. 2213. — Peridiis sparsis, superficiali- bus, punctiformibus, aterrimis, primo planis, demum conieis, margine pilis strie- tis, continuis, fuscis obsitis; conidiis concatenatim ortis, lanceolatis, continuis, fuseis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. Auf dürren oder welkenden Blättern von Carex glauca, selten, im Frühling. Im Oestricher Vorderwald. Ueber die Stellung dieses Pilzes bin ich noch sehr im Unklaren. In seinem Bau steht er auch Vermicularia 7. nahe. 5. M. roridum Tod. Meckl. I. 25. c. ic. — F.rh. 166. — Anden äusseren Zwiebelschalen von Allium sativum und an den Stengeln von Orobanche rubens, sehr selten, im Herbst. Oestrich und im Budenheimer Wald. 6. M. inundatum Tod. l. c. 28. c. ic. — F. rh. 165. — An verfaultem Agarieus, nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 62. Trichoderma Pers. Disp. pag. 12. 3% granulosum + — F. rh. 1073. (unter Onygena faginea Fr. [ürr- . thümlich].) — Peridiis gregariis, minutis, globosis, substipitatis, fuseis; conidüs demum liberis compactisve, minutissimis, globosis, flavo-virentibus. An faulenden Wurzelstämmen von Fagus sylvatica, selten, im Herbst. Bei Eberbach. 63. Isaria Persoon Comm. p. 99. 1. I. calva Fr. Syst. mye. II. pag. 271. — An faulenden Spähnen von Pinus sylvestris, selten, im Herbst. Bei der Pfingstmühle bei Oestrich. 64 Anthina Fries Syst. O. v. p. 169, 1. A. filaris Fr. Syst. mye. IIT. pag. 285. — F. rh. 1660. — An fau- lenden Blättern, besonders von Quercus, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 2. A. flammea Fr. Syst. mye. II. p. 283. — F. rh. 1659. — An fau- lenden Blättern von Quercus und Fagus, oft sehr häufig, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 3. A. aeruginosa +. -— F. rh. 168. — Stipitibus simplieibus, apice divisis, 1—3 lineas altis, crassis, strietis, basi parum dilatatis, longitudinaliter striatis, fuseis, subpilosis, apice plumosis, pallide aeruginosis; conidia non- dum vidi. . An faulen, unreif abgefallenen Aepfeln, selten, im Winter. Um’ Oestrich. - 65. Ceratium Alb. & Schw. C. p. 358. 1. C. hydnoides Alb. & Schw. pag. 358. c. ic. — F. rh. 170. — Coni- diis ovatis, oblongove-obovatis, continuis, 2—3guttulatis, hyalinis, 10—12 Mik. long., 5 Mik. crass. An faulem, feuchtem Holz, häufig, im Herbst. 66. Stysanus Corda Ic. I. pag. 24. 1. $. Stemonitis Ca. Ic. I. 22. Tab. 6. Fig. 283. — F. rh. 172. — An faulenden Stengeln, nicht selten, im Frühling. Bei Oestrich. 2. 8. Clematidis Fekl. — F. rh. 1922. — Stipitibus gregariis, graeili- bus, striatis, atris, lineam altis; eapitulis sporiferis, elongato-ceylindraceis, stipitis dimidiam partem occeupantibus, griseis; conidiis elliptieis, S Mik. long., 2 Mik. lat., hyalinis. An faulenden Aesten von Clematis Vitalba, selten, im Frühling. Bei Gottesthal. Viel kleiner als die vorige. 67. Stilbum Tode Meckl. 1. pag. 10. 1. S. vulgare Tod. Meckl. I. pag. 10. e. ie. — An faulem Holz von Quercus, sehr selten, im Herbst. Im Oestricher Hinterwald. 2. 8. lejopus Ehrb. Sylv. berol. 24. — F. rh. 178.— An faulem Mäuse- koth, selten, im Winter. Um Oestrich. 366 3. 8. parasiticum Pers. ap. Ditm. in St. IH. 1. 46. — Auf Trichia pyriformis schmarotzend, selten, im Herbst. In den Winkler Tannen. Auf Didy- mium farinaceum von Morthier im Jura gesammelt. 4. 8. bicolor Pers. Syn. p. 682. — An faulem Holz, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 5. 8. villosum Merat. Fl. paris. II. I. 18. — Auf faulem Koth der Füchse, sehr selten, im Herbst. Auf der Zange bei Hallgarten. 6. S. pellueidum Schradr. Journ. 1799. pag. 65. — F. rh. 176. — An faulen Stämmen von Betula alba, selten, im Herbst. Auf der Geis bei Eberbach. 68. Graphiothecium }. Hyphae fasciculatae, simplices, basi conglomeratae et perithecium spurium referentes; conidia in hypharum apieibus. simplicia, minuta, fusiformia. 1. @. Fresenii }. — F. rh. 1537. — Epiphyllum. Peritheeiis spuriis globosis, atris, minutissimis; bypharum terminalium faseiculo perithecium aequante, apice penicillate dilatato et conidiorum capitulum laxum, albidum gerente; conidiis minutis, fusiformibus, 20 Mik. long., 3 Mik. lat., hyalinis, concatenatis. Tab. I. Fig. 30. a® Fung. tot. auct., D. conid. f An faulen Blättern von Viburnum Lantana, selten, im Frühling, im Buden- heimer Wald. Es ist dieses derselbe Pilz, oder demselben sehr nahe stehend, welchen Tul. S. F. ©. II. p. 288 unter Graphium phyllogenum Desm. als Conidienform ihrer Stigmatea Fragariae beschreiben. Dass ich den fraglichen Pilz nicht für den Conidienpilz von Sphaeria (Stigmatea) Fragariae halte, habe ich schon oben pag. 108 angegeben. Dass derselbe aber die Conidienform irgend eines anderen Pil- zes (wohl Pyrenomyceten) ist, darüber kann kein Zweifel obwalten. Ich lasse denselben vor der Hand noch stehen, wie ich ihn früher beschrieben. 69. Graphium Corda Ie. I. pag. 18. 1. ©. macrocarpum Cd. Ic. III. 13. Tab. 2. Fig. 40. — F. rh. 175. — An faulen, auf feuchtem’ Boden liegenden Tannenpfählen, sehr selten, im Winter. Um Oestrich. 70. Tubercularia Tode Meckl. I. p. 18. 1. T. granulata Pers. Syn. pag. 113. — An trockenen Aesten ver- schiedner Laubbäume, nicht häufig, im Frühling. 2. T. confluens Pers. Syn. p. 113. — F. rh. 1648. u. 1535. — An fau- len Aesten verschiedener Laubbäume, häufig, im Herbst. 3. T. persieina Ditm. in Sturm. III. 2. 49. — Uredo fallax Cd. Ie. V. 49. Tab. 2. Fig. 7. — F. rh. 1642. — Conidiis ovatis globosisve, hyalinis, 8 Mik. diametr., vel 12 Mik. long., 7 Mik. crass., hyphis dense congestis, fuseis insidentibus. 367 An der unteren Blattfläche von Euphorbia Cyparissias, in Gesellschaft von Aecidium Euphorbiae, selten, im Sommer. Im Wisperthal bei Lorch. Ob die Sphaeria loepophaga Tul. Ann. sc. nat. Ser. IV. T. II. 1854. pag. 83 u. 84. in not. hierher gehört, müssen spätere Untersuchungen entscheiden. Gr. Tul!S'F5'C. IE: p: 9. 71. Poilynema Liveille in Fr. 8. v. Se. p. 367. 1. P. Betulae Fekl. E. F. N. 496. (sub Exeipula.) — F. rh. 205. — An faulendem Holz von Betula alba, sehr selten, im Herbst. Bei Eberbach. 2. P. hispidulum (Schradr.) Fr. S. v. Sc. p. 367. — F. rh. 206. — An faulenden Pfählen u. s. w. von Eichenholz, nicht selten, im Herbst. Bei Oestrich. 3. P. strigosum Fr. 8. v. Se. p. 367. — F. rh. 204. — Exeipula gra- minis Cd. Ic. III. Tab. 5. Fig. 79. An kleineren und grösseren Grasblättern und Halmen, häufig, im Frühling. NB. Was Corda unter Excip. Vermieularia und strigosa 1. c. Fig. 77 und 78 anführt, gehört sicherlich zu meiner Gattung Vermienlaria. 12. Leptostroma Fries Syst. myc. II. p. 597. l. L. nitidum Wir. 1. c. II. pag. 136. — F. rh. 188. — An trocke- nen Blättern von Typha angustifolia, nicht selten, im Winter. Bei Budenheim. a scirpinum Fr. Syst. myc. II. 598. — F. rh. 1647. (unter L. Scirpi Rbh.) An dürren Blättern von Seirpus sylvaticus und $. maritimus, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald und am Rheinufer. 3. I. punctiforme Wir. 1. c. I. pag. 135. — F. rh. 1646. — An lebenden Blättern von Euphorbia Cyparissias, Buxus und Crataegus, häufig, im Sommer. h 4. I. Spiraeae Fr. Syst. mye. I. pag. 599. — F. rh. 1648. — An trockenen Stengeln von Spiraea Ulmaria, nicht selten, im Frühling. 5. L. juneinum Fr. Obs. II. p. 361. — F. rh 193. — An faulenden Halmen von Juneus eflusus, selten, im Frühling. Im Walde bei Stephanshausen. 6. L. herbarum Lx. Hab. III. p. 345. — F. rh. 189, — An trockenen Stengeln von Euphorbia Cyparissias, selten, im Herbst. Um Oestrich. 7. L. vulgare Fr. Syst. myec. II. p. 599. — F. rh. 197. — An dürren Stengeln von Senecio saracenicus, nicht häufig, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 8. I. sphaeroides Fr. Syst. myc. Il. p. 600. — An trockenen Stengeln von Angelica sylvestris, nicht häufig, im Frühling. Bei Oestrich. 9. I. Polygenatum Lsch. in Kl. Hb. myc. 382. — F. rh. 192.— An trockenen Stengeln von Convallaria Polygonatum, häufig, im Herbst. 10. L. Luzulae Lib. Exs. 75. — F. rh. 194. — An trockenen Blättern von Luzula maxima, häufig, im Herbst. Um Oestrich. ll. L. pinastri Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. p. 338. — An abge- fallenen und faulenden Nadeln von Pinus sylvestris, sehr selten, im Frühling. Bei Freienweinheim. 73. Gloe osporium Desm. & Montagne in Syll. p. 195. 1. @. Betulae +. — F.rh. 1650. — Peritheeiis erumpentibus, in lacinias 2—4 laceratis, depressis, atris; stylosporis in sterigmatum tenuissimorum apicibus, eylindraceis, utringue obtusis, rectis, continuis, 14 Mik. long., 2 Mik. lat., hyali- nis. Tab. I. Fig. 52. stylospor. An trockenen, noch hängenden Blättern von Betula alba, sehr selten, im Herbst. Am Bachweg im Oestricher Wald. 2. G. Sanguisorbae +. — F. rh. 1651. — Hypophyllium. Peritheciis (?) erumpentibus, gregariis, in macula fusca, punctiformibus, hemisphaerieis, siecis con- cavis, fuscis; stylosporis oblongis, simplieibus, 8 Mik. long., 4 Mik. crass,, hya- linis. Tab. ij. Fig. 34. stylospor. An lebenden Blättern von Nanguisorba offic., selten, im Herbst. Auf den Rheinwiesen bei Oestrich. 3. G. Veronicarum Ces. in Rbh. F. eur. 97. -- F.rh. 198. — An leben- den Blättern von Veronica office. und hederaefolia, nicht selten, im Sommer. Um Oestrich. 4. G. Castagnei Mont. Ann, sc. nat. 1849. XII. p. 295. — F. rh. 200. — An lebenden Blättern von Populus alba, häufig, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 74. Epidochium Fries S. v. Sc. p. 471. 1. E. nigricans Fr. S. v. Sc. p. 471. — F. ıh. 1280. — An trockenen Aesten von Tilia parvifolia, häufig, im Herbst, 5. Hymenula Fries Syst. myc. I. p. 238. l. E. rubella Fr. Eı. Ir. p. 38. — An trockenen, feuchten Blättern von Carex paludosa, selten, im Frühling. Bei Oestrich. 146. Trichoieconium Corda Ie. I. 117% l. T. roseum ca. Ie. 1. 17. Tab. 4. Fig. 239. — F..rh. 185. — An trockenen Stengeln von Ballota nigra, selten, im Frühling. Um Oestrich. 17. Sarcopodium Ehrenberg in Fr. S. v. Sc. p. 471. 1. 8. foliicolum + — F. rh. 1645. — Stromate hemisphaerico , vix ac. capitis magnitudine, cinnabarino, gelatinoso, ciliis candidis septatis eirci- 369 nato, in foliorum macula expallescente nidulante; conidiis cylindraceis, rectis vel perparum curvatis, continuis, hyalinis. An der unteren Seite lebender Blätter von Mercurialis perennis, sehr selten, im Sommer. Auf dem Rabenkopf bei Oestrich. An den trockenen Blättern erscheint es später häufiger. 2. 8. eireinatum Ehrb. Sylv. Ber. p. 23. Fig.4. — F. rh. 1644, — An trockenen Stengeln und Wurzeln von Medicago sativa u. Onosma arenarium, sel- ten, im Winter. Bei Oestrich und Budenheim. 78. Periola Fries Syst. mye. II. p. 266. 1. P. tomentosa Fr. Syst. myc. II. pag. 266. — F. rh. 203. — An faulen Knollen von Solanum tuberosum, in Kellern, gemein, im Winter. 79. Chaetostroma Corda Ic. II. p. 32. 1. C. pedicellatum Prss. in Linn. 1851. 24. 160. — F. rh. 1534. — An faulenden Blättern von Vitis vinifera, sehr selten, im Frühling. Bei Oestrich. 80. Fusarium Link Spec. II. p. 104. 1. F. stercoris +. — F. rh. 1921.— Tenuissime late effusum, roseum, Hyphis ramosis, continuis; conidiis fusiformibus, curvatis vermicularibusve, 2—4- septatis, hyalinis, 60 Mik. long., 6 Mik. crass. Auf feuchtem Dünger von Truthühnern, selten, im Frühling. Oestrich. 2. F. larvarum +}. — Tuberculis punctiformibus, orbicularibus, convexis, rubris, basi cum floceis sparsis, candidis cinetis; conidiis fusiformibus, curvatis, l—öseptatis, 24 Mik. long., 5 Mik. crass., hyalinis. Tab. I. Fig. 36. conid. An Puppenhüllen von ausgeschlüpften Insecten, im Frühling. Bei Oestrich, an Aepfelbäumen. 3. F. nervisequum }. a. Platani f. — F. rh. 427. — Hymenula Platani Lev. in Desm. Exs. 1349. — Tubereulis liberis, adnatis, rotundatis, ovatis oblongisve, planis, rugulosis, in macula exarida seriatim dispositis, fuscis, demum aterrimis, longitudinaliter dehis- centibus; conidiis oblongo-ovatis, hyalinis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. L Fig. 37. conid. An den lebenden Blättern, die Blattrippen verfolgend, von Platanus orient., oft sehr häufig und das frühe Abfallen der Blätter bewirkend, im Sommer. b. Quereus, — F. rh. 428. — An lebenden Blättern von Quercus, sehr sel- ten, im Sommer. Im Öestricher Wald. 4. F. violaceum +. — F. rh. 209. — Tuberculis late effusis, amoene violaceis; conidiis fusiformibus, bi—triseptatis, curvatis, 24 Mik. long., 6 Mik. crass,, hyalinis. An faulen Knollen von Solanum tuberosum , meist auf Periola tomentosa schmarotzend, sehr selten, im Frühling. Oestrich in Kellern, Jahrb. d. nass. Vor, f. Nat. XXIII u. XXIV, 24 370 5. F. Georginae Ca. Ic. 4. Tab. 8. Fig. 17. — An faulenden Stengeln von Georgina var., sehr selten, im Winter. Oestrich, in Gärten. 6. F. oxysporum Schlechtdl. Fl. ber. p. 139. — An faulenden Schalen der Kürbisse und Gurken, nicht selten, im Herbst. 7. F. Sphaeriae +}. — F. rh. 212. — Tubereulis minimis, irregulariter rotundatis effusisgue, amoene carneis, demum expallescentibus; conidiis anguste fusiformibus filiformibusve, curvatis, 3—5septatis, utrinque obtusis, 54—60 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. Tab. I. Fig. 38. conid. An den Mündungen faulender Pleospora Doliolum, auf Urtica dioica, sehr selten, im Frühling. An dem Graben der um Reichartshausen führt. 8. F. minimum +. — F. rh. 213. — Tubereulis minutissimis, puncti- formibus, hemisphaericis saepe confluentibus, einnabarinis; conidiis fusiformibus, curvatis, obscure 3septatis, 14 Mik. long., ca. 3 Mik. crass., hyalinis. Tab. ]. Fig. 39. conid. An welken Grasblättern, besonders des Getreides, oft unter dem. Schnee, nicht selten, im Frühling. Bei Oestrich. 9. F. Salieis +. — F. rh. 2110. — Tuüberculis erumpentibus, rotunda- tis irregularibusve, usque ad lineam latis, roseis; conidiis fusiformibus, obscure 1—3septatis, curvatis, 32 Mik. long., 4 Mik. crass. Tab. I. Fig. 41. conid. An trockenen Aesten von Salix triandra, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 81. Microstroma Niessl Crypt. Fl. p. 163. 1. M. quereinum Niessl Crypt. Flor. 163. — F. rh. 215 (unter Fu- sidium pallidum N. Form. quereinum). — An der unteren Fläche lebender Blätter von Quercus Robur, häufig, im Sommer. 82. Fusidium Link Spec. II. p. 96. 1. F. roseum t. — F.rh. 219. — Conidiüs fusiformibus, rectis, multigut- tulatis, magnitudine varia, carneo-roseis, demum expallescentibus. Ueberzieht die untere Seite lebender Blätter von Salix triandra, selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 2. F. candidum Lk. Obs. I. 6. — F. rh. 1526. — An trockenen Blät- tern von Quercus Robur, selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 3. F. flavovirens Ditm. in Sturm. I. I ei an Ale, — An ii lenden Blättern von Quercus und Fagus, nicht häufig, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 4. F. Ranunculi Bon. in litt. — F. rh. 223. — An der unteren Seite lebender Blätter von Ranunculus Ficaria, nicht häufig, im Frühling. 5. F. coccineum T.— F.rh. 222. — Acervulis minimis, granuliformibus, eoc- eineis, in macula primo purpurea, dein exarida; conidiis elongatis, utrinque acutis, magnitudine varia, diaphanis, carneis, 371 An lebenden Blättern von Veronica officinalis, sehr selten, im Herbst. An der Pfingstmühle bei Oestrich und im Budenheimer Wald. 6. F. eylindrieum ca. Ic. I. 1. Tab. I, Fig. 52. — F. rh. 218. — An velken Blättern von Lapsana communis, oft sehr häufig, im Sommer. 7. F. tumescens ;. — F. rh. 1653. — Caespitibus in ramulis novellis, ffusis, niveis; conidiis cylindraceis, curvatis, hyalinis. An lebenden, jungen Zweigen von Vaccinium Vitis Idaea, häufig, im Sommer. Die Zweige schwellen später an und färben sich braun. 1st wohl eine Ramularia. 8. F. granulatum +. — F. rh. 1916. — Acervulis sparsis, granulifor- mibus, globosis, punctiformibus, roseis; conidiis eylindraceis, utringue obtusis, vix survatis, 6 Mik. long., ca. 1 Mik. crass., hyalinis. An faulenden Blättern von Luzula maxima, selten, im Frühling. Am Dorn- bachsgraben bei Oestrich. 9. F. persicinum +. — F. rh. 1915. — Acervulis parvis, convexis, per- icinis; conidiis simplicibus, ovatis, 3 Mik. long., 1 Mik. crass., hyalinis. An dürren Aesten von Pinus excels., auf den Blattrudimenten, selten, im Ierbst. Bei Mappen. 10..F. sulphureum Lk. Spee. II. p. 98. — Auf faulenden Kartoffeln, selten, im Winter. 83. Fusicolla Bonorden Häbch. p. 150. 1. F. Betae (Fr. sub Fusisporio) Bon. Hdb. pag. 150. — F. rh. 214. — An faulenden Rüben, häufig, im Frühling. 84. Fusisporium Link Spee. I. p. 30. 1. F. Kühnii + — F. rh. 1920. — Mycelio arachnoideo, candido, effuso, x hyphis tenuibus, ramosis, septatis texto, demum evanido et glomerulos, super- iciales, conglomeratos sparsosve, oblongos irregularesve, corneos, argillaceos, con- extu areolato, nudo oculo vix conspicuos formante; conidiis in glomerulorum uperficie secedentibus,, subregulari-semilunaribus, medio uniseptatis, hyalinis, 12 Wik. long., 4 Mik. crass. Zerstört verschiedene Flechten und Laubmoose, auf Aesten, besonders von Populus pyramidalis, häufig, im Frühling. Es ist jedenfalls derselbe Pilz, den Kühn in seinen Krankheiten d. Kultg. ). 32 Fusisporium devastans nennt, ohne ihn weiter zu beschreiben. 2. F, graminum (Ca. Ic. I. 3. Tab. I. Fig. 59 sub Fusario gr.) Ces. n Rbh. Hb. myc. 188. — F. rh. 225. — An faulenden, noch stehenden Stengelresten von Zea Mays, häufig, im Herbst. 3. F. sanguineum Fr. Syst. mye. III. p. 443. — F. rh. 224. — An aulenden Stämmen von Fagus sylv., selten, im Herbst. Auf dem Rabenkopf bei )estrich. 4. F. argillaceum Fr. Syst. mye. III. p. 446. — F. rh. 226. — An 24 * 302 faulenden Rüben von Beta vulgaris, nicht häufig, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 85. Crocisporium Preuss Syn. F. p. 148. 1. €. älbum Prss. 1. c. pag. 148. — An der Rinde faulender Aestchen, selten, im Frühling. Reichartshausen. 86. Bactrydium Kunze & Schmidt Mye. Hfte. I. p. 5. 1. B. flavum Kze. & Schm. ]. e. I. pag. 5. c. ic. — An faulendem, sehr feucht liegendem Holz von Alnus glut., selten, im Herbst. Bei Walluf. 87. Coryneum Nees Syst. p. 34. 1. C. pulvinatum Kze. & Schm. 1. e. I. p. 78. e. ie. —F. rh. 1654. — An trockenen Aesten, auf der Rinde von Tilia parvifolia, nicht selten, im Früh- ling. Um Oestrich. 2. 6. foliicolum +. — F. rh. 1656. — Acervulis erumpentibus, epi- dermide fissa eircumdatis, punctiformibus, planis, atro-fuseis; conidiis ovato-ob- longis, triseptatis, in stipitem longissimum, rectum protractis, flavis, 16 Mik. long. (sine stipite), 6 Mik. crass. An trockenen Blättern von Quercus u. Crataegus Oxyac., selten, im Früh- ling. Bei Oestrich. 3. C. umbonatum Nees Syst. pag. 34. ec. ie. — F. rh. 1528. — An trockenen Aestchen von Ulmus campestris, selten, im Frühling. Altersand Oest- rich gegenüber. 4. ©. microstietum Berk. & Br. Not. of Br. Fung. No. 451. — F. rh. 1655. — Sporocadus Rosaecola Rbh. An trockenen Aesten von Rosa canina, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. 5. C. maculicolum +. — F. rh. 1917. — Pulvinulis in macula expal- lescente, erumpentibus, epidermide 2—3fissa eircumdatis, oblongis, atris; conidiis longe pedicellatis, oblongis, triseptatis, flavis. An trockenen, noch hängenden Blättern von Salix aurita, selten, im Früh- ling. Bei Oestrich, am Judensand. 88. Cryptocoryneum Eckl. Conidia cylindracea, multiseptata, basi fasciculatim adnata, perpendiculariteı dense disposita, in acervulis absque perithecio conglutinata. Cfr. Fr. Syst. mye Il. p. 474 & 475. b. 1. ©. fasciculatum +. — F. rıh. 1527. — Acervulis planis, orbieulari bus elongatisve, vix lineam latis, aterrimis, opacis; conidiis löseptatis, 72 Mik long., 6 Mik. crass., olivaceis. Tab. I. Fig. 44. conidia. An der unteren und oberen Seite alter Rinde von Quercus, Pyrus Malus u Ligustrum, selten, im Frühling. Uın Oestrich, 373 89. Exosporium Link Spec. II. p. 120. 1. E. Rosae +. — F. rh. 1658. — Sporidochiis in macula exarida, gre- yariis, punctiformibus, hemisphaerieis, atris, ubique conidia filiformia, subelavata, multiseptata, antice obtusa, 50 Mik. long., 6 Mik. crass., hyalina gerentibus. Tab. II. Fig. 1. conidia. An der unteren Seite lebender Blätter von Rosa alpina, selten, im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. 2. E. Ononidis Awd. in schedis. — F. rh. 230. — An welken Blättern von ÖOnonis arvensis, selten, im Herbst. Im Budenheimer Wald, 90. Epicoccum Link Obs. II. p. 32. 1. E. diversisporum Preuss in Linn. 1852. XXV. pag. 740. — F. rh. 2215. — Auf der unteren Seite dürrer, noch stehender Blätter von Carex sylvatica, selten, im Frühling. Auf ausgehauenen Stellen im Oestricher Wald. 2. E. pallescens Rbh. Hab. 562. — F. rh. 235. — An faulenden Blät- tern von Limnanthemum Nymphoides, selten, im Herbst. Im Altrhein bei Hat- senheim. 3. E. neglectnm Desm. Ann. sc. nat. 1842. XVII. 95. — F. rh. 1918. — An welken Blättern von Zea Mays, nicht selten, im Herbst. 4. E. scabrum ca. Ic. I. 5. Tab. 2. Fig. 91. — F. rh. 236. — An trockenen Blättern und Blüthen der Gräser, besonders von Poa badensis, selten, m Frühling. Bei Budenheim. 5. E. Equiseti Berk. Outl. p. 341. — F. rh. 237. — An faulenden Halmen von Equisetum hyemale, sehr selten, im Frühling. Bei Budenheim im Wald nach Heidesheim zu. 6. BE. Platani Fekl. E. F. N. 227. — F. rh. 233. — An abgefallenen, faulenden Blättern von Platanus orient. selten, im Winter. Bei Oestrich. vB purpurascens Ehrbg. Sylv. Ber. 12.— An faulenden, entschälten Aestchen, selten, im Frühling. Bei Oestrich. 8. E. laeve ca. Ie. I. 5. Tab. 2. Fig. 92. — F. rh. 232. — An faulen- len Stengeln von Georgina variabilis, selten, im Winter. Oestrich. 9. E. sphaeroides Ca. 1. c. I. 5. Tab. 2. Fig. 99. — F. rh. 231. — An hartem, trockenem Tannenholz, selten, im Winter. Bei Vollrads. 10. E. effusum +. E.rh. 1529. — Acervulis 3—5 lineas latis, lineam »rassis, compactis, rugulosis, opaeis, atris, plerumque in macula persieina ; conidiis vato-globosis, verrucosis, brevissime stipitatis, fuscis. Auf dem Querschnitt faulender Stoppeln von Zea Mays, selten, im Herbst, Bei Oestrich, 374 11. E, atro-säangwineum Wir. 1. e. 234. — F. rh. 234. — An fau- lenden Stengeln, besonders der Bohnen, selten, im Herbst. Bei Oestrich. 12. E. Duriaenum Mont. Syll. p. 298. — F.rh. 2111. — An faulenden Blättern von Morus alba, selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 91. Sclerocoecum Fries Syst. orb. v. 1. p. 172. 1. 8. sphaerale Fr. Syst. mye. III. pag. 257. — F. rh. 1530. — Auf Isidium corallinum, selten, im Herbst. An dem Wolfsbrunnen bei Heidelberg. 92. Vermicularia Fekl. non Fr. S. v. $c. p. 419. Tubercula carbonacea, aterrima, convexa, demum concava, sicca, pilis concolo- ribus, aliis (marginalibus) sterilibus longioribus, septatis, simplieibus, strietis, alüs fertilibus brevioribus, uniseptatis, apice sporiferis obsita; conidia simplieia septa- tave, curvata, fusiformia, hyalina. Die Vermicularien, die hier noch übrig bleiben, sind in ihrem Bau conform mit meiner früher aufgestellten Gattung Fellneria. Ich gebe hier jene Diagnose, sie passt für alle unten verzeichneten. Ein ächtes Perithecium fehlt allen. Einstweilen stelle ich sie zu den Gymnomyeeten, in Wahrheit sind sie aber die Conidienformen, schlauchführender Pyrenomyceten. 1. V. Grossulariae +. — F. rh. 1923. (unter Fellneria G. }.). — Tubereulis gregariis, minutis, in macula fusca, fusco-olivaceis, orbicularibus, pilis sterilibus 3—4septatis, atris, fertilibus hyalinis; conidiis eurvatis, fusiformibus, 20 Mik. long., 4 Mik. crass. An noch nicht reifen Früchten von Ribes Grossularia, oft häufig und durch das Bewirken des frühen Abfallens derselben, schädlich werdend, im Sommer. In meinem Garten. 2. V. Eryngii (CA.) }. — F. rh. 1924 (unter Fellneria.) — Exeipula Eryngii Cd. Ic. I. Fig. 294. — An trockenen Stengeln und Blattstielen von Eryngium campestre, häufig, vom Herbst— Frühling. 3. V. trichella Fr. S. v. Sc. p. 420. — Sphaeria t. Fr. Syst. mye. II. p. 515. — F. rh. 569. — Conidiis fusiformibus, curvatis, obscure triseptatis continuisve, hyalinis, 16—20 Mik, long., 5—6 Mik. crass. An trockenen Blättern und dürren Aestchen von Hedera Helix, häufig, im Frühling. Auf den welken oder faulenden Blättern von Paeoria u. Convallaria multi- fliora, kommt auch eine Form vor, die von V. t. im Wesentlichen nicht ver- schieden ist. 4, V. Colchici f. — F. rh. 573. — Tuberculis laxe gregaribus, punc- tiformibus, ovato-conicis, vel depressis, atro-nitidis, vertice brevissime parum peni- cillatis; conidiis fusiformibus, curvatis, uniseptatis, hyalinis. An noch hängenden, welken Blättern von Colchicum autumnale, selten, im Herbst. Auf den Rheinwiesen bei Oestrich, 378 5. V. Dematium (Pers.) Fr. 8. v. Sc. p. 420. Sphaeria D. Pers. Syn. p. 88. — F. rh. 570. — An trockenen Stengeln grösserer Pflanzen, besonders von Saponaria off, und den Umbellisten, häufig, im Herbst. 6. V, atramentaria Berk. & Br. Br. Fung. No. 430. — F.rh. 1940, — An dürren, faulenden Stengeln von Solanum tuberos. weit verbreitete, schwarze Flecken bildend, häufig, im Winter. Ill, Uredinei de Bary (dubüi). 93. Phelonites Chevallier in Fries $. v. Se. p. 459. 1. P. strobilina (Alb. & Schw.) Fr. 8. v. Sc. p. 459. — Licea s. Alb. & Schw. Consp. p. 109. ec. ic. — Perichaena s. Fr. Syst. myc. III. pag. 191. — F. rh. 1469. — An den Schuppen faulender Zapfen von Pinus excels., selten, im Herbst. In den Winkler Tannen. Nach Oersted in Hedw. II. p. 81 gehört dieser eigenthümliche Pilz zu den Uredineen. Darnach möchte er zunächst bei Peridermium seine Stelle finden, doch sind die Acten über die Natur desselben noch nicht geschlossen. 94. Ceratitium Rabenhorst in Bot. Ztg. 1851. p. 450. 1. ©. cornutum (Pers.) Rbh. 1. c. p. 450. a. Sorbi aucupariae f. — F. rh. 284. — Sporidiis plerumque ovatis, 30 Mik. long., 24 Mik. crass., flavis. Sphaeronaema Sorbi Lasch. in Kl. Hb. mye. 1162, ist die Spermogonienform desselben. An den Blättern von Sorbus aucuparia, häufig, im Herbst. b. Amelanchieris 7. — F. rh. 285. — Sporidiis plerumque globosis, fuscis, 22 Mik. diam. An den Blättern von Aronia rotundifolia, selten, im Herbst. Auf dem Stau- fen bei Eppstein. 2. ©, laceratum (DC.) Rbh. in Bot. Zeit. 1851. p. 450. a. Oxyacanthae f. — F. rh. 286. — Sporidiis plerumque globosis, 24 Mik. liam., fuseis. An allen grünen Theilen von Crataegus Oxyacantha, selten, im Sommer. Im Wisperthal bei der Kammerburg. b. Mali }. — F. rh. 1545 (unter C. Mali (Schum.) y.) — Sporidiis aliis glo- bosis, 40 Mik. diam,, aliis ovatis, 44 Mik. long., 40 Mik. crass., atro-fuseis. An den Blättern von Pyrus Malus sylvestris, selten, im Sommer. Im Oest- 'icher Wald. ce. Sorbi torminalis +. — Ceratitium cornutum (Pers.) Rbh. in Bot. Zeit. 1851. p. 450. — Sporidiis globosis, 24 Mik. diam., fuseis. 376 An den Blättern von Sorbus torminalis, selten im Herbst. Im Oestricher Wald. d. Ariae }. — F. rh. 2218. — C. cornutum (Pers.) Rbh. ]. c. et in Fung. eur. 897.. — Spermogoniis in foliorum pagina superiori. — Sporidiis aliis glo- bosis, 34 Mik. diam,, aliis ovatis, 438 Mik. long., 52 Mik. crass., atro-fuseis. An den Blättern von Sorbus Aria, nicht häufig, im Herbst. Auf dem Ra- benkopf bei Oestrich. 95. Aecidium Pers. Syn. F,. p. 204. Die meisten der nachfolgenden Aecidien sind sicherlich die Hymenienformen von Gräser oder Riedgräser bewohnenden Puceinien und möchten dieselben vor- zugsweise, bei ferneren Untersuchungen in dieser Hinsicht, in’s Auge zu fas- sen sein. 1. A. Leucanthemi DC. Fl. fr. VI. 94. — F. rh. 1663. — An den Blättern von Chrysanthemum Leucanthemum, sehr selten, im Spätsommer. Bei Weinheim an der Bergstrasse. 2. A. Urticae Schum. Fl. saell. II. pag. 222. — F. rh. 281. — An den Blättern und Blattstielen von Urtica dioica, nicht häufig, im Frühling. 3. A. Tussilaginis Pers. Syn. 209. — F. rh. 270. — An der unteren Blattfläche von Tussilago Farfara, häufig, im Sommer. 4. A. Thymi +. — F. rh. 2113. — Sacculis hemisphaericis, demum lace- ratis, sparsis, albidis; sporidiis e majusculis, rotundatis, fuseis, 18—19 Mik. diam. An den Blättern von Thymus Serpyllum var. angustifol., sehr selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 5. A. Perielymeni Schum. Fi. saell. II. pag. 225. —F. rh. 276. — An den Blättern von Lonicera Perielymenum, nicht häufig, im Frühling. Im Oest- richer Wald. 6. A. leucospermum Dc. Fl. fr. II. p. 39. — F. ıh. 1930. — An der unteren Blättfläche von Anemone nemorosa, selten, im Frühling. Um Schlangen- bad und bei Okriftel. 7. A. Actaeae Opiz in Wir. 1. e. p. 252. — E. rh. 1996. > Anıder unteren Blattfläche von Actaea spicata, im Frühling Im Jura von Morthier ge- sammelt. 8. A. Xylostei Wr. 1. c. pag. 256. — Auf den Blättern von Lonicera Xylosteum u. caerulea, im Sommer. Im Jura von Morthier gesammelt. 9. A. Verbasci Ces. in Kl. Hb. myc. 1491. — F. rh. 2112. — Auf den Blättern von Verbascum Thapsus, sehr selten, im Sommer. Im Passeier Thal in Tyrol, 377 IV. Phyllostietei Fries, Aut. Sämmtliche hierher gehörige Pilze sind die Spermogonien oder Pyenidien schlauchführender Pyrenomyceten, 96. Coniothyrium Corda Ic. IV. pag. 38. 1. C. olivaceum Bon. in litt. — F. rh. 93, — Stylosporis ovatis, uni- guttulatis, fuscis, 4—8 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren, entrindeten Aestchen von Hedera Helix, selten, im Frühling. Bei Oestrich. Ist jedenfalls die Stylosporenform eines schlauchfürhenden Pyrenomyceten. Die sehr kleinen, kugeligen, schwarzen Perithecien sind vollständig entwickelt, mit papillenförmiger Mündung. Als Conidienform gehört wohl Melanconium mierospermum hierher. 2. 6. mixtum }. — F. rh. 1947, (unter Phoma m. +.) — Peritheciis subimmersis, sparsis, globosis compressisve, papillatis, atris; stylosporis sim- plieibus, aliis ovatis, aliis globosis, minutis, magnitudine ut in Ph. ovispermo (Cfr. Teichospora brevirostris }. p. 161.), flavis. An faulenden, entrindeten Aesten von Platanus orient., selten, im Winter. Im Schlossgarten zu Biebrich. 3. C. sphaerospermum +. — F. rh. 1945. (unter Phoma s. }.) — Peritheciis sparsis, punctiformibus, in macula exarida erumpentibus, globosis, papillatis, atris; stylosporis simplieibus, globosis, numerosis, ca. 2—3 Mik. diam,, flavis. An trockenen Stengeln von Cytisus sagittalis, selten, im Frühling. Um Oestrich. Morthier fand es im Jura. 97. Phoma Desmazier in Ann. sc. nat. XL, non Fries. 1. P. deustum +. — (Sphaeronaema Rhinanthi Lib. Exs. 263. — Sphaeria Rhinanthi Sommerf.?) — Peritheeiis tectis, in macula atro-fusca, minutis, ostio- lis truncatis, prominulis ; stylosporis in sporophororum filiformium, simplicium apicibus, cylindraceis, rectis, simplieibus, 10 Mik. long., ca. 2 Mik. crass., hyalinis. Auf den dürren Kelchblättern und Fruchtkapseln von Rhinanthus minor, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. Die bewohnten Theile werden durch Zusammenfliessen der braunen Flecken, später fast ganz glänzend braun. 2. P. pterophilum (Nke.) }. — Sphaeria p. Nke. in litt. — Phoma Samararum Desm. sec. Awd. in schedis. — An trockenen, noch hängenden Früchten von Fraxinus excelsior, häufig, im Winter. 8. P, errabundum Desm. Ann, se, nat. XI. 15. — F. rh. 574. — 378 An trockenen Stengeln von Verbascum thapsiforne, häufig, im Frühling, Um Oestrich. 4. P. decorticans de Ntrs. in Act. taur. 1841. II. Dee. 2. F.7.— FE. un, SW), — An faulender Fruchtschale von Cucumis sativa, selten, im Herbst. In mei- nem Garten. 5. P. penicillatum +}. — F. ıh. 1941. — Peritheciis gregariis, primo tectis, dein liberis, globosjs, vertice conicis, pilis concoloribus patentibus corona- tis, semine Papaveris triplo minoribus, atris; stylosporis cylindraceis, rectis, utrin- que obtusis, continuis, 14 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An trockenen Stengeln von Medicago sativa, selten, im Frühling. Zwischen Johannisberg und Stephanshausen. 6. P. obiusum +. — F.rh. 1944. — Peritheeiis seminis Papaveris magnitudine, sparsis, primo tectis, dein liberis, compressis, vertice applanatis et subtilissime papillatis; stylosporis oblongis, utrinque obtusis, I—2guttulatis, sim- plicibus, 12 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An trockenen Stengeln von Daucus Carota, selten, im Frühling. Auf den Waldäckern um Oestrich. 7. P. cortieis +. — F. ıh. 1943. — Peritheeiis sparsis, minutis, tec- tis, demum per epidermidem erumpentibus, globosis, perforatis, atris, nucleo albo; stylosporis eylindıaceis, l—4guttulatis, rectis, 22 Mik. leng., 3 Mik. crass., hyalinis. An lebenden Ranken von Rubus fruticosus, selten, im Frühling. An der Heimbach bei Oestrich. 8. P. samararum Desm. Crypt. d. fr. ed. I. 148. — F. ıh. 1942. — Ph. s. Desm. in Rbh. F. eur. 656. ab Awd. comm. non est! An den trockenen Fruchtflügeln von Fraxinus excelsior, nicht häufig, im Winter. Reichartshausen. 98. Darluca Castagne in Berk. Outl. y. 318. Die Glieder dieser Gattung möchten vielleicht mit Phyllachora in gene- tischer Beziehung stehen? Bei D. Filum ce. stromatica bildet sich später, unmit- telbar auf den schwarzen Stroma artigen Flecken, die Phyllachora Graminis. 1. D. Filum Cast. in Berk. Outl. of. brit. Fung. p. 318. — non Phoma Filum Biv.-Bernh. in Fr. Syst. mye. II. p. 547. Ich fand dieselbe in folgenden Formen: a. vulgaris +. — F. rh. 575. u. 1030. (unter Dothidea nivea .) — Wuchert frei auf dem Mutterboden verschiedener Uredines, ohne irgend ein ächtes oder unächtes Stroma. Die Perithecien dieser Form sind wenig grösser als bei der folgenden, aber conisch, und die Sporen etwas. kleiner. Ich beobachtete dieselbe auf Uredoräschen auf Agrostis stolonifera, Bromus asper u. Euphorbia platyphyllos, häufig, im Herbst. 379 b. dothideaeformis . — F. rh. 1014. — Dothidea genistalis Fr. Syst. mye. 1I. p. 551. — Cfr. Fekl. in Bot. Zeit. 1865. Die conischen Perithecien sitzen anfangs ziemlich frei in den Häufchen von Uromyces Cytisi, bald aber schwillt der Mutterboden zu halbrunden oder schei- benförmigen Polstern an und die Perithecien erscheinen mehr oder weniger eingesenkt. In diesem Stadium hat der Pilz viel Aehnlichkeit mit einer Dothidea. An den grünen Stengeln von Cytisus sagittalis, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. ce. stromatica +. — F. rh. 2132.— Diese wuchert ebenfalls im Anfang in Uredoräschen, später aber bildet sich ein weit verbreitetes, oft die ganzen Halme, unter der Oberhaut schwarzfärbendes Stroma. In wie weit dieses mit Dothidea graminis im Zusammenhang steht, lasse ich dahin gestellt sein, sowie auch den genetischen Zusammenhang von Darluca und Dothidea überhaupt, bin aber sehr geneigt, erstere für die Pyenidien der letzteren zu halten. An den Blättern und Blattscheiden von Agrostis stolonifera, im Frühling. Bei Hallgarten. d. hypocreoides +. — F. rh. 2151. — Eine höchst eigenthümliche Form. Sie bildet kleine, meist kreisrunde, 1/2‘ im Durchmesser grosse, wenig ge- wölbte, frei auf einem schwarzen Fleck sitzende, auch zusammenfliessende, schmutzig weisse oder hellgraue Räschen, deren Oberfläche durch die Mündungen der sehr kleinen, immer bedeckten, stumpfen Perithecien, schwarz punktirt ist. Das wnächte Stroma besteht aus einer krümlichen Masse, die wohl aus dem Mutterboden eines Uredo gebildet wurde, ähnlich wie bei b. Auf der unteren Blattfläche von Salix purpurea, selten, im Herbst. Am Rheinufer bei Oestrich. 2. D. Bivonae i. — F. rh. 1587. (unter Dothidea petiolicola }.) — Phoma Filum Bivon.-Bernh. in Fr. Syst. mye. II. p. 547.1 — Erumpens, epidermide expallescente, fissa circumdata. Stromate spurio nigro, in centro albo, plerumque a stylosporis candidis teeto; peritheciis 3—10 in orbem eirca pustulam centralem dispositis, minutis, globosis, atris, ostiolis papillaeformibus, prominulis; stylosporis eylindraceis, rectis, obtusis, utrinqgue eum appendicula faseiculari stylosporam dimidiam aequante, subtillissima et facile caduca coronatis, 12 Mik. long., ca. 3 Mik, crass., hyalinis. Tab. II. Fig. 22. stylospor. An den Blättern, besonders den Blattstielen von Populus monilifera, sehr selten, im Frühling. Reichartshausen. NB. Ich halte diesen Pilz für die ächte Phoma (Sphaeria) Filum Biv.- Bernh. Die Beschreibung desselben in Fr. Syst. mye. passt so schlecht auf die Phoma (Darluca) Filum Autor., dass ich nicht begreife, wie man letztere mit Ph, Filum Biv., für eins und dasselbe erklären konnte. 3. D. Typhoidearum (Desm. sub Hendersonia) Berk. & Br. in Outl. of. Br. F. p. 318., Ann. a. Mag. of. nat. Hist. Nr. 417. et in Rbh. F. eur. 45. sub Hendersonia. — a. Sparganii f. — Phoma Sparganüi f. — F. rh. 580. — Peritheciis spar- sis, primo tectis, dein subliberis, globosis, media magnitudine, aterrimis, laevibus, 380 ostiolis minutis, papillaeformibus; stylosporis magnis, fusiformibus, simplieibus, quadriloculatis, hyalinis, 26 Mik. long., 6 Mik. crass. An den trockenen Blättern und Stengeln von Sparganium ramosum, selten, im Frühling. Um Budenheim. b. Carieis +. — F. rh. 1724. (unter Neottiospora gigaspora 7.) — Hen- dersonia macropus Berk. & Br. 1. c, Nr. 416. — An faulenden Blättern von Carex riparia, sehr selten, im Frühling. Bei Rauenthal. Ich zweifle nicht, dass dieselbe mit der Henders. macropus Berk. & Br. identisch ist; sie ist von Hendersonia Typhoidearum Desm. nicht speeifisch ver- schieden. 4. D. Caricum (Desm.) }. — F. rh. 1723. — Neottiospora Caricum Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. 346., et in Rbh. F. eur, 42. — An faulenden Blättern von Carex paludosa, selten, im Frühling. Auf Wald- wiesen bei Kiedrich, 99. Labrella Fries Syst. O. v. p. 364. 1. L. Potentillae +. — F. rh. 1960. — Peritheciis sparsis, semiimmer- sis, basi applanatis, vertice conieis, duplo majoribus, quam Sphaeriae punctiformis, rima longitudinali dehiscentibus, atris; stylosporis in globulo diaphano, fuscescente expulsis, eylindraceis, utringue obtusis, simplicibus, hyalinis, 8 Mik. long., 2 Mik. crass. An der oberen Fläche welker und trockener Blätter von Potentilla argentea, selten, im Herbst. Unweit der Pfingstmühle bei Oestrich. 100. Depazea Fries Syst. myc. II. p. 603. 1. D. Geicola }. — I. Fungus conidiophorus. Acrotheca Gei Fekl. E. F. N. p. 43. — F. rh. 2229. — Stipitibus laxe caespitosis, in macula exarida, acicularibus, !/» lin. altis, atris, apicem versus conidiis, breviter stipita- tis, oblongo-lanceolatis, continuis, hyalinis, 16 Mik. long., 3 Mik. crass. obsitis. — II. Fungus pyenidium. Depazea Geicola Fr. Syst. mye. II. pag. 532. — F. rh. 449. — I. und II. an lebenden Blättern von Geum urbanum, I. etwas früher als II., häufig, im Frühling. Beide Formen stehen den entsprechenden von Sphaeria Fragariae sehr nahe. 2. D. Ficariaecola Lsch. in Kl. Hb. mye. 570. — F. ıh. 448. — An lebenden Blättern von Ranunculus Ficaria, selten, im Frühling Um Oestrich. 3. D. Impatientis Kirchn. in Lot. 1856. p. 184.— F. rh. 445. — An lebenden Blättern von Impatiens Noli tangere, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald an der Arnsbach. 4. D. Rhamnicola Lsch. in Kl. Hb. myc. 567. — F. rh. 439. — An lebenden Blättern von Rhamnus cathartica, nicht selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald, - 381 5. D. Oenotherae Lsch. in Kl. Hb. mye. 369. — F. rh. 447. — An den Wurzelblättern von Oenothera biennis, nicht selten, im Frühling. 6. D. Ribicola Fr. Syst. myc. II. p. 530. — F. rh. 435. — An den lebenden Blättern von Ribes Grossularia, häufig, im Herbst. 7. D. areolata Fekl. E. F. N. pag. 47. — F. rh. 436. — An lebenden Blättern von Rubus Idaeus u. fruticosus, nicht selten, im Herbst. Um Oestrich. 8. D. Syringaecola Lsch. in Kl. Hb. myc. 569. — F. rh. 437. — An lebenden Blättern von Syringa vulgaris, selten, im Herbst. Um Budenheim. 9. D. juglandina (DC.) Fr. Syst. mye. IL. p. 621. — F rh. 432. — An lebenden Blättern von Juglans regia, häufig, im Sommer. 10. D. vagans Fr. Syst. mye. II. p. 532. a. Lamü }. — F. rh. 443. — An lebenden Blättern von Lamium album, häufig, im Sommer. b. Urticae}. — F. rh. 444. — An den Blättern von Urtica dioica, nicht häufig, im Herbst. 11. D. Fagicola Fr. Syst. myc. II. p. 529. — F. rh. 1935. — An trocke- nen Blättern von Fagus sylvatica, selten, im Herbst. Im Öestricher Wald. 12. D. Tremulaecola DC. Fl. fr. VI. 147.— F.rh.431. — An leben- den und trockenen Blättern von Populus tremula, häufig, im Sommer. 13. D. populina Fekl. E. F. N. p. 46. — F.rh. 430. — An lebenden und trockenen Blättern von Populus italica u. n:gra, häufig, im Herbst. 14. D. Pyrolae (Ehrb.) Rbh. Hab. No. 1233. — An den Blättern von Pyrola umbellata u. secunda, im Herbst. Um Heidelberg. 15. D. Buxicola Fr. Syst. myc. II. p. 528. — F.rh. 429.— An leben- den Blättern von Buxus sempervirens, nicht selten, im Sommer. In Reicharts- hausen. 16. D. Vincae +. — An den lebenden Blättern von Vinca minor, nicht selten, im Frühling. Bei Mappen. 17. D. Atriplicicola Fr. Syst. myc. I. p. 532. — F. rh. 442. — An lebenden Blättern von Atriplex latifolia, häufig, im Herbst. 18. D. Convolvulicola Fr. Syst. mye. II. p. 531. — An den Blättern von Convolvulus arvensis, selten, im Herbst. Um Biebrich. 19. D. Senecionis Fekl. E.F N. No. 367. — F. rh. 1550. — An lebenden Blättern von Senecio nemorensis, häufig, im Sommer. 20. D. Spinaciae Fr. Syst. mye. II. pag. 532. — F. rh. 441. — An welkenden Stengeln von Spinacia inermis, nicht häufig, im Herbst. Um Oestrich, 21. D. Dianthi (Alb. & Schw.) Fr. Syst. mye. I. p. 531. — F. rh. 440, — 382 An lebenden Blättern von Saponaria offieinalis, häufig, im Sommer und Herbst. 22. D. Bupleuri +. — F. rh. 446. — Peritheciis conieis, atris, nume- rosis, in macula exarida, grisea. An den lebenden Blättern von Bupleurum falcatum, selten, im Herbst. Um Öestrich. 23. D. Gentianaecola Fr. Syst. myc. II. p. 531. — An lebenden Blät- tern von Gentiana lutea, im Sommer. Morthier sammelte dieselbe im Jura. 24. D. Lonicerae Kirchn. in Lot. 1856. p. 203. — F.rh. 1551. — An lebenden Blättern von Lonicera Perielymenum, häufig, im Herbst. 25. D. Lythri Kirchn. in Lot. 1856. p. 202.—F. rh. 1552. — An den Blättern von Lythrum Salicaria, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 26. D. Hydrocotyles Rbh. in Kl.Hb. mye. 1143. — F. rh. 1686. — An den Blättern von Hydrocotyle vulgaris, nicht selten, im Herbst. Im Hengster bei Offenbach. 27. D. Prunicola Opiz Sezn. 120.— An lebenden Blättern von Prunus Cerasus u. Mahaleb, häufig, im Sommer. 28. D. Betaecola DC. Fl. fr. VI. p. 146. — F. rh. 1685. — An den Blättern von Beta vulgaris, häufig, im Herbst. 101. Spilosphaeria Rabenhorst in schedis. 1. 8. Petroselini (Desm. unter Depazea) Rbh. in Kl. Hb. mye. II. 560. — F, rh. 450. — An lebenden Blättern von Petroselinun sativum, häufig, im Herbst. 102. Morthiera +. Perithecium carbonaceum, hemisphaericum, demum planum, rugulosum, asto- mum, aterıimum, plerumque in macula purpurea; conidia stipitata, irregula- riter-tetramera, hyalina, loculo superiore majore, ovato, uniguttulato, ciliate, loculo inferiore minore, ovato-oblongo, uniguttulato, stipitato, loculis lateralibus, minimis, ovatis, ciliatis, eiliis omnibus rectis, rectangulariter patentibus. Stipes mox deciduus. 1. M. Mespili (DC.) }. — F. rh. 557. — Xyloma Mespili DC. Fl. fr. VI. p- 158. — Epiphylla, sparsa vel confluens. Conidiis sine ciliis et stipitibus 14 Mik. long., loculo superiore 10 Mik. long., 8 Mik. crass., loculo inferiore 4 Mik. long., stipite et ciliis omnibus aequilongis, 12 Mik. long. Tab. U. Fig. 24. conid. a. stipes. Wurde von Chaillet im Jura an den lebenden Blättern von Cotoneaster to- mentosa entdeckt und später an denselben und denen von Pyrus communis sylv. daselbst von Morthier gefunden. Später fand ich sie auch auf den Blättern von Co- toneaster vulgaris auf der Loreley am Rhein, im Sommer. 383 103. Leptothyrium Kze. & Schm. Mye. Hfte. II. p. 79. 1. L. Cytisi +. — F.rh. 195 (unter Leptostroma). — Peritheeiis spurüs ob- longis orbicularibusque, usque ad lineam longis, convexis, demum planis, rugulosis, nitidis, atro-fuseis; stylosporis continuis, eylindraceis, curvatis, 26 Mik. long., ca. 2 Mik. lat., hyalinis. Tab. I. Fig. 31. stylospor. An trockenen Stengeln von Cytisus sagittalis, sehr selten, im Herbst. Auf dem Boss bei Eberbach. 2. L. eireinans +. — F.rh. 554.— Peritheeiis spuriis minoribus quam in Lept. macrothecio, atro-nitidis, fornicatis, rotundatis, saepe confluentibus, siceis plieato-rugulosis, planis, in eireulo magno se gradatim augente dispositis et macu- lam exaridam relinquentibus; stylosporis fusiformibus, subeurvatis, continuis, hyalinis, 14—16 Mik. long., 3—4 Mik. crass. Tab. II. Fig. 26. stylospor. An der oberen Fläche lebender Blätter von Populus alba, nicht selten, im Herbst. Am Rheinufer. 3. L. Rhois Westd. in Bull. d. Brux. 1851. 401. — F. rh. 552 u. 1715. — Tab. II. Fig. 27. stylospor. — Stylosporis anguste fusiformibus, 14—15 Mik. long., 2 Mik. crass. An faulenden Blättern von Rhus Cotinus u. Carpinus Betulus, nicht selten, im Frühling. 4. L. macrothecium +. — F. rh. 551, 553 u. 1714. — Tab. II. F. 28. stylospor. — Peritheciis spuriis majoribus quam in L. Rhois; stylosporis eylindra- ceis, curvatis, 8 Mik. long.; ca. 2 Mik. crass. An den faulenden Blättern von Quercus, Potentilla verna, Rosa canina und an den Blättern und Aesten von Rubus fruticosus, nicht selten, im Frühling. 5. I. Betulae }. — Peritheciis spuriis gregariis, punctiformibus, seutifor- mibus, orbicularibus, atro-nitidis; stylosporis minutissimis, eylindraceis, curvatis, ca. 4 Mik. long., 1 Mik. crass., hyalinis, in sterigmatum simplicium apieibus. Auf faulen Blättern von Betula alba, selten, im Frühling. Auf dem Franken- steiner Kopf, im Mittelheimer Wald. 6. L. Populi +. (non Lib.) — F.rh. 550. — Peritheciis spuriis maximis, ceteris ut in L. macrothecio ; stylosporis eylindraceis, plerumque rectis, utrinque obtusis, 10 Mik. long., 2 Mik. erass. Tab. II. Fig. 29. stylospor. An faulenden Blättern von Populus nigra u. pyramidalis, selten, im Früh- ling. Münchau bei Hattenheim. 7. L. acerinum Ca. Ic. II. 25. Tab. XII. Fig. 9%. — F. rh. 549. — Tab. II. Fig. 30. stylospor. Stylosporis 14 Mik. long., 3—4 Mik. crass. An den faulenden Blättern von Acer platanoides, nicht häufig, im Frühling. Reichartshausen. Pilidium acerinum Kze. mye. Hft. 2. p. 92 gehört wohl auch hierher. 104. Actinonema Fries $. v. Sc. p. 424. 1. A. Rosae Fr. S. v. Se. p. 424. — F. rh. 457, — Asteroma radiosum Fr. El. II. p. 151. — 384 Auf der oberen Blattfläche von Rosa centifolia, häufig, im Herbst. Nur ein- mal fand ich diesen Pilz auf den Blättern von Rosa canina im Rüdesheimer Wald. 2. A. Crataegi Fr. S. v. Sc. p. 424. — F. rh. 456. — Asteroma Cra- taegi Fr. El. II. p. 151. — An welkenden und lebenden Blättern von Sorbus torminalis und Viburnum Opulus, sehr selten, im Herbst. Am Dornbachsgraben bei Oestrich. 3. A. Rubi +. — F. rh. 1694. — Peritheciis punctiformibus, grega- riis, applanatis, subtilissime perforatis, atris; fibrillis repentibus, subadscendentibus, subtilissimis, ramosis, fusco-olivaceis; spermatiis minutissimis, globosis, hyalinis. An den lebenden Ranken von Rubus Idaeus, sehr selten, im Frühling. Von Morthier im Jura entdeckt. 4. A. Robergii Desm. Ann. sc. nat. 1840. XIII. pag. 181. — F. rh. 1695. — An trockenen Stengeln von Heracleum Sphondylium, häufig, im Frühling. 5. A. Populorum +. — F. rh. 458. — Asteroma P. Desm.? — Perithe- ciis gregarüs, Sphaeriae punctiformis magnitudine, hemisphaerieis, astomis, niti- dis, aterrimis; fibrillis tenuissimis, liberis, radiantibus, olivaceis; spermatia non- dum vidi. An faulenden Blättern von Populus tremula, besonders auf der Oberfläche derselben, selten, im Sommer. Bei Eberbach. 105. Asteroma De Candolle Fl. fr. VI. p. 163. 1. A. Himantia (Pers.) Fr. 8. v. Sc. p. 425. — F. rh. 460. — Sphae- ria Himantia Pers. Syn. p. 89. — An trockenen Stengeln von Peucedanum officinale, nicht selten, im Herbst. Um Eberbach. 2. A. obscurum Desm. Ann. sc. nat. 1851. XVI. 303. — F. rh. 1559, — An faulenden Blättern von Cornus sanguinea, nicht selten, im Frühling. Um Öestrich und Weinheim a. d. Bergstrasse und im Jura (Morthier). 3. A. Corni Desm. Ann. se. nat. 1843. XIX. 348. — F. rh. 1696. — An welkenden Blättern von Cornus sanguinea, im Herbst. Im Jura von Morthier gesammelt. 4. A. venulosum (Wilr.) }. — Sphaeria v. Wir. Fl. erypt. II. p. 809. — F. rh. 826. — An faulenden Blättern von Sparganium ramosum, nicht selten, im Winter. 5. A. atramentarium }. — F. rh. 2232. — Stromate adnato, repente, fibrilloso, aterrimo; peritheciis numerosis, minutissimis, planis, subcupulatis, conco- loribus; spermatiis minutis, globosis. An der unteren Fläche faulender Blätter von Populus monilioides, und diese oft ganz, tief schwarz färbend, selten, im Frühling. Im Schlosspark Reicharts- hausen, 6. A. Epilobii Fr. S. v. Sc. pag. 425. — F. rh. 459, — Dothidea E. Fr. olim. — An trockenen Stengeln von Epilobium angustifolium, nicht häufig, im Win- ter. Im Oestricher Wald. 7. A. Juncaginearum Ich. in Rbh. Hab. pag. 140. — An trockenen Blättern von Triglochin palustre, selten, im Herbst. Um Oestrich. 8. A. Hyperici Lasch in Rbh. Fung. eur. 836. — F. rh. 2231. — An abgestorbenen Stengeln von Hyperieum perforatum, im Frühling, nicht selten. Um Oestrich, an Waldrändern. er 9. A. vernicosum (DC.) +. — F. rh. 1560. — Dothidea v. DC. Fl. fr. 6. p. 138. — An trockenen Stengeln von Spiraea Ulmaria, nicht selten, im Früh- line. Um Oestrich, Heimbach. 10. A. Alliariae +. — F. rh. 1558. — Fibrillis aterrimis, nitidis, pri- mariis in foliorum nervis dense congestis, secundariis subtilissime fascieulato-ramo- sis; peritheciis ad fibrillas secundarias erumpentibus, mollibus, hemisphaerieis, astomis, fuscis; spermatiis parvis, simplieibus, eylindraceis, hyalinis. An den lebenden Wurzelblättern von Erysimum Alliaria, sehr selten, im Herbst. Im Walde bei Grossgerau. 11. A. radiatum }. — F. rh. 1691. — Peritheciis in macn!ae exaridae centro congestis, applanatis, minutissime papillatis, aterrimis; spermatiis minutissi- mis, eylindraceis, ceurvatis, hyalinis. An den lebenden Blättern von Dentaria pentaphyllos, selten, im Sommer. Von Morthier im Jura entdeckt. 12. A. Euphorbiae +}. — F.rh. 1692. — Peritheciis minutissimis, dense eongestis, atris, in fibrillarum ramosarum centro dispositis; spermatia nondum vidi. An welkenden Stengeln von Euphorbia Gerardiana, selten, im Herbst. Um Freienweinheim. 13. A. Gei +}. — F. rh. 1690, — Peritheeiis in macula orbieulari, obs- curiore, epiphylla, numerosissimis, punctiformibus, hemisphaerieis, papillatis, atris, in seriebus delicatissimis dispositis; spermatia nondum vidi. An welkenden Blättern von Geum urbanum, selten, im Herbst. Um Oestrich. 14. A. vagans Desm. Ann. Se. nat. 1848. X. p. 348. a. Frangulae. — F. rh. 16°9. — An faulenden Blättern von Rhamnus Fran- gula, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Vorderwald. 15. A. maculare +}. — F. rh. 1687. — Peritheeiis gregariis, subconfluen- tibus, globosis, in ostiolum conicum protraetis, nitidis, aterrimis, fibrillis tenuissi- nis, repentibus, fuscis cireumdatis. An trockenen Stengeln von Galeopsis Tetrahit, selten, im Winter. Um Oest- rich (Heimbach.) 16. A. subradians Fr. S. v. Se. p. 425. — Sphaeria s. Fr. Syst. mye. ll. p. 525. — 95 Juhrb. d. nass Ver. f. Nat. XXIII. n. XXIV. Y73) 386 An trockenen Blättern von Majanthemum bifolium u. Convallaria majalis, nicht selten, im Frühling. 17. A. Fraxini DC. Fl. fr. VI. p. 163. — An trockenen Blättern von Fraxinus excelsior, im Frühling. Von Morthier im Jura gesammelt. 18. A..Orobi +}. — F. rh. 1938. — Peritheeiis sparsis, minutis, dense dispositis, atro-nitidis, in fibrillis delicatissimis, fuseis insidentibus. An lebenden Blättern von Orobus vernus, selten, im Frühling. Im Jura von Morthier entdeckt. 19. A. Gentianae +. — Fibrillis delicatis, ramosis, maculas magnas, fus- cas formantibus; peritheciis sparsis, seriatis, subglobosis, aterrimis. An der oberen Fläche welker Blätter von Gentiana lutea, im Herbst. Im Jura von Morthier entdeckt. 106. Ascochyta Libert Exs. I. p. 8. 1. A. maculans +. — F. rh. 1553. — Peritheeiis minutis, conicis, in acervulis minutis aggregatis, atris, in macula fusea. Auf der oberen Fläche lebender Blätter von Hedera Helix, selten, im Herbst. Im Walde unterhalb dem Boss bei Eberbach. 2. A. Ebuli +. — F. rh. 1554. — Peritheciis in maeulis expallescenti- bus, gregariis, conicis, fuscis, apice candidis; spermatiis minutis, cylindraceis, simplicibus. An welken Blättern von Sambucus Ebulus, häufig, im Herbst. Im Oest- richer Wald. Auf den hellen Flecken erscheint zuerst der Conidienpilz, den Ramularien ähnlich, als staubiger, weisslicher Ueberzug, mit cylindrischen, meist gekrümmten, wasserhellen, einmal septirten, 36 Mik. langen und 4 Mik. breiten Conidien. b) ORIERT : B 5% s 5 . 3. A. Senecionis }. — F. rh. 1555. — Peritheeiis minutis, globosis, atris, sine macula, in acervulis sparsis, minutis aggregatis. An der unteren Fläche welker Blätter von Senecio saracenieus, selten, im Herbst. Auf der Grünau bei Hattenheim. 4. A. Caricis }. — F. ıh. 1697. — Peritheeiis hypophyllis in macula fusca, sparsis, hemisphaerieis, astomis, atro-nitidis, Sphaeriae punetiformis magni- tudine; spermatiis numerosis, eylindraceis, reetis, continuis, hyalinis. An den lebenden Blättern von Carex muricata, selten, im Herbst. Um Vollrads. 5. A. Tiliae Lsch. in Kl. Hb. myc. 1150. — F. rh. 492. — An lebenden Blättern von Tilia parvifolia, häufig, im Sommer u. Herbst. 6. A. Pulmonariae +}. — F. rh. 1936. — Peritheciis in macula fusca, gregarüis, minutis, coniecis, atro-nitidis; spermatiis minutissimis, globosis. An der oberen Fläche lebender Blätter von Pulmonaria offie., im Sommer Im Jura von Morthier entdeckt. 7. A. Crataegi Fekl. E. F. N. 345. — F. rh. 473, — An lebenden und welkenden Blättern an der unteren Seite von Crataegus Oxyacantha, selten, im Herbst. Bei Hattenheim. 8. A. Polygoni kbh. in Kl. Hb. mye. 990. — F. rh. 477. — An leben- den Blättern von Polygonum Persicaria, häufig, im Herbst. 9%. A. Cannabis Lsch. in Kl. Hb. mye. 1059. — F. rh. 484. — An leben- den Blättern von Cannabis sativa, nicht häufig, im Herbst. Um Nassau, 10. A. melanophaea Westd. Hb. crypt. belg. 1141 (unter Phyllosticta). — F. rh. 1699. — An lebenden Blättern von Polygonum avieulare, häufig, im Herbst. 11. A. Dulcamarae Lsch. in Kl. Hb. myc. 858. — F. rh. 1701. — An welkenden Blättern von Solanum Dulcamara, selten, im Herbst. Um Freien- weinheim. 12. A. Ranunculi f. — F.rh. 1702. — Peritheciis gregariis, in macula exarida, minutis, conicis, aterrimis; spermatiis minutissimis, globosis. An den lebenden Blättern von Ranunculus acris, selten, im Herbst. Im Destricher Wald. 13. A. Epilobii Rbh. in Kl. Hb. mye. 1656. — F. rh. 478. — An welken Blättern von Epilobium angustifolium u. hirsutum, häufig, im Herbst. 14. A. Galeopsidis Lsch. in Kl. Hb. myc. 1058. — F. rh, 479. — An lebenden Blättern von Galeopsis Tetrahit, selten, im Herbst. Auf dem Raben- kopf bei Oestrich. 15. A. Viburni Lsch. in Kl. Hb. myc. 1354. — F.rh. 472. — An leben- den und welken Blättern von Viburnum Lantana, selten, im Herbst. Im Oest- richer Wald. 16. A. Rosarum Lib. Exs. 15. - F. rh. 471. — An lebenden Blättern von Rosa pomifera, selten, im Herbst. Im Garten des Steinheimer Hofs. 17. A. Convolvuli Lib. Exs. 11.— F.rh. 476. — An lebenden Blättern von Calystegia sepium, selten, im Herbst. Um Oestrich. 18. A. Scabiosae Rbh. in Kl. Hb. mye. 1253. — F. rh. 482. — An lebenden Blättern von Knautia arvensis, häufig, im Herbst. 19. A. Aceris Lib. Exs. 255 (unter Cheilaria).. — F. rh. 474. — An lebenden Blättern von Acer campestre, selten, im Herbst. Zwischen Eberbach u. Eichberg. 20. A. Chelidonii Lib. Exs. 57 — F. rl. 481. — An lebenden Blättern von Chelidonium majus, häufig, jedoch stellenweise, im Herbst. 21. A. Rubi Lsch. in Kl. Hb. myc. 1157. — F. rh. 1698. — An den lebenden Blättern von Rubus caesius, häufig, im Herbst. 22. A. Vuinerariae +. F. rh. 489. — Peritheciis hemisphaericis, OrRH 25 388 aterrimis, in macula purpurascenti. — An den lebenden Wurzelblättern von An- thyllis Valneraria, selten, im Herbst. Im Walde bei Budenheim. 93. A. Plantaginis Ces. in Kl. Hb. mye. 1742. — F. rh. 1700. — An lebenden Blättern von Plantago major, nicht häufig, im Herbst u. Winter. Um Oestrich. 94. A. Armoraciae +. — F. rh. 486. — Peritheeiis conieis, atris, spar- sis, in macula expallescenti. An lebenden Blättern von Armoracia rusticana, häufig, im Herbst. 25. A. Medicaginis +. — E. rh. 488. — Peritheciis immersis, atris, perforatis, apice globulum diaphanum gerentibus, in macula aurantiaca; spermatiis minimis, eylindraceis, eurvatis, hyalinis. An lebenden Blättern von Medicago falcata u. sativa, nicht selten, im Som- mer. Bei Oestrich. 26. A. Hyperici Lsch. in Kl. Hb. mye. 1159. — F. rh. 480. — Anden lehenden Blättern von Hypericum perforatum, häufig, im Herbst. 27. A. Robiniae Lib. Exs. 357. — F. rh. 475.— An lebenden Blättern von Robinia Pseudacacia, nicht häufig, im Herbst. Bei Budenheim. 28. A. obducens +. — F. rh. 491. — Peritheeiis conieis, minimis, atris, numerosissimis, in macula exarida, demum foliorum paginam inferiorem totam ob- ducentibus. An lebenden und welken Blättern von Spiraea Ulmaria, nicht häufig, im Herbst. Im Oestricher Wald. . 29. A. Saponariae -. — F. rh. 2230. — Peritheciis numerosissimis, in macula fusca, minutis, subconieis, atris. Auf der oberen Fläche lebender Blätter von Saponaria office. und diese oft ganz überziehend und braunschwarz färbend, selten, im Spätherbst. Am Wege von Hattenheim nach Eberbach. 30. A. Digitalis + — F.rh. 81. (unter Sphaeria D. 7.) — Peri- theciis minutis, atris, in macula purpurascenti nidulantibus; spermatia non- dum vidi. An der oberen Fläche noch lebender Blätter von Digitalis purpurea, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 107. Cheilaria Lib. Exs. p. 8. 1. ©. Heraclei Lib. Exs. 254. - F.rh. 1556. — An trockenen Stengeln von Heracleum Sphondylium, selten, im Herbst. Bei Weinheim a. d. Bergstrasse im Korksheimer Thal. 108. Phyllosticta Persoon in Fr. 8. v. Se. p. 425 pr. p. 1. P. Sagittariae Rbh. F. eur. 553. — F. rh. 497. — An lebenden 389 Blättern von Sagittaria sagittaefolia, nicht häufig, im Sommer. Bei Hat- tenheim. 2. P. vulgaris Desm. Ann. sc. nat. 1849. XT. 17. 34. — F. ch. 493. — An lebenden Blättern von Lonicera Xylosteum, häufig, im Herbst. 109. Stigmella Leveille in Demid. voy. 111. 1. $. dryina Lev. in Demidff. voy. 111. Tab. V. Fig. 5. — F.rh. 1682. — An abgefallenen Blättern von Quercus, im Spätherbst. Von Morthier im Jura gesammelt. 110. Septoria Fries Nov. Fl. suec. p. 78. 1. 8. Cynodontis +. — F. rh. 1676. — Peritheciis minutissimis, in stro- mate spurio nigro seriatim dispositis, ostiolis minutis, papillatis, prominulis, eirrhis amorphis, sordidis; spermatiis filiformibus, longissimis, hyalinis. An trockenen Blättern von Cynodon Dactylon, häufig, im Herbst. Auf der Münchau. 2.8. Fraxini Fr. El. II. p. 119. — F. rh. 507. — Dothidea Fraxini Fr. olim. — : An lebenden Blättern von Fraxinus excelsior, selten, im Herbst. Im Walde unterhalb Mappen. 3. 8. Lysimachiae Westd. in Bull. d. Brux. 1852. II. 120. — F. rh. Hi 5 An den lebenden Blättern von Lysimachia nummularia, selten, im Herbst. Bei Freienweinheim. 4. 8. Anemones +. (non Fr.) — F. rh. 496 (unter Phyllostieta). — Pe- ritheeiis minimis, gregariis, conicis, in macula fusca, medio expallescenti; spermatiis filiformibus, tenuissimis, in peritheciorum apieibus profluentibus. An lebenden Blättern von Anemone nemorosa, in schattigem Gebüsch, nicht häufig, im Frühling. Um Freienweinheim. 5. 8. Oxyacanthae Kze. myc. Hft. II. pap. 108. — F. rh. 500. — An lebenden Blättern von Crataegus Oxyacantha, häufig, im Herbst. 6. 8. Dietamni Fcekl. E. F. N. 330. — F. rh. 519. — An welkenden Blättern von Dietamnus Fraxinella, sehr selten, im Herbst. In dem Walde ober- halb Gaualgesheim. - ’. 8. Villarsiae Desm. in Act. Lill. 1842. III. 106. — F. rh. 516. — An lebenden, auf Schlamm liegenden Blättern von Villarsia nymphaeoides, nicht selten, im Herbst. Bei Hattenheim. 8. 8. Scillae +. — F. ıh. 517. — Peritheciis subimmersis, planis, perfo- ratis, atris, in macula exarida; eirrhis contortis, albis; spermatiis filiformibus, lon- gissimis, curvatis, septatis, hyalinis. An den Spitzen lebender Blätter von Seilla bifolia, selten, im Herbst. Um Freienweinheim. | N | N i | Mezerei Lib. Exs. 360. — FE. rh. 520. — Herbst. 9. S. Daphnes Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. 339. — Leptothyrium Im Walde oberhalb Hallgarten. An der oberen Fläche lebender Blätter von Daphne Mezereum, selten, im 10. $. sparsa +. — F. rh. 1557. — Peritheeiis globosis, majusculis, natis, hyalinis. 1-4 in maecula fusca, erumpentibus, atris, ostiolo papillaeformi, demum depressis ; spermatiis simplieibus, anguste filiformibus, reetis, multiguttulatis, utrimque acumi- Herbst. An lebenden und welken Blättern von Potentilla reptans, sehr selten, im Um Oestrich und Johannisberg. sammelt. den Blättern von Verbena office, im Herbst. 11. S. Lepidii Desm. in Act. Lil. 1842. 3. 12. — F. rh. 1937. — An Am Rothenberg bei Geisenheim.. 12. S. Verbenae (Rob) Desm. Ann. se. nat. 1847. VIII. 19. — An leben- beiden Flächen lebender Blätter von Lepidium campestre, seiten, im Frühling. Von Morthier bei Neuchatel ge- 13. 8. Atriplicis + — F. rh. 1680. — Peritheciis in plantarum viva- rum foliis expallescentibus, globosis, pertusis, punetiformibus, atris; cirrhis diapha- nis, globosis; spermatiis oblongis, utrinque obtusis, uniseptatis, hyalinis. tenheim. ® An lebenden Blättern von Atriplex patula, selten, im Herbst. 1679. — Bei Budenheim. Bei Hat- 14. $. Chenopodii Westd. in Bull. d. Brux. 1851. Besrh: tissimis, fuseis, vix prominulis 396. An lebenden Blättern von Chenopodium murale, nicht häufig, im Herbst. amorphis; spermatiis oblongis, DE 8% didyma — F. rh. 1677. — Peritheciis in macula fusca, minu- bei Oestrich. eirrhis albis vel dilute rosellis, punctiformibus, Galium boreale, nicht selten, im Herbst. 509. — utrinque obtusis, curvatis, uniseptatis, hyalinis. An lebenden Blättern von Salix triandra, selten, im Herbst. Am Rheinufer 16. 8. Cruciatae Rob.? — F. rh. 1678. — An welken Blättern von Bei Freienweinheim. 17. 8. Sorbi (Ces. [sub Cryptosporio] in Rbh. F. eur. 160.) 1. — F. rh An welken Blättern von Sorbus aucuparia u. Aria, häufig, im Herbst. — Depazea H. Autor. — 18. S. Hederae Desm. Ann. sc. nat. 1843. XIX. 340. — F. rh. 503. denheim, An lebenden Blättern von Hedera Helix, häufig, im Herbst. 19. S. Menyanthis (Lib. Exs. 251.) Desm. Ann. sc. nat. 1853. XX. 89. — An lebenden Blättern von Menyanthes trifoliata, selten, im Herbst. Um Bu- * MN... 111. Rhabdospora Durieu & Montagne F]. alger. I. p. 594. 1. R. Xanthii (Desm. Ann. sc. nat. 1847. VII. 25.) Cast. — F. rh, >21. — An lebenden und welken Blättern von Xanthium Strumarium , selten, im Herbst. Bei Kelsterbach. 2. R. Alsines Mont. in Rbh. Hb. myc. ed. II. 744.— An allen Theilen lürrer Pflänzchen von Alsine tenuifolia 8. viscosa, selten, im Sommer. Bei Okriftel. = V, Sphaeropsidei (Fries) Aut. 112. Pestalozzia De Notaris in Cord. Anl. p. 141. 1. P. monochaeta Desm. Ann. se. nat. 1848. 355. — F.rh, 1657 (unter Joryneum rostratum 7.) — Tab. 1. Fig. 42. a. stipes. ’ An trockenen, noch hängenden Blättern von Quercus Robur, sehr selten, im frühling. Am Kuhweg bei Oestrich. 2. P. funerea Desm. Ann. sc. nat. 1843. 335. — F.rh. 522. — An wel- »en Blättern von Thuia orient., selten, im Herbst. Reichartshausen. 3. P. truncatula (Ca. Ic. VI. Tab. I. Fig. 16. (sub Didymosporio) }. — ", rh. 2137. — P. truncata Lev. — Die Conidien sind eilänglich, oft gekrümmt, gestielt, 3zellig. An dem unteren, rerschmälerten Ende sitzt der Stiel, an dem oberen, stumpfen Ende sitzt eine —stheilige Wimper, die so lang oder länger als die Conidien selbst. Cd. 1. ce. eichnet irrthümlich die Wimper an das schmälere Ende. Später fallen der Stiel, lie kleine daran sitzende hyaline Zelle und die Wimpern ab und die Conidie rscheint oben und unten stumpf, dunkelbraun, 2zellig. Tab. I. Fig. 43. a. b. An trockenen Aesten von Salix aurita, sehr selten, im Frühling. Im Oest- icher Wald. 113. Seiridium Nees Syst. p. 23. 1. $. marginatum (Fr.) Nees Syst. Fig. 19. — Coryneum m. Fr. Syst. nye. III. p. 473. — F. rh. 2136. — Tab. II. Fig. 31. conid. An trockenen Aesten von Rosa canina, sehr selten, im Frühling. Im Jura von Morthier gefunden. 114. Hendersonia (Montagne) Berk. Outl. p. 317. 1. H. foliicola (Berk.) }. — Podisoma foliicolum Berk. in Sm. Fl. brit. V. pag. 362. — F.rh. 414. — Posidoma Juniperi 8. minor Cd. Ie. I. 8. Tab. I. Pig. 122, — An den welken Blättern von Juniperus communis, sehr selten, im Frühling. Am Judensand im Oestricher Wald. 2. H. macröspora Berkl. & Br. Ann. of nat. Hst. 2. II. 413. — F. rh. 1704. — An dürren Aestchen von Philadelphus coronarius, selten, im Winter. Reichartshausen. 3. H. graminicola Lev. Ann. sc. nat. 1846. V. 288. — F.rh. 2138 (unter H. Phragmitis Desm.) — An den dürren Blattscheiden von Phragmites communis, im Frühling. Bei Neuchatel von Morthier gesammelt. 4. H. mutabilis Berk. & Br. l.c. 414. — F.rh. 1948. — An trockenen Aesten von Corylus Avellana, selten, im Herbst. Reichartshausen. 5. H. foliorum +. — F. rh. 256 (unter H. foliicola +.) — Peritheeiis spu- riis teetis, in macula pallidiori, atris, ostiolis (?) subconieis, epidermidem perfo- rantibus et atro-inquinantibus; conidiis longe pedicellatis, oblongis, subeurvatis, triseptatis, flavis, loculo ultimo hyalino. An faulen Blättern von Quercus, Populus nigra u. Salix Caprea, selten, im Winter. Um Oestrich. 6. H. Cynosbati -. — F. rh. 455 (unter Discosia C. }.) — Peritheeiis spuriis hemisphaerieis, atris, tectis, demum erumpentibus; conidiis pedicellatis oblongis, utrinque parum attenuatis, vel rotundato-obtusis, curvatis, Sseptatis, pal- lide flavis, 14—15 Mik. long., 5—6 Mik. crass., utrinque- sub apice ciliis coni- dio sublongioribus. Tab. IV. Fig. 23. conidium. An dürren, noch hängenden Früchten von Rosa pimpinellifolia var. spinosis- sima, sehr selten, im Herbst. Im Walde über Gaualgesheim. 7. H, hysterioides +. — F.rh. 1338 (unter Cryptostictis h. }.) — Pe- ritheciis spuriis gregarüis, innatis, elliptieis, lineam longis, atris, parallele dispositis, demum rima oblongo-lineari dehiscentibus, disco carnoso, excavato; conidis pedi- cellatis, ovatis, subinaequilateralibus, utrinque attenuatis, antice plerumque obtusiori- bus, 3septatis, rarius 1—2septatis, Navis, loculis 2 ultimis pallidioribus, utringue in latere eiliis conidium aequantibus, 16 Mik. long. (sine ciliis), 7 Mik. crass. Tab. IV. Fig. 24. conidium. An dürren, berindeten Reben von Vitis viuifera, sehr selten, im Herbst. Bei Budenheim. 8. H. Corni Fekl. E. F. N. 416. c. ic. — F.rh.524.—H. Fiedleri Rbh. in Kl. Hb. mye. I. 882. — An trockenen Aestchen von Cornus alba, nicht selten, im Frühling. Reichartshausen. 9. H. vagans +. — F. rh. 525. — H. Pyri Fekl. E. F. N. 415. e. ic. — An dürren Aesten vieler Laubbäume, z. B. von Prunus domestica, Pyrus com- munis, Salix triandra, Sorbus Aria, Fraxinus excels., Rubus caesius u. Ribes nig- rum, häufig, im Frühling. 115. Diplodia Fries S. v. Se. p- 416. 1. D. caulicola T- — F. rh. 545. — Peritheciis gregariis, magnitudine 395 eorum Pleosporae herbarum, globosis, tectis, atris, ostiolis eylindraceis, brevissimis, obtusis, perforatis, per epidermidem erumpentibus; stylosporis oblongis. An dürren Stengeln von Tanacetum vulgare, selten, im Winter. Um Oestrich. 2. D. Fraxini Fr. S. v. Se. p. 417. — F. rh. 2134. — An dürren Aesten von Fraxinus excelsior, nicht häufig, im Frühling. Im Oestricher Wald. 3. D. Crataegi “. — F. rh. 1959. — Peritheeiis gregariis, primo teetis, demum erumpentibus, minutis, globosis, atris, ostiolis conieis; stylosporis oblongis, atro-fuscis, 24 Mik. long., 3 Mik. lat. An trockenen Aesten von Crataegus Oxyacantha, häufig, im Frühling. 4» D,: Pseudo-Diplodia 7. — F.rh. 535. — Peritheeciis gregariis, tec- tis, globosis, atris, ostiolis conieis, obtusis, per epidermidem demum erumpentibus et olivaceo inquinantibus; stylosporis oblongo-ovatis, non septatis, fuscis. An trockener und lebender Rinde von Pyrus Malus, sehr selten, im Frühling. Zwischen Hattenheim und dem Neuhof. SD, Coryli t. — F. rh. 533. — Peritheciis sparsis, magnis, globosis, erumpentibus, atris, ostiolis globoso-papillaeformibus, minutissime perforatis; sty- losporis expulsis epidermidem atro-inquinantibus, oblongis, inaequalibus. An trockenen, faulenden Aesten von Corylus Avellana, selten. im Frühling Um Oestrich. 6. D. Juglandis Fr. S. v. Sc. p. 417. — Sphaeria Jugl. Fr. Syst. myc. II. p. 493. — F. rh. 548. — | An trockenen Aestchen und der dürren, äusseren Fruchthaut von Juglans regia, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. 7. D. Humuli “. — F. rh. 544. — Peritheciis caespitosis so.itarlisve, erumpentibus, globosis, in rostrum breve cylindraceum attenuatis, rugulosis, atris; stylosporis oblongis, aequalibus. An dürren, auf der Erde liegenden Ranken von Humulus Lupulus, selten, im Herbst. Bei Oestrich. 8. D. sapinea (Fr. Syst. mye. II. pag. 491 sub Sphaeria) +. — F. rh. 538 (unter D. pithyophi!a +) — Stylosporis magnis, aliis septo deficiente , saepe curvatis, aliis septatis, rectis, oblongis ovatisve. Auf der Rinde trockener Aeste von Pinus sylvestris, se‘ten, im Herbst. Bei Budenheim. 9, D. Dieis Fr. S. v. Se. p- 417. — Sphaeria I. Fr. Syst. myc. II. pag. 501. — F. rh. 530. — Auf trockenen Blättern von kultivirtem Ilex aquifolium, selten, im Winter. Im Park zu Reichartshausen. An dürren, berindeten Zweigen desselben Substrats kommt eine Diplodia vor mit viel grösseren, bis !/g Mill. breiten, in einen konischen Hals, der so lang als das Perithecium ist, ausgezogenen Perithecien. Die Stylosporen von denen der Blattform nicht verschieden. 10. D. Hederae +. (non Fries!) (Desm.?) — F. rh. 1707. — Perithe- ciis gregarüs, erumpentibus, media magnitudine, globosis, vertice conieis, perfora- tis, atris; stylosporis ovato-oblongis, didymis, loculis uniguttulatis, atro-fuseis, 24 Mik. long., 10 Mik. crassis. Tab. II. Fig. 35. stylospor. Auf trockenen Blättern und Zweigen von Hedera Helix, selten, im Frühling. Um Oestrich. li. D. mamiilana Fr. S. v. Se. pag. 417. -— Sphaeria sarmentorum Fr, Syst mye 0. np t94 0). — Koch. Soll An trockenen Zweigen von Cornus sanguinea , nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. Wird häufig mit Sphaeria Corni Sow., welche viel kleiner ist, verwechselt. 12. D. Mori Awd. im Rbh. IF. eur. 544. — Sphaeria Mori albae Chaillet. — 1 ns LO 2 An dürren Äesten von Morus alba, nicht selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 13. D. Oleae (DC.) de Ntrs. Mierom. Ital. Dec. IV. 10. — Rbh. Fung. eur. 760. — Auf dürren Blättern einer kultivirten Olea, nicht selten, im Herbst. Im Park zu Reichartshausen. 14. D, Abrotani +. — F. rh. 1708. — Peritheeiis tectis, seriatis, globo- sis, vertice applanatis, papillatis, atris, basi usque ad medium stramineo-tomento- sis; stylosporis oblongis, fuscis. An trockenen Stengeln von Artemisia Abrotanum, selten, im Winter. In meinem Garten. 15. D. Mamma +. — Sphaeria M. Wllr. 1. e. 784. non est! — F. rh. 537. — Unter der Oberhaut trockener Aeste von Ligustrum vulgare hervor- brechend, selten, im Frühling. Um Eberbach. 16. D. Taxi (Sow.) Fr. 8. v. Se. p. 417. — F.rh. 529. — An trockenen Blättern von Taxus baccata, nicht selten, im Winter. Reichartshausen. 17. D. Aesculi Lev. Ann. se. nat. 1848. IX. 76. & 259. — F.rh. 1563. — An trockenen Aesten von Aesculus Hippocastanum, nicht selten, im Früh- ling. Bei Oestrich. 18. D. Lyeii +. — F. rıh. 1711. — Peritheeiis in caespitibus oblongis linearibusque erumpentibus, subconfluentibus, atris, globosis, demum depressis, mi- nute papillatis; stylosporis ovato-oblongis, fuseis. An. trockenen Aestchen von Lycium barbarım, selten, im Frühling. Reichartshausen. 19. D. Tiliae +}. — F. rh. 1953. — Peritheciis sparsis, tectis, media magnitudine, globosis, atris, ostiolis papillaeformibus, erumpentibus; stylosporis in eirrhis longissimis, atris, gracilibus expulsis, oblongis, didymis, medio vix constri- etis, atro-fuscis, 22 Mik. long., 9 Mik. crass. 395 An trockenen Aesten von Tilia parvifolia, selten, im Winter. Auf der Münchau bei Hattenheim. 20. D. Malorum ;. — F. rh. 1706. — Peritheciis gregariis, saepe con- fluentibus, tectis, demum liberis, majusculis, globosis, atris, papillatis; stylosporis magnis, oblongis, atro-fuscis, vix diaphanis. Auf der Schale fauler Aepfel u. Birnen, selten, im Winter. Um Oestrich. 21. D. sparsa }. — F. rh. 1705. — Peritheciis tectis, demum per epidermidem fissam erumpentibus, majusceulis, sparsis, vel 2—4 aggregatis, globo- sis, nigris, nitidis; ostiolis minutis, papillatis; stylosporis ovatis elongatisve, didy- mis, fuseis. An trockenen Stengeln von Spiraea Ulmaria, selten, im Frühling. Am Judensand bei Oestrich. 22. D. scabra ;. — F. rh. 1954. — Peritheciis sparsis, teetis, media magnitudine, globosis, atris, ostiolis papillatis, perforatis, erumpentibus; stylosporis oblongis, didymis, medio constrietis, atro-fuscis, 18 Mik. long., 8 Mik. crass. ; spermatiis oblongis, hyalinis, 10 Mik. long., 4 Mik. crass. An dürren Aesten von Alnus glutinosa, nicht selten, im Winter. Die Spermogonien bewohnen meist die oberen Zweige. 23. D. Syringae Awd. in schedis. — F. rh. 1950. — An trockenen Aesten von Syringa vulgaris, häufig, im Winter. Um Oestrich. 24. D. eincta +. — F. rı. 1713. — Peritheeiis sparsis, teetis, per epi- dermidem pustulato-inflatam fissamque demum erumpentibus, basi applanatis, annulo nigro hirsutoque cinctis, vertice hemisphaerieis, papillatis, atris; stylo- sporis oblongis, didymis, fuscis. An trockenen Aestehen von Quercus, selten, im Winter, Im ÖOestricher Wald. 25. D. Lantanae }. — F. rh. 1949. — Peritheciis majusculis, 8-12 in acervulos confluentibus, globosis irregularibusve, atris, supra laevibus, infra sub- tiliter pilosis, papillatis, per cortieis fissuras, pustulatim erumpentibus; stylosporis didymis, oblongis, fuseis, 24 Mik. long., 5 Mik. crass. Diese ausgezeichnete Dipl. wächst auf dürren Aesten von Viburnum Lan- tana, selten, im Winter. Im Oestricher Wald. 26. D. Evonymi +. — F. rh. 1952. — Peritheciis e minoribus, sparsis aggregatisve, erumpentibus, globosis, atris, punctulatis, ostiolis conieis, perfora- tis; stylosporis didymis, subelavatis oblongisve, fuscis, 24 Mik. long., 10 Mik erass, An faulenden Aesten von Evonymus europaeus, selten, im Winter, Bei Schloss Vollrads. 27. D. Viticola Desm. Ann. sc. nat. 1838. X. 311. — F. rh. 541. — An dürren Reben von Vitis vinifera, häufig, im Frühling. 28. D. Alni +. — F. rh. 1957, — Peritheeiis tectis, sparsis confluenti- 396 busgue, media magnitudine, globosis, atris; ostiolis papillatis, erumpentibus; sty!o- sporis, oblongis, fuseis, didymis, 26 Mik. long., 9 Mik. erass. An dürren Stämmen von Alnus glutinosa, selten, im Frühling. Im Thal zwischen Stephanshausen und Marienthal. 116. Crocicreas Fries 8. v. Se. p. 418. 1. ©. gramineum Fr. S. v. Se. p. 418. — F. rh. 548. — Perisporium gr. Fr. Syst. myc. III. p. 249. — Conidiis (?) in sporophororum ramosorum apici- bus, eylindraceis, rectis, continuis, hyalinis, 12 Mik. long., 2 Mik. erass. An welken Blättern verschiedener Gräser, selten, im Winter. Um Hat- tenheim. 117. Actinothyrium Kunze & Schmidt Myc. Hfte. I. p. 31. 1. A. graminis Kze. & Schm. Myc. Hfte. II. pag. Sl. ec. ie — FE. rh. 595. — An trockenen Blättern von Molinia coerulea, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 118. Sacidium Nees in Kze. & Schm. Mye. Hfte. II. p. 64. 1. S. Pini (Cd. sub Coniothyrio.) Fr. S. v. Sc. pag. 420. — F.rh. 1717. — An der unteren Fläche trockener Nadeln von Pinus pectinata, selten, im Frühling. Im Hallgarter Wald. 119. Sphaeropsis Leveille in Fr. S. v. Sc. p. 419. 1. 8. melaen2 Fr. S. v. Sc. page. 419. — FE. rh. 561. — Sphaeria m. Fr. olim. — An trockenen Stengeln von Astragalus glyceyphyllos, häufig, im Herbst. 2. 8. nebulosa (Pers.) Fr. S. v. Se. p. 419. — F. rh. 565. — Sphaeria n. Pers. — An trockenen Stengeln von Solanum tuberosum u. Pastinaca sativa, häufig, im Frühling. 3. 8. denigrata (Wllr. 1. c. pag. 813. sub Sphaeria.) +. — F.rh. 567. — An dürren Stengeln von Daucus Carota, selten, im Herbst. Um Oestrich. 4. 8. caulincola (Wllr. ]. ce. pag: 771. sub Sphaeria.) }. — F. rh. 566. — An dürren Stengeln von Suceisa pratensis, häufig, im Winter. 5. 8. Anethi (Pers.) +. — Dothidea Anethi Fr. 8. v. Se. p. 337. — Sphaeria A. Pers. Syn. p. 30. — F. rh. 1011. — Spermogoniis minutis, ovato- cylindraceis, brevibus, ca. 4 Mik. long. An dürren Stengeln von Anethum graveolens, nicht bäufig, im Herbst. Neben den Spermatien kommen in allen, von mir untersuchten, Perithecien 397 eigenthümlich gebildete Sporen (Stylosporen ?) vor, die ich erst für Schläuche hielt, bei näherer Untersuchung fand ich aber, dass sie in der Mitte deutlich septirt sind.- Sie sind länglich, öfter ein wenig gekrümmt, wasserhell, in der Mitte mit einem gebogenen Septum, 30 Mik. lang und 6 Mik. breit. 6. $. politum (Fr.) f. — Melogramma politum Fr. 8. v. Sc. pag. 386. — Sphaeria p. Fr. Syst. mye. II. pag. 426. — Spermatiis linearibus, obscure multiseptatis, 70 Mik. long., 2—3 Mik. crass. An faulenden Stengeln von Chaerophyllum aureum, schr selten, im Früh- ling. Im Jura (Morthier). 7. S. polygramma Fr. S. v. Se. pag. 419. — F, rh. 563. — Sphaeria p. Fr. olim. — An dürren Stengeln von Ballota nigra, häufig, im Winter. a. scripta f. — F. rh. 564. — An dürren Stengeln von Galeopsis Tetrahit, selten, im Frühling. An der Heimbach bei Oestrich. b. Plantaginis f. — An dürren Schaften von Plantago lanceolata, häufig, im Frühling. 8. $. picea (Pers.) Fr. 8. v. Sc. p. 419. — Sphaeria p. Pers. Syn. pag. 31. — F. rh. 562. — An dürren Stengeln von Atriplex patula, Hypericum perforatum und Rumex Acetosa, häufig, im Herbst. 9. 8. longissima (Pers.) Fr. $. v. Se. p. 419. — Sphaeria 1. Pers. Syn. p. 31. — F. rh. 560. — An dürren Stengeln von Chenopodium album und Daucus Carota, häufig, besonders auf ersterem, im Herbst. 10. $S. Malvae + — F. rh. 1939. — Peritheciis minutissimis, densissi- mis, atris, maculam oblongam, griseam formantibus. An trockenen Stengeln von Malva moschata, selten, im Winter. Um Lorch. 11. S. leucostigma I,sv. Ann. sc. nat. 1846. V. 298. — F. rh. 527. — Sphaeria Hederae Sow. (?) — Diplodia Hederae Fr. Scl. suec. 21. — Spermatiis oblongis, biguttulatis, hyalinis. An dürren, oft noch hängenden Blättern von Hedera Helix, selten, im Frühling. Um Oestrich. (Gehört zweifelsohne als Spermogonienform zu Dip’odia Hederae Desm., und beide zu einem Schlauchpilz, analog der Gibberidea Visei. VL Cytisporacei Fries, Autor. 120. Cytispora Ehrenberg Sylv. m. b. rag. 28. 1. €. incarnata Fr. Syst. myc. II, 542. — Auf dürren Aesten von Salix triandra, nicht sehr häufig, im Frühling. 398 3, C. Platani Fekl. E. F. N. No. 334. — Auf dürren Aesten von Pla- tanus, selten, im Winter. Um Wiesbaden. 3. C. foliicola Lib. Exs. No. 64. — F.rh. 1735 u. 1736. — Ich fand dieselbe auf abgefallenen Blättern von Crataegus Piracantha, Acer platanei- des, Quercus und Hedera Helix, im Herbst und Winter, nicht häufig. Ob dieselben die Spermogonienformen von ein und demselben Schlauchpilz sind, wage ich nicht zu entscheiden. 4. C. Iauro-Cerasi Fekl. E. F. N. No. 437. — F. rh. 629. — An abgefallenen, faulenden Blättern von Prunus Lauro-Cerasus, selten, im Herbst. Im Schlosspark Reichartshausen. 5. C. tumida Lib. Exs. No. 170. — F. rh. 1733. — Spermatiis eylin- draceis, curvatis, minutis, ca. 6 Mik. long., 1!/» Mik. crass., hyalinis. An liegenden, faulenden Stämmen von Quercus, sehr selten, im Frühling. Im Korksheimer Thal bei Weinheim an der Bergstrasse. 121. Libertella (Desmazier) Fries $. v. Se. p- 426. 1. L. pallida +. — F. ıh. 637. — Gregaria, eirrhis tenuissimis, flexuo- sis, pallidis; spermatiis ceylindraceis, brevibus, subrectis, aliis longissimis com- mixtis. An der Rinde alter Weidenstämme, selten, im Frühling. Um Oestrich. 2. L. betulina Desm. Ann. sc. nat. 1830. XIX. 276. c. ie. — F.rh. 633. — Naemaspora aurea Fr. Syst. myc. III. p. 478. — An dürren Aesten von Betula alba, selten, im Frühling. Um Oestrich. 122. Ceuthospora Greville Se. er. fl. n. 9. 1. ©. ealathiformis f. — Peritheeiis carbonaceis, minutis, irregulari- bus, astomis, 4- 12 ad acervulum 1/s lin. diam., densum, orbicularem congestis, marginalibus majoribus prominulis, atris; spermatiis cylindraceis, reetis, 10—14 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. An dürren Aestchen von Salix aurita, sehr selten, im Herbst. Kerbersrech bei Oestrich. 2. C. subeorticalis +. — F. ıh. 640. — Peritheeiis carbonaceis, fra- gillissimis, minutis, globosis, 4—12 in stromate lentieulari, rotundato, adnato, aterrimo, eireinante dispositis; ostiolis prominulis, punctiformibus; spermatiis anguste cylindraceis, recetis, obsolete 2—-3septatis, 10 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis, in pulvere albo expulsis. An der inneren Seite alter Rinde von Betula alba, sehr selten, im Früh- ling. Im Walle um Rauenthal. 122. Eriosporä Berkeley & Broom Not. of. Br. F. pae. 17. 1. E. leucostoma Berk. & Bao Not 20£ SB ERREINO ASS ah! a, — 399 An dürren Blättern von Carex sylvatica und strieta, selten, im Frühling. Im Walde bei Vollrads und auf Sumpfwiesen bei dem Neuhof. NB. Ich beobachtete immer 6 Spermatien an dem gemeinschaftlichen Träger. 124. Myxosporium Link Spec. I. p. 9. l. M. Rosae T. — Pustulis majusculis, atris, in ostiolum conieum, ob- tusum, perforatum, atrum attenuatis, primo tectis, demum epidermide fissa eir- cumdatis; gelatina Auxili, grisea; spermatiis oblongo-ovatis, rectis, vel perparum curvatis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An dürren Aesten von Rosa canina, selten, im Frühling. Um Oestrich. 2. M. Pyri }. — Cytispora P. Fekl. E. F. N. No. 485. ec. ie. — An dürren Aesten von Pyrus communis, selten, im Winter, 3. M. incarnatum (Desm.) Bon. Mye. p. 56. — Naemaspora i. Desm. in Fr. Syst. mye. 111. p. 479. — F. rh. 632, — An dürrer Rinde von Salix alba, nicht häufig, im Frühling. VII Dichaenacei Fries, Autor. 125. Sphaeronaema Fries 8. ©. v. p. 118. 18. diaphanum rt. — F. rh. 2146. — Peritheciis gregariis, conicis, olivaceis, seminis Papaveris magnitudine, diaphanis, demum atris, globulo sordido, gelatinoso, magno terminali; spermatiis elliptieis, reetis, 12 Mik. long., 4 Mik. crass., hyalinis. An den faulenden Zapfenschuppen von Larix eur., selten, im Sommer. Im Oestricher Wald. 2.8: caespitosum +. — F. rh. 2147. — Peritheciis caespitosis, cylin- draceis, vel apicem versus angustatis elongatisve, 1—2 lineas altis, fuscis, glo- bulo terminali atro-fusco; spermatiis numerosissimis, globosis ovatisve, pallide fla- vis, ca. 3 Mik. diam. An faulenden Acsten von Acer platanoides, meist auf Eutypa schmarotzend, selten, im Herbst. Im Park zu Reichartshausen. 3. 8. rostratum +4. — F. rh. 1765. — Peritheciis plerumque semi- immersis, gregariis, globosis, cum rostro cylindraceo, perithecium subaequante, perforato, apice globulum candidum gerente; spermatiis minutissimis, ovatis, hyalinis. An faulenden Weinbergspfählen, selten, im Frühling. Um Oestrieh, 4. $. cylindricum (Tode) Fr. Syst. myc. II. p. 538. b. affine Fr.l.c. — F. rh. 772. — An faulendem Holz von Qu>rcus, häufig, im Herbst. 400 5. $. amenticolum Ces. in Rbh. Hb. myc. II. 440. — F. rh. 770. — An dürren Fruchtdecken und Fruchtstielen von Quercus pedunculata, selten, im Herbst. Auf der Münchan bei Hattenheim. 6. 8. hemisphaericum Fr. in Kze. mye. Hft. 2. p. 57. — Spermatiis in globulo sordido expulsis, Ailiformibus. An faulem Holz von Fagus sylvatica, selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 126. Sporonema Desmazier Ann. sc. nat. 1847. p 182. 1. $. glandicola Desm. Exs. III. 83. — F. rh. 1756. — Auf dürren Eicheln, selten, im Frühling. Im Walde oberhalb Hallgarten. 127. Excipula Fries S. v. Sc. p. 408. Eine sehr zweifelhafte Gattung, aus den heterogensten Gliedern zusammen- gesetzt. Trotzdem ich bei einigen Schläuche oder deren Anfänge beobachtet, will ich sie doch noch hier, bis gründlichere Untersuchungen vorliegen, stehen lassen. Eine Verwandtschaft der meisten mit den Perisporiaceen ist unver- kennbar. 1. E. stromatiea +. — F. rh. 2150. — Peritheciis in stromate spurio, tenuissimo, atro insidentibus, subconfiuentibus, orbicularibus, planis, umbiliea- tis, astomis, nigris; ascis ovato-oblongis, curvatis, Ssporis, 28 Mik. long., 12 Mik. crass.; sporidiis ovato-clavatis, simplieibus, 10 Mik. long., 4 Mik. crass., Iıyalinis, Die trockenen Stengel von Silene nutans rundum überziehend, selten, im Frühling. Wurde von Morthier im Jura entdeckt und später von mir auch bei Oestrich gefunden 2. E. petiolicola t- — F. rh. 1963. — Peritheeiis sparsis, minutis, hemisphaerieis oblongisve, siecis eupulatis, atris. An den dürren Blattstielen von Populus tremula, selten, im Frühling. Un- weit der Pfingstmühle. [2] 3. EB. Viburni 1. — F. rh. 1764. — Peritheeiis sparsis, punctiformi- bus, in macula grisea, indeterminata, hemisphaericis, mox cupulaeformibus. asto- mis, atris; ascos et sporidia matura nondum vidi. An dürren Blättern von Viburnum Lantana, selten, im Frühling. Um Vollrads.. Auch im Jura, Morthier. 4. E. sphaeroides (Pers.) Fr. Syst. myc. II. p. 191. — Xyloma sph. Ders. Syn. p. 106: — ER rh, 793. An der unteren Seite faulender Blätter von Salix Caprea, nicht häufig, im Frühling. Im Oestricher Wald. 5. E. Rubi Fr. Syst. mye. II. p. 190. — F. rh. 1964. — An dürren Rınken von Rubus Idaeus, nicht selten, im Frühling. Im Oestricher Wald. 401 6. E. Galii Rbh. in schedis. — F. rh. 794. — An dürren Stengeln von Galium Mollugo, nicht selten, im Frühling. Um Oestrich. 7. E. melanophaea (Kze.) Fr. Syst. myc. II. p. 190. — F. rh. 2149. — Spermatiis anguste fusiformibus, curvatis, utrinqgue cum appendieulis fascicula- tis, subtilissimis. An faulenden Schuppen der Zapfen von Abies excelsa, selten, im Frühling. In den Winkler Tannen. 128. Pirostoma Fries S. v. Se. p. 395. (Subgenus.) 1. P. eircinans Fr. S. v. Se. pag. 395. — Coniosporium c. Fr. Syst. myc. IT. pag. 257. —- Sphaeria c. Rbh. l. ce. — F. rh. 791. — Stylosporis globosis, ovatisve, fuseis, 12 Mik. diam., sub perithecio ee nidu- lantibus. An dürren Halmen und Blättern von Phragmites communis, häufig, im Herbst. Am Rheinufer. Ich kann mir über den Bau dieses Pilzes noch kein klares Bild entwerfen. Am nächsten steht er Sacidium. 129. Dichaena Fries $. O. V. p. 108. 1. D. strobilina Fr. S. v. Sc. p. 403. — Sphaeria s. Fr. Syst. mye. 1. p. 318. —F. rh. 70. — An den faulenden Schuppen der Zapfen von Pinus excelsa, häufig, im Frühling. 130. Psilospora Rabenhorst Hb. myc. II. 450. 1. P. faginea Rbh. Hb. mye. II. 450. — Hysterium (Dichaena) rugosum Fr. El. I. p. 141. — F. rh. 1569. — An noch lebender Rinde von Fagus sylvatica, häufig, das ganze Jahr. 2. P. Quercus Rbh. in litt. — Dichaena quereina Fr. S. v. Sc. p. 402. — E. rh. 1966. — An noch lebender, glatter Rinde von Quercus, nicht selten, im Frühling. VII. Perisporiacei Fries (dubii). 131. Chaetomella Fe. Perithecia superfieialia, brevissime pedicellata, astoma, ubique sparse setosa, Asci nulli. Stylosporae in sporophororum ramosorum apieibus, simplices, cylin- draceae, vel subfusiformes, subeurvatae, quandoque coloratae. 1. C. oblonga +. — F.rh. 1962. — Peritheeiis sparsis, 1/s lineam longis, oblongis, basi excavatis, ut a latere visa reniformia appareant, brevissime Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 96 402 nigre pedicellatis, atro-fuseis, pilis paueis, simplieibus, septatis, subelavatis, strie- tis, concoloribus, perithecii diametrum transversalem subaequantibus obsitis; sporo- phoris iterate ramosis, totis 40 Mik. alt.; stylosporis eylindraceis, perparum curva- tis, 11 Mik. long., 2 Mik. crass., hyalinis. Tab. Ill. Fig. 3. Fung. tot. auet. An faulenden Blättern von Rosa rubiginosa, sehr selten, im Frühling. Ich fand diesen merkwürdigen Pilz bisher nur unter einer Hecke obengenannter Rose, auf der sogen. Haide, bei Oestrich, aber da zahlreich. Einen fast ganz gleichen, nur etwas grösseren Pilz fand Nitschke bei Münster, auf der inneren Seite, wie mir scheint, von Eichenrinde Auch an diesem waren keine Schläuche zu finden. 2. ©. atra +. — F. rıh. 1572. (unter Chaetomium paueisetum }.) — Peri- theciis carbonaceis, fragilibus, totis superfieialibus, globosis, astomis, atro-nitidis, seminis Papaveris quadruplo minoribus, pilis paucis, strietis, atris, perithecii dia- metrum transversalem dimidium aequantibus; stylosporis fusiformibus, simplieibus, 14 Mik. long., ca. 3;Mik. crass., pallide fuscis. An faulenden Stengeln und Halmen, die auf Aeckern”liegen, nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. Die Glieder dieser Gattung mögen wohl Pyenidienstadien höherer, schlauch- führender Pyrenomyceten sein, aber welcher? 132. Perisporium Fries S. ©. V. p. 161. 1. P. arundinis Desm. Exs. ed. I. 329. — F. rh. 644. — An trocke- nen Blättern von Phragmites communis, häufig, im Winter. 2. P. vagans Desm. Ann. sc. nat. 1838. X. 310. — F. rh. 645. — An trockenen Blättern von Brachypodium pinnatum, häufig, im Frühling. IX. Tremellinei Fries. 133. Tremella Fries Epicr. p. 588. | 1.T. (Coryne) foliicola +. — Capitulis gregariis sparsisve, subsessi- libus, granuliformibus, globosis, superiori parte gelatinosa, albida, inferiori parte fusca, dura, siceis cupuliformibus; conidiis in sterigmatum ramosorum apicibus, fusiformibus, curvatis, continuis, hyalinis, 6 Mik. long., 2 Mik. cerass. Auf der unteren Seite faulender Blätter von Rubus fruticosus, sehr selten, im Herbst. An der Pfingstmühle bei Oestrich. 2. T. (Coryne) unicolor Fr. Syst. myc. II. p. 218. — F. rh, 1273. — An faulen, alten Tannenbrettern, selten, im Frühling. Um Oestrich. 3. T. albida Huds. Angl. II. pag. 565. — Fr. Syst. myc. II. pag. 215. — An berindeten, sehr feucht liegenden Aesten verschiedener Laubbäume, ‚häufig, im Herbst. Trocken kaum erkennbar. 403 4. T. lutescens Pers. Syn. p. 622. — Fr. Syst. mye, II. p. 218. — ee. 1271. — An faulen, berindeten Aesten von Quercus, nicht häufig, im Herbst. Im Meerhölzchen bei Eberbach. 5. T. mesenterica Retz. in V. A. H. 1769. p. 249. — Fr. Syst. myc. U. pag. 214. -- An berindeten, dürren Aesten verschiedener Laubbäume, auch der Rosen, nicht häufig, im Frühling. Um Oestrich. 6. T. frondosa Fr. Syst. myc. II. p. 212. — Naematelia f. Bon. Hdb. p- 152. ce. ie. — FE. rh. 2093. — An faulen, meist berindeten Aesten von Fagus und Carpinus, vereinzelt nicht selten, im Herbst. Im Oestricher Wald. 134. Dacryomyces Nees Syst. pag. 89. 1. D. pallens Ficin. Fl. Dresd. II. p. 286. — F.rh. 209%. — An faulenden Aestchen verschiedener Laubbäume, nicht selten, im Winter. X. Appendix. Mycelia sterilia. 135. Hypha Pers. Myc. eur. I. pag. 68. 1. H. argentea Pers. Myc. eur. I. p. 64. — F. rh. 1495. — An fau- lenden Balken in feuchten Wohnungen, häufig, im Winter. 2. H. papyracea (Pers.) Rbh. Hdb. p. 60. — F. rh. 1494. — An fau- lem Holz, nicht selten, im Winter. 3. H. elongata Pers. Mye. eur. I. pag. 63. — F. rh. 1496. — In Gruben, häufig. 136. Xylostroma Tode Meckl. 1. pag. 36. 1. X. Corium Rbh. Hab. pag. 60. — F. rh. 1497. — In hohlen Stäm- men von Quercus, häufig, das ganze Jahr. 137. Ozonium Link Spee. I. p. 137. 1. 0. stuposum Pers. Mye. eur. I. pag. 8”. — F. rh. 1492. (unter Ö. auricomum Lk.) — An faulem Holz in Bergwerken, häufig, im Winter. 2. O0. candidum Mart. Fl. Erl. p. 358. — F. rh. 1493. — An faulen Blättern und Aesten, gemein, im Winter. 138. Rhizomorpha Pers. Syn. p. 704. 1. R. subterranea Pers. Syn. pag. 704. — F. rh. 1500. — In Berg- werken, häufig. 26* 404 139. Fibrillaria Persoon Mye. eur. I. p. 52. 1. F. implexa Pers. Mye. eur. I. pag. 52. — An entrindeten, faulen Stämmen, namentlich von Populus, häufig, im Herbst und Winter. 140. Sclerotium Tode Mech. I. p. 2. 1. 8. Clavus DC. Mem. 416. c. ic. — Ausser jenen zu Claviceps purp. und microcepha gehörenden, auf Secale, Lolium perenne, Molinia eaerulea und Phragmites comm. wachsenden, sammelte ich dasselbe noch auf folgenden Gräsern : auf Glyceria fluitans, selten, Bromus secalinus, Anthoxanthum odoratum, Hordeum distichum, Triticum vulgare, Poa compressa, nemoralis und pratensis, Holeus mollis, Aira flexuosa, Briza media, Dactylis glom., Arrhenatherum elatius, Avena flavescens und pilosa, Triticum repens, Festuca pratensis, Agrostis stolonifera, Holcus lanatus und Nardus stricta. Welchen höheren Pilzen alle diese angehören, müssen spätere Unter- suchungen entscheiden. 2. 8. (?) speireum Fr. Syst. myc. II. pag. 261. — F. rh. 1491. — An lebenden Blättern verschiedener Bäume, Sträucher und Kräuter, häufig, im Sommer. 5 3. 8. elongatum +. — F. rh. 1484. — Superficiale, adnatum, elongato- ellipticum, rugulosum, fuscum, intus album. An den Hauptnerven fauler Blätter von Quercus und Populus, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hattenheim. 4. 8. floceipendulum Fr. Syst. myc. II. pag. 254. — F. rh. 1482. — An sehr faulem Holz, selten, im Frühling. Auf der Münchau bei Hat- tenheim. 8 punctum Lib. Exs. 37. — F. rh. 1490. — An trockenen Blättern von Convallaria multiflora, häufig, im Frühling. 6. 8. seutellatum Alb. & Schw. Consp. No. 204. e. io — F.rh. 1487. — An faulenden Blättern von Populus tremula, selten, im Frühling. Im Walde unterhalb Mappen. 7. 8. pyrinum Fr. Syst. myc. II. p. 258. — F. rh. 1488. — Auf der Schale faulender Aepfel, häufig, im Winter. 8. 8. hysterioides Cord. Ic. II. 19. Tab. II. F. 53, -— An faulen Stengeln von Campanula Trachelium, selten, im Frühling. 9. 8. pubescens Pers. Syn. p. 123. — F. rh. 1476. — An faulenden Blätterpilzen, häufig, im Herbst. 10. 8. Cyparissiae DC. Fl. fr. VI. 11. — An der unteren Fläche 405 noch lebender Blätter von Euphorbia Cyparissias, schr selten, im Sommer, Bei Nassau a. d. Lahn. (Hoffmann.) 11. 8. fungorum Pers. Syn. pag. 120. — An faulendem Polyporus hispiduns, nicht häufig, im Frühling. 12. $. Pustula DC. Mem. 417. c. ic. — F. rh. 1479. — An faulen- den, noch an abgefallenen Zweigen hängenden Blättern von Qnercus, häufig, im Frühling. 13. 8. tectum Fr. Syst. mye. II. pag. 251. — In faulen Stengeln von Portulaca sativa, selten, im Winter. Um Oestrich. 14. $. varium Pers. Syn. p. 122. — In faulen Stengeln von Helian- thus annuus, selten, im Frühling. Um Johannisberg. 15. $. durum Pers. Syn. p. 121. — F. rh. 1480. — An faulenden Stengeln vieler grösserer Kräuter, gemein, im Frühling. 16. 8. fulvum Fr. Syst. myec. II. p. 255. — F. rh. 1485. — Innerhalb faulender Blätter verschiedener Gräser, häufig, im Frühling. 17. 8. muscorum Pers. Syn. p. 120. — F. rh. 1486. — An faulenden Wurzeln der Laubmoose, häufig, im Frühling. 18. 8. Stellariae +. -- F. rh. 1481. — Innatum, subrotundum ova- tumve, pulcherrime reticulato-venosum, fuscum, dein nigrum, intus parum palli- dius, seminis Papaveris magnitudine. Innerhalb faulender Stengel von Stellaria media, selten, im Anfange des Frühlings. Um Oestrich. 19. 8. Pini +. — Gregarium eaespitosumve, irregulare globosum, 1 lineam diametr,, atro-fuscum, rugulosum, intus album. Auf alter, abgefallener Rinde von Pinus sylvestris, sehr selten, im Frühling. Im Budenheimer Wald. 20. 8. Mycetospora- Nees in Fr. Syst. myc. II. pag. 253. — F. rh. 1900. — Auf faulender Gerberlohe, häufig, im Frühling. 21. $. nervale Alb. & Schw. Consp. Tab. 7. F. 7. — F. rh. 1483. — An faulen Blättern von Prunus domestica, häufig, im Frühling. 22. 8. complanatum Tode Meckl. F. 9. — F. rh. 1477. — An faulen, sehr feuchten Blättern, häufig, im Frühling. 23. 8. stercorarium DC. Fl. Fr. II. p. 277. — Auf Aeckern , selten, im Herbst. 24. 8. Mori +. Gregarium, globosum, laeve, fuscum, minutissimum, 406 Auf der unteren Seite faulender Blätter von Morus alba, frei aufgewachsen, so gross wie grobes Schiesspulver, sehr selten, im Spätherbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 141. Rhizoctonia De Candolle Mem. Mus. H. n. II. p- 216. un R. Asparagi Fr. Syst. myc. II. p. 266. — F. rh. 1499. — An fau- len, noch in dem Boden liegenden Wurzeln von Asparagus ofl., selten, im Herbst. Auf der Münchau bei Hattenheim. 2. R. Solani Kühn Krankh. d. K. G. pag. 224. — F. rh. 1498. — An den Knollen von Solanum tuberosum und diese zerstörend , häufig, im Herbst. Erklärung der Abbildungen. unnnnnn "Ta. L:r20le . Apiosporium Centaurii 7. Die concatenirten Conidien (Torula Centaurii 7.). 2. Torula Luzulae +. Conidienkette. 3. e faginea +. 2 Conidienketten, mit ungleich gestalteten Conidien. 4. er velutina +. Conidien, 5. p ramosa +. Die runden Conidien sitzen auf den in längliche Glie- der getheilten Hyphen. 6. Speira oblonga 7. Ein Kettenknäul. 7. Alysidium caesium +. Aestige Conidienkette. 8. Macrospora Seirpi +. Eine Conidie (Sporidesmium Seirpicola 7.). 9. Myriocephalum oblongum 7. Ein gestielter Conidienkopf. 10. Cucurbitaria naucosa +. Macrostylosporen. (Coniothyrium crucia- tum 7.) 11. Gymnosporium Fusidii +. Ungleich gestaltete Conidien. 12. 5 nigrum 7. Conidie. 13. Seirrhia rimosa +. a. auf den Hyphen sitzende Conidien (Hadrotrichum Phragmitis 7.), b. Schlauchspore. 14. Artbrinium Morthieri 7. Conidie., 15. Cladobotryum gelatinosum +. Ein conidientragender Ast und freie Conidie. 16. Sphaerella Rumicis +. Eine Conidie (Ramularia obovata }.). 17. Ramularia ovata 7. Zwei Conidien. . Glischroderma einctum +. a. der auf einem Kohlenstückchen sitzende Pilz, in natürlicher Grösse, b. Sporen. . Myriothecium ellipsisporum 7. Zwei Conidien. = conicum 7. Zwei Conidien. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 80. 31. 32. 33. 5) 35. 96. a1. 38. 39. 40. 41. 42, 43. 44. 45. 46. AT. 48. go N I 408 Myriothecium Typhae 7. Conidie. ı Ramularia Bistortae 7. Conidie. 5 Geranii 7. Conidie. > Armoraciae 7. Conidie. a Lamii +. Conidie. Violae 7. en Dilapershlie Strumella 7. 2 Spermatien (Podosporium Ribis 7.). Sphaerelle Stellariae 7. ae, (Stysanus pallescens ;7.). = Isariphora 7. Conidie. (Stysanus pusillus 7.). Graphiothecium Fresenii 7. a. der ganze, ca. 100fach vergrösserte Pilz, b Conidie. Leptothyrium Cytisi 7. Zwei Stylosporen. Gloeosporium Betulae 7. Zwei Stylosporen. Trochila Salieis Tul. Zwei Stylosporen (Gloeosporium Salieis Westd., G. aterrimum ;7.). . Gloeosporium Sanguisorbae -. Stylospore. Cueurbitaria Ulmicola 7. a. Conidien, b. Schlauchspore. Fusarium larvarum 7. Conidie. R nerviseguum 7. Conidie. Sphaeriae 7. Conidie. ” P | a minutissimum 7. Conidie. Gibbera pulicaris +. Conidie. (Fusarium sambueinum +.). Fusarium Salicis 7. Conidie. Pestalozzia monochaeta Desm. Conidie. = truncatula (Cord.) 7. a. eine ganze Conidie, b. eine solche mit abgefallenem Stiel und Krone. Cryptocoryneum fastigiatum 7. Ein Büschel Conidien, Exoaseus Alni De By. Ein Schlauch mit 8 Sporen. Cyathus striatus Hffm. Spore. 5 vernicosus Tul. Spore. In ihrem Grössenverhältniss. Crucibulum vulgare Tul. Spore. SEAL: . Exosporium Rosae 7. Zwei Conidien. . Phragmidium brevipes Fckl. a. Teleutospore, b. Stylospore. 5 granulatum nov. sp. a. Teleutospore, b. Stylospore. 5 effusum 7. a. Teleutospore, b. Stylospore. 5 asperum Tul. a. Teleutospore, b. Stylospore. & incrassatum Tul. a. Teleutospore, b. Stylospore. » Rosarum 7. a. Teleutospore, b. Stylospore, ce. Teleuto- spore von Rosa pimpinellifolia. 5 Poterii Fckl. a. Teleutospore, b. Stylospore. " apiculatum Tul. a. Teleutospore, b. Stylospore. " obtusum Tul. a. Teleutospore, b. Stylospore. 11. 12. 13. 14. 16. 16. 17, 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. S0. 3. 32. 39. 34. 3. 36. 51. 38. 39, 40. 41. 42. 43. 44. 45. 46. 47. 48. 49, 409 Puccinia mixta 7. Eine einfächerige und zweifächerige Teleutospore. r diseolor 7. Zwei Teleutosporen, ; Pruni 7, Teleutospore. 5 Campanulae 7. Teleutospore. m circinans 7. Teleutospore. 3 Brachypodii 7. Teleutospore. a paliformis nov. sp. Teleutospore. x Rhododendri 7. Teleutospore. Puccinella graminis 7. a. Teleutosporen, b. Stylospore. Uromyces acutatus 7. Teleutospore. Traehyspora Alchemillae 7. Teleutospore. r Darluca Bivonae 7. Stylospore. Gnomonia setacea 7. Stylospore (Discosia celypeata de Ntrs.). Morthiera Mespili +. Conidie, bei a der Stiel. G@nomonia Coryli 7. Stylosporen. (Leptothyrium Coryli 7.). Leptothyrium ceireinans 7. Stylosporen. Rhois Westd. Stylospore. = macrothecium 7. Stylospore. 5 Populi 7. Stylosporen. 2 acerinum Cd. Stylospore. Seiridium marginatum Nees. Conidie. Sporidesmium putrefaciens 7. Conidie. Sphaerella Vitis 7. a. ein Conidien tragendes Räschen, b. eine kleinere Conidie. Spiceularia leterus 7. a. der ganze, ca. 100fach vergrösserte Pilz, b. Conidien. Diplodia Hederae 7. Stylospore. Valsella Salicis nov. sp. a. der vielsporige Schlauch, b. Schlauchspore. Apiosporium Fumago 7. Eine haarförmige Hyphe mit den daran haften- den Conidienketten. Dothiora Sphaeroides +. Macrostylospore. Apiosporium Mali +. Ein ca. 100fach vergrössertes Perithecium mit den am Grunde hervorsprossenden Conidienketten. Chaetosphaeria phaeostroma 7. Schlauchspore. Sphaeria Dryadis +. a. Schlauchspore, b. der 8sporige Schlauch. Trematosphaeria subferruginea 7. a. Schlauchspore, b. der 8sporige Schlauch. Quaternaria Morthieri nov. sp. Schlauchspore. S Nitschkii 7. Schlauchsporen. n Persoonii Tul. Schlauchspore. Nummularia repandoides nov. sp. Schlauchspore. . Bulliardi Tul. Schlauchspore. - repanda (Fr.) Nke. Schlauchspore. Dilophospora graminis 7. a. Conidie (Mastigosporium album Riess), b. Stylospore (Dilophospora gr. Desm.), c. der 8sporige Schlauch, d. Schlauchspore. feat > 410 . Stigmatea Potentillae 7. Spermatie (Septoria Potentillarum 7.). . Phragmidium Tormentillae +. a. zwei verschieden gestaltete und ge- färbte Stylosporen, b. Teleutospore. . Trematosphaeria eryptarum noy. sp. Schlauchspore. I a4 a8 . Nitschkia Fuckelii Nke. a. der S8sporige Schlauch, b. Schlauchspore. e tristis (Pers.) 7. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauch- spore. 2 . Chaetomella oblonga 7. Der ganze, ca. 30fach vergrösserte Pilz. . Pleospora Endiusae 7. a. der Ssporige Schlauch, b. Schlauchspore. . Fuckelia amoena Nke. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchsporen. . Leptospora caudata nov. sp. a. zwei Schlauchsporen, b. der Conidien tragende Pilz. our w . Herpotrichia rhenana Fckl. a. Schlauchspore, b. die auf ästigen Hyphen stehenden Spermatien. . Ohleria modesta Fekl. a. der 8sporige Schlauch, b. Paraphyse, c. ge- theilte Schlauchspore, d. ganze Schlauchspore, e. das ca. 24fach ver- . grösserte Perithecium. 9. Caryospora callicarpa (Curr.) Nke. a. reife, b. unreife Schlauchspore. . Sphaeria immunda Fckl. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchsporen. . Microthyrium Quereus nov. sp. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauch- spore, c. ein Theil des Peritheciums, letzteres ca. 60fach vergrössert. . Macrospora Scirpi +. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchspore. . Gnomonia erythrostoma 7. Zwei Schlauchsporen. . Sphaeria corticola Fckl. a. Schlauchspore, b. der 8sporige Schlauch. . Pleospora Typharum 7. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchspore. . Sphaeria Salicis 7. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchspore, c. Sper- matie. . Pleospora Napi . Schlauchspore. . Camptosphaeria sulphurea nov.sp. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauch- sporen, c. das ca. 20fach vergrösserte Perithecium. . Sphaeria Chamaemori Fr. Schlauchsporen. 5 mucosa 7. Conidie. . Pleospora culmifraga 7. Schlauchspore. 5 eustoma Fckl. a. der Ssporige Schlauch, b. Schlauchspore. 23. „ infectoria nov. sp. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchspore. 24. Sphaeria Opuli nov. sp. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchspore. . Pleospora chartarum 7. a. Schlauchspore, b. unreife Conidie. . Dothiora mutila +. Stylospore (Sphaeria microscopiea Fr.). . Sphaeria Systema solare j. 2%. der Ssporige Schlauch, b. Schlauch- spore, 28. 29. 30. 31. 32. 411 Pleospora arundinacea }. a.Spermatie, b. 2 ungleichlange Stylosporen, c. Schlauchspore. Melanomma Aspegrenii (Fr.) +. Schlauchspore. Massaria hirta +. Schlauchspore. Lasiosphaeria hispida +. Schlauchspore. e hirsuta 7. Schlauchspore. a . Cercophora fimiseda 7. Drei Stylosporen in verschiedenen Entwicke- lungsstadien. . Enchnosphaeria Pinetorum Fckl. Schlauchspore. . Cucurbitaria acerina nov. sp. a. Schlauchspore, b. Conidien. (Phrag- motrichum acerinum Fr.) . Nectria decora (WlIr.) 7. Schlauchspore. cosmariospora d. Ntrs. a. Schlauch mit 3 Sporen, b. frei- liegende Spore. 5 fimicola nov. sp. Schlauchspore. N . Cueurbitula conglobata 7. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchspore, c. verschieden gestaltete Stylosporen. . Gibbera acervalis 7. Schlauchspore. 5 Evonymi nov. sp. a. Conidien, b. Stylosporen, c. Schlauch- spore. . Cueurbitaria protracta 7. a. Schlauchspore, b. Stylospore. . Scirrhia Poae 7. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauchsporen. . Sphaeria protuberans nov. sp. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauch- sporen. . Pseudopeziza Bistortae (Lib.) 7}. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauch- spore. . Melogramma Fuckelii Nke. Schlauchspore. . Enchnoa lanata Fr. Schlauchspore. . Dothidea virgultorum (Fr.) 7. Schlauchspore. . Hypocrea spinulosa nov. sp. a. der ganze, auf einem Stengel sitzende, 3mal vergrösserte Pilz, b. der Ssporige Schlauch, c. Schlauchspore. . Barya parasitica Feckl. a. der Schlauch, b. Schlauchspore, c. Conidie, d. das ca. 25fach vergrösserte Perithecium. . Nectriella carnea 7. Schlauchspore. a coccinea 7. Schlauchspore. . Rhytisma Onobrychis Fr. Spermatien. . Duplicaria Empetri (Fr.) 7. Schlauchspore. . Hendersonia Cynosbati Fckl. Conidie, hysterioides Fekl. Conidie. ” . Phacidium Dianthi nov. sp. Schlauchspore. 26. 27. 28. 29. 80. 31. 32. 38. 34. 8. 86. 87. 38. 39. 40. 41. 42, 48. 44, 45. 46. 47. 48. 49. 50. 1. 52. 50. . Bispora monilifera Fckl. a. Schlauchspore, b. unreife Conidie. 412 Phaeidium autumnale nov. sp. Schlauchspore. 2 vernale nov. sp. Schlauchspore. Cenangium Pinastri (Tul.) +. a. Schlauch, b. Schlauchspore. Dothiora Lonicerae nov. sp. Schlauchspore. Dimerosporium abjectum (Wllr.) +. a. der 8sporige Schlauch, b. zwei freie Schlauchsporen, von welchen die eine in ihre 2 Hälften zerfällt, ce. Conidien. Phaeidium Pini Tul. Schlauchspore. Lecanilion atrum Rbh. Schlauchspore. Calloria Galii 7. Schlauch mit noch einer Spore. Agyrium sedecimsporum nov. sp. a.der lösporige Schlauch, b. Schlauch- spore, c. steriler Schlauch. Plicaria carbonaria Fekl. Der 8sporige Schlauch. Ciboria ciliatospora nov. sp. Schlauchspore. Ahlesia Lichenicola Fekl. a. der mit körnigem Inhalt angefüllte Schlauch, b. Schlauchspore. Sclerotinia baccata nov. sp. Schlauchspore. Pistillaria acuminata Fckl. Der ganze, ca. 30mal vergrösserte Pilz. Sphaerella Equiseti nov. sp. Schlauchspore. Ceratostoma multirostratum nov. sp. Ein vertikaler Durchschnitt des Peritheciums. Linospora candida nov. sp. a. der Schlauch, b. Schlauchspore. Cucurbitaria Hendersoniae nov. sp. a. Conidie, b. Schlauchspore. Diaporthe Spina nov. sp. a. Spermatie, b. Schlauchspore, c. das ca. 10- mal vergrösserte Perithecium. Ceratostoma procumbens nov. sp. Das ca. 1l0mal vergrösserte Peri- thecium. Pezicula Frangulae (Tul.) +. Der 4sporige Schlauch. Cenangium Morthieri nov. sp. Der 4sporige Schlauch. Clypeosphaeria limitata }. a. Schlauchspore, b. Conidie. Cladosporium Asteroma 7. Conidie. Dothiora Sorbi 7. Schlauchspore. 5 Sphaeroides 7. Schlauchspore. Eleutheromyces subulatus Fckl. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauch- spore, c. Conidie. NB. Wegen ihrer Zartheit konnte ich die Anhängsel an den Spo- ren, so lange sie im Schlauche lagen, nicht erkennen. Dothiora mutila Fekl. Schlauchspore. AR Sa NE . Aleuria rhenana nov. sp. Links der entwickelte Pilz, in natürlicher Grösse, rechts dieselben im Jugendzustande. . Helvella albipes Fckl. a. der ganze Pilz, in natürlicher Grösse, b. ein vertikaler Durchschnitt desselben. . Geaster calyculatus nov. sp. Der ganze Pilz, in natürlicher Grösse. 413 TaL&ı Mk 1. Massaria Fuckelii Nke. Schlauchspore. 2 3 Pupula Tul. Schlauchspore. 3 s Platani Tul. a. Stylosporen, b. Schlauchspore. 4 a foedans Fr. Schlauchspore. 5. * siparia Tul. Schlauchspore. 6. - Argus Tul. Schlauchspore. 7 e inquinans (Tod.) Fr. Schlauchspore. 8 5 eburnea Tul. Schlauchspore, 9. n stipitata Fekl. Schlauchspore. 10. a Carpinicola 7. a. Schlauchspore, b. Stylospore. 11 n rhodostoma Tul. Schlauchspore. NB. Die Sporen der Massaria-Arten sind hier in ihren relativen Grössenverhältnissen gezeichnet. 12. Aglaospora Taleola Tul. Schlauchspore. 13. Melanconis Berkelaei Tul. a. Conidie, b. Schlauchspore. 14. Calospora hapaloeystis 7. a. Schlauchspore, b. Stylosporen, in ver- schiedenen Entwickelungszuständen. 15. Fenestella princeps Tul. Schlauchspore. . Coronophora gregaria (Lib.) +. a. Schlauchspore, b. der vielsporige Schlauch. . Gibberidea Visci nov. sp. a. Microstylosporen, b. Gigastylosporen, c. Macrostylospore, d. Schlauchspore. . Onygena caprina nov. sp. Schlauchspore. e equina (Pers.) Tul. Schlauchspore. . Cercophora mirabilis nov. sp. a. der Schlauch mit den unreifen 8 Spo- ren, b. 2 derselben aus dem Schlauch ausgetreten, c. und d. fortschreitende Reife derselben bis sie in e. vollkommen reif erscheinen. a conica nov. sp. a. die reife Schlauchspore, b. ein Glieder- haar, womit die Perithecien bekleidet sind. . Durella macrospora nov. sp. Schlauchspore. 5 commutata nov. sp, Schlauchspore. . Rhizomorpha adnata +. 2 Schläuche (?), der eine entleert. . Calospora occulta nov. sp. a. eine unreife Schlauchspore, b. eine solche reif, e. Schlauch. . Pleophragmia leporum nov. sp. Schlauchspore. . Puceinia Andropogonis nov. sp. a. Stylospore, b. Teleutospore. . Pleospora Nardi Fcekl. Schlauchspore. . Sphaeria Hellebori Chaill. Schlauchspore. . Euryachora Sedi (Lk.) +. a. der Ssporige Schlauch, b. Schlauchspore. . Rhopographus filicinus Nke. Schlauchspore. . Plagiostoma suspecta 7. Schlauchspore. . Sphaeria Pustula Pers. Schlauchspore. 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40. 41. 42. 414 Pyrenopeziza Agrostemmatis nov. sp. a. Conidien (Gloeosporium Delastrii d. Ler.), b. Schlauchspore. Massaria Carpini nov. sp. a. Schlauchspore, b. Stylospore. Myriocarpa COytisi nov. sp. a. Schlauchspore, b. Spermatie, Massaria microcarpa nov. sp. Schlauchspore. a Ulmi Fekl. Stylospore. Diaporthe Corni nov. sp. a. Schlauchspore, b. Spermatie. Phaeosperma helvetica nov. sp. a. der 8sporige Schlauch, b. Schlauch- sporen. Pyrenophora phaeocomes (Reb.) Fr. Schlauchspore. Phyllachora betulina (Fr.) f. Reife Schlauchsporen. Seite Acetabula Fuckel. sulcata (Pers.) f. 330 vulgaris Fekl. 350 Acladium Lk. 362 heterosporum Wllr. 362 Acremonium Lk. 362 Vaceinii f. 362 Acrospermacei Fcekl. 92 Acrospermum Tode. 92 compressum Tode. 92 var. rhomoidalis Fekl. 93 conicum Fr. 93 graminum Lib. 92 var. robustior Fekl. 92 Acrostalagmus einnabarinus Cd. 145 Acrotheca Gei Fekl. 380 Actinonema Er. 383 Crataegi Fr. 384 Populorum f. 384 Robergii Desm. 384 Rosae Fr. 383 Rubi f. 384 Actinothyrium Kze. & Schm. 396 Cytisi Fekl. 98 graminis Kze. & Schm. 396 nnnnnnnannr 330 Aecidium Pers. Actaeae Opiz. Aethusae Kirchn. albescens Grev. Asparagi Lsch. Asperifolii Pers. Aviculariae Kze. Behenis DC. Berberidis Gmel. Bunii DC. Bupleuri Opiz. Calthae Grev. candidum Bon. Centaureae DC. Register. 54 Chaerophylli Kirchn. 52 Cichoracearum DC. Circaeae Ües. Cirsi DU. Clematidis Schwz. Convolvulacearum Ces. Crepidis WlIr. Cruciferarum Rbh. elongatum Lk. Epilobii DC. Euphorbiae Pers. Falcariae DC. Galii Pers. Geranii DC. Grossulariae DC. BB) 55 Seite Hieracii Schum. 54 Lactucae Opiz. 54 Lapsanae Schlz. 93 Leguminosarum Rbh. 62 Leucanthemi DC. 376 leucospermum DC. 376 Menthae DC. pr. p. 56 Perielymeni Schum. 376 Phaseolorum WlIr. 62 Pimpinellae Kirchn. 52 Prenanthis Pers. 55 punctatum Pers. 49 Ranunculacearum DC. 61 rubellatum Rbh. 64 Rumicis Schlehtd. 64 Scillae Fekl. 65 sceillinum Dur. (?) 65 Scrophulariae DC. 63 Stellariae Kirchn. 50 Suceisae Kirchn. 96 Taraxaci Kze.&Schm. 54 Thesii Desv. 97 Thymi f. 376 Trifol. repentis Cast. 63 Tussilaginis Pers. 376 Urticae Schum. 376 Valerianearum Dub. 63 Verbasci Ces. 376 Vieiae Opiz. 62 Violae Schum. 50 Xylostei WlIr. zonale Dub. Aegerita Pers. caesia Pers. candıida Pers. Aethalium Lk., Fr. septicum (L.) Fr. vaporarium (Bull.) Fr. Agaricini Fr. Agaricus flabelliformis Bolt. stypticus Bull. tigrinus Bull. Aglaospora (d. Ntrs.) Tul. juglandina Fckl. profusa Tul., d. Ntrs. rudis Tul. Taleola Tul. Asyrium Fr. Galü Fekl. nitidum Lib. sedecimsporum nov. sp. Ahlesia Fckl. Lichenicola Fekl. Alternaria Nees. chartarum Prss. Aleuria Fuckel. aurantia (Oedr.) 7. rhenana nov. sp. Alysidium Kze. & Schm. caesium Tr. fulvum Kze. &Schm. fuscum Bon. Amphisphaeria Ces. & dd. Ntme. epidermidis 7. umbrina (Fr.) +. umbrinella (d. Ntrs.) +. Xylostei d. Ntrs. zerbina d. Ntrs. 416 Seite 376 Angioridium (Grev.) Seite 60 Fr. 340 363 sinuosum (Bull. ) 3683 Grev. 340 363 Anixia (Fr.?) Hffm. 90 340 Wallrothii Fckl. 91 340 spadicea Fekl. 91 truncigena Hffm. 91 340 F. straminicola 91 13 Antennatula corticola 7. 88 _ pinophila Fr. 87 15 Anthina Fr. 365 15 aeruginosa °r. 365 15 Alaris Fr. 365 flammea Fr. 365 187 flavovirens Fr. 233 209 Anthostoma- Nke. 214 187 carbonescens Nke. 214 209 turgidum Nke. 214 187 Apiosporium Fekl. 86 283 Brassicae +. 88 283 Centaurii +. 37 173 _Fumago Fckl. 87 Mali 7., Wlir. 88 283 pinophilum +. 87 281 Plantaginis Fekl. 87 281 profusum +... Wlir. 88 348 Quercicolum +. 87 348 Rhododendri +. 87 325 . Salieis 7., Kze. & 325 Schn. 88 325 stygium (Wllr.?) +. 88 Tremulicolum nov. sp. 88 349 Ulm. 87 349 Aporia Dub. 260 349 _ herbarum (Fr.) Dub. 260 350 microtheca Dub. 260 Appendix. (Mycelia 159 sterilia.) 403 141 Arachnopeziza Fckl. 303 159 _Asteroma Fekl. 504 aurata nov. Sp. 904 159 _aurelia (Pers.) +. 303 142 delicatula nov. sp. 304 142 Arcyria (Hill) Fr. 397 Seite einerea (Bull.) Fr. 337 ferruginea }. 337 fusca Fr. 337 incarnata Pers. 397 nutans (Bull.) Fr. 3383 ochroleuca (Trent.) Fr. 338 punicea Pers. 337 Arthrinium Kze. & Schm. 356 caricicola Kze. & Schm. 357 curvatum Kze. & Schm. 357 Morthieri +. 897 puccinioides Kze. & Schm. 356 Sporophleum Kze. & Schm. 356 Artrobotryum (es. 363 atrum Berk. & Br. 363 Ascobolus (Pers., Fr.) Fell. 286 albicans Fekl. 289 caninus Fekl. 287 carneus Pers. 288 ciliatus Kze. & Schm. 289 cinereus Cr. 288 coccineus Ür. 318 Crouani Cook. 320 crustaceus Fekl. 288 denudatus Fr. 287 dilutellus Fekl. 287 diversisporus nov. sp. 289 furfuraceus Pers. 286 glaber Pers. 287 granulatus (Bull.) +. 287 B.B. Alb. & Schw. 288 granuliformis Cr. 288 immersus Pers. 286 insignis Cr. 289 Kerverni Cr. 287 Leporum Fekl. 288 macrosporus Cr. 286 417 Seite Seite Seite miniatus Cr. 320 Tiliae Lsch. 386 Himantia (Pers.) Fr. 384 nitidus Fekl. 283 Viburni Lsch. 387 Form. Foliicola niveus Fekl. 289 Virgaureae (Lib.) }. 95 Fekl. 105 papillatus (Pers ) Vulnerariae 7. 337 Hyperiei Lsch. 385 Wlir. 289 Ascomyces Juncaginearum Lsch. 385 Pelletieri Cr. 288 deformans Berk. "259 LLonicerae Desm. 111 pilosus Fr. 287 Tosquinetii Westd, 252 maculare 7. 385 pulcherrimus Gr. u 289 Ascomycetes d. By. 75 Mali Desm. 95 sedecimsporus Cr. 288 i E obseurum Desm. 384 Solms - Laubachi Agcophora 10% D Orobi +. 386 Rbh. a 73 Populorum Desm. (2) 384 tetrasporus Fekl. 317 Mncedo Tod, 3 yadiatum +, 385 Trifolii Bernh. 290 Ascospora (Fr.) Fekl. 94 radiosum Fr. 383 vinosus (Berk. ?) Aegopodii (Pers.) reticulata Chev. 105 Fekl. 289 - Er. 94 subradians Fr. 94, 385 Ascochyta Lib. 386 Asteroma 7., Fr. 94 vagans Desm. Aceris Lib. 387 brunneola Fr. 34 a. Frangulae 385 Armoraciae 7. 388 carpinea Fr. 94 venulosum (Wlir ) +. 384 Cannabis Lsch. 387 ceruenta (Fr.) Str. 94 vernicosum (DC.) f. 385 Carieis F. 386 Dentariae (Westd.) Veronicarum Rbh. 89 Chelidonüi Lib. 387 Fell. 95 Asterophora Convolvuli Lib. 387 Mali Fekl. 5 agarieicola CA. 182 Crataegi Fekl. 387 Pisi (Lib.) 7. DE (Apesihe Ci 182 Zaun u: a A er g, Asterosporium Kze. 351 Dieitalin. 5 E50 "> Hoffmanni Kze. 351 Dulcamarae Lsch. 387 Ascosporei Fekl. 94 5 u Ebuli +. 386 Ascoxyta Auricularia (Bull. ) Epilobii Rbh. 387 Virgaureae Lib. 94 i n Fragariae Lsch. 108 Aspergillus Mich. 358 giesenterigg (Et Galeopsidis Lsch.. 387 ferrugineus 7. 358 = ! e Hyperici Lsch. 388 glaucus Lk. 90 Fambueitug DJazh, 2 maculans 7. 386 Asteroma DC. 384 truncata (Fr.) F. 29 Medicaginis f. 388 Alchemillae Grev. 96 Aurieularini Fr. 25 melanophaea Westd. 387 Alliariae 7. 385 Aylographum Lib. 260 obducens 7. 388 atramentarium +. 384 amplum Berk. & Pisi Lib. 94 DBetulae Desm. 100 Br. 260 Plantaginis Ces. 8838 Corni Desm. 384 Hederae Lib. 260 Polygoni Rbh. 387 Crataegi Fr. 384 vagum Desm. 260 Pulmonariae 7. 386 dendriticam (Wllr.) Ranunculi 7. 387 Fr. 106 Bactıydium Kze. & Robiniae Lib. 388 Epilobii Fr. 385 Schm. 372 Rosarum Lib. 387 Eupborbiae T. 385 flavum Kze. & Rubi Lsch. 387 Fraxini DC. 386 Schm. 312 Saponariae }. 388 Geif. 385 Barya Fekl. 95 Scabiosae Rbh. 387 Gentianae 7. 386 parasitica Fekl. 3 Senecionis T. 386 geographica Desm. 105 Basidiomycetes 13 Jahrb. d. nass. Ver. f. Nat. XXIII u. XXIV. 27 418 Seite Seite Seite Bertsia Fr. 164 regius Krombh. 16 Mercurialis (Mart.) moriformis (Tod. ) resinosus Schrdr. 19 Lk. 42 Fr. 164 rufus Schrdr. 18 miniatum Schlchtd. 43 spinifera Awd. 226 Satanas Lenz. 16 minutum Lib. 65 Bispora Fckl. 310 scaber Bull. 16 phaeum Bon. 54 monilifera nov. sp. 310 spumeus Sow. 19 Pyrolae Schlehtd,. 42 monilioides Cd. 310 squamosus Huds. 20 Ribesi (Lk) Tul. 42 Boletus (Dill.) Fr. 16 subtomentosus L. 16 rufum Bon. 62 adustus Willd. 19 sulphureus Bull. 20 Silenes Schlchtd. 62 applanatus Pers. 19 velutinus Pers. 138 Vacciniorum Lk. 42 betulinus Bull. 19 versicolor L. 18 Calloria Fr. 282 bovinus L. 16 Bombardia Fr. 164 Tatrovirens Er: 985 brumalis Pers. 21 fasciculata Fr. 164 chrysocoma (Bull.) calopus Pers. 16 Botryosphaeria Er. 983 conchatus Pers. 21 moricola d. Ntrs. (?) 168 deliquescens Fr. 982 contiguus Pers. 18 Botrytis Lk. 359 Ausarioides Tul.- 282 ceristatus Schäftt. 20 acinorum (Pers.) Fsrch 983 croceus Pers. 20 Fres. 399 Peltigerae Fekl. 283 eutieularis Bull. 19 cana Kze.‘& Schm. 359 (2) rubella Fekl. 283 eyanescens Bull. 16 carnea Schum. 182 ellata Er 983 dryadeus Pers. 19 cinerea Pers. 33l suceinea Fr. 989 edulis Bull. 16 pulla Fr. 359 vinosa(Alb. &Schw.) elegans Bull. 20 vulgaris Fr. 399 Fr. 983 ferruginosus Schrdr. 18 Bovista (Pers.) Tul. 36 Aldor ps 30 Havidus Fr. 17 nigrescens Pers. 36 en 31 floecopus Vill. 17 plumbea Pers. 36 eorbiealsnne 21 frondosus Schrank. 20 Brachycladium asus Bar 3] fumosus Pers. 19 penicillatum Cd. 134 ne, j 3j giganteus Pers. 20 Briarea Cd. 359 s f glutinosus Krombh. 16 aurea 7. 359 Cu ‚(Lev.) T- \ granulatus L. 16 Bulgaria (Fr.) Fckl, 286. Serberidis j., Ley 82 hirsutus Schrdr. 18 carbonaria Fckl. 326 un IE a a hispidus Bull. 19 inquinans +., Fr. 286 Givazi asus a Ehrenbergii 7., Lev. 81 incarnatus Pers. 18 sarcoides Fr. 284 Ra Auge $ infundibuliformis Bulgariacei (Fr.) Grossnlariae EMS öl Be on Fekl. 989 Hedwigii 7., Lev. 8 lividus Bull. 17 Byssotheeium Fekl. 142 Nelosericea }., Ley. 82 lueidus Leyss.-Curt. 20 eireinans Fekl. 149 ‚Beuiallatn in Su luteus L. 16 a. Alni 81 marginatus Pers. 19 Caeoma Tul. 41 b. Viburni 8l ovinus Schäftr. 21 apiculorum Bon. 62 Calosphaeria Tul. 229 pachypus Fr. 16 Ari Rud. 42 angustata Nke. 229 perennis L. 21 Bistortarum Lk. 40 annexa Nke. 229 piperatus Bull. 16 Filicum Lk. 42 biformis Tul. 229 pubescens Schum. 19 Hypericorum gregaria Tul. 229 Radula Pers. 17 Schlehtd. 42 princeps Tul. 229 Seite verrucosa Tul. 229 Wahlenbergii Nke. 229 Calospora Nke. 190 aucta (Tul.) 7. 191 hapaloeystis 7., Nke. 191 oceulta nov. sp. 190 Calyeium turbinatum Pers. 266 Camptosphaeria nov. gen. 140 ‘sulphurea nov. sp. 140 Cantharellus Fr. 13 aurantiacus Fr. 14 bryophilus Fr. 13 eibarius Fr. 14 einereus Fr. 14 erispus Fr. 14 infundibuliformis Fr. 14 lobatus Fr. 14 lutescens Fr. 14 muscigenus Fr. 14 pusillus Fr. sl retirugus Fr. 14 sinuosus Fr. sl tubaeformis Fr. 14 umbonatus Fr. var. carbonarius Alb. & Schw. 14 Capitularia Polygoni Rbh. 64 Capnodium Autor. 87 Persoonii Berk. & Desm. 142 salieinum Mont. 142 Carcerina Fr. 340 eonglomerata Fr. 340 Spumarioides Fr. 340 Carlia Oxalidis Rbh. 103 Caryospora Nke. 163 callicarpa (Curr.) Nke. 163 putaminum (Schw.) r. 163 Cenangium (Fr.) Fekl. 266 aggregatum (Lsch.) f. 271 alneum (Fr.) 7. a7i 419 Aparines (Wllr.) +. 271 Cenococcum Fr. bullatum Alb. & Schw. Calieiiforme Fr. ‚ Cerasi (Tul.) F-, Fr. B. Padi Alb. & Schw. conspersum (Fr.) 7. a. var. nitida. b. var. rugu- losa. Ericae Fr. farinaceum nov. Sp. ferruginosum Tul., Fr. b. acicolum. Fraxini Tul. globulare (Pers. ) Fr. inconstans Fekl. Larieinum nov. sp. ligni Desm. Ligustri (Tul.) 7. Morthieri nov. sp. mutatum nov. Sp. naucosum Fr. Pinastri (Tul.) 7, Fr. b. monstrosum Fr. pithyum +., Fr. populeum Fekl. populinum 7. Prunastri (Tul.) F., Fr. tadulicolum Fekl. Ribis (Tul.) +., Fr. salignum T.} Sarothamni nov.sp. seriatum Fr. Syringae 7. (?) Thymi 7. vernicosum T- Viburni +., Fr. (?) viticolum (Fr.) T- 27* Seite Seite 248 geophilum Fr. 248 270 Cephalothecium 2635 candidum (Wlir.) Bon. 182 207 Ceratitium Rbh. 375 e cornutum (Pers. Sa re 272 er a. Sorbi aucupa- 272 riae F. 375 b. Amelanchie- = ris +. 375 =. laceratum (DC.) Rbh. 2 a. Oxyacanthae 1.375 dk b. Mali +. 375 969 c. Sorbi tormina- ws ls. r. 375 d.Ariae }. 376 2 Mali (Schum.) f. 375 En Ceratium Alb. & Schw. 865 970 hydnoides Alb. & am Schw. 365 968 Ceratonema 972 hyppotrichodesPers. 237 270 Ceratostoma (Fr.) 7. 127 173 _ brevirostre Fekl. 127 caulincolum Fekl. 130 269 chionaeum Fr. 126 cirrhosum Fekl. 127 270 lagenarium Fr. 126 269 multirostratum 268 nov. Sp. 129 268 piliferum Fr. a. vulgaris j. 128 267 B. tenuissima T. 129 278 x. pinastri 7. 129 267 5. capillata f. 129 268 procumbens nov.sp. 128 270 (2) pusillum Fekl. 128 272 rostratum (Fr.) 7. 127 270 sphaerospermum 271 Fekl. 127 268 spurium Fr. 267 272 strietum (Pers.) +. 128 270 subpilosum nov. sp. 128 420 2 ferruginea 7. 954 Majanthemi 7. 399 penicillata Fres. a. Opuli 7. 394 radıiata 7. 394 Resedae 7. 393 Rhamni 7. 354 sanguinea 7. 354 Ceuthospora Grev. 398 calathiformis 7. 398 subeorticalis 7. 398 Visci Sollm. 168 Chaetomella Fckl. 401 atra 7. 402 oblonga 7. 402 Chaetomium (Kze. & Schm.) Fekl. 89 crispatum Fekl. 90 Cuniculorum Fekl. 89 depressum Fckl., Wllr. 90 elatum -+., Kze. & Schm. 89 Fieberi +., Cd. 90 fimeti Fekl. 90 graminis Rbh. 90 paucisetum Fckl. 402 Chaetosphaeria (Tul.) Fckl. 166 fusca Fckl. 166 phaeostroma Fckl. 166 Chaetostroma Cd. 369 Buxi Cd. 97 pedicelle\um Prss. 369 Seite Seite tubaeforme d. Ntrs. 120 Cheilaria Lib. 388 Vitis nov. sp. 129 Heraclei Lib. 288 Öeratostomeae Nke. 118 Chloridium Lk. 359 Cercophora nov. gen. 244 viride Lk. 399 conica NOV. Sp. 245 Chlorosplenium fimiseda Fekl. 244 aeruginosum Tul. 314° mirabilis nov. sp. 245 Chytridiei d. By. 74 Cercospora Fres. 353 Chytridium Apii Fres. 353 Anemones d. By. & Ariae Fekl. 103 Wor. 74 Chenopodii Fres. 354 dendriticum Fekl. 74 Ciboria Fuckel. sll amentacea (Balb.) -. 311 bolaris (Batsch.) f. 311 Caueus (Reb.) 7. s11 eiliatospora nov. sp. 311 firma (Pers.) 7- 812 rhizophila Fckl. 312 tremellosa nov. sp. 312 Cladobotryum Nees. 360 (2?) gelatinosum 7. 360 Cladosporium Lk. 355 Asteroma 7. 395 epiphyllum Nees. 355 fasciculare Fr. 355 fasciculatum Cd. 355 Fumago Lk. 142 gracile Cd. 355 graminum Lk. ab) herbarum Lk. 130 a. Aphidis +. 356 hypophyllum +7. 356 macrocarpum Prss. 355 punctiforme +7. BB) Cladotrichum Cd. 356 conjunctum Bon. 356 polysporum Cd. 166, 356 ternatum Bon. 356 Clavaria (L.) Fr. 32 abietina Schum. 33 amethystina Bull. 34 apiculata Fr. 33 Botrytis Pers. var. alba et in- carnata. 34 erispula Fr. 33 Seite eristata Pers. 34 fistulosa Fr. 2 flaccida Fr. 33 flava Pers. 34 formosa Pers. > fragilis Holmsk. 39 grisea Pers. inaequalis Mllr. juncea Fr. Ligula Schffr. palmata Pers. pistillaris L. wm @& & ww © CH > m am wm m CS CH rugosa Bull. b a. albarkir: 34 b. tenax Fr. 34 stricta Pers. BB} subtilis Pers. a. simplex. 39 thermalis DC. (2) 15 Clavariei Fr. Sl Claviceps (Tul.) Kühn. 186 microcephala Tul. 136 purpurea Kühn. 186 Clypeosphaeria nov. gen. 117 limitata 7. 117 Notarisii F. 117 Coccomyces De Ntrs. 257 tumida d. Ntrs. 257 Coleosporium Lev., Tul. 43 Cacaliae (DC.) 7. #8 4 he} Campanulacearum Fr. Inulae (Kze.) 7- 44 miniatum (Pers.) Bon. 43 ochraceum Bon. 45 Pulsatillae (Dub.) Fr. 43 Rhinanthacearum (DC.) Fr. 43 Senecionis(Schum.)Fr. 43 Senecionum (Rbh.) 7. 43 Sonchi Tul. WAS Symphyti (DC.) 7. 43 Tussilaginis (Pers.) [e Lev. 43 Colpoma (Wllr.) +. 257 quercinum Wlir. 257 Combosira geographica (DC.) Fr. reticulata (DC.) Fr. Fr. Coniosporium eircinans Fr. Coniothecium Cd. betulinum Cd. charticolum }. Chomatosporum Cd. effusum Cd. Coniothyrium (Cd. erueiatum Fcekl. mixtum 7. olivaceum Bon. Pini Cd. sphaerospermum ;. Coprolepa Fekl. equorum Fekl. merdaria (Fr.) +. Cordyceps alutacea Fr. militaris Lk. purpurea Fr. typhina Fr. Coremium Lk. vulgare Cd. Coronophora Fekl. angustata Fckl. annexa (Nke.) f. gregaria (Lib.) 7. Corticium Fr. amorphum (Pers.) Fr. calceum d. sambueinum WlIr. einereum Fr. Seite 105 105 94 401 351 192 351 351 351 377 173 977 377 396 377 239 240 240 185 186 186 186 358 358 229 229 229 229 27 25 27 27 ‚comedens (Nees) Fr. 27 flocculentum Fr. giganteum Fr. incarnatum (Pers.) Fr. laeve (Pers.) Fr. 28 27 27 27 (Thelephora) papillo- sum Lib. 27 Coryne Tul. 421 Seite polygonium (Pers.) Fr. 27 Seite Crotonocarpia nov. gen. 163 moriformis nov. sp. 163 quereinum (Pers.) Fr. 27 Crouania Fuckel. 320 salieinum Fr. 28 humosa (Fr.) f. 320 Sambuci (Pers.) Fr. 27 _ miniata (Cr.) f. 320 Typhae (Pers.) Desm. Crucibulum Tul. 383 Var. carieicola +. 27 _ vulgare Tul. 38 284 Cryptocoryneum Fekl. 372 aurea Fckl. 285 fasciculatum f. 372 purpurea nov. sp. 234 Cryptodiscus sarcoides Tul., Fr. 284 Adonis Fekl. 249 virescens Tul. 285 cinetus Fekl. 177 Coryneum Nees. 372 Lichenicola Ces. 176 foliicolum +. 372 Cryptomyces Grev. 253 Kunzei Cd. 190 Peltigerae Fckl. 253 maculicolum +. 372 Cryptosphaeria Nke. 211 marginatum Fr. 391 eunomia (Nke.) }. 212 mierostietum Berk. & millepunctata Grev., Br. 372 d. Ntrs. 212 pulvinatum Kze. & Cryptospora (Tul.) f. 192 Schm. 372 Aesculi Fckl. 193 rostratum 7. 391 aucta Tul. 191 umbonatum Nees. 372 aurea Fekl. 193 Cosmospora Betulae Tul. 192 coceinea Rbh. 179 corylina (Tul.) 7. 192 Craterellus Fr. öl hypodermia f. 192 cornucopioides (Pers.) Hystrix 7. 194 Fr. 81 liphaema (Tul.)Nke. 194 pusillus Fr. 31 populina Fekl. 193 sinuosus Fr. B) salicella 7. 193 Craterium Trent., Fr. 342 suffusa Tul. 192 leucocephalum Hfim. 342 Cryptosporium Kze. 352 minutum Fr. eoronatum Fekl. 193 B. aureum. 342 hysterioides Cd. 352 mutabile Fr. 342 Mori. 352 pedunculatum Fr. 342 Neesii Cd. 192 pyriforme Dtm. 342 Ribis (Lib.) Fr. 111 Cribraria Schrdr., Fr. 338 Sorbi Ces. 390 vulgaris Schrädr. 338 Cryptostietis Croeicreas Fr. 396 hysterioides f- 392 gramineum Fr. 396 Cryptovalsa (Ces. & Croeisporium Press. 372 d. Ntrs.) f. 212 album Prss. 372 ampelina f. 212 Cronartium Tul. 66 effusa nov. sp. 212 asclepiadeum Tul., Fr. 66 Nitschkii Fekl. 212 Paeoniae Tul., Cast. 66 protracta d. Ntrs.. 212 Seite Seite Seite Cueurbitaria (Fr.) Tul. 171 Cylindrosporium Grev. 350 Daedalea (Pers.) Fr. 21 acerina nV. Sp. 172 concentricum Grev. 850 gibbosa Pers. 21 acervata Fr. 175 majus Ungr. 350 quereina Pers. 21 aggregata (Lsch.) r. 271 Cyphella Fr. 25 unicolor Fr. 22 Amorphae (Wlir.) +. 174 culmicola Fekl. 25 Darluca Cast. 378 Berberidis Tul. 174 Digitalis Alb.& Schw. 26 Bivonae }. 379 cinerea Fckl. 114 galeata Fr. 26 Caricum (Desm.) f. 380 Coluteae(Rbh.)Awd.174 lacera (Pers.) Fr. Fılum Cast. eupularis Fr. (?) 165 b. laevis Fr. 26 a. vulgaris 1. 878 Dulcamarae }., Fr. 175 nivea nov. sp. 26 b. dothideaefor- elongata Tul., Grev., Rubi nov. sp. 26 mis f. 379 Fr. 174 Cystopus d. By. ‘1 c. stromatica }. 379 ß. Coronillae Fr. 174 Bliti d. By. 72 d. hypocreoides}.379 flacca (Wllr.) 7. 168 candidus d. By. 72 Typhoidearum (Desm.) Hendersoniaenov.sp.172 cubicus d. By. o.& ß. 72 Berk. & Br. 19 Laburni (Tul.) 7., Lepigoni d. by. 72 Dasyscypha Fekl. 304 Fr. 175, »Bortulacae deBy. 202 bicolor Bul)er maerospora (lul.) 7. 175 spinulosus d. By. 12 a. disco aurantiaco naucosa (Fr.) 7. 173 Cytispora Ehrb. 397 Si 305 oceulta 7. 173 _ Capreae }. 199 b. disco sordide pityophila 7. 172 chrysosperma Fr. 198 pallido. 305 populina (Pers.) Fr. 170 non Fr. 202 calycina (Schum.) f. 305 protraeta Fekl. 171 Corni Westd. 200 cephaloidea Fekl. 306 Rhamni 7., Fr. 174 foliicola Lib. 261, 398 cerinea (Pers.) 1. 8305 salicina nov. sp. 172 incarnata Fr. 397 elandestina (Bull.) f. 305 Spartii T. 174 Lauro-Cerasi Fckl. 398 Juncicola 7. 305 Spiraeae Y. 170 leucosperma Fr. 137 virginea (Batsch.) f. 305 Ulmicola Fckl. 172 nivea Fekl. 202 ß. carpophila Pers. 505 Cueurbitarieae Fekl. 164 ocellata Fekl. 202 Delitschia Awd. 241 Cueurbitula nov. gen. 171 pinastri Fr. 198 Auerswaldii Fekl. 241 conglobata 7. 171 Bini.Eckl. 198u.200 didyma Awd. 241 Cudonia Fr. 332 pisiformis Dub. 225 minuta nov. sp. 242 eircinans (Pers.) Fr. 33 Platani 7. 395 Dendriphium Cupularia Lk. 342 Pyri Fckl. 399 comosum WlIr. 134 ieucocephala (Hffm.) Rosae Rbh. (non.) 201 Depazea Fr. 380 Lk. 342 rubescensFr. pr. p. 196 Aesculicola Fr. 107 mutabilis(Fr.) Rbh. 342 saliecina Rbh. 197 areolata Fekl. 381 Cyathus (Hllr.) Tl. 838 tumida Lip. 395 Atriplieicola Fr. 88] Crucibulum Pers. 38 Cytisporacei Fries, Aut. 397 DBetaecola DC. 382 Olla Pers. 38 Edacryomyces Nees. 403 Bupleuri F. 382 striatus Hffm. 38 lacrymalis Cd. 282 DBuxicola Fr. 381 vernicosus Tul. 38 pallens Fiein. 403 candida Fcekl. 125 Cyelostoma Crouan. 251 stillatus Nees. 282 Convolvulicola Fr. 381 Cylindrium Bon. 347 suceineus Spree. 232 Dianthi (Alb. & Schw.) carneum +7. 347 tortus (Wlld.) Fr. 282 Fr. 381 elongatum Bon. 348 Urticae Fr. 282 Fagicola Fr. S8l Ficariaecola Lsch. Geicola }., Fr. Gentianaecola Fr. Hederae Autor. Hydrocotyles Rbh. Impatientis Kirchn. juglandina (DC.) Fr. Lonicerae Kirchn. Lythri Kirchn. Oenotherae Lsch. Petroselini Desm. populina Fekl. Prunicola Opiz. pyrina Riess. Pyrolae (Ehrb.) Rbh. Quercicola (Wlir.) Rbh. Rhamnicola Lsch. Ribicola Fr. Salicicola Fr. Senecionis Fckl. Spinaciae Fr. Syringaecola Lsch. Tremulaecola DC. vagans Fr. a. Lamii 7. b. Urticae 7. Vincae Y. Dermatea Fr. pr. p. caespitosa Fekl. carpinea Fr. Cerasi Tul., Fr. fascieularis Fr. Frangulae Tul. furfuracea Fr. Larieicola Fckl. Prunastri Fr. quereina Fekl. Radulieola Fekl. seriata Tul. Diachea Fr. elegans (Ir.) Fr. Dialytes Aceris Nke. decedens (Fr.) Nke. et Aut. 423 Seite Seite 380 Diaporthe Nke. 203 380 Aceris Nke. 204 382 alnea Fekl. 207 390 amygdalinae Fekl. 121 382 Aretii (Lsch.) Nke. 210 380 Asparagi Fekl., Nke, 206 381 . Beckhausii Nke. 208 382 Carpini (Pers.) }. 205 382 cireumseripta Otth. 207 381 eircumscripta(Kze.)}.208 382 conjuncta (Nees.) f. 206 381 Corni nov. sp. 207 382 Crataegi Nke. 204 104 detrusa F. 205 381 Epilobii nov. sp. 206 fallaciosa Nke. 211 107 fibrosa (Fr.) Nke. 204 380 Fraxini Fckl. 208 381 immersa (}.) Nke. 209 106 inaequalis (Curr.) 381 Nke. 209 381 imerustans Nke. 210 381 Innesii (Curr.) Nke. 204 381 juglandina (f.) Nke. 209 Laschü 7., Nke. 208 381 leucostroma Nke. 207 381 linearis (Nees) Nke. 209 381 Lirella(Moug.& Nstlr.) Nke. 206 277 nodosa nov. sp. 210 277 oceulta (Fckl.) Nke. 210 279 oncostoma f. 205 267 orthoceras (Fr.) Nke. 209 273 parabolica nov. sp. 211 279 pardalota (Mont.) 278 Nke. 206 279 pulla }., Nke. 211 267 putator Nke. 207, 276 279 pyrrhoeystis (Berk. & 278 Br.) Nke. 204 272 quereina Nke. 204 340 retecta Fckl. &Nke. 207 340 rostellata (Fr.) Nke. 208 204 rudis (Tul.) Nke. 209 204 Salieis Nke. 193 204 Sarothamni Nke. 207 querceina Nke. Seite scobina Nke. 208 spieulosa (Alb. & Schw.) Nke. 211 Spina nov. sp. 210 striaeformis (Fr.) Nke. 206 Strumella }. 205 sulfurea nov. sp. 205 syngenesia (Fr.) Nke. 204 tenuirostris Nke. 208 velata Nke. 209 vepris (d. Laer.) r. 208 Diatrype (Fr.) Nke. 230 aspera Fr. 252 bullata (Hffm)) Fr. 231 disciformis (Hffm.) Fr. 231 ‘var. umbonata. 231 favacea Fr. 232 ferruginea Fr. 226 flavovirens Fr. 213 lanciformis Fr. 187 lata Fr. 213 polycoeca nov. sp. 231 quereina Fr., Autor. 232 rimosa nov. Sp. 231 scabrosa Fr. 213 Stigma Nke., Fr. 230 var. undulata. 231 Strumella Fr. 205 verrucaeformis Fr. 232 Diatrypeae Fcekl. 228 Diatrypella Ces. 232 aspera (Fr.) Nke. 232 decorata Nke. 233 favacea Ces. &d.Ntrs. 232 laevigata nov. sp. 232 minuta Nke. 232 nigro-annulata(Grev.) Nke, 233 pulvinata Nke. 232 quereina (Pers. ) Nke. 232 tocciaena d. Ntrs. 233 verrucaeformis(Ehrh.) Nke. 232 Dichaena Fr. quereina Fr. strobilina Fr. Dichaenacei Fries, Aut. Dicoccum truncatum Cd. Dietydium Schrär., Fr. mierocarpum Schrädr. umbilicatum Schrdr. Diderma (Pers.) Fr. conglomeratum Fr. contortum Hffm. deplanatum b. Fr. a-aEr depressum Fr. Liceoides Fr. Spumarioides Fr. squamulosum Alb. & Schw. testaceum Pers. vernicosum Pers. Didymium (Schrdr.) Fr. complanatum Fr. farinaceum Schrär. ASt &) ww @ © cn on fr jet > ca oa @& oo RS oe 341 hemisphaerieum(Bull.) Fr. herbarum Fr. leucopus Fr. melanopus Fr. Serpula Fr. squamulosum (Alb. & Schw.) Fr. Didymosphaeria nov. gen. epidermidis 7. Galiorum (Desm.) F- Genistae nov. sp. Peltigerae nov. sp. Rubi nov. sp. Xylostei }. Didymosporium Nees. macrospermum Cd. truncatulum Cd. Dilophospora (Str. ) Fekl. 341 Seite sraminis 7., Desm. 130 Form.Holei Fekl 150 Dimerosporium nov. gen. 89 abjectum (Wllr.) j. 89 Diphterium flavo-fuscum Ehrb. 336 Diplodia Fr. 392 Abrotani 7. 94 Aceris Fell. 71 Aesculi Lev. 94 Alni +. caulicola T. > 0 03 HA CD wo aa m (Je) D or Cerasorum Fekl. 54 eincta T. 95 Coryli f. 95 Crataegi Y. 393 Cytisi Awd. 175 Dulcamarae Fckl. 175 epidermidis Fekl. 141 Evonymi 7. 395 faginea Fr. 175 Frangulae Fell. Fraxini Fr. 3983 Hederae f. (non Fr.) (Desm. ?) & [d} D&D He Hederae Fr. 397 Humuli r. 395 Tlieis Fr. 393 Juglandis Fr. 395 Lantanae 7. 395 Lonicerae Fckl. 141 Lyei Tr. 394 Malorum 7. 395 mamillana Fr. 394 Mamma 7. 394 melaena Lev. 175 Mori Awd. 394 Oleae (DC.) d. Ntıs. pithyophila 7. 393 populina Fekl. 170 Pruni Fckl. 169 Pseudo-Diplodia f. 393 Quercus Fckl. 170 Rosae Fr. 114 Rosarum Fr. 169 Seite Rubi Fr. 141 salicina Lev. 2 sapinea (Fr.) f. 93 scabra T. 395 sparsa T. 395 subtecta Fr. 171 Syringae Awd. 395 Taxi (Sow.) Fr. 394 Tiliae T. 394 Ulmi Fell. 173 Visei Fr. 168 Viticola Desm. 395 Diplodiospora Fekl. 169 Discella (Berk. & Br.) Fell. 263 carbonacea Berk. & Br. 193 microsperma f., Berk. a 253 Discomycetes (Fr.) Tul., d. Bary, Fekl. 248 Discosia alnea Fr. 120 Artocreas (Tod.) Fr. 121, 122 elypeata d. Ntrs. 121, 122 Cynosbati 7. 392 Dothidea Tul. 222 abortiva Desm. 219 advena Ües. 225 Alchemillae Fr. 96 alnea Fr. 120 ambiens Lib. 220 Anethi Pers. 396 Angelicae Fr. 219 Berberidis (Wahlb.) Fr., d. Ntrs. 223 betulina Fr. 217 Campanulae DC. 219 Castagnei Mont. 221 Chaetomium Kze. 96 Epilobii Fr. 385 filieina Fr. 220 Frangulae Fcekl. 222 Fraxini Fr. 389 fulva Fr. 222 (?) gangrena Fr. 217 425 Seite genistalis Fr. 379 Dothiora (Fr.) Fekl. Geranii Fr. 95 Lonicerae nov. sp. Gougetiana Mnt. 216 mutila nov. sp. (?) Graminis Fr. 216 pyrenophora Fr. graminis Rhamni Fekl. b. Poarum Fr. 221 Sorbi Fell. Heraclei Fr. 219 Sphaeroides f., Fr. insculpta Wlir. 223 Duplicaria Fekl. (2?) Junei Fr. 216 Empetri (Fr.) Fell. latitans Fr. 261 Dnrella Tul. Lichenum Smmrf.? 224 commutata nov. sp. maculaeformis Desm. 103 compressa Tul. melanops Tul. 225 macrospora nov. Sp. Mezerei Fr. 222 nivea T. 375 Hetostroma Perielymeni Fekl. 223 Bistortae Fr. petiolicola f. 379 Elaphomycei Tul. Piggotii Berk. & Elaphomyces Nees. Br. 224 granulatus Fr. Podagrariae Fr. 218 muricatus Fr. Potentillae Fr. 96 variegatus Vitt. Pteridis Fr. 218 Eleutheromyces nov. punetiformis Fekl. 219 gen. reticulata Fr. 105 subulatus 7. ribesia Tul., (Pers.) Elvella Fr. 222 cucullata Batsch. rimosa Fr. 221 Empusa Cohn. ß. depauperata Muscae Cohn. Desm. 221 Enchnoa Er. Robertiani Fr. 95 Friesü Fekl. Rosae (Schleichr. ?) Glis (Berk. & Br.) f. Fr. 223 lanata Fr. rubra Fr. 222 Enchnosphaeria nov. Sambuei (Pers.) Fr. 222 gen. Sphaeroides Fr. 274 Pinetorum Fekl. Stellariae Lib. 220 Endophyllum Lev. stellaris Fr. - 220 Persoonii Lev. striaeformis Fr. 206 Endothia (Fr., Tul.) f. Trifolii Fr. 215 gyrosum (Tul.) F- typhina Fr. ° 186 radicalis Fr. Ulmi Fr. 2135 sordida Fckl. vernicosa DU. 335 Entodesmium Veronicae Lib. 89 rude Riess. virgultorum (Fr.) f. 223 Entomophthora Xylostei Fr. 219 Muscae Fres. Dothideaceae Nke, 214 Epicoccum Lk. 151 150 150 146 147 B) 43 226 226 226 227 373 Seite atro-sanguineum Wlir. 374 diversisporum Preuss. 373 Duriaenum Mnt. 374 effusum F. 373 Equiseti Berk. 373 laeve Cd. 375 negleetum Desm. 373 pallescens Rbh. 375 Platani Fekl. 373 purpurascens Ehrb. 373 scabrum Cd. 373 sphaeroides Cd. 373 Epichloe Tul. 185 typhina Tul. 186 Epieymatia nov. gen. 118 verrucariaeformis nov. Sp. 118 vulgaris Fekl. 118 Epidochium Fr. 368 nigricans Fr. 3068 Epitea hamata Bon. 47 Ruborum Fr. 47 Ruborum b. crassa Niessl. 47 2 Erannium miniatum Bon. 47 Eriospora Berk. & Br. 398 leucostoma Berk. & Br. 398 Erysibe adunca aa. Populor. Rbh. 80 bb. Salicum Rbh. 80 v. Ulmarum Lk. 80 bicornis Lk. 80 - eircumfusa Lk. 73 clandestina Lk. 77 comata Lk. sl communis. a. graminearum Lk. 83 b. Urticear. Rbh. 84 c. Dipsacearum Rbh. 36 d. Rubiacear. Rbh. 84 Seite f. Cucurbitacear. Rbh. 79 h. Convolvulacear. Rbh. s6 i. Personatar.Rbh. 78 l. Umbelliferar. Rbh. 54 m. Leguminosarum Rbh. 84, 85 n. Polygonorum Rbh. 86 o. Onagrariar. Rbh. 36 r. Ranunculacear. Rbh. 89 s. Geraniacearum Rbh. 85 v. Hypericorum Rbh. 54 depressa a. Bardanae Rbh. 85 divaricata Lk. 81 fuliginea Kbh. 78 guttata a. Coryli. so b. Betulae Rbh. 80 holosericea Lk. 82 horridula ß. Cichoriacearum Rbh. 82. u. 8 lamprocarpa a. Lapiatarum Rbh. 83 b. Balsaminae Rbh. 79 ce. Plantaginis Rbh. 83 lenticularis a. Fraxini Rbh. 80 b. Fagi Rbh. 79, 80 d. Carpini Rbh. 80 macularis a. Humuli Rbh. 79 b. Epilobii Rbh. 79 e. Poterii Rbh. 78 d. Alchemillae Rbh. Myrtillina Rbh. nitida (Wlir.) Rbh. pannosa Lk. Pyri Chaill. penicillata. a. Alni Rbh. b. Caprifoliacear Rbh. Seite I =1 [0 on | -] OT SI & -1-JI de) 8l 8 ce. Berberidis Lk. 82 d. Grossulariae Lk.82 Viburni Opuli Fr. tortilis Lk. tridactyla (Wllr.) Rbh. Erysiphe (Lev.) 7. communis T., Lev. . Ranuncuh. . Calthae. . Thalietri. . Aquilegiae. Delphinii. . Ononidis. . Lathyri. Geraniü. Dipsaci. . Knautiae. . Prenanthis. . Lythri. . Convolvuli. . Valerianae. . Circaeae. . Rumieis. . Polygoni. Convolvuli sepium Cast. Graminis y., Lev. horridula r., Lev. a. Symphyti. b. Asperuginis. vH E08 mp ao =» Sole OS Er lamprocarpa Y., Lev. a. Cirsii lanceo- latı. @a Ra Rn Ran I ST DD SI [0 005) SU or Or a Ran Ran > GM ST Cr 86 86 &2 82 b. Cirsii oleracei. 82 :, Centaureae. . Sonchi. . Taraxaci. . Ciehor:. . Scorzonerae. . Plantaginis. . Verbasci. . Lamii. . Lycopi. m. Galeopsidis. n. Stachydis. Linkü y., Lev. a. Artemisiae. b. Tanaceti. Marti 7., Lev. {er} (>37 m Biden a. Oruciferarum. Seite 82 82 82 82 83 83 83 83 83 83 83 82 82 82 83 83 b. Spiraeae Ulma- riae. ce. Lupinorum. d. Medicaginis. e. Orobi. Bisie g. Meliloti. h. Trifolii. i. Galii. k. Falcariae. l. Pimpinellae. m. Angelicae. n. Peucedani. o. Heraclei. p. Anthrisei. q. Pastinacae. r. Hypericorum. s. Calystegiae. t. Urticae. Montagnei y., Lev. a. Senecionis. b. Lappae. (?2) Rubi nov. sp. tortilis 7., Lev. 33 83 84 Eurotium (Lk.) d. By. 90 herbariorum de By., Lk. ambiens (Lib.) }. Sedi (Lk.) 7. 90 Euryachora nov. gen. 220 220 220 Seite Seite Seite Steilariae (Lib.) +. 220 Exobasidium Wor. 26 stercoris T. 369 stellaris (Fr.) f. 220 Vaceinii Wor. violaceum f. 369 Eustegia Ilieis Chev. 264 a. V. VitisIdaeae}.26 Fusieladium Bon. 357 'Eutypa Tul. 213 b. V. Myrtilli }. 26 dendriticam(Wllr.)}. 357 Achari Tu. 214 Exosporium Lk. 373 pyrinum (Lib.) f. 357 aspera (Nke.) f. 214 Ononidis Awd. 373 Fusicolla Bon. 371 flavovirens Tul. 213 Rosae f. 373 Betae (Fr.) Bon. 371 8. multicepsSow.213 Rubi Nees. 96 Fusidium Lk. 370 lata Tul. 213 Tiliae Lk. 187 Buxi Schm. 97 lejoplaca Fekl. 231 candidum Lk. 370 maura Fckl. 314 Wellneria Eryngiüi }. 374 coccineum T. 370 ” Rhodi (Nke.) f. 213 Grossulariae F. 374 eylindricum Cd. ByB! scabrosa (Nke.f}. 213 Fenestella Tul. 194 flavovirens Ditm. 370 scabrosa Awd. 213 princeps Tul. 195 granulatum T. 371 spinosa Tul. 214 Fibrillaria Pers. 404 ypallidum Niessl. subteeta (Fr.) . 214 implexa Pers. 404 Form. quereinum. 370 Excipula Fr: 400 Fistulina Fr. 22 persieinum f. 371 Betulae f. 367 hepatica Fr. 22 Pteridis Kalchbr. 218 Eryngii Cd. 374 Fleischhackia Xanunculi Bon. 370 Galii Rbh. 401 laevis Awd. 91 roseum T. 370 graminis Cd. 367 Fuckelia Nke. 224 - sulphureum Lk. 371 Heraclei Rbh. 219 amoena Nke. 224 tumescens f. 371 melanophaea (Kze.) rhenana 7. 224 Fusisporium Lk. 371 Fr. 401 Ribis Bon. 267 argillaceum Fr. 371 petiolicola F- 400 Fuligo violacea Pers. 133 Betae Fr. 371 Ranunculi Rbh. 290 Fumago Tul. 142 graminum (Cd.) Ces. 371 Rubi Fr. 400 foliorum Pers. 142 Kuehni 7. 371 sphaeroides(Pers.)Fr.400 Lonicerae Fckl. 143 sanguineum Fr. 371 strigosa Cd. 367 salieina Tul. 142 stromatica f. 400 Tiliae Fekl. 142 @asteromycetes (Fr.) Vermieularia Cd. 367 Fusarium Lk. 369 de By. 34 Viburni 7. 400 Georginae Cd. 370 Geaster Mich. 36 Exidia graminum Cd. 371 calyeulatus nov. sp. 37 auricula Judae Fr. 29 heterosporium Nees. 186 eoliformis Dicks. 37 glandulosa Fr. 254 larvarum f. 369 fimbriatus Fr. 36 recisa Fr. 254 lateritium Nees. 167 fornicatus (Huds.) saccharina Fr. 9354 minimum f. 370 Fr. 37 truncata Fr. 29 nervisequum T. granulosus Fekl. 37 Exoascus Fekl., d. By. 252 a. Platani. 369 hygrometrieus Pers. 37 Alni d. By. 252 b. Quercus. 369 mammosus Chev. 36 a. Alni glutinosae oxysporum Schtdl. 370 rufescens Pers. 36 Fekl. 253 Platani Mont. 181 striatus DC. 37 deformans(Berk.)}. 252 roseum Lk. 168 Geoglossum Pers. 333 a. Persicae Fekl. 252 Salieis T. 370 glabrum Pers. 333 b. Cerasi Fekl. 252 sambucinum Fekl. 167 hirsutum Pers. 333 Pruni Fekl. 252 Sphaeriae f. 370 v. capitatum Rbh. 333. viride Pers. viscosum Pers. Gibbera (Fr.) Y- acervalis 7. baccata 7. Evonymi nov. sp. flacca (Wllr.) 7. Mori Fcekl. pulicaris Y., Fr. Saubinetii f., Mnt. Vaccinii (Sow.) Er. Gibberidea nov. gen. Visci nov. sp. Glischroderma Fcekl. einetum Fckl. Seite 284 166 166 167 167 168 168 167 168 168 168 168 34 35 Gloeosporium Desm. & Mnt. 358 aterrimum Fckl. 277 Betulae 7. 368 Carpini Desm. 119 Castagnei Mont. 368 Delastrii d. Ler. 295 Juglandis (Lib.) Fckl. 123 paradoxum (d. Ntrs.) Fckl. 277 Salicis Westd. 277 Sanguisorbae f. 368 Veronicarum Ces. 368 Glonium Mhlbe. 260 amplum (Berk. & Br.) Dub. 260 conduens (Wlir.) Dub. 260 graphicum (Fr.) Dub. 260 lineare d. Ntrs. 260 Gnomonia (Rbh.) +. 119 amoena (Nees.) }. 120 amygdalinae Fekl. 121 Ariae Fekl. 121 Coryli }. a) eurva (Wlir.) +. 123 emarginata Fekl. 122 erythrostoma f. 123 fasciculata nov. sp. 121 428 fimbriata }. Graphis Fcekl. ichnostyla 7. leptostyla 7. melanostyla (DC.) 7. nervisequa (WlIr ) F. Pruni (Fckl.) Rbh. pungens (Wllr.) 7. Rosae Fckl. setacea T. tubaeformis T. vulgaris Fekl. Gomphidius Fr. glutinosus (Schffr.) Fr. viscidus (L.) Er. Grandinia granulosa Fr. Graphiothecium 7. Fresenii r. Graphium Cord. macrocarpum Cd. phyllogenum Desm. Guepinia Fr. helvelloides (DC.) Fr. tubiformis nov. sp. Gymnomycetes (Fr.) Aut. Gymnosporangium Lk. Juniperi Lk. (Gymnosporium Cd. Fusidü 7. nigrum 7. Physciae Kalchbr. rhizophilum Preuss. EHabrostietis nov. gen. rubra nov. sp. Hadrotrichum Phragmitis Fekl. Halonia ditopa Fr. salicella Fr. Seite Seite 119 Hapalocystis 122 DBerkelaei Awd. 191 121 bicaudata Fekl. 188 123 Haplosporium 122 tetragonum Fekl. 244 ns Haplotrichum Lk. 350 ““ pullum (Fr.) Bon. 359 = Helicoma Cd. BRR} Ian Mülleri Cd. 359 —_ Helicomyces Lk. 348 = roseus Lk. 348 “= Helicosporjum Nees. 353 13 Fuckelii Fres. 359 Helminthophora Bon. 360 13 tenera Bon. 360 15 Helminthosphaeria nov. gen. 166 27 Clavariae- (Tul.) }. 166 366 Helminthosporium Lk. 354 366 arundinaceum Cd. 354 366 macrocarpum Grev. 355 366 oligocarpum Cd. 355 866 pellucidum (Kze.) 30 Lk. 355 praelongum Wllr. 355 30 Tiliae Fr. 354 30 velutinum Lk. 359 Helotium Fr. 312 363 Aacuum Fr. 815 65 eruginosum(Fl. Dan.) 66 Er, 314 959 album Schum. 316 © Amenti (Batsch.) }. 313 352 i 0x9 Aureum Pers. 313 in campanulaeforme Br Fekl. 315 I chrysostigma Fr. 315 citrinum (Hedw.) Fr. 315 249 5 conigenum (Pers.) ee ae 316 epiphyllum (Pers.) 221 Fr. 316 192 fagineum (Pers.) 193 Fr. 315 Seite fimetarium (Pers.) Fr. 313 fructigenum (Bull.) F- a. fructigenum. 314 herbarum (Pers.) Fr. 316 imberbe (Bull.) Fr. 316 lentieulare ( Bull.) Fr. 315 pithyam (Pers.) 7. 317 populinum nov. sp. 316 rhizophilum Fekl. 312 Rubi Spree. 278 Rubicolum (Fr.) }. 314 Sabinae f. 313 salicellum Fr. 314 salieinum (Pers.) f. 314 Selerotii Fekl. 3sl serotinum (Pers.) Fr. 313 strobilinum (Fr.) f. 313 subtile Fr. 315 versiforme (Pers.) Fr. 314 Vincae (Lib.) f. 316 virgultorum Fr. 314 x. Rubicolum Fr. 314 2. salieinum Fr. 314 Helvella L., Fr. 333 aeruginosa Fl. Dan. 314 albipes Fekl. atra Köng. erispa Fr. a. alba Fr. elastica Bull. esculenta Pers. fistulosa Alb. & Schw. lacunosa Atzel. Pezizoides Afzel. Helvellacei Fr. pr. p. Hemisceyphe Cd. stilboidea Cd. Hendersonia (Mnt.) Berk. Corni Fekl. 334 333 334 334 335 354 333 334 333 332 73 429 Cynosbati F. Desmazieri Mnt. Fiedleri Rbh. foliicola (Berk.) T- 391 u. foliorum 7, graminicola Lev. hysterioides Tr. Lichenicola (Cd.) Lev. macropus Berk. & Br. macrospora Berk. & Br. mutabilis Br. Phragmitis Desm. Pyri Fckl. Typhoidearum Desm. a. Sparganii f. b. Carieis 7 vagans T- Hercospora (Fr.) Tul. Pupula Fr. rhodostoma Fr. Tiliae Tul., Fr. Herpotrichia nov. gen. rhenana Fekl. Rubi Fekl. Heterosphaeria Grev. pr. p. Morthieri Fcekl. Patella (Tod.) Fr. Plinthis Fr. Poae Fcekl. Hirmeola auricula Judae Berk. Homostegia nov. gen. adusta Fckl. Berk. & Lichenum (Smmrf.)t. Hormiscium Kae. Cerevisiae Aut. compaetum Wllr. laxum Wlir. Vini Kze. Seite Seite 392 Hormodendrum Bon. 358 152 farinosum Bon. 358 392 Humaria Fuckl. 320 arenosa f. 321 392 brunnea (Alb. & 392 Schw.) f- 323 392 carmeo-sanguinea 392 nov. Sp. 323 flava nov. Sp. 322 132 hemisphaerica (Wigg.) 7. 322 380 b. replicata Fr. 322 livida (Schum.?) }. 322 392 _ macrospora (WlIr.) T. 323 scutellata (L.) +. 321 392 setosa (Nees.) 1. 321 392 stercorea (Pers.) }. 321 392 tenmuis nov. Sp. 322 umbrorum (Fr.) 1. 323 379 Hyalopeziza Fcekl. 297 380 eiliaris (Schrdr.) 7. 298 392 . ciliata nov. sp. 298 187 patula (Pers) +. 298 153 Hydnei Fr. 22 155 Hydnum (L.) Fr. 24 1837 aurantiacum Alb. & 146 Schw. 25 146 Auriscalpium L. 24 146 eirrhatum Pers. 24 coralloides Scop. 24 965 eyathiforme b. Fr. 25 965 Erinaceus Bull. 24 966 farinaceum Pers. 24 958 fascieulare Alb. & 966 Schw. 24 ferrugineum Fr. 25 foetidum Secr, 25 29 fuligineo-albumSchm. 223 & Kae. 25 224 fusco-violaceum 224 Schrdr. 23 347 graveolens Del. 24 347 imbricatum L. 25 349 laevigatum Swartz. 25 88 melaleucum Fr. 25 347 membranaceum Bull. 24 muceidum Pers. nigrum Fr. obliguum Schrdr. repandum L. rufescens Pers. scrobieulatum Fr. subtile Fr. tomentosum L. 24u. 25 Hypocrea (Fr.) Tul. udum Fr. zonatum Batsch. Hydrophora (Tod.) d. By. murina (Pers.) Fr. stercorea Tod. tenella Tod. vexans Awd. Seite 24 25 23 25 25 25 24 24 23 = = =] wm md wm CD -7] -I Hymenogastrei (Vitt.) Tul. Hymenomycetes Fr. Hymenula Fr. Ebuli Cd. Georginae Wllr. rubella Fr. vulgaris Fr. Hyperrhiza variegata Rbh. Hypha Pers. argentea Pers. elongata Pers. Dapyracea (Pers.) Rbh. Hyphelia Fr. 308 H 3 368 308 35 403 405 403 Hypodermei de By. 403 363° 430 fimeti (Pers.) Fr. a. vaccina. b. equina f. humana Fckl. merdaria Fr, stercoraria (Sow.) T. stercoris 7. alutacea Fr. eitrina (Pers.) Fr. deformans Fekl. gelatinosa (Tod.) Fr. lactea Fr. lateritia Fr. pulvinata nov. sp. rufa Tul., Fr. spinulosa nov. sp. Seite Hypoxylon (Bull.) Tremelloides (Schum.) Fr. ypoderma (DC.) Fckl. commune Dub. Hederae d. Ntrs. nervisequium T., DC, scirpinum Dub. virgultorum DC. Hypodermium Lk. suleigenum Lk. purpureo-spadicea 7. 363 Hypomyces Tul. terrestris Fr. var. alba. var. flava. Hyphoderma Fr. effusum 7. niveum +. roseum Fr. sparsum 7. Hyphomycetes Autor. Hypochnus Fr. aureus Fr, Hypocopra (Fr.) +. Fermenti Fekl. asterophorus Tul. aurantius T. cervinus Tul. chrysospermus Tul. lateritius Tul. Linki Tul. Pezizae Tul. rosellus Tul. roseus . violaceus Tul. 26 Hypospila (Fr.) f. 240 241 populina (Fr.) +. quercina (Fr.) Y. Tul. Botrys Nke. coccineum Tul., Fr, cohaerens Nke., Hr: commutatum Nke. coprophilum Fr. crustaceum Nke. durissimum Fr. effusum Nke. equorum Fekl. fuscum Tul., Fr. globulare Bull. giobulariforme Fekl. multiforme Nke., Fr. nummularium Fr. repandum Fr. rubiginosum Nke., Fr. rutilum Tul. semiimmersum Nke. serpens Nke., Fr. subterraneum nov. Sp. suecenturiatum Fung. spermogon. udum (Pers.) f-, Fr. unitum (Fr.) Nke. ustulatum Bull. virgultorum Fr. Hysterangium Vitt. clathroides Vitt. 2 Hysterium Tod. acuminatum Fr. aggregatum DC. apiculatum Fr. arundinaceum Schrdr. biforme Fr. caricinum Rob. cladophilum Lev. commune Fr. confluens Wllr. Bun" Seite 235 234 253 234 233 244 235 228 234 240 234 149 149 234 236 236 DDD mw wm = 0 5% H> OUCD He 189) © [>16 431 Seite Seite Seite eulmigenum filiformis Wllr. 183 flabelliformis (Bolt.) ß. abbreviatum umbrina Pers. 233 Br. 15 Rob. 257 Isariopsis tigrinus (Bull.) Fr. 15 elatinım Pers. pusilla Fres. 101 ursinus Fr. 15 8. erispum Fr. 259 Isothea saligna Berk. 124 Lenzites Fr. 15 ellipticum Fr. 259 abietina Fr. _ 15 elongatum Wahl. 259 84 entrosporium betulina (L.) Fr. 16 Fraxini Pers. 959 wmierocephalum Wllr. 186 sepiaria Fr. 15 graphicum Fr. 260 Leocarpus Lk., Fr. 341 Hederae Mart. 958 Wabrella Fr. 3380 calcareus Lk. 341 herbarum Fr. 360 Potentillae }. 380 vernicosus (Pers.) Juniperinum Fr. 255 Lachnella Fr. 280 Lk. 341 lineare Fr. 960 albo-violascens (Alb. Leotia Hill. 284 melaleueum Fr. 956 & Schw.) Fr. 280 atrovirens Pers. 284 nervisequium Fr. 258 barbata Fr. 980 eireinans Pers. 332 Pinastri Schrdr. 256 Berberidis (Pers.) }. 280 fimetaria Pers. 313 Prostii Dub. 959 eortiealis (Pers.) lubriea Pers. 284 pulicare Pers. 259 Fr. 980 viridis (Pers.) 1. 284 punctiforme Fr., fammea (Alb. & Leptosphaeria d. Ntrs. 135 Aut. 955 Schw.) Fr. ago Asparagi Fekl. 206 quereinum Pers. 957 Lonicerae (Fr.) +. 280 helminthospora les. >ousselii d. Ntrs. 259 Perielymeni Fekl. 280 & d. Ntrs. 138 Ran: Per 95g rhabarbarina Fr. 278 Leptospora (Rbh.) f. 145 rugosum Fr. 401 Laestadia alnea Awd. 109 erinita (Pers.) }. 144 Samarae Fr. 131 Lanosa nivalis Fr. 142 eis DE EB: 144 seirpinum Fr. 258 Laquearia Fr. 250 felina Fekl. 144 seriatum Lib. 257 sphaeralis Fr. 550: DIRT Ber und: Sorbi Wahl. 375 Lasiobotrys Kze. & pseudospermoides tumidum Fr. 257 Schm. 76 Awd. 143 Tonicerae Ku radiata nov. Sp. 143 Ellosporium Schm. 76 rubella Rbh. 125 aurantiacum Lsch. 363 Lasiosphaeria Bpotmoıd er carneum Fr. ee coccineum Fr. 177 ferruginea Fekl. Schw.) T. I Tosenım Hr. 963 7 147 u. 148 Leptostroma Fr. Be Irpex Fr. 93 hirsuta Fekl. Moos, ar i m Cytisi f. 335 Re ee 1 filieinum Fr 219 (Schrdr.) Fr. 93 minuta Fekl. 148 i 4 am ; Racodium (Pers.) ka Br 2 obliquus (Schrdr.) Fekl juneinum Fr. 367 Fr. 23 ) Er { nik Larieinum Fekl. 256 (?) radicatus nov. sp. 23 Lasiosphaerieae Fekl. 143 litigiosum Desm. 219 Isaria Pers. 365 Lecanidion Rbh. 266 Tuzulae Lib. 368 brachiata Schum. 183 atrum Rbh. 266 nitidum Wlir. 367 calva Fr. 365 Lentinus Fr. 15 pinastri Desm. 368 farinosa Tul. 186 eryptarum nov. sp. 15 Polygonatum Lsch. 367 452 ce. apieulatum Populi y. (non Lib.) 383 Rhois Westd. 383 Leucoloma Fuckel. 317 axillaris (Nees.) }. 318 coceinea (Cr.) f. 318 convexula (Pers.) 7. 318 Hedwigii f. 317 pinetorum Fckl, 319 rubrieosa (Fr.) +. 318 rutilans (Fr.) 7. 318 tetraspora f. 817 turbinata nov. sp. 318 Libertella (Desm.) Fr. 398 betulina Desm. 190, 398 crocea Bon. 228 fusca Bon. 230 pallida }. 398 Licea Schrdr., Fr. eylindrica Fr. 3839 olivacea nov. sp. 338 pannorum Wllr. 91 strobilina Alb. & Schw. 375 sulfurea Kitsch. Wllr. ’ Seite Seite punctiforme Wllr. 367 Linospora nov. gen. 123 salicinum Lk. 45 candida nov. sp. 123 Seirpi Rbh. 367 Capreae (DC.) f. 124 seirpinum Fr. 258, 367 procumbens Fekl. 124 Sedi Lk. 220 tigrina Fekl. 124 sphaeroides Fr. 367 vulgaris Fekl. 124 Spiraeae Fr. 367 Lizonia Ces. & vulgare Fr. 258, 367 d. Ntrs. 118 Leptothyrium Kze. & emperigonia (Awd.) Schm. 383 d. Ntrs. 118 acerinum Cd. 383 Lophiostoma (Fr.) Betulae f. 383 Nke. 155 eireinans Fekl. 124, 383 alpigenum nov. sp. 157 Coryli Fekl. 120 angustatum eylindrospermum (Pers.) f. 158 Bon. 120 Arundinis (Fr.) Nke. 156 Cytisi f. 383 caulium (Fr.) f. 156 Juglandis Lib. 123 compressum (Pers.) macrotheeium +. 383 Nke. 158 crenatum (Fr.) Nke. 157 diminuens (Pers.) }. 156 excipuliforme (Fr.) 7. 158 gregarium nov. sp. 158 Hederae nov. sp. 157 macrostomum (Tod.) Nke. 157 myriocarpum Fekl. 156 Nucula (Fr.) }. 156 pileatum (Tod.) f. 158 praemorsum Lsch.) 7. 157 ramorum Nke, 158 Sedi Fckl. 155 semiliberum (Desm.) 7. 156 simile Nke. 158 subcorticale Fekl. 157 Lophiostomeae Fekl. 155 Lophium Fr. 95 dolabriforme Wllr. 93 mytilinum Fr, 93 Lophodermium (Chey.) Dub. +. 255 arundinaceum Chev. 256 a. vulgare 7. 256 b. eulmigenum +. 257 Dub. d. graminenm }. e. seriatum 7. caricinum 7., Dub. Juniperinum d. Ntrs. var. Sabinae f. Larieinum 7., Dub. maculare d. Ntrs. melaleucum (Fr.) d. Ntrs. petiolicolum F. Pinastri Chey. punctiforme (Fr.) f. xylomoides (Chev.) Dub. 255 u. Lycogala (Mich.) Fr. conicum Pers, epidendrum L. Lycogaleae De By. Lyecoperdacei (Fr.) de By. Lycoperdon (Tourn.) Tul. aestivale Bon. Bovista Fr. caelatum Bull. constellatum Fr. cupricum Bon. depressum Bon. echinatum Pers. fornicatum Huds. fuscum Bon. gemmatum Batsch. x. excipuliforme Scop. giganteum Fr. granulatum Bon. muricatum Bon. perlatum Pers, pusillum Fr, pyriforme Schffr. saccatum Fl. Dan. serotinum Bon. uteriforme. Bull. Seite 257 257 257 256 255 256 256 256 256 335 335 335 335 34 35 35 36 36 36 35 35 36 37 36 36 35 35 36 35 35 35 35 36 Seite Mlacropodia Fuckel. 331 | Macropus (Pers.) 7. 331 Macrospora nov. gen. 139 Seirpi f. 140 Malinvernia Rbh. 243 anserina Rbh. 243 breviseta Fekl. 243 Mamiania Hystrix d. Ntrs. 194 Marasmius Fr. 14 androsaceus (L.) Fr. 14 epiphyllus Fr. 14 oreades (Bolt.) Fr. 15 ramealis (Bull.) Fr. 14 Rotula (Scop.) Fr. 14 scorodonius Fr. 14 Massaria (d. Ntrs.) Tul. 151 amblyospora Berk. 152 Argus Tul., Fres. 152 Carpini nov. sp. 153 Carpinicola }., Tul. 152 eburnea Tul. 154 epiphegia Riess, 175 foedans Fr. 152 Fuckelii Nke. 155 hirta f. 155 inquinans (Tod.) Fr. 153 mierocarpa nov. sp. 154 Platani Tul., Ces. 152 Pupula Tul. 153 rhodostoma Tul. 155 siparia Tul. 151 stipitata Fekl. 154 Ulmi Fekl. 153 vibratilis f. 154 Massarieae Fekl. 150 Mastigosporium album Riess. 130 Mastomyces Friesii Mnt. 267 Mazzantia. Mnt. 216 Galii Mnt. 216 Gougetiana (Mont.) }. 216 439 Seite Melampsora Tul. 44 Ariae nov. sp. 45 betulina Tul. 44 Carpini Fekl. 4 Epilobii Fekl. 44 Euphorbiae Tul. Linri Tul. a. major f. (lini- perda Koernk.) 44 b. minor f. populina Tul. a. Populi t. b. Populi albae f. ce. Populi tremu- lae }. salicina 'Tul. a. Salieis Capreae f. b. Salicis vitelli- nae f. 44 44 44 45 e. Salieis vimina- lis }. d. Salicis trian- drae & purpu- reae FT. Melanconideae Fckl. Melanconis Tul. Alni Tul. Berkelaei Tul. Carthusiana Tul. chrysostroma Tul. laneiformis Tul. longipes Tul. (s. Berichtgn.) macrosperma Tul. modonia (Tul.) f. spodiaea (Tul.) f- stilbostoma Tul. umbonata Tul. (s. Berichtgn.) Melanconium Lk. apiocarpum Lk. betulinum Schm. & Kze. bicolor Nees. Jahrb. d. nass. Vor. f. Nat. XXIII u. XXIV. 188 183 187 190 188 189 189 190 Seite bicolor Cd. 189 ß. ramulcrum Cd. 188 diffluens Cd. 352 juglandinum Kze. 188 var. diffusum Cd. 188 micerospermum Nees. 352 Pini Cd. 352 sphaeroideum Lk. 189 sphaerospermum Lk. 137 stromaticum Cd, 1883 Melanogaster Cd. 38 variegatus Tul. 38 Melanomma Nke, 159 Aspegrenii (Fr.) f. 159 eonica nov. SP. 160 ovoidea (Fr.) }. 159 papillata nov. sp. 159 pomiformis (Pers.) Nke. 159 Pulvis pyrius (Pers.) f. 160 subsparsa nov. sp. 160 vilis (Fr.) f- 160 Melanops Nke. 225 aterrima nov. sp. 226 mirabilis nov. sp. 225 Tulasnei Nke. 225 Melanospora Cd. 126 arachnophila nov. sp. 127 chionea Cd. 126 lagenaria (Pers.) }. 126 leueotricha Cd. 126 vervecina (Desm.) }. 126 Zobelii (Cd.) F. 127 Melogramma (Fr. pr. p.) Tul. 226 Bulliardi Tul. 226 ferrugineum (Pers.) Nke. 226 Fuckelii Nke. 227 gyrosum Tul. 226 politum Fr. 397 rubricosum Tul. 227 28 Seite spiniferum (Wllr.) Nke. 226 Melogrammeae Nke. 224 Memnonium Cd. 358 effusum Cd. 398 sphaerospermum f. 358 Menispora Pers. 358 ciliata Prss. var. obtusata Prss. 358 Preussii f. 358 Merulius Fr. 22 aureus Fr. 22 Corium Fr. 22 cornucopioides Pers. 31 fugax Fr. 22 lacrymans Schum. 22 molluscus Fr. 22 porinoides Fr. 22 serpens Tode. 22 tremellosus Schrdr. 22 vastator Tode. 22 Micropera Drupacearum Lev. 267 Drupacearum Lev. pr. p- 268 Micropeziza Fckl. 291 Poae Fcekl. 291 Seirpicola Fckl. 292 Microstoma asperum Fekl. 232 enteroleucum Awd. 232 verrucaeforme Awd. 232 vulgare Awd. 233 Microstroma Niessl. 370 quereinum Niessl. 370 Microthecium Zobelii Cd. 127 Microthyrium Desm. 98 Cytisi Fekl. 98 microscopicum Desm. 98 Quercus nov. sp. 98 Micula Mougeotii Dub. 272 Mitrula Fr. 333 Abietis Fr. 332 434 Seite cucullata (Batsch.) Fr. 332 paludosa Fr. 332 Mixotrichum chartarum (Kze.) Fr. 90 resinae Fr. % Monosporium Bon. 360 agaricinum Bon. 360 Morchella Dill. 394 conica Pers. 334 esculenta Pers. o. rotunda Pers. 335 8. vulgaris Pers. 335 Gigas (Batsch. ) Pers. 334 hybrida (Sow.) Pers. 334 praerosa Krombh. 335 rimosipes DC. 334 semilibera DC. 334 Morthiera 7. 382 Mespili (DC.) 7. 382 Mucor (Mich.) d. By. 75 caninus Pers. 8) fusiger Lk. 73 Mucedo d. By. 13 tenuis Lk, 73 Mucorini d. By. 73 Mutinus Fr. 34 caninus (Huds.) Fr. 34 Myceliophori 13 Mycoderma Pers. 347 Cerevisiae Desm. 347 Vini Vall. (s. Berichtgn.) 347 Mycogone cervina Dittm. 182 rosea Lk. 182 Myriocarpa nov. gen. 116 Cytisi nov. sp. 116 Lonicerae nov. sp. 117 Myriocephalum De Ntrs. 351 botryosporium Mnt. 351 densum Fekl. a. Carpini. sol b. Hederae. 351 Seite hederaecolum d. Ntrs. 351 laxum Fell. 351 oblongum Fekl. 351 Myrmaecium Nke, 227 durissimum T. 223 rubricosum (Tul.) Fekl. 227 1. a. Fagicolum. 227 1. b. Alnicolum. 227 1. c. Üerasico- lum. 227 2. a. Viticolum. 228 2. b. Quereico- lum. 228 2. c. Prunicolum.228 2. d. Carpinico- lum. 228 2. e. Alnicolum. 228 Myrothecium Tode. 364 (2) Carieis f. 364 conicum T. 364 ellipsisporum T. 364 inundatum Tod. 364 roridum Tod. 364 Typhae }. 364 Mytilinidion Dub. 93 aggregatum (DC.) Dub. 93 Myxoeyelus confluens Riess. 152 Myxosporium Lk. 399 incarnatum (Desm.) Bon. 399 paradoxum d. Ntrs. 277 Pyri 7. 839 Rosae Y. 399 sanguineum Fekl. 230 Naemaspora aurea Fr. 398 erocea (Pers.) Moug. & Nestlr. 227, 23) incarnata Desm. 399 Naematelia frondosa Bon. 493 Seite Naevia Fr. 249 Adonis Fekl. 249 Carieis 7. 249 caricum (Awd.) 7. 249 laetissima (Ces.) 7. 249 seriata Lib. 249 Neectria (Fr.) Tul. 177 Albertini Berk. & Br. 182 aurantia Fr. 183 ßB. fulgens Fr. 183 carnea Tul. 181 cinnabarina Tul., Fr. 177 eitrina Fr. 180 coccinea (Pers.) Fr. 180 Coryli Fekl. 180 cosmariospora (d. Ntrs. & Ces. 179 Cucurbitula (Tod.) Fr. 180 decora (Wllr.) 7. 179 discophora Mnt. 180 ditissima Tul. 179 episphaerica (Tod.) Fr. 181 fimicola nov. sp. 179 Gibbera nov. sp. 177 Granatum (Wllr.) 7. 179 helminthicola Berk. & Br. 151 Lamyi (Desm.) d. Ntrs. 178 Lecanodes Ües. 178 mobilis Fr. 181 Peziza (Tod.) Fr. 179 punicea (Kze. & Schm.) 7- 150 (?) pyrochroa Tul. 181 Resinae Fr. 179 Bousseliana Tul., Mont. 97 sanguinea (Sibth.) Fr. 181 sinopica Tul., Fr. 178 variicolor nov. sp. 181 435 Nectrieae Tul. Nectriella Nke. carnea 7. charticola f. eoceinea f. diaphana Fekl. & Nke. Fuckelii Nke. Kalchbrenneri nov. Sp. paludosa 7. Nematogonium simplex Bon. Neottiospora Caricum Desm. gigaspora F. Nidulariaceae (Fr.) Tul. Niptera Fr., Fekl. cinerea (Batsch.) 7. Euphrasiae Fekl. lacustris Fr. melaleuca (Fr.) 7. Mercurialis Fekl. subcorticalis nov. sp. uda (Pers.) 7. umbonata (Pers.) 7. Nitschkia Otth. exilis (Alb. & Schw.) 7- Fuckelii Nke. tristis (Pers.) 7. Nodulosphaeria Rbh. dolioloides Awd. Numnmnularia Tul. Bulliardi Tul. disereta Tul. repanda (Fr.) Nke. repandoides nov. sp. Nyctalis Fr. parasitica ( Bull.) Fr. Octaviania Cd. asterosperma Vitt. Seite 175 Octospora 175 citrina Hedw. 176 nivea Hedw. 176 tuberosa Hedw. 177 Odontia Fr. fimbriata (Pers.) 176 Fr. 176 hirta nov. sp. Öhleria Fekl. 177 _modesta Fekl. 176 rugulosa nov. sp. Oidium Lk. Seite 315 296 33l 22 22 22 163 164 164 357 74 erysiphoides Fr. 78, 79 Fusisporioides Fr. 380 Form. 3850 Lactis Fres. leuconium Desm. 33 moniliodes Lk. 999% Tuckeri Berk. 992 Valerianellae 7. 293 Onygena (Pers.) Tul. 999 caprina nov. Sp. 992 corvina Alb. & 293 Schw. 9293 equina (Pers.) Tul. 293 fagineaFr. 292 Onygenei (Fr.) Tul. 165 Oomyces Berk. & Br. 361 357 85 33 79 358 246 246 246 246 364 246 92 carneo-albus Berk. & 165 Br. 165 Ophiobolus 165 disseminans Riess. 138 Ostropa (Fr.) Fcekl. 1338 cinerea Fr. 936 eubieularis (Fr.) 7. 236 Otidea Fuckel. 256 abietina (Pers.) 7. 236 cochleata (DC.) 7. 236 leporina (Batsch.) f. 14 onotica (Pers.) 7. ÖOtthia Nke. 14 populina f. Pruni nov.sp. 38 Quercus nov. Sp. 38 Rosae ft. 28* 92 126 92 92 92 329 330 329 329 329 169 170 169 170 169 Spiraeae 7- urceolata nov. sp. Ozonium Lk. auricomum Lk. ‚candidum Mart. stuposum Pers. Pachyphloeus Tul. melanoxanthus Tul. Panus Fr. stypticus (Bull.) Fr Papularia Fr. Arundinis (Cd.) Fr. Passalora Fr. bacilligera (Mnt.) Fr. Polythrincioides 7. Patellaria atra Fr. Rubi Lib. Patellariacei (Fr.) 7- Penieillium Lk. glaucum Lk. Perichaena Fr. depressa Lib. populina Fr. strobilina Fr. Periconia byssoidea Pers. Peridermium (Lk.) Tul. elatinum (Kze. & Schm.) Tul. oblongisporium Fck Seite 170 170 403 403 403 403 247 247 15 15 352 352 359 359 358 266 278 265 398 398 338 338 398 375 135 42 42 l. 42 Pini (Wlir. pr.p.) f. 42 Periola Fr. tomentosa Fr. Perisporiacei Fckl. Fr. (dubü). Perisporium Fr. alneum Fr. (?) arundinis Desm. Brassicae Lib. eircinans Fr. funiculatum Press. gramineum Fr. 369 369 76 401 402 97 402 88 96 91 396 436 Seite Seite laevis Awd. 91 parasitica (Pers.) vagans Desm. 402 d. By. 67 Peronospora d. By. 66 Phyteumatis Fckl. 70 affinis (Rossm.) d. By. 67 pulveracea Fekl. 67 Alliorum Fekl. 71 pusilla (Ungr.) d. By. 68 Alsinearum (Casp.) pygmaea(Ungr.)d.By. d. By. 68 o. vulgaris d. By. 67 alta Fekl. 71 8. elongata d. By. 67 arborescens (Berk.) Radii d. By. 70 d. By. 67 Rumicis (Cd.) d. By. 71 Arenariae (Berk. ) Schachtü Fekl. 71 d. By. 68 Schleideniana (Ungr.) Calaminthae Fekl. 76 d. By. 71 calotheca d. By. 69 Senecionis Fekl. 69 candida Fekl. 71 sordida (Berk.) d. By. 70 Chrysosplenii Fckl. 69 Thrifoliorum d. By. 68 conglomerata Fekl. 68 Urticae (Lib.) d. By. 71 Corydalis d. By. 67 Valerianellae Fckl. 69 erispula Fckl. 67 Vieiae (Berk.) d. By. 68 densa (Rbh.) d. By. 70 violacea (Berk.) devastatrix Casp. 70 d. By. 69 Dianthi d. By. 68 Peronosporei d. By. 66 Dipsaci (Tul.) d. By. 69 Pestalozzia d. Ntrs.. 391 effusa (Grev.) d. By. funerea Desm. 391 a. major. 71 monochaeta Desm. 391 b. minor. 71 truncata Lev. 391 ec. Violae de By. 71 truncatula (Cd.) 7. 391 Erodii Fekl. 68 Pezicula Tul. 278 Euphorbiae Fckl. 71 aterrima Fekl. 278 Ficarise (Tul.) d. By. 67 carpinea Tul. 279 gangliformis (Berk.) Frangulae (Tul.) 7. 279 d. By. 69 Laricicola Fckl. 279 grisea (Ungr.) d. By. 70 quercina Fekl. 279 Herniariae d. Br. 68 Resinae (Fr.) }. 279 Holostei (Casp.)d.By. 63 rhabarbarina (Berk.) infestans (Mont.) Tul. 278 d. By. 70 Peziza Fekl. 306 Lamii (Al. Br.) d. By. 70 Acetabulum L. 39) leptosperma d. By. 70 acuum Er. Linariae Fekl. 70 var. carneum. 315 macrocarpa Cd. 67 abietina Pers. 330 Myosotidis d. By. 70 aeruginosa Fr. 314 Myosuri nov. sp. 67 albo-violascens Alb. nivea (Ungr.) d. By. 69 & Schw. 280 obovata (Bon.) alutacea Pers. 327 d.uBy 68 amentacea Balb. (?) 311 Amenti Batsch. amorpha Pers. anomala Pers. arenosa Y. Aspidii Lib. 296, Asteroma Fckl. aterrima Lsch. atrata Pers. B.. Ebuli Fr. Form. foliicola Desm. atrospora T. atrovirens Pers. aurantia Oedr. aurelia Pers. Avellanae Lsch. axillaris Nees. badia Pers. barbata Kze. benesuada Tul. Berberidis Pers. bicolor Bull. bolaris Batsch. bıunnea Alb. & Schw. Cacaliae Pers. a. Senecionis T. caesia Pers. calyeina Schum. ß. Abietis Fr. campanulaeformis Fckl. Candolleana Lev. carpinea Pers. Catinoides Fckl. Catinus Holmsk. Caucus Reb. caulicola Fr. cephaloidea Fekl. Cerastiorum Wlir. cerea Sow. cerinea Pers. Chailletii Pers. Uhavetiae Lib. chlorotica Fr. chrysocoma Bull. Seite 313 28 300 321 297 304 165 294 294 294 326 285 325 303 299 318 327 280 321 230 305 sll 323 307 301 305 28 315 330 279 328 328 sll 308 306 291 327 305 294 301 303 283 437 Seite chrysostigma Fr. 315 eiliaris Schrdr. 298 cinerea Batsch. 292 eitrina Pers. 315 clandestina Bull. 305 clavata Pers. 307 elavieularis WlIr. 313 cocceinea Jacgq. 324 cochleata DC. 329 ß. alutacea Fr. 327 compressa Pers. pr. p- 281 confluens Pers. 320 conigena Pers. 316 convexula Pers. 318 coronata Bull. 307 corticalis Pers. 280 crenulata Fekl. 324 erystallina nov. sp. 306 eupularis L. 328 cyanoderma d. By. 324 eyathoidea Bull. 307 Dehnii Rbh. 291 denigrans Fekl. 309 dilutella Fr. 300 epiphylla Pers. 316 Equiseti Fr. 309 erratica Fr. 801 Eryngü Fekl. 294 Euphrasiae Fekl. 293 faginea Pers. 315 fasciceularis Fr. 278 fibrillosa Wllr. 302 fimetaria Pers. 313 firma Pers. 312 flammea Alb. & Schw. 250 fructigena Bull. 314 y. Rubicola Fr. 314 8. salicina Fr. 314 Fuckeliana d. By. 330 fulgens Pers. 324 furfuracea Fr. 278 fusarioides Berk. 283 fusca Pers., Fr. 302 fuscescens }., Pers. 309 Seite Gentianae Pers. 295 Forma. Galü +. 295 globularis Pers. 271 graminis Desm. 292 granulata Bull. 287 griseo-vitellina Fekl. 300 hemisphaerica Wigg. 321, 322 herbarum Pers. 316 hexagona Fekl. 297 humosaFr. 320 Humuli Lsch. 308 hyalina Pers. 298 Hymenula nov. sp. 308 imberbis Bull. 316 inquinans Pers. 286 juneina Pers. 299 Jungermanniae Nees. 291 lacera Pers. 26 lacustris Fr. 292 (?) laetissima es. var. minuta. 249 lentieularis Bull. 315 leporina Batsch. 329 Leporum Fckl. 288 leucoloma (Hedw.) Reb. 317 Licheniceola Fekl. 281 Linariae Rbh. 266 livida Schum. ? 322 Lonicerae Fr., Alb. & Schw. 280 macrocalyx Ries. 329 Macropus Pers. 331 macrospora Wlir. 323 Marsupium Pers. 326 Medicaginis Fekl. 295 melaleuca Fr. 292 melaloma Alb. & Schw. 319 melastoma Sow. 324 b. Fr. 324 Mercurialis Fekl. 293 Micropus Pers. 328 Seite mollissima Lsch. 296 murina T. 326 muscorum Fr. 313 Nidulus Schm. & Kze. 297 nigrella Pers. 324 nivea Fr. 296 nudipes Fckl. 306 amphalodes Bull. 319 a. aurantio-rubra Fr. 319 b. aurantio-lutea Fr. 320 ce. incarnato-rosea Fr. 320 onotica Pers. 329 palearum Desm. 308 papillata Pers. 289 patula Pers. 298 Peltigerae Fckl. 291 Persoonii Moug., Fr. 309 Pineti Batsch. 298 pinetorum Fekl. 319 pithya Pers. 317 Poae Fcekl. 291 poriaeformis DC. 301 Pteridis Alb. & Schw. 297 puberula Lsch. 298 pulchella Fekl. 299 pulveracea Fckl. 297 pulverulenta Lib. 297 punctiformis Fr. a. nivea. 296 pustulata Hedw. 327 relicinaFr. 296 repanda Wahl. 328 replicata Tod. 322 Resinae Fr. 279 reticulata Grerv. 328 retincola Rbh. 285 rhabarbarina Berk. 278 rhizopus Alb. & Schw. 324 rorida Wlir. 306 Rosae Pers. 301 rosella Ehrbg. 320 438 Seite rubella Pers. 299 rubricosa Fr. 318 rufo-olivacea Alb. & Schw. rutilans Fr. x. muscigenaFr. 313 B. ericetorum Fr. 318 300 Sabinae Fckl. 313 salicella Fr. 314 salicina Pers. 314 sanguinea Pers. 303 sarcoides Pers. 284 Seirpicola Fekl. 292 Sclerotii Fckl. 331 Sclerotiorum Lib. 331 sceutellataL., Batsch. 321 scutula Pers. 308 serotina Pers. 313 setosa Nees. 321 Solani Pers. 307 sordida Fckl. 299 stercorea Pers. 321 Stipae Fckl. 297 striata Nees. 307 strobilina Fr. 313 subhirsuta Schum. 320 subtilis Fr. 315 sulcata Pers. 330 sulphurea Fr. 296 Torulicola Fckl. 303 trachycarpa Curr. 326 Trifoli Lib. 290 tuberosa Bull. 33l uda Pers. 293 umbonata Pers. 292 umbrorum Fr. 323 umbrosa Fr. 323 variecolor Fr. c. fusco-umbrina Fr. 302 versiformis Pers. 314 vesiculosa Bull. 329 villosa Pers. 296 Vincae Lib. 316 vinosa Alb, & Schw. 283 Seite violacea Pers. 327 virginea Batsch. 305 viridi-fusca nov. sp. 309 vulgaris Fr. 302 Pezizei Fckl. 290 Pezizella Fekl. 299 Avellanae (Lsch.) 7. 299 dilutella (Fr.) 7. 300 juncina (Pers.) 7. 299 pulchella Fekl. 299 rubella (Pers.) 7. 299 sordida Fckl. 299 Phacidiacei (Fr.) Tul., Fckl. 252 Phaeidium (Fr.) Ah ar: 261 abietinum Kze. & Schm. 262 autumnale nov. sp. 262 Buxi Lsch. 100 carbonaceum Fr, 193 coronatum Fr. 261 dentatum f., Kze, & Schm. 261 Dianthi nov. sp. 262 Eryngii nov. sp. 262 Lauro-Cerasi Desm. 277 leptideum Fr. 262 Medicaginis Lasch. 263 (?) minutissimum Awd. 263 Pinastri Pers. 269 Pini Tul., Fr. 263 F. conidiopho- rus f. 269 quadratum Kze. & Schm. 262 repandum Fr. (?) 262 Form. Dianthi 7. 262 ».. Gala 2262 (?) rugosum Fr. 262 Taxi Fr. 277 Vaccinii 7-, Fr. 261 vernale nov. sp. 262 Vincae Fckl. 261 Seite Phaeosperma Nke. 224 helvetica nov. sp. 224 Phallodei Fr. 34 Phragmidium Tul. 45 439 Seite Seite sphaerospermum +. 377 Trifolüi 7. 218 Syringae Fekl. 133 WUlm'E 218 (?) Xylostei (Fr.) }. 219 Phallus L. 34 apieulatum Tul., Phyllactinia (Lev.) +. 79 caninus Huds. 34 Rbh. 46 guttata }., Lev. 79 impudicus L. 34 asperum Tul., Wlir. 47 a. Crataegi. 79 Phelonites Chevall. 375 brevipes Fekl. 46 b. Pyri. 79 strobilina (Alb. & eonstrietum Bon. (?) 47 e. Lonicerae. 19 Schw.) Fr. 375 ceylindrium Bon. 47 d. Alni. 79 Phlyetidium effusum }., Awd. 47 e. Fagi. 9 Ranunculi Wlir. 290 Fragariae Rossm. 46 f. Quercus. 80 Phoma Desm., non granulatum nov. sp. 46 g. Carpini. 80 Fr. 377 incrassatum Tul., h. Betulae. 80 acutum 7. 125 Aut. 47 i. Fraxini. 80 albicans Desm. 131 _mucronatum b. Sangui- k. Coryli. 80 complanatum (Tod.) sorbae Wlir. 46 Schweinitzii Lev. 79 Desm. 113 oblongum Bon. 47 Phyllostieta Pers. 388 complanatum Desm. obtusum Tul., Kze. & Anemones f. 389 v. acutum Awd. Schm. 46 Berberidis Rbh. 105 pr. p. 125 Potentillae Cd. 46 Cornicola (DC.) eortieis F- 378 Poterü Fekl. 46 Rbh. 111 decorticans d. Ntrs. 378 Rosarum }., Rbh. 47 cruenta Fr. 94 deustum f- 377 Ruborum Wlir. 47 melanophaea Westd. 387 Dietamni Fekl. 125 Tormentillae Fekl. 46 Sagittariae Rbh. 388 ellipticum Fekl. 131 Phragmotrichum vulgaris Desm. 389 errabundum Desm. 377 acerinum Fr. 172 Phyllostietei Fr., Aut. 377 Filum Biv -Bernh. Chailletü Kze. & Physareae De By. 339 378, 379 Schm. 172 Physarum (Pers.) Hederae Desm. 211 Phycomycetes d. By. 66 Fr. 342 herbarıum Westd. 130 Phyllachora Nke. 216 albipes Fr. 342 Form. Medicagi- (?2) abortiva album Fr. 340 nis, 134 (Desm.) F- 219 anceps de By. 343 Leguminum Westd. 131 Aegopodü f. 218 aureum Pers. 343 mixtum f. 377 Agrostis Fekl. 217 columbinum Pers. 342 obtusum f. 378 Angelicae (Fr.) +. 219 _confluens Pers. 342 ovispermum Fekl. 161 betulina (Fr.) f}- 917 _Aavum Fr. 343 penicillatum f. 378 Bromi nov. sp. 217 _ gracilentum Fr. 342 petiolorum Desm. 132 Campanulae (DC.) }.219 Licea Fr. 342 pterophilum (Nke.) }.377 gangrena (Fr.) f. 217 maerocarpum Ces. 343 Pustula Fr. 108 Graminis (Pers.) }. 216 nigrum Fr. 343 salignum (Ehrb.) helvetica nov. sp. 217 nutans Pers. 342 Fr. 124 Heraclei 7. 219 sinuosum Fr. 340 Samararum Desm. Junei (Fr.) f. 216 striatum Fr. 342 377, 378 Morthieri nov. sp. 218 sulphureum Alb. & Scrophulariae Fekl. 112 Pteridis (Reb.) 7. 218 Schw. 343 Sparganü f. 379 punctiformis Fekl. 219 virescens Dtm. 343 440 Seite Seite Seite Physoderma Pleospora (Tul. pr. p.) petiolorum F. 132 Eryngii Cd. 75 Fekl. 130 MBIT: 131 gibbosum Wllr. 75 acuta f. 135 polytricha Tul. 215 macularis Wllr. 75 agnita (Desm.) fr. 135 pontiformis Fekl. 139 Menianthis Rbh. 75 albicans nov. sp. 131 Salsolae Fckl. 131 Sagittariae Fekl. 75 Aparinae nov. sp. 136 Samarae 7. 131 Piggotia arundinacea T. 137 Senecionis 7. 136 u. 138 astroidea Berk. & calvescens Tul. 134 sparsa nov. Sp. 138 Bra 218 chartarum nov. sp. 133 Syringae Fekl. 133 Pilacre Petersii Berk. Clavariae Tul. 166 Typharum >. 137 & Curt. 246 Clematidis Fekl. 132 Pleosporeae Fckl. 130 Pilidium ° coniformis (Fr.) +. 136 Plicaria Fuckel. 325 acerinum Kze. 383 Convallariaenov.sp. 1338 alutacea (Pers.) 7.327 Pilobolus (Tod.) culmifraga f. 137 badia (Pers.) 7. 327 Coemns. 73 Cytisi nov. sp. 132 carbonaria Fekl. 326 anomalus Ces. 73 Dianthi 7., d.Ntrs. 131 cerea (Sow.) 7. 327 erystallinus Tod. 73 dolioloides cervina nov. Sp. 327 oedipus Mont. 73 (Awd) 7. 138 ferruginea Fekl. 326 Pirostoma Fr. 401 Doliolum (Tul.) +. 135 foveata nov. sp. 326 circinans Fr. 401 Endiusae Fekl. 136 murina Fckl. 325 Pistillaria Fr. 31 epicalamia pustulata (Hedw.) +. 327 acuminata Fckl. sl (Riess.) T- 139 repanda (Wahl.) +. 328 culmigena Fr. 31 eustoma (Fr. [?]) 7. 139 reticulata (Grev.) . 328 Euphorbiae Fekl. 3l Evonymi }. 133 wviolacea (Pers.) +. 327 maculicola Fckl. 3l Frangulae +. 133 Podisoma Oerst. 65 (Clavaria) micans Gnaphalii clavariacforme Dub. 65 Pers@e % 32 Westd. (?) 136 foliicolum Berk. 391 (Clavaria) ovata Pers. 32 Grossulariae (Fr.)‘-. 133 fuscum Oerst., Dub. 65 Syringae Fekl. 32 graminis nov. sp. 139 Juniperi Pithya Fuckel. 317 helminthospora B. minor Cd. 391 cupressina (Ces.) 7. 138 Juniperi (Batsch ) +. 317 herbarum Tul. 130 communis Fr. 65 vulgaris +. 317 herbarum Rbh. 131 Sabinae Fr. 65 Plagiostoma nov. gen. 118 Herniariae Fekl. 131 Podosphaera (Lev.) +. 76 devexa (Desm.) }. 119 Jasmini (Cast.) 7. 138 clandestina 7., Euphorbiae Fekl. 118 infectoria noyv. sp. 132 Lev. 77 petiolicola Fekl. 119 Leguminum 7, a. Crataegi. 77 suspecta f. 119 Rbh. 131 Kunzei r., Lev. Ei ER RR 335 macrospora nov. sp. 138 a. Pruni domesti- f maculans Tul. 135 cae. 77 Plectania Fuckel. 323 Medicaginis nov. sp. 134 b. Pruni Padi. 77 coceinea (Jacq.) f. 324 monilispora Fekl. 138 c. Sorbi. 77 melastoma (Sow.) f. 324 Napi Fekl. 136 d. Vaceinü Pleophragmia nov. Nardi (Fr.) +. 137 Myrtilli. 77 gen. 243 pellita Tul., Rbh. 134 Podosporium leporum nov. sp. 243 Peltigerae +. 132 Ribis Fckl. 205 Seite Polyeystis Lev. vide Uroeystis. 41 Polydesmus exitiosus Kühn. 136 Polynema Lev. 367 Betulae Fekl. hispidulum (Schrdr.) 367 Fr. 367 strigosum Fr. 367 Polyporei Fr. 16 Polyporus Fr. 17 adustus (Willd. ) Fr. 19 albidus Trog. 21 amorphus Fr. 19 applanatus (Pers.) Fr. 19 betulinus (Bull.) Fr. 91 brumalis (Pers.) Fr. 21 caesius Fr. 20 Cerasi Fr. 17 eiliatus Fr. 21 conchatus Fr. 21 contiguus (Pers.) Fr. 18 corticola Fr. 17 cristatus (Schaeffr.) Fr. 20 croceus (Pers.) Fr. 20 eryptarum (Bull.) Fr. 18 eutieularis (Bull.) Fr. 19 dentiporus Pers. 17 dryadeus (Pers.) Fr. 19 elegans (Bull.) Fr. 20 ferruginosus (Schrdr.) Fr. 18 fomentarius Fr. 19 frondosus (Schrank.) Fr. 20 fulvus Scop. 21 fumosus (Pers.) Fr. 19 fusco-lutescens Fekl. 18 giganteus (Pers. ) Fr. 20 441 Seite hirsutas (Schrdr.) Fr: 18 hispidus (Bull.) Fr. 19 igniarius Fr. 19 incarnatus (Pers.) Fr. 18 lueidus (Leyss.-Curt.) Fr. 20 lutescens Pers. 18 marginatus (Pers.) Fr. 19 medulla panis Fr. 18 melanopus Fr. 20 molluseus (Pers.) Fr. 17 mucidus Pers. 17 Neesii Fr. 18 nummularius Fr. 20 obducens Pers. 17 ovinus ( Schaeffr. ) Fr. 21 pallescens Fr. 13 perennis Fr. 21 pes Caprae Pers. 20 pieipes Rostk. 20 pubescens (Schum.) Er: 19 Radula (Pers.) Fr. 17 resinosus (Schrdr.) Fr. 19 Ribis Fr. 21 rufus (Schrdr.) Fr. 18 sanguinolentus Alb. & Schw. 17 sinuosus Fr. 17 spumeus (Sow.) Fr. 19 squamosus (Huds.) Fr. 20 suaveolens Fr. 21 sulphureus (Bull.) Fr. 20 trabeus Rostk. 20 varius Pers. 20 velutinus (Pers.) Fr. 18 versicolor (L.) Fr. 18 vulgaris Fr. 17 zonatus Nees. 18 Polystigma Tul. Bistortae Lk. fulvum Tul., DC, rubrum Tul., DC. Polythrincium Trifolii Kze, Preussia Fekl. funieulata Fekl. Propolis (Fr.) f. alba Fr. Epilobii Fekl. hysterioides (Desm.) f- nivea Fr. parallela Fekl. (?) pinastri d. Ler. Rosae Fckl. rubella Fekl. transversalis Fekl. versicolor Fr. Prosthemium betulinum Kze. Protomyces (Ungr.) d. By. endogenus Ungr. Eryngiüi (Cd.) }. Galii Rbh. Heleocharidis Fekl. maerosporus Ungr. maecularis (Wllr.) 7. Menyanthis d. By. Sagittariae Fekl. Protomycetei d. By. Pseudohelotium Fekl. hyalinum (Pers.) f. Pineti (Batsch.) T- puberulum (Lsch.) }. Pseudopleetania Fuckl. : fulgens (Pers.) f- nigrella (Pers.) 7. Pseudopeziza Fekl. Bistortae (Lib.) f- Jungermanniae (Nees,.) 7- pallida nov. sp. 442 Seite Seite R Seite Peltigerae Fcekl. 291 DBuxi DC. 57 paliformis nov. sp. 59 Ranunculi (WlIr.) +. 290 Calaminthae +. 56 papillata Bon. 50 Trifolii (Bernh.) }. 290 Calthae +., Lk. 49 Pimpinellae r., Lk. 52 Pseudovalsa Campanulae 7., Polygoni Convolvuli laneiformis d. Ntrs. 187 Carm. (?) 593 DC. 57 Psilonia caricina DC. 59 Polygonorum f. 57 Pellicula Desm. 181 Carieis +. 59 Prenanthis 7. 98 Psilospora Rbh.. 401 Centaureae }., DC. 54 Prunorum +. Ik. 49 faginea Rbh. 401 Cerastii WlIr. 50 Rhododendri 7. öl Quercus Rbh. 401 Chaerophylli -+., Ribis 7., DC. sl Psilothecium Purt. 52 Rumieis 7., Bellynk. 57 innumerabile Fckl. 116 Chamaedryos Ces. 56 Saginae f., Kze. & Ptychogaster Cd. 34 Chondrillae +., Cd. 54 Schm. 51 albus Cd. 34 Circaeae }., Pers. 58 Saxifragae 7., Puccinella Fekl. 60 cireinans +. 53 Schlchtd, 58 Graminis Fcekl. 61 *'Cirsüi +., Lsch. 55 Seirpi Tul., Lk. 58 Junci Fekl. Clinopodü Rbh. 57 Scorodoniae Lk. 56 (s. Berichtgn.) 60 compacta de By. 49 Silai 7. 83 Puceinia (Tul.) de By. 48 conglomerata Schm, Spergulae DC. 51 acuminata Fekl. 55 & Kıe. 55 Stellariae }., Dub. 50 Adoxae +., DC. 49 Conii }. 53 straminis de By., 7. 59 Aegopodü }., Lk. 52 coronatadeBy., Cd. 60 Suceisae 7., Kze. & Aethusae +., Lk. 3 discolor +. 50 Schm. 56 Agrostemmatis f. 50 Epilobii +., DC. 58 Tanaceti 7., DC. 54 Andropogonis Falcariae -. 527 E-Teueruan. nov. Sp. 59 Fragariastri DC. 46 a. T. Scorodoniae. 56. Anemones +., Pers. 49 Galiorum +., Lk. 55 b. T. Chamae- Anethi f. öl "Gentianaeut. „ulıs57 dryos. 56. Angelicae +. #58452 %lGeranii 7, 00. 51 Thesii 7., Chaill. 57 Apii Cd. 5l Glechomae DC. 56 tllaspeos Schub. 50-. Arenariae serpylli- Globulariae DC. 57 Tragopogonis r., Cd. 55- fol. DC. 5l graminis de By., Umbelliferarum DC. 51 Artemisiae 7., Dub. 55 Pers. 60 Veratri +., Niessl. 58. arundinacea Tul., Hieracii }., Mart. 54 Veronicarum ., Hedw, 60 Lapsanae f. 593 DC. 97 Asari Lk. 988 Luzulae f., Lib. 59 Violarum +., DC. 50: Asparagi +., DC. 58 Lychnidearum +7., Virgaureae Lib. 50- Asperulae 7. 56 Lk. (pr. p.) 50 Pustularia Fuckel. 328. Asteris +. 53 Menthae Tul., Pers. 56 Catinoides Fekl. 328. Atragenes }. 49 Millefolii }. 55 Catinus(Holmsk.)7. 328: Bardanae -+., Cd. 54 mixta Fekl. 58 cupularis (L.) 7. 8328. Betonicae DC. 56 Moehringiae }. 5l Micropus (Pers.) 7. 328. Bistortae +., DC. 57 Noli-tangeris 7., vesiculosa Brachypodü ;. 60 Cd. 50 Bull.) +- 329. Bupleuri 7., Rud. 53 obtegens Tul. 54 Pyrenomycetes (Fr.) ‚Bulbocastani +. 52 ÖOreoselini +. 52 Autor. rec., +. 75. 443 Seite Pyrenopeziza Fekl. 293 Radulum Fr. Agrostemmatis aterrimum Fr. nov. Sp. 295 carneum (Fr.) T- atrata (Pers) . 294 fagineum Fr. Betulicola nov. sp. 294 orbieulare Fr. Chailletii (Pers.) }. 294 quereinum Fr. Eryngiüi Fekl. 294 tomentosum Fr. Galii Fekl. 295 Ramularia Ungr. Gentianae (Pers.) }. 295 Armoraciae 7. Medicaginis Fekl. 295 Bistortae f. Plantaginis Fekl. 294 didyma Ungr. rugulosa nov. sp. 295 Geranii F. Stilbum nov. sp. 294 gibba f. Pyrenophora (Fr.) j. 214 Hellebori T- (?) inclusa (Lsch.) }. 215 Lamii f. j macrospora Fres. phaeocomes (Reb.) Meise } Fr. 215 i FE . obovata Fekl. relieina T. 215 A ichostoma rs ee T- Urticae Ces. Pyronema (Car.) }.- 319 yariabilis . aurantio-rubrum f. 319 Yeronicae +. confiuens Tul. 320 one } Marianum Car. 920 Retieularia ( Bull.) melalomum (Alb. & Er Schw.) T- MI tra Hr omphalodes (Bull.) f- flavo-fusca (Ehrb.) b. aurantio-Juteum Fr. (Fr.) T- 320 hemisphaerica Bull. ce. incarnato-roseum narıma. Eu Er) ft. 320 muscorum Fr. subhirsutum sinuosa Bull. (Schum.) 1 320 umbrina Fr. Rhabdospora Dur. & @uaternaria Tul. 229 Mat. dissepta Tul. Alsines Mnt. 229, 230 Xanthii (Desm.) Morthieri nov. sp. 229 Cast. Nitschkü Fekl. 230 Rhaphidospora Persoonii 1ul. 230 (Fr) }. Bardanae Babenhorstia (Wir) }- rudis Fr. 209 Carduorum Tul. Tiliae Fr. 187 Dietamni nov. sp. Racodium fruticum (Rob.) f- cellare Autor. 90 Georginae Fckl. Seite 23 23 23 23 23 23 23 360 361 361 362 361 362 561 361 362 360 105 362 361 361 361 hl 336 396 336 341 336 336 340 336 891 891 391 12 ot 126 125 125 125 126 Seite herpotricha (Fr. ) Tul. 125 v. pontiformis Fekl. 139 Lacroixii Mont. 125 Oenotherae (Awd.) 7- 251 Ononidis Awd. 125 pellita f. 125 rabella (Pers.) +. 125 rudis (Riess.) f. 125 Tanaceti Fekl. 126 b. Ptarmicae Fekl. 126 Urticae Rbh. 125 Rhaphidostietis Fekl. 251 Rhinotrichum Cd. 356 repens Prss. 356 Rhizina Fr. 332 undulata Fr. 332 Rhizoctonia DC. 406 Asparagi Fr. 406 Medicaginis DU. 142 Solani Kühn. 406 Rhizomorpha Fekl. 236 Pers. 403 adnata nov. Sp. 237 corynecarpos Kze. 237 hippotrichoides (Pers.) Br. 237 subeorticalis Pers. 237, 238 subterranea Pers. 403 tubereulosa Ach. 237 Rhizopogon Tul. 38 luteolus Tul. 38 rubescens Tul. 38 Rhopographus Nke. 219 filieinus Nke. 219 Rhytisma (Fr.) Tul. 264 acerinum Tul., Fr. 264 Bistortae Lib. 290 confluens Fr. 265 Empetri Fr. 265 Euphorbiae Schub. 45 Seite Onobrychis (DC.) 7. 265 b. Lathyri 7. 265 punctatum 7., Rbh., Pers. 264 salicinum Tul. 264 b. umbonatum Fr. 264 umbonatum Rbh. 264 Urticae Fr. 265 Roestelia cancellata Reb. 65 Rosellinia (d. Ntrs.) Tul. 148 abietina Fckl. 150 aquila Tul. 148 b. byssiseda. 148 c. glabra Fckl. 149 ligniaria Nke. 150 mammaeformis (Pers.) 7. 149 minima f. & Nke. 149 Morthieri nov. sp. 148 Platani nov. sp. 150 pulveracea 7., Nke. 149 subcorticalis Fckl. 150 thelena Awd. (non Fr.) 149 velutina Fekl. 149 Sacidium Nees. 396 Cytisi 7. 98 Pini (Cd.) Fr. 396 Saprolegniei d. By. 72 Sarcopodium Ehrb. 368 circnatum Ehrb. 369 foliicolum 7. 368 Sarcosphaera Awd. 329 macrocalyx (Riess.) Awd. 329 Schinzia Naegeli. 74 Alni Wor. 74 Schizophyllum Fr. 15 commune Fr. 15 Schizoxylum (Pers.) Tul. 251 aeruginosum nov. sp. 251 444 x Seite Berkeleyanum (Du R. & Lev.) T- 251 Idaei nov. sp. 251 stellatum (Wllr. ?)7. 251 Schmitzomia chrysophaea Rbh. 249 radiata Fr. 250 Seirrhia Nke. 220 Castagnei (Mnt.) Nke. 221 depauperata +. 291 Poae 7. 221 rimosa 7., Nke. 221 Sclerococcum Fr. 974 sphaerale Fr. 374 Scleroderma (Pers.) Tul. 35 verrucosum Pers. 69) vulgare Fr. 35 Sclerotinia Fuckel. 330 baccata nov. sp. sol Candolleana (Lev.) T- 330 Fuckeliana (d. By.)f. (s. Berichtign.) 330 Libertiana Fckl. 33l tuberosa (Hedw.) y. 331 Sclerotium Tod. 404 Clavus DC. 186, 404 Form. Phragmi- tis. 186 complanatum Tod. 405 Cyparissiae DC. 404 durum Pers. 405 echinatum Fekl. 390 elongatum 7. 404 floceipendulum Fr. 404 fulvum Fr. 405 fungorum Pers. 405 hysterioides Cd. 404 inclusum Schm. & Kze. 32 laetum Ehrh. 32 Mori f. 405 muscorum Pers. 405 Mycetospora Nees. 405 Seite nervale Alb. & Schw. 405 Pini T. 405 populinum Pers. 44, 45 pubescens Pers. 404 punctum Lib. 404 Pustula DC. 330, 405 pyrinum Fr. 404 salicinum Fr. 45 scutellatum Alb. & Schw. 404 Semen Tode. 32 speireum Fr. 404 sphaeriaeforme Lib. 135 Sphaeroides Pers. 274 Stellariae 7. 405 stercorarium DC. 405 tectum Fr. 405 varium Pers. 405 Scolicotrichum Kze. & Schm. 357 bulbigerum Fcekl. 106 deustum 7. 357 graminis Fekl. 107 ochraceum 7. 397 Seiridium Nees. 891 marginatum (Fr.) Nees. 391 Sepedonium mycophilum Nees. 182 Septonema Cd. 348 viride Cd. 348 Septoria Fr. 389 Aceris Berk. & Br. 99 Aesculi Westd. 107 Anemones Fr. 74 Anemones 7. (non Fr.) 389 Atriplieis F. 390 Castaneaecola Desm. 107 Chenopodii Westd. 390 Cruciatae Rob. (?) 390 Cydoniae Fckl. 104 Cymodontis ft. Daphnes Desm. Dietamni 7. didyma 7- Fraxini Fr. Hederae Desm. Heraclei Lib. Lepidii Desm. Lysimachiae Westd. Menyanthis (Lib.) Desm. Mori Lev. nigerrima Fekl. Oxyacanthae Kze. Pini Fckl. Podagrariae Lsch. Potentillarum Fcekl. princeps Berk. & Br. quereina Desm. Ribis Desm. Salieis Westd. Seillae f- Sorbi (Ces.) 7. sparsa T- Stellariae Westd. Ulmi Fr. Verbenae (Rob.) Desm. Villarsiae Desm. Sistotrema Fr. confluens Pers. fimbriata Pers. Solenia Pers. ochracea Hffm. Seite 389 390 389 390 389 390 219 390 389 390 106 104 389 258 218 96 154 107 108 106 389 390 390 01 218 390 389 23 23 22 25 25 Sordaria (Ces. & d. Ntrs.) Fekl. elypeata d. Ntrs. eoprophila Ces. & d. Ntrs. fimiseda d. Ntrs. Sorosporium Rud. Saponariae (Fr.) Rud. Sparassis Er. crispa (Wulf.) Fr. 244 117 244 245 40 40 34 34 445 Spathulea Fr. erispata Fr. flavida Pers. Speira Cd. oblonga f. Sphaerella (Fr.) Fekl. acerina T- Aethiops Fekl. aquilina (Fr.) 7- Areola Fekl. Atomus (Desm.) - Berberidis f- canifaciens Fell. Carieicola Fekl. Carlii Fekl. Cerastii f. einerascens Fcekl. conglomerata (wllr.) +. corylaria (Wlir.) 7. Crataegi f- ditricha f. Epilobü f. Equiseti nov. Sp- Eryngüi f. a. vulgaris. b. Libanotis. Evonymi (Kze.) f- Filieum (Desm.) - graminicola Fekl. Gypsophilae (Lsch.) T- insularis (Wlr.) f- isariphora T- Jurineae f. leptidea (Fr.) - Ligustri (Desm.) T- longissima }- maculaeformis F- var. Carpini Fekl. var. Rubi Fekl. var. Tiliae Fekl. macularis (Fr.) f- Mercurialis (Lsch.) 7- Mori f. Seite 332 332 332 349 349 99 99 106 100 105 99 105 101 101 103 101 103 106 99 105 100 103 102 105 105 104 102 101 101 107 101 99 100 99 107 107 107 107 107 104 103 106 Seite myriadea (DC.) 7. 104 oedema (Dub.) Fekl. 104 Oenanthicola Fekl. 102 perpusilla (Desm.) Fekl. 100 Petasitidis (Rbh.) Fck!. 99 Polypodii (Rbh.) Fekl. a. vulgaris Fekl. 102 b. Aspidii Fekl. 102 c. Asplenii Fekl. 102 d. Pteridis Fekl. 102 pseudomaculaeformis Fekl., Awd. 106 Pulsatillae (Isch.) Fekl. 99 punctiformis (Pers.) Fekl. 99 recutita Fekl. 107 Rumieis Fekl. 103 Salicicola Fekl. 106 sentina Fekl. 104 sparsa (WlIr.) Fekl. 99 Stellariae Fekl. 102 superflua Fekl. 102 Turba Fekl. 103 Typhae (Lsch.) Fekl. 107 Vaceinii Fekl. 106 vagabunda (Desm.) Fekl. = 106 (?) vaginae (Lsch.) Fekl. 100 Viburni Fekl. 106 Vincae (Fr.) Fekl. 100 Vitis Fekl. 104 Sphaeria Autor. 107 abjecta Wlir. 89 Abietis Fr. 200 abnormis Fr. 151 acerina Wllr. 99 acervalis Moug. 167 acervata Fr. 175 acuminata Sow. 126 Seite acuta Moug. & Nestilr. 135 Aegopodii Pers. 94, 218 Aethiops Fekl. 106 aggregata Lsch. 271 agnita Desm. 135 Alliarize Fekl. 135 alnea Fr. 109 alutacea Pers. 185 ambiens Pers. 197 amoena Nees. 120 Amorphae Wllr. 174 Angelicae Fckl. 115 angulata Fr. 233 angustata Pers. 158 apiculata Wllr. 115 applanata Fr. 162 aquila Fr. 100, 148 Arctii Lasch. 210 Areola Fekl. 105 Ariae +. 121 armata Fr. 185 Artemisiae -r. 138 arundinacea Sow. 137 Arurdinis Fr. 156 Aspegrenii Fr. 159 aspera Fr. 232 astroidea Fr. 214 Atomus Desm. 99 atrovirens Alb. & Schw. 168 aucta Berk. & Br. 191 aurantia Pers. 183 baccata WlIr. 167 barbara Fr. 99 Bardanae W]lr. 126 Berberidis Nke, 105 5 Fr. pr. p. 178 4 Pers. 174 biconica Curr. 190 bifrons Kze. & Schm. 97 Bombarda Batsch. 164 botryosa Fr. 234 brevirostris Fr, 127, 161 446 Seite brunneola Fr. 94 Bryoniae nov. sp. 112 bullata Hffm. 231 Buxi Fekl., Desm. 100 byssiseda Tod. 148 callicarpa Curr. 163 calvescens Fr. 134 canifaciens Fekl. 101 Capreae DC. 124 Carduorum Wlr. 126 Caricicola Fekl. carneo-alba Lib. 92 carpinea Fr. 94 Carpini Pers. 205 carpophila Pers. 238 Castagnei Dur. & Mont. 158 caulincola Wllr. 895 caulium Fr. ceratophora Moug. & Nstlr. cerviculata Fr. ceuthocarpa Fr. 98 201 Chamaemori Fr. 109 chartarum Wllr. 134 chart!cola Fekl. 176 chionea Fr. 126 chlorospora Ces. Il eincta Fr. 202 cinerascens Fckl. cinerea Fekl. cinnabarina Tod. 177 ceircinans Rbh. 401 eircinata Fekl. 111 eireumscripta Fr., Mnt. 211 eircumseripta Kze. 208 eirrhosa Pers. 127 eitrina Pers. 185 citrum Wlilr. 180 Clavariae Awd. 166 Clematidis Fekl. 132 elypeata Nees. (9) 114 elypeiformis d. Laer, 114, 117 elypeiformis d. Ntrs. 117 Seite coccinea Pers. 180 cohaerens Pers. 234 Coluteae Rbh. 174 comata Tod. 89 compressa Pers. 158 confluens Tod. 234, 235 conglobata Fr. (9) 171 conglomerata Wllr. 106 conica Alb. & Schw. 268 coniformis Fr, 136 Coniothyrium nov. Sp. 115 conjuncta Nees. 206 coprophila Fr. 244 Corni Sow. 114 Cormi Fekl. JUlT coronata Hffm. 201 corticola Fell. 114 corylaria Wllr. 99 Coryli Btsch. 120 Cotoneastri Fr. 268, 275 Crataegi Fekl. 105 Craterium DC. 277 crenata Fr. 157 Crepini Westd. 109 erinita Pers. 144 erispata Fekl. 90 cristata ß. Pers. 156 a. crenata Pers, 157 crustata Fr. 212 Cryptosphaeria Feki. 110 eubicularis Fr. 92 Cucurbitula Tod. 180 culmifraga Fr. 132, 137 cupularis Fr. (?), Pers. (?), Autor. 165 ceurva Wilr. 123 eurvirostra Sow. 140 eylindrica Tod. 129 decora WllIr. 179 Seite decorticans Fr. pr. p. 198, 199 delitescens WlIr. 100 Dematium Pers. 375 denigrata Wlir. 396 depressa nov. sp. 115 detrusa Fr. 205 deusta Hfim. 235 devexa Desm. 119 diminuens Pers. 156 Diplodia Fekl. & Nke. 169 disciformis Hffm. 231 discreta Schw. 236 ditopa Fr. 192 ditricha Fr. 100 Doliolum Pers. 135 Dothidea Moug. pr. p. ß. Rosae Wlir. 223 Dryadis Fekl. 108 dryina Pers. 128 Dulcamarae Kze, & Schm. 175 dura Fekl. 161 elongata Fr. 174 emarginata Fekl. 122 emperigonia Awd. 118 epicalamia Ries. 139 epieymatia Wlir. 118 epidermidis Fr. 141 Epilobii Fekl. 113 epipapyrea Wlir. 134 episphaerica Tod. 181 equina f. 241 Equiseti Desm. (??) 102 Eryngii Wllr. 105 erythrella Wlir. 145 erythrostoma Pers. 123 eunomia Fr. 212 Euphorbiae f. Form. Polygoni. 119 ” Tiliae Fekl. 119 eustoma Fr. (?) 139 eutypa Fr. 214 Evonymi Kze. 104 447 exeipuliformis Fr. exilis Alb. & Schw. exosporioides Desm. extensa Fr. favacea Fr. felina Fckl. Fermenti Fekl. ferruginea Pers. filieina Sow. Filicum Desm. filiformis Alb. & Schw. fimbriata Pers. fimeti Pers. flacca Wllr. flacecida Alb. & Schw. flavovirens Hffm. tloccosa Fr. foveolaris Fr. Seite 158 165 145 204 232 144 241 226 219 102 239 119 240 168 66 213 151 208 Fragariae f., Lsch., Tul. fragiformis Pers. s Hoffm. Friesii Dub. fruticum Rob. Fuckelii Dub. fulva Fr. (29) fusca Pers. Galii Guep. Galiorum Desm. gangrena Fr. gelatinosa Tod. Genistae Fekl. geographica DC. Geranii Kze. Glis Berk. & Br. glomerulata nov. sp. Gnomon Tod. graminicola Fekl. Graminis Pers. Graphis Fekl. gregaria Lib. Grossulariae Fr. Gypsophilae Lsch. 108 233 34 198 125 209 97 234 216 140 217 154 114 105 95 150 113 122 101 216 122 229 133 101 Seite gyrosa Schw. 226 haematites Desm. 113 hapalocystis Berk. & Br. 191 Hederae Sow. (?) 397 Hellebori Chaill. 112 helminthospora (es. 138 herbarum Pers. 131 herpotricha Fr. 125 herpotrichoides Fekl. 146 Himantia Pers. 384 hirsuta Fr. 147 hirta Fr. 155 hispida Tod. 147 homostegia Nyl. 224 humana Fekl. 241 hypodermia Fr. 192 Hypoxylon Ehrh. 238 Hystrix Tod. 194 Jasmini Cast. 138 ichnostyla Desm. 121 Idaei nov. sp. 114 Tlieis Fr. 393 immersa Fekl. 210 immunda Fekl. 108 inaequalis Curr. 209 inelusa Lsch. 215 Innesii Curr. 204 inquinans Tod. 153 e Berk. & Br. 188 insitiva (es. 228 insularis WlIr. 107 isariphora Desm. 101 Juglandis Fr. 393 Junei Fr. 216 Jurineae Fekl. 99 Kunzei Fr. 201 Laburni Pers. 175 lactea Fr. 185 lagenaria Pers. 126 lanata Fr. 150 lanciformis Fr. 187 larvata Fr. 215 lata Pers. lateritia Fr. Lamyi Desm. leiphaemia Fr. leptidea Fr. leptostyla Fr. leucostoma Pers. ligniaria Grev.? Ligustri Desm. a Ötth. limitata Pers. linearis Nees, Lingam Tod. Lirella Moug. & Nstlr. loepophaga Tul. longissima Pers. 5 Fekl. Lonicerae nov. sp. macrostoma Tod. maculaeforinis Pers. ». bersöprgp: maculans Desm. 135, macularis Fr. Mamma Wllr. mammaeformis Pers. melaena Fr. melanostyla DC. melogramma Pers. Mercurialis Lsch. merdaria Fr. microcephala Fr. mieroscopica Fr. mierostoma Pers. militaris Ehrh. Millefolii Awd. millepunctata Dub. Mirbelii Fr. mobilis Tod. monilispora Fekl. Mori Nke. Mori albae Chaill. moriformis Ted. Seite 213 182 178 194 100 128 202 150 99 198 7 209 135 206 367 397 107 111 157 107 95 136 104 94 149 396 122 226 103 240 156 275 199 186 209 212 100 181 133 106 394 164 mucida Fr. mucosa T. multiformis Fr. mutila Fr. myriadea DC. myriocarpa Fr. Napi Fekl. Nardi Fr. naucosa Fr. nebulosa Pers. nervisegqua Wllr. nigro-annulata Grev. nivea Hffm. Nucula Fr. nummularia DC. 207, 156, obducens (Fr. pr. p.) Tul. oedema Dub. oncostoma Dub. Opuli nov. sp. orthoceras Fr. ovina Pers. ß. glabrata Fr. 143, ovoidea Fr. pardalota Mnt. Patella Tod. pauciseta Rbh. pellita Fr. Peltigerae }. perpusilla Desm. perpusilla f}. pertusa Pers. Petasitidis Rbh, petioli Fckl. petiolicola Desm. petiolorum Schw. Peziza Tod. phaeocomes Reb. phaeostroma Mont. picastra Fr. picea Pers. pileata Tod. Seite pilifera Fr. 129 ß. pinastri Nees. 129 y. dryina Fr... ‚128 ö. capillata Fr. 129 pilosa Pers. ? 145 pinea Desm. 112 Pinetorum Fekl. 147 Pini Alb. & Schw. 200 Pisi Sow. 131 pityophila Schm. & Kze. 172 polita Fr. 897 polymorpha Pers. 238 Polypodii Rbh. 102 polytricha WUr. 215 pomiformis Pers. 159 populina Pers. 170 Potentillae Wllr. 96 praemorsa Lsch. 157 procumbens Fekl. 124 profusa Fr. 187 protracta Nees. (?) 171 x Pers. 212 protuberans nov. sp. 109 Prunastri Pers. 196 » .IEBE Albis Schw. 196 Pruni Eckl. 122 pseudomaculaeformis Desm. 106 Pteridis Reb. 218 pterophila Nke. 377 pulchella Pers. 229 pulicaris Fr, 167 Pulsatillae Lsch. 99 pulveracea Ehrh. 149 Pulvis pyrius Pers. 160 punctiformis Pers. 99 var. perexigua Desm. 100 pungens WlIr. 121 punicea Kze, & Schm. 180 Pupula Fr. 155 purpurea Fr. 156 Pustula Pers. 108 putaminum Schw. quaternata Pers. quercina Pers. 10 Fr. Racodium Pers. radicalis Fr. recutita Fr. relieina Fr, repanda Fr. Resinae Fr. reticulata DU. 94, Rhamni Nees, Rhinanthi Sommerf. (?) rhodostoma Alb. & Schw. Ribis nov. sp. rimosa Alb. & Schw. Rosae }. Rosaecola nov. sp. rosea Pers. rosella Alb. & Schw. rostellata Fr. rostrata Fr. (?) Rousseliana Desm. rubella Pers. rubiginosa Pers. rubricosa Fr. rudis Fr. rufa Pers. Rumicis Desm., Rusci Wlir. rutila Tul. saepincola Fr, salicella Fr, Salicicola Rbh. salicina Pers, Salicis }., Awd. Sambuci Pers. sanguinea Sibth. sapinea Fr. 155 108 221 122 114 182 182 208 127 113 125 234 227 209 184 105 109 195 114 195 106 197 115 222 181 393 sarmentorum Fr. scabrosa DC. Schoenoprasi Fekl. Seirpi Fr. Seite 394 213 110 140 Seirpicola v. Typhae Desm. Serophulariae Fekl. semilibera Desm. seminuda Pers. sentina Fr. serpens Fr. setacea Pers. sinopica Fr. siparia Berk. & Br. Sorbi Schm. sparsa WlIr. Spartii Nees. spermoides Hffm. spiculosa Alb. & Schw., Autor. pr. p. spinifera WlIr. spinosa Pers. spurca Wllr. 114, Stellarinearum Rbh. v. Cerastii Rbh. stellulata Fr. stercoraria Sow. 241, sterecoris DC. 241, Stigma Hffm. stilbostoma Fr. striaeformis Fr, striceta Pers, strigosa Alb. & Schw. strobilina Fr. Strumella Fr. subferruginea Fckl. subradians Fr, subtecta Fr. subulata Toll. suffulta Nees. suffusa Fr. Jahrb. d. nass. Ver. f, Nat. XXIHI u. XXIV. las 112 156 162 105 234 121 178 152 196 99 174 143 211 226 214 169 102 101 196 242 242 251 190 206 128 144 401 205 162 985 214 184 135 192 superflua Awd. suspecta Awd. (?) syngenesia Fr. Systema solare Fekl. Taleola Fr. tarda Fekl. terrestris Sow. tessera Fr. tigrina Fekl. Tiliae Fr. tortuosa Fr. Tremelloides Schum. trichella Fr. trichostoma Fr, Trifolii Fekl. £ Pers. tristis Pers. lan 165, tubaeformis Tod, turgida Pers. Typhae Lsch. Typharum Rbh. typhina Pers. uberiformis Fr. uda Pers. Ulmi Sow. umbrina Fr. umbrinella d. Ntrs. undulata Pers. in Moug. & Nestlr. unita Fr. Vaceinii Fckl. = Sow. vagabunda Desm. vaginae Lsch. velata Pers. venulosa Wllr. vepris d. Lacr. Vermicularia Nees. vermiculariaeformis nov. Sp. verrucaeformis Ehrh. 29 Seite 102 119 204 IT 187 146 147 204 124 187 211 184 374 215 112 218 165 166 120 214 107 137 186. 267 235 218 159 159 251 234 106 168 106 100 209 384 208 145 110 vervecina Desm. vestita Fr. vibratilis Fr, Viburni Nke. vilis Fr. Vincae Fr. virgultorum Fr. Visci DC. Vitis Rbh. „ Schw. xanthostroma Mnt. Xylostei Pers. Zobelii (Cd.) Tul. Sphaeriacei Fekl. Sphaerieae Fckl. Sphaeridium candidum Fekl. flavo-virens }. vitellinum Fres. Sphaerocarpus eylindrieus Bull. Sphaerolina Georginae Fekl. pellita Fekl. Tanaceti Fell. xantholeuca Fekl. Sphaeronaema Fr. amenticolum (es. brunneo - viride Awd. caespitosum f. Cirsii Lsch. columnare Wllr. conicum Tod. eylindricum (Tod.) Fr. b. affine Fr. diaphanum iz flavo-viride Fckl. Hederae Fekl. ‘ hemisphaericum Fr. Lonicerae Fekl. Mercurialis Lib. Seite 126 195 114 106 160 100 223 168 104 200 189 142 ıladr 98 99 299 309 809 338 126 125 126 251 399 400 209 99 54 271 147 129 399 399 147 178 400 275 74 polymorphum Awd. 268 Rhinanthi Lib. (?) 377 450 Seite rostratum f. 399 Sorbi Lsch. 375 Spinella Kalchbr. 268 subulatum (Tod.) Fr. 183 Sphaeropsidei (Fries) Aut. »91 Sphaeropsis Lev. 396 Anethi (Pers.) }. 396 caulincola (Wllr.) +. 396 denigrata (WlIr.) +. 396 foveolaris Fr. 208 leucostigma Lev. 397 longissima (Pers.) Fr. 397 Malvae }. 397 melaena Fr. 396 nebulosa (Pers.) Fr. 396 pieea (Pers.) Fr. 397 politum (Fr.) 7. 397 polygramma Fr. 897 v. scripta f. 397 Form. Plantagi- nis F. 397 Sphaerotheca (io) 1 77 Castagnei }., Lev. 78 a. Potentillae. 78 b. Alchemillae. 78 ce. Sanguisorbae. 78 d. Spiraeae Ulma- riae. 78 e. Taraxaci. 18 f. Crepidis. 78 g. Senecionis. 78 h. Bidentis. 18 i. Erigeronis., 78 k. Plantaginis mediae. 78 l. Plantaginis lanceolatae. 78 m. Veronigae. 78 n. Euphrasiae. 78 0. Epilobii. 79 p. Impatientis. 79 4. Cuceurbitacea- rum. r. Humuli. s. Vitis. pannosa +., Lev. Sphinctrina Fr. turbinata (Pers.) Fr. Spieularia Pers. Icterus +. Spilocaea Fr. Pomi Fr. Spilosphaeria Rbh. Aegopodii Fekl. Petroselini (Desm.) Rbh. Sporidesmium Lk. Cladosporii Cd. fasciculare Cd. hormiscioides Cd. paradoxum Cd. polymorphum Cd. putrefaciens f. Scirpicola Fekl. Ulmi +. vermiforme Riess. Sporocadus exilis Cd. Rosaecola Rbh. Sporodinia Lk. dichotoma Cd. Sporodum conopleoides Cd. Sporomega Cd. cladophila (Lev.) Dub. Sporonema Desm. glandicola Desm. Sporormia d. Ntrs. fimetaria d. Ntrs. intermedia Awd. laevis Awd. lageniformis noVv. Sp. minima Awd. Seite 79 79 79 17 266 266 399 359 348 348 882 94 382 350 130 350 390 356 131 350 140 350 175 165 372 74 74 89 257 257 400 400 242 242 242 91 242 242 Seite Sporotrichum Lk. 398 densum Lk. 358 fuscum Lk. 148 papyraceum Fekl. 29 torulosum Awd. 358 Spumaria (Pers.) Fr. 340 “ alba DC. 340 Stamnaria Fckl. 309 Persoonii (Moug.) f. 309 Staurosphaeria Westd. 173 Stegasma depressum Cd. 338 Stegia Fr. 264 Ilieis (Chev.) Fr. 264 Stegonosporium elevatum Riess. 19% pyriforme Cd. 153 Stemoniteae De By. 339 Stemonitis Gled., Fr. 3359 arcyrioides Smmrf. 339 elegans Trent. 340 ferruginea Ehrb. 339 fusca Roth. 339 Morthieri nov. sp. 339 oblonga Fr. 339 obtusata Fr. 339 ovata Pers. 339 typhoides (Bull.) DC. 339 Stemphylium Wllr. 356 paradoxum Cd. 356 polymorphum Cd. 131 Stereum Fr. 28 diseiforme ( DC.) Fr. 28 frustulatum (Pers.) Fr. 23 hirsutum ( Willd.) Fr. 28 Pini Fr. 28 purpureum (Pers.) Fr. 29 rubiginosum (Schrädr.) Fr. 28 451 rugosum (Pers.) Fr. 28 Stigmella Lev. sanguinolentum (Alb. & Schw.) Fr. tabacinum Fr. Stietei (Fr.) Fekl. Stietis Pers. pr. p. aeruginosa Pers. (??) alba Fr. Berkeleyana Du R. & Lev. caricum Awd. cinerascens Tul. graminum Desm. hysterioides Desm. Lecanora Fr. Luzulae Lib. ocellata (Pers.) Fr. ollaris Wlir. pallida Pers. parallela Fr. radiata Pers. seriata Lib. sphaeralis Fr. stellata Wllr. (?) Stietosphaeria Hoffmanni Tul. velutina Fckl. Stigmatea (Fr.) Fekl. Alchemillae Fr. Alni Fckl. Chaetomium 7., Fr. eircinans Fr. confertissima Fckl. Fragariae Tul. pr. p- Geranii Tul. (?) maculaeformis Fr. Petasitidis Fekl. Potentillae Fckl., Fr. Robertiant Fr. Rousseliana (Tul.) t- Seite Seite 389 dryina Lev. 389 23 Stilbospora 23 angustata Pers. 188 249 macrosperma Berk. & 250 Br., Pers. 188 _. Stilbum Tode. 365 a5 bicolor Pers. 366 254 jejopus Ehrb. 365 £ parasiticum Pers. 366 251 pellueidum Schrdr. 366 Sa rigidum Pers. 147 255 villosum Merat. 366 250 yulgare Tod. 365 e, Stysanus Cd. 365 950 Clematidis Fekl. 365 949 pallescens Fckl. 102 950 pusillus Fekl. 101 950 sphaeriaeformis 952 Fekl. 110 950 Stemonitis Cd. 365 949 Synehytrium d. By. 950 & Wor. 74 251 Anemones Wor. 74 dendriticum Fcekl. 74 931 Mereurialis (Lib.) f. 74 913 Stellariae Fekl. 74 95 Taraxaci d. By. & 96 Wor. 74 97 96 Tapesia (Pers.) Fekl. 300 96 amomala (Pers.) f. 300 95 atro-sanguinea nov. Sp. 303 108 byssina nov. sp. 302 95 caesia (Pers.) f- sol caulium nov. sp. 301 95 Chavetiae (Lib.) }. 301 96 chlorotica (Fr.) }- 303 Corni nov. Sp. 302 96 erratica (Fr.) + 301 95 fusca (Pers.) 7- 302 poriaeformis 97 (DC.) ft. 301 96 Prunicola nov. sp. 302 subtilis Fekl. 29* Seite Rosae (Pers.) f. 301 sanguinea (Pers.) +. 303 Torulae Fckl. 302 variecolor (Fr.) +. c. fusco-umbrina Fr. 302 Taphrina alnitorqua Tul. 252 deformans Tul. 252 Pruni Tul. 252 Teichospora Fekl. 160 brevirostris Fekl. 161 ‚dura Fekl. 161 Morthieri nov. sp. 161 obducens (db 108 105) et trabicola nov. sp. 161 Thamnomyces hippotrichodes Berk. 237 rostratus Mnt. 237 Thecaphora Fingerh. 41 hyalina Fingerh. 41 Thelebolus Tode. 91 terrestris Alb. & Schw. 91 Thelephora (Ehrh.) Fr. 29 caryophyllea Pers. 30 cinerea Fr. 27 comedens Nees. 27 (?) erustacea Schum. 29 disciformis DC, 28 flocculenta Fr. 28 frustulata Pers. 23 gigantea Fr. 27 hirsuta W1ld. 28 incarnata Pers. 27 intybacea Pers. 30 laciniata Pers, 29 laevis Pers. 27 mesenterica Pers. 29 palmata Fr. 30 ö. diffusa Fr. 30 pannosa Fr. 30 Pini Fr. 28 452 polygonium Pers. Seite 27 pulveracea Cd. 29 ramosa 7. purpurea Pers. puteanea Schum. y. cerebella Pers. querceina Pers. rubiginosa Schrdr. rugosa Pers. Sambuci Pers. sanguinolenta Alb. & Schw. sebacea Fr. tabacina Fr. terrestris Ehrh. Typhae Pers. Thyridium Nke. vestitum (Tul.) Fekl. Thyrsidium botryosporum Mnt. Tilletia Tul. bullata Fckl. Calamagrostis Fekl. Caries Tul. endophylla de By. Milii Fekl. Topospora uberiformis Fr. Torrubia Tul. militaris Tul. Torula Pers. adnata +. antiqua Cd. carbonaria Cd. Centauri Fekl. chartarum Cd. compacta Wllr. conglutinata Cd. disciformis Cd. Epilobii Ca. expansa Pers. faginea +. fructigena Pers. graminicola Cd. Graminis Desm. Luzulae +. pinophila Chev. Plantaginis Cd. rhizophila Cd. 29 Rhododendri Kze. 27 Salieis Fekl. 28 stilbospora Cd. 23 ulmieola Rbh. 27 velutina f. vermicularis Cd. 23 Trachyspora Fekl. 29 Alchemillae Fekl. 28 Trametes Fr. 30 albida (Trog.) Fr. 27 conchata (Pers.) 195 Fr. 195 Evonymi noy. sp. fulva (Scop.) Fr. 351 gibbosa (Pers.) Fr. 40 perennis (L.) Fr. 40 Ribis Fr. 40 suaveolens Fr. 40 Trematosphaeria 40 Fekl. 40 applanata (Fr.) +. corticola nov. sp. 267 eryptarum noy. sp. 186 pertusa (Pers.) }. 186 picastra (Fr.) +. 348 seminuda (Pers.) f. 348 subferruginea Fekl. 161 Tremella Fr. 438 albida Huds. 87 auricula Judae L. 349 foliacea Pers. 349 (Coryne) foliicola f. 349 frondosa Fr. 349 helvelloides DC. 79 _ lutescens Pers, 135 mesenterica Retz. 349 sarcoides Fr. 348 B. galeata. 349 (Coryne) unicolor 349 Fr. 348 Tremellinei Fr. 87 Triblidium (.Reb.) 37 Fr. 4593 Seite Seite Seite Caliciiforme Reb., pilosa (Pers.?) +. 145 Tulasnodea Fr. 37 Fr. 263 tarda Fekl. 145 mammosa Fr. 37 Pinastri Fr. 269 Vermicularia Tulostoma pithyum Fr. 266, 269 (Nees) 7. 145 brumale DC. 37 Trichia (Hllr.) Fr. 336 Triehothecium Lk. 360 Tympanis affinis de By. 336 candidum Wlir. cola we 978 chrysosperma DC. roseum Lk. 360 „Inea Fr. 97] pr. p. 336 Trimmatostroma „ Rbh. 979 einerea Bull. 837 Salieis Od. 192 Aparines Wllr. 271 elavata Pers. 336 Triphragmium Tul. en 975 fallax Pers. 336 Ulmariae Tul. 48 conspersa Fr. Dip) nigripes Pers. 33 Ma Lk. 48 Frangulae Fr. 279 nitens Lib. 337 Triposporium Cd. 860 TA nenne 968 nutans Bull. 3338 elegans Cd. 360 Tigustri Tul. 268 pyriformis Hffm. 337 Trochila (Fr.) Tul. 276 obtexta Wilr. 301, 302 rubiformis Pers. 337 aeruginosa Fekl. 277 Pinastri Tul. 269 serotina Schrdr. 337 en Tul., Fr. 277° saligna Tod. 268 turbinata With. 336 Lauro-Cerasi (Desm.) Form. Ligustri. 268 typhoides Bull. 339 Fr. 277 Syringae Fekl. 270 varia Pers. 337 ns Tul. Er viticola Fr. 270 De ß axi Fr. 1 £ u 0 Maber. (Mich) Tl .....947 Trekoannn i Trichoderma Pers. 364 „estivum Vitt. 947 graminis Lk. 186 er a 5 on v. tubereul. mi- Typhula Fr. 32 viride Pers. 184 Be 947 crassipes Fekl. 32 Tricholeconium Cd. 368 excavatum Vitt. 247 erythropus Fr. 32 roseum Cd. 368 magnatum (Pic.) gyrans Fr. 32 Triehopeziza Fekl. 295 Vitt. 947 wycophila nov. sp. 32 Aspidii (Lib.) +. 297 mesentericum Vitt. 247 phacorrhiza Fr. 32 hexagona Fekl. 297 rhenanum Fekl. 247 variabilis Riess. 32 mollissima Tuberacei (Vitt.) Tul. 246 (Lsch.) f. 996 Tubereularia Tod. 366 Uncinula (Lev.) +. 80 Nidulus (Schm. & confluens Pers. 366 adunca 7., Lev. 80 Kze.) +. 297 granulata Pers. 366 bicornis f., Lev. 80 nivea (Hedw.) +. 296 persieina Ditm. 366 Bivonae f., Lev. 50 pulveracea Fckl. 297 sarmentorum Fr. 178 Tulasnei Fekl. 8l pulverulenta(Lib.)}.297 vulgaris Tod. 177 Wallrothüi }., Lev. 80 punctiformis Tubereulostoma Uredinei (Tul.) de By. 41 (Fr) T. 296 lageniforme Sollm. 92 (dubii). 375 relicina (Fr.) 7- 296 sphaerocephalum Uredo aeeidioides DC. 45 Stipae Fekl. 297 Sollm. 92 Aegopodiüi Str. (?) 52 sulphurea (Fr.) +. 296 Tubulina Pers. 333 Agrimoniae DC. 43 villosa (Pers.) +. 296 cylindrica (Bull.) Alchemillae Pers. 65 Trichosphaeria Fekl. 144 DC. 338 ambigua DC. 65 erythrella +. 145 Tubureinia Berk. 41 Andropogonis Ces. 59 exosporioides f. 145 TrientalisBerk.& Br. 41 Angelicae Schum. 52 454 Seite Seite Seite Anthyllidis Grev. 63 -Junci Str. 61 seutellata Pers. 64 apiculata Autor. Laburni DC. 62 Sempervivi Alb. & pr. p- 62 Leguminosarum Schw. 43 Api Wlir. 51 a. Vicjar. Rbh. 62 Senecionis Schum. 48 appendiculata Autor. 62 e. Genistarum Senecionum Rbh. 43 Ariae Schleich. 45 Rbh. 63 sitophila Ditm. 40 Artemisiae Rbh. 55 limbata Rbh. 64 Stellariae Fekl. 50 arundinacea Houel. 60 Jinearis Pers. 60 suaveolens Pers. 54 Asparagi Lsch. 58 Lini DC. 44 Symphyti DC. 43 Asterum Spr. 53 longicapsula DC. 44 Thesii Dub. 57 Betae Pers. 64 Jongicapsularis Trifolii DC. 63 Betulae Kl. 44 F. Carpini Rbh. 44 tubereulata Fekl. 64 Bistortarum DC. 57 Lychnidearum Desm. Tussilaginis Pers. 43 Bliti Biv. 72 (pr. p.) 50 Ulmariae Mart. 48 Cacaliae DC. 43 Menthae Pers. 56 utriculosa Cd. 39 Calaminthae Str. ? 56 miniata Pers. 3 Valerianae DC. 63 Campanulae Pers. 43 mixta Dub. 45 VeratriDC. 58 candida Pers. 7 oblonga Rbh. 59 Veronicae Schum. 57 Caprearum DC. 45 Oreoselini Str. 52 Vincetoxiei DC. 66 Chaerophylli Kirchn. 52 Orobi Schum. 63 Violarum DC. 50 Cichoracearum DC. 54 ovata Str. 45 Vitellinae DC. 45 Circaeae Alb. & Paeoniae Cast. 66 Urocystis (Lev.) Rbh. 41 Schw. 58 Phyteumatum DC. 63 (Polye.) Colchiei (Lk.) Cirsii Lsch. 55 Pimpinellae Str. (?) 52 Str. 41 Clinopodii Rbh. 56 PisiDC. 62 (Polye.) oceulta Coni Str. 53 Polygoni aviculariae Schlchtd. 41 Convolvuli Str. 68 Alb. & Schw. 64 (Polye.) pompholygo- cubica Str. 72 Polygonorum DC. 57 des Lev. 41 Cynapii DC. 53 Portulacae DC. 72 Uromyces (Tul.) de By. 61 Epilobii DC. 44 Potentillarum DC. Aconiti nov. sp. 61 epitea Kze. & Schm. 45 PrGp! 46 acutatus Fekl. 64 Euphorbiae Pers. 45 Poteriikbh. 46 ambiguus (Tul.) +. 64 Fabae DC. 62 Prenanthis Schum. 55 apiculatus Lev. ? 62 Falcariae Spr. 52 Pseudocyperi Rbh. 59 DBetae Kühn. 64 fallax Cd. 366 Pulsatillae Dub. 43 Calystegiae de By. 63 Ficariae Alb. & pustulata Fckl. 74 concentricus +., Lev. 65 Schw. 61 Pyrolae Mart. 42 Dactylis Otth. 61 Filicum Kl. 42 Rhinanthacearum DC.43 Fabae de By. 62 flosculosorum Alb. & Rhododendri DC. 5l Ficariae fr. 61 Schw. 54 Rosae Pers. 47 fraternus Lsch. 64 Galii Rbh. 56 rubigo-vera DC. 59 Genistae f. 63 Gentianae DC. 57 Ruborum DC. pr. p. 47 _ inaequialta Lsch. 62 Geranii DC. 5l Rumicum DC. 64 Juneci Tul. 6i gyrosa Reb. 47 Saxifragarum DC. 53 Laburni }. 62 Impatientis Rbh. 50 seirpina Westd. 58 Lathyri f. 62 Inulae Kze., f. 44 Serophulariae Lsch. 63 Orobi f. 62 Seite Phaseolorum de By. 62 Phyteumatum +., Fr. 63 Pisi de By. 62 Polygoni }. 568 Prunorum 7. 49 Rumicum +. 64 Serophulariae f. 68 sceutellatus Autor. 64 Silenes fr. 61 Trifolii }. 63 tuberculatus Fckl. 64 Valerianae f. 63 Vieiae f. 62 Ustilaginei Tul. B) Ustilago Tul. 39 Candollei Tul. 39 capsularum Fr. 41 Carieis (Pers.) +. 39 destruens (Dub.) Schlehtd. 40 Heufleri nov. sp. 39 hypodites Fr. 40 Ischaemi Fekl. 40 longissima (Sow.) Tul. 39 Maydis (DC.) Tul. 40 receptaculorum (DC.) Fr. 39 segetum (Pers.) Ditm. 39 urceolorum Tul. 39 violacea (Pers.) Tul. 39 Ustulina Tul. 235 vulgaris Tul. 235 Walsa (Fr.) Tul. * pre. 195 Abietis }., Fr. 200 affinis Nke. 199 ambiens Tul., Fr. 197 ampelina Nke. 212 angulata Fr. 233 appendieulosa Awd. 204 aspera Nke. 214 Auerswaldii Nke. 202 aurea Fekl. 193 455 Carpini Fr. cenisia }., d. Ntrs. ceratophora Tul. b. Rosarum, cerviculata Fr., d. Ntrs. chrysostroma Fr. eiliatula Fr. (?) einctaä Nke., Fr. commutata Awd. confluens Nke. conjuncta Fr. 5 Nees. convergens Fr. corylina Tul. Curreyi Nke. Cypri Tul. decorticans f., Fr. deplanata Nees. detrusa Fr. eunomia Nke. eutypa Nke. extensa Fr. (?) fallax }. n Nke. fenestrata Br. & Berk. fertilis Nke. flavovirens Nke., Friesii f. Fuckelii Nke. germanica Nke. Hoffmannii Nke. hypodermia Fr. Kunzei Nke., Fr. lata Nke. leucostoma Fr. liphaema Tul., Fr. longirostris Tul. melastoma Fr. mierostoma 7., Fr. millepunctata Nke. Mori Nke. nivea Tul., Nke., Fr. oceulta Fekl. Seite 205 200 201 201 196 189 229 201 192 195 206 192 207 192 198 198 199 193 205 212 214 204 200 200 195 203 213 198 199 197 198 192 201 213 202 194 194 203 199 212 212 202 210 Seite oncostoma 7. 205 perfodiens Nke. 200 Persoonii Nke. 202 Pini (Alb. & Schw.) Fr. 200 profusa Fr. 187 protracta Nke, 212 Prunastri 7., Fr., non d. Ntrs. 196 pulchella Fr. 229 pustulata }., Awd. 197 quaternata Fr. 230 Rhodi Nke. 213 Rosarum d. Ntrs. 201 Rubi nov. sp. 200 salicina Tul., Fr. 197 scabrosa Nke. 213 Schweinizi Nke. 199 Sorbi Tul., Fr. 196 sorbicola Nke. 198 sordida +. 198 „. Nke. 198 spinosa Nke. 214 stellulata }., Fr. 196 stilbostoma Fr. 190 strumella Awd. 205 subtecta Nke. 214 suffusa Fr. 192 syngenesia Fr. 204 Taleola Fr. 187 tessella Fr. 197 tetraspora Otth., (Curr.) Berk. 197 turgida Fr. 197, 214 ventricosa nov. sp. 195 vestita Tul. 195 Viburni nov. sp. 201 Vitis f. 199 Valsaria Sarothamni Awd. 207 Tiliae d. Ntrs, 187 Valseae Nke. pr. p. 195 Valsella nov. gen. 205 elypeata nov. sp. 208 Salicis nov. sp. 208 456 Seite Seite Velutaria Fckl. 300 Fuckelii Awd. 183 b. pistillaris griseo-vitellina Fckl. 300 monadelpha Awd. 187 Nke. rufo-olivacea (Alb. & sphinctrina Awd. 214 c. Mentzeliana Schw.) 7. 300 stilbostoma Awd. 190 Tul. Vermicularia Fekl., suffusa Awd. 189 d. spathulata non Fr. 374 Pers. atramentaria Berk. *Menodochus Fckl. 47 Tulasnei Nke. & Br. 375 carbonarius Fekl. 47 Xylarieae Tul. Colchici 7. 111, 374 5 Schlchtd. 43 Xylographa Fr. Dematium (Pers.) Xylaria (Schrank.) parallela Fr. Fr. 375 Tul. 238 Xyloma ditricha Fr. 100 carpophila Tul. 238 hetulinum Fr. Eryngii (Cd.) 7. 374 digitata 7. 238 Mespili DC. Grossulariae f. 374 filiformis (Alb. & sphaeroides Pers. - relicina Fr. 215 Schw.) Fr. 239 Schoenoprasi Awd. 110 nn 239 ee og 5 orium Rbh. trichella Fr. 374 Hypoxylon Tul., Verticillium Nees. 362 Ihr. 238 ee ; : Zasmidium Fr. fuscum f. 362 longipes Nke. 238 e cellare Fr. 90, Oxyacanthae Tul. 2% Wuestneia pedunculata Zygodesmus Cd. aequilineariformis v. pusilla Tul. 239 aan U. Awd. 205 polymorpha Tul. 238 Zythia aurea Awd. 195 a. acrodactyla Dentariae Westd. fibrosa Awd. 204 Nke. 238 Seite 238 238 238 239 233 252 252 217 382 400 403 403 90 347 362 862 95 Berichtigungen. unuuumn Seite 21. Zeile 3 von unten setze Epier. statt Fpier. 50. Zeile 13 von unten setze P. Agrostemmatis statt P. Agro- stemmae. 51. Zeile 22 von oben setze F. rh. 2123. statt F. rh. 2122. „61. zu Puceinella Junei Fcekl. Ich sagte dort, dass ich dieses Frühjahr direkte Aussaatversuche mit den Teleutosporen von Puceinella J. auf Pulicaria dysenterica zur Bestätigung meiner Ansicht machen wollte. Es ist dieses geschehen und mir vergönnt, noch vor Beendigung des Drucks der Symbol., zu einem Resultate meines Versuches zu gelangen, so dass ich dasselbe, sowie das Verfahren, welches ich dabei einschlug, hier noch mittheilen kann. Zunächst holte ich mir im April d. J. von der bezeichneten Wiese am Neuhof, die 3/ Stunden östlich von meiner Wohnung in Oestrich entfernt ist, überwinterte Teleutosporen auf dem Juncus obtusiflorus und überzeugte mich vor Allem, ob dieselben noch keimfähig seien. Zu dem Ende brachte ich in ein kleines Schälchen Wasser, legte auf die Oberfläche desselben Fliesspapier und hierauf die etwas zerkleinerten Räschen der Teleutosporen. Nachdem dieses 2—3: Tage in meiner mässig warmen Stube gestanden, sah ich, etwas davon unter das Mikroskop gebracht, die hin und her gewundenen Keimschläuche aus dem Rande- am Scheitel der T'eleutosporen austreten. Sie waren also noch keimfähig. hu) ” Gleich hinter meiner Wohnung ist eine feuchte Wiese, auf welcher zimmer-- grosse Stellen dicht mit Pulicaria dysenterica bestanden sind. Wie schon er- wähnt, kam hier niemals das Aecidium zonale vor. Mitten auf einer solcheır grossen Stille brachte ich nun auf einige Blätter einer Pflanze, die ich zur genauen Wiedererkennung lose an ein Stäbchen band, auf die Art die Teleuto- sporen, dass ich die Räschen derselben, vorsichtig zerkleinert und mit Speichel befeuchtet, auftrug. Dieses geschah am 14. Mai und den 10. Juni fand ich auf einem dieser Blätter derselben am Stäbchen angebundenen Pflanze ein voll- kommen entwickeltes Räschen von Aecidium, in allen seinen Charakteren mit Aecidium zonale Dub. gleich, auch der rothe Hof fehlte nicht. 458 Zum Ueberflusse durchsuchte ich nun noch die anderen Pflanzen von Puli- caria dysenterica derselben Stelle und alle übrigen auf dieser Wiese vorkommen- den grossen Massen derselben, konnte aber nach stundenlangem Suchen auch nicht eine Spur von Aecidium zonale mehr auffinden. Hiernach wird wohl kein Zweifel über die genetischen Beziehungen beider obwalten können und ist somit meine Vermuthung bestätigt. Seite 63. 1080: 308) ler Te: BoD! „ 19. „1er „143: „ion: alle ale: 3 OD: Ol: 2203 2219. „m228. „232. 21. 288. 231. „ 251. 298 nal. „980. Zeile 18 von oben setze U. Phyteumatum statt U. phyteu- matum. Zeile 12 von oben setze h. Convolvulacearum statt b. Con- volvulacearum. Zeile 16 von oben setze Phoma statt Phomam. Zeile 4 von unten setze Sphaeria limitata Fr. statt Sphaeria limitata Pers. Zeile 10 von unten setze hinter Ceratostomeae — Nitschke, 7. Zeile 18 von oben setze hinter G. Pruni —= (Fckl.) Rbh. Zeile 2 von unten setze Sphaeria statt Gnomonia, Zeile 14 von unten setze Phoma salignum statt Phomam salicinam. lies Lasiosphaerieae anstatt Lasiosphaereae. Zeile 9 von unten setze campestre statt campestris. Zeile 2 von unten setze campestre statt campestris. zu 10. M. longipes Tul. Die Schlauchform fand ich dieses Frühjahr mit vollkommen reifen Schlauchsporen, ganz so wie sie Tul. 1. c. beschreiben, in Gesellschaft mit dem Conidien- pilz, an dürren Aestchen von Quercus. Auf dem alten Sand, bei Oestrich. zu 11. M. umbonata Tul. Auch von dieser fand ich, neben dem vorhergehenden, reife Schlauchfrüchte, genau wie sie Tul. l. c. beschreiben und abbilden. Zeile 21 von oben setze Gallertzonen statt Gallertzohnen. Zeile 4 von oben setze hinter F. rh. 955. = Fungus spermo- gonium ascophorusque. Zeile 5 von unten setze L. statt S. Hinter Diatrypeae setze Nitschke statt f. Zeile 7 von oben setze D. quereina statt D. Quercina. Zeile 13 von oben setze H. semiimmersum statt H. semi- imersum. Zeile 20 von oben setze hyppotrichodes statt hypotrichodes. Zeile 15 von oben setze S. aeruginosum statt S. aeruginosa. Zeile 24 von oben setze S. Berkeleyanum statt S. Berke- leyana. Zeile 8 von unten setze S. stellatum statt S. stellata. Zeile 1 von unten streiche das (?) hinter Fung. conidiophor. weg. Nach de Bary’s neuesten Untersuchungen ist die gene- 459 tische Beziehung dieser hier zusammengestellten Entwickelungs- stadien ausser allem Zweifel gestellt. Seite 347. Zeile 3 von oben streiche — M. Aceti Autor. rec. — Essig- mutter — „ 371. zu Fusidium tumescens 7. Nach der Untersuchung von J. Kühn in Hedwig. 1869. No. 6, die mir leider zu spät zu Gesicht kam, ist die Ursache der Anschwellungen der Stengel von V. Vitis Idaea ein darin wuchernder Brandpilz = Calyptospora Goepper- tiana Khn. |. c. Der von mir unter obigem Namen ausgegebene Pilz hat mit dem von Kühn beschriebenen Nichts gemein und ist wohl Ramularia verwandt. Weil derselbe die jüngsten Triebe derselben Rasen, an welchen alle übrigen älteren Triebe die bekannten Anschwellungen zeigten, bewohnte und ganz überzog, so schloss ich daraus, dass derselbe die Ursache der späteren Anschwellungen sei. Ich werde denselben einer weiteren Untersuchung unterwerfen. ae ee 2, Ser N Jahrb.d nass Vf Nat AAN. AAN. Tal. = L.Fuckel pinx ve C.Groschwitz lith Taf. II. Jahrb.d.nass.Y.£. Nat. XXL. VEEDI9OOR POOL un lith Cbrasthwilz L.Fuckel pinx. 4 Taf. Il. Jahrb.d.nass.\V. £. Nat. XXN. MV. iitn Er = = & SEID + - Jahrb.änass.V.f Nat. KULT. IIEIIÖIT Clmschwitz lı.Puckel pinx. Jahrb.d nass. Vf Nat. XXIT.AAIV Tal. V. a Bi nu NENNEN Em = BEE “ EEE Jahrb.d nass \.£ Nat. AXITLAAV. = > lith e “roschwitz L. Fuckel pınx n k k » ’ . ® i 2 s . ’ . : . „ “ ” h . “ ‘ . . . hr » ” £ ‘ F E - x s % > ° R 3 ’n 2 ’ 5 2 . u . r F “ ; 3 - \ « - g ‘ ; , ar - . v - “ ‘ RR vr ” r . nv . & “ 3 e * # : 4 . - ni ä / t j 5 e z er , ’ „ \ x ’ » i N { an 4 Be en UST F 5 4829 nal